*******கண்ணம்மா-என் காதலி!********
***நிேவதா ெஜயானந்தன்***
அத்தியாயம் – 1
கண்ணன் முகம் கண்டு விட்டபின்.. ேவறு முகம் நிைனவில் இல்ைல.. புன்னைகயால் வசியம் ெசய்கிறான்.. குழல் ஊதி மயங்கச் ெசய்கிறான்..
ைகயில் சுருட்டப்பட்டிருந்த நியூயாக் ைடம்ஸ் நாளிதழுடன் விறுவிறுெவனத் தன் இல்லத்ைத ேநாக்கி நடந்து ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அந்நகருக்ேக உண்டான பரபரப்ேபா.. தன்ைனச் சுற்றி ஒலித்துக் ெகாண்டிருந்த அெமrக்க ஆங்கிலேமா.. தாக்கத்ைதயும்
மாைல
ேநரக்
காற்றில்
ஏற்படுத்தவில்ைல.
ஒளிந்திருந்தக்
மனம்
முழுதிலும்
குளிேரா.. வசந்தி
எவ்விதத்
அத்ைதயின்
வாத்ைதகேள நிைறந்திருந்தது. இவளது வட்டில் <
பதிைல
எதிபாத்து
காத்திருப்பாள்.
என்ன
நிச்சயம் தான்
அத்ைதயம்மாள்
அவ
கூறிய
இப்ேபாது
அவள்
விசயமும்,அைத
அவ
எடுத்துச் ெசான்ன விதமும் மனைத உருக்கினாலும்.. ஒரு புறம் எrச்சலானது அவளுக்கு.
யாேரா
ஒருவன்
அவனது
திருமணத்திற்குச்
சம்மதம்
ெதrவிப்பதற்கு அவள் எதற்காக முயற்சிக்க ேவண்டும்..?, எங்கிருந்ேதா வந்து.. இன்று புதிதாக முைளத்த இந்த அத்ைதக்காகத் தான் எதற்காக நாட்ைடயும், வட்ைடயும் < விட்டுச் ெசல்ல ேவண்டுெமன்று ஆதங்கம் எழுந்தது அவளுக்கு. தன் எண்ணப் ேபாக்கில் நடந்து ெசன்று ெகாண்டிருந்தவைள “நித்யா ஆன்ட்டி” என்று ஒரு பிஞ்சுக் கரம் தடுத்து நிறுத்தியது. பக்கத்து வட்டுச் < சிறுமி தஷினி ைகயில்
மிட்டாய்
டப்பாவுடன்
நான்ைகந்து
ெவள்ைளக்காரச்
சிறாகளுடன்
நின்று ெகாண்டிருந்தாள். அவ்வளவு ேநரமாக முகத்தில் குடி ெகாண்டிருந்த ேகாபமும்,எrச்சலும் மைறய.. “ஹாய் தஷூ.. இன்று உனக்குப் பிறந்த நாள் என்றாயல்லவா..?,ஆன்ட்டி மறக்கவில்ைல.. உனக்காகப் பrசு கூட ெகாண்டு வந்திருக்கிேறன்..”என்றவள் எடுத்துக்
ெகாடுத்தாள்.
ைகப்ைபயிலிருந்து
அருேக
நின்றிருந்த
ஒரு
மற்றக்
பாபி
ெபாம்ைமைய
குழந்ைதகளின்
ஆவப்
பாைவையக் கண்டு... அவகளுக்காகவும் வாங்கப் பட்டிருந்த சிறு சிறு பrசுச் ெபாருட்கைள எடுத்து ந<ட்டினாள்.
சிறுமி
தஷினி
எப்ேபாதும்
நான்கு
சிறுவகளுடன் வலம்
வருவது
அவள்
அறிந்த ஒன்று. ஒரு குழந்ைதக்கு மட்டும் பrசு ெகாடுத்தால்.. மற்றவகளின் மனம்
ேநாகும்
என்பதால்
அவகளுக்கும்
ஏற்கனேவ
பrசு
வாங்கி
ைவத்திருந்தாள். சிறியேதா,ெபrயேதா.. கண்ைணப் பறிக்கும் நிறத்தில் அழகாக சுருட்டப் பட்டிருந்த ெபாருட்களின் ேமலுைறயிேலேய கவரப் பட்டு விட்டச் சிறுவகள்.. மகிழ்ச்சியுடேன நன்றி கூறி விட்டு ஓடிச் ெசன்றன. எப்ேபாதும் மாைல
அவகளது
அங்ேக
பிடித்தமான பூங்காவின்
வரும்
வட்டிற்கு <
சிறுவகளுடன்
ெபாழுதுேபாக்கு. மர
அருேகயிருக்கும்
ெபஞ்சில்
தான்
பூங்காவில்
விைளயாடுவது ெகாடுத்தப்
அமந்து
பிrத்துப்
தினமும்
நித்யாவிற்கு
பrசுப்
மிகப்
ெபாருட்கைள..
பாத்து
குதூகலித்துக்
ெகாண்டிருந்த குழந்ைதகைளப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு ேமலும் மனது பாரமானது. இந்த அழகிய பூங்காைவ விடுத்து,பிறந்து வளந்த இந்த நியூயாக் நகைர
விடுத்து
வசந்தி
அவள்
அத்ைதயின்
இந்தியா அருைம
ெசல்ல
ேவண்டுமாம்.
புத்திரைனத்
அதுவும்
திருமணத்திற்குச்
எதற்காக.. சம்மதிக்க
ைவக்க.. அந்த அத்ைதயம்மாளின் ேமலான ேயாசைனக்கு அப்பா ேவறு ஒத்து ஊதிக்
ெகாண்டிருக்கிறா..
ச்ச,
என்று
எண்ணமிட்டவள்..
பூங்காவிலிருந்து
ெவளிேயறித் தன் வட்டிற்குச் < ெசன்றாள். கதைவத்
திறந்து
உள்ேள
நுைழைகயிேலேய
வசந்தி
அத்ைதயின்
குரல்
ேகட்டது. என்று இந்த அத்ைத வட்டிற்குள் < நுைழந்தாகேளா.. அன்றிலிருந்துத் துன்பம் தான்.. எப்ேபாதும் அவளது விருப்பத்திற்கு மதிப்பளித்துத் ெசயல்படும் தந்ைத..
இந்த
விசயத்தில்
அவளது
சம்மதத்ைதக்
கூடக்
ேகட்கவில்ைல..
எrச்சலும்,ேகாபமுமாய் வட்டிற்குள் < நுைழபவைளக் கண்டு “நித்யாம்மா.. வந்து விட்டாயா..?,அத்ைத உனக்காக இன்று பால் ேபாளி ெசய்து ைவத்திருக்கிேறன்.. உனக்கு மிகவும் பிடிக்குமாேம.. முகம் கழுவி விட்டு வா.. சாப்பிடலாம்..”என்று பாசமாக அைழத்தா. இது
தான்!
இந்தப்
பாசம்
தான்
இந்த
அத்ைதயின்
ஒேர
ஆயுதம்..
அண்ணா,அண்ணா என்று அன்ைபக் ெகாட்டி.. அவள் இந்தியா ெசல்வதற்குத் தந்ைதையச் சம்மதிக்க ைவத்தவ.. அேத அம்ைப உபேயாகித்துத் தன்ைனயும் தகக்கப் பாக்கிறா.. உள்ேள எழுந்த எrச்சைல மைறத்து ஈ என இளித்து ைவத்தவள்.. “இரண்டு நிமிடம் அத்ைத.. இேதா வந்து விடுகிேறன்..”எனக் கூறி உள்ேள விைரந்தாள்.. ேதாள் ைபையயும்,ைகயில் ைவத்திருந்த நாளிதைழயும் அைறயிலிருந்த ேசாபாவில் எறிந்தவள்.. விறுவிறுெவனத் தந்ைதைய நாடிச் ெசன்றாள். வட்டின் <
பின்
ெகாண்டிருந்த ேகாபத்ைதப்
புறத்தில்..
புறாக்களுக்கு
விஸ்வநாதன் புrந்து
மகளின்
ெகாண்டா.
இைரகைளத் காலடிச்
ஆனாலும்
தூவியபடி
சத்தத்திேலேய
அவள்
புறம்
நின்று அவளது
திரும்பாமல்
சிrப்புடன்
நின்று
ெகாண்டிருந்தவைர
ேமலும்
எrச்சலுடன்
ேநாக்கியவள்..
“அப்பா..”என்று கத்தி அைழத்தாள். “ஷ்ஷ்.. என்னடாம்மா.. அப்பா இங்ேக தாேன நின்று ெகாண்டிருக்கிேறன்.. ஏன் இப்படிக் கத்துகிறாய்.., பா ந< கத்தியதில் பக்கத்து வட்டு < நாய் ஜிம்மி கூட ெவளிேய வந்து என்னெவன்று எட்டிப் பாக்கிறது...”என்று அவ ேகலி ெசய்ய.. “அப்பா ப்ள <ஸ்.. உங்களது ேகலிையக் ேகட்டுச் சிrக்கும் மனநிைலயில் நான் இல்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து “இந்த அத்ைத எப்ேபாது இந்த வட்ைட < விட்டுச் ெசல்லப் ேபாகிறாகள்..?”என்று ேநரடியாகேவ வினவினாள். அவைளக் கண்டிப்புடன் ேநாக்கியவ “வட்டிற்கு < வந்த விருந்தாளிைய இப்படித் தான் விரட்டி அடிக்கப் பாப்பாயா நித்யா..?,இது தான் ந< கற்றப் பண்பாடா..?, அவ
ெசய்து
ெகாடுத்தக்
குழிப்
பனியாரத்ைதயும்,இடியாப்பத்ைதயும்
சப்புக்
ெகாட்டி உண்டாேய.. ந< தாேன கூறினாய்..?, அத்ைத உங்களது சாப்பாட்ைடச் சாப்பிடுவதற்காேவனும்
நானும்
உங்களுடன்
என்றவைர
இைடமறித்து..
கூறியது..
பீட்சா,பகைரயும்,ந<ங்கள்
அது..
“அப்பா..
இந்தியா அது
வருகிேறெனன்று..”
நான்..
அவ்வப்ேபாது
ஒரு
ெசய்து
ேபச்சுக்குக் ெகாடுக்கும்
ேகவலமான சாம்பாைரயும் சாப்பிட்டுப் பழக்கமான எனக்கு.. அத்ைத ெசய்து ெகாடுத்த
விதவிதமான
அதற்காகெவல்லாம்
பண்டங்கள்
இந்தியா
ஈத்தெதன்னேவா
ெசல்ல
முடியாது..
உண்ைம
நிைனவில்
தான்..
ைவத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று ேகாபமாகக் கூறினாள். மகைள இரண்டு நிமிடங்கள் சாந்தமாக ேநாக்கியவ “ந< எதற்காக இந்தியா ெசல்ல மாட்ேடெனன்று அடம் பிடிக்கிறாய்..?”என்று ெபாறுைமயாக வினவ.. குழப்பமான
பாைவைய
அவ
மீ து
ெசலுத்தியவள்..
ஷுட்
“ஒய்
ஐ
ேகா
டாடி..?,”என்று ேபச எத்தனிக்க “தமிழ்.. தமிழ்..”என்று அவ நிைனவுறுத்தினா.. கண்
மூடி
“ஆமாம்..
தமிழ்,தமிழ்..
உங்களுடன்
தமிழில்
தான்
உைரயாட
ேவண்டும்.. மறந்து விட்ேடன்.. மன்னித்து விடுங்கள்..” என்றவள் தந்ைதயின் முகத்தில் சிrப்ைபக்
கண்டு..
“அப்பா.. தமிழ் மீ து உங்களுக்கு மட்டுமல்ல..
எனக்கும் தான் ஈடுபாடு இருக்கிறது.. யாமறிந்த ெமாழிகளிேல தமிழ் ெமாழி ேபால்
இனிதானது
ெதrயும்..”என்றவைள ேகலி
ெசய்ய..
எங்கும்
காேணாம்..
இைடமறித்து
“அப்பா..”என்றுப்
பாரதியாைரப்
“ெமாழி..
பல்ைலக்
ழ,ழ..
பற்றி
ெசால்..”என்று
கடித்து..
“தமிழ்
எனக்கும் மீ ண்டும்
ெமாழி..”என்று
‘ழ’ைவச் சrயாக உச்சrத்தவள் ெதாடந்து “அப்பா.. உங்களிடம் நான் தமிழ் டியூசனுக்கு
வரவில்ைல..
என்
பிரச்சைனக்குத்
த<வு
ெசால்லுங்கள்..”என்று
ெகஞ்ச.. “சr.. ெசால்கிேறன்... ஆனால் ஒரு கண்டிஷன்..”என்று கூறினா. என்ன என்பது ேபால் பாத்தவளிடம் ேமலும் சிrப்ைப உதித்தவ.. “துப்பாக்குத் துப்பாய துப்பாக்கித் துப்பாக்கு துப்பாய தூவும் மைழ.”
மட்டும்
“இைத
கூறி
ெசய்வதறியாதுத் குரலில்
விடு..
திைகத்துப்
கம்பீரமாக
ஒலித்த
ந< பின்
ெசால்வைதக் தந்ைதைய
திருக்குறைள
ேகட்கிேறன்..”என்று
முைறத்தாள்
என்றும்
மகள்.
ேபால்
கூற
அவரது
இன்றும்
மனது
ரசிக்கத் தான் ெசய்தது.. ஆனாலும்.. அவள் நிச்சயம் இந்தக் குறைளக் கூறப் ேபாவதில்ைல.. ஆங்கிலத்தில் எவ்வளேவா டங் ட்விஸ்டகைளச் சுலபமாகக் கூறி விடுபவளுக்குக் இந்தக் குறைளக் கூறுவது மட்டும் கடினமாக இருந்தது. ஒரு தமிழனாக இருந்து ெகாண்டு திருக்குறள் வரவில்ைலெயன்று ந< கூறுவது எனக்கு
அசிங்கமாக
ெமாழியின்
மீ து
உள்ளது
இவ்வளவு
வசிக்கிற<கள்..?,குைறந்த ைவத்திருக்கலாேம..
பாப்பா..
என்று
பற்றுடன்
பட்சம்
அவ
இருப்பவ..
எதற்காக
என்ைனேயனும்
ந<ங்கள்
அடிக்கடி
கண்டிக்ைகயில்.. தமிழ்
கூறும்
தாய்
நியூயாக்கில்
நாட்டில்
படிக்க
சிலப்பதிகாரத்ைதயும்,
மணிேமகைலையயும் அறிந்து ைவத்திருப்ேபேன.. தவறு உங்கள் மீ து தான் அப்பா.. என்று தட்ைடத் திருப்பிப் ேபாட்டு விட்டு ஓடி விடுவாள். மகள்
இப்படிக்
கூறுவைதக்
ேகட்ைகயில்
விஸ்வநாதனுக்குக்
கஷ்டமாகத்
தானிருக்கும். குடிகாரத் தந்ைதக்கும், உலகமறியாத அன்ைனக்கும் மகனாகப் பிறந்து.. சிறு வயதிலிருந்ேத ேவைலக்குச் ெசன்று பழகி.. விடாது படிப்ைபயும் முடிக்ைகயில்..
தாயும்,தந்ைதயும்
ேவைலயும்
கிைடக்காமல்..
ேவைளயில்
நண்பன்
கிைடத்தது. தள்ளி
காலமாகிப்
மைனவியுடன்
ஒருவrன்
ேபானாகள்.. துயரப்
உதவியால்
படிப்பிற்ேகற்ற
பட்டுக்
துபாய்
ெகாண்டிருந்த
ெசல்லும்
வாய்ப்புக்
தனது ஏழ்ைமையப் பrகாசம் ெசய்த ெசாந்த பந்தங்கைள உதறித்
விட்டு..
தாய்
நாட்டுடனும்,உயித்
தமிழுடனுமான
உறைவக்
கண்ண <ருடன் விைடெபற்று... ெவளி நாட்டுக்குச் ெசன்றா. ெதாழிலில் சிறிது சிறிதாக முன்ேனறியவருக்கு நியூயாக் ெசல்லும் வாய்ப்புக் கிைடத்தது.
அங்ேக
பாவதியுடனும்,
ெசன்ற
பின்
மகளுடனும்
நித்யாவும்
நியூயாக்கில்
பிறந்து
நிரந்தரமாக
விட
மைனவி
வசிக்கத்
துவங்கி
விட்டா. நித்யாவிற்குப் பதிைனந்து வயதிருக்ைகயில் அவளது தாய் காலமாகி விட.. அதன் பின் அைனத்தும் தந்ைதெயன மாறிப் ேபானது அவளுக்கு. அதன் பின்
எதற்காகவும்
அவ
தாய்
நாட்டிற்குத்
திரும்பவில்ைல.
அதற்கானத்
ேதைவயும் ஏற்படவில்ைல. நித்யா
வளந்தது
அைனத்தும்
நியூயாக்கில்
தான்
என்பதால்..
தமிைழப்
பற்றியும், அதன் அருைமையப் பற்றியும் அவள் ெபrதாக அறிந்து ெகாள்ள வாய்ப்பில்லாமல்
ேபானது.
அப்படியும்
மகளுடன்
அமரும்
ேவைளகளிெலல்லாம் பாரதியா பாடல்கைளயும்,திருக்குறைளயும் ெசால்லிக் ெகாடுத்துக்
ெகாண்ேட
தான்
இருப்பா.
அவகளுடன்
அண்ைட
வடுகளில் <
வசிக்கும் தமிழ்ச் சிறாகளுக்குத் தமிழ் கற்றுக் ெகாடுக்கும் வாத்தியாராகேவ மாறிப் ேபானா.
அவ எவ்வளேவா முயற்சிெயடுத்து மகளுக்குத் தமிழாவத்ைத உண்டாக்க முைனந்தாலும்.. அவளுக்கு எப்ேபாதும் ‘ழ’வுடன் ேபாராட்டம் தான். அதனால் அைத ைவத்து அவைளக் ேகலி ெசய்வைத வழக்கமாக்கிக் ெகாண்டிருந்தா விஸ்வநாதன். நிைனவுகளிலிருந்து
ஒருவாறுத்
தன்ைன
மீ ட்டுக்
ெகாண்டவ..
மகைள
நிமிந்து ேநாக்கினா. “உங்களுக்கு விைளயாட்டாகேவ இருக்கட்டும் அப்பா.. நான்..
நான்
அத்ைதயுடன்
இந்தியா
ெசல்லப்
ேபாவதில்ைல..”என்று
அவள்
த<மானமாகத் ெதrவிக்க.. மீ ண்டும் புறாக்களின் பக்கம் திரும்பிக் ெகாண்டவ “அைதப் பற்றிய என்னுைடய முடிைவ ஏற்கனேவ நான் ெதrவித்து விட்ேடன் நித்யா.. ந< நிச்சயம் அத்ைதயுடன் ெசன்றாக ேவண்டும்.. அதற்கான அைனத்து ஏற்பாடுகளும்
முடிந்து
விட்டது.
ந<
ெசன்ற
பின்
அடுத்த
ஒரு
மாதத்தில்
நானும் வந்து விடுேவன்.. கிட்டத்தட்ட இருபத்ைதந்து வருடங்களாகி விட்டது என்
தாய்
நாட்டிற்குச்
ெசன்று..”என்று
அவ
உணச்சிப்பூவமாகக்
கூற..
நித்யாவிற்கு பற்றிக் ெகாண்டு வந்தது. ந<ங்கள்
“அப்பா..
உங்களது
ேவண்டுெமன்றால்
தாய்
நாட்டிற்குச்
தாராளமாகச்
ெசன்று
ெசல்லுங்கள்.
தான்
ஆக
உங்கைள
யா
தடுத்தது?,என்ைன எதற்காக அனுப்பி ைவக்க முைனகிற<கள்..?,இப்ேபாது தான் படிப்ைப
முடித்திருக்கிேறன்..நானும்
எனது
நண்பகளும்
ேசந்து
புதிதாகத்
ெதாழில் ஆரம்பிக்க இருக்கிேறாம். வாழ்க்ைகையப் பற்றிய எனது கனவுகள் அைனத்தும் நிைறேவறப் ேபாவதாக எண்ணி நான் மகிழ்ந்து ெகாண்டிருக்கும்.. இப்ேபாது பாத்து.. சதி ெசய்கிற<கேள அப்பா..?,சr,ஏேதா ஜாலி டூராக ஒரு மாதத்திற்கு
ஊைரச்
சுற்றிப்
பாத்து
விட்டு
வந்து
விடலாெமன்று
நிைனத்தால்.. இந்த அத்ைதயின் மகன் விடாக்கண்டைனத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவக்க ேவண்டுமாம்..”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டவள் ெதாடந்து.. “அப்பா..
ஒருவரது
திருமணம்,
இதில்
வாழ்க்ைகயின் நான்
எப்படி
முக்கியமான
அவைர
விசயங்களுள்
வற்புறுத்திச்
சம்மதிக்க
ஒன்று ைவக்க
முடியும்?,ஆனால் எனக்கு ஒன்று புrயவில்ைல, இந்த விசயத்திற்காக என்ைன ஏன் அத்ைத ேதந்ெதடுத்தாகள்..?”என்று வினவினாள். மகைளக்
கண்டு
புன்னைகத்தவ..
“இந்தியா
ெசல்ல
மாட்ேடெனன்று
பிடிவாதம் பிடித்து.. அைதச் சாதிப்பதற்காக இப்படி என்னிடம் வாதம் ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறாேய,,?, அத்ைத “அப்பா..
இந்த
உன்
முடிவிற்கு
ப்ள <ஸ்..
ேபச்சுத்
வந்து
எங்கிருந்ேதா
திறைமையக்
விட்டாள் புதிதாக
கண்டு
ேபாலும்..”என்று
முைளத்து
விட்டுத் அவ
இங்ேக
தான்
சிrக்க..
வந்து
பால்
ேபாளியும்,பருப்பு அைடயும் ெசய்து ெகாடுக்கும் அத்ைதயுடனும்,முகமறியாத அந்த
கட்டெபாம்மனுடனும்
என்னால்
நாள்
கடத்த
முடியாது..
அத்ேதாடு..
முன், பின் பழகாதவனுைடய ெசாந்த சமாச்சாரத்தில் தைலயிட்டு.. சீ க்கிரம்
எவைளேயனும் என்னால்
திருமணம்
முடியாது..
ந<
ெசய்து
யா
ெகாள்
அைதச்
ராஜா
ெசால்ல
என்று
என்று
வற்புறுத்தவும்
என்ைன
விரட்டி
அடித்தானானால் அதன் பின் ஒரு நிமிடம் கூட அங்ேக என்னால் இருக்க முடியாது..”என்றவைள இைடமறித்து.. “அதற்காகத் தான் அவனுடன் நன்றாகப் பழகி.. அவைன முழுதாக அறிந்து ெகாண்ட பின்.. அவனிடம் இைதப் பற்றிப் ேபசு என்கிறாள் அத்ைத..”என்று விஸ்வநாதன் எடுத்தேத.. ந<ங்கள்
கூறியதும்
அந்த
கூறும்
விடுேவன்
ெவகுண்டவள்..
பின்ேலடனுக்காகத்
இைவயைனத்தும்
ேபாலும்..
நான்
என்னேவா
“அப்பா..
தான்
நடந்து
என்பது
ேபால்
முடிவதற்குள்
வளந்ததும்,படித்ததும்
நான்
பிறவி
ேபசுகிற<கேள..
நான்
எதற்காக
கிழவி
ஆகி
அப்பா..?”என்று
ஆத்திரத்துடன் வினவியவளிடம்.. எதற்காக
“நித்யாம்மா.. வணாகிவிடப் <
ேகாபப்
படுகிறாய்..?,உன்
ேபாவதில்ைல.
அவனுைடய
படிப்பு
எந்த
வைகயிலும்
கம்ெபனியிேலேய
ந<
உன்
ேவைலையத் ெதாடரலாம்.. “எனவும் அதிந்து அவைர ேநாக்கினாள். ேவைலையயும்,படிப்ைபயும் பயணத்ைதத்
தடுத்து
காரணம்
விடலாெமன்று
காட்டி அவள்
எப்படிேயனும்
கனவு
கண்டு
இந்தப்
ெகாண்டிருக்க..
தந்ைத அதற்கும் தகுந்த பதில் ைவத்திருப்பைதக் கண்டு ேமலும் எrச்சலானது அவளுக்கு. உஷ்ணமான பாைவயுடன் நின்றிருப்பவைள சாந்தமாக ேநாக்கி.. அவளது
ைகப்
பற்றி
அைழத்துச்
ெசன்று
அங்ேக
ேபாடப்
பட்டிருந்த
நாற்காலியில் அமர ைவத்தா. அப்பா
“நிதும்மா..
என்ேறனும்
காட்டியிருக்கிேறனா..?,நான்
உனக்குத்
ெசய்யும்
தவறான
ெசயல்கள்
வழிையக்
அைனத்தும்
உனது
நன்ைமையக் கருதிேய.. உன் தந்ைத ஒன்றும் பிறவிப் பணக்காரன் அல்ல. வசந்தி
அத்ைதயும்,அவரது
கணவ
ேவலனும்
நான்
சாப்பாட்டிற்கு
வழியில்லாமல் கஷ்டப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்த காலத்தில் உதவி புrந்தவகள்.. சுற்றியிருந்த ெசாந்தங்களால் ைகவிடப் பட்டு நான் தனித்து இருந்த காலத்தில் எனக்கு
ஆதரவாக
இருந்தவகள்.
ேவலன்
அத்தானின்
கம்ெபனியிேலேய
ேவைல வாங்கித் தருவதாக வசந்தி என்னிடம் பல முைற கூறினாள்.ஆனால் நான் தான் அந்த ஊைர விட்டுச் ெசன்றாக ேவண்டுெமன்பதில் பிடிவாதமாக இருந்து நண்பன் ஒருவனின் உதவியால் துபாய் ெசன்ேறன். எனக்கு உதவி ெசய்த
ஒேர
ெசாந்தத்திற்கு..
நான்
பதிலுக்கு
ெசய்ய
நிைனப்பது
தவறா..?.ெசால்..”என்றவ ெதாடந்து.. “அத்ேதாடு..
இதில்
என்னுைடய
சுயநலமும்
இருக்கிறது..
என்ன
தான்
இருபத்ைதந்து வருடங்களாகத் தாய் நாட்ைட விட்டு விட்டுப் பிைழப்பிற்காக அங்ேக,இங்ேக
திrந்தாலும்,என்னுைடய
கைடசி
காலத்ைத
ெசாந்த
ஊrல்
கழிக்க
ேவண்டுெமன்று
வாய்ப்பிற்காக
நான்
தான்
ந<ண்ட
என்
மனம்
நாட்களாகக்
ேகட்கிறது..
காத்திருக்கிேறன்
இப்படிெயாரு
கண்ேண..
இந்த
மண்ணும்,காற்றும் நமக்குச் ெசாந்தமானதல்ல. என்ேறனும் ஒரு நாள் நாம் நம் நாட்டிற்குத்
திரும்பியாக
ேவண்டும்.
அது
உன்னுைடய
திருமணத்தால்
நடக்குெமன்று எண்ணிேனன்.. ஆனால் அதற்கு முன்ேப இப்படிெயாரு வாய்ப்பு வந்து விட்டது.. “என்று கூறினா. தந்ைத
கூறியைதக்
அவ
கூறியைதக்
அப்பாவிற்கு
ேகட்டு
கிரகித்துக்
என்ேறனும்..
ேவண்டுெமங்கிற
விழி
விrத்தபடி ெகாள்ள
எப்படிேயனும்
எண்ணம்
அடி
மனதில்
அமந்து
சிறிது தாய்
விட்ட
ேநரம்
பிடித்தது.
ஆக
திரும்பி
விட
நாட்டிற்குத்
இருந்திருக்கிறது.
நித்யாவிற்கு
வசந்தி
அத்ைத
வந்திருக்காவிட்டால்.. நிச்சயம் அடுத்த 2 வருடங்களில்.. அவளது திருமணம் என்கிற ெபயrல்.. அவைள நிச்சயம் இந்தியாவிற்கு அனுப்பியிருப்பா. இவ ஏன்
இப்படியிருக்கிறா..?,
23
வருடங்களாக
இேத
ஊrல்
வசித்துக்
ெகாண்டிருக்கும் தன்னால் எப்படித் திடீெரன்று இந்த நாட்ைட விட்டு ேவறு நாட்டில் குடிேயற முடியும்..?,இதில் அங்ேகேய ஒருவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு.. நிரந்தரமாகத் தங்கி விட ேவண்டுமாம்.. என்ன ஒரு சதித் திட்டம்..? அதிந்து அமந்து விட்ட மகளின் முகத்ைதக் கண்டவ.. “அத்ேதாடு.. வசந்தி அத்ைதையப் பற்றியும் ெகாஞ்சம் நிைனத்துப் பாரம்மா.. கணவைன இழந்து மகன் ஒருவைன மட்டுேம உலகமாக எண்ணி வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கிறாள்.. அவ்வளவு
ெசாத்துக்களுக்கும்,சுகேபாகத்திற்கும்
குைறச்சேல
இல்லாத
அந்த
பணக்காரக் குடும்பம் வாrசற்றுப் ேபாய் விடுேமா என்று அவள் பயப்படுவதில் என்ன தவறு இருக்கிறதம்மா..?”என்று அவ வினவ.. “டாடி.. ெபற்றத் தாய் கூறிேய
சம்மதிக்காதவன்.
நம்பிக்ைகயில் ைவத்துப்
இருவரும்
பாக்ைகயில்..
நான்
கூறினால்
என்ைன அவன்
மசிந்து
விடுவானா..?,எந்த
வற்புறுத்துகிற<கள்..?,அத்ைத எந்தப்
ெபண்ணிடமும்
கூறியைத
நம்பிக்ைகயுடன்
பழகுவாெனன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல.. வண் < அவமானம் தான் எனக்குக் கிட்டப் ேபாகிறது..”என்று அவள் சலிப்புடன் கூற.. “அப்படி
ஒருவன்
அப்படிேய
விட்டு
எள்ளலுடன்
கூற..
உன்ைன விட்டு
அவமானப் நாடு
ெநற்றிையத்
படுத்தி
திரும்பி ேதய்த்துக்
விட்டால்..
ந<
அவைன
விடுவாயாக்கும்..?”என்று ெகாண்டவள்
“மாட்ேடன்
அவ தான்..
ஆனால் எதற்காக இந்த வண் < முயற்சி..?”என்று அந்த நாளின் ஆயிரமாவது முைறயாக என்றால்
ஒேர
ேகள்விையக்
என்னெவன்பதற்கான
ேகட்டவளிடம்..
“ெசாந்த
அத்தமும்,விைடயும்
ஊ,ெசாந்த உனக்கு
நாடு இந்தப்
பயணத்தால் நிச்சயம் கிைடக்கும். கூடேவ.. திறைமயான ஒருவனுடன் பழகி.. ெதாழில் நாட்களாக..
கற்றுக் உன்
ெகாள்ளக்
கூடிய
விருப்பத்திற்குத்
வாய்ப்பும்
கிைடக்கும்..
தைலயாட்டும்
இத்தைன
தந்ைதயுடனும்,உன்
அடாவடித்
தனத்தால்..
ைதrயத்தால்..
அன்பால்..
நண்பகைளயும்,சுற்றியிருப்ேபாைரயும்
ைகக்குள்
கவத்திற்கும்
முற்றிலும்
சந்திக்கப்
ஒரு
சவால்
ேபாகிறாய்..
ஆங்கிலத்தில்
அம்மா..
இல்ைலயில்ைல..
ெசால்ல
நாம்
ேவண்டுமானால்..
நம்பிக்ைகயால்..
ைவத்துக்
ெகாள்ளும்
மாறுபட்ட
சந்திக்கப் ஹ<
உன்
ஒருவைன
ேபாகிேறாம்.. இஸ்
ந<
உன்
ெகௗய்ட்
இன்ட்ெரஸ்ட்டிங்.. ”என்று கூறி விட்டு அவ எழுந்து ெசன்றா. இருவருக்குள்ளும்
நடந்த
இந்த
ந<ண்ட
வாக்குவாதத்திற்குக்
காரணமான..
வசந்தி மற்றும் ேவலன் தம்பதியின் ஒேர அருமருந்தன்ன புத்திரன்.. ெசல்வச் சீ மாட்டி.. விடாக்கண்டன்.. ெகௗதம் பிரபாகரைனப் பற்றி முதல் நாள் வசந்தி அத்ைதக் கூறிய அைனத்தும் மனக் கண்ணில் ஓடியது நித்யாவிற்கு.
அத்தியாயம் – 2
உன்ைன எண்ணி உறக்கம் ெகாள்ைகயில்.. என் இதழ் த4ண்டி.. முகம் வருடி.. கண்ணிைமக்கும் ேநரத்திற்குள்.. மாயாமாய் மைறந்து விடுகிறாேய.. கண்ணா..! ேபாதுமடா உன் கண்ணாமூச்சி ஆட்டம்! நித்திைர ெகாள்ள விடு.. ஸ்வப்னத்திேலனும்.. நின் திருமுகம் கண்டு.. ெசா@க்கமைடந்து விடுகிேறன்...!
விஸ்வநாதனுக்கும்,அவரது ஒன்று விட்ட சித்தி மகளான வசந்திக்கும் ெசாந்த ஊ
எழில்
ததும்பும்
காவிr
மயிலாடுதுைற,நாகப்பட்டினம்.
ஆற்றங்கைரயில்
வசந்தியின்
தந்ைத
அைமந்துள்ள
ெசல்வச்
ெசழிப்பானவ.
ஆனாலும் விஸ்வநாதனின் தாய்,கணவனின் குடிப் பழக்கத்தால் வருத்தமுற்று உதவி ேகாr.. தங்ைகயின் வடு < ேநாக்கிச் ெசல்லும் ேபாெதல்லாம் விரட்டி அடித்து மீ தும்
விடுவா.
ஆனால்..
வசந்தியின்
பாசமும்,அக்கைறயும்
இருந்தது.
அன்ைனக்கும்,வசந்திக்கும் அதனால்
கணவன்
இருவ
அறியாமல்
வசந்தியின் அன்ைன.. விஸ்வநாதனின் குடும்பத்திற்கு உதவி புrந்து வந்தா. வசந்தியின்
தந்ைத
ஓரளவு
ெசல்வச்
ெசழிப்பானவராக
இருந்தாலும்..தனது
ஒேர மகைள அந்த ஊrேலேய மிகவும் வளமான பரம்பைரப் பணக்காரரான ெசல்வக்குமரனின் ேவண்டுெமன்று
மிகவும்
ஈடுபாடிருக்கவும் விவசாயத்ைத
மகனான
ேவலனுக்குத்
ஆைசப்
இருவரது மட்டுேம
பட்டா.
திருமணம்
புrந்து
ைவக்க
ேவலனுக்கும்,வசந்தியின்
திருமணமும்
ெதாழிலாக
ெசய்து
இனிேத வந்து
மீ து
நைடெபற்றது.
ெகாண்டிருந்தத்
தன்
பரம்பைரயின் வழக்கத்ைத மாற்றிச் ெசன்ைனயில் கன்ஷ்ட்ரக்ஷன் கம்ெபனி ஒன்ைற ஆரம்பித்தா ேவலன். விவசாயத்ைதயும் ைகவிடாமல் திறைமயாக இரண்டு ெதாழிைலயும் கவனித்து வந்தா. அடுத்த சில ஆண்டுகளில் வசந்தித் தன் கணவனுடன் ெசன்ைனயில் குடிேயறி விட்டாலும்..
விஸ்வநாதைனப்
ெகாண்டிருப்பாள்.
இருவரும்
பற்றிக்
ேசந்து
கணவனிடம்
விஸ்வநாதைனச்
அடிக்கடிக் சந்தித்துத்
கூறிக் தங்களது
கம்ெபனியிேலேய ேவைலக்குச் ேசந்து ெகாள்ளும் படி வற்புறுத்திய ேபாது அவ ஊைர விட்டுச் ெசன்று விடத் திட்டமிட்டிருப்பதாகக் கூறி மறுத்து விட.. அதற்கு ேமல் அண்ணனுக்கு உதவி ெசய்ய முடியாமல் ேபானது வசந்திக்கு. சிறு
வயதிலிருந்து
பாசத்துடனும்
உடன்
நடந்து
விைளயாடி..
ெகாள்ளும்
தன்
ஒேர
மீ து
அக்கைறயுடனும்,
ெசாந்தமான
வசந்தியின்
மீ து
விஸ்வநாதனுக்குப் பாசம் அதிகம் தான். அதன் பின் இருவரது வாழ்க்ைகயும் ெவவ்ேவறு பாைதகளில் பயணிக்க, மறுபடி சந்திக்கும் வாய்ப்பற்றுப் ேபானது இருவருக்கும். வசந்திக்கும்,ேவலனுக்கும் திருமணமாகி மூன்றாண்டுகள் கழித்துப் பிறந்தவன் ெகௗதம்
பிரபாகரன்.
ஒேர
அந்தக்
குடும்பத்திற்கு
மகன்
என்பதாலும்,வளமும்,ெசழிப்பும்
ஒேர
வாrசு
என்பதாலும்..
நிைறந்த
பிறப்பிலிருந்ேத
ெசல்வந்தனாக வளந்தான். கான்ெவன்ட் பள்ளி,ெவளி நாட்டில் கல்லூr என.. அக்மாக் பணக்கார வாைடயுள்ளவனுக்கு.. புத்தியும்,எண்ணமும் தந்ைதையப் ேபால..! எதிலும் வழக்கத்ைத மாற்றி.. புதுைமையப் புகுத்த ேவண்டும் என்பது தான். படிப்பு முடிந்ததும்,தந்ைதயிடம் பயிற்சிப் ெபற்று.. ெதாழிலில் காலடி எடுத்து ைவத்தவன்
ெபற்றெதல்லாம்
பணக்காரன்
என்கிற
ெவற்றி
தான்.
பந்ேதாபஸ்தில்லாமல்
மிகவும்
எளிைமயானவன்.
அைனவrடமும்
இயல்பாகப்
பழகுபவன்.. அவனது எண்ணங்கள் அைனத்தும் ஈேடறி.. வாழ்க்ைக அவனது ேபாக்கில்..
பயணித்துக்
ெகாண்டிருக்ைகயில்..
அவன்
சந்தித்த
முதல்
அடி
அவனது தந்ைதயின் மரணம். தனது ேதாழனாகத் தன்னுடன் பழகி.. அவனது விருப்பங்கள் அைனத்திற்கும் ெசவி சாய்த்து.. அவைனத் ெதாழிலுக்குப் பயிற்சி அளித்து.. அவனது ெவற்றிைய ரசித்தவ அவனது தந்ைத. அப்படிப்பட்டவ தன்ைன
விட்டு
நிரந்தரமாகப்
பிrந்து
விட்டைத
எண்ணி
ஆடித்
தான்
ேபானான். முழுதாக
இரண்டு
வருடங்களானது
இல்ைலெயன்பைதக்
கிரகித்துக்
அவனுக்குத்
ெகாள்ள..
தன்
தந்ைத
மூன்றாவது
தன்னுடன்
வருட
முடிவில்
வசந்திக்குத் தன் மகைன மணக் ேகாலத்தில் காண ேவண்டுெமங்கிற ஆைச ேதான்றியது. தாங்காமல்
முதலில் ஒப்புக்
மறுத்த
ெகௗதம்
ெகாண்டான்.
பின்
அடுத்த
அன்ைனயின்
சில
நச்சrப்புத்
மாதங்களில்
வசந்தி
எண்ணியவாறு ஒரு சம்பந்தம் கிட்டியது. ேவலனின்
ெதாழில்
ெசௗம்யாைவக் என்ேற
கண்டு
ேதான்றியது.
நண்பகளில் விட்ட அவளது
வசந்திக்கு
ஒருவரான
மேனாகrன்
அவள்
மகனிற்கு
எலுமிச்ைச
தன்
நிறமும்,அழகான
மகள் ஏற்றவள்
விழிகளும்
அவருக்குப் பிடித்துப் ேபாய் விட.. மகனிடம் புைகப் படத்ைதக் காட்டினா. முகத்தில்
எவ்வித
உணச்சியுமற்று..
அவன்
“உங்களுக்குப்
பிடித்தால்
சr
தான்
அம்மா..”என்று
கூறி
விட..
ெபண்
வட்டிலிருந்தும் <
சம்மதித்து
விட.
அடுத்த சில நாட்களில் நிச்சயதாத்தத்திற்ேக ஏற்பாடு ெசய்து விட்டா வசந்தி. நிச்சயதாத்தம் அவனது
முடிந்த
வருங்கால
வசந்தி.
பின்பும்
மைனவியிடம்
அவன்
ம்,ம்
முயற்சிக்கேவயில்ைல.. அவன்
ேவைல,ேவைலெயனத் ேபசுமாறு
எனத்
எவ்வளேவா
ேபச்சிற்கு
உைரயாடியிருந்தால்
ெகௗதைம
வற்புறுத்தினா
தைலயாட்டினாேனத்
அன்ைனயின்
ெசௗம்யாவிடம்
திrந்த
தவிர..
மதிப்பளித்து பின்
ேபச
அப்ேபாேத
நடக்கப்
ேபாகும்
ஒேர
மகனின்
பிரச்சைனகைளத் தவித்திருக்கலாம். அடுத்த
மூன்று
திருமணத்ைத
மாதங்களில்
விமைசயாக
ஊைரக்
கூட்டித்
நடத்தினா
வசந்தி.
தன்
திருமணமான
அன்று...
முதன் முதலாகத் தன் மைனவியின் முகத்ைத நிமிந்து ேநாக்கிய ெகௗதமன் கண்டது அவளது கண்ண< படிந்த கன்னங்கைளத் தான். அவன் ேபச முயன்ற ேபாதும்..
தைல
குனிந்த
படி
அைமதியாகேவ
அமந்திருந்தவள்..
உறக்கம்
வருவதாகக் கூறிப் படுத்துக் ெகாண்டாள். அவனும் அதற்கு ேமல் அவைள வற்புறுத்தவில்ைல.. மறு நாள் விருந்திற்காக இருவரும் ெபண் வடு < ெசன்றிருக்ைகயில்.. அவசர ேவைல வந்ததால் அவன் ெவளிேய ெசன்று விட்டான். அதன் பின் என்ன நடந்தேதா அவனது
கடவுளுக்ேக மைனவி
என்னெவன்று
ெவளிச்சம்..!
அவளது
வட்ைட <
விசாrக்ைகயில்
அவன்
இரவு
விட்டு
கண்ைணக்
திரும்பி
எங்ேகா கசக்கிக்
வருைகயில்..
ெசன்று
விட்டாள்.
ெகாண்டு
அவளது
ெபற்ேறா அளித்த பதில்.. திருமணத்திற்கு முன்பு அவள் ேவறு ஒருவைனக் காதலித்ததாகவும்..இப்ேபாது
அந்தக்
காதலனுடேன
ஓடிச்
ெசன்று
விட்டதாகவும் கூறின. “ஏன்
இந்த
விசயத்ைத
மைறத்த<கள்..?”எனக்
கூறி
வசந்தி
அவகளுடன்
கண்ண <ரும்,ேகாபமுமாகச் சண்ைடயிட்டால் என்றால்.. ெகௗதமேனா.. இறுகிப் ேபாய்
அந்த
வட்ைட <
இரண்டாவது
நாேள..
விட்டு
ெவளிேயறி
மைனவி
ேவறு
விட்டான்.
திருமணம்
ஒருவனுடன்
ஓடிச்
முடிந்த ெசன்று
விட்டாெலன்பைத அவனால் ஜ<ரணித்துக் ெகாள்ளேவ முடியவில்ைல. இந்திய
நாட்டில்..
தமிழ்க்
கலாச்சரத்தில்..
ஏகப்பட்ட
கட்டுப்பாடுகேளாடு..
பாரம்பrயத்ைதக் கட்டிக் காத்துக் ெகாண்டிருக்கும் சூழலில் வளந்த ஒருத்தி.. கட்டியத்
தாலிையக்
கழட்டிெயறிந்து
விட்டு..
ேவறு
ஒருவனுடன்
ஓடிச்
ெசன்று விட்டாள்.. இந்தத் திருமணப் பந்தத்தின் புனிதத்ைத உயிருள்ள வைரக் காப்ேபன் என்று அக்னி சாட்சியாக மண ேமைடயில் உறுதியளித்து அத்தைன ேபrன் நல்லாசிகைளப் ெபற்றுக் ெகாண்டவளுக்கு இப்படி ஒரு ேகடுெகட்டக் காrயத்ைதச் ெசய்து ெகாள்ள எப்படி மனம் வந்தது..?
காதலும்,காதலனும்
தான்
ெபrெதன்றால்..
முன்,பின்
அறியாதவைனத்
திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு எதற்காகத் தண்டிக்க ேவண்டும்..?, கழுத்தில் கத்தி ைவத்துப்
ெபற்ேறா
மிரட்டியிருந்தாலும்
கூட..
அவள்
நிச்சயம்
திருமணத்திற்குச் சம்மதித்திருக்கக் கூடாது. அந்தப்
புனிதமானத்
தாலிக்கும்,அைதக்
கட்டியவனுக்கும்
என்ன
மதிப்பளித்திருக்கிறாள்..?,பண்ைடய காலத்துப் ெபண்கள் அந்த மஞ்சள் கயிைற உயிராக மதித்தாகளாேம.. கணவன் மாய்ந்து ேபானால் உடன் கட்ைட ஏறி விடுவாகளாேம..! அப்படிப் பட்ட மண்ணில் பிறந்தவளா அவள்..?, எவ்வளவு ெபrய காrயத்ைதச் ெசய்து விட்டுப் ேபாய் விட்டாள்..? ெபண்கள் புனிதமானவகள்.. அந்தப் பராசக்திக்கு நிகரானவகள்.. எப்ேபாதும் மதிப்பளிக்க ேபால்
ேவண்டும்..
தந்ைதத்
மைறந்து
தன்
மrயாைதயுடன் காதில்
ேபானது
ஓதிய
அவனுக்கு.
நடத்த ெசாற்கள்
ேவண்டும்
என்று
அைனத்தும்
சுயநலத்துக்காக..
தன்
ேவதம்
நிமிடத்தில் நன்ைமக்காக
எப்ேபப்பட்ட ஈனக் காrயத்ைதயும் ெசய்யத் துணிந்தவகள் ெபண்கெளன்ற ேமாசமான மனநிைலக்கு வந்து விட்டான். ஏளனத்துடன் ஒரு புன்னைகையச் சிந்தியவன்..
அதன்
பின்
விழிகளுடனும்,புன்னைகைய
இறுகிய
மறந்த
ேபான
முகத்துடனும்,இடுங்கிய
இதழ்களுடனும்
விைறப்புடேன
வலம் வந்தான். அதன் பின்பு தாையத் தவிர எந்தப் ெபண்ணிடமும் அவன் முகம் ெகாடுத்துப் ேபசுவது
கூட
இல்ைல.
ெதாழில்
நிமித்தமாகப்
ெபண்களுடன்
பழக
ேநந்தாலும் அளவுடேன நிறுத்திக் ெகாண்டான். ேசைல கட்டிய மாந்தைரக் கண்டாேல ெவறுத்து ஒதுங்கும் மகைனக் கண்டு வருத்தம் ெகாண்டா வசந்தி. ேபாதாதற்கு விசாrப்பது ெசல்ல..
ெதாழில் ேபால்
முைற
தினமும்
அவமானம்
நண்பகளும்,ெசாந்த
வருைக
பிடுங்கித்
தந்து
தின்றது
பந்தங்களும்
நடந்தைத
அவனுக்கு.
விசாrத்து
நிம்மதிைய
துக்கம் விட்டுச் ேவண்டி
புதிதாகக் குடிப் பழக்கத்ைத ேவறு அவன் பழகத் துவங்கவும் வருத்தத்ேதாடு ேசந்து பயமும் வந்து விட்டது வசந்திக்கு. ெவளிப்பைடயாக அவன் தாயிடம் தனது வருத்தத்ைதக் காட்டா விட்டாலும் அவன் உள்ளூரக் குன்றிப் ேபாயிருப்பைத அவரால் புrந்து ெகாள்ள முடிந்தது. வட்டிற்கு <
வராமல்
அதிக
ேநரம்
ெவளிேய
ெசலவழிப்பைதயும்,
அடிக்கடி
ெவளியூ, ெவளி நாடு என நாட்கைளக் கழிப்பைதயும் கண்டு ெகாண்டவரால் அழுைகைய
அடக்க
முடியவில்ைல.
ஒேர
மகன்,ெசல்வ
மகன்,
அவனது
தந்ைத இருந்திருந்தால் இப்படிெயாரு நிைல ஏற்பட நிச்சயம் அனுமதித்திருக்க மாட்டா.
அவனுைடய
இந்த
எண்ணுைகயில் நிம்மதியாக தள்ளி
நிைலக்குத்
ேமலும்
துக்கம்
இருந்தவைனத்
முட்டாள்
தனம்
தாேன
காரணமாகி
சூழ்ந்தது
திருமணம்
விட்டைதக்
விட்ேடாேம
அவருக்கு.
என்கிற
கண்டு
ெதாழில்,வடு <
ெபயrல்
அந்தத்
என்பைத என
ெபரும்பள்ளத்தில்
தாய்
மனம்
தினமும்
தூக்கமின்றித் தவித்தது. ஒரு முடிவுக்கு வந்தவராக மீ ண்டும் மகனுக்குப் ெபண் பாக்கும் படலத்ைதத் ெதாடந்தா.
இந்த
முைற
கவனமாகத்
ேதந்ெதடுக்க
நிைனத்து..
மயிலாடுதுைறயிேலேய தூரத்து உறவிேலேய ெபண் எடுக்கத் த<மானித்தா. அவ எண்ணப்படிேய ெபண்ணும் அைமந்து விட.. அைதப் பற்றி மகனிடம் ேபச எத்தனித்து அவன் அைறக்குச் ெசன்றா. அன்ைன கூறிய அைனத்ைதயும் இைம இடுங்க.. சிவந்த விழிகளுடன் ேகட்டு முடித்தவன்.. “இந்தப் ெபண்ைணப் பாத்து ந< ேபசு.. உனக்குப் பிடித்திருந்தால் அடுத்த கூறிக்
முகூத்தத்திேலேய ெகாண்ேட
கண்ணாடி
ஜாடி
திருமணத்ைத
ெசன்றவ.. உைடந்த
அைறயில்
சத்தம்
ைவத்துக்
ேமைஜ
ேகட்டுத்
ெகாள்ளலாம்”எனக்
மீ து
ைவக்கப்
திடுக்கிட்டு
பட்டிருந்த
அவைன
நிமிந்து
ேநாக்கினா. முகம்
முழுக்க
ஆத்திரத்தில்
நின்றிருந்தவனின்
ைககளில்
ெஜாலிக்க
வழிந்து
உக்கிரப்
ெகாண்டிருந்த
பாைவயுடன்
ரத்தத்ைதக்
கண்டு
பதறியவ.. “என்ன கண்ணா.. இப்படி ெசய்து விட்டாேய..?,”என்று ேவகமாக அருேக
ெசன்று
ரத்தத்ைதத்
துைடக்க
எத்தனித்தா.
அவைரத்
தடுத்து
நிறுத்தியவன்.. “இனிெயாரு முைற கல்யாணம்,கருமாதி எனக் கூறி என்ைனத் ேதடி வந்த<களானால்.. இைத விடக் கடுைமயாக என்ைன நாேன தண்டித்துக் ெகாள்ேவன்.. துச்சமாக
திருமணமாம்
மதித்து
திருமணம்!,
அவமானத்ைத
அப்படிெயாரு
ஏற்படுத்திவிட்டு
சம்பிரதாயத்ைதத்
ஓடினாேள
ஒருத்தி..
அப்ேபப்பட்ட ேகடு ெகட்ட நிைலையச் சந்தித்து விட்டப் பின் எப்படி எனக்குப் ெபண்
மீ தும்,திருமணத்தின்
ேசாற்றுக்கு
ஒரு
ேசாறு
துன்புறுத்தாத<கள்.. ெகாண்டிருக்கும் மைறத்து ஓடிச்
மீ தும்
ஒரு
பதம்..
ெசன்றாள்.
ேபாதும்
ேபாதும்.. திருமணம்
ஆனால்
ஏற்படும்..?,
அம்மா!,
கல்யாணத்தால்..
அவமானம்
அந்தச் சண்டாளி
நம்பிக்ைக
இன்று
ேவறு
ஒரு
இனியும் வைர
பாைனச் என்ைனத்
நான்
ஒருவைனக்
பட்டுக்
காதலித்தைத
முடிந்த மறுநாேள
என்ைன விட்டு
பழிையயும்,பாவத்ைதயும்
அனுபவித்துக்
ெகாண்டிருப்பெதன்னேவா நான்..”என்றவனிடம்.. “அதற்காகத் தான் ெசால்கிேறன் கண்ணா.. எப்ேபப்பட்ட பாவத்ைதச் ெசயைல புrந்து
விட்டு
ஓடினாள்
அவள்..?,ஆனால்
இன்று
அவளது
கணவனுடன்
நன்றாகத் தான் வசித்து வருகிறாள். அவளது குடும்பத்துடனும் சமரசம் ெசய்து ெகாண்டு விட்டாள்.. அவேள நன்றாக வசிக்ைகயில் ஒரு பாவமும் அறியாத ந<
எதற்காக
துன்பப்
பட
ேவண்டும்..?,
ேவண்டாம்
கண்ணா..
நம்
குடும்பம்
வாrசற்றுப் ேபாக ேவண்டாம்.. நான் ெசால்வைதக் ேகள்.. ஐந்து விரல்களும் ஒன்றாக
இருப்பதில்ைல..
நல்ல
ெபண்களும்
இருக்கத்
தான்
ெசய்வாகள்..
தயவு ெசய்து திருமணம் ெசய்து ெகாள்..”எனக் ெகஞ்ச.. அழுத்தமாக
மறுத்துத்
தைலயைசத்தவன்..
முைற
“இன்ெனாரு
விஷப்
பrட்ைச ெசய்து ெகாள்ள நான் விரும்பவில்ைல அம்மா.. காதலிக்காத ெபண் யாெரன்று வடிகட்டித் ேதடியா திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள முடியும்..?, அம்மா.. காதல்,கல்யாணம்,கண்றாவி ெதாடங்கி
என்பைதக்
மூைள
ேகட்டாேல..
வைர
எனக்குக்
ஏேதா
ெசய்கிறது..
ெவறுப்பும்,ஒவ்வாைமயும்,ேகாபமும்,சலிப்பும்,அறுெவறுப்பும் ெபண்கைளக்
கண்டாேல
இருக்கிறது..
இந்த
உங்களுக்கு
வாrசு
கண்கைள
மனநிைல
மூடிக்
மாறும்
ெகாள்ள
என்று
ேவண்டுமானால்..
தத்ெதடுத்து வளத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..
காதிலிருந்து ஏற்படுகிறது..
ேவண்டும்
எனக்குத்
ஒரு
ேதான்றவில்ைல..
அநாைதக்
புண்ணியேமனும்
ேபால
குழந்ைதையத்
கிட்டும்..”என்றவன்
விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட அயந்து ேபானா வசந்தி. மகனது
மனதில்
இந்தத்
இன்னைல,ெவறுப்ைபத் ெகாள்ள
முடிந்தது.
முடிவுக்கு
வர
திருமணமும்,அதன்
விைளவும்
எவ்வளவு
ெபrய
என்பைத
முழுதாகப்
புrந்து
ேதாற்றுவித்திருக்கிறது
எப்படி
இைத
முடியவில்ைல.
மாற்றுவெதன்று
மகன்
படும்
குழம்பியவரால்
பாட்ைடத்
தாங்கிக்
ஒரு
ெகாள்ளா
முடியாமல் ஒவ்ெவாரு இரவும் கண்ண < உகுத்தா. அவனது மூக்கத்ைதயும், ெவறுப்ைபயும்
அதிகப்
படுத்தும்
அளவிலான
சம்பவம்
விைரவிேலேய
நைடெபற்றது. அவகளது
வட்டில் <
பாக்கவும்
ெகாஞ்சம்
பாத்தாலும்
மகைள
ேவைல
ெசய்யும்
சுந்தrயாகத் நல்ல
கண்ணாம்பாளின்
தான்
பள்ளியில்
ெதrவாள்.
படிக்க
மகள்
சுந்தr.
வட்டு <
ைவத்துக்
ேவைல
கஷ்டமறியாமல்
வளத்தாள் கண்ணாம்பாள். அதனாேலா என்னேவா.. தகாத உறவுகளால் த<ய பழக்கங்கள் பலவற்ைறக் கற்று ைவத்திருந்தாள். பள்ளியில் ஒருத்தி
ேதாழிகளுடன் பணக்காரன்
ெகாண்டால்..
வாழ்வு
விைளயாட்டாகத்
அரட்ைட
அடித்துக்
எவைனேயனும் முழுைமக்கும்
ெதrவிக்க..
மயக்கித்
கஷ்டப்
அைத
ெகாண்டிருந்த படத்
ேபாது
ேதாழி
திருமணம்
ெசய்து
ேதைவயில்ைல
என்று
உண்ைமயிேலேய
ெசய்து
பாத்தால்
என்னெவன்று அவளது குறுக்கு புத்தி ேயாசைன ெசய்யத் துவங்கி விட்டது. உடேனேய கண் முன்ேன நிைனவிற்கு
வந்தது ெகௗதமனின் முகம்
இவன் விசயத்தில் கூடுதல் விேசஷம்
என்னெவன்றால்
திருமணமான
இரண்ேட
நாளில்
வட்ைட <
விட்டு
ஓடி
தான்.
அவனது மைனவி விட்டாள்..
நிச்சயம்
விரக்தியில் இருப்பான், உடேனேய மயங்கி விடுவான் என்று கற்பைன ெசய்து ெகாண்டவள்..
அன்ேற
அவ்வப்ேபாது
வட்டிற்கு <
அன்ைனயுடன் வருபவைள
அவன்
வசந்தியும்
வட்டிற்குச் < அன்புடன்
ெசன்றாள். நடத்துவதால்
அனுகூலமாகிப் ேபானது அந்த இளங்குருத்திற்கு. ெகௗதமின்
அைறையப்
ெபருக்கச்
ெசல்ல
எத்தனித்த
அன்ைனயிடமிருந்து
விளக்குமாற்ைற வாங்கிக் ெகாண்டவள்.. முன்ேன நடந்து ெசல்ல.. அவருக்கு ஆச்சrயமாகிப்
ேபானது,
ெபாதுவாக
வட்டுக்காரகள் <
ெகாடுக்கும்
இப்படி
வரும்
சிற்றுண்டிகைளக்
சமயங்களில்
ெகாறித்துக்
ெகாண்டு
காலாட்டியபடி சைமயல் ேமைடயில் அமந்து ெகாள்பவள்.. இன்று ேவைல ெசய்வதாகக் கூறவும் ஒன்றும் கூறாமல் சrெயன்று விட்டா. ெகௗதமனின்
அைறக்குள்..
அைமதியாகக்
கண்
சிrத்தபடி
மூடிச்
முகத்ைதக்
காண..
ெகௗதம்
அவைளக்
காலடி
எடுத்து
சாய்ந்திருந்தவனின்
அருகில்
அரவம்
கண்டு
உணந்து
ைவத்தாள்.
அருேக
ெசன்று
திடுக்கிட்டுக்
யா
“ஏய்..
கட்டிலில்
கண்
ந<..?,இங்ேக
அவன் விழித்த என்ன
ெசய்கிறாய்..?,ெவளிேய ெசல்..”என்று கத்தத் துவங்க.. பயம் ெகாண்டவள்.. “நா... நான் கண்ணாம்பாளின் மகள்.. இந்த அைறையச் சுத்தம் ெசய்ய வந்ேதன்..” என்றதும் “ம்ம்,சீ க்கிரம் ெவளிேய ெசல்..”என்று முகச் சுழிப்புடன் கூறி விட்டு அவன் எழுந்து அமர.. சrெயனத் தைலயாட்டியவள்.. அைறையப் ெபருக்கும் சாக்கில்.. அவைனேய ேநாட்டம் விட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள். அவள்
தன்ைனேயக்
காண்பைத
உணந்தவன்
அவைள
நிமிந்து
ேநாக்க..
அைதேய எதிப்பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவள் ேபான்று.. அவள் ஒரு ெவட்கச் சிrப்ைப
உதித்து..
விழிகளுடன்
அவைனக்
அவைள
ேநாக்கி
கண்ணால் எழுந்து
அைழக்க..
வந்தான்..
அவன்
நிைனத்தது
சிவந்த
சுலபத்தில்
நிைறேவறி விட்ட இறுமாப்பில் அவள் எழுந்து நிற்க.. அருேக வந்து அவைள உறுத்து விழித்தவன்.. அவளது தைல முடிையப் பற்றித் தரதரெவன இழுத்துக் ெகாண்டுக் கீ ேழ ெசன்றான். அேத ேவகத்தில் அவைள உதறித் தள்ள.. எதிேரயிருந்த சுவற்றில் ேமாதிக் கீ ேழ விழுந்தாள் அவள்.. பயமும்,பதட்டமுமாய் அவைனப் பாக்க.. அவேனா.. மனித நிைலையக்
கடந்த
மிருகமாக
மாறியிருந்தான்.
“என்ன
வயதாகிறது
உனக்கு..?,ம், கண்ணால் அைழக்கிறாயா..?,வயது வந்ததும் இந்தக் கீ ழ்த்தரமான குணமும் உடன் வந்து விடுேமா உன் இனத்திற்கு.. ெவட்கம் ெகட்ட ஈனப் பிறவிகள்.. ெவளிேய ெசல்.. இனி ஒரு நிமிடம் கூட என் வட்டில் < ந< இருக்கக் கூடாது ெவளிேய ெசல்..”என்று அந்த வேட < அதிருமளவிற்குக் கூச்சலிட்டான். என்ன
நடந்தெதன்று
ெவளிேய
எட்டிப்
பாத்த
அைனவரும்
ெகௗதமனின்
ேகாபத்ைதக் கண்டு உைறந்து நிற்க.. அந்தப் ெபண்ேணா.. அவைனக் ேகாபமாக
முைறத்து “உன் மைனவி தான் உன்ைன விட்டு ஓடி விட்டாேள.. என்னுடன் குடும்பம்
நடத்துவதில்
என்ன
கஷ்டம்
உனக்கு...?”என்றுத்
திமிராகக்
கூறியைதக் ேகட்டு.. “என்னப் ேபச்சு ேபசுகிறாய்..?”என்று கண்ணாம்பாள் பதற.. வசந்திக்கு மகன் அடுத்து என்ன ெசய்யப் ேபாகிறாேனா என்று பயேம வந்து விட்டது. அவ அஞ்சியபடி.. அவைளேயக் ேகாப விழிகளால் ேநாக்கியவன்.. “15
வயைதக்
எண்ணங்கள்..
கூடத் உன்
தாண்டாத..
உனக்கு..
பிறவி
அப்படி..!,
ெபருைம!,ம்?,இனிெயாருத்தி
என்ைன
எப்ேபப்பட்ட
ேசைல,தாவணிக்ேக அவமானப்
ேகடு
ெகட்ட
உண்டான
படுத்துவைதப்
குலப்
பாத்துக்
ெகாண்டு நிற்க.. நான் சாதுவல்ல..”என்றவன்.. அவள் மீ து பூச்சாடிையத் தூக்கி எறிய.. ேவகமாக அவைள வசந்தித் தன் பக்கம் இழுத்து விட்டதால் அவள் தப்பித்து விட்டாள்.. அவள்
“உன்ைன..”என்று வாசைல
ேநாக்கி
ேபாலும்..
ராட்சசன்,
பற்றிச் பின்
ஓடியவள்..
சாந்தமாக்க
கண்ணாம்பாள்
கழுத்ைதப்
திரும்பி
மிருகம்..”என்று முயன்ற
மிதமிஞ்சிய
இருவrன்
பற்ற
இவன்
“அம்மா..
கத்தினாள்..
வசந்தி திரும்பி
தப்பியவள்..
ஒரு
ைபத்தியம்
ெகௗதமனின்
ேதாற்றுப்
ேகாபத்தில்
புறமும்
வந்தவனிடமிருந்து
ேபாக..
ேதாைளப்
மகளிடம்
ெசன்ற
அவைளப்
பளாெரன்று
அைறந்தா.
“என்ைன
மன்னித்து
விடுங்கள்
அம்மா..”என்று கூறி மகைளயும் இழுத்துக் ெகாண்டு ெவளிேயறி விட்டா. ஆத்திரத்திலும்,ேகாபத்திலும் தன்னைறைய
ேநாக்கிச்
ெகாண்டிருந்தா
ைக
முஷ்டி
ெசல்லும்
வசந்தி.
அதன்
இறுகத்
மகைன
பின்
தைலையக்
ேகாதியபடித்
ெசய்வதறியாது
வட்டு <
ேவைல
ேநாக்கிக்
அைனத்திற்கும்
ஆண்கைளேய நியமித்து விட்டான். வசந்திையத் தவிர அந்த வட்டில் < ெபண் வாசைனேய இல்லாமற் ேபானது. மகனது
மனநிைலைய
நடந்ேதறிய
இன்னும்
சம்பவங்களால்
ேமாசமாகும்
நம்பிக்ைகயற்றுப்
அளவிற்கு ேபான
அடுத்தடுத்து
வசந்தி..
ேமலும்
வாடலானா. அன்ைனயின் உடல் நிைல சீ குைலவைதக் கண்ட ெகௗதம் “அம்மா..
நான்
ந<ங்கள்
எந்தக்
குைறயுமில்லாமல்
எதற்காக
நன்றாகத்
உங்கள்
ெகாள்கிற<கள்..?,வருத்தபடுவதால் சமாதானமும்,மிரட்டலுமாய்
கூறி
தான்
இருக்கிேறன்..
உடைலக்
ஒன்றும்
நடக்கப்
விட்டுச்
ெகடுத்துக்
ேபாவதில்ைல..”என்று
ெசன்றான்.
ஆனாலும்
அவ
ேதறாதைதக் கண்டு “என்ைனப் பாத்துக் ெகாண்ேட இருந்தால் தான் ந<ங்கள் இப்படி
வருத்தப்
பட்டுக்
ெகாண்டிருப்பீகள்..
அெமrக்காவிற்குச்
சுற்றுப்
பயணம் ெசன்று வாருங்கள்..”என்று வற்புறுத்தி அனுப்பி ைவத்தான். அப்படி
வந்த
சுற்றுப்
பயணத்தின்
ேபாது
தான்
எதிபாரா
விதமாக
விஸ்வநாதைனச் சந்திக்க ேநந்தது வசந்திக்கு. இத்தைன நாட்களாக மனைத
அழுத்திக் ெகாண்டிருந்த பாரம் அைனத்ைதயும் தைமயனிடம் ெகாட்டியவ.. என்ன ெசய்வெதன்று அவrடேம வினவினா. அைனத்ைதயும் கூடிய
ஒேர
ேகட்டு
ெபண்
முடியுெமன்று
முடித்த
தன்
அருைம
ேதான்றியது,
ேமாசமானவகெளன்று
விஸ்வநாதனுக்கு.. மகள்..
இந்தக்
எண்ணி
அவைனச்
நித்யாவாக
காலத்துப்
மட்டுேம
ெபண்கள்
ைவத்திருக்கும்
சமாளிக்கக் இருக்க
அைனவரும்
அவைன
மாற்ற..
ெபண்கெளன்றால் உங்களுக்குக் ைகப்பாைவயா ஆண் ெஜன்மங்கேள என்று ெதருத்ெதருவாகச் ெசன்று ைமக் பிடித்துக் கூடப் ேபசத் தயாராயிருக்கும் தன் மகேளச் சrயாக இருப்பாெளன்று ேதான்றியது. இருவரும்
ேவறு
ேவறு
மயக்கவும்,ஏமாற்றவும் ெகாண்டிருக்கும் ஒருத்திையச்
துருவங்கள்..
மட்டுேம
ெகௗதமன்..
சந்திக்ைகயில்
பிறவி அவனது
மனம்
ெபண்கள்
எடுக்கிறாகள்
ஆண்கைள என்று
எண்ணங்களுக்கு
மாறுவான்.
மீ தான நம்பிக்ைக அவனுக்கு மாறி விடும்..
ெபண்
நம்பிக்
மாறுதலான
மீ தும்,திருமணத்தின்
நிச்சயம் அவனுடன் ேமாதி மகள்
ெஜய்த்து விடுவாெளன்று நம்பினா அவ. அப்ேபாது அவ நிைனக்கவில்ைல. ெகௗதமைனக் கண்ட மறுெநாடி இவேன தன்
மகளுக்குக்
கணவனாக
வர
ேவண்டுெமன்று
கடவுைள
ேவண்டிக்
ெகாள்ளப் ேபாவைத! அதன் பின் வசந்தியிடம் தன் மகைள இந்தியா அைழத்துச் ெசல்லுமாறு கூற.. அவரும் தயக்கத்துடேன அதற்குச் சம்மதித்தா. அவரது தயக்கத்ைதப் புrந்து ெகாண்ட
விஸ்வநாதன்
“உன்
மகன்
என்
மகைள
உன்
வட்டில் <
ேசத்துக்
ெகாள்ள மாட்டாெனன்று தாேன தயங்குகிறாய்..?,அவைளப் பற்றி அவனுக்கு ஒன்றும்
ெதrய
ேவண்டாம்..
அவைள
ந<
உன்
வட்டிலும் <
தங்க
ைவக்க
ேவண்டாம்.. இருவைரயும் ெதாழில் rதியாகச் சந்திக்க ைவக்கலாம்.. ேவறு வழியில்ைல.. இருவரும் அருேகயிருந்தாக ேவண்டும்.. ஏேதா ஒரு வைகயில். அது
ஒேர
வட்டில் <
என்றில்லாத
பட்சத்தில்
ஒேர
அலுவலகத்திேலனும்...
நித்யா.. அவனுடன் பழகுவதற்கான வாய்ப்ைப ஏற்படுத்தியாக ேவண்டும்.. எது எப்படி நடக்க ேவண்டுெமன்பைதப் பிறகு திட்டமிட்டுக் ெகாள்ளலாம்.. முதலில் என்
மகைள
இதற்குச்
சம்மதிக்க
ைவக்க
ேவண்டும்..”என்றவ
உடேனேய
நித்யாவிடம் அைனத்ைதயும் கூறினா. வசந்தி அத்ைதக் கூறி முடித்ததும் கன்னத்தில் ைக ைவத்துக் ெகாண்ட நித்யா “என்ன..?,வட்டில் <
ஒரு
ெபண்
ேவைலயாள்
கூட
இல்ைலயா..?,அலுவலகத்திேலனும் இருக்கிறாகளா..?,விட்டால் உங்கள் மகன் உலகத்துப்
ெபண்கள்
அைனவைரயும்
பூ
ஜாடிைய
ைவத்ேதக்
ெகான்று
விடுவா
ேபாலும்..”என்று
எள்ளி
நைகயாட..
“நித்யா..”என்று
அடக்கினா
விஸ்வநாதன். அவனது மனநிைலைய மாற்றி அவைனத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவக்க அவள் அத்ைத
இந்தியா ெசய்து
ேகட்டுக்
ெசல்ல
ேவண்டும்
ெகாடுத்த
எள்ளுச்
ெகாண்டிருந்தவள்..
மனநிைல
“இது
மருத்துவரா..?,நான்
என்ைகயில் சீ ைடைய என்ன
எப்படி
ெவகுண்டாள்.
ெமன்று
அதுவைர
ெகாண்ேட
கைதக்
முட்டாள்தனம்..?,நான்
என்ன
அவன்
மனநிைலைய
மாற்ற
முடியும்..?”என்றவள் தந்ைதயின் முைறப்ைப உணந்து “சr.. அவ..”என்றாள். “உன்னால் நிச்சயம் முடியும் நித்யா. ெபண்களிடமும், திருமணத்தின் மீ தும்.. அவனுக்கு
நம்பிக்ைகைய
ஏற்படுத்த
ேவண்டும்..
அதற்கு
மனநிைல
மருத்துவராக இருக்க ேவண்டாம். ெபrய வாயாடியாக இருந்தால் ேபாதும்.. உன்ைனப்
ேபால்..”என்றவrடம்
முடியாது
என்று
ஒேரடியாக
மறுத்து
விட்டாள். ஆனால் அைதக் கண்டுெகாள்ளாது.. வசந்தியுடன் அவ அவைள இந்தியா அனுப்பி ைவக்கத் திட்டமிட.. மகள் எவ்வளேவா வாதாடி.. ேபாராடித் ேதாற்று.. கைடசியில் சrெயனத் தைலையயும் ஆட்டி ைவத்தாள். தந்ைதயிடம் ேகாபத்துடேன டாட்டா காட்டி “சீ க்கிரேம உங்கள் தாய் நாட்டுக்கு வந்து
ேசருங்கள்..
அத்ைத
ைவத்திருப்பாகள்..”என்று சிrப்புடன்
விைட
உங்களுக்காக
பல்ைலக்
ெகாடுத்தா
காட்ட..
வத்தக்
குழம்பு
மகளின்
விஸ்வநாதன்.
காைதத்
விமானத்தில்
சைமத்து திருகி வசந்தி
அத்ைதயின் அருேக அமந்துக் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டவளுக்கு.. திடீெரன்று ஒரு ேயாசைன ேதான்றியது... அது ெகௗதமைனச் சந்திக்ைகயில் மறக்காமல் தைலக் கவசம் அணிந்து ெகாள்ள ேவண்டும் என்பது தான்!!!!
அத்தியாயம் – 3
நின் திருேமனி காண ேவண்டி.. நின் குழலிைசக் ேகட்க ேவண்டி.. தவிப்புற்று நான் காத்திருக்ைகயில்.. எைன விடுத்து.. ந4 .. ேகாபிய@களுடன் கூடிக் களிப்பது.. தகுேமா கண்ணா...? மனம் ஏங்கி.. ேமனி வாடி.. நான் உயி@ விடும் முன்.. வந்து விடு!
தன் முன்ேன இளம் பச்ைச நிறச் சுடிதாrல் கூரான விழிகளுடன் அவன் மீ து ஆராய்ச்சிப்
பாைவையச்
ேநாக்கினான்
ெகௗதம்
ெசலுத்திக்
பிரபாகரன்.
ெகாண்டிருந்த
அதுவைர
அவன்
நித்யாைவ
நிமிந்து
முகத்தில்
ெதrந்த
எrச்சைலயும்,ேகாபத்ைதயும் அதன் பின் அவளது பேயாேடட்டாைவப் பாத்து விட்டு உண்டான சிறு ேயாசைன என அைனத்து உணச்சிகைளயும் படம் பிடித்துக்
ெகாண்டிருந்தவள்
விழிகைளச் “ஆண்கள்
சந்தித்தாள்.
மட்டுேம
பின்
ஒரு
இந்த
பாைவையச்
ெதாண்ைடச்
ேவைலக்கு
சாதாரணமாக்கி
ெசறுமலுடன்
விண்ணப்பிக்கலாம்
அவன்
ஆரம்பித்தவன்.. என்று
நாங்கள்
அளித்திருந்த விளம்பரத்ைத ந<ங்கள் பாக்கவில்ைலயா..?”என்று சிறிது எrச்சல் கலந்த குரலில் அவளிடம் வினவினான். ஆமாமாம்! ஆண்கள் மட்டுேம விண்ணப்பிக்க ேவண்டிய ேவைல தான் இது! ஆனால் வசந்தி அத்ைத தான் இந்த விடாக்கண்டைன அணுக இைத விட நல்ல வாய்ப்பு கிைடக்காது கண்ேண என்று ெகஞ்சி இந்த ேவைலக்கு அவைள விண்ணப்பிக்க ைவத்தா. இைத எப்படி அவனிடம் ெதrவிப்பது..?, இதழ்கைளக் கிளம்பிய
கடித்தபடி
அன்றிலிருந்து
சம்பவங்களும் சலிப்புடன்
ேயாசைனயில்
நிைனவிற்கு
இறங்கியவைள
ஆழ்ந்தவளுக்கு
முந்ைதய வந்தது.
நாள் பலமணி
வரேவற்றது
வைர ேநரப்
ெசன்ைன
நியூயாக்கிலிருந்து நடந்த
அத்தைன
பயணத்திற்குப் விமான
பின்
நிைலயம்.
முதன்முைறயாகத் தமிழ்நாட்டிற்கு வருைக தருவதால்.. விமான நிைலயத்தில்
தன்ைனச்
சுற்றிலும்
ஒலித்தத்
தமிழ்க்குரல்கைளக்
கண்டுக்
ெகாஞ்சம்
பரவசமாகத் தான் இருந்தது அவளுக்கு. தூய
தமிழில்லாவிடினும்
அந்த
ெமட்ராஸ்
தமிேழ
அவளது
காதுகளுக்குத்
ேதன் வந்து பாய்வது ேபாலத் தானிருந்தது. நம் நாடு,நம் மக்கெளனத் தந்ைத அடித்துக் ெகாள்வதற்கானக் காரணம் அவளுக்கும் ெமல்ல புrய ஆரம்பித்தது. ைபகைள
எடுத்துக்
பரபரப்பும்,ெசன்ைன
ெகாண்டு
ெவளிேய
வந்தவளுக்கு
டிராபிக்கும்,சுள்ெளனச்
அந்தப்
சுட்ெடrத்த
ெவயிலும்
புதுைமயாகத் தானிருந்தது. சுற்றும்,முற்றும் ேவடிக்ைகப் பாத்துக் ெகாண்டு வந்தவைள
அைழத்த
ெசல்லப்
ேபாகிேறாம்
உற்சாகம்
ெதாற்றிக்
வசந்தி
நாம்
“நிதும்மா
அதாவது
உன்
ெகாண்டது
இப்ேபாது
தந்ைத
பிறந்த
நித்யாவிற்கு.
மயிலாடுதுைற ஊருக்கு.”எனவும்
ேவகமாகச்
சrெயனத்
தைலயாட்டினாள். அதன்
பின்
வசந்தி
அத்ைதயின்
பிறந்த
வடான <
மாளிைகக்குச்
ெசன்று
அங்ேகேய தங்கி ஒரு வாரம் முழுைதயும் மகிழ்ச்சியாகக் கழித்தாள். காவிr ஆற்றங்கைரையயும்,ேகாவில் படித்தக்
குளங்கைளயும்
கல்லூrையயும்,அவ
தண்டட்டி
அணிந்த
வாழ்ந்த
காதுகளுடன்
பல்
சுற்றித்
த<த்தவள்
இடங்கைளயும்
ேபானக்
கூடக்
காலத்தில்
தந்ைத கண்டாள்.
கூடத்
தங்களது
அரட்ைடைய விடாது ெதாடந்து ெகாண்டிருந்தக் கிழவிகளுடன் வம்பு ெசய்த படி அமந்திருப்பதுக் கூட அவளுக்கு சந்ேதாசமாகத் தானிருந்தது. வட்டில் <
ேவைல
நடக்ைகயில்
ெசய்யும்
ஆட்களிலிருந்துத்
குடிக்கிறியா
“கஞ்சி
ெதாடங்கி
தாயி..?”என்று
வயல்,வரப்பில்
அன்ேபாடு
விசாrக்கும்
தாய்மாகள் வைர அைனத்தும் அைனத்துேம அவளுக்குப் பிடித்துப் ேபானது. உயிரற்றப்
ெபாருட்களுக்குக்
கூட
அங்ேக
உணவிருப்பதாகத்
ேதான்றியது
அவளுக்கு, எப்படித் தந்ைத இந்தச் ெசாக்க பூமிைய விட்டு விட்டு ெவளி நாடு ெசன்றா..?, சாந்த
இங்ேக
பிறந்து,வளந்திருக்காவிட்டாலும்..
இடம்,இவகள்
தான்
உன்
மக்கெளன
இது
தான்
உைனச்
மனதில்
எழுந்த
உைரயாடினாள்.
தனது
இயல்பாக
எண்ணங்கைள அவளால் கண்டு ெகாள்ள முடிந்தது. அேத
பூrப்புடனும்,பரவசத்துடனும்
தந்ைதயுடன்
மடிக்கணிணியில் தந்ைதயின் முகத்ைதக் கண்டதும் உற்சாகம் ெகாண்டவள் தான்
கண்ட
ததும்பிய
இடங்கைளயும்,பழகிய
குரலில்
கூற..
அவருக்கும்
மனிதகைளயும் ெசாந்த
ஊருக்கு
பற்றி
சந்ேதாசம்
விைரவில்
திரும்ப
ேவண்டுெமன்கிற எண்ணம் ேமேலாங்கியது. அைனத்ைதயும் தந்ைதயுடன் பகிந்து ெகாண்டதும் வசந்திையயும் அைழத்து அவருடன்
ேபச
ைவத்தாள்.
“என்னம்மா
அடுத்து
என்ன
ெசய்வதாக
இருக்கிறாய்..?”என்று விஸ்வநாதன் வினவியதற்குத் தயங்கியபடி நித்யாைவ
ஏறிட்டவ பின் ெமல்லிய குரலில் “நம் பங்களாவிற்கு எதி வடு < காலியாக இருப்பதாக எனக்கு தகவல் கிைடத்தது அண்ணா. அதனால் அந்த வட்டிேலேய < நித்யாைவத்
தங்க
ைவக்கத்
திட்டமிட்டிருக்கிேறன்.
என்
கண்
முன்ேனேய
தானிருப்பாள்.. ந<ங்கள் கவைலப்பட ேவண்டாம்..”என்று கூற.. அதுவைர சிrத்த முகத்துடன் அமந்திருந்த நித்யாவிற்குக் ேகாபத்தில் முகம் சிவந்தது. வந்திருக்கும்
“விருந்தாளியாக ெகாள்ள ந<ங்கள்
முடியாத ஏன்
என்ைன
அளவிற்கு
முன்னேம
என்ன
என்னிடம்
உங்கள்
கஷ்டம்
வட்டில் <
அத்ைத
தங்க
ைவத்துக்
உங்களுக்கு?,
இைத
ெதrவிக்கவில்ைல..?,இதற்காகத்
தான்
ெசாந்த மகைளப் ேபால் இந்த ஒரு வாரமாக என்ைன சீ ராட்டின <களா..?”என்று ேகாபமாகக்
கூறியவைள
விஸ்வநாதன்
“நித்யா..”என்று
அடக்க..
“அய்ேயா..
அப்படிெயல்லாம் இல்ைலயம்மா..”என்றுப் பதறிய வசந்திக்குக் கண்ணேர < வந்து விட்டது. “ெபrயவகளிடம் இப்படித் தான் மrயாைதயில்லாமல் ேபசுவாயா நித்யா..?, என்னப்
பழக்கம்
பழகி
வயெதன்ன..?,முதலில்
ைவத்திருக்கிறாய்..?,அத்ைதயின்
நாவடக்கத்ைதக்
கற்றுக்
ெகாள்..
வயெதன்ன..?,உன் ேவைல
பாக்கும்
ெபண்கைளக் கூட வட்டிற்குள் < அனுமதிக்காத ெகௗதம் உன்ைன மட்டும் எப்படி அனுமதிப்பான்..?,என்ன அத்ைத..?,ஊ மறந்து
சுற்றிப்
ேபானதா
ேயாசைனைய மன்னிப்புக்
ெசால்லி பாக்க
உனக்கு..?,
ந<
உன்ைன இந்தியா
அந்த
வட்டிற்குள் <
ெசல்லவில்ைல..
அத்ைத
இைதப்
அவளிடம்
கூறியேத
நான்
ேகள்..”என்று
அதட்ட..
ேசப்பாள்
வந்த
காrயம்
பற்றிக்
கூறும்
தான்..
முதலில்
அவளிடம்
புrந்து
ெகாண்ட
நிைலமையப்
ேபாது
இந்த
நித்யாவிற்குத் தனது முன் ேகாபத்ைத நிைனத்துத் தன் மீ ேத ேகாபம் வந்தது, பின்
தயங்கியபடி
அத்ைத..
நான்..
வசந்தியின் நான்
முகத்ைத
அறிவற்றவள்..
ேநாக்கி இப்படித்
“மன்னித்து தான்
விடுங்கள்
அவ்வப்ேபாது
ேயாசிக்காமல் ேபசி விடுேவன்.. என்ைன மன்னித்து விடுங்கள் அத்ைத. அப்பா இைதப் பற்றி என்னிடம் எதுவும் கூறவில்ைல. அதனால் தான்.. சாr அத்ைத..” என்று
நாடிையப்
பற்றிக்
ெகாஞ்ச..
கண்ணைரத் < துைடத்துச்
சிrத்த
வசந்தி
“எனக்குத் தானம்மா வருத்தம்.. இத்தைன வருடங்களுக்குப் பிறகு சந்தித்த என் அண்ணன் மகைள என் வட்டிற்கு < அைழத்துச் ெசன்று கவனித்துக் ெகாள்ள முடியவில்ைலேய என்று.. ந< தான் என்ைன மன்னிக்க ேவண்டும் இதற்காக..” என்று கூற.. “கவைலைய விடுங்கள் அத்ைத.. உங்கள் மகனின் அய்யனா புத்திைய மாற்றி.. சீ க்கிரேம உங்கள் வட்டுக்குள் < அடிெயடுத்து ைவக்கிேறன் பாருங்கள்” என்று சவால் விடுத்தாள். இருவைரயும் கண்டு சிrத்த விஸ்வநாதனிடம் தனது அடுத்தத் திட்டத்ைதப் பற்றித் ெதrவித்தா வசந்தி. ெகௗதமனது அலுவலகத்தில் ேவைல வாய்ப்பு இருப்பதாக அவனது அலுவலக ஜி.எம் ெசான்னதாகவும்.. நித்யாைவ அதற்கு
விண்ணப்பிக்க
ைவக்கப்
ேபாவதாகவும்
ெதrவிக்க..
நல்ல
“மிகவும்
ேயாசைன”என்று அவரும் உற்சாகப் படுத்தினா. ஹ்ம்ம்,தங்ைக மகன் மீ து இருக்கும்
அக்கைறயில்
ஒரு
சதவதமாவது <
இந்த
அப்பாவிற்கு
என்
மீ து
இருக்கிறதா..?, இவன் திருமணம் ெசய்து ெகாள்வதற்காக அவள் ஊ விட்டு ஊ
வந்தேதாடு
மட்டுமில்லாமல்..
அலுவலகத்தில்
ேவைலக்குச்
இப்ேபாது
ேசந்து..
தனி
ெகௗதம்
வட்டில் <
மவேன
தங்கி..
ந<
அவன்
மட்டும்
என்
ைகயில் சிக்கினால் அப்படிேய இடியாப்பம் பிழிந்து விடுேவெனன்று கறுவிக் ெகாண்டாள். மகளின்
முகத்ைதக்
கண்ட
விஸ்வநாதன்
விசாrக்க..
“என்னம்மா..?”என்று
தந்ைதயும்,மகளும் உைரயாடட்டுெமன இங்கிதமாக எழுந்து ெசன்றா வசந்தி. ெசல்லக்
ேகாபம்
ெகாண்டு
அப்பா
“எதற்காக தனியாகத்
முகத்ைதத்
இந்தத்
தங்க
தூக்கி
ேதைவயில்லாத
ைவத்தால்
ைவத்துக்
ெகாண்டவள்..
ேவைல..?,என்ைன
எனக்குப்
பயமாக
மட்டும்
இருக்காதா..?,எந்தத்
ைதrயத்தில் என்ைன இப்படி இஷ்டப்படி அனுப்புகிற<கள்..?”என்று வினவ... “பிராஜக்ட் ெசய்வதாகக் கூறி நியூெஜசியில் ந< ஆறு மாதங்கள் தனியாகத் தங்கிக் ெகாள்வதாக அடம்பிடித்த ேபாது நான் சம்மதிக்கவில்ைலயா அம்மா..?, அது
ேபாலத்
தான்
இதுவும்..
அதுமட்டுமல்லாமல்..
ந<
பயப்படுவதாகக்
கூறுவைத நம்புமளவிற்கு நான் முட்டாளல்ல கண்ேண..”என்று கூற.. “நம்ப மாட்டீகேள..”என்று முறுவலித்தாள் நித்யா. அதன்
பின்
அைனத்து
ஏற்பாடுகளும்
துrதமாக
நைடெபற்றன.
அடுத்த
வாரத்தில் மயிலாடுதுைறயிலிருந்து ெசன்ைன வந்து ேசந்தாள். ெகௗதமனது பங்களாவிற்கு ெசய்தா
எதிபுறத்தில்
வசந்தி.
ெகாள்வதாகவும்.. ெதrவித்துச்
அவளது அவள்
வருத்திக்
அவள்
வட்டில் <
வசிக்க
தாேன
ெகாள்ளக்
அவளுக்குச்
பங்களாவில்
ெகௗதமன்
வட்டில் <
அைனத்ைதயும்
ேநரத்திற்கு
அவகளது
ெகாடுத்தனுப்பினா.
ேதைவகள்
எதற்காகவும்
ெசன்றா.
அைனத்ைதயும்
அமந்திருந்த
ேவைல
கவனித்துக்
கூடாெதன்றும்
சாப்பாடு,டிஃபன்
பாக்கும்
இல்லாத
ஏற்பாடு
என
ைவகுந்தனிடம்
சமயங்களில்
அவைள
வந்து பாத்துச் ெசன்றா. அவ கூறிய படி ேவைலக்கு விண்ணப்பித்து விட்டுக் காத்திருந்த நித்யாவிற்கு ேந முகத்ேதவிற்கான அைழப்புக் கடிதமும் வந்தது. ெகௗதமன் அறியாமல் வசந்தி
அம்மாவின்
கம்ெபனியின்
ஜி..எம்
ேவண்டுேகாளின் அழகசாமி.
படி
அைழப்புக்
அைத
அனுப்பியிருந்தவ
கடிதம்
வந்து
விட்டைத
ஆவலுடன் அவள் ெதrவிக்ைகயில் மகிழ்ச்சியும்,பயமுமாய் தைலயாட்டினா வசந்தி.
“நிதும்மா..
அவன்
ேகாபமாக
ஏேதனும்
கூறி
உன்ைன
ேவதைனப்
படுத்தினால் தயவு ெசய்து எனக்காகப் ெபாறுத்துக் ெகாள். அவன் உன்ைன இந்த
ேவைலக்குச்
ேசத்துக்
ெகாள்வான்
என்று
எனக்கு
நம்பிக்ைகேய
இல்ைல.. ஆனால் கடவுள் விட்ட வழி.. இைத ஒரு வாய்ப்பாக நிைனத்துக் ெகாண்டு
தான்
த<மானிக்க
உன்ைன
அனுப்புகிேறன்..
ேவண்டும்..
பின்
நாராயணா..!”என்று
நடப்பைத ைகக்
அவன்
கூப்பி
தான்
ேவண்டிக்
ெகாண்டவைரக் கண்டு சிrத்தவள்.. “அத்ைத.. உங்கள் மகன் கட்டாயம் எனக்கு ேவைல
ெகாடுப்பா..
அப்படிேய
இந்த
ேவைல
கிைடக்காமல்
ேபானாலும்
உங்கள் மகைன அணுக வாய்ப்பற்றுப் ேபாய் விடாது.. பயப்படாத<கள்..”என்று சமாதானம் கூறினாள்.. மயிலாடுதுைறயிலிருந்து
ெசன்ைன
வந்து
ேசந்த
இந்தப்
பத்து
நாட்களில்
ஒரு முைற கூட ெகௗதமைன அவள் பாக்கேவயில்ைல. “என் மகனது கா வந்து விட்டது”என்று வசந்தி பதறி அடித்துக் ெகாண்டு ஓடுைகயில் தானும் ெவளிேய வந்து ெநடிய
எட்டிப்
பாக்ைகயில்..
உருவத்தின்
ெதrயவில்ைலேய உம்மணாமூஞ்சிப்
பின்புறத்ைதத்
என்று பூ
விறுவிறுெவனப் தான்
வருத்தம்
ஜாடி
படிக்கட்டில்
அவள்
கண்டது.
ேதான்றினாலும்..
ெகாண்டாைனச்
(கங்ைக
ஏறும் முகம்
ஆமாம்..
இந்த
ெகாண்டான்,வாதாபி
ெகாண்டான் ேபால் இப்படி ஒரு ெபய ைவத்து விட்டாள் நிது) சந்திப்பதில் என்ன
அவசரம்?,
ெபாறுைமயாகப்
பாத்துக்
ெகாள்ளலாெமன்று
விட்டு
விட்டாள். ேநமுகத்
ேதவன்று
காைல
அவசரமாக
அவளது
வட்டிற்குள் <
நுைழந்த
வசந்தி அவளிடம் ஒரு ெதாைலேபசி எண்ைணக் ெகாடுத்தா. “இது நம் ஜி.எம் அழகசாமியின் எண்.. ந< அங்ேக ெசன்ற பின் என்ன உதவி ேவண்டுமானாலும் அவrடம்
ேகள்.
ந<
திரும்பி
வருவதற்குக்
கா
ஏற்பாடும்
நான்
ெசய்து
விட்ேடன்..”என்றவைர அமர ைவத்துத் தண்ண< ெகாடுத்தவள்.. “அத்ைத.. நான் நன்றாகேவ
என்ைனச்
சமாளித்துக்
ெகாள்ேவன்..
ந<ங்கள்
ஏன்
பதட்டப்படுகிற<கள்..?,உங்கள் மகனுக்கு நான் கியாரண்ட்டி. கவைலப் படாமல் இருங்கெளனச்
சமாதானம்
ஆட்ேடாவில்
ெசல்வது
ெசய்தவள்.. தான்
கா
நல்லெதன
அனுப்புவதாகக் வாதாடி..
கூறியவrடம்
ஆட்ேடாவிேலேய
அலுவலகத்ைத அைடந்தாள். ேநமுகத்
ேதவிற்காகக்
வித்தியாசமாகப்
காத்திருந்த
பாத்தைத
அவள்
ஆண்கள்
அைனவரும்
கண்டுெகாள்ளேவயில்ைல.
அவைள பின்ேன..?,
ஆண்கள் மட்டும் தான் கலந்து ெகாள்ள ேவண்டுெமன்று ெகாட்ைட எழுத்தில் அவன்
குறிப்பிட்டிருந்தைத
மதிக்காமல்..
இப்படிச்
சட்டமாக
வந்து
அமந்திருந்தால் பாக்கத் தான் ெசய்வாகள்..! தனக்கான அைழப்பு வந்ததும் நிதானமாக நடந்து ெசன்று அவனது அைறக் கதவில் குரைல
ைக
ைவத்தாள்..
வியந்தபடிேய
“கம்
இன்”
உள்ேள
என்று
ஒலித்த ெகௗதமனின் கண <க்
நுைழந்தவைள
அழுத்தமான பாைவயும்,இறுகிப் ேபான இதழ்களுேம.
வரேவற்றது
அவனது
இைத ஓரளவு எதிபாத்தவள் தான் என்பதால் ேந ெகாண்ட பாைவயும், நிமிந்த
நன்ண்ைடயுமாக
அவன்
முன்பு
ெசன்று
அமந்தாள்.
எதுவும்
கூறாமல் ைகைய ந<ட்டியவனிடம் புrந்து ெகாண்டு தனது பேயாேடட்டாைவக் ெகாடுத்தாள்.
அைத
வாங்கிப்
படித்தவனின்
முகத்ைதப்
பாத்த
வண்ணம்
அமந்திருந்தவளுக்குச் சத்தியமாகத் திைகப்பு தான். மயிலாடுதுைறயில்.. அவகளது கிராமத்தில் ஊ எல்ைலயில் வற்றிருக்கும் < அய்யனாைரக் கண்ட ேபாது ெகௗதமன் இப்படித் தானிருப்பாெனன்று கற்பைன ெசய்து
ைவத்திருந்தவளுக்கு...
கருவிழிகளுடன்..
ஆறடி
அடத்தியானப்
உருவத்தில்..
புருவங்களுடன்..
அழுத்தமான
சrயாக
வாரப்
படாமல்
கைளந்து கிடந்த ேகசத்துடன்.. அளவாகக் கத்தrக்கப் பட்டிருந்த மீ ைசக்கடியில் அைமந்திருந்த வடிவான இதழ்களுடன்.. ஓவியத்தில் த<ட்டப்பட்டிருக்கும் கம்பீர ஆண்மகைனப்
ேபால்
ேதாற்றம்
ெகாண்டிருந்தவைனக்
கண்டு
ெகாஞ்சம்
வியப்புற்றாள் என்று தான் ெசால்ல ேவண்டும். இவனுக்கு
அருள்ெமாழிவமன்
ேவடம்
ெபாருத்தமாக
இருக்குேமா
என்று
அவள் சிந்தைனவயப்பட்ட சமயம் அவன் நிமிந்து ஒரு ேகள்விையக் ேகட்டு ைவத்தான். அவனது
ேகள்விக்குப்
எவ்வித
பதிலளிக்காமல்
உணச்சியுமற்றப்
சிந்தைனயில்
பாைவயில்
ேநாக்கிக்
ஆழ்ந்து
விட்டவைள
ெகாண்டிருந்தான்
அவன்.
ஒரு நிமிடம் தயங்கி அவன் முகம் ேநாக்கியவள் அவன் கண்களில் ெதrந்த எrச்சல் கலந்த ேகாபத்ைதக் கண்டு நன்றாகேவத் தைல நிமிந்து “ஆண்கள் மட்டுேம ெசய்யக் கூடிய ேவைல என்றால்.. குவாrயில் கல் உைடப்பதற்கு ஆள்
எடுக்கிற<களா
ெசங்கல்
தூக்கும்
சா..?,அல்லது பணியா..?,
மூட்ைட
அப்படிேய
தூக்கும்
ேவைலயா..?,இல்ைல,
பாத்தாலும்
நான்
ேமற்கூறிய
ேவைலகளிெலல்லாம் ெபண்களின் பங்கு சrசமமாகத் தானிருக்கிறது..”என்று எள்ளலுடன் கூறியவள் பின் “ந<ங்கள் விளம்பரம் அளித்திருக்கும் ேவைலக்கு நிவாகம்
படித்த
யாைர
மட்டும்
இருந்தாக
அபிப்ராயம்..”என்று நடந்து
ேவண்டுமானாலும் ேவண்டிய
அவள்
ெகாள்வதற்கு
இது
கூறியது உன்
நியமிக்கலாம்.
கட்டாயமில்ைல தான்
தாமதம்..
தாத்தாவின்
அது
ஆணாக
என்பது
எனது
“உனது
கம்ெபனி
அபிப்ராயப்படி
அல்ல..”
என்று
அவனிடமிருந்து பட்ெடன்று பதில் வந்தது. சr தான்! என்று உள்ளுக்குள் நிைனத்துக் ெகாண்டாலும் அைத மைறத்து “இது எனது அபிப்ராயம் மட்டுமல்ல சா. உங்களது கம்ெபனியின் விளம்பரத்ைதப் பாத்து
விட்டு
ஏக்கப்
ெபரு
மூச்ைச
ெவளி
விட்டப்
பல
ெபண்களின்
அபிப்ராயம்..”என்று கூற சடாெரன்று நிமிந்து ேநாக்கினான் ெகௗதம். ஏன்..?,
ஏன்
இப்படிப்
பாக்கிறான்..?,
ஓ!
ஏக்கப்
ெபருமூச்சு
என்றதற்கா..?,
அடக்
கடவுேள! மாற்றி அத்தம் ெசய்து ெகாண்டான் ேபாலும்! ெபருமூச்ெசன்றால்..
“ஏ..ஏக்கப்
நமது
திறைமையச்
சrயாக
உபேயாகித்துக்
ெகாள்ளும் நல்ல கம்ெபனியில்.. நல்ல சம்பளத்தில்.. எண்ணற்ற வசதிகளுடன் கூடிய
இடத்தில்
பணிபுrயும்
வாய்ப்புத்
தங்களுக்குக்
கிைடக்கவில்ைலேய
என்கிற அவகளது ஏக்கத்ைதக் கூறிேனன்..”என்று அவசரமாகக் கூறி விட்டு.. உள்ேள ஆண்டவா! தணல் ேமல் நிற்பது ேபால் தகிக்கிறேத..! முகத்ைதப் பா! தந்தூr அடுப்ைபப் ேபால்! என்று உள்ேள அவைனத் திட்டித் த<த்தாள். எதுவும் கூறாமல் மீ ண்டும் அவள் ெகாடுத்தக் ேகாப்ைபப் பாைவயிட்டவன் “ெவளி
நாட்டில்
ெபாதுவாக
புகழ்
அங்ேக
ெபற்றப்
பல்கைலக்
படித்தவகள்
கழகத்தில்
பலேப
படித்திருக்கிறாய்..
ெசாந்தமாகத்
ெதாழில்
ெதாடங்குவைதத் கண்டிருக்கிேறன்,அல்லது அங்ேகேய ெபrய கம்ெபனிகளில் ேசந்துப்
பணம்
நிறுத்திப் பின்.. இது
சம்பாதிப்பைதக்
கண்டிருக்கிேறன்.ஆனால்
ந<..”என்றவன்
“அத்ேதாடு ந< அங்ேகேய பிறந்து படித்து வளந்ததாகத் தான்
ெசால்கிறது..”என்று
அவளது
பேயாேடட்டாைவத்
தூக்கிக்
காட்டியவன்
“இங்ேகயிருந்து பல ேப படிப்ைப முடித்து விட்டு அெமrக்காைவத் ேதடிச் ெசல்ைகயில்
ந<
படிப்ைப
அங்ேக
முடித்து
விட்டு
இங்ேக
வரக்
காரணம்
என்ன..?,அதிலும் ெசாந்தத் ெதாழில் ெதாடங்காமல் எதற்காக இந்தச் ெசாற்ப வருமானத்ைதத் ேதடி வந்திருக்கிறாய்..?”என்று வினவினான். அவன் கூறியது சr தான்! தாய் நாட்டின் மீ து பற்றில்லாமல் அவளது தந்ைத இருந்திருந்தால்.. பால் ேபாளி ெசய்து தரும் அத்ைத அவைளத் ேதடி வாராமல் இருந்திருந்தால்..
அவன்
கூறியது
ேபால்
ெசாந்தத்
ெதாழில்
ெதாடங்கி..
படிப்படியாக முன்ேனறியிருப்பாள் தான். ஆனால் இங்ேக தான் நிைலைமத் தைலகீ ழாக இருக்கிறேத..?, ஹ்ம்ம் என்று ெபருமூச்சு விட்டுக் ெகாண்டவள்.. எனது நிைலைமக்கு முக்கியக் காரணேம இந்த ராசா தான்! ஆனால் ேகள்வி ேகட்பைதப் பா! என்று ெபாறுமிக் ெகாண்டாள். “வருமானம்
ெசாற்பமானதா..
தாராளமானதா
என்பைத
அவரவரது
குடும்ப
நிைல தான் சா முடிவு ெசய்ய ேவண்டும். ந<ங்கள் அளிக்கும் இந்தச் ெசாற்ப வருமானம் எனது குடும்ப நிைலக்கு மிகவும் ேதைவயாக இருப்பதால் தான் உங்கள்
முன்ேன
அமந்திருக்கிேறன்.”என்று
மகாப்
ெபாய்ையக்
கூறி
ைவத்தவளுக்கு அவளது நியூயாக் வடும்,ேதாட்டமும் < கண் முன்ேன வந்து ேபானது.
ஆனால்
ெதrயவில்ைல.
அவன்
அவளது
இந்த
அண்டப்
புழுைக
நம்பியதாகேவ
படிப்பிற்காக
“ஆமாமாம்..
மட்டும்
பல
லட்சங்கைளச்
ெசலவழித்திருக்கும்
உனது குடும்பநிைல படு ேமாசமாக இருப்பதாக ந< கூறுவைத நான் நம்பித் தான் ஆக ேவண்டும்”என்று அலட்டிக் ெகாள்ளாமல் பதிலளித்தான். நம்பவில்ைல
அவன்!
கல்லூளிமங்கன்!
முகத்தில்
எைதயும்
காட்டிக்
ெகாள்ளாமல் அமந்திருந்தவைள மீ ண்டும் அழுத்தமாக ேநாக்கியவன் அவளது பேயாேடட்டாைவ திறைமைய
ேடபிளின்
முழுதாக
மீ து
உபேயாகப்
ைவத்து படுத்திக்
விட்டு
“ெதாழிலாளகளின்
ெகாள்ளும்
கம்ெபனி
எனவும்,
நல்ல வாய்ப்ெபன்று பல ஏக்கப் ெபருமூச்ைச ெவளி விடுமளவிற்கு சிறந்த கம்ெபனி எனவும் எனது நிவாகத்ைதப் பற்றிப் ெபருைமயாகக் கூறியதற்கு மிகவும் நன்றி. ஆனால் நாங்கள் ஏற்கனேவ முடிவு ெசய்தது ேபால் இந்த ேவைலக்கு ஆண்கைள மட்டுேம ேதந்ெதடுப்பதாக இருக்கிேறாம்.. ேதவில் கலந்து
ெகாண்டைமக்கு
நன்றி.
ந<ங்கள்
புறப்படலாம்.”எனக்
கூறி
விட்டு
அடுத்த ஆைள உள்ேள அனுப்பச் ெசால்வதற்காக அருேக இருந்த அைழப்பு மணியின் மீ து ைக ைவக்க எத்தனித்தான். இவ்வளவு தூரம் தனது ஆைசகைளெயல்லாம் தாரவாத்துக் ெகாடுத்து விட்டு இந்தியாவிற்கு
வந்தது
இவனிடம்
ேதால்விையச்
சந்திப்பதற்காகவா..?,
கம்
ஆன்.. கம் ஆன் நித்யா! எனத் தனக்குத் தாேனக் கூறிக் ெகாண்டவள் “என்ைன எதற்காக ந<ங்கள் ேதவு ெசய்யவில்ைலெயங்கிற காரணத்ைத நான் அறிந்து ெகாள்ளலாமா..?”என்று ெவளிப்பைடயாகேவ வினவினாள். எதுவும்
கூறாமல்
அவைள
மூச்சுக்
காற்றிேலேய
ேநாக்கி
அவனது
உஷ்ண
ேகாபத்ைத
மூச்ைச
ெவளிவிட்டவனது
அவளால்
புrந்து
ெகாள்ள
முடிந்தது, அதற்காக இப்படிேய விட்டு விட்டுச் ெசல்வதா..?, ம்ஹ்ம்ம்.. கூறுங்கள்
“பதில்
சா..
ந<ங்கள்
ெகாடுக்கப்
ேபாகும்
ேவைலையக்
ைகயாளுவதற்கு எனக்குத் திறைம ேபாதாெதன்று ந<ங்கள் த<மானித்திருந்தால் கூடப்
பரவாயில்ைல.
படும்
என்று
ெபாறுத்துக்
ந<ங்கள்
ஆனால் ேபாடு
ெகாள்ளேவ
ஆண்களுக்கு ேபாட்டு
மட்டுேம
ைவத்திருப்பைத
முடியாது..”என்றவளிடம்
ேவைல
ெகாடுக்கப்
எல்லாம்
என்னால்
“ேபாடா..?”என்று
புருவம்
சுருக்கினான் அவன். “கிட்டத்தட்ட ேபாடு தான் சா. ஆண்கள் மட்டுேம விண்ணப்பிக்கலாம் என்று ெகாட்ைட எழுத்தில் 1000 பத்திrக்ைககளில் ெவளியிட்டிருந்த<கேள..?,அைதச் ெசால்கிேறன்..”என்று
விளக்கமளித்தவள்
பின்
“அல்லது
ஓ!
நான்
ெவளி
நாட்டில் படித்து வந்ததால் இந்த ேவைலக்கு நான் ஓவ குவாலிஃைபட் என்று நிைனக்கிற<கேளா..?,அப்படியானால் அண்ட குைறத்து
உள்நாட்டில்
குவாலிஃைபடா...?,ந<ங்கேள எைட
ேபாட்டால்
எப்படி
நம்
படித்தவகள்
நாட்டுப்
அைனவரும்
பல்கைலக்கழகங்கைள
சா..?”என்றவளிடம்
நான்
அப்படிச்
ெசால்லேவயில்ைலேய என்பது ேபால் ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தியவைனக் கண்டு ெகாள்ளாது.. “காரணம் ெதrந்து ெகாள்ளாமல் நான் இந்த இடத்ைத விட்டு
நகவதாக
இல்ைல
அடுக்கைளக்குள்ேளேய
சா..
தங்களது
பல
நூறு
வாழ்க்ைகைய
வருடங்களாக
முடித்துக்
ெகாண்டு
உலகமறியாமல் இருந்த ெபண்கள்.. இந்த சில நூற்றாண்டுகளாகத் தாேன சா ஆண்களுக்கு
நிகராக
அைனத்துத்
பாரதியாrன்
புதுைமப்
துைறகளிலும்
ெபண்ைணப்
பற்றி
பணி
ந<ங்கள்
புrகிறாகள்..?,
படித்ததில்ைலயா..?,
சட்டங்கள் ஆள்வதற்கும்,பட்டங்கள் ெசய்வதற்கும் எங்களுக்கும் முழு உrைம இருக்கிறது.. அைனத்தும் மாறி ஆணும்,ெபண்ணும் சமெமன்று மாறிப் ேபான இந்தக்
காலத்தில்
இப்படி
ஆண்கள்
மட்டுேம
இந்த
ேவைலக்கு
விண்ணப்பிக்கலாெமன்று விளம்பரம் ெகாடுக்க உங்களுக்குக் கூசவில்ைலயா சா..?,இைத நான் வன்ைமயாகக் கண்டிக்கிேறன்..”என்று ைமக் இல்லாமேலேய புரட்சிப்
ேபாராட்டம்
ேநாக்கியவன்.. ெசய்வதற்கு
நடத்தத்
பற்கைளக்
எனக்கு
துவங்கியவைள..
கடித்தபடி
ேநரமும்
முழு
பா,
“இேதா
எrச்சலுடன்
உன்னுடன்
இல்ைல,ெபாறுைமயும்
வாதம்
இல்ைல..”என்றவைன
இைடமறித்து.. “வாதம் ெசய்ய ேவண்டாம். நான் ேகட்டதற்கு பதிைல மட்டும் கூறுங்கள் ேபாதும்”என்றாள். தைல முடிைய அழுந்தக் ேகாதி ேவக மூச்சுடன் அவள் புறம் திரும்பியவன் பா..
“இேதா
ேவைலக்கு
நியூயாக்கில்
வந்திருக்கிேறன்
படித்து என்று
விட்டு
ந<
குடும்பக்
கூறுவது
எனக்கு
கஷ்டத்திற்காக நம்பும்
படியாகத்
ேதான்றவில்ைல...”என்றவனிடம் விழிகைள அகல விrத்து “பின்ேன..?,பின்ேன எதற்காக
நான்
ேவைலக்கு
வந்திருப்பதாக
ந<ங்கள்
நிைனக்கிற<கள்
சா..?”என்று வினவியவளிடம்.. ந<
“நிச்சயம் ேவண்டும்.
படிக்கிற அல்லது
காலத்திேலேய ெசாந்தத்
உனக்கு
ெதாழில்
ேவைலயும்
ெதாடங்கும்
கிைடத்திருக்க
எண்ணமிருந்திருந்த
காரணத்தினால் ந< ேவைலக்கு முயற்சிக்காமல் இருந்திருக்க ேவண்டும். இந்த இரண்டு காரணங்களில் ஏேதனும் ஒன்று நிச்சயமான உண்ைம. ஆனால் ந< எதற்காக திரும்பி
அந்தத் இங்ேக
திட்டங்கைளெயல்லாம் ேவைலக்கு
விட்டு
முயற்சித்துக்
விட்டு
இந்தியாவிற்குத்
ெகாண்டிருக்கிறாய்
என்று
தான்
எனக்குப் புrயவில்ைல..”என்று தாைடையத் தடவினான். தன்னுடேன வளந்து பழகியவன் ேபான்று அவன் அைனத்ைதயும் புட்டு புட்டு ைவத்தைதக்
கண்டு
வியப்புற்றவள்
பின்
நிமிந்து
“எனது
கடந்த
காலத்
திட்டங்கைளப் பற்றியும்,எனது பின்புலத்ைதப் பற்றியும் ஆராய்வதற்குப் பதில் எனது
திறைம
உங்கள்
பாத்த<களானால்
நிவாகத்திற்குப்
உங்கேளாடு
பயன்படுமா
ேசத்து
என்பைத
எனக்கும்
ேயாசித்துப்
பயனுள்ளதாக
இருக்கும்,,”என்று
அவனுக்ேக
ேயாசைன
கூற..
இஸ்
“திஸ்
இட்..”என்று
ேகாபமாகக் கூறியபடி இருக்ைகைய விட்டு எழுந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.
“இந்தக் கம்ெபனிக்கு ந< முதலாளியா அல்லது நான் முதலாளியா..?, நானும் வந்ததிலிருந்து
பாத்துக்
ெகாண்டிருக்கிேறன்.
வாய்
ந<ண்டு
ெகாண்ேட
ேபாகிறது. இது என் கம்ெபனி. யாைர ேவைலக்குச் ேசக்க ேவண்டும்?,யாைரச் ேசக்கக்
கூடாது
என்பைதப்
பற்றிெயல்லாம்
நான்
முடிவு
ெசய்து
விட்டு
எழாமல்
அவன்
ெகாள்கிேறன்... ெகட் அவுட்..”என்றான் ேகாபமாக, அவன்
எழுந்த
பின்பும்
சத்தமிடுவைத
கூடத்
ேவடிக்ைகப்
தன்
இருக்ைகைய
பாத்துக்
ெகாண்டிருந்த
நித்யா
பின்
ெமல்ல
எழுந்து அவனது ேடபிளின் மீ திருந்த தண்ண< டம்ளைர எடுத்து அவனிடம் ந<ட்டினாள். அைதக் ைகயில் வாங்காமல் முைறத்துக் ெகாண்டு நின்றவனிடம் “ம்,ம்..”என்று
ேவண்டாமா
என்பது
வினவியவள்
அவன்
கூறாதைதக்
பதில்
ேபால்
இருபுறமும்
கண்டு
ஓேக
தைலயைசத்து
என்றுத்
ேதாைளக்
குலுக்கித் தாேன அந்த ந<ைரப் பருகி அவைன ேமலும் ேசாதித்தாள். பின்
நிதானமாக
அவைன
சா..?,உங்களுக்கு
நிமிந்து
என்ைன
அனுப்பியிருக்கலாம். ெகாள்ளப்
ஆனால்
ந<ங்கள்
நடந்து
ஏற்படுத்தி
ெகாள்ள
எடுப்பதில்
நாசூக்காக
கம்ெபனிகள்
வருெமனக்
ேபாவதில்ைலெயன்று
வாக்குவாதத்ைத எப்படி
பல
ேகாபப்படுகிற<கள்
ேவைலக்கு
அைத
ெவளிப்படுத்தியிருக்கலாம். பின்ேன
“எதற்காகக்
இந்த
விருப்பமில்ைலெயன்றால் முடிவுகள்
பாத்து
கூறுவது
கூறிச் ெபண்கைள
ேநரடியாகேவ
ேவண்டுெமன்பைத
ந<
ேபால்
ேதவு
சுலபமாக
ெவளிேய
ேவைலக்குச்
ேசத்துக்
என்னிடம்
விட்டீகள்..”என்றவைள
என்னிடம்
ெதrவித்து
இைடமறித்து
எனக்குக்
கற்றுக்
ஒரு “நான்
ெகாடுக்க
ேவண்டாம்”என்று சற்றும் ேகாபம் குைறயாமல் கூறினான் அவன். “அய்ேயா! என்ன சா அப்படிக் கூறி விட்டீகள்...?,உங்கைளப் ேபான்றப் ெபrய மனிதகளுக்குக்
கற்றுக்
ெகாடுக்கும்
அளவிற்கு
எனக்கு
வயேதா,அறிேவா
கிைடயாது சா..”என்றவள் ெதாடந்துப் பாைவையக் கூராக்கி.. “ெபண்களால் மட்டுேம ஆண்
முடிந்த
இனம்
ேவைலகள்
தைல
கீ ழாக
பல
இருக்கின்றன
நின்றால்
கூடச்
உலகத்தில்.அைத
ெசய்ய
முடியாது.
உங்கள்
நிைனவில்
ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள். எனது படிப்ைபேயா,திறைமையேயா காரணம் காட்டி ந<ங்கள் என்ைன ெவளிேய அனுப்பியிருந்தால் உங்கள் மீ திருக்கும் மrயாைத சற்றும் குைறயாமல் இருந்திருக்கும் எனக்கு. ஆனால் ந<ங்கள்...”என்று அவன் கண்கைள..
அவனுக்கு
நிகரானக்
ேகாபத்துடன்
திரும்பி அந்த அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள்.
சந்தித்தவள்..
சட்ெடனத்
அத்தியாயம் – 4
கண்ணாமூச்சி ஆடலாெமன்பான்.. என் கண்கைளத் துணிெகாண்டு மூடி விட்டு.. என் ேதாழிகளுடன் களி ஆடச் ெசல்வான்... இனிய கீ தம் உனக்காக என்பான்.. அவனது புல்லாங்குழல் ஓைசயில்.. நான் மயங்கிக் கண் மூடுைகயில்... என் பாைனயிலிருக்கும் பண்டங்கைளத் திருடிச் ெசன்று விடுவான்.. கண்ணா... என் மனங்கவ@க் கள்வேன...!
ெகௗதமனின் காrயம்
அைறைய
நான்ைகந்துக்
விட்டு
டம்ள
உலகத்திலிருக்கும்
ெபண்கள்
என்பைதப்
அவனிடம்
ேபால்
ெவளிேய தண்ணைரப் <
அைனவருக்கும் சண்ைட
வந்த
நித்யா
பருகியது இவள்
ேபாட்டு
தான்.
தான்
விட்டு
ெசய்த
முதல்
என்னேவா
ஒேர
வந்து
பிரதிநிதி விட்டாள்.
நிச்சயம் அவன் இந்த ேவைலக்கு அவைளத் ேதந்ெதடுக்கப் ேபாவதில்ைல. ஆவது ஆகட்டும்! வசந்தி அத்ைதக் கூறுவது ேபால் இனி கடவுள் விட்ட வழி! இவனுக்கு என்ன அப்படி ஒரு ெவறுப்பு! இன்னும் சில வருடங்களில் அவனது அலுவலகத்தில் ஆண்கைள மனதில்
ேவைல பாக்கும்
மட்டும்
காதலைனச்
நியமித்து சுமந்து
அத்தைன ெபண்கைளயும்
விடுவான் ெகாண்டு
ேபாலும்!
யாேரா
ெபற்ேறாrன்
தூக்கி விட்டு ஒரு
ெபண்..!
மிரட்டலுக்கு
பயந்து
இவைனத் திருமணமும் ெசய்து ெகாண்டு விட்டுப் பின் காதலைன மறக்க முடியாமல் அவனுடன் ஓடி விட்டாள்.. அதனால் என்ன இப்ேபாது..?, தான் விரும்பும்
ஒருவனுடன்
வாழ
நிைனப்பதுத்
தவறா
என்ன..?,
மனதில்
ஒருவைனச் சுமந்து ெகாண்டு கணவனுடன் ஒன்றவும் முடியாமல்.. காதலைன மறக்கவும்
முடியாமல்
தவித்துக்
ெகாண்டு
திrவதற்கு
விருப்பப்படி
வாழ்க்ைகைய அைமத்துக் ெகாள்ளலாெமன்று ெசன்று விட்டாள் பாவம்! அதனால் என்ன இவனுக்கு??, அந்தப் ெபண் சுயநலமாக நடந்து ெகாண்டது தவறு தான்.. யா இல்ைல என்றது..?, அதற்காக.. அந்த ஒரு சம்பவத்திற்காக
ஒட்டு ெமாத்த ெபண் இனத்ைதேய ெவறுப்பதா..?, ேதைவயில்லாமல் அவனது வாழ்க்ைகைய ேவறு ெகடுத்துக் ெகாண்டு திrகிறான் முட்டாள்! அெமrக்காவில் நித்யாவிற்கு.. பின்ேன?,
பிறந்து..
அந்தப்
அவளும்
அந்தக்
கலாச்சாரத்ைதப்
ெபண்
ெசய்தது
ெபrய
தான்
பாத்திருக்கிறாேள!
பாத்து
தவறாகேவ
வளந்த
ெதrயவில்ைல.
நான்கு
முைற
நான்கு
கணவகைள விவாகரத்து ெசய்து இப்ேபாது ஐந்தாவது கணவனுடன் வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கும்
அவளது
ஆசிrைய.
ேஜான்ைஸக்
காதலித்துக்
ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய சன்னியுடன் கள்ளத் ெதாடபு ைவத்திருந்த அவளது வகுப்புத்
ேதாழி
லில்லிெபத்.
இப்படிக்
கலாச்சாரத்திற்கும்,திருமண
பந்தத்திற்கும் முக்கியமளிக்காத மனிதகள் பலைரப் பாத்து விட்டவளுக்கு ெகௗதம் முட்டாளாகத் ெதrந்ததில் ஆச்சrயமில்ைல. எது
எப்படிேயா
படுத்தி
விட்டு
அவனது
ேகாபத்ைதத்
வந்தாயிற்று!
தூண்டி
நிச்சயம்
ேராத்ைதக்
ேவைல
கிளறி
ரணகளப்
கிைடக்குெமன்று
நம்ப
முடியாது. அத்ைத தான் வருத்தப் படப் ேபாகிறாகள் பாவம்! ஆனால் நிச்சயம் அவைன
எப்படிேயனும்
எண்ணங்கைளப்
அணுகி
ேபாக்கியாக
அவனது
ேவண்டும்
இந்த
முட்டாள்தனமான
என்ெறண்ணிக்
ெகாண்டவள்
ஆட்ேடாவிேலேய வட்டிற்கு < வந்தைடந்தாள். வாசலிேலேய அவைள எதிபாத்துக் காத்திருந்த வசந்தி, அவைளக் கண்டதும் ேவகமாக எழுந்து வந்து அவள் ைகையப் பற்றி உள்ேள அைழத்துச் ெசன்றா. “என்னம்மா..?,என்ன
நடந்தது..?”என்று
ஆவமாக
விசாrத்தவrடம்
“அத்ைத,
உங்கள் மகைனப் பற்றி நன்றாக அறிந்து ைவத்திருந்தும் எதற்காக உங்களுக்கு இந்த ஆவம்..?,நாம் நிைனத்தது ேபாலத் தான் அவ ெபண்கைள ேவைலக்குச் ேசப்பதாக அடித்து
இல்ைலயாம்.. அதனால் ெவளிேய ெசல் என என்ைன விரட்டி
விட்டா..”என்றவளிடம்
கூறிய
“ஓ!”எனக்
வசந்தியின்
முகத்தில்
அப்பட்டமான ஏமாற்றம் ெதrந்தது. “அத்ைத ஏன் ேசாவைடகிற<கள்..?,இந்த வாய்ப்பில்லாமல் ேபானால் என்ன,,?, உங்கள் அத்ைத..
மகனுடன்
என்னால்
ஏேதனும்
வழி
பழக
முடியாதா..?,ெபாறுைமயாக
பிறக்கும்..
ேபாடுகிற<களா..?,பசிக்கிறது..”என்று
இப்ேபாது
கூற..
எனக்குச்
“சாr
மா.
இருங்கள் சாப்பாடு வா
சாப்பிடலாம்.”என்றைழத்துச் ெசன்று பrமாறினா வசந்தி. உண்டு முடித்ததும் அங்ேக நடந்த அத்தைனையயும் ெதrவித்தாள். “உங்கள் மகனுடன் சண்ைட ேபாட்டு விட்டுத் தான் வந்ேதன் அத்ைத. பின்ேன என்ன அவருக்கு அப்படி ஒரு பிடிவாதம்...?, விட்டால் ெபண் ேதாற்றத்ைதேய நான் ெவறுக்கிேறன் ெகாள்ளச்
எனக்
கூறி
ெசால்வா
உங்கைளச்
ேசைலக்கு
ேபாலும்,..”என்று
பதில்
ெநாடித்துக்
ேபண்ட்
அணிந்து
ெகாண்டவளிடம்
களுக்ெகன்று
சிrத்தா
வசந்தி.
முகத்துடேன இருங்கள் அத்ைத.
குட்..
“ஹ்ம்ம்,தட்ஸ்
இப்படிச்
சிrத்த
உங்கள் மகைன மாற்றி விடலாம்..”என்று
ஆறுதல் கூறினாள்.
நித்யா
அந்த
அைறைய
விட்டு
இண்டவியூ
ெசய்து
முடித்தான்
ேபrலிருந்து
நான்கு
ேபைரத்
அழுந்தத்
ேதய்த்து..
ைககைள
ெவளிேயறியதும் ெகௗதம்,
வருைக
ேதந்ெதடுத்து ந<ட்டிச்
அடுத்தடுத்த தந்திருந்த
முடித்தவன்..
ேசாம்பல்
ஆட்கைள பதிைனந்து
பின்
முறித்தான்.
கழுத்ைத
இருக்ைகைய
விட்டு எழ எத்தனித்த ேவைள ஜி,எம் அழகசாமி உள்ேள நுைழந்தா. அங்கிள்..”என்று
“வாருங்கள்
அவைர
வரேவற்றவன்
“இன்ைறயத்
ேதவின்
முடிவுகள்..” என்று அவrடம் ஒரு காகிதத்ைத ந<ட்டினான். அதிலிருந்த ெபயப் பட்டியைலக் அதுவைர
கண்டவ
இருந்த
மனநிைல
மட்டுேம
“ஆண்கைள கூற<யைத
மறந்து
ேநமுகத்
அந்தப்
“வந்து..
இந்த
மாறி
முகம்
ேவைலக்குத்
விட்டீகளா
ேதவு
ெபண்..”என்று இறுக
ேதவு
அவைர
அவ.
முைறத்தவன்
ெசய்யலாம்
அங்கிள்..?,எதற்காக
வைர
இழுத்தா
அந்தப்
என்று
நான்
ெபண்ைண
வரவைழத்த<கள்..?,ஆரம்பத்திேலேய
நிராகrத்திருக்கலாேம.. என் அனுமதியில்லாமல் அவளுக்கு ந<ங்கள் அைழப்புக் கடிதம் அனுப்பியேத தவறு அங்கிள்..”என்று ெபாrயத் துவங்க.. தயங்கியபடி
அவைன
ஏறிட்டவ
“அது
வந்து
தம்பி..
அந்தப்
ெபண்ணின்
பேயாேடட்டாைவப் பாத்ததும் அவள் இந்த ேவைலக்குப் ெபாருத்தமானவளாக இருப்பாெளன்றுத் ேதான்றியது எனக்கு, அதனால் தான் ேநமுகத் ேதவுக்கு உங்களது அனுமதியில்லாமல் வரவைழத்து விட்ேடன். மன்னித்து விடுங்கள்.. ஆனால்
அந்தப்
ெபண்
திறைம
மிகுந்தவளாகத்
தான்
ெதrகிறது..எதற்காக
ந<ங்கள் ேதவு ெசய்யவில்ைல தம்பி..?”என்று விசாrத்தா. “அங்கிள்
எதுவுேம
அறியாதவ
ேபான்று
விசாrக்கிற<கேள..?,எனக்குப்
ெபண்கைள நியமிப்பதில் விருப்பமில்ைல..”என்று எrச்சலுடன் ெதrவித்தான். “இவ்வளவு ெபrய நிறுவனத்ைதத் திறம்பட நிவகித்து வரும் ந<ங்கள் இப்படிப் ேபசுவது
எனக்குச்
சrயாகப்
படவில்ைல
தம்பி.
திறைம
எங்கிருந்தாலும்
வரேவற்கப் பட ேவண்டிய ஒன்று, இதில் ஆண் என்ன ெபண் என்ன..?, ந<ண்ட வருடங்களாக நமது கம்ெபனியின் ெவற்றிக்காக உைழத்துக் ெகாண்டிருக்கும் ெபண்கள் ஏராளம் தம்பி. அவகைள எல்லாம் அவமதிப்பது ேபால் இருக்கிறது ந<ங்கள் கூறுவது. நன்றாக ேயாசித்து முடிவு ெசய்யுங்கள். எனக்ெகன்னேவா ந<ங்கள்
ேதந்ெதடுத்திருக்கும்
நால்வரது
திறைமைய
அவள்
ஒருவேள
ெகாண்டிருப்பாெளன்றூ ேதான்றுகிறது. நான் அவளுைடய ெபயைரயும் இதில் இைணக்கிேறன் தம்பி.. இதற்கு ேமலும் அவள் ேவண்டாெமன்று உங்களுக்குத் ேதான்றினால்..
ந<ங்கள்
அவளது
ஆஃப
ேவண்டாம்.” என்றவ திரும்பி நடந்து ெசன்றா.
ெலட்டrல்
ைகெயாப்பமிட
“அங்கிள் நில்லுங்கள்..”என்று அவைர நிறுத்தியவன் விறு விறுெவன ஐந்து ெலட்டகளில்
ைகெயழுத்திட்டு
அவrடம்
ந<ட்டி
விட்டு..
அலுவலகத்ைத
விட்டுப் புறப்பட்டான். வியப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் அவன்
ெவளிேய
அவன்
ெசல்வைதக்
ஒன்பது.
இந்த
ேநரத்தில்
ஒன்ேற.
“தம்பி..”என்றைழத்து
ைகெயழுத்திடுவைதப் கண்டு
அவன்
புருவம்
எங்ேக
அவைன
பாைவயிட்டவ
சுருக்கினா.
மணி
ெசல்வாெனன்பது
நிறுத்தியவ
இரவு
அவ
அறிந்த
கருமாந்திரப்
“இந்தக்
பழக்கத்ைத விட்டுத் ெதாைலக்கக் கூடாதா..?,உங்கைளயும் வருத்திக் ெகாண்டு மற்றவைரயும் வட்டுக்குச் <
வருத்துகிற<கேள..
ெசல்லலாம்
அம்மா
தம்பி..
மிகவும்
நானும்
கவைலப்
உடன்
படுகிறாகள்..
வருகிேறன்..”என்று
கூற..
அவருக்குப் பதிலளிக்காமல்.. நின்று விட்டவன் பின் திரும்பி.. “இப்ேபாதிருக்கும் ஒேர நிம்மதிைய இழக்கச் ெசால்கிற<களா..?,”எனக் ேகட்டு விட்டு விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட்டான். “என்ன நிம்மதிேயா!, நன்றாகப் படித்துத் திறைமயாக ேவைல ெசய்பவன் அநியாயமாகக் குடித்துக் குடித்ேத வணாகிறான்.. < எல்லாம் அந்த டாட்சசிையச் ெசால்ல ேவண்டும்! சண்டாளி! என்று
திட்டியபடி
கடிதங்கைள
ஸ்ேகன்
ெசய்து
ேதவில்
ெவற்றி
ெபற்றவகளின் மின் அஞ்சல் முகவrக்கு அனுப்பி ைவத்தா. அன்று இரவு உறக்கம் வராமல் புத்தகத்ைதப் புரட்டிக் ெகாண்டிருந்தவள் கா சத்தத்ைதக் ெகாண்டு
ேகட்டு
ெவளிேய
தள்ளாடியபடி
வந்து
இறங்கிய
தாங்கியபடி
நடத்திச்
இருக்கிறதா
இவனுக்கு?,
பாத்தாள்.
ெகௗதமைன
ெசல்வைதக் ஏன்
எட்டிப்
காேராட்டித்
கண்டாள்..
இப்படி
காைரத்
இந்தப்
வருத்திக்
தன்
திறந்து ேதாளில்
பழக்கம்
ேவறு
ெகாள்கிறான்..?,
என்று
ேயாசைனயுடன் படுக்ைகயில் தைல சாய்த்த நித்யா அவைன எண்ணியபடிேய உறங்கியும் ேபானாள்.. மறு
நாள்
காைல
காபி
ேகாப்ைபயுடன்
தன்
மடிக்கணிணியில்
தனது
ெமயிைலத் திறந்து பாத்தவளின் கண்கள் வியப்பில் ஆழ்ந்து விட்டன. வசந்தி ேவலன்
நிறுவனத்திலிருந்து..
ெகௗதமின்
ைகெயாப்பமிடப்பட்டு
அவளுக்கு
வந்திருந்த ஆஃப ெலட்டைரக் கண்டு திைகத்து விட்டாள். சுடிதா,ேசைலக்கு என்
அலுவலகத்தில்
ேவைலயில்ைல,ெவளிேய
ெசல்
என்று
கழுத்ைதப்
பிடித்து ெவளிேய தள்ளாத குைறயாக அனுப்பி ைவத்தவன் எப்படி அவைளத் ேதவு
ெசய்தான்..
குழப்பமும்,சிந்தைனயுமாய்
அமந்து
விட்டவைள
“நித்யாம்மா..”என்று உலுக்கினா வசந்தி. “நாம் எதிபாக்காத ஒன்று நடந்து விட்டது பாத்தாயா..?, என்னால் நம்பேவ முடியவில்ைல
அம்மா..
சம்மதித்தாெனன்று..
அவன்
அழகசாமி
சா
எப்படி தான்
உனக்கு
ேவைல
பிரம்மப்பிரயத்தனப்
தர
பட்டிருக்க
ேவண்டும். எது எப்படிேயா.. நமக்கு முதல் ெவற்றி கிைடத்து விட்டது..”என்று குதூகலித்தா அவ. மறுநாள்
ேவைலக்குச்
சட்ைட
அணிந்து
ெசல்லத்
தனது
தயாராகி
வழக்கமான
ெவளிேய ேவக
வந்தவள்
நைடயுடன்
மரூன்
வந்து
நிற
காrல்
ஏறியவைனக் கண்டு “ம்ம்,சா ெகாஞ்சம் ஸ்மாட் தான்”என்று புன்னைகத்துக் ெகாண்டாள்.
ேதாற்றத்துக்கு
அக்கைறேய
அளிக்க
மாட்டான்
ேபாலும்!
ஆனாலும் அழகன் தான்! அத்ைத
அளித்தக்
அைடந்தாள்.
காைல
ஆஃப
உணைவ
ெலட்டைரக்
முடித்துக்
காண்பித்து
ெகாண்டு விட்டு
அலுவலகத்ைத
அவகள்
கூறிய
அைறயில் அமந்தவைளத் ேதடி வந்து வரேவற்றா அழகசாமி. “ெவல்கம் டூ வசந்தி ேவலன் இண்டஸ்ட்rஸ் மா.. நான் ஜி,எம் அழகசாமி, உன் அத்ைதக் கூறியிருப்பாகேள..”என்று
ைகக்
குலுக்கி
வரேவற்றா.
“ஹேலா
அங்கிள்..
தாங்க்ஸ் அங்கிள். வரேவற்க ந<ங்கள் ஒருவேரனும் இருக்கிற<கேள.. உங்கள் எம்,டி
எப்ேபாதும்
தந்தூr
அடுப்ைபப்
ேபால்
சூடாகேவ
இருக்கிறா..”என்று
அவள் சிலித்துக் ெகாள்ள.. தானும் முறுவலித்தா அழக சாமி. அவருடன் ேபசிக்
ெகாண்ேட
ெவளிேய
வந்தவள்
ெகௗதம்
அலுவலகத்திற்குள்
நுைழவைதக் கண்டு நைடைய நிறுத்தி நின்றாள். வாசலில் நின்றிருந்த காவலாளி எழுந்து நின்று “குட் மானிங் சா..”என்று கூற..
“என்ன
நம்பி
சா
குட்
மானிங்
டல்லாக
இருக்கிறேத..
காைலச்
சாப்பாடு சாப்பிடவில்ைலயா..?”என்றவன் அவரது ைகையப் பற்றி ெநற்றியில் விைறப்பாக ேமைனப்
ைவத்து
ேபால்
“குட்மானிங்
குரல்
ெகாடுக்க..
சா..”என்று நம்பி
நன்றாக
அடிக்குரலில்
மிலிட்டr
முறுவலித்தா.
அவ
சிrப்பைதக் கண்டுத் தானும் முறுவலித்தவன் “இது ெகாஞ்சம் சுறுசுறுப்பான குட்மானிங் நம்பி..”என்று மீ ண்டும் புன்னைகையச் சிந்தினான். அவன்
புன்னைகப்பைதத்
திறந்த
ெகாண்டிருந்தவைள
“நித்யா..”
இ..இவ
தானா..?,ெகௗதம்
அவேர
என்று
வாயுடன் உலுக்கினா
திைகத்து
ேநாக்கிக்
அழகசாமி.
“அங்கிள்...
பிரபாகரனா..?,சிrக்கிறாேர
அங்கிள்..
எப்படி..?”என்று திைகப்பு மாறாமல் கூற “இது என்னம்மா ேகள்வி..?, வாயால் தான் சிrக்கிறா.. பாத்தால் ெதrயவில்ைல..?”என்று அடிக்குரலில் கூறியவ அவைன ேநாக்கி வரேவற்பான முறுவைலச் ெசலுத்தினா. புன்னைக மாறாத முகத்துடன் இவகளிருவைரயும் ேநாக்கியவனது புன்னைக நித்யாைவக் “குட்மானிங்
கண்டதும்
உதட்டிேலேய
அங்கிள்..”என்றவன்
உைறந்தது.
அவளிடன்
அழகசாமியிடம்
பாைவையக்
கூடச்
ெசலுத்தாமல் உள்ேள ெசல்ல நித்யாவின் புன்னைக நிைறந்த “குட்மானிங் சா..”
காற்றிேலேய
கைரந்து
ேபானது.
ேகாபமாக
அழகசாமியிடம்
திரும்பியவள் “என்ன சா இது..?”என்று ேகட்க “விட்டுப் பிடிக்கலாம் அம்மா.. ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயாக இரு..”என்று கூற “எைத விட்டு எைதப் பிடிப்பது..?, அங்கிள் அெதல்லாம் பைழய ெடக்னிக்..”என்றவள் விறுவிறுெவன அவைனப் பின் ெதாடந்து ெசன்றாள். அவனது
அைறக்கதைவத்
திறந்து
ெகாண்டு
உள்ேள
நுைழந்தவைனத்
ெதாடந்து “ேம ஐ கம் இன் சா..?”என்று சற்று உரக்கேவ குரல் ெகாடுத்தாள். அவள்
தான்
என்பைதக்
கண்டு
ெகாண்ட
ெகௗதமேனா
எrச்சலுடன்
ஒரு
மூச்ைச ெவளியிட்டான். “கம் இன்..”என்று அவன் குரல் ெகாடுத்ததும் உள்ேள நுைழந்தவைள என்ன என்பது ேபால் ஏறிட்டான். “ஒரு
ஆஃபிஸ்
குட்மானிங்
ஸ்டாஃப்
ெசால்வது
அவகளது தவறா
கம்ெபனி
முதலாளிக்குக்
சா..?,எதற்காக
அப்படி
காைலயில்
உதாசீ னப்
படுத்தி
விட்டுச் ெசன்ற<கள்..?, நம்பி அங்கிளிடம்,அழக சாமி அங்கிளிடம் இயல்பாகத் தாேன
குட்மானிங்
ெசன்றிருக்க ெபண்
என்ற<கள்..?,என்னிடமும்
ேவண்டியது
என்ன
தாேன..?,ேவைல
சா..?,அைனவருேம
இந்தக்
அது
ேபால
கூறி
பாப்பவகளில்
விட்டுச்
ஆண்
கம்ெபனிக்காக
என்ன,
உைழப்பவகள்
தாேன..?, ேவண்டுமானால் உங்கள் திருப்திக்கு ஒன்று ெசய்யுங்கள்.
இங்ேக
ேவைல பாக்கும் அத்தைன ெபண்கைளயும் இனி ேபண்ட்,சட்ைட அணிந்து வரச் ெசால்லி விடுங்கள்.. ெசய்கிற<களா..?”என்று வினவ.. அவள்
மூச்சு
விடாமல்
ேபசுவைதக்
கண்டு
வழக்கம்
ேபால்
எrச்சல்
ெகாண்டவன் “கதி...”என்று சத்தமிட்டான். ேவகமாக “எஸ் சா..”என்று உள்ேள நுைழந்தவனிடம் “ேமடம் இந்தக் கம்ெபனிக்குப் புதிது, அவகைள ட்ெரயினிங் ரூமிற்கு அைழத்துச் ெசல் கதி..”என்று முடித்து விட்டுக் கணிணியின் மீ து பாைவையத் பாறாங்கல்!
திருப்ப..
இவ்வளவு
என்ெறண்ணியவள்
ட்ெரயினிங்ைகப்
பற்றி
ெசால்லியும் அந்தக்
சாrடம்
மசிகிறானா
கதிrடம் ெகாஞ்சம்
பா..
திரும்பி
சrயான
“என்னுைடய
டிஸ்கஸ்
ெசய்ய
ேவண்டியிருக்கிறது கதி.. அைத முடித்து விட்டு வந்து விடுகிேறன்.. 5 நிமிடம் ெகாடுங்கள்..”என்று கூற அவனும் “சr ேமடம்..”என்று தைலயைசத்து விட்டு ெவளிேய ெசன்றான். அவன் ெசன்றதும் தன்ைன ேநாக்கி உஷ்ணப் பாைவையச் ெசலுத்தியவளிடம் “ந< என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,என்ன ேவண்டும் உனக்கு?, ட்ெரயினிங்ைகப் பற்றிேயா
ந<
பற்றிேயா,உனது
ேகட்க
ேவைல
ேவண்டுமானால்
ந<
சம்பந்தமானச் அணுக
சந்ேதகங்கைளப்
ேவண்டியது
அழகசாமி
அங்கிைள. என்ைன அல்ல.. அதனால் இப்ேபாது ெவளிேய ெசல்..”என்றவன் “காலங்காத்தாேலேய
தைலவலிையக்
ெகாடுக்கிறாள்..
இதற்குத்
தான்
ேவண்டாம்,ேவண்டாெமன்று அடித்துக் ெகாண்ேடன்..”என்று முணுமுணுத்தான்.
சத்தமாகப்
“எதுவாயிருந்தாலும்
ேபசுங்கள்
முணுமுணுக்கிற<கள்.?,உங்களிடம் அைனவருக்கும்
சிrப்புடன்
என்ன
சா..
ெபrதாகக்
குட்மானிங்
இது
ேகட்டு
என்ன
விட்ேடன்..?,
ெசான்ன <கேள..?,என்ைன
ஏன்
உதாசீ னப் படுத்தி விட்டுச் ெசன்ற<கள் என்று தாேன ேகட்கிேறன்.. சாதாரண ஆஃபிஸ் ஸ்டாஃஃபின் நான்.. என்னிடம் என்ன சா உங்களுக்குக் ேகாபம்..?,” என்று
கூறத் தைலைய அழுந்தக்
ேகாதி
அவைள முைறத்துப் பாத்தவன்
“ந<ெயல்லாம் நிவாகம் படித்து இந்த ேவைலக்கு வந்ததுக்கு பதில் ெமௗண்ட் ேராட்டில் கூவிக் கூவி ெபாம்ைம விற்கும் ேவைலக்குச் ெசன்றிருக்கலாம்.. வருமானேமனும்
ெபருகியிருக்கும்..”என்றவன்
“குட்மானிங்..,
ேபாதுமா..?”என்று கூறினான். “எப்படிப் ேபாதும்..?, எப்படிப் ேபாதும் சா..?, டல்லாகக் குட்மானிங் ெசான்ன நம்பி
அங்கிைளச்
சுறுசுறுப்பாகச்
வற்புறுத்தின <கேள..?,எனக்கு
ெசால்ல
மட்டும்
ேவண்டுெமன்று
இவ்வளவு
ேகாபமாகச்
ெசால்கிற<கள்..?”என்று அவள் ெநாடித்துக் ெகாள்ள... ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டு ேகாபத்திய
அடக்கியவன்
“குட்மானிங்..”எனக்
கூறி
ஈ
என
இளித்து
ைவத்தான். “ஏேதா ெகாஞ்சம் பரவாயில்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து “என்ைன ேவைலக்குச் ேசக்க
மாட்ேடெனன்று
முகத்தில்
அடித்தாற்
ேபால்
கூறினாலும்,
பின்
ேயாசித்து என் திறைமக்கு மதிப்பளித்து என்ைனத் ேதவு ெசய்ததற்கு மிகவும் நன்றி
சா..”எனக்
முணுமுணுத்து “கதி..”என்று
கூறியவள்..
கதிைர
குரல்
“திறைமயாம்
அைழப்பதற்கு
ெகாடுத்தவள்
அவன்
திறைம..”என்று
ஆரம்பிப்பதற்குள்
“க..”என்று உள்ேள
அவன்
வந்ததும்
“ெசல்லலாம்
கதி..” என்றவள் ெகௗதமின் புறம் திரும்பி “நன்றி சா.. ேஹவ் அ ைநஸ் ேட..”என்று கூறி விட்டுச் ெசன்றாள். இது
என்ன
தைலவலி..?,விடாமல்
அங்கிைளச்
ெசால்ல
உயிைர
வாங்குகிறாள்..!
எல்லாம்
ேவண்டும்..!,நல்லவெளா,
இந்த
ெகட்டவேளா,
திறைமயானவேளா.. மக்ேகா..! ெபண் என்றால் பத்தடித் தள்ளித் தான் நிற்க ேவண்டும்..! இருக்கட்டும்! இவைள ெவளிேய துரத்த வாய்ப்பில்லாமலா ேபாய் விடும்..? என்று நிைனத்துக் ெகாண்டவன் ேவைலயில் மூழ்கினான். அங்ேக
பயிற்சி
ஏற்பட்டிருக்கும்
அைறயில்.. வளச்சிையப்
பற்றியும்,கம்ெபனியின்
கடந்த
பத்தாண்டுகளாக
பற்றியும்,ெகௗதமின்
எதிகாலத்
திட்டங்கைளப்
கம்ெபனியில்
ெதாழில் பற்றியும்
பற்ைறப் விவrக்க..
பிrல்லியண்ட்! என்று நிைனத்தாள். என்ன தான் அவனுக்குப் ெபண்களின் மீ து இழிவான மறுபக்கம்
எண்ணம் அவைள
ைவத்திருப்பது ெவகுவாக
ேகாபத்ைதத்
தந்தாலும்..
ஈத்தது.அைனத்திலும்
அவனது கச்சிதமாக
இருக்கிறாேன.. இப்படிப்பட்டவைன எப்படி மாற்றி விட்டது ஒரு திருமணம்..?, அந்தச் சண்டாளி ெசன்றைத ைவத்து.. ஒட்டு ெமாத்தப் ெபண்களும் அப்படித் தான்
இருப்பாகெளன
முடிவு
ெசய்து
ெகாண்டு..
முட்டாள்தனமாகத்
திrகிறாேன..! இவைன எப்படித் தான் மாற்றுவது! மதிய
இைடெவளியில்
அழகசாமியுடேன
சாப்பாட்ைடத்
ெதாடந்தவள்..
“ெகௗதமின் வளச்சி அபாரமாக இருக்கிறது அங்கிள்.. எல்லா விசயத்திலும் அவனது
பாைவ
மிகவும்
வித்தியாசமாக
இருக்கிறது..
ெபஃபக்ட்
என்று
ெசால்லுமளவிற்கு இருக்கிறான்.. ஆனால்.. ஆனால் ஏன் அங்கிள் ெபண்கள் மீ து
அவேன ஒரு
அனுமானத்ைத
ஏற்படுத்திக்
ெகாண்டு...
நிம்மதி
இழந்து
தவித்து.. குடிப் பழக்கத்ைத ேவறு பழகி.. ஏன் இப்படி அங்கிள்..?, அவைன மாற்றேவ முடியாதா..?”என்று வருத்தத்துடன் வினவினாள். “விதி யாைர விட்டது அம்மா..?,அவைர மாற்ற நானும்,முதலாளி அம்மாவும் எவ்வளேவா முயற்சித்து விட்ேடாம்.. அவ மாற்றிக் ெகாள்வதாக இல்ைல.. அவ பட்டத் துன்பம் ெகாண்டிருந்த
அப்படி அம்மா.. அவ ெதாழிலில் முன்ேனறி வந்து
சமயம்..
இப்படிெயாரு
சம்பவம்
நைடெபற்று..
அவருக்குப்
ெபருத்த அவமானத்ைதத் ேதடித் தந்து விட்டது.. அதில் ஒடிந்து ேபானவ.. இன்னும்
மீ ளேவயில்ைல..
என்று
அவருக்கு
நல்வழி
பிறக்குேமா
ெதrயவில்ைல..”என்று அவரும் தனது வருத்தத்ைதத் ெதrவித்தா. நித்யாவினால்
அவன்
பட்ட
அவமானங்கைள
நன்றாகேவ
புrந்து
ெகாள்ள
முடிந்தது. ெதாழில் rதியாகவும்,உறவுகளின் மத்தியிலும் அது எப்ேபப்பட்டக் கலங்கத்ைத
ஏற்படுத்தியிருக்கும்
என்பைத
அவளால்
புrந்து
ெகாள்ள
முடிந்தது. அவனது நலைன நாடும் அழகசாமிையப் ேபான்ற சில அந்தச் சம்பவத்ைத
எண்ணி
வருத்தம்
ெகாண்டிருப்பாகள்..
ஆனால்
அவனது
எதிrகளுக்கு இந்தச் சம்பவம் எக்களிப்பாகத் தாேன இருந்திருக்கும்.. எத்தைன ேப
எப்ேபப்பட்ட
வாத்ைதகைள
உபேயாகித்தாகேளா..!
அதனால்
தான்
இப்படித் துவண்டு ேபாயிருக்கிறான் ேபாலும்.. அவைன
எண்ணியபடிேய
உண்டு
ெவளிேய
ெசல்வைதக்
கண்டாள்.
பிரமாதமான
சைமயைல
உண்கிறா..?”என்று துன்புறுத்தி
முடித்தவள்..
விசாrத்தாள்.
விட்டானாம்..
என்ன
“அங்கிள்..
விடுத்து..
ெகௗதம்
இவ
ஏன்
இது..?,அத்ைதயின் ெவளிேய
ேபாதுெமன்ற
“அன்ைனையப் இந்த
சாப்பிடுவதற்காக
மாதிr
ெசன்று அளவிற்கு
சின்னச்
சின்னத்
ேதைவகளுக்ெகல்லாம் அவைர வருத்தப்பட விட மாட்டானாம்.. பிள்ைளக்குச் சாப்பாடு
அளிக்கப்
அைனத்ைதயும் வட்டில் <
தவித்து
உண்பது..
ெபற்றவளுக்குக் விட்டான்.
மதியம்
காைல
ெவளிேய
கழிப்பான்..”என்று விரக்தியாக முடித்தா.
கசக்கவா ஒரு
ெசன்று
ெசய்யும்..?,அவன்
ேவைள
விடுவான்..
தான்
அவன்
இரவு
பாrல்
அைனவைரயும்
கஷ்டப்படுத்துகிறாேன..
நிச்சயம்
இவைன
எப்படிேயனும்
மாற்றியாக ேவண்டுெமன்று த<மானித்துக் ெகாண்டாள். அடுத்த
ஒரு
மாதம்
பட்டிருந்ததால்
முழுைமக்கும்
ெகௗதைம
ஏற்படவில்ைல..
ட்ெரயினிங்
அடிக்கடி
ஆனாலும்
காைல
என்று
சந்திக்கும்
த<மானிக்கப்
வாய்ப்பு
குட்மானிங்ைக
அவளுக்கு
மட்டும்
அவன்
எங்கிருந்தாலும் ேதடிப் பிடித்துச் ெசால்லி விட்டுத் தான் தன் இருக்ைகக்கு வருவாள்..
எrச்சலும்,ேகாபமுமாய்
இருந்தாலும்
ேவறு
வழியின்றித்
தைலயைசத்து அவளது குட்மானிங்ைக ஏற்றுக் ெகாள்வான் அவன். அலுவலக
வழியும்,ெசன்ைன
டிராஃபிக்கும்
பழகிப்
ேபானதால்
வசந்தி
அத்ைதயுடன் ெசன்று ஒரு ஸ்கூட்டி வாங்கிக் ெகாண்டாள். அத்ைதக்கு அதிகத் ெதாந்தரவு அளிக்காமல் காஃபி ேபாடுவது, சிறு சிறுச் சைமயல் ெசய்வது எனச் சைமயலைறையயும் பழக்கப்படுத்திக் ெகாண்டாள். ெகௗதமைன கண்டு
விடாமல்
திைகப்பும்,
கண்காணிப்பைதயும்,
மகிழ்ச்சியுமாய்
அவனது
அவைனத்
பல
ெதாடந்து
ெசயல்கைளக் ெகாண்டு
தான்
இருந்தாள். ரசிக்கும் படியான ெசய்ைககள் அவனிடம் பல இருந்தன. காைல ேவைளகளில் அருகிலிருக்கும் ைமதானத்தில் அவன் ஜாகிங் ெசய்து முடித்துக் காைல
ெவயில்
அமைகயில்
முகத்தில் கைளந்த
பட..
வியைவ
அவனது
வழிய..
மூச்சு
வாங்க
ேகசமும்,அழுத்தமான
அவன்
விழிகளும்
கவிைதயாகத் தான் ெதrந்தது.. வாட்ைசச் சr ெசய்தபடிேயா.. அல்லது சட்ைடபட்டைன ைகயிலிட்டபடிேயா.. அவன்
படியிறங்குவைதக்
காண
நன்றாகத்
தானிருந்தது
அவளுக்கு.
அது
மட்டுமல்லாது.. அவைனவிட எளிேயாைரக் காண்ைகயில் அவனது கண்களில் ேதான்றும் பrேவாடு கூடிய அன்பு.. அைதத் ெதாடந்து ெவளிப்படும் சிrப்பு.. ஒரு நிமிடம் அவனது மற்ெறாரு பக்கத்ைத மறந்து அந்த சிrப்பில் லயித்துப் ேபாய் விடுவாள். விடுமுைற
நாளான
அருகிலிருக்கும்
அன்று
கணிணியும்,டிவியும்
ேகாவிலுக்ேகனும்
ெசன்று
ேபாரடித்துப்
வரலாெமன்று
ேபாக.. எண்ணி..
அத்ைதயிடம் ெசால்லிக் ெகாண்டு ெசல்லலாெமன்று அவகளது வட்டிற்குள் < அடிெயடுத்து
ைவத்தாள்.
ெகௗதமின்
காைரக்
காணவில்ைலேய..
அப்படியானால் அவன் இல்ைல ேபாலும்.. ைதrயமாகச் ெசல்லலாம் என்று நிைனத்து.. வாசலில் நிற்கும் காவலாளிக்கு சல்யூட் அடித்து விட்டு உள்ேள நுைழந்தாள். பாதி தூரம் நடந்தவள்.. ெகௗதமின் ேபச்சுச் சத்தம் ேகட்டு உைறந்து ேபாய் அங்ேகயிருந்த
மரத்தின்
பின்ேன
ேவகமாக
மைறந்து
ெகாண்டாள்.
பாத்து
விட்டாேனா..
இல்ைலயில்ைல,வாய்ப்பில்ைல..
ஆனால்
அவனதுக்
குரல்
மட்டும் தாேன ேகட்கிறது.. என்றபடி சுற்றிச் சுற்றிப் பாத்தாள்.. கன்னத்தில்
“இந்தக்
ேபாங்காட்டம்..
மட்டும்
அங்கிள்
தாேன
உனக்கு
ெகாடுத்தாய் இன்று
2
குட்டி..
இெதல்லாம்
ேகட்பrஸ்
தந்ேதேன..
அப்படியானால் 2 முத்தம் தாேன தர ேவண்டும்..?,ப்ள <ஸ்.. ப்ள <ஸ் டா குட்டி.. இந்தக் கன்னத்திலும்..”என்ற
அவனதுக் குரைலக் ேகட்டுத் திைகத்து நின்று
விட்டாள்.. ெகௗதம்..!
ெகௗதமாப்
ேபசுவது..?,
முரட்டுத்
தனமான
அவனது
குரலுக்கு..
இவ்வளவு ெமன்ைமயாகப் ேபசக் கூட வருமா..?, அைமதியாக அன்பு நிைறந்த குரலில்... ெகாஞ்சிக் ெகாஞ்சிப் ேபசவும்.. திைகத்தவள்.. அவனது முகத்ைதக் கண்ேட ஆக ேவண்டுெமங்கிற ஆவலில் குரல் வரும் திைசைய ேநாக்கினாள்.. அவள் நின்றிருந்த மரத்திற்குச் சற்றுத் தள்ளியிருந்த ஒரு ெபஞ்சில் அழகான ஒரு சிறுமி அமந்திருக்க.. அவளருகில் கீ ேழ மண்டியிட்டு அமந்திருந்தவன்.. “ப்ள <ஸ்..
ப்ள <ஸ்
டா
குட்டி...”என்று
அவனது
கன்னத்ைதத்
திருப்பி
குழந்ைதயிடம் காண்பித்தான்.. ேகாபமும்,குரூரமும்,ெரௗத்ரமும்,ஆத்திரமுமாய் முதன்முதலாகத்
தன்ைனக்
கண்டேபாது
காட்சி
கூட
தரும்
எந்தெவாரு
ெகௗதம்,.. அலட்டலும்
இல்லாமல்.. அவளது ேபச்சுக்ெகல்லாம் ெசவி சாய்க்காமல் ெவளிேய ெசல் எனச்
சட்டமாகக்
அவைளக்
கூறியவன்..
காண்ைகயில்
ஏன்
அவனது
இன்னமும்
முகம்
கூட..
ஏகத்துக்கும்
அலுவலகத்தில்
ெவறுப்ைபத்
தான்
உமிழ்கிறது.. அப்படி இருப்பவன்... இன்று.. தன்ைனயும்,தன் நிைலையயும் மறந்து.. கஞ்சி ேபாட்ட சட்ைடையப் ேபால் எப்ேபாதும் இருக்கும் அந்த விைறப்புத் தன்ைமையக் ைகவிட்டு.. இயல்பான சிrப்புடன்..
முகம்
பிள்ைளயாய்
முழுக்கச்
மாறி
அந்தக்
சந்ேதாசத்தில்
ெஜாலிக்க..
குழந்ைதயின்
தானும்
முன்ேன
சிறு
மண்டியிட்டு
அமந்திருந்தக் காட்சிையக் கண்டுத் திைகத்து... சிைலெயன நின்று விட்டாள். அந்தக்
குழந்ைத
பதிலுக்கு
சிrப்புடேன
அவைளப்
முத்தமிட்டான். அவைளயறியாமல்
பற்றித்
எவ்வளவு உள்ேள
குனிந்து
தூக்கி
அவனது
இரண்டு
அதிஷ்டம் ேதான்றியப்
கன்னத்தில்
கன்னங்களிலும் வாய்ந்த
ெபருமூச்ைசக்
முத்தமிட.. அழுத்தமாய்
குழந்ைதெயன கண்டு
வியந்து
ேபானவள்.. அைதப் பின்னுக்குத் தள்ளி அவைன ேநாக்கினாள். குழந்ைதையத் தூக்கிச் சுற்றிச் சிrக்க ைவத்தவன்.. “ேபான வாரம் ஏன் குட்டி அங்கிைளப் பாக்க வரவில்ைல..?,அங்கிளுக்கு உன் ேமல் ேகாபம் ேபா..”என்று கூற அந்தச் சிறுமி அதற்கும் சிrத்து.. “நான் அம்மா கூட யாைன பாக்கப்
ேபாேனன்
அங்கிள்..”என்று
கூற
அவள்
முகத்தில்
இருந்த
சாக்ேலட்ைடத்
துைடத்தபடிேய “ேவறு என்னெவல்லாம் பாத்த<கள்..?”என்று விசாrத்தான். அதன்
பின்
சிrத்தபடியும்
அந்தச்
சிறுமி
ெசால்லும்
ெகாஞ்சியபடியும்
கைதகைளெயல்லாம்
ேகட்டுச்
அமந்திருந்தைதக்
கண்டு
அவன்
ஆச்சrயமும்,மகிழ்ச்சியுமாய் ேநாக்கினாள் நித்யா.
அத்தியாயம் – 5
உன் கள்ளச் சிrப்ைபக் கண்டு.. நான் மயங்கி நிற்கும் ேவைளயில்.. எைனத் த4ண்டிச் ெசல்கிறாேய.. கண்ணா..! உன்ைனப் ேபான்ற கள்வைன.. உலகத்தில் எங்கும் கண்டதில்ைல..
கண்கள் இரண்டும் அவனது முகத்திேலேய நிைலத்திருக்க இைமக்க மறந்து அவனது புன்னைகைய ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு... அந்த ெவண்பற்களும், கன்னக்குழியும்,
ெபrய
விழிகளில்
ேதங்கியிருந்த
கலப்படமில்லாத
சந்ேதாசமும் உள்ேள ஏேதா ெசய்தது.. அது என்னமாதிrயான உணெவன்பைத ஆராய்ந்து பாக்கத் ேதான்றாமல்.. அவனது புன்னைக முகத்ைத மனதில் படம் பிடித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். 2 சாக்ேலட்கைளயும் உண்டு முடித்ததும் அந்தச் சிறுமிையத் தூக்கிக் ெகாண்டு அவன் அவைள ேநாக்கி நடந்து வர.. மரத்தின் பின்ேன நன்றாக மைறந்து ெகாண்டாள் ெகாஞ்சியபடி
அவள்.. அவன்
ெபாறாைமயாக
அவனது ேமல்
சாய்ந்திருந்தக்
இருந்தது..
ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய...
கழுத்ைதக் ஏன்
அருகில்
கட்டிக்
ெகாண்டு
குழந்ைதக் இப்படி
யாேரா
வரும்
கண்டு
என்று அரவம்
அவனுடன் அவளுக்குப் ேயாசித்துக் உணந்துத்
திடுக்கிட்டுத் திரும்பினாள்.. தினமும் அவளுக்குச் சாப்பாடு ெகாடுக்கும் ைவகுந்தன் நின்றிருப்பைதக் கண்டு “ைவகுந்த் அண்ணா ந<ங்கள் தானா..?,பயந்ேத ேபாய் விட்ேடன்..”என்று அவள் நிம்மதியாக மூச்சு விட.. “ந< ஏனம்மா இங்ேக வந்தாய்..?,அய்யா இருக்கிறாேர.. ந< பாக்கவில்ைலயா..?”என்று வினவினா. “இல்ைல அண்ணா.. ெவளிேய கா இல்ைலயா.. ஒரு ேவைள அவ ெவளிேய எங்ேகனும் ெசன்று விட்டாேரா என்ெறண்ணி வந்ேதன்.. அவ தான் பாக்கவில்ைலேய.. அது இருக்கட்டும் அண்ணா.. அந்தப் பாப்பா யாருைடயது..?,”என்று விசாrத்தாள்.
“அந்தப்
பாப்பா..
இங்ேக
அய்யா
வட்டிலிருக்கும் <
ேவைல
ெசய்யும்
ேவைளகளில்
ேதாட்டக்காரrன்
பாப்பாைவ
வரச்
மகள்..
ெசால்லி
ஸ்ரீமதி.
அைழப்பு
விடுப்பா.. அவள் என்றால் அவருக்கு மிகவும் இஷ்டம்..”என்று கூறினா. அவrடம்
தைலயாட்டி
இல்லம்
ேநாக்கி
அப்படியானால்
விட்டுச்
வந்தவள்
இயல்பாக
ெசன்ற
காrயத்ைதேய
ேயாசைனயுடன் மனிதனுக்கு
மறந்துத்
படுக்ைகயில்
இருக்க
தனது
சாய்ந்தாள்.
ேவண்டிய
அத்தைன
உணவுகளும் அவனுக்குள்ளும் இருக்கத் தான் ெசய்கிறது.. வயதானவகைள மதித்து
நடந்து
ெகாள்கிறான்..
விைளயாடுகிறான்..
சிறு
குழந்ைதையக்
சிrக்கிறான்...
சந்ேதாசப்
கண்டால்
ெகாஞ்சி
படுகிறான்..
எல்லா
உணவுகைளயும் அழகாகத் தாேன ெவளிப்படுத்துகிறான்.. ஆனால் ஏன் ஒரு விசயத்தில் மட்டும் இப்படிப் பிடிவாதம் பிடிக்கிறான்..? அவைன எண்ணியபடிேய உறங்கி.. அவைன எண்ணியபடிேய உண்டு மூைள முழுக்க ெகௗதைமப் பற்றி மட்டுேம சிந்தித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். மறுநாள் அலுவலகத்தில் இருந்தவள்..
நுைழயும்
ேபாதும்
லிஃப்ட்டில்
சிந்தைன
தன்னருேக
வயப்பட்ட
நின்றிருந்த
முகத்துடேன
ெகௗதைமக்
கூடக்
கவனிக்கவில்ைல. அவைளக் கண்டதும் முதலில் எrச்சல் ெகாண்டவன் பின் அவள் பாைவ எங்ேகா பதிந்திருப்பைத உணந்து.. மீ ண்டும் திரும்பி அவைள ேநாக்கினான்.
அவள்
அப்ேபாதும்
கண்டு
ெகாள்ளாதைதக்
கண்டு
ேதாைளக்
கூறித்
தனக்காக்
குலுக்கியபடி திரும்பிக் ெகாண்டான். லிஃப்ட்ைட கதைவத்
விட்டு திறந்த
திடுக்கிட்டுத்
இறங்கியதும்..
நம்பியிடம்
தைல
குட்மானிங்
அவன்
நிமிந்தவள்
எனக்
பதிலுக்குக்
தன்னருகில்
குட்மானிங்
கூறுைகயில்
நின்றிருந்தவைன
நிமிந்து
ேநாக்கினாள்.. “சா..சாr சா.. நான் உங்கைளக் கவனிக்கேவயில்ைல..”என்று கூற.. அவேனா ஏளனமாக உதட்ைட வைளத்து.. “உன் கவனம் தான் ேவறு எங்ேகா.. நுைழயும்
யாருடேனா.. ேபாேத
பயணித்துக்
இது
ேபான்ற
ெகாண்டிருக்கிறேத..
அலுவலகத்திற்குள்
சிந்தைனகைளெயல்லாம்
கழட்டி
ைவத்து
விட்ேட வந்து விடு.. உன் கவனக் குைறயால் என் ெதாழில் பாதிக்கப்படக் கூடாது பா..”என்றவன் தனது நைடையத் ெதாடந்து உள்ேள ெசன்றான். யாருடன் பயணிப்பைத வந்து பாத்தானாம்?,இவைனயும் இவனது எதிகால வாழ்க்ைகையயும்
பற்றித்
தான்
ேயாசித்துக்
ெகாண்டிருக்க
இந்தப்
பின்ேலடனின் ேபச்ைசப் பா.. என்று எrச்சல் மண்ட அேத இடத்தில் அவள் நின்று விட.. ெசன்ற ேவகத்திேலேயத் திரும்பி வந்தவன் “குட்மானிங்...”என்று கூறி
விட்டுச்
ெசன்றான்.
“குட்மானிங்”என்று
தனது இருக்ைகைய நாடிச் ெசன்றாள்.
பதிலுக்கு
முணுமுணுத்தவள்
அன்று
அவள்
அழகசாமியுடன்
ைசட்டுக்குச்
ெசல்ல
ேவண்டியிருந்ததால்..
காைல சுமா பதிேனாரு மணியளவில் அவருடன் புறப்பட்டு விட்டாள். அங்ேக ேவைல முடிந்து உணவு இைடேவைளயின் ேபாது தந்ைத ஃேபான் ெசய்து விட..
சாப்பிடுவைத
ெசன்றாள்.
நிறுத்திவிட்டு..
ைகேபசியில்
எண்ணங்களிலும்,ேநrலும்
வந்தவளுக்குத்
தந்ைத
ெகௗதம்
உைரயாடியபடிேய நடந்து
ெகௗதைம
மட்டுேம
எப்படியிருக்கிறான்
என்று
கண்டு
வினவியதும்..
அவனுக்குள் இருக்கும் நல்ல குணங்கைளயும்,அவனது ெகட்ட பழக்கத்ைதயும் அளந்து ெகாண்டிருந்தாள். கல்லும்,மண்ணும் கவனிக்காமல்
குவிந்த
சிrத்து
கிடந்த
சிrத்துப்
இடத்தில் ேபசியபடி
சுற்றும் அவள்
முற்றும்
நடந்து
எைதயும்
ெகாண்டிருந்த
ேவைள.. அருேகயிருந்தக் கட்டிடத்தின் ேமள் தளத்தில் ெசங்கைலக் குவித்துக் ெகாண்டிருந்த ெபண்.. தனது கவனக் குைறவால் ெசங்கைலக் கீ ேழ ெகாட்ட.. ெசங்கல் கற்கள் அைனத்தும் கீ ேழ விழுந்தது. தன் ேபாக்கில் ைகப்ேபசியில் நடந்து ெகாண்ேட உைரயாடிக் ெகாண்டிருந்த நித்யா
அைத
கவனிக்கேவயில்ைல.
ெசங்கல்
கற்கள்
சிதற
ஆரம்பித்து
அைனவரும் சத்தமிட்ட ேவைள... இருவைரயும் கவனித்த ெகௗதம் ேவகமாக ஓடி
வந்து
நித்யாவின்
ைகப்பற்றி
இழுத்தான்.
சட்ெடன
அவன்
தனது
ைகையப் பற்றவும் திைகத்த நித்யா அவன் இழுப்பிற்குச் ெசன்று பின் ெசங்கல் கற்கள் கீ ேழ விழும் சத்தம் ேகட்டுத் திரும்பி ேநாக்கினாள். இத்தைன திைகத்துப்
கற்களும் பின்
தைல
பயந்துத்
ேமல்
விழுந்திருந்தால்
தன்னருேக
என்ன
நின்றிருந்தவைன
ஆவது.. அவள்
என்று
நிமிந்து
ேநாக்க.. அவேனா முழு உக்கிரத்துடன் அவைள ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான். “வ..வந்து..”என்று அவள் ெதாடங்குவதற்குள்.. “அறிவில்ைல உனக்கு..?,அக்கம் பக்கம்
பாத்து
நடப்பதாக
நடந்து
நிைனப்பா
ெதrயாதா..?,ஏன்
வரேவண்டுெமன்று
உனக்கு..?,ைசட்டுக்குள்
அணியவில்ைல..?,உன்
உைரயாடிக்ெகாண்டு
காலார
இடத்தில்
தான்
இப்படித்
ெதrயாது..?,என்ன
நடந்து
ேகப்
ேபாக்கில்
அணிய
பூங்காவில்
ேவண்டுெமன்று
எவனுடேனா
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,ேவைல
அசட்ைடயாக
இருப்பாயா..?,
ஃேபானில் நடக்கும்
ந<ெயல்லாம்
ஏசி
அைறக்குள் கால் ேமல் கால் ேபாட்டுக் ெகாண்டு அமந்து ேவைல ெசய்ய ேவண்டிய ஆள்.. உன்ைனெயல்லாம் ேதந்ெதடுத்திருக்கிறா பா.. அவைரச் ெசால்ல
ேவண்டும்..”என்றவன்
ெதாடந்து..
ெசங்கைலக்
கீ ேழ
தள்ளியப்
ேபால்
எத்தைன
ெபண்ணின் புறம் திரும்பி.. “எத்தைன
வருடமாக
ேவைல
பாக்கிறாய்..?,ம்?,இது
தைலகைள உைடக்க முயற்சித்திருக்கிறாய்..?,எந்தப் ெபண்ணுக்கும் கவனமாக நடந்து ெகாள்ள ேவண்டுெமங்கிற
ேநாக்கேம
கிைடயாதா..?,எல்லாரும்
ஒேர
மாதிr தானா..?,இனி கவனத்ைத எங்ேகா பதித்துக் ெகாண்டு இங்ேக வந்து
ேவைலக்குத் தைடயாக இருக்கும் எவரும் உள்ேள நுைழய ேவண்டுெமன்று அவசியேமயில்ைல.. நிைனவில் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்றவன்.. அருேக ேகாபத்ேதாடு நின்று ெகாண்டிருக்கும் நித்யாைவக் கண்டதும் “அங்கிள்...”என்று குரல் ெகாடுத்தான். அழகசாமி ேவகமாக முன்ேன வந்ததும்.. அவளிடமிருந்து பாைவைய
விலக்காமல்..
இது
“இனி
ேபான்ற
ஆட்கைளெயல்லாம்
ைசட்டுக்கு அைழத்து வராத<கள்..”என்று கூற.. ேகாப மிகுதியில் முகம் சிவந்து விட்டது நித்யாவிற்கு. “வாம்மா.. ேபாகலாம்..”என்றைழத்தவைரக் ைகயமத்தி விட்டு “ஒரு நிமிடம் அங்கிள்..”என்றவள் அவன் புறம் திரும்பி.. “ஆடியாயிற்றா...?,உங்கள் ருத்ரதாண்டவத்ைத முடித்து விட்டீகளா..?,அல்லது இன்னமும் பாக்கி ைவத்திருக்கிற<களா..?, ஒரு சாதாரண விபத்திற்காக ஏன் இப்படிச்
சத்தமிடுகிற<கள்..?,ஆண்களுக்கு
ஏற்படாதா..?,
ஏன்
உங்கள்
மட்டும்
கவனக்குைறேவ
வாழ்க்ைகயில்
ந<ங்கள்
தவறு
ெசய்தேதயில்ைலயா..?, ஏேதா அந்தப் ெபண் ெதrயாமல் சிதற விட்டதற்காக அப்படித்
திட்டுகிற<கேள.?,
ெசய்வாகளா..?,
ேவண்டுெமன்ேற
ெபண்கள்,ெபண்கெளன
உமிழ்கிற<கேள..
இந்தக்
கட்டிடத்தில்..
யாேரனும்
இப்படிச்
எப்ேபாதும் அந்தக்
ெவறுப்ைப
கட்டிடத்தில்..
எல்லா
இடத்திலும் பாருங்கள்..இங்ேக ேவைல ெசய்வதில் 50 சதவதம் < ேப ெபண்கள் தான்.. ேதைவயில்லாமல் பழி ெசால்வைத விட்டு விடுங்கள்.. முதலில் அந்தப் ெபண்ணிடம் மன்னிப்புக் ேகளுங்கள்..”என்றவள் ெதாடந்து.. “அத்ேதாடு நான் உணவு இைடேவைளயிலிருந்ேதன், ஃேபானில் உைரயாடிக் ெகாண்டிருந்தது என் தந்ைத. மற்றபடி இங்ேக ேவைல பாத்துக் ெகாண்டிருந்த ேநரம் முழுதும் ேகப் அணிந்து ெகாண்டு தான் இருந்ேதன்.. சாதரணத் தவைற கத்திக் கத்திப் ெபrது படுத்தி.. இத்தைன ேபrன் முன்னிைலயில் அவமானப் படுத்துகிற<கள்..?,
ெபண்
என்றாேல
எப்ேபாது,
யாைர
ஏமாற்றலாம்
என்கிற
எண்ணத்தில் தான் திrவாகள் என்று ந<ங்கள் ைவத்திருக்கும் ேகடு ெகட்ட எண்ணத்ைத
தயவு
ெசய்து
மாற்றிக்
ெகாள்ளுங்கள்”என்றவள்..
அவைனத்
திரும்பிப் பாராமல் நடந்து ெசன்றாள். ேகாபம்
குைறயாமல்..
அடுத்தச்
சில
நிமிடங்கள்
ேவைலயில்
ஈடுபட்டிருந்தவைள.. “சூப்பமா..”என்ற அழகசாமியின் குரல் நிமிந்து பாக்க ைவத்தது. “என்ன அங்கிள் சூப்ப..?”என்றவளிடம் “ெகௗதைம அதட்டிப் ேபசிக் கைடசியில்
அந்தப்
ெபண்ணிடம்
அவைன
மன்னிப்புக்
ேகட்க
ைவத்தாேய..
அைதச் ெசால்கிேறன்..”என்றதும் “மன்னிப்புக் ேகட்டாரா..?”என்று திைகத்தவள் பின் ேதாைளக் குலுக்கினாள். சrயாகச் சாப்பிடாமல் ெசன்று விட்டாேய என்று கடிந்து ெகாண்டு அவரளித்த டீையயும்,பன்ைனயும் உண்டு முடித்தவள்.. ைகக் கழுவ எழுந்து ெசன்றாள். அங்ேக
ைககளில்
ெடட்டால்
ேஹண்ட்
வாஷூடன்
இரண்டு
ைககைளயும்
பரபரெவனத் ேதய்த்துக் கழுவிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டவள்.. இவன் என்ன
ெவட்டி
இவன்
முறித்தாெனன்று
எப்படிப்
ேபானால்
இப்படி
என்ன..
ெடட்டால்
அவன்
ஊற்றிக்
நகந்ததும்
கழுவுகிறான்..
ெசல்லலாெமன்று
நிைனத்து விலகி நின்றவளுக்குச் சட்ெடனப் ெபாறி தட்டியது. அவள்
ைகப்பற்றி
அவன்
இழுத்ததும்
அவள்
திைகத்து
அவைன
ேநாக்க..
அவேனா அவள் ைகையத் ெதாட்டேத பாவம் என்பது ேபால்.. முகத்தில் ஒரு விதமான அருெவறுப்புடன் சட்ெடன விலக்கிக் ெகாண்டான். அப்படியானால்.. அப்படியானால்.. ெடட்டாலா..?,
அவைளத்
சுறுசுறுெவனக்
ெதாட
ேநந்து
ேகாபம்
ஏற..
விட்டதால்
அவனருேக
தான்
இந்த
ெசன்றவள்..
என்
ைககைள அவன் பற்றியதால்.. எனக்கும் தான் அருெவறுப்பு.. என்று மனதினுள் கூறிக் ெகாண்டு அவைன முைறத்தபடிேய பாட்டிைலத் திறந்து முழுவைதயும் தன் ைககளில் ெகாட்டினாள். திடீெரன்று
அருேக
ெகாள்வைதக்
வந்து
கண்டுத்
நின்றவள்..
ைககளில்
திைகத்தவன்
பின்
ெமாத்தமாகக்
வித்தியாசமாக
ெகாட்டிக்
ேநாக்கினான்.
“ெசங்கல் தான் தைலயில் படவில்ைலேய..?,பின் ஏன் தைலயில் அடிபட்டது ேபால்
நடந்து
ேகாபத்துடன்
ெகாள்கிறாய்..?”என்றபடிேயத்
முைறத்து..
“ஏேதா
தண்ணைரத் <
ஆபத்பாந்தவன்
ேபால்
திருகியவைனக் காப்பாற்றி
விட்டு
இந்தப் பக்கம் வந்து.. என் ைகப் பிடித்ததற்காக உங்கள் ைககைள இப்படிச் சுத்தம்
ெசய்கிற<கேள..
உங்களுக்கு
ஒரு
மடங்கு
அருெவறுப்ெபன்றால்..
எனக்கு ஆயிரம் மடங்கு.. அதனால் தான்.. ஒரு பாட்டிெலல்லாம் ேபாதாது..” என்றுத்
தன்
பின்னால்
நின்றுக்
கத்திக்
ெகாண்டிருந்தவைள
நிமிந்துக்
கண்ணாடியில் ேநாக்கியவன்.. “உன் ைகப் பற்றியதற்காகக் நான் என் ைகையச் சுத்தம் ெசய்கிேறனா..?,சr தான்.. சிெமண்ட் மூட்ைடகைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு ெசன்றவருக்கு
உதவி
ெகாண்டு
விட்டது..
ைகையச்
சுத்தம்
ெகாண்டு
ஒரு
மrயாைதயாக
ெசய்ேதன்..
மதியச் ெசய்ய
அதனால்
சிெமண்ட்
சாப்பாட்டிற்குச் வந்ேதன்..
பாட்டில்
ந<யாக
ேஹண்ட்
அதற்குண்டான
ெசல்ல
ேவண்டும்
எைதேயா
வாைஷ
விைலையக்
ைககளில்
என்பதால்
கற்பைன
வணாக்கி <
ெகாடுத்து
ஒட்டிக் ெசய்து
விட்டாய்..
விடு..”என்று
அவன்
மிரட்டவும்.. அசடு
வழிந்தாலும்..
கம்ெபனியில்.. ெசய்து
பின்
உங்களது
அவைனப்
ஏச்சு,ேபச்சுக்கைளயும்
ெகாண்டிருக்கிேறாேம..
வணாக்குவதற்கு <
ேபாலேவ
எங்களுக்கு
முைறத்து.. வாங்கிக் ஒரு
ெகாள்ளுங்கள்..”என்றவள்
தண்ணைர <
அவன்
முன்னாேலேய
ேவண்டுெமன்ேற உதறி..
அவன்
உங்கள்
ெகாண்டு
ேவைல
ேஹண்ட்
உrைமயில்ைலயா..?,ேவண்டுமானால்..
பிடித்துக்
“ஏன்..
என்
வாைஷ
சம்பளத்தில்
ைககளிலிருந்துத்
“ஏய்..”என்று
பற்கைளக்
கடிக்கும்
முன்
ஓடி
விட்டாள்.
என்ன
பிறவி
இவள்..?,
வந்ததிலிருந்து
ெதால்ைலயாக இருக்கிறாள்.. என்ெறண்ணிக் ெகாண்டான் அவன். வாழ்க்ைக
அதன்
ேபாக்கில்
ெசன்று
ெகாண்டிருக்க..
நித்யா
ெகௗதமின்
கம்ெபனியில் ேவைலக்குச் ேசந்து முழுதாக ஒன்றைர மாதங்கள் முடிந்து விட்டிருந்தது.
முன்
ேபாலல்லாது..
காைலயில்
அவைளக்
கண்டால்
முகச்
சுழிப்புடன் குட்மானிங் ெசால்லாது.. ெகாஞ்சம் புன்னைகயுடேன கூறினான் அவன்.. அைதக் கண்டு “மயக்கம் வருவது ேபால் இருக்கிறது அங்கிள்...”என்று நடிப்பவைள சிrப்புடன் அதட்டிக் ெகாண்டிருந்தா அழகசாமி. நித்யாவிற்கும், ெகௗதமிற்குமான
உறவில்
ெநருக்கம்
ஏற்பட
ேவண்டுெமன்று
காத்துக்
ெகாண்டிருந்த வசந்தி இைதக் கண்டு மகிழ்ச்சியுற்றா. விஸ்வநாதனுக்கு விசா பிரச்சைனயால் தினமும்
அவ
இந்தியா
மகளுக்கு
ஃேபான்
திரும்புவதில் ெசய்து
தாமதம்
உள்ள
ஏற்பட்டாலும்
அவ
நிைலைமைய
விசாrத்துக்
விடவுமில்ைல..
நித்யாவுடன்
ெகாண்டு தானிருந்தா. மற்றபடித் சகஜமாக
தனதுக்
குடிப்பழக்கத்ைத
ெநருங்கிப்
அவன்
பழகவுமில்ைல.
ஆனால்
அதற்கான
வாய்ப்பு
விைரவிேலேய அவகைளத் ேதடி வந்தது. நியூயாக்கில் இருந்த வைர காைல ேவைளகளில் அருேகயிருந்தப் பூங்காவில் நித்யா ஜாகிங் ெசய்வைத வழக்கமாகத் தான் ைவத்திருந்தாள். ஆனால் என்று இந்தியா
வந்து
ேசந்தாேலா..
அப்ேபாதிருந்து
அந்தப்
பழக்கத்ைத
முழுவதுமாகக் ைக விட்டிருந்தாள். அன்று
அலுவலகம்
கட்டாயம்
ஜாகிங்
ெசல்வதற்காக ெசன்றாக
ேவண்டுெமன்று
டீஷட்ைடயும்,ட்ராக்
சூட்ைடயும்
ெகௗதம்
அேத
ெசல்லும்
விைரவிேலேய
மாட்டிக்
ைமதானம்
முடிவு
ெகாண்டுப் தான்..
எழுந்து
விட்டவள்..
ெசய்து
ெகாண்டு
புறப்பட்டு
விட்டாள்,,
ஆனால்
அவன்
காைல
உடற்பயிற்சிகைளச் ெசய்யும் இடம் அவள் அறிந்தது தான் என்பதால்.. அவள் அந்தப் பக்கம் ெசல்லாமல்.. ேவறு புறம் ெசன்று விட்டாள். ஜாகிங் முடிந்துச் சிறிது ேநரம் கண் மூடி அமந்தவள்.. விழி திறக்ைகயில் எதிேரயிருந்தக்
குளத்தில்
தாமைர
ஒன்று
அழகாக
மலந்திருப்பைதக்
கண்டாள். உடேன அைதக் ைகயில் ெதாட ேவண்டுெமங்கிற ஆவம் பிறக்க.. சுற்றும் முற்றும் ேநாக்கியவள்.. அருேகயிருந்தக் குச்சிைய எடுத்துக் ெகாண்டு குளத்தின் அருேக ெசன்று மண்டியிட்டமந்து எட்டி அைத அருகில் ெகாண்டு வர முயற்சித்தாள். அந்த
ைமதானம்
முழுைதயும்
சுற்றி
ஓடி
முடித்த
ெகௗதம்
என்றும்
ேபாலல்லாது.. அன்று.. ைமதானத்தின் மறுபுறம் அைமந்திருந்த பூங்காவிற்கு
வந்தான்.
குட்டிப்
அடம்பிடிப்பதால்.. அந்தப்
ெபண்
ஸ்ரீமதி
அவைளக்
பூங்காைவச்
இங்ேக
கூட்டி
சுற்றிப்
ெசல்ல
ேவண்டுெமன்று
வருவதற்கு
பாத்து
விட்டுச்
முன்
தான்
ெசல்லாம்
அடிக்கடி
ஒரு
என்ற
முைற
ேநாக்குடன்
உள்ேள நுைழந்தவன்.. சுற்றும் முற்றும் பாைவையத் திருப்பினான். எதிப்புறத்தில் தாமைரக் குளத்தில் யாேரா ஒரு ெபண் தைலையக் கவிழ்த்தி ஏேதா ெசய்து ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டவன்.. யா இவள்.. லூசாக இருப்பாள் ேபாலும்..
குளத்தின்
உள்ேள
விழுந்தால்
என்ன
ஆவது..
அருகில்
ெசன்று
எச்சrக்க எண்ணித் திரும்பியவன்.. பின் நமக்ெகன்ன என்பது ேபால் திரும்பி நடந்தான்.. பின் மனம் ேகட்காமல்.. திரும்பி அந்தப் ெபண்ணின் அருேக ெசன்றான். ெவகு அருகில்
ெசன்று
சுருக்கியபடி
விட்டப்
பின்
அது
நித்யாைவப்
“நித்யா...”என்றைழத்தான்.
ேபால்
திடீெரன்று
ேதான்ற..
ெகௗதம்
புருவம்
அவளது
ெபய
ெசால்லி.. அதுவும் முதன்முைறயாக அைழத்ததும் திைகத்துத் திரும்பியவள்.. கால்
தடுமாறிக்
குளத்திற்குள்ேளேய
விழுந்தாள்..
ஏய்..”என்று
“ஏய்..
அவன்
குரல் ெகாடுக்கும் முன் அவள் விழுந்து விட.. ேவகமாக அருகில் ெசன்றான். அதற்குள்
அந்தக்
ெதாப்பலாக
குளத்திற்குள்
நைனந்து..
முழுைமயாக
மூழ்கி..
ஆைடகள்
இைலகைளயும்ம்,ேவகைளயும்
முழுதும்
தைலயில்
சுமந்து
ெகாண்டு முழுக் ேகாபத்துடன் ெவளிேய வந்தாள்... என்னேவா, ஏேதா என்று பதறி அருேக வந்த ெகௗதம் அவளது இந்தக் ேகாலத்ைதக் கண்டு விழுந்து விழுந்து சிrக்கத் துவங்கினான்.. அவன் சிrப்பைதக் கண்டு இடுப்பில் ைக ைவத்து அவள் முைறக்க.. அதில் ேமலும்
அவனுக்கு
கடகடெவனச்
சிrப்ெபழுந்தது...
சிrத்தபடி
கண்களில்
அருேகயிருந்த
ந<
ெபஞ்சில்
நிைறயுமளவிற்குக்
அமந்தவைனக்
கண்டு..
வழக்கம் ேபால் வியப்பானது அவளுக்கு. அவனது சிrப்ைபக் கண்டபடிேய சில நிமிடங்கள் நின்றிருந்தவள்.. பின் அவனருேக வந்து மண்டியிட்டு அமந்தாள். அப்ேபாதும்
விடாமல்
ெகாண்டிருந்தவனிடம்
அவளது
முகத்ைதப்
நைகத்துக்
இப்படிேய
“எப்ேபாதும்
ெகாண்ேடயிருக்கலாமில்ைலயா
பாத்து
ெகௗதம்..?”என்று
சிrத்துக்
ெமல்லிய
குரலில்
ஏக்கத்துடன் வினவினாள். அவளது குரலும்,அந்தக் குரலிலிருந்த ஏக்கமும்,காைல ெவயிலில் ெஜாலித்துக் ெகாண்டிருந்த உணைவயும்
அவளது கண்டவனின்
முகமும், முகம்
அந்தக் ஒரு
எழுந்து அவைளக் கடந்து நடந்து ெசன்றான்.
ெநாடி
கண்கள்
ெவளிப்படுத்திய..
இறுகியது.
பின்
சட்ெடன
அத்தியாயம் – 6
உன்ைனத் ேதடித் ேதடிச் ேசா@ந்து.. கைளப்புற்று நான் அமரும் ேவைளயில்... பின்னிருந்து என் கண்கள் மூடி.. என்ைனத் தவிப்புறச் ெசய்கிறாேய! கண்ணா...! ந4 அறிவாயா...? நின் முகம் கண்டு விட்டப் பின்.. என் கண்கள் ேமாட்சம் ெபறுவைத..! ந4 என்ைனத் த4ண்டி விட்டப் பின்.. என் ஜ4வன் ெசா@க்கமைடவைத..!
எதிபாக்க முடியாது தான்! நித்யா கூறியதற்காக ெகௗதம் தனது அய்யனா ேதாற்றத்ைத உடேன மாற்றி வாெயல்லாம் பல்லாக மாறி விடுவாெனன்று! ஏேதா அந்த நிமிடம் அவனுைடய புன்னைகையக் கண்டதும் அவளுக்குள் ஒரு ஏக்கம்
எழுந்து
விட்டது.
இவன்
இப்படிேய
சிrத்துக்
ெகாண்ேட
இருந்தாெலன்னெவன்று! அப்படிெயாரு எண்ணம் ேதான்றியதும் ெகாஞ்சமும் சிந்திக்காமல் எண்ணியைத அவனிடம் ேகட்டும் விட்டாள். ஆனால் எதற்காக அவளுக்குள் அந்த ஏக்கம் எழ ேவண்டும்..? ஒரு ேவைள.. இவன் சீ க்கிரம் மாறி விட்டானானால்.. வந்த ேவைல முடிந்தது என்கிற
திருப்தியுடன்
நியூயாக்
ெசன்றுத்
தனது
வாழ்ைவத்
ெதாடரலாம்
என்கிற ேவகேமா..?,அல்லது எந்ேநரமும் மகைனப் பற்றிேய சிந்தித்துத் தனது வாழ்நாளின் ஒவ்ெவாரு நாைளயும் நிம்மதியின்றிக் கழித்துக் ெகாண்டிருக்கும் வசந்தி
அத்ைதயின்
இருக்கலாம்!
ேமல்
அல்லது..
ஒரு
ேதான்றிய இைளஞன்!
இரக்கத்தால் நன்றாகப்
விைளந்த படித்து
ஏக்கேமா..?.
ெவற்றிகரமாகத்
ெதாழில் நடத்தித் தன் வாழ்வில் பல சாதைனகைளப் புrந்தவன்.. அவனது வாழ்க்ைக வணாக <
ேவண்டாெமங்கிற இயல்பான நல்ல எண்ணமாகக் கூட
இருந்திருக்கலாம்...
ஆனால்
என்ன..?. ெதrயவில்ைலேய!
இதற்காகெவல்லாம்
மனதினுள்
ஏக்கம்
எழுமா
சr! இப்ேபாது அவைளப் பற்றிய ஆராய்ச்சி முக்கியமல்ல.. நித்யா கூறியதும் விறுவிறுெவன
எழுந்து
ெசன்ற
ெகௗதமின்
நிைலைய
அறிந்து
ெகாள்வது
தான் முக்கியம்! நித்யாவின் முகத்தில் ெவளிப்பட்ட உணவுகைளக் கண்டுத் திைகத்துப் பின் முகம் இறுக எழுந்து வந்து விட்டவனுக்கு.. அவளது ஏக்கம் நிைறந்த குரல் குழப்பத்ைத ஏற்படுத்தியது. அவளது குரலும்,அதனால் ஒலித்த வாத்ைதகளும் ஒருபுறம்
குழப்பத்ைத
வந்தது.
எப்படி
ஏற்படுத்தினாலும்..
ஒரு
ெபண்ணிடம்
அவனுக்கு
சிrத்துப்
அவன்
மீ ேத
ேபசலாெமன்று!
ேகாபம்
என்ன
தான்
ெபண்ணுrைம அது,இதுெவனப் பக்கம்,பக்கமாக வசனம் ேபசி நிைனத்தைதச் சாதிக்கும்
ரகமாக
நியாயமானதாகேவ நலத்திற்காக
நித்யா
இருந்தாலும்...
இருந்தாலும்..
எப்ேபப்பட்டக்
அவள்
அவளது
ேபச்சுக்கள்
ெபண்!
தன்னுைடய
ஒரு
ேகடுெகட்ட
ெசயைலயும்
ெசய்யத்
தயாராயிருக்கும் ெபண்ணினத்ைதச் ேசந்தவள் அவள்.. அவளது
ேபச்சிலும்,ெசயலிலும்
அைனவrடமும்
அழகாகப்
இருக்கும்
ேபசி
நல்ல
நியாயமும்,அலுவலகத்தில்
உறைவ
வளத்துக்
ெகாள்ளும்
அவளது குணமும்,ைதrயமும்,துடுக்குத்தனமும்,வாதிடும் திறைமயும் அவைள நல்லவளாகேவ
உருவகப்
படுத்தினாலும்..
அவன்
அவைள
நம்புவதாக
இல்ைல.. அலுவலகத்தில் அவள் நியாயம் ேபசிப் ேபாராடும் விசயங்கைள.. முதலில்
எதித்தாலும்
அன்று
ைசட்டில்
ேபால்..
ஆனால்
அவனது
அடுத்து
ேவைல அைதத்
ெசாந்த
அவன்
ெசய்யும்
ெகாண்டிருக்கிறான்
ெபண்ணிடம்
தனக்குச்
வாழ்வில்..
ஒப்புக்
சாதகமாக
ெசாந்த
மன்னிப்புக்
எடுத்துக்
விசயங்களில்
ேகட்டைதப்
ெகாண்டு
மூக்ைக
தான்.. அவள்
நுைழத்தால்..
அவமானப் பட்டுத் தான் திரும்பப் ேபாகிறாள். இனி அவளுடன் ேபசுவைதக் கட்டாயமாகத் ெசய்து அவள்
தவித்து
ெகாண்டான் தன்னுள்
விட
ேவண்டும்.
அதிகப்
பிரசங்கி!
ெகௗதம்.
ஆனால்
தன்
விைளவிக்கப்
ேபாகும்
மாற்றங்கைள
நிைறந்திருந்தாலும்
தப்பாமல்
என்று
எண்ணங்களுக்கு
நிைறேவற்றப்
முடிவு
ேநமாறாக..
எrச்சலும்,ேகாபமும் ேபாவைத
அவன்
ஏறுைகயில்
அவைளத்
அறிந்திருக்கவில்ைல.
அன்று
அவள்
அலுவலகத்திற்கு
வந்து
லிஃப்ட்டில்
ெதாடந்து உள்ேள நுைழய முற்பட்ட ெகௗதம் அவைளக் கண்டதும் திரும்பி நடந்து
ெவளிேய
அவன்
காதில்
ெசன்று
விட்டான்.
விழேவயில்ைல.
“எ..என்ன..?”என்று ஏன்
இப்படி
நித்யா
நடந்து
வினவியது
ெகாள்கிறான்..?,
இருக்கட்டும்! பாத்துக் ெகாள்ளலாம்! என்று நிைனத்துக் ெகாண்டாள். அதன்
பின்
இைடேவைளயின்
ேபாது
அவைனப்
பாக்க
முயன்றும்
முடியாமல் ேபானது. அவன் அைறக்குள் ெசல்ல முயன்றால்.. “சா பிஸியாக இருக்கிறா
ேமடம்,
யாைரயும்
உள்ேள
விடக்
கூடாெதன்று
உத்தரவு
ேபாட்டிருக்கிறா.”என்று கூறினான் கதி. அவைன ஒரு முைற முைறத்தவள் விடக்
“யாைரயும்
கூடாதா..?,அல்லது
என்ைன
கூடாெதன்று
கூறினாரா..?”என்று
அவள்
ேமடம்..”என்று
அவன்
ெசாறிய
உறுதியானது
தைலையச்
அவளுக்கு.
ேகாபத்துடன்
மட்டும்
உள்ேள
விடக்
“அது
வந்து
வினவியதற்கு உண்ைம
தன்
அது
இருக்ைகக்கு
தான்
என்று
வந்தமந்தவைள
அழகசாமி அைழத்தா. “ெசால்லுங்கள்
அங்கிள்..”என்றுத்
அமபவைள
சிrப்புடன்
ஹ<ேராவுடன்
தன்
முன்ேன
ேநாக்கியவ
தூக்கி
ைவத்த
முகத்துடன் உன்
“என்னம்மா..?,மறுபடியும்
சண்ைடயா..?,”என்று வினவ.. “ஹ<ேராவா..?யா அந்த அசுரனா..?
அங்கிள்.. அவன் ஹ<ேரா அல்ல.. வில்லனும் அல்ல.. இரண்டுக்கும் நடுவில் என்னெவன்று தான் ேயாசித்துக் ெகாண்டிருக்கிேறன்.. இந்தச் சில நாட்களாக என்னிடம் சிrத்துப் ேபசாவிடினும் முைறக்காமேலனும் இருக்கிறாேன என்று நான்
சந்ேதாசப்
பட்டுக்
ெகாண்டிருந்தால்
இன்று..
இன்று
என்ைன
அவன்
அைறக்குள் நுைழயக் கூடாெதன்று தைட விதித்து விட்டான்..”என்று பள்ளிக் குழந்ைத ஆசிrயrடம் அடுத்த மாணவைனப் பற்றிக் குைற கூறுவது ேபால் கூறி முடித்தவைள புன்னைகயுடன் ேநாக்கியவ.. பின்.. “அவன் இப்படித் தைட உத்தரவு விதிக்குமளவிற்கு ந< என்ன காrயம் ெசய்து ைவத்தாய்..?”என்று அங்கிள்..
வினவினா.
காைலயில்
கூறினாள்.
அவ
“ெபrதாக
எந்தத்
ஜாகிங்ெசல்ைகயில்..”
கூற<யைதக்
ேகட்டு
தவறும்
என்று
ெசய்யவில்ைல
ெதாடங்கி
ஆச்சrயத்துடன்
நடந்தைதக் அப்படிச்
“ெகௗதமா
சிrத்தான்..?”என்றவrடம் “காட் பிராமிஸ் அங்கிள்.. அந்த அய்யனாேர தான்.. ந<ங்கள்
இப்படிக்
ேகட்பீகள்
என்று
ெதrந்தால்
என்
ைகப்ேபசியில்
ஒரு
புைகப்படம் எடுத்திருப்ேபன்..”என்றவளிடம் “ஆனால்.. உனக்கு ஏனம்மா அவன் சிrத்ததும்
அப்படிக்
ேகட்க
ேவண்டுெமன்று
ேதான்றியது...?”என்று
அவ
வினவ.. “ம்ம்..”என்று தைலையச் ெசாறிந்தவள்.. “ெதrயவில்ைலேய அங்கிள்..” என்று கூற.. நமுட்டுச் சிrப்புடன் எழுந்தா அழகசாமி. “சr,
இப்ேபாது
தைடப்
என்ன..?,அவன்
பிறப்பித்து
உன்ைன
விட்டான்..
அைறக்குள்
அவ்வளவு
விட
மாட்ேடெனன்று
தாேன..?,அந்தத்
தைடைய
முறிப்பதற்கு என்னிடம் ஒரு திட்டம் உள்ளது..”என்று அவ கூற “அப்படியா...?, என்னத்
திட்டம்
அங்கிள்..?”என்று
வினவியவளின்
கண்களிலிருந்த
ஆவத்ைதக் கண்டவ நன்றாக முறுவலித்து “ெகௗதமின் ெசகரட்டr 3 மாத விடுமுைறயில் ெசல்கிறா.. அவருக்கு பதில் யாைர நியமிப்பெதன்று ெகௗதம் என்னிடம்
கருத்துக்
ேகட்டிருந்தான்.
நான்
உன்
ெபயைர
சிபாrசு
ெசய்யத்
திட்டமிட்டிருக்கிேறன்.. எப்படிேயனும் வாதாடி அவைனச் சம்மதிக்க ைவப்பது என் ெபாறுப்பு.. அதற்கு முன்பு திருேவங்கடத்திடம் (ெகௗதமின் ெசகரட்டr) ெசன்று ேவைல விசயங்கைளப் பற்றி அறிந்து ெகாள்..”என்று கூறினா.
ப்ளான்
“சூப்ப
அங்கிள்..”என்று
உடம்ெபல்லாம்
மூைள
ைகக்
அங்கிள்..”என்று
குலுக்கிய பாராட்ட
நித்யா
அவ
“உங்களுக்கு
சிrப்பைத
நிறுத்தி
அவைள முைறத்து “பாத்தாயா..?,என்ைனேய கலாய்க்கிறாேய..?”என்று கூறக் கலகலெவனச் சிrத்து அவ அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள் நித்யா. அவள்
ெசன்றதும்
மூன்று
மாத
ேவகமாகத்
ெகௗதமின்
காலத்திற்கு
அைறக்குச்
அவனது
தைலயைசத்து
அழகசாமி
உதவியாளராக சr
“அது
ெசன்ற
வராது
நித்யாைவ
நியமிக்குமாறுக்
அங்கிள்..”என்று
கூற
முடித்து
விட்டான் அவன். “ஏன் தம்பி..?,நல்ல ெபண்.. திறைமயானவள்.. ந<ங்கள் எள் என்றால்
எண்ைணயாக
“அங்கிள்..
ந<ங்கள்
ஏன்
விட்டீகள்..?,எந்த
இருப்பாள்.. அவளது
ஏன்
மறுக்கிற<கள்..?”என்றவrடம்
ெகாள்ைகப்
ேவைலையப்
பரப்புச்
பற்றிக்
ெசயலாளராக
ேகட்டாலும்
மாறி
நித்யா,நித்யா
என்கிற<கள்..?,”என்று எrச்சலுடன் கூறினான். “அந்தப் ெபண்ணின் குணம் அப்படித் தம்பி.. குைற கூறும்படி எைதேயனும் அவளிடம் விசயத்ைத நலைனப்
கண்டீகளா..?,இல்ைலேய..!,தன் உடேன பற்றியும்
இனிைமயாகப்
முகத்துக்கு
ேநேரேய
ேயாசிக்கிறாள்..
பழகுகிறாள்..
மனதிற்கு
அதில்
ந<ங்கேள
கூறி
நியாயெமன்று
விடுகிறாள்..
தவெறன்ன
பாக்கிற<கள்
படும்
அைனவரது
தம்பி..?,எவ்வளவு
தாேன..?”என்று
கூறக்
ேகாபமாக அவ புறம் திரும்பியவன் “விட்டால்.. என்ைன இந்த சீ ட்டிலிருந்து தூக்கி விட்டு அவைள அமர ைவத்து விடுவகள் < ேபாலும்..” என்றவன் பின் “கதவு
திறந்து
விடும்
அைனவைரயும்
நம்பியிலிருந்து
கவந்து
விட்டாள்..
கம்ெபனி
ஜி,எம்
இம்ைச”என்று
அழகசாமி
முணுமுணுக்க..
வைர “என்ன
தம்பி..?”என்றா அவ. உங்கள்
“ஒன்றுமில்ைல...
இஷ்டப்படி
ெசய்யுங்கள்..”என்றவன்
மடிக்கணிணியில் பாைவையத் திருப்ப.. இதுேவ ேபாதும் ெதய்வேம என்று நிைனத்துக் ெகாண்டு விைரவாக ெவளிேயறி விட்டா அழகசாமி. அடுத்த
இரண்டு
கண்ணாமூச்சி
நாட்களும்
ஆட..
முகம்
ெகௗதம் பாக்கக்
அவளது
கூட
கண்ணிேலேய
மறுக்குமளவிற்கு
படாமல்
என்ன
தவறு
ெசய்து விட்ேடன் என்று புலம்பித் த<த்தவள்.. அன்று மதிய இைடேவைளயின் ேபாது
அவன்
நாட்களாக
அைறக்குச்
முயற்சி
முதலாளியின்
ெசல்ல
ெசய்து
ெசால்லுக்குக்
முடிெவடுத்தாள்.
ெகாண்டு கட்டுப்
தான் பட்ட
அவளும்
இருக்கிறாள் கதி
அவைள
இரண்டு ஆனால் உள்ேள
விடுவேதயில்ைல. அவன் அைறையக் கண்டபடிேய அவைன ஃேபானில் அைழத்தாள். “ஹேலா..” என்றவனிடம்
“உங்கைள
வரலாமா..?”என்று
வினவ
இப்ேபாது நித்யா
தான்
பாத்தாக என்பைத
ேவண்டும்.. அவளது
உள்ேள
குரலிலிருந்ேத
கண்டு ெகாண்டவன் “முடியாது, நான் இப்ேபாது ேவைலயாக இருக்கிறான்... பிறகு
பாக்கலாம்..”என்று
மூன்று
மணி
பட்டியல்
கூறி
ேநரத்திற்கு
என்னிடம்
கட்
என்ன
ெசய்ய
முற்பட..
ேவைலகள்
இருக்கிறது..
அதனால்
இருக்கின்றன
பிஸி
அடுத்த
“உங்களுக்கு
என்று
என்பதற்கான
கூறித்
தப்பித்துக்
ெகாள்ளப் பாக்காத<கள்..”என்றவளிடம் “உன்னிடம் நான் எதற்காகத் தப்பிக்கப் பாக்க
ேவண்டும்..?ந<
என்ன
தான்
நிைனத்துக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்
உன்
மனதில்..?, எப்ேபாதும் அதிகப் பிரசங்கித் தனமாகத் தான் ேபசுவாயா..?”என்று சீ றியவனிடம் என்பைத
என்
“நான்
ேநrல்
வந்து
மனதில்
என்ன
நிைனத்துக்
ெதrவிக்கிேறன்..
இப்ேபாது
ெகாண்டிருக்கிேறன்
என்ைன
அைறக்குள்
அனுமதியுங்கள்..”என்றவள் ஃேபாைனக் கட் ெசய்து விட்டு எழுந்து ெசன்றாள். ஃேபாைன கதிrன்
ெவறித்தபடி அைழப்பு
இரண்டு
நிமிடம்
கைளத்தது.
வந்திருக்கிறாகள்..
ந<ங்கள்
அமந்திருந்தவைன ேமடம்
“நித்யா
தான்
அைழத்த<கள்
“சா..”என்ற
உங்கைளக்
காண
என்கிறாகள்..
உள்ேள
அனுப்பட்டுமா..?”என்றவனிடம் “வரச் ெசால்..”என்றான். கருந<லச்
சுடிதாrல்
மயிலாக
உள்ேள
நுைழபவைள
அவன்
எந்தவித
உணச்சியுமின்றி ேநாக்க.. அவேளா.. அவைனக் கண்டு விட்ட சந்ேதாசத்தில் நன்றாக
முறுவலித்து
ஆஃப்டனூன்
“குட்
சா..”என்று
கூற
“வந்த
ேவைலையச் ெசால்லி விட்டுச் ெசல்..”என்று பல்ைலக் கடித்தபடி கூறினான். அவனது
எrச்சைலக்
கண்டதும்
உதாசீ னப்
படுத்தியது
நாட்களாக
இந்த
ேவண்டாெமன்று
அவன்
நிைனவிற்கு
அைறக்குள் கதிrடம்
இரண்டு
வர..
நாட்களாகத்
தன்ைன
எதற்காக
இரண்டு
“என்ைன
அனுமதிக்கவில்ைல..?,என்ைன ேவறு
உத்தரவு
உள்ேள
விட
ேபாட்டிருக்கிற<கள்..?,அவன்
என்ைனப் பற்றி என்ன நிைனப்பான்..?,”என்று ெபாறிய.. “ஆமாம், நான் தான் உன்ைன
உள்ேள
விட
ஏற்கனேவ
கூறிேனேன
அழகசாமி
அங்கிளிடம்
ேவண்டாெமன்று
கதிrடம்
உன்னுைடய ேகள்
வருகிறாய்..?”என்றவனிடம்
என்று..
கூறிேனன்..
ேவைல பின்
பற்றிய
எதற்காக
தான்
விசயங்கைள
என்ைனக்
இழுத்தவள்
“அது..”என்று
நான்
காண
“ஏன்..?,கம்ெபனி
எம்,டியிடம் ேபசுவதற்கு எனக்கு எதுவுேம இருக்கக் கூடாதா..?,கம்ெபனியின் வளச்சிக்கு
என்னால்
கலந்தாேலாசிக்க
முடிந்த
விசயங்கைளப்
ேவண்டியிருக்கலாம்..”என்று
பற்றி
வாய்க்கு
நான்
உங்களிடம்
வந்தைத
உளற..
“அப்படியா..?,கம்ெபனியின் வளச்சிக்கு ந< உதவ எண்ணுகிறாயா..?,கூறு.. உன் ேமலான
ேயாசைனையத்
இருக்கிேறன்..”என்று
அவன்
ெதrந்து அவள்
ெகாள்ள புறம்
நானும்
திரும்பி
ஆவலாகத்
அமர..
ேபந்த
தான் ேபந்த
விழித்தாள் நித்யா. “ம்,ெசால்..”என்றவனிடம் “சr,நான் ேநராகேவ விசயத்திற்கு வந்து விடுகிேறன்.. அன்று
பூங்காவில்
சந்தித்தற்குப்
பின் தான் இப்படி நடந்து
ெகாள்கிற<கள்..
என்ைனப்
பாப்பைதத்
தவிக்கிற<கள்..
என்னிடம்
ேபசுவைதத்
தவிக்கிற<கள்..”என்று குற்றம் சாட்ட.. “பின்ேன அதிகப்பிரசங்கித் தனமாக ந< ேபசி ைவத்தால்.. இப்படித் தான் நடக்கும்..”என்றான் அவன். அதிகப்
“என்ன
முகத்துடன்
பிரசங்கித்
அய்யனா
தனத்ைத
ேதாற்றத்துடன்
கண்டீகள்..?,எப்ேபாதும் வலம்
வரும்
ந<ங்கள்
உெரன்ற திடீெரன்று
அப்படிச் சிrத்த<கள்.. சr பாக்க அழகாக இருக்கிறேத.. எப்ேபாதும் ந<ங்கள் சிrத்துக் ெகாண்ேடயிருந்தால் நன்றாக இருக்குேம என்ெறண்ணிக் கூறிேனன். அது தவறா..?”என்று சாதாரணமாகக் கூறியவைளத் திைகப்புடன் ேநாக்கினான். உங்கள்
சிrப்பு
அழகாக
இருக்கிறெதன்று..
ஒரு
ஆணிடம்
எவ்விதத்
தயக்கமும் இன்றி இயல்பாகத் ெதrவிப்பவைள அவன் ஆச்சrயமாக ேநாக்க.. சிrப்பு
“என்ன..?,உங்கள்
அழகாக
இருக்கிறெதன்று
ெசான்னைதப்
பற்றி
ேயாசிக்கிற<களா..?, ஆமாம்.. உங்கள் சிrப்பு அழகு தான்.. ந<ங்கள் ேஹண்ட்சம் தான்..”என்றவைள அவன் எதுவும் கூறாமல் முைறக்க.. “இைதயும் தவறாக எடுத்துக் ெகாள்ளாத<கள்.. சிறு குழந்ைதயின் சிrப்பு அழகாக இருந்தால் நாம் ெகாஞ்சுவதில்ைலயா..?,அது ேபான்று ஒரு சாதாரண ரசைன.. அவ்வளவு தான்.. உள்ேநாக்கு எதுவுமில்ைல..”என்றாள். நான்
ேபசுவதற்கு
ேசத்துப்
ேபசிக்
எப்ேபாேதனும்
ெகாள்கிறாள்
வாய்ப்பளிக்கிறாளா..?,அவேள
என்று
நிைனத்தவன்
பின்
எனக்கும்
ெபாறுைமயிழந்து
“என்ன தான் ேவண்டும் உனக்கு..?,”என்றவனுக்கு பதிலாக அவள் மனது “ந< தான்..”என்றது.
திடுக்கிடலுடன்
தனது
எண்ணப்
ேபாக்ைக
உள்வாங்கியவள்..
பின் நிமிந்து “இனி கதிrடம் என்ைன உள்ேள விடக் கூடாெதன்று உத்தரவு பிறப்பிப்பது,லிஃப்ட்டில்
என்ைனக்
கண்டால்
ெவளிேயறி
விடுவது..
இது
ேபான்ற ேவைலகெளல்லாம் ெசய்யாத<கள்..”என்று கூற.. “என்ன ந< எனக்கு ஆைண பிறப்பிக்கிறாயா..?”என்று வினவினான். “ச்ச,ச்ச,
அப்படிெயல்லாம்
முதலாளி..
நான்
ஒரு
உத்தரவுக்ெகல்லாம்
ெசய்ய
முடியுமா..?,ந<ங்கள்
சாதாரண
ேவைலயாள்..
வாய்ப்பில்ைல...
இந்தக்
அத்ேதாடு
திருேவங்கடம்
கம்ெபனியின் இனி
தைட
நாைளயிலிருந்து
விடுமுைறயில் ேபாகிறா.. அதனால் நான் தான் உங்களதுத் தற்காலிக பி.எ. மறந்து விடாத<கள்..”என்று கூற.. “ஆமாமாம்..இத்தைன நாட்களாக என்ைனத் ேதடித்
ேதடி
ேநரடியாகேவ
வந்து உன்
இம்சித்துக்
ெகாண்டிருந்தாய்..
ெகாடுைமகளுக்கு
ஆளாக
இனி
நாைளயிலிருந்து
ேவண்டும்..”என்று
சலித்துக்
ெகாண்டான். அவன் ேபச்சு சிrப்ைப வரவைழத்தாலும் அடக்கிக் ெகாண்டு “சr,சr எனக்குப் பசிக்கிறது.. சாப்பிடச் ெசல்கிேறன்.. ந<ங்களும் ெசன்று சாப்பிடுங்கள்..”என்றவள் எழுந்து நடக்க.. எந்தத் ைதrயத்தில் இவள் இப்படி உrைம பாராட்டுகிறாள்..
அைனவைரயும் எதித்துப் ேபசும் தான்.. இவள் கூறுவதற்கு மட்டும் எப்படி மறுக்காமல்
தைல
ஆட்டுகிேறாம்..
என்று
நிைனத்தவனுக்குக்
குழப்பேம
மிஞ்சியது. ேயாசித்தபடிக் கணிணியில் பாைவையத் திருப்பியவனிடம் “சா..” என்றைழத்துக் ெகாண்டு மறுபடியும் அவன் முன்பு நின்றவள்.. ைகப்ேபசிையக் ைகயில் ைவத்துக் ெகாண்டு... “ஒரு முைற.. அன்று ேபால் சிrயுங்கள்.. நான் புைகப்படம் எடுத்து அங்கிளிடம் காண்பிக்க ேவண்டும்.. கம் ஆன்.. ஸ்ைமல்.. “என்று அவன் முன்பு புைகப்படம் எடுப்பவள் ேபால் நிற்க.. வந்தேத ேகாபம் அவனுக்கு. “ஏய்..
அைர
லூசு..
ெபற்றாகேளா.. அைர
ெமன்டல்..
ெவளிேய
லூெசன்றால்..
உன்ைனெயல்லாம்
எந்த
ேபாகிறாயா..?,இல்ைலயா...?”என்று
இவன்
முழு
லூசு..”என்று
ேநரத்தில்
கத்த..
“நான்
முணுமுணுத்தபடிேய
ெவளிேயறி விட்டாள். “அத்ைத...”என்றைழத்தபடி சிrப்புடன் நுைழபவைள வாஞ்ைசயுடன் வரேவற்ற வசந்தி “வா வா நித்யா.. இன்று உனக்குப் பிடித்தக் குழிப் பனியாரம்..”என்றதும் பனியாரெமல்லாம்
“அத்ைத.. உங்களுக்கு மகனின்
ஒரு
பி.எ
குட்
அப்புறம்
நியூஸ்
விடுமுைறயில்
மாதத்திற்கு
அவருைடய
சாப்பிடலாம்..
ெசால்கிேறன்.. ெசல்கிறா..
பி.எ..
நாைளயிலிருந்து
அதனால்
பாருங்கள்
முதலில்
நான்
அவைர
நான் உங்கள்
தான்
மூன்று
எப்படி
ஆட்டி
ைவக்கிேறெனன்று..”என்று கூறியவள்.. குழிப்பனியாரத்ைத எடுத்து உண்ணத் ெதாடங்கினாள். “அத்ைத.. தினமும் எனக்கு மட்டும் பலகாரம் எடுத்து வருகிற<கேள.. ெகௗதம் சாப்பிட
மாட்டானா..?,சாr..
ஆண்டுகள்
ெபrயவைன
திருகினா.
பின்
காலெமல்லாம் விட்டு
மாட்டாரா..?”என்று
ஓடி
அவன்
ெபருமூச்சுடன்
முடிந்து
“என்
சைமயைல காைல
மதியமும்,இரவும்
அவள்
அவன்
உணைவ
ெவளியில்
விட
“உன்ைன
என்கிறாயா..?”என்று
விட்டதம்மா..
விடுவான்..
வினவ..
காைதத்
ரசித்து
மட்டும் தான்
5,6
உண்ட
ெகாறித்து
சாப்பிடுவான்.
என்ைனத் ெதாந்தரவு ெசய்யக் கூடாதாம்.. அவனுக்கு சாப்பாடு ேபாடுவதால் எனக்கு என்னம்மா கஷ்டம் வந்து விடப் ேபாகிறது..?”என்று வருத்தத்துடன் கூற...
“ஓ!”என்றவள்
அலுவலகத்திற்கு அவைரச்
ந<ங்கள்
சாப்பிட
தயக்கமாகேவ
“அத்ைத.. சாப்பாடு
ைவப்பது
இருந்தாலும்
என்
ஒரு ெகாடுத்து
ஐடியா..
விடுங்கள்..
ெபாறுப்பு..”என்று
சrெயனத்
நாைளயிலிருந்து எப்படிேயனும்
கூறினாள்.
தைலயாட்டினா
வசந்தி.
சற்றுத் பின்
“ஆனால் நித்யா... உன்ைனப் பாக்கில் கண்டு விட்ட பின் ெகௗதம் ந< தங்கி இருக்கும் இடம் பற்றி உன்னிடம் விசாrக்கவில்ைலயா..?”என்று வினவினா. “உங்கள் மகனுக்கு அவ்வளவு அறிவு இல்ைல ேபாலும் அத்ைத..”என்றவள் அவ
முைறப்பைதக்
கண்டு
“உங்கள்
மகன்
அப்படி
ஊன்றி
ேயாசிக்குமளவிற்கு
என்னிடம்
ெநருங்கிப்
பழகவில்ைல
அத்ைத..”என்று
முடித்தாள். மறுநாள் காைல படு உற்சாகமாக வட்ைட < விட்டுக் கிளம்பியவள்.. ெகௗதம் புறப்படும்
வைரக்
காத்திருந்து
அவன்
பின்ேனேய
ெசன்றாள்.
லிஃப்ட்டிலும்
அவைனத் ெதாடந்து நுைழந்தவள் “குட்மானிங் சா..”என்று கூற அவனும் ேவறு வழியின்றி “குட் மானிங்”என்றான். பின் அவள் திரும்பித் திரும்பித் தன்ைனேய பாப்பைதக் கண்டு அவன் புருவம் ெநறிக்க.. “இல்ைல.. இன்று கிைளயண்ட்
மீ ட்டிங்
இருக்கிறேத..
ைடயும்,ேகாட்டும்
அணிந்து
ேஷாக்காக
வருவகள் < என்று எதிபாத்ேதன்..”என்று கூற.. “மீ ட்டிங் எத்தைன மணிக்கு..?” என்று வினவினான். “பத்து மணிக்கு..”என்றவளிடம் “ம்ம்” என்றான் அவன். ெகௗதமின் பி,எ திருேவங்கடத்தின் இருக்ைக அவனது அைறக்கு ெவளிேய அருகிேலேய ேவண்டும்
இருந்தது.
ஆனால்
என்பதற்காகத்
தனது
ெகௗதமுடன் இருக்ைகைய
அதிகம்
ேபச்சுக்
அவனது
ெகாடுக்க
அைறக்குள்ேளேய
மாற்றிக் ெகாண்டாள் நித்யா. அைறக்குள் நுைழந்ததும் மாற்றத்ைத உணந்த ெகௗதம் பதில் கூறாமல் அவைள முைறக்க.. “ஆ,ஊன்னா ெநற்றிக் கண்ைணத் திறந்தால்
எப்படி
சா..?,நான்
பஸ்பமாகி
விட
மாட்ேடனா..?”என்று
ேகலி
ெசய்தாள் நித்யா. ைபைய ைவத்த படித் தன் இருக்ைகக்குச் ெசன்றமந்த ெகௗதம் “எத்தைன முைற பஸ்பமானாலும்
மீ ண்டும்
மீ ண்டும் உயிெபற்று
வரக் கூடிய சக்தி
தான் உனக்கிருக்கிறேத..”என்று கூற.. அப்படிெயன்றால் என்ன அத்தம்.. என்று குழம்பிய
நித்யா..
இவனுக்ெகன்ன..
கல்லூளிமங்கன்!
என்று
நிைனத்துக்
ெகாண்டாள். அதன்
பின்
இருவரும்
ேவைலயில்
ேதைவயான
குறிப்புகள்
அைனத்ைதயும்
அவைன
அைழக்கச்
ெசன்றாள்.
ேநரமாயிற்ேற!இன்னும் வாஷ்ரூைமத்
திறந்து
கிளம்பலாமா..?”என்று
என்ன
மூழ்க..
ஃைபல்
இருக்ைகயில்
ெசய்கிறான்..
ெகாண்டு
அன்ைறய
ெவளிேய
வினவியவளிடம்
மீ ட்டிங்கிற்குத்
ெசய்து
ெகாண்டவள்..
அவைனக்
காணாததும்
என்ெறண்ணுைகயில்
வந்தான்.
“சா..
“ம்,குறிப்புகைள
அவன்
ேநரமாயிற்ேற..
ஃைபல்
ெசய்யச்
ெசால்லியிருந்ேதேன.. ெசய்தாயா..?”என்றவாறுத் தன் கணிணியில் எைதேயா பாைவயிட்டவனிடம் “ம்,உங்கள் ேடபிளில் இருக்கிறது பாருங்கள்..”என்றாள். அைதப் பிrத்துப் பாைவயிட்டுக் ெகாண்டிருந்தவன் ேநரமாவைத உணந்து “நித்யா..
அந்தப்
வா..”என்று இரண்ைடயும்
கூற
ைபயில்
ைடயும்,ேகாட்டும்
மகிழ்ச்சியுடன்
எடுத்துக்
ெகாண்டு
இருக்கிறது
முறுவலித்தபடி
வந்தாள்.
ஃைபைலப்
பா..
ைபையத்
எடுத்து திறந்து
பாைவயிட்டபடிேய
நின்று
ெகாண்டிருந்தவனின்
அருேக
ெசன்றவளுக்கு
ஒரு
ேயாசைன
ேதான்றியது.. ைடையக் ேகட்டு ஒரு ைகைய அவள் புறம் ந<ட்டிக் ெகாண்டு மறுைகயில் ஃைபைலப்
பிடித்திருந்தான்
அவன்.
ந<ங்கள்
“பரவாயில்ைல..
நிதானமாகப்
படியுங்கள்.. நான் உதவி ெசய்கிேறன்..”என்றவள் அவன் பதில் கூறும் முன்பு ைடைய அவன் கழுத்திலிட்டு மாட்டத் துவங்கியிருந்தாள். தனக்கு ெவகு அருகில் நின்று உrைமயுடன் ேதாள் பற்றி.. சிrப்புடன் மாட்டிக் ெகாண்டிருந்தவைள அவன் விrந்த விழிகளுடன் ேநாக்க.. அவேளா அவன் பாைவைய
அறியாமல்
அணிவித்துக் விட்டவைன அணிய
ஏேதா
பாட்ைட
ெகாண்டிருந்தாள். நிமிந்து
தடுக்கத்
ேநாக்கியவள்..
ேவண்டாமா..?”என்றபடி
அணிவிப்பவைள
அவன்
முணுமுணுத்துக் ேதான்றாமல்
“என்ன..?,திரும்பி
அவைனப்
திைகப்பு
பற்றித்
மாறாமல்
ெகாண்டு
அைமதியாகி
நில்லுங்கள்..
திருப்பினாள். பாத்தபடி
ேகாட் தனக்கு
நின்றிருக்க..
அணிவித்து முடித்ததும் ஓரடித் தள்ளி நின்று அவைனப் பாைவயிட்டவள்.. “ம்ம்,பரவாயில்ைல..
அவ்வப்ேபாது
அய்யனாைரப்
ேபால்
ேதாற்றம்
அளித்தாலும்.. ந<ங்கள் ஸ்மாட் தான்.. ேபாகலாமா..?,”என்று கூற.. அவைளப் புrந்து
ெகாள்ள
முடியாமல்..
அவேளாடு
ேசத்துத்
தன்ைனயும்
புrந்து
ெகாள்ள இயலாமல் குழம்பிப் ேபானான் ெகௗதம் பிரபாகரன். பின் அவனுடன் காrல் கிளம்பி மீ ட்டிங்ைக ெவற்றிகரமாக முடித்து விட்டுத் திரும்புைகயில்
சந்ேதாசம்
“மிகவும்
இல்ைலயா
சா..?,ெபrய
கான்ட்ராக்ட்
ைசன் ெசய்திருக்கிற<கள்.. வாழ்த்துக்கள்..”என்று ைக ந<ட்ட.. அவள் ந<ட்டியக் ைகைய நிறுத்திக்
ஒரு
முைற
ேநாக்கியவன்
ெகாண்டான்.
முகம்
“நன்றி..”என்று
கன்ற
அவைன
வாய்
வாத்ைதயுடன்
ேநாக்கியவள்
“ைகக்
குலுக்குவதில் என்ன தவைறக் கண்டு விட்டீகள்..?,சற்று முன் யாேரா ஒரு ெபண்மணியிடன் ைக குலுக்கின <கள்..?.அது தவறில்ைலயா..?”என்று துவங்க.. அவன் பதிேல ேபசாமல் வண்டிையச் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்தான். “இவ்வளவு ேகட்கிேறேன..
ஏேதனும்
பதில்
கூறுகிற<களா..?”என்று
உச்சஸ்தாதியில்
கத்தியவளிடம் உச்சுக் ெகாட்டியவன் “வண்டி ஓட்டிக் ெகாண்டிருக்கிேறேன.. எப்படிக்
ைக
குலுக்க
முடியும்..?”என்று
எrச்சலுடன்
வினவ..
“ஆமாம்..
ஏேதனும் ஒரு சாக்கு..”என்று திரும்பிக் ெகாண்டாள். அவள் மீ து எrச்சலும்,தன் மீ து ேகாபமும் வந்தாலும்.. இதழ்க்கைடயில் ஒரு முறுவல் ேதான்றியது ெகௗதமிற்கு. அது ஏன் என்று தான் அவனால் புrந்து ெகாள்ள முடியவில்ைல.. அதன் பின் அலுவலகத்திற்கு வந்த பின் அழகசாமி சிrப்புடன் வரேவற்றுத் தன் வாழ்த்ைதத் ெதrவிக்க.. பதிலுக்கு முறுவலித்து அவrடம் ைக குலுக்குபவைன நித்யா முைறத்தபடி நிற்க.. அவள் பாைவைய உணந்து
சிrப்புடன்
நின்றிருந்தான்
அவன்.
ெகௗதமின்
சிrப்ைபயும்,நித்யாவின்
முைறப்ைபயும்
கண்ட
அழகசாமிக்கு
மகிழ்ச்சியாக
இருந்தது. அவ
ெசன்றதும்
அவைனேய அவன்.
ஃைபைல
முைறக்க..
“இது
மாேராடு
ேபா..
“என்ன..?,ேபா
அநியாயம்
அைணத்தபடி
சா...
ஒரு
நின்றிருந்தவள்
ேவைலையப் ைகக்
பா”என்றான்
குலுக்கைலக்
கூட
நிராகrப்பீகளா..?, அதிலும் அைனவrடமும் ஏற்றுக் ெகாள்கிற<கள்..!,என்னிடம் மட்டும் மறுக்கிற<கள்..?,”என்று கூறினாள். பாக்ெகட்டுக்குள் ைகைய நுைழத்து மூச்ைச இழுத்து ெவளி விட்டவன்.. “நம்பி இன்று விடுமுைறயா என்ன..?,ஆைளக் காேணாேம..?”என்று வினவ.. அவைன ேமலும்
முைறத்தவள்
முடியாதா..?”என்று
“ேபச்ைச
ேகட்க..
மாற்றாத<கள்..
அவள்
முகத்தில்
ைகக்
குலுக்க
பாைவையப்
முடியுமா..
பதித்துத்
தன்
வலது ைகைய ந<ட்டினான்.. விrந்த சிrப்புடன் அவன் ைகயில் தன் ைகையப் பதித்தவளுக்கு..
உயி
வைர
ஒரு
சிலிப்பு
ஓடியது...
அகலமான
உள்ளங்ைகயுடன் koodiya ந<ள ந<ளமான விரல்களில் சீ ராக ெவட்டப் பட்டிருந்த நகங்களுடன்
இருந்த
அவன்
ைகயில்..
அவளது
ஐவிரல்களும்
அடங்கிப்
ேபானது.. அழுத்தமாகப் பதிந்த அவனது உள்ளங்ைகயின் ெவப்பம்.. உள்ேள ஏேதா
ெசய்ய..
படபடெவன
அடித்துக்
ெகாள்ளும்
இதயத்துடன்
தைல
குனிந்தாள். அேத சமயம்.. அவளது உள்ளங்ைகயின் ெமன்ைமைய உணந்து சிலித்துப்
ேபான
ெகௗதம்
சட்ெடனத்
தன்
ைகைய
உருவிக்
ெகாண்டு
மறுபுறம் திரும்பி நின்றான். “நா..நான் அங்கிைளப் பாத்து விட்டு வருகிேறன்..”என்று அவள் ெவளிேயறி விட.. தைலைய அழுந்தக் ேகாதி ெநற்றிையத் ேதய்த்துக் ெகாண்டவன்.. இது என்ன தைலவலி என்ெறண்ணி ேவைலயில் தன் கவனத்ைதத் திருப்பினான். அழகசாமியிடம் அத்ைதயின் அத்ைத
அரட்ைட
டிைரவ
சாப்பாடு
அடித்துவிட்டு
நிற்பைதக்
கண்டு
ெவளிேய
அவரருேக
வந்தவள்
ெசன்றாள்.
ெகாடுத்தனுப்பியிருக்கிற<களா..?”என்று
வசந்தி
“அண்ணா..
வினவியவளிடம்
சாப்பாட்டுக் கூைடைய ந<ட்டினான். அைத
வாங்கிக்
உணந்து
ெகாண்டு
திரும்பிய
ெகௗதமின்
ெகௗதம்
அைறக்குள்
“என்ன
நுைழந்தாள்.
இது..?,”என்று
அரவம்
வினவினான்.
“உங்களுக்குத் தான் சா.. சாப்பாடு.. உங்கள் அன்ைன அனுப்பியிருக்கிறாகள்.. டிைரவ
வந்து
ெகாடுத்துச்
ெசன்றா..
வாவ்..
என்ன
ஒரு
வாசைன..
வைகயான சாப்பாடு தான் சா.. ஒரு பிடி பிடிக்கலாம்.. என்ைனயும் ேசத்துக் ெகாள்கிற<களா
ப்ள <ஸ்..”என்று
சிrக்க..
“அம்மா
சாப்பாடு
அனுப்பியிருக்கிறாகளா..?,யாைரக் ேகட்டு அனுப்பியிருக்கிறாகள்..?, எதற்காக சிரமப்படுகிறாகள்..?,முதலில் இைதேய
தினமும்
அந்தச்
பழக்கப்படுத்திக்
சாப்பாட்ைட ெகாள்ளப்
திருப்பிக்
ெகாடுத்தனுப்பு..
ேபாகிறாகள்...
இருக்கும்
துன்பம் ேபாதாதா..?”என்று அவன் ெபாறியத் துவங்க.. ேபாராடித்தான் அவைன ஒப்புக்ெகாள்ள
ைவக்க
ேவண்டியிருக்கும்
என்று
எதிபாத்திருந்ததால்.. அவைன நின்று முைறத்தாள்.
ஏற்கனேவ
அவள்
அத்தியாயம் – 7
சிறகு முைளத்தப் பறைவயாய் மாறி.. மைழ ேமகங்களுக்கிைடயில்.. பறந்து திrந்து ெகாண்டிருக்கிேறன்.. ஏன் ெதrயுமா..?, கண்ணா! இன்று ந4 என் கன்னம் ஏந்தி.. என் கண்கைளச் சந்தித்து.. என் உயிருக்குள் நுைழந்து விட்டதால்!
ெகௗதைமப் ெபாறுத்தவைர அன்ைன ெசய்து ெகாடுக்கும் உணவுகைளயும், அவளது
பாசத்ைதயும்
ஏற்றுக்
ெகாள்வதில்
தயக்கம்
ஏதும்
இல்ைல
தான்.
ஆனால் இதுவைர அவன் ெசய்து ெகாண்டிருக்கும் அைனத்ைதயும் ெபாறுத்துக் ெகாண்டு.. தினமும் அழுைகயில் கைரபவைள ேமலும் துன்புறுத்த அவனுக்கு விருப்பேமயில்ைல.. தினமும் அவன் குடித்து விட்டு இல்லம் ெசல்ைகயில் தவிப்புடன் வாசலில் காத்திருப்பாள்.. காைல உணைவ அைரகுைறயாக உண்டு விட்டு
அவன்
அவனது
எழுைகயில்..
ஒவ்ெவாரு
அவனால்
ஏதும்
வருத்தத்துடன்
ெசய்ைகயும்
ெசய்ய
அவன்
அன்ைனைய
முடியாது
ேபாக..
முகம்
ேநாக்குவாள்.
பாதிப்பைத
வட்டிலிருக்கும் <
உணந்தும் ேநரத்ைத
ெவகுவாகக் குைறத்து விட்டான் அவன். அதனால் இன்று அன்ைன சாப்பாடு ெகாடுத்திருப்பதாக நித்யா கூறியதும் அவனுக்குக் ேகாபம் வந்து விட்டது. அவைன
முைறத்துக்
ெகாண்ேட
நிற்பவைள
“என்ன
பாக்கிறாய்..?”என்று
அவன் வினவ.. “எதற்காகத் திருப்பி அனுப்பச் ெசால்கிற<கள் சா..?,உங்கள் அம்மா
எவ்வளவு
என்கிற<கள்..?”என்று
பாசமாக வினவ..
“அது
சைமத்திருப்பாகள்..?,ஏன் உனக்குத்
ேவண்டாம்
ேதைவயில்லாத
விசயம்..
திருப்பி அனுப்பி விடு என்றால் திருப்பி அனுப்பி விடு..”என்று அழுத்தமாகக் கூற..
“எது
எனக்குத்
ேதைவயில்லாத
விசயம்
சா..?,ந<ங்கள்
இப்ேபாதுத்
திருப்பி அனுப்பினால்.. ந<ங்கள் நிராகrத்தைதத் தாங்க முடியாமல்.. உங்கள் அன்ைனத்
தான்
உண்ணாமல்
இருப்பேதாடு
மட்டுமல்லாது..
இந்த
உணவு
முழுைதயும் குப்ைபயில் ெகாட்டுவா.. உங்களுக்குத் ெதrயுமா சா..?, ஒரு
ேவைள
உணவு
இல்லாமல்
எத்தைன
ேப
கஷ்டப்
படுகிறாகள்
என்று..
உணைவ மறுக்காத<கள்.. பாவம் புrயாத<கள்.. இதனால் எவ்வளவு ேபருக்குக் கஷ்டம்
பாருங்கள்..
அைனத்ைதயும்
வாருங்கள்
ந<ங்கேள
உண்ணலாம்..
சாப்பிடலாம்..
நான்
ேகட்க
மாட்ேடன்..
ம்,வாருங்கள்..”என்றைழக்க..
ேவறு
வழியின்றி எழுந்து ெசன்று ைகக் கழுவி விட்டு வந்தான். அவன் வருவதற்குள் அைனத்ைதயும் ேடபிளின் மீ துக் கைடப் பரப்பி விட்டாள் நித்யா. ந<ண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு மகன் தான் சைமத்த உணைவ உண்பதால்.. நிைறய வைககைளச் சைமத்துக் ெகாடுத்திருந்தா. அைனத்ைதயும் கண்டவன் வியப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் அவனுக்குப்
வந்தமர..
பrமாறினாள்.
சாப்பிடும்
உணவு
“பாத்த<களா..?,யம்மி
இல்ைல..?”என்றபடி
அைனத்தும்,அைனத்துேம
வைககள்..
பாத்துப்
அவன்
பாத்துச்
விரும்பிச்
சைமத்திருக்கிறாள்..
அன்ைனயின் நிைனவில் ஆடிப் ேபாய் அமந்து விட்டவனின் ேதாள் ெதாட்டு சாப்பிடுங்கள்
என்று
துவங்கினான்.
அவள்
அடுத்த
ைசைக
சில
ெசய்ய..
நிமிடங்கள்
பின்
தட்ைடத்
ஆவமாக தவிர
உண்ணத்
ேவறு
புறம்
திரும்பாமல் உண்பவைனக் கண்டு சிrப்பு வந்தது அவளுக்கு. சில
நிமிடங்களில்
அவைள
சாப்பிடவில்ைலயா..?”என்று உங்களுக்குக்
ேகட்க
விட்டீகேளா
என்று
ேவண்டியைதத் அவளிடம்
நிமிந்து
வினவினான்.
ேவண்டுெமன்று நிைனத்து
தட்டில்
புன்னைகத்த
ேநாக்கியவன்
விட்ேடன்..”என்றவள்
ேபாட்டுக் படிேய
இப்ேபாேதனும்
“அப்பாடி!
ேதான்றியது.. ெகாண்டு
“ந<
தட்டிேலேய
புைதந்து
படபடெவனத்
உண்ணத்
தனக்கு
ெதாடங்கினாள்.
உண்டவனுக்கு..
ெவகு
நாைளக்குப்
பிறகு
பாத்திரங்கைள
எடுத்து
ைவத்தவள்
“இனி
திருப்தியாக சாப்பிட்ட உணவு. இருவரும்
உண்டு
முடித்த
பின்
தினமும் உங்கள் அன்ைன சைமயைல நானும் உண்ணப் ேபாகிேறன் சா..” என விைளயாட்டு ேபாலக் கூறி.. தினமும் உண்பதற்கு அவனுக்குச் சம்மதமா என்று
ேகட்க
நிைனத்தாள்.
தைலயைசத்தான்.
ஒரு
அத்ைத
நிமிடம்
ெஜயித்து
தயங்கினாலும் விட்டீகள்!
பின்
என்று
சிrப்புடேன மனதுக்குள்
குதூகலித்துக் ெகாண்டவள் உடேன அவருக்கு ஃேபான் ெசய்தும் ெதrவித்தாள். கண்ண <ரும் சந்ேதாசமுமாக பதிலளித்த வசந்திையச் சமாதானப் படுத்தி விட்டு அைறக்குள் நுைழந்தாள். அன்று பாக்கத்
முழுதும்
புன்னைக
ெதவிட்டவில்ைல
முகத்துடன்
காட்சி
நித்யாவிற்கு.
அளித்தவைனப்
தன்
முகத்ைத
பாக்கப் அடிக்கடி
ேநாக்குபவைள “என்ன அப்படிப் பாக்கிறாய்..?”என்றவனிடம் “ஒன்றுமில்ைல” என்று
முணுமுணுத்தாள்.
மணிக்காகக்
அதன்
காத்திருந்தாள்.
பின்
ேவைல
நிச்சயம்
இன்று
ெதாடர..
இரவு
அவைனக்
அனுமதிக்கக் கூடாது என்று த<மானித்துக் ெகாண்டாள்.
ஒன்பது
குடிப்பதற்கு
ஏழு
மணியாகியும்
அவள்
கிளம்பாதைதக்
ெசல்லவில்ைலயா..?”என்று
நகத்ைதக்
கிளம்பத்
சமாளித்து
கடித்தவள்..
என்ன
சrயாக
ெசால்லித்
கிளம்பி
“வ..வந்து..
“இ..இல்ைல..
அமந்திருந்தாள்.
தயாராகிவைன..
இன்னும்
“ந<
வினவியவனிடம்
ேவைலயிருக்கிறது..”என்று மணியானதும்
கண்டு
ஒன்பது
தடுப்பது
விட்டீகளா
என்று
சா..?”என்று
வினவினாள். அவைள நிமிந்து பாக்காமல் “ம்,ம்..”என்றவனிடம் “வட்டிற்கா < சா..?”என்று வினவினாள்.
“ப்ச்..”என்றபடி
அவள்
முகம்
ேநாக்கியவன்
“வட்டிற்ேகா.. <
காட்டிற்ேகா.. இது என்ன ேகள்வி..?,நான் எங்கு ெசல்கிேறன் என்பைதக் கூட உன்னிடம்
ெசால்ல
ேவண்டுமா..?”என்று
“வட்டிற்குச் <
ெசல்கிற<களா என்று
ேகாபமாகக்
ேகட்பது
கூற
முற்பட்டான்.
தவறா..?,அப்படியானால்..
ந<ங்கள்
ேவறு எங்ேகா ெசல்கிற<கள்.. அப்படித் தாேன..?”என்று வினவினாள். எrச்சல்
மைறயாமல்
ெபாறுைமையச்
அவைள
ேசாதிக்காேத...
மீ ண்டும்
என்ன
ேநாக்கியவன்
பிரச்சைன
“நித்யா..
உனக்கு..?”என்று
என்
வினவ..
“ந<ங்கள் எங்கு ெசல்கிற<கள் என்று எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும்,. என்ன சா இது..?,மதிப்பான.. உயவான இடத்தில் இருக்கும் திறைமசாலி ந<ங்கள்.. ந<ங்கள் இப்படி
ஒரு
தவைறச்
ெசய்யலாமா..?,ேவண்டாம்
சா..”என்று
அவன்
வழிமறிக்க.. “நான் ஏற்கனேவ கூறியிருக்கிேறன்.. என் ெசாந்த விசயங்களில் அதிகப் பிரசங்கித் தனமாகத் தைலயிட்டு வாங்கிக்கட்டிக் ெகாள்ளாேத என்று.. வழி
விடு
நித்யா..”என்று
அவன்
ேகாபமாகக்
கூற..
“இது
என்ன
முட்டாள்தனம்..?,கஷ்டம்,கவைல என்றால் ஆண்கள் ேபாைதையத் தான் நாடிச் ெசல்வகளா..?,உங்கள் <
நிைலையப்
பாத்துக்
கவைல
ெகாள்ளும்
உங்கள்
அன்ைன கஷ்டம் தாங்காமல் உங்கைளப் ேபால் தினமும் பாருக்குச் ெசன்றால் ஒப்புக் ெகாள்வகளா..?”என்று < ேகாபமாக வினவ.. “என்ன ேபசுகிறாய் இடியட்..” என்றவன்
அவள்
அருகிலிருந்த
கழுத்ைதப்
நாற்காலியில்
பற்றித் படாெரன
தள்ள..
அவன்
தள்ளிய
விழுந்தவைள..
ேவகத்தில்
“அளவுக்கு
மீ றிப்
ேபசினாயானால்.. மrயாைத ெகட்டு விடும் ஜாக்கிரைத.. உன் எல்ைலையத் தாண்டி உள்ேள வராேத..”என்று கஜித்தவன் விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று விட்டான். கழுத்ைதப்
பற்றியபடி
எழுந்து
அமந்தவள்
“சrயான
ராட்சசன்!”என்று
முணுமுணுத்தாள்.. ஆனால் தவறு அவளுைடயது தான்.. ஒேர நாளில் அவன் முழுதாக மாறி விட ேவண்டும் என்று நிைனப்பது எவ்வளவு ெபrய தவறு..! ெகாஞ்சம் விட்டுப் பிடித்திருக்க ேவண்டும்.. இப்ேபாது உள்ளைதயும் ெகடுத்துக் ெகாண்டாயிற்று..
இனி
நாைள
முகம்
ெகாடுத்துக்
கூடப்
ேபச
மாட்டான்..
என்று வருத்தமுற்றவள்.. சடாெரன்று எழுந்தமந்தாள். ேராஷமும்,ேகாபமும் தான் முக்கியெமன்று இருக்கும் நித்யாவா இது..?,ஒருவன் அவளது கழுத்ைதப்
பற்றித் தள்ளி அவமானப் படுத்தியிருக்கிறான். அைதப் ெபrதாக எண்ணாமல் அவைனப் பற்றி ேயாசிக்கிேறேன.. என்று இல்லாத ேகாபத்ைத இருப்பதாகக் காட்டிக்
ெகாண்டு
கணிணியில்
வட்டிற்குச் <
உைரயாடுைகயில்
ெசன்றாள்.
அன்று
அைனத்ைதயும்
இரவுத்
தந்ைதயிடம்
ெதrவித்தாள்.
“கழுத்ைதப்
பற்றித் தள்ளுகிறான் டாடி.. ராஸ்கல்..”என்று கூற.. “உன் முகத்தில் இருக்கும் ேகாபம் குரலில் இல்ைலேய நித்யாம்மா..?”என்று அவ ேகலி ெசய்ய.. சிrத்துச் சமாளித்து ைவத்தாள். நித்யாவுடன்
சண்ைடயிட்டு
பாrல்
ெசன்றமந்தவனுக்கு
அன்று
குடிக்கத்
ேதான்றேவயில்ைல.. அன்ைனயின் உணைவ உண்டதில்.. அன்ைனயின் மீ து ேதான்றிய
இரக்கம்..
அன்ைனயின்
அன்ைப
இத்தைன
நாட்களாக
உதாசீ னப்படுத்தியதில் தன் மீ ேத ேதான்றிய ேகாபம்.. ேமலும் இந்தக் குடிப் பழக்கம்
ேவறு
அன்ைனையத்
கைடசியாக..
குடிக்க
அைனத்தும்
வந்து
துன்பப்படுத்துேமா
ேவண்டாெமன்றுத் ேபானது..
தடுத்த
என்ற
நித்யாவின்
குடிக்காமேலேய
வடு <
எண்ணம்..
முகம்
என்று
திரும்பியவைன
டிைரவரும்,வசந்தியும் ஆச்சrயமாக ேநாக்கின. அன்ைனையக் சாப்பாடு
கண்டதும்
அருேக
நன்றாக
வந்தவன்..
இருந்ததம்மா..”என்றவன்
சாப்பிட்டாயா,,.?”என்று
வினவினான்..
தைலயைசத்தவrடம்
“மதியம்
“ெசன்று
ந<ங்கள்
ெதாடந்து
திைகப்பும்
படுத்துக்
அனுப்பிய “ந<
கண்ண <ருமாய்
ெகாள்..”என்றுத்
ேதாைளத்
தட்டி
விட்டுத் திரும்பி நடந்தான். சந்ேதாசமும்,திைகப்பும்
ேபாட்டி
ேபாட
அதிந்து
நின்று
விட்டவ
மறுநாள்
எழுந்ததும் ெசய்த முதல் ேவைல.. நித்யாவின் ைகையப் பிடித்துக் ெகாண்டுத் தன்
மகிழ்ச்சிையப்
பகிந்து
ெகாண்டது
தான்.
“குடிக்கவில்ைலயா..?,”என்று
ேயாசித்தவள்.. “அத்ைத.. இது நான் கூறியதால் இருக்காது.. உங்கள் சாப்பாடு ெசய்த மாயம் தான்..”என்று கூறி அவைர ேமலும் மகிழ்ச்சிபடுத்தினாள். அன்று
அலுவலகத்தில்
தன்
அைறக்குள்
நுைழைகயில்
ேநற்று
இரவு
நித்யாவுடன் நடந்த வாக்குவாதம் நிைனவிற்கு வந்தது ெகௗதமிற்கு. நிச்சயம் எப்படியும் ஆயிரம் பக்கத்திற்கு குற்றப் பத்திrக்ைக தயாrத்திருப்பாள். அவள் என்ன ேபசினாலும் சr,சrெயனத் தைலயாட்டி விட ேவண்டியது தான் என்று நிைனத்துக்
ெகாண்டு
சிrப்புடன்
அைறக்
கதைவத்
திறந்தான்.
அைறக்குள்
அவள் இல்லாதைதக் கண்டுப் புருவம் ெநறித்தவன் அவளது ேமைஜயின் மீ து பாைவையத் திருப்பினான். அவளது ைகப் ைப,மற்றும் இத்யாதிப் ெபாருட்கள் சிதறிக்
கிடப்பைதக்
கண்டு
அவள்
வந்து
விட்டாள்
ெகாண்டுத் தன் இருக்ைகக்கு ெசன்று அமந்தான்.
என
முடிவு
ெசய்து
அடுத்த சில மணி ேநரங்களுக்கு அவள் அைறக்கு வந்து ேசராதைதக் கண்டு எrச்சலுடன்
அழகசாமிைய
இருக்கிறாளா..?”என்று ெகாண்ட
நித்யா..
அதட்ட
அைழத்தான்.
வினவியதற்கு
பதில்
கூறும்
ைவத்திருக்கிறாராம்
“ஏன்..?,என்ன
யாரும்
பலமாகேவ
ெகாஞ்சேமனும்
ேவைல
முந்திக்
நித்யாவிற்கு..?,திட்டி என்ைனக்
முணுமுணுக்க.. பாக்கச்
அங்ேக
முன்
கிைடக்கவில்ைலெயன்று
கூப்பிடுகிறாராக்கும்..?”என்று சம்பளத்திற்குக்
அவ
நித்யா
“அங்கிள்
“வாங்குகிற
ெசால்லுங்கள்
அங்கிள்..
எப்ேபாதும் எங்ேகேயனும் அமந்து அரட்ைடயில் இறங்கி விடுகிறாள்..” என்று அவன் சிrத்தபடிேய கூற.. “ஏன்..?,என்ன குைறவாக ேவைல பாக்கிேறனாம் நான்..?,தினமும்
இவரது
ஏச்சு,ேபச்சுகைள
வாங்கிக்
கட்டிக்
ெகாள்கிேறேன..
அைத விட ேவறு என்ன ெபrய உைழப்பு இருந்து விடப் ேபாகிறது..?”என்று கூற..
“சr ேபசியது ேபாதும்.. ேவைல பாக்க வருகிறாயா..?”என்று அவன்
அைழத்ததும் “நான் இப்ேபாது ெகாஞ்சம் பிஸி அங்கிள்.. பிறகு வருகிேறன் என்று கூறி விடுங்கள்..”என்று மிடுக்காகத் ெதrவித்தாள். “இந்த கம்ெபனிக்கு நான் எம்.டியா அல்லது அவள் எம்.டியா என்று ேகட்டுச் ெசால்கிற<களா
அங்கிள்..?”என்று சா
“நித்யாம்மா..
நமக்கு
எம்.டி..
கூற..
“யாராக
நிைனக்கிேறன்..”என்று என்றால்
என்ன
அவன்
ேவண்டுமானாலும்
ேகட்டதும்..
சிrத்த
உனக்கு
மறந்து
இருந்தால்
என்ன
அழகசாமி.. விட்டெதன்று
அங்கிள்..?,எம்.டி
ேபசலாமா..?,ெசய்யலாமா..?,நாம்
என்ன
அவருக்கு அடிைமயா..?”என்று உச்சஸ்தாதியில் ெதாடங்க.. “நித்யா.. இப்ேபாது அைறக்கு வருகிறாயா இல்ைலயா..?”என்று அவன் அதட்டியதும் “முடியாது.. நான் இன்று ெவளி நடப்பு ெசய்கிேறன்..”என்றாள். “தாராளமாகச் ெசய்... அப்படியானால் ேவைலைய ெவளியிலிருந்ேத பாத்துக் ெகாள்..”என்றவன் விட்டான்.
“அங்கிள்..”என
தனக்குள்
விளித்து
அவrடம்
முணுமுணுத்தபடி
ேபசத்
உெரன்ற
ெதாடங்கி முகத்துடன்
அமந்திருந்தவைளக் கண்டு சிrத்தபடிேய அமந்திருந்தா அழகசாமி. அதன் பின் சிறிது ேநரம் அவ அைறயில் அமந்திருந்தவள் பின் எழுந்து அவன் அைறக்குச் ெசன்றாள். கதைவத் நடந்து
தட்டி
விட்டு
ெசன்றவள்
அவன்
அனுமதிக்குக்
தன் இருக்ைகயில்
அமர..
காத்திராமல்
விறுவிறுெவன
அவைள முைறத்த ெகௗதம்
“இந்தக் கம்ெபனிக்கு நான் எம்.டியா இவள் எம்.டியா என்ேற ெதrயவில்ைல.. ெகாஞ்சேமனும்
மதிக்கிறாளா..
ராட்சசி..”என்று
முணுமுணுத்தான்.
அவன்
முணுமுணுப்ைபக் கண்டு ெகாள்ளாமல் ேவைலயில் ஈடுபட்டாள் நித்யா. முழுதாக
இரண்டு
ெதாடந்தவைளக்
மணி
கண்டு
ேநரம்
எrச்சலானது
அைமதியாகேவ அவனுக்கு.
இவள்
ேவைலையத் ேபசினாலும்
ெதால்ைல.. ேபசாமல் இருந்தாலும் ெதால்ைல.. என்ெறண்ணிக் ெகாண்டவன்.. ெபாறுைம இழந்த சமயம்.. அவனது வட்டிலிருந்து < மதிய சாப்பாடு வந்தது. “சா..”என்றபடி
கதைவத்
திறந்து
ெகாண்டு
நுைழந்த
டிைரவ
சாப்பாைட
ைவத்து விட்டு ெவளிேயற.. நித்யாைவத் திரும்பி ஒரு பாைவ பாத்து விட்டு சாப்பாட்டுக்
கூைடயின்
சாப்பாட்டுக்
அருேக
கிண்ணங்கைளக்
ெசன்றான்
கைடப்
ெகௗதம்.
பரப்பியவன்
ேமைஜயின்
ெதாண்ைடையச்
மீ து
ெசறுமி
“நித்யா.. சாப்பிடலாமா..?”என்று ேகட்க.. அவைன வித்தியாசமாக ேநாக்கியவள் பசித்தால்
“உங்களுக்குப்
ந<ங்கள்
சாப்பிடுங்கள்..
என்ைன
எதற்காக
அைழக்கிற<கள்..?”என்று எrச்சலுடன் வினவினாள். இருவரும்
“ஏன்..?,ேநற்று வட்டுச் <
ேசந்து
சாப்பாட்ைடேய
என்ன..?,வா..
வா
தாேன
சாப்பிட்ேடாம்..?,தினமும்
சாப்பிடுகிேறன்
சா
சாப்பிடலாம்..”என்றவனுக்குப்
உங்கள்
என்றாேய..?,இப்ேபாது
பதிலாக..
ேஹவ்
“ஐ
ைம
டிஃபன் பாக்ஸ்..”என்றபடித் தனது டப்பாைவ எடுத்து முன்ேன ைவக்க.. “ஓ!” என்றபடிப்
புருவம்
உயத்தியவன்
சைமத்ததா..?”என்று
“ந<
ஆவமாக
டப்பாைவத் திறந்தான். “அ..அது வந்து.. நான் சைமக்கவில்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து மனதுக்குள் உன் அன்ைன
சைமத்தது
தானடா
முட்டாள்..
என்று
திட்டிக்
ெகாண்டாள்..
காைலயில் சாப்பிடத் ேதான்றாததால் அைத அப்படிேய டப்பாவில் அைடத்து எடுத்து
வந்திருந்தாள்..
“பின்ேன..?,யா
என்ன
பதில்
ெசால்வெதன்று
சைமத்தாகள்..?”என்றவன்
ஸ்பூைன
விழித்தவளிடம்
எடுத்து
ருசி
பாக்க..
“ேவ..ேவைலயாள் சைமத்தது தான்..”எனக் கூறிச் சமாளித்தாள். “அப்படியா..?,ேவைலயாள் ைவத்துச் சைமக்கும் அளவிற்கு ந< பணக்காrயா..?, உன் குடும்பம் வறுைமக் ேகாட்டிற்குக் கீ ழ் இருப்பதாக இண்டவியூ அன்றுத் ெதrவித்தாேய..”என்று
நக்கலாக
வினவியவன்..
இருக்கிறேத..
“நன்றாக
ெசால்லப் ேபானால் என் அன்ைன சைமத்தது ேபால் இருக்கிறது.. ஆமாம்.. உன்
வடு <
எங்ேக
இருக்கிறது..?,அன்று
பாக்கில்
சந்தித்த
ேவண்டும்
என்று
நிைனத்திருந்ேதன்..”என்றவனிடம்
ேபாேத
என்ன
ேகட்க
கூறுவெதன்று
ேமலும் விழித்தவள்.. “ஆமாமாம்.. சா.. உங்கள் அன்ைன அளித்த சாப்பாட்டின் மணம்
மூக்ைகத்
துைளக்கிறது..
அவள்
தவிப்பைத
அறிந்து
சாப்பிடலாேம..!”என்றபடி
ெகாள்ளாத
ெகௗதம்
எழுந்த
சிrத்தபடி
ெசல்ல..
அவளுடன்
ெசன்றான். அதன் பின் அைமதியாக உண்பவைள நிமிந்து ேநாக்கினான். அவன் தன்ைனக் காண்பைத உணந்த நித்யா குடித்துக் ெகாண்டிருந்தத் தண்ண < பாட்டிைலக் கீ ேழ ைவத்து விட்டு “என்ன அப்படிப் பாக்கிற<கள்..?”என்றவளிடம் “ஐ ஆம் சாr.. ேநற்று அப்படி நடந்து ெகாண்டதற்கு..”என்றான். சாrயா ேகட்கிறான்..?,
இவனா..?,அதுவும் கண்டவன்
அவளிடம்..?.
“இப்ேபாது
ந<
ஆச்சrயமாக
எதற்காக
அவைன
இப்படிப்
ேநாக்குபவைளக்
பாக்கிறாய்..?”என்றவனிடம்
“இல்ைல.. உங்களுக்கு சாr என்கிற வாத்ைதெயல்லாம் ெதrந்திருக்கிறேத என்று
ஆச்சrயப்பட்டுக்
முைறத்தவன் அதற்காக
என்
“தப்பு
ெகாண்டிருக்கிேறன்..”என்று மீ து
இருப்பதால்
அதிகமாகப் ேபசினாயானால்
தான்
கூற
பணிவாகப்
அவைள ேபசுகிேறன்..
பல்ைலத் தட்டி விடுேவன்..” என்று
அவன் மிரட்ட.. ேகாபத்திற்குப் பதிலாக சிrப்பு வந்தது அவளுக்கு. அவள் சிrப்பைதக் கண்டவனுக்குத் தன்னாேலேய முறுவல் பூத்தது. “உனக்கு நித்யா என்று ெபய ைவத்தற்குப் பதில் அகராதி என்று ைவத்திருக்கலாம்..” என்றவனிடம்
சாப்பிட்டாயிற்றல்லவா..?,
“சr,சr
ெதாடரலாமா..?”என்றபடித்
தன்
இருக்ைகக்குச்
ெசன்றவள்
ேவைலையத் மீ ண்டும்
திரும்பி
வந்து “சா.. எனக்கு ஒரு ஐடியா ேதான்றியிருக்கிறது..”என்றாள். “என்ன
ஐடியா..?”
என்றவனிடம்
கிைடத்திருக்கிறேத..
அைதக்
ெகாண்டாட
“மூக்குப்
பாட்டியாக
ெகாள்..”என்றவளிடம்
ேபாதுமா.?,இந்தக்
பிடிக்க
கான்ட்ராக்ட்டிற்காக
ெபrய
ேவண்டாமா
ெகாடுங்கள்..”என்றாள்.. எண்ணிக்
தான்
“நமக்குத்
உண்டாேய “எனக்கு
கான்ட்ராக்ட்
சா..?,
பாட்டி
இப்ேபாது..
அைதப்
மட்டும்
உைழக்கப்
அளித்தால்
ேபாகும்
நமது
பணியாளகைள மகிழ்ச்சி படுத்த ேவண்டாமா..?”என்றவளிடம் “என்ன ெசய்ய ேவண்டுெமங்கிறாய்..?”என்று எrச்சலுடன் வினவினான். “நம் அலுவலகப் பணியாளகள் அைனவருக்கும் விருந்து அளிக்கலாம் சா.. ப்ள <ஸ்..
ப்ள <ஸ்..
ேவைல,ேவைல
என்று
இருப்பவகளுக்கு
புத்துணச்சி
அளித்தது ேபால் இருக்கும்.. ப்ள <ஸ் சா..”என்றவளிடம் “ம்,சr.. ெசய்யலாம்.. உனக்கு அடுத்த மாதம் சம்பளம் ேவண்டாெமன்று எழுதிக் ெகாடுத்து விடு.. ெசய்து விடலாம்..”என்று கூற அவைன முைறத்தவள்.. “சrயான கஞ்சமாக இருக்கிற<கேள..
உங்களுக்காக
உைழக்கும்
பணியாளகளுக்கு
ஒரு
விருந்து
கூட அளிக்க மாட்டீகளா..?”என்று ெதாடங்கியவளிடம் “சr,சr.. இதற்கு ஒரு ேபாராட்டம்
ெசய்து
விடாேத...
அங்கிளிடம்
கலந்தாேலாசித்து
விட்டு
ேவண்டியைதச் ெசய்..”என்று முடித்து விட்டான். “வாவ்..
ேதங்க்
பதிந்திருந்த
யூ..
அவனது
ேதங்க்
யூ
ைகையப்
சா...”என்றவள் பற்றிக்
குலுக்கி
மடிக் விட்டு
கணிணியின் ெவளிேய
மீ து ஓடிச்
ெசன்றாள். அவள் ெசல்வைதக் கண்டவனின் முகத்தில் புன்னைக நிைறந்தது. அழகசாமியின் அைறக்குள் ேவகமாக நுைழந்தவள் “அங்கிள்.. அலுவலகத்தில் அைனவருக்கும்
விருந்தளிக்க
ெகௗதம்
சம்மதித்து
விட்டான்..
நம்
இருவைரயும் ஏற்பாடு ெசய்யச் ெசால்லியிருக்கிறான்.. “என்று சிrப்புடன் கூற..
“ந<
அவன்,இவன்
என்று
மrயாைதயில்லாமல்
ெகௗதைம
அைழப்பைத
எப்ேபாது நிறுத்தப் ேபாகிறாய்..?”என்று வினவினா அழகசாமி. “என்னேவா
ெதrயவில்ைல
ேவண்டுெமன்று
அங்கிள்..
ேதான்றேவ
ெகௗதைம
மrயாைதயாக
இல்ைல..”என்றவள்
அைழக்க
ெதாடந்து
“அது
முக்கியமல்ல இப்ேபாது.. நாம் பாட்டி ஏற்பாடு ெசய்ேவாம் அங்கிள்..”என்றவள் தனது
ஐடியாக்கைள
அள்ளி
வச.. <
துவங்கின.
அன்ைறய
வாரக்
விருந்ைத
ஏற்பாடு
ெசய்யலாம்
இருவரும்
கைடசியிேலேய என்று
ேசந்து
திட்டம்
ேஹாட்டல்
த<ட்டத்
ஒன்றில்
த<மானித்தவகள்..
இரவு
அன்ேற
அலுவலகத்தில் அைனவருக்கும் மின்னஞ்சலில் விசயத்ைதத் ெதrவித்தாகள். அன்று
மாைல
அலுவலகத்திலிருந்து
புறப்பட்டுக்
ெகாண்டிருந்தவள்
ெகௗதமிடம் “ெமயில் பாத்த<களா சா..?,இடம் உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறது தாேன..?”என்று ெசய்தாய்..?,
விசாrத்தாள்.
என்
அனுமதி
“என்னிடம்
விருப்பத்ைதக்
வாங்கிவிட்டா
ேகட்பதற்கு..?”என்றவனிடம்
ஏற்பாடு இப்படிப்
“ஏன்
ேபசுகிற<கள்..?. அழகசாமி அங்கிளிடம் கலந்தாேலாசித்து ஏற்பாடு ெசய் என்று ந<ங்கள்
தாேன
அனுமதியளித்த<கள்..?,இப்ேபாது
அப்பாயிண்ட்ெமன்ட்
இருக்கிறெதன்று
கூறி
என்ன..?,எம்,டிக்கு விருந்ைத
ேவறு
ரத்து
ெசய்து
விடுகிேறன்.. சr தாேன..?”என்று ேகாபமாகக் கூற.. அவசரமாக மறுத்தவன் “நான்
உன்ைனத்
தவறாகக்
கூறவில்ைல
தாேய..
அப்படி
ஏதும்
ெசய்து
விடாேத..”என்றபடிேய அவளுடன் அைறைய விட்டு ெவளிேயறினான். “எப்ேபாதும்
எைதேயனும்
கூறி
என்னுடன் சண்ைடயிட்டுக்
ெகாண்டு
தான்
இருக்கிற<கள்..”என்று சலித்தபடிேய வந்தவள் கதவு திறந்த நம்பிையக் கண்டு “நம்பி அங்கிள் சனிக்கிழைம இரவு விருந்து இருக்கிறது.. புது கான்ட்ராக்ட் கிைடத்தற்காக
எம்.டி
சா
நம்
அைனவருக்கும்
அளிக்கிறா..
அன்று
இந்த
யூனிபாம் ேவண்டாம்.. நான் உங்களுக்குப் புது உைட வாங்கித் தருகிேறன்.. அைத
அணிந்து
ெகாண்டு
வாருங்கள்..
சrயா..?”என்று
கூற
வாெயல்லாம்
பல்லாக நைகத்தா நம்பி. அவள்
கூறியைதயும்
சிந்தியவன்
அவைளத்
முகத்துடன்
புருவம்
ேபசுகிறாய்..
இரக்கத்துடன்
சிrப்பைதயும்
ெதாடந்து
நடப்பவைளத்
“என்ன..?”என்று சிrத்துப்
நம்பி
திரும்பித் தூக்கினாள்.
அன்ைன
பழகுகிறாய்..
கண்டுத்
ெவளிேயறினான். திரும்பிப் “இல்ைல..
ெதரசாவிற்கு
ஆனால்..
தானும்
என்னிடம்
புன்னைகையச்
சிrப்பு
பாப்பவைனக்
மாறாத
கண்டவள்..
அைனவrடமும்
சிrத்து
அடுத்த
வாrைசப்
மட்டும்
சrக்குச்
ேபால்
சrயாகச்
சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்ேடயிருக்கிறாேய..?, ஏன்..?”என்று விசாrத்தான். “அவகள்
எப்ேபாதும்
சிrத்துக்
ெகாண்ேடயிருக்கிறாகள்..
அன்பாகப்
பழகுகிறாகள்.. மrயாைதயாக நடத்துகிறாகள்.. ந<ங்கள் அப்படியா..?, எப்ேபாது
பாத்தாலும்
தந்தூr
அடுப்ைபப்
ேபால்,
சுடு
வாணலிையப்
ேபால்..
காட்டமாகேவ இருக்கிற<கள்.. சிrப்ைப மறந்த இதழ்களுடன், உணச்சிையத் ெதாைலத்த முகத்துடன் இயந்திரத் தனமாக நடந்து ெகாள்கிற<கள்..” என்று குைற
கூற...
முகத்துடன்
அதுவைர
முன்ேன
சிrத்தபடி
நடக்க..
ஓடிச்
நடந்து ெசன்று
ெகாண்டிருந்தவன்.. அவன்
ைகையப்
இறுகிய
பற்றியவள்..
“இப்ேபாது என்ன கூறி விட்ேடெனன்று ேகாபமாகச் ெசல்கிற<கள்..?, இைதத் தான்..
இைதத்
மற்றவகைளப்
தான்
கூறுகிேறன்..
ேபால்
எதற்காக
மகிழ்ச்சியாக
இப்படி
இருப்பதில்
இருக்க என்னப்
ேவண்டும்..?, பிரச்சைன
உங்களுக்கு..?,அப்படி என்னக் குடி முழுகிப் ேபாய் விட்டெதன்று இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..?”என்று கூற.. ேகாபமாக அவள் முகம் ேநாக்கியவன் “ஆம்.. குடி முழுகித் தான் ேபாய் விட்டது...”என்று கூறி விட்டுத் தன் ைகயின் மீ து பதிந்திருந்த விட்டான்.
அவளது
ைகைய
உதறி
விட்டு
விறுவிறுெவனச்
ெசன்று
அத்தியாயம் – 8
உன்ைனக் காணும் அந்த ெநாடி.. என் உடல் சிலி@த்து.. உள்ளம் மகிழ்ந்து,, நான் பரவச நிைலக்குச் ெசன்று விடுவைத.. ந4 அறிவாயா கண்ணா..? அறிந்திருந்தால்.. என்ைன இப்படி.. தவிப்பிற்கு உள்ளாக்குவாயா..? “சா...” என்றைழத்தபடித் தன் முன்ேன மூச்சு வாங்க நிற்பவைள வழக்கமான எrச்சலுடன் ஏறிட்டான் ெகௗதம். “ம்..”என்றபடி கா கதைவ சாத்தி விட்டு அவள் புறம் திரும்பியவனிடம் “உங்களுக்குக் குட் மானிங் ெசால்வதற்காக நான் அங்ேகயிருந்து இவ்வளவு தூரம் ஓடி வந்திருக்கிேறன்.. ம் என்கிற<கள்..?” என்று
இடுப்பில்
ேநாக்கியவன்..
ைக
“நித்யா..
ைவத்தபடி
நிற்பவைள
காைலயிேலேய
ேசாந்த
ெதாடங்காேத..
விழிகளுடன்
நான்
ஏற்கனேவ
தைலவலியில் இருக்கிேறன்..” என்றவன் ெதாடந்து நடக்க.. “நில் ெகௗதம்..” என்று
ஓடி
வந்து
அவன்
முன்ேன
நின்றவள்..
அவைன
உற்று
ேநாக்கி..
“உடம்பு சrயில்ைலயா..?, என்னவாயிற்று..?”என்று வினவ.. அவளுக்குப் பதில் கூறாமல்
நிமிந்து
ேநாக்கியவன்
என்னெவன்று
“என்ைன
அைழத்தாய்
இப்ேபாது..?” என்று வினவ.. நாக்ைகக் கடித்துக் ெகாண்டாள் நித்யா. அய்ேயா! மனதுக்குள் எப்ேபாதும் அவைனப் ெபய ெசால்லி அைழப்பது ேபால் கூறி
விட்ேடாேம..
என்ெறண்ணியவள்..
இவைனச்
சமாளிப்பது
என்ன
கஷ்டமான விசயமா என்று நிைனத்துக் ெகாண்டு முகத்ைதச் சாதாரணமாக்கி “ஏன்..?,சா
என்று
தான்
அைழத்ேதன்..
உங்களுக்குக்
காது
சrயாகக்
ேகட்கவில்ைல ேபால சா.. “என்று சிrப்புடன் கூற “ப்ச்..”என்றதுடன் முன்ேன நடந்தான். அைறக்குள் ேவைள
நுைழந்ததும்
அவன்
சட்ைடயின்
அவனது
நைடையக்
குடித்திருக்கிறாேனா
ைகப்
பகுதிைய
மடித்து
என்று விட்டுக்
கண்டு
ேதான்ற..
நின்றவளுக்கு ைடையத்
ெகாண்டிருந்தவனின்
ஒரு
தளத்தி, அருேக
ெசன்று “ந<.. ந<ங்கள் குடித்திருக்கிற<களா..?”என்று வினவ.. அவேனா ேகாபமாக
“நித்யா..”என்று
பல்ைலக்
குடித்திருந்தால்
ெகட்ட
கடித்தான்.
ந<ங்கள்
“ஓேக,ஓேக..
நாற்றம்
வருேம..
உங்கள்
குடிக்கவில்ைல...
மீ து
வரவில்ைல..
வரவில்ைல தாேன..” என்றபடிேய அவைன ெநருங்கி மூச்சுக் காற்றுப் படும் தூரத்தில்
நிற்க..
அவளிடமிருந்து
புறப்பட்ட
வாசைனைய
முகந்தவன்
சட்ெடனத் ேதான்றிய எrச்சலுடன் விலகி நின்றான். “முட்டாள் தனமாக நடந்து ெகாள்ளாேத... அலுவலகத்திற்கு யாேரனும் குடித்து விட்டு வருவாகளா..?,அப்படிேய நான் குடித்து விட்டு வந்தாலும் உனக்ெகன்ன வந்தது..?, ஊrல் எத்தைனேயா ேப குடிக்கிறாகேள.. அவகைளெயல்லாம் ெசன்று
திருத்த
ேவண்டியது எனக்கு
“அவகெளல்லாம் முதலாளி.. த<க்கும்
மாதமாதம்
மகான்..
என்றவள்..
சம்பளம்
ெதாடந்து
நலன்
“உங்கள்
உங்கள்
எrச்சலுடன்
ெகாடுப்பதில்ைலேய சா..
சம்பளத்ைத
உங்களது
என்னவாயிற்ெறன்று
தாேன..?”என்று அள்ளிக் எனக்கு
ெகாடுத்து
என்
முக்கியமான
வட்டிற்கு <
ஃேபான்
அன்ைனயிடம்
ந<ங்கள்
விசாrத்துக்
என்
கஷ்டத்ைதத்
ஒன்று
ெசய்து
கூற..
தாேன..?”
உங்களுக்கு
ெகாள்கிேறன்..”
என்றவள் அவனது ேமைஜயின் மீ திருந்த ெடலிஃேபானில் எண்கைள அழுத்தத் துவங்கினாள். நடந்து
“முட்டாள்தனமாக
ெகாள்ளாேத
நித்யா..
எனக்கு
உடல்நிைல
சrயில்ைல என்று என் அன்ைனக்குத் ெதrயாது.. வணாக < அவைர பதற்றப் பட ைவக்காேத..”
என்று
அவள்
ைகையப்
பற்ற..
தன்
ைகையப்
பற்றியிருந்த
அவனது கரத்ைத ேநாக்கியவள்.. சிrப்புடன் அவன் கண்கைளச் சந்தித்தாள்.. “என்ன..?”என்று ேகாபம் குைறயாமல் வினவியவனிடம் ஒன்றுமில்ைல என்பது ேபால்
தைலயைசத்தவள்..
உணரவில்ைலெயன்பைதக்
அவன் கண்டு
தன்
ைகையப்
ெகாண்டவள்..
பற்றியிருப்பைத
ெதாண்ைடையச்
ெசறுமி
“அெதல்லாம் முடியாது.. நா.. நான் ஃேபான் ெசய்து ேகட்கத் தான் ேபாகிேறன்..” என்று
அவள்
மீ ண்டும்
ெதாடங்க..
பற்றியிருந்த
கரத்ைத
ேமலும்
அழுத்தியவன் “நித்யா ெசான்னால் ேகள்...” என்று அவன் கூறியதும் மறுபுறம் திரும்பி சத்தமில்லாமல் சிrத்தவள்.. திரும்பி அவன் முகத்ைத ேநாக்க.. அவள் கண்களில் ெதrந்த உணைவப் புrந்து ெகாள்ள முடியாத ெகௗதம் திைகத்து ேநாக்கினான். ந<
என்
ைகப்
ஏற்படுகிறேத..
பற்றியதும்.. ஏன்
எனக்குள்
கண்ணா..
என்று
ஒரு
புதுவித
மனதினுள்
சிலிப்பும்,சந்ேதாசமும்
ேகள்வி
ேகட்டபடி
அவன்
கண்களில் தன் பாைவைய நிைலக்கச் ெசய்திருந்தவைள.. ேவகமாக வசிய < காற்று நடப்பிற்குக் ெகாண்டு வர.. பின் அவனிடம் “அப்படியானால்.. உடம்பு சrயில்ைல
உங்களுக்கு..
ெசல்லலாம்..”என்று
அப்படித்
அவன்
தாேன..
ெநற்றியில்
வாருங்கள் ைக
மருத்துவமைனக்குச்
ைவத்து
ேசாதித்துப்
பாத்தவளிடம் “அெதல்லாம் ேவண்டாம்.. ேவைல இருக்கிறது.. நகந்து ெசல்..”
என்று
அவள்
ைகைய
விலக்கித்
தன்
இருக்ைகக்குச்
ெசன்றுக்
கண்
மூடி
அமந்தான். சில நிமிடங்கள் நின்று அவன் முகத்ைதக் கண்டவள் பின் மாத்திைர மற்றும் தண்ணருடன் <
அவன்
தட்டியவள்..
அவன்
முன்ேன கண்
ெசன்றாள்.
அவன்
“சா..”என்று
விழித்ததும்
ேதாைளத் ந<ட்டினாள்.
“மாத்திைர..”என்று
“ேதங்க்ஸ்..”எனக் கூறி மறுக்காமல் வாங்கிக் ெகாண்டவன்.. தண்ணைரப் < பருகி முடித்ததும்
அவைள
நிமிந்து
ேநாக்கினான்.
ேநரம்
“சிறிது
படுத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்.. இல்ைலெயன்றால் வட்டிற்குச் < ெசல்கிற<களா..?”என்றவளிடம் “இல்ைல.. மணிக்கு
இன்று
ேவளச்ேசr
என்ைன
எழுப்பி
ைசட்டிற்குச்
ெசல்ல
விடு..”என்று
ேவண்டும்..
விட்டுக்
கண்
பதிேனாரு
மூடியவனிடம்
சrெயனத் தைலயாட்டினாள். கண்
மூடியபடிேய
என்ன
“இது
பாவாைட,சட்ைடயுடன்..?,ம்?,”என்று ஸ்கட்டும்,
கருப்பு
நிற
உைட..?,சின்னப்
வினவினான்..
சட்ைடயும்..
அவளது
ெபண்
கருப்பு பால்
மாதிr..
நிற
லாங்
வண்ணத்திற்குப்
பளிச்ெசன்று ெதrந்தது, சிrத்தபடி அவன் புறம் திரும்பியவள்.. “ஏன்..?, நான் சின்னப் ெபண் தான்.. அழகாக இருக்கிேறனா..?”என்றுத் தன் ெபrய கண்ைண உருட்டிக் ேகட்க.. முறுவலுடன் கண் விழித்தவன் பதில் கூறாமல் அவைள ேநாக்கி
விட்டுக்
கண்
மூடிக்
ெகாண்டான்.
மாட்டான்..
உம்மணாமூஞ்சி..”என்று
ெசன்றாள்.
அதன்
பின்
அவன்
மட்டும்
“இதற்கு
முணுமுணுத்தபடித்
ைசட்டிற்குச்
தன்
ெசன்றதும்
பதில்
கூற
இருக்ைகக்குச்
வசந்திக்கு
ஃேபான்
ெசய்து விசயத்ைதத் ெதrவித்தவள் மதிய சாப்பாட்ைட ைசட்டிற்கு அனுப்பி ைவக்கும் படி கூறினாள். டிைரவ வந்தளித்த உணைவக் கண்ட ெகௗதம் அன்ைனக்கு ஃேபான் ெசய்ய.. உடம்பு
“கண்ணா..
சrயில்ைலெயன்று
காைலயிேலேய
கூறியிருக்கலாேம..
இன்று ஒரு நாள் வட்டிலிருந்து < ஓய்வு எடு கண்ணா..”என்று வசந்தி கூறியதும் “அம்மா.. எனக்கு உடம்பிற்கு ஒன்றுமில்ைல.. நித்யா தான் ஃேபான் ெசய்தாளா உனக்கு..?”என்றவன்
ேமலும்
சிறிது
ேநரம்
உைரயாடி
விட்டு
நித்யாைவ
அைழத்தான். அவன்
அைழத்ததும்
கூறாேத
மகிழ்ச்சியுடன்
என்ேறனல்லவா
குைறந்து
விட்டது
ெவளியில்
என்று
இருந்தாலும்
“அதிகப்
ைவத்தான்.
நித்யா..?”என்று
அவன்
இப்ேபாது..?,ஏற்கனேவ
சாப்பிட்டீகளானால்
கூறிேனன்..”
“ஹேலா..”என்றவளிடம்
கூறினாள்..
உடம்பு
எப்படி..?,அதனால் அவளது
பிரசங்கி..”என்று
திட்டி
கூற..
“அம்மாவிடம்
“அதனால்
சrயில்ைல.. தான்..
அக்கைற விட்டுத்
அத்.. உள்ேள
தான்
என்ன மதியம்
ேமடமிடம் இதமாக
ெசல்ேபசிைய
மாைல
நித்யா
வடு <
திரும்பும்
ேவைளயில்
அலுவலகம்
வந்து
ேசந்த
ெகௗதைம விrந்த சிrப்புடன் வரேவற்றவள்.. “வந்து விட்டீகளா..?, எங்ேக உங்கைளக் காணாமல் வடு < ெசல்ல ேநந்திடுேமா என்று கவைலப் பட்டுக் ெகாண்டிருந்ேதன்.. ெநற்றியில்
இப்ேபாது
ைக
ைவக்க
எத்தனிக்க..
பரவாயில்ைல..
“எனக்குப்
காய்ச்சல் நான்
பரவாயில்ைலயா..?”என்று விலகி
“நித்யா...”என்று
நன்றாகத்
தான்
அவன்
நின்றவன்..
இருக்கிேறன்..
ந<
கிளம்பவில்ைலயா..?”என்றபடிேய இருக்ைகக்குச் ெசன்றான். “கிளம்பி விட்ேடன்... ந<ங்கள் ேநராக வட்டிற்குச் < ெசன்று விடுவகள் < என்று நிைனத்ேதேன..”
என்றவளிடம்
பதில்
ெசால்ல
முடியாமல்
திணறினான்.
உண்ைமயில் அவன் வந்தேத அவைளக் காணத் தான்.. ஏேனா.. அவைளக் காணாமல்
வடு <
திரும்ப
ேகாபமும்,எrச்சலும் விரும்புவைதத்
அவனுக்கு
மனமில்ைல..
வந்தாலும்..
தடுக்க
அவளது
முடியவில்ைல
அவைளக்
காண்ைகயில்
அருகாைமைய
அவனால்..
மனம்
அவள்
தன்னுள்
விைளவிக்கும் மாற்றங்கைள அவனது மூைள ஏற்றுக் ெகாள்ளாவிட்டாலும் மனம் ேவறு பாைதயில் பயணித்தது. “ேவைல இருக்கிறது... அதனால் தான்..” என்று முணுமுணுத்து விட்டு.. அவன் கணிணியின் பக்கம் திரும்ப.. “இனியும் என்ன ேவைலயிருக்கப் ேபாகிறது..?, நாைள பாத்துக் ெகாள்ளலாம்.. வட்டிற்குச் < ெசன்று ஓய்ெவடுங்கள்.. நாைள இரவு
விருந்திருக்கிறது..
மறந்து
விடாத<கள்..”
என்று
கூறி
விட்டு
விைட
ெபற்றாள். மறுநாள் இரவு விருந்திருப்பதாக வசந்தியிடம் ெதrவித்தவள்.. “என்ன உைட அணிவது
அத்ைத..?,இந்த
ஸ்கட்?”என்று
சல்வா
ஆைடகள்
ெகாண்டிருந்தவளிடம்
நன்றாக
இருக்கிறதா..?,
அைனத்ைதயும்
“நல்லதாக
புடைவ
அல்லது
எடுத்து
அணிந்து
இந்த ந<ட்டிக்
ெகாள்ளலாமில்ைலயா
நித்யா..?”என்று வசந்தி “ேசைலயா..?”என்று விழி விrத்தவள்.. “ஒரு முைற கூட
நான்
அணிந்ததில்ைல
அத்ைத..
சr
அணிகிேறன்..
எனக்கு
உதவி
புrயுங்கள்..”என்று முறுவலித்தாள். மறுநாள் இரவு வசந்திையப் பாடு படுத்தி.. புடைவ அணிந்து ெகாண்டவள்... ஸ்கூட்டியில் “புடைவ
புறப்பட்டாள்.
உனக்கு
அங்கிள்..”என்றவள்..
வாசலில்
நன்றாக
வரேவற்ற
அழகசாமி
இருக்கிறதம்மா..”என்று
நம்பியிடம்
“இந்த
சட்ைட
அங்கிள்...
பாராட்ட..”ேதங்க்ஸ்
உங்களுக்கு
நன்றாகப்
ெபாருந்தியிருக்கிறது அங்கிள்.. சூப்ப..”என்று சிrத்தாள். அதன்
பின்
அலுவலகத்தில்
அைனவரும்
கூட..
அைனவரும்
ெகௗதமின்
வருைகக்காகக் காத்திருந்தாகள்.. “ஏன் அங்கிள்.. எம்.டி என்றால் தாமதமாகத் தான் வர ேவண்டுெமன்று நிபந்தம் ஏதும் இருக்கிறதா என்ன..?, இவன் ஒரு சட்ைட,ேபண்ட்ைட மாட்டிக் ெகாண்டு வருவதற்கு என்ன இவ்வளவு ேநரம்..?”
என்று
அவள்
புலம்பித்
தவித்த
ேநரம்
ஜ<ன்ஸூம்,டீஷட்டுமாக
வந்து
ேசந்தான். “தாமதத்திற்கு மன்னித்து விடுங்கள்.. விழாைவ ஆரம்பிக்கலாம்..”என்றவனின் விழிகள் நித்யாைவத் ேதட அவள் ஒரு புறம் முைறத்துக் ெகாண்டு நிற்பைதக் கண்டுச்
சிrத்தபடி
அருேக
அைழத்தான்.
அணிந்திருக்கிறாய்..?,பரவாயில்ைலேய..”என்று மட்டும் என்று
ஏன்
இப்படி
கூற..
இஞ்சி
தின்ன
ெபாறிந்தவளிடம்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்றான். காக்க
“ஒரு
காட்டுப்
ேநரம்
“முகத்ைத
ைவத்திருக்கிறாய்..?” பூைன...”
என்ன..?,ஏன்
மணி
ைவத்து
ேபால்
ந<ங்கள்
இப்ேபாது
“சr,
அைனவைரயும்
பாராட்டியவன்
குரங்ைகப்
குரங்ெகன்றால்..
“நான்
“புடைவெயல்லாம்
என்று
முைறத்துக்
தாமதமாக
விட்டீகேள..”என்று
வருகிற<கள்..
திட்டியவளிடம்
“முக்கியமான ேவைலயாக ெசன்று விட்ேடன்.. அதனால் தான்.. சr ெசல்.. ஏேதா
விைளயாடுகிறாகள்
பா..
கலந்து
ெகாள்
ேபா..”
என்று
அனுப்பி
ைவத்தான். ஒரு
கூட்டம்
பாட்டு
பாடிக்
குதூகலிக்க..
சிறு
சிறு
விைளயாட்டுக்களும்,
ேகளிக்ைககளுமாக மறுபுறம் இருந்தது.. சிற்றுண்டிகளும்,குளி பானங்களும், உற்சாக பானங்களும் அவ்வப்ேபாது வந்து ெசன்று ெகாண்டிருந்தது.. பாட்டு பாடும்
கூட்டத்தில்
வற்புறுத்த...
கலந்து
சrெயனத்
ெகாண்ட
நித்யாைவ
தைலயாட்டியவள்..
பாடுமாறு தூரத்தில்
அைனவரும் அமந்திருந்த
ெகௗதைமக் கண்டபடி.. “கண்ணன் மனநிைலத் தங்கேம தங்கம்.. கண்டு வர ேவண்டுமடி தங்கேம தங்கம்....” என்று
பாடத்
துவங்க..
அவளிடமிருந்து
பாைவையத்
திருப்பாமல்
விrந்த
விழிகளுடன் அமந்திருந்த ெகௗதமிற்கு.. உள்ேள ஏேதா ெசய்தது. சட்ெடன எழுந்து ேவறு புறம் ெசன்றான். பாட்டு
பாடி
முடித்ததும்
அைனவரது
ைகத்
தட்டைலயும்
ெபற்றுக்
ெகாண்டவள்.. ெகௗதைமத் ேதடினாள்.. அவன் கண்ணில் படாதைதக் கண்டு அவைனத்
ேதடிச்
ெசன்றாள்.
ைகயில்
விஸ்கியுடன்
எங்ேகா
பாைவையப்
பதித்து அமந்திருந்தவனின் அருேக ெசன்றவள்.. “கூல் ட்rங்க்ஸ் குடித்துக் ெகாண்டிருக்கிற<களா சா..?,எனக்கும் ஒன்று ெசால்கிற<களா..?, பாட்டு பாடிக் கைளத்துப் ேபாய் விட்ேடன்..” என்று கூற.. அவளிடமிருந்துப் பாைவையத் திருப்பாதவன்.. ஆங்கிலத்தில்..
“பரவாயில்ைலேய.. எைதேயனும்
பாடி
பாட்டு
பாடு
ைவத்து..
என்றதும்.. உன் அெமrக்க அைனவைரயும்
தைலையச்
ெசாறிய ைவத்து விடுவாேயா என்று நிைனத்ேதன்.. பாரதியா பாட்ெடல்லாம் கூட உனக்குத் ெதrயுமா..?”என்று ேகலி ெசய்ய.. கலகல்ெவனச் சிrத்தவள்..
“என்
தந்ைத
எனக்கு
அைனத்ைதயும்
கற்றுக்
ெகாடுத்திருக்கிறா..”
என்று
கூறினாள். குடித்துக்
“என்ன
ெகாண்டிருக்கிற<கள் அவன்..
“விஸ்கி..”என்றான் ைகயிலிருந்தக்
என்று
ேகட்கிேறேன..?”என்றவளிடம் விழி
“விஸ்கியா..?”என்று
ேகாப்ைபையப்
பறிக்க
விrத்தவள்..
எத்தனித்தாள்.
அவன்
“ஏய்...”என்று
விலகியவன்.. “என்ன ெசய்கிறாய்..?”என்று ேகட்க.. “எதற்காக ந<ங்கள் இப்ேபாது குடிக்கிற<கள்..?,”என்று ேகாபமாக வினவினாள். “ந<
எதற்காக
எப்ேபாதும்
ேகள்வி
ேகட்டுக்
ெகாண்ேட
இருக்கிறாய்..?,நான்
குடித்தால் உனக்ெகன்ன வந்தது..?,அதிகப் பிரசங்கித் தனமாக என் ெசயல்கள் அைனத்திலும் மூக்ைக நுைழக்காேத.. முட்டாள்..”என்று அவன் அடிக்குரலில் கஜிக்க..
ேகாபமும்,ஆத்திரமுமாய் அவைன ேநாக்கியவள்..
ெகாண்டிருந்த
பணியாளின்
தட்டிலிருந்த
பாட்டிைல
அருேக
எடுத்து
ெசன்று அவைன
முைறத்தபடிேய கடகடெவனப் பருகத் துவங்கினாள்.. “ஏய்..
ஏய்..
என்ன
ெசய்கிறாய்..?”என்றவனிடம்
ேகட்க
“உங்கைளக்
எனக்கு
உrைமயில்ைலயல்லவா..?,அைதப் ேபால் என் ெசயல்கைளப் பற்றிக் ேகட்க உங்களுக்கும் உrைமயில்ைல..”என்றவள்.. குடித்து முடித்து பாட்டிைல அவன் முன்பு
சத்தத்துடன்
வாங்க..
அவைன
அடிக்கிறாேய..
ைவத்தாள்..
குடித்த
முைறப்பவைள..
ெராம்பப்
ேவகத்தில்
“தண்ண<
பழக்கேமா..”என்று
ேமல்
கூடக்
ேகலி
மூச்சு,கீ ழ்
கலக்காமல்
ெசய்ய..
மூச்சு ராவாக
விறுவிறுெவன
நடந்து ெசன்றாள்.. சிrப்புடன்
திரும்பித்
தன்
குவைளயிலிருந்தைதக்
காலி
ெசய்யத்
துவங்கியவன்.. சிறிது ேநரம் கழித்து.. நித்யாைவத் ேதடித் தன் பாைவையத் திருப்பினான்..
அவள்
கண்ணில்
ேசாவிலும்,மயக்கத்திலும்
படாதைதக்
கண்கள்
ெசாருக
கண்டு
எழுந்து
வந்தவன்..
அங்ேக
ேபாடப்
பட்டிருந்த
ேசாபாவில் அமந்திருந்தவைளக் கண்டு சிrப்புப் ெபாங்கியது அவனுக்கு.. அவளருேக
ெசன்று
“நித்யா....
மிஸ்.மாடன்
மங்ைக..”என்று
அவள்
முன்பு
ெசாடுக்கிட.. அந்த மயக்கத்திலும் அவைனக் கண்டு முைறத்தவள்.. எழுந்து நடந்து ெவளிேய ெசன்றாள். தள்ளாடியபடி நடந்து ெவளிேய ெசல்பவைளத் ெதாடந்துத் குடித்தும் என்று
தானும்
ெவளிேயறியவன்..
ஸ்ெடடியாக
சிrக்க..
நடக்கிறாேய..
அவைனக்
கண்டு
“நித்யா..
எனக்குச்
ெகாள்ளாமல்
நித்யா
நில்..
சந்ேதகமாக ேமலும்
இவ்வளவு
இருக்கிறது...”
நடந்தவளுக்குக்
கால்கள் தள்ளாடி.. மயக்கம் வந்தது.. தைலையப் பற்றியபடித் தள்ளாடியவளின் ேதாைளப் பற்றியவன்.. “ராட்சஷி.. அறிவிருக்கிறதா..?,பாட்டில் முழுவைதயும் குடித்துத் ெதாைலத்து விட்டாேய..
நித்யா..
நித்யா..”என்று
கன்னத்ைதத்
தட்டி
நிைனவிற்குக்
ெகாண்டு
வர
முயன்றான். அவன் இழுத்த இழுப்பிற்குச் ெசன்றவள்.. கண் விழிக்காதைதக் கண்டு அவைளக் காருக்கு நடத்திச் ெசன்றான். உள்ேள அமர ைவத்தவன்.. தண்ணைர < எடுத்து அவள் முகத்தில் ெதளித்துப் பாத்தான். வட்டின் <
அதற்கும்
முகவr
அவள்
அசராதைதக்
ெதrந்தாேலனும்
கண்டு
எrச்சலுற்றான்..
பரவாயில்ைல..
அதுவும்
அவளது
ெதrயாது..
அப்படிேய ெதrந்தாலும்.. இந்த நிைலைமயில் அைழத்துச் ெசன்றால்.. நிச்சயம் தவறாகத் தான் நிைனப்பாகள்.. ேவறு என்ன ெசய்வது என்று ேயாசித்தவன்.. அலுவலகத்திற்குச்
ெசல்லத்
த<மானித்து..
காைர
அலுவலகத்திற்குச்
ெசலுத்தினான். அலுவலகத்தின்
உள்ேள
திரும்பி
ேநாக்கினான்.
கண்டு
ேகாபம்
முடியவில்ைல
எைதயும்
அவனால்.
சிrப்ைபக்
என்று
வைர
முடிவு
மட்ைடயாகி
விட்டவைளக் ெகாள்ள
விட்டு
இப்படிச்
முட்டாள்.. இப்படிேய
ெசய்து..
அவைளத்
படுத்திக்
குடித்து
முட்டாள்..
வரும்
அமந்தவன்..
கட்டுப்
ெமாத்தமாகக்
நிைனவு
ேவண்டியது
விட்டு
அறியாமல்..
கிடக்கிறாள்..
இவளுக்கு
அமந்திருக்க
நிறுத்தி
எழுந்தாலும்..
சுயநிைனவில்லாமல் த<த்தவன்..
காைர
என்று
திட்டித்
காருக்குள்ேளேய
இருக்ைகையப்
பின்
சாய்த்து.. கால் ந<ட்டி.. வசதியாக அமந்தான். ேநரம்
ெசல்லச்
ெசல்லத்
தூக்கம்
கண்ைணச்
சுழட்டக்
ெகாட்டக்
ெகாட்ட
விழித்திருந்தவைன நித்யாவிடம் ெதrந்த அைசவு நன்றாக விழிக்க ைவத்தது.. உட்காந்திருந்த
இடத்திலிருந்து
ேலசாக
அைசந்தவள்..
“குடிக்காத<கள்
என்கிேறனல்லவா.. ெகௗதம்..”என்று மயக்கத்தில் உளற.. அவனுக்கு உள்ேள சில்ெலன ஓ உணவு ேதான்றி மைறந்தது... உறக்கத்திலும்,மயக்கத்திலும்
கூடத்
தன்ைனப்
பற்றிச்
சிந்திக்கிறாேள..
ஏன்
என்று.. அவள் முகத்ைதக் கண்ட படிேய இருக்ைகயில் தைல சாய்த்தான்.. வடிவான
ெநற்றியுடன்..
ெமன்ைமயான அழகியாகக்
அழகான
இதழ்களுடன்.. காட்சி
புருவங்களுடன்
அந்த
தந்தவைளப்
இரவு
பாக்கப்
கூடிய
விழிகளுடன்..
ெவளிச்சத்தில் பாக்கத்
அபாரமான
ெதவிட்டவில்ைல
அவனுக்கு... அவனது
பாைவைய
உணந்ததாேலா
என்னேவா..
புருவம்
சுருக்கிப்
புரண்டவள்.. அவன் மாபிேலேய தைல சாய்த்தாள்.. விக்கித்துப் ேபாய்.. மூச்சு விட
மறந்துத்
தன்
ேமல்
சாய்ந்து
கிடப்பவைள
அவன்
திைகப்புடன்
ேநாக்கினான்.. ெமத்ெதன்ற அவளது உடலின் ெமன்ைம.. அவளிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட வாசம்.. அவனது ெவற்று மாபில் படந்த அவளது ைககள்.. பல
வருடமாக.. மறந்து ேபாயிருந்த.. மரத்துப் ேபாயிருந்த உணவுகைளத் தட்டி எழுப்புவது ேபால் ேதான்றியது... தன்னாேலேய அவனது ைககள்.. அவளது கூந்தைல வருட எழத் துவங்கிய அந்த ெநாடி.. இது தவறு.. என்று மூைள இடித்துைரக்க. பின் அவைளத் தன் மாபிலிருந்து விலக்க எத்தனித்தான்.. ஏேதா ஒன்று உள்ேள தடுக்க.. ைககைள மடக்கித் தைலக்குக் ெகாடுத்து.. ெபரு மூச்ைச ெவளிேயற்றினான்.. தன் மீ து சாய்ந்திருந்த
அவளது
ேமனியின்
ெமன்ைம
தந்த
மூடியவன்.. தன்ைன மறந்து உறக்கத்தில் ஆழ்ந்தான்.
சுகத்தில்
இறுகக்
கண்
அத்தியாயம் – 9
கண்ணா.. கா@ேமக வ@ணா.. உன் திருமுகம் காண ேவண்டி.. நின் குழலிைச ேகட்க ேவண்டி.. உன் ைகவிரல் த4ண்ட ேவண்டி.. ெஜன்ம ெஜன்மமாக நான்.. காத்துக் ெகாண்டிருப்பைத.. ந4 அறிவாயா..? முதல் நாள் விருந்தில் முழு பாட்டில் விஸ்கிையயும் ஒேர மூச்சில் குடித்து விட்டு சுற்றுப் புறம் மறந்து ெகௗதமனின் மாபிேலேய உறக்கம் ெகாண்ட நித்யாவிற்கு.. காைல ெவயில் சுள்ெளன முகத்தில் அடிக்கத் துவங்கிய பின்பு தான் சுரைண வரத் ெதாடங்கியது. எங்கிருக்கிேறாம்..?,என்ன நடந்தது இரவு..? என்று
கண்கள்
முயன்றாள்.
மூடியிருந்த
எதுவும்
நிைலயிேலேய
நிைனவிற்கு
நிைனவிற்கு
எட்டாமல்
ேபாக..
ெகாண்டு
ேலசாகக்
வர
கண்கைளத்
திறந்து பாத்தாள். இது வடு < ேபான்று ெதrயவில்ைலேய.. கா ேபாலல்லவா இருக்கிறது.. கனவு ஏதும்
காண்கிேறாமா..?
அழுத்துவதாக தைலயைண
என்ெறண்ணியபடி
எண்ணி அல்ல
ெகௗதமனின் என்பைத
தைலயைணயில்
மாபில்
அறிந்து..
அழுத்தியவள்..
தைலைய
தைலைய பின்
ேலசாக
அது
நிமித்தி
ெகௗதமனின் முகத்ைத ேநாக்கினாள். காற்றிலாடிக்
ெகாண்டிருந்த
அவனது
அடத்தியான
புருவங்களுடன்
கூடிய
விழிகளும்.. இறுக்கம்
அழுத்தமான
தளந்து
சிறு
அைலயான
நித்திைரயில்
இதழ்களும்.. குழந்ைத
அைல நாள்
ேபால்
ஆழ்ந்திருந்த
முழுதும்
உறங்கிக்
ேகசமும்..
சுமந்து
அவனது திrயும்
ெகாண்டிருந்தவைனக்
கண்டவளுக்கு.. இதயம் ஒரு ெநாடி நின்று பின் ேவகமாகத் துடித்தது.. தன்ைன மறந்து அவனது ெநற்றிைய வருடத் துவங்கிய அவளது ைககள்.. அவனது கன்னங்களில் தனது பயணத்ைதத் ெதாடந்தது.. அவளது ஸ்பrசம் உணந்தவன் ேலசாகப் புருவம் சுழிக்க..
திடுக்கிட்டு ேவகமாகக் கண் மூடி
அவன்
மாபிேலேய
தைல
சாய்த்தாள்.
பின்
அவன்
உறங்குவைத
உறுதி
ெசய்து ெகாண்டவள்.. ேமலும் சிறிது ேநரம் அவனது மாபிேலேய சாய்ந்து கிடந்தாள்.. இப்படிேய இந்த ெஜன்மம் முழுதும் இவனது மாபில் துயில் ெகாண்டால் கூட ேபாதாெதன்று
ேதான்றுகிறேத..
என்று
சிந்தித்தபடிேயக்
கண்
மூடியவள்..
மீ ண்டும் உறக்கம் ெகாண்டாள்.. அடுத்த சிறிது ேநரத்தில் கண் விழித்தவள்.. விடிந்து
ந<ண்ட
ேநரமாகி
விட்டைத
உணந்து
சட்ெடன
எழுந்தாள்..
நல்ல
ேவைள.. இன்று விடுமுைற என்பதால் யாரும் அலுவலகத்திற்கு வரவில்ைல.. என்ெறண்ணியபடிேய..
இன்னமும்
உறங்கிக்
ெகாண்டிருந்த
ெகௗதமனின்
ேதாைளத் தட்டினாள்.. “சா..
சா..”என்ற
அவளது
உலுக்கலில்
கண்
விழித்தவன்..
ேசாம்பல்
முறித்தபடி எழுந்தமந்தான்.. பின் சுற்றுப்புறத்ைதயும், தன்ைன ைமயலுடன் ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருந்த
அைனத்தும்
நித்யாைவயும்
நிைனவிற்கு
உனக்கு..?,முழு
வர..
அவைள
பாட்டிைலயும்
விட்டாேய..?,இரவு
முழுதும்
கண்டவனுக்கு.. முைறத்தான்.
குடித்து
எங்ேக
இரவு
நடந்தது
“அறிவிருக்கிறதா
ெமாத்தமாக
தங்கியிருந்தாெயன்று
மட்ைடயாகி உன்
வட்டில் <
ேகள்வி ேகட்டால் என்ன கூறுவாய் முட்டாள்..?,வம்புக்ெகன்று < எைதேயனும் ெசய்து ைவத்து சிக்கலில் மாட்டிக் ெகாண்டு தான் இருப்பாயா..?,ந< மாட்டிக் ெகாள்கிறாய்
சr..
என்ைனயும்
ேசத்து
இழுத்து
ைவத்து
விடுகிறாய்??,
அலுவலகத்தில் யாேரனும் பாத்தால் என்ன ஆவது..?, அறிவனமாக < நடந்து ெகாள்வது தான் உனக்கு ேவைலயா..?” என்று அவன் ெபாறியத் துவங்க.. எப்ேபாதும் எதித்துப் ேபசி தான் ெசய்து தான் சrெயன்று சாதித்து விடுபவள்.. இப்ேபாது எதுவும் ேபசாமல் அசடு வழிய அைமதியாக அமந்திருந்தாள், அது அவனுக்குச்
சாதகமாகிப்
திறக்கிறாளா
பா..
ேபாக..
ராட்சசி..
ேமலும்
எப்ேபாதும்
கத்தத்
துவங்கினான்.
சட்டமாகப்
ேபசுவாேய..
“வாையத் இப்ேபாது
ேபசிப் பாேரன்..”என்று கூற.. “சாr..”என்று தைல குனிந்தபடி கூறினாள்.. “சாrயாம்.. எங்ேக
சாr..
முட்டாள்..
தங்கினாய்
ேகட்டவனிடம் என்ேபன்..”என்று
என்று
வட்டில் <
“எம்.டியுடன் உரக்கக்
“உன்ைனெயல்லாம்
இப்ேபாது
ேகட்டால்
காrேலேய
கூறியவைள..
அடித்துப்
என்ன
பல்ைலக்
ெசய்யப்
ேபாகிறாய்..?,இரவு
என்ன
கூறுவாய்..?”என்று
பாதுகாப்பாக பதில்
தூங்கி
கூறாமல்
கழட்டினால்
தான்
விட்ேடன்
முைறத்தவன்.. சrப்படுவாய்...”
என்று அவன் ைகைய ஓங்க.. “அய்ேயா சா.. என்ைன என்ன தான் ெசய்ய ேவண்டுெமங்கிற<கள்..?”என்றவளிடம் “நித்யா.. இது நியூயாக் அல்ல.. ந< இரவு முழுதும் ஒரு ஆண் பிள்ைளயுடன் தங்கி விட்டுச் சாதாரணமாக காைல வடு < ெசல்வதற்கு..”என்று கூற.. “ம்,ம்”என்று தைலையச் ெசாறிந்தவள்.. “இப்ேபாது
எதற்காக ெவட்டிப் ேபச்சு ேபசுகிற<கள்..?, ேகள்வி ேகட்பதற்கு என் வட்டில் < யாருமில்ைல இப்ேபாது..”என்று சிrத்தபடி கூறினாள். “யாருமில்ைலயா..?”என்று புருவம் சுருக்கியவன் “யாருமில்ைலெயன்றால் ந< தனியாகவா
தங்கியிருக்கிறாய்..?”என்று
வினவ..
“அ..அது..
அப்பா
ஊருக்குச்
ெசன்றிருக்கிறா.. அைதத் தான் இப்ேபாது யாருமில்ைலெயன்று கூறிேனன்..” என்றவளிடம் “ஓேஹா...”என்றவன் ெதாடந்து “சr,உன் வட்டு < முகவrையக் கூறு..
உன்ைன
உன்
வட்டில் <
விட்டு
விட்ேட
ெசல்கிேறன்..”என்று
கூற..
அதிந்து ேபானாள் நித்யா. “ச்ச,ச்ச, அெதல்லாம் ேவண்டாம் சா.. உங்களுக்கு எதற்காக வண் < சிரமம்..? என்.. என் ஸ்கூட்டி அந்த ேஹாட்டலில் நிற்கிறேத.. நான் எடுத்துக் ெகாண்டு ெசன்று விடுேவன்.. ஒன்றும் பிரச்சைனயில்ைல..”என்றபடி கா கதைவ திறக்க முற்பட..”இந்தக் ேகாலத்தில் வதியில் < உலா வரப் ேபாகிறாயா..?,நித்யா என் ேகாபத்ைதக்
கிளறாேத..
உன்
வட்டின் <
முகவrையக்
கூறுவதில்
என்னப்
பிரச்சைன உனக்கு..?”என்று பாயத் துவங்கியவனிடம் ஆவது ஆகட்டுெமன்று முகவrையக் கூறி விட்டாள். வியப்புடன் அவைள ேநாக்கியவன் “ந< என் எதி வட்டிலா < குடியிருக்கிறாய்..?,” என்று வினவ.. “என்னது..?,ந<ங்கள் என் எதி வட்டில் < தான் இருக்கிற<களா..?” என்று அவைன விட வியப்ைபக் ெகாட்டித் தன் ெபrய கண்கைள விrத்து ஏதுமறியாதவள் ேபால் அவள் வினவ.. அவைளச் சந்ேதகமாக ேநாக்கியவன் “ந<
ஒரு
முைற
கூட
என்ைனப்
கண்கைள
விrத்தவள்
பாத்தேதயில்ைலயாக்கும்..?”என்று
வினவினான். ேமலும்
தனது
பாத்திருக்கிற<களா “எத்தைன
சா..?”
நாட்களாக
அந்த
“யு.எஸ்ஸில்
இருந்து
கிட்டத்தட்ட
நான்ைகந்து
“ம்,நான்ைகந்து
என்று
இங்ேக
மாதங்களாக
வினவ
வட்டில் <
மறுத்துத் அங்ேக
மாதங்களாக..”என்று எதி
வட்டில் <
என்ைனப்
தைலயைசத்தவன்..
இருக்கிறாய்..?”என்று
வந்ததிலிருந்து
என்
ந<ங்கள்
“அப்படியானால்
தான்
அவள்
விசாrத்தான். இருக்கிேறன்..
சிrத்தபடி
இருக்கிறாய்..
நான்
கூற.. இைத
அறியாமல் ேபாேனேன..”என்றான். “அறிந்திருந்தால் மட்டும் என்ன ெசய்திருப்பீகள்..?,மாத வாடைகைய ந<ங்கள் ெகாடுத்திருப்பீகளா..?”என்றவள்.. ெதாடந்து “கிளம்பலாேம ப்ள <ஸ்.. எனக்குப் பசிக்கிறது.. இரவு சாப்பிடக் கூட இல்ைல..”என்று புலம்ப.. “ராவாக அடித்தாேய ஒரு
பாட்டில்
முதன்முைறயாக
விஸ்கி... அடித்தது
அது ேபால்
ேபாதாதா..?,ஆனாலும் ெதrயவில்ைல..
ெராம்பப்
என்று ேகலி ெசய்ய.. ெசய்வதறியாது அவைன முைறத்தாள்.
நித்யா..
ந<
பழக்கேமா..?”
அதன் பின் அவள் வட்டின் < முன்பு வண்டிைய நிறுத்தியவன்.. “நித்யா.. என் வட்டிற்கு < வா.. என் அன்ைனயின் சைமயல் தான் உனக்கு மிகவும் பிடித்தம் என்பாேய.. இன்று
வந்து
சாப்பிட்டுச்
எதிபாராவிதமாக
ெசல்..
பல
வா..”என்று
நல்ல
அவன் அைழக்க..
விசயங்கள்
ஆஹா!
நைடெபறுகிறேத
என்று
நிைனத்தவள்.. “நிச்சயம் வருகிேறன் சா.. உங்கள் அன்ைனையயும் சந்திக்க ேவண்டும்.. குளித்துத் தயாராகி வருகிேறேன.. இன்று எனது காைல சாப்பாடு உங்கள்
வட்டில் <
தான்..”
என்று
கூறிச்
சிrக்க..
தானும்
சிrத்து
அவளுக்கு
விைட ெகாடுத்தவன்.. தனது வட்டிற்குள் < நுைழந்தான். சிறிது ேநரம் உறங்கி விட்டுப் பின் குளித்துத் தயாரானவள்.. ெகௗதைமக் காண எண்ணி அவனது வட்டிற்குச் < ெசன்றாள். முன் ேபால் பயந்து பயந்து ெசல்ல ேவண்டிய
அவசியமில்லாததால்
துள்ளலுடன்
உள்ேள
நுைழந்தாள்.
ேதாட்டத்தில் தண்ண < பாய்ச்சிக் ெகாண்டிருந்த ைவகுந்தன் அவைளக் கண்டு என்ன
“அய்ேயா
பாப்பா
இருக்கிறாேர..”என்று
இந்த
பதற..
ேநரத்தில்
“உங்கள்
ஐயா
வந்திருக்கிறாய்..?,ஐயா இருந்தால்
வட்டில் <
என்ன..?,நான்
வரக்
கூடாதா..?,”என்று சிrத்தபடிேய உள்ேள நுைழபவைளக் கண்டு அவ திைகத்து நிற்க..
சத்தம்
ேகட்டு
ெவளிேய
வந்த
வசந்தி
அவைளக்
கண்டு
ேமலும்
பதறினா. “நிதும்மா..
ெகௗதம்
வட்டில் <
தான்
இருக்கிறான்..
அவனுக்குத்
ெதrந்தால்
வம்பாகி விடப் ேபாகிறது..”என்று கலங்கிய முகத்துடன் கூற கலகலெவனச் சிrத்தவள்.. “அத்ைத வணாகப் < பயம் ெகாள்ளாத<கள்.. என்ைன இங்ேக வரச் ெசான்னேத உங்கள் மகன் தான்.. உள்ேள வாருங்கள்.. ேநற்று நடந்த கூத்ைதச் ெசால்கிேறன்..”என்று உள்ேள நடந்து ெசன்றாள். அவள் கூறிய அைனத்ைதயும் ேகட்ட வசந்திக்கு சிrப்பாக வந்தது. கூடேவ திைகப்பும்.. தன் மகன் ஒரு ெபண்ணிடம் இவ்வளவு இயல்பாகப் பழகுவைதக் கண்டு ஆச்சrயமாக வந்தது.. இந்த மூன்று வருடங்களாகப் ெபண் என்றாேல பத்தடித்
தள்ளி
நிற்பவைன
இந்த
அளவிற்கு
மாற்றி
விட்டவைள
அவ
சிrப்பும்,கண்ண <ருமாக ேநாக்க.. “rேலக்ஸ் அத்ைத..” என்று அவள் சமாதானப் படுத்திக்
ெகாண்டிருந்த
அந்த
நிமிடம்
மாடிப்
படிகளிலிருந்து
“அம்மா..”என்றைழத்தபடி கீ ேழ இறங்கி வந்தான் ெகௗதம். ஒருவைரெயாருவrன் கண்டுப்
புருவம்
ைககைளப்
ெநறித்தவன்..
ெதrயுமா..?”என்று
விசாrத்தான்.
பயத்தில்
வழிந்தது.
வியத்து
பற்றியபடி “அம்மா..
நின்றிருந்த
உனக்கு
“அ..அது..”என்று
அவரது
ைககைள
இருவைரயும்
இவைள இழுத்த
இறுகப்
பற்றி
ஏற்கனேவ வசந்திக்குப் அழுத்திய
நித்யா.. “ஆமாம் சா.. ஆன்ட்டிைய நான் அருகிலிருக்கும் முருகன் ேகாவிலில் அடிக்கடி பாத்திருக்கிேறன்.. அப்ேபாது நான் அறிந்திருக்கவில்ைல இவகள் உங்கள் அன்ைனெயன்று..”என்றூ இயல்பாகக் கூறி அவள் சிrக்க.. “ஆமாமாம்..
இவைளக்
ேகா..ேகாவிலில்
சந்தித்திருக்கிேறன்..”என்றுத்
தானும்
ஒத்து
ஊதினா வசந்தி. “ஓ!.”என்றவன் ெதாடந்து.. “வாய்ப்பிருக்கிறது தான்.. என் அன்ைன எப்ேபாதும் ேகாவில்,குளம்
என்று
இைறவனின்
காலடியில்
தான்
கிடப்பாகள்..
ெசய்வைதெயல்லாம் நாம் ெசய்து விட்டுக் கடவுளிடம் கண்ண< விடுவதில் என்ன பயன் இருக்கிறது..?”என்று அவன் ேவறு எங்ேகா பாத்துக் ெகாண்டு நக்கலானக் குரலில் ெதrவிக்கத் தைல குனிந்த படி அைமதியானா வசந்தி. கண்ண <
முட்ட
ெகௗதமின்
நின்று
மீ துக்
ேகாபமாக
இல்ைலெயன்றால் நம்பிக்ைகையக்
அது
ேகலி
அடுத்தவகளிடம் ந<ங்கள்
ெகாண்டிருந்தவைரக் உங்கள்
திரும்புகிற<கள்..
அலுவலகம்
ஆன்ட்டி
ெசன்று
அதுவைர
வக்காலத்து வாங்க.. அவனுக்கு தாேன “ந<ங்கள்
அதிகாரேமா
கூறிேனன்..
உன்ைன
இைறவைனத்
சிrப்பு எதுவும்
ேதடிச்
உங்களது
கருத்துக்கைள
உங்களுக்குக்
கிைடயாது... இரவு
ெசய்வாகள்..?,
வந்தது..
நம்பிக்ைக
அடுத்தவகளின்
விடுகிற<கள்..
என்ன
நித்யாவிற்கு
கடவுள்
அதற்காக
உrைமேயா..
நாட்டும்
விட்ட
“உங்களுக்குக்
விருப்பம்..
ெசய்யும்
நிைல
தினமும்
வந்தது..
கண்டு
தான்
பாவம்”என்று
“நான் என் அன்ைனையத்
ெசால்லவில்ைலேய..?”என்று
ெசல்லும்
அைனவைரயும்
தான்
கூற.. குைற
கூறுகிற<கள்..” என்றவள் ெதாடந்து.. “ஆன்ட்டி.. எனக்கு மிகவும் பசிக்கிறது.. நாம் சாப்பிடலாேம...”என்று வினவ.. அதற்காகத்
“ஆமாமாம்..
தாேன
வந்திருக்கிறாள்..
சீ க்கிரம்
சாப்பாடு
ேபாடும்மா..” என்று ேகலி ெசய்தான் ெகௗதம். “ஆமாம்.. நான் சாப்பிடத் தான் வந்திருக்கிேறன்.. பின்ேன.. ந<ங்கள் அளிக்கும் ெசாற்ப வருமானத்திற்கு நான் ஸ்டா
ேஹாட்டலிலா
ேகள்வி
ேகட்க..
விருந்து
அவேனா
சாப்பிட
முடியும்..?”என்று
அசராமல்
அவள்
பதில்
ெசாற்பமானதாக
“வருமானம்
இருக்கிறெதன்றால்.. ஏன் என்னிடம் ேவைல பாக்கிறாய்..?, ேவறு எங்காவது ெசல்ல ேவண்டியது தாேன..?”என்று அவன் கூற.. தானும் ேகாபம் ெகாண்ட நித்யா..
“ஏன்..?,ெசல்ேவேன..
திறைமக்கு
நல்ல
வாழவில்ைல.. ேகாபமாகேவ
ேவைல
நிைனவில் கூற..
இப்ேபாது
நான்
கிைடக்கும் ைவத்துக்
அவேனா
ேமலும்
ேவைல
தான்..
ேகட்டால்
நான்
உங்கைள
ெகாள்ளுங்கள்..” எrச்சலாகி..
கூட
என்று
என் நம்பி
சற்றுக்
“சr,அப்படியானால்
நாைளேய ராஜினாமா கடிதத்ைத சமப்பித்து விட்டு ெவளிேயறி விடு.. சr தாேன..?”என்று
கூற..
இவகளிருவரது
சண்ைடையக்
கவனித்த
வசந்தி..
ேவகமாக இைடயிட்டு.. “கண்ணா.. என்ன இது..?,முதன்முைறயாக வட்டிற்கு < வந்திருக்கிறாள்.. இப்ேபாது ந<ங்கள் இருவரும் சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்டு தான் ஆக ேவண்டுமா..?”என்று வினவினா.
அவைள
முைறத்தபடிேய
இவைளப்
பற்றி
அன்ைனயின்
உங்களுக்குத்
புறம்
ெதrயாது..
திரும்பியவன்..
சrயான
“அம்மா..
ராட்சசி..
வாயாடி..
இத்தைன நாட்களாக அலுவலகத்தில் என் உயிைர வாங்கியது ேபாதாெதன்று இனி
வட்டிலும் <
என்ைனத்
ெதால்ைல
ெசய்யப்
ேபாகிறாள்..”என்று
அவன்
ெநாந்து ெகாள்ள.. “கவைலப் படாத<கள் சா... நான் மற்றவகைளப் ேபால் அல்ல..
காஃபி
ெபாடி
த<ந்து
ேபாயிற்று
என்ேறா..
ஒரு
கப்
சக்கைர
தருகிற<களா ஆன்ட்டி என்ேறா.. கடன் ேகட்டுத் ெதால்ைல ெசய்ய மாட்ேடன்..” என்று கூற.. “ஆமாமாம்.. காஃபி ெபாடி,சக்கைர இரண்டும் உங்கள் வட்டில் < இருக்கிறது
தாேன
ேநரடியாகேவக்
ஆன்ட்டி,
ேகட்டு
ஒரு
கப்
காஃபி
விடுவாய்..”என்று
ேபாட்டுத்
அவன்
தாருங்கள்
கூறியதும்
என்று
வசந்திக்குச்
சிrப்ைப அடக்க முடியவில்ைல.. அவைன
முைறக்க
முயன்று
ேதாற்ற
நித்யாவும்
கலகலெவன
சிrத்தாள்.
தானும் முறுவலுடன் அவைள ேநாக்கியவன் “சிrப்பைதப் பா..”என்று ேகலி ெசய்ய..
சிrப்பிற்கு
“ஏன்..?,என்
பாருங்கள்
அழகாகத்
தான்
என்ன..?,அழகாகத்
தாேன
இருக்கிறது”என்றபடிேய
சிrக்கிேறன்..?
ெகௗதம்
நின்றிருந்த
இடத்திற்குப் பின்ேன இருந்த கண்ணாடியில் தன் முகத்ைதக் காண்பதற்காக அவனருேக வந்து நின்றாள்.. பின்
கண்ணாடியிலிருந்து
கண்டவள்.. தனக்கு
சிrப்பில்
“என்
ெவகு
பாைவையத்
அருேக
என்ன
திருப்பி
குைறையக்
நின்றிருந்தவளின்
அவன்
முகத்ைதக்
கண்டீகள்?”என்று
பளிங்கு
முகத்ைத
வினவ.. உதட்டில்
உைறந்த புன்னைகயுடன் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். குளித்த உடன் புறப்பட்டு வந்ததால் பின்னலிடாமல் விrந்து படந்திருந்த கூந்தல் அவளது ேதாள்கைள
உரச..
ெபாட்டிடாமல்
புருவங்களுடன்
ைமயிடப்பட்டிருந்த
முகத்திேலேய
நிைலத்திருக்க..
ெதாங்கட்டான்கைளயும்,சாயம்
இருந்த
ெவற்று
அவளது அைசந்தாடிக்
பூசாமேலேய
ெநற்றியில்..
ெபrய
அடந்த
விழிகள்
ெகாண்டிருந்த அழகாகச்
அவன் காதுத்
சிவந்திருந்த
இதழ்கைளயும் கண்டவன்.. அவைளேய சிrப்பு மாறாமல் ேநாக்க.. அவனது பாைவையக் கண்ட நித்யாவிற்கு மூச்சைடத்தது.. திைகப்பு மாறாமல் இைமக்க மறந்து அவைனேய ேநாக்குபவைளக் கண்டவன் அவள் முகத்திேலேய பாைவைய நிைலக்க ைவத்து “அம்மா.. நான் குளித்து விட்டு வருகிேறன்.. சாப்பாடு எடுத்து ைவயுங்கள்..”என்று கூறி விட்டு அேத சிrப்புடன் தூண்ட..
நகந்து
விட்டான்.
சட்ெடனப்
அவனது
பாைவையத்
படிேயறிக்
ெகாண்டிருந்தவனிடம்
என்னால்
முடியாது..
நான்
சிrப்பும்,பாைவயும்
திருப்பியவள்..
“ந<ங்கள்
சாப்பிடப்
பின்
எைதஎைதேயா
நடப்பிற்கு
வரும்வைரெயல்லாம்
ேபாகிேறன்..”என்று
குரல்
வந்து..
காத்திருக்க ெகாடுக்க..
“மிக்க மகிழ்ச்சி.. சாப்பிட்டு விட்டு இடத்ைதக் காலி ெசய்..”என்று சிrப்புடன் கூறி விட்டுச் ெசன்றான். அவன்
ெசல்வைதேய
ேயாசைனயாக பற்றியதும்..
பாத்துக்
இருந்தது..
ெகாண்டிருந்தவைளக் அவ
“நித்யா..”என்று
சாப்பிடலாம்..”என்று
“அத்ைத..
கூறி
கண்ட
வசந்திக்கு
அவளது
ேதாைளப்
சாப்பாட்டு
ேமைஜயில்
அமந்தாள். அவள் மூன்று இட்லிகைளக் காலி ெசய்து மற்றுெமாரு ேதாைசைய உள்ேள அனுப்பிக்
ெகாண்டிருந்த
சமயம்..
தானும்
குளித்து
முடித்து
ைகயில்லாத
பனியனும்,ஒரு ட்ராக் சூட்டுடனும் ேதாளில் இட்ட துண்டுடனும் தைலையத் துவட்டியபடிேய
வந்தான்
ெகௗதம்.
மகைனத்
திரும்பிப்
பாத்த
வசந்திக்கு
ஆச்சrயமாக இருந்தது. மூன்று வருடத்திற்கு முன்பு காைலச் சாப்பாட்டிற்கு இப்படித்
தான்
அலுவலகம்
வந்தமவான்.. கிளம்புைகயில்
ஆனால்
இப்ேபாெதல்லாம்
அன்ைனயின்
குளித்து
முகத்திற்காக..
முடித்து ேவண்டா
ெவறுப்புடன் இரண்டு இட்லிகைள வாயில் அைடத்துக் ெகாண்டு ெசல்வான்.. அப்படி
இருப்பவன்..
இன்று
மீ ண்டும்
பைழயபடி
நடமாடுவைதக்
கண்டு
சந்ேதாசமாக இருந்தது.. “சாப்பிட வா கண்ணா..”என்று அவ அைழத்ததும் திரும்பி அவைன ேநாக்கிய நித்யா.. அவனது வலிய ேதாள்கைளயும்,கம்பீரமான புஜத்ைதயும் கண்டு அந்த நாளில்
இரண்டாவது
முைறயாக
உைறந்து
ேபானாள்.
“என்ன
கபள <கரம்
ெசய்ய ஆரம்பித்து விட்டாய் ேபாலும்.. எனக்கு ஏேதனும் மிச்சமிருக்கிறதா..?” என்று சிrத்தவைனக் கண்டுத் தானும் சிrத்து அருேக அமரும் படி பக்கத்து இருக்ைகையக் காட்டி ைசைக ெசய்தாள். அவள்
கூறியபடிேய
அவளருேக
வந்தமந்தவனுக்குத்
தாேன
பrமாறியவைளக் கண்டு வசந்தி உள்ேள ெசல்ல.. அத்ைதக்கு மனதில் நன்றி கூறியபடி ேதாைள
ெகௗதமிடம் இடிக்க..
திரும்பியவள்..
“ப்ச்..”என்று
ெதாடவில்ைல..”என்றவள் ேவைலக்காரகைளக் ேவைல
என்று
கூடக்
இங்ேகயும்
அவன்
“ஜிம்
பாடியா
அவைள
ெதாடந்து
சா....?”என்று
முைறத்ததும்
“வட்டில் <
காணவில்ைலேய.. ேபாடா..?,ஏன்
ஒரு
ஆண்களுக்கு சா
“ஓேக
அவன் ஓேக.. ெபண்
மட்டும்
இப்படி..?”என்று
தான் கூற..
ேதாைசகைள வாயில் அைடத்துக் ெகாண்டிருந்தவன் நிமிந்து.. “ஆனால் நித்யா.. ந< இப்படிப் ெபண் விடுதைல,ெபண் சுதந்திரம் என்று ேபசி ஏேதா
ஒரு
ெவள்ைளக்காரனிடம்
விட்டாயா..?,அதனால் வாழ்ந்து கூற..
தான்
பலமாக
நியூயாக்கில்
இருந்து
ெகாண்டிருக்கிறாயா..?,மrயாைதயாக
“நான்
ஏன்
மைறந்து
வாழப்
மாட்டிக் இங்கு
வந்து
உண்ைமையச்
ேபாகிேறன்..?,ஆக
ெகாண்டு மைறந்து
ெசால்..”என்று
நியூயாக்கிலிருந்து
இந்தியா
வைர
ெபண்
விடுதைலயும்,சுதந்திரமும்
இருக்கிறது..?,அதனால்
தான்
அவசியமாகத்
நியூயாக்ைகத்
தாேன
திருத்தியது
மட்டும்
ேபாதாெதன்று இந்தியாவிற்கும் வந்து விட்ேடன்..”என்று கூறிச் சிrத்தாள். அவன் அடுத்து பதில் கூறாதைதக் கண்டவள்.. “சா...” என்றைழத்து “ைவகுந்த் அண்ணாவின்
உறவுக்காரப்
ெபண்
ஒருத்தி
குடிகாரக்
கணவனால்
மிகவும்
கஷ்டப்பட்டுக் ெகாண்டிருக்கிறாளாம்.. அவளுக்கு ேவைல ேவண்டுமாம்.. நம்.. உ..உங்கள்
வட்டிேலேய <
சா..”என்று
கூற..
ேவைலக்குச்
ேசத்துக்
உன்
“இங்ேகயுமா
ெகாள்ளலாமா..?,பாவம்
அராஜகம்..?,
ஏற்கனேவ
ெபண்
ேவைலக்காrயினால் நான் பட்டது ேபாதும்.., ந< கிளம்பு.. அதிகப் பிரசங்கித் தனமாக எல்லா விசயத்திலும் தைலயிட்டுக் ெகாண்டு..”என்று அவன் முகம் சுளிக்க.. “நான் ெசல்வது இருக்கட்டும்.. ஒரு ெபண் தவறு ெசய்தால் எல்லாப் ெபண்களும்
அப்படிேய
ெகாள்கிற<கள்...?”என்று
இருக்க அவள்
ேவண்டுமா
ேகாபமாக
சா..?,ஏன்
வினவ...
இப்படி
தட்டிலிருந்து
நடந்து
தைலைய
நிமித்தி அவைள அழுத்தமாக ேநாக்கினான். இருக்கிேறனா
“என்ன..?,அழகாக
என்று
ஆராய்ச்சி
ெசய்கிற<களா..?”என்று
வினவ.. சட்ெடனச் சிrத்தவன்.. “ஏேதா ெசய்..”என்று ைகையக் கழுவி விட்டு எழுந்தான்.
ெசய்
“ஏேதா
ேவைலக்குச்
ேசத்துக்
என்றால்..?,ைவகுந்தனின் ெகாள்ளலாமா..?”என்று
உறவுக்காரப் ஆவமாக
ெபண்ைண
வினவினாள்.
“ேவண்டாெமன்றால் விட்டு விடப் ேபாகிறாயா நித்யா..?,என் வட்டின் < முன்பு 10 ெபண்களுடன்
ஆப்பாட்டத்தில்
இறங்கி
விட
மாட்டாய்..?”என்று
கூற..
நன்றாகச் சிrத்து “ேதங்க் யூ சா..”என்றாள். “ஆமாம்.. உனக்கு ைவகுந்தைன எப்படித் ெதrயும்..?,”என்று வினவ.. “அ..அது.. இப்ேபாது
தான்..
உள்ேள வருைகயில்
ெகாடுத்ததற்ேக
“ேபச்சுக் இப்படிேய
ெபாதுப்
அவனது
பணியில்
ேபச்சுக்
குடும்ப
ெகாடுத்ேதன்..”என்று
வரலாற்ைறேய
ஈடுபட்டுக்
உளற..
கூறுகிறாய்..?,
ெகாண்ேடயிரு..
நன்றாக
வருவாய்”என்று வாழ்த்தி விட்டுச் ெசன்றான் அவன். அதன்
பின்
வசந்தியிடமும்,ைவகுந்தனிடம்
விசயத்ைதத்
ெதrவித்தாள்.
“எப்படிம்மா ந< கூறும் அைனத்திற்கும் அவன் தைலயாட்டி விடுகிறான்..?”என்று வினவியவrடம்
“அத்ைத..
நான்கு
முைற
உங்கள்
மகைன
எதித்து
வாதாடினால் அவ தனது தவைற மாற்றிக் ெகாள்கிறா.. என்ன, இதனால் எனது
ெதாண்ைடத்
தண்ண<
பரவாயில்ைல..”என்று
கூற..
வற்றிப்
ேபாய்
கலகலெவன
விடுகிறது..
சிrத்தா
அதனால்
வசந்தி.
பின்
என்ன
அவளது
முகத்ைத வருடி.. “சிறிது சிறிதாக என் மகைன மாற்றி வருகிறாய்.. இதற்கு நான் என்ன ைகம்மாறு ெசய்யப் ேபாகிேறேனா ெதrயவில்ைல..”என்றவrடம் “ைகம்மாெறல்லாம்
ேவண்டாம்
அத்ைத..
ெகாடுங்கள் ேபாதும்..”என்று கூறிச் சிrத்தாள்.
பருப்பு
ேபாளி
மட்டும்
ெசய்து
அதன்
பின்
விைடெபற்றுப்
படியிறங்கியவள்
ேதாட்டத்தில்
ஸ்ரீமதிையச்
சுமந்தபடி நின்று ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு அவனருேக ெசன்றாள். “யா
இந்தப்
பாப்பா
சா..
அழகாக
இருக்கிறாள்..
என்னிடம்
வருவாயா
கண்ேண..?,உனக்கு சாக்ேலட் தருகிேறன்...”என்று அவள் ைக ந<ட்ட.. அவளிடம் தாவியது அந்தக் குழந்ைத.. “சாக்ேலட் தருகிேறன் என்றதும் என்னிடம் வந்து விட்டேத.. அய்ேயா சா என்னிடம் சாக்ேலட் ஏதுமில்ைலேய..”என்று அவள் பதற.. “என்னிடம் இருக்கிறது.. இைதக் ெகாடு..”என்று அவளிடம் ந<ட்டினான். “பாப்பா.. இேதா சாக்ேலட்..”என்று சிrத்தவள் “உன் ெபயெரன்ன..?”என்று அவள் விசாrத்ததும் தன் ெபயைரக் கூறிய ஸ்ரீமதி அவளது ெபயைரயும் ேகட்டாள். நித்யா
பதில்
வாயாடி
ெசால்வதற்குள்
நித்யா..”என்று
இல்ைல
ெவறும்
முந்திக்
கூற
நித்யா
ெகாண்ட
அவைன
ெகௗதம்
முைறத்தவள்
தான்..”என்று
ெபய
“அவள்
“வாயாடிெயல்லாம்
கூறியவள்..
ஸ்ரீமதிையப்
பற்றி
அவனிடம் விசாrத்தாள். அவன்
கூறியைதக்
ேகட்டவள்
அவைன
ஒரு
மாதிrயாகப்
பாக்க..
“என்ன..?”என்றான் அவன். “இல்ைல.. உங்களுக்குத் தான் ெபண்கள் என்றாேல ெவறுப்பாயிற்ேற..இந்தப் ெபண்ணிடம் மட்டும் பாசமாகப் பழகுகிற<கள்..?”என்று ேகட்க..
சூதுவாதறியாத
“இது
மழைல..
வளந்து
ெகட்ட
முட்டாள்கைளப்
ேபால அல்ல.. “என்று அவன் மரத்துப் ேபான குரலில் கூறினான். மறுபடியும்
மரம்
ஏறி
விட்டான்..
சண்டாளிையயும்
மறக்கேவ
மழைலயும்
ஒரு
நாள்
பாசத்துடன்
ந<ங்கள்
கூறியவளிடம்..
மாட்டான்
ெபண்ணாகத்
நடந்து
பதில்
அந்தத் ேபாலும்..
தான்
ெகாண்டால்
கூற
திருமணத்ைதயும்,அந்தச்
முடியாமல்
ேபாகிறது..
சr
சூது
“இந்தச்
வாதற்ற
அப்ேபாதும்
தான்..”என்று
முைறத்தவன்..
இேத
அடிக்குரலில் “குழந்ைதையக்
ெகாடு..” என்று வாங்கிக் ெகாண்டு முன்ேன நடந்தான். “இப்ேபாது ஏன் ேகாபப் படுகிற<கள்..?,என்ன தவறாகக் கூறி விட்ேடன்..?” என்று பின்ேனேய தான் அமர..
ஓடிச்
இருக்க
ெசன்றாள்.
ேவண்டுமா
ஸ்ரீமதிையப்
“எந்ேநரமும்
நித்யா..?”என்று
பற்றியபடி
அவன்
என்னுடன் அவன்
முன்ேன
வாதிட்டுக்
ெகாண்டு
தளவுடன்
மரெபஞ்சில்
மண்டியிட்டு
அமந்தாள்.
“பாப்பா.. அங்கிைள உனக்கு மிகவும் பிடிக்குமா..?”என்று விசாrக்க.. “ெராம்பப் பிடிக்கும்...”என்று
கூறிய
மழைலயிடம்
“ஆனால்
எனக்குப்
பிடிக்கேவ
பிடிக்காது.. எப்ேபாதும் என்ைனத் திட்டிக் ெகாண்ேட இருக்கிறா.. என்னுடன் சிrத்துக்
கூடப்
ேபசுவதில்ைல..”என்று
அவைன
ேநாக்கியபடிேய குழந்ைதயிடம் கூறிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
ஓரக்
கண்களால்
“அய்யய்ேயா... ெகாடுப்பா...”
ஆனால் என்று
எங்ேக
“என்ைன விட்டாள்.
பாப்பா
என்ைனக்
மடியில்
ேகட்டு
சற்று
பதிலுக்கு விட்டு.. நான்
ெகாஞ்சுவா..
ஏறிய குழந்ைத
ெகாஞ்சுகிறா..?”என்று
“ஒன்றுமில்ைல..
கூறிேனன்.. விட்டாள்.
அவன்
குழந்ைதையப்
முணுமுணுத்தைதக் வினவ..
அங்கிள்
“என்ன
என்
டாட்டா..”என்றவள்
முத்தம்
அவைன முத்தமிட..
சத்தமாகேவ
முணங்கி
முத்தமிட்டவன்
அவள்
கூறினாய்
வட்டிற்குச் < தப்பித்ேதாமடா
இப்ேபாது..?”என்று
ெசல்கிேறன் சாமி
என்று
என்று ஓடி
அத்தியாயம் – 9
அவன் கானம் என் காதுகைள நிரப்புைகயில்.. நான் ைவயகம் மறந்து.. இன்பக் கடலில்.. மூழ்கிப் ேபாேனன்.. கண்ணா.... இைசெயன்றால் இது தானா..?
அன்று
அலுவலகம்
கிளம்புவதற்காக
வட்ைட <
விட்டு
ெவளிேய
வந்த
நித்யாவிற்கு ெகௗதமின் காைர வாசலில் கண்டதும் குதூகலமாகிப் ேபானது. குட்மானிங்...
“சா...
அைழத்துச்
ெசல்கிற<களா..
அமந்தபடிேய
“ஏன்
தான்
“அைதத்
ஸ்கூட்டி
விட்ேடன்..”என்று
ெகஞ்ச...
ேஹாட்டல்
“மறந்து
நிறுத்தும்
கூறினான்.
அவேனா
வாசலிேலேய
ெதாைலந்து
தைலயைசத்தவன்
அலுவலகத்தில்
விட்டீகளா..?,என்ைனயும்
என்னவாயிற்று..?”என்று
ெதrயவில்ைல..
மறுத்துத்
ஸ்கூட்டிைய
உன்
கிளம்பி
ப்ள <ஸ்..”என்று
அந்த
என்னவாகியேதா வினவ..
அலுவலகம்
படி சா..
“நன்றி
காருக்குள்
விசாrத்தான். விட்டாயிற்ேற..
ேபாயிருக்குேமா..?”என்று ேபாேனன்
நம்பியிடம் ஆனால்
பா..
உன்
ேநற்ேற
கூறி
இப்ேபாது
நான்
ஸ்கூட்டியில்லாமல் எப்படி அலுவலகம் ெசய்வது..?,அதனால் என்ைன ட்ராப் ெசய்கிற<களா ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்சியபடிேய கதைவத் திறந்து ஏறி அமந்து விட்டாள். “ஏறி
அமந்து
எனக்குப்
விட்டுக்
புrயவில்ைல..
வரவில்ைலயா..?”என்று கழித்துத்
ெகஞ்சுகிறாயா..?,உன்ைன
தான்
சr,
உன்
வினவினான்.
வருவா..
தந்ைத
என்ன இன்னும் இன்னும்
“இ..இல்ைல..
முக்கியமான
ெசய்வெதன்று
ேவைலயாக
ஊrலிருந்து ஒரு
ெசாந்த
வாரம்
ஊருக்குச்
ெசன்றிருக்கிறா”என்று தடுமாறியபடி கூறியவளிடம் அவன் மீ ண்டும் “ெசாந்த ஊரா..?,எது உன் தந்ைதயின் ெசாந்த ஊ..?”என்று விசாrத்தான். “மாயவரம் சா..”என்று அவேனா
உளறி
ைவத்து
புன்னைகயுடன்
தானா..?,என்
விட்டவள்
திைகத்து
“அப்படியானால்
அன்ைன,தந்ைதயின்
ெசாந்த
உன்
அவன் ெசாந்த
ஊரும்
கூட
முகம் ஊ
பாக்க..
மாயவரம்
அது
தான்..
மாயவரத்தில் எங்ேக..?”என்று அவன் ேமலும் விசாrக்க.. முதலில் விழித்தவள் பின் “சா.. நியூயாக்கில் எைதப் பற்றித் ெதrந்து ெகாள்ள ேவண்டுமானாலும் என்னிடம் விசாrயுங்கள்.. மாயவரத்ைதப் பற்றிெயல்லாம் எனக்குத் ெதrயாது..
நான் ஒரு முைற கூடச் ெசன்றதில்ைல...”என்று புழுகி ைவத்தாள். அவனும் “ம்ம்..”என்று முடித்து விட அவளுக்கு வசதியாகப் ேபானது. அதன்
பின்
ெசல்லும்
வந்தவைள
வழி
எrச்சலுடன்
முழுதும்
வாய்
ேநாக்கியபடி
மூடாமல்
வண்டி
ஓட்டிக்
ேபசிக்
ெகாண்டு
ெகாண்டிருந்தான்
ெகௗதம். சிறிது ேநரத்தில் அலுவலகத்திற்கு வந்து ேசந்த பின் ேவைலயில் மூழ்கி
விட்டவைன
அைழத்தவள்
இன்று
“சா
ந<ங்கள்
ேவளச்ேசr
ைசட்டிற்குச் ெசல்ல ேவண்டும் என்று கூறின <கேள..?,மறந்து விட்டதா..?”என்று நிைனவு
படுத்த
நிமிடத்தில் என்று
இல்ைல..
“ெசல்கிேறன்
புறப்படலாம்..
கூறிவனிடம்
அதற்கு
முன்
புன்னைகத்து
ெசல்கிேறாம்..
எனக்கு
ஒரு
விட்டு..
இன்னும்
பத்து
கப்
காஃபி
நித்யா..”
கதிrடம்
கூறி
காஃபி
வரவைழத்தாள். அவனுடன் மீ ண்டும் காrல் ெசல்ைகயில் “சா.. அப்படியானால் ஆன்ட்டியிடம் உங்களது
மதிய
சாப்பாைட
ெசால்லட்டுமா..?”என்று சாப்பிட்டுக்
வினவ..
ெகாள்ளலாம்..
ேநரமானாலும்
ைசட்டிற்ேக “ேவண்டாம்
சாப்பாடு
ெகாடுத்து ேவண்டாம்..
ேவண்டாெமன்று
ஆகலாம்..”என்று
கூற
விடச்
அவளும்
ெவளியில்
ெசால்லி
விடு..
குதூகலத்துடேன
தைலயைசத்தாள். அடுத்த
மூன்று
நான்கு
மணி
ேநரங்கைள
ைசட்டிேலேய
ெசலவழித்தன
இருவரும். “சா.. சாப்பிடச் ெசல்லலாம்..”என்று அவள் ெதாடங்கியதும் பதிேல கூறாமல்
இருந்தவனின் பின்பு
அைழத்து
வந்தவள்
திrந்து ஒரு வழியாகச் சம்மதிக்க ைவத்து
“பசி,தூக்கம்
பாராமல்
ந<ங்கள்
உைழப்பது
சr
தான்..
என்ைனயும் எதற்காக பட்டினி ேபாடுகிற<கள்..?,”என்று ெபாறிந்தவளிடம் “சாr.. சாr நித்யா..”என்று மன்னிப்புக் ேகட்டவன் பாக் ெஷராட்டனிற்கு அைழத்துச் ெசன்றான். “ஓ!, ந<ங்கள் ஸ்டா ேஹாட்டலில் தான் சாப்பிடுவகளாக்கும்..?”என்று < ேகலி ெசய்தபடி இறங்கியவளிடம் “ந< தாேன கூறினாய் என் சம்பளத்தில் ஸ்டா ேஹாட்டலிற்குச்
ெசல்ல
முடியவில்ைல
என்று..
இந்தப்
பாவம்
எனக்கு
எதற்கம்மா..?,அதனால் தான்..”என்று கூற கலகலெவனச் சிrத்தாள் நித்யா. அங்ேக
அவன்
வியப்புடன்
ெகௗதம்.
ேமைஜ
ேநாக்கினாள்.
இருக்கிறேத.. ெபrதாக்கி
ஏற்கனேவ எனக்காகவா
வினவியவளிடம் பதில்
“என்ன புக்
பதிவு
ஆச்சrயத்திற்கு
கூற
ேமல்
பா
அமரும்
படி
ெகாண்டவள்.. அவன் காட்டிய இடத்தில் அமந்தாள்..
விழிகைளப்
ெசய்ைக
கல்லூளிமங்கன்..
அவைன
ஆச்சrயமாக
ெசய்திருக்கிற<கள்..?”என்று
சிrத்தபடி
கூறுகிறானா
ெசய்திருப்பதாகக்
என்று
ெசய்தான் திட்டிக்
தானும்
அமர
எத்தனித்தவன்
அணிந்திருந்த
ேகாட்ைடக்
கழட்ட
எண்ணி
ேகாட்டில் ைக ைவத்தான். அவன் கழட்ட முயற்சிப்பைத அறிந்து ெகாண்ட பணிப்ெபண் ேவகமாக அருேக வந்து “ஐ வில் ெஹல்ப் யூ சா..”என்று அவன் ைக மீ து தன் கரத்ைத ைவக்க.. சட்ெடன அவளது ைகைய உதறியவன் பின் சுதாrத்து
ஓேக..
“இட்ஸ்
ேதங்க்யூ..
நான்
சமாளித்துக்
ெகாள்ேவன்..”என்று
கூற.. அந்தப் ெபண் திைகப்பும்,தயக்கமுமாய் விழித்தாலும்.. பின் புன்னைகக்க முயன்றபடி விலகிச் ெசன்றாள். அவன்
அமந்ததும்
உங்களுக்கு..?,ஏன்
அவைன இப்படி
முைறத்த நடந்து
நித்யா..
தான்
“என்ன
ெகாள்கிற<கள்..?,உங்கள்
பிரச்சைன ேகாட்ைடத்
ெதாட்டது தவறா..?,அந்தப் ெபண்ணின் கடைமையத் தாேன ெசய்தாள் அவள்..?, இப்படி
அவமானப்
படுத்துகிற<கள்..?,”என்று
பல்ைலக்
கடித்தபடி
அவள்
அடிக்குரலில் ெபாறிய.. “ப்ச்..”என்றபடி ேவறு புறம் திரும்பியவன் “எனக்குப் பிடிக்கவில்ைல..”என்று என்ன
உணச்சியற்ற
பிடிக்கவில்ைல...?,
அைமதியாகத்
தாேன
அன்று
குரலில்
நான்
கூற..
ேகாட்
இருந்த<கள்..?”என்று
“பிடிக்கவில்ைலயா..?,
அணிந்து
விட்ட
ெதாடங்கியவளிடம்
ேபாது
ேவகமாக
இைடயிட்டவன் “அவளும் ந<யும் ஒன்றா..?”என்று கூற.. வியப்புடன் நிமிந்து அவன் முகம் ேநாக்கினாள். தான் கூறியதன் அத்தத்ைத உணராமேலேய ெமனு காடில் பாைவையச் ெசலுத்திக்
ெகாண்டிருந்தவைன
இைமக்காமல்
ேநாக்கியவளுக்கு
மனதில்
பட்டாம்பூச்சிகள் பறந்தன. “ஏன்..?,நான் மட்டும் என்ன ஸ்ெபஷல்..?”என்று ைக கட்டி
இரண்டு
இைமகைளயும்
என்ன..?,ந<
“ேவறு
என்னிடம்
இரண்டு ேவைல
முைற
உயத்திக்
பாப்பவள்
ேகட்டவளிடம்
என்பது
தான்..”என்று
அலட்டிக் ெகாள்ளாமல் கூற “ம்,ம்..”என்றவள் “ஒப்புக் ெகாள்ள மாட்டாேன.. படுபாவி..”என்று திட்டிக் ெகாண்டாள் மனதுக்குள். அதன்
பின்
ெகாண்டு
அவனுடன் ஒரு
வம்பு
வழியாக
ெசய்து மதிய
பதிலுக்கு
திட்டுக்கைளயும்
ெபற்றுக்
முடித்துக்
ெகாண்டு
உணைவ
அலுவலகத்திற்குச் ெசன்றாள் நித்யா. அன்று
இரவு
தந்ைதயுடன்
உைரயாடியவள்..
ெகௗதைமப்
இண்டெநட்
வாயிலாக
பற்றியும்,அவனிடம்
ெதrயும்
ெவகு
ேநரம்
மாற்றங்கைளப்
பற்றியும் விவrத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். “அப்பா.. நான் ேகாட் அணிந்து விட்ட ேபாது ெகௗதம் என்ைனத் தடுக்கவுமில்ைல.. விலக்கி அவமானப் படுத்தவும் இல்ைல.. ஆனால் இன்று ேஹாட்டலில் பணிப்ெபண் அவனது ஆைடயில் ைக ைவத்ததும் என்ைனப்
ேவண்டாெமன்று பிடித்திருக்கிறது
கூறி
விட்டான்.
அப்படியானால்
தாேன..?”என்று
விழி
அவனுக்கு முழுக்க
ஆவமும்,ஆைசயுமாக மகள் வினவியைதக் கண்டு ேயாசைனயாக இருந்தது
விஸ்வநாதனுக்கு.
இனிேமலும்
தாமதம்
ெசய்யாது
உடனடியாக
இந்தியா
புறப்பட ேவண்டுெமன்று மனதுக்குள் த<மானித்துக் ெகாண்டா. ஆனாலும் மகளிடம் வம்பு ெசய்ய எண்ணி “அவனுக்கு உன்ைன எதற்காகம்மா பிடிக்க ேவண்டும்..?”என்று வினவ.. அவேளா முகத்ைதச் சுருக்கி “என்ன அப்பா ெகௗதமிற்கு என்ைனப் பிடித்தால் தாேன என் ேபச்சிற்கு மதிப்புக் ெகாடுத்து அவனது
குணத்ைத
மாற்ற
முயல்வான்..?,திருமணத்திற்குச்
சம்மதிப்பான்..?”என்றவள் திருமணமா.. என்று நகம் கடித்தபடி ேயாசைனயில் ஆழ்ந்து விட தன் எதிrல் கணிப்ெபாறியில் ெதrந்த மகளின் உருவத்ைதக் கண்டு சிrப்பு வந்தது அவருக்கு. ெசால்லம்மா..
“ம்,ேமேல
அவன்
சீ க்கிரம்
திருமணத்திற்குச்
சம்மதிக்க
ேவண்டும்.. அதன் பின் ந< நியூயாக் திரும்ப ேவண்டும்.. அது தாேன..?”என்று கூற
திரும்புவதா..?”என்று
“நியூயாக்
அதிந்து
வினவியவளுக்கு
தனது
அதிேவ மிகப் ெபrய அதிைவத் தந்தது.. அதன் பின் தந்ைதயுடன் சிறிது ேநரம்
உைரயாடி
விட்டுத்
தன்
படுக்ைகயில்
சாய்ந்தவள்
ேயாசைனயில்
ஆழ்ந்தாள். அப்பா கூறியதும் சr தாேன.. தான் இந்தியா வந்தேத ெகௗதைம மாற்றித் திருமணத்திற்கு சம்மதிக்க ைவக்கத் தான்.. அது நிைறேவறி விட்டெதன்றால் அவள்
ெசாந்த
ஊருக்குத்
திரும்புவது
தாேன
நியாயம்..?,ஊ
திரும்புவைத
எண்ணிக் குதூகலப் படாமல் மனம் எதற்காக வருத்தத்தில் ஆழ ேவண்டும்..? என ஆராய்ந்தவளுக்குத் ெதrந்த ஒேர பதில்.. எப்படி ெகௗதைமப் பாராமல்.. அவனுடன் வம்பு ெசய்து சிrக்காமல் இருக்க முடியும் என்பது தான்..! காைல விடிந்தாேல..
இன்று
ெகௗதைமக்
காணப்
ேபாகிேறாம்
என்ற
மகிழ்ச்சியில்
தான் அவள் அந்த நாைளத் ெதாடங்குவேத..! அவனுடன் சண்ைடயிட்டு.. அவைனச் சிrக்க ைவத்து.. அவனது முைறப்ைப ரசித்து.. அவன் தன் மீ து காட்டும் அக்கைறைய உணந்து.. முழுக்க முழுக்க அவைன
மட்டுேம
சிந்திக்கும்
நிைலக்கு
ஆளாகி
விட்டப்
பின்
திடீெரன
அவைன விட்டு விலகிச் ெசல் என்றால் எப்படி முடியும்..?, முடியாது.. நிச்சயம் முடியாது.. ெகௗதைமத் தவித்து ஒரு வாழ்ைவ நிைனத்துக் கூடப் பாக்க முடியாது.. அவன்
ேவறு
அனுமதிக்க
ஒரு
ெபண்ைண
ேவண்டுமா..?,
மணந்து
அப்படி
மட்டும்
ெகாள்வானா..?, அவன்
அைத
ஏேதனும்
நான் ெசய்து
ெகாண்டால் பளா,பளா என் அைறந்து மண ேமைடயிலிருந்து இழுத்து வந்து விடுேவன் ராஸ்கல்.. என்ெறண்ணியவளுக்கு.. ெகௗதமன் மாறி ேவறு ஒரு வாழ்ைவத்
ெதாடகிறான்
என்றால்..
அவளூக்கு
எதற்காகக்
ேகாபம்
வர
ேவண்டும்..?,அப்படியானால் அவன் இப்படிேய இருந்து விட ேவண்டுெமன்று
தான் அவள் நிைனக்கிறாளா..?,பின்ேன..?,ேவறு யாருடன் தான் அவன் வாழ ேவண்டுெமன்று நிைனக்கிறாள்..? ேயாசித்தபடிேய மணக்
கண்
ேகாலத்தில்
மூடியவளுக்கு.. சிrத்த
மனக்
முகத்துடன்
ேதான்றும்
குறும்புப்
பாைவயுடன்
பிரபாகரன்.
திடுக்கிட்டு
திைகப்ைப
ஏற்படுத்தினாலும்
கண்ணில்
அவைளக்
அவளுக்கு
விழித்ெதழுந்த
கண்டாேல தான்
இதழ்க்கைடயில்
காட்சி..
கண்ணில்
மாைலயிட்டான்
நித்யாவிற்கு..
கூடேவ
ேதான்றிய
ெகௗதம்
கண்ட
காட்சி
புன்னைகையயும்
ேதாற்றுவித்தது. ஆக,அவைன மாற்றிக் காட்டுகிேறன் என்று தந்ைதயிடம் சூளுைரத்து விட்டு வந்தவள்
தான்
முற்றிலுமாக
மாறிப்
ேபானைத
எண்ணி
சிrக்கத்
தாேன
ேவண்டும்..?, அலட்சியமாக அடிெயடுத்து ைவத்தவைளத் தன் அமத்தலான ேபச்சினாலும்,பாைவயினாலும்
வசியம்
ெசய்தவன்..
பாைலவனம்
ேபால்
வரண்டு கிடக்கும் அவன் முகத்தில் அவ்வப்ேபாது காணும் சிrப்ைபக் கண்டு அவளுள்
ஜில்ெலன்ற
உணைவ
கம்பீரத்தால்...
அலட்சியமான
அக்கைறயால்..
சிrப்பால்..
கவந்து
விட்டான்.
ஏற்படுத்தியவன்..
ேபாக்கினால்..
ெகௗதம்
அவைன
பிரபாகரன்
மாற்றுவதாக
தன்
உயரத்தால்..
திமிrனால்..
அன்பால்..
முற்றிலுமாக
அவைளக்
எண்ணிக்
ெகாண்டு
ேவறு
நிைனவின்றி அவைனப் பற்றிேய சிந்தித்துக் ெகாண்டு பிச்சியாய் அைலயும் நித்யாவின்
மனது
அவனிடம்
அவள்
அனுமதியின்றிேய
அவனிடம்
சரணைடந்து விட்டது.. தன் எண்ணங்கைள அறிந்து ெகாண்ட நித்யாவிற்கு உடனடியாக அவைனக் காண ேவண்டும் ேபால் மனம் பரபரத்தது.. விடியும் வைர ெபாறு மனேம.. என்று சமாதானப் படுத்திக் ெகாண்டவள்.. விடிந்த பின் குளித்துத் தனக்குப் பிடித்தமான மஞ்சள் நிறச் பாவாைட,சட்ைட, துப்பட்டாைவ அணிந்து ெகாண்டு அவனது இல்லம் ேநாக்கிச் சிட்டாகப் பறந்தாள். “குட்மானிங் கூற<யவைள உங்களுக்குப்
ைவகுந்த்
அண்ணா..”என்று
புன்னைகயுடன் பிறந்த
ேநாக்கிய
முகம்
ைவகுந்தன்
நாளா..?,பளிச்ெசன்று
முழுக்க
சிrப்புடன்
“என்னம்மா
இன்று
இருக்கிற<கேள..?”என்றவrடம்
“பிறந்த நாள் இல்ைல ைவகுந்த் அண்ணா.. ஆனால் நான் இன்று மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிேறன்.. அதனால் தான்..”என்று புன்னைகத்தவள் உள்ேள நடந்தாள். உள்ேள ெசன்று சைமயலைறயில் வசந்தியிடம் ேபசிச் சிrத்தவள்.. ெகௗதமின் நடமாட்டம்
இல்லாதைதக்
கண்டு
“அத்ைத..
அவ
இல்ைலயா..?”என்று
விசாrக்க “ஜாகிங் ெசன்ற<ருக்கிறான்.. வந்து விடுவான்.. ந< எதற்காக சீ க்கிரம் எழுந்து
தயாராகி
விட்டாய்
நிதும்மா..?”என்று
வினவ..
இவrடம்
என்ன
ெசால்வெதன்று
திணறியவள்..
அமந்திருக்கிேறன்..”எனக்
அத்ைத..
“ஒ..ஒன்றுமில்ைல
கூறி
அவ
ெகாடுத்த
காஃபி
நான்
ஹாலில்
கப்புடன்
ெவளிேய
வந்து விட்டாள். ஹாலில்
சுத்தம்
ெசய்து
ெகாண்டிருந்த
ைவகுந்த்தின்
உறவுக்காரப்
ெபண்ணிடம் நலம் விசாrத்தபடிேய அமந்தாள். அவளிடம் ேபசிக் ெகாண்ேட வாயிற்
புறத்தில்
பாைவயிட்டவளுக்கு..
ெகௗதம்
தனது
ேவக
நைடயுடன்
உள்ேள வருவைதக் கண்டு ெநஞ்சம் படபடெவன அடித்தது.. இது என்ன..?, ேநற்று வைர இல்லாத பயமும்,படபடப்பும் புதிதாக இன்று..?ேமலும் ஆராயத் ேதாணாததால்.. காஃபிக் கப்பில் கவனம் ெசலுத்தினாள். விறுவிறுெவன அருகிேலேய
நடந்து
வந்தவன்..
இயல்பாக
அவள்
அமர..
அமந்திருந்த
இனிய
ேசாபாவில்
அதிச்சியுடன்
அவள்
அைமதியாக
அமந்திருந்தாள்.. ைகயில் ைவத்திருந்த டவலால் முகத்ைதத் துைடத்தவன்... அவள் புறம் திரும்பி “என்ன ஸ்ெபஷல் இன்று..?,”என்று விசாrக்க.. அவன் முகம் பாராமல் “ஒ..ஒன்றுமில்ைலேய.. ஏ..ஏன்..?”என்று வினவினாள். “ம்,ம்..”என்றவன் ெதாடந்து “அம்மா.. கஞ்சி எடுத்து வாருங்கள்..”என்று கூற.. “நான்
எடுத்து
வருகிேறன்..”என்று
கஞ்சிைய
அவனிடம்
“ம்,இன்று
ெகாஞ்சம்
ஏேதனும்
ெபrதாகப்
விசாrக்க
நிமிந்து
ஓடிச்
ந<ட்டியவைள.. அதிகப்படியாக பழிவாங்கப்
அவைன
ெசன்றாள்.
புருவம்
தூக்கிப்
அடக்கமாக
ேபாகிறாயா..
முைறத்தவள்
வசந்தி
நடந்து
ெகாடுத்தக்
பாைவயிட்டவன் ெகாள்கிறாேய..?,
என்ைன..?”என்று
“அெதல்லாம்
சிrத்தபடி
ஒன்றுமில்ைல..”
என்று முணுமுணுத்தாள். கஞ்சிையப் பருகி முடித்தவன் “குளித்து விட்டு வருகிேறன்..”என்று எழுந்து ெசன்றான். அவன் ெசல்வைதக் கண்டபடிேய நின்று விட்டவளிடம் திரும்பி வந்து அவள் எதிேர நின்றவன் “ஏன் கண்ெணல்லாம் சிவந்திருக்கிறது..?,இரவு தூங்கவில்ைலயா..?”என்று
விசாrக்க..
வியப்புடன்
அவன்
முகம்
வந்ததிலிருந்து இரண்ேட முைற தான் அவளது முகம் பாத்தான்.
பாத்தாள். அதிேலேய
கண்டறிந்து விட்டானா..?, பதிலற்று நிற்பவைள ேமலும் கூந்து ேநாக்கியவன் “காய்ச்சல் எதுவும் வந்து விட்டதா..?”என்று விசாrத்தான். அவள்
அதற்கும்
பதிலற்று
நிற்பைதக்
கண்டு
சற்றுத்
தயங்கி
அவள்
ெநற்றியில் கரம் பதித்து ேசாதித்தான். அவன் கரம் பதிந்ததும் விழி மூடித் திறந்தவள்.. அவைன இைமக்காமல் ேநாக்க.. “காய்ச்சல் ஒன்றுமில்ைலேய..” என்றவன் அடிப்பாேய..
ெதாடந்து அப்படி
தான்
“ஓ!,ந< ஏதும்
சிவந்திருக்கலாம்..”என்றவைன
ஒரு
பாட்டில்
ெசய்தாயா
“சா..”என்று
அவள்
விஸ்கிைய
இரவு..?,அதனால் ேகாபமாக
ராவாக கூடச்
இைடமறிக்க..
“சr.. சr சீ க்கிரம் அலுவலகம் ெசல்லும் வழிையப் பா..” என்று அதட்டியபடி
விலகிச் ெசன்றான். ேகாபமாக அவைன முைறத்தாலும்.. மனசுக்குள் பூப் பூக்க.. சிrப்ைபத் ேதக்கிய முகத்துடன் ஓடிச் ெசன்றாள் நித்யா. அன்று
அலுவலகத்தில்
பாைவயிட்டுக்
ெகாண்டிருந்த
எங்கைளெயல்லாம் என்று
ேவைலகளுக்கு
மறந்து
ேகாபமாக
மத்தியில்
நித்யா
விட்டு
தனது
இந்தியாவில்
அனுப்பியிருந்த
தனது
மின்னஞ்சைல
ேதாழி
என்ன
மின்னஞ்சைலக்
ேஜாஸ்னா
தான்
ெசய்கிறாய்
கண்டு
சிrப்புடன்
அவளுக்குப் பதிலளித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். சிறுேசrக்குச்
“நித்யா..
ெசல்ல
விடுமுைறயாேம..?,ெமயில்
ேவண்டிய
அனுப்பியிருக்கிறா
இருக்கிறாகள்..?,விசாrத்தாயா..?,”என்று இல்ைல..
வினவியவன்..
அவளிடம்
இஞ்சினிய
பா..
ேகட்க..
பதிலற்றுப்
ேவறு
இன்று
யா
ெசல்ல
நித்யாவிடமிருந்து
பதிேல
கணிப்ெபாறியிலிருந்து
“நித்யா..”என்று
மீ ண்டும்
ைசட்
பாைவைய ேபாக..
விலக்காமல்
அவைளத்
திரும்பி
ேநாக்கினான். சிrப்புடன் கணிப்ெபாறியில் பாைவைய பதித்திருந்தவைளக் கண்டு ேகாபமாக எழுந்து
அவளருேக
ைவத்திருப்பைதப் ெகாண்டுப்
வந்தான்.
பாத்து..
ெபாழுைத
தைலக்கு
ேமல்
அவள் உன்
“ம்,ஆக..
ேபாக்குவதற்குத்
ேவைல
மின்னஞ்சைலத்
ெசாந்த
தான்
இருக்ைகயில்
திறந்து
காrயங்கைளச்
அலுவலகம்
ஜாலியாக
ெசய்து
வருகிறாயா..?,
ெமயில்
அனுப்பிக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,ம்,யாருக்கு அனுப்புகிறாய்..?,ெவள்ைளக்காரக் காதலனா..?” என்று நக்கலாக வினவ... அவளுக்குக் ேகாபமாக வந்தது. மீ ..
“எக்ஸ்யூஸ்
ைமண்ட்
பாக்கவில்ைலெயன்பைதக்
யுவ
காட்டி
ேவட்ஸ்..
திட்டினால்
நான்
ேபாதும்..
ேவைல
நான்
யாருடன்
ேபசுகிேறன் என்பைதப் பற்றிெயல்லாம் ந<ங்கள் விமசிக்க அவசியமில்ைல.. ஆமாம்..
ெவள்ைளக்காரக்
காதலன்
தான்..
அதனால்
உங்களுக்ெகன்ன
வந்தது..?, அளவுடன் ேபசக் கற்றுக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று பாய.. ெவறுப்புடன் ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தினான் ெகௗதம். “ஆமாம்,ந< எவனுடன் எக்ேகடு ெகட்டுப் ேபானால் எனக்ெகன்ன வந்தது..?, என் ேவைல
எனக்குச்
சrயாக
இருக்கிறாகள்
என்கிற
பில்டஸிற்காக
நாம்
ேவண்டும்..
“என்று
நடந்தாக
தகவல்
ேவண்டும்..
எனக்கு
தயாrத்திருக்கும்
ஆைணகைளப்
சிறுேசr
வந்தாக பிளான்
பிறப்பித்து
ைசட்டில்
ேவண்டும்.. என்
விட்டுத்
ஆ.ஆ.
ேடபிளிற்கு தன்
யா வர
இருக்ைகக்குச்
ெசன்று விட்டான். அவன்
ெசன்றதும்
எrச்சலாக
வந்தது.
அமராமல் படுபாவி!
மூச்சு இவைன
வாங்க மட்டுேம
நின்றிருந்த எண்ணி
நித்யாவிற்கு
உயி
வாழ்ந்து
ெகாண்டிருக்கிேறன் ேசக்கிறான்..
நான்...!
என்ைன
ேகாபத்துடேன
அமந்து
எவேனா அடுத்தடுத்த
ஒருவனுடன்
துைண
ேவைலகைளப்
பாத்து
முடித்தவள்.. அவன் ேமைஜயில் ெசன்று அடுக்கினாள். அவளது
முகத்ைதப்
பாக்காமல்
அமந்திருந்தவைன
விட்டுக்
ேகாபமாகத்
திரும்பியவளின்
துப்பட்டா
நின்று
அவனது
முைறத்து
இருக்ைகயில்
மாட்டிக் ெகாண்டு விட ேவகமாகத் திரும்பி ேநாக்கினாள். அவன் அலட்டிக் ெகாள்ளாமல் துப்பட்டாைவ ஒரு பாைவ பாத்து விட்டு அவைள நிமிந்து ேநாக்க.. அவள் திணறி “நா.. நான் ேவண்டுெமன்று எதுவும் ெசய்யவில்ைல.. தானாக மாட்டிக் ெகாண்டது.. ஏ..ஏன் அப்படிப் பாக்கிற<கள்..?”என்று ேமலும் திணற.. பக்ெகனச் சிrத்து விட்டான் அவன். அவன்
சிrப்பைதக்
கண்டு
ேமலும்
ேகாபம்
ெகாண்டவள்..
விசுக்ெகனத்
துப்பட்டாைவ இழுத்துக் ெகாண்ட விலக.. கீ ேழ விrக்கப்பட்டிருந்த காெபட் வழுக்கி விலப் பாக்க.. “ஏ..ஏய் நித்யா..”என்று சட்ெடன எழுந்தவன்.. அவள் இைடையப்
பற்றித்
தன்னருேக
இழுக்க..
அவனது
ேதாைளப்
பற்றி
கால்
ஊன்றி நின்றாள்.. “கீ ேழ பாத்து நடக்கத் ெதrயாதா இடியட்..?”என்று அவன் வழக்கம் ேபால் வைச
பாடத்
துவங்க..
படபடெவன
இைமகைளக்
ெகாட்டியபடி
விழித்துக்
ெகாண்டு நின்றாள். அவன் ேதாள் மீ து பதிந்திருந்தத் தன் கரத்திைன விலக்கிக் ெகாள்ளத் ஆழ்ந்து
ேதான்றாமல் விட்டவைள
திடுக்கிட்டவள்
அவன்
முகம்
விலக்கி
“சா..சாr
கண்டபடி
நிறுத்தி
சா..”எனக்
சுகமான
கற்பைனயில் அவன்
“நித்யா..”என்று
கூறி
விட்டு
கத்த..
விடுவிடுெவனத்
தன்
இருக்ைகக்குச் ெசன்றமந்தாள். அவன்
முகத்ைத
விழிப்பைத
எண்ணி
ெவட்கமாகவும் ஏற்படுத்திய
சிலிப்ைப
ஆராய்வதற்காக
தன்ைனப் ஓரக்
எதுவுேம
காணுைகயில்
அவளுக்ேக
இருந்தது.
அவனுக்குள்ளும் அப்ேபாது
அருேக
தன்
தன்னிைல
திைகப்பாகவும்
இைடையப் எண்ணி
ேபால்
ஏேதனும் அவைன
நடவாதைதப்
பூrத்துக் உணவு
ேபந்த
ெகாஞ்சம்
அவன்
கரங்கள்
ெகாண்டிருந்தாள். இருக்கிறதா
ேநாக்கினாள்.
ேபான்று
ேபந்த
ெகாஞ்சேம
பற்றியிருந்த
எண்ணி
கண்ணால்
மறந்து
அவேனா
சுருக்கிய
என்று அங்ேக
புருவங்களுடன்
கணிப்ெபாறிைய உற்று ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான். சrயான ஜடம்! உணச்சிெயன்று ஒன்று இருக்கிறதா இல்ைலயா இவனுக்கு என்று மனதினுள் ெபாறுமியபடிேய ேவைலயில் ஈடுபட்டாள். அடுத்த இரண்டு நாட்களும் எவ்வித பிரச்சைனயுமின்றி அைமதியாகக் கழிய.. மூன்றாம் நாள் நித்யாவின் வாழ்வில் முக்கியமான சம்பவம் நைடெபற்றது. அது அவளுக்கு மகிழ்ச்சி
அளித்ததா
அல்லது
துக்கத்ைத
அளித்ததா
என்று
அவளாேலேய
த<மானிக்க முடியவில்ைல.. ஆனால் மனதிற்குள் ஒளித்து ைவத்து அவனுடன் ஆடிக்
ெகாண்டிருந்த
ஆட்டம்
ெவளிப்படுத்தப்
பட்டதில்
அவளுக்கு
பாரம்
ந<ங்கிய நிம்மதிையத் தான் ஏற்படுத்தியது. அன்று காைல வழக்கம் ேபால் துள்ளலுடன் அலுவலகத்திற்குள் நுைழந்தவள் லிஃப்ட்டிலிருந்து
ெவளிப்பட்டப்
உைரயாடிவிட்டுத் இரண்டாம்
தானும்
தளத்தில்
காத்திருந்தாள்.
பணிப்ெபண்
மின்தூக்கியில்
இறங்கி
வழியில்
விட..
எவரும்
சீ தாவிடம்
ஏறினாள். அவள்
ஏறிக்
உடன்
நின்று
ஏறிய
எட்டாவது
ெகாள்ளாததால்
ஒருவன்
தளத்திற்காகக் அவள்
மட்டுேம
தனிேய இருக்க ேநrட்டது. கடிகாரத்தில் மணிையப் பாத்து விட்டு.. தனக்கு முன்னாேலேய
ெகௗதம்
கிளம்பி
விட்டாேன..
இந்ேநரம்
அலுவலகத்திற்கு
வந்து ேசந்திருப்பான்.. ெநற்றிக் கண்ைணத் திறக்கப் ேபாகிறான்.. என்று அவள் எண்ணிக் ெகாண்டு இருந்த சமயம் திடீெரன லிஃப்ட் முழுதும் இருட்டாகிப் பாதியில் நின்று விட்டது. திடீெரன
இருள்
ைதrயத்ைத
சூழ்ந்து
விட்டதில்
வரவைழத்துக்
ெகாஞ்சம்
ெகாண்டு
பதறிப்
ேபான
ைகப்ேபசியிலிருந்து
நித்யா..
ஒளி
பரப்பி
லிஃப்ட்டிலிருக்கும் அலாரத்ைத இயக்க முயன்றாள். அது ேவைல ெசய்யாமல் ேபாக
தன்
ைகப்ேபசியில்
யாைரேயனும்
அைழக்கலாம்
என
நிைனத்து
ைகயிலிருந்தக் ைகப்ேபசிைய இயக்கினாள்.. சிக்னல் இல்லாமல் ேபானதால் அதுவும் உதவாமல் ேபாகத் தன் தைல விதிைய ெநாந்து ெகாண்டு ஓரமாகச் ெசன்றமந்தாள். இரு தளங்களுக்கிைடயில் தான் இருட்டில் மாட்டிக் ெகாண்டைதக் கண்டுக் ெகாஞ்சம் சிறிது
பயமாயிருந்தது
ேநரத்தில்
ைதrயப்படுத்திக் அங்கங்ேக
அவளுக்கு.
இயங்கத் ெகாண்டு
த<க்கங்குகள்
மின்சாரப்
துவங்கி ஓரமாக
ெதறிக்க
பிரச்சைனயாயிருக்கும்..
விடுெமன்று நின்றிருக்க..
ஆரம்பித்தன.
நித்யா திடீெரன
என்ன
தன்ைனத் லிஃப்ட்டின்
நடக்கிறெதன்ேற
ெதrயாமல் பயந்து.. இருட்டில் தடுக்கிக் கீ ேழ விழுந்த நித்யாவிற்கு இதயம் ெதாண்ைடக்குள்
வந்து
காணாமேலேய
சாகப் காதைலத்
லிஃப்ட்டுக்குள்
மின்சாரம்
எண்ணி
அத்ைத
இவளது
இப்படி
ேபாகிேறாேம!
மலந்திருக்கும் அப்பாவிடம்
துடித்தது. தன்
என்ன
தன்
ஆைசக்
தாக்கிச்
ெகௗதமனின் மனதில்
காதலனிடம்
சாகப்
வாழ்ைவப்
பாழாக்கி
முதன்முதலாக
ெவளிப்படுத்தாமேல
ேபாகிேறாேம!
கூறுவாள்..?,அவளது
மகைன
விட்ேடேன
முகத்ைதக்
ெதய்வேம..! வாழ
அண்ணா
ைவக்க என்று
கதறுவாளா..?, அத்ைத.. உங்களது மகனது வாழ்ைவ ஓரளவு மாற்றி விட்ேடன் என்கிற திருப்தியுடன் ேபாகிேறன்! அப்பா.. அப்பா.. உங்களுக்கு நான் என்ன ெசால்ல
முடியும்..?,கடவுேள..
எதற்காக
இப்படி
என்ைனச்
சாகடிக்கிறாய்..?
என்று
மனதுக்குள்
புலம்பிய
நித்யா..
அடுத்தடுத்துத்
தன்
ேமல்
சிதறிய
த<க்கங்குளால் பயந்து நடுங்கி கைடசியில் மூச்ைச அைடந்து விட்டாள். “அப்பா... அப்பா..”என்ற புலம்பலுடன் அவள் கிடக்க.. சிறிது ேநரத்தில் லிஃப்ட் உயி
ெபற்று
லிஃப்ட்டில் துவங்க
அடுத்தத்
மயங்கிக்
சிறிது
தளத்ைத
கிடந்த
ேநரத்தில்
அைடந்தது..
நித்யாைவ
அந்தத்
தளம்
அந்தத்
தளத்தில்
அைடயாளம் அல்ேலால்
உள்ேளா
கண்டு
சத்தமிடத்
கல்ேலாலப்
பட்டது..
நம்பியின் மூலமாக விசயமறிந்த ெகௗதம் விைரந்து ஓடி வர.. லிஃப்ட்டினுள் கிடந்த நித்யாைவப் பாத்து அவன் பதறிப் ேபானான். “நம்பி தண்ண< எடுத்து வாருங்கள்..”என்றவன்
கூட்டத்ைத
ஒதுக்கி
நித்யாவின்
அருேக
ெசன்று
அவைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு அைறக்கு விைரந்தான். நம்பி ெகாண்டு வந்தத் தண்ணைர < அவள் மீ து ெதளித்தவன் “நித்யா.. நித்யா.. கண் திற.. எழுந்திரு..”என்று உலுக்க.. ெமல்ல ெமல்லச் சுரைண வந்து கண் விழித்தவள்..
எதிேர
நின்றிருந்த
ெகௗதைமக்
கண்டு
சிrப்பும்,கண்ண <ருமாக
“ெகௗதம்...”என்று அவைனக் கட்டிக் ெகாள்ள.. அவனும் அவளது கூந்தைல வருடி.. நடுங்கியவைள ஆசுவாசப் படுத்தி “கூல் நித்யா.. ஒன்றுமாகவில்ைல.. யு ஆ ேசஃப் ெநௗ..”என்று சமாதானம் கூற.. ஒருவழியாக அவைன விட்டு விலகியவள்.. “அப்படியானால் நா.. நான் உயிேராடு இருக்கிேறனா..?,எவ்வளவு பயந்து
ேபாேனன்
சிrப்புடன்
அவள்
துைடத்து..
ெதrயுமா..?”என்று கரங்கைளப்
அழுைகயுடன்
பற்றிக்
ெகாண்டவன்..
ஒன்றுமாகவில்ைல..
“உனக்கு
வினவ.. அவள் ந<
ெமல்லிய கண்கைளத்
ெசௗக்கியமாக
இருக்கிறாய்..”என்று கூற.. “ந<ங்கள் தான் என்ைனக் காப்பாற்றின <களா..?”என்று வினவியவளிடம் “காப்பாற்றுமளவிற்கு எந்த அசம்பாவிதமும் நடக்கவில்ைல நித்யா... லிஃப்ட் சிறிது ேநரம் நின்று ேபானதற்கு ந< இவ்வளவு ஆப்பாட்டம் ெசய்து விட்டாய்..”என்று அவன் அேத சிrப்புடன் கூறினான். “சிறிது ேநரம் நின்று ேபான ேவைளயில் என்ெனன்ன நடந்தது ெதrயுமா..?, திடீெரன எங்கிருந்ேதா த<க்கங்குகள் சிதற ஆரம்பித்து விட்டன.அைதக் கண்டு தான்
நான்
பற்றியிருந்த
பயந்து
ேபாய்
அவன்
ைகையக்
மயக்கமைடந்ேதன்..”என்று கண்டபடி
கூறினாள்.
தன்
“ஓேஹா..
கரங்கைளப் நித்யா..
ந<
எவ்வளவு ைதrயசாலி.. ேபாராட்டக்காr என்று நான் நிைனத்திருந்ேதன்.. ந< என்னெவன்றால்
இப்படி
ஒரு
சிறு
சம்பவத்திற்குப்
ேபாய்
பயப்பட்டு
விட்டாேய..”என்று அவன் ேகலி ெசய்ய.. “ம்,ம், ேகலி ெசய்ய நன்றாகத் தான் இருக்கும்.. அனுபவித்துப் பாத்தால் ெதrந்திருக்கும்..”என்று அவள் முகத்ைதத் திருப்பிக் ெகாள்ள.. சத்தமாகச் சிrத்தான் அவன். “என்ைன யா இங்ேக அைழத்து வந்தது..?,நானாக நடந்து வந்ேதனா..?”என்று ேகட்டவளிடம் “ந< தான் மூச்ைசயாகி விழுந்து விட்டாேய.. நான் தான் தூக்கி வந்ேதன்..”என்று அவன் கூற.. ச்ச,அந்தக் காட்சிைய விழித்திருந்து பாக்காமல்
ேபாேனாேம.. உயத்தி
என்று
தனக்குள்ேள கூற..
“ேதங்க்ஸ்..”என்று
ெகாள்ளாமல்
ெசால்லிக்
தப்பித்தாேய..
நல்ல
ெகாண்டவள்..
“இைத
விடப்
காலம்..
லிஃப்ட்
ெமல்ல
ேபராபத்தில் தானாக
விழி
மாட்டிக்
இயங்கியது..”
என்றான். அதன்
பின்
முகத்ைதக்
சிறிது காண..
ேநர அந்த
ெமௗனத்தின் ேநரத்தில்
ெகாண்டிருந்தாள்.
எப்ேபாதும்
சண்ைடயிடுவான்.
அல்லது
அடக்கமாட்டாமல்
சிrப்பான்.
காண்ைகயில்
அவளுக்கு
பின்ன
அவளும்
ஆனால்
தான்
முகத்துடன்
ெசயல்களில்
இப்ேபாது
ஆச்சrயம்
நிமிந்து
அவைனத்
உெரன்ற அவளது
அவன்
ேநாக்கிக் அவளுடன்
தன்ைன
நடந்து
உண்டானது.
அவள்
மறந்து
ெகாண்டிருப்பைதக்
ெமல்லிய
சிrப்புடன்
அதிந்து கூடப் ேபசமால் அவள் கரங்கைளப் பற்றிக் ெகாண்டு ெமன்ைமயாக நடந்து ெகாள்கிறாேன..! எப்படி..?, “அறிவில்ைல.. லிஃப்ட் நின்று ேபானதற்கு பயப்படுவாயா..?,ந<
என்ன
சிறு
குழந்ைதயா.?”என்று
ெலஃப்ட்
அண்ட்
ைரட்
வாங்கியிருந்தால் இது ெகௗதம் தான் என்று நம்பியிருப்பாள் அவள்.. ஆனால் அவன்
அதற்கு
ஏற்படுத்தியது.
எதிமாறாக அவளது
நடந்து
ெகாண்டது
அைணப்ைபக்
கூட
அவளுக்குள் அவன்
கிளச்சிைய
நிராகrக்கவில்ைல
என்பைத நிைனக்ைகயில் உள்ளம் துள்ளியது. அவனது சிrப்பும்,அக்கைறயான ேபச்சும்,ெமன்ைமயான ெசய்ைகயும்.. ெகௗதம் இப்படிேய காலம் முழுதும் ந< இருந்து விேடன்.. என்று மனதுக்குள் அவனிடம் ேவண்டிக்
ெகாண்டிருந்தவளிடம்..
சிறிது
“சr,ந<
ேநரம்
இங்ேகேய
ஓய்ெவடுத்துக் ெகாள்.. நான் ெசன்று ேவைலைய கவனிக்கிேறன்.. சrயா..?, சமாளித்துக் ெகாள்வாய் தாேன..?”என்று அவன் அவளது காேதாரக் கூந்தைல ஒதுக்கியபடி
வினவ..
ேமலும்
பூrத்துப்
ேபானாள்.
பதில்
ெசால்லாமல்
தைலைய மட்டும் ஆட்டியவளிடம் சr எனக் கூறி விட்டு அவன் எழுந்தான். திடீெரன
எங்கிருந்து
முற்பட்டவைன
அப்படிெயாரு
ேவகம்
அவன்
“ெகௗதம்...”என்று
வந்தேதா..
ைகையப்
பற்றி
எழுந்து
நடக்க
நிறுத்தியவள்..
அவன் தன் புறம் திரும்பி என்ன என்று வினவியதும்.. அவைனத் தன்னருேக வருமாறு ெசய்ைகயால் ெதrவித்தாள். என்ன என்றபடிேய அவைள ேநாக்கிக் குனிந்து அருேக ெசன்றவைன இரண்டு ெநாடி இைமக்காமல் ேநாக்கியவள்.. அவன்
ேதாள்
பற்றித்
தன்னருேக
இழுத்து
அவன்
கன்னத்தில்
அழுந்த
முத்தமிட்டாள். திைகத்து விழி விrத்தவனிடம் “ஐ லவ் யூ ெகௗதம்...” என்று ெமல்லிய குரலில் கூறினாள். விழிகள் ெதறித்து விழுந்திடும் படி இைமக்காமல் அவைள ெவறித்து ேநாக்கிய ெகௗதமிற்கு என்பைத
உடேலாடு
உணரத்
ேசந்து
ேதான்றாமல்..
உள்ளமும் உணர
ெகாதித்தது.
முடியாமல்
என்ன
திைகத்துப்
நடந்தது
ேபானவன்
சிைலெயன நின்று விட.. அவைன சிrப்புடன் ேநாக்கியபடி அமந்திருந்தாள்
நித்யா. என்ன
அவள்
சிrப்பைதக்
ெசய்கிேறாம்
கண்டவனுக்கு
என்பைதேய
ஆத்திரமும்,ேகாபமும்
மறந்து
பளாெரன
அவள்
ெபருக..
கன்னத்தில்
அைறந்தான். ெகௗதம்
தன்ைன
அவனது
திடீ
ேபாய்
அடிப்பான்
என்று
சிறிதும்
தாக்குதலால்
நிைல
குைலந்து
விழுந்தாள்.
நின்றிருந்தவைனக் துணிைவத்
திரட்டி..
பாைவயால்
எrத்து
ெரௗத்ரமான
ஒரு
என்ன
விடுவானா..?,
புறம்
பயமாக
தான்
ெவறித்தபடி இருந்தாலும்..
மறு
பாத்து
நித்யா..
ெமத்ைதயில்
அவைள
சிவெபருமானின்
அைதயும்
ெசய்திராத
அமந்திருந்த
பாைவயுடன்
காண்ைகயில் இவன்
கற்பைன
அவதாரமா.. விடுேவாேம..
ஆங்காரத்துடன் ெமத்ைதயிலிருந்து எழுந்து மூச்சு வாங்க அவனருேக ெசன்று நின்றவள்..
“அடிக்கிற<களா..?,
இதற்கு..
இதற்கும்
ேசத்து
அடித்துக்
ெகாள்ளுங்கள்”என்றவள்.. மீ ண்டும் அவைனப் பற்றி முகெமங்கும் முத்தமிட.. ெசய்ைகயற்று
சில
ெநாடிகள்
நின்று
விட்டவன்..
பின்
அவைள
தள்ளி விட்டு விறுவிறுெவன அைறைய விட்டு ெவளிேயறினான்.
விலக்கித்
அத்தியாயம் – 10
பரவசநிைல என்றால் இது தாேனா..? உன் புல்லாங்குழல் ஓைச.. என் காதுகைளத் த4ண்டிய அந்த ெநாடி.. உன் கா@ேமனிையக் கண்டு.. என் கண்கள் ேமாட்சம் ெபற்ற அந்த ெநாடி.. உன் வலிய கரங்கள் என் ைககள் பற்றியதும்.. நான் நாணமுற்ற அந்த ெநாடி..
ெகௗதம்
அந்த
அைறைய
விட்டு
ேகாபத்துடனும்,ஆத்திரத்துடனும்
ெவளிேயறி
மூச்சு
வாங்க
விட்ட
பின்
அமந்த
அடங்காத
நித்யாவிற்கு
தன்
ெசயைல எண்ணி வியப்பாக இருந்தது. எங்ேக இருந்து வந்தது அப்படி ஒரு ைதrயம்..?,
அவனது
அக்கைறயான
ெசய்ைகயிலும்
ேபச்சிலும்
தன்ைன
மறந்து தன் மனதில் இருந்த காதைல ெவளிப்படுத்தி விட்டாள்.. ஆனால் தன் மனதிலிருக்கும் எண்ணத்ைத ெவளிப்படுத்தி விட்ட ெநாடி அவன் ஓடி வந்து அைணத்துக் ெகாள்வான் என்று அவள் எதிபாக்கவில்ைல தான்.. ஆனால் இப்படி
அடித்து
அவமானப் படுத்துவான்
என்றும்
அவள் நிைனக்கவில்ைல.
ஒேர மகளாகத் தன் வட்டில் < பிறந்ததிலிருந்து ெசல்லமாய் வளக்கப்பட்டவள்.. அவளது
அன்ைனயும்
சr
தந்ைதயும்
சr
வாய்ப்
ேபச்சாக
அவைளக்
கண்டிப்பாகேள தவிர யாரும் ைக ந<ட்டி அடித்ததில்ைல.. அப்படியிருக்க ெகாண்டதில்
அவன்
இன்று
தவெறான்றும்
உன்ைனக்
அைறந்து
தள்ளியபடி
இருப்பதாய்
காதலிக்கிேறன்
ஆமாம்,இல்ைலெயன்று விடுத்து
அைறந்ததும்
தள்ளுகிறான்
அமந்திருந்தவளுக்கு
அவளுக்குத்
என்று
ஏேதனும்
ேகாபப் ஒரு
பதில்
என்று
ெசல்லச்
அவள்
ெதrயவில்ைல. ெபண்
கூறியிருக்க
ராஸ்கல்! ேநரம்
பட்டு
நடந்து நான்
கூறினால்..
ேவண்டும்.
சிறிது
ேநரம்
ெசல்ல
தன்
அைத
ெபாறுமித் மீ து
தான்
தவேறா என்று ேதான்ற ஆரம்பித்தது. திருமணமான
மறுநாேள
மைனவி
அன்றிலிருந்து
ெபண்கள்
என்றாேல
ெவறுப்ைபயும்,ஒவ்வாைமையயும்
ேவறு
ஒருவனுடன்
கண்கைள
ேசத்து
மூடிக்
ெசன்று
விட்ட
ெகாள்ளுமளவிற்கு
ைவத்திருந்தவன்
ஏேதா
நித்யா
வந்த பின்பு தான் ஓரளவு அவனது கூட்டிலிருந்து ெவளிேய வந்து சிறிேதனும் ெபண்கைள
மதிக்கத்
துவங்கியிருக்கிறான்.
துவங்கியிருக்கிறான்.
குடிப்
பழக்கத்ைதயும்
சகஜமாக
விட்டுத்
பழகத்
ெதாைலத்திருக்கிறான்.
அவன் சிறிது சிறிதாக தன்ைன மாற்றிக் ெகாண்டு வரும் இந்த ேநரத்தில் ேபாய் தனது ேநசத்ைத ெவளிப்படுத்தி முட்டாள்தனம் ெசய்து விட்டாேள..! ஒவ்ெவாரு
விசயத்திலும்
அவனுடன்
அவனது
சண்ைடயிட்டு
விசயத்தில்
அப்படி
என்பெதல்லாம்
ெபாருட்படுத்தாது
ெஜயித்திருக்கிறாள்
நடந்து
தானாக
எதிப்ைபப்
ெகாள்ள
மனதில்
தான்..
ஆனால்
முடியாேத..!
ேதான்ற
ேவண்டிய
ேபாராடி இந்த
காதல்,கல்யாணம் உணவு.
வற்புறுத்தி
கட்டாயத்தால் எப்படி அவன் மனைத மாற்ற முடியும்..?, இனி எப்படி அவன் அவளிடம்
ெநருங்கிப்
பழகுவான்..?,
இத்தைன
நாட்களாக
சிறிது
சிறிதாக
அவனிடம் முன்ேனறியது அைனத்தும் வணாகி < விட்டேத! முட்டாள் நித்யா! ஆனால்..... ஒரு விசயத்ைதப் பற்றி ேயாசிக்கவில்ைலேய! அவனுக்குக் காதல் என்றால்
பாகற்காயாகவும்..
கல்யாணம்
என்றால்
ேவப்பங்காயாகவும்
கசக்கிறது என்பதற்காக நித்யா அவளது ேநசத்ைத ெவளிப்படுத்தாமல் இருக்க முடியுமா..?, என்ேறனும் ஒரு நாள் ெவளிக் ெகாணர ேவண்டிய விசயம் இன்று ெவளிப்பட்டு விட்டது.. அவ்வளவு தாேன..?, நித்யா
இந்தியா
வந்ததன்
ேநாக்கம்
என்ன..?,
எவேளா
ஒருத்தி..
சr,அவன்
தாலி கட்டிய ெபண் தான்.. காதலித்தவனுடன் தான் வாழ முடியும்.. மஞ்சள் கயிைற
மட்டும்
கட்டி
விட்டால்
ந<
என்
கணவனாகி
விட
முடியாது
என்ெறண்ணி அவைன விடுத்து காதலனுடேன ஓடி விட்டாள்.. ந< எதற்காக அப்பா
அந்த
அவமானத்ைத
எண்ணி
எண்ணி
தினம்
தினம்
துக்கப்பட்டு
உன்ைனச் சுற்றி இருப்பவகைளயும் துன்பத்தில் ஆழ்த்துகிறாய்..?, சீ க்கிரேம ஒரு
நல்ல
ெபண்ணாகப்
பாத்துத்
திருமணம்
ெசய்து
ெகாண்டு
வாழும்
வழிையப் பா என்று வலியுறுத்திச் சம்மதிக்க ைவப்பது தான் அவளது இந்தப் பயணத்தின் ேநாக்கம்.. சr தாேன..?, அந்த என்ன
ஒரு
நல்ல்ல்ல்ல
குைற..?,வாய்
முைறேயனும்
ெபண்
அவளாக
ெகாஞ்சம்
ஜாஸ்தி
அறிவிருக்கிறதா
உனக்கு
இருக்கக் தான்.. என்று
கூடாதா..?
ஒரு
நித்யாவிற்கு
நாைளக்கு
ெகௗதமனிடம்
ஒன்பது வாங்கிக்
கட்டிக் ெகாள்ளும் மிகச் சிறந்த ெபண் தான்.. ஆனால்.. ஆனால் வாழ்நாள் முழுைமக்கும் பாத்துக்
அவனுக்கு
ெகாண்டு..
மட்டுேம
அவனது
மைனவியாக..
சிrப்ைப
ரசித்துக்
அவனது ெகாண்டு..
முகத்ைதப் அவனது
ேகாபத்ைதக் கிரகித்துக் ெகாண்டு.. அவனது அன்ைப அனுபவித்துக் ெகாண்டு கழித்து விடுவாேள..! இது ஏன் அவனுக்குப் புrயவில்ைல..?
அவனுக்குப் புrகிறேதா இல்ைலேயா.. நித்யா த<மானித்து விட்டாள்..! இந்த ெஜன்மத்தில் அவளது வாழ்வு ெகௗதேமாடு தான்.. அதில் எவ்வித மாற்றமும் இல்ைல..
என்ன
ெகாஞ்சம்
இல்ைல..
அதிகமாகேவ
அவனுடன்
ேபாராட
ேவண்டியிருக்கும்.. அதனால் என்ன..?, வட்டு < ேவைலக்குக் கூட ெபண்கைளச் ேசத்துக்
ெகாள்ள
மாட்ேடன்
என்கிற
பிடிவாதத்துடன்
இத்தைன
வருடங்கைளக் கடத்தியவைன.. அவள் மாற்றவில்ைலயா..?, அவனது ேகாப குணத்ைத
மாற்றவில்ைலயா..?,அவைன
ேகலியும்,சிrப்பும்
நிைறந்தவனாக
மாற்றவில்ைலயா..? இதிலும் நிச்சயம் ெஜயிப்பாள்.. இந்த
பூஜாடிக்
அடித்தாலும்
ெகாண்டாைனச்
சமாளிப்பது
சr,உைதத்தாலும்
சr,
ெபrய
அவளது
வித்ைதயா
காதைல
என்ன..?,
அவள்
விட்டுக்
ெகாடுப்பதாக இல்ைல.. ெவகு ேநரமாக அமந்தபடி ேயாசைனயில் ஆழ்ந்து விட்டவள் இவ்வாறு முடிவு ெசய்து விட்டபின் எழுந்துத் தன் இருக்ைகக்கு வந்து ேவைலையத் ெதாடந்தாள். சிறிது ேநரத்திேலேய அைறக் கதவு திறக்கும் ஒலி ேகட்டு வந்து விட்டான் சண்டாளன்
என்ெறண்ணி
நிமிந்தவள்
“நித்யாம்மா..
லிஃப்ட்டில்
மயங்கிக்
கிடந்தாயாேம.. என்னவாயிற்று..?”என்று வினவியபடிேய அழகசாமி உள்ேள நுைழந்தா.
ெகௗதைம
எதிபாத்து
ஆவத்துடன்
நிமிந்த
நித்யாவிற்கு
அழகசாமி நுைழந்தது சற்று ஏமாற்றத்ைத அளித்தது, ஆனாலும் சமாளித்துக் ெகாண்டு “ஆ..ஆமாம் அங்கிள்..”என்று ஆரம்பித்து நடந்தைதக் கூறினாள். பாதியில்
“லிஃப்ட்
நின்று
முடியவில்ைலேய..?,நித்யா நிைனத்திருந்ேதன்..”என்று “எனக்கும் நான்கு
பயம்
என்கிற
வாத்ைத
ேபானதற்காகவா ந<
எவ்வளவு
அவ
ேகலி
உணவு
எதித்துப்
ேபசி
மயங்கி
ைதrயமான ெசய்ய
விழுந்தாய்..?,நம்பேவ ெபண்
அதில்
இருக்கிறது
அங்கிள்..
விட்டதால்
நான்
என்றூ
நான்
எrச்சலுற்றவள்... உங்கள்
ஒன்றும்
எம்.டிைய
வர<
மங்ைக
இல்ைல.. நானும் எல்லா சராசr உணவுகைளயும் ெகாண்ட சாதாரணமானப் ெபண் தான்..”என்று கூற.. அவைள ேயாசைனயாக ேநாக்கினா அழகசாமி, “என்னம்மா..?,என்னவாயிற்று..?,நான் உள்ேள நுைழயும் ேபாேத உன் முகத்தில் ெவளிச்சம்
குைறந்து
விட்டேத..
ெகௗதைம
ேவறு
காணவில்ைல..
உங்களிருவருக்கும் ஏேதனும் பிரச்சைனயா..?”என்று வினவினா. ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டுத் தைல குனிந்தவள் “அப்படிெயல்லாம் ஒன்றுமில்ைல அங்கிள்.. அவ
எங்ேக
விட..
“சr
ெசன்றிருக்கிறா
தான்..
உன்
என்று
எனக்குத்
ெதrயாது..”என்று
ெமௗனத்தின்
காரணம்
உன்
ஹ<ேரா
முடித்து
தான்
என்று
ெதrகிறது..”என்றவ சிrத்தபடி ெவளிேயறி விட தைலயில் ைக ைவத்த படி அமந்து விட்டாள் நித்யா.
அன்று முழுவதும் அலுவலகம் இருக்கும் பக்கம் கூட எட்டிப் பாக்காதவன் அடுத்த இரண்டு நாட்களும் இைதேய ெதாடர ெகாஞ்சம் பயம் வந்து விட்டது நித்யாவிற்கு. நடக்கும்..?
கம்ெபனியின் இப்படிப்
த<த்தவள்
எம்.டி!
அவன்
ெபாறுப்பில்லாமல்
அழகசாமியிடம்
சrயில்ைல,அதனால்
ெசன்று
அலுவலகம்
இல்லாமல்
எப்படி
ேவைல
இருக்கிறாேன..
என்று
திட்டித்
காரணத்ைதக் வர
ேகட்க..
முடியவில்ைல
உடல்
நிைல
என்று
அவன்
கூறியதாகத் ெதrவித்தா. இைத நம்புவதற்கு அவள் என்ன முட்டாளா..? உன்ைன
விரும்புகிேறன்
அலுவலகத்திற்குக் நாட்கைளக்
என்று
கூட
அவள்
வராமல்
கடத்துவான்..?,உடேன
கூறிய
ஒரு
இருக்கிறாேன..! அவனிடம்
காரணத்திற்காக
இப்படிேய
ெசன்று
அவன்
எத்தைன
சட்ைடையப்
பற்றிக் ேகள்வி ேகட்க ேவண்டும் ேபால் ஒரு ேவகம் எழுந்தது அவளுக்கு. எண்ணியைத மறுநாேள ெசயல்படுத்தவும் ெசய்தாள் நித்யா. இரண்டு நாட்களாக வசந்தியின் மூலமாக ெகௗதமனின் மனநிைலைய அறிய முயன்று
ெகாண்டிருந்தாள்.
பயத்திற்குள்ளாக்கியது. சாப்பிடுவதற்குக் என்ெறண்ணி இருக்கிறது
எனக்கு..
கடுைமயாக
மாறி
விசாrக்க..
அளித்த
கீ ேழ
வரவில்ைல..
முகத்ைதப் என்ன
அவைள
இன்னமும்
கிடக்கிறான்
நிதும்மா..
என்னெவன்று
பாத்தால்
நடந்தது
அவ
அத்ைத..”என்று
விசாrக்கலாம்
ேபசுவதற்குக்
நித்யா..?,பைழயபடி
விட்டேத..?”என்று
“ஒ..ஒன்றுமில்ைல
பதிேலா
அைடந்து
“அைறக்குள்
கூட
அவன்
அவ
கூட
பயமாக
அவனது
முகம்
கவைலயுடன்
அவளிடம்
சமாளிப்பதற்குள்
ெபரும்பாடு
பட்டுப் ேபானாள். இதற்கு எப்படியும் முடிவு கட்டியாக ேவண்டும்.. என்று கறுவிக் ெகாண்டவள் அன்று
காைலயிேலேய
அவனது
இல்லத்திற்கு
வருைக
தந்திருந்தாள்.
“வாம்மா..”என்று வரேவற்ற வசந்தியிடம் “ெகௗதம் எங்ேக அத்ைத..?,ஜாகிங் ெசன்றிருக்கிறானா..?”என்று விசாrத்தாள். “நான் தான் கூறிேனேன நிதும்மா.. அவன் இரண்டு நாட்களாக அைறைய விட்டு ெவளிேய வரேவயில்ைல..”என்று கூற “ஓ!,அப்படியானால் இப்ேபாதும் அைறயில் தான் இருக்கிறானா..?”என்று வினவியவள்
அவ
ஆம்
என்றதும்
“நான்
ெசன்று
அவனிடம்
ேபசுகிேறன்
அத்ைத..”எனக் கூறி விட்டு அவனது அைறக்குச் ெசன்றாள். வைளவாகச் ெசன்ற மாடிப்படிகளில் விறுவிறுெவன ஏறிச் ெசன்றவள்.. வலது புறம்
திரும்பியதும்
அடுத்தடுத்து
ெபrய
இருந்த ெபrய
முதல்
அைறயின்
மூச்சுகைள
அருேக
ெவளியிட்டுத்
ெசன்று தன்ைன
நின்றாள். ஆசுவாசப்
படுத்திக் ெகாண்டவள் அவனது அைறக்கதைவ ேலசாகத் தட்டினாள். பதில் வராமல் கதவு
ேபானதும் ெநாடியில்
பாத்தவளுக்கு..
ேலசாக திறந்து
த<விரமான
அைறக்
கதைவத்
ெகாள்ள.. முகத்துடன்
தள்ளினாள்.
தயக்கத்துடன் ெதாைலக்காட்சிப்
பூட்டப்படாதக்
உள்ேள
எட்டிப்
ெபட்டியின்
மீ து
பாைவையச் ேநரமாக
ெசலுத்திக்
மனைதக்
அைனத்தும்
ெகாண்டிருந்த
கசக்கிப்
பறந்து
பிழிந்து
ேபானது.
ெகௗதைமக்
கண்டதும்
ெகாண்டிருந்தத்
சிrப்புடன்
அவ்வளவு
தயக்கம்,பயம்,ேகாபம்
ைககைளக்
கட்டிக்
ெகாண்டு
அவைனேய பாத்தபடி அைற வாசலில் நின்றிருந்தாள். அவள் எண்ணியபடி சிறிது ேநரத்தில் அவள் புறம் பாைவையத் திருப்பியவன் இரண்டு ெநாடிகள் இைமக்காமல் ேநாக்கி விட்டு மீ ண்டும் ெதாைலக்காட்சிப் ெபட்டியிேலேய பாைவையச் படபடெவன
பாைவையப்
பதித்தான்.
ெசலுத்தியதும்
என்ன
அடித்துக்
ெகாள்ளும்
அவன்
தன்
ெசால்லப்
இதயத்துடன்
புறம்
அழுத்தமானப்
ேபாகிறாேனா காத்திருந்த
என்று
நித்யாவிற்கு
அவன் மீ ண்டும் திரும்பிக் ெகாண்டதும் திைகப்பாகிப் ேபானது.. என்ன..?,என்ன
நடந்தது
இப்ேபாது..?அவன்
தன்ைனக்
கண்டானா..?,
அல்லது
அது கற்பைனயா..?,என்ெறண்ணியவள்.. ெமல்ல நடந்து அவனருேக ெசன்றாள். அரவம்
உணந்து
இம்முைற
நன்றாகத்
சுருக்கி
அவைள
ேநாக்கியபடி
தைல
எழுந்தான்.
நிமிந்த
அவனது
ெகௗதம்
முக
புருவம்
மாறுதல்கைளக்
கண்டபடிேய அருேக வந்த நித்யா.. இயல்பாக அவனது கட்டிலில் அமந்து.. ெதாைலக்காட்சிையக் ஹா..
எனக்கும்
எத்தைன
கண்டு
கூட
முைற
“ஹாr
மிகவும்
பாட்ட
இஷ்டம்..
பாத்தாலும்
சீ rஸ்
பாக்கிற<களா..?,ஹா
அத<தமான
சலிக்காது..
கற்பைனயல்லவா..?ம்
ஏன்
நின்று
ெகாண்ேட
இருக்கிற<கள்..?,உட்காருங்கள்..”என்று கூற.. ேகாபமாக அவைள ேநாக்கியவன் “கட்டிைல விட்டு எழுந்திருக்கிறாயா இல்ைலயா..?”என்று வினவினான். நித்யா தன்ைன விரும்புவதாகக் கூறி முத்தமிட்ட அன்றிலிருந்து அவைளப் பற்றி
மட்டுேம
கிடந்த
சிந்தித்துக்
அந்த
சிrப்ெபாலியும், பாக்க
இரண்டு குறும்பு
விரும்பாமல்
ெகாண்டிருந்தவனுக்கு.. நாட்களும்
நிைறந்த
கண்கைள
எங்கு
கண்களுேம இறுக
அைறக்குள்
அைடந்து
திரும்பினாலும்
அவளது
வந்து
மூடினால்
ேபானது.
கூட
எைதயும்
மனக்
கண்ணில்
அவளது நிலா முகேம ேதான்றியது. இது
என்ன
நாளிலிருந்து
ெதால்ைல..?,எங்கிருந்து இன்று
வைர
புrந்திருக்கிறாள்..?,சிrப்ைபத்
வந்தாள்
தனக்குள்
ெதாைலத்து
இவள்..?,அறிமுகமான
எத்தைன
சந்ேதாசத்ைத
மாற்றங்கைளப் மறந்து..
குடியில்
நிம்மதிையத் ேதடி.. கிட்டத்தட்ட மரம் ேபால் உணச்சியற்று ஒரு வாழ்க்ைக வாழ்ந்து குறும்பு பாராமல்
ெகாண்டிருந்தவைன.. நிைறந்த
அவளது
ேபச்சும்,எதித்துப்
அைனவrடமும்
புன்னைக
ேபசி
சrசமமாகப்
வாதாடும்
பழகும்
ததும்பும்
விழிகளும்,
திறைமயும்,சுயநலம்
விதமும்,ேகலியும்,சிrப்பும்,
சிறுபிள்ைளத் தனமான ேகாபமும்,ைதrயமும் அவைனக் ெகாஞ்சம் அைசத்து விட்டது உண்ைம தான்..
ஒவ்ெவாரு முைறயும் அவனுடன் ேபாராடி.. இது தவறு எனச் சுட்டிக் காட்டி.. அைத
அவன்
மாற்றிக்
சண்ைடயிட்டவள்..!
ெகாள்ளும்
எந்த
வைர
உrைமயுடன்
நடந்து
தளராமல்
அவனுடம்
ெகாண்டாள்..?
முதலாளி
என்கிற எல்ைலையத் தாண்டி இயல்பாக அவைன ெநருங்கினாேள..?,எப்படி..? அவனது
மனமும்
அவைள
ெவகு
இயல்பாக
ஏற்றுக்
ெகாண்டேத..?,ஏன்..?,
இரண்டு வருடங்களாகப் ெபண் வாைடையக் கூட சுவாசிக்க விரும்பாதவன்.. அவளருகில்
இல்லாத
ேநரங்கைள
அவஸ்ைதயாக
உணந்திருக்கிறான்..
எைதேயனும் வாய் ஓயாமல் ேபசிக் ெகாண்டு.. அவளாகச் சிrத்துக் ெகாண்டு.. அவன்
ேகாபப்படும்
ேவைளயில்
சிலித்துக்
ெகாண்டு..
அவனது
வாழ்வில்
அவனறியாமேல ஒன்றிப் ேபானாள்.. மறந்து
ேபாயிருந்த..
ஏன்..
மரத்துப்
ேபாய்
விட்டதாய்
அவன்
எண்ணி
ைவத்திருந்தப் பல உணவுகைள அவள் இயல்பாக ெவளிக் ெகாணந்தாள்.. அவள்
ெதாடுைகைய,ஸ்பrசத்ைத,வாசைனைய
தனக்குள்ேள
ரசித்து
அவன்
அனுபவிக்கத் ெதாடங்கிய இந்த ேநரத்தில்.. தனக்கு மிக ெநருக்கமானவளாக.. அவனது நலம் விரும்பியாக.. அவள் மாறி விட்ட.. இந்த ேநரத்தில்.. தன்ைனக் காதலிப்பதாக அவள் கூறியதும்.. மயக்கத்திலிருந்து ெவளி வந்தவன் ேபால்.. தனது மனதிலிருந்த முட்டாள் தனமான எண்ணங்கைள உணரத் துவங்கினான் ெகௗதம் பிரபாகரன். கல்யாணம்
என்கிற
ேபாதாதா..?,
முைளயிேலேய
ஆைசகைள
மீ ண்டும்
இன்ெனாரு
முைற
யாேரா
ஒரு
பல்ேவறு
ெபயrல்
வாழ்வில்
கிள்ளி
தண்ண <
நரகத்ைத
சிறுெபண்..
அவனது
மாற்றத்ைதப்
புகுத்தி
எறியப்பட்டு
ஊற்றி
ஒரு
ஒரு
முைற
பட்டத்
துன்பம்
விட்ட
தனது
அந்தரங்க
வளப்பதா...?.இது
விஷப்
பrட்ைச..
அவனால்
ஏற்றுக்
வாழ்க்ைகயில்
விட்டாள்..
ெகாள்ள
முடியாது!
ெதன்றலாக
நுைழந்து
அதற்காக..
அதற்காக
அவைளக்
காதலிப்பதா..?,காதல்! இப்படிெயாரு உணவு அவனுக்குள் இருக்கிறதா என்ன..?, நித்யா மீ து அவனுக்குக் காதல் வருமா..?,நிச்சயம் முடியாது... இது நடக்காத ஒன்று.. சூடு கண்ட பூைனயின் ஒதுக்கம்.. ெவந்த புண்ணில் ேவைலப் பாய்ச்ச அவன் ெதrந்து
தயாராக
இல்ைல..
ெகாள்ளவும்
அவள்
அவன்
ேவலா..?இல்ைல
விரும்பவில்ைல..
மருந்தா..?,
நித்யாைவ
ெதrயாது,, ஒதுக்கியாக
ேவண்டும்.. எப்படிேயனும்.. இது தான் இரண்டு நாட்களாக அைறக்குள்ேளேய அைடந்து கிடந்து அவன் ெவகுவாக ேயாசித்து எடுத்த முடிவு.. அைத எப்படி ெசயல்படுத்துவது என்று சிந்தித்தபடி
பாைவையச்
ெசலுத்தியவன்
கண்களில்
வாசலில்
நின்றிருந்த
நித்யா பட்ட ேபாது.. இரண்டு நாட்களாக அவைன மீ றித் ேதான்றி இம்சித்துக் ெகாண்டிருக்கும்
அவளது
கற்பைன
உருவமாயிருக்கும்
என்ெறண்ணிக்
ெகாண்டு தான் அவன் பாைவையத் திருப்பியது.. ஆனால் அந்த கற்பைன
உருவம்
தன்னருேக
நடந்து
வந்த
ேபாது
தான்..
நிஜமாகேவ
அவள்
வந்து
விட்டாள் என்று உணந்து அவன் ேவகமாக கட்டிைல விட்டு எழுந்தது.. ெகௗதம் ேகாபமாகத் தன்ைன எழச் ெசான்னதும் சற்ேற பயந்த நித்யா.. பின் ைதrயத்ைத
வரவைழத்துக்
ெகாண்டு
ேவண்டும்..?,நியாயமாகப்
பாத்தால்
மrயாைதயாக
அமரச்
அைழத்து
வட்டிற்கு <
ெசய்ய
எழ
“ஏன்..?,எதற்காக வந்த
ேவண்டியது
விருந்தாளிைய
உங்கள்
ெபாறுப்பு..
உங்களிடம் மrயாைதெயல்லாம் எதிபாக்க முடியது என்கிற காரணத்தினால் தான் நாேன அமந்ேதன்..”என்று எப்ேபாதும் ேபால் அவனது ஒரு ேகள்விக்கு ஒன்பது பதில் அளித்தாள் நித்யா. எrச்சலுடன்
ெபருமூச்ைச
வந்திருக்கிறாய்...?”என்று முதலாளி பாத்துச்
ந<ங்கள்..
ெவளியிட்டவன்
வினவ..
உங்களுக்கு
ெசல்ல
உடல்
ேவண்டியது
சா
“என்ன என்
எதற்காக
“இப்ேபாது
நிைல
இப்படிக்
ேகட்கிற<கள்..?,என்
சrயில்ைலெயன்றால்
கடைமயல்லேவா..?.அதிலும்
நாட்களாக ந<ங்கள் அலுவலகம் ேவறு வரவில்ைல.. அதனால் கூற..
ஒன்றுேம
நடவாதது
ேபசுகிறாள்..?,எமகாதகி! என்ைன
ஒேர
அைலப்புறச்
ேபால்
விட்டு..
என்
இரண்டு
இயல்பாகப்
தூக்கத்ைதக்
இப்ேபாது
வந்து
தான்..”என்று
எவ்வளவு
வாத்ைதயில்
ெசய்து
இங்ேக
ேபச்ைசப்
ெகடுத்து..
பா...
என்று
மனதுக்குள் புலம்பிக் ெகாண்டவன்.. பின் ெதாண்ைடையச் ெசறுமிக் ெகாண்டு.. “பாத்து
விட்டாயல்லவா..?,நான்
ேஷமமாக
இருக்கிேறன்..
வந்த
ேவைல
முடிந்து விட்டது.. நைடையக் கட்டு..”என்று விரட்டினான். “வந்த ேவைல இன்னும் முடியவில்ைல சா.. உங்கள் உடல்நிைலைய நான் பrேசாதிக்க ேவண்டாமா..?,”என்றபடி அருேக வந்து நின்றாள். தனக்கு ெவகு அருேக.. ஆைசயும்,காதலும் நிைறந்த பாைவயுடன் நின்றிருந்தவைளக் கண்டு அவனது
மனம்
ெசாக்கித்
தான்
ேபானது...
இைமக்க
மறந்துத்
தன்ைன
ேநாக்குபவைனக் கண்டவள்... ைதrயத்ைத வரவைழத்துக் ெகாண்டு.. ைகைய உயத்தி..
அவன்
கன்னத்தில்
பதித்தாள்.
அவைள
மீ றிக்
குரல்
குைழயத்
துவங்க.. “இரண்டு நாட்களாகத் தாடிையக் கூட ேஷவ் ெசய்யவில்ைலயா..?” என்று
வினவ..
பதிலளிக்காமல்
நின்று
விட்டவனின்
கண்ணில்
ேதான்றிய
ெமல்லிய
குரலில்
ஏக்கம் அவைள வாயைடக்கச் ெசய்தது. அவன்
கன்னத்ைத
“ெகௗதம்..”என்றைழக்க
ேமலும்
வருடி..
சட்ெடன
அவைள
அவள் விட்டு
விலகியவன்..
மறுபுறம்
திரும்பி “ந< இப்ேபாது ெவளிேய ேபாகப் ேபாகிறாயா, இல்ைலயா நித்யா..?” என்று கடினக் குரலில் வினவ.. ேவகமாக அவன் ைகையப் பற்றித் தன் புறம் திருப்பியவள்.. ஒன்று
“நான்
தான்..
அலுவலத்திற்குக்
வந்ததிலிருந்து
அப்படி கூட
நான் வராமல்
ந<ங்கள்
என்ன
கூறும்
தவறு
என்ைனத்
ஒேர
ெசய்து
வாத்ைத
இது
விட்ேடெனன்று
தவிக்கிற<கள்..?,உங்கைளக்
காதலிப்பதாக நான் கூறியது தவறா..?,”என்று ேவகத்துடன் வினவ.. “என்ைனப் பற்றி என்ன ெதrயும் என்று காதலிப்பதாகக் கூறுகிறாய் முட்டாள்..?,”என்று அவனும் சீ றத் துவங்க.. அவைன ேநராக நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. “உங்கைளப் பற்றி.. ந<ங்கள் அறிந்து ைவத்திருப்பைத விட.. ஒரு படி அதிகமாகேவ நான் அறிந்து
ைவத்திருக்கிேறன்..
ேதைவயில்லாதக்
குப்ைபகைள
மனதில்
அைடத்துக் ெகாண்டு அவஸ்ைதப் பட்டுக் ெகாண்டுத் திrவது ந<ங்கள் தான்.. உங்கைளக்
காயப்படுத்திக்
ெகாண்டு
சுற்றி
இருப்பவகைளயும்
துன்பப்
படுத்துகிற<கள்..”என்று ேகாபமாகக் கூறினாள். குப்ைபயா...?,ஓ!
“ேதைவயில்லாத காதலிப்பதாகக்
அப்படியானால்
கூறினாயா..?,கட்டிய
மைனவி
எல்லாம்
ெதrந்து
கல்யாணமான
தான்
மறுநாேள
எவேனா ஒருவனுடன் ஓடிச் ெசன்று விட்டாேள என்று என் ேமல் ேதான்றிய இரக்கமா..?,இரக்கத்தில்
வந்த
காதலா..?,அனுதாபத்தில்
ேதான்றிய
ேநசமா..?”என்று அவன் நக்கலாக வினவ.. “இரக்கமா..?,அேடங்கப்பா! ஏன் சா ைகயில் இரண்டு வயதுக் குழந்ைதயுடன் மைனவித் தன்ைன விட்டுச் ெசன்று விட்டாெளன்று
ேசாகத்துடன்
அமந்திருக்கும்
கணவனா
ந<ங்கள்..?,வாழ்க்ைகைய வாழேவ ஆரம்பிக்கவில்ைல.. ேபச்ைசப் பா...” என்று அவள் ெபாறிந்ததும்.. “ஆமாம்.. ஆரம்பித்த நாேள என் வாழ்வு முடிந்தும் ேபாய் விட்டது..
அைதப்
பற்றிப்
ேபச
இனி
எதுவுமில்ைல..
அதனால்
ந<
முட்டாள்தனமாக உளறிக் ெகாண்டு திrவைத இன்ேறாடு நிறுத்தி விடு”என்று கண்கள் சிவக்கக் ேகாபத்துடன் கூறி முடித்தவைன அழுத்தமாக ேநாக்கினாள். “முட்டாள்தனமாகப்
ேபசுவதும்,நடந்து
ெகாள்வதும்
யா
என்பைதக்
கூடிய
சீ க்கிரத்தில் ந<ங்கேள புrந்து ெகாள்வகள்... < என் ெசாந்த விசயங்கைளப் பற்றிப் ேபசி
உங்கள்
ேநரத்ைத
வணாக்க <
நான்
வரவில்ைல
சா...
உங்கள்
உடல்நிைலையப் பற்றி அறிந்து ெகாள்ளத் தான் வந்ேதன்.. ந<ங்கள் என்ைனத் திட்டித்
த<க்குமளவிற்கு
விட்ேடேன..
இனி
மிக
மிக
நலமாக
இருப்பைதத்
என்ன..?,ெசல்கிேறன்..”என்றவள்
தான்
அவைனத்
கண்டு
திரும்பிப்
பாராமல் ெவளிேயறினாள். அவள் ெசன்ற பின் சிறிது ேநரம் எைதப் பற்றியும் ேயாசிக்கத் ேதான்றாமல் அமந்து விட்டவன் பின் எழுந்து குளியலைறக்குச் ெசன்றான். ெகௗதமிடம்
ேகாபமாகப்
ேபசி
விட்டுக்
கீ ேழ
வந்த
நித்யா
வசந்தியின்
கலங்கிய முகத்ைதக் கண்டு தன் முகத்ைதச் சிrப்புடன் மாற்றிக் ெகாண்டு அவரருேக
ெசன்றாள்.
கலங்குகிற<கள்..?,ெகௗதம்
“என்ன என்ன
அத்ைத.. சின்ன
ஏன்
எதற்ெகடுத்தாலும்
ைபயனா..?,அவனுக்கு
நிஜமாகேவ
இரண்டு நாட்களாக உடல்நிைல சrயில்ைலயாம்.. அதனால் தான் அலுவலகம் ெசல்லாமல் வட்டிற்குள்ேளேய < இருந்திருக்கிறான்.. இனி சrயாகி விடுவான் கவைலப் படாத<கள்..”என்றவள் குட்டிப் ெபண் ஸ்ரீமதிையக் கண்டு “பாப்பா.. ந<
கூட
இருக்கிறாயா..,
உன்ைன
நான்
பாக்கேவயில்ைலேய..”என்று
தூக்கிக்
ெகாஞ்சியவள் அருேகயிருந்த பூக்கூைடையக் கண்டு “இது என்ன இவ்வளவு பூ..?”என்று
விசாrத்தாள்.
நிதும்மா..”என்ற
ேபாடப்
“சாமிக்குப்
வசந்தியிடம்
பறித்து
நானும்
“அத்ைத
ைவத்திருக்கிேறன்
உங்களுடன்
ேசந்து
பூக்
ேகாக்கிேறன்..”என்றவள்.. அவருடேன அமந்து விட்டாள். சிறிது
ேநரத்தில்
முகச்சவரம்
ெசய்து
குளித்துத்
தயாராகிக்
கீ ேழ
வந்தான்
ெகௗதம். அவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. மீ ண்டும் பூவில் கவனம் ெசலுத்த.. இந்த
ராட்சசி
விட்ேடேன..
இன்னும் என்ற
ெசல்லவில்ைலயா.. ேயாசைனயுடன்
இது
ெதrயாமல்
சாப்பாட்டு
கீ ேழ
வந்து
ேமைஜயின்
மீ து
ெசன்றமந்தான் ெகௗதம். இரண்டு நாட்கள் கடுைமைய முகத்தில் ேதக்கி அைடபட்டுக் கிடந்த மகன் நித்யாவின் வசந்தி
ஒரு
ேபச்சில்
மகிழ்ச்சியுடன்
முடித்தவன்... ேகாத்துக்
ந<
குனிந்து
“வர
தன்
வந்தைதக்
பrமாற.. இங்ேக
இருக்கிறாய்..?அங்கிளிடம்
ெகாண்டிருந்த
ெமல்லக்
கீ ேழ
சாப்பாடு
குட்டி..
“ஸ்ரீ
அைமதியாக
மாறிக்
எதுவும் தான்
ஆச்சrயமான
கூறாமல்
அமந்திருந்த
என்று
சாப்பிட்டு
அமந்திருக்கிறாயா..?,ஏன்
வா..”என்றைழத்தான்
அருகில்
மாட்ேடன்
கண்டு
ெகௗதம்.
ஸ்ரீமதியிடம்
ெசால்..”என்று
கூற
பூக்
நித்யா
அவளும்
சிrத்தபடி “நான் வர மாட்ேடன்..”என்று கத்திக் கூறினாள். மாட்டாயா..?,அப்படிெயன்று
“வர
ெசான்னாளா..?”என்று தன்னருேக
கூறியபடிேய
அமந்ததும்
எrச்சல்
இந்த
ஆன்ட்டி
அவளருேக ெகாண்ட
ெசால்லச்
வந்தமந்தான்.
நித்யா..
இவன்
அவன் காதலிக்க
மாட்டானாம்.. இப்படிெயல்லாம் ெநருங்கி அமந்து என் காதைல அதிகப்படுத்த மட்டும்
ெசய்வானாம்..
என்று
ெபாறுமியபடிேய
அமந்திருந்தவள்..
இயலாைமயினால் விைளந்த ேகாபத்தில் விறுவிறுெவன ஊசியில் பூக்கைளக் ேகாக்கத் துவங்கினாள். ெகாடுத்தால்
“சாக்ேலட்
என்னிடம்
வருவாய்
தாேன
கண்ேண..
இேதா
பா..”என்று பாக்ெகட்டில் இருந்து மிட்டாைய அவன் எடுத்ததும் ஸ்ரீமதி அவன் மடியில்
ஏறி
முத்தமிட்டு ெகௗதம். உயத்த
மிட்டாைய விட்டு
அவைனக் இதற்கு
ஓட..
வாங்கிக்
சிrத்தபடிேய
ேகாபமாக
ஒன்றும்
ெகாண்டு
“ேதங்க்
நித்யாவின்
முைறத்தவைளக்
குைறச்சலில்ைல
என்று
யூ
அங்கிள்..”என்று
புறம்
கண்டு
திரும்பினான்
அவன்
ெகாதித்துப்
புருவம்
ேபானவள்..
ேவகமாக பூக்கைளக் ேகாக்க.. இரண்டு ெநாடி அவளது ேவகத்ைதக் கண்டு ெகாள்ளாமல் அமந்திருந்த ெகௗதம்.. பின் ேவகமாக அவள் ைகையப் பற்றி “எதற்காக ேபாகிறது..
இவ்வளவு
ேவகமாகக்
முட்டாள்..”என்று
ேநாக்கினாள் நித்யா.
ேகாக்கிறாய்..?,ஊசி
ேகாபமாகக்
கூற..
விரலில்
அவைன
ஏறி
விடப்
அழுத்தமாக
அவளதுப்
பாைவயின்
திரும்பியவன் முகம்
பின்
ேநாக்கி..
த<ட்சண்யத்ைதத்
அவளது “ஐ
ைகைய
ஆம்
சாr
தாங்க
முடியாது
அழுத்தமாகப்
பற்றி
நித்யா...”என்று
ேவறு
மீ ண்டும்
ெமல்லிய
புறம் அவள்
குரலில்
வருத்தத்துடன் கூற.. எதற்கு இந்த சாr என்று ேகட்கக் கூடத் ேதான்றாமல் அவைனேய பாத்தபடி
விழிகள்
பளிச்சிட
அவனிடமிருந்துத்
தன்
ேநாக்கியவள்..
பின்
குறும்புப்
ைககைள
விலக்கிச்
சுற்றும்
பாைவப் முற்றும்
ேநாக்கி யாருமில்லாதைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு அவன் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டு “ேதங்க்யூ ெகௗதம்..”என்று கூறி விட்டு அவன் பதில் கூறும் முன் ஓடிச் ெசன்று விட்டாள். உஷ்ணமாக அவைள ேநாக்கினாலும்.. மனதில் ஏேதா ஒன்று சில்ெலனப் பரவி அவைனக் அவனுக்கு.
குளிவித்து
இதழ்க்கைடயில்
முறுவைலயும்
ேதாற்றுவித்தது
அத்தியாயம் – 11
ஏன் இந்தக் கண்ணாமூச்சி ஆட்டம்..? உன்ைனக் கண்டறிய முடியாது.. நான் தவிப்புறுவைதப் பா@த்து.. ந4 மகிழ்ச்சி ெகாள்கிறாேய.. கண்ணா.. ேபாதுமடா.. விைளயாட்டாகக் கூட., உன் அருகாைமைய இழக்க.. எனக்குத் துணிவில்ைல!
“என்னம்மா உன் ஹ<ேரா இன்ேறனும் அலுவலகம் வந்து விடுவானா..?, வசந்தி அம்மா இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு எனக்கு ஃேபான் ெசய்து ெகௗதம் தனி அைறயில் அைடந்து கிடப்பதாகக் கூறினாகேள..! ந< இருக்கும் ைதrயத்தில் நான் அவைன ேநrல் ெசன்று கூடப் பாக்கவில்ைல.. ந< ெசன்று பாத்தாயா..?, என்னவாயிற்று
அவனுக்கு..?”என்று
அலுவலகத்தின்
வளாகத்தில்
ெதன்பட்ட
இருக்கிறான்..
எந்தப்
நித்யாவிடம் விசாrத்துக் ெகாண்டிருந்தா அழகசாமி. என்ன
“அவனுக்கு
அங்கிள்..?,நன்றாக
பிரச்சைனயுமில்ைல.. இன்று அலுவலகம் வந்து விடுவான்..”என்று அவருக்கு பதிலளித்துக்
ெகாண்டிருந்த
விழிகளுடன்
வாசைல
நித்யா
திடீெரனப்
ேநாக்கினாள்.
அவளது
ேபச்ைச
நிறுத்தி
பாைவையத்
விrந்த
ெதாடந்து
தானும் வாசைல ேநாக்கிய அழகசாமிக்கும் திைகப்பு தான்.. “சின்ன உதவி நம்பி சா.. காைர பாக் ெசய்து விடுகிற<களா ப்ள <ஸ்..?”என்று கா சாவிைய நம்பியிடம் அளித்துக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு தான் இருவரும் மாறாக..
திைகத்துப் சrயாக
ேபாய்
நின்றிருந்தாகள்.
வாரப்பட்டத்
தைலமுடியுடன்..
ஏெனனில் சுத்தமாக
வழக்கத்திற்கு முகச்
சவரம்
ெசய்து.. ந<ல நிற சட்ைட,ேபண்ட்டுடன் ெவகு நாைளக்குப் பிறகு ேதாற்றத்தில் அக்கைற
ெசலுத்தியவனாக..
உள்ேள நுைழந்தான் ெகௗதம்.
அைத
விட..
ெவளிச்சம்
பரவிய
முகத்துடன்
கதைவத் திறந்து நுைழந்தவனின் கண்கள் எதிேர இருந்த நித்யாைவக் காண.. அவளும்
ைககைளக்
நின்றிருந்தாள்.
கட்டிக்
அவளது
ெகாண்டு
அவைனேய
சிrப்ைபக்
கண்டதும்
பாத்தவாறு தன்னாேல
சிrப்புடன்
அவனுக்கும்
முறுவல் விrய.. பாைவைய ேவறு புறம் திருப்பி.. சிrப்ைப அடக்கியவன் அவைள
ேநாக்கி
அழகசாமி
வந்தான்.
இருவரது
வியப்பும்,மகிழ்ச்சியும்
முக
நிற்க..
மாற்றத்ைதயும்
அதற்குள்
கவனித்த
அவகளருேக
வந்து
விட்டவன்.. “குட் மானிங் அங்கிள்..”என்று புன்னைகயுடன் ெதrவிக்க.. “குட் மானிங் தம்பி.. “என்றவrடம் ேமலும் இரண்ெடாரு வாத்ைதப் ேபசியவன் பின் நித்யாவிடம் திரும்பி ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தி விட்டு அைறக்குச் ெசன்றான். அவன் ெசன்றதும் நித்யாவிடம் அழகசாமி “நித்யா.. எனக்கு மயக்கம் வருவது ேபால் இருக்கிறதம்மா..”என்று நடிக்க “ஏ...ஏன் என்னவாயிற்று அங்கிள்..?”என்று பதறியவளிடம் “உங்கள் இருவருக்கிைடயில் நடக்கும் ெமௗன நாடகத்ைதக் கண்டு
தான்..”என்று
குனிந்தவள்
அவ
கூற..
வருகிேறன்
“நான்
நாக்ைகக்
கடித்துக்
அங்கிள்..”என்று
ஓடி
ெகாண்டுத்
விட..
தைல
கலகலெவனச்
சிrத்தா அழகசாமி. அைறக்குள்
நுைழந்ததும்
சா..
“குட்மானிங்
என்ன
விேசஷம்
இன்று..?,
ேஹண்ட்சம்மாக இருக்கிற<கள்..?”என்று சிrப்புடன் வினவ.. அவேனா அவைள முைறத்து
இது
“நித்யா..
ஆஃபிஸ்..”என்று
கூற..
வட்டில் <
“அப்படியானால்..
ைவத்து நான் இேத ேகள்விையக் ேகட்டால்.. எனக்கு பதிலளிப்பீகளா..?”என்று வினவ..
அவன்
ேவைலையத் அதற்கு
அவைள
அழுத்தமாக
ெதாடரலாம்..”என்றவள்
ேமல்
நின்றால்..
முைறத்தான். தன்
அறிவிருக்கிறதா
ஓேக
“ஓேக
இருக்ைகக்கு உனக்கு
ஓடி
என்று
சாr..
விட்டாள்.. ஆரம்பித்து
விடுவான். ேதைவயா...? அன்று
ேவைலப்
மறந்து
ேவைலயில்
ைககைள
பளு
ெநட்டி
சற்று
மூழ்கி
அதிகமாகேவ விட்டன.
முறித்தபடிக்
இருக்க..
மதியம்
கணிணியில்
இருவரும்
மூன்று
மற்றைத
மணிக்குப்
இருந்துப்
பிறகு
பாைவையத்
திருப்பியவள்.. மதிய சாப்பாட்ைடேய மறந்து ேபானைத உணந்து.. ெகௗதைம எட்டிப்
பாத்தாள்.
அவனும்
ேவைலயில்
ஆழ்ந்திருப்பைதக்
கண்டு
எழுந்து
அவனருேக ெசன்றாள். “மணியாகி விட்டேத.. சாப்பிட்டு விட்டு ேவைல பாக்கலாேம..”என்று கூற.. அவன்
“எனக்கு
“பரவாயில்ைல...
ேநரமாகும்.. ேவைல
ந<
முடிந்ததும்
ெசன்று
சாப்பிடு..”என்று
கூறுங்கள்..
ேசந்ேத
கூறினான்.
சாப்பிடலாம்..”
என்று கூறி விட்டுத் தன் இருக்ைகைய ேநாக்கி நடந்தவைள “நில் நித்யா..” என்று
நிறுத்தியவன்
ெசன்றான்.
“சாப்பிடலாம்..”எனக்
கூறி
வாஷ்ரூைம
ேநாக்கிச்
அவன் வந்ததும் வசந்தி அளித்திருந்தச் சாப்பாட்ைடப் பrமாறினாள். அடுத்த சில
நிமிடங்கள்
இருவரும்
அைமதியாக
உண்ணத்
துவங்க..
தட்டில்
பாைவையப் பதித்து உண்டு ெகாண்டிருந்தவைனக் கண்டபடிேய சாப்பிட்டவள் திடீெரன.. அவைள
நன்றாகேவ
“தாடியில்லாமல் ேநாக்கியவன்...
ெசய்திருக்கிற<கேள..
இல்ைல..” ேகட்க..
“என்ன..?”என்று
எனக்குக்
என்று
ெகாஞ்சம்
கூற..
“இப்படி
ெகாஞ்சம்
நிமிந்து
க்ள <ன்
ேஷவ்
தாடியுடன்
இருந்த
கன்னங்கள் தான் பிடித்திருந்தது..”என்று கூற.. உதட்ைடச் சுழித்து மறுத்தவன் பின் ெமல்லிய குரலில் “தாடி இருந்தாலும் பிடிப்பதில்ைல.. தாடி இல்லாமலும் பிடிப்பதில்ைல..”என்று முணுமுணுத்தான். அவன்
முணுமுணுத்தைதக்
என்று
முழிக்க..
அவனது
கண்டு
ெகாண்டவள்..
வட்டிற்குச் <
ஏன்
ெசன்றிருந்த
இப்படி
ேபாது
கூறுகிறான்
அவள்
ேஷவ்
ெசய்யவில்ைலயா..?என்று ேகட்டது நிைனவிற்கு வர.. கலகலெவன சிrத்து “எனக்குப்
பிடிக்கும்
ேபாது
தாடி
ைவத்துக்
ெகாள்ள
ேவண்டும்..
எனக்குப்
பிடிக்காத ேபாது சவரம் ெசய்து விட ேவண்டும்..”என்று கூற.. எrச்சலுடன் நிமிந்தவன்.. “உனக்குப் பிடித்தபடி நடந்து ெகாள்வதற்கு நான் ஒன்றும்...” என ஆரம்பித்தவன்
முடிக்காமேல
நிறுத்தி
விட..
“ெசால்லுங்கள்
சா..
ஆரம்பித்தைத முடித்து ைவயுங்கள்... ந<ங்கள் என் கண்ணான காதலன் தான்.. அதனால் எனக்குப் பிடித்தபடி இருக்கச் ெசால்கிேறன்..”என்று கூறினாள். “ந< ெசான்னதற்காக நான் சவரம் ெசய்து ெகாண்டு வரவில்ைல.. ந< கூறிய விசயம் எக்காலத்திலும் நடக்காத ஒன்று.. அதனால் இந்த முட்டாள்தனமான எண்ணங்கைள அழுத்தமாகக் ேதாற்றத்தில்
மாற்றிக் கூற..
ெகாள்ளப்
“ஓேஹா..
எவ்வித
தைலமுடியுடனும்,சவரம்
பா..”என்று
நான்
பல்ைலக்
ெசான்னதற்காக
அக்கைறயுமில்லாமல்.. ெசய்யப்
படாத
அவன்
ெசய்யவில்ைலயா..?,
சrயாக
தாடியுடனும்
கடித்தபடி வாரப்
பரேதசிையப்
படாத ேபால்
வலம் வந்து ெகாண்டிருந்த ந<ங்கள்.. இன்று ேரமண்ட்ஸ் மாடைலப் ேபால் டீக்காக உடுத்திக் ெகாண்டு என் கண் முன்ேன நிற்கிற<கள் என்றால்.. என்ன காரணம்..?”என்று வினவினாள். தட்டில் ைகையக் கழுவியபடிேய “என்ன காரணம்..?”என்று அவனும் ேகட்க.. “நான்
தான்
காரணம்..
ேவறு
என்னவாக
இருக்க
முடியும்..?”என்றவைளக்
கண்டு சிrத்தபடிேய எழுந்த ெகௗதம் தன் இருக்ைகக்குச் ெசல்ல.. “இது என்ன சிrப்பு..?,இைத நான் ஆமாம் என்று எடுத்துக் ெகாள்ளட்டுமா..?,அத்ேதாடு.. நான் உங்கைள
விரும்பியதாகக்
அடித்து
விரட்டாமல்
ெதrயவில்ைல..?,உங்களுக்கு
கூறிய விட்டு
பின்பும்
என்ைன
கம்ெபனிைய
ைவத்திருக்கிற<கேள..
என்ைனப்
இதிலிருந்ேத
பிடித்திருக்கிறெதன்று..!”என்று
இப்ேபாது விrந்த புன்னைகயுடன் அவைள ேநாக்கினான் ெகௗதம்.
விட்டு கூற..
“ந< கூறியதில் ஒரு விசயம் உண்ைம தான்.. என்ைன நன்றாகேவ அறிந்து ைவத்திருக்கிறாய்..”என்றவன் பிடிக்காதவகள் ெவறுத்தப்
இந்த
அலுவலகத்தில்
ெபண்கைளப்
தவெறன்றால்
ெதாடந்து
ேபால்
எதித்துப்
முயல்வதில்ைல..
“பிடித்திருக்கிறது யா
அல்லாது..
இருக்கிறாகள்..?, ந<
ேபசுகிறாய்..
மrயாைதயுடன்
தான்..
நான்
வித்தியாசமாக மற்ற
பழகுகிறாய்..
உன்ைனப் கண்டு
இருக்கிறாய்..
ஆண்கைளக் இயல்பாக
கவர
இருக்கிறாய்..
அதனால் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது.. இல்ைலெயன்று கூறவில்ைல.. ஆனால் பிடித்திருக்கிறது ெகாள்..
என்
என்பதற்காக.. வாழ்வில்
காதலிக்க
முடியாது..
காதல்,கல்யாணம்
நிைனவில்
என்கிற
ைவத்துக்
ேபச்சுக்ெகல்லாம்
இடேமயில்ைல..”என்று கூற.. அதுவைர அவன் ேபச்ைச ஆவத்துடன் ேகட்டு வந்தவள் பின் முகம் சுருங்கி.. பின் அவனது ேபச்சின் கைடசிப் பகுதிையத் தவித்து விட்டுப் பதிலளித்தாள். “பிடித்திருக்கிறது பாத்துக்
தாேன..?,இப்ேபாைதக்கு
ெகாள்கிேறன்..”என்று
அடித்தது
ேபாதும்..
மின்னஞ்சல்
சத்யம்
சிrக்க..
இது
ேபாதும்..
அவைள
முைறத்தவன்..
ெஹௗஸஸ்ஸின்
அனுப்பு..”என்று
கூறி
விட்டுக்
மீ திைய
“அரட்ைட
எஸ்டிேமஸைன
கணிப்ெபாறியில்
நான் எனக்கு
பாைவையத்
திருப்பிக் ெகாண்டான் வழக்கம் ேபால். “உன்ைன நானறிேவன் கண்ணா...” என்று பாடியபடிேயத் தன் இருக்ைகக்குச் ெசன்றவள் அதன் பின் தன் ேவைலையத் ெதாடர.. இரவு ஒன்பது மணி வைர இருக்ைகைய விட்டு எழ முடியாத அளவிற்கு ேவைல கழுத்ைத ெநறிக்க.. எைதப் பற்றியும் சிந்திக்காமல் ேவைலயில் ஆழ்ந்திருந்தாள். கழுத்ைதத் ேதய்த்தபடி இருக்ைகைய விட்டு எழுந்த ெகௗதம்.. நித்யாைவக் கண்டு “இன்னும் என்ன ெசய்கிறாய்..?,வட்டிற்குக் < கிளம்பு.. மீ தி ேவைலைய நாைள
பாத்துக்
ெகாள்ளலாம்..”என்று
விரட்ட..
“ம்,இேதா
ஆயிற்று..
ந<...
ந<ங்கள்..?”என்று வினவ.. “நானும் தான் வருகிேறன்..”என்று கூற.. இருவரும் ேசந்ேத புறப்பட்டன. லிஃப்ட்டில்
ஏறியதும்
ெசலுத்தியிருந்த சிைலெயன
அவன்
நித்யா
நின்றிருந்த
அைமதியாக
நிமிந்து அவனது
நிற்க..
அவைன
பக்கவாட்டுத்
ெசல்ஃேபானில்
ேநாக்கினாள்.. ேதாற்றம்
கவனம்
ெசதுக்கிய
அவைளக்
கவர..
அவன் அருேக ெசன்று அவைன இடித்துக் ெகாண்டு நின்றாள். “ப்ச்..”என்றபடி திரும்பியவனிடம் உச்சஸ்தாதியில்
“என்ன..?,பக்கத்தில் சத்தமிட..
ைகையக்
கட்டித்
திரும்பிக்
ெகாண்டு
நின்றவைள
தப்ேப
இல்ைல
ெகாண்டான்.
மீ ண்டும்
நிற்பது
கூடத்
தாேய..
சிrப்புடன்
ேநாக்கியவன்
என்பது
தவறா..?”என்று ேபால்
அவைனேய
“இப்ேபாது
எதற்கு
அவன்
பாத்துக் இந்தப்
பாைவ..?”என்று ேகட்க.. ஒன்றுமில்ைல என்பது ேபால் தைலயைசத்தவள் “ஐ லவ் யூ..”என்று கூற.. சட்ெடன முகம் மாறி.. அவள் முகத்ைதேய தன்ைன
மறந்து ேநாக்கியவன்.. பின் லிஃப்ட் நின்று விட்டைத உணந்து விருட்ெடன ெவளிேயறினான். அவனுக்ேக
அவன்
மீ து
ேகாபமாக
வந்தது..
காதல்,கல்யாணம்
ேபான்ற
கண்றாவியான விசயங்கைள நம்பி இனிெயாரு முைற ஏமாறக் கூடாது என்று அவன்
ஒவ்ெவாரு
ெநாடியும்
த<மானம்
ெசய்து
ெகாண்டிருக்க..
அைவயைனத்ைதயும் ஒேர பாைவயில்.. ஒேர ேபச்சில்.. மாற்றி விடுகிறாள் ராட்சசி..! இவைளத் தவிப்பதும் முடியாத காrயம் ஆயிற்ேற.. என்ன தான் ெசய்வது.. எrச்சலுடன் காைர ேநாக்கி நடந்தவைன “ெகௗதம்.. நில்..”என்று தடுத்தவள்.. “வ..வந்து என்ைனயும் வட்டில் < இறக்கி விடுகிற<களா..?” என்று வினவ.. “ஏன்..?,உன் ஸ்கூட்டி என்னவாயிற்று..?”என்று ேகட்டபடிேய காைரத் திறந்தவன்..
அவள்
திக்கித்
விட்டது..”என்றதிேலேய ெகாண்டு
திணறி
அவள்
ெபாய்
ெசால்கிறாள்
ஆட்ேடாவில்
“அப்படிெயன்றால்
அது..
“அது..
பஞ்ச
ஆகி
என்பைதக்
ேபா..”எனக்
கூறி
கண்டு
விட்டு
காைர
எடுத்துக் ெகாண்டு ெசன்று விட்டான். ெபாய் ெசான்னைதக் கண்டு பிடித்து விட்டான் ேபாலும்.. ெவவ்ெவேவ என்று பழிப்புக் காட்டி விட்டு ஸ்கூட்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு அவளும் புறப்பட்டாள். சிக்னைலக்
கடக்ைகயில்
வண்டிையச்
ெசலுத்த..
அவைளப்
பின்
அவைன
அவள்
ெதாடந்து
நிறுத்தியவளுக்கு
இனிய
முந்திக்
வண்டி
ெகாண்டு
ஓட்டும்
வந்தான்
அதிச்சியாக
ேவகமாக
லாவகத்ைதக்
அவள்
கண்டபடிேய
ெகௗதம்.
ஸ்கூட்டிைய
வாசலில்
ஒலித்தது
விஸ்வநாதனின்
குரல்.
“நிதும்மா...”என்று ஒலித்தத் தந்ைதயின் குரைலக் ேகட்டுத் திைகத்துப் பின் “அப்பா...”என்று
துள்ளிக்
ெகாண்டு
ஓடிச்
ெசன்று
அவைர
அைணத்துக்
ெகாண்டாள். அவைளத் ெதாடந்து வந்த ெகௗதம் நித்யாவின் கூச்சைலக் ேகட்டுக் காைர நிறுத்தி
விட்டு
இறங்க..
நின்றவைளக்
கண்டு
நாட்களாயிற்று
ந<ங்கள்
அங்ேக
தந்ைதைய
ெமன்ைமயாக
அைணத்துக்
புன்னைகத்தான்.
வருவதற்கு..?,இனிெயாரு
முைற
ெகாண்டு “எவ்வளவு
இப்படி
என்ைன
விட்டு இருக்காத<கள் அப்பா..”என்று ெசல்லமாகக் ேகாபித்துக் ெகாண்டவைளப் பாசமாக
வருடியவ
இப்படி
“இனி
இருக்க
மாட்ேடன்..
ந<
எப்படியிருக்கிறாயடா..?,ெமலிந்தா ேபால் ெதrகிறேத..?”என்று கூற.. “அப்பா.. இது
உங்களுக்ேக
ெபயrல்
ஒன்ைறச்
இருந்தைத அத்ைதயின்
விட
அதிகமாக
இல்ைலயா..?,அங்ேக
சைமத்துப் இப்ேபாது
சைமயல்
ேபாடுவகேள.. <
சைத
ந<ங்கள்
அைதச்
சாம்பா
சாப்பிடும்
ேபாட்டிருக்கிேறன்..”என்றவள்
அப்படி..”என்று
ெமல்லிய
குரலில்
கூறி
என்ற ேபாது “வசந்தி விட்டு
வாசைலப் பாக்க.. அங்ேக ெகௗதம் நின்றிருந்தைதக் கண்டுத் திைகத்துப் பின் சிrப்புடன் அவனிடம் ஓடினாள்.
அவன் ைகையப் பற்றிக் ெகாண்டு இழுத்து வந்தவள்.. “அப்பா.. இவ தான் என் எம்,டி ெகௗதம்
பிரபாகரன்..”என்று
அறிமுகம்
ெசய்ய..
அவள்
தன் ைகைய
இறுகப் பற்றியிருப்பைத உணந்து “நித்யா..”என்று அடிக்குரலில் கூறி.. அவள் ைகைய விடுவித்தவன்.. பின் புன்னைகத்தபடி “ஹேலா சா..”என்று அவrடம் ைக
குலுக்கினான்.
இந்த
இருவரது
அளவிற்குத்
ேதறி
ெசய்ைகையயும் விட்டாளா..
கண்ட
என்று
விஸ்வநாதன்
நிைனத்துக்
மகள்
ெகாண்டும்..
ெகௗதமனின் கம்பீரமான ேதாற்றத்ைதயும்,குரைலயும் கண்டு வியந்த படியும் அவனிடம் ைக குலுக்கினா. பின்
வாருங்கள்
“உள்ேள
நின்றவைன இழுத்துச்
தம்பி..”என்றைழத்துச்
நின்று
“என்ன
ெசன்றாள்.
ெசல்லத்
விட்டீகள்..?,வாருங்கள்..”என்று
விஸ்வநாதன்
முன்னால்
தயங்கியபடிேய ைகையப்
ெசன்று
பற்றி
விட்டைத
உறுதிபடுத்திக் ெகாண்ட ெகௗதம் அவளிடம் ேகாபமாக “நித்யா.. உன் தந்ைத அருகில் இருக்கிறா என்கிற பயம் கூட இல்ைலயா உனக்கு..?,ைகைய விடப் ேபாகிறாயா..
இல்ைலயா..?”என்று
தந்ைத
ஒன்றும்
கூற
மாட்டா..
“நான்
உங்களிருவருக்கும்
அதட்ட..
“ைகப்
பிடிப்பதற்ெகல்லாம்
அமருங்கள்..”என்று
காபி
ெகாண்டு
உட்கார
என்
ைவத்தவள்..
வருகிேறன்..”என்று
உள்ேள
ெசன்றாள். அவள் ெசன்றதும் சங்கடத்துடன் முறுவலித்தவன் பின் “அவள் இன்னமும் சிறு
ெபண்ணாகேவ
இருக்கிறாள்
சா..
ந<ங்கள்
தவறாக
எடுத்துக்
ெகாள்ளாத<கள்..”என்று கூற.. என் மகள் சிறு ெபண்ணா..?,இரும்பு மனிதைனப் ேபால்
இருந்த
நிைனத்துக்
உன்ைனேய
ெகாண்டவ..
இப்படி
மாற்றியிருக்கிறாேள
தானும்
முறுவலித்து
ெகௗதம்..
“ஆமாம்
தம்பி..
என்று சிறு
வயதிேலேய அவள் அன்ைன இைறவனடி ேசந்து விட்டதால்.. ெசல்லமாகேவ வளத்து விட்ேடன்.. அதனால் தான் இப்படி..”என்று கூறினா. “நித்யா ேபான வாரேம கூறினாள்.. ந<ங்கள் மாயவரம் ெசன்றிருப்பதாகவும்.. சிறிது ெசாந்த
நாட்களில் ஊரும்
விசாrக்க.. நித்யாைவப் அங்ேக
திரும்பி கூட
ேபான பாக்க..
தாேன
விடுவகள் <
அது
வாரம்
தான்..
மாயவரத்தில்
மாயவரம்
“ஆ..ஆமாம்
இருந்த<கள்..
என்றும்..
அன்ைன,தந்ைதயின்
எங்ேக
ெசன்றிருந்ேதனா..
டாடி..
அைதத்
என்
ந<ங்கள்
தான்
ந<ங்கள்..?”என்று என்றபடி
இரண்டு,மூன்று
கூறிேனன்..”என்று
அவ
வாரமாக சமாளிக்க..
அைதேய தானும் கூறினா விஸ்வநாதன். மாயவரத்திற்கு அருேக இருக்குெமாரு கிராமத்தின் ெபயைரச் ெசால்லி அது தான் தனக்குச் ெசாந்த ஊ என்று கூறியவ.. பூவக < நில விவகாரத்திற்காகச் ெசாந்த ஊருக்குச் ெசன்றிருந்ததாகவும் கூறினா. அதன் பின் ெகௗதம் தனது பூவகத்ைதப் < பற்றித் ெதrவிக்க.. ஒன்றுமறியாதவைரப் ேபால் தைலயாட்டிக் ெகாண்டு அமந்திருந்தா.
பின் அவன் அவரது நியூயாக் வாழ்க்ைகையப் பற்றி விசாrக்க.. தான் ேவைல பாத்த நிறுவனத்தின் ெபயைரக் கூறியவ ெதாடந்து “எத்தைன நாள் தான் அடுத்த
நாட்டில்
அமந்திருப்பது
தம்பி..?,என்ேறனும்
ஒரு
நாள்
ெசாந்த
நாட்டிற்கு வந்து தாேன ஆக ேவண்டும்..?”என்று கூற “சr தான் சா..” என்று சிrத்த ெகௗதம் ேமலும் சிறிது ேநரம் ேபசி விட்டு விைடெபற்றான். அவrடம் “வருகிேறன் சா..”என்றவன் நித்யாவிடம் ஒரு தைலயைசப்பில் விைடெபற.. அவள் அவனுடேன வாசல் வைர ெசன்றாள். “எப்படி
என்
தந்ைத..?”என்று
வினவ..
“மிகவும்
நல்லவராக
இருக்கிறா..
ஆனால் உன்ைன எப்படி மகளாகப் ெபற்றா என்று தான் ெதrயவில்ைல..” என்றவனிடம்”ஹா..ஹா.. தைலயில்
குட்டி
“குட்
ெபrயேஜாக்...”என்று ைநட்..”என்று
கூறி
அவள்
விட்டுத்
முைறக்க தன்
அவளது
வட்ைட <
ேநாக்கி
நடந்தான். அவன்
ெசல்வைதக்
கண்டு
விட்டுத்
துள்ளலுடன்
வட்டிற்குள் <
நுைழந்தவள்
சைமயலைறயில் உருட்டிக் ெகாண்டிருந்தத் தந்ைதயிடம் ெசன்று “என்னப்பா ெசய்கிற<கள்..?,சைமக்க ேவண்டாம்.. அத்ைத ைவகுந்த் அண்ணனிடம் அனுப்பி ைவப்பாகள்..”என்று கூற “அத்ைதைய எதிபாத்துக் ெகாண்டு ந< சைமயல் கற்றுக் ெகாள்ளாமேல இருந்தாயா நிதும்மா..?”என்றுத் திட்டத் துவங்கியதும் “வந்ததும்
ஆரம்பிக்காத<கள்
டாடி..”என்றவளிடம்
“ந<ெயல்லாம்
ெகௗதைமத்
திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு அவைன என்ன பாடு படுத்தப் ேபாகிறாேயா...?” என்று
கூற..
வாயைடத்துப்
ேபாய்
நின்று
விட்டவள்..
“அ...அப்பா..”என்று
திைகக்க.. சிrப்புடன் மகளிடம் வந்தா விஸ்வநாதன். “ெகௗதைம ேவண்டாம் என்று கூற நான் என்ன முட்டாளா நித்யா..?,ெசால்லப் ேபானால்..
அவனது
கம்பீரத்திற்கும்,ஆளுைமக்கும்
முன்னால்
ந<
ெகாஞ்சம்
டம்மி தான்..”என்று ேகலி ெசய்ய.. “அப்பா..”என்று பல்ைலக் கடித்தாள் நித்யா. கலகலெவனச் சிrத்தவ “அத்ேதாடு என் தங்ைக மகேன மருமகனாக வருவது எனக்குப் ெபரு மகிழ்ச்சி தான்.. வசந்தி முதன்முதலில் ெகௗதைமப் பற்றிக் கூறிய ைவக்க்
ேபாது..
என்
முடியாமல்
தங்ைக
மகனுக்கு
ேபானேத என்று
அவன் நிைலைமையக் ேகட்ட
பின்பு
என்
மகைளத்
திருமணம்
முடித்து
நான் வருத்தப்பட்ேடனம்மா..
ஆனால்
அவைன மாற்றி நல்ல
ெபண்ணாகத்
திருமணம் ெசய்து ைவக்க ேவண்டும் என்று தான் ேதான்றியேத தவிர,.. நான் இப்படி ேயாசிக்கேவயில்ைல.. ஆனால் இன்று அவன் உன்னுடன் இயல்பாகப் ேபசிக்
ெகாண்டு
அளேவயில்ைல..
நடந்து இந்த
வரும்
உலகத்தில்
ேபாது.. ந<ங்கள்
நான்
உண்டான
இருவ
தான்
மகிழ்ச்சிக்கு ெபாருத்தமான
ேஜாடி என்று ேதான்றியது..”என்று கூற.. ெவட்கத்துடன் தைல குனிந்தவள்.. “ந<ங்கள் எப்படிக் கண்டு பிடித்த<கள்?”என்று வினவினாள்.
இங்ேக
“எனக்கு
வருவதற்கு
முன்பிலிருந்ேத
சந்ேதகம்
தானம்மா..
உன்
ேபச்சு,உன் நடவடிக்ைக அைனத்தும் வழக்க்த்திற்கு மாறாக இருந்தது ெகௗதம் விசயத்தில்.. என் மகைளேய இந்த அளவிற்கு மாற்றி விட்டாேன.. யா அவன் என்பைதக்
காண்பதற்காகத்
சிrப்புடன்
தந்ைதையக்
நன்றாகத்
தான்
தான்
நான்
கட்டிக்
இருக்கிறது..
இங்ேக
ெகாண்டவள்..
ந<ங்களும்,நானும்
வந்தேத..”என்று
ேபச்ெசல்லாம்
“உங்கள்
ஆைசைய
கூற..
வளத்து
என்ன
பிரேயாஜனம்..?,ெகௗதம் என் காதைல ஏற்றுக் ெகாள்ள மறுக்கிறான் அப்பா...” என்றவள் அவனுக்கும்,தனக்கும் நடந்த வாக்குவாதத்ைதத் ெதrவித்தாள்.
“ஆனால் அவன் நிச்சயம் என்ைன ஏற்றுக் ெகாள்வான்.. அதுவைர நான் விடப் ேபாவதில்ைல..”என்று கூற.. “இவ்வளவு தூரம் அவைன மாற்றியிருக்கிறாய்.. நிச்சயம்
உன்
ஆைசைய
ஆண்டவன்
நிைறேவற்றி
ைவப்பாரம்மா..
என்னுைடய வாழ்த்துக்கள்..”என்று விஸ்வநாதன் வாழ்த்த.. ெபரு மகிழ்ச்சியாய் இருந்தது நித்யாவிற்கு. விஸ்வநாதனின் மூலமாகச் ெசய்தி வசந்திைய எட்டி விட.. அவருக்கு ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சிக்கு தங்களது
அளேவயில்ைல..
குலம்
தைழக்க
மகனது
வாழ்வு
சிறக்க
ேவண்டுெமன்றும்
ேவண்டுெமன்றும்..
ேகாவில்
ேகாவிலாக
ஏறி
இறங்கியவருக்கு இந்தச் ெசய்தி மகிழ்ச்சிக் கடலில் மூழ்க ைவத்தது.. மகனது வாழ்ைவ மாற்றி அவைர திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவக்கிேறன் அத்ைத என்று கூறி... தந்ைதயின் ெசால்லிற்காக இந்தியா வந்த அந்தச் சிறு ெபண் இன்று
அைனத்ைதயும்
சாதித்துக்
கைடசியில்
தாேன
அவன்
மீ து
காதல்
ெகாண்டும் விட்டது.. அவருக்கு சந்ேதாசத்ைத அளித்தது.. காைலயில் “என்
வட்டிற்குள் <
கண்ேண...
ந<
நுைழந்தவைள
எனக்கு
ெசய்கிற
இருைக இத்தைன
பற்றி
வரேவற்ற
உதவிக்கும்
நான்
வசந்தி.. என்ன
ைகம்மாறு ெசய்யப் ேபாகிேறேனா ெதrயவில்ைல.. என் மகனின் வாழ்ைவத் திருப்பி
அளித்து..
என்
ஜ<வைன
மீ ட்டு
விட்டாேய..
ந<
என்
மருமகளாகக்
கிைடத்தது.. நான் எந்த பிறவியில் ெசய்த புண்ணியேமா...!”என்று கண் கலங்க.. “அத்ைத..”என்று
அவ
ைகையப்
கிைடக்க
தான்
புண்ணியம்
நான்
பற்றிக்
ெகாண்டவள்..
ெசய்திருக்க
“உங்கள்
ேவண்டும்..
மகன்
எதற்ெகன்ேற
ெதrயாமல் நியூயாக்கிலிருந்து இந்தியா வந்ேதன்.. வந்த ேபாது எப்ேபாதடா திரும்பிச்
ெசல்லலாம்
என்று
தான்
நிைனத்திருந்ேதன்..
ஆனால்
உங்கள்
மகனுடன் பழகிய பின்பு தான் என் ஜ<வேன உங்கள் மகனிடம் இருப்பைதப் புrந்து ெகாண்ேடன்.. வாழ்க்ைகயில் ஒவ்ெவாரு நிகழ்வும் காரணத்ேதாடு தான் நடக்கிறது ேபாலும்..”என்றவள்.. பின் “அத்ைத.. அவ இன்னும் என் காதைல ஏற்றுக்
ெகாள்ளேவயில்ைல..
விட்டீகேள..?”என்று சிrத்தாள்..
ந<ங்கள்
திருமணம்
வைர
ேயாசித்து
“ந<
அவைன
எப்படியும்
சமாளித்துச்
நம்பிக்ைக
இருக்கிறதம்மா..”என்று
குங்குமம்..
எடுத்துக்
கூறியவ..
ெகாள்..”என்றவ
என்னிடம்
“பிரசாதத்ைத
சாதித்து
அவள்
அத்ைத..
என்று
அம்மன்
“இேதா
தாேன
ெகாடுங்கள்
விடுவாய்
ேகாவில்
ெநற்றியில் நான்
எனக்கு இட்டா.
ெகௗதமிற்கும்
ெகாடுக்கிேறன்..”என்றவள் வாங்கிக் ெகாண்டு அவனது அைறக்குச் ெசன்றாள். கதைவத்
தள்ளிக்
ெகாண்டு
நுைழந்தவள்
தைல
வாrயபடி
நிைலக்
கண்ணாடியின் முன்பு நின்றிருந்த ெகௗதமனின் அருேக ெசன்றாள். நிைலக் கண்ணாடிக்கும்,ெகௗதம்
நின்றிருந்த
இடத்திற்கும்
இைடேய
இருந்த
சிறிய
இைடெவளியில் ெசன்று நின்று ெகாண்டவள் கண்ணாடியில் ெதrந்த அவனது பிம்பத்திடம்
“ஹாய்..”என்று
கூற..
அவனும்
எைதயும்
கண்டு
ெகாள்ளாது
தைல வாrயபடிேய “ஹாய்...” என்றான். பின்
டிெரஸ்ஸிங்
ேடபிளின்
மீ து
அவைன
ேநாக்கி
அமந்து
ெகாண்டவள்
ைகயிலிருந்த ஆப்பிைளக் கடித்தபடி “என்ன.. இன்று சீ க்கிரம் கிளம்புகிற<கள்..? இன்னும்
ேநரமிருக்கிறேத..?”என்று
ேவைலயாக
ெசங்கல்பட்டு ஆன்ட்டி
“இந்தாருங்கள்..
வினவ..
“ஆமாம்..
ெசல்கிேறன்..”என்று
அளித்தக்
ேகாவில்
இன்று
தயாராகி
முக்கியமான நின்றவனிடம்
பிரசாதம்..”என்றவள்
அவன்
முகத்ைதத் தன் புறம் திருப்பி குங்குமத்ைத அவன் ெநற்றியில் இட்டாள். “சr ேபாதும் நகந்து ெசல்.. என் ேலப்டாப் ேபக்..”என்றவன் அவளுக்குப் பின்புறம் இருந்த ைபைய அவைள உரசிக் குனிந்து எடுக்க.. திைகத்து நிமிந்த நித்யா அவன்
எைதயும்
உணராது
ெசல்வதிேலேய
அவசரம்
காட்டுவைதக்
கண்டு
இயல்பாகி.. ெதாண்ைடையச் ெசறுமி “சா..சாப்பிடாமல் ெசல்லாத<கள்..”என்று கூற.. “என்ன ெசய்வது..?,சீ க்கிரம் ெசன்றாக ேவண்டுேம.. ஆனால் பயங்கரப் பசி..”என்றவன் சிறிதும் ேயாசிக்காது அவள் ைகயிலிருந்து ஆப்பிைள வாங்கிக் கடித்தபடிேய
கூறி
“தாங்க்ஸ்..”எனக்
விட்டு
விறுவிறுெவனச்
ெசன்று
விட்டான். திைகத்து
விழி
என்ெறண்ணிய
விrத்து படிேய
நின்ற
கீ ேழ
நித்யா..
ெசன்றாள்.
என்னவாயிற்று
ெதாட
இவனுக்கு..
மகிழ்ச்சியாகச்
ெசன்று
ெகாண்டிருந்த அந்த இரண்டு நாட்களின் முடிவில் நித்யா ஒரு அதிச்சிையச் சந்திக்க ேநrட்டது. அன்று
முழுதும்
துள்ளலுடேன
அலுவலகத்தில்
வலம்
வந்தவள்..
ெவகு
ேநரமாக அழக சாமியின் அைறயில் அமந்து அரட்ைடயில் ஈடுபட்டிருந்தாள். வசந்தியின் மூலமாக அவருக்கும் ெசய்தி எட்டியிருந்ததால் அவைள அமர ைவத்து நுைழந்த
ேகலி
ெசய்து
நித்யாவிற்கு..
தள்ளிக்
ெகாண்டிருந்தா.
ெகௗதம்
இல்லாத
அதன்
அைறயில்
பின்
அைறக்குள்
அமந்திருப்பேத
எrச்சைலத் தரத் தானும் ெசங்கல்பட்டிற்குச் ெசல்ல விரும்பினாள்.
அவள் எண்ணியைத உணந்தவன் ேபான்று ெகௗதேம அவைள அைழத்தான். அக்ெகௗண்டண்ட்
“நித்யா..
ெசங்கல்பட்டு
சுவாமிநாதைன
ைசட்டிற்கு
வா..”என்று
அைழத்துக்
அவன்
ெகாண்டு
ைவத்து
உடேன
விட..
அவன்
குரலிலிருந்த வித்தியாசத்ைத உணராத நித்யா.. சுவாமிநாதைன அைழத்துக் ெகாண்டு துள்ளலுடன் புறப்பட்டு விட்டாள். ஒன்றைர
மணி
ேநர
பிரயாணத்திற்குப்
பின்பு
இடத்ைத
அைடந்ததும்
ெகௗதமைன ேநாக்கி ஓடிச் ெசன்ற நித்யாவின் ேவகம் அருேக ெசல்ைகயில் ெவகுவாகக் எதிேர
குைறந்து
ேபானது.
நின்றிருந்தவைனத்
நின்றிருக்கும்
நப
ைசட்
ஏெனனில்
திட்டித்
அவன்
த<த்துக்
இஞ்சினிய
ேகாபத்தின்
உச்சத்தில்
ெகாண்டிருந்தான்.
ேவணுேகாபால்
என்பைத
எதிேர அறிந்து
ெகாண்ட நித்யா ேவகமாக அருேக ெசன்றாள். குழப்பத்துடன் தன்னருேக வந்து நிற்பவைளக் கண்டவன் அவைளத் ெதாடந்து வந்த சுவாமிநாதைனயும் கண்டு விட்டு.. “என்ன சுவாமி சா இந்தத் தவறில் உங்களுக்கும் பங்கு இருக்கும் ேபாலும்..”என்று அவrடம் வினவ.. கதிகலங்கிப் ேபான
சுவாமிநாதன்
தவறு..?எ,..என்ன
“எந்தத்
நடந்தது
சா..?”என்று
வினவினா. கலங்கிய
சுவாமியின்
நித்யாவிற்கு.சுவாமி உைழப்பவகள்..
முகத்ைதக்
நாதனும் எந்தத்
கண்டதும்
சr,ேவணு
த<ைமயான
வருத்தமாக
ேகாபாலும்
சr
எண்ணங்களும்
இருந்தது ேநைமயாக
இல்லாதவகள்..
இவகளிருவைரயும் எதற்காக இப்படி வாங்குகிறான்..?என்று குழம்பிய நித்யா ேகாபாைலப் பாக்க.. அவேரா.. “சா.. நான் ெசால்வைதக் ேகளுங்கள் சா..” என்று ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தா. தவெறன்று
“என்ன
வாங்கப்படும்
ேகட்கிற<களா
சிெமண்ட்
சுவாமி
மூட்ைடகளில்
சா..
சr
இந்த
பாதி
பிராஜக்ட்டிற்காக
இரண்டு
நாட்களாகக்
காணாமல் ேபாய்க் ெகாண்டிருக்கிறது.. எத்தைன மூட்ைடகள் என்று ந<ங்கள் எழுதி
ைவத்திருக்கும்
எண்ணிக்ைகக்கும்
கணக்கிற்கும்,இங்கு
சம்பந்தேம
இல்ைலேய..
இருக்கும் என்ன
மூட்ைடகளின்
நடக்கிறது
இங்ேக..?,
மூட்ைடக் கணக்ைகப் பற்றிெயல்லாம் கஸ்டமருக்கு எங்ேக ெதrயப் ேபாகிறது என்று
நிைனத்து
ெசய்யத்
தான்
விட்டீகளா..?,வாங்கும்
நாமிருக்கிேறாம்..
ேகாடி
காசிற்கு
ேநைமயாக
கணக்கில்
அள்ளிக்
ேவைல
ெகாடுக்கும்
கிைளயண்ட் கிைடத்து விட்டான் என்பதற்காக அவைன ெமாட்ைடயடிப்பதற்கு ேயாசைன ேதடிக் ெகாண்டு இருக்கக் கூடாது..”என்று அவன் காட்டமாகக் கூற.. “சா.. ந<ங்கள் நிைனப்பது ேபால் நான் சிெமண்ட் மூட்ைடகைள இங்கிருந்து திருடி எனக்கு
விற்றுப்
பிைழக்கவில்ைல..
அவசியமில்ைல..
ஆ.எம்
அப்படிப்பட்ட வில்லாஸிற்கு
ஈனப்
பிறவியாக
வாழ
ெபங்களூrலிருந்து
வந்து
இறங்க ேவண்டிய சிெமண்ட் ேலாடு கநாடகாவில் இரண்டு நாட்களாக லாr ஸ்டிைரக் என்று வரவில்ைல.. இதனால் ேவைலயும் தைடபட்டு வருகிறது.. அதனால்
தான்
திட்டமிட்ேடாம்.. எடுத்துக்
இங்கு அதிலும்
ெகாண்ேடாம்..
கம்ெபனிக்கு
வந்திறங்கும்
நல்லது
ேதைவக்கு
இரண்டுேம ெசய்வதாக
மூட்ைடகைள
அதிகமாக
மிஞ்சுவதால்
முக்கியமான நிைனத்துக்
உபேயாகிக்கத்
பிராஜக்ட்
ெகாண்டு
மட்டுேம
தாேன
நான்
சா..
ெசய்தது
தவறாகப் ேபாய் விட்டது” என்றவைனத் தடுத்து நிறுத்தியவன்.. ேகட்காமல்
“யாைரயும்
ந<ங்கேள
மிஸ்ட.ேகாபால்..?,
ேவைல
எண்ணத்ைத
மதிக்கிேறன்..
வழிக்காக
நான்
ந<ங்கள்
விடுத்து
முடிவு
தைடபடும்
என்று
மூட்ைட
என்ைனயல்லவா
இன்ெனாருவrன்
ெசய்து
ெகாள்வகளா <
வருத்தப்படும்
வந்திறங்கா
அணுகியிருக்க
ெசாத்திலிருந்து
உங்களது
விட்டால்
மாற்று
ேவண்டும்..?,
அைத
எடுத்து
உபேயாகப்
படுத்திருக்கிற<கேள.. இன்று நான் கண்டைத இந்த ைசட்டிற்கு ெசாந்தக்கார வந்து
பாத்திருந்தால்
மிஞ்சியிருக்கும்..?,என்
நம் காைச
கம்ெபனிக்கு
எவ்வளவு
ஊருக்ெகல்லாம்
பங்கு
ெபrய
அவமானம்
ெகாடுக்கிறாயா
என்று
அவன் என் சட்ைடையப் பிடிப்பதற்கா..?”என்று ேகாபமாக வினவினான். “இல்ைல சா.. இன்று ஸ்டிைரக் முடிந்து ேலாடு வந்ததும்.. மூட்ைடகைள இங்ேக இறக்கி விடத் தான் திட்டம் ைவத்திருந்ேதன்..”என்று ேகாபால் கூற.. “ந<ங்கள்
என்னிடம்
காரணத்ைதக் இந்தத்
ஏன்
கலந்தாேலாசிக்கவில்ைல
கூறுங்கள்..”என்று
திட்டத்ைத
அவன்
நிச்சயம்
ேகட்க..
மறுப்பீகள்
ேகாபால்..?,அந்தக்
“இ...இல்ைல
என்ெறண்ணி
சா..
தான்..
ந<ங்கள் நாேன..”
என்றவனிடம் “அப்படியானால் என்ைன ஏமாற்றப் பாத்திருக்கிற<கள்.. அப்படித் தாேன ேகாபால்..?”என்று அழுத்தமாக ெகௗதம் வினவினான். எவ்வித
“அம்மாதிr
எண்ணமும்
எனக்கு
இல்ைல
சா..
நான்
எனது
சுயலாபத்திற்காக எைதயும் ெசய்யவில்ைல.. ேவைல தாமதப் பட்டு நமக்கு எவ்விதக் ெகட்ட ெபயரும் வந்து விடக் கூடாது என்கிற ஒேர காரணத்தினால் தான் இவ்வாறு ெசய்ய ேநrட்டது.. மன்னித்து விடுங்கள் சா..”என்றவனிடம் ேகாபமாகத்
திரும்பியவன்
நன்ைமையயும் ைவத்துக்
என்னால்
“என்ைன ஏற்றுக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று
இல்ைலேயா..
அைமதியாகக்
ஏமாற்றி
ெகாள்ள
அவன்
ேகட்டுக்
எனக்குச்
முடியாது
கூறியது ெகாண்டு
ெசய்யப்படும் ேகாபால்..
எந்த
நியாபகம்
ேகாபாைலப்
பாதித்தேதா
நின்றிருந்த
நித்யாவின்
மனதிற்குள் பூகம்பத்ைதேய வரவைழத்தது. நன்ைமயாகேவ நித்யாைவப்
இருந்தாலும் பற்றிய
அவைன
உண்ைம
ஏமாற்றிச்
ெதrந்தால்..
ெசய்யக் இேத
கூடாதாேம..!
ேபாலத்
தான்
ேகாபப்படுவாேனா..?, அதிச்சியுடன் நின்று விட்ட நித்யாவிற்கு அதன் பின்பு நடந்த எதுவும் காதில் விழேவ இல்ைல..
முைற
“இனிெயாரு
எனக்குத்
ெதrயாமல்
எந்த
முடிவும்
எடுக்கப்
படக்
கூடாது. மூட்ைடகைள உடேன இடம் மாற்றுங்கள்.. அைர மணி ேநரத்தில் ஆ,எம்மிற்குத் ெசய்கிேறன்..
ேதைவயான இனி
வருவதற்குத்
ைசட்டில்
தயங்கேவ
எழுதுவைதயும்
இேதாடு
சிெமண்ட் சிறு
பிரச்சைன
ேவண்டாம்.. நிறுத்திக்
மூட்ைடகள்
வந்திறங்க
என்றால்
அேத
ேபால்
ெகாள்ளுங்கள்..
கூட
வழி
என்னிடம்
கணக்ைக ேநைம
மாற்றி மிகவும்
முக்கியம்..”என்றவன் “இனி ேவைலையப் பாருங்கள்..”எனக் கூறி இருவைரயும் அனுப்பி ைவத்தான். அவனது ஒேர வாக்கியத்தில் திைகத்து நின்று விட்ட நித்யாைவ உலுக்கியவன் “என்ன அப்படி நிற்கிறாய் சிைல மாதிr..?,வா..”என்றைழத்துக் ெகாண்டு காைர ேநாக்கி நடந்தான். அவனது ேவக நைடக்கு ஏற்றவாறு கிட்டத்தட்ட ஓடியவள் கல்
தடுக்கி
“ஒழுங்காக
விழப் நடக்கக்
பாக்க கூடத்
“ஏய்..”என்று
அவள்
ெதrயாதா..?”என்று
ைகையப்
அவள்
ைகையப்
பற்றியவன் பற்றியபடி
காருக்கு நடத்திச் ெசன்றான். அவன் தன் ைகையப் பற்றியிருப்பைதக் கூட உணராத நித்யா.. அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு நடந்து ெசன்றாள். காருக்குள் அமந்த பின்னும் அவள் எதுவும் ேபசாமல் இருப்பைதக் கண்டு அவள்
புறம்
திரும்பியவன்
“ந<
ஏன்
முகத்ைத
இப்படி
ைவத்துக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்று எrச்சல் மாறாத குரலில் வினவ.. ஒன்றுமில்ைல என்பது
ேபால்
தைலயைசத்தவள்
பாைவையத் திருப்பினாள்.
கலங்கிய
மனதுடன்
பாைதயில்
அத்தியாயம் – 12
கருேமகங்கள் வானில் புைட சூழ.. வண்ண மயில் தன் ேதாைக விrத்தாட.. பச்ைசப் புல்ெவளியில்.. மகிழ மரத்தடியில்.. உன் புல்லாங்குழல் ஓைசயில் கிறக்கம் ெகாண்டு.. நான் உன் மாபில் சாய்ந்து கிடந்த.. அந்த ஏகாந்த ேவைளயில்.. ெமல்ல வசியத் < ெதன்றல் காற்றும்.. இம்ைசயாய் இருந்ததடா கண்ணா.. ந< எங்கிருந்து வந்தாய்..?
மனதில்
கலக்கம்
சூழ
சாைலைய
ெவறித்து
ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருந்த
நித்யாைவக் கண்ட ெகௗதமிற்கு எrச்சலானது. ெதாண ெதாணெவன்று வாய் ஓயாமல் ேபசிச் எதிராளிையச் சாகடிக்கக் கூடிய அளவிற்குப் ேபச்சுத் திறைம மிகுந்தவள்?!! அவன்
இன்று
ஏன்
இவ்வளவு
ெதாழிலாளிகைள
ஏசும்
அைமதியாக
ேபாது
வருகிறாள்..?,எப்ேபாதும்
அனுமதியில்லாமல்
இைடயில்
குறுக்கிட்டு ந<ங்கள் ெசய்வது தவெறன்றுச் சட்டமாகக் கூறுபவள்.. இன்று ஏன் அைமதியாக
நின்றிருந்தாள்..?,ஒரு
பட்டேதா..?,இருக்கலாம்!
ஆனால்
ேவைள
அதற்காக
அவளுக்கும்
ஏன்
இப்படி
தவெறன்று
வருத்தமாக
வர
ேவண்டும்..?,காைலயில் கூட நன்றாகத் தாேன இருந்தாள் என்று ேயாசித்தவன் பின் அவள் புறம் திரும்பினான். “நித்யா..”என்று அவன் இரண்டு முைற அைழத்தும் பதில் இல்லாமல் ேபாக.. “நித்யா..”என்று அவள் ேதாைளப் பற்றி உலுக்கினான். “எ..என்ன சா..?”என்று திடுக்கிட்டு ைவத்துக்
வினவியவளிடம்
“ஏன்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,
இப்படி
என்ன
ேபயைறந்தா
ேபால்
நடந்தது..?”என்று
அவன்
முகத்ைத வினவ..
ஒன்றுேம நடக்கவில்ைலயா ராசா...?, நன்ைமயாகேவ இருந்தாலும் என்ைன ஏமாற்றிச்
ெசய்யப்படும்
முடியாெதன்று
ெபrய
எந்தச் பருப்பு
ெசய்ைகையயும் மாதிr
ேபசி
என்னால் ைவத்து
ஏற்றுக்
விட்டு..
ெகாள்ள இப்ேபாது
ேகட்பைதப் பா... என்ன ெசால்வெதன்று திணறி “ஒ..ஒன்றுமில்ல்ைல சா..” என்று முடித்து விட்டாள்.
அதன் பின் அலுவலகம் வந்து ேசந்த பின்பும் அைமதிையக் காத்தவைளக் கண்டு
“நித்யா
அைதச்
ெசய்..
இைதச்
ெசய்”
என
அடுத்தடுத்து
ேவைல
வாங்கினான். அவள் அப்ேபாதும் அைமதியாக இருப்பைதக் கண்டு “நித்யா.. ெவளிேய
ெசல்ல
ேவண்டும்..
வா..”என்றைழத்தான்.
எங்ேக
என்று
கூடக்
ேகட்காமல் ெமௗனமாகப் புறப்பட்டாள். அவைள ஒரு காஃபி ஷாப்பிற்கு அைழத்துச் ெசன்றவன், ேவண்டியைத ஆட ெசய்ததும்
இரண்டு
ைககைளயும்
ேகாத்து
நாடியில்
ைவத்துக்
ெகாண்டு
அவள் முகத்ைத ேநாக்கினான். அைதயும் அறியாமல் ேவறு எங்ேகா பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவள்... திரும்பி அவன் முகம் ேநாக்க.. அவன் தன்ைனேய உற்றுப் பாப்பைதக் கண்டு நிச்சயமாக அது காதல் பாைவ இல்ைல என்பைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு “என்ன...?”என்றாள். எrச்சலுடன் அவைள ேநாக்கியவன் “என்ன தான் ஆகித் ெதாைலந்து விட்டது உனக்கு..?,ஏேதா
காதலில்
ேதால்வியுற்ற
பாவதிையப்
ேபால்
முகத்ைத
ஏகத்துக்கும் பாவமாக ைவத்திருக்கிறாய்..?”என்று வினவ.. அவைன நிமிந்து பாத்தவள்.. “ஏன்..?,உண்ைம தாேன.. என் காதல் ேதால்வியில் தாேன ேபாய்க் ெகாண்டிருக்கிறது..?”என்று முணுமுணுக்க.. “நித்யா..”என்றான் அவன். “காைலயில் புறப்படும் ேபாது நன்றாகத் தாேன இருந்தாய்..?,இப்ேபாது என்ன நடந்து
விட்டது..?,வழக்கத்திற்கு
வினவ..
ஆரம்பித்தாேல இப்ேபாது
ேபசுவைதத்
“நான்
எrச்சலாகத்
நான்
குரங்ைகப்
கூற..
ேபால்
தான்
இருக்கிறாய்..?,”என்று
என்பீகேள..
நான்
பாப்பீகள்..?,நியாயமாகப்
இருப்பைதக்
“அதுவும்
முகத்ைத
அைமதியாக
ெதால்ைல
தாேன
அைமதியாக
ேவண்டும்..”என்று
மாறாக
சr
கண்டு
தான்..
ந<ங்கள்
ஆனால்
ைவத்திருப்பைதக்
ந<
ேபச
பாத்தால்..
மகிழத்
தாேன
இஞ்சி
தின்ற
காண்ைகயில்
பிரச்சைன
வலுவானெதன்று ேதான்றுகிறது.. என்ன..?”என்று வினவினான். ஒரு ெநாடி தைல குனிந்து அைமதியானவள்.. பின் ெமல்ல நிமிந்து “பயமாக இருக்கிறது..”என்று
கூற..
வினவினான்
“பயமா..?,எதற்கு..?”என்று
அவன்.
தயங்கியபடிேய “உ..உங்கள் ேகாபத்ைதக் கண்டு தான்..”என்று கூற.. புrயாமல் விழித்தவன்.. ேகாபப்பட்டு
“என் ந<
ேகாபத்ைதக்
கண்டா..?ஏன்..?,இதற்கு
பாத்தேதயில்ைலயா..?,இப்ேபாது
மட்டும்
முன்பு
நான்
என்ன..?”என்று
வினவ.. “என்ன இருந்தாலும் ந<ங்கள்.. ந<ங்கள் அப்படிப் ேபசியிருக்கக் கூடாது.. உங்கள்
நன்ைமைய
மட்டுேம
நாடுபவகைள
அவமானப்
படுத்தியது
ேபாலல்லவா இருந்தது உங்கள் ேபச்சு..?,என்ன ெபrய ஏமாற்றம் அைடந்து விட்டீகள் என்று ேகாபப்படுகிற<கள்..?,உ..உங்கள் வாழ்ைவ சீ ராக்க நிைனத்தது தவறா..?,ந<ங்கள் கிைடத்த விட்டதாக
நன்றாக
அத்தைன
இருக்க
ேவண்டும்
நன்ைமகைளயும்
ஒேரடியாகப்
பழி
என்று
ெநாடியில்
நிைனத்தது
மறந்து
ேபாடுகிற<கேள..?”என்று
தவறா..?,
விட்டு..
உணச்சி
ஏமாற்றி
மிகுதியில்
உளறித்
ெதாைலத்து
விட..
எதிrல்
அமந்திருந்தவேனா..
“வாழ்ைவச்
சீ ராக்குவதா..?,என்ன உளறுகிறாய்..?”என்று குழப்பமானான். உங்கள்
“அ..அதாவது..
ெதாழிைல
சீ ராக்குவைதச்
ெசால்கிேறன்..
கிைளயண்ட்டிடம் உங்களுக்கு எவ்வித ெகட்ட ெபயரும் வந்து விடக் கூடாது என்பதற்காக அவகள் முன் ேயாசைனயுடன் ெசய்த ேவைலைய உங்கைள ஏமாற்றி
விட்டதாகக்
ேவண்டும்
என்று
ேநைமயாக
கூறி
விட்டீகேள..?,உங்களுக்கு
நிைனத்தவகைள
உைழப்பவகள்
இந்த
அவமானப்
உலகத்தில்
நன்ைம
படுத்தி
மிக
மிகக்
ெசய்ய
விட்டீகேள.. குைறவு
சா..
அதிலும் விசுவாசமிக்கவகைளப் பாப்பேத அrதாகி விட்ட இந்தக் காலத்தில்.. அவகைளப் ேபால் இருப்பவகைள தங்கத் தட்டில் தாங்க ேவண்டும்.. அைத விடுத்து
அத்தைன
ேபrன்
விட்டீகேள..?”என்று
வினவ..
எதற்காக
வக்காலத்து
இப்படி
முன்னிைலயில் அவைளேய
இப்படி..
இப்படி
த<க்கமாக
ெசய்து
ேநாக்கியவன்..
வாங்குகிறாய்...?,ந<யும்
என்ைன
“ந< எந்த
வைகயிேலனும் ஏமாற்றிக் ெகாண்டிருக்கிறாயா..?”என்று அழுத்தமாக வினவ.. அவைனேய
ெவறித்து
ேநாக்கிய
நித்யாவிற்கு..
இவனிடம்
ேபாராடிப்
பிரேயாஜனேமயில்ைல என்று ேதான்றியது.. விைளவுகைளக்
கணக்கிடாமல்..
மகிழ்ச்சியைடயாமல்..
நான்
விைளந்த
பிடித்த
முயலுக்கு
நன்ைமகைளக் மூன்ேற
கால்
கண்டு என்பைதப்
ேபால் ஒேர விசயத்ைதத் ெதாங்கிக் ெகாண்டு நிற்பைதக் கண்டு எrச்சலாக வந்தது.
நிமிந்து
அவைன
ேநாக்கியவள்
உலகத்தில்
“இந்த
உங்கள்
அன்ைனக்கு அடுத்து உங்களது நன்ைமைய நாடும் ஒேர ஜ<வன் நான் மட்டும் தான்..
நிைனவில்
ைவத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”எனக்
கூறியவைள
ஆழ்ந்து
ேநாக்கித் “ெதrயும்..” என்றவனிடம் முைறப்ைபச் ெசலுத்தி விட்டு.. சட்ெடன எழுந்து
ெசன்றாள்.
அவள்
கூறியது
மனைத
வசியம்
ெசய்ய..
புன்னைக
ெகாண்டவன்.. அவள் பின்ேனேய ஓடினான். “நித்யா.. நித்யா.. நில்..”என்று அவள் கரம் பற்றியவன்.. “நான் ேபசியது தவறு தான்.. மன்னித்து விடு ப்ள <ஸ்.. வா.. வாங்கியைத வந்து சாப்பிட்டுச் ெசல்..” என்று அைழக்க.. “தயவு ெசய்து என் ைகைய விடுங்கள்.. நான் வட்டிற்குச் < ெசல்ல
ேவண்டும்..”என்று
ெகாண்டு
என்னடி
இல்ைலயா..?”என்று உங்கள்
பாக்க..
விைளயாட்டு அதட்ட..
அலுவலகத்தில்..
நிற்பவகளிடம்
உறுவப்
ைவத்துக்
ெபாது
இடத்தில்
இது..?,மrயாைதயாக
நின்று
வருகிறாயா
மிரட்டுகிற<கள்..?,இைதெயல்லாம்
“எ..என்ன
உங்கள்
“ஏய்..
ேபச்சிற்குக்
ெகாள்ளுங்கள்..
ைகையக்
என்னிடம்
கட்டிக்
ெகாண்டு
ேவண்டாம்..”என்று
பதிலுக்கு மிரட்டியவைளக் கண்டு அவனுக்குச் சிrப்பு வந்தது. “ஃபா யுவ இன்ஃபேமஷன் ந<ங்களும் கூட என் அலுவலகத்தில் எனக்குக் ைக
கட்டி
ேவைல
ெசய்யும்
சாதாரணத்
ெதாழிலாளி
தான்
ேமடம்..”என்று
கூற..
ஒன்றும்
“நான்
திணறி..
உங்கள்..”என்று ைகைய
“இப்ேபாது
ஆரம்பித்தவள்..
விடப்
முடிக்க
ேபாகிற<களா
முடியாமல்
இல்ைலயா..?”என்று
ேகாபமாக வினவ.. “ந< இப்ேபாது வரப் ேபாகிறாயா இல்ைலயா..?”என்று அவன் வினவினான்.
“வர
கடித்தவளிடம்
“ந<
முடியாது..
ைகைய
வரவில்ைலெயன்றால்
விடுங்கள்..”என்று
நான்
தூக்கிச்
பல்ைலக்
ெசல்ல
ேவண்டி
வரும்..”என்று அவளது இைடையப் பற்ற.. “ெகௗதம்..”என்று அவன் ைகையப் பற்றியவள்.. “நாேன வருகிேறன்..”என்று நடந்து ெசன்றாள். அவன் அமந்ததும் அவைன முைறத்தவள் “ேபசுவைதெயல்லாம் ேபசி விட்டு.. ஏன்
இப்படி
எல்லாம்
ெசயலினாலும்..
ெசய்கிற<கள்..?,சுற்றி
கஷ்டப்
உங்களுக்கு..?என்ன
படுத்துகிேறாம்..
இருப்பவகைளப் என்கிற
ேபச்சினாலும்..
நிைனப்ேப
ேவண்டுமாலும்
இல்ைலயா
ேபசுவகளா..?”என்று <
ேகாபமும்,அழுைகயுமாக வினவியவளிடம்.. பாைவையத் தைழத்தபடி அவள் ைகையப்
பற்றியவன்
நிதி..”என்று
“சாr
கூற..
“இதற்ெகான்றும்
குைறச்சலில்ைல..”என்று முணுமுணுத்தபடிக் ைகைய உறுவிக் ெகாண்டாள். “ஒத்துக் ெகாள்கிேறன்.. ந< என் நன்ைமைய மட்டுேம நாடுபவள்.. என்ைனப் பல விசயங்களில் மாற்றியிருக்கிறாய்.. இரண்டு வருடங்களா எந்திரமாக வாழ்ந்து ெகாண்டிருந்த
எனக்கு
உயி
ெகாடுத்தாய்..
ேபசிப்
ேபசி..
என்னுடன்
சண்ைடயிட்டு.. வாதாடி.. என்ைன மாற்றினாய்.. என் அன்ைன மீ தான எனது அன்ைப
மீ ண்டும்
தட்டி
எழுப்பினாய்..
ேதாற்றத்தில்
கூட
அக்கைறயற்றுப்
பரேதசிையப் ேபால் திrந்த என்ைன.. மனிதனாக மாற்றினாய்... ெபண்கள் மீ து நான் ெகாண்டிருந்த ெவறுப்ைப மாற்றினாய்.. என்ைனச் சுற்றி இருப்பவகைள மகிழ்வைடையச் ெசய்தாய்.. உன்ைன.. உன்ைனப் ேபாய் நான் ஏமாற்றுகிறாயா என்று ேகட்டது தவறு தான்.. மன்னித்து விடு.. ப்ள <ஸ்..”என்று கூற.. எதுவும் ேபசாமல் அைமதியாக அமந்திருந்தாள். “ஆனால்.. அலுவலத்தில் நடந்தது ேவறு நிதி.. எந்த முடிவாக இருந்தாலும்.. என்னிடம்
கலந்தாேலாசிக்காமல்
முடியும்..?,அது பாராட்டி
நன்ைமயாகேவ
சன்மானம்
எதிபாக்காமல்
அவகளாகேவ
இருந்தாலும்..?,
அளிப்ேபன்
எனக்கு
நன்ைம
என்று
எப்படி
உண்ைம
எடுத்து
ெதrந்ததும்
நிைனத்திருப்பாகள்..
புrவதற்கு
அவகள்
நித்யா
விட நான்
எைதயும்
இல்ைலேய..
என்னிடம் ைக ந<ட்டி சம்பளம் வாங்கும் சாதாரண ேவைலயாட்கள்.. அவ்வளவு தான்..
எப்படியிருந்தாலும்
தாேன..?,கணக்ைக
ேவறு
ஏமாற்றியதற்கு..
என்னிடம் மாற்றி
எழுதி
ெகாள்ளாமல்
ெசய்ய
ைவத்து..
நிைனத்தது
என்ைன
என்னிடம்
ெசால்லியிருக்கலாேம..?,”என்றவனிடம் ஒப்புக்
மைறத்துச்
ேபாயிருக்குேம..?,”என்று வினவினாள் அவள்.
ைவத்து
உண்ைமையச்
“உண்ைமையச்
ேபாயிருந்தால்..?,இந்த
நம்ப
தவறு
ெசால்லி
நன்ைமயும்
ந<..
ந<ங்கள்
நடவாமல்
ஆேலாசித்திருந்தால்..
“என்னிடம்
ெசால்லியிருப்ேபேன..
“என்றவனிடம்
அல்லது
மைறத்தும்..
உங்களிடம்
ேதடவில்ைல.. நடத்துவைத
தயவு
நான் “சா..
கணக்ைக
அவகள்
ெசய்து
மாற்று
எந்த
அவகைளக்
நிறுத்துங்கள்..”என்று
எrச்சலுடன்
வழிையச்
மாற்றி
ெசாந்த
எழுதியும்..
லாபத்ைதயும்
குற்றவாளிையப் கூற..
ேபால்
“எப்படியிருந்தாலும்..
என்ைன ஏமாற்றி.. சr, என்ைன மைறத்துச் ெசய்தது தவறு தாேன..?, அது நன்ைம
தான் என்றிருந்தால்.. என்னிடம்
ைதrயமாகச் ெசால்லி இருந்தால்
எந்தப் பிரச்சைனயும் வந்திருக்காது..”என்றான் அவன். இந்த விசயத்தில் சr தான்.. அவனிடம் ஆேலாசிக்கலாம். ஆனால் நித்யாவின் விசயத்ைத
அவனிடம்
ஆேலாசித்துச்
ெகாண்டிருப்பானா..?,உன்ைனத்
ெசய்திருந்தால்..
திருமணத்திற்குச்
சம்மதிக்க
இவன்
ஒப்புக்
ைவக்க
நித்யா
என்று ஒரு ெபண் வந்திருக்கிறாள்.. உனக்குச் சம்மதமா என்றா ேகட்டிருக்க முடியும்..?,அய்ேயா! ஆண்டவா! என்று நிைனத்துக் ெகாண்டவள் அைமதியாக உண்ணத் துவங்கினாள். அதன் பின் இருவரும் அலுவலகம் திரும்பியதும் ேவைலயில் மூழ்கி விட.. அன்று
விைரவிேலேய
நித்யா
இல்லம்
திரும்பி
விட்டாள்.
நடந்த
அைனத்ைதயும் தந்ைதயிடமும்,அத்ைதயிடமும் கூற ஏேனா அவளுக்கு மனம் வரவில்ைல..
எதற்கும்
கலங்காத
அவேள
கலங்கிப்
ேபாய்
விட்டாள்.
அத்ைதயம்மாள் நிச்சயம் அழுேத வடிந்து விடுவாள். ேவண்டாம்.. ேவண்டாம்..! இந்தப் படுபாவிைய அவள் காதலிக்காமல் இருந்திருந்தால்.. உன் சகவாசம் ேபாதுமடா
சாமி
என்று
அெமrக்காவிற்குத்
திரும்பியிருப்பாள்..
ஆனால்
இப்ேபாது உண்ைம ெதrந்து அவன் சாமியாடத் ெதாடங்கி விட்டால்.. என்ன ஆவது
என்பைத
நித்யா
என்ன
விசயமா எவ்வித
நிைனக்ைகயிேலேய
ஆகி
விட்டது
என்ன..?,தான்
பயம்
எழுந்தது
உனக்கு..?,ெகௗதைமச்
தண்ண <
வித்தியாசமுமின்றித்
ஊற்றி
சமாளிப்பது
வளக்கும்
திrந்தவைன..
அவளுக்கு.
கடினமான
மரத்திற்கும்
இன்று..
ட்rம்
நித்யா.. தனக்கும்
ெசய்யப்பட்ட
மீ ைசயுடனும்.. அயன் ெசய்த சட்ைடயுடனும்.. அழகாக மாற்றியிருக்கிறாள். நிச்சயம் அவனுக்கு உண்ைம ெதrைகயிலும் சமாளிப்பாள்.... தனக்குத் தாேன ைதrயம்
ெசால்லிக்
ெகாண்டு..
அன்றிரைவ
கழித்தவள்..
மறுநாள்
மகிழ்ச்சியுடேன கண் விழித்தாள். எப்படியும்
ெகௗதம்
தான்
பட்டாலும் ெகாஞ்சினாலும்.. தாேன
கூறினான்..?,நித்யா
அப்படியானால் ெகாள்வான்..
நிச்சயம்
புrந்து
கணவன்
என்றாகி
விட்டது..
அவன்
ேகாபப்
அவள் தாேன சமாளித்தாக ேவண்டும்.. அவன் அவனது
நன்ைமைய
அவைளயும்,அவளது
ெகாள்ளாமல்
ேபானால்..
சும்மா
நாடுபவள்
என்று..
காதைலயும்
புrந்து
விடுவாளா
என்ன..?,
புன்னைகயுடேன குளித்துக் கிளம்பி அவன் வட்டிற்குச் < ெசன்றாள்.
சிrப்புடன் எதி ெகாண்ட அத்ைதயிடம் “குட் மானிங்” கூறி விட்டு அவ அளித்தக் காஃபிைய வாங்கிக் ெகாண்டு ெகௗதமின் அைறக்குள் நுைழந்தாள். அைறயில்
அவன்
இல்லாதைதக்
கண்டு
ேமலும்
முன்ேனறியவள்..
குளியலைறயில் சத்தத்ைத உணந்து.. குளிக்கிறான் ேபாலும் என்ெறண்ணிக் ெகாண்டு அவன் அைறைய ஆராய்ந்தாள்.. அவள் முதல்முைற வந்த ேபாது துணி ெகாண்டு துைடத்தாற் ேபால் சுத்தமாக இருந்த
அைறயில்..
அங்கங்ேக
கிடந்தது..
இப்ேபாது.. அவனது
அவனது ஐ-பாைட
ஐ-பாட்,பாரதியா இயக்கி
என்ன
கவிைதகளும்
பாட்டுக்
ேகட்டுக்
ெகாண்டிருக்கிறான் என்பைத அறிந்து ெகாள்ள முயன்றாள்.. “அனுபவம் புதுைம... அவளிடம் கண்ேடன்.. அந்நாளில் இல்லாத ெபால்லாத எண்ணங்கேள..” என்று அது பாடத் துவங்க.. அவளுக்குச்
சிrப்பு
வந்தது..
பாட்ைடக்
ேகட்டபடி
நின்று
விட்டவள்..
குளியலைறத் திறக்கும் சத்தம் ேகட்டுச் சட்ெடனத் திரும்பி “பி.பி.ஸ்ரீநிவாஸ் பாடல்கள்
உங்களுக்குப்
பிடிக்குமா
சா..?”என்று
ஆரம்பித்தவளின்
வாத்ைதகள் உள்ேளேய ேபாய் விட்டது. குளியலைறயிலிருந்து ெவளி வருபவன்.. ராஜ உைடயிலா வருவான்..?, நித்யா உனக்கு தைல
அறிேவ
இல்ைல
துவட்டியபடி
என்று
நடந்து
நிைனத்தவளுக்கு..
வருபவைன
இடுப்பில்
துண்டுடன்
பாக்க
முடியாமல்
நிமிந்துப்
ெவட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. “சா...சாr..”என்று திரும்பி நின்றவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்கு.. அவளது ெவட்கம் சுவாரசியமாகிப் ேபானது.. ேமலும் அவளிடம் வம்பு ெசய்ய எண்ணி அவன் அருேக வர.. விதிவிதித்துப் ேபாய் விலகியவளின் அருேக நின்றவன்.. “பாட்டு ேகட்கிறாயா..?”என்று ஒரு ெஹட்ெசட்ைட
வாங்கித்
தன்
காதில்
ைவத்தான்.ெவகு
அருகில்
நின்றவனிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட வாசம் அவைள ஏேதா ெசய்ய.. இறுகக் கண் மூடி நடுங்கியவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்கும் நிைல தடுமாறிப் ேபானது.. நடுங்கும்
அந்த
இதழ்கைளச்
சிைற
ெசய்தால்
என்ன..
இறுகக்
கண்
மூடியிருந்த அந்த ைமவிழிகளில் முத்தமிட்டால் என்ன.. ஆப்பிள் பழங்களாய் சிவந்திருந்த அந்தக் கன்னங்களில் பற்கள் பதியக் கடித்தால் என்ன.. அழகான அந்தக் கழுத்தில் முகம் புைதத்தால் என்ன.. என்று ஆழ் மனது ஆைசகள் துள்ளி எழுந்து rங்காரமிடத் துவங்க.... சட்ெடனத் தைலையச் சிலுப்பி விலகிச் ெசன்றான் அவன். அவன் ெசன்றதும் சீ ராக மூச்சு விடத் துவங்கிய நித்யா சிறிது ேநரம் தன்ைன ஆசுவாசப் படுத்திக் ெகாண்டு.. “சா..”என்றைழத்தாள். “ம்..”என்று டிெரஸ்ஸிங் ரூமிலிருந்து
குரல்
ெகாடுத்தபடி
ெவளிேய
வந்தான்
அவன்.
அப்ேபாதும்
ைகயில்லாத பனியனுடன் இயல்பாக நடந்து வந்தவைனக் கண்டு துள்ளிய மனைத அடக்கி.. குரைலச் சாதாரணமாக்கி “உங்களுக்குக் காஃபி ெகாடுக்கத் தான் வந்ேதன்.. இந்தாருங்கள்..”என்று ந<ட்டியவைளக் கண்டபடிேய காஃபிையக் ைகயில்
வாங்கிக்
ெகாண்டவன்..
ஒரு
ைகயால்
தைலையத்
துவட்டியபடி
மறுைகயால் காஃபிையப் பருகினான். பால்கனிைய ேகட்டுக்
ெவறித்துக்
ெகாண்டிருந்த
ெகாண்டிருந்தவைனப் நித்யா..
பின்
பாத்தபடிேய
“என்ன..?.ஐ-பாட்
பாட்ைடக்
முழுக்கக்
காதல்
பாடல்கள் தான் இருக்கிறது..?,பாரதியா கவிைதகளில் கூடக் காதல் பாடல்கள் இருக்கும்
பக்கத்ைதத்
ெகௗதம்
சா..?”என்று
அைறக்குள்
தான்
படித்துக்
சிrத்தபடி
ெகாண்டிருக்கிற<கள்.., வினவ..
நுைழந்தாய்?,அனுமதியற்று
ெபாருட்கைள
ேவறு
உபேயாகித்துக்
“ப்ச்,ந<
வந்தேதாடு
என்ன
எதற்காக
விசயம் இப்ேபாது
இல்லாமல்..
ெகாண்டிருக்கிறாய்...?,ஐ-பாைடக்
என் ெகாடு
இடியட்..”என்றபடி அருேக வந்தவனின் ைகக்குள் சிக்காது.. “ம்ஹ்ம்.. ந<ங்கள் காரணத்ைதச் ெசால்லாமல் நான் தர மாட்ேடன்..”என்று ஓடியவள்.. டீபாயின் மீ து ேமாதி விழப் பாக்க.. “ஏ..ஏய்...”என்று அருேக வந்தவனது பனியைனப் பற்றி நிமிந்தவள்.. “நல்ல ேவைள கீ ேழ விழவில்ைல..”என்று புன்னைகக்க.. அவேனா முைறத்தபடி நின்றான். அவனது
ெவற்று
மாபில்
படந்திருந்த
சுருள்
முடிகளில்
முகம்
பதிக்க..
அவள் கன்னம் துறுதுறுக்க.. அவனது ஆறடி உயரமும்.. கைளந்து கிடந்தக் ேகசமும்..
அழுத்தமான
விழிகளும்..
ரசைனையத் தூண்டியது.. ஒரு
முைற..
கட்டிக்
இறுகிக்
இைமக்காமல்
ெகாள்ளட்டுமா..
கிடந்த
இதழ்களும்..
அவளது
அவைனேய
ேநாக்கியவள்..
“ஒேர..
ப்ள <ஸ்...”என்று
கண்கைளச்
சுருக்கி
வினவ.. விழி விrத்து நின்று விட்டான் அவன். அவனது எடுத்து..
ெமௗனத்ைதச் அவனது
சம்மதமாக
கழுத்தில்
ஏற்று..
மாைலயாகக்
பற்றியிருந்த
ேகாத்து..
அவன்
இருகரங்கைள மாபில்
தன்
கன்னம் பதித்தாள்.. ெசய்ைகயற்றுக் கிறங்கிப் ேபாய் நின்று விட்டவன்.. தன் மாபில் தைல சாய்த்திருந்தவைளக் குனிந்து ேநாக்கினான். எப்படி இயல்பாக.. மனதின் எண்ணங்கைளயும்.. ஆைசகைளயும்.. தட்டி எழுப்புகிறாள்.. அவளிடம் தான்
ேதாற்றுக்
ெகாண்டிருப்பைத
சுகமாக
உணந்தவனுக்கு..
அவைளத்
தன்னிடமிருந்து விலக்கத் ேதான்றவில்ைல.. ெகௗதம் தன்ைன அைணக்கவில்ைல என்று வருத்தமாக இருந்தாலும்.. அவன் தன்ைன விலக்கி நிறுத்தாேத அவளுக்குப் ேபாதுமானதாக இருக்க.. கண் மூடி நிம்மதியாகச்
சாய்ந்து
விட்டாள்.
தன்ைன
அைணத்திருந்தவளின்
ேதாைளப்
பற்றியவன்.. “நித்யா..”என்றைழக்க.. “ம்..”என்றவளிடம் “இப்ேபாது பயம் ேபாய் விட்டதா..?”என்று ெமன்ைமயாக வினவினான்.
அவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. பின் குறும்பாக... “ம்ஹ்ம்.. தினமும் இேத ேபால்.. ஒரு முைற இறுகக் கட்டிக் ெகாண்டால் தான் பயம் ேபாகும்..”என்று கண்கைள உருட்டிக் கூற.. முைறக்க முயன்றுத் ேதாற்றவன்.. “ராட்சசி..”என்று விலக்கி நிறுத்தினான்.
அத்தியாயம் – 13
ஓ@ இரவு,...! வானில் ெவள்ளிப் பந்தாய்.. உருண்ேடாடிக் ெகாண்டிருந்த ெவண்ணிலவு..! சலசலெவன சத்தம் எழுப்பி.. அழகாய் பரவியிருந்த ஏrக்கைர.. பன்ன 4@ பூக்கள் சிதறிக் கிடந்த மரத்தடியில்.. உன்ைனயும்,என்ைனயும் ஏந்திய மஞ்சம்.. என் மா@பில் கண் மூடித் துயில் ெகாண்ட ந4 ..! உன் ேதாைள வருடியபடி சிrப்புடன் நான்..!
வாழ்க்ைக
மிகவும்
நித்யாவிற்கு.
அழகாக
பின்ேன?,
ெசன்று
ெகாண்டிருப்பதாகேவ
பட்டது
வளந்த
ேதசத்ைத
அங்ேக
பிறந்து
விடுத்து..
பழகியிருந்த வாழ்க்ைக முைறகைள மறந்து.. விருப்பமற்று தமிழ் நாட்டில் கால் பதித்து.. இந்த ஆறடி மனிதனுடன் சண்ைடயிட்டு.. அவைன ெவன்று கைடசியில்
அவனிடேம
நாட்ைடயும்,காதலைனயும் பிடித்துக்
மனைதப் விட்டுச்
ெகாண்டிருக்கிறாள்.
ெசல்ல
வந்த
ேபாது
பறி
ெகாடுத்து..
மாட்ேடெனன்று இருந்த
இந்த பிடிவாதம்
மனநிைல
என்ன?,
இப்ேபாதிருக்கும் மனநிைல என்ன..? சிrப்பு வந்தது அவளுக்கு. ெகௗதமின்
அைறயில்
ஜன்னல்
வழி
ெதrந்த
தூரத்துக்
கடல்
பரப்ைப
ரசித்தபடி தனது மாைலக் காஃபிையப் பருகிக் ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா. “ஷ்யூ சா.. நிச்சயம் ெசய்து விடலாம்..”என்று ெகௗதம் யாருடேனா அைலேபசியில் உைரயாடியபடி உள்ேள நுைழவைதக் கண்டு தனது சிந்தைனக்குத் தற்காலிகத் தைடயிட்டு அவைனத் திரும்பிப் பாத்தாள். அைலேபசிைய அைணத்தபடி அவளருேக வந்து நின்றவன்.. நிமிந்து அவள் முகம் ேநாக்கினான். காஃபி கப்ைபக் ைகயில் பிடித்தபடி சந்ேதாசச் சிவப்ேபறிய முகத்துடன்.. நித்யா.
காதேலறிய
வழக்கம்
ேபால்
கண்களுடன்..
சிrப்புடன்
“என்ன..?”என்றவனிடம்
நின்று
ெகாண்டிருந்தாள்
“என்ன?,இது
தான்
ந<
என்னிடம் எப்ேபாதும் ேகட்கும் ஒேர ேகள்வி.. உன்ைனப் பாப்பதற்காக.. என்
மதியத் தூக்கத்ைதத் தியாகம் ெசய்து ேமக்கப் கூட ெசய்து ெகாள்ளாமல் ஓடி வந்திருக்கிேறேன.. என் முகத்ைதப் பாத்ேதனும் ேபசலாமில்ைலயா..?” என்று வினவ..
அவேனா
சட்ைடப்
பட்டைனக்
கழட்டியபடி
சிrப்புடன்
நகரப்
பாத்தான். “ேகட்டுக் ெகாண்ேட இருக்கிேறன்.. ெசல்கிறாேய..?”என்று அவன் பின்ேனாேட நடந்தாள். சட்ைடையக் கழட்டியவன்.. முகம் கழுவச் ெசல்ல.. குளியலைற வாசலிேலேய ெகௗதம்..?,ந<
நின்றவள்.. எப்ேபாதும்
அவன் இப்படி
முகம்
கழுவுவைதக்
சிடுமூஞ்சியாகத்
கண்டபடி
தான்
“ஏன்
இருப்பாயா..?,நான்
ஆண்ட்டியிடம் ெசால்லி உன் சிறுவயதுப் புைகப்படங்கைளெயல்லாம் எடுத்துப் பாத்ேதன்.. அப்ேபாதும் கூட ந< உெரன்ற முகத்துடன் தான் இருக்கிறாய்.. ெகாஞ்சம் சிrத்தால் தான் என்ன?,ம்?”என்று ேகட்க.. முகத்ைதத் துைடத்தபடி ெவளிேய வந்தவன்.. “எனக்கும் ேசத்துத்தான் ந< எந்ேநரமும் திறந்த வாயுடன் இளித்தபடி திrகிறாேய..?”என்று கூறினான். பின்ேன
“இேதாடா..
உன்ைனப்
ேபால்
அய்யனா
மாதிr
நானும்
இருக்க
முடியுமா..?,ம்ஹ்ம்...”என்று திரும்பிக் ெகாண்டவள்.. பால்கனியில் அவனருேக ெசன்று
அவைன
இடித்தபடி
இருக்கிறாய்..?”என்றவனிடம் ேபாராக
இருந்தது..
அதனால்
தான்
நின்றாள்,
வந்து
ெவளிேய
“அப்பா
உன்ைன
“உன்
ேவறு
தந்ைதயில்ைலயா..?,இங்ேக ெசன்றிருக்கிறா..
காைலயிலிருந்து
விட்ேடன்..”என்று
வட்டில் <
பாக்கவில்ைலயா
சிறுபிள்ைளயாக
நைகத்தவைளச்
சிrப்புடன் ேநாக்கியவன்.. அைலஅைலயாகக் காற்றில் பறந்து ெகாண்டிருந்தக் கூந்தைலக் ைகயில் பிடித்து விரலில் சுருட்டியபடி “ந< எங்கிருந்து வந்தாய் நிதி..?”என்று
ெமன்ைமயாக அன்று
“ஏன்..?,இண்டவியூ நியூயாக்கிலிருந்து சாய்த்து
வினவ.. என்
அய்ேயா!
பேயாேடட்டாவில்
வந்திருக்கிேறன்...”என்று
கடகடெவனச்
என்று
சிrத்தவன்..
கூற..
“மக்கு..”என்று
பதறிப் தான்
ேபான
பாத்த<கேள..
தைலையப் முன்
நிதி
பின்னுக்குச்
ெநற்றியில்
குட்டி
ைவத்தான். ஓ! விைளயாட்டுக்குத் தான் ேகட்டானா..?, படுபாவி! பயந்து ேபாேனன்..! என்று மூச்சு
விட்ட
என்னெவன்று முகத்ைத
சட்ெடனத்
ேதான்றிய
அைழத்த<கள்..?,”என்று
ேநாக்கியவன்
வினவினான். ைகயில்
நித்யா..
அப்ேபாது
சிக்கிருந்தத்
வினவினாள்.
“என்னெவன்று தான்
தன்
அவன்
உணவுடன் புrயாமல்
அைழத்ேதன்..?”என்று
ெசய்ைகையக்
கூந்தைலயும்..
அவன்
“என்ைன அவளிடேம
கவனித்தவள்..
தனக்கு
அவள்
ெவகு
அவன் அருேக
நின்றிருந்ைதயும் கண்டவளுக்கு உள்ளம் துள்ளியது. இது எைதயும் உணராது.. அவள்
முகத்ைதக்
கண்டபடிேய
நின்றிருந்தவைனக்
வந்தது.. இதில் ெசல்லப் ெபயராக நிதி ேவறு!
காண்ைகயில்
சிrப்பு
“என்ைன என்ன ெசால்லி அைழத்த<கள் இப்ேபாது..?,”என்று மீ ண்டும் வினவ.. “நிதி
என்றைழத்ேதன்..,ஏன்..?”என்றவனிடம்
அைழப்பாகள்..
இதுவைர
யாரும்
கூறினாள்.
சிrப்பும்,களிப்பும்
முகத்ைத
ரசித்தபடி
நிதி
கலந்து
அவள்
நிது
“என்ைன
என்று
அைழத்ததில்ைல..
ெமன்ைமயாக
நின்றிருக்க..
என்று
மாறி
விட்ட
நிலெவாளியில்
தான் “என்று அவன்
ெஜாலித்துக்
ெகாண்டிருந்த நித்யாவின் முகத்ைத அவன் ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தான். வளவளெவன ேபசியபடி நின்று ெகாண்டிருந்தவைள இைமக்க மறந்து அவன் பாத்துக் ெகாண்டிருக்க.. அவன் பாைவ மாறி விட்டைதக் கண்ட நித்யாவிற்கு முகம் சிவந்து ேபானது. சிலுசிலுெவனத் தழுவிச் ெசன்ற காற்றும்.. தூரத்துக் கடற்பரப்பும்..
பால்
ெபாழியும்
நிலவும்..
தன்
அருேக
நின்றிருந்த
அழகுச்
சிைலயும் அவைன ைமயல் ெகாள்ள ைவத்தது.. கூந்தைல வருட..
வருடிய
கூசிச்
அவனது
சிலித்துப்
கரங்கள்
ேபான
ெமல்ல
நித்யா..
எழுந்து
முகத்ைத
அவள்
ேவறு
கன்னத்ைத
புறம்
திருப்ப..
அவளருேக வந்து நின்றவன்.. பால்கனிக் கம்பிைய இறுகப் பற்றியிருந்தவளது ைககைளப் பற்றினான். ெசாக்கிப் ேபான விழிகைள நிமித்தி அவன் முகம் ேநாக்க.. அவள் பாைவயில் என்ன கண்டாேனா.. சட்ெடன அவைள விட்டு விலகித் திரும்பி நின்றான். திக்கித்
“எ..என்ன..?”என்று
திணறியவளது
வாத்ைதகள்
அவன்
காதில்
எட்டியதாகேவ ெதrயவில்ைல.. ெபrய ெபrய மூச்சுகைள எடுத்துத் தன்ைன நிதானப்
படுத்திக்
ெகாண்டவன்
விறுவிறுெவன
நடந்து
ெவளிேய
ெசன்று
விட.. நித்யாவிற்குத் தான் ஏமாற்றமாகி விட்டது.. என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறான்
இவன்..?,
இவனது
ஒரு
பாைவக்காகவும்,ஒரு
த<ண்டலுக்காகவும் அவள் தினம் தினம் கனவு கண்டு ெகாண்டிருக்க படுபாவி... சட்ெடன விலகிச் ெசன்று விட்டான்.. அவளது ஏக்கங்கைளயும்,தவிப்ைபயும் உணரேவ
மாட்டான்
ேபாலும்..
பாவி!
எrச்சலுடன்
ேமலும்
சிறிது
ேநரம்
புலம்பியபடி அங்ேகேய நின்றிருந்தவள்.. பின் கீ ேழ ெசன்றாள். வசந்தியிடம் ெசல்
ெசன்று
கிளம்புகிேறன்
கண்ேண..”என்றவrடம்
ேசாவுடன்
அத்ைத
“ேவண்டாம்
கூறியவளிடம்
என்றதும்
“சாப்பிட்டு
விட்டுச்
அத்ைத..
பசியில்ைல..”என்று நிதும்மா..?,உடம்பு
“என்னவாயிற்று
சrயில்ைலயா..? என்ன ெசய்கிறது..?”என்று விசாrத்தவrடம் “ஒன்றுமில்ைல அத்ைத..”என்றவள் அைழத்து
வா
ைவகுந்தனிடம் ெசன்றாலும்
“வருகிேறன்..”என்று
ைவகுந்தா.. கூற...
நித்திைர
ஒரு
நகந்தாள்.
ேதாட்டத்தில் ெநாடி
ெகாள்ள
இருக்கிறான்”
நின்றவள்
முடியாது..
பின் இம்ைச
மனதுக்குள் ைவதபடி ேதாட்டத்ைத ேநாக்கி நடந்தாள்.
சாப்பிட
“ெகௗதைம என்று
இவைனப்
வசந்தி
பாக்காது
பிடித்தவன்..
என்று
அங்ேக
தன்ைன
சாப்பிட
அைழக்க
வந்த
ைவகுந்திடம்
“அவள்
இருக்கிறாளா..?”என்று விசாrத்தான் ெகௗதம். “யாைரக் ேகட்கிற<கள் தம்பி..?. நித்யாைவயா..?,ஆமாம்
இருக்கிறாகள்..”என்று
கூற..
ஒரு
ந<ண்ட
மூச்ைச
ெவளியிட்டவன் “அவள் ெசன்ற பின் வருகிேறன்..”என்று முடித்தான். இைதக் ேகட்ட ைவகுந்தன் சrெயன்று விலகிச் ெசன்று விட.. அவனுக்குப் பின்னால் நின்று ேகட்டிக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்குத் தான் ேகாபமாக வந்தது. ைவகுந்த்
ெசல்லும்
வட்டிற்குள் <
வைர
அைமதி
காத்தவள்..
“ஓ!நான்
ெசன்றால்
வருவகளாக்கும்..?,நான் <
இங்ேகேய
இருந்து
விட்டால்
ெசய்வகள்..?ேதாட்டத்திேலேய < விடுவகளா..?,என்ன < மனதில்..?”
தான்
பிைழப்பு நிைனத்துக்
நடத்தத்
என்ன
ெதாடங்கி
ெகாண்டிருக்கிற<கள்
என்று
பாயத்
துவங்க..
அவள்
திரும்பிய ெகௗதம்
அவள்
கத்தியதும்
தைல
ஆரம்பித்ததும் முடிையக்
தான்
உங்கள்
திடுக்கிட்டுத்
ேகாதியபடி
ேவறு
பக்கம் பாத்தான். அப்ேபாதும்
அவன்
தைல
ேகாதும்
அழைக
ரசித்த
மனைத
அடக்கி
விறுவிறுெவன அவனருேக ெசன்றாள். அவள் தன்னருேக வந்ததும் அவன் நடக்கத்
துவங்க..
அண்ணாவிடம் முகத்ைதயும்
அவன்
அப்படிச்
ைகப்
பற்றி
நிறுத்தியவள்
ெசான்ன <கள்..?,”என்று
பாக்காமல்..
அவளுக்குப்
பதிலும்
“ஏன்
ேகட்க..
அவன்
கூறாமல்..
ைவகுந்த் அவளது
ேவறு
புறம்
பாத்தபடி நின்றிருந்தான். அவன் முகத்ைதப் பற்றித் தன்புறம் திருப்பியவளின் ைககைள “ப்ச்,நிதி..”என்று அவன்
விலகப்
பாக்க..
விலகிச்
“ஏன்
ெசல்கிற<கள்..?,என்ன
நடந்து
விட்டெதன்று இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..?,என் முகத்ைதப் பாக்கக் கூடப் பிடிக்காமல் ேபாய் விட்டேதா..?,நான் ெசன்றதும் வருகிேறன் என்கிற<கள்..?” என்று கத்த.. “ெதrயாமல் ெசால்லி விட்ேடன்.. மன்னித்து விடு தாேய..”என்று ைகக்
கூப்பியவைன
“இப்ேபாது
ேபசுகிற<கள்..”என்றவளிடம்
கூட
பதில்
என்
முகத்ைதப்
ெசால்லாமல்
பாக்காமல் ேமேல
தான்
நடக்கத்
ெதாடங்கினான். “ெகௗதம்..”என்று ஓடிச் ெசன்று அவன் முன்ேன நின்றவள்.. “என் முகத்ைதப் பாக்க மாட்டாயா..?,ந< என்ைனக் காணாவிடில் நான் இங்ேகயிருந்து ெசல்ல மாட்ேடன்..”என்று பிடிவாதம் பிடிக்க.. “உனக்கு என்ன தான் ேவண்டும்..?”என்று எrச்சலுடன் அவள் முகம் ேநாக்கினான். “ஹா.. ஹா.. பாத்து விட்டாயா..?ம், எனக்கு என்ன ேவண்டும்..?”என்று சிந்திப்பது ேபால் நடித்தவள்.. “ஒேர ஒரு முத்தம் ேவண்டும்...”என்று கூற.. அவைள முைறத்தவன் “முட்டாள் தனமாக உளறிக் ப்ள <ஸ்
ெகாண்டு டா..”என்று
திrயாேத..”என்று ெகஞ்ச..
பற்றித் திருகி “நான் உன்
கூறி
விட..
“டாவா..?”என்று
“ப்ள <ஸ்..
திைகத்தவன்
ப்ள <ஸ்..
ெகௗதம்
அவள்
காைதப்
முதலாளி.. என்ைனேய டா என்கிறாயா...?,”என்று
அவன்
திட்டியதும்
அப்படித்
தான்
இருந்தாலும்
“முதலாளியாய்
அைழப்ேபன்”
என்றவள்
ந<
அவன்
என்
காதலனாயிற்ேற..
தன்னருேக
நின்றிருப்பைத
பயன்படுத்திக் ெகாண்டு அவன் கன்னத்ைதப் பற்றி.. அழுந்த முத்தமிட்டு ஓடிச் ெசன்றாள். திைகத்து நின்று விட்ட ெகௗதமிற்கு.. தன்ைன விட்டு விலகிச் ெசல்பவைள ஓடிச்
ெசன்று
ேநரமாக
அைணத்துக்
தனக்குள்
ெகாள்ள
ஜபித்துக்
ேவண்டும்
ெகாண்டிருந்த
ேபாலிருந்தது.
கட்டுப்பாடுக்
இவ்வளவு
ெகாள்ைககள்
அைனத்தும் மறந்து ேபாக.. மனது முழுைதயும் நித்யாேவ நிைறத்திருந்தாள். ேவண்டாம்
ேவண்டாெமன்று
விலகிப்
ேபாய்
நின்றாலும்
அவளும்,அவளது
நிைனவுகளும் அவைன விடாது துரத்தியது, அவள் அருகில் இருக்ைகயில் ஒரு வைகயான அவஸ்ைத என்றால்.. அவள் விலகிச் ெசல்வேதா அைத விட அவஸ்ைதயாக இருந்தது. ெநருங்கி நின்று அவள் இம்சிக்ைகயில் கஷ்டப்பட்டுத் தன்னில் எழும் உணவுகைள அடக்கப் பழகியிருந்தவனுக்கு.. அடக்கத்
அவள்
ெதrயவில்ைல..
துவங்க..
அவளது
கவிைதயான
ெசன்ற
அவள்
உரசிச்
ெபண்ைமயின்
சிrப்பும்..
பின்பு
மனதில் ெசன்ற
எழும்
ேதகம்..
ெமன்ைமயும்,துறு
மறுபடி
மறுபடி
அழகாய்ப்
பரந்து
கற்பைனகைள த<யாய்
துறு
கண்ணில்
எrயத்
விழிகளும்..
ேதான்றி
அவைன
இம்சித்தது. அைல
அைலயாக..
விrந்து
அவளது
ேதாைளத்
தழுவியிருக்கும் கா கூந்தலில் கண் மூடி முகம் புைதத்து.. துறுதுறுெவன இங்குமங்கும் அைல பாயும் அந்தக் கண்களில் இதழ் பதித்து.. சாயம் பூசாது இயல்பாகச்
சிவந்திருக்கும்
அந்த
இதழ்கைளச்
சிைற
ெசய்து..
அவளுள்ேள
புைதந்து விட ேவண்டும் ேபால் உணெவழுந்தது அவனுக்கு. ஆனால்.. ஆனால் ஏேதா ஒன்று அவைன அவள் புறம் ெநருங்க விடாமல் தடுத்துக் ெகாண்டிருக்கிறது. நிச்சயம் ெபண்கள் மீ து அவனுக்கிருந்த ெவறுப்பு இப்ேபாது
முற்றிலுமாக
ேபான
ெபண்கைளப்
ேபால்
சிறந்த
மாறி
விட்டது.
ேபாலிருந்தாலும்..
ெபண்கள்
உலகில்
ஓrருவ
அவன்
அன்ைனையப்
நிைறய
ேப
வாழ்வில்
ேபால்..
வந்து
நித்யாைவப்
இருக்கிறாகள்
என்று
நிச்சயமாக நம்பினான். ஆனால் எண்ணங்களும்,கருத்துகளும் மாறி விட்டது என்பதற்காக நித்யாவின் காதைல
அவனால்
ஏற்றுக்
அன்ைப,காதைல,ேநசத்ைத.. ேகாபத்ைத
அவளது
அைனத்ைதயும்
ெகாள்ள
முடியவில்ைல..
அவளது
அருகாைமைய,விைளயாட்ைட,துடிப்ைப,
ரசித்தான்.
ரசிக்கிறான்..
அவனது
பாைற
ெநஞ்சிலும் ேநசம் என்ற ஒரு உணைவ உண்டானது நிச்சயம் அவள் மட்டும்
தான்.. இந்த ேநசம் அவனது மனைத விட்டு அகலப் ேபாவதில்ைல.. ஆனால் அவேளாடு இைணந்து மகிழ்ச்சி ெகாள்ளப் ேபாவதும் இல்ைல... ஏேதா ஒரு உறுத்தல்... அவனுக்கு ஏற்கனேவ திருமணம் என்கிற ெபயrல் நடந்த
ஒன்ைற
நிைனத்து
வருந்திக்
ெகாண்டிருக்கிறானா..?,இல்ைலேய!
நித்யாவிற்குத் தான் அவைனப் பற்றிய அைனத்து விவரங்களும் ெதrயுேம.. அவளும் அந்தத் திருமணத்ைத ஒரு ெபாருட்டாகக் கூட எண்ணவில்ைலேய! பின்
என்னவாக
இருக்கும்..?,எவ்வளவு
ேயாசித்தும்
அவனுக்குப்
பதில்
கிைடக்கேவயில்ைல.. அவளருேக
இல்லாத
அனுமதிக்கக்
ேபாது
கூடாெதன்று
அவள்
தனக்குத்
தன்ைன தாேன
ெநருங்குவைத
கட்டைளகைளப்
நிச்சயம்
பிறப்பித்துக்
ெகாள்பவன்.. இன்று அவைன மீ றி.. அவள் ைகப் பற்றி,கன்னம் வருடி.. ச்ச, சுதாrத்து அவன் விலகியிரா விட்டால் என்ன நடந்திருக்கும்.. புத்தியில்லாமல் நடந்து ெகாண்ேடேன.. இனிெயாரு முைற அவள் முன்பு இப்படி ெசயலிழந்து ேபாகக் கூடாது.. என்று த<மானித்துக் ெகாண்டு சாப்பிடச் ெசன்றான். மறுநாள்
விடுமுைற
என்பதால்
நித்யா
ஆற
அமரக்
குளித்துக்
காைல
சாப்பாட்ைடயும் முடித்துக் ெகாண்டு ெகௗதைமக் காண வர.. அவேனா அவள் வருவதற்கு முன்ேப.. வட்ைட < விட்டுக் கிளம்பி ெவளிேய ெசன்று விட்டான். வட்டிலிருந்தால் <
எப்படியும்
அவைளக்
காண
ேவண்டி
வரும்..
அவளருேக
வந்தால் மனம் அைல பாயும்.. ேதைவயா..? என்கிற மனநிைலயில் அவன் ெவளிேய ெசன்று விட.. அங்ேக இவைனக் காணாது நித்யா தான் தவித்துப் ேபாய் விட்டாள்.. மாைல வைர வாசைலப் பாத்தபடி அமந்து விட்டவைளக் கண்டு “நித்யா மாங்காடு
ேகாவிலுக்குச்
ெசன்று
வரலாம்
வா..”என்றைழத்துச்
ெசன்றா
வசந்தி. இரவு ஒன்பது மணிக்கு வடு < வந்து ேசந்த ெகௗதம் நித்யாவின் வட்டு < வாசைலப்
பாத்தபடி
காணவில்ைலெயன்று
தன்
வட்டினுள் <
ைவகுந்திடம்
நுைழந்தான்.
விசாrக்க..
அன்ைனையக்
இருவரும்
ேகாவிலுக்குச்
ெசன்று விட்டாகள் என்றான் அவன். ஊ
சுற்றக்
கிளம்பி
விட்டாள்..
நாள்
முழுக்க
என்ைனக்
காணவில்ைலெயன்கிற தவிப்ேபனும் இருக்கிறதா..? என்று ெபாறுமியபடி சிட் அவுட்டில் அமந்தவன் கண் மூடித் தூங்கிப் ேபானான். அடுத்த அைர மணி ேநரத்தில் வசந்தியும், நித்யாவும் வடு < வந்து ேசந்தன. “அத்ைத.. உள்ேள
ெகௗதம் ஓடிச்
வந்து
விட்டான்
ெசன்றாள்.
பூக்கூைடயுடனும்,ெநற்றியில்
ேபாலும்..
வாருங்கள்
“ெகௗதம்....”
குங்குமத்துடனும்,
தைல
சீ க்கிரம்..”என்று
என்று நிைறய
ைகயில் மல்லிைகப்
பூவுமாக சிகப்பு நிறச் சுடிதாrல் அவன் மடியில் அமந்திருந்தாள் நித்யா. பதறி எழுந்து
“ஏய்..
எழுந்திரு..
முட்டாள்...”என்று
அடித்
யாேரனும்
பாத்து
ெதாண்ைடயில்
விடப்
கஜித்தபடி
ேபாகிறாகள்..
அவைள
விலக்கப்
பாத்தான் ெகௗதம், “நான் எழ மாட்ேடன்.. ந< எதற்காக என்னிடம் ெசால்லிக் ெகாள்ளாமல் கூட ெவளிேய
ெசன்று
விட்டாய்..
காைலயிலிருந்து
உன்ைனக்
காணாமல்
எவ்வளவு கஷ்டமாக இருந்தது ெதrயுமா..?”என்று கண்ைண உருட்டியவைளக் கண்டு
ேகாபமும்,சிrப்புமாக
இருந்தது
ெகௗதமிற்கு.
ஆனாலும்
காட்டிக்
ெகாள்ளாமல் “எங்ேக ெசன்று விட்டு வருகிற<கள் இருவரும்..?,மணி என்ன ெதrயுமா..?,இவ்வளவு பாய்ந்தவனிடம்
ேலட்டாக
பற்றிெயல்லாம்
“அறிைவப்
ெகௗதம்..”என்றவள்
வருகிற<கள்..?,அறிவில்ைலயா..?”
என்னடி
“ஏய்..
ந<
ேபசாேத
ெராம்பப்
என்று
முட்டாள்
ேபசுகிறாய்...?”என்று
அதட்டியவைனப் ெபாருட்படுத்தாதுத் தன் பூக்கூைடயில் இருந்த பிரசாதத்ைத எடுத்து அவன் வாயில் திணித்து விட்டு..
அவன் ெநற்றியில்
குங்குமத்ைத
இட்டாள். “எப்படியாவது ெகௗதமிற்கு நல்ல புத்திையக் ெகாடுத்து என்ைனக் காதலிக்க
ைவ
கடவுேள..”என்று
ேவண்டியபடி
அவன்
ெநற்றியில்
இட..
ெபாங்கைல விழுங்கிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதமிற்குப் புைரேயறியது,.. “அடிப்பாவி!
இைதெயல்லாம்
கஷ்டெமன்று
கடவுைள
ெகாண்டிருக்கிறாய்.. நிைலைம
சாமியிடம்
அைழக்கிறாகள்..
லூசு..”என்று
அப்படியிருக்கிறது..
ெசன்றாய்..?,என்னிடம்
ேகட்பாயா..?,அவனவன்
கூடச்
ந<
அவன்
“என்று
உன்
காதலுக்காக
சிrக்க..
ெநாடித்துக்
பசி,பட்டினி சிrப்பு..?,என்
“என்ன
ெகாண்டவள்
ெசால்லாமல்..?”என்று
வினவ..
ேவண்டிக் எங்ேக
“ந<
ைகைய
ந<ட்டி
ேசாம்பல் முறித்தவன்.. “ேவைல..”என்று கூற.. “சண்ேட கூட என்ன ேவைல.. ெபாய்
ெசால்லாேத..”என்று
ெதாடங்க..
ேவறு
படுத்துகிறாேய..”என்று
“ேசாவாக
எrச்சலுடன்
இருக்கிறது
கூறியவைன
எனக்கு..
அவள்
ந<
ேபச்சற்று
முைறக்க.. ஒரு ெநாடி அவள் கண்கைள எதி ெகாண்டவன் அடுத்த ெநாடி “ப்ச்,நிதி
அப்படிப்
பாக்காேத
ப்ள <ஸ்...”என்று
அவள்
கழுத்தில்
முகம்
புைதத்தான். முகத்தில்
புன்னைக
அரும்ப..
அவைன
ேநாக்கியவள்..
“என்ைனத்
தவிப்பதற்காகத் தான் ெசன்றிருப்பீகள்.. எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும்..”என்று முணங்க.. முழுதும்
அவள்
கழுத்தில்
என்ைனத்
ேமலும்
தவித்ததற்காக
ஆழப் ந<ங்கள்
புைதந்தான் என்ைன
அவன்.
நாைள
“இன்று
என்னுடன்
ஷாப்பிங் வர ேவண்டும்.. இது தான் உங்களுக்குத் தண்டைன..”என்று அவள் கூற.. நிமிந்து முைறத்தவன் “ஆைச தான்.. ேபாடி..”என்று அவைளத் தூக்கி நிறுத்தியவன்.. “என்ைனக் கூட்டிச் ெசல்லா விட்டால் சும்மா விட மாட்ேடன்
ராசா.. நியாபகம் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று மிரட்டியவள்.. ேமலும் சிறிது ேநரம் அரட்ைட அடித்து விட்டு.. வட்டிற்குப் < புறப்பட்டாள். மறுநாள்
காைல
ெவளிேய
ெசல்வதற்காகத்
தயாராகிக்
ெகாண்டிருந்த
நித்யாைவக் கண்ட விஸ்வநாதன் “நிதும்மா இன்று அரசு விடுமுைற நாள் தாேன..?,எங்ேக கிளம்பிக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்று வினவ “நான் ஷாப்பிங் ெசல்கிேறன் டாடி.. யாருடன் ெதrயுமா..?,ெகௗதமுடன்..”என்றவைளத் திறந்த வாயுடன்
ேநாக்கியவ
அளவிற்கு
“ெகௗதமுடனா..?,அந்த
முன்ேனறி
விட்டாயா..?”என்று ேகலி ெசய்து அனுப்பி ைவத்தா. தனக்குப் பிடித்த கருப்பு நிற பாவாைட,சட்ைடைய அணிந்து ெகாண்டு அவன் வட்டிற்கு <
ஓடிச்
ெசன்றாள்.
வசந்தி
வரேவற்கும்
முன்
“அத்ைத..
நான்
ஏற்கனேவ அப்பா ெசய்து ெகாடுத்த உப்புமாைவ சாப்பிட்டு விட்ேடன்.. ந<ங்கள் அனாவசியமாக “ெகௗதம்
ஒரு
எழுந்து
ேகள்விைய
வணடிக்காத< < கள்..”என்றவள்
விட்டானா..?”என்று
விசாrத்தாள்.
ெதாடந்து
சிrப்புடன்
அவள்
ேபசியைதக் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தவ “உன் ஹ<ேரா இன்னும் எழவில்ைல.. நித்திைரயில் தான் இருக்கிறான்..”என்று கூற.. “ஓேக!”என்று ஓடிச் ெசன்றாள். கதைவத்
திறந்து
ெகாண்டு
அவன்
அைறக்குள்
நுைழந்தவள்
படுக்ைகயில்
அவன் இல்லாதைதக் கண்டு பாைவையத் திருப்பினாள். படுக்ைகக்கு அருேக ேபாடப்பட்டிருந்த நாற்காலியில் வசதியாக படுத்து உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தான் அவன். ைகயில் ைவத்திருந்தப் புத்தகத்தின் நிைல அவன் இரவு ெவகு ேநரம் வாசித்துக்
ெகாண்டிருந்தான்
என்பைத
பைறசாற்ற<யது.
படித்துக்
ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய உறங்கி விட்டான் ேபாலும்.. அவைனப் பாத்துக் ெகாண்ேட நின்று விட்டவளுக்கு ஒரு ேயாசைன ேதான்ற.. அவன்
ைகயிலிருந்தப்
புத்தகத்ைத
விலக்கி..
அவன்
மீ து
முழுவதுமாகச்
சாய்ந்து அமந்தாள். அவன் மாபில் தைல ைவத்து அவனது இதயத் துடிப்ைப சிrப்புடன்
ேகட்டுக்
ெகாண்டிருந்தாள்.
சற்று
ேநரத்தில்
அவனிடம்
அைசவு
ெதrய.. விழித்து விட்டான் ேபாலும்.. திட்டு வாங்கப் ேபாகிறாய் நிது.. என்று இரு
கண்கைளயும்
ெகௗதமனின்
அழுந்த
கரங்கள்
தன்
மூடிக்
ெகாண்டவள்...
இைடேயாடு
ேசத்து
அைசந்து
திரும்பிய
அைணப்பைதக்
கண்டு
திைகத்து நிமிந்து ேநாக்கினாள். அவன் உறக்கத்தில் தான் ஆழ்ந்திருந்தான். பயமும்,வியப்பும்,மகிழ்ச்சியும் ஒரு ேசரத்
தாக்க..
அவைன
விட்டு
விலகப்
பாத்தவைள
அவனது
கரங்கள்
இைடேயாடு ேசத்து வைளத்து தன்னுடன் இறுக்கியது. அணிந்திருந்த சின்ன சட்ைட அவனது
ேமேல
ஏறிக்
கரங்கள்..
ெகாள்ள..
கூச்சத்ைதக்
அவளது
வழவழப்பான
ெகாடுத்தது
அவளுக்கு.
இைடயில்
பதிந்த
இயல்பாக
எழுந்த
உணவில்..
அவனது
ைகைய
விலக்க
எத்தனித்தாள்.
அவேனா
இரும்புப்
பிடியாக அவைளத் தன்னுடன் இைணத்திருந்தான். இைடைய
அழுத்தத்
அைணக்க..
துவங்கியிருந்த
அவேனாடு
ஒட்டிப்
அவனது
ேபான
கரங்கள்
நித்யாவிற்கு
ேதாேளாடு
ேபச்ேச
ேசத்து
வரவில்ைல..
உடல் முழுதும் நடுங்கத் துவங்க.. ேபச்சிழந்து ேபானவளின் கழுத்ேதாரத்தில் முகம் பதித்தவன்.. மீ ண்டும் உறங்கிப் ேபானான். தன்ைனச் சுற்றிப் படந்திருந்த அவனது கரங்கைள நம்ப முடியாத வியப்புடன் ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருந்த
நித்யாவிற்கு..
அவனது
ெவற்று
மாபில்
முகம்
பதித்திருப்பது எந்த ெஜன்மத்துப் புண்ணியேமா என்று ேதான்றியது.. தான் மிக மிக அதிஷ்டம் வாய்ந்தவள் என்று எண்ணினாள். சிறிது ேநரத்தில் அவளது கழுத்திலிருந்து நிதானமாகக்
முகத்ைத கண்
நிமித்தி
விழித்து
அவள்
கூந்தலில்
எதிேரயிருந்த
கன்னம்
கடிகாரத்தில்
பதித்தவன்.. பாைவையப்
பதித்தான். பின்
ெமல்ல
ெமல்ல
தூக்கம்
ெதளிய..
தன்
ைககளுக்குள்
சிைறபட்டுப்
ேபாயிருந்த நித்யாைவக் கண்டு பதறி எழுந்தான். அவன் எழுந்த ேவகத்தில் அவன் மடியில் அமந்திருந்த நித்யா படாெரனக் கீ ேழ விழுந்தாள். “ஆ!”என்று இடுப்ைபப்
பற்றியபடி
கத்திய
நித்யா
“பாவி..
அறிவிருக்கிறதா..?இப்படியா
தள்ளி விடுவாய்..?”என்று கூற.. “ஏய்.. எத்தைன முைற ெசால்லியிருக்கிேறன்.. என் அனுமதியில்லாமல் என் அைறக்குள் நுைழயாேத என்று.. அறிவில்ைல உனக்கு?,காலங்காத்தாேலேய
வந்து
விடுகிறாள்..
ெதால்ைல
ெசய்வதற்ெகன்று..”என்று சத்தமிட்டவன் நடந்து குளியைலைறைய ேநாக்கிச் ெசன்றான், “அடப்பாவி!”என்று வாயில் ைக ைவத்த நித்யாைவக் கவனிக்காதது ேபால் நடந்தாலும் அவைளக் கடந்ததும் அவன் முகம் சிrப்பில் விrந்தது. குளியலைறக்குள்
நுைழந்ததும்
அடக்கி
ைவத்த
சிrப்ைப
உதித்தவன்
அவைள அைணத்தைத நிைனத்துக் ெகாண்ேட ஷவ முன்பு நின்றான். ெவளிேய அவன் தள்ளி விட்டுச் ெசன்றதில் கீ ேழ கிடந்த நித்யா அடப்பாவி இவ்வளவு ெபrய நடிகனாக இருக்கிறான்.. எதுவுேம நடவாதது ேபால் எழுந்து ெசன்று விட்டாேன... தூக்கத்தில் இருந்தால் தான் அைணத்துக் ெகாள்வானா..?, இவைனப்
புrந்து
ெகாள்ளேவ
முடியவில்ைலேய..!
ஆனால்..
அவனது
அைணப்பிற்காக ஏங்கிக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அவன் தனது கழுத்தில் புைதந்ததும்.. அைணத்ததும் சுகமாக இருந்தது.. அவேள அவனருேக ெசன்று அைணத்திருக்கிறாள்.. முத்தமிட்டிருக்கிறாள்.. ஆனால்.. அவனாகக் ைகையப் பிடித்தால்
கூட
மனம்
நடுங்கிப்
ெசய்தபடிேய கீ ேழ வந்தாள்.
ேபாய்
விடுகிறது...
ஏன்?
என்று
சிந்தைன
அவன் குளித்து முடித்துச் சாப்பிட வந்ததும் அவன் எதிேர ெசன்றமந்தவள் அவைன
முைறத்தபடியிருக்க..
“என்ன
அப்படிப்
பாக்கிறாய்..?,”என்று
வினவினான். “ந< ஒரு திருட்டுப் பூைன டா..”என்று குற்றம் சாற்ற.. அதற்கு அவைள முைறத்தவன் “ஏய்.. வாடா,ேபாடா என்றாயானால் பல்ைலத் தட்டி விடுேவன்..”என்று
மிரட்ட..
தூக்கத்தில்
“உனக்குத்
என்ன
நடந்தெதன்று
ெதrயாது அப்படித்தாேன..?”என்று ைககைளக் கட்டியபடி வினவ.. அவேனா.. இட்லிைய வாயிலைடத்து “என்ன நடந்தது..?,ம்... நியாபகம் வந்து விட்டது.., ஒரு கனவு.. யாைரேயா கட்டிப் பிடித்தது ேபால் இருந்தது.. யாைர என்று தான் ெதrயவில்ைல..”என்று ராஸ்கல்..”என்று
கூறினான்.
பல்ைலக்
நடந்ததாமா..?,திருட்டு
“கனவில்
கடித்தவைளப்
ெபாருட்படுத்தாது
அவன்
இட்லிகைளக் கபளிகரம் ெசய்து ெகாண்டிருந்தான். பின்
ஊ
“என்ன..?,எங்ேகேயா
சுற்றக்
கிளம்பி
விட்டாய்
ேபாலும்..?,அம்மாவுடனா ெசல்கிறாய்..?”என்று வினவினான். “அம்மாவுடனா..?, என்ன விைளயாடுகிற<களா..?,என்னுடன் ஷாப்பிங் வர ேவண்டும் என்ேறேன..” என்று
கூற
“ஷாப்பிங்கா..?ஏய்..
மrயாைதயாக
இடத்ைதக்
காலி
பண்ணு..”என்று மிரட்ட... “அப்படியானால் உன்னால் வர முடியாது..?,என்ன..?” என்று அவளும் வினவினாள். ஆமாம் எனத் தைலயாட்டியவைன “ந< மட்டும் இப்ேபாது
வரவில்ைலெயன்றால்..
?”என்று
இழுத்தவைள
“வரவில்ைலெயன்றால்..?”என்று அவனும் புருவத்ைத உயத்தி வினவினான். “வரவில்ைலெயன்றால்.. நடுஹாலில் அைனவrன் முன்பும் உன்ைனக் கட்டிப் பிடித்து
முத்தம்
புைரேயறிேய
ெகாடுப்ேபன்..
விட்டது
அவனுக்கு.
பரவாயில்ைலயா..?”என்றூ “அடிப்பாவி!”என்று
விழி
வினவ.. விrத்தவன்
“அப்படிேயதும் ெசய்து ெதாைலக்காேத.. நான் வருகிேறன்..”என்று எrச்சலுடன் ெமாழிந்தான். அைர
மணி
“ைஹ,ேதங்க் ேநரத்தில்..
யூ
ெகௗதம்...”என்று
வட்டில் <
புன்னைகத்தவள்
அைனவரும்
வியந்த
அடுத்த
விழிகளுடன்
ேநாக்குவைதப் ெபாருட்படுத்தாது அவனது ைகப்பற்றி இழுத்துச் ெசன்றாள். வசந்திக்குத் தான் சந்ேதாசம் தாங்க முடியவில்ைல.. எப்ேபாதும் அவளுடன் பதிலுக்கு பதில் சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்டு அவைள வம்பிழுத்துக் ெகாண்டு சிrத்தபடி
திrயும்
மகைனக்
கண்டு
மகிழ்ச்சியாக
இருந்தது
அவருக்கு.
தைமயனின் ைகையப் பற்றி தனது மகிழ்ச்சிையப் பகிந்து ெகாண்டா.
அத்தியாயம் – 14
பச்ைசப் புல்ெவளியில்.. சுற்றிலும் ெவள்ைள ஆடுகள்.. ெவள்ைளப் பூக்களாய் ேமய்ந்து ெகாண்டிருக்க.. நடுேவ இருந்த பாைறயின் மீ து.. கம்பீ ரமாய் வற்றிருந்த 4 நின் திருேமனி தன்ைன.. காண ஆயிரம் கண்கள் ேவண்டுமடா கண்ணா.. விழிகளில் வசீகரம் மின்ன.. என் கண்கைளக் கண்டபடி.. ந4 இைசக்கும் அந்த ேமாகன ராகம்.. ைமயல் ஏற்றுகிறதடா...!
ெகௗதமின் ைககைளப் பற்றியபடி நகrன் மிகப் ெபrய ஷாப்பிங் மாலில் கால்கைளப் பதித்த நித்யாவிற்கு சத்தியமாக நடப்ைப நம்ப முடியவில்ைல. ஊ
எல்ைலயில்
வித்தியாசமும்
வற்றிருக்கும் < இல்ைல
விைறப்புடன்
வலம்
அய்யனா
என்பது
வந்து
சிைலக்கும்
ேபால்
கஞ்சி
ெகாண்டிருந்த
தனக்கும்
ேபாட்ட
ெகௗதம்
எவ்வித
சட்ைடயாக
இன்று
அவளுடன்
மைறந்து
இயல்பான
ெகாண்டு..
அவளுடன்
இைணந்து ஊ சுற்ற வந்திருக்கிறான்.. ஆரம்பத்தில்
அவனிடம்
கண்ட
சிrப்புடனும்,துடுக்குடனும்,அவைளக்
இறுக்கத்தன்ைம ேகலி
ேபசிக்
நைகத்துக் ெகாண்டு சாதாரண மனிதனாக வாழத் ெதாடங்கி விட்டான். இைவ அைனத்திற்கும்
காரணம்
தாேன
என்பைத
நிைனக்ைகயில்
நித்யாவிற்குக்
கவம் ெபாங்கியது. ெகௗதமிற்கும் ஆச்சrயம் தான்.. எப்படியிருந்தவைன இப்படி மாற்றி விட்டாள் என்று!
அவள்
உrைமயாக
கூறிய
அவனுடன்
எைதயும்
இதுவைர
சண்ைடயிட்டு..
அவன்
வாதம்
மறுத்தேதயில்ைல.
ெசய்து..
எப்படிேயனும்
நிைனத்தைதச் சாதித்து விடுகிறாள். இம்ைசயாகத் ேதான்றினாலும் அவைள விட்டு விலக அவனால் முடியவில்ைல..
ஒருவைரப்
பற்றி
மற்றவ
நிைனத்துக்
ெகாண்டு
நடந்த
இருவரும்
ஒேர
ேநரத்தில் திரும்பி மற்றவrன் முகம் பாக்க.. இருவரது கண்களும் சந்தித்த ெநாடி.. இருவருக்கும் சிrப்பு வந்தது. “ஏன் என்ைனப் பாத்த<கள் இப்ேபாது..?,” என்று
ெகாஞ்சலுடன்
வினவியவளிடம்
எதற்காக
“ந<
என்ைனப்
பாத்தாய்?”என்று அவன் பதிலுக்கு வினவினான். “என் ெகௗதம் என்னுடன் நடந்து
வருகிறானா
என்று
ஆச்சrயத்தில்
பாத்துக்
ெகாண்டிருந்ேதன்..
ந<ங்கள்..?”என்றவளிடம் “நானும் அைதேய தான் நிைனத்ேதன்.. இது ேபான்ற இடங்களுக்ெகல்லாம் நான் வருைக தந்து பல வருடங்களாகி விட்டது.. ஏன், ேவைல
விசயமாகச்
ெசல்வதில்ைல..
ெசல்வைதத்
தவிர
அப்படியிருந்தவைன..
உள்ளூrல்
இந்த
ராட்சசி
நான்
எங்ேகயும்
எவ்வளவு
சுலபமாக
மாற்றி விட்டாள் என்று எண்ணி உன் முகம் பாத்ேதன்..”என்று தன் ைகயில் பதிந்திருந்த அவள் கரத்ைத அழுத்தினான். கண்கைளச் சுருக்கி அழகாக முறுவலித்தவள்.. “இந்தக் கைடக்குச் ெசல்லலாம் வாருங்கள்..”என்று
இழுக்க..
“இது
ஆண்கள்
பிrவு..”என்றவனிடம்
“உனக்கு
வாங்கத் தான்.. வா ெகௗதம்,..”என்றைழத்துச் ெசன்றாள். அடுத்த ஒரு மணி ேநரத்திற்கும் “இைத அணிந்து வா,அைத அணிந்து வா..”என்று மிரட்டி நிைறய சட்ைடகைளயும்,டீ-ஷட்டுகைளயும் கஷ்டத்திற்காக
என்னிடம்
வாங்கிக்
ேவைலக்கு
குவித்தாள்.
வந்ததாகக்
“ஏய்..
கூறினாேய..
ந<
குடும்ப
இவ்வளவு
துணிகள் வாங்க எங்கிருந்து பணம் வந்தது..?,ம்?”என்று அவன் மிரட்ட “அ..அது குடும்ப
கஷ்டத்ைதத்
ைவத்தது..
த<த்தது
ேபாதுமா..?,ந<ங்கள்
வாருங்கள்..”என்று
அவைன
ேபாக
மிச்சமிருந்த
ெகாஞ்ச அதட்டி
பணம்..
நான்
ேசத்து
ேநரம்
வாைய
மூடிக்
ெகாண்டு
பில்ைலக்
கட்டி
விட்டு
ெவளிேய
சுழித்தவனிடம்
“எனக்குத்
வந்தாள். “இப்ேபாது
எதற்கு
இெதல்லாம்..?,”என்று
முகம்
ேதான்றியைதச் ெசய்கிேறன்.. உனக்ெகன்ன..?,”என்றவள்.. “பசிக்கிறது.. சாப்பிடச் ெசல்லலாம் ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்சினாள். சrெயன்றவன் “அங்ேக ஒரு பீட்சா ஹட் இருக்கிறது.. ெசல்லலாமா..?”என்று வினவ “அந்த காய்ந்த ெராட்டிைய சாப்பிட்டுத் தான் வாழ்நாளில் பாதிையக் கழித்ேதன்.. எனக்கு அது ேவண்டாம்.. ேமேல இருக்கும் ஃஃபுட் ேகாட்டிற்குச் ெசல்லலாம்..”என்றைழத்துச் ெசன்றாள். சுற்றும்
முற்றும்
சிrப்புடன்
ேவடிக்ைக
பாத்துக்
பாத்துக்
ெகாண்டிருக்க..
ெகாண்டு அவன்
உண்பவைளேய
பாைவைய
அவன்
உணந்தவள்
“என்ன..?”என்று வினவினாள். “இல்ைல,ந< நியூயாக்கிலிருந்து வந்திருக்கிறாய் என்பைத என்னால் நம்பேவ முடியவில்ைல.. பீட்சா,பகைர ேவண்டாெமன்று விட்டு
இங்ேக
நைகத்தான். எப்ேபாதும்
வந்து
அவன் இப்படி
பானி
பூrைய
சிrப்பைதக் சிrத்துக்
விழுங்கிக்
கண்டவளின்
ெகாண்ேட
ெகாண்டிருக்கிறாய்..”என்று முகம்
மகிழ்ச்சியாக
ெமன்ைமயாக இருக்க
“ந<
ேவண்டும்
ெகௗதம்..”என்று தான்
கூற.. “ந< என்னுடன் இருந்தால்
இருப்ேபன்..”என்று
முணுமுணுத்தவன்
எப்ேபாதும் மகிழ்ச்சியாகத் அவள்
ைகையப்
பற்றி
விரல்களால் வருட.. அவைனேய பாத்தபடி அமந்திருந்தாள் நித்யா. அந்தக் கணம் இருவருேம மிக மிக மகிழ்ச்சியாக உணந்தன. பற்றியிருந்த அவளது
ைககைள
விடாமல்
வா..”என்று
“ெசல்லலாம்
எழுந்தவனிடம்..
“உன்னுைடய சிrப்பு மிக மிக அழகாக இருக்கிறது ெகௗதம்..”என்று அவள் கூற..
தான்
“இைதத்
நான்
உன்
முன்பு
சிrத்த
முதல்
நாேள
கூறி
விட்டாேய..?”என்றவனிடம் ேமலும் ஏேதேதா கூறி சிrக்க ைவத்துக் ெகாண்ேட நடந்தாள் நித்யா. எஸ்கேலட்டrல் சாப்பிடலாம் அழித்து
இருந்து
ப்ள <ஸ்..
இறங்கியதும்
ப்ள <ஸ்..”என்று
விடு..”என்று
ேகலி
“ெகௗதம்
சாக்ேலட்ஸ்..
சாக்ேலட்
“சாப்பிட்ேட
ெசாத்ைத
குதித்தவளிடம்
ெசய்தபடி
நடந்து
ெசன்றான்.
பாதாம்
சாக்ேலட்ைடக் காட்டி “இது..”என்றவள்... சாக்ேலட் ைகக்கு வந்ததும் ெகாஞ்சம் பிய்த்து அவன் வாயில் திணித்தாள்.. “ேபாதும்.. ேபாதும் நிதி..”என்று அவளது ைகப்
பற்றியவன்..
எதிேர
நித்யாவிடமிருந்து
யாேரா
தன்ைன
பாைவையத்
உற்றுப்
திருப்பி
பாப்பைத
எதிேர
உணந்து
நின்றவrடம்
ெசலுத்தியவனின் முகம் இறுகிப் ேபானது.. ெகௗதமின்
முகத்ைதேய
மாற்றத்ைதக்
கவனித்துக்
கவனித்து..
அவன்
ெகாண்டிருந்த
பாைவ
நித்யா
ெசன்ற
அவனது
இடத்ைதத்
முக
தானும்
ேநாக்கினாள். அங்ேக ஒரு ஸ்திr அவளது கணவனுடனும்,இரண்டு வயதுக் குழந்ைதயுடனும்
நின்றிருந்தாள்.
யா
இவள்..?,இவைள
ஏன்
இவன்
முைறத்துப் பாக்கிறான்..?, என்று ேயாசித்த நித்யா.. இவளது முகம் எங்ேகா பாத்தது ேபால் இருக்கிறேத! ஓ! இவள் அந்த ெசௗம்யா.. ெகௗதைம விட்டு விலகி
காதலனின்
ெசன்றாள்.
ைகப்
பிடித்தவள்..
இல்ைலெயனில்
நல்ல
ெகௗதம்
ேவைள..
புண்ணியவதி
நித்யாவிற்குக்
ஓடிச்
கிைடத்திருக்க
மாட்டாேன! ெகௗதமின் நான்
இறுகிய
நித்யா..
முகத்ைதக்
ெகௗதமின்
கண்டு
ெகாள்ளாமல்
ஃபியான்ஸி..”என்றாள்.
“ஹேலா
ெசௗம்யா..
இப்ேபாது
திைகத்து
நித்யாவின் முகம் ேநாக்கினான் ெகௗதம். சற்றுத் தயங்கினாலும் அவைளப் பாத்து
முறுவலித்த
ெகௗதமிடம் பதிேலதும்
ெமல்ல
அந்தப் நிமிந்து
ெசால்லாமல்
சிறு
ெபண்
நித்யா..”என்று
“ஹேலா
“ஹேலா
ெகௗதம்..”
தைலயைசப்புடன்
விட்டு..
என்றாள்.
விருப்பமற்றுப்
அவன்
புன்னைக
ெசய்ய.. “உங்களுக்குத் திருமணம் நிச்சயமானதில் எனக்கு மிகவு மகிழ்ச்சி ெகௗதம்.. கங்க்ராட்ஸ்..”என்று
கூற..
அவளருேக
நின்றிருந்த
அவளது
கணவனும்
ெகௗதமின்
ைகையப்
பற்றிக்
குலுக்கி
“கங்க்ராட்ஸ்”என்றான்.
அதன்
பின்
நால்வரும் அைமதியாக நிற்க.. அந்த அைமதிையக் குைலத்த நித்யா “இவன் உங்கள்
ைபயனா
ெசௗம்யா..
வருகிறாயா..?”என்று
சாக்ேலட்
தூக்கிக்
சாப்பிடுவாயா
ெகாள்ள..
கண்ேண..?,என்னிடம்
ெசௗம்யாவும்,நித்யாவும்
சாக்ேலட்
கைடைய ேநாக்கி நகந்தன. நித்யாைவ
ேகாபத்துடன்
ெசௗம்யாவுடன் நியாயமானது
நகந்து தான்
பாத்துக்
ெசன்றதும்
ெகௗதம்
ெகாண்டிருந்த
பல்ைலக்
சா..”என்று
ெகௗதம்
கடித்தான்.
அருேக
அவள் ேகாபம்
“உங்கள்
நின்றிருந்தவனது
குரல்
ேகட்டுத் திரும்பியவன் எதுவும் கூறாமல் ேவறு புறம் பாக்க.. “நான் ஸ்ரீத.. ெசௗம்யாவின் கணவன்.. நா.. நாங்கள் இைணந்த விதம் தவறானது தான் சா.. ஆ..ஆனால் எங்களுக்கு அப்ேபாது ேவறு வழி ெதrயவில்ைல.. நான் அப்ேபாது தான் ெதாழில் ெதாடங்கிய சமயம்.. ேபாதுமான அளேவா பண பலம் இல்லாத காரணத்தினால் திருமணத்திற்கு முன்ேப ெசௗம்யாைவ
அைழத்துச் ெசல்ல
முடியாமற் ேபானது.. அவளது தந்ைத எனது நிைலய பயன்படுத்திக் ெகாண்டு அவைள மிரட்டித் திருமணம் ெசய்து ைவத்து விட்டா. ஆனால் எங்களால் ேவறு
ஒருவருடனுனான
மனதில்
ஒருவைன
நடத்துவது
வாழ்ைவ
நிைனத்துக்
தவறு
நிைனத்துப்
ெகாண்டு
தாேன
பாக்கேவ
ேவறு
முடியவில்ைல..
ஒருவருடன்
சா..?,நாங்கள்
குடும்பம்
ெசய்த
தவைற
நியாயப்படுத்தவில்ைல.. எங்களுக்கு அப்ேபாது ேவறு வழி ெதrயவில்ைல.. அதனால் தான்..”என்றவன் சிறிது இைடெவளி விட்டு.. “நான் உங்கைள ேநrல் சந்தித்து மன்னிப்புக் ேகட்க முயன்ேறன்.. ஆனால் ந<ங்கள்
இருந்த
தயக்கமாக
மனநிைலயில்..
இருந்தது..
ந<ங்கள்
உங்கைள
உங்களது
ெநருங்கவும்
வாழ்ைவக்
எங்களுக்குத்
ெகடுத்துக்
ெகாண்டு
திrந்த இந்த மூன்று வருடங்களும்.. என் மைனவி தினமும் உங்கைளப் பற்றி ேபசிக் ெகாண்டு தான் இருப்பாள்.. உங்களது வாழ்வு சீ ராக ேவண்டுெமன்று தினம்,தினம் ெபண்ணுடன்
பிராத்தித்துக்
ெகாண்டிருந்ேதாம்..
நிச்சயமானதில்
எங்களுக்கு
இப்ேபாது
மிகவும்
உங்களுக்கு
மகிழ்ச்சி..”என்று
ஒரு
அவன்
கூறி முடித்ததும்.. ெகௗதம் முற்றிலும் திைகத்துப் ேபானான். என்ன
கூறுவெதன்று
கைதெயல்லாம் என்ன
எதற்கு
ெபய..?”என்று
ெதrயாமல்
திணறியவன்...
இப்ேபாது..?,அைத சாதாரணமாகப்
மறந்து
ேபச..
பின்
நிமிந்து
விடுங்கள்..
கவைல
மறந்து
“ேபான
ைபயனுக்கு அவனுடன்
உைரயாடத் துவங்கினான் ஸ்ரீத. இங்ேக
இவகளிருவரும்
இப்படி
உைரயாடிக்
ெகாண்டிருக்க
அங்ேக
நித்யாேவா ெசௗம்யாைவ த<க்கமாக ஒரு பாைவ பாத்து “மனசாட்சியற்று அப்படிெயாரு காrயத்ைதச் ெசய்ய உனக்கு எப்படி மனம் வந்தது ெசௗம்யா..?, ந< ெசய்த காrயத்தில் இரண்டு அப்பாவி ஜ<வங்கள் அவகளது நிம்மதிையத்
ெதாைலத்து
நைடபிணமாகிப்
எவ்வளவு
ேபானைதப்
பற்றி
அவமானங்கைளயும்,மன
ந<
அறிவாயா..?,உன்னால்
உைளச்சைலயும்
அவன்
அைடந்திருக்கிறான் என்று ெதrயுமா உனக்கு..?”என்று கூற.. தைல குனிந்து அைமதியான ெசௗம்யா பின் கண்ண< ேதங்கிய விழிகளுடன் நிமிந்து “நா.. நான்
என்ைன
மன்னித்து
விடு
நித்யா.,,
நா..நான்
ேவறு
வழியின்றி
தான்
அப்படி ெசய்ேதன்.. என் வாழ்ைவப் பற்றி மட்டும் சுயநலமாக ேயாசித்ேதேன ஒழிய
ெகௗதைமப்
பற்றி
ேயாசிக்கவில்ைல..
என்னால்..
என்னால்
ேவறு
ஒருவருடன் வாழ்வைதப் பற்றி ேயாசிக்க முடியவில்ைல.. என் ெபற்ேறாைர எதிக்குமளவிற்கு
மன
ைதrயமும்
இல்லாததால்
தான்
அப்படி
நடந்து
ெகாள்ள ேநrட்டது.. அது ெகௗதைம இந்த அளவிற்கு பாதிக்கும் என்று நான் ஒரு ெபாழுதும் நிைனக்கவில்ைல..”என்று கூற.. “ந< ெசால்வதும் சr தான்.. ஒருவைனக் காதலித்து விட்டு மற்ெறாருவைனத் திருமணம்
ெசய்து
ெகாண்டு
வாழ்வதும்
தவறு
தான்..
ஆனால்
ந<
ெசய்த
காrயத்தின் விைளவு என் ெகௗதைம இரண்டு வருடமாக நைட பிணமாக மாற்றி
விட்டது..
அைத
என்னால்
ஒரு
ேபாதும்
மன்னிக்க
முடியாது
ெசௗம்யா.. அவைன மாற்றி இயல்பாக்க நாங்கள் அரும்பாடு பட்டு விட்ேடாம்.. எப்படிேயா..
ேபானது
ெகாள்கிேறன்..”என்று
ேபாகட்டும்.. முடிக்க..
எல்லாம்
அவளது
நன்ைமக்ேக ைகையப்
என்று
பற்றிக்
நிைனத்துக் ெகாண்டவள்
“ெகௗதமிற்கு ஏற்ற ேஜாடி ந< தான் நித்யா.. அவரது குணத்ைத மாற்றி இந்த அளவிற்கு
அவைரக்
இருவரும்
100
ெகாணந்திருப்பது
வருடம்
மகிழ்ச்சியாக
மிகப்
ெபrய
வாழ
காrயம்..
ந<ங்கள்
ேவண்டும்..”என்று
வாழ்த்த
அவளுடன் சிrத்தபடி ெகௗதமின் அருேக வந்தாள். “சr,நாங்கள் கிளம்புகிேறாம் ெகௗதம் சா..”என்ற ஸ்ரீத குழந்ைதையத் தூக்கிக் ெகாள்ள..
“வருகிேறன் நித்யா..”என்றவள்
ெகௗதமிடம்
திரும்பி
ம்
“ஐ
சாr
ெகௗதம்.. சாr ஃபா எவ்rதிங்.. எனக்குத் ெதrயும் மன்னிப்பு என்கிற ஒரு வாத்ைத மன்னிப்ைப
என்
பாவத்ைதப்
மட்டும்
தான்
ேபாக்கி என்னால்
விடப்
ேபாவதில்ைல
ேவண்ட
என்று..
ஆனால்
முடியும்..”என்றவள்..
சின்ன
தைலயைசப்புடன் கணவனுடன் நடந்து ெசன்றாள். அவள்
ெசன்ற
பின்
உலுக்கினாள்.
“ெகௗதம்..”என்று அருேகயிருந்த
கல்ெலனச்
ெபஞ்சில்
அமந்திருந்தவன்
பின்
அமர
சைமந்து
விட்ட
அவனிடம்
பதிலில்லாது
ைவத்தாள்.
“உனக்கு
எப்படி
ெகௗதைம
சிறிது
ேபாக..
ேநரம்
அவைளத்
ேநாக்கியவள்.. அவைன
அைமதியாக
ெதrயும்..?”என்று
வினவினான். “ஃேபாட்ேடாவில் பாத்திருக்கிேறன்..”என்று கூறினாள் நித்யா. “கணவனும்,மைனவியும் மாற்றி மாற்றி மன்னிப்புக் ேகட்கிறாகள்.. மன்னிப்புக் ேகட்டால் ஆயிற்றா..?,இரண்டு வருடமாக நான் பட்ட அவமானங்கைள யா திருப்பி எடுத்துக் ெகாள்வது..?,தவறு ெசய்து ஓடிச் ெசன்றது அவள்.. ஆனால்
அந்தப் பாவத்ைத அனுபவித்தது நான்..”என்றவனிடம்.. “ஏெனன்றால் ந< ஒரு முட்டாள்
ெகௗதம்..”என்ற
நித்யா..
அவன்
திடுக்கிட்டு
அவள்
முகம்
பாப்பைதப் ெபாருட்படுத்தாது.. “அவமானம் அவமானம் என்கிறாேய.. சிறப்பாக ெதாழில்
நடத்தி
பணக்காரன் ஓடிச்
ந<..
நகrன்
மிகப்
உன்ைன
ெசன்றதற்காக
விட..
ெபrய திருமணம்
அவளுக்குத்
அதிகமாக
இருந்திருக்கும்..
அதனால்
தான்
புள்ளியாக
அவள்
தான்
முடிந்த அந்த
மறுநாள்
ெபரும்
காதலனுடன்
அவமானத்தின்
அைதெயல்லாம்
கணவன்,குழந்ைதெயன
விளங்கும்
குடும்ப
வrயம் <
ெபாருட்படுத்தவில்ைல.. சகிதமாக
மகிழ்ச்சியுடன்
இருக்கிறாள்.. ஏசிச் ெசல்பவகள் எவரும்.. உன் சுக,துக்கத்தில் பங்கு ெகாள்ளப் ேபாவதில்ைல.. இது எப்படி உனக்குப் புrயாமல் ேபானது?,ெதாழிலில் ெநாடிந்து ேபானாலும்
அவமானப்
அவமானங்கைளேய
ெவற்றிப்
வரவில்ைலயா.?,இைத ெகாண்டாய்..?,அந்தப் உன்ைனத்
படுத்தத்
திருமணம்
புrந்து
ெசய்வாகள்..
படிக்கட்டுகளாக
மட்டும் ெபண்..
தான்
ஏன்
மாற்றி
மாற்றி
ெபற்ேறாrன் ெகாண்டாள்..
அந்த
ந<
முன்
அத்தம்
மிரட்டைல காதலைன
ெசய்து
மீ ற
முடியாது..
மறந்து
உன்னுடன்
வாழ்க்ைக நடத்த முடியாமல் ஓடிச் ெசன்று விட்டாள்.. ெகாஞ்சம் ேயாசித்துப் பா.. அவைன எண்ணிக் ெகாண்டு உன்னுடனும் ஒன்ற முடியாமல் அவள் வாழ்ந்திருந்தால்.. அவள்
ஓடிச்
உங்கள்
ெசன்றது
சுற்றியிருப்பவகைளக் வாழ்நாளில்
இரண்டு
மூவrன்
வாழ்வும்
நல்லது
தான்..
கஷ்டப்படுத்தி வருடங்கைள
நாசமாகியிருக்கும்..
அைதேய ந<யும்
எண்ணிக்
அதனால் ெகாண்டு
மகிழ்ச்சியற்றுப்
அநியாயமாக
வணாக்கி <
ேபாய்..
விட்டாேய..?,
ந<யாகேவ ெபண்கெளன்றால் இப்படித் தான் என்று வணம் பூசிக் ெகாண்டு.. உலைகேய ெவறுத்து விட்டவன் ேபால்.. உலா வந்து ெகாண்டு.. ெகௗதம்.. ந<.. ந< தான் முட்டாள்..”என்று ஆங்காரத்துடன் மூச்சு வாங்கக் கத்தி முடித்தாள். “நான்
முட்டாளா..?,ஆமாம்..
நான்
அவமானப்
பட்டுத்
தைல
குனிந்த
தருணங்களில் ந< உடனிருந்திருந்தால்.. ைதrயமாகத் தான் இருந்திருப்ேபன்.. நித்யா.. நா..நான் இப்ேபாது என்ன ெசய்ய ேவண்டும்..?,அவைள மன்னித்து விட ேவண்டுமா..?,”என்று சிறுவன் ேபால் அவளது முகத்ைத அண்ணாந்து பாத்துக் ேகள்வி ேகட்டவைன.. எங்கிருக்கிேறாம் என்பைத மறந்து வயிற்ேறாடு ேசத்து அைணத்துக் ெகாண்டவள்.. அவன் தைலைய வருடி.. “இனி ந< மன்னிப்பதால் ஆகப் ேபாவது ஒன்றுமில்ைல.. அவள் ெசய்த தவறுக்கும் நிச்சயம் தண்டைன இருக்கும்.. நல்ல
இனிேயனும்
ெபண்ணாகப்
அன்ைனக்கும்,உன்ைனச்
உனது பாத்துத்
முட்டாள்தனமான திருமணம்
எண்ணங்கைள
ெசய்து
சுற்றியிருப்பவகைளயும்
ெகாண்டு..
மறந்து உன்
மகிழ்ச்சிபடுத்தப்
பா..”என்று கூற.. அவைள நிமிந்து ேநாக்கியவன்... “நல்ல ெபண்ணா..?”என்று ேகள்வி எழுப்ப.. “ம்,அந்த நல்ல ெபண் நானாக இருந்தாலும் சr தான்..”என்று சிrக்க.. தானும் சிrத்தபடி அவள் வயிற்றில் முகம் புைதத்தான்.
“ெகௗதம்.. ேபாகலாம்..”என்று அவைனப் பற்றி எழுப்பியவள்.. அவைன நடத்திச் ெசன்றாள்.
அவள்
இழுத்த
இழுப்பிற்கு
நடந்து
ெசன்ற
ெகௗதமிற்கு
சந்ேதாசம்,துக்கம்,நிம்மதிெயன அைனத்து உணவுகளும் எழுந்து இம்சித்தது.. அவன் வாழ்வில் நடந்த அந்தத் திருமணமும் அைதத் ெதாடந்த நிகழ்வுகளும் அதனால் ேநந்த துன்பங்களும்.. அன்று நடந்தது ேபால் மாறி மாறி வந்து ேபானது.
அவள்
அைறயில்
ஓடிச்
ெசன்ற
அைடபட்டுக்
ெசன்றாேலனும்
மனம்
நாட்கைளத்
கிடந்தவன் மாறும்
ெதாடந்து
ெதாழில்
என்று
ெவளிேய
முைற
நிைனத்துச்
வராமல்
பாட்டிகளுக்குச் ெசல்ல..
அங்ேக
குடிேபாைதயில் பணக்காரச் சிங்கங்கள் அைனவரும் அவைனக் ேகலி ேபசிக் கூறு ேபாட்டன., நண்பகள் ஆழ்த்த...
என்று
அவன்
அவமானம்
ெசன்றான்.
நிைனத்த
தாங்க
எப்ேபப்பட்ட
மனங்களும்
முடியாமல்
வாத்ைதகைளக்
தான்
அவைனத் அவன்
துன்பத்தில்
குடிைய
ேகட்டிருக்கிறான்..
நாடிச்
இவன்
ஆண்
பிள்ைளேய இல்ைல என்று தான் அவள் ஓடிச் ெசன்று விட்டாள் ேபாலும் என்ற வாத்ைதகைளெயல்லாம் ேகட்ட ேபாது அவன் அைடந்த ேகாபத்திற்கும் ஆத்திரத்திற்கும் இப்ேபாதும்
அளேவயில்ைல..
வருத்தம்
தாேன
அைதெயல்லாம்
ஏற்படுகிறது..?,
எண்ணிப்
பாத்தால்
இைதெயல்லாம்
மன்னிப்பு
என்கிற ஒேர வாத்ைத எப்படி சமாதானப்படுத்தும்..? ஆனால் நித்யா ெசான்னைதப் ேபால் அவன் அந்த வாத்ைதகைளெயல்லாம் காது ெகாடுத்துக் ேகட்காமல் இருந்திருந்தால் எத்தைனேயா ேபrன் நிம்மதி பாழாகாமல்
ேபாயிருக்கும்...!
நடந்த
நிகழ்வுகைளயும்,பட்ட
அவமானங்கைளயும் மறக்கவும் முடியாது.. மன்னிக்கவும் முடியாது.. ஆனால் இைதெயல்லாம் மாற்ற முடியும் என்று அரும்பாடு பட்டுத் தன்னுடன் ேபாராடி அதில் ெஜயித்தும் இருக்கிறாேள ஒருத்தி.. என்ெறண்ணித் தன்னருேக நடந்து வருபவைள பாத்துக்
அவன்
இைமக்காமல்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,கா
ேநாக்க..
அவேளா
சாவிையக்
அப்படிப்
“என்னடா
ெகாடு
நாேன
வண்டி
ஓட்டுகிேறன்..”என்று கூறி சாவிையப் பிடுங்கி அவைன அமர ைவத்துத் தாேன வண்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு ெசன்றாள். கண்
மூடி
“அவளிடம்
இருக்ைகயில் ஏன்
சாய்ந்து
அப்படிக்
விட்டவன்..
கூறினாய்..?”என்று
பின்
நிமிந்து
அவளிடம்
வினவினான்.
“என்ன
கூறிேனன்..?”என்றவளிடம் “ெகௗதமின் ஃபியான்ஸி என்று..”என்றான் அவன். சாைலயிலிருந்து பாைவையத் திருப்பி அவைன ேநாக்கியவள் “ஏன் உண்ைம தாேன..?,எைன விடுத்து ந< ேவறு எவைளேயனும் திருமணம் புrந்து ெகாள்ள விடுேவனா நான்..?”என்று கண்கைள உருட்டி மிரட்ட.. அவைளப் பாத்தபடிேய சீ ட்டில்
சாய்ந்தான்.
“அப்படிப்
பாக்காேதடா..
என்னால்
வண்டி
ஓட்ட
முடியாது..”என்று சிணுங்கியவள்.. ஒரு வழியாக வட்டிற்கு < வந்து ேசந்தாள்.
அவனுக்கு
வாங்கிய
ெபாருட்கைளெயல்லாம்
எடுத்துக்
ெகாண்டு
அவனைறக்குள் நுைழந்தவள்.. அங்ேகயிருந்த ேசாபாவில் ைபகைள ைவத்து விட்டு.. “அப்படிேய படுத்து விடாேத.. ெகாஞ்சம் சாப்பிட்டு விட்டுத் தூங்கு.. சrயா..?,நான்
ெசல்லட்டுமா..?”என்று
கூறி
நகர..
ைக
“நித்யா...”என்று
பற்றியவன்.. அவைளத் தன் புறம் திருப்பினான். என்ன என்பது ேபால் நிமிந்தவளின் காேதாரத்துக் கூந்தைல ஒதுக்கி ெமல்ல கன்னம்
வருடியவன்..
ேபாயிருந்தால்.. நிைனத்தாேல ேபச்சிலும்
அவள்
என்
வாழ்வு
பயமாக என்று
சந்தித்து
என்னவாகிப்
இருக்கிறது..”என்று
ெநகிழ்ந்தவள்..
வந்திருப்பாள்..”
விழிகைளச்
வராமல்
ேபாகியிருக்கும்
என்பைத
கூற..
அவன்
ெசய்ைகயிலும்
இல்லாவிட்டால்..
“நான்
ெமல்ல
“ந<
முணுமுணுக்க...
ேவறு என்
“ம்ஹ்ம்..
ெபண்
நித்யாவால்
மட்டும் தான் என்ைன மாற்ற முடிந்திருக்கும்...”என்று கூற.. சிவந்த முகத்ைத மைறக்கத் தைல குனிந்தாள்.. அவள் முகத்ைத நிமித்தி அவள் கண்கைளச் சந்தித்தவனின்
பாைவ
வச்ைசத் <
தாங்காதுக்
கண்
மூடிக்
ெகாண்டவளின்
முகத்ைத ஆைச த<ரப் பாத்தவன்.. “ேதங்க் யூ... ேதங்ஸ் ஃபா எவ்rதிங் நிதி..” என்று அவள் காதருகில் முணுமுணுக்க..
நிமிந்து அவைன ேநாக்கியவள்..
அவனது ேமாகப் பாைவைய எதிெகாள்ள முடியாமல்.. ஓடிச் ெசன்றாள். மறுநாள் ேவைல நாள் என்பதால்.. இருவரும் அலுவலகம் ெசன்று விட்டன. காைலயிலிருந்து
அவள்
முகம்
பாக்காமல்
ேவைலேய
கதி
என
மூழ்கி
விட்டவைன அவள் முைறப்புடன் பாத்துக் ெகாண்டிருக்க.. அவள் பாைவைய உணந்தும் உணராதது ேபால் அவன் ேவைல பாத்துக் ெகாண்டிருந்தான். பின் மாைலயானதும் “நித்யா.. “என்றைழத்தவன் அவள் எrச்சலுடன் தன்னருேக வருவைதக் கண்டு சிrத்தபடி எழுந்து வந்தான். “என்ன,..?”என்று
முைறப்புடன்
வினவியவளிடம்
ெசல்லலாமா..?”என்று
“ெவளிேய
ேகட்க..
கலகலெவன
“எங்ேக..?”என்றாள்
நைகத்தவன் அவள்.
“அது
சப்ைரஸ்.. கிளம்பு..”என்று இழுத்துச் ெசன்றான், ேநற்று அவள் அைழத்துச் ெசன்ற
ஷாப்பிங்
ேநாக்கியவள்
மாலிற்கு
“இங்ேக
ேநற்று
அைழத்துச் தாேன
ெசன்றவைன
வந்து
விழி
ெசன்ேறாம்..?”என்று
விrய வினவ..
“ம்,உனக்கு எதுவும் நான் வாங்கித் தரவில்ைலேய அதனால் தான்..”என்றவன் அவைள
நைகக்கைடக்கு
அலுவலகத்தில்
ேவைல
அைழத்துச் ெசய்யும்
ெசல்ல
சாதாரண
“சா..
என்ன
ேவைலயாள்
இது..?,உங்கள் நான்..
எனக்கு
ைவரமா..?,ேவண்டாம் சா..”என்று கூற.. அவைள முைறத்துப் பின் சிrத்தவன் “விைளயாடாேத எனக்காக..
நித்யா..
ப்ள <ஸ்..”என்று
உனக்கு கூற..
என்ன
“ம்..”என்று
ேவண்டுேமா
வாங்கிக்
ேயாசித்தவள்..
“எனக்கு
ெகாள்.. இந்த
ேமாதிரம் ேபாதும்..”என்று ஒரு ேமாதிரத்ைதக் காட்ட.. அைதக் கண்ட ெகௗதம் அவைள சிrப்புடன் ேநாக்கினான்.
பிளாட்டினத்தால் அழகாக
ெசய்யப்பட்ட
ேமாதிரத்தின்
ெபாறிக்கப்பட்டிருக்க
நடுவில்
ேமாதிரம்
என்ற
G
பாப்பதற்கு
எழுத்து
எளிைமயாகவும்
அழகாகவும் இருந்தது. வாங்கிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்த பின் டப்பாைவத் திறந்து
ேமாதிரத்ைத
விடும்படிச்
ெவளியில்
ெசால்ல..
அவனும்
எடுத்தவள்..
சிrப்புடன்
அவனிடேம
அவளுக்கு
தந்து
அணிந்து
அணிவித்தான்.
“ஒரு
ஃேபாட்ேடா எடுத்துக் ெகாள்ளலாம் ப்ள <ஸ்..”என்றவள் அவன் ேதாள் சாய்ந்து தன்னுைடய ெமாைபல் ஃேபானில் கிளிக்கிக் ெகாண்டாள். சிrத்த முகத்துடன் காட்சி தந்த இருவரது முகங்களும் புைகப்படத்தில் மிக அழகாக இருந்தது. வாடுபவள்
“ம்,பஞ்சத்தில்
தான்
ைவத்திருப்பாளாக்கும்..”என்று ெபண்ணல்ல.. ஏற்கனேவ
ெகாஞ்சம்
என்னிடம்
ேலட்டஸ்ட்
ேகலி
பணக்காr
கூறி
மாடல்
ெசல்ஃேபான்
ெசய்தவனிடம்
“நான்
ஒன்றும்
ஏைழப்
தான்..”என்று
கூற..
“ம்,உன்
தந்ைத
விட்டா..
ஆனால்
நிதி..
இண்டவியூவில்
என்னிடம் ேவைலக்குச் ேசந்ேத ஆக ேவண்டுெமன்பது ேபால் ஏன் என்னிடம் வாதாடினாய்..?,குடும்ப கஷ்டம் அது,இது என்று ெபாய்கள் ேவறு.. ஏன்..?”என்று வினவ..
என்ன
பதில்
நியூயாக்கிலிருந்து
ெசால்வெதன்று
இந்தியா
வந்த
புதிது
ேயாசித்தவள்..
ேவறா..
எனக்கு
“அ..அது ேவைலக்குச்
ெசன்ேற ஆக ேவண்டும் ேபாலிருந்தது.. வட்டில் < படு ேபா.. அதனால் தான்.. ந< ேவறு ெபண்களுக்கு ேவைல தர மாட்ேடன் என்று மிரட்டினாயா..?,அதனால் ேகாபம் வந்து விட்டது.. எப்படிேயனும் உன்னிடம் ேவைலக்குச் ேசந்து விட ேவண்டும்
என்கிற
ெவறியில்
அப்படிப்
ேபசிேனன்..”என்று
சமாளித்து
ைவத்தாள். அதன்
பின்
அவன்
பாக்கிங்கிலிருந்து
காைர
வருவதாகவும் அவைள வாசலில் காத்திருக்குமாறும்
எடுத்துக்
ெகாண்டு
கூற அவள் சrெயன
ெவளிேய ெசன்றாள். ஒரு ேவைள இருவரும் ேசந்ேத ெசன்றிருந்தால் பின் வரும் பிரச்சைனையத் தவித்திருக்கலாம். முகம்
முழுதும்
ேநாக்கி
நடந்து
சந்ேதாசத்தில் ெசல்பவைன
பளிச்சிடத்
துள்ளலுடன் ஓட
“ஒருத்திைய
காப்பாக்கிங்ைக
ைவத்தது
ேபாதாெதன்று
இன்ெனாருத்திக்கும் வழி பாத்து விட்டாய் ேபாலும்..”என்ற ஒரு ெபண் குரல் தடுத்து
நிறுத்தியது.
அவன்
திரும்பி
சுருக்கிய
புருவங்களுடனும்,கடினமான
ேநாக்கினான்.
அந்தப்
ெபண்
முகத்துடனும்
யாெரன்று
அவனுக்கு
நிைனவில்ைல என்பது அவனது முகத்திலிருந்ேத ெதrந்தது. அவள் நக்கலாக நைகத்து “நான் யாெரன்று மறந்து ேபானதா..?,உன் வட்டில் < ேவைல ெசய்து நாட்கைள ஓட்டிக் ெகாண்டிருந்த கண்ணாம்பாளின் மகள்.. ந< ேவண்டாெமன்று
ஒதுக்கிய
துரதிஷ்டசாலி..”என்று
கூற..
அவன்
முகத்தில்
ந<யா என்கிற ஏளனம் குடி ெகாண்டது. அவைளப் ெபாருட்படுத்தாமல் நடந்து ெசல்லப்
பாத்தவைன
ைக
ந<ட்டித்
தடுத்து
நிறுத்தியவள்..
“யாரவள்..?,பணக்காரன் ஒருவன் சிக்கி விட்டால் ேபாதுேம.. ெமாட்ைட அடித்து விடுவாள்கேள.. ந< தான் சந்நியாசியாயிற்ேற.. ந< எப்படி அவளுடன் ேசந்து சுற்றிக் ெகாண்டு திrகிறாய்..?,சும்மா கம்ெபனி ெகாடுக்கும் குணமா..?,அல்லது அவைளத் திருமணேம ெசய்து ெகாள்ளப் ேபாகிறாயா..?”என்றவளிடம் ேகாபம் ெஜாலிக்க.. அருேக வந்தவன் “இனி ஒரு வாத்ைத ேபசினாயானால் அடித்துப் பல்ைலக்
கழட்டி
விடுேவன்..
ெநருக்கமா..?,அப்படியானால்
“என்று
அவள்
ேபாகிறவளா..?,அவளுக்கும்
மிரட்ட..
உன்
அந்த
“ஓ!
இரண்டாவது
ஏற்கனேவ
அளவிற்கு
மைனவியாகப்
திருமணம்
முடிந்து
விட்டதா..?,உன்ைனப் ேபால் ஒருவைன இரண்டாம் தாரமாக கட்டிக் ெகாள்ள கன்னிப் ெபண் எவளும் சம்மதிக்க மாட்டாேள.. ஆமாமாம்.. உன்ைனப் ேபான்ற பணக்காரகள் அைதெயல்லாம் பாத்துக் ெகாண்டா இருப்பீகள்..?,இேதா பா.. இப்ேபாதும் ஒன்றும் ெகட்டுப் ேபாகவில்ைல.. நான் உன்னுடன் வாழத் தயா தான்..
அவளுக்கு
என்ைனயும்
வாங்கிக்
நன்றாக
வாழ்
ெகாடுப்பைதப் ைவத்தால்
ேபால்
நைகயும்,பணமுமாக
ேபாதும்..”என்று
ேபசிக்
ெகாண்ேட
ெசல்ல.. “ஸ்டாப் இட்..”என்று கத்தினான் ெகௗதம். “இந்த இடத்ைத விட்டுச் ெசன்று... இல்ைலெயன்றால் ெவட்டிப் ெபாலி ேபாட்டு விடுேவன்..”என்று இரண்டாவது ஆவலாகத்
இல்ைல..
ந<
புன்னைகயுடன்
வாழப்
இருக்கிேறன்..”என்று
பிடித்தபடி
இரண்டாவது
ஏளனப்
மைனவியுடன் தான்
தைலையப்
கத்த..
மைனவி..
இல்ைல..
அமந்து
ேபாகும்
என்கிற
இல்ைலெயன
வாழ்ைவக்
கூறியபடி
விட்டான்
குைலந்து ேபானான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.
அவள்
ெகௗதம்.
ெபயெரல்லாம் மனம்
நகந்தவள்..
கதற..
காண
நகந்து
இரண்டாம்
அவனது
“உன் நானும் ெசல்ல.. தாரம்..!
நித்யாவிற்கா?
ெசய்வதறியாது
நிைல
அத்தியாயம் – 15
அந்தி மாைலப் ெபாழுது.. சுட்ெடrக்கும் சூrயன் சற்ேற ஓய்ெவடுக்க.. வானத்திலிருந்து மைறந்து ெகாண்டிருக்க.. ெவண்ணிலவு தன் பணிைய ஆரம்பிக்க.. புறப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்த ேநரம்,.. மஞ்சள் ெவயில் உன் திருமுகத்தில் பட்டுத் ெதறிக்க.. மாைலத் ெதன்றல் உன் ெநற்றியில் ேமாதி.. கற்ைற முடிைய அலட்சியமாய் உரச.. ஆற்றங்கைர அருகினில் அம்சமாக நின்றிருந்த நின் அழகினில்.. முற்றிலும் ெசாக்கிப் ேபாேனனடி.. கண்ேண ராதா..!
கண்ணாம்பாளின் மகள் சுந்தr இப்ேபாது கல்லூr முதலாமாண்டு படித்துக் ெகாண்டிருக்கிறாள். ஆனால் ‘பிஞ்சிேலேய பழுத்தது’ என்கிற அைடெமாழிக்கு எடுத்துக்காட்டாக விளங்கிக் ெகாண்டிருப்பவள். பத்தாம் வகுப்பிேலேய ெகட்ட ேசக்ைகயினால் கல்லூrயில்
ெகௗதைமக்
ேசந்த
வாலிபகைள
பின்
கண்ணால்
ேமலும்
வைளத்துப்
ேவண்டுமட்டும்
சம்பாதித்துக்
ேகடு
அைழக்கப் ெகட்டுப்
ேபாட்டு ெகாள்ள
பழகியிருந்தவள்..
ேபானாள்..
பணக்கார
நைககைளயும்,பணத்ைதயும்
ேவண்டும்
என்பது
தான்
அவளது
தைலயாயக் ெகாள்ைக. எப்ேபாது ெகௗதமிடம் முயற்சி ெசய்து பாத்து அவமானப்பட்டுத் ேதாற்றுப் ேபானாேளா.. அவைள
அன்றிலிருந்து
ஏறிட்டுப்
இன்று
பாப்பதில்ைல..
வைர
எந்தப்
ஆனால்
பணக்கார
அவள்
ஆண்மகனும்
தனது
முயற்சியில்
தளந்து விடவில்ைல. விடுமுைறயின் ேபாெதல்லாம் பணக்கார வாலிபகள் வந்து
ெசல்லும்
விடுவாள்.
அப்படி
இது
ேபான்ற
வந்த
ேபாது
இடங்களுக்குத் தான்..
தவறாமல்
நித்யாவுடன்
ஃேபாட்ேடாவிற்குப் ேபாஸ் ெகாடுப்பைதக் கண்டாள்.
வருைக
ெகௗதம்
தந்து
சிrத்தபடி
அன்று தன்ைன அடித்து அவமானப்படுத்தி விரட்டியவன் இன்று எப்படி ேவறு ஒருத்தியுடன்
உரசிக்
ெகாண்டிருக்கிறான்..?,கண்ணாம்பாள்
அந்த
வட்ைட <
விட்டு ெவளி வந்த பின் அவன் எந்தப் ெபண் ேவைலக்காrையயும் வட்டினுள் < அனுமதிக்கவில்ைல
என்பது
அவள்
அறிந்த
விசயேம..
அப்படியிருக்க
இது
எப்படி சாத்தியம் என்று ேயாசித்தவளுக்கு அவனும்,அவளும் ேபசிச் சிrத்தபடி நின்றிருந்தது உள்ேள புைகச்சைலக் கிளப்பி விட்டது. அதனால் அவன் தனிேய ெசல்வைதக்
கண்டு
பின்ேனேய
ெசன்று
அவைன
ஏசித்
தன்
வயிற்ெறrச்சைலத் த<த்துக் ெகாண்டாள். அவள்
ெசன்றபின்
நிைல
தான்
தாரமாகத்
அங்ேகயிருந்த
பrதாபமாகிப் திருமணம்
படிக்கட்டில்
ேபானது..
ெசய்யச்
அமந்து
கன்னிப்ெபண்
சம்மதம்
விட்ட
ெகௗதமின்
எவளும்
இரண்டாம்
ெசால்ல
மாட்டாகளாேம!,
அப்படியானால்.. நித்யாவிற்கு எப்ேபப்பட்ட ெபருந்தன்ைமயான குணம் இருக்க ேவண்டும்..?,அவளது
படிப்பிற்கும்,அழகுக்கும்
ெகாள்ள
வrைசயில்
ஆண்கள்
அவைளத்
நிற்பாகேள..!
திருமணம்
ெசய்து
அப்படியிருக்க..
அவள்...
மாற்றியிருக்கிறாள்..
இந்த
அவைனப் ேபாய் ேநசித்திருக்கிறாேள! எவ்வளவு
விசயங்களில்
சிrப்பும்,சந்ேதாசமுமின்றி ெகாண்டு
குடியில்
எப்படிெயல்லாம்
அவைன
இரண்டு
நிம்மதி
வருடமாக
ேதடி
மாற்றினாள்..
கஷ்டங்கைள
பித்தனாகத்
இருளுக்குள்
அனுபவித்துக்
திrந்தாேன..
மாட்டிக்
அவைன
ெகாண்டு
தவித்து..
ெவளிச்சத்ைதக் கண்டு பயந்து தன் கூட்டுக்குள்ேள அடங்கிப் ேபானவைனக் ைகப் பற்றி அைழத்து வந்து வசந்தத்ைதக் காட்டினாேள..! சிrக்க ைவத்தாள்.. துடிப்புடன்
நடமாட
ெபண்கைளப் ெசயல்பட ேகலி
ைவத்தாள்..
பற்ற<ய
ைவத்தாள்..
ேபச
நன்றாக
எண்ணங்கைள உற்சாகம்
ைவத்தாள்..
தவிக்க
உடுத்திக்
மாற்றினாள்..
ெகாள்ள
ெகாள்ள
ைவத்தாள்..
புன்னைக
முகத்துடன்
ைவத்தாள்..
ைவத்தாள்..
வாதிட
கைடசியாகக்
ைவத்தாள்..
காதலிக்கவும்
கற்றுத் தந்தாள்.. மகிழ்ச்சிைய
மட்டுேம
தனக்களித்த
அவளுக்கு
அவன்
அளிக்கப்
ேபாவது
அவனது இரண்டாவது மைனவி என்கிற பட்டம் தான்..! இைத நிச்சயம் அவள் ஒரு ெபாருட்டாக நிைனக்கப் ேபாவதில்ைல.. ஏன்.. அப்படி எவேரனும் ேகலி ேபசினால்.. அவகைளச் சும்மா விடவும் மாட்டாள் தான்.. ஆனால் அப்படி ஒரு நிைலைய அவனது நிதிக்கு ஏற்படுத்த அவனுக்கு மனமில்ைல.. அவைன மணந்து
ெகாள்வது
அவளுக்கு
அவமானத்ைத
ஏற்படுத்தும்,அவைளத்
துன்புறுத்துெமன்றால் நிச்சயம் அவன் அவைள மணந்து ெகாள்ள மாட்டான். இந்த
சுந்தrையப்
நித்யாைவயும்
ேபான்று
அவதூறாகப்
ெகாள்ள முடியாது..
நாக்கில் ேபசி
நரம்பில்லாமல்
விட்டால்..
ேபசுபவகள்
நிச்சயம்
அவனால்
அவனது தாங்கிக்
அவளது
நிைனவுகளிேலேய
நித்யாவின் அைமயும்.
நல்ல ஒரு
அவன்
குணத்திற்கு
வைகயில்
இந்த
மீ தி
காலத்ைத
ஓட்டி
விடுவான்..
நிச்சயம்
அவளுக்கு
நல்ல
வாழ்க்ைக
சுந்தrக்கு
நன்றி
ெசால்லித்
தான்
ஆக
ேவண்டும்.. நித்யாவிடம் தன் காதைல ெவளிப்படுத்தி அவைளத் திருமணம் ெசய்து
ெகாள்ளத்
விட்டால்
த<மானித்திருந்தான்
நித்யாைவ
இந்த
அவன்.
உலகேம
சுந்தr
மட்டும்
ெகௗதமின்
வந்திரா
இரண்டாவது
மைனவிெயன்று அைழக்க ஆரம்பித்திருக்கும்.. ேவண்டாம் அந்த அவமானம் அவளுக்கு ேவண்டாம்.. என்று முட்டாள்தனமாக அவனாகேவ முடிவு ெசய்து ெகாண்ட
ெகௗதம்
காைர
எடுத்துக்
ெகாண்டுத்
தன்
ேபாக்கில்
ெசல்ல
ஆரம்பித்தான். இைத அறியாத நித்யா அவன் வருவாெனன்று அந்த மாலின் வாசலிேலேய காத்திருந்தாள். ேநரம் ெசல்லச் ெசல்ல இங்ேக இருக்கும் பாக்கிங்கிலிருந்து காைர எடுத்துக் ெகாண்டு
வரத்
அைழத்தாள்.
தாமதமா
தன்
என்று
ெசல்ேபசியின்
பயம்
ெகாண்டவள்
அைழப்பில்
அவனது
திடுக்கிட்டு
ெசல்லிற்கு
விழித்த
ெகௗதம்
வண்டிைய ஓரமாக நிறுத்தி விட்டு ெசல்ஃேபாைனேய ெவறித்தான். ெதாடந்து அவள் அைழத்துக் ெகாண்ேட இருக்கவும் ேவறு வழியின்றி ெசல்ைல ஆன் ெசய்து காதில் ைவத்தான். “எங்ேகடா
ெசன்று
விட்டாய்..?,எவ்வளவு
ேநரமாகக்
காத்திருப்பது..?”என்று
நிதியின் குரல் உrைமயுடன் ஒலித்தது. எதுவும் கூறாமல் கண் மூடியவன் பின் ெதாண்ைடையச் ெசறுமி “நா..நான் அவசர ேவைலயாகச் ெசல்கிேறன்.. ந< வட்டுக்குச் < ெசன்று விடு..”என்று கூற.. எதிேர நித்யாேவா.. “இைத அப்ேபாேத கால்
ெசய்து
ெசால்லியிருக்கலாமல்லவா...?,ந<
வட்டுக்கு <
வா..
கடித்து
ைவக்கிேறன்..”என்று மிரட்டி ஃேபாைன ைவத்தாள் நித்யா. அவள் ைவத்ததும் தன்
ெசல்ஃேபாைன
ெநற்றியில்
அழுத்திய
ெகௗதம்..
மகாபலிபுரம்
கடற்கைரயில் ெசன்று அமந்து கடைல ெவறித்தான். வட்டிற்குச் <
ெசன்ற
நித்யா..
“அத்ைத..
அப்பா..”என்று
ஓடி
வந்தவள்..
தனது
விரைலக் காட்டி “ெகௗதம் எனக்கு ேமாதிரம் அணிவித்தான்..”என்று குதிக்க.. அைதக் கண்ட இருவருக்கும் சந்ேதாசம் தாள முடியவில்ைல.. “உங்களிடம் கூடிய
சீ க்கிரேம
எங்களது
கல்யாணத்ைதப்
பற்றிப்
ேபசுவான்..
சந்ேதாசம்
தாேன அத்ைத..?”என்று அவரது கன்னம் பற்ற.. வசந்திக்குக் கண்ண< ெபால ெபாலெவன வழிந்தது.. நித்யாைவப் பற்றி அவளது முகெமங்கும் முத்தமிட்டுத் தன் மகிழ்ச்சிைய ெவளிப்படுத்தினா. அதன் பின் ெவகு ேநரம் மூவரும் ேபசிக் ெகாண்டு அமந்திருந்தன. இரவு வைர அவன் வடு < வந்து ேசராதைதக் கண்டு “அத்ைத.. ந<ங்கள் ெசன்று உறங்குங்கள்.. வசந்திைய
நான்
அவ
அனுப்பி
வந்ததும்
சாப்பாடு
ைவத்தவள்..
ஹால்
எடுத்து
ைவக்கிேறன்..”என்று
ேசாபாவிேலேய
படுத்துக்
ெகாண்டாள்.
அவன்
வந்தால்..
எப்படியும்
எழுப்புவான்
என்று
எண்ணிக்
ெகாண்டு அவள் உறங்கி விட்டாள். 2
மணிக்கு
வாசைலப்
வடு <
வந்து
பாத்தான்.
ேசந்தவன்..
பின்
வழக்கம்
ஒரு ெபரு
ேபால்
மூச்சுடன்
நித்யாவின்
திரும்ப..
அங்ேக
வட்டு < இனிய
அதிச்சியாக அவனுைடய நித்யா ேசாபாவிேலேய உறங்கிப் ேபாயிருந்தாள். தைல சாய்த்து அவளது முகத்ைதக் கண்டபடி நின்று விட்டவனுக்கு.. அவளது திருமுகத்ைதக் ேதான்றியது.
கண்டபடிேய த<ராத
அங்கிருந்ேதா
கூட
ேவதைனயுடன்
எழுப்பி
கிளம்பியவனுக்கு
உயிைரக்
வட்டிற்குச் <
முன்ைனப்
விட்டு
கடற்கைரயில்
ெசல்லுமாறு
ேபால்
விடலாம்
அமந்திருந்தவைன
சத்தமிட்டன.
குடிைய
என்று
நாடவும்
அங்கிருந்து மனமில்ைல..
ெவகுவாக ேயாசித்து ஒரு முடிைவத் த<மானித்துக் ெகாண்டவன் வட்டிற்குச் < ெசன்றான் இனி நித்யாைவக் காண முடியாது என்கிற மனநிைலயுடன். பல நாட்களாக சாப்பாடு,தண்ணைரக் < காணாதவனின் முகத்தில் ஒரு முைற ஒரு ெராட்டித் துண்டிைனக் காட்டினால் எவ்வளவு ஆவம் ெதrயுேமா.. அேத ஆவத்துடன் அவளருேக அந்தத்
அவள் ெசன்று
முகத்ைத
மண்டியிட்டு
தூக்கத்திலும்
அழகாக
ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருந்தான்.
அமந்தவன்..
அவள்
முறுவலித்தாள்
ெமல்ல
கன்னத்ைத
அந்த
வருட..
அழகி.
அவளது
முறுவைலக் கண்டவனுக்கு அதற்கு ேமல் தாங்க முடியாமல் ேபாக.. குனிந்து அவள் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான். பின் அவளது ைககைள வருடியபடி ெவகு ேநரம் அமந்திருந்தவன்.. அவைள ெமல்லத் தூக்கித் தன் ைககளில் ஏந்திச்
ெசன்று..
அருேகயிருந்த
அைறயில்
வசதியாகப்
படுக்க
ைவத்து..
ேபாைவைய இழுத்துப் ேபாத்தி.. அவள் ெநற்றியில் முத்தமிட்டான். “சாப்பிடவில்ைலயா
ெகௗதம்...?”என்று
தூக்கத்திேலேய
வினவியவளிடம்
“நான் சாப்பிட்ேடன்.. ந< தூங்கு...”என்று அவளது புருவங்கைள ந<வியபடி அவள் மீ ண்டும்
நித்திைரயில்
உறங்கியதும்
ஆழ்ந்து
ெமல்ல
ேபாகும்
எழுந்தவன்
வைர
அமந்திருந்தான்.
ேசாவுடன்
தன்னைறக்கு
அவள் வந்து
படுக்ைகயில் சாய்ந்தான். மறுநாள் காைல கண் விழித்த நித்யா.. எப்படி இந்த அைறக்குள் வந்ேதன் என்று ேயாசித்தபடிேய வசந்திைய நாடிச் ெசன்றாள். பல் துலக்கி அவரளித்தக் காஃபிையயும் பருகி விட்டு “அத்ைத.. நான் ெசன்று ெகௗதைம பாத்து விட்டு வட்டிற்குச் < நித்யா.. காைல
ெசல்கிேறன்..”என்று
உனக்குத் 5
கூற..
“அவன்
ெதrயாதா..?,ெதrயும்
மணியிருக்கும்...
என்ைன
ெவளியூ
என்றல்லவா
எழுப்பி
ேவைல
ெசல்வதாகக் கூறினாேன..”என்று அவ கூறினா.
ெசன்றிருக்கிறான் நிைனத்திருந்ேதன்..
விசயமாக
ெவளியூ
விசயமாகவா..?,எனக்குத்
“ேவைல
ஆழ்ந்தவள்..
அழகசாமிக்கு
ெதrயாெதன்று
ஃேபான்
கூறினா.
ெமாைபலுக்கு
ெதrயாமலா..?,”என்று
என்ன
அைழத்துப்
ெசய்து
வினவ..
விசயமாக
பாத்தால்
அது
ேயாசைனயில்
அவரும்
தனக்குத்
ெசன்றிருப்பான்..
அவனது
எடுக்கப்
படாமல்
ேபாக..
ேயாசைனயுடன் தன் வட்டிற்குச் < ெசன்றாள். அடுத்த
நான்கு
இல்லாமற்
நாட்களுக்கும்
ேபாக்
ஆத்திரமாக
அவைனப் வந்தது
அவளுக்கு.
இவனுக்கு..?,நன்றாகத்
தாேன
ெசல்கிறெதன்றூ
இறுமாந்திருந்த
அவள்
பற்றிய
எவ்விதத்
என்ன
தகவலும்
தான்
பிரச்சைன
இருந்தான்..?,அைனத்தும் இந்த
ேநரம்
சுபமாகச்
பாத்து
எங்ேகா
ெதாைலந்து விட்டாேன! அழகசாமியிடனும்,வசந்தி
அத்ைதயுடனும்
ஃேபானில்
உைரயாடுபவன்
அவைள மட்டும் தவித்தான். அழகசாமியிடம் உைரயாடுைகயில் தான் ேபச விரும்புவதாக
அவள்
ேபசுகிேறன்..”என்று
கூற
கூறி
இருக்கிேறன்
“பிஸியாக
விட்டான்.
முகம்
கூம்பி
அங்கிள்.. விட
பிறகு
அைமதியாக
ெவளிேயறியவைளக் காண அவருக்ேக ெபாறுக்கவில்ைல.. “ஊட்டியில் ஒரு கவெமன்ட் அவ
பிராஜக்ட்
அம்மா..
சமாதானப்படுத்தியது
அதற்காகத் எதுவும்
தான்
ெசன்றிருக்கிறான்..”என்று
அவள்
காதில்
விழவில்ைல.
ேகாபமும்,ஆத்திரமுமாய் திrந்தவளுக்கு எrச்சலாக இருந்தது. வரட்டும் என்று கறுவிக் ெகாண்டாள். ஐந்தாம்
நாள்
ெகௗதம்
அதிகாைல
பிரபாகரன்
நித்யா
ஆவலுடன்
வந்து
ேசந்தான்.
வடு <
எதிபாத்துக் நான்கு
ெகாண்டிருந்த
நாட்களாக
ேஷவ்
ெசய்யப்படாத தாடியுடன் பஞ்சத்தில் அடிபட்டது ேபால் வட்டிற்குள் < நுைழந்த மகைனக்
கண்டு
பதறிப்
ேபான
இப்படியிருக்கிறாய்..?”என்று
வசந்தி
வினவ..
“கண்ணா..
என்னவாயிற்று..?,ஏன் ெகாஞ்சம்
“ஒன்றுமில்ைலம்மா..
ேசாவாக இருக்கிறது.. நான் ெசன்று படுத்துக் ெகாள்கிேறன்..”என்று நகந்து விட்டான். அன்று
காைல
அருகிலிருக்கும்
முருகன்
ேகாவிலுக்குச்
ெசன்று
வணங்கி
விட்டு வசந்தி அத்ைதயின் வட்டினுள் < நுைழந்தாள் நித்யா. பல நாட்களுக்கு முன்பு
அவள்
மலந்திருக்க.. ெசடியில்
நட்டு
ைவத்த
திடுதிடுெவன
ஒரு
பூ
சிகப்பு ஓடி
ேராஜா
வந்தவள்
பூத்திருக்கிறது”என்று
ெசடியில்
“ராம்ஸ்
ஒரு
தாத்தா..
ேதாட்டக்கார
ேராஜாப் என்
பூ
ேராஜா
ராமசாமியிடம்
கூறினாள். அவளிட்ட கூச்சல் ைடனிங் ேடபிளில் அமந்திருந்த ெகௗதமனின் காதுகளுக்கும் எட்டியது. ேதன் வந்து பாய்ந்தது ேபால் சிலித்துப் ேபானவன்.. வாசல் பக்கம் பாய்ந்த பாைவைய
அடக்கித்
தட்டில்
ெசலுத்தினான்.
“ஆமாம்
கண்ணு..
காைலயிேலேய பாத்ேதன்..”என்று சிrத்தவrடம் “அந்த ேராஜாைவ யாரும் பறித்து
விடாமல்
நுைழந்தவளின்
பாத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று
கால்கள்
ஹாலில்
கூறியபடி
வட்டினுள் <
அமந்திருந்தவைனக்
கண்டதும்
தன்னாேலேய நின்று ேபானது. அவள் தன்ைனேய காண்பைத உணந்தும் கண்டு ெகாள்ளாமல் சாப்பிட்டுக் ெகாண்டிருக்க..
அவைனக்
காணாது..
நித்யாவிற்குத் தான் அவைனக்
அவனிடம்
கண்டதும்
ேபசாது
கண்களில்
தவித்துப்
ேபான
கண்ணேர < ேகாத்துக்
ெகாண்டது. எதுவும் கூறாமல் அவைனக் கடந்து அடுக்கைளக்குள் நுைழந்தாள். அவள்
ெசன்ற
உடேன
பாதி
சாப்பாட்டில்
எழுந்து
ெகாண்டவன்
உடேன
நகந்து விட்டான். அவன்
ெசல்வைதக்
தவிக்கிறானா?,
கண்ட
நித்யாவிற்கு
எதற்காக?,
இந்த
ெநஞ்சில்
ெகௗதம்
வலி
எழுந்தது.
பைழய
ெகௗதமாக
இருந்திருந்தால்.. நிச்சயம் அவன் சட்ைடையப் பற்றிச் சண்ைடயிட்டிருப்பாள்.. இப்ேபாதிருக்கும்
ெகௗதமிற்கு..
நித்யாைவப்
பற்றியும்,அவளது
காதலில்
ஆழத்ைதப் பற்றியும் நன்றாகத் ெதrயும்.. அவன் இப்படித் தவிப்பது அவளுள் எப்ேபப்பட்ட
வலிைய
ஏற்படுத்தும்
என்பைத
நன்றாக
அறிந்தவன்..
அப்படியிருந்தும் தள்ளி நின்று துன்புறுத்துகிறான் என்றால் நிச்சயம் காரணம் ெபrதாகத்
தானிருக்கும்..
அவனாகக்
கூறும்
வைரயில்
அவள்
ேகட்கப்
ேபாவதில்ைல.. ஆனால் ஒன்று மட்டும் உறுதி.. இந்த ெஜன்மத்தில் அவள் அவைன விட்டு விலகுவதாக இல்ைல. அடுத்து
வந்த
இரண்டு
என்னவாயிற்று ேகட்டன. இப்ேபாது
என்று
ஆனால்
ெகௗதமின்
நாட்களும்
பி.எ
ேபசிக்
வசந்தியும்,விஸ்வநாதனும்
அவள்
எந்த
திருேவங்கடம்
ெகௗதமின்
இருவரும்
பி.எ
பதிலும்
நித்யாவிடம்
கூறவில்ைல.
விடுமுைறயிலிருந்து
நித்யா
ெகாள்ளவில்ைல..
அல்ல
அலுவலகத்திலும்
திரும்பி
என்றாகிப்
ேகள்வி
விட்டதால்
ேபானது.
அதனால்
அவைனப் பாப்பேத அrதாகிப் ேபானது நித்யாவிற்கு. ஆனாலும் கிைடக்கும் வாய்ப்பிெலல்லாம் ைசட்டிலும்,அலுவலகத்திலும் தூர நின்று
பாத்துக்
ேராஜாச்
ெசடிக்கு
ெகாண்டு அவள்
தானிருந்தாள். தண்ண<
ஊற்ற
ெகௗதேமா.. வரும்
தினமும்
ேபாதும்,
அவளது
அன்ைனயுடன்
வளவளக்கும் ேபாதும் மைறந்து நின்றும்,ஒளிந்து நின்றும் அவைள ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தான். ேநருக்கு
இரண்டு
ேந சந்தித்து
நாட்கள்
கடந்து
மூன்றாம்
விட்டப் பின் ெகௗதமினால்
நாள்..
தனது
நித்யாைவ
ெகாள்ைகையக்
கைடபிடிக்க முடியாது ேபானது. அன்று
ஸ்ரீமதி
பாப்பா
ெகாடுத்திருந்தான்
வட்டிற்கு <
ெகௗதம்.
வந்திருந்ததால்
அைத
அவள்
அவளிடம்
மாடியில்
ஒரு
சாக்ேலட்
ெசன்றமந்து
உண்டு
ெகாண்டிருக்க..
அவைளத்
சாக்ேலட்ைடக்
கண்டு
ேதடி
வந்த
யா
“பாப்பா
நித்யா..
உனக்கு
அவள்
சாக்ேலட்
ைகயிலிருந்த
தந்தது..?,எனக்குக்
ெகாடுக்காமல் சாப்பிடுகிறாேய..?”என்று வினவ.. அவள் சாக்ேலட்ேடாடு ேவறு புறம்
திரும்பிக்
ேபா..”என்று. அங்கிள்
ெகாண்டாள் இப்படி
“பாப்பா..
சாக்ேலட்
அங்கிள்
“எனக்கு நமது
அளிக்கும்
டீைல
ெகாடுத்த
மறந்து
ேபாெதல்லாம்
அதில்
சாக்ேலட்..
விட்டாேய..?,உனக்கு பாதிைய
எனக்குக்
ெகாடுப்ேபன் என்றாேய.. இப்ேபாது ந< தனியாக உட்காந்து சாப்பிடுகிறாய்..?, ப்ள <ஸ் பாப்பா.. எனக்குக் ெகாஞ்சம்..”என்று சிறு பிள்ைளயிடம் ெவட்கத்ைத விட்டுக் ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருக்க.. ஸ்ரீமதிையத் ேதடி ேமேல வந்த ெகௗதமிற்கு இைதக் கண்டதும் சிrப்பு தாங்க முடியவில்ைல. அவனுக்குத் ெதrயும்! மிட்டாய் என்றால்.. நித்யா.. எப்படியும் சண்ைடயிட்டுப் பிடுங்கிேயனும் தின்று விடுவாெளன்று! பாக்ெகட்டில் ைவத்திருந்த ெகாஞ்சம் ெபrய
ைசஸ்
ேடr
பாப்பா..”என்று
மில்க்ைக
ெகஞ்சி
எடுத்து
ெகாண்டிருந்த
அவள்
முன்பு
நித்யா
தன்
ந<ட்டினான். முன்பு
“ப்ள <ஸ்
ந<ட்டப்பட்ட
சாக்ேலட்ைடக் கண்டு ஆவமாகத் திரும்ப.. அங்ேக நின்றிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு.. சாக்ேலட்ைட வாங்காமல் ேவறு புறம் பாத்தாள். அவள் தன் ைகைய விடுத்ததும் ஸ்ரீமதி பாப்பா ஓடிச் ெசன்று விட.. சிறிது ேநரம்
ேவறு
புறம்
பாத்துக்
ெகாண்டிருந்தவள்..
இன்னமும்
சாக்ேலட்ைட
ந<ட்டிய படிேய நின்றிருந்த ெகௗதைம முைறத்தபடி சாக்ேலட்ைட வாங்கிக் ெகாண்டவள்.. துவங்கினாள். ேபால்
அங்ேகயிருந்த இரண்டு
உண்பவைள
திட்டின்
ைககளிலும் இைமக்காமல்
மீ து
ஏறியமந்து
சாக்ேலட்ைடப் ேநாக்கிக்
பிடித்து
உண்ணத்
சிறு
பிள்ைள
ெகாண்டிருந்தான்
அவன்.
மிட்டாய் பாதி காலியான நிைலயில்.. காற்றில் பறந்து ெகாண்டிருந்த முடி.. கன்னத்தில்
வழிந்து..
ெகாண்டிருந்தது.
அவள்
இரண்டு
சாப்பிடுவைதத்
முைற
ெதாந்தரவு ேதாளினால்
“ப்ச்,”என்றபடி
ெசய்து
உரசிச்
சீ
ெசய்தவள்.. மூன்றாம் முைற நிமிந்து அவைனப் பாத்தாள். அவைளேய
பாத்தபடி
அவளருேக
ெநருங்கி
காேதாரத்தில்
நின்று
ெகாண்டிருந்தவன்
கன்னத்ைத
ஒதுக்கினான்.
ெவகு
உரசிக் நாைளக்குப்
பாைவைய
அகற்றாமல்
ெகாண்டிருந்த பிறகு
கூந்தைலக்
கிைடத்த
அவனது
த<ண்டலில் கூசிச் சிலித்த சருமத்ைதக் காட்டிக் ெகாள்ளாமல் அைமதியாக அமந்திருந்தாள் அவள். ெமௗன நாடகம் நடத்திக் ெகாண்டிருந்த இருவரும் எதுவும் ெகாண்டு
ேபசாமல்
ேநரத்ைதக்
“எப்படியிருக்கிறாய்
கடத்த..
நிதி..?”என்று
பின்
ெதாண்ைடையச்
உள்ேள
ெசன்று
விட்ட
ெசறுமிக் குரலில்
வினவினான் அவன். பதில் கூறாமல் சாக்ேலட்ைட வாயில் திணித்தவள் அவைன நிமிந்து பாக்க.. அவளது பாைவைய எதி ெகாள்ள முடியாமல் திணறி.. மறுபக்கம் திரும்பி
நின்றான்
அவன்.
அப்பாடி!சா
ஒரு
வழியாகப்
ேபசி
விட்டா
என்று
குதூகலித்த நித்யா.. எழுந்து ெசன்று.. ைககட்டி நின்றிருந்தவனது ஒருபக்கத் ேதாளில்
சாய்ந்து
சாக்ேலட்ைட
உண்ணத்
துவங்கினாள்.
அவளது
ெதாடுைகயில் மனம் குளிர.. குனிந்து அவள் முகம் ேநாக்கினான். கூந்தைலக் ேகாதத் துடித்தக் ைககளுக்குக் கடிவாளமிட்டு.. ெதாண்ைடையச் ெசறுமியவன்.. ெசல்ல
“லண்டன் இன்னும்
முடிவு
வாகாகச்
ெசய்திருக்கிேறன்...”என்று
சாய்ந்து
ெகாண்டு
கூற..
அவன்
ேதாளில்
“லண்டனா..?,எதற்கு..?”என்று
வினவினாள். அவளது
ஒவ்ெவாரு
ெமன்ைமைய
அைசவிலும்...
உணந்தபடி
தன்
மீ து
உரசிய
ெசாக்கத்திற்குச்
அவளது
ெசன்று
ேதகத்தின்
ெகாண்டிருந்தவன்..
மனைத அடக்கி அவளிடம் “அங்ேக இரண்டு வருட ஆக்கிெடக்ச்ச ேகாஸ் படிக்கச்
ெசல்ல
ேவண்டுெமன்று
ந<ண்ட
நாட்களாக
திட்டமிட்டுக்
ெகாண்டிருந்ேதன்.. இப்ேபாது.. இப்ேபாது அதற்கு ேநரம் வந்து விட்டது..”என்று கூற..
நம்புவதற்கு
“ம்ம்??அப்படியா..?,இைத
நான்
என்ன
முட்டாளா..?”என்றவளிடம் “ந< நம்பினாலும் நம்பாவிட்டாலும் உண்ைம அது தான்..”என்று
அவன்
முணுமுணுக்க..
“ந<ங்கள்
ெசன்று
விட்டால்
அலுவலகத்ைத யா பாத்துக் ெகாள்வாகள்..?”என்று வினவினாள். அங்கிள்
“அழகசாமி கூறுகிற<கள்..
உங்களால்
சாய்ந்திருந்தவளின் நித்யா..
தான்..”என்றவனிடம்
இங்ேக
முடியாது..”என்று
முகம்
ேநாக்கி
நுைழந்து
பல
ந<ங்கள்
“இல்ைல.. கூற..
“ஏன்...?”என்றான்.
தன்
ெபாய் ேதாளில்
“ஏெனன்றால்..
நாட்களாயிற்ேற..!”என்று
தன்
இந்த
கன்னத்தால்
அவனது ெநஞ்சில் இடித்தவள்.. “அதனால் என்ைன விடுத்து இரண்டு வருடம் பிrந்திருக்க
உங்களால்
நிச்சயம்
முடியாது..”என்று
கண்கள்
மின்னக்
கூறினாள். அது
என்னேவா
ெகௗதமின்
உண்ைம
ைககைளப்
பற்றி
தான்..
என்று
தன்ேனாடு
எண்ணமிட்டபடி
ேசத்துக்
நின்றிருந்த
ெகாண்டவள்...
அவன்
ேதாளில் ேமலும் ஆழப் புைதந்து.. “நான் உன்ைன எவ்வளவு மிஸ் ெசய்ேதன் ெதrயுமா..?,ந< ஏன் என்னிடம் ெசால்லாமல் ஊட்டி ெசன்றாய்..?,அங்ேக ெசன்ற பின்
என்
அவனது
ஃேபாைனக் டீஷட்டின்
வினவியவளிடம்
கூட
எடுக்கவில்ைலேய
கழுத்ைதப்
முழுவதுமாகத்
பகுதிையப்
ெதாைலந்து
ஏன்..?”என்று
வினவினாள்.
பற்றிக்
ெகாஞ்சலுடன்
ேபான
ெகௗதம்...
சட்ெடன
அவைள விடுத்துத் திரும்பி நின்றான். “இதற்காக..
இதற்காகத்
தான்
நான்
லண்டன்
ெசல்கிேறன்..
எப்படிேயனும்..
உன்ைன என் வாழ்விலிருந்து விலக்கியாக ேவண்டும்.. உன்ைன விரட்டுவைத விட நான் விலகிச் ெசல்வேத ேமல் என்று தான் நாேன ெசல்கிேறன்.. தயவு ெசய்து எங்ேகனும் தூரமாகச் ெசன்று விடு.. என் கண்ணில் படாமல்.. என்
கருத்தில் கலக்காமல்.. எங்ேகனும்.. ப்ள <ஸ்..”என்று நடுங்கும் குரலில் அவளது முகம் பாக்காமல் அழுத்தமாகக் கூறியவைன திைகத்து ேநாக்கினாள் நித்யா. ெகௗதம் அவைள அவனது வாழ்விலிருந்து விலகிச் ெசல்லச் ெசால்கிறானா..?, ஏன்..?எதற்காக..?,நன்றாகத் வைர..?,திடீெரன
தாேன
என்னவாகி
ெகாள்கிறான்..?,அவனாகேவ காதல்
பாைவ
என்ெறண்ணிய
விட்டது
நித்யாவிற்கு..
அவன்
வந்த
ேபசிய
ெகாண்டிருந்தது
ெசன்று ஏன்
நான்கு பின்னும் ேபச்சு
ெசன்ற
இவனுக்கு..?,ஏன்
அைழத்துச்
பாத்தாேன..?,இன்று
பாராமலிருந்ததும்,இங்ேக இப்ேபாது
ெசன்று
என
இப்படி
ேமாதிரம்
முகம்
தன்ைன
தந்து
மறுக்கிறான்..?
அவன்
விட்டுப்
அைனத்தும்
நடந்து
வாங்கித்
பாக்க
நாட்களாக
வாரம்
தன்ைனப்
பிrந்திருந்தது, ஒரு
ேசந்து..
கண்களிலிருந்து கரகரெவனக் கண்ணைர < வரவைழத்தது.. “எ..என்ன ெசால்கிறாய் ந<..?”என்று குரல் நடுங்க வினவியவளிடம் “என்னால் முடியவில்ைல நித்யா.. ேபாதும்.. விலகிச் ெசன்று விடு..”என்று அவன் ைகக் கூப்ப.. புrயாமல் அவன் முகம் ேநாக்கியவள்.. “என்ன முடியவில்ைல..?,எைதப் ேபாதுெமன்கிறாய்..?,புrகிற
மாதிrப்
ேபசித்
ெதாைலேயன்..”என்று
ெவடித்தவளிடம் அவள் புறம் திரும்பியவன் “புrகிற மாதிrேய ேபசுகிேறன் ேகட்டுக் ெகாள்.. ந<. ந< என்னிடம் ெநருங்குவதும்.. என்ைனக் காதலிப்பதாகக் கூறுவதும்
எனக்குச்
சுத்தமாகப்
ேதைவயில்ைல
என்று
விரும்புகிேறன்..
அது
பிடிக்கவில்ைல..
நிைனக்கிேறன்.. இங்ேக
முடியாத
உன்ைன காrயம்
ந<
என்
விட்டு
வாழ்வில்
விலகியிருக்க
என்பதால்..
லண்டன்
ெசல்கிேறன்.. நான் திரும்பி வரும் முன் தயவு ெசய்து ந< ேவறு எங்ேகனும் ெசன்று பாத்த
விடு..”என்று நித்யா..
கூற..
பதிேலதும்
ஆத்திரமும்,அழுைகயுமாக கூறாமல்
அழுதபடிேய
அவைன
ஓடிச்
நிமிந்து
ெசல்ல..
ெசன்றதும் தைலையப் பிடித்துக் ெகாண்டு அமந்து விட்டான் ெகௗதம்.
அவள்
அத்தியாயம் – 16
கதிரவன் தன் கரங்கைள ந<ட்டி.. இந்த பூமிக்கு ஒளி பரப்பும்.. அழகான காைல ேநரம்... அவனது கண்களின் வச்ைசத் < தாங்காது.. ெமாட்டு விrந்து மலந்த பூக்கள்.. அழகாய்ச் சிrத்துக் ெகாண்டிருக்க.. பச்ைச மரங்களின் நடுேவ.. ெவண்ணிற ேதவைதயாய்.. இைடயில் குடம் ஏந்தி நடந்து வந்தாள் ராைத!
அழுைகயுடன் ஓடிய நித்யா எதிேர வந்த ஒருவைரயும் கவனியாமல் தன் இல்லத்ைத அைடந்து தன் படுக்ைகயில் சாய்ந்து குலுங்கினாள். எப்படிப் ேபசி விட்டான்..
அவளும்
அவளது
காதலும்
அவனுக்குத்
ெதால்ைலயாம்..
நிதி,நிதிெயனக் ெகாஞ்சும் ேபாது ெதrயவில்ைலயா நான் ெதால்ைலெயன்று.. என் வாழ்ைவேய மாற்றி விட்டாய்.. எங்கிருந்து வந்தாெயனக் காதல் வசனம் ேபசினாேன.. அைவயைனத்தும் ெபாய்யா..?,அவளது ைகயில் அவன் ேமாதிரம் அணிவித்த
அன்றிலிருந்து
அவன்
எப்ேபாது
தனதுக்
காதைல
ெவளிப்படுத்துவான் என்றும்.. அவன் கூறும் கணம் எப்படிெயல்லாம் நடந்து ெகாள்ள ேவண்டுெமன்றும் கனவு ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அவனது இந்த வாத்ைதகள் அப்பட்டமான அதிச்சிையத் தந்தது. ேதம்பியபடி படுக்ைகயில் சாந்திருந்தவைளக் கண்ட விஸ்வநாதனுக்கு மனம் ெபாறுக்கவில்ைல.. அவள்
கண்கள்
அவருக்குத்
கண்ணைரச் <
ெதrந்து
சிந்தியது
நித்யா
அவளது
என்றுேம
அழுததில்ைல..
அன்ைனயின்
மைறவுக்குப்
பிறகு இன்று தான்.. அதிலிருந்ேத அவள்.. ெகௗதைம அன்ைனக்கு நிகராக ேநசிக்கிறாள்
எங்கிற
உண்ைம
அவருக்குப்
புrந்தது.
ஆனால்
அவளது
அழுைகையப் பாத்துக் ெகாண்டு சும்மா இருக்கவும் முடியவில்ைல.. தங்ைக மகன்
தான்..
சட்ைடையப்
என்னடா
பிரச்சைன
பிடிக்கலாம்..
ஆனால்
என்று
தாராளமாகச்
அவகளுக்குள்
நடந்து
ெசன்று
அவன்
ெகாண்டிருக்கும்
பிரச்சைனயில்..
இப்ேபாது
தான்
ேவறு
ெசன்று
குழப்பத்ைத
உண்டாக்க
ேவண்டாெமன்று அைமதியாக இருந்து விட்டா. வசந்தி
பதறி
அவருக்கும்
ஓடி
வந்து
கலக்கத்ைத
ெசால்லாமல்
இருந்த
நித்யாைவப்
பாக்க..
ஏற்படுத்தியது.
நித்யா..
அவளது
அைனவரது
அைமதிையத்
ெதாடர..
அழுத
ேதாற்றம்
ேகள்விக்கும்
பதில்
இருவருக்கும்
பயம்
வந்து விட்டது, அடுத்த நாள் முழுதும் அழுது கைரந்து.. உணவு உண்ணக் கூட மறுத்து விட்டவள்.. மறுநாேள பயங்கரக் காய்ச்சலில் படுத்து விட்டாள். அவளது நிைலையக் காணப் ெபாறுக்காது மகனிடம் வந்த வசந்தி “கண்ணா.. நித்யாவிற்கும் உனக்கும் என்னப் பிரச்சைனேயா எனக்குத் ெதrயாது.. ஆனால் அவள் இரண்டு நாட்களாக சாப்பாடு,தூக்கமின்றி காய்ச்சலில் படுத்திருக்கிறாள்.. அைறைய ேவறு மூடி ைவத்துக் ெகாண்டு எவைரயும் உள்ேள அனுமதிக்க மறுக்கிறாள்..
இப்படிேய
ெசன்று
ெகாண்டிருந்தால்..
அவளது
நிைலைம
என்னவாகுேமா என்று அவளது தந்ைத மிகவும் கலங்குகிறா.. ெகாஞ்சம்.. ந<.. ந< ெசன்று பாத்து விட்டு வர முடியுமா ெகௗதம்..?”என்று வினவினா. நித்யாவிற்குக்
காய்ச்சல்
என்றதுேம
பதறிப்
ேபான
சாப்பாடு,தூக்கமின்றி வாடுவதாக
அன்ைன ெசான்னதும்
விைரந்து
ெசன்று
அைடந்தவன்
தயங்கி
“வ..வந்து
எதிவட்ைட <
நித்யாைவ
ெகௗதம்..
பயந்ேத ேபானான்..
விஸ்வநாதைனக்
ஹாஸ்பிடல்
அவள்
கண்டதும்
அைழத்துச்
ெசல்ல
வந்திருக்கிேறன் சா..”என்று கூறினான். அவ
பதில்
ேபசாமல்
ேமேலயிருந்த
அவளது
அைறையக்
ைக
காட்ட..
விறுவிறுெவன மாடிப்படிகளில் ஏறினான். கதைவத் தட்டி அவளிடம் “நித்யா.. நான்
ெகௗதம்..
கதைவத்
திற..”என்று
கூற..
உள்ேள
அவளிடமிருந்து
பதிலற்றுப் ேபானது, “நித்யா.. இப்ேபாது திறக்கப் ேபாகிறாயா.. இல்ைல நான் கதைவ
உைடக்கட்டுமா..?”என்று
ேகாபமாகக்
கூற..
அடுத்த
நிமிடேம
கதவு
திறந்தது. இரண்டு
நாள்
காய்ச்சேலாடு
சாப்பாடு,தூக்கமின்றி
ேசாந்து
ேபானவள்..
கதைவத் திறந்து விட்டதும் விழப் பாக்க.. “நிதி..”என்று ஓடி வந்து அவைளப் பற்றிக்ெகாண்டான் ெகௗதம். அவன் தன்ைனத் ெதாட்டதும் அவன் ைகையத் தட்டி
விட்டு
விலகியவள்..
வந்திருக்கிறாய்...?,இருக்கும் ெசல்வதற்கா..?,இனி ெதம்பில்ைல..
தயவு
ெபாருட்படுத்தாது.. ைவத்துப்
உன்
இப்ேபாது
ஜ<வைனயும் ேபச்ைசக்
ெசய்து
அருேகயிருந்த
புகட்டியவன்
புறப்பட்டு விட்டான்.
“எதற்காக
அவைளத்
எடுத்துக்
ேகட்க..
ெவளிேய
என் ெசன்று
குளுேகாைஸக் தூக்கிக்
என்ைனத்
ெகாண்டு
மனதிலும்,உடலிலும் விடு..”என்றவைளப்
கலக்கி
ெகாண்டு
ேதடி
அவைள
அமர
மருத்துவமைனக்குப்
“என்ைன விடு.. உனக்கு என்ன உrைம இருக்கிறது என்ைனத் ெதாட..?”என்று புலம்பியவைளக்
கண்டு
ெகாள்ளாமல்
விறுவிறுெவனப்
படிகளில்
இறங்கி
காrல் அமர ைவத்து மருத்துவமைனக்கு அைழத்துச் ெசன்றான். ட்rப்ஸ் ஏற்றப்பட்டுக் கட்டிலில் கிடப்பவைள இரண்டு ெநாடி இைமக்காமல் பாத்திருந்தவன் கைரந்தால்...
பின்
அவள்
சாப்பிடாமல்
புறம்
குனிந்து
இருந்தால்
“முட்டாள்..
வாழ்வில்
முட்டாள்..
அைனத்தும்
அழுது சrயாகி
விடுமா..?,பட்டினி கிடப்பதால் யாருக்கும் என்ன லாபம்..?,அல்லது ந< ேபாய்ச் ேசந்து
விட்டால்
திமி..”என்று
தான்
பல்ைலக்
யாருக்கு
என்ன
நஷ்டம்..?,திமி..
கடித்துக்
ெகாண்டு
ஆத்திரத்தில்
உடம்ெபல்லாம் கத்தியவைனப்
ெபாருட்படுத்தாது ேவறு புறம் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா. பின்
ெமல்ல
எழுந்து
அமந்தவள்..
தன்ைன
ேகாபமாக
ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருப்பவைன ஆழப் பாத்து “இனிெயாரு முைற லண்டன்,வாஷிங்டன் என்று ஆரம்பித்த<களானால் இைத விடக் கடுைமயாக என்ைனத் தண்டித்துக் ெகாள்ேவன்..
கத்திைய
ைவத்துக்
ைகயில்
கீ ச்சிக்
ெகாள்வது..
20,25
தூக்க
மாத்திைரகைள விழுங்கிக் ெகாள்வது.. தூக்கு மாட்டி மூச்சுக்கு ஏங்கி..”என்று கூறிக்
ெகாண்ேட
ெசன்றவைள
“வாைய
மூடு
முட்டாள்..”என்று
உச்சஸ்தாதியில் சத்தமிட்டவன் பாய்ந்து வந்து அவைள அைணத்துக் ெகாண்டு “முட்டாள்தனமாகப் ேபசி என்ைன சாகடிக்காேத நிதி.. ப்ள <ஸ்..”என்றவனிடம் “வலிக்கிறதல்லவா..?,இப்படித்
தானிருந்தது
எனக்கும்
ந<ங்கள்
லண்டன்
ெசல்வதாகக் கூறிய ேபாது..”என்றாள். அவைளத்
தன்னிடமிருந்து
பிrத்து
அவள்
முகம்
ேநாக்கியவன்..
அவளது
அழுத்தமானப் பாைவையக் கண்டு மிரண்டு.. எழுந்து நின்றான். அதன் பின் அவைள வட்டிற்கு < அைழத்துச் ெசன்று சாப்பிட ைவத்து மாத்திைர அளித்துத் தூங்க ைவத்தான். எதுவுேம ேபசாமல் இருவரும் தங்களது பணிையச் ெசய்து ெகாண்டிருந்தைதக்
கண்டு
வசந்தியும்,விஸ்வநாதனும்
அைமதியாக விலகிச்
ெசன்றன. ெகௗதம் ெசன்றதும் நித்யாைவக் காண வந்த அழகசாமி “என்னம்மா இது..?, இப்படிச்
ெசய்து
விட்டாேய..”என்று
கடிந்து
ெகாள்ள..
அவrடம்
ெகௗதமின்
லண்டன் பயணத்ைதப் பற்றிக் கூறினாள். “அவன் ந<ண்ட நாட்களாக ஆைசப் பட்டது தானம்மா.. ஆனால் இப்ேபாது ந< இப்படி ெசய்து ெகாண்ட பின்பு அவன் ெசல்வான்
என்கிற
நம்பிக்ைகயில்ைல..”என்றா
அவ.
ேயாசைனயுடன்
அவைர ேநாக்கியவ “அங்கிள் திருேவங்கடம் சாருக்கு இரண்டு வாரம் விடுப்பு அளிக்க
முடியுமா..?.முன்ைனப்
ேபால்
ெகௗதமுடன்
பழக
எனக்கு
வாய்ப்பில்லாமல் ேபானது..”என்று கூற கலகலெவன நைகத்தா அழகசாமி.
“சிrக்காத<கள்
அங்கிள்..
அவரது
விடுகிேறன் ப்ள <ஸ்..”என்று முயற்சிக்கிேறன்..”எனக் ெபாறுைமயாக
கூற.. கூறிச்
ேயாசித்தவள்..
சம்பளத்ைதக் rஸ்க்
“ெகாஞ்சம் ெசன்றா
மூன்றாம்
கூட
நாேன
தானம்மா..
அவ.
நாள்
ெகாடுத்து கண்டிப்பாக
இரண்டு
எதுவுேம
நாட்கள்
நடவாதது
ேபால்
உற்சாகமாக அலுவலகம் கிளம்பி விட்டாள். அன்று
அலுவலகத்தில்
கணிணியில்
தன்
பாைவையப்
அைறக்குள்
பதித்தபடி
திைகத்து
விட்டான்.
இவள்
அவைளக்
கண்டு
ெகாள்ளாது
ெதாடந்த
நித்யா
உற்சாகமான
நுைழந்த
ெகௗதம்..
அங்ேக
நித்யாைவக்
கண்டு
அமந்திருக்கிறாள்
என்று!
அமந்திருந்த
எதற்காக
இங்ேக
உள்ேள
நுைழபவைனத்
குரலில்
தன்
பாைவயால்
சா..”என்று
“குட்மானிங்
கூற..
அவனும் “குட் மானிங்..”என்று விட்டுத் தன் இருக்ைகயில் அமந்தான். வரவில்ைலயா..?”என்று
“திருேவங்கடம்
விசாrத்தவனிடம்
“அவ
இரண்டு
வாரத்திற்கு ெமடிக்கல் lவ் எடுத்திருக்கிறா சா.. ெபrயம்ைமயாம்..”என்று புழுகி ைவத்தாள். “ஓ!”என்று உள்ேள ெசன்று விட்ட குரலில் கூறிய ெகௗதம் அப்படியானால்
இன்னும்
அமந்திருப்பாள்..
இரண்டு
என்று
வாரத்திற்கு
எrச்சலுடன்
இவள்
மனதில்
தான்
எண்ணிக்
இங்ேக ெகாண்டு
ேவைலையத் ெதாடந்தான். அவனிடம் வம்பு ெசய்து சாதித்தாக ேவண்டும் என்று முடிவு ெசய்து அவன் அைறயில் அமந்திருந்த நித்யாவிற்கு அவன் முகம் ேபான ேபாக்ைகக் கண்டு சிrப்பு வந்தது. ெநஞ்சு நிைறயக் காதைல ைவத்துக் ெகாண்டு சா மைறக்கப் பாப்பாராம்..
ஏன்
என்கிற
காரணத்ைதயும்
கூற
மாட்டாராம்..
இன்னும்
எத்தைன நாட்களுக்கு இப்படியிருப்பாெனன்று பாப்ேபாம்.. என்று கறுவியபடி ேவைலயில் ஈடுபட்டாள். சிறிது ேநரத்திேலேய ஒரு ப்rண்ட் அவுட்ைடத் தூக்கிக் ெகாண்டு அவனருேக ெசன்று
நின்றவள்..
“ந<ங்கள்
ேகட்டனுப்பிய
பிrண்ட்..
சr
பாத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று அவனருேக ெநருங்கியவள்.. அதிலிருப்பைத அவனுக்கு விளக்கும் ெபாருட்டு அவைன உரசியபடி நின்றாள். சிறிது ேநரம் ெபாறுத்துப் பாத்தவன் பின் இறுகிய முகத்துடன் “நான்... நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்..” என்று
கூற..
“என்ன
சா..
விளக்கம்
ேகட்டு
ந<ங்கள்
தாேன
ெமயில்
அனுப்பிருந்த<கள்.. இப்ேபாது ேவண்டாம் என்கிற<கள்..”என்று சிணுங்கியபடிேய தன் பணிையத் ெதாடந்தாள். ஒரு
வழியாக
ெவளியிட்டவன் அழகாக
அவள்
முடித்து
அவைள
விட்டு
முைறத்தான்.
இருக்கிேறனா..?”என்று
நகந்ததும் “ஏன்
கண்கைளச்
நிம்மதிப்
இப்படிப் சிமிட்டி
ெபருமூச்ைச
பாக்கிற<கள்..?,நான் வினவ..
ேவகமாகப்
பாைவையத்
திருப்பிக்
ெகாண்டவன்
சட்ெடன
அைறைய
விட்டு
ெவளிேயறினான். மதிய இைடேவைளயில் வசந்தி அளித்த உணைவ அவனுக்குப் பrமாறியவள் அவைன
இடித்தபடி
வருகிறது..”எனக் ேவண்டும்..
அமந்து
கூறி
ெகாஞ்சம்
விட்டு
தான்
“இங்ேக உண்ண
வடகறி..”என
ஏசி
ஆரம்பித்தாள்.
அவைன
காற்று
நன்றாக
“ெகாஞ்சம்
பீட்ரூட்
நன்றாகேவ
உரசிச்
ெசன்று
எடுத்துக் ெகாண்டவைளக் கண்டுப் பல்ைலக் கடித்தான் ெகௗதம். “என்ைனச் சாப்பிட
விடப்
ேபாகிறாயா
இல்ைலயா..?”என்றவனிடம்
இைமகைளப்
படபடெவனக் ெகாட்டி “நான் என்ன ெசய்ேதன் சா..?”என்று வினவினாள்.. ெதrயாதைதப்
“ஒன்றுேம
பற்களுக்கிைடயில்
ேபால்
நடிக்காேத...
வாத்ைதகைளத்
ராட்சசி...”என்று
துப்பியவனிடம்
கடித்தப்
“ந<ங்கள்
என்ன
ெசால்கிற<கள் என்ேற எனக்குப் புrயவில்ைல..”என்று உண்ணத் துவங்கினாள். அன்று மாைல தனது ஸ்கூட்டிைய பங்க்ச்ச ெசய்து அவனுடேன காrலும் ஏறிக்
ெகாண்டாள்..
காrல்
ஏறியதும்
தூக்கம்
வருவது
ேபால்
பாசாங்கு
ெசய்தவள் அவன் ேதாளில் சாய்ந்து கண் மூடிக் ெகாள்ள.. அவள் ெசய்யும் ேசட்ைடகைள எண்ணி சிrப்பு வந்தது அவனுக்கு. மறுநாள்
விடிந்ததும்
உடற்பயிற்சி
வசந்தியின்
ெசய்து
வட்டிற்கு <
ஓடிச்
ெகாண்டிருந்தவனிடம்
ெசன்றாள்.
ேதாட்டத்தில்
ெசன்று..
“குட்மானிங்
ெகௗதம்..”என்று கூற அவேனா எதுவும் கூறாமல் தன் ேவைலையச் ெசய்து ெகாண்டிருந்தான். அமந்தவள்
அவைனக்
“நானும்
கண்டபடிேய
உன்ைனப்
ேபால்
அங்ேகயிருந்த
உடற்பயிற்சி
மரெபஞ்சில்
ெசய்து
பலமாகப்
ேபாகிேறன்..”என்று அவைனப் ேபால் குனிந்து நிமிந்து உடற்பயிற்சி ெசய்ய.. அவள் அணிந்திருந்த குட்ைட டாப்ஸ் ேமேலறி ெவளிப்படுத்திய ெவண்ணிற இைடையக் கண்டவனுக்குத் தான் தடுமாறிப் ேபானது... “ஏய்.. ேபாதும் ந< எக்ஸைசஸ் ெசய்தது.. உள்ேள ெசல்..”என்று கூற.. “ஏன்..?, நான்
உன்ைனப்
“இப்ேபாது
ேபால்
உள்ேள
ெசல்லப்
பலசாலியாக ேபாகிறாயா
ேவண்டாமா..?ேபாடா..”என்றாள். இல்ைலயா..?”என்று
அதட்டியவன்
அவள் எப்படியும் ெசால் ேபச்சுக் ேகட்கப் ேபாவதில்ைல என்பைதயறிந்து ஒரு ைகயால்
அவள்
இைடையப்
பற்றி
ேலசாகத்
தூக்கி
இழுத்துச்
ெசன்றான்.
“விடு.. என்ைன விடு.. நானும் உடற்பயிற்சி ெசய்ேவன்..”என்று கத்தியவளின் வாைய மூடி “ஏன்டி.. என்ைனப் படுத்தி எடுக்கிறாய்..?,என்ன தான் ேவண்டும் உனக்கு..?”என்று கூற.. “எனக்கு என்ன ேவண்டும் என்று உனக்குத் ெதrயாதா ெகௗதம்..?”என்று ேநப்பாைவயாக வினவ... சட்ெடன முகத்ைதத் திருப்பிக் ெகாண்டவன் “அது நடக்காத ஒன்று நித்யா..”என்று கூறினான். “ஏன்..?”என்று ஒற்ைறச்
ெசால்லாக
வினவியவளிடம்
“நடக்காெதன்றால்
நடக்காது..”என்று
விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து உள்ேள ெசன்று விட்டான். “ந< காரணத்ைதக்
கூறும் வைர நான் விடுவதாக இல்ைல..”என்று ேகாபமாகக் கூறியவள் தன் இல்லத்ைத ேநாக்கி நடந்தாள். இருவரும்
நடத்திக்
ெகாண்டிருந்த
கண்ணாமூச்சி
ஆட்டம்
அடுத்த
இரண்டு
நாட்களில் முடிவுக்கு வந்தது. அன்று சத்யம் ஹவுஸஸ் என்கிற பலமாடிக் கட்டடங்கள் ெகாண்ட குடியிருப்புப் பகுதி பிராஜக்ட் நிைறவு ெபற்றதற்காக.. அதன்
உrைமயாள
ெகௗதைம அவளது
அைனவருக்கும்
வரேவற்க
வந்தவ..
ேபச்ைசயும்
கவனித்து
விருந்தளிக்கத்
நித்யாவின் ந<யும்
த<மானித்திருந்தா.
துறுதுறு
கண்டிப்பாக
ெசய்ைகையயும், வாம்மா..
என்று
வரேவற்றுச் ெசன்றா. மறுநாள் மாைல விழா நடக்கவிருப்பதாக அவ கூற.. ெகௗதமுடன் ஊ சுற்ற நல்ல வாய்ப்ெபன்று கண்டிப்பாகச் ெசல்ல ேவண்டும் என்று த<மானித்துக் ெகாண்டாள். மறுநாள்
வசந்தியிடம்
ஆேலாசித்து
ேசைல
உடுத்துவதாகத்
த<மானித்துக்
ெகாண்டவள்.. மாைலயானதும் வசந்தியுடன் ெசன்ற முைற ஷாப்பிங் ெசன்ற ேபாது வாங்கிய பிங்க் நிற டிைசன சாrைய உடுத்திக் ெகாண்டு ேதாளில் விrந்து
படந்த
ெகௗதமின்
கூந்தலுடன்
வட்டிற்குள் <
ேலசான
ஒப்பைனயுடனும்
நுைழந்தாள்.
அழகு
அழகாய்
“மிக
மயிலாக
இருக்கிறாய்
கண்ேண..”என்று வசந்தி அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட.. விஸ்வநாதன் மகள் ேசைலயில் அழகாக ெஜாலிப்பைதக் கண்டு பூrத்துப் ேபானா. இருவrடமும் முறுவலித்து விட்டு ெகௗதமின் அைறக்குள் நுைழந்தாள். ந<ல நிற
ேகாட்
சூட்டில்
தயாராகி
நின்றவன்..
கண்ணாடியின்
முன்பு
நின்று
தன்ைனச் சrபாத்தபடி ைகயில் வாட்ைச மாட்டிக் ெகாண்டிருந்தான். “நான் தயா..
ெசல்லலாமா..?”என்றபடி
அவனருேக
வந்தவைள
நிமிந்து
கண்ணாடியில் ேநாக்கியவன் திைகத்துப் ேபானான். பிங்க் நிறப் புடைவயில் பிங்க் நிற ேராஜாவாகக் கண் முன்ேன நின்றவைள இைமக்க
மறந்து
ேநாக்கியவைன..
கட்டவில்ைலயா..?”என்றவள் ைடைய
எடுத்து
தன்னருேக
அவைனத்
அணிவிக்கத்
நின்று
தன்
புறம்
ெதாடங்கினாள்.
கருமேம
“இன்னும் தன்
கண்ணாக
திருப்பி
அருேகயிருந்த
மாபளவு ைட
ைட உயரத்தில்
அணிவித்துக்
ெகாண்டிருந்தவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்கு இதயம் எம்பிக் குதித்தது. ைமயிட்டிருந்த அவளது கருவிழிகள் ேபாைத ெகாள்ள ைவக்க.. இயல்பாகச் சிவந்திருந்த கன்னங்கள்.. அவைன முத்தமிட அைழத்தது. ேலசாகச் சாயம் பூசப்பட்டிருந்த அவளது இதழ்கள் ெசrப் பழங்களாய்த் ேதான்ற.. உடனடியாக அைதச் சுைவக்க ேவண்டுெமன்று ெவறி எழுந்தது அவனுக்குள். ேநத்தியாக அவள்
கட்டியிருந்த
புடைவ
ெவளிப்படுத்திய
அங்கங்கைளயும்,ெமன்னிைடையயும்
கண்டவனுக்கு
அவைள
அள்ளி
அைணத்துக் ெகாள்ள ேவண்டும் ேபால் ேமாகம் எழுந்தது. ைடைய
அணிவித்து
தன்ைனேய
ேநாக்குவைதக்
வினவியபடி ஸ்மாட்
முடித்தவள்
அவன்
கண்டு
தைல
டுேட..”எனக்
நிமிந்து
அவன்
முகம்
அப்படிப்
“என்ன
முடிையக்
கூறி
அவன்
கைளத்து
அவன்
பாக்கிற<கள்..?”என்று ஆ
“யு
ெநற்றியில்
பாக்க.. லுக்கிங்
முத்தமிட்டாள்.
ெவr அவன்
ேதாைளப் பற்றி ெநருங்கி எம்பி அவள் முத்தமிட்டதில் அவளிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட வாசம் அவனுக்கு ெவறிேயற்ற கண் மூடி அவளது அண்ைமைய ரசித்தான். ெகௗதம்..
“ேபாகலாம்
ேநரமாகிவிட்டது...”என்று
அவள்
முன்ேன
நடக்க..
மந்திrத்து விட்டக் ேகாழிையப் ேபால் அவள் பின்ேனேய ெசன்றான் அவன். அவனது
பாைவயில்
வித்தியாசத்ைத
இவன்
ஏன்
இப்படிப்
பாக்கிறான்..
காrல்
ஏறி
அமந்த
பின்பும்
உணந்து
என்று
ெகாண்ட
குழம்பிப்
அைமதியாக
நித்யாவிற்கும்..
ேபானாள்.
வருபவைன
அவேனாடு
அவளும்
எதுவும்
கூறவில்ைல.. விருந்து நைடெபறும் இடத்தில் அவகளுக்குத் ெதrந்த நிைறய ேப வருைக தந்திருக்க..
அவகளுடன்
ஒன்றிப்
ேபானாள்
நித்யா.
அவளுக்குச்
சற்றுத்
ெதாைலவில் நின்று மற்ற ஆண்களுடன் உைரயாடலில் ஈடுபட்டிருந்தாலும் ெகௗதமனின் கண்கள் நித்யாைவேய சுற்றியது. வடிவான அவளது இதழ்கள் விrந்து
ஒவ்ெவாரு
ெசயலிழந்து
முைறயும்
ேபானான்.
ெகாண்டிருந்த
அவளது
புன்னைகையச்
இங்குமங்கும்
கருவிழிகள்
சிந்தும்
ேபாது..
துறுதுறுெவன
அவன்
கண்கைள
அவன்
நடனமாடிக்
ஒருமுைற
த<ண்டிச்
ெசன்றாலும்.. அவன் தடுமாறிப் ேபானான். அைனத்ைதயும் நாட்களாக ெமாத்த
மீ றி
அங்குமிங்கும்
அவள்
சுடிதாrலும்,பாவாைட,சட்ைடயிலும் அழகும்
இன்று
புடைவயில்..
நடமாடுைகயில்..
இத்தைன
ஒளிந்து
கிடந்த
அவளது
எட்டப்பனாக
மாறி..
அவளது
ெசழுைமையக் காட்டிக் ெகாடுத்து அவளுக்கு வஞ்சகம் ெசய்தது. ஓடிச் ெசன்று அவைள இறுக அைணத்து.. ஓடித் திrயும் கண்கைளத் தன் முகம்
காணச்
ெசய்து..
இதேழாடு
இதழ்
ெபாருத்தி..
அவைள
மூச்சுக்குத்
தவிக்க ைவத்து.. அந்தக் கழுத்தில் இதழ்களால் வருடி.. காணும் இடெமங்கும் முத்தமிட்டு..
அவள்
மாபில்
முகம்
புைதத்து
அவைளத்
தனக்குள்ேளேய
புைதத்து விட ேவண்டும் ேபால் தாபம் எழுந்தது அவனுக்கு. அவள்
எதிrல்
அவஸ்ைதைய
நின்று ஏற்படுத்த..
அவைளப்
பாத்துக்
தன்னருேக
நடந்து
ெகாண்டிருப்பேத ெசன்று
ெபரும்
ெகாண்டிருந்த
ெவயிட்டrன்
தட்டிலிருந்த
மதுைவ
எடுத்துக்
கடகடெவன
அருந்தினான்.
இப்படிேய இரண்டு,மூன்று ெவறியுடன் அருந்தியவைனக் கண்டு பயந்து ேபான நித்யா... ேவகமாக அவனருேக வந்து அவன் ைகையப் பற்றி அவைனக் குடிக்க விடாமல்
தடுத்து...
ெகௗதம்
“ெகௗதம்..
ெகாண்டிருக்கிற<கள்..?”என்று
அடிக்குரலில்
வினவ..
என்ன
ெசய்து
“என்ைனத்
ெதாடாேத..
என் ைகைய விடு...”என்று ெவடுக்ெகனக் ைகைய எடுத்துக் ெகாண்டவைன இழுத்துக்
ெகாண்டு
பாட்டி
நடந்து
ெகாண்டிருந்த
இடத்ைதத்
தாண்டி
ெவளிேய வந்தாள் நித்யா. “என்னவாகி விட்டது உங்களுக்கு..?,ஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..?, ந<ங்கள் இனி
இந்தக்
கருமாந்திரத்ைதத்
ெதாட
மாட்டீகள்
என்று
நான்
மகிழ்ச்சியுற்றிருந்தால்... திடீெரன இன்று ஏன் இப்படிச் ெசய்கிற<கள்..?”என்று ேகாபத்துடன்
வினவினாள்.
அவள்
இழுத்த
இழுப்பிற்குத்
தள்ளாடியவன்
“உன்னால் தான்.. உன்னால் தான்..”என்று கூற.. அவைனப் பற்றி நிறுத்திய நித்யா.. “என்னாலா..?”என்று விழி விrத்தாள். தன்ைனப் பற்றியிருந்த அவளது ைககைள விடுத்து அவள் ேதாைளப் பற்றி நடத்திச்
ெசன்றவன்..
கண்கைள
எதிேரயிருந்த
முத்தமிட
இதழ்கைள பூவுடைல
முடியாமல்
சுைவக்காமல் அைணக்க
சுவற்றில்
சாய்த்து..
ேபானதால்
ேபானதால்
முடியாமல்
உண்டான
உள்ேள
ேபானதால்
இந்தக்
“இந்த.. தவிப்பு..
எழுந்த
இந்த
தாபம்..
உண்டான
இந்தப்
தாகம்..”என்றவன்
சட்ெடன அவைள இழுத்து இறுக அைணத்து “நிதி.. ஐ ந<ட் யூ.. ஐ ந<ட் யூ ெடrப்ளி..”என்று கூற மூச்சு விட மறந்து திைகத்து நின்று விட்டாள் நித்யா. தன்ேனாடு
அவைளச்
ேசத்தைணத்த
அவனது
கரங்கள்
முதுைக
வருடி..
அவள் இைடயில் அழுந்தப் பதிய.. கண்கைள இறுக மூடினாள் நித்யா. அந்த மிதமான ஒளியில் அவள் முகத்ைத நிமித்தி கண்ட ெகௗதமிற்கு.. அதற்கு ேமல்
முடியாெதன்று
முத்தமிட்டான். தாபத்ைத
ேதான்ற..
இைடயில்
ெவளிப்படுத்த..
விடுவிக்கும்
எண்ணேம
குனிந்து
இறுகப்
பதிந்த
அவளது இல்ைல
அவள்
அழுந்த
கரங்கேள
அவனது
அவனது
இதழ்கைளப்
என்பது
இதழ்களில்
ேபால்..
பருகத்
துவங்கியவன்..
அவளது
தைலமுடிைய
அழுந்தப் பற்றி ஒன்றிப் ேபாயிருந்தான்.. மூச்சுக்குத் திரும்பி
திணறிப்
நிற்க..
ெவளியில்..
ேபான
அந்தப்
பச்ைசப்
சிலுசிலுெவன
முந்தாைனையக்
நித்யா..
களவாடிச்
அவனிடமிருந்து
புல்ெவளியுடன்
வசிச் < ெசன்று
ெசன்ற தன்ேனாடு
கூடிய
காற்று.. தக்க
விலகி
ேவறு
புறம்
மாடியில்..
ெவட்ட
அவளது
ேசைல
ைவத்துக்
ெகாள்ள..
அவைளப் பின்ேனாடு அைணத்து.. முதுகில் இதழ் பதித்து.. கன்னம் உரசினான் அவன்.
சிலித்து
விலகிப்
பின்ேன
ெசன்றவளின்
இைடையப்
பற்றி
அருகிலிழுத்தவன்.. கழுத்ேதாரத்தில் முத்தமிட்டு.. அவள் மாபில் புைதந்தான்.
தன்னியல்பாய்
எழுந்த
கரங்கள்
அவன்
தைலமுடிைய
வருடத்
துவங்க..
அவைளப் பற்றித் தூக்கியவன்.. தன் காைர ேநாக்கி நடந்தான்.. காrல் அவைளக் கிடத்தி.. அவள் ேமேல சாய்ந்தவனுக்கு “ெகௗதம்... நா.. நான் ெசால்வைதக் எட்டாமல்
ேகளுங்கள்..”என்ற
ேபாக...
அவள்
நித்யாவின்
முகெமங்கும்
வாத்ைதகள்
முத்தமிட்டு
ஏதும்
அவள்
காதில்
இதழ்களில்
மீ ண்டும் கவிைத எழுதத் ெதாடங்கினான் அவன். அவைள
இறுக
ேதடைலத்
அைணத்திருந்த
துவங்க..
ெகாண்டிருந்தாள்
அவனது
இயல்பாக
நித்யா...
கரங்கள்..
எழுந்த நிதி...”
“நிதி..
அவள்
கூச்சத்தில் என
உடலில்
அவைன
அவனது
தன்
தடுத்துக்
ெகாஞ்சல்களிலும்
த<ண்டல்களிலும் முழுதாக தன்ைன இழந்து ேபான நித்யா.. தனது ேசைலைய விலக்கி அவன் தன் மாபில் முகம் புைதத்த ேபாது.. தன்ைனக் கட்டுபடுத்திக் ெகாள்ள முடியாது ேபானாள். இைடைய
இறுக்கிய
ெகாஞ்சேலாடு.. ேதான்றாமல்..
அவனது
ேமலும் தடுக்க
ேமலும்
கரங்கள்..
முன்ேனறத்
முடியாமல்..
தானும்
“நித்யா...
நித்யா..”என்ற
துவங்க..
அவைனத்
தடுக்கத்
ெசாக்கிப்
ேபானாள்
நித்யா..
அவனது ஒரு முத்தத்திற்காகவும்.. ஒரு அைணப்பிற்காகவும் ெவகுவாக ஏங்கிப் ேபாயிருந்த அவளுக்கு.. அவனது ஆைசயும்,தாபமும்,ேமாகமும் கிளச்சிைய ஏற்படுத்தியது.. அவனது
இந்த
ேமாகத்ைத
நான்கு
நாட்களாக
அவைனச்
அதிகப்படுத்தியவைள
சீ ண்டி,உரசி,உசுப்ேபற்றி
தண்டிப்பைதப்
ஆக்கிரமித்துக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.
ேபால்
அவைள
அத்தியாயம் – 17
ேதாைக விrத்தாடும் வண்ண மயிலும்.. நின் கீ தமிைசக்குத் துள்ளி ஓடும் புள்ளி மானும்... அல்லிக் குளத்தில் பூத்திருக்கும் தங்கத் தாமைரயும்.. ேமாகப் பாைவ வசியபடி < உன்ைனச் சூழ்ந்து நிற்கும் ேகாபிைகயகளும்... தவமிருப்பது.. உன் இருவிழிப் பாைவக்காகத் தானடா கண்ணா!
ேமாகம்
த<ர
ேவண்டி..
சிந்தைனயுமில்லாமல்.. தன்ேனாடு
இைணத்து
ெகாண்டிருந்த
தாகம்
மதுவின் விடும்
ெகௗதைமத்
த<க்க
நிைனத்து..
ேபாைதயில் ெவறியில்
தடுக்கச்
எைதப்
சுயநிைனவின்றி
ேமலும்
சக்தியற்று
ேமலும்
வழ்ந்து <
பற்றிய அவைளத்
முன்ேனறிக்
ேபானாள்
நித்யா.
காரணம் காமத்ேதாடு கலந்து அவள் மீ து அவன் ெகாண்ட காதலும் அங்ேக அரங்ேகறிக் ெகாண்டிருந்ததால்... “நித்யா...
நிதி...”எனக்
முத்தங்களும்... அவைள
எங்ேக
இறுகப்
ெகாஞ்சல்களுக்கு விலகிச்
பற்றியிருந்த
ெசன்று அவனது
மத்தியில்
அவன்
விடுவாேளா ைககளும்..
என்கிற அவனது
அளித்த பயத்தில்.. ேவகமும்..
துடிப்பும்.. காதலும்.. ேமாகமும்.. அவைளச் ெசயலிழக்கச் ெசய்தெதன்னேவா உண்ைம தான்.. அவன் தன்ைன விரும்பேவ இல்ைலேயா என்கிற மேனாபாவத்திற்கு வந்து எப்படிேயனும் அவனுடன் தன் வாழ்ைவப் பிைணத்து விட ேவண்டும் என்கிற பயத்தில்
நாட்கைளக்
இரண்டு
வாரமாக
ெகாண்டிருக்கும்
நிம்மதியின்றி
ெகாண்டிருந்தவள்
காரணமின்றி
அவனது
ெகாண்டிருந்தவளுக்கு.. அைணத்ததும்..
கடத்திக்
அவைளத்
அவன் த<ண்ட
அைலக்கழிப்பதாகக்
ெசாக்கிப் ேபானாள்..
அவளிடமிருந்து
மனநிைலைய
இன்று
அவள்.
அறிய
அதிலும் விலகிச்
முடியாமல்
கைடசி ெசன்று தவித்துக்
குடிேபாைதயில்..
திடீெரன
அவைள
ேவண்டுெமங்கிற
தாபம்
தன்ைன
கூறி
முத்தமிடுைகயில்
முழுவதுமாக
அவளது காதலன்.. மனங்கவ கள்வன்.. கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாகப் ெபண் வாைடயற்று
பிரம்மச்சாrயாக
அப்ேபப்பட்டவனின் அவனது
வாழ்க்ைக
அந்தரங்க
ேநசத்திற்கு
நடத்திக்
எண்ணங்கைளத் உrயவளாக
ெகாண்டிருந்தவன்..
தூண்டும்
வைகயில்
இருக்கிேறாம்
தான்
என்பைத
நிைனக்ைகயிேலேய அவளுக்கு கவமும்,காதலும் எல்ைலயற்றுப் ேபானது.. எைதப்
பற்றியும்
சிந்திக்க
விடாமல்
ேமலும்
ேமலும்
அவளிடம்
தனது
ேதடைலத் ெதாடங்கியவனிடம் வாத்ைதகளற்று அவளும் மயங்கிப் ேபானாள். அவன் எல்ைல மீ றும் சமயம்.. எங்கிருந்து ஒலித்தேதா அந்த ஹாரன் ஒலி.. மயக்கத்திலிருந்து படந்திருந்தது
திடுக்கிட்டு
பயத்ைத
விழித்த
ஏற்படுத்த
நித்யாவிற்கு
“ெகௗதம்...
அவன்
தன்
ெகௗதம்..”என
மீ து
அவைனத்
தன்னிடமிருந்து விலக்கப் பாத்தாள். மதுவின்
ேபாைதேயாடு
ேசந்து
அவன்
இப்ேபாைதக்கு
மாதுவின்
ேபாைதயும்
ேசந்து
இல்ைல..
அவள்
விழிப்பதாகேவ
ெகாள்ள.. விலக்க
எத்தனிக்ைகயில் அவனது பிடி அதிகமாகியேத தவிரக் குைறயவில்ைல.. இது ேவைலக்காகாது..!
இவன்
சுயநிைனவிேலேய
இல்ைல..
என்ெறண்ணியவள்..
தன் பலம் முழுைதயும் திரட்டி அவைன விலக்கித் தள்ளி.. முன் சீ ட்டுக்குச் ெசன்று விட்டாள்.. நிதி....”என
“நித்யா...
அவனது
ைககள்
அவைளக்
காற்றில்
துழாவிக்
ெகாண்டிருக்க.. முன்னிருக்ைகயில் வந்து அமந்த நித்யாவிற்கு.. ேமல் மூச்சு கீ ழ் மூச்சு வாங்க.. அந்த ஏசி காrலும் வியத்து வழிந்தது.. அந்த ஹாரன் ஒலி
மட்டும்
வந்திராவிடில்
அெமrக்காவில் இந்தியகள்..
அழுக்குக்
ஒழுக்கத்ைத
என்ன
காrயம்
ெசய்திருப்பாள்?!,
கலாச்சாரத்தில் உயிராகக்
என்ன
வளந்திருந்தாலும்..
கருதும்
தமிழினத்ைதச்
தான் நாம்
ேசந்தவகள்
எனத் தந்ைத மூச்சுக்கு முன்னூறு தடைவக் கூறி வளத்திருந்தா. அப்படிப்பட்டத்
தந்ைதயின்
வளப்பில்
வளந்த
மங்ைக...
இன்று
எப்ேபப்பட்டத் தவைற ெசய்திருப்பாள்..! நல்ல ேவைள! எதுவும் நடக்கும் முன் சுதாrத்தாயிற்று..!
அமந்திருந்த
சீ ட்டில்
பின்னால்
சாய்ந்துத்
தன்ைன
ஆசுவாசப் படுத்திக் ெகாண்டவைள.. “நித்யா... நித்யா.. ஐ லவ் யூ நித்யா.. என் காதைல உன் கண்கைளப் பாத்துக் கூடத் ெதrவிக்க முடியாத ேகாைழயாகிப் ேபாேனன்.. நித்யா.. நா..நான் உன்ைன ேநசிக்கிேறன்.. என் உயிrனும் ேமலாக.. நித்யா..
ஐ
லவ்
யூ...”என்ற
ெகௗதமின்
வாத்ைதகள்
திடுக்கிட்டு
விழிக்க
ைவத்தது. அவசரமாகத் திரும்பி அவன் முகம் ேநாக்கினாள். இடம்,ெபாருள்,ஏவல் என அைனத்ைதயும்
மறந்துக்
குடி
ேபாைதயில்..
தன்னிைலயின்றி
சீ ட்டில்
படுத்திருந்தவன்... நாக் குளறக் குளற.. தன் மனதின் குமுறல்கைளெயல்லாம் ெவளிப்படுத்திக் ெகாண்டிருந்தான். இந்த ஒரு வாத்ைதையக் ேகட்பதற்காக எத்தைனேயா நாட்களாகத் தவித்துக் ெகாண்டிருந்த
நித்யாவிற்கு..
அவைன
எழுப்பி
அவன்
சட்ைடையப்
பற்றி..
“எதற்காக என்ைனத் தவிக்க விட்டாயடா பாவி..”எனச் சண்ைடயிட்டு அவன் மாபில்
சாய்ந்துக்
கண்ண <
விட
ேவண்டும்
ேபாலிருந்தது.
கண்களில்
வழிந்தக் கண்ண <ருடன் அவைனேய ெவறித்து ேநாக்கியபடி அமந்திருந்தாள். “நா..
நான்
ேகாைழ
தான்
நித்யா..
நான்..
நான்
உனக்ேகற்றவனில்ைல..
ந<
வளக்கும் ேராஜாப் பூைவ விட ந< ெமன்ைமயானவள்.. உன்ைனக் காதலித்துக் கல்யாணம்
ெசய்து..
விருப்பேமயில்ைல..
உனக்கு
உனக்குத்
அவப்ெபயைரத்
ெதrயுமா
காதலிக்கிேறன்
என்று..
ெபண்கள்
இருந்ததில்ைல
எனக்கு..
படிக்கும்
நித்யா மீ து
ேதடித் நான்
தர
எனக்கு
உன்ைன
எவ்வளவு
அப்படிெயான்றும்
நாட்டம்
காலத்திலும்
சr,ேவைல
பாக்கத்
ெதாடங்கிய பின்னும் சr, எங்கும் ெபண்கள் என் அருகில் வந்ததில்ைல.. ந< கூறினாேய.. சிடுமூஞ்சி என்று.. அந்தக் காரணத்திற்காகக் கூட இருக்கலாம்.. அதனால் ேபானது..
காதல்
என்கிற
உணவு
முதன்முதலாக
நான்
என்
மனதில்
சந்தித்துத்
எழ
வாய்ப்ேபயில்லாமல்
திருமணம்
ெசய்து
ெகாண்ட
ெபண்ணும் என்ைன விட்டு ஓடிச் ெசன்று விட.. ெபண்கள்,காதல்,கல்யாணம் என்றாேல.. எட்டிக் காயாய் கசந்து ேபானது... அந்தச் சண்டாளியுடன் நடந்த கல்யாணத்தால்.. மrயாைதைய
என்
ெதாழிலும்,உறவுகளிடத்திலும்
இழந்ேதன்..
நான்
என்
கால்
நான்
ெசருப்பாக
எனது நிைனத்த
ஜ<வன்கெளல்லாம் என்ைன எக்களிப்பாகப் ேபசிச் ெசன்றது...
நரகமாகக் கழிந்த
இரண்டு
மீ தான
வருடங்களும்
என்
தன்னம்பிக்ைகைய,வாழ்க்ைக
பிடிப்ைப
ெவகுவாகக் குைறத்து விட்டிருந்தது.. அப்படிப்பட்ட சமயத்தில் தான் புயலாக ந<
என்
வாழ்வில்
எண்ணத்ைத
நுைழந்தாய்..
மாற்றி
நடவடிக்ைகயும்,
உன்
என்
முதல்
நாேள
கம்ெபனியில்
ேபச்சும்,சிrப்பும்
என்னுடன் இடம்
என்னுள்
வாதாடி..
பிடித்தாய்..
பற்பல
என் உன்
மாற்றங்கைள
விைளவித்தது.. கல்லாகிப் ேபாயிருந்த என்ைனச் சிrக்க ைவத்தாய்.. மகிழ்ச்சி ெகாள்ள மரத்துப்
ைவத்தாய்.. ேபாயிருந்த
வம்பு என்
ேபச
ைவத்தாய்...
உணவுகைளத்
அைனத்ைதயும்
தூண்டி
என்
மனதில்
தாண்டி... காதைலப்
பரப்பினாய்.. நித்யா.. என் வாழ்வில் என் அன்ைனக்குப் பிறகு நான் மதிக்கும் ஒேர ெபண் ந< தான்.. என் வாழ்ைவ எனக்ேக உணர ைவத்த ந< என் உயி மூச்சு
நிற்கும்
ஆனால்...
வைர
உடனிருக்க
ஆனால்...”என்றவைன
ெகாண்டிருந்தாள்.
ேவண்டுெமன்று
கண்ண <
மிதக்கும்
நான்
விரும்பிேனன்..
விழிகளுடன்
பாத்துக்
“முைளயிேலேய கிள்ளி எறியப்பட்டு விட்டக் ெகாடி ேபாலாகி விட்டது என் வாழ்க்ைக..
ஆரம்பிக்கும்
நித்யாவின்
வாழ்க்ைக
நான்
முன்னேர
அப்படியல்ல..
விரும்பவில்ைல..
மணந்து
ெகாண்டால்..
ஆளாகி
விடுவாள்..
முடிந்தும்
அந்த
சுந்தr
எனது அது
அவள்..
ேபாய்
விட்டது..
ஆனால்..
அவளது
வாழ்ைவ
வணாக்க <
கூறியைதப்
இரண்டாவது
அவளுக்கு
ேபால்..
மைனவி
எவ்வளவு
அவள்
என்கிற
ெபrய
என்ைன
ெபயருக்கு
அவமானத்ைத
ஏற்படுத்தும்..?,முடியாது.. என்னால் முடியாது.. என்ைன மணந்து ெகாண்டதால்.. அவள் வாழ்வில் ஒரு ெநாடி தைல குனிய ேநந்தாலும்.. என்னால் தாங்கிக் ெகாள்ள
முடியாது..
விரும்புகிேறன்... என்னால்
நான்..
ஆனால்..
அவைளப்
கண்டாேல
அள்ளி
நான்
அவைள
என்னால்
பிrந்திருக்க
அைணத்துக்
விட்டுப்
அவைள
மறக்க
முடியவில்ைல..
ெகாள்ள
எழும்
பிrந்து
ெசல்ல
முடியவில்ைல..
தூரத்தில்
ஆவத்ைதக்
அவைளக்
கட்டுபடுத்திக்
ெகாள்ள முடியாத என்னால்.. அவளருேக நின்று பிrந்திருக்க முடியவில்ைல.. நித்யா..
ஐ
ந<ட்
யூ...
என்
வாழ்க்ைக
முழுதிற்கும்
ந<
ேவண்டும்..
நித்யா..
நித்யா..”என சுயநிைனவின்றிப் புலம்பலில் ஈடுபட்டான் ெகௗதம். அவன் கூறியது முழுைதயும் ேகட்ட நித்யா மைலத்துப் ேபானாள். முட்டாள்.. முட்டாள்
ெகௗதம்..
நிறுத்திக்
ெகாள்ளப்
தூற்றட்டும்..
இைறவனுக்ேக!
பயணிப்பைத
சுந்தr!
அறிவனமாக <
முடிெவடுப்பைத
ேபாகிறாய்..?,ேபாற்றுவா
அைனத்தும்
தைடயின்றிப் சுந்தrயாம்
இப்படி
யா
விடுத்து..
அந்த
என்று
ேபாற்றட்டும்..
என்று
முட்டாைளப்
தூற்றுவா
வாழ்க்ைகப் ேபால்
முட்டாள்..?,நன்றாகச்
தான்
பாைதயில்
ேயாசிக்கிறான்..
ெசன்று
ெகாண்டிருந்த
அவனது வாழ்வில் மீ ண்டும் பூகம்பத்ைதக் கிளப்பி விட்டுச் ெசன்று விட்டாள்.. பாதகி!
இவைன..
நிச்சயம்
அவன்
இவைன தனது
என்ன
காதைல
தான்
ஒப்புக்
ெசய்வது..?,ேபாைத ெகாள்ளப்
ெதளிந்ததும்
ேபாவதில்ைல..
சுந்தr,
சுண்ைடக்காய் என்று ஆரம்பித்து விடுவான்.. என்று ேயாசித்தவள்.. அவைன நன்றாகப்
படுக்க
ைவத்து..
வண்டிைய
எடுத்துக்
ெகாண்டு
வட்டிற்குப் <
புறப்பட்டாள். வட்டில் < இறங்கியதும் அவைன எழுப்பி அவனது அைறக்கு நடத்திச் ெசன்று படுக்ைகயில்
சாய்த்தாள்.
நித்யா..”என்றவைன
அப்ேபாதும்
ெமன்ைமயாக
அவளது ேநாக்கி
ைகையப் அவன்
பற்றி
தைலைய
“நித்யா... வருடி..
ெநற்றியில் அழுந்த முத்தமிட்டாள். அப்ேபாதும் அவளது முத்தத்ைத உணந்து ஆவத்துடன் அவைள அைணத்தவனின் ைகைய விலக்கி அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள். இரவு முழுதும் சிந்தித்தவள்.. அதிகாைல உறங்கிப் ேபானாள். அதிகாைல
தூக்கமும்,ேபாைதயும்
ெதளிந்த
பின்
ெமதுவாக
அைசந்து
திரும்பிய ெகௗதம்.. தான் தனது அைறயில்.. தனது படுக்ைகயில் கிடப்பைதக்
கண்டு
வியந்து..
ேநற்று
இரவு
என்ன
நடந்தெதன்பைதக்
கண்
மூடி
நிைனவிற்குக் ெகாண்டு வர முயன்றான். பிங்க்
நிறப்
புடைவயில்
முகம்
நிைறய
சிrப்புடன்..
காற்றில்
கூந்தல்
அைசந்தாட அவன் கண் முன்ேன வந்து நின்றாள் நித்யா.. அவைளப் பாத்துக் ெகாண்ேட
நின்றிருந்தவன்..
ஒரு
கட்டத்திற்கு
ேமல்
தாங்காமல்
ேபாக
இரண்டு,மூன்று முைற மது அருந்தினான். அதன் பின்.. அதன் பின்.. அவைளக் கட்டி
அைணத்ததும்..
ேமாகத்தில்..
குடி
ேபாைதயில்
புத்தியிழந்து
முத்தமிட்டதும் நிைனவிற்கு வந்தது.. அதன் பின்பு அவன் அவைளக் காrல் கிடத்தியது வைர தான் அவனுக்கும் ஞாபகம் வந்தது. அதன் பின்பு என்ன நடந்தெதன்பைத எவ்வளவு முயற்சி ெசய்தும் நிைனவில் ெகாண்டு என்பைத
வர
முடியவில்ைல.
அவனால்
ஆனால்
யூகிக்க
அதன்
முடிந்தது.
பின்பு
என்ன
சட்ெடன
நடந்திருக்கும்
எழுந்தமந்துத்
தைல
முடிைய அழுந்தக் ேகாதியவனுக்கு.. முட்டாள்தனமாகத் தான் ெசய்து விட்ட காrயத்ைத நிைனத்துத் தன் மீ ேத ேகாபமும்,ஆத்திரமும் வந்தது... நித்யாவிடமிருந்து
விலகியாக
ேவண்டுெமன்றுத்
த<மானித்து
இத்தைன
நாட்களாக அவன் கஷ்டப்பட்டுக் காத்து வந்த கட்டுப்பாடுகள் அைனத்தும் ைக மீ றிப்
ேபாய்
பின்ேனத்
விட்டேத..
துள்ளித்
ெநஞ்சு
நிைறயக்
திrந்தவைள
குடி
காதலுடன்
ேபாைதயில்
புள்ளி
மானாய்
ெநருங்கித்
தன்
துன்புறுத்தி
விட்டாேன..! பூவின் ெமன்ைமைய.. கரந்த பாலின் தூய்ைமைய.. அப்பழுக்கற்ற காதைல
அள்ளி
அள்ளிக்
ெகாடுத்தவளின்
மீ து
தன்
பலத்ைதப்
பிரேயாகித்திருக்கிறாேன! இனி எப்படி அவள் முகத்தில் விழிக்க முடியும்..? அணு
அணுவாக
ேநசித்து
ெநஞ்சு
நிைறய
அவளுக்கான
காதைலயும்,ஆைசையயும் ேசமித்து ைவத்திருந்தாேன..! அைவயைனத்ைதயும் ெபாய்யாக்குவது ேபால்.. மிருகத்தனமாக நடந்து ெகாண்டு ச்ைச.. தன் மீ ேத அவனுக்கு ெவறுப்பாக வந்தது. ஓடிச் ெசன்று அவளிடம் மன்னிப்புக் ேகட்க ேவண்டும் ேபால் ேதான்றியது. எண்ணியைத உடேன ெசயல்படுத்த விரும்பி குளித்து உைட மாற்றி அவள் இல்லம் ேநாக்கி நடந்தான். வாசலில்
வரேவற்ற
தயங்கித்
தயங்கிக்
ெசல்லுங்கள்..”என்று
விஸ்வநாதனிடம் கூற.. அனுப்பி
“பின்
முறுவலித்து
வாசலில்
ைவத்தா.
“நி..நித்யா..”என்று
அமந்திருக்கிறால்
இதயம்
படபடெவன
தம்பி.. அடித்துக்
ெகாள்ள.. மன்னிக்க முடியாத... மிகப் ெபrய தவைறச் ெசய்து விட்ட குற்ற உணவுடன்.. அவைளத் ேதடிச் ெசன்றான். இரவு ெகௗதம் ேபாைதயில் ேபசிய ஒவ்ெவாரு வாத்ைதகைளயும் அந்நாளில் ஆயிரமாவது முைறயாக நிைனத்துப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். ைககள் தன்
ேபாக்கில் மல்லிைகச் ெசடிைய வருடிக் ெகாண்டிருக்க.. பாைவைய எங்ேகா பதித்து சிைலெயன அமந்திருந்தவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்குக் குற்ற உணவு இன்னும் அதிகமானது. ெமல்ல
அருேக
ெசன்று
நித்யா.
தயங்கியபடி
திடுக்கிட்டுத்
“நித்யா...”என்றைழக்க..
வாசலருேக
ெகௗதம்
நின்று
திரும்பினாள்
ெகாண்டிருப்பைதக்
கண்டவளுக்கு.. ேநற்று நடந்து சம்பவங்கள் நிைனவில் வர.. சிவந்த முகத்ைத மைறத்துக் ெகாள்ள மறுபுறம் திரும்பித் தைல குனிந்து நின்றாள். கருந<லமும்,சிகப்பும்
கலந்த
தாவணி
அணிந்திருந்தவைள
அந்தக்
கவைலயிலும் அவனது மனம் ரசிக்கத் தான் ெசய்தது. இவைளக் கண்டாேல மனம் தன்னாேல ேபாைத ெகாள்ள ஆரம்பித்து விடுேம! பாத்ததும்.. அள்ளி அைணக்கத் தூண்டும் இந்த ேமாசமான உணைவ அளிக்க இவளால் மட்டும் எப்படி
முடிகிறது..?,ராட்சசி..
என்ைன
வசியம்
ெசய்யுமளவிற்கு
காதைலயும்,அன்ைபயும் ெகாட்டி ெகாட்டி அளித்து விட்டு இப்ேபாது விலகி நிற்கிறாேள..! ெசய்த
ெபரும்
பிைழயால்
அவளிடம்
மன்னிப்புக்
ேகட்க
வந்திருக்கும்
எண்ணேம இல்லாதவன் ேபால்.. தன் காதலியின் ஒப்பைனயற்ற அழகில் மதி மயங்கி..
ேபாைத
ெகாண்டவன்
ேபால்
மாறி
விட்டான்
அவன்.
பின்
தைலையச் சிலுப்பி நடப்பிற்கு வந்தவன்.. “நித்யா.. நித்யா.. என்ைன மன்னித்து விடு..
குடி
ேபாைதயில்
ெகாண்ேடன்...
முட்டாள்
புனிதமான
தனமாக
உன்ைனச்
உன்னிடம்
சீ ரழித்து..
உன்
தவறாக
வாழ்ைவ
நடந்து
வணாக்கி <
விட்ேடன்.. எனக்குத் ெதrயும்.. மன்னிப்பு என்கிற வாத்ைத.. இந்த விசயத்தில் எவ்வளவு
ெபrய
அபத்தம்
என்று..
நிதி..
ந<..
இதற்காக
என்ன
தண்டைன
ெகாடுத்தாலும் ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன்.. என்ைன ெவறுத்து ஒதுக்கி விடாேத.. நிதி.. ப்ள <ஸ்.. என் வளப்ைபயும்,என் நிைலையயும்,ஏன் என் வயைதயும் கூட மறந்து
மதுவின்
எல்ைல
மீ றி
என்னால்
ஆக்கிரமிப்பில்..
நடந்து
ஒரு
நிமிடம்
ெகாண்டு கூட
சுயநிைனவின்றி விட்ேடன்..
நிம்மதியாக
உன்னிடம்..
நிைனவு இருக்க
உன்னிடம்..
திரும்பியதிலிருந்து
முடியவில்ைல
நிதி..
எப்ேபப்பட்ட முட்டாள்தனமான காrயத்ைதச் ெசய்து விட்ேடன்..”என்று அவன் மூச்சு
விடாமல்
புலம்பித்
த<க்க..
“இ..இல்ைல..
ெகௗதம்..
நா..நான்
ெசால்வைத..”என்று ஆரம்பித்தவைளக் கண்டு ெகாள்ளாது.. “இல்ைல நித்யா.. ந<
எதுவும்
ெசய்து
கூற
ேவண்டாம்..
விட்ேடன்
என்பைத
எப்ேபப்பட்ட
ஒழுக்கமற்ற
நிைனக்ைகயில்
என்
ஈனக்
காrயத்ைத
உடம்ெபல்லாம்
பற்றி
எrகிறது.. என் அன்ைன,தந்ைதயின் வளப்ைப அவமானப் படுத்துவது ேபால் நான் இப்படி நடந்து ெகாண்ேடேன..”என்று அவன் கதறத் துவங்கியதும்.. ஒரு புறம் வருத்தமாக இருந்தாலும் மூைளயில் மின்னல் ெவட்டியது அவளுக்கு.
“இதற்காக.. ந<.. ந< என்ன தண்டைன ெகாடுத்தாலும் நான் ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன் நித்யா..”என்று அவள் முகம் பாக்கக் கூடக் கூசி ேவறு எங்ேகா பாைவையப் பதித்திருந்தவனிடம்.. இருந்தாலும்
என்றால்..?,என்ன
“தண்டைன
பரவாயில்ைலயா..?”என்று
தைலயாட்டியவனிடம் ெகாண்டாலும்
ந<ங்கள்
“இைத
சr,அல்லது
வினவினாள்.
ெசய்த
பதில்
கூறாமல்
என்று
எடுத்துக்
சீ படுத்துவதாக
எண்ணிக்
தண்டைன
தவைறச்
தண்டைனயாக
ெகாண்டாலும் சr..”என்று பீடிைக ேபாட்டவள்.. “என்ைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்வகளா..?”என்று <
வினவ..
திைகத்து
விழி
விrத்து
அவள்
முகம்
ேநாக்கினான் அவன். ஒன்றும் ேபசாமல் தைல குனிந்தபடி நின்றிருந்தவளிடம்.. ஒரு ெபருமூச்ைச ெவளிேயற்றி.. “ெசய்து ெகாள்கிேறன்” என்று கூறினான். ேவேறதும் ேபசாமல் அைமதியாகி
விட்டவளிடம்
ஆம்
“ஐ
சாr
நித்யா..”எனக்
கூறி
விட்டு
விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட்டான். அவன்
ெவளிேயறியதும்
விட்டது
நித்யாவிற்கு.
குத்தாட்டம்
என்ைனக்
ேபாடாத
காதலிப்பாயா
குைறயாக மாட்டாயா..
மகிழ்ச்சியாகி என்று
அவன்
பின்ேன திrந்து வம்பு ெசய்து,சண்ைடயிட்டு ஒரு வழியாக அவன் சம்மதிக்க இருந்த
ேவைள
சுந்தr
வந்து
ெகடுத்து
ைவத்தாள்..
இனி
அவனிடம்
கல்யாணம் ெசய்து ெகாள் என எப்படிப் ேபாராடுவது என்று அவள் ஓய்ந்து ேபான ேவைள வந்தேத ஒரு வாய்ப்பு.. தவறு
தான்!
அவைனத்
அவன்
திருமணம்
இவைனத்
ெசய்யாதத் ெசய்து
திருமணத்திற்குச்
தவைறச்
ெகாள்வது!
சம்மதிக்க
ெசய்ததாகக் ஆனால்..
ைவப்பது
மிகப்
கூறி
ஏமாற்றி
இைத
விட்டால்..
ெபrய
கடினமான
காrயமாயிற்ேற! மறுபடியும் சுந்தr என்பான்.. இரண்டாம் மைனவி,அவமானம் அது,இதுெவன முட்டாள்தனமாகப் ேபசிக் கடுப்படிப்பான். ேதைவயா..?, ஆயிரம் ெபாய்ையச் ெசால்லிேயனும் கல்யாணம் ெசய்யலாம் என்கிறாகேள! அவள் ெசால்லப் ேபாவது ஒரு ெபாய் தாேன! இதனால் விைளயப் ேபாகும் நன்ைம தான்
ஆயிரம்!
அைனவரும்
அத்ைத,அப்பாவிலிருந்து
சந்ேதாசப்படுவாரகள்..
ெதாடங்கி
இது
தான்
அழகசாமி,நம்பி
சr!
என்று
வைர
த<மானித்துக்
ெகாண்டு துள்ளலுடன் வசந்தியிடம் ெசன்றாள். அவரது வட்டினுள் < நுைழந்து “அத்..”என்று உற்சாகமாக ஆரம்பித்தவளின் குரல் பாதியிேலேய நின்று ேபானது. ஏெனனில் அங்ேக அன்ைனயின் முன்பு குனிந்த தைலயுடன்
ெகௗதம்
நின்றிருந்தான்.
சட்ெடனத்
திரும்பி
அங்ேகயிருந்த
சுவrன் பின்ேன மைறந்தவள் அவகளின் உைரயாடைல கவனித்தாள். சற்றுத் தயங்கிய ெகௗதம் பின் “அம்மா.. நா..நான் நித்யாைவத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள
விரும்புகிேறன்..”என்றவன்
ெதாடந்து
“எ..எவ்வளவு
சீ க்கிரம்
முடியுேமா..
அவ்வளவு
சீ க்கிரம்
ஏற்பாடு
ெசய்யுங்கள்..”எனக்
கூற..
வசந்தி
அைடந்த மகிழ்ச்சிக்கு வாத்ைதகேள இல்லாமற் ேபானது. மகனின் கன்னத்ைத வருடி முத்தமிட்டு.. உச்சி ேமாந்தவ “ந< இப்படிெயாரு வாத்ைதையக் கூற ேவண்டுெமன்பதற்காக எத்தைன நாட்கள் தவமிருந்ேதன் ெதrயுமா கண்ணா..?,என் பிராத்தைன வண் < ேபாகவில்ைல.. என் கண்ணன் கல்யாணத்திற்குச்
சம்மதித்து
வாழ்வைமயும்..”என்று
விட்டான்..
உன்
எண்ணம்
கண்ண <
சிந்த..
அவrன்
அவ
ேபால்..
சிறப்பான
ைகைய
விலக்கி
ேலசான முறுவலுடன் நகந்து ெசன்றான் அவன். அவன் ெசன்றதும் உள்ேள நுைழந்த நித்யா.. “அத்ைத....”என்று கட்டிக் ெகாள்ள.. சாதித்து
“நிைனத்தைதச்
விட்டாய்
நிதும்மா..
எனது
கைடசி
முயற்சியாகத்
தான் நான் உன்ைன இந்தியா வரவைழத்ேதன்.. அப்ேபாதும் கூட என் மகன் மாறி
விடுவாெனன்று
நான்
முழுதாக
நம்பவில்ைல..
ஆனால்..
ந<
வந்ததிலிருந்து அவனிடம் ெதன்படும் மாற்றங்கள்.. நித்யா.. நான் புண்ணியம் ெசய்திருக்க ேவண்டும்..”என்று அவ உணச்சிவசப்பட.. “அத்ைத... rலாக்ஸ் அத்ைத.. உங்கள் மகன் தானாக வந்து என்ைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள விரும்புவதாகக் கூறுகிறாேர.. எப்படி..?,ஏன் என்ெறல்லாம் ேயாசித்துப் பாக்க மாட்டீகளா..?”என்றவள் அவ என்ன என்று புருவம் சுருக்கியதும்.. “அ..அது வந்து அத்ைத.. ந<ங்கள் என்ைனத் தவறாக நிைனக்க மாட்டீகளானால் நான் இைதச்
ெசால்கிேறன்..”என்று
கூறியவள்..
முந்ைதய
இரவு
நடந்தைதத்
ெதrவித்தாள். அவகளிருவருக்குள்
நடந்த
பிற
விசயங்கைள
மைறத்து
அவன்
குடி
ேபாைதயில் உளறியைத மட்டும் கூறி “அத்ைத.. அந்த கண்ணாம்பாளின் மகள் சுந்தr மட்டும் அவளது திருவாைய மூடிக் ெகாண்டு சும்மா இருந்திருந்தால் நானும்,அவரும் எப்ேபாேதா இைணந்திருப்ேபாம்.. அவள் என்ன கூறினாேளா.. அைத
மனதில்
பாத்திருக்கிறா.. அதிகமாக
ைவத்துக் அத்ைத..
ேநசிக்கிறா..
முடியுெமன்று
ெகாண்டு
அவைர
இ..இனியும்
ேதான்றவில்ைல..
திருமணத்திற்குச்
நான்
சம்மதிக்க
அவ ேநசிப்பைத
என்னால்
இந்த
வாய்ப்ைப
ைவப்பதும்
என்ைனத் விட
தவிக்கப்
என்ைன
அவைரப்
பிrந்திருக்க
விடுத்தால்..
கடினம்..”என்று
அவ
கூற..
அவைரத் வியத்து
விறுவிறுத்துப் ேபானது வசந்திக்கு. “முருகா..
எனது
சந்ேதாசம்
இரண்டு
நிமிடம்
கூட
நிைலக்கவில்ைலேய..
நித்யா.. விைளயாட்டல்ல இது.. வாழ்க்ைக.. ந< கூறியது ெபாய் என்று மட்டும் ெதrந்தால்.. அவன் நம்மில் ஒருவைரக் கூட சும்மா விட மாட்டான்.. அவனது குணத்ைதயும்,முன் ேகாபத்ைதயும் நன்கு அறிந்த ந< இப்படிெயாரு ஆபத்தான முடிெவடுக்கலாமா...?,இப்ேபாேத ெசன்று அவனிடம் உண்ைமையக் கூறி விடு.. இைதப் பற்றி என்ைறக்கு அவனுக்குத் ெதrய வந்தாலும்.. அதிக பாதிப்புக்கு
உள்ளாகப் ேபாவது ந< தான்.. ேவண்டாம் அம்மா.. ெசால்வைதக் ேகள்..”என்று பதறினா. எந்த
“அத்ைத..
பிரச்சைன
வந்தாலும்
நான்
சமாளித்துக்
ெகாள்கிேறன்..
இப்ேபாது நான் ெசன்று உண்ைமையக் கூறினால் அவ இந்த ெஜன்மத்திற்கும் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க மாட்டா.. உங்களிடம் உணைமையக் கூறியேத தவறு.. வணாகப் < பதறாத<கள் அத்ைத.. நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்.. ந<ங்கள் அவ கூறியைதப் ேபால் எவ்வளவு சீ க்கிரம் முடியுேமா அவ்வளவு சீ க்கிரம் திருமணத்திற்கு
ஏற்பாடு
வருத்தம்,பயம்,மகிழ்ச்சி
ெசய்யுங்கள்..”என்று
ேபான்ற
கலைவயான
கூறினாள்.
உணவுடன்
ேமற்படி
ஏற்பாடுகைளக் கவனிக்கச் ெசன்றா வசந்தி. ெகௗதமின் ேவண்டுேகாளுக்கு இணங்க திருமணம் எளிைமயான முைறயில் மாங்காடு
ேகாவிலில்
மறுவாரேம
ஏற்பாடு
ெசய்யப்பட்டது.
எதிலும்
ஆடம்பரத்ைத அவன் விரும்பவில்ைல. ஏன்.?,அவள் முகத்ைதக் காணக் கூட அவன்
ஆைசப்படவில்ைல.
அலுவலகம்
ெசல்வைதக்
ஒேர
கூட
வாரத்தில்
நிறுத்தி
திருமணம்
விட்டாள்.
என்பதால்
ஆனாலும்
நித்யா
அவ்வப்ேபாது
வட்டில் < காண ேநைகயில் தைல குனிந்த படி ேவறு புறம் பாைவையப் பதித்துச்
ெசன்று
விடுவான்.
அவளாகப்
ேபச
முைனந்தாலும்
அவன்
பதிலளிப்பதில்ைல.. எப்படியும் அவைன மாற்றி விடலாம் என்று நம்பிக்ைக இருந்ததால் அவளும் அைதப் ெபrதாக எடுத்துக் ெகாள்ளவில்ைல. திட்டமிட்ட ெகௗதம்
படி
அடுத்த
பிரபாகரனின்
அைழக்காவிடினும் ைவக்கவில்ைல.
வார
இறுதியில்
திருமணம்
ெவள்ளிக்
நடந்தது.
ெகௗதம்
நித்யாவும்,வசந்தியும் நித்யா
தன்
அைழத்திருந்தாள்.அவளுைடய
சாபாக
வரவு
கிழைமயன்று ெபrதாக
யாைரயும்
ஒருவைரயும் ெசௗம்யா-ஸ்ரீத
நித்யாவிட்டு
தம்பதியிைன
வசந்திக்கும்,ெகௗதமிற்கும்
அவ்வளவு
திருப்திகரமாக இல்ைலெயன்றாலும் அவகள் மறுத்துப் ேபசவில்ைல. அழகசாமி,நம்பி,கதி
என
அலுவலகப்
பட்டாளங்கள்
அைனவரும்
வருைக
தந்திருந்தன. ெகட்டி ேமளச் சத்தம் முழங்க.. “மாங்கல்யம் தந்துனாேனனா...” என்ற
மந்திரம்
ஒலிக்க..
அைனவரது
நல்லாசிகளும்
அச்சைத
வழியாகப்
ெபற்று ெகௗதம் தன் கழுத்தில் அணிவித்தத் தங்கத்தாலிைய ெநகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக்
ெகாண்டாள்
நித்யா.
பிறவிெயடுத்தேத
இந்த
ெநாடிக்காகத்
தாேனா
என்று நிைனக்கத் தூண்டுமளவிற்கு... உடலிலும்,மனதிலும் ஒரு வைகயான பரவசம்
எழுந்தது.
முட்டாள்தனமான
எண்ணங்களால்..
அவள்
மீ திருக்கும்
காதைலயும்,அன்ைபயும்,ஆைசையயும் மைறத்து வாழத் துணிந்தவைனப் தன் பிடிவாதத்தால்
சம்மதிக்க
ெபருைமையயும் ேமெலழுந்து
அவள்
ைவத்து
அனுபவித்துக் கழுத்தில்
இன்று
அவன்
ெகாண்டிருக்கிறாள்.
பதிந்த
ேபாது
சிலிப்புடன்
ைகப்பிடிக்கும்
அவன் அவள்
கரங்கள் நிமிந்து
அவன் முகம் காண.. அவள் முகத்தில் என்ன கண்டாேனா.. அவனும் ஒரு நிமிடம் ஆடித் தான் ேபானான்.. சட்ெடன
விழிகைளத்
ெகாள்ளாதுத்
தானும்
நடந்த
அைனத்து
அவன்
உெரன்ற
கவனிக்கும் தன்
திருப்பி
ேவறு
புன்னைகயுடன்
சடங்குகளிலும் முகத்துடேன
மனநிைலயில்
ெபண்ைண
புறம்
ேநாக்கியவைனக்
திரும்பிக்
அவள்
ெகாண்டாள்.
மகிழ்ச்சியுடன்
அமந்திருந்தான்.
நித்யா
இல்லேவ
மணக்ேகாலத்தில்
இல்ைல.
கண்டதில்
அதன்
கலந்து
ஆனால்
கண்டு பின்
ெகாள்ள
அைதெயல்லாம்
விஸ்வநாதனுக்குத்
ஒப்பற்ற
மகிழ்ச்சி..
அவளருகிேலேய நின்று அவளது ேதைவகைளக் கவனித்துக் ெகாண்டிருந்தன. திருமணம்
முடிந்து
எவ்வளேவா
அன்றிரவுக்கான
தைடகைளத்
காதைலயும்,காதலைனயும் பால்
ெசாம்ைப
வாங்கிக்
ஏற்பாடுகள்
தாண்டி
நிைனத்து ெகாண்டு
ைக
சந்ேதாசச் ஆயிரம்
தடபுடலாக
நடந்தது.
கூடியத்
சிrப்புடன்
கனவுகளுடன்
வசந்தி
தன் அளித்த
அவனைறக்குள்
நுைழந்தாள். அங்ேக
அவன்
அைற
பால்கனியில்
சிகெரட்ைடப்
புைகத்தபடி
வானத்ைத
ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன். அவள் உள்ேள வந்த அரவம் உணந்துத் திரும்பியவன்.. ந<ல நிறப் புடைவயில் கண்களில் கனவு மின்ன அவைனேய இைமக்காமல்
காதலுடன்
ேநாக்கிக்
ேநாக்கியவன்
தைலயைணையச்
சீ
ெகாண்டிருந்தவைள
அவைளக்
ெசய்து..
கடந்து
“இந்தப்
ெசன்று
ஒரு கட்டிலில்
பா..பால்..”என்ற
ெநாடி தன்
நித்யாவின்
வாத்ைதகைளக் கண்டு ெகாள்ளாது படுக்ைகயில் சாய்ந்துக் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டான்.
இைதச்
சற்றும்
எதிபாராத
கண்டு குழம்பி திைகத்து நின்றாள்.
நித்யா..
அவனது
பாராமுகத்ைதக்
அத்தியாயம் – 18
மஞ்சள் பூக்கள் சுற்றிலும் சிதறிக் கிடக்க.. வண்ண மயிலும்,ெவள்ைளப் புறாக்களும் புைட சூழ.. பச்ைசப் புல்ெவளியில்.. சில்ெலன்ற காற்றில்.. ைகயில் புல்லாங்குழலுடன்.. தூரத்து மைலச் சிகரத்ைத.. ேவடிக்ைக பா@த்தபடி ந4 அம@ந்திருந்த ேகாலம்.. கவிைதயடா கண்ணா!
பதிேலதும்
கூறாமல்
தன்
ேபாக்கில்
மறுபுறம்
திரும்பிப்
படுத்துக்
ெகாண்டவைனக் கண்டு ஆத்திரமாக வந்தது நித்யாவிற்கு. இவனுக்கு என்ன தான்
பிரச்சைன?
உதாசீ னப் அவன்
ஏன்
இப்படி
படுத்துகிறான்..?
அவளிடம்
முகம்
நடந்து
இந்தத்
ெகாள்கிறான்..?,காரணமில்லாமல்
திருமணம்
ெகாடுத்துக்
கூடப்
நிச்சயமான
ேபசுவதில்ைல..
அன்றிலிருந்து தற்ெசயலாகப்
பாக்க ேநந்தாலும் நிமிந்து கூடப் பாக்காமல் விலகிச் ெசன்று விடுகிறான். இவைன என்ன தான் ெசய்வது..?,அவனாக எைதேயனும் நிைனத்துக் ெகாண்டு.. தன்ைனத் தாேன குழப்பிக் ெகாண்டு அடுத்தவகைளக் கஷ்டப்படுத்துகிறான்.. எrச்சல் மண்ட விளக்ைக அைணத்து விட்டு கட்டிலின் மறு ஓரத்தில் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டாள். அவள்
தன்ைன
ெகௗதமிற்கு.. ெகாண்டது
ெவகு
அவள் ேமலும்
ேநரமாக எதித்து
வலிைய
ெவறித்து எதுவும்
ேநாக்குவைத
ேபசாமல்
ஏற்படுத்தியது.
உணந்ேதயிருந்த
அைமதியாக
முன்ைனப்
படுத்துக்
ேபாெலன்றால்
அவைன உலுக்கி எழுப்பி.. “ஏன்டா என்னிடம் ேபசாமல் இருக்கிறாய்..?”என்று சட்ைடையப் பிடித்திருப்பாள். அன்று நடந்து ேபான பயங்கர நிகழ்வால் தான் இப்படி
மாறி
விட்டாள்
என்று
தனக்குத்
தாேன
தவறாக
முடிவு
ெசய்து
ெகாண்ட ெகௗதம் கண்கைள இறுக மூடி மனக்குமுறைல அடக்கினான். சுயநிைனவின்றி.. தன்னிைல மறந்து.. அவளுடன் தவறாக நடந்து ெகாண்டு ெபருங்குற்றத்திற்கு
ஆளாகி
விட்டவனது
நிைலைம
படுபயங்கரமாக
இருந்தது. இன்று வைர அவனால் அவளது முகத்ைதேயனும் நிமிந்து பாக்க முடிந்ததா..?,இந்த
உறுத்தைல
என்ேறனும்
ந<க்க
முடியுமா..?
நிச்சயம்
முடியாது.. மாசற்ற அன்ைபக் காட்டி அவனது வாழ்ைவச் சீ ராக்கிய ேதவைத அவள்.. அவைள.. அவைளப் ேபாய் ேமாகத்தில் ேவட்ைடயாடியிருக்கிறாேன.. தினமும் ஆயிரம் முைற வந்து ேபாகும் இந்த எண்ணம் அன்றும் அவைன அைலக்கழித்து நித்திைர ெகாள்ள விடாமல் துன்புறுத்தியது. அவனுடன் ெபாய்ேய
தான்
இைணய
தங்கள்
ேவண்டும்
இருவைரயும்
என்று
பிrத்து
நிைனத்து
ைவக்கப்
அவள்
ேபாவைத
கூறிய
அறியாமல்
நித்திைரயில் ஆழ்ந்திருந்தாள் நித்யா. மறுநாள் காைல அவனுக்கு முன்ேப எழுந்து விட்டவள் குளித்து தைலையத் துவட்டியபடிேய
அவன்
விழித்திருந்ததால் ெகௗதம்.
முன்பு
அதிகாைலயில்
முதன்முைற..
நிைனவிற்கு
வந்து
வந்தது
தான்
காrல்
அவளுக்கு.
நின்றாள்.
இரவு
உறக்கத்ைதத்
இருவரும் அப்ேபாதும்
ேநரம்
தழுவியிருந்தான்
உறங்கிப் அவன்
ெவகு ேபான
நித்திைர
நிகழ்வு
ெகாள்வைத
ரசித்தாள். இப்ேபாதும் ரசிக்கிறாள்.. ெமல்ல
எழுந்த
அவளது
கரங்கள்..
அவனது
சிைகையக்
ேகாத
எத்தனித்த
அந்த ெநாடி.. விழி திறந்த ெகௗதம்.. தனக்கு ெவகு அருகில் அவள் நிற்பைதக் கண்டுப்
பதறி
வினவியவனிடம் ேத..ேததி
விைரந்து என்ன
கிழிக்க
எழுந்தான்.
கூறுவெதன்று
வந்ேதன்..”என்று
“எ..என்ன..?”என்று
விழித்தவள்..
அவன்
ேகாபமாக
பின்
“கா..காலண்ட..
படுக்ைகக்கு
அருேகயிருந்த
நாற்காட்டிையக் காட்டி விட்டு நகந்து ெசன்று விட்டாள். அவளுக்ேக ஆச்சrயம் தான்.. ெகௗதம்.. பூஜாடி ெகாண்டான்.. இவன் என்ன ெபrய பருப்பா... சிவெபருமானின் மறு அவதாரமா.. என்ெறல்லாம் அவைனத் திட்டித் த<த்து உடனுக்குடேன அவனிடம் சண்ைடயிட்டு விடுபவள். இப்ேபாது என்ன ெசால்லி விடுவாேனா என்று பயந்து விலகி வருவது.. அவளுக்ேகக் ெகாஞ்சம் அதிச்சியாக இருந்தது. ெகௗதமிற்குத் தான் பயப்படுவதா என்று சிலித்துக் ெகாண்டாலும்.. அவளுக்கு உள்ளூரக் ெகாஞ்சம் உறுத்தல் தான்.. தான் கூறியது ெபாய் என்பைத அவன் கண்டு
ெகாண்டானானால்
தானிருந்தது.
ஆனால்
என்ன
நடக்குேமா
எப்படியும்
சமாளித்து
என்று
அவளுக்கும்
விடலாம்
என்கிற
பயமாகத் ைதrயம்
உள்ேள இருந்தாலும்.. முன் ேபால் அவளாகச் ெசன்று அவைனச் சீ ண்டி..வம்பு ெசய்து.. அைனத்ைதயும் சீ ராக்கி விட ஏேனா அவளுக்குத் ைதrயமில்ைல.. அது ஏெனன்றும் புrயவில்ைல. அவனிடமிருந்துத் தந்ைதையக் கயிறு
தப்பித்துக்
கண்டு
கழுத்தில்
கீ ேழ
“அப்பா..”என்று
மினுமினுக்க..
வந்தவள்..
ஹாலில்
பாய்ந்ேதாடி
வந்தாள்.
உச்சியில்
இட்டக்
அமந்திருந்தத் ெபான்
குங்குமத்துடன்
மஞ்சள் முகம்
முழுக்கப் புன்னைகயுடன் தன்னருேக வரும் மகைள ஆைச த<ர ேநாக்கியவ அவள்
தைலைய
வருடி
அன்ைன
“உன்
இருந்திருந்தால்
உன்ைன
இந்தக்
ேகாலத்தில் கண்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியுற்றிருப்பாள்”என்று கூற.. தானும் அைத ஆேமாதித்தவள்..
ேசத்துச்
“அம்மாவிற்கும்
சந்ேதாசப்
படத்
தான்
ந<ங்கள்
இருக்கிற<கேள டாடி..”என்றாள். “சr சr.. அப்பாவும் ெபண்ணும் பாசத்ைதப் ெபாழிந்தது
ேபாதும்..
இந்தாருங்கள்
டீ”என்று
டீக்ேகாப்ைபைய
ந<ட்டினா
வசந்தி. டீையப்
பருகியபடிேய
இைடேய
எந்தப்
இருக்கிற<கள் “அப்பா..
மகைள
பிரச்சைனயும்
தாேன..?”என்று
நானும்
ேநாக்கியவ இல்ைல
வினவ..
ெகௗதமும்
ெராம்ப
ெகௗதமிற்கும்
“உனக்கும்
தாேனம்மா..?,ந<ங்கள்
தந்ைதைய ெராம்ப
மகிழ்ச்சியாக
சாந்தமாக
சந்ேதாசமாக
ேநாக்கியவள் இருக்கிேறாம்..
ேபாதுமா..?”என்று அவள் கூறிய அந்த ெநாடி “ம்க்கும்..”என்று ெதாண்ைடையக் கைனத்தபடி வந்து ேசந்தான் ெகௗதம். “மிகவும்
சந்ேதாசமம்மா..
காண்பதற்காகத்
தாேன
ந<ங்கள் நான்
மகிழ்ச்சியாக
உயிேராடு
இருப்பைதக்
கண்
இருப்பேத..”என்றவ
குளிரக்
ெதாடந்து
“அப்படியானால் நான் நியூயாக் திரும்புகிேறனம்மா.. அங்ேக எனக்கு ேவைல இருக்கிறது..
குைறந்தது
ஆேறழு
மாதங்கேளனும்
அங்ேக
இருந்தாக
ேவண்டும்.. அதன் பின்பு தான் இந்தியாவில் நிரந்தரமாகக் குடிேயறுவைதத் த<மானிக்க நித்யா.
ேவண்டும்..”என்று
ேபாய்
“கட்டாயமாகப்
வினவியவளிடம்
கூறத்
“ஆமாம்
தந்ைதைய முகம் தான்
நிதும்மா..
ஆக
ெகாஞ்ச
வாட
ேநாக்கினாள்
ேவண்டுமாப்பா..?”என்று
நாட்களுக்குத்
தாேன..
அதன்
பின்பு அப்பா இங்ேகேய நிரந்தரமாகக் குடிேயறிவிடுேவன்.. சr தாேன..?,இனி ந< அப்பாைவப்
பற்றிெயல்லாம்
ேயாசிக்கக்
கூடாது...
உன்ைனக்
கண்ணுக்குள்
ைவத்துப் பாத்துக் ெகாள்வதற்குத் தான் ெகௗதம் இருக்கிறாேன..”என்று கூற.. அது ேமலும் அவளுக்குப் பீதிைய ஏற்படுத்தியது. மிரட்சியுடன் நிமிந்துத் தன் முகம் ேநாக்குபவைளத் தானும் ேநாக்கியவன் “இங்ேக வா..” என்றைழத்தான்.. அவள் தன்னருேக வந்ததும் அவள் ேதாைளப் பற்றிச் சமாதானமாக “ெகாஞ்ச நாட்களுக்குத் தாேன நிதி.. அதன் பின் அவ இங்ேகேய
வந்து
விடப்
ேபாகிறா..
இதற்கு
ஏன்
முகம்
வாடுவாேனன்..?ம்?”என்று புன்னைகயுடன் வினவ.. விழி விrத்துத் திைகத்துப் ேபானாள்
நித்யா..
இருவைரயும்
கண்ட
விஸ்வநாதனுக்கும்,வசந்திக்கும்
மனம் குளிந்து ேபானது. ஒருவைரெயாருவ எண்ணி
கண்டபடி
நின்று
விஸ்வநாதனும்,வசந்தியும்
விட்ட
இருவைரயும்
சிrப்புடன்
விலகிச்
தனித்து ெசன்று
விட விட..
அவகள் ெசன்றைத உறுதி படுத்திக் ெகாண்ட ெகௗதம் “சாr..”எனக் கூறித் தன் ைகைய விலக்கிக் ெகாண்டான். சாrயா..? எதற்கு சாr என்கிறான் என்பது
புrயாமல் குழம்பியவள்.. தன்ைன விட்டு விலகி நடந்து ெகாண்டிருந்தவனிடம் இந்த
“எதற்கு
சாr...?”என்று
வினவினாள்.
அவள்
குரைலக்
ேகட்டுத்
தன்
நைடைய நிறுத்தியவன்.. அவள் புறம் திரும்பாமேலேய “உ.. உன்ைனத் ெதாட ேநந்ததற்காக..
எனக்குத்
ெதrயும்..
அது
உனக்கு
எவ்வளவு
அருெவறுப்ைபயும்,அசூையயும்
உண்டாக்கியிருக்குெமன்று..”என்று
கம்மக்
நிற்பவைளப்
கூறியவன்
திைகத்து
ெபாருட்படுத்தாதுச்
குரல் ெசன்று
விட்டான். அடக் கடவுேள..! எப்படிேயனும் அவனுடன் தன் வாழ்ைவப் பிைணத்து விட ேவண்டுெமன்று அவள் கூறிய ெபாய்ையப் ெபrதாக நிைனத்துக் ெகாண்டு.. முட்டாள்
தனமாக
நடந்து
ெகாள்கிறாேன..!
இைத..
இைத
எப்படிச்
சr
ெசய்வது? எப்படி ேயாசித்தும் அவளால் எந்த முடிவிற்கும் வர முடியவில்ைல. உண்ைமையக்
கூறினாலும்
பிரச்சைன..
கூறாவிட்டாலும்
பிரச்சைன..
வாழ்வில் முதன்முைறயாக அடுத்து என்ன ெசய்வெதன்று நித்யா தவித்தது இந்த விசயத்திற்காகத் தானிருக்க ேவண்டும்.. அதன்
பின்
கடந்து
ெசன்ற
ஒவ்ெவாரு
நாளும்
அவளுக்கு
இம்ைசயாகத்
தானிருந்தது. எப்படிேயனும் அவனிடம் ேபசி ஒரு த<ைவக் ெகாண்டு வந்து விட ேவண்டுெமன்று அவள் முயற்சித்த எதுவும் பழிக்காமல் ேபானது. இரவு ெவகு ேநரம் கழித்து வடு < திரும்புபவன் அவள் தனக்காக விழித்திருப்பைத அறிந்தும்
கண்டு
ெகாள்ளாமல்
ெசன்றான்.
காைல
அவனுக்கு
உணவு
பrமாறும் ேபாதும்.. ேதாட்டத்தில் அமந்திருக்கும் ேபாதும்.. அவனிடம் ேபச முயல்வாள். ஆனால் அவனிடமிருந்து எந்த பதிலும் வராது.. நியூயாக் திரும்ப ேவண்டும் என்று கூறியிருந்த விஸ்வநாதன் அந்த வார இறுதியில் புறப்பட்டு விட.. நித்யாவிற்கு சற்று அதிகமாகேவ பயம் சூழ்ந்தது. நித்யா எப்ேபாதும் தனிைமயாக உணந்தேதயில்ைல. ஏெனனில் எப்ேபாதும்.. ேயாசிப்பதற்கும்,ெசய்வதற்கும் அவளுக்கு நிைறய விசயங்கள் இருந்து வந்தது. தந்ைத வட்டில் < இல்லாவிடில் சிறுவகளுடன் பாக்கில் விைளயாடச் ெசன்று விடுவாள்.. வாசித்துக்
ேதாழிகளுடன்
ஊ
ெகாண்டிருப்பெதன
சுற்றுவது..
தன்
இண்டெநட்டில்
ெபாழுதுகைள
எப்ேபாதும்
எைதேயனும் பிஸியாகேவ
ைவத்துக் ெகாள்வாள். ஆனால்.. இப்ேபாேதா நிைலைம தைலகீ ழாக இருந்தது.. எப்ேபாதும்
அவளுக்கிருக்கும்
மட்டுேம..
அவனது
ஒேர
பாராமுகம்
சிந்தைன ெபrதும்
ெகௗதம்.. வாட்ட..
ெகௗதம்..
ெகௗதம்
எவrடமும்
பகிந்து
ெகாள்ளவும் மனமின்றி அைமதியாகி விட்டாள். அவளது அைமதிைய உணந்த ெகௗதமிற்ேகா.. அந்த நாளில் நடந்த சம்பவம் தான்
அவைள
ேபானான்.
இந்த
அளவிற்கு
மாற்றி
விட்டதாக
எண்ணி
கலங்கிப்
அன்று எப்ேபாதும் ேபால் இரவு தாமதமாக வடு < திரும்பியவன்.. பால்கனியில் அமந்து
நிலைவ
ெவறித்துக்
மாற்றச் ெசன்றான். நிலைவ
விட்டு
ெகாண்டிருந்தவைளக்
அவனது
கண்டு
விட்டு
வருைகைய உணந்திருந்தும்
விலகாமல்
இருந்தது.
உைட
அவள் கண்கள்
அலுவலகத்திலிருந்து
திரும்பி
விட்ேடன் கண்ேண என்று ஓடி வந்து அைணத்துக் ெகாள்ளவா ேபாகிறான்..?, ெபரு மூச்ைச ெவளியிட்டபடி அமந்து விட்டாள். சிறிது ேநரம் எதுவும் கூறாமல் தன் ேவைலகளில் மட்டும் கவனம் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்தவன்.. ெதாண்ைடையச்
பின்
அவளருேக
ெசறுமியபடி
அவள்
வந்து
முகத்ைத
நின்றான்.
ேலசாகத்
ேநாக்கியவன்
“குளிராக
இருக்கிறேத.. உள்ேள வந்து உட்காரலாமில்ைலயா..?”என்று வினவ.. விழிையப் ெபrதாக்கி அவைன ேநாக்கியவள்.. ஒன்றும் கூறாமல் மீ ண்டும் பாைவையத் திருப்பிக்
ெகாள்ள..
ேபாலும்..
தன்னுடன்
ேபசக்
என்ெறண்ணியவன்
கூட
கலங்கிய
அவளுக்கு மனதுடன்
விருப்பம்
இல்ைல
திரும்பிச்
ெசல்ல
எத்தனித்தான். அவன்
விலகிச்
ெசல்வது
தாங்காமல்
அவன்
ைகையப்
பற்றியவள்..
தன்
கன்னத்தில் பதித்து அவன் வயிற்றில் தைல சாய்த்துக் ெகாண்டாள். இரண்டு நிமிடம்
அவளது
ெசய்ைகயில்
சிலித்துப்
ேபாய்
அைமதியாக
நின்று
விட்டவன்.. பின் எைதயும் காட்டிக் ெகாள்ளாமல் அவைளப் பற்றி விலக்கி “குளிrல் அமராேத..”என்று கரகரத்தக் குரலில் கூறி விட்டுச் ெசன்று விட்டான். அவன்
ெசன்றதும்
துக்கம்
ெபாங்க..
விழிகளில்
வழிந்தக்
கண்ணைரத் <
துைடத்துக் ெகாண்டு எழுந்த நித்யா ேபசாமல் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டாள். ேலப்டாப்பில் அழுைகயில்
பாைவையப் குலுங்கியபடி
பதித்தபடி மறுபுறம்
அமந்திருந்தாலும்..
திரும்பிப்
தன்னருேக
படுத்திருந்த
நித்யாைவக்
கவனித்துக் ெகாண்டு தானிருந்தான். சிறிது ேநரம் ெபாறுத்துப் பாத்தவன் பின் “நித்யா..
நித்யா..”என்று
திரும்பியவள்..
“ெகௗ...
அவள்
ேதாள்
ெகௗதம்..
ந<..
பற்ற.. ந<
ேதம்பியபடிேய
என்ைன
விட்டுச்
அவன்
புறம்
ெசன்று
விட
மாட்டாய் தாேன.. ெகௗதம்.. ெகௗதம்..”என்று ேதம்ப.. “உன்ைன விட்டு நான் எங்ேக
ெசல்லப்
ெசால்வைதக் வருடி..
ேபாகிேறன்..?,
ேகள்
சமாதானப்
நிதி..
தயவு
நிம்மதியாகத்
படுத்தினான்.
ெசய்து
அழாேத..
தூங்குமா..”என்று
தைலயைணைய
விட்டு
ப்ள <ஸ்..
தூங்கு..
அவள்
முதுைக
அவன்
மடியில்
முகம் பதித்தவள் அவன் அரவைணப்பிேலேய உறங்கிப் ேபானாள். அவள் தைலைய வருடியபடி ெவகு ேநரம் அமந்திருந்தவன் ெபரு மூச்சுடன் அவைள விலக்கிப் படுக்ைகயில் படுக்க ைவத்து விட்டுத் தானும் உறங்கிப் ேபானான். இந்தச் சம்பவத்திற்குப் பின் ெபrய மாற்றமாக ெகௗதம் அவளுடன் ஒேரடியாக இல்லாவிடினும் ஒன்றிரண்டு வாத்ைதகேளனும் தினமும் ேபசிச் ெசன்றான்.
காைலயில்
அவள்
விசாrப்பவன் சாப்பிடவும்
உணவு
அவள்
இல்ைலெயன்று
ைவத்தான்.
நித்யாவிற்கும்
பrமாறும்
அவனது
விைரவில்
ேபாது கூறினால்
ெசய்ைகையக்
அவன்
மாறி
சாப்பிட்டாயா..?”என்று
“ந<
அவைள கண்டு
விடுவான்
அமரச்
ெசய்து
ெநகிழ்ந்து
என்று
ேபான
நம்பிக்ைகயும்
வந்தது. அன்றும் அப்படித் தான்.. மாைல விைரவிேலேய வடு < திரும்பி விட்டவனிடம் தயங்கியபடிேய ெசன்று “வ..வந்து..”என்று ெதாடங்க.. சட்ைடக் காலைரச் சr ெசய்தபடி
அவள்
புறம்
திரும்பியவன்
“என்ன..?”என்று
புருவம்
ெநறிக்க..
“அ..அது.. நமக்குத் திருமணம் ஆன பின்பு நான் அலுவலகமும் ெசல்லாமல் இருப்பதால்..
வட்டில் <
மிகவும்
ேபாராக
உள்ளது..
நாம்..
நாம்..”என்றவள்
நிறுத்தி.. அவன் முகம் பாத்தாள். அதுவைர தன்னருேக இருந்த ேமைஜயில் ைவக்கப்படிருந்த நின்றிருந்தவள்..
ெபாம்ைமயின் இப்ேபாது
மீ து
தயங்கி
இல்லாத
தூசிையத்
ெவளிேய
“நாம்
துைடத்த
எங்ேகனும்
படி
ெசன்று
வரலாமா..?”என்று ேவகமாகக் ேகட்டு விட்டு அவைன பயத்துடன் நிமிந்து ேநாக்கினாள். அவளது ெசய்ைகயில் உண்டான சிrப்ைப அடக்கி நிமிந்தவன் “சr.. எங்ேக ேபாக
ேவண்டும்..?”என்று
மகிழ்ச்சியுடன்
“நிஜமாகவா
புன்னைகத்த
படி
விசாrக்க.. ெகௗதம்..?
வியந்து
அவைன
ப்ராமிஸ்..”என்று
தைலயாட்டினான்.
“ம்,ம்..”என்று
ேநாக்கியவள்
ைக
ந<ட்ட..
அவன்
“ம்,அருேகயிருக்கும்
முருகன் ேகாவிலுக்குச் ெசன்று விட்டு.. அப்படிேய பீச்.. பின் ெரஸ்டாரண்ட் ெசன்று
சாப்பிட்டு
விட்டுத்
திரும்பி
விடலாம்..”என்றவளுக்கு..
இவ்வளவு
ந<ளமான திட்டத்திற்கு ஒப்புக் ெகாள்ள மாட்டாேன.. என்ற பயமும் இருந்தது. அவன் ஒன்றும் கூறாமல் சrெயன்று விட குதூகலமாகக் கிளம்பி விட்டாள். வசந்தியிடம்
ெசன்று
நானும்
“அத்ைத..
உங்கள்
மகனும்
ெவளிேய
ெசல்கிேறாம்.. இரவு சாப்பிட்டு விட்டுத் தான் வருேவாம்.. அதனால் ந<ங்கள் எங்களுக்காகக் காத்திருக்க ேவண்டாம்.. சrயா..?”என்று கூறி விட்டு சிட்டாகப் பறந்தாள். அடுத்த அைர மணி ேநரத்தில் கருப்பு நிற பாவாைட,சட்ைடயில் தயாராகி வந்தவள்.. அவனுடன் புறப்பட்டாள். அருகிலிருக்கும் ெசன்றன. தூரத்தில்.. தூரம்
ேகாவிலில்
அைலயில் ேவடிக்ைக
சிறிது பாத்தபடி
நடக்கலாமா..?”என்று
வரவைழத்து
அவன்
அவனுடன் நடந்தாள்.
தrசனத்ைத
ைகப்
ேநரம்
முடித்தவகள்..
கால்
நைனத்து
அமந்திருந்தவனிடம்
பின்
பீச்சிற்குச்
விைளயாடியவள்.. ெசன்று
வினவ..
சrெயன்றபடி
எழுந்தான்.
பற்றிக்
ெகாண்டவள்..
ஏேதேதா
“ெகாஞ்சம்
ைதrயத்ைத வளவளத்தபடி
ஜனசந்தடிையத் தாண்டி வந்ததும் வrைசயாகப் படகுகள் நிறுத்தி ைவக்கப் பட்டிருக்க..
அதன்
மைறவில்
ெகாண்டிருந்தன.
அைதக்
இைதயும்
ைவக்க
விட்டு
நிைனக்கிறான்
காதலகள்
கண்டவளுக்கு
இப்ேபாது
தங்களது சிrப்பு
மாட்டீகளா
என்று..
என்பைதத்
ெதrந்து
lைலகைள
வந்தது
நடத்திக்
அடப்பாவிகளா..!
ஆனாலும்
ெகௗதம்
என்ன
அவன்
முகம்
ெகாள்ள..
ேநாக்கினாள்.. அவேனா முகம் இறுக.. பாக்ெகட்டுக்குள் ைகைய நுைழத்தபடி நடந்து ெகாண்டிருந்தான். அவனது இறுகிய முகம்.. அவளுக்குள் என்னேவா ெசய்ய.. அவனிடம் வம்பு ெசய்ய எண்ணித் தன் ைகயிலிருந்த பாப்கான் பாக்ெகட்ைட அவன் தைலயில் ெகாட்டி விட்டு.. கலகலெவனச் சிrத்தபடி ஓடிச் ெசன்றாள். “ஏய்.. ஏய்.. என்ன ெசய்கிறாய் இடியட்..”என்று கத்தியவன் தானும் அவைளத் ெதாடந்து ஓடி.. நில்..
“நித்யா.. படகின்
நில்
ஒரு
நிதி..”என்று
புறத்தில்
மாட்ேடன்..”என்று
ஓட..
கத்த..
அங்ேக
ெசன்று
அவன்
நிறுத்தி
நின்று
படகின்
ைவக்கப்பட்டிருந்த
ெகாண்டவள்..
ஒரு
புறத்திலும்..
“ம்ஹ்ம்.. அவள்
மறு
“நித்யா..
உன்
புறத்திலும் என்று ஓடிப் பிடித்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தன. உன்ைன..
“ஏய்..
காலடியில்
“என்று
நண்டு..
துள்ளியவள்..
பல்ைலக்
நண்டு..”என்று
அவன்
ெபாய்
கடித்தவன் கத்த..
ெசால்கிறான்
சட்ெடன
காைல என்று
உதறியபடி சுதாrக்கும்
பதறித் முன்ேன
அவைளப் பற்றியிருந்தான் அவன். அவனிடமிருந்து விலக எத்தனித்து அவள் ஓடப் பாக்க.. கால் தடுக்கி அவள் மீ ேத சாய்ந்தான் ெகௗதம். அறிவிருக்கிறதா
“முட்டாள்..
உனக்கு..?”என்று
பாய்ந்தவைனக்
கண்டு
ெகாள்ளாது அவள் கலகலெவனச் சிrத்தாள். அவள் சிrப்பைதக் கண்டு அவன் முைறக்க.. ெகௗதம் பைழயபடி ேகாபப் படுவைதக் கண்டு அவளுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. உதட்டில் உைறந்த சிrப்புடன் அவைன இைமக்காமல் ேநாக்கினாள். தடுமாறி..
அவளது
பாைவ
“எ..என்ன..?”என்று
வித்தியாசத்ைத வினவ..
உணந்தவன்
ஒன்றுமில்ைல
திைகத்துத்
என்பது
ேபால்
தைலயைசத்தவள்.. அவன் மீ திருந்து பாைவைய விலக்காமல்.. “ஐ லவ் யூ ெகௗதம்..”என்றவள்.. நிமிந்து அவன் இதழ்களில் முத்தமிட்டாள். திைகத்துக் கண் மூடியவன்.. பின் அவைள விலக்கித் தள்ளி விட்டு எழுந்து நடந்தான். அவன் விலக்கித் தள்ளியதில் ேகாபம் ெகாண்டவள் மூச்சு வாங்க ஓடி
வந்து
எதற்காக
அவன் விலகிச்
தன்னிடமிருந்து முைற
நடந்த
ைகையப்
பற்றி
நிறுத்தினாள்.
ெசல்கிற<கள்..?”என்று
விலக்கியவன் தவறுக்ேக
மறுபுறம்
ஒவ்ெவாரு
வினவ.. திரும்பி
நாைளயும்
இப்ேபாது
“இப்ேபாது.. அவள்
நின்று
ைககைளத்
ெகாண்டு
நரகமாக
“ஒரு
அனுபவித்துக்
ெகாண்டிருக்கிேறன் நான்.. இதில்.. இதில் இன்ெனாரு முைறயா...?”என்று குரல் கம்மக் கூறியவன்.. “வட்டிற்குச் < ெசல்லலாம்”என்று ேமேல நடந்தான்.
அவன்
கூறியைதக்
என்கிற<கள்..?
ேகட்டு
கணவைன
முட்டாள்தனம்..?”என்று
குழப்பம்
மைனவி
வினவ
ெகாண்டவள்..
முத்தமிடுவது உன்
“இது
கழுத்தில்
“எைதத்
தவறு
தவறா..?,இது
என்ன
ஏறுவதற்கு
முன்ேப
நடந்த அந்தக் ேகடு ெகட்ட சம்பவம் மறந்து ேபாய் விட்டதா உனக்கு..?”என்று அவள்
கழுத்திலிருந்தத்
தாலிையத்
தூக்கிக்
காட்டிக்
கூறியவன்..
“அந்தத்
தவைற.. அந்தப் பாவத்ைத.. அதனால் என் மனதில் உண்டான உறுத்தைல மைறத்து.. மறந்து.. என்னால் எப்படி உன்னுடன் சகஜமான வாழ்க்ைகையத் ெதாடர
முடியும்..?”என்று
கலக்கம்
நிைறந்த
குரலில்
கூறியவைனக்
கண்டு
மானசீ கமாகத் தைலயில் அடித்துக் ெகாண்டாள். “அதற்காக..? தவறு ெசய்து விட்ேடாம் என்பதற்காக வாழ்நாள் முழுவைதயும் இப்படிேய
பாராமுகத்துடன்
மற்றவகைளப்
ேபால்
கழிக்கத் சாதாரண
ேவண்டாமா..?,”என்று
சத்தமிட்டவளிடம்
இல்ைல
ந<..
நான்..
நித்யா..
ந<..
மாசற்றவள்..
நான்..”என்றவன்
ேவதைனயும்
திட்டமிட்டிருக்கிற<களா..?,நாமும்
ெதாடந்து
குைறயுமாயின்..
வாழ்க்ைகைய “நான்..
நான்
உனக்கு
பrசுத்தமானவள்..
ஏற்றவன்
உன்ைனப்
இந்த
“என்ேறனும் அன்று
ஆரம்பிக்க ேபாய்
உறுத்தலும்..
வாழ்வைதப்
பற்றி
ேயாசிக்கலாம்..”என்று கூறி விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று விட்டான். திைகத்து
நின்று
விட்ட
நித்யாவிற்கு
இது
என்ன
முட்டாள்தனம்
என்ேற
ேதான்றியது. அதன் பின்பு இறுக்கத்துடேன வடு < வந்த ேசந்தன இருவரும். நடக்காத
ஒன்ைற
மனதில்
ைவத்துக்
ெகாண்டு
இப்படி
முட்டாள்தனமாக
நடந்து ெகாள்கிறாேன..? என்ன தான் ெசய்வது..? அதன் பின்பு வந்த நாட்கள் சூனியமாகேவ ெதாடர.. அவளுடன் ேபசுவைத நிறுத்திக் ெகாண்டான் அவன். அவைளத் ெதாட ேநந்தால்.. அவளுக்கு அசூையயாக இருக்கும் என்கிறான்.. அவள் தான் அவைன விட்டு விலகுவதாகக் கலங்கினான். பீச்சில் ைவத்துத் தான் அவள் கூறி விட்டாேள.. அவைன விரும்புவதாக.. இன்னும் என்ன தான் பிரச்சைன அவனுக்கு..?,உறுத்தல் என்கிறான்.. மறக்க முடியாது என்கிறான்.. கடவுேள! தான் ஒன்று நிைனக்க.. ெதய்வம் ஒன்று நிைனக்கிறேத! அன்று
தந்ைதயுடன்
ஸ்ைகப்பில்
உைரயாடுைகயில்..
அவளது
ேசாந்த
முகத்ைதக் கண்டு விஸ்வநாதன் என்னெவன்று வினவினா. “ஒன்றுமில்ைல டாடி..”என்றாலும் கண்களில் கண்ண< ேசந்தது நித்யாவிற்கு. அவள் முகத்தில் உயிப்பில்ைல
என்பைதக்
கண்டு
ெகாண்டவ
“உனக்கும்
ெகௗதமிற்கும்
பிரச்சைனயா நித்யா?”என்று வினவ.. “அப்படிெயல்லாம் ஒன்றுமில்ைல டாடி.. உங்கள் மாப்பிள்ைள என்ைன மிக மிக நன்றாகக் கவனித்துக் ெகாள்கிறா.. ந<ங்கள் சாப்பிட்டுத் தூங்குங்கள்..”என்று கூறி விட்டு மடிக்கணிணிைய மூடி ைவத்தாள்.
ஹால்
ேசாபாவில்
வசந்தி
“நித்யா..
ேசாந்து
என்னடா
ெதrகிறாய்..?”என்று மடியில்
ேபாய்
பதறி
ெசய்கிறது..?,ஏன்
வினவ..
சாய்ந்தவளுக்கு..
சாய்ந்திருந்தவைளத்
இப்படி
ேமல்
ேசாந்து
அத்ைத..”என்று
“ஒன்றுமில்ைல
அதற்கு
தட்டிெயழுப்பிய
முடியாமல்
ேபாக..
அவ தன்
மனதிலிருப்பைத எல்லாம் ெகாட்டினாள். “நான் கூறிய ெபாய்ேய எனக்கு விைனயாகிப் ேபாய் விட்டது அத்ைத.. அவ.. அவ..
அன்று
எங்களிருவருக்கிைடயில்
தவறு
நடந்து
விட்டதாகவும்..
குடிேபாைதயில் சுயநிைனவின்றித் தான் ெசய்த தவறு.. அவருக்கு உறுத்தைல ஏற்படுத்துவதாகவும் என்னுடன் தன்னால்
கூறுகிறா..
இைணந்து வாழ
வாழ
முடியாது
அைத
மறுக்கிறா. என்கிறா..
மனதில்
ைவத்துக்
உறுத்தைல
மறந்து..
நல்ல
குடும்பத்தில்..
ெகாண்டு மைறத்துத்
ஒழுக்கமான
வளப்பில் வளந்தத் தான் இப்படிெயல்லாம் தவறு ெசய்து விட்டது அவருக்கு அருெவறுப்ைப ஏற்படுத்துகிறதாம்.. அைதேய பிடித்துக் ெகாண்டு பிடிவாதமாக இருக்கிறா அத்ைத.. எனக்கு.. எனக்கு என்ன ெசய்வெதன்ேற ெதrயவில்ைல..” “இந்த
வாய்ப்ைப
விட்டால்
ேபாய்
விடுேமா
என்று
எங்ேக
தான்..
அவரும்
அன்று
நானும்
இைணய
முடியாமல்
எங்களிருவருக்குமிைடயில்
தவறு
நடந்து விட்டதாகப் ெபாய் கூறிேனன்.. ஆனால்.. ஆனால் அது இப்படிெயாரு மாற்றத்ைத
என்
வாழ்வில்
நிைனக்கேவயில்ைல..
அவ..
ஏற்படுத்தி
அவ
என்
முகம்
விடுெமன்று பாக்கக்
கூட
நான்
மறுக்கிறா
அத்ைத.. அவரது எண்ணம் என்று மாறி.. என் வாழ்வு என்று சீ ராகும் என்று எனக்குப் பயமாக இருக்கிறது..”என்று கலங்கிய மனதுடன் கூறுபவைள வசந்தி பாவமாக
ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருக்க..
வழக்கத்திற்கு
மாறாக
அன்று
விைரவிேலேய வடு < திரும்பிய ெகௗதம்.. இவகளிருவரது சம்பாஷைணையக் ேகட்டுக் ேகாபம் ெகாப்பளிக்க.. அதிந்து நின்று விட்டான். “எதற்கும் கவைலப்படாேதம்மா.. அைனத்தும் சrயாகி விடும்..”என்று கூறிய வசந்திைய அருகில்
நிமிந்து ெவறி
ேநாக்கிய
ெகாண்ட
நித்யா..
அவருக்குப்
ேவங்ைகயாக
பின்ேன
ேகாபத்தில்
மாடிப்படியின்
கண்கள்
சிவந்து..
மாடிப்படியின் ைகப்பிடிைய இறுகப் பற்றியிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு அதிந்து எழுந்து
நின்றாள்.
ேகாபம்,ஆத்திரம்..
இப்படி
ஏமாற்றி
விட்டாேய
என்கிற
ஆதங்கம்.. ேவதைன.. வலி.. என அைனத்து உணவுகளும் அவன் கண்ணில் மாறி மாறி வந்து ேபாக.. அைதக் கண்ட நித்யாவிற்கு சப்த நாடியும் ஒடுங்கிப் ேபானது.
பயத்தில்
அணிந்திருந்தத்
வியத்து
துப்பட்டாைவ
வழிந்து.. இறுகப்
ைக,கால்கள்
பற்றி..
கண்களில்
நடுக்கமுற்றது.. ேகாத்திருந்தக்
கண்ணைர < அடக்கினாள் நித்யா. அவைள உறுத்து விழித்து விட்டு விறுவிறுெவனத் தன் அைறக்குச் ெசன்று விட்டான்
அவன்.
அவன்
ெசன்றதும்
சக்திெயல்லாம்
வடிந்தது
ேபால்
ெதாப்ெபன ஓடிச்
ேசாபாவில்
ெசன்று
விழுந்தவைளப்
தண்ண<
எடுத்து
பதறி
வந்து
ைகப்பற்றிய அவைளப்
வசந்தி
பருகச்
உடேன ெசய்தா.
வியைவையத் தன் ேசைல முந்தாைனயால் துைடத்து விட்டவ “நித்யா.. நித்யா என்னடாம்மா.. அவனது ேகாபம் இரண்டு,மூன்று நாட்களுக்குத் தான்.. அவேன
மாறி
விடுவான்..
உன்
அன்பும்,ேநசமும்
அவனுக்குப்
புrயாமலா
இருந்திருக்கும்..?,நித்யா.. நான் ெசால்வைதக் ேகள்..”என்று அவ கூற.. அவ கூறும் வாத்ைதகைளேயா.. அவ முகத்ைதேயா.. உணந்து ெகாள்ள முடியாத
நித்யாவிற்குக்
ெரௗத்ரம்
நிைறந்த
கண்
விழிகள்
முன்ேன
ேதான்றியெதல்லாம்
மட்டுேம..
கண்கள்
குளம்
ெகௗதமனின்
கட்டத்
துவங்க..
“அத்ைத.. அத்ைத.. நான் எந்தத் தவறும் ெசய்யவில்ைல அத்ைத.. அவைர.. அவைர அப்படிப் பாக்க ேவண்டாெமன்று ெசால்லுங்கள் அத்ைத.. என்னால் தாங்க
முடியவில்ைல..
இைணந்து
வாழத்
ெசால்லுங்கள்.. இல்ைல..
நான்
தான்
நிைனக்கவில்ைல..
விரும்புகிேறன்..
அவrல்லாமல்
அத்ைத..
ஏமாற்ற
எனக்கு
நான்
உயி
பயமாக
அவருடன்
அைதப்
புrந்து
ெகாள்ளச்
வாழ்வதில்
எந்த
அத்தமும்
இருக்கிறேத..
அத்ைத..
ெகௗதம்..”என
மயங்கிச் சrந்தாள். பயமும்,நடுக்கமும்.. சrயாகச் சாப்பிடாததால் வற்றிப் ேபாயிருந்த உடலும்.. அவைள
மிகுந்த
சrந்தாள்.
அைலப்புறுதலுக்கு
அவள்
ஆளாக்க..
மயங்கியதும்
பதறிப்
சுயநிைனவின்றி
ேபான
வசந்தி
மயங்கிச் “ெகௗதம்..
ெகௗதம்..”என்று குரல் ெகாடுக்க அவனிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லாமல் ேபானது. அவரது கூச்சலில் வட்டு < ேவைலக்காரகள் அைனவரும் கூடி விட.. நித்யாவின்
முகத்தில்
தண்ண<
ெதளித்தான்
ைவகுந்தன்.
முகத்ைதத்
துைடத்தபடி எழுந்தமந்த நித்யா.. தன்ைனச் சுற்றி நின்றிருந்ேதாைரக் கண்டு புன்னைகக்க இருக்கிேறன்..
முயன்றபடி ந<ங்கள்
“எ..எனக்கு
ெசன்று
ஒன்றுமில்ைல..
ேவைலையப்
நன்றாகத்
பாருங்கள்..”என்று
தான்
அனுப்பி
ைவத்தாள். நடுக்கம்
குைறயாமல்..
வசந்திக்கும்
என்ன
தன்
ைககைள
அழுந்தப்
ெசய்வெதன்ேறப் புrயவில்ைல..
பற்றியவைளக்
கண்ட
ெகௗதமின் ேகாபத்ைத
நன்கு அறிந்திருந்ததால் தான் வசந்தி அன்ேற அவனிடம் உண்ைமையக் கூறி விடும்படிப் பதறியது.. இப்ேபாது இந்தப் ெபண் என்ன ெசய்வாள்..?, அவளது பயத்தில்
முக்கால்வாசிையத்
தானும்
ெகாண்டிருந்த
வசந்திக்கும்
ேமேல
என்ன ெசய்வெதன்று எந்த ேயாசைனயும் வரவில்ைல.. அவரது மடியில் தைல சாய்த்து.. ைக,கால்கைள ஒடுக்கிப் படுத்துக் ெகாண்ட நித்யாவின் உடலில் நடுக்கம் குைறந்தபாடில்ைல.. கண் மூடினால் ேதான்றும் ெகௗதமனின்
ேகாபம்
நிமிடத்ெதாற்ெகாரு
முைற
நிைறந்த உடல்
உருவம்..
தூக்கித்
தூக்கிப்
சித்ரவைத ேபாட்டது
ெசய்ய.. அவளுக்கு.
ஆறுதலாக அவைள அைணத்துக் ெகாண்ட வசந்தி.. சிறிது ேநரம் அப்படிேய அமந்திருந்தா.
நித்யா கூறிய அப்பட்டமான உண்ைமையக் கிரகித்துக் ெகாள்ள முடியாமல் தவித்துப் மாறி
ேபான
மாறி
ெகௗதமிற்கு..
வந்துத்
அவமானமும்,ேகாபமும்,ஆத்திரமும்,வலியும்
துன்புறுத்தியது.
ஒரு
சிறு
ெபண்...
எப்படிெயல்லாம்
தன்ைன ஏமாற்றியிருக்கிறாள்..?,நடக்காத ஒன்ைற நடந்து விட்டதாக நிைனத்து தினம்
தினம்
தவித்துச்
சித்ரவைதப்
பட்டு
மனம்
வருந்தி..
அவமானமாக
நிைனத்துக் கலங்கி ேவதைனக்குள்ளாகி.. நித்யா.. நித்யா.. ந< ந< எப்ேபப்பட்டப் பாவம் புrந்து விட்டாய்..? ஒவ்ெவாரு நாைளயும் தவிப்புடன் கடத்தி.. அவள் முகம் பாக்கக் கூசி.. ஏன்.. தாயின்
முகத்ைதக்
ேநாக்கவில்ைலேய! கலங்கம்
கூட
அவன்
இந்த
தாய்-தந்ைதயின்
ஏற்படுத்தி
விட்டதாக
நாள்
ஒழுக்கமான
எண்ணி..
வைர
நிமிந்து
வளப்பிற்குத்
நாளுக்கு
நாள்
தான்
நரகமாகக்
கடத்தினாேன.. பாவி.. எப்ேபப்பட்டத் துேராகத்ைதப் புrந்திருக்கிறாள்.. அவனுக்கு மட்டும் ஏன் இப்படிெயல்லாம் நடக்கிறது..?,அவன் வாழ்வில் வந்த ெபண்கள்
அைனவரும்
தைலயில்
மிளகாய்
அவைன
அைறத்து
ஒரு
ேகாமாளியாக
விட்டுச்
ெசன்று
எண்ணி..
அவன்
விடுகிறாகள்..?,
அந்த
ெசௗம்யா கல்யாணம் ெசய்த மறுநாேள அவைன விட்டுக் காதலனுடன் ஓடிச் ெசன்று ெபருத்த அவமானத்ைத ஏற்படுத்தி.. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு அவைன முடக்கிப்
ேபாட்டு
ைவத்தாள்.
அந்த
சுந்தr..
பணக்கார
வாலிபைன
எப்படிேயனும் மடக்கிப் ேபாட்டு விட ேவண்டுெமங்கிற ேமலான எண்ணத்ைத குறிக்ேகாளாகேவக் ெகாண்டிருப்பவள்.. உன் ெபண்டாட்டி தான் ஓடிச் ெசன்று விட்டாேள..
என்னுடன்
வாழ
வருகிறாயா
என்று
எக்களிப்பாகக்
ேகட்டுச்
ெசன்றாள். இவகைளெயல்லாம்
விட..
நித்யா...
அவனுைடய
நித்யா..
அவனுக்குள்
இருக்கும் ேநசத்ைத அழகாகத் தட்டிெயழுப்பி.. இதமான இைசயாக.. சுகமானத் ெதன்றலாக..
அழகான
நிம்மதி,சந்ேதாசம்
இம்ைசயாக..
என்கிற
அவன்
மனதில்
விசயங்கெளல்லாம்
வாசம்
இனித்
ெசய்பவள்..
தன்
வாழ்வில்
இல்ைலெயன இறுகிப் ேபாய் வாழ்ந்து ெகாண்டிருந்தவைன.. தன் துறு துறு ெசய்ைகயால்..
சிrப்பினால்..
அன்பினால்..
அக்கைறயினால்..
எப்படி
மாற்றினாள்.. அவள்.. அவள் எப்படி அவைன ஏமாற்றலாம்..? ெபண்கைளக்
கண்டாேல..
ஒரு
வித
ஒவ்வாைமேயாடு
விலகிச்
ெசன்று
விடுபவன்.. அவள் வந்த பின்பு தாேன.. அைனத்துப் ெபண்கைளயும் மதிக்கத் ெதாடங்கினான். அவேள அவைன இப்படி ஏமாற்றப் பாத்தால்.. அவன் இனி
யாைர
நம்புவான்..?,
ஏளனமானப்
புன்னைகையச்
சிந்தியவன்..
தன்ைனத்
தாேனத் திட்டிக் ெகாண்டான். அலுவலகத்தில் அவள் நுைழந்த நாேள அவைள அவன் விரட்டியடித்திருக்க ேவண்டும்..
ெபண்கள்
அைனவரும்
பாம்ைபப்
ேபான்றவகள்..
வசீ கரமானத்
ேதாற்றத்ைதக் ெகாண்டிருந்தாலும்.. உள்ேள இருப்பதைனத்தும் விஷம்.. தான் கண்ட
ெபண்களில்
அவள்
மாறுபட்டவெளன
நம்பினாேன..
தானும்
அேத
குட்ைடயில் ஊறிய மட்ைட தான் என்று நிரூபித்து விட்டாேள.. சண்டாளி! எப்படிெயல்லாம் நடித்தாள்..? விட்டுப்
“என்ைன
ேபாய்
விடாேத
ெகௗதம்..”என
அழுது
நாடகமாடி..
என்னேவா வாழ்ைவ இழந்து விட்டவள் ேபான்று.. பrதாபமான முகத்துடன் வலம் வந்து.. ச்ைச,ேவஷதாr.. தவறு நடந்து விட்டதாக வருந்தி அவள் முன்பு ெசன்ற
ேபாது
ெகௗதம்
என்று
உறுத்தேல அவள்
கூட..
ந<ங்கள்
நிைனக்குமளவிற்கு
கூறினாளா..
இல்லாமல்..
இனத்திற்ேக
இல்ைல..
எப்படித்
உrத்தான
ெபாய்
ைதrயமாகப் உன்னதமான
எதுவும்
நடக்கவில்ைல
ெசால்கிேறாேம
ேபசினாள்..?, குணம்
என்கிற
ஏமாற்றுக்காr..
ேபாலும்..
ஆண்கைள
ஏமாற்றுவது...! திருமணமான அன்றிலிருந்து இன்று வைர அவைளக் காணும் ேபாெதல்லாம் மனதில் உண்டான வலிைய அனுபவித்தவனுக்கு இந்த ஏமாற்றம் மிகப் ெபrய ெவறிைய
ஏற்படுத்தியது..
பூப்
ேபான்றவைள
சிைதத்து
விட்டதாக..
ெமன்ைமயானவைளத் துன்புறுத்தி விட்டதாக.. நிைனத்து.. நிைனத்துக் கலங்கி அவேளாடு
ஒன்ற
எப்படிெயல்லாம்
முடியாமல்...
தன்
வருத்தப்பட்டுப்
வாழ்ைவத்
ேபானான்..!
ெதாடர
முடியாமல்..
ெதாடச்சியாக
நான்ைகந்து
சிகெரட்டுக்கைள ஊதித் தள்ளியவனுக்கு.. நித்யாவின் மீ து ஆத்திரம் மட்டுேம மிஞ்சியது.. ெவகு
ேநரம்
வசந்தியின்
மடியில்
கிடந்த
நித்யாைவச்
சமாதானப்
படுத்தி
அவன் அைறக்கு அனுப்பி ைவத்தா வசந்தி. அவனது கண்களிலிருந்ேதத் தன் மீ தான
அவனது
நிமிடேம
ேகாபத்தின்
பூமியில்
தண்டைன
புைதந்து
வrயத்ைத < ேபாய்
அளிப்பான்..?,வட்ைட <
அறிந்திருந்த
விடலாெமன்று
விட்டு
ெவளிேய
நித்யாவிற்கு.. ேதான்றியது.
ேபா
அந்த என்ன
என்பானா..?.தந்ைத
இல்லாத இந்த ேநரத்தில் தான் எங்ேக ெசல்வது..?,அப்பா.. எனக்குப் பயமாக இருக்கிறது..
என்று
மனதுக்குள்
புலம்பியபடிேய
படிேயறினாள்.
முடிேவயில்லாததாய் எண்ணிய படிக்கட்டுக்கள்.. ேநேர அவனது அைறக்குக் ெகாண்டு
ெசன்று
நுைழந்தாள்.
விட..
ேலசாகக்
கதைவத்
திறந்து
ெகாண்டு
உள்ேள
அங்ேக
குறுக்கும்
ெகாண்டிருந்தான்
ெநடுக்குமாக
ெகௗதம்.
கீ ேழ
நடந்த கிடந்த
படி
அைறைய
சிகெரட்டுகள்..
அளந்து
அவன்
எவ்வளவு
ேகாபத்துடன் இருக்கிறான் என்பைதத் ெதrவிக்க.. ெநஞ்சுக்குள் குளி பரவியது நித்யாவிற்கு. அழுது அழுது சிவந்து ேபான விழிகளுடனும்,கைளந்து கிடந்த கூந்தலுடனும்,முகத்தில் ஒளியின்றி.. நடுக்கத்துடன் நின்றிருந்தவளின் அருேக வந்து அழுத்தமாக ேநாக்கினான் ெகௗதம். அவனது
பாைவையக்
கண்டவளுக்கு
உள்ேள
பிைசய..
அந்நாளில்
ஒன்பதாவது முைறயாகக் கண்களில் ந< ேகாக்க.. “ெகௗதம்.. நா..நான்..”என்று ெதாடங்கியவள்.. ெகௗதமின் பளாெரன்ற அைறயில் நான்கடி தள்ளிக் குப்புற விழுந்தாள். அவனது ஐந்து விரல்களும் கன்னத்தில் பதிந்திருக்க.. காது விண் விண்ெணன்றுத் ெதறித்தது. வலியில் முகம் சுருங்கி.. இதேழாரத்தில் வழிந்த ரத்தத்ைதக் ைகயால் துைடத்தபடி கண்ணருடன் < அவன் முகத்ைத ஏறிட்டாள். “நா..நான்..”என்று மீ ண்டும் ெதாடங்கியவளின் அருேக வந்தவன் அவள் தைல முடிையக் ெகாத்தாகப் பற்றித் தூக்கி “ேபசாேதடி... இனி ந< ஒரு வாத்ைத ேபசினாலும்.. நான் ெகாைலகாரன் ஆகி விடுேவன்.. ஜாக்கிரைத”என்று உறும.. உதட்ைடக் கடித்து அழுைகைய அடக்கினாள் அவள். “இனியும் உன் நடிப்பு ஜாலத்ைதக் காட்டி என்ைன ஏமாற்ற முயற்சிக்காேத... இனியும் உன்ைன நம்ப நான் முட்டாள் அல்ல.. எப்படியடி உன்னால் இவ்வளவு ெபrயப் ெபாய்ையக் கூற
முடிந்தது..?,என்ன
பாவம்
சித்ரவைதக்குள்ளாக்கினாய்..?, கண்
மூடித்
தனமாக
ந<
ெசய்ேதன்
உன்ைன
கூறிய
எவ்வளவு
அைனத்திற்கும்
நான்..?,ஏன் நம்பிேனன்
என்ைன ெதrயுமா..?,
தைலயாட்டிேனன்..
என்
வாழ்வில் நுைழந்து ந< ெசய்த அத்தைன மாற்றங்கைளயும் எண்ணி எண்ணிப் பூrத்ேதன்..
உன்ைன
அணுஅணுவாய்
ேநசித்ேதன்..
உயிேரனும்
ேமலாக
விரும்பிேனன்.. ேகாபுரமாக நான் உன்ைன எண்ணி ைவத்திருக்க.. ஆனால்.. ந<.. அந்த ெசௗம்யாைவப் ேபால்.. சுந்தrையப் ேபால்.. என்ைன சுலபமாக ஏமாற்றி விடலாம் என்று தப்புக் கணக்குப் ேபாட்டு.. இந்த அளவிற்கு ெகாண்டு வந்து விட்டாய்..” “உனக்கும்
அவகளுக்கும்
என்ன
வித்தியாசம்
ெதrயுமா..?,அவகள்
ஆரம்பத்திலிருந்து இன்று வைரத் தங்களது உண்ைமயான குணத்ைதக் காட்டி ெகட்டவகளாகத்
தான்
நடந்து
வருகிறாகள்..
ஆனால்..
ஆனால்
ந<
நல்லவைளப் ேபால் ேவடமிட்டு.. என் அலுவலகத்தில் நுைழந்து.. என் வட்டில் < புகுந்து.. என் மனதிலும் இடம் பிடித்து.. கைடசியில் உன் சுயரூபத்ைதக் காட்டி விட்டாய்.. பாதகி.. என் வாழ்வில் வந்து ெசன்ற ெபண்கள் என்ைன ஏமாளியாக பாவித்த ேபாது கூட.. நான் இவ்வளவு ேவதைனயுற்றதில்ைல.. உலகத்தில் எதுவும் முக்கியமில்ைல.. ந< மட்டும் ேபாதுெமன உன்ைன.. உன்ைன மட்டுேம மனதில்
நிைனத்து..
உன்னுடேன
மனதில்
வாழ்ந்து..
உன்ைன
எண்ணி
எண்ணிப்
ைபத்தியமாகி..
ந<யில்லாமல்
இனிெயாரு
வாழ்க்ைகயில்ைல
என்றாகிப் ேபான எனக்கு.. ந<.. ந< ெசய்த இந்தத் துேராகம்.. என்ைன.. என்ைன எப்படி
ெவறிேயற்றுகிறது
ெதrயுமா..?,உன்ைன..
உன்ைன
இந்த
ெநாடிேய
ெகான்று ேபாட்டு விட ேவண்டுெமன்று என் ைககள் துடிக்கிறது.. “என ெநற்றி நரம்புகள் புைடத்ெதழ.. சிவந்த கண்களில் திரண்ட ந<ருடன் கூறிவைனக் கண்டு மனம் பதறி.. அழுது வடிந்தது நித்யாவிற்கு. கண்ட நாளிலிருந்து இன்று வைர அவனது நன்ைமைய மட்டுேம நாடுபவள் அவள்..
முட்டாள்
திrந்து
ெகாண்டிருந்தவைனப்
கைடசியில் மட்டுேம
தனமான
அவன்
மீ து
சிந்தித்துக்
எண்ணங்களுடன் ேபாராடி..
ேநசம்
வாழ்வில்
அவைன
ெகாண்டு..
ெகாண்டிருப்பவள்..
மாற்றி..
இன்று
அந்தச்
நாட்டமில்லாமல்
வைர
சுந்தr
இயல்பாக்கிக்
அவைனப்
மட்டும்
பற்றி
அவகளது
வாழ்வில் வந்திராவிடில்.. எப்ேபாேதா அவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு ெசாக்க வாழ்வில் அடிெயடுத்து ைவத்திருப்பாள். அந்த
ேகடு
ெகட்டவளின்
ேபச்ைசக்
ேகட்டுக்
ெகாண்டுத்
தன்ைனத்
தவிக்கிறாேன.. இனி இவனுக்குப் புrய ைவக்கவும் முடியாெதன்று அவள் எண்ணிய ேபாது தான்.. அவனாகேவ இப்படிெயாரு வாய்ப்ைப ஏற்படுத்தினான். இைத
விட்டால்
சம்மதிக்க
அவன்
மாட்டான்..
அவைளத்
அவனது
திருமணம்
வாழ்வும்
ெசய்து
பைழயபடி
ெகாள்ள
மாறிப்
நிச்சயம்
ேபாய்
விடும்
என்கிற காரணத்தினால் தான்.. அவள் அவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ளும் படிக்
ேகட்டேத..!
அது..
அது
அவைன
இவ்வளவு
ெபrய
தாக்கத்திற்கு
உள்ளாக்கும் என்று அவள் எண்ணேவயில்ைல.. அழுைகைய அழுந்தப்
அடக்க
முயன்றுத்
பற்றியவன்.. இனியும்
அவனது
நம்பி..
என்ைன
அழுதாயானால்..
வாத்ைதகளும்,அவனது
கண்ண <
கண்ணைரக் <
“அழாேத..
அழுைகைய உண்ைமெயன்று ேபாதும்..
ேதாற்று..
காட்டி
ேகவியவைள..
நடிக்காேத..
நாேன வருத்திக்
ெகான்று
ைக
வழியக்
ெகாண்டது
விடுேவன்..”என்று
அழுத்தமும்
ேசந்து..
உன்
மிரட்ட..
வலிையயும்,
ேவதைனையயும் ஏற்படுத்தியது. அவன் பற்றியிருந்த அவளது கரம் சிவந்து கன்றிப் ேபாக.. வலியில் துடித்தாள் நித்யா. அழுதால்.. அதற்கும் திட்டுவான் என்று கண்களுக்குள்ேள கண்ணைர < அடக்க
முயற்சித்தாள்.
“ஹ்ம்,ஐந்து
விரல்களும்
ஒன்றாக
இருப்பதில்ைல..
உங்கைள ஏமாற்றிச் ெசன்ற ெபண்கைளப் ேபால் அைனவரும் இருப்பதில்ைல என்றாேய.. வைகயில்
அப்படியானால்
ந<
ெசய்த
ேசத்தி..?,ஆண்கைள
இந்தக்
ேகடு
ஏமாற்றுவது
ெகட்ட
உன்
காrயம்
எந்த
ெபண்ணினத்திற்கு
உண்டான குணம்.. இதில் ந< மட்டும் விதி விலக்கல்ல..”என்று ஏளனத்துடன் கூறியவனிடம் “ெகௗதம்.. நான் ெசால்வைத ஒரு முைற காது ெகாடுத்துக் ேகளுங்கள்..”என்று நித்யா ெகஞ்ச..
ேகட்கச்
“எைதக்
ெசால்கிறாய்..?ம்..?,தவறு
ெசய்து
விட்டதாக
நான்
தினம்
தினம் தவித்த தவிப்ைப ந< அறிவாயா..?,எதிலும் பிடிப்பற்று.. அவமானத்தில் துடித்ேதேன.. அைத உணவாயா..?, ஏன் என்னிடம் ெபாய் கூறினாய்..?”என்று வினவியவனிடம் “இ..இல்ைல ெகௗதம்.. எங்ேக ந<ங்கள் என்ைனத் திருமணம் ெசய்து
ெகாள்ளச்
சம்மதிக்க
மாட்டீகேளா
என்கிற
பயத்தில்
தான்..
நான்..
நான் அப்படிக் கூறிேனன்.. அது உங்கைள இவ்வளவு பாதிக்கும் என்று நான் கனவிலும்
கூட
நிைனக்கவில்ைல..
என்ைன
மன்னித்து
விடுங்கள்..
நான்
ெசய்த அறிவற்ற காrயத்திற்காக.. ந<ங்கள் என்ன தண்டைன ெகாடுத்தாலும் ஏற்றுக்
ெகாள்கிேறன்..”என்று
ைகக்
கூப்பிக்
கண்ண <
விட்டவைள
உணச்சியற்று ேநாக்கினான் ெகௗதம். “நடக்காத ஒன்ைற நடந்து விட்டதாகக் கூறி இத்தைன நாட்களாக என்ைன ஏமாற்றிப்
பிைழத்தாேய..
என்ைனச்
சுலபமாக
ஏமாற்றி
விடலாம்
என்கிற
எண்ணம் தாேன..?,காதலுடன் இைணேவன் என்று ஓடிச் ெசன்றவைள விட.. என்னுடேன பழகி.. என் ஒவ்ெவாரு ெசயலிலும் தைலயிட்டு.. அைனத்ைதயும் மாற்றி.. என் நம்பிக்ைகக்குrயவளாக மாறி.. ந< ெசய்த துேராகத்ைத மட்டும் என்னால் மன்னிக்கேவ முடியாது...”என்றவன்.. பற்றியிருந்த அவளது ைககைள விலக்கித் தள்ளினான். கன்றிப்
ேபாய்
விட்டக்
ைககைளத்
தடவியபடி
அழுைகயில்
வங்கிய <
முகத்துடன் நின்றிருந்தவைள ஆழ ேநாக்கி.. “எது நம் இருவருக்குமிைடயில் நடந்து முடிந்த விட்டெதன்று ஏமாற்றி என்ைன மணம் புrந்தாேயா.. அது.. இப்ேபாது..
இங்ேக
தண்டைனேயதும்
நடக்கப் அளிக்க
ேபாகிறது...
உனக்கு
முடியுெமன்று
இைத
எனக்குத்
விடப்
ெபrதாக
ேதான்றவில்ைல..
இத்தைன நாட்களாக நான் பட்ட.. வலிைய.. ேவதைனைய.. உன் ஒவ்ெவாரு ெசல்லும் அனுபவிக்க ேவண்டும்.. ெகௗதெமன்றால்.. ஏமாளி.. இளிச்சவாயன் என்று
எண்ணி
ஏமாற்றினால்..
ைவத்திருக்கிறாேய.. எப்ேபப்பட்ட
அந்த
எண்ணம்
பாதிப்பிற்குள்ளாவாய்
மாறி..
என்பைத
என்ைன ந<
அறிய
ேவண்டும்..”என்றவன் அவள் அருேக வர... அவன் பாைவயிலும் ேபச்சிலும் சில்லிட்டுப் ேபான நித்யா.. மரத்துப் ேபான ைக,கால்கைள முணுமுணுக்க..
கஷ்டப்பட்டு நடுங்கிப்
அைசத்து..
ேபான
“ெகௗதம்...
மனதுடன்
ெகௗதம்...”என
பின்னால்
நகந்தாள்.
வாய் அவள்
அணிந்திருந்தத் துப்பட்டாைவ அவளிடமிருந்து உறுவித் தூர எறிந்தவைனக் கண்டு
ெநஞ்சம்
படபடெவன
அடித்துக்
ெகாள்ள..
அவனிடமிருந்து
தப்பிக்க
எண்ணி.. பால்கனிைய ேநாக்கி ஓடினாள். ஆனால்
ஒேர
எட்டில்
அவைளப்
பற்றித்
தூக்கியவன்..
அவனிடமிருந்து
விடுபடத் துடித்து அவள் ெசய்த முயற்சிகள் அைனத்ைதயும் அலட்சியமாக
அடக்கி.. அவைளப் படுக்ைகயில் ேபாட்டான். “எதற்காகத் திமிறுகிறாய்..?,இது நடந்து முடிந்ததாகக் கூசாமல் கூறித் தாேன என்ைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டாய்..?,அப்ேபாது நடக்காதது.. இப்ேபாது நடப்பதாக எண்ணிக் ெகாள்...” எனக்
கூறி..
அவள்
அழுைகயுடன்
தடுப்பைதப்
ெபாருட்படுத்தாது..
ேவக
ேவகமாக முன்ேனறினான். அவைளப் பழி வாங்கி விடும் ெவறியுடன்.. அவனது ெமன்ைமயான நித்யா தன்னால்
துன்புறுகிறாள்
என்கிற
நிைனப்ேப
இல்லாமல்
ெதாடந்தவைனத்
தடுக்கச் சக்தியற்று.. ேதாற்றுப் ேபானாள் நித்யா.. காதல் என்ற ஒன்று ஒரு சதவதம் < கூட எண்ணிக்
இல்லாது.. அவள் ெசய்தத் தவறுக்குத் தண்டைனயளிப்பதாக
ெகாண்டு
மிருகத்தனமாக
அவன்
ெகாள்ள முடியாது..
கண்ண < விட்டு
அவள் கதற.. அவள் அழுைகையயும்,
கதறைலயும்
ெபாருட்படுத்தாது..
ேபாதும்,ேபாதுெமன எழுந்தான்.
அவைளத்
துச்சமாக
அவள்
தன்
நடந்து
ெசயலில்
துன்புறுத்திய மீ து
ஒரு
ெகாண்டைத குறியாக
பின்
அவைள
பாைவையச்
தாங்கிக்
இருந்தவன்.. விட்டு
விலகி
ெசலுத்தியவன்
விறுவிறுெவன அைறைய விட்டு ெவளிேயறினான். அவன்
ெசன்ற
கஷ்டப்பட்டுத்
பின்
தூக்கிக்
பாரமாகக்
கணத்தத்
குளியலைறக்குச்
தைலையயும்,உடைலயும்
ெசன்று
ஷவைரத்
திருகி
விட்டு
நின்றவளுக்கு.. உடலின் ஒவ்ெவாரு அணுவும் வலிைய ஏற்படுத்தியது.. அவன் கூறினாேன.. நான் அனுபவித்த வலிையயும்,ேவதைனையயும் உன் உடலில் ஒவ்ெவாரு
ெசல்லும்
அனுபவிக்க
ேவண்டுெமன்று..
அதற்காக..
அதற்காக..
இப்படி.. மிருகமாக மாறி.. நிைனத்துப் பாக்கக் கூட விரும்பவில்ைல அவள். அவனது
ைக
விரல்களின்
அழுத்தத்தில்
சிவந்து
கன்றிப்
ேபாய்
விட்ட
இடங்கள் தண்ண < பட்டதும் சுrெரன்று எrயத் துவங்க... பல்ைலக் கடித்து வலிைய அடக்கினாள். காதலும்,ேநசமும்
மருந்துக்கும்
கூட
இல்லாதவனுடன்
இனி
வாழ்ந்ெதன்ன
பிரேயாஜனம்..?,எப்ேபப்பட்ட சூழ்நிைலயில் தான் அந்தப் ெபாய்ையச் ெசால்ல ேநந்தெதன்பைத புrந்து ெகாள்ள முடியாமல்.. அவைன ஏமாற்றி விட்டதாகக் கூறி
இப்படிெயாரு
அவனுடன் வாழ்ைவயும் விட்டு
தவைற
வாழ்வாள்..?,ந< நரகமாகேவ
விலகிச்
ெசய்து
ெசய்தது
விட்டாேன..! துேராகம்..
கழிப்பான்.
ெசன்றாேலனும்..
பாவம்
ேவண்டாம்..
அவள்
இனி
மீ திருக்கும்
நித்யா
எனக்
கூறி
ேவண்டாம்.. ேகாபம்
எப்படி மீ தி
அவைன
அவனுக்குக்
குைறயக் கூடும்.. அவன் அவைளத் துன்புறுத்தியைதக் கூடப் ெபrதாக நிைனக்காமல் அவன் வாழ்ைவப் பற்றிச் சிந்திக்கத் ெதாடங்கியத் தன் நிைலையக் கண்டு அவளுக்கு அழுைக தான் வந்தது. இந்தக் காதைலயும்,ேநசத்ைதயும் புrந்து ெகாள்ளாமல் ேபானாேன!
அவள்
ேதாற்று
விட்டாள்!
என்ன
காரணத்திற்காக
இந்தியா
வந்தாேளா..
அதில்
ேதால்விையத்
தழுவி
விட்டாள்..
அத்ைதயும்,அப்பாவும்
எவ்வளவு நம்பினாகேளா.. அவகள் நம்பிக்ைகையப் ெபாய்ப்பிப்பது ேபால்.. அவள் ேதாற்று விட்டாள்.. ெகௗதமின் மனைத மாற்றி.. வாழ்வின் மீ து பிடிப்ைப ஏற்படுத்தி.. அவனது வாழ்ைவ மீ ட்டுக் ெகாடுத்து விட்டதாக அவள் இறுமாந்திருந்தது ெபாய்யாகிப் ேபானது.
அவன்
விட்டான்.
பாத்த
ெபண்களின்
ஏன்..?,அவகைள
விடக்
வrைசயில்
அவைளயும்
ேகவலமானவளாக
எண்ணி
ேசத்து
விட்டான்..
சத்தமில்லாமல் அழத் துவங்கியவள்.. ஷவைர நிறுத்தி விட்டு.. உைட மாற்றிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தாள். சிவந்திருந்த மீ ண்டும்
உதடும்,கன்னங்களும்
ஞாபகப்படுத்த..
நாட்களாகச்
சrயாகச்
நடந்து
அழுைகயுடன்
முடிந்த
சம்பவத்ைத
அமந்திருந்தாள்.
சாப்பிடாததும்,உணச்சிக்
மீ ண்டும்
இரண்டு,மூன்று
ெகாந்தளிப்பிலும்..
ெவகு
ேநரத்திற்கு முன்பு நடுங்கத் துவங்கியிருந்த உடல்.. இன்னமும் கூடத் தன் நடுக்கத்ைத
நிறுத்தாமல்
கட்டுப்படுத்தியவள்.. மடமடெவனப்
இருந்தது.
உதட்ைடக்
அருேகயிருந்த
பருகினாள்.
கடித்து
தண்ண<
ெகாஞ்சம்
நடுக்கத்ைதக்
பாட்டிைல
சமனைடந்து
விட்ட
எடுத்துக் மூைளயுடன்
ேயாசித்து முடிவு ெசய்து.. ைகயிலிருந்த பணத்ைத எடுத்துக் ெகாண்டுத் தன் வட்டிற்குச் < ெசன்றாள். அவளது
நல்ல
ேநரம்!
எதி
வட்ைட <
இன்னும்
விஸ்வநாதன்
காலி
ெசய்யவில்ைல.. அன்று இரவு முழுைதயும் அங்ேகேய கழித்தவள்.. விடிந்த பின் முந்ைதய இரவு புக் ெசய்த விமானத்தில் நியூயாக் பறந்தாள். இரவு
உறங்கச்
ெசல்லும்
முன்
ைவத்திருக்கும்
விஸ்வநாதன்
அங்ேக
கதைவத்
ேபால்..
வாசல்
சக்தியற்று..
ெகாண்டிருக்கும்..
ேதாட்டத்தில்
அன்றும்
திறந்து
அேத
ெகாண்டு..
கைளயிழந்த
நடப்பைத
ேபால்
இந்த
ெவளிேய
உடலும்
முகத்துடன்..
புன்னைகயும்,குறும்பும்
வழக்கமாக
சுத்தமாக
வந்தவ..
சுைமெயன்பது
எப்ேபாதும் மைறந்து
குடி ேபாய்
ெபாலிவற்று நடந்த மகைளக் கண்டு இதயம் ஒரு நிமிடம் துடிப்பைத நிறுத்தி விட்டது அவருக்கு. “நிதும்மா..”என்ற துடிக்க..
மூக்கு
அைணத்துக்
தந்ைதயின் விைடத்து
ெகாண்டாள்.
குரல்
ஒலித்ததும்..
அழுைகயில் “நிது..
நிது..
சிதற..
நின்று
விட்டவள்..
உதடு
ஓடி
வந்து
“அப்பா...”என்று
என்னடா..
என்ன
நடந்தது..?”என்று
அவள் ேதாைளத் தடவிச் சமாதானப் படுத்தியவrடம் “நா.. நான் இனி அங்ேக ேபாக
மாட்ேடன்..
ேபாக
மாட்ேடன்
அப்பா..”என்றவைள
ேயாசைனயுடன்
ேநாக்கியவ “சr பாப்பா.. ந< உள்ேள வா முதலில்..”என்றைழத்துச் ெசன்றவ.. அவைளச் சாப்பிட ைவத்து.. தட்டிக் ெகாடுத்துத் தூங்க ைவத்தா.
அத்தியாயம் – 19
பூஞ்ேசாைலயில்.. பசுைமயான மரங்களுக்கிைடயில்.. ெகாடியினால் கட்டப்பட்ட ஊஞ்சலில்.. உன்னருேக நான் அம@ந்திருந்த.. அந்த ஏகாந்த ேவைள... என் உயி@ பிrயும் வைர.. மறவாது கண்ணா!
ஆயிற்று! நித்யா நியூயாக் திரும்பி இன்ேறாடு முழுதாக ஆறு மாதங்கள் கடந்து
விட்டது.
இந்தியாவிலிருந்து
இங்ேக
வந்து
ெசன்ற
அன்று
அழுைகயுடன் விஸ்வநாதனின் ேதாள் சாய்ந்தவைள.. அவ சமாதானப்படுத்தி சாப்பிட அவள்
ைவத்து பல
அதன்
உறங்கச்
நாட்களாக
பின்
நடந்தெதன்று
வந்த
ெசய்தா.
அவளது
முகத்திலிருந்ேத
உண்ணாமலும்,உறங்காமலும் நாட்கைள
ேகட்டுக்
ேகட்டு
அவள்
இருக்கிறாள்
அைமதியாகக்
விஸ்வநாதன்
ெதrந்தது. என்பது!
கழிக்க..
ேசாந்து
ேபானது
என்ன தான்
மிச்சமாகிப் ேபானது. அவள் வாையத் திறப்பதாக இல்ைல. யாருடன் அதிகம் ேபசுவதில்ைல.. முன் ேபால் நைடயில் ஒரு துள்ளலும்.. நாள் முழுக்க அவளுடன் ஒட்டிக் ெகாண்டிருக்கும் உற்சாகமும்.. வம்பு ெசய்து சிrக்கும் குணமும்.. பதிலுக்கு பதில் சண்ைடயிடும் இயல்பும் மாறிப் ேபாய்.. எங்ேகா
ெவறித்த
உயிப்பில்லாமல்
பாைவயுடன்
இருந்தாள்.
இன்னும்
வாழ்ைவ சில
இழந்தவள்
ேநரங்களில்
கட்டிலில்
ேபால் குப்புற
விழுந்து எைதேயா நிைனத்துக் ெகாண்டுத் ேதம்பித் ேதம்பி அழ ஆரம்பித்து விடுகிறாள்.
பித்துப்
பிடித்தவள்
ேபால்
திrந்தவைள
விஸ்வநாதன்
தான்
அருகிலிருக்கும் குழந்ைதகள் பள்ளிக் கூடத்திற்குச் ஆசிrயராகச் ெசல்லுமாறு வலியுறுத்தினா. அங்ேக ேவைலக்குச் ெசன்றபின் ஓரளவு நல்ல மாற்றம் ெதrந்தது அவளிடம். முன்
ேபால்
குழந்ைதகள்
ெவறித்த ெசய்யும்
பாைவயுடன்
திrவைத
ேசட்ைடகைளக்
விடுத்து..
கண்டு
அவ்வப்ேபாது முறுவலித்தாள்.
ேதாற்றத்திலும்,உடல் நலத்திலும் அக்கைறயில்லாமல் இருந்தவள்.. இப்ேபாது ேவைள தவறாமல் சாப்பிடுகிறாள். இைவயைனத்ைதயும் கண்ட விஸ்வநாதனுக்கு மனம் வலித்தது. தாேன தன் ெபண்ணின் வாழ்ைவ அழித்து விட்டதாக எண்ணித் தினம் தினம் வருந்தினா. கல்லூrயிலிருந்து
வடு <
திரும்பியதும்..
தந்ைதையக்
கட்டிக்
ெகாண்டுச்
ெசல்லம் ெகாஞ்சித் திrயும் மகளின் அழைகக் காண முடியாது ேபானைதக் கண்டு
கலங்கினா.
திrந்தும்..
தினம்
நண்பகளுடன்
நான்ைகந்து ஆடிப்
பாடி
சிறுவகளுடன் கூத்தடித்துக்
ஓடி
விைளயாடித்
ெகாண்டும்..
சுதந்திரப்
பறைவயாக.. கவைலகளின்றி மகிழ்ச்சியாக இருந்தவள்.. இன்று சிறெகாடிந்து கிடப்பைதக் காணச் சகிக்காமல் உள்ளுக்குள் வருந்தினா. ஆனாலும்
எைதயும்
ெவளிக்காட்டிக்
ெகாள்ளாமல்..
அவள்
விரும்பும்
விசயங்கள் அைனத்ைதயும் ெசய்தா. அவளது நண்பகைள வரவைழத்தா. ஷாப்பிங்
அைழத்துச்
ெசன்றா.
அவளுடன்
விைளயாடினா..
ஆடினா..
பாடினா.. ஆனால் இைவயைனத்திற்கும் சின்ன புன்னைக சிந்தினாேள தவிர எதிலும் கலந்து ெகாள்ளவில்ைல.. பாவி!
படுபாவி!
எப்படியிருந்தப்
ெபண்ைண
இப்படி
மாற்றி
விட்டாேன!
அவனது வாழ்வு சிறக்க ேவண்டுெமன்று அவைனத் ேதடிச் ெசன்று நல்லது ெசய்தாேள..! கைடசியில் அவளுக்கு இந்த நிைலைம தானா வர ேவண்டும்..? என்று நிைனத்தவருக்கு.. ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு நித்யா வடு < வந்து ேசந்த நாள் நிைனவிற்கு வந்தது. எவ்வளேவா முயற்சித்தும் தான் திரும்பியதற்கான காரணத்ைத அவள் கூற மறுத்த
ேவைள
நித்யாைவக்
காணவில்ைலெயன்று
பதறித்
தைமயனுக்கு
ஃேபான் ெசய்தா வசந்தி.
அன்று அவைள ெவறுப்புடன் ேநாக்கி விட்டு எழுந்து ெசன்ற ெகௗதம் இரவு முழுைதயும்
காrல்
ஊைரச்
சுற்றிேய
கழித்தான்.
ேகாபமும்,ஆத்திரமும்
இன்னமும் அடங்காமல் இருந்தது.. கண்கைள மூடினால் அழுைக நிைறந்த முகத்துடன் உதட்டில் வழிந்த ரத்தத்ைதத் துைடத்த நித்யாேவ வந்து நின்றாள். தான்
ெசய்தது..
தவறா..
சrயா
என்று
கூடப்
புrயாத
மனநிைலயில்
வண்டியின் ேவகத்ைத அதிகrத்துச் ெசலுத்தியவன்.. எதிேர வந்த லாrயின் மீ து ேமாதி.. கடற்கைர மணலில் ெசன்று விழுந்தான். அருகிலிருப்ேபா அவைனப் பற்றிெயழுப்பித் தண்ண < ெகாடுக்க.. அவனுக்ேகா.. இந்த
விபத்தில்
தன்ைன
உயி
ஏமாற்றி
ேபாயிருக்கக் மணம்
கூடாதா
புrந்ததாக
என்ேற
ேதான்றியது..
ஒரு
மனம்
அவள்
ேகாபத்தில்
ெகாந்தளித்தாலும்.. இன்ெனாரு மனேமா.. இத்தைன நாட்களாக என்ன ெசய்து
விட்ேடாெமன்று வருந்தினாேயா.. அந்தக் ெகாடுைமைய அவளுக்குச் ெசய்து விட்டு வந்திருக்கிறாேய முட்டாள் என்று அவைனச் சாடியது. ேகாபம்,வருத்தம்,அழுைக,அவமானம் எனக் கலைவ உணவுடன் காைல வடு < வந்து ேசந்தவன்.. கண்டது வசந்தியின் அழுைக நிைறந்த முகத்ைதத் தான். “ெகௗதம்.. ெகௗதம்.. நித்யாைவக் காணவில்ைல.. எல்லா இடத்திலும் ேதடிப் பாத்து விட்ேடன்..”என்று பதற.. முகம் இறுகத் தைல குனிந்தவன் “என்ைன ஏமாற்றிய
பாவத்திற்காக
சந்ேதாசப்பட்டுக்
அவேள
ெதாைலந்து
ெகாள்கிேறன்..”என்று
கூறி
விட்டு
விட்டாள்
எனச்
விறுவிறுெவனத்
தன்
அைறக்குச் ெசன்று விட்டான். அவன்
கூறிய
பதிைலக்
ேகட்ட
வசந்தித்
திைகத்துப்
பின்
அழுைகயில்
குலுங்கினா. நன்றாக இருந்த ெபண்ைண என் மகனது வாழ்ைவ மாற்ற வா தாயி என நியூயாக்கிலிருந்து இந்தியா வர ைவத்துக் கைடசியில்.. அவளது வாழ்ைவக் ெகடுத்து அனுப்பி ைவத்து விட்ேடாேம! சிrப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய்.. சுற்றியிருப்பவகைளக் ேவண்டும்
குதூகலப்படுத்தி..
என்பைதக்
நன்ைமகைளப்
குறிக்ேகாளாக
புrந்தாள்..!
ெதrயவில்ைலேய..
அைனவரும்
அவைள
ெசால்லிக்
ைவத்துக்
இந்தப்
பாவி
ெகாள்ளாமல்
சந்ேதாசமாக ெகாண்டு..
என்ன
எங்ேகா
இருக்க எத்தைன
ெசய்தான்
ெசன்று
என்று
விட்டாேள..!
விஸ்வநாதன் அண்ணாவின் முகத்தில் இனி எப்படி விழிப்ேபன் என்று பதறிய வசந்தி..
அழகசாமிக்கு
ஃேபான்
ெசய்து
ெதrவிக்க
இருவரும்
ேசந்து
நித்யாைவத் ேதடின. அன்ைனயிடம் ெகௗதமிற்கு..
ேபசி அைற
விட்டு இருந்த
கனத்த ேகாலம்
மனதுடன் ேநற்று
தன்னைறக்கு
இரவு
நடந்தக்
வந்த
ேகாரமான
நிகழ்ைவக் கண் முன்ேன ெகாண்டு வந்தது. ஆத்திரத்தில் அவன் கிழித்ெதறிந்த அவளது ஆைடகள் அங்குமிங்கும் சிதறிக்
கிடக்க.. அைதக் கண்டவனுக்குத்
துக்கம் ெபாங்கியது. ஆனாலும்.. அவள் ெசய்த தவறுக்கு இப்ேபாது படுகிறாள்.. என்று
தனக்குத்
தாேன
கூறி
விட்டுப்
படுக்ைகயில்
விழுந்தான்.
அவளது
தைலயைணயிலிருந்து புறப்பட்ட அவளது வாசம்.. ெநஞ்ைசக் கசக்கிப் பிழிய.. அவைனயறியாமேல.. கண்களிலிருந்து கண்ண< வழிந்தது அவனுக்கு. நித்யாைவப் பற்றி நன்கு அறிந்திருந்ததால் அழகசாமி ேநராக ஏேபாட்டில் விசாrக்க..
அன்ைறய
விமானத்தில்
அவள்
பறந்திருப்பது
ெதrய
வந்தது.
ஓரளவு நிம்மதியைடந்து இருவரும் வடு < வந்து ேசந்தன. அவருக்கு ஆறுதல் கூறி
விட்டு
சிட்டுக்
அழகசாமி
குருவிையப்
இந்தப் அவளிடம்
பாவி!
ெசன்று
ேபால்
எந்தப்
ெதrவிப்பாேள!
விட..
அழுைக
சலசலெவனத்
திrந்தவைள
பிரச்சைனயாயிருந்தாலும் இப்ேபாது
ெபாங்கியது
எதுவுேம
என்ன
வசந்திக்கு. ெசய்தான்
அத்ைத,அத்ைதெயன
கூறாமல்
ெசன்றிருக்கிறாள்
என்றால்..
அவனுக்கும்
அவளுக்குமிைடேய
என்ன
நடந்திருக்கும்
என்பைத
நிைனத்து அவருக்குப் பயமாக இருந்தது. அதன்
பின்
எதுவும்
நடவாதது
ேபால்
அலுவலகத்திற்குச்
ெசல்பவைன
ெவறுப்புடன் ேநாக்கியவ.. அவன் முகத்தில் விழிப்பது கூட இல்ைல.. மகள் வந்து
ேசந்ததும்
விஸ்வநாதன்
வசந்திக்கு
ஃேபான்
ெசய்து
விசாrக்க..
அழுைகயுடன் அண்ணனிடம் நடந்தைதக் கூறினா. இருவருக்குமிைடயில்
என்ன
நடந்திருக்கும்
என்பைத
யூகிக்க
முடியாத
ெபற்ேறாகள்.. தங்களது பிள்ைளகளின் எதிகாலத்ைத நிைனத்து ஊைமயாக வருந்திக் ெகாண்டிருக்க.. பிள்ைளகள் இரண்டும் நைடபிணங்களாய் தங்களது வாழ்ைவத் ெதாடந்து ெகாண்டிருந்தன. நித்யா ெசன்று விட்ட பின் வசந்தி அைறைய விட்டு ெவளி வருவது கூட அrதாகிப் ேபானது. தன் மகனின் வாழ்வில் விளக்ேகற்ற வந்தவள் அவள் என எண்ணி எண்ணிப் பூrத்து... அவைளத் தன் கண்ணுக்குள் ைவத்துப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தா வசந்தி. இனி எல்லாம் சுகேம என்று நிைனத்து இருவருக்கும் அவ மணம் புrந்து ைவக்க.. இந்தப் பாவி அவைள வட்ைட < விட்ேட விரட்டி விட்டாேன! அவரது ேகாபம் முழுதும் மகன் மீ து திரும்ப.. அவன் முகத்தில் விழிப்பது
கூடப்
பாவம்
என்ெறண்ணி
அவன்
வட்டிலிருக்கும் <
ேநரங்களில்
அவ ெவளிேய வருவேதயில்ைல. நித்யா இல்லாத வடு < சூன்யமாகத் ேதான்ற ஆரம்பிக்க.. ெகௗதம் வடு < தங்கும் ேநரங்கைளேய
குைறத்துக்
ெகாண்டான்.
தன்ைனச்
சுற்றியிருப்பவகள்
தன்
மீ து காட்டும் ெவறுப்ைப முதலில் உணந்து ெகாள்ளாமல்.. தன் ேபாக்கில்.. தனக்ெகன
ஓ
உலகத்ைத
ெகாண்டிருந்தவனுக்கு..
வகுத்துக்
அலுவலகத்தில்
ெகாண்டு
அதிேலேய
அழகசாமியும்,வட்டில் <
வாழ்ந்து
அன்ைனயும்
உமிழும் ெவறுப்பு ெமல்ல ெமல்லப் புrய ஆரம்பித்தது. அவனும் ஒரு வாரமாக முயற்சித்துக் ெகாண்டிருக்கிறான் தன் அன்ைனயுடன் ேபசி
விட
ேவண்டுெமன்று..
அவைனக்
கண்டாேல
முகத்ைதத்
திருப்பிக்
ெகாண்டு அவ எழுந்து ெசல்ல.. என்னவாயிற்று அம்மாவிற்கு.. என்ெறண்ணி.. அவரது
அைறக்கதைவத்
தட்டினான்.
“அம்மா..
கதைவத்
திற..
நான்
தான்..”என்று கூற.. சிறிது ேநரம் அவrடமிருந்து எந்த பதிலும் வரவில்ைல. “அம்மா..”என்று அழுத்தமாகக் கத்தி கதைவ இடித்தவைனக் கண்டுக் ேகாபமாக கதைவத் திறந்தவ.. “என்ன..?,என்ன ேவண்டும் உனக்கு?,இனிெயாரு முைற என்ைன அம்மா என்றைழக்காேத.. அதற்கானத் தகுதிைய ந< என்ேறா இழந்து விட்டாய்.. எதற்காக என்ைனத் ெதாந்தரவு ெசய்கிறாய்..?,நான் இந்த வட்டில் < இருப்பதும்
உனக்குப்
பாரமாக
இருக்கிறதா..?,உனக்குத்
தான்
ெபண்கெளன்றாேல பிடிக்காேத.. உன்ைனப் ெபற்ெறடுத்திருந்தாலும்.. நானும்..
ந<
ெவறுத்து
ஒதுக்கும்
ெபண்
இனத்ைதச்
ேசந்தவள்
தான்..
அதனால்..
என்ைனயும் ெவளிேய ெசல்லச் ெசால்கிறாயா..?”என்று வழக்கத்திற்கு மாறாக அவ
ெவடிக்க..
திைகத்துப்
ேபானவன்..
“இ..இல்ைலம்மா..”என்று
தைலயைசத்தவன் பின் தைலைய உலுக்கி நிமிந்து.. “ஏன் சத்தமிடுகிறாய் இப்ேபாது..?,நானும் பாத்துக் ெகாண்டு தானிருக்கிேறன்.. ந< என்ைனத் தவிப்பைத.. அவள் ெசய்த தவறு அவளுக்ேக உறுத்தி விட்டது.. அதனால்
தான்
அவேள
யாrடமும்
ெசால்லிக்
ெகாள்ளாமல்
ெசன்று
விட்டாள்.. நானா அவைள வட்ைட < விட்டு விரட்டிேனன்..?, என்னேவா நான் தவறு
ெசய்து
விட்டைதப்
ேபால்
என்ைனக்
குற்றவாளிக்
கூண்டில்
ஏற்றுகிற<கள் அைனவரும்.?, என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிற<கள்...?, உனக்கு
அவள்
ஏமாற்றித்
முக்கியமா..?,நான்
திருமணம்
ெசய்து
இருந்திருக்கிற<கள்..
முக்கியமா
அம்மா..?,
ெகாண்டைத
அவளுடன்
ேசந்து
ந<ங்கள்
அவள்
என்ைன
அறிந்து
ெகாண்டு
ஏன்
தான்
ந<ங்களும்
மைறத்த<கள்..?,என்ைன ஏமாற்றுவதில் என்ன சந்ேதாசம் உங்களுக்கு..?”என்று கத்தியவனிடம் “ஏெனன்றால் உன் சந்ேதாசத்ைத.. உன் மகிழ்ச்சிைய மீ ட்டுக் ெகாடுப்பது மட்டுேம எங்கள் மனதில் நிைல ெகாண்டிருந்தது..”என்று முழுக் குரைலயும் உயத்திக் கத்தியவைர அவன் வியந்து ேநாக்கினான். அழுைகயில் குரல் நடுங்க ெநஞ்ைசப் பற்றிக் ெகாண்டவ “நித்யா யாெரன்று உனக்குத்
ெதrயுமா..?”என்று
வினவ..
இைமக்காமல்
அன்ைனயின்
முகத்ைதேய பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவனிடம் “நித்யா.. என் அண்ணன் மகள்.. என் ெபrயம்மா மகன் விஸ்வநாதனின் மகள்.. ந< என்ைன அெமrக்காவிற்கு சுற்றுப் பயணம் அனுப்பிய ேபாது தான் நான் என் அண்ணைனச் சந்தித்ேதன்.. உன்ைனப் அண்ணன்
பற்றிக்
கூறி
அவரது
நான்
மகளான
வருத்தப்பட்டது நித்யாைவ
ெபாறுக்காமல்
இங்ேக
தான்
என்னுடன்
என்
அனுப்பி
ைவத்தா.” என்று ஆரம்பித்து எல்லாவற்ைறயும் அவனிடம் ெகாட்டினா. பற்றி
“ெபண்கைளப் மாற்றுவதற்காக..
இழிவான
உன்
வாழ்ைவச்
எண்ணம்
ெகாண்டிருந்த
சீ ராக்குவதற்காக..
ந<யும்
உன்ைன
மற்றவகைளப்
ேபால் குடும்பம்,குழந்ைதெயன வாழ்ைவத் ெதாடர ேவண்டும் என்பதற்காக.. அவள் தந்ைத
இந்தியா கூறி
வரச்
சம்மதித்தாள்.
விட்ட
ஒேர
எனக்காக..
காரணத்திற்காக
அவள் இங்ேக
உயிராய்
மதிக்கும்
வந்தாள்.
அவைள
வட்டினுள் < அனுமதிப்பது உனக்குப் பிடிக்காமல் ேபாய் விடுேமா என்று பயந்து எதி
வட்டில் <
உனக்காக..
யாேரா
ஒருத்திையப்
எவ்வளவு
ெதrயுமா..?,உன்ைனப்
ெபற்ற
ேபால்
தங்க
பாடுபட்டிருக்கிேறாம் கடனிற்காக
நான்
ைவத்து.. என்று
கஷ்டப்பட்டால்
உனக்காக.. உனக்குத் சr
தான்,
எங்ேகா பிறந்து.. எங்ேகா வளந்த நித்யா எதற்காகக் கஷ்டப்பட ேவண்டும்..?, ஆனால் அவள் முயற்சித்தாள்.. நாங்கள் அைனவரும் விரும்பியபடி.. அவள்
உன்ைன
மாற்றினாள்..
காதலிக்கவும்
கைடசியில்..
ெதாடங்கினாள்..
அவள்
உன்ைன மீ தான
உயிருக்கு
உனது
உயிராகக்
காதைலயும்
அறிந்து
ெகாண்டாள்.. எல்லாம் நன்றாகச் ெசன்று ெகாண்டிருந்த ேபாது.. ஏேதா ஒரு கழிசைடயின்
ேபச்ைசக்
விலக்கினாய்..
ஒதுங்கி
வந்தது..
இைதத்
ேகட்டுக்
ெகாண்டு
நின்றாய்..
தவித்தால்
அப்ேபாது
ந<
ந<
அவைளத்
தான்..
அவைளத்
தவித்தாய்..
அந்தப்
திருமணம்
பாட்டி
ெசய்ய
நாள்
மறுத்து
பைழயபடி வாழ்ைவத் ெதாடர ஆரம்பித்து விடுவாேயா என்று.. அப்ேபாதும் கூட
உன்
வாழ்ைவப்
ெகாண்டாள்..
சம்பந்தேம
ஏற்படுத்தினாேள.. அடித்து
பற்றி
இல்லாமல்..
அவைள..
விட்டாேய..
கிைடயாது..”என்று
ேயாசித்துத்
உன்
அவைள
அவள்
வாழ்வில்
அவமானப்
உனக்கு
இந்த
விட்டு
அவ
கூறி
தான்
கல்யாணம் புகுந்து
படுத்தி
ெஜன்மத்தில் அைறைய
நன்ைமைய
ெவளிேய
மன்னிப்பு
விட்டு
ெசய்து துரத்தி என்பேத
ெவளிேயறி
விட
ஸ்தம்பித்துப் ேபானான் ெகௗதம். நித்யா..
நித்யா..
அவனது
மாமன்
மகள்..
அவனுக்காகேவ
இந்தியா
வந்து..
தங்கி.. அவைன மாற்ற முயன்று.. அதில் ெவற்றியும் ெபற்றவள்.. அவைள.. அவைளப் ேபாய்.. விரட்டி அடித்து விட்டாேன..! பாவி! அம்மா கூறியது ேபால்.. இந்தப்
பாவத்திற்கு
நிைலகுைலந்து வாத்ைதையத்
மன்னிப்ேப கீ ேழ
தவிர
அவைளச்
சந்தித்து..
அவனுக்கு..
அவள்
கிைடயாேத!
தைலைய
விழுந்தவனுக்கு..
ேவறு
வாத்ைதேய
மன்னிப்புக்
மன்னித்தாலும்..
ேகாதி..
நித்யா..”என்கிற
“நித்யா... வரவில்ைல..
ேகட்க
அழுந்தக் உடேன...
ேவண்டுெமன்றுத்
மன்னிக்கா விட்டாலும்..
உடேன
ேதான்றியது அவைள
ஒரு
முைற.. ஒரு முைறேயனும் காண ேவண்டும். விைரவாகச்
ெசன்று
அமந்தவன்
“அம்மா..
விட்ேடனம்மா..
ஹாலில்
நித்யா..
அமந்திருந்த
அம்மா.. நித்யா
நான்..
அன்ைனயின்
மிகப்
எனக்கு
ெபrய
ேவண்டும்
காலடியில்
குற்றம்
அம்மா..
ஒரு
ெசய்து முைற
அவைள விலக்கி நான் ெசய்தத் தவறு ேபாதும்.. இனியும் அவைளப் பிrந்து என்னால்
இருக்க
இப்ேபாேத... ெகஞ்ச..
முடியாதம்மா..
அவள்
அவைன
எங்கிருக்கிறாள் ெவறித்து
நான்
அவைளப்
என்று
ேநாக்கியவ
பாக்க
ெசால்லுங்கள்.. “ந<
விரும்பும்
ேவண்டும்..
ப்ள <ஸ்...”என்று ேபாது
அருேக
வருவதற்கும்... ந< ெவறுக்கும் ேபாது தூரப் ேபாவதற்கும் நித்யா ஒன்றும் உன் வட்டு < ேவைலக்காrயல்ல..”என்று அவ எழுந்து ெசல்ல.. “அம்மா.. என்ைன மன்னித்து
விடு...
இனிெயாரு
முைற
அவைளக்
கஷ்டப்படுத்தும்
எந்தக்
காrயத்ைதயும் நான் ெசய்ய மாட்ேடன்... ஒரு முைற.. ஒரு முைற அவைள நான்
பாக்க
ெபாருட்படுத்தாது ெகாண்டா.
ேவண்டும்.. அவ
ப்ள <ஸ்
தன்னைறக்குள்
அம்மா..”என்று ெசன்று
ெகஞ்சியவைனப்
கதைவத்
தாழிட்டுக்
மூன்று
நாட்கள்
அன்ைனையத்
ெதாடந்து..
காலில்
விழாத
குைறயாகக்
ெகஞ்சி.. நித்யா.. நியூயாக்கில் இருப்பைதத் ெதrந்து ெகாண்டான். “ேதங்க் யூ.. ேதங்க் யூ மாம்..”என்று அன்ைனையக் கட்டிக் ெகாண்டவன் “நான் திரும்பி வரும் ேபாது நிச்சயம் உன் மருமகேளாடு தான் வருேவன்..”எனக் கூறி விட்டு விைரந்து ஓடிச் ெசன்றான். நித்யா.. நித்யா என மனம் முழுதும் அவள் முகமும்,சிrப்பும்,துறுதுறு குறும்புத் தனமும்,தன்னிடம் ேதான்றி
சண்ைட
சிrப்ைப
பிடிக்கும்
வரவைழத்தது
குழந்ைதத்தனமும்
அவனுக்கு.
அவைள
மனக்கண்ணில் எண்ணியபடிேய
பயணத்ைத முடித்தவனுக்கு.. அவளது வட்ைட < ேநாக்கி நடந்த ேபாது இதயம் படபடெவன அடித்துக் ெகாண்டது. விஸ்வநாதன் என்கிற ெபயப்பலைகயின் மீ து
வைரயப்பட்டிருந்த
ெபாம்ைமயும்,மீ ைசயும்
அது
யாருைடய
ேவைல
என்பைத அவனுக்குத் ெதள்ளத் ெதளிவாகக் காட்டியது.. அந்த ெபாம்ைமைய வருடியபடி நின்றிருந்தவன் கண்களில் ேகாத்தக் கண்ண <ைர அடக்கி காலிங் ெபல்ைல அழுத்தினான். அன்று
பள்ளி
விடுமுைற
அமந்திருந்தால் என்ெறண்ணிக்
மனம் ெகாண்டு
நாளாததால்
எைதேயனும் வட்ைடச் <
வட்டிலிருந்த <
நிைனத்துக்
சுத்தம்
நித்யா..
கலங்கும்.
ெசய்யத்
தனியாக
ேதைவயா..?
துவங்கினாள்.
சிறிது
ேநரத்திேலேய காலிங் ெபல் அடிக்கும் சத்தம் ேகட்டுக் கதைவத் திறந்தவள்.. ெவளிேய நின்று ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு ஆடிப் ேபானாள். ஏன் வந்தான்..?,எதற்காக வந்திருக்கிறான்..?, உயிரும்,உணவும் இருந்தும் ஜடம் ேபால்
நடமாடிக்
ெகாண்டிருப்பவைள
ெமாத்தமாக
அழித்து
விட
வந்திருக்கிறானா..?,அவைனக் கண்டுத் திைகத்துப் பின் நடுங்கிப் ேபானவள்.. ெநஞ்ைசப் பிடித்துக் ெகாண்டு கால் மடங்கி.. மயங்கிச் சrந்தாள். “நித்யா...” என
ஓடி
வந்து
அவைளப்
பற்றியவன்...
அவைளத்
தன்ேனாடு
அைணத்து
“நிதி... நிதி..”என்று கண்ண <ருடன் அைழக்க.. சிரமத்துடன் விழிகைளத் திறந்து ேநாக்கியவள்.. அவனது கண்ணைரக் < கண்டுத் திைகத்துப் பின் அவனிடமிருந்து சட்ெடன விலகினாள். பயணம்
ெசய்த
அத்தைன
மணி
ேநரங்களும்
அவைளப்
பற்றி
மட்டுேம
சிந்தித்துக் ெகாண்டு வந்தவன்.. தன்ைன விட்டு விலகி நின்றவளின் மீ திருந்து பாைவைய
அகற்றாமல்
ெகாண்ைடயுடன்.. ேபான
அவைளேய
முழங்காைலத்
ேதாற்றத்துடன்
ேநாக்கினான்.
தாண்டி
நின்றிருந்தாள்
தூக்கிக்
கட்டியிருந்தக்
வழிந்த
ஸ்கட்டுடன்..
ெமலிந்து
அவள்.
தன்ைனேய
அளந்து
ெகாண்டிருந்தவைன நிமிந்து ேநாக்கிய நித்யாவும் சற்றுத் திைகத்துத் தான் ேபானாள்.. பல நாட்களாக மழிக்கப்படாதத் தாடியுடன்.. தூக்கமில்லாது.. சிவந்து ேபான விழிகளுடனும்.. ெமலிந்த ேதாற்றத்துடனும்.. இைமத்தால் கூட எதிrல்
இருப்பவள்
மைறந்து
விடுவாேளா
என்று
பயந்து..
அவைளேய
கண்களால்
பருகியபடி நின்றிருந்தான். அவனது பாைவயில் இருந்த குற்ற உணவும்.. என்ைன மன்னிக்க மாட்டாயா என்கிற தவிப்பும்.. அவைளக் கண்டதும் ஒளி ெபற்ற அவனது கண்களும்.. அது ெவளிப்படுத்திய எல்ைலயற்றக் காதைலயும் கண்டுத் திைகத்துப் ேபானவள்.. சட்ெடன மறுபுறம் திரும்பி நின்றாள். காலிங்
ெபல்
சத்தம்
ேகட்டுக்
கதைவத்
திறந்த
மகளிடமிருந்து
எவ்வித
பதிலும் இல்லாமற் ேபானைதக் கண்டுத் தன்னைறயிலிருந்து ெவளிேய வந்த விஸ்வநாதன்..
நித்யாவிடமிருந்துப்
பாைவையத்
திருப்பாமல்
அவைளேய
விழிகளால் வருடிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு வியந்து அவனருேக வந்தா.
புறம்
“ெகௗதம்..”என்றைழத்தவrன்
நான்..”என்று
தயங்கி
உணந்ததால் ெகாண்டவ
தான்
நிற்க.. அவன்
அவனது
முகத்திலிருந்ேத
திரும்பி
உள்ேள
“முதலில்
திரும்பியவன்
வந்திருக்கிறான்
வா
“மாமா...
நான்..
ெசய்த
தவைற
என்பைத
அறிந்து
ெகௗதம்..”என்றைழக்க..
தந்ைதைய
உறுத்து விழித்தாள் நித்யா. ெவகு நாட்களுக்குப் பிறகு அவள் ேகாபத்ைதக் கண்டவ திைகத்து அவைன ேநாக்க,, அவன் ெமல்ல நடந்து உள்ேள வந்தமந்தான். நின்ற இடத்திலிருந்து அைசயாமலிருந்தவைள
ேநாக்கியபடி
அமந்திருந்தவைன
“ம்க்கும்..”என்று
ெதாண்ைடையச் ெசறுமியவ “என்ன விசயமாக நியூயாக் வந்திருக்கிற<கள் தம்பி..?”என்று ஒன்றுமறியாதவ ேபால் அவ விசாrக்க.. அவைர அடிபட்ட பாைவப் ேபாக
பாத்தவன்
வந்திருக்கிேறன்
பிrந்திருக்க
என்
“நா..நான் மாமா..
முடியுெமன்றுத்
மைனவிைய
இனியும்..
என்னுடன்
இனியும்
ேதான்றவில்ைல..
அைழத்துப்
என்னால்
என்...
அவைளப்
என்னுடன்
அவைள
அனுப்பி ைவப்பீகளா மாமா..? “என்று ெகஞ்சலுடன் வினவினான். நித்யாவிற்கும்,அவனுக்கும்
திருமணமான
பின்பு
கூட
அவைர
சா
என்ேற
அைழப்பவன் திடீெரன மாமா.. மாமா என்றைழத்ததும் வியப்பாகிப் ேபானது அவருக்கு. அவ பாைவையக் கண்டு ெமலிதாக முறுவலித்தவன் “ஏன் மாமா என்றைழக்கிேறன் என்று பாக்கிற<களா..?,அம்மா என்னிடம் அைனத்ைதயும் கூறி
விட்டாகள்..
ைவத்தைத..
ந<ங்கள்..
அைனத்ைதயும்..
எனக்காக..
எனக்காக
நித்யாைவ
கூறினாகள்..”என்றவன்
அனுப்பி
சட்ெடன
அவரது
ைககைளப் பற்றிக் ெகாண்டு “மாமா.. நான் நித்யாைவ உயிராக ேநசிக்கிேறன்.. என்
அறிவனத்தால்.. <
காயப்படுத்தி.. அவள்
முட்டாள்
கஷ்டப்படுத்தித்
வாழ
நடந்து
ெகாண்டு
துன்புறுத்தியிருக்கிேறன்..
மன்னிப்பாளா..?,மன்னித்து
அவளுடன்
தனமாக
விரும்புகிேறன்
ஏற்றுக் மாமா..
என்
அவைளக்
என்ைன..
ெகாள்வாளா..?,நான்.. நித்யா
எனக்கு
என்ைன நான்
ேவண்டும்..”
என்று கண் கலங்கக் கூற.. அதுவைர அவன் ேபசியைதப் ெபாறுைமயாகக்
ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அதற்கு ேமல் முடியாமற் ேபாக.. “அது.. இந்த ெஜன்மத்தில் நடக்காத ஒன்று..”என்று உரக்கக் கூற.. அவள் வாய் திறந்து ேபசியதற்காகேவ தவம் கிடந்தவன் ேபான்று ேவகமாக எழுந்து
அவளருேக
ேநாக்கியவைனப்
வந்தான்.
மூச்சு
ெபாருட்படுத்தாதுத்
வாங்க
நிற்பவைள
தந்ைதயிடம்
ஆைசயுடன்
திரும்பியவள்
“அப்பா..
அவைர ெவளிேய ேபாகச் ெசால்லுங்கள்.. எனக்கு.. அவ முகத்ைதப் பாக்கக் கூடப்
பிடிக்கவில்ைல..”என்று
ெகௗதம்..
“நிதி..
நிதி
கத்தியவைளக்
நான்
கண்டு
ெசால்வைதக்
முகம்
ேகள்..
வாடிப்
ப்ள <ஸ்..”என்று
ேபான ெகஞ்ச..
ெவறுப்புடன் அவன் புறம் திரும்பியவள் கண்ணில் ந< மல்க “நா..நான் அன்று ெகஞ்சிேனேன.. ஒரு முைற நான் ெசால்வைதக் ேகளுங்கள் என்று.. ந<ங்கள் ெசவி
சாய்த்த<களா..?,நான்
ேவண்டும்..?,ெவளிேய கூச்சலிட்டவைளக்
மட்டும்
எதற்காக
ெசல்லப்
கண்டு
ந<ங்கள்
ெசால்வைதக்
ேபாகிற<களா
ெசய்வதறியாது
ேகட்க
இல்ைலயா..?”என்று
அவன்
நிற்க..
ந<ங்கள்
“தம்பி..
ெவளிேய ெசல்லுங்கள்.. இனியும் என் மகள் அழுது சாவைத என்னால் பாக்க முடியாது..
ெசான்னால்
ேகளுங்கள்..”என்று
விஸ்வநாதன்
ெகஞ்சத்
துவங்கினா. இருவைரயும் தாேன
ஒரு
என்ைன
மகனாக
முைற இந்த
வட்டிற்குள் <
அனுமதிப்பீகள்
விஸ்வநாதன். துணிையக்
அவ
கீ ேழ
ேநாக்கியவன்
அனுமதிக்க
தாேன..?”என்று
தயங்கி
நித்யாவின்
“மாமா..
மாட்டீகள்..?,வசந்தியின்
வினவ
மகைளப்
பாக்க..
கணவனாகத்
வாயைடத்துப் அவேளா
ேபானா
ைகயிலிருந்தத்
எறிந்து விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று விட்டாள்.
அவள் ெசல்வைதச் சிrப்புடன் ேநாக்கியவனின் அருேக வந்தவ “இப்ேபாது தான்
தம்பி
அவள்
பாக்கிேறன்...
ஆேறழு
ெமல்ல..
குதூகலப்பட..
மாதங்களுக்குப்
ெமல்ல
அவள்
என்
“மாமா..
பிறகு
மாறி
மீ து
ேகாபப்படுவைதேய
விடுவாள்..”என்று உங்களுக்குக்
அவ
ேகாபேம
வரவில்ைலயா..?”என்று வினவினான். “என்ன
ெசய்வது
இருந்தாலும்..
தம்பி..
என்ன
தான்
ந<ங்கள்
என்
மகளின்
கணவனாக
என் தங்ைகயின் மகனாயிற்ேற.. எனக்கு ந<ங்கள் இருவருேம
இரு கண்கைளப் ேபால.. இருவருேம நன்றாக இருக்க ேவண்டும் என்று தான் நான்
விரும்புகிேறன்..”என்று
கூற
அவ
ைகைய
இறுகப்
பற்றி
“ேதங்க்ஸ்
மாமா..” என்று ெமன்ைமயாக முறுவலித்தான் அவன். நித்யாவின்
அைறக்கு
எதிேரயிருந்த
அைறயிேலேய
தங்கிக்
ெகாண்டவன்
குளித்து உைட மாற்றிச் சாப்பிட வந்தான். அவனுக்கு சாப்பாடு எடுத்து ைவத்த விஸ்வநாதனிடம்
“என்ன
மாமா..?,ந<ங்கள்
ஏன்
இைதெயல்லாம்
ெசய்து
ெகாண்டிருக்கிற<கள்..?,எங்ேக என் மாமன் மகள்..?”என்று விசாrக்க... தாடிைய மழித்துப் புன்னைகயுடன் நிற்பவைனக் கண்டு முறுவலித்து “அவள் ேகாபமாக
அைறயில் என்று
அமந்திருக்கிறாள்
கூறியவrடம்
“நான்
தம்பி.. ெசன்று
எவ்வளவு
அைழத்தும்
அைழத்து
வரவில்ைல..”
வருகிேறன்..”என்று
எழுந்து
நுைழந்தவைனக்
கண்டுக்
ெசன்றான் ெகௗதம். அவளது
அைறக்கதைவத்
ேகாபமாக
எழுந்தவள்
தட்டி
“இங்ேக
விட்டு ஏன்
உள்ேள
வந்த<கள்..?,ெவளிேய
ெசல்லுங்கள்..”
என்று கத்தத் துவங்கினாள். “ப்ச்,என்ன நிதி,.?,என் மீ து இருக்கும் ேகாபத்தில் உன் வயிற்ைறப் பட்டினி ேபாடுவாயா..?,வா.. வந்து சாப்பிட்டு விட்டு அதன் பின்
நன்றாகக்
உள்ேள
ேகாபப்படு..
சிலித்தாலும்..
இல்ைலயா..
என்று
கூட
கண்ணம்மா..”என்றவனின்
அதற்கும்
ஏழு
“அக்கைறயா..?ம்?இந்த
வா
தன்
மாதங்களாக
மீ ேத
நான்
வாத்ைதகளில்
ேகாபம்
உயிேராடு
அறியாத ந<ங்கள் என் மீ து
ெகாண்டு
இருக்கிேறனா..
அக்கைற
இருப்பதாக
நடிப்பைத நான் நம்பியாக ேவண்டுமா..?,ஏன் மிஸ்ட.ெகௗதம்.. உலகத்திேலேய ெபrய நடிப்புக்காr.. ேவஷதாr நித்யாைவ விட ந<ங்கள் ெபrய நடிப்புக்கார ேபாலும்..”என்று எக்களிப்புடன் கூற.. முகம் இறுகத் தைல குனிந்தான் அவன். துச்சமாக ஒரு பாைவைய அவன் மீ து ெசலுத்தி விட்டு அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள். ெபருமூச்சுடன் அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்த ெகௗதம்.. ைடனிங் ேடபிளில் அமந்து
ேகாபத்துடன்
சாப்பாட்ைட
உள்ேள
தள்ளிக்
ெகாண்டிருந்தவைளக்
கண்டு சிrப்புடன் நகந்து ெசன்றான். மறுநாள்
காைல
பள்ளிக்குப்
புறப்பட்டவைளக்
கண்டவன்
“நிதி..
காைலயிேலேய எங்ேக புறப்பட்டு விட்டாய்..?”என்றபடி அவளருேக ெசல்ல.. வழக்கம் ேபால் அவன் மீ து முைறப்ைபச் ெசலுத்தி விட்டு “அப்பா.. கிளம்பி விட்ேடன்..”என்று கூறி நடந்து ெசன்றாள் அவள். “நில் நிதி..”என்றபடி அவள் பின்ேனேய
நடந்து
பக்கத்திலிருக்கும் இப்ேபாதும்..
வந்தவன்..
பள்ளியில்
மாமா
“ஆமாம்..
தான்
ஆசிrயராக
இருக்கிறாய்
சாக்ேலட்
சாப்பிடும்
குழந்ைதகள்
கூறினாேர..
என்று.. ேபாது
என்ன
ந<.. நிதி..
பிடுங்கித்
தின்கிறாயா..?”என்று அவன் சிrக்க.. பதிேல கூறாமல் ேமேல நடந்தாள் அவள். “எப்ேபாதும்
உன்ைன
சுடிதாrலும்,ஸ்கட்டிலும்
தான்
பாத்திருக்கிேறனா..
இந்த பிங்க் புடைவ உனக்கு அழகாக இருக்கிறது நிதி...”என்று கூற.. அவன் ேபசுவைத எrச்சலுடன் ேகட்டுக் ெகாண்ேட நடந்த நித்யா.. வழியில் தண்ண< ேதங்கியிருந்தக்
குழிையயும்.,.
எதிேர
வரும்
ஜ<ப்ைபயும்..
சாைலயில்
பாைவையப் பதிக்காமல் தன் முகத்ைதப் பாத்தபடி வள வளத்தபடி வரும் ெகௗதைமயும் மாறி மாறிப் பாத்தவள்.. ஒன்றும் கூறாமல் ேமேல நடந்தாள். “ெசால்
நிதி..
மாைல
ந<
எப்ேபாது
வடு <
திரும்புவாய்..?”என்று
ேபசிக்
ெகாண்டிருந்த ெகௗதமின் மீ து அந்த ஜ<ப் ேசற்ைற அடித்து விட்டுச் ெசன்றது.
இைத
எதிபாத்ேதயிருந்த
முகத்ைத
அழுந்தத்
நித்யா..
துைடத்து
இதைழ
அவைள
மடக்கி
முைறத்த
ெசால்லியிருக்கலாமில்ைலயா..?”என்று
கூற..
முடியாமல்
நித்யா.
கலகலெவனச்
ெகாட்டாமல்
சிrத்தாள்
பாப்பவைனக்
கண்டு
சிrப்ைப
முறுவைல ெகௗதம்
அடக்க..
“அப்ேபாேத
இப்ேபாது
சிrப்ைப
அவள்
சிrப்பைதேய
அடக்கி
அவைன
அடக்க கண்
முைறத்து
விட்டு ேமேல நடந்தாள். மதியம் 2 மணியளவில் பள்ளி முடிந்ததும் ெவளிேய வந்த நித்யா.. வாசலில் குழந்ைதகள் அைனவரும் கூடியிருப்பைதக் கண்டு அருேக ெசன்றாள். அங்ேக புன்னைக
நிைறந்த
அளித்தபடி
நின்று
முகத்துடன்
குழந்ைதகள்
ெகாண்டிருந்தான்
அைனவருக்கும்
ெகௗதம்.
சாக்ேலட்
விடுவிடுெவன
நடந்து
அவனருேக ெசன்றவள்.. குழந்ைதகள் அைனவைரயும் அதட்டி.. “ெசல்லுங்கள்.. ெசல்லுங்கள்..”என்று விரட்டினாள். சாக்ேலட் நடந்து
அைனத்ைதயும் ெசல்ல..
அவன்
இெதல்லாம்..?ம்?”என்று சாக்ேலட்டுகைள
வாங்கிக் புறம்
ெகாண்ட
ேகாபமாகத்
கூற..
குதூகலத்துடன்
திரும்பிய
நித்யா
தான்..”என்றவன்..
“சும்மா
ந<ட்டினான்.
குழந்ைதகள்
வாங்கிக்
ெகாள்ளாமல்
“என்ன
அவளிடமும்
நடந்து
ெசன்று
மரெபஞ்சில் அமந்தவளின் அருேக ெசன்றுத் தானும் அமந்தான். டீச்சரம்மா..?,சாக்ேலட்
“என்ன
ெகாடுத்தால்
மாட்டீகளா..?”என்று
வினவ..
“முன்ேன
அளிப்பைதெயல்லாம்
வாங்கிக்
ெகாள்ளக்
கூறியிருக்கிறா..”என்று
கூறினாள்.
வாங்கிக்
பின்ேன
ெதrயாதவகள்
கூடாெதன்று
“முன்ேன
பின்ேன
ெகாள்ள என்
அப்பா
ெதrயாதவனா..?,
அடிப்பாவி!, உனக்குத் தாலி கட்டிய மணாளைன.. உன் காதலைன.. முன்ேன பின்ேன ெதrயாதவன் என்கிறாயா..?”எனக் கூறிச் சிrத்தான். அவைன
முைறத்து
விட்டுத்
திரும்பியவள்
தங்களருேக
பதுங்கிப்
பதுங்கி
நடந்து வந்த குழந்ைதையக் கண்டு “அனு.. ஏன் இப்படி நடந்து வருகிறாய்..?, என்ன
ேவண்டும்..?”என்று
ெகௗதமிடம்
திரும்பிய
வினவிய
பாப்பா..
நித்யாைவக்
“அங்கிள்
என்
கண்டு
சாக்ேலட்ைட
ெகாள்ளாது அந்த
rக்கி
சாப்பிட்டு விட்டான்.. எனக்கு.. எனக்கு இன்ெனாரு சாக்ேலட் தருகிற<களா..?” என்று
அழகாகத்
படந்திருந்த
தைலையச்
சாக்ேலட்
சrத்து
கைரேய...
அவள்
வினவ.. அந்த
அதன்
வாையச்
சுற்றிப்
rக்கியின் சாக்ேலட்ைடயும்
ேசத்துச் சாப்பிட்டிருப்பாள் என்பது புrய.. கலகலெவனச் சிrத்தபடி அவைளத் தூக்கிக் ெகாஞ்சினான் ெகௗதம். குழந்ைதகள் என்றால் அவனுக்கு எப்ேபாதும் மிகவும் பிடித்தம்.. எங்ேக எந்தக் குழந்ைதையக்
கண்டாலும்
தூக்கிக்
ெகாஞ்ச
ஆரம்பித்து
விடுவான்.
இைத
அறிந்ேதயிருந்த நித்யா அவன் அனுைவக் ெகாஞ்சி மகிழ்வைத பாத்தபடிேய
அமந்திருந்தாள். சிrத்தவன்
தன்
ைகயிலிருந்த
ேவண்டாெமன்று ஓரக்கண்ணால்
உனக்கு
“பாப்பா.. கூறி
டீச்சேர
ெபட்ட
சாக்ேலட்ைடக்
விட்டாள்.
இருவைரயும்
உன்
அதனால்
ெகாடுத்து
ந<ேய
கவனித்துக்
ேபாலும்..”என்று “உன்
டீச்ச
சாப்பிடு..”என்று
ந<ட்ட..
ெகாண்டிருந்த
நித்யாவிற்குக்
ேகாபமாக வந்தது. “ேதங்க்ஸ் அங்கிள்..”என்று ஓடப் பாத்தவளின் ஜைடையப் பற்றி இழுத்தவள் “ஏய்..
அது
என்
சாக்ேலட்..
இந்த
அங்கிள்
முதலில்
எனக்குத்
தான்
அந்த
இரண்டு சாக்ேலட்டுகைளயும் ெகாடுத்தா. மrயாைதயாக என்னிடம் ெகாடுத்து விடு..”என்று அனுைவ மிரட்டத் துவங்கியவைளக் கண்டு சிrப்பு ெபாங்கியது அவனுக்கு. அந்தச் சிறுமி பாவமாக அவன் முகம் பாக்க “ந< ேபா பாப்பா.. நான் உங்கள் டீச்சருக்கு ேவறு சாக்ேலட் தருகிேறன்..”என்று சிrத்து அனுப்பி ைவத்தான். விட்டால்
ேபாதுெமன்று
அவள்
ஓடியதும்
சிrத்தபடி
அவள்
புறம்
திரும்பியவன்.. ேந ெவறித்தப் பாைவயுடன் அமந்திருந்தவளின் ைகையப் பற்றி.., “நிதி.. அனு பாப்பா.. ெராம்பவும் க்யூட் இல்ைல..?”என்று ேகட்டான். பதில் கூறாமல் அமந்திருந்தவளிடம் “எனக்கும் அப்படிெயாரு பாப்பா ெபற்றுத் தருகிறாயா..?”என்று
ெமல்லிய
குரலில்
அவள்
காதருேக
ெசன்று
வினவ..
சிலித்துப் ேபாய் திரும்பியவளின் விழிகள்.. அவனது எல்ைலயற்று காதலில் ஸ்தம்பித்துப் ேபானது. சட்ெடனப்
பாைவைய
விலக்கி
எழுந்தவளிடம்
சாக்ேலட்டுகைள
ந<ட்டி
“ம்..”என்றான். அவைன முைறத்தபடிேய வாங்கிக் ெகாண்டவள் ஆவமாகச் சாக்ேலட்டுகைளப் பிrத்து சாப்பிடத் துவங்க.. சிrப்புடன் அவைளப் பாத்தபடி நின்றிருந்தான் அவன். இப்படிேய அவளுடன் தினம் தினம் அவள் பள்ளி ெசல்ைகயில் உடன் ெசன்று அவைளத் திருப்பி வட்டுக்கு < அைழத்து வரும் பணிையச் ெசவ்ெவனச் ெசய்து ெகாண்டிருந்தான்
அவன்.
இவன்
இங்ேகேய
இப்படி
காலத்ைத
ஓட்டிக்
ெகாண்டிருந்தால்.. அங்ேக அலுவலகத்ைத யா கவனித்துக் ெகாள்வாகள்..? என்ெறண்ணிய நித்யா.. அைத அவனிடம் ேகட்ேட விட்டாள். “ந<..ந<ங்கள்
இப்படி
அலுவலகத்ைத
என்னுடன்
யா
திrந்து
கவனித்துக்
ெகாண்டிருந்தால்
ெகாள்வாகள்..?”என்று
ஊrல் வினவ..
உங்கள் நின்று
அவைள பாத்தவன் பின் ெதாடந்து நடந்து “நம் அலுவலகத்ைத கவனித்துக் ெகாள்ளத் தான் அழகசாமி அங்கிள் இருக்கிறாேர..”என்று கூறினான். “என்ன இருந்தாலும்
கம்ெபனி
முதலாளி
ந<ங்கள்..
ந<ங்கள்
இப்படித்
ெதாழிைலக்
கவனிக்காமல்... இங்ேக வந்து ஓபி அடித்துக் ெகாண்டிருப்பதுத் தவறு தாேன..?” என்று கூற சட்ெடன அவள் புறம் திரும்பியவன்.. “ந< கூறியது ெராம்பவும் சr
நித்யா..
எப்ேபாது
நாம்
ஊருக்குச்
ெசல்லலாம்..?,ம்..?”என்று
வினவ
அவள்
புrயாதது ேபால் குழம்பி “உங்கள் அலுவலகத்ைதக் கவனித்துக் ெகாள்ள நான் எதற்காக உங்களுடன் வர ேவண்டும்..?”என்று வினவினாள். “அது தாேன பாத்ேதன்..”என்றவன் அவள் ைகைய விலக்கி விட்டு “ந< வரும் வைர
நான்
இவ்விடத்ைத
விட்டு
நகவதாக
இல்ைல..”என்று
கூற
“கால
விரயம் ெகௗதம்.. நான் இந்த ஊைர விட்டு எங்கும் வருவதாக இல்ைல.. ஒரு முைற..
ஒரு
முைற
ேபாதும்..”என்றவளின்
இந்த
ஊைர
விட்டுச்
குரல்
தன்னாேலேய
ெசன்று நடுங்கத்
நான்
பட்டக்
துவங்க..
கஷ்டம்
“நிதி..”என்று
அவளருேக வந்து அவள் கன்னத்ைதப் பற்றியவன்.. ெசய்ததது
“நான்
குற்றத்ைத
மகாப்
ெசய்து
பாவம்
நித்யா..
உன்னால்..
மன்னிக்க
விட்ேடன்..ேகாபத்திலும்,ஆத்திரத்திலும்
முடியாதக்
அறிவிழந்து..
நித்யா.. அந்த சம்பவத்ைதப் பற்றிப் ேபசக் கூட எனக்குக் கூசுகிறது.. ஆனால்.. ஆனால்.. நித்யா.. உன்ைனப் பற்றிய அைனத்ைதயும் ெதrந்து ெகாண்ட பின்.. ந< எனக்குச் ெசய்த நன்ைமகைள எண்ணிப் பாத்தப் பின்.. நான் என் தவைற உணந்து ெகாண்ேடன்.. நித்யா.. எனக்கு மன்னிப்ேப கிைடயாது தான்.. ஆனால் உன்
முகத்ைதப்
பாராமல்
ேதான்றவில்ைல..
நாட்கைள
கண்ணம்மா
ஓட்ட
ப்ள <ஸ்..”என்று
முடியுெமன்று
எனக்குத்
ெகஞ்சியவனிடம்..
பதில்
கூறாது.. விலகி நடந்தாள் நித்யா. நாட்கள்
அதன்
வட்டிேலேய < ஒன்றிப்
ெசன்று
நிரந்தரமாகத்
ேபாய்
ெசய்யும்
ேபாக்கில்
தங்கி
விட்டான்.
சைமயல்
ெசய்கிேறன்
விடுபவன்
அவனும்
அட்டூழியங்களுக்கு
ெகாண்டிருக்க.. ேபான்று...
விஸ்வநாதனும்
அளவில்லாமல்
என்று
ெகௗதம் அந்த
வட்ேடாடு <
ேசந்து
ெகாண்டுச்
ேபானது.
இண்டெநட்டில்
அவளது
அவேராடு
படித்துக்
கற்றுக்
ேசந்து ெகாண்டு
சைமயலில் இறங்கி விட்டான். “மாமா.. மிளகு.. மாமா.. உப்பு..”எனக் கத்திக் ெகாண்டும்...
ஆடிக்
ெகாண்டும்
விழுந்து
விழுந்து
சிrத்தபடி
அவன்
சைமயலைறயில் கூத்தடித்தைதக் கண்டு முறுவலுடன் அவனது சிrப்ைபக் கண்டபடிேய நின்றிருந்தாள் நித்யா. மகள் முகத்ைதக் கண்ட விஸ்வநாதன் மருமகனுக்குச் ைசைக ெசய்ய.. அவள் முகத்திலிருந்து அவளருேக
மனைதக்
வந்து..
கண்டு
“ேபபி..
உன்
ெகாண்ட
ெகௗதம்..
தந்ைதயுடன்
மமச்
ேசந்து
சிrப்புடன்
சைமத்து
எனக்கு
ேசாவாகி விட்டது.. பா.. எப்படி வியத்து வழிகிறெதன்று.. இரண்டு ைகயும் பிஸியாக
இருக்கிறது..
முைறத்தவள்.. அவள்
ேபசாமல்
ேதாள்பட்ைடயில்
ெகாஞ்சம்
துைடத்து
ெசல்லப்
பாக்க..
முகத்ைத
உரசித்
விடுகிறாயா..?”என்றவைன
“நிதி..”என்று துைடத்து
ைகப்பற்றியவன்
விட்டு..
“ேதங்க்ஸ்
ேபபி..”எனக் ைகயிலிருந்த மாைவ அவள் மூக்கில் ேலசாகத் தடவி விட்டு நகந்து விட்டான்.
அவன் முகம் கழுத்தில் உரசியதும் சூடாகிப் ேபான நித்யா.. அவைன உறுத்து விழித்து
விட்டு
விறுவிறுெவன
நடந்து
ெசன்றாள்.
அவள்
ேகாபத்துடன்
நடப்பைதக் கண்டு சிrத்த ெகௗதம் “நித்யா மிகவும் அழகு அங்கிள்..”எனக் கூற கலகலெவனச் சிrத்தா விசு. அதன் பின் அவ ேவைலயிருப்பதாக ெவளிேய ெசன்று விடத் தான் சைமத்த உணவிைன எடுத்துக் ெகாண்டு அவளைறக்குச் ெசன்றான் ெகௗதம். கதைவத் தள்ளியதும் அது திறந்து ெகாள்ள “நிதி ேபபி..”என்றைழத்தபடி நுைழந்தவனின் இதயம்.. அங்ேக குளித்து முடித்துத் தைலையத் துவட்டியபடி.. மாபிலிருந்து ெதாடங்கி
முழங்கால்
வைரயில்
சுற்றப்பற்றிருந்தத்
துண்டுடன்
நின்றிருந்தவைளக் கண்டு பன்மடங்காகத் துடித்தது. அவைனக்
கண்டதும்
ெசல்லுங்கள்..”என்று
திைகத்த
துவங்க..
நித்யா..
அவேனா
ேகாபத்துடன்
ெநாடியில்
“ெவளிேய
முகத்ைத
மாற்றிக்
ெகாண்டு “என்ன ேபபி இப்படிச் ெசால்லி விட்டாய்..?,நான் சைமத்த சாப்பாடு எப்படியிருக்கிறெதன்று
ந<
ெசால்ல
ேவண்டாமா..?”என்றவன்
அவள்
ேமேல
நித்யாவும்
அவன்
ெதாடங்கும் முன் அவள் வாயில் ஸ்பூைனத் திணித்தான். குளித்து ஊட்ட
முடித்து ஊட்ட
ெவளி
சாப்பிடத்
வந்ததில்
நல்ல
ெதாடங்கினாள்.
பசியிலிருந்த மைனவிைய
அந்தக்
ேகாலத்தில்
கண்ட பின்பும் தன்ைனக் கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டு நல்லவைனப் ேபால் தான் நடிக்க
ேவண்டிய
கட்டாயத்திற்குத்
தன்ைனத்
தள்ளியதற்காகக்
கடவுைளக்
கிழி கிழிெயனக் கிழிக்கத் ெதாடங்கிய ெகௗதம்.. அவள் உண்டு முடித்ததும்.. “எப்படியிருக்கிறது..?”என்று வினவ.. “ம்,ம்.. சுமாராக உள்ளது..”என்று கூறினாள் நித்யா, “ஆமாமாம்..
சுமாராக
இருந்தைதத்
விழுங்கினாயாக்கும்..?”என்று
தான்
ெநாடித்துக்
இப்படி
ெகாண்டவன்
ேவக
ேவகமாக
ெவளிேய
நடக்க..
அவன் ேபாவைதப் பாத்துக் ெகாண்ேட நின்றிருந்தவளிடம்.. திரும்பி வந்தவன் “நிதி..
இப்ேபாது
உனக்கு
ேவண்டுேம..!”என்று
ஒரு
மிகப்
ேகட்க..
ெபrய
சந்ேதகம்
ேதான்றியிருக்க
“சந்ேதகமா..?,எனக்கா..?,இல்ைலேய..”என்று
கூறினாள் அவள். “அது எப்படித் ேதான்றாமலிருக்கும்
என்று
அவள் தைல
முடிைய ஒற்ைற
விரலால் சுருட்டியவன்.. “உன்ைன இப்படிப் பாத்த பின்பும் நான் அைமதியாக நின்று
ெகாண்டிருப்பைதக்
வரவில்ைலயா..?”என்று
கண்டு
ேகட்க..
உனக்கு
அவைன
எந்தச்
முைறத்து
சந்ேதகமும் விலகியவளின்
இைடையப் பற்றி அருகிலிழுத்தவன்.. அவள் கழுத்தில் முகம் புைதத்து வாசம் பிடித்து.. “ேதவியின் இந்த ஸ்ெபஷல் தrசனம் கிைடப்பேத என்ேறா ஒரு நாள்
தான்..
அைதயும்
மிஸ்
முட்டாளா..?,பாத்ேதனும்
ெசய்து
விட்டு
என்னுைடய
விலகிச்
ெசல்ல
நான்
அவஸ்ைதையத்
என்ன த<த்துக்
ெகாள்கிேறேன..”என்று கூற.. “ச்சி....”எனக் கூறி அவைன விட்டு விலகியவள்.. அவன் ேதாைளப் பற்றித் தள்ளிக் ெகாண்டு ேபாய் ெவளிேய தள்ளி விட்டுக் கதைவச்
சாத்தினாள்.
ெவளிேய
கலகலெவன
ெதாடர.. உள்ேள அவளுக்கு முகம் சிவந்து ேபானது.
அவனது
சிrப்புச்
சத்தம்
அத்தியாயம் – 20
உன் ைகப்பிடித்து நான் நைடபயின்ற ஆற்றங்கைர! உன் குழலிைசயில் நான் மயங்கி நின்ற பூஞ்ேசாைல! உன் அைணப்பில் நான் கிறங்கி நின்ற மகிழ மரத்தடி! உன் ேதாள் சாய்ந்து நான் ஆடிய ெகாடி ஊஞ்சல்! இைவயைனத்துன் என் ெநஞ்சில் ந4 ங்கா நிைனவுகளாய்!
ேவைல
விசயமாக
விஸ்வநாதன்
சில
நாட்களுக்கு
நியூெஜசியில்
தங்க
ேவண்டிய கட்டாயம் வந்து விட்டதால்.. இங்ேக வட்டில் < நித்யாவும்,ெகௗதமும் தனித்து
விடப்
பட்டன.
காைலயும்,மாைலயும்
அவளுக்கு
சைமத்துப்
ேபாட்டுக் ெகாண்டும்.. அவள் பள்ளி ெசல்லும் ேபாதும்,வரும் ேபாதும் உடன் ெசன்று ெகாண்டும் தன் நாட்கைள ஓட்டிக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். அந்த ஊrல் மைழக்காலம் ஆரம்பிக்கத் துவங்கி விட.. இருவரும் ெவளிேய எங்கும் ெசல்ல
முடியாமல்
ெபரும்பாலான
ேநரங்கைள
வட்டிேலேய <
கழிக்க
ேநrட்டது. மாைல மைழ ெபாழியத் துவங்கியதும் குளி தாங்க முடியாமல் இருவரும் கணப்பின் முன்பு
வந்து
அமரத் துவங்கி
விடுவ.
அன்றும்
அப்படித்
தான்
கணப்பின் அருேக ேபாடப்பட்டிருந்த ேஷாபாவின் ஒரு புறத்தில் அமந்திருந்த நித்யா
டிவியில்
அமந்திருக்க..
ஒரு
நைகச்சுைவ
மறுபுறத்தில்
நிகழ்ச்சிையக்
தனது
கண்டு
ேலப்டாப்புடன்
சிrத்தபடி ேவைலயில்
ஈடுபட்டிருந்தான் ெகௗதம். சிறிது
ேநரம்
அவள்
விழுந்து
விழுந்து
சிrப்பைதக்
கண்டு
ெகாள்ளாமல்
அமந்திருந்தவன் பின் அருலிருந்த குஷைன எடுத்து அவள் மடி மீ து ைவத்து அதில் தைல சாய்த்துக் ெகாண்டான். உதட்டில் உைறந்து ேபான சிrப்புடன் அவைன
முைறத்த
இல்ைலயா..?”என்று ெவகு
ேநரமாக
நித்யா
கத்த..
உச்சு
ேலப்டாப்புடன்
“இப்ேபாது ெகாட்டி ஒேர
எழுந்திருக்கப்
முகம்
சுழித்தவன்
நிைலயில்
எப்படி
ேபாகிற<களா “என்ன
நிதி..
அமந்திருக்க
முடியும்..?,கழுத்ெதல்லாம் ஒேர வலி.. உன்னால் முடிந்தால் ேதாைளப் பிடித்து
விடு...
இல்ைலெயன்றால்
அைமதியாக
இரு..”எனக்
கத்தி
விட்டுத்
தன்
ேவைலயில் ஈடுபட்டான். சrயான அரக்கன்! ராட்சசன்! என்ெறல்லாம் மனதுக்குள் அவைனத் திட்டியபடி அமந்திருந்த நித்யா
சிறிது
ேநரத்தில்
தூக்கம்
“எனக்குத்
வருகிறது..”என்று
அறிவிப்பு ேபாலக் கூறினாள். “இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம்.. ெகாஞ்ச ேநரம்.. நிதி..” என்று ெகஞ்சியவன்.. ெகாஞ்ச ேநரத்ைத ெராம்ப ேநரமாக ந<ட்ட.. எrச்சலுடன் அவைனப் பற்றித் தள்ளி எழுந்தாள் அவள். அைறைய ேநாக்கிச் ெசல்பவளின் பின்ேனேய தானும் ெசன்றவைன நின்று முைறத்தவள்..
ஏன்
“இங்ேக
இருக்கிறது..”என்று
கூற..
வருகிற<கள்..?,உங்கள்
அவேனா
அைற
நிதி..
“அய்ேயா
அங்ேக
ெவளிேய
பா..
இடியும்,மின்னலுமாய் மைழ எப்படிப் ெபய்கிறெதன்று.. எனக்கு இடிெயன்றால் பயங்கர
பயம்..
இந்த
வட்டில் <
ந<யும்,நானும்
மட்டும்
தாேன
இருக்கிேறாம்..
நான் உன்னுடன் படுத்துக் ெகாள்கிேறன் நிதி.. ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்ச.. அவனது நடிப்ைபக்
கண்டு
ெகாண்டவள்
உள்ளுக்குள்
புன்னைகத்து
விட்டுத்
தன்
ெகாண்டிருந்தவன்..
பின்
படுக்ைகயில் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டாள். சிறிது
ேநரம்
ேலப்டாப்பில்
தன்ைன
மூழ்கடித்துக்
ேநரமாகி விட்டைத உணந்து அைத மூடி ைவத்து விட்டு.. அைற ஜன்னலின் திைரகைள
இழுத்து
ெகௗதமனின்
மூடி
வட்டில் <
விட்டு
படுக்ைக
அவளருேக மிகவும்
வந்து
ெபrதாக
படுத்தான். இருக்கும்.
அங்ேக அதனால்
இருவரும் ஒேர கட்டிலில் படுத்த ேபாது எந்த வித்தியாசமும் ெதrயவில்ைல. ஆனால் இங்ேக ஒரு முைற புரண்டால் அடுத்தவைர இடித்துக் ெகாள்ளும் தூரத்தில் அைமந்திருந்த படுக்ைகையக் கண்டு சிrத்துக் ெகாண்டான் ெகௗதம். ெவளிேய விடாது ெபய்து ெகாண்டிருந்த மைழ.. குளி பரப்ப.. இரவும்,குளிரும் அவைன
உசுப்ேபற்றித்
மறுபுறம்
தன்
திரும்பி
அழகு
உறங்கிப்
மைனவிையக்
காணச்
ேபாயிருந்தவைளக்
ெசால்லியது. கண்டபடிேய
படுத்திருந்தவனின் ைககள் சற்று ேநரத்தில் உயந்து அவள் கழுத்ைத வருட.. சட்ெடனக் ைகைய விலக்கித் திரும்பிப் படுத்த ெகௗதம்.. “அய்ேயா! என்ன காrயம் ெசய்யத் துணிந்ேதாம்..?,ஒரு முைற அவள் விருப்பமற்று அவைளத் த<ண்டியதற்ேக
ஏழு
மாதங்களாக
ேவதைனைய
அனுபவித்ேதாம்..!
மறுபடியுமா..?,ேவண்டாம் சாமி! என்ெறண்ணிக் ெகாண்டவன் கட்டிலின் மறு ஓரத்திற்குச் ெசன்று அவள் புறம் திரும்பாமேலேய படுத்துக் ெகாண்டான். காைலயில் புரண்டால்
கண்
விழித்த
கீ ேழ
விழுந்து
நித்யா
கட்டிலின்
விடுவது
ேபால்
மறு
ஓரத்தில்
ஒரு
படுத்திருந்தவைனக்
முைற கண்டுச்
சிrத்து.. அவன் ேதாைளப் பற்றி உள்ேள இழுத்தாள். “ப்ச்,என்ன நிதி...”என்று ெகாஞ்சியபடி
அருேகயிருந்தத்
தைலயைணையக்
கட்டி
அைணத்துக்
ெகாண்டவைனக்
கண்டு
முைறத்துப்
பின்..
அவன்
ைகயிலிருந்தத்
தைலயைணையப் பிடுங்கி.. அவன் முகத்தில் ைவத்து அழுத்தினாள். ெகாைல..
“அய்ேயா!
ெகாைல..
ெகாண்ட
கணவைனக்
ெகாைல
ெசய்யப்
பாக்கிறாள்..”என்று கத்தியபடிப் பதறி எழுந்த ெகௗதம்.. “அடிப்பாவி.. பாதகி.. தாலி கட்டிய கணவைன இப்படிக் ெகால்லப் பாக்கிறாேய.. ந< எல்லாம் ஒரு தமிழ்ப்ெபண்ணா..?”என்று கத்த.. ஒன்றும் கூறாமல்.. முைறத்தபடிேய நடந்து ெசன்று குளியலைறக்குள் புகுந்து ெகாண்டாள் நித்யா. அன்று
காைல
அைழத்துக் ேவைல
தான்
பள்ளி
ெகாண்டுத்
ெசல்ைகயில்
திரும்பி
வந்தவனிடம்
பாக்கிற<கள்..?,இங்ேகயிருக்கும்
முடியாதாக்கும்..?”என்று பாத்துச்
சிrத்தவன்
ெநாடித்துக் நடந்து
உடன்
வந்து..
“எதற்கு
பள்ளிக்கு
ெகாள்ள..
மாைல இப்படி
என்னால்
அவள்
ெகாண்டிருந்தவைள
அவைள பாடிகாட்
ெசன்று
முகத்ைதத் நிறுத்தி..
வர
திரும்பிப்
“உன்னுடன்
கழிக்கும் ஒவ்ெவாரு நிமிடத்ைதயும் நான் ெசாக்கமாகக் கருதுகிேறன் நிதி.. அப்படியிருக்ைகயில் இந்த வாய்ப்ைபத் தவற விடுேவனா ெசால்..”என்று கூற.. அவன்
குரலும்,முகமும்,பாைவயும்
மாறிய
விதத்ைதக்
கண்டு
சிலித்துப்
ேபான நித்யா வாயைடத்துப் ேபாய் நின்று விட்டாள். அவள்
திைகப்பும்,காதலுமாய்
ெமல்ல
ெநருங்கி..
ேதான்றுகிறது தைல
“நிதி..
தன்ைன
உன்ைன
ேநாக்குவைதக்
இப்ேபாது
முத்தமிட
எனக்கு..?,முத்தமிடலாமா..?”என்று
குனிந்தவளின்
நிமித்தியவன்..
கழுத்ைதப்
அவள்
பற்றிப்
கன்னத்ேதாடுத்
ெபரு
தன்
கண்டு
ெகாண்டவன்
ேவண்டுெமன்றுத்
வினவ..
முகம்
சிவந்துத்
விரலால்
அவள்
முகத்ைத
கன்னத்ைத
அழுத்திக்
குனிந்து
ேமலும்
ேமலும்
காேதாரத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான். அவைள
விட்டு
முன்ேனறி
உதடுகைள
அவள்
ைககைளயும்
விலக்காமேலேய
முகெமங்கும்
இைணத்து
அவள்
ஊவலம் இைடயில்
அவன்
நடத்தியவன்.. ேகாத்துக்
தன்
ெகாண்டு..
இரு அவள்
இதைழ ேநாக்கிக் குனிந்தான். தவிப்பும்,துடிப்புமாய் கண்கைள அழுந்த மூடிக் ெகாண்டவைள இைமக்காமல் ேநாக்கியவன்.. ெமல்ல ஒரு கரத்ைத உயத்தி.. துடிக்கும் அவள் இதழ்கைள வருடிக் குனிந்து அழுந்த முத்தமிட்டான். அவன் ேதாைள இறுகப் பற்றி தன்ைன மறந்து அவன் முத்தத்தில் மூழ்கிப் ேபாயிருந்த நித்யா.. படபடெவன மைழத்துளித் தன் ேமல் விழத் துவங்கியதும் அவைன
விலக்கித்
தள்ளி
விட்டு
வட்ைட <
ேநாக்கி
ஓடினாள்.
ெவகு
நாைளக்குப் பிறகு மைனவிையத் த<ண்டிய மகிழ்ச்சியில்.. மைழயில் ஆடிய ெகௗதம்.. பின் வட்ைட < ேநாக்கிச் ெசன்றான்.
உள்ேள நுைழந்தவன் ேநராக நித்யாவின் அைறக்குச் ெசல்ல.. அங்ேக ஜன்னல் வழிேய
மைழைய
ெவறித்தபடி
அணிந்திருந்த
கருப்பு
நிறச்
முழுவதுமாக
நைனந்து
அைசயாமல்
ேசைல
விட்ட
நின்றிருந்தாள்
காற்றிலாடிக்
ஆைடயுடன்
ெகாண்டு
அவள்
நித்யா.
அவள்
கவிைத
பாட..
நின்றிருந்த
ேகாலம்
அவைன இைச பாட அைழத்தது. கால்கள்
தானாக
ேதாைளப்
அவைள
பற்றியவன்..
ேநாக்கிச்
அங்ேக
ெசல்ல..
தவழ்ந்து
அவளருேக
ெகாண்டிருந்த
ெசன்று..
முடிைய
அவள் விலக்கி
கழுத்தில் இதழ் பதித்தான். கண்கைள இறுக மூடி நடுங்கியவைளத் தன்ேனாடு ேசத்து இறுக அைணத்துக் ெகாண்டவன்.. ேமலும் ேமலும் முன்ேனற.. ஒரு கட்டத்தில் அவைனத் தன் முழு பலம் ெகாண்டு விலக்கித் தள்ளிய நித்யா.. அழுது ெகாண்ேட ேதாட்டத்ைத ேநாக்கி ஓடினாள். அவள்
அழுததும்
ஒன்றும்
புrயாமல்
விழித்த
ெகௗதம்..
ெவளிேய
மைழ
வலுப்பைத உணந்து விைரந்து ஓடினான். ேதாட்டத்தில் ேபாடப் பட்டிருக்கும் கல்
ெபஞ்சில்
மரத்தடியில்
அமந்துத்
ேதம்பித்
ேதம்பி
அழுது
ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா. “நிதி.. நிதி.. என்னம்மா இது..?,இடியும்,மின்னலுமாய் மைழ
ெபய்து
ெகாண்டிருக்கிறது..
அமந்திருக்கிறாேய..
எழுந்து
வா
ந<
நிதி..
இப்படி
மரத்தடியில்
ப்ள <ஸ்...”என்று
ெகஞ்ச..
வந்து
“நான்
வர
மாட்ேடன்.. ந< இங்கிருந்து ேபா..”என்று அவள் உச்சஸ்தாதியில் கத்த “நித்யா.. நான் ெசால்வைதக் ேகள்.. என் ெபாறுைமையச் ேசாதிக்காேத.. எழுந்து வா நித்யா..”என்றவன்
அவள்
ெசால்
ேபச்சுக்
அமந்திருப்பைதக்
கண்டுக்
ேகாபப்பட்டு
ேகட்காமல்
அவைளத்
அங்ேகேய
தூக்கிக்
ெகாண்டு
வட்டிற்குள் < நடந்தான். “ெசால் ேபச்சு ேகட்பேதயில்ைல..”என்று கடிந்து ெகாண்டவன் அருகிலிருந்தத் துவாைலைய எடுத்து அவள் ைகயில் ெகாடுத்து “சீ க்கிரம் துைடத்து.. உைட மாற்று.. சளி பிடித்துக் ெகாள்ளப் ேபாகிறது..”என்று கூற அவைன ெவறித்து ேநாக்கியவள்..
“ஏழு
மாதங்களாக
நான்
ெசத்துச்
சாம்பலாகி
விட்ேடனா
என்பைதக் கூட அறியாமல் தன் ேபாக்கில் இருந்த உனக்கு இப்ேபாது என்ன ெபrய
பாசம்,காதல்..?”என்று
வினவ..
அவைள
ேகாபத்துடன்
ேநாக்கியவன்
“என்ன ேபச்சு ேபசுகீ றாய்..?,முட்டாள்..”எனக் கூறிப் பளாெரன அைறந்தான். அவன் அைறந்ததும் அழுைக அதிகமாக “அடி.. நன்றாக அடி.. இப்படி அடித்த பின் ந< என்ன ெசய்வாய் என்று எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும்..”எனக் கண்ைணக் கசக்கியபடிக் கூற.. அவள் ெசான்ன வாத்ைதயின் பின்ேன ஒளிந்து கிடந்த அத்தத்ைதப் புrந்து ெகாண்ட ெகௗதமிற்கு இதயத்தில் வலி ஏற்பட்டது.. அவள் காலடியிேலேய அமந்தவன் நிமிந்து ேவதைனயுடன் அவள் முகம் ேநாக்கி.. “நித்யா.. அ..அன்று நான் ேகாபத்தில்.. ந< என்னிடம் ெபாய்ையக் கூறி
மணந்து
ெகாண்டாய்
என்கிற
ஆதங்கத்தில்
அறிவிழந்து
அப்படி
நடந்து
ெகாண்ேடன்.. அைத நிைனத்து நான் வருந்தாத நாேள இல்ைல கண்ணம்மா.. உன்னால்.. உன்னால் அைத நிச்சயம் மறக்க முடியாது.. ஆனால்.. என்ைன இப்படி ஒதுக்கித் தள்ளாேத.. ப்ள <ஸ்.. அன்று நான் புrந்த தவறுக்காக ந< என்ன தண்டைன
அளித்தாலும்
ெசல்லாேத
கண்மணி
தாங்கிக் ப்ள <ஸ்..
ெகாள்கிேறன்.. இனி
என்ைன
நிச்சயமாகக்
விட்டு
விலகிச்
கூறுகிேறன்..
உன்
அனுமதியின்றி என் ைகவிரல் கூட உன் மீ து படாது.. ப்ள <ஸ் நித்யா..”என்று அவன் ெகஞ்ச.. அழுைகைய நிறுத்திக் கண்ைணத் துைடத்துக் ெகாண்டவள்.. மாற்றுைடைய எடுத்துக் ெகாண்டு குளியலைறக்குள் நுைழந்தாள். அவள் ெசன்றதும் கணத்த மனதுடன் அவனைறக்கு வந்த ெகௗதம்.. தன்ைனத் தாேனத் திட்டியபடி ஈர உைடைய மாற்றக் கூட மறந்து அப்படிேய உறங்கிப் ேபானான். ெவகு ேநரம் கழித்து இரவு உணைவச் சைமக்க ெவளிேய வந்த நித்யாவிற்கு... அவன் அப்படிேய உறங்கிப் ேபானது வலிைய ஏற்படுத்தியது. பின் எனக்ெகன்ன.. என்று ெசன்று விட்டவள்.. பின் சிறிது ேநரம் கழித்து மனம் தாங்காமல்..
அவன்
அைறக்குச்
ெசன்று
அவைன
எழுப்பினாள்.
“ெகௗதம்..
ெகௗதம்”என அவள் உலுக்கியதில் கண் விழித்தவன் அவைளக் கண்டு புருவம் ெநறித்தான்.
உைட
“வ..வந்து..
மாற்றிக்
ெகாண்டு
படுத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று அவள் கூற.. மறு ேபச்சின்றி எழுந்து ெசன்று உைட மாற்றி விட்டு மீ ண்டும் படுக்ைகயில் விழுந்தான். அவனைறைய விட்டு ெவளிேய வந்த நித்யாவிற்கு மனம் ேசாந்து ேபானது. இந்த
மனம்
என்ன
ெநருங்குவைத
தான்
ரசிக்கிறது..
நிைனத்துக்
அவன்
ெகாண்டிருக்கிறது..?,அவன்
விலகினால்
துன்புறுகிறது..
அவன்
உrைமெயடுத்துக் ெகாண்டால் ேகாபப் படுகிறது... அவன் தன்ைன ேநாகடித்துக் ெகாண்டால் அவனுக்காகப் பதறுகிறது..! என்ன தான் இது..? என்று ெவகுவாகச் சிந்தித்தவள்.. அறிந்து ெகாண்டது ஒன்ேற ஒன்று தான்.. அவள் ெகௗதைமத் த<விரமாகக் காதலிக்கிறாள். முதல்
நாள்
கண்டு
ெகாண்டவுடேன..
மைறந்து
வட்டினுள் <
விட்டது
மன்னிப்பதா
அவன்
அவன்
மீ திருந்தக்
அவளுக்கு.
ஆனாலும்
என்று
வம்ைபயும்,வ < ராப்ைபயும் < விலக்கிக்
நுைழைகயில்
தான்
ெகாண்டிருந்தாள்.
ேகாபம்
ெகாடுக்க
அவனது
அைனத்தும்
இவைன
ேகாபத்துடன்
விட்டுக்
கண்ணிலிருந்தக்
நடந்து
இவ்வளவு
மாயமாய் சீ க்கிரம்
ெகாண்டிருந்தாள்..
மனமில்லாமல்
காதல்
காதைலக்
தான்
அவைன
பாைவையயும்,அன்ைபயும்,
அக்கைறையயும் ெவகுவாக ரசித்துக் ெகாண்டு தாேன இருந்தாள்..? அவன்
த<ண்டிய ேபாது
நிைனவு
அவள்
ெசய்கிறது..
தன்ைன மறந்தாேள!
மனதில்
அைத
ேதான்றி
நிைனத்து
அவைள ெகௗதம்
ஆனாலும்
அன்ைறய நாளின்
ேவதைனக்குள்ளாக்கத்
தான்
கலங்குவைதயும்,ேவதைனப்
படுவைதயும் கண்டு விட்ட பின்பு அந்த நிைனப்பும் கூடக் காணாமல் ேபானது. இனி
என்ன..?,அவனுடன்
இைணவது
தான்
பாக்கி!
சிrப்புடன்
அவைன
எண்ணியபடிேய உறங்கிப் ேபானாள். மறுநாள் காைல அவனுக்கு முன்ேப எழுந்துச் சைமயலைறக்குள் நுைழந்து சைமயைலத்
துவங்கியவள்..
அவன்
ெகௗதம்..”என்று
“ெகௗதம்..
எழுந்தைத
குரல்
உறுதி
ெசய்து
ெகாடுத்தாள்.
ெகாண்டு
“என்ன..?”என்றபடி
வந்தவனிடம் “ேமேல இருக்கும் மிளகாய்ப்ெபாடி டப்பாைவ எடுக்க ேவண்டும்.. எனக்கு எட்டவில்ைல.. என்ைனக் ெகாஞ்சம் தூக்கி விடு..”என்று கூறினாள். சற்றுத் திைகத்துப் ேபாய் அவைள ேநாக்கியவன் பின் “நான் ேவண்டுமானால் ஒரு
ஸ்டூல்
எடுத்து
வருகிேறன்..
இல்ைலெயன்றால்
நாேன
எடுத்துத்
தருகிேறன்..”என்று கூற.. அவைன முைறத்தாள் நித்யா. “அப்படிப் பாக்காேத.. ெதாடாமல் தூக்க முடியாது நிதி.. புrந்து ெகாள்..”என்று அவன் சிணுங்க.. இைடயில் ைக ைவத்து அவைன முைறத்துப் பாத்தவள் “ெதாடாமல் தூக்க முடியாெதன்று எனக்குத் ெதrயாதா..?,இப்ேபாது உன்னால் என்ைனத்
தூக்க
முடியுமா..?,முடியாதா.?”என்று
மிரட்ட..
ேவறு
வழியின்றி
அவளருேக வந்துத் தூக்கினான். ெபாறுைமயாக ஒவ்ெவாரு டப்பாவாகத்திறந்து திறந்துத்
ேதடி
அவைனச்
விட்டது..”என்றபடித் முகத்திலல்லாது
ேசாதித்தவள்..
திரும்பி
அவன்
கைடசியாக
அவன்
பாைவ
ேவறு
கிைடத்து
“வாவ்....
முகம்
ேநாக்கினாள்.
அவள்
எங்ேகா
பயணிப்பைதக்
கண்டுத்
திமிறி விலகியவள்.. “ராஸ்கல்..”என்றபடி விலகிச் ெசல்ல.. “அய்ேயா! கண்டு ெகாண்டால் ேபாலும்!”என்ெறண்ணியவன் அைமதியாக நழுவி விட்டான். அதன்
பின்
சிறிது
ேநரத்திேலேய
“ெகௗதம்..
ெகௗதம்..”எனக்
கூவியவள்..
“என்ன,,?,ேவளா ேவைளக்கு நான் சைமத்துப் ேபாடுேவன்.. நன்றாக மூக்குப் பிடிக்கத் உதவி
திங்கலாம்
என்று
ெசய்..”என்று
சைமத்துப்
மிரட்ட..
ேபாட்டைதத்
“ஆமாமாம்..
மகாக்
சுழிக்கவும்..
அவைள
நிைனத்துக்
ெகாண்டாயா.?,மrயாைதயாக
“அடிப்பாவி..
தாேனடி
ேகவலமான
ந<
இத்தைன
உண்டாய்..?”என்று
சாப்பாடு..!”என்று
முைறத்தபடிேய
நாட்களாக
“இப்ேபாது
அவன்
அவள் நான்
வந்து நான் கூற
முகத்ைதச்
என்ன
ெசய்ய
ேவண்டும்..?”என்று வினவினான். “இந்த ெவங்காயத்ைத நறுக்கு..”என்றவளிடம் “நிதி.. நிதி.. ேவறு ஏேதனும் காய் ெவட்ட ேவண்டுமானால் ெசால்.. ெவங்காயம் மட்டும் ேவண்டாம்.. கண்ண < வரும்.. ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்ச.., “ஏன்.?,ெவங்காயமில்லாமேல அடுத்தவகைள ந<
அழ
ைவத்தாேய..
தவெறான்றுமில்ைல..
ெசய்
இப்ேபாது
ெவங்காயத்தால்
ெசய்..”என்று
விரட்ட
ந<
அவனும்
அழுவதில் முகத்ைதச்
சுழித்தபடிேய.. குடம் குடமாக அழுது ஒரு ெவங்காயத்ைத ெவட்டி முடித்தான்.
“ேபாதும் நிதி.. ேவறு ஏேதனும் தண்டைன ெகாடு ராசாத்தி.. இது ேவண்டாம்..” என்று பதற.. “ஓேக.. அந்த காரட்ைடத் துறுவிக் ெகாடு..”என்று கூறினாள். பின்
வா..
“இங்ேக
இந்த
மசாைலைவ
இப்படிக்
கிளறிக்
ெகாண்ேட
இரு..
இன்னும் ஐந்து நிமிடத்திற்கு..”என்று கூறி அவைன நிறுத்தி ைவத்து விட்டு அவள்
குளிக்கச்
கிண்டியவன் விடும்..
ெசன்றாள்.
“நிதி..
நான்
ேபாதும்
ஐந்து
நிதி..
ஸ்டவ்ைவ
நிமிடத்திற்கும்
இதற்கு
ேமல்
ேமலாக
கிளறினால்
அைணக்கிேறன்..”என்று
அைதக்
அடிப்பிடித்து
கத்த..
“அைணத்துத்
ெதாைலடா.. இைதக் கூடவா நான் ெசால்லித் தர ேவண்டும்...?”என்று அவள் பதிலுக்குச் சத்தமிட்டாள். ஒருவழியாக
அவள்
சைமத்த
உணைவ
இருவரும்
உண்ணத்
துவங்க..
மைனவியின் ைக வண்ணத்ைதக் கண்டு வியந்து “நிதி டாலிங்.. இவ்வளவு நன்றாகச் சைமக்க எப்ேபாது கற்றுக் ெகாண்டாய்..?”என்று வினவ.. “ம்,இந்த ஏழு
மாதங்களாக
வட்டில் <
இருந்த
ேபாது
தான்..
ேதைவயில்லாத
எண்ணங்க்ளிலிருந்து தப்பித்துக் ெகாள்ள சைமயல் பழகிேனன்..”என்று அவள் இறுகிய
முகத்துடன்
அவனுக்கு.
கூற..
ெகாறித்து
அதற்கு
விட்டு
ேமல்
உண்ண
எழுந்தவைனக்
முடியாமல்
கண்டவள்
அவன்
ேபானது ைகப்பற்றி
“இப்ேபாது என்ன ெசால்லி விட்ேடெனன்று எழுந்து ேபாகிறாய்..?, ந< சைமக்கும் ேகவலமான சாப்பாட்ைட விட என் சாப்பாடு எவ்வளவு நன்றாக இருக்கிறது..?, அைதச் சாப்பிடாமல் எழுந்து ெசல்கிறாேய..”என்று அவனிடம் வம்பு ெசய்தாள். “என்
சாப்பாடு
ேகவலமா..?,அதனால்
கட்டினாயாக்கும்..?”என்று
ேகலி
தான்
ெசய்தவனிடம்
வைளத்துக்
பழிப்புக்
காட்டி
விட்டு
“ேபாடா..”என்று அவள் கூற.. “டா வா..?”என்று ெகாதித்துப் ேபான ெகௗதம் “ந< ேபாடி..”என்று ேநாக்கினான்.
பதிலுக்குக் ெவகு
கூறியவன்..
நாைளக்குப்
பிறது
கண்கள் அவள்
பளிச்சிட
மைனவிைய
ஒருைமயில்
அைழப்பைதக்
கண்டு அவனுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. அன்று விடுமுைற நாள் என்பதால் அவனுடன் ேபசிப் ேபசிேய ெபாழுைதக் கழித்தாள். ேபசுவைத
அவன்
அதற்காக
ரசித்தான்.
ஏங்கிப்
இரவானதும்
ேபாயிருந்தவன் உறங்கச்
தைலயைண,ெடட்டி
ெபாம்ைம
சகிதம்
நின்றிருந்தவைளக்
கண்டுப்
புருவம்
என்பதால்
ெசல்லும்
தன்
அவள்
ேவைளயில்
அைற
வாசலில்
ெநறித்தவன்
“நித்யா..
என்னடாம்மா..?”என்று விசாrத்தான். “அ..அது வந்து.. ஒேர மைழயாக இருக்கீ றது.. இடிெயன்றால் எனக்கு மிகவும் பயம். அதனால் தான் உன் அைறயிேலேய படுத்துக் ெகாள்கிேறன்..”எனக் கூறி அவன் அைறக்குள் நுைழந்து விட்டாள். அவனருேக படுத்துக் ெகாண்டு அவன் கணிணியில்
ேவைல
பாப்பைதப்
பற்றி
ஆயிரம்
ேகள்வி
ேகட்டவளிடம்
சிrத்துக் ெகாண்ேட.. அவள் கூந்தைலக் ேகாதியபடி பதிலளித்தான், அவனது ெமன்ைமயான ஸ்பrசத்தில் கண் மூடி உறங்க ஆரம்பித்து விட்டாள் நித்யா. இருவரும் ஒருவ ேமல் மற்ெறாருவ ைவத்திருக்கும் ேநசத்தின் ஆழத்ைதப் புrந்து
ெகாண்டு
விட்டதால்..
சிrப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் அவளிடம்
எப்படி
அவேளா..
ைகையக்
சண்ைட,ேகாபம்,அழுைகெயன
வாழ்க்ைகைய
நடத்தின.
ெநருங்குவெதன்று கூடத்
அவள்
ெதாட
அவள்
தயங்கிக்
மாட்டானாம்..
ஏதுமின்றி
அனுமதியின்றி ெகாண்டிருக்க...
என்று
ெபாறுமிக்
ெகாண்டிருந்தாள்.. மனைத மைறத்து இருவரும் ஆடிய கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் விைரவிேலேய முடிவிற்கு
வந்தது.
அன்று
காைல
நித்யாவுடன்
பள்ளிக்குச்
ெசல்ைகயில்
வழியில் அனு பாப்பா கண்ணில் பட.. அவைள ஓடிச் ெசன்று அைணத்துக் ெகாண்ட
ெகௗதம்..
வழக்கம்
ேபால்
பாக்ெகட்டிலிருந்த
சாக்ேலட்ைட
அவளிடம் ந<ட்டினான். குழந்ைதயும் அவைன முத்தமிட்டு நன்றி ெதrவித்து விட்டு ஓடிச் ெசன்றது. அவள் ெசன்றதும் வந்ேதேன..
ெகௗதைம
எனக்கு
ெகாடுக்கிறாய்..?”என்று ெசாத்ைதயாகி “இ..இல்ைல..
விடும் அனு
முைறத்த நித்யா “ஏய்..
சாக்ேலட் கூற
ெகாடுத்தாயா..?,அவளுக்கு
“அய்ேயா!
நிதி..”என்றவன்..
பாப்பா..
உன்னுடேன நடந்து
சாக்ேலட்
சாக்ேலட் அவள்
மட்டும்
சாப்பிட்டால்
முைறப்பைதக்
ெகாடுத்தால்
முத்தம்
பல் கண்டு
ெகாடுப்பாள்.
ஆனால்.. ந<..”என்றவன் அவைள நிமிந்து பாக்க.. அவேளா நன்றாகச் சிrத்து “இவ்வளவு தானா..?,நான் இரண்டு முத்தம் தருகிேறன்.. ந< எனக்கு இரண்டு சாக்ேலட் தர ேவண்டும் சrயா..?”எனக் ேகட்டு அவனது இரு கன்னத்திலும் மாறி மாறி முத்தமிட... திைகத்து வாயைடத்துப் ேபாய் விட்டான் ெகௗதம். “சாக்ேலட்ைட
எடு
ெகௗதம்..”என்று
குதித்தவளிடம்
தன்
பாக்ெகட்டுக்குள்
இருந்த அைனத்து சாக்ேலட்டுகைளயும் அவள் ைகயில் ெகாட்டினான். “வாவ்.. இவ்வளவு
சாக்ேலட்ஸா..?,ேதங்ஸ்
ெகௗதம்..”என்றவள்
“பாய்...”எனக்
கூறி
ஓடிச் ெசன்றாள். அவள் ெசன்ற பின் மகிழ்ச்சியில் திக்கு முக்காடிப் ேபான ெகௗதமிற்குத் தைல கால் புrயவில்ைல. அன்று மாைல அேத புன்னைக முகத்துடன் வடு < திரும்பியவள் “ெகௗதம்.. இன்று அனு பிறந்த நாள்.. காைலயில் ந< பாத்த ேபாது அவள் உன்னிடம் கூறவில்ைலயல்லவா..?,அவள் பாட்டிக்கு
வடு <
அைழத்திருக்கிறாகள்..
அருகில் உன்ைனயும்
தான்
இருக்கிறது..
தான்..
தயாராகு..
விட்டு வருேவாம்..”என்று கூற அவனும் உற்சாகமாகப் புறப்பட்டான்.
மாைல ெசன்று
கருந<லமும்,சந்தனமும் கலந்த டிைசன புடைவ அணிந்து வண்ண மயிலாகப் புறப்பட்டவைள ைமயலுடன் ேநாக்கிய ெகௗதம் அவைள அைழத்துக் ெகாண்டு அனுவின்
வட்டிற்குப் <
புறப்பட்டான்.
சுற்றியிருந்தத்
தமிழ்க்
குடும்பங்கள்
அைனத்தும் வருைக தந்திருக்க.. கூடியிருந்ேதா அைனவரும் ெபாருத்தமான ேஜாடி
என்று
அவகைள
ைவத்த
கண்
வாங்காமல்
பாத்துக்
ெகாண்டிருந்தன. குழந்ைதகள் அைனவரும் ேசந்து ைரம்ஸ் ெசால்வதாய்க் கூறி நித்யாைவயும் அைழத்துக் ெகாண்டன. கண்கைள உருட்டிக் ைககைள ஆட்டித் தானும் ஒரு குழந்ைதைய
மாறிப்
பாடி
ஆடிக்
ெகாண்டிருந்தவைள
சிrப்பும்,காதலுமாய்
ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன். அவன் பாைவையக் கண்டு ெகாண்டவளும்..
பாடுவைத
நிறுத்தி..
அவனருேக
வந்து
இப்படிப்
“ஏண்டா
பாக்கிறாய்..?”என்று அழகாய்ச் சிணுங்கத் தன் வசமிழந்து ேபானான். பாட்டி முடிந்து வட்ைட < ேநாக்கி நடந்து வந்து ெகாண்டிருந்தவனிடம் “அனு அணிந்திருந்த
டிரஸ்
அழகாக
இருந்ததில்ைலயா
ெகௗதம்..?”என்று
ேகட்க
அவேனா “அைத விட அவள் அம்மா அணிந்திருந்த டிரஸ் மிகவும் அழகாக இருந்தது
நிதி”என்று
கூற..
அவைன
நின்று
முைறத்தவள்
“ஆமாமாம்..
ந<
அணிந்திருக்கும் டிரஸ்ைஸ விட பாட்டியில் விக்ட அணிந்திருந்த டிரஸ் மிகவும்
அழகாக
இருந்தது..”என்று
கூறிச்
சிrக்க..
பல்ைலக்
“ஏய்..”என்று
கடித்தான் ெகௗதம். “ந<
மட்டும்
அனு
அம்மாைவப்
பாக்கலாம்..
நான்
விக்டைரப்
கூடாதா..? ேபாடா..”என்றவள்..
அவைனத் தாண்டி ஓடினாள்.
மைழ
வழுக்குகிறது
ெபய்ததில்
தைர
ெகாண்டிருக்ைகயிேல அவைளப்
பிடிக்கச்
அவள்
தடுமாறி
ெசன்றவன்
பா..”என்று
விழப்
தானும்
பாக்க...
தடுமாறி..
பாக்கக்
“நிதி ஓடாேத.. அவன்
“ஏய்..
கூறிக்
ஏய்..”
அருகிலிருந்தக்
என
கல்லில்
ேமாதிக் கீ ேழ விழுந்தான். நல்லேவைளயாக தைலையக் காப்பாற்றிக் ெகாள்ள அவன் ைகயால் அரண் அைமத்ததால் ைகயில் நச்ெசன்றுக் கல் ேமாதி நன்றாக அடிபட்டு விட்டது. வலி தாங்காமல் “அம்மா..”என்று கண் மூடியவைனக் கண்டு பதறி எழுந்த நித்யா
அருகிலிருந்ேதாைர
அைழத்து
அவைன
மருத்துவமைனயில்
அனுமதித்தாள். டாக்ட
அவனுக்கு
ெகாண்ேடயிருக்க
சிகிச்ைச
“நித்யா..
அளித்த
எனக்கு
முடித்த
பின்பும்
ஒன்றுமில்ைலம்மா..
அவள்
ேலசான
அழுது ஃப்ராக்ச
தான்.. உன் முன்பு வலியில் கத்தியது தவறாகப் ேபாய்விட்டது. அதனால் தான் இப்படி அழுது வடிகிறாய்..”என்று கடிந்து ெகாண்டவன் அவைள அைழத்துக் ெகாண்டு வடு < வந்து ேசந்தான்.
வட்டிற்கு < தாேன
வந்த
பின்னும்
உனக்கு
ஓடியதால்
அவனது
இப்படியாகி
தான்
ஒன்றுமில்ைல..
ைகக்காயத்ைதக்
விட்டது..
உனக்கு
ந<
ெசால்லச்
அடிபட்டது..”என்று
அழாேத
நிதி..”என்றவன்
கண்டு
“எ..என்னால்
ெசால்லக்
கதற..
ேகட்காமல்
“அப்படிெயன்றால்
அவைளப்
பற்றி
அைணத்து
கூந்தைல வருடி “சின்ன விசயத்திற்காக இப்படி அழுவாயா..?,ஏழு மாதமாக அழ
ைவத்தது
ேபாதுெமன்று
என்னடாெவன்றால்.. நிமிந்தவள்..
விடு
எண்ணிக்
நிதிமா..”என்று
ெசன்று
“நான்
நான்
உைட
ெகாண்டிருக்கிேறன்..
சமாதானப்
மாற்றி
படுத்தப்
வருகிேறன்..”என்று
ந< பின்
ெவளிேய
ெசன்றாள். அவள் உைட மாற்றி அவன் அைறக்குள் நுைழைகயில் இருைள ெவறித்தபடி நின்று ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். ெமல்ல ெநருங்கி அவனருேக ெசன்றவள்.. அவைனப் பின்னாலிருந்து அைணத்து அவன் முதுகில் முகத்ைதப் புைதத்தாள். அவள் பூைன நைட நடந்து வருவைத உணந்ேதயிருந்த ெகௗதம் அவளது அைணப்ைப
எதிபாக்காததால்..
ஸ்தம்பித்து
விட்டான்.
எத்தைன
நாட்களுக்குப் பிறகு அைணக்கிறாள்..! விருப்பமிருந்தும் தன்ைனச் சுற்றி ஒரு ேவலிைய ேதடி
அைமத்துக்
வந்து
ெகாண்டு
அைணப்பவள்..
மாதங்களாக
வருந்தி..
அவன் அவன்
அவைள ெசய்த
ேவதைனப்பட்டு..
விலக்கிய
ேபாெதல்லாம்
முட்டாள்தனத்தால்
எங்ேக
அவைன
ஏழு
ெவறுத்து
விடுவாேளா என அவைனக் கலக்கத்திற்குள்ளாக்கியவள்.. இன்று அவளாகேவ வந்து அைணக்கிறாள். அவன்
அவளுக்குச்
காதைலக்
காட்ட
ெசய்த
அத்தைன
வந்திருக்கிறாள்..
பாவங்கைளயும்
அவைள
விரும்பி..
மறந்து பின்
அவன்
மீ து
ஒதுக்கி..
பின்
ெவறுத்து.. அவைளத் துன்புறுத்தியைதெயல்லாம் மன்னித்து அவள் அவனிடம் வந்து
விட்டாள்.
கண்
மூடி
மைனவியின்
அைணப்ைப
ரசித்தவன்..
பின்
அவைளத் தன் புறம் இழுத்துக் கன்னம் பற்றி “இத்தைன நாட்கள் ஆயிற்றா உனக்கு?.என்ைன
ெநருங்குவதற்கு..?,ம்?”என்று
வினவ..
அவன்
கண்ணில்
ேகாத்திருந்தக் கண்ணைரக் < கண்ட நித்யாவிற்கும் கண்களில் ந< வழிந்தது. சட்ெடன
எம்பி
ெகௗதம்..
ஐ
அவைன
லவ்
யூ
இறுக
ேசா
அைணத்துக்
மச்..”என்று
ெகாண்டவள்
அழுைகயுனூேட
“ஐ
லவ்
ெதrவிக்கத்
யூ தன்
கண்களில் ேதங்கிய ந<ைரத் துைடத்தவனும் அவைள அைணத்துக் ெகாண்டு புன்னைகத்தான்.. “நானும் தான் ேபபி..”எனக் கூறி. “என்ன நானும் தான்..?,ந<யும் ஐ லவ் யூ ெசால்..”என்று சிணுங்கியவைளப் பற்றி முகம் முழுக்க முத்தமிட்டு “ஐ லவ் யூ.. ஐ லவ் யூ நிதி..”என்று ேதாளில் சாய்ந்தாள்.
கூற.. அழகாய் முறுவலித்து அவன்
அவள் இைடையப்பற்றிக் ெகாண்டு கன்னம் வருடியவன் “நிதி.. அன்று நடந்த சம்பவத்திற்காக.. நான்..”என ஆரம்பித்தவனிடம் “அைதப் பற்றிெயல்லாம் இனி ேபச ேவண்டாம்..”என்று அவள் ேவகமாகக் கூற.. “ேபச ேவண்டாெமன்றால் ேவறு என்ன ெசய்ய ேவண்டும்..?”என்று அவளது காது மடலில் முத்தமிட்டு ரகசியம்
ேபசியவைன
அடித்தவள்..
“ச்சி..”என்று
பற்றிப்
“இைதப்
ேபசாமல்
ேவறு எைதேயனும் ேபசு என்கிேறன்..”என்று கூறினாள். “இல்ைல நிதி.. அதற்காக நான் உன் காலில் விழுந்து மன்னிப்புக் ேகட்டால் கூடப்
ேபாதாது
தான்..
அப்படிெயல்லாம்
நான்
நடந்து
விட்ேடேன..”என்று
விரும்பும்
ெகாண்டு
என்
அழகான
உன்ைன
வருத்தமுற்றவனிடம்
நிதியிடம்
ேவதைனக்குள்ளாக்கி
“வருத்தமாகத்
தானிருந்தது.
நான்
ேபசுவதற்கு இடமளிக்காமல் ந<யாகேவ எைதெயைதேயா நிைனத்துக் ெகாண்டு என்ைனப் பழி வாங்கி விட்டைதக் கண்டு.. ஆனால்.. உன்ைன இங்கு மறுபடி பாத்த பின்பு என் ேகாபம் நிைலக்கவில்ைல.. பல நாள் தாடியுடன் பாவமாக முகத்ைத
ைவத்துக்
காணாமல்
ேபாய்
என்ைன
ெகாண்டு
நுைழந்தாேய..
விட்டது..”என்று
இத்தைன
நாட்களாகக்
அன்ேற
கூறிவளிடம்
என்
ேகாபெமல்லாம்
“அன்ேறவா..?பிறகு
ஏண்டி
கஷ்டப்படுத்தினாய்..?,ராட்சசி..”என்று
அவள்
இதழ் ேநாக்கிக் குனிந்தவன் பின் தயங்கி அவளிடம் “முத்தம் ெகாடுக்கலாம் தாேன...?”என்று கூற.. “ேபாடா..”என முகம் சிவந்தவைளப் பற்றி.. ஆைச த<ர முத்தமிட்டான் அவன்.. ஜன்னேலாரத் திட்டின் மீ து ஏறி அமந்தவன் அவைளத் தன் மடியில் அமர ைவத்து.. அவள் தைலயில் கன்னம் பதித்து..அவள் விரல்கைள வருடியவன் “நிதி.. ந< என் வாழ்வில் வந்து ெசய்த அட்டூழியங்கைளெயல்லாம் நிைனத்துப் பாத்தால்
ஆச்சrயமாக
ெபண்கள்
என்றாேல
ேவைலக்காrயின் பிறப்ெபன்று
இருக்கிறது..
எனக்குப்
மகள்
ெசால்லிக்
அவகைளெயல்லாம்
பயங்கர
சுந்தr
சண்டாளி
ெவறுப்பு..
இருக்கிறாேள!
ெகாள்ளக்
சந்தித்து
அந்தச்
ெகாஞ்சம்
விட்ட
பின்
ஓடியதிலிருந்து
அதிலும்
நம்
அவெளல்லாம்
கூடத் எனக்கு
வட்டு < ெபண்
தகுதியில்லாதவள்.. ெபண்களின்
மீ ேதா..
கல்யாணத்தின் மீ ேதா.. ஏன் காதலின் மீ து கூட நம்பிக்ைக இருந்ததில்ைல.. உன்ைனப் பாக்கும் வைர..” “இரும்ைபப்
ேபால்
வலம்
வந்த
என்ைன..
உயிரும்,உணவும்
ெகாண்ட
மனிதன் என உணர ைவத்தது உன் பாைவயும்,த<ண்டலும் தான் கண்ணம்மா.. ந<
என்
வாழ்வில்
ெசத்திருப்ேபன்.. இருந்தது.. வாதாடி..
வந்திராவிடில்..
அந்த
அளவிற்கு
அப்படியிருந்த ேபாராடி..
ெகாஞ்சியவனிடம்
என்ைன..
கைடசியில்
குடித்துக் எனக்கு
குடித்து வாழ்வின்
சந்தித்த விட்டு
மீ து
நாளிலிருந்து
காதலிக்கவும்
“பின்ேன..?,உன்ைன
ேகன்ச
ைவத்து ஓடிய
வந்து
கூடச்
பிடிப்பில்லாமல் எதித்துப்
ேபசி..
விட்டாய்..”என்று
ெசௗம்யா..
குழந்ைத
குட்டியுடன்
ெசௗக்கியமாக
பிள்ைளகைள
வைளத்துப்
ெகாண்டிருக்கிறாள். ராஜா
வாழ்கிறாள்..
வாழ்வில்
ேபாட்டு
இவகேள
சுந்தr
இன்னமும்
4
மானங்ெகட்டத்தனமாக
நன்றாக
பிடிப்பற்று
அந்த
இருக்கும்
இருக்க
ேபாது...
ேவண்டும்..?,இைத
ந<
ஆண்
வாழ்ந்து
மட்டும்
மட்டும்
ஏன்
உனக்கு
உணத்தி விட்டால் என் ேவைல முடிந்து விடும் என்று நிைனத்திருந்ேதன்.. ஆனால்.. கண்ட நாளிேலேய.. இந்த முறுக்கு மீ ைசயின் மீ து ேமாகம் ெகாண்டு விட்டதால்.. நாேனத் திருமணம்
ெசய்து
ெகாள்ள ேவண்டும்
என்று
முடிவு
ெசய்து ெகாண்ேடன்...”என்று கூறினாள். உன்
“எப்ேபாது
மீ து
காதல்
வந்தது
என்று
என்னால்
சrயாகச்
ெசால்ல
முடியவில்ைல நிதி.. உன்னுடன் பழகத் துவங்கிய நாளிலிருந்ேத.. என்னுள் வித்தியாசத்ைத விட்டு
ெவளி
அதிலும்
உணந்திருக்கிேறன்.. வந்து
உன்
மீ தான
ெசௗம்யா-ஸ்ரீதைரச்
ெகாஞ்சம்
காதைல
சந்தித்த
ெகாஞ்சமாக
ெவளிப்படுத்தத்
நாளன்று..
ந<
தான்
என்
கூட்ைட
துவங்கிேனன்..
எனக்ேகற்ற
என்
மைனவி என்று த<மானேம ெசய்திருந்ேதன்.. ஆனால் மறுநாள் அந்தச் சுந்தr வந்து
ஏேதேதா
ேபசிக்
குழப்பி
விட்டுச்
ெசன்று
விட்டாள்..”என்று
அவன்
கூறியதும் ேகாபமாக அவன் புறம் திரும்பியவள் “இேதா பாரடா.. இனியும் நான்
அங்ேக
வந்த
பின்பும்
திருமணத்ைதயும்,நம்ைமயும் ெசய்வாகள்..
கூட
பற்றி
அவகளுக்காக
உன்ைனப்
மாற்றுக்
நாம்
பிடிக்காதவகள்
கருத்ைத
வாழவில்ைல..
ெவளியிடத்
நமக்காக
நம் தான்
வாழ்கிேறாம்
புrந்ததா..?,யா என்ன ெசான்னாலும் உடேன சுருங்கிப் ேபாய் விடக் கூடாது.. என்ன..?”என்று கூற... அவள் மூக்ைக உரசி “சrங்க ேமடம்..”என்றான் அவன். ெதாடந்து “அப்ேபாது இருந்த மனநிைலயில் நான் அப்படி நடந்து ெகாண்ேடன் நிதி..
என்
வாழ்ைவ
மாற்றி
எனக்கு
நல்லது
புrந்த
ந<..
எந்த
விதத்திலும்
என்னால் அவமானப் பட்டு விடக் கூடாது என்று எண்ணிேனன்... அதனால் தான் அப்படி நடந்து ெகாண்ேடன்.. அதன் பின்பு பாட்டி அன்று.. உன்ைன அவ்வளவு
அழகாகச்
ேசைலயில்
பாத்ததும்
என்ைன
மறந்து
உன்னிடம்
ெநருங்கி விட்ேடன்..”என்றவனிடம் “அன்று தான் எனக்கு உன்ைனப் பற்றிய குழப்பம்
த<ந்தது
ெகௗதம்.
உன்ைன
இப்படிேய
எல்லாம்
நடந்து
அந்தச்
விட்டால்
சுந்தrயின்
சrப்பட
விட்டெதன்று
மீ து
மாட்டாய்
கூறித்
ஆத்திரமாக
என்று
தான்..
திருமணத்திற்குச்
வந்தது. நமக்குள்
சம்மதிக்க
ைவத்ேதன்”என்றாள் நித்யா. “ந< அப்படிச் ெசய்திரா விட்டால்.. நானும் முட்டாள்தனமாக எண்ணிக் ெகாண்டு உன்ைனப்
பிrந்து
வாழ
முடிவு
ெசய்திருப்ேபன்
நிதி..
அைனத்துேம
நன்ைமக்குத் தான் ேபாலும்..”என்றவன் சிறிது ேநர அைமதிக்குப் பின் “ஆனால் நிதி..
உன்ைன
ெநஞ்சில்
வலி
என்
வாழ்விலிருந்து
பிறக்கும்..
முடியாது
பிrப்பைத
எண்ணிப்
முடியாெதன
பாத்தால்
எனக்குள்ேளேய
கூட நான்
கலங்கியிருக்கிேறன்.. “என்றவனிடம் “ந< என்ைனப் பிrத்தால் நான் பாத்துக் ெகாண்டு இருப்ேபனா..?”என்று மிரட்டினாள் நித்யா. சிrத்தபடி அைணப்ைப இறுக்கியவன் அவள் முகத்ைத நிமித்தி கண்,கன்னம் என முத்தமிட்டு.. “அைனத்ைதயும் விட நான் பட்ட மிகப்ெபrயக் கஷ்டம்... உன்னருகில்
எனக்கு
எதுவுேம
ேதான்றாதது
ேபால்
நடிப்பது
தான்..
இனி
என்னால் நிச்சயம் முடியாதம்மா..”என்றவன் சிவந்து ஓடியவைளப் பற்றித் தன் ைக வைளவில் நிறுத்தி.. அவள் இைடைய அழுந்தப் பற்றி இதழ்களில் தன் இதழ் பதித்தான். மூச்சு வாங்க விலகி முைறத்தவளிடம் “சாr நிதி...”என்றவன் “அப்படியானால் நம் ஹனிமூன் இந்த ஊrல் தானா..?”என்று வினவிப் பின் “அம்மாவிற்கும், அழகசாமி ெதrவிக்க
அங்கிளுக்கும் ேவண்டும்..
நாம்
இைணந்த
இருவரும்
விசயத்ைத
என்ைன
மகா
ஃேபான்
ெசய்து
வில்லைனப்
ேபால்
நடத்தினாகள் ெதrயுமா.?,அம்மா என்னிடம் ேபசக் கூட இல்ைல..”என்றவன் “அைனவரும்
இந்த
ராட்சசிக்குத்
தான்
சப்ேபாட்.,”எனக்
கூறி
அவள்
கன்னத்ைத வலிக்காதவாறுக் கடித்தான். “ஆ!”எனப் ெபாய்யாகச் சிணுங்கியவளின் முகம் வருடி.. “யூ ஆ ைம எவ்rதிங் நிதி.. என் சந்ேதாசம்.. துக்கம்.. அழுைக.. ேகாபம்.. அைனத்தும்.. அைனத்துேம ந< தான்.. காதெலன்றால் என்னெவன்று எனக்குக் கற்றுக் ெகாடுத்தவளும் ந< தான்.. பிrவின் ேவதைனைய அனுபவிக்கச் ெசய்தவளும் ந< தான்.. இனி என் உயி
உள்ள
திருப்பிக்
வைர
உன்ைனப்
ெகாடுத்த
என்
பிrய
வாழ்வின்
மாட்ேடன்
கண்ணம்மா..
வசந்தத்ைத
ந<
உன்னுடன்
எனக்குத் ேசந்ேத
அனுபவிக்க விரும்புகிேறன்.. என்ைன ஏற்றுக் ெகாள்வாயா கண்மணி...?”என்று ைக ந<ட்டியவனிடம் குறும்பாகப் புன்னைகத்து அவன் ைகையத் தட்டி விட்டு.. அவைனத்
தன்ேனாடு
எல்ைலயற்றக்
ேசத்து
காதலில்
இறுக
ெதாைலந்து
அைணத்தாள் ேபான
நித்யா.
ெகௗதம்..
மைனவியின் அவளுள்
தன்
ேதடைலத் துவங்கினான்.
******************************************************** முற்றும் ***************************************************
