Pananakop ng mga Español
I.
Paglunsad ng mga eksplorasyon
Maraming mga bagay at dahilan ang nag-udyok sa mga Europeo upang tumuklas at manakop ng mga lugar na hindi pa kristiyanado. Isa sa mga dahilang ito ay ang mga krusada. Ito ang ekspidisyong ipinad ipinadala ala ng mga mga krist kristiya iyano nong ng bansa bansa sa Europ Europa, a, sa Gitna Gitnang ng Silan Silangan gan upan upang g agawing muli sa mga Muslim ang “banal na lupain”. Kahit hindi nagtagumpay ang krus krusad ada a sa layu layuni ning ng nito nito,, naki nakita ta ng mga mga mand mandir irig igma mang ng euro europe peo o ang ang mga mga kayamanan at produkto ng Silangan. Nagkaroon ng bagong panlasa at interes ang mga Europeo sa pamumu pamumuhay hay at mga karangyaan karangyaan ng mga nakadig nakadigman mang g tagatagaSilangan. Nauso ang paggamit ng mga rekadong gaya ng cinnamon, paminta, luya at iba pa. Isang malaking negosyo ito kung matutunton ang pinanggalingan ng mga rekadon rekadong g ito. Gayunpa Gayunpaman man,, monopo monopolyo lyo ng mga taga-V taga-Venic enice e ang pag-ang pag-angkat kat at pamamahagi sa Europa ng mga bagay mula sa Silangan. Nang bumagsak noong 1453 ang Constantinople sa mga Turkong Muslim,tanging mga mangangalakal na taga-Venice lamang ang pinahintulutang makadaan sa Dagat Madeterano. Ito ay dahil ang mga taga-Venice ay pumanig sa mga Muslim sa pakikidigma nito sa mga Griyego. Ang paghahangad na was akin ang monopolyo ng mga taga-Venice sa kalakalang Silangan-Kanlu Silangan-Kanluran ran ang nagtulak sa mga ibang Europeo na humanap ng ibang daanan patungong silangan. Ang mga salaysay ni Marco Polo tungkol sa mga paglalakbay niya sa China at ang karangyaan ng bansang ito ay nagging isa ring pang-akit. Sa panahong ding ito umunlad ang agham at karunungan at sa mga bagon bagong g imbens imbensyo yon n ay kasam kasama a ang ang mga mga kaga kagamit mitan ang g sa nabig nabigas asyo yon n gaya gaya ng kompas, mapa at iba pang instrumentong pang giya. Nagbigay ito ng lakas ng loob sa mga nabigador upang puntahan ang mga lugar na hindi pa naaabot ng mga taga kanluran.
II.
Kasunduan sa Tordesillas Dahil sa paguunahan o pagpapaligsahan ng Portugal at Espanya sa panun panunuk uklas las o eksplo eksploras rasyo yon, n, napai napairal ral ng isang isang dekre dekreto to ang papa papa ng Roma, Roma, Alexander Alexander VI na nagtatakda at nagsisilbing gabay sa pagtuklas ng dalawang bansa. Noong Mayo 3, 1493, binigyan ng papa ng karapatang ang Espanya na manuklas sa bagong daigdig at ang Portugal sa Africa. Binago ito noong Mayo 4, 1493. Gumuhit ng isang imahenaryong linya na nagmula sa hilagang polo patungong timog polo, 100 liga sa kanluran ng Azores Azores at Cabo. Ang mga lupaing matutuklasan matutuklasan sa silangan ng linya ay sa Portugal at lahat ng mga lupaing nasa kanluran ay sa Espanya. Dahil sa pagtutol ng Portugal sa mga dekreto ng papa, pinagtibay ang kasunduan ng Tordesillas noong Hunyo 7, 1494.
III. Pagtuklas ni Magellan sa Pilipinas. Ninais ni Magellan, isang Portuges, na maglalayag upang hanapin ang Spice Island. Lumapit siya sa hari ng Espanya. Binigyan siya nito ng limang barkon at 264 na manlalayag. Naglayag sila papuntang kanluran kahit ang Spice Island ay nasa silangan. Sa halip na makarating sa nasabing pulo, napunta sila sa pulong malapit sa Samar. Dumaong sila sa pulo ng Homonhon noong ika 16 ng Marso, 1521. Sa baybayin ng Limasawa, ipinagdiwang nila ang unang misang Katoliko noong Marso 31, 1521. Naglayag sila patungong Cebu at nakipagkaibigan kas Rajah Humabon, hari ng Cebu. Noong ika 14 ng Abril, isa pang misa ang ginanap at ito ay sinundan ng pagbibinyag kay Rajah Humabon, ang asawa nito at 800 na katutubo. Sila ang kaunaunahang Kristiyanong Pilipino.
Si Lapu-lapu ay isan isang g dat datu sa isla sla ng Makt Maktan an.. Nang Nang dum dumati ating si Fe Ferna rnando ndo de Magallanes para basbasan ang mga tribu ng Kristiyanismo, tumutol si Lapu- lapu at nakipaglaban sa kanila. Walang naitala tungkol sa kapanakan ni Lapu-lapu maliban sa kanyang mga magulang na sina Kusgano at Inday Puti. Siya ay nagpakasal kay Prinsesa Bulakna, ang magandang anak ni Datu Sabtano. Sila ay biniyayaan ng isang anak na lalaki, si Sawili. Bilang isang pinuno ng Maktan, si Lapu-lapu ay sadyang may matigas na puso at matibay na paninindigan. Biglang patunay dito, ay mariin niyang pagtanggi sa mga magagandang alok alok ni Magel Magella lan. n. Ayon yon kay Mage Magell llan an,, bibi bibigy gyan an niya niya ng magan maganda dang ng posi posisy syon on at natatanging pagkilala si Lapu-lapu, subalit kapalit nito ang pagkilala at pagtatag ng pamaha pamahalaan laang g Kastil Kastilaa sa kanyang kanyang nasasa nasasakup kupan. an. Labis Labis na ikinaga ikinagalit lit ni Magell Magellan an ang pagtanggi ni Lapu-lapu sa kanyang alok. Samantala, isang anak na lalaki ni Datu Zulla, kaaway ni Lapu-lapu, ang pumanig kay Magel Magella lan n at kani kanila lang ng binu binuo o ang pagl paglus usog og sa lokal lokal ng Makt Maktan an.. Hati Hatingg nggabi abi ngAbril 26, 1521 nang si Magellan, kasama ng kanyang mga kapanalig na mahigit na isang libo ay naglayag upang sakupin ang lokal ng maktan. Sa kabilang dako ay handa namang salubungin ito ng may 1,500 mandirigma ni Lapu-lapu. Sila ay nakapuwesto sa may baybaying-dagat. Nang magsalubong ang dalawang puwersa ay nagsimula ang isang umaatikabong labanan sa Maktan. Sa bandang huli ay nagapi ni Lapu-lapu si Magellan nang tamaan niya ito sa kaliwang binti. Si Magellan ay bumagsak sa lupa at dito siya pinatay ni Lapu-lapu.
Walang nakatiyak ng kamatayan ni Lapu-lapu subalit ang kanyang tagumpay sa paglaban sa dayuhan ay isang kabayanihang naitala sa kasaysayan ng Pilipinas at sirkunabigayson ng daigdig.
López de Legazpi, at ang kanyang mga tao sailed ang Karagatang Pasipiko para sa 93 araw. Sa 1,565, sila lupain sa Mariana Islands, kung saan sila ay madaling sabi iniduong, at ang kanilang mga replenished supplies. Sila fought sa Chamorro tribes, at sinunog ang ilang huts. López de Legazpi's hukbo dating sa Pilipinas, at mga lupain sa Shores ng Cebu sa Pebrero 13, 1565.Pagkatapos ng isang maikling pakikibaka laban sa mga natives, sila iniwan ang isla sa paghahanap ng pagkain, tubig, panustos, at iba pang mapagkukunan. Sa Pebrero 22, 1565 sila ay umabot na sa isla ngSamar ngSamar guided guided by Datu Urrao. Ang mga Spaniards, at ang kanilang katutubong allies iniwan ang isla para sa malapit na isla ng Limasawa, at Leyte, guided by Datu Bankaw. Bankaw. Ang kanilang mga ships drifted sa baybayin ng Bohol sa Marso 16, 1565 kung saan sila befriended sa Datu Sikatuna, at Rajah Sigala. López de Legazpi na ginawa ng dugo ng isang kasunduan sa mga katutubong puno, Datu Sikatuna, bilang isang tanda ng pakikipagkaibigan sa pagi pagita tan n ng dala dalawa wang ng tao. tao. Doon Doon,, ang ang mga mga Span Spania iard rds s naku nakuha ha spic spices es,, at gint ginto o mata matapo pos s kumbinsihin ang mga natives na sila ay hindi Portuges. Sa Abril 27, 1565, ang mga Spaniards, at ang kanilang katutubong allies sailed pabalik sa Cebu, at attacked ang nayon ng Rajah Tupas, na humantong humantong sa pagsuko pagsuko ng mga settlements. settlements. Doon, ang mga Spaniards itinatag ang kanilang mga kolonya, pagbibigay ng pangalan na ito "Villa del Santisimo Nombre de Jesus" (Town ng Karamihan sa mga Banal na Pangalan ni Hesus), at "Villa de San Miguel" (Saint Michael's Town).
Sa 1,567, tungkol sa 2,100 Spaniards, at Mexicans dating sa Cebu sa ilalim ng mga order ng mga Espanyol ang hari. Sila ay itinatag ng isang lungsod, at binuo ang port ng Fuerza de San Pedro (tanggulan ng Saint Peter) na kung saan ay naging kanilang mga guwardya para sa kalakalan sa Mexico, at proteksyon mula sa mga katutubong revolts. Sa 1,568, López de Legazpi na ipinadala sa isa sa kanyang mga tao pabalik sa Espanya upang mag-ulat sa kanyang pag-unlad. Siya ay nanatili sa Cebu, at hindi samahan ang kanyang mga lalaki sa panahon ng kanilang kolonisasyon ng Maynila dahil sa mga problema sa kalusugan, at mga advanced na gulang. Ang pagkakaroon ng nakarinig ng mayaman yaman sa Luzon, siya despat despatsad sado o dalawa dalawang ng ng kanyan kanyang g mga tinyen tinyentete-com comman mander ders, s, Ma Mart rtín ín de Go Goit itii at Ju Juan an de Salcedo, upang galugarin ang hilagang rehiyon.
Ang ruta ng mga Espanyol expeditions sa Pilipinas.
Sa huli 1,569, ang lakas ng 300 Spaniards, at ilan sa kanilang mga katutubong allies, kaliwa Cebu at nagsimulang exploring ang Northern mga rehiyon ng Visayas. Ang Spaniards natuklasan ang mga isla ngPanay, ngPanay, at Mindoro, kung saan sila ay nakatagpo ng Intsik pirates dagat sa lugar. Goiti Goiti at Salcedo fought sa pirates dagat sa silangang baybayin ng Mindoro, at bagsak ang mga ito sa isla, at itinatag ang kanilang mga settlements sa rehiyon. Ang mga Muslim tribes ng Pilipinas practiced ninuno, at ang pagsamba sa kalikasan, at bahagi ng pagganyak ng mga Spaniards ay i-convert ang mga natives sa relihiyon ng Katoliko Romano. Bukod sa pagbibinyag ng mga natives, at nagbibigay sa kanila ng mga pangalan ng Kristiyano, ang mga isla ay pinalitan ng "Filipinas" sa karangalan ng Felipe II de España (Philip II ng Espanya).
Sa Mayo 8, 1570, sila dumating sa Manila Bay. Doon, sila ay malugod na tatanggapin ng mga natives.Goiti's sundalo camped doon para sa isang ilang linggo, habang ang pagbabalangkas ng isang alyansa kasama ang punong Muslim panlipi, Rajah Sulaiman III. Sa Mayo 24, 1570, pagkatapos ng mga alitan at poot ay erupted sa pagitan ng dalawang grupo, ang mga Spaniards abala ang mga nayon ng Tondo, at Manila, kung saan ang isang labanan ay f ought. Sa parehong taon, mas reinforcements dating sa Pilipinas, pagdikta López de Legazpi na umalis sa Cebu.Siya hinikayat 250 sundalong Espanyol, at ang 600 katutubong warriors upang galugarin ang mga rehiyon ng Leyte, at Panay. Siya ay sinundan Goiti at Salcedo sa Manila ang mga sumusunod na taon, pagkatapos ng pagdinig ang mga nayon ay conquered. Sa Manila, López de Legazpi nabuo ang isang kasunduan ng kapayapaan sa mga katutubong konseho, Rajah Sulaiman III, Rajah Sulaiman II, at Rajah Lakan Dula. Ang parehong mga grupo sumang-ayon sa ayos ng isang konseho ng lungsod, na binubuo ng dalawang mayors, councilors alas-dose, at ng isang sekretarya. López de Legazpi na itinatag ng isang kasunduan doon sa Hunyo 24, 1571, at siya din ang nag-utos ang konstruksiyon ng napapaderan lungsod ng Intramuros. Siya ay ipinahayag sa bayan bilang kapital ang mga isla, at ang mga upuan ng mga Espanyol na pamahalaan sa East Indiyong. [1] Sa tulong ng Augustinian, at Pransiskano friars, siya ay itinatag ng isang pamahalaan sa isla. Siya ang naging unang Espanyol gobernador ng Pilipinas, at nagtrabaho upang i-convert ang mga natives sa mga Kristiyano relihiyon. Sa 1,609, Antonio de Morga, Alcalde ng Criminal nagiging sanhi ng, sa Royal Audiencia Audiencia ng Bagong Espanya wrote: "Pagkatapos ng isla ay conquered ng pinakamataas na puno ng liwanag ng mga banal na ebanghelyo na ipinasok sa ganyang bagay, ang mga pagano ay mabautismuhan, sa kadiliman ng kanilang mga paganismo ay banished, at sila ay nagbago ng kanilang sariling mga Kristiyano para sa mga pangalan. Ang isla din, ang pagkawala ng kanilang mga dating pangalan, kinuha - gamit ang pagbabago ng relihiyon at ang pagbibinyag ng kanilang mga naninirahan - na ng mga Isla ng Filipinas, sa pagkilala sa mga da kilang favors na natanggap sa mga kamay ng kanyang kamahalan Filipe ang Ikalawa, ang aming reyna, sa masuwerte na ang oras at maghahari sila ay conquered , protektado, at hinihikayat, bilang isang trabaho at sa kakayahan ng kanyang mga kamay ng hari. "[2]
López de Legazpi pinamamahalaan ng Pilipinas para sa isang taon bago naghihingalo ng pagpalya ng pusosa pusosa Manila sa 1,572. Siya ay namatay ang dukha at bagsak, nag-iwan ng ilang piso sa likod, dahil sa pagkakaroon ng nagastos sa karamihan ng kanyang mga personal na kapalaran sa panahon ng pananakop. Siya ay inilatag sa pamamahinga sa San Agustin Church, Intramuros. Manila ay pinarangalan sa 1,574, na kung saan ang mga lungsod ay ibinigay
ng pamagat na "mukhang mahal na tao, at kailanman matapat na lungsod ng Espanya" (Insigne y Siempre Leal Ciudad de España) ng hari ng Espanya. Ayon sa panahon ng López de Legazpi ang kamatayan, ang mga rehiyon ng Luzon, Visayas, at bahagi ng hilagang Mindanao ay nakapasa sa tuntunin ng Espanyol. Para sa susunod na 256 taon, ang Pilipinas ay naging isang teritoryo ng Viceroyalty ng Bagong Espanya, at noon ay ibibigay bilang isang kolonya Espanyol.
Letters sa hari ng Espanya Sa kanyang huling taon, López de Legazpi wrote ilang titik sa Philip II ng Espanya a ng tungkol sa kanyang paglalakbay sa East Indiyong, at ang pagsakop siya ay makamit. Ang mga ito ay kolektibong kilala bilang ang "Cartas al Rey Don Felipe II: sobre la expedicion, conquistas y progresos de Las Islas Felipinas" (Letters sa Sir King Philip II: sa paglalakbay-dagat, conquests at pag-unlad ng Philippine Islands). Ang mga titik ay pananatilihin pa rin ngayon sa mga archives ng mga Indiyong sa Sevilla, Espanya.
Si Raha Sulayman ay isang Muslim na datu datu,, na namuno kasama ni Raha Matanda at Lakan Dula,, hari ng Tondo Dula Tondo,, isang malaking populasyon populasyonng ng mga Tagalog sa Timog ng Ilog Pasig sa Lungsod ng Maynila noong ika-16 na dantaon. Magiliw niyang pinapasok ang mga Kastilang kongkistador na sina Martin de Goiti at Juan de Salcedo.. Naging palakaibigan siya at binigyan niya ang mga kongkistador ng mga pampalasa at Salcedo mga babae bilang regalo. Ngunit nang dumaan ang mga linggo, sinimulang abusuhin siya ng mga Espanyol at hindi naglaon, nalaman niya ang pakay ng mga Espanyol na sakupin ang kanyang lungsod at nakawin ang mga likas na yaman ng kanyang lugar. Namuno siya ng isang kudeta upang mapaalis ang mga Kastila sa lungsod. IV. Felipinas~Pilipinas Taong 1543 dumating si Villalobos sa pulo ng Leyte. Siya ang nagpangalan sa ating bansa ng Felipinas bilang parangal sa haring Espanya, si Haring Felipe II. Dumating naman si Miguel Lopez de Legazpi noong 1565. Siya ang unang nagtayo ng unang pamayanan Kastila sa Cebu. Nagsimulang kumalat ang ia pang pamayanang Kastila sa Visaya at Luzon. V. Labanan sa Mactan Nais mamahala mamahala ni Magellan sa buong kapuluan kaya’t kaya’t humingi siya ng buwis kay Lapulapu, pinuno ng Mactan. Hndi pumayag si Lapulapu kaya’t nagsimula ang pag-aaway niya at ni Magellan. Noong Abril 27, 1521 ang labanan ay nag-umpisa sa pagsunog ng may 30 bahay ng katutubo na lalong ikinagalit ng mga ito. Tinamaan Tinamaan ng isang palasong may lason si Magellan na ikinalugmok nito. Pinagtulung-tuloungan ng mga mandirigma ni Lapulapu si Magellan. May sumibat at tumaga sa kanya hanggang siya ay mamatay mamatay.. Dali-daling tumakas
ang iba pang Kastila. Kasamang namatay ni Magellan ang walo pang Kastila at apat na katutubo. Ang labanan sa Mactan ay an unang matagumpay na pagtataboy sa dayuhang mananakop. VI.
Kolonisasyon ng Cebu, Panay at Maynila Dumaong ang elspedisyon nina Legaspi sa pulong kung tawagin ay Sugbu, ngayon ay Cebu, noong Abril 27, 1565. Hindi sila tinanggap ng mga katutubo noong una kaya kinanyon ng mga Kastila ang mga katutubo. Sa takot ay nagsitakbuhan ang mga ito sa mga bundok. Matapos matiyak na wala ng hadlang, lumunsad ang mga Kastila. Dito nagtatag ng unang panahanang Kastila si Legaspi na tinawag niyang Villa De San Miguel na pinalitan din ng Santisimo Nombre De Jesus. Mula sa Cebu ay pumunta si Legaspi sa Panay. Panay. Inakala niyang higit na ligtas ang Panay sa pananalakay ng mga Portuges. Higit ding sagana ang lugar na ito sa pagkain. Mula rito ay inutusan niya si Martin De Goite na maghanap ng iba pang lugar. Pinabalik Pinabalik din ni Legaspi ang isang barko sa Mexico na nagdaan sa isang bagong rotang natuklasan nila ni Fray Andres De Urdaneta. Tinawag Tinawag na rin ni Legaspi na Pilipinas ang kapuluan. Natagpuan ni De Goiti ang Maynila. Tinanggap Tinanggap naman siya ni Rajah Sulayman, ang puno ng katutubo sa isang pamayanan sa Maynila ngunit hindi nagtagal ang pagiging magkaibigan nila. Naghinala si Sulayman sa tunay na motibo ng mga Kastila kaya nagkaroon din ng mga paglaban. Sinunog ni De Goiti sa tulong ng mga Bisaya ang pamayanan sa Maynila. Noong 1571, si Legaspi ay lumipat sa Maynila. Tiniyak muna ni Legaspi na ligtas ang gagawin nilang pagdaong dahil sa nangyari kila De Goiti at Sulayman. Inihayag ni Legaspi na ginawaran na ang titulong Adelentado ang Maynila bilang capital ng Pilipinas noong Hunyo 24, 1571. Sumunod din ang pagpapadala ni Legaspi ng mga ekspedisyon upang ipagpatuloy ang pananakop sa iba pang pulo gaya ng Ilokos, Pangasinan, Mindoro at iba pa. Siya ang naging unang Gobernador Heneral ng kapuluan. Aging madali ang kolonisasyon sa tulong ng mga misyonero ngunit hindi nagtagumpay ang mga kolonisador sa Mindanao at Sulu. Sa kolonisasyon ng mga pulo, nanguna ang apo ni legaspi na si Juan De Salcedo. Siya ang namahala sa mga ekspidisyon sa hilagang kanlurang Luzon hanggang sa silangang bahagi ng Quezon. Nang mamatay noong Agosto 1572 si Legaspi, ipinagpatuloy ng sumunod na Gobernador Heneral si Guido De Lavenzares ang pananakop sa iba pang mga pulo. VII. 1.
Ang Pamumuhay sa Ilalim ng mga Kastila Ang Kabuhayan a) AgrikulturaAgrikultura- napilitan ang mga katutubo na magtanim nang labis upang makabayad sila ng tributo b) Industriya- tinuruan ang mga tao na mag imprenta ng mga aklat, pagkakarpintero, pag- ukit, paggawa ng kandila, alak at asukal. c) Pagbabangko- itinatag ang kaunaunahang bangkong Pilipino na pag-aari ni Francisco Rodriguez. Itinatag naman ang kaunaunahang bangko ng pamahalaang Insular, ang Banko Español- Filipino. d) Komunikasyon at Transportasyon- nagkaroon ng telegrapo noong 1873 at telepono noong 1890. Ang kaunaunahang pahayagan a y ang Del Superior. Ang iba pang pahayagan ay La Esperanza, La Estrella, at Dyaryo De Manila.
Si Fernão de Magalhães (pinakamalapit na bigkas /fekh·néw ji ma·ga·lyáysh/) (1480 –Abril –Abril 27, 27, 1521; 1521; Fernando de Magallanes sa Kastila, Kastila , Ferdinand [2] Magellan sa Ingles) Ingles) ay isang eksplorador na eksplorador na Portuges na naglayag para sa Espanya. Espanya . Siya ang kauna-unahang nakapaglayag mula sa Europa pakanluran patungong Asya, Asya, ang unang Europeo na nakatawid ng Karagatang Pasipiko, Pasipiko , at ang namuno ng unang ekspedisyon para sa sirkumnabegasyon ng daigdig. Bagaman nasawi siya sa Pilipinas at di nakabalik sa Europa, 18 sa kanyang mga tripulante at isang barko ang nakabalik sa Espanya noong 1522, 1522, at natupad ang pangarap na paglibot sa buong mundo. Namatay siya sa Pilipinas dahil sa hidwaan ng mga katutubo. [2]
Kapanganakan at kabataan
[baguhin] baguhin ]
Ipinanganak si Magellan sa Sabrosa (malapit sa Vila Real, Real, sa lalawigan ng Trásdos-Montes sa hilagang Portugal) o sa Porto. Porto . Anak ng alkalde ng bayan, si Pedro Rui de Magalhães, at ni Alda de Mesquita, mayroon siyang dalawang kapatid: sina Diogo de Sousa, ipinangalan mula sa kanilang lola, at si Isabel. Pumanaw ang mga magulang ni Magellan nang siya ay sampung taong gulang pa lamang. Sa edad na 12, naging pahe o page siya kay Haring João II at Reyna Eleonora sa kanilang kaharian sa kabisera ng Lisboa, Lisboa , kung saan naroon din ang kanyang kuya. doon din nya nakita si ENRIQUE ang taga-sumatra na gagamitin nyang interpreter sa balak nyang pagtuklas sa Maluku (moluccas, spice island).Kasama ang pinsang si Francisco Serrano, ipinagpatuloy ni Magellan ang pag-aaral at nakahiligan ang heograpiya at astronomiya. astronomiya . Tinataya ng ilan na
maaaring naging guro niya si Martin Behaim. Behaim . Noong 1496, 1496, naging eskudero o squire si Magellan. Sa edad na 20, nagsimulang maglayag si Magellan. Noong 1505 ay inatasan siyang magtungo sa Indiya upang hirangin si Francisco de Almeida bilang birrey o viceroy at magtatag ng mga base militar at pangdagat doon. Dito siya unang napasabak sa isang labanan: nang ang isang lokal na hari roon ay tumangging magbayad ng tributo, lumaban sina Almeida at tuluyang nasakop ang Muslim na lunsod ng Kilwa sa lupaing ngayon ay Tanzania.
Kamatayan [baguhin] baguhin ] Nakarating si Magellan sa isla ng Homonhon sa Pilipinas noong 16 Marso 1521, kasama ang 150 tauhan. Nakipagpalitan sila ng handog kay Rajah Siaiu ng Mazaua, na naghatid sa kanila sa Cebu noong 7 Abril. Nakipagkaibigan sina Magellan kina Rajah Humabon ng Cebu at kanyang asawang si Juana, at biniyagan silang Kristiyano. Pagkatapos, ay hiniling nina Rajah Humabon at kanyang kaibigan si Datu Zula na patayin ang kanilang kaaway na si Datu Lapu-Lapu ng Mactan. Ninais sana ni Magellan na mabinyagan ding Kristiyano si Lapu-Lapu, tulad ng kay Rajah Humabon, subalit hindi pumayag si Lapu-Lapu. Naglayag si Magellan kasama ang kanyang mga tauhan papuntang Mactan noong umaga ng 27 Abril 1521. Sa Laban ng Mactan, tinamaan si Magellan ng panang may lason at tuluyan nang napalibutan ng mga tauhan ni Lapu-lapu. Mula kina Antonio Pigafetta at Gines de Mafra ang naiwang mga salaysay ng pagkamatay ni Magellan. [3]
