/
, Ιωάννης
Κορναράκης
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΕΣΤΩΣ ΤΗΣ θΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ*
C
,
-"
-'
Τό περιοδικό της ·Ιεράς
επιγραμματικως,τα στοιχειααυτα
Μητροπόλεως Περιστερί
εΙναι τά έξης:
ου «Διά6αση» καί στό 540
1. ·Η επισκοπική
προεδρία της
τεύχος του τών μηνών Μαρτίου
Θείας Εύχαριστίας εΙναι τό κύριο
Άπριλίσu
άρθρο
καί κατ εξοχήν εργο τού Έπισκό
τού Σε6ασμιωτάτου Μητροπολί
που. Άπό τήν ιδιότητά του αύτή
του κ. 'Ιωάννου Ζηζιούλα, μέ θέ
«πηγάζει όλη ή έξουσία τού' Ε
μα «< Ο 'Επίσκοπος ώς προεστώς
πισκοπου, οχι μονο η αγιαστικη,
τής Ευχαριστίας».
dλλά καί ή λεγομένη διοικητική».
2005, δημοσιεύεται
ι
:ν
,
t
,
~
Πρόκειται, στό κείμενο αύτό,
'Έτσι, ό Έπίσκοπος «εχει ώς κύ
γιά άνάπτυξη σκέψεων τού Σε6α
ριον εργον του πρωταρχικον να
σμιωτάτου, πού άφορούν στό νόη
ήγείται τής Θείας Ευχαριστίας,
μα τού επισκοπικού άξιώματος
όλα τά άλλα εργα του εΙναι δευ
στόν χώρο της λει τουργικης καί,
τερεύοντα» (σ.
γενικώτερα, της εκκλησιαστικης
Υ
2. ·0
ι
Ι
5).
Έπίσκοπος, συνεπώς,
μας ζωης. Κατά τόν Σε6ασμιώτατο
«όταν διοικεϊ, δέν ασκείδιοίκησιν,
κ. 'Ιωάννη, ή Όρθόδοξη Έκκλησία
αλλά προεκτείνει σέ όλους τούς
εΙναι «έπισκοποκεντρική». Τήν
τομείς τής ζωής τής'Εκκλησίας
6ασική αύτή θέση του, σχετικώς
τή χάρη καί τήν ευλογία τής Θείας
μέ τό νόημα καί τόν ρόλο τού επι
Ευχαριστίαςτής όποίαςπροιστα
σκοπικού άξιώματος, προσπαθεί
ται» (σ. 6). «<Ι Ολα στήν' Εκκλησία
νά στηρίξει μέ τήν παράθεση λει
γίνονται μέ τήν ευλογία τού' Ε
τουργικών καί εκκλησιολογικών
ι πισκοπου»
στοιχείων. Συνοπτικώς, καί μάλλον
σκοπος «εΙναι ό προεατώς τής Θεί
(6) 'φ' οσον ο ·'Ε' σ. ,ε πι U
'Ι< Ύπό τόν ώς aνω rirJJov Υράφει ό κ. ·Ιωάvvnς ΚΟΡvaράκnς εiς τό πεΡlOδικόv «ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ» 'faνoυάpιoς-Mάprιoς 2006 [ά έξfΊς σnμavrικά.
---
-----:...
..
Ι
λorJOC λ-Γλ-θλ-ΓΓ6λΟC eCΦΙΓΜ6ΝΙΤΗC
ας Ευχαριστίας» (σ.
6).
σκόπου κατά τή Θεία Λειτουργία
εικονίζει, ώς
αποτελεί τό πλέον καίριο σroιχείo,
προεστώς της 'Εκκλησίας, «τόν
πού αναδεικνύει τήν Θεία Ευχα
Βασιλέα Χριστόν όπως θά έλθει
ριστία έπισκοποκεντρικό γεγονός
στήν Βασιλεία του», μέ λαμπρό
στή ζωή τής' Εκκλησίας» (σ.
3. Ό 'Επίσκοπος
τητα καί άκτι νοοολία!
8.
10).
«Τό γεγονός ότι δ ίερεύς,
4. Ή Θεία Λειτουργία «εΙναι
όταν πρόκειται νά τελέσει τή Θεία
έντελώς αδιανόητος χωρίς τήν
Ευχαριστία λαμοάνει καιρόν ...
εννοια τού είκονισμΟύ. i4λλά όταν
καί από τόν θρόνον τού' Επισκό
λέμε ότι ό 'Επίσκοπος στή Θεία
που, έστω καί αν εΙναι κενός, δεί
Ευχαριστία εΙναι είκών τού Χρι
χνει ότι καί όταν ακόμη δέν λει
στού, δέν μπορούμε νά τό κατα
τουργεί ό' Επίσκοπος, αυτός εΙναι
νοήσουμε αυτό, διότι χάσαμε πλέ
τό κέντρο τής Θείας Ευχαριστίας»
ον τήν γλώσσα τής είκόνος τής
(σ.
έκκλησιαστικής ζωής» (σ.
5. Πάντως,
7).
10).
***
έφ' όσον «ό ' Επίσκο
Μία μόνο δυνατότητα εχουμε
πος εΙναι είκών τού Χριστού, δέν
νά έλέγξουμε τήν άλήθεια αύτού
μπορούμε νά παρακάμψουμε τήν
τού ισχυρισμούτού Σε6ασμιωτάτου
είκόνα του καί νά πάμε απευθεί
ΜητροπολίτουΠεργάμου ότι, ώς
αςστόπρωτότυπο» (σ. 7). «Μέ άλ
κύριο εργο καί πρωταρχικό τού
λα λόγ ια, δέν μπορούμε νά προσ
Έπισκόπου είναι τό νά ήγείται
ευχόμαστε στό Χριστό (σημ. σ.
της Θείας Εύχαριστίας καί δτι
απευθείας) άλλά πρέπει νά παρεμ
προίσταταικαί προεδρεύειαύτης.
ΟΟλλεται ή είκόνα τού'Επισκόπου»
Νά άνατρέξουμεστό κείμενο της
(σ.
7). «~yπάρχουν οέοαια ακόμη
Θείας Λειτουργίας, στό <Ιερατι
πολλοί πού ολέπουν σrό πρόσωπο
κόν, γιά νά ιδούμε άν, πράγματι,
τού' Επισκόπου τόν ίδιο τό Χριστό,
ό Έπίσκοπος είναι «ό προεστώς
αλλά ό αριθμός τους μειώνεται
καί τό κατεξοχήνκέντρο τής Θεί
διαρκώς καί χάνεται ή είκονολο
ας Ευχαριστίας»!
γική αντίληψη τών δρωμένων τής Θείας Ευχαριστίας» (σ.
Α. Πρό τής ένάρξεωςτής θεί ας Λειτουργίας
8).
6. «'Εάν ή έπικοινωνία μας μέ
Στήν τελευταία εύχή της προ
τό Θεό παρακάμπτει τόν ανθρω
, _ , ετοιμασιας του ιερεως, στον σο
πο ('Επίσκοπο), τότε ή έπικοι
λέα, πρό τού τέμπλου, θά ζητήσει
, νωνια
" αυτη
πραγματοποιειται
μέσφ τής φαντασίας» (σ.
7.
9).
«Τό μνημόσυνο τού' Επι
ι,
τήν «χείρα» τού Δεσπότου Χρι
στού, γιά νά επιτελέσει τήν αναί μακτο θυσία, ό λειτουργός ίερεύς:
..
/
,"
3
λorIOC λ,Γλ.θλ.ΓΓ€λΟC eCΦΙΓΜ€ΝΙΤΗC
Κύριε, εξαπόστειλόνμοι τήν
είναι συγχρόνως θύτης καί θύμα.
χείρα σου εξ άγίου κατοικητηρί
Καί στό σημείο τούτο ή παρουσία
ου σου καί ενίσχυσόνμε, εις τήν
ή μετοχή τού Έπισκόπου εΙ ναι
προκειμένην διακονίαν σου, ϊνα
ανυπαρκτη:
,
,
ακατακρίτωςπαρασταθώ τιμ φο
ΥΕτιπροσφέρομεντήνλογικήν
οεριμ σου οήματι, καί τήν αναί
ταύτην καί αναίμακτον λατρείαν
μακτον ίερουργίανεπιτελέσω. "0
καί παρακαλούμέν σε, καί δεόμε
τι σού εστιν ή οασιλεία καί ή δύ
θα, καί ίκετεύομεν' κατάπεμψον
ναμις καί ή δόξα εις τούς αιώνας
τό Πνεύμα σου τό .~ γιον εφ' ήμας
των αιωνων.
καί επί τά προκείμενα δώρα ταύτα.
-
,,
Στήν ευχή αυτή ό λειτουργός
Καί ποίησον τόν μέν 'Άρτον
ίερεύς δέν ζητεί τήν χείρα τού , , , , ,
τούτον, τίμιον Σώμα τού Χριστού
Ι,
οικειου επισκοπου για να επι τε
λέσει τήν «αναίμακτον ίερουρ γίαν», αλλά τού προσφέροντος
έαυτόν, γιά τήν θυσία αυτή, Κυ ρίου 'Ιησού Χριστού!
σου.
Τό δέ εν τιμ ποτηρίψ τούτψ τί
μιον Α ίμα τού Χριστού σου. Μεταοαλών τιμ Πνεύματί σου τιμ Άγίψ.
Β. Κατά τήν άκολουθίαν της
γ) Πρό τής Θείας Μεταλήψε
Άναφοράς, τής καθαγιάσεως των
ως καί πάλι ή σχετική ευχή τού ίε
τιμίων δώρων
ρέως θά απευθυνθεί στόν θυσια~
α)
CH πρόσκληση
τού λαού τού
Θεού νά προσέλθει, προετοιμα
σθέντα Κύριο καί όχι στόν Έπί σκοπο:
ζόμενος, στήν τράπεζα τής αναι
Πρόσχες Κύριε' Ιησού Χριστέ,
μάκτου θυσίας γίνεται διά τών λό
ό Θεός ήμών, εξ άγίου κατοικη
γων τού Κυρίου' Ιησού καί όχι διά
τηρίου σου, καί από θρόνου δό
τού' Επισκόπου!
ξης τής Βασιλείας σου, καί ελθέ
Λάοετε, φάγετε' τούτό μου εστί
ειςτό άγιάσαι ήμας, ό ανω τιμ Πα
τό σώμα, τό ύπέρ ύμών κλώμενον
τρί συγκαθήμενος καί ώδε ήμίν
εις αφεσιν άμαρτιών.
αοράτωςσυνών.Καίκαταξίωσον
εστι τό αίμά μου, τό τής καινής
τf! κραται(j σου χειρί μεταδούναι ~-" " ημιν του αχραντου σωματος σου
Διαθήκης,
καί τού τιμίου αϊματος, καί δι'
Πίετε εξ αύτού πάντες τούτό τό ύπέρ ύμών καί
πολλών εκχυνόμενον, εις αφεσιν άμαρτιών.
ήμών παντί τιμ λαιμ. Τής αναιμάκτου, λοιπόν, θυσίας
6) Γιά τήν καθαγίαση των τιμί
τού Χριστού προεστώς καί ήγέτης
ων δώρων ό ίερέας λειτουργός
καί πρόεδρος καί κέντρο είναι ό
απευθύνεται πρός τόν Κύριο, πού
ίδιος ό Χριστός καί ουδείς άλλος.
-
-------
-
---------- ---~
λorIoc λ.rλ,θλ,rr€λΟC ecφ,rΜ€ΝIΤΗC
Στό γίγνεσθαιτού φρικτού μυστηρί
ακραιφνώς χριστοκεντρική καί
ου τής θυσίας αυτής ό Έπίσκοπος
καθόλου έπισκοποκεντρική! Στά
είναι τελετουργικώςανύπαρκτος!!!
δρώμενα της Θείας Ευχαριστίας,
Συνομολογείκαί6εσαιώνειτό
αλλά καί σλης τής Θείας Λει
τελευταίο γεγονός καί ό Άγιος
τουργίας, σπως είναι φυσικό καί
Νικόλαος ό Κασάσιλας,στό εργο
αυτονόητο, δεσπόζε·ι ή εικόνα τού
του «Είς τήν Θείαν Λειτουργίαν»:
Χριστού ώς θύτου καί θύματος.
«Δ ιότι δέν μεταλαμοάνουνπρα
Κάθε αναφορά, έπομένως, στό γε
γματικά όλοι αυτοί στούς όποί
γονός αυτό τής Θείας Ευχαριστίας
ους δίδει ό ίερεύς, αλλά όπωσδή , , , ,
η, γενικώτερα, της Θείας Λει
-
ποτε μονον εκεινοι στους οποιους
τουργίας εχει αποκλειστικώς χρι
δίδει μόνον ό Χριστός. 'Ο ίερεύς
στοκεντρική λειτουργική νοημα
δίδει γενικά σέ όλους τούς προσ
τική.
~
ερχομένους, ό δέ Χριστός (μόνον)
Άντιθέτως, ή είκόνα τού Έπι
στούς αξίους νά μετάσχουν. ~πό
σκόπου παρουσιάζεται έξαιρετι
αυτά εΙναι φανερό ότι μόνον ενας
κώς περιθωριακή στό σλο γίγνεσθαι
εΙναι αυτός, πού τελεί τό μυστή
της Θείας Ευχαριστίας-Θείας Λει
ριο γιά τίς ψυχές καί άγιάζει ζων
τουργίας. Άπλώς, ό Έπίσκοπος
τανούς καί αποθανόντας, ό Σω
μνημονεύεται ώς ό έκκλησιαοτικός
τήρ» (Φιλοκαλία τών Νηπτικών
διοικητικός προϊστάμενος τέσσερις
καί ~σκητικών, Νικόλαος Κα
φορές, χωρίς ίδιαίτερη έπισήμανση
σάσιλας, Πατερικαί Έκδόσεις
χαρισματικής η λειτουργικής ύπε
«Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσα
ροχής. Δίδει ευλογία ώς ίερατι
λονίκη
τό κεί
κος προισταμενος και απο αυτον
μενο, λοιπόν, τής Θείας Λειτουρ
έξαρτώνται σλα τά διοικητικά θέ
γίας δέν προκύπτει στι ό Έπί
ματα τής Έπισκοπής του. Μέ τό
σκοπος είναι προεστώς τής Θεί
νόημα αυτό, άλλωστε, γίνεται καί
ας Ευχαριστίας, μέ τό νόημα πού
ή μνημόνευσή του. Δέν μπορεί,
θέλει ό Σεσασμιώτατος κ. 'Ιωάν
λοιπόν, νά ίσχυρίζεται ό Σεσα
νης Ζηζιούλας, ούτε ύπάρχει κά
σμιώτατος στι: «τό πλέον κύριον
ποιο στοιχείο στι ήγείται στά έξε
στοιχείο, πού αναδεικνύει τή Θεία
λικτικά στάδια τής μυστηριακής
Ευχαριστία επισκοπικοκεντρικό
ίερουργίας. Ούτε, έπίσης, μαρτυ
γεγονός στή ζωή τής' Εκκλησίας,
ρείται στό κείμενο αυτό στι «ό ' Ε
ειναι η μνημονευση του ονοματος
πίσκοπος στή Θεία Ευχαριστία
τού' Επισκόπου». Ή διοικητική
εΙναι εικών τού Χριστού»!
έξουσία μπορεί νά στηρίζει ευθύ , -, , ,
1979, σ. 208). Άπό
'Έτσι ή Θεία Λειτουργία είναι
,
τ
..'
~
ι
"
,
_,
,
,
,
νες επισκοπικης μεριμνας για την
.. .
/
λorιoc λ.rλθλrr6λΟC
θcφιrΜ6ΝΙΤΗC
διασφάλιση της όμαλης λειτουργίας
μένου τού ΜητροπολίτουΠεργά
της όλης έπισκοπης, άλλά ή έννοια
μου, ορίσκονται, όχι μόνον έξω
αυτή της εξουσίας δέν σχετίζεται
άπό τό πνεύμα της Όρθοδόξου
μέ τό γεγονός της Ευχαριστίας.
Έκκλησιολογίας,άλλά καί πέραν
Στό σημείο αυτό λησμονεί ό Σε
της κοινης λογl;κης~
οασμιώτατος Μητροπολίτης Περ
1. Είναι δυνατόν νά ίσχυρίζε
γάμου κ. 'Ιωάννης ότι ό Κύριος
ται ό Σεοασμιώτατος ότι ό δεσπο
άπέτρεψε τούς μαθητές του άπό
τικός θρόνος, άπουσιάζοντος τού
άξιώσεις εξουσίας, όποιασδήπο
Έπισκόπου, κατά τήν Θεία Λει
τε μορφης.
·0 λόγος Του, εν προ
τουργια, «εστω κι αν ειναι κενος,
κειμένφ, είναι σαφής καί έχει άπό
δείχνει ότι καί όταν άκόμη δέν λει
λυτο χαρακτήρα: «... οί αρχοντες
τουργεί ό' Επίσκοπος, αυτός εΙναι
τών έθνών κατακυριεύουσιναυτών
τό κέντρο τής Θείας Ευχαριστίας»;
καί οί μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν
Καί μόνον αυτή ή σκέψη του (ή
αυτών. ουχ ούτως εσται έν ύμίν,
εκκλησιολογική) δείχνει τήν διά
άλλ' ός έάν θέλπ έν ύμίν μέγαςγε
θεση της άξιώσεώς του ύπεροχι
νέσθαι, εσται ύμών διάκονος, καί
κης δεσποτικης θέσεως έναντι τού
ός έάν θέλπ έν ύμίν εΙναι πρώτος,
Άρχιερέως Χριστού!!!
,,,,
",
Τ
,
εσται ύμών δούλος ώσπερ ό υίός
Λησμονεί, δυστυχώς, ό Σεοα
τού άνθρώπου ουκ ήλθε διακονη
σμιώτατος ότι ό δεσποτικός θρό
θήναι, άλλά διακονήσαι καί δούναι
νος στόν όποίο κάθεται κατά τήν
τήν ψυχήν αυτού λύτρον άντί
Θεία Λειτουργία εΙναι θρόνος τού
πολλών» (Ματθ.
Γιά
Άρχιερέως Χριστού, γεγονός πού
τόν λόγο αυτόν, άλλωστε, τού Κυ
επισημαίνει ή Άρχιερατική Του
ρίου ό Άπόστολος Παύλος καλεί
είκόνα; Καί ότι, επίσης, τό γεγο
τόν Τιμόθεο «διάκονον τού'Ιη
ι " , u , , νος αυτο ση μαινει οτι, και κενος
σού Χριστού» (Α' Τιμ.
νά είναι, είναι πλήρης της Άρ
20,25-28).
4, 6).
Καί ό Έπίσκοπος εΙναι διάκο
χιερατικης παρουσίας τού Χρι
νος καί δούλος τού Δεσπότου Χρι
στού; Έξ άλλου, όταν ό λειτουρ
στού καί δέν μπορεί νά θέλει νά
γός ίερέας θυμι~ τόν κενό δεσπο
τ
r,
ι
,_
ειναι ηγετης και προεστωςτου μυ
τικό θρόνο, θυμι(i τήν Άρχιερα
στηρίου της Θείας Ευχαριστίας,
τική είκόνα τού Χριστού, ολέπει
εφ' όσον «ουκ εστι δούλοςμείζων
τό πρόσωπο τού Χριστού, καί είναι
τού κυρίου αυτού» ('Ιω.
φυσικό νά μή έχει πρόόΦθαλμών
15,20)!
***
Έπιπλέον δύο σημεία, από τά πολλά καί άπαράδεκτα τού κει
,
"
-"
του την εικονα του οικειου μη
τροπολίτου. Πάντως, ούτως
11
άλλως, καί όταν άκόμη κάθεται ό
.
-------------
----.-
/
λ.rιΟC λ.rλ.θλ.rr€λΟC ecφlrΜ€ΝIΤΗC
Έπίσκοπος επί τού θρόνου αύΤΟύ,
τήρ τού κόσμου όχι γιατί θυσιά
ό Χριστός εΙναι πάντοτε ό Μέγας
σθηκε στό Σταυρό εξαλείφοντας
'Αρχιερεύς! Δέν χωράει δεύτερος!
μ' αυτόν τόν τρόπο τίς άμαρτίες
11. Έπίσης, εΙναι δυνατόν νά
τού κόσμου, άλλά γιατί ιιανέστη
λέγεται καί νά γράφεται ότι ό πι , , , ,
εκ νεκρών θανάτφ θάνa.τον πατή
στος, προσευχομενος, μονον μεσφ
σας". <Η Δύση (συνεχίζει) -Ρωμαω
της είκόνας τού Έπισκόπου μπο
καθολική καί Προτεσταντική- πού
ρεί νά Φθάσει στό πρωτότυπο, δη
εΙδε τό πρόΌλημα τού κόσμου ώς
λαδή στόν Χριστό; Καί ότι, άν δέν
πρόΌλημα ήθικό (παράβαση εν
, περασει
τολής καί τιμωρία) έκαμε τό Σταυ
, ~"" μεσα απο την εικονα του
Έπισκόπου, δέν σuναντ~ τόν Χρι
ρό τού Χριστού επίκεντρο τής πί
στό, άλλά προσεύχεται μέ τήν φαν
στεως καί τής λατρείας. ~λλά ή
τασία του; Λησμονεί ό Σεβα
'Ορθοδοξία εξακολουθεί νά το
σμιώτατος κ. 'Ιωάννης Ζηζιούλας
νίζει τήν ~ νάσταση ώς τό κέντρο
τήν άξιωματική άρχή τού 'Απο
τής όλης ζωής της ... » (<<Χριστο
στόλου Παύλου: «ΕΙς γάρ Θεός, εΙς καί μεσίτης Θεού καί ανθρώ
λογία καί ύπαρξη», περιοδ. Σύ ναξη, τ.
2, 1982, σ. 18).
που, άνθρωπος Χριστός'Ιησούς»!
Προκειμένου, όμως, νά στηρίξει
(Α' Τψ. 2,5). Ύπάρχει, άραγε, με
τήν αίρετική αύτή θέση επί καινο
γαλύτερος παραλογισμός γιά τήν
διαθηκικού εδάφους, επικαλείται
στήριξη μιάς άντιεκκλησιολογικής
τόν παύλειο λόγο. 'Αναφέρεται
Δεσποτοκρατίας;
στό χωρίο τής ΑΙ πρός Κορινθίους
***
Έπιστολήςτου, 15, 14: «ΕιΧριστός ,
,
,
,
r-
,
Τέλος, ό Σε6ασμιώτατοςΜητρο
ουκ εγηγερται ματαια η πιστις
πολίτης Περγάμου κ. 'Ιωάννης ε
ύμών». 'Αλλά τό χωρίο αύτό τό πα
χει ήδη κάνει χρήση τής εξουσίας
ραποιεί (τό πλαστογραφεί;) άντι
του επί τής Θείας Εύχαριστίας,
καθιστώντας τήν προσωπική άντω
e c, ,_, " ως ηγετης αυτης και προεστως και
νυμια «υμων» με την αντωνυμια
πρόεδρος, καί εχει ενεργήσει άνε
«ήμών»!!! 'Έτσι τό χωρίο αύτό
πίτρεπτη τομή στόν μυστηριακό
φαίνεται δτι Εχει καθολική-ύποχρε
πυρήνα τής Θείας Εύχαριστίας,
ωτική ισχύ, ενφ, δπως φαί νεται
άρνούμενος τήν σωτηρία μας διά
άπό τό ίδιο τό κείμενο, άφoρ~ ειδι
τού σταυρικού θανάτου τού Χρι
κή περίπτωση Κορινθίων συνομιλη
στού!!! Γράφει, γιά νά δομήσει
τών στούς όποίους άπευθύνεται
μιά σημαντική αίρετική θέση στήν
ό 'Απόστολος Παύλος, γιά νά τούς
«καρδιά» τής 'Ορθόδοξης χριστο
δείξει ότι ή πίστη τους στόν Χριστό,
λογίας, ότι: «< Ο Χριστός εΙναι Σω
χωρίς τήν πίστη τους στήν Άνάστα
ι
e
_
ι
ι,
ι
/
λ,rιοc λ,rλ-θλ-rr6λΟC ecφιrΜ6ΝΙΤΗC
σή Του, είναι ματαία καί περιττή! Ό Σεδασμιώτατος, μέ τήν κακο
δοξία του αυτή, ακυρώνει καί μάλ
ριοδ.
καί ενεργεί διχοτόμηση τού μυστη
ανταποκρι
τού τού «Ο.Τ.» από τήν 'Ιταλία, «Ο.Τ.»
16.7.1999).
***
λον ακρωτηριάζει τήν ορθόδοξη σωτηριολογία καί χριστολογία
Italia Ortodossa,
Τήν 23.12.2005 ό «Ο.Τ.» δημο σίευσε πληροφορία, σύμφωνα μέ
ρίου τής Θείας Ευχαριστίας, αρνού
τήν όποία, εις τό Θ' Διαχριστια
μενος τήν λυτρωτική δύναμη τού
νικό (διά6αζε: μεταξύ παπικών
Σταυρού τού Χριστού! Όπωσδή ποτε, ό πυρήνας της 'Ορθοδοξίας
είναι σταυροαναστάσιμος! Σταυ ρός καί Άνάστασις δέν ξεχωρί
καί ορθοδόξων εξ Άθηνών) Συμ πόσιον, μεταξύ άλλων πορισμά των, «διαπιστώθηκε δτι ή "Εύχα
ριστηριακή εκκλησιολογία" είναι
ζουν, αφού ή Άνάσταση ανατέλ
δυνατό νά αποτελέσει σημαντική
λει από τόν Σταυρό τού Κυρίου!
οάση προσεγγ ίσεως τών δύο' Εκ
***
κλησιών, στά πλαίσια τού οικου
Φαίνεται ότι ό Σεδασμιώτατος
μενικού διαλόγου, γιά τήν κατα
ΜητροπολίτηςΠεργάμου ρέπει
νόηση τής λειτουργίας τού' Επι
στήν... αίρεσιολογία!<Ως «αφεντι
σκοπικού πρωτείου στήν τοπική
κό» της Θείας Ευχαριστίας,μπορεί
,Εκκλησία,
νά λέει καί νά γράφει ό,τι θέλει!
στηρίου τής Θείας Εύχαριστίας»!
στά πλαίσια τού Μυ
«" Ετσι, ακούσαμεdπό τόν Μη
'Ιδού ή χρήση της περιλάλητης
τροπολίτηΠεργάμου, σέ ενα θεο
ευχαριστηριακης εκκλησιολογίας
λογικό συμπόσιο πού εγινε στό
στήν ... συνάντησή της μέ τό 'Επι
Boze τής'Ιταλίας, δτι ή ,Ορθόδοξη
σκοπικό πρωτείο! Νά περιμένου
,Εκκλησία εχει,
οέοαια, δλην τήν
με, άραγε, νά χρησιμοποιηθεί ή
άλήθεια, άλλά όχι μόνον αύτή, άλ
«δάση» αυτή καί γιά τήν από μέ
λά καί άλλες εκκλησίες μή ορθό
ρους της 'Εκκλησίας τών Άθηνών
δοξες. Είναι ή γνωστή εκκλησιολο
αποδοχή τού πρωτείου τού Πάπα;
γία τών αδελΦών εκκλησιών. Σέ
<ο εισηγητής, πάντως, της εν λόγφ
ενα του αρθρο, πού δημοσιεύθη
εκκλησιολογίας εχει γραπτώς ξε
κε στό καθολικό περιοδικό
"Regno ",
καθαρίσει τήν θέση του: ή 'Εκκλη
μας αναλύει τήν γνωστή του εκκλη
σια μας εχει αναγκη το πρωτειο
σιολογία καί δηλώνει ξεκάθαρα
τού Πάπα!
,
" "
ι
_
πώς ή ,Εκκλησία εχει ανάγκη από
'Ιδού ό Πάπας, ιδού καί τό όρθό
τό Πρωτείο τού Πάπα» (απόσπα
δοξο ... πήδημα, ενδεχομένως,από
σμα άρθρου τού Γεωργ. Καραλη,
τό 'Επισκοπικό πρωτείο aτό Πα
Διευθυντού τού 'Ορθοδόξου πε
πικό πρωτείο!!!
