PN E 05100 1[Elektroenergetyczne Linie Napowietrzne

5/17/2018

PN-E-05100-1:2000

PNE051001[ElektroenergetyczneLinieNapowietrzne-slidepdf.com

marzec 1998

POLSKA NORMA

Numer: PN-E-05100-1:2000 Tytuł: Elektroenergetyczne linie napowietrzne - Projektowanie i budowa - Linie prą du przemiennego z przewodami roboczymi gołymi Grupa ICS: 29.240.20

Deskryptory: 0001362 - linie elektroenergetyczne, 0857394 - linie elektryczne napowietrzne, 0260740 projektowanie, 0054768 - konstrukcje budowlane, 0396727 - wymagania.

PRZEDMOWA Niniejszy arkusz normy zastępuje PN-E-05100:1975 (PN-75/E-05100) w zakresie postanowień dotyczą cych projektowania i budowy elektroenergetycznych zasilają cych linii napowietrznych pr ą du przemiennego o napięciach znamionowych do 400 kV włą cznie z przewodami roboczymi gołymi. W niniejszym arkuszu podano postanowienia dotyczą ce wymiarowania elementów linii z uwagi na ich wytrzymało ść mechaniczną oraz wytrzymałość elektryczną odstępów między elementami znajdują cymi się pod napięciem, a takŜe między nimi a uziemionymi częściami linii. Dotyczą one równieŜ sposobu ochrony ludzi i obiektów znajduj ą cych si ę w pobli Ŝu linii przed jej oddziaływaniem, jak równie Ŝ przed zagroŜeniami mogą cymi wyst ą pić w przypadkach uszkodzeń linii. Akrusz normy zawiera załą cznik A (informacyjny). Przewidziano opracowanie arkusza 2 normy, który b ędzie zawierał postanowienia dotyczą ce projektowania i budowy linii napowietrznych prą du przemiennego z przewodami roboczymi w izolacji i w osłonach izolacyjnych. W normach międzynarodowych nie istnieje odpowiednik tej normy. W stosunku do normy PN-E-05100:1975 (PN-75/E-05100) wprowadzono w PN-E-05100-1:1998 następują ce istotne i uzupełnienia: -zmiany wprowadzono wymagania dotyczą ce uwzględniania oddziaływań linii elektroenergetycznych na otoczenie, podają c odpowiednie przepisy, - uściślono wymagania w odniesieniu do odległo ści przewodów pod napi ęciem od szlaków komunikacyjnych oraz od stref pracy dźwignic i maszyn przeładunkowych, - wprowadzono wymagania dotyczą ce zachowania bezpiecznej odległo ści przewodów fazowych linii o napi ęciu 110 kV i wyŜszym od ziemi i krzy Ŝowanych obiektów przy nagrzaniu tych przewodów do temperatury granicznej roboczej, - określono wymagania dotyczą ce sposobu rozmieszczania tablic bezpieczeństwa - ostrzegawczych i tablic identyfikacyjnych, - okreś lono współczynnik bezpieczeństwa dla elementów osprzętu, nie uwzględniony w normie PN-E-06400:1991 (PN-91/E-06400), jak równieŜ zestawiono wymagane współczynniki bezpieczeństwa dla izolatorów, - określono wymagania dla izolatorów z tworzyw sztucznych (izolatorów kompozytowych) oraz poprzeczników izolacyjnych, - uwzględniono rozwią zania elementów linii dla terenów szkód górniczych i terenów osuwiskowych,

http://slidepdf.com/reader/full/pn-e-05100-1elektroenergetyczne-linie-napowietrzne ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE Strona 1 www.aslan.com.pl

5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


- uściślono warunki obciąŜenia słupów i dostosowano sformułowania normy do metody stanów granicznych, - określono wymagania dotyczą ce modernizacji i remontów linii istniej ą cych, - ograniczono wymaganie dotyczą ce wykonywania dodatkowej wycinki drzew do linii o napi ęciu 400 kV.

SPIS TREŚCI 1 Wstęp 1.1 Zakres arkusza normy 1.2 Normy powołane 1.3 Definicje i zalecane symbole literowe 2 Warunki klimatyczne 2.1 Wymagania ogólne 2.2 Strefy klimatyczne 2.3 ObciąŜenie wiatrem 2.4 ObciąŜenie sadzią 3 Przewody 3. 1 Postanowienia ogólne 3.2 Najmniejsze dopuszczalne przekroje przewodów 3.3 Najmniejsze dopuszczalne nacią gi zrywają ce przewodów telekomunikacyjnych 3.4 Dopuszczalne napręŜenia normalne i katastrofalne przewodów 3.5 Wymiarowanie przewodów na obciąŜenia prą dowe 4 Izolatory 4.1 Postanowienia ogólne 4.2 Wytrzymałość elektryczna 4.3 Wytrzymałość mechaniczna i elektromechaniczna 5 Osprzęt 6 Tablice ostrzegawcze i identyfikacyjne 6.1 Postanowienia ogólne 6.2 Tablice ostrzegawcze

elektroenergetycznych

oraz

przewodów

6.3 Tablice identyfikacyjne 7 Konstrukcje wsporcze i posadowienia 7.1 Ogólne zasady projektowania konstrukcji wsporczych 7.2 Obliczanie konstrukcji wsporczych w normalnych warunkach pracy 7.3 Obliczanie konstrukcji wsporczych w wyją tkowych warunkach pracy 7.4 Ogólne zasady projektowania posadowień 7.5 Odcią gi 7.6 Ochrona konstrukcji wsporczych przed szkodliwymi wpływami 8 Zawieszenie przewodów 8.1 Postanowienia ogólne 8.2 NapręŜenie w przewodach 8.3 Zabezpieczenie linii przed drganiami przewodów 8.4 Zawieszenie przelotowe przewodu roboczego 8.5 Zawieszenie odcią gowe przewodu roboczego 8.6 Zawieszenie przelotowo-odcią gowe 8.7 Zawieszenie przewodu odgromowego 8.8 Zawieszenie przewodów telekomunikacyjnych 9 Odległości przewodów i części pod napięciem 9.1 Odległości przewodów od powierzchni ziemi 9.2 Odległości między przewodami w środku przęsła 9.3 Odległości między poszczególnymi elementami linii napowietrznej na słupach 10 Ochrona od przepięć 10.1 Ochrona od przepi ęć elektroenergetycznych linii napowietrznych o napi ęciu 110 kV i wyŜszym 10.2 Ochrona od przepi ęć elektroenergetycznych linii o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, a ni Ŝszym niŜ 110 kV 10.3 Ochrona od przepi ęć elektroenergetycznych linii napowietrznych o napi ęciu do 1 kV 11 Ochrona przed poraŜeniami 11.1 Postanowienia ogólne


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


11.2 Wymagania szczególne 12 Oddziaływanie linii elektroenergetycznych 12.1 Oddziaływanie na linie i urzą dzenia telekomunikacyjne 12.2 Oddziaływanie na odbiór radiowy i telewizyjny 12.3 Oddziaływanie pola elektrycznego 12.4 Oddziaływanie akustyczne 13 Obostrzenia 13.1 Stosowanie obostrzeń 13.2 Wykonanie obostrzeń 14 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych między sobą oraz z przewodami trakcji elektrycznej 14.1 Postanowienia ogólne 14.2 Odległości pionowe między przewodami krzyŜują cych się linii 14.3 Odległości poziome mi ędzy kablem ziemnym linii telekomunikacyjnej a konstrukcj ą wsporczą linii elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, lub od uziomów słupów tych linii 14.4 Odległości poziome między przewodami i słupami na zbli Ŝeniu linii 15 Prowadzenie linii elektrycznych na wspólnych konstrukcjach wsporczych 15.1 Prowadzenie dwóch lub więcej linii elektroenergetycznych na wspólnych konstrukcjach wsporczych 15.2 Prowadzenie przewodów telekomunikacyjnych na słupach linii elektroenergetycznej 16 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z budynkami 16.1 Postanowienia ogólne 16.2 Odległości pionowe przewodów linii elektroenergetycznych od budynków w przypadku skrzyŜowania przy największym zwisie normalnym 16.3 ZbliŜenia linii elektroenergetycznych do budynków 16.4 Wprowadzenie do budynku przewodów linii elektroenergetycznej o napi ęciu do 1 kV 16.5 Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od reklam świetlnych 17 SkrzyŜowania i zbli Ŝenia linii elektroenergetycznych z mostami, wiaduktami, tamami, groblami i podobnymi budowlami 17.1 Postanowienia ogólne 17.2 SkrzyŜowania 17.3 Przejścia linii elektroenergetycznych wzdłuŜ mostów, wiaduktów i podobnych budowli 17.4 ZbliŜenia 18 Skrzy Ŝowania i zbli Ŝenia linii elektroenergetycznych z ruroci ą gami 18.1 Postanowienia ogólne 18.2 SkrzyŜowania linii elektroenergetycznych z ruroci ą gami naziemnymi 18.3 ZbliŜenia linii elektroenergetycznych do ruroci ą gów naziemnych 18.4 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z ruroci ą gami podziemnymi 19 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z drogami kołowymi 19.1 Postanowienia ogólne 19.2 Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od powierzchni dróg w przypadku skrzy Ŝowania linii z drogą 19.3 Odległość pozioma przewodów roboczych od krawędzi drogi przy zbliŜeniu 20 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z kolejami u Ŝytku publicznego 20.1 Postanowienia ogólne 20.2 Odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznych od linii kolejowych u Ŝytku publicznego 20.3 Odległość pozioma przewodów linii elektroenergetycznych od linii kolejowych u Ŝytku publicznego w przypadku zbliŜenia 21 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z kolejami linowymi 21.1 Postanowienia ogólne 21.2 Odległość przewodów linii elektroenergetycznej od kolei linowej naziemnej 21.3 Odległość przewodów linii elektroenergetycznej od kolei linowej napowietrznej 21.4 ZbliŜenia 22 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z drogami wodnymi i wodnymi szlakami turystycznymi 22.1 Postanowienia ogólne 22.2 SkrzyŜowania 22.3 ZbliŜenia 22.4 SkrzyŜowania i zbliŜenia z ośrodkami sportów wodnych 23 Prowadzenie elektroenergetycznych linii przez lasy i w pobli Ŝu drzew 23.1 Postanowienia ogólne 23.2 Odległość przewodów od gałęzi drzew 23.3 Wycinka podstawowa drzew na trasie linii


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


23.4 Wycinka dodatkowa drzew na trasie linii 24 Prowadzenie elektroenergetycznych linii w pobliŜu lotnisk, lą dowisk i lotniczych urzą dzeń radionawigacyjnych 25 Prowadzenie elektroenergetycznych linii w pobli Ŝu budowli zawieraj ą cych materiały niebezpieczne po Ŝarowo lub strefy zagroŜone wybuchem i stacje paliw 26 Prowadzenie elektroenergetycznych linii przez tereny szkód górniczych i przez tereny mog ą ce ulegać naturalnym deformacjom 26.1 Postanowienia ogólne 26.2 Zawieszenie przewodów 26.3 Łańcuchy izolatorowe i zawiesia 26.4 Słupy i posadowienia 27 Prowadzenie elektroenergetycznych linii w pobliŜu obiektów o artystycznym znaczeniu, obiektów zabytkowych i cmentarzy 28 Prowadzenie elektroenergetycznych linii nad i w pobli Ŝu stref działania dźwignic lub urzą dzeń przeładunkowych o stałym miejscu lokalizacji 29 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z deszczowniami i opryskiwaczami 29.1 Postanowienia ogólne 29.2 Odległość słupów linii elektroenergetycznych od dysz wyrzucają cych strugę cieczy 29.3 Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od deszczowni i opryskiwaczy 29.4 Stopień obostrzenia przy skrzyŜowaniach Załą cznik A (informacyjny) Bibliografia. Akty prawne zawieraj ą ce zalecenia i wymagania maj ą ce wpływ na projektowanie i budowę elektroenergetycznych linii napowietrznych prą du przemiennego.

1 Wstęp 1.1 Zakres arkusza normy Przedmiotem arkusza normy są wymagania dotyczą ce projektowania i budowy elektroenergetycznych zasilaj ą cych linii napowietrznych prą du przemiennego, o napięciach znamionowych do 400 kV włą cznie z przewodami roboczymi gołymi. Norma dotyczy równieŜ przewodów telekomunikacyjnych zawieszonych na konstrukcjach wsporczych tych linii. Normę stosuje się do projektowania i budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych nowo budowanych. Przy modernizacjach, przebudowach i remontach linii, gdy istniej e elementy linii zast ępuje się lub oraz uzupełnia nowymi o innych rozwią zaniach konstrukcyjnych, postanowienia normyą cstosuje si ę do nowych elementów do fragmentów linii, które ulegają zmianie wskutek zabudowania tych elementów. Normy nie stosuje się do: a) modernizowanych, przebudowywanych, remontowanych elektroenergetycznych linii napowietrznych pr ą du przemiennego, w których rozwią zania konstrukcyjne oraz najwi ększe dopuszczane siły działają ce na elementy linii nie ulegają zmianie w stosunku do warunków normy według której zostały zaprojektowane, b) elektroenergetycznych linii napowietrznych znajduj ą cych się na ogrodzonych terenach ruchu elektrycznego, je Ŝeli normy dotyczą ce takich linii postanawiają inaczej, c) napowietrznych sieci jezdnych trakcji kolejowej, tramwajowej i trolejbusowej, d) elektroenergetycznych linii zawieszonych na wspólnych konstrukcjach wsporczych z przewodami jezdnymi napowietrznych sieci trakcyjnych, e) elektroenergetycznych przewodów ślizgowych zewnętrznych urzą dzeń transportowych i dźwigowych.

1.2 Normy powołane PN-B-02151-1:1987 (PN-87/B-02151/01) Akustyka budowlana - Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach - Wymagania ogólne i środki techniczne ochrony przed hałasem PN-B-02151-2:1987 (PN-87/B-02151/02) Akustyka budowlana - Ochrona przed hałasem pomieszcze ń w b udynkach - Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach PN-B-03154:1983 (PN-83/B-03154) Elektroenergetyczne linie napowietrzne - Drewniane konstrukcje wsporcze Obliczenia statyczne i projektowanie PN-B-03205:1996 Konstrukcje stalowe - Podpory linii elektroenergetycznych - Projektowanie i wykonanie PN-B-03265:1987 (PN-87/B-03265) Elektroenergetyczne linie napowietrzne-  elbetowe i spręŜone konstrukcje wsporcze - Obliczenia statyczne i projektowanie PN-B-03322:1980 (PN-80/B-03322) Elektroenergetyczne linie napowietrzne - Fundamenty konstrukcji wsporczych Obliczenia statyczne i projektowanie PN-E-01242:1990 (PN-90/E-01242) Oznaczenia identyfikacyjne zacisków urzą dzeń i zakończeń przewodów oraz ogólne zasady systemu alfanumerycznego


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


PN-E-05001:1981 (PN-81/E-05001) Urzą dzenia elektroenergetyczne wysokiego napięcia - Znamionowe napi ęcia probiercze izolacji PN-E-05118:1977 (PN-77/E-05118) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Elektroenergetyczne linie i stacje wysokiego napięcia - Dopuszczalny poziom zakłóceń - Ogólne wymagania i badania terenowe PN-E-05125:1976 (PN-76/E-05125) Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe-Projektowanie i budowa PN-E-06303:1979 (PN-79/B-06303) NaraŜenie zabrudzeniowe izolacji napowietrznej i dobór izolatorów do warunków zabrudzeniowych PN-E-06308:1990 (PN-90/E-06308) Elektroenergetyczne izolatory wysokonapięciowe - Izolatory liniowe - Ogólne wymagania i badania PN-E-06313:1988 (PN-88/E-06313) Dobór izolatorów liniowych i stacyjnych pod względem wytrzymałości mechanicznej PN-E-06400-1:1991 (PN-91/E-06400/01) Osprzęt linii napowietrznych i stacji - Postanowienia ogólne PN-E-06400-2:1991 (PN-91/E-06400/02) Osprzęt linii napowietrznych i stacji - Osprzęt z przewodami giętkimi PN-E-08501:1988 (PN-88/E-08501) Urzą dzenia elektryczne - Tablice i znaki bezpieczeństwa PN-E-90081:1974 (PN-74/E-90081) Elektroenergetyczne przewody gołe - Przewody miedziane PN-E-91030:1996 Elektroenergetyczne izolatory niskonapięciowe - Izolatory ceramiczne - Wymagania i badana PN-IEC 1089:1994 Przewody gołe okrą głe o skrętkach regularnych do linii napowietrznych PN-L-49001:1989 (PN-89/L-49001) Lotniska - Wyznaczenie stałych powierzchni ograniczaj ą cych wysokość obiektów na lotniskach i w ich rejonach PN-L-49002:1965 (PN-65/L-49002) Ruch lotniczy - Oznaczanie naziemnych przeszkód lotniczych PN-M-34501:1991 (PN-91/M-34501) Gazocią gi i instalacje gazownicze - SkrzyŜowania gazocią gów z przeszkodami terenowymi - Wymagania

1.3 Definicje i zalecane symbole literowe 1.3.1 elektroenergetyczna linia napowietrzna prą du przemiennego linia urzą dzenie napowietrzne prą du przemiennego przeznaczone do przesyłania energii elektrycznej, składaj ą ce się z przewodów (1.3.10), izolacji(1.3.30), konstrukcji wsporczych, osprzętu oraz innych elementów wynikaj ą cych ze sposobu pracy linii 1.3.2 napięcie znamionowe linii napięcie U

napięcie międzyprzewodowe, na które jest zbudowana linia (1.3.1)

1.3.3 części linii pod napięciem części pod napięciem przewód roboczy (1.3.10.1) nieuziemiony, goły, przeznaczony do przesyłania energii, wszystkie cz ęści metalowe linii (1.3.1) bezpośrednio z nim (galwanicznie) połą czone, ponadto główka, szyjka i górny klosz izolatora stoj ą cego, jak równieŜ dolna powierzchnia klosza izolatora wiszą cego, najbliŜszego przewodowi roboczemu (1.3.10.1) 1.3.4 teren ruchu elektrycznego obszar przeznaczony trwale na urzą dzenia elektryczne jak maszyny i przyrzą dy elektryczne, transformatory, przewody (1.3.10) elektryczne inne niŜ linii (1.3.1) itp. ogrodzony, odpowiednio oznakowany i dost ępny tylko dla personelu upowaŜnionego do obsługi znajduj ą cych się na nim urzą dzeń 1.3.5 obciąŜalność prą dowa linii wartość długotrwałego prą du elektrycznego w przewodach roboczych (1.3.10.1) linii (1.3.1), przy której to wartości przewody robocze (1.3.10.1) nagrzewaj ą się do temperatury granicznej roboczej (1.3.9), dla której są projektowane odległości przewodów roboczych (1.3.10.1) od ziemi i od krzyŜowanych obiektów, w danej linii (1.3.1)


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


1.3.6 znamionowa obciąŜalność prą dowa danej linii wartość obciąŜalności prą dowej linii (1.3.5) w określonych warunkach atmosferycznych1) 1.3.7 temperatura otoczenia temperatura powietrza otaczają cego elementy linii (1.3.1) 1.3.8 temperatura przewodu temperatura jaką ma przewód (1.3.10), której warto ść zale Ŝy od nagrzania przez płyną cy nim prą d elektryczny i od panuj ą cych warunków atmosferycznych 1.3.9 temperatura graniczna robocza temperatura przewodów roboczych (1.3.10.1) przyjęta przy projektowaniu linii (1.3.1) w celu określenia najwię kszego zwisu normalnego (1.3.19) oraz wymiarowania odległości przewodów roboczych (1.3.10.1) od ziemi i od krzyŜowanych obiektów 1.3.10 przewód linii przewód element słuŜą cy do przekazywania energii lub informacji, wzgl ędnie do ochrony innych elementów linii (1.3.1) i jej otoczenia 1.3.10.1 przewód roboczy przewód (1.3.10) sł uŜą cy do przesyłu energii elektrycznej, nieuziemiony, który mo Ŝe być przewodem pojedynczym lub wią zką przewodową , składają cą się z dwóch lub więcej przewodów pojedynczych UWAGA - Przewód ochronno-neutralny uwa Ŝa się za przewód roboczy 1.3.10.2 przewód fazowy przewód roboczy (1.3.10.1) linii (1.3.1) prą du przemiennego, połą czony z określoną fazą systemu przesyłowego 1.3.10.3 przewód odgromowy przewód (1.3.10) uziemiony chroni ą cy przewody robocze (1.3.10.1) przed bezpośrednimi wyładowaniami atmosferycznymi; moŜe być wykorzystany równieŜ do innych celów, jak zamykanie obwodu zwarcia doziemnego, ograniczanie oddziaływania zwarć na urzą dzenia telekomunikacji, prowadzenie światłowodów itp. 1.3.10.4 przewód ekranują cy przewód (1.3.10) uziemiony słuŜą cy do zmniejszania natęŜenia pola elektrycznego pochodzą cego od przewodów roboczych (1.3.10.1), zawieszony między nimi a ziemi ą lub chronionymi obiektami 1.3.10.5 przewód uziemiają cy przewód (1.3.10) łą czą cy element wymagają cy uziemienia z uziomem lub uziemionym słupem (1.3.36); np. uziemienie przewodu odgromowego (1.3.10.3) 1.3.10.6 przewód zabezpieczają cy przewód roboczy linii przed opadni ęciem przewód zabezpieczają cy przewód (1.3.10) dodatkowy, wykonany z tego samego materiału i o tym samym przekroju co zabezpieczany przewód roboczy (1.3.10.1), nie odciąŜają cy zabezpieczanego przewodu roboczego (1.3.10.1) dopóki ten si ę nie zerwie, przymocowany do zabezpieczanego przewodu roboczego (1.3.10.1): a) złą czkami w dwóch punktach znajduj ą cych si ę po przeciwnych stronach izolatora stoj ą cego, podtrzymują cego przewód roboczy (1.3.10.1) - w przypadku zawieszenia przelotowego (1.3.11.1), b) złą czkami z jednej strony izolatora, do którego mocowany jest zabezpieczony przewód roboczy (1.3.10.1) - w przypadku zawieszenia odcią gowego (1.3.11.2) 1.3.10.7 przewód światłowodowy przewód (1.3.10) zawierają cy włókna światłowodowe słuŜą ce do przesyłania sygnałów ś wietlnych; w linii (1.3.1) elektroenergetycznej przewody światłowodowe są zabudowane:


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


a) przez wbudowanie w przewód odgromowy (1.3.10.3) albo przewód roboczy (1.3.10.1), b) przez owini ęcie lub mocowanie na przewodzie odgromowym (1.3.10.3) albo na przewodzie roboczym (1.3.10.1), c) przez zawieszenie na konstrukcjach wsporczych jako kabla samono śnego nieprzewodzą cego 1.3.10.8

przewód telekomunikacyjny przewód (1.3.10) metalowy słuŜą cy do przesyłania telekomunikacyjnych sygnałów elektrycznych 1.3.11 zawieszenie przewodu zamocowanie przewodu na konstrukcji wsporczej 1.3.11.1 zawieszenie przelotowe zawieszenie przewodu (1.3.11) podtrzymują ce go, gdy siły naci ą gu przewodu są z obu stron zawieszenia jednakowe, lub gdy ró Ŝnica tych sił z obu stron zawieszenia spełnia warunki podane w 8.4 1.3.11.2 zawieszenie odcią gowe zawieszenie przewodu (1.3.11), przenoszą ce jego nacią g 1.3.11.3 zawieszenie przelotowo-odcią gowe zawieszenie przewodu (1.3.11), podtrzymują ce przewód roboczy (1.3.10.1) w normalnych warunkach pracy, a przenoszą ce określon ą wielko ść naci ą gu w przęśle obostrzonym, gdy przewód roboczy (1.3.10.1) zerwie si ę w przęśle są siednim (8.6) 1.3.12 zawieszenie bezpieczne przewodu na izolatorach stoją cych zawieszenie przewodu (1.3.11) przy zastosowaniu przewodu zabezpieczają cego (1.3.10.6) 1.3.12.1 zawieszenie bezpieczne na dwóch izolatorach zawieszenie bezpieczne przewodu na izolatorach stoją cych (1.3.12), gdy przewód zabezpieczają cy (1.3.10.6) jest zamocowany do dodatkowego izolatora znajdują cego się obok lub powyŜej izolatora, na którym jest zamocowany zabezpieczany przewód roboczy (1.3.10.1) 1.3.12.2 zawieszenie bezpieczne przelotowe na jednym izolatorze zawieszenie bezpieczne przewodu na izolatorze stoją cym (1.3.12), gdy przewód zabezpieczaj ą cy (1.3.10.6) jest zamocowany do t ego samego izolatora co zabezpieczany przewód roboczy (1.3.10.1), lecz po jego przeciwnej stronie

1.3.13 zawieszenie bezpieczne przewodu na ła ńcuchu izolatorowym zawieszenie zapobiegają ce opadni ęciu przewodu roboczego (1.3.10.1), w przypadku gdy zerwie się jeden rzą d łańcucha izolatorowego (1.3.31), polegają ce na zastosowaniu wielorzę dowego łańcucha izolatorowego (1.3.32.2) o liczbie rzędów większej o jeden niŜ wymagana przy zawieszeniu normalnym przewodu na jednorz ędowym lub dwurzędowym łańcuchu izolatorowym; zawieszenie przewodu na trzech lub wi ęcej rzędach izolatorów przyjmuje się za odpowiadają ce warunkowi bezpiecznego zawieszenia i nie wymaga stosowania dodatkowego rzędu izolatorów 1.3.14 przęsło część linii (1.3.1) zawarta między są siednimi konstrukcjami wsporczymi; rozróŜnia się: a) przęsło nominalne, b) przęsło wiatrowe, c) przęsło cięŜarowe, d) przęsło gabarytowe, e) przęsło specjalne, f) przęsło skrzyŜowaniowe, g) podprzęsło


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


1.3.15 rozpiętość przęsła a

pozioma odległość między osiami są siednich konstrukcji wsporczych (rysunek 1) 1.3.15.1

rozpiętość przęsła nominalnego a n

rozpi ę tość przę sła (1.3.15), którą przyjmuje się do ustalenia w terenie płaskim podstawowej wysoko ści kon strukcji wsporczych tak, aby przewody (1.3.10) podtrzymywane przez nie znajdowały się nad ziemi ą , w środku przęsła (1.3.14) - w odległości nie mniejszej niŜ określona niniejszą normą 1.3.15.2 rozpiętość przęsła wiatrowego a w

rozpi ę tość przęsła (1.3.15), którą przyjmuje się do ustalenia obciąŜenia konstrukcji wsporczej przez parcie wiatru na przewody (1.3.10). Rozpiętość przęsła wiatrowego jest średnią arytmetyczną rozpi ę tości przę seł (1.3.15) są siadują cych na konstrukcji wsporczej 1.3.15.3 rozpiętość przęsła cięŜarowego a c

rozpi ę tość prz ęsła (1.3.15), którą przyjmuje się do ustalenia obci ąŜenia pionowego konstrukcji wsporczej, izolacji (1.3.30) i przewodów (1.3.10) 1.3.15.4 rozpiętość przęsła gabarytowego a g

rozpi ę tość przę sła (1.3.15), którą przyjmuje się do ustalenia odległoś ci mi ędzy przewodami (1.3.10) i przewodów roboczych (1.3.10.1) od konstrukcji słupa (1.3.36) 1.3.15.5 rozpiętość przęsła specjalnego a s

rozpi ę tość przęsła (1.3.15) większa co najmniej o 100 % rozpi ę toś ci przę sła nominalnego (1.3.15.1) lub rozpi ętość przęsła ograniczonego słupami (1.3.36) o wysokości większej o 100 % od wysoko ści słupów (1.3.36) ograniczaj przę sło (1.3.14) o rozpiętoś ci przę sła nominalnego (1.3.15.1), w terenie płaskim bez skrzy Ŝowaą ńc ych (1.3.52) 1.3.15.6 rozpiętość przęsła skrzyŜowaniowego a p

odległość między osiami słupów (1.3.36) ograniczaj ą cych przę sło (1.3.14), w którym linia (1.3.1) krzyŜuje inny obiekt 1.3.15.7 rozpiętość podprzęsła a o

odległość między odstę pnikami wi ą zki przewodowej (1.3.34.1) lub osiami ich zestawów na wi ą zkach przewodowych

1.3.16 odcinek skrzyŜowaniowy część linii (1.3.1) ograniczona słupami mocnymi (1.3.43), obejmują ca jedno lub kilka przę seł (1.3.14), w której przynajmniej jedno przęsło (1.3.14) jest przęsłem skrzyŜowaniowym 1.3.17 przyłą cze część linii (1.3.1) o napi ę ciu (1.3.2) do 1 kV zasilają cej odbiorcę energii elektrycznej, ograniczona z jednej strony słupem (1.3.36) linii (1.3.1), a z drugiej strony konstrukcj ą znajdują cą się na zasilanym obiekcie, do której to konstrukcji są zamocowane końce przewodów (1.3.10) dochodzą cych od linii (1.3.1) 1.3.18 zwis f


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


odległość pionowa mi ędzy przewodem (1.3.10) a prostą łą czą cą punkty zawieszenia przewodu (1.3.10), w ś rodku rozpiętości przęsła (1.3.15) (rysunek 1)

Rysunek 1 - Schemat przęsła

1.3.19 największy zwis normalny f n

największy z następują cych zwisów (1.3.18): a) zwis (1.3.18) występują cy przy obci ąŜeniu przewodu (1.3.10) sadzią (1.3.21) normalną , przy temperaturze przewodu (1.3.8) -5 °C i przy bezwietrznej pogodzie - uwzgl ędniany w kaŜdej linii (1.3.1), b) zwis (1.3.18) wyst ępują cy przy temperaturze granicznej roboczej (1.3.9) przewodu roboczego (1.3.10.1) +40 °C - uwzgl ędniany w linii (1.3.1) o napięciu (1.3.2) niŜszym niŜ 110 kV, c) zwis (1.3.18) wyst ępuj ą cy przy temperaturze granicznej roboczej (1.3.9) przewodu roboczego (1.3.10.1) ustalanej przy projektowaniu linii (1.3.1) o napięciu (1.3.2) 110 kV i wyŜszym

1.3.20 zwis katastrofalny f k

zwis (1.3.18) wyst ępuj ą cy przy obciąŜeniu przewodu (1.3.10) sadzią (1.3.21) katastrofalną w temperaturze przewodu (1.3.8) -5 °C i przy bezwietrznej pogodzie 1.3.21 sadź osad śniegu, szronu lub lodu występują cy na przewodach (1.3.10) w sprzyjaj ą cych temu zjawisku warunkach meteorologicznych. W obliczeniach przyjmuje si ę sadź rozło Ŝoną równomiernie na całej długości przewodu (1.3.10) i mają cą okre ślony cięŜar - G s wyraŜony w niutonach na metr długo ści przewodu (1.3.10); rozróŜnia się sadź normalną i katastrofalną (tablica 4) 1.3.22 największe dopuszczalne napręŜenie przewodów σd napręŜenie, które nie mo Ŝe być przekroczone w Ŝadnym punkcie zawieszonego przewodu (1.3.10); rozróŜnia się największe dopuszczalne napręŜenie przewodu (1.3.10): a) normalne σdn - które moŜe wyst ępować w przewodzie (1.3.10) przy temperaturze przewodu (1.3.8) -25 °C bez sadzi (1.3.21) lub przy -5 °C z sadzią (1.3.21) normalną , b) zmniejszone σdz - które mo Ŝe występować w przewodzie (1.3.10) przy temperaturze przewodu (1.3 .8) -25 °C bez sadzi (1.3.21) lub przy -5 °C z sadzią (1.3.21) normalną , w sekcjach odci ą gowych, w których zastosowane obostrzenie (1.3.54) wymaga zwiększenia mechanicznej pewności przewodu (1.3.10), c) normalne katastrofalne σdnk - które moŜe występować w przewodzie (1.3.10) przy temperaturze przewodu (1.3.8) -5 °C i sadzi (1.3.21) katastrofalnej, gdy przewód (1.3.10) jest zawieszony z napr ęŜeniem normalnym, d) zmniejszone katastrofalne σdzk - które mo występowa (1.3.10) przy przewodu Ŝe przewód ć w przewodzie (1.3.8) -5 °C i sadzi (1.3.10) katastrofalnej, gdy (1.3.10) jest zawieszony z napr ęŜtemperaturze eniem zmniejszonym


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


UWAGA - W warunkach krajowych pomija si ę wpływ wiatru na wielkość napręŜenia w przewodzie. Największe dopuszczalne napręŜenie w przewodzie podano w tablicy 8.

1.3.23 napręŜenie podstawowe σp przyjęta dla danej linii (1.3.1) wartość największego napręŜenia w przewodzie (1.3.10), występują cego w najni Ŝszym punkcie przewodu (1.3.10) w przęś le (1.3.14) przy temperaturze -5 °C i sadzi (1.3.21) normalnej lub bez sadzi (1.3.21) w temperaturze przewodu (1.3.8) -25 °C 1.3.24 napręŜenie codzienne σc największe napręŜenie występują ce w przewodzie (1.3.10) linii (1.3.1), gdy temperatura przewodu (1.3.8) wynosi +10 °C 1.3.25 wytrzymało ść przewodu na rozcią ganie σm napręŜenie w przewodzie (1.3.10) określone jako il oraz nacią gu zrywają cego przewód (1.3.10) czyli n ajwi ększej siły rozcią gają cej przewód (1.3.10) w czasie próby statycznej rozcią gania, przez powierzchni ę przekroju począ tkowego przewodu (1.3.10) UWAGA - Wytrzymałość przewodu na rozcią ganie określa się wzorem:

(1)

w którym: F - nacią g zrywają cy przewód, w niutonach, q - powierzchnia przekroju począ tkowego przewodu, w milimetrach kwadratowych, σm -przypadku wytrzymałoprzewodu na rozci-ą glinki anie,z wdrutów megapaskalach. ść przewodu(1.3.10) W z jednego materiału, wytrzymało ść przewodu (1.3.10) na rozcią ganie przyjmuje się równą wytrzymałości na rozcią ganie materiału drutów tworzą cych przewód (1.3.10) - R md σm = R md W przypadku przewodu (1.3.10) składają cego się z drutów z ró Ŝnych materiałów jak np. przewody (1.3.10) aluminiowo-stalowe, nacią g zrywają cy F dla określenia wytrzymałości przewodu na rozcią ganie wylicza się z wzoru: F = R msS sk + R mAS A

(2)

w którym: R - wytrzymałość materiału o większej wytrzymałości, R ms mA- wytrzymałość materiału o mniejszej wytrzymałości, S s - suma powierzchni przekrojów drutów z materiału o wi ększej wytrzymałości, S A - suma powierzchni przekrojów drutów o mniejszej wytrzymało ści, k - współczynnik uwzględniają cy róŜnicę między wydłuŜeniem obu rodzajów materiału. Dla przewodów (1.3.10) z aluminium i stali przyjmuje się k = 0,9. Dla przewodów (1.3.10) z aluminium i stopów aluminium przyjmuje si ę k = 0,95

1.3.26 nacią g przewodu w określonym miejscu N

siła styczna do osi podłuŜnej przewodu (1.3.10), wyraŜona iloczynem napręŜenia i przekroju przewodu (1.3.10) w tym miejscu

1.3.27


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


nacią g podstawowy przewodu Np siła w przewodzie (1.3.10) przy występują cym w nim napręŜeniu podstawowym (1.3.23) wyraŜona iloczynem tego napręŜenia i przekroju przewodu (1.3.10) 1.3.28 drganie przewodu linii ruchy periodyczne przewodu (1.3.10) powodowane zjawiskami atmosferycznymi 1.3.28.1 wibracja przewodu drgania eolskie drganie przewodu linii (1.3.28) charakteryzuj ą ce się częstotliwością kilkana ście do kilkudziesi ęciu okresów na sekundę i małą amplitudą 1.3.28.2 oscylacja przewodów drgania odcinkowe drgania przewodów linii (1.3.28) w podprzę słach (1.3.14), wią zek przewodowych charakteryzuj ą ce się mał ą częstotliwością kilku okresów na sekundę i duŜymi amplitudami 1.3.28.3 galopowanie przewodu taniec przewodu drganie przewodu linii (1.3.28) charakteryzują ce się bardzo małą częstotliwością - około 1 Hz i bardzo duŜą amplitudą - do kilku metrów 1.3.29 ochrona przeciwdrganiowa przewodu linii ochrona przeciwdrganiowa Zespół środków zabezpieczają cych przewód (1.3.10) linii (1.3.1) przed skutkami drgań przewodu (1.3.28) 1.3.29.1 ochrona przeciwdrganiowa bierna samorzutne rozpraszanie energii drga ń przewodu linii (1.3.28) w samym przewodzie (1.3.10) w stopniu dostatecznym, aby wyst ępują ce drgania przewodu linii (1.3.28) nie powodowały uszkodzeń przewodu (1.3.10) lub innych elementów linii 1.3.29.2 ochrona przeciwdrganiowa czynna rozpraszanie energii drgań przewodu linii (1.3.28) przez stosowanie oddzielnych elementów zwanych tłumikami drgań

1.3.30 izolacja linii izolacja elementy z materiału nieprzewodzą cego między przewodami roboczymi (1.3.10.1) a konstrukcjami wsporczymi; izolacja linii występuje w formie: a) izolatorów stoją cych liniowych lub łańcuchów izolatorowych, b) poprzeczników izolacyjnych 1.3.31 łańcuch izolatorowy jeden lub wi ęcej izolatorów wiszą cych, połą czonych z osprzętem umoŜliwiają cym przegubowe połą czenie izolatorów między sobą , z konstrukcją zawieszeniową , z uchwytem przewodu (1.3.10), a w razie potrzeby wyposa Ŝony równieŜ w osprzęt do ochrony przed skutkami łuku elektrycznego 1.3.32 układ łańcuchów izolatorowych zestaw łańcuchów izolatorowych (1.3.31) zawieszany na konstrukcji wsporczej w celu izolowania przewodu roboczego (1.3.10.1) linii (1.3.1) oraz w celu przenoszenia na konstrukcję wsporczą obci ąŜeń mechanicznych pochodzą cych od przewodu roboczego (1.3.10.1) 1.3.32.1


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


jednorzędowy łańcuch izolatorowy łańcuch złoŜony z jednego lub wi ęcej izolatorów wiszą cych połą czonych szeregowo 1.3.32.2 wielorzędowy łańcuch izolatorowy zespół dwóch lub więcej jednorzędowych łańcuchów izolatorowych (1.3.32.1) o tych samych właściwościach elektrycznych i mechanicznych, połą czonych równolegle tak, aby obci ąŜenie zewnętrzne rozkładało się na nie równomiernie w normalnych, i awaryjnych warunkach pracy 1.3.32.3 złoŜony układ łańcuchów izolatorowych zespół dwóch lub wi ęcej jednorzę dowych (1.3.32.1) alb o wielorzę dowych łańcuchów izolatorowych (1.3.32.2) zapewniają cy uzyskanie określonych właściwości elektrycznych lub mechanicznych, np. układy V,A,Y,X

1.3.33 poprzecznik izolacyjny sztywny układ izolatorów lub elementów kompozytowych (z tworzyw sztucznych) albo izolatorów długopniowych ceramicznych, mocowany na słupie (1.3.36) jako jego poprzecznik, zastępują cy pod względem elektrycznym izolator stoją cy lub łańcuch izolatorowy (1.3.31) 1.3.34 odstępnik element sztywny lub spręŜysty, zamocowany na dwóch lub wi ęcej przewodach (1.3.10), dla utrzymywania mi ędzy nimi określonego odstępu 1.3.34.1 odstę pnik wią zki przewodowej konstrukcja utrzymują ca wymagany odstęp między przewodami (1.3.10) składowymi wią zki przewodowej 1.3.34.2 odstępnik międzyfazowy separator element izolacyjny dostosowany do napi ęcia międzyprzewodowego linii, utrzymują cy wymagany odstęp między róŜnymi przewodami fazowymi (1.3.10.2) tej samej linii (1.3.1) 1.3.35 zawiesie przewodu element lub więcej elementów osprzętu połą czonych w szereg do podtrzymania lub przejęcia nacią gu przewodu (1.3.10) uziemionego; odgromowego (1.3.10.3), ekranują cego (1.3.10.4) itp. 1.3.36 słup konstrukcja wsporcza linii (1.3.1), osadzona w gruncie bezpo średnio lub pośrednio za pomocą fundamentu 1.3.37 uzbrojenie słupa izolatory stoją ce, łańcuchy izolatorowe (1.3.31), poprzeczniki, aparatura, kable z głowicami, haki itp. znajdują ce się na słupie (1.3.36)

1.3.38 wspornik konstrukcja wsporcza linii (1.3.1) przymocowana do innej budowli nie nale Ŝą cej do linii (1.3.1), np. do przęsła mostu, budynku i podobnych budowli 1.3.39 słup przelotowy P

słup (1.3.36) przeznaczony do podtrzymywania przewodów (1.3.10) bez przejmowania nacią gu lub przejmuj ą cy obciąŜenie równoległe do linii (1.3.1) według 7.2.2.d), ustawiony na szlaku prostym lub na załomie linii (1.3.46) wynikają cym z jego wytrzymałoś ci, lecz przy ką cie odchylenia trasy (1.3.48) nie przekraczaj ą cym 2°w przypadku linii (1.3.1) powyŜej 1 kV i 5°w przypadku linii (1.3.1) do 1 kV


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


1.3.40 słup przelotowo-skrzyŜowaniowy PS

słup (1.3.36) obliczony z uwzględnieniem zwiększonego bezpieczeństwa, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami normy dla przypadków skrzyŜowań linii z róŜnymi obiektami, a z uwagi na sw ą funkcj ę odpowiadają cy słupowi przelotowemu (1.3.39) 1.3.41 słup naroŜny N

słup (1.3.36) przeznaczony do podtrzymania przewodów (1.3.10) i przejmowania wypadkowej nacią gu wynikaj ą cej z ką ta załomu (1.3.47), na którym jest ustawiony 1.3.42 słup naroŜno-skrzyŜowaniowy NS

słup (1.3.36) obliczony z uwzględnieniem zwiększonego bezpieczeństwa, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami normy przypadków skrzyŜowań linii (1.3.1) z róŜnymi obiektami, a z uwagi na swą funkcj ę odpowiadają cy słupowidla naro Ŝnemu (1.3.41)

1.3.43 słup mocny M

słup przeznaczony do przejmowania nacią gu przewodów (1.3.10) 1.3.43.1 słup odporowy O

słup mocny (1.3.43) przeznaczony do przejmowania naci ą gu, ustawiony na szlaku prostym lub na załomie (1.3.46) przy odchyleniu osi trasy linii od prostej (1.3.48) nie przekraczają cym 5° i stanowi ą cy punkt oporowy dla umiejscowienia zakłóceń mechanicznych 1.3.43.2 słup odporowo-naroŜny ON

słup mocny (1.3.43) przeznaczony do przejmowania naci ą gu i spełniają cy funkcję słupa odporowego (1.3.43.1) oraz naroŜnego (1.3.41) 1.3.43.3 słup krańcowy K

słup mocny (1.3.43) przeznaczony do przejmowania jednostronnego nacią gu przewodów (1.3.10) i ustawiony na zakończeniu linii (1.3.1) 1.3.44 słup rozgałęźny R

słup (1.3.36) ustawiony w punkcie rozgał ęzienia linii (1.3.1), i w zaleŜności od spełnianej funkcji ł ą czą cy w sobie cechy róŜnych rodzajów słupów (1.3.36) 1.3.45 oś trasy linii oś trasy geometryczna linia prosta, określają ca przebieg linii (1.3.1) w terenie 1.3.46 załom linii załom zmiana kierunku przebiegu linii (1.3.1), charakteryzują ca się odchyleniem osi trasy linii od prostej (1.3.48)


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


1.3.47 ką t załomu linii ką t załomu ką t zawarty między odcinkami osi trasy linii (1.3.45) z obu stron punktu załomu linii (1.3.46) 1.3.47.1 ką t wewnętrzny załomu ką t załomu (1.3.47) mniejszy od 180° 1.3.47.2 ką t zewnętrzny załomu ką t załomu (1.3.47) większy od 180° 1.3.48 ką t odchylenia osi trasy linii od prostej ką t odchylenia trasy ką t stanowią cy dopełnienie wewnętrznego ką ta załomu (1.3.47.1) do 180°

Rysunek 2 - Ką ty przy załomie trasy linii

1.3.49 odległość najmniejszy odstęp między rozpatrywanymi punktami przedmiotów 1.3.49.1 odległość przewodu odległość (1.3.49) osi geometrycznej przewodu (1.3.10) od określonego przedmiotu 1.3.49.2 odległość wią zki przewodowej odległość (1.3.49) osi geometrycznej przewodu (1.3.10) składowego wią zki przewodowej, najbliŜszego określonemu przedmiotowi, od tego przedmiotu 1.3.50 odległość pionowa odległość (1.3.49) między rzutami prostoką tnymi przedmiotów na płaszczyzn ę pionową 1.3.51 odległość pozioma odległość (1.3.49) między rzutami prostoką tnymi przedmiotów na płaszczyzn ę poziomą 1.3.52 skrzyŜowanie usytuowanie linii (1.3.1) takie, Ŝe rzuty prostok ą tne na płaszczyzn ę poziomą jakichkolwiek części linii (1.3.1) o raz


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


innego obiektu jak: innej linii (1.3.1), drogi kołowej, toru kolejowego, wody Ŝeglownej, budynku, budowli (np. mostu) itp. pokrywają się lub przecinają , a takŜe takie gdy odległość pozioma (1.3.51) linii (1.3.1) od powyŜszych obiektów jest mniejsza ni Ŝ odległość określona w odpowiednich rozdziałach niniejszej normy

1.3.53 zbliŜenie takie usytuowanie linii (1.3.1), Ŝe odległość pozioma (1.3.51) linii (1.3.1) i innego obiektu jest mniejsza ni Ŝ połowa wysokości zawieszenia najwyŜej połoŜonego przewodu roboczego (1.3.10.1) linii (1.3.1) na wyŜszym słupie (1.3.36) przę sła (1.3.14) i nie zachodzi przy tym skrzyŜowanie (1.3.52); określenie to nie dotyczy przewodów (1.3.10) róŜnych linii (1.3.1) elektrycznych prowadzonych na wspólnych konstrukcjach wsporczych 1.3.54 obostrzenie linii obostrzenie szereg dodatkowych zabezpieczeń dotyczą cych linii (1.3.1) na odcinku wymagaj ą cym zwiększonego bezpieczeństwa obiektów krzyŜowanych lub będą cych w zbli Ŝeniu; rozróŜnia się obostrzenia pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia (tablica 15) 1.3.55 łatwo dostępna część budynku część budynku, na którą moŜna dostać się bez środków pomocniczych, np. parapet okienny, balkon, dach płaski lub o nachyleniu nie większym niŜ 15°, zaopatrzony we właz 1.3.56 trudno dostępna część budynku część budynku, na którą moŜna się dostać tylko za po średnictwem środków pomocniczych; np. stromy dach budynku, to znaczy o k ą cie nachylenia większym niŜ 15°, okienko strychowe zamkni ęte na stałe lub zakratowane 1.3.57 ustalona strefa działania dźwignic, dźwigów lub urzą dzeń przeładunkowych obszar wyznaczony lokalizacją oraz skrajnymi połoŜeniami elementów dźwignicy, dźwigu, urzą dzenia przeładunkowego ł ą cznie z przemieszczanym ładunkiem, przy czym przekroczenie skrajnego połoŜenia jest uniemoŜliwione odpowiednim rozwią zaniem maszyn, lub innymi urzą dzeniami

1.3.58 ką t ochrony odgromowej największy ką t na płaszczyźnie pionowej, zawarty między linią prostą poprowadzoną pionowo przez wierzchołek zwodu i linią prostą ł ą czą cą wierzchołek zwodu lub oś przewodu odgromowego (1.3.10.3) z punktem chronionego urzą dzenia - osią przewodu roboczego (1.3.10.1) 1.3.59 ogranicznik przepięć urzą dzenie przeznaczone do ochrony aparatury elektrycznej przed przepi ęciami 1.3.60 iskiernik urzą dzenie ochronne przeciwprzepięciowe składają ce się z przerwy powietrznej między jedną lub kilku połą czonymi szeregowo elektrodami znajdują cymi się pod napięciem a elektrodą uziemioną

2 Warunki klimatyczne 2.1 Wymagania ogólne Przy stosowaniu niniejszej normy naleŜy przyjmować warunki klimatyczne według tablicy 1

2.2 Strefy klimatyczne Granice stref obci ąŜenia wiatrem nale Ŝy przyjmować według rysunku 3, za ś granice stref obciąŜenia sadzią według


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


rysunku 4. Dokładne granice tych stref powinien określać właściciel linii.

2.3 ObciąŜenie wiatrem NaleŜy przyjąć, Ŝe wiatr wieje w sposób ci ą gły w kierunku poziomym. ObciąŜenie wiatrem naleŜy przyjąć jako siłę działają cą na rzuty rozpatrywanych części składowych linii - prostopadłe do kierunku wiatru. ObciąŜenie wiatrem W naleŜy obliczać z wzoru: W = CKpA

(3)

w którym: C - współczynnik nierównomierności parcia wiatru - według tablicy 2, K - współczynnik opływu zaleŜny od wielkości i kształtu powierzchni części linii - według tablicy 3, p - obciąŜenie podstawowe, w niutonach na metr kwadratowy - według tablicy 2, A - rzut powierzchni cz ęści linii (np. kształtowników, przewodów) od strony nawietrznej na płaszczyzn ę prostopadł ą do kierunku wiatru, w metrach kwadratowych.

Rysunek 3 - Strefy klimatyczne; granice stref obciąŜeń wiatrem


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Przy obliczaniu wychylenia się przewodu wskutek działania wiatru nie naleŜy uwzględniać obciąŜenia przewodu sadzią i wzrostu napręŜenia lub powiększenia zwisu wywołanego w przewodzie działaniem wiatru. Jeśli kierunek wiatru jest równoległy do płaszczyzny przechodzą cej przez osie nóg słupa bramowego, rozkrocznego itp., dla nogi zawietrznej mo Ŝna zmniejszyć współczynnik opływu określony w tablicy 3, mno Ŝą c go przez współczynnik osłony ϕ obliczony z wzoru:

(4)

w którym: b - odległość między osiami nóg w połowie ich wysoko ści, w metrach, D - średnica nogi w połowie wysokości, w metrach. W przypadku, gdy nogi słupa posiadają przekrój prostoką tny, za wielko ść D naleŜy przyjąć długość tego boku przekroju nogi prostopadłego do jej osi, który jest prostopadły do płaszczyzny przechodzą cej przez osie nóg słupa. W przypadku wią zki przewodów współczynnik opływu naleŜy przyjmować dla kaŜdego przewodu oddzielnie według tablicy 3.

2.4 ObciąŜenie sadzią W obliczeniach naleŜy uwzględniać tylko cięŜar sadzi występują cej na przewodach. CięŜar sadzi normalnej G n i katastrofalnej G k, stanowią cy obciąŜenie przewodu, w zaleŜności od stref klimatycznych i średnicy przewodu, naleŜy przyjmować według tablicy 4. JeŜeli przewód jest zawieszony na lince no śnej, to za obci ąŜenie tej linki naleŜy przyjąć: - cięŜar linki, - cięŜar przewodu i uchwytów, - cięŜar sadzi występują cej na przewodzie i lince.


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Rysunek 4 - Strefy klimatyczne; granice stref obciąŜeń sadzią

Tablica 1 - Warunki klimatyczne


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

Warunki klimatyczne

Lp.

W ielkości charakterystyczne

Temperatura przewodu °C

prędkość wiatru dla róŜnych stref obciąŜenia wiatrem obciąŜenie sadzią strefa WI

strefa WII m/s

1

2

3

4

5

6

+40 lub +60 lub +80 wg 3.5

0

nie uwzględnia się

-5

0

normalną

-5

01)

normalną

przewodów

-25

01)


3

Zwis katastrofalny, nacią g katastrofalny przewodów

-5

0

katastrofalną

4

Nacią g przewodów przy obciąŜeniu wiatrem

+10

wg tablicy 2


1

2

5

Największy zwis normalny przewodów

Nacią g podstawowy

Odległość wychylonych części znajdują cych się pod napięciem od uziemionej

+10

konstrukcji

15 - przy wysokości zawieszenia do 15 m; 20 - przy wysokości zawieszenia przekraczają cej 15 m.

20 - przy wysokości zawieszenia do 15 m; 25 - przy wysokości zawieszenia przekraczają cej 15 m.

6

Odległość między przewodami w środku przęsła

+40

nie normuje się2)

7

ZagroŜenia drganiowe przewodów

+10

nie normuje się

8

ObciąŜenie montaŜowe słupów

nie normuje się

nie normuje się



9 ObciąŜenie zakłóceniowe +10 0 Przy okre śleniu obci ąŜ e ń działaj ą cych na słup uwzgl ędnia si ę obci ąŜ enie wiatrem według tablicy 2 działaj ą ce tylko na konstrukcje wsporcze i uzbrojenie słupa 2) Działanie wiatru jest uwzgl ędnione w formule wzoru według tablicy 10 1)

Tablica 2 - Prędkość wiatru, obciąŜenie podstawowe i współczynnik nierównomierno ści parcia wiatru dla róŜnych stref klimatycznych w zaleŜności od odległości pionowej rozpatrywanej cz ęści elektroenergetycznej linii napowietrznej od terenu


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

Rodzaj linii elektroenergetycznej

1

Strefa WI

Odległość pionowa części od terenu1) (dla

obciąŜenie podstawo-

prędkość przewodów wiatru, v we p = 0,613 v 2 wysokość m/s zawieszenia) N/m2 m

Strefa WII

współczynnik obciąŜenie nierównomierności parcia wiatru, C prędkość podstawowiatru, v we dla dla p = 0,613 v 2 m/s słupów i przewoizolatorów

dów w przęśle

N/m2

współczynnik nierównomierności parcia wiatru, C dla słupów i izolatorów

dla przewodów w przęśle

2

3

4

5

6

7

8

9

10

0 do 16

32

628

1

0,8

34,7

738

1

0,8

powyŜej 16 do 40

36,5

817

1

0,75

41

1030

1

0,75

powyŜej 40 do 100

41

1030

1

0,75

46,5

1325

1

0,75

wielotopowyŜej 100 rowe do 150 110 kV

46,5

1325

1

0,75

52,9

1715

1

0,75

powyŜej 150 do 200

48,7

1454

1

0,75

54,4

1814

1

0,75

0 do 10

28,3

491

1

0,8

30,8

582

1

0,8

powyŜej 10 do 16

29,6

537

1

0,8

32,2

636

1

0,8

powyŜej 16 do 40

33,5

688

1

0,75

37,8

876

1

0,75

powyŜej 40 do 100

38

885

1

0,75

42,9

1128

1

0,75

powyŜej 100 do 150

43

1133

1

0,75

49

1472

1

0,75

powyŜej 150 do 200

45

1241

1

0,75

50,3

1551

1

0,75

Linie 440 kV 220 kV i

Linie 110 kV jednotorowe, linie poniŜej 110 kV

1) Słupy nie osłoni ęte przed działaniem wiatru, ustawione w odległo ści do 20 m od urwistego brzegu rzeki lub urwistego zbocza góry, nale Ŝy oblicza ć na obci ąŜ enie wiatrem odpowiadaj ą ce odległo ści mierzonej od najni Ŝs zego wyst ępuj ą cego poziomu wody lub podstawy urwiska góry.

3 Przewody 3.1 Postanowienia ogólne W elektroenergetycznych liniach napowietrznych zaleca si ę stosować przewody o budowie i wła ściwo ściach według PN-IEC 1089:1994, PN-E-90081:1974 (PN-74/E-90081). Współczynniki wydłuŜenia cieplnego α i spręŜystego β dla przewodów stosowanych w liniach, względnie materiałów z których jest wykonany przewód, powinien dostarczy ć wytwórca - dostawca przewodu. W przypadku braku danych od wytwórcy, dopuszcza się do obliczeń korzystanie z przybliŜonych wartości podanych w tablicy 5. Zabrania się stosowania przewodów jednodrutowych w elektroenergetycznych liniach o napi ęciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV. W elektroenergetycznych liniach napowietrznych o napi ęciu znamionowym do 1 kV dopuszcza si ę stosowanie


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


przewodów jednodrutowych gołych z miedzi o przekrojach od 10 do 16 mm 2. Przewody nie znormalizowane mog ą by ć stosowane pod warunkiem, Ŝe materiały i budowa tych przewodów zostaną wcześniej zbadane przez instytucję naukowo-badawczą i uznane za odpowiednie dla linii napowietrznych albo je Ŝeli przewody te, z dodatnim wynikiem, znalazły powszechne zastosowanie w praktyce zagranicznej. W elektroenergetycznych liniach napowietrznych nie naleŜy stosować przewodów z następują cych materiałów: - brą zu o wytrzymałości większej niŜ 700 N/mm2, ze względu na jego kruchość, - aluminium, w środowiskach zanieczyszczonych wyziewami chloru, siarki i alkaliów.

3.2 Najmniejsze dopuszczalne przekroje przewodów ze względu na wytrzymałość mechaniczn ą w zaleŜno ści od stopnia obostrzenia, podano w tablicy 6. 3.3 Najmniejsze dopuszczalne naci ą gi zrywaj ą ce przewodów elektroenergetycznych oraz przewodów telekomunikacyjnych w zaleŜności od obostrzenia podano w tablicy 7. Tablica 3 - Warto ść współczynnika opływu K

Lp.

Rodzaj części linii

Wartość współczynnika opływu K

1

2

3

1

Przewody o średnicach do 14 mm

1,1

2

Przewody o średnicach większych niŜ 14 mm

1,0

3

Słupy o przekroju kołowym (drewniane, stalowe, betonowe) oraz izolatory

0,7

4

Słupy o przekroju wieloką tnym (sześcioką tne, ośmioką tne)

1,0

5

Słupy o ścianach pełnych i przekroju prostok ą tnym oraz słupy płaskie aŜurowe

1,4

6

Słupy o płaskich ścianach aŜurowych, wykonane z rur lub prętów okrą głych

1,1

7

Słupy o konstrukcji przestrzennej o przekroju kwadratowym, prostoką tnym, trójką tnym i ścianach aŜurowych, wykonanych z kształtowników walcowanych

2,6

8

Słupy o konstrukcji jak w lp. 7, lecz wykonane z rur lub pr ętów okrą głych

2,0

9

Słupy bliźniacze i słupy strzałkowe o prze świcie między drą gami równym co najwyŜej średnicy jednego drą ga - przy wietrze prostopadłym do płaszczyzny przechodzą cej przez osie drą gów

0,8

Tablica 4 - CięŜar sadzi normalnej i katastrofalnej w zale Ŝności od stref obciąŜenia sadzią i średnicy przewodów


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

CięŜar sadzi Lp.

Rodzaj przewodu

Strefa

normalnej

katastrofalnej N/m

1 1 2

2 Przewody dowolnego rodzaju z wyj ą tkiem roboczych o d mniejszym od 12 mm

3 4

Przewody robocze o d mniejszym niŜ 12 mm

5

3

4

5

SI i SIa

2,75 + 0,275 d

5,49 + 0,549 d

SII i SIIa

4,12 + 0,412 d

8,24 + 0,824 d

SI

2,75 + 0,275 d

5,49 + 0,549 d

SIa i SII

4,12 + 0,412 d

8,24 + 0,824 d

SIIa

8,24 + 0,412 d

16,5 + 0,824 d

d - średnica zewn ętrzna przewodu (lub średnica okr ęgu opisanego na przewodzie o przekroju niekołowym), w milimetrach.

3.4 Dopuszczalne napręŜenia normalne i katastrofalne przewodów podano w tablicy 8. W przypadku gdy przewód jest zawieszony na lince nośnej, dane dotyczą linki nośnej. 3.5 Wymiarowanie przewodów na obciąŜenia prą dowe Wymagania dotyczą ce warunków przyjmowanych do obliczania nagrzania przewodów z uwagi na graniczn ą roboczą temperaturę przewodu roboczego linii nale Ŝy przyjmować jak dla określania dopuszczalnej, najwyŜszej temperatury przewodu2). W przypadku przewodu odgromowego z wbudowanym światłowodem, warunki obci ąŜenia prą dem zwarcia naleŜy uzyskać od wytwórcy. Temperaturę graniczną roboczą przewodów naleŜy przyjmować: - dla linii o napięciu niŜszym niŜ 110 kV: +40 °C Tablica 5 - Współczynniki wydłuŜenia cieplnego α i β materiałów na druty przewodów, dopuszczane do stosowania w obliczeniach w przypadku braku danych od wytwórcy

Lp.

Materiał przewodu

Budowa i wymagania wg

Współczynnik wydłuŜenia cieplnego α1)

Współczynnik wydłuŜenia spręŜystego β 1) mm2 /N

1 1

2 Miedź twarda

3

4

5

PN-E-90081:1974 (PN-74/E-90081)

17 × 10-6

7,9 × 10 -6


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

2

Aluminium A1

3

Aluminium A2

4 5

Aluminium A3 Stal zwykła S1A S1B

6

Stal wysoko wytrzymałościowa S2A S2B

7

Stal o szczególnie duŜej wytrzymałości S3A

Załą cznik krajowy NC

23 × 10-6

Załą cznik krajowy NA

10-6

18,182 × 10-6 2) 23 ×

PN-IEC 1089:1994 Załą cznik krajowy NB

11,5 × 10-6

5,263 × 10-6 2)

1) Współczynniki

nia cieplnego α i spr ęŜ ystego β podane w tej tablicy mog ą by ć stosowane do wydłu Ŝe oblicze ń w przypadku braku odpowiednich danych od wytwórcy, przy czym nale Ŝ y wzi ąć pod uwag ę

mo Ŝl iwo ść mniejszej dokładno ści wyliczonych warto ści zwisów i napr ęŜ eń . W przypadku przewodów aluminiowo-stalowych o konstrukcji według normy PN-E-90083:1974 (PN-74/E- 90083), obowi ą zuj ą cej do 1994 r. mo Ŝn a posługiwa ć si ę współczynnikami α i β podanymi w PN-E-05100:1975 ( PN-75/E-05100 ). 2) Współczynniki β stanowi ą odwrotno ści modułów spr ęŜ ysto ści E = 55000 MPa E = 190000 MPa według a s Raportu Technicznego - Typ 3 IEC 1597:1995.

Tablica 6 - Najmniejsze przekroje przewodów dopuszczalne ze względu na wytrzymałość mechaniczną Najmniejszy przekrój przewodu zawieszonego w prz ęśle bez obostrzeń

z obostrzeniem 1 stopnia

napięcie znamionowe linii Lp.

Rodzaj przewodu

do 1 kV

do 1 kV

rozpiętość przęsła a a ≤ 45 m

wyŜsze niŜ 1 kV

a > 45 m

rozpiętość przęsła a a ≤ 45 m

wyŜsze niŜ 1 kV

z obostrzeniem 2 lub 3 stopnia

a > 45 m

mm2 1

2

3

4

5

6

7

8

9

1

Miedziany wg PN-E-90081:1974 (PN-74/E-90081)

10

10

10

10

10

10

16

2

Aluminiowy wg PN-IEC1089:1994

16

25

25

16

25

25

35

3

Aluminiowostalowy wg PN-IEC1089:1994

16

16

16

16

16

251)

251)

1)

Dla przewodów o stosunku stali do aluminium wi ększym od 0,35 dopuszcza si ę najmniejszy przekrój 16 mm 2 .


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Tablica 7 - Najmniejsze dopuszczalne naci ą gi zrywają ce przewodów elektroenergetycznych oraz przewodów telekomunikacyjnych Najmniejsze dopuszczalne nacią gi zrywają ce przewodów zawieszonych w przęśle z obostrzeniem 1 stopnia

bez obostrzeń

napięcie znamionowe linii Lp.

Rodzaj przewodu

do 1 kV

wyŜsze niŜ 1 kV

z obostrzeniem 2 lub 3 stopnia

do 1 kV

rozpiętość przęsła a

wyŜsze niŜ 1 kV

a ≤ 45 m a > 45 m

rozpiętość przęsła a a ≤ 45 m a > 45 m N

1 1

2 Przewody elektroenergetyczne zawieszone na słupach linii na napięcia znamionowe do 1 kV

2

3

4

5

6

7

8

9

2 300

3 800

3 800

3 800

3 800

3 800

6 000

nie dotyczy

nie dotyczy

3 800

6 000

1 250

2 300

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

3 800

Przewody telekomunizawieszone kacyjne na słupach

linii na napięcia znamionowe wyŜsze niŜ 1 kV

2 300 5 000 - zawieszone nad przewodami trakcji elektrycznej (jezdnymi, nośnymi, zasilają cymi)

nie dotyczy

nie dotyczy

Tablica 8 - Największe dopuszczalne napręŜenia przewodów


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

Największe dopuszczalne napręŜenie

Lp.

Rodzaj przewodu

normalne

zmniejszone

katastrofalne dla przewodu zawieszonego z napręŜeniem

normalnym nie więcej niŜ, N/mm2 1

1

2

3

2

zmniejszonym

3

4

5

6

druty - D

118

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

linki - L

186

140

314

235

Aluminiowy, aluminiowo-stalowy i linki w części aluminiowo-stopowy aluminiowej1) Wg PN-IEC

40% wytrzymałości na




1089:1994

rozcią ganie

Miedziany Wg PN-E90081:1974 (PN74/E-90081)

Inne przewody elektroenergetyczne w tym takŜe przewody odgromowe oraz telekomunikacyjne

2)

2)

rozcią ganie

2)

rozcią ganie

2)

rozcią ganie

druty

30% wytrzymałości na rozcią ganie 2)

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

linki


28% wytrzymałości na rozcią ganie2)

80% wytrzymałości na rozcią ganie2)


1)

W przypadku przewodu skr ęconego z drutów kilku rodzajów aluminium (stopy), wymagania zawarte w tablicy dotycz ą drutów z aluminium o najmniejszej wytrzymało ści. Wytrzymało ść na rozci ą ganie odpowiada sile zrywaj ą cej przewód, która jest podawana w odpowiednich normach, lub okre ślana przez wytwórc ę przewodu. Gdy wytwórca przewodu zaleci wielko ść mniejsz ą ni Ŝ jest w normie przewodu, do projektowania nale Ŝy przyj ąć t ę podan ą przez wytwórc ę. 2)

- dla linii o napi ęciu 110 kV i wy Ŝszym przy uwzględnieniu dopuszczalnej długotrwałej obci ąŜalności prą dowej przewodów, nagrzania przewodów przez płyn ą cy nimi prą d oraz wpływu warunków otoczenia na ich chłodzenie, odpowiednio: +40 °C, +60 °C lub +80 °C, stosownie d o potrzeb. Dla przewodów stalowo-aluminiowych linii o napi ęciu 110 kV i wy Ŝszym zaleca się przyjmowanie granicznej roboczej temperatury przewodów roboczych +60 °C.

4 Izolatory 4.1 Postanowienia ogólne Izolatory elektroenergetyczne linii napowietrznych o napięciu znamionowym do 1 kV powinny spełniać wymagania PN-E-91030:1996 oraz wymagania odpowiednich norm wyrobów. Izolatory telekomunikacyjne szklane i porcelanowe powinny spełnia ć wymagania odpowiednich norm wyrobów. Izolatory elektroenergetyczne i poprzeczniki izolacyjne linii napowietrznych o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV powinny spełniać wymagania PN-E-06308:1990 (PN-90/E-06308). Izolatory przeznaczone do zawieszania przewodów linii telekomunikacyjnych na słupach linii elektroenergetycznych powinny być dobrane zgodnie z wymaganiami dotyczą cymi linii telekomunikacyjnych. 4.2 Wytrzymałość elektryczna 4.2.1 Napię cie przebicia izolatorów liniowych ceramicznych, szklanych lub z tworzyw sztucznych powinno


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


być wyŜsze niŜ napięcie przeskoku.

4.2.2 NaraŜenie zabrudzeniowe izolatorów naleŜy uwzględniać w określonych strefach zabrudzeniowych zgodnie z wymaganiami normy PN-E-06303:1979 (PN-79/E-06303). 4.3 Wytrzymałość mechaniczna i elektromechaniczna 4.3.1 Wytrzymałość mechaniczna izolatorów dla linii o napi ęciu do 1 kV Izolatory linii o napięciu do 1 kV powinny mie ć znamionową wytrzymałość mechaniczn ą nie mniejszą niŜ dwukrotne obciąŜenie wynikają ce z mogą cych na nie działać sił; w przypadku izolatorów pracują cych odcią gowo - naci ą gu podstawowego i przy obciąŜ eniu przewodu sadzią normalną , a w przypadku izolatorów pracuj ą cych przelotowo parcia wiatru na przewód o długo ści przęsła wiatrowego, działaj ą cego prostopadle do osi linii, wyliczonego według 2.3 oraz niezaleŜnie - cięŜaru przewodu z sadzią normalną . 4.3.2 Wytrzymałość mechaniczna i elektromechaniczna izolatorów dla linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV Znamionowa wytrzymałość mechaniczna i elektromechaniczna izolatorów powinna być zgodna z wymaganiami PNE-06308:1990 (PN-90/E-06308) i norm wyrobów. Izolatory stoją ce i izolatory wiszą ce wchodzą ce w skład ła ńcuchów izolatorowych oraz poprzeczników izolacyjnych powinny spełniać wymagania PN-E-06313:1988 (PN-88/E-06313) przy obciąŜeniu wynikają cym z działania na nie sił; w przypadku izolatorów pracuj ą cych odcią gowo - nacią gu podstawowego i przy obci ąŜeniu przewodu sadzią normaln ą , a w przypadku izolatorów, łańcuchów izolatorowych lub poprzeczników izolacyjnych pracuj ą cych przelotowo - parcia wiatru na przewód o długo ści przęsła wiatrowego, działają cego prostopadle do osi linii, wyliczonego według 2.3 oraz niezale Ŝnie - cięŜaru przewodu z sadzią normalną . Według tej normy wymagane wartości współczynnika bezpiecze ństwa w stosunku do znamionowej wytrzymało ści mechanicznej wynoszą : - w liniach o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV do 30 kV włą cznie dla izolatorów: stoją cych - 2,0, wiszą cych pniowych - 2,5; - w liniach o napi ęciu wyŜszym niŜ 30 kV dla izolatorów: wiszą cych kołpakowych - 3,2, wiszą cychz długopniowych - 3,0. oraz poprzeczniki skonstruowane z tych izolatorów powinny spełnia ć wymagania Izolatory tworzyw sztucznych normy PN-E-06313:1988 (PN-88/E-06313) stawiane izolatorom długopniowym oraz dodatkowo wymagania szczególne według norm wyrobów.

5 Osprzęt Osprzęt przeznaczony do budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych powinien spełniać wymagania wg PNE-06400:1991 (PN-91/E-06400). Minimalne obciąŜenie niszczą ce elementów osprzętu izolatorowego w łańcuchach izolatorowych i zawiesiach przewodów powinno być nie mniejsze niŜ 2,5-krotna wielkość siły działają cej na element w warunkach normalnych, przy obciąŜeniu przewodu sadzi ą normaln ą i przy naci ą gu podstawowym przewodu, jeŜeli w normie PN-E06400:1991 (PN-91/E-06400) nie podano inaczej.

6 Tablice ostrzegawcze i identyfikacyjne 6.1 Postanowienia ogólne Na słupach elektroenergetycznych linii napowietrznych o napięciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV naleŜy umieszczać tablice ostrzegawcze oraz tablice identyfikacyjne dla obsługi linii. Tablice identyfikacyjne a takŜe tablice ostrzegawcze na słupach z Ŝerdzi lub na słupach pełnościennych mogą być zastą pione odpowiednimi napisami i figurami naniesionymi trwale na konstrukcj ę słupa (np. malowanie). Napisy i figury zastępują ce tablice ostrzegawcze powinny tre ścią napisu, kształtem figur i kolorami odpowiadać wzorom podanym w PN-E-08501:1988 (PN-88/E-08501).

6.2 Tablice ostrzegawcze Na kaŜdym słupie napowietrznej linii elektroenergetycznej o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV naleŜy umieszczać tablice


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


ostrzegawcze według PN-E-08501:1988 (PN-88/E-08501) na wysokości od 1,5 m do 3 m nad ziemi ą . Słupy kratowe powinny mieć dwie tablice ostrzegawcze rozmieszczone po przeciwnych stronach trzona słupa tak, aby były one widoczne przy dochodzeniu do słupa w kierunku prostopadłym do osi trasy linii. Na słupach jednoŜerdziowych dopuszcza się umieszczenie tylko jednej tablicy ostrzegawczej. Na słupach wieloŜerdziowych zaleca się stosowanie po jednej tablicy ostrzegawczej na kaŜdej Ŝerdzi. Odcią gi zamocowane w ziemi w odległo ści większej niŜ 10 m od słupa powinny mieć tablicę ostrzegawczą zamocowaną na odcią gu lub obok odcią gu tak, aby była ona widoczna przy dochodzeniu do słupa po linii ł ą czą cej miejsce zamocowania odcią gu w ziemi z osią słupa.

6.3 Tablice identyfikacyjne 6.3.1 Tablice numeracyjne Wszystkie słupy linii elektroenergetycznych powinny być wyposaŜone w trwałe znaki lub tablice numeracyjne. KaŜdy słup powinien mieć co najmniej jeden znak lub jedn ą tablicę numeracyjną na wysokości od 1,5 m do 3 m nad powierzchnią ziemi. W przypadku linii dla których przewiduje si ę kontrolę ich stanu i zabiegi konserwacyjne z zastosowaniem transportu powietrznego, co najmniej co pi ą ty słup powinien mieć dwie tablice numeracyjne, zamocowane do górnych części słupa po przeciwnych stronach konstrukcji. Cyfry numeru słupa na tych tablicach powinny by ć czytelne, o wysokości nie mniejszej niŜ 20 cm i kontrastują ce z tłem tablicy. 6.3.2 Tablice oznaczeniowe linii Zaleca się aby słupy linii o napięciu 110 kV i wyŜszym miały tablice z symbolem linii. Tablice oznaczenia linii naleŜy rozmieszczać tak samo jak tablice numeracyjne na dolnych cz ęściach słupów. Symbol linii moŜe być zamieszczony na tablicach numeracyjnych. Symbol linii ustala uŜytkownik linii. 6.3.3 Tablice torowe Na kaŜdym słupie linii dwu- lub wielotorowej o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV, kaŜdy tor liniowy powinien być oznaczony tablicą torową . Tablica torowa powinna mie ć symbol - oznaczenie liczb ą rzymską oraz zaleca się aby miała charakterystyczną dla danego toru barwę. Tablica powinna być widoczna przy dochodzeniu do słupa. Miejsce zamocowania tablic torowych powinno być tak do brane, aby kaŜda tablica była jednoznacznie przyporz ą dkowana odpowiedniemu torowi liniowemu. Dla linii o napięciu 110 kV i wyŜszym zaleca się tablice torowe w kolorze: Tor I - białym Tor II - jasnoczerwonym Tor III - bł ękitnym Tor IV - jasnobrą zowym. Dla linii o napięciu niŜszym niŜ 110 kV kolory tablic torowych okre śla uŜytkownik linii.

6.3.4 Tablice fazowe Na słupach mocnych linii elektroenergetycznych o napi ęciu 60 kV i wyŜszym powinny być umieszczone tablice z oznaczeniem faz. Oznaczenia faz powinny być zgodne z oznaczeniami przewodów linii prą du przemiennego, podanymi w normie PN-E-01242:1990 (PN-90/E-01242); symbole L1, L2 i L3 powinny być czarne na Ŝółtym tle. Miejsce mocowania tablic fazowych powinno być tak wybrane, aby tablice jednoznacznie okre ślały odpowiednie fazy.

7 Konstrukcje wsporcze i posadowienia 7.1 Ogólne zasady projektowania konstrukcji wsporczych 7.1.1 Podstawowe zasady projektowania Konstrukcje wsporcze nale Ŝy projektować według odpowiednich norm budowlanych z uwzględnieniem specyficznych warunków pracy tych konstrukcji. W szczególności projektowanie to powinno by ć zgodne z normami dotyczą cymi elektroenergetycznych konstrukcji wsporczych: stalowych - PN-B-03205:1996, Ŝelbetowych i


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


spręŜonych - PN-B-03265:1987 (PN-87/B-03265) oraz drewnianych - PN-B-03154:1983 (PN-83/B-03154). Konstrukcje wsporcze naleŜy obliczać w zaleŜności od warunków pracy: a) normalnych, b) wyją tkowych. Do obciąŜeń w warunkach wyj ą tkowych zalicza si ę obci ąŜenia zakłóceniowe oraz obci ąŜenia montaŜowe występują ce przy montaŜu słupa.

7.1.2 ObciąŜenia przyjmowane do projektowania Do projektowania naleŜy przyjmować następują ce obciąŜenia: a) cięŜar elementów konstrukcji, uzbrojenia słupa i przewodów, b) cięŜar sadzi na przewodach, c) obciąŜenie parciem wiatru elementów konstrukcji, uzbrojenia słupa i przewodów bez sadzi, d) nacią g przewodów. CięŜar elementów konstrukcji, uzbrojenia słupa i przewodów nale Ŝy uwzględniać w kaŜdym przypadku. Je Ŝeli w obciąŜeniach występuje nacią g podstawowy, to w obliczeniach nale Ŝy uwzględnić cięŜar sadzi na przewodach. ObciąŜenia parciem wiatru nie uwzgl ędnia się w obliczeniach na obciąŜenia zakłóceniowe. Siły od parcia wiatru i siły od nacią gu przewodów naleŜy przyjmować jako siły działają ce w kierunku poziomym. NaleŜy równieŜ uwzględniać siły pionowe, wynikaj ą ce z ró Ŝnicy poziomów zawieszenia przewodów na są siadują cych ze sobą słupach.

7.2 Obliczanie konstrukcji wsporczych w normalnych warunkach pracy 7.2.1 Postanowienia ogólne Konstrukcje wsporcze naleŜy obliczać w normalnych warunkach pracy zgodnie z metodą stanów granicznych. ObciąŜenia podane poniŜej naleŜy traktować jako charakterystyczne. 7.2.2 Słup przelotowy P i naro Ŝny N naleŜy obliczać na: a) obciąŜenie słupa, uzbrojenia słupa i przewodów wiatrem działaj ą cym w kierunku prostopadłym do linii lub w kierunku wypadkowej naci ą gów przewodów oraz jednoczesne działanie wypadkowej nacią gów przewodów o temperaturze +10 °C, gdy słup znajduje si ę na załomie trasy linii, b) kierunku wypadkow naci ą gów podstawowych oraz jednoczesne i uzbrojenia słupa wiatrem działaj ą cym ąŜenie słupa w teją wypadkowej (przy szlaku prostym w kierunku obci prostopadłym do linii), c) wypadkową naci ą gów podstawowych oraz jednoczesne obciąŜenie słupa i uzbrojenia słupa wiatrem działaj ą cym w kierunku prostopadłym do tej wypadkowej (przy szlaku prostym w kierunku linii), d) umowne siły poziome równe 1/4 obciąŜenia wiatrem przewodów działają ce prostopadle do płaszczyzny pionowej przechodzą cej przez dwusieczną ką ta załomu linii (przy szlaku prostym w kierunku linii).

7.2.3 Słup odporowy O i odporowo-naroŜny ON naleŜy obliczać na: a) - c) wg p. 7.2.2, d) umowne siły poziome równe 2/3 jednostronnych naci ą gów podstawowych wszystkich przewodów, w miejscach ich zaczepienia. 7.2.4 Słup krańcowy K naleŜy obliczać na: a) jednostronny nacią g podstawowy przewodów oraz jednoczesne obciąŜenie słupa i uzbrojenia słupa wiatrem działają cym w kierunku prostopadłym do linii, b) jednostronny naci ą g przewodów o t emperaturze +10 °C oraz jed noczesne obciąŜenie słupa, uzbrojenia słupa i przewodów wiatrem działają cym w kierunku prostopadłym do linii.

7.2.5 Słup rozgałęźny R zaleŜnie od pełnionej funkcji w linii głównej naleŜy obliczać na kombinacje jednocześnie działają cych obciąŜeń wg 7.2.2, 7.2.3 lub 7.2.4. W liniach o napięciu do 1 kV słupy wielorozgał ęźne powinny umoŜliwiać likwidacj ę dowolnych odgałęzień. Słupy przelotowe linii o napięciu do 1 kV z przyłą czami jednoprzęsłowymi, naleŜy liczyć tak jak słupy rozgałęźne linii do 1 kV, z tym zastrzeŜeniem, Ŝe moŜna przyjmować do ob liczenia słupa skła dową prostopadłą (do kierunku linii) wypadkowej nacią gu podstawowego przewodów przyłą czy, zmniejszonego o 80 %, bez uwzgl ędnienia składowej równoległej do kierunku linii elektroenergetycznej. 7.2.6 Wsporniki, wieszaki itp. naleŜy obliczać, zaleŜnie od pełnionej funkcji tak, ja k słupy, np. przelotowe, naroŜne,


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


krańcowe. Budowle, do których wsporniki są przymocowane, powinny wytrzymywa ć dodatkowe obciąŜenia wywołane przez wsporniki i działają ce na nie siły.

7.2.7 Poprzeczniki, wieŜyczki, wysię gniki i trzony izolatorów stoj ą cych naleŜy obliczać na te same przypadki obciąŜeniowe co słupy, z wyj ą tkiem sytuacji, gdy na jednym z wymienionych elementów zawieszonych jest mniej ni Ŝ trzy przewody; elementy takie nale Ŝy liczyć na całkowity, jednostronny, podstawowy nacią g zawieszonych przewodów. 7.2.8 Słupy na terenach szkód górniczych, naleŜy w przypadku linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV, obliczać uwzględniają c ich odchylenie od pionu, spowodowane ruchami ziemi, a tak Ŝe uwzględniać największe dopuszczalne napręŜenie podstawowe w linii, według 26. 7.3 Obliczanie konstrukcji wsporczych w wyją tkowych warunkach pracy 7.3.1 Postanowienia ogólne Obliczanie konstrukcji wsporczych w wyją tkowych warunkach pracy naleŜy wykonywać zgodnie z metodą stanów granicznych. ObciąŜenia podane poniŜej naleŜy traktować jako charakterystyczne.

7.3.2 Obliczanie konstrukcji wsporczych na obciąŜenia zakłóceniowe 7.3.2.1 Zakres i zasady ogólne obliczania Na obciąŜenia zakłóceniowe nale Ŝy obliczać wszystkie rodzaje słupów linii o napięciu zna mionowym wyŜszym ni Ŝ 1 kV z wyją tkiem słupów przelotowych i naro Ŝnych. Za obciąŜenie zewnętrzne naleŜy przyjąć naci ą gi p rzewodów o t emperaturze +10 ° C przy zało Ŝeniu, Ŝe został zerwany po jednej stronie słupa: a) przewód fazowy w linii o pojedynczych przewodach fazowych, b) wszystkie przewody składowe jednej wi ą zki przewodowej w przypadku słupów mocnych, c) jeden przewód składowy wi ą zki przewodowej w przypadku słupów przelotowo-skrzyŜowaniowych i naroŜnoskrzyŜowaniowych, d) jeden przewód odgromowy - tylko w przypadku słupów mocnych. 7.3.2.2 Słupy przelotowo-skrzyŜowaniowe i naro Ŝno-skrzyŜowaniowe W obliczeniach nacią gu przewodów po zerwaniu moŜna uwzględnić zmniejszenie nacią gu spowodowane wychyleniami ła ńcuchów izolatorowych, spręŜysto ścią słupów itp. Dla słupów stalowych z łańcuchami izolatorowymi i z uchwytami przelotowo-odci ą gowymi, zaleca się następują ce wartości współczynników zmniejszają cych: - dla przewodu pojedynczego o przekroju do 185 mm2 - 0,7 - dla przewodu pojedynczego o przekroju powy Ŝej 185 mm2 - 0,6. Dla linii z przewodami wi ą zkowymi, zmniejszenie nacią gu obliczeniowego naleŜy określa ć uwzględniają c wpływ zerwania jednego przewodu składowego wi ą zki na odchylenie od pionu łańcucha podtrzymują cego wią zkę. 7.3.2.3 Poprzeczniki, wieŜyczki, wysięgniki i trzony izolatorów stoją cych Konstrukcje poprzeczników, wieŜyczek, wysięgników i trzony izolatorów stoją cych naleŜy obliczać na obciąŜenia zakłóceniowe tak jak słupy. 7.3.3 Obliczenia konstrukcji wsporczych na obciąŜenia montaŜowe Słupy naleŜy obliczać na obciąŜenia montaŜowe zgodnie z przyj ętą technologią stawiania słupów i monta Ŝu przewodów. Poprzeczniki, na których przewiduje si ę prace montaŜowe, połą czone z wej ściem montera na poprzecznik, zawieszenie kosza monta Ŝowego itp., naleŜy obliczać równie Ŝ na obciąŜenia montaŜowe dodatkow ą siłą pionową , działają cą w miejscu zawieszenia skrajnego przewodu i równ ą : - 1 000 N - dla poprzeczników, na których s ą zawieszone przewody o przekroju obliczeniowym do 120 mm 2, - 2 000 N - dla poprzeczników, na których są zawieszone przewody o przekroju obliczeniowym wi ększym niŜ 120 mm2, - 3 000 N - dla poprzeczników słupów linii 220 kV i 400 kV. 7.4 Ogólne zasady projektowania posadowień Posadowienia naleŜy projektować według odpowiednich norm budowlanych, z uwzgl ędnieniem ich specyficznych


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


warunków pracy. W szczególności projektowanie to powinno być zgodne z normami dotyczą cymi fundamentów elektroenergetycznych konstrukcji wsporczych - PN-B-03322:1980 (PN-80/B-03322). Fundamenty słupów ustawionych na skarpach lub terenach zalewanych wod ą powinny być zabezpieczone przed skutkami spływają cej lub zalewają cej wody, mogą cymi zagrozić stateczności słupów. Słupy znajdują ce si ę w dolinach rzek, na obszarach zagro Ŝonych moŜliwością pochodu lodów powinny być odpowiednio zabezpieczone, np. izbicami ochronnymi. Fundamenty na terenach szkód górniczych naleŜy wykonywać z uwzględnieniem warunków rozdziału 26.

7.5 Odcią gi są częścią składow ą konstrukcji wsporczych i podlegaj ą tym samym zasadom obliczania co inne cz ęści składowe tych konstrukcji. Odcią gi naleŜy wykonywać ze stalowych ocynkowanych linek lub prętów o granicy plastyczno ści nie mniejszej ni Ŝ 400 MPa i przekroju co najmniej 16 mm 2. W przypadku gdy konstrukcja wsporcza jest uziemiona, odcią gi powinny być elektrycznie połą czone z uziemieniem, a w przypadku gdy konstrukcja wsporcza nie jest uziemiona, odci ą gi powinny być izolowane od części przewodzą cych, np. poprzeczników, trzonów. W przypadku słupa z materiałów izolacyjnych w tym te Ŝ słupa drewnianego, jeŜeli odległość mierzona wzdłuŜ słupa między zamocowaniem odcią gu na słupie a najbli Ŝszą nie uziemioną konstrukcją poprzecznika stalowego lub izolatora stoją cego jest mniejsza niŜ 2,5 m, odci ą g naleŜy wyposaŜyć w izolator odcią gowy. Izolator powinien być zainstalowany na wysoko ści co najmniej 2,5 m nad ziemią , a jego napi ęcie znamionowe powinno wynosić

,

gdzie U - napięcie znamionowe linii w woltach. W przypadku słupa stalowego lub betonowego odległo ść między odci ą giem a częś ciami pod napi ęciem według tablicy 12. JeŜeli odcią g moŜe być naraŜony na uszkodzenie, np. przy zakotwieniu go w ziemi - powinien być skutecznie zabezpieczony przed uszkodzeniem mechanicznym i uwidoczniony, np. za pomocą pachołków o wysoko ści co najmniej 1 m.

7.6 Ochrona konstrukcji wsporczych przed szkodliwymi wpływami 7.6.1 Postanowienia ogólne Części konstrukcji wykonane z materiałów podlegają cych wpływom atmosferycznym, korozji elektrolitycznej, chemicznej lub biologicznej naleŜy chronić na całej powierzchni naraŜonej na takie wpływy.

7.6.2 Ochrona drewna Drewno zarówno w części podziemnej, jak i nadziemnej powinno by ć chronione przez nasycenie środkami impregnacyjnymi. Środki te powinny przenikać dostatecznie głęboko w drewno i nie powinny być łatwo wypłukiwane przez wod ę. 7.6.3 Ochrona stali Stalowe części konstrukcji naleŜy chronić przez stosowanie powłok ochronnych, np. cynkowanie, malowanie. 7.6.4 Ochrona betonu Betonowe części konstrukcji znajduj ą ce się w agresywnym ś rodowisku gruntowym nale Ŝy chronić przez stosowanie powłok ochronnych, antykorozyjnych dodatków do betonu itp.

8 Zawieszenie przewodów 8.1 Postanowienia ogólne Przewody podlegają ce działaniu siły nacią gu naleŜy tak łą czyć lub tak zawieszać na konstrukcji wsporczej, aby wytrzymałość połą czenia uchwytu odcią gowego lub miejsca uchwycenia przewodu spełniała wymagania normy PNE-06400:1991 (PN-91/E-06400). Przewody naleŜy łą czyć złą czkami; dopuszczalne jest łą czenie przewodów energetycznych jednodrutowych przez ich skręcenie, a przewodów telekomunikacyjnych przez skr ęcenie i dodatkowo lutowanie lub spawanie. Zamocowanie przewodu do izolatora powinno być takie, aby nie wpływało szkodliwie na przewód i nie osłabiało jego wytrzymałości mechanicznej. Zale Ŝnie od przewodu funkcji jakprzelotowo od przelotowo-odci wytrzymało ści ą tej konstrukcji nale y stosować ą spełnia konstrukcja zawieszenie wg 8.4, odciwsporcza ą gowe wg oraz 8.5, lub gowe wg 8.6, a w Ŝprzypadkach


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


przewidzianych w rozdziale 13, wymagają cych zwiększenia pewności umocowania przewodu - przelotowe bezpieczne lub odcią gowe bezpieczne.

8.2 NapręŜenie w przewodach 8.2.1 NapręŜenie podstawowe w przewodzie powinno być tak dobrane aby największe napręŜenie normalne przewodu nie przekroczyło: a) dopuszczalnego napręŜenia normalnego - je Ŝeli przęsło linii nie podlega obostrzeniu albo podlega obostrzeniu pierwszego lub drugiego stopnia; przy obostrzeniu drugiego stopnia jest ograniczone słupami przelotowoskrzyŜowaniowymi, naroŜno-skrzyŜowaniowymi lub mocnymi, b) dopuszczalnego napręŜenia zmniejszonego jeŜeli przęsło podlega obostrzeniu trzeciego stopnia lub obostrzeniu drugiego stopnia gdy nie jest ograniczone słupami przelotowo-skrzy Ŝowaniowymi, naroŜno-skrzyŜowaniowymi lub mocnymi. Przy tak dobranym napręŜeniu podstawowym nie powinno być przekroczone, odpowiednio dla a) i b), dopuszczalne napręŜenie katastrofalne (tablica 8). W przypadku linii na terenach szkód górniczych napr ęŜenie podstawowe naleŜy przyjmować uwzględniają c warunki według 26. 8.2.2 PrzepręŜenie przewodów dopuszcza się w przypadku przewodów aluminiowych, aluminiowo-stalowych i ze stopów aluminium, które wskutek pełzania materiałów powi ększają swoją długość. PrzepręŜ enie przewodów mo Ŝna przeprowadzić przy budowie linii przez stosowanie zmniejszonych zwisów lub poddanie przewodu przed monta Ŝem zwiększonemu napręŜeniu. Dobór zmniejszonych zwisów lub zwiększonego napręŜenia przed montaŜem naleŜy określi ć w zaleŜności od rodzaju przewodu. Dotyczy to w szczególno ści przewodów ze światłowodami, dla których warunki przepr ęŜ enia naleŜy uzgodnić z wytwórcą . W przypadku ponownego zawieszania przewodów pochodz ą cych z demontaŜu przepręŜenie naleŜy stosować w ograniczonym zakresie lub zawiesić przewody bez przepręŜenia. Zabrania się regulować napręŜenie w przewodzie przez zmianę długości linki rozkręcaniem lub skręcaniem. 8.3 Zabezpieczenie linii przed drganiami przewodów 8.3.1 Wibracja przewodów Przed wibracją przewodów naleŜy zabezpieczyć lini ę, w przypadku gdy napr ęŜenie codzienne w przewodach przekracza wartość odpowiadają cą 18 % wytrzymałości przewodu na rozcią ganie σm. Dla przeciwdziałania skutkom drgań przewodów naleŜy stosować: - ochronę czynną , zawieszają c tłumiki drgań, - ochronę bierną , zawieszają c przewody z takim napr ęŜ eniem podstawowym, by zachować warunek podany na wstępie. Złą czki śródprzęsłowe w liniach 110 kV i powyŜej zaleca si ę umieszczać w odległości większej niŜ 30 m od uchwytów łańcuchów izolatorowych. 8.3.2 Oscylacja przewodów Przed oscylacją przewodów naleŜy zabezpieczać linie, w których zawieszono wi ą zki przewodowe. Przewody linii naleŜy zabezpieczyć przed skutkami oscylacji: - odpowiednio dobierają c rozpiętość podprzęseł między odstępnikami lub grupami odstępników, - stosują c odstępniki tłumią ce.

8.3.3 Galopowanie przewodów W przypadku wyst ą pienia w linii galopowania - tańca przewodów naleŜy temu przeciwdziałać montują c odst ępniki izolacyjne międzyfazowe - separatory. 8.4 Zawieszenie przelotowe przewodu roboczego naleŜy stosować: a) na izolatorach stoj ą cych - gdy obliczenia, dla warunków normalnych wyka Ŝą , Ŝe róŜnica sił obciąŜaj ą cych słup, a wynikają ca z ró Ŝnicy nacią gów w są siednich przęsłach, nie przekracza sił poziomych skierowanych wzdłu Ŝ osi linii, przyjmowanych do obliczenia odpowiednich części konstrukcji; jeŜeli ta róŜnica sił przekracza siły okre ślone powyŜej, naleŜy s tosowa ć wahliwe konstrukcje uzbrojenia słupa, poddaj ą ce się nacią gowi, lub zastosować ła ńcuchy izolatorowe,


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


b) na łańcuchach izolatorów wiszą cych lub zawiesiach - w przypadku gdy łańcuch lub zawiesie nie podlegaj ą sile nacią gu a przenoszą tylko siły pionowe lub gdy nacią g ten nie przekracza siły umownej równej 1/4 obciąŜenia wiatrem przewodów, w przęśle wiatrowym. Zawieszenie przelotowe powinno być tak wykonane, aby: - nie nast ępowało samoistne trwałe rozregulowanie zwisów przewodów wskutek nierównomiernych lub dynamicznych obciąŜeń uchwycenia przewodu, powodują ce niedopuszczalne przez normę zbli Ŝenie przewodu do ziemi lub krzyŜowanego obiektu, - ograniczało siły działają ce wzdłuŜ przewodu, aby nie nastą piło uszkodzenie konstrukcji wsporczej.

8.5 Zawieszenie odcią gowe przewodu roboczego naleŜy stosować w przypadkach nie wymienionych w 8.4 i 8.6. Zawieszenie odci ą gowe powinno być zwymiarowane dla podstawowego nacią gu przewodu; uchwyt odcią gowy powinien utrzymać przewód bez wyślizgu przy obciąŜeniu siłą równ ą 0,9 siły obliczeniowej, zrywają cej przewód zgodnie z PN-E-06400-2:1991 (PN-91/E-06400/02). Ponadto inne elementy wchodzą ce w skład zawieszenia powinny spełnia ć wymagania rozdziału 5 oraz odpowiednich norm: PN-E-06313:1988 (PN-88/E-06313), PN-E-06400:1991 (PN-91/E-06400) oraz PN-B03205:1996. 8.6 Zawieszenie przelotowo-odci ą gowe naleŜy stosować na słupach przelotowo-skrzyŜowaniowych i naroŜnoskrzyŜowaniowych. Zawieszenie przelotowo-odcią gowe powinno spełniać następują ce warunki: a) w stanach normalnych - podtrzymywać przewód, b) w stanach zakłóceniowych - utrzymywa ć przewód bez wyślizgu i wyczepienia w prz ęśle objętym obostrzeniem drugiego stopnia. Zawieszenie przelotowo-odcią gowe w liniach o napięciu 110 kV i wy Ŝszym powinno, w stanie zakłóceniowym, utrzymać przewód bez wyślizgu i zniszczenia pod działaniem siły równej dwukrotnemu naci ą gowi przewodu w przęśle obostrzonym przy napręŜeniu wyst ępuj ą cym po wychyleniu ła ńcucha izolatorowego w temperaturze -5 °C i bez sadzi. W przypadku linii o napi ęciu niŜszym niŜ 110 kV, zawieszenie przelotowo-odci ą gowe powinno, w stanie zakłóceniowym, utrzymać przewód bez wyślizgu i zniszczenia pod działaniem siły równej półtorakrotnemu nacią gowi występują cemu po wychyleniu zawiesia w temperaturze -5 °C i bez sadzi. 8.7 Zawieszenie przewodu odgromowego na konstrukcji wsporczej moŜe być przelotowe i wykonane według 8.4 lub odcią gowe wykonane według 8.5. Wybór sposobu zawieszenia powinien zale Ŝeć od wytrzymałości k onstrukcji wsporczej. Na słupach przelotowo-skrzyŜowaniowych i naro Ŝno-skrzyŜowaniowych stosuje si ę przelotowe zawieszenie przewodu odgromowego wykonane według 8.4. 8.8 Zawieszenie przewodów telekomunikacyjnych na konstrukcjach linii elektroenergetycznych nale Ŝy wykonywać tak jak przewodu odgromowego według 8.7.

9 Odległości przewodów i części pod napięciem 9.1 Odległości przewodów od powierzchni ziemi 9.1.1 Odległość przewodów od ziemi w warunkach normalnych Najmniejsza dopuszczalna odległość pionowa przewodów od ziemi przy najwi ększym zwisie normalnym na całej długo ści elektroenergetycznej linii napowietrznej, z wyj ą tkiem przęseł krzyŜuj ą cych drogi l ą dowe i wodne oraz inne obiekty, jest określona według tablicy 9 kolumna 3 i 4. 9.1.2 Odległość przewodów od ziemi w warunkach katastrofalnych Najmniejsza dopuszczalna odległość przewodów od ziemi przy zwisie katastrofalnym na całej długości elektroenergetycznej linii napowietrznej, z wyją tkiem przęseł krzyŜują cych drogi l ą dowe i wodne oraz inne obiekty, jest określona według tablicy 9 kolumna 5. 9.2 Odległości między przewodami w środku przęsła


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


9.2.1 Odległość uwzględniają ca kołysanie przewodów Najmniejsze dopuszczalne odległo ści miedzy przewodami elektroenergetycznej linii napowietrznej przy bezwietrznej pogodzie w środku przęsła, w płaszczyźnie pionowej prostopadłej do osi przęsła powinny spełnia ć wymagania podane w tablicy 10. 9.2.2 Odległość przy podskoku przewodu W przypadku linii o napi ęciu znamionowym 110 kV i wyŜszym, z przewodami zawieszonymi w układzie pionowym albo zbliŜonym do pionowego, gdy odległość między rzutami poziomymi są siednich przewodów jest mniejsza niŜ okre ślona z zaleŜno ści:

, w metrach (U - napi ęcie znamionowe linii w kilowoltach), za najmniejszą

dopuszczalną odległość między przewodami naleŜy przyjąć większą odległość wybraną z następują cych: a) określonej według punktu 9.2.1 b) tak dobranej, aby przy obci ąŜeniu przewodu górnego sadzi ą katastrofaln ą i nagłym podskoku s ą siedniego przewodu dolnego po opadnięciu z niego sadzi katastrofalnej, odległo ść między tymi przewodami była nie mniejsza niŜ

, w metrach.

Tablica 9 - Najmniejsze dopuszczalne odległo ści pionowe przewodów elektroenergetycznych linii napowietrznych od poziomu ziemi Najmniejsze odległości pionowe od powierzchni ziemi przewodu linii o napięciu powyŜej 1 kV Lp.

Rodzaj przewodu

do 1 kV

przy największym zwisie normalnym 1)

przy największym zwisie katastrofalnym

co najmniej, m 1

2

3

4

5

1

Elektroenergetyczny nieuziemiony

5

2

Elektroenergetyczny uziemiony

4,5

5

nie określa się

3

Telekomunikacyjny

4,5

5

nie określa się

4

Telekomunikacyjny kabel światłowodowy, samonośny, nieprzewodzą cy

4,5

5

4

U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach. 1) W warunkach normalnych pod przewodami linii mog ą przemieszcza ć si ę maszyny rolnicze i budowlane o wysoko ści do 4,2 m z osłon ą dla obsługi, uniemo Ŝl iwiaj ą c ą wysuni ęcie si ę człowieka poza jej obrys. Maszyny takie nie mog ą mie ć anten czy innych elementów wysuni ętych ponad okre ślony powy Ŝe j obrys. 2) W przypadku linii 400 kV odległo ść przewodów od ziemi nale Ŝy ponadto tak ustali ć , aby przy najwi ększym zwisie normalnym nat ęŜ enie pola elektrycznego pod przewodami na wysoko ści 1,8 m nad ziemi ą nie przekraczało 10 kV/m.

Amplitudę podskoku od połoŜenia przy sadzi katastrofalnej w środku przęsła - c , w metrach, nale Ŝy obliczać z wzoru: (5)


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

w którym: k - współczynnik - dla przewodu pojedynczego k = 1,0, a dla wią zki wieloprzewodowej k = 0,5, f sk - zwis przy obciąŜeniu przewodu sadzią katastrofaln ą w temperaturze przewodu -5 °C, w metrach, f -5 - zwis przewodu o temperaturze -5 °C bez obci ąŜenia go sadzią , w metrach. W przypadku zastosowania separatora w prz ęśle, wielkości f sk i f -5 naleŜy przyjmować dla podprzęseł powstałych między łańcuchami na słupach a separatorem, wzgl ędnie między separatorami.

9.2.3 Odległości między przewodami róŜnych linii Najmniejsze dopuszczalne odległości między przewodami róŜnych linii (np. dwóch linii elektroenergetycznych lub linii elektroenergetycznej i telekomunikacyjnej) powinny by ć równe co najmniej odległo ści między nie uziemionymi przewodami linii wyŜszego napi ęcia, lub w przypadku linii o jednakowym napi ęciu - równe większej z odległości między nie uziemionymi przewodami tych linii, wyliczonych według tablicy 10, niezale Ŝnie od rozwi ą zania konstrukcyjnego linii. Tablica 10 - Najmniejsze dopuszczalne odległo ści miedzy przewodami w środku przęsła

Napięcie znamionowe linii

1

Sposób zawieszana przewodów

Materiał i przekrój lub napręŜenie przewodów

Odległość między przewodami jednej linii elektroenergetycznej nie uziemionymi oraz między przewodami nie uziemionymi a uziemionymi, co najmniej m

2

3

4

pionowej

nie określa się

0,15

poziomej lub

nie określa się

0,25

pionowej

nie określa się

0,25

poziomej lub skośnej

nie określa się

0,35

zawieszone na wysięgnikach ściennych przy rozpiętości przęsła nie przekraczają cej 20 m, w płaszczyźnie

Do 1 kV

zawieszone w dowolny sposób przy rozpiętości przęsła do 80 m i zwisie f +40 nie przekraczają cym 1 m, z wyją tkiem przewodów na wysięgnikach o rozpiętości przęsła do 20 m, w płaszczyźnie

skośnej

Zawieszone w dowolny sposób przy rozpiętości przęsła przekraczają cej 80 m lub w zwisie f +40 przekraczają cym 1 m, wykonane

z jednakowego materiału i o jednakowym przekroju lub napręŜeniu

jednak nie mniej ni Ŝ 0,35


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

f +40 przekraczają cym 1 m, wykonane

WyŜsze niŜ 1 kV zawieszone w dowolny sposób i wykonane

z róŜnych materiałów lub o róŜnych przekrojach lub napręŜeniach

jednak nie mniej ni Ŝ 0,35

z jednakowego materiału i o jednakowym przekroju lub napręŜeniu z róŜnych materiałów lub o róŜnych przekrojach lub napręŜeniach

Oznaczenia: U - napi ęcie znamionowe linii, w kilowoltach. k - współczynnik liczbowy, którego warto ść nale Ŝy dobra ć według tablicy 11. k' i k" - współczynniki liczbowe, z których ka Ŝd y równy jest połowie odpowiedniego dla danego przewodu współczynnika k dobranego według tablicy 11, f +40 - zwis przewodu w temperaturze +40 °C, w metrach, f' +40 i f" +40 - odpowiedni zwis ka Ŝd ego z obu przewodów w temperaturze +40 °C w metrac h, I i - długo ść pionowa ła ńcuchów izolatorów przelotowych i przelotowo-odci ą gowych, mierzona od punktu zawieszenia ła ńcucha do przewodu, w metrach: dla ła ńcuchów izolatorowych odci ą gowych i izolatorów stoj ą cych nale Ŝy przyjmowa ć I i = 0. W prz ęsłach ograniczonych z jednej strony ła ńcuchem odci ą gowym a z drugiej ła ńcuchem przelotowym lub przelotowo-odci ą gowym do wzoru na b, w miejsce I i, nale Ŝy przyjmowa ć połow ę pionowej długo ści I i ła ńcucha przelotowego lub przelotowo-odci ą gowego. I' i i I" i - odpowiednie długo ści pionowe ła ńcuchów dla ka Ŝd ego z obu przewodów w metrach.

Tablica 11 - Wartości współczynnika k w zaleŜności od materiału i przekroju przewodów dla ró Ŝnych rozmieszczeń przewodów Wartość współczynnika k przy odległościach między rzutami poziomymi przewodów Materiał przewodu

1

Przekrój mm2

nie mniejszych niŜ

mniejszych niŜ

2

3

4

10 i 16 od 25 do 50 70 i więcej

0,75 0,7 0,65

0,95 0,85 0,75

Aluminium-stal o stosunku stali do aluminium powyŜej 0,1

od 16 do 70 od 95 do 120 150 i więcej

0,75 0,7 0,65

0,95 0,85 0,75

Aluminium i jego stopy oraz aluminium-stal o stosunku stali do aluminium poniŜej 0,1

od 16 do 150 185 i więcej

0,75 0,7

0,95 0,85

Miedź i jej stopy, stal

U - napi ęcie znamionowe linii, w kilowoltach.


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


9.2.4 Odległość między przewodami o jednakowym potencjale Nie normalizuje si ę najmniejszych dopuszczalnych odległo ści mi ędzy przewodami uziemionymi oraz mi ędzy przewodami nie przeznaczonymi do przesyłu energii, albo przewodami tej samej fazy i napi ęcia równocześnie wyłą czanymi z obwodu pr ą du. Dotyczy to równieŜ samonośnych kabli dielektrycznych ze światłowodami. 9.3 Odległości między poszczególnymi elementami linii napowietrznej na słupach Między poszczególnymi elementami linii, jeśli którykolwiek z nich moŜe odchylać się na słupach od poło Ŝenia normalnego pod wpływem wiatru, przy największym przewidywanym zbliŜeniu powinny być zachowane odległości według tablicy 12. W obliczeniach wychyle ń łańcuchów izolatorowych przelotowych i przelotowo-odcią gowych oraz odpowiednich zawiesi naleŜy przyjmować parcie wiatru według tablicy 1, lp. 5. Wychylenie mostków pr ą dowych naleŜy obliczać przyjmują c parcie wiatru według tablicy 1, lp. 5 oraz współczynnik sztywno ści mostka, ograniczaj ą cej wpływ parcia wiatru, który wynosi w przypadku linii o napi ęciu: poniŜej i 110 kV - 0,3 220 kV - 0,5, 400 kV - 0,7. Odległo ść mi ędzy elementami tej samej fazy, znajduj ą cymi się pod jednakowym napięciem, które tylko równocześnie mogą być włą czane do obwodu prą du lub wyłą czane z niego, mog ą być dowolne. Odległo ści przewodów światłowodowych, w postaci kabli samonośnych, nieprzewodzą cych, od innych elementów linii są uwarunkowane względami zabezpieczenia kabla przed uszkodzeniem; kabel nie powinien uderza ć ani trzeć o konstrukcj ę lub o inne przewody. Tablica 12 - Odległość między częściami linii napowietrznej Odległości między częściami linii Lp.

Część linii

Napięcie znamionowe linii: do 1 kV

wyŜsze niŜ 1 kV

co najmniej, m 1

2

1

Między częściami pod napięciem róŜnych faz, umieszczonymi na konstrukcji wsporczej

2

Między częściami pod napięciem a konstrukcją wsporczą ze stali, betonu lub drewnianą z uziemionymi metalowymi elementami 1)

3

Między częściami pod napięciem a konstrukcją wsporczą drewnianą nieuziemion ą

4

Między przewodami uziemionymi przeznaczonymi do przesyłania energii elektrycznej

5

Między przewodami uziemionymi a konstrukcją wsporczą

3

4

0,05

0,035

nie dotyczy nie normalizuje się2)


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


U - napięcie znamionowe linii napowietrznej, w kilowoltach 1) W przypadku linii o napi ęciu znamionowym 110 kV i wy Ŝs zym, przy bezwietrznej pogodzie pomi ędzy cz ęściami pod napi ęciem a konstrukcj ą uziemion ą powinny by ć zachowane odst ępy okre ślone wzorem (6) w którym: I k - odst ęp wymagany mi ędzy cz ęści ą pod napi ęciem a uziemion ą konstrukcj ą , przy bezwietrznej pogodnie, w metrach, I l - odst ęp na ła ńcuchu izolatorowym przyjmowany dla linii: 110 kV - 0, 90 m, 220 kV - 1,80 m, 400 kV - 3,10 m. k - współczynnik przyjmowany dla linii: 110 kV - 1,1, 220 kV - 1,05, 400 kV - 1,05. 2) Przewody nale Ŝy zabezpieczy ć przed uderzeniem lub tarciem o konstrukcj ę.

10 Ochrona od przepięć 10.1 Ochrona od przepi ęć elektroenergetycznych linii napowietrznych o napi ęciu 110 kV i wyŜszym Ochrona od przepi ęć elektroenergetycznych linii napowietrznych o napięciu 110 kV i wyŜszym powinna spełnia ć wymagania podane poniŜej oraz dodatkowe wymagania dotycz ą ce ochrony odgromowej3). 10.1.1 Elektroenergetyczne linie o napię ciu znamionowym 110 kV i wyŜszym naleŜy chronić przewodami odgromowymi na całej długości. 10.1.2 Ką t ochrony odgromowej wyznaczony przy bezwietrznej pogodzie dla skrajnego przewodu roboczego nie powinien być większy niŜ: 30°w liniach o napi ęciu znamionowym 110 kV, 20°w liniach o napi ęciu 220 i 400 kV. Ką t ochrony odgromowej wyznaczony przy bezwietrznej pogodzie dla środkowego przewodu roboczego, znajdują cego się między dwoma innymi przewodami nie powinien by ć większy niŜ: 60°w liniach o napi ęciu znamionowym 110 kV, 45°w liniach o napi ęciu znamionowym 220 i 400 kV Przewody odgromowe naleŜy uziemiać na kaŜdym słupie linii. Rezystancja (opór czynny) uziemienia kaŜdego ze słupów linii elektroenergetycznych wyposa Ŝonych w przewody odgromowe oraz rezystancja uziemienia ograniczników przepi ęć i iskierników zainstalowanych na słupach tych linii nie powinna przekraczać wartości podanych w tablicy 13. Tablica 13 - Najwi ększe dopuszczalne wartości rezystancji uziemienia słupa linii


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Największa rezystancja uziemienia 1) Napięcie znamionowe linii Lp.

Rezystywność gruntu

Rezystywność gruntu

ρ < 1 000 Ω ⋅ m kV 1

2

1 2

110 kV i ni Ŝsze 220 kV i 400 kV

ρ ≥ 1 000 Ω ⋅ m Ω

3

4

10 15

15 20

1)

Je Ŝe li uzyskane warto ści rezystancji (oporów czynnych) uziemie ń podanych w tablicy jest trudne do osi ą gni ęcia ze wzgl ędów ekonomiczno-technicznych, dopuszcza si ę wi ększe warto ści rezystancji uziemie ń, pod warunkiem zapewnienia nie mniejszej skuteczno ści ochrony odgromowej linii elektroenergetycznych (np. przez odpowiednie zwi ększenie poziomu izolacji).

Na wejściu do stacji przewody odgromowe powinny by ć połą czone z konstrukcjami wsporczymi i uziomem stacji. Zaleca się, aby odstęp d r między przewodem roboczym a odgromowym mierzony w środku przęsła przy temperaturze +10 °C spełniał warunek: dr ≥ 0,015 a, w metrach

(7)

w którym: a - rozpiętość przęsła, w metrach. NiezaleŜnie od spełnienia tego warunku odstęp d r, powinien spełniać wymagania zawarte w rozdziale 9.

10.1.3 Izolacja w przę słach specjalnych linii z przewodami odgromowymi, zawieszona na słupach ograniczają cych przęsło specjalne, powinna mieć wytrzymałość na udary piorunowe UPS nie mniejszą niŜ wyliczona z wzoru: U ps = U 1 + 10(h ps - h 1)

(8)

w którym: U ps - wytrzymałość na udary piorunowe izolacji w prz ęśle specjalnym, w kilowoltach, U 1 - wytrzymałość na udary piorunowe izolacji zastosowanej w linii, w kilowoltach, h ps - wysokość zawieszenia najwyŜej umieszczonego przewodu roboczego na słupie ograniczają cym przęsło specjalne, w metrach, h 1 - umowna wysokość zawieszenia przewodów roboczych w linii, w metrach. NaleŜy przyjmować następują ce wartości h 1: - dla linii o napięciu znamionowym 110 kV: h 1 = 30 m, - dla linii 220 kV: h 1 = 50 m, - dla linii 400 kV: h 1 = 80 m. UWAGA - Z wzoru korzysta si ę gdy h ps > h 1. W przypadku gdy h ps < h 1, w przęśle specjalnym stosuje si ę tak ą samą izolację jak w linii. W przypadkach uzasadnionych obliczeniami techniczno-ekonomicznymi dopuszcza się odstępstwo od wymagania powiększenia wytrzymałości izolacji na udary piorunowe, pod warunkiem zastosowania na słupach ograniczaj ą cych przęsło specjalne ograniczników przepi ęć lub iskierników zainstalowanych na oddzielnych izolatorach w celu odsunięcia łuku elektrycznego i zjonizowanych gazów od izolatorów utrzymuj ą cych przewody. W liniach 110 kV i powy Ŝej naleŜy stosować ograniczniki przepi ęć tylko w przypadkach instalowania urzą dze ń dla których jest wymagana ochrona na podstawie tych i innych przepisów (np. prz ęsła specjalne, głowice kablowe).

10.1.4 Przekrój przewodów odgromowych powinien być dobrany do warunków zwarciowych występują cych w


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


chronionej linii. Przekrój przewodu odgromowego nie powinien być mniejszy niŜ 50 mm2.

10.2 Ochrona od przepięć elektroenergetycznych linii o napię ciu znamionowym wyŜszym ni Ŝ 1 kV, a niŜszym niŜ 110 kV 10.2.1 Elektroenergetyczne linie o napię ciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV, a niŜszym niŜ 110 kV naleŜy chronić przed przepięciami, stosują c ograniczniki przepięć lub iskierniki. W liniach o napięciu znamionowym niŜszym niŜ 110 kV nie zaleca się stosowania przewodów odgromowych do ochrony linii na całej długo ści. 10.2.2 Zastosowanie ograniczników przepięć lub iskierników powinno następować w miejscach określonych poniŜej: 1) przy połą czeniu linii mają cej słupy lub poprzeczniki z materiałów nieprzewodzą cych z linią na słupach stalowych lub Ŝelbetowych, 2) w miejscach pomiaru energii elektrycznej, znajduj ą cych się na słupach linii napowietrznych, 3) przy połą czeniach linii napowietrznej z lini ą kablową .

10.2.3 Przy przę słach specjalnych w liniach bez przewodów odgromowych nale Ŝy na słupach ograniczaj ą cych przęsło specjalne, o rozpi ętości większej niŜ 250 m, zainstalować ograniczniki przepięć lub iskierniki. Ograniczniki przepięć lub iskierniki powinny być zainstalowane na oddzielnych izolatorach w celu odsunięcia łuku elektrycznego i zjonizowanych gazów od izolatorów utrzymują cych przewody robocze. 10.3 Ochrona od przepi ęć elektroenergetycznych linii napowietrznych o napi ęciu do 1 kV 10.3.1 Napowietrzne linie elektroenergetyczne o napięciu do 1 kV powinny być chronione od przepięć atmosferycznych ogranicznikami przepięć o napięciu znamionowym dobranym do napięcia znamionowego sieci. W sieci 400/230 V napięcie znamionowe ograniczników powinno być nie niŜsze niŜ 500 V. 10.3.2 Rozmieszczenie ograniczników przepięć Ograniczniki przepięć naleŜy instalować: 1) w liniach napowietrznych - na kra ńcach linii oraz w taki sposób, aby na ka Ŝde 0,5 km długości linii przypadał przynajmniej jeden komplet ograniczników, 2) na krańcach linii kablowych - w miejscach przyłą czenia do napowietrznych linii elektroenergetycznych, 3) w liniach o napi ęciu do 1 kV, zasilają cych instalacje odbiorcze w budynkach. W przypadku wykonania dla budynków przył ą cza napowietrznego z zastosowaniem izolatorów dościennych, ograniczniki przepięć powinny być umieszczone w pobli Ŝu tych izolatorów, na zewną trz budynku. W przypadku innego wykonania przyłą cza dla tych budynków, ograniczniki przepięć naleŜy zainstalować na najbliŜszym słupie linii elektroenergetycznej. 10.3.3 Uziemienie ograniczników przepięć powinno być wykonane jako wspólne, w zale Ŝno ści od lokalnych warunków, z uziemieniem: - przewodu ochronno-neutralnego, - metalowej powłoki i pancerza kabla, - instalacji piorunochronnej. Rezystancja (opór czynny) uziemienia ograniczników przepięć nie powinna przekraczać 10 Ω.

11 Ochrona przed poraŜeniami 11.1 Postanowienia ogólne Ochron ę przeciwporaŜeniową na liniach elektroenergetycznych wykonuje si ę w miejscach oraz ś rodkami określonymi w odpowiednich przepisach4). 11.2 Wymagania szczególne W słupach Ŝelbetowych z betonu niespręŜonego moŜna zbrojenie wykorzystać jako przewody uziemiają ce pod warunkiem ci ą głości elektrycznej i dostatecznej wytrzymałości cieplnej zbrojenia na pr ą dy zwarcia doziemnego. Dopuszczalne wartości obciąŜenia prą dem zwarcia elementów zbrojenia, jako przewodów uziemiają cych, określają


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


odpowiednie przepisy4). W przypadku słupów z betonu spręŜonego (strunobeton, kablobeton) jako przewód uziemiaj ą cy naleŜy stosować oddzielny pręt metalowy, specjalnie do tego przeznaczony, o dostatecznej obci ąŜalności cieplnej. Zbrojenia fundamentów albo Ŝerdzie Ŝelbetowe moŜna wykorzystywać jako uziom tylko w przypadku, gdy grubość warstwy betonu w fundamencie lub Ŝerdzi między zbrojeniem a gruntem nie przekracza 0,05 m.

12 Oddziaływanie linii elektroenergetycznych 12.1 Oddziaływanie na linie i urzą dzenia telekomunikacyjne Sposób wyliczania wartości oddziaływania niebezpiecznego i zakłócaj ą cego linii elektroenergetycznych na linie i urzą dzenia telekomunikacyjne oraz zabezpieczenia przed nimi, podaj ą odpowiednie przepisy5). 12.2 Oddziaływanie na odbiór radiowy i telewizyjny Dopuszczalny poziom nat ęŜenia pola zakłóce ń mierzony w warunkach eksploatacyjnych nie powinien przekracza ć wartości według PN-E-05118:1977 (PN-77/E-05118). W przypadku przekroczenia warto ści określonych w normie PN-E-05118:1977 (PN-77/E-05118) zaleca si ę odpowiednie dostosowanie urzą dzeń odbiorczych (np. anteny wyniesione itp.). 12.3 Oddziaływanie pola elektrycznego 12.3.1 NatęŜenie pola elektrycznego pochodzą cego od przewodów linii 110 kV i p owyŜej nie powinno przekraczać wartości: a) 1 kV/m na wysokości 1,8 m od poziomu ziemi na obszarach lokalizacji budynków mieszkalnych i innych (zwłaszcza szpitali, internatów, Ŝłobków, przedszkoli itp.), w odległo ści 1 m od krawędzi balkonu lub tarasu tych budynków, oraz na wysoko ści 1,8 m od dachów wykorzystywanych jako tarasy i od innych płaszczyzn poziomych przeznaczonych na pobyt ludzi przez czas dłu Ŝszy niŜ 8 h na dobę, b) 10 kV/m na wysoko ści 1,8 m od poziomu ziemi i innych płaszczyzn poziomych (w tym równie Ŝ dachów i tarasów budynków), przeznaczonych na pobyt ludzi przez czas nie przekraczaj ą cy 8 h. Na zewną trz granicy strefy ochronnej II stopnia, tj. przy natęŜeniu pola 1 kV/m lub mniejszym, czas przebywania ludzi jest nieograniczony6). Kontrola spełnienia wymagań następuje przez pomiar, który naleŜy wykonać na podstawie odpowiednich przepisów7). 12.3.2 Ograniczenie wartości natęŜenia pola W przypadku konieczności ograniczenia wartości natęŜenia pola naleŜy: a) wykorzystywać naturalne ekrany jak: krzaki, drzewa, budowle, b) zawieszać uziemione przewody ekranują ce; W przypadku przewodów ekranują cych stosuje się wymagania rozdziału 3 jak dla przewodów telekomunikacyjnych, c) zakładać uziemione osłony metalowe o rozwią zaniach indywidualnych. Skuteczność ekranowania naleŜy sprawdzać pomiarami. 12.3.3 SprzęŜenie pojemnościowe W przypadku wyst ępowania duŜych przedmiotów metalowych8) izolowanych od ziemi, nat ęŜenie prą du pojemnościowego nie powinno przekroczyć wartości granicznej 4 mA . W przypadku gdy ustalona wartość prą du pojemnościowego przekracza graniczn ą ustaloną wartość, przedmiot metalowy naleŜy uziemić.

12.4 Oddziaływanie akustyczne Dopuszczalne wartości oddziaływania akustycznego linii elektroenergetycznej na środowisko określają oddzielne przepisy9). Hałas emitowany przez linie elektroenergetyczne usytuowane w pobli Ŝu budynków mieszkalnych nie mo Ŝe powodować przekroczenia w budynkach dopuszczalnego poziomu hałasu według PN-B-02151:1987 (PN-87/B02151).

13 Obostrzenia


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

13.1 Stosowanie obostrzeń W zaleŜno ści od waŜności obiektu z którym elektroenergetyczna linia napowietrzna krzyŜuje się lub do którego si ę zbli Ŝa, w odcinkach linii na skrzy Ŝowaniach i zbliŜeniach naleŜy stosować obostrzenia. Stopień obostrzenia według tablicy 14. W przypadku róŜnych linii elektroenergetycznych zawieszonych na wspólnych konstrukcjach wsporczych naleŜy stosować stopień obostrzenia według rozdziału 15.

Tablica 14 - Stopień obostrzenia elektroenergetycznych linii napowietrznych na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z obiektami Stopień obostrzenia linii elektroenergetycznej na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach Lp.

1 1

2

Obiekt

2 Teren nie zabudowany pola, łą ka, nieuŜytek Droga wewnętrzna, droga do poszczególnych domów lub posiadłości, droga polna, droga do

PołoŜenie obiektu względem elektroenergetycznej linii napowietrznej

Elektroenergetyczna linia napowietrzna o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV

do 1 kV

3

skrzyŜowanie 4

zbliŜenie 5

skrzyŜowanie 6

zbliŜenie 7

poniŜej

0

0

0

0

poniŜej

0

0

0

0

wywodró drzew Ŝenia lasu, Ŝka, ścieŜzka 3

Droga zakładowa

poniŜej

0

0

13)

4

Droga wojewódzka, gminna i lokalna

poniŜej

0

0

1

1

0

2

1

0

3

1

0

1 lub 0 i 5

Droga krajowa i miejska

poniŜej

6

Autostrada, droga szybkiego ruchu, droga ekspresowa

poniŜej

przewody w izolacji z napręŜeniem zmniejszonym zabrania się5)

3w

1 lub 0 i przewody w izolacji z napręŜeniem zmniejszonym

6a Dworce autobusowe

poniŜej

7

Rów, rzeczka

poniŜej

0

0

8

Stawy rybne i jeziora nieŜeglowne

poniŜej

0

0

1

przypadku linii o napięciu 400 kV zabrania się 0

1

0

1

0


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


1 lub 0 i 9

Szlaki Ŝeglarskie turystyczne

poniŜej

przewody w izolacji z napręŜeniem

0

2

1

0

3

1

zmniejszonym Woda Ŝeglowna dostępna dla statków pasaŜerskich 10 holowników, pchaczy barek oraz ośrodki sportów wodnych i baseny ką pielowe

poniŜej

11 Zapora, tama, grobla

poniŜej

12

Linie kolejowe uŜytku niepublicznego

poniŜej

0

0

1

0

13

Linie kolejowe znaczenia miejscowego

poniŜej

0

0

1

0

14

Linie kolejowe znaczenia ogólnego drugorzędne i kolej miejska

0

2

0

3


według rozdziału 17

1 lub 0 i poniŜej

przewody w izolacji z napręŜeniem zmniejszonym

1; nie zaleca się

1 lub 0 i Linie kolejowe 15

magistralne i pierwszorzędne

poniŜej


16

Teren ruchu elektrycznego

poniŜej

0

0

0

0

0

0

0

0

a) Budynek niemieszkalny (szopa) poza wymienionymi w lp. 17b) i 18, mur

2; nie zaleca się

1 lub 0 i poniŜej

17 b) Spichlerz gospodarczy, stodoła budynek gospodarczy

przewody w izolacji z napręŜeniem zmniejszonym (przy przyłą czach 0)

0

14)

0


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

18

Budynek mieszkalny, garaŜ, domek letni, domek kampingowy, budynek uŜyteczności publicznej, budynek przemysłowy, spichlerz przemysłowy, stajnia, szklarnia przemysłowa, stałe składowisko materiałów niebezpiecznych poŜarowo z wyją tkiem wybuchowych

poniŜej

19

Las

poniŜej

0

0

20

Ogród, sad, inspekty, małe obiekty szklarniowe, gospodarcze

poniŜej

0

0

21

Ogród publiczny, oznakowany parking, plac targowy, podwórze, pracownicze ogródki działkowe, cmentarz, zagospodarowany teren przemysłowy (teren pracy), teren koszar

a) Ustalona strefa lub działania dźwignic urzą dzeń przeładunkowych 22

1 lub 0 i przewody w

poniŜej

poniŜej

Budynek, magazyn, urzą dzenie technologiczne i stałe składowisko -

24

25

zawierają ce materiały wybuchowe lub ze strefami zagroŜonymi wybuchem, stacje paliw Teren szkód górniczych i teren, na którym mogą wystą pić zniekształcenia naturalne Poligon wojskowy, strzelnica, boisko

0


21)

1

0

0

1

0

2; w

1 lub 0 i

b) Nieustalona strefa działania dźwignic lub urzą dzeń przeładunkowych

23

izolacji z napręŜeniem zmniejszonym (przy przyłą czach 0)

0

przypadku linii o napięciu 60 kV i wyŜszym nie zaleca się

1

0; odległość wg rozdz. 28

3 odległość wg rozdz. 28

1 odległość wg rozdz. 28

zabrania się

zabrania się

zabrania się

zabrania się

poniŜej

zabrania się skrzyŜowania; zbliŜenia oraz wyją tkowe moŜliwości skrzyŜowań według wymagań podanych w rozdziale 25

poniŜej

według wymagań podanych w rozdziale 26

poniŜej

skrzyŜowań i zbliŜeń nie zaleca się, obostrzenia w razie istnieją cej potrzeby

sportowe


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


26

Lotnisko, lotnicze urzą dzenia radionawigacyjne, lą dowisko stałe

27

Przewody trakcji elektrycznej (jezdne, nośne, wzmacniają ce, zasilają ce)

poniŜej

poniŜej

według indywidualnych ustaleń z organami państwowego nadzoru lotniczego


0

2

1

w przypadku linii do 60 kV 2 albo 0 i 0i 1 lub 0 i poniŜej

przewody w izolacji

zabezpieczyć przed przerzutem napięcia

linię  wykonać kablem; w przypadku linii 60 kV i wyŜszym 12) lub

28

Linia telekomunikacyjna

1

0i

 wykonać kablem  0 zabezpieczyć przed przewody w przerzutami izolacji linii do napięcia lub 1 kV, lub 0 i  zabezpieczyć jego skutkami w przypadku przed zetkni ęcia się przerzutem przewodów napięcia obu linii 1 lub 0 i

powyŜej

zabrania się

 0 zabezpieczyć przed przerzutami napięcia lub jego skutkami w przypadku zetknięcia się przewodów obu linii

w przypadku linii poniŜej 60 kV

1 lub 0 i poniŜej

29

Elektroenergetyczna linia napowietrzna na napięcie znamionowe do 1 kV

30

niŜsze niŜ 60 kV

0

1

1

powyŜej

Elektroenergetyczna linia napowietrzna na napięcie znamionowe wyŜsze niŜ 1 kV, lecz

przewody w izolacji jednej z linii

2 lub 0 i

 linię wykonać kablem; w przypadku linii 60 kV i wyŜej

poniŜej

 1 lub 0 i przewody w izolacji jednej z linii 2; nie zaleca się

 2; nie zaleca się

0

1

1

 1

1

 2 lub 0 i powyŜej

 1

 1

 1

liniękablem wykonać


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000

31

32

33


Elektroenergetyczna linia napowietrzna na napięcie znamionowe nie niŜsze niŜ 60 kV Rurocią g naziemny z materiałami niebezpiecznymi poŜarowo w tym tak Ŝe gazocią g Rurocią g naziemny z innymi materiałami nie wymienionymi w lp. 32

poniŜej

zabrania się

zabrania się

powyŜej

 1

 1

poniŜej


0

powyŜej

0

0

poniŜej

0

0

0

0

powyŜej

0

0

0

0

1  1

1  1

2

1

0; nie zaleca się

1 lub 0 i 34

Kolej linowa naziemna towarowa

poniŜej


0

2

0

3

0

2

1; nie zaleca się

1 lub 0 i 35

Kolej linowa naziemna osobowa

poniŜej


2; nie zaleca się

1 lub 0 i poniŜej 36

Kolej linowa towarowa napowietrzna powyŜej

przewody w izolacji z napręŜeniem zmniejszonym 0

1; nie zaleca się

0

nie zaleca się

0

3

0

nie zaleca się

1 lub 0 i

37

Kolej linowa napowietrzna osobowa

poniŜej

powyŜej

przewody w izolacji z napręŜeniem zmniejszonym 0

2; nie zaleca się


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Znaki kwalifikacyjne: 0 - obostrzenia nie stosuje się, 1 - stosuje się obostrzenie pierwszego stopnia, 2 - stosuje się obostrzenie drugiego stopnia, 3 - stosuje się obostrzenie trzeciego stopnia, - obostrzeniu podlega linia wymieniona w górnej rubryce tablicy,  - obostrzeniu podlega linia wymieniona w bocznej rubryce tablicy. 1) Zabrania si ę krzy Ŝo wa ć liniami napowietrznymi o napi ęciu 400 kV i nowobudowanymi liniami 220 kV budynki mieszkalne, szkoły, budynki u Ŝy teczno ści publicznej itp., w których mog ą przebywa ć stale ludzie; w wania. przypadku linii o napi ęciu 110 kV i modernizowanych linii 220 kV dopuszcza si ę takie skrzy Ŝo 2) W przypadku linii o napi ęciu znamionowym 110 kV i wy Ŝs zym, maj ą cej czasowo pracowa ć przy napi ęciu ni Ŝs zym ni Ŝ 110 kV, nale Ŝy skrzy Ŝo wanie wykona ć z obostrzeniem drugiego stopnia, lub w stacjach ko ńcowych wprowadzi ć zabezpieczenie powoduj ą ce - w razie zwarcia doziemnego - wył ą czenie linii w czasie takim jaki byłby dla napi ęcia znamionowego, dla którego została zaprojektowana. 3) Stopie ń obostrzenia ulega podwy Ŝs zeniu w przypadku drogi o du Ŝy m nat ęŜ eniu ruchu. Stopie ń obostrzenia ustala si ę na podstawie uzgodnienia z u Ŝy tkownikiem obiektu. 4) Przewody prz ęsła skrzy Ŝo wania nale Ŝy zawiesi ć na ła ńcuchach izolatorowych o zwi ększonej pewno ści mechanicznej, to jest takich jak dla obostrzenia drugiego stopnia. 5) Linia o napi ęciu znamionowym 1 kV, wybudowana na odcinku skrzy Ŝo wania według wymaga ń stawianych linii powy Ŝe j 1 kV, na odcinku tym podlega obostrzeniu jak linia powy Ŝe j 1 kV.

13.2 Wykonanie obostrzeń Przy obostrzeniu linii dodatkowe wymagania dotyczą przewodów, izolatorów, słupów, zawieszenia przewodów i ich uchwycenia. Szczegółowe wymagania według tablicy 15, Przewody odgromowe, ekranują ce i inne przewody uziemione, względnie przewody światłowodowe samonośne, nieprzewodzą ce, podlegają obostrzeniu tylko w zakresie podanym w tablicy 15 lp. 1. Tablica 15 - Wykonanie obostrzeń

Lp.

1

Elementy linii podlegają ce

2 a) jednodrutowe miedziane lub z brą zu

b) najmniejsze dozwolone przekroje lub nacią gi zrywają ce

Wykonanie obostrzeń Środki zwiększają ce bezpieczeństwo linii przy obostrzeniu pierwszego stopnia

drugiego stopnia

trzeciego stopnia

3

4

5

dopuszcza się tylko w liniach o napięciu do 1 kV przy rozpiętości a ≤ 45 m

dopuszcza się tylko robocze uziemienie w liniach o napięciu do 1 kV przy rozpiętości a ≤ 45 m

zabrania się

według tablicy 6 lub tablicy 7


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

c) łą czenie przewodu w przęśle lub łą czenie odgałęzienia od przewodu w przęśle 1

nie zaleca się

Przewody d) napręŜenie

normalne i odpowiednio katastrofalne według tablicy 8

normalne i odpowiednio katastrofalne według tablicy 8 przy

nie zaleca się, a dla przewodów w przęśle, o przekrojach mniejszych niŜ 240 mm2 w liniach nowych i 185 mm2 w liniach remontowanych oraz na skrzyŜowaniach linii kolejowych zabrania się1) zmniejszone i odpowiednio katastrofalne według tablicy 8

ograniczeniu przęsła słupami mocnymi lub przelotowoskrzyŜowaniowymi (naroŜoskrzyŜowaniowymi)2) lub zmniejszone i odpowiednio katastrofalne według tablicy 8 gdy przęsło jest ograniczone co najmniej jednym słupem przystosowanym do pracy jako przelotowy

a) wielkość izolatorów stoją cych lub wiszą cych i liczba ogniw w jednym rzędzie łańcucha izolatorów wiszą cych

b) zwiększenie pewności elektrycznej

jak dla linii bez obostrzeń

a) jeŜeli okucia izolatorów (trzony, wieszaki) są uziemione, to rezystancja uziemienia słupów na odcinku linii podlegają cym obostrzeniu oraz kaŜdego słupa są siadują cego z tym odcinkiem powinna być nie większa niŜ rezystancja uziemienia dalszych są siednich słupów; b) jeŜeli okucia izolatorów (trzony, wieszaki) nie s ą uziemione lub są przymocowane do poprzeczników wykonanych z materiałów izolacyjnych (drewna, tworzywa sztucznego), to uziemia ć słupów nie naleŜy, poza przypadkami podanymi w rozporzą dzeniu ministra przemysłu10)


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000


2

Izolatory liniowe

c) zwiększenie pewności mechanicznej

uzyskuje się przez stosowanie na słupach przelotowoskrzyŜowaniowych i naroŜnoskrzyŜowaniowych, na słupach mocnych ograniczają cych przęsło z obostrzeniem, oraz w przypadku sekcji ze zmniejszonym napręŜeniem na wszystkich słupacj w obrębie tej sekcji: a) dodatkowych izolatorów - w przypadku

uzyskuje się przez stosowanie w całej sekcji odcią gowej obejmują cej przęsło skrzyŜowania na słupach mocnych i przelotowych a) dodatkowych izolatorów - w przypadku izolatorów stoją cych b) dwu- lub trójrzędowych łańcuchów - w przypadku izolatorów wiszą cych, wprowadzają c jeden

izolatorów stoją cych b) dwu- lub trójrzędowych łańcuchów - w przypadku izolatorów wiszą cych wprowadzają c jeden rzą d więcej niŜ wynika to z obciąŜenia mechanicznego. W przypadku, gdy z

rzą d izolatorów więcej niŜ wynika to z obciąŜenia mechanicznego. W przypadku gdy z uwagi na obciąŜenie mechaniczne potrzebny jest łańcuch trójrzędowy, zwiększenie ilości rzędów izolatorów nie jest wymagane; c) dodatkowych

uwagi na obciąŜenia mechaniczne potrzebny jest łańcuch trójrzędowy, zwiększenie ilości rzędów izolatorów nie jest wymagane c) dodatkowych elementów izolacyjnych zabezpieczają cych przed opadaniem przewodu - w

elementów izolacyjnych zabezpieczają cych przed opadnięciem przewodu - w przypadku poprzeczników izolacyjnych, ceramicznych lub kompozytowych

przypadku poprzeczników izolacyjnych, ceramicznych lub kompozytowych


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

a) drewniane

średnica drą gów w czubie nie mniejsza ni Ŝ 15 cm

b) na krańcach przęsła skrzyŜowaniowego

3

Słupy

c) wewną trz odcinka skrzyŜowaniowego


d) na odcinku zbliŜenia a) na słupach przelotowych

4

Zawieszenie przewodów w linii z izolatorami stoją cymi

przystosowane do pracy jako przelotowo-

mocne a w odcinku skrzyŜowaniowym wg 3 c) - przelotowe

skrzyŜowaniowe, naroŜnoskrzyŜowaniowe, mocne

lub naroŜne

przelotowe i naroŜne, gdy w przewodach zastosowano napręŜenie zmniejszone

przelotowe i naroŜne

jak dla linii bez obostrzeń bezpieczne przelotowe z przewodem zabezpieczają cym przymocowanym do dodatkowego izolatora, gdy jest to w linii o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV, a przymocowanym do tego samego izolatora, na którym

bezpieczne przelotowe z przewodem zabezpieczają cym przymocowanym do dodatkowego izolatora

jest zawieszony przewód roboczy, gdy jest to linia do 1 kV nie występuje

b) na słupach naroŜnych linii o napięciu 1 kV

bezpieczne przelotowe z przewodem zabezpieczają cym przymocowanym do dodatkowego izolatora lub zawieszenie na izolatorze odcią gowym szpulowym dwurowkowym przewodu zabezpieczanego i zabezpieczają cego

c) na słupach naroŜnych linii o

bezpieczne przelotowe z przewodem zabezpieczaj ą cym przymocowanym do dodatkowego izolatora

napięciu wyŜszym niŜ 1 kV d) na słupach odporowych, odporowonaroŜnych lub krańcowych bez względu na napięcie linii


bezpieczne odcią gowe z przewodem zabezpieczają cym zamocowanym odcią gowo do dodatkowego izolatora


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

5

Zawieszenie przewodów w linii z łańcuchami izolatorów wiszą cych

a) na słupach przelotowych i naroŜnych

b) na słupach przelotowoskrzyŜowaniowych i naroŜnoskrzyŜowaniowych c) na słupach mocnych


nie występuje


a) na słupach przelotowych poprzeczniki sztywne

6

Zawieszenie przewodów w linii z poprzecznikami b) na słupach przelotowych izolacyjnymi poprzeczniki wahliwe

bezpieczne przelotowe, w sekcjach ze zmniejszonym napręŜeniem w przewodach

bezpieczne przelotowe

nie występuje

bezpieczne przelotowoodcią gowe

bezpieczne odcią gowe

nie zaleca się


zwiększenie pewności mechanicznej górnego pasa poprzecznika jak w łańcuchach izolatorowych - w sekcjach ze zmniejszonym

zwiększenie pewności mechanicznej górnego pasa poprzecznika jak w łańcuchach izolatorowych

napr ęŜeniem w przewodach jak dla linii bez obostrzeń

a) przy zawieszeniu przelotowym b) przy zawieszeniu przelotowoodcią gowym

7

Uchwycenie przewodu

nie występuje

rodzaj wią zania lub uchwytu naleŜy tak dobrać, aby przewód w razie zerwania się w przęśle są siednim mógł się przesunąć

nie występuje

jedynie na odległo ść uwarunkowaną dopuszczalną odległością przewodu od obiektu dla takiego przypadku c) przy zawieszeniu odcią gowym



5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


1)

Dopuszcza si ę w uzasadnionych przypadkach ł ą czenie przewodów w prz ęśle skrzy Ŝo waniowym, gdy całkowity przekrój przewodu ł ą czonego w prz ęśle ma co najmniej 240 mm 2 w liniach nowych, za ś 185 mm 2 w liniach remontowanych - lub jest wi ększy. Nie dotyczy to przewodu odgał ęzienia. Wytrzymało ść zł ą cza powinna by ć zgodna z wymaganiami normy PN-E-06400:1991 (PN-91/E-06400). Dopuszczenie ł ą czenia przewodów w prz ęśle skrzy Ŝo waniowym nie dotyczy skrzy Ŝo wa ń z liniami kolejowymi 2) W przypadku linii elektroenergetycznej o napi ęciu znamionowym wy Ŝs zym ni Ŝ 1 kV, przy skrzy Ŝo waniu z obostrzeniem drugiego stopnia, gdy napr ęŜ enie w przewodach zastosowano wi ększe od dopuszczalnego zmniejszonego nale Ŝy uwzgl ędni ć wymagan ą w odpowiednim rozdziale odległo ść mi ędzy krzy Ŝo wanym obiektem a przewodem o temperaturze -5 °C i bez sad zi przy zało Ŝe niu, Ŝ e uległ on zerwaniu w s ą siednim prz ęśle i przemie ścił si ę na słupie odpowiednio do sposobu zawieszenia.

14 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych między sobą oraz z przewodami trakcji elektrycznej 14.1 Postanowienia ogólne Przewody linii o wyŜszym napięciu znamionowym powinny być prowadzone nad przewodami linii o niŜszym napi ęciu znamionowym, a przewody linii elektroenergetycznej nad przewodami linii telekomunikacyjnej. Dopuszczalne jest odstępstwo od tego wymagania, je Ŝeli jego spełnienie wiąŜe si ę ze znacznymi trudnościami lub kosztami (np. przebudowa istnieją cej linii), albo je Ŝeli miejscowe warunki umoŜliwiają inne wykonanie (np. poprowadzenie linii telekomunikacyjnej na stojakach dachowych). Zabrania się umieszczania linii telekomunikacyjnej nad linią elektroenergetyczn ą o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV. Zaleca się aby: a) ką t między poziomymi rzutami krzyŜują cych się linii zawierał się w granicach 30°- 90°, b) jeden słup przęsła krzyŜują cego linii z przewodami wyŜej zawieszonymi znajdował si ę w pobliŜu linii z p rzewodami niŜej zawieszonymi. Oprawy oświetleniowe na słupach linii naleŜy traktować jak trudno dostępne części budynku, według 16.

14.2 Odległości pionowe między przewodami krzyŜują cych się linii Przewody krzyŜuj ą cych się linii powinny być tak zawieszone, aby odległoś ci pionowe mi ędzy nimi były nie mniejsze niŜ podane w tablicy 16.

14.3 Odległoś ci poziome między kablem ziemnym linii telekomunikacyjnej a konstrukcją wsporczą linii elektroenergetycznej o napię ciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, lub od uziomów słupów tych linii powinny wynosić co najmniej: a) 50 m - w przypadku linii elektroenergetycznych pracują cych w układzie z bezpoś rednio (skutecznie) uziemionym punktem zerowym, niezaleŜnie od rodzaju zastosowanych konstrukcji wsporczych linii, b) 5 m - w przypadku linii elektroenergetycznych pracują cych w układzie z izolowanym punktem zerowym lub linii skompensowanych, mają cych konstrukcje wsporcze stalowe, betonowe lub drewniane uziemione, c) 0,8 m - w przypadku linii elektroenergetycznych pracują cych w układzie z izolowanym punktem zerowym, linii skompensowanych, mają cych konstrukcje wsporcze drewniane nieuziemione oraz linii do 1 kV (niezaleŜnie od rodzaju konstrukcji wsporczych). JeŜeli zachowanie tych odległości nie jest moŜliwe, to mo Ŝna dopuścić mniejsze odległości pod warunkiem zastosowania niezbędnych środków ochronnych uzgodnionych uprzednio z uŜytkownikami linii telekomunikacyjnych.

Tablica 16 - Odległości pionowe między przewodami krzyŜują cych się linii Odległości pionowe między przewodami krzyŜują cych się linii w przypadku Lp.

Charakterystyka krzyŜują cych się linii

warunków normalnych 1)

podskoku przewodu 2)

zerwania przewodu 3)

co najmniej, m 1

2

3

4

5


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000

1

2


- Linie o napięciu do 1 kV - Linia elektroenergetyczna o napięciu 1 kV i linia telekomunikacyjna

4

Linia elektroenergetyczna o napięciu do 1 kV i przewody trakcji elektrycznej (jezdne, nośne, wzmacniają ce, zasilają ce)

nie określa się

0,6

nie określa się

nie określa się

2,0

nie określa się

nie określa się

1,0

nie określa się

nie określa się

- Przewody telekomunikacyjne zawieszone na konstrukcjach wsporczych linii elektroenergetycznej o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV i linia telekomunikacyjna - Kabel światłowodowy samonośny, nieprzewodzą cy zawieszony na konstrukcjach wsporczych linii elektroenergetycznej o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV i linia telekomunikacyjna

5

nie określa się

- Linie o napięciu do 1 kV, je Ŝeli przewody choć jednej linii s ą w przęśle skrzyŜowania w izolacji - Linia elektroenergetyczna o napięciu do 1 kV i kabel światłowodowy samonośny, nieprzewodzą cy - Przewody telekomunikacyjne zawieszone na konstrukcji wsporczej linii elektroenergetycznej do 1 kV i linia telekomunikacyjna

3

1,2

- Jedna linia lub obie o napięciu od 1 kV do 110 kV - Linia elektroenergetyczna o napięciu od 1 kV do 110 kV i przewody trakcji elektrycznej (jezdne, nośne, wzmacniają ce, zasilają ce)

6

- Jedna linia lub obie o napięciu od 1 kV do 110 kV, gdy przewody linii o wyŜszym napięciu są w izolacji

7

- Jedna linia lub obie o napięciu wyŜszym niŜ 110 kV - Linia elektroenergetyczna o napięciu wyŜszym niŜ 110 kV i przewody trakcji elektrycznej (jezdne, nośne, wzmacniają ce, zasilają ce)

8

9

1,5

0,5

0,5

Linia elektroenergetyczna o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV i linia telekomunikacyjna

nie określa się

1,54)

Linia elektroenergetyczna o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV i kabel światłowodowy samonośny, nieprzewodzą cy

nie określa się

nie określa się

U - napięcie znamionowe tej linii, której napięcie jest wyŜsze, w kilowoltach. 1) Przy najwi ększym zwisie normalnym lub w temperaturze -25 °C i przy bezwietrznej

pogodzie. Przy podskoku najwy Ŝe j poło Ŝo nego przewodu linii zawieszonej ni Ŝe j, spowodowanym nagłym opadni ęciem sadzi katastrofalnej, przy obci ąŜ onym nadal sadzi ą katastrofaln ą najni Ŝe j poło Ŝo nym przewodzie linii zawieszonej wy Ŝe j (amplitud ę podskoku w środku prz ęsła nale Ŝy obliczy ć wg 9.2). 3) Przy zerwaniu si ę w prz ęśle s ą siaduj ą cym z prz ęsłem rozpatrywanym, najni Ŝe j poło Ŝo nego przewodu linii górnej, przy sadzi katastrofalnej w temperaturze -5 °C i zało Ŝ eniu, Ŝ e podczas zerwania przewodu sad ź spadła z przewodów w prz ęśle rozwa Ŝa nym i w prz ęsłach s ą siednich (przypadek ten nale Ŝy uwzgl ędnia ć tylko wtedy, gdy przewody s ą zawieszone na izolatorach wisz ą cych z napr ęŜ eniem wi ększym ni Ŝ dopuszczalne napr ęŜ enie zmniejszone; nie dotyczy prz ęseł skrzy Ŝo wania wykonanych z obostrzeniem pierwszego stopnia). 4) Dotyczy linii o napi ęciu ni Ŝs zym ni Ŝ 60 kV. 2)

14.4 Odległości poziome między przewodami i słupami na zbli Ŝeniu linii


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Odległo ść pozioma między przewodami zbli Ŝają cych się linii elektroenergetycznych lub elektroenergetycznej i telekomunikacyjnej powinna być większa ni Ŝ największa (obliczona według 9.2) odległość w środku przęsła mię dzy przewodami kaŜdej z tych linii o: a) 0,5 m lecz nie mniejsza ni Ŝ 1,2 m - gdy zbliŜają ce się linie są liniami o napięciu do 1 kV, b) 1 m lecz nie mniejsza ni Ŝ 2,5 m - gdy choć jedna ze zbliŜają cych się linii jest linią o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV. Ponadto przewody zbliŜaj ą cych si ę linii, wychylone pod wpływem parcia wiatru (według tablicy 2), nie powinny zbliŜać się do konstrukcji wsporczych s ą siedniej linii na odległość - a , mniejszą niŜ obliczona, w metrach, z wzoru:

(9)

w którym: U - napięcie znamionowe linii, której napi ęcie jest wyŜsze, w kilowoltach. JeŜeli zachodzi zbli Ŝenie między napowietrzną linią elektroenergetyczn ą o napięciu 110 kV lub wyŜszym a napowietrzną linią telekomunikacyjn ą , odległość między słupami lub uziomami słupów obu tych linii powinna wynosić co najmniej 15 m. JeŜeli dotrzymanie tej odległości jest niemo Ŝliwe, to nale Ŝy wykonać obliczenia oddziaływań niebezpiecznych galwanicznych. W przypadku gdy dopuszczalne wielko ści oddziaływań będą przekroczone naleŜy zastosować odpowiednie środki zabezpieczają ce lini ę telekomunikacyjn ą przed szkodliwym oddziaływaniem linii elektroenergetycznej. Sposób zabezpieczenia powinien być uzgodniony z uŜytkownikiem linii telekomunikacyjnej.

15 Prowadzenie linii elektrycznych na wspólnych konstrukcjach wsporczych 15.1 Prowadzenie dwóch lub więcej linii elektroenergetycznych na wspólnych konstrukcjach wsporczych 15.1.1 Postanowienia ogólne Linia wyŜszego napięcia powinna być zawieszona nad lub obok linii niŜszego napięcia. Linia o napięciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV zawieszona nad lub obok linii o napięciu do 1 kV powinna mie ć obostrzenie pierwszego stopnia. Nie wymagają obostrzeń zawieszone na wspólnych konstrukcjach wsporczych linie o tym samym napi ęciu znamionowym (bez względu na wysokość napięcia).

15.1.2 Odległo ść mię dzy przewodami ró Ŝnych linii powinna b yć równa co najmniej odległości obliczonej według tablicy 10, między przewodami tej linii w której odległość ta jest większa. 15.1.3 SkrzyŜowania i zbliŜenia Na skrzyŜowaniu lub zbli Ŝeniu z obiektami dla ka Ŝdej linii prowadzonej na wspólnych konstrukcjach wsporczych powinien być zachowany taki stopień obostrzenia oraz powinna być zachowana taka najmniejsza odległo ść jej przewodów od obiektów, jak dla linii samodzielnej ustawionej w tych samych warunkach terenowych.

15.2 Prowadzenie przewodów telekomunikacyjnych na słupach linii elektroenergetycznej 15.2.1 Postanowienia ogólne Zawieszenie przewodów telekomunikacyjnych na słupach linii elektroenergetycznej jest dopuszczalne tylko po uzgodnieniu z uŜytkownikiem linii elektroenergetycznej. Przewody linii telekomunikacyjnej powinny być zawieszone poniŜej przewodów energetycznych; zalecenie to nie dotyczy samonośnych, nieprzewodzą cych kabli światłowodowych. Na słupach linii elektroenergetycznej o napi ęciu znamionowym: a) do 1 kV - moŜna zawieszać przewody telekomunikacyjne, kable telekomunikacyjne samonośne o izolacji i powłokach z tworzyw termoplastycznych przeznaczone dla potrzeb publicznej sieci telekomunikacyjnej i energetyki, b) wyŜszym niŜ 1 kV - mo Ŝna zawieszać przewody telekomunikacyjne przeznaczone do celów łą czności mi ędzy ośrodkami zarzą dzania, budowy i eksploatacji urzą dzeń energetycznych, je Ŝeli oddziaływanie linii elektroenergetycznej na linię telekomunikacyjn ą nie przekracza wartości dopuszczalnych według 12.1.


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


15.2.2 Wykonanie Zawieszenie przewodów telekomunikacyjnych na słupach linii elektroenergetycznej powinno by ć zgodne z wymaganiami dotyczą cymi linii telekomunikacyjnych, z uwzgl ędnieniem wymagań podanych w niniejszej normie. JeŜeli przewody linii telekomunikacyjnych s ą zawieszone na słupach linii energetycznej o napięciu do 1 kV, to nie wymaga się obostrzenia linii energetycznej. JeŜeli przewody telekomunikacyjne są zawieszone na słupach linii o napi ęciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV, to linia, elektroenergetyczna powinna mieć obostrzenie pierwszego stopnia; obostrzenie to nie obowi ą zuje jednak, gdy linia telekomunikacyjna jest zabezpieczona od przerzutu napięcia w przypadku zetknięcia się przewodów telekomunikacyjnych z przewodami elektroenergetycznymi.

15.2.3 Odległość mię dzy przewodami telekomunikacyjnymi a przewodami elektroenergetycznymi powinna być równa co najmniej odległości w środku przęsła między przewodami elektroenergetycznymi. W przypadku kabli światłowodowych samonośnych, nieprzewodzą cych odległość ta powinna być taka, aby przy temperaturze kabla +10 °C i wietrze, według tablicy 2, nie nastą piło zetknięcie kabla ś wiatłowodowego z innymi przewodami. 15.2.4 SkrzyŜowania i zbliŜenia 15.2.4.1 SkrzyŜowania i zbliŜenia przewodów telekomunikacyjnych zawieszonych na słupach linii o napi ęciu do 1 kV Przewody telekomunikacyjne zawieszone na słupach linii do 1 kV na skrzy Ŝowaniach z drogami wodnymi Ŝeglownymi, liniami kolei uŜytku publicznego magistralnymi, pierwszorzędnymi i drugorzędnymi, drogami kołowymi pierwszego i drugiego rzędu oraz z budynkami mieszkalnymi, budynkami przemysłowymi, składami, spichrzami, stodołami, stajniami i innymi budynkami powinny być zawieszone z zastosowaniem bezpiecznego zawieszenia co najmniej przelotowego z przewodem zabezpieczają cym przymocowanym do tego samego izolatora, na którym jest zawieszony przewód roboczy. Przewody telekomunikacyjne prowadzone na wspólnych konstrukcjach wsporczych, zawieszone nad przewodami linii do 1 kV, powinny by ć zawieszone z zastosowaniem bezpiecznego zawieszenia odcią gowego. Odległo ści pionowe przewodów telekomunikacyjnych od skrzyŜowanych obiektów nale Ŝy stosować zgodnie z wymaganiami podanymi w poszczególnych rozdziałach. W przypadku braku w odpowiednim rozdziale wymagania dotyczą cego odległości przewodu telekomunikacyjnego naleŜy stosować odległości wymagane dla przewodów linii do 1 kV. W przypadku zbliŜeń naleŜy stosować odległoś ci poziome przewodów telekomunikacyjnych od obiektów jak dla linii o napięciu do 1 kV. 15.2.4.2 SkrzyŜowania i zbliŜenia przewodów telekomunikacyjnych zawieszonych na słupach linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV Przewody linii telekomunikacyjnej zawieszone na słupach linii elektroenergetycznej o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z obiektami podlegają obostrzeniu jak linie elektroenergetyczne do 1 kV oraz ich odległości od obiektów powinny być takie, jak przewodów linii elektroenergetycznych do 1 kV.

16 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z budynkami 16.1 Postanowienia ogólne Elektroenergetyczną linię napowietrzną na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z budynkami nale Ŝy tak prowadzi ć i wykonać, aby jej zakładanie, istnienie i utrzymanie nie powodowało ani przeszkód, ani trudno ści w uŜytkowaniu i naleŜytym utrzymaniu budynków. Zaleca się, aby: a) przęsło linii znajdują ce się nad budynkiem było jak najkrótsze, b) nie prowadzi ć przewodów elektrycznych nad kominami i budynkami z dachami o pokryciu łatwo zapalnym tj. słomą , drewnem, lub papą ułoŜoną na drewnie, c) przy skrzyŜowaniach i zbliŜeniach linii elektroenergetycznych o napi ęciu powyŜej 30 kV do budynków mieszkalnych, szkół, internatów, szpitali, sanatoriów itp. gdzie stale przebywaj ą ludzie, natęŜenie pola elektrycznego oraz natęŜenie hałasu od linii nie przekraczały wartości określonych w rozdziale 12. W przypadku stwierdzenia oddziaływania linii na budynki wi ększego niŜ dopuszczalne, naleŜy stosować odpowiednie środki zapobiegawcze według rozdziału 12. d) nie stawiać słupów linii o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV w strefach zbli Ŝeń z budynkami Zabrania si ę krzyŜować budynki mieszkalne, szkoły, budynki uŜyteczno ści publicznej, w których stale mog ą przebywać ludzie, liniami o napięciu znamionowym 400 kV i nowobudowanymi liniami 220 kV. Dopuszcza się krzyŜowanie określonych powyŜej budynków liniami 110 kV i modernizowanymi liniami 220 kV.


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Oprawy oświetleniowe na budynkach naleŜy traktować jak trudno dostępne części budynku. Stopień obostrzenia linii elektroenergetycznej w przypadku skrzy Ŝowania lub zbliŜenia z budynkami według tablicy 14 lp. 17 i 18.

16.2 Odległoś ci pionowe przewodów linii elektroenergetycznych od budynków w przypadku skrzy Ŝowania przy największym zwisie normalnym powinny być nie mniejsze niŜ podano w tablicy 17. Ponadto w przypadku linii elektroenergetycznej o napi ęciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, przy skrzyŜowaniu z obostrzeniem drugiego stopnia, gdy napr ęŜenie w przewodach zastosowano większe od dopuszczalnego zmniejszonego, naleŜy uwzględnić wymagan ą odległość między krzyŜowanym budynkiem a przewodem o tempe raturze -5 °C i bez sadzi p rzy zało Ŝeniu, Ŝe uległ on zerwaniu w s ą siednim przęśle i przemie ścił się na słupie odpowiednio do sposobu zawieszenia. Odległo ść ta powinna wynosić, w metrach, co najmniej:

(10)

(11)

Tablica 17 - Odległości pionowe przewodów linii elektroenergetycznych od budynków przy największym zwisie normalnym Odległość pionowa przy największym zwisie normalnym Przewód linii o napięciu: Lp.

Część budynku

do 1 kV telekomunieuziemiony nikacyjny 1)

wyŜszym niŜ 1 kV telekomunieuziemiony nikacyjny 1)

Przewód uziemiony

co najmniej, m 1 1

2

2 Łatwo dostępna część budynku (z wyją tkiem wymienionych w lp.2) Podłoga tarasu, balkonu, galeryjki itp. przeznaczonych

3

4

2,5

5

6

7

1,5

2,0

1,5

2,5

2,5

2,5

2,5

1,0

0,75

1,5

1,0

nie określa się

nie określa się

nie określa się

nie określa się

nie określa się

nie określa się

nie określa się

nie określa się

na pobyt ludzi 3

Trudno dostępna część budynku

4

Łatwo zapalna część budynku

5

Trudno zapalna część budynku (z wyją tkiem wymienionych w lp.2)


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach. 1) Przewód telekomunikacyjny metalowy lub kabel światłowodowy samono śny, nieprzewodz ą cy. 2) Dodatkowo nale Ŝy uwzgl ędni ć wymagania punktu 12.3.1.

16.3 ZbliŜenia linii elektroenergetycznych do budynków 16.3.1 Postanowienia ogólne Postanowienia w niniejszym punkcie nie dotycz ą zbli Ŝeń linii elektroenergetycznych z budynkami i magazynami zawieraj ą cymi materiały wybuchowe lub ze strefami zagroŜonymi wybuchem oraz stacjami paliw (tablica 14 lp. 23), 16.3.2 Odległość przewodu nieuziemionego linii o napi ęciu do 1 kV przy największym zwisie normalnym albo w temperaturze -25 °C i przy bezwietrznej pogodzie po winna wynosić co najmniej: - 1 m - od kaŜdej trudno dostępnej części budynku, konstrukcji i krawędzi dachu, - 0,2 m - od trudno dost ępnej częś ci budynku, je Ŝeli przewód jest zawieszony na wspornikach ściennych, przy rozpiętości przęsła do 20 m, - 2,5 m - od łatwo dostępnej części budynku w kierunku pionowym w gór ę; - 1,5 m - w kierunku pionowym w dół i poziomym - od ka Ŝdej łatwo dostępnej części budynku (np. parapetu okna, podłogi bal konu; nie dotyczy dachu nie sł uŜą cego za taras); przykład strefy zagroŜenia od przewodu nieuziemionego w przypadku okna podano na rysunku 5 - linia ci ą gła. W miejscach zawieszenia odległo ść od budynku przewodu i cz ęś ci pod napięciem moŜe b yć mniejsza ni Ŝ podana wyŜej, lecz nie mniejsza niŜ według 9.3. PowyŜszych postanowień nie stosuje się wówczas, gdy zachowana jest odległość pionowa od budynku według 16.2.


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Rysunek 5 - Strefy zagroŜenia od przewodu linii o napięciu do 1 kV

16.3.3 Odległość pozioma przewodu nieuziemionego linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV od budynków W przypadku zbliŜenia linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV do budynku nale Ŝy zachować bezpieczną odległość poziomą . Odległość ta: a) przy bezwietrznej pogodzie powinna wynosić, w metrach, co najmniej:

(12)

(13)

b) przy wietrze - według tablicy 2 - oraz zwisie przewodu w temperaturze +40 °C powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej:

(14) Odległo ść ta moŜe być okre ślona w przestrzeni a nie w poziomie, jeŜeli przy zwisie w temperaturze +40 °C odległość pionowa od budynku jest wi ększa niŜ 0. b - odległość między przewodami linii elektroenergetycznej obliczona według 9.2, w metrach, U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach.

16.3.4 Odległo ść przewodu uziemionego linii elektroenergetycznej od budynku przy najwi ększym zwisie normalnym albo w temperaturze - 25 °C i przy bezwie trznej pogodzie powinna wynosić co najmniej: - 0,75 m - od kaŜdej trudno dostępnej części budynku, - 0,75 m - od krawędzi dachu nie słu Ŝą cego za taras, je Ŝeli na odcinku zbliŜenia przewód znajduje się na poziomie wyŜszym niŜ ta krawędź, - 0,2 m - od trudno dost ępnej części budynku, je Ŝeli przewód jest zawieszony na wspornikach ściennych przy rozpiętości przęsła do 20 m, - 2,25 m - od łatwo dost ępnej części budynku w kierunku pionowym w gór ę, - 1,25 m - w kierunku pionowym w dół i poziomym od ka Ŝdej łatwo dostępnej części budynku (np. parapetu okna, podłogi balkonu), z wyją tkiem dachu nie słu Ŝą cego za taras (przykład strefy zagro Ŝenia na rysunku 5). Odległość między przewodem uziemionym a budynkiem w miejscu zawieszenia przewodu według tablicy 12 lp. 4.

16.3.5 Odległość części pod napię ciem od budynku w miejscu zawieszenia przewodu powinna spełniać wymagania według 16.4. 16.4 Wprowadzenie do budynku przewodów linii elektroenergetycznej o napięciu do 1 kV 16.4.1 Postanowienia ogólne Zaleca się:


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


a) w przyłą czach stosować przewody w izolacji; b) przyłą czowe przewody gołe zawiesza ć na izolatorach osadzonych na wsporniku ściennym, a jeŜeli wysokość budynku na to nie pozwala - na stojaku dachowym; przył ą czowe przewody w izolacji zawiesza ć na haku lub wsporniku ściennym, a jeŜeli wysokość budynku na to nie pozwala na stojaku dachowym; c) w przypadku zastosowania przewodów gołych, zawiesi ć przewody przyłą cza tak, aby ką t między przewodami przyłą cza prowadzonymi od słupa linii elektroenergetycznej do budynku a licem budynku był nie mniejszy ni Ŝ 30°, przewody przyłą cza w izolacji zawieszać tak, aby ten k ą t nie był mniejszy ni Ŝ 20°. Stojak ponaddachowy naleŜy tak ustawić, aby odcinek przewodów zawieszonych nad budynkiem był jak najkrótszy. Zabrania się zawieszać przewody przyłą cza nad kominem.

16.4.2 Odległość przewodów przyłą cza od budynku Odległo ść pionowa przewodu przyłą cza zawieszonego nad dachem, np. przymocowanego do izolatora osadzonego na stojaku ściennym lub ponaddachowym, przy największym zwisie normalnym powinna wynosi ć co najmniej: - 1,0 m - od dachu o pokryciu z materiałów łatwo zapalnych, - 0,5 m - od trudno dost ępnego dachu o pokryciu innym niŜ łatwo zapalne, - 2,5 m - od łatwo dostępnego dachu nie słuŜą cego za taras oraz od podłogi dachu słuŜą cego za taras. Odległo ść od budynku przewodów przył ą cza zawieszonych na izolatorach osadzonych na trzonie przymocowanym do ściany lub osadzonym na wsporniku ściennym - według tablicy 18. 16.5 Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od reklam świetlnych powinna spełniać wymagania podane niŜej. a) Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od budynków wyposa Ŝonych w reklamy świetlne naleŜy ustalać jak dla przewodu nieuziemionego według tablicy 17 oraz według 16.2 i 16.3. b) Odległość przewodów linii elektroenergetycznych o napi ęciu do 1 kV oraz przewodów uziemionych tych linii przy największym zwisie normalnym i bezwietrznej pogodzie, mierzona w dowolnym kierunku powinna wynosi ć co najmniej: - 1,5 m - od metalowych konstrukcji wsporczych rur jarzeniowych z elektrodami w osłonach metalowych oraz od przewodów w izolacji o powłoce metalowej zasilaj ą cych rury, - 2,5 m - od rur jarzeniowych z elektrodami nieosłoniętymi umieszczonych bezpo średnio na elewacji budynku oraz od przewodów gołych łą czą cych poszczególne elementy reklam jarzeniowych. c) Odległość przewodów nie uziemionych linii o napi ęciu powyŜej 1 kV od rur jarzeniowych, elektrod, przewodów łą czą cych elementy reklam jarzeniowych oraz od konstrukcji wsporczych tych reklam powinna: - wynosić przy bezwietrznej pogodzie i zwisie normalnym przewodu, w metrach, co najmniej wielko ść wyliczon ą ze wzoru (13), w punkcie 16.3.3, - wynosić przy wietrze według ta blicy 2 i zwisie przewodu w temperaturze +40 °C, w metrach, co najmniej wielko ść wyliczoną ze wzoru (14) w punkcie 16.3.3. W przypadku przewodów uziemionych tych linii we wzorach (13) i (14) mo Ŝna pominąć wyraŜenie

.

Tablica 18 - Odległość od budynku przewodów przyłą cza zawieszonych na stojaku ponaddachowym lub wsporniku ściennym


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

Odległość przewodów przyłą cza od budynku Przewód przyłą cza: Lp.

Elementy budynku nieuziemiony

uziemiony co najmniej, m

1 1

2 Otwór okienny lub drzwiowy, balkon, taras, galeryjka, krawędź dachu

2

Komin

3

Podłoga balkonu, tarasu itp., w przypadku gdy odległość pozioma jest mniejsza niŜ 1 m

3

4 w dowolnym kierunku

0,75

0,5 w kierunku poziomym 1,5

w kierunku pionowym 2,5

w dowolnym kierunku 2,5

17 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z mostami, wiaduktami, tamami, groblami i podobnymi budowlami 17.1 Postanowienia ogólne Linie elektroenergetyczne na skrzyŜowaniach i zbli Ŝeniach z mostami, wiaduktami, zaporami, tamami, groblami i podobnymi budowlami oraz przy zawieszeniu wzdłu Ŝ tych budowli naleŜy wykonywać zgodnie z przepisami dotyczą cymi szlaków komunikacyjnych, którym słuŜą te budowie to jest dróg kołowych lub torów kolejowych. Istnienie i utrzymywanie linii nie powinno powodowa ć przeszkód w eksploatacji tych budowli oraz znajduj ą cych si ę na nich urzą dzeń. Wykorzystanie konstrukcji mostu, wiaduktu i podobnych obiektów do zamocowania na nich konstrukcji wsporczych linii elektroenergetycznej moŜe następowa ć w wyj ą tkowych przypadkach za zgod ą właściciela takiej budowli oraz urzą dze ń znajdują cych się na niej. W przypadku dróg wymagana jest zgoda Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych. Konstrukcje mostu, wiaduktu i podobnych obiektów, wykorzystane do zamocowania na nich konstrukcji wsporczych linii elektroenergetycznej, powinny być wytrzymałe na dodatkowe obciąŜenie siłami wywołanymi przez linię elektroenergetyczna, a stalowe części mostu stalowego lub betonowego powinny być uziemione. Sposób prowadzenia linii elektroenergetycznej, odległość przewodów od urzą dzeń wodnych i stopień obostrzenia linii naleŜy ustalać uwzględniają c charakter urzą dzenia, np. je śli zapora jest równocze śnie częścią drogi publicznej, naleŜy zastosować wymagania normy według rozdziału 19 (skrzyŜowania z drogami), jeśli jej budowa jest zbli Ŝona do budowy mostu - wymagania według rozdziału 17, a je Ŝeli linia przechodzi wzdłuŜ grobli nie przeznaczonej do celów komunikacyjnych naleŜy linię prowadzić z zachowaniem odległości według 9.1. Przy skrzyŜowaniach i zbliŜeniach do wałów powodziowych, krawędzie fundamentów słupów powinny znajdowa ć si ę w odległości co najmniej 50 m od stopy wału; dopuszcza si ę odległość mniejszą po uzgodnieniu z władzami administracji wodnej. JeŜeli urzą dzenia wodne maj ą zasuwy, dźwigi i podobne częś ci ruchome, których uruchomienie i poruszanie mogłoby spowodować niebezpieczne zbliŜenie tych częś ci do przewodów linii elektroenergetycznej, wysoko ść zawieszenia przewodów linii naleŜy projektować uwzgl ędniają c gabaryt części ruchomych i stosuj ą c w odniesieniu do niego odległości wymagane według rozdziału 28.

17.2 SkrzyŜowania 17.2.1 Wykonanie skrzyŜowań SkrzyŜowania z mostami, wiaduktami i podobnymi budowlami zaleca si ę tak wykonać, aby odcinek przęsła krzyŜują cego obiekt był moŜliwie najkrótszy i aby jeden słup przęsła skrzyŜowania znajdował się w pobliŜu budowli. Przy skrzyŜowaniu górą , tj. przejś ciu linii nad budowl ą , naleŜy zastosować taki stopień obostrzenia, jak w przypadku skrzyŜowania drogi komunikacyjnej prowadzonej po tej budowli. Przy skrzyŜowaniu dołem, tj. przej ściu linii pod budowl ą (np. pod przęsłem wiaduktu), obostrzenie jest konieczne tylko wówczas, gdy linia krzyŜuje równocześnie inny obiekt znajduj ą cy się pod tą budowlą , lub gdy występuje


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

zbli Ŝenie linii z innym obiektem. Stopień obostrzenia ustala się według zasad obowi ą zują cych dla skrzyŜowania lub zbliŜenia linii z tym obiektem. Zabrania się prowadzenia pod wiaduktami, mostami itp. linii elektroenergetycznych o napi ęciu znamionowym 60 kV i wyŜszym. W przypadku przej ścia pod budowl ą linii o napięciu niŜszym niŜ 60 kV, przewody linii nale Ŝy zabezpieczyć przed przedmiotami mogą cymi opaść z budowli oraz przed spływaj ą cymi strugami cieczy; zaleca si ę stosować okapniki mocowane do budowli nad przewodami linii elektroenergetycznej.

17.2.2 Odległość przewodów od mostu, wiaduktu i podobnych budowli przy przej ś ciu nad tą budowlą naleŜy ustalać tak jak w przypadku krzyŜowania drogi komunikacyjnej (np. drogi kołowej, kolei) prowadzonej po tej budowli, a ponadto je Ŝeli budowla w miejscu skrzyŜowania ma wie Ŝyczki, arkady itp., naleŜy uwzględnić ewentualne zwiększenie odległości, ustalają c ją tak jak w przypadku skrzyŜowania linii z budynkami według rozdziału 16. JeŜeli krzyŜowana budowla ma u góry dźwigary, pasy mostowe, wiatrownice itp., odległo ść przewodu od tych konstrukcji naleŜy ustalać według 17.3. 17.2.3 Odległość przewodów od mostu, wiaduktu i podobnych budowli przy przejściu linii pod tą budowlą 17.2.3.1 Odległość od mostu, wiaduktu i podobnych budowli przewodu nieuziemionego linii w temperaturze -25 °C i przy bezwietrznej pogodzie powinna spełniać wymagania według tablicy 19. Tablica 19 - Odległość przewodu nieuziemionego linii od mostu, wiaduktu i podobnych budowli, przy przejściu linii pod tą budowlą Odległość przewodu nieuziemionego od budowli Przewody nieuziemione zawieszone na: Lp.

Część budowli

innej konstrukcji wsporczej linii o napięciu budowli jako konstrukcji wsporczej

do 1 kV

wyŜszym niŜ 1 kV

co najmniej, m 1

2

3

4

1

Trudno dostępna część budowli

w kierunku pionowym wg 9.3, w kierunku poziomym wartości wg 9.3 oraz największe wychylenie przewodu wskutek parcia wiatru jeŜeli przewód jest wystawiony na jego działanie

przy rozpiętości przęsła do 20 m 0,2

2

Łatwo dostępna część budowli

w kierunku pionowym wg 16.3, w kierunku poziomym wartość wg 9.3 oraz największe wychylenie przewodu wskutek parcia wiatru jeŜeli przewód jest wystawiony na jego działanie, lecz nie mniej niŜ wg 16.31)

5

przy rozpiętości przęsła większej niŜ 20 m 1,0

lecz nie mniej niŜ 1m

1)

wg 16.3

lecz nie mniej niŜ 2 m1)

b - odległość obliczeniowa między przewodami linii elektroenergetycznej, według 9.2.1, w metrach. U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach. 1) W przypadku niemo Ŝn o ści dotrzymania tych odległo ści, łatwo dost ępne cz ęści budowli powinny by ć odgrodzone od przewodów dostatecznie g ęst ą krat ą lub siatk ą wysoko ści 1,5 m albo w inny pewny sposób powinien by ć uniemo Ŝl iwiony dost ęp do przewodów.

17.3 Przejścia linii elektroenergetycznych wzdłuŜ mostów, wiaduktów i podobnych budowli 17.3.1 Wykonanie


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Przewody linii prowadzonej wzdłuŜ mostu, wiaduktu i podobnej budowli, zaleŜnie od konstrukcji budowli, mogą by ć umieszczone na zewną trz (z boku lub powyŜej) albo wewną trz obrysu. Zaleca się, aby słup ustawiony najbliŜej mostu był słupem mocnym. W przypadku mostu zwodzonego, konstrukcja wsporcza linii elektroenergetycznej znajdują ca się najbliŜej zwodzonej części mostu powinna być odporowa. Przęsła linii przechodzą cej wzdłuŜ wiaduktu, mostu i podobnych budowli powinny mieć taki stopień obostrzenia, jak w przypadku skrzyŜowania z drogą komunikacyjn ą prowadzoną po tej budowli. W przypadku gdy linia elektroenergetyczna znajduje się obok mostu, a przęsło linii krzyŜuje si ę z drogą wodn ą , stopień obostrzenia przęsła krzyŜują cego nie powinien by ć mniejszy niŜ w p rzypadku krzy Ŝowania się linii z t ą drogą wodną .

17.3.2 Odległość przewodu od mostu, wiaduktu i podobnych budowli Odległo ść przewodu od jezdni lub chodnika drogi kołowej, główki szyny kolei, przewodów trakcji elektrycznej i podobnych części drogi komunikacyjnej prowadzonej wzdłuŜ budowli naleŜy tak ustalać jak dla skrzyŜowań z tymi obiektami. Odległo ść przewodu od dźwigarów, górnych pasów mostowych, wiatrownic, wieŜyczek, arkad, barier i podobnych części konstrukcyjnych budowli naleŜy ustalać tak jak w przypadku skrzyŜowań lub zbli Ŝeń z budynkami, według rozdziału 16 (naleŜy brać pod uwagę łatwą lub trudną dostępność części konstrukcyjnych budowli). Dopuszcza się odległości o 1 m mniejsze niŜ w 16.2 dla skrzy Ŝowań lub 16.3.3a) dla zbliŜeń w przypadku przewodów uziemionych. 17.3.3 Odległo ść przewodu od wody w przypadku prowadzenia linii elektrycznej obok mostu (wzdłuŜ mostu) naleŜy tak ustalać, jak w przypadku krzyŜowania linii z drogą wodną według rozdziału 22. Dopuszcza się zmniejszenie odległości pionowej przewodu (przy najwi ększym zwisie normalnym) od wody do odległości wynikają cej z gabarytu mostu od wody powi ększonego o:

(15)

U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach

17.4 ZbliŜenia W przypadku zbli Ŝenia z wiaduktem, mostem i podobn ą budowlą linię elektroenergetyczną naleŜy wykonać z takim obostrzeniem, jak w przypadku zbliŜenia linii z budynkiem z drogą kołową itp., to jest wynikają cym z tablicy 14.

18 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z rurocią gami 18.1 Postanowienia ogólne Linię elektroenergetyczn ą naleŜy tak prowadzić na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z rurocią gami, aby jej istnienie nie powodowało przeszkód w eksploatacji rurocią gu. W przypadku skrzyŜowania- nale lub zbli enia linii elektroenergetycznej - ruroci ą gami naziemnymi Ŝy Ŝzastosowa ć stopień obostrzeniaz:linii według tablicy 14 lp. 32 lub 33, - rurocią gami podziemnymi - nie naleŜy stosować obostrzenia linii. Zaleca się, aby ką t mi ędzy rzutami prostopadłymi na płaszczyzn ę poziomą linii i rurocią gu naziemnego zawierał si ę między 90°a 30° Zabrania się krzyŜowania studzienek kontrolnych i włazów do rurocią gów przenoszą cych czynnik wybuchowy lub materiał niebezpieczny poŜarowo, a w przypadku zbli Ŝeń, linię elektroenergetyczn ą naleŜy wykonać z obostrzeniem trzeciego stopnia.

18.2 SkrzyŜowania linii elektroenergetycznych z ruroci ą gami naziemnymi 18.2.1 Odległość pozioma słupów linii elektroenergetycznych od rurocią gu z materiałem wybuchowym lub łatwo zapalnym Odległo ść pozioma słupa przelotowego linii elektroenergetycznej od krzyŜowanego rurocią gu z materiałem


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


wybuchowym lub łatwo zapalnym powinna być nie mniejsza niŜ wysokość słupa. W przypadku niemoŜności spełnienia tego warunku naleŜy zastosować słup mocny.

18.2.2 Odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznej od rurocią gu naziemnego i konstrukcji wsporczych rurocią gu powinna spełniać wymagania podane niŜej: a) Przy największym zwisie normalnym, gdy linia przechodzi nad ruroci ą giem albo przy zwisie przewodu o tempe raturze -25 °C, gdy linia przechodzi pod ruroc i ą giem, odległość przewodów linii elektroenergetycznych od rurocią gu naziemnego i konstrukcji wsporczych ruroci ą gu - według tablicy 20, b) W przypadku linii elektroenergetycznych o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV, odległo ść przewodów linii od rurocią gu i konstrukcji wsporczych ruroci ą gu, przy obci ąŜeniu sadzi ą katastrofalną najniŜej zawieszonego przewodu linii oraz w warunkach według tablicy 16 odsyłacz3) powinna wynosić; w metrach, co najmniej:

(16)

- w przypadku rurocią gu z materiałem niepalnym,

(17)

- w przypadku rurocią gu z materiałem wybuchowym lub łatwo zapalnym.

18.3 ZbliŜenia linii elektroenergetycznych do rurocią gów naziemnych W przypadku zbliŜenia lub równoległego prowadzenia linii elektroenergetycznej wzgl ędem rurocią gu, odległość przewodu od rurocią gu powinna spełniać wymagania podane niŜej: a) Odległość przewodów linii elektroenergetycznej od ruroci ą gu z materiałem wybuchowym lub z materiałem niebezpiecznym poŜarowo powinna być nie mniejsza niŜ wysokość słupa. Tablica 20 - Odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznych od rurocią gu naziemnego i konstrukcji wsporczych rurocią gu, przy przejściu linii nad rurocią giem jak i pod ruroci ą giem Odległość pionowa przewodów Linia elektroenergetyczna o napięciu Lp.

Przewód

wyŜszym niŜ 1 kV

do 1 kV

co najmniej, m 1

2

1

Nieuziemiony

2

Uziemiony

3

Telekomunikacyjny

3

4

3,0

2,0 U - napięcie znamioniowe linii, w kilowoltach.

b) Odległość pozioma przewodów nieuziemionych i uziemionych linii elektroenergetycznej o napi ęciu do 1 kV od rurocią gu naziemnego z materiałem niepalnym i od jego konstrukcji wsporczych powinna wynosi ć co najmniej 1,5 m c) Odległość pozioma przewodów linii elektroenergetycznej o napi ęciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV od ruroci ą gu naziemnego i konstrukcji wsporczych rurocią gu z materiałem niepalnym powinna wynosić, w metrach, co najmniej:


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


(18)

- oraz pod wpływem parcia wiatru według tablicy 2 i przy zwisie w temperaturze +10 °C

(19)

b - odległość (wg 9.2.1) między przewodami linii elektroenergetycznej, w metrach, U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach.

18.4 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z rurocią gami podziemnymi W przypadku skrzyŜowania linii elektroenergetycznej z gazocią giem, wymagania określa PN-M-34501:1991 (PN91/M-34501). W przypadku zbliŜenia linii elektroenergetycznej do gazocią gu lub do stacji gazowej, odległości minimalne są określone w odpowiednich przepisach11). W przypadku skrzyŜowań lub zbliŜeń linii elektroenergetycznej do ropocią gu, naleŜy stosować wytyczne odpowiednich przedsiębiorstw eksploatacji rurocią gów naftowych. W odniesieniu do ruroci ą gów, przesyłają cych materiały palne, inne ni Ŝ niebezpieczne poŜarowo, zaleca si ę zachowanie warunków skrzyŜowań i zbliŜeń jak dla gazocią gów. Nie określa się odległości linii elektroenergetycznej od rurocią gu prowadzą cego materiały niepalne. W przypadku skrzyŜowania lub zbliŜenia stosuje się przepisy dotyczą ce budowy rurocią gu, o ile takie istnieją .

19 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z drogami kołowymi 19.1 Postanowienia ogólne Linię elektroenergetyczn ą na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z drogami kołowymi nale Ŝy tak prowadzi ć i wykonać, aby nie powodowała przeszkód lub trudności w ruchu kołowym i pieszym oraz w nale Ŝytym utrzymaniu dróg12). W przypadku skrzyŜowania lub zbliŜenia z drogą kołow ą w linii elektroenergetycznej naleŜy zastosować obostrzenia według tablicy 14 lp. od 2 do 6. Słupy linii elektroenergetycznych nale Ŝy ustawiać poza pasem drogowym zachowują c co najmniej 5,0 m odległo ść między częścią przyziemną słupa a granicą pasa drogowego. Odstą pienie od powyŜszego wymagania moŜe nastą pić w szczególnie uzasadnionych przypadkach po uzgodnieniu z właściwym zarzą dem dróg i uzyskaniu zezwolenia od Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych na warunkach podanych w zezwoleniu. Za szczególnie uzasadnione przypadki uwaŜa się: - tereny zalewowe, - tereny górskie i zalesione, - tereny zabudowane. JeŜeli słupy linii są ustawiane w obrębie pasa drogowego, powinny być ustawione poza koron ą drogi, a w miarę moŜliwości poza ścieŜkami dla pieszych i rowerzystów. Zaleca sięęsła : skrzyŜowań z obostrzeniem trzeciego stopnia ogranicza ć słupami mocnymi, - aby prz - tak prowadzić linię elektroenergetyczną ; aby ką t skrzyŜowania linii z drog ą był nie mniejszy niŜ 30°, - w obrębie miast budowanie linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV w specjalnie do tego celu wydzielonych pasach zieleni. Przy skrzyŜowaniach linii 400 kV z publicznymi drogami krajowymi, wojewódzkimi, gminnymi oraz lokalnymi miejskimi naleŜy ustawić znaki zakazu zatrzymywania się. Znaki powinny być ustawione na poboczu drogi w odległości 20 m od skrajnego przewodu linii po uzgodnieniu z władzami administracji drogowej i po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia zarzą du drogi, według warunków podanych w tym zezwoleniu.

19.2 Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od powierzchni dróg w przypadku skrzyŜowania linii z drogą 19.2.1 Odległo ść pionowa od powierzchni drogi przewodów linii elektroenergetycznej o napię ciu do 1 kV


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


przy największym zwisie normalnym powinna spełniać wymagania według tablicy 21. 19.2.2 Odległo ść pionowa od powierzchni drogi przewodów linii o napię ciu wyŜ szym niŜ 1 kV powinna spełniać wymagania według tablicy 22. Tablica 21 - Odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznej o napięciu do 1 kV od powierzchni drogi Odległość pionowa przewodów linii o napi ęciu do 1 kV przy największym zwisie normalnym od drogi: Lp.

krajowej, wojewódzkiej, gminnej, lokalnej miejskiej zakładowej

Rodzaj przewodu

wewnętrznej

po której nie przewiduje się ruchu pojazdów, np. aleja dla pieszych

co najmniej, m 1

3

4

5

1

Przewód nieuziemiony linii o napięciu do 1 kV

2

6,0

5,0

4,0

2

Przewód uziemiony, przewód telekomunikacyjny

5,5

4,5

3,5

Tablica 22 - Odległość pionowa przewodów linii o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV od powierzchni drogi Odległość pionowa przy największym zwisie od drogi Przewód linii o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV

Lp.

2

przy zerwaniu przewodu w są siednim przęśle

przy największym zwisie normalnym

przy zwisie katastrofalnym

5

6

7

nieuziemiony

Rodzaj drogi kołowej

przy największym przy zwisie zwisie katastrofalnym normalnym 1

uziemiony

przewód telekomunikacyjny, kabel światłowodowy samonośny nieprzewodzą cy

3

4


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000

1


Dworzec autobusowy, oznaczony parking

2

Droga krajowa

3

Droga wojewódzka

4

Droga gminna, droga lokalna miejska

5

Droga zakładowa, droga wewnętrzna

6

Droga polna

nie dotyczy

5,5

5,0

4,5

4,0

nie dotyczy

U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach.

19.3 Odległość pozioma przewodów roboczych od kraw ędzi drogi przy zbli Ŝeniu Nie uwzględnia się skrzyŜowania linii z drogą gdy odległość pozioma przewodów roboczych od krawędzi korony drogi wynosi, w metrach, co najmniej:

(20)

gdzie: b - odległość (wg 9.2.1) między przewodami w środku przęsła zbliŜenia, w metrach, U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach.

20 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetyczych z kolejami uŜytku publicznego 20.1 Postanowienia ogólne W przypadku skrzyŜowania lub zbliŜenia z kolejami uŜytku publicznego, linie elektroenergetyczne naleŜy tak prowadzić i wykonać, aby nie naruszały skrajni dróg kolejowych, nie zasłaniały sygnałów kolejowych, nie powodowały zakłóceń w sygnalizacji i nie zmniejszały widoczno ści torów oraz aby ich zakładanie, istnienie i utrzymanie nie powodowało przeszkód w ruchu kolejowym oraz utrzymaniu i obsłudze urz ą dzeń kolejowych. W przypadku skrzyŜowań lub zbliŜeń z kolejami obowią zuje stopień obostrzenia linii elektroenergetycznych - według tablicy 14 lp. od 12 do 15 lub lp. 27 - w przypadku trakcji elektrycznej 13). Warunki wykonania skrzyŜowania i ustawienia konstrukcji wsporczych nale Ŝy uzgodnić z właścicielem szlaku kolejowego. Zabrania się: a) krzyŜować liniami o napięciu 220 kV i wyŜszym semafory i zapory drogowe, b) wykorzystywać szyny lub inne urzą dzenia kolejowe jako uziemienia. Zaleca się: a) nie krzyŜować liniami elektroenergetycznymi o napi ęciu znamionowym 220 kV i wyŜszym stacji i przystanków kolejowych oraz zachować między nimi co najmniej 100 m odległość poziomą , b) stosować jak najmniejszą liczbę przęseł i ograniczać przęsła skrzyŜowania słupami, przejmują cymi naci ą g przewodów (np. odporowymi), w przypadku skrzy Ŝowania linii elektroenergetycznej z lini ą kolejową : znaczenia ogólnego, magistralą , pierwszorzędnego znaczenia lub lini ą mniejszego znaczenia lecz z trakcją elektryczną , c) aby jeden słup przęsła krzyŜują cego linii elektroenergetycznej znajdował si ę w pobliŜu trakcji kolejowej nie zelektryfikowanej lub elektrycznej, d) w przypadku aby ką t między elektroenergetyczn aędzy kolejow znaczenia ogólnego Ŝowania, ą elektroenergetyczn pierwszorz ędną lubskrzy trakcji elektrycznej zawierał sięlini mią ędzy 60° a 90°, za śą mi linią ą i


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


pozostałymi liniami kolejowymi między 45°a 90°. Zalecenia te nie dotyczą przebudowy istnieją cych modernizowanych linii elektroenergetycznych, gdy modernizacja nie obejmuje wymiany słupów przy skrzy Ŝowaniu. Dopuszcza się, po uzgodnieniu z władzami PKP ustawiać między torami słupy linii elektroenergetycznych w przypadku krzyŜowania stacji kolejowych i duŜej liczby torów. W przypadku prowadzenia linii elektroenergetycznych po mostach kolejowych stosuje si ę postanowienia rozdziału 17.

20.2 Odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznych od linii kolejowych u Ŝytku publicznego Odległość pionowa od główki szyny linii kolejowej: - przewodów nieuziemionych linii o napięciu znamionowym do 1 kV, - przewodów uziemionych (linii wszystkich napięć), - przewodów linii telekomunikacyjnych zawieszonych na słupach linii elektroenergetycznych, przy największym zwisie normalnym powinna wynosi ć co najmniej 6 m. Odległo ść pionowa od główki szyny linii kolejowej przewodów nieuziemionych linii, o napi ęciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, przy największym zwisie normalnym powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej:

(21) U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach. Ponadto odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznych od główki szyny: - kaŜdej kolei, przy obciąŜeniu sadzią katastrofaln ą najniŜej zawieszonego przewodu linii elektroenergetycznej, - kolei znaczenia ogólnego drugorzędnej lub miejskiej, w warunkach według tablicy 16 odsyłacz3), powinna wynosić, w metrach, co najmniej:

(22)

U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach. Odległo ść przewodów linii elektroenergetycznych od przewodów trakcji elektrycznej ( ślizgowych, nośnych, wzmacniają cych, zasilają cych) - według rozdziału 14.

20.3 Odległość pozioma przewodów linii elektroenergetycznych od linii kolejowych u Ŝytku publicznego w przypadku zbliŜenia Odległo ść pozioma skrajnego przewodu linii elektroenergetycznej od osi skrajnego toru kolejowego, przy bezwietrznej pogodzie, powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej: 5 - w przypadku linii do 1 kV; odległo ść ta moŜe być zmniejszona do 3 m w razie występowania szczególnych trudności w prowadzeniu linii,

- w przypadku linii o napi ęciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV

Ponadto w przypadku linii o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV, przy zwisie przewodu w temperaturze +10 °C or az wietrze według tablicy 2 odległo ść przewodów linii elektroenergetycznej od kolejowej skrajni budowlanej powinna wynosić , w metrach, co najmniej:

(23)


21 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z kolejami linowymi


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


21.1 Postanowienia ogólne Linię elektroenergetyczną napowietrzną , w przypadkach skrzy Ŝowania lub zbliŜenia z koleją linową , naleŜy tak prowadzić, aby nie powodowała przeszkód ani trudno ści w uŜytkowaniu i utrzymaniu kolei linowych. Stopień obostrzenia linii elektroenergetycznej - w przypadku skrzyŜowania lub zbliŜenia z kolej ą linową - według tablicy 14 lp. od 34 do 37. Metalowe części konstrukcyjne kolei linowych, jak liny nośne, napędowe, napędy, mosty, galeryjki, podpory, siatki ochronne itp., powinny być uziemione w miejscach skrzyŜowania lub zbliŜenia z linią elektroenergetyczną . Zaleca się a) w przypadku prowadzenia linii elektroenergetycznej nad kolej ą linow ą naziemn ą lub napowietrzną , aby jeden słup linii elektroenergetycznej znajdował się w pobliŜu kolei lub najlepiej w pobliŜu jej wspornika, b) w przypadku skrzyŜowania aby ką t między linią elektroenergetyczną a koleją linową był zbliŜony do ką ta prostego. Nie zaleca się: a) prowadzi ć linii elektroenergetycznej pod kolej ą linową napowietrzną ; w przypadku konieczności wykonania takiego skrzyŜowania lub zbli Ŝenia naleŜy mi ędzy koleją linową a lini ą elektroenergetyczn ą przewidzieć urzą dzenia (np. pomosty lub siatki ochronne) umo Ŝliwiają ce wymianę lin nośnych lub nap ędowych kolei oraz chronią ce linie elektroenergetyczne przed przedmiotami wyrzucanymi z wagonów kolei, b) zawieszać przewodów linii elektroenergetycznej nad wspornikami lub innymi budowlami kolei linowej.

21.2 Odległość przewodów linii elektroenergetycznej od kolei linowej naziemnej powinna spełniać wymagania rozdziału 20. 21.3 Odległość przewodów linii elektroenergetycznej od kolei linowej napowietrznej Odległość pionowa przewodów linii elektroenergetycznej od: a) lin kolei linowej, w przypadku zawieszenia ich nad kolej ą , naleŜy tak ustalać, jak w przypadku skrzyŜowania dwóch linii elektroenergetycznych według rozdziału 14; liny kolei linowej nale Ŝy traktować jak przewody linii elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, b) budowli kolei linowej, np. wsporników, siatek ochronnych, pomostów, - jeŜeli znajdują się pod lub obok linii elektroenergetycznej, nale Ŝy tak ustala ć, jak w przypadku skrzyŜowania linii elektroenergetycznej z budynkami według rozdziału 16, - jeŜeli znajdują si ę nad linią , naleŜy tak ustalać, jak w przypadku skrzyŜowania linii elektroenergetycznej z mostami, wiaduktami i podobnymi budowlami według rozdziału 17. 21.4 ZbliŜenia Prowadzą c linię w zbliŜeniu do kolei linowej naleŜy zachować odległość elektroenergetycznej od najbliŜszej liny nośnej kolei linowej, w metrach, co najmniej: 5 - w przypadku linii do 1 kV,

poziomą przewodów linii

(24)

Ponadto, w przypadku linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV, przy zwisie przewodu o temperaturze +10 °C or az przy wietrze według tablicy 2, odległo ść przewodów linii elektroenergetycznej od gabarytu kolei linowej powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej:

(25)


22 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z drogami wodnymi i wodnymi szlakami turystycznymi 22.1 Postanowienia ogólne


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Elektroenergetyczne linie napowietrzne na skrzy Ŝowaniach i zbliŜeniach z drogami wodnymi nale Ŝy tak poprowadzić i wykonać, aby nie powodowały przeszkód w Ŝegludze oraz w naleŜytym utrzymaniu dróg wodnych i ich brzegów14). Słupy naleŜy ustawiać poza drogą lub ście Ŝką holowniczą , liczą c od strony wody i w takich miejscach oraz w taki sposób, aby przy ruszaniu lodów lub w przypadku powodzi nie były nara Ŝone na uszkodzenie. Nale Ŝy je wi ęc ustawiać poza granicami zasięgu średniej wody, a te, które mogłyby znale źć si ę w granicach wielkich wód, powinny mieć mocny ustój i izbice o wierzchołkach wzniesionych co najmniej 0,5 m ponad najwy Ŝszy notowany stan wody. Granic ę zasięgu średniej wody i najwyŜszych wód określa si ę na podstawie wskazówek udzielonych przez właściwy organ administracji dróg wodnych, z którym naleŜy równieŜ uzgodnić poziomy wody oraz wysokość obrysu statków, niezbędną do ustalania odległości zgodnie z wymaganiami podanymi w 22.2.2. W przypadku wód nieŜeglownych ich wykorzystanie dla celów turystycznych, wysokość najwyŜszych wód oraz wysokość sprzętu Ŝeglarskiego naleŜy ustalić na podstawie wskazówek udzielonych przez wła ściwy organ administracji terenowej. Przy skrzyŜowaniu wód obwałowywanych słupy powinny by ć ustawione na zewną trz wałów. Odległość fundamentów słupów od wałów przeciwpowodziowych - według rozdziału 17. W razie konieczno ści ustawienia słupów mi ędzy wałami słupy powinny mieć izbice. Nie naleŜy słupów odporowych i naro Ŝnych ustawiać w pobliŜu stromych brzegów rzek oraz brzegów rozmywanych na zakrętach wód bieŜą cych. KrzyŜowanie drogi wodnej uregulowanej, znajduj ą cej się w regulacji lub nie regulowanej, dla której jest zatwierdzony projekt regulacji, nale Ŝy w miarę moŜności wykonać jednym przęsłem. Za kierunek drogi wodnej nie regulowanej naleŜy przyjmować kierunek nurtu. Zaleca się, aby ką t skrzyŜowania z osią drogi wodnej był nie mniejszy ni Ŝ 30°. W przypadku skrzyŜowania lub zbliŜenia linii elektroenergetycznej z drogą wodną obowi ą zuje stopień obostrzenia linii według tablicy 14 lp. od 7 do 9.

22.2 SkrzyŜowania 22.2.1 Znaki Ŝeglugowe na skrzyŜowaniach SkrzyŜowanie drogi wodnej Ŝeglownej z lini ą elektroenergetyczn ą powinno być oznaczone wyraźnymi i trwałymi znakami ostrzegawczymi, dobrze widocznymi ze środka wody, aby sygnalizowały one skrzyŜowanie zbliŜają cym si ę statkom. Znaki Ŝeglugowe powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami odpowiednich przepisów15). Zaleca się, aby znaki Ŝeglugowe na skrzyŜowaniu były pokryte powłoką odblaskową o odpowiednich barwach. Przy skrzyŜowaniu drogi wodnej Ŝeglownej naleŜy ustawić znaki Ŝeglugowe; w przypadku: a) linii o napięciu do 110 kV - znaki wskazania E.2, b) linii o napięciu 220 kV i wyŜszym - znaki wskazania E.2 i znaki zakazu A.6. Znaki wskazania, E.2 w liczbie cztery na jedno skrzy Ŝowanie, naleŜy ustawić po dwa na kaŜdym brzegu, w odległości 300 m od skrajnego przewodu linii elektroenergetycznej z obu jej stron. Znaki zakazu A.6, w liczbie cztery na jedno skrzyŜowanie, naleŜy ustawić po dwa na kaŜdym brzegu, w odległo ści 50 m od skrajnego przewodu linii elektroenergetycznej z obu jej stron.

22.2.2 Odległość przewodu od powierzchni wód 22.2.2.1 Odległo ść pionowa przewodu nieuziemionego linii o napię ciu do 1 kV oraz przewodu uziemionego (bez względu na napi ęcie linii) lub przewodu telekomunikacyjnego przy najwi ększym zwisie normalnym powinna odpowiadać odstępom podanych w tablicy 23. Tablica 23 - Najmniejsze odległo ści pionowe przewodów linii elektroenergetycznych o napi ęciu do 1 kV od powierzchni wód


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

Odległość przewodów od powierzchni wód

Lp.

Określenie odległości

Wody nie objęte wykazem wód

Ŝeglownych

Wody Ŝeglowne klasy

I

II

III

IV

Va i Vb

co najmniej, m 1 1

2

2 Od najwyŜszego znanego poziomu wody Od najwyŜszej wody Ŝeglownej

3

4

5

6

7

8

4

4

4

4

4

4

nie dotyczy

8

8

10

12

15

Tablica 24 - Najmniejsze odległo ści pionowe przewodów nieuziemionych elektroenergetycznych linii napowietrznych o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV od powierzchni wód Odległość przewodów od powierzchni wód

Lp.

Określenie odległości

Wody nie objęte wykazem wód Ŝeglownych

Wody Ŝeglowne klasy:

I

II

III

IV

Va i Vb

7

8

co najmniej, m 1

2

1

Od najwyŜszego znanego poziomu wody

2

Od najwyŜszej wody Ŝeglownej

3

4

5

6

nie dotyczy


22.2.2.2 Odległość pionowa przewodu nieuziemionego linii o napi ę ciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV od powierzchni wód, przy największym zwisie normalnym, powinna odpowiadać odstępom podanym w tablicy 24. 22.3 ZbliŜenia W przypadku zbliŜenia linii elektroenergetycznej do drogi wodnej powinny być spełnione wymagania podane poniŜej: a) JeŜeli słupy linii zbliŜaj ą cej się do drogi wodnej Ŝeglownej są ustawione na terenie zalewowym, odległość pionowa przewodów od najwyŜszego znanego poziomu wody przy największym zwisie normalnym powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej: 4 - w przypadku przewodu nieuziemionego linii o napi ęciu do 1 kV, przewodu uziemionego (bez względu na napięcie linii), przewodu telekomunikacyjnego,


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


(26)

b) W przypadku prowadzenia linii w zbli Ŝeniu do drogi wodnej Ŝeglownej odległość poziomą linii elektroenergetycznej od linii brzegowej naleŜy uzgodnić z jej u Ŝytkownikiem. NaleŜy jednak zachowa ć minimalną odległość skrajnego przewodu linii elektroenergetycznej od linii brzegowej, tj. 5 m - w przypadku linii do 1 kV,

(27)

U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach. JeŜeli odległość pozioma przewodu skrajnego linii o napi ęciu 220 kV i wyŜszym od linii brzegowej wody Ŝeglownej, przy najwyŜszym znanym poziomie wody, jest mniejsza niŜ 50 m, na brzegu od strony linii naleŜy ustawić znaki zakazu A.6.

22.4 SkrzyŜowania i zbliŜenia z ośrodkami sportów wodnych W przypadku skrzyŜowania lub zbliŜenia linii elektroenergetycznej z obszarem wodnym wykorzystywanym przez zorganizowany ośrodek sportów wodnych, powinny być zachowane wymagania według 22.2, 22.3. Przy przejściu linii elektroenergetycznej przez zagospodarowany teren o środka sportów wodnych, skrzyŜowania i zbliŜenia do obiektów powinny spełniać wymagania odpowiednich rozdziałów. Nie zaleca się stawiania słupów linii elektroenergetycznych powyŜej 1 kV na terenie ośrodka sportów wodnych lub przy granicy tego terenu.

23 Prowadzenie elektroenergetycznych linii przez lasy i w pobli Ŝu drzew 23.1 Postanowienia ogólne NaleŜy unikać prowadzenia linii przez lasy. W przypadku konieczno ści prowadzenia linii przez las naleŜy tak prowadzić trasę linii, aby jak najbardziej wykorzysta ć sie ć linii podziału powierzchniowego, drogi le śne, pasy przeciwpoŜarowe, obszary pozostawione bez zalesienia lub grunty o najsłabszych siedliskach, wycinki le śne wykonane dla innych obiektów, jak np. ruroci ą gów gazowych. Prowadzenie linii elektroenergetycznej przez las lub tereny zadrzewione wymaga wyznaczenia pasa terenu, którego szerokość i sposób zagospodarowania powinny spełniać wymagania według 23.3. NaleŜy dąŜyć do omijania kompleksów leśnych, które stanowią przedmiot szczególnej ochrony oraz mniejszych kompleksów leśnych na obszarach słabo zalesionych. W przypadku prowadzenia przez tereny le śne kilku linii elektroenergetycznych o przebiegu równoległym naleŜy w miarę moŜliwości stosować linie dwu- lub wielotorowe. 23.2 Odległość przewodów od gałęzi drzew Odległo ść przewodu nieuziemionego elektroenergetycznej linii napowietrznej od ka Ŝdego punktu korony drzewa przy bezwietrznej pogodzie oraz zwisie normalnym powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej: 1 m - w przypadku linii, o napi ęciu do 1 kV,

(28)

U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach, s - wielkość przyrostu pięcioletniego, właściwego dla gatunku i siedliska drzewa, w metrach. Odległo ści przewodów od koron drzew powinny być ustalone na podstawie aktualnych wymiarów koron z


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


uwzględnieniem pięcioletniego przyrostu właściwego dla gatunku i siedliska drzewa. Odległo ści te naleŜy powiększyć co najmniej o 1 m w uzasadnionych okolicznościach, np. w przypadku zbliŜenia przewodów do drzew owocowych lub ozdobnych, podlegaj ą cych przycinaniu, strzyŜeniu itp.; naleŜy uwzgl ędnić długość narzędzi ogrodniczych.

23.3 Wycinka podstawowa drzew na trasie linii Szerokość pasa wycinki: S = B + 2(29) - w przypadku linii, o napi ęciu do 1 kV, w metrach,

(30)

- w przypadku linii, o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV, w metrach w których: B szerokość linii elektroenergetycznej (odległość między skrajnymi przewodami roboczymi), w metrach. Dopuszcza się w pasie wycinki prowadzenie gospodarki leśnej oraz pozostawianie drzew, pod warunkiem zachowania odległości według 23.2 oraz pozostawienie wokół ka Ŝdego słupa linii o napięciu wyŜszym niŜ 1 kV terenu nie zalesionego w odległości 4 m od obrysu trzonu słupa przy powierzchni terenu.

23.4 Wycinka dodatkowa drzew na trasie linii W przypadku linii o napięciu 400 kV wycince dodatkowej podlegają drzewa znajdują ce si ę przy trasie linii, o wysokości H d obliczonej według wzoru podanego poniŜej, a które przy wywróceniu mogą uszkodzić linię.

(31)

w którym: H d - wysokość drzewa z uwzględnieniem średniego przyrostu wysokości drzewa w cią gu pięciu lat, w metrach, I - odległość pozioma pnia drzewa przy ziemi od skrajnego przewodu linii elektroenergetycznej, w metrach, ∆h - ró Ŝnica poziomów przewodu o temperaturze +10 °C i tere nu przy pniu drzewa, w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku linii, w metrach, U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach. Wycięcie drzew o wysokości H d nie jest wymagane, gdy są to drzewa rosną ce samotnie, na otwartej przestrzeni i w zwią zku z tym mają ce większą odporność na złamanie i wywrócenie. Nie dotyczy to drzew chorych.

24 Prowadzenie elektroenergetycznych linii w pobliŜu lotnisk, lą dowisk i lotniczych urzą dzeń radionawigacyjnych Budowa elektroenergetycznych linii napowietrznych w pobli Ŝu lotnisk i lą dowisk powinna spełniać wymagania określone w PN-L-49001:1989 (PN-89/L-49001). NiezaleŜnie od tego, lokalizację linii elektroenergetycznych w odleglości mniejszej ni Ŝ 3 000 m od granicy lotniska i 1 000 m od kraw ędzi czołowej pasa startowego lotniska oraz w odległości mniejszej ni Ŝ 4 km od lotniczych urz ą dzeń radionawigacyjnych naleŜy kaŜdorazowo uzgadniać z organami państwowego nadzoru lotniczego. Organa nadzoru lotniczego mogą zaŜą dać i określić sposób oznakowania przeszkodowego linii. W przypadku konieczności stwierdzonej przez słu Ŝby lotnicze oznakowania słupów jako naziemnych przeszkód lotniczych - oznakowanie naleŜy wykonać zgodnie z PN-L-49002:1965 (PN-65/L-49002).

25 Prowadzenie elektroenergetycznych linii w pobliŜu budowli zawierają cych materiały niebezpieczne poŜarowo lub strefy zagroŜone wybuchem i stacje paliw


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Zbli Ŝenie elektroenergetycznych linii napowietrznych do budynków produkcyjnych, stałych składowisk zbiorników lub innych urzą dze ń technologicznych z materiałami wybuchowymi lub strefami zagroŜonymi wybuchem oraz stacji paliw naleŜy wykonywać zgodnie ze specjalnymi przepisami budowy dla tych urz ą dze ń i w uzgodnieniu z właściwym organem administracyjnym. Jeśli przepisów takich nie ma, trasa linii powinna przebiegać od wymienionych obiektów co najmniej w odległo ści równej 1,5-krotnej wysoko ści zawieszenia najwyŜszego przewodu nieuziemionego na słupie, którego uwzgl ędnienie powoduje, Ŝe odległość ta jest większa niŜ w przypadku innych słupów. Jeśli istnieje konieczność przejścia bliŜej niŜ na 1,5-krotną wysokość zawieszenia najwyŜej połoŜonego przewodu nieuziemionego, wówczas naleŜy przewody linii zawiesi ć z obostrzeniem pierwszego stopnia w przypadku linii do 1 kV lub z obostrzeniem trzeciego stopnia w przypadku linii o napi ęciu wyŜszym niŜ 1 kV. Linie elektroenergetyczne nie powinny krzyŜować budowli zawierają cych materiały niebezpieczne po Ŝarowo, stref zagroŜonych wybuchem, stacji paliw płynnych i gazowych (tablica 14 lp. 23). W liniach o napięciu znamionowym powyŜej 1 kV, lecz nie wy Ŝszym niŜ 110 kV dopuszcza się skrzyŜowanie stacji paliw płynnych. W takim przypadku przęsło skrzyŜowania naleŜy ograniczyć słupami odporowymi oraz wykonać je z obostrzeniem trzeciego stopnia. Odległość słupa od stacji paliw płynnych (budynek zawieraj ą cy materiały niebezpieczne poŜarowo, zbiorniki, pompy) powinna wynosi ć co najmniej 30 m. Odległość pionowa przewodów linii powinna wynosi ć, w metrach, co najmniej:

(32)

U - napięcie znamionowe linii, w kilowoltach. Odległość przewodów linii od podjazdów - według tablicy 22, rozdział 19, pozycje od 1-4.

26 Prowadzenie elektroenergetycznych linii przez tereny szkód górniczych i przez tereny mogą ce ulegać naturalnym deformacjom 26.1 Postanowienia ogólne Prowadzą c elektroenergetyczne linie napowietrzne przez tereny eksploatowanych i opuszczonych kopal ń, jak równieŜ przez tereny osuwiskowe naleŜy liczyć się z moŜliwością deformacji terenu. Sposób zabezpieczenia linii elektroenergetycznych prowadzonych przez takie tereny naleŜy opracowywać indywidualnie na podstawie uzgodnień z właściwymi terytorialnie kopalniami oraz Urzędami Górniczymi - w przypadku terenów szkód górniczych, względnie ze słuŜbami geologicznymi - w przypadku osuwisk. W przypadku projektowania linii elektroenergetycznych na terenach szkód górniczych czy osuwiskach zaleca si ę: a) prowadzenie linii w miar ę moŜliwości długimi odcinkami prostymi, umoŜliwiają cymi wykonywanie długich wieloprzęsłowych sekcji odcią gowych, b) unikanie stawiania słupów w przewidywanych nieckach bezodpływowych, c) stosowanie słupów niskich, a szczególnie niskich słupów mocnych; odporowych, odporowo-naro Ŝnych, d) skrzyŜowanie szlaków komunikacyjnych; kolei czy dróg przy uzgodnieniu i uwzgl ędnieniu zmiany wysokości krzyŜowanego obiektu spowodowanej rektyfikacją przez podwyŜszenie w miejscu zapadliska, e) zawieszenie na słupach przelotowych przewodów nieuziemionych na łańcuchach przelotowych pionowych, a przewodów odgromowych, światłowodowych, na zawiesiach o powiększonej długości, w zaleŜności od kategorii szkód górniczych i przewidywanych deformacji linii.

26.2 Zawieszenie przewodów Na terenach szkód górniczych oraz terenach osuwiskowych pochylenie słupów lub ich przemieszczenie powoduje zmianę napręŜenia w zawieszonych na nich przewodach. W celu utrzymania prawidłowego stanu linii przy budowie i utrzymaniu linii, zaleca się uwzględnienie trzech wartości napręŜenia podstawowego w przewodzie: a) napr ęŜenie podstawowe maksymalneσpm - napręŜenie słuŜą ce do okre ślenia obciąŜenia słupów nacią giem. W przypadku dojścia napręŜenia przewodu do tej warto ści lub jej przekroczenia w czasie eksploatacji, nale Ŝy tak przeprowadzić regulację zwisów, by napręŜenie w przewodach zawierało si ę między wartościami σpm i σpn. b) napr ęŜenie podstawowe średnie σ ps - napręŜenie mniejsze od maksymalnego o określoną wartość w zaleŜności od kategorii szkód górniczych, stosowane przy montaŜu i regulacji zwisów w czasie budowy linii, c) napręŜenie podstawowe najmniejsze σpn - napręŜenie słuŜą ce do okre ślania przy projektowaniu odległości przewodów od ziemi i od krzyŜowanych obiektów. W przypadku zmniejszenia si ę napręŜenia w przewodach do tej


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


wartości lub poniŜej jej, naleŜy tak przeprowadzić regulację zwisów, by napręŜenie w przewodach zawierało się między wartościami σpm i σpn; W przypadku stosowania napręŜenia zmniejszonego, z uwagi na obostrzenie, naleŜy odpowiednio dobrać napręŜenia maksymalne, średnie i najmniejsze. Relacje mi ędzy napręŜeniami: największym, średnim, najmniejszym podstawowym i zmniejszonym nale Ŝy ustala ć w zaleŜności od przewidywanych deformacji przy okre ślonej kategorii szkód górniczych.

26.3 Łańcuchy izolatorowe i zawiesia Łańcuchy izolatorowe i zawiesia stosowane w liniach na terenach szkód górniczych lub na terenach osuwiskowych powinny ograniczać deformacje linii. W zwią zku z tym zaleca si ę aby: a) łańcuchy przelotowe i zawiesia przewodów odgromowych miały zwi ększoną długość tak, aby przy pochyleniu słupa, wpływają cym na zmian ę napręŜeń w przewodach w poszczególnych przęsłach, wychylenie łańcuchów lub zawiesi powodowało wyrównywanie napręŜeń i ograniczało siły działaj ą ce na słupy przelotowe. Długość ła ńcuchów i zawiesi naleŜy dobierać w zaleŜności od kategorii szkód górniczych, b) łańcuchy odcią gowe i zawiesia odcią gowe były przystosowane do regulacji ich długo ści, pozwalają cej na zmniejszenie lub zwię kszenie napręŜenia w przewodach. W celu umo Ŝliwienia takiej zmiany napręŜeń w przewodach naleŜy łańcuchy i zawiesia o regulowanej długości zawieszać przy ich średniej długości. 26.4 Słupy i posadowienia Słupy i posadowienia linii na terenach szkód górniczych nale Ŝy obliczać na obciąŜ enie nacią giem przewodów przy napręŜeniu podstawowym maksymalnym (26.2 a)). Przy obliczaniu nale Ŝy uwzględnić odchylenie od pionu fundamentu i słupa spowodowane ruchami ziemi. Ką t odchylenia od pionu naleŜy przyjmować na podstawie informacji o szkodach górniczych, względnie osuwiskowych w miejscu usytuowania linii. Wskutek odchylenia od pionu lub przemieszczenia słupa mo Ŝe powstać efekt załomu na szlaku prostym, a na istnieją cym załomie zmiany wielkości jego ką ta. Zmianę ką ta naleŜy przyjmować na podstawie informacji o szkodach górniczych, względnie osuwiskach w miejscu usytuowania linii. Na terenach szkód górniczych, zaleca si ę począ wszy od III kategorii, stosowa ć słupy na w ą skich trzonach, osadzonych w fundamentach monolitycznych. W przypadku kon ieczności posadowienia słupa na obszarze przewidywanego zapadliska bezodpływowego, nale Ŝy przewidzieć ustawienie słupa na f undamencie po dwyŜszonym do wysokości przewidywanego poziomu zwierciadła wody powi ększonej o 0,5 m. Przy obliczaniu fundamentu nale Ŝy uwzględni ć nawodnienie gruntu i wypór wody. Do takiego fundamentu naleŜy przewidzieć drogę dojścia po powstaniu zalewu.

27 Prowadzenie elektroenergetycznych linii w pobli Ŝu obiektów o artystycznym znaczeniu, obiektów zabytkowych i cmentarzy Nie zaleca się prowadzić linii elektroenergetycznych: - nad i w pobliŜu obiektów o artystycznym znaczeniu i obiektów zabytkowych, - terenami objętymi ochroną przyrody, np. parkami narodowymi, rezerwatami, oraz - nad cmentarzami. Linie przeznaczone do oświetlenia tych obiektów zaleca się w miarę moŜności budować jako linie kablowe.

28 Prowadzenie elektroenergetycznych linii nad i w pobli Ŝu stref działania dźwignic lub urzą dzeń przeładunkowych o stałym miejscu lokalizacji SkrzyŜowania przez linię elektroenergetyczną strefy działania d źwignic lub urzą dzeń przeładunkowych, takich jak urzą dzenia dźwigowo-transportowe, maszyny i urzą dzenia do eksploatacji i przeładunku kopalin itp. oraz zbli Ŝenia do takiej strefy są dopuszczalne dla określonych poniŜej linii tylko w przypadku, gdy strefa działania tych maszyn i urzą dzeń jest ustalona. SkrzyŜowanie ustalonych stref działania d źwignic lub urzą dze ń przeładunkowych przez określone niŜej linie elektroenergetyczne, czy zbliŜenie takich linii do ustalonych stref działania powyŜszych urzą dze ń jest dopuszczalne, lecz nie zalecane. Dopuszcza się krzyŜowanie ustalonych stref działania tych maszyn i urzą dze ń przemysłowych liniami o napięciu wyŜszym ni Ŝ 1 kV, pod warunkiem Ŝe nat ęŜenie pola elektrycznego na obszarze działania d źwignicy oraz przy kabinie operatora nie przekracza 10 kV/m, zaś na odsłoniętych stanowiskach operatorów maszyn nie przekracza


5/17/2018


PN-E-05100-1:2000

1 kV/m. Zabrania się krzyŜować ustalone strefy działania tych maszyn i urzą dzeń przemysłowych liniami elektroenergetycznymi o napięciu do 1 kV. W razie konieczności zbliŜenia lub skrzyŜowania ustalonych stref działania tych maszyn lub urzą dze ń liniami elektroenergetycznymi, odległości między liniami a tymi strefami nie powinny być mniejsze ni Ŝ podane w tablicy 25, a obostrzenie linii - według tablicy 14, lp. 22. Dźwignice i urzą dzenia przeładunkowe, znajduj ą ce się w mniejszej odległoś ci poziomej od linii niŜ podano w tablicy 25 kol. 3, naleŜy uziemić. (Za dostateczne połą czenie uziemienia uwaŜa się mi ędzy innymi styk kół jezdnych stalowych z uziemionymi stalowymi szynami). Maszyny na kołach ogumionych powinny by ć wyposaŜone w łańcuchy antyelektrostatyczne.

Tablica 25 - Odległości poziome i pionowe przewodów linii elektroenergetycznych od ustalonych stref działania dźwignic i urzą dzeń przeładunkowych, takich jak urzą dzenia dźwigowo-transportowe, maszyny i urzą dzenia do robót ziemnych itp. Odległości przewodów od ustalonych stref działania

Lp.

Napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej kV

Odległość pozioma przewodu skrajnego, nieuziemnionego linii od ustalonej strefy działania dźwignic lub urzą dzeń przeładunkowych

Odległość pionowa przewodów linii napowietrznej od ustalonej strefy działania dźwignic lub urzą dzeń przeładunkowych posiadają cych przekładnie liniowe

nie posiadają cych przekładni liniowych

co najmniej, m 1

2

1

Do 1

2

Wy Ŝsze niŜ 1,

3

4

5

3

krzyŜowanie zabronione

krzyŜowanie zabronione

do 30

5

3

Wy Ŝsze niŜ 30, do 110

10

4

Wy Ŝsze niŜ 110, do 400

20

U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach.

29 SkrzyŜowania i zbliŜenia linii elektroenergetycznych z deszczowniami i opryskiwaczami 29.1 Postanowienia ogólne Elektroenergetyczną linię napowietrzną na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z deszczowniami i urzą dzeniami do zraszania pól nale Ŝy tak prowadzi ć i wykonać, aby jej istnienie nie powodowało przeszkód i trudno ści w uŜytkowaniu tych urzą dze ń, których połoŜenie względem linii oraz dane techniczne zostały uzgodnione przy wykonywaniu projektu. Prowadzenie linii elektroenergetycznej nad deszczowniami i urz ą dzeniami zraszają cymi oraz w odległo ści mniejszej niŜ 100 m naleŜy uzgodnić z uŜytkownikiem tych urzą dzeń. Na terenach objętych deszczowaniem naleŜy uwzględnić ochronę fundamentów słupów przed agresywnym działaniem wody. Rurocią gi znajdują ce się pod przewodami linii elektroenergetycznej oraz w odległości poziomej mniejszej niŜ według tablicy 26 lp. 2 powinny mieć zabezpieczenia przed przypadkowym rozłą czeniem lub powinny być zakopane w ziemi na głębokość co najmniej 0,8 m.


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


Zaleca się, aby rurocią gi deszczowni i opryskiwaczy na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z liniami elektroenergetycznymi były wykonywane z materiałów nieprzewodzą cych. Rurocią gi deszczowni i opryskiwaczy z materiałów przewodz ą cych na skrzyŜowaniach i zbliŜeniach z liniami o napięciu 60 kV i wyŜszym powinny być uziemione co 60 m. Zaleca si ę aby odległość między uziemieniem ruroci ą gu a uziemieniem słupa wynosiła nie mniej ni Ŝ 30 m.

29.2 Odległość słupów linii elektroenergetycznej od dysz wyrzucają cych strugę cieczy Odległo ść słupów linii elektroenergetycznej od dysz wyrzucają cych strugę cieczy powinna spełnia ć wymagania według tablicy 26 lp. 2. 29.3 Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od deszczowni i opryskiwaczy Odległo ść przewodów linii elektroenergetycznych od deszczowni i opryskiwaczy przy najwię kszym zwisie normalnym i bezwietrznej pogodzie powinna spełniać wymagania według tablicy 26. 29.4 Stopień obostrzenia przy skrzyŜowaniach W przypadku deszczowni i opryskiwaczy nale Ŝy stosowa ć obostrzenie wynikają ce z klasyfikacji terenu na którym s ą ustawione (np. tablica 14 lp. 1, 20, 21). Tablica 26 - Odległość przewodów linii elektroenergetycznych od deszczowni i opryskiwaczy Odległość przewodów od deszczowni i opryskiwaczy Lp.

Część deszczowni lub opryskiwacza

Przewody linii elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV

do 1 kV co najmniej, m 1

2

1

Część konstrukcyjna

2

Dysze słuŜą ce do wytrysku strugi cieczy

3

4

2,5

2,5 + r

U - napięcie znamionowe linii elektroenergetycznej, w kilowoltach. r - największy zasięg strugi cieczy określony na podstawie charakterystyki technicznej deszczowni lub opryskiwacza, w metrach.

Załą cznik A (informacyjny)

BIBLIOGRAFIA AKTY PRAWNE ZAWIERAJĄ CE ZALECENIA I WYMAGANIA MAJĄ CE WPŁYW NA PROJEKTOWANIE I BUDOWĘ ELEKTROENERGETYCZNYCH LINII NAPOWIETRZNYCH PRĄ DU PRZEMIENNEGO A.1 Rozporzą dzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 10 z 1995 r. poz. 46.) A.2 Rozporzą dzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Le śnictwa z dnia 13 maja 1995 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz ocen oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 52 poz. 284.)


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


A.3 Rozporzą dzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. zmieniają ce rozporzą dzenie w sprawie dopuszczalnych stęŜeń i natęŜenia czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. nr 3 z 1995 r. poz. 16.)

A.4 Rozporz zenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia listopada 1995 r. w sprawie warunków technicznych, ą dodpowiada jakim powinny ć sieci gazowe (Dz.U. nr 139 poz.14 686.) A.5 Rozporzą dzenie Ministra Przemysłu z dnia 8 października 1990 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać urzą dzenia elektroenergetyczne w zakresie ochrony przeciwporaŜeniowej (Dz.U. nr 81 poz. 473.) Uwaga: Rozporzą dzenie straciło waŜno ść w zwi ą zku z art. 107 ustawy: Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. Patrz pozycja A.17. Z uwagi na brak obowi ą zuj ą cych przepisów, dotyczą cych warunków ochrony przeciwpora Ŝeniowej moŜna kierować się powyŜszym rozporzą dzeniem do czasu ogłoszenia nowego obowią zuj ą cego aktu prawnego; rozporzą dzenia, zarzą dzenia względnie normy. A.6 Rozporzą dzenie Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1977 r. w sprawie granic wód, linii brzegu, urz ą dzeń nad wodami oraz klas wód ś ródl ą dowych Ŝeglownych (Dz.U. nr 26 poz. 110; zm.: 82 r. nr 29, poz. 203; 94 r. nr 98 poz. 477.) A.7 Rozporzą dzenie Rady Ministrów z dnia 30 wrze śnia 1980 r. w sprawie ochrony środowiska przed hałasem i wibracjami (Dz.U. nr 24 poz. 90.) A.8 Rozporzą dzenie Rady Ministrów z dnia 5 listopada 1980 r. w sprawie szczegółowych zasad ochrony przed elektromagnetycznym promieniowaniem niejonizują cym szkodliwym dla ludzi i środowiska (Dz.U. nr 25 poz. 101.) A.9 Zarzą dzenie Ministra Górnictwa i Energetyki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 12 marca 1969 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinna odpowiada ć ochrona odgromowa sieci elektroenergetycznych (Dz. Bud. nr 6 poz. 21.) A.10 Zarzą dzenie nr 29 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 17 lipca 1974 r. w sprawie doboru przewodów i kabli elektroenergetycznych do obciąŜeń prą dem elektrycznym. (Dz. Bud. nr 7 poz. 22.) A.11 Zarzą dzenie Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 28 stycznia 1985 r. w sprawie szczegółowych wytycznych projektowania i eksploatacji urz ą dze ń elektroenergetycznych w zakresie ochrony ludzi i środowiska przed oddziaływaniem pola elektromagnetycznego (Mon. Pol. nr 3 poz. 24.) A.12 Zarzą dzenie nr 85 Ministra Komunikacji z dnia 1 czerwca 1973 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać linie kolejowe normalnotorowe uŜytku publicznego (Dz. Bud. nr 5, poz. 18.) A.13 Zarzą dzenie nr 13 Ministra Łą czności z dnia 28 lutego 1986 r. w sprawie warunków jakim pod wzgl ędem zapobiegania szkodliwemu oddziaływaniu na linie i prurz powinny ć linieo elektroenergetycznei kolejowe, linie trakcji elektrycznej ą dą udzenia 0 napiętelekomunikacyjne ciu 3 kV (Opublikowane wrazodpowiada z zał ą cznikiem tytule "Wytyczne o ochronie linii i urz ą dzeń telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prą du stałego" przez Instytut Łą czności w Warszawie w 1987 r.) A.14 Zarzą dzenie Ministra Łą czności z dnia 26 marca 1986 r. w sprawie sposobu przeprowadzenia pomiarów kontrolnych pól elektromagnetycznych i oceny ich wyników oraz oznakowania stref ochronnych pierwszego stopnia do celów ochrony środowiska (Mon. Pol. nr 13 poz. 90.) A.15 Zarzą dzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 grudnia 1991 r. w sprawie przepisów Ŝeglugowych na śródlą dowych drogach wodnych (Mon. Pol. nr 4 z 1992 r. poz. 20.) A.16 Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (DzU nr 14 poz. 60; 88 r. nr 19, poz. 132; 89 r. nr 35, poz. 192 (art. 71); 90 r. nr 34, poz. 198 (art. 1 p. 28, art. 2 p. 6, art. 3 p. 18, art. 7 p. 4, art. 35); 91 r. nr 75, poz. 332


5/17/2018

PN-E-05100-1:2000


(art. 22); 93 r. nr 47, poz. 212 (art. 1); 94 r. nr 127, poz. 627 (art. 65.) A.17 Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (DzU nr 89 poz. 414.)

http://slidepdf.com/reader/full/pn-e-05100-1elektroenergetyczne-linie-napowietrzne

PN E 05100 1[Elektroenergetyczne Linie Napowietrzne

Recommend Documents