PKP 2 KEMAHIRAN MENGEJA

DEFINISI KEMAHIRAN MENGEJA

1. Kemahiran mengeja perkataan berkait rapat dengan kemahiran membaca perkataan. Hasil kajian yang lepas telah menunjukkan bahawa proses kognitif yang mendasari kedua-dua kemahiran membaca perkataan dan kemahiran mengeja adalah hampir sama (Fitzgerald & Stanahan, 2000). KM1

2. Ejaan adalah proses memilih serta mengadunkan lambang-lambang untuk melahirkan perkataan secara lisan dan bertulis. Sebahagian daripada kanak-kanak mahir mengeja tanpa bantuan guru. Ini adalah kerana kemahiran itu boleh diperolehi melalui kemahiran membaca. Tetapi ada juga kanak-kanak yang boleh membaca tetapi lemah dalam ejaan. (Jabatan Pendidikan Khas KPM)

3. Ejaan dan rencana adalah dua kemahiran yang saling berkaitan. Kemahiran ejaan dan tencana diperolehi melakui kemahiran membaca sama ada secara mekanis ataupun penaakulan. Perkataan yang dipilih untuk pembelajaran ejaan boleh diambil daripada buku teks, buku kerja, kad ejaan, lembaran kerja dan yang berkaitan dengan kemahiran bacaan dan kefahaman. Aktiviti ejaan dan rencana ini dapat membantu kanakkanak meningkatkan dan menghafalkan bunyi perkataan. Di samping kemahiran mengaitkan bunyi perkataan dengan perkataan lain juga mengukuhkan kemahiran membaca. (Kaedah P1 BM Raminah Hj Sabran, Rahim Syam)

MASALAH DALAM KEMAHIRAN MENGEJA

1. Tidak Pasti dengan Simbol Huruf

Tidak dapat membezakan huruf-huruf yang mempunyai bentuk yang hampir sama. Sukar untuk membezakan huruf-huruf yang mempunyai bunyi yang sama. Keliru dengan nama-nama yang mempunyai bentuk hampir sama. Keliru menamakan huruf besar dan huruf kecil kerana bentuknya berubah.

2. Gagal Menghubungkan Bunyi dengan Simbol Tidak dapat membatangkan suku kata terbuka dan tertutup. Keliru dengan bunyi suku kata yang melibatkan e taling dan e pepet. Tidak dapat membunyikan dengan betul setelah mengeja. Tidak boleh membatang perkataan yang mempunyai banyak suku kata. Keliru dengan perkataan yang mempunyai diftong. Menggugurkan bunyi-bunyi suku kata dalam perkataan. CARA MENGATASI MASALAH EJAAN 1. Membina perkataan berirama (pangkal, tengah atau hujung)

lab u

laku

layu

2. Melengkapkan perkataan.

u

k

a

3. Membina perkataan menggunakan huruf-huruf. 4. Mengajar huruf yang mempunyai bunyi atau bentuk yang hampir sama pada masa yang berbeza. Contoh : b – d m-n p–q