َ ١ يم ِمۡسِب ٱّلله ٱ َلرِنَٰمۡح ٱ َلر ه ح ه 1. Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang
1
KITAB Daftar isi Pengantar Pengajian 1 Mutiara Ilmu 5 Tawassul Ilmu10 Pengantar Perjalanan Diri11 o Fropil Maqom kedelapan13 Pendahuluan16 Pasal Kejadian20 Bab Asal Muasal Diri28 o Pasal Nama-Nama Diri36 Bab Mengenal Diri39 o Maqom Tuhan yang Sesungguhnya53 Pasal Sholat atau Sembahyang58 o Asal Muasal Sholat 59 o Asal Waktu Sholat 61 o Pemaknaan Al-Hamdu 65 o Pasal tentang Suratul Fatekha65 o 7 Bismillah dalam Kitab Barencong68 o Musabab jumlah raka‟at Sholat69 o Ashrarus Sholah70
1
o Rukun 13 74 o Muqaranah Niat76 o 4 Hal dalam Takbiratul Ikhram79 Bab Mematikan Diri81 Garis besar Sifat 20 dan Tasawwuf84 Sifat 2084
Tasawwuf89 Tauhid 92 Bab Amaliyah94 o Mendudukkan diri 94 o Tobat, Syahadat Dzikir, Takbir95 o Tata cara beramalan97 o Pintu Hijab 1097 o Pintu Syurga 898 o Kesempurnaan Suami Istri98 o Cara ber-KB99 o Amalan supaya bertemu Nabi Khaidir.As99 o Do‟a untuk bertemu Nabi Khaidir.As100 o Mandi Junub/ Janabat100 o Mandi 9101 o Kisar Ruh pada diri kita101 o 7 Nathar yang ada pada diri kita101 Penutup103 Dasar-dasar Rujukan104 Daftar Istilah113 “Khusus untuk kalangan sendiri, tidak untuk diperbanyak
2
https://www.scribd.com/document/156900535/Kitab
Mudzakarah BUKU PANDUANMENGAMALKAN TAFAKUR GERAKBAPAK BAGINDO MUCHTAR PhDPENGENALAN & NOTA MUZAKARAH Disusun oleh :OMAR ABDULLAHKampung Londah, Gemas, Negeri Sembilan.
https://www.scribd.com/doc/148938443/Buku-Panduan-Pengenalan-Muzakarh
KANDUNGAN INTIPATI RISALAH–JILID DUA BabTajuk 01Daftar Kandungan / Isi 02Doa Tambahan , Tujuh Lautan–Lautan Nafsu 03Lautan Gelap–Lautan Nur 04Lautan Khalzum–Lautan Mati 05Laut Mati 06ZikirSemasa GERAK / Cermin Diri 07Hubungan Ilmu BBM Dengan Tasauf 08Perjalanan Balik Batang 09Hamba 10Luahan Hati Saorang Anak 11Aku Yang Dibawa Berjalan 12Cukup Mencukupi / Minda & GERAK 13Tujuan Beramal 14Ikhlas Didalam Amal 15Makna Mursyid Didalam Ilmu BBM 16Sidratul Muntaha / Bersihkan Cermin Diri 17Sakratul Maut 18Soal Jawab Antara Guru & Murid 19Doa Puasa / Pulangkan Segala Soalan 20Fikiran & RASA 21Mimpi 22Getaran Gelombang Magnatik 23Keqadiman 24Manusia Baru 25AKU dan Ke-AKU-an 26Masaalah Tumpuan Dalam Beramal 27Cara Memohon Rezeki
Dari 002 005 007 009 011012 014015 017 019020 024 026 028029030031032 034034035 037 039040041042O43-
Hga 006 008 010 013 016 018 023 025 027
033
036 038
3
28Berfikir Semasa GERAK 29Kunci Wasit
044045
3 BabTajuk 30Rahsia Pancaran Dihujun Jari 31Melahirkan Semula Kandungan / Tiflul Maani 32Dia Yang Memisahkan Kita 33Pesanan Pesanan Tok Ayah 34Mencari Kemuliaan Disisi Tuhan 35Bukan Penjelmaan 36Diri Yang Berlapis 37Memperbaikki Keadaan Badan Diri 38Qiamuhubinafsihi 39Malam & Siang / Panduan Tok Ayah 40Aqidatul Tauhid 41Makhluk Sempurna ? 42Hubungan Manusia DenganAllah 43Hakikat AKU dan Engkau 44END
Dari 046 048 051052 054 056057058059060 062 065 067 069 070-
Hga 047 050 053 055
061 064 066 068 070
BupanMetager2
https://www.scribd.com/document/148919057/Buku-Panduan-Jilid-2
PENGANTAR_IH
PENGANTAR ILMU HAKIKAT PEMBUKA KATA Saudara Pembaca, Maka diwujudkan oleh Allah apa yang disebut sebagai ILMU HAKIKAT. Ini adalah keranaAllahlah Yang Memilikki ILMU itu dengan Sifat ALIMUNNYA. Yangada pada kita hanya TAHUatau PENGETAHUAN yang amat sedikit. Itupun dari Allah jua. Jika tiada diberiNya kita SifatIlmu itu maka kekallah kita menjadi manusia BODOH dan DUNGU. Tiada siapa umat pun berani mengatakan bahawa Ilmu Hakikat milik Allah itu SALAH, SESAT,TIDAK BENAR dan MENYESATKAN kerana Allah itu Maha Benar dan Maha Mengetahui.
4
Tetapi apabila disebut sahaja bahawa Ilmu Hakikat itu jugalah ILMU MENGENAL DIRI makaramailah yang mengatakan ianya Ilmu Sesat, Ilmu Yang Tidak Benar malah Ilmu YangMenyesatkan. Kenapa begitu ? Kerana mereka mereka itu BUTA dan PEKAK. Buta keranadibutakan. Pekak kerana dipekakkan. Siapa yang membuta dan memekakkan mereka ?Allahlah siapa lagi Yang Berkuasa ? Mereka buta kerana tidak mahu mencari dan membacaHadith Qudsi. Tidak mahu membaca Al-Quran dalam ertikata menggali ilmu dari Kitab Suciitu. Mereka pekak kerana tidak mahu mendengar Kebenaran. Ironi yang malang ialah telah menjadi lumrah sebahagian manusia pula, suka kepada bendabenda dan perkara perkara yangdikatakan sesat dan tidak benar itu. Maka ramai juga yangmeminatinya dan ingin mempelajarinya. Oleh kerana ianya dianggap sesat maka adakahorang yang berani mengajarkan ilmu sesat ini dimasjid masjid, disurau surau, diinstitusi ilmuatau membicarakannyadidalam majlis majlis ilmu seperti Seminar, Forum Perdana dansebagainya ? Kita katakanlah ilmuan-ilmuan yang membicarakan ilmu yang mereka anggap benar adalahLEBAI LEBAI BESAR. Itu yang bertaraf rendah. Yang bertaraf tinggi kita katakanlah merekamereka itu adalah ULAMA‟ ULAMA BESAR. Maka dimanakah orang yang berhajat untuk menjadi Lebai Kecil ingin mempelajari Ilmu Sesatyang diminatinya itu ? Hanya orang gila berminat belajar ilmu sesat. Itulah yang perlu kitaberitahu kepada Lebai Lebai Kecil ini. Saudara Pembaca ! Orang gila tidak tahu dia sesat. Kalau dia tahu maka bertambah gila dan sesatlah dia. Oleh itudengan Kudrat Iradat dan Sifat IlmuNya Yang Agung digerakkannya aku yaitu penulis yangmenamakan dirinya sebagai SiFakir Abdillah Abdullah Al-Gemasi untuk menulis Risalah Kecilini bagi memperkayakan lagi bahan bahan ilmu sesat yang nyata terlalu miskin. Ianya ditulis dengan niat dapat membantu orang sesat keluar dari kejahilannya yang menyebabkankesesatan itu. Adalah diharapkan Risalah Kecilini dapat membantu anda dalam keinginan mencari ilmuyang dikatakan sesat itu. Ini adalah kerana Kesesatan itu pada pandangan penulis adalahdisebabkan Kejahilan sesaorang tentang dirinya sendiri. Maka carilah DIRI HAKIKI anda untukmembantu supaya anda tidak sesat. Namun begitu penulis INGIN MEMBERI AMARAN kepada orang yang menganggap dirinyabenar . ANDA TIDAK BOLIH MEMBACA Risalah ini. AMARAN ini juga ditujukan kepada orangorang yang menganggap dirinya lebih islam dari saudara seagamanya. Takut takutKesesatanilmu ini akan menjadi orang benar itu menjadi gila yaitu GILA ISIM dan orang yang mengakulebih Islam dari orang lain itu menjadi fasik hingga menjadi zindik. Maka taraf lebihnya ituakan menjadi milik orang lain pula. Wabillah Hi Taufik Wal Hidayah. Selamat membaca dan Selamat faham. Yang benar tetapi dikatakan sesat, AL-FAKIR ABDILLAH bin ABDULLAH AL-GEMASI10hb Ogos 2006.
5
Link : https://www.scribd.com/doc/148937920/Buku-Pengantar-Ilmu-Hakikat
PANDUAN KANDUNGAN RISALAH Oleh : Omar Abdullah 1.GAMBAR GAMBAR 2.KATA PENGANTAR PENYUSUN 3.PENGENALAN MENGENAI ILMU BAPAK DR BAGINDOMUCHTAR 4.PERBINCANGAN MENGENAI ILMU BAPAK DR BAGINDOMUCHTAR 5.INTIPATI BUKU PANDUAN & TUNJUK-AJARDARI TOKGURUAYAHDI PAK NGAH 6.DOA PERJALANAN GERAK DAN LAIN LAIN
MENGENAL-DIRI KESIMPULAN DARI PERJALANAN KU 1.Yang ada mencari yang tiada 2. Menemui sesuatu yang harus mendapatkan perhatian dari kita sendiri a)Mengikuti terus perkembangan nya b)Terus mengadakan latihan sampai dapat berkembang terus sampai dapatmerasakan yang sesuatu itu telah memancar dari dalam badan dirisendiri. c)Dengan sesuatu melakukan sesuatu untuk dapat mengetahui akan rahsiayang terkandung padanya. 3.Melakukan perjalanan dengan sesuatu dari tiada sampai ke tidak ada (fana) 4.Di tempat tidak ada menyandarkan dan menyatakan badan diri guna untukmengadakan pengakuan akan tiada Tuhan yang lain melainkan Allah danMuhammad sebagai Rasullulah, Dengan melafazkan Dua Kalimah Syahadatsekurang kurang nya 3 kali berulang ulang. 5.Kembali berjalan dari tidak ada kepada tiada sampai kepada ada. Dan bawaankita keluar selalu sebagai seorang manusia dengan sesuatu. Demikian lah adanya. A K UBAGINDA MUKHTAR(SI SEPULUH)
6
Amalan 3
Keadaanku Dan Pengakuanku Keakuanku tidak sama dengan akunya orang lain, apalagi orang kebanyakan. Dan tidak pula seperti orang yang berakuan sebagai orang kemasukan atau kesurupan, yang mana tak sedar bilamana Aku-nya tiba. Aku-ku tetap Aku iaitu „A‟-ku dari Yang Maha Pengasih. Ini dapat kuketahui setelah aku dapat mengenal dan menemui diriku sendiri dengan rahsianya yang tersendiri pula, sehingga dapat pula aku mengenal yang mana Aku yang sebenarnya. Dan adalah perjalananku semenjak aku dapat menemuinya ialah „mengadakan pengakuan untuk mendapat Pengakuan.‟ Pengakuanku ialah, “Tiada Tuhan yang lain melainkan Allah dan Muhammad Rasul Allah.”
KESIMPULAN DARI PERJALANANKU Yang ada mencari yang tiada. Menemui sesuatu yang harus mendapatkan perhatian dari kita: • Mengikut terus perkembangan. • Terus mengadakan latihan sampai dapat berkembang,sampai dapat merasakan yang sesuatu itu telahmemancar dari dalam badan diri sendiri. • Dengan sesuatu melakukan sesuatu untuk dapatmengetahui akan rahsia yang terkandung padanya. Melakukan perjalanan dengan sesuatu dari tiada sampai ketiada ada ( Fana ). Di tempat tidak ada menyedarkan dan menyatakan badan diriguna untuk mengadakan pengakuan akan tiada Tuhan yang lainmelainkan Allah; Muhammad sebagai Rasulullah, denganmelafazkan Dua Kalimah Syahadah sekurang-kurangnya tiga kali berulang-ulang.Kembali berjalan dari tiada ada kepada tiada sampai kepadaada, dan bawaan kita keluar selalu sebagai seorang manusia dengansesuatu. Demikianlah adanya, Aku BAGINDO MUCHTAR Untuk anak-anakku (Si Sepuluh)
7
DAFTAR ISI Muka Surat Sepatah Katai Kesimpulan Dari Perjalanankuii Kata Bermulaiii 1. Kisahku
1
2. Rahsia Hidup
9
3. Tenaga Rohani Dengan Daya Gunanya
37
4. Kisah Kerbau Dengan Pedati
53
5. Ilmuku Ilmu Ghaib
69
6. Petunjuk-Petunjuk Untuk Kesempurnaan 83 7. Buka-Membuka
123
8. Kataku
147
9. Aku
171
10. Hamba
187
11. Tarekat Mengenal Diri
207
12. Diriku
239
13. Aku Dalam Sajak
263
14. Siapa Aku?
293
Link : https://www.scribd.com/doc/148583247/Diriku-Yang-Kukenal
DR. BAGINDO MUCHTAR , PH.D. Koleksi Kuliah (1971 – 1975)
DAFTAR ISI Kata Pengantar Dr. Bagindo Muchtar, Ph.D.
Muka Surat i v
8
Surat 01.Kuliah I 1971 : Feb.; Pulau Pinang 02.Kuliah II1973 : Sept. 13; J. Bahru 03.Kuliah III 1973 : Sept. 14; J. Bahru 04.Kuliah IV 1973 : Sept. 15; J. Bahru 05.Kuliah V 1974 : Jan. 17 & 18; P. Pinang 06.Kuliah VI 1974 : Jan. 19 (Petang); P. Pinang 07.Kuliah VII 1974 : Jan. 19 (Malam); P. Pinang 08.Kuliah VIII1974 : Jan. 21 ; P. Pinang 09.Kuliah IX 1974 : Apr. 17 ; P. Pinang 10.Kuliah X 1974 : Jul. 13 ; P. Pinang 11.Kuliah XI 1974 : Jul. 14 ; P. Pinang 12.Kuliah XII 1974 : Jul. 15 ; P.Pinang 13.Kuliah XIII 1975 : Awal ; J. Bahru 14.Kuliah XIV 1975 : Ogos (Malam Pertama): K. Lumpur 15.Kuliah XV 1975 : Ogos (Malam Kedua): K. Lumpur 16.Kuliah XVI Tanpa Tarikh : K. Lumpur 17.Nota
xv 1 23 49 61 87 111 133 165 191 229 253 277 303 331 343 371 387
https://www.scribd.com/doc/148585240/Koleksi-Kuliah-IP-Bapak-Baginda-Muchtar
TUJUH LATHIFAH SIMPUL BATHIN
Dan 7 titik batin yang kita sebut dengan lathifah, yaitu:
1. Latifatul-qolby
Di sini letaknya sifat-sifat syetan, iblis, kekufuran, kemusyrikan, ketahayulan dan lain-lain, letaknya dua jari dibawah susu sebelah kiri, Kita buat dzikir sebanyak-
9
banyaknya, Insya Allah pada tingkat ini digantidengan Iman, Islam, Ihsan, Tauhid dan Ma‟rifat.
2. Latifatul-roh
Di sini letaknya sifat bahimiyah (binatang jinak) menuruti hawa nafsu, , letaknya dua jari dibawah sususebelah kanan, Kita buat dzikir sebanyak-banyaknya Insya Allah di isi dengan khusyu‟ dan tawadhu‟.
3. Latifatus-sirri
Di sini letaknya sifat-sifat syabiyah (binatang buas) yaitu sifat zalim atau aniaya, pemarah danpen dendam, , letaknya dua jari diatas susu sebelah kiri, Kita buat dzikir sebanyakbanyaknya Insya Allahdiganti dengan sifat kasih sayang dan ramah tamah.
4. Latifatul-khafi
Di sini letaknya sifat-sifat pendengki, khianat dan sifat-sifat syaitoniyah, , letaknya dua jari diatas sususebelah kanan, Kita buat dzikir sebanyak-banyaknya Insya Allah diganti dengan sifat-sifat syukur dan sabar.
5. Latifatul-akhfa
Di sini letaknya sifat-sifat robbaniyah yaitu riya‟, takabbur, ujub, suma‟ dan lain-lain, , letaknya ditengah-tengah dada, Kita buat dzikir sebanyak-banyaknya Insya Allah diganti dengan sifat-sifat ikhlas, khusyu‟,tadarru dan tafakur.
6. Latifatun-nafsun-natiqo
10
Di sini letaknya sifat-sifat nafsu amarrah banyak khayalan dan panjang angan-angan, , letaknya tepatdiantara dua kening, Kita buat dzikir sebanyak-banyaknya Insya Allah diganti dengan sifat-sifat tenteramdan pikiran tenang.
7. Latifah kullu-jasad
Di sini letaknya sifat-sifat jahil “ghaflah” kebendaan dan kelalaian, , letaknya diseluruh tubuh mengendaraisemua aliran darah kita yang letak titik pusatnya di tepat ditengah-tengah ubun-ubun kepala kita, Kitabuat dzikir sebanyak-banyaknya Insya Allah diganti dengan sifat-sifat ilmu dan amal
Mengenal Lathifah-lathifah Batin dalam Thariqat Sufi
Acuan dalam pengamalan tarekat bertumpu kepada tradisi dan akhlak nubuwah (kenabian), dan mencakupsecara esensial tentang jalan sufi dalam melewati maqomat dan ahwal tertentu. Setelah ia tersucikan jasmaniahnya, kemudian melangkah kepada aktivitasaktivitas, yang meliputi:
Pertama, tazkiyah an nafs atau pensucian jiwa, artinya mensucikan diri dari berbagai kecenderungan buruk, tercela,dan hewani serta menghiasinya dengan sifat sifat terpuji dan malakuti. Kedua, tashfiyah al qalb, pensucian kalbu. Ini berarti menghapus dari hati kecintaan akan kenikmatan duniawi yang sifatnya sementara dan kekhawatirannya atas kesedihan, serta memantapkan dalam tempatnya kecintaan kepada Allahsemata. Ketiga, takhalliyah as Sirr atau pengosongan jiwa dari segenap pikiran yang bakal mengalihkan perhatian dari dzikir atau ingat kepada Allah. Keempat, tajalliyah ar Ruh atau pencerahan ruh, berarti mengisi ruh dengan cahaya Allah dan gelora cintanya.
11
Qasrun = Merupakan unsur jasmaniah, berarti istana yang menunjukan betapa keunikan struktur tubuh manusia. Sadrun = (Latifah al-nafs) sebagai unsur jiwa Qalbun = (Latifah al-qalb) sebagai unsur rohaniah Fuadun = (Latifah al-ruh) Unsur rohaniah Syagafun = (Latifah al-sirr) unsur rohaniah Lubbun = (Latifah al-khafi) unsur rohaniah Sirrun = (Latifah al-akhfa) unsur rohaniah
Hal ini relevan dengan firman Allah SWT dalam hadist qudsi: "Aku jadikan pada tubuh anak Adam (manusia) itu qasrun (istana), di situ ada sadrun (dada), di dalam dada itu adaqalbu (tempat bolak balik ingatan), di dalamnya ada lagi fu'ad (jujur ingatannya), di dalamnya pula ada syagaf (kerinduan), didalamnya lagi ada lubbun (merasa terialu rindu), dan di dalam lubbun ada sirrun (mesra), sedangkan di dalam sirrun ada "Aku". Ahmad al-Shirhindi dalam Kharisudin memaknai hadist qudsi di atas melalui sistem interiorisasi dalam diri manusiayang strukturnya yang dapat diperhatikan dalam gambar di atas. Pada dasarnya lathifah-lathifah tersebut berasal dari alam amri (perintah) Allah : "Kun fayakun", yang artinya, "jadi maka jadilah" (QS : 36: 82) merupakan alruh yang bersifat immaterial. Semua yang berasal dari alam al-khalqi (alam ciptaan) bersifat material. Karena qudrat dan iradat Allah ketika Allah telah menjadikan badan jasmaniah manusia, selanjutnya Allah menitipkan kelima lathifah tersebut ke dalam badan jasmani manusia dengan keterikatan yang sangat kuat.
Lathifah-lathifah itulah yang mengendalikan kehidupan batiniah seseorang, maka tempatnya ada di dalam badan manusia. Lathifah ini pada tahapan selanjutnya merupakan istilah praktis yang berkonotasi tempat. Umpamanya lathifah al-nafsi sebagai tempatnya al-nafsu al-amarah.
12
Lathifah al-qalbi sebagai tempatnya nafsu al-lawamah. Lathifah al-Ruhi sebagai tempatnya al-nafsu al-mulhimmah, dan seterusnya. Dengan kata lain bertempatnya lathifahyang bersifat immaterial ke dalam badan jasmani manusia adalah sepenuhnya karena kuasa Allah. Lathifah sebagai kendaraan media bagi ruh bereksistensi dalam diri manusia yang bersifat barzakhiyah (keadaanantara kehidupan jasmaniah dan rohaniah). Pada hakekatnya penciptaan ruh manusia (lima lathifah), tidak melalui sistem evolusi. Ruh ditiupkan oleh Allah kedalam jasad manusia melalui proses. Ketika jasad Nabi Adam a.s telah tercipta dengan sempurna, maka Allah memerintahkanruh Nya untuk memasuki jasad Nabi Adam a.s. Maka dengan enggan ia menerima perintah tersebut. Ruh memasuki jasaddengan berat hati karena harus masuk ke tempat yang gelap. Akhirnya ruh mendapat sabda Allah: "Jika seandainya kamu maumasuk dengan senang, maka kamu nanti juga akan keluar dengan mudah dan senang, tetapi bila kamu masuk dengan paksa,maka kamupun akan keluar dengan terpaksa". Ruh memasuki melalui ubun-ubun, kemudian turun sampai ke batas mata,selanjutnya sampai ke hidung, mulut, dan seterusnya sampai ke ujung jari kaki. Setiap anggota tubuh Adam yang dilalui ruhmenjadi hidup, bergerak, berucap, bersin dan memuji Allah. Dari proses inilah muncul sejarah mistis tentang karakter manusia,sejarah salat (takbir, ruku dan sujud), dan tentang struktur ruhaniah manusia (ruh, jiwa dan raga).Bahkan dalam al Qur'an tergambarkan ketika ruh sampai ke lutut, maka Adam sudah tergesa gesa ingin berdiri.Sebagaimana firman Allah : "Manusia tercipta dalam ketergesa-gesaan" (Q.S.21:37). Pada proses penciptaan anak Adam pun juga demikian, proses bersatunya ruh ke dalam badan melalui tahapan.Ketika sperma berhasil bersatu dengan ovum dalam rahim seorang ibu, maka terjadilah zygot (sel calon janin yang diploid ).Ketika itulah Allah meniupkan sebagian ruhnya (QS : 23 : 9), yaitu ruh al-hayat. Pada tahapan selanjutnya Allah menambahkanruhnya, yaitu ruh al-hayawan, maka jadilah ia potensi untuk bergerak dan berkembang, serta tumbuh yang memang sudah adabersama dengan masuknya ruh al-hayat. Sedangkan tahapan selanjutnya adalah peniupan ruh yang terakhir, yaitu ketika proses penciptaan fisik manusia telahsempurna (bahkan mungkin setelah lahir). Allah meniupkan ruh al-insan (haqiqat Muhammadiyah). Maka dengan ini, manusiadapat merasa dan berpikir. Sehingga layak menerima taklif syari' (kewajiban syari'at) dari Allah dan menjadi khalifah Nya.
13
Itulah tiga jenis ruh dan nafs yang ada dalam diri manusia, sebagai potensi yang menjadi sudut pandang dari fokuspembahasan lathifah (kesadaran). Lima lathifah yang ada di dalam diri manusia itu adalah tingkatan kelembutan kesadaranmanusia. Sehingga yang dibahas bukan hakikatnya, karena hakikat adalah urusan Tuhan (QS : 17 : 85), tetapi aktivitas dankarakteristiknya. Lathifah al-qalb, bukan qalb (jantung) jasmaniah itu sendiri, tetapi suatu lathifah (kelembutan), atau kesadaran yangbersifat rubbaniyah (ketuhanan) dan ruhaniah. Walaupun demikian, ia berada dalam qalb (jantung) manusia sebagai mediabereksistensi. Menurut Al Ghazall, di dalam jantung itulah memancarnya ruh manusia itu. Lathifah inilah hakikatnya manusia.Ialah yang mengetahui, dia yang bertanggung jawab, dia yang akan disiksa dan diberi pahala. Lathifah ini pula yangdimaksudkan sabda Nabi "Sesungguhnya Allah tidak akan memandang rupa dan hartamu, tetapi ia memandang hatimu". Latifiah al-qalb bereksistensi di dalam jantung jasmani manusia, maka jantung fisik manusia ibaratnya sebagai pusatgelombang, sedangkan letak di bawah susu kiri jarak dua jari (yang dinyatakan sebagai letaknya lathifah al-qalb) adalah ibarat"channelnya". Jika seseorang ingin berhubungan dengan lathifah ini, maka ia harus berkonsentrasi pada tempat ini. Lathifah inimemiliki nur berwarna kuning yang tak terhinggakan (di luar kemampuan indera fisik).
Demikian juga dengan lathifah al-ruh, dia bukan ruh atau hakikat ruh itu sendiri. Tetapi lathifah al-ruh adalah suatuidentitas yang lebih dalam dari lathifah alqalb. Dia tidak dapat diketahui hakikatnya, tetapi dapat dirasakan adanya, dandiketahui gejala dan karakteristiknya. Lathifah ini terletak di bawah susu kanan jarak dua jari dan condong ke arah kanan.Warna cahayanya merah yang tak terhinggakan. Selain tempatnya sifat-sifat yang baik, dalam lathifah ini bersemayam sifatbahimiyah atau sifat binatang jinak. Dengan lathifah ini pula seorang salik akan merasakan fana al-sifat (hanya sifat Allah sajayang kekal), dan tampak pada pandangan batiniah.Lathifah al-sirri merupakan lathifah yang paling dalam, terutama bagi para sufi besar terdahulu yang kebanyakan hanyamenginformasikan tentang tiga lathifah manusia, yaitu qalb, ruh dan sirr. Sufi yang pertama kali mengungkap sistem interiorisasi lathifah manusia adalah Amir Ibn Usman Al Makki (w. 904 M), yang menurutnya manusia terdiri dari empat lapisan kesadaran,yaitu raga, qalbu, ruh dan sirr. Dalam temuan Imam al Robbani al Mujaddid, lathifah ini belum merupakan
14
latifiah yang terdalam. Ia masih berada di tengah tengah lathifah al ruhaniyat manusia. Tampaknya inilah sebabnya sehingga al Mujaddid dapatmerasakan pengalaman spiritual yang lebih tinggi dari para sufi sebelumnya, seperti Abu Yazid al Bustami, al-Hallaj (309 H),dan Ibnu Arabi (637 H). Setelah ia mengalami "ittihad" dengan Tuhan, ia masih mengalami berbagai pengalaman ruhaniah,sehingga pada tataran tertinggi manusia ia merasakan sepenuhnya, bahwa abid dan ma'bud adalah berbeda, manusia adalahhamba, sedangkan Allah adalah Tuhan. Hal yang diketahui dari lathifah ini adalah, ia memiliki nur yang berwarna putih berkilauan. Terletak di atas susu kiri jarak sekitar dua jari, berhubungan dengan hati jasmaniah (hepar). Selain lathifah ini merupakan manifestasi sifat-sifat yangbaik, ia juga merupakan sarangnya sifat sabbu‟iyyah atau sifat binatang buas. Dengan lathifah ini seseorang salik akan dapat merasakan fana' fi al-dzat, dzat Allah saja yang tampak dalam pandangan batinnya. Lathifah al-khafi adalah lathifah al-robbaniah al-ruhaniah yang terletak lebih dalam dari lathifah al-sirri. Penggunaanistilah ini mengacu kepada hadis Nabi : "Sebaik-baik dzikir adalah khafi dan sebaik baik rizki adalah yang mencukupi".Hakikatnya merupakan rahasia Ilahiyah. Tetapi bagi para sufi, keberadaanya merupakan kenyataan yang tidak dapat dipungkiri.Cahayanya berwarna hitam, letaknya berada di atas susu sebelah kanan jarak dua jari condong ke kanan, berhubungan denganlimpa jasmani. Selain sebagai realitas dari nafsu yang baik, dalam lathifah ini bersemayam sifat syaithoniyyah seperti hasad,kibir (takabbur, sombong), khianat dan serakah. Lathifah yang paling lembut dan paling dalam adalah lathifah al-akhfa. Tempatnya berada di tengah-tengah dada danberhubungan dengan empedu jasmaniah manusia. Lathifah ini memiliki nur cahaya berwarna hijau yang tak terhinggakan.Dalam lathifah ini seseorang salik akan dapat merasakan 'isyq (kerinduan) yang mendalam kepada Nabi Muhammad s.a.w.sehingga sering sering ruhaniah Nabi datang mengunjungi. Relevan dengan pendapat al-Qusyairi yang menegaskan tentang tiga alat dalam tubuh manusia dalam upayakontemplasi, yaitu: Pertama qalb yang berfungsi untuk mengetahui sifat-sifat Allah. Kedua, ruh berfungsi untuk mencintai Allah, dan Ketiga, sirr berfungsi untuk melihat Allah.
15
Dengan demikian proses ma'rifat kepada Allah menurut al Qusyairi dapat digambarkan sebagai berikut dibawah ini. Aktivitas spiritual itu mengalir di dalam kerangka makna dan fungsi rahmatan lil 'alamin; Tradisi kenabian pada hakekatnya tidaklepas dari mission sacred, misi yang suci tentang kemanusiaan dan kealam semestaan untuk merefleksikan asma Allah.
Similar to Tujuh Lathifah Simpul Bathin
) TAWAJUH KEPADA KEMULIAAN RUBUBIYYAH DAN KEHINAAN ‘UBUDIYYAH Di antara adab kalbu dalam beribadah dan tugas batiniah seorang penempuh jalan akhirat adalah ber-tawajuh(memfokuskan diri) kepada mulianya Rububiyyah (Ketuhanan) dan kehinaan ’Ubudiyyah (kehambaan). Tawajuh seperti ini merupakan tahap yang penting bagi seorang pesuluk, sehingga kadar kekuatan suluk setiap orng dapat diukur dengan kekuatan tawajuhnya itu. Bahkan, ukuran kesempurnaan dan kekurangan manusia terletak pada perkara ini. Egoisme, keakuan, pengagungan dan kecintaan pada diri berbanding
terbalik
dengan
kesempurnaan
perikemanusiaan
seseorang
menjauhkannya dari maqam kedekatan dengan Rububiyyah. Sungguh,
dan
akan
hijab yang
dihasilkan dari keadaan mengagungkan dan menyembah diri ini sangatlah tebal dan
16
gelap. Mengoyak hijab ini lebih sulit daripada mengoyak semua hijab lainnya. Bahkan, pengoyakkan semua hijab merupakan pengantar untuk mengoyak hijab ini, lantaran pengoyakkan hijab (egoisme) ini merupakan kunci induk untuk membuka alam ghaib dan alam kenyataan (syahadah) serta pintu utama untuk memasuki kesempurnaan rohaniah manusia. Selagi seorang hamba masih saja memandang pada dirinya, kesempurnaan dan keindahannya yang palsu, maka dia akan tetap terhijab dan terjauhkan dari Keindahan Mutlak dan Kesempurnaan Sejati Allah. Keluar dari penjara ini adalah syarat pertama untuk
bersuluk
menuju
Allah.
Bahkan,
neraca
kebenaran
dan
kebathilan
suatu riyadhah (pengolahan rohaniah) terletak disini. Maka itu, langkah yang diayunkan pesuluk dengan sikap keakuan dan pengagungan diri dalam selubung egoisme dan cinta diri pastilah tidak akan berguna karena suluk yang demikian itu tidak akan menuju kepada Allah tetapi kembali kepada ego dan dirinya sendiri. “Sumber segala berhala ada dalam dirimu sendiri.” (Jalaluddin Rumi) Allah SWT berfirman: “…Barangsiapa keluar dari rumahnya dengan maksud berhijrah kepada Allah dan RasulNya, kemudian kematian menimpanya, maka sungguh pahalanya akan tetap disisi Allah…” (QS. An-Nisa [4]: 100) Hijrah secara formal berarti pergi dari rumah formal menuju Ka‟bah atau tempat-tempat suci para kekasih (wali) Allah, sementara hijrah maknawi (substansial) berarti pergi dari rumah diri dan tempat tinggal dunia menuju Allah dan Rasul-Nya. Hijrah menuju Rasul dan para wali Allah adalah juga hijrah menuju Allah. Selagi seorang pesuluk masih cenderung pada dirinya dan belum beranjak dari keakuan dan egoismenya, maka dia tidak bisa disebut sebagai seorang musafir. Selagi ikatan keakuan masih dalam pandangan pesuluk, dinding-dinding kota ego dan tapal-batas cinta dirinya masih belum lepas dari pandangan jiwanya, maka dia secara jelas bukanlah seorang musafir atau pelaku hijrah yang sebenarnya. Dalam kitab Mishbah asy-Syari‟ah, Imam Ja‟far ash-Shadiq as berkata: “„Ubudiyyah adalah mutiara dan intinya adalah Rububiyyah. Apa yang hilang dari „ubudiyyah akan ditemukan dalam Rububiyyah dan apa yang tersembunyi dari Rububiyyah akan ditemukan dalam „ubudiyyah.” Siapapun yang melangkah dengan kaki „ubudiyyah dan menyematkan pada ubun-ubunnya lambang kehinaan „ubudiyyah pasti akan sampai kepada kemuliaan Rububiyyah. Jalan menuju hamparan hakikat Rububiyyah mesti melalui pengembaraan pada tingkat-tingkat „ubudiyyah. Apabila sikap keakuan dan egoisme dalam „ubudiyyah seseorang sudah terbasmi habis, maka dia akan menemukan dirinya berada dalam naungan penjagaan Rububiyyah. Setelah itu, hamba ini akan sampai pada suatu maqam di mana Dzat Yang
17
Mahabenar akan menjadi pendengarannya, penglihatannya, tangannya dan kakinya – sebagaimana tertuang dalam hadits yang shahih dan masyhur menurut mazhab Syiah dan Sunah. Apabila seorang hamba meninggalkan seluruh campur-tangan dirinya, menyerahkan kekuasaan dirinya secara penuh kepada Allah, mengembalikan rumah dirinya pada Pemiliknya yang sejati dan sirna (fana’) dalam kemuliaan Rububiyyah, maka Pemilik Sejati rumah diri ini akan mengatur segala urusan dalam rumah tersebut. Dengan demikian, jadilah semua perilaku hamba itu selalu seiring dengan Perilaku Ilahi; matanya akan menjadi mata Ilahi dan dia akan melihat dengan al-Haqq; telinganya
akan menjadi
telinga Ilahi dan dia akan mendengar dengan benar. Dan setiap kali rububiyyah[1] egoistik meningkat, kemuliaan Rububiyyah (Ilahi) dalam dirinya akan menurun. Hal itu lantaran kedua hal ini saling berlawanan. “Dunia dan akhirat itu bagaikan dua wanita yang dimadu.” (Ucapan Imam Ali bin Abi Thalib as) Dengan demikian, sudah sewajarnya seorang pesuluk berupaya keras untuk senantiasa mematrikan sifat kehinaan „ubudiyyah dan kemuliaan Rububiyyah dalam sukmanya. Semakin kuat pandangan ini terpatri dalam sukma, semakin bertambah transenden ibadah seseorang dan semakin kuat roh ibadah memancar dalam dirinya. Selanjutnya, dengan bantuan Dzat Yang Mahabenar dan para wali-Nya yang sempurna, seorang hamba akan sampai kepada esensi „ubudiyyahdan memperoleh sepercik sinar rahasia ibadah yang sesungguhnya. Maqam Kemuliaan Rububiyyah yang merupakan inti dan maqam kehinaan „ubudiyyah yang merupakan kulitnya terlambangkan dengan jelas dalam seluruh ibadah ritual, terutama dalam shalat yang memiliki sifat yang mencakup dan menyeluruh. Kedudukan shalat di antara semua ibadah lainnya bagaikan kedudukan seorang Insân kâmil atau keddukan al-Ism al-A‟zham (Nama Teragung Allah) – dan shalat memang adalah al-Ism al-A‟zham. Qunut yang merupakan kegiatan sunnah dan sujud yang merupakan kegiatan wajib memiliki keistimewaannya sendiri-sendiri (dalam konteks diatas). Ketahuilah bahwa sikap „ubudiyyah yang mutlak merupakan tingkat kesempurnaan yang tertinggi dan maqam kemanusiaan yang teratas. Tidak seorang pun mendapatkan kedudukan ini kecuali makhluk Allah yang paling sempurna, yakni Baginda Muhammad SAW dan para wali-Nya juga yang sempurna. Nabi SAW menempati maqam ini secara mandiri (bi al-ishâlah), sementara para wali lain yang sempurna menempati maqam ini berkat bantuan Nabi SAW (bi ath-thaba‟iyyah). Adapun segenap hamba selain mereka yang sudah bersimpuh dalam „ubudiyyah tetap akan memiliki cacat dan kekurangan.
18
Mikraj yang benar-benar mutlak tidak akan dicapai melainkan dengan kaki „ubudiyyah semacam ini. Itulah sebabnya Allah Ta‟ala berfirman: “Maha Suci Allah yang telah memperjalankan hamba-Nya…” (QS. al-Isra’ [17]: 1) Kaki „ubudiyyah dan tarikan Rububiyyah yang mengantarkan makhluk suci itu menuju mikraj kedekatan dan perjumpaan dengan Allah. Dalam tasyahud shalat yang merupakan kembalinya Nabi Saw dari fana‟ mutlak yang beliau alami dalam sujudnya, beliau melakukan tawajuh pada „ubudiyyah sebelum bertawajuh kepda kerasulannya. Hal ini mungkin merupakan isyarat bahwa maqam kerasulan pun pada hakikatnya adalah inti dari sikap „ubudiyyah. [1]
Selain mempunyai arti Ketuhanan, Rububiyyah juga mempunyai arti pengelolaan dan
pemeliharaan. Karena itu dalam bahasa Arab, Rabb berarti Tuhan Yang Maha Memelihara dan Mengelola, sehingga Rububiyyah yang merupakan kata sifat bisa juga secara metaforis diterapkan pada manusia.
Di antara adab kalbu dalam beribadah dan tugas batiniah seorang penempuh jalan akhirat adalah ber-tawajuh(memfokuskan diri) kepada mulianya Rububiyyah (Ketuhanan) dan kehinaan ‟Ubudiyyah (kehambaan). Tawajuh seperti ini merupakan tahap yang penting bagi seorang pesuluk, sehingga kadar kekuatan suluk setiap orng dapat diukur dengan kekuatan tawajuhnya itu. Bahkan, ukuran kesempurnaan dan kekurangan manusia terletak pada perkara ini. Egoisme, keakuan, pengagungan dan kecintaan pada diri berbanding terbalik dengan kesempurnaan perikemanusiaan seseorang dan akan menjauhkannya dari maqam kedekatan dengan Rububiyyah. Sungguh, hijab yang dihasilkan dari keadaan mengagungkan dan menyembah diri ini sangatlah tebal dan gelap. Mengoyak hijab ini lebih sulit daripada mengoyak semua hijab lainnya. Bahkan, pengoyakkan semua hijab merupakan pengantar untuk mengoyak hijab ini, lantaran pengoyakkan hijab (egoisme) ini merupakan kunci induk untuk membuka alam ghaib dan alam kenyataan (syahadah) serta pintu utama untuk memasuki kesempurnaan rohaniah manusia. Selagi seorang hamba masih saja memandang pada dirinya, kesempurnaan dan keindahannya yang palsu, maka dia akan tetap terhijab dan terjauhkan dari Keindahan Mutlak dan Kesempurnaan Sejati Allah. Keluar dari penjara ini adalah syarat pertama untuk bersuluk menuju Allah. Bahkan, neraca kebenaran dan kebathilan suaturiyadhah(pengolahan rohaniah) terletak disini. Maka itu, langkah yang diayunkan pesuluk dengan sikap keakuan dan pengagungan diri dalam selubung egoisme dan cinta diri pastilah tidak akan berguna karena suluk yang demikian itu tidak akan menuju kepada Allah tetapi kembali kepada ego dan dirinya sendiri. “Sumber segala berhala ada dalam dirimu sendiri.” (Jalaluddin Rumi)
19
Allah SWT berfirman: “…Barangsiapa keluar dari rumahnya dengan maksud berhijrah kepada Allah dan Rasul-Nya, kemudian kematian menimpanya, maka sungguh pahalanya akan tetap disisi Allah…”(QS. An-Nisa [4]: 100) Hijrah secara formal berarti pergi dari rumah formal menuju Ka‟bah atau tempattempat suci para kekasih(wali)Allah, sementara hijrah maknawi (substansial) berarti pergi dari rumah diri dan tempat tinggal dunia menuju Allah dan Rasul-Nya. Hijrah menuju Rasul dan para wali Allah adalah juga hijrah menuju Allah. Selagi seorang pesuluk masih cenderung pada dirinya dan belum beranjak dari keakuan dan egoismenya, maka dia tidak bisa disebut sebagai seorang musafir. Selagi ikatan keakuan masih dalam pandangan pesuluk, dinding-dinding kota ego dan tapal-batas cinta dirinya masih belum lepas dari pandangan jiwanya, maka dia secara jelas bukanlah seorang musafir atau pelaku hijrah yang sebenarnya. Dalam kitab Mishbah asy-Syari‟ah, Imam Ja‟far ash-Shadiq as berkata: “„Ubudiyyah adalah mutiara dan intinya adalah Rububiyyah. Apa yang hilang dari „ubudiyyah akan ditemukan dalam Rububiyyah dan apa yang tersembunyi dari Rububiyyah akan ditemukan dalam „ubudiyyah.” Siapapun yang melangkah dengan kaki „ubudiyyah dan menyematkan pada ubunubunnya lambang kehinaan „ubudiyyah pasti akan sampai kepada kemuliaan Rububiyyah.Jalan
menuju
hamparan
hakikat
Rububiyyah
mesti
melalui
pengembaraan pada tingkat-tingkat „ubudiyyah. Apabila sikap keakuan dan egoisme dalam „ubudiyyah seseorang sudah terbasmi habis, maka dia akan menemukan dirinya berada dalam naungan penjagaan Rububiyyah. Setelah itu, hamba ini akan sampai pada suatu maqam di mana Dzat Yang Mahabenar akan menjadi pendengarannya, penglihatannya, tangannya dan kakinya – sebagaimana tertuang dalam hadits yang shahih dan masyhur menurut mazhab Syiah dan Sunah. Apabila seorang hamba meninggalkan seluruh campur-tangan dirinya, menyerahkan kekuasaan dirinya secara penuh kepada Allah, mengembalikan rumah dirinya pada Pemiliknya yang sejati dan sirna (fana’) dalam kemuliaan Rububiyyah, maka Pemilik Sejati rumah diri ini akan mengatur segala urusan dalam rumah tersebut. Dengan demikian, jadilah semua perilaku hamba itu selalu seiring dengan Perilaku Ilahi; matanya akan menjadi mata Ilahi dan dia akan melihat dengan al-Haqq; telinganyaakan menjadi telinga Ilahi dan dia akan mendengar dengan benar. Dan setiap kali rububiyyah[1]egoistik meningkat, kemuliaan Rububiyyah (Ilahi) dalam dirinya akan menurun. Hal itu lantaran kedua hal ini saling berlawanan. “Dunia dan akhirat itu bagaikan dua wanita yang dimadu.” (Ucapan Imam Ali bin Abi Thalib as)
20
Dengan demikian, sudah sewajarnya seorang pesuluk berupaya keras untuk senantiasa mematrikan sifat kehinaan „ubudiyyah dan kemuliaan Rububiyyah dalam sukmanya. Semakin kuat pandangan ini terpatri dalam sukma, semakin bertambah transenden ibadah seseorang dan semakin kuat roh ibadah memancar dalam dirinya. Selanjutnya, dengan bantuan Dzat Yang Mahabenar dan para wali-Nya yang sempurna, seorang hamba akan sampai kepada esensi „ubudiyyahdan memperoleh sepercik sinar rahasia ibadah yang sesungguhnya. Maqam Kemuliaan Rububiyyah yang merupakan inti dan maqam kehinaan „ubudiyyah yang merupakan kulitnya terlambangkan dengan jelas dalam seluruh ibadah ritual, terutama dalam shalat yang memiliki sifat yang mencakup dan menyeluruh. Kedudukan shalat di antara semua ibadah lainnya bagaikan kedudukan seorang Insân kâmil atau keddukan al-Ism alA‟zham (Nama Teragung Allah) – dan shalat memang adalah al-Ism al-A‟zham. Qunut yang merupakan kegiatan sunnah dan sujud yang merupakan kegiatan wajib memiliki keistimewaannya sendiri-sendiri (dalam konteks diatas). Ketahuilah bahwa sikap „ubudiyyah yang mutlak merupakan tingkat kesempurnaan yang tertinggi dan maqam kemanusiaan yang teratas. Tidak seorang pun mendapatkan kedudukan ini kecuali makhluk Allah yang paling sempurna, yakni Baginda Muhammad SAW dan para wali-Nya juga yang sempurna. Nabi SAW menempati maqam ini secara mandiri (bi al-ishâlah), sementara para wali lain yang sempurna menempati maqam ini berkat bantuan Nabi SAW (bi ath-thaba‟iyyah). Adapun segenap hamba selain mereka yang sudah bersimpuh dalam „ubudiyyah tetap akan memiliki cacat dan kekurangan. Mikraj yang benar-benar mutlak tidak akan dicapai melainkan dengan kaki „ubudiyyah semacam ini. Itulah sebabnya Allah Ta‟ala berfirman: “Maha Suci Allah yang telah memperjalankan hamba-Nya…”(QS. al-Isra’ [17]: 1) Kaki „ubudiyyah dan tarikan Rububiyyah yang mengantarkan makhluk suci itu menuju mikraj kedekatan dan perjumpaan dengan Allah. Dalam tasyahud shalat yang merupakan kembalinya Nabi Saw dari fana‟ mutlak yang beliau alami dalam sujudnya, beliau melakukan tawajuh pada „ubudiyyah sebelum ber-tawajuh kepda kerasulannya. Hal ini mungkin merupakan isyarat bahwa maqam kerasulan pun pada hakikatnya adalah inti dari sikap „ubudiyyah. [1]
Selain mempunyai arti Ketuhanan, Rububiyyah juga mempunyai arti pengelolaan dan pemeliharaan.
Karena itu dalam bahasa Arab, Rabb berarti Tuhan Yang Maha Memelihara dan Mengelola, sehingga Rububiyyah yang merupakan kata sifat bisa juga secara metaforis diterapkan pada manusia.
21
12 Comments to “TAWAJUH KEPADA KEMULIAAN RUBUBIYYAH DAN KEHINAAN „UBUDIYYAH” 1.
ahmad tarmudi January 13, 2010 at 6:48 pm yg dimaksud keluar rumah adalah Ruh menuju ke maha ROH ato kembali kepada ALLOH zat ( reinkarnasi ) hijdrah kepada ALLOH wasalam Reply
2.
zoel April 12, 2010 at 7:46 am kembali kepada yang Maha bukan reinkarnasi , pahami Allah SWT secara kaffah akan tahu apa mau Nya Allah SWT dan pelajari reinkarnasi yg sebenar2nya , Reply
3.
budi leksono April 17, 2010 at 4:29 pm Ubudiyah itu apa identik dengan kerja bakti di jalan ILAHI karena yang saya tau berubudiyah itu selalu yang di kerjakan soal bersih2 dll.dan apa hikmah buat rohani kita.mengapa betawajuh sepertinga kita dapat kekuatan batin Reply
4.
No Mercy April 23, 2010 at 2:07 pm Assalam… Pak Budi sejauh yg saya tau, Ubudiyah itu identik dg sikap kita untuk memposisikan diri terhadap Allah di semua aspek kehidupan, kerja bakti kalo niatnya hanya riya dan sombong gmn y? :) Sikap ubudiyah itu sendiri poinnya adalah hanya membuat kita agar faqir diHadapan-Nya, bukan malah sebaliknya. Kalo untuk bertawajuh sendiri setiap orang pasti akan mengalami “bonus” yg Allah kasih apabila dilakukan dg sungguh2 dan niat yg suci hanya untuk menuju kepadaNya semata. Wallahu‟alam. Reply
5.
toufix February 9, 2012 at 11:24 am anda hanya memutar-mutar kalimat saja,alqur‟an Surat Ali Imran ayat 7 ,mengingatkan ayat Mukhamat (terang artinya)dan ayat mutasyabihat (kurang terang artinya),janganlah mengejan tuah (sok tau),karena agama islam tauhidnya hanya bagaimana kita kembali kepada ALLAH (selain ALLAH hanyalah Ciptaannya),Muhammad SAW adalah Rasul ALLAH,alquran adalah kitabnya. kerjakan yang Pardu tinggalkan yang haram ,kalau bisa tinggalkan juga yang subhat (ingatlah jika adayang pasti Tinggalkanlah yang ragu2) insya allah tidak terlalu perlu membicarakan hal2 yang muskil yang tidak ada syariatnya hanya akan memperbersar Bid‟ah saja (tidak ada tuntutannya dalam alquran dan alhadis).yang
22
menjatuh kan diri anda dalam derita kesombongan ilmu yang sia-sia,tak bermanfaat.apapun bagi pemujaan kepada ALLAH. Reply
6.
ubay September 28, 2012 at 9:15 am mari belajar rendah hati agar tidak menyinggung perasaan,mari kita belajar tehnik tawajuh agar memperoleh sesuatu yang bermanfaat..semakin benar tehniknya insyaallah lebih sempurna yang di peroleh..hanya orang yg dipilih Allah yg bisa mengajarkan tehnik ini…tapi ada di bimi ini.. Reply
7.
pendekar gaib October 12, 2012 at 4:33 pm tlalu tinggi untuk ukuran skrg, yg nyata2 aja lah. bsihkan hati jauhi saling caci n maki Reply
8.
حححح ححححح October 18, 2012 at 3:53 pm ane binung nih, tawajjuh ilaa Allah bil washilah. wasilah cukup amal kebaikan bukan misal mendo‟akan guru / syekh mursyid dll. bukan meminta ijin dengan syekh mursyid tersebut bukan? Reply
9.
ubay November 8, 2012 at 11:03 am dengan bimbingan mursyid inilah batiniah kita di bimbing beliau menuju jalan Allah sebab beliaulah yang sudah di sucikan oleh Allah,hingga seluruh amal beliau sampai ke Allah…ukur diri kita betapa hina dohir batin kita dengan semua penyakit hati yg kita bawa…yuk belajar ke ulama 2 hakikat,mgk ada di sekitar kita… Reply
10.
yayan sunaryan August 26, 2013 at 11:10 am ªƘů suka Reply
11.
sunarya November 12, 2013 at 10:24 am Allahuakbar Reply
12.
unknown December 29, 2015 at 8:06 pm Berangkaaattt… Reply
https://tokobukutasawuf.wordpress.com/rubrik-bacaan/tawajuh-kepada-kemuliaanrububiyyah-dan-kehinaan-%E2%80%98ubudiyyah/
SEPATAH KATA DARIKU
23
Kupersembahkan karyaku (risalahku) ini bagi mereka peminat- peminat yang masih dalam mencari-cari akan keakuannya, danseterusnya mencari jalan untuk dapat mengenal akan diri sendiri,dan terutama kuhidangkan untuk anak-anak didikku, anakanakkuyang telah mendapat dan menerima aliranku dan yang telah bergerak di bidang ilmu pengetahuanku dan yang telah dapat banyak merasakan akan manfaatnya ilmu pengetahuanku denganmengamalkannya. Mengingat akan pengalaman-pengalaman yang sudah-sudah dan pengertian yang belum begitu mendalam difahami oleh kebanyakananak didikku, maka kucubalah menyusun dan merangkaikankaryaku ini dengan tujuan untuk lebih lekas dapat difahami dandapat dimengerti lebih mendalam, kerana janganlah hendaknya ilmu pengetahuan yang telah diperdapat atau diterima melalui badandiriku bertaklid padaku atau terlampau dipergantungi padaku yangdianggap sebagai Bapak atau guru, malahan tujuanku terutamasupaya dapat berdiri sendiri pada keakuan dan ilmu masing-masing. Maka tak apalah rasanya bagi mereka yang sangat bergantung padaku, pada keakuanku selama ini, adalah karyaku ini untuk sebagai petunjuk dalam membimbing dari keakuanku kepadakeakuan sendiri masing-masing. Harapanku semoga dengan berhasilnya mereka menemui „Aku‟-nya sendiri dan dapat serta sanggup berdiri sendiri pada diri yangsebenarnya diri, tercapailah hendaknya tujuanku hendak „melahirkan manusia baru sampai dapat tercipta dunia baru denganmasyarakat baru‟ yang menjalankan kehidupan berlahir dan berbatin. Dan terhadap Tuhan, kututup „Sepatah Kata‟ dariku ini denganmenyusun jari yang sepuluh, menghunjamkan lutut nan dua,menundukkan kepala yang satu, memohon ampun kepada-Nya. Wabillahitaufiq walhidayah Aku(BAGINDO MUCHTAR) https://www.scribd.com/document/148580449/Batinku
2
3
24
4
5
6
7
25
26