KABANATA I Narrator :
Ang Birheng Maria ang nagbubukas sa aking pag-iisip para hindi ako magkamali sa aking sinusulat. Akoy ay mortal lamang; humihina ang katawan at isipan,nangangailangan ng patnubay. Ako’y tila isang bangkang naglayag at nakarating sa punto ng aking kakayanan. Hindi ko na kayang lumayo pa. Inang Birhen, tulungan nyo po ako. Inyong dinggin ang aking nilikhang korido.
KABANATA 2 Narrator:
Sa kaharian ng Berbanya, Ang haring Don Fernando ay iginagalang ng lahat. Mataas ang pagtingin sa kanya maging kapwa niyang hari sa ibang kaharian. Ang kanyang asawa na si Donya Valeriana, bukod sa napakaganda ay walang katulad sa bait. Mayroon silang tatlong anak na binata. Si Pedro and panganay, siya ang pinaka seryoso’t makisig.
Si Don Diego ang sumunod, siya ang mahinahon magsalita dahil medyo mahiyain. Si Don Juan ang bunso. Siya ang pinaka mabait at mapagmahal. Isang araw, bago magsimula ang pista, tinanong sila ng kanilang ama kung may nais na silang pakasalan. Nag usap usap ang magkakapatid ukol sa tanong na ito. Don Juan:
Oh, kuya, may sexy dun o!
Don Diego:
Nako, sayo nalang. May iba na akong nakita.
Don Pedro: kagubatan!
Tumigil nga kayo at para kayong mga unggoy na nanggaling sa
Naarrator:
Naging maganda ang Berbanya dahil sa mabuting pamumuno ni Don Fernando. Subalit sa gabing iyon, siya ang nagkaroon ng panaginip na nagdulot sa kanya ng isang malubhang sakit. Sa kanyang panaginip, ipinahamak at pinatay ng dalawang tao ang bunsong si Don Juan. Itinapon pa sa balon ang kanyang katawan. Nagising ang hari pero mula noon ay naging mahina ang pangangatawan.
Don Fernando: karamdaman…
Hindi ko na ata kayang tumagal pa ng isang araw sa aking
Donya Valeriana: Huwag kang mawalan ng pag-asa Mahal na Hari, narito na ang pinaka magaling na manggagamot sa lahat ng kaharian. Manggagamot: Isa lang ang tanging lunas sa inyong sakit, Kamahalan. Ang awit ng Ibong Adarna na nakikita sa Bundok Tabor. Ito ay tumitigil sa Piedras Platas pag sapit ng dilim. Don Fernando: Kung ganoon, Don Pedro, pumunta ka sa bundok at hulihin ang Ibong Adarna. Don Pedro:
Masusunod po, Kamahalan.
KABANATA 3 Narrator:
Sumakay sa kabayo at naglakbay ng tatlong buwan si Don Pedro upang makarating sa Bundok Tabor. Ang punongkahoy na tinatawag na Piedras Platas, ay kumikislap na parang diyamante.
Don Pedro:
Napakaganda ng punongkahoy na ito, saktong-sakto at kailangan kong magpahinga.
Narrator:
Noong naka-idlip si Don Pedro, dumapo ang Ibong Adarna. Tinignan nito at nahihimbing na prinsepe, at saka umawit ng pitong beses.
Ibong Adarna: a) Why do birds suddenly appear? b) Ibon mang may layang lumipad… c) (angry birds theme) d) Catch me I’m falling, falling fast again e) Narrator:
Sa bawat awit ng Ibond Adarna, nagbabago ang balahibo nito. Ang mahiwaganag duming pumatak sa tulog na si Don Pedro ay natuyo at dahilan ng kanyang pagiging …
Ibong Adarna: g) Pusong bato~~~
KABANATA 4 Don Fernando: Sinabi nang di ko kayang tumagal ng isa pang araw, eh lalo namang tatlong buwan akong di makakapaghintay… Nasaan na ba si Don Pedro? Don Diego: Kamahalan, baka naman po kailangan sundan ko si Don Pedro sa Bundok Tabor. Baka kailangan po niya ng aking tulong.
Narrator:
Naglakbay din si Don Diego papuntang Bundok Tabor. Limang buwan ang kanyang byahe. Nakarating din siya sa Piedras Platas.
Don Diego: Wala pa ang Ibong Adarna… siguro matutulog muna ako para mag-ipon ng lakas… buti nalang may merong bato dito… pwede na sigurong maging sandalan. Narrator:
Noong naka-idlip si Don Diego, dumapo ang Ibong Adarna. Tinignan nito at nahihimbing na prinsepe, at saka umawit ng pitong beses.
Ibong Adarna: a) Why do birds suddenly appear? b) Ibon mang may layang lumipad… c) (angry birds theme) d) Catch me I’m falling, falling fast again e) Bird song – Family Guy f) Blackbird – Beatles (Evan Rachel Wood) Narrator:
Muli, sa bawat awit ng Ibond Adarna, nagbabago ang balahibo nito. Ang mahiwaganag duming pumatak sa tulog na si Don Diego ay natuyo at dahilan ng kanyang pagiging …
Ibong Adarna: g) Pusong bato~~~
KABANATA 5 Don Fernando: Anubayaaaaaan… Kay tagal na akong naghihintay, hindi parin sila bumabalik. Gusto ata nila na ako’y mamatay na. Narrator:
Sumasama ang loob ni Don Juan kapag binabantayan niya ang kanyang ama. Gusto man niyang maglakbay rin, pinipigilan siya ni Don Fernando dahil takot siya na baka hindi rin bumalik si Don Juan. Ang tanging hiling ni Don Juan sa Dios ay gumaling si Don Fernando, kung kaya’t iginiit niya na siya’y maglakbay patungo sa Bundok Tabor. Humindi ang kanyang magulang, pero kung hindi raw siya papayagan ay aalis na lamang siya ng walang paalam. Pinahintulutan siya ng kanyang magulang at pinayagan siya. Naglakad si Don Juan patungo sa Bundok Tabor dahil wala nang mga kabayo. Ang baon lamang niya’y limang pirasong tinapay. Sa ganoon, nagdasal siya sa Inang Birhen upang launan siya ng panganib. Para hindi siya magutom, kuamakain siya ng isang pirasong tinapay lamang sa isang buwan.
Nakarating siya sa Bundok Tabor magkalipas ng apat na buwan.
KABANATA 6 Habang naglalakbay si Don Juan, nakakita siya ng isang matandang leproso na humihingi ng pagkain. Naawa si Don Juan at binigyan niya ng isang pirasong tinapay ang matanda. Kapalit ng kabutihan ni Don Juan, sinabi ng matanda ang paraan kung paano hulihin ang ibong Adarna. Leproso:
Bakit, mahal na prinsipe, hahanapin niyo po ba si Ibong Adarna?
Don Juan:
Oo. Nagkataon ba na alam ninyo kung papaano ito hulihin?
Leproso:
Ako? Ako? May sakit ako diba! Nako, kung gusto niyo malaman kung pano hulihin yon, may kilala ako na ermitanyo doon. Matutulungan ka niya.
Don Juan:
Sus, yun naman pala e. Salamat nalang ho.
KABANATA 7 Narrator:
Hinanap ni Don Juan ang bahay ng ermitanyong sinasabi ng Matandang Leproso Hindi siya tumigil sa paghahanap hanggang nakita niya ang isang maliit na bahay.
Don Juan:
Tao po! Poo tao! Magandang hapon po.
Ermitanyo 1:
Magandang hapon din po Ginoo.
Don Juan:
Peace po, Lola.
Ermitanyo:
Anong Lola? Lolo! Tuloy kayo.
Don Juan:
Kayo po ba yung matandang Ermitanyong sinasabi ng may Leproso?
Ermitanyo:
Oh, ako nga.
Don Juan:
Pasensya na kayo ha, akala ko hippie kayo e. Salamat po a.
Ako po si Don Juan, at may hinahanap po akong lunas na kailangan ng aking mahal na ama. Iyon po ang Ibong Adarna Ermitanyo:
Don Juan, lubhang mapanganib ang iyong pangangailangan. Hindi kasi basta-basta nahuhuli ang ibong iyon. Matindi yun e. Dapat may strategy ka dun. Parang DoTa lang. At ang punong kinaroroonan ng Adarna ay tunay na napaka ganda, ginto ang punong iyon. Nakakatulog ang lahat ng naghihintay sa kanya. Ang ibong hinahanap niyo ay may taglay na engkanto.
Don Juan: kapatid ko yun.
Engkanto? A, edi, uuwi na po ako. Siguro, nahuli na ng mga
Ermitanyo:
Wag kang matakot. Bato na ang iyong mga kapatid.
Don Juan:
May sakit nga sa bato yung may mahabang baba doon e.
Ermitanyo:
Hindi! Naging bato na sila!
Don Juan: Ermitanyo: Narrator:
A. Naging bato po. Ah, eh, kung ganoo- Ano!? Naging bato po? Nako! E baka mapagaya po ako sa kanila! Ayoko po! Please lang! Wag kang ngang matakot! Naglabas ng pitong kalamansi at isang sundang. Sinabi niya na kapag nakakatulog na si Don Juan, hihiwain niya ang kanyang kamay at pipigaan niya ng kalamsi ang kanyang suagt upang manatili siyang gising.
KABANATA 8 Nang sa ganon, naglakbay muli si Don Juan at hinanap niya ang gintong puno, ang Pierdas Plates. Doon niya nahanap rin ang kanyang mga kapatid na bato. Sumapit na ang gabi’t naghihintay parin si Don Juan sa ilalim ng Pierdas Plates. Nagulat siya na may bigla nalang kumakanta.
Don Juan:
Ayan na siya! Yes, nasan na yung sundang?
7 SONGS Don Juan:
Ako ang hinahamon mo ah! Ako ang huhuli sayo ngayon!
Ano kaya, bubuhusan ko kayo? E, mga salabahe kayo e. Pero yun nga, mas malapot ang dugo sa tubig. Hay nako, kapatid ko kayo. Kapatid ko kayo. Narrator:
Unti-unting nagbalik-anyo ang dalawang prinsipeng malarebulto na.
KABANATA 9 Narrator:
Pauwi ng Berbanya, nagplano si Don Pedro na patayin si Don Juan dahil sa inggit. Sinabi ni Don Pedro ang balak niya kay Don Diego, ngunit pinigilan ni Don Diego si Don Pedro. Kung kaya’t binugbog na lamang nila si Don Juan. Kinuha nila ang ibon at nagpatuloy silang umuwi. Ngunit, noong nakarating na sila sa Berbanya, pumangit na ang ibon at tumanggi itong umawit. Mas lalong nalungkot si Don Fernando.
Don Diego:
Ano na ngayon, Kuya? Walang bisa na ang ibon ngayon na hindi na siya umaawit.
Don Pedro:
Aawit din yan.
KABANATA 10 Narrator:
Habang nasa palasyo sina Don Diego at Pedro, taintim na nagdadarasal si Don Juan. Ipinagdarasal niya ang kanyang ama na mailigtas siya kahit siya’y namamatay na. Narinig ng Dios ang kanyang dasal at may dumating na Manggagamot na siyang tumulong kay Don Juan. Pianasalamat ni Don Juan ang matandang ito at mabilis na bumalik sa Berbanya.
KABANATA 11 Don Diego:
May ibon na lumilipad, nakabuka na ang pakpak, sa sanga ng punong kahoy, naghihintay ng ulan. Kumanta ka na please!
Tagapaglingkod: Si Don Juan! Si Don Juan, nakabalik na po! Narrator:
Pumasok si Don Juan at binati niya ang kanyang magulang.
