168316068-KKK-Full-Part

காதல்! காதல்! காதல்!

-நிேவதா ெஜயானந்தன்.

1

காதல் -1

ஆைச ெகால்லாமல் ெகால்லும்.. அங்கம் தாளாமல் துள்ளும்... என்ைனக் ேகட்காமல் ஓடும்.. இதயம் உன்ேனாடு கூடும்.. விரகேம.. ஓ+ நரகேமா.. ெசால்.. பூவும் முள்ளாய் மாறிப் ேபாகும்..

தமிழகத்தின்

குட்டிக்

காஷ்மீ 

என்று

ெசல்லமாய்

அைழக்கப்படும்

ேபாடிநாயக்கனூ நகராட்சி. ேதனிைய மாவட்டமாகக் ெகாண்டு தமிழ் நாடுேகரளா எல்ைலயில் வற்றிருக்கும் ஒரு மைலக் கிராமம். ேமற்குத் ெதாடச்சி மைலயின் அடிவாரத்தில் இயற்ைகயின் அளவற்ற ெசழிப்ைபயும்,அழைகயும் ெபற்றிருக்கும் இந்த ஊ நிஜமாகேவ இயற்ைக அன்ைன தந்த வரப்பிரசாதம் தான். ஏலக்காய் வாசமும், குளி காற்றும்,ெகாட்டகுடி ஆற்றுத் தண்ண -ரும், வன்முைறயற்ற அைமதியான சூழ்நிைலயும் அங்கு வாழும் மக்கைள திருப்தி படுத்தி விடுவதில் சந்ேதகமில்ைல. மைல

வாழ்

மக்களின்

பிரதானத்

ெதாழிலான

ேதயிைலயும்,ஏலமும்

தான்

அந்த ஊrலும் ெபரும்பான்ைம மக்கைள வாழ ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தது. அது தவிர

பழத்

ேதாட்டங்களும்

ேதாட்டங்களும்,கரும்புத் நிைறந்திருந்த

குைறெயான்றுமில்ைல.

ேபாடி

அந்த

ேதாட்டங்களும்,திராட்ைசத் ஊrல்

விவசாயத்திற்குக்

ெமட்டு,மூணா,ேசாத்துப்பாைற

அைண

என

இன்னும் பல சுற்றுலாத் தளங்கள் ெபருைம ேசக்க கம்பீரமாக வற்றிருக்கும் இந்த வளந்து வரும் கிராமம் தான் நம் நாயகன்,நாயகியின் ெசாந்த ஊ. ஐந்தாறு நன்றாகேவ

பள்ளிகளுடனும்,ஒரு முன்ேனறி

விட்ட

கல்லூrயுடனும் நம்

கல்வியிலும்

ேபாடிநாயக்கனூைரச்

சுற்றி

ஓரளவு எண்ணற்ற

குக்கிராமங்கள் உண்டு. அப்படி ேபாடிநாயக்கனூைரத் தாலூக்காவாகக் ெகாண்டு அவ்வூrன்

ெசழுைமையயும்,அழைகயும்

ெகாஞ்சம்

கூடக்

குைறயாமல்

2

ெபற்றிருக்கும்

ஒரு

குக்கிராமம்

ெதாைலவிலிருக்கும்

இந்தக்

தான்

முந்தல்.ேபாடியிலிருந்து

கிராமத்தில்

தான்

நம்

கைதயின்

25கி.மீ

நாயகனும்

நாயகியும் வசிக்கிறாகள். அேதா

ெதrகிறேத!

ஒரு

மாடி

வடு..! -

அருேக

ெசன்று

பாப்ேபாம்..!

பச்ைச

இைலகள் இருபுறச் சுவகளிலும் படந்திருக்க.. ஆங்காங்கு முைளத்திருந்த மல்லிைகயும்,முல்ைலயும் ெசய்கின்றது.

அைதத்

ெவளிப்படுத்திய

தாண்டி

சற்று

சுகந்தம்

உள்ேள

நம்

மனைத

ெசன்றால்..

மயங்கச்

விதவிதமான

நிறங்களில் ெதாட்டிகளில் வளக்கப்பட்டிருந்த ேராஜாச் ெசடிகள். அருகிேலேய ஒரு

ேவப்ப

மரம்..

பல

வருடங்களாக

இருக்கிறது

ேபாலும்..

நிைறய

கிைளகளுடன் படந்து விrந்தது. அந்த மரத்தடியில் கயிற்றுக் கட்டில் ஒன்று ேபாடப்பட்டிருந்தது. ெவம்ைமையப்

சr

தான்!

பரப்பாத

இந்த

எப்ேபாதும் ஊrன்

மிதமான

தட்பெவப்ப

ெவயிலுடன்

நிைலக்கு..

மதிய

ேவைளயில் இந்தக் கயிற்றுக் கட்டிலில் தைல சாய்த்தால் ேபாதும்.. சுகமாக ஒரு தூக்கத்ைத ேபாட்டு விடலாம்..! “ம்மா....”என்ற சத்தம் ேகட்டு நிமிந்து பாத்தால்.. அந்த வட்டின் பக்கவாட்டில் ஒரு மாட்டுக்

ெகாட்டைகயிருந்தது.

அங்ேக “ம்மா...”

எனத் தாயிடம்

ஓடிச்

ெசன்று அதன் மடியில் பாைலப் பருகிக் ெகாண்டிருந்தது ஒரு கன்னுக்குட்டி. மாட்ைட ேவடிக்ைகப் பாத்தது ேபாதுெமன்று ெசடிகைளத் தாண்டிச் ெசன்று வட்டினுள் நுைழந்ேதாம். விசாலமான முற்றத்துடன் கூடிய.. அந்த வடு ஒரு கிராமத்து வட்டுக்கான அத்தைன அம்சங்கைளயும் ெபற்றிருந்தது. முற்றத்தில் பட்டிருந்தது.

அகலமான வயல்

பித்தைளக்

குடத்தில்

தண்ண-

ேவைலக்கும்,ேதாப்பு,துரவிற்கும்

நிரப்பி

ெசன்று

ைவக்கப்

விட்டு

வடு -

திரும்பும் ஆண்கள் தங்களது ைக,கால்கைளச் சுத்தம் ெசய்வதற்காக ைவக்கப் பட்டிருந்தது.

அந்த

முற்றத்திலிருந்து

நிமிந்து

ேமேல

பாத்தால்..

ந-ல

வானமும்.. ேவப்பமரத்தின் கிைளகளும் நன்கு ெதrந்தது. முற்றத்ைதக் புறமும்

கடந்து

நான்கு

இரண்டிரண்டு

அைறயிலிருந்து

படிகேளறி

அைறகள்

புறப்பட்ட

நின்றால்..

ெதrந்தது.

வாசேம

அதில்

அது

இடது

புறமும்,வலது

வலது

புறத்திலிருந்த

சைமயலைற

என்பைதத்

ெதrவித்தது. ஒரு மூைலயில் கல டிவியும், சற்று தள்ளி ஒரு நாற்காலியில் ேடபிள் ஃேபனும் இருந்தது. இந்த

அைறகைளக்

கடந்து

அந்தப்

ெபrய

நிலப்படிையத்

தாண்டி

உள்ேள

ெசன்றால்.. இடது புறமாக மாடியைறக்குச் ெசல்லும் படிக்கட்டுகள் இருந்தது. அங்ேக ஒரு சாமி அைற. அதன் வளாகத்ைதக் கடந்து ெவளிேய ெசன்றால் ெகால்ைலப்

புறம்.

ெசடிகளுடனும்,பூக்களுடனும்!

ெவளிகளும்,ெதன்னந்ேதாப்புகளும்..

அந்த

வட்டுக் -

தூரத்தில் ெகால்ைலப்

வயல் புறத்தில்

3

நின்றால் ஊrன் ெசழுைம முழுைதயும் அறிந்து ெகாள்ளலாம் ேபாலும்! நாம் அந்த

வட்ைடயும்,ஊைரயும் -

பற்றிய

வணைனயில்

ஈடுபட்டிருந்த

அந்த

ேநரத்தில்.. அந்த வட்டு வாசலில்... “ஏ... அம்பr... இன்னும் உள்ேள என்ன ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,ேநரமாவது ெதrயவில்ைலயா..?,பஸ் ைகயில்

புத்தகங்களுடன்

நிரம்பிய

ஸ்திr

ேபாய்

தாவணியில்

ஒருத்தி.

சத்தமிடுகிறாய்..?,ஐந்து

விடும்..

சீ க்கிரம்

நின்றிருந்தாள்

ெபாறு..

கத்தியபடி

பதிெனட்டு

வாசலில்

“ஏண்டி..

நிமிடம்

வாடி..”எனக் நின்று

வந்து

வயேத ெகாண்டு

விடுகிேறன்..”என்று

உள்ேளயிருந்தபடி குரல் ெகாடுத்தாள் அம்பr. அவள் குரலிலிருந்ேத ெதrந்தது அவள் எைதேயாத் தின்றபடி பதிலளிப்பது. “கடங்காr.. உனக்காக நான் எனது காைலச் சாப்பாட்ைடத் தியாகம் ெசய்து விட்டு

இங்ேக

வருவாேயா..

வந்து தினமும்

நின்றால்..

ந-

வகுப்பில்

மூக்குப்

பிடிக்கத்

தூங்கி

விழும்

ந-

தின்று

விட்டு

ரகசியம்

இது

தானா..?”என்று அவள் கலகலெவனச் சிrக்க.. “அடிக் கழுைத.. இரு உனக்கு இருக்கிறது..”என்றபடிேய வட்டுக்குள் ஓடிக் ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. வாசல்

திண்ைணயில்

ெவற்றிைலையக்

குதப்பியபடி

அமந்திருந்த

வள்ளியம்ைமப் பாட்டி அந்த ஸ்திrயிடம் “வாடியம்மா மகராசி.. இன்ைனக்கு ந-யும் உன் சிேநகிதியும் ேசந்து யா உயிைர வாங்கப் புறப்படுற-ங்க..?, வயசு வந்த ெபாம்பைளப் பிள்ைளக.. அடக்க ஒடுக்கமா வட்டுல உட்கார ேவணாம்..?, உங்க

இரண்டு ேப காைல

ைவத்திருக்கிறாேன

ஒடிக்க

வக்கில்லாம

ஆண்டவன்..”என்று

அந்தப்

என்ைன இப்படி உட்கார பாட்டித்

தன்

தைலயில்

அடித்துக் ெகாள்ள.. “அய்ேயா.. அம்மத்தா.. நாங்க இன்ைனக்கு எந்த வம்புக்கும் ேபாகைல.. இரண்டு ேபரும் காேலஜூக்குப் படிக்கப் ேபாேறாம்.. ைகயில புத்தகம் ைவச்சிருக்கிறது ெதrயைலயா..?,நவந்தான்னா.. ெகாண்டிருந்த

ெகாஞ்சம்

இைத

விடக்

ேவைளயில்

உன்

வாைய

ேகவலமா “அம்மா..

மூடிகிட்டு

சும்மா

கிழிப்பா..”என்று நான்

இரு..

அவள்

அம்பr மிரட்டிக்

புறப்படுகிேறன்..”என்றபடிேய

விறுவிறுெவன ெவளிேய ஓடி வந்தாள் அம்பr. “ேதனு.. வா.. வா.. ேபாகலாம்.. ேநரமாகி விட்டதாகப் புலம்பித் தள்ளினாேய.. இப்ேபாது

அப்பத்தாவுடன்

அரட்ைட

அடித்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்றுத்

ேதன்ெமாழிையத் திட்டியபடிேய சற்றுத் தள்ளி நிற்க ைவக்கப்பட்டிருந்தத் தன் ைசக்கிைள எடுத்து வந்தாள் அம்பr. “உட்கா சீ க்கிரம்.. ேநரத்திற்கு பஸ்ைஸப் பிடிக்க

ேவண்டாமா..?”என்று

பாவாைடையத்

தூக்கிச்

ெசருகியபடி

ைசக்கிள்

மீ து அவள் அமந்த ேவைள..

4

“புத்தகப் ைபையக் கூட எடுத்துக் ெகாள்ளாமல்.. ெவறும் ைகேயாடு ந- எந்தக் கல்லூrக்கடிச் முட்டாள்

கழுைத..”என்று

ெகாடுத்துச் ைபைய

ெசல்கிறாய்..?,

ெசன்றா

வாங்கி

அடக்கினாள்

எனக்ெகன்று

ைவதபடிேய

அம்பrயின்

ைசக்கிளில்

என்றால்

வள்ளிப்

அவளது

தாய்

மாட்ட..

வந்து

பிறந்திருக்கிறது

ைபையக்

சுப்புலட்சுமி.

ேதன்ெமாழி

பாட்டி

அவைளக்

ெகாண்டு

அசடு

வாைய

பா..

வழிய

வந்து அவள்

மூடிச்

சிrப்ைப

வாய்

விட்ேட

கண்டு

சிrத்தா. “புத்தகப் ைபக்கட்ைடக் கூட எடுத்துக்காம... காேலசிக்குப் ேபாய் ந- என்னத்தடி கிழிப்ப..?,

வாத்தியா

வாையப்

பாத்துப்

ெபாழுைதப்

ேபாக்குவியா..?,

இதிலிருந்ேத ெதrயுதடி.. ந- படிக்கிற லட்சணம்.. அைரப் பாவாைட ேபாட்ட காலத்துேலேய

பள்ளிக்

கூடத்துக்குப்

ெதன்னந்ேதாப்புல

ேபாய்

உன்ைனெயல்லாம்

காேலசிக்கு

கழுைத..”என்று

பாட்டித்

ேபாக

மாட்ேடன்னு

உட்காந்துகிட்டு

தன்

அனுப்புன வைசையத்

அடம்

காலத்ைத

இது

பிடிச்சு

ஓட்டுனவ

தாண்டி நிைலைம..

ெதாடங்க..

ேகாபமாக

ந-..

மக்குக்

அவரருேக

ெசன்றாள். “காேலசி

ஆமா..

காேலசி..

அப்பத்தா..

அது

காேலஜ்..

ெசால்லு

பாப்ேபாம்..

ஆங்கிலம் என்றால் உனக்கு என்னெவன்ேற ெதrயாது.. ந- என்ைனக் ேகலி ெசய்கிறாயா..?,ஏய்.. கிழவி.. என்ைனப் ேபான்ற அறிவாளிகளுக்கு 100 பக்கம் அடங்கிய புத்தகெமல்லாம் தூசு மாதிr.. அைத எப்ேபாேதா படித்து முடித்து விட்ேடன்..

அதனால்

ெசல்கிேறன்.. நான்

ஒரு

ஒன்றும்

ஏண்டியம்மா..

தான்

முைற

உன்ைனப்

அைத

படித்து ேபால்

பன்னிெரண்டாம்

எடுத்துக்

முடித்தைதத் முட்டாள்

ெகாள்ளக் திரும்பத்

அல்ல..”என்று

வகுப்ைபேய

கூட

மறந்து

திரும்பப்

படிக்க

எகிற..

இத்தைன

“அப்புறம்

வருடமாகப்

படிக்கிற..?”என்று அப்பத்தா வினவியதும் “அது.. அது..”என்று திணறியவைளக் கண்டு

வயிற்ைறப்

பிடித்துக்

ெகாண்டு

விழுந்து

விழுந்து

சிrத்தாள்

ேதன்ெமாழி. “ஏய்.. என்னடி சிrப்பு ேவண்டிக் கிடக்கிறது உனக்கு..?,ந-யும் தான் என்ேனாடு ேசந்து இரண்டு வருடமாக ஒேர வகுப்பில் அமந்திருக்கிறாய்.. நிைனவில் ைவத்துக் ெகாள்..”என்றவள்.. அப்பத்தாவிடம் திரும்பி “இேதா பா அப்பத்தா.. எனக்கிருக்கும்

விசாலமான

கணக்கு,அறிவியெலல்லாம் பாடங்களும் புத்தகங்களின்

என்

ேபாதேவ

தாகத்ைதத்

மீ து

அறிவிற்கு.. ேபாதாது...

த-ப்பேதயில்ைல..

அவ்வளவாகப்

எல்ேலாரும் இந்தப் அதனால்

பிடிப்பில்ைல..

படிக்கும்

புத்தகங்களும், எனக்கு

அதனால்

இந்தப்

ேதவில்

ேதால்வியைடந்து விடுகிேறேன தவிர.. எனக்குத் திறைமயும்,அறிவும் ஜாஸ்தி.. என்ைனக் குைறத்து எைட ேபாடாேத.. என்ன..?”என்று மிரட்டினாள்.

5

“ஆமாங்கண்ணு.. உனக்கிருக்கிற அறிவுக்கு இந்த புத்தகெமல்லாம் தூசு தான்.. மக்கு,மடச் சாம்பிராணி.. உன் மாமன் வரட்டும்.. ைபக்கட்ைடக் கூட மறந்து இவ

பள்ளிக்கூடத்துக்குப்

ேபாறா

ராசான்னு

உன்ைன அடக்க அவன் தான் சr.. கிட்ட

ேபசிப்

பாரு..”என்று

அவன்

கிட்டேய

ெசால்ேறன்..

எங்கிட்ட ேபசுற வியாக்யானத்ைத அவன்

பாட்டி

அவளிடம்

சவால்

விட..

ெகாதித்துப்

ேபானவள்.. “ஏய் கிழவி.. மாமாவிடம் ந- ேபாட்டுக் ெகாடுத்து விட்டாய் என்று எனக்குத் ெதrந்தது,உன் இரண்டு காது தண்டட்டிையயும் பிடித்து ஊஞ்சலாடி விடுேவன்.,.

ஜாக்கிரைத..”என்று

வட்டு,எதி -

வட்டுப் -

வருடங்களாகி

புறப்பட்டாள்

இந்தக்

என்

ேதன்ெமாழிைய

அம்பr.

“ஆணா

ேசந்து

மட்டும்

உயிைர

ஏற்றிக்

பிறக்க

திரும்பியவள்..

ேபாய்ச்

கிழவிைய

இருக்கிறான்..

எrச்சலுற்றபடிேய

விட்டுத்

பாட்டிகெளல்லாம்

விட்டது..

கவனிக்காமல்

மிரட்டி

எத்தைன

எப்படிடி

எமன்

வாங்குகிறது..”என்று

ெகாண்டுத்

ேவண்டியது

“பக்கத்து

தன்

ெபான்னாப்

ைசக்கிளில் பிறந்து

என்

மகன் மானத்ைத சந்தி சிrக்க ைவக்குேத.. அடிேயய்.. என்ைனேய மிரட்டிட்டா ேபாற..”என்ற அப்பத்தாவின் குரல் ெமதுெமதுவாகத் ேதய.. “அப்பாடி..!”என்று மூச்ைச இழுத்து விட்டபடி.. இரு புறம் ெதன்ைன மரங்கள் நிைறந்த அந்த ஒற்ைறயடிச்

சாைலயில்

புன்னைகயுடன்

தன்

ைசக்கிைளச்

ெசலுத்திக்

ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. சாம்பலும்,ெசஞ்சிவப்பு தாண்டி

ந-ண்டு

அைசந்தாட.. சிrப்புடன்.. முகத்தில்

நிறமும்

ெசன்ற

கலந்த

ஒற்ைற

ஜைடயுடன்..

முகத்தில்

நிரந்தரமாகக்

நிதானமாக

ைசக்கிைளச்

ேதங்கியிருக்கும்

பிரதிபலிக்க..

வில்லாக

பாவாைட-தாவணியில்.. குடி

காதில்

ெவகுளித்தனேம

வைளந்திருந்த

குைட

ெகாண்டிருக்கும்

ெசலுத்திக்

இைடையத் ஜிமிக்கிகள்

கள்ளத்தனமற்ற

ெகாண்டிருந்தாள். அவளது

அவள்

குணத்ைதப்

புருவங்களும்,ைமயிடப்பட்டிருந்த

அகண்ட ெபrய விழிகளும் அவளது குறும்ைபயும்,சிறு பிள்ைளத் தனத்ைதயும் பிரதிபலித்தன. வயலிலும்,ேதாப்பிலும் ெசய்பவள் என்பதால் ேபான்ற தூக்கிச் ெகாலுசு

தந்ைதயுடனும்,மாமனுடனும்

ேவைல

இயல்பாகேவ வனப்பான உடலுடன் இருந்தாள்.

நிறமும்,எடுப்பான ெசருகியிருந்த

இறங்கி

நாசியும்

பாவாைடயின்

அலங்கrத்திருக்க..

அவேளா

அவைளப் வழிேய தன்

ேபரழகியாகேவ ெதrந்தத்

தந்தக்

பால்

காட்டியது. கால்கைள

அழைகயும்,வனப்ைபயும்

பற்றிச்

சிறிது கூட கவம் இல்லாது.. சிலுசிலுெவன முகத்தில் ேமாதிய காற்ைறயும், மரங்கள் நிைறந்த சாைலையயும் ரசித்தபடி வந்து ெகாண்டிருந்தாள். “அம்பr..

ந-

இப்படி

ஓட்டிச்

ெசன்றாயானால்..

நாம்

நாைளக்குத்

தான்

வகுப்பிற்குச் ெசல்ேவாம்.. ெகாஞ்சம் விைரவாகத் தான் ெசல்ேலண்டி..”என்று ேதன்ெமாழி எrச்சலுடன் கூற.. “ேதனு... சீ க்கிரம் வகுப்பிற்குச் ெசன்று என்னடி

6

சாதிக்கப் ேபாகிேறாம்... எப்படியும் இந்த வருடமும் ேகாட்ைட விடத் தான் ேபாகிேறாம்..”என்று

அவள்

சிrத்தபடி

கூற..

இந்த

“ந-

முைறயும்

ேதால்வியைடந்தால் திவாகரன் அண்ணா உன்ைனச் சும்மா விட மாட்டா.. அவைர

மறந்து

சமாளிப்பது

ேபசுகிறாேய..”என்றவளிடம்

எனக்குப்

அவருக்காகத்

தான்

ெபrய

விசயேம

நான்

ேபாடி..

“அடி

கிைடயாது..

இந்தக்

மாமாைவச்

ெசால்லப்

ேபானால்

கண்றாவிையெயல்லாம்

சகித்துக்

ெகாள்வேத.. மற்றபடி படிப்பிற்கும்,எனக்கும் ஏழாம் ெபாருத்தம் தான் என்று உனக்குத்

ெதrயாதா..?,என்

ஆவெமல்லாம்

விவசாயத்தில்

தான்..

வயலில்

இறங்கி ைக,கால் இணங்க ேவைல ெசய்து விட்டு அம்மா ெசய்யும் குடல் குழம்ைபத்

தின்று

ெதன்னந்ேதாப்பில்

மதியத்

தூக்கத்ைத

ேபாட்டு

விட்டு..

மாைல வடு வந்து ேசவைத விட்டு விட்டு.. ைக,காைல அைசக்காமல் ஏழு மணி

ேநரம்

வகுப்பில்

உட்காந்து

ெகாண்டு..

இந்தப்

புஸ்கத்ைதப்

புரட்டிக்

ெகாண்டு.. ச்ச.. ச்ச.. எனக்கு இெதல்லாம் சுத்தமாகப் பிடிப்பதில்ைல ேதனு.. திவாகரன் மாமா வற்புறுத்துவதால் மட்டும் தான் இந்த டுேடாrயல் காேலஜ் பக்கம்

தைல

காட்டுகிேறன்..”என்றவளிடம்

ெநாடித்துக்

“ம்க்கும்..”என்று

ெகாண்ட ேதன்ெமாழி.. வற்புறுத்துகிறாராம்..

“அவ

ெமாழுகுகிறாள்.. உைதப்பா

ஒரு

திவாகரன்

நாள்

படிக்கச்

ெசல்லா

அண்ணன்..

ெசால்லி..!

விட்டாலும்..

அதற்கு

என்னமாக

மரத்தில்

பயந்து

கட்டி

ெகாண்டு

பூசி ைவத்து

தான்

இவள்

இஷ்டமில்லா விட்டாலும் ேநரத்திற்கு வகுப்ைப அைடந்து விடுவது.. ஆனால்.. இப்ேபாது எப்படிச் ெசால்கிறாள்..! கீ ேழ விழுந்தாலும்.. மீ ைசயில் மண் ஒட்டக் கூடாது..”என்று

அவள்

முணுமுணுக்கிறாய்..?,வா..

வாய்க்குள்ேளேய வா..

அங்ேகயிருந்த

ெபட்டிக்கைட

“மாrயண்ணா..

வண்டிையப்

பஸ் ஒன்றில்

பாத்துக்

புலம்ப.,

வந்து

“என்னடி

விட்டது..”என்றவள்..

வண்டிைய

நிறுத்தி

ெகாள்ளுங்கள்..”என்று

விட்டு கூவியபடி

சாவிைய எடுத்துக் ெகாண்டு ேபருந்ைத ேநாக்கி ஓடினாள். இருவரும் ெசல்வது

ேபசியதிலிருந்ேத டுேடாrயல்

காேலஜ்

புrந்து

ெகாண்டிருப்பீகள்

என்றைழக்கப்படும்..

அவகளிருவரும்

ேதவில்

ேதால்விற்று

விடும் மாணவகளுக்கு சிறப்புப் பயிற்சி அளிக்கும் வகுப்பிற்கு. அம்பrக்குப் படிப்பில்

சிறு

ெபற்ேறாரும்

வயதிலிருந்ேத ெபrதாக

ஈடுபாடு

அலட்டிக்

கிைடயாது.

ெகாள்ளவில்ைல

இதற்காக

அவைளப்

என்பதால்

அவைளக்

கண்டிப்பதற்கு யாருமில்ைல என்றாகிப் ேபானது. சுப்பு லட்சுமி-மாணிக்கம் தம்பதியrன் ஒேர ெசல்ல மகள் தான் அம்பr. தாய் சுப்பு

லட்சுமி

கண்டிப்பானவ

ேநெரதிராக

இருந்தது

அைனத்தும்

அவளது

தான்

தான்

என்றாலும்

அம்பrக்குச்

விருப்பப்படி

தான்..

மாணிக்கம்

சாதகமாகிப்

அவருக்கு

ேபானது.

பள்ளிக்கூடத்திற்குச்

வட்டில் -

ெசல்லாமல்

7

தந்ைதயுடன் பறித்துப்

ெதன்னந்ேதாப்பிற்குச்

ேபாடுபவகைள

தந்ைதயுடன்

பம்பு

ெசன்று

இளந-

ெசட்டில்

விடுவாள்.

குடித்தபடி

ஆடி

விட்டு

அங்ேக

ேவடிக்ைக

பண்ைண

ேதங்காய்

பாத்து

விட்டுத்

வட்டிேலேய -

உறங்கி

விடுவாள். மாணிக்கம் தன் மைனவியிடம் இைதப் பற்றிக் கூறாத ேபாதும் எப்படிேயா அறிந்து

ெகாண்ட

சுப்பு

லட்சுமி

தன்

மாமியrடம்

விசயத்ைதச்

ெசால்ல

வள்ளிப் பாட்டி அவைளக் கிழித்துக் கூறு ேபாட்டா. அப்பத்தாத் தன்ைனத் திட்டி விட்ட அவமானத்ைதத் தாங்கிக் ெகாள்ள முடியாத பத்து வயது அம்பr அவ உறங்குைகயில் காதுக்குள் மண்ைணப் ேபாட்டு விட்டு ஓடி விட்டாள். அன்றிலிருந்து

அம்பrக்கும்

வள்ளியம்ைமப்

பாட்டிக்கும்

ஒத்துப்

ேபாவேதயில்ைல. எந்ேநரமும் வாய்ச் சண்ைட தான். பதிேனாறாம் வகுப்பு வைர அவளது அத்ைத மகன் திவாகரனின் உதவியால் தட்டுத் தடுமாறிப் படித்து வந்தவள்.. பன்னிெரண்டாம் வகுப்பில் சுத்தமாகப் படிப்ைப

ெவறுத்துத்

வருடங்களாக

மறு

ேதவில்

ேதவு

ேதால்வியுற்று

எழுதி

வருகிறாள்.

விட..

இந்த

கடந்த

இரண்டு

வருடமும்

ேதாற்றுப்

ேபாய் விட்டால் எப்படியும் இனி ேதவு எழுத அரசாங்கேம அனுமதிக்காது. அப்படிேய தான்..

படிப்பிற்கு

என்று

முழுக்குப்

அவள்

ேபாட்டு

திட்டமிட்டு

விட்டுத்

தப்பித்து

ைவத்திருந்தாள்.

விட

இப்படிக்

ேவண்டி

கஷ்டப்பட்டு

எதற்காக டுேடாrயல் கல்லூrயில் ேசந்து படிக்க ேவண்டும் என்று தாேன நிைனக்கிற-கள்..?,அதற்கு ெபண்களுக்கு

எவ்வளவு

ேபாெதல்லாம்

எடுத்துக்

முக்கியமான

ஒரு

நப

முக்கியமானது கூறி

ஒரு

குட்டி

தான்

என்பைத

காரணம்.

அவைளக்

வகுப்ேப

எடுத்து

படிப்புப் காணும்

விடும்

அந்த

நபருக்காகத் தான் அம்பr இந்தத் தைலவலிையக் கட்டிக் ெகாண்டு திrவேத.. அந்த நப அவளது அருைம அத்ைத மகன் திவாகரன்!!! படிப்பு

தான்

வரவில்ைலேய

தவிர..

மற்ற

ேவைலகள்

அைனத்திலும்

அம்பrக்கு மிகுந்த ஈடுபாடு உண்டு. சைமயல் ெசய்வது,வட்ைடச் சுத்தமாக ைவத்துக்

ெகாள்வது,வாசலில்

ேகாலம்

ேபாடுவது,மாடுகைளக்

குளிப்பாட்டுவது,அைவகளுக்குத் த-வனம் ேபாடுவது.. வயலில் இறங்கி ேவைல ெசய்வெதன

அைனத்திலும்

ேசாந்திருக்க

மாட்டாள்.

ஆவம்

உறங்கும்

ெகாண்டவள். ேநரம்

தவிர

ஒரு

மற்ற

நிமிடம்

கூட

ேநரம்

முழுதும்

ெமாழிக்கும்

அவைளப்

பம்பரமாகச் சுழன்று ெகாண்டு தானிருப்பாள். அம்பrயின்

ஒன்று

விட்ட

மாமன்

மகளான

ேதன்

ேபான்ற எண்ணம் தான். படிப்பில் சுத்தமாக ஈடுபாடு கிைடயாது. ஒரு நாள் பள்ளிக் கூடத்திலிருந்துத் தப்பி ெசல்வம் மாமாவின் திராட்ைசத் ேதாட்டத்ைத வந்தைடந்த அம்பr அங்ேக அவைளப் ேபாலேவ ேதன் ெமாழியும் பள்ளிக்கு முழுக்குப்

ேபாட்டு

விட்டு

அமந்து

விட்டைதக்

கண்டு

அவளிடம்

8

விசாrத்தாள்.

தன்ைனப்

ேபாலேவ

அவளும்

பதில்

ெசால்வைதக்

கண்டு

மகிழ்ச்சியைடந்த அம்பr “இனி நான் பள்ளிக் கூடத்திற்கு வந்ேதனா என்று என் அம்மா ேகட்டால்.. ந- ஆமாம் என்று ெசால்ல ேவண்டும்.. உன் அம்மா உன்ைனப்

பற்றிக்

ேகட்டாலும்

நான்

ஆமாம்

என்று

விடுகிேறன்..

சrயா..?”என்று ேகட்டு அவளுடன் அன்ேற உடன்படிக்ைக ெசய்து ெகாண்டாள். அன்றிலிருந்து

இன்று

வைர

இருவரும்

கூட்டு

ேசந்து

ெகாண்டு

ெசய்யும்

அட்டகாசங்களுக்கு அளேவயில்ைல.

அன்று

வகுப்பு

முடிந்து

ெவளிேய

வந்த

அம்பr

அந்த

“என்னடி

ஆள்

ஒேரடியாக அறுத்துத் தள்ளுகிறா..?,காைலயில் ெநய்ப் ெபாங்கல் சாப்பிட்டதில் எனக்கு அப்படி ஒரு தூக்கம்..”என்று புத்தகப் ைபைய அவளிடம் ெகாடுத்து விட்டு

ெநட்டி

முறித்தாள்.

அவைள

முைறத்த

ேதன்ெமாழி

தைலயில்

அடித்துக் ெகாண்டாள். அம்பrையப் ேபாலல்லாது ேதன்ெமாழி ெகாஞ்சேமனும் வகுப்ைபக் கவனிக்க முயல்வாள். ஏெனனில் புத்தகங்கேளாடு திவாகரன் அவைளக் கண்டானானால் நிற்க

ைவத்துக்

ேகள்வி

விழித்தால்..

ேகட்க

அங்ேகேய

ஆரம்பித்து அமர

புrயவில்ைல..?,ெசால்..”என்று

விடுவான்.

ைவத்து

வகுப்ெபடுக்க

அதனாேலேய

வாய்க்கு

வந்தது

ெகாஞ்சேமனும்

அறிந்து

ைவத்திருக்க

பதில்

ெதrயாமல் என்ன

“உனக்கு ஆரம்பித்து

எைதேயனும்

விடுவான்.

ெசால்லிச்

ேவண்டுேம

என்று

சமாளிக்க

பயந்து

ெகாண்டு

திறந்து

ைவத்துக்

வகுப்ைபக் கவனிப்பாள். அம்பr

அப்படியல்ல.

வகுப்பு

ஆரம்பித்ததும்

ேநாட்ைடத்

ெகாண்டு ேபனாவால் ேகாலம் ேபாட ஆரம்பிப்பவள்.. சிறிது ேநரத்தில் தனது முதல் ெகாட்டாவிைய ெவளி விடுவாள். அதன் பிறகு ேநரம் ெசல்லச் ெசல்ல ெமல்ல

கவிழ்ந்து

ேமைஜயின் கண்டித்துப் கட்டணம்

ஒன்று..

மீ து

ேதன்

கவிழ்ந்து

உறங்கி

பாத்தும்,தண்டித்துப் ெசலுத்திய

ெமாழியின்

மீ து

விடுவாள்.

பாத்தும்

பலமுைற

அவள்

காரணத்திற்காக

விழுவாள்.

வாத்தியாகள்

திருந்தாமல்

அவள்

அல்லது

ேபானதால்..

வகுப்பில்

அமர

அனுமதியளித்திருந்தன. வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் நடக்கும் இந்த வகுப்பில் கலந்து ெகாள்ளத் தான் அவள் இப்படி ேபாராடுவேத! மூன்று மணி ேநரம் நன்றாக உறங்கி எழுந்து விட்டதால் புத்துணச்சியுடன் பஸ்

ஏறியவளிடம்

விடுேவன்..

என்

“அம்பr..

நான்

ெபrயம்மா

வடு -

வழியில் வைர

மீ னாட்சிபுரத்திேலேய

ெசல்ல

ேவண்டும்..

ந-

இறங்கி ெசன்று

விடு,..”எனக் கூறி விட்டு அடுத்த 15 நிமிடத்தில் இறங்கி விட்டாள் ேதன்ெமாழி. அடுத்த சிறிது ேநரத்தில் ஊ வந்திறங்கிய அம்பr மாrயண்ணனின் கைடயில் நிறுத்தி

ைவத்திருந்த

ைசக்கிைள

எடுத்துக்

ெகாண்டு

வட்ைட -

ேநாக்கிப்

புறப்பட்டாள்.

9

ெசல்லும் வழியிலிருந்தத் ெதன்னந்ேதாப்பிலிருந்து ஒரு ைசக்கிள் ைடயைரக் கட்ைடயால் கண்டதும்

உருட்டிக்

ேகாபம்

ெகாண்டு

ஒரு

ெகாண்டவள்..

சிறுவன்

ெவளிப்பட்டான்.

அேடய்..

“அேடய்..

நில்லு

அவைனக்

டா..”என்றபடி

பிேரக் பிடித்து ைசக்கிைள நிறுத்தினாள்.. ேவகமாக அவனருேக ெசன்று அவன் காைதப் பிடித்துத் திருகி “எங்கள் ேதாப்புக்குள் உனக்கு என்னடா ேவைல..?, உள்ேள ஏன் ெசன்றாய்..?,ேதங்காய் திருடவா..?,ந- தாேன ேபான வாரமும் 4 ேதங்காய்கைளப்

ைபக்குள்

ேபாட்டுச்

ெசன்றாய்..

திருட்டுப்

பயேல..”என்று

அச்சிறுவன் ைவத்திருந்த கட்ைடையப் பற்றி அவனுக்கு 4 அடி ெகாடுத்தாள். விடுக்கா..

“அக்கா.. எங்கய்யா

அக்கா..

விடு..”என்று

ேதாட்டத்திலிருந்து

திமிறிய

சிறுவன்..

ெகாடிக்காப்புளிையத்

“ந-

மட்டும்

திருடிட்டுப்

ேபான,

அதுக்குப் பழி வாங்கத் தான் நான் உங்க ேதாப்பு ேதங்காையத் திருடிேனன்..” என்று

அவன்

ேராஷத்துடன்

கூற..

இத்துனூண்டு

“அடப்பாவி..

ெகாடிக்கா

பறித்ததற்காகவா நா..ன்கு ேதங்காைய அள்ளிக் ெகாண்டு ெசன்றாய்..?”என்று அபிநயத்துடன் கூறியவளிடம் “ஆ.. ஆ..”என வாயில் ேபாட்டுக் ெகாண்டவன் “ந-யும்,ேதன் அக்காவும் தாவணில மடிச்சு ைவச்சிருந்த ெகாடிக்காைய நான் பாத்ேதன்..

அம்புட்டுக்

காைய

அள்ளிட்டு..

இத்துனூண்டுன்னு

ெபாய்யா

ெசால்ற..?”என்று அவன் சண்ைடக்கு நிற்க அவைனச் சமாளிக்க முடியாமல் திணறியவள் கட்ைடைய உயத்தி அடிப்பது ேபால் நடித்து “மவேன.. எதித்துப் ேபசுகிறாயா..?,ஓடு டா.. ஓடு”என்று துரத்தி அவன் அழகு காட்டி விட்டு ஓடிச் ெசல்வைதக்

கண்டு

முைறத்துத்

தன்

ைசக்கிைள

எடுத்துக்

ெகாண்டு

ேதாப்புக்குள் நுைழந்தாள். சாைலயிலிருந்து

அைர

கிேலா

மீ ட்ட

தூரம்

உள்ேள

ஓட்டிக்

ெகாண்டு

ெசன்றவள் ைசக்கிைள நிறுத்தி விட்டு.. “எங்ேக யாைரயும் காேணாம்..”என்று ேயாசித்தபடிேய

நடந்து

ெசன்றாள்.

ஆங்காங்ேக

பறிக்கப்பட்டிருந்தத்

ேதங்காய்கள் குவித்து ைவக்கப்பட்டிருக்க.. சுற்றி சுற்றிப் பாத்தபடி நடந்தவள்.. இைடயில்

ேபாடப்பட்டிருந்த

தடிையக்

கண்டு..

பாவாைடையத்

தூக்கிச்

ெசருகி.. ஒேர குதியாகக் குதித்து இந்தத் தடிையத் தாண்டி எதிப்புறம் ெசன்று ேவண்டும்

அம்பr

சண்ைடக்குச்

ெசல்பவள்

ெகாண்டு,ைககள் “ஏ....”என்றபடி பாவாைட எடுத்து

என்று

தனக்குத் ேபாலக்

இரண்ைடயும்

ஓடிச்

அவிழ்ந்து

ெசல்ல..

தாேன

கூறிக்

குதித்துத்

ெகாண்டு..

தன்ைன

பரபரெவனத் இைடயிேலேய

நிைலப்படுத்திக்

ேதய்த்துக் இடுப்பில்

குத்துச் ெகாண்டு

ெசருகியிருந்த

அவள் முயற்சிக்குத் தைட ேபாட்டதால் அடுத்த அடி

ைவக்ைகயில்

பாவாைட

தடுக்கி

“ஆ..”என்றபடி

கீ ேழ

விழப்

ேபானவைள இரு ந-ண்ட.. வலுவான கரங்கள் தாங்கிப் பிடிக்க.. யா என்று நிமிந்த பாத்த அம்பrக்கு மயக்கேம வந்து விட்டது.

10

சிrப்பும்,

ேகாபமுமாய்

ேநசத்திற்குrய..

அவைள

அன்பிற்குrய..

முைறத்தபடி

எல்ைலயில்லாக்

நின்றிருந்தது

அவளது

காதலுக்குrய..

அவளது

திவாகரன்!

11

காதல் -2

தாங்குேமா... ஓ.. என் ேதகேம... மன்மதனின் மல+க்கைணகள் ேதாள்களிேல.. ேமாகம் த8ரேவ.. வா என் அருகிேல.. உள்ளம் ேகாவில்.. கண்கள் த8பம்.. பூைஜ காணலாம்....

“எத்தைன

முைற

கூறியிருக்கிேறன்

பr..?,இப்படி

ஓடி

வராேத

என்று..

உனக்குத் தான் பாவாைடயுடன் ஓட வராேத.. பின் ஏன் இந்த வண் முயற்சி..?, நான் பிடித்திராவிட்டால்.. இந்தத் தடியில் விழுந்து மண்ைடைய உைடத்துக் ெகாண்டிருப்பாய்..?,ேசட்ைட

ெசய்வதற்கு

அளவில்ைலயா..?,இன்னும்

ந-

சிறு

பிள்ைளயா..?,ம்..?”என்று ைவதபடிேய அவைள விலக்கி நிறுத்தினான். உதட்ைடக்

கடித்தபடி

தாவணிையத்

திருகிக்

ெகாண்டு

தைல

குனிந்து

நின்றிருந்தவளிடம் “இன்று எங்ேக ஊ சுற்றி விட்டு வருகிறாய்..?,எங்ேக உன் ஆருயித் ேதாழி ேதன் ெமாழி..?,இரண்டு கூட்டுக் களவாணிகளும் ேதாப்பில் என்ன

ெசய்யத்

திட்டமிட்டிருக்கிற-கள்..?”என்று

அவன்

ேகட்க..

“நான்

ஒரு

திட்டமும் ேபாடவில்ைல.. ேதன் ெமாழி மீ னாட்சிபுரம் ெபrயத்ைத வட்டிற்குச் ெசன்று விட்டாள்.. நாங்கள் ஒன்றும் ஊ சுற்றவில்ைல.. வகுப்பிற்குச் ெசன்று வருகிேறாம்..”என்று ேராஷத்துடன் கூறினாள். “ஹ்ம்ம்,அதாவது.. நன்றாகத் தூங்கி எழுந்து வருகிறாய் என்று ெசால்..”என்று அவன் அதற்கும் நக்கலடிக்க.. “என்ைன எப்ேபாதும் குைற கூறிக் ெகாண்ேட இருக்காேத

மாமா..”என்று

முன்ேன விழுந்த ந-ண்ட சிணுங்கியதுேம

ேகாபம்

சிணுங்கியபடிேய

மறுபுறம்

திரும்பி

நின்றவள்..

பின்னைல விரலால் சுற்றியபடிேய நிற்க.. அவள் குைறந்து

ேபான

திவாகரன்..

சிrப்புடன்

நிமிந்து

அவைள ேநாக்கினான். அந்தச் சாம்பல் நிறப் பாவாைடயும்,சட்ைடயும் அவள் வண்ணத்திற்கு ெவகு ெபாருத்தமாய்

அைமந்திருக்க...

பின்னியிருந்த

கூந்தைல

அவள்

முன்ேன

12

இழுத்துக்

ெகாண்டதால்..

ெதrந்த

அவள்

முதுகுப்

புறத்தில்

சிறிய

ெபாட்டளவில் அைமந்திருந்த கருப்பு மச்சம் அவைன ெவகுவாக ஈத்தது. மாமன் மகளின் பின்னழகில் ெசாக்கிப் ேபானவன் ெமல்ல அவைள ெநருங்கி.. அவள்

கரம்

முதுகில்

பற்றி

தன்

காணத்

“என்ைனக்

கன்னத்ைதத்

தான்

ேதய்த்தான்.

வந்தாயா..?”என்றபடி

சிலித்து

அவள்

விலகியவளின்

முகம்

முழுதும் சிவந்து விட.. “கூ..கூசுகிறது மாமா..”என்றவைள அருேகயிழுத்தவன்.. ெசவ்வரளிப்

பூவாய்

மாறிப்

ேபாய்

விட்ட

அவளது

முகத்ைத

நிமித்தித்

தன்ைனக் காணச் ெசய்தான். அவன் விழிகைளச் சந்திக்க முடியாமல் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டவைளக் கண்டு சிrத்தபடி அவளது மூடிய விழிகளில் இதழ் பதித்தவன்.. ெமல்ல அவள் கன்னம் வருடினான். “ந- மட்டும் நான்

என்னவாகியிருப்ேபன்

என் வாழ்வில் வாராமல் ேபாயிருந்தால்..

பr..?,ஒரு

ேவைளக்

கஞ்சிக்கும்

வக்கற்றுத்

ெதருவில் பரேதசியாகத் திrந்து ெகாண்டிருந்திருப்ேபன் இல்ைலயா..?, இந்த வாழ்வும்,இந்த மூச்சும்,இந்த ஆேராக்கியமான உடலும் ந- அளித்ததல்லவா..?, என்

உயிரும்,உணவுமாய்

மாறிப்

என்ைனக்

பிறவிெயடுத்தவளல்லவா

ந-...?,

பr...?,”என

அன்ைபயும்,காதைலயும்

கண்களில்

ஏன்

ேபாய்....

இைதெயல்லாம்

காப்பதற்காகேவ..

எனக்காகச் ேதக்கி

ெசய்தாய்

இைமக்காமல்

அவைளேய ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தவைனக் கண்டு உயி வைர சிலித்தது அம்பrக்கு. தன் கன்னங்கைள ஏந்தியிருந்த அவன் ைககைளப் பற்றி... “ஏ...ஏெனன்றால்... ஏெனன்றால்..

ந-..

ந-

தாேன

மாமா

எனக்கு

எல்லாம்..?,ந-

வருத்தமுற்றால்

என்னால் தாங்க முடியாேத..”என்றவைள ேவகத்துடன் இழுத்துத் தன்ேனாடு இறுக அைணத்துக் ெகாண்டான். “என் கண்ேண... என் கண்ேண...”என்றபடித் தன்ைன

ேமலும்

ேமலும்

அவனுள்ேளேய

புைதத்து

விடுபவன்

ேபான்று

அைணப்பவனின் மாபில் சிrப்புடன் கண் மூடி சாய்ந்து ெகாண்டாள் அம்பr. அவளுக்குத் அவன்

“என்

ெதrயும்..

ஒவ்ெவாரு

கண்ேண..

என்

முைற

அவைள

கண்ேண..”என்று

அைணக்கும்

தான்

ேபாதும்..

கூறுவான்..

பத்து

வயதிலிருந்ேத ெதாடங்கி விட்டதல்லவா இந்த அைணப்பு...! அவளது இைடையச் சுற்றி தன் கரங்களால் வைளத்துக் ெகாண்டவன் அவள் தைலயில் தன் கன்னத்ைதச் சாய்த்து “ேமடம்.. இன்று வகுப்பில் என்ன கற்றுக் ெகாண்டீகள்..?,இந்த வருடேமனும் ேதறுமா..?”என்று சிrத்தபடி வினவ.. உச்சுக் ெகாட்டியபடி அவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள் மீ ண்டும் அவன் மாபிேலேய சாய்ந்து “எனக்குப் படிக்கேவ பிடிக்கவில்ைல மாமா.. ந- ஏன் என்ைன படிக்கச் ெசால்லித் துன்புறுத்துகிறாய்..?”என்று சிணுங்கியபடிேய வினவ.. “அடிப்பாவி.. படிப்பது

உனக்குத்

துன்பமாகத்

ெதrகிறதா..?,பr..

படிப்பு

வாழ்க்ைகயில்

13

எத்தைன

முக்கியமானது

என்பைத

ந-

இன்னும்

அறியாமல்

இருக்கிறாயம்மா...”என்று அவன் ஆரம்பிப்பதற்குள்.. ேவகமாக அவன் வாையத் தன் ைகயால் மூடியவள்.. “மாமா.. மாமா.. ப்ள -ஸ்.. காைலயில் தான் ஒரு அறுைவையச்

சகித்துக்

ெகாண்டு

வந்திருக்கிேறன்..

ந-

ேவறு

ஆரம்பித்து

விடாேத..”என்று அவசரமாகக் கூற “அடிக் கழுைத.. நான் அறிவுைர கூறுவது உனக்கு

அறுைவயாகத்

பலமாகேவ

அவன்

ெதrகிறதா..?”என்றபடி கடித்து

விட..

அவள்

கன்னத்ைதச்

சற்றுப்

வலியில்

முகம்

“ஆ..!”என்று

சுருக்கியவைளக் கண்டு “வலிக்கிறதா..?,சாr சாr.. கண்ணம்மா...”என்றபடிேய மீ ண்டும்

குனிந்தவன்

கடித்த

கன்னத்தில்

அழுத்தமாக

முத்தமிட..

கண்கள்

ெசாருக.. “மாமா....”என்றபடிேய அவன் சட்ைடக் காலைர இறுகப் பற்றினாள் அம்பr. அவளது கிறக்கம் அவனுக்கு மயக்கத்ைதத் தர அவளது இைடையப் பற்றி தனக்கு

ெவகு

அருேக

இழுத்துக்

ெகாண்டவன்

அவளது

நாடியிலிருந்து

ஆரம்பித்து அவள் கன்னம் முழுதும் முத்தத்தால் ஊவலம் நடத்த.. தன்ைன மறந்து

நின்றாள்

திைளத்திருந்த

அம்பr..

ேவைள

இருவரும்

தங்கைள

மறந்து

மாணிக்கத்தின்

“திவாகரா...”என்ற

முத்தத்தில்

குரல்

தூரத்தில்

ஒலிக்க.. சட்ெடன அவைள விட்டு விலகி நின்றான் திவாகரன். தடுமாறி நின்ற அம்பr.. அவ்விடத்ைத விட்டு ஓடிச் ெசல்ல “ஓடிச் ெசல்லாேத பr.. விழப் ேபாகிறாய்..”என்று அவன் எச்சrத்த ேவைள கால் தடுமாறியவள்.. நின்று

அவன்

புறம்

திரும்பி

அழகு

காட்டி

விட்டு..

பாவாைடைய

தூக்கிக்

ெகாண்டு ஓடிச் ெசன்றாள். அவள் ெசன்றதும் மாமைன ேநாக்கிச் ெசன்றவன் அவ ைகயில் ைவத்திருந்த ெபrய

ெபrய

ேநாட்டுக்கைளத்

தன்

ைகயில்

வாங்கியபடிேய

அவேராடு

நடந்தான். “என்னப்பா.. ேதங்காய்கெளல்லாம் அப்படிேய கிடக்கிறது.. இந்ேநரம் குடவுைனச்

ெசன்றைடந்திருக்கும்

என்றல்லவா

எண்ணி

வந்ேதன்..?,ம்?

என்று ேகள்வி ேகட்க.. “இல்ைல மாமா.. பறித்துப் ேபாட்டவகள் அைனவரும் இைளப்பாறச்

ெசன்றிருக்கிறாகள்..

ெகாள்ளலாெமன்று

நான்

தான்

மதிய

உணவிற்குப்

அனுப்பி

பின்

எடுத்துக்

ைவத்ேதன்..”என்று

அவன்

அைமதியான குரலில் கூறினான். “ேவைலைய

முடித்து

அைனத்ைதயும் நிம்மதியாக

விட்டுச்

பாத்துக்

ெசல்லச்

ெகாள்வாய்

ெசால்ல

என்று

ேவண்டியது

தாேன

தம்பி

இருப்பேத.. ேவைலயாளின் இஷ்டப்படி நாம்

தாேன..?,ந-

நான்

வட்டில் -

ேவைல ெசய்யக்

கூடாது.. நம் விருப்பபடி தான் அவகள் ேவைல ெசய்ய ேவண்டும்.. கூலி ெகாடுப்பது

நாம்

தாேன..?”என்று

அவ

வினவ..

ஒன்றும்

கூறாமல்

தைல

குனிந்தபடி நின்றிருந்தான் திவாகரன்.

14

இருவரது ேபச்ைசயும் கவனித்தபடிேய மீ ண்டும் அந்த இடத்திற்கு வந்தைடந்த அம்பr..

என்ன

“மாமா..

ெகாள்கிற-கள் அல்லேவ..

ெசய்து

அப்பா..?,ேவைலயாட்களும்

சற்று

கைளப்பு

தவறிருக்கிறது..?,ஒரு ேசருவதால்

தவறாக

மணி

என்னப்பா

விட்டா மனிதகள்

த-ர

இைளப்பாறி

ேநரம்

தாமதமாக

நஷ்டம்

ஏற்பட்டு

என்று

தாேன..?,இயந்திரம்

விட்டு காய்கள்

விடப்

ேகாபித்துக்

வருவதில்

என்ன

குடவுைன

ேபாகிறது..?,

ேபாய்ச்

ந-ங்கள்

கூலி

ெகாடுக்கிற-கள் என்பதற்காக அவகள் கைளப்புடன்,பசியுடன் ேவைல பாக்க ேவண்டுமா..?,மனிதாபிமானமில்லாமல்

ேபசாத-களப்பா..”என்று

அவ்வளவு

ேநரமாக நாம் கண்ட சிறு பிள்ைளத் ேதாற்றமில்லாது முகத்தில் த-விரத்துடன் தந்ைதைய எதித்துப் ேபசியபடி நின்றிருந்தாள் அம்பr. ந-

“கண்ணு.. திரும்பி

இங்ேகயா

இருக்கிறாய்..?,அம்மா

வரவில்ைலெயன்று

பீதியுடன்

ந-

காத்துக்

இன்னும்

வகுப்பிலிருந்து

ெகாண்டிருக்கிறாள்..

மதிய

சாப்பாட்டிற்கும் ேநரமாகி விட்டேத.. ெசல் கண்மணி.. பசியுடன் ந-ண்ட ேநரம் நடமாடக் கூடாது.. பின் கண்ைணக் கட்டிக் ெகாண்டு மயக்கம் வந்து விடும்.. ”என்று அவ கூற.. தந்ைதைய சிrப்புடன் ேநாக்கியபடி அருேக ெசன்றவள் “இந்த மாணிக்கத்தின் மகள் அம்பr மாத்திரம் பசியுடன் நடமாடக் கூடாது.. ஆனால் யாேரா ஒரு ராமசாமி,குப்புசாமியின் மகன்கள் சாப்பிடாமல் ேவைல பாக்கலாம்.. இல்ைலயாப்பா..?”என்று கூற.. “தவறு தானம்மா.. நான் அப்படிப் ேபசியிருக்கக் கூடாது தான்.. ேநரத்திற்கு ேவைல நடக்கவில்ைலேய என்கிற ேகாபத்தில்

ேபசி

விட்ேடன்..

மன்னித்து

விடு..

உன்

மாமைனயும்

என்ைன

மன்னிக்கச் ெசால்..”என்றவைர “என் ெசல்ல அப்பா...”என்று அவரது இரு பக்க மீ ைசையயும் பிடித்திழுத்துக் ெகாஞ்சியவள்.. “சr.. நான் வட்டிற்குச் சாப்பிடச் ெசல்கிேறன்..

ந-ங்கள்

சாப்பிட்டாயிற்றாப்பா..?”என்று

வினவினாள்..

அவ

ஆயிற்று என்றதும்.. “சrப்பா... நான் வருகிேறன்..”என்றவள் திவாகரனிடம் “வா மாமா.. சாப்பிடச் ெசல்லலாம்..”என்று கூறினாள். ேவைல முடியாமல் எப்படிச் ெசல்வது..! என்று சிந்தித்தவன் “ந- ெசல் பr.. நான் பிறகு வருகிேறன்..”என்று ேநரம்

அப்பாவும்,நானும்

வயிற்றுக்காகத் விட்டாேர..

அவ

தான்

கூற..

ேபசியைதக் நாம்

காய்கைள

மாடாக

“பிறகா..?,எப்ேபாது..?,மாமா இவ்வளவு ேகட்கவில்ைலயா..?,இந்த உைழப்பேத..

குடவுனுக்கு

ஏற்றி

அப்பா

விடுவா..

ஒரு

ஜாண்

தான்

வந்து

ந-

வா..

நாம்

சாப்பிட்டு வரலாம்..”என்று அவைன அைழத்து விட்டு முன்ேன நடந்தாள். தயங்கியபடிேய மாமனின் முகம் ேநாக்கியவனிடம் “ேபாடா.. இங்கு ந- நிற்பது ெதrந்தால்.. இன்னும் பத்துப் பக்கத்திற்குப் ேபசுவாள்.. நட.. நட..”என்று அவ விரட்ட.. தைலையக் ேகாதியபடிேய நடந்து ெசன்றான் அவன். “ந- நான்கு மணி வாக்கில் ேநராக குடவுனுக்ேக வந்து விடு..”என்றவrடம் தைலயாட்டி விட்டு அம்பrைய ேநாக்கி ஓடினான்.

15

ேதாப்ைபக்

கடந்து

ெவளிேய

ைகப்பற்றி

நிறுத்தியவன்

வந்ததும்

வாயாடி..

“ஏய்..

அவளிடமிருந்து

நில்..”என்று

ைசக்கிைள

வாங்கிக்

அவள்

ெகாண்டு

“மாமாைவ எதித்துப் ேபசாேத என்கிேறேன பr..”என்று ெமல்ல ஆரம்பிக்க ெவடுக்ெகன

அவன்

புறம்

திரும்பியவள்..

விட்ேடன்..?,ேவைல

ெசய்பவகள்

ேவண்டாம்....?”என்று

மறுபுறம்

என்ன

“நான்

பாவம்

தவறாகவா

தாேன..?,ஒரு

பாத்தபடி

கூறிக்

ேபசி

மனிதாபிமானம்

ெகாண்ேட

நடந்தவைளக்

ைகப்பற்றி நிறுத்தினான். “ந-

அதற்காக

மட்டுமா

அவைர

எதித்துப்

ேபசினாய்..?”என்று

வினவ..

அப்ேபாதும் அவன் புறம் திரும்பாது நின்றவளின் முகம் பற்றித் திருப்பியவன் “ெசால் பr...”என்று மீ ண்டும் வினவினான். அவன் முகத்ைதக் காணாமல் இரு திைசகளிலும்

தன்

பாைவைய

அைலய

விட்டவள்..

ேபசியது..

“அ..அப்பா..

உன்ைனக் கஷ்டப்படுத்திவிட்டேதா என்று ேதான்றியது எனக்கு... அது ேபாக.. ந-.. ந- எந்தத் தவறும் ெசய்யவில்ைலயல்லவா மாமா...?,அதனால் தான்..”என்று குரல் கம்மக் கூறினாள். பதில் கூறாமல் அவளது ேதாைள இறுகப் பற்றியபடி நடந்தான் அவன். ஏேனா அவனது

அைமதி

அவைள

ஏேதா

ெசய்ய..

குரலில்

உற்சாகத்ைத

வரவைழத்துக் ெகாண்டு “மாமா.. என்ைன ைசக்கிளில் ஏற்றிச் ெசல்.. நான் முன்ேன அமந்து ெகாள்கிேறன்.. ந- ஓட்டு..”என்றபடி அவன் ைகைய விலக்கி ஏறி

அமந்தாள்.

கண்டால்

“பr..

எட்டு

அத்ைத

ஊருக்குக்

மட்டும்

நாமிருவரும்

ேகட்குமளவிற்குக்

ேசந்து

கத்திக்

வருவைதக்

கூப்பாடு

ேபாட்டு

விடுவாகள்.. ந- எதற்கும் நான்கடி தள்ளிேய நட..”என்று அவன் கூற.. “மாமா.. வட்டிற்கு அருேக ெசன்றதும் நான் இறங்கிக் ெகாள்கிேறன்.. வா மாமா..”என்று ெகஞ்சி அவேனாடு ைசக்கிளில் ஏறிக் ெகாண்டாள். அவன் மாபில் உரசிக் ெகாண்டு.. அவ்வப்ேபாது.. நிமிந்து அவேனாடு ேபசும் சாக்கில் அவன் கன்னத்ேதாடு தன் கன்னத்ைத உராய்ந்தபடிச் ெசல்லும் இந்தச் ைசக்கிள் பயணம் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த ஒன்று. இரண்டு,மூன்று முைற அவள்

நிமிந்துப்

பாத்து..

ஏேதேதா

ேபசியைதக்

கவனித்த

திவாகரன்

நான்காம் முைற அவள் நிமிரும் முன் தாேன குனிந்து அவள் கன்னத்தில் தன் கன்னத்ைத

இைழத்து

ெகாண்ேடன்

நான்...”என்று

“கள்ளி.. கூற..

ந-

எதற்காக

நிமிகிறாய்

“ச்சி...”என்றபடித்

திரும்பி

என்று அவன்

கண்டு மாபில்

முகம் மைறத்தாள் அவள். இந்தப்

பயணம்

இப்படிேய

ந-ளக்

கூடாதா..

என்று

ஏங்கியவள்..

வட்டிற்குச் -

சற்றுத் ெதாைலவிேலேய வண்டியிலிருந்து இறங்கிக் ெகாண்டாள். “ைபைய எடுத்துப்

ேபா

பr..

நான்

அம்மத்தாவிற்கு

ெவற்றிைல

வாங்கிக்

ெகாண்டு

வருகிேறன்..”என்றவன் ைசக்கிைளத் திருப்பிக் ெகாண்டு ெசன்று விட்டான்.

16

ெவற்றிைல

வாங்கிக்

ெகாண்டு

வடு -

திரும்புைகயில்

திண்ைணயில்

வள்ளியம்ைமயுடன் சண்ைடயில் ஈடுபட்டிருந்தாள் அம்பr. “கிழவி... உன்ைன உயிேராடு

விட

மாட்ேடன்

பா..”என்றவள்

அவரது

இரு

காது

தண்டட்டிையயும் பிடித்து இழுக்க.. “அய்ேயா... ஆத்தா.. வலிக்குேத.. விடுடி.. ராங்கி.. விடுடி..”என்று அவ சத்தமிடுவைதக் கண்டு பதறி அருேக ஓடியவன் “பr.. விடு.. ெசால்கிேறனல்லவா.. ைகைய எடுடி..”என்று அவைளப் பிடித்துத் தன் புறம் இழுத்துக் ெகாண்டவன்.. “உஃப்ஃப்...”என மூச்ைச ெவளியிட்டு.. “ஏய்.. என்னடி

பழக்கமிது...?.,வாய்ச்

சண்ைடைய

விட்டு

விட்டு

ைகக்கலப்பில்

இறங்கி விட்டாய்..?”என்று அவைள ேநாக்கிச் சத்தமிட்டான் திவாகரன். “ைகைய விடு மாமா.. உனக்கு இந்தக் கிழவிையப் பற்றி ஒன்றும் ெதrயாது.. ஏய்.. கிழவி.. இன்று மாமா வந்ததால் ந- தப்பித்தாய்..?,என்றாவது ஒரு நாள்.. உன்

தண்டட்டியில்

ஊஞ்சலாடாமல்

விட

மாட்ேடன்

நான்..”என்று

அவள்

கறுவ.. சிrப்பு ெபாத்துக் ெகாண்டு வந்தது திவாகருக்கு. ெவத்தைள..”என்று

“அம்மத்தா... அமந்து

அம்பr

நான்

“அைத

புஸ்தகேம

ந-ட்டியவன்

உங்களிருவருக்கும்

“இன்று

விசாrத்தான்.

அவrடம்

ஆரம்பிக்கும்

முன்

ெசால்கிேறன்”என்று

எடுத்துக்காம

என்னப் குறுக்ேக

ெதாடங்கி

ேபாறவைள

பிரச்சைன...?,”என்று புகுந்த

வள்ளியம்ைம

பள்ளிக்கூடத்துக்கு

“ராசா..

இந்த

அவரருகிேலேய

வட்டுல -

தான்ய்யா

நான்

பாக்கிேறன்.. உன் அத்ைத மவ.. இந்த எடுபட்டவ.. நல்லா படிக்கனும்னு நதைலயா

அடிச்சுக்கிற..

ெவறுங்ைகய

வசிகிட்டு -

கழுைதெயல்லாம் லாயக்கு..

இந்தக்

இந்தச்

கிறுக்கி..

பள்ளிக்

பத்துப்பாத்திரம் சிrக்கிக்காக..

சினிமாவுக்கு

கூடத்துக்கு கழுவிக்கிட்டு

காத்துக்கிட்டு

ேபாறவ

மாறி..

கிளம்புறா... வட்டில -

இருக்காம..

இந்தக்

கிடக்கத்

தான்

நல்லா

படிச்ச

ந-

பிள்ைளயா பாத்து கட்டிக்க கண்ணு...”என்று அவ தன் ேபரைனக் ெகாஞ்ச.. கிழவி..ந-

“ஏய்..

ெசத்த...”என்று

கடுங்ேகாபத்துடன்

பாய்ந்தவைளக்

கஷ்டப்பட்டுத் தடுத்தி நிறுத்தியவன் “அய்ேயா அம்மத்தா.. ந-யும் அவளுக்குச் சrயா

வாையக்

இேரன்..”என்று சாப்பிட்டியா வந்ேதன்

ெகாடுத்து

வாங்கிக்

சிrத்தபடிேய

கூறியவனிடம்

ராசா..?”என்று

அம்மத்தா..

ந-

கட்டிக்

பாசமாக

ெகாள்கிறாேய.. “அவ

கிடக்குறா

விசாrத்தவrடம்

சாப்பிட்டாயா..?”என்று

சும்மாத்

கழுைத..

“சாப்பிடத்

ேகட்டு

தான்

விட்டு

ந-

தான் உள்ேள

ெசன்றான், “கிழவி..

ந-

ெவற்றிைல

ெகாட்டுகிேறன்

இடிக்கும்

பா..”என்று

ேபாது

கஜித்தவள்

ஒரு

ைகப்பிடிச்

விசுக்ெகன்று

சுண்ணாம்ைபக்

திரும்பிக்

ெகாண்டு

உள்ேள ெசன்றாள். முற்றத்தில் ைக,கால் கழுவி விட்டு படிேயறி வந்தவன்.. ெதாைலக்காட்சிப்

ெபட்டியில்

பாைவையப்

பதித்தபடி

தைலயைணயில்

ெசாகுசாகச் சாய்ந்திருந்த அத்ைதையக் கண்டுத் தயங்கி ஒதுங்கிச் ெசன்றான்.

17

ஓரக்கண்ணால் ெகாள்ளாது

அவைன

அவனருேக

ேநாக்கியபடி வந்தவள்..

படுத்திருந்த மாமா..”

“வா

அன்ைனையக்

என்றைழத்துக்

கண்டு

ெகாண்டு

ெசன்றாள். வாைழ இைலைய விrத்து சாதம்,கூட்டுக் கறிெயன அவள் முக மலச்சியுடன் பrமாறத் துவங்க.. இைலயிலல்லாது அவன் பாைவ அவள் மீ ேத நிைலத்திருந்தது. “ம்க்கும்..”என்ற ெசறுமல் சத்தத்தில் சட்ெடன விழித்தவன் அத்ைதயின் புறம் பாைவையத் திருப்பினான். “அடுத்தவனுக்குப் பrமாறியது ேபாதும்.. ஒண்ட வந்தவன்

முதலில்

தின்பதா..?,இந்த

வட்டுக்குச் -

ெசாந்தக்காr

முதலில்

தின்பதா..?, ந- முதலில் சாப்பிடும் வழிையப் பா..”என்று கடுைமயான குரலில் அவ குரல் மகைள ேநாக்கி ஒலிக்க.. ெவடுக்ெகனத் திரும்பியவள் “மாமா சாப்பிடுவதற்கு

முன்பு

நான்

என்று

சாப்பிட்டிருக்கிேறன்..?

என்

வயிற்ைற

நிரப்பிக் ெகாள்ள எனக்குத் ெதrயும். ந- டிவிையப் பா..”என்று கூறி விட்டு திவாகரனிடம் சாப்பிடுமாறு ைசைக ெசய்தாள். ேகாபத்திலும்,இயலாைமயிலும் சாப்பாட்ைட

அைலந்த

முகம்

வண்ணம்

சிவக்கத்

அமந்திருக்க..

தைல

குனிந்தவன்

தவிப்புடன்

அவன்

முகம்

ேநாக்கியவள் பின் “அம்மா.. மாட்டுக்குத் த-வனம் ேபாட ேவண்டும் என்றாேய.. தவிடு,புண்ணாக்ெகல்லாம்

வந்திறங்கி

விட்டது..

ந-

ெசன்று

த-வனத்ைதக்

கலக்கு ேபா.. நான் சாப்பிட்டு விட்டு வருகிேறன்..”என்று கூற.. ேசைலைய உதறியபடி

எழுந்த

சுப்புலட்சுமி..

இருவைரயும்

ேநாக்கி

விட்டு

“அடங்காத

கழுைத மாமன்,மாமன் என்று உயிைர விட்டுக் ெகாண்டு திrகிறாள்.. எல்லாம் இவள்

தந்ைதையச்

ேநாக்கிச்

ெசல்ல..

ெசால்ல

ேவண்டும்..”என்று

நிம்மதியாக

மூச்சு

புலம்பியபடி

விட்டபடி

ெகால்ைலைய

திவாகரனின்

அருேக

ெசன்றமந்தாள். இறுகிப் ேபாய் அமந்திருவந்தவைனத் ெதாட்டு “சாப்பிடு மாமா...”என்று கூற.. சிவந்த

விழிகளால்

நிமிந்து

அவைள

ேநாக்கினான்

அவன்.

பதிைனந்து

வயதில் தாய்-தந்ைதயற்ற அநாைதயாக என்று இந்த வட்டினுள் காலடி எடுத்து ைவத்தாேனா.. அன்றிலிருந்து பட்டுக் ெகாண்டிருக்கும் அவமானம் தான் இது.. ஒரு நாள்.. ஒரு ெபாழுது கூட இந்த அத்ைதயம்மாள் அவைன நிம்மதியாக ேசாறு தின்ன அனுமதித்ததில்ைல. கிைடக்கும் ேநரங்களிெலல்லாம் அவைன அவமதித்துக் கூறு ேபாடுவது தான் அவளது ெபாழுதுேபாக்கு. முதல் சிறிது நாட்கள் மைனவிையச் சத்தமிட்டு அடக்கிக் ெகாண்டிருந்த மாணிக்கமும்,அதன் பின்பு

கண்டு

ெகாள்ளாமல்

விட்டு

விட..

இந்த

அத்ைதயம்மாள்..

அவனது

தன்மானத்ைதக் கிளறி விட்டு ஆனந்தப் பட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள். இந்த வட்டிற்கு வந்த புதிதில் அத்ைதயின் சுடு ெசாற்கைளத் தாங்க இயலாது பல

நாட்கள்

சாப்பிடாமேலேய

முடங்கியிருக்கிறான்

அவன்.

எழுந்து

நாட்கள்

ெசன்று ெசல்லச்

தன்னைறக்குள் ெசல்ல

அவன்

18

ஆேராக்கியத்ைத இழந்து எலும்பும் ேதாலுமாய் மாறி விட்டைதக் கண்டு அந்த வட்டில் -

இரண்டு

ஜ-வன்கள்

வருத்தமுற்றன.

ஒன்று

வள்ளியம்ைம..

இன்ெனான்று பதிேனாறு வயேத நிரம்பிய அம்பr. மருமகள் அறியாமல் தான் ெசன்று

ெகாடுக்கும்

உணைவயும்

அவன்

தவித்து

விடுவதால்..

என்ன

ெசய்வெதன்று ெதrயாமல் தவித்தா வள்ளியம்ைம. மாமன் படும் பாட்ைட அந்தச் சிறிய வயதிேலேய புrந்து ெகாண்ட அம்பr.. ஒரு நாள்.. ேநராக அன்ைனயிடம் ெசன்று “அம்மா.. மாமாவிற்குச் சாப்பாடு ேபாடு..”

என்றாள்.

மகைள

அதட்டுகிறாய்..?”என்று சாப்பிடுேவன்.. மிரட்டினாள்.

ைகைய

வித்தியாசமாக ஓங்க..

இல்ைலெயன்றால் அவளது

மிரட்டைலப்

ேநாக்கியவ சாப்பிட்டால்

“மாமா

பட்டினியாகத் ெபrதாக

“என்னடி தான்

நான்

தானிருப்ேபன்..”என்று

எடுத்துக்ெகாள்ள

சுப்புலட்சுமி

நகந்து விட.. ெசான்னபடி.. அந்த நாள் முழுைதயும் பட்டினியுடேன கழித்தாள் அம்பr. மறு நாளும் இேத ெதாடர.. பதறிப் ேபான மாணிக்கம்.. “ஏண்டாம்மா.. சாப்பிடமாேல இருக்கிறாய்..?,”என்று விசாrக்க.. “மாமா.. மாமா.. சாப்பிட்டால் தான்

நானும்

ெதளிய

சாப்பிடுேவன்..”என்று

ைவத்து..

அவகள்

கூறி

அளித்த

மயங்கிச்

எந்தத்

சrந்தாள்..

அவைளத்

தின்பண்டங்கைளயும்

வாயில்

ைவக்காமல் “மாமா.. மாமா...”என்றபடிேய அமந்திருந்தாள். அவளது அன்ைபக் கண்டு வள்ளியம்ைம வாய் மூடிக் கதறி.. ஓடிச் ெசன்று திவாகரைன அைழத்து வந்தா. “ந- சாப்பிட்டால் தான் சாப்பிடுேவன் என்று இரண்டு

நாட்களாகப்

பிடிவாதம்

பிடிக்கிறா

ராசா..

ந-

ஒரு

வாய்ச்

சாப்பிடு

ராசா..”என்று கூற.. விழிகள் அகல.. வியந்து ேபான திவாகரன் மறு கணம் மூக்கு விைடக்கக் கண்ண- சிந்தினான். “பr...”என ஓடிச் ெசன்றவன் அவைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு வந்து தன்னருேக அமரச் ெசய்து ேவக ேவகமாக சாதத்ைதப் பிைசந்து அவள் வாயருேக ெகாண்டு ெசன்றான். “ந-... சாப்பிடு மாமா..”என்று திக்கித் திணறிக் கூறியவைளக் கண்டு கண்ண - விட்டபடிேயத் தன் வாயில் அவன் ேபாட்டுக் ெகாண்ட பின்பு தான் அவள் உண்ணத் உண்பாள்.

துவங்கியேத.. அந்த

அன்றிலிருந்து

வட்டில் -

அவன்

உண்ட

பிறகு

அப்பத்தாைவயும்,தன்ைனயும்

தவிர

தான்

அவள்

மாமனுக்குப்

பாசமாகப் பrமாற யாருமில்ைலெயன்பைதக் கண்டு ெகாண்ட அந்தச் சிறுமி அன்றிலிருந்து

இன்று

வைரத்

தாேன

தான்

பrமாறுகிறாள்..

ெபரும்பாலும்

அவன் உண்ணும் ேநரம் அன்ைன அருகில் இல்லாது பாத்துக் ெகாள்வாள். எப்ேபாதாவது

இப்படி

மாட்டிக்

ெகாள்ளும்

சமயத்தில்

தான்

திவாகரன்

மாறிப்

ேபானான்.

அவமானப் படுவது. அவனும் எவ்வளவு

கூட

அந்தச்

அவமானப்

சம்பவத்திற்குப் படுத்தினாலும்..

பின்

சாப்பாட்ைடத்

தவிக்க

அத்ைத

மாட்டான்.

19

அவன்

அறிவான்.

அவன்

உண்ணவில்ைலெயன்றால்

அம்பrயும்

அன்று

முழுதும் பட்டினியாகக் கிடப்பாள் என்று. அம்பr

“மாமா...”என்று

மூன்றாம்

முைறயாக

உலுக்கியதும்

நிைனவிற்கு

வந்தவன்.. ேவகமாக ஒரு வாைய விண்டு விட்டு.. ேசாற்ைற அள்ளி அவள் வாயில் திணித்தான்.. தன் இைலயிலிருந்த ஒரு பாதிச் ேசாற்ைற அவளுக்கு ஒதுக்கி..

“ந-யும்

உண்ணத்

சாப்பிடு

கண்ணம்மா..”என்று

துவங்கினாள்.

இருவரும்

ஒேர

கூற..

அவளும்

இைலயில்

ஆனந்தமாக

உண்பைதக்

கண்டு

சிrத்தபடிேய அருேக வந்து பrமாறினா வள்ளியம்ைம. “ேபாதும்

அப்பத்தா..

அள்ளி

அள்ளி

ைவக்காேத..

மாமாவிற்கு

ைவ..”என்று

அவள் தடுக்க.. “நல்லா சாப்பிட்டாத் தான் கண்ணு சத்து.. எைதயும் ஒதுக்காம சாப்பிடு

தாயி...

அப்பத்தா

முள்

எடுத்துத்

தாேரன்

ெகாடு..”என்று

அருேக

அமந்து அவைள உண்ண ைவத்துக் ெகாண்டிருந்த வள்ளியம்ைமையக் கண்டு சிrப்பு வந்தது அவனுக்கு. சிறிது ேநரத்திற்கு முன்பு மாமியா மருமகைளப் ேபால்

சண்ைடயிட்டுக்

ெகாண்ட

இருவரும்

இப்ேபாது

பாசமலகளாக

இருப்பைதக் கண்டு. உண்டு

முடித்ததும்

ெவளிேய

புறப்படப்

பாத்தவைன

“மாமா..

அப்பா

4

மணிக்குத் தாேன வரச் ெசான்னா..?,சிறிது ேநரம் உறங்கி விட்டுச் ெசல்.. ேபா மாமா..”என்று ெகால்ைலக்குச்

வற்புறுத்தி

அைறக்கு

ெசன்றாள்.

கலக்கினாயா..?”என்றபடி

அருேக

அனுப்பி

விட்டு

அன்ைனையத்

தவிடு,புண்ணாக்ைகக்

“அம்மா.. வந்தவளிடம்

அவ

ேதடி

முைறத்துக்

ெகாள்ள..

“என்னம்மா..?,ேகாபமா..?,ந- மாமாைவ இப்படி யாேரா ேபால் நடத்துவதும் தவறு தாேன..?,இைதச் ெசான்னால் என் ேமல் ேகாபப்படுவாய்.. அம்மா.. ந-யும் மாறப் ேபாவதில்ைல.. நானும் மாறப் ேபாவதில்ைல.. ைகைய எடு.. நான் எடுத்துச் ெசல்கிேறன்..”எனக் கூறித் தவிடு மூட்ைடைய தூக்கிச் ெசன்றாள். அவைள முைறப்பைதத் தவிர ேவறு எதுவும் ெசய்ய முடியவில்ைல லட்சுமியினால். மாடியைற ஜன்னல் வழியாக கீ ேழ அம்பrயின் ேபச்ைசக் ேகட்ட திவாகரன் கீ ேழ

கிடந்த

தைலயைணயில்

சாய்ந்துக்

கண்கைள

மூடினான்.

மூடிய

விழிகளுக்குள் கடந்து கால வாழ்வு வந்து நின்றது.

20

21

காதல் -3

ேகாடி மின்னல் ஓடி வந்து பாைவயானது.. இவள் ரதியினம்.. உடல் மல+வனம்.. இதழ் மரகதம்.. அதில் மதுரசம்... இவள் காமன் வாகனம்.. இைச சிந்தும் ேமாகனம்.. அழைகப் பைடத்தாய்.. ஓ! பிரம்ம ேதவேன....!

“ஏய்... குள்ளச்சி.. நில்லடி..”என்றுத் தன்னிடமிருந்துத் தப்பி ஓடப் பாத்த பத்து வயது

சிறுமி

அசாத்தியமாகப்

அம்பrயின்

இரண்டு

ைககைளயும்

பிடித்தபடி

சிrப்புடன்

தனது

நின்றிருந்தான்

ஒரு

ைகயால்

பதிைனந்து

வயைதத்

ெதாட்டிருந்த திவாகரன். “ைக விடு மாமா.. நான் குமரைனத் ேதடி வந்ேதன்.. குமரா.. குமரா.. எங்ேகடா இருக்கிறாய்..?,அத்ைத.. உங்கள் மகைனக் ைகைய விடச்

ெசால்லுங்கள்..

ெகாண்டிருந்தவைள

நான்

“உஷ்...

ேபாகனும்..”என்று

மூச்சு

விடக்

அழுைகயுடன்

கூடாது..

அழுைகைய

கத்திக் நிறுத்து..

அழுைகைய நிறுத்தினால் தான் ைகைய விடுேவன்..”என்று அவன் அதட்ட... அழுைகைய அடக்கி விம்மியபடி நின்றிருந்தாள். தன் ேதாளிலிருந்தத் துண்டினால் அவளது கண்ணைரத் துைடத்தவன் “எங்ேக உன் கூட்டாளிகள்..?,குமரனும்,ேதனும் எங்ேக இருக்கிறாகள் என்று ெசால்லி விடு.. உன்ைன விட்டு விடுகிேறன்.. மூவருமாகச் ேசந்து ெகாண்டு பக்கத்து வட்டு சிந்தாமணிப் பாட்டி வட்டில் ஓட்ைடப் பிrத்து உள்ளிறங்கிக் கடைல உருண்ைடையத் திருடித் தின்றிருக்கிற-கள்.. ஆனால் குள்ளச்சி.. ந-ேய காப்படி உயரத்தில்

இருக்கிறாய்..?,ந-

விசாrக்க..

“அது..

அது..

எப்படி

குமரன்

ஓட்டு தான்

மீ து

ஏணி

ஏறினாய்..?”என்று எடுத்துக்

ெகாண்டு

அவன் வந்து

ேபாட்டான். ேதனு தான் என்ைன ஏற்றி விட்டாள்..”என்று கூறினாள். “அடங்காத கழுைத..”என்று அவள் காைதத் திருகியவன் “ஏண்டி தின்பண்டம் ேவண்டுெமன்றால்

அம்மா

ெசய்து

தர

மாட்டாகளா..?,அடுத்த

வட்டுக் -

கூைரையப் பிrத்தா திருடித் தின்பாய்..?,கிறுக்கி..”என்று அவன் அதட்ட.. “நான் மட்டுமா ெசய்ேதன்..?,உன் தங்ைகயும்,மாமன் மகனும் தான் முக்கால்வாசித் தவைறச்

ெசய்தாகள்..

அவகைள

விட்டு

விட்டு

என்ைனப்

பிடித்து

22

ைவத்திருக்கிறாய்..?”என்று அவள் சுள்ெளனக் கூற.. “ஓ! அம்ைமக்குக் ேகாபம் ேவறு

வருகிறேதா..

உன்ைன...”என்று

அவைளத்

தூக்கிச்

ெசன்று

அருேகயிருந்தத் தூணில் நிற்க ைவத்துக் ைகயிலிருந்தத் துண்டினால் கட்டி ைவத்தான். என்னப்பா

“திவா..

இது..?,அவைள

துன்புறுத்துகிறாய்..?”என்று

ேகட்ட

ஏன்

அன்ைனயிடம்

கட்டி

ைவத்துத்

ந-

“அம்மா..

சும்மா

இரு..

இந்த ரகைள ேகாஷ்டிைய எப்படிேயனும் அடக்கியாக ேவண்டும்.. மூவருக்கும் இருக்கிறது

இன்று..

ஏய்..

குள்ளச்சி..

உன்

கூட்டாளிகைள

மrயாைதயாக

இங்ேக வரச் ெசால்லி விடு.. நான் கண்டு பிடித்ேதனானால் பிரம்படி தான்..” என்று மிரட்டியதும்.. மீ ண்டும் அழுைக முட்ட.. “குமரா... ேதனு...”என்று அவள் உச்சஸ்தாதியில்

சத்தமிட..

அந்த

ஓட்டு

வட்டின் -

இடது

புறத்திலிருந்து

குமரனும்.. பக்கத்து வட்டு ெமாட்ைட மாடியிலிருந்து ேதன்ெமாழியும் எட்டிப் பாத்தன. “அடக் களவாணிக் கழுைதகளா.. இங்ேக தான் இருக்கிற-களா..?,ேடய் குமரா.. மrயாைதயாக இறங்கி வந்து விடு.. ைகயில் மாட்டினாெயன்றால் பிரம்பால் அடித்துக்

காைல

குச்சியினால்

உைடத்து

அவைன

விடுேவன்

அடிக்க..

இறங்கு

கண்களில்

டா..”என்று

கண்ணைரத் -

ேதக்கி

அவன் ைவத்துக்

ெகாண்டிருந்த குமரன்.. ஓட்டிலிருந்துக் கீ ேழ குதித்தான். அவன் இறங்கியதும் ேதன்

ெமாழியின்

பக்கம்

ெசால்கிறாய்..?”என்று

திரும்பியவன்

ேகட்க..

அவேளா

“ேதனு வாய்

ந-

இறங்குகிறாயா..

விட்டுக்

கதறி

என்ன

“இந்த

மாடி

உயரமாக இருக்கிறது.. என்னால் குதிக்க முடியவில்ைல...”என்று அழுதபடிேய கூற.. சிrப்ைப அடக்க ெபரும்பாடு பட்டுப் ேபானான். “இங்ேக வா.. அண்ணன் ைகையப் பிடி..”என்றவன் ெமல்ல அவைள இறக்கி விட்டான்.

தூணில்

ைகக்கட்ட

நிைலயில்

அவன்

முகத்ைதேய

பாத்துக்

ெகாண்டு ேபந்தப் ேபந்த விழித்தபடி அம்பr நின்றிருக்க.. அவளுக்கு அடுத்து.. நின்றிருந்த என்றபடி

குமரேனா.. கண்ண -

மாமன்

முகத்ைதப்

விழிகளுடன்

பாக்கலாமா

இருந்தான்.

ேவண்டாமா..

அவனருேக

நின்றிருந்த

ேதன்ெமாழிேயா அழுைகைய நிறுத்தாது ேதம்பிக் ெகாண்டிருந்தாள். மூவைரயும்

ேநாக்கியவன்

உருண்ைடையத்

திருடத்

பாட்டி

“சிந்தாமணிப்

திட்டம்

ேபாட்டது

வட்டில் -

யாரு..?”என்று

கடைல

வினவினான்.

“இவன்..” “இவள்” “இவள்”என்று மூவரும் மாறி மாறி ஒருவைர மற்ெறாருவ காட்டிக்

ெகாடுக்க..

வினவினான். சிந்தாமணிப் பாட்டிக்

“ேதனு

பாட்டி

வட்டில் -

தண்ண-

உருண்ைட

அத்ைதயின்

ந-

அது

“அ..அண்ணா..

கடைல

முத்தம்மா

அவன்

ெபட்டிக்

ெசால்..

அது..

கைடயில்

ஐடியா

இது..?”என்று

தான்

ெசான்னான்..

குமரன்

எடுக்கப்

ெசய்வைத..

யா

ேபாகும்

அவ

ேபாது

ெசய்யும்

கிைடப்பைத

விடச்

பாத்ேதன்.. உருண்ைட.. சுைவயாக

23

இருக்கும்.. நாம்

ேபாய் ேகட்டால் பாட்டி தர மாட்டாள்.. அதனால்

திருடித்

தின்ேபாம் என்றான்...”என்று நடந்தைதக் கூற.. “இல்ைல அண்ணா.. இல்ைல.. சிந்தாமணிப் பாட்டி வட்டு உருண்ைட சுைவயாக இருக்கும் என்று மட்டும் தான் நான் கூறிேனன்.. திருடித் திங்கலாம் என்று ெசான்னது இவள் தான்..” என்று அம்பrையக் ைக காட்டினான் அவன். ஆமாம்

என்பது

ேபால்..

குற்ற

உணவுடன்

தைல

குனிந்த

அம்பrயிடம்

“என்னடி..?,உன் ேவைல தானா இது..?”என்று அதட்டினான்.”இ..இல்ைல மாமா.. திருடித் திங்கலாம் என்ெறல்லாம் நான் ெசால்லேவயில்ைல.. குமரன் தான் நாம்

ேபாய்க்

ேகட்டால்

சிந்தாமணிப்

பாட்டித்

தர

மாட்டாள்

என்றான்..

அதனால் தான் எ..எதற்குக் ேகட்டுக் ெகாண்டு.. நா..நாேம ெசன்று எடுத்துத் தின்று விடலாெமன்று தான் கூறிேனன்..”என்று கூற “ம்,இரண்டிற்கும் என்னடி ெபrய

வித்தியாசம்

இருக்கிறது..?.,

திருட்டுக்

கழுைத..”என்று

நங்ெகன்று

அவள் தைலயில் ஒரு குட்டு ைவத்தான். முகம் சுருங்கி அழுைகயில் அவள் ஆழ்ந்து விட.. “ம்,அடுத்து என்ன நடந்தது..?”என்று விசாrத்தவனிடம் “அப்புறம்.. வட்டு வாசல் வழியாகச்

ெசன்றால்

பாட்டி

கண்டு

பிடித்து

விடுவாள்

என்று..

ஓட்டு

வழியாகச் ெசல்லலாம் என்று குமரன் தான் கூறினான். நானும் அவனும் ஏறி விட்ேடாம்.. கஷ்டப்பட்டு ஓட்டினுள் எடுத்து

அம்பrயால்

ஏற

நகத்திேனாம் இறங்கி

வந்தாள்..

பரண்

முடியவில்ைல..

நாங்கள் மீ து

ஓ..ஓட்டு

அவளுக்காக

இருவரும்..

பாட்டி

ேமேல

காய

அவள்

ஏறி

ைவத்திருந்த

அமந்ேத

ஏணிையக்

நாங்கள்

வந்ததும்

உருண்ைடைய சாப்பிட்ேடாம்..

அ..அப்புறம்.. குமரன் இன்ெனாரு உருண்ைட ேகட்டான் என்று அம்பr மறுபடி உள்ேள இறங்கும் ேபாது.. பாட்டி பாத்து விட்டது..”என்று கூறினாள். “பாட்டி பாத்ததும் தப்பிப்பதற்காக.. அம்பr...”என்று அவள் முகத்ைதப் பாத்தக் குமரன்

“பாட்டியின்

தண்டட்டிையப்

விட்டாள் மாமா...”என்று விழுந்து

சிrத்தான்

கூற..

பிடித்து

அதற்கு

திவாகரன்.

அது

ேமல் வைர

இழுத்து அடக்க

விட்டு..

ஓடி

முடியாமல்

மூவைரயும்

திட்டி

வந்து

விழுந்து அதட்டிக்

ெகாண்டிருந்தவன் திடீெரனச் சிrப்பைதக் கண்டு.. மூவரும் திைகத்து அவன் முகம் பாக்க.. அம்பrேயா... “குமரா..

ந-

இருப்பான்

ெசான்னது

சr

ேபாலும்..”என்று

தான்..

உன்

மாமன்

கத்திக்

கூறி

விட..

சrயான சிrப்ைப

லூசுப்

பயலாக

நிறுத்தி

அவைள

முைறத்த திவாகரன் “திருட்டுக் கழுைத..”என்றபடி பிரம்ைப எடுத்துக் ெகாண்டு அருேக

வந்தான்..

“அண்ணா...

ேவண்டாம்..

மாமா

ேவண்டாம்..”என்றபடி

இருபுறமும் சிதறி ஓடியவகளுக்கு இரண்டிரண்டு அடிகைளக் ெகாடுத்தவன் இருவரும் ஓடிச் ெசன்றதும்.. தூணின் மறு புறம்.. தூைண இறுகக் கட்டிக் ெகாண்டுத்

தன்

முகத்ைதப்

புைதத்துக்

கண்கைள

அழுந்த

மூடியிருந்த

24

அம்பrையக்

கண்டுச்

சிrத்து...

அவள்

கட்ைட

அவிழ்த்து...

முன்னால்

இழுத்தான். அப்ேபாதும்

பயத்துடேன

ஜாஸ்தியாகி

விட்டது

அத்ைதயிடம்

நின்றிருந்தவைளக்

குள்ளச்சிக்கு..”என்று

எண்ைண

ைவத்துத்

கண்டு

கன்னம்

தைல

வாrக்

ெகாழுப்பு

“வாய்க்

கிள்ளி

விட்டு

ெகாள்..”என்று

“ேபாய் அனுப்பி

ைவத்தவன் “ேதனு... குமரா... இரண்டு ேபரும் உள்ேள வாருங்கள்.. அடிக்க மாட்ேடன்..

வாருங்கள்..”என்றைழக்க..

இருவரும்

தயங்கியபடி

வந்து

ேசந்தன. “ஏன்

டா

குமரா..

இதுகளிரண்டும்

தான்

சிறு

பிள்ைளகள்

ேசட்ைட

ெசய்கிறதுகள்.. உனக்கு என்னடா வந்தது..?,ஆறாம் வகுப்பு முடித்தப் ெபrய ைபயனல்லவா ந-..?”என்று கூற.. “அதிலும் ஃெபயில்..”என்று உள்ேளயிருந்தக் குரல் ெகாடுத்தாள் அம்பr. “யா ஃெபயில்..?,ந- தாண்டி மக்கு.. நான் எங்கள் வகுப்பிேலேய முதல்

மாக் ெதrயுமா..?”என்று

ேராசத்துடன் கூறியவைனச்

சமாதானப் படுத்தி மூவைரயும் ைக,கால்,முகம் கழுவ ைவத்து படிக்க அமர ைவத்தான். அம்பrயும்,ேதனும் முகத்ைத ஒரு மாதிr ைவத்துக் ெகாண்ேட அமர.. குமரன் சற்று

உற்சாகத்துடன்

மந்தமாகேவ

அமந்தான்.

அமந்திருக்க..

அவைனத்

இருவைரயும்

தவிர

ேநாக்கித்

மற்ற

இருவரும்

த-ப்பாைவ

பாத்தான்

திவாகரன். “ேதனு.. ைபையத் தூக்கு.. ஓடி விடலாம்..”என்று குரல் ெகாடுத்தபடி தன் ைபையத் தூக்கிக் ெகாண்டு ஓடி விட்டாள் அம்பr. அதன் பின் சிறிது ேநரம் கழித்து வட்டிற்குள் நுைழந்தவன் அடுக்கைளயில் அன்ைனயுடன்

அமந்து

ெகாண்டிருந்தவைளக் ெபண்களுக்கு

அருவாமைனயில்

கண்டு

இயல்பாகேவ

சாந்தமாகப்

வந்து

விடும்

காய்

நறுக்கிக்

புன்னைகத்தான். பழக்கமிது..

சிறு

கிராமத்துப்

வயதிலிருந்ேத

அைனத்து ேவைலகளுக்கும் ெபண்கைளப் பழக்கப்ப்டுத்தி ைவத்திருப்பாகள். அதனால்

தான்

உைழத்து

உரேமறிய

உடலுடன்

வனப்பாகக்

காட்சி

தருகிறாகள்.. மாமைனக் கண்டதும் பயந்து அத்ைதயின் பின்ேன மைறந்து ெகாண்டவைளக் கண்டபடிேய

அருேக

வந்தவன்

இவைளப்

“அம்மா..

பாேரன்..

படிக்கக்

கூப்பிட்டால் மட்டும் காத தூரம் ஓடி விடுகிறாள்.. இங்ேக வந்து உன்னுடன் ெவங்காயம்

உrத்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாள்..

ந-

நாைள

என்னிடம்

தாேன

ராசாத்தி படிக்க வர ேவண்டும்...?”என்று மிரட்ட “சும்மா அவைள அதட்டிக் ெகாண்ேட

இருக்காேத

ைகப்பற்றி

மரகதம்

கண்ணா..

அைழத்துச்

பயந்து ெசல்ல..

ேபாகிறாள் நாக்ைகத்

பா..”என்று துருத்தி

அவள்

அவனுக்குப்

பழிப்புக் காட்டியபடிேய ஓடிச் ெசன்றாள் அம்பr.

25

வள்ளியம்ைம-ராமசாமி

தம்பதியினருக்கு

இரண்டு

மரகதம்,மாணிக்கம்.

பிள்ைளகள்.

இைடெவளியில் நடத்தி

பிறந்தவகள்.

முடித்து

வயதிேலேய

ெசாந்தத்

ராஜாராமனும் அவகளுக்கு ேவண்டும்

தங்ைகயின்

அழகான

என்று

எண்ணி

திருமணம்

மகிழ்ச்சியான மகன்

மரகதம்

இருவரும்

பிள்ைளக்கு

விடலாெமன்று

மரகதத்திற்குத்

ராமசாமியின்

ெபண்

ஆெணான்று,ெபண்ெணான்றுமாய் ஆறு

முதலில்

திருமணத்ைத

மரகதத்தின்

முடித்து

மகன்.

பதிேனழாவது

ைவத்தன.

மரகதமும்

வாழ்ந்ததற்கான

பிறந்தான்.

சூயனின்

ஆைசப்பட்டதால்

மாப்பிள்ைள

அவரது

வாழ்ைவ

மிகவும்

ஆண்டு

கணவ

சாட்சியாக

ெபயைர

அவனுக்கு

ைவக்க திவாகரன்

என்று ெபயrட்டன. திவாகரனின்

பன்னிெரண்டாவது

வயதில்

ராஜாராமன்

ேநாய்

வாய்ப்பட்டு

இறந்து விட.. மகனுடன் தனிமரமாகிப் ேபானா மரகதம். ெபrதாக ெசாத்து எதுவும்

அவ

இருக்கும்

ேசத்து

ைவக்காததால்..

நிலத்திேலேய

ைவத்தாள்.

அவனும்

சற்றுக்

கலங்கிப்

ேபான

மரகதம்..

விவசாயம்

ெசய்து

ெகாண்டு

மகைனப்

படிக்க

சூழ்நிைலையப்

புrந்து

ெகாண்டு

நன்றாகப்

படித்து

வந்தான். வறுைமெயன்றும்,கவைலெயன்றும் ேதடிச்

ெசன்றதில்ைல.

ராமசாமி

மரகதம் இறந்த

ஒரு

பின்பு

முைற

கூடத்

அைனத்துச்

தாய்

வடு -

ெசாத்துக்களும்

மாணிக்கத்தின் கவனிப்பில் ெசன்று விட்டதால் வள்ளியம்ைமயால் மகளுக்கு உதவ முடியவில்ைல. மாணிக்கத்திற்ேகா.. அவரது மைனவி சுப்புலட்சுமியின் ெதால்ைல அதிகமாக இருந்ததால் தங்ைகயின் நிைல அறிந்தும் உதவி ஏதும் ெசய்ய

முடியவில்ைல..

இல்லாமல்..

எப்ேபாதும்

ஆனால் ேபால்

அது

குறித்து

பிள்ைளகள்

எவ்வித

வந்து

மனத்தாங்கலும்

ெசன்று

ெகாண்டிருக்க..

மரகதம் இயல்பாகத் தானிருந்தா. வள்ளியம்ைமக்குப் ேவைளகளில்

ேபரன்

மீ துப்

பாசம்

சுப்புலட்சுமி

அதிகம்.

முகம்

அம்மத்தாவிற்காகவும்,மாமாவிற்காகவும் அத்ேதாடு

நில்லாமல்

இருப்பதால்

மாமா

அவனுைடய

வடு -

வடு -

திருப்பிக்

அவன் ெசல்ல

ெசல்வதற்கு

அவன்

அவன்

ேதடி

வரும்

ெகாண்டாலும்

அடிக்கடி

வந்து

ெசல்வான்.

மாமன்

மகள்

அம்பrயும்

அதிக

ஆவம்

காட்டுவதில்

வியப்ெபான்றுமில்ைல. மாணிக்கம்,மரகதத்தின் தங்ைகயின்

மகள்

ெபrயப்பா தான்

மகனின்

ேதன்ெமாழி.

வாrசு சுற்றிச்

தான் சுற்றி

குமரன்.

அவரது

ஊ

முழுக்க

ெசாந்த,பந்தங்கைளக் ெகாண்டிருப்பதால் மரகதத்திற்கு கணவன் இறந்த பின்பும் பாதுகாப்பான

வாழ்வு

கிைடத்தது.

மற்றபடி

அவகளிடமிருந்து

எவ்வித

உதவிையயும் அவ எதிபாக்கவில்ைல.

26

மாணிக்கத்திற்குச்

ெசாந்தமாக

ெதன்னந்ேதாப்பும்,கரும்பு,வாைழ,திராட்ைசத்

ேதாட்டங்களும் இருந்தது. அதனால் வருமானத்ைதப் ெபாறுத்தவைர அவருக்கு எந்தக்

கஷ்டமுமில்ைல.

தங்ைகயின்

அவளுக்கு

உதவி

ெசய்ய

அைமந்து

விட்ட

சுப்பு

நிைலைய

முயன்றாலும் லட்சுமி

எண்ணி

ைகேகயிையப்

அவrடமிருந்து

வருந்தி

ேபால்

ஒரு

அவ

அவருக்கு

துரும்ைபக்

கூட

மரகதத்திற்கு நகத்தச் சம்மதிக்கவில்ைல. மரகதமும் தன் மானம் மிக்கவள் என்பதால் அண்ணனின் வடு - ேதடி வருவைதக் கூட நிறுத்திக் ெகாண்டாள். என்ன

தான்

மரகதம்

வயிற்றுப்பாட்டப்

எந்த

பாத்துக்

உதவிையயும்

எதிபாராமல்

ெகாண்டாலும்..

ராஜா

தன்

ராமனுக்குச்

உைழப்பில் ெசாந்தமான

அந்த ஒேர நிலம் ஏகப்பட்டக் கடனில் இருந்தைத லட்சுமி அறிந்ேத இருந்தாள். எங்ேக

ஒரு

நாள்

அண்ணா..

என்று

கண்ைணக்

கசக்கிக்

ெகாண்டுத்

தன்

வட்ைடத் ேதடி வந்து விடுவாேளா என்று மிகவும் அஞ்சினாள். ஒேர

ெபண்ைணப்

பணக்காரக்

ெபற்று

ைவத்திருக்கிேறாம்..

குடும்பத்தில்

சீ ரும்,சிறப்புமாய் ைவத்திருந்தாள்

கல்யாணம்

வாழ்வைதக் லட்சுமி.

கண்ணாரக்

அதற்கு

அவளுக்குச்

ெசய்து காண

இைடஞ்சலாக

சீ 

ெசய்து

ெகாடுத்து

ேவண்டும்

அவள்

என்று

மரகதமும்,அவள்

ஆைச மகனும்

இந்த வட்டில் வந்தமந்து ெகாண்டு விடுவாகேளா என்று பயந்தாள். அவள் அஞ்சியைதப் ேபால் அடுத்து ஒரு சம்பவம் நடந்தது. இயல்பிேலேய சாந்தெசாரூபியான

மரகதம்

மகனுக்காகேவனும் தன்னால்

வாழ்ந்தாக

இயன்ற

ெகாண்டிருந்தாள். வட்டிையக்

ெகாண்ட

வைர

நிலத்தின்

கட்டுவதற்ேக

கணவனும்

ேவண்டும்

என்று

உைழத்து மீ து

உயிரழந்து முடிவு

அவைனப்

ராஜாராமன்

வருமானத்தில்

ேபான

ெசய்து படிக்க

வாங்கியிருந்த

ெபரும்

பகுதிைய

பின்பு

ெகாண்டு ைவத்துக்

கடனிற்கான

அழிந்து

விட..

உண்பதற்கும்,உடுத்துவதற்கும் மிச்ச வருமானம் சrயாக இருந்தது. எப்படி மகைன ெபrய படிப்பு படிக்க ைவத்து உத்திேயாகத்திற்கு அனுப்புவது..?, என்ெறண்ணி

எண்ணி

உண்ணாமல்,உறங்காமல்

தினமும்

தூக்கமில்லாமல்

ேநாயாளியாகிப்

தவித்தாள்.

ேபானவள்..

ஒரு

சrயாக

நாள்

இரவு

இறந்தும் ேபானாள். அன்று காைல பள்ளி ெசல்லத் தயாராகிக் ெகாண்டிருந்த திவாகரன் “அம்மா.. இன்னுமா எனக்குப்

தூங்கிக்

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,வயலுக்குச்

பசிெயடுக்கிறது..

எழுந்திரும்மா..”என்றுத் இன்னும்

எழாமல்

தைல

இருப்பைதக்

பள்ளிக்குச் வாrயபடிேய கண்டு

ெசல்ல

குரல்

பயந்து

ெசல்லவில்ைலயா..?,

ெகாடுத்தவன்

அருேக

ெசன்று

ேவண்டும். அன்ைன “அம்மா..”

என்று ேதாள் பற்றித் திருப்ப.. கண்கள் மூடிய நிைலயில் ெதாய்ந்து கிடந்த அவரது உடல் சில்லிட்டுப் ேபாயிருந்தது.

27

“அம்மா...

அம்மா...”என்று

உலுக்கியவனுக்கு

அம்மா

இனி

எழுந்திருக்கேவ

மாட்டாள் என்பது புrந்து ேபாக.. கரகரெவனக் கண்களிலிருந்து கண்ண - வழிய “அம்மா....”எனக் கட்டிக் ெகாண்டுக் கதறி அழுதான். அவனது ஓலம் ேகட்டு எட்டிப் பாத்த சிந்தாமணிப் பாட்டி நிைலைமையப் புrந்து ெகாண்டு அருேக வந்து அவைன ஆறுதல் படுத்த.. தான் அநாைதயாகிப் ேபான துக்க நிைலைய எண்ணிக் கதறினான் திவாகரன். அதன்

பிறகு

மாணிக்கமும்

விசயம் பதறி

ஊ

ஓடி

முழுதும்

வந்தன.

பரவி

புத்தகப்

விட

வள்ளியம்ைமயும்,

ைபையத்

தூக்கிக்

ெகாண்டு

பள்ளிைய ேநாக்கிச் ெசன்று ெகாண்டிருந்த அம்பr வழியில் ேதன்ெமாழியின் தந்ைத வருவைதக் கண்டு “ெசல்வம் மாமா..”என்று ஓடிச் ெசல்ல.. “பள்ளிக் கூடத்துக்கு புறப்பட்டு விட்டாயா கண்ணு..?”என்று வினவியவrடம் “ஆமாம் மாமா.. ேதனு இன்னும் வரவில்ைலேய..?”என்று ேகட்டாள். “பள்ளிக்ெகல்லாம் இன்று ேபாக ேவண்டாம்.. வா..”என்று அவைளத் தூக்கித் தன் ைசக்கிளில் அமத்திக் ெகாண்டவ திவாகரனின் வட்டிற்குச் ெசன்றா. ஐ! பள்ளிக்கு

இன்று

விடுமுைறயா..?,

என்று

குதூகலமான

அம்பr

அவருடன்

உற்சாகத்துடேன புறப்பட்டாள். ஆனால் அவ திவாகரனின் வட்டில் வண்டிைய நிறுத்தியதும்..

வட்டினுள் -

ஒலித்த

அழுைகக்

குரல்களும்..

ஒப்பாrயும்

அம்பrயின் மனதில் திகிைல ஏற்படுத்தின. காரணத்ைத

அறிந்து

அழுைகைய

வர

ெகாள்ளாமேலேய..

ைவக்க..

அந்தச்

“மா...மா....”என்று

அவ

சூழ்நிைல ைகையப்

அவளுக்கு பற்றியவைள

அைழத்துக் ெகாண்டு உள்ேள நுைழந்தா. குமரனும்,ேதன் ெமாழியும்.. தைல விr ேகாலத்தில் “என் உசுைர எடுத்துக்கிட்டு என் மகள விட்ருக்கக் கூடாதா ஆண்டவேன.. என் ேபரைன இப்படி அநாைதயா நிக்க ைவச்சுட்டிேய..”என்று மாrல் அடித்துக் ெகாண்டு அழுத வள்ளியம்ைமையக் கண்டதும் அவளுக்கு அழுைக ெபருகியது. அழுதபடிேய மாைல

அவள்

ேபாட்டு

ேகாலத்தில்

நிமிந்து

மரகதம்

அத்ைதையக்

பாத்தவைள

பாக்க..

அருேகயிருந்த

அத்ைதையப் கண்டதும்

மாணிக்கம்

படுக்க

கட்டிலில்

ைவத்திருந்தன.

அழுதபடிேய

ைகப்

ஒற்ைறக்

பற்ற..

அருேக

ஓடிச்

“அப்பா.....

அந்தக் ெசன்றுப்

அத்ைத....

அத்ைத...”என்றபடிேய தந்ைதயின் காலில் புகம் புைதத்து அழுதாள் அம்பr. எவ்வளவு

பாசமான

ெகாள்ைளப்

பிrயம்.

அம்பrயின்

மீ து

அத்ைத! அதிலும்

அவருக்குத்

ெபண் அவரது

தனிப்

பிள்ைளகெளன்றால் காைலச்

பாசம்

சுற்றிக்

தான்..

அவளுக்குக்

ெகாண்டு

அண்ணன்

மகள்

திrயும் ேவறு!

ெசால்லவா ேவண்டும்..?, அவrடேம குளித்து.. அவrடேம எண்ைண ைவத்துப் படியத்

தைல

வாr..

அவருடேன

அைலவாள்.

அத்ேதாடு

நில்லாது

அவ

28

ெசய்து தரும் கம்பு ேதாைசயும்,ேதங்காய்ச் சட்னியும்,ேகப்ைப உருண்ைடயும் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தமான ஒன்று. காைல வந்து ேசந்தால் அவருக்கு உதவி ெசய்து ெகாண்டு அவருடேன கைத ேகட்ட படி உறங்கியும் ேபாவாள். அப்படிப்பட்ட

அத்ைத

இன்று

உயிரற்றுக்

கட்டிலில்

கிடப்பைதக்

கண்டு

அவளுக்குத் துக்கம் ெபாங்கியது. “திவாகரன் மாமா...!, அவன் அவன் என்ன ெசய்கிறான்..?,?”

அன்ைன

அனுமத்திக்காமல்

அந்த

அம்மியில்

சட்னி

ேவைலையயும்

தாேன

அைரப்பதற்குக் ெசய்பவன்..

கூட

அவ

மீ து

உயிைரேய ைவத்திருப்பவன்.. அவன்... அவன் எங்ேக என்றபடிேய தந்ைதயின் கால்கைளக் கட்டியபடிேய நிமிந்து அவைனத் ேதடினாள். மரகதத்ைதக் கிடத்தி ைவத்திருந்தக் கட்டிலின் அருேக எங்ேகா ெவறித்தபடி இறுகிப் ேபாய் அமந்திருந்தான் அவன். கன்னங்களில் கண்ணக் ேகாடுகளின் தடம் ெதrந்தது. அவைனேய பாத்தபடி தந்ைதைய இறுக் கட்டிக் ெகாண்ட அம்பrக்கு..

உள்ேள

அைனத்திலும்

ஏேதா

ெசய்தது.

இயந்திரத்தனமாகச்

அதன்

பின்பு

ெசயல்பட்டவைன..

நடந்த

சடங்குகள்

வள்ளியம்ைம

“வாய்

விட்டு அழுது விடு ராசா.. ேவண்டாமய்யா..”என்று எவ்வளேவா ெகஞ்சியும் ேந

ெவறித்த

விழிகளும்,சில்லிட்டுப்

ேபான

உடலுமாக

இறுக்கத்துடனிருந்தான் அவன். கைடசியாக

அவைரப்

புைதக்குமிடத்தில்

மாணிக்கம்

“அம்மா

முகத்ைதக்

கைடசியாக ஒரு முைற பாத்து விடு ராஜா..”என்று கூறத் திைகத்து அவ முகம்

ேநாக்கியவனுக்கு..

அன்ைனைய

இனிக்

கண்ணால்

கூடக்

காண

முடியாது என்கிற உண்ைம புலப்பட.. நடப்ைப உணந்து ெகாள்ள முடியாமல்.. துக்கம்

ெதாண்ைட

அைடக்க..

ெபருங்குரெலடுத்துக்

அழுைக

கதறியவைன

முடியாமல்

திணறின.

காலடிையப்

பற்றிக்

சிதறியது

மாணிக்கமும்,ெசல்வமும்

“அம்மா....

ெகாண்டு

ெவடித்துச்

அம்மா...”என்று

அழுது

அவனுக்கு.

ஆறுதல்

மண்டியிட்டு

த-த்தவைனச்

கூற அவ

சமாதானப்

படுத்தி

அைனத்ைதயும் முடித்துக் ெகாண்டு வடு - வந்து ேசந்தன. எவ்வளேவா

வற்புறுத்தியும்

சாப்பாடு,தண்ணrன்றி -

அழுதபடிேய

கைரந்து

ேபானவைனக் கண்டு துக்கமானது வள்ளியம்ைமக்கு. மரகதம் இறந்து ேபான மறுநாேள

கடன்

அைடக்குமாறு ெசய்வெதன்று

காரகள்

கூற..

வந்து

பதிைனந்து

ஒன்றும்

அந்த

வயேத

நிலத்ைத நிரம்பிய

புrயவில்ைல..

விற்றுப்

பணத்ைத

அச்சிறுவனுக்கு

என்ன

அன்ைன,படிப்பு,வடு,நிலம் -

என்றிருந்தவனுக்குப் பணம்,கடன் என்ற வாத்ைதகளுக்கான அத்தெமல்லாம் சுத்தமாகப் பிடிபடவில்ைல.. ேபந்தப் ேபந்த விழித்தபடி அவன் நிற்க.. மாணிக்கமும்,ெசல்வமும் அவனிடம் “நிலத்ைத விற்றாெலாழிய உன் அப்பா,அம்மா வாங்கியக் கடைன அைடக்க

29

முடியாது

திவாகரா..

என்ன

ெசால்கிறாய்..?,அவகளிடேம

விற்று

விடலாமா..?”என்று ேகட்க.. பதில் ெசால்ல முடியாமல் விக்கித்து நின்றான் அவன். இருக்கும் ஒேர நிலத்ைதயும் விற்று விட்டால்.. அவனது எதிகாலம் என்னவாவது..?,உணவிற்கும்,படிப்பிற்கும் என்ன ெசய்வான் அவன்..?,ஒன்றுேம பிடிபடாமல் ேபாக விழித்துக் ெகாண்டு நின்றவனின் ேதாைள அழுத்தி விட்டு இருவரும் நகந்து விட்டன. அதன்

பின்பு

அவகேள

நிலத்ைத

கடன்

காரகளிடம்

விற்று

விட்டன

ேபாலும். ஒேர ஒரு முைற ெசல்வம் வந்து “தம்பி நிலப் பத்திரெமல்லாம் அம்மா எங்ேக ைவத்திருக்கிறாகள்..?”என்று ேகட்கும் ேபாது ைகைய மட்டும் உயத்தி இரும்புப் ெபட்டிையக் காண்பித்தான். அவ்வளவு தான் அவனுக்குத் ெதrயும்!

வள்ளியம்ைம

அவனுக்குச்

சாப்பாடு

சைமத்து

ஒவ்ெவாரு

ேவைளயும் ேபாராடி உண்ண ைவக்க.. அவன் எதற்காகச் சாப்பிட ேவண்டும்..?, இனி உயி வாழ்ந்து என்ன பிரேயாஜனம்..?. என்கிற மனநிைலயுடன் உலா வந்தான். அன்ைனயின் புடைவகைளக் ைகயில் ைவத்துக் ெகாண்டு மணிக் கணக்கில் அமந்து ெகாண்டும்.. விட்டத்ைத ெவறித்துக் ெகாண்டும் முடங்கிப் ேபானான். பதினாறாம்

நாள்

கருமாதியின்

ேபாது

மரகதத்தின்

புைகப்படத்திற்கு

மாைலயிட்டு வள்ளியம்ைம “அம்மாைவக் கும்பிட்டுக் ெகாள் கண்ணு.. இனி அவ

தான்

உனக்கு

சட்டத்தின்

உள்ேள

சாமி..”என்று சாந்தமாக

கூற

அந்த

கருப்பு,ெவள்ைளப்

புன்னைகத்துக்

ெகாண்டிருந்த

புைகப்படச்

அன்ைனையக்

கண்டு அழுைக ெபருகியது அவனுக்கு. “என்ைன

இப்படி

எனக்ெகன்று

யா

அநாைதயாக்கி

விட்டுச்

இருக்கிறாகள்

இந்த

ெசன்று

விட்டாேயம்மா...?,இனி

உலகில்..?,என்

வாழ்வின்

ஒேர

ஆதாரமான ந-ேய ெசன்று விட்ட பின்பு இனி யாருக்காக நான் வாழ ேவண்டும் அம்மா..?,என்ைன விட்டு ஏன் ெசன்றாய்..?,என்ைனயும் அைழத்துக் ெகாண்டு ெசல்லாமல் இப்படித் தனித்து நிற்க ைவத்து விட்டாேயம்மா.. உன் ைகயால் உண்ணாமல்.. உன் மடியின் உறங்காமல்.. உன் அருகாைமயின் நிம்மதிைய உணராமல்..

நான்

எப்படி

ேவண்டும்..?,என்ைனயும்

இருக்க

உன்ேனாடு

முடியும்..?,

நான்

அைழத்துக்

ஏன்

உயி

ெகாள்ளம்மா..

வாழ

என்னால்

ந-யின்றி வாழ முடியாது.. அம்மா.... அம்மா....”என்று அவன் கண்ண- விட்டுக் கதற.. அைதக் கண்ட அம்பrக்கு கண்கள் கலங்கியது. கூடியிருந்த

அைனவரது

மனமும்

ெநகிழ்ந்து

கண்களில்

கண்ண-

வழிய

சட்ெடனத் தந்ைதயின் புறம் திரும்பிய அம்பr “அப்பா... மாமாைவ.. மாமாைவ நம் வட்டிற்ேகக் கூட்டிச் ெசன்று விடலாம்ப்பா... மாமா அத்ைத இல்லாமல் எப்படித்

தனியாக

இருப்பாரப்பா..?,நம்முடேன

அைழத்துச்

ெசல்லலாமப்பா..

30

ப்ள -ஸ்ப்பா..”என்று

கண்ண -ருடன்

அவ

ைகையப்

பற்றி

இழுத்துக்

ெகஞ்ச..

வள்ளியம்ைமக்கும் அது சrெயன்ேற பட்டது. ஆதrக்கத்

“அவைன

தான்

யா

உண்டு

இவ்வுலகில்..?,

ெசாந்தத்

தாய்மாமனான மாணிக்கத்ைதத் தவிர?, இருக்கும் ஒேர நிலமும் பறி ேபாய் விட்ட நிைலயில் சாப்பாட்டிற்கு என்ன ெசய்வான் அவன்..?,படிப்ைப எப்படித் ெதாடவான்..?, மகனிடம்

நம்ைமத்

அவ

பயந்தாலும்..

தவிர

எடுத்துக்

மரகதம்

யா

கூற..

உயிருடன்

இருக்கிறாகள் மைனவிைய

இருந்த

அவனுக்கு?”

எண்ணி

ேபாது

தான்

ஒரு

என்று கணம்

அவளுக்கு

உதவ

முடியாமல் ேபானது.. இவனுக்ேகனும் ஆதரவு ெகாடுத்து அந்தப் பாவத்ைதப் ேபாக்கிக் ெகாள்ள ேவண்டும் என்று முடிவு ெசய்தா மாணிக்கம். இரண்டு

நாட்கள்

கழிந்ததும்

ெமல்ல

திவாகரனிடம்

ஆரம்பித்தா

வள்ளியம்ைம. “கண்ணு.. மாமா உன்ைன அவன் வட்டிேலேய வந்து இருக்கச் ெசால்லி

விட்டான்.

அம்மா

இல்லாமல்

வந்து

இருந்துக்ேகா

ெசய்வாய்..?,அங்ேக எதிகாலத்துக்கு

நல்லது..”என்று

அவ

இங்ேக

ஒத்ைதயாளாக

கண்ணு.. கூற..

அது

உதட்ைடக்

ந-

என்ன

தான்

உன்

கடித்தபடித்

தயங்கினான் திவாகரன். அவனுக்குத் ெதrயும். அவனும்,மரகதமும் கஷ்டப்பட்டக் காலத்திேலேய அவ மைனவிக்குப்

பயந்து

அப்ேபப்பட்டவrன் இது

வைர

ெகாண்டு

வட்டில் -

அவrடம்

எந்த

எப்படிச் உதவி

எந்த ெசன்று

ேகட்டும்

உதவியும் தங்க

புrயாதவ.

முடியும்..?,அன்ைனயும்

ெசன்று

நின்றதில்ைல..

அந்த

அத்ைத.. அவன் வட்டிற்கு வந்தாேல முகம் ெகாடுத்துப் ேபச மாட்டா. காலம் முழுதும் அவ ைகயால் எப்படி சாப்பிட முடியும்..? அவன்

ேயாசிப்பைதக்

கண்ட

வள்ளியம்ைம

ஒேர

“இருந்த

நிலமும்

ைக

விட்டுப் ேபாயிட்டது தம்பி.. உன் படிப்புக்கும்,சாப்பாட்டுக்கும் வழி ேவணுேம...” என்று அவ வருத்தத்துடன் கூற “நான்.. நான் ேவைல பாத்து என் வயிற்றுப் பாட்ைட மகன்

பாத்துக்

என்று

ெகாள்ேவன்

நிரூபிக்க..

அம்மத்தா..”என்று

ெபருைமயுடன்

அவைன

கூறி

அவன்

ேநாக்கிய

மரகதத்தின்

வள்ளியம்ைம..

“மாமன் இருக்கும் ேபாது ந- ஏன் ராசா யாருமில்லாதவன் மாறி எங்ேகேயா ேவைல பாத்து வாழ்க்ைகைய ஓட்டனும்..?,ந- அங்க வந்து இரு ராசா.. இந்த அம்மத்தாவுக்காகேவனும்..”என்று கண்ண- விட்டா. “அது

இல்ைல

அம்மத்தா...

அத்ைத...

அத்ைதக்கு

என்ைனக்

கண்டாேல

பிடிக்காேத.. நா..நான் எப்படி அங்ேக வந்து இருக்க முடியும்..?”என்று ெமல்ல வினவியவனுக்கு வள்ளியம்ைம பதில் கூறும் முன் கதவிற்குப் பின்ேன பாதி முகத்ைத மட்டும் ெவளிேய ந-ட்டிய அம்பr “அம்மா ஒன்றும் கூறாமல் நான்

31

பாத்துக்

ெகாள்கிேறன்..

ந-

வா

மாமா..”என்று

கூற..

நிமிந்து

அவைள

ேநாக்கினான் திவாகரன். “வள்ளியம்ைம....”என்று பக்கத்து வட்டு சிந்தாமணிப் பாட்டிக் குரல் ெகாடுக்க “இேதா அவைள

வேரன்....”என்ற ேநாக்கி

படி

“இங்ேக

அவ

எழுந்து

வா..”என்று

ெசன்றா.

அவன்

ைக

அவ

ெசன்றதும்

அைசக்க..

ெமல்ல

அவனருேக வந்து மண்டியிட்டு அமந்தாள். “தைலேய வாராமல் ஏன் இப்படி பங்கைரயாகத் தைலையக்

திrந்து ேகாதி

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்றபடிேய விட..

மாமா

பைழய

படி

அவன்

அவளது

ேபசுகிறான்

என்கிற

ஆச்சrயத்தில் நிமிந்து அவன் முகம் ேநாக்கினாள். “குள்ளச்சி... அழாமல்

என்ன இப்படி

அப்படிப்

பாக்கிறாய்..?”என்று

சிrத்தபடிேய

வினவியவனிடம்

இருக்கலாமில்ைலயா

மாமா...?,ந-..

“நந-

அழுவைதக் காணும் ேபாது எனக்கு மிகவும் அழுைகயாக வருகிறது.. இனி நஅழாேத மாமா...”என்று அவள் கூற வியப்பில் விrந்த விழிகளுடம் அவள் முகம் பாத்தான் திவாகரன்.

32

காதல் -4

இளைமச் சுைமைய... மனம் தாங்கிக் ெகாள்ளுேமா... குலுங்கும் அைலைய.. கடல் மூடிக் ெகாள்ளுேமா.. குளிக்கும் ஓ+ கிளி.. ெகாதிக்கும் ந8 +த்துளி.. ஊதலான மா+கழி.. ந8 ளமான ராத்திr.. ந8 வந்து ஆதr....! திவாகரன்

அம்பrயின்

தயக்கத்துடனும்..

வட்டிற்கு -

வக்கற்றுப்

அன்ேற

ேபான

தனது

குடிேயறினான்.

முழுத்

தைலெயழுத்ைத

எண்ணி

சுயப்பச்சாதபத்திலும் தான் அவன் அந்த வட்டில் காலடி எடுத்து ைவத்தேத. அம்பrயும்,வள்ளியம்ைமயும் தான் அவனது தயக்கத்ைதப் ேபாக்கி அவைன இயல்பாக்க ெபரும்பாடு பட்டுக் ெகாண்டிருந்தன. எப்ேபாதும் தன் வட்டிற்கு வந்தால்.. ைசக்கிள் சாவிையச் சுற்றியபடி வட்ைட ேநாட்டம்

விட்டு

“குள்ளச்சி..

புத்தகப்

ைபைய

இப்படித்

தூக்கி

எறிந்திருக்கிறாய்..?,அது என்ன ேபனா,ெபன்சில் எல்லாம் இப்படிக் கிடக்கிறது..?, படிப்பதுமில்ைல.. தைலயில்

படிப்ைப

நங்,நங்ெகன்று

மதிப்பதுமில்ைல..”என்று குட்டி

ைவத்து

அதட்டி

விடுவான்

மிரட்டுவான்.

என்பதால்..

அவன்

ைசக்கிள் ெதரு முைனக்குள் நுைழயும் ேபாது ேவகமாக அைனத்ைதயும் சீ  ெசய்து ைவத்து விடுவாள். இப்ேபாது

வட்டிற்குள் -

தைலயுடன்

நுைழந்துப்

அமந்திருந்தவைனக்

இருந்தது.

“மாமா...

பின்னிய

கூட..

இங்ேக

பா..

களிமண்ணில்

பல

மணி

கண்டு நான்

ேநரமாகியும் அம்பrக்கு

வைரந்த

ெபாம்ைம

கூடக்

குனிந்தத்

என்னேவா

ேகாலம்.. ெசய்ேதன்

இேதா

ேபால் நான்

பா..”என்று

ஒவ்ெவான்றாகத் தூக்கிக் ெகாண்டு வந்துக் காட்டினாள். அவன் ஒரு சிrப்புடன் பாைவயிட்டு விட்டு மீ ண்டும் பைழய நிைலயிேலேய அமந்து விட.. என்ன ெசய்வெதன்றுப் புrயாமல் தவித்துப் ேபானாள்.

33

குமரைனயும்,ேதைனயும்

அைழத்து

வந்து

அவன்

முன்பு

விைளயாடினாள்..

ஆடினாள். பாடினாள்.. புத்தகத்ைத எடுத்துக் ெகாண்டு வந்து “கணக்குப் பாடம் ெசால்லித் தா மாமா..”என்றாள். அவன் எதிலும் ஈடுபாடு இல்லாதிருப்பைதக் கண்டுப் ெபrதும் ேசாந்தாள். அவன் சாமியைறயின் முன்ேனயிருந்த வளாகத்தில் படுத்துக் ெகாள்வைதக் கண்ட

வள்ளியம்ைம

ெகாடுப்ேபாம்..

அவன்

தைலயாட்டினா

மாடியைறைய

“மாணிக்கம்.. அங்ேகேய

மாணிக்கம்.

அவனுக்கு

தங்கிக்கட்டும்..”என்று

“ம்க்கும்,ஒண்ட

கூற

ஒதுக்கிக்

சrெயன்றுத்

வந்தவனுக்குத்

தனியைற

ேவறு..”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்ட மருமகைளக் கண்டு ெகாள்ளாது.. “அம்பr.. வா கண்ணு.. மாமனுக்கு மாடியைறைய ஒழித்துக் ெகாடுப்ேபாம்..”என்று கூறி அவைள அைழத்துக் ெகாண்டு ேபாய் அந்த அைறையச் சுத்தம் ெசய்தா. அைறையத்

தயா

படுத்தியதும்..

கண்ணு..

“ேபா

மாமைனக்

கூட்டிக்கிட்டு

வா..”என்று அவ கூற.. ஓடிச் ெசன்று ெகால்ைலப் புறத்தில் நின்று ெகாண்டு வயைல

ெவறித்துக்

ெகாண்டிருந்தவைன

இழுத்துச்

ெசல்கிறாய்

பr..?”என்று

மாமா..

உனக்கு

ெசன்றவள்..

ஒரு

இன்ப

மாடியைறக்குச்

இங்ேகேய

தங்கிக்

அைழத்து

எrச்சலுடன்

அதிச்சி

ெசன்று

“எங்ேக

வினவியவனிடம்

வா

“ந-

ைவத்திருக்கிேறன்”என்றைழத்துச் தான்

“இது

ெகாள்ளலாம்..”என்று

வந்தாள்.

கூற..

உன்

அைற..

இனி

ந-

தயக்கமும்,மகிழ்ச்சியுமாய்

தைலயாட்டினான் அவன். மாடியைறைய அைறைய

அவனுக்ெகன்று

விட்டு

ெவளிேய

ஒதுக்கிக்

ெகாடுத்த

வருவேதயில்ைல.

பின்பு

அவன்

வள்ளியம்ைம

அந்த

வற்புறுத்திச்

சாப்பாடு எடுத்துக் ெகாண்டு ேபாய் ெகாடுத்தால் தான் உண்டு. அன்றிரவும் அப்படித்

தான்..

அம்பrயிடம்

ஒரு

தட்ைடக்

ெகாடுத்து

“திவாகரனிடம்

ெகாண்டு ேபாய் ெகாடு.. ேபா..”என்றனுப்பினா வள்ளியம்ைம. சாப்பாட்டுத் தட்ைடத் தூக்கிக் ெகாண்டு மாடியைறக்குச் ெசன்ற அம்பr மாமா என்றைழக்க

வாய்த்

திறந்தவள்..

அன்ைனயின் ஒரு ேசைலையக் கைரந்து

ெகாண்டிருந்தான்

அைழத்ததும்

திடுக்கிட்டு

அப்படிேய

ைகயில்

அவன்.

நின்று

ைவத்துக்

ெகாண்டு கம்மிய

“மாமா....”என்று

நிமிந்தவன்..

விட்டாள்.

ேவகமாகக்

அங்ேக

அழுைகயில்

குரலில்

கண்கைளத்

அவள்

துைடத்துக்

ெகாண்டு “எ...என்ன பr..?”என்று வினவினான். “சா..சாப்பாடு

ெகாண்டு

வந்திருக்கிேறன்..”என்று

சாப்பாடு

ேவண்டாெமன்று

“அ..அது

வந்து..

ேபாய்

மாமா..

விடுேவாமாம்..

இருப்ேபாமாம்..

அம்மத்தாவிடம் சrயாகச்

ராேஜந்திரன்

ைக,காெலல்லாம்

கூறியவளிடம்

“எனக்குச்

கூறிேனேன..”என்றான்

சாப்பிடவில்ைலெயன்றால் அண்ணன் பலமிழந்து

மாதிr ேபாய்

அவன்.

வளராமேல

குள்ளமாகேவ விடுமாம்..

தான் வயல்

34

ேவைலெயல்லாம் பாக்க முடியாதாம்..”என்று வள்ளிய்ம்ைம தனக்குக் கூறும் அறிவுைரகைள அப்படிேய அவனுக்கும் அவள் எடுத்து விட.. தைலையச்

ெசாறிந்தபடி

அவனுக்குச்

சிrப்ைப

விட்ேடேன..

பின்

ேயாசித்து

ேயாசித்து

வரவைழத்தது.

எப்படிக்

அவள்

தான்

“நான்

குள்ளமாேவனாம்...?”என்று

ெசான்ன

ஏற்கனேவ அவன்

விதம் வளந்து

ேகட்க

“அது..

அது..”என்றவள் விழித்துக் ெகாண்டு நிற்க.. “ந- தான் குள்ளச்சி நிைறய சாப்பிட ேவண்டும்..

இன்னமும்

வளராமேலேய

இருக்கிறாேய..?”என்றவன்

அவளிடமிருந்தத் தட்ைட வாங்கிக் கீ ேழ ைவத்தான். அவன் தட்ைட வாங்கிக் ெகாண்ட பின்பும் ெசல்லாமல் இருந்தவைளக் கண்டு என்னெவன்று விசாrத்தான். “ந- சாப்பிட்ட பின்பு தட்ைட வாங்கிக் ெகாண்டு தான் திரும்பி வர ேவண்டுெமன்று அப்பத்தா ெசால்லி விட்டது...”என்று கூற.. அம்மத்தாவின் அன்ைப எண்ணிக் கண்களில் ந- கசிந்தது அவனுக்கு. அந்த வயதான கிழவி மட்டும் இல்லாது ேபாயிருந்தால்.. என்னவாகியிருப்பாேனா.. ேவக ேவகமாக அள்ளி உண்டவன்.. தட்ைட ஏந்திக் ெகாண்டுக் கீ ேழ வந்தான். “ஓ!,துைரக்குத் தனியாக உட்காந்தால் தான் உண்ண வருேமா..?,பாவம் பாத்து கூட்டி

வந்தால்..

தனியைற,ஸ்ெபசல்

ேகட்கிறேதா..?,உன் மூன்று

ேவைள

சாப்பாடு

தகுதிக்கும்,நிைலக்கும் ஓசிக்

கஞ்சிக்

என்று

தகுந்தா

குடித்து

ராஜா

ேபால்

வயிற்ைற

வாழ்க்ைக

நடந்து

ெகாள்..

நிரப்புபவனுக்கு

ராஜ

மrயாைதயா.. எனக்ெகன்று வந்து வாய்க்கிறது பா..”என்று சுப்புலட்சுமித் தன் சுடு ெசாற்கைள அவன் மீ து வச... அம்பrயின் ைககைள இறுகப் பற்றியிருந்த திவாகரனின் கரங்கள் விைரத்துப் ேபாயிருந்தது. அம்மா என்ன ெசால்கிறாள் என்று புrயா விட்டாலும்.. அவள் திவாகரைனத் திட்டுகிறாள் முகத்ைதப்

என்பைதக் பாக்க..

ெகால்ைலைய

கண்டு

அவளது

ேநாக்கி

ெகாண்ட

ைகைய

அம்பr

விலக்கி

நடந்தவனுக்கு...

அண்ணாந்து

விட்டு

சாப்பிட்டச்

அவன்

விறுவிறுெவனக்

சாப்பாடுக்

குமட்டிக்

ெகாண்டு வந்தது.. ஓசிக் கஞ்சி குடித்து நான்.. நான் வயிறு வளக்கிேறனா..?, இரு

ேவைளக்

கஞ்சிெயன்றாலும்

அன்ைனயுடன்

உைழத்துச்

சாப்பிட்டு

நிம்மதியாக இருந்தாேன.. தன்மானமும்,ேராசமும் நிைறந்த அவனுக்கா இந்த நிைலைம..?, அநாைத

ஆதரவற்றுத்

அவன்

என்பைத

தன்

வட்டில் -

ெநாடிக்ெகாரு

ேசாற்றுக்காக முைறத்

தன்

ஒதுங்கியிருக்கும் ெசால்லம்புகளால்

அவைன ஏசிக் கூறு ேபாட்டாள் சுப்புலட்சுமி. தின்ன

ேசாறு

வயிற்றுக்குள்

ெசல்லாமல்

ெதாண்ைடயிேலேய

இறுக்க..

அன்பிலாச் ேசாறு என்பிேல குத்தியது என்பது ேபால் திவாகரனுக்கும் உணவு ெதாண்ைடைய

விட்டு

இறங்க

மறுத்தது...

கண்களில்

கண்ண-

நிைறயத்

தைலைய அழுத்திப் பிடித்தவன்.. உண்ட நான்கு வாய்ச் ேசாற்ைறயும் வாந்தி

35

எடுக்க..

வயிற்ைறயும்,தைலையயும்

எடுத்தவைனக்

கண்டுப்

பதறிப்

பிடித்தபடி

ேபான

அழுைகயுடன்

அம்பr

அவனுக்கு

வாந்தி

ஏேதா

ஆகி

விட்டேதா என்று பயந்து ஓடிப் ேபாய் வள்ளியம்ைமைய அைழத்து வந்தாள். “அப்பத்தா.. மாமாவிற்கு ஏேதா ஆகி விட்டது... வயிற்ைறப் பிடித்துக் ெகாண்டு வாந்தி

எடுக்கிறது

அதனால்

தான்

அப்பத்தா...

மாமா

அம்மா

அழுகிறது..

மாமாைவ

ந-

வா

ஏேதா

அப்பத்தா..

திட்டி

விட்டாள்..

எனக்குப்

பயமாக

இருக்கிறது..”என்று பதறியபடி வள்ளியம்ைமைய இழுத்து வந்தாள். கண்ணு

“என்ன

வள்ளியம்ைம..

ெசய்கிறது அவைனச்

உனக்கு..?,”என்றபடிேய

சுத்தம்

ெசய்ய

முயல

பதறி

ஓடி

வந்த

என்னால்

“என்னால்...

முடியைலேய அம்மத்தா... என்ைன ேவறு எங்ேகனும் ெகாண்டு ெசன்று விட்டு விடு..

நான்

இங்ேக

இருக்க

மாட்ேடன்..”என்று

கதறினான்

அவன்.

“அப்படி

ெசால்லாேத கண்ணு... எனக்காகேவனும் ந- இங்ேக இருந்தாகனும்.. உன்ைன அநாைதயா அைலய விட்டுட்டு என்னால் இங்க எப்படி கண்ணு ேசாறு திங்க முடியும்..?,உன் அத்ைதகாr கிடக்கிறாள்.. விவரம் ெகட்டவள்.. இட்லி சுட்டு வித்துக்கிட்டு ெபாழப்பு நடத்திக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு ெசாத்துக்கார மனுசன் கிடச்சா

இது

தான்

கண்ணு

நிைலைம..

உண்ைமயிேலேய

ஒண்ட

வந்தது

அவள் தான்.. ந- இல்ைல.. உனக்கு இந்த வட்டில் எல்லா உrைமயும் இருக்கு கண்ணு.. உன் அம்மாவுக்கு நான் இதுவைர ெபருசா எதுவும் ெசஞ்சதில்ைல.. தன்மானத்ேதாட

வாழ்ந்து

இறந்தும்

ேபானவ

அவ..

உன்ைன

அப்படிக்

ைக

விட்டா என்னால நிம்மதியா சாகக் கூட முடியாது ராசா.. உன்ைன எப்படியும் நான் ஆளாக்கிருேவன்.. உன் அத்தகாr ேபசுறத காதுலேய வாங்காத கண்ணு..” என்று அவைனச் சமாதானம் ெசய்தா வள்ளியம்ைம... அதுவைர திவாகரனின் சட்ைடையப் பற்றியபடி இருவரது முகத்ைதயும் மாறி மாறிப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்த அம்பr.. “ஆமாம் மாமா.. அம்மா ேபசுவைத நகாதிேலேய

வாங்க

ேவண்டாம்..

நானும்,அப்பத்தாவும்

இருக்கிேறாேம..

எங்களுக்காகேவணும் இங்ேகேய இரு மாமா..”என்று கூற.. அவள் தைலையப் பற்றித்

தன்

இைடேயாடு

வள்ளியம்ைம

அளித்தப்

திண்ைணயில்

சாய்ந்து

அழுத்திக் பாைலப்

விட்டான்

ெகாண்டான் பருகி

விட்டு..

திவாகரன்.

அவன்.

அதன்

அவ

அவன்

பின்பு

மடியிேலேய

உறங்கும்

வைர

விழித்திருந்த அம்பr.. அவன் உறங்கி விட்டைத எட்டிப் பாத்து உறுதி ெசய்து விட்டுத் தான் தூங்கினாள். அதன் பின்பு வந்த நாட்களில் அத்ைதயின் வாத்ைதகைளத் தாங்க இயலாமல் அவன் சாப்பாடு என்பைதத் தியாகேம ெசய்து விட.. அைதக் கண்ட அம்பr அடாவடியாகத்

தானும்

சாப்பிடாமல்

இருந்து

அன்ைனயிடம்

சாதித்தாள்.

அதுவைர அம்பrையச் சிறு குழந்ைதயாக,வால் தனம் நிைறந்த ேபாக்கிrப் பிள்ைளயாக

மட்டுேம

எண்ணி

ைவத்திருந்த

திவாகரனுக்கு

அவள்

மீ து

36

பாசமும்,அன்பும்

ெபாங்கியது.

அன்ைன

இறந்ததிலிருந்து

அவளது

நடவடிக்ைககள் அைனத்ைதயும் ேயாசித்துப் பாத்தவனுக்கு.. அவள் தன் மீ து எப்ேபப்பட்ட

ேபரன்ைபக்

அன்ைனக்குப்

பிறகுத்

ெகாண்டிருந்தவைன..

காட்டுகிறாள் தனக்ெகன

என்று

வியந்து

ேபானான்.

யாருமில்ைலெயன்று

மறுகிக்

உனக்கு நான் இருக்கிேறன் மாமா என்று ஒவ்ெவாரு

விசயத்திலும் ெசால்லாமல் நிரூபித்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அவள். அன்ைனயின் ஆவி தான் அவளுக்குள் புகுந்து விட்டேதா என்று ஆச்சrயாகிப் ேபான

திவாகரன்

சrயாக

நடந்து

கிடப்பாேள..!

பின்பு

ெகாண்டான்.

தினமும்

மனுசிையப் பிடிவாதம்

அதன்

ேபால்! ேவறு..!

அவன்

அவள்

அவன்

அவளுக்காகேவனும் சாப்பிடா

தான்

எப்ேபாதும்

ஒரு

விட்டால்

அவனுக்குப்

சாப்பிட்டப்

பின்பு

வாய்

சாப்பாடு

அவளும்

பட்டினி

பrமாறுகிறாள்

ெபrய

சாப்பிடுேவன்

என்கிற

தான்

அள்ளி

விசயத்தில்

உண்டதும்..

அவளுக்கும்

ஊட்டி விட்டுத் தான் அவன் சாப்பிடுவான்.. இருவரது

அன்ைபயும்

கண்ட

வள்ளியம்ைமக்கு

ெநகிழ்ச்சியாக

இருந்தது.

மரகதமும்,மாணிக்கமும் கூட இவ்வளவு பாசத்துடன் இருந்ததில்ைல. ஆனால் அவகளிருவருக்கும்

பிறந்த

இந்த

இரண்டு

ஜ-வன்கேளா

தன்னலமற்றப்

பாசத்ைத இந்த அறியாத வயதில் ஒருவrன் மீ து மற்ெறாருவ ெசலுத்திக் ெகாண்டு இன்பமாக இருந்தன. ஆனால்

சுப்புலட்சுமிேயா..

விட்டவன்

தன்

தின்று,உறங்கி

முைனப்பாக

இருந்தாள்.

வட்டிற்கு -

ெசாகுசு எப்படியும்

இலவச

வாழ்வு அவைன

இைணப்பாக

நுைழந்து

வாழக்

கூடாது

என்பதில்

ெவளிேய

துரத்த

முடியாது.

அன்ைன-தந்ைதயற்ற அநாைதப் ைபயைன இப்படி ைக விட்டு விட்டீகேள.. என்று

ஊேர

நிரந்தரமான

காrத்துப்பும்..!

எதற்காக

ேவைலயாளாக

வண் -

ைவத்துக்

விைன! ெகாள்ள

இவைன

இப்படிேய

ேவண்டியது

தான்

என்ெறண்ணிக் ெகாண்டு அவைன அநியாயாமாக ேவைல வாங்கினாள். அவன்

பள்ளிக்குக்

ைவக்ேகாைலப்

கிளம்பும்

ேபாடு..”என்று

ேநரம் ேவைல

வா

“இங்ேக ஏவ

டா..

மாட்டுக்கு

ஆரம்பிப்பவள்..

பால்

இந்த

கரப்பது,

மாணிக்கத்திற்கு சாப்பாடு ெகாடுத்தனுப்புவது,ெசடிகைளப் பராமrப்பது, வட்டு ேவைல ைவத்தாள்.

ெசய்ய

ைவப்பெதன

ேவைல

அடுத்தவகளின்

ெசய்வதற்கு

வட்டில் -

அத்தைனையயும் திவாகரன்

வந்தமந்து

அவைனேய

தயங்குபவன் ெகாண்டு

இல்ைல

ெசாகுசாக

ெசய்ய தான். வாழ

ேவண்டுெமன்று அவனும் விரும்பவில்ைல.. மாணிக்கத்துடன் ெசன்று கணக்கு வழக்கிலும்,திராட்ைச

வளப்பிலும்

கலந்து

ெகாண்டு

தானிருந்தான்.

விவசாயத்தில் ஈடுபாடு இருந்ததால் அவருக்கு உதவி புrந்து ெகாண்டு தான் திrந்தான்.

37

ஆனால்

பள்ளிக்குச்

ேவைல

ஏவுவது

படிக்க

ைவத்து

ெசல்லும்

தான்

ேவைளயில்

அவனுக்குப்

ெபrய

ஆளாக்கி

லட்சுமி

அவைன

பிடிக்கேவயில்ைல.

விட

அைழத்து

மரகதம்

ேவண்டுெமன்று

மகைனப்

நிைனத்திருந்தா.

அன்ைனயின் ஒேர ஆைசையயும் நிைறேவற்ற முடியாமல் ேபாய் விட்டேத என்றுப் ெபrதும் வருந்தினான். ெதாடந்து நான்ைகந்து நாட்கள் பள்ளிக்குச் ெசல்லாமல் வட்டு ேவைல பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவைன அம்பr கவனித்து விட்டாள்.

ந-

“மாமா..

அவனுடன்

ேசந்து

பள்ளிக்குப் ெமாட்ைட

ேபாகவில்ைலயா..?,” மாடியில்

என்று

ேகட்டபடி

காய

ைவத்துக்

வத்தைலக்

ெகாண்டிருந்தாள். வழக்கமான சிrப்புடன் அவைள ேநாக்கியவன் “ந- ஏன் குள்ளச்சி ஸ்கூலுக்குப் ேபாகவில்ைல..?,என்ன இன்றும் மட்டம் ேபாட்டு விட்டாயா..?”என்று வினவ.. “அ..அது.. எனக்குத் தைலவலி மாமா.. அதனால் தான் ெசல்லவில்ைல.. நான் உன்ைனக்

ேகட்ேடேன..”என்றவளிடம்

பதில்

ெசால்லாமல்..

ெபரு

மூச்ைச

ெவளிவிட்டபடி.. வத்தைலப் பரப்பி விட்டு எழுந்தவன் “ந-ேயனும் நன்றாகப் படி அம்பr...”எனக் கூறி விட்டுக் ைகையக் கழுவிக் ெகாண்டு இறங்கிச் ெசன்று விட்டான். மாமா

ஏன்

இப்படிச்

ெசால்கிறான்

என்று

குழம்பிப்

ேபான

அம்பr

ேநராக

வள்ளியம்ைமயிடம் ெசன்று விசாrக்க... “உன் ஆத்தாகாr தான் இப்படி சதி ெசஞ்சு

உன் மாமைனப்

எப்படிெயல்லாம்

படிக்க

ேவைல

விடாமல்

வாங்கிக்

பண்ணுகிறாள்..

என்

கஷ்டப்படுத்துகிறாள்..

கண்ணைன

ராட்சசி..

உன்

ஆத்தாளுக்கு நல்ல சாேவ வராதுடி..” என்று அவ கrத்துக் ெகாட்ட.. இந்த முைற தந்ைதயிடம் ெசன்று நின்றாள் அம்பr. மதியச் சாப்பாட்ைட முடித்து விட்டு சாய்வு நாற்காலியில் சாய்ந்திருந்தவrடம் ெசன்றவள்..

“அப்பா..”என

விளித்து

“மாமா

இப்ேபாெதல்லாம்

பள்ளிக்குச்

ெசல்வேதயில்ைலப்பா.. அம்மா தினமும் அைதச் ெசய்,இைதச் ெசய் என்று ேவைல

வாங்கி

அம்மாவிடம்

அவைர

பள்ளிக்குச்

ெசால்கிறாயாப்பா..

ெசால்லி..?”என்று

அவ

ெசல்ல

அவைர

தாைடையப்

விடாமல்

பள்ளிக்குச்

பற்றியவள்..

ெசய்கிறாள்..

ெசல்ல

ந-

அனுமதிக்கச்

ெதாடந்து

“மாமா

கூட

படிக்கும் ெபண்கெளல்லாம் ேபசிக் ெகாள்வைதக் ேகட்டிருக்கிேறன்ப்பா.. மாமா ெராம்ப

நன்றாகப்

படிப்பாராம்..

பாவமில்ைலயாப்பா..?,மாமா

ஒரு

நாள்

பள்ளியிேலேய கூட

முதலாம்..

பள்ளிக்குச்

ெசல்லாமல்

இருந்தேதயில்ைலப்பா.. அம்மாவிற்கு ேவைல ெசய்ய ஆள் ேவண்டுமானால்.. நான்

வட்டிலிருந்து -

மாமாைவப்

பள்ளிக்கு

எல்லா

ேவைலகைளயும்

அனுப்பலாம்ப்பா...”என்று

பாத்துக் அவள்

ெகாள்கிேறன்..

ெகஞ்சிக்

ேகட்க..

உருகிப் ேபான மாணிக்கம்.. மைனவிைய அைழத்துக் கண்டித்தா.

38

“வட்டு -

ேவைல

ெசய்ய

வயலிலும்,வாைழத் ேவைலகைளயும் எதற்காக

உனக்கு

ேதாட்டத்திலும்

இழுத்துப்

வட்டு -

ஆளா

ேவைல

எனக்கு

ேபாட்டுக் ெசய்ய

கிைடக்கவில்ைல..?,அவன் ஒத்தாைசயாக

ெகாண்டு

அத்தைன

ெசய்கிறாேன..

ைவக்கிறாய்..?,

நன்றாகப்

தான்

அவைன

படிப்பவைனப்

பள்ளிக்குச் ெசல்ல விடாமல்.. என்னம்மா இது..?,அவன் உதவித் ெதாைகயில் படிப்பவன்.. விடாது..

அவன்

படிப்பதால்..

அவைன

உன்

இனிேயனும்

ெசாத்திற்கு

படிக்க

எந்தப்

விடு..”என்று

பாதிப்பும்

கூற..

வந்து

“என்னேவா

ெசய்யுங்கள்..”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டு எழுந்து ெசன்றாள் சுப்புலட்சுமி, மாணிக்கம் அள்ளிக் “என்று

ேபசியது

ெகாஞ்சி

விட்டுப்

அவைன

ஊட்டினா.

அைனத்ைதயும் ேபரைனத்

அைழத்தவ

“என்ன

ேகட்ட

வள்ளியம்ைம

ேதடிச்

சீ ம்பாலில்

ெசன்றா.. ெசய்த

அம்மத்தா..?”என்றபடிேய

ேபத்திைய

“கண்ணு..

இனிப்ைப

ராசா...

அவனுக்கு

விழுங்கியவனிடம்

“ந-

இனிப்

பள்ளிக்குப் ேபாகலாம் கண்ணு... அம்பr அவ அப்பன் கிட்டப் ேபசி சம்மதம் வாங்கிட்டா..

இனி

உன்

அத்தகாr

உன்ைன

ஒரு

வாத்ைத

ேகட்க

மாட்டாள்..”என்றவ நடந்தது அைனத்ைதயும் கூற.. அதுவைரத்

தனது

தைலெயழுத்ைத

எண்ணி

ெநாந்தபடி

அருேகயிருந்த

ஆட்ைடத் தடவிக் ெகாடுத்தபடிேய அமந்திருந்த திவாகரனுக்கு... அன்ைனயின் ஆைச

நிைறேவறப்

வானத்ைத

ேபாகிறது

நிமிந்து

ேநாக்கி..

என்று

மகிழ்ச்சி

ெபாங்கியது... கண்

“அம்மா..!”என்று

மூடி

ைகக்

கூப்பி

ேவண்டியவன்...

கண்ண -ருடன் “அம்பr எங்ேக அம்மத்தா..?”என்று வினவினான். “உன் அைறையச் சுத்தம் ெசய்ய விளக்குமாேறாட ேபானா கண்ணு..” என்று அவ

கூற..

ேவகமாக

மாடிப்படிகளில்

தடதடெவன

ஓடிச்

ெசன்றான்.

எங்கிருந்து வந்தாள் இவள்..?,அடுத்தடுத்து அவனுக்கு நன்ைமகைளச் ெசய்து அவனுக்காகேவ பிறவிெயடுத்தத் ேதவைதையப் ேபால் நடந்து ெகாள்கிறாேள..! எங்கிருந்து வந்தது இத்தைன பாசம் அவளுக்கு..?, நான் ேவைல ெசய்கிேறன்.. மாமாைவப்

பள்ளிக்கு

அனுப்பு

என்றாளாேம....

என்ெறண்ணியவனுக்கு..

கண்களில் ஆனந்தக் கண்ண - ஆறாய் ெபருகியது.. ஓடிச்

ெசன்று

படத்திற்கு

அைற

வட்டமாகப்

வாசலில் ெபாட்டு

நின்றவன் ைவக்க

அங்ேக

முயன்று

மரகதத்தின்

ெகாண்டவைளக்

புைகப் கண்டு

“பr.......”என்று அழுைகக் குரலில் அைழத்தான். அவன் குரல் அழுைகயுடன் ஒலித்ததும்.. கண்டவன்..

பதறித் ேவகமாக

திரும்பியவளின் ஓடி

வந்து

முகத்திலிருந்த

அவைளப்

பற்றித்

உணச்சிகைளக்

தூக்கித்

தன்ேனாடு

இைணத்துக் ெகாண்டவன் “என் கண்ேண... என் கண்ேண....”என்று புலம்பியபடி கண்ண - விட்டான். அேத ேவகத்தில் அவைள நிமித்தி முகம் ேநாக்கியவன்.. அவள் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட.. அந்த வயதிலும் கூச்சமாக இருந்தது அம்பrக்கு.

39

“என்ன... என்னவாயிற்று மாமா..?”என்று வினவியவளிடம்.. “நான் ெசால்வது உனக்குப் புrயப் ேபாவதில்ைல கண்ணம்மா.. ஆனால்.. ஆனால்.. ந- எனக்குச் ெசய்து இருக்க

ெகாண்டிருக்கும்

அைனத்து

முடியவில்ைல..

உணச்சியுடன்

கூற..

அம்பr.

ேநாக்கியவன்

குங்குமம்

புைகப்படத்தில் ைவத்தான்.

ெராம்ப..

அவன்

நின்றிருந்தாள்

உதவிக்கும் ெராம்ப

ேதாைளக்

கண்கைளத்

கட்டிக்

மிகுந்த

விழித்தபடிேய

ெகாண்டு

அவளது

விட்டது

என்னால்

அவன்

ெகாண்டு

துைடத்துக்

ெகாண்டிருந்த

வந்து

“ஐ,வட்டமாக

கூறாமல்

நன்றி..”என்று

ேதாய்த்திருந்த

புன்னைகத்துக்

நன்றி

அவைள

நடுவிரைலப்

அன்ைனயின்

பற்றி..

ெநற்றியில்

மாமா...”என்று

குதூகலித்துச்

சிrத்தாள் அந்தச் சிறுமி. அடுத்து

வந்த

நாட்களில்

குமரன்,ேதனு,அம்பr

இருவரும்

மூவருக்கும்

பள்ளிக்குச்

ெசல்ல..

மறுபடியும்

எடுத்துக்

ெகாண்டும்

அவகைள

டியூசன்

அடித்து விரட்டிக் ெகாண்டும் தனது வாழ்ைவத் ெதாடந்து ெகாண்டிருந்தான் திவாகரன். அவ்வப்ேபாது சுப்புலட்சுமியின் ஏச்சு,ேபச்சுகைளக் ேகட்க ேநந்தது. மாணிக்கத்துடன்

அவரது

ேதாப்பு,ேதாட்டங்களில்

ேவைல

ெசய்து

வந்தான்

அவன். இப்படியாக

இரண்டு

பன்னிெரண்டாம் நன்றாக காைல..

வருடங்கள்

வகுப்புத்

வளந்து

ஓடி

ேதைவ

விட்டிருந்தாள்.

வயிற்றிலும்,ைக

விட..

அந்த

எழுதியிருந்தான். அந்த

வருடத்

கால்களிலும்

வருட

இறுதியில்

குள்ளச்சி

ேதவு

அம்பrயும்

முடிந்த

குைடச்சைல

மறுநாள்

உணந்தவள்..

குளியலைறக்குச் ெசன்றுத் தான் பூப்ெபய்து விட்டைதப் புrந்து ெகாண்டாள். பச்ைச

நிறப்

பாவாைட

சட்ைடயில்

தயங்கியபடிேய

ெகால்ைலயில்

நின்றிருந்தவள்.. யாrடம் ெசால்வது என்று நிமிந்த ேபாது.. அவளது மாமன் திவாகரன் நின்றிருந்தான். என்றும்

ேபாலல்லாது..

ெவட்கமுமாய்

அன்று

இருந்தது

அவன்

அவளுக்கு.

முகம்

பாக்க

சட்ெடனத்

மிகவும்

கூச்சமும்,

தூணிற்குப்

பின்ேன

மைறந்தவைளக் கண்ட திவாகரன் “ஏய்.. திருட்டுக் கழுைத.. என்ைனப் பாத்து ஏண்டி ஒளிகிறாய்..?,என்ன ெசய்து ைவத்திருக்கிறாய்..?,ம்..?”என்று அருேக வரப் பாக்க..

“பக்கத்தில்

மாதிrயாகச்

வராேத

சிணுங்கவும்..

மாமா.. வியந்து

ெசான்னால் ேபான

ேகள்..”என்று

திவாகரன்

“பr..

அவள்

ஒரு

என்னம்மா..?,

என்னவாயிற்று..?,பூச்சு ஏதும் கடித்து விட்டதா..?,உண்ைமையச் ெசால்.. மாமா அடிக்க மாட்ேடன்..”என்று கவைலயுடன் விசாrத்தான். “அப்படிெயல்லாம் ஒன்றுமில்ைல மாமா.. ந- அப்பத்தாைவக் கூப்பிடு..” என்று அழுத்திக் கூறியவளிடம் “இங்ேக பா பr.. என்னவாயிற்று என்று என்னிடம் கூறு.. சுவற்றுக்குப் பின்ேன ஒழிந்து ெகாண்டால் என்னெவன்று நிைனத்துக்

40

ெகாள்ேவன் நான்..?”என்று மீ ண்டும் பதறியவனிடம் தைலைய மட்டும் ந-ட்டி “எனக்கு ஒன்றுமாகவில்ைல மாமா.. ந- அப்பத்தாைவக் கூப்பிடு..”என்றாள். “சr இரு..”எனக் கூறி விட்டு வள்ளியம்ைமைய அைழத்து வந்தான். கிறுக்கி..?,ெகால்ைலயில

“என்னடி

இது..?”என்று

திட்டியபடிேய

நின்னுகிட்டு

அருேக

வந்தவrடம்

என்ன

விைளயாட்டு கிழவி..

“அய்ேயா

இங்ேக

வா..”என்று ைகையப் பற்றி இழுத்தவள் அவ காதுக்குள் விசயத்ைதக் கூற மலந்து ேபானது அவரது முகம். ஒேர ேபத்தியல்லவா?,”என் ராசாத்தி... என் கண்ணு...”என்று அவள் முகத்ைத வழித்துக் ெகாஞ்சியவ “இங்ேக உட்கா... நான் அம்மாைவ கூட்டி வாேரன்..”என்று அவ மகிழ்ச்சியுடன் உள்ேள ெசல்ல.. குழம்பிப் ேபானான் அவன். என்னவாயிற்று

“அம்மத்தா.. ைவத்து

அவளுக்கு..?,ஏன்

விட்டாய்..?,என்ன

ெகால்ைலயிேலேய

அம்மத்தா..?”என்றவனிடம்

உட்கார

மாமன்

“உன்

மவ

வயசுக்கு வந்துட்டா கண்ணு... அதான் அங்க உட்கார ைவச்சிருக்ேகன்..”என சந்ேதாசத்துடன் கூறி விட்டு அவ உள்ேள ெசன்று விட.. தன் கண் முன்ேன.. நாணிய படி தைல குனிந்து அமந்திருந்த அம்பrைய விrந்த விழிகளுடன் திைகத்து ேநாக்கினான் அவன். எப்ேபாதும்

ேபாலல்லாது..

பிைசந்த

படி

அவனுக்கு.

சிவந்து

இருந்தவள்..

கைளந்த

ேபான

மிகவும்

முகத்துடன்..

அழகாகி

தைலயுடன்,அழுைக

ைக

விரல்கைளப்

விட்டதாகத்

ேதான்றியது

முகத்துடன்

காட்சி

தரும்

சிறு

குழந்ைத.. இன்று ஆளாகி விட்டைத எண்ணி சற்றுத் தடுமாறிப் ேபானான். மாமன்

தன்ைனேய

கன்னங்களில் கூந்தைலச் அழுத்தி.. அவள்

உற்றுப்

ெசம்ைமேயறி

சுருட்டிக்

“அப்படிப்

முகத்ைதக்

விட..

ெகாண்டு பாக்காேத ைகயில்

பாப்பதால்.. வலது

குண்டு,குண்டுக்

விrந்துத்

தன்

முன்ேன

விழுந்தக்

காலின்

ெபரு

விரைலத்

தைரயில்

சிணுங்கிக்

ெகாள்ள...

மாமா..”என்று

ஏந்தி

அவளது

தன்

அவள்

முகம்

காணச்

ெசய்து

ெகாஞ்ச

ேவண்டும் ேபாலிருந்தது அவனுக்கு. “பr..”எனக் காலடி எடுத்து ைவத்தவன்.. “அம்பrக் கண்ணு...”என்ற சுப்புலட்சுமியின் குரல் தைட ேபாட.. சட்ெடனப் பின் வாங்கினான். அதன்

பின்பு

அந்த

ஊrல்

வசிக்கும்

அவளது

அத்ைதமாகள்

அைனவரும்

ஒன்று கூடி அவள் தைலயில் தண்ண - ஊற்றிக் குளிக்க ைவத்து ெகால்ைலப் புறத்தின்

ஒரு

மூைலயிலிருந்தத்

திண்ைணயிேலேய

உட்கார

ைவத்தன.

மகள் ெபrய மனுஷியாகி விட்ட விசயம் ேகள்வி பட்ட மாணிக்கம் ஓடி வந்து மகைளக் கண்டா. அதன் பின் ஊrல் ேபாேவா வருேவாருக்ெகல்லாம் அந்த ஏழு

நாட்களும்

விருந்ெதன்று

ஆகி

விட..

வேட -

அல்ேலாலக்

கல்ேலாலப்

41

பட்டது. அம்பrையச் சுற்றி எப்ேபாதும் ெபண்கள் கூட்டம் இருந்து ெகாண்ேட இருந்தது. திவாகரனால் அவள் முகத்ைதக் கூடக் காண முடியவில்ைல. அவ்வப்ேபாது ஜன்னல் வழிேய ெதrயும் அவளது மஞ்சள் நிைறந்த முகம்.. இரவு

அவன்

விடாமல்

கண்

மூடுைகயில்

அைலக்கழிக்கும்..

முடியவில்ைலேய..

என்று

மனத்திைரயில்

ஒரு

அவன்

முைற ஏங்கிக்

நின்று கூட

அவைனத்

தூங்க

அவைளக்

ெகாண்டிருக்க..

காண

அந்த

வாய்ப்பு

கட்டும்

நிகழ்வு

அவைனத் ேதடி வந்தது. அவளது

சடங்கின்

ஒரு

வந்தது.

தாய்மாமன்

பகுதியாக

என்று

ெபண்ணிற்குக்

அவளுக்கு

குடிைச

யாருமில்லாததால்

திவாகரேன

கட்டட்டும் என்று வள்ளியம்ைம கூற.. மாணிக்கமும் அதற்குச் சம்மதித்தா. உடேன

திவாகரைன

குடிைச

கட்டனும்..

அைழத்தவ உன்ைனக்

ெபண்ணுக்குத்

“திவாகரா..

கட்டச்

ெசால்லி

அம்மத்தா

தாய்

மாமன்

ெசால்கிறாள்..

ஓைலையக் ெகால்ைலயில் ேபாட்டு ைவத்திருக்கிேறன்.. எடுத்துக் கட்டி விடு..” என்று கூறி விட்டு அவ ெவளிேய ெசன்று விட.. குதூகலத்துடன் சrெயனத் தைலயாட்டிய திவாகரன் அம்மத்தாவுடன் ெகால்ைலக்குச் ெசன்றான். அங்ேக... திண்ைணயில் விrக்கப்பட்டிருந்த பாயில் மஞ்சளும்,சிகப்பும் கலந்தப் பாவாைட,தாவணியில்.. ஒற்ைறப் பின்னலுடனும்,தைல நிைறைய மல்லிைகப் பூவுடனும்.. அன்று மலந்த சிகப்பு ேராஜாைவப் ேபால் ெகாள்ைள அழகுடன் அமந்திருந்தாள் முகத்தில்

அம்பr.

நிைறந்திருக்க..

உணவுகளினால்.. மல்லிைகப் புதிதாகக்

அந்த

சற்று

ெதாடந்து

உrத்தான

ெகாடுக்கப்பட்டு

ெமருேகறியிருந்தாள்.

பூவும்,திராட்ைச காட்டியது..

நாட்களுக்ேக

அந்த

விழிகளும்,சிகப்ேபறிய

அைத

விட

அழகு!

ேசாைப

அவளது

வரும்

சத்தான

மஞ்சள்

முகமும்,

இதழ்களும்..

அவைளப்

அந்தப்

பாவாைட,தாவணியில்

புதிதாக அவளுடன் ஒட்டிக் ெகாண்டிருந்த ெவட்கமும்,கூச்சமும். அவன்

வந்து

நின்றதும்

ெகாண்டவள்..

தைலையக்

ெவட்கத்துடன்

குனிந்து

அமந்திருக்க..

ெகாண்டு

அவைனக்

சுவேராடு

ஒட்டிக்

கண்டதும்

மட்டும்

அவள் ெவளிப்படுத்தும் இந்த உணவு அவனுக்குள் ஏேதேதா மாற்றங்கைள உண்டாக்கியது. வள்ளியம்ைம ெகாண்டு

அவைளக் உலுக்க..

கண்டபடிேய

சட்ெடன

வந்து..கயிற்ைற

சிலிப்புடன்

நகந்து

எடுத்து..

அவள்

நின்று

விட்டவைன

ெசன்று

ஓைலையத்

தூக்கிக்

முகம்

கண்டபடிேய

கட்டத்

துவங்கினான். “ந- கட்டு கண்ணு.. நான் இேதா வாேரன்..”என்றபடி அம்மத்தா உள்ேள ெசன்று விட.. திவாகரனுக்கு முகத்தில் புன்னைக உண்டானது. ஓைலையக் “ம்...”என்றபடி

கட்டி

முடித்து

இன்னமும்

அவளருேக

அதிகமாக

அமந்தவன்

சுவற்றுடன்

“பr...”என்றைழக்க..

ஒண்டினாள்.

“ந-

ஏன்

இவ்வளவு ெவட்கப்படுகிறாய் பr..?,எனக்கு உன்ைன இப்படிப் பாக்க புதிதாக

42

உள்ளது..”என்றவன் ெதாடந்து “ந-... ந- மிகவும் அழகாகி விட்டாய் பr..”என்று கூற.. முகம் சிவந்து ேபானாள் அவள். அவளிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட வாசம் அவைன ஏேதா ெசய்ய... “கண்ணம்மா...” என்று ெமல்லிய குரலில் அைழத்தான். நிமிந்து

என்ைனப்

பாேரன்..”என்று

அவள் “ம்..”என்றதும்

கூற..

அவள்

“ஒரு முைற

“ம்ஹ்ம்”என்று

சிணுங்கிக்

ெகாண்டாள். “ஒேர ஒரு முைறடா... மாமாைவ நிமிந்து பா..”என்று கூற.. ெமல்ல நிமிந்து அவன் முகத்ைத ேநாக்கியவள்.. அவன் பாைவயில் ெதrந்த மாற்றத்ைதக்

கண்டு

சட்ெடன

இரு

ைககளால்

தன்

முகத்ைத

மூடிக்

ெகாண்டாள். அவள்

முகத்திலிருந்து

ைககைளயும்

பற்றித்

அவளது தன்

ைககைளப்

சட்ைடப்

பிrத்தவன்..

பாக்ெகட்டில்

அவளது

மைறத்து

இரண்டு

ைவத்திருந்த

கண்ணாடி வைளயல்கைள எடுத்து.. அவள் ைககளில் மாட்டி விட்டு அவள் முகம் என்ன

ேநாக்கியவன்..

அவள்

நிைனத்தாேனா...

முத்தமிட்டு..

“சீ க்கிரம்

தன்ைன

பற்றியிருந்த இந்தத்

ஆைசயுடன் அவளது

ேநாக்குவைதக் இரண்டு

திண்ைணயிலிருந்து

கண்டு..

ைககளிலும்

ெவளிேய

வா

கண்ணம்மா..”என்று கூறி விட்டு நகந்து ெசன்றான். வயது,உடல்,மனது என அைனத்திலும் மாற்றத்ைத உணந்திருந்த அம்பrக்கு... அவன் அளித்த முதல் முத்தம் சிலித்ெதழ ைவத்தது.

43

காதல் -5

ேசைல மூடும் இளஞ்ேசாைல.. மாைல சூடும் மல+மாைல.. இருபது நிலவுகள்.. நகெமங்கும் ஒளி விடும்.. இளைமயின் கனவுகள்.. விழிேயாரம் துளி+ விடும்.. ைககள் இைடதனில் ெநளிைகயில்.. இைடெவளி குைறைகயில்.. எrயும் விளக்கு.. சிrத்து.. கண்கள் மூடும்... அந்த

வாரக்

கைடசியில்

அம்பrயின்

பூப்புனித

ந-ராட்டு

விழா

ஏற்பாடு

ெசய்யப்பட்டிருந்ததால் அம்பrையச் சுற்றி எப்ேபாதும் அவளது ேதாழிகளும்.. உறவினகளும் குவிந்திருந்தன. திவாகரனும் மாணிக்கத்திற்கு உதவி புrந்து ெகாண்டு அவருடேன திrந்ததால் அம்பrையக் காண முடியாமல் ேபானது. அவ்வப்ேபாது

காண

ெகாள்வதால்

ேநந்தாலும்

திவாகரனால்

தைல

அவள்

குனிந்த

படி

முகத்ைதச்

அவள்

அமந்து

சrயாகப்

பாக்க

முடிவதில்ைல.. விழா

அன்று

காைல

வேட -

பரபரப்பாகக்

காட்சி

தர..

அந்த

ஊrலிருக்கும்

ஆடுகளும்,ேகாழிகளும் அம்பrயின் வட்டில் குழம்பாகவும்,கறியாகவும் மாறி ெகாதித்துக் ெகாண்டிருந்தது. அந்த வாரம் முழுதும் ஒவ்ெவாரு ெசாந்தகளாக வந்து

ேசந்ததால்

அம்பrயின்

வடு -

முழுதும்

மனிதத்

தைலகளால்

நிரம்பியிருந்தது. அம்பrயின் ேதாழிகள் ஒருவைரெயாருவ ேகலி ெசய்து ெகாண்டு ஒரு புறம் நின்றிருக்க.. மறுபுறம் சுப்பு லட்சுமியுடன் பல உறவுக்காரப் ெபண்கள் கூடி அடுத்து கூறிக்

நடக்கப் ெகாண்டு

மஞ்சள், சிறாகள்

ேபாகும்

சடங்ைகப்

விவாதத்தில்

பற்றி..

ஒவ்ெவாருக்கும்

ஈடுபட்டிருந்தன.

சிைகக்காெயன

கலந்து

அைனவரும்

வாசலில்

ைவத்துக்

ெதrந்தைதக்

வள்ளியம்ைம

ெகாண்டிருக்க..

ேபாடப்பட்டிருந்த

ெபrயக்

ஒரு

அந்த

புறம், வட்டுச் -

ேகாலத்ைதச்

சுற்றி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தன.

44

வட்டு -

வாசைல

நிைறத்திருக்க..

வாைழ

ேவப்ப

மரங்களும்,மாவிைலத்

மரத்தடியில்

ேதாரணங்களும்

கிழவன்மாகளும்,ஆண்களும்

அமந்து

ெகாண்டு ஊக் கைதகைளப் பற்றி அளந்து ெகாண்டிருந்தன.. மறு புறம் ைக நிைறய விறகுகைளச் சுமந்து ெகாண்டு திவாகரனும்,குமரனும் வட்டின் எதிேர ேபாடப்பட்டிருந்த பந்தலின் பின்ேன ெபrய ெபrய அண்டாக்களில் சைமயல் நடந்து ெகாண்டிருந்த இடத்திற்குச் ெசன்று ேபாட்டன. வாைழ

“திவாகரா..

இைல

இன்னும்

வந்து

ேபாடாமல்

இருக்கிறான்

பா

ேகசவன்.. ந- நம் ேதாப்பிற்குச் ெசன்று அவன் என்ன ஆனான் என்று பாத்து வா கண்ணா..”என்று ைசக்கிளில்

மாணிக்கம்

பறந்தான்

ஏவ..

ேபாகிேறன்

“இேதா

திவாகரன்.

மாமா..”என்றபடி

அத்ைதயிடம்

“குமரா..

வாசலில்

அமந்திருப்பவரகளுக்குக் காபி ெகாடுக்கச் ெசால் கண்ணு..”என்று அவைனயும் அனுப்பியவ சைமயல் நடக்கும் இடத்திற்குச் ெசன்றா. ெபண்கள்

அைனவரும்

ைவத்திருந்த ெகாண்டு

பட்டிருந்த

குடிைசைய

கூடி

ஒரு

முடிவிற்கு

சிைகக்காய்,எண்ெணய்,மஞ்சள்

அம்பrைய

ெசருகப்

ஒன்று

அமந்திருந்த

இடம்

ெகாண்ைடயுடன்

விட்டு

என்ைன

ெவளிேய

வந்த

கைரத்து

ேபான்றவற்ைற ேநாக்கிச்

ஏதாவது வர

பின்

எடுத்துக்

ெசன்றன.

ெசய்து

ைவயுங்கேளன்

தூக்கிச்

இந்த

ஓைலக்

என்பது

ேபால

முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு நின்றிருந்தவளிடம் “வா கண்ணு.. அங்ேக ேபாய் உட்காரு..”என்று வள்ளியம்ைம விரட்டினா. “அப்பத்தா.. இன்னும் எவ்வளவு மணி ேநரம் என்ைன இப்படி வாட்டி எடுக்கப் ேபாகிறாய்..?”என்று சிணுங்கிக் ெகாண்டவளிடம் “அப்படிெயல்லாம் ெசால்லக் கூடாது

கண்ணு..

அைமதியா

இரு..”என்று

அதட்டி

அடக்கியவ

அங்ேக

ேபாடப்பட்டிருந்த நாற்காலியில் அவைள அமர ைவத்தா. பாட்டிகள் அைனவரும் ேசந்து சைமந்த ெபண்களுக்கானப் பல நாட்டுப்புறப் பாடல்கைள பாடத் துவங்க.. அத்ைதமாகள் ஒவ்ெவாருவராக வந்து அவள் தைலயில் அப்பி

எண்ைணையயும்,சிைகக்காையயும்

விட்டுச்

ெசன்றன.

கிழவிகளின்

இட்டு குரலில்

முகத்தில்

மஞ்சைள

ஒலித்த

கீ தமும்,

சுற்றியிருப்ேபாrன் ேகலியும்,கிண்டலும் அவளுக்குப் புதுைமயான உணைவக் ெகாடுத்தது. சிrப்பும்,ெவட்கமுமாய் அமந்திருந்தாள். “தைல

கனக்குது

அப்பத்தா..

வழியாக

அைனவரும்

அனுப்பி

ைவத்தன.

அைழத்துச்

ெசன்று..

ேபாதும்..”என்று

ேபாதுெமன குளித்து

ஒப்புக்

முடித்து

தாய்மாமன்

அவள்

ெகஞ்சியதும்

ஒரு

ெகாண்டு

அவைள

ந-ராடுவதற்கு

வந்தவைள

ஓைலக்

குடிைசக்குள்

துணியாக

ெசல்வம்

வாங்கி

வந்திருந்த

புடைவைய அணிவித்தன.

45

கருத்து அடந்திருந்த ந-ண்ட கூந்தல் பின்னலாகித் ெதாங்க.. அந்தப் பின்னலில் முடிவில் கருப்பு நிறக் குஞ்சம் மாட்டப்பட்டிருந்தது. அத்ைதமாகள் வாங்கி வந்திருந்தப்

பூவில்

ெபரும்பகுதி

கழுத்திலும்,காதிலும்

அவள்

அவளது

தைலயில்

அணிந்திருந்த

குடிேயறியிருக்க..

அணிகலங்கேள

அவளது

தந்ைதயின் ெசல்வநிைலையப் பைற சாற்றியது. இடுப்பில் ஒட்டியாணத்ைத மாட்ட

வந்த

மன்றாடி

வள்ளியம்ைமயிடம்

எப்படிேயா

ஒட்டியாணம்

“ேவண்டாம்

அப்பத்தா

ப்ள -ஸ்..”என்று

கட்டுவதில்

தப்பித்து

விட்டிருந்தாள்.

மருதாணியிடப்பட்டிருந்த ைக விரல்களும்,கால் விரல்களும் மஞ்சளும்,சிகப்பும் கலந்து ெபான்னிறத்தில் ெஜாலிக்க.. அந்த அழகான பாதங்கைள புது ெவள்ளிக் ெகாலுசு அலங்கrத்திருந்தது. ைக

நிைறய

கண்ணாடி

வைளயல்களும்,ெபான்

வைளயல்களும்

மின்ன..

அவள் ஒவ்ெவாரு முைறக் ைகைய உயத்தும் ேபாதும் அது ஓைச எழுப்பி சிrத்துக் ெகாண்டிருந்தது. காதுகளில் அழகானக் குைட ஜிமிக்கி இங்குமிங்கும் ஆடி

அவளது

கைடசியாக

முக

இந்த

அபிநயங்களுடன்

ேபாட்டி

ஆைடகளும்,ஆபரணங்களும்

ேபாட்டுக்

ெகாண்டிருந்தது.

இவளுக்குத்

ேதைவ

தானா

என்று நாம் எண்ணமிடும் அளவிற்கு அந்தப் ெபான் முகம் இளைம அழைக ெகாள்ைள,ெகாள்ைளயாகக் ெகாண்டிருந்தது. மஞ்சள் நிைறந்த முகம் பளபளெவன ெஜாலிக்க அவளிட்டிருந்தக் குங்குமமும், அணிந்திருந்த ேபாட்டுக்

ஒற்ைறக்

ெகாண்டு

கல்

அவளது

ெகாண்டிருந்தது.

அழகுடன்

அழைக

ஒன்ைறெயான்று

நமக்கு

அதிகப்

ைமயிடப்பட்டிருந்த

ெவட்கமும்,மகிழ்ச்சியும் விட்டிருந்தது.

மூக்குத்தியும்

எவ்வித

காட்சி

சிறப்பு

பாக்கப்

கவச்சியாகி

இயற்ைகயான

பாக்கத்

காட்டிக்

விழிகளில்

கூடுதல்

ஒப்பைனயுமின்றி

அளித்தவைளப்

படுத்திக்

ெபrய

நிைறந்திருந்ததால்

ேபாட்டிப்

இளைம

ெதவிட்டவில்ைல

அைனவருக்கும். ேதன்ெமாழி

அவைள

அைனவரது

கண்களும்

இருந்தது

அவளுக்கு.

அைழத்துக்

ெகாண்டுக்

அவைளேய

“இன்ைனக்கும்

குடிைசயிலிருந்து

பாப்பது

கண்டு

நான் ஓட்டு

ெகாஞ்சம்

ேமல

ெவளி

வர

கூச்சமாக

காய ைவச்சிருந்த

மாங்காையத் திருடிட்டாயாடி.. உன் ைகைய ஒடிச்சாத் தான் சr வரும்..”என்று அவைள விடாமல் துரத்தும் பக்கத்து வட்டு ெபான்னுத்தாயிப் பாட்டிக் கூட இன்று

அவைளப்

பாத்துப்

புன்னைகயுடன்

அமந்திருக்க

அவளுக்கு

அத்ைதமாகளும்

அவளுடன்

ஆச்சrயமாகிப் ேபானது. ேதன்ெமாழியின்

அன்ைனயும்,இன்னும்

சில

ேசந்து ெகாண்டு.. முற்றத்தில் ேபாடப்பட்டிருந்த நாற்காலியில் அவைள அமர ைவத்தன. நாற்காலியின்

ஜமுக்காளம்

விrக்கப்பட்டு முன்பு

அதன் பல

மீ து

ேபாடப்பட்டிருந்த தாம்பாளங்களில்

46

பழங்களும்,ேசைலகளும்,தின்பண்டங்களும்,

நைககளும்

ைவக்கப்பட்டிருந்தது.

சுற்றி உறவுக்காரகள் கூடியிருக்க வள்ளியம்ைம வந்து “என் ராசாத்தி...”எனக் கூறி அவள் முகம் வழித்து முத்தமிட்டுச் ெசன்றா. மாணிக்கமும்,சுப்பு லட்சுமியும் கூட மகைளக் கண்டு மகிழ்ந்தன. ைகயில் சந்தனமும்,குங்குமமும்,ெவற்றிைல பாக்கும் ைவத்தத் தட்டுடன் ேதன்ெமாழி அம்பrயின்

அருகில்

நின்று

ெகாள்ள..

உறவின

ஒவ்ெவாருவராக

வந்து

கழுத்தில் ேராஜா மாைலயுடன் அமந்திருந்த அம்பrயின் முகத்தில் சந்தனம் தடவி

அவள்

அவகள்

ெநற்றியில்

அளித்துச்

குங்குமமிட்டு

ெசல்லும்

ஆசீ வதித்து

விட்டுச்

பணத்ைதயும்,பrைசயும்

ெசன்றன.

அவளுக்கு

இடது

புறத்தில் குமரன் அமந்து அைனத்ைதயும் வசூலித்துக் ெகாண்டிருந்தான். “பாத்தாயா அம்பr..?,இந்தக் களவாணிப் பயலிடம் ேபாய் காசு விசயத்ைதக் ெகாடுத்திருக்கிறாேர

மாமா..

இவன்

பாதி

காைசத்

தன்

பாக்ெகட்டுக்குள்

ேபாட்டுக் ெகாள்ளப் ேபாகிறான் பா..”என்று ேதன் ெமாழி அவளது காதுக்குள் முணுமுணுக்க.. “ஏய்.. யாைரடி களவாணிப் பயல் என்கிறாய்..?”என்று அவன் எகிறினான்.

“ஏய்

சும்மாத்

தான்

இேரன்டி..”என்று

அவைள

அதட்டி

விட்டு

அடுத்து வந்தவைரக் கவனித்தாள் அம்பr. இப்படியாக ஒவ்ெவாருவராக ெபாட்டு ைவத்து விட்டுச் சாப்பாடுப் பந்தைல ேநாக்கிச்

ெசன்றன.

ெசல்வமும்,திவாகரனும்

இன்னும்

பலரும்

அைனவருக்கும் பrமாறத் துவங்க பந்தி கைல கட்டியது. சிறியவrலிருந்து ெபrயவ வைர அைனவரும் வஞ்சகம் பாக்காமல் உண்பவ என்பதால் பந்தி நல்லபடியாகச் ெசன்று ெகாண்டிருந்தது. இங்ேக அம்பrயின் அருேக வள்ளியம்ைம வந்து அவள் முகத்தில் சந்தனம் தடவிக்

குங்குமமிட

பிடிச்சவைனக்

அவ

கட்டிக்கிட்டு

காலில்

நூறு

பணிந்தவைள

வருஷம்

சந்ேதாசமா

மனசுக்குப்

“உன் இரு

தாயி..”என்று

ஆனந்தக் கண்ணருடன் வாழ்த்தினா அப்பத்தா. சிrப்புடன் அவ கண்ணைரத் துைடத்தவள் அவைரத் தன்னருகிேலேய இருத்திக் ெகாண்டாள். சிறிது

ேநரத்தில்

கூட்டம்

அடங்கியவுடன்

அவளது

பாைவ

தன்னாேலேய

திவாகரைனத் ேதடத் துவங்கி விட்டது. மாமாைவ எங்ேக காேணாம்.., யாrடம் ெசால்லி வரவைழப்பது என்ெறண்ணியவள் அப்பத்தாவிடம் திரும்பி ெமல்லக் குனிந்து

“மாமா

வரேவயில்ைலேய..

எங்ேக வரச்

அப்பத்தா..?,

ெசால்

அப்பத்தா..

எனக்குப்

ெபாட்டு

ப்ள -ஸ்..”என்று

ெகஞ்ச..

ைவக்க அவள்

மனைதப் புrந்து ெகாண்ட அப்பத்தாவும் குமரனிடம் திவாகரைன அைழத்து வரச் ெசான்னா.

47

ெசல்வத்துடன் பந்தியில்

ேசந்து

பம்பரமாய்

ெகாண்டு

சுற்றுக்

அைனவrடமும்

ெகாண்டிருந்த

சிrப்பும்,ேகலியுமாய்

திவாகரனிடம்

ெசன்ற

குமரன்

“மாமா.. உங்கைள அப்பத்தா வரச் ெசான்னாகள்.. இப்ேபாேத வருவகளாம்..” என்று

கூற..

இேதா

“சr,

வருகிேறன்..”என்றவன்

ைகயில்

ைவத்திருந்தப்

பாத்திரத்ைதக் கீ ேழ ைவத்து விட்டு அவன் பின்ேனாேடேய நடந்தான். வியைவயில் வழிந்த ெநற்றிையக் குனிந்து அணிந்திருந்த ேவஷ்டியிேலேயத் துைடத்து

விட்டு

நாற்காலியில் சிமிட்டவும்

விறுவிறுெவன

அமந்திருந்த

மறந்து

நின்று

உள்ேள

ெசன்றவன்..

அம்பrையக்

விட்டான்.

கண்டு

அவள்

முற்றத்தில்

மூச்சைடக்க..

நிறத்ைதப்

பள -ெரன

கண்

எடுத்துக்

காட்டும் புடைவயில்,கன்னம் இரண்டிலும் சந்தனம் அப்பிக் கிடக்க ெநற்றியில் குங்குமத்துடனும்,தைல

நிைறய

மல்லிைகப்

பூவுமாகக்

கண்டவனுக்கு

மகிழ்ச்சி ெபருகியது. அவனது குள்ளச்சி இன்று வளந்த ெபண்ணாகி விட்டாள். இதழில் முறுவல் விrய தைலையத் தாழ்த்தி மீ ண்டும் நிமிந்து அவைளக் கண்டபடிேய

மாவிைலத்

நுைழந்தவைனக் ெகாண்டது. அவள்

ஒரு

கண்டு நிமிடம்

காதுகைள

திவாகரைனத்

ேதாரணங்கைள அம்பrக்கும் அவைள

எட்டாமல்

தவிர

அவள்

இதயம்

சுற்றி

ேபானது. மனதில்

விலக்கிக்

உள்ேள

படபடெவன

ஒலிக்கும் தன்ைன

அந்த

ெகாண்டு

குரல்கள்

ேநாக்கி

நிமிடம்

அடித்துக் அைனத்தும்

நடந்து

எதுவுேம

வரும்

பதியாமல்

ேபானது. “வா ராசா...”என்ற வள்ளியம்ைமயின் குரல் இருவைரயும் கைளக்க அவைர ேநாக்கித் திரும்பின. “என்ன கண்ணு.. உன் மாமன் மவைளக் கவனிக்காமக் கூட உனக்கு அப்படிெயன்ன ேவைல..?,ேதனு.. அந்த சந்தனத்ைத அண்ணன் கிட்ட ெகாடு..”என்று கூற.. சிrப்புடன் ேதன்ெமாழி ந-ட்டிய சந்தனத்ைத எடுத்து அவள்

கன்னங்கள்

இரண்டிலும்

தடவியவன்

குங்குமத்ைத

எடுத்து

அவள்

ெநற்றியில் இட்டான். பின் அந்தத் தட்டிலிருந்த அச்சைதைய எடுத்து அவன் அவள்

தைலயில்

தூவ..

சட்ெடன

அமந்திருந்த

நிைலயிேலேயக்

குனிந்து

அவன் காைலப் பற்றி தன் கண்ணில் ஒற்றிக் ெகாண்டு ஆசீ வாதம் ெபற்றுக் ெகாண்டாள் அம்பr. “என்ன

ெசய்கிறாய்

பr..?”என்று

அவன்

பதறி

விலகும்

முன்

அைனத்தும்

நடந்து விட.. அவைளச் சுற்றியமந்திருந்த கிழவிகள் அைனவரும் சிrக்கத் துவங்கி

விட்டன.

ேகாபமாக

அவள்

புறம்

திரும்பியவன்

ெகாஞ்சேமனும் அறிவிருக்கிறதா பr..?”என்று பாய..

“உனக்குக்

“அவைள ஏன் திட்டுற

கண்ணு.. அவ சrயாத் தான் ெசஞ்சிருக்கா.. முைற மாமன் கிட்ட ஆசீ வாதம் வாங்காம ேவற யா கிட்ட வாங்குவா..?,”என்று கிழவிகள் மீ ண்டும் சிrக்கத் துவங்க.. திரும்பி அம்பrயின் முகத்ைத ேநாக்கினான் அவன்.

48

அவகளுடன் த-விரம்

ேசந்து

இருந்தது.

ெகாண்டு

ஒன்றும்

சிrத்தாலும்

கூறாமல்

அம்பrயின்

தானும்

முகத்தில்

சிrப்புடன்

ஒரு

விலகியவன்

அவைளத் திரும்பித் திரும்பிப் பாத்தபடி மனமில்லாமல் ெவளிேயறினான். ெபரும்பாலான

உறவினகள்

அருகிலிருந்தத்

ேதாப்பிலும்

உண்ணத்துவங்கின.

உண்டு

முடித்து

தஞ்சமைடய..

ெபrயவகள்

விட்டு

வட்டு -

மரத்தடியிலும்,

மனிதகள்

அடுத்தடுத்து

உண்டு

முடித்ததும்

அைனவரும்

அம்பrயும்,அவளது பட்டாளங்களும் சாப்பாட்டுப் பந்தைல வந்தைடந்தன. அங்ேக தன் மாமன் ஓடி,ஆடி ேவைல ெசய்வைதக் கண்டபடிேய அமந்தாள் அம்பr. “வாங்க.. ெபrய மனுஷி..”என்று ேகலி ெசய்த படி ெசல்வம் மாமா பrமாறத்

துவங்க

அமந்தன.

தன்

சாப்பிட்டாேனா..

குமரன்,ேதன்ெமாழி,அம்பr

இைலயில்

இடப்பட்ட

என்னேவா..

என்று

மூவரும்

பிrயாணிைய திவாகரன்

வrைசயாக

அைளந்தபடி

முகத்ைதப்

மாமா

பாத்தபடி

இருந்தவள்.. குனிந்து ேதன்ெமாழியிடம் “ேதனு உன் அண்ணன் சாப்பிட்டாரா என்று ேகேளன்..”என்று கூறினாள். அவள் குனிந்து ேதன்ெமாழியின் காைதக் கடிப்பைதக் கண்டபடிேய குழம்ைப ஒவ்ெவாரு

இைலயிலும்

வந்ததும்

நின்று

அவள்

பிைசந்து

ெகாண்டிருந்த

ஊற்றிக்

ெகாண்டிருந்த

முகத்ைதக்

கண்டு

சாப்பாட்ைட

திவாகரன்

விட்டு..

அவள்

உண்ணாமல்

எடுத்துத்

தன்

வாயில்

கண்டு

சிrத்தபடி

அருேக அவள்

ேபாட்டுக்

ெகாண்டு அவள் முகம் பாத்தான். சட்ெடன

முகம்

மலந்தவைளக்

அவளுக்கும்

ஊட்டியவைனக் கண்ட ெசல்வம் அவகளருேக வந்து “ந- சாப்பிடாமல் அவள் என்ைறக்கடா கூறி அவ

ஒரு

உண்டிருக்கிறாள்..?,ந-யும்

நாற்காலிைய

கூறியதும்

அமந்திருந்த ேநரம்

உண்ைம

ேபாதும்

தவறாமல்

இழுத்து

அவளுடேன

அவனருேக

அமந்து

நகத்தி

தாேன..?,ஓைலக்

அவனுக்கு

சாப்பாடு

விட்டுச்

குடிைசக்குள்

வள்ளியம்ைமயிடேமா,ேதன் வரச்

ெகாள்..”எனக் ெசன்றா..

ஏழு

நாட்கள்

ெமாழி,குமரனிடேமா

ெசய்து

ெகாண்டு

தாேன

இருந்தாள்..?,அவனது ேதவைத அல்லவா அவள்...! சிrப்பும்,ெபருைமயுமாய் அவளது முகம் கண்டபடிேய உண்டவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள்..

வழிகிறேத..?”என்றபடிேய விட..

அவள்

அதனால்

ேவைலயா

“ெராம்பவும் தன்

ைகப்பற்றித்

கைளப்பு

மாமா..?,முகெமல்லாம்

ைகயிலிருந்தக்

தடுத்தவன்

ைகக்குட்ைடயால்

“உனக்காகத்

ெதrயவில்ைல..”என்று

வியத்து

கூற..

துைடத்து

தாேன

ெசய்கிேறன்..

விrந்த

விழிகளுடன்

அவைன ேநாக்கினாள். அவள் அழகாக

கண்களுக்குள் இருக்கிறாய்

ெதாைலந்து கண்ணம்மா..

ேபான

அவனும்..

இந்தப்

“இன்று

ந-

மிகவும்

புடைவ,பூ,அணிகலங்கள்,இந்த

49

மருதாணி.. அப்புறம்..”என்று அடுக்கிக் ெகாண்ேட ேபானவைனக் கண்டு அவள் முகம் சிவக்க “அப்புறம் முக்கியமாக என்ைனக் கண்டதும் உன் முகத்தில் ேதான்றுகிறேத

இந்த

காட்டுகிறது..”என்று

ெவட்கம்..

ெமல்லிய

இது

தான்

குரலில்

கூற..

உன்ைன அந்தக்

மிகவும்

குரல்

அழகாகக்

அவளது

உயி

வைர ஊடுருவிச் ெசன்றது. “ேபா மாமா..”என்று சிணுங்கிக் ெகாண்டவளிடம் “சாப்பிடு..”எனக் கூறிச் சாப்பிட ைவத்தான். அன்ேற

உலக்ைகயிலிருந்தும்,ஓைலக்

விடுதைல

கிைடத்து

ஆனாலும்

பைழய

ேதான்றியது ேபான்று

விட்டதால்.. துள்ளல்

திவாகரனுக்கு.

ஓடித்

திrபவள்..

மாந்ேதாப்பிலும்,கரும்புத் சுற்றித்

குடிைசயிலிருந்தும்

குதூகலமாக

அவளிடம் எப்ேபாதும்

இப்ேபாது

சற்ேற காலில்

வலம்

வந்தாள்.

குைறந்திருந்தது

ேபால்

சக்கரம்

கட்டியிருப்பவள்

நடக்கப்

பழகியிருந்தாள்.

நிதானமாக

ேதாட்டத்திலும்

திrபவள்...இப்ேபாெதல்லாம்

வட்டினுள் -

அம்பrக்கு

அவளது

வாணரக்

எப்ேபாதாவது

கூட்டத்துடன்

தான்

ெவளியில்

ெதன்படுகிறாள். இைவயைனத்ைதயும் விட அவைனக் கண்டதும் அவள் முகத்தில் ேதான்றும் ெவட்கம் கலந்த மகிழ்ச்சி.. அவன் சற்று உற்று ேநாக்கினால்.. சட்ெடன இைம தாழ்த்தி முகம் சிவந்து பின் நிமிந்து அவைன ேநாக்குவது.. ெதrயாமல் ைக பட ேநந்தால் கூட ஓடி விடுவது.. என அவளுக்குள் குடி புகுந்த விட்ட இந்த மாற்றங்கள்

ஏேனா

அவனுக்கு

வித்தியாசமான

சுகத்ைதத்

தந்தது.

அது

என்னெவன்று அவன் ேயாசிக்கும் முன் அடுத்தடுத்து அவனது வாழ்க்ைகயில் சில முக்கியமான சம்பவங்கள் நைடெபற்றன.. அம்பr பூப்ெபய்தி ஒரு மாதங்களுக்குப் பின் திவாகரனின் பன்னிெரண்டாம் வகுப்புத் ேதவு முடிவுகள் ெவளி வந்தன. நல்ல மதிப்ெபண்கள் ெபற்று அந்தப் பள்ளியில் முதல் மதிப்ெபண் ெபற்றுத் ேதறியிருந்தான் அவன். ேதனிக் கைலக் கல்லூrயிேலேய ேசந்து விடலாெமன்று நண்பகள் அவைன உற்சாகப்படுத்த அடுத்த ஒரு வாரத்தில் கல்லூrக்குச் ெசன்று அவன் ேதந்ெதடுக்கப் ேபாகும் பிrைவப்

பற்றியும்,கட்டணம்

ேபான்றவற்ைறப்

பற்றியும்

விசாrத்தான்.

அவனது மதிப்ெபண்ணிற்கு அந்தக் கல்லூrயிேலேய இடம் கிைடத்து விடும் என்பது உறுதியாகி விட.. கட்டணத்ைத மறுநாள் கட்டுவதாகக் கூறி விட்டு வடு - வந்து ேசந்தான். அன்று

மகிழ்ச்சியுடன்

வள்ளியம்ைமயிடம் அவளிருக்கும்

“அம்பr

இடம்

சைமயலைறயில்

வட்டிற்குள் ேதடி

அப்ேபாது

எங்ேக

நுைழந்தவன்

வாசலில்

அம்மத்தா..?”என்று

ேவகமாக அைரத்த

அவளிடம் மாவில்

அமந்திருந்த

விசாrத்து

விட்டு

ஓடிச்

ெசன்றான்.

உப்ைபக்

கைரத்துக்

ெகாண்டிருந்தவளிடம் “பr...”என ஓடிச் ெசன்று அவைளத் தூக்கிச் சுற்றியவன் “எனக்குத் ேதனி காேலஜில் இடம் கிைடத்து விட்டது...”என்று கூற.. கண்கள்

50

விrயச் சிrப்புடன் அவைன ேநாக்கியவள் “ஐ,நிஜமாகவா மாமா..?”எனக் கூறி அவன்

ஆமாம்

கல்லூrக்குச்

எனத்

ெசன்று

தைலயாட்டியதும் ெபrய

படிப்பு

சந்ேதாசம்

“ெராம்பவும்

படிக்க

ேவண்டுெமன்கிற

மாமா..

ந-

அத்ைதயின்

ஆைச நிைறேவறப் ேபாகிறது..”என்று சிrத்தவள்.. ெதாடந்து “ந- காைலயில் கல்லூrக்கு

விசாrக்கச்

ெசல்லப்

ேபாகிறாய்

என்றதுேம

நான்

வரபாண்டி -

ெகௗr மாrயம்மனுக்குக் காணிக்ைக முடித்து ைவத்து விட்ேடன் மாமா.. நகல்லூrயில் ேவண்டும்..

ேசந்த அந்த

பின்பு

நிச்சயம்

அம்மனின்

ஒரு

அருளால்

முைற

தான்

ேகாயிலுக்குச்

அைனத்தும்

ெசல்ல

நல்ல

படியாக

நடக்கிறது..”என்று கூற.. அவன் சிrத்து “அந்த அம்மனின் அருளால் அல்ல.. இந்த அம்மனின் அருளால் தான் நடக்கிறது.. ந-.. ந- மட்டும் அத்ைதைய எதித்திரா விட்டால் நான் இன்று இவ்வளவு

மகிழ்ச்சியாக

இருந்திருப்ேபனா

கண்ணம்மா..?”என்று

அவள்

கண்கைளப் பாத்தபடிேய கூற.. சிவந்து தைல குனிந்தவள்.. அப்ேபாது தான் அவன்

தன்ைனத்

தூக்கிக்

ெகாண்டு

நிற்பைத

அறிந்து

சட்ெடனத்

துள்ளி

விலகினாள். அவன்

குழம்பி

அவைள

ேநாக்கிைகயிேலேய

“நான்..

நான்

அப்பத்தாவிடம்

ெசால்லப் ேபாகிேறன்..”எனக் கூறி விட்டு ஓடிச் ெசன்று விட்டாள். அதன் பின் தானும்

வள்ளியம்ைமயுடன்

பற்றிெயல்லாம் அம்மத்தா..

விசாrத்தா

நாைளக்கு

திண்ைணயில்

அமந்தவனிடம்

வள்ளியம்ைம.

“3500

வருவதாகக்

ரூபாய்

கட்டணத்ைதப்

கட்ட

ேவண்டும்

கூறியிருக்கிேறன்..”என்றவனிடம்

“இந்த

முைறேயனும் அம்மத்தா உனக்குக் காசு தாேரன் ராசா.. மறுக்காத.. அவ்வளவு பணத்துக்கு ந- எங்ேக ேபாவ..?”என்று கவைலயுடன் வினவினா வள்ளியம்ைம. “அெதல்லாம் ேவண்டாம் அம்மத்தா.. நான் தான் தினமும் மாமாவுடன் நம் ேதாப்புகளைனத்திலும் வாரமும்

சம்பளம்

ேவைல

தருவா

பாக்கிேறேன..

அம்மத்தா..

மாமா

இரண்டு

எனக்கு

வருடமாக

ஒவ்ெவாரு

அந்தக்

காைச

உண்டியலில் ேசத்து ைவத்திருக்கிேறன்.. அது எப்படியும் 4000,5000 ேதறும்.. அைத ைவத்து கட்டி விடுகிேறன்..”என்று அவன் கூறியதும் “இது மட்டுமா மாமா

இருக்கிறது..?,சீ ருைட,பாட

இருக்கிறேத..?,அப்பத்தா

தருவைத

ேபாதவில்ைலெயன்றால்

நான்

புஸ்தகம்,ேநாட்டு வாங்கிக்

அப்பாவிடமும்

வாங்கித்

ெகாள்

எல்லாம் மாமா..

தருகிேறன்..”என்று

கூறினாள் அம்பr. அவள் கூறியைதக் ேகட்டுக் கலகலெவனச் சிrத்தவன்.. “குள்ளச்சி.. சீ ருைட அணிந்து

ெசல்ல

பாடபுஸ்தகெமல்லாம்

அது

என்ன

அங்ேகயிருக்கும்

பள்ளிக்கூடமா..?,கல்லூrடி.. நூலகத்திேலேய

எடுத்துப்

பின் படித்துக்

ெகாள்ளலாம்.. நான் தான் மாமாவுடன் வாரக் கைடசியில் ேவைல பாக்கப் ேபாேவேன.. இனி மாமா ெகாடுக்கும் சம்பளெமல்லாம் என் படிப்பிற்குத் தான்

51

நான்

பாத்துக்

ெகாள்ேவன்

குள்ளச்சி..

ந-

கவைலப்படாேத..”என்று

கூறி

விட்டுப் பின் “சr, என்னுடன் வா.. உண்டியலில் இருக்கும் காைச எண்ணிப் பிrத்து ைவக்கலாம்..”என்று கூறி அவைள அைழத்துச் ெசன்றான். அவன் அைறயின் ஒரு மூைலயில் ைவக்கப்பட்டிருந்த உண்டியைலத் திறந்து அதிலிருந்த

சில்லைரகைளயும்,ரூபாய்

ேநாட்டுக்கைளயும்

தனித்தனியாகப்

பிrத்து எண்ணின. ெமாத்தப் பணத்திலிருந்து மூவாயிரத்து ஐநூறு ரூபாைய எடுத்தவள்

அவன்

ைகயில்

ெகாடுக்க

அவனும்

சிrப்புடன்

வாங்கிக்

ெகாண்டான். மீ திப் பணத்ைத அதனுள்ேளேய ேபாட்டு ைவத்தவள்.. எழுந்து ெசன்று உண்டியைல அதனிடத்திேலேய ைவத்தாள். பின்

அைறையச்

மடிக்காமல்

சுற்றிப்

பாத்தவள்..

ைவத்திருக்கிறாய்..

“என்ன

சுத்தம்

மாமா..

ேபாைவையக்

ெசய்யாமேல

கூட

இருக்கிறேத

அைற...”என்று கூற.. “ம்,ந- தான் முன்ைனப் ேபாெலல்லாம் இந்த அைறப்பக்கம் வருவேதயில்ைலேயடி..”என்றபடிேய அவள் முகம் பாக்க.. அவேளா வழக்கம் ேபால் சிவந்து ஓடி விட்டாள்.

52

காதல் -6

ேதகம் யாவும் த8யின் தாகம்.. தாகம் த8ர.. ந8 தான் ேமகம்.. கண்ணுக்குள் முள்ைள ைவத்து யா+ ைதத்தது..? தண்ண 8rல் நிற்கும் ேபாேத ேவ+க்கின்றது..! ெநஞ்சுக்ெகாரு ெகாஞ்சம் இரு.. தாவணி விசிறிகள் வசுகிேறன்..! 8 மன்மத அம்புகள் ைதத்த இடங்களில்.. சந்தனமாய் எைனப் பூசுகிேறன்...!

மறு

நாள்

கல்லூrக்குச்

ெசன்று

பணத்ைதக்

கட்டி

ரசீ து

வாங்கிக்

ெகாண்டவன்.. அந்த மாத இறுதியில் கல்லூr திறக்கவிருப்பதாக அங்கிருந்த அதிகாr

கூறியதும்

வயதிலிருந்து

சrெயனத்

தைலயாட்டி

விட்டு

வயல்களிலும்,ேதாட்டம்,ேதாப்புகளிலும்

விவசாயத்தின்

மீ து

தான்

கல்லூrயிலும்

பி.எஸ்.ஸி

ஆவம்,ஆைச அக்r

படிப்ைபத்

வந்தான்.

வலம்

வந்தவனுக்கு

அைனத்துேம. ேதவு

சிறு

அதனால்

ெசய்திருந்தான்.

சுப்புலட்சுமிையத் தவிர அந்த வட்டில் அைனவருக்கும் திவாக கல்லூrக்குச் ெசல்வதில்

மிகவும்

மகிழ்ச்சி.

அைனவரும்

ஆவலுடன்

எதிபாத்த

மாத

இறுதியும் வந்து விட.. அன்று திவாகரன் கல்லூrக்குச் ெசல்லும் நாள். காைலயில் விைரவாக எழுந்து குளித்து விட்டுத் தைலையத் துவட்டியபடித் தன்னைறக்குள்

நுைழந்தவன்..

ஊதுபத்தியின்

மணத்ைத

உணந்து

நிமிந்து

பாத்தான். அங்ேக கருந-ல தாவணியில்.. ஈரத்தைல முடியில் சுற்றப்பட்டிருந்த துவாைலைய எடுக்கக் கூட மறந்து அவனது அன்ைனயின் படத்தின் முன்பு விளக்ேகற்றி ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. மனம்

முழுதும்

அவளருேக நிைனத்தபடி

நிம்மதியில்

நின்று

ெகாண்டு

இன்று

நிைறய..

ெமல்ல

அன்ைனைய

கல்லூrக்குச்

நடந்து

ெசன்றுத்

வணங்கினான்.

ெசல்லப்

ேபாகிறா

“மாமா அத்ைத..

தானும் ந-ங்கள் அவ

நிைனக்கும் அைனத்தும் நடந்து வாழ்க்ைக முழுதிற்கும் அவ நிம்மதியுடனும், சந்ேதாசத்துடனும்

இருக்க

ேவண்டும்..”என்று

அவள்

ேவண்ட..

“அம்பr

53

என்னுடன்

இருப்பது..

ந-ங்கள்

எனக்குத்

துைணயிருப்பது

ேபால

ேதான்றுகிறதம்மா.. இன்று வைர அவள் எனக்குச் ெசய்திருக்கும் அைனத்து உதவிக்கும் நான் என்ன ைகம்மாறு ெசய்யப் ேபாகிேறன்.. அவள் என்ைறக்கும் ேஷமமாக

இருக்க

ேவண்டும்..”என்று

அவனும்

மாறி

மாறி

ேவண்டிக்

ெகாண்டுத் திரும்பின. பr..?,ந-யும்

“என்ன

சீ க்கிரம்

எழுந்து

விட்டாயா..?”என்று

வினவியவனிடம்

“ஆமாம் மாமா.. இன்று ந- கல்லூrக்குச் ெசல்கிறாயல்லவா..?,அதனால் தான்..” என்றவள்..

ஒரு

நிமிடம்

தயங்கி

“மா...மா..

நா..நான்..

உனக்கு

ஒரு

பrசு

ைவத்திருக்கிேறன்.. மறுக்காமல்.. முக்கியமாக என்ைனத் திட்டாமல் வாங்கிக் ெகாள்ள ேவண்டும்.. ெசய்வாயா..?”என்று ேகட்டாள். “பrசா..?”என்று சிrத்தவன் “சrடி குள்ளச்சி... திட்ட மாட்ேடன்.. உன் பrைசக் ெகாடு..”என்று

கூற..

மகிழ்ச்சியுடன்

மைறத்து

ைவக்கப்பட்டிருந்த

வந்தாள்.

என்னெவன்று

சட்ைட,ேபண்ட்டுகள்

ஓடிச்

ஒரு

ெபrய

வாங்கிப்

இருப்பைதக்

ெசன்று

படுக்ைகக்கு

பிளாஸ்டிக்

பாத்தவன்

கண்டு

ைபைய

அதில் பr

“என்ன

அடியில் எடுத்து

ஐந்து

ெசட்

இெதல்லாம்..?,யா

இைதெயல்லாம் வாங்க உனக்குக் காசு தந்தது..?”என்று அதட்டினான். வாங்கவில்ைல

“பாத்தாயா..?,திட்டுகிறாேய..?,நான்

மாமா..

அப்பத்தா

தான்..

கல்லூrக்குச் சீ ருைட இல்ைலெயன்று விட்டாேன உன் மாமன். அவனுக்கு நல்ல துணியாக நான்கு வாங்கலாம் என்று ெசான்னது.. நானும்,அப்பத்தாவும் தான் ேதனிக்குச் ெசன்று இைதெயல்லாம் வாங்கிேனாம்.. ஆ..ஆனால் மாமா.. இந்த மரூன் நிற சட்ைட மட்டும் நான் வாங்கிேனன்.. ேபான வாரம் வாைழத் ேதாப்பில் 100 இைல அறுத்ததற்காக அப்பா எனக்கு 500 ரூபாய் தந்தா.. அைத ைவத்து

இந்தச்

சட்ைட

தான்

வாங்க

குரலில் கூறியவளிடம் நன்றாக

முடிந்தது

மாமா..”என்று

ெமல்லிய

முறுவலித்து.. சட்ைடைய ெமல்ல வருடி..

“தாங்க்ஸ் குள்ளச்சி...”என்று கூறினான். சிrத்துக் ெகாண்ேட அவன் மறுபுறம் திரும்பியதும் “மா.. மாமா..”என்று அவள் மீ ண்டும்

அைழக்க

இன்று

அணிந்து

வினவியவளிடம் உைட

மாற்றச்

என்ன

என்று

ெகாண்டு சிrத்தபடி

ெசன்றதும்

ைவக்கப்பட்டிருந்த

வினவியவனிடம்

ெசல்கிறாயா..?”என்று

சrெயனத் இவள்

இட்லிகைள

“இ..இந்த

எடுத்துத்

தயங்கித்

தைலயாட்டினான்

விைரவாகச்

ெசன்று

தட்டில்

சட்ைடைய தயங்கி

அவன்.

ஏற்கனேவ

ைவத்து

அவன் ஊற்றி

சட்னி,சாம்பாைட

சிறு சிறு கிண்ணங்களில் ஊற்றி எடுத்துக் ெகாண்டு வந்தாள். கீ ம்

நிறப்

ேபண்ட்டும்,மரூன்

நிற

சட்ைடயும்

அணிந்து

தைல

வாr

இரு

புருவங்களுக்கும் மத்தியில் குங்குமம் இட்டிருந்தான். தட்ைட ஏந்திக் ெகாண்டு அவன்

அைறைய

ேநாக்கி

வந்தவைளக்

கண்டு

அவன்

புன்னைக

ெசய்து

54

“நன்றாக இருக்கிறதா..?”என்று ேகட்க.. விழி விrத்து அவன் புன்னைகையக் கண்டவளுக்கு.. புன்னைகயும்

அந்த

ஏேதா

ெவண்

பற்களும்..

ெசய்தது.

இதழ்

தயங்கியபடித்

விrந்து

தைல

அவன்

குனிந்தவள்

சிந்திய

“ம்..”என்று

தைலயாட்ட.. அவள் ைகயிலிருந்தைதக் கண்டவன்.. இது

“என்ன

பr..?,நான்

சிரமப்படுகிறாய்?”என்று

ெவளிேய கடிந்து

சாப்பிட்டுக்

ெகாள்ள

ெகாண்டவனிடம்

மாட்ேடனா..?,ஏன் ஏன்

“ெவளிேய

சாப்பிட

ேவண்டும் மாமா..?,உடம்பு ெகடுவேதாடு மட்டுமல்லாது வண் ெசலவு தாேன.. உன்ைன சாப்பிட ைவப்பைதத் தவிர எனக்குப் ெபrய ேவைல ஒன்றுமில்ைல.. சாப்பிடு..”எனக் கூறி அவைன அமரச் ெசய்து சாப்பிட ைவத்து அனுப்பினாள். புது

நண்பகளுடனும்,சிறந்த

ஆசிrயகளுடனும்

கலாட்டாக்களுடனும்,மகிழ்ச்சியுடனும்

திவாகரனின்

கல்லூrக்ேக கல்லூr

உrய

வாழ்க்ைக

இனிேத ெதாடங்கியது. மாணிக்கம் மாமாவுடன் வாரக் கைடசியில் ேவைல ெசய்து

ெகாண்டு

ெசலவிற்காக

அதில்

வரும்

உபேயாகித்து

பணத்ைத

வந்தான்.

தனது

ெசாந்தப்

வட்டிலிருக்கும் -

படிப்புச்

சமயங்களில்

குமரன்,ேதன் ெமாழி,அம்பrக்கு படிப்பு ெசால்லித் தருவான். வழக்கம்

ேபால்

குமரன்

சிறிது

கவனத்துடன்

அவன்

ெசால்லித்

தருவைத

மனதில் ஏற்றுக் ெகாள்வான். மற்ற இருவரும் கடேன என்று புத்தகத்ைதத் திறந்து

ைவத்துக்

ெகாண்டு

அவன்

முகத்ைதப்

பாத்தபடி

அமந்திருப்ப.

இருவ தைலயிலும் குட்டி ைவத்து கணக்கு ெசால்லிக் ெகாடுப்பான். சிறிது ேநரம் ெபாறுத்துப் பாக்கும் இருவரும் அவன் அசந்த ேநரம் பாத்து ைபையத் தூக்கிக் பிரம்படி

ெகாண்டு

ஓடி விடுவ.

ெகாடுப்பான்.

மறுநாள்

பாவாைடையத்

அவன் ைகயில்

தூக்கிக்

மாட்டும்

ெகாண்டு

“ஆ..

ேபாது

ஊ”எனச்

சத்தமிட்டுக் ெகாண்டு “ேவண்டாம் மாமா.. ேவண்டாம் மாமா..”என்று ஓடும் அம்பrையக் காண்ைகயில் அவனுக்குச் சிrப்பாக வரும். அன்றும் அப்படித்தான். மறுநாள் கணக்குப் பrட்ைசெயன்று மூவரும் அமந்து அவனிடம் பாடம் கற்றுக் ெகாண்டிருந்தன. திவாகரனுக்கும் அந்த வருடம் கைடசி ெசமஸ்ட என்பதால் தானும் ஒரு புத்தகத்ைத ைவத்துப் படித்துக் ெகாண்டிருந்தான். மூவருக்கும் ஐந்து கணக்குகைளக் ெகாடுத்து இைத முடித்து விட்டுத் தான் மூவரும் நகர ேவண்டும் என்று அவன் கூறி விட.. அைமதியாக அமந்து எழுதிக் ெகாண்டிருந்தன. அம்பrயின்

பாைவ

அடிக்கடி

ேநாட்டில்

முகத்ைதப்

புைதத்து

விடுபவள்

ேபான்று குனிந்த தைல நிமிராமல் அமந்திருந்த ேதன்ெமாழியின் மீ து படிந்து ெகாண்டிருந்தது.

“எல்லா

எழுதுகிறாேள..”என்று

கணக்கும்

புலம்பியபடி

அவளது

ெதrகிறேதா.. ேநாட்ைட

அைமதியாக

எட்டிப்

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தவளின் தைலயில் நங்ெகன்று குட்டினான் திவாகரன்.

55

ேபாய்

“எழுந்து

அங்ேக

உட்கா..

ேபாடி..”என்று

அவன்

அதட்டியதும்

தைலையத் தடவியபடி முகத்ைத ஒரு மாதிr ைவத்துக் ெகாண்டு தூரமாகச் ெசன்று

அமந்தாள்.

முடித்து

குமரன் முதலில்

அவனிடம்

ெசன்று

ெசய்திருக்கிறாயடா..

அைனத்துக்

கணக்குகைளயும்

ெகாடுத்தான்.

என்று

அவன்

பாராட்டியதும்

எழுதி

சrயாகச்

ேமலும்

தனது

சந்ேதகங்கைளெயல்லாம் ேகட்டு முடித்து விட்டு எழுந்து ெசன்று விட்டான். அதன் பின் சில நிமிடங்கள் கழித்து எழுந்த ேதன்ெமாழி அவனருேக தயங்கித் தயங்கிச்

ெசன்று

ேநாட்ைட

ந-ட்டலாமா

ேவண்டாமா

என்று

பயந்து

ஒரு

வழியாக ெமல்ல “அண்ணா...”என்றைழத்துத் தான் எழுதியைதக் ெகாடுத்தாள். அவன்

ெகாடுத்த

ஐந்து

கணக்குகளில்

மூன்ைற

மட்டுேம

சrயாகச்

ெசய்திருந்தாள். அடுத்து இரண்டு கணக்குகைளயும் அவன் அவளுக்கு மீ ண்டும் ெசால்லிக்

ெகாடுத்ததும்

புrந்தது

ேபால்

தைலயாட்டி

விட்டு

“நாைள

பrட்ைசயில் சrயாகச் ெசய்து விட ேவண்டும் சrயா.. இப்ேபாது கிளம்பு..” என்று அவன் கூறியதும் விட்டால் ேபாதுமடா சாமி என்று ஓடி விட்டாள். கைடசியாக

ஒரு

கணக்ைகக்

கூட

ஒழுங்காக

முடிக்காமல்

தைலையச்

ெசாறிந்து ெகாண்டு அமந்திருந்தது அம்பr மட்டுேம. “ந- எப்ேபாது எழுந்து வருகிறாெயன்று அவன்

தன்

மாடியில்

பாப்ேபாம்..”

புத்தகத்தில்

என்பது

தைலையப்

அமந்திருந்தவகைள

ேதங்காய்த்

துைவயல்

ேபால

அவைள

புைதத்துக்

வள்ளியம்ைம

அைரக்கனும்னிேய..

முைறத்து

ெகாண்டான்.

ெமாட்ைட

உங்கய்யனுக்கு

“அம்பr...

வா

விட்டு

ராசாத்தி..”என்று

குரல்

ெகாடுக்க.. “இேதா வருகிேறன் அப்பத்தா..”என்று ேவகமாக ைபையத் தூக்கிக் ெகாண்டு

ஓடப்

“அம்மத்தா..

பாத்தவளின்

அவளுக்கு

ைகைய

நாைளக்குப்

அழுத்தமாகப்

பrட்ைச

பற்றியவன்

இருக்கிறது..

எழுந்து

ந-ங்கேள

இன்று

அைரத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று கூற “சr ராசா..”என்று ெசன்று விட்டா. கிைடத்த

ஒரு

வாய்ப்பும்

ைக

நழுவிப்

ேபானதால்

அம்பrக்கு

அழுைகேய

வந்தது. ெவடுக்ெகன ைகைய இழுத்துக் ெகாண்டு ேபாய் மறுபடி அமந்தாள். ஒவ்ெவாரு திவாகரனுக்கு

பக்கத்ைதத் சிrப்ைப

திருப்பும் அடக்க

ேபாதும்

அவள்

முடியவில்ைல.

முகத்ைதக்

கண்ட

ேநாட்ைடயும்,அவைனயும்

அழுைக முகத்துடன் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். வளந்து

குமrயாகி

விட்டாள்!

ஆனால்

இன்னமும்

படிப்பதற்குக்

கண்ண -

விடத் தான் ெசய்கிறாள்..! ஒரு முடிவிற்கு வந்தவனாக எழுந்து அவளருேக ெசன்று

“ேநாட்ைடக்

தயங்கி

அவனிடம்

ஆரம்பித்திருந்தவள்..

ெகாடுடி..”என்றான். ந-ட்டினாள். விைடைய

முதல் மட்டும்

அவளும்

எழுந்து

கணக்ைகத் சrயாக

நின்று

தட்டுத்

சற்றுத் தடுமாறி

எழுதியிருப்பைதக்

கண்டு

“என்னடி..?இைடயில் தப்புத் தப்பாக எழுதியிருக்கிறாய்.. ஆனால் விைடைய மட்டும்

சrயாக

எழுதியிருக்கிறாய்..?,மனப்பாடம்

ெசய்து

56

விட்டாய்..?,ம்?,”என்றவனுக்குப்

பதில்

கூறாமல்

தாவணிையச்

சுருட்டிக்

ெகாண்டு தைல குனிந்து நின்றிருந்தாள். அந்த ஒரு கணக்ைக மட்டும் தான் புத்தகத்தில் இருந்தபடி ெகாடுத்திருந்தான். மற்ற

அைனத்தும்

அவன்

ெசாந்தமாகத்

தந்தது.

அதனால்

அந்த

ஒரு

கணக்கிற்கான விைடைய மட்டும் சrயாக எழுதி விட்டாள். வந்த சிrப்ைப அடக்கி

அவைள

மனப்பாடம்

முைறத்தவன்

ெசய்து

கழுைத..

“திருட்டுக்

எழுதி

விட்டு

விைடைய

மட்டும்

இப்படி

கிறுக்கி

மற்றவற்ைற

ைவத்திருக்கிறாய்..?”என்றபடி அவளது ைகையக் கிள்ளப் ேபானான். அவன் கிள்ள வருவைதக் கண்டு அவள் ேவகமாகக் ைகையப் பின்னிழுத்துக் ெகாள்ள..

மஞ்சள்

நிறப்

ெதrந்த இைடயில்

பாவாைட,தாவணிைய

மீ றி

ெபான்

பதிந்தது அவன் கரம். இைதச் சற்றும்

மஞ்சளாகத்

எதிபாராததால்

அவன் தடுமாறிப் ேபாக.. அம்பrேயா துள்ளி விலகி மறுபுறம் திரும்பி நின்று ெகாண்டாள். “சா...சாr பr.. ெத..ெதrயாமல் பட்டு விட்டது..”என்று கூறியபடி மன்னிப்புக் ேகட்டுக் ெகாண்டு அவளருேக வந்தவன் கீ ேழயிருந்தப் ைபையப் பாராமல் தடுக்கி அவள் மீ ேத சrய.. எதிrலிருந்த துணி உலத்தும் கம்பியின் மீ து ேமாதி விடுவாேளா எனப்பயந்து ஒரு ைகயால்

அவைளத் தன்ேனாடு

அைணத்து.. மறுைகயால் கம்பிைய இறுகப் பற்றினான். அடுத்தடுத்து

நடந்து

ேபான

தாக்குதல்கைளச்

சமாளிக்க

முடியாத

அம்பr

நடுங்கிப் ேபாய் அவனிடமிருந்து ேவகமாக விலகி ஓடிச் ெசன்றாள். அவளது ெகாலுெசாலித்

ேதய்ந்து

நின்றவனுக்கு..

அவளது

மைறந்து

ெமன்ைம

ேபானதும்..

ஏேனா

புrயாத

மறுபுறம் சுகத்ைதக்

திரும்பி ெகாடுத்தது.

கம்பிையப் பற்றியபடி அவைள இறுகப் பற்றியதும்.. அவளிடமிருந்து புறப்பட்ட சிைகக்காய்

வாசைனையயும்,மஞ்சள்

வாசைனையயும்

நுகந்தவனுக்கு

அன்ைனயின் நிைனவு வந்தது. தந்ைத இறக்கும் முன் அன்ைனயும் இப்படித் தான்

மஞ்சள்,சிைகக்காய்

மடியிலும்,மாrலும்

வாசைனயுடன்

சாய்ைகயில்

இேத

தானிருப்பாள்.

வாசைனையத்

அவள்

தான்

அவன்

நுகந்திருக்கிறான்.

கண்

மூடி

அந்த

மனக்கண்ணில்.. என்ன

இது?,ஏன்

வாசைனைய

தன்

மாபில்

சாய்ந்த

இப்படிெயல்லாம்

ெதாட்டேதயில்ைலயா ஸ்பrசமும்,வாசமும்

நிைனவிற்குக்

ெகாண்டு

அம்பrயின்

ெமன்ைமேய

ேதான்றுகிறது..?,இது

என்ன..?,ஏன் வித்தியாசமாகத்

வந்தவனுக்கு..

இப்ேபாது ேதான்றுகிறது

வைர

மட்டும் என்று

நின்றது. அவைளத் அவளது குழம்பிப்

ேபானவைன ேமேல ேயாசிக்க விடாமல் வள்ளியம்ைமயின் குரல் அைழத்தது.

57

அவளது

ைபையயும்,புத்தகங்கைளயும்

ேமைஜயில்

ைவத்து

விட்டு

எடுத்துக்

சாப்பிட

ெகாண்டு

அமந்தான்.

கீ ேழ

ெசன்றவன்

தனக்குப்

பrமாறிய

வள்ளியம்ைமயிடம் “அவள் சாப்பிட்டாளா அம்மத்தா..?”என்று விசாrக்க.. “நசாப்பிட்டுப்

ேபானப்புறம்

சாப்பிட்டுக்கிேறன்னு

ெசால்லிட்டா

ராசா..”என்று

அவ கூறியதும் ேமேல எதுவும் ேபசாமல் உண்டு முடித்தான். அடுத்த

இரண்டு,மூன்று

நாட்களுக்கு

அவனால்

அம்பrையக்

காண

முடியவில்ைல. அவள் எதிேர வந்தால் கூடத் தைலையக் குனிந்து ெகாண்டு ேவறு புறம் ெசன்றான். ஏேனா முன்ைனப் ேபால் அவனால் அவைள நிமிந்து பாக்கவும்,இயல்பாகப் ேபசவும் முடியவில்ைல. இப்படியாகச் சில மாதங்கள் ெசல்ல.. ஒரு நாள் காைல அம்பrைய பள்ளிக்கு அைழத்துச்

ெசல்ல

கல்லூrயின்

வாசலில்

இரண்டாம்

ைசக்கிளுடன் வருடத்தின்

குமரன்

காத்திருந்தான்.

பாதியில்

இருந்த

தனது

திவாகரன்

கல்லூrக்குச் ெசல்வதற்காக ெவளிேய வந்தான். “குமரா.. என்னடா பள்ளிக்குச் ெசல்லாமல் இங்ேக என்ன ெசய்கிறாய்..?”என்று வினவியவனிடம் “அது... அது வந்து..

நா..நான்

அம்பrைய

அைழத்துச்

ெசல்ல

வந்திருக்கிேறன்

மாமா..”என்றான் அவன். துைணயா..?,அவேள

“குள்ளச்சிக்குத்

பத்துப்

ேபருக்குத்

துைண

ேபாவாள்..

ந-ெயன்னடா அவைள அைழத்துச் ெசல்ல வந்திருக்கிேறன் என்கிறாய்..?,என்ன நடந்தது..?,”என்று தயங்கியவன் ெதாந்தரவு

விசாrத்தான் வகுப்பில்

“என்

ெசய்து

ெகாண்ேட

அவன்.

“அது

படிக்கும்

வந்து

மாணவன்

இருக்கிறான்.

தினமும்

மாமா..”என்று ஒருவன் அவள்

சற்றுத்

அம்பrையத் பள்ளி

வரும்

ேவைளயில் பின் ெதாடந்து ெகாண்டு ெதால்ைல ெகாடுக்கிறானாம்..”என்று ெதாடங்கியவனிடம்.. “குள்ளச்சி சும்மா விட்டிருக்க மாட்டாேள..”என்று இைட புகுந்தான் அவன். “அவள் சும்மா விடவில்ைல மண்ைடைய

உைடத்து

தான் மாமா.. விட்டாள்.

கல்ைல அவன்

விட்டு

எறிந்து

ெபrய

அவன் வகுப்பு

மாணவகைளெயல்லாம் அைழத்து வந்து கலாட்டா ெசய்து அவைள மிரட்டி விட்டுப்

ேபாய்

விட்டானாம்..

அதனால்

அவள்

ெகாஞ்சம்

பயந்து

ேபாய்

விட்டாள். நான் என் நண்பகளின் மூலமாகத் ெதrந்து ெகாண்டு அவளிடம் விசாrத்ேதன்.. அவள் தான் என்ைனத் துைணக்கு வரச் ெசான்னாள் மாமா..” என்று முடித்தான் அவன். “ஓ! இவ்வளவு நடந்திருக்கிறது.. ஒரு வாத்ைதச் ெசால்லியிருக்கிறாளா பா.. குள்ளச்சி... வரட்டும்..” என்று மனதுக்குள் திட்டிக் ெகாண்டவைன அம்பrயின் ெகாலுெசாலி

கைளத்தது.

ைசக்கிளின் பின்ேன

“ேபாகலாமா

அமந்தவள்..

ெமல்ல

குமரா..?”என்றபடிேய நிமிந்து

திவாகரைனப்

அவனது பாக்க..

58

அவேனா அவைள முைறத்துக் ெகாண்டு நின்றிருந்தான். ஏன் முைறக்கிறான்.. இந்த

லூசுக்

பரபரெவன

குமரன்

நகம்

உளறி

கடித்துக்

ைவத்திருப்பாேனா...!

ெகாண்டிருந்தவைள

என்று

எண்ணமிட்டபடி

இறங்குடி..”என்றான்

“ஏய்..

திவாகரன். சட்ெடன ைசக்கிைள விட்டு இறங்கியவள் என்னெவன்று அவன் முகத்ைதப் பாக்க

அவன்

குமரனிடம்

“குமரா..

ெகாள்கிேறன்..”என்று

கூற..

எடுத்துக்

அவளருேக

ெகாண்டு

குமரன்

ந-

கிளம்பு..

ெசன்று

வந்தவன்

இனி

விட்டான்.

நான் தன்

பாத்துக் ைசக்கிைள

விழித்துக்

“என்ன

ெகாண்டு

நிற்கிறாய்..?,ஏறுடி..”என்று அதட்ட.. ேவகமாக அமந்து ெகாண்டாள். வழியிலிருந்த கரும்புத் ேதாட்டத்தின் ெவளிேய நின்றிருந்த ஒரு பதிைனந்து வயது

விடைலையக்

கண்டவன்

“இவனா..?”என்று

அம்பrயிடம்

விசாrக்க

அவள் ஆமாம் என்றாள். ைசக்கிைள நிறுத்தி விட்டு அவனருேக ெசன்றான். முதியவன்

ஒருவனுடன்

அம்பr

வருவைதக்

கண்டதுேம

ஓடிச்

ெசல்ல

எத்தனித்தவன் அவைன அருேக கண்டதும் ெவளிறிப் ேபானான். ெநடுெநடுெவன பைன மரம் ேபால் உயரமாக வளந்திருந்தவைனக் கண்டதும் அவனுக்கு ெதாண்ைட வரண்டு ேபானது. “ந- தான் இவள் பின்னாடிேய சுற்றித் ெதாந்தரவு வந்து

ெகாடுக்கிறாயா..?,ஏண்டா..?,ெபrய வகுப்புப்

மிரட்டுகிறாயாம்..?ம்?”என்றவன்

நங்ெகன்று

பயல்கைள அைழத்து

அவன்

தைலயில்

குட்ட..

அம்பr களுக்ெகன்று சிrத்தாள். அண்ணா..”என்று

“இ..இல்ல

பம்மியவனின்

சட்ைடையப்

பற்றி

“ஏண்டா

ந-

கரும்புத் ேதாட்டத்தில் ேவைல ெசய்யும் முனியாண்டியின் மகன் தாேன..?, அடப்பாவி..! உன் தந்ைத உன் படிப்பிற்காக பகலிரவு பாக்காமல் உைழத்துக் ெகாண்டிருக்கிறா..

ந-

ெபாருக்கித்தனம்

பண்ணிக்

ெகாண்டு

திrகிறாயா..?”என்று அவன் முதுகிேலேய ேபாட.. “அண்ணா.. விட்ருங்கண்ணா.. இனி அவ பின்னாடி சுத்த மாட்ேடண்ணா..”என்று ெகஞ்சியவனிடம் “உன்ைன உங்கய்யாவிடம்

ெசன்று

விட்டு

விடுகிேறன்..

அவ

ேபசிக்

ெகாள்ளட்டும்..

வாடா..”என்று இழுத்தவனின் ைகையப் பற்றி “இனி வர மாட்ேடண் அண்ணா.. அய்யா கிட்ட ெசால்ல ேவண்டாம்..”என்று அவன் கண்ண- வடிக்கவும் “சr, இனி அவள் பின்ேன ந- திrவைத நான் பாத்ேதனானால்.. காைல ஒடித்து உன் அய்யனிடம்

ெசன்று

ேபாட்டு

விடுேவன்..

சrயா..?”என்று

மிரட்டி

அனுப்பி

ைவத்தான். அவன் ெசன்றதும் சிrப்பு மாறாமல் நின்றிருந்த அம்பrயின் அருேக வந்தவன் அவைள முைறத்து “என்னடி சிrப்பு ேவண்டிக் கிடக்கிறது உனக்கு..?,இவ்வளவு ெபrய பிரச்சைனயாகியிருக்கிறது.. ந- ஒரு வாத்ைத என்னிடம் கூறினாயா..?, எதுவாக

இருந்தாலும்

என்னிடம்

தாேன

முதலில்

கூறுவாய்..?,இப்ேபாது

59

என்னடி

புதிதாக

இனிெயாரு

குமரைனத்

முைற

என்னிடம்

துைணக்கு ந-

எைதயும்

அைழத்துக்

ெகாள்கிறாய்..?,

மைறத்தாய்

என்று

ெதrந்தது,

கண்ைண ேநாண்டி விடுேவன்..”என்று அவன் மிரட்ட கலகலெவனச் சிrத்தாள் அவள். குள்ளச்சி..”என்றபடிேய

“சிrக்காேதடி

ைசக்கிைள

உருட்டிக்

ெகாண்டு

நடந்தவனிடம் “நான் உன்னிடம் தான் கூறலாெமன்று நிைனத்ேதன் மாமா.. ஆனால்

இது

ேபான்று

சின்ன

பிரச்சைனக்ெகல்லாம்

உன்ைனத்

ெதாந்தரவு

ெசய்வதா என்று என் முடிைவ மாற்றிக் ெகாண்ேடன்.. அவன் ெபrய கிளாஸ் பயல்கைளக் கூட்டி வந்து என்ைன மிரட்டியைதப் ேபால் நான் நம் ேவலுைவ என்னுடன் அைழத்து வந்து முட்ட ைவத்து அவைன மிரட்ட ேவண்டும் என்று நிைனத்திருந்ேதன்..

அதற்கு

முன்பு

ந-

வந்து

அைனத்ைதயும்

ெகடுத்து

விட்டாய்.. ேபா மாமா..”என்று சலித்துக் ெகாண்டவைளக் கண்டு அவனுக்குச் சிrப்பு வந்தது. ஹா..

“ஹா..

குள்ளச்சி..

ெதாழுவத்திலிருந்து

அதனால்

அவிழ்த்துக்

தான்

காைலயிேலேய

ெகாண்டு

ைவத்திருக்கிறாய்..?”என்றவனிடம்

ேவலுைவத்

ேபானாயா..?,இப்ேபாது வருகிறது

“இேதா

எங்ேக

பா..”என்று

ைகக்

காட்டினாள் அவள். கரும்புத் ேதாட்டத்திலிருந்து காைள ஒன்று ேகசவனுடன் நடந்து வந்து ெகாண்டிருந்தது. ேகசவனும்

“உனக்கு

அண்ணனுக்கு

எதுவும்

பிரச்சைனயாகி எச்சrத்தாள். ேகசவனிடம் அண்ணா..

உதவியா

ெதrயாது..

விடும்..

ந-ங்கள்

ந-

அப்பாவிடம்

எதுவும்

கண்ணு..

“என்ன “அந்த

குள்ளச்சி..?”என்றவனிடம் ெசால்லாேத...”என்று

மாட்ைடக்

ேவைலைய

இந்தக்

ேவலுைவ

ெசால்லி

வட்டிேலேய -

மாமா..

விட்டால்

ெபrய

ெமல்லிய

கூட்டியாரச்

காைள

“அய்ேயா

குரலில்

ெசான்ன..?”என்ற

மாடு

முடித்து

விட்டு

விட்டது

விடுங்கள்..”என்று

குறும்புடன் கூறி அவைர அனுப்பி ைவத்தாள். நான்

“கழுைத.. “ஆ..!”என்று

உனக்கு

மாடா..?”என்று

சிணுங்கியவள்

பின்

அவள்

காைதத்

கலகலெவனச்

திருகியவனிடம்

சிrக்க..

அவைளேய

பாத்திருந்தவன் ெரட்ைட ஜைடயிலும்,பள்ளிச் சீ ரூைடயான ெவள்ைள,கருந-ல பாவாைட சிrத்து

தாவணியில்

எத்தைன

நிமிந்து

ேபாய்

ெபண் விட்டது

பின்

என்ைன

ேபசுவதுமில்ைல..

ெஜாலித்தவைள

நாட்களாயிற்று

ேநாக்கியவள்..

இப்ேபாெதல்லாம் நிைறய

அழகாக

என்

ெதrயுமாடி..?”என்று

சிrப்பைத

விட்டு

ேபாலும்..”என்று

நிறுத்தி..

விலகி

முகத்ைதக்

பிள்ைளகைளப்

“ந-

விலகிச்

கூடப்

பாப்பதால் கழுத்துச்

என்னிடம்

இப்படிச்

வினவ..

அவைன

“ந-

தாேன

ெசல்கிறாய்..?,என்னிடம்

பாப்பதுமில்ைல.. உனக்கு

மாமா

என்ைனப்

சங்கிலிையத்

காேலஜில் பிடிக்காமல்

திருகியபடி

ேபசிக்

60

ெகாண்ேட

ெசன்றவளின்

ைகப்

பற்றி

நிறுத்தியவன்...

அவள்

கண்கைள

ேநராகச் சந்தித்து... “உலக

அழகிேய

என்

கண்

முன்ேன

வந்து

நின்றாலும்..

உன்ைனத்

தவிர

என்னால் ேவறு எவைளயும் ஏெறடுத்துப் பாக்க முடியாது.. உன்ைன எனக்குப் பிடிக்காமல் ேபாகுமாடி..?”என்று வினவ.. அவன் பாைவையயும்,ேபச்ைசயும், அழுந்தப் பற்றியிருந்த அவன் கரத்ைதயும் கண்டு விதிவிதித்துப் ேபானவள்.. “நா.. நான் ேபாகிேறன்..”எனக் கூறி விட்டு ஓடிச் ெசன்று விட்டாள்.

61

காதல் -7

கூந்தலில் நுைழந்த ைககள்.. ஒரு ேகாலம் ேபாடுேதா.. தன்னிைல மறந்த ெபண்ைம.. அைதத் தாங்காேதா.. உதட்டில் துடிக்கும் வா+த்ைத.. அது உைறந்து ேபானேதா.. உள்ளங்கள் துடிக்கும் ஓைச.. இைசயாகாேதா! மன்னவேன.. உன் விழியால்.. ெபண் விழிைய மூடு.. ஆதரவாய்ச் சாய்ந்து விட்டாள்.. ஆrரேரா பாடு.. யா+ இவ+கள்...?, இரு பூங்குயில்கள்... இளம் காதல் மான்கள்!

அவைளத் தவிரத் அவனுக்கு யாைரப் பிடிக்கும்..?, அவைளத் தவிர யா இந்த உலகில்

அவன்

கண்ணுக்கு

கருைணயும்,அன்பும்

அழகாகத்

நிைறந்தவ

யா

ெதrவாகள்..?, உண்டு

அவைளப்

இவ்வுலகில்..?,

ேபால் அவனது

அன்ைன மrத்துப் ேபான பின்பு.. வாழ்வின் மீ து பற்றற்றுத் திrந்தவைன தன் பிஞ்சுக்

குணத்தால்

மாற்றியவளல்லவா

அவள்..?,அவள்

தாேன

அவனுக்கு

எல்லாம்..?, அவைளச் சுற்றித் தாேன அவனது பூமி சுற்றுகிறது..?, மாமன் மகள் என்கிற

உrைம,இயல்பாக

அக்கைறயில்

ஒளிந்திருந்த

எழுந்த

பாசம்,அவள்

ஆழமான

தன்

அன்பு,தாய்க்குப்

மீ து பின்

காட்டிய அவனுக்கு

எல்லாமுமாக மாறி இன்று அவைன வாழ ைவத்துக் ெகாண்டிருப்பவளின் மீ து அவனுக்கு எல்ைலயில்லாதக் காதல் ெநஞ்சில் அைலயாக எழுந்து ெபாங்கி வழிந்து ெகாண்டிருப்பதில் ஆச்சrயப்பட எதுவுமில்ைல தான்.. பூப்ெபய்திய

பின்

அவைளக்

கண்டதும்

அவன்

மனதில்

என்ெனன்னேவா

ஆைசகள் எழுந்தேத.. அவைனக் கண்டதும் முகம் சிவந்து தைல தாழ்த்திக் ெகாண்டவளின்

ெவட்கத்ைதக்

கண்டதும்

மனதில்

சுகமாக

ஏேதா

ஒன்று

ேதான்றியேத.. அவள் ைகப்பற்ற ேநந்தால் கூட.. அவளது ெமன்ைம ெநஞ்சுக் கூட்டுக்குள் இதத்ைதப் பரப்பி விட்டுச் ெசன்றேத.. இைவயைனத்தும் காதலின் அறிகுறி என்றால்.. அவனுக்குக் காதல் வந்து விட்டது தான்....! அறியாத வயதில்.. அழுக்குத் துணியுடன் தன் ேமேல வந்து அவள் விழும் ேபாதிலிருந்ேத காதல் தான் ேபாலும்! அந்த வயதில் அதற்குப் ெபய ைவக்க

62

முடியாமல் ேபானது.. இப்ேபாது பருவம் வந்த பின் இத்தைகய உணவுகைள இனம் பிrக்க முடிகிறேத..! தூய அன்பும்,ெகாள்ைள ஆைசயும்,ெநஞ்சு நிைறய நன்றி

உணவும்,அவள்

தனக்ேக

உrயவள்

என்கிற

கவமும்,அவைளக்

காக்கும் உrைம தன் ஒருவனுக்குத் தான் உள்ளது என்கிற மனப்பான்ைமயும் கலந்து அவனுக்குள் அக்மாக் காதைல வரவைழத்திருந்தது. அவனது மனதின் எண்ணங்கைள அறிந்து ெகாண்ட பின்பு அவன் அம்பrையப் பாக்கும்

பாைவேய

மாறிப்

சிவப்ைபயும்,நடுக்கத்ைதயும் ைவக்கிறான்..

என்று

ஏற்படுத்தினாலும்

ெநாடித்துக்

ேவைலயும்,அம்பrயின்

ேபானது. இவன்

ெகாண்டாள்.

அருகாைமயுமாய்

அவனது

பாைவ

ஏன் இப்படிப்

படிப்பும்,வாரக்

நிம்மதியாக

பாத்து

கைடசியில்

வாழ்க்ைகையக்

கடத்திக் ெகாண்டிருந்தான்.

அன்று

மரகதத்தின்

அடிெயடுத்து

நிைனவு

ைவத்திருந்த

நாள்.

கல்லூr

திவாகரன்

அம்பrயும்,

அவனும்

ேசந்து

மரகதத்தின்

புைகப்படத்ைதத்

மூன்றாம்

அன்று

அவனது துைடத்து

வட்டில் -

அைறயில் ெபாட்டிட்டு

வருடத்தில் தானிருந்தான்.

மாட்டப்பட்டிருந்த மாைல

ேபாட்டு..

விளக்ேகற்றி ைவத்து வணங்கின. “பr..

ேகாவிலுக்குச்

ெசன்று

வரலாமா.?”என்று

வினவியவனிடம்

அவள்

சrெயன்றுத் தைலயாட்ட இருவரும் ேகாவிலுக்குப் புறப்பட்டன. முந்ைதய வாரக் ைவத்து

கைடசியில் அந்தக்

ேபாடும்

ேவைல

ெசய்ததில்

ேகாவிைலத்

இடத்தில்

தினமும்

அமந்திருந்த

ைகயில் சுத்தம்

ேசந்திருந்த

பணத்ைத

ெசய்ேவாருக்கும்,காலணி

தாத்தாவிற்கும்

சாப்பாடு

வாங்கிக்

ெகாடுத்தான். அவகள் மகிழ்ச்சியுடன் வாங்கிக் ெகாள்ள.. ேகாவிைலச் சுற்றிக் கும்பிட்டு விட்டு மரத்தடியில் அமந்தன. “எங்ேக உன் கூட்டாளிகைளக் காேணாம்..?”என்று விசாrத்தவனிடம் “ேதனு மீ னாட்சிபுரத்திற்குப்

ேபாய்

விட்டாள்.

குமரன்

பய

மட்ைடையத்

தூக்கிக்

ெகாண்டு அவன் நண்பகளுடன் விைளயாடப் ேபாய் விட்டான்.”என்று பதில் கூறியவளின் ெநற்றியில்

முகத்ைதப்

இடாமல்

பாத்தபடி

ைகயில்

ைவத்துக்

அமந்திருந்தவன்

“குங்குமத்ைத

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”எனக்

ேகட்டு

அைதெயடுத்து அவள் ெநற்றியில் இட்டான். அவன்

ெசய்ைகயில்

சிலித்துச்

சிவந்து

தைல

குனிந்து

ெகாண்டவளின்

அருேக ெநருங்கி அமந்து “ந- அடிக்கடி இப்படிச் சிவந்து ேபாவது தான் எனக்கு ெராம்பவும் பிடித்திருக்கிறது குள்ளச்சி..”என்று கூற.. அவேளா ேமலும் சிவந்து அவைன விட்டு விலகி அமந்தாள்.

63

ேகாவிலில் இருந்து வட்டிற்குத் திரும்பிய இருவைரயும் கண்ட வள்ளியம்ைம “அம்பr.. மத்தியானத்துக்கு அத்ைதக்கு பைடக்க விதவிதமா சைமக்கிேறன்னு ெசான்னிேய.. அப்பத்தா எல்லா காயும் நறுக்கி ைவச்சுட்ேடன்.. அைரக்கிறதப் பாத்து எடுத்துக் ெகாடு.. அைரச்சுத் தாேரன்..”என்று கூற.. “ஐ,நறுக்கி ைவத்து விட்டாயா

அப்பத்தா..?,ெராம்ப

நன்றி

கிழவி..

அைரப்பைதெயல்லாம்

நான்

பாத்துக் ெகாள்கிேறன்.. ந- உன் ேபரனுடன் ேபசிக் ெகாண்டு உட்கா..”எனக் கூறி விட்டு சிட்டாகப் பறந்தாள். அவள்

ஒடிச்

அருேக

ெசல்வைதேய

அமந்து

சிrப்புடன் நன்றாக

“குள்ளச்சி

அம்மத்தா..?”என்று

ேகட்க..

பாத்திருந்தவன் வளந்து

“பின்ன..?,உன்

வள்ளியம்ைமயின்

விட்டாள்..

உசரத்துக்கு

ஈடா

இல்ைலயா

வர

ேவணாமா

கண்ணு..?”என்று அவ கூறியதும் திடுக்கிட்டு அவைர ேநாக்கியவன் “எ..என்ன ெசால்கிறாய் அம்மத்தா..?,என் உயரத்திற்கு ஈடாகவா..?”என்று வினவினான். “ஆமா ராசா.. ந- ெராம்ப உசரமாவும்,அவ குள்ளமாவும் இருந்தா மணேமைடல ஒண்ணா

பாக்க

நல்லா

சிrப்பும்,ேகலியுமாய் “இெதல்லாம்

இருக்காதுல்ல..?”என்று

வினவவும்

நடக்குமா

தயங்கியபடி

அம்மத்தா..?,அம்பr

அம்மத்தா

அவைர

எனக்குக்

ேநாக்கியவன்

கிைடப்பாளா..?”என்று

ஏக்கமாக வினவ.. அவன் தைலையக் ேகாதியவ “உன் மாமன் மவள கட்டிக்க உன்னத்

தவிர

யாருக்கு

ராசா

உrைம

இருக்கு..?,அவளுந்தான்

உன்ன

விட்டுட்டு ேவற ஒருத்தைன ஏறிட்டும் பாப்பாளா..?,உனக்கு அவ.. அவளுக்கு ந--ன்னு

அந்த

பிரம்மேன

எழுதி

ைவச்சிருக்காேன..”என்று

கூறியதும்

கலகலெவனச் சிrத்துத் துள்ளலுடன் எழுந்து ெசன்றான். அடுத்த சில மணி ேநரங்களில் சைமயைல முடித்து சிறு சிறு பாத்திரங்களில் அைனத்ைதயும்

எடுத்துக்

“ைக,கால்

கழுவி

விைரந்து

ெசன்று

வா

ெகாண்டு

மாமா..

ைக,கால்

திவாகரனின்

சாமி

அைறக்குச்

கும்பிடலாம்..”என்று

அலம்பி

வந்தான்.

ெசன்றாள்.

கூற

அவள்

அவனும்

சைமத்திருந்தப்

பதாத்தங்கள் அைனத்தும் அன்ைனக்குப் பிடித்தைவ. சிrப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் அன்ைனயின் உனக்காக

முகத்ைதப்

பாத்தவன்

என்னெவல்லாம்

“பாத்தாயாம்மா..

உன்

சைமத்திருக்கிறாெளன்று..”என்று

மருமகள்

வினவியபடி

சிrப்புடன் நின்றிருந்தான். விளக்ேகற்றி..

ஊதுபத்தி

ெகாளுத்தி..

வாைழ

இைல

விrத்துத்

தண்ண-

ெதளித்து சைமத்த அத்தைன பதாத்தங்கைளயும் பrமாறி.. சிறிய ெசம்பில் தண்ண- ைவத்து.. சூடம் ஏற்றி வணங்கியவள்.. அத்ைதயின் படத்தின் அருேக மண்டியிட்டுக் குனிந்து பணிந்து எழுந்தாள். அவள் ெசய்ைகையப் பாத்தபடிேய நின்று

ெகாண்டிருந்தவைன

“மாமா..”என்று

அவள்

உலுக்கியதும்

தானும்

இைலையச் சுற்றி மூன்று மூைறத் தண்ண - ெதளித்து.. சூடம் சுற்றி.. வணங்கி எழுந்தான்.

64

அதன் பின்பு “சாப்பிடலாமா மாமா..?”என்றைழத்தபடிேய முன்ேன நடந்தவைள “இரு பr..”என்று நிறுத்தியவன் “விறுவிறுெவன இவ்வளவு ேநரமாக இத்தைன பதாத்தங்கைளயும் ேநரம்

சைமத்து

இைளப்பாறு..

கைளப்ெபல்லாம்

பின்

இப்ேபாது

ெசன்று

தான்

அமந்திருக்கிறாய்..

சாப்பிடலாம்...”என்று

ஒன்றுமில்ைல..

உனக்குப்

கூற..

ெகாஞ்ச “எனக்குக்

பசியில்ைலயா..?”என்று

வினவினாள் அவள். பr..

“பசியில்ைல

என்னேவா

ெதrயவில்ைல..

மனது

மிகவும்

நிைறவாக

இருக்கிறது..”என்றவன் திரும்பி அன்ைனயின் படத்ைதப் பாத்து விட்டு “இந்த வருடம் தான் மனதுக்கு திருப்தியாக,நிம்மதியாக அம்மாைவக் கும்பிட்டைதப் ேபாலிருக்கிறது முறுவலித்து

பr..

எவ்வித

“எனக்கும்

வருத்தமும்,சஞ்சலமுமில்ைல..”என்றவனிடம்

தான்

மாமா..”என்றவள்

ெதாடந்து

“இதற்கான

காரணம் எனக்குத் ெதrயுேம..”என்றாள். “என்னவாம்..?”என்று

சிrப்புடன்

வினவியவனிடம்

“முதல்

காரணம்..

அத்ைதக்காக.. இன்று

வைக,வைகயாக சைமத்திருக்கிேறேன..

காரணம்..

இன்று

அம்மா

சிrத்தவளிடம்

“அத்ைத

விளக்குமாற்று

அடி

தான்

வட்டில் -

மட்டும்

இல்ைல..”என்று

இைதக்

பr..”எனக்

கூறித்

நான்

அது.. அடுத்த கூறி

விட்டுச்

ேகட்க

ேவண்டும்..

தானும்

சிrத்தான்.

உனக்கு இருவரது

சிrப்ெபாலியும் வட்ைட நிைறத்து நிம்மதிையப் பரப்பியது. அதன்

பின்

ெபயைரச் ைவத்தக் வந்தது.

சாப்பிட

ெசால்லிப் கம்பு ேவக

அமந்தவனிடம் பrமாறிக்

அைடையக் ேவகமாக

தான்

சைமத்தப்

ெகாண்டிருந்தாள்

கண்டவனுக்கு எடுத்து

பr.

பதாத்தங்களின்

அவள்

அன்ைனயின்

எடுத்து

இைலயில்

நிைனவு

ஆவத்துடன்

தான்

உண்பவைன

ெநகிழ்ச்சியுடன் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. “ந-யும் சாப்பிடு பr..”எனத் தன்

இைலயில்

உண்டு

விட்டு

ஒரு

பகுதிைய

“ம்ஹ்ம்..

ந-

அவன் சாப்பிடு

ஒதுக்கித் மாமா..

தர.. நான்

ஒரு

வாய்

பிறகு

எடுத்து

சாப்பிட்டுக்

ெகாள்கிேறன்.. பசியில்ைல..”எனச் சமாளித்து அவைன உண்ண ைவத்தாள். தன் இைலயிலிருந்தைதெயல்லாம் அவன் காலி ெசய்து விட்டு மறு ேசாறு வாங்குைகயில் வந்து ேசந்தாள் சுப்பு லட்சுமி. சிலமரத்துப்பட்டியில் உறவின ஒருவரது வட்டு விேசஷத்திற்குச் ெசன்று விட்டுத் திரும்பியவளுக்கு.. வட்டு வாசலில்

நுைழைகயிேலேய

ஒலித்த

வள்ளியம்ைம,அம்பr

மற்றும்

திவாகரனின் குரல் எrச்சைலக் கிளப்பியிருந்தது. ேகாபத்துடன் உள்ேள நுைழந்தவள்.. தைல வாைழ இைலயில் உணவு உண்டு ெகாண்டிருந்த திவாகரைனப் பாைவயாேல சுட்ெடrத்தாள். “என்னடி கூத்து இது..?,தைல வாைழ இைல ேபாட்டு விருந்து ேபாடுகிற அளவிற்கு என்னடி விேசசம் இன்று..?,இந்த அநாைதப் பயலுக்கு ேசாறு ேபாடுவதற்கு.. ெதருவில்

65

நான்கு

பிச்ைசகாரங்கைளக்

தாேன..?,புண்ணியேமனும்

கூப்பிட்டு

மிஞ்சும்..”என்று

ேசாறு

குதித்தவளிடம்

ேபாடுவது வாைய

“அம்மா..

மூடு.. இன்று அத்ைதயின் நிைனவு நாள்.. அதனால் தான் சைமத்ேதன்.. இங்ேக எந்தக் கூத்தும் நடக்கவில்ைல.. அத்ேதாடு.. மாமா ஒன்றும் அநாைதயல்ல.. வாைய அடக்கிப் ேபசு..”என்று சண்ைடக்கு நின்றாள் அம்பr. பாதிச்

சாப்பாட்டிலிருந்து

கண்டவளுக்கு..

எழுந்து

அன்ைனயின்

மீ து

நின்றவனின் ஆத்திரமாக

சிவந்த

வந்தது.

முகத்ைதக் அந்தத்

“ஓேஹா..

தrத்திரம் பிடித்தவளின் நிைனவு நாளுக்கா இவ்வளவு ஆப்பாட்டாம்..?. அவள் ெசத்து ஒழிந்து நம் வட்டிற்கு ஒரு தrத்திரத்ைத அனுப்பி விட்டுப் ேபாய்ச் ேசந்து

விட்டாள்

மகராசி..

இவன்

வந்து

ேசந்த

நாளிலிருந்து

அவன்

குடும்பத்திற்ேக உrய தrத்திரம் நம் குடும்பத்ைதயும் ஆட்ெகாண்டு விட்டது.. தான் ஒழிந்த ேபாேத இந்தப் பீைடையயும் இழுத்துக் ெகாண்டு விடாத அந்தத் தrத்திரம் பிடித்தவளுக்கு என் வட்டில் நிைனவு நாள் ெகாண்டாடுகிறாயா..?,” என்று மனசாட்சியின்றி அவள் விஷத்ைதக் கக்கத் துவங்கினாள். ைக முஷ்டி இறுகக் ேகாபத்ைத அடக்கியவன் தன் இயலாைமைய எண்ணி ெநாந்து விடுவிடுெவன நடந்து ெசன்று விட்டான். அவன் பாதி சாப்பாட்டில் எழுந்து ெசன்றது அம்பrக்கு வருத்தத்ைதத் தர ேகாபமாக அன்ைனயின் புறம் திரும்பினாள்.

நாேளனும்

“ஒரு

மாமாைவ

அனுமதித்திருக்கிறாயாம்மா..?,அக்கிரமாமகப் ேநாகடித்துத்

தினம்

தின்பைதத்

தினம்

தவிர

மாமா

எதிபாத்திருக்கிறதா.?,நகைடசி

காலத்தில்

பாவம்

என்

நிம்மதியாகச் ேபசி

மாமாவின்

புrகிறாேய..?, உன்னிடம்

அம்மாவாக

உன்

தின்ன மனைத

வட்டில் -

ேவறு

இருந்தாலும்

குடிக்கத் தண்ண - கூடக்

ேசாறு

ேசாறு

எைதேயனும்

சr,உனக்ெகல்லாம்

கிைடக்காதம்மா..”என்று

சாபம்

விட்டுச் ெசன்றாள். “ேபாடி..

ேபா..

அந்தத்

தrத்திரம்

பிடித்தவனுக்கு

ஆதரவாகப்

ேபசி

எனக்கு

சாபம் விட்டுச் ெசல்கிறாயா...”என்று கத்திய படி அைறக்குச் ெசன்று விட்டாள். மாமைனத்

ேதடி

ஓடிய

சாய்ந்திருப்பைதக் என்ன

கண்டு

ேகாபெமன்றாலும்

உயிேராடில்லாத வைரயில்

என்

அம்பr..

கண்ண -ருடன் என்ைன

அம்மாைவ

யாrடேமனும்

அவன்

எந்த

ஒதுங்கி

மட்டும் ஏன்

வள்ளியம்ைமயின் நின்றாள்.

திட்டச்

திட்ட

மடியில்

“அவகளுக்கு

ெசால்

அம்மத்தா..

ேவண்டும்,,,?,அம்மா

உதவிையயும்

இருந்த

நாடியிருக்கிறாகளா..?,

இல்ைலேய அம்மத்தா.. யாருக்கும் பாரமாக இருக்கக் கூடாெதன்று அத்தைன கஷ்டத்ைதயும் ஒற்ைறயாளாகத் தாேன சமாளித்தாள்..?,அத்ைத ஏன் இப்படித் திட்டி

அவமானப்

மிகவும்

ேகாபமாக

இல்லாமல்

படுத்துகிறாகள்..?,அம்மாைவப் வருகிறது

உயிேராடு

அம்மத்தா..

இல்லாத

பற்றிப்

ேபசினால்

எனக்கு

மனசாட்சிேயா,மனிதாபிமானேமா

ஒருவைர

பழித்துப்

ேபசுகிறாகேள

66

அம்மத்தா..”

என்று

ேகாபத்தில்

ேபசுபவைனக்

காண்ைகயில்

சிவந்த

அவளுக்கும்

விழிகளுடனும்,கண்ண -ருடனும்

கண்ண-

வழிந்தது.

அன்ைனயின்

மீ து ேகாபமாக வந்தது. அதன்

பின்

ைசக்கிைள

எடுத்துக்

ெகாண்டு

ெவளிேய

ெசன்றவன்

ெவகு

ேநரமாகியும் வடு திரும்பேவயில்ைல. அன்று முழுதும் உண்ணாமல்,தண்ண - கூடக் குடிக்காமல் ெதன்னந்ேதாப்பில் படுத்துக் கிடந்தவைன அங்கு ேவைல ெசய்யும்

மாr

வட்டிற்கு -

அனுப்பி

ைவத்தா.

பாதி

இரவில்

வட்டிற்குள் -

நுைழந்தவன் ேநராகத் தன்னைறக்குச் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டான். தன் அைறயில் தூக்கம் வராமல் மாமனின் நிைனவில் விட்டத்ைத ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்த

அம்பr

அரவம்

உணந்து

ஜன்னல்

வழி

எட்டிப்

பாக்க..

திவாகரன் தன் அைறைய ேநாக்கிச் ெசல்வது ெதrந்தது. அவன் ெசன்ற சில நிமிடங்களில் ெமல்ல எழுந்துத் தன் அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்தாள். ேவப்பமரத்தடியில்

ேபாடப்பட்டிருந்த

கயிற்றுக்

கட்டிலில்

வள்ளியம்ைம

உறங்கிக் ெகாண்டிருக்க.. பக்கத்து அைறயில் அன்ைனயின் குறட்ைட சத்தம் ஒலித்தது. தந்ைத ெவளியூ ெசன்றிருப்பதால் அவ வட்டில் இல்ைல. ெமல்ல நடந்து அன்ைன அைறயின் கதைவ அைடத்துத் தாழ்ப்பாள் ேபாட்டு விட்டு.. சைமயலைறைய

ேநாக்கிச்

ைவக்கப்பட்டிருந்த

பாைலக்

வாைழப்பழங்கைளயும்

ெசன்றாள். காய்ச்சி

ஏந்திக்

அங்ேக

எடுத்துக்

ெகாண்டு

அவன்

கிண்ணத்தில்

ெகாண்டு.. அைறக்குச்

இரண்டு ெசல்ல

மாடிேயறினாள். திறந்ேதயிருந்த அவன் அைறக்குள் நுைழந்து.. இடது ைகைய தைலக்கடியில் ைவத்து பாயில் சாய்ந்திருந்தவனின் அருேக ெசன்று பாைலயும்,பழத்ைதயும் கீ ேழ ைவத்து விட்டு “மாமா..”என்று அவன் ேதாளில் ைக ைவத்து ெமல்ல அைழத்தாள். திடுக்கிட்டுக் கண் விழித்த திவாகரன் சட்ெடன எழுந்து “பr.. ந-யா..?,இந்ேநரத்தில்

இங்ேக

விளக்ைகப்

ெசன்றவனின்

ேபாடச்

ஏண்டி

வந்தாய்..?”என்று ைகையப்

சத்தமிட்டபடி

பற்றியவள்..

அவன்

எழுந்து வாையப்

ெபாத்தி.. பலகணியருேக ெசன்று நின்றாள். “என்னடி

ெசய்கிறாய்..?”என்று

புருவம்

ெநறித்தபடி

ேகாபத்துடன்

வினவியவனிடம் “மக்கு மாமா.. சத்தம் ேபாடாேத.. நான் உன்ைனக் காணத் தான் வந்ேதன்..”என்றவள் ெதாடந்து “ந- சாப்பிட்டிருக்க மாட்டாெயன்று தான் நான்.. நான் பாலும்,பழமும் எடுத்து வந்ேத.. இரு..”என்றவள் ஓடிச் ெசன்று ெகாண்டு வந்த பாைலயும்,பழங்கைளயும் எடுத்து வந்தாள். “இந்தா

மாமா..

சாப்பிடு..

மதியமும்

சrயாகச்

சாப்பிடவில்ைலேய..

அம்மா

வந்து அைனத்ைதயும் ெகடுத்து விட்டாேள.. ந- அம்மா ேபசியைத மனதில்

67

ைவத்துக் ெகாண்டு பட்டினியாக இருப்பாெயன்று எனக்குத் ெதrயும்.. அதனால் தான் ந- வரும் வைரக் காத்திருந்து எடுத்து வந்ேதன்.. சாப்பிடு மாமா..”என்று கூற.. கண்களில் கண்ண- ேதங்கியது அவனுக்கு. தான்

“எனக்காகத்

விழித்திருந்தாயா..?”என்றவனிடம்

பதில்

ெசால்லாமல்

அவள் நிற்க.. அவள் முகத்ைதக் கண்டபடிேய பாைலயும்,பழத்ைதயும் உண்டு முடித்தான்.

அவன்

தயக்கத்துடன்

ைககளிலிருந்து

தைல

குனிந்து

டம்ளைர

வாங்கிக்

ேபசியது

“அ..அம்மா

ெகாண்டவள்

உன்ைன

மிகவும்

ேநாகடித்து விட்டதல்லவா மாமா..?,எனக்கு மிகவும் ேகாபமாக வந்தது.. ந-.. நவருத்தப்படாேத

மாமா..

எனக்காக...”என்று

ேபசத்

ெதrயாமல்

ேதடித்

ேதடி

வாத்ைதகைளப் பிடித்துப் ேபசியவைளக் கண்டதும்.. அவள் அன்ைன ேபசிய வாத்ைதகள் ெகாடுத்த வலி ெநாடியில் குணமாகிப் ேபானது.. குள்ளச்சி...”என்றபடிேய

“தாங்க்ஸ்

அவள்

ைகப்பற்றியவன்..

தன்

ைகேயாடு

இைணத்துக் ெகாண்டு “பr....”என்றைழத்தான். அவனது கரம்.. தன் விரல்கைள வருடத்

ெதாடங்கியதும்

“அத்ைதையப்

ேபால்

சற்றுச் ந-..

சிவந்து

ந-யும்

ேபான

என்ைன

அம்பr..

இந்த

கூற..

“ம்..”என்று

வட்டின் -

சுைமயாகக்

கருதுகிறாயா..?,இல்ைல தாேன கண்ணம்மா...?”என்று வினவினான். அவனது ேகள்விையக் ேகட்டுப் பதறி அவன் வாையப் ெபாத்தியவள் “என்ன வாத்ைதப்

ேபசுகிறாய்

நிைனப்ேபனா..?,எனக்கு.. உன்ைனச்

சுைமயாக

மாமா..?,நா..நான் எனக்கு

ந-

தாேன

உன்ைனப் மாமா

நிைனப்ேபன்..?,”என்றவளின்

ேபாய்

எல்லாம்..?,நான் ைககைளப்

அப்படி எப்படி

பற்றித்

தன்

கன்னத்தில் அழுத்திக் ெகாண்டவன் “எனக்கும் ந- தான் கண்ணம்மா எல்லாம்..” என்று கூறினான். அவனது குரலும்,பாைவயும் மாறத் துவங்கியதும் தயக்கத்துடன் தன் ைகைய விடுவித்துக் ெகாண்டவள்.. “நா..நான் ேபாகிேறன்...”என்று திரும்பி நடந்தாள். அவேளாேடத்

தானும்

படியிலிறங்கியவன்

“ந-

இங்ேக

வந்தது

மட்டும்

அத்ைதக்குத் ெதrந்ததும் உன்ைனப் ெபாலி ேபாட்டு விடுவாகள்..”என்று கூற.. “அம்மாவிற்குத் ெதrய வாய்ப்ேபயில்ைல மாமா.. நான் அம்மா அைறையப் பூட்டி ெவளிேய தாழ் ேபாட்டு விட்ேடன்..”என்று சிrத்துக் ெகாண்ேட கூற.. அந்தக் காrருளில் ேலசான ெவளிச்சத்தில்.. கைளந்த கூந்தலுடனும்.. காதில் பளபளப்புக்கும் சின்ன ஜிமிக்கியுடனும்.. ைவரப்பற்கள் ெஜாலிக்கப் புன்னைக சிந்தியவைளக் கண்டவனுக்கு மனம் மயங்கியது. கைடசிப்

படிைய

எட்டியதும்

“நிம்மதியாகத்

தூங்கு

மாமா..”என்று

விலகப்

பாத்தவளின் ைகையப் பற்றி “பr...”என்றைழத்தவன்.. அவைள அருகிழுத்து அவள்

முகம்

பற்றி

ஆைசயுடன்

ேநாக்கி..

தன்ேனாடு

ேசத்து

இறுக

68

அைணத்தான்.

பின்

அவள்

முகத்ைத

நிமித்தி

கன்னத்தில்

அழுந்த

முத்தமிட்டான். திடீெரன்று அவன் அைணத்ததில்.. விதிவிதித்துப் ேபான அம்பrயின் உடல் முழுதும் கிடுகிடுெவன நடுங்கத் துவங்கி விட்டது. ைக,கால்கள் விைறத்துப் ேபாய் இதயம் படபடெவன அடித்துக் ெகாள்ள.. சட்ெடன விலகியவள்.. ஜல் ஜல் எனக் ெகாலுசுச் சத்தம் பலமாக ஒலிக்கத் தன் அைறைய ேநாக்கி ஓடி விட்டாள். அவள்

விலகி

ஓடியதும்..

“என்ன

ெசய்து

விட்டாயடா

முட்டாள்..?”என்று

மனசாட்சி அவைனக் ேகள்வி ேகட்க.. கண் மூடித் தைலைய அழுந்தக் ேகாதி சுவrல் சாய்ந்தான் திவாகரன்.

69

காதல் -8

இது என்ன மண்ணில் கூட நிலவும் வருமா..? சரசம் பயிலும் விழியில் வருேம.. இது என்ன ெதன்றல் கூட அனலாய்ச் சுடுமா..? தனிைம நிைனவில் அனலாய்ச் சுடுேத.. பா+க்காமல் ெமல்லப் பா+த்தாேள... அது தானா காதல் கைல...? ேதாேளாடு அள்ளிச் ேச+த்தாேன.. அது தானா ேமான நிைல...? இது தான்.. ெசா+க்கமா..?,இது காமேதவனின் யாகசாைலயா..?

இரவு

தான்

ெசய்த

மனமில்லாமல்

முட்டாள்தனத்ைத

விழி

மூடிக்

கிடந்தான்

மாற்றங்கள்

அவளுக்குள்ளும்

ெகாள்ளாமல்..

அவளிடம்

அறிவிழந்து..

அப்படி

ஏற்பாள்..?,அவன்

தன்

நடந்து

எண்ணி

திவாகரன்.

நிகழ்ந்திருக்கிறதா மனைத

ெகாண்டு

அைணத்ததும்

மறுகியபடி

நடுங்கிப்

எடுத்துக்

எழுந்திருக்க

தன்னுள் என்பைத

கூறாமல்..

விட்டாேன..

இைத

ேபானாேள..?,பயந்து

எழுந்த அறிந்து

அவசரப்பட்டு அவள்

எப்படி

விட்டாேளா..?,

அவள் மனதில் உள்ளைத அறிந்து ெகாள்ள முயலாமல் இப்படி முட்டாள்தனம் புrந்து விட்டாேன..! இனி எப்படி அவள் முகத்தில் விழிப்பது. அறியாமல்

அவளது

ைகப்பற்ற

ேநந்தால்

கூட

தைல

குனிந்தபடி

ஓடிச்

ெசன்று விடுவாேள..! அவைள அைணத்து.. முத்தமிட்டு.. கடவுேள! அவைள அைணக்ைகயில் அவள் ேமனியில் ஏற்பட்ட நடுக்கத்ைத அப்ேபாதும் அவனால் உணர

முடிந்தது.

உணவுகள்

அவளுக்கு

அவளுக்கு

இஷ்டமில்ைலேயா?,

இல்ைலேயா?,

அவள்

அவைனப் தன்ைன

ேபான்ற

ேநசிக்கேவ

இல்ைலேயா..?,தாய்-தந்ைத இல்லாத அநாைத தன் மாமன் என்கிற இயல்பான மனிதாபிமானமும்,அத்ைத மகன் என்கிற பாசமும் மட்டும் தான் அவளுக்குள் உள்ளேதா! அவள் மனதில் அவைனப் பற்றி என்ன நிைனப்பு ைவத்திருக்கிறாள் என்பைத

அறியாமல்

ெதாட

ேநந்தது

தவெறன்ேற

பட்டது

அவனுக்கு.

எப்படிேயனும் அவைளச் சந்தித்து தான் ெசய்த தவறுக்காக மன்னிப்புக் ேகட்க ேவண்டுெமன்றுத் த-மானித்து விட்டான்.

70

விைரவிேலேய

விழிப்பு

தட்டி

விட்டதால்

கீ ேழ

எழுந்து

வந்தவனின்

கண்களில் பட்டது... ஏேதா ஒரு பாட்ைட முணுமுணுத்தபடி ஈரத்தைலயுடன் முன்வாசலில்

அமந்து

பச்ைசயும்,ந-லமும் ெவயில்

ேகாலமிட்டுக்

கலந்தத்

முகத்தில்

பட்டு

ெகாண்டிருந்த

தாவணியில் பளபளப்புடன்

விrந்த

அம்பr

தான்.

தைலமுடியுடன்..

காைல

ெஜாலித்துக்

ெகாண்டிருந்த

அந்தக்

கன்னங்கள் இந்த ஆண்மகைன முத்தமிடத் தூண்டி விடுவதில் ஆச்சrயப்பட ஒன்றுமில்ைல. சாந்தமும்,ெதய்வகமும்,அன்பும்,கருைணயும் திருமுகத்ைதப்

பாக்கப்

பாக்கத்

ஒட்டியிருந்தத்

தூணின்

அருேக

நிைறந்திருந்த

ெதவிட்டவில்ைல மைறந்து

நின்று

அந்தத்

அவனுக்கு.

வாசைல

அவைளேய

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தவன் அவள் ேகாலத்ைத முடித்துக் ெகாண்டு உள்ேள வருவைதக் கண்டுத் தூணின் பின்ேன நன்றாக மைறந்து ெகாண்டான். பின்

புற

வாசைலயும்

சாணித்

தண்ண -

ெகாண்டு

கழுவி

ேகாலமிட்டாள்.

அங்கு பால் கரந்து ெகாண்டிருந்த ேகசவனிடம் முறுவலித்து விட்டு உள்ேள வந்தாள்.

புன்னைக

மாறாமல்

இழுத்துச்

ெசருகியிருந்த

பாவாைடயுடன்

நுைழபவைள மாடிப்படியின் வாசலில் நின்று ெகாண்டிருந்தவன் இைமக்காமல் ேநாக்க..

அவைனயும்,அவனது

பாைவையயும்

கண்டு

ெகாண்டவளுக்கு

ைக,கால்களில் நடுக்கம் பிறந்தது.. சட்ெடனத் திரும்பியவள் விறுவிறுெவன ஓடிச்

ெசன்று

விட

திவாகரனின்

“பr...”என்கிற

அைழப்பு

காற்றில்

கலந்து

ேபானது. எப்ேபாதும் புன்னைகத்து “ெவந்ந- காய ைவத்திருக்கிேறன் மாமா.. குளிக்கும் ேபாது

அைத

பதிேலதும்

உபேயாகித்துக்

கூறாமல்

ஓடி

ெகாள்..”என்று

விட்டது

கண்டு

கூறிச்

அவனுக்கு

ெசல்பவள் வருத்தம்

இன்று பிறந்தது.

அவளிடம் தனது மன்னிப்ைபக் ேகாr விட ேவண்டுெமன்று அவன் ெசய்த முயற்சிகள்

அைனத்தும்

வணாகிப் -

அப்ேபாேதனும்

அவளிடம்

எண்ணியிருக்க..

அன்று

தான்.

ேபால்

வழக்கம்

ேபானது.

ேபசி

அவனுக்கு “ந-

சாப்பிட்ட

சாப்பாடு

விட

அளிக்க

ேவண்டும்..

என்று

அன்னமிட்டெதன்னேவா பின்

வருவாேள..

சாப்பிடுகிேறன்னு

அவன்

வள்ளியம்ைம ெசால்லிட்டா

கண்ணு..”என்று அவ கூறி விட.. தைலயாட்டி விட்டு எழுந்து ெசல்லத் தான் முடிந்தது அவனால். அன்று

முழுதும்

எண்ணியபடி

அவன்

அவன்

கண்ணில்

கல்லூrயில்

படாமல்

கண்ணாமூச்சி

அமந்திருக்க..

ஆடியவைள

இங்ேக

அம்பrேயா

பள்ளிக்குச் ெசல்லாமல் ெசல்வம் மாமாவின் மாந்ேதாப்பில் தனது ஒற்ைறப் பின்னைலத் சற்று

திருகியபடி

அதிகமாகேவ

உணச்சிகைள

படம்

கண்

மூடி சாய்ந்திருந்தாள்.

சிவந்து

கிடந்த

பிடித்துக்

காட்டின.

கன்னங்கள் ெவட்கப்

என்றும்

ேபாலல்லாது

அவளது

புன்னைகையத்

மனதின் தாங்கிக்

71

ெகாண்டிருந்த இதழ்கள் அவளது மாமனின் நிைனவு அவைள கனவுலகிற்கு அைழத்துச் ெசன்று விட்டைத நிரூபித்தன. காைலயில் திவாகரைனக் கண்டதும் நடுங்கி ஓடி விட்டவள்.. அதன் பின்பு அவன்

கல்லூrக்குக்

வரேவயில்ைல.

கிளம்பும்

ஏேனா

அவன்

வைர

முன்பு

அைறைய

வருவதற்ேக

விட்டு

ெவளிேய

ெவட்கமாக

இருந்தது.

இரவு முழுதும் தூங்க விடாமல் அைலக்கழித்த அந்த நிகழ்ைவ அந்த நாளில் ஆயிரமாவது முைறயாக நிைனத்துப் பாத்தாள். அவனது வலிய கரங்களில்.. திடகாத்திரமான ேதாள்களில்.. சாய ேநந்த ேபாது உடலில்

ஏற்பட்ட

இன்பத்தில்

மாற்றங்கள்

புதுைமயான

சுகத்ைதத்

ஆழ்த்தியது. பூப்ெபய்திய பின் அவைனக்

தந்து

கண்ட

அவைள

ேபாெதல்லாம்

சிவந்தாேள.. அவன் ஒரு நிமிடம் உற்று ேநாக்கினால் கைரந்து ேபானாேள.. அவன் ைகப்பற்றினால் ெநகிழ்ந்து ேபானாேள.. புrயாத வயதில் ேதான்றிய இந்த அன்பு.. வளந்த பின் காதலாக மாறிப் ேபானைத அவள் ஏன் அறிந்து ெகாள்ளவில்ைல..? அறியாத

வயதிேலேய

அவன்

அழுதாலும்,வருத்தமுற்றாலும்

பதறிப்

ேபாய்

விடுபவளுக்கு.. அத்ைத இறந்து ேபான பின் அன்ைனயாக இருந்து அவைனக் காக்க ேவண்டுெமங்கிற பாசமும்,ெபாறுப்பும் தானாகத் ேதான்றியேத..! அவைன வாழ

ைவப்பதற்காகேவ

ெகாள்வாேள!

ந-

ேதான்றவில்ைலேய..

தான்

தாேன அவள்

பிறவிெயடுத்ததாக

மாமா

எனக்கு

அவைன

அடிக்கடி

எல்லாம்

உயிrனும்

என்ற

ேமலாக

எண்ணிக் ேபாது

ேநசிக்கிறாள்

என்கிற உண்ைம! வாழும் காலம் முழுதும் அவனது அன்பிலும்,பாதுகாப்பிலும் இருக்க ேவண்டும் என்பது

தான்

அம்பrயின்

ஆைச.

அவைனத்

தவிர

ேவறு

ஒருவைரயும்

காதலனாகவும்,கணவனாகவும் அவளால் நிைனத்துக் கூடப் பாக்க முடியாது. இத்தைன நாட்களாகப் புrந்திராத பல விசயங்கள் அவனது ஒரு ெசய்ைகயில் அவளுக்குத் ெதளிவாகப் புrந்து ேபானது. ஒரு நாேளனும் அவன் உண்ணாமல் அவள் உண்டிருக்கிறாளா..?, அவன் முகம் பாராமல் ஒரு நாைளக் கடத்தியிருக்கிறாளா..?,அவன் அருகாைமைய நாடாமல் ஒரு

நிமிடத்ைதக்

முழுதிலும்

கழித்திருக்கிறாளா..?,

நிைறந்திருப்பவைன..

தனது

எப்ேபாதும் எல்ைலயற்ற

அவளது அன்பால்

சிந்தைன அவைள

ஈத்து விடுபவைன.. ெகாள்ைள ெகாள்ைளயாக அவள் காதலிப்பதில் வியப்புற ஏதுமில்ைல.. தனது

மனதின்

ஆைசகைளயும்,எண்ணங்கைளயும்

அறிந்து

ெகாண்ட

அம்பrக்கு.. முந்ைதய நாள் அவன் தன்ைன அைணத்தது நிைனவிற்கு வந்து

72

அவளது

உடலின்

ெகாண்டிருந்தது. மனமில்ைல..

ஒவ்ெவாரு

கண்மூடி

தன்ைனச்

அணுவிலும்

மரத்தில்

புது

ரத்தத்ைதப்

சாய்ந்திருந்தவளுக்கு..

சுற்றியிருப்பவகேளா..

இந்த

பாய்ச்சிக்

விழி

திறக்கேவ

பூமிேயா..

வானேமா..

எதுவுேம நிைனவிலில்ைல. யாருமற்ற தனிைமயில்.. ேவறு ஒரு உலகத்தில்.. அவனது

நிைனவுகைளச்

சுமந்து

ெகாண்டு

தான்

மட்டுேம

உலவுவதாகத்

ேதான்றியது. சிலுசிலுெவன

வசிச் -

ெசன்ற

காற்று

கூட

அவனது

த-ண்டல்

ேபாலேவ

அவைளச் சிலிக்க ைவத்துச் ெசன்று ெகாண்டிருந்தது. குயில்களின் குரலும்.. காற்றிலாடியக் கிைளகள் எழுப்பிய ஓைசயும் சங்கீ தமாய்த் ேதான்ற.. ேநற்று வைரத் தன்ைனச் சுற்றியிருந்த சாதாரண உலகம் இன்று ெசாக்கமாக மாறி விட்டைத எண்ணிப் பூrத்து அனுபவித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். விழி

மூடினால்

ேதான்றி

கனவிலும்..

அவைள

பம்பு

ெகாண்டிருந்தவளின்

ைககள்

ெசய்து

எதிrலும்

தன்னாேலேய கண்களில்

புன்னைகயுமாக

அவனது

ெகாண்டிருந்தது.

ெசட்டுக்குள்ளிருந்த

ெகாண்டிருந்தது.

சிவப்பும்,இதழில்

திறந்தால்

ெவட்கமுறச்

ேபாடப்பட்டிருந்த பாத்துக்

விழி

புது

ேதாப்பினுள்

ந-ைர

மாமனின்

பிம்பம்

அைளந்து

ெபயைர

எழுதிப்

பளபளப்பும்,கன்னங்களில்

ைமயேலறியிருந்த

அவளது

முகத்ைத

திவாகரன் கண்டிருந்தால் நிச்சயம் திக்குமுக்காடிப் ேபாயிருப்பான். சிrப்பும்,ெவட்கமுமாய்

சுற்றித்

திrந்தவள்

மாைலயானதும்

வடு -

வந்து

ேசந்தாள். “கழுத.. பள்ளிக்கூடத்துக்குப் ேபாகாம எங்கடி ெதாலஞ்ச..?” என்று ைவத

அப்பத்தாைவப்

பற்றி

குதித்தவள்..

“கிழவி...”எனக்

அவ

கன்னத்தில்

அழுந்த முத்தமிட “அடக் கழுத.. ச்சி..ச்சி.. கன்னத்த விடு..”என்று ேகாபப்பட.. அவ தண்டட்டிையப் பிடித்து ஆட்டி விட்டுத் துள்ளலுடன் உள்ேள ெசன்றாள். கல்லூrயிலிருந்து ஓடிச்

ெசன்று

மனமாற்றங்கள்

திவாகரன்

திரும்பி

ெமாட்ைட குறித்து

வரும்

மாடியில்

அறிந்திராத

ேநரம்

நின்று

திவாகரேனா

என்பதால்..

ேவகமாக

ெகாண்டாள்.

அவளது

ேசாவுடன்

ைசக்கிைளச்

ெசலுத்திக் ெகாண்டு வட்டிற்குள் நுைழந்தான். “வா கண்ணு.. என்ன இன்னிக்கு விரசா வந்துட்ட..?”என்று வினவிய அம்மத்தாவிடம் “சீ க்கிரம் பஸ் கிைடத்து விட்டது அம்மத்தா.. அதனால் தான்..”என்று பதிலளித்துக் ெகாண்டிருந்தவைன மாடியின் ஓரத்திலிருந்து புன்னைகயுடன் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. திராவிடகளுக்ேக ெகாண்டிருந்தான். வளந்திருந்தவனது

உrத்தான

கருப்பு

ெநடுெநடுெவன உயரேம

ெபண்கைள

நிறத்ைதத்

தான்

பைனமரத்தில் நிச்சயம்

அவன் பாதியாக

ஈத்து

விடும்..

மண்ெவட்டியும் ைகயுமாக வயலில் அைலவதாலும்,ேதங்காய் மூட்ைடகைள அசாத்தியாமாக

தூக்குவதாலும்

ைககளும்,அகன்ற

ேதாள்களும்

வலுப்ெபற்று

73

இறுகியிருந்தது.

அடந்து

அழுத்தமான

கண்களின்

புருவங்களுக்கு

மத்தியில்

கருத்திருந்த ேமேல

சிைக

அைர

ெநற்றிைய

வட்டமாகப்

குங்குமமிட்டிருந்தான்.

அவனது

மைறக்க.. படந்திருந்த

ெபrய

விழிகள்

அவைளக் காதலுடன் ேநாக்குைகயில் அம்பr சிலித்துப் ேபாய் விடுவதில் ஆச்சrயப்

பட

எதுவுமில்ைல.

கத்தrக்கப்

பட்டிருந்த

மீ ைச

கூரான

அவனது

மூக்ைகத்

கம்பீரத்ைத

ெதாடந்து

ெமன்ேமலும்

அளவாக கூட்டியது.

வடிவான இதழ்கள் விrந்து ெவண் பற்கைள ெவளிக்காட்டி விட்டால் நிச்சயம் அவள் ெசாக்கிப் ேபாய் விடுவாள். ெமாத்தத்தில் ஆண்ைமயின் திருவுறுவாய் கண்

முன்ேன

நின்று

ெகாண்டிருந்தவைன

மைறந்து

நின்று

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்த அம்பrக்கு.. இவன் என்னவன் என்கிற கவம் ெபாங்கியது. அம்மத்தாவுடன் வட்டிலிருப்பது ேதடியது.

ேபசியபடிேய உறுதியாகி

வட்டிற்குள் -

அவளது

விட..

ைசக்கிைளக்

அவனது

அைமதியாக

கண்டவனுக்கு

பாைவ

அமந்திருக்க

அவைள

அவள்

வட்டினுள் -

மாட்டாேள..

ெகாலுசுச்

சத்தம் ேகட்கவில்ைலேய... என்றபடி ேயாசைனயுடன் நின்றிருந்தவன் சட்ெடன நிமிந்து

மாடிையப்

பாக்க..

அவன்

தன்ைனக்

கண்டு

விட்டைதக்

கண்டு

உதட்ைடக் கடித்தபடி சட்ெடன விலகிச் ெசன்று விட்டாள் அவள். அவைனக் கண்டதும் விலகி ஓடுபவைளக் கண்டு வருத்தமுற்றான் திவாகரன். ேசாவுடன்

வட்டினுள் -

நுைழந்தவன்

தனது

அைறைய

ேநாக்கி

நடக்க..

தடதடெவன மாடிப்படிகளில் இறங்கி வந்து ெகாண்டிருந்த அம்பr.. அவனது அைறக்குப் படிேயறிக் ெகாண்டிருந்த திவாகரைனக் கண்டு மீ ண்டும் மாடிைய ேநாக்கிேய ஓடினாள். “பr.. பr நில்..”என்றபடிேய அவள் பின்ேன ஓடினான் திவாகரன். திடுதிடுெவன

ஓடியதிலும்,அவன்

படபடப்பிலும்

சற்று

அதிகமாகேவ

மூச்சு

இறுகப்

பற்றியபடி

மறுபுறம்

சங்கிலிைய அவைளத்

ெதாடந்து

தன்ைனத்

படிேயறிய

ெதாடந்து வாங்க..

வருகிறான்

கழுத்தில்

திரும்பி

திவாகரன்

அணிந்திருந்த

நின்று

அவளருேக

என்கிற

ெகாண்டாள். வந்து

நிற்க..

கண்கைள இறுக மூடிக் ெகாண்டாள் அவள். அவளது

எண்ண ஓட்டங்கைள அறிந்திராத திவாகரன் ைககைளப் பிைசந்து

ெகாண்டு

என்ன

ஆழ்ந்தான்.

ெசால்லி

பின்

“பr....”என்றைழக்க..

மன்னிப்புக்

ெமல்லத் அவள்

ேகட்பது

ெதாண்ைடையச் பதிேலதும்

என்று

ேயாசைனயில்

ெசறுமிக்

ெசால்லாமல்

ெகாண்டு அைமதியாக

நின்றிருந்தாள். “வ...வந்து.. பr.. நா..நான்..”என்று ெதாடங்கியவன் சிறிது இைடெவளி விட்டு ஒரு

ெபருமூச்சுடன்

மிகப்ெபrய

தவறு

“என்ைன தான்..

மன்னித்து உன்

விடு

பr..

அனுமதியில்லாமல்

நா..நான் நான்

ெசய்தது உன்ைன

74

முத்தமிட்டிருக்கக் ேநற்ைறய

கூடாது..”என்று

நிைனவில்

ெமல்லிய

காதுமடலில்

குரலில்

ெதாடங்கி

கூற..

உடல்

அம்பrக்கு

முழுதும்

சூடாகிப்

ேபானது. அதன் பின் அவன் கூறிய எதுவும் அவள் காதில் விழாமல் ேபாய் விட..

அவேனா

தன்

வருத்தமுற்றுப்

ேபாக்கில்

ேபசிக்

தான்

ெசய்த

ெகாண்டிருந்தான்.

தவைற

அவன்

எண்ணி

எதற்காக

ெநாந்து

மன்னிப்புக்

ேகட்கிறான் என்பது கூட அவளது மூைளக்கு எட்டேவயில்ைல. அவளிடமிருந்து பதிேல இல்லாதைதக் கண்டு தயக்கத்துடன் அவள் அருேக ெசன்றவன்.. திட்டின் மீ து பதிந்திருந்த அவள் விரல்கைளப் பற்ற.. சிலித்துத் தன்

ைககைள

அவனால்

உறுவிக்

அவளது

ெகாண்டாள்

முகத்ைதக்

ேபாயிருந்த

அவளது

அவனது

சாதாரணத்

அவள்.

காண

விரல்களின்

மறுபுறம்

முடியவில்ைல.

நடுக்கத்ைத

ெதாடுைக

திரும்பியிருந்ததால் ஆனால்

அவனால்

கூட

சில்லிட்டுப்

உணர

அவளுள்

முடிந்தது. நடுக்கத்ைத

விைளவிக்கிறெதன்றால்.. எந்த அளவிற்கு பயமுற்றிருக்கிறாள்..! வலி நிைறந்த முகத்துடன்

அவைள

ேநாக்கி

விட்டு

விறுவிறுெவனப்

படிகளில்

இறங்கிச்

ெசன்று விட்டான் அவன். அவன்

ெசன்ற

பின்பு

ெமல்லத்

திரும்பிய

அம்பrயின்

முகம்

முழுதும்

ெசவ்வானமாகி விட்டிருந்தது. அவன் பற்றிய விரல்கைள இறுகப் பற்றியவள்.. அங்கிருந்த கம்பியின் மீ து சாய்ந்து கண் மூடிக் ெகாண்டாள். அதன் பின்பு இரவு

உணவின்

எண்ணியவள்..

ேபாது

பின்

அவனுக்குப்

தன்

முடிைவ

பrமாற

வள்ளியம்ைமைய

அைழக்க

மாற்றிக்

ெகாண்டு

பrமாறச்

தாேன

ெசன்றாள். தந்ைதயுடன்

அமந்து

ேபசிக்

ெகாண்டிருந்தவைன

ஓரக்

கண்ணால்

ேநாக்கியபடிேய பrமாறியவள்.. அவன் மறந்தும் கூட தன் மீ து பாைவையச் ெசலுத்தாதைத

எண்ணி

இைலயிலிருந்தச்

சாப்பாட்ைட

அமந்திருந்தவனிடம் சாப்பிடு..”என்று

வருத்தமுற்றாள். வாயில்

“என்னடா..

மாணிக்கம்

பrமாறிய ைவக்காமல்

சிந்தித்துக்

பின்பும்

கூட

பிைசந்த

படி

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,எடுத்துச்

அதட்ட

அவன்

ெகாண்ட

அம்பr,

தயக்கத்துடன்

நிமிந்து

அம்மத்தாைவப் பாத்தான். அவன்

பாைவையப்

ெகாள்கிேறன்

புrந்து

அப்பத்தா..”என்று

பதில்

பிறகு

“நான்

அளித்ததும்

சாப்பிட்டுக்

எதுவும்

கூறாமல்

சாப்பாட்ைட அள்ளித் தன் வாயில் திணித்தான். உண்டு முடித்து முற்றத்தில் ைக கழுவிய மாணிக்கம் அம்பrயிடம் “துண்டு ெகாண்டு வா கண்ணு.. ைகத் துைடக்க..”என்றதும் ெசன்றாள். துண்ைட

அவ ந-ட்ட..

ைகலியிேலேய

ேவகமாகத்

ெசன்றதும்.. அவேனா ைகையத்

துண்ைட

தானும் அவள்

ைக

எடுத்துக் கழுவிய

முகத்ைதக்

துைடத்துக்

ெகாண்டு

அருேக

திவாகரனிடம்

அவள்

கூடப்

ெகாண்டு

பாராமல்

நகந்து

தனது

விட்டான்.

75

என்னவாயிற்று

இவனுக்கு..

என்று

புருவத்ைதச்

சுருக்கிய

அம்பrைய

சுப்புலட்சுமி அைழக்க.. “இேதா வருகிேறன்..”என்றபடிச் ெசன்று விட்டாள். மறுநாள்

காைலயில்

ைசக்கிைளத் கண்டாள்.

அம்பr

திருப்பிக்

மணி

விட்டானா..?,

ெகாண்டு

ஆறைரையக்

அவளிடம்

மாட்டாேன..

எழுந்து

வருைகயிேலேய

திவாகரன் கூட

என்ெறண்ணியபடி

கல்லூrக்குச்

எட்டவில்ைல..

ெசால்லிக்

ெகாள்ளாமல்

வாசைல

வாசலில்

ேநாக்கி

தனது

ெசல்வைதக்

அதற்குள்

கிளம்பி

எப்ேபாதும்

ெசல்ல

அவள்

விைரயும்

முன்

அவன் ெதரு முைனையத் ெதாட்டிருந்தான். ஏன்

இப்படி

நடந்து

ெகாள்கிறான்..?,ேநற்று

சாப்பாடு

பrமாறும்

ேபாதும்,துண்ைட ந-ட்டும் ேபாதும் அவன் அவளது முகத்ைதப் பாக்கக் கூட இல்ைல. இன்று ெசால்லாமல் ெகாள்ளாமல் கல்லூrக்குக் கிளம்பி விட்டான்.. என்னெவன்று

காரணம்

புrயாத

அம்பrக்கு

காைல

ேநரத்துப்

புத்துணச்சி

மைறந்து ேபானது. எrச்சலுடன் ேவைலகைள முடித்தவள்.. காைல உணைவ தவித்து விட்டுப் பள்ளிக்குப் புறப்பட்டாள். “மாமனுக்கு ஏேதா வகுப்பு இருக்குன்னு விரசா ேபாயிட்டான் கண்ணு.. அவன் அங்க காேலசிேலேய சாப்பிட்டுக்கிேறன்னு ெசால்லிட்டுத் தான் ேபானான்.. நசாப்பிடு..”என்று

வள்ளியம்ைம

எவ்வளேவா

ெகஞ்சியும்

ேவண்டாெமன்று

விட்டுச் ெசன்று விட்டாள். அன்று

மாைல

வடு -

திரும்பிய திவாகரனிடம்

வாசலிேலேய வள்ளியம்ைம

விசயத்ைதக் கூறி விட்டா. “ந- சாப்பிடாம ேபானதால அவளும் சாப்பிடாமேல ேபாயிட்டா

ராசா..

மதிய

ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய நுைழந்தாள் அழுைக

அம்பr.

வர..

சாப்பாடு

ேசாவுடன்

அவைனக்

அவைன

கூட

எடுத்துக்கல..”என்று

ைசக்கிைளத்

கண்டதும்

முைறத்தவள்..

தள்ளியபடி

ேகாபத்தில்

ேவகத்துடன்

அவ

கூறிக் உள்ேள

கண்கள்

சிவந்து

ைசக்கிைள

நிறுத்தி

விட்டு விறுவிறுெவன வட்டினுள் நுைழந்தாள். அவளது நைடயிேலேய அவள் உண்ணாமலிருப்பைதக் கண்டு ெகாண்டவன் “காைலயிலிருந்து

சாப்பிடாமேல

என்றவன்

தைலைய

ைக,கால்

கழுவிக்

அழுந்தக்

இருந்திருக்கிறாள்

ேபாலும்

ேகாதியபடி உள்ேள ெசன்றான்.

ெகாண்டிருந்தவைளக்

கண்டபடிேய

அம்மத்தா..” முற்றத்தில்

அடுக்கைளக்குச்

ெசன்றவன் ஒரு தட்டில் சாதமிட்டு எடுத்து வந்தான். அவைனக் கண்டு ெகாள்ளாது நடந்தவைள “நில்லுடி..”என்று அவன் தடுக்க.. அவன் குரல் தன் காதுகளுக்கு எட்டாதவள் ேபான்று தன் அைறைய ேநாக்கி நடந்தாள்.

“நில்

என்கிேறனல்லவா

பr...?”என்றபடி

அவள்

ைககைளப்

பற்றியவன் அங்ேக ேபாடப்பட்டிருந்த நாற்காலியில் அவைள இழுத்து அமரச்

76

ெசய்தான்.

எதுவும்

கூறாமல்

ேகாபத்துடன்

அமந்திருந்தவளின்

வாயில்

சாதத்ைதத் திணிக்க எத்தனிக்க.. அவள் ேவறு புறம் திரும்பிக் ெகாண்டுத் தன் மறுப்ைபக்

காட்டினாள்.

ந-

“இப்ேபாது

சாப்பிடா

விட்டால்

நானும்

சாப்பிட

மாட்ேடண்டி.. உன்ைன விட்டு நான் மட்டும் நாள் முழுதும் மூக்குப் பிடிக்கத் தின்று விட்டு வந்ேதன் என்று நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாயா?”என்று வினவ.. பதில் கூறாமல் அைமதியானாள். அதன்

பின்பு

அவனும்

எதுவும்

ெசால்ேலாடு ெகாண்டு

அவன்

ஊட்டியைத

கூறாமல்

எழுந்து

ெசன்று

அவள்

ஊட்டி

முடித்தான்.

ெகாண்டவள்..

அவனுக்குச்

மறுக்காமல்

வாங்கிக்

ெகாள்ள..

“ேபாதும்..”என்ற

ஒற்ைறச்

அவனிடமிருந்து

சாதமிட்டு

எடுத்து

தட்ைட

வந்தாள்.

வாங்கிக்

மறுக்காமல்

வாங்கிக் ெகாண்டவன் தானும் உண்டு முடித்தான். அதன் பின்பும் கூட சாப்பிடும் ேநரம் தவிர மற்ற ேநரங்களில் அவன் அவளது முகத்ைதக் கூடப் பாராமல் இருப்பைதக் கண்டு ேவதைனயானது அம்பrக்கு. ஏன்

இப்படி நடந்து

ெகாள்கிறான்

என்று

காரணம்

புrயாமல்

தூக்கமின்றித்

தவித்தாள். முன்ெபாரு முைற அவன் அைணத்த அன்று இரவு மகிழ்ச்சியில் தூக்கமின்றித் திrந்தது நிைனவிற்கு வந்து அழுைக வரச் ெசய்தது. மறுநாள்

மாைல

அமந்தன.

ேதன்ெமாழி,அம்பr,குமரன்

குமரனுக்குச்

இவகளிருவrடமும் ேதன்ெமாழியின்

ெசால்லிக்

திரும்பியவன்

மீ து

முகத்ைதப்

படிக்க

முடித்ததும்

முகத்ைதப்

பாைவையச்

அவன்

அவனிடம்

ெகாடுத்து

அம்பrயின்

மட்டுேம

ேகாபத்திலும்,இயலாைமயிலும்

மூவரும்

பாக்காமல்

ெசலுத்தியிருந்தான்.

பாத்தவண்ணேம

அவள்

சிைலெயன அமந்து விட.. அவளது உறுத்தும் பாைவைய உணந்தும் அவன் கண்டு ெகாள்ளாமல் அமந்திருந்தான். “இந்தக்

கணக்குகைள

ெசய்து

முடியுங்கள்...”என்றேதாடு

அவன்

தனது

புத்தகத்ைத எடுத்துக் ெகாண்டு அமந்து விட்டான். அவைனேய ெவறித்துப் பாத்துக்

ெகாண்டிருந்த

அம்பrக்குக்

ேகாபம்

தைலக்ேகற

ேநாட்டிலிருந்து

கணக்ைகப் பாத்து விட்டுத் தன் ேபனாவினால் அந்தப் பக்கம் முழுைதயும் கிறுக்கி

ைவத்தாள்.

பின்

எழுந்து

அவனருேக

ெசன்று

ேநாட்ைட

ந-ட்ட..

அதற்குள் முடித்து விட்டாளா.. என்ெறண்ணியபடி அவள் முகத்ைதப் பாராமல் ேநாட்ைட வாங்கிய திவாகரன் அவள் கிறுக்கி ைவத்திருந்தைத நிதானமாகப் பாைவயிட்டான். முடித்துக்

பின்

ெகாண்டு

“எல்லா

ேநாட்ைடக்

கணக்குகளும்

சrயாக

இருக்கிறது..”என்று

கீ ேழ

விட்டு..

அவள்

ைவத்து

திைகத்துத்

தன்ைன ேநாக்குவைதப் ெபாருட்படுத்தாமல் எழுந்து ெசன்று விட்டான். கீ ேழ கிடந்த ேநாட்ைடத் தன் ைகயில் எடுத்த அம்பrக்கு அழுைக வந்தது. தங்களது

பாடங்கைள

முடித்துக்

ெகாண்டு

மற்ற

இருவரும்

ெசன்று

விட..

77

திவாகரனின்

முகத்ைதத்

திரும்பித்

திரும்பிப்

பாத்தபடி

தானும்

ெவளிேயறினாள். அதன் பின் பக்கத்து வட்டுப் ெபான்னுத்தாயி பாட்டி ைதலம் ேதய்த்து விட அவைள அைழக்க அவள் ெசன்று விட்டாள். அவள்

ெசன்ற

இருள்

நிைறந்த

ேவடிக்ைக அவன்

பின்பு

ெகால்ைலயிலிருந்தத்

வானத்தில்

பாத்துக்

வலம்

வந்து

ெகாண்டிருந்தான்

உணந்ேதயிருந்தான்.

திண்ைணயில் ெகாண்டிருந்த

திவாகரன்.

அவ்வப்ேபாது

அமந்திருந்து ெவண்ணிலைவ

அம்பrயின்

அவள்

ேகாபத்ைத

அவைன

ெவறித்து

ேநாக்குவைதயும்,இன்று ேநாட்டில் கிறுக்கித் தந்ததும் ேகாபத்தில் தான் என்று அறிந்திருந்தான். ஆனால்.. ஆனால் அவன் அவளிடமிருப்பது விலகியிருப்பது தான் நல்லது என்று பட்டது அவனுக்கு. இனி பைழயபடி அம்பrயின் அத்ைத மகனாக மட்டும் அவனால் அவளுடன் பழக முடியுெமன்று ேதான்றவில்ைல. மாமன் மகள் என்கிற ெசாந்தத்ைத மீ றி.. அவனது

அன்பு

மைறத்துக்

காதலாக

ெகாண்டு

முடியுெமன்று

மாறி

அவைளச்

அவளிடம்

அவனுக்குத்

சுற்றிப்

அவ்வளவு

ேதான்றவில்ைல.

படந்திருந்தது.

எளிதாகப் தன்

அைத

பழகி

எண்ணப்

விட

ேபாக்கில்

அமந்திருந்தவனுக்கு.. அம்மத்தாவின் “கண்ணு.. ெகால்ைலல ேபாட்டிருக்கிற அந்த

நாற்காலிய

தூக்கி

மாட்டனும்..”என்கிற

வா..

குரலும்

வாசல்

அைதத்

விளக்கு

எrயல..

ெதாடந்து

அம்பr

புது

விளக்கு

உள்ேள

வரும்

அரவமும் ேகட்டது. தாேன எடுத்துக் ெகாண்டு ெசல்லலாம் என்ற முடிவுடன் ெபருமூச்சுடன் அவன் எழுந்து நாற்காலியின் அருேக ெசல்ல.. ஜல் ஜல் எனக் ெகாலுெசாலி ஒலிக்க ஓடி

வந்த

அம்பrக்கு

இருளில்

நின்றிருந்த

அவனது

உருவம்

கண்ணில்

படாமல் ேபாய் விடத் தானும் ெசன்று நாற்காலியின் மீ து ைக ைவத்தாள். அவள்

ைக

ைவத்த

ேநரம்

திவாகரனும்

அைதப்

பற்ற..

பயந்து

பதறிப்

ேபானவள்.. தடுமாற.. “பr.. நான் தான்..”என்றவன் அவள் ேதாைள அழுந்தப் பற்றி

நிறுத்தினான்.

ேதாளில்

பற்றியிருந்த அம்பr நிமிந்து

பதிந்த

அவனது

அவன் முகம்

கரங்கைள

அழுந்தப்

பாக்க.. அந்தக் காrருளிலும்

பளபளத்த அவளது கண்கைளக் கண்டு மூச்சைடத்தது அவனுக்கு. அவளது

ைககளிலிருந்துத்

தன்

ைககைள

விடுவித்துக்

ெகாண்டவன்

நாற்காலிையத் தூக்கிக் ெகாண்டு நகந்து விட்டான். கண்கைள அழுந்த மூடி.. அம்பrயின் துைளக்கும் பாைவையத் தவித்து நடந்தவனுக்குத் தன் மீ ேத ேகாபம்

வந்தது.

இதற்காக..

இதற்காகத்

தான்

அவன்

அவைள

விட்டு

விலகியிருக்க நிைனப்பது! தினமும்

இரவு..

அவளது

ெமன்ைமையயும்,வாசைனையயும்

எண்ணியபடி

உறங்குபவனுக்கு.. அவளது அருகாைம தந்த தவிப்பு நரகமாக இருந்தது. அவள்

78

அருகில்

நிற்க

ேநந்தால்..

அவைன

உரசிச்

ெசல்லும்

அவளது

கூந்தலும்..

அவளது தாவணியும்.. மயக்கத்துடன் கூடிய கிறக்கத்ைத அளித்தது. அவளது ைக விரல் பற்ற ேநந்தாேலா.. என்னன்னேவா எண்ணங்கள் எழுந்து மனதில் த-

மூட்டி

அவைன

விட்டுச்

ெசன்றது.

அசரடிப்பைதத்

அதனாேலேய

அவள்

அவளது

தவிக்க

முகத்ைத

இளைமயும்,அழகும்,ெசழுைமயும்

இயலாமல் நிமிந்து

அரும்பாடு

பட்டான்

அவன்.

அவள்

அருேக

பாப்பதில்ைல.

வந்தால் கூட முகத்ைத ேவறு புறம் திருப்பிக் ெகாள்கிறான். கிறங்கச் ெசய்து விடும் அந்தக் கண்கைளச் சந்திக்கேவ அவனுக்கு பயமாக இருந்தது.

ெவட்கத்தில்

சிவந்து

அவள்

தைல

குனிந்து

ெகாள்ளும்

ேநரங்களிெலல்லாம்.. தன்ைனக் கட்டுப்படுத்திக் ெகாள்ள முடியாமல் திணறிப் ேபானான்.. அறியாமல் அவைளத் ெதாட ேநந்தாேலா.. மூச்சைடக்க நின்று ெமய்மறந்து

ேபானான்.

ெகாண்டிருந்த

இப்படிெயல்லாம்

அம்பrேயா..

அவைன

இைவயைனத்ைதயும்

ஆட்டிப்

பைடத்துக்

அறியாமல்

அவன்

மீ து

ேகாபம் ெகாண்டு த-ப்பாைவயுடன் நின்று ெகாண்டிருந்தாள். மைழ

வரும்

ேபாலிருந்த

அந்த

இரவு..

மரங்களும்,வயல்ெவளிகளும்

ேபய்க்காற்றில் அங்குமிங்கும் அைசந்து ஓைசையப் பரப்பிக் ெகாண்டிருந்தன. உணவு

முடிந்து

அைனவரும்

குளிக்காற்றில்...

சாய்ந்து

எப்படிேயனும்..

விட..

என்

திவாகரன்

மனதில்

மட்டும்

ேபயாட்டம்

மாடியில் ேபாட்டுக்

ெகாண்டிருக்கும் இந்தக் காதல் த-ைய அைணத்து விேடன் காற்ேற.. என்பது ேபால் கண் மூடி அைசயாது நின்றிருந்தான். தூக்கம்

வராமல்

திவாகரனின் புருவம்

புரண்டு

அைறக்குச்

ெநறித்தவள்

நின்றிருந்தவைனக்

ெகாண்டிருந்த ெசன்றாள்.

பின்

அம்பr

அங்ேக

அவன்

மாடிேயறினாள்.

கண்டவளுக்கு..

ேகாபம்

ஒரு

முடிவுடன்

எழுந்து

இல்லாதைதக்

அங்ேக

ெபருக..

மறுபுறம்

ேவகமாக

கண்டு திரும்பி

அவனருேக

ெசன்றாள். அவளது வரைவ அவளது ெகாலுெசாலிேய அவனுக்கு உணத்த ஆனாலும் அைசயாமல் நின்றிருந்தான். “நான் உன்னிடம் ேபச ேவண்டும் மாமா..”என்று த-க்கமாக ஒலித்த அவளது குரலுக்கும் அவனிடம் பதிலற்றுப் ேபாக.. “ந-.. நஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிறாய் மாமா..?,என்னிடம் சrயாகப் ேபசுவதில்ைல, என் முகத்ைதக் கூடப் பாப்பதில்ைல.. உண்ணும் ேநரம் தவிர இந்த வட்டில் நான்

இருக்கிேறனா..

முயல்வதில்ைல..

ஏன்

ெசய்ேதன்..?,உன்

இல்ைலயா இப்படி

என்பைதக் மாறிப்

பாராமுகம்

கூட

ந-

அறிந்து

ேபானாய்..?,நான் எனக்குள்

ெகாள்ள

என்ன

தவறு

எப்ேபப்பட்ட

வலிையயும்,ேவதைனையயும் ஏற்படுத்துகிறது என்பைத ந- அறிவாயா..?, என்ன நடந்தது..?,யா உன்னிடம் என்ன கூறினாகள்..?,காரணமில்லாமல் ந- என்ைனத் தவிப்பைத

என்னால்

ஏற்றுக்

ெகாள்ள

முடியாது

மாமா..

அம்மா

ஏதும்

79

கூறினாகளா..?ம்?,பின்ேன..?,

பின்ேன

ஏன்

இப்படி

நடந்து

ெகாண்டு

என்

உயிைரப் பறிக்க எண்ணுகிறாய்..?,ெசால் மாமா”என்று அவைனத் தன் புறம் திருப்பி கண்ண -ருடன் கதறினாள். அவள் கண்ணைரக் கண்டதும் அவன் பதறிப் ேபாய் அைதத் துைடத்து“பr.. பr என்ன

இது..?,

எதற்காக

அழுகிறாய்..?,யா

தவிப்பதாக..?,அப்படிெயல்லாம் தானிருக்கிேறன்..”என்று

ெசான்னது

எதுவுமில்ைல..

ேவறு

புறம்

பாத்துக்

நான்

உன்ைனத்

நா..நான்

நன்றாகத்

ெகாண்ேட

கூறியவைனக்

கண்டு ேமலும் ேகாபமுற்றவள்.. “என் முகத்ைதப் பாத்துக் கூறு.. ந- என்ைனத் தவிக்கவில்ைலெயன்று..?, இந்தப் பத்து நாட்களில் ஒரு முைற கூட ந- என் முகத்ைத

நிமிந்ேத

தைலையக் எனக்குத் இந்த

குனிந்து

பாக்கவில்ைல.. ெகாண்டு

ெதrயாதா..?,உன்

உலகத்தில்

மாமா..?”என்று

நான்

எேதச்ைசயாக

விலகிப்

ஒவ்ெவாரு

மட்டுேம..

வினவியவளிடம்

ேபானாய்..

பாக்க

என்

அைசவிற்கும்

என்னிடம்

அதற்கு

மாமாைவப்

அத்தம்

ெபாய்

ேமலும்

ேநந்தாலும்

கூற

பற்றி

ெதrந்தவள்

முயல்கிறாயா

இல்ைலெயன்று

ேபாராட

முடியாமல் ேபாக.. “எ..என்னால் முடியவில்ைல பr...”என்று ேசாந்த குரலில் கூறினான் அவன். முடியவில்ைல...?என்று

“என்ன

உன்னிடம் என்னால்

சாதாரணமாகச்

வினவியவளிடம்

சிrத்துப்

முடியவில்ைல..”

என்று

அவன்

ேபச..

சண்ைட

ேபாட..

கூற

“ஏன்..?”என்று

“முன்

ேபால்

வம்பு

ெசய்ய

புருவம்

சுருக்கி

வினவினாள். அதற்கு பதில் கூறாமல் நின்றவனிடம் “ஏன் என்று ேகட்கிேறன் மாமா..?”என்று அவள் அழுத்திக் கூற.. இரண்டு ைககளால் மாடியின் திட்ைடப் பற்றியிருந்தவன்

ேவகத்துடன்

திரும்பி

“ஏெனன்றால்..

ஏெனன்றால்

நான்

உன்ைன விரும்புகிேறன் பr.. உன்ைன உயிராக ேநசிக்கிேறன்.. ைபத்தியமாகக் காதலிக்கிேறன்.. ேபாதுமா..?”என்று அவன் உரத்த குரலில் கூறி முடித்ததும்.. சடசடெவனப் ெபrய ெபrய துளிகளுடன் மைழ ெபய்ய ஆரம்பித்தது. நின்ற

இடத்தில்

மனதிலிருப்பைத

அைசயாமல்

மூச்சு

ெவளிப்படுத்தி

விட

மறந்து

விட்ட

அம்பr

திவாகரேனா..

இருக்க.. ேவக

தன் ேவக

மூச்சுக்களுடன் ைககைள இறுக்கியபடி அவள் முகம் பாராமல் நின்றிருந்தான். பின்

நிமிந்து

திவாகரனாக... ஏேதேதா வாசத்தில்

முன்ைனப்

“என்னால் உன்னுடன்

ேதான்றுகிறது உன்ைனக்

வலம்

வர

அம்பr..

ேபால்

முடியாது..

என்று

கண்ேடேனா..

உனது ந-

ஓைலக்

அத்ைத

மகனாக..

அருகில்

நின்றால்..

குடிைசக்குள்

அன்றிலிருந்து..

மஞ்சள்

அன்றிலிருந்து

இந்த

உணைவ என் மனதில் சுமந்து ெகாண்டிருக்கிேறன்.. ஏன் எப்படிெயன்ேறா.. சrயா

தவறா

என்ேறா

எனக்குத்

ெதrயவில்ைல..

ஆனால்..

ஆனால்

நான்

உன்ைன ேநசிக்கிேறன் அம்பr. என் மனதிலிருப்பைத மைறத்துக் ெகாண்டு உன்னுடன்

சாதாரணமாகப்

பழக

என்னால்

முடியவில்ைல..

உன்ைனக்

80

கண்டாேல..

என்

உடலிலும்,மனதிலும்

ெபாங்கி

எழும்

உணச்சிகைளக்

கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டு சிrத்தபடி பத்தடித் தள்ளி நின்று ெகாண்டு என்னால் ேபச முடியுெமன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல.. எனக்கு ந- ேவண்டும் அம்பr.. என்

வாழ்நாள்

ேதாழியாக.. உன்ைனத் எழும்

முழுைமக்கும்

காதலியாக.. தூக்கிக்

இந்த

யாராலும் எனக்குத்

ெகாண்டுத்

ெகாள்ள

வாழும்

நிைறேவற்றி..

என்ைனக்

காத்து

மனதால்

கூட

தான்

என்று

முடியாது..

நிைனத்துப்

பாக்க

சிறு

என்

ேதவைத.. மாறி..

வாழ்ைவ

தூண்டி..

எனது

இன்று

வைர

யாைரயும்

அம்பr..

என்

உன்ைனயன்றி என்

எனக்குள்

ேவறு

முடியாது

இப்ேபாது

ெதrயவில்ைல..

ெதய்வமாக தவிர

என்

பிள்ைளயாக

ஆனால்

துயரங்கைள..

ஆைசைய

உன்ைனத்

அன்ைனயாக

நான்..

எனக்குத்

ந-

எனக்குத்

வருபவள்..

என்

ேவண்டும்..

சந்ேதாசங்கைள..

திருப்பியளித்தவள்..

ேதைவகைள

ந-

திrந்தவன்

எதனால்

ேகாபங்கைள..

புrந்து

ேவண்டும்..

மைனவியாக..

உணவுகள்..

ஆைசகைள..

ந-

என்னால்

நான்

உன்ைனக்

காதலிக்கிேறன்..” என்று ெகாட்டும் மைழையப் ெபாருட்படுத்தாது.. தன் மீ து ெதறித்து

விழும்

மைழத்துளிகைளப்

ெபாருட்படுத்தாது..

தன்

மனதில்

உள்ளைத அவளிடம் ெகாட்டினான் அவன். “உன் பாைவ என் மீ து பட்டால் என் உள்ளம் குளிந்து ேபாய் விடுகிறது அம்பr..

உன்

ெவட்கப்

புன்னைகையக்

கண்டு

விட்டால்

நாள்

முழுதும்

சந்ேதாசமாகி விடுகிறது.. உன்ைனத் ெதாட ேநந்தால் என் உள்ளங்ைகயில் உண்டாகும்

ெவப்பம்..

பரவசத்ைத..

உடல்

சுகத்ைத

ேபாெதல்லாம்..

முழுதிலும்

அனேலற்றி..

ஏற்படுத்தி

விடுகிறது..

ஏேதேதா

கற்பைனகள்

மனதினுள்

ஒரு

விதமான

உன்ைனக்

காணும்

எழுகிறது..

ஒவ்ெவாரு

முைறயும்.. உன்ைன அைணக்காமல்,முத்தமிடாமல் விலகிச் ெசல்வது ெபரும் வலிைய

ஏற்படுத்துகிறது..

ஆனால்..

இைவெயல்லாம்

உனக்குப்

பிடிக்கவில்ைல என்பது அன்று ந- நடுங்கி.. பயந்து விலகியதிேலேய எனக்குப் புrந்து விட்டது அம்பr..” என்று ெதாடந்தவைன நிமிந்து ேநாக்கிய அம்பr “எனக்குப் பிடிக்கவில்ைலெயன்று நான் கூறிேனனா..?”என்று சின்னக் குரலில் வினவினாள். தன் ேபாக்கில் ேபசிக் ெகாண்ேட ெசன்றவைன அவள் இைடயில் தடுத்ததும் புrயாமல் நடுங்கி..

ேநாக்கியவன் விலகியதாகச்

“ம்..?”என்று

வினவ..

ெசான்ன -கேள..

“எனக்குப்

எனக்குப்

பிடிக்காமல்

நான்

பிடிக்கவில்ைலெயன்று

என்று நான் உங்களிடம் கூறிேனன் என்று ேகட்ேடன்..”என்று விவrத்தவைள விழி விrத்து திைகப்புடன் ேநாக்கினான். அவன் விழிகளிலிருந்துத் தன் விழிகைளப் பிrக்காமல் அவனருேக ெசன்று நின்றவள்..

“ந-

என்ைனக்

கட்டிக்

ெகாள்வதும்..

முத்தமிடுவதும்..

எனக்குப்

பிடிக்கவில்ைலெயன்று நான் உன்னிடம் எப்ேபாது கூறிேனன் மாமா.. ந-.. ந-

81

முதன்முைறயாக

என்ைன

ெவட்கத்திலும்,கூச்சத்திலும் எண்ணிக்

ெகாண்டு

அைணத்ததும்..

நடுக்கம்

விலகிச்

வந்து

ெசன்றது

எ..எனக்கு

விட்டது..

உன்

தவறு

அைதத்

தான்..

தவறாக

உன்

மனைதப்

ேபாலேவ தான் என் மனதிலும் ஆைசயிருக்கும் என்பது என் மாமாவிற்குப் புrயவில்ைலயா..?,உன்

ஒருவைன

மட்டுேம

உலகமாக

எண்ணி..

அன்றிலிருந்து இன்று வைர உன் நன்ைமைய மட்டுேம நாடி வருகிேறேன.. நான்.. நான் உன்ைன விரும்பாமல் ேபாேவனா மாமா..?,அறியாத வயதிேலேய.. உன் துயரத்ைத எண்ணி நான் வருந்தியிருக்கிேறேன.. ந- மகிழ்ச்சியுறுைகயில் நான்

சிrத்திருக்கிேறேன..

உைனயன்றி

நான்

ேவறு

யாைர

என்

மனதில்

காதலனாகவும்,கணவனாகவும் நிைனப்ேபன்..?, ந- முத்தமிடவும்,அைணக்கவும் தான்

நான்

ெபண்

உனக்கு..?,உன்

பிறவிெயடுத்திருக்கிேறன்

மனதில்

ேதான்றும்

என்பது

ெதrயாதா

ஆைசகைளயும்,உணச்சிகைளயும்

மாமா விடப்

பலமடங்கு ஆைசகைள நான் ெபற்றிருக்கிேறன்.. என்னிடம் விலகிச் ெசன்று இத்தைன

நாட்களாக

என்ைனத்

துன்பத்தில்

ஆழ்த்தி

விட்டாேய..?”என்று

வினவியவைளக் கண்டு... திவாகரனுக்குக் கண்ண- ெபருகியது. அழுைகயும்,சிrப்புமாய் இைடயில்

அவள்

அழுந்திய

நடுக்கத்ைதக்

இைடையப்

அவன்

ெகாடுக்க..

பற்றி

கரங்கள்..

அருகிலிழுத்தான்

வழக்கம்

ைமயேலறிய

ேபால்

விழிகளுடன்

அவன்.

அவளுக்கு அவைனேய

ேநாக்கியவைள இறுக அைணத்து அவள் ெநற்றியில் அழுந்த முத்தமிட்டான் அவன்.

மைழத்

வருடியவன்..

துளி

கண்

முத்தமிட்டான்.

புைதத்து

கழுத்ைதக்

கட்டிக்

ெதறித்தக்

மூடிக்

“என்

அவைளப்

பட்டுத்

கிறங்கிப்

கண்ேண... விடுபவன்

ெகாண்டு

கன்னங்கைளத்

என்

ேபானவளின்

ைககளால்

முகம்

முழுதும்

கண்ேண...”என்றபடி

ேபான்று

அவன்

தன்

அவைள

மாபில்

இறுக

தன்

தனக்குள்ேளேய அைணத்தவனின்

முகத்ைதப்

புைதத்துக்

ெகாண்டாள் அம்பr. ெகாட்டும்

மைழையயும்,விெரன்று

ெபாருட்படுத்தாமல்.. ெவளிச்சத்ைதப்

வசிச் -

ேமகங்களுக்கிைடயில்

பரப்பிக்

ெகாண்டிருந்த

ெசன்ற

மைறந்து

ெகாண்டு

நிலெவாளியில்..

காற்ைறயும் ெமல்லிய

தங்கைள

மறந்து

சாய்ந்திருந்தன அந்த இளம் காதலகள்.

82

83

காதல் -9

கள்ளூரப் பா+க்கும் பா+ைவ உள்ளூரப் பாயுேம.. துள்ளாமல் துள்ளும் உள்ளம் தள்ளாபேம.. வில்ேலாடு அம்பு ெரண்டு ெகால்லாமல் ெகால்லுேத.. ெபண் பாைவ கண்கள் என்று ெபாய் ெசால்லுேத.. முந்தாைன மூடும் ராணி.. ெசல்வாக்கிேல.. என் காதல் கண்கள் ேபாகும் பல்லாக்கிேல.. ேதேனாைட ஓரேம.. ந8 ராடும் ேநரேம.. புல்லாங்குழல் தள்ளாடுேம... ெபான் ேமனி.. ேகளாய் ராணி!

காதல் ைக கூடி விட்ட மகிழ்ச்சியில் தைரயில் கால் பதியாமல் வானத்தில் பறந்தன

அம்பrயும்

ெசல்ைகயில்

திவாகரனும்.

தன்ைன

முழுவதுமாகக் அவனது

கைரந்து

ேநாக்கி

வசும் -

ேபானான்

திவாகரன்.

காதலியாக

கவைலயும்,ேவதைனயும்

ஒவ்ெவாரு அந்த

வலம் மறந்து

முைறயும் ஒற்ைறப்

அவனது

வந்து

முகத்தில்

அவள்

கடந்து

பாைவயில்

ேதவைத..

இன்று

ெகாண்டிருக்கிறாள்.

புன்னைகயுடன்

இருப்பவைனக்

காண்ைகயில் அம்பrக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. இதற்காகத் தான் இந்தப் பிறவி எடுத்ததாகேவ ேதான்றியது அவளுக்கு. அந்த மாதம் வரபாண்டி ெகௗமாrயம்மன் ேகாவில் திருவிழா ஆரம்பமானது. ேதனி

மாவட்டத்தில்

வருடமும்

சித்திைர

பிரசித்தி

ெபற்ற

மாதத்தில்

இந்தக்

திருவிழா

ேகாவிலில்

ஆரம்பித்து

ஒவ்ெவாரு

விடும்.

இந்தக்

ேகாவிைலப் பற்றிய கைதகள் உண்டு. மதுைரையத் தைலநகராகக் ெகாண்டு பாண்டியகள்

தமிழகத்ைத

ஆண்டு

வந்து

ெகாண்ட

காலத்தில்

பாண்டிய

மன்னன் வரபாண்டியன் என்பவன் தான் ெசய்த பூவ ெஜன்மப் பாவங்களால் தனது கண்கைள இழந்து தவித்தான். தான் ெசய்த பாவத்ைத மன்னித்து அருளுமாறு கடவுளிடம் பிராத்தித்த ேபாது அம்மன்

அவன்

கண்

முன்

ேதான்றி

முல்ைல

ஆற்றங்கைரயில்

அைமந்திருக்கும் ெகௗமாr அம்மனுக்குக் ேகாவில் கட்டி பூஜிக்குமாறு கூறிச் ெசன்றதால் வரபாண்டிய மன்னன் இந்தக் ேகாவிைல அைமத்தான். அவனது

84

பிராத்தைன

நிைறேவறிய

ேபாதும்

அவனுக்கு

ஒரு

கண்ணில்

மட்டுேம

பாைவ கிைடத்தது. மறு கண் பாைவ கிைடக்க ெகௗமாrயம்மன் ேகாவில் அருகில் சிவ லிங்கம் ைவத்துப் பூஜிக்குமாறு அம்மன் கூற அவனும் அவ கூறிய படிேய ெசய்து இரு கண் பாைவையயும் ெபற்றான். முல்ைல

ஆற்றங்கைரயில்

அமந்திருக்கும்

ெகௗமாrயம்மன்

ேகாவிலும்

அதன் அருேக அைமந்திருக்கும் கன்ன -ஸ்வரம் உைடயா ேகாவிலும் அந்த ஊ

மக்களிைடேய

பிரசித்தி

ெபற்ற

ஒன்றாக

விளங்கி

வருகிறது.

ெகௗமாrயம்மனிடம் ேவண்டிக் ெகாண்டால் நிைனத்த காrயங்கள் நிச்சயம் நடந்து

விடும்

என்கிற

நம்பிக்ைக

மக்கள்

மனதில்

ஆழப்

பதிந்திருந்ததால்

ேதனி,மதுைர,திண்டுக்கல் மாவட்டத்ைதச் ேசந்த பல அங்ேக கூடுவதுண்டு. ஆயிரம் கண் பாைன,த-ச்சட்டி,அழகு குத்திக் ெகாள்ளுதல்,திருத்ேதேராட்டம் என நாற்பது நாட்களுக்கு ேகாவில் கைள கட்டும். ேமற்கு ெதாடச்சி மைலயும், வயல் ெவளிகளும்,முல்ைல ஆற்றுத் தண்ண -ருமாக அைமந்திருக்கும் அந்த சிற்றூருக்கு வருைக தருவது அம்பrக்கு மிகவும் பிடித்த ஒன்று. ஒவ்ெவாரு வருடம்

சுப்புலட்சுமி

த-ச்சட்டி

எடுப்பதால்

திருவிழா

ெதாடங்கியதும்

காப்பு

கட்டிக் ெகாள்வாள். அம்பrயும்,திவாகரனும் ஆயிரம் கண் பாைன எடுப்பாகள். ெசல்வமும்,மாணிக்கமும் ெசய்திருந்ததால் ேவனில்

அன்று

அந்த

வருடம்

அன்னதானத்திற்கும்

அதிகாைலயிேலேய

அைழத்துக்

ெகாண்டு

ெசாந்தங்கள்

புறப்பட்டு

ஏற்பாடு

அைனவைரயும்

விட்டா

மாணிக்கம்.

அன்னதானத்திற்குத் ேதைவயான ெபாருட்கள் அைனத்ைதயும் தனிேய ஒரு வண்டியில்

ெசல்வத்துடன்

ேசந்து

ெகாண்டு

திவாகரனும்,குமரனும்

ஏற்றிக்

ெகாண்டிருந்தன. ஜல்

ஜல்

எனக்

ெகாலுசுச்

சத்தம்

ஒலித்ததும்

வாைழ

இைலைய

ஏற்றிக்

ெகாண்டிருந்த திவாகரன் திரும்பி வட்டு வாசைல ேநாக்கினான். ந-ல நிற பட்டு தாவணியில் விrந்த கூந்தலுடன் அதிகாைலப் பனியில் ேதவைதயாக நின்று ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. ைமயேலறிய விழிகளுடன் அவைள ேநாக்கியபடிேய வண்டிையப்

பூட்டிய

திவாகரன்

“இவள்

என்ன

மாமா

இவ்வளவு

அழகாக

இருக்கிறாள்..?”என்ற குமரனின் வாத்ைதையக் ேகட்டுத் திடுக்கிட்டு அவைன ேநாக்கினான். “யாைர

டா

ெசால்கிறாய்..?”என்று

வியைவைய

வினவியவனிடம்

ைகக்குட்ைடயால்

தான்..”என்றபடிேய

அவைளேய

துைடத்தபடி

குறுகுறுெவன

ெநற்றியில்

வழிந்த

“உங்கள்

தங்ைக

ேநாக்கினான்.

அப்ேபாதும்

புrயாமல் புருவம் சுருக்கிய திவாகரன் “ேதைனயா ெசால்கிறாய்..?”என்றதும் “ம்,ம்..”என்று திவாகரன்

தைலயாட்டினான்

அவன்.

“ேடய்.....”என்று

திைகப்புடன்

கூறிய

மறுெநாடி சிrக்கத் துவங்கினான்.

85

மஞ்சளும்,சிகப்பும் கலந்த தாவணியில் ந-ண்ட கூந்தல் முதுகில் புரள “இப்படிக் குளிகிறேத

அம்பr..

விடிந்த

பின்

அல்லவா..?,காலங்காத்தாேலேய

எழுப்பி

வாங்குகிறாகள்..”என்று

திரும்பிய

புலம்பியபடி

ெசல்லலாம்

விட்டு

உயிைர

ேதன்ெமாழி

வண்டியின்

அருேக நின்றிருந்த குமரன் தன்ைனேய உற்று ேநாக்குவைதக் கண்டு “இந்தக் களவாணிப்பய

ஏன்

என்ைனேய

இப்படிப்

பாக்கிறான்..?”என்று

முணுமுணுத்தபடி அவன் அருேக ெசன்றாள். அவள்

தன்னருேக

வருவைதக்

கண்டு

ேவகமாக

வண்டியின்

புறம்

திரும்பியவைன “ேடய் குமரா...”என்று விளித்தாள் அவள். அவள் டா என்றதும் திரும்பியவன் “ஏய்.. என்னடி டா என்கிறாய்..?,பல்ைலக் கழட்டி விடுேவன்.. ஜாக்கிரைத..”என்றதும் “ந- மட்டும் என்ைன டி எனலாமா..?,சr அைத விடு.. ெகாஞ்ச ேநரத்திற்கு முன் என்ைன ஏன் அப்படிக் குறுகுறுெவனப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாய்..?”என்று

இடுப்பில்

ைக

ைவத்துக்

ெகாண்டு

ேகாபமாக

வினவினாள் அவள். “அது ஒன்றுமில்ைல அrசி மூட்ைட.. இன்று ந- ெகாஞ்சேம ெகாஞ்சம் அழகாக இருப்பதால் ஒற்ைற

தான்

விரலால்

ெசால்லாேதடா..

அப்படிப் ஆட்டி

நான்

பாத்ேதன்..”என்று விட்டபடி

ஒன்றும்

கூற..

குண்டாக

அவளது

ஜிமிக்கிைய

அrசி

“ேடய்.. இல்ைல..

ந-

மூட்ைட

வாைழ

தனது என்று

மட்ைடக்கு

டிரஸ் ேபாட்டது ேபால் ேதய்ந்து ேபாயிருப்பதற்காக என்ைன அrசி மூட்ைட என்பாயா..?,களவாணிப்

பயேல..”என்று

சிrத்தவன்

“பாத்தாயா

அrசி

ஆடுகைள

வண்டியில்

ஏற்றிக்

பாரபட்சம்

பாராமல்

உண்டு

கத்தத்

மூட்ைட

துவங்க..

உன்ைன

நம்பித்

ெகாண்டிருக்கிேறாம்..

விடு..

“ஹா..

என்ன..?”என்று

ஹா..”என்று

தான்

இத்தைன

எப்ேபாதும்

ேகலி

ெசய்ய

ேபால் “ேடய்..

உன்ைன...”என்றவள் வண்டியில் ைவத்திருந்த தாம்பாளத்ைத எடுத்து அடிக்கத் துவங்க..

காப்பாற்றுங்கள்..”என்று

“மாமா..

திவாகரனின்

பின்ேன

ெசன்று

ஒழிந்தான். அதுவைர அவன் வாயடித்தைத சிrப்புடன் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவன் “ேதனு என்ன

இது..?,அவன்

என்பதா..?,மாமா குளிவிக்க..

உன்ைன

என்று

அவன்

விடப்

அைழத்துப்

“மாமா.......

ெபrயவன்..

பழகு..”என்று

ெராம்ப

நன்றி

அவைன

கூறி

ந-

குமரன்

மாமா...”என்று

வா,ேபா மனைதக் காைதக்

கடித்தான். அவன் அதட்டியதும் சற்று மிரண்டவள்.. பின் சிலித்துக் ெகாண்டு “இவைனப் ேபாய் மாமா என்பதா..?,ேபாங்கண்ணா..”எனக் கூறி விட்டு “மவேன.. உனக்கு இருக்கிறதடா..”என்று குமரைன மிரட்டி விட்டுச் ெசன்று விட்டாள். அவள் ெசல்வைத விrந்த புன்னைகயுடன் ேநாக்கியவனின் ேதாைளத் தட்டிய திவாகரன் “ேடய்..

என்ன நடக்கிறது

இங்ேக..?”என்று

ேகட்க..

“என்

அத்ைத

மகைள நான் ேநசிக்கக் கூடாதா?, மாமா.. நான் கல்லூr முதலமாண்டு வந்து

86

விட்ேடன்..

இப்ேபாது

ெபrய

ைபயனாகி

விட்ேடன்....

ெதrயுமா..?”என்றான்.

நன்றாக முறுவலித்து “சr தான் டா.. அவள் உன் மண்ைடைய உைடப்பது உறுதியாகி விட்டது..”என்று கூறிக் ெகாண்டிருந்தவைன ேநாக்கி “என்ன அப்படி ஒரு சிrப்பு இருவருக்கும்..?”என்றபடி அம்பr அருேக வந்தாள். குமரா..

“ேடய்

உன்ைன

ெசல்வம்

மாமா

கூப்பிடுகிறா

பா..”என்று

கூறியவளிடம் “ஏய்..என்னடி ஆளாளுக்கு என்ைன வாடா,ேபாடா என்கிற-கள்..?, உங்கள் இருவருக்கும் ஒன்று ேபாட்டால் தான் சr வரும்..”என்று சீ றியவன் அவள் தைலயில் நங்ெகன்று குட்டி ைவத்து விட்டுச் ெசன்றான். “ஆ.. அம்மா.. நான்

என்ன

ெசய்ேதன்

என்று

என்ைனக்

குட்டி

ைவக்கிறாயடா

எருைம

மாடு....”என்று கத்தியவைளப் ெபாருட்படுத்தாது அவன் ஓடிச் ெசன்று விட.. “பா

மாமா..

எப்படி

அடிக்கிறான்

என்று..

பரேதசி..”என்று

தைலையத்

ேதய்த்தபடி சிணுங்கியவளிடம் “ந-ங்கள் மூன்று ேபரும் வளந்து விட்டதாகக் கூறினால்

யா

நம்புவாகள்..?,இன்னும்

ஒருவைரெயாருவ

அடித்துக்

ெகாண்டு திrகிற-கள்..?”என்று கூறிச் சிrத்தான் அவன். இருக்கிறது

“அவனுக்கு

பாருங்கள்..”என்று

கறுவிக்

ெகாண்ேட

நின்றிருந்தவைள வண்டிக்குப் பின்ேன இழுத்தவன் அவள் கன்னம் வருடி “நஇன்று மிகவும் அழகாய் இருக்கிறாய் கண்ணம்மா..”என்று கூற.. முகம் சிவந்து தைல

குனிந்தாள்

ேவகமாக

அவள்

அவள். முகம்

குமரனின்

“அம்பr..”என்று

பற்றி

அழுந்த

முத்தமிட்டவன்

குரல்

ேகட்கவும்

“ேபா..”எனக்

கூற..

அவைனத் திரும்பித் திரும்பிப் பாத்தபடி நடந்து ெசன்றாள் அவள். அதன்

பின்

ஒவ்ெவாருவராக

இருக்ைகையப் ைவத்துக்

பிடித்துக்

ெகாண்டு

ேவனில்

ஏற..

ெகாண்டன.

அரட்ைட

இளசுகள்

அப்பத்தாைவ

அடித்தபடி

நான்கும்

கைடசி

அருகில்

பயணத்ைதத்

உட்கார

ெதாடந்தன.

ேகாவிலில் இறங்கியதும் ேவனிலிருந்து ெபாருட்கைள குமரனும்,திவாகரனும் இறக்க ஆரம்பித்து விட.. ேதன்ெமாழிைய இழுத்துக் ெகாண்டு ேகாவிலுக்குள் நடந்தாள் அம்பr. ெகாடிக் கம்பம் நட்டப்பட்டு விட்டதால் அதிகாைலயிேலேய கூட்டம் தள்ளியது ேகாவிலுக்குள். “அம்பr.. அம்மா த-ச்சட்டி தூக்கப் ேபாறா.. அங்க ேபாகாம இங்க என்ன புள்ள நின்னுக்கிட்டு ெகாடுக்க..

அன்ைனயிடம்

அைனவரும் ஆற்றில்

இருக்கிற..?”என்று நகர

மூன்று

பக்கத்து

விைரந்தாள்

அவள்.

அவகளுடன் ேசந்து மூைற

முங்கி

வட்டு -

தங்கம்

முல்ைலயாற்ைற

ெகாண்டன.

எழுந்து

அக்கா

மஞ்சள்

ஈரத்துணியுடன்

குரல் ேநாக்கி

புடைவயில் ெவளிேய

வந்தவகளிடம் தகதகெவன த- எrந்து ெகாண்டிருந்த மண் சட்டிைய ைகயில் ெகாடுத்தன. ைகயில் சூடு ெதrயாமல் இருக்க நிைறய ேவப்பிைலகைளக் ெகாடுத்து

அதன்

மீ து

த-ச்சட்டிைய

ைவக்க..

ெபண்களின்

குலைவச்

87

சத்தத்துடன்

சாமி

சன்னதிைய

ேநாக்கி

மற்ற

ெபண்களுடன்

நடக்கத்

துவங்கினா சுப்புலட்சுமி. மண் பாைனச் சட்டி முழுதும் சிறு சிறு ஓட்ைடகளாகக் ெகாத்தப்பட்டிருந்த ஆயிரம்

கண்

நடந்தன

பாைனைய

அம்பrயும்,ேதன்

முக்ேகாண

வடிவில்

வாங்கிக் ெமாழியும்.

நட்டு

ெகாண்டு மூன்று

அவகைளத் ெபrய

ைவக்கப்பட்டிருக்க

ெதாடந்து

ெபrய

அைதக்

கட்ைடகள்

கும்பிட்டபடிேய

சன்னதிையச் சுற்றி வலம் வந்தன. அதன் பின்பு கூட்டத்தில் மிதந்து சாமி தrசனத்ைத

முடித்துக்

ெகாண்டு

அன்னதானத்திற்காகப்

ேபாடப்பட்டிருந்த

கூடாரத்திற்கு வந்தன. முல்ைல ஆற்றின் கைரயில் ஏராளமான மக்கள் முங்கி எழுந்து ேவண்டிக் ெகாண்டிருக்க.. சிறுவகளுக்கு ேசற்றாண்டி ேவசம் என்கிற ெபயrல் உடல் முழுதிலும்

ேசற்ைற

வாrப்

பூசி

மாைலயிட்டு..

குங்குமமிட்டு

சாமிைய

ேநாக்கி அைழத்துச் ெசன்று ெகாண்டிருந்தன. ஆற்ைறக் கடந்து உைடயாrன் ஆலயத்துக்குச் ெசன்றாகள். வழி ெநடுகிலும் தின்பண்டங்கள் விற்பைனயாகிக் ெகாண்டிருக்க.. சிறுவகளும்,சிறுமிகளும் ெமாய்த்துக் ெகாண்டிருந்தன. ஒரு புறம் ஆறும்,மறு புறம் மரங்களுமாய் இருந்த அந்தக் ேகாவிைல ேநாக்கி நடப்பது எப்ேபாதும் அம்பrக்குப் பிடித்தமான ஒன்று. உைடயாைர தrசித்து விட்டு

அங்ேகேய

ஆற்றின்

அருகிேலேய

அமந்தன.

ேகாவிலுக்கு

வந்து

இறங்கிய பின்பு ஒரு முைற கூட அவள் திவாகரைனப் பாக்கேவயில்ைல. சுற்றும்,முற்றும்

ேதடிக்

ெகாண்டிருந்தவள்..

குமரனும்,அவனும்

உைடயாைர

தrசித்து விட்டு ெநற்றியில் திருந-ற்றுக் கீ ற்றுடன் ெவளி வருவைதக் கண்டு “மாமா..”என்று கூவி அைழத்தாள். அவைளத் ெதாடந்து “குமரா.. ெபாr வாங்கிக் ெகாண்டு வாடா..”என்று ேதன் ெமாழி குரல் ெகாடுக்க “அrசி மூட்ைட.. விடாமல் தின்று ெகாண்ேட இரு.. ந-யும் வந்தாயானால் வாங்கித் தருகிேறன்.. வர முடியாெதன்றால் இப்படிேய உட்கா...”என்று அவன் கூற “நானும் வருகிேறன்.. எனக்குப் பசிக்கிறது.. ப்ள -ஸ் டா..”என்றபடிேய எழுந்து அவனுடன் நடந்து ெசன்றாள். அவள்

ெசன்றதும்

அம்பrயின்

அருேக

அமந்தவன்

ைகயில்

ைவத்திருந்த

குங்குமத்ைத அவளிடம் ந-ட்டி விட்டு “என்ன ேவண்டிக் ெகாண்டாய்..?”என்று வினவினான். எப்ேபாதும்

அவன்

முகத்ைத

சந்ேதாசமாக..

இைமக்காமல்

நிம்மதியாக

இருக்க

ேநாக்கியவள்.. ேவண்டும்

“என்

என்று

மாமா

ேவண்டிக்

ெகாண்ேடன்”என்று கூற.. சிrப்புடன் அவைள ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தவனின் சிந்தைனையக் கைளத்தது குமரனின் குரல்.

88

“அம்பr.. உனக்குப் பிடித்த பஞ்சு மிட்டாய்...”என்று அவளிடம் ந-ட்டியவனிடம் “ஐ..

நன்றி

நன்றி..

அவ்வப்ேபாது

என்ைனத்

திட்டினாலும்

ந-

ஒரு

நல்ல

அண்ணன் டா..”என்று அவன் கன்னத்ைதக் கிள்ளியவனிடம் “ஏய்.. சீ .. ைகைய எடு..”என்று

சிலித்துக்

ெகாண்டான்

அவன்.

அதன்

பின்பு

நால்வரும்

கைதயடித்து விட்டு அன்னதானம் நடக்கும் இடத்திற்குச் ெசன்றன. “நான்கு ேபரும் எங்ேக சுற்றி விட்டு வருகிற-கள்..?,வந்தவகளுக்குச் சாப்பாடு பrமாறுங்கள்..

புண்ணியம்

கிைடக்க

ேவண்டாமா..?”என்றபடி

அனுப்பினா

ெசல்வம் மாமா. “அப்பா.. குமரன் எனக்கு ஐஸ்க்rம்,ெபாr கடைல,ஹல்வா எல்லாம்

வாங்கித்

தந்தான்

ெதrயுமா..?”என்று

ேதன்

ெமாழி

தந்ைதயிடம்

அளக்க.. அவைளத் ெதாடந்து உள்ேள நுைழந்த குமரன் அவள் தைலயில் அடித்து “உள்ேள ேபாடி..”என்று கூற.. “ேடய்.. வளந்த பிள்ைளைய ைக ந-ட்டி அடிக்காேத என்று எத்தைன முைற கூறியிருக்கிேறன்..”என்று திட்டியவrடம் “மாமா.. வளந்த ைபயைன இவள் மrயாைத இல்லாமல் அைழப்பது மட்டும் தவறில்ைலயா..?,உங்கள் மகைள நின்றவனிடம்

உள்ேள

“சr,சr

முதலில்

அதட்டுங்கள்..”என்று

ேபாடா..”என்று

சமாதானப்

சண்ைடக்கு

படுத்தி

அனுப்பி

ைவத்தா. ஆளுக்ெகாரு சட்டிையத் தூக்கிக் ெகாண்டு பrமாறுகிேறன் என்கிற ெபயrல் ேசட்ைட

ெசய்து

ெகாண்டிருந்தன.

மாறி

மாறி

ஒருவைரெயாருவ

ேகலி

ெசய்து ெகாண்டும்,சிrத்துக் ெகாண்டும் அைலந்தவகள் கைடசியில் உண்ண அமந்தன.

எப்ேபாதும்

ேபால்

ெசல்வம்

அவகளுக்குப்

பrமாற..

சிrப்பும்,சந்ேதாசமுமாய் அன்ைறய நாள் மகிழ்ச்சியுடன் நிைறவு ெபற்றது. திருவிழா முடிந்த மறு மாதத்தில் அம்பr,ேதன் ெமாழியின் பன்னிெரண்டாம் வகுப்புத்

ேதவு

முடிவுகள்

ெவளி

வந்தன.

பதிேனாறாம்

வகுப்பு

வைர

திவாகரனின் கட்டாயத்தால் திக்கித் திணறி ேதச்சி ெபற்று வந்த அம்பrக்கு பன்னிெரண்டாம்

வகுப்பிற்கு

வந்ததும்

சுத்தமாகப்

படிப்பில்

ஈடுபாடற்றுப்

ேபானது. பாதி நாட்கள் வகுப்பிற்குச் ெசல்லாமல் ேதாப்பிற்கு ஓடி விடுவாள். ேதன்

ெமாழியும்

கூட்டு

தான்

என்பதால்

பகலில்

இருவைரயும்

ஏேதனும்

ேதாப்பு,ேதாட்டத்தில் காணலாம். அன்று ேதவு முடிவுகள் ெவளி வரப் ேபாகிறெதன்கிற அக்கைற சிறிது கூட இல்லாமல் வயைல ேவடிக்ைக பாத்தபடி பல் துலக்கிக் ெகாண்டிருந்தவைளக் கண்டு

“குள்ளச்சி..

பாஸாகி

விடுவாய்

தாேன..?”என்று

கலக்கத்துடன்

வினவினான் திவாகரன். “மாமா.. பாஸாகா விட்டாலும் என்ன கஷ்டம் வந்து விடப்

ேபாகிறது..?,ஒரு

வாரமாக

ஒேர

ேகள்விையக்

ேகட்டு

ெதால்ைல

ெகாடுக்கிறாய்.. ச்ச.”என்று சலித்துக் ெகாண்டவளிடம் “அடக் கழுைத..”என்று தைலயில் அடித்துக் ெகாண்டான் திவாகரன்.

89

ேபப்ப

விற்கும்

கைடயில்

ெவளியிடப்பட்டிருந்த

ெவகு

ேபப்பைர

ேநரம்

வாங்கிப்

காத்திருந்து பரபரப்புடன்

ேதவு

முடிவுகள்

அம்பrயின்

ேதவு

எண்ைணத் ேதடினான். எத்தைன முைற ேதடியும் அவளது ேதவு எண்ணும் மட்டும்

கிட்டேவயில்ைல.

விட்டாள்..

மக்குக்

ைசக்கிைளத்

நுைழந்தவைனக்

கண்டு

கழுைத..

ஃெபயில்

தள்ளிக்

ெகாண்டு

அம்மத்தா

“என்ன

பாஸாகைலயா..?,அவளுக்கு

படிப்ெபல்லாம்

ேவைலைய

மூைலல

பாத்துக்கிட்டு

ஆகித்

ெதாைலத்து

ேவகமாக கண்ணு..

வராது

கிடக்கத்

வட்டிற்குள் அந்த

கழுத

கண்ணு..

தான்

வட்டு -

லாயக்கு..”என்று

அம்மத்தா எட்டு வட்டிற்குக் ேகட்கும் படி தன் குரைல உயத்தத் துவங்கினா. அவ

கத்தியதில்

பட்டது..

ேமலும்

ேகாபமுற்று

கிண்ணத்திலிருந்தத்

ெதாைலக்காட்சியில்

உள்ேள

நுைழந்தவனின்

திராட்ைசைய

ஈடுபாட்டுடன்

ரசித்து

இைணந்து

ேபாயிருந்த

கண்களில்

உண்ட

படி

அம்பr

தான்.

விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று டிவிைய அைணத்தவைனக் கண்டு “ப்ச் என்ன மாமா..

இது..?,

நல்ல

காட்சியில்

அைணத்து

விட்டாேய..?,”என்றவளிடம்

“தடிக்கழுைத.. பrட்ைசயில் ெபயில் ஆகி விட்டு.. ஜாலியாக அமந்து டிவி பாத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,படிக்காமல் வகுப்ைபக் கட் அடித்து விட்டு ஊ சுற்றிக்

ெகாண்டு

திrந்ததால்

உன்ைன..”என்றவன் துவங்க..

தாேன

அருேகயிருந்தப்

என்னெவன்று

பாஸாக பிரம்ைப

முடியாமல் எடுத்து

சைமயலைறயிலிருந்த

ேபானது..?,ம்?

அவைள

ெவளிேய

அடிக்கத்

வந்த

சுப்பு

லட்சுமியும் அவள் ஃெபயில் ஆகி விட்டால் என்பது ெதrந்து தானும் திட்டத் துவங்கினா. “மாமா..

மாமா..

ேவண்டாம்

மாமா..

நான்

தான்

எனக்குப்

படிக்கப்

பிடிக்கவில்ைல என்ேறேன.. எனக்கும் ேசத்துத் தான் ந- படிக்கிறாேய.. அது ேபாதாதா..?”என்று

கத்தியவளிடம்

“கழுைத..

எதித்தா

ேபசுகிறாய்...?”என்று

ேமலும் அடிகைள வழங்கியவைன அப்ேபாது வட்டினுள் நுைழந்த ெசல்வம் தடுத்து

நிறுத்தினா

விடு

“விடு..

கண்ணு..

பின்ேன

“என்றவrன்

ஒழிந்து

ெகாண்டு “மாமா.. காப்பாற்றுங்கள் மாமா..”என்று கத்தினாள் அவள். “ெபண்

பிள்ைள

தாேன..

ேபாகிறாள்..?,விடு ெகாடுப்பதால் ந-ங்கள்

தான்

யாேரனும்

திட்டியவன்

சிறிது

படித்துப்

பட்டணத்திற்கா

டா..”என்றவrடம் இவள்

இப்படித்

“ந-ங்கள்

அைனவரும்

திrகிறாள்..

ஒழுங்காகப்

கண்டித்திருந்தால் ேயாசித்து..

மீ ண்டு

ேவைலக்குப்

இப்படியாகி ேபப்பைரத்

ேபாகப் ெசல்லம்

படிக்கும்படி

இருப்பாளா..?,”என்று

திறந்து

ேதன்ெமாழியின்

ேதவு எண்ைணத் ேதடினான். பின்

“திருட்டுக்கழுைதகள்..

இரண்டு

ேபரும்

ஃெபயில்

சித்தப்பா..

எங்ேக

அவள்..? ேதன் எங்ேக?”என்றவனுக்குப் பதிலாக வாசலில் நின்றிருந்த ேதன் ெமாழியின் அழுைகக் குரல் தான் ேகட்டது. “உனக்குப் பயந்துெகாண்டு தான்

90

வாசலிேலேய

நிற்கிறாள்..

ந-

திட்டி

அடிப்பாய்

என்று

பயந்து

என்ைனத்

துைணக்கு அைழத்துக் ெகாண்டு வந்தாள்..”என்று ெசல்வம் சிrக்க.. ேதம்பித் ேதம்பி அழுதபடி ெமல்ல உள்ேள நுைழந்தாள் ேதன்ெமாழி. “அ..அண்ணா..” என்று

ெதாடங்கியவளிடம்

ேதாப்பில் கட்டி

சுற்றித்

திrந்து

ைவத்துத்

“கழுைத.. ெகாண்டு

ேதாைல

கழுைதகள்..”என்றவன்

அவள்

இவளுடன்

ேசந்து

ெகாண்டு

இருந்தாயல்லவா..?,அப்ேபாேத உrத்திருக்க

தைலயில்

குட்டி

மரத்தில்

ேவண்டும்.. ைவக்க..

ந-யும்

திருட்டுக்

ஓெவன

அழுகத்

ைவத்தபடி

நின்று

ெதாடங்கி விட்டாள் ேதன்ெமாழி. இருவரும்

ஒவ்ெவாரு

ெகாண்டிருக்க.. சமாதானம் பrட்ைசயில்

புறம்

ேகாபத்துடன்

ெசய்து

முகத்ைதத்

கத்திக்

ெகாண்டிருந்த

ஃெபயில்

ஆேம..

தூக்கி

ெகாண்டிருந்த ேவைள..

ஹா..

ஹா..

திவாகரைன

ெசல்வம்

இதுகள்

இரண்டு

“மாமா..

மக்கு

முண்டங்கள்..

இதுகைள

இத்தைன வருடமாகப் படிக்க ைவத்துக் காைச வணாக்கியது தான் மிச்சம்.. சாணி அள்ளச் ெசால்லி வட்ேடாேட ைவத்திருக்க ேவண்டும்.. ெதண்டங்கள்..” என்று

பயங்கரப்

புன்னைகேயாடு

ஒருவைரெயாருவ

பாைவையப்

அம்பrயும்,ேதன்ெமாழியும் ைகயிலிருந்த

குமரன்

பிரம்ைபப்

மறு

ெநாடி..

பிடுங்கிக்

நுைழய..

ஒரு

பrமாறிக் ேதன்

ெகாண்டு

ெமாழி

அவைன

ெநாடி ெகாண்ட

திவாகரனின் ேநாக்கி

ஓட..

அம்பrேயா தன்னருகிலிருந்த தைலயைணையத் தூக்கிக் ெகாண்டு அவனிடம் ஓடினாள். இருவரும் ேசந்து அவைன அடித்து ெநாறுக்க.. “அய்ேயா.. அம்மா.. ராட்சசிகளா.. விடுங்கடி. ஏய்.. அrசி மூட்ைட உன்ைனப் ெபாங்க ைவக்காமல் விட மாட்ேடண்டி..”என்று கத்திய குமரைனப் பாத்து அவ்வளவு ேநரமாகக் ேகாபத்துடன்

நின்று

ெகாண்டிருந்த

திவாகரனும்

கலகலெவனச்

சிrக்கத்

துவங்கினான்.

91

காதல் -10

ஒரு காதல் கடிதம் விழி ேபாடும்.. உன்ைனக் காணும் சபதம் வரக் கூடும்.. ந- பாக்கும் பாைவகள் பூவாகும்.. ெநஞ்சுக்குள் ைதக்கின்ற முள்ளாகும்.. கண்ேண.. என் கண் பட்ட காயம்.. ைக ைவக்கத் தானாக ஆறும்.. முன்னாலும் பின்னாலும் தள்ளாடும்.. ெசம்ேமனி.. என் ேமனி... உன் ேதாளில் ஆடும் நாள்..!

பrட்ைசயில் ேதால்வியுற்றவகளுக்ெகன அடுத்த இரண்டு மாதத்தில் நடந்த மறுேதவிலும்

அம்பrயும்,ேதன்

இருவைரயும் திவாகரன்.

ேபாடியில்

ஒரு

ெமாழியும்

டுேடாrயல்

மாணிக்கத்திற்கும்,சுப்பு

ேதால்வியைடந்து கல்லூrயில்

லட்சுமிக்கும்

விட்டதால்

ேசத்து

மகைள

படிக்க

விட்டான் ைவப்பதில்

அப்படி ஒன்றும் ஈடுபாடு இல்லாவிடினும் அம்பrைய வட்டில் ைவத்து அவள் ெசய்யும்

அட்டகாசங்கைளப்

ெபாறுத்துக்

ெகாள்வதற்கு

படிக்க

அனுப்புவேத

ேமல் என்று திவாகரனிடம் சrெயனத் தைலயாட்டி விட்டன. தனது மூன்றாமாண்டு கல்லூrப் படிப்ைப முடித்து விட்ட திவாகரனும் ேமல் படிப்ைபத்

ெதாடர

மிகவும்

ஆைசப்

பட்டான்.

அேத

கல்லூrயிேலேய

முதுகைலப் படிப்ைபத் ெதாடர எண்ணி விசாrத்தான். இளங்கைலப் படிப்ைபப் ேபாலல்லாது இருந்ததில்

முதுகைலப் ெகாஞ்சம்

படிப்பிற்கான

கலங்கிப்

கட்டணங்கள்

ேபானான்.

இந்த

பல

முைற

ஆயிரங்களில் அம்மத்தாவின்

உதவிைய அவனால் மறுக்க இயலாமல் ேபானது. இப்ேபாதும்

தனது

விருப்பத்ைத

ெவளிப்படுத்தாமல்

ேதாப்பிற்குச்

ெசன்று

ெகாண்டிருந்தவைன

அம்பr

தான்

மாணிக்கத்துடன் பிடித்து

ைவத்து

விசாrத்தாள். “மாமா.. ேநற்று உன் ேதாழன் அந்த முட்ைட ேபாண்டா ேசகைர பாத்ேதன்.. ந- ேமல் படிப்பு படிக்க விருப்பப்படுவதாகக் கூறினாேன.. ந- ஏன் மாமா

இைதப்

பற்றி

ெசால்லவில்ைல..?,”

என்னிடமும்,அப்பத்தாவிடமும் என்றவள்

சற்றுத்

தயங்கி

ஒரு

வாத்ைத

“கட்டணம்

கூட

அதிகமாக

இருக்கிறதா மாமா..?”என்று வினவினாள்.

92

திராட்ைசத்

ேதாட்டத்தில்

ெகாத்து

ெகாத்தாக

ெதாங்கிக்

ெகாண்டிருந்த

திராட்ைசகளுக்கு மத்தியில்.. சிலுசிலு காற்றில் அமந்திருந்தன இருவரும். அவளது ேகள்விையக் ேகட்டுத் தைல குனிந்த படி அமந்திருந்த திவாகரன் சற்று

நிமிந்து

என்றான்.

அருேக

அவன்

ஆம்

அவனது

“ப்ச்”என்றபடி முன்னேம

கிடந்த

குச்சியால்

எனத்

தந்ைதயின்

தைலயாட்டியதும்

ைகயிலிருந்தக்

ெசால்வதற்ெகன்ன ெசாத்ைத

மண்ைணக்

ஒன்றும்

நான்

வந்து

பறித்தவள்

அன்ைன

உனக்குத்

“ம்,ம்”

அவனருேக

குச்சிையப்

மாமா..?,என்

கிளறியபடி

“இைத

அறியாமல்

திருடித்

தந்து

என் விடப்

ேபாவதில்ைல.. அப்பத்தாவிடம் தாேன உதவி ேகட்கலாம் என்கிேறன்..” என்று கூறினாள் அவள். “எனக்கு மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கிறது பr.. நான்.. நான் யாருக்கும் பாரமாக இருக்க விரும்பவில்ைல. நான் படித்த படிப்பிற்குக் கிைடக்கும் ேவைலையப் பாக்கிேறேன..”என்றவனிடம் “மாமா.. முட்டாள்தனமாகப் ேபசாேத.. ேமற்படிப்பு படித்தால்

தான்

நல்ல

ேவைலக்குப்

ேபாக

முடியுெமன்றால்

ந-

அைதேய

ெதாடரலாேம.. எதற்காக ேவண்டாம் என்கிறாய்.?,மாமா.. ந- யாருக்கும் இங்ேக பாரமாக இல்ைல.. உதவியாகத் தானிருக்கிறாய்.. மூன்று ேவைள என் வட்டில் உண்பதற்காக ந- ஓடாகத் ேதய்ந்து உைழப்பைத நானும் பாத்துக் ெகாண்டு தாேன

இருக்கிேறன்..

எனக்காக..”என்று

இந்தக்

கண்ண-

கஷ்டம்

ததும்பக்

த-ர

ேவண்டாமா..?,ந-

ேகட்டவைள

இழுத்துத்

அம்மத்தாவிடம்

இன்ேற

படி

மாமா..

தன்ேனாடு

அைணத்துக் ெகாண்டான் திவாகரன். படிக்கிேறன்

“நிச்சயம் என்றவன்

அவைள

கண்ணம்மா..

விலக்கி

நன்றி

“ந..

பr..”என்று

கூற..

ேபசுேவாம்..”

அவன்

ெநற்றி

முடிையத் தன் ைககளால் ஒதுக்கி அழுந்த முத்தமிட்டு எழுந்து ெசன்றாள். அவள்

ெசல்வைதேய

ெஜன்மத்திற்கும்

அவேள

இைமக்க தன்

மறந்து

மைனவியாக

ேநாக்கியவனுக்கு வந்து

வாழ்வின்

ஏேழழு

ஒவ்ெவாரு

ெநாடிையயும் அவளது அருகாைமயின் நிம்மதிைய.. மகிழ்ச்சிைய.. ெகாள்ைள ெகாள்ைளயான

அவளது

காதைல

அனுபவித்து

வாழ

ேவண்டும்

என்று

ேதான்றியது. வட்டிற்குத் கூறி

திரும்பிய

விட்டாள்.

அம்பr

“மாமா

ேநராக

அப்பத்தாவிடம்

ேமற்படிப்பு

படித்தால்

ெசன்று

தான்

விசயத்ைதக்

நல்ல

ேவைல

கிைடக்குமாம் அப்பத்தா.. ஆனால் ெகாஞ்சம் ெசலவாகும் ேபாலத் ெதrகிறது.. இதனாேலேய மாமா தனது விருப்பத்ைத யாrடமும் ெசால்லாமல் மைறத்து விட்டா..

எப்படிேயனும்

உதவ

ேவண்டும்

அப்பத்தா..

நா..நான்

இந்தச்

சங்கிலிையத் தருகிேறன்.. எப்படிேயனும் இைத மாமாவிடம் ெகாடுத்து விடு.. அம்மாவிடம் விடுகிேறன்..

நான்

ெதாைலந்து

இைதத்

தவிர

ேபாய் ேவறு

விட்டதாகக் வழியில்ைல

கூறிச்

சமாளித்து

அப்பத்தா..”என்று

93

வள்ளியம்ைம ேபச வாய்ப்ேப அளிக்காமல் ேபசிக் ெகாண்ேட ெசன்றவைள ெசால்றைதயும்

“கழுத..நான்

ெகாஞ்சம்

ேகேளண்டி..”என்று

அவ

அதட்டிய

பின்ன தான் வாய் மூடினாள் அம்பr. “உன்

கழுத்துச்

மாட்டானா

சங்கிலிய

கண்ணு

இது

கழட்டிக்

உன்

ெகாடுத்தா

மாமன்

தான்னு..

காணாம

சங்கிலி

கண்டுபிடிச்சுற ேபாச்சுன்னு

ந-

ெசான்னாத் தான் உங்காத்தா நம்பிருவாளா..?,பிற்பாடு உன் மாமன் ேமற்படிப்பு படிக்கிறது

அவளுக்கு

திருடிட்டான்னு

ெதrஞ்சுருச்சுனா,

திருட்டுப்

பட்டம்

என்

கட்டிருவா

மவ

சங்கிலிய

கண்ணு..

எதுக்கு

இவன்

தான்

வண் -

வம்பு

ெசால்லு..?”என்று வினவியவrடம் பதில் ெதrயாமல் விழித்தாள் அம்பr. “ேகனக் கழுத.. உன் மாமன் ேமல உனக்கிருக்கிற பாசம் என் ேபரன் ேமல எனக்கு

இருக்காதா..?,இைதெயல்லாம்

நான்

பாத்துக்கிற

மாட்ேடனா..?,

அப்பத்தாவுக்கு உன் தாத்தன் ேபாட்ட நைகக எல்லாம் இரும்புப் ெபட்டிக்குள்ள தான கிடக்கு?,அதுல ஒன்ன எடுத்து உன் மாமன் படிப்புக்கு ெகாடுக்க ேவண்டி தான்..

காலம்

எல்லாம் இப்ப

ேபான

காலத்துல

நானா

உனக்குன்னு

உங்காத்தா

கண்ணுல

அத

உன்

மாமனுக்குக்

நைக

ேபாட்டுகிட்டு

படாம

காத்து

ெகாடுத்துட்டுப்

திrயிேறன்..

வச்சிருந்ேதன்..

ேபாேறன்..உனக்கு

ெகாடுக்கிறதும்,அவனுக்குக் ெகாடுக்கிறதும் ஒன்னு தான கண்ணு..?.ந- கவைலப் படாம

இரு..

மாமன்

படிப்ப

நான்

பாத்துக்கிேறன்..”என்று

வள்ளியம்ைம

உறுதிபடுத்தியதும் சந்ேதாசம் பீறிட்டது அம்பrக்கு. கட்டிக்

“கிழவி..”என்று

ெகாண்டு

ெசல்லம்

ெகாஞ்சினாள்.

இருவரும்

ெகால்ைலயில் அமந்து குசுகுசுெவன ேபசிக் ெகாள்வைதக் கண்ட சுப்புலட்சுமி “ஏண்டி

ேஜாடி

ேபாட்டுக்

வாய்க்கவில்ைலயா..?,பல்லு ரகசியம்

ேபச

ேவண்டிக்

ெகாண்டு ேபான கிடக்கிறது

ேபச

இளசுகள்

காலத்திலிருக்கும் உனக்கு..?”என்று

எதுவும் கிழவியிடம் ஏவத்

உனக்கு என்ன

துவங்கியதும்

ேகாபமாக அம்பr வாய் திறக்கும் முன் அைத விடக் ேகாபமாக வள்ளியம்ைம இறங்கி விட்டா. “யாரடி பல்லு ேபான கிழவிங்குற..?,உன் தைலல இருக்குற நைர முடிையயும் என் தைலல இருக்குற நைர முடிையயும் எண்ணிப் பாப்ேபாமாடி..?,யாருக்குடி வயசாய்ப் ேபாச்சு..?,வட்டுக்குள்ேளேய அைட காக்குற மாதிr உட்காந்துகிட்டு திrயிற உன்ேனாட ேசத்துப் பாக்குறப்ப நான் இன்னும் இளைமயாத் தாண்டி இருக்ேகன்..

யாரப்

பாத்து

கிழவிங்குறா

உங்காத்தா..?,உங்காத்தாளுக்கு

இருக்குற வஞ்சக புத்திக்கு.. என் வயசுலலாம் கூன் விழுந்து

ெகால்ைலல

தாண்டி கிடப்பா..”என்று பாட்டி பாய.. அம்பrக்கு ஒேர சிrப்பு.. “கிழவி.. உன் அலும்பல் தாங்கவில்ைலேய..”என்று சிrக்கத் துவங்கினாள்.

94

சிறிது ேநரத்தில் வடு - திரும்பிய திவாகரைன வாசலிேலேய நிறுத்தி அப்பத்தா படுத்திருக்கும்

கயிற்றுக்

கட்டிலின்

அருேக

கூட்டிச்

ெசன்றாள்.

“அதற்குள்ளாகவா ேபசி விட்டாய் பr..?”என்று ேகள்வி ேகட்டவனிடம் “ந- வா மாமா..”என்றைழத்துக் தன்னருேக

ெகாண்டு

அமத்திக்

ெசன்றாள்.

ெகாண்ட

கண்ணு..

“வா

வள்ளியம்ைம

உட்காரு..”என்று

அவனது

படிப்பிற்கான

கட்டணங்கைளப் பற்றி விசாrத்தா. “இதச் ெசால்ல ஏன் கண்ணு தயங்குற?,அம்மத்தாள ஏன் ந- அந்நியமா பாக்குற நான்

உன்ைன

அம்மத்தா

நைகய

என்றவrடம் என்ன

படிக்க

ைவக்க

மாட்ேடனா..?,ந-

ெகாடுக்கிேறன்..

ந-

நைகைய

“அம்மத்தா..

இருக்கிறது?,மாமா

உன்

படிப்ைப

விற்றுத்

ேகட்டால்

கவைலேய

தான்

நிச்சயம்

பட

முடி..

படிக்க

ேவணாம்.

சrயா

ராசா?”

ேவண்டுெமன்று

ேகாபப்படுவா..

அைத

விட

அத்ைதக்குத் ெதrந்தால் மிகவும் ேகவலமாக ேபசுவாகள்.. நான் இதுவைர படித்த படிப்பிற்கு ஏற்ற ஏேதனும் ேவைலையத் ேதடிக் ெகாள்கிேறன்.. இது ேவண்டாம் அம்மத்தா” என்று பதறியபடி கூறினான் திவாகரன். “உன் மாமனும்,அத்ைதயும் என்னத்துக்கு ேபசனும்?,அது உன் தாத்தா எனக்காக ெசய்து ெகாடுத்த நைக.. அைத என்ன ேவணாலும் ெசய்யுற உrைம எனக்கு இருக்கு.. நியாயமா பாத்தா அந்த நைகெயல்லாம் உன் அம்மாவிற்குச் ேசர ேவண்டியது தான் ராசா.. மறுப்பு ெசால்லாம வாங்கிப் படிப்ப முடி.. மற்றைத அப்புறம்

பாக்கலாம்..

என்ன?”என்றவrடம்

அவன்

பதிேலதும்

கூறாமல்

இருக்க.. “மாமா.. அப்பத்தா தான் இவ்வளவு வற்புறுத்துகிறாகேள.. இன்னும் என்ன

ேயாசிக்கிறாய்..?,அப்பத்தாவின்

அம்மாவிற்குக் நைகெயன்று மாமா..”என்று

கிைடயாது தான்

நைகையப்

மாமா..

அது

அப்பத்தா ெசால்கிறேத..

அம்பrயும்

ெகஞ்ச..

அைர

பங்கு

ேகட்கும்

அத்ைதக்குச் தயவு

ேசர

ெசய்து

மனதுடன்

உrைம ேவண்டிய

வாங்கிக் ஒரு

ெகாள்

வழியாகச்

சம்மதித்தான் திவாகரன். அதன் பின்பு அவன் இளங்கைலப் படிப்ைப முடித்த அேத கல்லூrயிேலேய இடம்

கிைடத்து

டுேடாrயல் ெமாழியும்

விடுெமன்று

காேலஜிற்குச் ெபாழுைதக்

ேதான்ற

ெசல்கிேறன்

கழித்துக்

மகிழ்ச்சியுடன் என்கிற

ெகாண்டிருக்க..

இருந்தான்

ெபயrல் குமரன்

அவன்..

அம்பrயும்,ேதன் வழக்கம்

ேபால்

இருவைரயும் ேகலி ெசய்து வாங்கிக் கட்டிக் ெகாண்டிருந்தான். அன்று

விடுமுைற

தந்திருந்தான்

நாள்

குமரன்.

“அம்பr..”என்றைழத்துக்

என்பதால் ைகயில்

ெகாண்ேட

அம்பrயின் ெபrய

உள்ேள

வட்டிற்கு -

ைபயுடன்

நுைழந்தான்.

வருைக வந்தவன்

“இந்தா..

காரப்

ெபாrயும்,கடைல உருண்ைடயும்.. அம்மா ெகாடுக்கச் ெசான்னாகள்..” என்று அவளிடம் ந-ட்டினான். “ெபrயம்மா ெசய்த உருண்ைடயா..?”என்று ஆைசயாக வாங்கிக் ெகாண்டவள் கிளம்புகிேறன் என்றவனிடம் “குமரா.. என்ைன ெசல்வம்

95

மாமாவின்

ேதாப்பில்

இறக்கி

இருக்கிறாள்..”என்று

விட்டுச்

ெகஞ்சி

ெசல்லடா..

அவனுைடய

ேதன்

அங்ேக

தான்

ைசக்கிளிேலேய

ஏறி

ேதன்ெமாழியின் ேதாப்பிற்குச் ெசன்றாள். ேதன்ெமாழி இருக்கிறாள் என்றதுேம குஷியாகிப் ேபான குமரன் “அைத விட எனக்கு

என்ன

ேவைல

தங்கச்சி..

வா..

வா..

அண்ணன்

உன்ைன

இறக்கி

விடுகிேறன்..”எனக் கூறி ஏற்றிக் ெகாண்டான். மாந்ேதாப்பின் உள்ேள ெசன்ற இருவைரயும்

வரேவற்ற

ெசல்வம்

குரல்

“ேதனு..”என்று

ெகாடுக்க..

மஞ்சள்

தாவணியில் ஓேடாடி வந்தாள் ேதன்ெமாழி. அவைளக் கண்டதும் குமரனின் மனம் ஜில்ெலன்று ஆகி விட.. அவனது பாைவையக் கண்ட அவளும் “இவன் எதற்காக

இப்ேபாெதல்லாம்

இப்படிப்

பாத்து

ைவக்கிறான்..”என்று

அவைன

வருகிறாய்..?”என்று

அதட்டிய

முைறத்தபடி அருேக வந்தாள். “அவைன

ஏண்டி

அம்பrயிடம்

முைறத்துக் என்னடி

“ந-

ெகாண்ேட

அவனுக்கு

வக்காலத்தா..?மாங்காய்

திருடும்

களவாணிையப் ேபால் பாத்துத் ெதாைலத்தால் நான் முைறக்காமல் என்னடி ெசய்ேவன்..?”என்று

அவள்

ேகட்க..

திருட்டு

முழியாகவா

இருக்கிறது

நம்

பாைவ.. ம், என்றபடி ேயாசைனயில் ஆழ்ந்து விட்டான் குமரன். கூைட,கூைடயாக மாம்பழங்கள் லாrயில் குவிக்கப்பட்டுக் ெகாண்டிருப்பைதக் கண்ட

அம்பr

அரட்ைடயில்

ஒரு

மாங்கனிைய

இறங்க..

எடுத்துச்

ெசல்வத்துடன்

சுைவத்தபடி

ேசந்து

ேதன்ெமாழியிடம்

தானும்

மாம்பழங்கைள

வண்டியில் குவித்தான் குமரன். “குமரா.. அத்ைத கடைல உருண்ைடயும்,காரப் ெபாrயும் ெகாடுத்தாகளாேம.. ந- எனக்குக் ெகாண்டு வரேவயில்ைல..?,எங்ேக டா என் பங்கு..?”என்று குரல் ெகாடுத்தாள் ேதன்ெமாழி. “அrசி மூட்ைட.. தின்கிற விசயத்தில் மட்டும் சrயாகப் பங்கு ேகட்டு விடு.. உன்

வட்டில் -

அத்ைதயிடம்

ெகாடுத்து

விட்டுத்

தான்டி

நான்

அம்பrயின்

வட்டிற்குச் ெசன்ேறன்..”என்றான் அவன். “ெகாடுத்து விட்டாயா.. சr சr..”என்று மண்ைடைய

உருட்டியவைளக்

கண்டு

தைலயில்

அடித்துக்

ெகாண்டான்

குமரன். அதன் பின்பு அங்ேகயும்,இங்ேகயும் திrந்து ெகாண்டிருந்த அம்பr கைடசியில் ெசல்வம்

மாமா

ேதாப்பிற்குள் விட்டுக்

உடன்

தனியாக

ெகாண்டு

வண்டியில் நடந்தான்

பலத்த

ஏறிச்

ெசன்று

குமரன்.

விட..

ேபண்ட்

ேயாசைனயுடன்

நடந்து

ேதன்ெமாழியுடன்

பாக்ெகட்டுக்குள்

ைக

ெகாண்டிருந்தவைனத்

திரும்பிப் பாத்த ேதன்ெமாழி “ேடய்.. இல்லாத மூைளைய ைவத்து ந- அப்படி என்ன

தான்

ைவத்திருந்த

டா

ேயாசித்துக்

குச்சியால்

ெகாண்டிருந்தாள்.

எட்டி

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்றபடி

மரத்திலிருந்த எட்டி

அவள்

மாங்காையப் குதித்துக்

ைகயில்

பறிக்க

முயன்று

ெகாண்டிருந்த

அழைகக்

96

கண்டவனுக்கு.. முகம் ெமன்ைமயாக அவள் ைகையப் பற்றி குச்சிையச் சற்று ஓங்கி

அடித்தான்.

மாங்காய்

கீ ேழ

விழுந்து

விட்டதில்

மகிழ்ச்சியானவள்..

நிமிந்து அவன் முகத்ைதப் பாக்க... அவனது பாைவயும்,முகமும், மாங்காய் கீ ேழ

விழுந்த

பின்பும்

தன்

ைகைய

விடாமல்

பற்றியிருந்த

விதமும்

கிலியூட்ட.. “ைகைய விடுடா..”என்று உதறினாள். “மாட்ேடன்...”என்றபடி ேமலும் இறுகப் பற்றியவைனக் கண்டு பதறி.. “குமரா.. என்னடா ஆகி விட்டது உனக்கு..?,ஏன் இப்படிெயல்லாம் ெசய்கிறாய்.., ைகைய விடு

டா..”என்று

ெகஞ்சியவைளக்

கண்டு..

பற்றியிருந்த

ைகயால்

அவைள

அருேகயிழுத்து மறு ைகயால் அவள் ஜிமிக்ைகைய ஆட்டி “ேதனு.. உன்ைன எனக்கு

மிகவும்

பிடித்திருக்கிறதடி..

ெகாள்ேவாமா..?”என்று

வினவ..

நாம்

திைகத்த

இருவரும் விழிகளுடன்

கல்யாணம் வாையப்

ெசய்து

பிளந்தபடி

நின்று விட்டாள் ேதன்ெமாழி. அவைளக் கண்டு நைகத்தவன் “என்னடி அப்படிப் பாக்கிறாய்?”என்று அவள் ேமாவாையப் பிடித்து ஆட்ட.. சட்ெடன அவன் ைகையத் தட்டி விட்டவளுக்கு வழக்கம் எறிந்து

ேபால்

அழுைக

விட்டு

வந்து

மரத்தடியில்

விட்டது..

அமந்து

ைகயிலிருந்த

ஓெவன

குச்சிையக்

அழுதவைளச்

கீ ேழ

சமாதானப்

படுத்தத் ெதrயாமல் திண்டாடிப் ேபானான் அவன். “ஏய்.. அய்ேயா.. அழாேதடி.. எருைம,எருைம..

உன்ைன

நம்பி

நான்

என்

காதைலச்

ெசான்ேனன்

பா..

என்ைன உைதக்க ேவண்டும்.. ந- இன்னமும் வளராமேலேய இருக்கிறாேயடி.. ஏய்.. என்ைனப் பாருடி.. கிறுக்கி..” என்று அவன் ஏேதேதா ெசால்லி சமாதானப் படுத்தப்

பாக்க..

எதற்கும்

அைசயாமல்

ேதம்பித்

ேதம்பி

அழுது

ெகாண்டிருந்தாள் அவள். “உன்ைன ஒன்றும் ெசய்ய மாட்ேடண்டி.. உனக்கும் என்ைனப் பிடித்திருக்கிறதா இல்ைலயா என்று தான் ேகட்கிேறன்.. ஏண்டி பதிேல ெசால்லாமல் ஒப்பாr ைவத்து

என்

உயிைர

வாங்குகிறாய்..?,மடக்கழுைத..”என்று

அவன்

திட்டித்

த-த்துக் ெகாண்டிருந்த ேவைள.. “என்ன சண்ைட இருவருக்கும்..?ஏன் அவள் அழுகிறாள்..?”என்றபடிேய அருேக வந்தா ெசல்வம். தந்ைதையக் கண்டதும் “அப்பா...”என ஓடிச் ெசன்று கட்டிக் ெகாண்டவள் பின் ேதம்பியபடிேய “அப்பா.. அப்பா.. இவன்.. இவன்... என்ைன..”என்றபடி அவன் முகத்ைத ேநாக்கினாள். “அய்ேயா..

இவள்

என்றறியாமல்

ேபபி

மனைத

ஹாலிக்ஸ்

குடிக்கும்

ெவளிப்படுத்தியாயிற்ேற..

பச்ைசக்

இப்ேபாது

குழந்ைத ஊெரல்லாம்

ெசால்லி என் மானத்ைத வாங்கப் ேபாகிறாள்..”என்று தைலயில் ைக ைவத்துக் ெகாண்ட

குமரன்

ேவறு

புறம்

திரும்பிக்

ெகாள்ள..

“ெசால்லும்மா..

அவன்

என்ன ெசய்தான்..?”என்று வினவிய தந்ைதயிடம் அவள் “எ..என்ைனக் குட்டி ைவத்து விட்டானப்பா..”எனக் கூற.. அவள் புறம் திரும்பிய குமரன் அவைள ஆச்சrயத்துடன் ேநாக்கினான்.

97

“சr கண்ணு.. இவைன நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்.. ந- வட்டிற்குக் கிளம்பு.. திவாகரன் உன்ைன அைழத்துச் ெசல்ல வந்திருக்கிறான் பா.. ெசல்..”என்று அனுப்பி

ைவத்தா.

வளந்த

அவள்

ெபண்ைண

ெசன்றதும்

அடிக்காேத

அவன் என்று

ெசால்லியிருக்கிேறன்..?,உன்ைன..”என்றவ

புறம்

திரும்பியவ

“ேடய்..

நான்

எத்தைன

முைற

அருேகயிருந்த

மாங்காய்கைள

எடுத்து அவன் மீ து எறிய.. “அய்ேயா.. மாமா.. வலிக்கிறது.. ேவண்டாம்..” என்று துள்ளியவன்

அப்பனும்,மகளும்

“ேயாவ்..

இன்னமும்

வளராமேலேய

இருக்கிற-கள்..?,அவள் என்னடாெவன்றால் காதலிக்கிேறன் என்று ெசான்னால் ஒப்பாr

பாடுகிறாள்..

ந-

என்னடாெவன்றால்

மாங்காைய

ைவத்து

அடிக்கிறாய்..?, என்ன தான்ய்யா பிரச்சைன உங்களுக்கு..?”என்று கத்தியவன்.. அடிப்பைத

நிறுத்தி

நின்று

அவைன

முைறப்பவைரக்

கண்டு

தான்

உளறி

விட்டைதக் கண்டு ெகாண்டான். “அ..அது வந்து மாமா..”என்றவனிடம் “காதலிக்கிேறன் என்று ெசான்னாயா..?, அேடய்.. “என்று பாய்ந்தவrடம் “ஆமாம்.. காதலிக்கிேறன்.. என்ன இப்ேபாது..?, ெசாந்த

அத்ைத

மகளுக்கு திமிராக

மகைள

நான்

ஏற்றவைன

எந்தச்

வினவினான்.

“ேடய்..

பட்டணத்திலிருந்து

காதலிப்பது

தவறா..?,என்ைன

சீ ைமயிலிருந்து என்

மகளின்

மாப்பிள்ைளைய

கூட்டி

கூட்டி

விட

உம்

வருவகள்..?”என்று -

அழகிற்கும்,அறிவிற்கும் வருேவண்டா..”

என்று

நான் அவ

மீ ண்டும் சீ ற.. “அேடங்கப்பா.. ந-ங்கள் கூட்டி வரும் வைர நான் ேவடிக்ைக பாத்துக்

ெகாண்டிருப்ேபனா..?,தூக்கிக்

ெகாண்டு

ேபாய்

தாலி

கட்டி

விட

மாட்ேடன்..?”என்று அவனும் பதிலுக்குச் சீ றினான். “ேடய்..

உன்ைன

வருவாய்..

உன்

உன்

ஆத்தா-அப்பனிடம்

தந்ைதயிடம்

வட்டிற்கு..”என்றவrடம் -

ேபசிக்

தாராளமாக

“ஓ,

ெசான்னால்

தான்

டா

ெகாள்கிேறன்.. வருகிேறன்..

சrப்பட்டு நட

எனக்கு

டா என்ன

பயம்..?,என் அத்ைத மகைளக் கல்யாணம் முடிக்கும் உrைம என்ைனத் தவிர யாருக்கு இருக்கிறெதன்று தான் பாப்ேபாேம.. வாருங்கள் என் தந்ைதயிடம் ேபசலாம்..”என்று உங்கப்பன் மகனுக்காடா

அவரது

ைகையப்

பற்றியவைன

பதில்

கூறுவான்

என்று

என்ன ெபண்

ெகாடுக்க

மாட்ேடன்

“அேடய்..

எனக்குத்

என்கிறாய்

அேடய்..

ெதrயாதா..?,என்

என

என்

மானத்ைத

வாங்கி சந்தி சிrக்க ைவத்து விடுவான்.. சின்னப் ெபண்ணடா அவள்.. ெகாஞ்ச காலேமனும்

ெபாறுக்கக்

கூடாதா..?”

என்றவrடம்

“ம்,ம்..”என்று

ேயாசிப்பது

ேபால் பாவைன ெசய்தவன் “சr மாமா.. நானும் படிப்பு முடித்து ேவைலக்குச் ெசல்ல

ேவண்டுேம..

இைதப்

பற்றி

நாம்

பிறகு

ேபசிக்

ெகாள்ளலாம்..

சr

தாேன..?”என்று ேகட்க.. எல்லாம் என் தைலெயழுத்து என்று தைலயிலடித்துக் ெகாண்டா ெசல்வம்.

98

“விடு மாமா.. இெதல்லாம் நமக்குள் சகஜம் தாேன..?”எனக் கூறி அவருடன் ேஜாடி

ேபாட்டுக்

ெகாண்டு

அவ

வட்டிற்ேக -

ெசன்று

அத்ைதயின்

“குமரன்

கண்ணு.. உனக்காகத் தான் தைலக் கறி சைமத்து ைவத்திருக்கிேறன்..”என்கிற ெகாஞ்சல் ேதன்

ெமாழிையக்

ெமாழியிடம்

முைறப்பது

ேபால்

ேகட்டுக்

வம்பு

ெகாண்டு

ெசய்து

காட்டிக்

மூக்கு

விட்டுத்

ெகாண்டாலும்

பிடிக்கத்

தான்

தின்று

புறப்பட்டான்.

ெசல்வத்திற்கும்

விட்டு..

ெவளிேய

உள்ளூர

சிrப்பு

தான். அதன் பின்பு குமரைனக் கண்டாேல ஓடி ஒழியத் துவங்கினாள் ேதன்ெமாழி. அவன் வட்டிற்கு வந்தால் அைறைய விட்டு ெவளிேய வராமல் படிக்கிேறன் என்கிற ெபயrல் அமந்து ெகாள்வது. அவன் ேதாப்பிற்கு வந்தால் தந்ைதயின் அருகிேலேய அமந்து ெகாள்வெதன கண்ணாமூச்சி ஆடிக் ெகாண்டிருந்தாள். அம்பr

கூட

இரண்ெடாரு

முைற

“என்னடி,ஏன்

குமரைனக்

கண்டால்

ஓடுகிறாய்..?”என்று வினவ.. “அவனுக்கும் எனக்கும் தான் ஆகேவயில்ைலேய.. அதனால் தான்..”என பதிலளித்து விட்டு தனது பணிையத் ெதாடந்தாள். அவள் இப்படி நடந்து ெகாள்வைதக் கண்ட குமரனுக்குத் தான் ேவதைனயாகிப் ேபானது. உம்ெமன்ற முகத்துடன் ேவறு பக்கம் பாப்பவைனக் கண்டு ெசல்வம் நமுட்டுச்

சிrப்பு

சிrக்க..

பாத்தால்

ேகைனயனாகத்

அப்பனுக்கும்,மகளுக்கும்

“ேயாவ்.. ெதrகிறது..

எப்படியும்

அவள்

என்ைனப்

கழுத்தில்

தாலி

கட்டப் ேபாவது நான் தாேன.. அன்று ைவத்துக் ெகாள்கிேறன் இருவைரயும்..” என்று கறுவிக் ெகாண்டான். அவளது இந்த நாடகத்ைதக் கண்டு ெகாண்டவனும் அவள் எதிபாராத ேபாது அவள் முன்ேன ேதான்றி அவைள அதிச்சிக்குள்ளாக்குவைத வழக்கமாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான்.

அன்றும்

அம்பrயுடன் ைசக்கிளில் தன்

வட்ைட -

ேநாக்கி

அப்படித்தான்

இறங்கியவள்

நடந்தாள்.

வகுப்பிற்குச்

அவளுக்கு

சிறிது

தூரம்

ெசன்று

விட்டு

டாட்டா காட்டி விட்டுத்

ெசன்றிருக்ைகயில்

அவள்

முன்ேன செரன ைசக்கிைள நிறுத்தி சிrப்புடன் இறங்கினான் குமரன். “அrசி மூட்ைட.. வட்டிற்குத் தாேன ெசல்கிறாய்..?,நான் இறக்கி விடுகிேறன்.. வா..” என்றைழத்தான். எதிபாராமல் அவைனக் கண்டதிேலேய அதிந்து ேபான ேதன்ெமாழி “ம்ஹ்ம்.. நான்

வர

மாட்ேடன்..”

என்று

தைலயாட்டி

மறுக்க..

“இப்ேபாது

ந-

வரவில்ைலெயன்றால் உன்ைனத் தூக்கித் ேதாள் மீ து சுமந்து ெகாண்டு வடு வைர

நடந்து

ஸ்டாண்ட்

ெசல்ேவன்..

ேபாட்டு

விட்டு

பரவாயில்ைலயா..?”என்றவன்

அவளருேக

வர..

“ெரௗடிப்

பயேல..

ைசக்கிைள எங்கய்யன்

கிட்ட ெசால்கிேறன் பா..”என்றபடிேய நடந்து ெசன்று ைசக்கிளில் அமந்தாள்.

99

மனம் முழுதும் நிம்மதி பரவ.. விசிலடித்தபடி ைசக்கிைள ஓட்டிச் ெசன்றவன் வழியில்

ஆள்

வண்டிைய

அரவமற்ற

நிறுத்தினான்.

இடத்திலிருந்த

“இங்ேக

ஏன்

டா

ெபrய

அரசமரத்தின்

நிறுத்தினாய்..?,நான்

அருேக

வட்டிற்குப் -

ேபாக ேவண்டும்.. அம்மா ேதடுவாகள்..”என்று பதறியவளிடம் “அெதல்லாம் ேதட மாட்டாகள்.. ேகட்டால் குமரன் மாமாவுடன் தான் இருந்ேதன் என்று ெசால்.. என்ன..?”என்று அதட்ட.. “மாமாவா..?”என்றவள்.. “ந- எப்படிேயா ேபா.. நான் வட்டிற்குப் ேபாகிேறன்..”என்று அவள் முன்ேன நடக்கத் ெதாடங்க.. “ஏய்.. நில்லுடி..

நில்

என்கிேறனல்லவா..?”என்றபடிேய

அவள்

அணிந்திருந்த

தாவணிையப் பற்றினான். அவன்

தாவணிையப்

கண்களில்

நிைறய..

ெசய்யாேதடா..

பற்றியதும்

என்ைன

“ேடய்..

எனக்குப்

விதிவிதித்துப்

பயமாக

விட்டு

ேபானவளுக்கு

விடடா..

இருக்கிறது..

அழுைக

இப்படிெயல்லாம்

நன்றாகத்

தாேனடா

இருந்தாய்..?,திடீெரன ஏன் இப்படி மாறிப் ேபானாய்..?,ெரௗடி.. ைகைய எடுடா.. நான் வட்டிற்குப் ேபாகனும்...”என்று அழத் துவங்க.. “ஏய்.. வாய் மூடு.. வாைய மூடுடி..

அழுதாயானால்..

நிறுத்து..”என்று

மிரட்ட..

தாவணிையக் ஒரு

ைகயால்

தாவணிையக்

ைகயில்

கழட்டி வாைய

விடுேவன்.. அழுந்த

அழுைகைய

மூடி

அழுைகைய

அடக்கினாள். பற்றியிருந்தத் ெசய்தவன்

உனக்கு

“ஏண்டி..

ேதான்றவில்ைலயா..?,என்னால் முடியவில்ைல..

சதா

உன்

சுருட்டி

அவைள

அருேக

என்ைனப்

ேபால்

சாப்பிட

முடியவில்ைல..

நிைனவாக

இருக்கிறது..

ந-

எந்த

வரச்

உணவும் தூங்க

என்னடாெவன்றால்

என்ைனக் கண்டு ஓடி ஒளிந்து என் கண் முன்னால் கூட வாராமல் என்ைன ேமலும்

ேசாதித்துக்

வாயிலிருந்து

ைகைய

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,ம். விலக்கியவள்..

ெசால்டி..”என்று

மறுத்துத்

மிரட்ட..

தைலயைசத்து

“நான்

காைலயில் சாப்பிடவில்ைல.. எனக்கு மி..மிகவும் பசிக்கிறது.. அம்மா ேவறு ேகாழிக்

குழம்பும்,வறுவலும்

ெசால்லியிருக்கிறாகள்..

என்ைன

ெசய்து விட்டு

விடு

ைவக்கிேறன் டா..”என்று

அவள்

என்று மீ ண்டும்

ெகஞ்ச.. அவைள முைறத்தான் அவன். “ஏண்டி.. உயி ேபாகுமளவிற்கு எனக்கு வலிக்கிறது. உனக்கு ேகாழி வறுவல் தான் முக்கியமா..?,ேபாடி.. ேபா..”என்று அவைளப் பிடித்துத் தள்ள.. “ேபாடா.. ெரௗடி.. லூசு.. ம்,ம்”என்று அழுதபடி திட்டிக் ெகாண்ேட அவள் ெசன்று விட.. “சrயான அrசி மூட்ைட..”என்று தைலயிலடித்துக் ெகாண்டான் குமரன்.

100

101

காதல் -11

அங்கம் முழுதும் ெபாங்கும் இளைம.. இதம் பதமாய் ேதான்ற..அள்ளி அைணத்த ைககள்.. ேகட்க நிைனத்தாள்... மறந்தாள்.. ேகள்வி எழும் முன் விழுந்தாள்.. எந்த உடேலா... எந்த உறேவா...! மங்ைக இனமும்.. மன்னன் இனமும்.. குலம் குணமும் என்ன..? ேதகம் துடித்தால் கண்ேணது.. கூந்தல் கைளந்த கனிேய.. ெகாஞ்சி சுைவத்த கிளிேய.. இந்த நிைல தான்.. என்ன விதிேயா...!

நாட்கள் அதன் ேபாக்கில் எவ்விதத் தைடயுமின்றி பயணித்துக் ெகாண்டிருக்க அம்பr-திவாகரனின்

வாழ்க்ைகயும்

அதேனாடு

ேசந்து

ெசன்று

ெகாண்டிருந்தது. திவாகரன் ேமற்படிப்ைபத் ெதாடரப் ேபாகும் ேசதி ேகட்டதும் சுப்புலட்சுமி வட்ைட ெரண்டு பண்ணுமளவிற்கு உச்சஸ்தாதியில் சத்தமிட்டு தனது

மறுப்ைபத் ெதrவித்தா.

எத்தைன

நாட்களுக்கு

“ஓசிக்

உடம்ைப

கஞ்சி குடித்துக் ெகாண்டு

வளக்கத்

இன்னும்

திட்டமிட்டிருக்கிறான்?,

அவன்

அன்ைன இறந்து இந்த வட்டில் அவன் அடி எடுத்த ைவத்த ேபாேத அவன் காைல

ஒடித்து

வந்திருப்பானா..?,

வயலுக்கு காேலஜ்

அனுப்பியிருந்தால்..

வைரக்கும்

ெசன்று

இந்த

படித்தது

நிைலக்கு

ேபாதாெதன்று

இன்னும் ஆயிரங்கைளச் ெசலவழித்து ேமற்படிப்பு ேவறு படிக்க ேவண்டுமா இந்த

அநாைத

நாய்க்கு?,இவனுக்கு

ஒத்து

ஊதிக்

ெகாண்டு

இந்த

இரண்டு

கழிசைடகளும் திrயுதுகள்.. ந-ங்கேளனும் இைதத் தட்டிக் ேகட்கக் கூடாதா..?” என்று மாணிக்கத்ைதத் துைணக்கு அைழத்தாள். அத்ைதயின்

சுடுெசாற்களில்

தைல

குனிந்து

சைமயலைறக்குள்

அம்மத்தா

மற்றும் அம்பrயுடன் நின்றிருந்தான் திவாகரன். வள்ளியம்ைமயின் ைககைள இறுகப்

பற்றிக்

ெகாண்டு

ெதளிவாகப்

புrந்து

வருகிறான்

படிப்பிற்காக!

மாறும்..

அவன்

ெகாண்டாள்

ஒவ்ெவாரு

நிற்பதிேலேய அம்பr.

பத்தாம்

ெதய்வேம..!

மாமனின்

முைறயும்

தைல

அவனது

எண்ணங்கைளத்

வகுப்பிலிருந்து இந்த

நிைலைம

குனிந்து

ேபாராடி என்று

நிற்கிறாேன..

102

தன்மானத்ைதயும், ேராஷத்ைதயும் அடக்கிக் ெகாண்டு இந்த வட்டில் ேசாறு தின்னும் ஒேர பாவத்திற்காக இத்தைன ேகவலமான ெசாற்கைளயும் ேகட்டுக் ெகாண்டிருக்கிறான். இந்தக் கஷ்டம் என்று த-ரும்?, கம்பீரமாக என்று அவன் வலம் வருவான்..? மூச்ைச உள்ளிழுத்துக் கண்ணைர அடக்கினாள் அம்பr. இங்ேக

“திவாகரா..

தானா..?ம்?”என்று அவன்.

பின்

வாடா..

மாணிக்கம்

உன்

அத்ைத

வினவ..

ெதாண்ைடையச்

ெசால்வெதல்லாம்

ெமல்ல

ெசறுமிக்

நடந்து

உண்ைம

ெவளிேய

ெகாண்டு

“ஆ..ஆமாம்

வந்தான் மாமா..

ேமற்படிப்பு படித்தால் ந..நல்ல ேவைல கிைடக்கும்.. அதனால் தான். படிப்ைபத் ெதாடரலாெமன்று ஆைசப்படுகிேறன்..”என்று கூற.. “நல்ல ேவைலெயன்றால் கெலக்ட

ஆகப்

ேபாகிறாேரா

துைர..”என்று

மீ ண்டும்

தன்

திருவாையத்

திறந்தாள் சுப்புலட்சுமி. அவமானம் தாங்க முடியாமல் தைல குனிந்தபடி நின்றிருந்தவைனக் காணச் சகிக்காமல் ேவகமாக ெவளிேய வந்தாள் அம்பr. “அம்மா.. வாைய அடக்கிப் ேபசப்

பழகு..

எவ்வளவு

ேகவலமாகப்

ேபசி

அவமானப்

படுத்துகிறாய்..?,

தன்மானமுள்ள் எந்த மனிதேனனும் உன் வாத்ைதகைளக் ேகட்டுக் ெகாண்டு அைமதியாக அைமதியாக

நிற்பானா..?,உன் இருப்பைத

வயதிற்கு

உனக்குச்

மrயாைத

அளித்து

மாமா

எடுத்துக்

ெகாண்டு

ேமலும்

சாதகமாக

ேமலும் ேபசி அவைர வைதக்காேதம்மா..”என்று அவள் ேகாபமாகக் கூறினாள். “ந- என்னடி அவனுக்கு வக்காலத்து வாங்கிக் ெகாண்டு என்ைனேய எதித்துப் ேபசுகிறாய்..?,இன்ெனாரு

முைற

அவேனாடு

கூட்டு

ேசந்தாெயன்று

ெதrந்தால் உன் காைல ெவட்டி விடுேவன்.. அவன் ைகைய விட்டு தள்ளி நில்லடி..

என்ன

நிைனத்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாய்

உன்

மனதில்?,அறியாத

வயதில் விைளயாட்டுத் தனமாக அவன் புறம் ேசந்து ெகாண்டு ேபசுகிறாய் என்று சும்மா விட்டால்.. வளந்து குமrயான பின்பும் இந்த அநாைதப் பயலின் பின்ேன திrந்து ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,உள்ேள ெசல்லடி”என்று மிரட்ட.. அவன் ைகைய ேமலும் அழுந்தப் பற்றியவள்.. “நான் உள்ேள ெசன்று ந- மாமாைவக் கூறு

ேபாடுவைதப்

பாத்துக்

ெகாண்டு

சும்ம

உட்கார

ேவண்டுமா..?,நான்

மாமாைவ விட்டு ஒரு ெநாடி கூடப் பிrய மாட்ேடன்.. ந- அவரது வளச்சிக்குத் தைடயாக

இருக்கிறாய்

என்று

ெதrந்தால்..

நா..நான்

என்ைனேய

எrத்துக்

ெகாண்டு ெசத்து விடுேவன்.. ஒேர மகைளப் ெபற்று சீ ராட்டி வளத்த உன்ைன வாழ்நாள்

முழுைமக்கும்

அழச்

ெசய்து

விடுேவன்..”என்று

கண்கள்

சிவக்க

ெரௗத்திரத்துடன் கூறியவைளக் கண்டு “என்ன ேபசுகிறாய் பr..”என்று பதறிப் ேபானான் திவாகரன். அதிந்து

எழுந்த

மாணிக்கமும்,

ேவகமாக

அவளருேக

உன்ைனத்

தூக்கிக்

வந்தன.

ெகாடுப்பதற்கா

திைகத்துப் “என்ன நான்

ேபசி

ேபான

சுப்புலட்சுமியும்

விட்டாய்

பாசமாக

கண்ணு..

கூட

அப்படி

வளத்ேதன்..?.இனிெயாரு

103

முைற இப்படிச் ெசால்லாேத.. இப்ேபாது என்ன?உன் மாமன் படிக்க ேவண்டும்? அவ்வளவு

தாேன..?,அவன்

பாத்துக்

ெகாள்கிேறன்..

படிப்பிற்கு

ந-

எவ்வளவு

இப்படிெயல்லாம்

ெசலவானாலும்

ேபசாேதடா..

நான்

அப்பாவினால்

தாங்கிக் ெகாள்ள முடியாது”என்று மாணிக்கம் பதறியபடி கூற.. சுப்புலட்சுமி ேகாபத்துடன் அவைள உறுத்து விழித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். அவசியேம

“அதற்கு

இல்ைலயப்பா..

அப்பத்தா

அதனுைடய

நைகையக்

ெகாடுத்து மாமாவின் கட்டணத்திற்கு உதவி ெசய்து விட்டது.. அதனால் நான் உங்களிடமிருந்து எந்தப் பண உதவிையயும் எதிபாக்கவில்ைல.. ந-ங்களும், உங்கள்

மைனவியும்

படிக்க

அவரது

விட்டாேல

சுப்புலட்சுமிக்குேம..

மனைத

ேநாகடிக்காமல்

ேபாதும்..”என்று திவாகரனின்

கூற..

மீ தான

அவைர

நன்றாகப்

மாணிக்கத்திற்கும்,ஏன்

அவளது

அன்ைபக்

கண்டு

பிரம்மிப்பாக இருந்தது. “உன்

விருப்பப்படிேய

கவைலேய

பட

எல்லாம்

நடக்கும்

ேவண்டாம்..”என்றவ

கண்ணு..

ந-யும்

அன்ைனயின்

உன்

மாமனும்

முகத்ைதப்

பாத்தா.

சுப்புலட்சுமி தைலயில் அடித்துக் ெகாண்டு விலகிச் ெசன்று விட.. திவாகரன் குனிந்த “மா..

தைலயுடேன

ெவளிேயறி

மாமா..”என்றபடிேய

விட்டான்.

திவாகரனின்

“நன்றிப்பா..”என்ற

பின்ேனேய

ஓடிச்

அம்பrயும்

ெசன்று

விட..

மாணிக்கம் வள்ளியம்ைமயிடம் “ஏன் ஆத்தா.. உன்னிடம் இருக்கும் நைகைய விற்றுத் தான் அவைன படிக்க ைவக்க ேவண்டுமா..?,நான் காசு ெகாடுத்திருக்க மாட்ேடனா..?”என்றவைர

ஏளனமாக

ேநாக்கிய

வள்ளியம்ைம

“ந-

காசு

ெகாடுத்து உதவுவாய் என்று நம்பித் தான் என் மகைளக் கண்டு ெகாள்ளாமல் விட்டு

எமேலாகம்

அனுப்பிேனன்..

இப்ேபாது

என்

ேபரைனத்

தவிக்க

விட

எனக்கு மனமில்ைல ராசா.. அந்த நைக என் புருசன் எனக்குப் ேபாட்ட நைக.. என் மகைளச் ேசர ேவண்டிய நைக.. அதனால் தான் என் ேபரனின் படிப்பிற்கு அைதச் ெசலவழித்ேதன். அந்த நைகையப் பற்றிய சகல உrைமயும் எனக்கு மட்டும் தானிருக்கிறது. உன் ெபண்டாட்டியிடம் இைதத் ெதளிவாகச் ெசால்லி விடு..”என்று கூறி விட்டு அவ விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட்டா. அவ

கூறியைதக்

உள்ளுக்குள்.

ேகட்டுக்

நைகைய

ெகாண்டிருந்த

விற்றுப்

படிக்க

சுப்புலட்சுமிக்கு

ைவக்குமளவிற்கு

பற்றி வந்து

எrந்தது விட்டது..!

இந்தக் ெகாடுைமைய எங்ேக ேபாய்ச் ெசால்வது..?,இவன் படித்துச் சம்பாதித்து இந்த வட்டிற்கா ெகாட்டப் ேபாகிறான்..?,அநாைதப் பயல் என ெபாறுமியபடிேய அமந்திருந்தவள்.. தனது ேகாபம் அைனத்ைதயும் கணவனிடம் காட்டினாள். ஏற்கனேவ

அன்ைன

ேபசிய

ேபச்சில்

சற்று

உறுத்தத்

ெதாடங்கியிருந்தது

அவருக்கு. இதில் மைனவி ேவறு தன் பங்கிற்குக் கத்தவும் ெசய்வதறியாது விழித்தா.

104

“மாமா.. மாமா..”என பின்ேனேய ஓடிய அம்பrையக் கண்டு ெகாள்ளாது அவன் விறுவிறுெவன தன் ைசக்கிைள எடுத்துக் ெகாண்டு ெவளிேய ெசன்று விட.. ஏன்

இப்படிக்

ேகாபப்

படுகிறான்

என்று

குழம்பிய

அம்பr

இரவு

அவனது

வருைகக்காகக் காத்திருந்தாள். ெவகு

ேநரம்

அைறக்குச்

கழித்து

வடு -

ெசன்றான்.

திரும்பியவன்

அவன்

பின்

இப்படிேயதும்

வாசல்

ெசய்து

வழியாகத்

ைவப்பான்

தன் என்று

ெதrந்திருந்ததால் அம்பr பின் வாசலில் அமந்திருந்தாள். அவைளக் கண்டு ெகாள்ளாது அவன் ேமேல தன் அைறக்குச் ெசன்று விட தானும் பின்ேனேய ெசன்றாள். அவள்

வருைகைய

விrத்துத்

கண்டு

ெகாள்ளாமல்

தைலயைணையப்

அவன்

ேபாட

தன்

ேபாக்கில்

பாைய

மாமா..?”என்று

“சாப்பிட்டாயா

ஆரம்பித்தாள். அவன் “ம்,ம்”என்றேதாடு நிறுத்திக் ெகாள்ள எrச்சலுற்றவள்.. ஏன்

“இப்ேபாது

என்

மீ துக்

ேகாபப்

படுகிறாய்

மாமா..?,நான்

என்ன

தவறு

ெசய்து விட்ேடன்..?”என்று வினவ.. நின்று அவைள முைறத்தான் அவன். “உன் மீ து ேகாபப்பட எனக்கு என்ன உrைமயிருக்கிறது..?,ந- தான் எrத்துக் ெகாண்டு

சாகப்

ேபாகிறவளாயிற்ேற..”என்று

ேவதைனயுடனும்

ஒலிக்க..

நின்றாள்

“என்ன

அவள்.

விட்டால்..

என்

தைலையக் வாத்ைதப்

காதலி

ெசன்று

அவன்

குனிந்து

குரல்

ெகாண்டு

ேபசுகிறாயடி..?,ந-

விட்டாலும்..

ேகாபத்துடனும்

அவள்

அைமதியாக

ேபாய்ச்

ேசந்து

விரும்பிய

என்

படிப்ைபேயனும் நான் ெதாடர ேவண்டுெமன வாழ்ந்து ெகாண்டிருப்ேபன் என்று நிைனக்கிறாயா..?, ெகாடுக்கும்

ந-

சாவு

இல்லாத எதுேவா

அடுத்த

அைதச்

ெநாடி.. ெசய்து

உலகத்திேலேய ெகாண்டு

ேவதைன

என்ைன

நாேன

தண்டித்துக் ெகாண்டு ெசத்து விடுேவன்.. நிைனவில் ைவத்துக் ெகாள்.. எனக்கு உயி அளித்து.. நான் உயிராய் எண்ணிய அன்ைனயின் பிrைவத் தாங்கிக் ெகாள்ள

இயலாமல்

நான்

துடித்த

ேபாெதல்லாம்

உடனிருந்து

என்ைனத்

தாங்கியவள் ந-.. ந-யும் என்ைன விட்டுச் ெசன்றால்.. நான் வாழ்வதில் என்ன அத்தம்

இருந்து

விடப்

கஷ்டங்கைளயும்

மீ றி

வாழ்கிேறன்..?,ந-யும்

ேபாகிறது நான்

ெசால்.. உன்

என்ைன

இத்தைன

அவமானங்கைளயும்,

ஒருத்திக்காகத்

விட்டுச்

தாேனடி

உயி

நான்

என்ன

ெசன்றால்

ெசய்ேவன்..?,இன்ெனாரு முைற. என்ைன விட்டு விலகுவதாகேவா... என்ைன விட்டுச் ெசல்வதாகேவா.. ெசால்லாேத அம்பr.. அைதத் தாங்கிக் கூடிய சக்தி எனக்கு

இல்ைல..”என்று

அவன்

கண்கள்

சிவக்க..

உதடுகள்

துடிக்கக்

கூறி

முடிக்ைகயில் குற்ற உணவுடன் தைல குனிந்து நின்றிருந்தாள் அம்பr. ெபrய

ெபrய

முயல்வைதக்

மூச்சுகைள கண்ட

ெவளியிட்டு

அம்பrக்குக்

அவன்

கஷ்டமாகிப்

அழுைகைய

ேபானது.

ஓடிச்

அடக்க ெசன்று

அவைனக் கட்டிக் ெகாண்டவள் “மன்னித்து விடு மாமா.. இனி அப்படிப் ேபச

105

மாட்ேடன்.. சாr மாமா..”என்று கூற.. ேவகத்துடன் அவள் முகத்ைதப் பற்றித் தூக்கியவன் “ேபாதும்டி.. இந்தக் கஷ்டெமல்லாம் விைரவிேலேய த-ந்து ந-யும் நானும் சந்ேதாசமாக வாழப் ேபாகும் நாட்கள் தூரத்தில் இல்ைல கண்ணம்மா.. வருந்தியெதல்லாம்

ேபாதும்..”என்றவன்

அவள்

ைககைள

இறுகப்

பற்றிக்

ெகாள்ள.. அவன் கண்கைளத் துைடத்து முறுவலித்தாள் அம்பr. ஒரு வழியாக முக்கலும்,முணகலுமாக அவன் ேமற்படிப்பு படிப்பைத ஏற்றுக் ெகாண்டாள்

சுப்புலட்சுமி.

அவளது

வாத்ைதகள்

ஏதும்

அவைன

பாதித்து

விடாது அவைனச் சுற்றி அரைணப் ேபால் அம்மத்தாவும்,அம்பrயும் அவைனக் காத்துக்

ெகாண்டிருப்பதால்

கவைலயின்றி

படிப்ைபக்

கவனித்துக்

ெகாண்டிருந்தான். அவனது

திறைமையயும்,சூழ்நிைலையயும்

கண்டு

அவனது

ஆசிrயகள்

அந்தக் கல்லூrயிேலேய அவைனப் பகுதி ேநர விrவுைரயாளராக நியமிக்க.. பகல்

ேநரம்

தனது

வகுப்பு

முடிந்ததும்

மாைல

ேநர

வகுப்புகளில்

விrவுைரயாளராகச் ேசந்து விட்டான். கணிசமான ெதாைகயும் சம்பளமாகக் கிைடக்க

மகிழ்ந்து

மாணிக்கத்துடன்

ேபானான்.

விவசாயத்தில்

ேதன்ெமாழியும்,அம்பrயும் சுற்றிக்

வாரக்

ெகாண்டிருக்க..

கைடசியிலும்,விடுமுைறயிலும்

ஈடுபடவும்

டுேடாrயல்

அவகைளப்

அவன்

வகுப்ைபயும்

பின்

மறக்கவில்ைல.

ஓபி

ெதாடந்து

அடித்து

விட்டுச்

அம்பrையக்

கழட்டி

விட்டுத் ேதன் ெமாழியுடன் வம்பு ெசய்வைத வழக்கமாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் குமரன்.

அப்படி

வம்பு

ெசய்து

ஒரு

நாள்

திவாகரனிடம்

வசமாக

மாட்டிக்

ெகாண்டான். அன்று

அம்பr

விட்டதால்

உடம்பு

தானும்

சrயில்ைலெயன்று

ெசல்ல

கூறி

ேவண்டாெமன்று

வகுப்ைபக்

முடிவு

கட்

ெசய்து

அடித்து குதித்துக்

ெகாண்ேட அம்பrயின் வட்டிலிருந்து ெவளிேய வந்தவைள எதி ெகாண்டான் திவாகரன்.

“என்ன

கண்ணு..

காேலஜிற்கு

ேபாகவில்ைலயா..?”என்றவனிடம்

“அ..அது வந்து அண்ணா.. அம்பrக்கு உடம்பு சrயில்ைல.. அவள் வரவில்ைல.. அதனால்

நா..நானும்

ேபாகவில்ைல..”என்று

தயங்கியபடி

கூற..

உள்ேள

அம்பrைய எட்டிப் பாத்தான் திவாகரன். “அவள்

இங்ேக

முைறத்து

இல்ைல

“எனக்குத்

அண்ணா..”என்று

ெதrயும்..

இன்று

அவசரமாகத்

குமரன்

அப்பா

ெதrவித்தவைள கதிரறுக்கிறாகள்..

அங்ேக ெசன்று இருப்பாெளன்று.. உடம்பு சrயில்ைலெயன்று ெபாய் ேவறு.. கழுைத..”என்றவன் ெதாடந்து “அவள் வரவில்ைலெயன்றால் ந- ஏன் கண்ணு ேபாகாமல் இருக்க ேவண்டும்..?,ந- ெசல்ல ேவண்டியது தாேன..?”என்றான். தைலையச்

ெசாறிந்தபடி

“அ..அண்ணா..

நாைளக்கு

அம்பrயுடன்

ேசந்ேத

ேபாய்க் ெகாள்கிேறேன.. இப்ேபாது வட்டிற்குச் ெசல்கிேறன். ப்ள -ஸ் அண்ணா..”

106

என்றவைளக் கண்டு சிrத்து “படிப்ெபன்றால் உங்களுக்கு அப்படிக் கசக்கிறது.. சr

வா..

நாேன

கூப்பிட்டுச்

ெசல்கிேறன்..”என்றவன்

அவைள

அைழத்துக்

ெகாண்டு அவளது வட்டிற்குச் ெசன்றான். வாசலின் மறுபுறம் அமந்து பாத்திரம் கழுவிக் ெகாண்டிருந்த ேதன்ெமாழியின் தாய்

பரேமஸ்வr

“திவாகரா..

வா

கண்ணு..”என்றவ

பள்ளிக்கூடத்துக்கு

ேபாகவில்ைலயா...?”என்று

பள்ளிக்கூடமல்ல..

காேலஜ்

பதிலளித்தான்

திவாகரன்.

என்று

“ஃெபயிலாப்

ேதனிடம்

வினவ

அது

“சித்தி..

ெசால்லுங்கள்..”என்று ேபான

“என்னடி

கழுைதகள்

சிrத்தபடி

படிக்கும்

இடம்

தாேன கண்ணு.. அைத எப்படிச் ெசான்னால் என்ன..?”என்றவைர முைறத்தபடி ெராம்பப்

“அம்மா..

விடுேவன்..”

ேபசினாயானால்

கண்ணில்

மிரட்டினாள்

ேதன்ெமாழி.

என்று

திவாகரைனக்

கண்டு

அடங்கியவள்

மிளகாைய

எடுத்துப்

அதட்டிய

“ேதனு..”என்று

அன்ைனைய

பூசி

முைறத்தபடிேய

உள்ேள

ெசன்று விட.. “பாத்தியா கண்ணு.. எப்படிப் ேபசுகிறாள் என்று.. ெபற்றவகள் என்கிற

மrயாைத

சிறிேதனும்

இருக்கிறதா

அவளுக்கு?”என்று

சலித்துக்

ெகாண்டவrடம் “விடு சித்தி.. சின்னப் ெபண் தாேன..?”என்றான் அவன். “சr வா கண்ணு.. சாப்பிடு வா..”என்றைழத்தவrடம் “இல்ைல சித்தி.. நான் சாப்பிட்டு

விட்டுத்

தான்

வந்ேதன்..”என்றான்

திவாகரன்.

“உங்கத்ைதகாr

ேபாடும் சாப்பாட்ைடப் பற்றி எனக்குத் ெதrயாதா..?,எதுக்கு அங்ேக அப்படிக் கஷ்டப்பட ேவண்டும்?.இங்ேக உன் சித்தப்பன் வட்டில் வந்து தங்கிக் ெகாள்ளக் கூடாதா கண்ணு?,ஏேதா அம்பrயும்,ஆத்தாவும் இருக்கப் ேபாய் உங்கத்ைதகாr வாைய ெகாஞ்சேமனும் அைடக்க முடிகிறது.. என்று நல்ல காலம் பிறக்கப் ேபாகிறேதா..”என்று புலம்பியவrடம் “விடு சித்தி.. என்ைனத் திட்டும் உrைம அவருக்கில்ைலயா என்ன.?,ந- வா.. என்ன பலகாரம் ெசால்.. நான் சாப்பிட்டு விட்ேட ெசல்கிேறன்..”என்று அவைர அைழத்துக் ெகாண்டு உள்ேள ெசன்றான். இங்ேக விட்டு

இருவரும் உள்ேள

குமரைனப்

இப்படிப்

நுைழந்த

பாத்துக்

கதி

ேபசிக்

ெகாண்டிருக்க..

ேதன்ெமாழிேயா.. கலங்கிப்

அங்ேக

ேபானாள்.

அன்ைனைய

முைறத்து

அைறக்குள் நின்றிருந்த

அவைள

அப்ேபாது

அங்ேக

எதிபாராததால் அவனும் சற்றுத் திைகத்து விட்டான். ேவகமாகக் கதைவத் தாண்டி ஓடப் பாத்தவைள விைரந்து வந்து ைக ந-ட்டித் தடுத்தான். “எதுக்குடி

ஓடுகிறாய்..?,என்னேவா

ேபையப்

பாத்தது

ேபால்..”

என்று

அதட்டியவனிடம் “ந- ேபைய விட ேமல்.. ராட்சசன்..”என்று கிrச்சிட்டவளிடம் “யா

நான்

ராட்சசனா..?,என்னடி

ெராம்பப்

ேபசிக்

ெகாண்ேட

ேபாகிறாய்..?,உன்ைன...”என்றவன் மீ ண்டும் அன்று ேபால் தாவணிையப் பற்ற.. “ேடய்..

குமரா..

ேவண்டாம்டா..

அம்மா

பாத்தால்

பிரச்சைனயாகி

விடும்..

விட்டு விடடா.. ெரௗடி.. விடு டா..”என்று ெமல்லிய குரலில் ெகஞ்சியவளிடம்

107

இருபுறமும்

“ம்ஹ்ம்..”என்று

தைலயாட்டியவன்

தாவணிையச்

சுருட்டி

அவளருேக ெசன்று நின்று “ேதனு.. எனக்கு ஒரு சந்ேதகம்டி..”என்றான். பதறியபடிேய முகத்ைத

வாயிைல

ேநாக்க..

எட்டி

கூறியைதயும்

ெசால்லவில்ைலேய.. பிடித்திருக்கிறது..

பாத்துக்

ெசய்யும்

“நான்

காதலித்ததாகக்

எட்டிப்

ெகாண்டிருந்தவள்

இத்தைன ந-

ேசட்ைடகைளயும்,நான்

அத்ைதயிடமும்,மாமாவிடமும்

ஏன்..?,அப்படிெயன்றால்

நான்

இப்படி

அவன்

உனக்கு

ெசய்வதும்

என்ைனப்

பிடித்திருக்கிறது..

அப்படித்

தாேன..?”என்று சிrத்தபடி வினவ “ச்சி..”என்று முகத்ைதச் சுளித்தவள்.. “உன் சந்ேதகத்ைதெயல்லாம்

பிறகு

த-த்துக்

ெகாள்..

இப்ேபாது

என்ைன

விட்டு

விடடா.. ப்ள -ஸ்டா..” என்று ெகஞ்சியவளிடம் “முடியாதுடி.. இன்று ந- பதில் கூறாமல்

உன்ைன

இல்ைலயா

விடுவதாக

உனக்கு..?,பதில்

இல்ைல..

ெசால்டி..”

என்ைனப்

என்று

அவன்

பிடித்திருக்கிறதா.. அதட்டிய

ேவைள..

“ேத..”என்றபடி உள்ேள அடிெயடுத்து ைவத்திருந்தான் திவாகரன். இருவைரயும்

கண்டவன்

திைகத்து

நிற்க..

என்றபடி

“அண்ணா....”

ேதனும்,

“மா...மா....”என்றபடி குமரனும் வாையத் திறந்தபடி நின்று விட்டன. அவைனக் கண்டும் கூட ேதன்ெமாழியின் தாவணிையப் பற்றியபடிேய நின்றிருந்தவைனக் கண்டவன்

அவள்

“ேடய்..

என்கிேறனல்லவா..?”என்று

தாவணிைய

அதட்ட

சட்ெடன

விடுடா..

தாவணிைய

விடு

விட்டான்.

தைல

குனிந்த படி நின்றிருந்த இருவைரயும் கண்டு சிrப்பு வந்தது திவாகரனுக்கு. ஆனாலும் மைறத்துக் ெகாண்டு “குமரா.. இந்த அளவிற்கு ஆகி விட்டதா..?, என்னடா

இெதல்லாம்..?,நானல்லாமல்

நிைனத்திருப்பாகள்..?,ேதனு..

சித்தி

நிமிந்து

இைதப்

என்ைனப்

பாத்திருந்தால்

பா..

நிமிரப்

என்ன

ேபாகிறாயா

இல்ைலயா..?”என்று அதட்டினான். அவள்

நிமிந்ததும்

விசாரைணையத் என்று

“எத்தைன

ெதாடங்கினான்.

பதிலளித்த

குமரைன

நாட்களாக “இந்தக்

முைறத்த

இது

ெகாஞ்ச

நடக்கிறது..?”என்று நாளாகத்

ேதன்ெமாழி

தான்

ேவகமாக

தன்

மாமா..”

அண்ணன்

அருேக ெசன்று “அண்ணா.. இதற்கும் எனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ைல. இந்தக்

களவாணிப்

பயல்

தான்

என்னிடம்

வந்து

நான்

உன்ைனக்

காதலிக்கிேறன்.. கல்யாணம் ெசய்து ெகாள்கிேறன்.. என்ெறல்லாம் லூசு மாதிr ேபசினான். பி..பின்.. என் தாவணிையப் பிடித்திழுத்து வம்பு ெசய்தான்.. நான் ஒன்றுேம

ெசய்யவில்ைலயண்ணா..

எல்லாம்

இந்தக்

கடங்காரன்

தான்...”

என்று ெபாறுமியபடி அவள் ெதrவிக்க.. “ஆமாம் மாமா.. எல்லாம் நான் தான்.. இந்தக் பட்டு

கிறுக்கிையக் இவளிடம்

கல்யாணம்

என்

ெசய்து

விருப்பத்ைதக்

ெகாள்ள கூறியது

ேவண்டுெமன்று நான்

ஆைசப்

தான்..”என்று

தன்

குற்றத்ைத எப்ேபாதும் ேபால் ஒப்புக் ெகாண்டான் குமரன்.

108

ெதாடந்து “அன்றிலிருந்து இன்று வைர அவள் விருப்பம் என்னெவன்பைதத் ெதrந்து ெகாள்ள நாையப் ேபால் அவள் பின்ேனேய அைலந்து நான் ேபாராடி வருகிேறன் மாமா.. ஆனால் இந்தச் சண்டாளி.. என்ைனப் பாத்தால் ஓடிக் ெகாண்டும் ஒளிந்து ெகாண்டும் எனக்குப் ேபாக்குக் காட்டிக் ெகாண்டு பதில் கூறாமல்

என்ைன

அைலய

விடுகிறாள்..”என்று

அவன்

தன்

பக்கத்ைத

நியாயத்ைத எடுத்துைரத்தான். அவன் கூறியைதக் ேகட்ட திவாகரன் “ம்,அவன் கூறுவது சr தாேன ேதனு.. உனக்குப் பிடிக்கிறெதன்றால் பிடித்திருக்கிறெதன்று ெசால்.. இல்ைலெயன்றால் பிடிக்கவில்ைல அண்ணா

என்று

இது..?,ந-யும்

எங்கய்யனுக்குத் மாமாவிடமும்

கூறி

கூறி

விட்ேடன்..

விட்டா

அவ..

ெவட்டிப்

என்

ேபாட்டு

நம்

உன்

ேபசுகிறாய்..?,

விடுவா..”

கூறிய

என்று

அன்ேற

விருப்பப்படி

பதிைல

என்ன

“அய்ேயா..

ெகாண்டு

மனைதக்

எல்லாம் ந-

கூற..

ேசந்து

என்ைன

உன்னிடம்

“ஏய்..

அவளிடம்

அவனுடன்

ெதrந்தால்

பதறியவளிடம் என்று

ெசால்..”என்று

தான்

மட்டும்

நான்

நடக்கும்

கூறு..”

என்று

எrச்சலுடன் கூறினான் குமரன். அவள்

தயங்கி

திவாகரனின்

“ெசால்லும்மா..”என்றான். என்ைனக்

குட்டி

குமரன்

“ந-

பாக்க

வந்து..

“அ..அது

ைவக்கிறான்..

அடிக்கிறான்..”என்று

முகம்

இப்ேபாது

ைவப்ேபண்டி..”என்று

பதிைலக்

கூவ..

இவன்

ைகையப்

ெதாடங்கியவைளக் பதறிக்

அவன்

எப்ேபாது

பிடித்துத்

கண்டு

சிrப்ைப

பாத்தாலும்..

திருகி

ைவக்கிறான்..

ெபாறுைமயிழந்து

கூறவில்ைலெயன்றால் ெகாண்டு

அடக்கி

அண்ணன்

ேபான

கடித்துக்

அருேக

கூட

ஓடியவள்

“இவன் இப்படி அடித்து அதட்டிக் ெகாண்ேட இருக்கிறான் அண்ணா.. எனக்கு இவைனப்

பிடிக்கேவயில்ைல..

ராட்சசன்..

ெரௗடி..”என்று

கத்த..

“உன்ைன..”

என்று பாய்ந்த குமரைன ெபாங்கி வந்த சிrப்ைப அடக்கிக் ெகாண்டு தடுத்தான் திவாகரன். “ந- ேபா கண்ணு..

நான் இவைனப் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்..”என்று

அவைள

அனுப்பியவன் குமரனிடம் “ேடய்.. ந- இப்படி அதட்டி மிரட்டினால்.. அவளுக்குப் பிடித்திருந்தால் கூட பிடிக்கவில்ைலெயன்று தான் கூறுவாள்.. அவள் இன்னும் சின்னப்

ெபண்

தான்டா..

ெகாஞ்சம்

ெபாறுைமயாகப்

ேபசு..

அவள்

மனதில்

உள்ளைத அவேள கூறுவாள்..” என்று சிrத்தபடி கூற “என்னேமா.. சrயான தத்தி மாமா உங்கள் தங்ைக..” என்று தைலயிலடித்துக் ெகாண்டு ெவளிேய ெசன்றான் அவன். அவன்

ெசன்றதும்

சித்தியிடம்

“சித்தி..

உன்

மருமகன்

என்

தங்ைகைய

ெராம்பத் தான் மிரட்டுகிறான்.. விட்டால் தூக்கிக் ெகாண்டு ேபாய் தாலி கட்டி விடுவான் ேபால..”என்று திவாகரன் சிrக்க.. “எல்லாம் ெதrயும் கண்ணு.. உன் சித்தப்பா

எல்லாம்

ெசான்னா.

இந்தக்

கழுைத

இன்னும்

சிறு

109

பிள்ைளயாகயல்லவா அம்பrக்கும் ேவண்டியது

இருக்கிறாள்..?,ெகாஞ்ச

கல்யாணத்ைத தான்..”என்று

முடித்து

பரேமஸ்வr

நாள்

விட்டு கூற..

ெசன்ற

பின்

உனக்கும்

இவகளுக்கும்

சிrத்தபடி

தைல

முடிக்க

குனிந்தான்

திவாகரன்.

திவாகரன் பகுதி ேநர விrவுைரயாளராக ேசந்து ஒரு மாதம் நிைறவுற்றிருந்த படியால் அந்த மாத இறுதியில் அவனது முதல் சம்பளம் ைகக்கு வந்தது. முழுதாக

ஐயாயிரம்

ெகாண்டவன் முன்பு

ரூபாய்

அதிலிருந்து

ைவத்து

ைகக்குக்

நூறு

விட்டு..

ெகௗமாrயம்மனுக்கு

கிைடத்த

ரூபாைய அடுத்த

முடிந்து

ைவத்து

மகிழ்ச்சியில்

புன்னைக

எடுத்து

அன்ைனயின்

நூறு

ரூபாைய

விட்டு..

மீ திப்

படத்தின் வரபாண்டி -

பணத்ைத

எடுத்துக்

ெகாண்டு கைடக்கு விைரந்தான். தன்னுைடய முதல் சம்பளத்தில் தன் மனதிற்கினியவளுக்கு ஏேதனும் வாங்க ேவண்டுெமன்று த-மானித்துக் ெகாண்டவன்.. ேதனிக் கைட வதியில் என்ன வாங்குவெதன்று

ேயாசைன

ெசய்தபடி

நடந்தான்.

அவனது

சிறு

வயதில்

அவன் அன்ைன அணியும் சாதாரணச் ேசைலகைளக் காணும் ேபாெதல்லாம் “அம்மா.. வாங்கித்

நான்

காத்துக் சீ ைல

ெபrயவனாகிய

தருேவன்..”என்று

இருந்திருந்தால் ஆனால்..

படித்துப் நிச்சயம்

அதனால் தர

அந்த

ஆைசைய

அவனது

ேவண்டியது

அம்பr தான்

உனக்குப்

கூறுவான்.

என்ன..?,அன்ைனயின்

ெகாண்டிருப்பது வாங்கித்

அடிக்கடி

பின்பு

பட்டுச்

இப்ேபாது

அன்ைன

நிைறேவற்றியிருப்பான் வடிவில் அல்லவா..?,

என்று

இப்ேபாது

தான்...

அவைனக்

அவளுக்குப்

த-மானித்துக்

சீ ைல

பட்டுச்

ெகாண்டவன்

ஜவுளிக் கைடக்குள் நுைழந்தான். ெவகு ேநரமாகத் ேதடி அலசி.. அட சிகப்பு நிற ஜrைக ைவத்த ேசைலைய எடுத்துக் ெகாண்டான். தினமும் கனவில் அம்பrையக் காணும் ேபாெதல்லாம் அவள்

இைதப்

ேபான்ற

சிகப்புச்

ேசைலயில்

தான்

அவன்

கண்

முன்பு

ேதான்றுவாள். அேத நிறத்தில் அைமந்து விட்டதில் அவனுக்குத் திருப்தியாகி விட வாங்கிக் ெகாண்டு வட்டிற்கு வந்தான். மறுநாள்

காைல

எப்படிேயனும்

யாருக்கும்

ெதrயாமல்

அம்பrயிடம்

ேசைலையக் ெகாடுத்து விட ேவண்டுெமன்று முடிவு ெசய்து ெகாண்டு காைல ேநர பரபரப்ெபல்லாம் அடங்கியபின்பு சற்றுத் தாமதமாகேவ அைறயிலிருந்து கீ ேழ வந்தான். வட்டில் ஒருவைரயும் இல்லாதைதக் கண்டவன் வாசலுக்குச் ெசன்று பாக்க.. அம்மத்தாைவயும் காணவில்ைல. எங்ேக ெசன்று விட்டாகள் அைனவரும்

என்று

அவன்

ேயாசித்த

ேவைள

பின்கட்டில்

அம்பrயின்

ெகாலுசுச் சத்தம் ேகட்டது.

110

அன்று

சுப்புலட்சுமியும்,மாணிக்கமும்

திருமணத்திற்காக

இரண்டு

ேவண்டியிருந்ததால்

உறவுக்கார

நாட்களுக்குக்

காைலயிலிருந்து

ஒருவrன்

கம்பம்

வைர

அவைள

ெசல்ல

ேவைல

வாங்கிக்

ெகாண்டிருந்தாள் சுப்புலட்சுமி, ஒரு வழியாக இருவரும் கிளம்பிச் ெசன்றதும் குளிக்கச்

ெசன்றாள்

அம்பr.

குளித்து

பாவாைடையயும்,சட்ைடையயும் மறந்து

விட்ேடன்

முடித்தபின்பு

மட்டுேம

ேபாலேவ..!

எடுத்து

இப்ேபாது

தான்

வந்தது.

யாைரக்

ெதrந்தது தாவணிைய

கூப்பிடுவது..?.இந்தக்

கிழவிக்கு ேவறு காேத ேகட்காேத..! என்று புலம்பியவள் பின்பு துண்டினால் தன்ைனப்

ேபாத்திக்

ெகாண்டு

யாரும்

பாக்கும்

முன்

ஓடி

விட

ேவண்டுெமன்று நிைனத்துக் ெகாண்டு விறுவிறுெவன உள்ேள ஓடி வந்தாள். அம்பrயின்

ெகாலுசுச்

சத்தத்ைதக்

ேகட்ட

திவாகரனும்

ஓடி

வர..

கீ ேழ

பாத்தபடி ஓடி வந்து ெகாண்டிருந்த அம்பr அவன் மீ ேத ேமாதி நின்றாள். அந்தக் காைல ேவைளயில் அப்படி ஒரு சந்திப்ைப எதிபாத்திராத திவாகரன் மூச்சைடக்க துண்ைட

நின்று

இறுகப்

விட..

அவன்

பற்றியபடி

மாபிலிருந்து

சுவேராடு

தைல

சுவராக

நிமிந்த

அம்பr

ேபாய்

நின்று

ஒன்றிப்

விட்டாள். தைலக்குக்

குளித்திருப்பாள்

ேபாலும்..

சிைகக்காய்

வாசைனயுடன்

ேபாட்டி

ேபாட்டுக் ெகாண்டு அவள் பூசிய மஞ்சள் வாசைன அவன் நாசிையத் த-ண்ட.. மூச்ைச உள்ளிழுத்து சுவாசித்தவன் கிறங்கி அவள் மீ ேத சாய்ந்தான். குளி ந-rல் குளித்ததிலும்,வி..விெரன வசிக் ெகாண்டிருந்த காற்றிலும் ஏற்கனேவ நடுங்கிக் ெகாண்டிருந்த அம்பrயின் ஈர உதடுகள் ேமலும் நடுங்க ஆரம்பிக்க.. தடதடக்கும் இதயத்துடன் நிமிந்து அவைன ேநாக்கினாள். விrந்து அவள் முதுகில் ேதாைக ேபால் படந்திருந்த அவளது கூந்தல் பாதி முகத்ைத

மைறத்து

இரு

புறத்திலும்

அைசந்தாடி

அவளது

ெவள்ைளக்

கன்னங்கைள ேமலும் அழகாக்கிக் காட்ட.. அவள் கூந்தைல ஒதுக்கி.. அவள் அணிந்திருந்த கூசிச்

ஜிமிக்கியின்

சிலித்துப்

ேபான

மீ து

காேதாடு

அம்பr

ேசத்து

அவைன

முத்தமிட்டான்

விலக்கித்

தள்ளி

விட்டு

அவன். ஓடிச்

ெசன்று விட.. சுவrல் சாய்ந்த திவாகரனின் பாைவ அவைளேய ெதாடந்தது. அதன்

பின்பு

கண்டவன்

அவன்

அவள்

கண் அைற

“ம்,வருகிேறன்..”என்றவள்

முன்ேன வாசலின் கதைவத்

வாராமல் முன்

ஓடிக்

நின்று

திறக்க..

ெகாண்டிருந்தவைளக் கதைவத்

ெவளியில்

தட்டினான். நின்றிருந்த

திவாகரைனக் கண்டவள் ேவகமாகக் கதவின் பின்ேன மைறந்து ெகாண்டாள். “பr..

ஒரு

நிமிடம்

ெவளிேய

வா..

ப்ள -ஸ்..

இைத

உன்னிடம்

ெகாடுக்க

ேவண்டும்.. என் முதல் சம்பளத்தில் உனக்காக வாங்கியது.. ெவளிேய வாடி..” என்று

அவன்

ெகஞ்ச..

ெமல்ல

எட்டிப்

பாத்து

அவன்

ைகயில்

ஏேதா

இருப்பைதக் கண்டு ெவளிேய வந்தாள்.

111

அவைளக் கண்டதும் புன்னைக புrந்தவன் சிrப்பும்,கவமுமாய் தனது முதல் பrைச அவளிடம் ந-ட்டினான். ஆவம் ததும்பிய விழிகளுடன் ஆச்சrயமாய்ப் பாத்தபடி அைத வாங்கிப் பிrத்த அம்பr உள்ேள இருந்த ேசைலையக் கண்டு பிரம்மித்துப் ேபானாள். விrந்த விழிகளுமாய்.. அதில் ேதங்கிய கண்ண -ருமாய்.. ைகயிலிருந்தச்

ேசைலைய

மாேபாடு

இறுகக்

கட்டிக்

ெகாண்டவள்..

“எ..எனக்காக வாங்கினாயா மாமா..?, நி.. நிஜமாகவா..?”என்று திக்கித் திணறி வினவ..

நன்றாக

ெபrய

முறுவலித்தவன்

ெதாைகையச்

சம்பளமாக

தான்டி..

“உனக்காகத்

வாங்குகிேறன்..

முதன்முதலாக

உனக்காகத்

தான்

அதில்

முதல் ெசலைவச் ெசய்ய ேவண்டுெமன்று ேதான்றியது.. வாங்கி விட்ேடன்..” என்றவன் ெதாடந்து “பிடித்திருக்கிறதா..?”என்று கம்மிய குரலில் வினவினான். அவன்

குரலில்

முகம்

சிவந்தவள்

குனிந்த

“ம்,..”என்று

தைலயுடன்

தைலயாட்ட.. “பr..”என்று மீ ண்டும் அைழத்தவன் சற்றுத் தயங்கி “இ..இைத.. எனக்காக

அணிந்து

நிமிந்து

ேநாக்கி

காண்பிப்பாயா..?”என்று

விட்டு

அைறக்குள்

ஓடி

வினவ..

சட்ெடன

மைறந்தாள்

அவள்.

அவைன சிrப்பும்,

சந்ேதாசமுமாய் அவைளேய ேநாக்கியவன் வலது-இடமாகத் தைலைய ஆட்டி விட்டு விrந்த புன்னைகயுடன் ெவளிேயறினான். அன்று மாைல அவன் வாங்கித் தந்த ேசைலக்கு ஏற்ற சட்ைடையத் ேதடிக் கண்டுப் பிடித்து ேசைலைய அணிந்து ெகாண்டு தைல நிைறய மல்லிைகப் பூைவயும்

ைவத்துக்

ெகாண்டு

விளக்ேகற்றி

சாமிைய

வணங்கி

விட்டு

அப்பத்தாவிடம் ஓடிச் ெசன்றாள். “கிழவி...”என்றைழத்தபடி ஓடி வருபவைளக் கண்ட

வள்ளியம்ைம

“சீ ைலயாடி

கட்டியிருக்க?,உன்

பிறந்த

நாளா

இன்ைனக்கு..?”என்று வினவினா. “அெதல்லாம் இல்ைல கிழவி.. இது.. மாமா எனக்கு வாங்கி வந்த ேசைல.. மாமா

பகுதி

ேநரமாக

அது

படிக்கும்

கல்லூrயிேலேய

ேவைல

பாக்கிறதல்லவா..?,அந்த ேவைலக்குக் கிைடத்த முதல் சம்பளத்தில் எனக்கு இந்தச் ேசைலைய வாங்கி வந்திருக்கிறது அப்பத்தா.. நன்றாக இருக்கிறதா..?” என்று

இந்தப்

புறமும்,அந்தப்

புறமும்

திருப்பிக்

காட்ட..

கலகலெவனச்

சிrத்தா வள்ளியம்ைம. “சுந்தrயா இருக்கடி ஆத்தா.. முதல் சம்பளத்துல உனக்குத் தான் வாங்கித் தரனும்னு சீ ைல எடுத்துட்டு வந்திருக்கான் பாரு உன் மாமன்.. இந்த பாசம் மாறாம என்ைனக்கும் ந-ங்க ெரண்டு ேபரும் நல்லா இருக்கனும்டி..” என்று மனம்

நிைறந்து

பாராட்ட..

அம்பrக்கு

மகிழ்ச்சிக்குப்

ெபாங்கியது.

அந்தச்

ேசைலைய வாங்கிக் ெகாடுத்து அைத அணியுமாறும் ெசால்லி விட்டுச் ெசன்ற மாமனின் வருைகக்காகக் காத்திருந்தாள்.

112

மாணிக்கமும் சுப்புலட்சுமியுடன் விேசசத்திற்குச் ெசன்று விட்டதால் ேதாப்பில் ேவைலைய திவாகரன்.

முடித்து வாசலில்

விட்டு

இரவு

ெகாட்டாவி

ெநடுேநரம் விட்டபடி

கழித்ேத

வந்து

அப்பத்தாவுடன்

ேசந்தான்

கைத

ேபசிக்

ெகாண்டு வாசலிேலேய அமந்திருந்த அம்பr அவைனக் கண்டதும் குஷியாகி தூணின் பின்ேன மைறந்தாள். “என்ன கண்ணு.. இவ்வளவு ேநரமாயிருச்சா..?,ெசால்லியிருந்தா ேகசவன் கிட்ட சாப்பாடு

ெகாடுத்து

அனுப்பியிருப்ேபன்ல

ராசா..

எம்புட்டு

ேநரம்

பசிேயாட

இருப்ப..?”என்று அம்மத்தா கடிந்து ெகாள்ள.. ைசக்கிைள ஸ்டாண்ட் இட்டுக் ெகாண்டிருந்தவன் குமரன்

“இல்ைல

அம்மத்தா..

சாப்பாடு

ெகாண்டு

எனக்கு

நான்

ேதாப்பிலிருப்பது

வந்தான்..

அத்ைத

ெதrந்து ெகாடுத்து

விட்டாகளாம்..:என்றபடிேய அருேக வந்தான். தூணின்

மைறவிலிருந்த

ேபசியபடிேய

நடந்து

அம்பr

வந்தவன்

ெமல்ல

எட்டிப்

தூணிலிருந்து

பாக்க..

அப்பத்தாவுடன்

ெவளிப்பட்டவைளக்

கண்டு

இதயம் படபடக்க நின்று விட்டான். சூடாக ஏேதா ஒன்று ெநஞ்சுக் கூட்ைடக் கிழித்துக்

ெகாண்டு

ேபாய்

இதயத்ைதப்

பிளக்க..

தைலைய

அழுந்தக்

ேகாதியபடி அருேக வந்து நின்றான். “பாத்தியா கண்ணு.. ந- வாங்கித் தந்த சீ ைலையக் கட்டிக்கிட்டு ஒய்யாரமா நிக்கிற

உன்

மாமன்

மவள..

என்

மாமன்

வாங்கித்

தந்ததுன்னு

ேபாறவ...

வறவ கிட்டெயல்லாம் ஒேர பீத்தல் தான்..”என்று அம்மத்தா கூற.. சட்ெடனச் சிrத்தான் அவன். இன்னமும் தூணிலிருந்து ெவளிேய வராதவைள அவன் எட்டி

எட்டிப்

வாங்கிட்டு தான்

பாக்க..

வந்தத

“அடக்

அவன்

காட்ேடன்..”என்று

திவாகரேன

முன்னால்

கழுத..

பாக்க

ெவக்கம்

ேவணாமா..?,ெகாஞ்சம்

அப்பத்தா வந்து

என்ன

திட்டியதும்..

“ஒரு

முைற

உனக்கு?,அவன் முன்னால

வந்து

தயங்கி

நிற்க..

அவள்

ெவளிேய

வாடி..

எனக்குச்

சrயாகேவ ெதrயவில்ைல..”என்று கூறினான். “ம்ஹ்ம்.. மாட்ேடன்..”என்று ேமலும் சிணுங்கிக் ெகாண்டவைள “ஒரு முைற வாடி..

நான்

தைலையக்

பாக்க குனிந்து

ேவண்டாமா..?,ப்ள -ஸ்டி..”என்று ெகாண்டு

ெமல்ல

அவன்

விழிகைளப் ெபrதாக்கி அவைளேய இைமக்காமல்

அவன்

முன்பு

ெகஞ்சியதும்

வந்து

நின்றாள்.

ேநாக்குபவைனக்

கண்டு

முகம் சிவந்தது அவளுக்கு. நான்கு வருடங்களுக்கு முன்பு வயதுக்கு வந்த ேபாது தான் அவள் புடைவ அணிந்தேத... அதன் பின்பு இன்று தான் புடைவ அணிகிறாள். அன்ைற விட இன்று

சற்று

அதிகமாகேவ

வளந்திருந்தாள்.. அழகாகியிருந்தாள்.

தடித்திருந்தாள்.. எப்ேபாதும்

அன்ைற

விட

இன்று

அணிந்திருக்கும்

குைட

ஜிமிக்கியுடனும்,ஒற்ைறச் சங்கிலியுடனும் சாதாரணமாக இருந்தாலும்.. அவன்

113

கண்களுக்கு

அவள்

ேபரழகியாகத்

தான்

ேதான்றினாள்.

தன்ைனேய

இைமக்காமல் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தவைனக் கண்டவள் “ேபாதும்.. பாத்தது.. ேபா மாமா..” என்று சிணுங்கியபடிேய அப்பத்தாவின் அருேக ெசன்று அமந்து விட்டாள். திண்ைணயில் காலருேக

படுத்திருந்த

திவாகரனும்

ஒருவைரெயாருவ

வள்ளியம்ைமயின் எதி

எதி

பாத்தும்

தைல

புறமாக

மாட்டில்

அம்பrயும்,

அமந்து

ெகாண்டு

ேபால்

நடித்துக்

பாக்காதைதப்

ெகாண்டிருந்தன. ஏேதேதா கைதகைள நள்ளிரவு வைர ேபசிக் ெகாண்டிருந்த வள்ளியம்ைம ெசன்றாள்

உறக்கத்திற்குச்

அம்பr.

ெசன்று

அவைளத்

விட...

ெதாடந்து

ெமல்ல

தானும்

எழுந்து

உள்ேள

உள்ேள

நுைழந்தான்

படபடக்கும்

இதயத்துடன்

திவாகரன். அவன்

தன்ைனத்

அவள் ெமல்ல

ெதாடந்து

வருவது

புrந்தும்

தன் அைறக்குச் ெசல்ல

எத்தனிக்க..

“பr..”என்று ெமல்லிய

குரலில் அைழத்தபடி அவள் ைகையப் பற்றினான் திவாகரன். மாகழி

மாதப்

பனிக்காற்றும்..

பனி வட்டில் -

ஊசியாக

உடம்ைபத்

பரவியிருந்த

இருளும்..

துைளத்துக்

ெகாண்டிருக்க..

அைமதியும்..

இருவைரயும்

கட்டிப் ேபாட்டது. சில்லிட்டுப் ேபாயிருந்த அவளது ைககைளப் பற்றியவனின் உள்ளங்ைக

ெவகுவாக

சூேடறிப்

ேபாயிருந்தது.

அவன்

ைகப்பற்றியதில்

இருதயம் பந்தயக் குதிைரயாக தறி ெகட்டு ஓடிக் ெகாண்டிருக்க.. கண்கைள இறுக மூடினாள் அம்பr. ெமல்ல

அவள் ைகைய இழுத்து

அவள்

வயிற்ேறாடு

ேசத்துத் தன்னுடன்

அைணத்துக் ெகாண்டவன் மல்லிைகயால் மணேமற்றிக் ெகாண்டிருந்த அவள் கூந்தலில் முகம் புைதத்துக் கண்கைள மூடினான். அவனது சூடான மூச்சுக் காற்று ேதாள்களில் உரசுவைத உணந்த அம்பr கண்கைள ேமலும் இறுக மூடிக் ெகாள்ள.. அவைள முன்ேன திருப்பி அவள் முகத்ைத ேநாக்கினான் அவன்.

மூடிய

விழிகளுடன்

ஓவியமாய்

நிற்பவைளப்

பாக்கப்

பாக்கத்

ெதவிட்டவில்ைல அவனுக்கு. ெமல்ல

அவள்

கன்னம்

வருடி..

ெமன்ைமயாக

முத்தமிட்டான்.

காதேலறிச்

ெசாக்கிப் ேபான விழிகளுடன் அவைனேய ேநாக்கியவளின் விழிகளிலிருந்துத் தன்

விழிகைளப்

பிrக்காமல்

இைமக்க

மறந்து

ேநாக்கியவன்

முன்ேன

குனிந்து அவள் ெநற்றிைய இடித்துப் பின் தைலையச் சாய்த்து இயல்பாகச் சிவந்து ேபாயிருந்த அவளது அழகான அதரங்களில் அழுந்த முத்தமிட்டான். ெநற்றிையச் சுருக்கி இறுகக் கண்கைள மூடித் திைகத்த அம்பrயும் அவனது அழுத்தமான முத்தத்தில் லயித்துப் ேபானாள்.

114

இரைவயும்,பனிையயும்,

சூழைலயும்

மறந்து

அவள்

இதழ்களில்

தன்ைனத்

ெதாைலத்து விட்டவன்.. அதிலிருந்து ெவளிேய வரேவ இயலாது என்பைதப் ேபால் அவள் இதழ்களுடன் ஒன்றிப் ேபாய் விட.. அவன் ேதாள்கைளப் பற்றித் தள்ளி அவனிடமிருந்துத் தன்ைனப் பிrத்துக் ெகாண்டவள்.. சட்ெடன மறுபுறம் திரும்பி நிற்க.. “பr........”என்றபடி அவைளப் பின்னாலிருந்து இறுக அைணத்துக் ெகாண்டான். முற்றத்தின் வழியாகத் ெதrந்த ந-ல வானத்தில் அழகாக ஊவலம் ெசன்று ெகாண்டிருந்த காதலின்

நிலவு..

அழகான

ெசன்று

விட..

மகிழ்ச்சிையப்

ஒரு

நிமிடம்

பதிைவப்

படம்

ேவப்பமரத்தின் பகிந்து

நின்று

பிடித்துக்

கிைளகள்

ெகாண்டு

அவகளது ெகாண்டு

சிrப்புடன்

சிலுசிலுெவன

ஆப்பrத்தன.

எல்ைலயில்லாக் ஆடித்

நகந்து தங்களது

இைவெயைதயும்

அறியாத

அந்தக் காதல் பறைவகள்.. தங்களது முதல் ெநருக்கத்ைத.. மனப் ெபட்டகத்தில் ேசகrத்து ைவக்கப்பட ேவண்டிய அழகான நிகழ்வுகைளத் ேதடி அடுத்தடுத்துப் பயணித்துக் ெகாண்டிருந்தன. குளிrலும்,அவனது இைடையப் அவைளத் கட்டிக்

பற்றித் தன்

ெசய்ைகயிலும் தூக்கி

நடந்து

மடியிேலேய

ெகாண்டு

நடுங்கிப்

அவனது

ெசன்று

அமத்திக் ேதாள்களில்

ேபாய்

நின்றிருந்தவளின்

திண்ைணயில்

ெகாண்டான். முகம்

அமந்தவன்..

அவனது

கழுத்ைதக்

புைதத்திருந்த

அம்பr..

கண்கைள மூடித் தன் மாமனின் அருகாைமைய ரசித்துக் ெகாண்டிருக்க.. தன் மடி மீ து சாய்ந்திருந்தவளின் இைடைய இறுகப் பற்றி.. தன்ேனாடு அைணத்துக் ெகாண்டான் திவாகரன். இருவரும்

அந்த

ேவைளையக்

அைணப்ைப

குைலக்க

அனுபவித்துக்

மனமின்றி

ெகாண்டு

அைமதியாக

அந்த

ஏகாந்த

அமந்திருந்தன.

பின்

ெமல்லக் குனிந்து அவள் காதினுள் “நன்றி பr.. எனக்காக இந்தச் ேசைலைய அணிந்து ெகாண்டதற்கு..”என்று கூற.. சிவந்து அவனுள்ேள புைதந்து அவள் தன் பதிைலத் ெதrவிக்க.. பின் “பிடித்திருக்கிறதா..... இந்தப் புடைவ..?”என்று வினவினான். ெமல்லத் தைலயாட்டியவளிடம் ேமலும் குனிந்து “இந்த முத்தம்..?”என்றபடி அவள்

கழுத்தில்

கூச்சத்துடன்

இதழ்

ெநளிய..

பதிக்க..

சிலித்துத்

விrந்த

ேதாைளச்

புன்னைகயுடன்

சுருக்கி

அவள்

அவள்

தைலயில்

முத்தமிட்டான் அவன். அவன் சட்ைடைய இறுகப் பற்றி அவனுடன் ஒன்றிப் ேபாயிருந்தவைளத் தன்னுடன் இறுக அைணத்து “என் கண்ேண... உன்ைன மட்டுேம

என்

வாழ்வின்

ஒேர

ஆதாரமாக

எண்ணி

நான்

வாழ்ந்து

ெகாண்டிருக்கிேறன்.. என் உயி உள்ள வைர உன்ைன ேநசிப்ேபன்.. நான் எந்த விதத்திலும் கஷ்டப்படக் கூடாெதன்று என்ைனச் சுற்றி அரண் ேபால் நின்று என்ைனக்

காத்துக்

ெகாண்டிருக்கும்

உன்ைன

நான்

என்

கண்ணுக்குள்

115

ைவத்துப்

பாத்துக்

ெகாண்டிருக்கிேறன் முழுைமக்கும்...”

ெகாள்ளப்

ேபாகும்

கண்ணம்மா..

என்று

உணச்சி

அந்த

நாளுக்காக

நான்

காத்துக்

ந-

ேவண்டும்..

என்

வாழ்நாள்

மிகுந்த

குரலில்

கூறிவைன

நிமிந்து

ேநாக்கியவள் தன்ேனாடு ேசத்து இறுக அைணத்துக் ெகாண்டாள். அவள் அைணத்ததில் ேமலும் ைமயேலறிப் ேபானவன் அவள் முகம் எங்கும் தன்

முத்தங்கைளப்

ேபானது. உன்னுடன் அவள்

பின்

பதிக்க..

அவைளத்

நானிருப்பது

படுக்ைகயில்

அம்பrயின் தூக்கிக்

சr

ெகாண்டு

வராது

அவைளப்

முகம்

ெசம்பருத்தியாய்ச்

எழுந்தவன்

கண்மணி..”என்றபடி

படுக்க

ைவத்து

விட்டு

“இதற்கு

அவள் அவள்

சிவந்து ேமல்

அைறயில் ெநற்றியில்

அழுந்த முத்தமிட்டு.. மனமின்றி விலகிச் ெசன்றான் திவாகரன். இருளில்

நடந்து

இனிெயடுக்கும்

ெசல்லும்

அவனது

பிறவிெயல்லாம்

வrவடிவத்ைதக்

திவாகரனின்

கண்ட

அம்பrக்கு

அம்பrயாகேவ

பிறக்க

ேவண்டுெமன்று ேதான்றியது...

116

காதல் -12

கண்ணுக்ெகாரு வண்ணக்கிளி.. காதுக்ெகாரு கானக்குயில்.. ெநஞ்சுக்ெகாரு வஞ்சிக் ெகாடி ந8 தானம்மா..! தத்தித் தவழும் தங்கச் சிமிேழ.. ெபாங்கிப் ெபருகும் சங்கத்தமிேழ..! முத்தம் தர நித்தம் வரும் நட்சத்திரம்.. யாேராடு இங்கு.. எனக்ெகன்ன ேபச்சு..? ந8 தாேன கண்ேண.. நான் வாங்கும் மூச்சு.. வாழ்ந்தாக ேவண்டும்.. வா வா கண்ேண...!

இன்று..... அன்ைறய இரைவயும் அது தந்து ெசன்ற அழகான நிகழ்ைவயும்.. இன்று நிைனத்தாலும்

திவாகரனுக்குச்

சிலித்துப்

ெவட்கமும்,சிணுங்கலும்,சந்ேதாசமும்.. அவள்

ெபண்ைமயும்

அவைன

மாதங்களாகவும்,வருடங்களாகவும் எழுதியும்

அம்பrயும்,ேதன்

ெபறாமல்

கடேன

நாட்கைளக்

என்று

கடத்திக்

ேதால்வியுற்று

அவன்

என்றும் கழிய..

ெமாழியும்

அவளது

த-ண்டலில் மயங்கச்

இரண்டு

ெகாண்டிருந்தன.

படிப்பிற்கு

ேபாகும்

ெசய்யும்.

வருடமாக

கல்லூrக்குச் இந்த

ெமன்ைமயும்,

கைரந்து

பன்னிெரண்டாம்

டுேடாrயல்

ெமாத்தமாகப்

ேபாகும்.

நாட்கள்

மறு

வகுப்பில் ெசன்று

வருடமும் முழுக்கு

ேதவு ேதச்சி

ெகாண்டு

எப்படிேயனும் ேபாட்டு

விட

ேவண்டுெமன்பது இருவrன் குறிக்ேகாளாக இருந்தது. தனது

பட்டப்படிப்ைப

விவசாயத்ைதேய

முடித்து

ைகயில்

விட்ட

எடுத்துக்

குமரன் ெகாண்டு

தந்ைதக்குச்

ெசாந்தமான

ெதாழிலில்

மும்முரமாக

இறங்கி விட்டான். அவ்வப்ேபாது ேதன்ெமாழியிடம் வம்பு ெசய்து ெகாண்டு அவைள

அழ

படிப்பிலும்

ைவப்பைதயும்

முதல்

விவசாயத்தில்

வகுப்பில்

ஈடுபட்டபடி

அவன்

ைகவிடவில்ைல.

ேதச்சி

ேவைலக்கு

ெபற்ற

தனது

திவாகரன்

முயற்சி

ெசய்து

முதுகைலப்

மாணிக்கத்துடன் ெகாண்டிருந்தான்.

அரசுப் பணியிடங்களுக்கும்,கல்லூrகளுக்கும் விண்ணப்பித்திருந்தான்.

117

நான்கு மணிக்கு மாமன் ெசான்னபடி ேதங்காய் குடவுனுக்கு வந்து ேசந்த திவாகரன்

தனது

பாத்தபடி

அங்ேக

சாய்ந்திருந்தான். வாழ்வின்

வாழ்க்ைகயின் நிறுத்தி

ேவராகத்

அத்தியாயங்கைளப்

ைவக்கப்பட்டிருந்த

விசித்திரமான

ஆணி

பைழய

வாழ்க்ைக!

திகழ்ந்த

டிராக்டrன்

விேனாதமான

அன்ைனைய

புரட்டிப் மீ து

உறவுகள்!

இழந்து

தன்

உறவுகளுக்கு

மத்தியில் அநாைதயாக நின்று.. ேபாக்கிடமற்றுத் தவித்து.. எதற்கு உயிருடன் இருக்கிேறாம்

என்று

ெதrயாமேல

கதியற்றுத்

திrந்தவைன..

தன்

மாசற்ற

அன்பினால்.. அளவில்லா காதலினால் உயிப்புறச் ெசய்தாேள.. அம்பr! அன்ைனக்குப்

பிறகு

அவள்

தாேன

அவனது

வாழ்வின்

ஆதாரம்..?,வாழ

ேவண்டுெமங்கிற ஆைசைய அவனுள் விைதத்தேத அவள் தாேன..?,அறியாத வயதிலிருந்து ெகாள்ைள அன்ைபக் காட்டி அவனுக்கு உந்து சக்தியாக இருந்து வருகிறாேள..!

அவனது

உயிராகவும்..

சுவாசமாகவும்..

மாறிப்

ேபானாேள..!

அவளில்லாது ஒரு நிமிடத்ைதேயனும் அவனால் கடக்க முடியுமா..? மாமன் மகைள

எண்ணியதும்

இதழில்

வசீ கரப்

புன்னைகயும்,மனதில்

நிம்மதியும்

நிைறய வட்ைட ேநாக்கிப் புறப்பட்டான். ேநரம்

இரவு

பதிெனான்ைறக்

ஆழ்ந்திருந்தது.

அதிகாைலயிேலேய

ேவைலகளுக்கும் ெபருசுகளும்

கடந்திருந்த

கிளம்பி

மக்கள்

விடுவதால்

ேபாஜனத்ைத

வயல்

எட்டு

முடித்துக்

படியால்

ஊேர

ேவைலகளுக்கும்,கூலி

மணியானதுேம

ெகாண்டு

துயிலில் சிறுசுகளும்,

திண்ைணயில்

சாய்ந்து

விடுவ. சிலுசிலு குளி காற்றில் ெமல்ல ைசக்கிைளச் ெசலுத்திக் ெகாண்டு வட்டிற்குள் தூக்கக்

நுைழந்தவன்

கலக்கத்தில்

திண்ைணயில்

அமந்திருந்த

ெகாட்டாவிைய

அம்பrையக்

கண்டு

ெவளியிட்டபடி

சிrப்புடன்

அருேக

ெசன்றான். ேவப்ப கண்டு

மரத்தடியில் விட்டு

கயிற்றுக்

கட்டிலில்

அம்பrயிடம்

வள்ளியம்ைம

ெசன்றவன்.

படுத்திருப்பைதக்

“குள்ளச்சி..

இங்ேக

ஏண்டி

உட்காந்திருக்கிறாய்?,குளிரவில்ைலயா..?”என்று அவள் ேதாைளப் பற்ற.. பதறி விலகியவள்.. “என்ைனத் ெதாடாேத மாமா.. நா..நான் வட்டிற்கு தூரம்..”என்று தயங்கியபடி

கூறினாள்.

அவன்

அைதக்

கண்டு

ெகாள்ளாமல்

அவள்

தைலையப் பற்றித் தன் மீ து சாய்த்து “தூரம் என்றால்.. ஒரு அைரக் கிேலா மீ ட்ட

தூரம்

இருப்பாயா..?”என்று

ெசய்யாேத..”என்று

சிணுங்கிக்

ேகலி

ெகாண்ேட

ெசய்ய... அவன்

“ச்சு,ேபா

மாமா..

ேகலி

வயிற்றில்

முகத்ைத

திண்ைணயிேலேய

படுத்துக்

அழுந்தப் புைதத்தாள். “சr,

அப்படியானால்

ெகாள்கிேறன்.. “எனக்காக

ந-

ந-யும்

படு..” ஏன்

நானும் எனக் மாமா

கூறி

இங்ேக

அவள் ெநற்றியில்

சிரமப்படுகிறாய்..?,ந-

முத்தமிட்டவனிடம்

அைறயிேலேய

படுத்துக்

ெகாள். அப்பத்தா தான் படுத்திருக்கிறேத..”என்றாள் அம்பr. “என்று உன்ைனத்

118

திண்ைணயில் ெகாள்..

விட்டு

நான்

விட்டு

உள்ேள

நான்

உள்ேள

ெசன்று

என்

படுத்திருக்கிேறன்..?,ந-

படுக்ைகைய

படுத்துக்

எடுத்துக்

ெகாண்டு

வருகிேறன்..”எனக் கூறி அவைளப் படுக்க ைவத்து ேபாத்தி விட்டு தைலைய வருடி விட்டு நகந்தான். பின் தன் படுக்ைகைய எடுத்து வந்துத் திண்ைணயில் சாய்ந்தவன் அம்பrையக் கண்டபடிேய உறங்கிப் ேபானான். மறுநாள் காைல கண் விழிக்ைகயில் அவன் முதலில் கண்டது தனது ந-ண்ட கூந்தைலத்

துவாைலயால்

காதலியின்

முகத்ைதக்

சிrப்புடேன

எழுந்தான்.

துைடத்துக்

காைலப்

ெகாண்டிருந்த

பனியில்

அம்பrையத்

கண்டதும்

திண்ைணயிலிருந்து

தான்.

மகிழ்ச்சியுற்றவன்

இறங்கியவைனக்

கண்டுத்

திரும்பிய பr “எழுந்து விட்டாயா மாமா..?,அப்பத்தா.. மாமா எழுந்தாச்சு.. காபி கலக்கிக் ெகாண்டு வா..”என்று சத்தமிட்டாள். “சத்தம்

ேபாடாேத

பr..

அத்ைத

ெசன்று

வாங்கிக்

ெகாள்ள

ேகட்டால்

திட்டப்

மாட்ேடனா..?”என்று

ேபாகிறாகள்.

கடிந்து

நாேன

ெகாண்டவனிடம்

“அம்மா ஏன் திட்ட ேவண்டும் மாமா..?,இந்தக் குளிருக்கு காைல எழுந்ததும் அைனவரும் காபி குடிக்க ேவண்டும் என்று தான் ேதான்றும்,.ஏன் அம்மா கூட எழுந்ததிலிருந்து இேதாடு 2 முைற காபி அருந்தி விட்டாள். ந- குடிப்பதில் என்ன தவறிருக்கிறது..?”என்று ேகாபமாக வாதிட.. அவள் தைலயில் முட்டி விட்டு நகந்து ெசன்றான். குளித்துக்

கிளம்பி

வந்தவனிடம்

மாணிக்கம்

ேதங்காய்

“திவாகரா..

குடவுனுக்குச் ெசன்று மீ தி ேவைலகைள கவனிப்பா.. நான் மீ னாட்சிபுரம் வைர ெசன்று

விட்டு

வருகிேறன்..”என்று

கூற..

அவrடம்

தைலயைசத்து

விட்டு

ெவளிேய வந்தான். “அ

இப்படி

ேபாடக்

கூடாதுடா..

சிேலட்ைடக்

ெகாடு

அக்கா

ெசால்லித்

தருகிேறன்..”எனக் கூறி பக்கத்து வட்டு சிறுவனுக்கு அ,ஆ கற்றுக் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. அைதக் கண்டு நக்கலாகச் சிrத்த திவாகரன் “குட்டிப் ைபயா

இந்தக்காவிடம்

படித்தால்

ந-யும்

ஒவ்ெவாரு

வகுப்ைபயும்

ஒன்பது

முைற படிக்க ேவண்டியது தான்..”என்று ேகலி ெசய்ய.. அவைன முைறத்தாள் அம்பr. “குள்ளச்சி.. என்ைன முைறப்பைதெயல்லாம் பிறகு பாத்துக் ெகாள்ளலாம்.. நஎன்ன

வகுப்பிற்குக்

கிளம்பாமல்

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,கிளம்புடி..”என்று

இங்ேக விரட்ட..

உட்காந்து அவ்வளவு

கைதயளந்து

ேநரமாக

இருந்த

மலச்சி மாறி முகத்ைதப் பாவமாக ைவத்துக் ெகாண்டவள் “மாமா.. எனக்கு ஒேர வயிறு

வலியாக இருக்கிறது.. அதனால்

இன்று விடுமுைற எடுத்துக்

ெகாண்ேடன்..”என்று கூறினாள்.

119

“இது ஒரு சாக்கு உனக்கு என்னடி..?நான் ேபான பிறகு இவனுடன் ேசந்து ெகாண்டு ெநாண்டி ஆடுவாய்.. என்ன?”என்று அதட்டியவன் “கிளம்பு,கிளம்பு..” எனக் கூற தைலையச் ெசாறிந்து ெகாண்டு விட்டு விேடன் ப்ள -ஸ் என்கிற முக பாவத்துடன் நின்றாள் அம்பr. அப்ேபாது ஆபத்பாந்தவனாக அவள் முன்பு ேதான்றிய அப்பத்தா “விடு கண்ணு.. அவ தான் ெசௗrயமில்ைலங்கிறால்ல, படுத்துத்

தூங்கட்டும்..”என்று

கூற..

“ம்,ம்..”என

முைறத்து

விட்டுச்

ெசன்று

விட்டான் திவாகரன். அவன் ைசக்கிைளத் திருப்பிக் ெகாண்டு வாசலுக்குச் ெசன்ற ேவைள புதிதாக ஒருவருடன்

ேதன்ெமாழி

பாைவேயாடு

மூவரும்

விலாசத்ைதக்

கூறி

உன்ைனப்

பாக்கத்

வட்டிற்குள் அவைளப்

பக்கத்துத் தான்

நுைழந்தாள்.

பாக்க..

யா

“அம்மத்தா..

ெதருவில்

வந்திருக்கிறாராம்.

இவ

இவ

விசாrத்துக் அதனால்

என்கிற

நம்

வட்டு -

ெகாண்டிருந்தா. தான்

அைழத்து

தம்பி

ந-ங்கள்..?”

வந்ேதன்..”எனக் கூறினாள். “அப்படியா..?”என்றபடி

அருேக

வந்த

வள்ளியம்ைம

“யா

என்று விசாrக்க.. அவேரா அருேக நின்றிருந்த திவாகரனின் முகத்ைதக் கண்டு “ந-.. ந- திவாகரன் தாேன தம்பி..?”என்று விசாrக்க.. சற்றுத் திைகத்த திவாகரன் ஆமாம்

என்று

தைலயைசத்தபடி

அம்மத்தாவின்

முகத்ைதப்

பாத்தான்.

அைனவரும் ேகள்விையத் தாங்கிய முகத்துடன் நின்றிருப்பைதக் கண்ட அந்த மனித

“என்ைன

அைடயாளம்

ெதrயவில்ைலயா

திவாகரா..

நான்

உன்

ெபrயப்பா திருமைல..”என்று கூற.. “ஓ!...”என்ற திவாகரனுக்கு அதற்கு ேமல் என்ன கூறுவெதன்றுப் புrயவில்ைல. தந்ைதயும்,தாயும்

உயிருடன்

இருந்த

ேபாது

வந்து

எட்டிப்

பாக்காதவ

இத்தைன வருடங்கள் கழிந்த பின்பு இப்ேபாது எதற்காக வந்திருக்கிறா என்ற ேயாசைனயுடன் நின்றவைனக் கண்ட அம்மத்தா “என்ன கண்ணு அைமதியா நின்னுட்ட..?,உள்ள

கூப்பிடு..

வாப்பா

தம்பி..

உள்ள

வா..”என்று

நடத்திச்

ெசன்றா. “யாரு..?”என்றபடி ெவளிேய வந்த மாணிக்கத்திடமும் தன்ைன அவ அறிமுகப்படுத்திக் ெகாள்ள.. உள்ேள ெசன்றமந்தா. திவாகரனின் உறவுக்கார என்றறிந்ததுேம ேகாதுைமையத் தூக்கிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்த லட்சுமி “மாவு திrக்க ேவண்டும்..”என்று அறிவித்து விட்டு வந்தவைர

வாெவன்று

கூட

ெசன்றதும்

சங்கடமாக

முறுவலித்த

ெகாண்டு

வாம்மா..”என்று

அைழக்காமல்

தாைய

ெவளிேயறி

மாணிக்கம்

ஏவ

“அம்மா..

வள்ளியம்ைம

விட்டா. காபி

காபிேயாடு

அவ

கலக்கிக் வந்தா.

அவrடம் ேமலும் சிறிது ேநரம் ேபசி விட்டுப் பின் “நான் அவசரமாக பக்கத்து ஊ

வைரச்

சாப்பிட்டு

ெசால்ல

ேவண்டும்.

விட்டுத் தான் ெசல்ல

ந-ங்கள்

இருந்து

ேவண்டும்..”என்று

மதியச் அன்புக்

சாப்பாட்ைடயும் கட்டைளயிட்டு

ெவளிேயறினா.

120

அவ

ெசன்றதும்

வள்ளியம்ைமயிடம்

“திவாகரன்

எங்ேக

அத்ைத..?,

என்ன

ெசய்கிறான் அவன்..?,படிக்கிறானா..?,ேவைல பாக்கிறானா..?”என்று விசாrத்தா திருமைல. இந்த ஆள் உள்ேள நுைழந்ததும் எrச்சலுற்ற திவாகரன் இவrடம் ேபச நமக்ெகன்ன இருந்து விடப் ேபாகிறது என்று நிைனத்து விைடெபற்றுக்

கிளம்பி

விட்டான்.

மாமன்

ெசன்றதும்

அம்பrயிடம்

ேதனிடம்

திரும்பிய

அம்பr “ேதனு சித்தி வட்டில் இன்று மீ ன் குழம்பும்,நண்டு வறுவலும்.. வா ெசன்று

ஒரு

பிடி

பிடித்து

விட்டு

வரலாம்..”எனக்

கூறி

ேதன்ெமாழிைய

இழுத்துக் ெகாண்டு குமரன் வட்டிற்குப் புறப்பட்டு விட்டாள் அம்பr. “இேதா பாரடி..

அந்தக்

களவாணிப்பயல்

வட்டிலிருந்தால் -

நான்

வாசேலாடு

வந்து

விடுேவன்”என்று ெபாறுமியபடிேய அவளுடன் நடந்தாள் ேதன்ெமாழி. அவகள்

ெசன்று

விவரங்கைள

விட்டைதக்

கண்டு

திருமைலயிடம்

வள்ளியம்ைம

கூறினா.

திவாகரைனப்

பற்றிய

படிப்ைபெயல்லாம்

“காேலஜ்

முடிச்சுட்டான்.இப்ப ேவைலக்கு முயற்சி பண்ணிட்டு இருக்கான். அப்டிேய ஒரு பக்கம்

அவன்

இருக்கான் பாக்குற

மாமன்

கூடச்

தம்பி.மரகதம் சந்தப்பம்

ேசந்து

காடு,கழனிெயல்லாம்

கல்யாணத்தப்ப

அைமயல.

உங்கள

உங்களுக்கு

பாத்துக்கிட்டு

பாத்தது,அதுக்கப்புறம்

எத்தைன

பிள்ைளக?,என்ன

பண்ணுதுக..?”என்று விசாrக்க அவ முகேமா ஒேர நிமிடத்தில் ெசால்ெலாணா ேவதைனயுடன் வாடிப் ேபானது. “அந்தக் குடுப்பிைன எனக்கும்,என் மைனவிக்கும் இல்லாமற் ேபாய் விட்டது அத்ைத. புத்திர பாக்கியமில்லாத தrத்திரத் தம்பதி நாங்கள். மரகதத்திற்கும் என்

தம்பிக்கும்

நான்

ெசய்த

பாவம்

ஏேழழு

ெஜன்மத்திற்கும்

என்ைனப்

பாதிக்கும் என்ேற ேதான்றுகிறது அத்ைத. உங்களிடம் என் மனதிலிருப்பைதப் பகிந்து

ெகாண்டாேலனும்

என்

கவைல

சற்ேறனும்

குைறயும்..”

என்றவ

ெதாடந்து.. “ெசல்வச்

ெசழிப்பு

மகன்களாக

மிக்க

நாங்கள்

என்

பிறந்ேதாம்.

ெவகுளியானவன்.எதற்கும் ெசய்து

அைனத்ைதயும் ேவண்டுெமன்று

என்

இரண்டு

விட்ேடன் நானும்,என்

எண்ணிய

என்

மைனவியின்

அத்ைத.என் மைனவி,

என்

ேபால்

தந்ைத

உயிைரயும் ேபச்ைசக்

சற்று கூடக்

ெகாண்டு

தந்ைதயின்

ெசாத்துக்கள்

மட்டுேம

அனுபவிக்க

வாrசுகளும்

என்

கண்கைளப்

தம்பி-திவாகரனின்

ஆைசப்படாதவன்.எனக்காக

ெகாடுப்பான்.அப்ேபற்பட்டவனுக்கு துேராகம்

தந்ைதக்கு

தம்பிக்குச்

ேசர

ேவண்டிய

நியாயமான ெசாத்துக்கைளக் கூட அவனுக்குத் தர விடாமல் தடுத்தாள். என் அன்ைன,தந்ைத துரத்தினாள்.

இறந்த

யாருைடய

பின்

அவைனயும்,மரகதத்ைதயும்

ஆதரவுமற்று

இருவரும்

வட்ைட -

கஷ்டப்பட்ட

விட்டுத் ேபாதும்,

கைடசியில் மரகதமும் தன் உயிைர விட்டு திவாகரன் அநாைதயாகிய பின்பும் கூட என் மைனவி அவகளுக்குச் ேசர ேவண்டிய ெசாத்ைத திருப்பி அளிக்க

121

முன்

வரவில்ைல.

ெசாத்துக்களைனத்ைதயும்

தாேன

அனுபவிக்க

ேவண்டுெமன்று ெகட்ட எண்ணத்தில் திrந்ததாேலா என்னேவா.. எங்களுக்குப் பிள்ைளேய

இல்லாமல்

ேபானது.

ஏறாத

ேகாவிலில்ைல,பாக்காத

மருத்துவrல்ைல. கைடசியில் ேவதைனயில் ெநாந்து என் மைனவி ெசன்ற வருடம் இறந்தும் ேபானாள். எங்கய்யனிடம் இருந்த ெசாத்துக்கைள நானும் ெபrதாக விrவு படுத்திேனன் அத்ைத. என்ன வளந்து என்ன பிரேயாஜனம்? அனுபவிக்கத் தான் வாrசு ஏதுமில்ைலேய..” என்று அவ கவைல ெகாண்டா. அவகளுக்குச்

ேசர

ேவண்டிய

மகளும்,மருமகனும்

ெசாத்துக்கைள

மகிழ்ச்சியாக

அளித்திருந்தால்

இருந்திருப்பாகேள.

இந்ேநரம்

குைறந்த

பட்சம்

மரகதம் இறந்த பின்ேனனும் இந்த ஆள் உதவி ெசய்ய முன் வந்திருந்தால் திவாகரன் என்று

இத்தைன

நிைனத்து

அவமானப்

அப்பத்தாவிற்கு

ேபச்சுகளுக்கு அந்த

ஆளாகியிருக்க

ஆள்

மீ து

மாட்டாேன..

ேகாபமாக

வந்தாலும்..

பாவம் மனித! ெசய்த தப்ைப உணந்து.. மைனவிையயும் இழந்துத் தவித்துக் ெகாண்டிருக்க

இந்த

ேநரத்தில்

சண்ைடயிடுவதிலும்,சத்தம்

ேபாடுவதிலும்

என்ன பயன் இருக்கப் ேபாகிறது..?, என்றுத் தன் மனைதச் சாந்தப் படுத்திக் ெகாண்டு அவைரச் சமாதானப் படுத்தினா. பின் சிறிது இைடெவளி விட்டு “இப்ேபாது நான் ேதடி வந்ததன் காரணத்ைதச் ெசால்லி விடுகிேறன் அத்ைத. என் தம்பியும்,அவன் மைனவியும் உயிேராடு இருந்த ேபாது ெசய்ய முடியாத விசயத்ைத இப்ேபாேதனும் ெசய்து முடிக்க ேவண்டுெமன்று

விரும்புகிேறன்.

ேவண்டுமானால்

திவாகரனுக்கு

ஒப்பைடக்க

ேவண்டும்.

ெசாத்துக்கைள ஏேதனும் பணக்காரத்

அநாைத

ஆசிரமத்தில் திமிrல்

அடித்து விட்ேடன்.

நான்

ெசய்த

அவனுக்குச்

அவனுக்கு

உடன் இப்ேபாது

ேசர

ஒப்பைடத்தது

ஆசிரமத்திற்கு ேசந்து

பாவங்கெளல்லாம்

எழுதி

ேபாக

ைவத்து

விடலாெமன்று

இருந்த

ேவண்டிய

கைரய

ெசாத்ைத

என்

பங்குச்

விட்டு

நானும்

இருக்கிேறன்

ெசாந்தபந்தங்கைளெயல்லாம்

அத்ைத. விரட்டி

திருந்தி யா வட்டிற்ேகனும் ெசன்றால்

கூட

யாரும் மதிப்பதில்ைல. அப்படி மதிப்ேபாரும் என் ெசாத்துக்கைள அபகrக்கத் திட்டம்

ேபாடுகிறாகள்.

வாழ்க்ைகேய

ெவறுத்துப்

ேபானது..”என்று

புலம்பியவைரக் கண்டு இரக்கப்படத் தான் முடிந்தது வள்ளியம்ைமயினால். “வருத்தப்படாத-கள்

தம்பி.

ெசய்த

தவறுக்காக

வருந்தி

அதற்குப்

பிராயச்சித்தமும் ெசய்ய நிைனக்கும் உங்களுக்கு நிச்சயம் க்டவுள் ஏேதனும் வழி காட்டுவா..”என்று சமாதானம் கூற.. அவேரா தன்ைன நிைலப்படுத்திக் ெகாண்டு நிமிந்து “என் கைத முடிந்து ேபான ஒன்று அத்ைத, அைதப் பற்றிப் ேபசி ஆகப் ேபாவது ஒன்றுமில்ைல.இனி தன் வாழ்ைவத் ெதாடங்கவிருக்கும் திவாகரனுக்கு ஒரு நல்வழிைய ஏற்படுத்திக் ெகாடுக்க ேவண்டும் அத்ைத..” என்றா திருமைல.

122

அவ

இப்படிக்

கூறியதும்

வள்ளியம்ைமக்கு.

யாருமற்ற

நுைழந்தவைன

மைலப்பாகவும்,திைகப்பாகவும் அநாைதச்

சிறுவனாக

நாதியற்றவன்,ேபாக்கிடம்

இந்த

இல்லாதவன்

இருந்தது வட்டினுள் -

என்கிற

ஒேர

காரணத்திற்காகத் தான் இன்று வைர எள்ளி நைகயாடிக் ெகாண்டிருக்கிறாள் லட்சுமி. இப்ேபாது திடீ வரவாக அவனது பாட்டன் வழிச் ெசாத்துக்கள் அவன் ைகக்கு வந்து ேசந்தால் நிச்சயம் இைதயும் தன் ைகக்கு மாற்றிக் ெகாள்ளத் தான்

பாப்பாள்.

அதனால்

திவாகரனுக்கு

ஒரு

ேவைல

கிைடத்து

அவன்

சுயமாகச் சம்பாதித்துத் தன்ைனக் காப்பாற்றிக் ெகாள்ளும் நிைல வந்தவுடன் இந்தச் ெசாத்துக்கைளப் பற்றிய விவரங்கைளக் கூறி விட ேவண்டியது தான். இப்ேபாது

இைத

ெவளியிட்டால்

எப்படிேயனும்

பிரச்சைன

ெசய்யத்

தான்

பாப்பாள் இந்த லட்சுமி.. அவளுக்குத் ெதrயாமல் இருப்பது தான் நல்லது என்று

த-மானித்துக்

ெகாண்ட

வள்ளியம்ைம..

திருமைலயிடம்

தன்

மனதிலிருப்பைதக் கூறினா. “ந-ங்கேள

பாத்த-கள்

தாேன

தம்பி..

என்

மருமகள்

நடந்து

ெகாண்ட

முைறைய. என்று திவாகரன் இந்த வட்டிற்குள் ஆதரவு ேதடி நுைழந்தாேனா அன்றிலிருந்து அவள் அவனுக்குச் ெசய்யாத ெகாடுைம இல்ைல. ஒரு ேவைள இந்த

வட்டில் -

அவன்

ெநருக்கடிக்கிைடயில்

நிம்மதியாகச் தான்

அவன்

ேசாறு

தின்றதில்ைலயப்பா.

படிப்ைப

முடித்தான்.

ஏகப்பட்ட

இப்ேபாது

இந்தச்

ெசாத்து விசயம் அவளுக்குத் ெதrய வந்தால்.. திவாகரனுக்கு எந்த பலனும் இல்லாமற் ேபாய்விடும். அதனால் இப்ேபாைதக்கு இந்த விசயத்ைதப் பற்றி திவாகரன் உள்பட யாrடமும் கூற ேவண்டாம். அவன் ேவைலக்குச் ெசன்று ஓரளவு தன்ைன நிைலப்படுத்திக் ெகாண்ட பின்பு இைதப் பற்றிக் கூறினால் நாம்

எதிபாத்தபடி

அவனுக்கு

உபேயாகமாக

இருக்கும்.

என்ன

ெசால்கிற-கள்..?”என்று வினவ.. திருமைலக்கும் அது சrெயன்று பட்டதால்.. அவரும் வள்ளியம்ைமயின் திட்டத்திற்கு ஒப்புதல் ெதrவித்தா. ேபரனின்

வாழ்வில்

ேநரத்தில்

இத்தைன

சந்ேதாச

வள்ளியம்ைமக்கு பத்தில்லாத

நாட்களாக

மூடிக்

ஆரவாரத்துடன்

நிம்மதியாக

பரேதசிெயன

இருந்தது.

ஏச

கிடந்த

திறந்து இனி

முடியாது.

கதவுகள்

விட்டைதக்

அவைன

அவன்

ஒேர கண்டு

யாரும்

ெசாத்து

தாய்-தந்ைத

ெசய்த

புண்ணியம் என்ேறா ைக விட்டுப் ேபான ெசாத்து இன்று மீ ண்டும் அவைனச் ெசன்றைடயப்

ேபாகிறது

என

மகிழ்ச்சியுற்றவற்றவ

திருமைலைய

வழியனுப்பி ைவத்தா. அம்பrயின் நண்டு

வறுவல் ஆைசக்காக

அடிெயடுத்து

ைவத்த

இருக்கிறானா

என்று

ேதன்ெமாழிக்கு சுற்றும்

அவேளாடு குமரனின் வட்டிற்குள் -

ஏகத்திற்கும்

முற்றும்

பாத்தபடி

தயக்கம்

தான்.

அம்பrயின்

குமரன்

ைகையப்

பிடித்துக் ெகாண்டு உள்ேள நுைழந்தாள்.

123

அவள் எதிபாப்ைபப் ெபாய்யாக்காமல் முற்றத்தில் அமந்து டிவி பாத்தபடி தன் காைல உணைவ வைளத்துக் கட்டிக் ெகாண்டிருந்தான் குமரன். “ேதனு.. நஉள்ேள ேபாய் சித்தியிடம் நான் வந்திருப்பைதச் ெசால். நான் உள்ேள வரக் கூடாது.அதனால் திண்ைணயில் அமந்து ெகாள்கிேறன்..”எனக் கூறி அங்ேகேய அமந்து

ெகாண்டாள்.

அவளிடம்

சrெயனத்

தைலயாட்டிய

ேதன்ெமாழி

ெமல்ல உள்ேள அடி எடுத்து ைவத்து வட்ைடச் சுற்றி ேநாட்டம் விட்டாள். சாப்பாட்ைட முடித்துக் ெகாண்டு தட்டுடன் எழுந்த குமரன் இவைளக் கண்டு 32 பற்கைளயும் காட்டி இளித்து “ேஹய்.. இடுப்பழகி.. என்ைனப் பாக்கத் தான் வந்தாயா..?,சாrடி..

மாமா,ேவைலயில்

ெகாஞ்சம்

பிஸியாக

இருப்பதால்

முன்ைனப் ேபால் உன்ைனப் பாக்க வர முடிவதில்ைல. அதனால் தான் ந-ேய எைனத்

ேதடி

வந்து

விட்டாேய..

மாமா

ேமல

உனக்கு

எவ்வளவு

பாசம்..”

என்றபடி ஒரு ைகயால் அவள் இைடையப் பற்றித் தூக்கிச் சுற்றினான். ஒரு

ைகயில்

சாப்பாட்டுத்

ெகாண்டு

நடு

வட்டில் -

விடுடா..

அத்ைத

தட்டுடனும்,மறுைகயில்

சுற்றியவைனக்

பாத்தால்

கண்டு

வம்பாகி

அவைளயும்

பதறியவள்

விடும்.ெவளிேய

ஏந்திக்

“ேடய்..

இறக்கி

அம்பr

ேவறு

உட்காந்திருக்கிறாள். ெரௗடி, இறக்கி விடுடா..”எனப் ேபாராடித் துள்ளி விலகி நின்றவளின் கன்னத்ைதக் கிள்ளி “இருடா கண்ணழகி.. நான் ைகையக் கழுவி விட்டு

வந்து

விட்டுச்

உன்ைன

ெசல்ல..

இரண்டு

ச்ச,என்று

ைகயால் அவன்

தூக்குகிேறன்..”எனச் ைகையத்

ெசால்லி

தட்டி

விட்டு

ேகாபமும்,எrச்சலுமாய் அத்ைதைய ேநாக்கிச் ெசன்றாள். அவன் மீ திருந்த ேகாபம் அைனத்ைதயும் குரலில் ேதக்கி “அத்ைத........” என்று கூச்சலிட்டவைளக் கண்டுப் பதறித் திரும்பிய குமரனின் தாய் ைவெஜயந்தி “அடிப்ேபாக்ேகத்தவேள.. ந- தானா..? இங்ேக தாேனடி நிற்கிேறன்.. ஏன் இப்படிக் கத்துகிறாய்..?”என்று

கடிந்து

ெகாள்ள..

மகனிடம்

“ம்,உன்

கத்த

முடியாமல்

தான் உன்னிடம் கத்துகிேறன்.. இந்தா அத்ைத.. உன் மகனுக்கு என்ன காதல் மன்னன்

அஜ-த்குமாெரன்று

நிைனப்பா..?,எப்ேபாது

பாத்தாலும்

என்னிடம்

ெஜாள்ளு விட்டு ஆத்திரத்ைதக் கிளப்பிக் ெகாண்ேட இருக்கிறான்..?,இங்ேக பா அத்ைத, எனக்கு இெதல்லாம் சுத்தமாகப் பிடிக்கவில்ைல. உன் மகனிடம் ேபசி அவன்

காைல

முணுமுணுத்துக்

ஒடித்து

அடுப்பில்

ைவக்கப்பா..

ெகாண்டிருந்தவளின்

அருேக

ெபாறுக்கிப்

வந்து

“யா

பயல்..” காைல

என்று ஒடிக்க

ேவண்டும் காதழகி..?”என்று அவள் ேதாளில் ைக ேபாட.. “அய்ேயா.. அத்ைத முன்பு இப்படி நடந்து ெகாள்கிறாேன..” என்று படபடத்து ேவகமாக அவைனத் தாண்டிச் ெசன்றாள். “அத்ைத.. உன் மகன் பண்ணுகிற ேசட்ைடெயல்லாம் கவனிக்காமல் அப்படி என்ன சைமயைலச் ெசய்கிறாய் ந-..?”என்று இருெபாருள் பட வினவியவள்.. “ந-ங்கள்

இருவரும்

அடித்துக்

ெகாள்வது

எனக்ெகன்ன

புதிதாடி..?,எப்படியும்

124

அவைனக்

கட்டிக்

ெகாண்ட

பின்பு

என்னிடம்

தான்

பஞ்சாயத்திற்கு

வரப்

ேபாகிறாய். அது வைரேயனும் என்ைன நிம்மதியாக இருக்க விேடன்..” என்று ைவெஜயந்தி கூற.. வாையப் பிளந்து நின்ற ேதன்ெமாழிையக் கண்டு ெவற்றிச் சிrப்பு சிrத்தான் குமரன். இவன் கண்ணுல ெகாள்ளிக்கட்ைடைய ைவக்க.. என்று மனதுக்குள் சபித்துக் ெகாண்ட ேதன்ெமாழி “உன் மகைன நம் ெதருவிற்குக் குப்ைபயள்ள வரும் ெபான்னம்மா

கூடக்

கட்டிக்

கட்டிக்கனுமா..?,அெதல்லாம்

ெகாள்ளாது நடக்காத

அத்ைத.

இவைன

காrயம்..!”என

நான்

தாவணிையச்

சுற்றியபடிக் கூறியவைளக் கண்டு புசுபுசுெவன ேகாபம் வந்தது குமரனுக்கு. உள்ேள நுைழந்து தண்ண- எடுக்கும் சாக்கில் அன்ைன அறியாத வண்ணம் அவள் இடுப்பில் நறுக்ெகனக் கிள்ளி ைவத்து “இனிெயாரு முைற கட்டிக்க மாட்ேடன் என்றாயானால் இத்தைன நாளாக மிரட்டிக் ெகாண்டிருந்தது மாறி.. நிஜமாகேவ தாவணிையக் கழட்டி விடுேவண்டி..”என்று பயமுறுத்தி விட்டுச் ெசன்றான். முனகியவளிடம்

“ெரௗடி,ெரௗடி..”என்று

“அம்பr

உன்ேனாடு

வருகிேறன்

என்றாேள கண்ணு.. வரவில்ைலயா..?”என்ற ைவெஜயந்தி வினவ.. “அய்ேயா.. அத்ைத

உங்கள்

ேபாேனன்..

மகன்

அவள்

ெசய்த

குளறுபடியில்

வட்டிற்கு -

நான்

தூரம்.அதனால்

அம்பrைய

வாசல்

மறந்ேத

திண்ைணயில்

உட்காந்திருக்கிறாள்.வா அத்ைத.. அவள் என்ைன திட்டப் ேபாகிறாள்..” என்று புலம்பியபடி அவைர இழுத்துக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தாள். திண்ைணயில் அமந்திருந்த அம்பrயிடம் வாயாடிக் ெகாண்டிருந்த குமரைனக் கண்டு

ேதன்ெமாழி

முைறத்துக்

ெகாண்ேட

வர

அவனும்

அவைள

முைறத்தான். “என்ன கண்ணு.. உள்ேள வந்து உட்கார ேவண்டியது தாேன.. நான் உன் அம்மா அளவிற்கு சுத்தம் பாப்பதில்ைல,உள்ேள வா கண்ணு..” என்று

ைவெஜயந்தி

ெகாள்கிேறன்.

ந-

கூற

“ேவண்டாம்

சைமத்து

சித்தி.

நான்

இங்ேகேய

விட்டாயா..?,இதற்காகேவ

உட்காந்து

நான்

காைலச்

சாப்பாட்ைடக் கூட ேவண்டாெமன்று வந்து விட்ேடன்.. “எனச் சிrக்க “இேதா அைரமணி ேநரத்தில் முடித்து விடுேவன்..”என்று முறுவலித்தா அவ. அவகளிருவரும் ேபசுவைதக் கவனிக்காத குமரன் ேதன்ெமாழிைய முைறத்த வண்ணமிருக்க.. விட்டு

அவள்

“நியாயமாகப்

இரண்டு,மூன்று பாத்தால்

முைற

நாம்

அவன்

தாேன

முகத்ைதப்

முைறக்க

பாத்து

ேவண்டும்..

இவனுக்ெகன்ன வந்தது..”என்ெறண்ணிக் ெகாண்டவள்... இந்தப் பரேதசி சீ க்கிரம் இடத்ைதக்

காலி

ெசய்தால்

ேபாதும்

என்று

மனதுக்குள்

அவைனத்

திட்டிக்

ெகாண்டாள்.

125

அவள் மனைதப் படம் பிடித்தாற் ேபால் அவனும் “ந- நிைனப்பது நடக்காதுடி..” என்ெறண்ணிக்

ெகாண்டு

இருமல்

“ம்க்க்கும்,ம்க்க்கும்,”என்று

வந்தது

ேபால்

நடித்து “ேதனு ெகாஞ்சம் தண்ண- ெகாண்டு வாடி..”என்று ெகஞ்ச.. அவளும் அய்ேயா

பாவம்

என

எண்ணி

ேவகமாக

உள்ேள

ஓடிச்

ெசன்றாள்.

அவள்

ெசன்றதும் அம்பrயுடன் படுத-விரமாகப் ேபசிக் ெகாண்டிருந்த அன்ைனையக் கண்டுவிட்டு ைநசாகத் தானும் உள்ேள ெசன்றான். ெசாம்பில் தண்ண -ைர ெமாண்டு ெகாண்டிருந்தவளின் பின்ேன சத்தமில்லாமல் ெசன்று

நின்றவன்

பயந்து

அவள்

ேபான

வாையப்

ெபாத்தித்

ேதன்ெமாழி

தன்

முன்ேன

திருப்பினான். கண்களிேலேய

“ம்,ம்,ம்..”எனக்

ேகாபத்ைதயும்,ெகஞ்சைலயும் ெவளிப்படுத்த.. “என்ன..?,என்ன ம்..?,ந- ேபசுவது சrயாகக்

ேகட்கவில்ைலேயடி..”என்றபடி

ைகயிலிருந்த ெசாம்பினால்

அவன்

அவன்

மண்ைடையப்

ேமலும்

அருேக

வர..

பிளக்கக்

ைகைய

ஓங்கி

விட்டாள் ேதன்ெமாழி. அவள்

ஓங்கியக்

அடிக்கப்

ைகைய

வைளத்துப்

பாக்கிறாயா..?,உனக்கு

பிடித்துக்

மிகவும்

ெகாண்டவன்

திமிராகிப்

“என்ைனேய

ேபானதுடி.

ஐந்து

வருடமாக உன் பின்ேன அைலந்துப் பித்தனாகி நான் திrந்து ெகாண்டிருக்க.. நஎன்ைனத்

திருமணம்

ெசய்ய

அடிக்கிறாயா..?,இப்ேபாது

மாட்ேடெனன்று

இங்ேக

ஊ

நடக்கவிருக்கும்

என்னுடனான திருமணத்ைத மறுக்கேவ

முழுக்கத்

நிகழ்விற்குப்

முடியாது..”என்று

தம்பட்டம் பின்ன

ந-

கூறியபடி அவள்

முகத்திற்கு ெவகு அருேக வந்தவைனக் கண்டு நடுங்கிப் ேபானத் ேதன்ெமாழி கண்கைள இறுக மூடிக் ெகாண்டாள். ெநற்றியிலும்,நாசியிலும் முத்து முத்தாக வியத்திருக்க.. புருவத்ைதச் சுருக்கி கண்கைள வந்தது.

இறுக

அருகில்

மூடி

அவள்

வந்தும்

நின்றிருந்த

அவன்

ேகாலம்

ஒன்றுேம

அவனுக்குச்

ெசய்யாமலிருப்பைத

சிrப்பாக எண்ணி

வியந்து அவள் தன் கண்கைளத் திறக்க.. ேமலும் சிrத்து முன்ேன சrந்து அவள் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான் அவன். ஒரு ெநாடி ஸ்தம்பித்துப் ேபானவள்..

திைகத்துத்

திறந்த

வாயுடன்

அவன்

முகம்

பாக்க..

அவேனா

ேமலும் சிrத்து மறுகன்னத்திலும் தன் இதழ்கைளப் புைதத்தான். இம்முைற தானும்,அவனும் நின்றிருந்த நிைலயும்,அவன் ெசய்த காrயமும் மூைளயில்

பதிவாகி

விட..

சுயநிைனவிற்கு

வந்து

“ேபா...

ேபாடா...”என்று

அவைன விலக்கித் தள்ளி விட்டுப் ெபாங்கி வந்த அழுைகயுடன் “அத்ைத....” என ஓடிச் ெசன்றாள். “ேபாடி.. ேபாடி.. ேபாடி.. உன்ைன வழிக்குக் ெகாண்டு வர ேவண்டுமானால்..

இைதப்

ேபான்ற

rஸ்க்கான

காrயங்கைள

ெசய்து

தான்

ஆக ேவண்டும்..”என்று தனக்குத் தாேன அவன் கூறிக் ெகாண்டாலும் அவளது வழு

வழு

கன்னங்களில்

தன்

இதழ்கள்

அழுந்திய

ேவைளைய

எண்ணி

சிலித்துக் ெகாண்டான்.

126

ஒன்றுமறியாதாவன் ேபான்று தண்ண - ெசாம்ைபக் ைகயில் ஏந்திக் ெகாண்டு அம்மா

“என்ன..?என்னவாயிற்று

பல்ைலக்

“அடப்பாவி..”என்று

ேதனு

கடித்தத்

ஏன்

அழுகிறாள்..?”என்று

ேதன்ெமாழி

ேவகமாக

விசாrக்க.. அத்ைதயின்

புறம் திரும்பி “அத்ைத.. இவன்.. இவன்..”என்று ஆரம்பித்து முடிக்க முடியாமல் திணற..

குமரன்

ஹா..

“ஹா.. ஒரு

“சைமயலைறயில்

கரப்பான்

ஹா..”எனப் பூச்சிையப்

ேபய்ச்

பிடித்து

சிrப்பு

அவள்

சிrத்து

மீ து

ேபாட்டு

விட்ேடனம்மா.. அதனால் தான் பயந்து ேபாய் அழுது ஓடி வந்து விட்டாள்..” என்று சமாளித்து ைவத்தான். வம்பிழுப்பைத

“அவைள

நிறுத்தேவ

மாட்டாயாடா..?”என்று

கத்திய

அம்பrயிடம் “ஏய்.. ந- சும்மா இருடி.. இப்படி ஏதும் ெசய்து ைவத்தால் தான் உன் ேதாழி வளவாள்..”என்று அவைளப் பாத்துக் ெகாண்ேட கூற.. “அப்படி என்னடா

ெசய்து

ைவத்தாய்..?,கரப்பான்

அத்ைதக்காகத்தாேன.?என்னிடம் அவைன

நச்சrக்க..

வளவதற்கு..

“ஆமாம்..

கூறிேனன்

ேவண்டும்..

உண்ைமையச் அவளுக்குக்

என்பைத

என்ன

விட

ேதனு..?”

ேகாபத்திலும்,ெவட்கத்திலும்

பூச்சி,அது,இது

சிவந்த

ெசால்லடா..”என்று

ெகாஞ்சம் ெசய்ேதன்

என்று முகத்துடன்

என்றெதல்லாம்

அறிவுைர என்று

அம்பr

கூறிேனன்

தான்

வினவ.. மறுபுறம்

ெசால்ல அவேளா..

திரும்பி

நின்று

ெகாண்டாள். என்ன

“அப்படி

அம்பrயிடம் மட்டும்

அறிவுைர..?,எனக்கும்

“ச்சி,ச்சி..

தான்..”என்று

ஏய்..

முட்டாள்

படபடெவனப்

ெசால்லடா.. மாதிr

சr

ெசய்யடா..”என்ற

ேபசாேதடி..

ெபாrந்தவைனக்

கண்டு

இது

அவளுக்கு

விழி

விrத்து

“அது என்னடா அவளுக்கு மட்டும்..?”என்று வினவியளிடம் “ஏெனன்றால் நஎன்

தங்ைக..

வழிந்தபடி

அவள்

பதில்

என்

கூற..

அத்ைத

“ஓ!.....:......”

மகள்..”என்று என

தைலைய

அவன் ஆட்டி

டன்

டன்னாக

ராகம்

பாடிய

அம்பrக்கு ஏேதா புrவது ேபாலிருக்க.. நமுட்டுச் சிrப்புடன் ேதன்ெமாழியின் ேதாைள இடித்தாள்.

127

காதல் -13

பனிக்காலத்தில் நான் வாடினால்.. உன் பா+ைவ தான் என் ேபா+ைவேயா...! அைணக்காமல் நான் குளி+காய்கிேறன்.. அதற்காகத் தான் மடி சாய்கிேறன்.. மடி என்ன உன் மணி ஊஞ்சேலா.. ந8 தான்... இனி நான் தான்...

“இத்தைன வருசத்திற்குப் பிறகு என்னத்திற்கு அந்த ஆள் இந்த அநாைதப் பயைலத்

ேதடி

வந்தாராம்..?”எனத்

பாத்திரம்

கழுவிக்

தன்

ெகாண்டிருந்தாள்

மாமியாrடம்

லட்சுமி.

ேகள்வி

அவள்

ேகட்டபடி

அநாைதப்

பயல்

என்றதுேம ேகாபத்தில் ெபாங்கி விட்ட வள்ளியம்ைம “யாருடி அநாத?,அப்பன் ஆத்தா இல்லாதவன் அநாதனா, ந-யும் தாண்டி அநாத.. இன்ெனாரு தடவ என் முன்னாடி

என்

ேபரைன

தப்பா

ெசான்ன,சங்க

அறுத்துறுேவன்”என்று

கூறி

விட்டு விறுவிறுெவன உள்ேள ெசன்று விட்டா. ேபரைனப் பற்றிப் ேபசியதும் கிழவிக்குக் ேகாபத்ைதப் பா.. இன்னும் எத்தைன நாட்களுக்கு

இந்த

ஆட்டம்

என்று

நானும்

பாக்கிேறன்

என்று

கறுவிக்

ெகாண்டவள்.. எப்படிேயா இந்த தrத்திரம் பிடித்தவன் இந்த வட்ைட விட்டு ஒழிந்தால் ேபாதுெமன்று எண்ணிக் ெகாண்டு நகந்தாள். வாசலில் ெகாய்யாப்பழத்ைதக் கடித்தபடி ெநாண்டி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்த அம்பr வள்ளியம்ைமையக் கண்டதும் அருேக வந்து “அப்பத்தா இன்று ஒரு மாமா வந்தாேர.. திவாகரன் மாமாைவத் ேதடியா வந்தா.?என்ன விசயமாம்?” என்று சற்று முன் அன்ைன ேகட்ட ேகள்விைய அவளும் ேகட்க.. எrச்சலுற்ற அப்பத்தா

“ஏன்டி

அவைனத்

ேதடி

எந்த

ெசாந்த

பந்தமும்

வரக்

கூடாதா..?ஆத்தாளும்,மகளும் மாறி மாறி ஒேர ேகள்விய ேகட்குற-ங்க..?எதுக்கு வந்தாருன்னு ெதrஞ்சுகிட்டு ந- என்னத்தடி கிழிக்க ேபாற..?,ேகள்வி ேகக்குறத விட்டுபுட்டு இந்தச் சாப்பாட்ட ெகாண்டு ேபாய் உன் அய்யனுக்கும்,மாமனுக்கும் குடு..

ேபா..”என்று

விரட்ட..

“கிழவி

நான்

என்ன

ேகட்டு

விட்ேடன்

என்று

இப்படிக் ேகாபப்படுகிறாய்.. ஆைளப் பா..”எனத் திட்டி அவ ெகாண்ைடையப்

128

பிடித்து

இழுத்து

விட்டு

சாப்பாட்டுக்

கூைடையத்

தூக்கிக்

ெகாண்டு

ஓடி

விட்டாள். “இந்தாடி.. திமிரு பிடிச்ச ராங்கி.. திரும்பி இங்க தான வருவ,ெவளக்கமாத்தால சாத்துேறன்..”என்று

ெபாறுமிக்

ெகாண்டு

அப்பத்தா

திண்ைணயில்

அமந்து

விட.. கலகலெவனச் சிrத்தபடி ைசக்கிைளத் தள்ளிக் ெகாண்டுப் புறப்பட்டாள். ெதன்னந்ேதாப்பிற்கு வந்து ேசந்து சாப்பாட்டுக் கூைடையத் தூக்கிக் ெகாண்டு தந்ைதைய ேநாக்கிச் ெசன்றாள். “மாமா எங்ேகப்பா..?”என்றபடிேய அவரருேக ெசன்று கூைடைய ைவத்தவள் சற்றுத்

தள்ளி

ெகாண்டு

காய்

உrக்குமிடத்தில்

வந்திருக்கிேறன்.

அவைனக்

சாப்பிட

கண்டு

சாப்பாடு

“மாமா..

வா..”என்றைழத்தாள்.

அவள்

குரல்

ேகட்டதும் திரும்பியவன் “குள்ளச்சி, நான் வட்டிற்கு வந்து சாப்பிட்டுக் ெகாள்ள மாட்ேடனா..?

எனக்கும்

ேசத்து

ஏன்

எடுத்து

வந்தாய்.?”என்று

கூறியபடி

அருேக வந்தான். “மாமா மணி இப்ேபாேத 3.30 ஆகி விட்டது. இதற்கு ேமல் ந- வட்டிற்கு வந்து எப்ேபாது சாப்பிடுவது?,ேநரமாகி விட்டதால் தன் அப்பத்தா உங்களிருவருக்கும் சாப்பாடு

ெகாடுத்து

ைவத்து

இைல

விrத்து

விசாrத்தவனிடம் குழம்பும்,நண்டு

விட்டது..”எனக்

கூறி

அவைனயும்,தந்ைதையயும்

பrமாறினாள். சித்தி

“ம்ம்,நான்

வறுவலும்.

இேதா

சாப்பிட்டாயா

“ந-

வட்டிேலேய இருக்கிறது

சாப்பிட்டு பா..

ந-யும்

அமர

பr..?”என்று

விட்ேடன்.

மீ ன்

சாப்பிடு..”என்று

அவனுக்கும் ைவத்தாள். இருவரும் உண்டு முடித்ததும் மாணிக்கம் திவாகரனிடம் “திவாகரா.. இன்று பறித்த காய்கள் சிலவற்ைற ைபகளில் எடுத்து ைவத்திருக்கிேறன். ெசல்வம் வட்டிலும்,ராஜன்(குமரனின் தந்ைத) வட்டிலும் ெகாடுத்து விடு..”எனக் கூறித் ெதாடந்து “ெசல்வம் வண்டி இங்ேக நிற்கிறது பா. அைத எடுத்துக் ெகாண்டு ெசல்..”எனக்

கூறி

விட்டுச்

ெசல்ல..

வண்டி

சாவிையயும்,ேதங்காய்ப்

ைபகைளயும் எடுத்துக் ெகாண்டு புறப்பட்டான் திவாகரன். “மாமா,அப்படிேய ேசந்து

என்ைனயும்

ெகாண்டாள்

அம்பr.

வட்டில் சrெயன

இறக்கி

விடு..”என்றபடி

அவைளயும்

ஏற்றிக்

அவனுடன் ெகாண்டவன்

“ஏறிக் ெகாண்டாயா பr?,என்ைன நன்றாகப் பிடித்துக் ெகாள்..”என எச்சrத்து வண்டிையக் கிளப்பினான். ெசல்லும் வழியில் குமரன் ைசக்கிளில் எதிேர வர “மாமா

குமரன்..

ேடய்

குமரா...”என்று

அம்பr

சத்தமிட்ட

அேத

ெநாடி

அவகைளக் கடந்து ெசன்ற ஸ்கூட்டியிலிருந்த ெபண்ெணாருத்தி “திவாக..” என்று சத்தமிட்டு அைழத்தாள்.

129

குமரனும்,அம்பrயும் அங்ேக

விைல

ஸ்கூட்டியில்

குரல்

வந்த

உயிந்த

சிrத்த

திைசைய

சுடிதா

முகத்துடன்

ேநாக்கிப்

அணிந்த

பாைவய

நவநாகrக

அமந்திருந்தாள்.

ெசலுத்த..

மங்ைக

ஒருத்தி

திவாகரைன

ேநாக்கிக்

ைகைய அைசத்து “என்னப்பா கண்டு ெகாள்ளாமல் ேபாகிறாய்..?”எனக் ேகட்டு மீ ண்டும்

சிrத்தாள்.

வண்டிைய

“ேஹய்..

விட்டிறங்கி

அமந்திருந்த

கயல்விழி

அவளருேக

அம்பrைய

இறங்கிக்

என்ன

இந்தப்

ெசன்றான்

ெகாள்

என்று

பக்கம்..?”என்றவாறு

திவாகரன். கூடச்

பின்னால்

ெசால்லவில்ைல

அவன். அவன்

இறங்கிய

சற்றுத்

தள்ளி

சுற்றிக்

ேவகத்தில்

நின்றிருந்த

தட்டுத்

தடுமாறித்

சுந்தrைய

ெகாண்டிருக்கிறாய்

உற்று

கயல்விழி?,

தானும்

இறங்கிய

ேநாக்கினாள். ேவைலக்கு

அம்பr இங்ேக

“என்ன ஏதும்

முயற்சி

ெசய்கிறாயா?,உனக்ெகன்னம்மா ஃபாrன் மாப்பிள்ைள எவைனேயனும் கட்டிக் ெகாண்டு

ஸ்விட்சலாந்துக்கு

ஹனிமூன்

ெசன்று

விடுவாய்..”என்று

அவன்

ேகலி ெசய்ய.. “ஹா ஹா.. ந- ெசால்வது நூற்றுக்கு நூறு உண்ைம திவாக. மாப்பிள்ைள

பாத்து

விட்டாகள்.

இன்னும்

சில

நாட்களில்

அெமrக்கா

ெசன்று விடுேவன். என் ஃபியான்ஸி அங்ேக தான் இருக்கிறா.அடுத்த மாதம் திருமணம் திவாக. ந- கண்டிப்பாக வர ேவண்டும்,ேதனியில் தான் திருமணம்.. சrயா..?”எனக் கூற

“அப்படியா..?,ெராம்ப சந்ேதாசம்.. கண்டிப்பாக வருகிேறன்..”

என்று முறுவலித்தான் திவாகரன். சுற்றுப்புறத்ைதயும்,உடன்

வந்தவைளயும்

மறந்து

அவன்

கயல்விழியிடம்

ேபசியபடி நின்று ெகாண்டிருக்க.. ஆத்திரமைடந்த அம்பr தங்,தங்ெகன நடந்து அவகளருேக

வந்தாள்.

கடுைமயான

“மாமா..

குரலில்

ேநரமாகி

விட்டது..

வினவியவளிடம்..

“இரு

ெசல்லலாமா..?”என்று கண்ேண..

ேபசிக்

ெகாண்டிருக்கிேறனல்லவா..?”எனக் கூறி விட்டு அவன் மீ ண்டும் தன் ேபச்ைசத் ெதாடந்தான். யாேரா ஒருத்தியின் முன்பு மாமன் தன் ேபச்ைச நிராகrத்து விட்டைதக் கண்டு ேகாபமாக வந்தது அம்பrக்கு. அைத விட

அந்தப்

ெபண்

கயல்விழி

இவள் இைடமறித்ததும்

யா

இவள்

என்பது ேபால ேமலும் கீ ழும் ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தி விட்டு மீ ண்டும் திவாகரனிடம் திரும்பிக் ெகாண்டாள். அவள் பாைவயில் ெதrந்த உதாசீ னம் ேவறு அம்பrயின் எrகின்ற மனதில் ேமலும் எண்ைணைய ஊற்றியது. தைல முதல்

கால்

வைர

ெவண்ைணயிேலேய

குளித்தது

ேபால்

ெமாலு

ெமாலுெவன்றிருந்தவைளக் கண்டு ெபாறாைம ெபாங்கியது அவளுக்கு. குனிந்து தன்ைனயும்,தன் உைடையயும் கண்டவளுக்கு துக்கமாகிப் ேபானது. சட்ைடக்கும்,பாவாைடக்கும்

சம்பந்தேம

இல்லாத

தாவணி,காைலயில்

பின்னலிட்ட தைல ஏகத்துக்கும் கைளந்து ேபாய்க் கிடந்த தைல. கிட்டத்தட்ட பக்கிr

ேபாலிருந்த

தனது

ேதாற்றத்ைத

அந்தப்

ெபண்ணுடன்

ஒப்பிட்டுப்

130

பாத்து ெபாறுமிக் ெகாண்டவளுக்கு அைத விட ஆத்திரத்ைதக் கிளப்பியது.. அவளுடன்

32

பற்கைளயும்

காட்டி

திவாகரன்

சிrப்புடன்

ேபசிக்

ெகாண்டிருந்தது தான். மாமன் தன்ைனத் தவிர எந்தப் ெபண்ைணயும் ஏெறடுத்தும் பாக்க மாட்டான் என்று கவப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு இைதக் கண்டதும் உடல் எrந்து ேபானது. தகிக்கும் மனதுடனும் கண்களில் ேலசாக எட்டிப் பாத்து விட்டக் கண்ண -ருடனும்

மாமன்

முகத்ைதயும்,அவள்

முகத்ைதயும்

மாறி

மாறி

பாத்துக் ெகாண்டு நின்றிருந்தவளுக்கு சத்தியமாக அவகள் ேபசிய ஒன்றும் காதில் விழேவயில்ைல. ஒரு

வழியாக

கண்டிப்பாக

அந்தப்

வந்து

ெபண்

திவாக.

“வருகிேறன்

விடு..”எனக்

கூறி

அவனுக்குக்

ைக

திருமணத்திற்கு குலுக்கி

விட்டு

விைடெபற்றுச் ெசல்ல.. இருவரது ைககளும் இைணந்தைதக் கண்ட அம்பr ெகாதித்துப் ேபானாள். அவள் ெசன்ற பின் “வா பr.. வண்டியில் ஏறு..” எனக் கூறி அவன் முன்ேன ெசல்ல.. அவள் நின்ற இடத்ைத விட்டு அைசயாமல் அவைன முைறத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். “ேடய் குமரா.. ந- எங்ேக ேதாப்பிற்கா ெசல்கிறாய்?,காய்கைள மாமா என்னிடம் ெகாடுத்து

விட்டா.

நான்

உன்

வட்டிற்குத் -

தான்

ெசல்கிேறன்.

ந-யும்

என்ேனாேட வா..”எனக் கூறி வண்டியில் ஏறி அமந்தான். “ஏறிக் ெகாண்டாயா பr..?”என்றபடி

திரும்பி

ேநாக்கியவன்

அவள்

நின்ற

இடத்தில்

அைசயாமல்

நிற்பைதக் கண்டு “ஏய்.. அங்ேகேய ஏண்டி நின்று ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,வந்து வண்டியில்

ஏறு..

விறுவிறுெவன

ேநரமாவது

நடந்து

வந்தவள்

ெதrயவில்ைலயா..?”என்று சாப்பாட்டுக்

கூைடைய

அதட்ட..

வண்டியிலிருந்து

ெவடுக்ெகன எடுத்துக் ெகாண்டு நடந்து ெசன்று விட்டாள். “ஏய்..

எங்ேகடி

ேபாகிறாய்..?,நில்லடி..”என்று

திவாகரன்

கத்தியைதெயல்லாம்

அவள் சட்ைட ெசய்யவில்ைல. என்னவாகி விட்டது இவளுக்கு என்று குழம்பி அவன் குமரனின் முகம் பாக்க.. அவன் தாைடையத் தடவி சற்று பலமாகேவ ேயாசித்து

“அம்பr

ஏன்

ேகாபமாகச்

ெசல்கிறாள்

என்பதற்கான

காரணம்

எனக்குத் ெதrயும் மாமா.. ஆனால் அைதச் ெசால்ல ேவண்டுமானால் ந-ங்கள் எனக்கு ஒரு வாக்கு ெகாடுக்க ேவண்டும்..”எனப் பீடிைக ேபாட்டான். “வாக்கு

ெகாடுக்க

“உங்களுக்கும்

ேவண்டுமா?,என்ன

அம்பrக்கும்

எனக்கும்,ேதனுக்கும்

திருமணம்

கல்யாணம்

ெசய்து

வாக்கு?”என்று முடிந்த

மறு

ைவக்க

வட்டுப் -

ேகட்டவனிடம்

முகூத்தத்திேலேய ெபrயவகளிடம்

ந-ங்கள் ேபச ேவண்டும். இதற்கு ஒப்புக் ெகாண்டீகளானால் நான் விசயத்ைதச் ெசால்கிேறன்..”என்று

ேபரம்

ேபச..

“அடப்பாவி..”என்று

வாையப்

பிளந்தான்

திவாகரன்.

131

“சrடா.. ேபசுகிேறன். ந- இப்ேபாது விசயத்ைதச் ெசால்.”எனக் கூற.. “மாமா.. ந-ங்கள் பாட புத்தகத்ைதப் படித்து முதல் மாக் வாங்கி என்ன பிரேயாஜனம்?, ெபண்கள்

மனைதப்

ேதாழிையப்

படிக்கத்

பாத்துப்

ெபாறாைம

அந்தப்

எள்ளும், ேவறு

ெபண்ணுடன்

ெகாள்ளும்

சிrத்துப்

ெவடித்தைத

நாகrகமாக,அழகாக

மாமா..

உளராேதடா..”என்றவைன

“ெபாறாைமயா..?.அம்பrக்கா..?, ந-ங்கள்

ெதrயவில்ைலேய..?,அம்பrக்கு

ேபசப்

ந-ங்கள்

ேவறு

ேபச

உங்கள் “என்றான். மாமா..

“அய்ேயா

அம்பrயின்

பாக்கவில்ைல.

இருந்தாளா..?,உங்கள்

முகத்தில்

உங்கள்

ேதாழி

அம்பrக்கு

முகம்

தகதகெவன எrந்து ேபானது. எனக்கிருக்கும் பசிக்கு அவள் முகத்தில் ஒரு ஆம்ெலட்ைடப் ேபாட்டு மதிய சாப்பாட்ைட முடித்திருப்ேபன்.”என்று ேகலியில் முடித்தான். குமரா..

“அய்ேயா.. என்னடா நடந்து

அவள்

ேகாபமாக

ெசய்வது..?,எனக்குத் சகஜம்

தான்.

ெசன்று

ெதrந்தவைரயில்

ெகாண்டேதயில்ைல”என்று

இெதல்லாம்

ேவறு கவைல

கல்லூr

விட்டாேள..

அம்பr

ெகாள்ள..

வாசல்

பக்கம்

கூட

இப்ேபாது

இப்படிெயல்லாம் “மாமா..

காதலில்

தைல

காட்டிராத

அம்பrக்கு ஆண்-ெபண் நட்பு என்கிற விசயத்ைதெயல்லாம் ஏற்றுக் ெகாள்ள முடியாது

மாமா.

ேபசுகிறான்,அதிலும் என்ைகயில்

எந்தப்

படுத்துங்கள்.. வகுப்புத்

மாமன் அவள்

ேவறு

தன்ைன

ெபண்ணுக்குத்

சrயாகி

விடுவாள்..

ேதாழெனன்று

ஒரு விட

தான்

அழகாக

ேகாபம்

இப்படித்

ஒருவனுடன்

ெபண்ணுடன்

தான்

நின்று

சிrத்துப்

ேவறு

இருக்கிறாள்

வராது..?,ேபாய் ேதனு

ஒரு

இளித்துக்

சமாதானப்

நாள்

அவள்

ெகாண்டிருந்தாள்..

பாத்த எனக்கு அப்படி ஒரு கடுப்பு.. அவளிடம் சண்ைட ேபாட்டு தைலயில் 4 குட்டிய பின்பு தான் என் ேகாபம் அடங்கியது மாமா..” என்று குமரன் தன் ேபாக்கில்

ேபசிக்

ெகாண்ேட

ெசல்ல..

திவாகரனுக்கு

அம்பrைய

நிைனத்து

சிrப்பு வந்தது. “சrடா..நஅவைளப்

உன்

ைசக்கிைளக்

பாக்கிேறன்..ந-

ெகாடு.

இந்த

நான்

வண்டிைய

இப்ேபாேத

வட்டிற்குச் -

ெசன்று

ெசல்வம்

மாமாவின்

வட்டில் -

நிறுத்தி விட்டு இந்தக் காய்கைளயும் ெகாடுத்து விடு..”என்றவன் ைசக்கிைள எடுத்துக் ெகாண்டு வட்டிற்கு விைரந்தான். வாசலில் அமந்திருந்த வள்ளியம்ைமயிடம் அவள் எங்ேக என விசாrக்க.. “ேதாப்பிலிருந்து

வந்தவ

கூப்பிட

கூப்பிட

ேகக்காம

மாடிக்கு

ேபாய்ட்டா

கண்ணு.. “என்று அவ பதிலளிக்க.. விறுவிறுெவன மாடிக்கு ஓடினான். அவன் எண்ணியபடி கண்ைணக் கசக்கிக் ெகாண்டு ெகாடிக்கம்பிைய பற்றியபடி நின்று ெகாண்டிருந்தாள் அவன் காதலி.

132

லூசுக் கிறுக்கி! கண்டைத கற்பைன ெசய்து ெகாண்டு இங்ேக வந்து அழுது ெகாண்டிருக்கிறாள் என்ெறண்ணிய திவாகரனுக்கு சிrப்பு வர.. அைத அடக்கிக் ெகாண்டு அவளருேக ெசன்று நின்றான். யாேராெவன திடுக்கிட்டுத் திரும்பிய அம்பrக்கு திரும்பி

அவைனக்

கண்ண-

அைமதியாக

கண்டதும்

ெசாrந்தாள்.

நின்றவன்

ேமலும் சிறிது

பின்..

அழுைக

ேநரம்

அவளது

ெபாங்க..

அவள்

ேதாள்களில்

ேவறு

அழுவைதக் புரண்டு

புறம் கண்டு

விைளயாடிக்

ெகாண்டிருந்த அவளது ந-ண்ட கூந்தலின் ஒரு பகுதிையப் பற்றித் தன் புறம் இழுத்தான். “ப்ச்..”என்றபடி விலகியவைள.. அவன் மறுபடியும் இம்முைற

அைமதியாக

அவன்

பிடியில்

நின்றாள்

ஆனால்

பிடித்திழுக்க.. அவன்

முகம்

பாக்காமல். “குள்ளச்சி..

சாrடி...”என்றபடி

பற்றியிருந்த

கூந்தைலச்

சுருட்டி

ேமலும்

அவைள அருகிலிழுத்து அவள் காதருேக முத்தமிட்டான். கழுத்ைதச் சுருக்கி சிணுங்கிக் ெகாண்டு அவனிடமிருந்து விலகப் பாத்தவைள அருேகயிழுத்துத் தன் புறம் திருப்பி அவள் முகத்ைத நிமித்தியவன் அவள் இைடையக் கட்டிக் ெகாண்டு

“இப்ேபா

படித்தவள்.. அைழப்பு

என்னடி

அவளுக்கு விடுவித்து

ேகாபம்

அடுத்த

விட்டுப்

உனக்கு?,அந்தப்

மாதம்

ேபாகிறாள்.

ெபண்

என்னுடன்

திருமணமாம்.அதனால் இதில்

ந-

எனக்கு

அழுவதற்கு

என்ன

இருக்கிறது..?,கிறுக்கி.. கிறுக்கி..”என்று அவள் ெநற்றியில் குட்டி ைவத்தான். “அவளுக்குக் கல்யாணமா..?”என்று தன் முட்ைடக் கண்ைண ேமலும் விrத்து வினவியவள்.. அப்பாடா.. என்று நிைனத்துக் கண்ணைரத் துைடத்துக் ெகாண்டு முறுவலித்தாள்.

“சிrப்பைதப்

பா..”என்று

அவள்

கன்னம்

கிள்ளியவன்

“உன்ைனத் தவிர ேவறு எந்த ெபண்ைணேயனும் என்னால் காதல் பாைவ பாக்க தவிர

முடியுமாடி..?,என் யாராலும்

த-த்து

தாபத்ைதயும்,ேமாகத்ைதயும் ைவக்க

முடியாது.

வணாகக் -

உன்

ஒருத்திையத்

கவைலப்பட்டு

இனி

முட்டாள் தனமாக இது ேபால் அழக் கூடாது. என்ன?”என்று அவள் மூக்ைகப் பிடித்து ஆட்ட.. சிrத்தபடி அவன் மாபில் சாய்ந்தவள் “சாr மாமா..” என்று மன்னிப்புக் ேகட்க.. அவள் முன்னுச்சியில் முத்தமிட்டு தன்னுடன் இைணத்துக் ெகாண்டான் திவாகரன். அடுத்த

ஒரு

வாரத்தில்

திருவிழாெவன.. இருக்கத்

ஊ

மக்கள்

ெதாடங்கின.

அறிவுைரயின்

பக்கத்துத்

ேபrல்

ெதரு

அைனவரும்

முத்து காப்பு

மாrயம்மன்

கட்டிக்

அம்பrயும்,ேதன்ெமாழியும் முைளப்பாr

எடுக்கத்

ெகாண்டு

ேகாவில் விரதம்

வள்ளியம்ைமயின்

த-மானித்தன.

“சீ க்கிரம்

கல்யாணம் ஆகனும்னு ேவண்டிக்கிட்டு முளப்பாrயத் தூக்குங்கடி குமrகளா.. நல்லது நடக்கட்டும்..”என்று அவ கூறிச் ெசல்ல.. “எனக்ெகல்லாம் கல்யாணம் ேவண்டாம். அந்த ெரௗடிப்பயேலாட என்னால் குடும்பம் நடத்த முடியாது..”

133

என்று

ெபாrந்த

ேதன்ெமாழிையச்

சமாதானப்

படுத்தி

முைளப்பாr

எடுக்க

ஒப்புக் ெகாள்ள ைவத்தாள் அம்பr. ெமாச்ைச,தட்டாம்பயறு,பாசிப்பயறு

ேபான்ற

பயறு

வைககைள

ஒரு

மண்

சட்டியில் விைதத்து ஏழு நாட்களுக்குத் தண்ண- ஊற்றி வட்டில் வளப்ப. அந்த ஏழு நாட்களில் அது நன்றாக ெசழித்து வளந்து விட்டால் அந்த வருடம் நாம்

நிைனப்பது

நடக்கும்

என்பது

மக்களின்

நம்பிக்ைக.

அம்பrயும்,ேதன்ெமாழியும் அவரவ வட்டில் பூைஜ ெசய்து மண் சட்டியில் பயறு வைககைளத் தூவித் தண்ண - ெதளித்து ேவண்டிக் ெகாண்டன. “ெதய்வேம.. என் மாமாவிற்கு நல்ல ேவைல கிைடத்து அவ நல்ல நிைலக்கு வர

ேவண்டும்.

பாக்கும்

அவைன

நிைலக்கு

ஏசிச்

வர

சிrத்த

ேவண்டும்..

இந்த

என்

உலகம்

ஆயுள்

அவைனத்

முழுதிற்கும்

திரும்பிப்

அவருக்குச்

ேசைவ ெசய்யும் பாக்கியமும் எனக்குக் கிைடக்க ேவண்டும்” என்று தனது இரண்டு ேகாrக்ைககைளயும் அம்மனிடம் சமப்பித்து விட்டு எழுந்தாள். என்ன

“அம்பr..

ெசடி

வளக்கிறாயா..?,அைத

ைவத்திருக்கிறாய்..?,ெவளிேய

ைவ..”என்று

ஏன்

கூறிக்

பூைஜ

அைறயில்

ெகாண்ேட

வட்டினுள் -

நுைழந்தான் குமரன். “ேடய் குமரா.. அது ெசடி இல்ைலடா.. முைளப்பாr. உன் ஆள்

கூட

அவள்

ேவண்டியிருக்கிறாேள..?,ந-

இந்த

அம்மனிடம்

மாதிr

பாக்கவில்ைலயா..?”என்றவளிடம்

ேவைலெயல்லாம்

ேவண்டுவதற்கு

பதில்

கூடச்

என்னிடம்

“ஓ!

ெசய்கிறாளா..?,அம்பr

ேவண்டினால்

கல்யாணம்

ெசய்து ெகாள்ள மாட்ேடனா..?.இைத அவளுக்கு ந- என் தங்ைகயாக எடுத்துச் ெசால்..”என்று கூறினான். “ேபாடா லூசு..”என்று அவள் திட்டி ெகாண்டிருந்த ேநரம் திவாகரனும் வந்து ேசர..

அவனிடமும்

விசயத்ைதக்

கூறினாள்.

நான்

“மாமா..

முைளப்பாr

ேபாட்டிருக்கிேறன்..”எனக் கூறி அவைன இழுத்துக் ெகாண்டு ேபாய் காண்பிக்க.. அவன்

முறுவலித்து

என்ன

“ந-

ேவண்டியிருந்தாலும்

நிச்சயம்

நடக்கும்

கண்ேண..”எனக் கூறி விட்டுச் ெசன்றான். மறுநாேள

முைள

குஷியாகிப்

விட்டு

ேபானாள்

அம்பrக்கும்,திவாகரனுக்கும் ேவைலயாகிப்

ேபானது.

சற்று

வளந்து

அம்பr.

பயிகைளக்

அதன்

முைளப்பாr

ஒருவ

விட்டப்

மாற்றி

பின்

வளப்பது

மற்ெறாருவ

கண்டு தினமும்

தான்

முதல்

அதற்குத்

தினமும்

தண்ண- ெதளித்துக் ெகாண்டிருந்தன. அன்று காைலயும் அப்படித் தான் குளித்து முடித்து சாமியைறக்குள் நுைழந்த திவாகரன்

முைளப்பாrக்குத்

தண்ண -

ஊற்றப்படாமல்

இருப்பைதக்

கண்டு

“குள்ளச்சி இன்னமும் எழுந்திருக்கவில்ைலயா என்ன..?”என்று தனக்குத் தாேன

134

ேகட்டபடி ஒரு ெசாம்பில் தண்ண- ெகாண்டு வந்து ெதளித்தான். அதற்குள் அைறக்குள் அவசர

ேவகமாக

அவசரமாக

நுைழந்த

ஓடி

அம்பr

ந-ேய

“மாமா

வந்ேதன்..”எனக்

கூறிக்

ஊற்றி

விட்டாயா..?,

ெகாண்ேட

வளந்திருந்த

பயிகைள வருடினாள். குளித்தவுடன்

அவசரமாக

ஓடி

வந்திருப்பாள்

ேபாலும்!

சrயாகத்

துைடக்கப்படாத முகம் முழுதிலும் ஈரம் ெசாட்டிக் ெகாண்டிருக்க.. எப்ேபாதும் ேபாலல்லாது அன்று ஜிமிக்குக்கு மாறாக அவள் அணிந்திருந்த பச்ைசக்கல் ெதாங்கட்டான்

அவளது

ெகாண்டிருந்தது.

ைக

வழுவழு ந-ட்டி

சருமத்தில்

அவளது

பட்டு

இடது

டாலடித்துக்

புருவத்தின்

மீ திருந்த

ந-த்துளிகைளத் தன் ெபரு விரலால் துைடத்தான். “அவசரமாக ஓடி வந்ேதனா.. அதனால் தான் சrயாக முகம் துைடக்கக் கூட இல்ைல..”என்றவள் அவனிடமிருந்து பதிலின்றிப் ேபாக நிமிந்து அவன் முகம் ேநாக்கினாள். அைரகுைறயாகப் பாவாைடயும்,தாவணிையயும் கட்டிக் ெகாண்டு வந்தவளின்... பாைவ

விலகியிருந்த

பதியவும்

ஜிவ்ெவன்று

ஒரு

தாவணியில்

மூைளயில் உணவு

புது

ேதான்ற..

ஒளிந்து

ரத்தம்

கிடந்த

பாய்வது

சட்ெடன

அழகில்

அவன்

ேபால்

தைலக்குள்

எழுந்தவைளத்

ெதாடந்துத்

தானும் எழுந்தவன் “சாமி என்ன தண்டைன ெகாடுத்தாலும் பரவாயில்ைல பr.. என்னால் உன்ைன இப்படிப் பாத்தபின் ைகையக் கட்டிக் ெகாண்டு சும்மா நிற்க

முடியாது..”எனக்

கூறிக்

ெகாண்ேட

அவளருேக

வந்தவன்..

அவன்

ெசால்வது புrயாமல் விழித்துக் ெகாண்டு பின்னைடந்த அம்பrயின் முகம் பற்றி அவளது ஈர இதழ்களில் அழுந்த முத்தமிட்டான். ெவகு

நாைளக்குப்

பின்

ந-ண்ட

ேநரமாகத்

ெதாடந்த

அந்த

முத்தத்தில்

திவாகரன் முற்றிலுமாக லயித்து விட்டான் என்பது அம்பrயின் இைடயில் அழுந்திய அவனது கரங்கேள ெசய்தி ெசான்னது. ஊக்கிடாமல் அவள் சுற்றிக் ெகாண்டு வந்த தாவணி அவனது அழுத்தத்தில் சrந்து ேபாக.. அவைள இறுக அைணத்து

அவளுள்ேள

புைதந்தான்

அவன்.

சுற்றுப்புறம்

மறந்து

அவள்

ேதாள்களில் முகம் புைதத்து முத்தத்தால் முத்ெதடுத்துக் ெகாண்டிருந்தவைன கஷ்டப்பட்டு

விலக்கியவள்

மயக்கத்திலிருந்து என்ன

காrயம்

ெவளி ெசய்து

அவைனக்

வந்தவனாக விட்ேடாம்..!

கடந்து “அய்ேயா!

ஓடிச்

ெசன்று

சாமியைறயில்

சாமி,மன்னித்து

விடு

விட.. ைவத்து

ப்ள -ஸ்..”என்று

மன்னிப்புக் ேகட்டு விபூதிையப் பூசிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தான். அழகி! காைலயிேலேய இப்படிச் சூேடற்றி விட்டுச் ெசன்று விட்டாேள! பாவி! என்று அவைளச் சபித்துக் ெகாண்டிருந்தவன் உைட மாற்றி ெவளிேய வந்த அம்பrையக் கண்டு மீ ண்டும் முகத்தில் பல்பு எrய.. அவைள ஆவத்துடன் ேநாக்கினான். அவைனக் கண்டு அம்பr விதிவிதித்துப் ேபாய் உள்ேள ஓடப்

135

பாக்க

சத்தமாக

“பr..”என

அைழத்தவன்

பசிக்கிறது,

“எனக்குப்

சாப்பாடு

ைவ..”எனக் கூறினான். அவன் முகம் பாக்காமேல சrெயனத் தைலயாட்டியவள் சைமயலைறைய ேநாக்கி நடக்க.. அவள் பின்ேனேய ெசன்றவன்.. தானும் சைமயலைறக்குள் நுைழந்தான். உள்ேள அவைளக் காணாமல் ஒரு நிமிடம் விழித்தவன் என்ன இது

இப்ேபாது

தாேன

ேபானாள்..?,என்று

உள்ேள

நுைழந்தாள்,

அதற்குள்

எங்ேக

சிந்தித்தபடி சட்ெடனப் பின்ேன திரும்பிப்

மாயமாகிப்

பாக்க..

அவள்

அைமதியாக கதவின் பின்ேன மைறந்து நின்றிருந்தாள். ஒளிந்திருக்கிறாய்..?,”என

“எதுக்குடி தானும்

கதவின்

பின்ேன

இவ்வளவு

அழகாகப்

கிறுக்கனாக்கி

அைலய

முத்தமிட்டான். என்று

உள்ேள

மைறந்தவன் பிறந்து

விடத்

“தள்ளிப் ேபான

அவள்

ேபா

மாமா..

குரலில்

அவள்

முன்ேன

சrந்து

கன்னம்

வருடி..

“ஏண்டி

ெதாைலத்திருக்கிறாய்..?,ம்?,என்ைனக்

தாேன..?”என்று

பாக்கட்டும்..”எனக்

“பாத்தால்

வினவியபடி

வினவி

யாேரனும்

பாக்கப்

சிணுங்கியவளின்

கூறிக்

கண்

அவள்

மூடி

மீ து அவள்

ெநற்றியில்

ேபாகிறாகள்..” ேமலும்

சrந்து

கன்னத்தில்

தன்

கன்னங்கைள உரசினான். மீ ண்டும் அவள் அதரங்கைளச் சுைவத்து அவள் ேதாளில் தன் கன்னத்ைதச் சாய்த்தவன்

“சீ க்கிரம்

கல்யாணம்

ெசய்து

ெகாள்ள

ேவண்டும்டி..

இனியும்

என்னால் கட்டுப்படுத்திக் ெகாள்ள முடியுெமன்று ேதான்றவில்ைல.”எனக் கூற.. சிவந்து

அவன்

மாபில்

அவள்

முகம்

புைதத்த

ெநாடி..

“அம்பr..

எங்கடி

ெதாலஞ்ச..?”என்கிற லட்சுமியின் குரல் ேகட்டு சட்ெடன விலகின இருவரும். “இேதா வேரன் மா..” எனக் கூறி அவைனக் கண்டபடி ஓடிச் ெசன்றவைளக் கண்டுச் சிrத்தபடி நகந்து ெசன்றான் திவாகரன். அதன்

பின்

அந்த

வார

இறுதியில்

திருவிழாவின்

கைடசி

நாளன்று

முைளப்பாr ஊவலம் நைடெபற்றது. பச்ைசப் பேசெலன நன்றாகச் ெசழித்து வளந்திருந்த முைளப்பாrையத் தூக்கிக் ெகாண்டு ெபண்களுடன் ஊவலம் ெசன்றன ேதனும்,அம்பrயும். சாமி முன்பு அைனவரது முைளப்பாrகைளயும் ைவத்து

பூைஜ

ெசய்து

முைளப்பாrகைள

கும்மிப்பாட்டு

ஆற்றில்

விட்டுத்

பாடி

ேவண்டிக்

தங்களது

ெகாண்டு

வளத்த

ேவண்டுதைல

நிைறவு

ெசய்தன ெபண்கள். குமரன்

தான்

ெகாண்டிருந்தான்.

ேதன்ெமாழிையக் “உனக்கு

ஏன்

கைடசி இந்தச்

வைரக் சிரமம்

ேகலி

ெசய்து

இடுப்பழகி?,கல்யாண

மாப்பிள்ைளயான நாேன உன்ைனக் கட்டிக் ெகாள்ளச் சம்மதம் கூறி விட்ேடன். ந-

எதற்காக

சாமியிடம்

ெகஞ்சிக்

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”எனக்

ேகட்டவனிடம்

“ெவவ்வெவவ்ேவ..”என்று முகம் திருப்பிக் ெகாண்டிருந்தாள் ேதன்ெமாழி.

136

137

காதல் -14

வாழ்வான வாழ்ெவனக்கு.. வந்தெதன்று நானிருந்ேதன்...! பாழான நாளிெதன்று.. பா+த்தவ+கள் கூறவில்ைல..! ேதனாகப் ேபசியதும்.. சிrத்து விைளயாடியதும்.. வணாகப் 8 ேபாகுெமன்று... யாேரனும் நிைனக்கவில்ைல..!

“இந்தாங்க..”என்றபடி ேதாளிலிருந்தத் மாணிக்கம் என்

கணவனின்

துண்ைட

ைவத்து

வந்தமந்தாள்

விசிறியபடிக்

கண்

மூடி

லட்சுமி.

அமந்திருந்த

மைனவியின் குரலில் எrச்சலுற்று “என்னடி..?”என்றா.

ெபrயப்பா

மகன்

ராகவன்

ெசன்றிருந்ேதனில்ைலயா..?,அங்ேக பாத்ேதன்.

அருேக

பாக்க

உசிலம்பட்டியில்

வாட்ட தான்

அண்ணனின் என்

சாட்டமாக

கவெமன்ட்

வட்டு -

அண்ணியின் லட்சணமாக

“ேநற்று

விேசசத்திற்குச்

தங்ைக

மகைனப்

இருக்கிறான்.

உத்திேயாகத்தில்

இங்ேக

இருக்கிறானாம்.

அவனுக்குப் ெபண் பாத்துக் ெகாண்டிருப்பதாக அவன் அம்மா கூறினாள். நம் அம்பrையப்

பற்றிச்

ெசால்லியிருக்கிேறன்.

ந-ங்கள்

என்ன

ெசால்கிற-கள்?,

ைபயனுக்கு ெசாத்து பத்ெதல்லாம் அதிகமாகேவ இருக்கிறது. ஒேர ைபயன் ேவறு..

இைத

முடியுேமா

விட

அவ்வளவு

நல்ல

சம்பந்தம்

சீ க்கிரம்

ேபசி

கிைடக்காது..

முடிப்பது

தான்

எவ்வளவு

சீ க்கிரம்

நல்லது..”எனக்

கூற..

மாணிக்கத்திற்கு என்ன ெசால்வெதன்ேற புrயவில்ைல. சுற்றியிருக்கும் ெசாந்த பந்தங்களும்,ஏன் அவரும் கூட அம்பrக்குத் திவாகரன் தான் ஏற்ற ேஜாடி என்று எண்ணிக் ெகாண்டிருக்கிறாகள். அவனுக்கு ஒரு ேவைல கிைடத்ததும் இருவருக்கும் திருமணம் முடித்து ைவத்து விட்டு ேதன்குமரன் திருமணத்ைதப் பற்றிப் ேபச ேவண்டுெமன ேநற்றுக் கூட ெசல்வம் கூறினாேன..! இந்த ராட்சசியிடம் இைதச் ெசான்னால் சும்ம்மா விடுவாளா..?, அவ மாதிr

ேயாசைனயில் ைவத்துக்

ஆழ்ந்து

ெகாண்டு

விட்டைதக்

“என்ன

ெராம்ப

கண்ட

லட்சுமி

ேயாசிக்கிற

முகத்ைத

மாதிr

ஒரு

ெதrகிறது.

138

உங்கள் ேயாசைனைய உைலயில் ேபாட்டு விடுங்கள்.அது என்றும் நடக்காத ஒன்று.

ஆத்தா-அப்பனில்லாத,ெசாத்து

பயலுக்கு

நான்

என்

ெபண்ைணக்

பத்தில்லாத ெகாடுக்க

ஒரு

அநாைத

பரேதசிப்

ேவண்டுமா..?,அவன்

இந்த

வட்டிற்குள் அடி எடுத்து ைவத்த நாளிலிருந்து இன்று வைர எப்ேபாது அவன் ஒழிவான்

என்று

நான்

மாப்பிள்ைளயாக்க உடன்

காத்துக்

ேவண்டுெமன்று

பிறந்தவளுக்காக

ெகாண்டிருக்க.. கனவு

ந-ங்கள்

அவைனேய

ெகாண்டிருக்கிற-களா..?,

இத்தைன

நாட்கள்

உங்கள்

இவைனச்

சகித்துக்

ெகாண்டிருந்ேதன். ேவண்டுமானால் உங்கள் மனத்திருப்திக்காக அவனுக்ேகற்ற ஒரு

அநாைதப்

ெபண்ைணப்

பாத்துத்

திருமணம்

முடித்து

ைவத்து

விடுேவாம்.. அைத விடுத்து என் ெபண்ைண அவன் தைலயில் கட்ட திட்டம் ஏதும்

ைவத்திருந்தால்

அைத

இன்ேறாடு

மறந்து

விடுங்கள்.

நான்

என்

அண்ணனிடம் ேபசி அந்த உசிலம்பட்டிப் ைபயைன மாப்பிள்ைள பாக்க வரச் ெசால்கிேறன்.”என்று தன் முடிைவக் கூறிவிட்டு நகந்து விட்டாள். மாணிக்கத்திற்குப் ெசல்ல..

ேபச

கவைல

வசதியான

வாய்ப்பளிக்காமல்

ெகாண்டவ

இடத்தில்

பின்

அவேள

மைனவி

வாக்கப்பட்டால்

முடிைவயும்

கூறியதும் மகளின்

சr

கூறிச்

தான்..

மகிழ்ச்சி

நல்ல தாேன

கூடும்..?.அத்ேதாடு திவாகரனுக்கும் ஒரு நல்ல ெபண்ணாகப் பாத்துக் கட்டி ைவத்து விட்டால் நிம்மதியுடன் இருக்கலாம் என்று தன் மனைதத் ேதற்றிக் ெகாண்டு

எழுந்து

ேவைலையப்

பாக்கச்

ெசன்றா.

இது

எைதயுமறியாத

அம்பrயும்,திவாகரனும் தங்கள் ேபாக்கில் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ைவத் ெதாடந்து ெகாண்டிருந்தன.

அன்று பூச்சிக் ெகால்லி மருந்து மூட்ைடகைள ெசல்வத்தின் ேதாப்பிலிருந்து எடுத்துக் ெகாண்டு வர அவரது ேதாப்பிற்கு வருைக தந்திருந்தான் குமரன். அவன் நுைழந்த ேநரம் ெசல்வம் கீ ேழ விழுந்து ைக,கால்களில் சிராய்ப்புடன் எழுந்து

நிற்கச்

சிரமப்பட்டுக்

ெகாண்டிருந்தா.

“மாமா..

என்னாவாயிற்று..?”

எனப் பதறி அருேக ஓடியவன் உடேன அவைர வண்டியில் ஏற்றிக் ெகாண்டு வட்டிற்கு விைரந்தான். வண்டி சத்தம் ேகட்டு ெவளிேய எட்டிப் பாத்த ேதன்ெமாழி.. ெசல்வத்ைதக் ைகயில் தூக்கிக் ெகாண்டு அவசரமாக வட்டிற்குள் நுைழந்த குமரைனக் கண்டு பதறி

அப்பாவிற்கு

“அய்ேயா..

வருகிறாய்..?அப்பா.. கண்ணு..”என முடியும்,

அப்பா..”எனக்

மகளிடம்

இறக்கி

என்னவாயிற்று..?,ஏன் கத்தியவளிடம்

ஆரம்பித்தவ..

விடுடா..

உன்

“ேடய்

பாசத்திற்கு

தூக்கிக்

ஒன்னுமில்ைல

“எனக்கு குமரா..

ெகாண்டு

என்னால்

நடக்க

அளவில்ைலயாடா..?”என்று

புலம்பலில் முடித்தா. “ஏய்

வழிைய

விட்டது.அவரால்

விடுடி.. நடக்க

அவ

அப்படித்

முடியவில்ைல..

தான்

ெசால்வா.

நகந்து

ெசல்டி..

கால்

சுளுக்கி

கிறுக்கி..”என்று

139

அவன்

அதட்டியதும்

அவள்

ேவகமாக

விலக..

அவைரக்

கட்டிலில்

கிடத்தியவன் “ஏய்.. என்னடி மசமசெவன நின்று ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,அத்ைத இல்ைலயா.?.சr,பஞ்ைசயும்,ெடட்டாைலயும் விளக்ெகண்ைணய் முடியும்,நடக்க ைவத்துக்

ெகாண்டு

முடியும்

ெகாண்டு

எடுத்து

வா..”என்று

என்று

அவைள

கத்துகிற-ேர..!

ெநாண்டியா

வா.. ஏவி

சுளுக்கிக்

அப்படிேய

விட்டு..

“நடக்க

கிடக்கும்

காைல

வருவ..?,அப்பனுக்கும்,மகளுக்கும் -

வாய்

ேபசுவதில் குைறச்சேல இல்ைல..”என்று கடிந்தபடி சிராய்ப்ைபச் சுத்தம் ெசய்து விட்டு.. விளக்ெகண்ைணைய ைவத்து சுளுக்ெகடுக்கத் துவங்கினான். “ேடய்..

அப்பாைவ

ஆஸ்பத்திrக்குக்

ெபrய

மருத்துவன்

ேபால்

கூப்பிட்டுச்

ஆராய்ச்சி

ெசய்து

ெசல்லாமல்

ந-

என்னடா

ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்று

ேகாபத்துடன் வினவியவைள அைத விடக் ேகாபத்துடன் நிமிந்து பாத்தவன் “ேயாவ்.. உன் மகைள மrயாைதயாக ெவளிேய ெசன்று நிற்கச் ெசால். இங்ேக நின்று

ெகாண்டு

என்ைன

எrச்சல்

படுத்தினால்

ேகாபத்தில்

இரண்டு

அப்பு,அப்பி விடுேவன்..”என்று அவன் மாமனிடம் மிரட்ட.. “என்ன கண்ணு..?, குமரனுக்கு சுளுக்கு எடுக்க வரும் எங்கிற விவரம் உனக்கு மறந்து ேபானதா..?. அவன் பாத்துக் ெகாள்வான். ந- ேபாய் அம்மாைவ அைழத்து வா.. ேபா” என்று அனுப்பி ைவத்தா. வலி

“ெகாஞ்சம்

ெபாறுத்துக்

விளக்ெகண்ைணையத் அன்ைனயுடன்

தடவி

ேதன்ெமாழி

ெகாள்ளுங்கள்

அவன்

உள்ேள

சுளுக்ெகடுக்கத்

நுைழந்தாள்.

மாமா..”என்றபடி துவங்கிய

ேவைள..

டா

குமரா..?”

“என்னாச்சு

என்று விசாrத்தவrடம் விவரத்ைதக் கூறியபடி அவன் காrயத்தில் கண்ணாக இருக்க.. “இன்னும் என்ன சின்ன புள்ைளன்னு நிைனப்பா..?, பாத்து சூதானமா இருக்கத்

ெதrயாதா

கண்ணு

உன்

மாமனுக்கு..?”என்று

ைவெஜயந்தி

அவ

பங்குக்குப் ெபாrய.. அன்ைனயின் பின்ேன மைறந்து நின்று ெகாண்டு வலியில் முகம்

சுழித்துக்

ெகாண்டிருந்தத்

தந்ைதையப்

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தாள்

ேதன்ெமாழி. சிறிது ேநரத்தில் சுளுக்கு எடுத்து முடித்ததும் “காைல அைசத்துப் பா மாமா..” என்றவன்

எழுந்து

ெகால்ைலைய

தன்

ேநாக்கி

ைகையயும்,உைடையயும்

நடந்தான்.

அவன்

சுத்தம்

ெசன்றதும்

காைல

ெசய்ய அைசத்துப்

பாத்து நடந்தவ “இந்தப் பய சுளுக்ெகடுக்கிற வித்ைதைய எங்கிருந்து தான் கற்றுக் ெகாண்டாேனா..?”என்று சிrத்தபடி கட்டிலில் அமந்தா. “இந்தா

ேதனு..

இந்தப்

பஞ்ைசெயல்லாம்

ேபாடு..”என்று அன்ைன ஏவியதும் ெகால்ைலக்குச் துைடக்க

ெசன்றாள்.

முயன்றபடி

அங்ேக

நின்று

கீ ேழ

ெகாண்டு

ேபாய்

கிடந்த பஞ்ைச

சட்ைடயில்

ெகாண்டிருந்த

பட்ட

அள்ளிக் ெகாண்டு

இரத்தக்

குமரைனக்

குப்ைபயில் காயத்ைதத்

கண்டு

இரக்கம்

ேதான்ற(அேடங்கப்பா!!!!) அவனருேக ெசன்றவள்.. “அைதக் கழட்டி ெகாடு.. நான்

140

துைவத்துத்

தருகிேறன்.

ந-

அப்பா

சட்ைடைய

அணிந்து

ெகாண்டு

ேபா

இப்ேபாைதக்கு..”என்று கூற.. திைகத்து நிமிந்தவன் ஏழாவது அதிசயத்ைதக் கண்டவன் ேபால் அவைள விழி விrத்து ேநாக்கினான். பின் முகத்ைதத் திருப்பிக் ெகாண்டு “ஒன்றும் ேதைவயில்ைல நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்..”என்றவனிடம் அவன்

சட்ைடயின்

மீ து

தாேரன்..”என்றவனுக்கு திடீெரன்று

இன்று

“ெராம்பப்

ைக

ஒேர

பண்ணிக்

ைவத்தாள்.

ெகாள்ளாேதடா..”என்றபடி இருடி..

“ஏஏ...

ேயாசைனயாகிப்

பக்கத்தில்

வந்து

நாேன

ேபானது.

ேபசுகிறாள்..

கழட்டித்

இவள்

என்ன

சட்ைடயில்

ைக

ைவக்கிறாள்.. என்ெறண்ணிக் ெகாண்டு அவைள ஒரு மாக்கமாக பாத்தபடி சட்ைடையக் கழட்டி ந-ட்டினான். “ெமாத்தமாக அலசிக்

நைனத்து

ெகாடு.

விடாேதடி. நான்

இரத்தக்

கைற

வட்டிற்குப் -

பட்ட

ேபாய்

இடத்ைத ேவறு

மட்டும் மாற்றிக்

ெகாள்கிேறன்..”என்றவனிடம் சrெயனத் தைலயாட்டி அந்த இடத்தில் மட்டும் ேசாப்ைபப்

ேபாட்டு

பாைவயால்

அலசினாள்.

பருகிக்

துணியிேலேய

ெகாண்டிருந்தவன்

கண்ணாக

அவள்

இருந்தவைளப்

சட்ெடன

நிமிந்து

ேநாக்கவும்,ேவறு புறம் திரும்பிக் ெகாண்டான்.. அலசியதும் துணிைய உதறி அவனிடம் ந-ட்டியவளிடம் வாங்கி அணிந்தபடி “ஆமாம், என்ன இன்ைறக்குப் புதிதாக என் பக்கத்தில் நின்று ேபசுகிறாய்..?, என் மீ து அக்கைறயாக

ேவறு இருக்கிறாய்..?என்னவாம்..?”என்று

ேகள்வி ேகட்க..

அவைன முைறத்தவள் “ஏன்..?,நான் உன்னிடம் இதற்கு முன்பு அக்கைறயாகப் ேபசியேத இல்ைலயாக்கும்..?”என்று பதில் ேகள்வி ேகட்க... “ஓ! அப்படியானால் என்

மீ து

உனக்குப்

பாசமிருக்கிறது

என்கிறாய்..

நம்பி

விட்ேடன்..”என்றான்

அவன். அவள்

பதில்

ெசால்லாமல்

ேமேல

நடக்க

“ஏய்..

நில்டி..

உன்

தந்ைதக்கு

மருத்துவம் பாத்து என் ேநரத்ைத வணாக்கியிருக்கிேறன். எனக்கு பதிலுக்கு ஒன்றுேம

கிைடயாதா..?”என்றவனிடம்

வினவினாள். ேகட்ேபெனன்று

சிrத்தபடி

ேவகமாக

ெதrயாதா

நின்று

“என்ன

அவளருேக

இடுப்பழகி..?,ஒேர

ேவண்டும்?”என்று

வந்தவன்

ஒரு

இச்,இச்

என்ன

“நான்

தான்..”என்று

கண்ணடிக்க.. “ச்சி.. ேபாடா..”எனக் கூறி விட்டு குடுகுடுெவன ஓடி விட்டாள். முைறக்காமல்,ேகாபப்படாமல்,அழாமல்

அவள்

ெவட்கத்துடன்

ஓடிச்

ெசன்றைதக் கண்ட குமரன் வியந்து.. உன் லவ் ஓேக ஆகியிருச்சு ேபால மச்சி! என்று நிைனத்துச் சிrத்துக் ெகாண்டான். அன்று

அதிகாைலயிேலேய

ஒன்றிற்கு

ேநமுகத்

ேகாயம்புத்தூrலிருக்கும்

ேதவுக்குச்

ெசன்றிருந்த

கைலக்

திவாகரன்

கல்லூr

நான்கு

மணி

வாக்கில் வடு திரும்பியிருந்தான். அவைன எதிபாத்து வாசலில் காத்திருந்த

141

அம்பr அவைனக் கண்டதும் ஓடிச் ெசன்று “என்னவாயிற்று மாமா..? இந்த ேவைல கிைடத்து விட்டதா..?”என்று ஆவத்துடன் வினவினாள். அவள் ேகள்வியில் சிrத்துப் பின் அவள் தைலையப் பிடித்து ஆட்டி “ேதவு முடிவுகைள உடேன ெதrவிக்க மாட்டாகள் பr.. ஒரு வாரம் கழித்துத் தான் வரும்..

ந-

சாப்பிட்டாயா..?”என்று

சாப்பிட்ேடன்

மாமா..

ைவத்திருக்கிேறன். எனக்குத்

ந-

ந-

விசாrத்தபடி

ைக,கால்

ெவளியில்

ெதrயும்..”என்றவளிடம்

சாப்பாட்ைட

சாப்பிட்டிருக்க

கழுவி

உள்ேள

வா..

எங்ேகயும் திரும்பி

நுைழந்தான்.

உனக்குச்

சாப்பாடு

சாப்பிட்டிருக்க

“ந-யும்

மாட்டாெயன்று

எடுத்து

மாட்டாெயன்று

என்ைன

எனக்குத்

“நான்

விட்டு

ெதrயும்.

மதியச் அதனால்

உனக்கும் ேசத்துச் சாப்பாடு எடுத்து ைவ..”எனக் கூறி விட்டுச் ெசன்றான். மாமன் தன்ைனக் கண்டு ெகாண்டைத எண்ணி நாக்ைகக் கடித்துக் ெகாண்ட அம்பr அவனுக்கும்,தனக்குமான சாப்பாட்ைட எடுத்து ைவத்தாள். அவன் உைட மாற்றி,உடம்பு கழுவி வந்தமந்ததும் ஒரு தட்டில் சாதத்ைதப் பrமாறினாள்.

அைதப்

பிைசந்து

அவளுக்கு

ஊட்டியவனிடம்

முதலில்

“ந-

சாப்பிடு மாமா.. நான் பிறகு சாப்பிட்டுக் ெகாள்கிேறன்..”என்றாள் அவள். அவள் ெசால்வைதப் ெபாருட்படுத்தாமல்

அவள்

வாயில்

சாதத்ைதத்

திணித்தவன்..

இரண்டு,மூன்று வாய் அவளுக்கு ஊட்டி விட்டுப் பின் தன் தட்டில் ஒரு பகுதி சாதத்ைத

அவளுக்கு

ஒதுக்கி

“ந-யும்

சாப்பிடு..”எனக்

கூறி

விட்டு

அவன்

ெதாடந்தான். “ெசல்வம் மாமா ேதாப்பில் கீ ேழ விழுந்து ைக,கால்களில் சிராய்ப்பாம்.. காலில் சுளுக்கு

ேவறாம்..

குமரன்

தான்

அவைரத்

தூக்கிக்

ெகாண்டு

வட்டிற்கு -

ேபானானாம். அவேன சுளுக்ெகடுத்து விட்டதாகவும் மாrயண்ணன் ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தா மாமா. ந- வந்த பின்பு ேபாய் பாத்துக் ெகாள்ளலாெமன்று தான் நான் ேபாகவில்ைல. சாப்பிட்டதும் ஒரு எட்டு நாம் ேபாய் பாத்துவிட்டு வரலாமா..?”என்று

வினவியவளிடம்

ெதrயவில்ைலேய..

ெபrய

அடி

“அய்ேயா

அப்படியா..?,என்னவாயிற்ேறா

ஒன்றுமில்ைல

தாேன

பr..?,ந-

நன்றாக

விசாrத்தாயா..?”என்றான் அவன். “ெபrய

அடி

நன்றாக

இல்ைல

சுளுக்கு

தான்

அந்த

நடப்பதாகத்

சrெயன்றவன் சித்தப்பாைவப் “இல்ைல

மாமா..

“வட்டில் பாக்கத்

மாமா..

எங்ேக தான்

மட்டும்

தானாம்.

அண்ணன்

இப்ேபாது

அவ

ெசான்னா.”எனக்

கூற

யாைரயும்

காேணாம்..?,ெசல்வம்

ெசன்றிருக்கிறாகளா..?”என்று

அப்பத்தா

மட்டும்

தான்

விசாrக்க..

ேபாயிருக்கிறது.

அம்மாவும்,அப்பாவும் உசிலம்பட்டிக்குச் ெசன்றிருக்கிறாகள்..”என்றாள். சாப்பிட்டு முடித்த பின் ைகையக் கழுவிக் ெகாண்டு எழுந்து ெகால்ைலக்குச் ெசன்றவன்

அங்ேக

ேபாடப்பட்டிருக்கும்

திண்ைணயில்

அமந்து

“பr..”எனக்

142

குரல்

ெகாடுத்தான்.

வருகிேறன்

“இேதா

மாமா..”என்றபடிேய

ைககைள

முந்தாைனயில் துைடத்துக் ெகாண்டு அவனருேக ெசன்றமந்தாள். “ெசால் மாமா..” என்று வினவியவைளக் கண்டபடி.. தூணில் நன்றாகச் சாய்ந்து அமந்தவன்

அவைள

அருேகயிழுத்து

அமரச்

ெசய்து..

அவள்

முன்னுச்சிக்

கூந்தைல ஒதுக்கி “இேத திண்ைணயில்.. ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்பு ஒரு அழகி.. மஞ்சள் தாவணியில்.. தைல நிைறய மல்லிைகப் பூவுடன் புதிதாக முைளத்த

ெவட்கத்துடனும்

அமந்திருந்தாள்.

அவைள

அந்தக்

ேகாலத்தில்

கண்டபின்பு தான் எனக்குள் பல ரசாயன மாற்றங்கள் ஏற்பட்டது ெதrயுமா..?” என்று அவள் விரல்கைளப் பற்றி விைளயாடியபடி கூற.. அவன் தன்ைனத் தான்

குறிப்பிடுகிறான்

என்பைத

உணந்து

ெகாண்ட

அம்பrயும்..

“அந்த

அழகிக்கும் அன்ேற ரசாயன மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு விட்டது..”என்று ெமல்லிய குரலில் கூற.. “நிஜமாகவா..?”என்று வினவினான் அவன். “ஏன்

உனக்குத்

ெதrயாதா

மாமா..?”என்று

சிணுங்கியபடி

அவன்

ேதாளில்

சாய்ந்தவள்.. “சின்ன வயதிலிருந்ேத உன் மீ து எனக்குப் பாசம் அதிகம் என்று நிைனக்கிேறன்

மாமா..

கண்டித்தாலும்,அடித்தாலும்

ந-

என்ைனப்

பாசமாக,அக்கைறயாகக் கவனித்துக் ெகாள்வாய். அதனால் உன்ைன எனக்கு மிகவும்

பிடிக்கும்..

பின்

கவைலப்

பட்டைதயும்

முடியாது

மாமா..

அத்ைத

ேபான

காண்ைகயில்

உன்

அழுத

பின்பு

ந-

எனக்கு

முகத்ைதப்

வருத்தமுற்றைதயும்,

நிம்மதியாக பாத்து

இருக்கேவ

விட்டு

என்னால்

விைளயாடச் ெசல்லவும் முடியாது. ந- இங்ேக வந்த பின்பும் அம்மா உன்ைனத் திட்டுவைதயும்

என்னால்

அப்ேபாெதல்லாம் ெசான்னது அத்தம் மட்டுேம

ஏன்

ேபால். என்

என்ேற

வயது

விளங்கியது

ெபாறுத்துக்

ெதrயவில்ைல..

வந்த

மாமா..

மனதில்

ெவட்கத்ைதயும்,காதைலயும்

ெகாள்ள

பின்

இந்த

உன்ைனப்

ஆனால்.. பாத்த

அன்பும்,பாசமும்

ேதான்றிய உன்

முடியாது

தவிர

ந-

ேபாது

உன்

பிரத்ேயக

ஒருவைனத்

ந-..

ேபானது. இப்ேபாது அதற்கான

ஒருவனுக்காக

உணவுகெளன்று..! ேவறு

யாராலும்

என்னுள் தூண்டி விட முடியாெதன்றும்...”எனக் கூற.. அவள் ேபசுவைத விrந்த விழிகளுடன் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தான் திவாகரன். பின்

அவைளத்

ேதைவகெளன

தன்

மீ து

சாய்த்துக்

ெகாண்டு..

உணவு,உைட,உைறப்பிடம்

இைவ

“மனிதனுக்கு

அடிப்பைடத்

மூன்ைறயும்

கூறுவாகள்

பr.ஆனால் எனக்கு மட்டும் நான்காவது ேதைவயாக ந- அத்தியாவசியமாகிப் ேபானாய். ந- இல்லாது ேபாயிருந்தால் நான் என்னவாகியிருப்ேபன் என்பைத பல சமயங்கள் சிந்தித்துப் பாத்திருக்கிேறன். எங்ேகா ஒரு மூைலயில் கூலி ேவைல ெசய்து ெகாண்டு என் வயிற்றுப் பாட்டிற்ேக கஷ்டப்பட்டுக் ெகாண்டு ெதருவில் திrந்திருப்ேபன். என்ைன வட்டிற்கு வரவைழத்து எனக்கு ஆதரவு ெகாடுத்தேதாடு

மட்டுமல்லாது

எனக்காக

சாப்பாட்டு

விசயத்திலிருந்து

143

ஆரம்பித்து படிப்பு வைர ஒவ்ெவான்றிற்கும் ேபாராடினாய். ஒவ்ெவாரு ேவைள உண்ணும்

ேபாதும்

ெகாண்ேட

தான்

இது

உன்னால்

உண்ேபன்.

தான்

விவரம்

கிைடக்கிறது ெதrந்த

என்பைத

சில

எண்ணிக்

வருடங்களிேலேய

தந்ைதைய இழந்ேதன். இனிெயல்லாம் அன்ைன மட்டுேம என்ெறண்ணி என் வாழ்ைவத் ெதாடந்திருந்த ேநரம் அவளும் என்ைன விட்டுப் பிrந்தாள். இனி வாழ்ந்து

என்ன

பிரேயாஜனம்

என்று

விருப்பமற்று

இந்த

அப்ப

உடைல

சுமந்து திrந்த சமயம்.. என் வயிற்ைற நிரப்ப.. ந- பட்டினி கிடந்தாய்.. நான் படிப்ைப ெதாடர.. ந- ேபாராட்டம் நடத்தினாய்.. எதற்காக என் ேமல் உனக்கு இத்தைன

பாசம்

முடியவில்ைல

என்பைத

பr..

என்

இன்று

வைர

அன்பிேலனும்

என்னால்

ஒரு

புrந்து

சுயநலம்

ெகாள்ள

இருக்கிறது.

ந-

இத்தைன வருடமாக என்ைனக் காத்துக் ெகாண்டிருந்ததற்கு ைகம்மாறாக நான் என்

அன்ைபயும்,காதைலயும்

வயதில்

கூட

ந-

ெகாட்டுகிேறன்.

எதற்காக

எனக்காகப்

ஆனால்..

ஆனால்..

ேபாராடினாய்..?,

அறியாத

அப்படியானால்

எனக்காகத் தான் ஆண்டவன் உன்ைனப் பைடத்திருக்கிறான் இல்ைலயா பr..? யாருமற்ற எனக்கு எல்லாமாகவுமாக மாறி இத்தைன அன்ைபயும் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருக்கும்

ந-

எனக்காகேவ

பிறந்தவள்

கண்ேண..”எனக்

கூறி

அவன்

அவைள இறுக அைணத்துக் ெகாள்ள.. “ஆமாம் மாமா.. நான் உனக்காகத் தான் பிறந்திருக்கிேறன். அதற்காக

உன்

நலமும்,மகிழ்ச்சியும்

நான் எைத ேவண்டுமானாலும்

மட்டுேம

தரத்

எனக்கு

முக்கியம்.

தயா..”என்றவைள அழுந்த

முத்தமிட்டு இறுக அைணத்துக் ெகாண்டான் அவன். இருவரது மனநிைலக்கும் ஏற்றா ேபால் வானமும் கருைம நிறத்திற்கு மாறி மைழையப் ெபாழிவதற்குத் தயாராகிக் ெகாண்டிருக்க.. இங்ேக திண்ைணயில் அம்பrைய

அைணத்துக்

கண்

மூடி

சாய்ந்திருந்தான்

திவாகரன்.

அவன்

மாபிலிருந்து நிமிந்து அவன் விழிகைள ேநாக்கியவள் “எப்ேபாது நமக்குத் திருமணம்

நடக்கும்

மாமா..?”என்று

வினவ..

இரண்டு

ெநாடி

அவைள

இைமக்காமல் ேநாக்கியவன் பின் குறும்புடன் “ந- +2 பாஸ் ஆகும் ேபாது..” என்று

கூற

“ச்சு,ேபா

அடித்தவைளக்

மாமா..”என்று

கலகலெவன

நாேய..

என்னடா

முழுக்

ேகாபத்துடன்

சிrத்து

ெசய்கிறாய்

என்

கூச்சலிட்ட

சிணுங்கியபடி

அவன்

முத்தமிட்ட

மகைள...............?”என்று

லட்சுமியின்

குரல்

அவன்

ேதாைள

ெநாடி..

“அநாைத

உச்சஸ்தாதியில்

ேகட்டு..

திடுக்கிட்டுப்

பதறியடித்து எழுந்தன இருவரும். எது

நடக்கேவ

கூடாெதன்று

மகளுக்கு

விைரவாக

மாப்பிள்ைளப்

பாக்கத்

திட்டமிட்டாேளா.. அந்த நிகழ்ைவ நிஜமாகேவ கண்டு விட்டதில் ெகாதித்துப் ேபான

லட்சுமி,

ேகாபத்திலும்,

ஆத்திரத்திலும்

ெரௗத்திரமாகிப்

பக்கத்தில்

கிடந்த விளக்குமாற்ைறக் ைகயில் எடுத்துக் ெகாண்டு ேவகமாக திவாகரைன ேநாக்கி

வந்து

விட்டாேய..

“பரேதசிப்

இதற்காகவா

பயேல.. உனக்கு

உண்ட இத்தைன

வட்டுக்ேக வருடமாக

துேராகம் ேசாறு

ெசய்து ேபாட்டு

144

வளத்ேதன்..?, உன் ெபாறுக்கி புத்திைய என் ெபண்ணிடேம காட்டி விட்டாேய.. வட்டுக்குள்ேள நாசமாகிப்

அசிங்கம்

ேபாவாய்..

ெசய்யுமளவிற்கு விளங்கேவ

இப்படி

வளந்து

மாட்டாய்...”என

நிற்கிறேத..

ந-

அழுைகயுடனும்,

ேகாபத்துடனும் கத்தியபடி அவைன அடிக்கத் துவங்க.. ேவகத்துடன் குறுக்ேக பாய்ந்த அம்பr “அம்மா.. அம்மா அவைர விட்டு விடும்மா.. மாமா மீ து எந்தத் தவறும் இல்ைல. அடிப்பதாய் இருந்தால் என்ைன அடி.. அவைர அடிப்பதற்கு உனக்கு எந்த உrைமயும் கிைடயாது...” என்று ெகஞ்சலும்,மிரட்டலுமாய் கூற.. அவளிடம்

பாய்ந்த

பாவி..

“பாவி..

உன்ைனப்

லட்சுமி

இந்த

ெபற்று

அவள்

தைலையக்

வாத்ைதையக்

வளத்ேதன்..?,

ெகாத்தாகப்

ேகட்பதற்கா

இந்தத்

பிடித்திழுத்து

ஒற்ைறப்

தrத்திரம்

பிள்ைளயாய்

பிடித்தவனுக்கு

ஏற்றுக்

ெகாண்டு ஒவ்ெவாரு முைறயும் ந- என்னுடன் சண்ைட ேபாடும் ேபாெதல்லாம் அநாைத என்றதால் அவன் மீ து உனக்குத் ேதான்றிய இரக்கம் என்று எண்ணி கண்டு

ெகாள்ளாமல்

நிைலக்கு

வந்து

வளத்ேதன்..?,

இருந்ேதேன..

விட்டாேய..

ந-

இன்று

என்ைனேய

இதற்காகவாடி

ெசான்னதற்ெகல்லாம்

உன்

எதித்துப்

விருப்பப்படி

ஆடிேனேன..?,இந்தப்

ேபசும்

உன்ைன

பரப்பயலுக்கு

ேசாறு ேபாட்டு அவைனப் படிக்கவும் ைவத்து.. இன்று வைர ஆதரவு ெகாடுத்து வரும்

என்ைன

ந-

உதாசீ னப்படுத்துகிறாயா..?,

முடமாக்கினால்

தான்

என்

உன்

காைல

ஆத்திரம்

ஒடித்து

அடங்கும்..”என்று

கண்ண -ரும்,கம்பைளயுமாய் ெவறி ெகாண்டவள் ேபான்று அம்பrைய அடித்து ெநாறுக்க..

அவள்

அழுது

ெகாண்ேட

அடி

வாங்குவைதப்

ெபாறுக்காத

திவாகரன் அவள் ைகையப் பிடித்திழுத்துத் தன் பின்ேன மைறத்துக் ெகாண்டு “அத்ைத.. இவ்வளவு தான் உங்களுக்கு மrயாைத. இது நாள் வைர ந-ங்கள் என்ைன

ஏசி

கூறு

ேபாட்ட

ேபாெதல்லாம்

அவமானத்திலும்,இயலாைமயிலும் இப்ேபாது

என்

அம்பrைய

ஊைமயாக

ந-ங்கள்

வாய்

மூடிக்

ெகாண்டு

நின்றிருக்கிேறன்..

துன்புறுத்துவைதப்

ஆனால்

பாத்துக்

ெகாண்டு

என்னால் சும்மா நிற்க முடியாது.” என்று ேகாபத்தில் கண்கள் சிவக்க.. ைக முஷ்டி இறுகப் ேபசியவைனக் கண்டு ஆத்திரம் ெபருகியது லட்சுமிக்கு. அதற்குள்

இவகளது

கூச்சல்

ேகட்டு

ேவகமாக

மாணிக்கமும்,வள்ளியம்ைமயும்

வந்து

ேபசியதில்

ெகாண்ட

ெசன்று

ேமலும் “பாருங்கள்

ஆத்திரம் உங்கள்

விட..

திவாகரன்

லட்சுமி

தங்ைக

ெகால்ைலைய தன்ைன

ேவகமாகக்

மகன்

ேநாக்கி எதித்துப்

கணவனிடம்

என்ைனேய

எதித்துப்

ேபசுமளவிற்குத் ைதrயமாகி விட்டான். எல்லாம் இவள் ெகாடுக்கும் இடம். நான்

ெசான்னது

ெபாறுக்கி

நாய்

ேபாலேவ என்

நடந்து

மகைள

விட்டேத

அைடவதன்

கைடசியில்.

மூலம்

நம்

இந்த

ெதருப்

ெசாத்ைதெயல்லாம்

அைடந்து விடலாெமன்று திட்டம் ேபாட்டிருக்கிறாேன..?, இவைன இப்ேபாேத வட்ைட -

விட்டு

வாழ்க்ைகையக்

அடித்து

விரட்டுங்கள்..

ெகடுப்பதற்காக

இந்தப்

சண்டாளி பயைல

மரகதம்..

ெபற்றுப்

என்

மகளின்

ேபாட்டு

விட்டுப்

ேபாய்ச் ேசந்து விட்டாய்.. இவன் இப்படி என் மகள் வாழ்வில் விைனயாகிப்

145

ேபாவான்

என்று

ெதrந்திருந்தால்

புைதத்திருப்ேபேன..

உன்ேனாடு

தrத்திரத்திற்குப்

பிறந்த

ேசத்து

தrத்திரேம..

இவைனயும்

உன்ைன

இந்த

வட்ைட விட்டு இப்ேபாேத துரத்தினால் தான் என் மனசு ஆறும்..” என்று அந்த ெநாடியிலும் தன் அன்ைனையக் கிழித்துக் கூறு ேபாட்ட அத்ைதையக் கண்டு ேகாபம்

தைலக்ேகறியது

திவாகரனுக்கு.

அத்தைன

நாட்களாக

அடக்கி

ைவத்திருந்த ஆத்திரம் முற்றிப் ேபாக.. தன்னிைல மறந்து “இன்ெனாரு முைற என் அன்ைனையப் பற்றி வாையத் திறந்த-களானால் அத்ைத என்று கூடப் பாக்க மாட்ேடன். இந்த இடத்திேலேய ெவட்டிச் சாய்த்து விடுேவன்..” என்று சத்தமிட.. மறுெநாடி அவன் கன்னத்தில் பளாெரன அைறந்தா மாணிக்கம். வாத்ைத

“என்ன

காத்ததற்கு

நல்ல

ந-ட்டுவாயா

ேபசுகிறாயடா..?,உன்ைன ேபறு

ெசய்து

ந-..?,ெபற்ற

அன்ைன

இத்தைன

விட்டாயடா.. ேபால்

என்

உனக்கு

வருடமாக

கட்டிக்

மைனவியிடம்

இன்று

வைர

ைக ேசாறு

ேபாட்டவைள ந- ெவட்டிப் ேபாடுவாயா..?,ச்சி நாையக் குளிப்பாட்டி நடு வட்டில் ைவத்தாலும் அதன் குணம் மாறுமா என்ன..?,நன்றி மறந்த ெஜன்மமடா ந-..” எனக்

ேகாபக்குரலில்

ெபாrந்த

மாமனிடம்

தைல

குனிந்து

நின்றவன்

பின்

நிமிந்து “மாமா.. நான் ேபசுவதற்கு வாய்ப்பளியுங்கள்.. உங்கள் மைனவிைய உங்கள் முன்னிைலயில் நான் எதித்துப் ேபசியதும் உங்களுக்கு வந்த அேத ேகாபம் தான் என் அன்ைனையப் பற்றி அவகள் ஏசியதில் என்ைன மீ றி வந்து விட்டது.

இத்தைன

வருடமாக

அவமானப்படுத்துவைதப்

ெபாறுத்துக்

தவறிருந்தால்

மட்டும்

பாவமும்

என்ைன

அறியாத

அந்த

அவ

என்

ெகாண்டிருந்ேதன்

தண்டிக்கச்

மகராசிையக்

அன்ைனைய

தாேன..?.

ெசால்லுங்கள்

கூறு

ேபாட

என்

மாமா..

மீ து ஒரு

ேவண்டாம்..”என்று

வருத்தமுற்ற குரலில் கண்களில் ந- கசியக் கூறினான் அவன். “இந்த வாய்ஜாலக் காரனின் ேபச்ைச வாையப் பிளந்து ெகாண்டு ேகட்டபடி நிற்கிற-கேள..?,அவைன

வட்ைட -

விட்டுத்

துரத்துங்கள்..

இனியும்

இந்தத்

தrத்திரம் பிடித்தவைன வட்டில் ைவத்து என் மகளின் வாழ்ைவப் பாழாக்க என்னால்

முடியாது..”எனத்

தைலயிலடித்துக்

ெகாண்டு

அழுத

லட்சுமிையக்

கண்டு விட்டு ேவகமாக திவாகரனின் புறம் திரும்பினா மாணிக்கம். “என்னடா இது...?”எனக் “மாமா..

குற்றம் நான்..

விரும்புகிேறாம்

சாட்டும்

நானும்,அம்பrயும்

மாமா..

அவன்

கன்னத்தில்

ெசய்து

ெகாள்வதற்கும்

தின்று,

என்

பாைவயுடன்

காசில்

“என்

உனக்கு படித்து

ஆைசப்படுகிறாயா..?,உன் நம்பேவயில்ைல.இப்ேபாது

அத்ைத தாேன

அவன்

மகைள

என்னடா என்

ேநாக்கியவrடம்

ஒருவைரெயாருவ

எங்கைள..”என்று

அைறந்தவ

அவைன

முடிப்பதற்குள் ேநசிப்பதற்கும்,

தகுதியிருக்கிறது..?,

மகைளேய

என்ைன ெதrகிறது

உயிராக திருமணம் என்

ெசாந்தமாக்கிக்

எச்சrத்த உன்

மீ ண்டும் காசில் ெகாள்ள

ேபாெதல்லாம்

வண்டவாளம்..?,

நான் உண்ட

வட்டிற்குத் துேராகம் ெசய்து உன் சின்ன புத்திையக் காட்டி விட்டாேய.. என்

146

மகளுடன்

என்

வட்டிேலேய -

உல்லாசமாகத்

திrகிறாயா..?,உன்ைனக்

ெகான்றால் தான்டா என் மனசு ஆறும்..”என்று கூறியபடி அருவாைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு ைகைய ஓங்கியவைர அழுைகயுடன் ஓடி வந்து தடுத்தாள் அம்பr. அதுவைர

அங்ேக

சண்ைடகைளயும்

நடந்து

அப்பத்தாவின்

விட்டபடி

பாத்துக்

வலிைய

ஏற்படுத்தியது.

சண்ைட

ேபாட்டுப்

இதுவைர

ெகாண்டிருக்கும் ைகையப்

ெகாண்டிருந்த பிரச்சைன

அவளது

பிடித்துக்

அம்பrக்கு

இத்தைன

ெசய்பவள்

ெகாண்டு

தந்ைதயின்

வருடத்தில்

விருப்பங்களுக்கு

வாக்குவாதங்கைளயும்,

அவள்

லட்சுமி

மறு

ேகாபம் எது

ெபரும்

கூறினாலும்

மட்டுேம!

ேபச்சு

கண்ண -

மாணிக்கம்

ேபசியேதயில்ைல.

அப்படிப்பட்டவரும் தன் காதைல புrந்து ெகாள்ளவில்ைல என்பைத எண்ணி துக்கம் ெபாங்கியது அவளுக்கு. ைகையத்

தூக்கிக்

கும்பிட்டு

அவைள

வழி

மறித்தவள்

ெசய்து

“தயவு

மாமாைவ விட்டு விடுங்களப்பா.. அவ மீ து எந்தத் தவறுமில்ைல. நாங்கள் ேநசித்தைதத் தவிர எந்தத் தவறும் ெசய்யவில்ைல. அம்மா கூறுவது ேபால் ெசாத்ைத

அபகrக்கும்

திட்டெமல்லாம்

மாமாவிற்குக்

கிைடயாதுப்பா..

அபாண்டமாக பழி ேபாட ேவண்டாெமன்று ெசால்லுங்களப்பா.. ந-ங்கேளனும் எங்கைளப் புrந்து ெகாள்ளுங்களப்பா.. உங்கள் காலில் விழுந்து ேகட்கிேறன்..” என்று

தந்ைதயின்

பாக்காதவைரக்

கால்களில்

ேகாபத்துடன்

பணிந்து

மன்றாடியவைள

முைறத்தபடி

வந்து

ஏெறடுத்தும்

அம்பrையத்

தூக்கி

நிறுத்தினா வள்ளியம்ைம. “இப்ேபா என்ன நடந்து ேபாச்சுன்னு புருசனும்,ெபாண்டாட்டியும் என் ேபரைன ஏசுற-ங்க?,அவ

அத்ைத

மகனுக்கு

பயலுக்குடா

இருக்கு?,உன்

அவனுக்குப்

ெபண்ணு

அவ

தங்கச்சி

ேகட்டு

ேமல

இல்லாத

உயிேராடு

வந்து

இரண்டு

உrைம

இருந்திருந்தா ேபருக்கும்

எந்தப்

இந்ேநரம்

கல்யாணத்த

முடிச்சிருப்பா.. என்னடா ெபrய ெசாத்து வச்சு பிைழக்கிறவன் ந-..?,என் ேபரன் படிச்சிருக்கான் டா.. ஆயுசுக்கும் உைழச்சு உன் மகள கண் கலங்காம வச்சுப் பாத்துக்கிறதுக்கும் வாழ்றவன்

அவன்

அவன்.

சல்லித்தனமா

உடம்புல

அவைனப்

ேபசுற-ங்க

ெதம்பு

ேபாய்

இரண்டு

இருக்குடா..

ெசாத்துக்கு

ேபரும்?,என்

ைவராக்கியதுக்கு

ஆசப்

வயித்துல

படறான்னு

ெபாறந்ததுகள்ல,

நான் ெபருைம படற அளவுக்கு வாழ்ந்து ெசத்து ேபானவ என் மவ மட்டும் தாண்டா..

உயிேராடு

இருந்தப்ப

ஒரு

ேவள

ேசாத்துக்காச்சும்

உன்

வட்டுப் -

படிேயறியிருக்காளா..?,அவள தூத்துறதுக்கு எப்டிடா மனசு வருது உங்களுக்கு? என் ேபத்தி விரும்புன படி நான் அவள என் ேபரனுக்ேக கட்டி ைவப்ேபண்டா.. ந-யும்,உன்

ெபாஞ்சாதியும்

வந்து

வாழ்த்துனா

வாழ்த்துங்க..

இல்லாட்டி

ேபாங்க..” என்றவ “ந- வா கண்ணு.. எழுந்திரு..”என்று அம்பrையத் தூக்க.. அவேளா..

“அப்பத்தா..

அப்பாகிட்ட

ெசால்லு

அப்பத்தா..

மாமாைவப்

பற்றித்

147

தவறாகப் ேபச ேவண்டாம் என்று ெசால் அப்பத்தா.. அவ ெராம்ப நல்லவ அப்பத்தா..

இந்த

ஊரறிய

அவேராடு

சந்ேதாசமாக

வாழ

ேவண்டுெமன்று

ஆைசப் படுகிேறன் என்று ெசால் அப்பத்தா.. இந்த அசிங்கமும்,ெகட்ட ெபயரும் அவருக்கு ேவண்டாம்.. அவைர ெவளிேய விரட்ட ேவண்டாம் என்று ெசால் அப்பத்தா..”என்று கதறியவைளக் காணச் சகிக்காமல் ேவகமாக அருேக வந்த திவாகரன்

பாரடி..

“இேதா

ேகட்டாயல்லவா..?,நான் காதலிக்கிேறனாம். என்ைனச்

ேசாறு

ெபாறுத்துக் ேபசுபவள் சrயாகப்

எனக்கு

தின்னச்

அப்பனும்,ஆத்தாளும்

ெசாத்ைத

ேகட்ட

புrந்து

ஆனால்

ைவத்திருக்கும் நன்றாகப்

அன்ைனயின்

கட்டுகிறா.

இனி

விருப்பமில்ைல.

இனியும்

ெசால்கிறாயா?,உன்

என்று..

பற்றியும்

அபகrக்கத்

பின்பு

ெகாள்ேவன்,வருசெமல்லாம்

என்ைனயும்,என் பட்டம்

உன்

இைதக்

தாேன

வளப்ைபப்

உன்

இவ..

என்

இவ,என் புrந்து

பற்றித்

கூடப்

தரக்குைறவாகப் துடிப்ைபயும்

பற்றியும்,அவள்

என்

சrயில்ைல

அளவு

வட்டிலிருந்து -

ஒவ்ெவாரு

ஒருவ

உன்ைனக்

ேபசியைதக்

ைவத்திருக்கும்

இங்ேகயிருக்கும் தந்ைத

இந்த

அன்ைனையப்

வளப்ைபயும்

உன்

தான்

அன்ைன

என்ைனப்

ேபசியைதக்

தாய்

என்று

மாமன்

திருட்டுப்

முகத்திலும்

இல்லாவிடினும்

விழிக்க என்னால்

உனக்கு மூன்று ேவைளக் கஞ்சி ஊற்றி மானத்துடன் வாழ ைவக்க முடியும், இப்ேபாேத.. என்னுடன் வந்து விடு..”என்று அவள் ைகப்பற்றி இழுக்க.. “மாமா.. மாமா அவசரப்படாேத.. நாம் எடுத்துச் ெசான்னால் அப்பா புrந்து ெகாள்வா.. மாமா

நான்

நிம்மதியாக

ெசால்வைதக்

என்னால்

வாழ

ேகள்..

அவகைளப்

முடியாது..”என்று

பைகத்துக்

ெகஞ்சியவளிடம்

ெகாண்டு “பைகத்துக்

ெகாண்டு வாழ முடியாெதன்றால் இங்ேகேய அவகள் எண்ணப்படி என்ைன விரட்டியடித்து

விட்டு

ந-

நிம்மதியாக

இருப்பாயாடி?,உன்

அன்ைனயும்,தந்ைதயும் என் ேமல் ேபாட்ட திருட்டுப் பட்டத்ைத ெமய்யாக்கப் பாக்கிறாயா..?,உன் ஒருத்திைய நம்பித் தான்டி இந்த உடல் உயிைரச் சுமந்து ெகாண்டிருக்கிறது..

நிைனவில்

ைவத்துக்

ெகாள்..”என்று

அவன்

கஜித்த

சமயம் ேபrடி ஒன்று வானத்தில் எழுந்து பலத்த ஓைசைய உண்டாக்கியது. கரு வானத்தில் உருண்ேடாடிப் ேபாகும் இந்த இடி என் தைலயில் விழுந்து என்

உயிைர

எடுத்துச்

அன்ைன,தந்ைதையயும்

தன்

ெசல்லக் உயிக்

கூடாதா..

காதலைனயும்

என்ற மாறி

மாறிப்

நிைலயில் பாத்துக்

ெகஞ்சும் பாைவெயான்ைற இரு புறமும் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்தாள் அம்பr. “நான் ெசால்வைதக் ேகளடி.. என்ேனாடு வா.. எனக்கு ஆதரவளித்த நன்றிக்காக இந்த வட்டில் நாய் படாத பாடு பட்டு இன்று ெசாத்ைத அபகrக்கத் திட்டம் ேபாட்டவன் என்கிற பழி ெசால்லுக்கும் ஆளாகி விட்ேடன். ேபாதுமடி. இனியும் அவமானப் பட்டு,அசிங்கப்பட்டு ஈனத்தனமான வாழ்க்ைகைய என்னால் வாழ முடியாது.. இப்ேபாது என்னுடன் வரப்ேபாகிறாயா இல்ைலயா..?”எனக் குரைல

148

உயத்தி

அவன்

சத்தமிட்ட

சமயம்

சலசலெவன

ந-ச்

சத்தம்

ேகட்டு

ேவகமாகத் திரும்பிப் பாத்தாள் அம்பr. திவாகரன்

ேபசிய

ஒவ்ெவாரு

வாத்ைதக்கும்

அம்பrயின்

முகம்

மாறுவைதயும்,வள்ளியம்ைம ேவறு இருவைரயும் ஆதrத்துப் ேபசுவைதயும் கண்ட லட்சுமிக்கு ெநஞ்சில் நஞ்ேசறியது. தங்ைக மகைன எப்ேபாதும் விட்டுக் ெகாடுக்காமல் ேபசும் இந்த மனுசன் கூட இன்று அவைன அடித்து விரட்டப் பாத்ததில்

அவளுக்குக்

ெகாஞ்சம்

மகிழ்ச்சி

தான்.

ஆனால்

எங்ேக

இந்தக்

கிழவி ெசய்யும் கேளபரத்தாலும்,அம்பrயின் அைடவிடாத கண்ணராலும் அவ மாறி அவனுக்ேக மணம் முடித்து ைவத்து விடுவாேரா என்று பயந்து ேபான லட்சுமி ேவகமாக உள்ேள ஓடிச் ெசன்று மண்ெணண்ெணய் ேகைனத் தூக்கிக் ெகாண்டு வந்து தன் மீ தும்,கணவன் மீ தும் சடசடெவன ஊற்றினாள். அன்ைனயின் ைகயில் மண்ெணண்ைணையக் கண்டதும் பதறி திவாகரனின் ைகைய

உதறி

விட்டு

அழுத்தமாகப்

ஓடப்

பற்ற..

மாமா..”என்றவைளக் ெசய்ைகையக்

ெகாள்ளாது

நிற்க..

அம்பrயின்

ைககைள

அவன்

ைகைய

விடு

அம்மா,அப்பா...

“மாமா..

கண்டு

கண்டு

பாத்த

அவன்

அவள்

அழுத்தமாக

அவனிடம்

அத்ைதயின்

ெகஞ்சுவைத

விடுத்து

அன்ைனயிடம் ெகஞ்சத் துவங்கினாள். “அம்மா.. ேவண்டாம்மா.. ஏடாகூடமாக ஏதும் ெசய்து ைவத்து விடாேத.. ந-ங்கள் உயிேராடு இல்ைலெயன்றால் நானும் என் உயிைர மாய்த்துக் ெகாள்ேவன். அம்மா

நான்

ெசால்வைதக்

ேகள்..

ேவண்டாம்மா..”என்று

கதறி

அழுதுக்

கண்ண - விட்டவளிடம் “அவன் ைகைய விட்டு விட்டு எங்களிடம் வந்து விடு அம்பr. உன்ைனப் ெபற்று வளத்து ஆளாக்கியதற்கு ெகாஞ்சேமனும் எங்கள் மீ து உனக்குப் பாசமிருக்குமானால் ந- என்னிடம் வந்து விடு.. இல்லாவிடில் உன்

வாழ்வு,உன்

நாங்கள்

எrந்து

த-ப்ெபட்டிைய

சந்ேதாசம்

என்பைத

மட்டும்

சாம்பலாவைதயும்

உரசத்

துவங்க..

ந-

பாத்து

“அய்ேயா

ெபrதாக

விட்ேட

அம்மா..

என்ன

நிைனத்தால்..

ெசல்..” காrயம்

என்று ெசய்யப்

பாக்கிறாய்..?,ேவண்டாம் அம்மா.. உரசாேத.. த-ப்ெபட்டிைய உரசாேத.. மாமா.. ைகைய

விடு..

ைகைய

விடு

மனசாட்சியில்லாமல்

பாத்துக்

ேகாபத்ைதக்

அவன்

காட்ட..

மாமா..

ெகாண்டு

அவள்

அம்மா

சாகப்

நிற்கிறாேய..?”என்று

ைககைள

அழுந்தப்

பாக்கிறாள்.. அவன்

பற்றி

மீ து

“மாட்ேடன்

அம்பr.. எனக்கிருக்கும் ஒேர ெசாந்தம்,பந்தம் அைனத்துேம ந- மட்டும் தான். என்

பாசமும்,ேநசமும்,கனவும்,காதலும்

இல்லாவிடில்

உயிேராடு

இருந்தாலும்

உன்ைனச்

சுற்றி

நைடபிணமாகிப்

மட்டும்

தான்.

ேபாேவன்

ந-

நான்.

என்ைன விட்டுப் ேபாகாேத பr.. ந- இன்றி என்னால் உயி வாழ முடியாது.. உன் அன்ைனயின் நாடகத்ைத நம்பாேத பr.. நான் ெசால்வைதக் ேகள்.. உன் அன்ைன நிச்சயம் தன்ைன எrத்துக் ெகாள்ள மாட்டாள். அவைள நம்பாேத..

149

அவள்

உன்ைனயும்,என்ைனயும்

ேபாகாேத.. பற்றிக்

ேபாகாேத

பr..”என

ெகஞ்சியவைனப்

ேநாக்கிக்

சிறு

ெபாங்கி

ெகாண்டிருக்க..

முக்கியமில்ைல

பிrக்கப்

பிள்ைளயாக

வந்த

ெதrந்து

மாறி

அழுைகயுடன் உனக்கு

“அம்பr..

என்பைதத்

பாக்கிறாள்..

நம்பாேத அவள்

பr..

ைகையப்

ெசயலிழந்து

அவள்

அன்ைனயும்,தந்ைதயும்

ெகாண்ேடன்..”என்றபடி

த-க்குச்சிையப்

பற்ற ைவத்தாள் லட்சுமி. கல்லுச்சிைல

ேபால்

ந-ங்கேளனும் என்று

நின்றிருந்த

ெசால்லுங்களப்பா..

அவள்

ெகஞ்சிய

“அம்மா....,...”எனக்

ேவண்டாம்ப்பா..

சமயம்

கத்தியபடி

மாணிக்கத்திடம்

த-க்குச்சியில்

திவாகரனின்

அப்பா..

“அப்பா..

அப்பா

ெநருப்புப்

ேவண்டாம்ப்பா..” பற்றிக்

ைககளிலிருந்துத்

தன்

ெகாள்ள.. ைகைய

உருவிக் ெகாண்டு அன்ைன அருகில் ஓடினாள் அம்பr. அதுவைர அவன் ைககளிலிருந்துத் தன் ைககைளப் பிrக்காமல் இருபுறமும் மாறி மாறிப்பாத்துக் கதறிக் ெகாண்டிருந்தவள் சடாெரனத் தன் ைககைளப் பிrத்துக்

ெகாண்டு

ஓடுவைதக்

கண்ட

திவாகரனுக்குத்

தன்

உயிேர

தன்னிடமிருந்துப் பிrந்து ெசல்வது ேபால் ஒரு நிமிடம் கரு வானமும்,குளி காற்றும்,சுற்றியிருப்ேபாrன் கூச்சலும்,ஏன் தன் இதயமுேம ஒரு ெநாடி நின்று ேபானதாகேவ உணந்தான். ெசன்று விட்டாள்...! ெசன்று

அவனது

விட்டாள்...!

வாழ்வதற்கான

அம்பr ெசன்று விட்டாள்...! அவைன உதறிச்

அவனது

பாைதையக்

உயிரும்,உணவுமாய்

காட்டிய

அவனது

ெதய்வம்

மாறி அவைன

அவன் விட்டுச்

ெசன்று விட்டாள்...! விவரம் புrயாத வயதிலிருந்து அவன் மீ து காதைலயும், பாசத்ைதயும் திகட்ட திகட்ட ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்தவள்.. அவன் அைதத் திருப்பியளிக்க முயல்ைகயில் அவைன விடுத்துச் ெசன்று விட்டாள்...! “ேவண்டாம்மா...”என்று விட..

ேவகமாக

அவள்

அைத

அைணத்தவள்..

ேவண்டாம்மா..

“அம்மா..

விருப்பப்படி

ஓடுைகயிேலேய

நடந்து

ந-

லட்சுமி

அவள்

காலடியிேலேய

ெசால்வைதெயல்லாம்

ெகாள்கிேறன்..

த-க்குச்சிைய

இப்படிச்

உரசி

விழுந்து

ேகட்கிேறன்..

உன்

ெசய்யாேதம்மா....”என்று

கதறினாள். “சண்டாளி...

ெசத்துப்

ேபாேவன்னு

மிரட்டி..

என்

ேபரன்

வாழ்க்ைகய

நாசமாக்கிட்டிேய...”என்று வள்ளியம்ைம ஒரு புறம் ஒப்பாr பாட.. உயிருடன் தான் இருக்கிறானா.. என்று சந்ேதகப்படுமளவிற்கு ெவகு ேநரமாக இைமக்க மறந்து..

மூச்சு

விடவும்

மறந்து

நின்ற

இடத்தில்

அைசயாமல்

மரமாகிப்

ேபானவன்.. ெமல்ல நடந்து அந்த வட்ைட விட்டு ெவளிேயறினான்.

150

ராசா...

“அய்ேயா..

எங்க

ேபாற..?,”என்று

கதறிய

வள்ளியம்ைமயின்

குரல்

ேகட்டு ெவடுக்ெகன நிமிந்த பாத்த அம்பr..கண்கைள மைறத்த கண்ண -rன் வழிேய நிழலாகக் கண்டது ெதாய்ந்த நைடயுடன் கூனிக் குறுகி நடந்து ெசன்ற தன் ஜ-வைனத் தான்...! சிறு பிள்ைளயாய் விைளயாடித் திrந்த காலத்திேலேய அவனது வாட்டத்ைதப் ெபாறுக்காதவள்.. அவைன

இன்று

உயிேராடு

தாேன..

அவனது

தைலயில்

பிணமாக்கியிருக்கிேறாம்

இடிைய

என்பது

இறக்கி..

ெதrந்து

எப்படி

உயிருடன் இருப்பாள்..?. “மாமா.... மாமா...”எனக் கூக்குரலிட்டுக் கதறித் துடித்த ெநஞ்சத்ைத ைககளால் அழுத்தி... “மாமா... ெசல்கிறான்..... உன்ைன விட்டுச் ெசல்கிறான்...

உன்

தைலக்குள்

வாழ்ைவ

ஓலமிட்டுக்

விட்டுச்

ெகாண்டிருந்த

ெசல்கிறான்...” மூைளைய

என்று

அடக்க

விடாது

முடியாமல்..

தள்ளாடி எழுந்து... பலமிழந்து ேபான கால்கைள நகத்தி... “மாமா........”எனக் கண்ண -க் குரலில் கூறி விட்டு மறுெநாடி சுய நிைனவிழந்துப் படிக்கட்டில் விழுந்தாள். அவள் விழுந்த இடத்தில் சிவப்பாக ரத்தம் தைரையத் தழுவ... “அம்பr......” எனக்

கூச்சலிட்டுக்

வாருங்கேளன்..

ெகாண்டு

அய்ேயா..

மூவரும்

அம்பr...

அவளருேக

என்

ெசன்றன.

கண்ேண...”என

“யாேரனும்

வள்ளியம்ைமயின்

கதறலுக்கு பக்கத்து வட்டில் வசிப்பவகள் ஓடி வர.. அைனவரும் அவைள அள்ளிக் ெகாண்டு ஆஸ்பத்திrக்கு விைரந்தன. “ேபாய்

விட்டாேள..!

பாதகி!

அநாைதயான

என்ைன..

இன்று

வைர

அநாைதெயன்கிற ஏக்கம் தாக்காமல் காத்து வந்தாேள..! அவேள இன்று பிrந்து ெசன்று ஒேர நிமிடத்தில் உலைகச் சூன்யமாக்கி விட்டுச் ெசன்று விட்டாேள..! அம்பr.. ரத்தமும்,சைதயுமாய் இந்த உடல் சுமந்து ெகாண்டிருப்பது உன்ைன மட்டும் தானடி.. அது புrயாது ெசன்று விட்டாேய..! என் இதயம் துடிக்கும் ஒவ்ெவாரு

ெநாடியும்

விட்டாேய..!

பதிைனந்து

அம்மா..

அம்மாெவனக்

அளித்தாேய...

வயதில் கதறிய

இத்தைன

ேபாட்டெதல்லாம் எrப்பதற்குத்

உனக்காகத்

இப்படி

தானா..?,

தான்

என்பைத

ெசத்துப்

ேபான

ேபாெதல்லாம்

வருடமாகப் ஓ

மதித்திருக்கிேறன்..?.உன்

தவிர

வாழ..

உன்ைன

அன்ைனைய

எண்ணி

மீ து

ெசய்து

உலகில்

ஒருத்திக்காகத் உள்ளங்ைகயில்

சாய்த்து

ஆறுதல்

எனக்குச்

ேசாறு

என்ைன

உயிேராடு

யாைரயடி

தாேன..

அவமானங்களுக்கிைடயிலும்,அசிங்கக்களுக்கிைடயிலும் உன்ேனாடு

ெசன்று

பாசமாக

துேராகத்ைதச்

உன்ைனத்

மடி

உணராது

அத்தைன

படித்து

ைவத்துத்

ெபrதாக

தாங்கத்

வந்ேதன்.. தாேன..

ஒவ்ெவாரு நாளும் கனவு கண்ேடன்...! அைனத்தும் நிைறேவறி.. என் கனவு பலிக்கும் சமயம்.. இப்படி த-ைய வாr என் முகத்தில் எrந்து விட்டாேய..! அம்பr

என்

காதலின்

த-விரத்ைத

ந-

உணரவில்ைல...!

151

அன்ைன,தந்ைத,அக்கா,தம்பி

என

எண்ணிேனன்.. அன்ைனயாக நம்பி

உன்

மீ து

கூறியது

மாறி ந-

என்

ெகாட்டிேனன்..

ேபால்

உன்

ஒருத்திைய

என்ைனக் காத்துக் ெகாண்டிருப்பதாக

மட்டுேம

ெகாள்ைள,ெகாள்ைளயாகக் அன்ைன

அைனவருமாக காதல் உடல்

அைனத்ைதயும் சுகத்திற்காகவும்,உன்

ெசாத்து,பணத்திற்காகவும்

நான்

உன்ைன

ேநசிக்கவில்ைலயடி.. என் ேநசம் வானத்தின் எல்ைலையக் கடந்தது.. கடலின் ஆழத்ைதக்

கடந்தது..

எனக்குள்

ந-யிருப்பதாக

எண்ணி..

உனக்குள்

நான்

வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கிேறன்.. என் ேநசத்ைதத் தூக்கி எறிந்து ேபானாேயடி.. இனி

என்

உடல்

இந்த

உயிைரச்

சுமந்து

ெகாண்டிருக்குெமன்று

நிைனத்தாயா...?, ந-ேய இல்ைலெயன்று ஆன பின்.. ந- வளத்த இந்த உயி எதற்கடி...?, இப்ேபாேத பிrத்து விடுகிேறன்.. இந்த உடலிலிருந்து.. உன்ைன எண்ணித் துடித்துக் ெகாண்டிருக்கும் என் இதயத்ைத.......! தன் ேபாக்கில் ேந ெவறித்த பாைவயுடன்.. எங்ேக ெசல்கிேறாம் என்பைதேய மறந்து சீ ரான அந்தப் பாைதயில் ஜ-வனற்று நடந்து ெசன்று

ெகாண்டிருந்த

திவாகரனுக்கு.. இைடயில் வள்ளியம்ைம வந்தேதா.. “ராசா... உடனடியா ேபாய் திருமைல ெபrயப்பாவ இந்த விலாசத்துல பாரு கண்ணு.. நான் ெசால்றது ேகக்குதாய்யா..?,

அம்பr

கண்ணு...”என்று

கூறி

அறியாமல்..

தைலயில் அவன்

ெதாய்விழந்த

அடி

பட்டு

ஆஸ்பத்திrயில

ைகயில்

ஒரு

சீ ட்ைடத்

நைடயுடன்

அந்த

கிடக்குறா

திணித்தைதேயா

அமாவாைச

இருளில்..

மைழக்காற்றில்.. வயல் ெவளிகளிைடேய ேபாக்கற்று நடந்து ெகாண்டிருந்தான் திவாகரன்.

152

காதல் -15

ஆற்றங்கைர ஓரத்திேல.. யாருமற்ற ேநரத்திேல... வற்றிருந்த 8 மணற்பரப்பு.. ேவதைனையத் தூண்டுதடி.. பூத்திருந்த மலெரடுத்து.. பூங்குழலில் சூடி ைவத்து.. பா+த்திருந்த ேகாலெமல்லாம்.. பழங்கைத ஆனதடி...!

ெகாப்பும் கிைளயுமாய் ெசழித்து வளந்திருந்த மாமர நிழலில் திவாகரனின் ேதாள்களில் சாய்ந்தபடி தன்ைன உரசிச் ெசன்ற குளி காற்ைற அனுபவித்துக் ெகாண்டு.. மரம் தந்த நிழைலக் காட்டிலும் தன் மாமனின் அருகாைம தந்த நிழைல

எண்ணி

நிமிந்து

பாக்க

நிம்மதியில் அவள்

ஆழ்ந்திருந்தாள்

முயற்சித்த

அம்பr.

ேபாெதல்லாம்

அவனது

அவள்

முகத்ைத

முயற்சிையத்

தடுத்தவன் தன் ைககளுக்குள் அவைள சிைற ைவத்து அவள் கன்னம் வருடிக் ெகாண்டிருந்தான். அவனுக்ேக அவள்

உrய..

நாசிையத்

அம்பr மட்டுேம த-ண்டிச்

ெசல்ல..

அறிந்த அவனது அவனது

பிரத்ேயக

வாசைன

திடகாத்திரமான,வலிைமயான

ேதாள்களில் முகம் புைதத்திருக்கும் தன் நிைலைய எண்ணி எப்ேபாதும் ேபால் அன்றும் கவம் ெகாண்டாள் அவள். தன் கன்னத்தில் ெமன்ைமயாகப் பதிந்து தன்

பயணத்ைதத்

ெதாடந்து

ெகாண்டிருக்கும்

அவன்

கரங்கைளப்

பற்றி

ெமல்ல நிமிந்து அவன் முகம் ேநாக்கிய அம்பr திைகத்துப் ேபானாள். ெசால்ெலாணா

ேவதைனையத்

தாங்கியிருந்த

அவனது

முகம்

துன்பத்திலும்,துயரத்திலும் மூழ்கிப் ேபாய்.. ஏன் என்ைன விட்டுப் ேபானாயடி என்கிற

ேகள்விேயாடு

அவைள

வலி

நிைறந்த

விழிகளுடன்

ேநாக்கிக்

ெகாண்டிருந்தது. சட்ெடன எண்ணி

எழுந்து ெநஞ்சு

அமந்த விதி

அம்பrக்குக்

விதித்துப்

கனவில்

ேபானது.

கண்ட

முத்து

மாமன்

முத்தாகப்

முகத்ைத பூத்திருந்த

153

வியைவத்

துளிகைளத்

ெநற்றியில்

துைடக்க

எண்ணிக்

ேபாடப்பட்டிருந்த

ைகைய

கட்டுக்கைள

உயத்தியவள்

உணந்து

எதிrல்

அமந்திருப்பவகைள நிமிந்து ேநாக்கினாள். மகள் கண் விழித்தைதக் கண்டு ஓடி அவளருேக வந்த மாணிக்கம் “கண்ணு.. விழித்து விட்டாயா..?,என்னேவா ஏேதா என்று நான் பயந்து ேபாேனன்.. ெராம்ப வலிக்கிறதாம்மா..?”என்று

பrவுடன்

அவள்

தைலைய

வருட..

தந்ைதைய

அண்ணாந்து ேநாக்கிய அம்பr “நான்... எ..எப்படி இங்ேக...?”என்று ேகட்டபடி என்ன நடந்தெதன்பைத நிைனவு கூர முயன்றாள். அழுது அழுதுச் சிவந்திருந்த விழிகள் எrச்சைலக் ெகாடுக்கக் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டு சிந்தித்தவளுக்கு சில மணி ேநரங்களுக்கு முன்பு நடந்த நிகழ்வுகள் மூடிய கண்களுக்குள் படமாக விrந்தது... ேநச விைதைய விவரம் அறியாத வயதிேலேய ெசன்று

அவளுக்குள்

விட்டான்

என்கிற

விைதத்த

அவளது

மாமன்

அவைளப்

உண்ைம

அவளது

இதயத்ைதச்

பிrந்து

ெசயலிழக்கச்

ெசய்து அவைள மீ ண்டும் மயக்க நிைலக்கு அைழத்துச் ெசன்றது. இல்ைல,இல்ைல.. மயங்கி விழுந்து இனியும் ேநரத்ைத வணாக்க அவளால் முடியாது. அவைனக் கண்டாக ேவண்டும்! ேவதைனயில் உயி ேபாகும் முன் ஒரு

முைறேயனும்

பாத்தாக

ேவண்டும்!

உன்

நிைனவுகைளச்

சுமந்து

ெகாண்டிருக்கும் இந்த இதயம் ந- இல்ைலெயன்று ஆனால் துடிப்பைத நிறுத்தி விடும்

என்பைத

அவனுக்குப்

புrய

ைவத்தாக

ேவண்டும்.

இப்ேபாேத..

இப்ேபாேத ெசன்றாக ேவண்டும். விடாமல் காயம்

கண்ண-

பட்டிருந்த

ெசாrந்ததில் இடம்

முகமும்,கண்களும்

ேவறு

விண்

வங்கிப் -

விண்ெணன்றுத்

ேபாயிருக்க..

ெதறித்து

அவள்

ேவதைனையப் ெபrதாக்கியது.ஆனால் உடல் காயங்கைளப் பற்றிய உணேவ இல்லாது

மனக்காயத்திற்கு

நாற்காலியில்

அமந்து

மருந்து

அவளது

அப்பத்தாைவயும்,தன்னருேக ெவறி

ெகாண்டவள்

ேவண்டி

நிைலைய

நின்றிருந்த

ேபால்

“மாமா..

அவள்

எண்ணி

எழுந்து

அழுது

ெகாண்டிருந்த

அன்ைன,தந்ைதையயும் மாமா..“எனக்

ஓடினாள்.

கத்திக்

தாண்டி ெகாண்டு

ஓடியவைளக் கண்டுத் திைகத்துப் ேபான அைனவரும் “அம்பr.. நில்..”என்று தானும் பின்ேனேய ஓடின. அசுர

ேவகத்தில்

தன்னிைலையயும்,தானிருக்கும்

இடத்ைதயும்

மறந்து

ஓடுபவைள எதிேர வந்த ெசல்வமும்,குமரனும் தடுத்துப் பிடித்தன. “என்ைன விடுங்கள்..

நான்

மாமாைவப்

பாக்கச்

ெசல்ல

ேவண்டும்,நான்

இல்ைலெயன்றால் மாமா ஒரு நிமிடம் கூட இருக்க மாட்டான்.நான் பாத்தாக ேவண்டும்.அய்ேயா! வலியில் துடித்த அந்த முகத்ைத என்னால் காணச் சகிக்க முடியவில்ைலேய..

அவன்

கஷ்டப்படக்

கூடாெதன

ஒவ்ெவாரு

நிமிடமும்

154

கடவுளிடம் பிராத்திக்கும் நாேன அவைன நைடபிணமாக்கி விட்ேடேன.. என் ைகைய

விடுங்கள்..

நான்

ேபாக

ேவண்டும்..”என்றுக்

கதறித்

த-த்தவைளக்

கண்டு குமரனுக்கும்,ெசல்வத்திற்கும் அழுைக ஊற்றாகக் கிளம்பியது. இருவரது

ேகாபமும்

முற்றிலுமாக

மாணிக்கம்-லட்சுமியிடம்

திரும்பியது.

ேஜாடிப் புறாக்கள் ேபால் சுயநலமற்றத் தூய்ைமயான அன்ைப ஒருவ மீ து ஒருவ ெசலுத்திக் ெகாண்டு இன்பமாக பறந்துத் திrந்தாகேள.. ஒேர நாளில் அவகளது

சிறைக

ஒடித்து

வலியில்

துடி

துடிக்க

ைவத்து

விட்டாகேள!

பாவிகள்! இவளது கதறலும்,அழுைக ஓலமும் இவகைள எந்த விதத்திலும் பாதிக்கவில்ைலயா..?,கல்ெநஞ்சுக்காரகள்! மனதிலிருக்கும்

ேகாபம்

அைனத்ைதயும்

விழிகளில்

ேதக்கி

அவகளிருவைரயும் உறுத்து விழித்த குமரன்.. தங்களது பிடிையத் தாண்டி ஓடத்

திமிறிக்

ெகாண்டிருக்கும்

இருக்கிறா.அவருக்கு

அம்பrயிடம்

மாமா

“அம்பr..

ஒன்றுமாகவில்ைல.நம்

சுகமாக

ேதாப்பில்

தான்

படுத்திருக்கிறா. இவ்வளவு நடந்த பின்பும் உன் அம்மா-அப்பாவின் முகத்தில் முழிக்க அவ விரும்பவில்ைல.அதனால் தான் அவ இங்ேக வரவில்ைல. நஅைமதியாகச் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டாயானால் நாேன நாைள மாமைன இங்ேக

அைழத்து

ெகஞ்சியவனிடம்

வருகிேறன்.வா மறுத்துத்

அம்பr..

தைலயைசத்தவள்

ெசான்னால் “ெபாய்..

ேகளம்மா..”என்று

ெபாய் ெசால்கிறாய்

குமரா. என் காலில் முள் குத்தினாேல எட்டு ஊருக்குக் கத்தி ஆப்பாட்டம் ெசய்து என்ைன மருத்துவமைனக்குத் தாேன அைழத்துச் ெசல்லும் மாமன், இன்று நான் அடிபட்டு இந்த நிைலயில் இருக்கிேறன் என்கிற ேசதி ெதrந்தால் என்ைனக்

காண

ஓேடாடி

விட்டா.அவருக்கு

என்னேவா

ெநாடி

உயி

கூட

ேசப்பித்து

என் விடு.

என்

வந்திருப்பா. ஆகி

அவ

விட்டது.குமரா..

உடலில்

என்ைனேயனும்

மாமன்

இருக்காதடா.

ெசல்ல

எங்ேகா

ெசன்று

இல்லாத

அவrடம்

விடு..”என்று

ஒரு

என்ைனச்

கண்ண -ருடன்

ெகஞ்சியவைளக் கண்ட அைனவரும் அழுைகயில் மூழ்கி விட்டன. அதன் பின் டாக்டரும்,சில நஸ்களும் ேசந்து அவைளப் ெபரும்பாடு பட்டு இழுத்து

வந்து

மயக்க

ஊசியுடன்

தூங்க

ைவத்தன.

அவள்

உறங்கியதும்

குமரனிடமும்,ெசல்வத்திடமும் வந்த வள்ளியம்ைம “உடேன ேபாய் திவாகரன் எங்ேக இருக்கான்னு ேதடுங்கடா.ஜ-வனில்லாம அவன் ேபானது இன்னும் என் கண்ணுக்குள்ள

நிக்குது.என்ன

ெசஞ்சுக்கிறதுக்குது

ஆனாேனா

முன்னாடி

ெதrயலேய.அவனா

அவன

எதுவும்

காப்பாத்தியாகனும்டா.”என்று

அழுைகயுடன் ெகஞ்ச.. அதன் பின் ெநாடி கூடத் தாமதிக்காமல் வண்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு திவாகரைனத் ேதடத் துவங்கின.

ஆதரவற்ற அவைன

அநாைதெயனவும்,ேபாக்கிடமில்லாத ஏசிக்

கூறு

ேபாட்ட

பரேதசிெயனவும்

ேபாெதல்லாம்

திவாகரன்

லட்சுமி ெபrதாகக்

155

கலங்கியதில்ைல,ஏெனனில்

ஒட்டு

ெமாத்த

ெசாந்த

பந்தங்களின்

ஒேர

வடிவாக.. தனக்கிருக்கும் ஒேர ெசாத்தாக அவன் எண்ணியிருந்தது அம்பrைய மட்டுேம.

சுகம்,துக்கம்,சந்ேதாசம்,கவைலெயனத்

தன்

மன

உணவுகள்

அைனத்ைதயும் அவன் அவளிடம் மட்டுேம பகிந்து ெகாள்வான். தன்னலமற்ற இந்த

அன்பில்

ஒரு

வந்தேதயில்ைல.

முைற..

ஒரு

முைற

அவகளிருவைரயும்

கூட

இைணக்கும்

எந்தத்

ெதாய்வும்

அந்தப்

பிைணப்பு

காதல்,ேநசம்,பாசம்,அன்பு என்கிற வாத்ைதகைளெயல்லாம் தாண்டிய ஒன்று. முன் ெஜன்மத்து ெசாந்தம் ேபால்,ெசாக்கத்தில் நிச்சயக்கப்பட்டு விட்ட பந்தம் ேபால் ஒருவருக்காகேவ மற்ெறாருவ பிறவிெயடுத்து இன்று வைர அவன் அவளுக்காகவும்,அவள் அவனுக்காகவும் வாழ்ந்து வருகின்றன. அப்ேபப்பட்ட அன்பில் கலங்கத்ைத ஏற்படுத்தி விட்டேத இன்ைறய நிகழ்வு? அம்பr..! ந- அறிவாய்! உன்னுைடய ெசயல்கள் ஒவ்ெவான்றும் உன் மாமைனப் பாதிக்கும் விதம் பற்றி ந- அறிவாய்! உன் முகம் காட்டும்

கண்ணாடிையப்

ேபால்

காட்ட

மறுத்து

சிைதந்து

ேபாகும்

உன்ைனப்

விட்டால்

அந்தக்

பிரதிபலிப்பவன் கண்ணாடி

தான்

உைடந்து

நான்.

ந-

முகம்

சில்,சில்லாகச்

என்பைத ந- நன்றாகேவ அறிவாய்! அன்ைனெயங்கிற ஒேர காரணத்திற்காக அந்த

ராட்சசி

ஆடிய

நாடகத்ைத

நம்பி

என்

ைகைய

விலக்கிச்

ெசன்று

விட்டாேய..! விலக்கிச் ெசன்றதன் அத்தத்ைத உணந்து தான் ெசன்றாயா..? அப்படியானால் உன் ஒருத்திைய மட்டுேம நம்பி சுவாசித்துக் ெகாண்டிருக்கும் இந்த அப்பணின் கதி என்ன? ெசால்லடி..! ந- உன் ைகைய என் கரத்திலிருந்து விலக்கிய ேபாேத என் உயி என்ைன விட்டுச் ெசன்று விட்டதடி..! இந்தப் பிேரதத்ைதயும் இப்ேபாேத மாய்த்து விடுேவன்! இனி வாழ்ந்ெதன்ன பயன்? கண்ண - வற்றிப் ெவறித்தப்

ேபாயிருந்த

பாைவயுடன்

சாைலயில்

அவனது

நிைலத்துப்

தன்ைனக்

விழிகள்

இைமக்கவும்

ேபாயிருக்க..

கடந்தும்,உரசியும்

ஊ

ெசல்லும்

மறந்து

ேந

எல்ைலயில்

நடு

ேபருந்துகைளப்

ெபாருட்படுத்தாது தன் ேபாக்கில் ெசன்று ெகாண்டிருந்தான். “பாத்துப் ேபாக ெதrயாத

தம்பி,நடு

ேபருந்து

நடத்துன

ேராட்டுல ஒருவ

இருட்டுல திட்டி

நடந்து

விட்டுச்

ேபாயிட்டிருக்க?”எனப்

ெசன்றது

அவன்

காதில்

ஏறேவயில்ைல. ஊ முழுக்கச் சுற்றியும் அவைனக் கண்டறிய முடியாமல் பதற்றத்துடனும், கவைலயுடனும் வண்டிையச் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்த குமரன் சாைல நடுேவ ெதாய்ந்த

நைடயுடன்

நிம்மதியுடன்

ெசன்று

விைரவாக

ெகாண்டிருந்த

அவனருேக

திவாகரைனக்

வண்டிையச்

கண்டு

ெசலுத்தினான்.

அதற்குள்ளாக அவைனக் கடந்து ெசன்ற ேபருந்து ஒன்று அவைன இடித்துச் சாைலேயாரத்தில் வசி - விட்டு குலுங்கி மறுபுறம் திரும்பி நின்றது.

156

ஓட்டுந

சுதாrத்துத்

திருப்பி

விட்டதால்

ேலசான

சிராய்ப்புகளுடன்

அவன்

தப்பி விட்டான். வண்டியிலிருந்த பல இறங்கி அவனது நிைலைய ஆராய.. ேவகமாக அருேக ஓடி வந்தான் குமரன். ெபrதாக ஏதும் காயம் படவில்ைல என்பைத

உறுதி

அவைனத்

ெசய்து

தூக்கி

ெகாண்டவன்

நிறுத்த..

எழுந்திருங்கள்..”

“மாமா..

சின்னமனூ

ெசல்வதற்காக

என்று

ேபருந்தில்

அமந்திருந்தத் திருமைல திவாகரைனக் கண்டு பதறியடித்துக் ெகாண்டு ஓடி வந்தா. “திவாகரா.. கடிந்து

ந-

தானா..?,பாத்து

ெகாள்ள..

இருவரது

நடந்து

வரக்

கூடாதா..?என்ன

ேகள்விகளுக்கும்

இது..?”என்று

பதிலளிக்காமல்

எங்ேகா

ெவறித்த பாைவயுடன் நின்றிருந்தான் அவன். திருமைல குழம்பி குமரைனப் பாக்க

“அய்யா..

திருமைல.”என்று

ந-ங்கள்..?”என்றான் அவ

கூறியதும்

அவன்.

“நான்

“மாமா..

நான்

திவாகரனின் ராஜனின்

ெபrயப்பா

மகன்

குமரன்.

இ..இவைர உடனடியாக வட்டிற்கு அைழத்துச் ெசல்ல ேவண்டும். இவருக்கு என்னவானேதா.

ஏதானேதா

எனப்

பதறிக்

ெகாண்டு

அமந்திருக்கிறாகள்

அைனவரும்..”என்றான் குமரன். “பதறுமளவிற்கு

என்ன

நடந்து

விட்டது..?,குமரா

என்ன

பிரச்சைன..?”என்று

விசாrத்தவrடம் அவன் சுருக்கமாக நடந்தைதக் கூறினான். “மாமா.. அங்ேக அம்பr

தைலயில்

அடிபட்டு

ஆஸ்பத்திrயில்

கிடக்கிறாள்.இங்ேக

இவ

சுயநிைனவுடன் இருப்பது ேபால் ெதrயவில்ைல.பயமாக இருக்கிறது மாமா..” என்றவைனச் சமாதானப் படுத்தி “குமரா.. உன் மாமன் இருக்கும் மனநிைலக்கு அவைன மீ ண்டும் அேத வட்டிற்கு அைழத்துச் ெசல்வது சr வராது. நான் இவைன என்னுடன் அைழத்துச் ெசால்கிேறன். ந- அப்பத்தாவிடம் விவரத்ைதக் கூறு”என்றா அவ. “அதுவும் சr தான். ஆனால் அம்பr..”என்று இழுத்தவனிடம் “முதலில் அவன் ெதளிவு ெபறட்டும்.அதன் பின்பு நடப்பவற்ைற பாப்ேபாம்.”என்றவ அவைன அைழத்துக் ெகாண்டுத் தன் ஊருக்குச் ெசன்று விட்டா. மயக்கத்தின் பிடியில் அம்பr ஒரு புறம் உணவற்றுக் கிடக்க.. இங்ேக திவாகரேனா திருமைலயின் வட்டில் விட்டத்ைத ெவறித்தபடி சுயநிைனவற்று அமந்திருந்தான். அமந்த

இடத்திலிருந்து

அைசயாமல்

பிரம்ைம

பிடித்தவன்

ேபாலிருந்தவைனக் கண்டு பயந்து ேபானா திருமைல. “திவாகரா.. திவாகரா..” என்று

அவன்

இல்லாமற்

கன்னம்

ேபானதால்

தட்டிப்

பாத்தும்

அருகிலிருந்த

அவனிடமிருந்து

ஜாடியிலிருந்தத்

எந்த

தண்ணைர -

பதிலும் அவன்

முகத்தில் ெதளித்தா. தன் முகத்தில் தண்ண- ெதறித்ததும் இைமகைள மூடித் திறந்த திவாகரன் எதிrல்

இருந்தவைரக்

கண்டு

மலங்க

மலங்க

விழித்தான்.

“திவாகரா..

157

என்னடா

இது?,ஏன்

இப்படி

பித்துப்

பிடித்தவன்

ேபாலிருக்கிறாய்?,வாையத்

திறந்து ேபசுடா”என்று அவன் முன்பு நின்று சத்தமிட்டுக் ெகாண்டிருந்தவrன் வாத்ைதகள் ஏதும் அவன் காதில் எட்டவில்ைல என்பது அவன் விழித்துக் ெகாண்டு அமந்ததிேலேய ெதrந்தது. அவைன நடத்திச் ெசன்று அங்கிருந்த அைறயில்

படுக்க

ெகாள்ளலாம்.”எனக்

ைவத்தவ கூறிச்

மூடித்

“கண் ெசன்றா.

தூங்குடா..

படுக்ைகயில்

காைல

ேபசிக்

சாய்ந்து

கிடந்த

திவாகரனின் கண்கள் இைம மூட மறுத்தன. மனம் முழுதும் அம்பr,அம்பr என

அடித்துக்

ெகாள்ள..

ஜன்னல்

வழித்

ெதrந்த

ஆகாயத்ைத

ெவறித்துக்

ெகாண்டிருந்தான். மறுநாள் காைல மயக்கம் ெதளிந்தக் கண் விழித்த அம்பrைய அைழத்துக் ெகாண்டு வடு வந்து ேசந்தன மாணிக்கம் குடும்பத்தின. மாமனின் நிைல என்னெவன்பைத கட்டுப்படுத்திக்

அறிந்து

ெகாள்ளத்

ெகாள்ளேவ

துடித்த

முடியவில்ைல.

மனைத

அம்பrயால்

அம்பr..

“ேபாகாேத

என்ைன

விட்டுப் ேபாகாேத” எனக் ெகஞ்சிய அவனது முகம் இைட விடாது அவள் கண் முன்ேன

ேதான்றி

அவைள

மாணிக்கத்திடமும்,தனக்கு

ரணப்

படுத்தியது.

உணவளிக்க

தன்ைனக்

முயற்சித்த

காண

வந்த

லட்சுமியிடமும்

அவள்

ஒரு வாத்ைத கூடப் ேபசவில்ைல. தன்னிடம் முகம் ெகாடுத்துக் கூடப் ேபச மறுக்கும் மகைளக் கண்டு கவைல ெகாண்டா

மாணிக்கம்.

இருவைரயும்

பிrத்தது

மைனவியின்

தவேறா

என்று

ேபச்ைசக் கூட

ேகட்டுக்

சிந்திக்கத்

ெகாண்டு

துவங்கினா.

தான்

அளிக்கும் உணைவ அவள் உண்ண மறுப்பதால் வள்ளியம்ைமயிடம் சாப்பாடு ெகாடுத்தனுப்பினா லட்சுமி. மாமைனப் பற்றியத் தகவல் அறிந்த ஒேர ஜ-வன் அப்பத்தாவாகத் தானிருக்க முடியும் என்று முடிவு ெசய்த அம்பr,அவ உணவளிக்க வருைகயில் அவ ேதாைளப்

பிடித்துக்

ெகாண்டு

அப்பத்தா

“அப்பத்தா..

மாமா

எங்ேக?ெசௗக்கியமாய் இருக்கிறா தாேன?அவ எங்ேக இருக்கிறா இப்ேபாது? ேதனு

வட்டிலா?,குமரன் -

வட்டிலா?,அப்பத்தா -

நா..நான்

அவைரப்

பாக்க

ேவண்டும்.. எங்ேக இருக்கிறாெரன்று ெசால்.. ெசால் அப்பத்தா..”என்று அவைர உலுக்கியவளிடம் பதிேல ேபசாமல் அவள் ைகைய உதறி விட்டு தட்டிலிருந்த சாதத்ைதப் பிைசயத் துவங்கினா வள்ளியம்ைம. அப்பத்தாவின் ெநறித்துப்

பின்

தாேன.?,பதில்

ெசய்ைகயில் பதறி

வித்தியாசத்ைத

“அப்பத்தா..

ேபசு.என்னால்

அப்பத்தா”என்றவளிடம்

உணந்த

மா..மாமாவிற்கு ெபாறுக்க

“ெசத்துட்டாண்டி.

அம்பr

ஏதும்

புருவம்

ஆகவில்ைல

முடியவில்ைல.ெசால் உன்

மாமன்

ெசத்துட்டான்.ேபாதுமா..?”என்று ஆங்காரத்துடன் வினவ.. கண்கள் நிைலகுத்தி படாெரனக் கீ ேழ விழுந்தாள் அம்பr.

158

“உன் ஒருத்தியத் தானடி அவன் நம்புனான்?,அவனக் ைகவிட எப்படிடி மனசு வந்தது உனக்கு?,கைடசில உன் ஆத்தா புத்திய காட்டிட்டிேயடி?,இதப் பாக்கத் தான் நான் உயிேராட இருக்கிேறனா?எப்ப ந- அவன் ைகய விட்டிேயா,அப்பேவ அவன்

ெசத்துப்

ேபாய்ட்டாண்டி.நட

பிணமா

அவன்

ேபானத

பாக்கிறப்ப

ெநஞ்சு பதறுச்ேசடி?,உன் ஆத்தாகாr ேபாட்ட நாடகத்த நம்பி உன்ன உயிரா நினச்சவன கலங்க ைவச்சிட்டிேயடி?ந- நல்லா இருப்பியா?”என்று அப்பத்தாத் தன்

ேபரைன

நிைனத்துக்

கலங்க..

தான்

ெசய்த

தவைற

நிைனத்து

ெபருங்குரெலடுத்து அழத் துவங்கினாள் அம்பr. அப்ேபாது

உள்ேள

நுைழந்த

குமரனும்,ேதன்

ெமாழியும்

அப்பத்தாவின்

ேபச்ைசயும்,அம்பrயின் அழுைகையயும் கண்டு அருேக வந்தன. “அப்பத்தா.. அவள் ஏற்கனேவ ெநாந்து ேபாயிருக்கிறாள். ந- ேவறு ஏேதேதா ேபசி அவைள வருத்தப்படுத்தாேத”என்று கடிந்து ெகாண்ட குமரன், ேதன்ெமாழியின் பிடியில் நின்றிருந்த

அம்பrயிடம்

திருமைலயின்

மாமா

“அம்பr..

வட்டிலிருக்கிறா.ந-

இப்ேபாது

அவரது

ெபrயப்பா

கவைலப்படுமளவிற்கு

அவருக்கு

எதுவுமாகவில்ைல.அழுவைத நிறுத்து”எனக் கூறிச் சமாதானப் படுத்தினான். “அழாேத அம்பr. உள்ேள வா.இங்ேக உட்கா..”என்று அவைள அமர ைவத்த ேதன்ெமாழி

“ெசால்கிேறன்

என்று

அப்பத்தா

ெசான்னது

முழுக்க

உசிலம்பட்டியிலிருக்கும்

தவறாக

எடுத்துக்

முழுக்க

அத்ைதயின்

ெகாள்ளாேத

சr.

தங்ைக

அம்பr.

உன்

அம்மா

மகனுக்கு

உன்ைன

மணமுடிக்கத் த-மானித்திருந்தாராம்.மாணிக்கம் மாமாவும் இதற்கு சம்மதித்து விட்டதாகத் தான் ெதrகிறது.ெசாந்த பந்தங்கள் யாrடமும் இந்த விசயத்ைதப் பற்றிக் கூறாமல் ேநராக உசிலம்பட்டிக்குச் ெசன்று சம்பந்தம் ேபசத் ெதாடங்கி விட்டாகள் உன்ைனத்

உன்

அம்மாவும்,அப்பாவும்.

திருமணம்

முடித்து

ைவக்க

அம்பr,திவாகரன் ேவண்டுெமன்கிற

மாமாவிற்கு

எண்ணம்

உன்

ெபற்ேறாருக்கு இருந்தது ேபால் ெதrயவில்ைல.அநியாயமாக பழிச்ெசால்ைல ேபாட்டு அவைர வருத்தப்படுத்தி ெவளிேய துரத்தி விட்டீகேள! ந-யும் அைதப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாய் என்பைதத் தான் என்னால் ெபாறுத்துக் ெகாள்ள முடியவில்ைல

அம்பr”என்று

அழுைகயும்,ேகாபமுமாய்

தன்

ஆதங்கத்ைதக்

ெகாட்டித் த-த்தாள் ேதன்ெமாழி. “ஏய்.. என்னடி?அவைளச் சமாதானப் படுத்தி அவளுக்கு உதவியாய் இருப்பாய் ந-

என்று

உன்ைனக்

கூட்டி

வந்தால்

பாடுகிறாய்?”என்று

ேதனிடம்

பாய்ந்த

எைதயும்

எடுத்துக்

ெகாண்டு

மனதில்

தங்ைகயிடம்

ெகஞ்சிக்

ேகட்டுக்

ந-யும்

குமரன் இதற்கும்

அவள்

“அம்பr.. அழுது

ெகாண்டவன்

மீ ேத

அவள்

ெசால்வது

த-க்காேத..”

மீ ண்டும்

வைச என்று

திரும்பித்

ேதன்ெமாழிைய முைறத்தான்.

159

அண்ணனின் நிைனவில் அழுதபடிேய ஓடி அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்த ேதன்ெமாழி

தூணில்

சாய்ந்து

அழுைகையத்

ெதாடர..

ேவகமாக

அவளிடம்

வந்தவன் “என்னடி?ந-யும் இப்படி அழுது ெகாண்டிருக்கிறாய்?”என்று ேகாபமாக வினவினான். சித்தப்பா

என்ன

“அழாமல்?அழாமல்

இல்லாது

ேபாயிருந்தால்

ெசய்யச்

ெசால்கிறாய்?,திருமைல

அண்ணனின்

நிைலைய

எண்ணிப்

பாத்தாயா?,யாருக்கும் சுைமயாக இருக்கக் கூடாெதன்று நிைனப்பவன் அவன். உன்

வட்ைடேயா,என் -

அவளுக்காகத்

வட்ைடேயா -

தாேன

நிச்சயம்

அத்ைதயின்

ேதடி

வந்திருக்க

ேபச்சுக்கைளப்

மாட்டான்.

ெபாறுத்துக்

ெகாண்டு

வாழ்ந்தான்?,இவேள இப்படி ெசய்து விட்டாேள?,அத்ைத மண்ெணண்ைணைய ஊற்றிக் ெகாண்டு ேபாய்ச் ேசந்து விட்டால் தான் என்ன இப்ேபாது? வாழ ேவண்டியவகைளப் என்ன

பிrத்து

ைவத்து

பிரேயாஜனம்?”என்று

திட்டித்

விட்டு த-க்க..

இவகள்

உயிேராடு

இருந்து

அவைளச்

சமாதானப்

படுத்தி

வட்டுக்கு அைழத்துச் ெசன்றான் குமரன். ேதன்ெமாழி

ேபசிய

ெபாங்கியது.

அைனத்ைதயும்

திவாகரைன

ேகட்ட

அன்ைனக்குப்

அம்பrக்குத்

பிடிக்காது

தான்

என்கிற

துக்கம் உண்ைம

அவளறிந்தது தாேன? அவளது எத்தைன ெசால்லம்புகளிலிருந்து திவாகரைனக் காப்பாற்றியிருக்கிறாள்?அப்ேபப்பட்டவள் திவாகரனுடனான திருமணத்திற்கும் நிச்சயம்

எதிப்பு

ெதrவிப்பாள்

அப்படியிருக்ைகயில்

என்பதும்

நிைனத்தைதச்

அவளறிந்த

சாதிக்க

எண்ணி

விசயம் லட்சுமி

தான். ேபாட்ட

நாடகத்ைத நம்பி திவாகரைனக் காயப்படுத்தி விட்டாேள! ெகஞ்சினாேன! என்றாேன! அவைன

அவன் ஆளாக்கி

வட்டுக்குள் ேபாது..

ந-யின்றி

என்னால்

கதறலுக்குச்

அவள்

ெசவி

விட்டாேள!

நுைழந்தவைன

வாழ

இப்படி

வயதில்

அன்ைன

தாேன

என்ேனாடு

சாய்க்காமல்

பதிைனந்து

அவள்

ஒருத்திக்காகத்

முடியாது.

ஓ

ஆதரவு

ெசாற்களால்

ெபாறுத்துக்

வந்து

விடு

நிைலக்கு

ேதடி

இந்த

காயப்படுத்திய

ெகாண்டான்?,எங்ேகனும்

என்ைன விட்டு விடு அம்மத்தா,என்னால் இங்ேக இருக்க முடியாது என்று ெகஞ்சியவைன அவளது அன்பினால் தாேன அவைன வசியப் படுத்தினாள்? அவளுக்காகத்

தாேன

இத்தைன

ஆண்டுகைள

இந்த

வட்டில் -

கழித்தான்?

அவேள அவைன ெவளிேய துரத்தி விட்டாேள! அப்பத்தாவும்,ேதன் ெமாழியும் கூறிச்

ெசன்ற

வாத்ைதகள்

ேவறு

ரணமாய்த்

தாக்க

தன்

மீ ேத

தவறு

முழுதும் இருப்பதாயும்,தாேன அவைனக் காயப்படுத்தி விட்டதாகவும் எண்ணி எண்ணி துயரத்தில் ஆழ்ந்தாள். அங்ேக

திருமைலயின்

அைறக்கதைவத்

திறந்து

நின்றா.

முழுதும்

இரவு

இல்லத்தில் ெகாண்டு

காைல

உள்ேள

விழித்துத்

தான்

திவாகரன்

நுைழந்த

படுத்திருந்த

திருமைல

இருந்திருக்கிறான்!

திைகத்து ஜன்னைல

ெவறித்துக் ெகாண்டு அமந்திருந்தவைன என்ன ெசய்வெதன்ேற புrயவில்ைல

160

அவருக்கு!

காதல்

எப்ேபப்பட்ட

ஒருவைன

அன்ைப

இப்படி

அவள்

மீ து

உணவற்று

மாற்றி

ைவத்திருக்கிறான்

விடுமா இந்தப்

என்ன? ைபயன்?

வியப்பாக இருந்தது அவருக்கு. இவன்

தூங்கினாெலாழிய

ெகாண்டவ

பாலில்

தன்னிைலக்கு

தூக்க

வர

மாத்திைரையக்

மாட்டான் கலந்து

என்று

எடுத்துக்

புrந்து ெகாண்டு

அவனிடம் ெசன்றா. “திவாகரா.. திவாகரா..”என்று அவன் கன்னத்ைதத் தட்டி அவன் வாயருேக டம்ளைர ந-ட்டிப் புகட்டினா. பாைலப் பருகியபின் ெசாருகிய விழிகளுடன் அவன் ெசாக்கி விழுவைதக் கண்டு அவைனப் படுக்க ைவத்து விட்டுப் ெபரு மூச்சுடன் ெவளிேயறினா. இருபத்தி

நான்கு

மணி

ேநரத்திற்கும்

ேமலாக

அயந்து

உறங்கிக்

ெகாண்டிருந்தவைன எழுப்ப மனமில்லாமல் அவ்வப்ேபாது அைறைய எட்டிப் பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தா

திருமைல.

ஏகப்பட்ட

உணச்சிக்

ெகாந்தளிப்புகளுக்கு ஆளாகி தன்ைன மறந்து ஆழ்ந்த நித்திைரக்குச் ெசன்று விட்டிருந்த திவாகரன் மாைல நான்கு மணிவாக்கில் கண் விழித்த ேவைள.. அங்ேக அம்பr சில பல அரளி விைதகைள அைரத்துத் தன் வயிற்றுக்குள் அனுப்பியிருந்தாள்.

161

காதல் -16

உன்ைனக் காணாமல் கண்கள் ெபாங்கும்..! அதுேவ ெநஞ்சின் ஆதங்கம்..! உனக்காக என் பாடல் அரங்ேகறும் ேவைள.. ந8 ேகட்க வழி இல்ைல.. இது என்ன lைல..? பூ ேமகம் இங்ேக..! ஆகாயம் எங்ேக..? ந8 ெசன்ற வழி பா+த்து.. வாடும் உன் பூ இங்ேக..!

ேவேராடு

சrந்து

ேபான

ஆலமரம்

ேபால்

அவளது

மாமைனப்

பற்றிய

நிைனவுகைளக் கிைளகளாக விrத்துப் படந்து கிடந்தாள் அம்பr. மாமனின் சந்ேதாசத்ைத மட்டுேம மனதிற்ெகாண்டு எண்ணற்ற கிைளகளுடன் ெசழித்து வளந்திருந்த மரம் அது! அதன் நிழலில் இைளப்பாற.. அதேனாடு உறவாட.. உrைமயுள்ளவன்! தகுதியுள்ளவன் திவாகரன் மட்டுேம! அவைனக் காணாது.. அவேனாடு

உறவு

நிைனவிேலேய

ெகாள்ளாது

ெமாத்தமாகச்

வாடிப்

ேபான

சாய்ந்து

அந்த

விட்டது.

மரம்..

அவன்

உயிரும்,உணவுமாய்

இங்குமங்கும் அைசந்தாடிக் காண்ேபாைர மகிழ்ச்சியுறச் ெசய்து ெகாண்டிருந்த மரம் இன்று ஜ-வனற்றுக் கிடக்கிறது. அரளி

விைதகைள

தவித்துக்

அைரத்துக்

ெகாண்டு

கிடந்தவைள

வாயில்

வட்டின -

குடித்து

நுைர

ெதாண்ைட

தள்ள

பதறியடித்துக்

அைடக்க

ெகால்ைலப்புறத்

ெகாண்டு

ேபாய்

மூச்சுக்குத்

திண்ைணயில் ஆஸ்பத்திrயில்

ேசத்தன. பிைழப்பாேளா மாட்டாேளா என்கிற நிைல வந்த ேபாது மாணிக்கம் ெமாத்தமாக உைடந்து விட்டா. அநியாயமாக என் ெபண்ைண நாேன ெகான்று விட்ேடேன

என்று

அவ

வாய்

மூடிக்

கதறிய

ேபாது

குமரனுக்கும்,ேதன்

ெமாழிக்கும் பாவமாகிப் ேபானது. “பிைழக்கும்

எண்ணம்

அந்தப்

சா..”எனத்

தணிந்த

குரலில்

குமரனும்,ெசல்வமும்

ெபண்ணுக்கு

கலங்கிப்

டாக்ட

இருப்பதாகேவ ெசல்வத்திடம்

ேபானாகள்.

சில

ெதrயவில்ைல கூறிச்

ெசல்ல

மணி

ேநரப்

ேபாராட்டத்திற்குப் பிறகு அம்பr பிைழத்து விட்டதாக டாக்ட கூறிய பின்பு தான் அைனவருக்கும் மூச்சு வந்தது. அவள் கண் விழித்ததும் அழுைகயுடன்

162

அவளருேக நான்

ஓடிய

உன்ைனப்

உனக்கு

மனசு

உனக்குப்

லட்சுமி ெபற்று

ெசய்து

வளத்ேதன்..?,எங்கைள

வந்தது?ெபற்றவகைள

ெபrதாகப்

அன்ைனயின்

இப்படி

“ஏண்டி

ேபாய்

முகத்ைத

விட

விட்டாய்..?,இதற்காகவா

விட்டுப்

அந்த

அநாைதப்

விட்டானா..?”என்று

நிமிந்து

கூட

ேபாக

எப்படியடி

பயல்

ேகாபத்துடன்

பாத்திராத

அம்பr

தான் கூற..

அப்பத்தாவிடம்

“அ..அவைர ெவளிேய ேபாகச் ெசால் அப்பத்தா. நா..நான் உயிருடன் இருப்பேத என் மாமாைவ ஒரு முைறேயனும் சந்தித்து மன்னிப்பு ேகட்கத் தான். ேவறு யாருக்காவும் நான் இந்த ஜ-வைன சுமக்கவில்ைல. ெவளிேய ேபாகச் ெசால் அப்பத்தா.. ெபற்ற ெபண் என்று கூடப் பாராமல் நாடகம் ஆடி என் வாழ்ைவ அழிக்கப் பாத்தாகேள..?,இவகைள என் அன்ைன-தந்ைத எனச் ெசால்லேவ அசிங்கமாக

இருக்கிறது

வாழ்ந்து

ெகாண்டிருந்த

ேபாகச்

ெசால்

எனக்கு.

என்ைன

மாமைன

அப்பத்தா..

மட்டுேம

அநியாயமாகத்

அவகள்

உலகமாக

தண்டித்து

முகத்தில்

கூட

எண்ணி

விட்டாகேள..! நான்

விழிக்க

விரும்பவில்ைல”என்று கண்ண- ெசாrந்தவைளக் கண்டு திைகத்து நின்றன மாணிக்கமும்,லட்சுமியும். தான்

“ேதைவ

“அத்ைத,மாமா

இவகளுக்கு”என்ெறண்ணிக்

அவள்

தான்

அழுகிறாேள..

ெகாண்ட

ந-ங்கள்

ேதன்ெமாழி

ெவளிேய

ெசல்லுங்கள்.

பிறகு ேபசிக் ெகாள்ளலாம்.இல்ைலெயன்றால் ேமலும் அழுது அழுது அவள் உடம்ைபக்

ெகடுத்துக்

ெகாள்வாள்..”என்று

கூற..

ேவறு

வழியின்றி

ெவளிேயறின இருவரும். தைல

குனிந்தபடி

ெவளிேயறிவகைளக்

கண்டு

அங்கிருந்த

குமரன்,ேதன்ெமாழி,வள்ளியம்ைம மூவரும் வருந்தின. “ஏன் அம்பr இப்படிப் ேபசி விட்டாய்..?,இருவரும் உனக்கு என்னாகுேமா ஏதாகுேமா என்று எப்படி பயந்தாகள்

ெதrயுமா?”என்று

ஆதங்கத்துடன்

ேகட்ட

குமரைன

உறுத்து

விழித்தாள் அம்பr. “ந-

சும்மா

இருடா..”என்று

ெசன்றமந்து

அவைன

அடக்கிய

கண்ணு

“என்ன

வள்ளியம்ைம இப்படிப்

அவளருேக பண்ணிட்ட?ந-

பிைழப்பிேயா,மாட்டிேயான்னு எல்லாரும் பயந்து ேபாேனாம்.உன் மாமனுக்கு நான்

என்

பதில்

ெசால்லுேவன்?இனி

கிழவிக்காகேவனும்..”என்று ெகாண்டவள் தானா

“மாமாைவ

என்று

காணாமல்..

தான்

அழுத விஷம்

மன்னிப்புக்

முடியாது

ேபால

கண்டாக

ேவண்டும்,என்ைனக்

கண்ண -ருடன்

அப்பத்தா..

ஒரு

ெகஞ்சியவளுக்கு

ெசய்யாத

அப்பத்தாவின்

வருத்தப்படுத்தி

நான்

அவrடம்

இப்படிச் விட்ட

குடித்ேதன்

கூட்டிச் அவ

வாழ்க்ைக

அப்பத்தா,ஆனால்

ஒரு

ெசல்

பதில்

ைகையப்

இந்த

ேகட்காமல் முைற..

அம்பr.இந்தக்

ெசத்துப்

பற்றிக் ேதைவ அவைரக்

ேபாக

என்னால்

முைறேயனும்

அவைரக்

அப்பத்தா..

ெசால்ல

ப்ள -ஸ்..”என்று

எத்தனித்த

ேவைள

163

நஸ்

உள்ேள

நுைழந்து

அைனவைரயும்

ெவளிேய

ெசல்லும்

படிக்

கூறி

விட்டாள். ேபாராடி உயிப் பிைழத்த ேசாவிலும்.. அன்ைனையக் கண்டுக் ேகாபத்தில் கத்தியதில்

உண்டான

மன

அழுத்தத்திலும்

துவண்டு

கிடந்தவைள

நஸ்

மருந்து ெகாடுத்து உறங்க ைவத்து விட்டுச் ெசன்றாள். மாமா.. மாமாைவப் பாக்க

ேவண்டும்

அங்ேக

என்று

திருமைல

அரற்றிக்

ெகாண்ேட

திவாகரைன

அமர

அம்பr

உறங்கிய

ைவத்து

ேவைள..

அறிவுைர

கூறிக்

ெகாண்டிருந்தா.

மாைல விழித்ததும் எழுந்தமந்த திவாகரனுக்கு தைல சுற்றியது. இரண்டு நாட்களாக

உண்ணாததும்,மன

எடுத்ததால்

அதிகமாகேவ

கண்கைள

மூடி

உைளச்சலும்

ேசந்து

ேசாவுற்றிருந்தான்.

நிைலக்கு

அவைன

தைலைய

வந்தவனுக்குத்

உலுக்கி

இறுகப்

தான்

பற்றி

அமந்திருந்த

கட்டிலும்,ெமத்ைதயின் ெமன்ைமயும் புதிதாக இருந்தது. எங்கிருக்கிேறாம்? என்றுணந்தவனுக்கு நடந்தைவ அைனத்தும் ேகாைவயாக நிைனவிற்கு

வர

கண்கள்

அழுைகயில்

ஆழ்ந்தது.

ேகாைவப்

பr..!,

பழமாகச்

சிவந்தது.

முகம்

எங்கிருக்கிறாயடி?,என்ைன

சுருங்கி

நிைனக்கிறாயா?

இங்ெகாருவன் உன் நிைனவிேலேய உயி விடத் துணிந்து விட்ட காrயம் உனக்குத்

ெதrயுமா?,சுயநலமிக்க

அன்ைன-தந்ைதயின்

நாடகத்ைத

நம்பி

என்ைன ஒதுக்கி விட்டாேயடி?இனி நான் எப்படி உயி வாழ்ேவன்..? கசங்கிப் பிழிந்த

ெநஞ்ைசப்

பற்றியபடி

தள்ளாடி

எழுந்து

நின்றவைன

ஓடி

வந்து

பற்றினா திருமைல. “என்ைன ஏன் காப்பாற்றின -கள்?ஏன் இங்கு வரவைழத்த-கள்? எனக்கு உயி வாழ்வதில்

விருப்பமில்ைல.

யாருமற்ற

அநாைத

என்ைன

நான்.

என்

வாழ்வதற்கு

வழியில்

விட்டு

அச்சாரமாய்த்

விடுங்கள்.

திகழ்ந்தவைளேய

இழந்து விட்ேடன். இனி ஏன் உயிருடன் இருக்க ேவண்டும்?, அவள் அளித்த உணைவ

உண்டு

தான்

இந்த

உடைல

வளத்ேதன்.

அவேள

நான்

ேவண்டாெமன்று விட்டுப் ேபான பின்பு இனி என்ன இருக்கிறது வாழ?”என்று ேகாபமும்,ஆதங்கமுமாய்

வினவியவைனச்

சமாதானப்

படுத்தி

குளிக்க

ைவத்து உண்ணவும் ைவத்தா. ேவண்டாம்,ேவண்டாம் அைறந்து

ெசால்கிறாய்?,உயிrன் வயதில்

தந்ைதையத் விட்டு

தான்

என்னால்

முகத்ைதத்

விடுேவன்.உயிைர

“உயிைர

ேவண்டிய

என்று

மதிப்ைபப் வறுைமயின்

என்னால்

பற்றி

விடுேவன்

கன்னத்தில்

என்று

சாதாரணமாகச்

உனக்ெகன்னடா

ெதrயும்?வாழ

பிடியில்

காப்பாற்ற

ேவடிக்ைக

திருப்பியவனின்

சிக்கி

உயி

முடியவில்ைல.

பாத்துக்

விட்ட

உன்ைனயும்

ெகாண்டிருக்க

உன் சாக

முடியாது.

164

மrயாைதயாகச்

சாப்பிடு.பிறகு

நடப்பைதப்

பாத்துக்

ெகாள்ளலாம்..”என்று

அவ கூறியதும் மறுேபச்சின்றி உணைவ உள்ேள தள்ளினான். உள்ளுக்குள் அவள் சாப்பிட்டாேளா இல்ைலேயா என்ெறண்ணிக் ெகாண்ேட. உண்டு

முடித்துச்

சற்றுத்

வள்ளியம்ைமயிடம்

அன்று

ெதளிவுடன்

வந்தவைன

கூறிய அைனத்ைதயும்

அமர

ைவத்து

அவனிடமும் கூறினா.

அவ கூறக் கூற முகம் இறுகக் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தவன் அவ முடித்ததும் எழுந்து நின்று “என்ைனக் காப்பாற்றிச் சாப்பாடு ேபாட்டதற்கு மிகவும் நன்றி ெபrயப்பா. ஆனால் ந-ங்கள் கூறியைதப் ேபால ஓசி நிலத்ைதச் ெசாந்தமாக்கிக் ெகாள்ளும்

விருப்பெமல்லாம்

ெதம்பிருக்கிறது.என் வருகிேறன்.”எனக்

எனக்கு

உைழப்பில் கூறி

இல்ைல.

முன்ேனற

விட்டு

வயதிருக்கிறது.

என்னால்

ெவளிேயறப்

உடலில்

முடியும்,

பாத்தவனின்

ைகப்

நான் பற்றி

மீ ண்டும் அமர ைவத்தா திருமைல. “உன் அப்பன் புத்தி அப்படிேய உனக்கும் இருக்கிறதடா. அன்று அவனும் எந்தச் ெசாத்ைதயும்

எதிபாக்காமல்

குடும்பத்துடன்

வட்ைட -

விட்டு

ெவளிேயறினான். இன்று ந-யும் இைவெயைதயும் ேவண்டாெமன்று கூறுகிறாய். திவாகரா.. இது உன் அப்பாவிற்குச் ேசர ேவண்டிய நியாயமான ெசாத்துக்கள் தான்.

இைத

அன்ேற

உன்

தந்ைதயிடம்

ஒப்பைடத்திருந்தால்

இன்று

இந்த

நிைலைமயில் உன்ைனக் காணும் நிைல வந்திருக்காது. தயவு ெசய்து இைத ஏற்றுக் ெகாள். இது வைர உன்ைனப் ேபாக்கிடமற்றவன் எனத் தூற்றியவகள் அைனவரும்

உன்ைனத்

திரும்பிப்

பாக்கும்

நிைலக்கு

வர

ேவண்டாமா..?,

இைத ஏற்றுக் ெகாண்டு உன் முயற்சியில் ந- முன்ேனறு. கிைடத்திருக்கும் வாய்ப்ைப இழந்து விடாேத திவாகரா. உன்ைன அவமானப் படுத்தி ெவளிேய துரத்திய உன் அத்ைதமாமாவின் முன்பு ந- முன்ேனறிக் காட்ட ேவண்டும். நேமேல

வருவதற்கான

ஒரு

சின்ன

பாைதையத்

தான்

கடவுள்

ஏற்படுத்தித்

தந்திருக்கிறா. இைதப் பற்றுக்ேகாலாக ஏற்றுக் ெகாண்டு ந- ேமலும் ேமலும் முன்ேனற

ேவண்டும்.தயவு

ெகாள்ள

எனக்ெகாரு

ேவண்டுமானால் என்று

அவ

ந-

ெசய்து

மறுக்காேத..

வாய்ப்பளி.

இைதக்

நான்

கட்டாயம்

உணச்சிவசத்துடன்

ஏற்றுக்

ேபசி

என்

பாவத்ைதப்

நிம்மதியாகக் ெகாண்டாக

முடிக்க..

ேபாக்கிக்

கண்

மூட

ேவண்டுமப்பா..”

ேயாசைனயுடன்

அமந்து

விட்டான் திவாகரன். இைத

நிச்சயம்

இருப்பதால்

ஒப்புக்

தாேன

ேவைலயில்லாப்

ெகாண்டாக

இவைனப்

ேவண்டும்.

ேபான்ற

படித்த

பட்டதாrகளாகவும்,ெமன்

ெவள்ைளக்காரனுக்கு

வாய்ப்பு

அடிைமயாகவும்

கிைடக்காமல்

இைளஞகள்

பல

ெபாருள்

துைறகளில்

ேவைல

பாத்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாகள்! (ஹி ஹி) விவசாயக் குடும்பத்தில் பிறந்து இன்று வைர நில,புலன்களில்

ராப்பகலாக

ேவைல

ெசய்து

வருபவன்..

நிச்சயம்

165

விவசாயத்ைதத் ஏற்றுக்

ெதாழிலாகச்

ெகாண்டு

ெசய்வது

முன்ேனறினால்

தான்

தான்

நியாயம்.

என்ன?,

இந்த

வாய்ப்ைப

என்ேறா

தந்ைதயின்

ைககைளச் ேசர ேவண்டிய ெசாத்து இன்று அவனிடம் வந்து ேசந்திருக்கிறது. இது இல்ைலெயங்கிற காரணத்தினால் தாேன லட்சுமி அத்ைதயிடம் இத்தைன வருடங்களாகப் ேவண்டும்!

ேபச்சு

வாங்க

இவ்வாறாக

ேநந்தது?

முடிவு

நிச்சயம்

ெசய்து

முன்ேனறிக்

ெகாண்டு

காட்டியாக

நிலங்கைள

ஏற்றுக்

ெகாள்வதாக ஒப்புக் ெகாண்டு சம்மதம் ெதrவித்தான் திவாகரன். அவனது

பதிலில்

மகிழ்ந்து

ேபான

திருமைல

உடேன

அவன்

ெபயrல்

நிலங்கைளப் பத்திரப் பதிவு ெசய்யத் ேதைவயானவற்ைறச் ெசய்யத் துவங்கி விட்டா. இந்தப் ேபச்சு முடிந்ததும் சற்றுத் தயங்கியவ “உன் மாமன் மகள்.. அம்பrையப் பற்றி....”என்று ேபசத் துவங்க முகம் இறுக எழுந்து நின்றவன் பற்றிப்

“அவைளப்

ேபச

என்னிடம்

எதுவும்

இல்ைல

மாமா.

நான்

ேதைவயில்ைல என்று முடிவு ெசய்ததால் தாேன என்ைன விட்டு விலகிப் ேபானாள்..?,அவள்

அன்ைன,தந்ைதக்கு

நல்ல

ெபண்ணாக

நடந்து

ெகாண்டு

அவள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கட்டும்,இந்த அநாைதையப் பற்றி அவளுக்ெகன்ன கவைல..?”எனக் கூறி விட்டு விறுவிறுெவன அைறக்குச் ெசன்று விட்டான். அைறையச்

சாற்றி

விட்டுக்

கட்டிலில்

வந்தமந்தவனின்

கண்கள்

கண்ண -rனால் குளம் கட்டத் துவங்கி விட.. அம்பrயின் நிைனவு அவைன வாட்டத் ெதாடங்கியது. பாதகி! அவைள விட்டு ஒரு ேவைள உணைவேயனும் வயிற்றுக்குள் என்று!

அனுப்பியிருப்பானா?,ெகஞ்சினாேன!

அந்த

விட்டாள்!

ராட்சசி

நான்

அம்பrயினால்

ேபாட்ட

ேவசத்ைத

ேவண்டாெமன்று அப்படி

நிைனக்க

நம்பி

நிைனத்து முடியாது..

என்னுடன் அவள்

வந்து

பின்னால்

விடு

ெசன்று

விட்டாளா?,இல்ைலயில்ைல ஏன்

என்ைனப்

பிrந்தாயடி?

இப்படி ஓ வலிையத் தர எப்படி முடிந்தது உன்னால்..? ேவதைனயும்,துயரமும் அவைன சூழ்ந்து விட.. தாள முடியாமல் கண்ண- சிந்தினான் அவன். ஒரு மனம்

அவளிடம்

ேகாபமாக

இருந்த

ேபாதும்,மறுமனம்

அவைள

எண்ணி

எண்ணிக் கதறத் துவங்குவது தடுக்க முடியவில்ைல அவனால். அடுத்த

இரண்டு

நாட்களும்

கடுைமயான

ஜூரத்தால்

பாதிக்கப்பட்டு

ெசயலிழந்து கிடந்தாள் அம்பr. அழுது த-த்துக் ெகாண்டிருந்த திவாகரைன அைழத்துக்

ெகாண்டு

ேபாய்

ெதாழிலில்

முழுைமயாக

ஈடுபடுத்தினா

திருமைல. எல்லாவற்றிலும் தன்ைன இைணத்துக் ெகாண்டாலும் அடிமனம் அம்பr,அம்பr என வாடுவைத அவனால் தவிக்க முடியவில்ைல. அவைள அறிந்து ெகாள்ளும் ஆவம் ெகாள்ைள,ெகாள்ைளயாக உள்ேள எழுந்தாலும்.. தன் ைகைய உதறி விட்டுச் ெசன்ற அம்பrயின் முகம் கண் முன் ேதான்றி அவைன இறுக ைவத்தது.

166

இப்படியாக ஒரு வாரம் கழிய அம்பrைய ஆஸ்பத்திrயிலிருந்து வட்டிற்கு அைழத்து

வந்தன.

கவனித்துக்

ெகாண்டதால்

வர

அம்பr

குமரனும்,ேதன்ெமாழியும்

அவளுடேன

மாணிக்கத்ைதயும்,லட்சுமிையயும்

அனுமதிக்கேவயில்ைல.

மாணிக்கம்

மகளின்

இருந்து

அவள்

அருேக

நிைனவில்

வாடி

வதங்கிப் ேபானா. தினமும் அவள் அைற வாசல் முன்பு தவம் கிடப்பவைர முகம்

ெகாடுத்துக்

கூடப்

பாக்கவில்ைல

அவள்.

லட்சுமிேயா..

அவைன

நிைனத்துக் ெகாண்டு என்ைனத் தவிக்கிறாேயடி எனக் ேகாபத்தில் அவளருேக வருவைதத் தவித்தா. அன்று

அவள்

அைறயில்

கூடியிருந்த

வள்ளியம்ைம,ேதன்ெமாழி,குமரைனத்

தன் உலந்து ேபான உதடுகளால் அருேக அைழத்தவள் “நா..நான் மாமாைவப் பா..பாக்க

ேவண்டும்

குமரா..

எ..என்ைன

அைழத்துச்

ெசல்வாயா..?”என்று

கண்ண -ருடன் வினவினாள். குமரன் தயக்கத்துடன் நிமிந்து வள்ளியம்ைமயின் முகத்ைத ேநாக்கினான். அன்று திருமைலயிடம் திவாகரைன விட்டு விட்டுத் திரும்பி வந்தவன் இங்ேக நடந்த

கேளபரத்தால்

திருமைலயிடம்

அவைனத்

அவ்வப்ேபாது

திரும்பச் ஃேபான்

ெசன்று

பாக்கேவ

ெசய்து

மட்டும்

இல்ைல.

விசாrத்துக்

ெகாண்டிருந்தான். அம்பrயின் மீ து திவாகரன் ேகாபமாக இருப்பைதயும் அவன் அறிந்ேதயிருந்ததால் தான் தயக்கத்துடன் அப்பத்தாைவ ேநாக்கினான். தயங்குகிறாய்

“ஏ..ஏன் நான்

மன்னிப்புக்

குமரா..?நான்

ேகார

ெசய்த

தவறுக்காக

ேவண்டும்,தயவு

ெசய்து

அவrடம்

என்ைன

நிச்சயம்

அைழத்துச்

ெசல்லடா. இனியும் மாமா இல்லாத இந்த வட்டிலிருக்க என்னால் முடியாது. எனக்குத்

ெதrயும்

மாமா

என்

மீ து

ேகாபமாக

இருப்பா.

அவ

என்ைன

அடித்து விரட்டினாலும் பரவாயில்ைல. ஒரு முைறேயனும் அவrடம் நான் மன்னிப்புக் ேகட்க ேவண்டும்..”என்று ெகஞ்ச.. ேதன்ெமாழி, குமரனின் ேதாைள உலுக்கி “அவைளக் கூட்டிச் ெசல்லடா.. அவrல்லாமல் அவள் வாழ மாட்டாள். இப்படி

அழுது

புலம்பிேய

ெசத்து

விடுவாள்.

கூட்டிச்

ெசல்லடா..

அவள்

ேவதைனையக் காணச் சகிக்கவில்ைல..”என்று அழுைகயுடன் கூறினாள். அப்பத்தாவும்

எதுவும்

கூறாமல்

சம்மதத்ைதத்

ெதrவித்தா.

தைலயைசத்து

குமரன்

அழுைகயுடன்

அம்பrயிடம்

திரும்பி

தன்

“நிச்சயம்

அைழத்துப் ேபாகிேறன் அம்பr. ந- ெகாஞ்சம் உடம்ைபத் ேதற்று.”என்று கூற.. சட்ெடனப் ேபாட்டுக்

படுக்ைகைய ெகாண்டுக்

தானிருக்கிேறன்

விட்டு

கண்ண -ைர

குமரா..

இருக்கிேறன்.”என்று

கூறிச்

என்

எழுந்தவள் அழுந்தத்

தைலைய துைடத்து

உடம்புக்கு

சிrக்க..

முடிந்து “நா..

நான்

ஒன்றுமில்ைல.

கைளயிழந்த

அந்த

ெகாண்ைட நன்றாகத் ெதம்பாக

முகத்திலிருந்த

ஜ-வனற்றப் புன்னைகையக் கண்ட குமரனுக்குக் கண்ண - வந்தது.

167

“இ..இப்ேபாேத எடுத்து

ேபாகலாம்

ைவத்து

குமரா..

பா..பா

விட்ேடன்..”என்று

கூற..

நான்

என்

துணிெயல்லாம்

குமரனுக்கு

திவாகரனின்

கூட

மீ தான்

அவள் அன்ைப நிைனத்து இதயம் விம்மியது. “வா.. இப்ேபாேத அைழத்துச் ெசல்கிேறன்.”என்றவன்

அவள்

ைகப்பிடித்துக்

ெகாண்டு

வள்ளியம்ைமயிடம்

“நான் இவைள மாமாவிடம் விட்டு வருகிேறன் அப்பத்தா..”எனக் கூறி விட்டு வட்ைட விட்டு ெவளிேயறினான். சின்னமனூ ெசல்லும் வழியில் இைடயிலிருந்த ெதன்னந்ேதாப்பின் அருேக தான்

இப்ேபாது

சின்னமனூrல் வட்டில் -

திவாகரன் இருந்தாலும்

தானிருப்பா.

தங்கியிருந்தான். அவ

வட்டின் -

திருமைலயின்

ேதாப்ைபக்

அருேக

கவனித்துக்

அரசமரத்தின்

ெசாந்த ெகாள்ள

அடியில்

வடு இந்த

காமாட்சி

அம்மன் வற்றிருந்தாள். குமரனுடன் வண்டியில் வந்திறங்கிய அம்பr அந்த வட்ைடப் பாத்தபடி ைகயில் ைபயுடன் நிற்க.. குமரன் அவளிடம் வா எனத் தைலயைசத்து விட்டு முன்ேன நடந்தான். கதைவத் தட்டி விட்டு இருவரும் காத்திருந்த ேவைள.. அம்பrயின் கண்கள் இைமக்கவும் எதிபாப்ைபப்

மறந்து

மூடிய

கதவிேலேய

ெபாய்யாக்காமல்

கதைவத்

நிைலத்திருந்தது.

திறந்து

ெகாண்டு

அவள் ெவளிேய

வந்தான் திவாகரன். குமரைனக் கண்டதும் அவன் முகம் மலந்து “குமரா....” எனக் கூவ... குமரன் சற்றுத் தயங்கி ெமல்ல விலகி தன் பின்ேன நின்றிருந்த அம்பrயின் மீ து பாைவையச் ெசலுத்தினான். குமரைனக் கண்டு விrந்த புன்னைக அம்பrையக் கண்டதும் உைறந்து ேபாக.. இறுகிய முகத்துடன் அவைள உறுத்து ேநாக்கியவனுக்கு அனுமதியில்லாமேல கண்கள் சிவந்து கண்ணைர உற்பத்தி ெசய்தது. ஒரு வாரம்! முழுதாக ஏழு நாட்கள் அவைளப்பிrந்து இருந்திருக்கிறான். ஒரு ேவைள உணைவக் கூட அவள்

சாப்பிட்டாளா

என்று

ெதrந்து

ெகாண்ேட

உண்பவன்..

இந்த

ஏழு

நாட்கைளயும் தனியாகச் சாப்பிட்டுக் கழித்திருக்கிறான். இந்த முகம்.. இந்த முகம்

தாேன..

கனவிலும்,நனவிலும்

மறுபடி

மறுபடித்

ேதான்றி

அவைனத்

துக்கத்தில் ஆழ்த்தியது..! கட்டியிருந்தக் ெகாண்ைடயிலிருந்த முடிகள் அடங்காமல் ெவளி வந்திருக்க.. அவளது

கண்களிரண்டும்

உள்ேள

ேபாய்

ஒளியிழந்து

காணப்பட்டது.

ஒரு

வாரமாக அவள் ஆகாரம் ஏதும் எடுத்துக் ெகாள்ளவில்ைல என்பைத ஒட்டிப் ேபாயிருந்த அவள் கன்னங்கள் காட்டிக் ெகாடுக்க.. வரண்ட இதழ்கள் அவளது ேவதைனயின் மனதில் அடித்துக்

அளைவ

ேதான்றிய ெகாள்ள..

அவனுக்கு

ேகாபத்ைத அவளது

எடுத்துக்

மீ றிய.. ேவதைன

கூறியது.

அய்ேயா..

அந்த

நிைலயிலும்

அய்ேயாெவன

தாங்காமல்

ேமலும்

மனம்

கண்ண -

சிந்தினான் அவன்.

168

இவளுக்காகத் தாேன.. இவளுக்காகத் தாேன உயி வாழ்கிறான்..?, வாழ்வில் ஒருமுைற

கூட

ேவண்டுெமன்று ஏண்டி..?

ஏன்

காணத்

தான்

அவள்

கண்ணில்

ஆைசப்பட்டாேன!

என்ைன

உடல்

உயிருடன்

உயி

கண்ண-

வாராமல்

ெமலிந்து

பாத்துக்

ஜ-வனற்று

எrக்கிறாய்..?,உன்ைன

வாழ்கிேறனா?

ஏன்

நிற்கிறாேள..

இந்த

ேவதைனப்

ெகாள்ள

நிைலயில்

படுகிறாய்..?

ந-

துன்பப்படுவைதப் பாத்துக் ெகாண்டு என்னால் இருக்க முடியாெதன்று தாேன எனக்குச் ேசாதைன ெகாடுக்கிறாய்..? அவன் கண்கள் ேகட்ட அத்தைன ேகள்விக்கும் பதிலளிக்க முடியாமல் ேகவத் தான்

முடிந்தது

ெசாrந்தவைளக் எதற்காக

அம்பrயினால். கண்டவன்

முந்தாைனைய

சட்ெடன

குமரனிடம்

வந்திருக்கிறாளடா?,மிச்சமிருக்கும்

ெசல்வதற்கா?,அவைளப் பாவத்திற்காகத்

ேபாகச்

தான்

விட்டாேள..?இன்னும்

திரும்பி

என்

ெசால்.

கண்ண-

“ஏன்

வந்தாள்..?

ஜ-வைனயும்

வாங்கிச்

அவைள

மிகப்ெபrயத்

என்ன

வாயிலைடத்துக்

உயிராக

தண்டைனையக்

இருக்கிறது?,அவைளப்

ேபாகச்

ேநசித்த ெகாடுத்து

ெசால்

குமரா..”

என்று அழுத்தமாகக் கூறியவைனக் கண்டு அம்பr அழுது த-த்தாள். “மா.. மாமா.. ேவண்டாம்

மாமா.

அவைளப் ேபாகச்

ெசால்லாத-கள்.. சாகத்

துணிந்தாள் மாமா. உங்கைளத் தண்டித்ததற்காகத் தன் உயிைரேய மாய்த்துக் ெகாள்ளப்

பாத்தாள்.ெசத்து

விடுவாள்

மாமா..

ந-ங்கள்

மன்னிக்காவிடில்

நிச்சயம் ெசத்து விடுவாள்..” என்று கலங்கிய கண்களுடன் கூறிய குமரனின் வாத்ைதகைளக் ஏற்கனேவ

ேகட்டவன்

ெசத்து

விரக்தியான

விட்ேடனடா.

எ..

புன்னைகையச்

என்று

என்

ெசலுத்தி..

ைகைய

விலக்கி

“நான் நான்

ேதைவயில்ைல என்று காட்டி விட்டுப் ேபானாேளா.. அன்ேற.. அன்ேற ெசத்து விட்ேடனடா. தங்ைகைய ேகாபத்துடன்

இ..இந்த இருந்து

உடலும் அைதயும்

கூறியவைனக்

சீ ..சீ க்கிரேம பாத்து கண்டு

பிேரதமாகி

விட்டுப்

ேபாகச்

விடும்.

உன்

ெசால்..”என்று

ெபாறுக்கமாட்டாமல்

“அப்படிச்

ெசால்லாேத மாமா..........” என்று அவன் காலடியில் விழுந்தாள் அம்பr. அவள் கண்ண - காைல உரசியதும் துடித்துப் ேபானவன் சட்ெடன அவைளத் தூக்கி நிறுத்தி.. அழுைகயில் சிைதந்து ேபாயிருக்கும் அவள் முகத்ைதத் தன் ைககளில் தாங்கி.. தன்ேனாடு ேசத்து இறுக அைணத்து “ஏண்டி?, ஏன் இப்படி என்ைனக் ெகால்கிறாய்..?”எனக் கூறித் தானும் கண்ண- வடித்தான் திவாகரன். ஒருவைரெயாருவ குமரனுக்கும்

கட்டிக்

கண்ண -

ெகாண்டுக்

ெபருக..

கதறித்

நிம்மதியுடன்

த-ப்பவகைளக்

கண்ட

அவகளிருவைரயும்

விலகி

நடந்தான்.

169

170

காதல் -17

இடது விழியில் தூசி விழுந்தால்.. வலது விழியும் கலங்கி விடுேம...! இருட்டில் கூட இருக்கும் நிழல் நான்.. இறுதி வைரக்கும் ெதாட+ந்து வருேவன்..! ெசா+க்கம் எதற்கு? என் ெபான்னுலகம்.. ெபண்ணுருவில் பக்கமிருக்கு.. கண்ேண வா! இந்த மனம் தான் என் மன்னவனும்.. வந்துலவும் நந்தவனம் தான்.. அன்ேப வா..! சுைமயானது....! ஒரு சுகமானது..! சுைம ந8 தான்!

அவன்

உடனிருந்திருக்கிறான்..!

அவளுடன்..!

எப்ேபாதும்!

நைட

பயிலத்

துவங்கிய ேபாது தானும் உடன் நடந்தான்..! எழுதத் ெதாடங்கிய ேபாது ைகப் பற்றிக்

கற்றுக்

ெகாடுத்தான்..!

வளந்த

பின்

அவனது

அருகாைமயினால்

அவைளப் பாதுகாப்பாக உணர ைவத்தான்..! காதலிக்கக் கற்றுக் ெகாடுத்தான்..! ெவட்கப்

பட

ைவத்தான்!

அவன்

த-ண்டலில்

உள்ளம்

ெகாள்ைள

ேபாக

ைவத்தான்! இேதா.. இப்ேபாது பிrவுத் துயைரயும் அறிய ைவத்து அவைள எமன் வட்டு வாசல் வைர ெசன்று வர ைவத்திருக்கிறான்..! இத்தைன

நாள்

அைணப்பில்

ேபாராட்டத்தின்

ெநகிழ்ந்து

அவைன

பிரதிபலனாய் இறுகப்

பற்றி

கிைடத்த

அவன்

மாமனின்

மாபில்

ேமலும்

ேமலும் அழுந்தப் புைதந்தாள் அம்பr. அவளது அைணப்ைப உணந்த அவனும் தன்

ேகாப

கண்ணால்

தாபங்கள் கண்டு

அைனத்ைதயும்

விட்ட

மறந்துத்

மகிழ்ச்சியில்

தன்

அவைளத்

ஆைசக்

காதலிையக்

தன்ேனாடு

அழுத்திக்

ெகாண்டுக் கண் மூடி அவள் தைல மீ துத் தன் கன்னங்கைளப் பதித்தான். இந்த அன்பும்,காதலும் இனிக் கிட்டாது ேபாய் விடுேமா என்ெறண்ணி மறுகிக் ெகாண்டிருந்த இரு உள்ளங்களும் தங்களது இைணகைளச் சந்தித்து விட்டதில் மகிழ்ந்து..

ஒருவருக்குள்

ஆழ்ந்திருந்தன.

ஒருவ

அவகளது

புைதந்து

தங்கைள

கந்தவநிைலையக்

மறந்த

நிைலயில்

கைலக்கும்

ெபாருட்டு

லட்சுமியின் குரல் உச்சஸ்தாதியில் ேகாரமாக ஒலித்தது.

171

“திமி

பிடித்தக்

விட்டாயா? என்னடி

கழுைத..

மறுபடியும்

இவனுக்காக

ெசய்து

இந்த அநாைத

உயிைரக்

விட்டான்?ெபற்ற

நாையத்

ெகாடுக்குமளவிற்கு

தாய்-தந்ைதயைரப்

ேதடி

உனக்கு

பிrந்து

வந்து அவன்

வருமளவிற்கு

அவன் உனக்கு முக்கியமாகிப் ேபானானா?,உன்ைன நல்ல இடத்தில் கட்டிக் ெகாடுத்து

ந-

சுகமாக

வாழ்வைதக்

தவறா?எதற்காக

மீ ண்டும்

தrத்திரமாக்கிக்

ெகாள்ளப்

காணத்

மீ ண்டும்

தாேனடி

இவைனத்

ஆைசப்

ேதடி

பாக்கிறாய்?”என்று

வந்து

லட்சுமி

பட்ேடன்?அது

உன்

வாழ்ைவ

ஆங்காரத்திலும்

அழுைகயிலும் சத்தமிட.. அன்ைனயின் குரல் ேகட்டதும் சட்ெடன விலகிய அம்பr.. இம்முைற மாமனின் கரத்ைத இறுகப் பற்றி அவன் முதுகின் பின்ேன மைறந்து ேபாயிருந்தாள். குமரன் அம்பrைய அைழத்துச் ெசன்ற சிறிது ேநரத்திேலேய மகைள வட்டில் காணாது பதறிப் ேபான லட்சுமி மாமியrடமும்,ேதன் ெமாழியிடமும் அவள் எங்ேக

என

கேளபரத்ைத

விசாrத்தாள். உண்டாக்கக்

திறக்கேவயில்ைல.

உண்ைம

கூடும்

ெதrந்தால்

அத்ைத

எப்படியும்

அஞ்சிய

ேதன்ெமாழி

வாையத்

என்று

வள்ளியம்ைமயும்

ேபத்திையப்

பின்பற்றி

மருமகளின்

ேகள்விக்குப் பதில் ெசால்லாமல் விட்டு விட ஆத்திரத்தில் ெகாதித்துப் ேபான லட்சுமி அவள் ெசன்றிருக்கும் இடத்ைத யூகித்து மாணிக்கத்ைதயும்,ஊrல் சில ெசாந்தங்கைளயும்

அைழத்துக்

ெகாண்டு

திருமைலயின்

ேதாப்பு

வட்ைடத் -

ேதடி வந்து விட்டாள். அவைள

அைழத்துச்

வட்டாைரயும் -

ஏசி

ெசன்ற விட்டு

குற்றத்திற்காகக் ெரௗத்திரத்தில்

மாணிக்கத்திற்குக்

ெகாஞ்சம்

வாழ்ைவ

ேதைவயில்ைல

வாழத்

கூட

குமரைனயும்,அவன்

வருபவளின்

இஷ்டமில்ைல. என்று

முடிவு

ெசயலில்

திவாகரன்

ெசய்து

இல்லாத

உயிைர

விடத்

துணிந்து விட்ட மகள்.. இத்தைன நாட்களாக அன்ைனயின் நாடகத்ைத நம்பி வட்டிலிருந்தேத ெபrய விசயம். இனியும் அவைள அவள் மாமனுடன் ேசர விடாமல்

பிrத்து

ைவப்பது

பணக்காரேனா,ஏைழேயா!

ெபrய

அவளது

குற்றமாகேவ

பட்டது

உணவுகைள

அவருக்கு.

மதித்து,அவளது

விருப்பங்கைள நிைறேவற்றி.. அவைள அன்புடன் நடத்தும் ஒருவனுடன் தான் அவளது

வாழ்க்ைக

அைமந்தாக

ேவண்டும்!

அவள்

மகிழ்ச்சி

ஒன்று

தான்

முக்கியம்! என்று அவ இந்தச் சில நாட்களில் முடிவு ெசய்திருந்தா. தாேன ெசன்று

திவாகரைனச்

சந்தித்து

அவனிடம்

மன்னிப்புக்

ேகாr

மகைள

அவனுடன் ேசத்து ைவத்து விட ேவண்டுெமன்றும் எண்ணி ைவத்திருந்தா. ஆனால் அைதச் ெசயல்படுத்தும் ேபாது மைனவியிடமிருந்து கிளம்பப் ேபாகும் எதிப்பு தான் அவைர சற்றுத் தாமதிக்க ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தது. இத்தைன நாட்களாக

வட்டினுள்ேள -

நடந்து

ெகாண்டிருக்கும்

சம்பவங்கள்

அைனத்தும்

இனி வதியில் நடக்கத் துவங்கும். நிச்சயம் மைனவி கத்தி,ஆப்பாட்டம் நடத்தி

172

அன்று

ேபால்

இன்னுெமாரு

நாடகத்ைதயும்

நடத்தி

விடுவாள்

என்பதில்

எவ்வித சந்ேதகமுமில்ைல அவருக்கு. அவ எண்ணியைதப் ேபாலேவ இன்று ஊrலுள்ள பூட்டக்

ெசாந்த,பந்தங்கைளெயல்லாம்

கிளம்பி

விட்டாள்.

மகளின்

திரட்டிக்

வாழ்க்ைக

ெகாண்டு ஒரு

மகைள

புறம்!

சிைற

மைனவியின்

ஆப்பாட்டம் ஒருபுறெமன திண்டாடிப் ேபானா மாணிக்கம். ஒரு முடிவிற்கு வர

இயலாமல்

மைனவி

இழுத்த

இழுப்பிற்ெகல்லாம்

வைளந்து

ெகாடுத்தவருக்கு இங்ேக திவாகரனின் முதுகின் பின்ேன மைறந்து அவகளது முகத்ைதக் கூடப் பாக்கப் பிடிக்காமல் கண் மூடிக் ெகாண்ட மகைளக் கண்டு அவளது நல்வாழ்க்ைக பற்றிய எண்ணம் வலுப்ெபற்றது. லட்சுமியின் வாத்ைதகளில் மீ ண்டும் இறுகிப் ேபான திவாகரன் ேகாபத்தில் விைறத்துப் மீ ண்டும்

ேபான தன்

உடலுடன்

தைரைய

வாத்ைதகைள

ெவறித்தபடி

அக்னியில்

நின்று

ேதாய்த்து

விட..

அவள்

அவன்

மீ து

வசிெயறிந்தாள். “பதில் ேபசடி.. அவன் பின்ேன ஒளிந்து ெகாண்டால் என்ன அத்தம்?விஷம் குடித்து உயிைர விடத் துணிந்தாேள என்று பாவம் பாத்து விட்டு

ைவத்தது

அைடத்துப்

என்

தவறு

ேபாட்டிருக்க

உள்ளவகளிடம்

தான்.

ேவண்டும்.

ெசால்லிக்

உன்

காைல

எவ்வளவு

ெகாள்ளாமல்

ஒடித்து

அைறக்குள்

துணிச்சலிருந்தால்

இவைனத்

ேதடி

வட்டில் -

வந்திருப்பாய்..?,

அம்பr, நான் ெசால்லும் மாப்பிள்ைளையக் கட்டிக் ெகாண்டு ராஜேபாகமாக வாழ்வைத

விட்டு

விட்டு

இவைனக்

கட்டிக்

ெகாண்டு

வருடம்

முழுதும்

ேசாற்றுக்கு வழியில்லாமல் ந-யும் ெதருவில் நிற்கப் ேபாகிறாயா? ந- இப்ேபாேத என்னுடன் ெகாண்டு

வாராவிட்டால் ெசத்து

அன்று

ேபால்

விடுேவன்..”என்று

இன்றும்

நான்

மிரட்ட..

என்ைன

எrத்துக்

அம்பrயின்

பதிலும்

இல்ைல,சலனமும் இல்ைல. அவன் சட்ைடைய ேமலும் இறுகப் பற்றி அவன் முதுகில் முகத்ைதப் புைதத்திருந்தாள். கண்ண - ேபாட்டுக்

விட்டுக்

கதறி,வசனம்

காட்டி

ேவண்டுெமன்று

மகைளத் லட்சுமி

ேபசி

தன்

தன்னுடன்

நாடகத்ைத அைழத்துக்

எண்ணியிருந்தாள்.

ஊரா

முன்னாடி

ெகாண்டு

அவளது

ெசல்ல

அழுைகையக்

கண்டவகள் திவாகரனிடம் “தம்பி.. புள்ைளய ெபத்தவகளுக்குத் தான் அவள உனக்குக்

கட்டிக்

ெகாடுக்கிறதுல

விருப்பம்

இல்லங்கிறாங்கள்ல?,ந-

ஏன்பா

அந்தப் புள்ைளய கூட்டியாந்து வம்பு பண்ணிகிட்டு இருக்கிற?இத்தன காலமா உனக்குச் ேசாறு ேபாட்டு வளத்த குடும்பம் தானய்யா?,அவககிட்ட நன்றிேயாட இருக்க

ேவணாமா

ந-யி?ஊல

ெகௗரவமா

வாழ்ற

குடும்பம்,இன்ைனக்கு

நடுத்ெதருவுல நின்னு மகளுக்காக கதறிகிட்டு இருக்கு.அந்தம்மா ெசால்றபடி ேகட்டு அந்தப் புள்ைளய அனுப்பி ைவ.எல்லாம் ெபrயவக பாத்து ெசஞ்சு வப்பாங்க..”என்று

கூட்டத்திலிருந்தப்

ெபrயவ

ஒருவ

குரைல

உயத்திக்

கூறினா.

173

அந்தப்

ெபrயவருக்கு

ஒத்து

குடும்பத்துக்குள்ள சச்சரவு அவகைள

ஏறிட்டுப்

ஊதிப்

பலப்

எதுக்கு?ந-

பாத்தவன்

ெபருந்தைலகளும்

புள்ைளய

சட்ெடன

அனுப்பி

ராசா..

“ஆமா

ைவ..”என்று

கூற..

விருப்பமிருந்தால்

“அவளுக்கு

தாராளமாக ந-ங்கள் கூட்டிச் ெசல்லுங்கள்..”என்று கூறி விட்டு ைகையக் கட்டிக் ெகாண்டு நின்று விட்டான். மாமன் இப்படிச் ெசான்னதும் திைகத்து அவன் முகத்ைத நிமிந்து ேநாக்கிய அம்பr

கலங்கிய

விழிகளுடன்

மாமா?என்

“ஏன்

விருப்பம்

என்னெவன்று

உனக்குத் ெதrயாதா?,இன்ெனாரு முைற உன்ைனப் பிrந்து ெசன்று என்னால் உயி

வாழ

முடியுமா..?”என்பது

ேபால்

பாக்க..

அவேனா

இைமக்காமல்

அவைள அழுத்தமாக ேநாக்கி “இேத ேபான்று ஒரு சூழலில் என்ைன விட்டுப் ேபாகாேத என்று நான் ெகஞ்சிய ேபாது, உன் அன்ைனயும்,தந்ைதயும் தான் முக்கியம்

என்று

என்ைன

விலக்கிச்

ெசன்றாேய

அம்பr..

ந-

அன்று

தந்த

ேவதைன இன்னும் என் ெநஞ்சில் ரணமாய்க் குத்துகிறதடி. இனி ஒரு முைற உன்

அன்ைனயின்

பாத்துக்

ெகாண்டு

நாடகத்ைத என்னால்

நம்பி

ந-

உயிருடன்

என்ைனப் இருக்க

பிrந்து

ெசல்வைதப்

முடியாது.

உனக்ெகாரு

வாய்ப்பளிக்கிேறன்! என் உயிைரத் தவைண முைறயில் ெகால்வைத நிறுத்தி ஒேரடியாகச்

சாகடித்து

விட்டுச்

ெசன்று

விடு!”

என்பது

ேபால்

அவைன

அவைள ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான். அவன் விழிகள் ெசான்னச் ெசாற்களுக்கு மறுெமாழி அளிப்பது ேபால் நிமிந்து கூட்டத்ைத ேநாக்கியவள் “என்னால் என் மாமைனத் தவிர ேவறு யாருடன் வாழ்வதிலும்

விருப்பமில்ைல.

மாட்ேடன்..”என்று

ெதளிவாகக்

கிழக்கட்ைடகளின் விட்டாள்.

நான்

காதுகைளச்

சட்ெடனத்

ேநாக்கியவனின்

மாமைன

கூட்டத்தில்

விட்டு

எங்கும்

நிற்கும்

ெசன்றைடயுமளவிற்குச்

திரும்பி

ைககைள

என்

ஒவ்ெவாரு

சத்தமாகக்

நிம்மதியும்,சந்ேதாசமுமாய்

அழுந்தப்

பற்றிக்

ெகாண்டு

வர கூறி

அவைள ேபாக

“நா..நான்

மாட்ேடன் மாமா.. உன்ைன..உன்ைன விட்டு எங்கும் ேபாக மாட்ேடன்..”என்று கண்ண -ருடனும்,உறுதியுடனும் கூறினாள். “அம்பr,உனக்கு அவைனக்

அன்ைனயின்

கட்டிக்

பாசம்

ெபrதாகத்

ெகாண்டாயானால்

நான்

ெதrயவில்ைலயா?, உயிருடேன

ந-

இருக்க

மாட்ேடன்..”என்று அவள் ேமேல ேபசும் முன் “ெசத்துப் ேபா.. ெசத்துப் ேபாய் விடு..”என்ற

அம்பrயின்

குரல்

ெரௗத்திரமாக

ஒலித்தது.

கூடியிருந்ேதா

அைனவரும் அரண்டு அவைள ேநாக்க “ந- உயிருடன் வாழ்ந்து என்ன ஆகப் ேபாகிறது?,ஒருவrடேமனும் வாத்ைதக்கு வாழ்க்ைக,உன்

அத்தம்

அன்பாய்ப்

ெதrயுமா

ெகௗரவம்,உன்

இல்ைலயா?ெபற்ற

பழகியிருக்கிறாயா?,பாசம்

உனக்கு?.அைனத்திலும்

மகிழ்ச்சி

மகளிடேமனும்

இது

தான்

சுயநலம்.

உனக்கு

உண்ைமயான

என்ற உன்

முக்கியம் அன்புடன்

174

இருக்கலாமில்ைலயாம்மா?,அம்மா! தானா

என்று

எனக்குத்

இந்த

வாத்ைதக்கு

ந-

தகுதியானவள்

ெதrயவில்ைல.ெபண்ைமக்குrய

தாய்ைமயும்,

தாய்ைமக்குrய இரக்கமும் சிறிதுமில்லாத பாைற ெஜன்மம் ந-! உயிைர விடத் துணிந்து

ஆஸ்பத்திrயில்

கிடந்ேதேன?அப்ேபாது

ேதான்றவில்ைல?பணம்,பணம் ெகாண்டு

என்கிறாேய?,பணத்ைத

பந்தபாசமில்லாமல்

ேபாதும்!என்ைன

விட்டு

கூடவா

உன்ைனப்

விடு.நான்

ேபால்

என்

உனக்கு

இரக்கம்

மட்டும்

என்னால்

மாமனுடன்

ைவத்துக்

வாழ

முடியாது,

நிம்மதியாக

வாழ

ேவண்டும்.இனியும் உன் நடிப்ைப நம்பி நான் ஏமாற மாட்ேடன். மாமாைவ விட்டு என்னால் வர முடியாது”என்றாள். அவள் பதிைலக் ேகட்டு அைனவரும் லட்சுமியிடம் “புள்ள அவன் கூடத் தான் வாழனும்னு ஆசப் படுதில்ல தாயி?,ெபத்த புள்ைளக விருப்பத்த நிைறேவத்தி ைவக்கிறது தானா நம்ம கடம?ெசாந்த அத்த மகனுக்கு கட்டி ெகாடுக்குறதுல என்ன

தாயி

கஷ்டம்

உனக்கு?,பிரச்சைனய

ெபருசு

பண்ணாம

இரண்டு

ேபருக்கும் கல்யாணத்த முடிக்க வழியப் பாரு..” என்று கூறி விட லட்சுமிக்கு ஆத்திரம்

ெபாத்துக்

ெகாண்டு

மனுஷன்?,பிறந்ததிலிருந்து

வந்தது.

“ந-ெயல்லாம்

கஷ்டெமன்றால்

என்னய்யா

என்னெவன்று

ெபrய

அறியாமல்

வளந்த ஒருத்திைய ஒரு தrத்திரம் பிடித்தவனுக்குக் கட்டி ைவப்பதா?இேத உன்

மகளாக

இருந்தால்

ந-

சம்மதிப்பாயா?,என்

மகைள

அவனுக்கு

மணமுடிப்பதில் எனக்கு விருப்பமில்ைல. உங்களால் முடியவில்ைலெயன்றால் விட்டு

விடுங்கள்.

நான்

ேபாlஸிற்குச்

ெசன்ேறனும்

என்

மகைள

இந்தக்

கயவனிடமிருந்து பிrத்து விடுேவன்..”என்று கத்தினாள். கூடியிருந்த அத்தைன ஆண்கைளயும்

மீ றிக்

மாணிக்கத்திற்குக்

ேகாபம்

ெகாண்டு

ஒற்ைறயாளாக

ெபருகியது.

மகளின்

சண்ைடக்கு

வாத்ைதகளில்

நின்ற கைரந்து

ேபாயிருந்தவ மைனவியின் புறம் திரும்பும் சமயம்............ அம்பrயின்

வாத்ைதகள்

ஒவ்ெவான்றிலும்

புத்துணவு

ெபற்றுப்

புதிதாய்ப்

பிறந்து ெகாண்டிருந்த திவாகரன் பற்றியிருந்தக் ைகேயாடு அவைள இழுத்துக் ெகாண்டு வட்டினருேக இருந்த மரத்தின் கீ ழ் வற்றிருந்த அம்மனின் அருேக ெசன்று

நின்றான்.

கூட்டத்திலுள்ேளாrன்

பாைவ

அைனத்தும்

அவன்

மீ து

திரும்ப.. அம்பrைய ஒரு முைற ேநாக்கி விட்டு அம்மனின் சூலாயுதத்தில் கட்டப்பட்டிருந்த

மஞ்சள்

கயிற்ைற

எடுத்து

அம்பrயின்

கழுத்தில்

கட்டி

மூன்று முடிச்சுகைளப் ேபாட்டான். விrந்த விழிகளில் நிைறந்தத் திைகப்புடன் அம்பr அவைனேய ேநாக்கிய வண்ணமிருக்க.. நிதானமாகக் கூட்டத்தின் புறம் திரும்பியவன் தன் அத்ைதயிடம் நடந்து ெசன்றான். இைதச் பாக்க

சற்றும்

எதிப்பாத்திராத

“இப்ேபாது

ெகாள்ளுங்கள்.

ந-ங்கள்

எந்தப்

என்னிடமிருந்து

லட்சுமி

பிளந்த

ேபாlஸிடம் என்

வாயுடன்

இருவைரயும்

ேவண்டுமானாலும்

மைனவிையப்

பிrக்கும்

ெசன்று ைதrயம்

175

யாருக்கு இருக்கிறெதன்று நானும் பாக்கிேறன்..”என்று கம்பீரமானக் குரலில் கூறி விட்டு அவைளத் ேதாேளாடு அைணத்தபடி வட்ைட ேநாக்கி நடந்தான். பய

“ெபாசுக்குனு

தாலியக்

கட்டி

ேபாட்டாேன!ஆனாலும்

இந்தம்மா

தான்

இம்புட்டுப் பிரச்சைனக்கும் காரணம்.மாமன் மவ தானன்னு அந்தப் பய புள்ள ேமல ஆசப்பட்டுட்டான். அந்தப் புள்ைளக்கும் விருப்பம்தாங்கிறப்ப அவனுக்ேக கட்டி

ைவக்காம..

இந்தம்மா

தான்ய்யா

ஆட்டம்

ஆடிட்டு

இருக்கு.

பணக்காரங்களுக்கு இது ஒரு பிரச்சன தான் ேபால.கைடசில இவக மானம் காத்துல பறந்தது தான் மிச்சம். இனிேயனும் அந்தம்மா அந்தப் பிள்ைளகள நல்லா வாழ விடனும்..”என்று முணங்கியபடி கூட்டம் பிrந்து ெசல்ல.. நின்ற இடத்தில்

அைசயாது

சிைல

ேபால்

நின்றிருந்த

மைனவிைய

உலுக்கினா

வாழ்ைவக்

ெகடுக்கப்

மாணிக்கம். ஆடி

“பணம்,பணெமன்று பாத்தாேய?ந-ெயல்லாம்

உன்

மகள்

ெபண்ணா?,அவனுக்ேக

அவைளக்

கட்டி

ைவத்து

அவகளிருவைரயும் சுகமாய் வாழ ைவப்பைத விட்டு விட்டு ஊைரக் கூட்டி அசிங்கப்

படுத்தி

உன்னால்

சந்தி

அவகள்

சிrக்க

ைவத்து

விட்டாேய!அவைள

துன்பப்பட்டெதல்லாம்

வாழ

ேபாதும்.”என்ற

விடு.

மாணிக்கம்

மகளிடம் ெசன்றா. தன்

ேதாைள

கழுத்தில்

இறுகப்

கிடந்த

பற்றியிருந்த

மஞ்சள்

கயிைறக்

திவாகரைன

வியந்து

ைகயிேலந்தினாள்

ேநாக்கித்

அம்பr.

தன்

மாமனின்

ைகத் தாலி! பதிைனந்து வயதிலிருந்து இைத வரமாகக் கருதி நாள்ேதாறும் அவள் ேவண்டி வந்த புனிதம்! எப்ேபப்பட்ட இன்னல்கைளயும்,சிக்கல்கைளயும் தாண்டிக்

கிைடத்திருக்கிறது?,பட்டக்

மைறந்து

விட

திைளத்தது.

தானிருக்கும்

கண்களில்

கஷ்டங்கள்

சூழ்நிைலைய

புது

அைனத்தும்

மறந்து

மின்னலுடன்

ெநாடியில்

மனது

குதூகலத்தில்

அவேனாடு

நடந்தவைள

மாணிக்கத்தின் குரல் தடுத்தது. “திவாகரா..”என்று அவ அைழத்ததும் பதில் கூறாமல் அவ புறம் திரும்பாமல் தன் வழியிேலேய நின்றான் அவன். “நா..நான் மன்னிப்புக் ேகட்க ேவண்டும். உன்னிடமும்,என் ெபண்ணிடமும்!”என்று அவ வினவியதற்கு அவனிடம் எந்த பதிலும்

இல்லாமற்

ேபானது.

“அம்பr..

கண்ேண..

என்ைன

மன்னித்து

விடம்மா. உன் அன்ைனயின் ேபச்ைசக் ேகட்டுக் ெகாண்டு உன் வாழ்ைவப் பாழாக்க நிைனத்தது தவறு தானம்மா. உன் சந்ேதாசத்ைதப் பற்றி எண்ணாமல் ந-

வசதியாக

வாழ

ேவண்டும்

என்று

மட்டும்

நிைனத்து

விட்ேடனம்மா.

என்ைன மன்னித்து விடம்மா..”என்று ைகக் கூப்பி அவ ெகஞ்ச.. ேவகமாக அவ ைகையப் பற்றிக் கீ ேழ இறக்கினாள் அம்பr.

176

“ேவண்டாம்ப்பா.யாரும்

யாrடமும்

துயரங்கைள

மாற்றி

யாராலும்

மன்னிப்புக்

எழுத

ேகட்க

ேவண்டாம்.பட்ட

முடியாது.அவகாசம்

ெகாடுங்களப்பா.

நாங்களாகேவ உங்கைளத் ேதடி வருேவாம்..”எனக் கூறி விட அதுேவ ேபாதும் என்பைதப்

ேபால்

கண்கைளத்

துைடத்துக்

ெகாண்டா

மாணிக்கம்.

பின்

ெமல்லத் தயங்கி திவாகரனின் முகம் ேநாக்கி “நா..நான் என் மகைளப் பாக்க அடிக்கடி வந்து ெசல்லலாமில்ைலயா மாப்பிள்ைள?”என்று வினவ அவேனா இறுகிய முகத்துடன் “இப்ேபாதும் அவள் உங்கள் மகள் தான்.”என்றான் மாமா என்ற வாத்ைதையத் தவித்த படி. ேகாபம் சாதாரண மனித குணம்! காலத்திற்கு அைத மாற்றும் சக்தி உண்டு! எப்ேபப்பட்ட

வலிையயும்,ேவதைனையயும்

மாற்றி

விடும்

தன்ைம

ெகாண்டது! தன் தாய் மாமனின் மீ து நம்பிக்ைகைய இழந்த திவாகரன் அவ மீ து ேகாபம் ெகாண்டிருப்பது நியாயம் தான்! ஆனால் நிச்சயம் அந்தக் ேகாபம் அதிக நாட்களுக்கு நிைலக்காது. காலம் மாற்றி விடும்! இந்த நம்பிக்ைகயுடன் அந்த

இடத்ைத

விட்டு

நகந்தா

மாணிக்கம்

மைனவிையயும்

அைழத்துக்

ெகாண்டு. அங்கு

நடந்த

ேதனு,குமரன் கண்டதில் ஆைசப்

நிகழ்வின்

மூவருக்கும்

ெபரு

மகிழ்ச்சி.

பட்டாகள்?

ஆசீ வாதம்

கைடசிப்

பகுதியில்

அம்பr,திவாகரனின் இது

நடக்க

வள்ளியம்ைம

வழங்கினா.

வந்து

ேபரனின்

ேசந்த

திடீக்

ேவண்டுெமன்று

ேபத்திைய ைகையப்

வள்ளியம்ைம, கல்யாணத்ைதக்

தாேன

அவகள்

உச்சி

முகந்து

முத்தமிட்டு பற்றி

அழுத்தி

“உன்

உசுரு

உங்கிட்டேய வந்து ேசந்துருச்சு கண்ணு.ெரண்டு ேபரும் ந-ண்ட ஆயுேளாட நல்லா இருக்கனும்”எனக் கூறிக் கண்ண - விட்டா. லட்சுமிையப் வைச பாடிக் ெகாண்டு ேமலும் சிறிது ேநரம் அம்பrயுடன் ேபசிக் ெகாண்டிருந்த

அப்பத்தாவும்

“நாைளக்கு

வாேரன்

கண்ணு..

ந-

ேபாயி

உன்

மாமனப் பாரு..”எனக் கூறி விட்டு குமரன்,ேதனுடன் வட்டிற்குப் புறப்பட்டா. அவகள் ெசன்றதும் வட்டினுள் நுைழந்த அம்பr அங்ேக மாமைனக் காணாது திைகத்து சற்றுத் தயக்கத்துடன் அருேகயிருந்த அைறக்குள் எட்டிப் பாத்தாள். அங்ேக ேபாடப்பட்டிருந்த கட்டிலில் சாய்ந்து கிடந்தான் திவாகரன். அைறக்குள் ெசல்லலாமா

ேவண்டாமா

அம்பr,ேவண்டாெமன

என்று

முடிவு

தனக்குள்ேள

ெசய்து

விவாதித்துக்

வாசலிேலேய

நின்று

ெகாண்டிருந்த ெகாண்டாள்.

அவனாக அைழப்பான் என்று அவள் எதிப்பாத்திருக்க.. அவேனா கண்கைள மூடி நிச்சலனமற்ற உறக்கத்தில் ஆழ்ந்திருந்தான். சீ ராக ஏறி இறங்கும் மூச்சு அைத

அவளுக்கு

நின்றிருந்தவள்

உணத்த..

ெமல்ல

நடந்து

சிறிது வந்து

ேநரம் அங்ேக

அவைனப்

பாத்தபடிேய

ேபாடப்பட்டிருந்த

சாப்பாட்டு

ேமைஜயின் மீ து கவிழ்ந்துத் தானும் உறங்கிப் ேபானாள்.

177

ஒரு வாரமாக சrயாகச் சாப்பிடாமல்,உறங்காமல் கழித்த இருவரும்.. பற்பல குழப்படிகளுக்குப் பிறகு ஒன்று ேசந்து விட்ட மகிழ்ச்சியில் இனித் ெதளிவாக ேயாசிக்க

ேவண்டிய

மாமனின்

ைகத்

அவசியத்ைத

தாலி

கிைடத்து

எண்ணி

விட்ட

தூக்கத்ைத

நிம்மதியில்

நாடி

விட்டன.

அவளும்,தன்

உயிக்

காதலி தன்னிடேம வந்து ேசந்து விட்ட திருப்தியிலும் கூட அவகள் கவைல மறந்து உறக்கத்ைதத் தழுவியிருக்கலாம். ெவகு ேநரம் கழித்துக் கண் விழித்த திவாகரன் அைறக்கு வந்து ேசந்திராத அம்பrைய எண்ணிப் பதறி விைரவாக எழுந்து ெவளிேய வந்தான். சாப்பாட்டு ேமைஜயில்

கவிழ்ந்து

அெசௗகrயமாக

படுத்திருந்தவைளக்

கண்டு

மனம்

ெநகிழ்ந்து அவளருேக வந்தமந்தான். கைளந்து

ேபாயிருந்தத் தைலையத் தன் ைககளால்

ேகாதி அவள் கன்னம்

வருடினான். உயிருக்கு உயிரானவள்! அவன் உயிருக்கு நிகரானவள்! அவன் வாழ்வின்

ேதவைத!

ேபாராட்டத்தில் புன்னைக

முன்ைனப்

ெமலிந்து

நிைறந்த

ேபாலல்லாது

ேபாயிருந்தவைளப்

முகத்ேதாடு

உயிப்புடன்

இந்த

ஒரு

பாைவயாேல வலம்

வாரப்

வருடினான்.

வருவாேள!

வாடிய

பூவாய் கைளயிழந்துத் ெதrகிறாேள! கண்ண - ேதங்கிய விழிகளுடன் நடுங்கிய ைககளால் அவள் விரல்கைள வருடி அழுந்த முத்தமிட்டான்..! புrந்து ெகாண்ேடனடி! உனக்கு உயிப்பளிப்பேத என் காதல்

தாெனன்று!

ஏேழழு

என்

கண்ேண!

ெஜன்மத்திற்கும்

பிறவிெயடுப்ேபன்!

இத்தைன

மட்டுேம!

ெஜன்மம்

உனக்காகேவ..

ேசந்திருக்கிேறாெமன்றால் வலிைமயால்

இந்த

என்ன

உன்ைனக்

தைடகைள

அது

முழுக்க

புண்ணியம்

மட்டுமல்ல.. மீ றி

ெசய்ேதன்?

காக்கேவ

நாம்

முழுக்க

இன்னும் ஒன்று

உன்

காதலின்

இத்தைன

அன்பும்

கிைடப்பதற்கு! என்று மனதுக்குள் அவளுடன் ேபசியபடிேய அமந்திருந்தவன் அவளிடம் அைசைவ உணந்து சட்ெடன எழுந்து ெசன்றான். பின்

குளித்துச்

சைமயல்

ெசய்து

ைவத்தான்.

பாத்திரங்கைள

ேமைஜயில்

ைவக்ைகயில் சத்தம் ேகட்டுக் கண் விழித்த அம்பr அவைனக் கண்டுப் ேபந்த ேபந்த

முழிக்க

“குளித்து

விட்டுச்

சாப்பிடு”என்ற

ஒற்ைற

வாக்கியத்ேதாடு

அவன் நகந்து விட்டான். சrெயனத் தைலயாட்டி விட்டு நிமிந்து பாத்த அம்பr

அவன்

ெசன்று

விட்டைதக்

கண்டு

எழுந்து

குளியலைறக்குச்

ெசன்றாள். குளித்து ெவளி வருைகயில் ெவகுவாகப் பசிெயடுத்தது அவளுக்கு. ெமல்ல அவன்

அைற

வாசலருேக

ெசன்றவள்

“சா..சாப்பிடலாமா

மாமா?”என்று

சின்னக் குரலில் வினவ.. சட்ைட பட்டைன மாட்டியபடி நின்றிருந்தவன் அவள் புறம்

திரும்பி

“ஏன்.?,ஒரு

வாரமாக

தனியாகத்

தாேன

உண்டிருப்பாய்?,

178

இப்ேபாதும் கூட அப்படிேய சாப்பிடு”என்று சுள்ெளனக் கூறி விட்டு நகந்து விட அம்பrக்கு இயலாைமயில் கண்ண - ேதங்கி விட்டது. மூக்கு விைடக்க.. அழுைகைய அடக்கி அவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள் விறுவிறுெவன நடந்து ெவளிேய ெசன்று விட்டாள். பசியிலும்,தன்னிரக்கத்திலும் ேதான்றாமல்

தூைணப்

கண்ண-

பற்றியபடி

ெபருக

கண்கைளத் துைடக்கக்

நின்றிருந்தாள்.

சிறிது

ேநரம்

கூடத் கழித்து

ெவளிேய ெசல்வதற்காக வந்த திவாகரன் ேமைஜயிலிருந்தப் பாத்திரங்கைளத் திறந்து

பாத்தான்.

இன்னும்

அவள்

சாப்பிடவில்ைலயா

என்ெறண்ணியபடி

வாசலுக்கு வந்தான். அவன் வரும் அரவம் ேகட்டு மறுபுறம் திரும்பி நின்று கண்கைளத் துைடத்துக் ெகாண்ட

அம்பrயிடம்

ெசால்லாமல்

வினவினான்.

“சாப்பிடவில்ைலயா?”என்று

நின்றிருந்தவளிடம்

“உன்ைனத்

தான்”என்று

அவன்

பதில் மீ ண்டும்

வினவ.. ெதாண்ைடயில் அைடத்தைத விழுங்கிக் ெகாண்டு “ப..பசியில்ைல” என்று

கூறினாள்.

அழுகிறாளா

என்ன?,

ஆனால்

எதற்காக?

என்று

குழம்பியவனுக்குச் சற்று முன்பு தான் எrந்து விழுந்தது நிைனவிற்கு வந்தது. அந்த

நாளும்

அதன்

விைளவால்

உண்டான

ஏழு

நாள்

துன்பத்ைதயும்

அவ்வளவு சீ க்கிரம் மறந்து விட முடியுமா என்ன? அதற்குக் காரணமானவளின் மீ து

அவனுக்குக்

ெகாள்ைள,ெகாள்ைளயாகக்

காதல்

இருந்தாலும்

அவ்வப்ேபாது எழும் ேகாபத்ைத அவனால் அடக்க முடியாது ேபாயிற்று. தன் ெசாற்களுக்காக

வருந்தி

அவைள

ேநாக்கியவன்

அவள்

ைகப்பற்றி

உள்ேள

இழுத்துச் ெசன்றான். ேமைஜ நாற்காலியில் அவைள அமர ைவத்துத் தானும் அமந்தவன் தட்டில் இட்டிலிகைள ைவத்து சட்னி ேதாய்த்து அவள் வாயருேக ெகாண்டு ெசன்றான். தைல

குனிந்தபடி

அமந்திருந்தவளின்

முகத்ைத

நிமித்தி

அவள்

வாயில்

திணித்தான். கண்ண -ருக்கு அைண ேபாட அவள் எடுத்து முயற்சித் ேதாற்று கன்னங்களில்

வழிந்து

விட..

இடது

ைகயால்

அவளது

கண்ணைரத் -

துைடத்தபடி ெதாடந்து ஊட்டினான் அவன். அவள்

உண்டு

முடித்ததும்

ைக

கழுவியவனிடம்

“உ..உனக்கு..

ந-..

சாப்பிடவில்ைல?”என்று வினவ.. “பசியில்ைல. ந- சாப்பிட்டதிேலேய எனக்கு வயிறு விட்டுத்

நிரம்பி தட்ைட

விட்டது”என்றபடி எடுத்துக்

ஈரக்

ெகாண்டு

ைகயால் உள்ேள

அவள்

ெசன்று

வாய்

துைடத்து

விட்டான்.

அவன்

ெசல்வைத விழி விrயப் பாத்தபடி அமந்திருந்தாள் அம்பr. அதன்

பின்

அவன்

ெவளிேய

ெசன்று

விட

வட்ைட -

சுற்றிப்

பாத்தபடியும்,ஒதுங்க ைவத்தபடியும் ேநரத்ைதக் கழித்தவள் இரவு உணைவத்

179

தயாrத்து விட்டு அவனுக்காகக் காத்திருந்தாள். அவன் வடு - வந்து ேசந்ததும் அவனுக்கு அன்னமிட்டவள் அவன் உண்பைதக் கண்டபடிேய அமந்திருந்தாள். “என்ன பாத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்?,ந-யும் சாப்பிடு..”என்றான். உண்டு முடித்து ேவைலகைளயும் வந்தவளுக்குத்

முடித்துக்

தான்

ெகாண்டு

எங்ேக

படுத்துக்

சைமயலைறைய ெகாள்ள

விட்டு

ேவண்டும்

ெவளிேய

என்கிற

ெபrய

சந்ேதகம் வந்தது. காைலயில் அசந்து உறங்கி விட்டதால் ேமைஜயில் படுத்திருந்த அெசௗகrயம் ெதrயவில்ைல. ஆனால் இரவு முழுக்க எப்படி ேமைஜயில் படுத்துக் ெகாள்ள முடியும்? என்ெறண்ணியவள் தயங்கி மீ ண்டும் அவன் அைற வாசலில் ெசன்று நின்றாள். திைரச்சீ ைலயின் பின்ேன பாதி மைறந்து ெகாண்டவள் விழிகைளத் தாழ்த்தி “ம்க்கும்...”என்று கைனத்தாள். அவள் குரல் அவைன எட்டாமல் ேபாய் விட்டபடியால் அவன் புத்தகத்தில் ஆழ்ந்திருந்தான். “வ...வந்து

மா..

மாமா..”என்று

அவள்

தட்டுத்

தடுமாறித்

ெதாடங்குைகயில்

அவன் அவள் புறம் நிமிந்தான். அவன் தன் முகம் கண்டதும் மீ ண்டும் நாக்கு ஒட்டிக்

ெகாள்ள

நா..நான்

“வ..வந்து

ெகாள்ளட்டுமா..?”என்று

அ..அங்ேக

வினவியபடி

ஒரு

அைறயின்

ஓரமாகப்

படுத்துக்

கட்டிைலத்

தாண்டித்

தைரைய ேநாக்கிக் ைகக் காட்டினாள். புருவம் ெநறித்துக் குழப்பமான பாைவயுடன் ஏன் என்பைதப் ேபால் அவைள ேநாக்கியவனிடம் இங்ேகேய நன்றாகக்

“உ..உனக்குத்

படுத்துக்

ெதாந்தரவாக

ெகாள்கிேறன்..”என்று

கவனித்தான்.

காைலயிலிருந்து

இருக்குெமன்றால்

கூற.. ஒரு

அப்ேபாது முைற

நா..நான்

தான்

கூட

அவைள

அவள்

இந்த

அைறக்குள் வரேவயில்ைல. சாப்பிட அைழக்கும் ேபாதும் வாசலிேலேய தான் நின்றிருந்தாள். தான் ெசய்த காrயத்தால் தன் மீ து எrந்து விழும் மாமைன எங்ேக

ேமலும்

விடுவாேனா

ேமலும்

என்று

ேகாபப்பட்டுத்

பயந்து

உrைம

தன்ைன

ெமாத்தமாக

பாராட்டாமல்

விலகிேய

ெவறுத்து

நின்றவைளக்

கண்டு மனம் பைதத்தது அவனுக்கு. உள்ேள

பிைசவது

ேபால்

ேதான்றிய

உணைவ

ஒதுக்கி

அவைள

ேநாக்கி

“இங்ேக வா”என்பது ேபால் ைக ந-ட்டினான். தயங்கியபடி நடந்து வந்து அவன் ைக

மீ துத்

ைவத்தான்.

தன்

ைகைய

திைகத்து

ைவத்தவைள

அவைன

இழுத்துத்

ேநாக்குபவைளப்

தன்னருேக

படுக்க

ெபாருட்படுத்தாது

“கண்

மூடித் தூங்கு..”எனக் கூறி அவள் தைலைய வருடினான். மாமனின் த-ண்டலில் அவன்

அருகாைமயில்

ேபானாள்

அம்பr.

அடுத்த

அவள்

சில

நிமிடங்களில்

முகத்ைதப்

நிம்மதியாக

பாத்தவண்ணம்

உறங்கிப்

அமந்திருந்த

திவாகரனும் அவைள அைணத்தபடி உறங்கிப் ேபானான்.

180

181

காதல் -18

அமுத கானம் ந8 தரும் ேநரம்.. நதிகள் ஜதிகள் பாடுேம! விலகிப் ேபானால் எனது சலங்ைக.. விதைவயாகிப் ேபாகுேம! கண்களில் ெமௗனேமா.. ேகாவில் த8பேம! ராகங்கள் பாடி வா.. பன்ன 8+ ேமகேம! மா+ மீ து பூவாகி விழவா..? விழியாகி விடவா..?

மறு நாள் காைலக் கண் விழித்த அம்பr தன் உள்ளங்ைகயின் மீ து கன்னம் பதித்திருந்த திவாகரைனக் கண்டு பrவுடன் அவன் தைல ேகாதினாள். அவள் ஸ்பrசம் உணந்தவன் அவளுக்குத் ேதாதாகப் புரண்டு படுத்து அவள் ேதாளில் தைல

சாய்க்க

அைசவற்றுப்

ேபானாள்

அவள்.

அது

ெபாறுக்காதவன்

தூக்கத்துடேன அவள் ைகையப் பற்றித் தன் தைல மீ து ைவத்தான் ேகாதச் ெசால்லி.

சிrப்பும்,ெவட்கமுமாய்

அவன்

தைலக்குள்

விரல்

நுைழத்துக்

ேகாதியபடிக் கிடந்தாள் அம்பr. சிறிது ேநரத்தில் அவன் மீ ண்டும் ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்குச் ெசன்று விட்டைத உறுதி

படுத்திக்

ேவைலகைளக்

கவனிக்கச்

சைமயலைறயில் ேவகமாக

ெகாண்டு சத்தம்

ஓடிச்

ெகாண்டிருந்த

ெமல்ல

ெசன்றாள். ேகட்டு

ெசன்றாள்.

குளித்து

மாமன்

அங்ேக

அப்பத்தாைவக்

வந்தாய்?,வந்தவுடன்

கட்டிைல

ேவைல

முடித்து

எழுந்து காய்கைள

கண்டு ெசய்ய

விட்டிறங்கி

காைல

ெவளி

வந்தவள்

விட்டாேனா

என்றபடி

நறுக்கியபடி

நின்று எப்ேபாது

“அப்பத்தா... ேவண்டுமா?,நான்

பாத்துக்

ெகாள்கிேறன்.ந- ைவ அப்பத்தா..”என்று அவ ைகயிலிருந்த அருவாமைனையப் பிடுங்கினாள். “விடு

கண்ணு..

எல்லா

ேவலயும்

ந-

ஒத்த

ஆளா

எப்பிடிச்

ெசய்வ?,நான்

நறுக்கித் தாேரன்.ந- சமயல முடி.மாமன் எந்திrச்சுட்டானா?”என்று வினவியபடி ெகாதித்துக்

ெகாண்டிருந்த

டீைய

டம்ளrல்

ஊற்றி

அவளிடம்

ந-ட்டினா.

அப்பத்தா ேபாதுேம! அன்ைன,தந்ைத பாசத்ைத அள்ளித் தர! பிறந்ததிலிருந்து இன்று வைர அப்பத்தாவிடம் தான் தாய்ப்பாசத்ைதக் கண்டிருக்கிறாள் அவள்!

182

இனியும் அப்படித் தான் ேபாலும்! அவள் சிந்தித்துக் ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய தானும் உள்ேள நுைழந்தான் திவாகரன். அவள்

“இைதெயல்லாம்

ெசய்ய

மாட்டாளா

அம்மத்தா?ந-

ஏன்

கஷ்டப்படுகிறாய்?”என்று கடிந்து ெகாண்டவனிடம் “உங்களுக்குச் ெசய்யுறதுல எனக்கு

என்ன

குளித்துச்

ராசா

சாப்பாட்டு

ைவக்கப்பட்டிருந்தப் கண்டு

கஷ்டம்?,ந-

“என்ன

குளிச்சுட்டு

ேமைஜயில்

ைபயில்

அம்மத்தா

வா

சாப்பிடலாம்.”என்றா.

அமந்தவன்

அைற

பழங்களும்,இனிப்புக்களும்,பூவும்

இெதல்லாம்?,ெதrந்தவகள்

ஓரமாக இருப்பைதக்

யாைரயும்

பாக்கச்

ெசல்கிறாயா?”என்று வினவினான். அவன்

அப்படிக்

ேகட்டதும்

சங்கடமாக

முறுவலித்த

அம்மத்தா

“உ..உங்களுக்குத் தான் ராசா வாங்கியாந்ேதன். கல்யாணம் தான் எதிபாராம திடீனு

நடந்து

ேபாச்சு..

அடுத்து

நடக்குற

சம்பிராதாயமாச்சும்

முைறப்படி

நடக்ேகானும்ல?இன்ைனக்கு ராத்திr ஒன்பது மணிக்கு ேமல ேஜாசிய ேநரம் குறிச்சித் தந்துருக்காரு. எல்லாம் நம்ம வம்ச விருத்திக்குத் தான்ய்யா..” என்று அவ கூற.. முந்தாைனையச் சுருட்டியபடி தைல குனிந்து ெகாண்டாள் அம்பr. சிறிது ேநரம் அைமதியாக இருந்த திவாகரன் “அதற்ெகல்லாம் இப்ேபாது என்ன அவசரம்

அம்மத்தா?,உன்

வருடெமல்லாம்

நல்ல

ேபத்தி

ேநரம்

என்னுடன்

தான்.

இருந்தால்

அைதெயல்லாம்

எனக்கு

பிறகு

பாத்துக்

ெகாள்ளலாம்.”என்று கூறி விட்டு எழுந்து ெசன்று விட்டான் அவன். அவன்

பதிைலக்

ேகட்ட

அம்பrக்குச்

சற்று

வருத்தமாகிப்

ேபானது.

“மாமாவிற்கு என் ேமல் உள்ள ேகாபம் இன்னும் த-ரவில்ைலேயா அப்பத்தா?, அதனால் தான் இப்படிச் ெசால்லி விட்டுக் ெசல்கிறதா?”என்று கலக்கத்துடன் வினவியவளிடம் “அப்படிெயல்லாம் ஒன்னுமில்ல கண்ணு. அப்படிேய ேகாபம் இருந்தாலும் தான் என்ன இப்ப?ந- அவன அனுசrச்சு நடந்துக்க.உன் ஆத்தா, அப்பன் ேபசுன ேபச்ைச அவன் ஆயுளுக்கும் மறப்பானா?,அவன,அவன் வழில விடு தாயி.எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும்..”என்று சமாதானம் கூறி விட்டுச் ெசன்றா அப்பத்தா. இப்படியாக

அப்பத்தா,ேதனு,குமரன்,அவகளது

ெபற்ேறா

என

அந்த

வாரம்

முழுதும் ஒவ்ெவாருவராக மாறி மாறி வந்து அவகளுக்கு வாழ்த்து ழ்கூறி விட்டுச்

ெசன்றன.

ெசல்வம்

மாமா

அம்பrயின்

கழுத்தில்

இட

வந்த

பதிைனந்து பவுன் சங்கிலிைய ேவண்டாம் என்று மறுத்து விட்டான் திவாகரன். “சித்தப்பா..

என்

மைனவிக்கு

ேவண்டுெமன்பது

என்

என்று

விட

மறுத்து

என்

ஆைச.அதனால்.. அம்பrக்குத்

சம்பாத்தியத்தில் இது

தன்

நைக

ேபாட

சித்தப்பா.

ப்ள -ஸ்”

நிைனத்துக்

கவம்

ேவண்டாம்

கணவைன

ெபாங்கியது.

183

ெவளியூ

ெசன்றிருந்த

திருமைலயும்

அந்த

வாரம்

ஊ

திரும்பியிருந்தா.

விசயம் ேகள்விப்பட்டு ேநராக இவகளது இல்லத்ைதத் ேதடி வந்து விட்டா. “வாங்க மாமா.. உள்ேள வாங்க..”என்று வாய் நிைறய வரேவற்று அைழத்துச் ெசன்றவைள திருமைலக்கு மிகவும் பிடித்துப் ேபானது. “எதற்காக திவாகரன் அைரப் ைபத்தியமானான் என்று இப்ேபாது தானம்மா எனக்குப் புrகிறது. பாசம் நிைறந்த உன் முகத்ைதப் பாக்கப் பாக்கத் ெதவிட்டவில்ைலயம்மா..”என்று கூறியவrடம் ெவட்கத்துடன் முறுவலித்தாள். “இது உன் மாமனுக்குச் ெசாந்தமான வடு - தானம்மா. அவன் பாட்டன் ெசாத்து. இனி

காடு,கழனிையெயல்லாம்

பாத்துக்

ெகாள்ளப்

ேபாவது

அவன்

தான்.

அவரவ ெசாத்ைத அவரவrடம் ஒப்பைடத்து விடுவது தானம்மா நியாயம்? அதனால்

தான் உன் மாமைனேய பாத்துக் ெகாள்ளச் ெசால்லி விட்ேடன்.

அவன் அவ்வளவு சீ க்கிரத்தில் சம்மதிக்கவில்ைலயம்மா. எப்படிேயா ேபசிச் சr கட்டி ைவத்திருக்கிேறன்..”என்று சிrத்தவ ெதாடந்து கம்மிய குரலில் அவள் புறம் குனிந்து.. “என்னம்மா? பய இன்னும் ேகாபமாகத் தானிருக்கிறானா?,இருக்காதா பின்ேன? சுயநலமில்லாமல்

திrயுமளவிற்கு

உன்

மீ து

அளவு

கடந்த

காதலம்மா

அவனுக்கு.உனக்கும் அப்படித் தான் என்று எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும். ஏேதா ேபாதாத காலம்.உங்கைள ஆட்டிப் பைடத்து விட்டது.இனி நடப்பைவெயல்லாம் நன்ைம

மட்டுேம!

உன்

அன்ைன,தந்ைத

மீ திருக்கும

அவனது

ேகாபமும்

விைரவில் த-ந்து விடும்.. ந- கவைல ெகாள்ளாேத!”என்றா அவ. “அவளிடம்

என்ன

மருமகளிடம்

ெபrயப்பா

ரகசியம்?”என்றபடிேய

நான் ேபசுகிேறன்.ேபாடா..

விவசாயத்தில்

புதுைமையப்

ஆனால்

வந்தவனிடம்

அம்பrம்மா..

புகுத்துகிறான்.

“என்

உன் மாமன்

என்னன்னேவா

ெபய

ெசால்கிறான். ஒவ்ெவாரு தாவரத்ைதயும் அறிவியல் ெபய ெசால்லித் தான் அைழக்கிறான்.எனக்கு ஒன்றும் புrயவில்ைல.”என்றவ ேமலும் சிறிது ேநரம் ேபசி விட்டுச் ெசன்றா. அவ

ெசன்றதும்

“நான்

புறப்பட்டவனிடம் அவனருேக

வாைழத்

பாைலக்

“இந்தப்

வந்து

ேதாப்பிற்குக்

நின்றாள்.

பாைலப்

கிளம்புகிேறன்”எனக்

குடித்து

கூறிப்

விடுங்கேளன்..”என்றபடி

பருகியபடிேய

அவைளக்

கவனித்துக்

ெகாண்டிருந்தவனுக்கு.. அன்று அலசியத் துணிைய எடுத்துக் ெகாண்டு அவள் ெகால்ைலக்குச் உைடையக்

ெசல்வது

கண்ணில்

கவனித்தான்.

பாவாைட,தாவணிையத்

தான்

இங்ேக மாற்றி

பட்டது.

அப்ேபாது

வந்ததிலிருந்து மாற்றிக்

தான் இந்த

கட்டுகிறாள்.

ேவறு

அவள் மூன்று உைட

ேவண்டுெமன்று ஒரு வாத்ைதக் கூட இவனிடம் ேகட்கவில்ைல.

184

இதற்காக.. இதற்காகத் தாேன அவளது அன்ைன,தந்ைத அவைள அவனுக்கு மணமுடிப்பதில் மகளால்

தயக்கம்

சுகமாக

காட்டின?

பிறந்த

முடியாது

என்றாகேள!

வாழ

நிரூபிக்குமளவிற்கு

இன்று

சாயம்

ேபான

வட்டில் -

வாழ்ந்த

அது

அளவிற்கு

உண்ைமெயன்று

தாவணியில்,வட்டு -

ேவைலகள்

அைனத்ைதயும் தாேன ெசய்து ெகாண்டு கஷ்டப்படுகிறாேள! இல்ைலயில்ைல! அவள்

என்னால்..

எனக்காகக்

கஷ்டப்படக்

கூடாது!

என்று

த-மானித்தவன்

ேவகமாக பீேராவிலிருந்தச் ேசமிப்பு பணத்ைத எடுத்துக் ெகாண்டு புறப்பட்டான். துணிைய ெசன்று

உலத்தி

விட்டு

விட்டைதக்

வட்டினுள் -

கண்டு

வருத்தம்

வந்த

அம்பr

அவன்

ெகாண்டாள்.

ெசால்லாமல்

இங்ேக

வந்த

ஏழு

நாட்களில் ஒரு நாள் கூட அவன் அவளிடம் ெசால்லி விட்டுச் ெசன்றதில்ைல. ெசல்கிேறன்..”என்று

“ெவளிேய

அறிவித்து

விட்டுப்

புறப்பட்டு

விடுவான்!

பாசமாகச் ேசாறு ஊட்டுகிறான்! அவைளத் தினம் தினம் தன்னருேக படுக்க ைவத்துக்

ெகாண்டுத்

விட்டுப்

ேபசிக்

தைல

ேகாதி

ெகாள்வதில்ைல!

உறங்க

அவனது

ைவக்கிறான்! ேகாபம்

த-ந்து

ஆனால்

மனம்

வாழ்வு

என்று

சீ ராகும்? ெபரு மூச்ைச ெவளிவிட்டுத் தன் ேவைலகைளக் காணச் ெசன்றாள். இரண்டு மணி ேநரம் கழித்து வடு வந்து ேசந்தவனின் ைகயில் ெபrய ைப ஒன்றிருந்தது.

ைபைய

ேமைஜயில்

ைவத்து

விட்டு

அவைளத்

ேதடி

ேதான்றினான்....”

என

சைமயலைறக்குச் ெசன்றான். விழியின்

“வண்ண

வாெனாலியில்

வாசலில்

ஒலித்தப்

ெகாண்டிருந்தவைள

ஓrரு

என்

ேதவன்

பாடைல நிமிடங்கள்

ரசித்தபடிச் இைமக்காமல்

சைமயல்

ெசய்து

ேநாக்கியவன்

பின்

“பr....”என்றைழத்தான். அப்படி அவன் அவைள அைழத்துப் பல நாட்கள் ஆகி விட்டதால் வியப்புடன் சட்ெடன நிமிந்து அவைன ேநாக்கினாள். விrந்த

விழிகள்

ேமலும்

ேமலும்

விrந்து

அவைன

ேநாக்குவைதப்

ெபாருட்படுத்தாது அவள் ைகயிலிருந்தைதக் கீ ேழ ைவத்து விட்டு அவைள இழுத்துக்

ெகாண்டு

முன்ேனயிருந்தப்

வந்து

ைபையக்

நாற்காலியில்

கண்டு

என்ன

இது

அமர

ைவத்தான்.

என்பது

ேபால்

தன்

அவைன

ேநாக்கியவளிடம் “பிrத்துப் பா..”என்றான். அந்தப் ெபrய ைப முழுதுமிருந்த ேசைலகைளக் கண்டு அவள் ேமலும் வியந்து ேபானாள். ஒவ்ெவாரு அருேக

ேசைலயாகக் அமந்து

ைகயிெலடுத்துப்

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தவளின்

“பிடித்திருக்கிறதா?”என்றான்.

“ம்..”என்றபடித்

தைலயாட்டியவளிடம் “ஏன்டி என்னிடம் ேகட்கவில்ைல?”என்று வினவினான். என்ன

ேகட்கவில்ைல

ேவண்டுெமன்று இத்தைன

ஏன்

நாட்கைளக்

என்பது

ேபால்

பாத்தவைள

ேகட்கவில்ைல?,அணிந்தைதேய கடத்தியிருக்கிறாய்?,உன்

மாமன்

“ேவறு

அணிந்து

உைட ெகாண்டு

வக்கற்றவெனன்று

185

உன்

அன்ைன-தந்ைதையப்

ேபால்

ந-யும்

நிைனத்துக்

ெகாண்டாயா..?”என்று

அைமதியான குரலில் வினவியைனக் கண்டுப் பதறிப் ேபானாள் அம்பr. ேவகமாக

மறுத்துத்

தைலயைசத்து

மாமா.நா..நான்..என்னால்

“இ..இல்ைல

எப்படி அவ்வாறு உன்ைன நிைனக்க முடியும்?,நான் ேநசித்தது பணத்ைதயும், சுகேபாக

வாழ்க்ைகையயும்

இல்ைல.உன்ைனயும்,உன்

அருகாைமையயும்

தான். எனக்கு அது ஒன்ேற ேபாதும். ந-யில்லாத ஏழு நாட்களும் நரகமாகக் கழிந்தது

மாமா.இப்ேபாது

இருக்கிேறன்.தயவு

நான்

ெசய்து

மிக

மிகச்

என்ைனத்

சந்ேதாசமாக,நிம்மதியாக

தவறாக

எண்ணாேத..”என்று

ெகஞ்சியவளிடம் பதில் கூறாமல் அைமதியாக இருந்தான். “உன்

அன்ைன

ைவத்துத்

ஏசியதற்காக

தாங்க

கஷ்டத்ைதக்

அல்ல

ேவண்டுெமன்று

கூட

ந-

டி,உன்ைன

தான்

அனுபவிக்கக்

நான்

ேநாக

விடாமல்

ைகயில்

ஆைசப்படுகிேறன்.

சின்னக்

கூடாது.நான்

அதற்கு

அனுமதிக்க

மாட்ேடன். உன் ேதைவ என்னவானாலும் என்னிடம் ெசால்லடி.அது எவ்வளவு விைல மதிப்புள்ளதாக இருந்தாலும் நான் ெகாண்டு வருகிேறன்”என்றவனிடம் “விைல

மதிப்ேபயில்லாதெதான்று

அன்பு.

அைதத்

தவிர

இவ்வுலகில்

ேவறு

எதிபாக்கவில்ைல.அது

உள்ளது

எைதயும்

உனக்கும்

மாமா.அது

நான்

ெதrயும்.”என்று

உன்

உன்னிடம் அழுத்தமாகக்

கூறியவைளக் கண்ேணாடு கண் ேநாக்கியவன் சட்ெடன இழுத்துத் தன்ேனாடு அவைள இறுக அைணத்தான். “கண்ேண..

என்ைனயும்,என்

அன்ைபயும்

தவிர

எைதயும்

எதிபாராதவள்

ந-

என்று எனக்கு ெசால்லித் தான் ெதrய ேவண்டுமா?,என் கண்மணிையப் பற்றி நான்

அறியாததா..?,நிஜமாகேவ..

சுைமயாக

நிஜமாகேவ

நிைனக்கவில்ைல

ந-

என்னுடனான

வாழ்ைவச்

தாேன?”என்று

உணச்சிப்

ெபாங்கக்

ேகட்டவனிடம் “உன் ைகயால் ந- கட்டிய தாலி என் வாழ்வின் வரம் மாமா. அந்த

வரத்ைத

உன்னுடனான ேகட்டவைளத்

முற்றிலுமாக வாழ்வு

அனுபவித்து

எப்படிச்

தன்ேனாடு

நான்

வாழ்ந்து

சுைமயாகும்?”என்று

இறுக்கி

அவள்

ெநற்றியில்

ெகாண்டிருக்கும் பதில் தன்

ேகள்விக் கண்கைளப்

பதித்தான். அதன் பின் அந்த வட்டில் அைனத்தும் மாறிப் ேபானது.. ஒரு நாள் அம்மியில் அைரத்துக் வந்தான்.

ெகாண்டிருந்தவைளக் துணி

கண்டு

துைவக்க,வடு -

விட்டு

அரைவ

துைடக்க,ெபாழுது

எந்திரம்

வாங்கி

ேபாக்கெவன

ெதன்னந்ேதாப்பிலிருந்து வரும் பணம் அைனத்ைதயும் அவளது வசதிக்காகச் ெசலவழித்தான். “ந- என்ைனச் ேசாம்ேபறியாக்கப் பாக்கிறாய் மாமா..!,இப்படி ஒரு ேவைலயும் பாக்காமல் அைனத்திற்கும் ெமசிைன வாங்கிப் ேபாட்டால் உடம்பு எப்படி உறுதியாக இருக்கும்?,ேபா மாமா..”என்று அவள் சத்தமிட்டும் அவன் அடங்கேவயில்ைல. “ந- கஷ்டப்படக் கூடாது கண்ேண! எனக்கு அது

186

தான்

ேவண்டும்.அம்மியில்

மிகவும்

வரண்டு

அைரத்தும்,துைடப்பம்

ேபாய்க்

கிடக்கிறது.ந-

பிடித்தும்

இனி

உன்

ைககள்

அைதெயல்லாம்

ெசய்ய

ேவண்டாம்”என்று கூறி விட்டான். ஒரு முைற இப்படித் தான் ெவங்காயம் ெவட்டுைகயில் அவள் கண்ண -ைரக் கண்டு விட்டவன் “நாேன உன் கண்ணில் கண்ண - வந்து விடக் கூடாெதன்று பாத்துப் தினம்

பாத்து தினம்

அழ

ெவங்காயத்ைத அைத

நடந்து

ெகாள்கிேறன்,ேகவலம்

ைவக்கிறேத!,ம்..”என்று

ெவட்டுவதற்குக்

விசாrத்து

வாங்கி

கூடக்

இந்த

ெவங்காயம்,உன்ைன

ேயாசித்தவன்

கருவிகள்

பல

ைவக்கட்டுமா..?”என்றவைன

இந்த

“பr..

இருக்கின்றனவாம். நன்றாக

முைறத்து

“மா....மாஆஆஆ....”என்று ேகாபமாகக் கத்தியவள் “இது உனக்ேக அதிகமாகத் ெதrயவில்ைலயா?,ேபசாமல்

ேபா

மாமா.இல்ைலெயன்றால்

இந்த

ெவங்காயத்ைத உன் கண்ணில் ேதய்த்து விடுேவன்..”என்று மிரட்டினாள். சிrப்பும்,ேகலியுமாய் இருந்தாலும் மாமனின் அத-த அன்பில் அவள் திண்டாடிப் ேபானெதன்னேவா முடியுமா

உண்ைம

என்ன?அத்தைன

தான்!

இந்த

அளவிற்கு

ஒருவனால்

ேநசிக்க

அவமானங்கைளயும்,அசிங்கங்கைளயும்

தாங்கி..

அதனால் உண்டான ேகாபதாபங்கைள மறந்து இன்று அவைள உள்ளங்ைகயில் ைவத்துத்

தாங்குகிறான்.

அவேனாடு

வாழும்

ஒவ்ெவாரு

நிமிடத்ைதயும்

அனுபவித்து வாழ்ந்து ெகாண்டிருந்தாள். இப்படியாகச்

சில

மாதங்கள்

கழிய

ெதாழிலில்

ெவகுவாக

முன்ேனறிக்

ெகாண்டிருந்தான் திவாகரன். பருவமும்,படித்த படிப்பும் அதற்கு உபேயாகமாக இருந்ததால்

அவனால்

பயன்படுத்திக் மகைள

உயர

ெகாண்டுத்

மருமகன்

தன்

ைகயில்

முடிந்தது.

கிைடத்த

உைழப்பால்

ைவத்துத்

வாய்ைபச்

ேமன்ைம

தாங்குவைத

சrயாகப்

அைடந்தான்

அவன்.

அன்ைனயும்,வருேவா

ேபாேவாரும் ெசால்வைதக் ேகட்ைகயில் மகிழ்ச்சி நிைறந்தது மாணிக்கத்திற்கு. மகளின் பிrவிலும்,அவளது வாத்ைதகளிலும் தன் தவைற உணந்து விட்ட லட்சுமியும் மகளது வாழ்ைவக் கண்டு மகிழ்ச்சியுற்றாள். அந்த

மாதக்

கைடசியில்

வாைழத்

ேதாட்டம்

ெகாடுத்த

லாபம்

இரண்டு

லட்சத்தில் மைனவிக்குத் தங்கத்தாலி வாங்க முடிவு ெசய்தான் அவன். அவன் அன்று

கட்டிய

மஞ்சள்

கயிைறத்

தான்

இன்று

வைர

சுமந்து

வருகிறாள்.

விரல் மஞ்சள் ைவத்துக் கட்டியக் கயிற்ைற மைனவி பாதுகாக்கும் அழைக எண்ணிச் சிrப்பு வந்தது அவனுக்கு. தினம்,தினம்

அதில்

குங்குமமிட்டு... ெசால்லி

அவன்

மஞ்சளிட்டுக்

ெசவ்வாய்,ெவள்ளிக் காலில்

விழுந்து

குளித்து

சாமி

முன்பு

கிழைமகளில் பணிந்து..!

ஒரு

நின்று

அவைன

அதற்குக்

குங்குமமிடச்

மைனவியாக

அவள்

ெசய்யும் கடைமகள் அவள் மீ தான அவனது பாசத்ைத ேமலும் அதிகrத்தது.

187

ஏேதேதா நிைனவில் வடு - வந்து ேசந்தவன் ைபயிலிருந்தப் பணத்ைத எடுத்து பீேராவில் ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தான். அப்ேபாது குளித்து முடித்து அைறக்குள் நுைழந்த

அம்பr

ஏேதா

பாட்ைட

முணுமுணுத்தபடி

அைறக்

கதைவ

அைடத்தாள். தாழிட்டுத் திரும்பியவள் திவாகரைனக் கண்டு விதிவிதித்துப் ேபானாள். சத்தம்

ேகட்டுத்

திரும்பிய

திவாகரனுக்கு

அவளிருந்த

நிைலையக்

கண்டு

உள்ளங்ைகயிலிருந்து இருந்து ெதாடங்கி உடல் முழுதும் சூடாகிப் ேபானது. தான் மட்டும் தாேன வட்டிலிருக்கிேறாம் என்ற உணவில் குள -த்து விட்டுப் பாவாைடையத்

மாருக்குக்

குறுக்காகக்

புடைவயுடன்

அைறக்குள்

கட்டிக்

நுைழந்து

ெகாண்டு

விட்டாள்.

இடது

ேதாளில்

அவைனச்

சற்றும்

எதிபாராததால் திணறி “வ..வந்து ந-ங்கள் வந்தது எ..எனக்குத் ெத....ெதrயாது” என

உளறிக்

ெகாட்டியவள்

ைவத்தாள்.அவள்

கதைவத்

முயற்சிையத்

திறக்க

தடுத்து

அவள்

தாழ்ப்பாளின் ைக

மீ துத்

மீ து

ைக

தன்

ைகைய

பற்றியபடி

பின்ேன

ைவத்து மீ ண்டும் தாழிட்டவன் அவைள ெநருங்கி வந்தான். அவன்

ைகக்கு

அகப்படாமல்

நடந்தவள்

சுவrன்

கண்ணில்

ேதான்றியிருக்கும்

அவள்

மீ து

அங்குமிங்கும்

ேசைலைய

ேமாதி

தன்

இறுகப்

நின்றாள்.ெவகு

ேமாகப்

நாைளக்குப்

பாைவைய

விழிகைள

அைலய

பின்

எதிெகாள்ள

விட..

அவள்

அவன்

முடியாது இைடையப்

பற்றியிழுத்துத் தன்னருேக வரச் ெசய்தவன் ஈரக் கூந்தலில் ைக நுைழத்துத் தன் முகத்ைதப் புைதத்தான். ெமல்ல முகம் விலக்கி அவள் பிைற ெநற்றிைய ஒற்ைற விரலால் அளந்தான். அடந்து

படந்திருந்த

புருவங்கைள

ந-வினான்.கூரான

நாசிைய

தடவினான்.,நடுங்கும் இதழ்கைள வருடினான். ெவள்ைளக் கழுத்ைதத் தாண்டி அவன்

விரல்கள்

முன்ேனறுைகயில்

இறுகப்

பற்றியவள்

நடுங்கிய

இதழ்கைளயும், தடதடக்கும் மனைதயும் சமன்படுத்த முயற்சிக்க.. அவேனா அவன்

கூந்தைல

கன்னத்ைத

இறுகப்

அழுத்தி

பற்றி

அருேகயிழுத்து எனக்கு

“ஏன்..?,

அவள்

கன்னத்தில்

உrைமயில்ைலயா...?,ந-

தன் என்

ெபாண்டாட்டிடீ”என்றான். அவனது

ேகள்வியிலும்,பதிலிலும்

விலக்கப் பாக்க..

சிவந்து

ேபானவள்

அவன்

ைககைள

அவள் கரத்ைதப் பற்றித் தன்ேனாடு

சாய்த்து

“பr....”என

ஆழ்ந்த குரலில் அைழத்தபடி அவைள இறுகக் கட்டிக் ெகாண்டான். மாமனின் அைணப்பில்

தன்ைன

மறந்து

அம்பrயும்

நின்று

விட..

அவன்

ைககள்

ெதாடந்து அவளது ெவற்றுத் ேதாள்கைள வருடி அவள் ைககளில் வழிந்து விரல்கைள அழுந்தப் பற்றியது.

188

“பr...

ந-...

ந-

எனக்கு

ேவண்டும்..

இந்த

ெஜன்மம்

முழுதும்,,!இத்தைன

வருடங்களாகத் தனியாக உறக்கம் ெகாண்டு இரைவக் கழித்தது ேபாதும்! இனி ஒரு இரைவக்

கூட

ந- இன்றி என்னால்

கடத்த முடியாது.. ந- ேவண்டும்..!

எப்ேபாதும்..!,உ..உன்ைன எனக்குத் தருவாயா?”என்று அனுமதி ேகட்டவைனக் கண்டு சிrப்ெபழுந்தது அவளுக்கு. அவள் இைடையச் சுற்றிப் படந்திருந்த அவன் கரங்கள் ெகாடுத்த அழுத்தேம அவனது தாபத்ைத எடுத்துக் காட்ட.. ெமல்ல எக்கி அவன் கன்னத்தில் இதழ் பதித்துத் தன் சம்மதத்ைதத் ெதrவித்தாள். அவள் முத்தமிட்டதும் ெசாக்கிப் ேபானவன் ேவக ேவகமாக அவள் இதழ்கைளத் தனக்குள் எடுத்துக் ெகாள்ள.. அவனது ஆைசையயும்,ஆவத்ைதயும் கண்டு அவளுக்குள்ளும் உணச்சிகள் எrமைலக் குழம்பாகத் ெதறித்தது. காமமில்லாத

காதலா?

அைதப்

புனிதமாக

மதித்துக்

ெகாண்டாடுபவகளின்

வrைசயில் அவகளும் இருப்பதால்.. இப்படிெயாரு சூழ்நிைலைய... தாங்கள் சங்கமிக்கப் ேபாகும் நிகழ்ைவ கற்பைன ெசய்து ெகாண்டு தானிருந்தன. கட்டுக்கடங்காத

காதல்

ேவட்ைகயுடன்

அவைள

முழுதாக

ஆக்ரமிக்கப்

ேபாகும் கவத்துடனும் அவைளத் தன்ேனாடு அைணத்துத் தூக்கி முத்தமிட்டுக் ெகாண்டிருந்தவைனத் தானும் இறுகப் பற்றி ஒன்றிப் ேபாயிருந்தாள் அம்பr. அவகளது

ந-ண்ட

நாள்

ேதைவைய

பூத்தி

ெசய்ய

விடாமல்

வள்ளியம்ைமயின் குரல் “அம்பr...”என ஒலித்தது. சற்று

ேநரம்

மனமில்லாமல்

பதிலற்றுப்

ேபாக

அவைள விலக்கிக்

மீ ண்டும் கீ ேழ

அைழத்தா

நிறுத்தி

அைறக்

வள்ளியம்ைம. கதைவ

ேநாக்கி

நடந்தவன் என்ன நிைனத்தாேனா.. திரும்பி அவளிடம் வந்து இறுக அைணத்து முத்தமிட்டு

விட்டு

ெவளிேய

ெசன்றான்.

ேசைலைய

இறுகப்

பற்றியபடி

அமந்து விட்ட அம்பrக்கு உணச்சிகள் அடங்க ெவகு ேநரமாகிப் ேபானது. அந்த வாரக் கைடசியில் நிைனத்தபடி மைனவிக்குப் பத்துப் பவுனில் தங்கத் தாலி வாங்கினான் திவாகரன். ெவகு நாள் ஆைச இன்று நிைறேவறி விட்ட மகிழ்ச்சியில் புன்னைகயுடேன வட்டிற்குச் ெசன்றான். உள்ேள

நுைழைகயிேலேய

“பr..”என

உரக்க

அைழத்தான்.

“இேதா

வந்து

விட்ேடன்..”என்று புன்னைக முகத்துடன் தன் முன்ேன நின்ற மைனவியின் அழகில்

அவன்

பிரம்மித்துப்

காட்டன்

புடைவ

தான்

ேபானான்.

அணிந்திருந்தாள்.

ெவந்தய

மஞ்சளில்

ஒப்பைனகளற்ற

சாதாரணக்

முகத்தில்,ந-ண்டு

வைளந்த கரும்புருவத்தின் மத்தியில் அவளிட்டிருந்தப் ெபாட்டும், வகிட்டில் இட்டிருந்த குங்குமம் அவளது திவ்யத்ைத அதிகப்படுத்தியது. கட்டுப்படுத்திக்

189

ெகாள்ள முடியாமல் அவள் முகம் பற்றி அருேகயிழுத்தவன் அவள் பட்டுக் கன்னங்களில் அழுந்த முத்தமிட்டான். பின் அவைளத் கூந்தைல

தன்

ைக

ஒதுக்கி

வைளயில்

நிறுத்திக்

இன்று

“கண்ேண..

ெகாண்டு

நான்..”என்று

அவள் காேதாரக் ெதாடங்குைகயில்

குறுக்கிட்டவள் “இன்று நான் உனக்கு ெவங்காயம் நறுக்கும் எந்திரம் வாங்கி வந்திருக்கிேறன்.

இனி

ந-

ெவங்காயம்

நறுக்கும்

ெபருங்கஷ்டத்ைத

அனுபவிக்கத் ேதைவேய இல்ைல..”என்று அவைனப் ேபாலேவ கூறிச் சிrக்க.. “ராட்சசி.”என்று அவள் காைதத் திருகினான் அவன். “ஆ.. விடு மாமா,வலிக்கிறது.பின்ேன?ந- தினமும் எைதேயனும் எனக்ெகன்று வாங்கிக் ெகாண்டு வந்து குவிக்கிறாய்.ேவைல பாப்பது எனக்குக் கஷ்டமாகத் ெதrயவில்ைல

என்று

ெசான்னால்

விட்டால்

தாேன?”என்று

ெநாடித்துக்

ெகாள்ள.. சிrப்புடன் அவள் கன்னம் கிள்ளியவன் “அழகி.. உன் ெபாற்பாதங்கள் ேநாகாமல் ந- இளவரசி ேபால் என் வட்டில் வாழ ேவண்டும் என்பது தான் என் ஆைச.நான் எந்த விதத்திலும் பாதிக்கப்பட்டு விடக் கூடாெதன்று ந- எனக்காக ெசய்த விசயங்கள் அதிகம் பr.. அதற்கு நன்றிக்கடன் ெசலுத்த ேவண்டாமா? ஒரு முைறஉன்ைனப் பிrந்து துன்பப்பட்டேத ேபாதும். இனி ந- சந்ேதாசமாக இருக்க ேவண்டும்..”என்றவைன அவள் ஆைசயுடன் அைணத்துக் ெகாண்டாள். “இப்ேபாது நான் வாங்கி வந்திருப்பைதக் கண்டு ந- மிகவும் மகிழ்ச்சியுறுவாய்” என்றவன் அவள் ைகப்பற்றி அைழத்துக் ெகாண்டு சாமியைறக்குச் ெசன்றான். பின்

ைபயிலிருந்த

தங்கத்தாலிையக் எத்தைன

நைகப்ெபட்டிையத்

காட்டினான்.

நாட்களுக்குத்

“ெவறும்

தான்

திறந்து விரல்

சக்தி-சிவலிங்கம் மஞ்சள்

ேகாத்தத்

ைவத்தத்

கட்டியிருப்பாய்?,தங்கத்தில்

தாலி

தாலிைய ெசய்ய

ேவண்டுெமன்று ந-ண்ட நாட்களாக நிைனத்துக் ெகாண்டிருந்ேதன்.இன்று அது நடந்து விட்டது.”என்று சிrத்தவனிடம் “ஏன் மாமா?,உனக்கு வண்டி வாங்கிக் ெகாள்

என்ேறேன,இப்ேபாது

இத்தைன

பவுனுக்கு

வாங்கியாக

ேவண்டுமா?”

என்று கடிந்து ெகாண்டாள். எப்ேபாது

“வண்டி

கயிற்ைறப்

ேபாட்டுக்

ேவண்டுமானாலும் ெகாண்டு

வாங்கிக்

எத்தைன

ெகாள்ளலாம்.

நாட்கள்

ெவறும்

இருப்பாய்?,ேபாட்டிருந்த

நைககைளெயல்லாம் அப்பத்தாவிடம் ெகாடுத்து விட்டாேய.. அதனால் தான் வாங்கி

விட்ேடன்.”என்றவன்

சாமி

முன்பு

ைவத்துக்

கும்பிட்டுக்

ெகாண்டு

அவள் கழுத்தில் அணிவித்தான். அைதக் ைகயில் ெதாட்டுப் பாத்த அம்பrக்கு முகெமல்லாம் பூrப்பு. அன்று பூப்பைடந்து குடிைசக்குள் அமந்திருந்த ேபாது வைளயல் அணிவித்தாேன!அன்ைற விடப் பல மடங்கு இன்று அகமகிழ்ந்து ேபானாள்.

190

கண்ண -ரும்,புன்னைகயுமாய் அவன் முகம் பற்றி அழுந்த முத்தமிட்டவளிடம் அழகாக

முறுவலித்தவன்

அவ்வளவு

தானா?”என்று

அவள்

ைகையப்

ஏக்கமாய்

பிடித்துக்

ெகாண்டு

வினவினான்.

“குள்ளச்சி.. மாமாவிற்கு

“என்

இல்லாததா..?,உனக்கு என்ன ேவண்டுெமன்று என்னிடம் ேகள் மாமா..”என்று கன்னம்

வருடியவளிடம்

என்ன

“எனக்கு

ேவண்டுெமன்று

உனக்குத்

ெதrயாதாக்கும்?”என்றவன் அவைள ஒரு ைகயால் பற்றித் தூக்கிக் ெகாண்டு ெவளிேய நடந்தான். அவன்

ேதாைளப்

பற்றிக்

ெகாண்டு..

ேவண்டுெமன்ேற

ேயாசிப்பது

ேபால்

பாவைன ெசய்தவள் “ம்... மீ ன் குழம்பா மாமா?, இல்ைல கடைல மிட்டாயா?” என்றாள்.

அவன்

முைறப்பைதக்

விட்ேடன்..

நண்டு

ைவத்தான்.

“ஆ..

“கல்யாணமாகி

வறுவல்

என்

நறுக்ெகனக்

கலகலெவனச்

மாதங்களாக

உனக்கு

“இல்ைலயா?,,ம்,கண்டு

தாேன..?”என்றவைள

ஆ..”என்றபடிேய

இத்தைன

ெகாண்டிருக்கிேறேன..

கண்டு

மீ து

கடித்து

சிrத்தவளிடம்

பிரம்மச்சாrயாகேவ இரக்கேம

பிடித்து

வாழ்ந்து

இல்ைலயா?,எனக்கு

மீ னும்,நண்டும் ேவண்டாம். இது தான் ேவண்டும்..”என்றவன் அவைள இழுத்து அவள் இதழ்களில் தன் இதழ்கைள அழுந்தப் புைதத்தான். ெவகு ேநரம் கழித்து விலகியவனிடம் “உங்கைள யா பிரம்மச்சாrயாகேவ இருக்கச் ெசான்னாகளாம்..?”என்று சிணுங்கலுடன் வினவியவள் விழி விrத்து அவன் “ஏய்..........”என்பதற்குள் அவன் ைகக்குச் சிக்காமல் ஓடிச் ெசன்றாள்.

191

காதல் -19

கண்ணிெரண்டில் நூறு ெவண்ணிலாக்கள் ேதான்றும்! ஆனாலும் அனல் பாயும்..! நாடி எங்கும் ஏேதா நாத ெவள்ளம் ஓடும்! ஆனாலும் என்ன தாகம்..! ெமய் சிலி+க்கும் வண்ணம் த8 வள+த்தெதன்ன..? தூபம் ேபாடும் ேநரம் தூண்டிலிட்டெதன்ன? என்ைனேய ேகட்டு.. ஏங்கிேனன் நான்..!

“உன்னிடம் கைடசியாகக் ேகட்கிேறன். என்ைனக் கல்யாணம் ெசய்து ெகாள்ள முடியுமா

முடியாதா?”என்று

ெகாண்டுக்

ேகாபமாகக்

ேதன்ெமாழி. நாட்களாக அம்மா

தன்

ேகட்டக்

இவனுக்ெகன்னப்

குமரைனக்

நடுங்கியவள்..

அவனது என்

“நான்

ெகாள்ேவன்..”என்று

கண்டு

ைபத்தியமா

பின்னாேலேய திrந்து

முன்பும்

அன்ைன,தந்ைதயின்

மிரட்டியது

ெரௗடித்

அப்பா

ேபானாள்

பிடித்திருக்கிறது?

இத்தைன

ேபாதாெதன்று

ெசால்பவைரத் ைகயில்

நின்று

பயந்து

தனத்ைதக்

முந்தாைனையக்

முன்பு

இன்று

அப்பா-

காட்டுகிறாேன!

என்று

தான்

கலியாணம்

சுருட்டியபடி

ெசய்து

பதில்

கூற,

ெகாதித்துப் ேபானான் குமரன். “ஏய்.. உங்கய்யைனக் ேகட்டுக் ெகாண்டா என்ேனாடு ேதாப்பிலும்,வயலிலும் திrந்தாய்?,நான்

உன்

பாைவ?,எனக்குப் உயத்திப்

பதில்

பாத்து

தந்ைதயின்

புறம்

மாமாவிற்கும் ைவக்கிேறன்

சம்மதத்ைதத்

ெசால்லு.”என்று

விட்டு

அவள்

திரும்பியவன்

கல்யாணம் என்றாேய!

தான்

ேகட்கிேறன்.அங்ேக மிரட்டியவைன

தைலையக் “ேயாவ்

மாமா..

முடிந்ததும் இப்ேபாது

குனிந்து

ெமல்ல ெகாள்ள..

விழி அவள்

அம்பrக்கும்,திவாகரன்

எங்களிருவருக்கும்

ஏன்

என்னடி

எந்தப்

ேபச்சும்

ெசய்து

எடுக்காமல்

அைனவரும் அைமதியாகி விட்டாய்?”என்று ெசல்வத்திடம் பாய்ந்தான். “ேடய்..

உனக்குத்

ெகாண்டால் தைலயில்

தான்

தான் அடித்துக்

வயசிருக்கிறேத!

என்ன?உனக்கு

ெமதுவாகக்

என்னடா

ெகாண்டவrடம்

“ம்,ந-

கல்யாணம்

அவசரம் மட்டும்

ெசய்து

இப்ேபாது?”என்று 20

வயதிேலேய

192

அத்ைதையக் கட்டிக் ெகாண்டு ேதக்கடியில் டூயட் பாடவில்ைல?,நான் இந்த வயதில் ெசய்து ெகாள்வது தவறா?,ேபாய்யா..”என்று எதித்துப் ேபசியவைனக் கண்டு சுவற்றில் முட்டிக் ெகாண்டா ெசல்வம். “ெகாஞ்ச நாள் ெபாறுைமயாக இரு ராசா.அம்பr-திவாகரன் கல்யாணம் நாம் எதிபாத்தபடியா நடந்தது?அைதப் பற்றிய ேபச்சுக்களும்,புறணிகளுேம ஊrல் இன்னும் அடங்கவில்ைல?”என்று வருத்தப்பட்ட அத்ைதயின் அருேக ெசன்று அமந்து

ெகாண்டவன்

“அத்ைத,நானும்

அைதேய

தான்

ெசால்கிேறன்.

என்

கல்யாணத்ைதச் சாக்காக ைவத்து அவகளிருவைரயும் நம் ெசாந்தங்களிடம் பழக விடலாம்.மாமா தான் அம்பrையக் ைகயில் ைவத்துத் தாங்குகிறாேர! இந்த உண்ைம அைனவருக்கும் ெதrய வந்தால் புறணி ேபசுபவகள் அடங்கி விடுவாகள்.

என்ன

ெசால்கிற-கள்?”என்று

கண்ணில்

ஆவத்துடன்

வினவியவைனக் கண்டு “க்குக்கும்,”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டா ெசல்வம். “எப்படிேயா

ந-

நிைனத்தது

நடந்தாக

ேவண்டும்.என்னடா?”என்றபடிேய

குமரனின் தந்ைத ராஜன் உள்ேள நுைழய பவ்யமாக எழுந்து நின்றான் அவன். “வாங்க மாமா.. வாங்க அண்ணா.. வாங்க மச்சான்..”என்று குரல்கள் எழும்ப ராஜன்

உள்ேள

வந்தமந்தா.

“அவன்

தான்

ஆைசப்படுகிறாேன,அவன்

விருப்பப்படி ெசய்ய ேவண்டியது தான். இல்ைலெயன்றால் அவைளக் கடத்திக் ெகாண்டு

ேபாய்

தாலி

கட்டினாலும்

கட்டி

விடுவான்..”என்று

அவ

கூற

அைனவரும் சிrத்தன. அந்த பயம் இருக்கட்டும்! என்பது ேபால் நின்றிருந்த குமரைனக் கண்டு விட்டு ேதனிடம் திரும்பியவ “என்ன தாயி,இவைனக் கட்டிக்க உனக்குச் சம்மதம் தானா?”என்று வினவினா. சிவந்த முகத்ைதக் குனிந்து ெகாண்டு ெமல்லத் தைலயாட்டிவைளக்

கண்டு

“நான்

ேகட்டால்

மட்டும்

வாையத்

திறக்கேவ

மாட்டாள்.”என்று முைறத்துக் ெகாண்டவனுக்கு உள்ளூர ெபருமகிழ்ச்சியாகிப் ேபானது. ெபrயவகள் அவள்

ேபச

ைகையப்

ஆரம்பித்ததும் பற்றியிழுத்துக்

“எ..என்ன?,என்னடா?”என்று

ைகைய

ெமல்ல

அவளருேக

ெசன்று

நின்றவன்

ெவளிேய

நழுவி

விட்டான்.

ெகாண்டு

உதறிவளிடம்

“ஏய்..

அதான்

வட்டில் -

ேபசிச் சம்மதம் வாங்கியாகி விட்டதல்லவா?,இன்னும் என்னடி விரட்டுகிறாய்?, அம்பr வட்டிற்குச் ெசல்லலாம் வா..”என்றவன் வண்டியில் அவைள ஏற்றிக் ெகாண்டு ெசன்றான். “சrயான ெரௗடி... ெரௗடி..”என்று மனதுக்குள் திட்டிக் ெகாண்டாலும் சிrப்புடன் அமந்திருந்த

ேதன்ெமாழி

சற்று

நகந்து

அவன்

ேதாைளக்

கட்டிக்

ெகாண்டாள். அவள் ெதாட்டதும் புன்னைக ெகாண்டவன் கண்ணாடிையச் சr ெசய்வது ேபால் அவள் முகத்ைதக் கவனித்தான். அவன் கண்டு ெகாண்டைத

193

எண்ணி ெவட்கம் ெகாண்டவள் “ேபாடா...”என்று முகத்ைத அவன் ேதாளில் புைதத்து மைறத்துக் ெகாள்ள.. நன்றாக முறுவலித்தபடி வண்டியின் ேவகத்ைத அதிகrத்தான். அம்பrயின் வட்டின் முன்பு இறங்கியதும் “அம்பr...”என்றைழத்துக் ெகாண்டு உள்ேள நுைழந்தவள் அங்ேக நடந்த காட்சிையக் கண்டு சிrத்தபடி நின்றாள். மீ ைனச்

ெசதில்

திவாகரனும்

ந-க்கியபடி

அம்பrயும்,அவளருேக

அமந்திருந்தன.

எைதேயா

மீ ன்

ேபசிக்

கழுவியபடி

ெகாண்டும்,சிrத்துக்

ெகாண்டும் அவகள் அமந்திருந்த காட்சி ரம்யமாக இருந்தது. மாமா?,நாங்கள்

“என்ன

வருேவாெமனத்

ெதrந்ேத

சைமப்பது

ேபாலிருக்கிறது?”என்று உள்ேள நுைழந்தக் குமரைனக் கண்டு புன்னைகயுடன் எழுந்தன.

இருவரும்

விசயத்ைதக்

கூறியதும்

அங்ேக

ேகலி,கிண்டலுக்குப்

பஞ்சமில்லாமல் ேபானது. அதன் பின் குமரன்-ேதனு திருமணத் ேததி அந்த மாதக் கைடசியிேலேய குறிக்கப்பட்டது. இன்னும் இருபது நாட்களா..? என்று குமரன் தான் ெபrதாகச் சலித்துக் ெகாண்டான். இைடயில் ஒரு முைற மாrயம்மன் ேகாவில் திருவிழா வந்தது. இந்த முைற ெபாங்கல்

ைவத்து

அம்மனுக்குப்

பைடயல்

ேபாடுமாறு

இருவrடமும்

கூறினா வள்ளியம்ைம. திவாகரன் சrெயன்று விட்டதால் அம்பrயும் ஒப்புக் ெகாண்டாள். மாமன் வாங்கித் தந்த விைலயுயந்தப் பட்டுச் சீ ைலயில் ஒன்ைறக் கட்டிக் ெகாண்டு அவன் வாங்கித் தந்த நைககைளயும் அணிந்து ெகாண்டு ெபாங்கல் பாைனயுடனும்,இதர

சாமான்களுடனும்

வண்டியில்

புறப்பட்டு

விட்டாள்

அம்பr. ேகாவில் முன்பு ெசாந்தங்களும்,ஊக்காரகளும் ெபாங்கல் ைவக்கத் துவங்கி

விட..

அங்ேக

தன்

மாமனுடன்

நடந்து

வந்தவைளக்

கண்டு

அைனவrன் பாைவயும் இருவ மீ தும் திரும்பியது. ெபாங்கல்

சாமாைன

திரும்பி

மகள்

ஒன்பது

மாதத்தில்

திவாகரன்

எடுத்துக்

வருவைதக் ஒரு

அனுமதிக்காத

கீ ேழ

கண்டாள். முைற

அடுக்கிக்

ெகாண்டிருந்த

அவகள்

கூட

அவள்

காரணத்தினால்

திருமணம் மகைளக்

லட்சுமியும்

முடிந்த

இந்த

கண்டதில்ைல.

கணவனும்,மைனவியும்

மகள்

வட்டுப் பக்கம் காலடி எடுத்து ைவக்கவில்ைல. ேபாேவா,வருேவாெரல்லாம் திவாகரன் ெசன்றாலும்..

அம்பrையக் இன்று

மகள்,மருமகனின் ைகயில்

அைனத்ைதயும்

ைவத்துத் ேநrல்

ெசல்வ

நிைலையயும்,

தாங்குவைதயும்

பாத்த

ேபாது

தான்

கூறிச் ெசய்ய

எண்ணியிருந்த தவறு அவைள ெநருப்பாகச் சுட்டது.

194

நன்றாகேவ சைதப் ேபாட்டிருந்த அம்பrயின் வட்ட முகம் புதுச் ேசாைபயுடன் மினுமினுத்துக் ெகாண்டிருந்தது. அவள் அணிந்திருந்த ெபான்னைககைள மீ றி அவள் முகத்தில் குடி ெகாண்டிருந்த புன்னைக அவைள ேமலும் அழகாக்கிக் காட்டியது.

மகளின்

மாணிக்கமும்

நல்வாழ்ைவ

மைனவியின்

எண்ணி

பாைவையத்

கண்

கrத்தது

ெதாடந்துத்

அவளுக்கு.

தானும்

மகைளக்

கண்ட வண்ணம் நின்றிருந்தா. அவகளிருவரும் இறங்கியது தான் தாமதம்,குமரன்,ேதனு வட்டா அவைளச் சூழ்ந்து ெகாண்டு பாச மைழையப் ெபாழிந்து விட்டன. ஊராரும் அவகைளத் திறந்த

வாய்

மூடாமல்

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தன.

அதன்

பின்

அவள்

ெபாங்கல் ைவப்பதற்கு உதவியபடி அவளருகிேலேய அைனவரும் நின்று விட மாணிக்கமும்,லட்சுமியும் தணித்து விடப்பட்டன. “ேதனு.. அடுத்த வருஷம் நதாண்டி ெபாங்கல் ைவக்கணும். திருமதியாகி விடுவாயல்லவா?”என்று சிrக்க.. “ேபாடி..”என்று சிணுங்கிக் ெகாண்டாள் ேதன்ெமாழி. சிrத்தபடிேய

திரும்பியவளின்

ெகாண்டிருந்த

பாைவயில்

அன்ைனயும்,தந்ைதயும்

பந்தலின்

பட்டன.

கீ ழ்

தனியாக

மகளின்

நின்று

கண்கைளச்

சந்தித்ததும் மாணிக்கத்திற்குத் தன்னாேலேய கண்ண- ெபருக.. அைதக் கண்ட அம்பrயும் கலங்கினாள். “என்னவாயிற்று பr?”என்று எங்கிருந்ேதா இவைளக் கண்டு

விட்ட

திவாகரன்

அருேக

வர

மாமா.புைகக்குக்

“ஒ..ஒன்றுமில்ைல

கண்ண - வருகிறது”என்று சமாளித்து விட்டாள். ஆனால் அவள் பாைவையயும் அைதத் ெதாடந்த கண்ணைரயும் கண்டவன் தன்

மாமைன

ைவக்கிறாேள!

ேநாக்கிச் ந-ங்கள்

ெசன்றான். ேவறு

தான்

“அவள்

ஏன்

தனியாக

அங்ேக

ெபாங்கல்

ைவக்கிற-கள்?,அங்ேக

வாருங்கள்..”எனக் கூறினான். லட்சுமி அவைனத் திைகத்து ேநாக்க மாணிக்கம் கலங்கிய

விழிகளுடன்

“திவாகரா..”என்று

கண்ண-

விட..

அவ

ைகையப்

பற்றிக் ெகாண்டு “வாங்க மாமா..”என்றைழத்துக் ெகாண்டு ெசன்றான். அவைர அம்பrயிடம் ைபக்குள்

விட்டு

விட்டுத்

திரும்பி

ேபாட்டுக்ெகாண்டிருந்த

வந்தவன்

அத்ைதக்கு

ெபாங்கல்

சாமாங்கைள

உதவிவிட்டு

அவைரயும்

அைழத்துக் ெகாண்டு வந்தான். அம்பr உட்பட அைனவரும் அவனது ெசயைல வியப்புடன் பாத்துக் ெகாண்டு நின்றன.

தன்னருேக

வந்து

அன்ைனையயும்,தந்ைதையயும்

நின்றுக் கண்டுத்

ைகப்பற்றிக் தானும்

ெகாண்டு

கண்ண -

அழுத

வடித்தாள்.

“இத்தைன மாதத்தில் ஒரு முைற கூட என்ைனப் பாக்க வர ேவண்டுெமன்று உங்களுக்குத் “இ..இல்ைல

ேதான்றவில்ைலயாப்பா?”என்று கண்ணு..

எங்கைளக்

கண்டால்

ேதம்பியபடி திவாகரன்

ேகட்டவளிடம்

ேகாபப்படுவாேனா

என்று பயந்து தான் நான் வரவில்ைல.என்ைன மன்னித்து விடம்மா..மற்றபடி நஅவனுடன் கைட வதிக்குப் ேபாகும் ேபாெதல்லாம் நான் உன்ைனப் பாத்துக்

195

ெகாண்டு

தான்

முடியும்?,நந-ங்களும் ேதடி

இருப்ேபன்.

என்

ெபற்ற

உயிரல்லவா?”

மன்னித்து

வராமல்

ஒேர

என்று

விடுங்களப்பா.

இருந்து

மகைள

எப்படிம்மா

கண்ண -

ஏேதா

விட்டவrடம்

ேகாபத்தில்

விட்ேடன்..”என்று

தூக்கிெயறிய

தானும்

நானும்

“என்ைன உங்கைளத்

தன்

மன்னிப்ைபக்

ெசாrந்து

ெகாண்டிருந்த

ேகாrனாள் அம்பr. மகைள

விட்டு

ஓரடித்

தள்ளிேய

நின்று

கண்ண -

லட்சுமியின் ைகையப் பற்றி அருேக நிறுத்திக் ெகாண்டவள் “அழாேதம்மா..” என்று

கண்கைளத்

“நான்

ெசய்த

துைடக்க..

பாவத்திற்கு

அவள்

உன்

தவறில்ைலயம்மா.உன்ைனப் உணத்தி

விட்டது.என்ைன

“அம்மா..

ெபrய

ைகைய

காலில்

விழுந்து

பிrந்திருந்த

வாத்ைதெயல்லாம்

இருக்கட்டும்.

இருக்கிேறாேம.

பின்ேன

ெகாண்டவ

மன்னிப்புக்

ேகட்டாலும்

என்

தவைற

அம்பr?”என்று ேபசாேத..

இப்ேபாது

என்ன?.முடிவு

பற்றிக்

நாட்கேள

மன்னிப்பாயா

முடிந்ததாகேவ

இறுகப்

அழுதவrடம்

நடந்து

நானும்,மாமாவும் நலமானால்

எனக்கு முடிந்தது

சந்ேதாசமாக

முழுவது

நலேம..

கவைலைய விடும்மா..”என்று சமாதானப்படுத்தினாள். சற்று தூரத்தில் திவாகரனும் மாணிக்கத்தின் ைகையப் பற்றியபடிச் சமாதானம் ெசய்வதுக்

கண்ணில்

பட்டது.

“அம்பrயின்

மகிழ்ச்சிக்காக

என்னிடமிருந்து

எைதக் ேகட்டாலும் நான் தருேவன் மாமா. அவளுக்காக என் ேகாபதாபங்கைள விட்டுக்

ெகாடுப்பதில்

தவெறான்றுமில்ைல.

ந-ங்கள்

உங்கள்

மகைளக்

கவனியுங்கள்”என்று அனுப்பி ைவத்தான். அைனவரும் ஒன்றாகக் கூடி மகிழ்ச்சியுடன் ெபாங்கல் ைவக்கத் துவங்கின. சிrப்பும்,ேகலியுமாக ஒருவைரெயாருவ விரட்டிக் ெகாண்டு... அன்ைறய நாள் அவள் வாழ்வில் மறக்க முடியாத நாளாகிப் ேபானது. இந்த நாைள மிக மிக அழகாக மாற்றிய மாமைனத் ேதடி அவள் கண்கள் அைலபாய “அண்ணன் விறகு

எடுக்க

ேகாவில்

முணுமுணுத்தாள்

பின்ேன

ேதன்ெமாழி.

ேபாயிருக்கிறது”என்று

அவள்

தைலயில்

குட்டி

அவள்

காதில்

ைவத்து

விட்டு

ேகாவில் பின்புறத்திற்குச் ெசன்றாள். நடந்து ெசல்ைகயிேலேய அன்ைன திவாகரனிடம் ேபசுவைதக் கண்டு தயங்கி நின்றாள். “இேதா.. இங்ேக ெவட்டி ைவத்திருக்கிேறன் அத்ைத,இைத எடுத்துச் ெசல்லுங்கள்”என்றவனின் “என்னத்ைத”என்றதும்

முகத்ைதப்

ெபாங்கி

வந்த

பாத்துத்

தயங்கியவ

கண்ணைரத் -

பின்

துைடத்து

அவன்

“பதிைனந்து

வயதுச் சிறுவனாக ந- என் வட்டில் நுைழந்த நாளிலிருந்து ந- குமரனாகும் வைர உன்ைன நான் ஏசாத நாளில்ைல. ஏன்?.உன்ைன நான் ஒரு மனிதனாக மதித்துக்

ஒரு

உயிராக

நிைனத்த

துணிந்ேதேன..

நாள்.. நான்

ஒரு

ெபாழுது

அம்பrையயும் ெசய்த

அன்னமிட்டதில்ைல. பிrக்கப்

அைனத்திற்கும்

பாத்து மன்னிப்பு

கைடசியாக

பாவம்

ந-

ெசய்யத்

என்கிற

ஒேர

196

வாத்ைதையக்

ேகட்க

ெகாடுத்தாலும்

ஏற்றுக்

இப்படிப்

முடியாது

தம்பி,

வாழ

எனக்கு

ெகாள்கிேறன்..”என்று

ேபசுகிற-கள்?,உங்களுக்குத்

நன்றாக

ந-

ேவண்டுெமன்று

கதறிவrடம்

தண்டைன தாேன

என்ன

ெகாடுக்க

ந-ங்கள்

தண்டைன அத்ைத

“ஏன்

நான்

யா?,மகள்

ஆைசப்பட்டீகள்.அதில்

தவெறான்றுமில்ைல. அத்ேதாடு ந-ங்கள் என்ைன தினம் தினம் ஏசியது தான் நான்

என்

வாழ்வில்

முன்ேனற

ேவண்டுெமங்கிற

ஊக்கத்ைத

எனக்குக்

ெகாடுத்தது! அைதெயல்லாம் மறந்து விடுங்கள் அத்ைத.”என்றான். கண்கைளத்

துைடத்து

முறுவலித்தவ

நல்ல

“உன்

குணத்திற்கு

ந-

நூறு

வருடங்களுக்கு நன்றாக வாழ்வாய்!”என்று கூறி விட்டுச் ெசன்றா. அன்ைன ெசன்றதும் அருேக வந்த அம்பr விறைக ெவட்டிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டிருந்த மாமைனச் சில நிமிடங்கள் பாத்துக் ெகாண்டிருந்து விட்டு பின்னால் நின்ற படிேய அவைன அைணத்து முதுகில் கன்னத்ைதப் பதித்துக் ெகாண்டாள். திரும்பியவன்

“ஏய்..”என்றபடித்

இடத்தில்

“ெபாது

என்னடி

மாபில்

பற்றி

ெசய்கிறாய்?”என்று

“ந-

ேகட்டாள்.

முன்ேன

கடிந்து

தைல

குள்ளச்சி?”என்றவனிடம்

“என்னடி

இைதெயல்லாம்

ைகையப்

இெதல்லாம்?”என்று

அவன்

“பரவாயில்ைல..”என்றபடி ெகாண்ேட

அவள்

இழுத்து

ெகாண்டவைன

சாய்த்தாள். ஏன்

ேமலும்

சிrத்துக்

மாமா

எனக்காக

சிrத்தபடி

அவள்

முகத்ைத நிமித்தியவன் அவள் மூக்ேகாடு மூக்குரசி “ஏெனன்றால் ந- என் கண்ணாச்ேசடி..”என்றான் அவன். அவன்

முகத்ைத

இைமக்காமல்

வருடியவைள

“என்ன

இங்ேக

தடுத்தது.

“ேபாடா..”என்றபடி

பாத்துக்

நின்று

ெகாண்டு

ெகாஞ்சலா?”என்ற ஓடிச்

அவன்

கன்னம்

குமரனின்

ெசன்றவைளக்

குரல் கண்டு

குமரனும்,திவாகரனும் சிrத்தன. இந்தச்

சம்பவத்தின்

வருைக

தர

பின்பு

அம்பrயின்

ஆரம்பித்தன.

ெசாந்த

ெபற்ேறா

பந்தங்களின்

திவாகரனின்

வட்டிற்கு -

ேவண்டுேகாளுக்கிணங்கி

ஊருக்குள்ேளேய வடு பாத்துக் குடி ெபயந்தன இருவரும். ேதன்-குமரனின் திருமணமும்

ெநருங்குவதால்

இருவரும்

கல்யாண

ேவைலகளில்

மூழ்கிப்

ேபாயின. அைனவரும் ஆவலுடன் எதிபாத்த அடாவடி மன்னன் குமரனின் திருமண நாளும் அழகாக விடிந்து விட்டது. மண்டபத்திலிருந்த மணமகள் அைறயில் குளித்து

முடித்து

ெவளி

குமரைனக்

கண்டு

காணாமல்

இருக்க

அைறக்கு

வந்து

“பாவி..பாவி..

வந்த ேதனு

ஆடிப்

ேபானாள்.

நாற்காலியில்

அம்மாவிற்குத்

சிrக்க

தான்

வாயில்

ெதrந்தால்

அமந்திருந்தக்

மாமனால்

“இடுப்பழகி..

முடியவில்ைலயடி.அதனால்

விட்ேடன்.”என்று

என்

எதிேர

ஏணி

அடித்துக் சாமியாடி

உன்ைனக்

ைவத்து

உன்

ெகாண்டவள் விடுவாகள்.

197

ஏற்கனேவ

திருமணம்

திrவதற்குக்

கிழி

நிச்சயமானதிலிருந்து

வாங்கி

விட்ேடன்.இது

உன்னுடன்

ேவறா..

ெவளிேய

ேதாப்பில்

ேபாடா..”என்று

துரத்தியவளிடம் “விரட்டாேதடி”என்று எrந்து விழுந்தவன் “கன்னத்தில் ஒேர ஒரு இச்,இச் ெகாடு,ேபாய் விடுகிேறன்..”என்று ேபரம் ேபசினான். முடியாது

என்று

அவள்

மறுத்துக்

ெகாண்டிருந்த

ேநரம்

“ேதனு..”என்று

அன்ைன கதைவத் தட்ட “அய்ேயா அம்மா.. சீ க்கிரம்.. சீ க்கிரம் ேபாடா..”என்று தணிந்த குரலில் ெகஞ்சியவளிடம் அவன் முடியாது எனக் கூறிச் சட்டமாக அமந்து விட்டான். “ப்ள -ஸ்.. ப்ள -ஸ்டா..”என்று கதறியவைளக் கண்டு மனம் இளகி

தரா

“ந-

திைகப்பைதப் முத்தமிட்டு ேதனுக்கு

விட்டால்

என்ன?நான்

ெபாருட்படுத்தாது விட்டு

அவள்

ஓடி

அவள்

விட்டான்.

அன்ைன

தருகிேறன்”என்றவன்

இைடையப்

அவன்

திட்டிய

பற்றிக்

ெசன்றதும்

வாத்ைதகள்

அவள்

கன்னத்தில்

கதைவத்

திறந்த

ஒன்றும்

காதில்

விழேவயில்ைல. மண்டபத்தில்

வருேவா,ேபாேவாைரெயல்லாம்

கவனித்துக்

ெகாண்டு

நின்றிருந்த அம்பrயிடம் லட்சுமி “சீ க்கிரம் வட்டுக்குப் ேபாய் புடைவ மாற்றி விட்டு

வா

கண்ணு.ேநரமாவது

ெதrயவில்ைலயா?”என்று

கடிந்து

ெகாள்ள..

சாதாரணச் ேசைலயில் சுற்றிக் ெகாண்டிருந்த பr “இேதா ேபாகிேறன் மா.. இரண்டு

நிமிசம்..”என்று

ேகட்டு

விட்டு

பத்து

நிமிடம்

ெசாந்தக்

காரப்

ெபண்ணிடம் அரட்ைட அடித்து விட்டுப் புறப்பட்டாள். மண்டபத்தின் அருகிேலேய வடு - இருந்ததால் வசதியாகிப் ேபானது அவளுக்கு. கதைவத்

திறந்து

ெகாண்டு

இன்னமும்

உறங்கிக்

ெசன்றாள்.

“மாமா..

உள்ேள

ெகாண்டிருந்த மாமா

நுைழந்தவள்

கணவைனக்

எழுந்திரு.இன்னும்

படுக்ைகயைறயில்

கண்டு என்ன

ேவகமாக

அருேக

தூக்கம்?,ஒரு

மணி

ேநரத்தில் முகூத்தம் மாமா..”என்று தட்டி எழுப்பினாள். பாவம் இரவு ந-ண்ட ேநரம் ேவைல பாத்து விட்டுத் தூங்கியிருப்பான் ேபாலும்! தன் புடைவைய அலமாrயிலிருந்து எடுத்துக் ெகாண்டு மீ ண்டும் அவைனத் தட்டியவள்

மாமா.ேநரமாயிட்டது”என்று

“எழுந்திரு

“ப்ச்,என்னடி..”என்றபடிேய

திரும்பியவன்

அவைள

இழுத்துப்

எழுப்ப படுக்ைகயில்

தள்ளி அைணத்துக் ெகாண்டான். “அய்ேயா.. என்ன மாமா இது?,நான் சீ க்கிரம் புடைவைய சிணுங்கத்

மாற்றி

விட்டுப்

துவங்க..

அவள்

ேபாக கழுத்தில்

ேவண்டும்.என்ைன முகம்

புைதத்து

விடுங்கள்”என்று வாசம்

பிடித்துக்

அனுமதிப்பாயா?,ஒரு

வாரமாக

ெகாண்டிருந்தவன் நிமிந்து.. “குள்ளச்சி..

இன்று

இரேவனும்

என்ைன

என்ைன ஏமாற்றி வருகிறாய்.. ப்ள -ஸ்டி..”என்று அவள் ேமல் புரண்டவைனப் பற்றித்

தள்ளி

விட்டு

எழுந்தவள்

ேவகமாக

ஓடி

அைற

வாசலில்

நின்று

198

ெகாண்டு

கூறி

“இன்றா?,ம்,ேயாசிக்கிேறன்..”என்று

விட்டு

கலகலெவனச்

சிrத்தபடி ஓடிச் ெசல்ல.. “ராட்சசி..”என்று முணுமுணுத்தான் அவன். வாழ்க்ைகயில்

முன்ேனற

ேவண்டும்,ெபற்ேறாருடன்

ேவண்டும்,பணம்

இைணய

ேவண்டும்,ஊrல்

சம்பாதிக்க

நல்ல

ெபய

வாங்க

ேவண்டும் என்று பல காரணங்கைள முன்னிருத்தித் தாங்கள் இைணவைதத் தள்ளிப்

ேபாட்டுக்

ெகாண்ேட

வந்தவகள்,அைனத்தும்

ைக

கூடி

இைணய

ேவண்டுெமன முடிெவடுத்த சமயம் இயற்ைக உபாைதகளால் பாதிக்கப்பட்ட அம்பr “ஐந்து நாள் மாமா.. ப்ள -ஸ்.. ப்ள -ஸ்..”என்று ெகாஞ்சி சமாதானப் படுத்தி ைவத்திருந்தாள். அதன் பின்பும் குமரன் கல்யாணத்தில் பிஸியாகி விட்டதால்.. அவன்

தினம்

தினம்

அவளிடம்

இேத

ேகள்விையக்

ேகட்டு

நச்சrத்துக்

ெகாண்டிருந்தான். குளித்து

விட்டுத்

தைல

துவட்டியபடி

வந்த

திவாகரன்

அட

பச்ைச

நிறப்

புடைவயில் தங்க விக்கிரமாக ெஜாலித்த மைனவிையக் கண்டு மதி மயங்கிப் ேபானான். ேசைலக்குத் ேதாதாக நைககள் அணிந்து தைல நிைறய மல்லிப்பூ சூடி குங்குமமிட்டுக் ெகாள்ைளயழகுடன் நின்றிருந்தாள். கண்ணாடி முன்ேன நின்று

சrபாத்துக்

ெகாண்டவன் வந்தால்

ெகாண்டிருந்தவைளப் அணிந்து

“இப்படிெயல்லாம்

எப்படியடி

நான்

பின்னாலிருந்து ெகாண்டு

அைமதியாக

என்

இருக்க

அைணத்துக்

முன்ேன

உலா

முடியும்..?”என்று

முத்தமிட்டான். ஒரு

வழியாக

ேசந்தவள்

அதன்

நாதஸ்வரமும், கல்யாணம்

அவைனயும் பின்பு

கிளப்பிக்

ெகாண்டு

ேதனின்

அைறக்குச்

ேமளச்சத்தமும்

சிறப்பாகத்

ெதாடந்து

ெதாடங்கியது.

மண்டபத்திற்கு

ஒலிக்க

மணேமைடயில்

வந்து

ெசன்று

விட்டாள்.

அந்தக்

கிராமத்துக்

குமரன்

வந்தமந்து

அய்ய கூறிய மந்திரங்கைள முைறத்தபடி ெசால்லிக் ெகாண்டிருக்க சிறிது ேநரத்தில்

அவ

“ெபண்ைண

வரச்

ெசால்லுங்ேகா..”என்று

குரல்

ெகாடுத்த

பின்பு தான் முறுவலித்தான் “ேயாவ் அய்யரு,ந- நல்லவன்ய்யா” என்றபடி. தன்னருேக

ெபான்

மஞ்சள்

பருகியபடி

“காைலயில்

நிறச்

தப்பித்து

ேசைலயில் விட்டாய்.

வந்தமந்தவைள இரவு

எப்படியும்

விழியால் என்னிடம்

மாட்டித் தாேன ஆக ேவண்டும்”என்று அவன் முணுமுணுக்கச் சிவந்துத் தைல குனிந்தாள் மணப்ெபண். “ெகட்டி ேமளம்,ெகட்டி ேமளம்” என்ற சத்தத்துடன் குமரன்,ேதனின் கழுத்தில் மங்கல நாண் சூட அைனவரும் அச்சைத தூவி தங்கள்

வாழ்த்ைதத்

ெதrவித்தன.

ஒருவைரெயாருவ

பாத்துச்

சிrத்துக்

ெகாண்ட திவாகரனுக்கும்,அம்பrக்கும் ெபரு மகிழ்ச்சி. அதன் பின் சாப்பிடச் ெசன்ற ெசாந்தபந்தங்கைளக் கவனித்துக் ெகாண்டவைளப் பற்றி

நிறுத்திய

அத்ைத

ஒருவ

“இேதா

பாரடி

அம்பr..?,கல்யாணமாகி

199

இத்தைன

மாசத்ைதக்

கடத்தி

சீ க்கிரேம

எங்களுக்குக்

குட்டி

அதற்கு

வழிையப்

பா.

எங்கைளெயல்லாம் அம்பrேயா,குட்டி

என்ன?”என்று

ேகலி

ஏமாற்றியது

திவாகரேனா

ெசய்ய..

ேபாதும். ேவண்டும்.

“ேபாங்கத்ைத..”என்று

சிணுங்கிக் ெகாண்டவள் ஓடிச் ெசன்று திவாகரனின் மீ து ேமாதி நின்றாள். அவைனக்

கண்டு

ேமலும்

சிவந்தவைளக்

ைகக்

கட்டிப்

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்தவன் புருவத்ைத உயத்த.. “ேபா மாமா..”என்று அவன் ேதாளில் முட்டி

விட்டு

ஓடி

விட்டாள்.

விைளயாட்டுக்களுக்கும்,சம்பிரதாயங்களும்

அடுத்து

இனிேத

நடந்து

நடக்கும் முடிய..

இரவு

வைர உடனிருந்து கவனித்து விட்டு ேதன்ெமாழிைய குமரனின் அைறக்குள் தள்ளி விட்டு விட்டு இருவரும் வடு வந்து ேசந்தன. அடாவடித்தனமாய் அவனது

காதைல

ேதனிடம்

நிைலநாட்டிய

குமரன்,

அவைள

வாழ்நாள்

முழுைமக்கும் கண்ணுக்குள் ைவத்துக் காப்பான் என்கிற நம்பிக்ைகயுடன். வட்டிற்குள் -

நுைழந்ததும்

உைட

மாற்றச்

ெசன்றவளின்

ைகப்

பற்றி

“ேயாசிப்பதாகச் ெசான்னாேய..?,ேயாசித்தாயிற்றா?”என்றான். சிவந்த முகத்ைத ேவறு

புறம்

முகூத்தம்

திருப்பிக் குறித்துக்

ெகாண்டவைளப் ெகாடுத்த

அய்ய

பற்றித்

தூக்கி

“குமரனுக்கு

ெசான்னைதெயல்லாம்

சாந்தி

ேகட்ேடன்.

அப்பத்தா நல்ல ேநரம் பாத்துத் தான் இந்த மாதிr விசயங்கைளெயல்லாம் ெதாடங்க ேவண்டும் என்றேத.. அதற்குத் தான்..”என்றவன்.. அவன் ேதாளில் முகத்ைத அழுந்தப் புைதத்தவளிடம் “குட்டி அம்பr ேவண்டாமா கண்ேண..?” என்று

அவள்

காதுக்குள்

முணுமுணுத்தவன்

ெமல்ல

நடந்து

ெசன்று

அைறக்குள் நுைழந்தான். அவைன

ைமயலுடன்

அவளுடன்

கட்டிலில்

அழுந்திய

ேபாது,அவன்

இதழ்கள்

அவள்

ேபாைவேயாடு விலக்கிய

ேநாக்கிக் சrந்தான்.

ேசந்து

தாபத்ேதாடு

கரங்களுடன்

ேமனியில்

ேபாது..

ெகாண்டிருந்தவளின்

ஊவலம்

அவைளத்

அவனுடன்

ேபாட்டி

அவன்

முத்தமிட்டு

கரங்கள்

ேபாட்டுக்

வந்த

இைடயில்

ெகாண்டு

ேபாது,அவளது

தழுவியிருந்த

முற்றிலுமாகக்

இதழில்

ெவட்கப்

ேசைலையயும்

கலந்து

அவன்

கைரந்து

அவன்

ேபானாள்

அம்பr. அவனது காதல்

ஒற்ைற

விரல்

ேவட்ைகயுடன்

த-ண்டைலக் தன்

மீ து

கூட

ஆழ்ந்து

படந்தவனிடம்

அனுபவிக்கும் முழுதாகத்

அம்பr,

தன்ைனத்

ெதாைலத்து விட்டாள். பற்பல ேபாராடங்களுக்குப் பிறகு ஒன்று ேசந்த அந்தத் தம்பதிகள் அந்த அழகான இரவில் இைணந்து தங்களது காதல் வாழ்க்ைகயின் அடுத்த அத்தியாயத்திற்கு பிள்ைளயா சுழியிட்டன. இரவு முழுதும் த-ந்தாலும் கூட என் தாகம் த-ராது என்பது ேபால அவேளாடு லயித்திருந்தவன் ேசாவுற்றிருந்தவைளத் தன் மீ து சாய்த்து அவள் கூந்தல்

200

வருடினான். அவள் முகத்ைத நிமித்திச் சிrத்தவன் அவள் கூந்தைல ஒதுக்கி குள்ளச்சி..”என்றான்.

“ேதங்க்ஸ்

“எதற்கு?”என்றவளிடம்

“எல்லாத்துக்கும்..

என்ைன உன் வட்டிற்கு வரவைழத்தற்கு.. என்ைனப் படிக்க ைவத்தற்கு.. உன் அன்ைனயுடன் ெசய்து

சண்ைட

ேபாட

ெகாண்டதற்கு..

ைவத்ததற்கு..

கைடசியாக

என்

என்ைன

நம்பித்

வாrசிற்கும்

வழி

திருமணம்

ெசய்ததற்கு..”

என்றுச் சிrக்க.. “ச்சி...”என்று அழகாய்ச் சிணுங்கி முறுவலித்தாள் அம்பr. அவள் கன்னம் கிள்ளித் தானும் சிrத்தவன் “மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறாய் தாேன கண்ேண?,உன்

சந்ேதாசத்ைத

மனதில்

ெகாண்டு

தான்

நான்

ஒவ்ெவாரு

காrயத்ைதயும் ெசய்கிேறன். என்ைன ஏசும் உன் அன்ைனைய எனக்காக நஎதித்துப் ேபசி சண்ைடயிட்டத் தருணங்கெளல்லாம் இன்னும் என் கண் முன் நிற்கிறது.

ந-

எனக்கானவள்.

சண்ைடயின்

ேபாது

ந-

என்

உயிருக்கு

என்ைன

விட்டு

நிகரானவள்..

விலகிச்

ெசன்ற

அன்று

நடந்த

ேபாது

ெசத்து

விடலாம் என்று தான் எண்ணிேனன். ஆனால் அதிஷ்ட வசமாக திருமைலச் சித்தப்பா என்ைனக் காப்பாற்றி எனக்கு வாழ்வளித்தா. அதன் பின்பும் கூட நான் உன் மீ துக் ேகாபம் ெகாண்டிருந்ேதன். ஆனால்.. வாடிய ெகாடியாக நஎன்

கண்

முன்ேன

நின்ற

ேபாது

நான்

ெகாண்ட

ேவதைனைய

எடுத்துச்

ெசால்ல முடியாது. உன் மகிழ்ச்சி,உன் சந்ேதாசம் அைனத்தும் என்ைனச் சுற்றி மட்டும் தான் என்பைதப் புrந்து ெகாண்ேடன்.. அப்ேபாதிருந்து உன்ைன என் இைமக்குள் விட்ேடன். ெசன்ற

ைவத்துப் உன்

ேபாது

பாத்துக்

அன்ைன எனக்கு

ெகாள்ள

ேபாட்ட

உன்

மீ து

ேவண்டுெமன்று

நாடகத்ைத ேகாபம்

நம்பி

இருந்தது

ந-

முடிவு

ெசய்து

என்ைனப்

பிrந்து

பr..

ஆனால்

அேத

அன்ைனைய ந- எதித்து எனக்காக ந- என்ைனத் ேதடி வந்த ேபாது என் ேகாபம் இருந்த இடம் காணாமல் ேபாய் விட்டது. உன் மீ து ேகாபம் ெகாண்டதற்காக என்ைன

மன்னித்து

நியாயமானது

தான்

விடு மாமா.

கண்ேண..” ஆனால்

என்றவனிடம்

அம்மா

அன்று

“உன்

ேகாபம்

மண்ெணண்ைணையக்

ைகயில் ைவத்துக் ெகாண்டு மிரட்டிய ேபாது எனக்கு என்ன ெசய்வெதன்றுப் புrயவில்ைல. அப்ேபாது கூட உன்ைனப் பிrந்து ெசல்ல ேவண்டுெமன்ேறா.. உன்ைன

விலக்கி

விட

ேவண்டுெமன்ேறா

நான்

எண்ணவில்ைல.

அந்த

ேநரத்தில் அம்மாவின் முயற்சிையத் தடுக்க ேவண்டுெமன்று மட்டும் தான் நிைனத்ேதன்..

ஆனால்

அம்மா

உன்னிடமிருந்து

என்ைனப்

பிrக்க

இப்படி

நாடகமாடுவாள் என்று கனவிலும் எண்ணவில்ைல மாமா. ந-.. ந- ெதாய்ந்து நடந்து ெசன்றது இன்னும் என் கண் முன் நிற்கிறது. என் உயிேர என்ைன விட்டுச் ெசன்று விட்டதாக

நிைனத்ேதன் மாமா. ந-யில்லாத வாழ்க்ைகைய

ஏன் வாழ ேவண்டுெமன்று ேதான்றியது. அதனால் தான் விஷம் குடித்ேதன்..” என்று கண் கலங்கியவைள இறுகப் பற்றி.. “அைதச் ெசால்லாேத பr.. சாவு எந்தப் பிரச்சைனக்கும் த-வாகாது. உன்ைனக் காப்பாற்ற

முடியாது

ேபாயிருந்தால்

என்

கதி

என்னவாயிருக்கும்

என்று

201

நிைனத்துப் என்ைன

பாத்தாயா..?”என்று விட்டுச்

ேபாயிருந்தால் ெபருமூச்ைச ேபாகும்

சாகப்

என்

வினவியவனிடம்

பாத்தாய்?,திருமைல

கதி

ெவளியிட்டு

அம்பr..”என்று

ேகாபமாக

மட்டும்

மாமா

“ந-யும்

அன்று

தான்

வாராது

என்னவாகியிருக்குமாம்?”என்றவளிடம்

“ந-யில்லாவிட்டால் அைமதியான

என்

குரலில்

வாழ்வு

சூனியமாகிப்

ெசான்னவன்

ெதாடந்து

“உனக்கும் அப்படித் தான் என்று ெதrயும்..”என்றான். “உனக்காக நான் என் உயிைரக் ெகாடுக்கப் பாத்து.. ந- எனக்காக உன் உயிைர மாய்த்துக்

ெகாள்ளப்

ெசன்றதில்

எனக்கு

பாக்கக்

கூட

பாத்து... மிகவும்

அப்பப்பா.. சந்ேதாசம்

விரும்பவில்ைல.

அந்த

ெபால்லாத

மாமா.

எப்படிேயா

அைத

காலம்

நான்

கடந்து

நிைனத்துப்

கைடசியில்

நான்

என்

மாமாவிடேம வந்து ேசந்து விட்ேடன்.. அந்தக் ெகௗமாrயம்மனுக்குத் தான் நன்றி

ெசால்ல

அழுந்த

ேவண்டும்”என்று

முத்தமிட்டவன்

சிrத்தபடி

ெதாடந்து

அவன்

மாபில்

சாய்ந்தவைள

கண்ேண...

“என்

உன்னுைடய

அளவில்லாக் காதைல நான் ெபற்றது எந்த ெஜன்மத் தவேமா ெதrயவில்ைல. உன் களங்கமில்லாக் காதைலப் ெபற்று விட்டதில்,உன் பூவுடேலாடு கலந்து விட்டதில்

இந்த

உணகிேறன்.

ந-

ெநாடி என்

உலகத்திேலேய

வாழ்வில்

வந்த

அதிஷ்டம்

ேதவைத

அம்பr..

வாய்ந்தவனாக என்

உள்ளத்தில்

இடம் பிடித்து என் ரத்தத்திலும்,உயிrலும் கலந்து விட்டவள்.. என் வாழ்நாள் முழுைமக்கும் என்ேனாடு துைணயிருந்து என்ைன வழி நடத்தும் ேபற்ைற நஎனக்குத் தர ேவண்டும். தருவாயா கண்மணி?”என்று ைக ந-ட்டியவைன.. எட்டி அைணத்துக் ெகாண்டாள் அம்பr. தன்

மாபில்

சாய்ந்திருந்தவளின்

ேசாெவல்லாம்

“இப்ேபாது

முதுைக

ேபாய்

வருடிக்

விட்டது

காதருேக

குனிந்தவன்

தாேன?,விடிவதற்கு

இன்னும்

ேநரமிருக்கிறது ேபாலேவ பr.. நான் இந்த இரைவ வணாக்க விரும்பவில்ைல.. ந-

என்ன

ெசால்கிறாய்?”என்று

சரசமாக

வினவியபடி

புருவம்

உயத்தியவனிடம் ெவட்கத்துடன் முறுவலித்து அவள் கண் மூடிக் ெகாள்ள.. அள்ள அள்ளக் குைறயாத அமுதம் ேபால் ெகாள்ைள,ெகாள்ைளயாகக் காதைல ெகாட்டித்

தரும்

மகிழ்ச்சியில்

தன்

அவளுள்

மைனயாளின் ெதாைலந்து

மனைத ேபாக

முழுதாக

விரும்பி

ஆக்ரமித்து

அவள்

நிலா

விட்ட முகம்

ேநாக்கிக் குனிந்தான் திவாகரன்.

*******************************************முற்றும்**********************************************

202

203