|domingo,18deoctubrede29
74|
diariode diariodepontevedra
vivir aquí
☝
[email protected]
libros ▶ Esta é a historia de dous amigos moi amigos de Pontevedra, que se coñeceron xogando ao balonmán
no Artai, e que querían «facer algunha cousiña xuntos». Probaron cun conto e á editorial Xerais gustoulle tanto que acabaron por escribir toda unha colección. Medio cento de colexios galegos coñecen xa a Mau, Pin e os seus carteiros
As alegres aventuras de Mau e Pin belén lópez
«faltaba un bico. E ao inal
tivemos que metelo». Agora xa hai bico na nova historia de Mau e Pin. A culpa é dos cativos que visitan nos colexios galegos para contarlles os seus contos. Coa axuda de todos eles oron acendo un ‘spin-o’ das aventuras dos personaxes dos seus libriños. «É que os pequenos son xeniais. Segundo iamos contándolles a historia, eles íana completando. ¡Falta un bico!, nos dixeron nun dos coles. E houbo que metelo. Ou alta unha raposa. E tamén a incluimos». Enrique Mauricio e Carlos Taboada son dous amigos de Pontevedra. «Vellos amigos», din entre risos. «Coñecémonos hai moitos anos, xogando ao balonmán. Eramos os dous porteiros do Artai. Aí naceu todo. O lema daquel equipo, ‘A maxia non se entrena’, segue sendo o noso, non che digo máis». Mauricio estudou Políticas e exerce como docente. Taboada ixo Publicidade e é ilustrador. «Sempre estabamos dicindo que tiñamos que acer algunha cousiña xuntos. Sempre estabamos con iso», explica Quique Mauricio. «Ata que un día, unha tarde de agosto que eu non sei por que non estaba na praia, tiven unha idea para un conto para nenos: unha carteira que repartía cartas. Chamei a ‘Charly’ e comenteillo. Puxémonos a traballar na historia e cando a tivemos lista pensamos en ensinarlla a algunha editorial a ver se nola publicaba». En realidade ixeron dous contos máis cun esquema semellante a ese primeiro e con eles baixo o brazo presentáronse na editorial Xerais. Alí gustou o invento e propuxéronlles aos dous publicar unha colección. Chamouse ‘Polo correo do vento’ e os tres primeiros títulos oron ‘Mariquiña, a carteira anduriña’, ‘Hugo, o carteiro teixugo’ e ‘Xelo, o carteiro xurelo’. Os tres contos que inauguraron ‘Polo correo do vento’ saíron á venda o ano pasado. «Agora, nun mes máis ou menos, sairán outros tres títulos», din os autores. Cos primeiros visitaron «entre 50 e 60 colexios de toda Galicia, non che saberiamos dicir exactamente». Pensan seguir acéndoo. «É unha experiencia que gozamos un montón esa de estar entre os nenos, escoitándoos e vendo como van reaccionando». Tanto lles gusta a colaboración cos rapaces que, a medida que oron visitando colexios, oron compoñendo con
Enrique Mauricio ‘Mau’ (esquerda) e Carlos Taboada ‘Pin’, cos seus libros.
eles un ‘spin-o’ dos libros de ‘Polo correo do vento’. Agora mesmo a historia estaría pechada e xa pensan en publicala. «Coa colección temos un dobre obxectivo: por un lado, queremos que os rapaces o pasen ben coas historias, e por outro perseguimos un in didáctico, queremos que aprendan cousas», di Enrique Mauricio, que entre os nenos é coñecido como ‘Mau’. Carlos Taboada preséntaselles como ‘Pin’. «Así que imos elexindo bloques temáticos, como poden ser os ofcios, por exemplo, para tratar en cada historia, e complementámolos con algo de xeograía. Porque os nosos protagonistas son carteiros e iso permítenos movelos por toda Galicia». Os autores de ‘Polo correo do vento’ din que os libros que están a punto de saír na colección seguen esta mesma liña. Os próximos protagonistas dos seus contos serán Martiño, o porquiño; Carola, a centola; e Violeta, a bolboreta.
dAvid rEirE
«A idea é tamén suministrarsuministrarlle aos proesores unha serie de recursos para que aborden temas na aula», recalca Carlos Taboada. «Nós intentamos compoñer unha historia tratando temas, que poidan ser do interese do educador,
dun xeito transversal. Nos libros sempre temos, por un lado, unha especie animal e, por outro, uns espazos concretos de Galicia. Iso é algo fxo. Ademais engadimos un terceiro eixo temático como poden ser as relacións de parentesco, por
poñer un exemplo». E mentres saen os seus novos libros, Mau e Pin xa andan a voltas con outros proxectos. «Quizais un cómic, por que non». Teñen que aproveitar a química que se dá entre eles: a maxia non se entrena.
A coleccón ‘Polo coeo o ento’
Xelo xurelo
Hugo teixugo
Maquña anduriña
As aentuas e Xelo o xuelo séenlle aos autoes paa ala e auna maña, pesenta obxectos e uso cotán e espazos natuas potexos a beama.
O olume e Hugo está potagonzao polos mamíeos, peo aemas pesenta esos ofcos taconas así como espazos pasaxístcos a Galca nteo.
O lbo a catea Maquña está acao aos paxaos e tata a cuestón o paentesco aemas o coñecemento os espazos natuas galegos.
