1.0 1.0
Pen Pengen genalan alan Pen Pendidi didika kan n Khas Khas..
Berdasa Berdasarka rkan n definis definisii Jabatan Jabatan Kebajik Kebajikan an Masyara Masyarakat, kat, kanak-ka kanak-kanak nak istimewa istimewa adalah adalah anak anak yang yang disahkan disahkan oleh doktor doktor sebagai sebagai kanak-ka kanak-kanak nak yang yang mempunya mempunyaii sebara sebarang ng kecacata kecacatan. n. Kanak-ka Kanak-kanak nak kurang kurang upaya upaya juga juga adalah adalah seorang seorang yang tidak tidak berupay berupaya a menentuk menentukan an sendiri sendiri bagi mempero memperoleh leh sepenuh sepenuh atau atau sebahagi sebahagian an daripad daripada a keluaran keluaran biasa seseorang individu dan tidak dapat hidup bermasyarakat sepenuhnya disebabkan sesuatu kekurangan sama ada dari segi fizikal atau mental dan sama ada berlaku semen semenjak jak lahir lahir atau atau kemud kemudian ian dari dari itu itu (kana (kanak-k k-kana anak k istime istimewa wa,, n.d, n.d, sepe seperti rti yang yang dinyatakan dalam Fazimi, 2005). Kecacatan ini menyebabkan kanak-kanak kurang upaya tidak mendapat faedah sepenuhnya daripada rancangan sekolah biasa. Adalah sukar bagi kanak-kanak yang mengala mengalami mi cacat cacat penglih penglihata atan, n, pendeng pendengara aran, n, terencat terencat akal, akal, sindrom sindrom down, down, epileps epilepsi, i, cacat fizikal, autisme dan juga hiperaktif untuk mengikuti pembelajaran seperti kanakkanak normal lain. Justeru itu, menurut Zalizan (1995, seperti dinyatakan dinyatakan dalam Fazimi 2005) 2005) golonga golongan n kanak-ka kanak-kanak nak kurang kurang upaya upaya ini memerluk memerlukan an pengub pengubahsu ahsuaian aian dalam dalam proses proses penga pengaja jaran ran dan dan pembe pembela lajar jaran an untuk untuk menda mendapat patka kan n perke perkemba mbang ngan an yang yang optimum. 2.0
Defin finisi isi Konsep sep Bahasa.
Lutfi Abas (1975:4) mengemukakan kosep beliau mengenai bahasa iaitu sebagai satu data yang dianalisis dalam linguistik. Menurut definisi linguistik, bahasa iaiah suatu sistem symbol-simbol yang terdiri daripada bunyi-bunyi yang diucapkan dalam atau melalui mulut manusia, manusia, yang dipersetujui bersama, dipelajari oleh sekelompok manusia itu berkomunikasi. Mangantar Mangantar Simajuntak (1982:5) pula mengemukakan bahawa bahasa ialah satu siste sistem m kognit kognitif if manus manusia ia yang yang unit unit yang yang dapat dapat diman dimanipu ipulas lasii oleh oleh manus manusia ia untuk untuk menghasilkan sejumlah ayat yang tidak terbatas untuk dipakai oleh manusia sebagai alat alat komu komuni nika kasi si dan dan meng mengak akum umul ulas asii ilmu ilmu peng penget etah ahua uan. n. Asra Asraff yang yang menj menjaw awab ab pertanya pertanyaan an penulis penulis secara secara lisan lisan pada pada 10 ogos ogos 1985 1985 menyatak menyatakan an bahawa bahawa bahasa bahasa meru merupa paka kan n himp himpun unan an ayat ayat-a -aya yatt yang yang tida tidak k terb terbat atas as juml jumlah ahny nya a teta tetapi pi terb terbat atas as 1
panjangnya, yang mempunyai susunan kata, frasa, dan struktur, menurut ketetapan tertentu yang berupa sistem dalam bahasa itu. Bahasa tidak terbatas kepada simbol-simbol sahaja tetapi terbahagi kepada beberapa
komponen
yang
penting.
The
American
Speech-Language-Hearing
Association (ASHA) (1982) membahagikan bahasa kepada beberapa bahagian iaitu dari segi bentuk (form), kandungan (content) dan
penggunaan (use). Bentuk bahasa
dibahagikan kepada tiga bahagian mengikut tahap kesukaran penguasaannya iaitu aspek fonologi, morfologi dan sintaksis. Fonologi merupakan kajian tentang bunyi sebutan dalam sesuatu bahasa. Manakala, morfologi pula merupakan kajian tentang pembentukan kata dalam sesuatu bahasa termasuk infleksi, terbitan dan pemajmukan. Sintaksis pula merupakan pengetahuan (cabang ilmu linguistik, peraturan, dsb.) tentang susunan kata dalam ayat. Semantik termaktub dalam kandungan bahasa yang membawa maksud kajian tentang makna perkataan dan penambahan makna sesuatu kata.Manakala pragmatik ialah penggunaan bahasa dan bermaksud cabang linguistik yang berkaitan dengan kajian tentang makna dan kesan yang timbul
daripada penggunaan bahasa dan situasi
tertentu. (Kamus Dewan Edisi Terkini). Berdasarkan konsep yang dikemukakan oleh keempat-empat tokoh bahasa yang saya rujuk, dapatlah disimpulkan bahawa bahasa merupakan salah satu instrumen atau alat yang memerlukan pengetahuan khusus dan digunakan dalam komunikasi seharian oleh sekelompok masyarakat. Bahasa tidak terbatas kepada pengucapan yang dilafazkan
secara
sewenang-wenangnya
tetapi
memerlukan
individu
tersebut
menggunakan bahasa dengan baik dengan memasukkan nilai etika dan budi pekerti yang tinggi dalam pertuturannya. 3.0
Metodologi kajian.
Dalam melaksanakan cara pengumpulan data, pengkaji telah memutuskan untuk menggunakan dua jenis metodologi kajian iaitu pemerhatian dan analisis dokumen. Menurut Sagor (1992, seperti dinyatakan dalam Mills, 2000) pengkaji yang melakukan kajian dicadangkan untuk mengenal pasti sekurang-kurangnya tiga cara yang berlainan 2
dalam merancang pengumpulan data yang lengkap berdasarkan kepada perkara yang ingin dijkaji. Ini kerana kekuatan bagi kajian yang menggunakan kualitatif amat bergantung kepada tringulasi dimana pengumpulan data dalam pelbagai cara adalah lebih baik berbanding hanya tertumpu kepada satu cara sahaja (Wolcott, 1988 seperti dinyatakan dalam Mills, 2000). Bagi kajian ini, pengkaji menjadikan pemerhatian sebagai sebagai cara yang paling utama. Namun demikian, bagi tujuan meningkatkan kesahan dan kebolehpercayaan analisis dokumen juga akan digunakan. Penerangan berikut memperincikan setiap kaedah yang digunakan. 1.
Pemerhatian
Pemerhatian peserta merupakan kaedah kajian di mana pengkaji merupakan sebahagian daripada peserta di bawah pemerhatian. Dalam keadaan ini pengkaji akan terlibat terus dengan peristiwa di bawah kajian. Pengkaji telah memilih peranan sebagai peserta penuh dalam pemerhatian peserta. Di bawah kaedah pemerhatian ini, pengkaji berfungsi sebagai pemerhati dan melibatkan diri secara aktif dalam aktiviti di bawah kajian. Status dan identiti pengkaji sebagai pemerhatian tidak diketahui peserta dalam kajian (Chua, 2006). Aspek ini diperincikan melalui:
3
Tia Bil 1.0 1.
Perkara Fonologi dan Morfologi Perkembangan bahasa sama dengan kanak-kanak normal tetapi
1 1.
lewat Pengurangan sebutan bagi gabungan konsonan dan
2 1.
kehilangan sebutan bagi konsonan akhir
3
Lewat daripada segi perkembangan morfologi
2.0 2.
da
Sintaksis
1 2.
Tahap ayat sama dengan umur mental Masalah memahami struktur sintatik yang berada pada tahap
2
tinggi
3.0 3.
Ada
Semantik
1 3.
Masalah memahami ayat kiasan
2 3.
Lewat daripada segi perkembangan semantik
3 3.4
Kekuatan hanya bergantung pada sesuatu perkataan sahaja Lebih kepada pemikiran konkrit
4.0 4.
Pragmatik
1 4.
Lewat memahami tindak balas percakapan
2 4.
Kesukaran dalam peranan sebagai penutur
3
Masalah dalam giliran
Rajah 1: Senarai Semak Pemerhatian Masalah Bahasa 2.
Analisis Dokumen
Pada amnya, analisis dokumen ialah pecahan kaedah penyelidikan analisis kandungan yang merupakan huraian objektif terhadap mesej komunkasi yang telah dicetak, disiarkan atau digambarkan. Dalam kata lain, bahagian mesej itu dapat
4
didengar, diperoleh dan dilihat dengan merujuk kandungan teks pada perkataan, maksud, gambar, simbol, idea, tema, atau apa-apa sahaja mesej yang telah dikomunikasikan (Sabitha Marican, 2009: 97; Babbie,2010: 332) Pengumpulan data melalui analisis dokumen dapat memberikan maklumat yang relevan kepada isu dan masalah yang dikaji. Dokumen adalah sumber yang paling mudah kepada pengkaji kerana maklumat yang diperlukan adalah sedia ada. (Chua, 2006) 4.0
Skop kajian. 1.
Mengenal pasti punca-punca masalah sebutan perkataan yang dialami oleh kanak-kanak terencat akal
2.
Mengenal pasti bentuk masalah sebutan perkataan yang dialami oleh kanak-kanak terencat akal.
3.
Mengenal pasti keberkesanan pendekatan pengajaran dan pembelajaran semasa yang diambil oleh guru dalam membantu kanak-kanak terencat akal bertutur dengan baik .
4.
Mengenal pasti kaedah-kaedah yang lebih berkesan terhadap masalah sebutan perkataan yang dijalankan di dalam proses pengajaran dan pembelajaran kanak-kanak terencat akal.
5.0
Persoalan kajian. 1.
Apakah punca-punca masalah sebutan perkataan yang dialami oleh kanak-kanak terencat akal?
2.
Apakah bentuk masalah sebutan perkataan yang dialami oleh kanak-kanak terencat akal?
3.
Adakah kaedah pengajaran dan pembelajaran yang dilaksanakan oleh guru di sekolah dapat membantu kanak-kanak terencat akal untuk menguasai kemahiran bertutur?
4.
Apakah kaedah berkesan yang boleh diambil oleh guru untuk membantu masalah sebutan perkataan kanak-kanak terencat akal?
6.0
Analisis masalah bahasa dan komunikasi
5
Setelah analisis dilakukan didapati bahawa masalah bahasa yang dihadapi oleh Aina dapat dibahagikan kepada beberapa cabang iaitu masalah dalam fonologi, sintaksis, morfologi, pragmatik dan semantik. Manakala dari segi komunikasi, Aina lebih gemar untuk berkomunikasi secara verbal kepada orang ramai. Aspek-aspek ini, akan diperbincangkan secara terperinci dengan melihat kepada contoh-contoh yang telah diperhatikan semasa pemerhatian dijalankan. Berikut adalah hasil keputusan senarai semak yang telah dijalankan: Tia Bil 1.0 1.
Perkara Fonologi dan Morfologi Perkembangan bahasa sama dengan kanak-kanak normal tetapi
Ada
1 1.
lewat Pengurangan sebutan bagi gabungan konsonan dan
/
2 1.
kehilangan sebutan bagi konsonan akhir
/
3
Lewat daripada segi perkembangan morfologi
/
2.0 2.
Sintaksis
1 2.
Tahap ayat sama dengan umur mental Masalah memahami struktur sintatik yang berada pada tahap
/
2
tinggi
/
3.0 3.
da
Semantik
1 3.
Masalah memahami ayat kiasan
/
2 3.
Lewat daripada segi perkembangan semantik
/
3 3.4
Kekuatan hanya bergantung pada sesuatu perkataan sahaja Lebih kepada pemikiran konkrit
/ /
4.0 4.
Pragmatik
1 4.
Lewat memahami tindak balas percakapan
/
2 4.
Kesukaran dalam peranan sebagai penutur Masalah dalam giliran
/
/
6
3
Rajah 2: Keputusan Senarai Semak Pemerhatian Masalah Bahasa 6.1
Fonologi.
Dalam aspek fonologi, kekuatan yang dimiliki oleh Aina ialah, Aina dapat menuturkan beberapa bunyi dengan jelas. Namun begitu, terdapat sedikit kelemahan yang ditunjukkan oleh Aina iaitu dari segi artikulasi. Aina sering menggugurkan bunyi huruf pada awal, tengah dan akhir perkataan pada masa tertentu. Contohnya sebutan perkataan cantik menjadi ‘antik’, perkataan merdeka menjadi ‘meeka’ dan sampah ‘sampa’. Menurut Long & Long (1994 seperti dinyatakan dalam Kuder, 1997) masalah artikulasi sememangnya kerap berlaku dalam kalangan kanak-kanak terencat akal. Walaubagaimanapun, Shriberg & Widder (1990 seperti dinyatakan dalam Kuder, 1997), menganggarkan bahawa statistik bagi permasalahan artikulasi di Amerika Syarikat berlaku dengan kadar serendah 5 peratus dan pernah mencecah setinggi 94 peratus. Kesalahan fonologi yang biasa berlaku dalam kalangan murid-murid terencat akal adalah gabungan konsonan (menyebut bake menjadi brake) dan pengurangan pada akhir konsonan (menyebut cah menjadi cat ). 6.2
Morfologi.
Melalui aspek morfologi, jumlah perkataan yang telah diketahui oleh Aina mula bertambah dari bulan ke bulan meskipun berlaku dengan kadar yang sangat lambat. Ini jelas
diperhatikan
apabila
perbezaan
penggunaan
perkataan-perkataan
yang
diketahuinya semasa baru memasuki Program Pendidikan Khas Integrasi berbanding setelah hampir setahun di PPKI. Namun demikian, Aina tidak konsisten dalam penggunaan perkataan yang telah diketahuinya. Ini dapat diperhatikan apabila Aina tahu menggunakan perkataan saya tetapi dalam kebanyakkan situasi Aina hanya terus mengeluarkan perkataan, frasa atau ayat pendek bagi menunjukkan keinginannya. Aina hanya akan menggunakan perkataan yang diketahuinya apabila perkataan itu telah disebut oleh guru atau rakannya 7
Kajian Newfield dan Schlanger (1968, seperti dinyatakan dalam Kuder, 1997) menunjukkan bahawa perkembangan dari aspek kemahiran morfologi dalam kalangan kanak-kanak terencat akal adalah sama dengan perkembangan kanak-kanak normal. Namun demikian, perkembangan dari aspek morfologi ini berlaku dalam kadar yang perlahan. 6.3
Semantik
Berdasarkan aspek semantik, Aina didapati kurang memahami arahan yang diberikan oleh guru terutamanya apabila melibatkan arahan yang menggunakan ayat majmuk. Contohnya, “Aina cuba warnakan jalur pertama dengan warna merah dan jalur kedua warna putih”. Aina akan mewarnakan kedua-dua jalur dengan warna merah sekiranya tiada bimbingan. Setiap arahan yang diberikan oleh guru mestilah seiring dengan tunjuk cara kerana Aina tidak mampu menafsir maksud bagi ayat majmuk. Menurut Enzell & Goldstein (1991, seperti dinyatakan dalam Kuder, 1997) kanakkanak terencat akal mengalami masalah dalam mengintrepetasi makna ayat. Ini kerana pemahaman ayat atau perkataan bagi kanak-kanak ini lebih berbentuk konkrit. Perkara ini juga sangat berkait rapat dengan perkembangan kanak-kanak terencat akal yang lebih lambat berbanding dengan kanak-kanak normal.
6.4
Sintaksis
Dalam aspek pembinaan ayat, Aina didapati tidak dapat menuturkan ayat dengan panjang. Aina hanya boleh menuturkan perkataan secara ringkas dan pendek sahaja. Contohnya, apabila ditanya “Aina main apa waktu rehat tadi?’ Aina hanya akan menjawab ‘main’ dan jika tidak dikembangkan oleh guru maka jawapan itu akan berakhir dengan satu perkataan. Jelas kelihatan bahawa Aina hanya boleh mengeluarkan sesuatu perkataan atau frasa bagi menjawab sebarang persoalan. Contoh kedua pula ialah apabila Aina tidak berpuas hati dengan tindakan rakannya Aina akan mengeluarkan frasa
seperti
“Danish
tak
nak.” Tanpa mengembangkan
penggunaan ayat dengan menyatakan apakah perkara yang tidak sepatutnya dilakukan oleh rakannya.
8
Singer, Bellugi, Bates, Jones dan Rossen, (1994) mendapati bahawa kanakkanak Sindrom Down lebih cenderung menggunakan ayat-ayat yang mudah dan pendek berbanding kanak-kanak
normal dan
kanak-kanak
Sindrom
Williams.
Kebanyakan kanak-kanak Sindrom Down gagal untuk membina konsep tatabahasa pada peringkat ayat yang lebih kompleks. Mereka tidak mampu menjawab soalansoalan yang menggunakan ayat majmuk.
6.5
Pragmatik.
Pruthi (2007) menyatakan bahawa selain fonologi, perbendaharaan kata dan tatabahasa, kanak-kanak mesti belajar untuk menggunakan bahasa secara berkesan dalam konteks sosial. Semasa perbualan berlangsung, seseorang individu haruslah berkebolehan untuk bertukar giliran disamping memastikan topik yang diperbualkan kekal sepanjang perbualan dan mesej yang disampaikan haruslah jelas beserta bahasa badan yang bersesuaian dengan peraturan sesebuah budaya. Namun demikian, kemahiran komunikasi dari segi pragmatik ini kurang dapat dipraktikkan oleh kanakkanak terencat akal seperti Aina. Melalui pemerhatian yang dijalankan, didapati bahawa Aina merupakan penutur yang pasif. Dalam kebanyakkan situasi di kelas, Aina kurang memberi tindak balas dalam bentuk ayat. Aina lebih banyak berdiam diri dan hanya menunjukkan tindak balas secara tidak lisan iaitu dengan menggunakan bahasa badan. Apabila bersama rakanrakannya, Aina lebih cenderung untuk menjadi pengikut berbanding mengeluarkan perkataannya sendiri. Namun demikian, perubahan dari segi tindak balas bagi sesuatu pengucapan akan berlaku apabila Aina bersama keluarganya. Aina akan bertindak balas secara lisan dan menuturkan beberapa perkataan atau frasa yang diketahuinya bagi menyampaikan hajat atau menjawab semula persoalan yang diajukan oleh ahli keluarganya. Secara keseluruhannya Aina masih kurang berkemahiran untuk kekal dalam sesebuah topik yang diperbualkan dan tidak dapat menyampaikan mesej yang diingini dengan jelas terutama kepada pihak yang berada luar daripada lingkungan mikrosistemnya.
7.0
Cara-cara untuk mengurangi atau mengatasi masalah bahasa 9
Bedasarkan
kepada
pemerhatian
yang
telah
dijalankan,
beberapa
masalah
perkembangan bahasa bagi kanak-kanak terencat akal telah dikenal pasti. Justeru itu, terdapat beberapa cadangan yang sesuai boleh dilaksanakan oleh guru-guru yang menghadapi kanakkanak terencat akal seperti kes Aina. Boo Poong Ying dan Ragbir Kaur (1998) mencadangkan supaya proses pengajaran dan pembelajaran guru perlu menimbangkan perkara-perkara berikut: 1.
Pengajaran dan pembelajaran perlulah mudah lentur atau fleksibel iaitu memenuhi keperluan murid.
2.
Kepelbagaian strategi pengajaran dan pembelajaran perlu dilaksanakan supaya murid tidak bosan atau hilang minat pada pengajaran.
3.
Guru perlu memberi lebih tekanan kepada pengajaran secara kumpulan atau individu.
4.
Guru perlu meningkatkan keberkesanan proses pengajaran dan pembelajaran melalui isi pengajaran yang lebih bermakna, berkesan dan seronok kepada murid.
7.1
Pengajaran Penguasaan Kemahiran (‘Mastery Learning’)
Proses pengajaran dan pembelajaran dalam kaedah ini dilaksanakan mengikut langkahlangkah kecil dalam pengajaran daripada mudah ke sukar. Olson dan Platt (2000) menyatakan bahawa kaedah pengajaran penguasaan kemahiran amat berguna untuk mengajar kemahiran asas, konsep-konsep dan fakta-fakta. Antara teknik yang berkesan ialah: 1.
Teknik latih tubi, guru memberikan latihan berulang kali kepada murid supaya murid benarbenar menguasai kemahiran
2.
Teknik bercerita, bertujuan untuk menambahkan pembendaharaan kata murid teutamanya dalam masalah sebutan Menurut Blair (1988 seperti dinyatakan dalam Olson dan Platt, 2000), kebolehan kanak-
kanak menceritakan sesuatu yang didengarinya merupakan satu perkara yang positif dalam usaha untuk memperkembangkan kemahiran bertutur mereka. Seperti aktiviti pemerhatian senarai semak, iaitu bercerita, guru boleh melaksanakan aktiviti tersebut sebagai aktiviti yang berkesan membantu kemahiran bertutur murid. 7.2
Pembelajaran Koperatif
Teknik pembelajaran koperatif merupakan satu kaedah yang melibatkan sekumpulan murid yang bertugas sebagai satu pasukan bagi menyelesaikan masalah atau melengkapan satu-satu 10
tugasan demi mencapai sesuatu matlamat yang sama atau kumpulan (Azhar Wahid, 2007). Ia amat sesuai bagi murid-murid yang mepunyai pelbagai latar budaya atau kaum, kebolehan dan keupayaan. Fokus utama pembelajaran koperatif dalam mengatasi masalah kemahiran bertutur ialah melibatkan murid secara bersama-sama dengan guru yang bertindak sebagai fasilitator berusaha mencapai kejayaan yang dikehendaki. Prinsip-prinsip utama pembelajaran koperatif ialah: 1.
Saling bergantung antara satu sama lain secara positif
2.
Saling menggunakan interaksi bersemuka
3.
Akuantabiliti individu atas pembelajaran diri sendiri
4.
Kemahiran koperatif
5.
Pemprosesan maklumat secara berkumpulan
Pembelajaran koperatif akan menggalakkan pelajar berinteraksi secara aktif dan positif dalam satu kumpulan tugasan. Ini akan mewujudkan satu situasi berkongsi idea dan penerimaan pandangan secara bersemuka di kalangan mereka. Antara aktiviti yang dicadangkan untuk membantu murid terencat akal ialah: Melakukan simulasi aktivti harian secara berkumpulan contohnya melakonkan aktiviti
1.
penggunaan telefon. Murid secara bergilir-gilir melakukan aktivti yang ditetapkan oleh guru Lakonan sesuatu aksi tertentu seperti cerita menggunakan ‘puppet’. Dialog lakonan
2.
disediakan oleh guru dan murid secara berpasangan melakonan gaya yang sesuai dengan dialog yang betul. Teknik nyanyian secara berkumpulan iaitu guru menyediakan seni kata lagu dan meminta
3.
murid secara bersama-sama menyanyi dengan baik 7.3
Pengajaran Adaptif
Dalam proses pengajaran, perbezaan individu harus diberi perhatian kerana pertamanya, dengan mengiktiraf perbezaan setiap murid, guru boleh membantu murid menggunakan pengalaman mereka untuk memahami pengajaran guru. Kedua, dengan memahami perbezaan latar belakang murid sendiri, sebenarnya guru dapat menyelami masalah, kekuatan dan kelemahan murid secara individu. Menurut D. Borish (2000), pengajaran adaptif sesuai untuk mengajar murid yang mempunyai latar belakang budaya, bahasa, gender, status sosio-ekonomi yang berbeza. 11
Antara pendekatan pengajaran adaptif yang sesuai digunakan dalam mengatasi masalah pertuturan murid terencat akal ialah pendekatan Remedial (Remedial Approach). Pendekatan ini menyediakan murid dengan pengetahuan, kemahiran, atau tingkah laku paling asas yang memberikan faedah kepada murid yang mempunyai masalah pertuturan yang ketara. Sebagai contoh, guru boleh meletakkan murid yang tidak mempunyai masalah pertuturan dalam satu kumpulan dengan murid yang mempunyai kelemahan dalam pertuturan. Guru juga boleh mengajar kemahiran mendengar kepada murid-murid yang tidak mahir dalam sebutan terlebih dahulu sebelum menggunakan pendekatan linguistik sepenuhnya kepada semua murid . Pendekatan adaptif dapat meningkatkan kejayaan untuk semua murid, tanpa mengambil kira perbezaan individu. Ini dilakukan dengan menggunakan kaedah remedial atau pemulihan terlebih dahulu sebelum proses pengajaran dan pembelajaran dilakukan. Oleh itu dalam pengajaran adaptif ini, prasyarat yang penting ialah guru perlu mengetahui dan memahami tahap kebolehan murid dengan pihilan-pilihan instruksional yang boleh meningkatkan daya penerimaan mereka. 8.0
Kesimpulan
Secara keseluruhannya perkembangan bahasa dan komunikasi bagi kanakkanak terencat akal berlaku lewat daripada kanak-kanak normal. Masalah ini adalah berikutan umur mental yang berkembang lebih lambat berbanding dengan umur biologi mereka. Justeru itu sebagai guru pendidikan khas banyak alternatif terhadap kaedah pengajaran yang perlu dicuba dan diterapkan dalam proses pengajaran dan pembelajaran bagi memastikan kanak-kanak khas berpeluang melalui proses perkembangan dalam pendidikan dengan secukupnya bagi memenuhi hak sebagai seseorang kanak-kanak.
12
Rujukan
Azhar Wahid,"HBEF1103 Sosiologi dan Falsafah Pendidikan Malaysia",,Januari 2007, Open University Malaysia (OUM) Chua, Y. P. (2006). Kaedah Penyelidikan: Kaedah dan Statistik Penyelidikan . Kuala Lumpur: McGraw-Hill. Olson, J. and Platt, J. (2000).
The Instructional Cycle.
Adolescents with Special Needs (pp. 170-197).
Teaching Children and
Upper Saddle River, NJ:
Prentice-Hall, Inc. Singer, N.G., Bellugi, U., Bates, E., Jones, W., & Rossen, M.(1994).
Contrasting
profiles of language development in children with Williams and Down syndromes.
Technical Report No.9403, Project in Cognitive & Neural Development, University of California, San Diego. S. Jay Kuder. (1997). Teaching Students with Language and Communication Disabilities. Allyn & Bacon
13
