PKU3033 Intervensi Awal Dan Khidmat Sokongan Kanak-Kanak Berkeperluan Khas
TAJUK 1
PENGENALAN KEPADA INTERVENSI AWAL
1.0 SINOPSIS
Tajuk ini akan memberi pengenalan umum tentang intervensi awal yang dilaksanakan kepada kanak-kanak berkeperluan khas. Di dalam tajuk ini perbincangan akan dibuat mengenai konsep, keperluan dan komponenkomponen dalam intervensi awal untuk kanak-kanak berkeperluan khas.
1.1 HASIL PEMBELAJARAN
Di akhir tajuk ini, anda akan dapat
a. Menjelaskan klasifikasi konsep dan keperluan untuk melaksanakan intervensi awal kepada kanak-kanak berkeperluan khas. b. Menerangkan tentang komponen-komponen dalam intervensi awal. 1.2 ISI KANDUNGAN KANDUNGAN 1.2.1 Pendahuluan
Tahun-tahun awal kelahiran kanak-kanak adalah jangka masa yang sangat penting. Roopnarine dan Johnson (1993) menegaskan bahawa kanak-kanak perlu di beri pendidikan seawal mungkin kerana sebelum berumur enam tahun, kanak-kanak melalui perkembangan yang paling sensitif. Bloom (1964) dan Hunt (1961) membuktikan bahawa perkembangan otak yang kritikal dan perkembangan kecerdasan berlaku sebelum berusia lapan tahun. Tahun-tahun awal pendidikan ini terutamanya pada tahap pra sekolah adalah tempoh asas kecerdasan kecerdasan seseorang individu pada usia 18 tahun terbina 80 % pada umur sebelum enam tahun. Kanakkanak berkeperluan khas memerlukan satu program khas supaya masa belajar yang begitu berharga tidak terbuang dan pengalaman untuk menerima intervensi hilang begitu sahaja. Menurut Warnock Committee (1978) dalam Broadhead (1996) menekankan
betapa
pentingnya
pendidikan
intervensi
untuk
kanak-kanak
PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas
berkeperluan khas.
1.2.2 KONSEP INTERVENSI AWAL
Maks ud intervens inter vens i awal awal
Intervensi awal awal adalah adalah perkhidmatan perkhidmatan yang diberikan dan dan usaha-usaha usaha-usaha
tersusun
yang disediakan untuk kanak-kanak yang mengalami ketidakupayaan dan masalah kelewatan perkembangan bagi meningkatkan perkembangan bayi dan kanak-kanak bermula selepas kelahiran hingga 36 bulan, ia juga melibatkan keluarga kanakkanak tersebut (Bowe, 2000). Intervensi awal bermaksud memberi perkhidmatan rawatan, pemulihan, bimbingan dan khidmat nasihat kepada kanak-kanak dan juga ibu bapa sebaik sahaja sesuatu kecacatan dikesan atau dikenal pasti dialami oleh kanak-kanak (Kail, 2001). Perkhidmatan ini perlu diberikan seawal mungkin agar kanak-kanak tersebut boleh diberikan bantuan dari pelbagai aspek seperti bahasa, sosial, emosi dan psikomotor bagi memastikan perkembangan dalam aspek tersebut tidak ketinggalan terlalu jauh dari aspek perkembangan umur dan fizikal dibandingkan dengan kanak-kanak lain yang seusia.
Kanak-kanak harus menerima bantuan pada usia seawal yang mungkin. Tujuan adalah untuk membantu mereka memperkembangkan potensi pada tahap maksimum. Intervensi awal adalah peringkat pertama dalam proses persediaan untuk kanak-kanak untuk hidup dalam masyarakat dan proses ini haruslah berterusan. Sasarannya adalah kanak-kanak baru lahir sehingga pra sekolah setelah mengenalpasti masalah kanak-kanak. Dunst (1996) menyifatkan intervensi awalan sebagai “to “to a range of services provided to children, parents and families during pregnancy, infancy and/or early childhood”. Hal childhood”. Hal ini juga ada dinyatakan dalam PL 94 -142 dan dilanjutkan kepada PL 99 – 99 – 457. 457.
Menurut Shonkoff dan Meisels (2000), perkhidmatan intervensi awal adalah melibatkan perkhidmatan daripada pelbagai disiplin, merangkumi aspek pendidikan, psikologi, perubatan, khidmat sosial, penjagaan kanak-kanak, patologi pertuturan dan komunikasi, terapi cara kerja, terapi fizikal, kejururawatan dan kesihatan. 2
PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas
Intervensi awal yang sistematik boleh mengurangkan kesukaran yang bakal dihadapi oleh seseorang insan berkeperluan berkeperluan khas dalam dalam suasana persekitaran persekitaran sebenar. Ini kerana kanak-kanak berkeperluan khas memiliki potensi, cabaran, masalah dan keperluan yang berbeza-beza serta saling berkait antara satu sama lain. Oleh itu, biasanya mereka memerlukan perkhidmatan melibatkan lebih daripada satu disiplin. Sebagai contohnya, seorang pakar terapi pertuturan perlu mendapat kerjasama daripada ibu bapa, guru ataupun pakar profesional lain dalam usaha untuk mengembangkan kemahiran pertuturan kanak-kanak bermasalah pendengaran yang menjadi tanggungjawabnya. Bentuk kerjasama seumpama ini adalah sangat penting bagi membolehkan kesemua pihak mencapai objektif program intervensi awal yang telah ditetapkan. Penglibatan ibu bapa dalam program intervensi awal dapat membantu kedua-dua pihak iaitu kanak-kanak yang terlibat dan ibu bapa itu sendiri untuk meningkatkan diri ke arah yang lebih baik.
The Warnock Report (DES, 1978 dalam Tilstone, 1995) telah menyatakan bahawa kejayaan
sesuatu program pendidikan untuk kanak-kanak dengan
keperluan khas bergantung kepada penglibatan sepenuhnya daripada ibu bapa kanak-kanak tersebut. Hardman et.al (1996) menyatakan bahawa ibu bapa yang mempunyai anak-anak khas memainkan peranan amat penting untuk menjalankan latihan-latihan dan intervensi intervensi awal bagi mengelakkan mengelakkan ketidakupayaan ketidakupayaan sampingan lain.Model tingkahlaku “parenting” yang baik dan baik dan cara menjaga anak-anak. Ibu bapa biasanya mengalami kekejutan, kekecewaan dan keletihan. Intervensi awal mengajar ibu bapa bagaimana menjadi agen yang berkesan dalam membesarkan kanak-kanak cacat dan mengurangkan tekanan mempunyai anak cacat. Intervensi awal merupakan suatu elemen yang sangat penting dalam pengenalpastian serta pemberian perkhidmatan kepada seseorang insan berkeperluan khas.
1.2.3 Keperluan intervensi awal
Program intervensi awal bertujuan memberi bantuan kepada ibu bapa untuk mengambil langkah tertentu supaya pengesanan dan rawatan lebih awal dapat dilakukan dan mengurangkan keterukan ketidakupayaan, permasalahan atau kecacatan yang dialami oleh individu berkeperluan khas. Menurut Hallahan dan 3
PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas
Kaufman (2003), kebanyakan pendidik dan ahli sains sains sosial percaya percaya bahawa lebih awal kecacatan seseorang individu dikenal pasti dan diberi program pendidikan yang bersesuaian atau rawatan tertentu, lebih baik penghasilan yang bakal diperolehi oleh seseorang anak berkeperluan khas. Intervensi awal yang intensif bertujuan untuk mengurangkan
kesan
sesuatu
kurang
upaya
kepada
pembelajaran
dan
mengelakkannya menjadi lebih ketara apabila kanak-kanak memasuki alam persekolahan.
Program intervensi awal juga dapat menyediakan sokongan kepada anak dan keluarga dalam pencegahan kepada pertambahan masalah atau keterukan kecacatan yang dialami (Kaiser 2000). Melalui program tersebut bantuan keluarga membuat penyesuaian ke atas anak mereka dapat diberikan. Selain itu, program intervensi awal juga memberi latihan kemahiran kepada ibu bapa yang sewajarnya mengikut keperluan anak untuk dikendali di rumah bagi memantau pembelajaran anak-anak dan membantu keluarga mengenal pasti khidmat sokongan tambahan yang bersesuaian seperti kaunseling, pembantu perubatan atau peruntukan kewangan.
Program
intervensi
awal
juga
merupakan
kaedah
paling
baik
mewujudkan kolaborasi antara ibu bapa dengan kumpulan pelbagai disiplin dan komuniti (Cook, Tessier & Klein, 1992).
Selain daripada itu, intervensi awal juga mendidik kanak-kanak yang lewat tumbesaran agar mencapai potensi yang maksima dan menyediakan kanak-kanak lewat tumbesaran ke arah pendidikan formal. Di samping itu, menimbulkan kesedaran
dalam
kalangan
ibu
bapa
dan
komuniti
tentang
kanak-kanak
berkeperluan khas serta memberi kesedaran kepada ibu bapa dan para profesional lain tentang prosedur dan kepentingan memberi intervensi awal pada usia yang seawal mungkin. Intervensi awal membantu dan menggalakkan perkembangan pembentukan kumpulan sokongan dan penyertaan ibubapa yang mempunyai anakanak berkeperluan khas.
Intervensi awal memberikan maklumat dan Ibu bapa diajar dengan kemahiran-kemahiran yang dapat mengukuhkan anak-anak mereka di rumah sebagaimana yang telah dipelajari di sekolah. Program intervensi awal juga 4
PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas
menyediakan kanak-kanak untuk memasuki sistem persekolahan formal di samping memulakan proses integrasi daripada pra-sekolah khas kepada pra-sekolah normal. Ibubapa dan masyarakat juga diberi pendedahan agar mempunyai kesedaran yang lebih dan penerimaan yang lebih baik terhadap kanak-kanak yang mempunyai perkembangan yang lambat. Ibubapa dan golongan profesional diberi kefahaman tentang
kepentingan
memulakan
intervensi
terhadap
kanak-kanak
lambat
perkembangan bermula seawal mungkin
Kajian-kajian menunjukkan bahawa intervensi awal membawa kesan positif kepada kanak-kanak kurang upaya dan yang berisiko tinggi dalam jangka masa pendek dan jangka masa panjang. Di Amerika Syarikat perkhidmatan intervensi awal (3 tahun ke bawah) diwajibkan untuk kanak-kanak yang mengalami perkembangan lewat dan kanak-kanak berisiko tinggi (IDEA, 1990). Mengapa? Intervensi awal memainkan peranan penting dalam melengkapkan kanak-kanak berkeperluan khas dengan kemahiran asas sebelum mereka masuk ke sekolah rendah. Intervensi awal yang komprehensif dan intensif adalah berfaedah kepada keluarga dan masyarakat. Intervensi awal mempunyai impak yang positif kepada persekitaran terdekat kanakkanak berkeperluan khas. Atas sebab ini juga, setiap individu dalam sesebuah komuniti perlu sedar akan tanggungjawab masing-masing ke atas kanak- kanak berkeperluan khas (Lerner, 2003).
Intervensi awal dapat membantu perkembangan pelbagai kebolehan kanakkanak dan mengelakkan perkembangan yang lewat. Contohnya, seorang kanakkanak bermasalah pendengaran yang diajar menggunakan bahasa isyarat secara tidak langsung dapat mempertingkatkan mindanya dan membuka peluang untuk dia berinteraksi dengan kanak-kanak lain. Kejadian masalah lain yang terikat dengan kesukaran awal boleh diatasi melalui perkhidmatan intervensi awal. Contohnya kanak-kanak yang mengalami masalah penglihatan tetapi tidak diberi intervensi awal, mungkin mengalami masalah emosi seperti perasaan kecewa. Intervensi awal yang intensif dan berkesan mampu mengelakkan penambahan keterukan masalah yang dihadapi dan mengurangkan beban penyediaan pendidikan khas pada peringkat sekolah rendah dan menengah. Bilangan kanak-kanak yang memerlukan perkhidmatan pendidikan khas mungkin berkurangan. 5
PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas
Ringkasnya, intervensi awal boleh meningkatkan intelek, meningkatan perkembangan
fizikal
dan
meningkatkan
penguasaan
bahasa
kanak-kanak
berkeperluan khas. Intervensi awal yang sistematik menghalang kewujudan masalah lain, mengurangkan tekanan kepada keluarga, dan mengurangkan pembinaan institusi khas. Dengan adanya intervensi awal yang teratur, keperluan untuk pendidikan khas di peringkat persekolahan dapat dikurangkan dan ini menjimatkan perbelanjaan negara yang dikhaskan untuk kemudahan penjagaan, kesihatan dan pendidikan. Juga dapat mengurangkan kesan masalah dan mencegah berlakunya masalah sampingan serta menentukan kemahiran-kemahiran yang perlu dipelajari oleh kanak-kanak berkeperluan khas dan memberi latihan l atihan yang bersesuaian kepada mereka. Kelewatan intervensi akan menyebabkan pemerolehan pengalaman awal yang terhad seterusnya menyebabkan sistem sensori tidak terangsang dan boleh merosakkan sistem ini. Kelewat Intervensi boleh membawa kerencatan sistem sensori. Sistem sensori seperti penglihatan bukan sahaja merosot akibat kurang ransangan awal tetapi turut menjejaskan sensori yang lain seperti pendengaran.
Berdasarkan maklumat yang telah dipelajari: 1. bincangkan apakah konsep intervensi awal yang perlu dalam kalangan kanak-kanak berkeperluan khas. 2. Jelaskan kebaikan yang akan diperolehi daripada intervensi awal, dan jelaskan kesan kelewatan intervensi awal terhadap kanak-kanak berkeperluan khas
6
