DANZA 1 PROGRAMACIÓN PROGRAMACIÓN ANO 2014-2015 TEMA 3. A DANZA EN GALICIA GALICIA 1.- Danzas Tradicionais: Os Etnógrafos as denominan como danzas folclóricas. Son Aquelas de orixe fundamentalmente autóctono. Usadas como divertimento ero con un marcado car!cter ritual. "ui#eira $ella% $ella% Ritmo Ritmo de seis por oito, usualmente interpretadas a nivel popular por voces con pandeiretas. Tr!tase de danzas reresentativas do cortexo e&ou engalanamento onde os 'omes son un'a arte activa elexando entre eles a modo de galos (at)ndose coa dificultade dos asos que van mudando cada ouco e cos avisos de fin e rinciio de unto mediante ateados. As mulleres quedas como arte asiva adoitando adoitando a facer con minuciosos movementos movementos c*rculos ou s*m(olos do infinito. A s+a misión non ) m!is que estar resentes resentes na danza e entremeterse no com(ate dos 'omes ,no caso das variantes onde 'ai m!is de un. Adoita(an a levar na ca(eza diversos o(xectos a fin de mostrar a s+a val*a na danza. $asos (otellas (olas de an no caso de (ailes de voda cestas... mulleres, moi admirada na comarca de Compostela e interpretada por gaiteiro ou gaiteiros no día das festas Existe a variante de 1 de 1 'ome e sete mulleres, maiores. Este bailador adoitaba levar castañolas e guiar á raíña das festas (ricamente engalanada para a ocasión e ás s!as damas de "onra por todo o recinto nun"a traxectoria ás veces circular e as veces sinuosa. # esta variante tam$n se lle c"amaba %&an'a das Castañolas ou %Rabela. )obre este !ltimo termo "ai opinións *ue defenden a s!a orixe no Ravel, instrumento de Corda +retada anterior ó iolino. -ola contara, "ai *uen di *ue o nome viña das formas da dan'a, *ue semellaban o movemento do rabo dun"a raposa. Francisc !a !a"i#r F# F#i$% &' &'"ar#( # )#'a C Cn*# F# F#rn+n*#(
P+,ina 1
)obre esta variante está tam$n a de "ome e / ou 0 mulleres. )uponse *ue era a mesma con menos participantes e *ui'á en días menos sinalados.
ariante por parellas. / 'omes e / mulleres. # esta variante se lle coñece tam$n como muiñeira 'apateada ou g"alluda. )e na primeira variante o "ome demostraba a sua valía diante das mulleres, nesta, os "omes participantes bátense en duelo como señal de demostración da masculinidade. Existen tam$n variantes de tres e, catro e máis parellas máis son menos com!ns. # muiñeira vella está xa extinta na nosa cultura tradicional, c"egando os !ltimos bailadores coñecidos ata a d$cada dos noventa do pasado s$culo. ariante 0 'omes e tres mulleres (1dem máis de tres (pouco "abitual pola s!a complicación. 2s vellos din dela *ue era un borrallo. Danzas remiais% 3rátase dun conxunto de cele(racións e exresión da cultura oular m!is ancestral cun'a variad*sima morfolox*a dentro de alicia. )e ben "ai *ue dicir *ue estas expresións son com!ns en fondo e moi semellantes na forma a toda Europa, e tam$n a )ur #m$rica (debido ás migracións e a países mediterráneos e do norte de 4frica. -osiblemente, foron no seu día exresións 'umanas na 'onra dos sentidos rimarios 'onrando a deidades naturais e dadas as s+as caracter*sticas com+ns exaltando a fertilidade naquelas )ocas do ano no que nun clima temerado como ) o noso a rodución agr*cola e a exlosión da natureza esta(a no seu unto m!is !lxido . -osiblemente estas expresións daten do 2aleol*tico e&ou 3eol*tico eras nas que o ser 'umano adquiriu as destrezas necesarias ara a agricultura . )abemos de tódolos xeitos *ue entre o ).1 e o 1 da nosa era, existiu un"a forte reprimenda cara estas celebracións, *ue levaban aparelladas outras doutra índole, consideradas pola crecente 1grexa Católica, indecorosas, pecaminosas e afastadas da moral imposta. #índa así, v$ndose o poder eclesiástico frustrado no seu fin de exterminio, optouse dende o 5ispado de 5ragan6a, no S.$4 a un esallamento dos ritos ó longo das diferentes )ocas do ano variando tan só o fin ara o que milenariamente eran desenvoltos estes rituais e exresións culturais. +oi a partir deste s$culo onde desapareceron para sempre alg!ns elementos desta celebración, pasando outros a formar parte das celebracións relixiosas na "onra de )antos ou
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina 2
irxes, aproveitándose, dito sexa de paso, para establecer un nome Cristián previo a cada un dos lugares emblemáticos, e come'ando a dividir politicamente o territorio en +reguesías ou -arro*uias. # denominación de &an'as 7remiais, ben dada pola aarición escrita das mesmas en documentos do S.5$ nas anotacións dos li(ros de gremios como os 67aateiros de 3oia8 ou o 6remio de mareantes de "ar*n8 . 8estas anotacións non existe un"a explicación estrutural nin musical das mesmas, máis deixa constancia da s!a existencia e o seu sentido. %...beilláronse, polo gremio de mareantes, as coloridas danzas ofrecidas ó Altísimo nun gran día de xúbilo...” Curiosamente, os gremios estaban compostos por "omes, e as dan'as eran executadas tam$n só polo sexo masculino, vestíndose de dama uns e de galán os outros. 9a no ).99, moi posiblemente pola escase'a de mo'os nas poboacións (guerra de Cuba, 7uerra de arrocos, 7uerra civil, emigración... foron introducíndose as mulleres en tal evento. 9a *ue todas elas proveñen dos ritos de orixe pagán, derivados das dan'as na "onra a fertilidade do mes de maio, como son a infinidade de representacións de dan'as gremiais, atopámonos en diferentes lugares e $pocas do ano con expresións un tanto descolocadas. #sí o demostra o florido vestiario ancestral nos meses centrais do inverno, ou o colorido máis rec"amante en $pocas do ano de máxima escuridade. Danzas (rancas% abondan na provincia de 2urense, "oxe en día, na "onra a )antos. Exemplos son as de ilanova dos 1nfantes ou as de )ta. aría de 9uvencos, en 5oborás. Comprenden un"a serie composta por: dan'as de cordón ou cintas, dan'as de arcos, dan'as de castañetas e dan'as de paus. Danzas de reis% Danzas gremiais na 'onra a Santos como as anteriores. A diferenza esta(leceuse no momento no que estas foron interretadas en datas róximas ou coincidentes coa cele(ración da Eifan*a do Se#or (;onra á visita dos Reis agos de 2rienta ó 8eno 9es!s. &este xeito, grupos de mo'os, *ue adoitaban en tódalas aldeas de 7alicia, a ir a cantar %ós Reis porta a porta, incluíron nesta formación a &an'a, pois tiñan *ue a preparar nesta mesma $poca. 8acen así os xa coñecidos %Ranc"os de Reis. +amosas son os de 7uláns, +o'ara, #s Cortellas en -onteareas ou Riofrío,,
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina 3
Damas e gal!ns% 3rátase dun"a interesante variante de dan'a gremial. 3ormalmente danzada or dez 'omes e cinco damas ,'omes vestidos de muller guiados or un gu*a. 9onsta de Danza a ritmo de fandango lento e contradanza a ritmo de "ui#eira . (como as xa extintas de
las vilas na procura de aguinaldos. Danzas erreiras de Esadas% &an'as de carácter b$lica, de orixe ancestral, efectuadas en conmemoración na data da vitoria e trasladadas tam)n a 'onra a Santos en moitas das localidades de alicia . +amosas son as de 5aiona ou as da +esta da Coca en Redondela, onde se simultanean e integran xunto coa dan'a das -enlas e das 5urras na "onra ó vencemento a un ser case *ue diabólico, representado na figura dun &ragón, *ue sementaba o pánico e a desgra'a entre os lugareños. Existen representacións similares en festividades da veciña -ortugal. Danza das ;urras e das 2enlas% &an'a na "onra do aso de ser da comunidade indefenso a adulto rearado ara aortar rerodución tra(allo e defensa. &án'ase con d!as %5urras, mulleres vestidas de branco *ue representan a candide' e inocencia, e *ue portan sobre o lombo a d!as nenas (posiblemente na s!a orixe, pre adolescentes vestidas tam$n de branco, preparadas para dar o paso cara a fertilidade. 823#: Como veremos a continuación, a muiñeira nova entra dentro da clasificación de dan'as populares, máis existen ritos dentro da tradición
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina 4
galega (alg!ns deles com!ns a outras culturas milenarias nos *ue a muiñeira vella foi substituída por variantes da muiñeira nova, máis segue a tratarse dun acto ancestral e con elevado car!cter ritual. Esta substitución dáse dende o s$culo 919 consolidándose e expandíndose no 99, ata a s!a desaparición progresiva, en momentos específicos. igual que as anteriores no asecto do divertimento e socialización m!is sen car!cter ritual. Entran dentro deste aartado as "ui#eiras 3ovas ou =i(eiranas do sur. uiñeira ou Ribeirana: &ocumentadas en toda 7alicia. )egundo &orot"e )c"ubart, a muiñeira ten un"a probable orixe na m!sica culta antiga. # entrada desta dentro do folclore galego veuse favorecida por tratarse dun"a m!sica facilmente asumible e pegadi'a. -or suposto *ue sufriu algun"a adaptación. # uiñeira nova $ moi usual nas festas populares das vilas, atopándose menos nas aldeas ou, polo menos como fenómeno secundario.#índa *ue existen infinidade de variantes podemos xenerali'ar *ue usicalmente a muiñeira vella so ten cantiga muiñeira nova ten cantiga e volta a modo de retrouso.sen embargo, formalmente observamos *ue os bailadores prescinden en moitas ocasións da melodía suxeitándose tan só ó patrón percutivo *ue a acompaña.
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina 5
# muiñeira nova $ un baile social popular cun claro propósito de entretemento e sociali'ación.#tópase espallada por toda a xeografía presentando moitas variantes segundo as 'onas. Con denominación de muiñeira atopamos exemplos claros en ?amora, oces >7aiteiros solistas >Cuartetos >C"arangas >iolinistas e acordeonistas Estruturalmente: 5aile mixto e extravertido tanto no "ome como na muller nos seus movementos. -ode ser executado por un"a ou varias parellas. ariantes salientables son as punteadas, denominadas así na comarca de 5ergantiños pola característica diferenciadora coas muiñeiras vellas ó facer tam$n puntos as mulleres. 3am$n as redondas do sur de 2urense onde a disposición das parellas $ en cru'. Como non as Ribeiranas da provincia de
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina
-ontevedra onde a muiñeira acada un"as características moito máis redondeadas e amanciados *ue os cortantes movementos do norte. Claramente a uiñeira 8ova $ un"a evolución das muiñeiras vellas nas *ue fundamentalmente se muda o carácter introvertido das mulleres por un"a participación activa e, onde a disputa viril entre "omes segue a existir aínda *ue se muda a dirección desa intención cara as mulleres. oi probablemente, estas novas uiñeiras sexan o resultado da adaptación e evolución da*uelas máis antigas, por terse introducido outros bailes populari'ados e alleos como as 9otas. Curiosamente, tanto un"as coma as outras comparten estrutura e modo en ritmos tan antagónicos coma son o binario da uiñeira e o ternario da 9ota. #s muiñeiras novas perden a estrutura fixa das vellas presentando "ábitos xerais fixos *ue *uedan a merc$ da decisión de un ou varios guías da dan'a ("omes. 9eralmente, a estrutura responde ás seguintes características: frase de punto, frase de volta e frase de descanso. # primeira $ sempre existente máis non o teñen por*ue ser as outras duas. 8as variantes máis completas c"$ganse a facer rodas e tablóns, máis nas simples todo discorre nun"a roda. (e tódolos casos intermedios. 5ailes de festas populares:
-
5aile de )an 9oán 5aile dos maios &an'a de vísperas &an'a do pan &an'a dos vellos Entroiada
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina
9ar(allesa% A*nda que moitos autores a clasifican como un'a variante da mui#eira realmente tr!tase dun asodo(re (ailado solto. ?uiz! sexa or iso olo que inclu*mos este ritmo e danza caracter*stico da zona oriental de aliza e tam)n resente en
0.- Danzas oularizadas. Son aquelas alleas normalmente adquiridas de clases sociais m!is altas ou doutras tradicións. 9'egaron a alicia dadas as modas imerantes en cada )oca a*nda que odemos aseverar que calaron definitivamente durante o S.55 . #nteriormente non eran com!ns dado *ue a inmensa maioría delas eran agarradas, mal vistas por elo polas autoridades relixiosas. :ota% De ritmo ternario, o termo @ota foi estendido maiormente por toda a península, como substituínte dos fandangos. # s!a orixe $ incerta, aínda *ue con estruturas semellantes as *ue atopamos en 7alicia, dábanse sobre todo na metade norte peninsular. Como @otas peninsulares están todas a*uelas con nome local: alagueñas, Cartu=anas, +andangos de ;uelva... aínda *ue en 7alicia adoptaron outras denominacións como -ateado, ?apateado, maneo ou o propio +andango. Dentro da tradición galega dist*nguense entre :otas vellas aquelas que non te#en retrouso e as novas aquelas que incororan retrouso maior n+mero de arellas e maior comlexidade no (aile. Existen outras variantes presentes en 7alicia como as :otas 9ruzadas, onde cada "ome alterna con diferentes mulleres, (ailando un unto con un'a e a reetición do mesmo con outra. As* mesmo un descanso ou aseo con un'a e a reetición do mesmo coa outra . os $iras, de variadas estruturas son presentes en 7ali'a e de influencia -ortuguesa.
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina /
9ar(allesa% #índa *ue moitos autores a clasifican como un"a variante da muiñeira, realmente trátase dun pasodobre bailado solto. Aui'á sexa por iso polo *ue incluímos este ritmo e dan'a característico da 'ona oriental de 7ali'a e tam$n presente en
Agarrados Existen diferentes e con diferentes denominacións. Case todos presentes en toda a -enísula 1b$rica, e moitos deles de procedencia europea ou
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina
Francisc !a"i#r F#i$% &'"ar#( # )#'a Cn*# F#rn+n*#(
P+,ina 10