ΔOΛΙΩΤΙΚΑ Α΄3ΜΗΝΟ 2012

ΠΛHPΩMENO TEΛOΣ

KΩ∆IKOΣ 4587

Tαχ. Γραφείο Iωαννίνων Aριθµός. Aδείας 14

ΠEPIO∆IKH EK∆OΣH ΠOΛITIΣTIKOY ΣYΛΛOΓOY ∆OΛOY IΩANNINΩN ETOΣ 28ο AP. ΦYΛ. 113 IANOYAPIOΣ - ΦEBPOYAPIOΣ - MAPTIOΣ 2012 TAX. ∆/NΣH: AIAKI∆ΩN 36 452 21 IΩANNINA e-mail: [email protected] www.dolo.gr

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ∆ΟΛΟ Το Πάσχα θεωρείται µακράν η σηµαντικότερη γιορτή των Ελλήνων αλλά και η πιο χαρµόσυνη. Είναι εορτασµός της Άνοιξης, µια αναγέννηση µεταφορικά και κυριολεκτικά. Ορδές Ελλήνων εγκαταλείπουν την πόλη για να περάσουν το Πάσχα στην εξοχή και συνήθως στα χωριά από όπου κατάγονται. Οι λέξεις Πάσχα, άνοιξη, µοσχοβολιές, στον αέρα, πατρίδα, Ελλάδα, ξωκλήσια, αγριολούλουδα, Χριστός Ανέστη, είναι στενά δεµένες µεταξύ τους. Παρά τις αντιξοότητες και δυσκολίες που αντιµετωπίζουν οι ΄Ελληνες από την οικονοµική κρίση, έδειξαν ότι σε τέτοιες εκδηλώσεις, παραµένουν δεµένοι µε ισχυρούς δεσµούς µε τα πατροπαράδοτα έθιµά τους, τα οποία περνούν έτσι από γενιά σε γενιά. Για το ∆ολό, το πανέµορφο αυτό χωριό, το Πάσχα δεν είναι µόνο κατανυκτικό αλλά ιδιαίτερα και νόστιµο. Τα τοπικά βιολογικά προϊόντα, (κρέατα, γαλακτοκοµικά, χόρτα, ποτά κ.λ.π.) που καταναλώνονται σε µια παρθένα φύση, θα σας προσφέρουν εκτός των άλλων, νοστιµιές, µετατρέποντας έτσι το Πάσχα σε µια αξέχαστη γαστριµαργική εµπειρία. Σας περιµένουµε να περάσουµε ωραία. Γ. Μ.

Εκλογή νέου ∆.Σ. του Συλλόγου µας Την Κυριακή 18 Μαρτίου 2012, πραγµατοποιήθηκε γενική συνέλευση του Πολιτιστικού Συλλόγου ∆ολού Ιωαννίνων, που ανέδειξε το νέο ∆.Σ. του Συλλόγου. Μετά τον απολογισµό (οικονοµικό και πεπραγµένων) του απερχόµενου ∆.Σ., ο µέχρι σήµερα διατελέσας Πρόεδρος ∆ηµήτριος Πότσης, εξέφρασε την απόφασή του να µην υποβάλλει ξανά υποψηφιότητα για το νέο ∆.Σ., αλλά θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του, τόσο στη σύνταξη της εφηµερίδας µας “∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ”, όπου είναι βασικός συντάκτης, όσο και την πολύτιµη εµπειρία του στο Σύλλογο. Η δήλωση αυτή συγκίνησε όλους τους παρευρισκόµενους και τον ευχαριστήσαµε για τις πολύτιµες υπηρεσίες που προσέφερε στο Σύλλογο και κατ’ επέκταση στο χωριό µας. Tο νέο ∆.Σ. του Συλλόγου µας, που προέκυψε µετά τις εκλογές της 18ης Μαρτίου 2012 συγκροτή-

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ∆ολού Ιωαννίνων και η εφηµερίδα µας τα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ » εύχονται σε όλους σας: Kαλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα

θηκε σε σώµα και αποτελείται από: Πρόεδρος: Γιάννης Μποντίνης (τηλ. 2651044558) Αντιπρόεδρος: Λευτέρης Φωτόπουλος του Ιωάννου (τηλ. 2651021577) Γενικός Γραµµατέας: Κώστας Μέξης (τηλ. 26510 76669) Ταµίας: Γιώργος Μποντίνης (τηλ. 2651044127) Έφορος εκδηλώσεων: Βασίλης Χρήστου (τηλ. 2651049803) Μέλη: Χάρης Παπακώστας (τηλ. 2651024658) Άρης Υφαντής (τηλ. 2651071218) Αναπληρωµατικά µέλη: Φωτόπουλος Γιάννης, Κωσταράς ∆ηµήτρης, Σπανός Γιώργος Μετά τις επελθούσες αλλαγές στη σύνθεση του νέου ∆.Σ., για την εύρυθµη λειτουργία του Συλλόγου, αποφασίστηκαν τα εξής σχετικά µε τις διευθύνσεις που θα αποστέλλεται η αλληλογραφία: - Η αλληλογραφία σχετικά µε την εφηµερίδα "∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ" θα συνεχίσει να αποστέλλεται στην ίδια ταχυδροµική διεύθυνση (∆ηµήτριος Πότσης, Αιακιδών 36 ΤΚ 45221 Ιωάννινα). - Η αλληλογραφία που αφορά τον Πολιτιστικό Σύλλογο θα αποστέλλε Συνέχεια στη 2η σελίδα

KO Y B E N T O Y Λ E Σ

Tου ∆HM. ΠOTΣH

Η κουβέντα µας τούτη την στιγµή που γράφονται τα παρακάτω είναι η εξής και απεθύνεται όµως σ’ αυτούς που ο ελληνικός λαός καλείται µέσα σε λίγο καιρό να εκλέξει κυβερνήτες του και να τους στείλει στη Βουλή. Σ’ αυτούς τους νέους βουλευτές και αύριο κυβερνήτες µας να τους πω µερικά πράγµατα που ακουώ καθηµερινά στους δρόµους, στις λαϊκές αγορές, στα καφενεία και αλλού να λένε τα εξής: Εµείς δεν έχουµε λεφτά να φάµε, να πληρώσουµε ενοίκιο, να αγοράσουµε πετρέλαιο, ψοφήσαµε απ’ το κρύο, εκλογές θέλουµε σήµερα; Ξέρετε πόσο στοιχίζουν στον Έλλη-

να φορολογούµενο, πρέπει να ξοδεύουµε τόσα χρήµατα αλόγιστα; Ο λαός µέχρι τώρα πλήρωσε και πληρώνει δισεκατοµµύρια, δεν έχει πλέον δυνάµεις, να ξαναπληρώσει. Και έχει δίκιο σ’ όλα αυτά που λέει και δεν ανέχεται πια το χρήµα του, ο ιδρώτας του και το αίµα του να σπαταλώνται ασυλλόγιστα. Επίσης δεν ανέχεται πια τα σκάνδαλα, τα οποία τον προσβάλλουν και τον ντροπιάζουν, γι’ αυτό ζητούν σοβαρότητα και υπεθυνότητα από όλους τους πολιτικούς όλων των κοµµάτων, να έχουν ήθος και προπαντός κύ Συνέχεια στη 2η σελίδα

MAPTIOΣ 2012 Συνέχεια από την 1η σελίδα

« ∆OΛ I Ω T I K A »

Tο νέο ∆.Σ. του Συλλόγου µας

ται στη διεύθυνση: Κώστας Μέξης, Ζώη Καπλάνη 4-6 ΤΚ 45444 Ιωάννινα. - Τα σχετικά µε τα οικονοµικά (διάθεση cds και βιβλίων, οικονοµικές ενισχύσεις, δωρεές κλπ) και την ιστοσελίδα θα αποστέλλονται στη διεύθυνση: Γιώργος Μποντίνης, Απολλωνίας 21 ΤΚ 45332 Ιωάννινα. Σε όλες τις περιπτώσεις ισχύει και η ηλεκτρονική µας διεύθυνση (e mail: [email protected]). Η ∆HΛΩΣH ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ TOY ΠPOE∆POY κ. ∆HM. ΠOTΣH (Ήρθε το πλήρωµα του χρόνου) Αγαπητοί µου ∆ολιώτες και ∆ολιώτισσες, πρώτα σας καλωσορίζω, που σήµερα γεµίσατε την αίθουσα για τις εκλογές µας και δεύτερο από το βάθος της ψυχής µου βγαίνει ένα µεγάλο ευχαριστώ, σ’ όλους σας για όλα τα χρόνια που µε ψηφίζετε σαν πρόεδρο του Συλλόγου. Μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια παρουσία µου στο Σύλλογο και την εφηµερίδα µας τα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ» ήρθε πλέον η ώρα να παραιτηθώ και να παραδώσω τη σκυτάλη στους νεότερούς µου. Αγάπησα και πάντα θ’ αγαπώ το Σύλλογο και την εφηµερίδα και όσο θα ζω πάντοτε θα συνδράµω σ’ ότι ζήτηµα χρειαστεί. Έδωσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια (µαζί βέβαια και µε τους συµβούλους µου) τον καλύτερο εαυτό µου, Συνέχεια από την 1η σελίδα ρος και αξιοπρέπεια. Ζούµε σ’ έναν κόσµο, που εξελίσσεται µε µεγάλη ταχύτητα, σ’ έναν κόσµο µε µεγάλες κοινωνικές αλλαγές και κινδυνεύουµε να εξαφανισθούµε, κάτι πρέπει να κάνουµε για να επιζήσουµε και µάλιστα πολύ γρήγορα. Και αυτό θα γίνει µόνο όταν όλοι οι πολιτικοί µας και όλων των κοµµάτων, αισθανθούν ότι υπηρετούν τον λαό που τους ψηφίζει και ότι σέβονται και τις παραδόσεις του. Αυτά ακούω, αυτά τα γράφω και αυτά πρέπει να πράξουν απ’ εδώ και µπρος, εάν θέλουν να δουν την Πατρίδα µας να ξαναζωντανέψει.

όπως πιστεύω, ώστε ο Σύλλογος ∆ολιωτών Ιωαννίνων να είναι ένας Σύλλογος αντάξιος των προσδοκιών µας, όπως αξίζει για το ∆ολό και τους ∆ολιώτες, να κρατήσουµε την ιστορία του, τα ήθη και τα εθίµατά του και προπαντός τα τραγούδια του, τους χορούς του και τους γάµους αναλλοίωτους. ∆εν ξέρω κατά πόσον το πετύχαµε, αυτό θα το κρίνετε εσείς. Προτού τελειώσω αυτό το ωραιότερο και πολύ ενδιαφέρον ταξίδι των 30 ετών που έκανα µαζί σας, θάθελα να ευχαριστήσω θερµότατα όλους και όλες που συνεργάστηκαν µαζί µου αυτά τα χρόνια στα ∆ιοικητικά Συµβούλια, και να τους πω να συνεχίσουν (όσοι εκλεγούν) το ωραίο αυτό ταξίδι, να εργαστούν για το ∆ολό, γιατί πράγµατι το αξίζει. Το γεγονός ότι παραιτούµαι απ’ τη θέση του Προέδρου, δεν σηµαίνει ότι θα εγκαταλείψω το Σύλλογο

και την εφηµερίδα. Από αύριο κιόλας αρχίζει ένα άλλο ταξίδι για µένα ως απλό µέλος του Συλλόγου, να βοηθώ όσο µε κρατούν ακόµη οι δυνάµεις µου, µε την εµπειρία µου και µε τα λίγα γράµµατα που µπόρεσα να µάθω, εκείνα τα πέτρινα χρόνια, γράφοντας στα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ» και εισπράττοντας τη συνδροµή σας για την συνέχιση της εφηµερίδας. Εύχοµαι ολόψυχα η νέα διοίκηση που θα εκλεγεί σήµερα νάναι καλύτερη, αποδοτικότερη στο έργο της και προπαντός νάχει ανοδική πορεία, πάντα για το συµφέρον του χωριού µας και το καλό των χωριανών. Σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας τόσα χρόνια και πάλι θάµαι κοντά σας αλλά θα πολεµώ απ’ άλλο µετερίζι. ∆ΗΜ. ΠΟΤΣΗΣ Αιακιδών 36 45221 Ιωάννινα

K OY B E N T O Y Λ E Σ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΒΑΡΕΛΑΣ Ο βαρελάς είναι ο ειδικός τεχνίτης που φτιάχνε µόνον βαρέλια µικρού ή µεγάλου µεγέθους και κάπου-κάπου και καµιά ντροµπολίτσα, βαρέλες και µπουκλιά µικρά για νερό, κρασί κ.τ.λ. Είχαν όλοι τους ειδικά εργαλεία, όπως σκεπάρια στενά και πλατιά σκαρπέλα διάφορα, πριόνια 2-3 και µπόλικο «ψαθί» ένα ειδικό χόρτο το οποίο το χρησιµοποιούσαν στους δύο στρόγγυλους πόλους του κάθε βαρελιού για να µην φεύγουν τα υγρά. Η επεξεργασία του ξύλου για τα βαρέλια ήτανε πολύ κουραστική γιατί τα ξύλα ήτανε από δρυς, καστανιάς και ρόµπολο. Απ’ ότι είχα ακούσει από µικρό παιδί οι καλύτεροι βαρελά-

δες στην περιοχή του Πωγωνίου ήτανε οι Σωπικιώτες, απ’ την Βόρειο Ήπειρο και δεύτεροι οι Βλάχοι απ’ το Μέτσοβο. Εγώ είχα την τύχη να γνωρίσω έναν τέτοιον, άριστο τεχνίτη, τον µακαρίτη µπάρµπα Σωτήρη Τσέρο απ’ το Σταυροσκιάδι Πωγωνίου και παππούς της Ευτυχίας Τσέρου, (σύζυγος σήµερα του Θεόδωρου Τσατσούλη). Η κατασκευή του ξύλου περνούσε από ειδική επεξεργασία και στη συνέχεια κόβονταν σε λεπτές σανίδες, τις οποίες βρέχανε µε µπόλικο νερό πολλές φορές, για να µπορούν να πάρουν εύκολα την σωστή κλήση, αφού τις έκαιγαν λίγο-λίγο σε σιγανή φωτιά. Στη συνέχεια τις ένωναν σε στρογγυλό σχήµα µε σύρµα, µε-

2

Ο Ορειβατικός πάει από το ∆ολό στο ∆ελβινάκι Ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιωαννίνων πραγµατοποίησε πορεία στη περιοχή του Πωγωνίου την Κυριακή 25 Μαρτίου. Η πορεία διάρκειας 6 ωρών (Β’ κατηγορία) ξεκίνησε από το ∆ολό και κατέληξε στο ∆ελβινάκι. Στην πορεία µπορούσαν να συµµετάσχουν και αρχάριοι ορειβάτες µε καλή φυσική κατάσταση και τον ανάλογο εξοπλισµό.

Xωριανέ, το χωριό σου σε χρειάζεται και συ χρειάζεσαι το χωριό σου. Γι' αυτό ποτέ µην το ξεχνάς! τά τις περνούσαν τα λαµαρινένια στεφάνια και τα κτυπούσαν µε ειδικά εργαλεία για να σφίξουν, τα «µατσακόνια». Μετά τοποθετούσαν τους δύο πάτους. Στο επάνω µέρος του βαρελιού έφτιαχναν ένα µικρό άνοιγµα µε καπάκι, για να ρίχνουν µέσα το περιεχόµενο. Στα βαρέλια των 500 και και 1000 οκάδων το άνοιγµα ήτανε µεγαλύτερο και κάτω µία ξύλινη κάνουλα, απ’ όπου άδειαζαν το κρασί. Απ’ ότι διάβασα η τέχνη του βαρελά είναι πανάρχαια και αναφορές λένε ότι υπάρχουν ακόµα απ’ τους Ρωµαϊκούς χρόνους. Σήµερα η τέχνη αυτή τελείωσε απ’ την ηµέρα που η πλαστική ύλη φτιάχνει τα πάντα και µάλιστα πάµφθηνα. Και ο µπάρµπα Σωτήρης ο Τσέρος (Θεός σχορέστον), εάν ζούσε σήµερα θα ήταν άνεργος για πολλά χρόνια.

MAPTIOΣ 2012


Κοπή Πίτας του Πολιτιστικού Συλλόγου ∆ολού Ιωαννίνων Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου το µεσηµέρι, ο Σύλλογος πραγµατοποίησε την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας. Η εκδήλωση έγινε στην ταβέρνα «Χασουµέρ’», όπου οι χωριανοί µας διασκέδασαν σ’ ένα πολύ ζεστό και οικογενειακό κλίµα. Η προσέλευση ήταν πολύ ικανοποιητική. Ο Πρόεδρος του Συλλόγου ∆ηµήτριος Πότσης, εκ µέρους του ∆.Σ. ευχαρίστησε όλους όσους τίµησαν µε την παρουσία τους την εκδήλωση και ευχήθηκε χαρούµενη κι ευτυχισµένη χρονιά. Επίσης ευχαρίστησε τη χωριανή µας Μαρία Μπακόλα που διατηρεί ζαχαροπλαστεία στην πόλη µας (Άλσος και Σεισµόπληκτα), η οποία προσέφερε την πίτα. Την πίτα έκοψε ο εφηµέριος του ∆ολού παπά Βασίλης. Το φλουρί κέρδισε ο Γιάννης Μποντίνης, που συνοδευόταν µε ένα ωραίο λεύκωµα του Πωγωνήσιου φωτογράφου Γιώργου Πανταζίδη, από τις εκδόσεις της Πωγωνήσιας Βιβλιοθήκης του Κώστα Κωστούλα. Οι παρευρεθέντες, αφού γεύτηκαν τα ωραία φαγητά και το πολύ καλό τσίπουρο και κρασί, απόλαυσαν και µερικά τραγούδια από την ταβερνιάρισσα Σταµατία ∆όση, γνωστή τραγουδίστρια των Ιωαννίνων, πλαισιωµένη και από τους χωριανούς µας. Συγχαρητήρια σε όλους τους παρόντες, πρωταγωνιστές και µη και ευχόµαστε τέτοιες ευχάριστες συνάξεις να γίνονται συχνά πέρα από το έθιµο. Γιώργος Mποντίνης

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕ∆ΡΟΥ κ. ∆. ΠΟΤΣΗ Αγαπητοί µου χωριανοί και φίλοι που τιµάτε πάντοτε το χωριό µας σας καλωσορίζω σήµερα εδώ στο κόψιµο της πίτας του Συλλόγου µας, που κλείνουµε σήµερα και την επέτειο 30 χρόνων από την ίδρυση του Συλλόγου µας και τα 29 χρόνια απ’ την έκδοση της εφηµερίδος µας τα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ». Πέρασε πράγµατι πολύς καιρός για ένα τέτοιο αντάµωµα, αλλά µε µεγάλη χαρά διαπιστώνω ότι η αίθουσα γέµισε από ανθρώπους µε πολύ ζωντάνια και χαρά, παρ’ ότι ο καιρός δεν είναι καθόλου ευνοϊκός σήµερα. Εκ µέρους ολοκλήρου του ∆ιοικ. Συµβουλίου του Συλλόγου µας και από µένα προσωπικά, εύχοµαι ολόψυχα ο καινούριος χρόνος που ανέτειλε, νάναι πάντοτε χαρούµενος, µε υγεία, ατοµική και οικογενειακή ευτυχία, και προπαντός µε αρκετό κουράγιο και υποµονή για να περάσουµε όλες τις δύσκολες χρονιές που µας περιµένουν, λόγω της παγκόσµιας οικονοµικής κρίσεως. Είθε ο Παντοδύναµος να µας βοηθήσει. Βλέπετε, τούτος ο χρόνος άρχισε για µας όχι καλά µε τον νέο νόµο «Καλληκράτη» όπου όλες οι Κοινότητες καταργούνται µια για πάντα και ανήκουν σε ∆ήµους και εµείς οι Πωγωνήσιοι υπαγόµαστε στον ∆ήµο Πωγωνίου µε έδρα το Kαλπάκι, και αυτό µας πόνεσε πολύ και για πολλούς λόγους. Το όνοµα ∆ΟΛΟ θα φαίνεται µόνον στη σφραγίδα του Συλλόγου µας και στην εφηµερίδα µας τα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ», που ποτέ δεν πρόκειται να σβήσει, όπως και στους Συλλόγους και Αδελφότητες ∆oλού. Γι’ αυτό όλοι µας να συσπειρωθούµε για να κρατήσουµε τουλάχιστον τα ήθη και εθίµατά µας, τα τραγούδια µας, την παράδοσή µας και προπαντός την ακεραιότητα της πατρίδας µας και τέλος την γλώσσα µας και την θρησκεία µας. Πιστεύω όµως ότι η πατρίδα µας στο τέλος θα βγει νικήτρια. Και τελειώνοντας παρακαλώ τον αιδεσιµώτατο παπαΒασίλη Γεωργιάδη να κόψει την πίτα µας, λέγοντας και µια ευχή. Καλή µας συνέχεια. Σας ευχαριστώ πολύ.

3

MAPTIOΣ 2012 κρίση που βιώνουµε σήµερα Η είναι αδυσώπητη και πρωτόγνωρη για την εποχή µας (υπήρξαν και

χειρότερα σε άλλες εποχές) δεν είναι µόνο όµως οικονοµική. Τις τελευταίες δεκαετίες παρακολουθούσαµε ή και συµµετείχαµε (πολλοί από εµάς) τον πακτωλό των αµύθητων ποσών που νοµίζαµε ότι έπεφταν από τον ουρανό και ότι απλώς έπρεπε να τα µαζέψουµε. Ώσπου η φούκα έσκασε και ...ξυπνήσαµε. Οργανώσαµε έναν κόσµο διαφορετικό σ’ όλους τους τοµείς: στην πολιτική, στην ηθική, στην ιστορία, στην γλώσσα, στην ταυτότητα. Και άλλοι στην Ευρώπη-Αµερική έχουν κρίση, εµείς όµως έχουµε, µαζί µ’ αυτήν και πρόβληµα εθνικής επιβίωσης. Μέσα στον καιροσκοπισµό και την απληστία νοµίζαµε ότι µπορούµε να συνεχίσουµε να ζούµε ξέγνοαιστα στον κόσµο µας αποδοµώντας ψυχικά χαρακτηριστικά και γνωρίσµατα καταγωγής. Και βεβαίως είναι πρωτίστως κρίση ηγεσίας. Ο λαός αυτοβούλως παίρνει την κατάσταση στα χέρια του µόνο στις κρίσιµες καταστάσεις. Η πολ. ηγεσία όµως στα ενδιάµεσα οργανώνει-καθοδηγεί, εµπνέει και αποφασίζει. Αυτή µας οδήγησε εδώ. Αυτή τα διαχειρίστηκε όλα και σε όλα µας οδήγησε σε κρίση όχι βέβαια λόγω της ανικανότητάς της και µόνο. Μείναµε όλοι χωρίς όραµα και πληρώνουµε και τον λογαριασµό. Κατανάλωση ακατάσχετη (µε δανεικά), µιµητισµός, διάλυση της παιδείας µας, χλευασµός της Ορθοδοξίας µας... Γεµίσαµε µε έντυπα κενού λόγου που ύµνησαν τον εύκολο πλουτισµό και τον φιλοτοµαρισµό που δηµιούργησαν αναγνώστες να µην σκέφτονται αλλά να φαντασιώνονται. Με σήριαλ τηλεοπτικά κατωτάτου επιπέδου που δεν άφησαν τίποτα όρθιο (ήθος-οικογένεια-σχολείο). Την νηστεία π.χ. (που είναι και επίκαιρη) σαν διατροφική πρόταση του λαού µας –που ωφελεί την υγεία και γυµνάζει το πνεύµα στην εγκράτεια και την επιβολή στις κακώς εννοούµενες ανάγκες– την χλευάσαµε. Καταντήσαµε ο πιο παχύσαρκος λαός και την κάνουµε όταν θέλει ο διαιτολόγος και όχι η σοφή Ορθοδοξία µας που αποτέλεσε την κωδικοποίηση της θεώρησης της ζωής και του θανάτου για τον λαό µας και διαµόρφωσε την ιδιοσυγκρασία του ανεξάρτητα από το αν πιστεύει κανείς ή όχι στον Θεό. Είναι µακρύς ο κατάλογος της γενικευµένης µετάλλαξης που εµείς αποδεχτήκαµε. Μπορεί και αυτό το σοβαρό θέµα να είναι αφορµή για προβληµατισµό µέσα από την εφηµερίδα µας. Η µετάλλαξη όµως της ιστορικής συνείδησης είναι υψηλής σηµασίας ζήτηµα. Ιστορική συνείδηση είναι η συνείδηση της ιστορικής συνέχειας ενός λαού ο σκληρός πυρήνας της ιδιοπροσωπίας του που µαζί µε άλλα οικονοµικά και κοινωνικά στοιχεία διαµορφώνουν την ιδιοσυγκρασία του. Αφού λοιπόν εµείς οι ίδιοι λίγο νοιαστήκαµε για την πνευµατική φυσιογνωµία της χώρας µας, τώρα, κινδυνεύουµε να γίνουµε αποδέχτες των στρεβλώσεων και παρασιωπήσεων


Κρίση και αποδόµηση που έχει πραγµατοποιήσει το εθνοαποδοµητικό ρεύµα ρεύµα που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια στους µηχανισµούς των Α.Ε.Ι., στα Μ.Μ.Ε. για να φτάσει στα βιβλία της πρωτοβάθµιας και δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης, αναπαράγοντας µέρος της δυτικής ιστορικής και κοινωνιολογικής σκέψης, της οποίας ο κυρίαρχο πρόταγµα είναι η αποδόµηση των εθνών. Η αντίληψη για την Ιστορία αλλάζει. Από ιστορία σαν «κτήµα ες αεί» του Θουκυδίδη, ταυτόσηµη µε την αλήθεια (τη µη λήθη) και αρωγός της Μνηµοσύνης µεταβάλλεται. Σηµασία έχει τώρα αυτό που βλέπουν οι ιστορικοί και όχι το ίδιο το ιστορικό γεγονός. Το νόηµα το δίνουν οι λέξεις σηµασία έχει το κείµενο και όχι η πράξη. Οι αφηγήσεις αυτονοµούνται και τα γεγονότα είναι κίβδηλα έως ανύπαρκτα, η δράση υποβιβάζεται. ∆εν υπάρχει αλήθεια αλλά ο λόγος περί του πράγµατος. ∆εν υπάρχουν συλλογικά υποκείµενα αλλά µόνο άτοµα. Κάθε µορφή συλλογικής ετερότητας υποβιβάζεται και η ιστορία που προϋποθέτει συλλογικότητα και κοινότητα αντικαθίσταται µε ατοµικές ιστορίες ανθρώπων, επαγγελµάτων κ.λ.π. Είναι το τέλος των συλλογικών ταυτοτήτων και των µεγάλων αφηγήσεων. Αν προσθέσουµε σ’ αυτά την ειρωνία και τον κοµπασµό των αντιπροσώπων του ρεύµατος αυτού θα πρότεινα τον διάλογο µέσω της εφηµερίδας µας για τα θέµατα αυτά. Έχουµε την επίγνωση ότι η φαλκίδευση της Ιστορίας ήταν και είναι πάντοτε έργο ψυχρού πολιτικού υπολογισµού. Ωστόσο σήµερα για την καταστρατήγησή της αρκεί µια µικρή παρασιώπηση γύρω από ουσιώδη θέµατα και µία –οπωσδήποτε ηθεληµένη– ανεπαίσθητη παρέκλιση και παρερµηνεία εντυπωσιακών γεγονότων. Έστω όµως και αν υποθέσουµε ότι τα ιστορικά γεγονότα πρέπει να επανεξετάζονται και επαναθεωρούνται τότε δεν πρέπει να τίθεται και το ερώτηµα από ποιον και γιατί; Ζούµε σε συνθήκες παγκοσµιοποίησης όπου υπερσύγχρονοι υπολογιστές «σαρώνουν» κάθε γωνιά της γης και σε χρόνο 3 δευτερολέπτων κερδοσκοπούν µεταφέροντας τεράστια ποσά και σβήνοντας παράλληλα ολόκληρες εθνικές οικονοµίες. Αυτό απαιτεί χαλαρές έως ανύπαρκτες εθνικές ταυτοτητες, κυρίως για τα έθνη της Περιφέρεια, ανύπαρκτες διαφορές ανάµεσα στα πολιτικά κόµµατα. Οι µικροί λαοί προορίζονται να συγχωνευτούν σε ευρύτερα µεγάλα σύνολα κ.ο.κ. (επίσης και για το θέµα αυτό µπορούµε να έχουµε ένα διάλογο µέσω της εφηµερίδας µας). Αδιαφανείς πολυεθνικές εταιρείες και γραφειοκρατίες της ∆ιεθνούς Τράπεζας, των G8, του ∆.Ν.Τ. ή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.) κυριαρχούν σήµερα στον πλανήτη Η ∆ηµοκρατία συρρικνώνεται και µεις ολοένα και περισσότερο µεταβαλλόµαστε σε αριθµούς µιας παγκόσµιας παραγωγικής µηχανής και διακυβέρ-

νησης. Μία τέτοια µη κυβερνητική οργάνωση που µας ενδιαφέρει εδώ είναι το CDRSEE. Ας δούµε ποια είναι τα µέλη της, οι χορηγοί και οι σκοπί της. Το CDRSEE (Κέντρο για την Συµφιλίωση και την ∆ηµοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη) είναι Μ.Κ.Ο. που ιδρύθηκε το 1998. Λειτουργεί από το 2000 µε έδρα την Θεσσαλονίκη και Πρόεδρος µέχρι και το 2001 ήταν ο Μάθιου Νίµιτς, ειδικός απεσταλµένος του Ο.Η.Ε. για το ζήτηµα των Σκοπίων. Μετά ανέλαβε την προεδρία ο Ρίτσαρ-

Tου BAΣIΛH XPHΣTOY ντ Ξίφτερ που υπηρετεί σε κυβερνητικές θέσεις των ΗΠΑ (Εθνικό Συµβούλιο Ασφαλείας, Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ...) και στόχος του είναι το ξαναγράψιµο των βιβλίων ιστορίας των Βαλκανικών λαών. Τα µέλη του συµβουλίου είναι πολλά λόγω συντοµίας αναφέρουµε µόνο µερικούς Έλληνες. Μεταξύ των αντιπροέδρων είναι ο επιχειρηµατίας Νίκος Ευθυµιάδης. Ταµίας είναι ο Σπύρος Βογιατζής, πρώην διευθυντής του γραφείου της Παγκόσµιας Τράπεζας στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, Κώστας Καρράς γνωστός εφοπλιστής και επιχειρηµατίας, συντονιστής του ελληνοτουρκικού Φόρουµ και µέλος της Οργανωτικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντεµπεργκ. Βοηθός ταµία ο Ρήγας Τζελέπογλου, αντιπρόεδρος του Ελληνοαµερικανικού και ελληνοβρετανικού Εµπορικού Επιµελητηρίου και αντιπρόεδρος του Ροταριανού Οµίλου, Γεώργιος ∆αυίδ, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Εµφιαλώσεων (3Ε, CocaCola) και µέλος της Οργανωτικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλτεµπεργκ και µέλος στα ∆.Σ. της Τράπεζας Κύπρου. Οι χορηγοί του CDRSEE όπως προκύπτουν από την ιστοσελίδα του είναι: Coca Cola ΗΒΙ, ΤΙΤΑΝ (µε αναπληρωτή Πρόεδρο τον Θ. Παπαλεξόπουλο, µέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυµα Αµυντικής και Ευρωπαϊκής Πολιτικής, λειτουργεί από τα µέσα του 1980) και της Λέσχης Μπίλντεµπεργκ, ALPHA BANK (µε εκτελεστικό ανεξάρτητο µέλος τον Θάνο Bερέµη µέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ και γνωστό από την παραγωγή του SKY για το 1821). Επίσης στους χορηγούς βρίσκεται η USAID είναι η κεντρική υπηρεσία για την πολιτική εξωτερική βοήθεια των ΗΠΑ. Πρόεδρός της είναι ο Α. Νάτσιος, ανηψιός του Νικόλα Νάτσιου µέλος της C.I.A. Η υπηρεσία αυτή «προώθησε» την αποδοχή του σχεδίου Ανάν στην Κύπρο. Άλλοι χορηγοί είναι τα Υπουργεία Εξωτερικών της Γερµανίας, Ελλάδας, Σουηδίας, Νορβηγίας, Αγγλίας, ΗΠΑ. Το Ίδρυµα ανοιχτή Κοινωνία του Σόρος, το κεντρικό Ευρωπαϊκό Παν/µιο του Ιδρύµατος Σόρος και άλλοι πολλοί. Βασικός τοµέας δράσης της ως άνω Μ.Κ.Ο. είναι το Πρόγραµµα Κοινής Ιστορίας (Ι.Η.Ρ.) που προβλέπει

4 παρέµβαση στον χώρο της Ιστορίας και των εκπαιδευτικών. Η πρώτη συνάντηση έγινε στην Χάλκη το 1999 και το πρόγραµµα χρηµατοδοτείται κυρίως από την USAID και από τα ΥΠΕΞ της Γερµανίας, Αγγλίας και ΗΠΑ. Γενικός υπεύθυνος εκ µέρους του Κέντρου είναι ο Κ. Καρράς. Από ελληνικές πλευράς στη µεν ακαδηµαϊκή επιτροπή συµµετέχουν οι Πασχάλης Κιτροµιλίδης, Ι. Κολιόπουλος, Όλγα Κατσιαρδή-Χέρινγκ στη δε επιτροπή για την «διδασκαλία της ιστορίας» οι: Χριστίνα Κουλούρη (Πρόεδρος), η Άννα Φραγκουδάκη και η Θάλεια ∆ραγώνα. Έχουν πραγµατοποιηθεί πολυάριθµα σεµινάρια και εστιάζει σε οµάδες όπως καθηγητές ιστορίας, καθηγητές Παν/µίου, µαθητές, πτυχιούχους φοιτητές, Μ.Κ.Ο. που ασχολούνται µε θέµατα ιστορίας και υπουργεία παιδείας των 11 χωρών που αφορά το πρόγραµµα. Παράλληλα έχουν πραγµατοποιήσει µια σειρά από εκδόσεις. Η πρώτη σειρά εκδόσεων αφορά την αντίληψη της ιστορίας που προωθεί το C.D.R.S.E.E. Η δεύτερη είναι η δηµιουργία εκπαιδευτικών βιβλίων για την Ιστορία και συγκεκριµένα τέσσερα: για την Οθωµανική Αυτοκρατορία, τους Βαλκανικούς Πολέµους, τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο και το «Έθνη και Κράτη στην Ν.Α. Ευρώπη». Είναι τυχαίο ότι έχει απαλειφθεί το Βυζάντιο; Ή µήπως όλα αρχίζουν (και τελειώνουν;) µε την Οθωµανική Αυτοκρατορία. Αναφερθήκαµε διεξοδικά και ίσως κουράσαµε. Ήταν όµως αναγκαίο για να δούµε πώς προκύπτουν αυτά τα Βιβλία ιστορίας της ΣΤ΄ δηµοτικού και άλλα, οι εκποµπές για το 21, τα ένθετα για τους Κλέφτες µε κ µικρό και το «σύνδροµο» των συνωστισµένων στη Σµύρνη τελευταία στο Ζάλογγο και όπου αλλού εµφανιστεί! Γρηγορείτε ή όπως φωνάζει απλά ο πάπα Θανάσης: ξύπνα καϋµένε µου ραγιά!

«∆OΛIΩTIKA» Όργανο του Eκπολιτιστικού Συλλόγου ∆ολού Iωαννίνων

Aιακιδών 36 T.K. 452 21 Tηλ. 26510/33.728 FAX: 26510/44558 Yπεύθυνος έκδοσης: ∆ηµήτριος Πότσης, Πρόεδρος Συλλόγου ∆ολού Πωγωνίου Υπεύθυνος σύνταξης: Μποντίνης Ιωάννης Απολλωνίας 21 - 45332 Ιωάννινα KΩ∆IKOΣ 4587 ΣYNTAKTIKH EΠITPOΠH Kώστας Mέξης Γεώργιος Μποντίνης Iωάννης Mποντίνης Eλένη Παπακώστα ∆ηµήτριος Πότσης Bασίλειος Xρήστου Eλευθέριος Φωτόπουλος Οι συνδροµές - συνεργασίες να αποστέλλονται στη ∆/νση: Πότση ∆ηµήτριο Αιακιδών 36 – Τ.Κ. 45221 Ιωάννινα Xειρόγραφα που δηµοσιεύονται ή όχι, δεν επιστρέφονται. Oι ενυπόγραφες συνεργασίες εκφράζουν τις απόψεις εκείνων που υπογράφουν.

MAPTIOΣ 2012


Τα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ».. .

ΠΗΡΑΝ Τ’ ΑΛΕΤΡΙ ΚΙ ΕΦΕΡΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΟ∆ΕΙΑ άρτης του 1984. Σταθµός για την ιστορική Μ πορεία του χωριού µας. Τα

«∆ολιώτικα» στα χέρια, αλλά και στην καρδιά του κάθε ∆ολιώτη. Όπου γης. Μια µεγάλη απόφαση του Συλλόγου Ιωαννίνων. Με πρόεδρο το Μήτσο Πότση. Ένα το τολµηρό εγχείρηµα. Μια ωραία, συγκινητική και ευγενική προσπάθεια να «ξανασµίξουν» µέσα από την εφηµερίδα οι απανταχού ∆ολιώτες που έχουν τόσα να πουν. Τόσα να θυµηθούν. Μάρτης του 2012. Τα «∆ολιώτικα» σε πείσµα και των καιρών, κλείνουν 28 χρόνια µιας συνεχούς, πετυχηµένης παρουσίας στα πράγµατα του χωριού. Και µαζί τους κλείνει και τον κύκλο του, από την θέση του Προέδου του ∆.Σ. του Συλλόγου Ιωαννίνων ο Μήτσο Πότσης. Που παραδίδει τη σκυτάλη στους νεώτερους. Από τους πρωτεργάτες ο Μήτσος στο ξεκίνηµα της εφηµερίδας. Κι από τους στυλοβάτες στη δηµιουργική της πορεία. «Τάραξαν» (τα «∆ολιώτικα») «τα νερά» όχι µόνο για τους ∆ολιώτες όπου γης. Για όλους τους Πωγωνήσιους. Κατάφεραν, µε επιτυχία, να κάνουν τους παλιότερους να θυµηθούν. Θύµησες γλυκές, αλλά και πικρές. Αγαπηµένα πρόσωπα, που σηµάδεψαν την πορεία του χωριού. Ήθη και έθιµα που γαλούχησαν γενιές και γενιές. Χώρους και χρόνους που περπάτησαν τη ζωή τους. Τραγούδια που τους συνόδεψαν στις χαρές και στις λύπες. Πέτυχαν, όµως, στο να γνωρίσουν και οι νεώτεροι όλα αυτά που οριοθέτησαν την πορεία των παππούδων και των γιαγιάδων τους. Των γονιών και των συγγενών τους. Συντέλεσαν στο να αγαπήσουν περισσότερο το χωριό. Να συναισθανθούν τη βαριά κληρονοµιά που σηκώνουν τα ∆ολιωτόπουλα. Αυτή η εφηµερίδα, χάραξε, µε το ξεκίνηµά της, τη σωστή πορεία. Κι αυτό γιατί, άξια τέκνα του ∆ολού, ο Μήτσος, ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Τάκης, η Mάρω, ο Nίκος, ο Γιώργος την πήραν στους ώµους τους. Της έδωσαν µε µεράκι και µε αγάπη για το χωριό, µια ακτινοβολία. Μια ώθηση για µπροστά.

Άνοιξαν το δρόµο. Περπάτησαν και περπατούν µια ωραία πορεία, που συγκίνησε και συγκινεί, που έκανε και κάνει πολλά ∆ολιώτικα µάτια να βουρκώνουν, όταν κρατούν την εφηµερίδα στα χέρια τους. Πήραν τ’ αλέτρι και µας έδιξαν πώς καλλιεργούν το χωράφι. Με αγάπη, και µάλιστα χωρίς να γνωρίσουν τη σοδειά του.

Γράφει ο Κώστας Αναστασίου Γνώριζαν όµως καλά τη ∆ολιώτικη φλόγα που έκαιγε µέσα τους. Κι έφεραν, µέχρι σήµερα, µεγάλη σοδειά. Ενηµέρωση. Πληροφόρηση. Κοινωνικά. Πολιτιστικά. Ιστορίες του χθες, χαραγµένες στην ψυχή µας. Αγαπηµένα, συγγενικά και φιλικά πρόσωπα. Που µοιραστήκαµε µαζί τους, όχι µόνο το ψωµί αλλά και την ίδια τη ζωή µας. Το είναι µας. Που ακουµπήσαµε πάνω τους για να σηκωθούµε. Που µαζί τους γελάσαµε. Παίξαµε. Κλάψαµε. Έδωσαν µε τα ∆ολιώτικα µια νέα διάσταση στα πράγµατα του χωριού. Αποτέλεσαν κι’ αποτελούν το συνδετικό κρίκο των απανταχού της γης ∆ολιωτών. Πέτυχαν, µε ακάµατο µόχθο, πίστη και θέληση να πλησιάσουν όλες τις µορφές δραστηριοτήτων του χωριού. Να «παντρέψουν» αρµονικά το χθες µε το σήµερα. Γι’ αυτό τους χρωστάµε πολλά. Κι’ ευχόµαστε να συνεχίσουν και µε το Μήτσο στις επάλξεις, το θεάρεστο για το χωριό µας έργο τους. Και µεις οι άλλοι, που παρασυρµένοι, πολλές φορές, από τη σκληρή και βαριά καθηµερινότητά µας δεν βοηθήσαµε, όπως και όσο έπρεπε αυτή την προσπάθειά τους, ας σταθούµε δίπλα τους, από δω και µπρος. Για το χωριό µας, δεν περισσεύει κανείς. Η εφηµερίδα, µας χρειάζεται όλους. Για να συνεχίσει την ανοδική της πορεία. Σε καιρούς δύσκολους. Γιατί έχουµε χρέος στον τόπο καταγωγής µας. Έχουµε χρέος στους απανταχού της γης ∆ολιώτες, που ήρθαν και πέρασαν, στους απανταχού της γης ∆ολιώτες που θάρθουν και θα περάσουν.

5

NEA ΤΩΝ ∆ΟΛΙΩΤΩΝ από την Αµερική Μία νέα σελίδα ανοίγει από σήµερα η Ανθούλα, πρόεδρος της Αδελφότητας Αµερικής, µε νέα και πληροφορίες που αφορούν τους ξενιτεµένους αδελφούς µας. Την ευχαριστούµε πολύ για την πρωτοβουλία της και παρακαλούµε τους συγχωριανούς µας να κρατάν ενήµερη την Πρόεδρό τους, ώστε, να µαθαίνουµε κι εµείς τα νέα τους. 1. Στη µνήµη της Κατίνας Ράπτη, (µητέρα του Θωµά), που πέθανε στην Αµερική, οι εκεί ∆ολιώτες , συγγενείς και φίλοι, προσέφεραν το ποσό των 640,00 δολαρίων. Επιθυµία τους είναι το ποσό αυτό να διατεθεί για την επισκευή του σχολείου. (Η Ανθούλα που το περασµένο καλοκαίρι βρισκόταν στο χωριό µας, είδε από κοντά την άσχηµη κατάσταση του σχολείου και συγκινήθηκε. Πράγµατι το σχολείο µας χρειάζεται άµεσα ορισµένες εργασίες, όπως, αντικατάσταση της στέγης, νέα σοβατίσµατα λόγω µεγάλης υγρασίας και αντικατάσταση κουφωµάτων. Η έλλειψη όµως χρηµάτων µας εµποδίζει να κάνουµε οποιαδήποτε εργασία. Τελευταία ο ∆ήµος µας υποσχέθηκε πως θα διαθέσει ένα κονδύλι. Για να αποπερατωθεί όµως το έργο, θα χρειαστούν και άλλα χρήµατα. Για τα σκοπό αυτό και µε την ευκαιρία των πρώτων χρηµάτων ανοίγουµε έναν λογαριασµό και όποιος θέλει µπορεί να µας βοηθήσει. Η αρχή έγινε από τους ξενιτεµένους και τους ευχαριστούµε πολύ). O λογαριασµός είναι: IBANGR 9801107940000079474499922 Aριθ. λογ.: 794/744999-22 Eθνική Tράπεζα Eλλάδος ∆ικαιούχοι: Γιάννης Mποντίνης και Παναγιώτης Kούρος ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ – Στις 27 του Οκτώβρη του 2010, γεννήθηκε η κόρη του ∆ηµήτρη και της Λούσης Μπέτζιου (γιός του Ηλία και Ιουλίας Μπέτζιου) και στις 14 Μαίου 2011, βάπτισαν το κοριτσάκι τους και της χάρισαν το όνοµα Ιουλία. Στους ευτυχισµένους γονείς,

παππού και γιαγιά, ευχόµαστε να τους ζήσει. – O Γιάννης (John) και η Μαρία (κόρη Παύλου Μπέτζιου) απέκτησαν γιο και του χάρισαν το όνοµα Ανδρέας. Στους ευτυχείς γονείς παππού και γιαγιά ευχόµαστε να τους ζήσει. ΓΑΜΟΙ – Στις 22 Οκτωβρίου του 2011, έγινε ο γάµος της Μελίνας και Παύλου Ζέρβα (γιός του Ναπολέοντα και Όλγας Ζέρβα ).

Ευχόµαστε να ζήσουν ευτυχισµένοι. *** – Στις 11 Ιανουαρίου 2012, η κα Όλγα Λατσούνα γιόρτασε τα 100ά της γενέθλια . Κοντά της τα παιδιά της, εγγόνια και ανίψια. Ευχόµαστε υγεία. ΘANATOI – Στις 13 Νοεµβρίου 2011, απεβίωσε η Κατίνα Ράπτη, σε ηλικία 104 χρόνων. – Στις 19 Οκτωβρίου 2011, απεβίωσε η Λευκοθέα Λατσούνα, σύζυγος Χρήστου Λατσούνα. Ας είναι αιωνία η µνήµη τους (Ζητούµε συγνώµη για µερικές παρωχηµένες ειδήσεις. Είναι όµως το ξεκίνηµα της ενηµέρωσης και έπρεπε να ανακοινωθούν όλες). ΑΙΩΝOΒΙΑ ∆ΟΛIΩΤΙΣΣΑ – Τα εκατό της χρόνια γιόρτασε φέτος η Κυρά Όλγα Λατσούνα στην Αµερική. Κοντά της για να συνεορτάσουν και να της ευχηθούν καλά γεράµατα, βρέθηκαν παιδιά, εγγόνια και ανίψια. Εκφράζοµε κι εµείς τις δικές µας ευχές για υγεία και µακροζωία.

Aπό αριστερά: Kρίστυ Λατσούνα, Aθανάσιος Λατσούνας, Παύλος Mπέτζιος, Mαρίνα Mπέτζιου-Λιώλη, Nάνσυ Λατσούνα. Kαθιστοί: Aντώνιος Λατσούνας, Όλγα Λατσούνα, Trinety Λατσούνα, Edith Λατσούνα.

MAPTIOΣ 2012


Σκέψεις - Σχόλια ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ – Για άλλη µια φορά ο χειµώνας µας έδειξε τα δόντια του. Τέτοια κακοκαιρία είχαµε χρόνια να δούµε. Σε κλοιό πολικού ψύχους που συνοδεύονταν από έντονες χιονοπτώσεις και από ισχυρούς ανέµους, ασταµάτητα από τις 13 του ∆εκέµβρη, βρέθηκε ολόκληρη η Ήπειρος, µαζί και το χωριό µας . Ισχυρές και επαναλαµβανόµενες χιονοπτώσεις δηµιούργησαν πολλά προβλήµατα στους λιγοστούς κατοίκους µας. Το µεγαλύτερο πρόβληµα το είχαν οι κτηνοτρόφοι µας που ήταν αναγκασµένοι να επισκέπτονται συχνά τους στάβλους τους για να προµηθεύουν µε τροφή και νερό τα ζωντανά τους. Ευτυχώς µε την φροντίδα του ∆ήµου οι δρόµοι ήταν ανοιχτοί και οι κάτοικοι ένοιωθαν κάπως ασφαλείς Χιόνι είναι και πέρασε, ας φροντίζουµε να το απολαµβάνουµε, όσο µπορούµε, χωρίς να το αφήνουµε να µας δηµιουργεί προβλήµατα. *** Με την παγωνιά που έπληξε και την αγορά πετρελαίου θέρµανσης, πολλοί ξαναθυµήθηκαν τα παλιά ( και σίγουρα) µέσα θέρµανσης. Ιδιαίτερα το τζάκι. Φοβάµαι ότι εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα παρουσιαστούν, αν και έχουν ήδη καταγραφεί, όπως λέγεται, φαινόµενα παράνοµης υλοτόµησης. Το σίγουρο είναι ότι ήδη από φέτος το δικαίωµα σε ένα ζεστό σπίτι ή πρέπει να πληρωθεί πολύ ακριβά, ή αποτελεί παρελθόν για πολλούς. *** Είδαµε πως οι άστεγοι στην Αθήνα έφτασαν τις 20.000. Μια πόλη µέσα σε µια πόλη. Φανταστείτε ότι πρωτεύουσες νοµών δεν έχουν πληθυσµό µεγαλύτερο των 8.000 κατοίκων. Αναλογίζεστε πόσο δύσκολες µέρες και ακόµη δυσκολότερες νύχτες πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι; Ευτυχώς σε µερικές πόλεις φρόντισαν oι εκκλησίες και οι ∆ήµοι για τροφή και θερµαινόµενους χώρους. Βέβαια δε λύνεται το πρόβληµα µόνο από αυτούς. Πρέπει κι εµείς να πάρουµε µέρος, ο καθένας µε τη δύναµή του, προσφέροντας ρουχισµό και τρόφιµα. Όσο η κρίση βαθαίνει, δυστυχώς οι άνθρωποι έχουν όλο και περισσότερο ανάγκη στήριξης και αλληλεγγύης. *** Πολύ ανησυχητικό επίσης είναι πως ο αριθµός των αστέγων νέας γενιάς αυξήθηκε δραµατικά. Όπως καθηµερινά πληροφορούµαστε από την τηλεόραση, η νέα αυτή γενιά, αποτελείται από αστέγους µέτριου έως υψηλού µορφωτικού επιπέδου και αφορά οικογένειες που βρέθηκαν στο δρόµο όταν κάποιο µέλος τους έχασε τη δουλειά του. Αυτά και πολλά άλλα προβλήµατα µας σώρευσαν οι κυβερνόντες µας. Ας ευχηθούµε όλα να περάσουν γρήγορα και οι νέοι µας να βρουν το δρόµο τους. *** Η φετινή κακοκαιρία µε τις πολλές βρο-

χές την πολύ υγρασία, χιόνια και παγωνιά, µεταξύ των άλλων δεινών, προξένησε και πολλές ζηµιές στα σπίτια µας. Ένας έλεγχος κρίνεται απαραίτητος, ώστε να επιδιορθωθούν εγκαίρως οι ζηµιές. Και ο ποιο αρµόδιος για να κάνει σίγουρα και µε εγγύηση, θα έλεγα, αυτή τη δουλειά δεν έίναι άλλος από τον δικό µας άνθρωπο, Παναγιώτη Κούρο. Άνθρωπος σίγουρος και έµπιστος για όλες τις δουλειές. Το έχει εξάλλου αποδείξει, µπορεί ακόµη και µε ένα τηλεφώνηµα να σας εξυπηρετήσει. Αυτό είναι σίγουρο. Θα τον βρείτε λοιπόν στο τηλέφωνο: 69 73 66 71 93 ή 26570 31586. ΚΟΥΙΖ

Τι γύρευε το αυτοκίνητο των καταστηµάτων «ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ» στο χωριό, χειµώνα καιρό και τι πράγµατα ξεφόρτωσε; Ρωτήσαµε και µάθαµε! Ξεφόρτωσε καταψύκτες για τα κρέατα των κυνηγών µας. Πράγµατι οι φετινές επιτυχίες τους ήταν άλλο πράµα. Να φανταστείτε δεν άφησαν αγριογούρουνο για αγριογούρουνο. Αλλά µη λιγουρεύεστε! Φρόντισαν και για µας . Το καλοκαίρι θα φάµε τηγανιά. Εξ άλλου γι’ αυτό αγοράστηκαν οι καταψύκτες. Η σχετική φωτογραφία, δύο από τα πολλά θηράµατα, είναι αδιάψευστη µαρτυρία. Συγχαρητήρια πρωτίστως στον Γιώργο Κωσταρά και Βαγγέλη ∆άκα, µε τις µεγαλύτερες φετινές επιτυχίες και µετά στον Χριστόφορο και Ευριπίδη. Και του χρόνου παιδιά, αλλά πάντα µε µέτρο. *** Πολλοί έχοµε σχηµατίσει άσχηµη εικόνα για τους κυνηγούς. Εδώ όµως µιλάµε για πραγµατικούς κυνηγούς που πρώτα αγαπάνε και θαυµάζουν τη φύση και τα δηµιουργήµατά της και ύστερα το κυνήγι. Αληθινός κυνηγός είναι αυτός που πάει τη βόλτα του, σέβεται τη φύση, την απολαµβάνει, κοιτάζει µε δέος τον µακρινό ορίζοντα, ενώ το θήραµα είναι η αφορµή. Αντίθετα, για τους ολίγους παρανοµούντες, οι πραγµατικοί κυνηγοί πρέπει να προσπαθήσουν να περισώσουν και να αποτρέψουν τη λαθροθηρία και να βάλουν µυαλό, σε όσους κάνουν κάτι τέτοιο, µε τη λογική και την ανθρωπιά.

6

AΠO TON A∆OΛO-∆OΛIΩTH ΧΑΡΑΤΣΙ … Έλεος…..

Το «χαράτσι» στα ακίνητα ίσως κλείσει τα σπίτια στα χωριά µας. «Χαράτσι» = Κεφαλικός φόρος επί τουρκοκρατίας. Έτσι ονόµασε ο λαός το νέο φόρο της κυβέρνησης που έπεσε στο σβέρκο όλων ανεξαιρέτως δικαίων και αδίκων που καλούνται να πληρώσουν µαζί µε το λογαριασµό της ∆.Ε.Η. Πρόκειται για ένα άδικο µέτρο που έρχεται να προστεθεί στα τόσα άλλα που έχουν επιβληθεί. Χαράτσι για τα κλειστά σπίτια στα ορεινά και ακριτικά χωριά µας , που έχτισαν οι πρόγονοί µας µε χίλιους κόπους και θυσίες. Εκεί που οι ελάχιστοι εναποµείναντες κάτοικοι που κρατούν κανά δυο λάµπες αναµµένες, όταν ο καιρός το επιτρέπει, για να µη βυθιστούν στο σκοτάδι. Είναι αυτοί που µετά τις 6 η ώρα κλειδαµπαρώνονται στα σπίτια τους από το φόβο της µοναξιάς, που δεν έχουν πάντα ηλεκτρικό ρεύµα, νερό, παπά στο χωριό, δεν έχουν γείτονες. Αυτοί οι πολίτες, που το ελληνικό κράτος τους αντιµετωπίζει σαν πολίτες τρίτης κατηγορίας, είδαν στα καλά καθούµενα , να τους πηγαίνει ο λογαριασµός της ∆.Ε.Η. και να µη ξέρουν που να κρυφτούν !!! ∆εν είναι λίγο να πληρώνεις χαράτσι τη στιγµή που µε το ζόρι επιβιώνεις, αλλά και να σε βάζουν στο ίδιο καζάνι µε τους κονοµηµένους τούτης της χώρας .Αυτό είναι εντελώς άδικο. Το φτωχόσπιτο της θειάκως στο χωριό, που τα παιδιά της προσθέσανε στο πλάι µια κουζίνα και ένα λουτροκαµπινέ, θα µπει στο ίδιο καζάνι µε εκείνο του επώνυµου, ή του άλλου στο Κολωνάκι; Τώρα πού θα βρει η θειάκω µε τη σύνταξη του Ο.Γ.Α. τα χρήµατα για να πληρώσει το χαράτσι; Θα µου πεις ποιος νοιάζεται. Το επίσηµο κράτος, µε αυτόν τον τρόπο, τους είπε ευχαριστώ γιατί µένουν στα εγκαταλειµµένα χωριά τους. Με αυτό το νέο µέτρο που µας επέβαλαν προκύπτει και ένα ακόµη θέµα υψίστης σπουδαιότητας. Με δεδοµένο ότι η πλειονότητα των συµπατριωτών µας επισκέπτονται τα πατρικά τους για λίγες µόνο µέρες το χρόνο, προβλέπω πως θα αναγκαστούν να τα εγκαταλείψουν, κόβοντας το ρεύµα και θα τα επισκέπτονται σπανίως και µόνο υπό το φως της ηµέρας.. Έτσι αυτός, ο άδικος νόµος, θα αποτελέσει την ταφόπλακα για τα ηµιθανή χωριά µας. Καλό θα είναι η πολιτεία να ξαναδεί το θέµα και να απαλλάξει τους ιδιοκτήτες των ορεινών και παραµεθορίων περιοχών από το τσουχτερό χαράτσι, για να µην αφανιστούν από το χάρτη τα ιστορικά χωριά µας.

MAPTIOΣ 2012


7

Σκέψεις - Σχόλια Η ΑΡΧΟΝΤΙΑ Χωριό χωρίς σκουπίδια Η µισή αρχοντιά µιας κοινωνίας, ενός χωριού, φαίνεται από την καθαριότητά του (έτσι διδάσκαµε παλιά στο σχολείο), και αυτή βέβαια δεν εξαρτάται µόνο από τις διαθέσεις του κάθε δηµάρχου, αλλά πολύ περισσότερο από την ικανότητα της κάθε τοπικής κοινωνίας να διεκδικεί συλλογικά και να εργάζεται οµαδικά. Τέτοια εικόνα παρουσιάζει σήµερα το χωριό µας. Όσες φορές το επισκέφτηκα, και µάλιστα χειµώνα καιρό, µπορεί να µη συνάντησα άνθρωπο, αλλά η εικόνα του ξεχωριστή. Άστραφτε από καθαριότητα και νοικοκυροσύνη, κάτι που µε έκανε υπερήφανο, (καθότι συνόδευα και ξένους επισκέπτες). Φάνταζε χωριό ζωντανό µε λάµψη και οµορφιά. Οι µόνιµοι κάτοικοί του, προεξάρχοντος του ακούραστου προέδρου µας Βαγγέλη ∆άκα, δίνουν έµφαση στην καθαριότητά του. Τελευταία µάλιστα, εν’ όψη των εορτών του Πάσχα, και για να παρουσιάσουν µια καλή εικόνα και στους επισκέπτες, οι µεν Άννα και Κατερίνα φρόντισαν για το εσωτερικό της εκκλησίας, ο δε Βαγγέλης για τον περιβάλλοντα χώρο (µεσοχώρι) καθώς και για τα υπόλοιπα µέρη του χωριού (νεκροταφείο, Αγία Μαρίνα, κλάδεµα δένδρων, κ.λ.π.). Να ευχηθούµε στο µέλλον τέτοιες προσπάθειες να έχουν και περισσότερους υποστηρικτές. *** Επειδή το θέµα είναι πολύ σοβαρό, πρέπει να φροντίσουµε όλοι ώστε να κρατάµε το χωριό µας καθαρό. Μπορούµε να δείξουµε λίγη φροντίδα, λίγη ευαισθησία και σεβασµό ξεκινώντας από το σπίτι µας, την αυλή µας, το σοκάκι µας, τους κοινόχρηστους χώρους, βοηθώντας έτσι στο ελάχιστο στην καθαριότητα του τόπου µας και συµβάλλοντας στην ωραία και καλαίσθητη εικόνα του χωριού µας. Πρώτα για µας και µετά για τους επισκέπτες. Έτσι θα αναδείξουµε το χωριό µας, «χωριό χωρίς σκουπίδια». *** Συµπλήρωµα πολιτισµού και καθαριότητας, όσων αφορά το ωραίο µεσοχώρι µας, αποτελούν τα κοινοτικά αποχωρητήρια. Η σηµερινή τους κατάσταση, ασφαλώς δε µας κάνει υπερήφανους. Μαζί µε το σχολείο παρουσιάζουν µια παραφωνία. Αυτή πρέπει να διορθωθεί. Για µεν το σχολείο (όπως γράφω αλλού), ελπίζω ο δήµος να δώσει λύση. Για δε τα αποχωρητήρια, πρέπει εµείς να αναλάβουµε πρωτοβουλία, και όλοι µας να βοηθήσουµε. Το καλοκαίρι ας γίνει η αρχή.

Σύλλογοι, αδελφότητες και χωριανοί ας προσπαθήσουµε. Η πείρα απέδειξε πως ό,τι ξεκινήσαµε το φέραµε εις πέρας. Το ίδιο θα συµβεί και τώρα. *** Οι τελευταίες αρχαιρεσίες του πολιτιστικού µας συλλόγου, επιφύλαξαν και ένα απρόοπτο.Την «παραίτηση» του επί πολλά χρόνια διατελέσαντα προέδρου µας Μήτσου Πότση και της επίσης πολλών ετών συνεργάτιδάς µας Ελένης Μέξη. Για χάρη της ανανέωσης και µόνο παραχώρησαν τη θέση τους σε νεότερα πρόσωπα. Στην πραγµατικότητα δεν αποχωριζόµαστε γιατί εµείς στο σύλλογο µόνο στα χαρτιά έχουµε ονόµατα και τίτλους, στην πραγµατικότητα όλοι είµαστε ενεργά µέλη του και προσφέρουµε τις υπηρεσίες µας ανεξάρτητα από θέσεις. Αυτό ίσχυε και ισχύει σε µας. Γι’ αυτό δεν αποχαιρετούµε τους συνεργάτες µας και ούτε τους ευχαριστούµε για τις προσφορές τους, γιατί εξακολουθούµε να συνεργαζόµαστε, όπως και µε οποιονδήποτε επιθυµεί να προσφέρει βοήθεια. Εξ’ άλλου είµαστε τόσοι λίγοι που έχουµε ανάγκη όλους σας. Για το λόγο αυτό δεν αποχαιρετούµε κανένα, δεν έχουµε τέτοια πολυτέλεια, αφού εξακολουθούµε να συµπορευόµαστε και να συνεργαζόµαστε. *** Σύντοµα, όπως πρόσφατα πληροφορήθηκα, οι ∆ολιώτες των Ιωαννίνων θα έχουµε το δικό µας στέκι και εκεί θα µπορούµε να ανταµώνουµε και να τα λέµε. Μια καινούρια καφετέρια, στο κέντρο της πόλης µας, ανοίγει οσονούπω µε πολύ όρεξη και µεράκι. Προβλέπεται να προσφέρει ξεχωριστές υπηρεσίες, ανώτερης κλάσης. Ευχόµαστε από καρδιάς στα αφεντικά, καλές δουλειές.

“O Πωγωνήσιος” από την ΕΤ3 Το Σάββατο 10-3-2012 η ΕΤ3 παρουσίασε στα πλαίσια της εκποµπής “ΕΛΛΗΝΩΝ ∆ΡΩΜΕΝΑ” ένα ντοκυµαντέρ για τον Πωγωνήσιο χορό. Tα «Ελλήνων ∆ρώµενα» ταξιδεύουν στην Ήπειρο και συγκεκριµένα στην περιοχή του Πωγωνίου, στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Εκεί καταγράφουν τις τοπικές εσωτερικές ‘‘δονήσεις’’ και τις αφηγήσεις των κατοίκων, για ένα χορό που καθρεφτίζει τον πολιτισµό τους σε όλες του τις διαστάσεις, τον Πωγωνίσιο. Ο Πωγωνίσιος, είναι ο χορός που συµπυκνώνει για τους Ηπειρώτες την διαχρονική τραγουδιστική και µουσικοχορευτική έκφρασή τους, αφού συµπεριλαµβάνει και αγκαλιάζει την αρχαία ελληνική παράδοση και τη σύγχρονη µουσική ταυτότητα της περιοχής. Η κάµερα της εκποµπής καταγράφει στα χωριά του Πωγωνίου εικόνες εξαιρετικής χορευτικής έκφρασης από παλιότερους και νέους χορευτές, όπως επίσης και µοναδικά µουσικά και τραγουδιστικά «µοτίβα». Στην ιστοσελίδα µας (www.dolo.gr) µπορείτε να δείτε την εκποµπή.

Η Πίτα του Ηπειρώτη Μεγάλη επιτυχία είχε η “Πίτα του Ηπειρώτη” που διοργανώθηκε από την Πανηπειρωτική Συνοµοσπονδία Ελλάδος την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που συγκέντρωσε 4000 περίπου άτοµα. Στην ιστοσελίδα µας (www.dolo.gr) µπορείτε να δείτε ορισµένα στιγµιότυπα από την εκδήλωση, µε Πωγωνήσιους χορούς συνοδευµένους από την κοµπανία του Κώστα Βέρδη. Γιώργος Mποντίνης

ΠΑΣΧΑ 2012 στην όµορφη ΣΑΜΟ Από τον κ. Χριστινίδη, γαµπρό της Θάλειας Καρβούνη (Παπαρούνα) µας στάλθηκε η παρακάτω Πασχαλινή προσφορά για το ξενοδοχείο του Samos Bay Hotel στη Σάµο, 2 ∆ιανυκτερεύσεις για δυο άτοµα/2 νύκτες

3 ∆ιανυκτερεύσεις για δυο άτοµα/3 νύκτες



∆ίκλινο µε ηµιδιατροφή 164,00 € ∆ίκλινο µε ηµιδιατροφή 246,00 € ∆ίκλινο µε ηµιδιατροφή 310,00 € ∆ίκλινο µε ηµιδιατροφή 342,00 €

∆ίκλινο µε πρωϊνό 132,00 €




Eπίσης για όλες τις περιόδους εκτός από το προαναφερόµενο ξενοδοχείο και για το ξενοδοχείο Aria Accommodation, επίσης στη Σάµο, θα γίνεται έκπτωση -15% από τις τιµές πόρτας για όλους τους χωριανούς και φίλους του ∆ΟΛΟΥ (τηλ. επικοινωνίας 6945050051).

MAPTIOΣ 2012


ΕΝΑΣ ∆ΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ «Όποιος διαβάζει, κάτι βγάζει». Έτσι µου έλεγε ένας υπέροχος λόγιος καθηγητής, που όταν έρχονταν συχνά, στο τυπογραφείο που εργαζόµουνα και έγραφε διάφορα εκπαιδευτικά θέµατα στην εφηµερίδα. Την συµβουλή του την τηρώ µια ολόκληρη ζωή. Προχθές διάβαζα στο περιοδικό «Το κυνήγι» του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιωαννίνων, τεύχος 45ο του Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου του 2012 ένα υπέροχο κείµενο, του παλιού φίλου µου Θωµά Κράβαρη που έγραφε τα εξής: «Όπως είναι γνωστό σηµείο συνάντησης των συνταξιούχων είναι το καφενείο. Εκεί, συζητώντας γυρίζει ο καθένας τους δείχτες του ωρολογίου της ζωής του πίσω και καβαλώντας το άλογο της φαντασίας φτάνει στα παιδικά του χρόνια, που γι’ άλλους είναι ευχάριστα και σε µερικούς δυσάρεστα και απαίσια κ.τ.λ.». Εν µέρει συµφωνώ µε την άποψή του, αλλά εγώ µπορώ να πω απ’ το καφενείο που πηγαίνω και παίζω τάβλι ή δηλωτή, µετά προσπαθώ να αντλήσω περισσότερα περιστατικά, αναµνήσεις, γεγονότα απ’ τους συνοµηλίκους µου, εκείνα τα τετρασκότεινα χρόνια του πολέµου και µετά µέχρι το 1960 για να θυµηθώ και εγώ τι τράβηξα, παίρνοντας αφορµή από το κείµενό του, θα σας γράψω τι συζητήσαµε προ ολίγων ηµερών στο καφενείο µε τέσσερις φίλους µου που ο ένας είναι και συνδροµητής στα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ». Το θέµα ξεκίνησε, εάν θα γίνει η παρέλαση την 25η Μαρτίου, ποιος θα πάρει την Σηµαία µας απ’ τα σχολεία, σαν µπροστάρης, θάναι αλλοδαπός ή Έλληνας, εάν παραστούν επίσηµοι βουλευτές και λοιποί, εάν δηµιουργηθούν επεισόδια κ.τ.λ. Ξεκίνησε η συζήτηση µε τον Χρήστο και είπε: Από το έτος 1980 και µετά άρχισε να επιβάλλεται στην Ελλάδα ο λεγόµενος «µετασχηµατισµός» της. Πράγµατι, πέτυχε αυτός τον οποίον όλοι µας «απολαµβάνουµε τώρα»! Έννοιες και ιδέες που πριν από το 1980 ήταν ψηλά στη συνείδηση του Έλληνα σήµερα βρίσκονται πολύ υποβαθµισµένες και φτά-

σαµε στο σηµείο, σε κάθε εθνική µας γιορτή να υπάρχει διχογνωµία αν ένας µαθητής που δεν έχει ελληνική ιθαγένεια να κρατήσει την σηµαία του σχολείου του. Και µπαίνω εγώ στη συζήτηση και λέω: Ε, τότε Χρήστο να µην γίνονται παρελάσεις, παρά µία φορά το χρόνο να παρελαύνει µόνον ο στρατός, τα άρµατα µάχης και οι ανάπηροι πολέµου και να ησυχάσουµε µια για πάντα!....

ΤΟΥ ∆ΗΜ. ΠΟΤΣΗ Και απαντά ο Γιώργος, ο οποίος είναι και συνταξιούχος εκπαιδευτικός: Ακούστε να σας πω, δυστυχώς ακόµα δεν ξεκαθάρισε το θέµα και η διχογνωµία υπάρχει στη συνείδηση του λαού, η σηµαία είναι «κουρελόπανο» όπως την είπε κάποιος (ντροπή του) ή είναι το ιερό σύµβολο της πατρίδος µας, και η τιµή όλου του λαού. Ξαναπαίρνει το λόγο ο Χρήστος και λέει: Εγώ πιστεύω ότι η νέα Κυβέρνηση, που θα αναλάβει µετά τις εκλογές, µαζί µε τον Υπουργό Παιδείας θα πρέπει να βοηθήσουν µε ένα Νόµο του Κράτους ώστε να ξαναβρει η Ελληνική νεολαία τον σωστό της προσανατολισµό. Και ο Μπάµπης αφού άκουσε όλα τα παραπάνω µε την βροντερή φωνή του µας είπε: ∆εν µπάτε στο διάβολο όλοι σας σήµερα, εδώ ήρθαµε να φάµε και να πιούµε και σεις τσακώνεστε, ποιος θα πάρει τη σηµαία ή εάν θα γίνει η παρέλαση. Και κλείνοντας το θέµα της σηµαίας λέω τα εξής: Γι’ αυτή τη σηµαία µας θυσιάστηκαν χιλιάδες συµπατριώτες µας σ’ όλους τους πολέµους και στην µνήµη αυτών θα πρέπει την σηµαία µας να την κρατάµε πάντα πολύ ψηλά στον ιστό της για την δόξα και την τιµή της. Νοµίζω πρέπει και είναι ντροπή για όσους θέλουν την αντίθετη άποψη. Η σηµαία µε τον σταυρό είναι το σύµβολο του Έθνους µας που πάντα µας οδηγεί µπροστά σε κάθε νίκη και πιστεύω και τώρα η Πατρίδα µας πάλι θα νικήσει και θάρθουν και καλύτερες µέρες.

8

ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ Τον περασµένο Αύγουστο αποχαιρετίσαµε, συγγενείς και φίλοι, τον Αριστοµένη Παπακώστα, επίλεκτο µέλος της κοινωνίας µας, που ταξίδεψε για τη γειτονιά των αγγέλων, άγγελος και ο ίδιος στην ψυχή. Με τον Αριστοµένη µας συνδέουν και δεσµοί συγγενικοί. Η Ελένη Μέξη, σύζυγος του µεταστάντος, είναι πρώτη εξαδέρφη µε τη Μαίρη Ζωίδου. Οι µητέρες τους είναι αδερφές. Πέρα, όµως, από συγγενικές ή άλλες σχέσεις, ο Μένιος, ευγενικός, προσηνής, άνθρωπος µε ήθος, συνετός και αξιοπρεπής, σε σκλάβωνε µε τη διακριτικότητα, τη φιλική του διάθεση, την ανθρωπιά του και τη ζεστασιά της συµπεριφοράς του. ∆υστυχώς η τύχη του επεφύλαξε πολλές εκπλήξεις στη ζωή του. Ήταν πολλές οι ατυχίες και οι προσωπικές αδικίες κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του ζωής. Αδικίες τις οποίες αντιµετώπισε µε ψυχραιµία, µε υποµονή και καρτερικότητα. Η ένωση της ζωής του µε εκείνη της Ελένης στάθηκε το απάνεµο οικογενειακό λιµάνι. Η απόκτηση του µοναχογιού του του Χάρη έφερε χαρά και αισιοδοξία στο σπιτικό του και νέες ελπίδες για το µέλλον. Στρατιωτική προσωπικότητα, αξιωµατικός µε σύνεση και αξιοπρέπεια, άνθρωπος µε ήθος και έµφυτη ευγένεια, µε υποµονή και εγκαρτέρηση, ξεπέρασε τις αδικίες και τις δυσκολίες και διακρίθηκε στη στρατιωτική και στην πολιτική του ζωή. Πίστευε ο Μένιος στην αξιοκρατία, αλλά δυστυχώς, η αξιοκρατία στον τόπο µας, τουλάχιστο µέχρι σήµερα, είναι ακόµη το ζητούµενο. Απεφοίτησε και από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο, αλλά δεν άσκησε το επάγγελµα του µηχανικού. Η στρατιωτική ζωή, η ζωή του Έλληνα αξιωµατικού, τον είχε απορροφήσει ολοκληρωτικά. Η σεµνότητα και η εντιµότητα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του. Αρετές, οι οποίες τον συνόδεψαν σε όλη του τη ζωή. Ποτέ δεν επεδίωξε την προβολή ή και την αναρρίχηση, ούτε και προσπάθησε να αποκτήσει µε άλλα µέσα υλικές ή ηθικές απολαβές. Παρέµεινε, ως το τέλος της ζωής του, ήρεµος, σεµνός, ακέραιος, χωρίς υστεροβουλίες, γεµάτος από αγάπη για τους συνανθρώπους του, ακόµη και για εκείνους, οι οποίοι συνειδητά τον έβλαψαν. Πολλά θα µπορούσε κανείς να γράψει για τον Αριστοµένη Παπακώστα, τον Έλληνα αξιωµατικό και τον άνθρωπο. Πολύ συχνά συναντιόµασταν και για ώρες συζητούσαµε για πολλά και διάφορα, για τα τωρινά και τα µελλούµενα. Πάντα µειλίχιος, γλυκόλογος. Ποτέ δεν αναφέρθηκε στο παρελθόν και σε όσα τον πίκραναν στη ζωή του. Ειλικρινής, ατόφιος Ηπειρώτης Έλληνας στην ψυχή, απέφευγε να µιλήσει για τις δύστυχες µέρες και την αδικία που του έγινε κατά την ανώµαλη πολιτική κατάσταση. Πραγµατικός άρχοντας ο Αριστοµένης, υπέροχος άνθρωπος, που δίδασκε µε το παράδειγµά του, τη συµπεριφορά του, το ήθος και την καλοσύνη του. Κάθε καλοκαίρι στο ∆ολό, µε την Ελένη, το Χάρη και τη Λίτσα (τη πεθερά του), η οποία στα 94 της χρόνια έµελλε να ζήσει για να πιει το πικρό ποτήρι του αποχωρισµού από τον γιο της, το Μένιο. Στο ∆ολό ξαναζωντάνευε το Μεξέικο, µε µια νότα χαράς και ευφροσύνης. Ο Μένιος στο µεσοχώρι, στην πλατεία του χωριού, σοβαρός, µετρηµένος να πηγαινοέρχεται και να συµβουλεύει, να νουθετεί και να δίνει όλη του την αγάπη για το χωριό και τους χωριανούς. Ψηλός, ευθυτενής, ορθόκορµος, ως το τέλος της ζωής του. ∆υστυχώς, η επάρατη αρρώστια, που για χρόνια κρυβόταν, έκανε φανερή την παρουσία της και του έκοψε το νήµα της ζωής. Μένιο, πάντα θα σε θυµόµαστε και πάντα θα παραµένεις ζωντανός στη µνήµη µας. Ας είναι Αιωνία η Μνήµη σου. ΜΑΙΡΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟΣ ΥΦΑΝΤΗΣ

MAPTIOΣ 2012 ον Νάσιο τον θυµάµαι Τ από την Κατοχή και µετά. Πιο µπροστά εργαζόταν ως

µάγειρας στην Αθήνα από όπου και είναι µαζί µε άλλους ∆ολιώτες στην φωτογραφία παρακάτω. Στην αρχή της Ιταλικής Κατοχής εργαζόταν για λίγο διάστηµα στου Κώστα ∆άκα το εστιατόριο, στου Κώτσιο Λάµπρου το χάνι στα Γιάννενα όπου τον έβλεπα σχεδόν κάθε µέρα και τον γνώρισα καλύτερα. Αργότερα τα πράγµατα άλλαξαν και η Γερµανική Κατοχή τον έφερε στο χωριό όπως και τους άλλους ∆ολιώτες. Όταν ήταν στο στρατό, υπηρέτησε στην Ανακτορική Φρουρά στην Αθήνα και κάνοντας παρέα πολλές φορές µε το γείτονά του τον Παναγιώτη (Σούλιο) Παπαϊωάννου και τον Παναγιώτη Φούκο, ο οποίος φοιτούσε στην Σχολή Ναυτικού, (έµοιαζε δε καταπληκτικά µε τον ∆ιάδοχο τότε Παύλο), έκαναν πολλά αστεία προσωποποιώντας τον ∆ιάδοχο και τον Λέκκα σαν φρουρό του στο δρόµο και στα διάφορα κέντρα που επισκεπτόταν µε τους ιδιοκτήτες, τους σερβιτόρους και τους πελάτες για τα οποία


O Αλησµόνητος Νάσιο Λέκκας

Αθανάσιος Λέκκας επίσκεψη ευχάριστη. Η κάθε επίσκεψη φυσικά είχε και διαφορετική ιστορία. Καταλήγοντας στο καφενείο θα άρχιζε και εκεί καµιά ιστορία και αφού οι άλλοι θα άρχιζαν να την συζητούν, αυτός θα έφευγε για το σπίτι, ώσπου το απόγευ-

ΤΟΥ XPIΣTOΦOPOY PAΠTH µα να ξαναρχίσει πάλι το ίδιο. Ο Νάσιος είχε τροµερή φαντασία. Του άρεσε να δηµιουργεί φανταστικές ιστορίες που θα είχαν σχέση µε τα τότε γεγονότα, που τις οποίες παρουσίαζε ως γεγονότα, προπαντός στις επισκέψεις του. Εξάλλου τότε οι ιστορίες οργίαζαν και τα γεγονότα και οι ανώµαλες καταστάσεις άλλαζαν από µέρα σε µέρα και από στιγµή σε στιγµή, που έκαναν του Νάσιου τις ιστορίες να µην έχουν καµιά σοβαρότητα. Ο ίδιος ποτέ του δεν ανακα-

1951. Hγεσία ∆ολού: Aριστερά ο Xριστόφορος Nάστος, Γραµµατέας, Θανάσης Λέκκας (Πρόεδρος), Aνδρ. Mαλάµης, Kλητήρας έγραψα άλλοτε. Τώρα στο χωριό συνέχισε να κάνει αστεία και να είναι αγαπητός σε όλους. Την σύζυγό του, της οποίας το όνοµα δεν ήξερα παρά όπως την φώναζαν όλοι οι χωριανοί ως Νάσιαινα του Λέκκα, ο ίδιος σε εµάς την έλεγε Βοµπίλω, καθώς η καταγωγή της ήταν από το Βοµπλό (τώρα Σταυροδρόµι). Πάντα έπαιζε µε το κοµπολόι του και πάντα µασούσε ξερά σύκα τα χρόνια εκείνα, προσποιούµενος ότι υποφέρει από το στοµάχι του και ότι τα σύκα τον βοηθούν, έλεγε δε ότι αποφεύγει να πίνει καφέ διότι τον πειράζει, πλην όµως πάντα έπινε καφέδες φέρνοντας γύρω σε διάφορα σπίτια στην γειτονιά πριν το µεσηµέρι, λέγοντας πάντα καµιά ιστορία που θα έκανε την

9

τεύτηκε στα πολιτικά και κρατώντας µια ουδέτερη θέση, κατόρθωσε να είναι αγαπητός µε όλους. Εµάς τους νέους τότε, µας ονόµαζε Λεβαντινούς!! Όταν κάποτε αρχίσαµε στο ∆ολό να χορεύουµε ευρωπαϊκούς χορούς µε ένα σπασµένο γραµµόφωνο στα σπίτια µας, τους οποίους χορούς ονοµάζαµε (σουαρέδες), ο Νάσιος τους ονόµαζε (κολλητούς). Τον άκουγες λοιπόν να διαλαλεί το γεγονός, λέγοντας εκείνο το (οι Λεβαντινοί χορεύουν κολλητό απόψε, φίλε µου). Ποτέ του όµως δεν είπε κακή κουβέντα, αλλά µε υπονοούµενα πάντα κορόιδευε το γεγονός. Το 50 έγινε ο Πρόεδρος του

∆ολού µε Γραµµατέα τον Χριστόφορο Νάστο και Κλητήρα τον Ανδρέα Μαλάµη, εξού και η Τριανδρία ∆ιοικήσεως ∆ολού. ∆εν χωρά αµφιβολία πως τα αστεία των ∆ολιωτών ήταν ατέλειωτα, ο δε Θανόπουλος, ο οποίος τότε ήταν η κινητήριος δύναµη της υπάρξεως του ∆ολού, δεν µπορούσε να φανταστεί το ∆ολό µε πρόεδρο τον Νάσιο, ο οποίος ποτέ του δεν είχε ανακατευθεί µε κοινοτικά ζητήµατα ή ήξερε τι υποχρεώσεις έχει η θέσις του και πώς να αντιµετωπίσει το κάθε κοινοτικό θέµα µε τις διάφορες κρατικές υπηρεσίες που παρουσιάζονταν. Ο Νάσιος όµως µε την καλοσύνη του και άγνοιά του, απέδειξε το εναντίον. Με την σφραγίδα της Κοινότητος στην τσέπη του υπέγραφε και σφράγιζε οτιδήποτε έγγραφο ή πιστοποιητικό είχε σχέση µε το Κράτος, την Κοινότητα ή τον χωριανό του χωρίς να σκέπτεται συνέπειες ή να έχει κανέναν φόβο.

Aθανάσιος Λέκκας σφράγιζε το κάθε επίσηµο έγγραφο που είχε σχέση µε την κοινότητα. Άκουγες λοιπόν τον Θανόπουλο να φωνάζει του Νάσιου στο µεσοχώρι, α βρε Νάσιο, εσύ αθ µας βάλεις φυλακή βρε παιδί µου κι ο Νάσιος φεύγοντας τον κατήφορο για το σπίτι του για να αποφύγει την γκρίνια, να του απαντά, µη σκιάζεσαι Θανόπουλε, εµένα θα βάλουν πρώτο και δρόµο τον κατήφορο που ήταν το σπίτι του. Το γεγονός όµως είναι ότι ο

Στην αυλή του Σχολείου: Aπό αριστερά: Kώστας Kωσταράς, ∆ηµήτριος Σακελάριος και Θανάσης Λέκκας, Την εποχή εκείνη το κράτος (τα διεστραµµένα εκείνα τα χρόνια) έπρεπε να γνωρίζει τον κάθε του πολίτη και τα κοινωνικά του φρονήµατα και ένα Πιστοποιητικό Κοινωνικών Φρονηµάτων από τον Πρόεδρο βοηθούσε τον κάθε πολίτη στην ζωή του. ∆εν µπορούσες τότε να βρεις µια κρατική ή και ιδιωτική δουλειά ή να ταξιδέψεις στο εξωτερικό χωρίς να έχεις πιστοποιητικό (εθνικών) κοινωνικών φρονηµάτων, οπότε το πιστοποιητικό του Θανάση Λέκκα ήταν απαραίτητο, ο οποίος Θανάσης ποτέ δεν δίστασε να υπογράψει σε κανέναν, λέγοντας εκείνο το (Άιντε, κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό) και χουχουλίζοντας την σφραγίδα για να φανεί η µελάνη,

Θανόπουλος στην πραγµατικότητα βρήκε αµέριστη συνεργασία από τον Νάσιο και όλες του οι προσπάθειες για την λειτουργία του σχολείου, για την εγκατάσταση ιερέως στο χωριό και άλλα τότε προβλήµατα που παρουσιάζονταν, είχαν ευνοϊκά αποτελέσµατα. Περνώντας τα χρόνια ο Νάσιος συνεργάστηκε βοηθώντας τον αείµνηστο Γιώργο Ντόντη στη συντήρηση και επιδιορθώσεις των εξωκκλησιών και της κεντρικής εκκλησίας για αρκετά χρόνια, ώσπου έφυγε από κοντά µας. Έχοντας τις πιο όµορφες αναµνήσεις από τον Νάσιο, ελπίζω πως και αυτοί που τον έζησαν, να αισθάνονται το ίδιο.

MAPTIOΣ 2012


Νέα από την Αδελφότητα ∆ολού της Ηπείρου «Ο Άγιος Χριστόφορος» Συνάντηση Αδελφοτήτων µε τον ∆ήµαρχο Πωγωνίου Μετά από πρόσκληση της Οµοσπονδίας Αδελφοτήτων και Ενώσεων της Επαρχίας Πωγωνίου, έγινε συγκέντρωση των Αδελφοτήτων Πωγωνίου µε τον ∆ήµαρχο Πωγωνίου κ. Κωνσταντίνο Καψάλη στο ξενοδοχείο Hilton στις 17 ∆εκεµβρίου 2011, ηµέρα Σάββατο και ώρα 18:30 στην αίθουσα «Εσπερίδες». Στη συγκέντρωση προσκλήθηκαν όλες οι παρατάξεις της ∆ηµοτικής Αρχής του ∆ήµου Πωγωνίου. Παρευρέθησαν οι Αντιδήµαρχοι κ.κ. Β. Μάτσιας και Σ. Κουκουλάρης, ο αρχηγός της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης κ. Γιάννης Ντόντης και ο ∆ηµοτικός Σύµβουλος κ. Καραγιώργος. Επίσης παρευρέθη ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Οδυσσέας Πότσης. Ο ∆ήµαρχος ενηµέρωσε τους παρευρισκόµενους για τα προβλήµατα του ∆ήµου Πωγωνίου, τον προγραµµατισµό και τον σχεδιασµό των έργων για την ανάπτυξη του ∆ήµου και την αντιµετώπιση των καθηµερινών προβληµάτων. Οι Αδελφότητες της Οµοσπονδίας Πωγωνησίων υπέβαλαν υποµνήµατα µε τα αιτήµατα των χωριών τους. Εµείς ως Αδελφότητα ∆ολού ζητήσαµε εγγράφως από τον ∆ήµαρχο κ. Κων/νο Καψάλη να µεριµνήσει για την επισκευή του κτηρίου του παλαιού Σχολείου του χωριού µας, το οποίο κινδυνεύει να καταρρεύσει εάν δεν επισκευαστεί. Ξέρουµε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά το σχολείο µας πρέπει να σωθεί!! Πιστεύουµε στην ευαισθησία του ∆ηµάρχου στο θέµα αυτό διότι παλαιότερα υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός σε πολλά σχολεία του Πωγωνίου. Επίσης καλό θα είναι για το δεκαπενθήµερο του Αυγούστου που παρατηρείται µεγάλη κίνηση στο χωριό µας, να φροντίσει ο ∆ήµος Πωγωνίου να συλλέγει τα απορρίµµατα σε τακτικότερα χρονικά διαστήµατα και να µας εφοδιάσει µε περισσότερους κάδους. Κατά γενική οµολογία η εκδήλωση σηµείωσε επιτυχία και όλες οι Αδελφότητες πιστεύουν ότι η νέα ∆ηµοτική Αρχή είναι κοντά τους και ενδιαφέρεται πραγµατικά για την επίλυση των προβληµάτων της περιοχής µας. Από το ∆.Σ. της Αδελφότητας Α∆ΕΛΦΟΤΗΤΑ ∆ΟΛΟΥ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ «Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ»

ΨΗΦΙΣΜΑ Το ∆.Σ. της Αδελφότητας ∆ολού σε συνεδρίαση του που πραγµατοποιήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2012, µετά τη θλιβερή είδηση του θανάτου της αγαπητής µας συγχωριανής Βασιλικής Κωσταρά αποφάσισε οµόφωνα τα εξής: α) Να συλλυπηθεί τους οικείους της. β) Να διαθέσει το ποσόν των 200 Ευρώ εις µνήµην της για την αγορά εξοπλισµού υποστήριξης των καλοκαιρινών εκδηλώσεων ∆ολού. γ) Να δηµοσιευτεί το ψήφισµα στα «∆ολιώτικα». Ας είναι πάντα ζωντανή σε όλους µας η µνήµη της. Από το ∆.Σ. της Αδελφότητας

Η ΠΙΤΑ ΤΩΝ ∆ΟΛΙΩΤΩΝ Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012, στην αίθουσα του πνευµατικού κέντρου της Οµοσπονδίας Πωγωνησίων, έγινε το κόψιµο της Βασιλόπιτας της Αδελφότητας ∆ολού. Συγχωριανοί και φίλοι σε µια ωραία εορταστική ατµόσφαιρα ανταλλάξαµε τις ευχές για ένα ευτυχισµένο και δηµιουργικό χρόνο! Τυχερός για εφέτος ήταν ο αγαπητός µας συγχωριανός Ιωάννης Λιόλιος, ο οποίος κέρδισε ένα ωραίο λεύκωµα µε φωτογραφίες της Ηπείρου, προσφορά της Αδελφότητας. Κυρίες του ∆ιοικητικού Συµβουλίου έφτιαξαν νόστιµες πίτες και προσεφέρθησαν στους παρευρισκόµενους τσίπουρο, καφές, αναψυκτικά, γλυκίσµατα και υπέροχη Βασιλόπιτα. Μαζί µε το κόψιµο της Βασιλόπιτας έγιναν και οι αρχαιρεσίες της Αδελφότητας ∆ολού. Ευχόµαστε Χρόνια Πολλά σε όλους τους ∆ολιώτες και ας είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο το έτος 2012. Από το ∆.Σ. της Αδελφότητας

10

A∆EΛΦOTHTA ∆OΛOY THΣ HΠEIPOY «O AΓIOΣ XPIΣTOΦOPOΣ» Aθήνα, 28 Φεβρουαρίου 2012 Aγαπητοί συγχωριανοί, H Aδελφότητα ∆ολού της Hπείρου «ο Άγιος Xριστόφορος», µε έδρα την Aθήνα έχει εκλεγµένο ∆ιοικητικό Συµβούλιο το οποίο ανέδειξε η Γενική Συνέλευση της 22ας Iανουαρίου 2012. Tο νέο ∆.Σ. συγκροτηθέν σε σώµα, αποτελείται από τους: Πρόεδρο: Όλγα Γιάνναρου – Xριστοδούλου (τηλ. 210 6810963) Aντιπρόεδρο: Bάσω Φούκου- Kατσιλιέρη (τηλ. 210 2774668) Γραµµατέα: Φοίβο Kουβαρά (τηλ. 2109843035) Tαµία: Άγγελο Kούρο (τηλ. 2109023541) Mέλη: Eλένη Kαλαγκιά-Pουµελιώτη (τηλ. 210 7752128) ∆έσποινα Γιάνναρου-Παπανδρέου (τηλ. 2108837750) Kων/να Σακελλάριου- Mατσαϊδώνη (τηλ. 2107650510) Tο ∆.Σ. σας ευχαριστεί για την εκλογή του και σας εύχεται καλή χρονιά µε υγεία, οικογενειακή και προσωπική ευτυχία. Σας προσκαλεί σε εκστρατεία ανάδειξης του χωριού µας, σε πόλο έλξης όλων µας. Tο ∆.Σ. απευθυνόµενο στους ∆ολιώτες που απουσίαζαν από τη Γενική Συνέλευση, τους παρακαλεί να στείλουν στην Aδελφότητα την ετήσια συνδροµή τους των 15 ευρώ (ταχυδροµικώς), για να ανανεώσουν την εγγραφή τους ως µέλη της Aδελφότητας. H αποστολή οικονοµικής ενίσχυσης θα µας διευκολύνει στην εκτέλεση µικροέργων ωφέλιµων και χρήσιµων για το χωριό µας. Για το ∆ιοικητικό Συµβούλιο H πρόεδρος Όλγα Γιάνναρου – Xριστοδούλου O Γραµµατέας Φοίβος Kουβαράς

Επιστολή Ελένης Καρβούνη Από την κ. Ελένη Καρβούνη, σύζυγο του αλησµόνητου, φίλου και συνεργάτη µας, Χρήστου Καρβούνη, λάβαµε επιστολή µε την οποία ευχαριστεί το σύλλογό µας για την αναφορά του στη µνήµη του συζύγου της Χρήστου, καθώς και οικονοµική ενίσχυση της εφηµερίδας µας. Ευχαριστούµε πολύ την κ. Καρβούνη. Τα «∆ΟΛΙΩΤΙΚΑ»πάντα θα θυµούνται µε ιδιαίτερη αγάπη και εκτίµηση τον αγαπητό µας Χρήστο, που έτρεφε κι αυτός ιδιαίτερη αγάπη για τους ∆ολιώτες και την εφηµερίδα µας.

Η ηλεκτρονική επικοινωνία µας Στο α΄3µηνο λάβαµε µηνύµατα από τους παρακάτω χωριανούς και φίλους του χωριού: - Κωνσταντίνο Φούκη, από τη Γερµανία - Ευφροσύνη Τζίµου, από τη Θεσσαλονίκη - Χάρη Ζέρβα, από την Αµερική - ∆ηµήτρη Χριστινίδη (γαµπρός της Θάλειας Κασούµη το γένος Καρβούνη – Παπαρούνα) από τη Σάµο, ενηµέρωση για τη γέννηση της κόρης του Θάλειας. - Γρηγόρης Άρµπιρος από την Αδελφότητα Βησσανιωτών - Γρηγόρη ∆ουλιώτη από το Μεσολόγγι - Κων/νο Κωνή για τις δραστηριότητες της Πανηπειρωτικής Συνοµοσπονδίας Ελλάδος – Επίσης εκφράσανε τα θερµά τους συλλυπητήρια για τον θάνατο της κυρά Βασιλικής Κωσταρά οι: - Χάρης Ζέρβας, από την Αµερική - Παπαϊωάννου Παναγιώτης και Θεοδώρα, από το Πήλιο - Φούκης Κώστας, από τη Γερµανία

MAPTIOΣ 2012


Kοινωνικά ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ: – O Θανάσης Γκότσης και η Kωνσταντίνα (κόρη του Θανάση και Φωτεινής Στάµου) απέκτησαν κοριτσάκι. – Στην Αθήνα ο Λευτέρης Φωτόπουλος του Χρήστου και η Ελένη Νάκη απέκτησαν αγοράκι. – Στη Σάµο ο ∆ηµήτριος Χριστινίδης και η Κων/να Κασούµη (κόρη της Θάλειας Καρβούνη – Παπαρούνα) απέκτησαν κοριτσάκι.

ΘANATOI – Στο ∆ολό (27 Ιανουαρίου) απεβίωσε η Βασιλική Κωσταρά. – Απεβίωσε η Μαρία Μαλάµη – Καλούδη (κόρη Ουρανίας Μαλάµη). Ας είναι αιωνία η µνήµη τους ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ – Στο ∆ολό έγινε το 40/ήµερο µνηµόσυνο της Βασιλικής Κωσταρά. – Στην Αθήνα έγινε το 40/ήµερο µνηµόσυνο της Ντίνας Λατσούνα του Στεφάνου. – Στην Αθήνα έγινε το 40/ήµερο µνηµόσυνο του ∆ηµήτρη Νάτσικα. Τώρα τα ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, δηµοσιεύονται και στην ιστοσελίδα µας (www.dolo.gr). µε την παράκληση να µας ενηµερώνετε, στέλνοντας στο e-mail ([email protected]) ή στη διεύθυνση της εφηµερίδας µας (Αιακιδών 36 ΤΚ 45221 Ιωάννινα).

H Θάλεια Kαρβούνη µε την εγγονή της.

Στους ευτυχισµένους γονείς, παππούδες και γιαγιάδες ευχόµαστε να τους ζήσουν.

ΡΙΞΑΝΕ ΛΑ∆Ι ΣΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ

Αντώνης Μπότσικος € 50 Σοφία Γουρδούκη € 20 Βασίλης Παπαγεωργίου € 50 Λιόλιος Γιάννης € 50 Αντώνης Λατσούνας $100 Γρηγόρης ∆ουλιώτης € 20 Ελένη Γουργούλη – Καρβούνη € 20 Ιωάννης Ξυνόγαλος € 30 Κων/τίνος Αναστασίου € 30 Ανώνυµος € 50 Μαγδαληνή Μπακόλα € 20 Γεώργιος Μπακόλας € 20 Παπαδηµητρίου Ιωάννης € 50 Παπαϊωάννου Παναγ. € 50 Νάστος ∆ηµήτριος € 50 Τσατσούλης Θεόδωρος € 20 Θανοπούλου Βασιλική €100 ∆ιαµαντούκου Ελένη $ 50 Φωτόπουλος Ιωάννης (του Χρήστου) € 50 Mπέτζιος Παύλος $ 150 Mπέτζιος Λευτέρης $ 150 Mπέτζιου-Λιώλη Mαρίκα $ 150 Στη µνήµη της Κατίνας Ράπτη οι ∆ολιώτες Αµερικής προσφέρουν το ποσό των 640 δολαρίων.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ – Στη µνήµη ∆ηµητρούλας Μπότσικου - Γουρδούκη, πρόσφεραν οι: -Τα παιδιά της Σοφία και Γιάννης Ζώτου 50 € - Ο αδελφός της Αντώνης Μπότσικος 50 € - H αδερφή της Ελένη Μπότσικου 50 €

– Στη µνήµη Βασιλικής Κωσταρά, πρόσφεραν οι οικογένειες: - Χρήστου, Βαγγέλη, Μήτσιου και Φώτη Φωτόπουλου 100 € - Μαρία Φωτοπούλου 50 € - Ιωάννη ∆ερµιτζάκη 50 € - Ελευθερίου Φωτόπουλου 20 € - Κων/νου Χ. Κωσταρά 50 € - Βασιλείου Κουτσολιόντου 50 € - Νικολάου Κούρου 50 € - Παντελή Τσέβη 30 € - Γιάννη Μποντίνη 30 € - Σωτήρη Στάµου 20 € - Ευθύµιου Ταµπακολόγου 50 € - ∆ηµητρίου Νάτσια 20 € - Βασιλείου Εξάρχου 20 € - Θεόδ. Γκριµότση 30 € - Γιάννη Λιόλιου 50 € - Κώστα Μέξη 30 € - Έλλη και ∆ηµήτρης Κωσταράς 50 € - Παναγιώτα Κωσταρά 50 € - Τασούλας Κων/νος, Βουλευτής Ιωαννίνων 100 €

11

Στην αρχόντισσα του ∆ολού

Έφυγε η κυρά Βασιλική, η «Κωσταρού» Πλήρης ηµερών, σε ηλικία 100 χρόνων, έφυγε για το µεγάλο ταξίδι, η αρχόντισσα του ∆ολού, η κυρά Βασιλική. Η «Κωσταρού». όπως εµείς την αποκαλούσαµε. Έφυγε µε τις ευχές της µεγάλης οικογένειάς της, συγγενών, χωριανών, φίλων και πλήθος κόσµου και αναπαύεται κοντά µε αγαπηµένα της πρόσωπα στον ΑηΓιάννη. Τι να πρωτοθυµηθεί κανείς από αυτή τη γυναίκα! Προικισµένη µε πλούσια συναισθήµατα, αγάπης, καλοσύνης, ανθρωπιάς, µε αναπτυγµένη την αίσθηση της δηµιουργίας, της προσφοράς και µε αδιάκοπη παραγωγική και σκληρή εργασία, πέρασε τη ζωή της στο αγαπηµένο της (όπως συχνά µε καµάρι έλεγε) ∆ολό. Κάνοντας υπέρβαση των προσωπικών της αναγκών επέλεξε να υπηρετήσει τη µητρότητα και να τιµήσει απλόχερα τη χάρη που της δόθηκε από το Θεό. Σαν πολύτεκνη µάνα έδωσε έναν διαρκή αγώνα σκληρό και αφανή αλλά τόσο σηµαντικό για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία µε το γνωστό δηµογραφικό πρόβληµα.. Πρόσφερε τις υπηρεσίες της στην οικογενειακή εστία χωρίς φειδώ και γογγυσµό αλλά µε αγάπη, τρυφερότητα, υποµονή και θυσία, σε κάθε περίπτωση. Το µέγεθος της προσφοράς της αντιλαµβάνεται κανείς αν αναλογιστεί τις συνθήκες που επικρατούσαν πριν από λίγες δεκαετίες, τότε που εγκατέλειψε την εστία της και ήρθε στο χωριό µας. Με ξεθωριασµένο φόρεµα από τις καιρικές συνθήκες έκανε όλες τις δουλειές, όχι µόνο του σπιτιού, αλλά και τις αγροτικές. Μέσα στη βροχή, το χιόνι, το κρύο και το λιοπύρι έδινε τον αγώνα της ζωής και της οικογένειας. Ήταν η ακούραστη και πρόθυµη σκλάβα της. Ήξερε να δίνει και να θυσιάζεται χωρίς να ζητά τίποτε για τον εαυτό της. Πρόσωπο υποµονής και καρτερίας. Ανυπολόγιστη η ψυχική της αντοχή. Η αποδηµία της δε γέµισε µόνο θλίψη την καρδιά, ξύπνησε και θύµισες. Στο νου έρχεται ο ερχοµός της οικογένειά της στο χωριό µας. Τους καλοδεχτήκαµε, συνεργαστήκαµε σαν χωριανοί και συγγενείς. Τους αγαπήσαµε και µας αγάπησαν. ∆ε τους ξεχωρίσαµε σε τίποτε, γιατί εκτιµήσαµε τη συµπεριφορά τους, το χαρακτήρα τους. Γίναµε ένα. Γίναµε συγγενείς, χωριανοί και αγαπηµένοι φίλοι. ∆ύσκολα χρόνια. Αγωνίστηκε σκληραγωγηµένη µε τα παραδοσιακά µέσα και τις αντίξοες συνθήκες ενός πολύ ορεινού και άγονου τόπου. Τα κατάφερε όµως, γι’ αυτό της αξίζουν συγχαρητήρια. Ευτύχησε να δει µια θαυµάσια οικογένεια µε πολλά παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Πολλά τα χάρηκε και τα αποχαιρέτησε την ηµέρα της ονοµαστικής της γιορτής. Η αποδηµία της γεµίζει τις καρδιές µας µε θλίψη, γιατί όχι µόνο έφυγε από κοντά µας ένας άνθρωπος που όλοι αγαπήσαµε, αλλά πρωτίστως γιατί το χωριό µας έχασε ακόµη ένα σύµβολο που µας ενέπνεε µε το παράδειγµά της . Στους δικού της εύχοµαι να πάρουν τα χρόνια της και να σε θυµούνται πάντα, όπως και µεις που σε αγαπήσαµε σαν συγχωριανή και σαν άνθρωπο. Η τελευταία µας συνάντηση και συζήτηση κοντά στο τζάκι, µε έκανε να πιστέψω πως γηρατειά δεν σηµαίνουν απαραίτητα ασθένειες και κακή υγεία. Οι αντιλήψεις πως οι ηλικιωµένοι είναι αδύναµοι και ανίκανοι να αποφασίζουν για τη ζωή τους ή ότι δεν είναι σε θέση πλέον να προσφέρουν, δεν ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα. Καλό σου ταξίδι αγαπηµένη µας Κωσταρού. Θα σε θυµόµαστε πάντα µε αγάπη και εκτίµηση. Γ.Μ.

MAPTIOΣ 2012


Η ιστορία ενός βατράχου Πρόκειται για µια µικρή, αλληγορική ιστοριούλα του συγγραφέα και φιλοσόφου Olivier Clerc, µέσω της οποίας προσπαθεί να επισηµάνει τα καταστροφικά αποτελέσµατα της µη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών που επηρεάζουν δυσµενώς τις µεταξύ µας σχέσεις. Φανταστείτε -λέει ο Clerc- µια κατσαρόλα γεµάτη κρύο νερό, όπου κολυµπά ανέµελα ένα βατραχάκι. Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβει µια µικρή φωτιά και το νερό αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντάς το µάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυµπά χαρούµενο. Η θερµοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει... Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, απ’ ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασµένο, αλλά παρόλα αυτά δεν νιώθει κανέναν φόβο, καµία απειλή. Πλέον το νερό είναι πραγµατικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωµένο. Γι’ αυτόν τον λόγο, υποµένει και δεν αντιδρά. Η θερµοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, ώσπου το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει. Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερµοκρασίας 50 βαθµών, µε µια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αµέσως έξω από την κατσαρόλα κι ενδεχοµένως θα είχε σωθεί. Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν µια αλλαγή γίνει µε τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καµία αντίδραση, καµιά αντίσταση, καµία επανάσταση. Ένα µεγάλο µέρος καταστάσεων που πριν από 20 ή 30 χρόνια, θα µας έκαναν να φρίξουµε, και να βγούµε στους δρόµους, σιγά σιγά έγιναν κοινότυπες και σήµερα περνάνε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσµου. Τα άσχηµα προγνωστικά για το µέλλον µας, αντί να προκαλούν αντιδράσεις και εξεγέρσεις, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προετοιµάζουν ψυχολογικά τον κόσµο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιωτικές και δραµατικές συνθήκες ζωής που µας επιβάλλουν. ∆υστυχώς είµαστε όλοι “βατραχάκια” και µερικοί επιτήδειοι έχουν ήδη ανάψει µια σιγανή φωτιά και µας σιγοβράζουν….. Πρέπει λοιπόν όλοι να επιλέξουµε αν επιθυµούµε να είµαστε συνειδητοποιηµένοι ή …..µισοβρασµένοι! Πρέπει να κάνουµε µια γερή “εκτίναξη” πριν να είναι αργά. Η κοινωνική εξαθλίωση και ηθική αποχαλίνωση έχει προχωρήσει σε σηµείο τέτοιο που ίσως να µη σηκώνει γιατρειά. Λοιπόν συνειδητοποίηση, ή βράσιµο; Πρέπει να διαλέξετε!! Γιώργ. Μποντίνης

Nέα ποιητική συλλογή "δρόµος για το καλοκαίρι" του Άγγελου Κούρου Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηριδανός, η δεύτερη ποιητική συλλογή του συγχωριανού µας Άγγελου Κούρου.

Μετά την επιτυχηµένη έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής του Άγγελου Κούρου "Κόφτες", βρίσκεται ήδη στα βιβλιοπωλεία η δεύτερη ποιητική του συλλογή µε τίτλο "δρόµος για το καλοκαίρι", που αναφέρεται στις καλοκαιρινές εµπειρίες στα πανέµορφα, οµολογουµένως, νησιά των Κυκλάδων. Ευχόµαστε καλή επιτυχία στον Άγγελο. Απολαύστε ένα µικρό δείγµα:

Σίκινος Μεγάλος ζεστός ήλιος από πάνω µας και από κάτω η Θάλασσα ακούραστη όλη τη µέρα στην άκρη της παραλίας να πλέκει το τεράστιο σεµέν της άσπρος φλοίσβος πιασµένος µία καλή, µία ανάποδη

12

Σύσκεψη για την καταγραφή και ανάδειξη του πολιτισµού στο Πωγώνι Στις 8 Μαρτίου στη Βήσσανη, πραγµατοποιήθηκε η 2η προγραµµατισµένη σύσκεψη για την ανάδειξη του Πωγωνίου, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο των τριών συσκέψεων που έχουν προγραµµατιστεί µε στόχο την γνωριµία και την συνεργασία όλων των σχετικών φορέων µεταξύ τους, την καταγραφή των πολιτιστικών πόρων και του αξιόλογου φυσικού περιβάλλοντος, τον προγραµµατισµό ενεργειών ανάδειξης της περιοχής. Συµµετείχαν από το ∆ηµοτικό συµβούλιο του ∆ήµου Πωγωνίου, τα Τοπικά Συµβούλια, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους και άλλους φορείς της περιοχής. Στην σύσκεψη εργασίας ακούστηκαν και κατεγράφησαν από τους φορείς αρκετά στοιχεία σχετικά µε την πολιτιστική, κυρίως, κληρονοµιά και το φυσικό περιβάλλον, που αφορούσαν τα χωριά του ∆ήµου Πωγωνίου όπως: ∆ελβινάκι, Κεφαλόβρυσο, Παλαιόπυργο, Κτίσµατα, Πωγωνιανή, ∆ολό, Ορεινό, Άγιο Κοσµά, Βήσσανη, ∆ρυµάδες, Άνω Ραβένια, Χρυσσόραχη, Καλπάκι, Μαυροβούνι, Καστάνιανη, Ποντικάτες, Ωραιόκαστρο, Μερόπη κ.α. Όπως τόνισε ο προεδρεύων της σύσκεψης αρµόδιος Αντιδήµαρχος Ιωάννης Ντάλλας «Το Πωγώνι έχει πλούσια Πολιτιστική κληρονοµιά και στόχος των ενεργειών του ∆ήµου είναι, παρά την δύσκολη οικονοµική συγκυρία, να αναδείξει ως ενιαίο σύνολο τα πλεονεκτήµατά του». Είναι µια αξιόλογη προσπάθεια του ∆ήµου Πωγωνίου, που θα πρέπει όλοι µας να την ενισχύσουµε. Γιώργ. Mποντίνης

ΡΗΤΑ - ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ - ΓΝΩΜΙΚΑ - ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΜΠΕΤΖΙΟΥ (Νέα Υόρκη 2005) 23ο – «Ο λύκος το µαλλί αλλάζει όχι τη γνώση». Το λέµε γι’ αυτούς που υποκρίνονται ότι διορθώνονται για τα σφάλµατά τους, αλλά στην πραγµατικότητα εξακολουθούν να είναι οι ίδιοι. – «Ο Μανώλης µε τα λόγια φτιάχνει ανώγια και κατώγια». Το λέµε όταν κάποιος λέει πως µπορεί να κάνει πολλά αλλά µένουν λόγια. – «Ο Μάρτης πότε κλαίει, πότε γελάει». Ανακαταστασία του καιρού τον Μάρτιο. – «Ο µη γένοιτο». Εύχοµαι να µη γίνει κάτι ανεπιθύµητο. – «Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται». Ότι σου λείπει αυτο ονειρεύεσαι ν’ αποχτήσεις. – «Ο νοών νοείτω». Όποιος έχει µυαλό καταλαβαίνει. – «Ο ξένος κι ο γέρος πολλά καυχιούνται». Ο ένας γιατί είναι άγνωστος κι ο άλλος για να φανεί ότι τα καταφέρνει ακόµα. – «Ο παπάς απ’ την πόλη, η παπαδιά τα µολογάει». Το λέµε για κάποιον που διακόπτει έναν αυτόπτη µάρτυρα για να δώσει δικές του πληροφορίες για κάποιο θέµα που δεν γνωρίζει επαρκώς.

– «Ο παπάς ευλογάει πρώτα τα γένια του». Κάποιος που φροντίζει πρώτα για τον εαυτό του και ύστερα τους άλλους. – «Ο πνιγµένος απ’ τα µαλλιά του πιάνεται». Το λέµε όταν κάποιος αποτυχηµένος επιχειρηµατίας προσπαθεί να περισωθεί µε οτιδήποτε. – «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Όποιος προλάβει θα σωθεί. – «Ο ύπνος θρέφει το παιδί κι’ ο ήλιος το µοσχάρι και το κρασί τον γέροντα τον κάνει παλικάρι». Έµµετρη σύγκριση παιδιού, γέροντα και ζώου. – «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». Όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί. Αντίθετα, όποιος είναι ταπεινός θα αναγνωρισθεί στη συνείδηση των άλλων. – «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα µυρίσει». Ότι και να κάνει ο Φεβρουάριος τελειώνει η κακία του γιατί έρχεται το καλοκαίρι. – «Ο φόβος φυλάει τα έρηµα». Το λέµε όταν δεν µπορούµε να φυλάξουµε µόνοι µας κάτι και αναπαυόµαστε µόνον στο φόβο πάντοτε των άλλων. (Συνεχίζεται)

ΔOΛΙΩΤΙΚΑ Α΄3ΜΗΝΟ 2012

Recommend Documents