RREFIME NGA OSHO 1.
Një herë Buda po ofend fendoh oheej pa pushin shin nga ca njerëz. njerëz. Ata po përdor përdornin nin fjalë të ndyra ndyra.. Ai dëgjont dëgjontee në heshtje dhe në një moment pauze tha: A ju ka ngelur me ndonjë gjë për të thënë? Sepse më duhet të shkoj te një fshat tjetër pas pak kohe. Njerëzit Njerëzit duhet të jenë duke pritur atje. Por nëse keni akoma për të folur, kur të kthehem po kaloj prapë nga e njëjta rrugë, dhe do rezervoj një kohë të caktuar vetëm për ju, kështu që të mund të mblidheni mblidheni prapë dhe vazhdoni vazhdoni të flisni. Njerëzit Njerëzit ngelën pa gojë. Më në fund ata thanë: Ne nuk po bisedojmë me ty, ne po të shajmë. Buda qeshi. Pastaj tha: Për atë gjë, keni ardhur pak si vonë. Ju duhet të më kishit takuar të paktën dhjetë vjet më parë. Tani se kam më atë mendje. Ju mund të më fyeni, kjo është e drejta juaj, po a i marr seriozisht seriozisht apo jo këto fyerje, kjo është e drejta ime. Dhe as që mund mund ti marr dot në fakt. fakt. Pastaj Ai shtoi: shtoi: Në fshatin tjetër që vizitova pak para jush, njerëzit njerëzit mu afruan me fruta dhe ëmbëlsira në duar. Une i falenderova. falenderova. Pastaj u thashë: Mua s'më duhen
ëmblsirat, dhe as që i ha ato. Kështu që si mendoni, ç'bënë ata me gjithë ato ëmbëlsira? Dikush nga turma u përgjigj: Ata duhet ti kenë marrë mbrapsht mbrapsht me vete. Buda vazhdoi: Po ju çdo të bëni. Juve do t'ju duhet të merrni mbrapsht sharjet dhe ofendimet tuaja. Mua s'më hyjnë në punë, kështu që s'ka rrugë tjetër, juve do t'ju duhet ti merrni me vete.
Kur ju ndjeheni i ofenduar, dijeni se po bëni lojën e tjetrit. Në një gjendje të tillë, nuk je më i vetëdijshëm, kështu që secili mund të të kontrolloje sipas qejfit. Funksioni i njeriut i ngjan një makine: shtyp butonin dhe e ndez, shtyp butonin dhe e fik. Çdokush mund t'ju ç'ekuilibrojë juve, çdokush mund t'ju bëjë të qeshni apo të qani. Çdokush , çdo idiot në rrugë mund ta bejë këtë gjë. Çi duhet tjetrit të dijë është vetëm vendi se ku i keni butonat, - dhe ato pothuajse gjithmonë janë në të njëjtin vend. Është jashtëzakonisht e rallë të zbulosh një person që bën përjashtim nga rregulli.... Shkëputur nga Libri i Librave, vol XI 2. Osho Tregon një histori rreth Lord Mahavirës
Kohë më parë, një mbret i famshëm, quajtur Prasenjit, erdhi te Lord Mahavira për këshillë, dhe i tha: Unë kam gjithshka që kjo botë mund të ofrojë, dhe jam thellësisht i kënaqur nga kjo. Më mirë, s'ka si të bëhet. Gjithë dëshirat dhe ambicjet e mia janë realizuar. E megjithatë një pyetje nuk më lë të qetë: çfarë është meditimi? Çfarë është ky Dhyani? Jam gati ta blej, sado të kushtojë, sepse kjo pyetje më ka munduar për një një kohë ohë të gjatë jatë:: të marr arr vesh esh ç'ës ç'ësht htëë medit editim imi, i, Dhyani, Samadhi, – këtë se kam arritur ende. Mes gjithë pasurive të pafundme që kam grumbulluar, nuk e kam as Samadhin , as Dhyanin Dhyanin. Kështu që ti do mi japësh. japësh. Sado të kushtojn kushtojnë, ë, s'prish s'prish punë. punë. Kam dëgjuar dëgjuar se ti i ke arritur këto gjëra, prandaj po ti kërkoj. E përsëris, përsëris, paratë paratë s'janë s'janë fare fare problem problem.. Mahavira u përgjigj: nuk kish arsye të vije te unë për një gjë të tillë, kaq larg mbretërisë tënde. Në kryeqytetin nga vjen, është një burrë shumë i varfër. Ai ja ka arritur po ashtu, dhe ndoshta do të pranojë që ta shesë. Më mirë shko e fol me të. Prasenjit u kthye nga kish ardhur dhe vajti menjëherë të tako takonnte varfa arfannjaku jakunn. Me vete vete soll sollii dhe shu shumë karroca plot e përplot me florinj, e sende të tjera të çmu çmuara. ara. Pasi asi gjit jithë thes thesar arii u shtr shtruua në dhe, para ara shtëpisë së njeriut të varfër, mbreti tha: ç'shikon rreth e rrotull, është jotja, po deshe më shumë, prishur mos
qoftë, po ku e ke atë Dhyanin? Për të kam ardhur. Varfanjaku tundi kokën me keqardhje dhe u përgjigj: të falemenderit për ofertën, por pazari është i pamundur pamundur!! Meditimi Meditimi është gjendja e mendjes, dhe atë s'kam se si ta jap. Unë të dua dhe të respektoj o Mbret, aq sa mund të jap edhe jetën për ty, ja, pritma kokën po deshe. deshe. Po Po meditim meditimin, in, Samadhin, si mund të ta jap? Kuptoni pra: madje dhe jeta mund të falet, por jo Dhyan. Dhyani është më i madh nga vetë jeta. Ju mund ta sakrifikoni jetën,por ju s'mund ta sakrifikoni dot Samadhin . Është e pamundur! Dhe jetën mund t'jua marrin, në çdo kohë, çdokush mund ta bëjë kaq gjë, por Samadhin nuk jua merr dot njeri. Askush s'mund ta blejë, shesë, vjedhë, vrasë. Madje dhe jeta nuk është thesar më i madh nga ai, përkundrazi. Ajo që s'humbet kurrë, ajo është thesari juaj i vertetë. Dhe një gjë të tillë se shuan dot as vdekja. Nga ky prizëm duhen parë gjërat. Çfarëdo që të keni vëreni në test:nëse vdekja do tua marrë apo jo. Ky arsyetim duhet mbajtur gjithmonë në mendje. Pasuria, – a është e mundur ta merrni me vete? vete? Presti Prestigjin gjin,, ndiki ndikimi minn politi politik, k, famën, famën, buku bukurin rinë, ë, forcën fizike, trupin, gjithshka mund të keni, vëreni para pyetjes, pyetjes, a do t'jua marrë marrë dot vdekja vdekja apo jo. Dhe atëherë do ta kuptoni vertet se përveç Samadhit , çdo
gjë tjetër nuk vlen një grosh, po humb si uji mes gishtave. Prandaj Sufinjtë thonë se është mirë ti lini prapa krahëve krahëve ato gjëra që do t'jua marrin marrin një ditë prapseprap prapseprapë. ë. Harroji Harroji vogëlsirat vogëlsirat dhe rilind rilind në Samadhi – sepse ai është është i pavde pavdekshëm kshëm.. Mbreti kishte çdo gjë. Ai ishte i rrethuar nga shumë qeveritarë të mençur, por s'kish mësuar ndonjë gjë të madhe prej tyre. Së pari, këta lloj njerëzish mund të mos jenë dhe aq të zgjuar sa duken. Së dyti, nëse ti e takon vërtet një person të tillë, në ç'mënyrë mund të mësosh prej tij? Ti duhet të jesh i gatshëm të përulesh përpara përpara kësaj ikone, ikone, ti shërbesh shërbesh atij. Ti duhet duhet ti biesh në gjunjë e të dorëzohesh i gjithi, vetëm kështu mund të mësosh diçka, sepse të mësuarit është i mundur.... Ditu ituria ësht shtë si ai uji që zbret përposh. sh. Rrëketë rrje rrjeddhin lënd ëndinav inavee dhe dhe mbush bushin in çdo çdo gjë gjë që u del përpara, përpara, gropa, gropa, lugina, lugina, liqene. liqene. Bëhu dhe ti i tillë para një njeriu të mençur, mençur, – shndërrohu në një luginë. Mos Mos e mba kokën mbi re, po hape zemren dhe papritmas, do të mbushesh i gjithi.
© Gazmend Çeno
