“Alam ko naman, lalaki ka. Di magtatagal maghahanap ka rin ng tunay na babae”. “Hindi natin alam, huwag nating pangunahan”. At saka lumapit ang mukha at sa mga labi labi na hinagkan si Amapola.
Ito ay isa lamang sa aking mga paboritong tagpo sa pagitan ni Homer at Amapola sa nobelang likha ng beteranong manunulat na si Ricky Lee. Sa unang basa ng linya lalo na kung hindi mo nabasa ng buo, maiisip mong isa itong katha na sumesentro sa pag-ibig. Tama! Ngunit hindi lang pangkaraniwang istorya ito ng pagmamahalan kundi na rin ng ating personalidad, pagkatao at pagiging tao.
Simulan Simulan natin ang pagbibigay ng reaksyon sa mga tauhan. Una sa lahat ay ang bida, ang “title role” ng akda na si Amapola. Nagulat at napaisip ako kung bakit bading o bakla (at kung ano pang ibang tawag) ang naging pangunahing karakter. Habang nasa kalagitnaan na ako ng aking pagbabasa, nalaman ko ang kasagutan. Ito ay dahil ang mga bakla ay maraming katauhan at personalidad kung kaya’t madaling manipulahin ng awtor ang karakter na ito, ika nga sa Ingles, flexible. At maaari rin namang may gustong ipabatid sa mga mambabasa ang manunulat tungkol sa mga taong kabilang sa third sex. Pangkaraniwang tao siya kung titignan (kahit hindi siya totoong buhay). May kamay, mukha, paa at buo ang katawan (totoo nga ba?)ngunit sa kabila nito, marami pang kakaiba ang mayroon kay Amapola katulad na lang ng pagkakaroon ng mga alter egona sina Isaac, Zaldy at isama na rin natin si Montero, pagiging manananggal at tagapagligtas o superhero. Dumako naman tayo sa mga malalapit na tao sa buhay ni Amapola. Si Nanay Angie ang tumatayong ama at ina ni Amapola mula nang makita at ampunin niya ang pakalat-kalat sa kalsada ang walong taong gulang na Amapola. Kahit hindi kadugo ni Angie si Amapola ay higit pa sa anak ang turing niya rito. Mula sa pagiging bakla, pagiging aswang at pagtanggap kay Homer ay sinusuportahan nito. Si Lola Sepa naman ang malayong (malayong malayo) na lola ni Amapola na galing pa sa panahon ng Kastila. Siya ang nagbigay ng misyon kay Amapola. Sa una ay naguguluhan pa ang ating bida kung tatanggapin niya ang nakasaad sa propesiya ngunit nakumbinsi siya ni Lola Sepa at ni Emil. Si Emil naman ang die-hard fan ni Nora Aunor. As in die-hard fan talaga siya dahil sa huling sandali ng kanyang buhay ay si Nora pa rin ang nasa kanyang isipan. Si Homer naman ang man of interest ni Amapola. Sa kalagitnaan ng nobela ay galit i to sa mga manananggal dahil namatay ang kanyang asawa sa pagiging
aswang nito. At dahil dito, napasapi siya sa mga Aswang Patroller kasama si Tic ngunit hindi nagtagal ay umalis siya sa grupo at sumapi sa pangkat nina Sir Gervacio. Si Trono naman ang pulitikong ayaw sa mga aswang at ang nagpautos na hulihin at ikulong si Amapola. Siya ang nanalo sa pagkapresidente sa eleksyon eleksyon 2010. Marami pang mga tauhan tauhan sa nobelang ito gaya nina Giselle, Zaldy, Isaac, Montero, Tic, Sir Gervacio at Truman.
Pagtuunann naman natin ang istruktura ng nobela. Kakaiba ang paraan ng paglalahad ng kwento ng manunulat. May kabanatang si Amapola ang nagsasalaysay ng mga pangyayari at may iba rin namang ang awtor. Kapansin-pansin na hindi gumamit ng panipi ang may-akda sa pagsasaad ng direktang dayalog ng karakter. Walang hinto at dirediretso ang paglalahad ngunit dahil sa tono ng kanilang mga linya, malalaman mo kung sino ang nagsabi ng partikular na mensahe ngunit minsan ay magulo din kung kung kaya’t kail angan pang ulitin para malaman kung kaninong dayalog iyon.
Napakarami kong maisusulat na magagandang punto tungkol sa librong ito. Mula pa lang sa estilo ng may-akda at sa kung paano dumaloy ang mga pangyayari. Akmang akma ang pagkakasunod-sunod ng mga kabanata. Maayos at malinaw ang takbo ng istorya. Maganda rin ang kanyang paglalagay ng kaunting silip sa kasaysayan partikular sa panahon ng Kastila at paghihimagsik ni Bonifacio. Ang istoryang pag-ibig ay interesante din tulad sa pagitan nina Amapola at Homer, Isaac at Giselle at Andres at Sepa. May nakakakilig ding mga tagpo sa pagitan nina Amapola at Homer. Kahit sila ay kapwa lalaki, mararamdaman mong tunay ang kanilang pagmamahalan at walang makakapigil sa kanila. Nakakatuwa din ang mga linya ng mga bakla kasama si Amapola, mga sagutan at barahan nina Lola Sepa at Nanay Angie at hindi rin pahuhuli ang mga hirit ni Truman . Naging makatotohanan ang kwento sa paggamit ng mga eksaktong lugar lalo na sa Quezon City. Maganda rin ang pagsasama ng aspetong pulitikal na angkop sa panahon ngayon dahil magulo ang pamahalaan ngayon. Binibigyang buhay ni Trono at iba pang kandidato sa pagkapangulo sa nobelang ito ang mga opisyal ng gobyerno na gagawin ang lahat, makasakit at makasira man ng iba para lamang manalo sa botohan. Sa kabuuan, maganda ang istorya lalo na ang mga nakakagulat na rebelasyon tungkol kay Montero at Baby Mira.
Kakaunti lamang ang mga hindi ko nagustuhan sa akdang ito. Ang una ay hindi gaano makatotohanan ang mga pangyayari katulad ng mga superhero, manananggal at ang pagbalik ng isang taong namatay na sa panahon ng Kastila para tuparin ang kanyang misyon. May mga eksenang eksaherado din ngunit nakikita ko naman ang intensyon ng manunulat sa paggamit nito upang maging malikot ang ating imahinasyon lalo na sa parteng inilalarawan ang pagkain ng laman ng tao.
Hindi naman gaano naging mahirap ang paggawa ng reaksyon sa “Si Amapola sa 65 na Kabanata” dahil sa klaro ng kwento at interesante at nakakaigayang basahin mula umpisa hanggang dulo. Pahirapan din ang pagbili ng librong ito dahil sa mismong book launching kami pumunta na 10:00 na ng gabi natapos ngunit sulit naman ito dahil sa mga artistang aming nakita at sa pambihirang pangyayari sa aking buhay kasama ang iba sa aking mga kaklase. Binasa ko ito noong semestral break at natapos ko ito sa loob ng dalawa at kalahating araw (yata?). Hindi ko maibaba ang li bro dahil sa mga kaabang –abang na mga susunod na eksena. Isang malaking oportunidad sa akin na makabasa ng nobela ni Ricky Lee at nalaman kong ang mga bakla ay dapat tinatanggap dahil sila ay BAHAGI NG LAHAT.
