Monologue (Tagalog)

Pangalan: Joi Lynn Marie J. Jover  Kurso at taon: BSECE – 2 Proyekto: Monologo Kraytirya: 1. Masteri – 20% 2. Pagbago-bago ng Boses – 15% 3. Kilos, Ekspresyon – 25% 4. Pagbigkas, Intonasyon – 25% 5. Tikas, Tindig – 15%

Mamamatay Tao Pen Wilson Eksena: Tinatanong ka nang dalawang pulis dahil sa pag-amin mo sa pagpatay nang anim na

 babae na walang kasalanan.

Gusto mo bang malaman kung bakit ako’y naging ganito? ganito? Naging walang kaawa-awang mamamatay tao? Gusto mong malaman ang katotohanan? Kung bakit ko ginawa ginawa ‘yon? ‘yon? Kung   bakit ko sila sila pinatay pinatay?? Simple Simple lang. lang. Dahil gusto ko. Hindi ko naman naman inaasahang inaasahang intindihi intindihin n ninyo kung ano ang pinagdadar pinagdadaraanan aanan ko dahil walan walan kayong alam. Walan kayong kayong alam kung gaano kasarap kasarap hawakan ang buhay ng isang tao sa iyong iyong sariling sariling kamay. Na parang ikaw ang  pinakamakapangyarihan sa lahat.

May sandali sandali na pagkilal pagkilalaa sa pagitan pagitan ng kiler kiler at ang kanyang kanyang biktima biktima..

Sandal Sandalii na

mala malala lama man n niya niya ang ang iyon iyong g kaka kakaya yaha han n at titi titing ngna nan n ka sa mata mata upan upang g magm magmak akaa-aw awa. a.  Nagmamaka-aw  Nagmamaka-awang ang huwag patayin patayin at palayain palayain na. At sabihin sabihin natin natin na meron ka lamang lamang ilang ilang segundo segundo upang magdesis magdesisiyon. iyon. Iligtas Iligtas ang kayang kayang buhay, buhay, eh di mabuti mabuti.. Ibalik Ibalik sa kanya nag nag   buh buhay ay na gust gustong ong-gu -gust sto o mong mong kunin kunin.. nagmam nagmamahal ahal sa kanya kanya..

Ibal Ibalik ik siya siya sa kanyan kanyang g pami pamily lyaa at sa mga mga taon taong g

Pero, Pero, patayi patayin n siya... siya....‘y .‘yan an ay kakaib kakaiba. a.

Alisin Alisin siya siya sa mundo mundong ng

kinalalagyan niya, kunin ang pinahahalagahan niya sa lahat: ang kanyang kanyang buhay. Iyan ang tunay na kapangyarihan. Ang artista, ang modelo, modelo, ang mananayaw, ang estudyante, and pintor pintor at ang manunulat. manunulat. Wala sa mga babaeng ito ang ang may karapatang karapatang mabuhay. mabuhay. Tingnan Tingnan mo sila! sila! Hindi nila pinapahalagahan kung anong meron sila at sila pa ang tinuturing pinakamagaling sa lahat. Habang ako? Ano? Tinuturing akong matalino pero hindi ang pinakamatalino. pinakamatalino. Maganda ngunit hindi ang pinakamaganda. Magaling pero hindi ang pinakamagaling. Sa kabila ng lahat, palagi kong iniisip iniisip na ako’y kakaiba. Espesyal. Alam kong may nakatagong talento sa kaloob-looban ko na magagawa akong pinakamagal pinakamagaling ing sa mata ng tao. Kailanman, Kailanman, hindi ako naging naging kuntento sa ideyang mamuhay mamuhay ng simple at mamamatay mamamatay lang na hindi naaalala naaalala ng tao. Hindi ako ‘yan. Gusto kong maalala sa mga nagawa ko sa aking aking buhay. At talagang matatandaan nila ako. Hindi  ba? Alam kong nandidiri nandidiri kayo sa ginawa ko. Natatakot kayo at iniisip na ako ay isang halimaw. Pero wala akong paki-alam dahil sa sitwasyon ngayon, alam kong hindi ninyo ako malilimutan at  palagi akong nakadikit sa inyong isipan simula sa araw na ‘to.

Palagi kong iniisip na makahahanap ako nang paraan upang ako’y mapansin. At naisip ko na pumatay na lang kaya ako ng tao. Hindi lang pataying kundi unti-unting pahirapan pa. Gamit ang sariling kamay ko habang tinitingnan sila sa mata. Gagawin ko ‘yan indi dahil sa   paghihiganti o pansariling kapakanan kundi dahil gusto ko lang.

Sa pamamagitan nito,

mapapansin na rin ako ng mga tao. Titigil ang pag-ikot nang mundo habang ako ay nasa sentro.

At alam ko kung ano ang iniisip ninyo ngayon. Makikita ko lahat sa mga pagmumuka ninyo. Akala ninyo ako ay isang bratinella na kulang sa pansin. Hindi. Gusto ko lang na mapansin sa mga nagawa ko. Buong buhay ko, nakatago ako sa dilim. Palaging may isang estudyante na nakakakuha nang mataas na grado keysa sa akin. Isang guro na pinaparamdan na iko’y isang tanga. Isang kaibigan na palagi akong binabalewala. Isang magulang na kahit minsan hindi nagging interisado sa akin at isang kapatid na palaging sinasapawan ang mga nagawa ko. At wala lahat silang paki-alam. Gusto ko ngayon na isipin mong mabuti ang mga sinasabi ko. At huwag kang umasta na hindi mo ito ginagawa sa iba dahil alam kong ginagawa mo dahil nagawa mo na sa akin…At sa susunod may idididiin na ka na. Gagawing tanga. Mamaliitin. Pagtatawanan. At ipapamukha sa kanya ang lahat na kamaliang nagawa niya sa kanyang buhay.

Isipin mo ako at pagkatapos ay isipin mo siya.

Isipin mo kung ano ang

magagawa niya sa’yo. Gaano mo kaya siya igagalang kung ang kamay niya ay nakapalibot na sa liig mo? At may dalawang natitirang pagpipilian: ang palayain ka o tuluyang patayain na? Pagisipan mong mabuti.