1. SEJARAH KESULTANAN MELAYU MELAKA
Sejarah kesultanan Melaka bermula dengan kedatangan Parameswara, Parameswara, seorang raja Srivijaya dari Palembang, Palembang, yang memerintah pada tahun 1400 hingga 1424. 1424. Nama Melaka diambil sempena nama pohon tempat Parameswara berteduh. Pada ketika itu, satu perkara aneh berlaku di mana seekor kancil putih telah menendang anjing-anjing raja. Melihatkan kejadian itu Parameswara berasa kagum dan memerintahkan agar kawasan tersebut dibuka dan dinamakan sebagai Negeri Melaka. Kesultanan ini memerintah Melaka selama 110 tahun sehingga ditewas oleh pihak Portugis pihak Portugis pada tahun 1511. 1511. Empayar Melaka mencapai kemuncak kuasanya semasa pemerintahan Sultan Mansur Shah, Shah, dan terdiri daripada Tanah Melayu, (kini Semenanjung Malaysia), Malaysia), Singapura, Singapura, dan sebahagian besar Sumatera besar Sumatera.. Pesaing utama Melaka ialah Siam di utara dan Majapahit di selatan (pulau (pulau Jawa). Jawa). Semasa zaman kegemilangan Kesultanan Melaka, lahirlah nama-nama besar seperti Tun Perak , Hang Tuah lima bersaudara yang merupakan pahlawan besar ketika itu. Sultan Mahmud Shah, Shah, sultan terakhir Kesultanan Melaka, merupakan mangsa keadaan disebabkan Portugal pada awal abad ke-16 sedang meluaskan kuasanya ke luar negara bagi merealisasikan impiannya iaitu 3K (Keagamaan, Kekuasaan, Kekayaan). Kerajaan Melayu Melaka mempunya wilayah lingkungan pengaruh yang luas. Sempadannya tidak ditetapkan seperti sempadan moden. Kedaulatan merupakan kuasa tertinggi terhadap rakyat sesebuah wilayah. Kedaulatan merujuk kekuasaan yang dimiliki oleh pemerintah atau raja
1
Rakyat bertanggungjawab mentaati raja yang memerintah.Bukti ketaatan kepada raja, rakyat mempertahankan negara. Sultan merupakan pemerintah tertinggi dibantu oleh Bendahara, Penghulu Bendahari, Temenggung, Laksamana yang menjadi tonggak institusi kerajaan
2. KEDUDUKA KEDUDUKAN N
GEOPOLITI GEOPOLITIK K
MEMPENGAR MEMPENGARUHI UHI
SOSIO-EKO SOSIO-EKONOMI NOMI
RAKYAT PADA ERA KESULTANAN MELAYU MELAKA.
faktor-faktor kemajuan perdagangan di Melaka
Dari segi geografi, Melaka terletak di kawasan strategik di muara sungai di Selat Melaka yang menjadi tempat pertemuan semula jadi kapal-kapal perdagangan antara Arab-India dan ChinaJepun. Melaka menjadi tempat persinggahan utama pertukaran monsun Timur Laut yang bertiup pada bulan November hingga April dan angin monsun Barat Daya bertiup pada bulan Mei hingga Oktober. Melaka yang dilindungi oleh Banjaran Titiwangsa dan Pulau Sumatera
2
menjadikan laut Selat Melaka tidak bergelora. Pesisiran pantai ditumbuhi pokok bakau api-api mengelak hakisan dan perairan yang dalam sesuai dijadikan pelabuhan. Melaka terletak berhampiran berhampiran pusat pengeluaran rempah, bijih timah, emas dan pelbagai hasil hutan hutan di kawasan kawasan pedalam pedalaman. an. Semenan Semenanjung jung Tanah Tanah Melayu, Melayu, Sumater Sumatera, a, Pulau Pulau Jawa dan Kepulauan Melayu yang lain mempunyai pelbagai hasil yang telah lama diperdagangkan. Barang-barang ini amat diperlukan sebagai barang dagangan Arab, Parsi, India dan China untuk dijual kepada pedagang-pedagang asing di tempat lain. Pemerintah Melaka menyusun Sistem Syahbandar atau Pegawai Pelabuhan untuk menjaga kebajikan, keselamatan dan pengurusan perdagangan. Empat orang Syahbandar dilantik untuk urusan perdagangan yang berlainan, iaitu setiap seorang mengendalikan saudagar Gujerat, saudagar Benggala, Pegu dan Sumatera Utara, saudagar Kepulauan Melayu dan saudagar negeri China, Indo-China dan Luzon. Kerajaan Melaka menyediakan kemudahan membaiki kapal, tempat penginapan para pedagang, bekalan makanan dan air bersih serta gudang penyimpanan barang yang selamat. Sistem cukai yang teratur dan adil memberi faedah besar kepada pedagang asing dan tempatan. Kemudahan lain turut digunakan seperti piawai timbangan. Pegawai penguatkuasa dilantik oleh kerajaan Melaka bagi pemantauan undang-undang pelabuhan dijalankan secara adil dan saksama bagi mengelakkan penipuan, penindasan serta diskrimansi. Pedagangpedagang dengan rela hati datang ke Melaka tanpa perlu dipaksa seperti berlaku semasa pemerintahan Srivijaya.
Kestabilan politik, pengurusan pelabuhan sistematik dan jaminan keselamatan menyebabkan saudagar-saudagar asing optimis dengan keuntungan perdagangan yang mereka perolehi dengan membuat pelaburan di Melaka. Saudagar-saudagar yang kaya dari Arab, Parsi, India dan China telah mendirikan pusat perdagangan mereka di Melaka dan menjalankan perdagangan pemborong. The Suma Oriental menyebut, pada tiap-tiap tahun, berpuluh-puluh buah jong pedagang Cina berniaga di pelabuhan Melaka. 3. KEDATANGAN PENJAJAH KE TANAH MELAYU TELAH MEMBERI IMPAK KEPADA SOSIO-EKONOMI PENDUDUK MASA ITU. 3.1 Penjajahan Inggeris
3
Campur tangan British dalam hal ehwal negeri-negeri Melayu telah membawa kepada pemindahan kuasa pentadbiran daripada raja-raja Melayu kepada pegawai-pegawai yang dilantik oleh pihak British pihak British untuk mentadbir dan menguruskan semua aspek pentadbiran negeri-negeri Melayu kecuali pengurusan agama Islam dan juga adat resam orang-orang Melayu. Melayu. Campur tangan ini kemudiannya membawa kepada penjajahan sepenuhnya negeri-negeri Melayu di bawah penguasaan British. British. Penyerahan kuasa ini dibuat secara rela oleh raja-raja Melayu dengan hanya mendapat janji-janji palsu dan pemberian pencen kecil yang diberikan oleh kerajaan British. British. 3.1.1 Punca-punca Kedatangan Inggeris
punca-punca campur tangan Inggeris di Tanah Melayu. 3.1.2 Impak kedatangan penjajah kepada sosio-ekonomi Tanah Melayu
Penjajahan British merubah landskap ekonomiTanah Melayu dari pertanian sara diri kepada ekonomi komersil. Perkembangan ekonomi dunia yang memerlukan kepada bahan mentah mempengaruhi ekonomi Tanah Melayu. Kedudukan Tanah Melayu yang kaya dengan bahan mentah menarik minat kuasa besar untuk menjajah dan membuka lombong bijih timah dan ladang getah.
4
kesan sosio-ekonomi daripada penjajahan Inggeris di Tanah Melayu.
Kesan utama ialah kewujudan masyarakat majmuk di Tanah Melayu yang terdiri daripada tiga kaum utama iaitu Melayu, Cina dan India. Orang Melayu merupakan pribumi Tanah Melayu yang bergerak dari sekitar Kepulauan Melayu termasuk Indonesia, Selatan Thailand, IndoChina, dan Mindanao. Orang-orang Melayu bergerak aktif di dalam Kepulauan Melayu semenjak beribu-ribu tahun dahulu terutama selepas pengasasan Kesultanan Melayu Melaka. Mereka terdiri daripada suku Bugis dar Sulawesi, Minangkabau dari Sumatera, dan Jawa dan Pulau Jawa. Mereka terlibat dalam perdagangan, pertanian dan pentadbiran. Selepas penjajahan Inggeris, pada abad ke-19, penghijrahan masuk orang Melayu dari Indonesia semakin meningkat. Mereka diperlukan untuk bekerja di sektor pertanian padi, kopi, bijih timah dan getah, tetapi tidak kekal kerana dasar diskriminasi penjajah Inggeris. Orang Melayu amat berpegang teguh dengan ajaran Islam dan setiap pertempatan atau kampung mereka mesti terdapat surau atau masjid. Malangnya, orang Melayu tersisih dari arus pembangunan perdana kerana pertempatan mereka yang di pinggiran, tiada infrastruktur moden, tiada pertanian komersil, hidup sara diri, dan tidak berpendapatan tetap. Penghijrahan masuk Orang Cina secara beramai-ramai bermula pada abad ke-19, terutama ke negeri-negeri Selat iaitu Pulau Pinang, Melaka dan Singapura. Mereka datang dari wilayahwilayah selatan China seperti Hainan, Kwangsi, Kwangtung, dan Fukien. Di negara China terdapat kebuluran, politik tidak stabil, perang saudara, kemiskinan, kebuluran dan pelbagai 5
masalah. Mereka datang melalui sistem tiket kredit, persendirian dan Sistem Kangchu. Pada abad ke-19, imigran Cina amat diperlukan di sektor perlombongan bijih timah di Perak, Selangor dan Negeri Sembilan. Pada abad ke-20 mereka diperlukan diperusahaan getah, lada hitam dan lombong bijih timah. Kemasukan imigran Cina semakin bertambah akibat dasar imigran yang longgar oleh pentadbiran Britih sehingga tahun 1929. Pada tahun 1941 orang Cina di Tanah Melayu ialah 43% manakala orang Melayu hanay 41%. Semasa Perang Dunia Kedua orang Cina ramai pulang ke negara China kerana menganggap Tanah Melayu hanya tempat mencari kekayaan dan bukan negara tetap yang perlu dipertahankan dari serangan Jepun. Orang Cina sangat bertuah kerana ditempatkan di sektor yang amat menguntungkan iaitu di perlombongan bijih timah dan perladangan komersil lain yang bertaraf antarabangsa. Pertempatan orang Cina di Tanah Melayu banyak berubah menjadi bandar-bandar baru seperti Pulau Pinang, Taiping, Ipoh, Kuala Lumpur, Klang, Seremban dan Johor Bharu. Mereka menikmati pelbagai kemudahan infrastruktur, perumahan, dan pendapatan paling tinggi. Mereka menjadi anak emas kepada penjajah Inggeris. Orang India berhijrah masuk secara beramai-ramai pada abad ke-19 dan 20. Kebanyakan mereka dari wilayah Madras (Tamil Nadu) dan India Utara terutama Punjab. Mereka menghadapi pelbagai masalah di India termasuk kemiskinan, kebuluran, bencana alam, kemarau dan pemberontakan. Kemasukan orang India melalui sistem buruh kontrak dan siatem Kangani. Sebahagian mereka merupakan banduan dan penjenayah yang dibawa oleh British untuk bekerja membina bangunan awan, jalan raya dan keretapi. Orang India agak beruntung kerana ditempatkan di kawasan yang disediakan pelbagai kemudahan infrastruktur asas seperti rumah pekerja, jalan raya, bekalan elektrik, air bersih dan berpendapatan tetap. Penjajah Inggeris lebih mengutamakan penubuhan sekolah-sekolah Inggeris yang diterajui oleh paderi Kristian. Kebanyakan sekolah Inggeris dibina di Bandar-bandar. Penjajah Inggeris masih mengekalkan sekolah rendah berdasarkan pengantar bahasa ibunda yang digelar sekolah venakular. Di peringkat menengah persekolahan Inggeris lebih terjamin kesinambungannya. Sekolah Cina juga boleh melanjutkan pelajaran ke luar negara dan lebih
6
berasaskan keperluan kaum Cina tempatan dan antarabangsa. Sekolah Melayu sekadar untuk menjadi petani dan nelayan kecil-kecilan. 3.2 Penjajahan Jepun
Penjajahan Jepun di Tanah Melayu merupakan satu turutan pertempuran yang singkat tetapi sengit dan merupakan satu detik perubahan antara pemerintahan daripada British kepada pemerintah Jepun. Jepun. Ini merupakan konsep baru yang tidak pernah terlintas dalam pemikiran orang-orang Melayu umum iaitu pemerintahan oleh bangsa lain selain daripada mereka yang berkulit putih (British) sebelum ini. Pertempuran ini membabitkan tenteranegara-negara tentera negara-negara Komanwel, Komanwel, terdiri daripada British, British, India, India, Australia dan penduduk Melayu penduduk Melayu dari pasukan Negeri-negeri Melayu Bersekutu, Bersekutu, dengan Tentera Empayar Jepun bermula dari 8 Disember 1941 sehingga 31 Januari 1942 semasa Perang Dunia II. II. Pendudukan Jepun selama 31/2 tahun telah meninggalkan kesan amat mendalam kepada masyarakat di Tanah Melayu dari segi politik, ekonomi dan sosial. 3.2.1
Kesan Ekonomi semasa penjajahan Jepun
Keadaan ekonomi Tanah Melayu amat merosot dan rakyat berada dalam kemiskinan serta penderitaan: i.
Akibat Akibat tindaka tindakan n tentera tentera British British melanc melancarka arkan n taktik taktik ‘Bumi ‘Bumi Hangus’ Hangus’,,
menyebabkan berjuta-juta gelen petrol dan minyak bahan bakar dimusnahkan; infrastuktur seperti limbungan, jambatan, jalan raya, kapal korek, setor getah dibinasakan; dan, bahan makanan dibiarkan busuk. Tujuannya supaya tidak terlepas ke tangan tentera Jepun yang mengusasi Tanah Melayu. ii.
Ekonomi Ekonomi antaraba antarabangsa ngsa terputus terputus dan tiada tiada aktivit aktivitii import import dan eksport eksport
secara meluas. Pasaran bijih timah, getah, dan keluaran lain terjejas kerana pengangkutan sukar didapati. Barang-barang dari Jepun amat terhad dan terlebih dahulu digunakan untuk keperluan tentera Jepun. Keperluan rakyat diketepikan.
7
iii. iii.
Kapal Kapal tentera tentera Amerik Amerikaa Syarika Syarikatt dan British British sering sering menggang mengganggu gu kapal kapal
dagang Jepun. Ini menyebabkan perdagangan di Tanah Melayu semakin terjejas. Bekalan beras dari Burma terputus kerana British menyekatnya. Akibatnya, segala bekalan makanan amat berkurangan. Orang ramai memakai pakaian diperbuat daripada guni jut, kain guni gandum atau benang daun nanas. iv.
Keadaan Keadaan ini menyeba menyebabkan bkan rakyat rakyat menderi menderita ta dalam dalam serba serba kekurang kekurangan. an.
Penduduk terpaksa makan nasi bercampur ubi kayu, keledek dan pisang sebagai makanan ruji. Penduduk awam Tanah Melayu diancam kebuluran dan kesengsaraan. v.
BarangBarang-bara barang ng amat amat mahal, mahal, inflasi inflasi mendada mendadak k naik, naik, kerana kerana
pemerintahan Jepun mengeluarkan wang sendiri dan terlampau banyak di pasaran, iaitu daripada $200 juta di sebelum peperangan kepada $4,000 juta di akhir peperangan. Barang keperluan dijual di pasar-pasar gelap menyebabkan harga naik berlipat ganda. vi.
Syarika Syarikat-sy t-syari arikat kat dari Jepun Jepun masuk masuk ke Tanah Tanah Melayu Melayu seperti seperti Mitsui
dan Mitsubishi . Turut menyertai ialah syarikat kecil seperti Kaisya dan Kumiai . Bank-bank Jepun ditubuhkan seperti Bank Specie Yokohama Berhad . 3.2.2 3.2.2
Kesan Kesan sosial sosial
Perpindahan orang Cina ke kawasan pinggir hutan untuk mengelak kekejaman tentera Jepun. Permusuhan semakin menebal antara orang Melayu dengan orang Cina yang mencetuskan pergaduhan kaum.Orang Cina yang anti-Jepun menubuhkan MPAJA dan bekerjasama dengan Force 136 yang memberi bekalan senjata dan latihan ketenteraan. Selain itu, tahap kesihatan rakyat merosot dan terdedah kepada wabak penyakit. Banyak nyawa terkorban akibat penyakit malaria,beri-beri, taun dan kudis. Pembinaan jalan keretapi maut mengorbankan banyak nyawa. Dasar niponisasi Jepun memaksa rakyat Tanah Melayu menerima nilai-nilai bahasa dan kebudayaan Jepun telah mengancam adat istiadat dan kebudayaan orang Melayu.
8
4. PERKEMBANGAN SOSIO-EKONOMI SOSIO-EKONOMI PADA PADA ERA SELEPAS MERDEKA MERDEKA HINGGA KINI
Tanah Melayu telah mencapai kemerdekaan daripada Inggeris pada tanggal 31 Ogos 1957. Ketika itu bermulalah pemerintahan sendiri kerajaan Tanah Melayu. Banyak perubahan dan perkembangan yang berlaku terutamanya dari aspek sosio-ekonomi. Pihak kerajaan berusaha mempelbagaikan asas ekonomi dengan memperkenalkan komoditi seperti kelapa sawit, koko, lada hitam, kayu balak serta penumpuan kepada eksport barang seperti barang pembuatan, tekstil, dan getah. Pada peringkat awal pembangunan ekonomi ditumpukan kepada peningkatan infrastruktur ekonomi, pembangunan pertanian dan industri gantian-import. Pada akhir tahun 1960an, pembangunan ekonomi diasaskan kepada pembangunan teknologi dan peralihan dari industri gantian import kepada industri berorientasikan eksport.
4.1 Perancangan Ekonomi Jangka Panjang
Rancangan Malaysia merupakan rancangan lima tahun pembangunan kerajaanMalaysia kerajaan Malaysia.. Rancangan lima tahun ini merupakan kesan peninggalan daripada zaman pemerintah British di Tanah Melayu selepas Perang Dunia Kedua. Kedua. Rancangan lima tahun bermula dengan Rancangan Malaya Pertama, iaitu, dari tahun 1956 hingga 1960. Selepas itu disambung dengan Rancangan Malaya Kedua dari tahun 1961 hingga 1965. Setelah penubuhan Malaysia pada tahun 1963, rancangan lima tahun ini telah ditukar kepada Rancangan Malaysia (RM) dengan Rancangan Malaysia Pertama bermula pada tahun 1966 hingga 1970. Bezanya ialah perancangan ekonomi sebelumn tertubuhnya Malaysia, tumpuan untuk kali ini dan seterusnya adalah untuk seluruh Malaysia termasuk Sabah termasuk Sabah dan Sarawak .
9
rangka rancangan pembangunan lima tahun 4.2 Dasar Ekonomi Baru (DEB)
Dasar Ekonomi Baru (DEB) merupakan satu program sosioekonomi di Malaysia yang diperkenalkan pada tahun 1971 oleh Perdana Menteri Tun Abdul Razak Dato' Hussein. Hussein. Matlamat tersurat DEB adalah untuk mencapai perpaduan negara dan integrasi nasional dan ia telah digubal dalam konteks strategi serampang dua mata untuk: •
mengurangkan dan akhirnya membasmi kemiskinan dengan meningkatkan pendapatan dan menambah peluang-peluang pekerjaan untuk semua rakyat Malaysia tanpa mengira kaum; dan
•
mempercepatkan proses penyusunan semula masyarakat Malaysia untuk memperbetulkan ketidak seimbangan ekonomi supaya dapat mengurang dan seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi ekonomi.
Dasar ini telah digantikan dengan Dasar Pembangunan Nasional (DPN) pada 1991. 1991. Walaupun begitu elemen-elemen dasar ini masih lagi wujud dan akan diganti secara beransur-ansur apabila bumiputera sudah mempunyai keyakinan diri. 4.3 Penyusunan Semula Masyarakat
Sebelum DEB dilaksanakan, didapati bahawa orang Cina menduduki dan menguasai kawasan perlombongan, bandar besar, perniagaan, perdagangan dan perladangan dengan pelbagai kemudahan moden termasuk peringkat antarabangsa. Orang India di sektor perladangan dan 10
pembinaan kerja raya dengan pendapatan tetap dan mendapat kemudahan penempatan dengan kemudahan asas yang cukup. Tetapi kaum bumiputera tinggal di luar bandar terus tersisih dari pembangunan moden dan tidak mempunyai kemudahan infrastruktur sempurna bahkan sebahagiannya tanpa kemudahan asas langsung. Kerajaan telah mengambil pelbagai langkah dan perancangan untuk mengatasi masalah ini dengan menuyusun semula struktur masyarakat. a.
Kerajaan Kerajaan melaksanakan melaksanakan pemodenan pemodenan kehidupan di luar bandar dengan
meningkatkan kemudahan asas seperti memperbaiki jalan raya, menyediakan bekalan elektrik, membekalkan air bersih terutama di kawasan luar bandar. Proses urbanisasi atau pembandaran ini dapat memberi pelbagai kemudahan dan kemajuan terhadap penduduk luar bandar terutama bumiputera yang dianak tirikan oleh penjajah. b.
Pihak kerajaan mengambil mengambil langkah menggalakkan menggalakkan pelaburan pelaburan asing masuk
dalam membangunkan sektor pertanian secara besar-besaran terutama yang telah dimajukan oleh penjajah. Sektor pertanian ladang seperti getah, kelapa sawit, koko dan kelapa merupakan tanaman komersil yang mendapat pasaran antarabangsa. Kerajaan menggalakkan bumiputera untuk menjadi sebahagian pekerja di sektor perladangan tersebut terutama alam bahagian pengurusan. c.
Di samping itu, kerajaan khususnya di bawah agensi tertentu tertentu terutama terutama MARA
menyediakan perkhidmatan pengangkutan yang menjalinkan kawasan luar bandar dengan bandar. Langkah ini dapat mendedahkan penduduk luar bandar dengan pembangunan di tempat lain, interaksi yang lebih terbuka, pergerakan meluas dan membawa barang perniagaan ke bandar-bandar. d.
Menggalakkan Menggalakkan bumiputera bumiputera dalam perdagangan perdagangan di bandar bersama-sama bersama-sama kaum
lain. Perbadanan Pembangunan Bandar (UDA- Urban Development Authority ) telah membina kedai perniagaan, perumahan, dan membangunkan kawasan bandar. Kerajaan menggalakkan bumiputera untuk mencari peluang pekerjaan di bandar dan membina penempatan di bandar-bandar baru yang dibangunkan oleh pihak kerajaan dan pembangunan ekonomi negeri.
11
e.
Dalam memajukan memajukan pertanian pertanian sawah sawah padi, kerajaan kerajaan telah telah membina membina projek
pengairan besar-besaran seperti Projek Pengairan Sungai Muda di Kedah, Projek Kemubu di Kelantan dan Projek Krian – Sungai Manik di Perak. Pengairan yang cukup ini membolehkan petani menanam padi dua kali setahun. Petani mendapat harga yang berpatutan melalui penubuhan Lembaga Padi dan Beras Negara (LPN). f.
Negara mengubah mengubah strategi lebih drastik dalam pembangunan pembangunan mula tahun
1980-an di bawah kepimpinan Dato’ Seri Dr. Mahathir Mohamad. Pembangunan negara lebih berorientasikan ’perindustrian’ termasuk sektor pertanian. Pada tahun 1982, dilancarkan Dasar Pertanian Negara bertujuan meningkatkan kepentingan sektor pertanian dari segi sumbangannya kepada ekonomi negara. Dasar ini diharapkan dapat meningkatkan pendapatan daripada kegiatan pertanian, perikanan dan ternakan. g.
Pihak kerajaan melancarkan melancarkan projek Mini Estet iaitu penggabungan penggabungan kawasan
kecil di bawah satu penyeleggaraan dan pemantauan seseorang pegawai sebagai penasihat di bawah agensi kerajaan seperti Jabatan Pertanian, RISDA, dan MARDI. Tumpuan adalah di kawasan luar bandar dan pekebun kecil terutam tanaman getah, kelapa, koko dan kelapa sawit. h.
Kerajaan Kerajaan menubuhkan menubuhkan kawasan perindustrian perindustrian moden bertaraf antarabangsa antarabangsa
termasuk Kawasan Perdagangan Bebas seperti Bayan Lepas Pulau Pinang. Barangbarang yang keluarkan di kawasan ini tidak dikenakan cukai. Tetapi barang keluarannya hanya dipasarkan di luar negara sahaja. i.
Bagi menjayakan menjayakan rancangan industri berat, pada tahun 1980, kerajaan telah
menubuhkan Perbadanan Industri Berat Malaysia Berhad (HICOM). Di antara projek HICOM ialah industri membuat simen dikendalikan oleh Kedah Cement Sendirian Berhad. j.
Kerajaan Kerajaan menubuhkan menubuhkan Syarikat Syarikat Perusahaan Perusahaan Otomobil Otomobil Nasional Berhad
(PROTON) untuk mengeluarkan kereta nasional pertama yang terletak di kawasan perindustrian Batu Tiga, Selangor. Pelbagai model dikeluarkan dan mendapat pasaran yang amat menggalakkan dalam dan luar negara. Kejayaan pertama ini telah merintis kepada penubuhan Kilang Kereta Kedua, iaitu PERODUA terletak di Rawang Selangor.
12
k.
Bagi mengagihkan mengagihkan modal yang seimbang antara sektor perniagaan perniagaan dan
perindustrian, kerajaan telah menubuhkan Yayasan Pelaburan Bumiputera yang kemudiannya dikenali sebagai Permodalan Nasional Berhad (PNB). Demi mempercepatkan pencapaian kerajaaan menubuhkan Amanah Saham Nasional (ASN) pada tahun 1981. Skim saham ini bertujuan untuk memberi peluang kepada bumiputera mendapatkan pemilikan sebahagian daripada saham terkemuka dalam mencapai pengagihan yang adil tanpa mengambil hak kaum bukan bumiputera. l.
Kesungguhan Kesungguhan kerajaan kerajaan dalam melibatkan melibatkan perancangan perancangan pembangunan pembangunan
ekonomi negara bertaraf antarabangsa ialah dengan penubuhan Perbadanan Petroleum Nasional (PETRONAS). Perbadanan ini mendapat hak asas untuk mencarigali petroleum di Malaysia bersama syarikat minyak antarabangsa lain di dalam dan luar negara. Pada masa ini PETRONAS telah terlibat dengan perancangan dan kegiatan carigali minyak di Afrika, Timur Tenga, China dan negara-negara Balkan berhampiran Russia. m.
Dasar Persyarikatan Persyarikatan Malaysia Malaysia atau atau Malaysia Malaysia Incorporated Incorporated ditubuhkan ditubuhkan untuk
mewujudkan kerjasama antara kerajaan dan swasta terutama dalam pembangunan sektor perindustrian dan perkhidmatan mega. Dalam dasar ini, negara Malaysia dianggap sebagai sebuah syarikat. Kerajaan dan swasta menjadi pemilik bersama. Rakyat sebagai kakitangan kerajaan dan swasta merupakan pemilik dan pekerja dalam Syarikat Malaysia. Perkembangan ekonomi yang dibangunkan bersama akan memberi keuntungan kepada semua pihak iaitu kerajaan, swasta dan rakyat. n.
Dasar Penswastaan Penswastaan Negara dilancarkan dilancarkan bertujuan bertujuan untuk memindahkan memindahkan
perkhidmatan dan perusahaan kerajaan kepada pihak swasta. Di antaranya ialah penswastaan Telekom Malaysia kepada Syarikat Telekom Malaysia Berhad – STMB, Lembaga Letrik Negara (LLN) kepada Tenaga Elektrik Negara Malaysia Berhad (TNB), Penyiaran TV3, Kontena Pelabuhan Klang, dan Jabatan Perkhidmatan Pos. o.
Di samping itu, agensi kerajaan kerajaan negeri-negeri negeri-negeri mempelbagaikan mempelbagaikan perancangan perancangan
dan kegiatan ekonomi seperti membangunkan kawasan perindustrian di setiap negeri, pembinaan bandar baru, membina semula bandar lama, dan memajukan sektor pembinaan. Kerajaan negeri juga melaksanakan pelbagai projek
13
pembangunan ekonomi kecil dan sederhana termasuk yang berpotensi pasaran luar negara. p.
Pihak kerajaan menggiatkan menggiatkan pembangunan pembangunan infrstruktur infrstruktur seperti lebuhraya lebuhraya Utara
Selatan menghubungkan Bukit Kayu Hitam di Kedah dengan Johor Bharu, lebuhraya Timur Barat menghubungkan Grik di Perak dengan Jeli di Kelantan, lebuhraya Pantai Timur menghubungkan Gombak dengan Kuantan, dan lebuhraya di Malaysia Timur iaitu Sabah dan Sarawak. Dibina juga lebuhraya jarak sederhana dan jarak dekat terutama di kawasan bandar utama, laluan perdagangan dan kawasan perindustrian. Ini temasuklah Lebuhraya Persekutuan menghubungkan Kuala Lumpur dan Klang, Lebuhraya Shapadu menghubungkan Kuala Lumpur-Shah Alam dan Pelabuhan Klang Utara, dan Lebuhraya KLIA menghubungkan Kuala Lumpur dan KLIA Sepang. q.
Demi memastikan memastikan kepesatan negara berterusan, berterusan, perkhidmatan perkhidmatan cekap dan
rangkaian komunikasi menyeluruh, pihak kerajaan turut mengistiharkan budaya Teknologi Maklumat. Pelabagai usaha dilaksanakan terutama penubuhan Multimedia Super Corridor (MSC) bertujuan menghubung dan mengaitkan negara
dan rakyat negara ini dengan rangkaian era globalisasi negara maju dan negara membangun. 5. KESIMPULAN
Negara Malaysia telah melalui pelbagai proses untuk berada pada tahap sekarang. Bermula dengan Kerajaan Kesultanan Melayu Melaka, penjajahan Inggeris dan Jepun dan kini kemerdekaan. Justeru itu, banyak kesan dan perubahan yang berlaku kepada Malaysia terutamanya daripada aspek ekonomi dan sosial rakyatnya. Menjadi harapan seluruh rakyat Malaysia supaya beroleh pencapaian yang lebih gemilang pada masa akan datang.
14
