காலைச் சூரியனின் பபான் கிரகணங்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட கீ ழ்வானம் தனது சிவந்த நிறத்திைிருந்து மாறி இளம் மஞ்சள் பவயிைாக மாறி..... இன்னும் பகாஞ்சநநரத்தில் தனது
உக்கிரத்தால்
சுட்படரிக்கும்
பவயிைாக
மாறப்நபாகும்
ஒரு
இனிய
காலைப்பபாழுது திருச்சிலய
அடுத்த
மணப்பாலற
பசல்லும்
சாலையில்
ஒரு
மலையடிவாரத்தில்
இருந்த அந்த பபண்கள் கல்லூரியின் விடுதியிைிருந்து அவசரமாக தன் நதாளில் கிடந்த துப்பட்டாலவ சரிபசய்தபடி வந்த மான்சி தனது மணிக்கட்லட திருப்பி பார்த்து வகுப்பு ஆரம்பிக்க இன்னும் நநரமிருப்பலத உணர்ந்து தனது நலடயின் நவகத்லத குலறத்து கல்லூரிக்கு பசல்லும் பசம்மண் பாலதயில் நடந்தாள் மான்சி யாரவது அழுந்த பற்றினால் கூட பற்றிய இடம் கன்றிச் சிவக்கும் அளவுக்கு நல்ை
பவளுத்து
இலமகளுடன்
சிவந்த
கூடிய
நிறம்....
அகன்ற
அழகான
விழிகள்......
நீள்வட்ட
கத்தி
முகம்....
நபான்ற
அதில்
நீண்ட
கூர்லமயான
நாசி.....
அதன்கீ நழ இயற்லகயாகநவ சிவந்த ஈரமான உதடுகள்..... மிகவும் பமல்ைிய நதகம்...... அந்த
நதத்துக்கு
சற்றும்
பபாருத்தமில்ைாத
கனத்த
மார்புகள்.....
அதற்கு
கீ நழ
லககளுக்குள் அடக்கைாம் நபான்ற சிற்றிலட..... அதன் கீ நழ அவளின் மார்புகளுக்கு நபாட்டியாக
பருத்த
எடுப்பான
பின்புறங்கள்.....
இளம்வாலழத்தண்லட
நபான்ற
பமல்ைிய கால்கள்..... இவலளப்பார்ப்பவர்கள் எப்படித்தான் இந்த கனத்த மார்புகலளயும் பருத்த
பின்புறங்கலளயும்
இந்த
பமல்ைிய
கால்கள்
சுமக்கிறநதா
என்ற
பைத்த
சந்நதகம் எழும்.... இதனாநைநய மான்சி எப்நபாதுநம சற்று லூசான உலடகலளநய அணிவாள் மான்சி திருபநல்நவைி மாவட்டம் ஆைங்குளத்லத நசர்ந்த ஒரு நபாஸ்ட் மாஸ்டரின் மகள்.....
வட்டில் ீ
அரவலணப்பில் விபத்தில்
தனது
ஒநர
பசல்ை
மகளாக
வளர்ந்தவள்.....தனது தாலய
பிறந்து
தன்
பத்தாவது
பறிபகாடுத்தவிட்டு
தாயின்
வயதில்
தந்லதயின்
அன்பில்
எதிர்பாராமல் ஆதரவில்
தந்லதயின் நடந்த
ஒரு
வாழநவண்டிய
சூழ்நிலை...... ஆனால் மான்சியின் அப்பாவால் தனது தனிலமலய தாங்கமுடியாமல் இச்லசலய
அடக்கமுடியாமல்
இரண்டாவதாக
பசய்துபகாள்ள.....மான்சியின்
பிஞ்சுமனம்
பங்குநபாட்டுக்பகாள்ள
அந்த
வந்த
புதிய
ஒரு
தன் உறலவ
பபண்லண தந்லதயின்
திருமணம் அலணப்லப
ஏற்றுபகாள்ள
முடியாமல்
தனிலமயில் பவதும்பி கண்ணர்விட்டது ீ .... தனது தாயின் அலறக்குள்ளிருந்து நகட்கம் சினுங்கள்களும் அவளுக்கு
பகாஞ்சல்களும்
புரியலவக்க
சத்தங்களும்....
மனதில்
ஒரு
அவளின்
இனம்புரியாத
ஆதரவற்ற
ஏக்கத்நதாடு
நிலைலய
நாளுக்கு
நாள்
பமைிந்து உருக்குலைந்து நபாக ஆரம்பித்தாள் மான்சியின் சித்தியும் பகாடுலமக்காரி இல்லை மான்சிக்கு நதலவயானவற்லற ஒரு இயந்திரகதியில்
பசய்துவிட்டு
தனது
கணவனுடன்
அலறக்குள்
நபாய்விடுவாள்
அவ்வளவுதான்…….
அதன்பிறகு
மான்சி
தன்
காலத
பபாத்திக்பகாண்டு
பவளிநய
வராந்தாவில் வந்து சுருண்டுபகாள்வாள் தனது
ஒநர
தங்லகயின்
ஒநர
மகலள
பார்க்க
வந்த
மான்சியின்
தாய்மாமன்
அண்ணாமலை மான்சியின் நிலைலயப் பார்த்து தனது மலனவியின் பதால்லையால் தன் வட்டுக்கும் ீ மான்சிலய அலழத்து நபாகமுடியாமல்.... அவளின்
பனிபரண்டாவது
லவத்தார்.....
அன்றுமுதல்
வாசம்தான்.....
மான்சிக்கு
அண்ணாமலை
வாரபமாருமுலறயாவது அடிக்கடி
வயதில்
வந்து
வருவார்
இந்த
தன்னுலடய
மறுமணம்தான் காரணம் என்று
இந்த
தனது
தங்லகயின்
மகலள
மான்சியின்
அப்பா
தனிலம
நிலனத்து
படிக்க
ஹாஸ்டல்
மான்சியால்
அவலர
நசர்த்து
வயதுவலர
பார்த்துவிடுவார்...... ஆனால்
விடுதியில்
இருபத்பதாரு
மட்டும்
முடியவில்லை......இப்நபாபதல்ைாம் தவிர்த்துவிட்டாள்......
பகாண்டுவந்து
அவலர
அப்பா
வரதராஜனும்
அவரிடம்
என்று
ஒட்ட
கூப்பிடுவலத
வாழ்க்லகக்கு ஒதுக்கினாள்
தனது ....
கூட
தந்லதயின்
ஒரு ஆணுக்கு
உண்டான வயதின் தாபங்ளும் உணர்ச்சிகளும் அவள் இன்றுவலர புரிந்து பகாள்ளாமல் ஒதுங்கிநய வாழ ஆரம்பித்தாள் ஆனால்
அவளின்
அலமதியான
மனதிலும்
சிைநாட்களாக
காதல்
புயல்
வச ீ
பதாடங்கியிருந்தது..... அவளின் வரண்ட மனதிலும் ஒருவன் நநச விலதகலள தூவி தனது காதல் பார்லவகளால் அதற்க்கு நீர் வார்த்தான் கல்லூரிக்கு பமதுவாக நடந்து நபாய்பகாண்டிருந்தவலள பின்புறமாக வந்த “ மான்சி” என்ற குரல் தடுத்து நிறுத்த... மான்சி சட்படன திரும்பி பார்த்தாள்..... அவளின் வகுப்பு நதாழி நரகாதான் ஓட்டமும் நலடயுமாக இவலள நநாக்கி வந்து பகாண்டிருந்தாள் மான்சியின் பார்லவ ஆர்வத்துடன் நரகாலவயும் தாண்டி கல்லூரியின் நகட்லட நநாக்கி நபாக...... அங்நக இவளின் பார்லவக்காகநவ காத்திருந்து நபாை நரகாவின் அண்ணன் ரகுராம் நின்றிருந்தான்...... மான்சி தன்லன பார்ததும் முகம் மைர புன்னலகயுடன் தலையலசத்து ‘கிளம்பட்டுமா’ என்பது நபாை நகட்க..... மான்சி
முதைில்
அவன்
முகத்லதநய
பார்த்தவள்
அவன்
பவட்கத்துடன் தலைகுனிந்து சரி என்பது நபாை தலையலசக்க.....
தலையலசத்ததும்
ரகு அவளின் அந்த ஒற்லற தலையலசப்புக்காக இந்த உைலகநய விலை நபசைாம் என்று
நிலனத்து
தனது
லபக்கில்
ஏறி
உட்கார்ந்து
மறுபடியும்
அவள்
தன்லன
பார்க்கிறாளா என்று திரும்பி பார்த்தான் " என்னுள் உன்லனத் பதாலைத்துவிடு.... " கண்டுபிடித்துக் பகாடுப்பதற்குக் ..... " கட்டணமாக என்லனநய தருகிநறன்...! மான்சி
தனக்கு
முன்னால்
அவலனப்பார்க்கவும்
.....
வந்துபகாண்டிருந்த
ரகு
உற்சாகத்துடன்
நரகாவின்
லபக்லக
தலைக்கு
உலதத்து
நமநை
ஸ்டார்ட்
எட்டி பசய்து
மறுபடியும் அவலளப் பார்த்து சற்று பைமாக தலையலசத்து விலடபபற..... மான்சி பவட்கப் புன்னலகயுடன் திரும்பி நடக்க ஆரம்பித்தாள் அவள்
பின்நன
பக்கத்தில் ரகுலவ
வந்த
வச்சுகிட்நட வட்டில் ீ
நரகா
“
என்
ஏய்
மான்சி
அண்ணலன
விட்டுட்டு
என்நனாட
இங்நக
லசட்
என்னடி
நடக்குது....
அடிக்கிறயா....இருஇரு
ஸ்கூட்டியில்
காநைஜுக்கு
என்லன இனிநமல்
வந்திர்நறன்
அப்புறமா பரண்டு நபரும் எப்படி லசட்டிக்கிறீங்கன்னு பார்க்கைாம்” என்று குறும்புடன் கூற மான்சியின் சரின்னு
முகம்
நசாகத்லத
தலையாட்டிநனன்
சுமக்க
“
அவர்
கிளம்பட்டுமான்னு
அவ்வளவுதான்....
இதுக்கு
நகட்டார்...
நபாய்
ஏன்
நான்
அவலர
வரநவண்டாம்ன்னு பசால்ற”.....என்று கவலை நதாய்ந்த குரைில் கூற “ அலததான் ஏன்னு நகட்கிநறன்.... அவன் பகாண்டுவந்து விட்டது என்லன.... ஆனால் கிளம்பட்டுமான்னு நகட்கறது உன்கிட்நட.... அதுதான் எனக்கு புரியநவயில்லை” என்று நரகா அப்பாவியாய் லககலள விரித்து நகட்டாள் மான்சியின் கண்கள் நைசாக கைங்க “ ஸாரி நரகா இனிநம நீங்க பரண்டு நபரும் வர்ற நநரத்தில் நான் வரமாட்நடன் “ என்று நசாகமாக பசால்ை
“ ஏய் நான் சும்மா விலளயாட்டுக்குதான்டி பசான்நனன் அதுக்குநபாய் கண்கைங்கற.... ரகு
என்னடான்னா
நகட்கிட்ட
என்லன
தவமிருக்கான்....
பகாண்டு நீ
வந்து
என்னடான்னா
விடுநறன்ற கபரக்டா
சாக்கில்
அவன்
வர்ற
வந்து
காநைஜ்
நநரத்தில்தான்
விடுதியிை இருந்து பவளிநய வர்ற....அன்னிக்கு நீ தலைவைின்னு பசால்ைி காநைஜ்க்கு
வரலை...ரகு
என்லன
நகட்டுக்கிட்டநய
பகாண்டுவந்து
தவமிருக்கான்
விட்டுட்டு
கலடசியா
நீயும்
வாட்ச்நமன்
வருநவ
வந்து
வருநவன்னு
என்ன
நவனும்னு
விசாரிச்சதும்தான் லபக்லக எடுத்துகிட்டு நபாயிருக்கான்......நான் சாயங்காைம் வட்டுக்கு ீ நபானா என்னநமா பபண்டாட்டிலய பறிபகாடுத்தவன் நபாை ஆபிஸ்க்கு கூட நபாகாம உட்கார்ந்திருக்கான்....
உனக்கு
தலைவைி
அதனாைதான்
காநைஜ்க்கு
வரலைன்னு
பசான்னதும் அவசரமா குளிச்சுட்டு பதருக்நகாடியில் இருக்கும் பிள்லளயாருக்கு நபாய் நதங்காய் உலடக்கிறான்.... என்னடா இபதல்ைாம்ன்னு நகட்ட ஒன்னுமில்ை நரகான்னு அசடு
வழியறான்”
....
என்று
நரகா
தனது
அண்ணலனப்
பற்றி
வளவளபவன்று
நபசிக்பகாண்நட இருக்க இவளின் சைசைப்புக்கு மான்சியிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்ைாது நபாகநவ .... தன் முன்னால் நபான மான்சிலய லகபிடித்து தடுத்து நிறுத்தி அவளின் கண்கலள நநராகப் பார்த்து... ”
ஏன்
மான்சி
எதுவுநம
ஒருத்தலரபயாருத்தர்
நபசமாட்நடங்குற....
விரும்புறீங்கன்னு
நீயும்
ரகுவும்
எனக்குபதரியும்....
பராம்ப
ஆனா
நாளா
எப்பதான்
பரண்டுநபரும் மனம்விட்டு நபசுவங்க.... ீ இன்னும் எவ்வளவு நாலளக்குத்தான் இப்படி கண்ஜாலடைநய நபசறதுக்கு
பார்த்துக்குவங்க ீ
ஏற்பாடு
மான்சி.....
பண்ணவா....
ஏன்
நான்
நவனும்னா
நகட்கிநறன்னா
நீங்க
உன்நனாட
பரண்டுநபரும் படிப்பு
முடிய
இன்னும் ஒரு மாசம்தான் இருக்கு அதுக்குள்ள பரண்டுநபரும் நபசி ஒரு முடிவுக்கு வாங்க.... என்ன மானசி நான் ஏற்பாடு பசய்யவா”... என்று அவள் கண்கலள பார்த்தபடி நரகா நகட்க மான்சியின் முகம் பவட்கச்சிவப்லப பூசிக்பகாள்ள தலைகுனிந்து தலரலயப் பார்த்தபடி நவண்டாம்
என்பதுநபாை
தலையலசத்துவிட்டு
கல்லூரிலய
நநாக்கி
நடக்க
ஆரம்பித்தாள் “
ச்நச
எப்படியாவது
மாட்டிகிட்டு
அவஸ்லத
ஒழிஞ்சு படுநறன்
நபாங்க “
உங்க
என்று
பரண்டு
எரிச்சலுடன்
நபருக்கு கூறிய
நடுவில்
நரகா
நான்
மான்சிலய
முந்திக்பகாண்டு நகாபமாக கல்லூரிக்குள் நுலழந்தாள் அன்று
மாலை
எலதநயா
கல்லூரி முடிந்து
வழவழபவன்று
மான்சியும் நரகாவும் பவளிநய வந்தனர்..... நரகா
நபசிக்பகாண்நட
வர....
மான்சிக்கு
எதுவுநம
காதில்
விழவில்லை.... அவள் சிந்தலன எல்ைாம் காலையில் நரகா பசான்ன விஷயத்திநைநய இருந்தது..... ‘இன்னும் ஒருமாதநம இங்நக இருக்கப்நபாகிநறன் அதன்பிறகு Msc படிக்க மாமா எந்த
காநைஜ்ை
நசர்ப்பாநரா...
அப்படியிருக்க
நரகா
பசான்னது
நபாை
ஏன்
ரகுவிடம்
நபசகூடாது.....என்று நிலனத்தாள் ‘ஆனால் இந்த இரண்டு வருடங்களாக அவன் தினமும் மான்சி பார்த்து முகம் மைர புன்னலக பசய்வதும்... தலையலசத்து கிளம்பட்டுமா என்பதும்..... அதிகமாகப் நபானால் எப்படியிருக்க மான்சி என்ற ஒரு வார்த்லதலய தவிர நவபறதுவும் நபசியதில்லை.... மான்சி இதுவலர ஜந்து முலற நரகாவின் வட்டுக்கு ீ நபாயிருக்கிறாள்..... அப்நபாபதல்ைாம் அவள் நரகாவிடமும் அவள் அம்மாவிடமும் மான்சி தன் காதுகளில் பதாங்கும் ஜிமிக்கிகள் ஆட தலைலயச் சாய்த்து விழிகலள விரித்து விரல்கலள நீட்டி மடக்கி விரித்து நடனம் புரிந்தபடி நபசும் அழலக சற்று தள்ளிநின்று லககட்டி ரசித்தபடி பார்த்துக்பகாண்டு இருப்பாநன தவிர அப்பவும் மான்சியிடம் நபச முயற்சித்ததில்லை..... இப்படி அவன் மனதில் இருப்பலதப் பற்றி பதரியாமநைநய அவனிடம் தன் இதயத்லத இழந்துவிட்நடாநம.....இப்நபா சும்மாதான்
உன்லன
அவனிடம்
பார்த்நதன்
என்று
வைியப்நபாய்
நபசினால்
பசால்ைிவிட்டால்
என்ன
இல்லை
நான்
பசய்வது....என்று
மான்சிக்கு குழப்பமாகவும் இருந்தது ஆனால் அவள் மனது பசான்னது அவன் நிச்சயமாக உன்லன காதைிக்கிறான் என்று.... ஏபனன்றால்.... அவன் கண்கள் பபாய் பசால்ைவில்லை அது தினமும் அவன் காதலை மான்சியிடம்
பசான்னது.....
நபசத்துடிக்கும்
அவனின்
இவலளப்பார்த்தாநை உதடுகளும்.....
இவள்
மைர்ந்துவிடும் திரும்பிப்பார்க்க
அவன்
முகமும்....
மாட்டாளா
என்று
அவன் தவிக்கும் தவிப்லபயும் பார்க்கும்நபாது இவள் மீ து அவனுக்கு காதல் இல்லை என்று எப்படி பசால்வது ஆனால் ஏன் அவன் எலதயுநம பசால்ைாமாநை இந்த இரண்டு வருடங்களாக மவுனம் சாதிக்கிறான்..... அவன் மவுனத்துக்கு காரணம் என்ன.... ஒன்றுநம புரியவில்லைநய என மான்சியின் மனம் தவித்தது ‘இபதல்ைாம் இருந்தது....
மாமாவுக்கு
பதரிஞ்சா
சிறுவயதிைிருந்நத
அவருக்குத்பதரியாமல்
தன்
என்ன
தகப்பனுக்கும் வாழ்க்லகயில்
நிலனப்பாநரா நமைாக
என்று
தன்னிடம்
எதுவுநம
கைக்கமாகவும் அன்பு
நடக்கக்கூடாது
காட்டும் என்று
நிலனத்தாள்..... மான்சியின் தாயார் இறந்த பிறகு அவளுக்கு நசரநவண்டிய தாய்வழி பசாத்துக்கலள விற்று மான்சியின் பபயரில் வங்கியில் நபாட்டுவிட்டு அதிைிருந்து ஒரு லபசா கூட எடுக்காமல் இந்த பத்து வருடங்களாக தனது பணத்திநைநய மான்சியின் நதலவகள்
அலனத்லதயும்
கவனித்துக்பகாள்ளம்
தனது
மாமாவின்
சம்மதத்துடன்தான்
தனது
வாழ்க்லக அலமயநவண்டும் என்று நிலனத்தாள் ஆனால் என்று
கிராமத்து
மனிதாரான
பயமாகவும்
எலதயுநம
தன்
அவர்
இலதபயல்ைாம்
இருந்தது......அப்படிநய
மாமாவிடம்
ரகு
நபசியபிறநக
எப்படி
தனது
முடிவு
ஏற்றுக்பகாள்வாநரா
சம்மதத்லத
பசான்னாலும்
பசய்யநவண்டும்’
என
மான்சி
எலதபயலதநயா நபாட்டு மனலத குழப்பி ஒரு பதளிவான முடிபவடுக்க முடியாமல் தவித்தபடிநய வர.. நரகா அவள் நதாளில் லகலவத்து “ ஏய் என்னடி உனக்கு குழப்பம்.... காலையிைிருந்து உன்
முகநம
சரியில்லை.....
பசால்ைமாட்நடங்கற.....
எலதநயா
இன்னிக்கு
நயாசிச்சுகிட்நட
கிளாஸ்ை
நவற
இருக்க....
சரியா
நகட்டா
கவனிக்காம
அந்த
சுடுமூஞ்சி நமக்ஸ் பைக்சரர்கிட்ட நல்ை திட்டு வாங்கின..... என்னடி ஆச்சு உனக்கு.” என நரகா கவலையான குரைில் நகட்க மான்சி தலைகுனிந்து எதுவும் இல்லை என்பது நபால் தலையலசத்தாள் “ அடச்நச எலத நகட்டாலும் இப்படி தலையலசத்நத பதில் பசால்லு ..... எனக்கு வர்ற ஆத்திரத்துக்கு இருக்கு.... இருந்தா
அந்த
ஆனால்
அலசக்கிறத் எனக்கு
அண்ணியா
நல்ைாயிருக்காநதன்னு
காநைஜ்ை
எல்ைாரும்
தலைலய
கிண்டல்
தான்
அப்படிநய
வரப்நபாறவ
விடுநறன்
பசய்றாங்கடி
தலையில்ைாத
இல்ை
எப்படி
கிள்ளிபயறியைாம்
முண்டமாக
அவ்நளாதான்.....
இந்த
நபாை என்லன
உம்முனாமூஞ்சிக்கிட்ட
நபாய் பிரன்ட்ஸிப் பவச்சுருக்நகன்னு ச்நச எப்பத்தான் நீ மாறுநவ மான்சி ” என நரகா எரிச்சலுடன் நபச “ நான் எப்பவுநம இப்படித்தான்.... உனக்கு பிடிக்கலைன்னா என்கூட நபசாநத நரகா” என்று கறாராக மான்சி கூறியதும் நரகாவுக்கு முணுக்பகன்று நகாபம்வர “ இலத நான் மூணுவருசத்துக்கு முன்னாடிநய நயாசிச்சிருக்கனும் இனிநமல் நயாசிச்சு ஒரு பிரநயாஜனமும் இல்லை..... நீ என்வட்டுக்நக ீ அண்ணியா வரப்நபாற இந்த நநரத்தில் உன்லன பிடிக்கலைன்னு நான் பசான்னா என் அண்ணன்காரான் என்லன வட்லடவிட்டு ீ விரட்டிவிட்டுதான் மறுநவலை பார்ப்பான்.... அவனுக்கு உன்நமை அவ்வளவு லபத்தியம்.... யப்பா இந்த பரண்டு உம்னா மூஞ்சியும் நசர்ந்து
எங்கவட்லடநய ீ
தியான
மண்டபம்
மாதிரி
ஆக்கப்நபாகுதுங்கன்னு
நிலனக்கிநறன்”.. என்று நரகா தன் தலையில் லகலவத்தபடி பசால்ை அப்நபாது
அவள்
பமாலபல்
ஒைித்ததுயாபரன்று
நரகா
பார்த்துவிட்டு
மான்சிலய
பார்த்து கண்சிமிட்டி “ ஏய் உன் ஆளுதான்டி லைன்ை இருக்கான் நபசறியா” என்று
பமாலபலை
மான்சியிடம்
நீட்ட....
அவள்
கைவரத்துடன்
தலையலசத்து
இரண்டி
பின்நனப் நபானாள் “ சரி சரி அதுக்குப்நபாய் ஏன் இப்படி அைற்ர நாநன நபசநறன்” என்றவள்....சற்றுத்தள்ளி நின்று ரகுவிடம் பவகுநநரம் நபசிய நரகா பமாலபலை அலனத்து தனது லகப்லபயில் நபாட்டவாறு உற்சாகத்துடன் மான்சி அருகில் வந்தாள் “
ஏய்
மான்சி
எப்படிநயா
என்
அண்ணனுக்கு
லதரியம்
வந்துருச்சுடி
இன்னிக்கு
ஆறுமணிக்கு உன்லன ஐஸ்கிரீம் பார்ைருக்கு கூட்டிவரச்பசான்னான் உன்கிட்நட ஏநதா முக்கியமா நபசனுமாம்.... ம்ம் நீ நபாய் பரடியாகு நான் வார்டன்கிட்ட நபசி பர்மிஷன் வாங்கநறன்”
என்று
நரகா
மான்சியின்
நதாளில்
லகப்நபாட்டு
விடுதிக்கு
தள்ளிக்பகாண்டு நபாக மான்சிக்கு இருண்டு கிடந்த தன் உைகநம சட்படன பவளிச்சமானது நபாை இருக்க அந்த பவளிச்சத்தின் பிரதிபைிப்பு அவள் முகத்தில் பளிச்பசன்று பதரிந்தது விடுதியில்
தனது
அலறக்குள்
நுலழந்தவள்
மான்சி
புத்தகப்லபலய
கட்டிைில்
எறிந்துவிட்டு அவசரமாக பாத்ரூம் நபாய் குளித்துவிட்டு வந்தவளுக்கு எந்த உலடலய அணிவது
என்று
குழப்பமாக
இருந்தது.....
ரகுவுக்கு
என்ன
கைர்
பிடிக்கும்
என்று
பதரியவில்லைநய என்று வருந்தினாள்.... ச்நச நரகாவிடம் நகட்டிருக்கைாநம என்று தன்லன
கடிந்துபகாண்டவள்....
பசய்நத
தன்லன
பவள்லளநிறத்தில்
ம்ஹூம்
பகான்றுவிடுவாள் எம்பிராய்டரி
அவளிடம் என
நவலைபாடுகள்
நகட்டால்
நிலனத்து நிலறந்த
நிச்சயம்
....
அவளுக்கு
ஒரு
அழகான
கிண்டல் பிடித்த சுடிதாலர
எடுத்து அணிந்துபகாண்டு தயாராகி பவளிநய வந்தாள் அதற்க்குள்
வார்டனிடம்
அனுமதி
வாங்கிக்பகாண்டு
வந்த
நரகா
மான்சிலயப்
பார்த்ததும் ஆச்சரியத்தில் “ வாவ் சூப்பர்டி யப்பா எவ்வளவு அழகுடி நீ .... ம்ம் உன் அழகில் மயங்கி எங்கண்ணன் இன்னிக்கு மட்லடயாகப் நபாறான்.....சரி சரி வா மணி இப்பநவ
5-40
ஆயிருச்சு
நாம
நபாக
சரியாயிருக்கும்”
என்று
மான்சியின்
லகலய
பிடித்து இழுத்துக்பகாண்டு கல்லூரிலயவிட்டு பவளிநயறி ஒரு ஆட்நடாலவப் பிடித்து இருவரும் ஏறி அமர்ந்து நபாகநவண்டிய இடத்லத பசால்ை ஆட்நடா நவகபமடுத்தது " மனிதன் நிைவில் காைடி லவத்தது அதிசயமில்லை.... " காதைில் காைடி லவப்பதுதான் அதிசயம் " மீ ண்டும் மீ ண்டும் கண்டுபிடிக்கப்படும்..... " புதிய கண்டுபிடிப்பு.......காதல்..!
மான்சியும் நரகாவும் ஐஸ்கிரீம் பார்ைர் பசன்று இறங்கியநபாது இவர்களுக்கு முன்நப ரகு வந்து அங்நக காத்திருந்தான்..... மான்சிலயப்
பார்த்ததும்
ரகுவின்
சிவந்த
முகத்தில்
கன்னங்குழிய
அழகிய
சிரிப்பு
நதான்ற முகம் பளிச்பசன்று மைர்ந்து வா என்பது நபால் தலையலசத்தான்... அவன் கண்களுக்கு நரகா பதரியநவயில்லை மான்சி அவலன பார்த்ததும் பவட்கமாய் புன்னலகத்து நரகாவின் பின்னால் மலறய.... நரகா
அவலள
கூட்டிப்நபாய்
இழுத்து
முன்னால்
உட்காரலவ
எனக்கு
விட்டுவிட்டு பக்கத்திை
“
அண்ணா
இருக்கிற
புக்
இவலள ஷாப்ை
உள்நள பகாஞ்சம்
நவலையிருக்கு நபாயிட்டு வந்துர்நறன்” என்று நரகா நாசுக்காக நழுவி நபாக..... மான்சிக்கு திடீபரன்று ஒரு பதட்டம் வந்து உடைில் ஒட்டிக்பகாள்ள ரகுலவ பார்ப்பலத தவிர்த்து
திரும்பி
நின்று
பார்க்க..... சிறிதுநநரத்தில்
நபாக்குவரத்லத
மிகவும்
அவளின் பிடரியில்
கவனமாக
சூடான மூச்சு
பார்ப்பவள்
நபாை
காற்றுப்பட.... சட்படன
மான்சியின் உடல் விலரத்துக்பகாண்டது “
இன்னும்
எவ்வளவு
நநரம்
மான்சி
நான்
உன்
பின்னாநை
நிக்கனும்....
எனக்கு
ஓநகதான் ஆனா பார்க்கிறவங்க தப்பா நிலனப்பாங்க மான்சி வா உள்நள நபாகைாம்” என்று பமல்ைிய குரைில் ரகு அலழக்க அவனுலடய
குரல்
அவள்
லவத்தது.....
இப்நபாது
பிடரியில்
உள்நள
பட்டு
நபாக
அவள்
உடலை
திரும்பினால்
நமலும்
நிச்சயம்
சிைிர்க்க அவன்மீ து
நமாதநவண்டியிருக்கும்.... முன்னால் நகர்ந்தால் பிளாட்பாரத்லத விட்டு கீ நழ இறங்க நவண்டியிருக்கும்..... அது அவலன அவமதிப்பது நபாைாகிவிடும் ..... என்ன பசய்யைாம் என்று மான்சி நயாசித்தபடி இருக்க “ என்ன மான்சி தயக்கம் நரகா இல்ைாததால் நான் ஏதாவது இண்டீசன்டா பிநகவ் பண்ணுநவன்னு
பநலனக்கறயா
மான்சி
“
என
மறுபடியும்
அவன்
ரகசியகுரைில்
நகட்டான் மான்சிக்கு அந்த குரல் பராம்ப சித்ரவலதயாக இருந்தது.... இதுவலர அனுபவித்தறியாத உணர்வுகள் அவள் உடைிலும் மனதிலும் சடசடபவன எழ..... அவசரமாக தன் லககலள இறுக்கி
மூடி.....
கால்விரல்கலள
தலரயில்
அழுத்தி
ஊன்றி
தனது
உணர்ச்சிகலள
கட்டுப்படுத்த முயன்றாள்.... ச்நச இவன் ஏன் என் பின்னால் நின்றுபகாண்டு நபசிநய என்லன
சிைிர்க்க
லவக்கிறான்...
என
திரும்பி ஐஸ்கிரீம் கலடக்குள் நபாக
நிலனத்து
பமதுவாக
பக்கவாட்டில்
நகர்ந்து
“
ம்
அப்படிநய
திரும்பி
என்நமல்
சாய்நவன்னு
பார்த்நதன்
ம்ஹூம்
ரகு
உனக்கு
அவ்வளவுதான்டா அதிர்ஸ்டம் “ என்று நபாைியாக சைித்தபடி ரகு பின்னால் வர..... அவனின்
நபச்லச
நகட்ட
மான்சிக்கு
சிரிப்பு
வந்துவிட்டது....
தன்
வாலயப்
நான்
இதுவலர
பபாத்திக்பகாண்டு களுக்பகன்று சிரித்துவிட்டாள் “
ச்நச
இலதக்கூட
என்லனப்பார்த்து
பசய்யக்கூடாதா
நீ
சிரிச்சு
பார்த்தநதயில்லை மான்சி “ என்று ரகு ஏக்கம் நிலறந்த குரைில் கூற மான்சிக்கு ஏக்கம் நிலறந்த அந்த குரல் மனதில் புகுந்து என்னநவா பண்ண சட்படன நின்றுவிட்டாள் ரகுவுக்கு மான்சியின் மனநிலை புரிய “ மான்சி வழியிநைநய நிக்க நவனாம்.... அநதா அங்நக ஏழாம் நம்பர் நடபிள் ரிசர்வ் பண்ணிருக்நகன் வா நபாகைாம்” என்று கூறிவிட்டு அவன் முன்னால் நபாய் ஒரு சீ ட்டில் அமர மான்சி அவன் எதிர் சீ ட்டில் அமர்ந்தாள அவன் கண்கள் மான்சிலய தவிர நவபறங்கும் திரும்பவில்ை “ மான்சி என்னுலடய பைநாள் கனவு இன்லனக்குத்தான் நிலறநவறியிருக்கு..... இதுவலரக்கும் உன்லன நான் இவ்வளவு
பநருக்கத்தில்
பார்த்ததில்லை
மான்சி.....உனக்கு
ஒரு
விஷயம் பதரியுமா
மான்சி இன்னிக்கு என்ன நாள் பதரியுமா...........” என்று பசால்ைிவிட்டு ரகு பாதியிநைநய நிறுத்திவிட்டு மான்சியின் முகத்லத ஆழமாக பார்க்க மான்சிக்கு
ஒன்றும்
இருந்தால்
புரியவில்லை
நிச்சயம்
நரகா
இன்னிக்கு
என்ன
பசால்ைியிருப்பாள்....
நாள்....
நவறு
இவன்
பிறந்தநாளாய்
என்வாயிருக்கும்
என்று
நயாசித்துப் பார்த்து ஒன்றும் புரியாமல்...... என்ன நாள் என்று அவன் முகத்லத பார்த்து விழியலசவில் நகட்டாள் “
ம்ஹூம்
வாலயத்திறந்து
இப்படிபயல்ைாம் நகட்டால்தான்
கண்ணலசவில் பசால்நவன்”
நகட்டால்
என்று
அவளின்
பசால்ைமாட்நடன்.... பசப்பு
இதழ்கலள
பார்த்தபடி ரகு பசால்ை மான்சி சிறிது தயக்கத்திற்குப் பிறகு “ இன்னிக்கு என்ன நாள்” என்று சின்ன குரைில் நகட்க “
ம்
இரண்டு
முதன்முதைாக
வருஷத்துக்கு சந்திச்ச
அந்த
முன்நன
என்நனாட
பபான்னான
நாள்....
அழகு அவள்
நதவலதலய கண்களால்
நான்
என்லன
லகதுபசய்த நாள்.... நான் என் இதயத்லத அவள் காைடியில் சமர்ப்பணம் பசய்த நாள்... உனக்கு புரியுதா மான்சி” என்று அவள் கண்கலள பார்த்துக்பகாண்நட ரகு நகட்டான் மான்சிக்கா
புரியவில்லை
அவள்
இதயம்
ஒருமுலற
நின்று
பிறகு
துடித்தது....
அவனுலடய நநசத்லத அவன் வார்த்லதகளில் பசால்ை.... நான் ஏன் இலத ஞாபகம் லவத்துக்பகாள்ளவில்லை
என்ற
நகள்வி
அவள்
மனதில்
பைமாக
எழுந்தது....
அப்படியானால் எனது நநசம் பைமற்றதா...... இல்லைநய தினமும் இவலனப் பார்க்க ஏங்கித்தவித்நதநன
அபதல்ைாம்
பபாய்யா......
என்று
எண்ணமிட்டுக்
கண்கைங்க
அவலன நிமிர்ந்து பார்க்க அவளின் கைங்கிய கண்கலள பார்த்தும் பதட்டமான ரகு “ என்ன மான்சி உனக்கு நான் பசான்னது பிடிக்கலையா” என்று நகட்க மான்சி அதில்லை என்பது நபாை தலையலசத்தாள் பதட்டம் தனிந்தவனாக தன் பநஞ்சில் லகலவத்து நிம்மதியாக மூச்சுவிட்ட ரகு “அப்ப நவபறன்ன மான்சி” என ரகு பமன்குரைில் நகட்டான் “நான்
இலதபயல்ைாம்
ஞாபகம்
வச்சுக்கலைநய
ஏன்”
என்று
அவனிடநம
மான்சி
திருப்பி நகட்டாள் அவள் கண்ணரின் ீ காரணத்லத அறிந்து மனம் பரக்லககட்டி பறக்க “ச்சீ இதுக்கு நபாயா கண்கைங்கின
நான்
என்னநவா
ஏநதான்னு
பயந்து
நபாய்ட்நடன்....
மான்சி
உனக்கு
படிக்கநவ நநரம் சரியாயிருக்கும் இதுை நாம சந்திச்சலத எப்படி நாள் நததிபயல்ைாம் ஞாபகம் வச்சுக்க முடியும்.... அதுவுமில்ைாம நான்தாநன முதைில் உன்லன பார்த்நதன் அதனாை
எனக்கு
இன்னும்
அந்த
நாள்
பசுலமயா
என்
ஞாபகத்தில்
இருக்கு....
சரி
மான்சி இலதபயல்ைாம் விடு நான் இலதவிட முக்கியமான ஒருவிஷயத்லத பத்திதான் இப்நபா நபசவந்நதன்” என்று நிறுத்திவிட்டு அவள் முகத்லத உற்று பார்க்க அவளுலடய குழப்பமான முகத்லத கவனமா நகளு.... நான்
பார்த்துக்பகாண்நட
“
மான்சி
நான் பசாைறலத
உன்லன முதன்முதைாக சந்திச்சப்ப உன்நனாட அழகுதான்
என்லன கவர்ந்தது.... வட்டுக்கு ீ வந்து நரகாகிட்ட உன்லன பத்தி விசாரிச்நசன்..... அவ உன் குடும்பத்லத பத்தியும் உன்நனாட இளவயது இழப்புகலள பத்தியும் நிலறய பசான்ன.... அதன்பிறகுதான் உன்லன மனசார நநசிக்க ஆரம்பிச்நசன்... வாழ்ந்தா உன்கூடதான் வாழனும்னு முடிவு பண்நணன் மான்சி ....
உன்லன
எந்த
சூழ்நிலையிலும்
எதுக்காகவும்
கைங்கவிடக்
கூடாதுன்னு
முடிவு
பண்நணன்”.... இலத அவன் பசால்ைிபகாண்டு இருக்கும் நபாநத இவன் ஆர்டர் பசய்த ஐஸ்கிரீம் வந்தது ரகு அதில் ஒரு கப்லப எடுத்து மான்சியின் முன்பு லவத்துவிட்டு..”ம் சாப்பிடு மான்சி” என்று பசால்ைிவிட்டு இவன் கப்பில் இருந்த ஐஸ்கிரீலம ஸ்பூனால் கிளறிக்பகாண்நட மறுபடியும் நபச ஆரம்பித்தான் “என்னடா
இவன்
இவ்வளவு
நாளா
இலதபயல்ைாம்
பசால்ைாம
இப்நபா
வந்து
பசால்றாநனன்னு நீ பநலனப்ப.... உன்நனாட படிப்பு என்னாை டிஸ்டர்ப் ஆகக்கூடாதுன்னுதான் நான் இவ்வளவு நாளா பபாருலமயா இருந்நதன்.... இன்னும் ஒரு மாசத்துை உன் படிப்பு முடிஞ்சதும் என் அப்பா அம்மாநவாடு வந்து உன் மாமாகிட்ட நம்ம கல்யாணத்லத பத்தி நபசனும்னு பநலனச்நசன் மான்சி.... ஆனால் இப்நபா உடனடியாக பசால்ைநவண்டிய சூழ்நிலை வந்திருச்சு மான்சி” என்று தயங்கி நிறுத்தியவன்.... அவளின்
வைதுலகலய
எடுத்து
தன்
லககளுக்குள்
லவத்து
மூடிக்பகாண்டான்
....
இவ்வளவு நநரம் பதளிவாக இருந்த அவனது முகம் இப்நபாது கவலையுடன் இருக்க பமைிந்த குரைில் நபசினான் “மான்சி என் ஆபிஸ்ை எனக்கு பிரநமாஷன் குடுத்து ஆறுமாச டிலரனிங்காக என்லன யுஎஸ் அனுப்பறாங்க.... இந்த விஷயத்லத என் வட்ை ீ கூட இன்னும் யாருக்கும் பசால்ைலை உன்கிட்டதான் பமாதல்ை பசால்நறன்.... பமாதல்ை எனக்கு யுஎஸ் நபாக விருப்பமில்லை.... ஆனால் இந்த பிரநமாஷனாை நம்ம பியூச்சர் நல்ைாருக்கும்ன்னு நயாசிச்சபிறகுதான் நபாகைாம்னு முடிவு பண்நணன்..... என்ன மான்சி நான் நபாகட்டுமா” என்று அவள் கண்கலளநய பார்த்துக்பகாண்டு ரகு நகட்க அவன்
அவலள
முன்நிறுத்தி
அப்படி
நகட்டது
மான்சிக்கு
அவலள
எங்நக
வான்நமகங்களுக்கு நடுவில் சிம்மாசனமிட்டு அமர்த்தியது நபாை இருக்க அவள் முகம் பூவாய் மைர “அதான் உங்க பியூச்சர்க்கு நல்ைதுன்னு பசால்றீங்கநள பின்ன என்ன நபாகநவண்டியதுதாநன”....
என்று
பசால்ைி
அவள்
வாலய
மூடும்முன்
“நான்
பசான்னது
நம்நமாட
பியூச்சர்
நல்ைாயிருக்கும்னு.... என்நனாட பியூச்சலர பத்தி இல்லை” என்று அழுத்தமான குரைில் ரகு கூற தனது
வார்த்லத
“இன்னும்
அவலன
ஆறுமாசம்
தான
பாதித்தலத அதன்பிறகு
உணர்ந்த இங்க
மான்சி
சந்நதாஷச்
வரப்நபாறீங்க....
அதுக்கு
சிரிப்புடன் நபாய்
ஏன்
இப்படி முகத்லத உம்முன்னு வச்சிருக்கீ ங்க... சந்நதாஷமா நபாய்ட்டு வாங்க” என்று மான்சி பதளிவாக பசால்ை “அப்படின்னா நான் வர்றவலரக்கும் எனக்காக இநத அன்நபாட காத்திருப்பாயா மான்சி” என்று
ரகு
கிறக்கமான
குரைில்
நகட்க மான்சி
தலைகவிழ்ந்து
இருந்த
லகலய
“ம்”
என்று
ஒற்லற
வார்த்லதயில் பதில் பசால்ை ரகு
தன்னுலடய
லககளுக்குள்
அவள்
எடுத்து
தன்
உதடுகளில்
பதிக்க.... இலத எதிர்பார்க்காத மான்சி அதிர்ந்து நபாய் அவன் லககலள உதறிவிட்டு பதட்டத்துடன் எழுந்து நின்றுவிட்டாள் “ஸாரி ஸாரி மான்சி நான் பகாஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்நடன் என்லன மன்னிச்சுடு ப்ள ீஸ்.... எல்ைாரும் நவடிக்லக பார்க்கிறாங்க மான்சி ப்ள ீஸ் உட்கார்” என்று ரகு பகஞ்ச மான்சி
சுற்றிலும்
தன்லன
நவடிக்லக
பார்பலத
உணர்ந்து
மறுபடியும்
உட்கார்ந்துவிட்டாள் “ஸாரி மான்சி இபதல்ைாம் உனக்கு பிடிக்காதுன்னு பதரியும் என்லன மன்னிச்சுடும்மா” என இறங்கிய குரைில் ரகு மறுபடியும் பரிதாபமாக நகட்க அவனின்
அந்த
பபாதுஇடத்தில்
குரல் இந்த
மான்சிலய மாதிரி
என்னநவா
பசால்ைாம
பசய்ய
பகாள்ளாம
“
பிடிக்காதுன்னு
இப்படி
பண்ணதும்
இல்லை பகாஞ்சம்
பதட்டமாகிட்நடன்” என்று அவலன சமாதனப்படுத்த கூறினாள் “அப்படின்னா தனிஇடத்தில் பசால்ைிட்டு பகாடுத்தா ஓநகயா” என்று ரகு குறும்புடன் நகட்க “ம்ம்
ஆலசதான்
அதுக்கு
நவற
ஆலளப்பாருங்க”
என்றவள்
“
இன்னும்
காநனாம் வாங்க பவளிநய நபாய் பார்க்கைாம்” என்று எழ முயற்ச்சிக்க
நரகாலவ
“பகாஞ்சம் இரு மான்சி இன்னும் ஒருவிஷயம் இருக்கு” என்று அவலள தடுத்தவன் தனது இடுப்லப எக்கி தன் நபன்ட் பாக்பகட்டில் லகவிட்டு ஒரு சிறிய நலக டப்பாலவ எடுத்து அவள் முன் நீட்டி “இது நம்முலடய இந்த முதல் சந்திப்புக்கு என்நனாட அன்பு பரிசு வாங்கி பாரு மான்சி” என்று அவள் லகயில் லவக்க மான்சி அலத வாங்கி திறந்து பார்த்தாள் உள்நள ஒரு சிறிய பிளாட்டினம் நமாதிரம் இருந்தது.... மான்சி நிமிர்ந்து அவலனப்பார்த்து “இப்நபா எதுக்கு இபதல்ைாம்” என்றாள் “என்ன
மான்சி
இப்படி
நகட்டுட்ட
இந்த
பரண்டு
வருஷத்துக்கு
அவனவன்
என்பனன்னநவா குடுத்திருப்பான் நான் ஏநதா என்னாை முடிஞ்சது இந்த நமாதிரத்லத குடுத்நதன்” என்று ரகு கிண்டல் குரைில் கூற மான்சி அந்த நமாதிரத்லத நலக டப்பாவில் இருந்து பவளிநய எடுத்து பார்க்க.... "குடு மான்சி நான் நபாட்டுவிடநறன்" என்று ரகு லகலய நீட்ட "இல்ை
பரவாயில்லை
நமாதிரத்லத
நாநன
நபாட்டுக்கிநறன்"
நபாட்டப்பார்த்தாள்....அவளின்
எந்த
என்ற
மான்சி
விரலுக்கும்
தன்
விரைில்
நபாகாமல்
அந்த
நமாதிரம்
பராம்பவும் லூசாக இருந்தது.... ரகுவின் முகம் ஏமாற்றத்தில் வாடியது " சரி நான் அப்புறமா நபாட்டுக்கிநறன்" என்று மான்சி நமாதிரத்லத தனது லகப்லபயில் லவத்துபகாண்டாள் அப்நபாது
நரகா
வருவது
பதரிய
இருவரும்
அலமதியாக
ஏற்கனநவ
கலரந்திருந்த
ஐஸ்கிரீலம நமலும் கைக்கி கலரத்தனர் நரகா வருவலத பார்ததும் இருவரும் அலமதியாகிவிட..... மான்சி அருகில் அமர்ந்த நரகா “ஏய் இது பரண்டுநபரும் ஐஸ்கிரீலம கூழாக்கிட்டீங்க.... ச்நச சாப்பிடமா இப்படி நவஸ்ட் பண்றது நநஷனல் நவஸ்ட்ப்பா”.... என்று சைிப்புடன் கூறிவிட்டு மான்சிலயப் பார்க்க..... மான்சி
ஸ்பூனால்
இன்னும்
நன்றாக
ஐஸ்கிரீலம
கைக்கிக்பகாண்டு
இருக்க.....அவலளநய பார்த்துக்பகாண்டிருந்த ரகு...... “ என்ன மான்சி நவற பகாண்டு வரச்பசால்நறன்.... அலத எடுத்து லவ” என்று கூறி மான்சி எதிரில் இருந்த கப்லப எடுத்து தள்ளி லவத்தான்
“நடய் அண்ணா நானும் இங்கதான் இருக்நகன் எனக்கு ஏதாவது ஆடர் பண்ற ஐடியா இருக்கா” என்று நரகா நக்கைாக நகட்டாள் “ம் உனக்கு என்ன நவனும்னு பசால்லு நரகா” என்ற ரகு நபரலர அலழக்க “ ம்ஹூம், பராம்ப நநரமாயிடுச்சு அதனாை எதுவும் நவண்டாம்.... பமாதல்ை இவலள பகாண்டுநபாய் நான் ஹாஸ்டல்ை விடனும் இல்நைன்னா அந்த வார்டன்னுக்கு பதில் பசால்ைமுடியாது....
ஏற்கனநவ
அனுப்பமுடியாதுன்னு
பசான்னவலர
பகாஞ்சிநகட்டு
இவலள கூட்டிட்டு வந்நதன்” என்ற நரகா எழுந்துபகாண்டு கிளம்பு என்பது மான்சிலய பார்க்க.... அவள் ரகுலவ பார்த்தாள் அவள் அனுமதிக்காக தன்லன பார்த்தது ரகுவுக்கு உற்சாகத்லத பகாடுக்க..... மைர்ந்த முகத்துடன் “ ம் கிளம்பு மான்சி” என்று அவனும் எழுந்துபகாண்டான் மான்சியும் நரகாவும் பவளிநய வர.... பில்லுக்கானப் பணத்லத பகாடுத்துவிட்டு ரகுவும் பவளிநய வந்தான்..... பசன்று பகாண்டிருந்த ஒரு காைி ஆட்நடாலவ லககாட்டி நிறுத்தி அதில் இவர்கலள ஏத்திவிட்டவன்.... உள்நள குனிந்து லகலய நீட்டி “மான்சி” என்று அலழத்தான் மான்சி
அலமதியாக
இருக்க....
நரகா
அவள்
லகலய
எடுத்து
ரகுவின்
லககளில்
லவக்க... ரகு மான்சியின் லகலய பிடித்துக்பகாண்டு.... “மான்சி கவனமா படி.... மனசுை எந்த
குழப்பமும்
தகவல்
நவண்டாம்.....
பசால்றான்.....
என்லன
நான்
என்னிக்கு
அனுப்பிலவக்க
யுஎஸ் நீ
கிளம்பநறன்னு
கட்டாயம்
நரகாகிட்ட
ஏர்நபார்ட்
வரனும்....
வருவியா மான்சி...?.” என்று அவள் விரல்கலள வருடிக்பகாண்நட ரகு நகட்க மான்சி
நிமிர்ந்து
அவன்
கண்கலள
பார்த்துக்பகாண்நட
“ம்
வருநவன்”
என்று
நதவலதகள்
வந்து
தலையலசத்து கூற ரகுவின் லககலள
மனதில் விரித்து
அபரிமிதமான
பாரதிராஜாவின் ைாைாைா
காதநைாடு
படங்களில்
என்று
பாட்டு
மான்சியின்
வரும் பாடி
பவள்லள
நடனமாட......
விரல்கலள
கண்களில்
நதக்கிய
முத்தமிடுவதற்குக்காக
தன்
உதட்டுக்கு எடுத்துச்பசல்ை.... ஆட்நடா டிலரவர் திரும்பப் பார்த்து “சார் எனக்கு நநரமாச்சு நவற சவாரிக்கு நபாகனும் கிளம்பட்டுமா சார்” என்று நகட்க
ரகு
ஏமாற்றத்துடன்
மான்சியின்
லகலய
விட்டுவிட்டு
“லப
மான்சி”
என்று
விலடபகாடுத்தான் ஆட்நடா கிளம்பியதும் மான்சி எலதநயா பபரிதாக சாதித்தவள் நிம்மதியுடன் சீ ட்டில் சாய்ந்து பகாள்ள..... நரகாதான் புைம்பிக்பகாண்நட வந்தாள் “ச்நச
இவபனல்ைாம்
இப்பநவ
ஒரு
அண்ணனா
என்
மூஞ்சக்கூட
இப்படின்னா பரண்டுநபருக்கும் நமநரஜ்
ஆயிட்டா
திரும்பிப்
பார்க்கலை.....
யார் நீன்னு
நகட்ப்பான்
நபாை”.... என்று புைம்பியவள் மான்சியிடம் திரும்பி “ஏன்டி ஐஸ்க்ரீலமக்கூட சாப்பிடாம அப்படி என்னத்தடி நபசின ீங்க”என நகட்க “ம்ஹூம் அலத உங்க அண்ணன் கிட்டநய நகளு” என்று மான்சி பவட்கத்துடன் பதில் பசான்னாள் “ம்ம் எல்ைாம் என் நநரம்” என்று நரகா சைித்துக்பகாண்டாள் அதன்பிறகு
நாட்கள்
பரக்லக
கட்டிக்பகாண்டு
பறக்க.....
இநதா
ரகு
யுஎஸ்
நபாய்
இன்நறாடு ஒருவாரமாகிவிட்டது.... ரகு அடிக்கடி நரகாவின் மூைமாக மான்சியிடம் நபச முயற்சித்தான்... மான்சி இரண்படாரு வார்த்லதகளுக்கு நமல் நபச மாட்டாள் கல்லூரியின்
இறுதிநாளில்
அலனவரிடமும்
விலடபபற்றுக்
பகாண்டு....
ஊருக்கு
பசல்ை தனது மாமாவின் வரவுக்காக காத்திருந்தாள்..... நரகா
அவலளவிட்டு
நகராமல்
அவளுடநன
இருந்தாள்.....
நரகாவுக்கு
மான்சிலய
பிரிவது தன் உயிலரநய பிரிவது நபாை முகத்லத துக்கமாக லவத்திருந்தாள் “ஏய் மான்சி நீ ஊருக்கு நபானதும் உடநன ஒரு பசல்நபான் வாங்குடி.... அப்பதான் தினமும் உன்கூட நபச முடியும்.... ரகுகூட நநத்து நபான் பண்ணி உனக்கு ஒரு பசல் வாங்கிக்பகாடுக்கச்
பசான்னான்....
நான்
வாங்கித்
தரவா
மான்சி”
என்று
நரகா
கவலையுடன் நகட்க “ம்ஹூம் அபதல்ைாம் நவண்டாம் நான் எதுன்னா என் மாமாநவாட பசல்ை இருந்து நபசநறன்.... ஆனா நீ என் மாமா நம்பலர உன் அண்ணன்கிட்ட குடக்கநத.... அப்புறம் மாமா
ஏதாவது
தப்பா
பநலனப்பாரு
சரிபயன்று தலையலசத்தாள்
நரகா
ப்ள ீஸ்”என்று
மான்சி
பகஞ்ச....
நரகா
மான்சிக்கு ஏன் இன்னும் மாமாலவ காணவில்லை என்று கவலையுடன் கல்லூரியின் வாசலைப் பார்த்துக்பகாண்டு உட்கார்ந்திருந்தாள் மான்சிக்கு
மாமாவின்
ஊர்
பாபநாசம்
நபாவபதன்றால்
பராம்ப
பிடிக்கும்.....
அங்நக
நபாய் இருக்கும் பகாஞ்ச நாளில் அருகில் இருக்கும் முண்டன்துலற, மணிமுத்தாறு, பாபநாசம்
அருவி,
அவளுக்கு
களக்காடு,
நவலை.....
நபச்சிப்பாலற...
மாமாவின்
மகன்கள்
என்று
தினமும்
இருவரும்
ஒரு
சுற்றுவதுதான்
இவலளவிட
இலளயவர்கள்
என்பதால் இவளுக்கு அவர்களுடன் அரட்லடயடிக்கநவ நநரம் பத்தாது.... இளவயதில்
தன்
தாலய
பறிபகாடுத்திருந்தாலும்.....
தன்
தாலயவிட
பைமடங்கு
பாசத்லத பகாட்டும் தன் மாமாலவ மான்சி கடவுளுக்கு நிகராக எண்ணினாள் அவளுலடய காத்திருப்பு வணாகாமல் ீ அவள் மாமா வந்து நசர மான்சி உற்சாகத்துடன் எழுந்து அவலர நநாக்கி நபானாள் “மான்சியம்மா
மன்னிச்சுக்நகாம்மா
பஸ்
கிலடக்க
பகாஞ்சம்
நைட்டாயிருச்சு.....
எல்ைார்கிட்நடயும் பசால்ைிட்டயா நாம கிளம்பைாமா மான்சி” என்று அண்ணாமலை நகட்க “ம் நான் எப்பநவா பரடி மாமா உங்களுக்காகத்தான் இவ்வளவு நநரம் காத்திருந்நதன்”.... என்ற
மான்சி
நரகாவிடம்
திரும்பி
“நான்
கிளம்பநறன்
நரகா”
என்று
கூற....
நரகா
நசாகமாக தலையலசத்து மான்சிக்கு விலடபகாடுத்தாள் " இலடயில் ஒரு நவைி இருந்தால் நட்பு..... " எப்நபாதும் பசுலமயாக இருக்கும்...! அந்திமாலைப் பபாழுது,இரவுப் பபண்ணின் வருலகக்காக, மரங்கள் மைர்தூவ, பதன்றல் தாைாட்ட,
சூரியன்
நாணிச்
சிவந்து
நமகங்களுக்கு
பின்னால்
தன்
முகம்
மலறக்க,
சந்திரன் வரட்டுமா நவண்டாமா என்பது பமல்ைிய கீ ற்றாய் தலைகாட்ட, இருள் தனது கரங்களால் பூமிலய தழுவும், அழகான மாலைப்பபாழுது.. பதன்காசியில் இருந்து திருபநல்நவைி மாவட்டம் அம்பாசமுத்திரம் பசல்லும் வழியில், நமற்குத்பதாடர்ச்சி
மலைகளின்
அடிவாரத்தில்
ஒரு
அழகான
மலைகிராமம்,....எங்கு
பார்தாலும் பசுலம, தூரத்நத பதரிந்த மலைத்பதாடரும், குளிர்ச்சியுடன் வரும் இதமான சாரல் காற்றும், பவகு ரம்யமான ஊர் அங்நக இருந்த மலையடிவாரத்தில், ஒரு மிகப்பபரிய மரப்பட்டலறயில் பிரமாண்டமான மரங்கலள துண்டு நபாடும் இஞ்ஜினின் பபல்ட் அறுந்துவிட, அங்கிருந்தவர்கள் புதிய
பபல்ட்லட சத்யனும்
மாட்டும்
முயற்சியில்
அவர்களுடன்
நசார்ந்து
இருந்தனர்,
அந்த
பட்டலரயின்
பள்ளத்தில்
இறங்கி
பபல்லட
உரிலமயாளன் மாட்ட,
அவன்
அணிந்திருந்த விலையுயர்ந்த சட்லடயில் ஆயிலும் கிரீஸ்ம் கலறலய ஏற்படுத்தியது,... சத்யனுக்கு உதவிக்பகாண்டு இருந்த பட்டலரயின் நமஸ்திரி வரமுத்து ீ “ சின்னய்யா நீங்க
நமை
ஏறுங்க,
இருக்கிறவங்க
பார்த்துக்கிநறாம்,
உங்க
துணிபயல்ைாம்
கலறயாகுது, அவ்வளவுதான் சின்னய்யா நவலைமுடிஞ்சிருச்சு, நீங்க பமாதல்ை நமை ஏறுங்கய்யா”... என்று அதட்டி அன்பு கட்டலளயாக பசால்ை சத்யன் அவலனப்பார்த்து சிரித்துவிட்டு “ இதுக்கு நமையும் நான் இங்க நின்னா நீநய என்லன
தூக்கி
நமை
நபாட்டுருவ
நபாை....
ம்
என்ன
முத்து
அப்படித்தான”
என்று
சிரித்தப்படி நகட்டுவிட்டு நமநை ஏறினான் அவன் நமநை வருவதற்காகநவ காத்திருந்து நபாை, முத்துவின் பபாண்டாட்டி அமுதா ஒரு
டீசர்லட
எடுத்துட்டு
எடுத்துவந்து,
வந்நதன்
அவனிடம்
சின்னய்யா,
இலத
பகாடுத்து
“
நபாட்டுகிட்டு
உங்க
அலறயிை
சட்லடலய
இருந்து
கழட்டுங்க
நான்
பதாவச்சு எடுத்துட்டு வர்நறன், ம் கழட்டுங்க சின்னய்யா”.. என்று பிடிவாதமாக நகட்க சத்யன் பள்ளத்தில் இருந்த முத்துலவ எட்டிப்பார்த்து விட்டு “ ஏய் உனக்கு பராம்ப குளிர்விட்டுநபாச்சுடி உள்ள உன் புருஷன் இருக்காங்குற பயநம இல்ைாம என்கிட்ட சட்லடலய கழட்டச் பசால்ற, ம் உன்லனபயல்ைாம் நல்ைா நவலை வாங்கினாதான் பகாழுப்பு
அடங்கும்”
என்று
நக்கைாக
கூறியபடி
சத்யன்
தனது
சட்லடலய
கழட்டி
அமுதாவின் நதாளில் நபாட்டுவிட்டு அவள் லகயில் இருந்த டீசர்லட வாங்கி தலை வழியாக மாட்டினான் அமுதா தன் நதாளில் கிடந்த சத்யனின் சட்லடயில் வந்த வியர்லவ வாசலனயும் அவன்
உபநயாகிக்கும்
பாடி
ஸ்ப்நரயின்
வாசலனயும்
கைந்து
ஒருவித
ரம்யமான
வாசலன வர அந்த சட்லடலய எடுத்து தன் முகத்லத மூடி வாசலனலய அழமாக உள்ளித்தாள் “ ஏய் அமுதா அலத ஏன்டி நமாந்து பார்க்கிற அதான் நான் இருக்நகன்ை, இன்னிக்கு லநட்டு வர்நறன், என் உடம்பு முழுக்க நல்ைா நக்கிப்பாரு” என்று கிண்டல் குரைில் கூறியவன், பள்ளத்தில் நவலை முடிந்து எல்நைாரு நமநை வருவது பதரிய “ ஏய் பமாதல்ை இடத்லத காைிபண்ணு உள்ள எல்ைா நவலையும் முடிஞ்சுநபாச்சு, உன்
புருஷன்
இப்நபா
அமுதாலவ அதட்ட....
நமை
வரப்நபாறான்,
நபாடி
இங்கருந்து”
என்று
ரகசியமாக
அவள்
இவனுக்கு
உதட்லட
சுழித்து
காட்டிவிட்டு
சட்லடலய
நதாளில்
நபாட்டுக்பகாண்டு திரும்ப..... “ நபாடி நபா லநட்டு வந்து அந்த சுழிக்கிற உதட்லட கடிச்சிர்நறன்” என்று சத்யன் கிசுகிசுப்பாய் கூறினான் இஞ்ஜின் நவலை முடிந்து நமநை ஏறிவந்த முத்து..... திரும்பி தன் மலனவி நதாளில் சத்யனின்
சட்லடலய
பார்த்துவிட்டு
குடுத்தீங்களா,... அதுவும் சரிதான் என்று
பவகுளித்தனமாக
“
என்னய்யா
இப்பநவ
கூறிவிட்டு
சட்லடலய
நல்ைா
கழட்டி
அமுதாகிட்ட
பதாவச்சிட்டா கலற
கலறயாகிப்நபான
தனது
நபாயிரும்”
காக்கிச்சட்லடலய
கழட்டினான் “சரி
முத்து
நான்
என்
ரூமுக்கு
நபாநறன்
நீநபாய்
குளிச்சுட்டு
வா
பகாஞ்சம்
கணக்பகல்ைாம் பார்க்கனும், நைாடு எல்ைாம் நவற நபாகாம அப்படிநய நின்னுநபாச்சு, பமாதல்ை
அதுக்பகல்ைாம் ஏற்பாடு பண்ணனும், நீ பகாஞ்சம் சீ க்கிரமா வா முத்து
எல்ைாத்லதயும் மரங்கலள
பார்த்திரைாம்”
ைாவகமாக
என்று
தாண்டி
கூறிய
சற்று
சத்யன்
பதாலைவில்
வழியில் இருந்த
கிடந்த
ஏஸி
ராச்சஸ
பசய்யப்பட்ட
தன்னுலடய சிறிய வட்டுக்கு ீ நபானான். சத்யன்
அந்த
கிராமத்து
பபரிய
வட்டுக்காரரின் ீ
ஒநர
வாரிசு,
நல்ை
உயரம்,
மாநிறத்துக்கும் சற்று கீ ழாக.... அடர்த்தியான மீ லசயுடன், பராம்ப கம்பீரமாக இருப்பான், பபயருக்கும் பழுத்து
அவனுக்கும்
விட்டவன்,
தனது
சம்மந்தநமயில்லை, தாலயத்
தவிர
பபருத்த
மற்ற
பணத்தால்
பபண்களின்
மீ து
பிஞ்சிநைநய
பகாஞ்சம்
கூட
மரியாலதநயா நம்பிக்லகநயா இல்ைாதவன், ஏபனன்றால் அவன் அறிந்த பபண்களின் தரம் அப்படி, சிை பபண்கள் இவனின் அழகிலும் கம்பீரத்திலும் மயங்கிகிடக்க, சிை பபண்கள் இவனின் பணத்திலும் அதிகாரத்திலும் மயங்கிகிடந்தனர் நமது
குடும்பத்தில்
இவனாவது
படிக்கட்டும்
என்று
இவன்
அப்பா,
இவலன
பசன்லனயில் ஒரு பிரபைமான கல்லுரியில் சிவில் இன்ஜினியரிங் படிப்பில் நசர்க்க, இவன்
நான்கு
வருடம்
இன்ஜினியரிங்க்நக மூன்று
படித்து
பதிமூன்று
வருடங்களாக
எழுதி
கல்லூரிலய
அரியர்
விட்டு
லவத்துவிட்டு
கிளியர்
பண்ண
பவளிநய வந்தான்
வரும்நபாது .....
சிவில்
அலதயும்
முயற்சிக்கிறான்,
ஆனால்
இந்த அதில்
ஒன்லறக் கூட இன்னும் கிளியர் பண்ணவில்லை, இவனுக்கு படிப்புதான் வரவில்லைநய தவிர பிசினஸில் பராம்ப பகட்டிக்காரன், தனது பரம்பலரநய லரஸ்மில்லை இந்த
பநல்மண்டி நவனமாக்கி ீ
பிரமாண்டமான
லவத்து மாடர்ன்
லரஸ்மில்கள் லரஸ்மில்ைாக
மரப்பட்டலறலய
ஆரம்பித்து
நடத்த,
இவன்
அந்த
மாற்றியிருந்தான், இந்தியாவின்
மரங்கலள ஏற்றுமதி இறக்குமதி பசய்துபகாண்டு இருந்தான்
பை
பலழய
அதன்பிறகு பகுதிகளுக்கு
ஆனால்
சம்பாதிக்கும்
இவனுக்கு
பணத்லத
எப்நபாதுநம
பசைவு
ஜாைியாக
பசய்வதில்
இருக்கநவண்டும்,
அலதவிட
பபண்கள்
பகட்டிக்காரன்,
விஷயத்தில்
இவன்
பைகீ னமானவனா இல்லை இவனிடம் வரும் பபண்கள் பைகீ னமானவர்களா என்பது ஒரு புரியாத புதிர், அந்தளவுக்கு பபண்கலள இவன் நதடிப் நபாவான், சிைநநரங்களில் பபண்கள்
இவலனத்நதடி
வருவார்கள்,
இவனிடம்
ஒருமுலற
படுத்த
பபண்கள்
மறுபடியும் தானாகநவ இவலனத்நதடி வருவார்கள், அவ்வளவு திருப்தியாக பபண்கலள அனுபவிப்பான், இவனின்
ஆனால்
நபச்சிலும்
பராம்பவும்
கம்பீரத்திலும்
பாதுகாப்பாகத்தான், மயங்கி
இநதா
இவனிடம்
இந்த
தானாகநவ
அமுதாகூட
வந்து
தன்லன
இழந்தவள்தான், இவனின் விஷங்கலள ஓரளவுக்கு நகள்விப்பட்ட இவன் அம்மா இவனுக்கு உடனடியாக திருமணம் பசய்யநவண்டும் என்று தன் கணவலன நச்சரித்து, இப்நபாது இருவரும் மும்முரமாக
இவனுக்கு
திருமணத்திற்கு
பபண்
நதடிக்பகாண்டு
இருக்கிறார்கள்,
இன்னும் எந்த பபண்ணும் அலமயாமல் தவித்து நகாயில் நகாயிைாக சுற்றிக்பகாண்டு இருக்கிறார்கள் இப்படிபட்ட
சத்யனுக்கு
ஒருப்
பபண்லண
திருமணம்
பசய்துலவத்தால்,
அந்த
பபண்ணின் கதி என்னாகும், பாவம் அநதா கதிதான் முத்து
சத்யன்
ஆப்நரட்டரிடம் காலையிை அப்புறமா
நபாவலதநய ,....
“யப்பா
பார்த்தா
ஆச்சரியமாக என்னமாதிரி
வட்டுக்கு ீ
பண்லணலய
நவற
பின்னாடி நபாய்
பார்த்தவன் மனுஷன்
இருக்கிற
பக்கத்தில்
இவரு,
இருந்த
எவ்வளவு
லரஸ்மில்லை
பார்த்துக்கறாரு,
இஞ்ஜின் சுறுசுறுப்பு,
கவனிச்சுகிறாரு,
மத்தியானத்துக்கு
நமை
இங்கவந்து பட்டலற நவலைலயயும் பார்த்துகிறார், ம் இந்த மாதிரி மனுஷன் நவற எங்கய்யா இருப்பாரு” என்று சத்யலனப் பற்றி பபருலமயாக நபசினான் பதன்காசியில்
சத்யனுக்கு
ஒரு
ரசிகர்மன்றம்
ஆரம்பித்தால்
அதற்க்கு
முத்துலவ
பகாள்லகப்பரப்பு பசயைாராக நியமிக்கைாம், அந்தளவுக்கு சத்யன் நமல் மரியாலதயும் அன்பும்
லவத்திருப்பவன்,
சத்யனின்
சுண்டுவிரல்
நகம்
பபயர்ந்துவிட்டால்
தனது
கட்லடவிரலை அறுத்துக்பகாள்ளும், ஒரு நநர்லமயான விசுவாசி முத்து முத்து
நபசுவலத
நகட்டுக்பகாண்டிருந்த
ஆப்நரட்டர்
‘
ம்
அலதபயல்ைாம்
மட்டுமா
கவனிச்சுக்கறார் உன் பபாண்டாட்டிலயயும் நசர்த்துத்தான் நல்ைா கவனிக்கிறார்’ என்று வாய்வலர
வந்தலத
பமாதல்ை
நம்ம
பசால்ைாமல்,
நவலை
நவலைலய பார்க்கப் நபானான்
ஒழுங்கா
நமக்கு
ஏன்
பபரிய
காப்பாத்திக்கனும்,
இடத்துப் என
பபால்ைாப்பு,
நிலனத்து
தனது
பட்டலறயில்
நவலை
பசய்பவர்களுக்காக
பட்டலறக்குள்நளநய
சிமிண்ட்
சீ ட்
நபாடப்பட்ட சிறு சிறு வடுகலள ீ கட்டிக்பகாடுத்திருந்தான் சத்யன் முத்து தனது சின்ன முதைாளி சத்யலனப் பற்றிநய நயாசித்தபடி தனது வட்டுக்குள் ீ நபாக,
அங்நக
அமுதா
சத்யனின்
சட்லடலய
பராம்ப
கவனமாக
நசாப்புப்
நபாட்டு
நதய்த்துக்பகாண்டு இருந்தாள் “ ஏய் அமுதா சின்னய்யா சட்லடலய கவனமா நதய் பராம்ப விலை ஒசந்தது” என்று அமுதாவிடம் பசால்ைிவிட்டு தன் சட்லடலய தாநன துலவத்து காயப்நபாட்டுவிட்டு அவசரமாக குளிக்க நபானான் தனது அலறக்கு வந்த சத்யன் ஏஸிலய ஆன் பசய்துவிட்டு அங்நக இருந்த கட்டிைில் உட்கார்ந்து,
மணிக்கட்லட
திருப்பி
நநரம்
பார்க்க,
மணி
ஆறு
பத்து
ஆகியிருந்தது,
அடுத்து என்ன பசய்யைாம் என்று நயாசித்தான்,...... வட்டுக்கு ீ நபானா தூங்கமுடியாது, ஏற்கனநவ ஐஞ்சு நாளா எதுவுமில்ைாம காஞ்சுநபாய் கிடக்நகன் இந்த அமுதா நவற நல்ைா
உசுப்நபத்தி
விட்டுட்டா,
நநரமாகி
நபாச்சு
இல்நைன்னா
நவற
எங்கயாவது
ஏத்தச்
பசால்ைிட்டு
சத்யன்
நயாசிக்கும்
நபாகைாம், இன்னிக்கு அமுதாலவ
இங்நகநய இருந்து இங்க
முத்துலவ
வரச்பசால்ைி
நபாட
பட்டலறயில்
நைாடு
நவண்டியதுதான்,
என
நபாநத பவளிநயயிருந்து முத்துவின் குரல் சின்னய்யா என்று நகட்க சத்யன்
எழுந்து
பின்னாநைநய
பசன்று அமுதா
கதலவத் சத்யனின்
திறந்து
“வா
சட்லடலய
முத்து” நதாளில்
என்று
கூப்பிட
முத்துவின்
நபாட்டுக்பகாண்டு
உள்நள
வந்தாள் “ சட்லடலய பாத்ரூம்ை இருக்கிற கம்பியிை மாட்டு அமுதா நல்ைா காஞ்சுரும்” என்று அவளிடம் பசால்ைிவிட்டு முத்துவிடம் சிை இரவு
அனுப்பநவண்டிய
மற்றும்
கணக்குகலள பற்றி நபசிவிட்டு இன்று
வரநவண்டிய
நைாடுகலள
பற்றிய
விவரங்கலள
பசான்னான் சத்யன் அப்நபாது
முத்துவுக்கு
பின்னாைிருந்து
அமுதா
ஏநதா
ஜாலடக்காட்ட,
அலத
புரிந்துபகாண்ட சத்யன், “ஏன் முத்து பரண்டு பசங்கலள வச்சுகிட்டு நீ ஏன் இங்க சின்ன வட்ை ீ
இருந்து
சிரமப்படுற,
இன்னும்
பகாஞ்சநாள்ை
உன்
லபயன்
ஸ்கூலுக்கு
நபாகனும், இங்நகயிருந்து ஸ்கூல் நவற பராம்ப தூரம், என்ன பசய்யைாம் முத்து” என்று சத்யன் முத்துவிடம் நயாசலனநகட்க,......
அமுதா தன் கணவன் என்ன பசால்ைப்நபாகிறாநனா என்று பதட்டத்துடன் முத்துவின் வார்த்லதக்காக காத்திருக்க முத்துவுக்கு தன் சின்னமுதைாளி தன் குடும்பத்லதப் பற்றி அக்கலரயுடன் விசாரிப்பது, அவனுக்கு தலைகால் புரியாத சந்நதாஷத்லத பகாடுக்க “ நீங்கநளஎன்ன பண்றதுன்னு பசால்லுங்கய்யா
அதுமாதிரிநய
நான்
பசய்நறன்”
என்று
முகபமல்ைாம்
சிரிப்புடன்
பசான்னான் “
நானும்
இலதப்பத்தி
நயாசிச்சு
வச்சுருக்நகன்
முத்து,
நம்ம
வட்டுக்கு ீ
பின்னாை
வட்டுநவலை ீ பசய்றவங்களுக்குன்னு அப்பா சின்ன சின்ன வடுகலள ீ கட்டிவச்சிருக்கார், நீ
குடும்பத்நதாட
அங்க
வந்திரு,
நீ
பட்டலறக்கு
நவலைக்கு
வந்ததும்,
அமுதா
அம்மாவுக்கு உதவியா வட்டு ீ நவலை பசய்யட்டும், இல்லைன்னா லரஸ்மில்லுை கூட அவளுக்கு ஸ்கூல்ை
பதரிஞ்ச
ஏதாவது
நவலை
பசய்யட்டும்,
பசங்கலளயும்
கீ ழ்கலடயம்
நசர்த்திறைாம், என்ன பசால்ற முத்து நல்ைா நயாசிச்சு பசால்லு” என்று
லநசாக நபசிய சத்யன் முத்துவின் பின்னால் இருந்த அமுதாலவப் பார்த்து ‘எப்படி’ என்பதுநபால் கண்ணால் நகட்க, அவள் சிரிப்புடன் கண்சிமிட்டினாள் இவர்களின் எண்ணங்கலள அறியாத முத்து “நான் என்ன பசால்றது சின்னய்யா, உங்க இஷ்டப்படி
பசய்யுங்க,
என்னிக்கு
வரனும்னு
மட்டும்
பசால்லுங்க
அன்னிக்கி
குடும்பத்லத பகாண்டுவந்து அங்நக விட்டுர்நறன்” என்று அப்பாவியாக முத்து கூற “நான் சத்யன்
அம்மாகிட்ட
நபசி
எழுந்துநபாய்
ஏற்ப்பாடு
அங்கிருந்த
பண்ணிட்டு
உனக்கு
தகவல்
பசால்நறன்,என்ற
பீநராலவத்
திறந்து
இரண்டு
ஐநூறு
ரூபாய்
வட்டுக்கு ீ
நபாறது
நநாட்டுகலள எடுத்துவந்து முத்துவிடம் பகாடுத்து, “முத்து
பராம்ப
நைட்டாயிடுச்சு
இதுக்குநமை
நான்
எங்நகருந்து
இன்னிக்கு இங்நகநயதான் தங்கப்நபாநறன், நீ வண்டி எடுத்துட்டு பசங்நகாட்லட நபாய் பார்டர் நஹாட்டல்ை பநராட்டாவும் சிக்கனும் வாங்கிட்டு வா,என்ற சத்யன் முத்துலவ பநருங்கி “ஏதாவது பாட்டில் இருக்காகன்னு அைமாரிலய திறந்து பாரு, இல்நைன்னா எனக்கு நமன்சன்ஹவுஸ் ஒரு ஆப் வாங்கிகிட்டு உனக்கு என்ன நவனுநமா வாங்கிக்க, பகாஞ்சம் சீ க்கிரநம வா முத்து” என்று சத்யன் கூறியதும்,... அவன் காைால் இட்ட நவலைலய தலையால் பசய்பவன் நபாை முத்து கார் சாவிலய வாங்கிபகாண்டு நவகமாக பவளிநயறினான்
அவன்
நபானதும்
அமுதா
“என்ன
சின்னய்யா
அளவா
குடிங்க,
பராம்ப
ஓவரா
குடிச்சிட்டு மட்லடயாகிறப் நபாறீங்க, அப்புறம் ஒன்னும் நவலைக்காகது” என்று நக்கல் பசய்ய சத்யன் எட்டி அவள் மாராப்லப பற்றி இழுத்து தனது இடது லகயில் அவலள சாய்த்து தன் வைது லகயால் அவள் இடது மார்லப பகாத்தாக பற்றி வைிக்கும்படி அழுத்தி பிலசயந்து “அடிங்நகா யாலரப்பார்த்து நவலைக்காகதுன்னு பசான்ன வாடி இன்னிக்கி இடிக்கிற இடியில் ஒன்னு உன்நனாடது கிழியனும் இல்ை என்நனாடது முறியனும், என்று கூற “ஸ்..... விடுங்க வைிக்குது நான் நபாய் பசங்கலள தூங்க வச்சிட்டு வர்நறன், அய்நயா விடுங்கநளன் பராம்ப வைிக்குது” என்று பபரும் முயற்சிபசய்து அவன் விரல்களின் அழுத்தத்தில் இருந்து தன் மார்லப விடுவித்துக் பகாண்டு பவளிநய ஓடிவிட்டாள் சத்யன் சிரித்தபடி கட்டிைில் அமர்ந்து முத்து வாங்கிவரும் சரக்குக்காகவும், அதன்பிறகு அமுதாவுடன் கழிக்கப்நபாகும் இரவுக்காகவும் காத்திருந்தான் கட்டிைில்
காலைநீட்டி
லககலள
தலைக்கு
கீ நழ
பகாடுத்து
விட்டத்லத
பவறித்துக்பகாண்டு படுத்திருந்த சத்யன் மனதில் தனது வட்லடப் ீ பற்றிய சிந்தலன ஓடியது, அம்மாவும்
அப்பாவும்
கல்யாணத்லத
மும்முரமாக
பபாண்ணு
பண்ணிவச்சுருவாங்கா,
ஆனால்
நதடுவலதப்
பார்த்தால்
கல்யாணத்துக்கு
சீ க்கிரநம
பிறகு
இதுநபாை
சுதந்திரமாக இருக்க முடியாது, எல்ைாத்லதயும் ரகசியமாதான் வச்சுக்கனும், இந்த
அமுதாலவ
எதுவாயிருந்தாலும்
நவற
வட்டுக்கு ீ
அம்மாலவ
கூட்டிட்டு
நபானா
சமாளிச்சிரைாம்,
என்ன
பிரச்சலன
ஆகுநமா,
குடும்ப
மானநம
அப்பாதான்
நபாச்சுன்னு கத்துவாரு, எதுக்கும் பிரச்சலன இல்ைாம இந்த அமுதாநவாட பதடர்லப யாருக்கும் பதரியாம ரகசியமா வச்சிக்க நவண்டியதுதான், இனிநம லநட்ை வட்டுக்கு ீ நபாய் தூக்க வராம லகை புடிச்சிகிட்டு கவுந்து படுத்துகிட்டு அவஸ்லத படநவண்டியதில்லை, இருக்கநவ இருக்கிறா அமுதா, பநலனச்சா அவலள நபாடநவண்டியதுதான்,
ஆனால்
பபாண்டாட்டின்னு
ஒருத்தி
வந்துட்டா
அதன்பிறகு
இபதல்ைாம் சரியா வருமா, அது அவளுக்கு பசய்ற துநராகம் தாநன, ஆமா வர்றவ மட்டும் இதுக்கு முன்னாை ஒழுக்கமானவளா இருந்திருப்பான்னு என்ன நிச்சயம்,
நாம
பார்க்காத
பபாண்ணுங்களா,
கட்டின
புருஷன்
எவ்வளவு
உத்தமனா
இருந்தாலும் அவன அனுப்பிட்டு, சீ க்கிரமா வட்டுக்கு ீ வான்னு எத்தலன பபாம்பலளங்க எனக்கு நபான் பண்ணிருக்காளுங்க, எல்ைாம் ஒரு குட்லடயில் ஊறிய மட்லடகள்தான்
அவன் படித்த கல்லூரியில் பராம்ப ஒழுக்கமான பபாண்ணுன்னு நபர் வாங்குன ஒருத்தி இவன் வாங்கிபகாடுத்த ஒரு விலைகுலறந்த பசல்நபானுக்காக, இவனுடன் ஒருவாரம் மகாபைிபுரம் வந்து தங்கி பகாட்டம் அடித்தபதல்ைாம் சத்யனுக்கு ஞாபகம் வந்தது, எதுஎப்படிநயா எவலள கல்யாணம் பண்ணாலும், அவலள நபாடுர நபாடுை நவற எந்த ஆம்பலளலயயும் நகட்ககூடாது,
ஏபறடுத்துக்கூட
அவ
பார்க்கக்கூடாது,
எப்நபர்ப்பட்ட
அழகியாக
என்லனயும் இருந்தாலும்
எந்த
நகள்வியும்
சரி,
வந்ததும்நம
அடக்கிலவக்கனும், எலதஎலதநயா சிந்தித்தபடி படுத்திருந்த சத்யன், குளித்தால் நதவலை என நிலனத்து பாத்ரூலம நநாக்கி நபாக, அவன் பசல் ஒைித்தது, நின்று திரும்பி பசல்லை எடுத்து பார்த்தான், இருக்கும்
கால் என
அவன்
வட்டில் ீ
நிலனத்து
ஆன்
இருந்துதான் பசய்து
வந்திருந்தது,
காதில்
அம்மாவாகத்தான்
லவத்தான்.
அவன்
அம்மா
கனகவல்ைிதான் நபசினாள் “ நடய் சத்யா எங்கடா இருக்க, நீ இன்னும் வட்டுக்கு ீ வரலையான்னு அப்பா இப்பதான் நகட்டார், நீ எங்க இருக்கப்பா” “
நான்
இங்க
நம்ம
பட்டலறயிை
தான்
இருக்நகன்,
இன்னிக்கு
வட்டுக்கு ீ
வரமுடியாதும்மா, இங்க நிலறய நவலையிருக்கு, நீங்க அப்பாகிட்ட பசால்ைிருங்க” “ அய்நயா என்னாை அவர்கிட்ட நபச முடியாதுப்பா, அப்புறம் உன்னாைதான் அவன் பகட்டுப்நபாய்ட்டான்னு என்லன திட்டிக்கிட்நட இருப்பாரு, நீநய அவநராட பசல்லுக்கு நபான் பண்ணி பசால்லு, இல்நைன்னா கிளம்பி வட்டுக்கு ீ வா ” “
அம்மா
என்ன
விலளயாடுறீங்களா,
இங்நக
ஒருவாரமா
இஞ்ஜின்
பபல்ட்
அறுந்துநபாய், ஏத்தநவண்டிய நைாபடல்ைாம் அப்படிநய கிடக்கு, இன்னிக்கு லநட்டு மரத்லதபயல்ைாம் இலதபயல்ைாம் வரமாட்நடன்னு
அறுத்து நீ
உன்
பசால்லு
நைாடு
அனுப்பலைன்னா
புருஷன்கிட்ட அவர்
பசால்ைி,
எதுவும்
பராம்ப
நான்
நஷ்டமாயிரும்,
இன்னிக்கு
திட்டமாட்டார்,
எனக்கு
வட்டுக்கு ீ நிலறய
நவலையிருக்கு இதுக்கு நமை நபான் பண்ணாத” என்று பசால்ைிவிட்டு, அம்மாவின் பதிலை எதிர்பாராமல் இலணப்லப துண்டித்தான் சத்யன்
பாத்ரூம்
நபாய்
குளித்துவிட்டு
வருவதற்கும்,
முத்து
வாங்கிவரவும் சரியாக இருந்தது. “ என்ன முத்து இவ்வளவு சீ க்கிரமா வந்துட்ட, கார்ை பறந்து நபானியா”
உணவுகலள
“ இல்ைங்கய்யா உங்களுக்கு இன்னிக்கு பட்டலறயிை நவலை அதிகம், அதான் நீங்க பசிநயாட
இருப்பீங்கன்னு
சீ க்கிரமா
நபாய்ட்டு
வந்நதன்”
என்ற
முத்து
மீ தியிருந்த
பணத்லத சத்யனிடம் பகாடுக்க “
நீநய
வச்சுக்க
முத்து,
எல்ைாத்லதயும்
எடுத்து
நடபிள்ை
வச்சுரு
நான்
இநதா
வர்நறன்” சத்யன்
இடுப்பில்
இருந்த
டவலை
உருவிவிட்டு
ஒரு
லகைிலய
எடுத்து
கட்டிக்பகாண்டு நடபிளின் எதிரில் வந்து உட்கார்ந்தான் முத்து உணவுப் பபாட்டைங்கலள பிரித்து லவத்துவிட்டு அைமாரிலய திறந்து ஒரு கண்ணாடி டம்ளலரயும், பிரிஜ்ஜில் இருந்து ஒரு தண்ணர்ீ பாட்டிலையும் எடுத்துவந்து நடபிள் லவத்துவிட்டு, வாங்கிவந்த நமன்ஷன் ஹவுஸ் பாட்டில் மூடிலய ைாவகமாக திறந்து
அலத கண்ணாடி டம்ளரில்
அளவாக ஊற்றி அதனுடன் நிம்பூலஸ
கைந்து
சத்யனிடம் எடுத்துக்பகாடுத்தான் அலத லகயில் வாங்கிய சத்யன் “ உனக்கு என்ன வாங்கிட்டு வந்த முத்து, எடுத்துட்டு வாநயன் நசர்ந்நத சாப்பிடைாம்” என்றான் “ இல்ைங்கய்யா நீங்க சாப்பிடுங்க, எனக்கு எப்பவுநம ஓல்ட்மங்க் தான், அலதயும் நான் நைாடுங்கலள பார்த்து அனுப்பிட்டுதான் சாப்பிடுநவன்,” “ ம் அப்படிநய பசய் முத்து ” என்ற சத்யன் தன் லகயில் இருந்த மதுலவ ஒநர மூச்சில் குடித்துவிட்டு கிளாலஸ கீ நழ லவத்தான் முத்து
மறுபடியும்
அமுதாகிட்ட
அந்த
முட்லட
டம்ளரில்
வாங்கிட்டு
அளவாக வந்து
மதுலவ
குடுத்து
ஊற்றி
ஆம்நைட்
கைந்தபடி நபாட்டு
“
இந்த
எடுத்துட்டு
சீ க்கிரமா வாடின்னு பசான்நனன், இன்னமும் காநணாம்” என்று கூறியபடி வாசலை பார்க்க அப்நபாதுதான் லகயில் தட்டுடன் அமுதாவும் உள்நள வந்தாள், அப்நபாதுதான் தலைக்கு குளித்திருப்பாள் நபாை, தலைமுடிலய பரவைாக படரவிட்டு நுனியில் முடிந்திருந்தாள், மஞ்சள்நிற
ஜாக்பகட்டும்,
அநத
நிறத்தில்
நசலையும்
கட்டியிருக்க,
அந்த
நிறம்
அவளின் கருத்த நாட்டுக்கட்லட உடலுக்கு பராம்ப எடுப்பாக இருந்தது, ஜாக்பகட்டுக்கு
உள்நள
எதுவும்
அணியாததால்,
அந்த
மஞ்சள்நிற
இருந்த அவளின் கறுத்த மார்புச் சலதகள் பளிச்பசன்று பதரிந்தது,
ஜாக்பகட்டுக்குள்
அவள்
மட்டும்
மார்காம்புகள்
நசலை கூட
முந்தாலனலய
அப்பட்டமாக
ஒத்லதயாக
பதரிந்திருக்கும்,
விட்டிருந்தால்
ஆனால்
அவளின்
அவள்
கவனமாக
முந்தாலனலய பகாத்தாக அள்ளிப்நபாட்டிருந்தாள், முத்து குனிந்துவாறு சரக்லக கைக்குவதில் மும்முரமாக இருக்க, சத்யன் அமுதாலவ பார்லவயால்
விழுங்கிக்பகாண்டிருந்தான்,
அவளின்
பருத்த
மார்புகலளப்
பார்த்து,
இவனின் ஆண்லம எக்குதப்பாக புலடத்துக்பகாள்ள, சத்யன் லகைிக்கு உள்நள எதுவும் நபாடாததால்
உறுப்பு
சட்படன
நிமிர்ந்து
நிற்க்க,
எங்நக
முத்து
கவனித்துவிட
நபாகிறாநனா என்று சத்யன் அவசரமாக தனது பதாலடகலள இடுக்கி நடபிளுக்கு கீ நழ சற்நற சரிந்தவாறு உட்கார்ந்து பகாண்டான். அமுதா தட்லட நடபிள் லவத்துவிட்டு திரும்பி வாசலை நநாக்கி நபானாள் “
பகாஞ்சம்
இரு
பிள்லளகளுக்கு
அமுதா,
குடு”
எனக்கு
என்று
தனக்கு
இதுநபாதும் இரண்டு
மீ திலய
எடுத்துட்டு
பபாட்டைங்கலள
நபாய்
லவத்துக்பகாண்டு
மீ திலய அமுதாவிடம் எடுத்து பகாடுத்தான் அமுதா
முத்துலவ
பசால்றார்ை,
பார்க்க,
எடுத்துட்டு
அவன்
நபாய்
“
என்லன
பசங்களுக்கு
ஏன்
பார்க்கற
பகாடுத்துட்டு
அதான்
அய்யா
வந்து
அய்யா
உடநன
இப்நபா அவுத்துநபாட்ட துணி பாத்ரூம்ை இருக்கு அலத அைசிப்நபாடு அமுதா, நல்ை துணிலய அப்படிநயவிட்டா வனாப்நபாயிரும்” ீ என்று அமுதாவிடம் பசால்ை “
ஏங்க
நீங்க
எடுத்துட்டு
சின்னய்யாநவாட
நபாய்
துணிலய
நசாப்
பசங்களுக்கு பவுடர்ை
குடுங்க
நான்
பாத்ரூம்ை
ஊறப்நபாட்டுநறன்”
என்று
இருக்கிற கூறிவிட்டு
அமுதா பாத்ரூமுக்குள் நுலழய நவறுவழியில்ைாமல் முத்து உணவு பபாட்டைங்கலள எடுத்துக்பகாண்டு பவளிநயறினான் முத்து
பவளிநயறும்
பிய்த்துக்பகாண்டிருந்த
வலர
நல்ைபிள்லளயாக
சத்யன்,
அவன்
தலைலய
நபானலத
உறுதி
கவிழ்ந்து
பநராட்டாலவ
பசய்துவிட்டு,
அவசரமாக
பாத்ரூம் கதலவ உலதத்து திறந்துபகாண்டு உள்நள நபானான் உள்நள அமுதா குனிந்து அவன் டீசர்லட தண்ண ீரில் அைசிக்பகாண்டிருக்க, சத்யன் அவளின் பின்னால் நபாய் அவள் அடிவயிற்றில் ஒருலகலய விட்டு தன் இடுப்நபாடு நசர்த்து
அலணத்து,
தனது
ஆண்லமயால்
அவளின்
பின்புற
பிளவில்
லவத்து
அழுத்தினான் இவன் பின்புறம் நவகமாக நமாதியதில், அமுதா முன்புறமாக கவிழப் பார்க்க, சத்யன் தனது
இன்பனாரு
நிமிர்த்தினான்
லகலய
அவள்
மார்பில்
லவத்து
விழுந்து
விடாமல்
அவலள
நிமிர்ந்த அமுதாவின் வைது மார்பில் ஒருலகயும், அடிவயிற்றில் மறுலகயும், அவளின் பிருஷ்டத்தின் பிளவில் தனது ஆண்லமலயயும் லவத்து, சத்யன் அவனின் மூன்று உறுப்புகளுக்கும் அழுத்தமான நவலைலய பகாடுக்க.... அமுதாவின் உடல் கபகபபவன சூநடறி பநளிய ஆரம்பித்தாள் “
அய்ய
என்ன
அவசரம்
பபாறுத்துக்ககூடாதா,
நபான
என்
சின்னய்யாவுக்கு,
மனுஷன்
திரும்பிட
இன்னும்
நபாறாரு,
பகாஞ்சநநரம்
விைகுங்க
சின்னய்யா”
என்றபடி அமுதா அவனிடமிருந்து விைக முயற்சிக்க “
ஸ்
பகாஞ்சநநரம்
வருவான், அவளின்
சும்மா
அதுக்குள்ள
நாம
அடிவயிற்றில்
இருடி,அவன் இங்கநய
இருந்த
பிள்லளகளுக்கு
ஒரு
லகலய
ஷாட்
புடலவ
ஊட்டி
விட்டுட்டுதான்
நபாட்டுருைாம்” பகாசுவத்துக்குள்
என்ற
சத்யன்
விட்டு
அவள்
முக்நகாண நமட்லட பகாத்தாக பற்றி அழுத்தமாக கசக்க “
ஐய்நயா
நான்
பசால்றலத
பகாஞ்சம்
நகளுங்க
சின்னய்யா,
இன்னும்
அலரமணிநநரம்தான் நான் நபாய் பசங்கள தூங்க வச்சிட்டு, அவரக்கு சாப்பாடு நபாட்டு பட்டலறக்கு அனுப்பிட்டு வந்திர்நறன், அதுவலரக்கும் பபாறுத்துக்கங்க சாமி,” என்று அமுதா சத்யனிடம் பகஞ்சினாள் அவள் பசால்வதும் சரிதான் என்று நிலனத்த சத்யன் அவள் புலடலவக்குள் இருந்து லகலய உருவிக்பகாண்டு “ சரி நபாய்த்பதாலை ஆனா இன்னும் அலரமணிநநரம்தான் லடம்
அதுக்குள்ள
நீ
வரலை
அப்புறம்
நான்
அங்கவந்து
உன்லன
தூக்கிட்டு
வந்துருநவன்” என கூறிவிட்டு சத்யன் பாத்ரூலம விட்டு பவளிநய வந்தான் அதன்பிறகு
துணிகலள
அைசிவிட்டு
பவளிநய
வந்த
அமுதா,
நடபிளில்
அமர்ந்து
மறுபடியும் மதுலவ ஊற்றி குடித்துக்பகாண்டிருந்த சத்யலன பநருங்கி, அவன்
முகத்லத
விலரத்துப் உருவிவிட்டு,
நிமிர்த்தி
நபாயிருந்த குனிந்து
உதட்டில்
முத்தமிட்டு.
ஆண்லமலயப் அழுத்தமாக
பிடித்து
முத்தமிட்டு
தனது
லகைிக்கு “
நான்
ஒருலகயால் நமைாக
அவனின்
அழுத்தமாக
வர்றவலரக்கும்
இவன்
இப்படிநயதான் நிமிந்துகிட்டு இருக்கனும், இல்ை துவண்டு நபாயிருந்தான், அப்புறமா எனக்கு வர்ற நகாபத்தில் கடிச்சு வச்சுருநவன் ” என்று நபாைியான குரைில் மிரட்ட முதைில் அவள் தலைலய தனது ஆண்லமயின் மீ து லவத்து அழுத்திய சத்யன், முத்து வரும்
நநரமாவலத
உணர்ந்து
நவண்டாபவறுப்பாக விைக்கி
தன்
உறுப்பின்
மீ து
இருந்த
அமுதாவின்
லகலய
“ ஏய் பமாதல்ை நபாய் நீ பசான்னலத பசய்டி, நீ நகட்ட அலரமணிநநரத்தில் இப்பநவ கால்மணிநநரம்
காைியாயிருச்சு,
இன்னும்
கால்மணிநநரம்தான்
இருக்கு
அதுக்குள்ள
உன் வட்டுக்கு ீ நபாயிட்டு வந்துரு, இல்நைன்னா நான் கிளம்பி நவற எவ கிட்டயாவது நபாயிருநவன், ம்ம் ஓடு” என்று அவலள மிரட்டிய சத்யன் எழுந்து அவளின் பின்புறமாக நின்று, முன்புறம் இரண்டு லககலளயும் விட்டு அவளின் இடுப்லப
பிடித்து
முத்தமிட்டு
அைாக்காகத்தூக்கி
“சீ க்கிரமா
வாடி
வாசைில்
அமுதா
இறக்கிவிட்டு,
என்னாை
அவளின்
முடியலைடி”
தன்
பிடரியில்
எழுச்சிமிக்க
ஆண்யால் அவள் பிருஷ்டத்தில் லவத்து நதய்த்து கான்பித்தான் “ம்க்கும் இப்படிநய வச்சு நதய்ச்சுக்கிட்நட இருந்தா நான் எப்படி நபாறது, விட்டாத்தான நபாநவன்” என்று அமுதா பசால்ை சத்யன்
அவலள
தன்
பிடியிைிருந்து
விடுவித்து
அனுப்பிவிட்டு,தனது
அளவுகடந்த
காமத்லத அடக்க முடியாமல் லகைிலய பதாலடவலர ஏற்றிவிட்டு கட்டிைில் காலை நீட்டி படுத்துக்பகாண்டான், அவனது ஆண்லம அவன் கட்டுப்பாட்டில் இல்ைாமல், அவன் கட்டியிருந்த லகைிக்கு நமைாக தலைலய நீட்டிக்பகாண்டு, அவன் வட்டு ீ நமற்கூலரலய பார் தலையலசத்து நைம் விசாரித்துக் பகாண்டிருந்தது தன் வட்டுக்கு ீ
வந்த அமுதா பிள்லளகள் எங்நக
என்று
பார்க்க, அவர்கள் நன்றாக
தூங்கிக்பகாண்டிருந்தனர், முத்து சாப்பிட்டுக் பகாண்டிருந்தான், அமுதா
மனதில்
குற்றஉணர்வுடன்
“என்னங்க
நான்
வரதுக்குள்ள
சாப்பிட்டுட்டீங்க”
என்று நகட்க சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு பின்புறம் நபாய் லககழுவிவிட்டு வந்த முத்து, அமுதாவின் முந்தாலனலய எடுத்து லகலயயும் வாலயயும் துலடத்துவிட்டு, அலத மீ ண்டும் அவள் இடுப்பில் பசாருகினான் “ம் இவ்வளவு நநரம் உன்லனதான் எதிர்பார்த்நதன், நீவர நநரமாச்சு அமுதா அதான் நாநன பூராவும்
நபாட்டு
சாப்பிட்நடன்,
அவருக்கு
பராம்ப
அதுசரி
சின்னய்யா
நவலை,
நல்ைா
தூங்கிட்டாரா,
பாவம்
ஓய்பவடுக்கட்டும்.
இன்னிக்கு
நான்
நபாய்
நைாடுங்கலள பார்த்து ஏத்திட்டு வர்நறன், நீ கதலவ சாத்திக்கிட்டு தூங்கு அமுதா” என்று கூறிவிட்டு கதவருநக நபான முத்து,
மறுபடியும்
திரும்பி
முந்தாலனக்கு அப்படியுமாக
வந்து
நமைாக புரட்டி,
அமுதாலவ அவள்
பிறகு
தன்னருகில்
மார்பிை
அவள்
தன்
முகத்லத
இழுத்து
முகத்லத நிமிர்ந்து
அலணத்து லவத்து
பார்த்து
,
அவள்
இப்படியும்
“இந்த
நசலை
ஜாக்பகட்ை பராம்ப சூப்பரா இருக்க அமுதா, இன்னிக்கு மட்டும் மரத்லத நைாடு ஏத்துற நவலையில்ைன்னா சின்னய்யா
லநட்டு
என்லன
பூராவும்
நம்பி
சிவராத்திரிதான்,
பபாருப்லப
ம்ஹும்
ஒப்படச்சிருக்காரு,
என்ன
அதுதான
பண்றது முக்கியம்”
என்றவன் அவலள விடுவித்து கதலவ திறந்துபகாண்டு பவளிநய நபாக அமுதாவுக்கு முத்துவின் வார்த்லதகள் பபரும் குற்றவுணர்லவ ஏற்படுத்த, லககளால் முகத்லத மூடிக்பகாண்டு அழ ஆரம்பித்தாள், ‘
ச்நச
ஏன்
எனக்கு
மட்டும்
இப்படிபயல்ைாம்
நடக்குது,
இங்க
வர்றதுக்கு
முந்தி
ஒழுக்கமாத்தநன இருந்நதன், இந்த பாழாப்நபான உடம்பு சுகத்துக்காக இப்ப எவ்வளவு நகவைமான பிறவியாயிட்நடன், அப்பக்கூட சின்னய்யாவா வந்து என்லன வற்புறுத்தி கூப்பிட்டாரு, அவரு ஒரு நபச்சுக்கு நகட்டாரு நான் சரின்னு நபாய் விழுந்துட்நடன், இல்ை
என்னாை
முடியாதுன்னு
பசால்ைியிருந்தா
சின்னய்யா
நிச்சயமா
என்லன
கட்டாயப்படுத்தி இருக்கமாட்டார், இனிநம இலதபயல்ைாம் மாத்தமுடியாது, ஆனா பாவம்
என்னிக்காவது மாமா
மாமாவுக்கு
சின்னய்யா
நமை
உன்லம
பதரிஞ்சுட்டா
எவ்வளவு
மரியாலத
அப்புறம்
என்ன
வச்சுருக்காரு,
நடக்கும்,
நவண்டாம்
விட்டுடைாம்னு பநலனச்சாலும் அவலர பார்த்துநம அவருக்கூட படுக்க இந்த உடம்பு துடிக்க
ஆரம்பிச்சுடுநத
அய்நயா
கடவுநள
நான்
என்ன
பசய்றது,
என்று
முகத்லத
சத்தம்
நகட்க,
சட்படன
மூடிக்பகாண்டு சரிந்து அமர்ந்து அழுதாள் சிறிதுநநரத்தில்
பட்டலறயில்
இருந்து
இஞ்ஜின்
ஓடும்
சுதாரித்து எழுந்தவள், அங்நகயிருந்த கடிகாரத்லத பார்க்க.... மணி பத்தாகியிருந்தது.... அய்யய்நயா அலரமணிநநரத்தில் வரச்பசான்னாநர, இப்நபா இவ்வளவு நநரமாயிருச்நச என்ன பசால்ைப்நபாறாநரா, என்று கைக்கத்துடன் கலதலவ உள்புறமாக தாளிட்டுவிட்டு, நதாட்டத்து கதலவ திறந்து பவளிநய நபாய் அந்த கதலவ பவளிப்புறமாக பூட்டிவிட்டு, அங்கு வாளியில் இருந்த தண்ணரால் ீ முகத்லத கழுவிக்பகாண்டு, தன் முந்தாலனயால் துலடத்துவிட்டு, சுற்றுமுற்றும் பார்த்தாள்......யாரும் இல்லை என்று உறுதிபசய்த பிறகு, ஓட்டமும் நலடயுமாக சத்யன் அலறலய நநாக்கி நபானாள் அமுதா இரவில் சத்யன் அலறக்குள் எப்நபாதும் பின்வாசல் வழியாகத்தான் நபாவாள், இந்த
முலறயும்
அநதநபால்
பின்வாசல்
வழியாக
நபானவள்,
நவகமாக
முன்கதலவ உள்புறமாக தாளிட்டுவிட்டு, திரும்பி சத்யலன பார்க்க...
நுலழந்து
அவன் தனது லகைிலய முட்டிக்கு நமநை சுருட்டிவிட்டு தனது ஆண்குறிலய லகயால் தடவிக்பகாண்டு
இருந்தான்,
அமுதா
உள்நள
வந்தலத
உணர்ந்தாலும்
அவலள
ஏபறடுத்தும் பார்க்காமல், கண்கலள மூடியபடி தன் லகநய தனக்குதவி என்பதுநபாை, பமதுவாக தன் உறுப்லப தடவிக்பகாடுத்தான் அமுதாவுக்கு தான் நநரங்கழித்து வந்ததால் அவன் தன்நமல் நகாபமாக இருக்கிறான் என்பது
புரிந்தது,
அவலன
எப்படிச்
சமாதானம்
பசய்வது
என்று
அவளுக்கு
நன்றாகத்பதரியும், பமதுவாக
கட்டிலை
மண்டியிட்டு
பநருங்கியவள்
அமர்ந்து,
அவன்
கட்டிைில்
குறிலய
ஏறி
அவனின்
தடவிக்பகாண்டு
இருந்த
பதாலடயருநக அவன்
லகலய
விைக்கிவிட்டு அலத தனது லகயில் பற்றினாள், அவன் உறுப்பு அவலனவிட கறுப்பாக சூடாக நரம்புகள் விலடக்க முன்நதாலள மீ றிப் புலடத்துக்பகாண்டு
இருந்தது,
அவள்
லகப்பட்டதும்
அடங்காமல்
துடித்தபடி
அவள்
பிடியிைிருந்து வழுக்கி பவளிநயற முயற்சித்தது, அமுதா விடாமல் அழுத்தமாக பற்றி அதன் நுனியில் தன் உதட்லட லவத்து அழுத்தி நதய்த்தாள் இப்நபாது
சத்யனின்
உடல்
நைசாக
துடிக்க...
அவளுக்கு
தனது
இடுப்லப
தூக்கி
காட்டினான், அவன் எண்ணத்லத புரிந்தபகாண்ட அமுதா தனது உதடுகலள பிளந்து அவன் குறியின் முலனலய மட்டும் உள்நளவிட்டு தனது நாக்கால் அதன் முலனயில் துளிர்த்திருந்த நீலர நக்கிபயடுக்க, சத்யன்
இப்நபாது
பிளந்துபகாண்டு
நன்றாக
உள்நள
இடுப்லப
உயர்த்தி
பசலுத்தினான்,
இவனின்
தன்
உறுப்லப
அதிரடியான
அவள்
பசயைால்,
வாலய அவன்
உறுப்பு அவளின் பதாண்லடக்குழிலய நபாய் முட்டி நின்றது, இலத எதிர்பாராத அமுதா திணறிப்நபாய் வாலய எடுக்க முயற்சிக்க, சத்யன் விடாமல் அவள் பின்னந்தலைலயப் பற்றி தன் உறுப்நபாடு நசர்த்துலவத்து அழுத்தினான், அவன்
தன்லன
விடப்நபாவதில்லை
என்பலத
உணர்ந்த
அமுதா
தன்
வாலய
அகைமாக திறந்து சிறுது பவளிக்காற்லற உள்நளயிழுத்து தன்லன நிதானப்படுத்திக் பகாண்டு, பிறகு பமதுவாக அவன் உறுப்லப தனது அடித்பதாண்லடயில் லவத்தபடிநய நாக்கால் அதலன நக்கிவிட, “ஸ்.... ம் இன்னும் அழுத்தமா பண்ணுடி என்று சத்யனிடம் இருந்து
குரல்
அதிகாரமாக
பவளிப்பட,......அவள்
தலைலய
பற்றியிருந்த
சத்யனின்
லக
பகாஞ்சம் தளர்ந்தது அமுதா
அவன்
குரலுக்கு
கட்டுப்பட்டவளாக
தன்
லகயால்
அவன்
குறியின்
அடிபக்கத்லத பற்றி இழுத்து உருவிவிட்டு நன்றாக கவிழ்ந்து அடிமுதல்
நுனிவலர
இழுத்து இழுத்து சப்ப ஆரம்பிக்க,... சத்யனிடமிருந்து பமல்ைிய முனங்கல் பவளிப்பட்டு, அமுதாவின் நநர்த்தியான நாயன வாசிப்பினால் அது நநரம் ஆகஆக “ஏய் இன்னும் நவகமா ம்ம் க்கும் அய்நயா விடுடி நபாதும்” பைத்த அைறைாக வந்தது இதற்க்கு நமல் அவனால் தாங்கமுடியாது என்பலத உணர்ந்து அமுதா அவன் குறியில் இருந்து தன் வாலய எடுக்க...... அவள் எச்சில் பட்டு அவனின் கறுத்த குறி பிளாக் பமட்டலைப் நபாை மின்னியது, இவ்வளவு நநரம் கண்கலள மூடி சுகத்லத அனுபவித்த சத்யன், தன் கண்கலள திறந்து அமுதாலவப் பார்த்து “ யப்பா சூப்பரா பசய்யுறடி, இன்னும் பகாஞ்சம் விட்டிருந்தா எனக்கு தண்ணி வந்திருக்கும்” என்றவன் அவன்
முன்நன
மண்டியிட்டு
அமர்ந்திருந்த
அவள்
நபாட்டிருந்த ஜாக்பகட்டுக்குள்
அமுதாவின்
அடங்காமல்
முந்தாலன
அவளின்
பருத்த
கீ நழ
கிடக்க
மார்புகள்
கீ நழ
சரிய,... சத்யன்
ஜாக்பகட்டின்
நமல்
பக்கமாக
லகலய
விட்டு
இழுக்க,
நமல்
இரண்டு
பகாக்கிகள் பதரித்துவிழ அப்படிநய அமுதா அவன்நமல் சாய்ந்தாள் சத்யன்
தன்நமல்
ஏறியமர்ந்து...
விழுந்த
அவள்
அவலள
ஜாக்பகட்டின்
புரட்டிப்நபாட்டு.... மற்ற
மூன்று
அவள்
வயிற்றின்
பகாக்கிகலள
மீ து
பரபரபவன்று
அறுத்பதறிய..... பிடிமானம் இல்ைாத அவள் மார்புகள் பக்கத்துக்கு ஒன்றாக சரிந்தன... சத்யன் அவள் முதுகில்
லகபகாடுத்து
தூக்கி
தன்
மார்நபாடு
அலணத்துக்பகாண்டு
நதாள்வழியாக
அவளின் ஜாக்பகட்லட கழட்டிவசினான் ீ பிறகு
மீ ண்டும்
நபாட்டுவிட்டு.... கழட்டினான்...
அவலள
கட்டிைில்
உள்பாவாலடயன் பிறகு
அவள்மீ து
கிடத்திவிட்டு...அவள் முடிச்லச கவிழ்ந்து
புடலவலய
அவிழ்த்து படுத்து
அவள்
வைது
உருவி
கீ நழ
கால்வழியாக
மார்பின்
காம்லப
அடிச்சலதநயாடு தன் பற்களால் கடித்து முரட்டுத்தனமாக இழுக்க.... வைி பபாருக்காத அமுதா அவன் தலைமுடிலய பற்றி இழுத்தாள்..
அவளின்
இந்த
பசயைால்
நகாபமலடந்த
சத்யன்
நிமிர்ந்து
அவலள
நகாபமாக
முலறத்து “ஏய் என்னடி இழுக்குற நவணாம்னா எந்திருச்சி நபாய்கிட்நட இரு” என்று அசட்லடயாக கூறிவிட்டு எழுந்து உட்கார “அய்ய அப்படிநய முணுக்குன்னு நகாபம் வந்திருநம.... பின்நன அப்படி கடிச்சு இழுத்தா வைிக்காதா”.... என்ற அமுதா உட்கார்ந்திருந்த அவலன இழுத்து தன் பக்கவாட்டில் சரித்து இவளும் ஒருக்களித்து படுத்துக்பகாண்டு தனது இடது மார்க்காம்லப எடுத்து அவன் வாயில் தினித்து “ம் இப்ப எங்கனா கடிச்சு குதறுங்க நான் வைிலயப் பபாருத்துக்கிநறன்” என்று அவன் தலைலய தன் மார்நபாடு அழுத்திக்பகாண்டாள் சத்யனுக்கு
அவள்
நபச்சு
குலறத்து...
பமதுவாக
பரிதாபத்லத
இதமாக
சப்ப
வரவலழக்க,
தனது
ஆரம்பித்தான்...
முரட்டுத்தனத்லத
லகயில்
ஒன்லற
பற்றி
கசக்கிவிட்டுக் பகாண்நட... வாயில் ஒன்லற பற்றி உறிஞ்சினான்... ஆனால்
பவகுநநரம்
மாற்றிமாற்றி
கசக்கி
சப்பியதில்
அவன்
வாய்தான்
வைித்தநத
தவிர நவறு ஒரு பிரநயாஜனமும் இல்லை.... ஆனாலும் அவன் அவள் மார்புகலள விட மனசில்ைாமல் அமுக்கிஅமுக்கி பிலசந்துவிட்டான் .... அமுதாவின்
உடல்
துடித்து
உதறிக்பகாண்டு
பகாஞ்சம்
பகாஞ்சமாக
உச்சத்லத
பநருங்க.... சத்யன் அவள் தயாராகிவிட்டலத உணர்ந்து எழுந்து மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவலள
திருப்பி
மல்ைாத்தி
படுக்கலவத்து,
அவள்
கால்கலள
அகைமாக
விரிக்க,
இவனின் இவ்வளவு நநரநவலையால் அவளின் உறுப்பு கசிந்து உருகி ஒழுகியது சத்யன் அவள் கால்களுக்கிலடநய மண்டியிட்டு தன் குறிலய அவளின் நயானியில் லவத்து
அழுத்த,
அது
தங்குதலடயின்றி
பபாதுக்பகன
உள்நள
நபானது,
முதைில்
பமதுவாக தனது இடுப்லப அலசக்க ஆரம்பித்த சத்யன் நநரம் ஆகஆக அசுரநவகத்தில் இயங்க ஆரம்பித்தான் இவனின்
தனிச்சிறப்நப
இதுதான்
பதரியாதவாறு
மிகப்பபாருலமயாக
இயங்குவான்,
பழக்கமில்ைாத
முதைில் குத்த
புதிதாய்
அவன்
ஆரம்பித்து இவனிடம்
குறி
உள்நள
அதன்பிறகு மாட்டும்
பஜட்
நபானநத நவகத்தில்
பபண்கள்
இவன்
அசுரநவகத்தால் அைறி கதறுவதும் உண்டு, அதுவும் பகாஞ்சம் நபாலதயில் இருந்தால் அவ்வளவுதான்
இரண்டு
நாளுக்கு
அந்த
பபண்
எழுந்து
நடக்கநவ
முடியாதவாறு
பசய்துவிடுவான் அமுதாவுக்கு அடிக்கடி இது பழகிவிட்டதால் அவனுக்கு சரியாக ஈடுபகாடுத்து தனது இடுப்லப உயர்த்தி காட்டினாள்....
சத்யன் அவளின் ஒத்துலழப்லப ஏற்று அவள் இடுப்லப பிடித்துக்பகாண்டு இன்னும் அசுரநவகத்தில்
இயங்கினான்,....
அடித்த
நபாலதபயல்ைாம்
காணாமல்
நபாக
நநர்த்தியாக குத்தினான் அமுதாவுக்கு கபகபன்னு உச்சம் ஏற ஆரம்பிக்க தன் லககளால் அவன் முதுலக பற்றி தன்னுடன் இன்னும் நசர்த்து அழுத்தி “ யம்மா எனக்கு வருதுங்க இன்னும் நவகமா” என்று கத்த.... சிறிதுநநரத்தில் அமுதா கத்திக் பகாண்டு தனது உச்சநீலர வடித்தாள் .... அது அவன் ஆண்லமலயயும் மீ றி பவளிநய வழிந்து படுக்லகலய நலனத்தது சத்யனுக்கும் உச்சம் பநருங்க இழுத்து இழுத்து நவகமாக குத்தி அவள் பபண்லமலய கதறலவத்து
“
ஏய்
அமுதா
ம்ம்ம்
அவ்வளவுதான்டி
இநதா
வந்திருச்சு...
ம்ம்
ஆவ்
ஏய்.....அமுதா பதாலடலய பநருக்கிலவடி ம்ம் அப்படித்தான் ஸ் ஸ்க்" என்று ஏநதநதா புைம்பியபடி சத்யன் இயங்க அமுதா தனது சுருக்கி
பதாலடகலள பநருக்கி லவத்து
விரிக்க
....
அவளின்
உறுப்பு
அவன்
தனது உறுப்பின் குறிலய
பக்கச்
கவ்விப்பிடித்து
சுவர்கலள உள்நளநய
சிலறலவக்க .... அதற்க்கு நமல் தாக்குப்பிடிக்க முடியாத சத்யன் தனது உயிர்நீலர அவளுக்குள் விட்டுவிட்டு பவகுவாக கலளத்துப்நபாய் அவள் மீ து சரிந்து விழுந்தான் இருவருக்கும் பயங்கரமாக மூச்சுவாங்க ஒருவர் முகத்லத ஒருவர் பார்த்து திருப்தியாக புன்னலகத்து அலணத்துக்பகாண்டனர் இருவரும் அலணத்துக்பகாண்டு சிறிதுநநரம் இலளப்பாறிய பின் அமுதா தன் மார்பின் பிளவில்
முகம்
புலதத்திருந்த
சத்யனின்
முகத்லத
நிமிர்த்தி
“
என்ன
என்
சின்ன
ராசாவுக்கு நகாபபமல்ைாம் நபாயிருச்சா” என்று நகட்க தனது வைது காலை அவள்மீ து தூக்கிப்நபாட்டு அவலள இன்னும் தன்நனாடு நசர்த்து இறுக்கிய சத்யன், தனது வைதுலகலய அவள் இடது மார்பின் காம்லப தன் தனது ஆள்காட்டிவிரலுக்கும் நடுவிரலுக்கும் இலடநய பிடித்து நசுக்கி விட்டபடி “
பின்நன
வரத்தான்
அலரமணிநநரத்தில் பசய்யும்,
நபாய்பகடக்நகன்,
வர்நறன்னு
ஏற்கனநவ
அதனாைதான்
பசால்ைிட்டு
கிட்டத்தட்ட
பகாஞ்சம்
நைட்டா
ஒருவாரமா
படன்ஷனாயிட்நடன்,
வந்த
நகாபம்
நாநன
காஞ்சு
ஆனா
இப்நபா
படன்ஷபனல்ைாம் குலறஞ்சுநபாச்சு,” என்று சிரித்த சத்யன் அவன் விரல்களுக்கிலடநய இருந்த காம்லப பால் கறப்பவன் நபாை இழுத்து பீச்சிவிட
பால் வரவில்லை என்றாலும் அது அமுதாவுக்கு பராம்ப சுகநவதலனயாக இருக்க “ஸ் என்ன பண்றீங்க” என்று அவன் லகலய பற்றிக்பகாண்டாள் “ம்
பதரியலை
பால்
கறக்கநறன்”
என்று
காம்லப
நமலும்
இழுத்து
இழுத்து
நிமிண்டிக்பகான்நட பாலை பீச்சுவது நபாை பசய்ய........ அவள் காம்பு நமலும் தடித்து நீண்டது இதுக்கு நமல் இவன் சும்மா இருக்கமாட்டான் என்பலத உணர்ந்த அமுதா “சின்னய்யா பகாஞ்சம் விடுங்கநளன் பதாலடபயல்ைாம் ஒநர பிசுபிசுன்னு இருக்கு நபாய் கழுவிட்டு வந்திர்நறன்” “ம் சரி நபா” என்ற சத்யன் அவலளத்தூக்கி தன்நமல் நபாட்டு மறுபக்கத்தில் சரித்து இறக்கிவிட்டான் “ம்க்கும்
எனக்கு
இறங்க
கிடந்த
அவன்
லகைிலய
நபாட்டுவிட்டு,
தனது
பதரியாதாக்கும்” எடுத்து
பாவாலடலய
என்று
திறந்து
அமுதா
கிடந்த
எடுத்து
சிரித்தபடி
அவன்
இறங்கி
கீ நழ
ஆண்லமயின்
மீ து
தலைவழியாக
நபாட்டு
மார்பில்
முடிந்துபகாண்டு பாத்ரூலம நநாக்கி நபானாள் தண்ண ீலர திறந்துவிட்டு நன்றாக கழுவியவள் ‘ யப்பா எப்பிடி திக்கா ஒட்டிக்கிச்சு, ம் என்னமா
பசய்றார்
வரப்நபாற
பபண்டாட்டி
பராம்ப
பகாடுத்து
வச்சவ,
இலத
நிலனக்கும் நபாநத அவலளயும் அறியாமல் ஒரு நீண்ட பபருமூச்சு பவளிப்பட்டது கழுவிவிட்டு
பவளிநய
நபாட்டுபகாண்டு,
தாைி
வந்து
பகாக்கிகள்
கயிற்றில்
அறுந்த
இருந்து
தனது
இரண்டு
ஜாக்பகட்லட
நசப்டி
பின்லன
எடுத்து எடுத்து
பகாக்கிகளுக்கு பதிைாக மாட்டினாள் அவள் என்ன பசய்கிறாள் என திரும்பிப்பார்த்த சத்யன் “ ஏய் ஏய் ஏன்டி அதுக்குள்ள மாட்டுற, கழட்டிட்டு இங்க வா” என்று அதிகாரமாக கூப்பிட்டான் “
அய்நயா
சின்னது
எழுந்திருச்சுரும்,
அப்புறம்
அழுது
ஊலரநய
கூட்டிரும்,
நான்
நபாநறன் சின்னய்யா” என்று மறுபடியும் ஊக்லக மாட்டினாள் “ ம்ஹூம் அபதல்ைாம் முடியாது அமுதா இன்னும் ஒரு ஷாட் நபாட்டுறைாம் வா” என்று சத்யன் பிடிவாதமாக லகநீட்டி அவலள அலழக்க “
இப்நபா
நைாடு
ஏத்தின
ைாரிக்கு
அட்வான்ஸ்
வாங்க
அவரு
அதுக்குள்ள நான் நபாயிர்நறன் சின்னய்யா ” என அமுதா பகஞ்சினாள்
இங்க
வருவாரு
“ ஏய் அதுக்கு நான் ஒரு நயாசலன வச்சிருக்நகன், இரு வர்நறன்” என்று படுக்லகலய விட்டு நிர்வாணமாக எழுந்து அவளருநக வந்தான் சத்யன்..... அவனின்
நிர்வாணத்லதயும்
அவனுக்கு
முன்நன
நீட்டிக்பகாண்டு
வந்த
அவன்
ஆண்லமயின் எழுச்சிலயயும் பார்த்து,..... இவருக்கு மட்டும் எப்படி உடநன பகளம்பிருது என நிலனத்தாள் அமுதா அவள் பக்கத்தில் வந்த சத்யன் அவள் லகலய பிடித்து இழுத்து ஜன்னைருநக இருந்த லடனிங் நடபிள்
அருநக நிற்கலவத்துவிட்டு,
ஜன்னலை
நைசாக
திறந்து
பவளிநய
பார்த்தான்.... சற்று
பதாலைவில்
ஏற்றிக்பகாண்டு
சிைர்
துண்டு
இருந்தனர்....
நபாடப்பட்ட
இன்னும்
சிை
பபரியபபரிய மரங்கநள
மரங்கலள
ைாரிகளில்
ஏற்றநவண்டியிருந்தது,...
பார்த்துவிட்டு அமுதாவிடம் திரும்பிய சத்யன் “ ஏய் அமுதா நீ குனிஞ்சு நின்னுகிட்டு ஜன்னல் வழியா யாராவது வர்றாங்களான்னு பாரு,..
நான்
பின்னாடியிருந்து
பசய்யிநறன்,
அப்படி
பசஞ்சா
ஒன்னும்
பயப்படநவண்டியதில்லை ” என்று ஏநதா தனது இமைாய பிரச்சலனக்கு வழிகண்டு பிடித்தவலன நபாை முகத்தில் நிம்மதியுடன், அவள் இடுப்லப பற்றி தன்னருநக இழுத்து நடபிளில் லகயூன்றியபடி குனியலவத்து,
அவள்
கட்டியிருந்த
பாவலடயின்
நாடாலவ
உருவிவிட
அது
தளர்ந்துநபாய் அவள் காைடியில் வட்டமாக விழுந்தது குனிந்து எடுப்பாகா
நிலையில்
அவளின்
தூக்கிக்பகாண்டு
நாட்டுக்கட்லட
பதரிய,
சத்யன்
உடம்பின்
அவள்
கறுத்த
பின்னால்
பிருஷ்டம்
நநராக
நின்று
மிக தனது
குறிலய லகயில் பிடித்து அவளின் பிதுங்கி பதரிந்த பிறப்புறுப்பின் பவடிப்பில் லவத்து அழுத்தினான், அது கச்சிதமாக உள்நளநபாய் முட்டி நின்றது அமுதாவுக்கு
இப்நபாது
தன்லன
எப்படி
கடுலமயாக
லகயாளப்நபாகிறாநன
என்று
பயமாக இருந்தது, ஏன்பனன்றால் சத்யனுக்கு இந்த பபாசிஷனில் பசய்தால் பவறிநய பிடித்துவிடும், அந்தளவுக்கு பயங்கரமாக புணருவான், ஆனாலும் இந்த சுகத்துக்காகத் தாநன அவன் காைடியில் விழுந்து கிடக்கிநறாம் என்று நிலனத்து அமுதா
,
அவனின்
ஆண்லம
தாக்குதலுக்கு
தன்லன
தயார்படுத்திக்
பகாண்டாள்
சத்யன் அவள் இடுப்லப தனது இரண்டு லககளாலும் பத்துவிரல்களும் அழுந்தும்படி பகட்டியாக பிடித்துக்பகாண்டு தனது அதிநவக தாக்குதலை ஆரம்பித்தான், இவன்
பின்னால்
இருந்து
புணருவதற்க்கு
வசதியாக
தனது
பதாலடகலள
சற்று
அகைமாக விரித்து நின்ற அமுதா, முன்னால் இருந்த நடபிளில் தன் வைது கன்னத்லத லவத்து கவிழ்ந்து படுத்துக்பகாண்டு, லககளால் இரண்டுபக்க நடபிள் முலனகலளயும் அலசயாமல் பற்றிக்பகாண்டாள் சத்யன்
இந்த
முலற
தனது
பசயைில்
அவசரத்லத
காட்டினான்,
இன்னும்
சற்று
நநரத்தில் யாராவது வந்துவிட நபாகிறார்கள் என்ற பயம்தான் காரணம், ஆனால்
என்னதான்
அவசரஅவசரமாக
புணர்ந்தாலும்
உயிர்நீர்
வரும்நபாதுதாநன
வரும், முதல் நவலை முடிந்து அலரமணிநநரம் கூட ஆகாத நிலையில் மறுபடியும் குத்தினால் எங்நகயிருந்து அவ்வளவு சீ க்கிரம் வரும் சத்யன் சலளக்காமல் தனது இடிநபான்ற தாக்குதலை பதாடர, அமுதா ம்ஹூம் இது பவகுநநரம் நீடிக்கும் நபாை இருக்கிறநத என்ன பசய்யைாம், என நிலனத்து அகட்டி லவத்திருந்த
தனது
பதாலடகலள
பநருக்கமாக
லவத்து
அவன்
குறிலய
அழுத்தி
பிடிக்க, இப்நபாது
சத்யன்
சிறிதுநநரத்திநைநய நதங்கிய
தனது
உறுப்பு
அவளுக்குள்
அவனுக்கு
விந்து
உச்சம்
முழுவலதயும்
பராம்ப
வந்தது, அவள்
தன்
இறுக்கமாக
விலதப்லபகளில்
பபண்லமக்குள்
நபாய்வர, மறுபடியும்
பகாட்டிவிட்டு,
தனது
எலட முழுவலதயும் அவள் முதுகில் கிடத்தி அப்படிநய சரிந்து படுத்துக்பகாண்டான் அமுதாவும் லககலள விரித்துக்பகாண்டு நடபிளில் அழுந்தி படுத்துக்பகாள்ள, சிறிது நநரத்தில் இருவருக்குநம கால்கள் வைிபயடுத்தது, சத்யன் அவலளவிட்டு விைகி பின்னாநைநய நகர்ந்து நபாய் மல்ைாந்தபடி கட்டிைில் பதாப்பபன்று விழுந்தான் அமுதா பமதுவாக நிமிர்ந்து தனது உலடகலள வாரிக்பகாண்டு பாத்ரூம் நபானாள் தன்லன பவளிநய
சுத்தப்படுத்தி வந்த
படுத்திருப்பலத
தனது
அமுதா,.... பார்த்து
லகயால் வருடியபடி
உலடகலள சத்யன்
அவனருநக
அணிந்துபகாண்டு
மல்ைாந்த நபாய்
நிலையில்
குனிந்து
அவன்
பாத்ரூமில் கண்மூடி
இருந்து அப்படிநய
தலைமுடிகலள
தனது
" என்ன சின்னய்யா இப்படிநய படுத்திருக்கீ ங்க, ம் நநரமாச்சு யாராவது வரப்நபாறாங்க பாத்ரூம் நபாய் கழுவிட்டு லகைிலய கட்டுங்க" என்று கிசுகிசுப்பாக அவன் காதில் கூற கண்கலள திறந்து அவலளப் பார்த்த சத்யன் " நான் பாத்ரூம் நபாய் கழுவிக்கிநறன், நீ பமாதல்ை கிளம்பு அமுதா பசங்க எழுந்து அழப்நபாறாங்க" என்று கனிவான குரைில் பசால்ை ..... அவனுலடய அந்த கனிவும் அமுதாவுக்கு சங்கடமாக இருந்தது " சரி நான் பகளம்பநறன், நீங்க நாலளக்கு உங்கம்மாகிட்ட நாங்க அங்நக வர்றலதப் பத்தி நகட்டு பசால்லுங்க" என்று அமுதாகூற " ம் சரி அப்படிநய நாலளக்கு பசங்கநளாட பர்த் சர்டிபிநகட்லட எடுத்து முத்துகிட்ட குடுத்தனுப்பு, நாங்க நபாய் கீ ழ்க்கலடயம் ஸ்கூல்ை விசாரிச்சுட்டு வர்நறாம்" என்று சத்யன் கூற ..... அமுதா சரிபயன்று தலையலசத்துவிட்டு கிளம்பினாள் ..... சத்யனும் ஒரு டவலை எடுத்து நதாளில் நபாட்டுக்பகாண்டு பாத்ரூம் நநாக்கி நபானான். சத்யன் பாத்ரூமில் ஒரு மினி குளியலை நபாட்டுவிட்டு தலைலய துவட்டிக்பகாண்நட பவளிநய வருவதற்கும் அலறக்கதவு தட்டப்படுவதற்கும் சரியாக இருந்தது சத்யன் அவசரமாக கீ நழ கிடந்த அமுதாவின் ஜாக்பகட் ஊக்குகலள பபாறுக்கிபயடுத்து ஜன்னல் வழியாக பவளிநய வசிவிட்டு ீ கதலவ திறந்தான் வந்தது முத்துதான்... சத்யன் குளித்திருப்பலத பார்த்து பதட்டத்துடன் “என்ன சின்னய்யா இன்நனரத்தில் குளிச்சிருக்கீ ங்க, வாந்தி ஏதாவது எடுத்துட்டீங்களா, என்லன கூப்பிட்டு இருக்கைாநம
சின்னய்யா”
என
அப்பாவியாக
கூறிவிட்டு
அலறலய
சுற்றிலும்
எங்காவது சத்யன் வாந்தி எடுத்துலவத்திருக்கிறானா என்று பார்த்தான் சத்யன்
சிறிதுநநரம்
முத்துவின்
முகத்லத
பார்க்க
லதரியமில்ைாமல்
கவிழ்ந்து
தலைலய துவட்டுவது நபாை பாவலன பசய்ய, “என்னங்கய்யா
நீங்கநள
சுத்தம்
பண்ணிட்டீங்களா”
என்று
மறுபடியும்
முத்து
அப்பாவியாக நகட்டான். இதற்க்கு மவுனம் சாதிப்பது, எங்கப்பன் குதிருக்குள்ள இல்லைன்ற கலதயாகிவிடும், என்பலத
உணர்ந்த
சத்யன்
“
ம்ஹூம்
நான்
வாந்திபயடுக்கலள
முத்து,
பகாஞ்சம்
கசகசன்னு இருந்துச்சு அதான் குளிச்நசன்” என்று கூறியதும் ..... சமாதானமான முத்து....“ ம் சரிங்கய்யா வண்டிக்கு அட்வான்ஸ் குடுக்கனும், அப்புறம் நைாடுநமன்ங்களுக்கு கூைி குடுக்கனும், தர்றீங்களா சின்னய்யா" என்று நகட்டதும்
சத்யன்
பீநராலவத்
திறந்து
பணத்லத
எடுத்துவந்து
எண்ணிவிட்டு
முத்துவிடம்
பகாடுத்து “ எல்ைாருக்கும் சரியா கணக்கு பண்ணி குடுத்துட்டு, நீ வட்டுக்கு ீ நபாய் படு முத்து பராம்ப நநரமாயிருச்சு” என்று முத்துலவ அனுப்பிவிட்டு கட்டிைில் சாய்ந்தான் சத்யன் சத்யனுக்கு ‘என்னங்கய்யா வாந்தி எடுத்தீங்களா என்லன கூப்பிட்டுருக்கைாநம’ என்ற முத்துவின் வார்த்லதகள் மறுபடியும் மறுபடியும் காதில் ஒைித்துக்பகாண்நட இருந்தது, முதல்முலறயாக மனதில் ஒரு புரியாத குறுகுறுப்பு ஏற்பட, ச்நச என்று தலைலய உதறிக்பகாண்டு ராவாக
எழுந்தவன்,
குடிக்க....
பதாண்லட
அைமாரிலய
திறந்து
திகுதிகுபவன
மதுபாட்டிலை
எரிந்தது,
எடுத்து
அவசரமாக
அப்படிநய
பிரிஜ்லஜ
திறந்து
தண்ண ீர் பாட்டிலை எடுத்து வாயில் சரித்தான். சிறிதுநநரம் நடந்தவன், பிறகு அலமதியாக கட்டிைில் படுத்து கண்கலள மூட, நன்றாக தூங்கிப்நபானான் முத்து
எல்ைாருக்கும்
கணக்லக
முடித்து,
நைாடு
ஏற்றிய
ைாரிலய
பவளிநய
அனுப்பிவிட்டு, தனது வட்டுக்கு ீ வந்து கதலவ தட்ட, சிறிதுநநரம் கழித்து வந்து கதலவ திறந்த அமுதா, மறுபடியும் நபாய் பிள்லளகள் பக்கத்தில் படுத்துக்பகாண்டாள் முத்து பின்புறம் நபாய் முகம் லககால் கழுவிவிட்டு வந்து அவள் பக்கத்தில் படுத்து இடுப்பில் லகநபாட்டு தன் பக்கம் திருப்பினான் அமுதா
அவன்
பக்கம்
திரும்பி
படுத்து
கண்கலள
மூடியபடிநய
“
எனக்கு
தூக்கம்
வருது” என்று கூற “ சரி நீ தூங்கு, நாபாட்டுக்கு ஏதாவது பசய்துக்கிட்டு இருக்நகன்” என்று குறும்புடன் பசான்ன
முத்து
அவள்
முந்தாலனலய
விைக்கி
ஜாக்பகட்டில்
லகலவத்தவன்.
திலகப்புடன்..... “ ஏய் அமுதா எங்கடி இதுை ஒரு பகாக்கிலயயும் காநணாம், ஊக்லக மாட்டிவச்சிருக்க, இனிநம இந்த மாதிரி பகாக்கி அறுந்து நபான சட்லடபயல்ைாம் நபாடாத, நாலளக்கு சின்னய்யாகிட்ட பகாஞ்சம் பணம் நகட்டு வாங்கிதர்நறன், டவுனுக்கு நபாய் நல்ைதா நாலு சட்லடதுணி வாங்கிக்க” என கரிசனமாக கூறிய முத்து அமுதாவின் ஜாக்பகட்டில் இருந்த ஊக்லக அவுக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட கண்மூடி
அவன்
நபசிய
வார்த்லதகலள
மனதில்
அலசநபாட்டபடி
பசயல்களுக்கு
அனுமதித்த அமுதாவுக்கு திடீபரன ஞாபகம் வந்தது, அய்நயா சின்னய்யா கடிச்சுவச்ச
காயம் காம்லபச் சுத்தி அப்படிநய பதரியுநம, அலதபத்தி இவரு நகட்டாக்கா என்ன பதில் பசால்ைறது, என பயந்து முத்துவின் லககலள பிடித்துக்பகாண்டு..... “
ஐநயா
எனக்கு
தூக்கம்
வருது
மாமா,
நமை
எதுவும்
நவண்டாம்,
நீங்க
நமை
ஆரம்பிச்சா அவ்வளவு சீ க்கிரமா விடமாட்டீங்க பராம்ப நநரமாயிடும், அதனாை கீ ழ மட்டும் பண்ணிக்நகா மாமா, என்று பகஞ்சுவதுநபால் அமுதா கூற “ ம்க்கும் காலையிை இருந்து அலத பார்த்துதான் எனக்கு ஓவர் மூடாச்சு, சரிவிடு பராவாயில்லை நாலளக்கு பார்த்துக்கைாம்,” என்று அவள் இஷ்டத்துக்கு பணிந்த முத்து சரிந்து
இறங்கி
அவளின்
கால்பக்கம்
வந்து
படுத்துக்பகாண்டு
எட்டி
தூங்கும்
பிள்லளகலள பார்த்தான் அவன் பிள்லளகள் இருவரும் உருண்டுநபாய் அலறயின் சுவநராரமாக தூங்க, முத்து நிம்மதியாக அமுதாவின் காைில் இருந்து புடலவலய பாவாலடநயாடு நசர்த்து சுருட்டி நமநை ஏற்றி, அவளின் கறுத்த பதாலடயில் தனது முகத்லத லவத்து சிறிதுசிறிதாக முத்தமிட்டு முன்நனறினான் அதன்பிறகு நடந்த அலனத்லதயும் அமுதாவின் உடல் எந்த அதிர்வுகளும் இல்ைாமல் அலமதியாக ஏற்றுக்பகாண்டது, சத்யனின் அதிரடி தாக்குதைால் லநந்து நபாயிருந்த அவள் உடலுக்கு, முத்துவின் பமன்லமயான அனுகுமுலற பராம்ப இதமாக இருக்க, கண்மூடி முத்து பசய்யும் அத்தலன பசயல்கலளயும் ரசித்தபடி அமுதா படுத்திருந்தாள் எப்பவுநம
முத்து
இப்படித்தான்,
பசய்யும்
இருந்தாலும்,
அமுதாலவ
லகயாளுவதில்
அந்தளவுக்கு
அமுதாலவ
நநசித்தான்,
கவிழ்ந்து
படுத்துவிடுவான்,
அவளாக
மரபதாழில் பராம்ப
அவளுக்கு
பராம்ப
முரட்டுத்தனமாக
பமன்லமயாக
நடந்துபகாள்வான்,
பிடிக்கவில்லை
மறுபடியும்
கூப்பிடும்
என்றால்,
வலர
உடநன
காத்திருப்பான்,
ஆனால் அவலளவிட்டு ஒருநாள் கூட பிரிந்திருக்கமாட்டான், குழந்லதகலள பிரசவிக்க கூட அவலள தாய்வட்டுக்கு ீ அனுப்பாமல் அவநன பார்த்துக்பகாண்டான் ஒருநவலள அவனின் இந்த பமன்லமயான அனுகுமுலறதான் அமுதாவின் கவனத்லத சத்யனிடம்
திருப்பியிருக்குநமா....?,
இவன்
ஆரம்பம்
முதநை
பகாஞ்சம்
அதிரடியாக
நடந்து அவளின் உணர்வுகளுக்கு தீனி நபாட்டிருந்தால் அவளும் இவன் காைடியிநைநய கிடந்திருப்பாநளா....? இப்படி எத்தலன ஆண்கள் தங்கள் மலனவிக்கு எலத எப்படி பசய்தால் பிடிக்கும் என்று பதரிந்துபகாள்ளாமநைநய....
பமன்லமயாக
நடந்துபகாள்கிநறன்
என்று
நிலனத்து,
தாங்களும் திருப்தியலடயாமல் மலனவிக்கும் சந்நதாஷத்லத தராமல் வாழ்க்லகயில் நதாற்றுப்நபாகிறார்கள், இதுதான் சிைர் வாழ்க்லகயில் நடக்கும் நிதர்சனமான உன்லம.
" ஆலடலய விைக்கி விட்டால் உடல் நிர்வாணம்: " ஆலசலய விைக்கி விட்டால் உள்ளம் நிர்வாணம்" " பற்றற்ற வாழ்க்லகநய நிர்வாணம் என்றார்கள் அன்லறய ஞானிகள் : இரபவல்ைாம்
கஷ்டபட்டு
உலழத்டத
கலளப்பில்
நன்றாக
உறங்கிக்பகாண்டிருந்த
சத்யலன, அவனுலடய பமாலபைின் ஒைி உறக்கத்லத கலளத்து எழுப்ப, கட்டிைில்
எழுந்து
அமர்ந்து
நசாம்பல்
முறித்தபடி
தனது
பமாலபலை
எடுத்து
யார்
என்று பார்க்க, அவன் வட்டு ீ நம்பரில் இருந்துதான் அலழப்பு வந்திருந்தது, சத்யன் ஆன் பசய்து காதில் லவத்தான், அவன் அம்மாதான் நபசினாள் “ சத்யா எப்படா வட்டுக்கு ீ வருநவ” “ என்னம்மா காைங்கார்த்தாை நபான் பண்ணிருக்கீ ங்க” என சத்யன் சைிப்புடன் நகட்க “ என்னது காைங்கார்த்தாலையா, இப்நபா மணி எட்டு ஆகுதுடா, இன்னுமா நீ தூங்குற, உடம்புக்கு ஏதாவது பசய்யுதா சத்யா” என்று அவன் அம்மா அக்கலரயுடன் விசாரிக்க அப்நபாதுதான்
சத்யன்
அங்கிருந்த
கடிகாரத்லத
பார்த்தான்
மணி
எட்லட
தாண்டியிருந்தது ச்நச இவ்வளவு நநரம் தூங்கிட்நடாநம என நிலனத்தவாறு “ அம்மா லநட்டு
நைாபடல்ைாம்
அனுப்பிட்டு
படுக்க
பராம்ப
நநரமாயிருச்சு,
அதான்
நல்ைா
தூங்கிட்நடன், பசால்லும்மா என்ன விஷயம்,” என சத்யன் நகட்க “ என்ன சத்யா முந்தாநாள் நான் பசான்னலத மறந்துட்டயா, உனக்கு கல்யாணபைன் வர்றதுக்காக
அம்பாசமுத்திரம்
தட்சிணாமூர்த்தி
நகாயில்ை
விளக்நகத்தி
பூலஜ
பண்ணனும் பசான்நனநன, இன்னிக்கு புதன்கிழலம நகாயிலுக்கு நபாகனும் சீ க்கிரமா வாடா சத்யா, அப்பாநவற கிளம்பி உட்கார்திருக்கார்” என்றாள் அவன் அம்மா இரண்டு
நாட்களுக்கு
முன்
நகாவிலுக்கு
நபாகநவண்டும்
என்று
அம்மா
பசான்னது
ஞாபகம் வர “ அம்மா நான் வர பராம்ப நநரம் ஆகும், நீங்கநள நபாய் அர்ச்சலன பண்ணிட்டு வந்திருங்க, என்னாை கண்டிப்பா வரமுடியாது,” என்று சத்யன் தீர்மானமாக பசால்ை
“ எனக்கு பதரியும்டா நீ வரமாட்நடன்னு, நகாயிலுக்பகல்ைாம் வந்தாதான் நீ பராம்ப நல்ைவனாயிடுவிநய, அதனாை நீ வரநவ நவண்டாம், நாங்க மட்டும் நபாய்க்கிநறாம்” என்று நகாபமாக நபசிவிட்டு அவன் அம்மா இலணப்லப துண்டிக்க, சத்யன் சிறிதுநநரம் தன் பமாலபலைநய பார்த்துக்பகாண்டிருந்தான். தனது தாயின் நகாபம் அவன் மனலத சங்கட படுத்தினாலும், ம் எல்ைாம் நாலளக்கு நபாய் சமாதானம் பண்ணிக்கைாம், என்று நிலனத்து எழுந்து பாத்ரூமுக்கு நபானான் அவன்
குளித்து
நவறு
உலடமாற்றிக்பகாண்டு
அலறலய
பூட்டிவிட்டு
பட்டலறலய
நநாக்கி நபாக, எதிரில் முத்து வந்தான், பணிவுடன் வணக்கம் பசான்ன முத்து “
இப்நபாதான்
எடுத்திட்டு
எழுந்திருச்சீ ங்களா
வரச்பசான்ன ீங்கன்னு
சின்னய்யா,
அமுதா
நீங்க
பிள்லளங்க
பசால்ைிச்சு,
இநத
சர்டிபிநகட்லட
குடுத்தனுப்பியிருக்கா”
என்று ஒரு கவலர சத்யனிடம் நீட்ட,..... அலத வாங்கிக்பகாண்ட சத்யன், தனது அலறயின் சாவிலய முத்துவிடம் பகாடுத்து “இலத அமுதாகிட்ட குடுத்து அலறலய சுத்தம் பண்ணிட்டு, அழுக்கு துணிலய எல்ைாம் எடுத்து
நடாபி
வந்தான்னா
நபாடச்பசால்லு,”
என்று
சத்யன்
கூறியதும்
சாவி
ஸ்கூலுக்கு
நபாய்
வாங்கிக்பகாண்டு முத்து வட்லட ீ நநாக்கி நவகமாக நபாக, “பகாஞ்சம்
இரு
விசாரிச்சுட்டு
முத்து”
என்று
வர்றவலரக்கும்,
அவலன
தடுத்த
அமுதாலவ
உன்
சத்யன்
நாம
வட்டுை ீ
இருக்கிற
சாமான்கலள
எல்ைாம் கபரக்டா நபக் பண்ணிலவக்க பசால்ைிடு, அநனகமா இன்னும் பரண்டுநாள்ை உன்
குடும்பம்
குடுத்திட்டு
எங்க
வா
வட்டுக்கு ீ
நாம
வரநவண்டியிருக்கும்
நபாய்ட்டு
சீ க்கிரநம
அதனாைதான்
வந்துடைாம்”
பசால்நறன்,நீ
என்று
அவனுக்கு
உத்தரவிட்டுவிட்டு சத்யன்
பட்டலறக்கு
நபாய்
அன்லறய
நவலைகலள
பற்றி
கணக்குப்பிள்லளயிடம்
நபசிவிட்டு, முத்து வரவும் இருவரும் காரில் ஏறினர், சத்யன் காலர ஓட்ட முத்து அவன் பக்கத்தில் அமர்ந்துபகாண்டான். முத்துவின் பிள்லளகலள நசர்க்கநவண்டிய ஸ்கூலுக்கு நபாய் எல்ைாவற்லறயும் சரி பார்த்துவிட்டு
அட்மிஷன்
சாப்பிடாததால்,
வயிறு
வாங்கிக்பகாண்டு
பசிபயடுக்க,
வழியில்
வந்தனர், இருந்த
காலையிைிருந்து ஒரு
ஓட்டைில்
சத்யன்
இருவரும்
சாப்பிட்டுவிட்டு பட்டலறக்கு கிளம்பினர் முத்துவுக்கு
சத்யலன
பார்த்தால்
கடவுலள
நபால்
இருந்தது.
தன்நமலும்
தனது
குடும்பத்தின் நமலும் சத்யனுக்கு இருந்த அன்லப கண்டு முத்துவுக்கு புல்ைரித்தது,
தான் பணக்காரன் என்ற எண்ணம் பகாஞ்சம் கூட இல்ைாமல் தன்னிடம் இவ்வளவு அன்பாக பழகும் இவருக்காக உயிலரக்கூட தரைாம் என்று நிலனத்தான், இப்படி ஒரு முதைாளி கிலடக்க என்ன புண்ணியம் பண்நணநனா என்று எண்ணினான் முத்து. அம்பாசமுத்திரம்
தட்சிணாமூர்த்தி
நகாயிலுக்கு
நபாய்
காரில்
இறங்கிய
சத்யனின்
அப்பா சுந்தரமும் அம்மா கைாவதியும், நகாவிைில் இருந்த எல்ைா பதய்வங்களுக்கும் அர்ச்சலன பண்ணிவிட்டு, அங்கிருந்த குளத்தின் படிகட்டில் அமர்ந்தனர் கைாவதி
குளக்கலரயில்
நநாட்டம்விட்டாள்,
கழுத்தில்
அமர்ந்திருக்கும் தாைி
கயிநரா
எல்ைா தடித்த
இளம்
தாைிச்
பபண்கலளயும்
பசயிநனா
இல்ைாத
பபண்கலள பார்த்து, இதில் எந்த பபண் தன் மகனுக்கு பபாருத்தமாக இருப்பாள் என்று தாயுள்ளத்நதாடு பபாருத்தம் பார்த்துக்பகாண்டிருக்க, ம்ஹூம் ஒருத்தி கூட என் மகனின் அழகுக்கும் உயரத்துக்கும் பபாருத்தமாக இல்லை, என்று சைிப்புடன் முகத்லத சுழித்தாள் தன் மலனவிலயநய பார்த்துக்பகாண்டிருந்த சுந்தரம் “ என்ன கைா எந்த பபாண்ணு உன் மகனுக்கு பபாருத்தமா இருப்பான்னு பார்க்கிறயா’’ என்று நகட்க “ ஆமாங்க ஆனா ஒரு பபாண்ணுக்கூட அவனுக்கு பபாருத்தமா இல்லைங்க” என்று கைா சைிப்புடன் பசால்ை “ அவனுக்கு நபாய் பபாண்ணு பார்க்கிறநய, பவாம் அந்த பபாண்ணு இப்படி ஒருத்தலன கல்யாணம்
பண்றதுக்கு,
தற்பகாலை
பண்ணிகிட்டு
உயிலரவிடைாம்,’’
என
சுந்தரம்
பல்லை கடித்தபடி நகாபமாக பசான்னார் அவரின்
நபச்சில்
பண்ணாலும்
கைாவின்
அவன்
கண்கள்
நம்மநைாட
கைங்க ஒநர
‘’
ஏங்க
பிள்லளங்க,
அப்படி
பசால்றீங்க
என்ன
இன்பனாருமுலற
இந்த
பசால்ைாதீங்க” என்றாள் “ ஆமா இப்படிநய ஒநர பிள்லள ஒநர பிள்லளன்னு பசால்ைிநய அவனுக்கு அதிகமா பசல்ைம
குடுத்து
குட்டிச்சுவராக்கிட்நடாம்,
பின்நன
என்ன
கைா
நபானவாரம்
லஹதராபாத்துக்கு லபன் மரம் ஏத்தினதில் ஒநர நைாடுக்கு மூணு ைட்சரூபாய் ைாபம் வந்திருக்கு,
நம்ம
ஐயா
அலத
எடுத்துகிட்டு
மரம்
வாங்க
பார்ட்டிலய
பார்க்கப்நபாநறன்னு பபாய் பசால்ைிட்டு,... ஆழப்புழா நபாய் ஒரு படகுவடு ீ புக்பண்ணி யாநரா நகரளா சினிமா நடிலககூட மூணுநாள் ஜாைியா இருந்துட்டு வந்திருக்கான்,.... அங்க இவலன எனக்கு பதரிஞ்ச ஒருத்தர் பாத்துட்டு எனக்கு நபான்நபாட்டு தகவல் பசால்றாரு, எனக்கு அப்படிநய நாக்லக புடிங்கிட்டு சாகைாம் நபாை இருக்கு, ச்நச என்
பரம்பலரயிை சீ ரழிஞ்சு
யாருநம
நம்ம
இப்படி
கிலடயாது
அவமானப்படுத்துறாநன
இவன்
மட்டும்
பதரியலை”
ஏன்தான்
என்று
இப்படி
சுந்தரம்
பகட்ட
தலையில்
லகலவத்தபடி புைம்பிக்பகாண்டு இருக்க இவர் நபசியலத காதில் வாங்காமல் நவறு எங்நகநயா பார்த்துக்பகாண்டிருந்த கைாவதி திடீபரன
முகமைர
இருக்கான்னு,
“
நம்ம
ஏங்க
அந்த
சத்யனுக்கு
பபாண்லண
பராம்ப
பாருங்கநளன்
பபாருத்தமா
எவ்வளவு
இருப்பாங்க”
என்று
அழகா கைாவதி
உற்சாகமாக குரல் பகாடுக்க சுந்தரம் அவள் பசான்ன திலசயில் திரும்பிப்பார்த்தார், அங்நக அழகான பவள்லளநிற ஆர்கன்சா நசலையில் தலைநிலறய பவள்லள மல்ைிலக பூவுடன் ஒரு இளம்பபண் குளத்தின் கலடசி பகாண்டு
தன்
படியில்
காதுகளில்
நின்றுபகாண்டு கால்கலள தண்ண ீரில் விட்டு பதாங்கிய
ஜிமிக்கிகள்
ஆட
தலையலசத்து
அலைந்து
உற்சாகமாக
பக்கத்தில் இருந்த அவலளவிட இலளயவனான ஒரு லபயனுடன் நபசிச் சிரித்தபடி இருந்தாள் அவலள பார்த்த சுந்தரதுக்கு அந்த நகாயிைில் இருந்து ஒரு சிலை உயிர்பபற்று வந்து குளக்கலரயில்
நிற்ப்பது
நபால்
இருந்தது,
திடீபரன்று
தன்
மலனவி
சற்றுமுன்
பசான்னது ஞாபகம் வர ‘‘அடச்நச இவ்வளவு அழகான நதவலத மாதிரி இருக்கிற பபாண்லணப் நபாய், குடி கூத்தியா
அலையுற
எப்படிதான் சுந்தரம்
மனசு
எழுந்து
நம்ம
வந்தது
நின்று
“
மகனுக்கு கைா”
ம்
வா
என்று கைா
கட்டிலவக்கனும்னு தன்
மலனவியிடம்
நநரமாச்சு
நபாகைாம்”
பசால்றிநய
உனக்கு
குலறபட்டுக்பகாண்ட என்று
மலனவிலய
அலழத்துவிட்டு திரும்பி படிகளில் ஏறினார் அப்நபாது பின்னாைிருந்து “ஐயா” என்று யாநரா அலழக்க நின்று திரும்பியவர், அங்நக நின்றிருந்தவலர பார்த்து “ என்னப்பா அண்ணாமலை எப்படி இருக்க பார்த்து பராம்ப நாளாச்சு, இப்நபா பநலு வியாபாரபமல்ைாம் எப்படி நபாகுது” என்று விசாரிக்க சுந்தரத்துக்கு கீ ழ் படியில் நின்றிருந்த அண்ணாமலை “ ஏநதா சுமாரா நபாகுதுங்கய்யா, நீங்க எங்க இவ்வளவு தூரம் நகாயிலுக்கு வந்திருக்கீ ங்க ஏதாவது விநசஷங்களா ஐயா” என்று நகட்க “ ம் அபதல்ைாம் ஒன்னுமில்ைப்பா சும்மா வட்டுக்காரம்மா ீ கூட வந்நதன், ஆமா நீ எப்படி இங்க”
“
என்
தங்கச்சி
வந்நதாம்,
மகளுக்கு
அதாங்கய்யா
பிறந்தநாளுங்க,
நீங்க
மாப்பிள்லள
அதான்
குடும்பத்நதாடு
நகாயிலுக்கு
பார்த்து
ஆைங்குளத்தில்
கல்யாணம்
பண்ணி குடுத்தீங்நள என் தங்கச்சி பசல்வி அநதாட மக தாங்க, அநதா அங்நக நிக்குது பாருங்க” அண்ணாமலை லககாட்டி இடத்தில் பார்க்க அங்நக அவர் சற்றுமுன் பார்த்த அந்த பவள்லள
உலட
நதவலத
நின்றிருந்தாள்,
‘’அவளா
அண்ணாமலை
உன்
தங்கச்சி
பபாண்ணு’’ என ஆச்சரியமாக சுந்தரம் நகட்க “ஆமாங்க அவ அம்மா இறந்ததுக்கப்புறம் நான்தான் அவலள பார்த்துக்கிநறன், நபரு மான்சி, திருச்சிை காநைஜ்ை படிக்கிறா, இப்நபா படிப்பு முடிஞ்சு லீவுக்கு நம்ம வட்டுக்கு ீ கூட்டிவந்திருக்நகன், இன்னும் நமை படிக்கனும்னு பசால்லுறா அதுக்குதான் ஏற்பாடு பண்ணனும்” என்று அண்ணாமலை கலத பசால்பவர் நபாை தனது தங்லக மகலளப் பற்றி பசால்ைிபகாண்டு இருக்க இங்நக
கைாவதி
சுந்தரத்தின்
காதில்
ஏநதா
கிசுகிசுத்துவிட்டு
அவர்
லகலய
பற்றி
தனியாக அலழத்துக்பகாண்டு நபானாள் சுந்தரத்லத
அலழத்துக்பகாண்டு
பிடித்துக்பகாண்டு
“
ஏங்க
அந்த
சற்று
தள்ளிப்நபான
அண்ணாமலை
கைாவதி
ஏற்கனநவ
அவர்
நம்ம
லககலள
லரஸ்மில்லுை
உங்ககிட்ட பநல்லு வியாபாரம் பார்த்தவர் தாநன,” என நகட்க கைா
எதுக்கு
அடி
நபாடுகிறாள்
என்பலத
சுந்தரம்
ஓரளவுக்கு
யூகித்திருக்க
“ஆமா
அதுக்பகன்ன இப்நபா” என்று எரிச்சைாக நகட்டார் “
ஏங்க
இப்படி
எரிஞ்சு
விழறீங்க,
அந்த
பபாண்லணப்
பார்த்தா
பராம்ப
அழகா
அடக்கமான பபாண்ணா பதரியுது, நம்ம சத்யனுக்கு பராம்ப பபாருத்தமா இருப்பாங்க, நீங்க அண்ணாமலைகிட்ட இலதபத்தி நபசுங்க’’ என்று கைா லநசாக நபச “ ஏன் கைா நான் பதரியாமத்தான் நகட்கிநறன், உனக்கு அதுமாதிரி ஒரு பபாண்ணு இருந்து
அவலள
நம்ம
சத்யன்
மாதிரி
ஒரு
லபயனுக்கு
கல்யாணம்
பண்ணிக்குடுப்பியா, உன் மனசாட்சிலய பதாட்டு பதில் பசால்லு கைா” என்று சுந்தரம் பமல்ைிய குரைில் நகட்க “ நீங்க பசால்றது எனக்கும் புரியுதுங்க, ஆனா நம்ம சத்யன் இயல்பாகநவ பகட்டவன் இல்லைங்க, ஏநதா வயசு நகாளாறு இப்படி சுத்துறான், ஆனா நல்ை திறலமசாைின்னு நீங்கநள
எத்தலன
தடலவ
பசால்ைிருக்கீ ங்க,
நீங்க
நவனா
பாருங்க
கல்யாணம்
பண்ணதுக்கு அப்புறமா அவன் எப்படி மாறுறான்னு, தயவுபசய்து இனிநமல் அவலன பத்தி
மட்டமா
மத்தவங்க
நபசாதீங்க,
என்ன
நம்ம
புள்லளய
பசால்லுவாங்க,
நீங்க
நாமநை
நகவைப்படுத்தினா
அவருகிட்நட
அந்த
அப்புறமா
பபாண்லண
பத்தி
விசாரிச்சு எப்படியாவது அவலள நம்ம சத்யனுக்கு நபசி முடிங்க, அந்த பபாண்ணு நம்ம
வட்டுக்கு ீ
வந்தா
எல்ைாநம
சரியாயிடும்னு
என்
மனசு
பசால்லுதுங்க,
தயவுபசய்து பசஞ்சி அவர்கிட்நட நபாய் நகளுங்க” என கண்களில் கண்ண ீருடன் ஒரு நல்ை தாயாக மகலன விட்டுக்பகாடுக்க முடியாமல் கைா நபச எப்பவுநம தன் மலனவியின் கண்ணலர ீ காண பபாறுக்காத சுந்தரம் இப்நபாது தன் மலனவியின்
கண்களில்
கண்ணலர ீ
பார்த்ததும்
மலனவியின்
லககலள
பிடித்துக்பகாண்டு “ அய்நயா என்ன கைா இதுக்கு நபாய் அழுதுகிட்டு, எனக்கு மட்டும் சத்யன்
நமை
அக்கலரயில்லையா
கைா,
இந்த
சின்ன
வயசிநைநய
இப்படி
சுத்துறாநனங்ுுற ஆதங்கத்துைதான் அப்படி பசான்நனன், சரி நகாயில்ை வச்சு அந்த பபாண்லண
ஆண்டவன்
நடக்கட்டும்”
என்று
காட்டியிருக்கார்,
மலனவிலய
உன்
சமாதானம்
இஷ்டப்படி
எல்ைாம்
பசய்துவிட்டு
நல்ைதாநவ
அண்ணாமலையிடம்
நபானார் அதற்க்குள்
அண்ணாமலையின்
மலனவி,
பிள்லளகள்,
மான்சி,என
எல்நைாரும்
அவருடன் இருக்க, அவர்களின் முன்னால் என்ன நபசுவது என்று தடுமாறிய சுந்தரம், பிறகு சுதாரித்து “ என்ன அண்ணாமலை இவங்கதான் உன் பிள்லளங்களா, பராம்ப சின்ன பசங்களா இருக்காங்க” என்று சம்பிரதாயமாக நபச்லச ஆரம்பித்தார் “
ஆமாங்கய்யா
இவங்க
கல்யாணமாகி
பரண்டுநபரும்
எட்டுவருஷமா
பிறந்தாங்க,
ஒருத்தன்
குழந்லதங்க பத்தாவது
இல்ைாம
அதுக்கப்புறம்
படிக்கிறான்,
சின்னவன்
எட்டாவது படிக்கிறான்,” என்று கூறினார் அண்ணாமலைக்கு
பராம்ப
சந்நதாஷமாக
இருந்தது
இவ்வளவு
பபரிய
பணக்காரர்
நம்மநைாட இவ்வளவு நநரம் நபசிகிட்டு இருக்காநர என்றுதான் சந்நதாஷம் , அவர் மலனவிக்கு அலதவிட தலைகால் புரியவில்லை, யப்பா அந்தம்மா எவ்வளவு நலக நபாட்டுருக்காங்க, பபரிய நகாடீஸ்வரியா இருப்பாங்க, என்று நிலனத்து ஏக்கமாய் பபருமூச்சு விட்டாள் “சரி அண்ணாமலை நாங்க கிளம்பனும், உன்நனாட நபான் நம்பர் குடு நான் உன்கிட்ட முக்கிமான விஷயமா பகாஞ்சம் நபசனும்” என்று சுந்தரம் நகட்டதும், அதுவலர சந்நதாஷமாக இருந்த அண்ணாமலையின் முகம் மாறிவிட்டது,
பமல்ை தயங்கிபடி “ முன்னாடி அய்யாகிட்ட பநல்லு வியாபாரம் பார்த்தில் பகாஞ்சம் பணம் பாக்கி நின்னுநபாச்சு, சீ க்கிரநம அலத குடுத்துர்நறன்” என பணிவான குரைில் அண்ணாமலை பசால்ை “ அட என்னாப்பா நீ நான் அந்த பணவிஷயத்லத பத்தி எதுவும் நபசலை, இன்னும் பசால்ைப்நபானா எனக்கு அது ஞாபகம் கூட வரலை, நான் உன்கிட்ட நபான் நம்பர் நகட்டது
நவற
ஒரு
நல்ைவிஷயம்
நபசத்தான்,
நீ
பமாதல்ை
நம்பலர
குடு
நான்
வட்டுக்கு ீ நபாய் அலதப்பத்தி நபான் பண்ணி பசால்நறன்” என்று சுந்தரம் சாதாரணமாக நபசியதும் அண்ணாமலை நிம்மதியுடன் தனது நம்பலரச் பசால்ை, சுந்தரம் பமாலபலை எடுத்து அவர் பசான்ன நம்பலர பதிவு பசய்துபகாண்டார் “ சரி அண்ணாமலை நாங்க கிளம்புநறாம்” என்று அண்ணாமலையிடம் விலடபபற்ற சுந்தரம் திரும்பி மான்சிலய பார்த்தார் அவள்
தனது
பபரிய
கண்கலள
இன்னும்
பபரிதாக
விரித்து,
அந்த
நகாயிைின்
நகாபுரத்தில் இருந்த மாடப்புறாக்கலள பார்த்துக்பகாண்டு, பக்கத்தில் இருந்த மாமன் மகன்களிடம் லகலய ஆட்டிஆட்டி நபச, அவளின் ஒவ்பவாரு வார்த்லதக்கும் அவள் காதுகளில் இருந்த ஜிமிக்கிகள் ஆடியபடி அவள் நபச்லச ஆநமாதித்தது, அவளின்
குரல்
வலணயின் ீ
பமல்ைிய
நாதம்
நபாை
சுந்தரத்தின்
காதுகளில்
விழ,
அவலரயும் அறியாமல் அவர் மனம் ‘கடவுநள இந்த பபாண்ணு மட்டும் சத்யனுக்கு மலனவியாக வந்தால், எனது வட்டுக்கு ீ அந்த மகாைட்சுமிநய வந்தமாதிரி இருக்குநம, எப்படியாவது இந்த கல்யாணம் நடக்கனும், என்று அந்த ஆண்டவலன நவண்டினார் " சின்னஞ்சிறு சக்கரத்தில்..... " ஜீவன்கலளச் சுற்றலவத்து..... " தன்லனமறந்நத இருக்கும் ஓருவன்- அவலன.... " தழுவிக்பகாண்டால் அவன்தான் இலறவன்.! சுந்தரமும்
கைாவதியும
சத்யன் இருந்தான்,
நகாவிைில்
இருந்து
தங்கள்
வட்டுக்கு ீ
வந்தநபாது
அங்நக
அவலன
பார்த்த
கைாவதி
ஆச்சரியமாக
“
என்னடா
சத்யா
இன்னிக்கு
வட்டுக்கு ீ
வரமாட்நடன்னு பசான்ன, இப்நபா வந்துருக்நக” என்று நகட்டாள் “ ம் நபான நவலை சீ க்கிரநம முடிஞ்சது அதான் வந்துட்நடன், அம்மா மணி மூனாச்சு பசிபயடுக்குது சாப்பாடு நபாடும்மா,” என்று சத்யன் கூறியதும், கைாவதிக்கு
இன்னும்
பசால்ைமாட்டான்,
ஆச்சரியம்
பவளியநவ
என்ன அதிசயமா இருக்கு,
அதிகமானது
எலதயாவது
இவன்
எப்பவுநம
சாப்பிட்டுட்டு
பசிக்குதுன்னு
வந்துருவான்,
இன்னிக்கு
ஒருநவலள அந்த பபாண்லணப் பார்த்த ராசியா, என்று
கைா... பமாட்லடத் தலைக்கும் முழங்காைக்கும் முடிச்சுப் நபாட முயற்சிக்க, ‘’அம்மா
பசிக்குதுன்னு
பசான்நனன்,
சாப்பாடு
பரடி
பண்ணாம,..
எங்கநயா
கவனமா
இருக்க’’ என்று சத்யன் அதட்டி குரல் பகாடுத்ததும் தன்
கற்ப்பலனயில்
இருந்து
கலைந்த
கைா
“இநதா
பகாஞ்ச
நநரத்தில்
தயார்
பண்ணிடுநறன் நீ நபாய் நடபிள்ை உட்காரு சத்யா” என்று கிச்சனுக்குள் நுலழந்தாள் அம்மா
மகனின்
நபச்லச
கவனித்துக்பகாண்டு
இருந்த
சுந்தரம்
தானும்
நபாய்
சத்யனுக்கு எதிர்ச் நசரில் அமர்ந்தார் “
என்ன
சத்யா
பட்டலறயிை
இஞ்சின்
பபல்ட்
வரவலழச்சு
மாட்டியாச்சா’’
என
பமாதுவாக நபச்லச ஆரம்பித்தார் சுந்தரம் “
ம்
நநத்து
அதான்பா தன்முன்
மத்தியானம்
நநத்து
ஆரம்பிச்சு
வட்டுக்குக்கூட ீ
லவக்கப்பட்டிருந்த
மாட்டி
முடிக்கறதுக்குள்ள
வரமுடியலை,என்று
பவள்ளித்தட்டில்
தனது
அவர்
லநட்
முகத்லத
முகத்தின்
ஆயிருச்சு, பார்க்காமல்.
பிம்பத்லத
பார்த்து
தனது மீ லசலய சரிபசய்தபடி சத்யன் பசால்ை நமற்பகாண்டு
அவனிடம்
எலதப்பற்றி
என்ன
நபசுவது
என்று
நயாசிக்கும்நபாநத,
இருப்பாநன
முத்து,
அவன்
சத்யநன மறுபடியும் ஆரம்பித்தான் “
அப்பா
நம்ம
பட்டலறயில்
நமஸ்திரியா
பசங்கலள
இன்னிக்கு கீ ழ்க்கட்டலள ஸ்கூல்ை பகாண்டுநபாய் நசர்த்நதன், அந்த ஸ்கூல் பஹச் எம் உங்கலள பராம்ப விசாரிச்சார்ப்பா, என்றான் “ ம் நல்ை மனுஷன் பராம்ப வருஷமாச்சு அவலரப் பார்த்து, அதுசரி பட்டலறயில் இருந்து ஸ்கூல் பராம்ப தூரமாச்நச சத்யா, சின்னபசங்க எப்படி வந்து நபாகும்” என தனது சந்நதகத்லத சுந்தரம் நகட்க
அதற்க்குள்
கைா
சத்யன்
தட்டில்
சாப்பாடு
பரிமாறி
குழம்லப
விட,
சத்யன்
அலத
பிலசந்துபகாண்நட “ அதான்பா நான் ஒரு ஏற்பாடு பண்ணியிருக்நகன், நம்ம பலழய வாட்ச்நமன் இருந்த வடு ீ பின்னாடி காைியாத் தாநன இருக்கு, அதில் முத்து வந்து குடும்பத்நதாட இருக்கட்டும், அந்த பிள்லளகளுக்கும் இங்நகயிருந்து ஸ்கூல் பராம்ப பக்கத்திைதான், வந்தநபாக
அவனுக்கு
வசதியா
நம்ம
இருக்கும்,
பலழய
டிவிஎஸ்
அவநனாட
பிப்டிலய
ஒய்ப்பும்
இங்நக
குடுத்தா
பட்டலறக்கு
அம்மாவுக்கு
உதவியா
இருக்கட்டும், நீங்க என்னப்பா பசால்றீங்க” என்று சுந்தரத்திடம் நகட்க சிறிதுநநரம் நயாசித்தவர் , “ம் நீ பசால்றதும் சரியாத்தான் இருக்கு, ஒருநாள் பார்த்து அவலன குடும்பத்நதாட வந்துருச்பசால்லு, முத்துவும் பராம்ப நல்ைவன் அவனுக்காக இலத கன்டிப்பாக பசய்யனும்” என்றவர் தன்
மலனவி
சத்யனின்
பின்னால்
நின்றுபகாண்டு
தன்னிடம்
ஏநதா
ஜாலடக்
காட்டுவலத உணர்ந்து என்ன என்பது நபாை பார்த்தவர்,... கைா ஜாலடயில் பசான்னலத புரிந்துபகாண்டு “
சத்யா
இன்னிக்கு
அம்பாசமுத்திரம்
நகாயிலுக்கு
நபாநனாம்ை
அங்க
என்கிட்நட
முன்னாடி பநல் வியாபாரம் பார்த்த ஒருத்தலர சந்திச்நசன், அவநராட தங்கச்சி மகலள கூட்டிக்கிட்டு நகாயிலுக்கு வந்திருந்தார், பபாண்ணு பார்க்க பராம்ப அழகா சிலைமாதிரி இருந்தாள், "எனக்கும் உன் அம்மாவுக்கும் அந்த பபாண்லண பராம்ப புடிச்சிருக்கு, ஆனா அவர்கிட்ட எதுவும்
பசால்ைாம
நபான்நம்பலர
மட்டும்
நகட்டு
வாங்கிகிட்டு
வந்திருக்நகாம்,
நீ
என்ன பசால்ற, உனக்கு சரின்னா.... அவர்கிட்ட நபசிட்டு அந்த பபாண்ணு ஜாதகத்லத வாங்கி உனக்கும் அவளுக்கும் பபாருத்தம் பார்க்கைாம்” என்று கூறிவிட்டு பதிலுக்காக அவன் முகத்லத பார்க்க.... சத்யன் அலமதியாக சாம்பார் சாதத்லத பிலசந்து சாப்பிட்டுவிட்டு, மறுபடியும் ரசம் சாதத்துக்கு மாறினான். அவன் மனம் குழம்பியது ‘என்னடா இது அமுதாலவ இங்நக கூட்டிட்டு வர்ற இந்த நநரத்திை அமுதாகூட
பபாண்லணப் இருந்தாலும்
பத்தி
நபசறாங்கநள
என்லனக்காவது
என்ன ஒருநாள்
பண்றது...
ம்கும்
என்னதான்
பபாண்டாட்டின்னு
ஒருத்தி
வந்துதாநன ஆகனும்... அப்பறமா இந்த பசாத்துக்கு வாரிசில்ைாம நபாயிடுநம.. என்று நக்கைாக நிலனத்தான்....
“என்ன
சத்யா
அப்பா
நகட்டதுக்கு
ஒன்னும்
பசால்ைாம
மவுனமா
இருக்க”
என்று
கைாவதி நகட்க சாப்பிட்டு முடித்து தட்டிநைநய லககழுவிய சத்யன்,” பபாண்ணு எந்த ஊரு பராம்ப வசதியானவங்க வட்டு ீ பபாண்ணாப்பா” என்றான் அதற்க்காகநவ காத்திருந்தது நபாை கைாவதி “ ம்ஹூம் வசதிபயல்ைாம் ஒன்னுநம கிலடயாது,
பபாண்ணு
ஆைங்குளம்,
பரண்டாவது
கல்யாணம்
பண்ணிகிட்டு
நபரு
மான்சி,
அம்மா
ஆைங்குளத்தில்
கிலடயாது,
இருக்கார்,
இந்த
அப்பா
பபாண்ணு
திருச்சி காநைஜ்ை ஹாஸ்டல்ை தங்கி பிசிஏ படிச்சுட்டு இப்நபா படிப்பு முடிஞ்சு அவ மாமா வட்டுக்கு ீ பாபநாசம் வந்திருக்கா, இன்னும் நமை படிக்கப் நபாறாளாம்.... "நநத்து
அவளுக்கு
வந்திருக்காங்க, பபாருத்தமா
பபாறந்த
பராம்ப
இருப்பா
நல்ைப்
சத்யா
நாளாைாம்
அதான்
பபாண்ணா
பதரியுறா
மறுக்கமா
சரின்னு
எல்ைாருமா சத்யா,
பசால்லுப்பா”
நகாயிலுக்கு
உனக்கு என்று
பராம்ப
மான்சிலய
பற்றிய தகவல்கலள படபடபவன கைாவதி பசால்ை.... அவள் குரைில் இருந்த ஆர்வத்தில் அந்த பபண்தான் தனது மருமகள் என்ற உறுதி பதரிந்தது சத்யன்
அம்மா
குலறவான
பசான்னலத
பபாண்ணுன்னா
மனதில் டபுள்
அலசநபாட்டபடி
ஓநகதான்,
அப்பதான்
நயாசித்தான் நம்மலள
‘
ம்
வசதி
நகள்வி
நகட்க
மாட்டா.... ஆனா நமை படிக்கிறதுக்கு மட்டும் ஒத்துக்கக் கூடாது,.... என்று நிலனத்தவன் நசரில் இருந்து எழுந்துபகாண்டு “
ம்
சரிம்மா
அவங்கிட்ட
நபசுங்க....
ஆனா
நமை
படிக்க
மட்டும்
நான்
ஒத்துக்க
மாட்நடன்னு பசால்ைிடுங்க,.... நலக பசாத்து எதுவுநம இல்ைாம பபாண்ணு மட்டும் வந்தா
நபாதும்னு
பசால்ைிருங்க,....
நான்
என்னிக்கு
வரனும்னு
முன்னாடிநய
பசான்ன ீங்கன்னா அன்னிக்கு இருக்கிற நவலைபயல்ைாம் ஒதுக்கிட்டு வர்நறன்” என்று பசால்ைிவிட்டு மாடியில் இருக்கும் தனது அலறக்கு நபானான் சத்யன் சத்யன் எதுவும் தலட பசால்ைாமல் உடநன சரிபயன்றதும்,....கைாவதிக்கு சந்நதாஷம் தாங்கமுடியவில்லை.... “ ம் உடநன அந்த அண்ணாமலைக்கு நபான் பண்ணி நபசுங்க” என்று சுந்தரத்லத நச்சரிக்க...... ‘”ம் சரி இரும்மா இநதா நபாண் பண்ணி நபசநறன்” என்று தனது பசல்லை எடுத்து அண்ணாமலைக்கு நபான் பசய்தார் சுந்தரம்.
அடுத்த முலனயில் உடநன எடுக்கப்பட " அண்ணாமலை நான் சுந்தரம் நபசுநறன்... என்னப்பா எல்ைாரும் நல்ைபடியா வட்டுக்கு ீ நபாய் நசர்ந்திட்டீங்களா" என்றார் சுந்தரம் " ம் நல்ைபடியா வந்துட்டம்.... நீங்க நபான் பண்நறன்னு பசான்னதாை அதுக்காகத்தான் காத்திருந்நதன்ய்யா....
என்னங்லகய்யா
விஷயம்
பசால்லுங்க....
எதுவா
இருந்தாலும்
பசய்யநறன் " என அண்ணாமலை தனது விசுவாசத்லத தன் நபச்சில் காட்ட "
அதுநவற
ஒன்னுமில்ை
அண்ணாமலை...
நம்ம
லபயனுக்கு
கல்யாணம்
பண்ண
பபாண்ணு பார்க்கநறாம்,.... நகாயில்ை உன் தங்கச்சி மகலள பார்த்ததும் எங்களுக்கு பராம்ப புடிச்சுநபாச்சு,.... எங்க லபயன்கிட்டயும் நகட்நடாம் சரின்னுட்டான்,.... அதான் நீ உங்க வட்டுை ீ கைந்துகிட்டு எங்களுக்கு தகவல் பசான்னா நாங்க உன் வட்டுக்கு ீ வந்து நபசுநவாம்....
என்ன
அண்ணாமலைஎல்ைாலரயும்
கைந்துகிட்டு
பசால்றியா"
என்று
சுந்தரம் தனது வார்த்லதகலள தலடயின்றி பதளிவாக பசால்ை சிறிதுநநரம்
அண்ணாமலைக்கு
நபச்நச
வரவில்லை.....
எதிர்
முலனயில்
சுந்தரம்
"அண்ணாமலை லைன்ை இருக்கியா" என்று நகட்ட பிறகு சுதாரித்து "
ம்
இருக்நகன்ய்யா
உங்க
தகுதிக்கு
நாங்க
எப்படி
நதாது
வருநவாம்ய்யா"
என
அண்ணாமலை தடுமாற " அட நீ என்னப்பா தகுதி அது இதுன்னு நபசிகிட்டு.... நாம என்ன பவளியாலுங்களா.... பாக்கப்நபான தூரத்து பசாந்தம் உன் தங்கச்சி எனக்கும் தங்கச்சி முலறதான் ஆவுது.... இநதாபார்
அண்ணாமலை
ஒரு
நலகநட்டு
எதுவுநம
நவனாம்....
பபாண்ண
மட்டும்
அனுப்பினா நபாதுு்ம்.... மத்தபதல்ைாம் நாங்க பார்த்துக்கிநறாம்... நீ நிதானமா நயாசிச்சு ஒரு
முடிவு
பண்ணு
நான்
நாலளக்கு
உனக்கு
நபான்
பண்நறன்"
என்று
சுந்தரம்
இலனப்லப துண்டித்தார் அண்ணாமலை தனது லகயில் இருந்த நபாலனநய சிறிதுநநரம் பவறித்தபடி இருந்தார். அண்ணாமலை தன் இருந்த பசல்நபாலனநய சிறிதுநநரம் பவறித்தபடி இருக்க...... அவர் மலனவி ராணி அவரின் நதாலளத் பதாட்டு அவலர நிகழ்காைத்துக்கு பகாண்டு வந்தாள் “என்னங்க நபாலனநய அப்படி பார்த்துகிட்டு இருக்கீ ங்க, யாரு நபான் பண்ணது, என்ன விஷயம்,” என நகட்க.....
லகயில் இருந்த பமாலபலை தன் சட்லட பாக்பகட்டில் நபாட்டபடி “ம் காலையிை நகாயில்ை
பார்த்நதாநம,
அந்த
லரஸ்மில்
முதைாளி
அவர்தான்
ராணி
நபான்
பண்ணார்” என்றார். முகத்தில் புதிதாக ஒரு ஆர்வத்துடன் “ என்ன விஷயமாம், காலையிை நகாயில்ைநய ஏதாவது நல்ை விஷயமா நபசனும்னு நம்பர் வாங்கினார், அலதப்பத்தி தான் நபசினாரா” என ராணி நகட்க “ இருஇரு பசால்நறன்” என்ற அண்ணாமலை சுற்றிலும் பார்த்துவிட்டு “ மான்சி எங்க ராணி” என விசாரிக்க “
அழுக்குத்துணிலய
எல்ைாம்
எடுத்துகிட்டு....
துலவச்சு
எடுத்துட்டு
வர்நறன்னு
பசங்கநளாட அருவிக்கு நபாயிருக்கா” “
ராணி
அந்த
மில்லுகாரர்க்கு
ஒரு
லபயன்
இருக்காரு....
சத்யன்னு
நபரு....
கீ ழ்க்கட்டலள நபாற வழியில் பபரிய மரபட்டலற வச்சு நடத்துறார்.... அவருக்கு நம்ம மான்சிய
பபாண்ணு
மான்சிலய
நகட்டுதான்
அவங்களுக்கு
இப்ப
பராம்ப
நபான்
பண்ணாங்க.....
பிடிச்சுநபாச்சாம்.....
எந்த
நகாயில்ை
நலக
மத்த
பார்த்து எதுவுநம
நவனாம்னு பசால்றாங்க. பபாண்ணக் குடுத்தா மட்டும் நபாதுமாம்....நல்ைா நயாசிச்சு நாலளக்கு பதில் பசால்ைச்பசால்ைி பசான்னாரு” என்று இன்னும் திலகப்பு விைகாத குரைில் அண்ணாமலை கூற முகம்
முழுவதும்
சந்நதாஷத்தில்
மைர
“
என்னங்க
பசால்றீங்க
அவ்நளா
பபரிய
பணக்காரவட்டில் ீ மான்சிலய பபாண்ணு நகட்டாங்களா எனக்கு பராம்ப சந்நதாஷமா இருக்குங்க,... எனக்கு அப்பநவ பதரியும் அந்த அம்மா மான்சியநவ வச்சக் கண்ணு எடுக்காம
பார்த்துகிட்நட
மான்சி
நல்ைா
இருந்தாங்க...
ம்
எப்படிநயா
இருக்கட்டும்”..என்று
ராணி
இனிநமைாவது
உன்லமயான
அந்த
புள்ள
அக்கலரயுடன்
அண்ணாமலையின் லகலய பிடித்துக்பகாண்டு பசால்ை “
இரு
ராணி
மான்சிகிட்ட ராணி....
அவசரப்படாநத,....
நகட்கனும்,...
ஏன்னா
இதுமாதிரி
இது
ஒரு
அவ
பராம்ப
இடம்
இதுக்கு
நமை
அவ
சம்மதிக்கனுநமன்னு பபரிய
மான்சிக்கு
சம்மந்தம்.... கிலடக்காது”
அப்பாலவ
எனக்கு
நாம
கவலையா
கனவுை
என்று
நகட்கனும்.... இருக்கு
பநலனச்சாக்கூட
கவலையான
குரைில்
அண்ணாமலை கூற “
என்னங்க
இருக்கீ ங்கநள,...
நீங்க
சந்நதாஷப்பட
மான்சி
சம்மதிக்காம
நவண்டிய என்ன
நநரத்தில் பண்ணுவா,...
வருத்தப்பட்டுகிட்டு அவகிட்ட
நபசி
சம்மதிக்கலவப்நபாம்,...
நீங்க
கவலைபடாதீங்க”
என்று
ராணி
தன்
கணவலர
நதற்றினாள் “ மான்சி சம்மதிக்கலைன்னா என்ன பண்றது ராணி,... நான் ஏன் பசால்நறன்னா படிச்ச பபாண்ணு... படிக்கிற இடத்தில் காதல் அதுஇதுன்னு ஏதாவது இருந்து... அவலனதான் கல்யாணம்
பண்ணுநவன்னு
பசான்னா
நம்மைாை
என்ன
பண்ண
முடியும்
ராணி,....
ஏன்னா இப்பல்ைாம் படிக்கப்நபாற இடத்தில் பிள்லளங்க எல்ைாம் இலதத்தவிர நவற என்ன பசய்றாங்க,... அதான் பயமாயிருக்கு,... அந்த அய்யா நவற பராம்ப ஆர்வத்நதாட நபசறாரு... என்ன பசய்றது ராணி” என சைிப்புடன் அண்ணாமலை நபச அவருக்கு என்ன பதில் பசால்வது என்று நயாசித்த ராணி சிறிதுநநர அலமதிக்கு பிறகு “நீங்க
பசால்றதும்
சரிதான்...
ஆனா
நம்ம
மான்சி
அதுமாதிரி
எல்ைாம்
பண்றப்
பபாண்ணு இல்லைங்க.... பராம்ப பபாறுப்பானவ.... அப்படிநய இருந்தாலும் அவளுக்கு நம்ம எடுத்து பசால்ைி புரியலவப்நபாம்,” என்றவள் பகாஞ்சநநரம்
இப்படியும்
அப்படியுமாக
நடந்து
எலதநயா
நயாசித்துவிட்டு
“
ஏங்க
எனக்கு ஒரு நயாசலன நதானுது,... மான்சி இதுக்கு சம்மதிக்கலைன்னா.... பிரச்சலன நவறமாதிரி
அவளுக்கு
பசால்ைனும்,...
நீங்க
மட்டும்
அலமதியா
ஏடாகூடமா
வாலயவிடாம நான் பசால்றபடி பசய்ங்க,.. எல்ைாம் சரியா நடக்கும்” என்று ராணி பராம்ப லதரியமாக நபச அண்ணாமலைக்கு
ஒன்னுநம
புரியவில்லை
குழப்பத்நதாடு
“
ஏய்
ராணி
என்ன
பண்ணப்நபாற,... பாவம் நம்மலை நம்பி இருக்கிற பபாண்ணு அது மனசு நநாகும்படி ஏதாவது பசஞ்சிறாத ராணி” என்று பகஞ்சைான குரைில் அண்ணாமலை பசான்னதும் “அட என்னங்க நீங்க... எனக்கு மட்டும் அவநமை அக்கலர இல்லையா... அவ எனக்கு பபாண்ணு மாதிரிங்க,... ஆனா குழந்லதக்கு கசக்குநமன்னு மருந்து பகாடுக்காம இருக்க முடியுமா,....
அதுநபாைதான்
இதுவும்,...
இவ்வளவு
நாளா
தனியா
இருந்து
நம்மைத்
தவிர நவற எந்த ஆதரவும் இல்ைாம கஷ்டப்பட அவளுக்கு ஒரு நல்ை வாழ்க்லக அலமச்சுத்
தரநவண்டியது
நம்மநைாட
கடலமங்க,...
அதுக்காக
அவ
பகாஞ்சம்
கஷ்டப்பட்டு கண்ணர்ீ விடட்டும் பரவாயில்லை,... ஆனா அதுக்கப்புறம் அந்த பபரிய வட்டில் ீ மகாராணிலயப் நபாை வாழும்நபாது எல்ைாம் சரியாயிடும்,... நீங்க எதுக்கும் கவலைபடாதீங்க
அவ
வந்ததும்
அவகிட்ட
நான்
நபசநறன்”
என்று
ராணி
பசான்னதும்தான் அண்ணாமலைக்கு நிம்மதியாக மூச்நச வந்தது அகத்தியர் அருவியின் கீ நழ ஓடும் ஓலடயில் துணிகலள துலவத்துக் பகாண்டிருந்த மான்சி துணிகலள அைசிப் பிழிந்து பாலறகளின் நமல் காயலவத்துவிட்டு.... பக்கத்தில் அவளுக்கு உதவிக் பகாண்டிருந்த அண்ணாமலையின் இலளயமகன் சந்துருவிடம்
“ சந்துரு துணிபயல்ைாம் காயட்டும் நாம நபாய் குளிச்சுட்டு வந்துரைாமடா” என நகட்க “ நவனாம்க்கா அங்கபாரு நைடிஸ்ங்க யாருநம குளிக்கலை... பவறும் ஆம்பலளங்க மட்டும்தான் குளிக்கிறாங்கா, தண்ணி பராம்ப நவகமா விழுகுது.... நாம துணிபயல்ைாம் எடுத்துகிட்டு வட்ை ீ நபாய் குளிக்கைாம்” என்று சந்துரு அருவிலய பார்த்துக்பகாண்நட கூறியதும் மான்சியும் கவனித்தாள் தண்ண ீரின் நவகம் அதிகமாக இருந்ததால் பபண்கள் யாருநம குளிக்கவில்லை... ஏமாற்றத்துடன்
“
சரிவாடா
மான்சி
நாம
உைர்ந்த
வட்டுக்நக ீ
துணிகலள
நபாய்
எடுத்து
குளிச்சுக்கைாம்”
வாளியில்
என்று
லவத்துக்பகாண்டு
முன்நன நபாக அவளின் ஏமாற்றமான முகத்லத பார்த்த சந்துரு “ வாளிலய குடுக்கா நான் எடுத்துட்டு வர்நறன்”
என்று
வாளிலய
அவளிடமிருந்து
வலுகட்டாயமாக
வாங்கிக்பகாண்டு
அவளுடன் நடந்தவன் “நநத்து இங்க மலழ நபஞ்சதுல்ை அதான் தண்ணி அதிகமா பகாட்டுது.... நாலளக்கு கம்மியாயிரும் அப்ப வந்து குளிக்கைாம் அக்கா நீ கவலை படாநத ” என்று ஏநதா மான்சியின் பபரிய துக்கத்துக்கு ஆறுதல் பசால்பவன் நபாை சந்துரு பசான்னதும்.... மான்சிக்கு
சிரிப்பு
வந்துவிட்டது....
அவன்
தலையில்
லகலவத்து
முடிகலள
கலைத்துவிட்டு “ நான் எதுக்குடா கவலைப்படனும்... நாம என்ன இங்நக புதுசாவா குளிக்கப் நபாநறாம்.... இன்னிக்கு இல்நைன்னா இன்பனரு நாலளக்கு குளிச்சா நபாச்சு” என்று சிரித்தபடி அவனுடன் நடந்தாள் மான்சி.... அவள் மனம் அலமதியாக சிந்தித்தது மான்சியின்
மனதில்
மாமாவின்
குடும்பத்தின்
நமல்
அளவுகடந்த
பாசம்,
பற்றுதல்
உண்டாகியிருந்தது,... இவர்கநள இல்லைபயன்றால் வாழ்க்லகயில் விரக்தியில் பசத்து இருப்நபன்.... மாமாவுக்கும் மாமிக்கும் தான் என் நமல் கஷ்டத்திலும்
இருந்தாலும்
தங்கவலளயலும் மாமிலயயும்.....
அழகான நகக்
நநற்று
எவ்வளவு
தனக்கு
விலையுயர்ந்த
சாக்கநைட்
என்று
பாசம்.... வட்டின் ீ எவ்வளநவா
பிறந்தநாள் புடலவயும் வாங்கி
என்றதும் வாங்கி
எல்நைாருக்கும்
ஒருநஜாடி பரிசளித்த பகாடுத்து
அமர்க்களப்படுத்திய அவர்கள் பிள்லளகலளயும் நிலனத்து அவள் மனம் கசிந்தது...
சிை வருடங்களுக்கு முன்பபல்ைாம் அவ்வளவாக ஒட்டுதல் இல்ைாமல் இருந்த மாமி இப்நபாது தன்மீ து உன்லமயான பாசத்துடன் பழகுவது மான்சிக்கு இறந்துநபான தன் தாநய மறுரூபத்தில் வந்தது நபாை இருந்தது.... " அன்நப என்லன மறப்பதற்காவது .... " என் நிலனவுகலள ஞாபகம் லவத்துக்பகாள்.! " நதால்விதான் பவற்றிக்கு முதல்படி.... " காதலுக்கு பபாருந்தாது இந்த பழபமாழி..! அவள் சித்திலய பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு வட்லடவிட்டு ீ வரும்நபாது பார்த்தது... இப்நபாது அவளுக்கும் இரண்டு பபண் ஒரு ஆண் என மூண்று பிள்லளகள் பிறந்து விட்டதால் இவளின் அப்பாவின் பாசம் சுத்தமாக வற்றிப்நபாய்விட்டது தன்லன பபற்றத் தகப்பநன எப்நபாதாவது வருடத்துக்கு ஒருமுலற வந்து கடலமக்காக பார்த்துவிட்டு நபாகும் நபாது.... அண்ணாமலை வாரம் ஒருமுலற வந்து அவளுக்கு நதலவயானலத எல்ைாம் வாங்கிக்பகாடுத்து கனிவும் அன்புமாக தன்லன கவனத்துடன் பார்த்துக்பகாண்ட விதம் மான்சிக்கு கண்களில் நீலர வரவலழத்தது மாமா மாமிதான் இப்படிபயன்றால்... அவர்கள் பிள்லளகள் அதற்க்கு நமநை பாசத்லத தங்களது விலளயாட
ஒவ்பவரு
பசயைிலும்
அதுஇதுன்னு
பவளிநய
காட்டினார்கள்..... அதிகமாக
பபரியவன்
சுற்றினாலும்
சந்தீப்
வட்டுக்கு ீ
கிரிக்பகட் வரும்நபாது
தன்னுலடய நசமிப்பில் இருந்து மான்சிக்கு பிடித்தமான பபாருலள வாங்கிக்பகாடுத்து தனது பாசத்லத காட்டுவான்...... சின்னவன் சந்துரு அவனுக்கு ஒருபடி நமைநபாய்... நநற்று பிறந்தநாளின் நபாது அவன் நசர்த்துலவத்திருந்த பணத்தில் ஒரு பமல்ைிய பவள்ளிக்பகாலுலச வாங்கி மான்சிக்கு பரிசளித்தான்...
இவள்
வந்ததிைிருந்து
அவலளவிட்டு
பிரியாமல்
அக்கா
அக்கா
வால்நபாை கூடநவ சுற்றுவான் சந்துரு.... அவனுக்கு தன்னுலடய நதவலத நபான்ற அக்காலவ பதருவில் உள்ளவர்கள் நன்பர்கள் என அலனவரின் முன்பும் லகநகார்த்து அலழத்துப்நபாவது என்றால் பராம்ப சந்நதாஷம்.... மான்சிநயா இவர்களின் அன்புக்பகல்ைாம் நான் என்ன லகமாறு பசய்யப்நபாகிநறன் என்று நிலனத்து சுயபச்சாதாபத்துடன் கைங்கினாள்
இவள் அலமதியாக வருவலத பார்த்து சந்துரு மான்சி லககலள பற்றி “ என்னக்கா உம்முன்னு
வர்நற....
பராம்ப
தூரம்
நடந்தது
கால்
வைிக்குதா....
நவனும்னா
பகாஞ்சநநரம் எங்கயாவது உட்கார்ந்துட்டு நபாவமா ” என்று பரிவுடன் நகட்க “ம்
அபதல்ைாம்
ஒன்னுமில்ை
சந்துரு
அடுத்து
என்ன
படிக்கைாம்னு
நயாசலன
பண்ணிகிட்நட வந்நதன்” என்று சமாளித்துவிட்டு நவகமாக நடக்க ஆரம்பித்தாள் மான்சி பதாலைவிநைநய
மான்சி
வருவலத
கவனித்த
ராணி....
அண்ணாமலையிடம்
ஜாலடயில் எதுவும் நபசநவண்டாம் என்றாள் வட்டுக்குள்நள ீ
வந்த
மான்சி
பின்புறம்
துணிகலள
மறுபடியும்
காயலவத்துவிட்டு...
பாத்ரூம் நபாய் குளித்துவிட்டு வந்தாள் வந்ததும்
அவளுக்கு
சாப்பாடு
லவத்த
ராணி
“
என்ன
மான்சி
அருவியிை
குளிக்கலையா” என்று நகட்க சாப்பாட்லட
பிலசந்து
வாயில்
லவத்துக்பகாண்நட
“
இல்ை
மாமி
தண்ணி பராம்ப
அதிகமா பகாட்டுதுன்னு நைடிஸ் யாரும் குளிக்கலை... ஆமா எங்க மாமி சந்துருலவ காநனாம் என்நனாடதான வந்தான்” என மான்சி விசாரிக்க “ நீ குளிக்கும் நபாநத சாப்டுட்டு அவசரமா எங்கநயா நபாயிருக்கான்” என்று ராணி சுரத்நத இல்ைாமல் பதில் பசால்ை அப்நபாதுதான்
மான்சி
அவலள
கவனித்தாள்...
சாப்பாட்லட
தட்டில்
நபாட்டுவிட்டு
எதிரில் உட்கார்ந்துபகாண்டு ஊர் கலதபயல்ைாம் மான்சியிடம் நபசும் ராணி முகத்லத உம்பமன்று லவத்துக்பகாண்டு நசாகமாக இருக்க... ராணியின் எப்பவும்
முகவாட்டம் வார்த்லதக்கு
மான்சிக்கு ஒருமுலற
மனதில் மான்சி
சுருக்பகன்றது....ஏதாவது மான்சி
என்று
கூப்பிடும்
பிரச்சலனயா... மாமா
நவற
அலமதியா தலரயிை படுத்திருக்கார்... என்னன்னு பதரியலைநய என்று குழம்பியவள்... அவசரமாக சாப்பிட்டு லககழுவிவிட்டு வந்தாள் வந்தவள் ராணியின் நதாளில் லகப்நபாட்டு தனது தாலடலய அவள் நதாள் வலளவில் லவத்துக்பகாண்டு
“
என்ன
மாமி
டல்ைா
இருக்கீ ங்க
மாமாவும்
என்னநவா
இருக்கார் என்ன விஷயம் மாமி பசால்லுங்க” என்று தன்லமயாக நகட்க
மாதிரி
தனது
நதாளில்
இருந்த
மான்சியின்
தாலடலய
விைக்கிவிட்டு
லகலய
பிடித்து
தன்பக்கமாக திருப்பிய ராணி “ அது ஒன்னுமில்ை மான்சி விடு... எங்க பிரச்சலன எங்கநளாடநவ நபாகட்டும்... உனக்கு அது நவனாம்” என சைிப்புடன் கூறியதும் “என்ன
மாமி
இப்படி
பிரிச்சு
நபசுறீங்க...
என்லன
உங்க
மக
மாதிரின்னு
எல்ைார்கிட்டயும் பசால்லுவங்கநள ீ உங்க மகளாய் இருந்தா இப்படி நபசுவங்களா” ீ என கண்கைங்கி மான்சி பசால்ை மான்சியின் கண்ணர்ீ ராணியின் மனலத பிலசய.... “ அது ஒன்னுமில்ை மான்சி நநத்து நாம நகாயில்ை பார்த்நதாநம ஒரு பணக்காரங்க... உன் மாமாகிட்ட கூட பராம்ப நநரம் நபசிகிட்டு இருந்தாங்கநள அவங்கதான் மான்சி..... மாமா நாலு வருஷத்துக்கு முன்னாடி அவங்க
மில்லுைதான்
நஷ்டமாயிட்டதாை
பநல்
மாமா
வியாபாரம்
யாவரத்லத
பார்த்தார்....
விட்டுட்டார்...
ஆனா
இலடயிை
பராம்ப
அவங்ககிட்ட
வாங்கின
பணத்லத உன் மாமா திருப்பி குடுக்கநவயில்லை... நிலறய நஷ்டங்கிறதாை எங்களாை திருப்பி குடுக்க முடியலை... அவங்களும் இவ்வளவு நாளா நகட்கநவயில்லை... இப்நபா என்னடான்னா......
என்று
ராணி
பசால்ைிபகாண்டு
இருக்கும்
நபாநத
மான்சி
அவள்
நபச்லச மறித்து “
இப்நபா
நபாச்சு...
திருப்பி
நகட்கிறாங்களாக்கும்....
என்நனாட
நலக,
அப்புறமா
அதுக்பகன்ன
என்
நபர்ை
மாமி
திருப்பி
இருக்கிற
குடுத்துட்டா
அம்மாநவாட
பணம்
எல்ைாத்லதயும் பரடி பண்ணி குடுத்திடைாம் மாமி” என்று உற்ச்சாகமாக கூற அவளுலடய
நபச்சு
ராணிலயயும்
கைங்க
லவத்தது
“
மான்சி
அதுஒன்னும்
பகாஞ்சமானப் பணம் இல்லை நாலு வருஷத்துக்கு வட்டிநயாட நசர்த்து கிட்டத்தட்ட ஆறு ஏழு ைட்சம் கண்க்கு வரும்.... நீ பசால்ற பமாத்தத்லதயும் பரடி பண்ணா பரண்டு ைட்சம்தான் நதறும்... மீ தி பணத்துக்கு இந்த வட்லடத்தான் ீ விக்கனும்... சரி அப்படிநய வித்து குடுத்துட்டாலும் அதுக்கப்புறம் சந்தீப்புக்கும் சந்துருவுக்கும் படிக்கலவக்க நாங்க என்ன பசய்றது... உன்லன நமை படிக்க லவக்கனும் கல்யாணம் பண்ணிக் குடுக்கனும்.. இதுக்பகல்ைாம் நாங்க என்ன பண்றது மான்சி... நவற எந்த வருமாணம் எங்களுக்கு இருக்கும்மா மான்சி” என்று கைங்கிய குரைில் ராணி கூறியதும் மான்சிக்கு
அப்நபாதுதான்
அவர்களின்
நிலைலமயின்
தீவிரம்
புரிய
“
அப்புறம்
என்னதான் பசய்றது மாமி.... அவங்ககிட்ட நவனும்னா நபசிப்பார்க்கைாமா மாமி” என கைவரக் குரைில் நகட்க ராணி அவள் முகத்லத பார்த்துக்பகாண்நட “ இப்நபா அவங்களும் உடனடியா பணம் நவனும்னு நகட்கலை... இன்னும் பசால்ைப்நபானா பணநம நவனாம்னு பசால்றாங்க.... ஆனா அலதவிட நவற ஒன்னு நகட்டாங்க” என்று தயங்கி நிறுத்த
“ நவற என்ன மாமி நகட்டாங்க பசால்லுங்க... நம்மளாை முடிஞ்சா குடுத்துடைாம்” என்றாள் மான்சி அவசரமாக “ ம் அவங்க உன்லன அவங்கநளாட மகனுக்கு பபாண்ணு நகட்கிறாங்க... உன்லன நகாயில்ை
பார்த்துட்டு
அவங்களுக்கு
பராம்ப
பிடிச்சுநபாச்சாம்...
இப்பதான்
நபான்
பண்ணி விஷயத்லத பசால்ைி உன்லன அவங்க மகனுக்கு நகட்டாங்க.... அதுக்கு
உன்
மீ றமாட்டா....
மாமாவும்... எனக்கு
என்னிக்கு
அதுக்பகன்ன
சம்மதம்
பபாண்ணு
அவ
பார்க்க
என்
வந்ததும்
தங்கச்சி ஒரு
வரனும்னு
மக
வார்த்லத
நான்
என்
வார்த்லதலய
பசால்ைிட்டு....
தகவல்
நீங்க
பசால்நறன்னு
பசால்ைிட்டார்....அப்நபா நபான்ை லதரியமா சம்மதம் பசால்ைிட்டாரு ஆனா இப்நபா நீ என்ன பசால்லுவிநயாபனனு கைங்கிநபாய் படுத்துருக்காரு... என்ன மான்சி உனக்கு சம்மதம்தான.... எங்க கடனுக்காக உன்லன பைிகடா ஆக்குநறாம்னு பநலனக்காத... உனக்கு
சம்மதமில்ைன்னாலும்
ஒன்னும்
பிரச்சலனயில்லை
இந்த
வட்லட ீ
வித்து
அவங்களுக்கு பணத்லத பசட்டில் பண்ணிடுநவாம்.... ஆம்பளபசங்க தான எப்படியாவது பபாழச்சுக்குவாங்க... மான்சி”
என்று
நீ
ராணி
எங்களுக்காக
இந்த
மூச்சுவிடாமல்,
கல்யாணத்துக்கு
சரியான
ஏற்ற
சம்மதிக்க
நவண்டாம்
இறக்கங்களுடன்,
பதளிவான
குரைில் பசால்ை.... அவள் நபசியலத நகட்டாள் கல்கூட கலரஞ்சு நபாய்விடும் நபாை இருந்தது
ஆனால் மான்சி தன் காதுகளில் இடிநபாை விழுந்த பசய்தியால்... கலரந்து நபாகாமல் கல்நபால்.... அதிர்ந்து நபாய் அலசயாமல் அப்படிநய நின்றாள் மான்சிக்கு
தன்
காதுகளில்
விழுந்த
எலதயுநம
நம்பமுடியவில்லை....
எதுவுநம
நபசாமல் பின்புறத்தில் இருந்த துணிதுலவக்கும் கல்ைில் நபாய் அமர்ந்தாள் ராணி அவலள தடுக்கவில்லை .... தனியாக சிந்தித்து தானாகநவ அவள் ஒருமுடிவுக்கு வரட்டும்... அதுவலரக்கும் நாம ஒதுங்கி இருப்பதுதான் நல்ைது .... என்று நிலனத்து அலமதியாக பவளித் தின்லனயில் நபாய் உட்கார்ந்துபகாண்டாள் மான்சி தனது குழம்பிய மனலத பவகுசிரமப்பட்டு ஒரு நிலைக்கு பகாண்டுவந்தாள் .... மாமி
என்ன
பசால்றாங்க....?
நம்ம
அந்த
இவங்க பிரச்சலனபயல்ைாம் தீர்ந்துடுமா....?
பணக்காரலன
கல்யாணம்
பண்ணிகிட்டா
அபதப்படி முடியும் நான் இன்னும் படிக்கனும்.... பபரிய நவலைக்கு நபாய் சந்தீப்லபயும் சந்துருலவயும் படிக்க வச்சு பபரிய ஆளாக ஆக்கனும்.... அலதபயல்ைாம்
விட
பபரிய
விஷயம்
பணத்துக்கும்
கல்யாணத்துக்கும்
என்ன
சம்மந்தம் .....? கடன்பாக்கிக்காக கல்யாணம் பண்றது சரியா வருமா....? இதுக்கு நான் சம்மதிக்கலைன்னா இந்த குடும்பத்நதாட நிலைலம என்னாகும் .... சந்தீப் சந்துரு இவங்கநளாட வாழ்க்லக என்னாகும்..... எலதஎலதநயா
நபாட்டு
மனலத
குழப்பிக்பகாண்டு
இருந்த
மான்சிக்கு
தன்
மாமா
குடும்பத்தின் நிலைலமதான் கண்பணதிரில் வந்து பயமுறுத்தியநத தவிர ..... ரகுலவ
பற்றிய
நிலனப்பு
பராம்ப
தாமதமாகத்தான்
வந்தது....
அவன்
ஞாபகம்
வந்ததும்.... நான் வரும்வலரக்கும் காத்திரு என்று பசான்ன அவனுக்கு என்ன பதில் பசால்வது என்றுதான் நயாசித்தாநள தவிர..... தன்னுலடய
காதலை
நயாசலனநய
எப்படி
வரவில்லை....
இவர்களுக்காக
அந்தளவுக்கு
தன்
பைிபகாடுப்பது மாமா
என்பலதப்
குடும்பத்தின்
பற்றிய
மீ தான
பாசம்
அவள் கண்கலள மலறத்து அவள் காதலை புறம் தள்ளியது .... இலத எண்ணி அவளின் இன்பனரு மனம் வாடியது.... இவ்வளவு அன்பு லவத்த ரகுலவ துறந்துவிட்டு....
உன்
மாமாவின்
நகள்விநகட்டது....அப்படியானால்
குடும்பத்துக்காக உன்னுலடய
தியாகம்
காதல்
பசய்வது
பபாய்யானதா...
சரியா
என
உள்ளத்தில்
ஒருத்தலனயும் ., படுக்லகயில் இன்பனருத்தலனயும் லவத்து பகாண்டு பகல்நவசம் நபாடும் ஒருசிை பபண்கலளப் நபாைத்தான் நீயுமா என்று மனம் சாடியது ஆனால் மான்சியின் குழம்பிய மற்பறாரு மனம் அதற்க்கும் ஒரு காரணம் பசான்னது.... ரகுவின் படிப்புக்கும், அழகுக்கும் ,அறிவுக்கும், நல்ை உத்நயாகத்துக்கும் என்லன விட நல்ை
பபண்
கிலடப்பாள்....
ஆனால்
என்
மாமாவின்
குடும்பத்துக்கு
என்று
என்லனவிட்டால் யார் இருக்காங்க.... என் காதலைவிட சந்தீப் சந்துரு இவர்களின் படிப்பு , அவர்களின் பிற்காை வாழ்க்லக இலவபயல்ைாம்
பராம்ப
முக்கியமல்ைவா....
என்
எதிர்காைத்லத என்னால் நிச்சயமாக அழிக்க முடியாது
காதலைச்பசால்ைி
இவர்களின்
இவ்வளவு
நாளா
என்லன
பாதுகாத்து.
வளர்த்து.
படிக்கவச்ச
என்
மாமாவுக்கு
என்
உயிலரயும் தருநவன் எனும்நபாது .... இரண்டு வருடத்திற்கு முன் வந்த காதலை ஏன் தியாகம் பசய்யக்கூடாது குடும்பத்துக்காக
எத்தலனநயா
பபண்கள்
தங்கள்
காதலை
தியாகம்
பசய்துவிட்டு....
பபற்நறார்கள் பார்த்துலவக்கும் முன்பின் பார்த்தறியாத... முகம் பதரியாத ஒருவலன மணந்து சந்நதாஷமாக வாழவில்லையா .... அவர்கபளல்ைாம் வாழ்க்லகயில் நதாற்று தற்பகாலையா பசய்துபகாண்டார்கள் .... ஏன்
நானும்
அதுநபால்
வாழக்கூடாது....
நான்
மட்டும்
காதலைநய
சுவாசித்து
காதலைநய நிலனத்து வாழ்ந்து இந்த குடும்பத்தின் சந்நதாஷத்லதயும் நிம்மதிலயயும் குலைக்க
நவண்டுமா....
பிள்லளகளின்
இது
எதிர்காைத்தின்
பபரிய நமல்
நம்பிக்லக ஏறி
துநராகமில்லையா....
நின்றுதான்
என்
காதல்
இரண்டு பகாடிலய
ஏற்றநவண்டுமா... இது நியாயமா.... என்று பைவாறு நயாசித்த மான்சி இறுதியாக தன் திடமற்ற, பைமற்ற காதலை அந்த கிணற்றடியில் புலதத்துவிட்டு ... எழுந்து வட்டுக்குள் ீ நபானாள் " காதலைப் பற்றி எவ்வளவுதான் நபசினாலும் ... " நதால்வியலடந்த காதைில் மட்டும்தான்... " ஆயிரம் அர்த்தங்கள் பபாதிந்துக் கிடக்கிறது.... " விடுபட்ட காரணங்கள் நகாடிக்கணக்கில்.... " பகாட்டிக் கிடக்கிறது.! " நபசாத பமாழிகள் இல்லை... " நபசாத விழிகள் இல்லை...- இருந்தும் " சிை இதயங்கள் காதலை .. " விழுங்கி விடுகின்றன.!
வட்டுக்குள் ீ நுலழந்த மான்சி நநராக அண்ணாமலையிடம் நபாய் அவர் பாக்பகட்டில் இருந்த பசல்நபாலன எடுத்து அவரிடம் பகாடுத்தாள் “
மாமா
அவங்க
வட்டுக்கு ீ
நபான்நபாட்டு
என்லன
பபாண்ணு
நகட்டு
நாலளக்நக
வரச்பசால்லுங்க” என்று மான்சி உறுதியான குரைில் கூற அண்ணாமலை உடநன எழுந்து அமர்ந்து அவள் முகத்லத “ மானும்மா எங்களுக்காக எலதயும் முடிபவடுக்காத.... உன் மனசுக்கு எது நல்ைதுன்னு படுநதா அதுமாதிரி பசய்... ஏன்னா
வாழப்நபாறது
நீ...
இப்நபா
நாங்க
பசான்நனாம்ன்னு
அவசரப்பட்டு
முடிபவடுத்துட்டு அப்புறமா பின்னாளில் நீ சிரமப்படக்கூடாது மானும்மா... இவ்வளவு நவகம்
நவனாம்டா
பகாஞ்சம்
நிதானமா
நயாசிடா
கண்ணம்மா”
என்று
கண்கைங்க
அண்ணாமலை பசான்னதும் “மாமா என் குடும்பத்லத கஷ்டப்பட விட்டுட்டு நான் சுயநைமாக இருக்கமாட்நடன்... நீங்க
எல்ைாரும்தான்
என்நனாட
வாழ்க்லக....
இப்பஎன்ன
நல்ை
இடத்தில்
தாநன
கல்யாணம் பண்ணிக்கப் நபாநறன்.... இதிை சிரமப்பட என்ன இருக்கு மாமா.... ஆனால் எனக்கு உங்கநமை ஒரு மனவருத்தம் மாமா” என்று மான்சி நிறுத்த “ என்னம்மா வருத்தம்” என்று பதட்டமாக அண்ணாமலை நகட்க “ ம் என்ன வருத்தமா... நீங்க இந்த முடிலவ என்லன நகட்காமநை எடுத்திருக்கைாம்.... உனக்கு
கல்யாணம்
இந்த
நததியில்
இந்த
இடத்தில்
நீ
வாம்மான்னு
நீங்க
பசால்ைியிருந்தா நான் என்ன மறுக்கவா நபாநறன்..... ஆனா நீங்க என்கிட்ட பசால்ை சங்கடப்பட்டு இந்த மாதிரி முடங்கிப்நபாய் படுத்திருக்கிறது எனக்கு பராம்ப கஷ்டமா இருக்கு மாமா.... "அப்நபா
நான்
என்நமல் வருத்தமா
உங்க
உங்களுக்கு
மகலளப் எந்த
இருக்குது
வச்சுட்டீங்கநளான்னு
... பயமா
நபாைன்னு
உரிலமயும் என்லன இருக்கு...
பசான்னபதல்ைாம்
கிலடயாதா.... இந்த
இபதல்ைாம்
குடும்பத்தில்
உங்கநளாட
உன்லமயில்லையா...
இந்த
எனக்கு
இருந்து பணப்
பராம்ப பிரிச்சு
பிரச்சலனநய
இல்நைன்னா கூட,....நீங்க பசான்ன நான் இதுக்கு சம்மதிப்நபன் மாமா ” என மான்சி கண்களில் கண்ண ீர் வழிய கூறியதும் “அப்படிபயல்ைாம் நபசத பாப்பா.... நீ எங்களுக்கு பிறக்கலளன்னாலும் எங்க மகதான் மான்சி ” என்று அண்ணாமலை அவள் லககலள எடுத்து தன் முகத்லத மூடிக்பகாண்டு கண்ண ீர் விட ஆரம்பிக்க....
அவர்கள்
அருகில்
பநல்லையப்பா நல்ைபடியா
வந்து
இந்த
நின்ற
நல்ை
இருக்கனும்
ராணிக்கும்
பபாண்ணுக்கு அதுக்கு
நாங்க
நீதான்
கண்களில் அலமச்சு
அருள்
கண்ண ீர் தர்ற
புரியனும்
இந்த சாமி
வழிந்தது... வாழ்க்லக ...
என்று
பநல்லையப்பலர மனமுருக நவண்டினாள்... பிறகு சுதாரித்துக்பகாண்டு கண்கலள துலடத்துவிட்டு “ ஐய்ய என்ன இது சந்நதாஷமா இருக்க நவன்டிய நநரத்தில் மாமாவும் மருமகளும் மாத்தி மாத்தி கண்ண ீர் விட்டுகிட்டு இருக்கீ ங்க...ம்
எழுந்திரிங்க
பரண்டுநபரும்....
மான்சி
நீநபாய்
முகம்
கழுவிட்டு
மாமாவுக்கு சாப்பாடு எடுத்துலவ” என்றதும் “என்ன
மாமி
சாப்பிட....
மாமா
இன்னுமா
அவங்களுக்கு
சாப்பிடலை
சாப்ட்டுட்டு
பராம்ப
அப்புறமா
நநரமாகுநத....
நபான்
மாமா
பண்ணைாம்
வாங்க
”
என்று
அண்ணாமலையின் முதுகில் லகலவத்து மான்சி தள்ளிக்பகாண்டு நபானாள் அவர்கள் பின்னாநைநய வந்த ராணி “ அவரு எங்க சாப்ட்டாரு.. அந்த நபான் வந்ததில் இருந்து
நீ
என்ன
பசால்லுவிநயான்னு
குழப்பத்துைநய
அப்படிநய
சுருண்டு
படுத்துக்கிட்டாரு” என்றதும் “அய்நயா உங்கலள மீ றி நான் என்ன மாமா பசால்ைப்நபாநறன்... இந்த கல்யாணத்தில் எனக்கு பூரண சம்மதம் நபாதுமா மாமா” என்று மான்சி கூறியதும் “
ம்
இதுநபாதும்மா
இனி
எல்ைா
ஏற்ப்பாட்லடயும்
லதரியமா
பசய்நவன்”
என்று
முகத்தில் சந்நதாஷம் கலரபுரண்டு ஓட அண்ணாமலை கூறினார் அதன்பிறகு
அண்ணாமலை
சாப்பிட்டு
முடித்துவிட்டு
காைண்டரில்
நல்ை
நநரம்
பார்த்து.... சுந்தரம் வட்டுக்கு ீ நபான் பசய்து இவர்களின் சம்மதத்லத பசால்ை உடநன குரைில் சந்நதாஷம் துள்ள “ நாங்க நாலளக்நக உங்க வட்டுக்கு ீ வர்நறாம் அண்ணாமலை....
பபரிசா
பபாண்ணப் பார்த்துட்டு
எலதயும்
நபாநறாம்....
பசய்யாதீங்க...
சும்மா
மத்தலதபயல்ைாம்
சம்பிரதாயத்துக்கு
பிறகு
நபசிக்கைாம்...
வந்து ஆனா
கல்யாணத்லத பராம்ப சீ க்கிரமா லவச்சுக்கனும் அண்ணாமலை ... உங்களுக்கு சம்மதம் தாநன” எனறு சுந்தரம் நகட்க “ நீங்க எப்படி பசய்ஞசாலும் எங்களுக்கு சம்மதம்ங்க” என அண்ணாமலை கூறியதும் “அப்ப
நாலளக்கு
துண்டித்தார்
வர்நறாம்
அண்ணாமலை
வச்சிர்நறன்”
என்ற
சுந்தரம்
இலனப்லப
அண்ணாமலைக்கு தன் தங்லக மகள் இவ்வளவு பபரிய இடத்தில் ஒரு இளவரசிலயப் நபாை வாழப்நபாகிறாநள என்ற சந்நதாஷத்தில் தலைகால் புரியவில்லை ஆனால் அவள் எப்படி வாழப்நபாகிறாள் என்பலத முடிவு பசய்வது விதிதாநன " உனக்கு நான் எனக்கு நீ என்று ..... " யார்நவண்டுமானாலும் காதலை.... " முடிவு பசய்யைாம்.... " யார் யாருடன் வாழநவண்டும் ..... " என்பலத விதி மட்டுநம முடிவு பசய்யும்! "இதில் யாராவது மாற்றம் பசய்ய முடியுமா .....? அண்ணாமலைக்கு
அன்று
மாலை
சுந்தரத்திடம்
இருந்து
நபான்
வந்தது.....
அண்ணாமலை ஆர்வத்துடன் பசல்லை உயிர்பித்து காதில் லவக்க “
அண்ணாமலை
நான்தாப்பா
சுந்தரம்.....
நாலளக்கு
நாள்
நல்ைா
இல்லைப்பா....
அதனாை நாங்க பவள்ளிக்கிழலம காலையிை பத்து மணிக்கு வர்நறாம்..... நீ நாலளக்கு உன் தங்கச்சி மக ஜாதகத்லத எடுத்துகிட்டு நம்ம வட்டுக்கு ீ வந்துரு.... நாங்க வழக்கமா ஜாதகம் பார்க்கற நஜாசியலர நாலளக்கு வட்டுக்கு ீ வரச்பசால்ைிருக்நகன்... எல்ைாரும் இருந்து
பபாருத்தம்
பார்த்துடைாம்...
என்ன
அண்ணாமலை
சரியா”
என்று
சுந்தரம்
அண்ணாமலையின் பதிலை எதிர்பார்த்து காத்திருக்க “நான்
என்னய்யா
பசால்ைப்நபாநறன்...
நீங்க
எது
பசான்னாலும்
சரிங்கய்யா”
என்று
அண்ணாமலை கூறியதும் “ அப்ப சரிப்பா நீ நாலளக்கு காலையிை வட்டுக்கு ீ வந்துரு”என்று கூறிவிட்டு சுந்தரம் தனது இலணப்லப துண்டித்தார் என்னவாங்க என்று நச்சரித்த ராணியிடம்..... நபானில் வந்த தகவலை பசால்ைிவிட்டு..... மான்சியின்
ஜாதகத்லத
கிளம்பினார் அண்ணாமலை
எடுத்து
தயாராக
லவக்கும்படி
கூறிவிட்டு
பவளிநய
விலளயாட நபாயிருந்த சந்துருவும். சந்தீப்பும் வட்டுக்கு ீ வந்துவிட்டனர் .... அவர்களுக்கு மான்சியின்
திருமண
ஏற்பாடுகள்
பதரிந்து
மான்சிலய
கிண்டல்
பசய்து
உற்சாகப்படுத்த.... அவர்களின் நபச்சில் மான்சியின் மனதில் அதுவலர இருந்த இறுக்கமான நிலைமாறி இயல்பானது....
ம்
இந்த
பிள்லளகளின்
அன்புக்கு
ஈடாக
எலதயும்
நீ
தியாகம்
பசய்யைாம் என்று அவள் மனம் ஆறுதல் கூறியது மறுநாள் அண்ணாமலை மான்சியின் ஜாதகத்லத எடுத்துக்பகாண்டு சுந்தரம் வட்டுக்கு ீ நபானார் நஜாசியர் இருவரின் ஜாதகத்லதயும் பார்த்துவிட்டு... மான்சிலய மணந்தால் மட்டுநம சத்யனின்
வாழ்க்லக
சிறப்பாக
அலமயும்...
என்று
ஒநர
வார்த்லதயில்
தனது
ஒப்புதலை பசால்ை... அங்கிருந்த அலனவருக்கும் பராம்ப சந்நதாஷமானது அன்று
மாலை
கிளம்பினார்....
சுந்தரம்
அவலர
அண்ணாமலை
நீ
வட்டிநைநய ீ
வாசல்
இனிநம
வலர
சாப்பாலட
வந்து
என்லன
முடித்துவிட்டு
வழியனுப்பிய
அய்யான்னு
சுந்தரம்
கூப்பிடநத...
நாம
அண்ணாமலை “
இநதா
பாரு
சம்மந்தியாகப்
நபாறப்ப இனிநம அது சரியா வராது... நீ என்லனவிட நாைஞ்சு வயசு சின்னவனாதான் இருப்ப அதனாை என்லன அண்ணன்நன கூப்பிடு” என அன்புடன் கூறி வழியனுப்பினார் சுந்தரம்
பட்டலறயில்
பார்த்தலதயும்...
இருந்த
அலனத்துப்
சத்யனுக்கு
நபான்
பபாருத்தங்களும்
பசய்து
இருவருக்கும்
இருப்பதாகவும்....
ஜாதகம்
நாலளமறுநாள்
பாபநாசம் நபாய் மான்சிலய பபண் பார்க்கநவண்டும் என்று பசால்.... சத்யனும் அன்று வர சம்மதித்தான்... அவலன பபாருத்தவலரயில் எவ்வளவு சீ க்கிரம் திருமணம்
நடக்கிறநதா
நிலனத்தான்....
காரணம்
அவ்வளவுக்கவ்வளவு இனி
அதிகாமாக
இவனுக்கு
பணம்
பபாண்ணுங்கலள
மிச்சம்
பவளிநய
நதட
என்று நபாக
நவண்டியயதில்லைநய... ....பபட்ரூமில் முடியாதநபாது
மலனவியுடன் இருக்கநவ
தனது
காமப்பசிக்கு
இருக்கா
அமுதா
தீர்வுகாணநவண்டியது... அவலள
அவளால்
நபாடநவண்டியதுதான்...
பவளியநபாய் பவட்டியா பணத்லத பசைவளிக்காம வட்ைநய ீ பகடச்சா சந்நதாஷம்தான் என்று நிலனத்தான் அன்று ஏற்றநவண்டிய நைடுகலள பற்றி முத்துவிடம் சிை விஷயங்கலள நபசிவிட்டு “சரி
முத்து
மத்தபதல்ைாம்
வரமாட்நடன்”.... என்றவன்
நீநய
பார்த்துக்க
நாலளக்கு
நான்
பட்டலறக்கு
மறுபடியும் “ ஆமா முத்து நீ எல்ைா சாமான்கலளயும் நபக் பண்ணிட்டயா... என்னிக்கு எங்க
வட்டுக்கு ீ
வரப்நபாற
”
என்று
ஆர்வமில்ைாதது
நபாை
நடித்து
முகத்லத
திருப்பிபகாண்டு சத்யன் நகட்க “ம்
எல்ைாத்லதயும்
நநத்நத
அமுதா
கட்டிவச்சுட்டா
சின்னய்யா...
நாலளக்கு
காலையிைநய நம்ம டாட்டா எஸ்ை ஏத்திகிட்டு அங்க வந்துரைாம்ன்னு இருக்நகாம்” “ சரி அப்ப நாலளக்கு நீங்கல்ைாம் வர்ரவலரக்கும் நான் வட்ைநய ீ இருக்நகன்” என சத்யன் கூறியதும் “சரிங்கய்யா
நான்
நபாய்
நநத்து
துலவச்சு
நபாட்ட
உங்க
துணிபயல்ைாம்
அமுதா
எடுத்துட்டு வரச்பசால்நறன்” என்று முத்து பவளிநயறினான் சிறிதுநநரத்தில் திரும்பாமல்
லககளில் பராம்ப
மடித்த
துணிகளுடன்
கவனமாக
அைமாரிலய
வந்த
அமுதா
திறந்து
சத்யன்
துணிகலள
பக்கம் எடுத்து
அடுக்கிலவத்தாள் அவளுலடய
அலமதி
சத்யனுக்கு
வித்யாசமாக
இருந்தது
“
ஏய்
அமுதா
என்ன
லசைண்டாயிட்ட.... என்ன முத்து ஏதாவது திட்டினானா” என்று நகட்க அமுதா துணிகலள அடுக்கிபகாண்நட அவனுக்கு முதுகு காட்டியபடி “ அவர் எப்பவுநம என்லன எதுவும் பசால்ைமாட்டார்”....என்றாள் “அப்ப நவபறன்னடி பிரச்சலன... என்னநவா முறுக்கிகிட்டு இருக்க” என்றபடி சத்யன் அவலள பநருங்க “
ம்
நாலளக்கு
உங்களுக்கு
பபாண்ணு
பார்க்க
பாபநாசம்
நபாறீங்களாநம
கணக்குப்பிள்லள பசான்னார்” என்று அலத விரும்பாதவளாய் கூறினாள் “ ஆமா அதுக்பகன்ன இப்நபா’” “ இல்ை
பகாஞ்சநநரத்துக்கு முன்னாடி கூட இங்க வந்நதன்...
ஒரு வார்த்லதக்கூட
இலதப்பத்தி நீங்க என்கிட்ட பசால்ைலை” என அமுதா குற்றம்சாட்டும் குரைில் கூற சத்யனுக்கு எரிச்சைாக வந்தது.... இவகிட்ட அவசியம் பசால்ைனுமா.... என்று மனதில் நிலனத்தவன் அலத அப்படிநய தன் வார்த்லதகளில் காட்டினான்
“
ஏய்
உன்நனாட
தகுதிபயன்னநவா
அதுக்நகத்தாப்பை
நடந்துக்க....என்
விஷயத்துை
வனா ீ மூக்லக நுலழக்கிறது ... இந்தமாதிரி எனக்கு உத்தரவு நபாடுற நவலைபயல்ைாம் உனக்கு நவனாம்” என்று சத்யன் உரத்து நபச அந்த குரலை நகட்டதும் அமுதாவுக்கு உடல் உதற ஆரம்பித்தது அவசரமாக திரும்பி “அய்நயா
நான்
எங்க
உங்க
விஷயத்திை
தலையிட்நடன்...
என்கிட்ட
பசால்ைலைநயன்னு தான நகட்நடன்’” என கைவரமாக கூறிவிட்டு வாசலை நநாக்கி நவகமாக நபானாள் “ ஏய் அமுதா எங்கப்நபாற நாலளக்கு நான் இங்க வரமாட்நடன் பதரியுமில்ை” என சத்யன் நகட்க அமுதா தலைகவிழ்ந்தபடி “ம் பதரியும்” என்றாள் “ பின்நன ஒன்னுநம கவனிக்காம மூஞ்சிய திருப்பிக்கிட்டுப் நபாற” “ என்ன கவனிக்கனும்” “ ம் அலத இங்நக வந்து நகளு பசால்நறன்” அமுதா அவலன பநருங்கினாள் “ ம் பசால்லுங்க என்ன பசய்யனும்” என்று நகட்க சத்யன் தன் விரல்களால் அவள் முகத்லத நிமிர்த்த... அவள் கண்கள் நைசாக கைங்கி இருந்தது “இப்நபா
எதுக்காக
கண்கைங்கற....
அப்படிபயன்ன
நான்
பசால்ைிட்நடன்”
என்று
அதட்டியவாறு சத்யன் குனிந்து அவள் கீ ழுதட்லட தனது பற்களால் கடித்து இழுக்க “ம் விடுங்க சின்னய்யா வைிக்குது” என்று அமுதா அைறினாள் சத்யன் விடவில்லை உதட்லட கடித்து சப்பிக்பகாண்நட அவள் இடுப்பில் லகபகாடுத்து தூக்கிச் பசன்று கட்டிைில் நபாட்டு அவள்மீ து கவிழ்ந்து படுத்தான் “சின்னய்யா
நவனாம்
சின்னய்யா
பட்டபகல்ை
கதவு
நவற
திறந்து
கிடக்கு....
தயவுபசய்து நவண்டாம்ய்யா” என்று அமுதா கைங்கிய குரைில் பகஞ்சினாள் சத்யன் அவலளவிட்டு எழுந்து நவகமாக கதலவ மூடி தாழ்ப்பாள் நபாட்டுவிட்டு வர.... அதற்க்குள் அமுதா கட்டிலைவிட்டு இறங்கி பின்கதலவ பநருங்கினாள்
சத்யன்
நாநை
எட்டில்
அவலள
அலடந்து
அவலள
பின்புறமாக
பற்றி
அநைக்காக
தூக்கிவந்து கட்டிைில் நபாட்டுவிட்டு.. அவசரமாக தனது சட்லட நபன்ட்லட கழட்டி விட்டு பவறும் ஜட்டியுடன் அவள்மீ து ஏறி படுத்தான் அமுதாவுக்கு அவன் நவகம் பயமாக இருந்தது “ இநதா பாருங்க சின்னய்யா எனக்கும் ஆலசயாத்தான்
இருக்கு...
ஆனாக்க
பட்டப்பகைிநைநய
இப்படி
பண்ணா
யாராவது
வந்துட்டா அப்புறமா என்ன பண்றது” என்று தவிப்புடன் நகட்க “ ம் யாராவது வந்தா பின்கதலவ திறந்து பவளிநய நபாயிடு” என்றவன் அதற்குநமலும் அவலள நபசவிடாமல் தனது நவலை ஆரம்பித்தான் சத்யனுக்கும் யாராவது வந்துவிட்டால் என்ன பசய்வது என்ற பயம் இருந்ததால்.... பகாஞ்சம் அவசரமாகநவ பசயல்பட்டான்.... அமுதாவின் உலடகலள கலளயாமநைநய அவலள
திருப்பி
கவிழ்த்து
படுக்கலவத்துவிட்டு....
புடலவநயாடு
பாவலடலயயும்
நசர்த்து சுருட்டி நமநை ஏற்றியவன்.... அவள் வயிற்றில் லகவிட்டு தூக்கி கால்கலள மடித்து முழங்காைில் நிற்கலவத்துவிட்டு.... எழுந்து நின்று தனது ஜட்டிலய கழட்ட... விலரத்த
அவன்
உறுப்பு
நீட்டியது...
சத்யன்
அமுதாவின்
குறிலய
லகயில்
பபண்லமயில்
பிடித்து
லவத்து
நரம்புகலள பின்னால்
குனிந்து
ஒநர
புலடத்துக்பகாண்டு கால்களுக்கு
பின்புறமாக
அழுத்தாக
பவளிநய
நடுநவ
மண்டியிட்டு
அமுதாவின்
அழுத்த....
அவன்
தலைலய தனது
விரிந்துநபாயிருந்த
குறி
பவண்லணயில்
பசாருகிய கத்திலயப் நபாநை புதுக்பகன்று உள்நள நபானது சத்யன் நன்றாக அவள்நமல் கவிழ்ந்து படுத்து தனது பமாத்த உறுப்லபயும் அடித்து உள்நள இறக்க... அவனது குறி அமுதாவின் கருவலரயின் வாசலைப் நபாய் முட்டி நின்றது.... அமுதா வைியால் தலையலனலய முகத்லத லவத்து அழுத்திக்பகாண்நட அவனுக்காக பின்புறத்லத இன்னும் உயர்த்திகாட்டினாள் சத்யன் ஆரம்பத்திநைநய பகாஞ்சம் அவசரமாக தனது இரண்டு லககளாலும் அவள் மார்புகலள
பகாத்தாக
பற்றி
அழுத்தி
பிலசந்துபகாண்நட
நவலைலய
பதாடங்க....
அவன் நவகம் தாளாமல் கட்டில் பயங்கரமாக குலுங்கியது.... அமுதா
பற்கலள
கடித்துக்பகாண்டு
தனது
வைிலயயும்
உணர்ச்சிலயயும்
கட்டுப்படுத்திக் பகாண்டு அவனுக்கு முழு ஒத்துலளப்பு பகாடுக்க..... சத்யனுக்கு சிறிது நநரத்திநைநய
உச்சம்
பிளந்துவிடுவது அமுதாவின் முடிந்தது....
நபாைக்
வர
தனது
நவகத்லத
அதிகப்படுத்தி
அடுத்த
சிைவினாடிகளில்
குத்தினான்....
பபண்லமக்குள்
சர்பரன்று
பாய
அமுதாவால்
அவள்
அலத
பபண்லம
அவனின்
ஜீவநீர்
நன்றாக
உணர
பக்கவாட்டில் சரிந்து விழுந்த சத்யன் " ம் இந்த ஐஞ்சு நிமிசத்து நவலைக்கு என்னமா பிைிம் காட்றடி.... ம் நாலளக்கு நீ வட்டுக்கு ீ வா உனக்கு தினமும் ஓயாத நவலைதான் " என்று அமுதாவின் கழுதட்லட பிடித்து பிதுக்கி அலத கடித்தபடி பசால்ை " ம் பராவாயில்லை நீங்க என்ன பண்ணாலும் நான் தாங்குநவன் " என சந்நதாஷமாக பசான்ன அமுதா நநரமாகிவிட்டலத உணர்ந்து அவசரமாக எழுந்து தன் பதாலடகளில் வழிந்தலத கழுவாமல் கூட பின்கதலவ திறந்து பகாண்டு ஓடினாள்
பவள்ளிகிழலம காலைமணி ஒன்பது அண்ணாமலையும் ராணியும் தங்களால் முடிந்த வலர
வட்லட ீ
தலைகீ ழாக
மாற்ற
முயற்சித்துக்பகாண்டுருந்தனர்....
அது
முடியாத
காரியம் என புரிந்ததும்.... வட்டில் ீ உள்ள பபாருட்கலள மாற்றிலவத்து பார்த்தனர்..... அது சரியாக வரவில்லை என்றதும் மறுபடியும் இருந்த இடத்திநைநய லவத்தனர் அண்ணாமலை
தன்
வட்டுக்கு ீ
பந்தல்
நபாட்டு
வாலழமரம்
கட்டாதது
ஒன்றுதான்
பாக்கி..... மான்சிலய
பணக்கார
முடிந்தவலர
வட்டில் ீ
அந்த
இருந்து
பதருவில்
பபண்பார்க்க
வசிக்கும்
வருவலத
ராணி
தன்னால்
ஆடுமாடுகளுக்கு
கூட
தகவல்
பசால்ைியிருந்தாள்..... மான்சிலய
அைங்காரம்
பசய்ய
யாலர
அலழப்பது
என
குழம்பிப்நபாய்...
அலத
மான்சியிடநம நகட்க.... அவள் தாநன பசய்துபகாள்வதாக கூறினாள் சந்தீப்பும் சந்துருவும் பவளிநய எங்நகயும் நபாகாமல் ஓடிஓடி நவலை பசய்துபகாண்டு இருந்தார்கள்..... குஸன்
சந்துரு
இருக்லககள்
தனது
நன்பர்களின்
வாங்கிவந்து
நபாட....
வட்டில் ீ
இருந்து
பபரியவன்
வருபவர்கள்
சந்தீப்நபா
உட்கார
வருபவர்களுக்கு
என்ன சாப்பிடக் பகாடுப்பது என்ற குழப்பத்தில் தனது அம்மாலவ நச்சரித்துக்பகாண்டு இருந்தான் மான்சிக்கு
இவர்களின்
நடவடிக்லககலள
பார்த்து
ஒருபுறம்
சிரிப்பு
வந்தாலும்....
அவர்கள் என்ன வானத்தில் இருந்தா குதிச்சு வர்றாங்க ஏன் இவ்வளவு ஆர்பாட்டம் என்று மறுபுறம் எரிச்சல்பட்டாள் சரியாக
பத்துமணிக்கு
இரண்டு
பபரிய
கார்களில்
வந்து
இறங்கினர்
சத்யன்
குடும்பத்தினர்... சத்யன், சுந்தரம், கைாவதி தவிர இன்னும் சிை உறவினர்களும் உடன் வந்திருக்க....
அண்ணாமலை
அலனவலரயும்
வரநவற்று
உட்காரச்பசான்னவர்...
சத்யலனப் பார்த்ததும் உன்லமயிநைநய பகாஞ்சம் திலகத்து தடுமாறிப் நபானார்
அவலன
சிை
இருப்பான்... திடமான
வருடங்களுக்கு
ஆனால்
முன்
இப்நபாது
உடற்கட்டுடன்
பார்த்தது...
தனது
கத்லத
ஆறடி
மீ லசயுடன்
அப்நபாது
உயரத்திற்கு
கறுப்பாக
பகாஞ்சம் ஏற்றார்
இருக்கும்
ஒல்ைியாக
நபாை
அவலன
நல்ை பார்த்து
இவன் மான்சிக்கு பபாருத்தமானவனா என்று எண்ணி பயந்தார் சம்பிரதாயப் நபச்சுக்கள் எல்ைாம் முடிந்து ஒரு பபரியவர் பபண்லண அலழத்துவரச் பசால்ை... ராணி மான்சிலய அலழத்துவந்தாள்.... வந்த மான்சி அலனவரின் காைிலும் விழுந்து கும்பிட்டுவிட்டு எழுந்து நின்றாள் .... பச்லசப்பட்டில்
தலைநிலறய
கற்பக்கிரஹத்து
சிலை
நபாை
பூக்களுடன் இருந்த
அளவான
அவலள
ஒப்பலனயுடன்
பார்த்து
வந்திருந்த
நகாயிைின் அலனவரும்
வாலயப்பிளக்க.... ம் பாருங்க என் மருமகலள என்று கைாவதிக்கு பராம்ப கர்வமாய் இருந்தது....
பக்கத்தில்
யாருடநனா
தீவிரமாக
நபசிக்பகாண்டிருந்த
சத்யலன
சீ ண்டி
பபாண்லண பாருடா என்றார் சுந்தரம் சத்யன்
நிமிர்ந்து
இலமக்க
மான்சிலயப்
மறந்து....
வியந்துநபாய்ப்
பார்த்தான்....
சுற்றியிருப்பவர்கலள
பார்த்தான்....
அவன்
பார்த்தவன் மறந்து.....
மனதில்
திலகத்துப்நபாய் தனது
குழப்பத்துடன்
கண்கலள
சூழ்நிலை
ஏகப்பட்ட
மறந்து
நகள்விகளும்
பதில்களும்... ‘இது என்ன இவ இவ்வளவு அழகாக இருக்கா... அப்படிநய பசதுக்கி வச்ச சந்தனச் சிலையாட்டம்
இருக்காநள
?
ம்ம்
தன்
அழலக
பாதுகாக்கநவ
இவளுக்கு
நநரம்
பத்தாது..... ‘இவ தலைமுடி இவ்வளவு நீளமா அடர்த்தியா இருக்நக இது ஒரிஜினைா இல்லை டூப்ளிநகட்டா...? ம்ம் ஒரிஜினைாகத்தான் இருக்கும் ஏன்னா உச்சியில் இருந்து நிறம் மாறாமல் ஒநர மாதிரியாக இருக்கிறநத...... ‘இந்த அழகான பிலற நபான்ற பநற்றியில் இன்னும் பகாஞ்சம் பபரியதாக பபாட்டு லவத்திருக்கைாநம....?
ம்ம்
இப்பல்ைாம்
எவ
பபரிசா
பபாட்டு
வச்சிக்றா
இன்னும்
நகட்டா சிை பபாண்ணுங்க பபாட்நட லவக்கறதில்ை.... “ இந்த மூக்கில் ஏன் பவள்லளக்கல் மூக்குத்தி நபாட்டுக்கா....? அது அவ நிறத்துக்கு எடுப்பாநவ
இல்லைநய
சிவப்நபா
பச்லசநயா
நிறத்துக்கு நல்ை அழகா இருந்திருக்கும்....
கல்வச்சு
நபாட்டுருக்கைாம்
அவ
‘ இந்த உதடு ஏன் இப்படி பளபளன்னு ஈரமா சிவப்பா இருக்கு நிறத்துக்கு ைிப்ஸ்டிக்கும் பளபளப்புக்கு ஏதாவது ஆயிலும் தடவியிருப்பாநளா...? இல்லைநய பார்த்தால் அப்படி பதரியலைநய... ம்ம் இது இயற்க்லகயாநவ இவளுக்கு இப்படித்தான் இருக்கும் நபாை.... இந்த
பமல்ைிய
தாங்குவாளா....?
சங்கு ம்ம்
கழுத்தில்
ஏன்
தாங்க
இன்னும் மாட்டா
இரண்டு
நலககள்
ஓசியிநை
நலக
நசர்த்து
வந்தா
நபாட்டால்
வாறி
கழுத்துை
நபாட்டுக்கப் நபாறா.... பார்க்கத்தாநன நபாநறன் இப்நபாது வந்த பபருமூச்லச அடக்கிக்பகாண்டு தன் கண்கலள கழுத்துக்கு ஆறு இஞ்ச் கீ நழ பகாண்டுநபானான் ‘யப்பா
இது
என்ன
இவ
ஒல்ைியான
ஒடம்புக்கு
சம்மந்தநமயில்ைாம
இவ்நளா
கணமான மார்புகளா இருக்கு.... இலத எப்படி சுமக்கறா... இலத நாம ஒருலகயால் பற்ற முடியுமா
இல்லை
இரண்டு
முடியாது
எவ்வளவு
லகயாளும்
பபரிய
நசர்த்துதான்
ஆம்பலளலயயும்
பிடிக்கனுமா....
சுமக்கற
?
ஏன்
சுமக்க
பபாண்ணுங்களுக்கு
இந்த
பகாஞ்ச பவயிட்லடயா சுமக்க முடியாது என்ன மிஞ்சிப்நபானா ஒவ்பவான்னும் ஒரு மூன்று
கிநைா
இருக்கும்....
நசர்த்துப்பிடிக்க
ஒருலகயால்
நவண்டியதுதான்
முடியலைன்னா
பரண்டு
நாகரீகநம
இல்ைாமல்
என்று
லகயாலளயும் கண்களால்
எலடப்நபாட்டான் இவளுக்கு இந்த இடுப்லப எப்படி இவ்வளவு அழகாக பசதுக்கினான் பிரம்மன்.... இலத தனது
இரண்டு
லககளில்
அடக்கிவிட
முடியுமா...?
ம்ம்
ஏன்
முடியாது
இரண்டு
லகயாளும் பகாத்தாக பற்றி அப்படிநய உயநர அநைக்காக தூக்கைாம் அதற்கும் கீ நழ வந்தவன் அய்நயா பதாப்புலள புடலவ மலறக்குநத என்று வருந்தி.... அவள் புடலவ பகாஞ்சம் விைகுமா பதாப்புலள பார்த்துவிடைாம் என்று எதிர்பார்த்து சிறிதுநநரம்
பார்லவலய
அங்நகநய
லவத்திருந்தான்....
ம்ஹூம்
புடலவ
விைகநவ
இல்லை... ஏமாற்றத்துடன் நிலறந்த
பார்லவ
சுந்தரப்
மலறத்திருந்தாள்..
கீ நழ
பகாண்டு
பிரநதசத்லத ம்ம்
பசல்ை
அதற்குநமல்
புடலவபயனும்
கல்யாணம்
ஆகட்டும்
இருந்த
நவைிலயப்
உள்ள
என்ன
புலதயல்கள்
நபாட்டு
எப்படி
பைமாக
இருக்கும்ன்னு
பார்த்துட்டாப்.நபாச்சு அவலள அழலக அணுவணுவாய் ரசித்துப் பார்த்த சத்யனுக்கு கலடசியாக நதான்றிய சந்நதகம்...
இவள்
பசய்துக்கனும்.... பகடப்பான்கநள....?
ஏன்
இவ்வளவு
என்லனவிட என்லன
அழகாக
இருந்துகிட்டு
அழகானவபனல்ைாம்
கல்யாணம்
பண்ணிக்க
இவ
என்லன காைடியில்
நவபறன்ன
காரணம்
கல்யாணம் விழுந்து இருக்கும்
எல்ைாம் என்நனாட பணம்தான்.... அது இல்நைன்னா இவ ஏன் என்லன கல்யாணம்
பண்ணிக்கப் நபாறா.... எல்ைாம் பணம்தான் காரணம்... என்று அவனது வக்ரம் மனது எண்ணமிட்டது காக்லக
டீக்கலடயில்
இருக்கும்
பைகாரத்லத
பவறிப்பது
நபாை
இவன்
இப்படி
மான்சிலய பவறித்துக் பகாண்டிருக்க.... சுந்தரத்துக்கு தர்மசங்கடமாக இருந்தது... பமதுவாக அவன் நதாளில் தட்டி “ ம் சத்யா என்ன இப்பட பமாலறச்சு பார்த்துகிட்டு இருக்க எல்ைாரும் உன்லனநய பார்க்கிறாங்க பாரு” என்று பமல்ைிய குரைில் கூற ச்நச என்ன இப்படி பவறிச்சுகிட்டு உட்கார்திருக்கநம... இந்த அழகான பபாண்ணுங்கநள ஆள்
மயக்கிகள்தான்....
என
நிலனத்த
சத்யன்
அவசரமாக
தனது
பார்லவலய
திருப்பிக்பகான்டான் அதன்பிறகு மான்சிலய ராணி உள்நள அலழத்துச்பசல்ை.... சந்துரு
அவர்களின்
அக்கா
இந்த
பின்னாநைநய
மாப்பிலளலய
வந்து
மான்சியின்
பிடிக்கலைன்னு
லககலளப்
பசால்ைிருக்கா....
பற்றிக்பகாண்டு இந்தாள்
“
உனக்கு
நவண்டாம்” என்றான் பகஞ்சும் குரைில் மான்சிக்கு அவன் நபச்சு வியப்பாக இருந்தது.... காலையிை இருந்து
நல்ைாத்தாநன
ஓடியாடி எல்ைா நவலையும் பசய்தான் இப்ப என்ன திடீர்னு இப்படி நபசறான் என்று வியந்து “ என்னாச்சு சந்துரு ஏன் நவணாங்கற” “இல்ைக்கா இந்த மாப்பிள்லள பராம்ப கறுப்பா உயரமா பபரிய மீ லச வச்சுகிட்டு நம்ம கருப்பண்ணசாமி மாதிரி இருக்காரு.... அதுமட்டுமில்ை அக்கா நிலறய குடிப்பாரு நபாை இருக்கு
கண்பணல்ைாம்
சிவந்து
நபாயிருக்கு...
நிலறய
சிகபரட்
பிடிப்பாரு
நபாை
உதபடல்ைாம் கருத்து நபாயிருக்கு... அதான் நவண்டாம்னு பசால்நறன்" என்று சந்துரு பதட்டத்துடன் பசால்ை "
ஏய்
சும்மாயிருடா
எல்ைாம்
அப்பாவுக்கும்
அம்மாவுக்கும்
பதரியும்
அவங்க
பார்த்துக்குவாங்க... என்ன சரியா" என்று அவலன சமாதானப்படுத்தினாள் மான்சிக்கு சதயலன
சந்துரு
பசான்னதில்
பார்க்கநவண்டும்
என்று
இருந்து
மனசுக்குள்
நதான்றியது.....
நபாய் நின்று பவளிநய ஹாலைப் பார்க்க....
ஒரு
பமதுவாக
குழப்ப எழுந்து
நமகம்
சூழ....
ஜன்னைருநக
சத்யன் பக்கவாட்டில் திரும்பி யாருடநனா நபசிக்பகாண்டு இருக்க.... இவளுக்கு அவன் முகம்
சரியாக
பதரியவில்லை.....
சிறிதுநநரம்
அவலனநய
பார்த்துக்பகாண்டு
இருந்தவள் அவன் திரும்புவான் என காத்திருந்தாள் எல்நைாரும்
கிளம்புவதற்கு
ஆயத்தமாக
எழுந்து
நிற்க....
சத்யனும்
எழுந்தான்.....
மான்சிக்கு நநராக நின்றவாறு தன் பாக்கட்டில் இருந்து கர்சீ ப்லப எடுத்து பநற்றிலயத் துலடக்க..... அவலன பார்த்த மான்சிக்கு வயிற்றில் திக்பகன்றது அய்நயா
என்னது
வச்சிருக்கான்
.....
இவ்நளா கைலர
உயரமா
பத்தி
இருக்காநன....
ஒன்னுமில்லை
ம்
எவ்வளவு
கறுப்புத்தான்
பபரிய
ஆண்களுக்கு
மீ லச அழகு...
இந்த கண்கள் ஏன் இப்படி ரத்தபமன சிவந்து... தடித்த உதடுகள் கறுத்துப்நபாய் ஏன் இப்படி... இவ்வளவு உயரமும் எலடயுமாக இருக்கும் இவனுடன் எப்படி ஒநர வட்டில் ீ வாழமுடியும் மான்சி
சத்யலன
மனதால்
எலடநபாட்டு
பகாண்டிருக்க...
சத்யன்
கிளம்புவதற்காக
அங்கிருந்தவர்களிடம் பசால்ைிவிட்டு திரும்பியவனின் கண்களில்.... ஜன்னல் வழியாக தன்லனநய பார்த்துக்பகான்டிருந்த மான்சிலய பார்த்ததும் அங்நகநய நிலைத்தது சத்யன்
அவலள
சுழித்து
பார்த்ததும்
ஸ்லடைாக
என்ன
தனது
வைது
என்பது
புருவத்லத
நபால்
நகட்க....
உயர்த்தி
நைசாக
அதுநபால்
உதட்லட
அவன்
புருவம்
உயர்த்தியது உதடு சுழித்தது பராம்ப அழகாக இருந்தது.... மான்சி அந்த அழகில் ையித்து ஜன்னைில் இருந்து முகத்லத விைக்காமல் கூச்சத்தில் கண்கலள மட்டும் மூடிக்பகாண்டாள்.... சத்யன்
நபாயிருப்பான்
என்று
மான்சி
பமதுவாக
அவள்
முகத்துக்கு
தனது
விழிகலள
திறந்தவள்
பநருக்கமாக
சத்யனின்
திலகத்துப்நபானாள் .... ஜன்னலுக்கு முகம்
அந்தபக்கம்
இருந்தது...
ஜன்னல்
மான்சி
கம்பிகலள
அவசரமாக
பிடித்திருந்த
பவக
அருகில்
ஜன்னலைவிட்டு விைக
அவள்
விரல்களின்
மீ து
தன்
முயற்சிக்க....
அவன்
விரல்கலளஅழுத்தி
பதித்திருந்தான் மான்சி அவன் விரல்களில் தன் விரல்கலள உருவிக்பகாள்ள பபரும் முயற்சி பசய்ய..... ம்ஹூம் முடியிவில்லை ..... அவன் அவள் விரல்கலள முரட்டு பிடிபிடித்திருந்தான்
மான்சி நிமிர்ந்து அவனுக்கு பின்னால் வட்டில் ீ இருந்தவர்கலள எட்டி பார்க்க.... யாருநம இல்லை....
அய்நயா
என்லன
இந்த
முரடன்கிட்ட
விட்டுட்டு
எல்ைாரும்
எங்கப்நபானாங்க என்று தவித்தாள் சத்யன் இவள் பார்லவலய புரிந்துபகாண்டு “ எல்ைாரும் பவளிய நபாய்ட்டாங்க.... நான் உன்கிட்ட
பசால்ைிட்டு
என்லனநய
ஏன்
வர்றதா
அப்படி
பசான்நனன்
பார்த்த
பசால்லு
சரின்னு
மான்சி...
ம்
பசால்ைிட்டாங்க.... நபர்
நல்ைாதான்
ஆமா இருக்கு”
என்றவன் தன் விரல்களில் இன்னும் அழுத்தம் பகாடுக்க ஆளுதான்
முரடு
நநரம்தான்
ஆச்சு
லதரியம்
என்று
ஆனா
குரல்
அதுக்குள் நிலனத்த
பரவாயில்லை....
இப்படி மான்சி
லகலய ...தன்
ஆனா
இபதன்ன
பிடிச்சுகிட்டு
பார்லவயால்
பார்த்து
நிக்கிறாநன
விரல்கலள
பகாஞ்ச
பராம்பதான்
விடுவிக்குமாறு
பகஞ்ச.... “ம்ஹூம் நீ ஏன் என்லன அப்படி பார்த்நதன்னு பசால்லு விட்டுர்நறன்” என்று பமல்ைிய குரைில் சத்யன் பசான்னதும் மான்சி பவகுவாக தயங்கி பிறகு தன் குரைில் லதரியத்லத வரவலழத்துக்பகாண்டு “ இல்ை
நீங்க
எப்படி
இருக்கீ ங்கன்னு
பார்க்கைாம்னு
தான்”
என்றாள்
அவளுக்நக
நகட்காத குரைில் “ம் எப்படி இருக்நகன் ஓநகவா.... என்ன ஒரு முப்பந்லதந்து மார்க்கவது நதறுநவனா” என்று சத்யன் கிண்டைாக நகட்க மான்சி
இப்நபாது
பகாஞ்சம்
துணிச்சைாக
நிமிர்ந்து
அவன்
முகத்லத
அருகில்
பார்த்தாள்... ‘இவனுக்கு என்ன குலறச்சல் ஏன் முப்பத்தஞ்சு மார்க் நபாடனும்... என்ன நிறம்தான்
பகாஞ்சம்
குலறவு.....
மற்றபடி
அவன்
கம்பீரம்
அவனுலடய
குலறகள்
எல்ைாவற்லறயுநம அடித்துவிட்டநத.... ம்ம் பரவாயில்லை என்று நிலனக்க “ம் பசால்லு என்ன மார்க் நதறுநவன்” என சத்யன் வற்புறுத்தி நகட்க மான்சி தலைலய கவிழ்ந்து பகாண்டு “ எழுபது மார்க்” என்றாள் சின்னக்குரைில் “ ம்ம் பரவாயில்லைநய ஸ்கூல் படிக்கிற பணக்காரப் பசங்க பணத்லத காட்டி மார்க்லக டபுளா வாங்குற மாதிரி..... என்நனாட பணம் என் பபர்ஸனாைிடிக்கு கூட டபுள் மார்க் வாங்கி பசால்ை
குடுக்குநத”
என்று
சத்யன்
ஆச்சிரித்துடன்
கண்கலள
விரித்து
ஏளனமாக
மான்சிக்கு அவன் பசான்னதின் அர்த்தம் புரிய சிைநிமிடங்கள் ஆனது.... புரிந்தநபாது விதிர்த்துப்நபானாள்.... இவன் என்ன பசால்ைவர்றான் இவனுலடய பணத்துக்காகத்தான் நான் இவனுக்கு மார்க் நபாட்நடன் என்று நிலனக்கிறானா .... இல்லை இவன் பணத்துக்காகத்தான் நான் இவலன திருமணம் பசய்து பகாள்கிநறன் என்று
நிலனக்கிறானா
கம்பீரமானவனுக்குள்
...
இவன்
அழகில்லை
இப்படிபயாரு
என்று
நிலனக்கறானா.....
இவ்வளவு
தாழ்வுமனப்பான்லமயா......
இந்த
தாழ்வுமனப்பான்லம இறுதிவலர வாழ்க்லகக்கு ஒத்துவருமா..... என்று குழம்பிய மான்சி பிடிவாதமாக நபாராடி தன் விரல்கலள பிடுங்க முயற்சிக்க சத்யன் அவள் பிடிவாதமான நபாராட்டத்துக்கு ஈடுபகாடுத்தவாறு “என்ன நகாபமா நான் உள்ளலதத்தாநன பசான்நனன் இதுை என்ன இருக்கு.... இதுக்கு ஏன் நகாபப்படுற ம்” என்று நகட்க அதற்க்கு மான்சியிடம் பதிைில்லை.... அவன் முகத்லத ஏபறடுத்தும் பார்க்காமல் தன் விரல்கலள விடுவிப்பதிநைநய மான்சி குறியாக இருக்க “ சரி விரலை விட்டுர்நறன்... ஆனா நான் கிளம்பும்நபாது நீ என் முகத்லதப் பார்த்து சிரிச்ச மாதிரி நபாய்ட்டுவாங்கன்னு பசால்ைனும் சரியா மான்சி” என்றான் இறங்கிய குரைில் இப்நபாது மான்சிக்கு குழப்பமாகிவிட்டது.... ‘இவனுலடய முதல் நபச்சுக்கும் இதுக்கும் சம்மந்தநம இல்லைநய.... இவன் இயல்நப இதுதானா.... இல்லை என்னிடம் மட்டும் தனது
பணக்காரத்
திமிலர
காட்டுகிறானா....
எது
எப்படிநயா
என்
வாழ்க்லக
இவனுடன்தான் என்று விதி முடிவு பசய்துவிட்டது.... அலத மாற்ற யாரால் முடியும்’ என்று மனலத சமாதானப்படுத்திய மான்சி சரிபயன்பது நபாை தலையலசக்க சத்யன் அவள் விரல்களின் மீ தான தனது அழுத்தத்லத குலறத்து “ மான்சி அப்நபா நான் கிளம்பட்டுமா.... மறுபடியும் கல்யாணத்தில் சந்திப்நபாம்” என்று கூற மான்சி நிமிர்ந்து அவன் கண்கலள பார்த்துக்பகாண்நட “ ம் நபாயிட்டுவாங்க” என்று சன்னமான குரைில் பசால்ை... சத்யனுக்கு அவளின் விழிகள் ஏநதா நசதி பசால்ைியது.... ஆனால் அவனுலடய முரட்டு மனதுக்குத்தான் அது என்னபவன்று கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை ஆனால் அந்த விழிகளின் நபச்சு சத்யனின் வாய்நபச்லச கட்டிவிட்டது நபாை... நவறு எதுவுநம நபசமால் சத்யன் அவள் விரல்கலள விடுவிக்க....
இவ்வளவு நநரப் நபாராட்டத்தில் மான்சியின் விரல்கள் கன்றிப் நபானது.... மான்சி தன் விரல்கலள தடவியவாறு அங்கிருந்து பட்படன்று விைகி மலறந்துநபாக... சத்யன்
திரும்பி
வாசல்
நநாக்கிச்
பசன்றான்....
அவன்
மனதில்
இறுதியாக
ஒரு
நகள்வி.... அவள் கண்கள் எவ்வளவு அழகாக இருக்கு... நல்ை பதளிந்த பாைில் மிதக்கும் கருப்புத் திராச்லசலய நபாை அவள் கருவிழிகள் உருண்டது அவனுக்கு வியப்பாக இருந்தது.... இதுநபான்ற நபசும் விழிகலள சத்யன் இதற்க்கு முன் பார்த்தநதயில்லை.... இதுவலர
அவன்
மான்சியின்
ரசித்து
விழிகலள
அனுபவித்த
அவர்களின்
சிை
பபண்கலள
விழிகளுடன்
மனதில்
பகாண்டுவந்து
ஒப்பிட்டுப்பார்த்தான்...
ம்ஹூம்
யாருடனும் ஒத்துப்நபாகவில்லை..... இவளுலடய விழிகலள பசதுக்கமட்டும் பிரம்மனுக்கு பைநாட்கள் ஆகியிருக்கும் என்று நிலனத்துக்பகாண்நட காரில் ஏறினான் சத்யன் சத்யன்
குடும்பத்தினலர
வழியனுப்பிவிட்டு
உள்நள
வந்த
அண்ணாமலை
நநராக
மான்சியிடம் தான் வந்தார் “ மான்சி உனக்கு இந்த மாப்பிள்லளலய பிடிச்சிருக்கா.... பிடிக்கலைன்னா பசால்லும்மா இத்நதாட எல்ைாத்லதயும் நிறுத்திடைாம்” என்று அண்ணாமலை அவசரமாக நகட்க சத்யன் பிடித்ததால் கன்றிப்நபான விரல்கலள நீவியவாறு “ ம் பிடிச்சுருக்கு மாமா நீங்க கவலைப்படாமல்
மத்த
ஏற்ப்பாடுகலள
கவனிங்க”
என்று
அவர்
முகத்லத
பார்த்து
மான்சி தீர்மானமாக பசான்னாள் அவளின் வார்த்லதகள் அண்ணாமலைக்கு நிம்மதிலய தந்தது “
நாம
என்னத்த
பசால்ைிட்டாங்க.....
ஏற்பாடு நாங்க
பண்றது..... உனக்கு
எல்ைாநம
நதலவயானலத
அவங்க
பார்த்துக்கிநறன்னு
மட்டும்
வாங்கனும்”
என
அண்ணாமலை சந்நதாஷமாக பசால்லும்நபாநத அவரிடம் வந்த ராணி “
அதுசரி
கல்யாணத்லத
எப்ப
வச்சிருக்காங்கைாம்
இருந்தீங்கநள என்ன பசான்னாங்க” என்று ராணி நகட்க
பவளிய
ஏநதா
நபசிகிட்டு
“
ம்ம்
அதச்பசால்ை
இருக்காம்... மண்டபம்
மறந்திட்நடநன...
அன்னிக்நக
வர்ற
கல்யாணத்லத
கிலடக்காதாம்
அதனாை
புதன்
கிழலம
ஒரு
வச்சுக்கைாம்ன்னு
அவங்கநளாட
நல்ை
முகூர்த்தம்
பசால்றாங்க....
லரஸ்மிலுைநய
பந்தல்
ஆனா நபாட்டு
கல்யாணத்லத பன்னிட்டு பகாஞ்சநாள் கழிச்சு ஒரு மண்டபம் புக் பண்ணி ரிசப்ஷன் லவக்கிறதா பசால்றாங்க.... நீ என்ன ராணி பசால்ற” என தன் மலனவிலய நகட்க நான் என்னங்க பசால்ைப்நபாநறன்.... ஆனா அதுக்குள்ள மான்சிக்கு நதலவயானலத வாங்கனும்....
அவங்க
பசய்துறனும்.... விஷயங்க
நாலளக்கு
மான்சி
நலகபயல்ைாம்
எதுவும்
நபாய்
பபயரில்
மாத்தி
நவனாம்னு
எல்ைாத்லதயும்
இருக்குற
அவளுக்கு
பசான்னாலும் ரூபாலய
நபாட்டுரைாம்....
நாம
பசய்யநவண்டியலத
வாங்கிறைாம்... எடுக்க உங்க
அப்புறமா
நவனாம்...
நபர்ை
ஒரு
என்நனாட
நபங்கில்
இருக்க
பணத்லத எடுத்துட்டு வாங்க அதில் மான்சிக்கு நதலவயான துணிகள் வாங்கிறைாம்” என்று ராணி பபருந்தன்லமநயாடு நபச மான்சிக்கு கண்கைங்கியது “ அடிக்கடி முகம் சுழிக்கிறாய்.... “ உதட்லடப் பிதுக்குகிறாய்..... " கண்கலள உருட்டி விழிக்கிறாய்.... “ பநற்றி முடிலய நகாதிவிட்டு.... “ முகத்லத பவட்டிக் பகாள்கிறாய்.... “ அடிக்கடி நழுவும் கற்லற முடிலய.... “ காதில் தினித்துக் பகாள்கிறாய்.... “ இதன் மூைம் நீ எலத.... “ பிரகடனப்படுத்துகிறாய்.... “ உன் அழலகயா..? “ உன் திமிலரயா..? அடுத்து வந்த நாட்களில் மின்னல் நவகத்தில் மான்சி சத்யன் திருமண ஏற்பாடுகள் நடந்தது....
நாள் பநருங்க பநருங்க மான்சிக்கு மனதில் ஒரு பயம் வந்தது.... முதல் சந்திப்பிநைநய எலத பற்றியும் சட்லடபசய்யாமல் தன் விரல்கலள பறறி முறுக்கினான்... அவனுடன் நசர்ந்து
வாழ்ந்தால்
இன்னும்
எலத
எலதபயல்ைாம்
சந்திக்கநவண்டி
இருக்குநமா
என்று எண்ணி தவித்தது மனது திருமணத்திற்கு பரம்பலர
முதல்நாள்
நலககள்
என்று
சுந்தரமும் ஒரு
கைாவதியும்
பபட்டி
நிலறய
நநரில்
நலககலள
வந்து
அவர்களுலடய
பகாடுத்து...
அலததான்
மான்சி திருமணத்தன்று நபாட்டுக்பகாள்ள நவண்டும் என்று பசான்னார்கள் மான்சிக்கு
அந்த
நலககலள
பார்த்ததும்...
அன்று
சத்யன்
பணத்லத
பற்றி
நபசியது
ஞாபகம் வர... அவசரமாக நலககள் நவண்டாபமன்று மறுத்தாள் ஆனால் மான்சியின் மறுப்பு அங்நக எடுபடவில்லை... அந்த நலககலளத்தான் கட்டாயம் நபாட்டுக்பகாண்டு வரநவண்டும் கைாவதி கண்டிப்புடன் பசால்ை .... மான்சியும் நவறு வழியில்ைாமல் ஒத்துக்பகாண்டாள் சுந்தரம் திருமணத்திற்கு யாலரயும் தனித்தனியாக அலழக்காமல் ... ஒரு பிரபை தினப் பத்திரிக்லகயில்
முதல்
பக்கத்தில்
ஒட்டுபமாத்தமாக
அலனவருக்கும்
அலழப்புவிடுத்தார் திருமணநாளன்று
சத்யன்
வட்டு ீ
கார்
அண்ணாமலை
வட்டுக்நக ீ
வந்து
மான்சிலய
அலழத்துச் பசன்றது காலரவிட்டு
இறங்கிய
மான்சிலய
சுமங்கைி
பபண்கள்
ஆைம்
சுற்றி
வரநவற்க....
அதுவலர தலைகுனிந்தருந்த மான்சி பமதுவாக தலைநிமிர்ந்து சுற்றிலும் பார்த்தாள் அவ்வளவு
பபரிய
எவ்வளவு
லரஸ்மில்லை
பநல்லு
மூட்லட
பார்த்து
மான்சிக்கு
அடுக்கி
ஆச்சர்மாக
வச்சுருக்காங்க....
இருந்தது...
என்று
யப்பா
பார்லவலய
ஓடவிட்டவாறு இருந்தவள்.... தன் பக்கத்தில் யாநரா தன்லன உற்றுப்பார்க்கும் உணர்வு வர... திரும்பிப்பார்த்தாள் சத்யன்தான்
இடுப்பில்
லகலவத்து
பகாண்டு
அவலள
தலைமுதல்
கால்வலர
ைஜ்லஜநய இல்ைாமல் நமய்ந்து பகாண்டிருந்தான்... அவனின்
பார்லவ
அவள் மார்பில்
தவழ்ந்த
நலககலள
பார்லவயிட்டதா...
அவளின் எடுப்பான அழகு மார்புகலள பார்லவயிட்டதா என்று பதரியவில்லை
இல்லை
அவனுலடய பார்லவ மான்சியின் உடைில் ஒரு அருவருப்பான புழு ஊர்வலத நபான்ற உணர்லவ
ஏற்படுத்தியது....
அவன்
முன்னால்
தான்
ஒரு
லகதி
நபாை
நிற்பதாக
உணர்ந்தாள் தன்னுலடய திருமண விஷயத்தில் தான் தவறான முடிவு எடுத்துவிட்நடாநமா என்று முதன்முதைாக பயம் வந்தது மான்சிக்கு.... ஏநதா
முன்நனற
முடியாத
திரும்பவும்
முடழயாத
பயங்கர
காட்டில்
வந்து
மாட்டிக்பகாண்டலதப் நபாை இருந்தது மான்சிக்கு.... அய்நயா இதற்க்கு மாற்று வழி ஏதாவது இருக்கா என்று தவித்தாள் சத்யனின்
அந்த
அைட்சியமான
ஒற்லறப்பார்லவ
மான்சிலய
இந்தளவுக்கு
சிந்திக்க
லவத்தது ‘கடவுநள இதுக்குத்தான் இந்த நலககலள நவண்டாம் என்று மறுத்நதன்... இப்நபாது இவன்
முன்பு
இப்படி
கூனிக்குறுகி
நிற்கநவண்டியிருக்கிறநத...
என்று
அவள்
மனம்
துடித்தது அதன்பிறகு
அவலள
சிை
பபண்கள்
மணவலரக்கு
அலழத்துச்பசன்று
சத்யனுக்கு
அருகில் உட்காரலவத்தார்கள் எவ்வளவுதான்
அைட்சியமாக
காட்டிக்பகாண்டாலும்...
என்
மலனவின்
அழலக
பாருங்கடா என்பதுநபால் சத்யன் கர்வத்துடன் பநஞ்லச நிமிர்த்தியபடி அமர்ந்திருந்தான் ஆனால் மணவலரயில் சத்யனுக்கு பக்கத்தில் அமர்ந்த மளன்சி மறந்தும் கூட அவலன ஏபறடுத்துப் பார்க்கவில்லை சத்யன்
மட்டும்
திரும்பி
திரும்பி
அடிக்கடி
அவலள
பார்க்க....
அவள்
தன்லன
முலறப்பபல்ைாம்...
இன்னும்
ஏபறடுத்தும் பார்க்காதது சத்யன் மனதில் ஆத்திரத்லத உண்டாக்கியது ‘
ம்
இருடி
இன்னும்
பகாஞ்சநநரத்தில்
நீ
எவ்வளவு
என்
நநரத்துக்கு
காைடியில்
இந்த
விழப்நபாற’
என்று
மனதுக்குள்
கறுவினான்
சத்யன் ஐயர்
மந்திரம்
சத்யன்
ஓத...
மான்சியின்
யாநரா கழுத்தில்
ஒரு
வயதானப்
மூன்று
முடிச்சு
பபரியவர்
தாைிபயடுத்து
நபாட்டான்....
அவன் கட்டிய தாைிலய தலைகுனிந்து வாங்கிக்பகாண்டாள்
மான்சி
பகாடுக்க...
கண்ண ீருடன்
திருமணத்துக்கு
வந்திருந்த
மான்சியின்
குடும்பத்தினரும்
மணவலரயின்
அப்பாவும்
அருகிநைநய
அவருலடய
நிற்க்க....
சுந்தரம்
இரண்டாவது
தனது
சம்மந்திக்கு
முலறயான மரியாலதலய பகாடுத்தார் மான்சியின் மலனவி
அப்பா
சபாபதி
பார்வதி
தன்
மனதில்
மகலள
எந்த
பார்த்து
பூரிக்க...
விகல்பமும்
அவரின்
இல்ைாமல்
இரண்டாவது
மான்சி
நன்றாக
வாழநவண்டும் என்று பிரார்த்தலன பசய்தாள்.... அண்ணாமலையும்
ராணியும்
கண்களில்
கண்ண ீருடன்
மணமக்கலள
ஆசிர்வதிக்க...
சந்தீப்பும் சந்துருவும் மான்சிலயவிட்டு நகரமால் அருகிநைநய நின்றனர் எல்ைா சம்பிரதாயங்களும் முடிந்து மணமக்கலள சத்யனின் வட்டுக்கு ீ அலழத்து வர.... அந்த
அரண்மலன
நபான்ற
பலழயகாைத்து
வடு ீ
மான்சிலய
தன்
பங்குக்கு
பயமுறுத்தியது ஒரு
சிங்கத்தின்
மான்சி....
குலகக்குள்
ஒருசிறு
சத்தம்
தனியாக
நகட்டாள்
கூட
மாட்டிக்பகாண்டலதப் அவள்
உடல்
எந்த
நபால்
உணர்ந்தாள்
காரணம்
இல்ைாமல்
திடுக்பகன்று தூக்கிப்நபாட்டது இரவு
பநருங்க
நபாய்வந்தாள்....
பநருங்க ஒரு
பைவனப்படுத்துமா... ீ
மான்சியின்
மனிதனின்
உன்லமதாநன
வயிறு
பார்லவ இநதா
தடதடக்க
ஒரு
பபண்
மான்சியின்
அடிக்கடி மனலத
பாத்ரூம் இவ்வளவு
நிலைலயப்
பார்த்தாநை
பதரிகிறநத அவள் எவ்வளவு பைவனமாகிவிட்டாள் ீ என்று திருமணத்திற்கு வந்த மற்றவர்கள் எல்ைாம் நபாய்விட அண்ணாமலையும் ராணியும் மட்டும் உடனிருந்தனர்... இரவானதும் ராணி மான்சிலய குளிக்குச் பசால்ைிவிட்டு .... ஒரு அழகான பமல்ைிய கலறயிட்ட பவண்பட்லட மான்சிக்கு கட்டி அவலள தயார்பசய்ய.... மான்சிக்கு தனக்கு எதுவுநம நவண்டாம் என்று மறுத்துவிட்டு பவளிநய ஓடிவிடைாம என்று இருந்தது மான்சிலய
மூன்று
சுமங்கைிப்
பபண்கள்
ஏநதா
காதில்
பசால்ைியவாறு
சத்யனின்
அலறக்குள் விட்டு கதலவ மூடிவிட்டு பவளிநய தாளிட்டனர் சத்யனின்
அலறக்குள்
நுலழந்த
மான்சி
மூடிய
கதலவவிட்டு
முன்நனறாமல் அதன்மீ நத சாய்ந்துபகாண்டு அப்படிநய நின்றாள்...
ஒரு
இஞ்ச்
கூட
அலறபயங்கும் வந்த நறுமணம் நாசிலய நிலறத்தது.... பமதுவாக தலைலய உயர்த்தி சத்யன் எங்நக என்று சுற்றிலும் நதட..... அந்த
பிரமாண்டமான
படுக்லகயலறயில்.....
பைவித
மைர்களால்
அைங்காரம்
பசய்ப்பட்ட நதக்கு மரக்கட்டிைில் அவன் பட்டுநவட்டி பட்டுசட்லட அணிந்து கால்நமல் கால்
நபாட்டு
உட்கார்ந்திருந்தான்....
அவன்
பார்லவயாநை
மான்சியின்
உலடகலள
கலளந்து விடுவது நபாை உற்றுப் பார்த்தான் மான்சிக்கு அவன் முன் தான் நிர்வாணமாக நிற்ப்பது நபாை இருந்தது ... உடபைல்ைாம் கூசிப்நபானது.... தன் உடலை குறுக்கி லகவிரல்கலள உள்ளங்லகயில் நகம் பதிவது நபாை அழுத்தமாக மடக்கி தன் கூச்சத்லத மலறத்தாள் “
என்ன
மான்சி
சினிமாவிை
வர்றமாதிரி
நான்
வந்து
உன்லன
துக்கிட்டு
நபாய்
கட்டில்ை படுக்கலவப்நபன்னு நிலனச்சுகிட்டு இங்கநய நிக்கிறயா.... எனக்கு அந்த சீ ன் சினிமாவில்
வந்தாநை
பிடிக்காது....
அதனாை
நீயாதான்
இங்க
வரனும்
”
என்று
நக்கைாக அவன் குரல் வர அவன்
குரல்
அவலள
விதிர்க்க
லவத்தாலும்....
தன்னுலடய
ஆம்பிலளத்தனத்லத
அவன் இந்த வலகயில் காட்ட முயற்சிக்கிறான் என்று நிலனத்த மான்சி எதுவுநம நபசாமல் அலமதியாக நின்றாள் “ மான்சி நான் அவ்வளவாக பபாறுலமயில்ைாதன்.... நீ இங்க வந்து நல்ைது நானா அங்நக
வந்தா
என்ன
பசய்நவன்
எப்படி
நடந்துக்குநவன்னு
பதரியாது”
என
அைட்சியமான குரைில் சத்யன் கூறியதும் மான்சி
இதற்க்கு
நபாவநத
நமல்
நமலும் இங்நக நின்று என்று
நிலனத்து...
அவமானப்படுவலத விட
அவலன
பநருங்கி
அவன்
கட்டிலைவிட்டு
அருகில் இரண்டடி
பதாலைவில் நின்றாள் சத்யன் லகலய நீட்டி அவள் வைது நதாலள அழுத்தமாக பிடித்த இழுத்து தன்மீ து நபாட்டவாநற
கட்டிைில்
சரிந்தான்...
தன்
கால்களால்
அவலள
சுற்றி
வலளத்து
சிலறப்பிடித்து தனக்குள் அடக்கியவன்.... அவளின் கீ ழுதட்லட கவ்வி இழுத்து கடித்து சப்பி உறிஞ்சினான்... மான்சி இந்த முதல் தாக்குதைிநைநய மிரண்டு நபானாள்
" முதைிரவு ஒரு யுத்தம்.... " கட்டில் அதன் நபார்க்களம்.... " அங்நக இருவரும்.... " ஒருவலர ஒருவர்.... " பஜயிக்க முற்படுவதில்.... " பமன்லமயும் பவட்கமும்.... " நதாற்றுப்நபாகிறாது.... " இவர்கநளா ஒருவர் மற்றவலர... " பஜயித்துவிட்டாதாக நிலனத்து... " இருவருநம நதாற்றுப்நபாகிறார்கள்.... மான்சிக்கு அவனின் இந்த அணுகுமுலற சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை.... இதற்க்கு முன் தனது
முதைிரலவ
பற்றி
அவள்
நிலனத்து
பார்க்கவில்லை
என்றாலும்...
முதைில்
சிறிதுநநரம் நபசிவிட்டு அதன்பிறகு படிப்படியாக ஆரம்பித்திருக்கைாம்.... இநதா ஆறிக்பகாண்டிருக்கும் பாலைக் கூட அருந்தமால் இவ்வளவு அவசரம் ஏன்.... தனக்கு
இவன்
தரும்
இந்த
முதல்
முத்தம்
இப்படியா
தன்னுலடய
ஒத்துலழப்பு
இல்ைாமநைநய கிலடக்க நவண்டும் என்று மனம் வருந்திய மான்சி.... இவன் இலத விடுத்து பகாஞ்சநநரம் தன்லன பற்றியும் அவலன பற்றியும் நபசைாநம.... அலத
மான்சி
அவனிடம்
பசால்ை
நிலனக்கயில்...
சத்யன்
அவள்
உதட்லட
விட்டுவிட்டு... அவலள புரட்டி கீ நழ தள்ளி அவள் நமநை படர்ந்து பரபரப்புடன் அவள் நசலை அவிழ்க்க முயற்சிக்க.... மான்சி அவன் லககலள தடுத்து “ நாம பகாஞ்சநநரம் நபசிகிட்டு இருக்கைாநம” என்று பமதுவாக நகட்க
தனது லககள் பசய்யும் நவலைலய சற்றுநநரம் நிருத்தி அவலள ஏளனமாக பார்த்து... “ஏன் என் பசாத்து விவரங்கலள நகட்கப் நபாறியா” என்றான் அவன் வர்த்லதயில் அதிர்ந்து நபான மான்சி “ என்ன பசால்றீங்க” என நகட்க “ஆமாம்
பின்நன
பரண்டு
நபரும்
நமக்குள்நள நபான
நபசறதுக்கு
வாரம்தான்
என்ன
பார்த்நதாம்....
இருக்கு...
முன்னபின்ன பதரியாத
எப்படிநயா இன்னிக்கு
கல்யாணம்
முடிஞ்சு நபாச்சு.... இனி நபாகநபாகத்தான் பரண்டு நபரும் நபசி புரிஞ்சுக்க முடியும்... அதன்பிறகு
நான்
பசால்ைாமாநை
என்நனாட
பசாத்துக்கணக்கு
உனக்கு
பதரியும்
அதுக்குள்ள அவசரப்பட்டா எப்படி” என்று சத்யன் நக்கைான குரைில் கூற இப்படி
பணத்லதயும்
மலனவிலயயும்
லவத்து
எலடநபாடும்
ஒருவன்
மான்சியின்
கணவனா... மான்சிக்கு தன் விதிலய எண்ணி வரட்சியான சிரிப்பு வந்தது “ அப்ப நமக்குள்ள உங்க பணத்லத தவிர நபசறதுக்கு எதுவுநம இல்லைன்னு பசால்றீங்களா” என்றாள் “ ஆமாம் மான்சி நமக்குள்ள டிஸ்கஷ் பண்ண பணத்லத தவிர நவற என்ன இருக்கு.... இப்நபா
உன்லனயும்
என்லனயும்
நபாதும்
இப்நபாலதக்கு
நம்ம
பத்தி
பரண்டு
பதரிஞ்சுக்கனும்ன்னா... நபர்
உடலைத்
தவிர
இந்த
ஒரு
நமக்கு
லநட்
மத்தியிநை
புரிஞ்சுக்க நவற விஷயநம இல்லை” என்று சத்யன் தீர்மானமாக கூற மான்சி சிறிதுநநரம் கண்லண மூடி எலதநயா நயாசிப்பவள் நபாை இருந்தாள்... பிறகு கண்கலள திறந்து தன்நமல் கவிழ்ந்து கிடந்த அவலனப்பார்த்து “ சரி நீங்க பசால்றலத ஏத்துக்கிநறன் என்லன என்ன பசய்யனும்னு நிலனக்கிறீர்கநளா அலத பசய்ங்க” என்று விரக்தியான குரைில் கூறிவிட்டு கண்கலள மூடி கால்கலள நீட்டி படுத்துக்பகாண்டாள் சத்யனுக்கு அவளின் நபச்சு பகாஞ்சம் மனலத சங்கடப்படுத்தினாலும்... ம் பமாதல்ை இப்படித்தான்
நபசுவாளுங்க
அப்புறமா
நாமநை
லகச்பசைவுக்கு
காசுக்கு
இவகிட்ட
லகநயந்தநவண்டி இருக்கும் இவலளபயல்ைாம் இப்பநவ தட்டி அடக்கி லவக்கனும் என்று நிலனத்து விட்ட இடத்திைிருந்து தனது நவலைலய ஆரம்பித்தான் நவகமாக அவள் நசலைலய கலளந்து கீ நழ நபாட்டவன்....பிறகு அவள் மார்புகளில் தன்
முகத்தால்
நதய்க்க
அவள்
ஜாக்பகட்டில்
இருந்த
ஊக்குகள்
அவன்
முகத்தில்
கீ றியது... ச்நச எனறு தலைலய உதறியவன் அவள் ஜாக்பகட்டின் பகாக்கிகலள கழட்டி அவலள தூக்கி உட்காரலவத்து அலத அவள் லகவழிநய கழட்டிவிட்டு... அவலள தன் மார்பில்
சாய்து
பின்புறம்
தன்
லகலய
பகாண்டு
பசன்று
அவளின்
ப்ராலவ கழட்டியவன் மறுபடியும் அவலள படுக்லகயில் கிடத்தினான்
பவள்லளநிற
சத்யன்
தன்
நிைாவின்
பார்லவலய
நடுவில்
அவளின்
பபாட்டு
பருத்த
லவத்தது
மார்புகளில்
நபாை
ஒரு
பதித்தான்...
சிறிய
பிரவுன்
இரண்டு
வட்ட
வட்டம்.
அதன்
நடுவில் ஒரு வயைட்டும் அல்ைாது கருப்பும் அல்ைாது ஒரு நிறத்தில் மிளலக நபாை ஒரு காம்பு... இவள் மார்பு சரியநவயில்லை மல்ைாக்க படுத்தா எல்ைா பபாண்ணுங்களுக்கும் சரிந்து படர்ந்து
அகைமாக
ஆயிடுநம....
ஆனா
இவளுக்கு
மட்டும்
அப்படிநய
சரியாம
குத்திக்கிட்டு நிக்குநத.... இவநள குளிக்கும் நபாதுகூட அழுத்தி நசாப்பு நபாட்டுருக்க மாட்டா நபாை.... பரவாயில்லை நல்ைா பமயின்படயின் பண்ணிருக்கா என்று சத்யன் நிலனத்தான் சத்யனுக்கு
அந்த
சிறிய
இவ்வளவு
குட்டியா
காம்லப
இருக்நக
பார்த்ததும் இலத
ஏமாற்றமாக
எப்படி
இருந்தது.....
வாயிை
வச்சு
ச்நச
சப்புறது
காம்பு என்று
சந்நதகப்பட்டவன் .... சரி சப்பித்தான் பார்க்கைாநம என நிலனத்து.... குனிந்து அவள் வைது மார்பின் காம்லப தன் பற்களால் கடித்து இழுத்து சப்ப.... அது இவன் வாயில் அகப்படாமல் பவளிநய வந்தது.... சத்யன் தனது இரண்டு லககளாலும் அவளின் வைது மார்லப பற்றி நன்றாக கசக்கி அந்த பிரவுன் நிற வட்டத்லத மட்டும் பிதுக்க.... இப்நபாது அவள் காம்பு சற்று எடுப்பாக பவளிநய வர.... சத்யன் அது மறுபடியும் உள்நள நபாய்விடாத வாறு சட்படன தன் பற்களால் கடித்து இழுத்து தன் உதடுகளுக்கு மத்தியில் லவத்து பகாண்டு தன் நாக்கால் காம்லப தட்டி தடவ அவனின் உதட்டுக்குள்நளநய அவள் காம்பு சிறிது சிறிது பவளிவர ஆரம்பிக்க.... சத்யன் காம்லப நாக்கால் தடவுவலத விட்டுவிட்டு உதட்டால் அழுத்தியவாறு சப்பி உறிஞ்சினான்...
பவகுநநரமாகியும்
அநத
நவலைலய
பசய்தவன்...
நைசாக
வாய்
வைிப்பது நபாை இருந்தது.....பிறகு தன் உதட்லட எடுத்துவிட்டு காம்லப பார்க்க.... அது அலர அங்குைத்திற்கு நன்றாக விலரத்து பவளிநய பதரிந்தது.... சத்யன் தனக்குத்தாநன நதாளில் தட்டி சபாஷ் பசால்ைநவண்டும் நபாை இருந்தது.... பின்நன பவளிநய வராத மிளகு அளவுக்கு இருந்த காம்லப கடித்து,. இழுத்து, சப்பி, உறிஞ்சிநய
நாவல்பழம் விலதலயப்
நபாை
ஆக்கிவிட்டாநன
இது
பபரிய சாதலன
தாநன சத்யன் தனது
அநத கண்டுபிடிப்லப அடுத்து
மார்பிலும் பசய்து
தனது
திறலமலய
காட்ட... அந்த காம்பும் இப்நபாது விலரத்துக்பகாண்டது..... அவள் மார்புகலள சப்பிநய
கலளத்துப்நபான சத்யன் அவள் பக்கவாட்டில் சரிந்து படுத்து அவலளயும் தன்பக்கமாக திருப்பி அலனக்க மான்சி
உயிருள்ள
ஒரு
இயந்திரத்லதப்
நபாை
திரும்பி
படுக்க....
ச்நச
இவளுக்கு
உணர்ச்சிநய இருக்காதா... என்ன பசஞ்சாலும் அப்படிநய மரக்கட்லட மாதிரி இருக்கா... ம்ம் எவ்வளவு நாலளக்கு உன் வராப்புன்னு ீ பார்க்கிநறன்.. என்று மனதுக்குள்நளநய அவளுக்கு
சவால்
விட்டவன்...
இவலள
துடிக்கவச்சாதான்
நான்
யாருன்னு
புரிஞ்சுக்குவா என்று நிலனத்தான் இந்த
நிலனப்பு
வந்ததுநம
மறுபடியும்
அவலள
புரட்டி
நநராக
படுக்க
லவத்து
முன்லபவிட படுநவகமாக அவளின் பாவலடலய அவிழ்த்து வச.... ீ மான்சி இப்நபாது முழு நிர்வாணமாக கண்கலள மூடியபடி படுத்திருக்க... சத்யன்
அவலள
கலளந்தான்.... உடல்களும்
பார்த்துக்பகாண்நட
இவனும் ஒன்றின்
நிர்வாணமாகி மீ து
ஒன்றாக
கட்டிலைவிட்டு அவள்மீ து கிடந்து
இறங்கி
தனது
படர்ந்தான்..... தங்கள்
உடல்
உலடகலள
இரண்டு
நிர்வாண
சூட்லட
தணிக்க
முயற்சிக்க.... உடல் சூடு தணியவில்லை மாறாக கபகபபவன சூடு ஏறி உணர்ச்சிகலள தூண்டியது சத்யன்
அவளுக்கு
வைிக்க
வைிக்க
மறுபடியும்
கனியாத
அவள்
மார்புகலள
கனியலவக்க முயற்சித்தான்.... மான்சி எங்நக அவன் தன் மார்புகலள கடித்து பிய்த்து எடுத்துவிடுவாநனா
என்று
பயமாக
இருந்தாலும்
வைிலய
பபாறுத்து
பகாண்டு
கிடந்தாள் பணம்பகாடுத்து விலைக்கு வாங்கிய பபாருலள அவன் திருப்தியாக அனுபவிக்கிறான்.... அலத நாம தடுக்கக்கூடாது என்று மான்சி விரக்த்தியாக நிலனத்தாள் சத்யன் அவள்மீ து படர்ந்து தனது உடல் எலடயால் அவலள அழுத்தியாவாறு... தனது உறுப்லப
அவளின்
பபண்லமயில்
லவத்து
நதய்க்க....
அவனின்
அதிக
எலடயால்
மான்சிக்கு மூச்சு திணறியது அவள் திணறுவலத பார்த்து அவள்மீ து இருந்து இறங்கி அவள் கால்கலள விரித்து நடுவில் மண்டியிட்டு பவளிச்சத்தில் அவளின் பபண்லமலய பார்த்தான் அவள் பபண்லம பராம்பநவ சிறியதாக அதிகமாக உப்பியில்ைாமல் சிறு புலடப்பாக... சுத்தமாக நராமங்கள் இன்றி.... பவண்லணயில் பசய்யப்பட்ட முக்நகாணத்தின் நடுநவ கத்தியால் நகாடுநபாட்டது நபாை இருந்தது.... அவள் பபண்லமயின் பக்கச்சவர்கநளா பபண்லமயின் உதடுகநளா மன்மத பமாட்நடா எதுவுநம பவளிநய பதரியவில்லை....
கீ ற்றாக ஒரு பிளலவத் தவிர நவறு எதுவுநம இல்ைாமல் இருக்க ... சத்யனுக்கு அலத பார்க்க
ஆச்சரியமாக
இருந்தது
இது
என்ன
இப்படியிருக்கு
என்று
விழிகள்
விரிய
பார்த்தான அவன்
இதுவலர
எந்த
கன்னிப்பபண்லனயும்
அனுபவித்ததில்லை....
அதனால்
யாருக்குநம இதுநபால் இருந்ததில்லை..... ஒரு கன்னியின் பபண்லமலய இப்நபாததான் பார்க்கிறான் சத்யன்... முதல்முலறயாக மான்சிலய எண்ணி அவனுக்கு சந்நதாஷமாக இருந்தது... இதுவலர யாருநம பார்க்காத பபாக்கிஷத்லத இவன் பார்க்கிறான் அதன் அழகு அவலன மயக்க சட்படன குனிந்து முத்தமிட்டு அதன் பிளவில் தனது நாக்லக பசலுத்தி கீ ழிருந்து நமைாக ஒநர நகாடாக இழுத்தான... மான்சியின் உடல் இதுக்குகூட சிைிர்க்கவில்லை துடிக்கவில்லை.... சத்யன்
நிமிர்ந்து
அவள்
முகத்லத
பார்த்தான்....
கண்கலள
மூடி
கீ ழுதட்லட
கடித்துக்பகாண்டு படுத்திருந்தாள்.... சத்யனுக்கு
அவலள
இழுத்து
நாலு
அலறவிடைாமா
என்று
இருந்தது....
எந்த
ஒத்துலழப்பும் இல்ைாமல் இப்படி கட்லட நபாை இருக்க இவள் என்ன உணர்ச்சியற்ற ஜடமா... என்று நிலனத்தவன்... நீ எப்படி நவனும்னாலும் கிட நான் என் நவலைலய விடப்நபாறதில்லை என்று
மறுபடியு தன் வாயால்
அவன் பபண்லமலய ஆராய்ச்சி
பசய்யும் பணிலய நமற்பகாண்டான் அவள் பபண்லம புலடப்லப நக்கியவாநற அந்த பிளவில் அதன்
முலனயில்
தீண்டினான்...
இருந்த
இப்நபாது
பவளிநய
மான்சி
பதரியாத
உடல்
தனது நாக்லக பசலுத்தி
அவளின்
பவடுக்பகன
மன்மத
பமாட்லட
உதறிக்பகாள்ள....
தனது
பதாலடலய இடுக்கிக்பகான்டான்.... சத்யன்
அவள்
பதாடர்ந்தான்.... இல்லை....
ஏன்
பதாலடகலள அவன்
பிளந்து
இதுவலர
என்றால்
எந்த
அவர்களில்
மறுபடியும் பபண்ணின்
யாருநம
தனது
வாய்
பபண்லமலயயும்
கன்னியில்லை
நவலைலய சுலவத்தநத
என்பதால்
தான்....
நம்லம நபாை எத்தலன நபர் நக்கியிருப்பாநனா என்று ஒரு அருவருப்பில்
அங்நக
வாலய லவக்க மாட்டான் ஆனால்
மான்சியின்
பபண்லம
அவனுக்கு
பபரிய
விருந்தாக
அலமய...
விடாமல்
அனுபவித்து நக்கி சுலவத்தான்... பவகுநநரம் வலர அவள் பதாலடயிடுக்கில் இருந்து தனது முகத்லத எடுக்கநவ இல்லை சத்யன்
ஒருகட்டத்தில் அவனது ஆண்லம தனது உச்சபட்ச எழுச்சிலய அலடய.... இதற்க்கு நமல் தனது ஆண்லமலய லவத்து அவள் பபண்லமலய சுலவக்கநவண்டும் என்று நிலனத்தான் நிமிர்ந்து
மண்டியிட்டு
ஒருலகயால்
தனது
அமர்ந்து
அவள்
ஆண்லமலய
கால்கலள
எடுத்து
அகைமாக
அவள்
பபண்லம
விரித்து
லவத்து
வாசைில்
லவத்து
எந்தவிதமான முன்னறிவிப்பு இல்ைாமல் உள்நள நுலழக்க முயற்சிக்க.... அவளின்
சிறிய
சத்யனா
சும்மா
புலடப்பில்
இவனின்
விடுபவன்
தடித்த
எழந்து
நபாய்
உறுப்பு தனது
நுலழயாமல் டிரஸ்சிங்
முறண்டியது....
நடபிலள
திறந்து
அதிைிருந்த ஆயிலை எடுத்து தனது உறுப்பில் பூசிவிட்டு மறுபடியும் வந்து....அவள் கால்கள் நடுநவ மண்டியிட்டு அவளின் பபண்லம தன் விரல்களால் தடவி விரித்து பிடித்து அதன் துவாரத்லத கண்டுபிடித்து அதில் லவத்து தனது புட்டத்தால் அழுத்தி தள்ள....
சிறிய
பிளலவ
நமலும்
அகைமாக்கி
நைசாக
அவள்
பபண்லமலய
கிழித்துக்பகாண்டு உள்நள நபானது அவன் உறுப்பு சத்யன் நிமிர்ந்து மான்சிலய பார்த்தான்... அவள் தலையலனலய இரண்டு பக்கமும் லககளால்
பற்றிக்பகாண்டு
உதட்லட
கடித்து
தன்
வைிலய
பபாருக்க...
அவள்
கடித்துபகாண்டு இருந்த கீ ழுதட்டில் நைசாக ரத்தம் கசிந்தது சத்யனுக்கு
அவள்மீ து
பகாஞ்சம்
பரிதாபம்
வர
சிறிதுநநரம்
எதுவும்
பசய்யாமல்
அலமதியாக இருந்துவிட்டு பிறகு தனது இயக்கத்லத ஆரம்பித்தான் ..... அவனுலடய வழக்கத்லத
நபாைநவ
குத்தினான்....இப்நபாது
முதைில் இவனின்
பமதுவாக
ஆரம்பித்து
ஒவ்பவாரு
குத்துக்கும்
பிறகு மான்சி
நவகபமடுத்து வாய்விட்டு
அைறினாள்.... அவளின் அந்த சிறு பபண்லமப் புலடப்பு இவனின் நவகத்லத தாங்காமல் கதறியது.... பவகுநநரம் தனது நவகத்தால் அவலள கதறலவத்த சத்யன் இறுதியாக தனது
ஜீவரசத்லத
அவள்
பபண்லம
அவள்
பபண்லமயின்
நிலறத்து
ஆழத்தில்
அங்நகஅதற்க்நகற்ற
சர்பரன்று
பீய்ச்சியடிக்க....
அது
பகாள்ளளவு
இல்ைாததால்
மீ தி
பவளிநய வழிந்தது இந்த
நீண்டநநர
கலளத்துப்
துலளயிடும்
நபானான்....
தனது
நவலையால்
என்றுமில்ைாத
அளவுக்கு
சத்யன்
உடல்
முழுவலதயும்
அவள்மீ து
கிடத்தி
எலட
படுத்துக்பகாண்டான் சத்யன் சிறிதுநநரத்தில் அவலளவிட்டு கீ நழ இறங்கி பாத்ரூம் நநாக்கி நபாக..... மான்சி தன் உடைின் மீ து இருந்த பபரிய பாரம் இறங்கியதும் புஸ்பஸன்று பபரிதாக இழுத்து மூச்சுவிட்டாள் ....
பிறகு
திரும்பி
படுத்து
கட்டிைின்
தலைப்பகுதியில்
கிடந்த
தனது
பட்டுபுடலவலய
எடுத்து தன் உடைின் நிர்வாணத்தின் மீ து நபார்த்தியபடி எழுந்திருக்க.... மான்சிக்கு தலைசுற்றியது அவசரமாக கட்டிைில் லககலள ஊன்றிக்பகாண்டு தன்லன நிதானப்படுத்தியவள்.... அப்நபாதுதான் கவனித்தாள் மான்சி கட்டிைில் நபாடப்பட்டிருந்த விரிப்பில் திட்டுத்திட்டாக ரத்த கலறயாகியிருந்தது.... அய்நயா என்று பதறி கீ நழ குனிந்து பார்க்க அவள் பதாலடகளில் அவனது உயிர்நீரும் இவளுலட கன்னி உதிரமும் வழிந்தது மான்சி நவகமாக அந்த விரிப்லப இழுத்து சுருட்ட முயற்சிக்க... அதற்க்குள் சத்யன் வந்துவிட்டான் “ ஏய் என்ன பண்நற” என்று கட்டிலை பார்த்தவன்.... அதில் இருந்த ரத்தக்கலறலய பார்த்துவிட்டு மான்சியிடம் திரும்பி “என்னாச்சு மான்சி உனக்கு பீரியட்ஸ் ஆயிருச்சா” என்று நகட்க மான்சிக்கும் அதுதான் புரியவில்லை இன்றுதாநன பத்தாவது நாள் அதற்க்குள் எப்படி வரும் என நிலனத்தவள் “ அபதல்ைாம் இல்லை இ.....இது
என்னன்னு பதரியலை”
என்றாள் பமல்ைிய குரைில் “ம் எனக்கு பதரியும் உனக்கு இது பர்ஸ்ட் லடம்ை அதான் இப்படி ஆகியிருக்கும்... சரிவிடு
அலத
ஏன்
எடுக்கற
காலையிை
நவலைக்காரங்க
வந்து
கிள ீன்
பண்ணிக்குவாங்க... என்றவன் அந்த கலறபடிந்த விரிப்பின் மீ நத படுத்துக்பகாண்டான் மான்சி
அவன் நிர்வாணத்லத
பார்க்க கூசி
தலைலய குனிந்து
பகாண்டு
கட்டிைில்
லகயூன்றியவாநற பமதுவாக எட்டு லவக்க.... நகரநவ முடியாத அளவுக்கு பதாலடகள் இரண்டும்
இறுக்கமாக
பநருப்பால்
இருந்தது....
சுட்டதுநபாை
அடிவயிறும்
ஒருவிதமான
அவள்
பபண்லமயின்
எரிச்சலுடன்
உட்பகுதியும்
வைிபயடுக்க...
அவளுக்கு
அப்படிநய மடிந்து அமர்ந்து கதற நவண்டும் நபாை இருந்தது ஆனால்
அவன்
முன்னால்
அலத
பசய்தால்
அதற்க்கும்
பணத்லத
சம்மந்தபடுத்தி
ஏதாவது ஏளனமாக நபசுவான்... அந்த ஏளனத்லத தாங்குவலத விட இந்த வைிலய தாங்குவது எவ்வளநவா நமல் என்று நிலனத்தாள் அவன்முன்
தனது
பைகீ னத்லத
மலறத்து
பல்லைக்கடித்து
முடிந்தவலர
உடைில்
பைத்லத வரவலழத்துக்பகாண்டு பமதுவாக நடந்து பாத்ரூம் நநாக்கி நபாக.... அவள் நடப்பதற்கு அவள் உடைில் சுற்றியிருந்த புடலவ பபரும் தலடயாக இருந்தது
“என்னாச்சு மான்சி ஏன் அப்படி நடக்குற” என்று சத்யன் கட்டிைில் படுத்தவாநற நகட்க மான்சி
தனது
உணர்வுகலள
எவ்வளநவா
கட்டுபடுத்த
முயன்றும்
அலதயும்
மீ றி
ஒருதுளி கண்ண ீர் அவள் விழிகளில் உற்பத்தியாகி கன்னத்தில் வழிந்தது சத்யன் கட்டிைில் இருந்து பட்படன்று எழுந்து அமர்ந்து “ என்னாச்சு மான்சி பராம்ப வைிக்குதா...
இரு
நான்
வர்நறன்”
அவலள
பநருங்கியவன்
அவளின்
இடுப்பில்
லகபகாடுத்து தாங்கியபடி பாத்ரூம்க்கு அலழத்துச்பசன்றான் அவலள லகத்தாங்கைாக நடத்தியபடி “ இந்த மாதரி புடலவலய சுத்திகிட்டு இருந்தா தடுமாறாம
என்ன
பண்ணும்....
நல்ை
ப்ரீயா
இரு
மான்சி.....
இப்நபா
கிட்டத்தட்ட
மூணுமணி நநரமா நாம பரண்டுநபரும் நிர்வாணமாத்தான் இருக்நகாம்.... அப்புறமா ஏன் இந்த மாதிரி நடிக்கனும்.... ஆனா எனக்கு இபதல்ைாம் சுத்தமா புடிக்காது.... என்நனாட பபட்ரூமுக்குள்ள எப்பவுநம நீ பவளிப்பலடயா இருக்கனும்” என்று சத்யன் நிதானமாக பசால்ைிபகாண்டு நபாக தான் பத்தினி நவசம் நபாடுவதாக அவன் மலறமுகமாக பசான்னது புரிய.... மான்சிக்கு தன் உடைில் அவன் லகபட்ட இடபமல்ைாம் தீயாய் தகித்தது.... அவனிடமிருந்து விைகி நின்று
தான்
சுற்றியிருந்த
புடலவலய
பரபரபவன்று
அவிழ்த்து
வசி ீ
எறிந்துவிட்டு
அவன்முன் நிர்வாணமாக நின்றாள் “
ம்ம்
இது
சூப்பர்...
நராசபமல்ைாம்
ஆனா
என்கிட்ட
பராம்ப
பசல்ைாது
நராசக்காரியா நபபி”
என்று
இருப்ப
அவள்
நபாை....
கீ ழுதட்லட
உன்நனாட கிள்ளியவன்
அவள் முதுகில் ஒருலகயும் பதாலடயில் மறுலகயும் பகாடுத்து அனாயசமாக அவலள தூக்கிக்பகாண்டு நபாய் பாத்ரூமில் விட்டான் அவ்வளவு தூக்கியலத
நவதலனயிலும் பார்த்து
வைியிலும்
மான்சிக்கு
அவன்
ஆச்சரியமாக
தன்லன இருந்தது....
அைட்சியமாக நல்ை
அப்படி
இரும்புநபாை
வைிலமயான நதகமுலடயவன்தான்.... ஆனால் அவன் நாக்லகயும் கூட அந்த பிரம்மன் இரும்பாநைநய
பசய்துவிட்டான்
நபாை....
அதனால்தான்
அவன்
வார்த்லதகள்
ஒவ்பவான்றும் தன் மனதில் காயத்லத ஏற்ப்படுத்துகிறநதா மான்சி சத்யலன பார்த்து ‘பவளியநபாங்க’ என்பலத நபாை பார்க்க.... அவன் பிடிவாதமாக மார்பின் குறுக்நக லககலள கட்டியபடி அைட்சியமாக நின்றான்
தான் வாலயத்திறந்து நகட்காமல் அவன் பவளிநய நபாகமாட்டான் என்று நிலனத்த மான்சி
“
ப்ள ீஸ்
பகாஞ்சம்
பவளிய
நபாங்க
நான்
கிள ீன்
பண்ணிகிட்டு
வர்நறன்”
என்றாள் “ஏய் இப்பத்தாநன பசான்நனன் பவளிப்பலடயாக இருக்கனும்” இவன் இந்த இடத்லதவிட்டு நகரமாட்டான் என்பது பதளிவாகத் பதரிய மான்சி நவறு எதுவும்
நபசாமல்
பதாலடயிைிருந்த
திரும்பி
கசடுகலள
நின்றுபகாண்டு சுத்தமாக
தண்ண ீலர
கழுவினாள்...
திறந்துவிட்டு
பிறகு
தண்ண ீலர
தனது
வாறி
தன்
முகத்தில் அடித்து தனது கலளப்லபப் நபாக்கினாள் “ம் ஆச்சா மான்சி நபாகைாம” என்று சத்யன் அவலள பநருங்கி அவலள தூக்க முயை “ம்ஹூம் நான் நடந்நத வர்நறன்” என்று அவன் லககலள விைக்க அவன்
அவளின்
நபச்லச
அைட்சியம்
பசய்து
அவலள
தூக்கி
தன்
மார்நபாடு
நசர்த்தலணத்துக் பகாண்டு பாத்ரூலமவிட்டு பவளிநய வந்தான் இப்நபாது அறியாமல்
அவன்
அலணப்பு
தனது
உடல்
சற்று
பமன்லமயாக
பைவனத்நதாடு ீ
இருக்க.....
அவன்
மார்பில்
மான்சி
தன்லனயும்
தன்முகத்லத
சற்று
அழுத்திலவத்துக் பகாள்ள.... அவனின் வாசம் அவள் நாசியில் ஏறி மனலத நிலறக்க... அதுவலர கீ நழ பதாங்கியபடி வந்த அவள் லககள் சற்று நமநைறி அவன் முதுலக பதாட்டது.... அவளுலடய பதாடுலகலய உணர்ந்த சத்யன் அவலள படுக்லகயில் கிடத்தும் முன் தயங்கி நின்று குனிந்து அவள் முகத்லத பார்த்தான் அவள் விழிகள் மூடியிருந்தலும்... நிமிர்ந்த அவளின் இரண்டு மன்மத நகாபுரங்களும்... மைர்ந்த அவள் முகமும்... குவிந்த அவள் உதடுகளும்...
அவனுலடய உணர்ச்சிலய
மறுபடியும் தூண்டிவிட.... அவலள அப்படிநய கவிழ்த்து படுக்கலவத்து அவள் முதுகில் இவன் சவாரி பசய்வது நபால் ஏறி அவள் இடுப்பின் இரண்டு பக்கமும் கால்கலள ஊன்றி அவள் அடிவயிற்லற உயர்த்தி அதன்கீ நழ ஒரு தலையலனலய லவக்க... இப்நபாது அவள் பின்புறம் நன்றாக உயர்ந்து பதரிய.... சத்யன் அவளின் புட்டத்லத பவகுவாக ரசித்து குனிந்து அந்த பவளுத்து சிவந்து பருத்த சலத
நகாளங்களில்
தன்
உதடுகளால்
அழுத்தி
அழுத்தி
முத்தமிட்டான்...
அதன்
பமன்லமயும் இடத்லத
திண்லமயும்
விட்டு
அவன்
நகராமல்
உதடுகளுக்கு
மாற்றிமாற்றி
பராம்பநவ
மறுபடியும்
பிடித்துப்நபாக
மறுபடியும்
அந்த
முத்தமிட்டுக்
பகாண்நட இருக்க மான்சியின்
உடைில்
முதன்முலறயாக
உணர்ச்சிகள்
தலைகாட்ட
ஆரம்பிக்க
அலத
நைசான தன்னுலடய முனங்கைில் பவளிப்படுத்தினாள் ஆனால்
சத்யன்
அவளின்
அந்த
பமன்லமயான
உணர்ச்சிகலள
தனது
முரட்டுத்தனமான ஆண்லமயால் அழிக்கும் முயற்ச்சியாக.... அவள் அசந்த நநரத்தில் தடாைடியாக
அவளின்
பின்புறமாகநவ...
தனது
நரம்புகள்
முறுக்நகறிய
முரட்டு
உறுப்பால் ஒநர குத்தாக குத்தி ஏற்றினான் இவ்வளவு
நநரம்
அவனது
பசயல்கலள
பற்கலள
கடித்துப்
பபாருத்துக்பகாண்ட
மான்சி.... இப்நபாதய இவனுலடய அதிரடி தாக்குதைால் வாய்விட்டு அைறி அவலன புரட்டி கீ நழ தள்ள முயை எப்படி முடியும் அவளது பைவனமான ீ உடலை சத்யனின் பைமான உடல் எளிதாக பவன்றது சத்யன்
விடியவிடிய
கண்விழித்து
மான்சிலய
விதவிதமாக
புணர்ந்ததில்
அவனுக்கு
பராம்பவும் உடல் கலளத்து நபாக.... அற்புதமாக பைமுலற அவலள புணர்ந்து தனது பவற்றிகரமான முதைிரலவ பகாண்டாடிய திருப்த்தியில் அவலள இறுக்கி அலணத்துக் பகாண்டு படுத்து உறங்க ஆரம்பித்தான் மான்சிக்குத்தான்
காலை
வலர
தான்
உயிருடன்
இருப்நபாமா
என்ற
சந்நதகம்
எழுந்தது.... அந்தளவுக்கு அவள் உடலை நார்நாராகக் கிழித்திருந்தான் சத்யன் அவன் கடித்து இழுத்த மார் காம்புகலள சுற்றி அவனுலடய பல் தடங்கள் இருக்க... சுருக்சுருக்பகன்று பயங்கரமாக வைித்தது.... அவள் முதுபகல்ைாம் அவனின் நகக்குறிகள் பட்டிருக்க திகுதிகுபவன எரிந்தது அவளுலடய பபண்லமநய சற்று வங்கிவிட்டது ீ நபாை இருக்க.... பதாலடகலள நசர்த்து லவக்க பராம்ப சிரமப்பட்டாள் லககளும் கால்களும் எங்நக பரப்பது நபாை தன்னுணர்வுவற்று கிடக்க..... அவளுக்கு லககால்கலள அலசக்க பவக கஷ்டமாக இருந்தது
இது இன்றுமட்டும் தானா இல்லை பதாடருமா.... அப்படி பதாடர்ந்து நடந்தபதன்றால் தன்னால் தாங்க முடியுமா........ எனக்கு
மட்டும்தான்
இப்படி
இருக்கிறதா....
இல்லை
முதைிரவன்று
எல்ைாப்
பபண்களுக்குநம இப்படித்தான் இருக்குமா....... பபண்பணன்றாநை
இந்த
கஷ்டத்லதயும்
வைிகலளயும்
தாங்கிதான்
ஆகநவண்டுமா........... இப்படி
விலடபதரியாத
பை
நகள்விகளுடன்
மான்சி
விடியவிடிய
கண்மூடாமல்
கிடக்க.... சத்யன் அவளுலடய வாசலன மிகுந்த அழகு உடலை அலணத்துக்பகாண்டு சுகமாக உறங்கினான் பபாழுது
நன்றாக
விடிந்து
பவளிநய
ஆட்கள்
நடமாடும்
சத்தம்
நகட்டாலும்
மான்சியினால் படுக்லகலயவிட்டு எழுந்திருக்க முடியவில்லை சத்யன் அவள் மார்பு மத்தியில் முகத்லத லவத்துக்பகாண்டு தூங்கியது ஒரு காரணம் என்றால்....
மான்சியால்
அவலன
விைக்கிவிட்டு
எழ
முடியாமால்
லககால்கள்
வழுவிழந்து இருந்தது இன்பனாரு காரணம் மான்சி தன்மீ து பாதி படர்ந்த நிலையில் நன்றாக உறங்கியவனின் முகத்லத தனது தலைலய சாய்த்து பார்த்தாள்.... அவளின் வைது மார்பு கீ நழ இருக்க இடது மார்லப தன் முகத்தால் நமநை தள்ளிவிட்டு அதன் இலடநய கிலடத்த சிறு இலடபவளியில் தனது முகத்லத லவத்துக்பகாண்டு தூங்கினான்... அவனின் பவப்பமான மூச்சுகாற்று அவள் இடது மார்பில் நமாதி பிறகு மீ ண்டும் அவன் முகத்துக்நக நபானது.... அவன் உதடுகள் பகாஞ்சம் விரிந்து கீ ழுதடு மட்டும் அவள் இடது
மார்பின்
அடிச்சலதயில்
அழுத்தி
லவத்து
இருந்தான்...
இந்தமாதிரி
பழக்கமில்ைாத இடத்தில் முகத்லத லவத்துக்பகாண்டு மூச்சுமுட்டாமல் எப்படித்தான் தூங்குகிறாநனா பதரியவில்லை அவன்
வைதுலக
மான்சியின்
இடுப்லப
சுற்றி
இருக்க...
வைதுகாலை
அவள்
பதாலடகள் மீ து நபாட்டிருந்தான்.... அவனின் ஆண்லம தனது வரியத்லத ீ பதாலைத்து அவள் பபண்லமயின் நமட்டில் அவலனவிட சுகமாக உறங்கியது இவனால் பவகுநாட்களாக பழக்கப்பட்டவன் நபாை எப்படி இவ்வளவு சுகமாக தூங்க முடியுது....
ஒருநவலள
இது
இவனுக்கு
பழக்கமானதுதாநனா
என
அவள்
மனம்
திடீபரன்று
நிலனத்தது... அப்படியும் இருக்கைாம் இல்லைபயன்றால் இவ்வளவு நநர உறவில் எந்த தடுமாற்றமும்
இல்ைாமல்...
எலத
எப்படி
பசய்யநவண்டும்
என்று
பைவருடங்களாக
பழகியவன் நபாை அவனால் நடந்துபகாள்ள முடியுமா.... என்று எண்ணினாள் " என் காதலுக்கு " கல்ைலர கட்டிவிட்டு.... " பவறும் காமத்லத தணிக்கும்... " கருவியாகிப் நபாநனன்..... " என்லனப்பற்றி எழுதிநனன்.... " காகிதம் கண்ணர்ீ விட்டது .... " உன்லனப்பற்றி எழுதிநனன்..... " அது எரிந்நத விட்டது.! அவள்
அவலன
பற்றி
சிந்தித்துக்
பகாண்டிருக்க....
பவளிநய
ராணி
மான்சி
என்று
அலழத்து கதலவ தட்டும் சத்தம் நகட்க ச்நச
அவங்கநள
கதலவ
தட்டி
கூப்பிடுற
அளவுக்கு
நான்
இன்னும்
இங்நகநய
இருக்நகநன என்று மான்சிக்கு இருந்தது அதற்க்குள் சத்தம் நகட்டு விழித்த சத்யன் எழுந்து உட்கார்ந்து ரிநமாட்டால் ஏசிலய ஆப் பசய்துவிட்டு கீ நழ இறங்கி நின்று நசாம்பல் முறிக்க... முழு நிர்வாணத்துடன் நின்ற அவலனப்பார்த்து மான்சி கூசியவாறு முகத்லத திருப்பிக்பகாண்டாள் “
ஏய்
என்ன
மூஞ்சிய
திருப்புற”
என்ற
சத்யன்
குனிந்து
தன்
இடுப்புக்கு
கீ நழ
பார்த்துவிட்டு “ ஓ இதுவா” என்று கீ நழயிருந்த அவன் நவட்டிலய எடுத்து இடுப்பில் அலரகுலறயாக சுற்றிக்பகாண்டு மான்சியின் அருநக சரிந்து படுத்து தனது லகலய ஊன்றி தலைலய தாங்கியவாறு குனிந்து மான்சியின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான்
“ மான்சி உன் உடம்பு பராம்ப சூப்பர்... அதிையும் இது பரண்டும் பராம்பநவ சூப்பர்” என்று
பபட்சீ ட்டுக்குள்
லகலயவிட்டு
அவள்
மார்புகலள
தடவி
அதன்
காம்ப
இப்நபாது
அவன்
விரல்களால் நிமிண்டி விட.... எற்கனநவ
அங்நக அவன்
பல்
பட்டு
பராம்ப
எரிச்சைாக
இருக்க
விரைால் நிமிண்டியதும் வைி அதிகமாக.... மான்சி அவன் லககலள பற்றிக்பகாண்டு முகத்தில் நவதலனயுடன் அவன் கண்கலள பார்த்து “அந்த இடம் பராம்ப எரியுது லகலய எடுங்கநளன் ப்ள ீஸ்” என்றாள் சத்யன்
அவள்
விழிகளுக்கு
வார்த்லதக்கு
கட்டுப்பட்டானா
கட்டுப்பட்டானா
என்று
அல்ைது
அவளின்
பதரியவில்லை....
அந்த
பட்படன்று
நபசும் உடநன
கட்டிலைவிட்டு எழுந்துவிட்டான்... மான்சிக்கு
பரவாயில்லைநய
தனது
வார்த்லதக்கு
கூட
மதிப்பு
பகாடுக்கிறாநன
ஆச்சிரியமாக இருந்தது “மான்சி
மணி
ஏழாகுது
எழுந்து
வந்து
குளி”
என்றவன்
லகபகாடுத்து
அவலள
எழுப்பிவிட்டு கட்டிலைவிட்டு கீ நழ இறங்க லவத்தான் மான்சி
கால்கள்
பின்னைிட
பமதுவாக
பாத்ரூலம
நநாக்கி
நபாக....
அவள்
பின்னாநைநய வந்த சத்யன் “ என்ன மான்சி நடக்க முடியலையா...பராம்ப வைிக்குதா” என்று பரிவுடன் நகட்டவன் அவலள தூக்கிப்நபாய் பாத்ரூமில் விட்டுவிட்டு “ நீ பமாதல்ை குளிச்சுடு.... நான் நபாய் நவலைக்காரங்ககலள கூட்டிவந்து கட்டிலையும் ரூலமயும் கீ ளின் பண்ணச்பசால்நறன்” எனறான் “ அய்நயா அபதல்ைாம் நான்வந்து கிள ீன் பண்ணிக்கிநறன் நவலைக்காரங்க பசய்ய நவண்டாம்” என்று மான்சி பதட்டமாக கூற சத்யன்
அவள்
வார்த்லதலய
கவனியாதவன்
நபாை
பாத்ரூம்
கதலவ
மூடிவிட்டு
பவளிநயறினான் இன்நறாடு தினமும் சிைவற்லற
இருவருக்கும் புதுபுது
திருமணம்
கலைகலள
எதிர்த்தாள்....
முடிந்து
ஒருவாரம்
கற்றுக்பகாடுத்தான் அவலள
...
எதிர்ப்புகலள
ஆகிவிட்டது....மான்சிக்கு சிைவற்லற
பபாறுத்தாள்
எல்ைாம்
தூசுநபால்
உதறித்தள்ளியவன்
அவலள
தினமும்
அடக்கியாள்வதில்
பவற்றிகண்டான்....
இப்நபாபதல்ைாம் சத்யனிபன குடிப்பழக்கமும் மான்சிக்கு பதரிந்திருந்தது.... அவளுக்கு இந்த வாழ்க்லக ஏநதா கனவில் நரகத்தில் வாழ்வதுநபால் இருக்க.... இந்த கனவு வாழ்க்லக எப்நபாது கலைந்து நிம்மதி உண்டாகுநமா என்று இருந்தது மான்சி அன்றுமாலை நதாட்டத்தில் இருக்கும் நராஜாச்பசடிகளிடம் தனது நசாகத்லத மவுன பமாழியில் பசால்ைிக்பகாண்டிருக்க.... அலவகளும் தலையலசத்து அவளுக்கு ஆறுதல் பசால்ைிபகாண்டு இருந்தன மான்சிக்கு
அந்த
மைர்ந்த
நராஜாக்கலள
பார்த்ததும்
நரகாவின்
ஞாபகம்
வந்தது....
எனக்கு திருமணமாகிவிட்டலத அறிந்தால் என்ன பசய்வாள்.... தனது அண்ணலன நான் ஏமற்றிவிட்டதாக
கத்தி
கதறுவாளா...
இல்லை
துநராகி
என்று
என்
முகத்தில்
காறித்துப்புவாளா.....ஆனால் விஷயம் பதரிந்தால் இந்த இரண்டில் ஒன்லற நிச்சயமாக பசய்வாள் என் வாழ்க்லகயில் மட்டும் இந்த இருபதுநாட்களில் எவ்வளவு மாற்றங்கள்.... எல்ைாநம நான் விரும்பி ஏற்க்காத மாற்றங்கள் தனக்கு
பின்னால்
யாநரா
வரும்
ஓலச
நகட்டு
மான்சி
திரும்பிப்பார்க்க...
அங்நக
மாயனுடன் அண்ணாமலை வந்தார் மாயன்
பணிவுடன்
“
சின்னம்மா
ஐயா
உங்கலள
பார்க்க
வந்தார்
நான்தான்
நீங்க
நதாட்டத்தில் இருக்கிறதாக பசால்ைி கூட்டியாந்நதன்” என்று பசால்ை “ சரி நீங்க நபாங்க மாயன்” என்றவள் அண்ணாமலையிடம் திரும்பி “ வாங்க மாமா எப்படியிருக்கீ ங்க
மாமி
சந்துரு
சந்தீப்
எல்ைாரும்
எப்படி
இருக்காங்க”
என்று
சம்பிரதாயமாக நைம் விசாரித்தாள் “ ம் எல்ைாரும் நல்ைாருக்காங்க மான்சி.... சந்துருதான் இப்நபா என்கூடநவ வர்நறன்னு பராம்ப அடம் பண்ணான்... நான் அவசரமா கிளம்பி வந்ததாை விட்டுட்டு வந்நதன்” என்றார் அண்ணாமலை “ அப்படிபயன்ன அவசரம் மாமா அவலனயும் கூட்டிட்டு வந்திருக்கைாநம மாமா” என்று மான்சி வருத்தமாக கூற
“ இன்பனாரு நாலளக்கு கூட்டிட்டு வர்நறன் மான்சி..... உனக்கு உன் பிரண்ட் நரகாகிட்ட இருந்து
நநத்து குரியர்ை ஒரு தபால் வந்ததும்மா அலத குடுத்துட்டு நபாகைாம்னு
வந்நதன்” என்றவர் மான்சியிடம் ஒரு தடித்த கவலர நீட்டினார் மான்சிக்கு அந்த கவலர லகநீட்டி வாங்குவதற்க்குள் உடல் வியர்த்து நபானது உள்நள என்ன
இருக்கும்
என்ற
நிலனப்பில்
பதாண்லட
வரண்டு
அவள்
நாக்கு
ஈரப்பலச
இல்ைாமல் நமைண்ணத்தில் ஒட்டிக்பகாண்டது கவலர லகயில் வாங்கிய மான்சி அலத நடுங்கும் கரங்களால் பிரித்துப் பார்த்தாள்..... அந்த
தாபாலை
நரகா
அனுப்பியிருந்தாள்....
கவலர
பிரித்தால்
உள்நள
இன்பனாரு
பவளிநாட்டு தபால் இருந்தது...அலத ரகுதான் அனுப்பியிருந்தான்.... அதில் பர்ஸனல் என்று எழுதப்பட்டு மான்சிக்கு என்று எழுதி நரகாவுக்கு அனுப்பப்பட்டிருந்தது.... நரகா பிரிக்காமல் நவறு கவரில் நபாட்டு அண்ணாமலையின் வட்டுக்கு ீ அனுப்பியிருக்கிறாள் மான்சி தன் உள்ளத்தில் எழுந்த கூக்குரல்கலள அண்ணாமலை கவனிக்காதவாறு பவகு சிரமப்பட்டு அடக்கிக்பகாண்டு “ வாங்க மாமா உள்நள நபாகைாம்” என்று கூறிவிட்டு வட்டுக்கு ீ நபாகும் வழியில் திரும்பி நடந்தாள் அண்ணாமலைக்கு
காபி
பகாடுத்து
உபசரித்தவள்
சிறிதுநநரம்
அவருடன்
நபசிக்பகாண்டிருந்து விட்டு சுந்தரம் வந்து அண்ணாமலையிடம் நபச ஆரம்பிக்கவும் மான்சி அங்கிருந்து நழுவி மாடியில் இருக்கும் தனது சிறிய அலறக்கு நபானாள் மான்சி உள்ளம் படபடக்க தன் லகயிைிருந்த ரகுவின் கடிதத்லத பிரித்து படித்தாள் அதில்
ரகு
அவள்மீ து
தனக்கிருக்கும்
கடைளவு
காதலை
வார்த்லதகளாக
பகாட்டியிருந்தான்.... அந்த கடிதத்தில் அவனின் நநசத்லத வரிகளாக வடித்திருந்தான்.... அவள்மீ து
தனக்கிருக்கும்
உன்லம
அன்லப
அந்த
காகிதத்தில்
காவியமாக
மாற்றியிருந்தான்.... அதிைிருந்த
ஒவ்பவாரு
வரியிலும்
தனது
உள்ளத்தின்
ஏக்கத்லத
பவளிப்படுத்தியிருந்தான்.... அதிைிருந்த
ஒவ்பவாரு
எழுத்தும்
அவனின்
பிரிவுத்துயலர
பசால்ைாமல்
பசால்ை
மான்சி அதிர்ந்துநபாய் அப்படிநய சிலைநபால் அமர்ந்திருந்தாள் எவ்வளவு நநரம் அப்படிநய அமர்ந்திருந்தாநள பதரியவில்லை அந்த அலறயில் இருந்த கடிகாரம்
எட்டுமுலற
ஒைிக்க...
சட்படன
தன்
மவுனம்
கலைந்து
மறுபடியும் மறுபடியும் பைமுலற அந்த கடிதத்லத வாசித்தாள்
எழுந்த
மான்சி
அந்த கடிதத்தில் இருந்த நநசமும் காதலும் அவள் உள்ளத்லத உலுக்கிபயடுக்க அந்த கடிதத்தால் தன் முகத்லத மூடிக்பகாண்டு ஓபவன்று கத்தி கதறி அழ ஆரம்பித்தாள் மான்சி.... தன்னுலடய
நிலைலமலய
எண்ணி
அழுதாள்.....
ரகுவுக்கு
தான்
இலழத்த
பகாடுலமலய நிலனத்து அழுதாள்..... ஒழுக்கத்லத நபாற்றிய தனக்கு ஒழுக்கம் என்ற வார்த்லதக்நக அர்த்தம் பதரியாத சத்யன் கணவனாக வாய்த்தலத எண்ணி அழுதாள்.... இப்படி தன் கண்களில் இருக்கும் கண்ணர்ீ வற்றிப்நபாகும் அளவுக்கு அழுதவள் யாநரா கதலவ தட்டும் சத்தம் நகட்டு சட்படன அடங்கினாள்
“
இநதா
வர்நறன்”
தண்ண ீலர
வாறி
என்று
குரல்
முகத்தில்
பகாடுத்துவிட்டு
அடித்து
அழுத
அவசரமாக
தடம்
பாத்ரூம்
பதரியாமல்
ஓடியவள்
கழுவினாள்
பிறகு
பவளிநய வந்து கதலவ திறக்க மாயன்தான் நின்றிருந்தான் “ஊர்நைர்ந்து
வந்திருந்தாநர
உங்க
மாமா
அவரு
கிளம்புராறாம்...
உங்கலள
பார்த்து
பசால்ைிட்டு நபாகைாம்னு நிக்கிறாரும்மா வர்றீங்களா” என்று நகட்க “சரி நீங்க நபாங்க நான் இநதா வர்நறன்” என்றவள் உள்நள வந்து முகத்துக்கு நைசாக ஒப்பலன பசய்துபகாண்டு கீ நழ வந்தாள் அவளுக்காகநவ
காத்திருந்தது
நபாை
அண்ணாமலை
எழுந்துபகாண்டு
“
நநரமாச்சு
மான்சி நான் கிளம்பநறன்” என்று விலடபபற “
ம்
சரி
மாமா
அடுத்தமுலற
வரும்நபாது
சந்துருலவ
கூட்டிட்டு
வாங்க”
என்று
கூறிவிட்டு வாசல் வலர வந்து வழியனுப்பினாள் பிறகு வட்டுக்குள்நள ீ வந்தவள் தனக்கு மதியம் சாப்பிட்டநத வயிறு புல்ைாயிருக்கு என்றும்
இரவுஉணவு
நவண்டாம்
என
கூறிவிட்டு
மாடியில்
இருக்கும்
சத்யன்
அலறக்குள் நுலழந்து பக்கத்தில் இருந்த அலறக்கு நபாய் அங்கிருந்த சிறியக் கட்டிைில் சுருண்டு படுத்துக்பகாண்டாள் அவள் அலமதியாக படுத்தாலும் அவள் மனம் ஓபவன்று இலரச்சலுடன் லகபகாட்டி சிரித்து அவலள ஏளனம் பசய்தது.... ‘ரகுலவ
ஏற்றிவிட்டு
நிலனத்தாய்...
ஆனால்
இந்த விதி
பணக்கார உன்லன
வட்டில் ீ
பசாகுசாக
ஏமாற்றிவிட்டது
வாழைாம்
பார்த்தாயா’
என்று
என்று மனம்
ஏளனம் பசய்ய... மான்சிக்கு தன் மனதுக்கு என்ன பதில் பசால்வது என்று பதரியாமல் குழம்பி கண்ண ீர் வடித்தாள் பவகுநநரம்
அப்படி
கண்ண ீர்
விட்டுக்பகாண்டு
படுத்திருந்தவள்
பக்கத்து
அலறயில்
சத்யன் நடமாடும் சத்தம் நகட்க தன் காதுகலள பபாத்திக்பகாண்டு இன்னும் தன்லன குறுக்கிக்பகாண்டு கண்கலள மூடிக்பகாண்டாள் அவளிருந்த அலறயின் கதவு திறந்து அவள் அருகில் வரும் ஓலச நகட்க மான்சியின் இதயம் படபடபவன்று அடித்துக்பகாண்டது “ என்ன மான்சி மதியம் சாப்பிட்டநத நபாதும்னு பசான்னியாநம சரி நான் கீ நழ நபாய் சாப்பிட்டு வர்நறன்.... அதுக்குள்ள நீ அங்நக இருக்கனும்..... இது பர்ஸ்ட் லடம் அதனாை விடுநறன்
இனிநமல்
கடுலமயான
நான்
குரைில்
வரும்நபாது
எச்சரிக்லக
நீ
என்
பசய்த
கட்டில்ைதான்
சத்யன்
இருக்கனும்”
அலறலயவிட்டு
என்று
நவகமாக
பவளிநயறினான் மான்சிக்கு
இருந்த
மனநிலையில்
ஆத்திரமாக
வந்தது
இவபனல்ைாம்
என்ன
மனுஷன்.... இவன் பசக்ஸுக்காக இவ்வளவு பசைவு பண்ணி கல்யாணம் பண்ணதுக்கு பதிைா
யாராவது
ஒரு
நவசிலய
கூடநவ
வச்சுக்கைாம்....
என்று
முதன்முலறயாக
சத்யலன பற்றி மட்டகரமாக நிலனத்தள் மான்சி ... இன்னிக்கு என்ன ஆனாலும் சரி அவனுலடய இஷ்டத்துக்கு நான் பணிந்து நபாகநவ மாட்நடன்.... இன்னிக்கு
என் அவன்
உடலுக்கு
ஓய்வும்
முயற்சிகள்
மனதுக்கு
பைிக்காது
நிம்மதியும்
என்று
நவண்டும்
லவராக்கியமாக
அதனால்
நிலனத்தவள்
கால்கலள நீட்டி விலரப்பாக படுத்துக்பகாண்டாள் சிறிதுநநரத்தில் மான்சியின் அலறக்கதலவ தடாபைன திறந்துபகாண்டு உள்நள வந்த சத்யன் அவள் நபார்த்தியிருந்த நபார்லவலய பிடித்து இழுத்து கீ நழ நபாட்டவன் “ஏய் என்ன திமிராடி உனக்கு.... நான் பசால்ைிட்டு நபாய் எவ்வளவு நநரம் ஆகுது.... இன்னும் நீ
இங்நகநய
இருக்க.....
என்ன
அதுக்குள்ள
இவன்
என்ன
பசால்றது
நாம
என்ன
பசய்றதுன்னு திமிராயிடுச்சா” என்றவன் அவலள முரட்டுப் பிடியாக பிடித்து தூக்க மான்சி தன் பைத்லதபயல்ைாம் ஒன்று திரட்டி அவன் மார்பில் லகலவத்து தள்ள... சத்யன் பின்புறமாக தடுமாறி விழ இருந்தவன் சமாளித்துக்பகாண்டு நிமிர்ந்தவன் “ஏய் என்னடி
திமிர்
லவக்கனும்”
அதிகமாயிடுச்சா
என்றவன்
கண்கள்
நபாட்டவாநற அவலள பநருங்க
உன்லனபயல்ைாம்
லவக்க
ரத்தபமன
உட்சபட்ச
சிவக்க
நவண்டிய
இடத்தில்
நகாபத்தில்
சத்தம்
மான்சிக்கு அவனுலடய நகாபம் உதறலை பகாடுத்தாலும் இன்லறக்கு தன் உயிநர நபானாலும்
பராவாயில்லை
இவனுக்கு
இணங்ககூடாது
என்று
நிலனத்தவள்
....
சட்படன தன் காநதாரம் குத்தியிருந்த நஹர்பின்லன எடுத்து பகாண்டு மின்னபைன பாய்ந்து அருகில் இருந்த சுவிட்ச் நபாடருநக நபானவள் " இன்னும் ஒரு அடி எடுத்து வச்சீ ங்க நான் இந்த பின்லன இந்த நவல்டர்க்குள்ள விட்டுருநவன்.... நான் சும்மா பசால்நறன்னு நிலனக்காதீங்க உன்லமாநவ பசய்நவன்.... ஏன்னா எனக்கு வாழனும்ங்கற ஆலசநய இல்லை சாலவ வரநவற்கிநறன்" என்றவள் சுவிட்ச்
நபாடில்
இருந்த
பிளக்
பாயின்ட்
மிகஅருகில்
தன்
லகயிைிருந்த
பின்லன
பகாண்டு நபாக சத்யனுக்கு
அப்நபாதுதான்
நிலைலமயின்
தீவிரம்
புரிந்தது
அவள்
உன்லமயிநைநயதான் பசால்கிறாள் என்று புரிய அவன் மனம் குமுறியது இது தனது தன்மானத்துக்கு விழுந்த பைத்த அடியாக புரிய.... தனது கல்யாண வாழ்க்லக ஒநர வாரத்தில் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது என்று நிலனத்தவன் " இதுதான் உன் முடிவா.... அப்நபா நான் பசால்றலதயும் நகட்டுக்க இனிநமல் நீயா வந்து என்லன பதாடும் வலர நான் உன் நிழலைக் கூட தீண்டமாட்நடன் இது உறுதி இனிநம இது உன்நனாட அலற நீ
என்
அலறக்கு
வரநவண்டிய
அவசியநமயில்லை"
என்று
உறுதியான
குரைில்
கூறிவிட்டு அங்கிருந்து பவளிநயறினான் சத்யன் நகாபமாக இலரந்துவிட்டு பவளிநயறியதும் மான்சி சிறிதுநநரம் அந்த சுவிட்ச் நபாடருகிநைநய நின்றிருந்தாள்.... பிறகு பமதுவாக வந்து கட்டிைில் அமர்ந்தவாறு சத்யன் நபசியலத மறுபடியும் மனதில் ஓட்டினாள் பராம்ப அவசரப்பட்டு நபசிட்டநமா என நிலனத்தாள் ...இறுதியாக என்ன பசான்னான்... நானாக
வந்து
அவலன
பதாடும்வலர
அவன்
என்லன
நாடமாட்டான்
என்றுதாநன
பசான்னான்... அலதயும்தான்
பார்க்கைாம்
என்லனவிட்டுவிட்டு
அவனால்
ஒரு
இரவுகூட
இருக்க
முடியாது.... என்லன அலணத்துக்பகாள்ளாமல் இரவுநநரங்களில் அவனால் உறங்கநவ முடியாநத. என் மார்புக்கு மத்தியில் முகத்லத லவத்துக்பகாண்டு என் மார்புகளின் வாசலனலய நுகராமல் அவனுக்கு தூக்கம் பிடிக்காநத.... அப்புறமா ஏன் இந்த பவட்டி சவாபைல்ைாம் ம் ..... இந்த ஒருவாரத்தில் விடியவிடிய அப்படித்தாநன ஈருடல் ஓருயிராக இருக்கிறான்....
அப்புறம்
எப்படி
நான்
இல்ைாமல்
இருப்பான்...
ம்ம்
இபதல்ைாம்
சும்மா
என்லன
மிரட்டுவதற்காக பசான்ன வார்த்லதகள்... இநதா இன்னும் பகாஞ்சம் நநரத்தில் வந்து மான்சி என்னாை முடியைடி வாடி ப்ள ீஸ்னு என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு என்கிட்ட பகஞ்சப் நபாறான்... " வாழ்க்லக ஒரு வானவில் " அதன் வண்ணம் கலைவதற்க்குள் " வாழ்ந்துவிடைாம் வா என்று
மான்சி
மனதுக்குள்
எண்ணிக்பகாண்டு
இவள் கன்னங்கள் ஈரமாதுவது நபாை
இருக்கும்
நபாது
அவன்
முத்தத்தால்
ஒரு எண்ணம் நதான்ற மான்சியின் லககள்
அனிச்லசயாக அவள் கன்னங்கலள தடவிப்பார்த்தது அப்நபாதுதான் அவளுக்கு ஒரு விஷயம் உலரத்தது... இப்நபா அவன் என்லனவிட்டு விைகி நபானதற்காக சந்நதாஷப்படுகிநறனா... இல்லை
அய்நயா
அவன்
இல்ைாத
இந்த
இரவுலவ
எப்படி
கழிப்பது
என்று
வருந்துகிநறனா.... என்ன இது இப்படி கீ ழிறங்கிவிட்நடன்... அப்படியானால் வைித்தாலும் பரவாயில்லை என்று அவனின் பதாடுலகலய என் உடல் ரசிக்கிறதா... இல்லை
கணவன்
மலனவி
என்ற
பாரம்பரியமான
உறவுமுலற
என்லன
இப்படிபயல்ைாம் நயாசிக்க லவக்கிறதா.... இல்லை இந்த ஒருவார தாம்பத்யத்தில் அவன் கம்பீரமும் .ஆளுலமயும் .ஆண்லமயும் என்லன வழ்த்திவிட்டதா... ீ இதில் எது உன்லம மான்சிக்கு
இப்நபாது
ரகுவின்
கடிதம்
மறந்துவிட்டது...
அதிைிருந்த
வார்த்லதகள்
கண்ண ீர்விட்நடாம்
என்பதுகூட
மறந்துவிட்டது.... ரகுவுலடய நநசம் அவள் ஞாபகத்தில் வரவில்லை... சிறிதுநநரத்திற்கு
முன்
தான்
ஏன்
அப்படி
மறந்துவிட்டது.... தனக்கு இப்நபாது என்னத் நதலவபயன்றுக் கூட அவளுக்கு புரியவில்லை... தன் மனம் இப்நபாது எலத விரும்புகிறது சத்யனின் அருகாலமலயயா....
தன் உடல் அவனுலடய அலணப்புக்காக ஏங்குகிறதா அவள்
நிலனவில்
இருந்தபதல்ைாம்
சத்யனின்
அந்த
அைட்சியமான
வார்த்லதகள்தான்.... இநதா இன்னும் பகாஞ்சநநரத்தில் வந்து என்லன அவன் லககளில் முரட்டுத்தனமாக வாரிபயடுத்துக் பகாண்டுநபாய் அவன் படுக்லகயில் பதாப்பபன்று நபாடப்நபாகிறான்.... அப்படிநய
என்மீ து
கவிழந்து
அவன்
முரட்டு
உடைால்
என்
உடலை
நசுக்கப்
நபாகிறான்... ம்ம் எவ்வளவு நநரத்துக்கு இந்த வராப்பபல்ைாம்... ீ வா வா வந்து என்லன தூக்குநவ பாரு அப்நபா நான் என் வராப்லபக் ீ காட்டுநறன்..... அப்நபா வந்து ‘மானு மானு என் பசல்ைம் இங்க பாருடி இலத எப்படி நட்டுக்கிட்டு நிக்குதுன்னு
இன்னும்
ஒநர
ஒருமுலற
வைிக்காம
பமதுவா
பண்ணிட்டு
அப்புறமா
தூங்கைாம்ன்னு’ அப்படின்னு பகஞ்சலவக்கிறனா இல்லையான்னு பாரு... என்று மான்சியின் மனது எண்ணமிட்டப்நபாது அவள் அடிவயிற்றில் ஒரு குறுகுறுப்பு ஏற்ப்பட பதாலடகலள இடுக்கி லவத்துக்பகாண்டாள் ச்நச வம்பு ீ பிடிச்சவன் இன்னும் வரலை பாரு ... யப்பா என்னமா நகாபம் வருது ம்ம் ஐயா
துலர
இங்நக
வந்தவுடநன
ஓடிப்நபாய்
கட்டிப்பிடிச்சு
கழுத்லதக்
கட்டிகிட்டு
பதாங்கியிருந்தா அய்யாவுக்கு பதம்பா இருந்திருக்கும்... வந்ததுநம நான் முடியாதுன்னு பசால்ைவும் பராம்ப நகாபம் வந்துருச்சு நபாை.... என்று அவன் நகாபத்துக்கு இவள் மனது சமாதானம் பசான்னது
சரி அப்படிநய நான் கரண்ட்ை லகலய லவக்கப் நபானாலும்கூட ‘ ஐநயா நவனாம் மான்சி
நான்
மான்சின்னு’..
உன்லன
பதாந்தரவு
ஏதாவது
சமாதானமா
பண்ணமாட்நடன் நபசி
என்லன
நீ
இங்நகநய சரிபண்றத
படுத்துக்க விட்டுட்டு
பமாலறச்சுகிட்டு நபாயிட்டானா... என்று
அவளின்
சிந்தலன
முழுவதும்
சத்யனின்
நிலனவுகளாகிப்
நபாக
அவன்
எப்நபாது வந்து தன்லன தன்லகயில் ஏந்திச் பசால்வான் என ஏங்கிக்பகாண்டு மான்சி கண்மூடாமல் சத்யன் வருவான் என காத்திருக்க
இரவு மணி 11-30 ஆனது ஆனால் சத்யன் வரநவயில்லை.... மான்சியும் இலமநயாடு இலம நசராமல் விழித்துகிடக்க ... சிறிதுநநரத்தில் பால்கனியின் கதவு திறக்கும் சத்தம் நகட்க.. மான்சி சட்படன்று சிைிர்த்தாள்.... ‘ஓநகாநகா ஐயா பால்கனி பக்கமாயிருந்து வர்றாரு நபாை’
என்று
நிலனத்தவள்
முகத்தில்
புன்னலக
அலழயா
விருந்தாளியாக
வந்து
ஒட்டிக்பகாண்டது ... என்
அலறக்கு
வர்ற
பால்கனியின்
கதவு
திறந்து
இருக்கா
பூட்டி
இருக்கா..
என்ற
சந்நதகம் மான்சி வர நபார்லவலய விைக்கி எட்டி பார்த்தாள்.... பால்கனியின் கதவு மூடியிருந்தது ஆனால் தாழ்ப்பாள் நபாடவில்லை சிறிதுநநரம் வலர அவன் வராதுநபாக... ‘ச்நச இநதா இங்க இருக்கிற இடத்துக்கு வர இவ்வளவு
நநரமா’...
என்று
சிறுபிள்லள
நபால்
நபார்லவக்குள்
தனது
கால்கலள
உலதத்துக் பகாண்டாள் அவள் அவனுலடய நடமாடும் சத்தங்கலள உன்னிப்பாக கவனித்துக்பகாண்டு இருக்கும் நபாநத
பால்கனியின்
வழியாக
நதாட்டத்துக்கு
பசல்லும்
படிகளில்
யாநரா
அதட்டி
அடக்கம்
தடதடபவன்று இறங்கிப்நபாகும் ஓலசயும்... அலத
பதாடர்ந்து
நாய்
பிரவுனியின்
குலரக்கும்
ஒைியும்
அலத
சத்யன் குரலும் நகட்க... இவன்
ஏன்
இந்த
நநரத்தில்
நதாட்டத்துக்கு
நபாறான்....
ஒருநவலள
நகாபத்லத
குலறக்க பகாஞ்சநநரம் ரிைாக்ஸாக நடக்கைாம் என்று நிலனத்திருப்பாநனா ... ம்ம் அப்படித்தான் இருக்கும் நகாபம் குலறந்நத வரட்டும்... என்று நிலனத்த மான்சி அவன் தனது அலறயின் பால்கனி கதலவத்திறக்கும் ஓலசக்காக காத்திருக்க மணி 2-15 ஆனது அவன் வரவும் இல்லை ... மாடிப்படிகளில் அவன் ஏறும் ஓலசயும் நகட்கவில்லை .. ‘இவ்வளவு நநரமாவா நதாட்டத்தில் சுற்றுகிறான் சரி நாமநை நபாய் பார்க்கைாம என்று மான்சி நயாசிக்கும் நபாநத... அவன் படிகளில் ஏறிவரும் ஓலசயும் அலத பதாடர்ந்து அவன் அலறக்கதலவ திறந்து உள்நளநபாகும் ஓலசயும் நகட்க
மான்சிக்கு பராம்ப ஏமாற்றமாக இருந்தது.... ச்நச நாம நபசினது அவன் மனலச பராம்ப பாதிச்சிருக்குநமா... அதனால்தான் வரவில்லையா ... சரி நம்மநை நபாகைாமா என்று எண்ணியவள் அடுத்த வினாடி அந்த முடிலவ லகவிட்டாள்... சும்மாநவ அவனுக்கு திமிர் ஜாஸ்தி இதுை நாமை அவலனத் நதடிப்நபானா இன்னும் பகாஞ்சம் மண்லடக் கர்வம் ஏறிப்நபாயிரும்... இன்னிக்கு ஒரு நாள்தான பரவாயில்லை நபாகட்டும்... நாலளக்கு
காலையிை
என்
முகத்லத
பார்த்ததுநம
அய்யா
என்கிட்ட
சரண்டர்
ஆயிடுவாரு..... அப்நபா
பாரு
பற்களால்
நான்
கடிச்சு
அவநனாட
அவனுக்கு
அந்த
வைிக்க
கத்லத
வைிக்க
மீ லசயின் இழுத்து
ஒருஒரு
துடிக்க
முடியா
என்
லவக்கிநறன்...
என
புன்லனலகயுடன் நயாசித்தவாரு தூங்கிப்நபானாள் மான்சிக்கு
இது
பராம்ப
ஏமாற்றமாக
இருந்தாலும்
அலத
பவளிநய
வருலகலய
எதிர்பார்த்து
காட்டிக்பகாள்ளாமல் இயல்பாக நடமாடினாள் சத்யன்
நமல்
ஊடல்
பகாண்ட
அவள்
மனது
அவன்
ஏங்கியபடி அடிக்கடி வாசலை நநாக்கியது.... அவலன காணாமல் அவளுக்கு உணவுகூட இறங்கவில்லை... நிலறய நநரத்லத நதாட்டத்தில் பசைவழித்தாள் .... அங்கிருந்த ஒவ்பவாரு பூக்களிடமும் தன் மனதின் ஏக்கத்லத பசான்னாள்.... பாவம் அலவகள் என்ன பசய்யும் தனது வாசலனயால் அவள் மனலத சாந்தியலடய பசய்ய முயற்சித்தன... அவள் மனநமா சத்யனின் ஆண்லம நிலறந்த அவனது வியர்லவ வாசலனதான் தனது பசார்க்கம் என்றது அன்று
மாலை
நபாய்
இரவானது
சத்யன்
வரவில்லை....
மான்சி
அன்றும்
இரவு
உணலவ பவறுத்து தன் அலறயில் நபாய் முடங்கிக்பகாண்டாள்... அவள் மனம் கைங்கியது ஏன் இன்னிக்கு வட்டுக்நக ீ வரலை அப்படிபயன்ன என்நமல் நகாபம்... நகாபத்லத
இப்படியா
வட்டுக்கு ீ
வராம
இழுத்துவச்சு நாலு அலற விட்டுருக்கைாம்....
காட்டுறது...
அலதவிட
அவன்
தன்லன
உடநன
அவளுக்கு
அவன்
தன்
கன்னத்தில்
அலறந்தால்
எப்படியிருக்கும்
என்று
நதான்றியது.... ம்ம் வைிக்கத்தான் பசய்யும் ஆனா அதுக்கப்புறம் அந்த கன்னத்தில் முத்தம் பகாடுத்து சமாதானம்
பண்ணிடுவான்
அதிபைல்ைாம்
அவன்
கில்ைாடியாச்நச...
என்று
புன்னலகயுடன் படுத்திருந்தவள் திரும்பி மணி பார்த்தாள் மணி 11-40 ஆகியிருந்தது ஏதாவது
முக்கியமான
நவலையா
இருக்குநமா
....
காலையிை
எழுந்து
பமாதல்ை
அவநனாட பசல் நம்பலர அத்லதகிட்ட இருந்து ஞாபகமா வாங்கி வச்சுக்கனும்... என நிலனத்துக்பகாண்டு இருக்கும்நபாநத பக்கத்து அலறகதவு திறக்கும் சத்தம் நகட்க... மான்சி உள்ளம் சந்நதாஷத்தில் துள்ளிக்குதித்தது ஆனால்
சிறிதுநநரம்
கழித்து
நநற்று
நபாைநவ
இன்றும்
அவன்
அவள்
அலறக்கு
வராமல் பால்கனி படிகள் வழியாக இறங்கி சத்யன் நதாட்டத்துக்கு நபாகும் சத்தம் நகட்டது .... இன்னிக்கும்
ஏன்
நதாட்டத்துக்கு
நபாகனும்
என்று
ஒரு
பபரிய
நகள்விக்குறியுடன்
மான்சியின் மனதில் நைசாக சந்நதகம் துளிர்விட.... அலதயும்தான்
என்னபவன்று
பார்த்துவிடைாம்
என்
நிலனத்து
பமதுவாக
எழுந்து
பால்கனியின் கதலவ திறந்து மான்சி நதாட்டத்லத எட்டிப்பார்க்க சத்யன் தனது நவக நலடயுடன் சுற்றும்முற்றும் பார்த்தபடி அமுதாவின் வட்டுக்குள் ீ நுலழந்து கதலவ சாத்தினான் சத்யன்
அமுதாவின்
வட்டுக்குள் ீ
நபாவலத
பார்த்த
மான்சிக்கு
முதைில்
எந்தவித
சந்நதகமும் நதான்றவில்லை.... முத்துவிடம்
பட்டலற
விஷயமாக
ஏதாவது
நபசுவதற்காக
நபாயிருப்பான்
என்று
நிலனத்து அந்த வட்லடநய ீ பார்த்துக்பகாண்டு நின்றாள் பட்டலற
விஷயமாக
இருந்தாலும்
சரி
அலத
ஏன்
இந்த
நநரத்தில்
நபாய்
பசால்ைனும்... காலையிநைநய பசால்ைைாநம... ஒருநவலள
காலையில்
முத்து
உடநன
சிந்தித்துக்பகாண்டு இருக்லகயிநைதான்...
கிளம்பிவிடுவநனா
என
மான்சி
இரவு நநரங்களில் முத்து பட்டலறயிநைநய தங்கிவிடுவான் என்று மாயன் பசான்னது மான்சிக்கு ஞாபகம் வந்தது அப்படியானால் யாலரப்பார்த்து நபச இந்த நநரத்தில் நபாயிருப்பான்... அதுவும்
திருட்டுத்தனமாக
சுற்றுமுற்றும்
பார்த்துக்கிட்நட
நபானாநன
என்று
அவள்
நயாசிக்கும்நபாநத அந்த திருட்டுத்தனமாக என்ற வார்த்லத அவள் மனதில் பைமாக பநருடியது இங்நக
நின்று
இப்படி
குழம்புவலத
விட
அங்நக
என்ன
நடக்கிறது
அப்படிபயன்ன
சிதம்பர ரகசியத்லத இந்த நநரத்தில் நபசுறாங்கன்னு பார்த்துடைாம்... என்று நிலனத்து பால்கனி படிகள் வழியாக கீ நழ இறங்கி நதாட்டத்தில் நடந்தாள் "" நாடித்துடிப்பு உள்ள மட்டும்..... " நாடிவந்த மங்லகயர்கள்..... " நதடித்தந்த இன்பம் ஒரு நகாடி..... " இன்று ஓடுகிறான் ஓருவன் அலதத் நதடி..! " ஆடும்வலர ஆடிவிட்டு .... " உடல் ஆடுகின்ற காைம்வந்து... " அவன் நதடிடுவான் எந்தன் வட்லட... ீ " இலறவன் நதடவில்லை இன்னும் " எந்தன் ஏட்லட..! எங்நக
பிரவுனிலய
காநணாம்
நநத்பதல்ைாம்
இங்கதான
குலரத்தது
இப்நபா
காநணாம்... ஒருநவலள சத்யன் கட்டிப்நபாட பசால்ைியிருப்பாநனா... இருக்கும்.... ஆனால்
எதுக்காக
பாதுக்காப்புக்காக
சுற்றுவலத
கட்டிப்நபாட
நவண்டும்...
இலடஞ்சைாக இருக்கும் என்றா..... இப்படியும் இருக்கைாம்.... ஆனால் நாயால் என்ன இலடஞ்சல் வரும்.....
தனக்கு
அதுசரி
இவன்
ஆண்கள்
இல்ைாத
வட்டில் ீ
இந்த
நநரத்தில்
நபானான்
எதுவாக
இருந்தாலும் காலையில் பசால்ைியிருக்கைாநம.... இல்லை ஏதாவது அவசரம் என்றால் என்னிடத்தில் பசால்ைியிருந்தால் நான் நபாய் அமுதாவிடம் பசால்ைியிருப்நபநன.... இவன் ஏன் அலத பசய்யவில்லை.... நவலைக்காரர்கள் யாராவது பார்த்திருந்தால் ஏதாவது தப்பா நிலனக்கமாட்டார்களா... ச்நச இவனுக்கு புத்திநய கிலடயாது..என்று கண்டலதயும் நபாட்டு குழப்பிக்பகாண்டாள் அவளின் உள்மனது ஏநதா பயங்கரம் நடக்கப்நபாகிறது என்று எச்சரித்தாலும்.... மான்சி
ச்நசச்நச
அபதல்ைாம்
ஒன்றும்
கிலடயாது
ஏதாவது
முக்கிய
காரணம்
இல்ைாமல் சத்யன் அமுதா வட்டுக்கு ீ நபாயிருக்க மாட்டான் என்று அவள் மனலத பபாய்யாக சமாதானம் பசய்தாள் மான்சி... பதளிந்த குளத்தில் யாநரா காலைவிட்டு நன்றாக கைக்கி சகதி நிலறந்த குட்லடயாக மாற்றியது நபால் அவள் மனம் பதளிவில்ைாமல் கைங்கி நபாயிருந்தது.... மான்சியின் வாழ்க்லகநய இங்நக அந்தரத்தில் ஊசைாட அலத உணராமல்..... மான்சி புத்தி
நபதைித்தவலளப்
நபாை
எலதஎலதநயா
சம்மந்தப்படுத்தி
குழப்பிக்பகாண்டு
அதற்பகல்ைாம் விலடபதரியாமல் அமுதாவின் வட்லட ீ நநாக்கி நபானாள் அமுதாவின்
வட்டுக்கதலவ ீ
பநருங்கியதும்
கதலவத்
தட்டைாம்
என்று
லகலய
அதனருநக எடுத்துச்பசன்றவள்.... உள்நள நகட்ட கிசுகிசுப்பான நபச்சுக்குரைால் கதலவ தட்டாமல் லகலய மடக்கி.... தடதடபவன்று நடுங்கிய தன் அடிவயிற்றில் லவத்துக்பகாண்டாள் இப்படி ரகசியமாக என்ன நபசுறாங்க என்று நிலனத்தவள்.... அடுத்தவர் நபசுவலத ஒட்டு தவறு என்று எச்சரித்த மனலத.... இவன்
அடுத்தவன்
இல்லை
என்
புருஷன்
என்று
அடக்கியவள்
தன்
காலத
அந்த
கதவின் இலடபவளியில் லவத்து நகட்க... உள்நள நபசுவது துள்ளியமாக நகட்டது “ ஏய் சீ க்கிரமா கழட்டு அமுதா இதுக்கு இவ்வளவு நநரமா... வரவர உனக்கு என்நமல் மரியாலத இல்ைாம நபாச்சு.... உன்லனபயல்ைாம் அப்படிநய கசக்கி நசுக்கனும்டி” என்று சத்யனின் குரல் நகட்க “ஸ்.....ப்பா... இன்னும்
ச்சு
காயம்
அய்நயா
இப்படியா
ஆறலை....
இதுை
கிள்ளுவங்க ீ இப்படி
வைிக்குது....
கிள்ளுனா
பண்ணுவங்க” ீ அமுதாவின் குரல் படுபகாஞ்சைாக வந்தது
அப்புறம்
நநத்துக்
கடிச்சநத
நாலளக்கு
என்ன
“ ம் நாலளக்கு இலத கடிச்சு இழுக்க நவண்டியதுதான்... சரி அந்த பக்கமா திரும்பு” என்ற சத்யனின் குரலுக்கு பிறகு நவறு எதுவும் சத்தமில்லை மான்சி
தனது
காலத
கதவில்
இருந்து
எடுத்தாள்...முகம்
நபயலறந்தது
நபால்
இருந்தது.... இயந்திரம் நபால் நடந்து அந்த வட்லட ீ சுற்றி வந்தாள்... வட்டின் ீ பின்புறம் ஒரு சிமிண்ட் மலழஜாைி ஜன்னல் இருந்தது.... அதனருகில் நபாய் நின்றாள்... அது அவலளவிட ஒரு அடி உயரமான இடத்தில் பபாருத்தப்பட்ட இருந்தது... மான்சி சுற்றிலும் பார்த்தால்.... சற்றுத்பதாலைவில் உட்கார்ந்து துணித்துலவக்க பயன் படும் ஒரு சிறிய பிளாஸ்டிக் ஸ்டூல் இருக்க.... மான்சி நவகமாகப் நபாய் அலத எடுத்துவந்து அந்த சிமிண்ட் ஜன்னலுக்கு கீ நழ நபாட்டு அதில் ஏறி நின்று உள்நள பார்த்தாள் உள்நள பவளிச்சம் நன்றாக இருக்கநவ அங்நக நடப்பது துள்ளியமாக பதரிந்தது அங்கிருந்த இரும்பு கட்டிைில் குறுக்நக அமுதா படுத்திருந்தாள்.... அவள் உடைில் புடலவ ஜாக்பகட் எதுவுநம இல்லை பாவாலட மட்டும் இடுப்புக்கு நமநை சுருட்டி விடப்பட்ட வயிற்றில் இருக்க.... இடுப்புக்கு கீ நழயும் நிர்வாணம் இடுப்புக்கு நமநையும் நிர்வாணமாக இருந்தாள்.... அவளுலட வைதுகால் தலரயில் ஊன்றியிருக்க.... இடதுகால் சத்யனின் நதாளில் இருந்தது.... சத்யன் உடைில் ஒட்டுத் துணியில்ைாமல் முழு நிர்வாணமாக.... தலரயில் நின்றுபகாண்டு தனது வைதுலகயால் அவளின் இடது காலை தனது நதாளில் லவத்து பிடித்துக்பகாண்டு.... இடதுலகயால்
அவளின்
குலுங்கும்
மார்லப
அழுத்தி
பிடித்துக்பகாண்டு
பஜட்
நவகத்தில் இயங்கிக்பகாண்டிருந்தான் அவனின்
ஒவ்பவாரு
குத்துக்கும்
அவள்
முனங்கியபடி
ரசித்து
அனுபவித்தபடி
தன்
பதாலடகலள அகைமாக விரித்துக்பகாண்டு படுத்திருந்தாள் சத்யன்
அவளின்
பபண்லமக்குள்
தனது
உறுப்பால்
தன்
முழுபைத்லதயும்
காட்டி
தூர்வாரிக்பகான்நட அவளின் குலுங்கும் மார்லப பற்றி முரட்டுத்தனமாக கசக்கினான் ....
அவன்
உறுப்பு
அவள்
குழிக்குள்
அதிநவகமாக
தாக்கத்தாலை நிறுத்தாமல் பசய்துபகாண்டு இருந்தது
நுலழந்து
தனது
இரக்கமற்ற
தனது நவலை பாதியில் நிறுத்திய சத்யன் தனது உறுப்லப உருவி அவள் கூந்தலை பற்றி அவலள தூக்கி உட்காரலவத்து அவள் வாயில் நுலழக்க.... அதில் இருந்த அவள் உறுப்பின் ஈரத்நதாடு அவள் அலத இழுத்து இழுத்து சப்பினாள் அவர்கலள அந்த நிலையில் பார்த்ததும் மான்சிக்குவயிற்றில் இருந்து எதுநவா கிளம்பி பநஞ்சுக்குழியில் அலடக்க வாந்தி வருவதுநபால் இருந்தது... அவசரமாக இறங்கி வாலய பபாத்திக்பகாண்டு தனது அலறலய நநாக்கி ஓடினாள்.... அவள் பால்கனியின் படிகலள அலடவதற்குள் அவள் லககலளயும் மீ றி வாந்தி வர தனது மார்பு நசலையிநைநய எடுத்துக்பகாண்டு தன் அலறயிைிருக்கும் பாத்ரூமுக்குள் நபாய் கதலவ தாளிட்டுக்பகாண்டு ஷவலர திறந்து அதன் கீ நழ உட்கார்ந்துபகாண்டாள் தண்ண ீர்
தலைமீ து
விழ
கவிழ்ந்தபடி
தன்
குடநை
பவளிநய
வந்து
விடும்
படி
வாந்திபயடுத்தாள் மான்சி மான்சி
பராம்ப
நநரம்
தண்ண ீருக்கு
கீ நழ
உட்கார்ந்து
இருந்ததால்
உடைில்
ஒரு
நடுக்கும் பரவ.... தண்ண ீர் லபப்லப பிடித்துக்பகாண்டு பமதுவாக எழுந்தாள் தனது உலடகலள பமாத்தம் அங்நகநய கலளந்துவிட்டு தன் உடலை நன்றாக நசாப் நதய்த்து தண்ண ீரில் கழுவினாள்.... பிறகு நிர்வாணமாகநவ பாத்ரூலம விட்டு பவளிநய வந்தவள் தனது லநட்டி ஒன்லற நதடி எடுத்து தலைவழியாக மாட்டிக்பகாண்டு தலைலய கூட துவட்டாமல் அப்படிநய கட்டில் படுத்துபகாண்டாள் அடுத்து என்ன பண்ணப்நபாற மான்சி என்று நகள்வி நகட்ட தன் மனலத சும்மா இரு சனியநன என்று எரிச்சலுடன் அடக்கினாள்.... மறுபடியும் அந்த காட்சிகள் அவள் கண்முன்நன ஓடியது,... நரகலை மிதித்தது நபாை உடல் கூசி பயங்கர அருவருப்பு ஏற்பட கரகரபவன வாயில் உமிழ்நீர் சுரக்க வாய பபாத்திக்பகாண்டு மீ ண்டும் எழுந்து பாத்ரூமுக்கு ஓடினாள்.... ஆனால் உமிழ்நீர்
வயிறு மட்டும்
காைியாக
இருந்ததால்
பவகுநநரம்
இம்முலற
வழிந்தது...
அவள்
அவளுலடய
வாயிைிருந்து
ஓங்கரிப்பு
சத்தம்
பவறும் அந்த
அலறபயங்கும் எதிபராைித்தது அவள் பார்த்த காட்சி அவளுக்கு தன்நமல் புழு ஊர்வலத நபாைவும்... உடல் முழுவதும் அசிங்கத்லத பூசி பகாண்டது நபால் அருவருப்லப ஏற்படுத்தியநத தவிர... அய்நயா
எல்ைாம்
நபாச்நச
ஏற்படுத்தவில்லை.....
என்று
அைறி
கதறி
அழநவண்டும்
என்ற
எண்ணத்லத
இது அவள் மனதின் விரக்தியின் உச்சநிலை என்பதா.... இல்லை அவள் மனம் மரத்து பசயைிழந்துப் நபானதா இப்நபாது மான்சி பவகு நிதானமாக இருந்தாள்... கட்டிைில் சம்மணமிட்டு அமர்ந்து பகாண்டு அடுத்து என்ன பசய்வது என்று நிதானமாக நயாசித்தாள் ‘இதற்க்கு
நமலும்
இங்நக
இருக்கநவண்டுமா
உடநன
நபாய்விடு
என்றது
மனம்’....
‘எங்நக நபாவது மாமா வட்டுக்கா’... ீ ‘ம்ஹூம் அவர்கள் ஏதாவது சமாதானம் பசய்து மறுபடியும் இங்நகதான் பகாண்டு வந்து விடுவார்கள்’ ‘சரி
அப்படியானால்
படித்து
நல்ைமாதிரி
உன்
அப்பாவிடம்
இருக்கும்
நபாது
நபாய்விடு’ அங்நக
....’அது
நபாகாமல்
எப்படி
முடியும்
இப்நபாது
நன்றாக
வாழ்க்லகலய
இழந்து இந்தமாதிரி நபானால் அது சரியில்லை’ ‘இல்லைபயன்றால் இன்னும்
இந்த
அசிங்கப்படவா
வட்டு ீ
பபரியவர்களிடம்
சும்மாநவ
நடந்தலத
கைாவதிக்கு
மகன்
பசால்நைன்’.....
என்றால்
உயிர்
‘ஏன் இலத
பசான்னால் ஏதாவது நபசி சமாளிக்கத்தான் பார்ப்பாள்’ ‘நவறு
என்னதான் பசய்ய நபாகிறாய் மான்சி’ என்று
அவள் மனம் நகட்க
.... ‘ம்ம்
பகாஞ்சம் காத்திரு பசால்கிநறன்’ என்றாள் பநடுநநர
நயாசலனக்கு
பிறகு
மான்சி...
‘நான்
ஏன்
தற்பகாலை
பசய்துபகாண்டு
உயிலரவிட்டுவிட கூடாது’ என்று தன் மனதிடம் நகட்டாள்..... ‘ஏய்
ச்சீ
லபத்தியம்
தற்பகாலை
பசய்துபகாள்ள
நீ
என்ன
தப்பு
பசய்தாய்...
தப்பு
பசய்துபகாண்டு இருக்கும் அவர்கநள உயிருடன் இருக்கும் நபாது நீ ஏன் உயிலரவிட நவண்டும்’..... ‘நான் பசால்வதுநபால் பசய் மான்சி நடந்தலத பற்றி யாரிடமும் எதுவும் பசால்ைாநத... சத்யனிடம் கூட விஷயம் உனக்கு பதரிந்தது நபால் காட்டிக்பகாள்ளாநத... அலமதியாக தனிலமயில் காத்திரு நிச்சயம் பைநாள் திருடன் ஒருநாள் அகப்படுவான்.... அன்று நீ அவலன பார்த்து லகபகாட்டி சிரி.... அவன் தலைகுனிந்து நிற்பலத பார்த்து ஏளனம் பசய்.... அவன் படும் அவமானத்லத இடுப்பில் லகலவத்துக்பகாண்டு நவடிக்லக பார்.... அன்று யாராவது அவனுக்கு பரிந்துபகாண்டு வந்தால் அப்நபாது அவர்கள் எதிரிநைநய அவன் முகத்திலரலய கிழித்துவிடு.... அவன் லகயும் களவுமாக பிடிபடும்நபாது நீ எந்த முடிலவ நவண்டுமானாலும் எடு அன்று உன்லன நகள்வி நகட்க ஆளிருக்காது...
ஆனால் இன்றுநபாய் நீ ஏதாவது பசான்னால் யாரும் அலத ஏற்க்க மாட்டார்கள்.... யார் சாட்சி என்பார்கள் பணக்காரன் அப்படித்தான் இருப்பான் அனுசரித்து நபாய்விடு என்று புத்திமதி பசால்வார்கள் அதனால் அவன் பபாறியில் மாட்டும் வலர காத்திரு மான்சி..... அன்று அவனுலடய பணம் பவல்கிறதா.... இல்லை உன் லவராக்கியம் பவல்கிறதா என்று காத்திருந்து பார் மான்சி.... நீ
மட்டும்
நான்
பசால்வதுநபால்
பசய்தால்
உன்
தன்மானமாவது
மிஞ்சும்...
என்ன
பசால்கிறாய் மான்சி என்று அவள் மனம் அவளிடம் நகட்க மான்சிக்கும் அந்த நயாசலனதான் சரிபயன்று நதான்றியது.... ஆமாம் நான் என்ன தப்பு பசய்நதன்... நான் ஏன் சாகநவண்டும்.... அவலன
பழிவாங்காமல்
இந்த
வட்லடவிட்டுப் ீ
நபாகமாட்நடன்
என்று
உறுதியுடன்
நிலனத்தாள் அதன்பிறகு மான்சியிடம் ஒரு நிமிர்வு வந்தது..... சத்யலன பார்பலத சுத்தமா தவிர்த்தாள்... அவன் வட்டுக்குள் ீ இருந்தான் என்றால் இவள் நதாட்டநம கதிபயன்று கிடந்ததாள்..... அவன் பவளிநய நபானதும்தான் வட்டுக்குள் ீ வருவாள்.... தவிர்க்கமுடியாது சிை பணக்கார வட்டு ீ விநசசங்கள் மற்றும் புதுமண தம்பதிகளாக நகாயில்
நபான்ற
இடங்களுக்கு
சத்யனுடன்
நபாக
நநரும்நபாது
அவனின்
விரல்நுனிக்கூட தன்மீ து படாமல் மிக கவனமாக இருப்பாள்..... கைாவதி
இலத
கவனித்துவிட்டு
“
என்ன
மான்சி
உனக்கும்
சத்யனுக்கும்
ஏதாவது
பிரச்சலனயா” என்று நகட்டாள் 'ம்
அபதல்ைாம்
ஒன்னுமில்ை
அத்லத
எனக்கு
பராம்ப
நாளா
நதாட்டம்
லவத்து
பராமரிக்கனும்னு ஆலச எங்க வட்டில் ீ அதுக்கு வசதியில்லை... இங்க நதாட்டம் நல்ைா பபரிசா இருக்கவும் என் ஆலசலய அவர்கிட்ட பசான்நனன் சரின்னு பசால்ைிட்டார்... அதான் அத்லத நதாட்டத்லத சீ ர் பண்ணிகிட்டு இருக்நகன் எனறு வாயில் வந்தலத பசால்ைி சமாளித்தாள் நதாட்டத்லத நசார்ந்து
சீ ரலமக்க
விழும்
அவளுக்கு
நபாபதல்ைாம்
மாயன்
அவளுக்கு
பராம்ப
உதவியாக
தண்ணர்ீ
இருந்தான்
குளிர்பானம்
பகாடுத்து
அவள் ஒரு
சநகாதரலனப் நபாை பராம்ப கவனமாக பார்த்துக்பகாள்வான்.. .பைவருடங்களாக நன்றாக பதரியும்...
அந்த
வட்டில் ீ
நவலைபசய்யும்
அவனுக்கு
சத்யனின்
நடத்லத
அவனிடம் இப்படி பூப்நபான்ற ஒரு குணவதி வந்து மாட்டிக்பகாண்டாநள என்ற இரக்க உணர்வால் மான்சிக்கு அதிக மரியாலத பகாடுத்தான் ஆனால்
பகைில்
தான்
நிர்னயித்தபடி
எல்ைாவற்லறயும்
சரியாக
பசய்யும்
மான்சி
இரவானதும் அவள் மனம் தடுத்து நகளாமல் ஒரு காரியத்லத பசய்வாள் இரவு
தனது
படுத்துக்பகாண்டு
சத்யன்
பால்கனியின்
கதலவ
திறந்துபகாண்டு
பவளிநயறும் வலர அலமதியாக இருப்பாள்.... அதன்பின்னர் நபாய்
நவகமாக
அங்கிருக்கும்
எழுந்து
தண்ண ீர்
பவளிக்கதலவ
நடங்க்
அருகில்
திறந்துபகாண்டு மலறவாக
பமாட்லடமாடிக்கு
நின்று
சத்யன்
அமுதா
வட்டுக்குள் ீ நபாவலத லககட்டி நவடிக்லக பார்ப்பாள்.... அவன்
மறுபடியும்
அமுதா
வட்டு ீ
கதலவ
திறந்துபகாண்டு
பவளிநய
வரும்வலர
லவத்த கண்கலள எடுக்காமல் அமுதாவின் வட்லடநய ீ பார்த்துபகாண்டு இருப்பாள்.... பிறகு அவன் அலறக்கு வந்துநசரும் முன் இவள் வந்து படுத்துக்பகாள்வாள் முத்து வட்டில் ீ இருக்கும் சிைநாட்கலளத் தவிர மீ தி நாட்க்கள் எல்ைாம் சத்யன் அமுதா வட்டுக்கு ீ நபாவதும் அலத இவள் மலறந்திருந்து பார்ப்பதும் வாடிக்லகயாகிவிட்டது.... இப்நபாபதல்ைாம் அவளுக்கு பராம்ப நசார்வாக இருந்தாலும் அவலன பின்பதாடர்ந்து பார்ப்பலத மட்டும் அவள் நிறுத்தவில்லை இலத அவளால் தவிர்க்க முடியிவில்லை.... இது தன் கணவன் அடுத்தவளுடன் இருப்பலத ரசிக்கும் வக்கிரம் என்பதா... இல்லை அவர்கள்
இருவரும்
யாரிடமாவது
லகயும்
களவுமாக
மாட்டுவதற்க்காக
காத்திருக்கிறாள் என்பதா..... இரண்டாவது தான் சரி.... ஆனால்
இப்படி
காத்திருந்நத
வசமாக
பிடிபடுவார்கள்....
நான்கு
அந்தநாள்
மாதங்கள் என்று
ஓடிவிட்டநத
வரும்
என்று
அவர்கள்
மான்சி
நசார்லவலயயும் பைவனத்லதயும் ீ பபாருட்படுத்தாமல் காத்திருந்தாள் " முற்றும் கசந்த பதன்று.... " பற்றறுந்து நின்றவர்க்கு.... " சுற்றபமன நின்றிருப்பான் ஒருவன் -அவலனத்... " பதாடர்ந்து பசன்றால் அவன்தான் இலறவன்..! " பநஞ்சு படும் பாடறிந்து...
எப்நபாது
தனது
உடல்
" அஞ்சுதலைத் தீர்த்துலவப்பான் ஒருவன்.. " அவன்தான் ஆறுதலை தந்தருளும் இலறவன்.! ஒருநாள் இரவு சற்று நநரம் கழித்து வந்த சத்யன் கதலவத்திறந்து அவன் அலறக்குள் வரும் சத்தம் நகட்டது ‘ம்ம்
இன்னும்
பகாஞ்சநநரத்தில்
பால்கனி
வழியாக
ஐயா
அமுதா
வட்டுக்கு ீ
கிளம்பிவிடுவாரு.... நான் அலத நவடிக்லகப் பார்த்துக்பகாண்டு.... வப்பாட்டி வட்டுக்கு ீ புருஷலன தலைநமல் சுமந்து பசன்ற நளாயினி மாதிரி, இவன் எப்நபாது வருவான் என்று பகாட்டும் பனியில் காத்திருக்கநவண்டும்... ச்நச
என்ன வாழ்க்லக இது,... என்று சைித்துக்பகாண்ட மான்சி
பக்கத்து
அலறயில்
சத்யன் பால்கனியின் கதலவத் திறக்கும் சத்தம் நகட்டது மான்சிக்கு எழுந்து நபாய் பார்க்கைாமா என்று இருந்தது .... ஆனால் இன்றுகாலையில் இருந்து அவளுக்கு பராம்பவும் நசார்வாக இருந்தது.... ச்நச இந்தமாதிரி நநரத்துை இது வந்து உருவாகநைன்னு யார் அழுதாங்க.... பாவம்
ஊர்
உைகத்தில்
எவ்வளவு
நபர்
குழந்லத
இல்ைாமல்
இருக்காங்க
அவங்க
யாருக்காவது நபாய் இது உருவாககூடாதா.... நபாயும் நபாயும் என்லனப்நபாை ஒரு அதிஸ்டமில்ைாதவள் வயிற்றில் உருவாகியிருக்கு... ‘ம் இன்னும் எவ்வளவு நாலளக்கு இலத எல்ைார்கிட்டயும் மலறக்க முடியும் இப்பநவ வயிறு
நைசா
பவளிய
பதரியுது....
இதுைநவற
என்னாம்மா
இன்னும்
எதுவும்
இல்லையா சும்மாதான் இருக்கியா என்று இந்த மாமியார் தினமும் நச்சரிக்கிறாங்க.... அவங்க
மகனுக்பகல்ைாம்
குழந்லத
ஒரு
நகடு..இவனுக்கு
எதுக்கு
பசாத்துக்கு
வாரிசாகவா... இல்லை இவலனப்நபால் பபாறுக்கித்தனம் பண்ணவா.... ஆனால் இது எனக்கும் குழந்லத தாநன இந்த குழந்லதலய பபற்று இவலனப்நபாை இல்ைாமல்
நல்ைபடியாக
வளர்ப்நபன்
என்று
நிலனத்த
தனது
மணிவயிற்லற
தடவியபடி மான்சி படுத்திருக்க... படிகளில் சத்யன் இறங்கும் ஓலச நகட்டது சரி நபாய் பார்க்கைாநம என்று பமதுவாக எழுந்த மான்சி நைசாகத் தலைச்சுற்றுவது நபாை மாயன்
இருக்க...
பாத்ரூம்
வாங்கிவந்து
குடித்தாள்....
நபாய்
நன்றாக
லவத்துவிட்டு
நபான
முகத்லத மாம்பழச்
கழுவிவிட்டு சாலற
பவளிநய
எடுத்து
வந்து
மடமடபவன
இப்நபாபதல்ைாம் சரியா
அவளுக்கு
இந்தமாதிரி
பதரியவில்லை...
குளிர்பானங்கள்தான்
நநரத்தில்
சிைநநரங்களில்
இலத
நாள்முழுதும்
குடிக்கைாமா
இதனால்
வயிற்று
ஆகாரமானது..
என்றுகூட
குழந்லதக்கு
இது
மான்சிக்கு
ஏதாவது
ஆபத்து
வருநமா என்று பயப்படுவாள் மான்சி
பமன்
நலடயாய்
நடந்து
பமாட்லடமாடிக்கு
நபாய்
அங்கிருந்த
தண்ண ீர்
நடங்கில் சாய்ந்துபகாண்டு அமுதாவின் வட்லட ீ பார்த்தாள்.... சத்யன் அப்நபாதுதான் திக்பகன்று
சூடானது
உள்நள நுலழந்து சட்படன
தன்
கதலவச்
லககளால்
சாத்தினான்...
அடிவயிற்லற
மான்சிக்கு
வயிறு
அழுத்திக்பகான்டாள்...
இந்த நாலுமாதமாக ஏற்பாடத ஒரு உணர்வு இன்று ஏற்ப்பட்டது இது உடல் பைகீ னம்தான் மற்றபடி என் மனம் லதரியமாகத்தான் இருக்கிறது என்று தனக்குத்தாநன மான்சி ஆறுதல் பசால்ைிபகாண்டாள் சிறிதுநநரம்
நின்றவள்
தலைசாய்த்து
கால்கள்
உட்கார்ந்து
தளர்ந்ததால்
பகாண்டாள்...பிறகு
பமதுவாக தூக்கம்
சரிந்து
கண்கலள
அந்த
நடங்கில்
சுழற்றுவது
நபாை
இருக்க கீ நழ நபாய்விடைாம் என்று எழுந்தாள் எழுந்தவள்
லகப்பிடிச்
சுவலர
பற்றியவாறு
பமதுவாக
நகட்டது...
மான்சிக்கு
மனம்
படபடபவன்று
நகர...
அடித்துக்பகாள்ள
கீ நழ
நபச்சுக்குரல்கள்
நபசுவது
யாபரன்று
எட்டிப்பார்த்தாள்.... கீ நழ முத்துதான் வாட்ச்நமனிடம் நபசிக்பகாண்டு இருந்தான் அவலன பார்த்ததும் அய்நயா என்று தன் பநஞ்சில் லகலவத்து பகாண்டு மறுபடியும் கீ நழ உட்கார்ந்துவிட்டாள் மான்சி... ஐநயா கடவுநள இவன் எங்நக இப்நபாது வந்தான் என்று கைங்கிவாறு கீ நழ நடந்த நபச்சுக்கலள உன்னிப்பாக கவனித்தாள் “ இன்னிக்கு பரண்டு ைாரி மரம் வரநவண்டியிருந்தது... ஆனா வர்ற வழியிை ஏநதா பாைம் கட்டாயிருச்சாம் அதனாை வண்டி எதுவும் வரலை... சரி அங்க ஏன் சும்மாநவ உட்கார்ந்திருக்கனும்னு வட்டுக்கு ீ கிளம்பி வந்திட்நடன்” என்று முத்து பசால்ை “ ம் சின்னய்யாவுக்கு இந்த விஷயம் பதரியுமா” என்று வாட்ச்நமன் நகட்க “ ம்ஹூம் பதரியாது அவர் பசல்லுக்கு நபான் பண்ணி பசால்ைைாம்னு பார்த்நதன்.. சரி சின்னஞ்சிறுசுகங்க
அசந்து
தூங்குவாங்க
பசால்ைலை வாட்ச்சு” என்றவன்
இப்நபா
ஏன்
பதால்லை
பண்ணனும்னு
“ சரி வாட்ச்சு நீ நபாய் நகட்ை நில்லு நான் வட்டுக்கு ீ நபாநறன்” என்று முத்து கூறுவது மான்சியின் காதில் விழ ‘அடக்கடவுநள நபானவன்
இப்நபா
இன்னும்
என்னாகும்னு
பவளிய
பதரியலைநய
வரலைநய’என
மான்சி
இந்த
பாவி
கைக்கத்துடன்
நவற
உள்ள
எண்ணியவாறு
வட்லட ீ நநாக்கி நபாகும் முத்துலவ கவனித்தாள் தனது
வட்லட ீ
பநருங்கிய
முத்து
வாசைில்
தனது
பசருப்லப
விட்டுவிட்டு
கதலவத்தட்ட லகலய பகாண்டு நபானவன் தயங்கி நின்றான் அய்நயா
அன்னிக்கு
எனக்கு
நகட்டது
மாதிரிநய
இவனுக்கும்
உள்நள
நபச்சுக்குரல்
நகட்குதா’ என மான்சி நிலனக்க அந்த
நிலனப்லப
உறுதி
பசய்வது
நபாை
முத்து
கதவில்
தன்
காலத
லவத்து
நகட்டான்.... சிறிதுநநரம்
கழித்து
யாநரா
முத்துலவ
தள்ளிவிட்டது
நபாை
சட்படன
அங்கிருந்து
விைகி தடுமாறி கீ நழ தலரயில் மண்டியிட்டு உட்கார்ந்து தன் லககளால் முகத்தில் அலறந்துக்பகாண்டு சத்தமில்ைாமல் குலுங்கி அழுதான் மான்சிக்கு முத்துலவ பார்த்து மனம் குமுறியது... கடவுநள எந்த புருஷனுக்கும் இந்த நிலைலம வரக்கூடாது’ என கண்ணர்விட்டு ீ அழுதாள் மான்சி ஆனால்
அவள்
மனதின்
அடியாழத்தில்
அய்நயா
என்
புருஷன்
இப்படி
மாட்டிக்பகாண்டநன என்று... ஒரு பத்தாம்பசைி தமிழ்ப்பபண் ஒருத்தி கண்ணர்விட்டு ீ கதறினாள் முத்து கத்தி கூப்பாடுப் நபாட்டு ஊலரக்கூட்டி அவர்கலள காட்டியும் பகாடுக்காமல்.... கதலவதட்டி
அவர்கலள
லகயும்
களவுமாக
பிடிக்கவும்
பசய்யாமல்...
உட்கார்ந்த
இடத்லத விட்டு எழாமல் கண்ண ீர் விட்டுக்பகாண்டு இருக்க சத்யன்
சாவதானமாக
கதலவ
திறந்து
பகாண்டு
தனது
சட்லடயின்
பட்டன்கலள
நபாட்டபடி பவளிநய வந்தவன்... தலரயில் அமர்ந்து கண்ணர்விட்டு ீ அழும் முத்துலவ பார்த்ததும் அதிர்ச்சியில் உலறந்துநபாய் அப்படிநய நின்றுவிட்டான் சத்யலன
பார்த்த
முத்து
எதுவுநம
நகட்கவில்லை
துலடத்துக்பகாண்டு எழுந்து வட்டுக்குள் ீ நபானான்
தனது
கண்கலள
புறங்லகயால்
சத்யன் சிறிதுநநரம் அங்நகநய உலறந்துநபாய் நின்றவன் பிறகு சுதாரித்துக்பகாண்டு நவகமாக தன் நதாட்டத்து படிகலள நநாக்கி ஓடினான் ‘ம் ஓடுறியா ஓடு ஓடு முத்து உன்லன சும்மா விட்டுட்டான் ஆனா நான் விடமாட்நடன் இநதா
வர்நறன்’
என
வஞ்சத்லத
பநஞ்சு
முழுவதும்
நதக்கிய
மான்சி
அவலன
நவகமாக தனது அலறக்கு பசன்று பால்கனியின் கதலவ திறந்து அவலனப் பார்க்க... அவன் அப்நபாதுதான் நவகமாக படிகளில் ஏறிக்பகாண்டு இருந்தான் நமநை
வந்த
சத்யன்
மார்புக்கு
குறுக்நக
லககலள
கட்டிக்பகாண்டு
தன்லன
பார்த்தவாறு நின்றிருந்த மான்சிலய பார்த்துவிட்டான்.... அவமானத்தில் அவன் முகம் கசங்கியது “ ம் என்ன சின்னய்யா வசமா மாட்டிக்கிட்டீங்களா இதுக்காகத்தான் நான் நாலுமாசமா காத்திருந்நதன்.... என்ன அப்படி பார்க்கிறீங்க எனக்கு எப்படி பதரியும்னா.... நீங்க நம்ம கல்யாணமான நபான ீங்கநள
எட்டாவது அன்னிநை
நாள்
இருந்து
என்கூட
சண்லட
உங்கநளாட
நபாட்டுட்டு
அசிங்கங்கள்
அமுதாகிட்ட
பதரியும்”....என
மான்சி
ஏளனமான குரைில் கூற சத்யனின்
முகம்
அதிர்ச்சியில்
நபயலறந்தது
நபாை
அவள்
முகத்லத
பார்த்தபடி
அப்படிநய நின்றான் “என்ன அப்படி பார்க்கறீங்க.... இன்னும் பசால்நறன் நகளுங்க... நான் அவ வட்டுக்கு ீ வந்து நீங்க பரண்டுநபரும் நபசறலத நகட்நடன்.... அப்புறமா அவ வட்ை ீ பின்னாடி ஒரு ஜன்னல் இருக்குதில்ை அங்க ஒரு ஸ்டுலை நபாட்டு ஏறி நின்னு உள்ள பரண்டுநபரும் என்ன பண்றீங்கன்னு பார்த்நதன்... அவ உடம்பில் ஒட்டுத் துணியில்ைாம கட்டிலுக்கு குறுக்நக படுத்திருந்தா... அவநளாட ஒருகால் தலரயிையும் மறுகால் உங்க நதாள் நமையும் இருந்தது... உங்க
உடம்பிையும்
புடிச்சுகிட்டு
எந்த
இன்பனாரு
துணியும்
லகயாை
அவ
இல்லை மார்லப
நீங்க பிடிச்சு
ஒருலகயாை
அவ
அழுத்திக்கிட்நட
காலை
அவக்கூட
பராம்ப நவகமா பசக்ஸ் பண்ணிகிட்டு இருந்தீங்க.... இலத
பார்க்கிற
பாக்கியம்
எந்த
பபாண்ணுக்கும்
கிலடக்காது
ஆனால்
எனக்கு
கிலடச்சது நான் பசஞ்ச புண்ணியம்னு பநலனக்கிநறன் நீங்க என்ன பசால்றீங்க” என நவண்டுபமன்நற பராம்ப விளக்கமாக லகலய ஆட்டி அலசத்து.. நீட்டி முழக்கி மான்சி ஏளனமாக பசால்ை சத்யன்
எதுவுநம
நபசாமல்
தலைகுனிந்து
உள்நள
நபாக
“
ம்
என்ன
அதுக்குள்ள
நபாறீங்க இன்னும் பகாலறலயயும் நகட்டுட்டு நபாங்க” என்று அவலன எகத்தாளமாக அலழத்த மான்சி
“ அப்புறமா நீங்க பசக்ஸ் பண்றலத நிறுத்திட்டு.... உங்கநளாட இதுவ பவளிய எடுத்து அவ வாய்க்குள்ள விட்டீங்க... அவளும் அலத சப்பிய்ய்........ஓவ்வ் உவ்நவ என்று மான்சி வாந்திபயடுக்க உள்நள
நபாக
நின்ற
சத்யன்
நவகமாக
வந்து
அவளின்
பநற்றியில்
லகலவத்து
“என்னாச்சு ஏன் வாந்திபயடுக்கற” என்று பமல்ைிய குரைில் நகட்க தன் பநற்றியில் இருந்த அவன் லகலய தட்டிவிட்ட மான்சி “அன்னிக்கு அலத பார்த்த அருவருப்பு தான் என் வாந்திக்கு காரணம்... பாவம் சின்னய்யா சின்னய்யான்னு உங்க காைடியிநைநய விழுந்து கிடந்தவனுக்கு நபாய் இப்படி துநராகம் பண்ணிட்டீங்கநள... கடவுள் உங்கலள சும்மா விடமாட்டார்” என்று சாபம் விட்ட மான்சி தனது லறக்குள் நபாய் கலதலவ அலறந்து சாத்தினாள் பின்னர்
பவகுநநரம்
கண்ண ீரில்
கலரந்த
மான்சி
எப்நபாது
தூங்கினாள்
என்று
அவளுக்நக பதரியாது ....காலையில் யாநரா சத்யனின் அலறக்கதலவ பைமாக தட்டும் ஒைிக்நகட்டு அவசரமாக எழுந்தவள் ஏன் இப்படி கதலவ தட்றாங்க என நிலனத்தபடி தனது அலறலய திறந்துபகாண்டு பவளிநய வர பவளிநய ஒநர கூச்சலும் குழப்பமுமாக இருக்க நவலைக்காரர்கள் அங்கும் இங்கும் பரபரப்பாக ஓடிக்பகாண்டு இருந்தனர் ..... சத்யனின் அலறயிைிருந்து மாயன் கைங்கிய கண்களுடன் பவளிநய வர மான்சிக்கு லககால் உதறல் எடுக்க.... மாயலன தடுத்து நிறுத்தி " யாருக்கு என்னாச்சு மாயன்" என்று விசாரித்தாள் "அலதநயம்மா மருந்லத
நகட்கறீங்க
எடுத்து
நம்ம
முத்து
குடிச்சிட்டான்ம்மா....
பமாளகா
பவளிநய
நதாட்டத்துக்கு
தூக்கிட்டு
வந்து
அடிக்கிற
பூச்சி
நபாட்டுருக்காங்க
உயிர் இருக்கான்னு கூடத்பதரியாம எல்ைாரும் கத்திகிட்டு இருக்காங்க" என்று மாயன் அழுதுபகாண்நட
பசால்ை
.....
மான்சிக்கு
உைகநம
இருண்டுவிட்டது
நபாை
இருக்க
அப்படிநய சரிந்து கீ நழ அமர்ந்தாள் மான்சி அப்படிநய சரிந்த கீ நழ உட்காரவும் மாயன் பதறிப்நபாய் “சின்னம்மா என்னாச்சு உங்களுக்கு” என்று நகட்க “ எனக்கு ஒன்னுமில்ை மாயா என்லன பகாஞ்சம் அங்நக கூட்டிட்டு நபாங்க” என்று அவலன நநாக்கி லகலய நீட்ட “சரி வாங்கம்மா” என்று மாயன் அவலள லகதாங்களாக அலழத்து நபாய் பவளிநய விட்டான்
பவளிநய வாசற்படிக்கு நநநர முத்துலவ கிடத்தியிருக்க அவன் தலைலய தன் மடியில் லவத்துக்பகாண்டு அமுதா தன் முகத்தில் அலறந்தபடி கதறிக்பகாண்டு இருந்தாள் முத்துவின் பிள்லளகள் இருவரும் அவன் காைடியில் உட்கார்ந்து அவன் முழங்காலை பதாட்டு அழுதுபகாண்டு இருந்தனர் முத்துலவச்
சுற்றிலும்
நின்று
நவலைக்காரர்கள்
கண்ண ீர்விட...
கைாவதி
கூட
அழுதுபகாண்டிருந்தாள்... பார்ப்பதற்கு அந்த இடநம சாவு வடுநபாை ீ இருக்க.... இலத தாங்கமுடியாத மான்சியும் கதற ஆரம்பித்தாள் சற்று
நநரத்தில்
சட்லடலய
மாட்டிக்பகாண்நட
அங்கு
வந்த
சத்யன்
அங்கிருந்த
சூழ்நிலைலய பார்த்து அதிர்ந்து நபாய் மான்சிலய பார்த்தான் அவன்
வந்தலத
உணர்ந்த
மான்சி
திரும்பி
‘அடப்பாவி
ஒரு
குடும்பத்லதநய
அழிச்சிட்டநய நீ நல்ைா இருப்பியா’ என்பது நபால் நகவைமாக சத்யலன பார்க்க ‘
நான்
ஏதுவும்
பசய்யலை
மான்சி’
என்பது
நபால்
அவன்
பதிலுக்கு
பரிதாபமாக
தலையலசத்தான் மான்சி நவகமாக படிகளில் இறங்கி அமுதாவின் மடியில் கிடந்த முத்துவின் லகலய பிடித்து நாடிலய பார்த்தாள்... அது ஊலமத் துடிப்பாய் துடித்துக்பகாண்டிருக்க “ஐநயா முத்துவுக்கு இன்னும் எதுவும் ஆகலை உயிர் இருக்கு சீ க்கிரமா ஆஸ்பிட்டல் பகாண்டு
நபாங்க”
என்று
சத்தமிட்டு
மான்சி
கத்த....
அங்கிருந்தவர்கள்
தங்கள்
அழுலகலய நிறுத்திவிட்டு அமுதாலவ விைக்கி முத்துலவ தூக்க... மான்சி
நவகமாக
பிரம்லம
பிடித்துப்நபாய்
நின்றிருந்த
சத்யலன
பநருங்கி
அவன்
சட்லடலய பிடித்து உலுக்கி “முத்துலவ காப்பாத்துங்க சீ க்கிரம் காலர எடுங்க” என்று கத்தியதும் அமுதாவும் ஓடிவந்து சத்யனின் காைில் விழுந்து அவன் பாதத்தில் தன் முகத்லத லவத்து
“சின்னய்யா
நானும்
என்
என்
புருஷலன
குழந்லதகளும்
காப்பாத்துங்க
சின்னய்யா..
பசத்துப்நபாய்ருவம்ய்யா”
என்று
அவர் அவன்
இல்ைன்னா கால்கலள
பற்றிக்பகாண்டு கதற அமுதாவின் வார்த்லதகள் சத்யனின் மூலளலய பசன்று
தாக்க தலைலய உலுக்கி
தன்லன நிதானத்துக்கு பகாண்டு வந்த சத்யன் “ மாயா முத்துலவ பபரிய வண்டியில் பின்சீ ட்ை
ஏத்து
கூட
யாராவது
பரண்டு
நபர்
உட்காருங்க”
என்று
உரத்த
குரைில்
உத்தரவிட்டு விட்டு.. வட்டுக்குள் ீ ஓடி நதலவயான பணத்லதயும் கார் சாவிலயயும் எடுத்துக்பகாண்டு
வந்து
காரில்
ஏறி
காலர
கிளப்ப....
எடுத்த
எடுப்பிநைநய
அவன்
லககளில் கார் சீ றிப்பாய்ந்தது சற்றுநநரத்தில் அந்த இடத்தில் இருந்தவர்கள் கலைந்து நபாக அமுதாவின் பிள்லளகள் மட்டும்
தனியாக
நின்றனர்...
மான்சி
அவர்கலள
பநருங்கி
இருவரின்
லகலயயும்
பிடித்து வட்டுக்குள் ீ அலழத்து நபாக முத்துவின்
இலளயமகன்
மான்சியின்
லககலள
சுரண்டி
“
அக்கா
எங்க
அப்பா
பசத்துப்நபாய்ட்டாரா இனிநம வரநவ மாட்டாரா” என்று கண்கைங்கி நகட்க மான்சி
மண்டியிட்டு
உட்கார்ந்து
இருவலரயும்
தன்
நதாள்களில்
சாய்த்து
கண்ண ீர்
விட்டு கத்தி கதறி அழ... மறுபடியும் அந்த இடத்தில் ஒரு கூட்டம் கூடிவிட்டது கைாவதிக்கு
மான்சிலய
நவலைக்காரர்கள்
சமாதானம்
மான்சியிடம்
பசய்வதற்குள்
இருந்து
நபாதும்
பிள்லளகலள
நபாதும்
என்றானது....
பிரித்து
வட்டுக்குள் ீ
கூட்டிச்பசன்று உணவு பகாடுத்து பிள்லளகலள சமாதானம் பசய்தனர் நடக்கக்கூட
முடியாமல்
தள்ளாடிய
மான்சிலய
கைாவதி
தன்
நதாளில்
சாய்த்துக்பகாண்டு நபாய் சத்யனின்அலறயில் விட்டுவிட்டு பவளிநயறினாள் தனது
அலறக்கு
நபாய்
கட்டிைில்
விழுந்த
மான்சிக்கு
கண்ண ீலர
கட்டுப்படுத்தநவ
முடியவில்லை ‘
ஐநயா
கடவுநள
முத்துவுக்கு
எதுவும்
ஆகக்கூடாது....
அவன்
பிள்லளகள்
அனாலதகளாக ஆகிவிடுநம.... கடவுநள முத்து பசத்துவிட்டால் என் புருஷன் அல்ைவா அதுக்கு காரணம்... அப்நபா சத்யன் பகாலைகாரனா.... என் புருஷனால் ஒரு குடும்பநம அழியப்நபாகிறதா.... ஐநயா நவண்டாம் நவண்டாம்’ என்று கதறியது மான்சியின் மனம் முத்து
அமுதாலவ
அடித்து
கண்டிப்பான்
என்றுதான்
மான்சி
நிலனத்திருந்தாள்...
ஆனால் முத்து எடுத்து இந்த முடிவு அவள் மனலத பராம்பநவ பாதித்தது.... தன்
மலனவிலய
முயற்சிக்கிறான்
தவரான
என்றால்....
இன்பனாருத்திக்கு
நிலையில் நான்
ஏன்
விட்டுக்பகாடுத்து
பார்த்துவிட்டு இந்த
விட்டு
நான்கு
முத்து
தற்பகாலைக்கு
மாதமாக
என்
உயிநராடு
இருக்கிநறன்’
சாப்பிடாமல்
அழுதபடி
புருஷலன
என்ற
நகள்வி
மான்சியின் மனதில் பைமாக எழுந்தது அன்று
முழுவதும்
பிடிவாதமாக
கண்ண ீரில் கலரந்தாள் மான்சி
எதுவுநம
படுத்துக்பகாண்டு
முத்துலவ
தூக்கிக்பகாண்டு
எமர்பஜன்ஸியில் அலழத்துவந்து
மருத்துவமலனக்குள்
நசர்த்துவிட்டு
முத்துவின்
தனக்கு
நிலைலய
ஓடிய
பதரிந்த
பசால்ை...
சிை
சத்யன் பபரிய
அவர்களும்
அவலன
டாக்டர்கலள
அவலன
காப்பாற்ற
நபாராடினார்கள் முத்து விஷம் குடித்தது நபாலீஸ் நகஸ் ஆகிவிட நபாலீஸ்காரர்கள் மூவர் அமுதாலவ விசாரிக்க
அவள்
கண்ண ீலர
மட்டுநம
அவர்களுக்கு
பதிைாக
தர
மாயன்தான்
நபாலீஸ்காரர்களுக்கு சாமர்த்தியமாக பதில் பசால்ைிபகாண்டு இருந்தான்.... ஆனால் பவளிநய விசாரித்த நபாலீஸ்காரர்களுக்கு ஒரளவுக்கு விஷயம் பதரிந்துவிட முத்து பிலழத்து வாக்குமூைம் பகாடுப்பதற்காக காத்திருந்தனர் அதற்க்குள்
அமுதாவின்
அவர்களிடமும் விசாரித்து
உறவினர்கள் தங்களுக்கு
சிைர்
மருத்துவமலனக்கு
நதலவயான தகவலை
வந்துவிட
நசகரித்துபகாண்டனர்
நபாலீசார் அன்று இருவு மருத்துவர்களின் பபரும் நபாராட்டத்துக்கு பிறகு உயிர் பிலழத்த முத்து அமுதாலவ பார்த்து கண்ண ீர் விட்டான் அப்நபாது
அங்நக
வந்த
நபாலீஸ்
அதிகாரி
ஒருவர்
“
என்ன
முத்து
இப்நபா
பரவாயில்லையா”... என்று விசாரித்துவிட்டு “ ம் ஒரு சின்ன என்பகாயரி முத்து... உன் தற்பகாலைக்கு
என்ன காரணம் அல்ைது
யார் காரணம் அலதப்பத்தி நீ
எங்களுக்கு
பசான்னா நாங்க நமற்பகாண்டு நடவடிக்லக எடுக்க சரியாக இருக்கும் முத்து” என்று நகட்க முத்து
அலமதியாக
அருகிநைநய
தன்
மலனவின்
நின்றுபகாண்டு
லககலள
முகத்லத விடாமல்
பார்த்தான்... பற்றி
அவநளா
கண்ண ீர்
அவன்
விட்டுபகாண்டு
இருந்தாள் “நீங்க அதுக்கு
யாருக்கும் தகுந்த
பயப்படாதீங்க நடவடிக்லக
முத்து
எதுவாயிருந்தாலும்
எடுப்நபாம்”
என்று
நபாலீஸ்
பசால்லுங்க... அதிகாரி
நாங்க
சத்யலன
பார்த்துக்பகாண்நட மறுபடியும் நகட்க “அபதல்ைாம் யாரும் காரணம் இல்லை சார்.... எனக்கு பராம்ப நாளா தீராத வயித்துவைி இருந்துச்சு சார் நநத்து அது பராம்ப ஜாஸ்தியாயிருச்சு... அதான் வைி தாங்க முடியாம விஷத்லத குடிச்சுட்நடன் சார்.... நீங்க நடவடிக்லக எடுக்கிறதா இருந்தா என்நமைதான் சார் எடுக்கனும்” என முத்து நிறுத்தி நிதானமாக கூறினான்
அவன் பதிைால் திலகத்த அதிகாரி “ முத்து நாங்க பவளிநய விசாரிச்சதில் எல்ைாரும் நவற மாதிரி பசால்றாங்க நீ என்ன இப்படி பசால்நற... யாருக்கும் பயப்படாத முத்து நீ காரணத்லத
மட்டும்
பசால்லு
மத்தலத
நாங்க
பார்த்துக்கிநறாம்”
என்று
மறுபடியும்
அழுத்தமாக நகட்க “அதான் பசால்நறநன சார் நவற எந்த காரணமும் இல்லைன்னு... நீங்க என்ன என்லன பார்த்துக்கிறது...
அதுக்கு
என்
முதைாளி
இருக்கார்
நீஙக
பகளம்புங்க
சார்
எனக்கு
பராம்ப அசதியா இருக்கு” என்று முத்து அழுத்தம் திருத்தமாக கூற.... நவறு
வழியில்ைாத
நபாலீஸ்
அதிகாரி
சத்யலன
முலறத்துக்பகாண்நட
பவளிநயறினார் ஒரு குற்றவாளிலயப் நபால் சத்யன் எதுவும் நபசாமல் தலைகுனிந்து நிற்க்க.... அமுதா முத்துவின் பாதங்கலள தன் கண்ணரால் ீ கழுவிக்பகாண்டு இருந்தாள் “இங்நக
என்கிட்ட
வா
அமுதா”
என்று
முத்து
கூப்பிட...
உடநன
அமுதா
அவன்
தலைமாட்டில் வந்து நிற்க்க “ உனக்கு ஏதுநவா என்கிட்ட பிடிக்கலைன்னு பநலனக்கிநறன் அமுதா... ஆனா அது என்னான்னு நான் நகட்க மாட்நடன்....நம்ம பிள்லளகலள விட்டுட்டு நான் தற்பகாலை முயற்சி
பண்ணது
இனிநமல்
நீ
பராம்ப
எடுக்கிற
தப்புன்னு
முடிவுைதான்
எனக்கு எல்ைாநம
இப்நபா
புரியுது
இருக்கு...
அமுதா....
பசால்லு
அமுதா
ஆனா என்ன
முடிவு பண்ணிருக்க" என்ற முத்து பதிலுக்காக அமுதாவின் முகத்லத பார்க்க " ஐநயா கடவுநள நான் என்ன முடிவு பண்ணப்நபாநறன்... எனக்கு எல்ைாநம நீங்கதான் தயவுபசய்து என்லன ஒதுக்கிடாத மாமா... நான் இனிநம எந்த தப்பும் பண்ணமாட்நடன் இது நம்ம புள்லளங்க நமை சத்தியம் மாமா.. எனக்கு நீதான் நவனும் நவற
எதுவுநம
எங்கயாவது
நவனாம்...
நபாய்
பமாதல்ை
நாம
பிச்லசபயடுத்தாவது
இங்கருந்து
நபாயிரைாம்
பபாலழக்கைாம்...
எனக்கு
மாமா நீதான்
நவற மாமா
நவனும் நான் பதரியாம தப்பு பண்ணிட்நடன் என்லன மன்னிச்சு ஏத்துக்க மாமா " என்று அமுதா முத்துவின் முகத்தில் தன் முகத்லத லவத்து கதறியழ முத்து
அவலள
கழுத்நதாடு
வலளத்து
தன்
முகத்தில்
அழுத்திபகாண்டு
அவள்
உச்சியில் தன் உதடு பதித்து கண்ண ீர் விட்டான் இருவரின்
வார்த்லதகளும்
சத்யனுக்கு
பசருப்பால்
அடித்தது
நபால்
நிலைலமலய
புரியலவக்க... இதற்க்கு நமல் தான் இங்நக இருந்தால் அது நாகரிகமாகது என்பலத
உணர்ந்த
சத்யன்
அங்கிருந்து
பவளிநயறி
மாயனிடம்
பகாஞ்சம்
பணத்லத
பகாடுத்துவிட்டு வட்டுக்கு ீ கிளம்பினான் மருத்துவமலனயில் இருந்து சத்யன் தன் வட்டுக்கு ீ நபாது மணி
12-30 ஆகியிருக்க
யாலரயும் எழுப்பாமல் தனது அலறக்கு பசன்று அலமதியாக படுத்துக்பகாண்டான் அவன் மனம் பராம்ப பதளிவாக இருந்தது..... அந்த பதளிலவ ஏற்படுத்தியது முத்து.... தாைி கட்டிய மலனவிலய எப்படி நநசிக்க நவண்டும் என்று சத்யனுக்கு முத்து இந்த ஒநர நாளில் கற்றுக்பகாடுத்திருந்தான்.... தீராத காமத்துக்கும் அழகான தாம்பத்தியத்துக்கும் உள்ள வித்தியாசத்லத சத்யனுக்கு ஒரு ஆசானாக இருந்து முத்து பதளிவு படுத்தியிருந்தான்.... சத்யனின் பணம் அந்தஸ்து எல்ைாநம முத்துவின் கைடியில் பபாசுங்கிப்நபானது... முத்துவின் மன்னிக்கும் மனபக்குவமும் அமுதாவின் வார்லதகளும் சத்யனுக்கு பபரிய சவுக்கடியாக வைித்தது.... தன்னுலடய தகாத உறவால் நநற்று அநியாயமாக ஒரு உயிநர நபாயிருக்குநம என்று மனப்பூர்வமாய் வருந்தினான்.... நநற்று
என்னால்
இரண்டு
குழந்லதகள்
தனது
தகப்பலன
இழந்து
அனாலதயாகி
இருப்பார்கநள....என்று உள்ளத்தில் இருந்து உன்லமயாய் நவதலனப்பட்டான் மான்சி நநற்று பசான்ன வார்த்லதகள் அவன் மனதின் அடியாழத்தில் இருந்துபகாண்டு வலதத்து பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக அவலன பகான்றுபகாண்டிருக்க... தன் புருஷன் இன்பனாருத்தியின் வட்டுக்குள் ீ நபாக பவளிநய அலத பார்த்துக்பகாண்டு காத்திருந்த மான்சியின் மனநிலை எப்படி இருந்திருக்கும் என்று சத்யனுக்கு புரிந்தது நவறு
ஒருத்தியாக
இருந்தால்
இலத
எப்படி
பபரிய
பிரச்சலனயாக்கி
தன்லன
பைநபருக்கு முன்னால் அவமானப்படுத்தியிருப்பாள்.... மான்சி ஏன் அப்படி பபாருலமயாக இருந்தாள் என்ற சத்யனின் நகள்விக்கு ஒநர பதில்... அவளுக்கு தன்னுடன் வாழ விருப்பமில்லை என்பதுதான்... இது அவனுக்கு தீர்மானமாக பதரியும்
மூன்றுமாதத்துக்கு
முன்பு
அம்பாசமுத்திரத்தில்
தன்னிடம்
அண்ணாமலை
பகாடுத்த
ஒரு கடிதத்தின் ஞாபகம் வர சத்யனின் மனம் தன்னிரக்கத்தில் பநாந்தது..... கலடசியிை
இவளும்
ஒருவனுக்கும்
மற்றப்
பபண்கலள
பகாடுத்துவிட்டு
நபாை
இரட்லட
மனலத
வாழ்க்லக
ஒருவனுக்கும்
வாழ்கிறாள்
என்று
உடலை நிலனத்து
வருந்தினான் அவள்
நகட்டால்
அவள்
விரும்பும்
சுதந்திரமான
விடுதலைலய
பகாடுத்துவிட
நவண்டும் என்று முடிவு பசய்தான்... என்லனவிட்டு
பிரிந்து
நபாயாவது
அவள்
மனதுக்கு
கண்கள்
கைங்க
பிடித்தவனுடன்
நல்ைபடியாக
வாழட்டும் என்று நிலனத்தான் இலத
நிலனக்கும்நபாநத
அவன்
இதயம்
நவகமாக
துடித்தது....
இப்நபாதுதான் முதல்முலறயாக அவன் இதயம் மான்சிக்காக துடிக்கிறது... பவளிநய
மலழ
இடி
மின்னலுடன்
நசாபவன
பகாட்ட....
சத்யன்
மனதிலும்
கழிவிரக்கத்துடன் ஈரம் கசிய ஆரம்பித்தது மான்சியுடன்
கழித்த
அந்த
எட்டுநாள்
இரவுகள்
ஞாபகத்துக்கு
வந்தது....
தனது
வைிகலளயும் நவதலனகலளயும் எப்படி பபாருத்துக்பகாண்டு ஏன் அப்படி இயந்திரம் நபால் கிடந்தாள்.... அப்நபாபதல்ைாம்
அவள்
ஏன்
தன்லன
ஆலசநயாடு
அலணத்து
உறவுக்கு
ஒத்துலழக்கவில்லை என்று சத்யனுக்கு இப்நபாது புரிந்தது.... அதுக்கும் அவன் கண்டுபிடித்த காரணம் அவளுக்கு தன்நமல் எந்தவிதமான் பற்றும் ஏற்ப்படவில்லை என்பதுதான்…. அவளுக்கு
தன்லன
பிடிக்காததற்க்கு
இருக்கும்
காரணம்
சத்யன்
மனலத
பராம்ப
வலதத்தது..... நாலள
அந்த
கடிதத்லத
அவளிடம்
பகாடுத்துவிட்டு
நபசி
ஒரு
முடிபவடுக்க
நவண்டும்... என்று எண்ணியபடி சத்யன் தூங்கிப்நபானான் அன்று
அலைந்ததில்
அலுப்பில்
தட்டியதும் தான் எழுந்தான்
நன்றாக
தூங்கிவிட
காலையில்
யாநரா
கதலவ
எழுந்துநபாய் கதலவ திறந்து யாபரன்று பார்க்க மாயன்தான் நின்றிருந்தான் “என்ன மாயா” என்று சத்யன் நகட்க “ சின்னய்யா மணி எட்டாயிருச்சுங்க சரி நீங்கநள எழுந்திரிப்பீங்கன்னு
பார்த்நதன்...
இல்நைன்னதும் அதாங்க கதலவ தட்டிநனன்.... மான்சியம்மா கூட எப்பவும் காலையிை ஐஞ்சு மணிக்நக எழுந்திருச்சிருவாங்க இன்னிக்கு என்னான்னு பதரியலை அவங்களும் நல்ைா
தூங்கறாங்க
நபாை....
பகாஞ்சம்
எழுப்புங்கய்யா
அம்மா
கூட்டிட்டு
வரச்பசான்னாங்க” என்று மாயன் பசான்னதும் “என்னது மான்சி இன்னும் மான்சி எழுந்திருக்கலையா” என்று அதிர்ச்சியுடன் நகட்ட சத்யனுக்கு மனம் துணுக்குற அவசரமாக உள்நள ஓடி மான்சியின் அலறயில் பார்க்க... அங்நக கட்டில் காைியாக இருந்தது அவன் அதிர்ச்சியுடன் உள்நள ஓடியலதப் பார்த்து மாயனும் அவலன பின்பதாடர்ந்து வந்து பார்த்துவிட்டு “ ஐநயா எங்கய்யா மான்சியம்மாவ காநணாம்” என்று அைறியபடி பாத்ரூம் பால்கனி என்று அலற முழுவதும் நதடினார்கள் எங்நகயும் மான்சி இல்லை மான்சிலய காணவில்லை என்ற பசய்தி சற்று நநரத்தில் வடு ீ முழுவதும் பநருப்பு நபால் பரவ ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாக சல்ைலடப் நபாட்டு நதடினார்கள்.... எங்நகயும்
அவள்
இல்லைபயன்றதும்
சத்யன்
தன்
பநற்றியில்
அலறந்து
பகாண்டு
கைங்கி தவித்தான் வட்லடவிட்டு ீ பவளிநய நபாயிருப்பாநளா என்ற நிலனப்பில் வாட்ச்நமலன விசாரிக்க.... அவநனா மான்சி எங்நகயும் பவளிநய நபாகவில்லை என்றான் வட்டில் ீ இருந்த அலனவருக்கும் தீடிபரன திகில் பற்றிக்பகாள்ள... மான்சி முத்துலவப் நபாை ஏதாவது பசய்து பகாண்டிருப்பாநளா என்ற சந்நதகம் வர அலனவரும் ஆளுக்கு ஒருபக்கமாக வட்லடச்சுற்றி ீ இருந்த கிணறு குட்லடகளில் நதட ஆரம்பித்தனர் சத்யனுக்கு
ஏநதா
நதான்ற
அவசரமாக
மாடிப்படிகளில்
ஏறி
பமாட்லட
மாடிக்கு
ஓடினான்... அங்நக அவன் கண்ட காட்சி அவன் இதயத்லத ஒருநிமிடம் பசயழிழக்கச் பசய்தது மான்சி அங்கிருந்த தண்ண ீர் நடங்க் பக்கத்தில் சரிந்து விழுந்து கிடக்க நநற்று பபய்த மலழயில் அவள் உலட முழுவதும் நலனந்து... மலழநீர் வழிந்து அவள் காைடியில் ஒரு சிறு ஓலடநபால் ஓடிக்பகாண்டிருந்தது
சத்யன் “அய்நயா மான்சி” என்று நபாட்ட கூச்சைில் வட்டில் ீ இருந்த பமாத்தப் நபரும் மாடிக்கு வந்துவிட்டனர் சுதாரித்த
சத்யன்
மான்சியின்
இதயத்தில்
காலத
லவத்து
நகட்க
துடிப்பு
பைமாக
இருந்தது... அதன்பிறகுதான் சத்யனுக்கு நிம்மதியாக மூச்நச வந்தது... உடநன அவலள லககளில் வாரிபயடுத்துக் பகாண்டு படிகளில் தடதடபவன இறங்கிய சத்யன் அவலள தன் அலறக்கு பகாண்டு பசன்று தன் படுக்லகயில் கிடத்திவிட்டு... அவளுலடய
ஈரமான
உலடகலள
மாற்றச்
பசால்ைி
தன்
அம்மாவிடம்
கூறிவிட்டு
பவளிநய ஓடினான் உள்ளுர் பபண் டாக்டர் ஒருவருக்கு நபான் பசய்து அவசரமாக வரச்பசான்ன சத்யன் மறுபடியும் தன் அலறக்கு வர.... அதற்க்குள் அவளுக்கு உலடகலள மாற்றிவிட்டு ஒரு லநட்டிலய அணிவித்திருக்க சத்யன் அவளருகில் உட்கார்ந்து அவள் லகலய எடுத்து தன் லககளுக்குள் லவத்துக்பகாண்டான்... அவள் லககள் பநருப்பாக சுட்டது மான்சி
கிழிந்த
நாராய்
கட்டிைில்
உயிரற்ற
உடல்
நபால்
அலசயாது
கிடந்தாள்....
சத்யனின் கண்கள் கைங்கியதுை.... எவ்வளவு அழகாக இந்த வட்டுக்குள் ீ காைடிபயடுத்து லவச்சா இப்நபா இப்படி கிடக்கிறாநள.... எல்ைாம் என்னாைதான் என்று சத்யன் தன் முகத்தில் அலறந்து பகாள்ள சுந்தரமும் கைாவதியும் அவன் லககலள பிடித்து பகாண்டு கண்ண ீருடன் “அவளுக்கு ஒன்னுமில்ை
சத்யா
நநத்து
நடந்த
பிரச்சலனயாை
பகாஞ்சம்
அதிர்ச்சியாயிருக்கா
அவ்வளவுதான் நீ பயப்படதடா” என்று கைாவதி அவனுக்கு ஆறுதல் கூற அப்நபாது டாக்டலர அலழத்துக்பகாண்டு மாயன் உள்நள வர வந்த
டாக்டர்
“
நீங்கல்ைாம்
பகாஞ்சம்
பவளிய
இருங்க”
என்று
பசால்ைிவிட்டு
மான்சிலய பரிநசாதித்தார் சிறிதுநநரத்தில் பவளிநய இருந்த அலனவலரயும் உள்நள அலழத்த டாக்டர் முதைில் நகட்க நகள்வி “ நீங்கல்ைாம் மனுஷங்க தானா” என்றுதான் “
என்ன
நகட்க
டாக்டர்
பசால்றீங்க
மான்சிக்கு
என்னாச்சு”
என்று
கைாவதி
கைக்கத்துடன்
“ என்ன ஆச்சா... ஏம்மா நீங்களும் ஒரு பபண் தாநன... இந்தமாதிரி நிலைலமயிை இந்த பபாண்லண நீங்க இப்படி நடத்தைாம.. பராம்ப பாதுகாப்பாக இருக்கனும்னு உங்களுக்கு பதரியாதாம்மா” என்று டாக்டர் நகாபமாக நகட்க “அவளுக்கு
என்ன
மாதிரி
நிலைலம
டாக்டர்...
எங்களுக்கு
ஒன்னுநம
புரியலைநய”
என்று மறுபடியும் கைாவதி நகட்க டாக்டர்க்கு பமதுவாக ஏதுநவா புரிவது நபால் இருந்தது... ஓ இந்த பபாண்ணு கர்ப்பமாக இருக்கும் விஷயம் வட்டில் ீ இருக்கறவங்ககளுக்கு பதரியாது நபாை என்று புரிய “ இந்த பபாண்ணு கிட்டத்தட்ட நாலு மாசத்துக்கு நமை கர்ப்பமாக இருக்கா .... இது உங்க யாருக்கும் பதரியாதா” என்று நகட்க அத்தலன
நபரும்
என்னது
என்று
திலகப்புடன்
நகட்க...
கைாவதி
மகலன
திரும்பி
பார்க்க... அவன் முகம் சந்நதாஷத்தில் பூரித்து நபாய் “எனக்கு எதுவும் பதரியாதும்மா” என்று உதட்லட பிதுக்கினான் “என்னங்க
இது
அதிசயமா
இருக்கு
உங்க
ஒய்ப்
கர்ப்பமா
இருக்கிற
விஷயம்
உங்களுக்நக பதரியாதுன்னு பசால்றீங்க” என்று டாக்டர் சத்யலன ஏளனமாக நகட்க... சத்யன் தலைலய குனிந்து பகாண்டான் அப்நபாது
மான்சியிடம்
அலசவு
பதரிய டாக்டர்
அவளிடம்
நபாய்
“மான்சி
இப்நபா
எப்படிம்மா இருக்கு” என்று அவள் கன்னத்தில் தட்டி நகட்க “ம்ம்” என்ற பமல்ைிய முனங்கல் மான்சியிடம் இருந்து வந்தது “இங்க பாரு மான்சி கண் திறந்து என்லன பார்த்து நான் நகட்கிறதுக்கு பதில் பசால்லு பார்க்கைாம்” என்று டாக்டர் பசான்னதும் மான்சி தன் கண்கலள திறந்தாள் “ ம் பவரிகுட்... சரி மான்சி கலடசியா உனக்கு எப்ப பீரியட்ஸ் வந்ததுன்னு கபரக்டா பசால்லு” என டாக்டர் நகட்க “
என்
கல்யாணத்துக்கு
பத்துநாள்
முன்னாடி”
என்று
கூறினாள் “அப்நபா இப்ப நீ எத்தலன மாசம்னு உனக்கு பதரியுமா” “ம் நாலு முடிஞ்சு ஐஞ்சாவது மாசம்” என்றாள் மான்சி
திக்கித்திணறியபடி
மான்சி
"அப்நபா நீ கர்ப்பம் என்ற விஷயம் உனக்கு பதரியும் தாநன" என்று டாக்டர் நகட்க " ம்ம் பதரியும்" என மான்சி கூறியதும் ... டாக்டர் நவறு எதுவும் அவளிடம் நகட்காமல் கைாவதி அலழத்துக்பகாண்டு பவளிநய வர மற்றவர்களும் அவர்கள் பின்னாநைநய வந்தனர் " இநதா பாருங்கம்மா அந்த பபாண்ணு மனசுை என்ன பிரச்சலனன்னு பதரியலை தான் கர்ப்பமாக இருக்கும் விஷயத்லத உங்க எல்ைார்கிட்டயும் மறச்சிருக்கா... ஆனா நீங்க அலத பநலனச்சு இப்நபா சந்நதாஷப்பட முடியாது ... ஏன்னா அவ இப்ப பராம்ப வக்கா ீ இருக்கா... கடுலமயான பீவர் நவற இருக்கு... இப்நபா அவ இருக்கிற நிலைலமயில் பவரான மருந்துகள் எதுவும் குடுக்க முடியாது.... அதனாை அவங்களுக்கு அபார்ஷன் ஆகக்கூடிய வாய்ப்பு இருக்கு நீங்க அவங்கலள பராம்ப கவணமாக பாத்துக்கனும்.... இன்னிக்கு
எப்படி
இருக்குன்னு
பார்த்திட்டு
நாலளக்கு
நவனா
திருபநல்நவைி
பபரியாஸ்பத்திரிக்கு பகாண்டு நபாகைாம் ஏதாவது அவசரம்னா என்நனாட நம்பருக்கு கூப்பிடுங்க... நான் வர்நறன் " என்று பசால்ைிவிட்டு டாக்டர் கிளம்ப அலனவரும்
சந்நதாஷப்படக்கூட
முடியாமல்
மான்சியின்
அலறக்கு
நபானார்கள்...
அவள் நன்றாக தூங்கிபகாண்டு இருக்க சத்யன் அவலளவிட்டு நகராமல் அன்று முழுவதும் பக்கத்திநைநய இருந்தான்... அன்று
இரவு
சத்யன்
ஒரு
நபார்லவலய
எடுத்து
கீ நழ
விரித்து
படுத்துக்பகாள்ள...
மான்சி கட்டிைில் படுத்திருந்தாள் .... நள்ளிரவில் அவளிடம் இருந்து நவதலனயான குரல் வர சத்யன் சட்படன கண்விழித்து எழுந்து கட்டிலை பநருங்கி மான்சிலய பார்க்க அவள் வயிற்லற லகயால் பிடித்துக்பகாண்டு கதறினாள் "அய்நயா மான்சி என்ன பண்ணுது பசால்லு மான்சி" என்று சத்யன் கத்தி நகட்க மான்சி புழுவாய் துடித்து அவன் பிடியில் இருந்து நழுவி கீ நழ விழுந்தாள்.... சத்யன் குனிந்து அவலள தூக்குவதற்குள் கீ நழ கிடந்த மான்சியின் கால்களுக்கு நடுநவ இருந்து அவளுலடய உதிரம் பவள்ளமாய் பபருக்பகடுத்து வர ... சத்யனுக்கு எல்ைாம் புரிந்து நபானது ... முடிஞ்சு நபாச்சு எல்ைாநம முடிஞ்சு நபாச்சு ... தன் லககளால் தன் முகத்தில் அலறந்து பகாண்டு கூக்குரைிட்டு ஓபவன்று சத்யன் கத்த அத்தலன நபரும் அங்நக கூடிவிட்டனர்
சத்யன்
நபாட்ட
கூச்சைில்
அலனவரும்
தூக்கம்
கலைந்து
ஓடிவர
....
கைாவதி
மான்சியின் நிலைலய பார்த்துவிட்டு அய்நயா என கண்ண ீர் விட்டு அழுதுபகாண்நட அவசரமாக
ஆண்கலள
பவளிநய
நபாகச்பசால்ை....
எல்நைாரும்
பவளிநய
நபாக
சத்யன் மட்டும் அங்நகநய இருந்தான் “ சத்யா பகாஞ்சம் பவளிய நபாப்பா” என்று கைாவதி பசால்ை “
ம்ஹூம்
நான்
மான்சிய
விட்டு
எங்கயும்
நபாகமாட்நடன்”
என்று
பிடிவாதமான
குரைில் கூறிய சத்யன் மான்சியின் அருகில் அமர்ந்து அவள் தலைலய எடுத்து தன் மடியில் லவத்துக்பகாண்டு அவள் கன்னத்லத தட்டி “மான்சி இங்க பாரும்மா கண்லணத்திறந்து என்லன பாரு மான்சி” என்று கதறியபடி அலழக்க மான்சி பவகு சிரமப்பட்டு கண்கலள திறந்து சத்யலன பார்த்து “ எல்ைாநம நபாச்சா... இப்நபா என் வயித்துை எதுவுநம இல்லை தாநன” என்று தடுமாறியபடி மிக பமல்ைிய குரைில் கூற சத்யனுக்கு
என்ன
பதில்
பசால்வது
புரியாமல்
குனிந்து
அவள்
பநற்றியில்
தன்
உதடுகலள லவத்து அவலள தன் மார்நபாடு அலணத்து கண்ணர்ீ விட்டான் கைாவதி இருவலரயும் பார்த்து கைங்கி சத்யனின் நதாளில் லகலவத்து “அவலள
விடு
சத்யா
சுத்தம்
பண்ணிட்டு
பமாதல்ை
ஆஸ்பத்திரிக்கு
பகாண்டு
நபாகைாம்” என்றதும் சத்யன் ஆநவசமாக “ம்ஹூம் நான் இங்நகநய இருக்நகன் நீங்க சுத்தம் பண்ணுங்க இவ
என்
பபாண்டாட்டி
தான
நான்
இங்கதான்
இருப்நபன்”
என்று
சத்யன்
லபத்தியக்காரலனப் நபாை பசான்னலதநய திருப்பி திருப்பி பசால்ை கைாவுக்கு தன் மகலனப் பார்த்து ‘இவனுக்கு புத்தி நபதைிச்சு நபாச்சா’ என்று நிலனத்து “நடய்
சத்யா
ஆஸ்பத்திரிக்கு
பசால்றலத பகாண்டு
நகளுடா
நபாகலைன்னா
இன்னும்
பகாஞ்ச
பராம்ப
ஆபத்துடா”
நநரத்தில் என்று
மான்சிய
பகஞ்சியவள்
“மாயா இங்கவா” என்று பவளிநய பார்த்து குரல் பகாடுக்க மாயன்
உடநன
உள்நள
வந்தான்....
“மாயா
சத்யலன
பவளிநய
கூட்டிட்டு
நபா...
அப்படிநய நம்ம அன்னம்மா கிட்ட உடநன பவந்நீர் வச்சு எடுத்துட்டு வரச்பசால்லு” என்று உத்தரவிட்ட கைாவதி
சத்யனின் மடியில் இருந்த மான்சியின் தலைலய வலுக்கட்டாயமாக பிடுங்க... மாயன் சத்யனின் நதாலளப் பற்றி தூக்கினான் சத்யலன பராம்ப சிரமப்பட்டு தூக்கிய மாயன் “வாங்கய்யா பவளிய நபாகைாம்.. நம்ம சின்னம்மாவுக்கு நல்ைாயிரும் நீங்க பயப்படாம வாங்கய்யா” என்று சத்யலன பவளிநய தள்ளிக்பகாண்டு நபானான் “இல்ை மாயா அவளுக்கு இந்த நிலைலம வந்ததுக்கு காரணநம நான்தான் மாயா... ஆனா
நான்
நல்ைாதாநன
இருக்நகன்...
அவளுக்கு
மட்டும்
ஏன்
இப்படிபயல்ைாம்
நடக்குதுன்னு பதரியலை” என்று என்னநவா அவன் பிரச்சலனக்கு மாயனுக்கு விலட பதரியும் என்பதுநபால் மாயனின் முகத்லத பார்த்தபடி சத்யன் நகட்க மாயனுக்கு சத்யலன பார்க்க பரிதாபமாக இருந்தது ச்நச எப்படி தலை நிமிர்ந்து திமிராக நடப்பவன்
ஒநர
நாள்ை
லபத்தியக்காரன்
நபாை
ஆயிட்டாநன
என்று
மாயன்
வருந்தினான் சிறிதுநநரத்தில்
மான்சிலய
வர..
நவகமாக
சத்யன்
இரண்டு பபண்கள் லகத்தாங்கைாக பவளிநய அலழத்து மான்சியின்
அருநக
நபாய்
அவலள
தன்
லககளில்
தூக்கிபகாண்டு காருக்கு நபானான் சத்யனுக்கு மான்சி நிலைலம பராம்ப நமாசமாக இருப்பது நபால் இருந்தது... மாயலன காலர ஓட்டச்பசால்ைி விட்டு இவன் பின் சீ ட்டில் உட்கார்ந்து மான்சியின் தலைலய எடுத்து தன் மடியில் லவத்துக்பகாண்டு அவள் முகத்லத பார்த்தான் மான்சியின்
முகம்
ரத்தப்பலசயற்று
பவளுத்து
நபாயிருக்க...
சுத்தமாக
நிலனவற்று
கிடந்தாள்.... சத்யன்
காரில்
கைாவதி
பின்புறம்
சத்யனுடன்
ஏறிக்பகாள்ள...
சுந்தரம்
முன்நன
மாயனுக்கு பக்கத்தில் உட்கார்ந்தார்... கார் கிளம்பி நவகபமடுக்க... சத்யன் மான்சியின் உடல் குலுங்காமல் அவள் இடுப்புக்கு அடியில் லகவிட்டு அவலள ஒருக்களித்தவாறு திருப்பி தன் வயிற்நறாடு அலணத்துக்பகாள்ள... கைாவதி மான்சியின் கால்கலள தன் மடியில் லவத்துக்பகாண்டாள் கார் படுநவகமாக திருபநல்நவைிலய நநாக்கி நபாக... சத்யன் மான்சியின் இடுப்பில் இருந்த தனது லகயில் ஈரமாது நபால் இருக்க... பவளிச்சத்தில் லகலயப் பார்த்வன் “அம்மா இங்க பாருங்கநளன்” என்று அைற... கைாவதி அவன் லகலய பார்த்தாள்
சத்யன் லகபயல்ைாம் மான்சியின் உதிரம் வழிந்தது... எந்த லககளில் அவன் குழந்லத தவழ நவண்டுநமா அந்த லககளில் அவன் குழந்லத கலரந்து உதிரமாய் வழிந்தது... “ஒன்னுமில்ை
சத்யா
பயப்படாநத
இன்னும்
பகாஞ்ச
நநரத்தில்
ஆஸ்பத்திரிக்கு
நபாயிரைாம்” என்று குழந்லதக்கு பசால்வதுநபால் சத்யனுக்கு பசான்னாள் மருத்துவமலனயின் வாசைில் கார் நின்றதும் சத்யன் ஸ்ட்ரச்சர் வருவதற்கு முன்நப மான்சிலய லககளில் ஏந்திக்பகாண்டு உள்நள ஓடிய சத்யலன அங்கிருந்த அலனவரும் நவடிக்லக பார்த்தனர் மான்சிலய மருத்துவமலனயில் அனுமதித்த சத்யன் அங்நகநய தவம் கிடந்தான்... ஒரு மருத்துவக்குழுநவ
மான்சிலய
கவணிக்க...
அதிக
உதிரப்நபாக்கு
ஏற்ப்பட்டதால்...
அவளுக்கு நிலறய ரத்தம் நதலவப்பட்டது.... ரத்தவங்கிகளில் இருந்து பபறப்பட்ட ரத்தம் மான்சிக்கு பசலுத்தப்பட்டது மான்சிக்கு நிலனவுதிரும்பநவ ஐந்துநாள் ஆனது... அதுவலரக்கும்
சத்யன்
வட்டுக்நக ீ
நபாகாமல்
அவளருகிநைநய
இருந்தான்....
மான்சியின் நிலைலம அண்ணாமலைக்கு பதரிவிக்கபட்டு அவரும் ராணியும் அங்நக வந்துவிட்டனர் மான்சி தனது கால்களால் நடந்து வட்டுக்கு ீ வர பதிலனந்து நாள் ஆனது.... சத்யன் தனது
கட்டிைில்
மான்சிலய
படுக்கச்
பசால்ை.....
அவள்
தனது
அலறயிநைநய
தங்கிக்பகாள்வதாக கூறி மறுத்துவிட்டாள் சத்யன் இப்நபாபதல்ைாம் அதிகநநரம் வட்டில் ீ இருந்தான்... மான்சி எங்நக நபானாலும் அவலள பின்பதாடர்ந்தான்... எப்படித்தான் அவலள பதாடர்ந்து பசன்றாலும் அவள் இவலன கவணிக்கவில்லை... விரக்த்தியின் உச்சத்தில் இருப்பவள் நபால் சூன்யத்லத பவறித்தபடி உட்கார்ந்திருப்பாள் அவளின் அந்த ஜீவனிழந்த கண்கலள பார்த்து சத்யன் பராம்ப நவதலனபட்டான்.... அவள் தன்லன சட்லட பசய்யாமல் அைட்சியப்படுத்துகிறாள் என்று நிலனத்தான்.... அந்த அைட்சியத்தின் காரணமும் அவனுக்கு புரிந்தது,,,, அவளுக்கு இப்நபாது என்ன நதலவ என்பதும் அவனுக்கு புரிந்தது அன்று
இரவு
சத்யன்
தனது
பீநராவில்
நதடி
அண்ணாமலை
பகாடுத்த
கடிதத்லத
எடுத்துக்பகாண்டு மான்சியின் அலறக்கு நபானான்... மான்சி
தூங்காமல்
பால்கனியில்
பவறித்துக்பகாண்டு இருக்க
இருந்த
நசாபாவில்
உட்கார்ந்து
இருட்லட
சத்யன் அவளருநக நபாய் “மான்சி” என்று அலழக்க.... திடீபரன
நகட்ட
குரைால்
திடுக்கிட்டு
திரும்பிய
மான்சி
சத்யலனப்
பார்த்ததம்
நசாபாவில் இருந்து எழுந்தாள் “பரவாயில்லை மான்சி உட்காரு” என்று சத்யன் பசால்ை அவன்
பசான்னது
காதில்
விழாதது
நபால்
மான்சி
நின்றுபகாண்நட
இருந்தாள்....
காரணம் அங்நக ஒரு இருக்லகதான் இருந்தது... அதில் அவள் உட்கார்ந்தால் சத்யன் எங்நக உட்காருவான் என்ற எண்ணம்தான் அலத புரிந்துபகாண்ட சத்யன் “மான்சி நான் உன்கூட பகாஞ்சம் நபசனும் ள்ள நபாய் நபசைாமா.... ஏன்னா இதுக்கு கீ நழ அப்பாநவாட ரூம் இருக்கு நாம நபசறது அப்படிநய நகட்க்கும் அதனாைதான் பசால்நறன்” என்ற சத்யன் அவளின் பதிலுக்காக காத்திருக்க சிறிதுநநர
அலமதிக்கு
பிறகு
“என்கிட்ட
உங்களுக்கு
நபசறதுக்கு
என்ன
இருக்கு”
என்றாள் மான்சி பலழய சத்யனாக இருந்திருந்தால் இன்நனரம் என்னடி திமிரா என்று எகிறியிருப்பான் ஆனால்
இப்நபாது
இருக்கும்
சத்யனுக்கு
அவள்
வார்த்லத
எந்த
பாதிப்லபயும்
ஏற்படுத்தவில்லை அலமதியாக அவள் முகத்லதநய பார்த்த சத்யன் தன் லகயில் லவத்திருந்த கவலர அவள் முன் நீட்டி “இது விஷயமா நபசனும் மான்சி” என்று பசால்ை அவள் அந்த கவலர உற்று பார்த்துவிட்டு எந்த அதிர்வும் இல்ைாமல் “ ம் நபசைாம்” என்று ஒரு வார்த்லத மட்டும் பசால்ைிவிட்டு உள்நள நபானாள் அவலள பின் பதாடர்ந்த சத்யன் அவள் கட்டிைில் உட்கார இவன் அங்கிருந்த ஒரு நசலர இழுத்து அவள் எதிரில் நபாட்டு உட்கார்ந்தான் “பசால்லுங்க
என்ன
நபசனும்...
இந்த
கவலர
யார்
பகாடுத்தாங்க”
என்றாள்
மான்சி
அவள் குரைில் முன்பிருந்த துடிப்பு சுத்தமாக இல்லை “ மூணுமாசம் முன்னாடி ஒருநவலையா பாபநாசம் நபாயிருந்நதன் அப்நபா உன் மாமா அண்ணாமலைலய
பார்த்நதன்
அவர்தான்
இலத
உன்கிட்ட
பகாடுக்கச்
பகாடுத்தார்” என்று சத்யன் அவள் முகத்லத பார்த்துக்பகாண்நட கூற
பசால்ைி
“சரி அலத ஏன் இவ்வளவு நாள் கழிச்சு இப்நபா பகாண்டுவந்து பகாடுக்கிறீங்க” என்றாள் மான்சி “அப்நபா குடுக்கனும் நதானலை இப்நபா நதானிச்சு அதான் எடுத்துட்டு வந்நதன்” என்ற சத்யன் அங்கிருந்த ஜக்கில் இருந்த தண்ணலர ீ எடுத்து குடித்துவிட்டு ஜக்லக இருந்த இடத்தில் லவத்துவிட்டு வந்து “ மான்சி நான் அப்நபாநவ இந்த ைட்டலர பிரிச்சு படிச்சிட்நடன்.... அடுத்தவங்களுக்கு வர்ற ைட்டலர படிக்கிறது தப்புதான்.... அது எனக்கு அப்நபா நதானலை.... மான்சி
இந்த
ைட்டர்
எழுதியிருக்கிற
ரகுவும்
நீயும்
ஒருத்தலரபயாருத்தர்
விரும்பியிருக்கைாம்.... அலத மலறச்நசா இல்லை மறந்நதா நீ என்கூட வாழனும்னு அவசியமில்லை மான்சி... நீ எப்ப நவனும்னாலும் ரகுலவ நதடிப்நபாகைாம்... அதுக்கு நீ என்கிட்ட விடுதலை நகட்டாலும் நான் தருவதற்கு தயரா இருக்நகன்..... பிடிக்காத
ஒருத்தன்
கூட
நசர்ந்து
வாழ்ற
இந்த
நரக
வாழ்க்லக
இனிநம
உனக்கு
நவனாம் மான்சி.... நீ எப்ப நவனும்னாலும் இங்கிருந்து நபாகைாம் அதனாை எந்த பிரச்சலன வந்தாலும் அலத நான் சமாளிச்சிக்கிநறன்” என்று நீளமாக நபசிவிட்டு அவள் பதிலை எதிர்பார்த்து சத்யன் நின்றான் அவ்வளவு நநரம் தலைகுனிந்து இருந்த மான்சி இப்நபாது அவலன நிமிர்ந்து பார்த்து "அப்நபா நான் இங்நக இருக்க நவனாம் நபான்னு பசால்றீங்களா" என்றாள் "இல்ை
நான்
அந்த
அர்த்தத்தில்
பசால்ைலை...
பிடிக்காத
இந்த
வாழ்க்லக
உனக்கு
நவண்டாம்..... விருப்பமில்ைாத இந்த பந்தத்லத நீ எந்த கட்டாயத்தினாலும் அனுபவிக்க நவண்டாம்ன்னுதான் அப்படி பசான்நனன் மான்சி" " உங்களுக்கு எப்படி பதரியும் இது எனக்கு பிடிக்காத பந்தம்னு .... உங்களுக்கு ஒரு உன்லம
பசால்ைட்டுமா...
எனக்கு
சின்னவயசுை
இருந்நத
எனக்கு
பசாந்தமானலத
அடுத்தவங்களுக்கு விட்டுபகாடுக்க மாட்நடன் .... என் அப்பா என் அம்மாலவ மறந்த பரண்டாவது
கல்யாணம்
கூப்பிடுறலதநய
பண்ணிகிட்டு
விட்டுட்நடன்..
...
வந்தபிறகு
என்
நான்
அம்மாநவாட
அவலர
அப்பான்னு
ரூமுக்குள்ள
இருந்து
அவங்கநளாட பகாஞ்சி நபசுற சத்தம் நகட்டது அது மட்டும்தான் காரணம்.... "முதைில்
எனக்கு
உங்கநளாட எனக்கு
உங்கலள
ஒருவாரம்
பராம்ப
கல்யாணம்
நசர்ந்து
பயத்லத
வாழ்ந்த
பண்ணிக்க பிறகு
விருப்பமில்லை
உங்க
உண்டுபண்ணாலும்
தான்....
முரட்டுத்தனமும்
எனக்கு
அது
ஆனா
நவகமும்
பிடிச்சிருக்கா
பிடிக்கலையான்னு கூட என்னாை புரிஞ்சுக்க முடியாம இருந்நதன் .... அப்புறம்தான் அன்னிக்கு
நம்ம
மாமா வந்து அதுை
ரகு
பரண்டுநபருக்கும்
இநதா நபாை என்லன
பத்தி
பிரச்சலன
ஒரு ைட்டலர தன்நனாட
வந்தநத
அன்னிக்கு
எடுத்துட்டு வந்து
காதலை
பத்தி
அண்ணாமலை
என்கிட்ட குடுத்தார்....
விரிவா
பசால்ைியிருந்தார்....
எனக்கு அலத படிச்சுட்டு பராம்ப நவதலனயா இருந்தது .... பராம்பநநரம் கண்ண ீர்விட்டு அழுநதன் .... அப்பதான் நீங்க வந்து வற்புறுத்தி கூப்பிட்டீங்க நானும் வரமுடியாதுன்னு பசான்நனன்
அப்புறம்
நீங்க
பராம்ப
நகாபமா
நபசிட்டு
நபாய்ட்டீங்க
....
நீங்க
நபானதுக்கப்புறம் தான் என் மனநச எனக்கு புரிஞ்சது ரகுநவாட கடிதம் மறந்துநபாச்சு நீங்க நபசினது மட்டும்தான் ஞாபகம் வந்தது ... நான் இல்ைாம உங்களாை இருக்க முடியாது
எப்படியும்
நீங்க
வந்து
அலணச்சுப்பீங்க
அப்படிபயல்ைாம்
காத்திருந்நதன்....
அப்பதான்
பிரியமுடியாதுன்னு
என்
என்லன
தூக்கிட்டு
பநலனச்சு மனநச
பராம்ப
எனக்கு
பநனச்நசன்...மறுநாளும்
உங்க
கட்டில்ை
ஏங்கிநபாய்
புரிஞ்சது
உங்களுக்காக
நான்
நபாடுவங்க ீ
உங்களுக்காக உங்கலளவிட்டு
பராம்ப
ஆலசநயாட
ஏக்கத்நதாடு காத்திருந்நதன் " என்று மான்சி பசால்ைிபகாண்டு இருக்கும் நபாநத சத்யன் எழுந்து அவலள பநருங்கி அவள் நதாள் பற்றி தூக்கி நிறுத்தி தன் மார்பில் சாய்த்து "மான்சி இபதல்ைாம் எனக்கு பதரியாம நபாச்நச ஆனா இனிநம உன்லனவிட்டு எங்நகயும் நபாகமாட்நடன் மான்சி " என்று சத்யன் பசால்ை தன் பைமுழுவதும் திரட்டி அவலன விைக்கித் தள்ளிய மான்சி " ச்சீ இன்னும் அந்த உடம்பு
சுகத்துக்காக
உங்கலள
நிலனச்சு
ஏங்கின
மான்சின்னு
பநலனச்சீ ங்களா
...
இப்நபா நான் நவற மான்சி ... என்னாை எலதயும் மன்னிக்கவும் முடியாது மறக்கவும் முடியாது " என்று கூறியவள் நவகமாக பால்கனியில் நபாய் உட்கார்ந்து பகாண்டாள் மான்சி
அப்படி
பசால்ைிவிட்டு
நபாய்
பால்கனியில்
உட்கார்ந்துபகாண்டதும்
சத்யன்
அவள் பின்னாநைநய வந்து “ மான்சி நீ பசால்ைறது எனக்கு புரியலை ... எனக்காக ஏங்கிநனன் பசால்ற அப்பறமா ஏன் இப்படி உதறித்தள்ளிவிட்டு வர இதிநை எது உன்லம மான்சி” என நகட்க பவடுக்பகன்
அவலன
திரும்பிப்பார்த்து
“
ம்
பரண்டுநம
உன்லமதான்....
அன்னிக்கு
இருந்த மான்சிக்கு இவன் நம்ம புருஷன் இவலன அலணச்சுகிட்டு படுத்துக்கனும்... இவநனாட சல்ைாபிக்கனும் அப்படிங்கற ஆலசபயல்ைாம் இருந்துச்சு.. ஆனா இப்நபா உங்கலளப்பார்த்தாநை அருவருப்பா இருக்கு.... உன்லமலய பசால்ைனும்னா நான் உங்க முகத்லத பார்த்து நபசினா இப்நபா இருக்கிற இந்த முகம் என் மனசுை வரநவயில்லை...
அன்னிக்கு அமுதாக்கூட நவகநவகமாக உற்ச்சாகத்நதாடு பசக்ஸ் பண்ணிகிட்டு இருந்த அந்த முகம்தான் ஞாபகம் வருது.... அப்படி ஞாபகம் வரும்நபாபதல்ைாம் அன்னிக்கு மாதிரிநய வாந்தியும் வருது... தினமும் ஒவ்பவாரு முலறயும் உங்க முகத்துக்கு முன்னாை நான் வாந்திபயடுத்து அலத
நிரூபிக்கனும்னு
பநலனக்கிறீங்களா”
என்று
சத்யலனப்
பார்த்து
மான்சி
நநருக்குநநர் நகட்டதும் சத்யன்
மனம்
சிறிதுநநரம்
நநாக
தன்நமல்
தலைகவிழ்ந்து
உருவான
நின்றவன்
அருவருப்பில்
பிறகு
“
சரி
கூனிக்குறுகிவிட்டான்...
மான்சி
நீ
பசால்றலத
நான்
ஒத்துக்கிநறன்... அதனாைதான் பசால்நறன் நீ ஏன் இந்த அருவருப்பான என்லன சகிச்சுக்கிட்டு இங்நக இருக்கனும்.... நான்
உனக்கு
விவாகரத்து
குடுத்துநறன்
நீ
உன்லன
விரும்புற
இந்த
ரகுலவநய
நமநரஜ் பண்ணிக்க... அதிநை எனக்கு எந்த வருத்தமும் கிலடயாது... நான் அதுக்கு தயராகத்தான் இருக்நகன் மான்சி “ என்று சத்யன் வருத்தமுடன் கூறினான் மான்சி உடநன பதிைடி பகாடுத்தாள் “ஏன் யாநராட பபாண்டாட்டியாவது மறுபடியும் கிலடச்சுட்டாளா.... ஆனா
எனக்கு
எந்த
அப்பஜக்ஷனும்
இல்லை...
இநதா
இந்த
பபட்ரூம்ைநயக்
கூட
கூட்டிட்டு வந்து படுக்க லவச்சுக்கங்க.... நான் அதுக்காக ஏங்கி வருந்த மாட்நடன்” என்று எகத்தாளமாக மான்சி பசால்ை இப்நபாது
சத்யனுக்கு
நகாபம்
உணர்ந்து
மான்சிலய
பநருங்கி
வந்தது
ஆனால்
அவள்
கீ நழ
லககலள
அப்பா
பற்றி
இருக்கிறார்
அலறக்குள்
என்பலத
இழுத்துவந்து
கட்டிைில் தள்ளியவன் அவள் அருநக இடுப்பில் லகலவத்து பகாண்டு “
என்ன
மான்சி
நான்
எவ்வளநவா
பபாறுலமயாக
நபசுநரன்
நீ
என்லன
மட்டம்
தட்டிக்கிட்நட இருக்க... ஆமா நான் இன்பனாருத்தன் பபாண்டாட்டிலய வச்சிருந்நதன் தான்... அதுதான்
இப்நபா
எல்ைாருக்கும்
பதரிஞ்சுநபாச்நச
இன்னும்
நீநவற
அலத
சத்தம்
நபாட்டு பசால்ைனுமா.... இவ்வளவு நராசா நபசுற நீ இதுக்கு என்னடி பதில் பசால்ைப்நபாற... நீயும் என்கூட பரட்லட வாழ்க்லக தாநன வாழ்ந்திருக்நக... அலத ஒத்துக்க மனசில்ைாம என்நனாட குற்றத்லதநய மறுபடியும் மறுபடியும் பசால்ைி நீ தப்பிச்சுக்கைாம்னு பார்க்காநத.... நான்
பபாய்னன்னா
அப்புறமா
ஏன்
உனக்கு
இந்த
ைட்டர்
காதைிச்சது உன்லமதாநன ” என்று சத்யன் நகாபமாக நகட்க
வந்தது...
நீ
ரகுலவ
அவன்
என்னதான் நான் உனக்க விவாகரத்து
வாழுன்னு
பசான்னாலும்...
தன்
மலனவி
தர்நறன் நீ
நபாய் ரகுவிடம் நசர்ந்து
இன்பனாருத்தலன
காதைிச்சா
என்பலத
ஏற்றுக்பகாள்ளாதது அவன் நபச்சிநைநய பதரிந்தது “இப்நபா நீங்க என்ன பசால்ை வர்றீங்க.. நான் ரகுலவ காதைிச்சதாை நீங்க பசய்த இந்த தப்லப மறந்து உங்கநளாட வாழனும்னா... இல்லை நீ இன்பனாருத்தலன காதைிச்சவ அதனாை எனக்க நவண்டாம் நீ நபாயிருன்னு பசால்றீங்களா” என மான்சி நிதானமாக சத்யலன நகட்க “ ஆமா அப்படித்தான் வச்சுக்க... ஒன்னு என்கிட்ட லடவர்ஸ் வாங்கிகிட்டு ரகுநவாட நபாய் நசர்ந்துரு... இல்லை எல்ைாத்லதயும் மறந்து என்கூட நசர்ந்து வாழு... பரண்டில் ஒன்னு முடிவு பண்ணி பசால்லு மான்சி” என சத்யன் தீர்மானமாக நகட்க மான்சி நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள் “ நான் என்ன முடிவு பண்றது...கலடசியா நாம இந்த விஷயத்லத பத்தி பதளிவா நபசுறது நல்ைது... தயவுபசய்து குறுக்நக நபசாம நான் பசால்றலத
நகளுங்க
அப்பதான்
உங்களுக்கு
புரியும்....
இப்நபா
என்லன
ரகுகிட்ட
நபாயிடுன்னு பசால்றீங்கநள என் மனசிை ரகுலவ பத்தின எந்த விஷயமும் இல்லை பதரியுமா”... “இன்னும் நகட்டா
நான்
அவலன காதைிக்கநவ
இல்லைன்னு
கூட
பசால்லுநவன்...
என்ன அப்படி நம்பாம பார்க்கிறீங்க நான் பசால்றது உன்லம”... “நான் காநைஜ்ை படிச்சப்நபா ரகு அவர் தங்லக நரகாலவ பகாண்டுவந்து விட வருவார் அப்நபா அவர் நகட்கிட்ட நின்னு பார்ப்பார் நானும் பார்ப்நபன் ... மத்தபடி நான் ஒருநாள் கூட அவர் வரலைன்னு ஏங்கி காத்திருந்தநத இல்லை... நான் என் படிப்பு உண்டு நான் உண்டுன்னு இருப்நபன்.... அவலர பார்க்கிற நநரம் தவிர மற்ற நநரத்தில் அவருலடய ஞாபகம் கூட எனக்கு வந்ததில்லை”.... “என்
அப்பா
அம்மாலவ
பிரிஞ்சு
நான்
கிட்டத்தட்ட
பத்து
வருஷமா
தனிலமயிை
ஹாஸ்டல்ைநய இருந்நதன் ... "தனிலம உணர்ந்து நவதலன படும் அந்தமாதிரியான நநரத்தில் ரகுநவாட பார்லவயும் அவர் எனக்காக காத்திருந்ததும் பார்த்து நமக்காகவும் காத்திருக்க ஒருத்தர் இருக்காநர அப்படின்னு மனசுக்கு பராம்ப இதமா இருந்துச்சு .... "ஆனா
அவலர
கல்யாணம்
பண்ணிக்கனும்
அவர்
கூட
நசர்ந்து
அப்படிபயல்ைாம் நான் ஒரு நாள் கூட கற்பலன பண்ணி பார்த்ததில்லை...
வாழனும்
“ஒருநாள் ஐஸ்கிரீம் பார்ைருக்கு
நரகா கூட நபாயிருந்தப்ப இன்னிக்கு
என்ன நாள்
பதரியுமான்னு ரகு நகட்டார்... எனக்கு பதரியலைன்னு பசான்நனன்... உன்லன நான் முதன்முதைாக
சந்திச்ச
நாள்ன்னு
பசான்னார்...
எனக்கு
அப்பநவ
நாம
ரகுலவ
உன்லமயா காதைிக்கிநறனா இல்லையான்னு சந்நதகம் வந்துச்சு” “அன்னிக்கு மாமா ரகுநவாட ைட்டலர குடுத்தப்ப கூட... உன்லமயாநவ இப்படி ஒரு மனுஷலன நம்ப வச்சு கழுத்தறுத்துட்டநமன்னு தான் அப்படி அழுநதநன தவிர... அவர் விட்டு இப்படி கல்யாணம் பண்ணிகிட்நடநனன்னு வருந்தவில்லை.... "நீங்க என்கூட சண்லட நபாட்டுட்டு நபான அடத்த நிமிஷநம நான் ரகுலவ பத்தின அத்தலனயும் மறந்துட்நடன்”... "அன்னிக்குத்தான்
என்
மனநச
எனக்கு
புரிஞ்சுது...
அந்த
ஒநர
நாள்ை
நான்
உங்களுக்காக ஏங்கித்தவிச்சு பராம்பநவ பநாந்து நபாநனன்.... என் வாழ்க்லகயில் அந்த மாதிரி பகாடுலமயான தனிலமலய பீல் பண்ணநத இல்லை... ஒரு லநட் முழுக்க உங்க பநலனப்பிநைநய பவந்துநபாநனன்”.... “ஆனா
மறுநாள்
உங்கநளாட
சுயரூபம்
பதரிஞ்சப்ப....
உங்க
நமை
எனக்கு
இருந்த
ஏக்கம். தவிப்பு. ஆலச.,அன்பு, எல்ைாத்லதயும் குழி நதாண்டி புலதச்சிட்நடன்... "இப்நபா அலதபயல்ைாம் புலதச்ச இடத்தில் பபரிய மரநம வளர்ந்து நபாச்சு... அந்த மரத்லத
நீங்க
பவட்ட
முயற்சி
பண்ணாலும்
அது
மறுபடியும்
துளிர்விடத்தான்
பசய்யும்....அதனாை நாம இனிநமல் அலத பத்தி நபசறலத விட்டுரைாம்” “எல்ைாத்லதயும் மறந்து என்கூட நசர்ந்து வாழுன்னு பசான்ன ீங்க அதவும் என்னாை முடியாது.... உங்கநளாட தகாத உறவுக்கு ஒரு பைி பகாடுக்கநவண்டியிருந்தது நானா
முத்துவா
என்ற
நபாட்டியில்
சம்மந்தநமயில்ைாமல்
என்
அது
குழந்லத
பைியாயிடுச்சு... அத்நதாட நமக்குள்ள இருந்த எல்ைாநம முடிஞ்சுநபாச்சு”... “உங்ககூட நசர்ந்து வாழததுக்கு நான் இனிநமலும் எதுக்காக இங்நக இருக்கனும்னு பநலனச்சீ ங்கன்னா அலத நீங்கநள முடிவு பண்ணிக்குங்க.... நீங்க என்லன இங்கருந்து அனுப்பினா நான் நிச்சயமா ஒரு விடுதியிை தங்கி ஏதாவது ஒரு நவலைலய நதடி பபாலழச்சுக்குநவன்... நவற யார்கிட்டயும் நபாகமாட்நடன்... இனிநீங்க
என்லன
பசால்லுங்க....
அனுப்புறதா
என்னாை
இதுக்கு
மான்சி சிறு பகஞ்சலுடன் முடிக்க
நவண்டாமான்னு நமை
நபச
நிதானமா
முடியலை
நயாசிச்சு
தூங்கனும்
காலையிை
ப்ள ீஸ்”
என்று
“சரி மான்சி நீ தூங்கு ஆனா எனக்கு ஒநர ஒரு விஷயத்லத மட்டும் கிளியர் பண்ணிடு நான்
நபாயிர்நறன்
அப்புறமா
தூங்கு”
என்று
சத்யன்
மார்புக்கு
குறுக்நக
லககலள
கட்டியபடி பசால்ை “ம் நகளுங்க” என்றாள் மான்சி “ நீ ரகுலவ பத்தி பசான்னலத நான் ஏத்துக்கிநறன் நம்புநறன்.... ஆனா எனக்காகத் துடிச்நசன் தவிச்நசன் ஏங்கிநனன் அப்படின்னு நீ பசால்றலத என்னாை நம்ப முடியலை மான்சி” என்று சத்யன் நிதானமாக கூற “
ஏன்
நம்பமுடியலை...
ஒருநவலள
உங்க
பணத்துக்காகத்தான்
நான்
வாழ்ந்நதன்
உங்ககூட படுத்நதன்னு பசால்ைப்நபாறீங்களா” என்று மான்சி நக்கைாக நகட்க* உன்னுலடய
நக்கல்
அைட்சியத்துடன் பசான்னான்...
நபச்சு
லககட்டி
இப்நபா
என்லன நின்றபடி
ஒன்றும் “
அப்படியில்லை
அது நீ
பசய்யாது அப்நபா
என்பதுநபாை
இருந்த
அநத
சத்யன்
அப்படி
நான்
புரிஞ்சு
எப்படிப்பட்டவன்னு
திருந்திட்நடன்.... ஆனா அதுக்காக நான் பகாடுத்த விலை என்நனாட உயிரிைிருந்து உருவான என் குழந்லத”....என்ற சத்யன் கட்டியிருந்த லககலள பிரித்து தன் முகத்லத அழுத்தி துலடத்துக்பகாண்டான்.... ஒருநவலள
அழுகிறாநனா
என
மான்சி
நிலனக்க....
மறுபடியும்
பதாண்லடலய
கலனத்துக்பகாண்டு ஆரம்பித்தான் “ நான் பசால்ை வந்தநத நவற மான்சி.... நீ எனக்காக ஏங்கி தவிச்சது உபனலமயா இருந்தா நான் அமுதா வட்டுக்கு ீ நபாறலத ஏன் தடுக்கலை...?... நான் அவ வட்டுக்கு ீ நபாறலத ஏன் தினமும் நின்னு நவடிக்லகப் பார்த்த...?... உன்லமயாநவ நீ என்லன நநசித்து கணவனா ஏத்துகிட்டு இருந்திருந்தால் ஏன் என்லன அமதா வட்டுக்கு ீ நபாறலத தடுத்து நிறுத்தி என்லன திருத்தி உன் வழிக்கு பகாண்டு வர முயற்சிக்கலள....? "
உன்நனாட
எவகிட்டயாவது
இந்த
பசயல்
ஒழிஞ்சு
எப்படியிருக்குன்னா
நபாகட்டும்
நம்மலள
..ச்நச
நிம்மதியா
இவன்
எங்கயாவது
விட்டாப்
நபாதும்ங்கற
மாதிரி இருக்கு மான்சி”.. என்று சத்யன் நிறுத்த “இல்ை இல்ை சத்தியமா நான் அப்படி நிலனக்கலை என்னாை அப்ப எதுவும் சிந்திக்க முடியலை அதான் உன்லம” என மான்சி நவகமாக மறுத்து நபச ...
"இல்ை மான்சி நீ பசால்றலத என்னாை ஒத்துக்பகாள்ள முடியாது... " மூணுமாசமாவா உன்னாை சிந்திக்க முடியாம அவ வட்டுக்கு ீ அனுப்பிட்டு லககட்டி நின்னு நவடிக்லகப் பார்த்த ... "அந்த
மாதிரி
ஒரு
சூழ்நிலையில்
ஒரு
உன்லமயான
பபாண்டாட்டி
என்ன
பண்ணியிருப்பாள் பதரியுமா... "நான்
அமுதா
வட்டுக்குள்நள ீ
நபானவுடநனநய
வட்டு ீ
கதலவ
தட்டி
எங்கலள
பவளிநய இழுத்து வந்து எங்க பரண்டுநபலரயும் பகாலை பசய்திருப்பாள்... "தன்நனாட புருஷலன இன்பனாருத்திக்கு விட்டுபகாடுத்துட்டு சும்மா நின்னு நவடிக்லக பார்த்திருக்க மாட்டாள்.... "இல்லை
நான்
பமன்லமயானவள்
பராம்ப
பயந்தவள்
என்னாை
பகாலைபயல்ைாம்
பசய்யமுடியாது அப்படின்னு நீ பசான்னா.. "என்லன உன் அன்பாை திருத்த முயற்சி பண்ணிருக்கனும் ... "என்னாை
பசக்ஸ்
இல்ைாமல்
பதரியும்...
அப்நபா
நீ
என்ன
ஒரு
நாள்
கூட
பண்ணியிருக்கனும்
இருக்க உன்
முடியாதுன்னு
அழகாை
உனக்கு
என்லன
மயக்கி
என்லன உன் காைடியிை விழலவத்து நவடிக்லக பார்த்திருக்கனும்... "இப்படி உன் அன்லப காட்ட எந்த முயற்சியுநம பண்ணாம நீ ஏங்கிநன தவிச்சுப் நபான அப்படின்னு பசால்றலத நான் எப்படி நம்புறது மான்சி... "
நீ
இலத
இல்லை
பத்தி
நல்ைா
நிரூபிச்சு
காட்டு...
நயாசிச்சு
எனக்கு
காலையிை
ஆனா
மறுபடியும்
பபாய்
ஒரு
மட்டும்
பதிலைச்
பசால்லு...
பசால்ைாநத"...
என்ற
சத்யன் அவலள பநருங்கி அவள் கண்கலள பார்த்துபகாண்நட அவள் கீ ழுதட்லட தன் விரல்களால்
தடவி
"
ஏன்னா
இந்த
அழகான
உதடுகள்
பபாய்
நபசுவலத
நான்
விரும்பலை மான்சி..என்று சத்யன் கூறிவிட்டு தனது அலறக்கு நபாக தன்
உதட்லட
தடவிய
அவன்
விரல்கலள
தட்டிவிடக்
விக்கித்துப் நபாய் அமர்ந்திருந்தாள் " ஒன்று நீ நபசு அல்ைது... " உன் விழிகள் நபசட்டும்... " இருவரும் ஒநர சமயத்தில்.... " நபசினால் " நான் எப்படி நகட்பது " மூன்றாவது கண்ணால்....
கூட
நதான்றாமல்
மான்சி
" பரமசிவன் பசய்தலத ... " நீ உன் கலடக்கண்ணாநைநய... " பசய்துவிடுகிறாநய... " நீ என்லன சுட்படரிப்பலததான் " பசால்கிநறன் அன்நப..! சத்யன் அவன் அலறக்கு நபானதும் மான்சிக்கு ஒன்றுநம புரியாமல் உட்கார்ந்திருந்தாள் ... சத்யனின்
வார்த்லதகள்
மீ ண்டும்
மீ ண்டும்
அவள்
காதுகளில்
ஒைித்துக்பகாண்நட
இருந்தது .....சத்யன் நகட்ட நகள்விகலள அவள் மனநம அவளிடம் திருப்பிக்நகட்டது அப்படின்னா நான் அந்த ஒருவார உடல் சுகத்துக்காகத்தான் ஏங்கிநனன்னா .... மற்றபடி என் புருஷன் என்ற பாசம் நநசம் என் மனதில் இல்லையா... அவனக்கு
மட்டும்தான்
பசக்ஸ்
இல்ைாமல்
இருக்க
முடியாது
என்று
நிலனத்தால்
எனக்குக்கூட அநத பசக்ஸ் உணர்வுதான் அன்று அவலன நாடி நதடி அலைந்தநதா.. அப்படின்னா
நான்
தாைிகட்டிய
புருஷன்
நமல்
அன்பு
ஆலச
என்று
சும்மா
ஒரு
பகௌரவப் நபார்லவலய நபார்த்திக்பகாண்டு நாடகம் ஆடுகிநறனா.... என்லன
பற்றி
எனக்நக
உணர்த்திவிட்டு
நபாகிறாநன
இதில்
எது
உன்லம...
என்று
மனம் கைங்க அவள் தன்லனப்பற்றிய சுயசிந்தலனயில் ஈடுபட்டிருந்தாள் அப்நபாதுதான் அவளுக்கு முக்கியமாக ஒன்று ஞாபகத்துக்கு வர முகம் பளிச்பசன்று ஆனது இவன் என்லன பற்றி சுற்றிக்காட்டியது எல்ைாம் பபாய்... அன்று முத்து வந்தநபாது கூட அய்நயா இவன் மாட்டிக்பகாள்ளப் நபாகிறாநன என்றுதாநன கண்ண ீர் விட்நடன்.... எப்படியாவது பவளிநய வரநவண்டும் என்று சிறிது நநரம் தவித்நதநன அபதல்ைாம் பவறும் நவசமா இல்லைநய அன்று நான்விட்ட கண்ண ீர் நிஜம்
அப்புறம்
முத்துலவ
அவமானமும்
ஆஸ்பத்திரிக்கு
நநரக்கூடாது
என்று
எடுத்துச்பசன்ற
நபாது
பமாட்லடமாடியில்
இவனுக்கு
உட்கார்ந்து
எந்த
இரபவல்ைாம்
அழுதது பபாய்யா அதனால் தாநன என் வயிற்றுக் குழந்லதலயக் கூட இழந்நதன்... அவன்
என்லன
குற்றவாளிலயப்
நபால்
நகள்விநகட்டு
மடக்கிய
நபாது
நான்
ஏன்
இலதபயல்ைாம் பசால்ை மறந்நதன் என்று தன்லனநய பநாந்தாள்... என்லனயா
ஏமாற்றுக்காரி
என்றாய்
இரு
இநதா
வர்நறன்
என்று
அவன்
அலறக்கு
பசல்லும் இலடக்கதலவ தள்ளித்திறந்து பகாண்டு உள்நள நபானாள்
அங்நக
சத்யன்
மறுகாலை
பவறும்
மடக்கி
தலையலனலயயும்
சாட்ஸ்ஸுடன்
மடக்கிய
காலுக்கு
லவத்துபகாண்டு
கட்டிைில்
கீ நழ
ஒரு
கிட்டத்தட்ட
கவிழ்ந்து
ஒருகாலை
தலையலனயும் ஒரு
பக்கதில்
பபண்லண
நீட்டி ஒரு
அலணத்தபடி
தூங்குவதுநபால் படுத்திருக்க... அவன் முகம் மான்சியின் பக்கமாக திரும்பியிருக்க அவன் உதடுகள் நைசாக விரிந்து அதிைிருந்து நகாடாக உமிழ்நீர் வழிந்து தலையலனலய நைசாக நலனத்திருந்தது... அவனது தலைமுடி கலைந்து பநற்றியில் வழிந்து ஒரு கண் மட்டும் மலறத்திருந்தது.... அவன்
லககள்
தலையலனலய
இறுக்கி
நசுக்கி
தன்
மார்நபாடு
அலணத்து
பகாண்டிருந்தது.... அவலன அந்தமாதிரி நிலையில் மான்சி இதுவலர பார்த்தநதயில்லை... அவலளயும் அறியாமல் அவள் உடைிலும் மனதிலும் பரபரபவன சிை மாற்றங்கள் நிகழ.... அய்நயா இது
என்ன அசிங்கம்
இவ்வளவு
இறங்கி
விட்நடநன
என
அஞ்சியவளாக
அவலன எழுப்பி தான் பசால்ை வந்தலத பசால்ைாமல் அவசரமாக தனது அலறக்கு ஓடிப்நபானாள் அலறக்குள் நபாய் தன் முகத்லத தன் லககளால் மூடிக்பகாண்டு அழ ஆரம்பித்தாள் ... அவளுக்கு தனது பைகீ னத்லத நிலனத்து பயம் வந்துவிட்டது... இத்தலன நாள் அவலன அவன் அருகாலமலய நிலனத்து ஏங்கிய மனது இப்நபாது அவலன பவகு அருகில் கண்டதால் இன்னும் அதிகமாக ஏங்க ஆரம்பித்தது சிறிதுநநரம் தண்ண ீர்
வலர
அடித்து
அழுத
மான்சி
கழுவிக்பகாண்டு
பிறகு
பாத்ரூம்
வந்தாள்....பிறகு
நபாய் சிறிது
தன்
முகத்லத
பதம்பு
வர
நன்றாக கட்டிைில்
நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள் ... நான் ஏன் அவனிடம் நபாய் என்னுலடய சுய விளக்கத்லத பசால்ை நவண்டும்....
மலனவியின் மீ து உன்லமயான அக்கலற உள்ளவன் எலதயும் தானாகநவ பதரிந்து பகாள்ளட்டும்.... அதுவலர அவன் இருக்கும் திலச பக்கம் கூட திரும்பக்கூடாது என்று ஒருமனதாக மான்சி முடிபவடுக்க ‘ம்ம்
இந்த
இநதா
முடிவில்
பகாஞ்சநநரம்
நீ
எவ்வளவு
அவலன
நாள்
பைமாக
படுக்லகயில்
இருக்கிறாய்
அந்த
நிலையில்
என்று
பார்க்கைாம்...
பார்த்ததற்நக
இப்படி
தடுமாறிப் நபாகிறாய் நீ எப்படி உன் முடிவில் உறுதியாக இருப்பாய்’ என்று அவள் மனம் அவலள ஏளனம் பசய்ய “ச்சீ நபா எப்படி இருக்கநபாகிநறன் என்று பார்’ என மனதிடம் சவால் விட்டுவிட்டு மான்சி கர்வத்துடன் கால்கலள நீட்டி படுத்துவிட்டாள் மறுநாள் சத்யலன எந்தவிதத்திலும் சந்திக்க முடியாதபடி தனது அன்றாட அலுவல்கள் சிைவற்லற மாற்றி அலமத்துக்பகாண்டாள் ... சத்யனும்
அவள்
நடவடிக்லககலள
கவனித்து
அவளுக்கு
இந்த
வட்லட ீ
விட்டு
என்லனவிட்டு நபாக மனமில்லை .... ஆனால்
அவளது
தன்மானத்லதயும்
விட்டுபகாடுத்து
என்னுடன்
நசர்ந்து
வாழவும்
மனமில்லை என்பது பதளிவாக புரிந்துநபாக.... என்னுடன் வாழ விருப்பம் இல்லை இந்த வட்லட ீ விட்டு பவளிநயறி விடுகிநறன் என்று பசால்ைாமல்..... எப்படிநயா இந்த வட்டில் ீ எனக்கு மலனவியாக அவள் நடமாடினாநை நபாதும்.... பகாஞ்சநாலளக்கு அவள் இஷ்டப்படிநய இருக்கட்டும் என்று முடிவு பசய்து சத்யன் அவலளவிட்டு ஒதுங்கிநய இருந்தான்... எப்படியும் பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக மாறிவிடுவாள் என்று நம்பினான் சிைவாரங்களுக்கு பிறகு அண்ணாமலையுடன் நரகா மான்சிலய நதடி வர மான்சி எந்த மனதில் எந்த குழப்பமும் இல்ைாமல் அவலள வரநவற்றாள் நரகாலவ தனது அலறக்கு அலழத்து பசன்ற மான்சி அவலள உட்காரச்பசால்ைி விட்டு தானும்
அவள்
எதிரில்
உட்கார்ந்தாள்
....
வந்ததில்
இருந்து
வார்த்லதக் கூட நபசாதது மான்சிக்கு சங்கடமாக இருந்தது
நரகா
தன்னிடம்
ஒரு
“ என்ன நரகா எதுவுநம நபசமாட்நடங்கற... என்நமை பயங்கர ஆத்திரமா இருக்குதா நரகா” என மான்சி நகட்டதும் “ஆத்திரம் எதுவும் கிலடயாது மான்சி பரிதாபம் தான் இருக்கு..... நான் அனுப்பின ைட்டர் எதுக்குநம உன்கிட்ட இருந்து எந்த பதிலும் வரநைன்னதும் சரி என்னபனன்னு பார்த்துட்டு வரைாம்னு உன் மாமா வட்டுக்கு ீ நநத்து வந்நதன் அப்புறமா தான் ராணி ஆன்ட்டியும் மாமாவும் எல்ைா விஷயமும் பசான்னாங்க .... பமாதல்ை உன்நமை பராம்ப நகாபம் வந்தது ... ஆனா உன்நனாட நிலைலமயும் உன் புருஷநனாட
நடத்லதலயயும்
நகட்டதும்
உன்நமல்
பரிதாபமாக
இருக்கு
மான்சி....
எப்படிநயா நபாற்றி பாதுக்காக்க நவண்டிய உன் அழபகல்ைாம் இப்படி ஒரு முரடன் கிட்ட மாட்டிகிட்டு சீ ரழிஞ்சு நபாச்நச மான்சி இனிநம இலத மாத்த முடியுமா மான்சி.... என்று நரகா பசால்ைிபகாண்டு இருக்கும் நபாநத “எலத
மாத்தனும்”
என்று
நகட்டபடி
சத்யன்
உள்நள
வர
பபண்கள்
இருவருநம
திலகத்துப்நபாய் எழுந்து நின்றுவிட்டனர் உள்நள வந்த சத்யன் நிதானமாக மான்சியின் அருகில் வந்து அவள் லகலய எடுத்து தன் லகயில் லவத்து விரல்கலள விரல்கநளாடு பின்னிக்பகாண்டு "உன்
பிரண்ட்
யாநரா
உன்லன
பார்க்க
வந்துருக்காங்கன்னு
அம்மா
பசான்னாங்க
அதான் யாருன்னு பார்த்துட்டு நபாகைாம்னு வந்நதன்” என்றவன் நரகாவிடம் திரும்பி “
என்
பபாண்டாட்டிக்கு
பநலனக்கிநறன்....
நான்
தன்
நதாழிலய
மான்சிநயாட
புருஷன்
பார்த்தும் சத்யன்...
நபச்நச
மரப்
வரலைன்னு
பட்டலற
பசாந்தமா
வச்சுருக்நகன் அப்பா லரஸ்மில் வச்சு நடத்துறார்.... என்று தன்லனத்தாநன அறிமுகம் பசய்துபகாண்ட சத்யன் “என்ன டியர் வந்தவங்களுக்கு ஏதாவது குடிக்க குடுத்தியா இல்ை வந்ததில் இருந்து நபசிகிட்நட இருக்கீ ங்களா” என்று மான்சியிடம் நகட்க மான்சி
பராம்பநவ
பண்ணிகிட்டான்... புடிச்சுகிட்டு
தடுமாறிப் அப்புறம்
நபானாள்
என்லன
விடமாட்நடங்கறான்...
...
திடீபரன
நவற
டியர்னு
என்னதான்
வந்தான்
அவநன
பசால்றான்..
நடக்குது
என்று
அறிமுகம்
லகலய
புரியாமல்
நவற மான்சி
விழிக்க “ இன்னும் நீங்க யாருன்னு பசால்ைநவயில்லைநய” என்று சத்யன் நரகாலவ நகட்க
ஏற்கநனநவ
அவன்
திடீபரன
வந்து
நபசியதில்
தடுமாறிப்
நபாயிருந்த
நரகா
அவனுலடய இந்த நநரடி நகள்வியால் நமலும் தடுமாறி “ நான் நரகா திருச்சியில் மான்சி கூட காநைஜில் ஒன்னா படிச்சவ” என்று பசால்ை ஒருகணம் சத்யன் முகம் சற்று கடுலமயாக மாறி பிறகு இயல்பானது “ ஓ நீங்கதான் நரகாவா... ரகுநவாட தங்கச்சி தாநன... மான்சி பசால்ைியிருக்கா” என்று நமலும் கூறி நரகாவின் வயிற்றில் புளிலய கலரத்தான் சத்யன் சிறிதுநநரம் அங்நக யாரும் எதுவும் நபசாமல் ஒரு நதலவயற்ற மவுனம் நிைவியது “
நீங்க
பகாஞ்சநநரம்
கீ நழ
பவயிட்
பண்ணுங்கநளன்
நான்
என்
மலனவிகிட்ட
பகாஞ்சம் நபசனும்” என்று சத்யன் பசான்னதும் அய்நயா
சாமி
மான்சியிடம்
ஆலள
“
விட்டா
மான்சி
நபாதும்
நான்
என்று
கிளம்பனும்
நரகா
“
பகாஞ்சம்
ம்
சரிங்க
சீ க்கிரமா
சார்’’
கீ நழ
என்றவள்
வா”
என்று
பசால்ைிவிட்டு கதலவ நநாக்கி திரும்பினாள் “ நாங்க என்ன கீ நழ பகஸ்ட உட்கார வச்சுட்டு இந்த பகாஞ்சநநரத்தில் பபரிசா என்ன பண்ண
முடியும்
சும்மா
பகாஞ்சம்
பராமான்டிக்கா
ஏதாவது
நபசிகிட்டு
இருப்நபாம்
அவ்வளவுதான்... நீங்க நபாங்க வந்துடுவா” என சத்யன் நகைி குரைில் பசால்ை நரகா
நவகமாக
அலறவிட்டு
பவளிநய
நபானதும்...
மான்சி
சத்யன்
பற்றியிருந்த
லகலய உதறிவிட்டு “உங்க மனசுை என்ன நிலனச்சுகிட்டு இருக்கீ ங்க.... ஏன் நரகா முன்னாடி அப்படி நடந்துகிட்டீங்க” என்று நகாபமாக நகட்க அவள் உதறிய லககலள இன்னும் வலுவாக பற்றி அவலள தன் எதிரில் பநருக்கமாக நிற்கக லவத்து “ ஏன் அப்படி நடந்துகிட்நடனா... நான் உள்ள வரும்நபாது அந்த நரகா என்ன
பசால்ைிகிட்டு
சீ ரழிஞ்சு
நபாச்சா
நிக்கிற...
நம்ம
...
இருந்தா... அவ
புருஷலன
நான்
முரடனா...
பசால்றா
நீயும்
பத்தி
ஒருத்தி
உன்
வாழ்க்லக
இலதபயல்ைாம் இப்படி
என்கிட்ட
நகட்டுகிட்டு
நகவைமா
வந்து
சும்மாநவ
நபசறநள
அலத
மறுக்கனும்னு கூட உனக்கு நதாணலை இல்லையா மான்சி... அந்தளவுக்கு உனக்கும் நான் நகவைமா ஆகிட்நடன் இல்லையா மான்சி” எனறு சத்யன் வருத்தமாக நகட்க மான்சி
அவனுக்கு
என்ன
பதில்
பசால்வது
என்று
தடுமாறி
பிறகு
சுதாரித்து
“
ம்
அதுக்குள்ளதான் நீங்க வந்து நாம பரண்டு நபரு அன்நயான்யமாக வாழ தம்பதிகள்னு சூப்பரா
நடிச்சு
காமிச்சிட்டீங்கநள...
இதுை
நான்
நவற
பசால்ைனுமாக்கும்” என்று மான்சி ஏளனமாக பசான்னதும்
அவளுக்கு
விளக்கிச்
"யாருடி நடிக்கிறது நீ இல்ை நானா.... நானும் நீ மாறுநவன்னு பபாறுத்துப் பபாறுத்து நபாநறன் ஆனா நீ மாறநவயில்லை... இப்நபா என்னடான்னா இவ வந்து நவற என்லன நகவைமா நபசறா... " ஏன் மான்சி உனக்கு புருஷன்ங்குற அக்கலற பகாஞ்சம் கூட இல்லையா .... மத்த பபாண்ணுங்க மாதிரி வாழனும்னு ஆலசயில்லையா... ஆனா எனக்கு இருக்கு மான்சி பநலறய இருக்கு ... "உன்லன
எப்படிபயல்ைாம்
வாழலவக்கனும்னு
நான்
ஆலசபடுநறன்
பதரியுமா...
உனக்கு அபதல்ைாம் எங்கடி புரியப்நபாகது... உனக்கு கல் மனசுடி... "இல்நைன்னா
உன்
வயித்துநை
இருந்த
என்
குழந்லதலய
என்கிட்டநய
மலறச்சிருப்பியா அதுவும் ஒநர வட்டில் ீ இருந்துகிட்நட.... "இதிநைநய நீ எப்படி பட்டவன்னு எனக்கு பதரிஞ்சு நபாச்சு.... இப்பக்கூட உன்னாை என் நகள்விகளுக்கு பதில் பசால்ை முடியலை பாத்தியா.... ஏன்டி அப்படி முழிச்சு பார்கிநற ..."
உன்லன
பபாண்ணு
பார்க்க
வந்தப்ப
இருந்து
இப்நபா
வலரக்கும்
உன்நனாட
பார்லவகளின் அர்த்தம் எனக்கு புரியநவயில்லை மான்சி" என்று விரக்த்தியாக கூறிய சத்யன் இனி அவளிடம் நபச எதுவுமில்லை என்பது நபால் மான்சிலய உதறி கட்டிைில் தள்ளிவிட்டு நவகமாக நபாய்விட்டான் " ஒனறுமில்ைாத விஷயத்லத.... " உைகநம இடியப்நபாவது நபால்... " முட்லட கண்கநளாடு... " அழகு விழிகலள உருட்டி... " லககலள விரித்து நபசி..... " காவியமாக்குகிறாய்.... " உருப்படியான விஷயங்கலள..... " மவுனநம உருவாக ..... " பவளியிட மறுக்கிறாய்.... " ஒரு புரியாத புதிர் தான் நீ...?
சத்யன்
பவளிநய
என்லன
நபானதும்
அலணக்கிற
மாதிரி
சிறிதுநநரம்
அங்நக
பிடிச்சான்
அப்புறம்
நின்றவள் ஏன்
“
அவ்வளவு
உதறிவிட்டு
நவகமா
நபாயிட்டான்
அதுக்கள்ள நான் சைிப்பாயிட்நடனா” என நிலனத்துக் பகாண்டிருந்த மான்சிக்கு நரகா கிளம்ப நவண்டும் என்று பசான்னது ஞாபகம் வர அவளும் மாடிலய விட்டு கீ நழ வந்தாள் நரகாவிடம்
கைாவதி
நசாபாவில்
அமர்ந்து
நபசிபகாண்டு
இருக்க
சத்யன்
எதிர்
நசாபாவில் அமர்ந்திருந்தான் மான்சி
பமதுவாக
திரும்பி
ஒரு
வந்து
சத்யன்
பார்லவ
பக்கத்தில்
பார்த்துவிட்டு
அமர்ந்து
நரகாவிடம்
பகாள்ள... “
சத்யன்
அப்புறம்
அவலள
நீங்க
என்ன
பண்ணப்நபாறீங்க நரகா நமை படிக்கப் நபாறீங்களா ... இல்லை நமநரஜ் பண்ணிக்கப் நபாறீங்களா”... என சம்பிரதாயமாக நகட்க “ நமை படிக்க நபாநறன் சார்.. மான்சி கூட எம்எஸ்சி பண்ணப்நபாறதா பசான்னா” என்று நரகா பாதியில் நிறுத்த சத்யன் மான்சியிடம் திரும்பி “அப்படியா மான்சி நீ என்கிட்ட பசால்ைநவயில்லை.... ஆனா
நான்
என்ன
நிலனக்கிநறன்னா
..
என்லனயும்
என்
குடும்பத்லதயும்
என்
பசாத்துக்கலளயும் பார்த்துக்க மான்சிக்கு இந்த படிப்பறிவு நபாதும்னு பநலனக்கிநறன்... என் மான்சி பசால்நற” என்று மான்சியிடம் நகட்க அவள் எதுவுநம நபசாமல் அலமதியாக இருந்தாள் ... நரகா எழுந்துபகாண்டு “ அப்நபா நான் கிளம்புநறன் மான்சி ... உன்கிட்ட நபசனும்னா எந்த நம்பர் நபசறது ஏதாவது நம்பர் குடு மான்சி” என்று நகட்டதும் சத்யன்
முந்திக்பகாண்டு
என்நனாட
பசல்
நமபர்
தனது
கார்லட
எடுத்து
இருக்கு
அதுக்கு
நபசுங்க
நரகா
பவளிநய
நரகாவிடம் நான்
பகாடுத்து
மான்சிகிட்டு
“இதிநை
குடுக்கிநறன்”
என்று கூற “சரிங்க
சார்
லப
மான்சி”
என்று
நபாக
...
அவலள
வழியனுப்ப
மான்சியும் கூடநவ நகட்வலர நபானாள் நகட்டருநக நபானதும் நரகா நின்று “மான்சி உன் புருஷன் நல்ைவராதான் பதரியுது... என்ன பகாஞ்சம் முரட்டுக் குணம் நபாை இருக்கு... நீ பகாஞ்சம் அனுசரிச்சு நடந்துக்க... அவர் நபசுறத பார்த்தா எங்நக அவலரவிட்டு நீ பிரிஞ்சு நபாயிடுவிநயாங்கற பயம் அதிகமா பதரியுது மான்சி....
இயல்பாநவ பணக்கார பசங்க அவ்வளவா கட்டுபாநடாட
இருக்கறதில்லை...
இவரும்
அதுநபாைன்னு
பநலனச்சுக்கிட்டு
அவலர
திருத்தி
குடும்பம் நடத்து மான்சி.... அவர் உன் நமை வச்சுருக்கறது ஆலசயா அன்பா எதுன்னு எனக்கு
பசால்ைத்பதரியவில்லை
வாழ்க்லக
அவநராடதான்
அலத
மான்சி... மட்டும்
ஆனா
எதுவாயிருந்தாலும்
மறக்காத....
அப்புறம்
ஒரு
இனி
உன்
முக்கியமான
விஷயம் ... இன்னும் பரண்டு நாள்ை ரகு இந்தியா வரறான்... அவனுக்கு உன்லன பத்தின
எந்த
விஷயமும்
சமாளிச்சுக்கிநறன்.. நநரமாச்சு
நீ
பதரியாது...
எதுவும்
கிளம்பநறன்
...
அவன்
அலதப்பத்தி
ஏதாவது
வந்ததும்
நான்
கவலைப்படாநத...
விஷயமிருந்தா
நபான்
எப்படியாவது சரி
மான்சி
பண்நறன்”
நபசி
எனக்கு
என்ற
நரகா
மான்சிலய தன் நதாநளாடு அலணத்து ஆறுதைாய் முதுலக வருடிவிட்டு கண்கைங்க மான்சியிடம் விலடபபற்றாள் மான்சிக்கு
‘கல்லூரியில்
அவ்வளவு
அரட்லடயடிக்கும்
நரகா
இப்நபாது
இவ்வளவு
பபாறுப்புடன் நபசியது ஆச்சரியமாக இருந்தது அடுத்தநாள் மான்சி நதாட்டத்தில் மாயனுடன் நராஜா பசடிகளுக்கு மண் அலனத்து பகாண்டிருக்க... மாயன் பதாட்டிகலள ஒநர சீ ராக அடுக்கிக்பகாண்டு இருந்தான் மான்சி ஏநதா நயாசலனயாக இருந்தவள் பிறகு பமதுவாக “மாயா” என்று அலழக்க உடநன
லகநவலைலய
அப்படிநய
விட்டுவிட்டு
வந்த
மாயன்
“
பசால்லுங்க
சின்னம்மா” என்றான் “மாயா உனக்கு முத்து இப்நபா எங்க இருக்காருன்னு பதரியுமா” என பமதுவாக நகட்க “ம்
பதரியும்மா
பகாஞ்சநாள்
முன்னாடி
அவன்
பசாந்தக்காரங்க
வந்து
இங்நக
இருக்கிநற சாமாபனல்ைாம் எடுத்துட்டு நபானாங்க அப்நபா விசாரிச்நசன்... பத்தமலட பக்கத்தில்
ஏநதா
கஷ்டப்படுறதா பணம்
கிராமத்தில்
பசான்னாங்க...
பகாடுத்து
முத்துகிட்ட
இருக்கான்னு
நம்ம
சின்னய்யா
குடுக்க
பசான்னாங்க...
ஆனா
கணக்குப்பிள்லள
பசால்ைிருக்காரு
ஆனா
கிட்ட
அவன்
பராம்ப பகாஞ்சம்
நவனாம்னு
திருப்பி அனுப்பிட்டான்” என்று நகட்டதற்கு நமநைநய மாயன் தகவல் பசால்ை “மாயா நாலளக்கு நாம நபாய் முத்துவ பார்த்துட்டு வரைாம்.. யாராவது நகட்டா நான் எனக்கு நதலவயான துணிகள் வாங்க நபாநறாம்னு பசால்லு... நபாய்ட்டு வந்தபிறகு பசால்ைிக்கைாம்... சின்னய்யா வந்ததும் நான் கார் நகட்கிநறன் நாலளக்கு காலையிை பரடியாயிரு மாயா” என்று பசால்ை மாயனுக்கு இவங்க ஏன் அவலன பார்க்க குழப்பமாக இருந்தாலும் மான்சி எலதயுநம ஞாயமாக பசய்வாள் என்று நம்பிக்லகயில் “சரிம்மா நபாகைாம்” என்றான்
அன்று இரவு சத்யனின் அலறக்கு கதலவ விரைால் தட்டிவிட்டு உள்நள நபானாள் மான்சி அவலளப்
பார்த்த
சத்யன்
“புருஷன்
ரூமுக்குள்ள
கதலவ
தட்டிட்டு
வர்ற
ஒநர
பபாண்டாட்டி நீயாதான் இருப்ப... சரி ஏநதா விஷயமா வந்திருக்க இப்நபா உன்லன படன்ஷனாக்க நவனாம்.... பசால்லு மான்சி என்ன விஷயம்’” என சத்யன் நகட்டதும் “எனக்கு நாலளக்கு பகாஞ்சம் கார் நவனும்.. திருபநல்நவைி வலரக்கும் நபாய் எனக்கு சிை சாமன்கலள வாங்கனும்” என மான்சி தலைகுனிந்தபடி நகட்டாள் “பகாஞ்சம் கார்னா எப்படி மான்சி... பரண்டு வல் ீ மட்டும் குடுத்தா நபாதுமா” எனறு சத்யன் குறும்புக் குரைில் நகட்க மான்சி சட்படன நிமிர்ந்து சத்யலன பார்க்க... அவன் உதடுகளில் சிரிப்பு தவழ “ ம் பசால்லு மான்சி பரண்டு வல் ீ நபாதுமா” என்று மறுபடியும் நகட்க மான்சி எதுவும் பசால்ைாமல் அவலன முலறத்தாள் “சரி
சரி
முலறக்காநத...
திருபநல்நவைிக்கு
தான
நபாகப்நபாற
நாநன
கூட்டிட்டு
நபாநறன்” “இல்ை நவண்டாம் நானும் மாயனும் நபாநறாம்” என்று பமதுவாக ஆரம்பித்தவள் பிறகு நவகமாக
“உங்களாை
இப்நபா
கார்
குடுக்க
முடியுமா
இல்ை
நான்
பஸ்
புடிச்சு
நபாய்க்கவா” என்று வம்புடன் ீ கூறியதும் அவள் முகத்லதநய பார்த்த சத்யன் "ம் சரி காலையிை எடுத்துட்டு நபா சாவி என் சட்லட மாட்ர ஸ்டான்ட்ை மாட்டியிருக்கும் பாரு” என்றவன் "மாயன் கூட நபாகைாம் ஆனா
என்கூட
வரக்கூடாது
அப்படித்தாநன...
நான்
என்ன
உன்லன
கடிச்சா
தின்னுடுநவன்... ஆனா உன்லன கடிச்சு தின்றதவிட அப்படிநய முழுங்கிட்டா எனக்கு உள்ளநவ இருப்நபல்ை மான்சி” என்று சத்யன் அவலள பநருங்கி நிற்க்க அவனுலடய வாசலன மான்சியின் மீ து நமாதியது மான்சி எதுவும் பதில் பசால்ைாமல் அவன் மார்பில் லகலவத்து அவலன தள்ளிவிட்டு தனது அலறக்கு ஓடி கதலவ சாத்திக்பகாண்டாள் சத்யன் அவள் தன் மார்லப குனிந்து பார்த்தான் சட்லட நைசாக கசங்கியிருந்தது.... அந்த இடத்லத லகயால் தடவியவன் மான்சியின் மூடிய அலறக்கதலவ பார்த்தான்... பிறகு ஒரு நீண்ட பபருமூச்சுடன் தனது கட்டிைில் படுத்துக்பகாண்டான்
மான்சி சத்யன் இருவருநம தனித்து இருந்தாலும் அவர்களின் உணர்வுகளும் தவிப்பும் ஒநர திலசயில் பயணம் பசய்தது .... இந்த விடுகலதக்கு யார் விலட பசால்வது " உதடுகள் முந்திக்பகாண்டு.... " நபச துடிக்கும்... " இருந்தும் பமௌனநம நபசும்.... " உடல் உற்சாமாய்... " கட்டிபிடித்துக் பகாள்ளநவ எண்ணும்... " நவறுவழியின்றி தனித்நத தவமிருக்கும்... " காதல்- ஒரு துன்பம் " காதல் - ஒரு மாயம் " காதல் - ஒரு நாகரீகம் " காதல் - ஒரு இனிலம " முற்பிறவியின் பரவசம்... " இப்பிறவியின் அதிசயம் - காதல் மறுநாள்
காலை
மான்சி
தனது
பபட்டியில்
இருந்து
தனது
நபங்க்
பாஸ்
புக்லக
எடுத்துக்பகாண்டு மாயனுடன் காரில் கிளம்பினாள் முதைில் தனது கணக்கு இருந்த வங்கிக்கு நபாகச்பசான்ன மான்சி.. தனது கணக்கில் இருந்த
தன்
அம்மாவின்
பணத்தில்
பகாஞ்சம்
மட்டும்
விட்டுவிட்டு
மீ திலய
எடுத்துக்பகாண்டு முத்துவின் வட்டுக்கு ீ கிளம்பினாள் மாயன் வழியில் விசாரித்து முத்துவின் வட்லட ீ கண்டுபிடித்து காலர நிறுத்த அது குடிலச வடாக ீ இருந்தது .. மான்சி காலரவிட்டு இறங்கி நிற்க்க... மாயன் உள்நள நபாய் முத்துலவ அலழத்து வந்தான்
முத்துவுக்கு
மான்சிலய
பார்த்ததும்
பரபரப்புடன்
“என்ன
சின்னம்மா
திடீர்னு
வந்துருக்கீ ங்க... நீங்க மாயன் கிட்ட தகவல் பசால்ைியிருந்தா நாநன வந்திருப்நபநன” என்று கூற “ஏன் முத்து நான் உங்க வட்டுக்கு ீ வரக்கூடாதா” என்றவள் “ என்ன முத்து பவளியநவ வச்சு நபசி அனுப்பிடுவங்களா ீ வட்டுக்குள்நள ீ கூப்பிட மாட்டீங்களா” என்றதும் “அய்நயா
என்னம்மா
அப்படி
பசால்ைிட்டீங்க
உள்நள
வாங்கம்மா
ஆனா
குனிஞ்சு
வாங்க” என்று உள்நள அலழத்து பசன்றான் வடு ீ
இரண்டு
தடுப்பாக
இருந்தது
முத்து
உள்நள
பார்த்து
“அமுதா
இங்க
யாரு
வந்திருக்காங்கன்னு பாநறன்” என்று கூப்பிட “யாரு மாமா வந்திருக்காங்க” என்று புடலவ முந்தாலனயில் லககலள துலடத்தபடி வந்த அமுதா மான்சிலய பார்த்ததும் அதிர்ந்து நபாய் நின்றுவிட்டாள் "
என்ன
அமுதா
நல்ைாயிருக்கயா...
பசங்கலள
எங்க
காநணாம்"
என்று
மான்சி
வைியப்நபாய் நபச்சுக்பகாடுத்ததும் ... அமுதா தனது மவுனம் கலளந்து "
ம்
நல்ைாருக்நகன்
சின்னம்மா
...
பிள்லளங்க
ஸ்கூலுக்கு
நபாயிருக்காங்க...
நிக்கிறீங்கநள உட்காருங்கம்மா" என்று ஒரு பிளாஸ்டிக் நசலர நபாட மான்சி அதில் உட்கார்ந்து பகாண்டாள் " என்னம்மா இவ்வளவு தூரம் வந்துட்டீங்க... அதுவும் உங்க உடல் நிலை இப்நபா சரியில்லைன்னு
நகள்விப்பட்நடன்...
என்னாைதானம்மா
அப்படி
ஆயிருச்சு"
என்று
முத்து அப்பாவித்தனமாக நகட்க " அப்படிபயல்ைாம் ஒன்னுமில்ை முத்து அது நபாகனும்னு விதி நபாயிருச்சு அதுக்குப் நபாய் யாலர காரணம் பசால்ை முடியும்... அப்புறம் நீங்க என்ன பண்றீங்க ஏதாவது நவலைக்கு நபாறீங்களா" என மான்சி விசாரிக்க "சும்மா இங்நக கிராமத்து நவலைபயல்ைாம் பசய்நறன் சின்னம்மா... மாடு வாங்கி பால் வியாபாரம்
பண்ணைாம்னு
நபங்க்ை
நைான்
நகட்டுருக்நகன்
தர்நறன்னு
பசால்ைிருக்காங்க" என்று முத்து கூறியதும் .. மான்சி இயல்பாக முத்துவின் குழந்லதகள் படிப்பு.. அமுதா என்ன பசய்கிறாள் ... முத்து கிராமத்தில் என்ன நவலைக்கு நபாகிறான்... என மற்ற விஷயங்கலள எல்ைாம் நகட்க
அமுதா சகஜநிலைக்கு வந்து மான்சியின் காைருகில் உட்கார்ந்து நபச முத்து பவளிநய பசன்று குளிர்பானம் வாங்கி வந்தான் " அய்நயா எதுக்கு முத்து கூல்டிரிங்க் வாங்கிட்டு வந்தீங்க நான் குடிக்க மாட்நடநன".... என்றவள் " அமுதா நீ என்ன சாப்பாடு பசய்திருக்க அலத எடுத்துட்டு வா எல்ைாரும் சாப்பிடைாம் அதான் மத்தியானம் ஆயிருச்நச எனக்கு ஒநர பசி ம் எடுத்துட்டு வா அமுதா" என்று மான்சி கூறியதும்... அவலள அதிசயமாக பார்த்துக்கிட்நட உள்நள நபாய் உணவுகலள எடத்துவந்து லவத்த அமுதா
மான்சிக்கு
தட்டுலவத்து
உணவு
பரிமாற
...
மான்சி
முத்துலவயும்
அமுதாலவயும் தன்நனாடு வற்புறுத்தி உட்காரலவத்து சாப்பிட லவத்தாள் சாப்பிட்டு முடித்ததும் மான்சி பமதுவாக தன் லகப்லபயில் இருந்த பணத்லத எடுத்து முத்துவிடம் பகாடுத்து " முத்து இந்த பணத்லத வச்சு நிலறய பசுமாடுகள் வாங்கி பால் வியாபாரம் பசய்ங்க" என்று பசான்னதும் முத்து அந்த பணத்லத கடுலமயாக வாங்க மறுத்தான் " இந்த பணத்லத நான் லகநீட்டி வாங்கினா நான் என் பபாண்டாட்டிலய வித்ததுக்கு சமம்" என்று முத்து கடுலமயாக கூற "
முத்து
பமாதல்ை
இது
யார்
பணம்னு
பநலனச்சீ ங்க
...
என்நனாட
பணம்
என்
அம்மாநவாட பணம் .இந்த பணம் எனக்கு நதலவயில்லை சரி என் அண்ணனுக்காவது உதவட்டுநமன்னு
எடுத்துட்டு
வந்நதன்
...
முத்து
நான்
சத்தியமா
உங்கலள
என்
கூடப்பிறந்த சநகாதரனா நிலனக்கிநறன்... நீங்க என்லன உங்க தங்கச்சியா பநலனச்சா இந்த பணத்லத வாங்கிக்கங்க ... இல்நைன்னா விடுங்க" என்று மான்சி கூறியதும் முத்து
அழுதுவிட்டான்
"நீங்களா
என்
தங்கச்சி"
நீதான்
என்
என
முத்து
குமுற...
அமுதாவும்
அழுதாள் "
ஆமாம்
முத்து
பிரச்சலனன்னா நபாடுவியா
இனிநமல்
உன்
அண்ணா"
வட்டுக்குத்தான் ீ என்று
மான்சி
அண்ணன்....இனி
வருநவன்
...
அப்நபா
நகட்டதும்
அமுதா
சமாதானம்
பசய்து
எனக்கு நீ
ஏதாவது
எனக்கு
மான்சியின்
நசாறு
கால்கலள
பிடித்துக்பகாண்டு கதறி விட்டாள் ஒருவழியாக
அவர்கள்
இருவலரயும்
பணத்லத
அவர்களிடம்
பகாடுத்துவிட்டு அங்நகநய இருந்து முத்துவின் பிள்லளகலள பார்த்துவிட்டு மான்சி வட்டுக்கு ீ வரும்நபாது இரவு ஆகிவிட்டது
முத்து வட்டில் ீ இருந்து கிளம்பிய மான்சிக்கு மனசு பராம்ப அலமதியாக இருந்தது... வழியில் பதன்பட்ட திருபநல்நவைியின் பமாத்த அழலகயும் மனதில் உற்சாகத்துடன் ரசித்து பகாண்நட வந்தாள் மாயனுக்கு
மான்சிலய
பார்க்க
ஆச்சரியமாக
இருந்தது...
‘என்னமாதிரி
பபாண்ணு
இவங்க இந்த வயசுைநய இவ்வளவு நல்ை மனசு யாருக்கு வரும் ...இவங்க நல்ைா இருக்கனும்... இவங்கலள புரிஞ்சிகிட்டு சின்னய்யா நல்ைபடியாக குடும்பம் நடத்தனும்... என்று கடவுளிடம் நகாரிக்லக லவத்தான் கார்
வட்டுக்குள் ீ
மனசுக்குள்
நுலழயும்
அய்நயா
பசால்ைலை...
நபாது
இவ்வளவு
இன்நனரம்
இரவு
நநரம்
சத்யன்
எட்டுமணி
ஆயிருச்நச..
வந்திருப்பான்....
ஆகிவிட்டது...
வட்டுக்கு ீ
தகவல்
இவ்வளவு
மான்சிக்கு கூட
நநரமாக
நாம
வட்டுக்கு ீ
வரவில்லை என்றதும் என்ன நபசப்நபாறாநனா... சற்று உலதப்பாகநவ இருந்தது... அவள் எண்ணத்தின் நாயகன் அவளுக்காக வட்டுவாசைிநைநய ீ காத்திருந்தான்.... மான்சி காலரவிட்டு
இறங்கியதுநம
காலையிை
ஒன்பது
நவகமாக
மணிக்கு
அருகில்
நபானவ
வந்தவன்..
“
இன்நனரத்துக்கு
எங்கநபான
வர்நற...
மான்சி
நகட்க
ஆள்
இல்லைன்னு பநலனச்சியா...” என்று சத்யன் நகாபமாய் இலரந்து கத்தினான் மான்சி அவன் கத்தலுக்கு மிரைாமல் “ அதான் வந்துட்நடன்ை அப்புறம் ஏன் சத்தம் நபாடுறீங்க...
நான்
இன்னிக்குத்தானா நபாடுறீங்க....
இதுவலரக்கும்
நபாநனன்...
எனக்கு
இந்த
எங்கயாவது
அதுக்குப் வட்ை ீ
நபாய்
பவளிநய
இப்படி
சுதந்திரமா
நபாயிருக்நகனா...
பவளியநவ
பவளிநய
வச்சு
நபாகக்கூட
சத்தம் உரிலம
கிலடயாதா ” என மான்சி பமல்ைிய குரைில் பசால்ை சத்யன்க்கு
மான்சி
தன்லன
எதிர்த்து
நபசியது
புரிந்தாலும்
அவள்
குரைில்
இருந்த
பமன்லம அவலன சட்படன பணியலவத்தது “அதுக்கில்ை மான்சி இவ்வளவு நநரம் காநணாநமன்னு நான் பராம்ப பயந்துட்நடன்.. ஒரு நபானாவது பண்ணியிருக்கைாம்ை மான்சி” என பராம்ப இரங்கிய குரைில் நகட்டதும் “மறந்துட்நடன்
இனிநமல்
எங்கயாவது
நபானா
நநரமாச்சுன்னா
கபரக்டா
நபான்
பண்ணிநறன்” என்ற மான்சி வட்டுக்குள் ீ நபாக அவள் பின்னாநைநய வந்த சத்யன் “எங்க
மான்சி
திருபநல்நவைி
நபாய்
ஏநதா
வாங்கனும்னு
பசான்ன
எந்த
லபயும்
கநணாம்” என்று நகட்க..... மான்சி பிநரக்கடித்தாற் நபால் நின்றாள் “என்னாச்சு
மான்சி
எதுநம
வாங்கலையா...
அப்நபா
இவ்வளவு
நபாயிருந்த”என்ற சத்யனின் குரைில் பகாஞ்சம் கடுலம ஏறியிருந்தது
நநரம்
எங்கதான்
ஒருகணம் தடுமாறிய மான்சி ‘ ச்நச நாம என்ன தப்பா பண்ணிட்டு வந்நதாம் இவன் நகட்கும்
நகாள்விக்பகல்ைாம்
முகத்லத
நநருக்குநநர்
பயந்து
பார்த்து
நபாய்
“முத்து
நிக்க’
என
நிலனத்து
திரும்பி
அவன்
வட்டுக்குத்தான் ீ
நபாநனன்
இப்நபா
என்ன
பண்ணப் நபாறீங்க” என்று நகட்க சத்யன் அதிர்ந்து நபாய் அப்படிநய நின்றுவிட்டான்... மான்சி சிறிதுநநரம் அவலனநய பார்த்துவிட்டு தனது அலறக்குப் நபாய்விட்டாள் அதிர்ச்சியில் அப்படிநய நிற்ப்பவலன பார்த்து அருகில் வந்த மாயன் ... முத்து வட்டுக்கு ீ நபானதில்
நடந்தது
அலனத்லதயும்
பசால்ை
....
சத்யன்
தலைகுனிந்தவாறு
எல்ைாவற்லறயும் நகட்டுவிட்டு “ சரி மாயா நீ உன் வட்டுக்கு ீ நபா நநரமாச்சு” என்று பசால்ைிவிட்டு மாடியில் தனது அலறக்கு நபானான் மான்சி தனது அலற கட்டிைில் அமர்ந்து சத்யன் அதிர்ந்து நபான முகத்லத பற்றிநய நிலனத்துக்பகாண்டு இருக்க ... அலறயின் கதலவ திறந்து சத்யன் அவள் எதிரில் வந்து நின்றான்... மான்சி உடநன எழுந்து நிற்க்க... அவள் நதாள்கலள பற்றி மறுபடியும் உட்காரலவத்து “ ஏன்
மான்சி
புருஷனா
முத்துலவ
ஏத்துக்க
மட்டும்
முடியலை
அண்ணனா
ஏத்துக்க
அப்படித்தாநன
மான்சி”
முடிஞ்ச என்று
உனக்கு அவள்
என்லன கண்கலள
நநருக்குநநர் பார்த்து நகட்டான் மான்சி அவன் நநர் பார்லவயால் சற்று தடுமாறி “ முத்து எந்த தப்பும் பசய்யலை” என்று ஒரு வார்த்லத மட்டும் பசால்ை "ஆமாம்
நான்
மட்டும்தான்
தப்பு
பசய்தவன்
ஒத்துக்கிநறன்...
ஆனால்
என்
தப்லப
கண்டிக்காத உன்லன என்ன பசால்றது... " நீ எனக்கு பகாடுத்த அந்த சுதந்திரம் தான என்லன மறுபடியும் மறுபடியும் தப்பு பண்ண வச்சுது... "நீ என்லன இழுத்துவந்து உன்லன முந்தாலனக்குள்ள நபாட்டு மூடியிருந்தா நான் ஏன் மான்சி இன்பனாருத்தி புடலவ முந்தாலனலய நதடி நபாகப்நபாநறன்.... "உனக்கு உன் புருஷலன எப்படி உன்கிட்ட புடிச்சு வச்சுக்கனும்னு பதரியலை... ஆனா அந்த இயைாலமலய என்கிட்ட உன் நகாபத்தாை காட்டுற...
"நீ இப்நபா எல்ைாருக்கும் ஒரு நதவலத மாதிரி பதரியிற..... ஆனா என்லன மட்டும் குற்றவாளியாக எல்ைார் முன்னாடியும் நிறுத்திட்ட.... " எனக்கு பராம்ப சந்நதாஷம் மான்சி... நீயும் எவ்வளவு நாலளக்குத்தான் இப்படிநய இருக்நகன்னு பார்க்கிநறன் மான்சி... " எனக்கும் எவ்வளவு பபாறுலம இருக்குன்னு நானும் பதரிஞ்சுக்க நவனும்ை” என்று வருத்தமான குரைில் கூறிய சத்யன் அவள் நதாள்களில் இருந்து லககலள எடுக்காமல் சரி வா சாப்பிடைாம் என்றான் மான்சியும் நதாலள
அவன் பற்றி
கண்கலள
பார்த்துக்பகாண்நட
அலணத்தவாறு
எழுப்பி
சரிபயன
தன்நனாடு
தலையலசக்க...
இலணத்துக்பகாண்டு
அவள் சத்யன்
சாப்பிடுவதற்காக மாடியில் இருந்து கீ நழ வந்தான் மான்சியும்
அந்த
பமன்லமயான
அலணப்லப
விட்டு
விைகத்
நதான்றாமல்
அலமதியாக அவனுடன் வந்தாள் " உன்நனாடு சண்லடயிட்டு.... " நான் எதற்காக அழுகிநறன் என்று... " எனக்நகத் பதரியவில்லை... " லபத்தியம் என்று .... " நீ பசான்னாலும்.... " எனக்கு கவலையில்லை... சத்யன்
மான்சியுடன்
கீ நழ
வந்து
சாப்பிட
....கைாவதிக்கு
அவர்களுக்குள்
ஒரு
சகஜநிலை ஏற்ப்பட்டிருப்பதாக எண்ணி மகிழ்ந்தாள் இருவரும்
அலமதியாக
சாப்பிட
சத்யன்
மட்டும்
அவலள
திரும்பித்
திரும்பி
நபாய்விட...
சத்யன்
பார்த்துக்பகாண்நட சாப்பிட்டான்... சத்யனுக்கு
முன்நப
அவசரவசரமாக
சாப்பிட்டு
சாப்பிட்டான்...
முடித்த சற்றுமுன்
மான்சி
மாடிக்கு
மான்சி
அவனுலடய
அலணப்லப
தவிர்க்காமல்
அவனுடன்
கீ நழ
வந்தது
சத்யன்
மனசில்
சிரு
நம்பிக்லக
உருவாகியிருந்தது... இன்று ஏநதா நடக்கப்நபாகிறது என அவன் உள்ளுணர்வு பசால்ை அதனாநைநய அவன் நவகமாக சாப்பிட்டு முடித்து கைாவதி பகாடுத்த பாலைக்கூட அருந்தாமல் அவசரமாக மாடிக்குப்
நபாய்
லகலவத்து
தனது
தள்ள...
அலறயின்
கதவு
வழியாக
மான்சியின்
அலறகதலவ
பநருங்கி
அந்த
பக்கமாக
பூட்டப்பட்டிருக்க சத்யனுக்கு
ஆத்திரமாக
பநலனச்சுகிட்டு
இருக்கா
நானும்
பபாறுத்துப்
வந்தது ச்நச
என்னதான்
எவ்வளவு
நாள்தான்
நபாறது.... தனது உணர்வுகலள கட்டுப்படுத்த முடியாமல் தவித்தான் சத்யன்... தன்
வைதுலகலய
மடக்கி
சுவற்றி
குத்தியவன்
படுக்லகக்கு
வந்து
பதாப்பபன்று
கவிழ்ந்து விழந்து தலையலனயில் முட்டிக்பகாண்டான் மறுபடியும்
மான்சியின்
அலறக்கதலவ
திரும்பி
பார்த்த
ச்நச
நாலளக்கு
பமாதல்
நவலையா குறுக்நக இருக்கிற இந்த சுவற்லற சுத்மா இடிச்சுத் தள்ளிநறன்.... அப்புறம் இந்த மாதிரி எப்படி தனியா நபாய் படுக்கிறானு பார்க்கிநறன் என்று கறுவினான் ஏன் இப்நபா இந்த கதலவ எட்டி ஒரு உலதவிட்டு திறந்துகிட்டு உள்நள நபாய் அவலள இங்நக தூக்கிட்டு வந்தா என்ன.... என்று நயாசித்த சத்யன் உடநன அந்த நயாசலனலய லகவிட்டான்....
ச்நச
இப்பத்தான்
பகாஞ்சம்
நல்ை
படியா
முகத்லத
பார்த்து
நபசற
நலனந்து
தனது
அலதயும் பகாடுத்துக்க கூடாது என்று நிலனத்தான் பாத்ரூம்
நபாய்
ஷவலர
திறந்து
அதன்
கீ நழ
நின்று
தண்ணரில் ீ
தாபத்லத தனித்து சத்யன் மனசும் உடலும் ஒரு கட்டுக்குள் வர அலமதியாக வந்து கட்டிைில் படுத்து கண்மூடினான் சிறிதுநநரத்தில் அவனது பசல் ஒைிக்க.... இந்த நநரத்தில் யார் என்று எடுத்து பார்த்தான் புதிய
நம்பராக
இருந்தது...
பசல்லை
உயிர்பித்து
தன்
காதில்
லவத்து
ஹநைா
பண்ணிருக்கீ ங்க
ஏதாவது
என்றான்... எதிர் முலனயில் இருந்து நரகாதான் நபசினாள் “ சார் நான் நரகா நபசுநறன் நல்ைாருக்கீ ங்களா சார்” என்றாள் “ம்
நல்ைாருக்நகன்
நரகா
என்ன
இந்த
நநரத்தில்
பிரச்சலனயா” என சத்யன் பணிவுடன் நகட்க
நபான்
“
பிரச்சலனபயல்ைாம்
ஒன்னுமில்லைங்க
சார்
மான்சி
கூட
பகாஞ்சம்
நபசனும்
பதரியலை
ஏதாவது
தூங்கிட்டாளா” “ம்
இப்நபாதான்
நபாய்
படுத்தா
தூங்கிட்டாளா
என்னன்னு
அவசரம்னா பசால்லுங்க எழுப்பி குடுக்கிநறன்” “ஆமாம் அவகிட்ட நபசனும் பகாஞ்சம் எழுப்பி குடுங்க சார்” என்று நரகா பகஞ்சுவது நபால் நபச “சரி
கட்
பண்ணி
மறுபடியும்
கால்
பண்ணுங்க”
என்ற
சத்யன்
பசல்லை
எடுத்துக்பகாண்டு மான்சியின் அலறக்கதலவ தட்டினான் உள்நள இருந்து சிறிதுநநரம் கழித்து “யாரு” என்று மான்சி கதலவ திறக்காமல் நகட்க அவள் கதலவ திறக்காமல் யார் என்று நகட்டதும் சத்யனுக்கு நகாபம் வந்தது “ ம் உன் புருஷன் உன் பிரண்ட் நரகா உன்கிட்ட ஏநதா நபசனுமாம்” என நக்கைாக பசால்ை மான்சி கதலவ பாதியாக திறந்து லகலய பவளிநய நீட்டி பசல்லை நகட்க.... சத்யன் நீட்டிய அவள் லகலய பற்றி “ ஏன் மான்சி இப்படி பயப்படுற... நான் உன்லன என்ன பண்ணிடப்நபாநறன் பண்ண
மாட்நடன்...
மான்சி... நீயா
எனக்கும்
மாறுநவன்னு
புரியுது எனக்கு
மான்சி
நான்
நம்பிக்லக
உன்லன இருக்கு”
பதாந்தரவு
என
சத்யன்
நபசிக்பகாண்டு இருக்கும் நபாநத பசல் ஒைிக்க “ம் இந்தா நபசிட்டு என்லன கூப்பிடு” என்று நபாலன அவளிடம் பகாடுத்துவிட்டு நபாய் படுத்துவிட மான்சி
அவன்
முதுலக
பார்த்துக்பகாண்நட
நின்றுவிட்டு
பிறகு
தன்
அலறக்குள்
நபானாள் பசல்லை உயிர்ப்பித்து காதில் லவத்து ”பசால்லு நரகா என்ன இந்த நநரத்தில் நபான் பண்ணிருக்க” என்று நகட்க “மான்சி எப்படி இருக்கடி” என்றவள் மான்சியின் பதிலை எதிர் பார்க்காமல் “மான்சி ரகு இன்னிக்கு விடியற்காைம் வந்துட்டான்.... வந்ததும் உன்லன பத்திதான் விசாரிச்சான்... நான் பமாதல்ை எதுவும் பசால்ைலை மத்தியானம் சாப்பிட்டதும் உட்கார்ந்து நபசிகிட்டு இருக்கும்
நபாது..
அம்மா
அப்பா
கிட்ட
உன்லன
காதைிக்கிறத
பசால்ைி...
உன்
மாமாலவ பார்த்து நபசனும்னு பசான்னான்.. அப்புறமாதான் நான் நவற வழியில்ைாம உனக்கு கல்யாணம் ஆகிட்ட விஷயத்லத பசான்நனன்
ஆனா உன்நமல் தப்பில்ைஉன்
மாமாவின் வற்புறுத்தைாைதான் நீ சம்மதிச்நசன்னு ஒரு வழியா பசான்நனன் மான்சி... அப்நபா ரூமுக்குள்ள நபானவன் பவளிய வரநவயில்ை அம்மாவும் அப்பாவும் பராம்ப பயந்து
நபாய்ட்டாங்க....
பசான்னான்...
அம்மா
வரப்நபாகுதுன்னு பிரச்சலனயும் மட்டும்
வராது..
மான்சி”
நவனாம்
தடுத்தாங்க...
வந்திநறன்னு
நகட்கலை
இப்நபாதான்
நான்
அந்த அதுக்கு
அவ
எப்படி
கிளம்பிட்டான்
என்று
பவளிய
நரகா
வந்து
உன்லன
பபாண்ணுக்கு ரகு
என்னாை
சந்நதாஷமா
மான்சி
நாங்க
கைவரத்துடன்
நபச
பார்க்கனும்னு
ஏதாவது என்
பிரச்சலன
மான்சிக்கு
இருக்காளான்னு எவ்வளவு மான்சி
பார்த்துட்டு
தடுத்தும்
காதுகள்
எந்த அவன்
குப்பபன்று
அலடத்துக்பகாள்ள தடுமாறியபடி கட்டிைில் உட்கார்ந்து பகாண்டாள் எதிர் முலனயில் நரகா “ ஹநைா ஹநைா” என்று குரல் பகாடுத்து “மான்சி ையன்ை இருக்கியாடி” என்று நகட்க சுதாரித்த மான்சி “இருக்நகன் பசால்லு நரகா” என்றாள் “ இப்நபா என்னடி பசய்யறது மான்சி” என்று நரகா மான்சிலய நகட்டாள் “ எனக்கு ஒன்னும் புரியலை நரகா நீநய ஏதாவது நயாசலன பசால்லு” என மான்சி பாரத்லத நரகாவின் மீ து சுமத்த “ நான் பசால்ற மாதிரி பசய் மான்சி ... ரகு ஒன்னும் தப்பான எண்ணத்தில் அங்நக வரலை... அவனுக்கு நீ சந்நதாஷமா இருக்கியான்னு பார்க்கனும்... ஏன்னா வற்புறுத்தி உனக்கு கல்யாணம் பண்ணதாை அவனுக்கு நீ எப்படி இருக்கிநயான்னு சந்நதகம் ... அதான் கிளம்பி வர்றான்.... உடநன நாலளக்கு லநட்நட கிளம்பிறான்... அதுவலரக்கும் நீ உன் புருஷன் கூட சந்நதாஷமா குடும்பம் நடத்துநறன்னு அவனுக்கு உணர்த்திட்நடன்னா நபாதும் மான்சி... தயவுபசய்து இலத மட்டும் கபரக்டா பண்ணிடு மான்சி இல்நைன்னா அவன் பராம்ப பநாந்து நபாயிடுவான் மான்சி.... இப்நபாகூட நபாகாம
நடந்ததுக்கு
இருந்தா
யார்
நமையும்
இப்படிபயல்ைாம்
அவன்
குற்றம்
பசால்ைலை
ஆகியிருக்காதுன்னு
பழிலய
நபாட்டுக்கிறான் மான்சி.... நான் பசால்றது உனக்கு புரியுதா மான்சி” என்று மூச்சுவாங்க நரகா நகட்க "ம் புரியுது நரகா நான் முயற்சி பண்நறன் என மான்சி பசான்னதும்
நான்
யுஎஸ்
தன்நமைநய
நரகாவுக்கு
முணுக்பகன்று
நகாபம்
வந்தது
என்னடி
நான்
இவ்வளவு
பசால்நறன்
முயற்சி பண்நறன்னு பசால்ற... இநதா பார் மான்சி கிட்டத்தட்ட இது ரகுநவாட உயிர் பிரச்சலன இலத
மாதிரி
பத்தி
அந்தளவுக்கு
உன்
அவன்
புருஷன்கிட்ட
பநாந்து
நபசவா”
நபாயிருக்கான்...
என்று
நகட்டதும்
நவனும்னா
மான்சி
நான்
அவசரமாக
மறுத்தாள் “ அய்நயா நவனாம் நரகா நாநன பசால்ைி புரியலவக்கிநறன்... நாலளக்கு எத்தலன மணிக்கு ரகு இங்நக வருவார்” “காலையிை பத்து மணிக்குள்ள வந்துருவான் மான்சி.. ஜாக்கிரலதயா எலதயும் பசய்டி.. நான் வச்சிரட்டுமா மான்சி ” என நரகா இலணப்லப துண்டிக்க மான்சி தலையில் லகலவத்து பகாண்டு உட்கார்ந்துவிட்டாள் அப்நபாது “நபசிட்டியா மான்சி” என்று நகட்டுக்பகாண்நட சத்யன் உள்நள வர “ம் நபசிட்நடன்” என்று பசல்லை அவனிடம் பகாடுத்த மான்சி அவன் முகத்லதநய பார்த்தாள் “என்ன மான்சி ஏதாவது பிரச்சலனயா... நரகா ஏன் இந்த நநரத்தில் நபான் பண்ணாங்க” என சத்யன் தன்லமயாக நகட்க ... மான்சி பதிநைதும் பசால்ைாமல் மவுனமாக இருக்க “
என்னாச்சு
மான்சி
பரண்டு
நபரும்
இவ்வளவு
நநரம்
நபசின ீங்க
ஏதாவது
பிரச்சலனன்னா பசால்லு மான்சி ... நான் ஏதாவது பண்ண முடியுமா” என்று சத்யன் மறுபடியும் வற்புறுத்தி நகட்டான் இதுக்கு நமல் மவுனமாக இருப்பது சரியில்லை என்றுணர்ந்த மான்சி “நாலளக்கு ரகு என்லன பார்க்க இங்நக வர்றாராம்” என்றாள் தலைகுனிந்தபடி சத்யனிடமிருந்து
பதில்
இல்ைாது
நபாகநவ
நிமிர்ந்து
அவன்
முகத்லத
பார்த்தாள்...
சத்யனின் சைனமற்று இருந்தாலும் அந்த இரவு நவலளயில் முகத்தில் முத்துமுத்தாக வியர்த்திருந்தது.... மான்சிக்கு அவன் முகத்லத பார்க்கநவ கஷ்டமாக இருந்தது “ இலத பத்தி எனக்கு எதுவும் பதரியாது நநத்துதான் யுஎஸ்ை இருந்து வந்திருக்கார் நபாை..
வந்ததும்
எனக்கு
கல்யாணமான
விஷயம்
பதரிஞ்சு
உடநன
பார்க்கனும்னு
கிளம்பிட்டாராம்... எனக்கு எதுவுநம பதரியாது” என்று மான்சி சற்று மிரண்ட குரைில் கூற
“பரவாயில்லை மான்சி எனக்கு புரியுது நான் நவனும்னா நாலளக்கு அவர் இங்நகருந்து நபாறவலரக்கும் பட்டலறயிநைநய தங்கிறவா” என்று சத்யன் அவன் பசான்னதுதான் தாமதம் மான்சி சட்படன எழுந்து அவன் வாலய பபாத்தி “என்ன நபசறீங்கன்னு புரிஞ்சுதான் நபசறீங்களா.. நீங்க ஏன் பட்டலறயில் தங்கனும்” என்று கைவரத்துடன் நகட்க தன்
உதடுகலள
மூடியிருந்த
அவள்
விரல்கலள
பற்றி
ஒதுக்கிவிட்டு
“இல்ை
நீங்க
பரண்டுநபரும் தனியா ஏதாவது நபசனும்னு பநலனச்சா நான் ஏன் இங்நக இருக்கனும் அதனாைதான்
பசான்நனன்”
என்றான்
அவன்
கிண்டல்
பண்றீங்களா...
குரல்
என்றுமில்ைாத
வித்யாசத்தில்
ஒைித்தது “நீங்க
என்லன
அவரு
நம்ம
பரண்டுநபரும்
நல்ைபடியா
வாழுநறாமான்னு பார்க்கத்தான் வர்றார் என்கூட பகாஞ்சிப்நபசறதுக்கு இல்லை” என்று எரிச்சைாக மான்சி பசான்னதும் சத்யன் நிம்மதியாக மூச்சுவிட்டு “ சரி மான்சி அப்நபா நான் என்ன பசய்யனும்னு பசால்லு”
என்று
அவள்
உத்தரவுக்கு
காத்திருப்பவன்
நபாை
அவன்
நகட்டதும்
மான்சிக்கு சிரிப்பு வர உதட்லட கடித்து அடக்கியவள் “ம் அவர் வந்து நபாறவலரக்கும் நாம பரண்டுநபரும் நல்ைபடியாக குடும்பம் நடத்தி சந்நதாஷமா
இருக்குற
மாதிரி
அவர்
முன்னாடி
காமிச்சுக்கனும்னு
நரகா
பசால்றா”
என்று மான்சி பமல்ைிய குரைில் கூற “ அதாவது நல்ை புருஷன் பபாண்டாட்டி மாதிரி நடிக்கனும் அப்படித்தாநன” என சத்யன் நக்கைாக நகட்க மான்சி அவலன நிமிர்ந்து பார்த்து கண்கைங்க ... சத்யன் சட்படன இறங்கி “ அதுக்காக ஏன்
இப்நபா
நடிக்கனும்
கண்கைங்கற
அவ்வளவு
அவர்
தாநன...
முன்னாடி நான்
நாம
பரடிப்பா
நல்ைபடியாக ...
ஆனா
நான்
வாழ்ற
மாதிரி
பபர்பபக்ட்டா
நடிச்சுருநவன் நீதான் எப்படின்னு பதரியலை” என்று இயல்பாக கூற மான்சியும்
இயல்பானாள்
“எல்ைாம்
நான்
கபரக்டா
பசய்நவன்”
என்று
மான்சி
நராஷமாக பசால்ை சிறிதுநநரம் அலமதியாக இருந்த சத்யன் “இப்பவும் நல்ைா நயாசிச்சு பாரு மான்சி நாம ஏன் நடிக்கனும்” என்று ஏக்கமாக நகட்க
மான்சி தலைகுனிந்த வாறு “எனக்கு தூக்கம் வருது” என்றாள் சத்யன் அதற்க்கு நமல் அங்நக நிற்காமல் நவகமாக பவளிநயறினான் மறுநாள்
காலை
கண்விழித்த
மான்சிதான்
சத்யன்
தன்
வந்து
எதிரில்
சத்யலன
அழகு
எழுப்பினாள்
நதவலதலய
நபாை
...
நசாம்பலுடன்
நின்ற
மான்சிலய
பார்த்ததும் தனது நசாம்பநைல்ைாம் பறந்து நபாக பளிச்பசன்று கண்கலள அகைமாக விரித்து
தன்
கண்கள்
வழியாக
அவலள
உள்வாங்கி
அவள்
அழலக
தனக்குள்
நசமித்தான் மான்சி சில்வர் க்நர கைரில் முத்துக்களால் நவலைபாடுகள் பசய்யப்பட்ட சில்க்காட்டன் நசலை உடுத்தி அதற்க்கு நமட்ச்சாக குட்லட லகலவத்த ரவிக்லக அணிந்து கழுத்திலும் காதுகளிலும் முத்துக்களால் ஆன நலககளும் நபாட்டிருந்தாள்... தலைலய பின்னித் பதாங்கவிடாமல் இலட வலர தளரவிட்டிருந்தாள்.... பநற்றியில்
சிறியதாக
சிவப்பு
பபாட்டும்
அதற்க்கு
நமல்
நைசாக
விபூதி
கீ ற்றும்
வகிட்டில் அரக்கு குங்குமமும் லவத்திருந்தாள்... கண்களுக்கு
நைசாக
லம
தீட்டியிருந்தாள்...
அது
அவள்
கண்கலள
காலை
பனியில்
நமலும்
அழகாக்கியது.... இயல்பாகநவ
சிவந்த
அவள்
இதழ்கள்
ஈரத்நதாடு
நலனந்த
நராஜாவின் இதழ்கலள நபாை இருந்தன லககளில் கண்ணாடி வலளயல்கள் சத்தமிட அவளின் பவண்லடபிஞ்சு விரல்களால் சத்யலன தட்டிபயழுப்பியதும் அவனுக்கு இன்பனாருமுலற தூங்கிவிட்டு மறுபடியும் இவள் முகத்தில் விழிப்நபாமா என்று இருந்தது மான்சிக்கு அவனின் விழுங்கும் பார்லவயால் பவட்கம் வர “ ம் நநரமாச்சு எழுந்திருச்சு குளிங்க” என்றாள் “ம்ம் என்ன மான்சி காலையிைநய ஆரம்பிச்சுட்டப் நபாை” என்று சத்யன் நகட்டதும் ... மான்சி அவலன புரியாமல் பார்த்தாள் " நமல் இலம நான்... " கீ ழ் இலம நீ... " விடியும் வலர கண்கலள... " இறுக்கிக்பகாள் திறக்காநத.! " ஆண் வாசம் நுகராத பபண்ணும்...
" பபண் வாசம் நுகராத ஆணும்... " இருந்பதன்ன இறந்பதன்ன..! சத்யன் கட்டிலைவிட்டு இறங்காமல் லககலள தலைக்கு கீ நழ பகாடுத்து ஸ்லடைாக படுத்துக்பகாண்நட “அதான் மான்சி நாம பரண்டுநபரும் நபசிநனாநம நல்ை புருஷன் பபாண்டாட்டியா
நடிக்கிறதுன்னு
அலததான்
ஆரம்பிச்சுட்டியான்னு
நகட்நடன்”என்று
பசான்னதும் மான்சிக்கு
அழுலகயும்
ஆத்திரமுமாக
குமுறிக்பகாண்டு
வந்தது
‘ச்நச
எவ்வளவு
ஆலசயா வந்து எழுப்புனா நடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டியான்னு நகட்கிறாநன’ என ஆத்திரப்பட்டவள் நவகமாக திரும்பி அலறவிட்டு பவளிநய நபாக “ஏய் ஏய்’ என்று நவகமாக கட்டிலைவிட்டு இறங்கி அவள் பின்னாநைநய ஓடிய சத்யன் எட்டி அவள் லகலய பிடித்து இழுக்க அவள் சத்யனின் மார்பில் விழுந்தாள்.. விழுந்த அவள் லககளால் வலளத்து அலணத்தவன் குனிந்து அவள் உச்சியில் உதடு பதித்து சிறிதுநநரம் நின்றான் மான்சியும்
விைகத்
அழுத்திக்பகாண்டு
நதான்றாமல் அவன்
மார்பின்
அவன்
பவற்று
முரட்டு
மார்பில்
நராமங்களில்
தன் தன்
முகத்லத கன்னத்லத
நதய்த்தவாறு இருக்க அவள்
பட்டுக்கன்னம்
தன்
மார்பில்
உரசும்
மூடியிருந்த சத்யன் தன் உதடுகலள அவள் அவள்
காதுக்கு
கீ நழ
அழுத்தி
உரச
அந்த
சுகானுபவத்லத
ரசித்து
கண்
உச்சியிைிருந்து கீ நழ இறக்கி குனிந்து
மான்சியின்
உடைில்
நைசாக
ஒரு
நடுக்கம்
பரவியது.. அவள் நடுக்கத்லத குலறப்பவன் நபால் சத்யன் அவலள இன்னும் சற்று அழுத்தமாக தன் உடநைாடு இறுக்க... அந்த அலணப்பில் மான்சியின் பமல்ைிய மார்புகள் அவனின் வல்ைிய பநஞ்சில் புலதந்து பிதுங்க ஆரம்பித்தது ‘ம் மான்சி அவலனவிட்டு விைகு’ என்று எச்சரிக்லக பசய்த மனலத அைட்சியம் பசய்த மான்சி அவன் முரட்டு அலணப்பில் மயங்கி அவன் மார்பில் இருந்த தன் கன்னத்லத சற்று
ஒதுக்கி
தன்
லகயால்
அவன்
விரல்களால் சுற்றி இழுத்து ரசித்தாள்
மார்லப
வருடி
அங்கிருந்த
முடிலய
தன்
அப்பப்பா எவ்வளவு முடி என்று நிலனத்து மறுபடியும் மறுபடியும் தன் விரல்கலள அலையவிட்டாள்...
அடிக்கடி
தட்டுப்பட்ட
அவன்
மார்
காம்லப
தனது
ஆள்காட்டிவிரைால் சுரண்டி அந்த காம்லப சுற்றி தடவி விலளயாட அவளின் இந்த சிறிய விலளயாட்டு சத்யன் உடலுக்கு பபரிய தூண்டுதைாக இருக்க... உடல் ஜிவ்பவன்று சூநடறியது... அதற்க்கு நமல் பபாறுக்க முடியாமல் தன் லகயால் அவள் முகத்லத நிமிர்த்தி அவள் ஈர இதழ்கலள பநருங்க... அப்நபாது பவளிநய மாயன் கூப்பிடும் குரல் நகட்க ஏநதா திருட்டுத்தனம் பசய்தவள் நபாை மான்சி திடுக்கிட்டு விைக “ச்சு ஒன்னுமில்ை மான்சி நீ அப்படிநய இரு நான் என்னான்னு நகட்கிநறன்” என்ற சத்யன் அவலள தனது லகயலணப்பிநைநய
நிறுத்திக்பகாண்டு
கதலவ
திறக்காமல்
“
என்ன
மாயா”
என்று
நகட்க “
நம்ம
மான்சியம்மாலவ
நதடி
யாநரா வந்திருக்காங்க சின்னய்யா...
கீ நழ
உட்கார
வச்சிருக்நகன் சீ க்கிரமா வர்றீங்களா சின்னய்யா அம்மா பசான்னாங்க ” என்று மாயன் கூற மான்சியின் உடம்பு நைசாக உதற ஆரம்பித்தது... சத்யலன நமலும் இறுக்கிக்பகாண்டு எதற்நகா பயந்தவள் நபாை அவன் மார்பில் இருந்த தன் லகயால் அவன் மார்லப அழுத்தி பற்றிக்பகாண்டாள் சத்யனுக்கு அவள் பயத்லத பார்த்ததுநம புரிந்தது வந்திருப்பது ரகு என்று.... “ மாயா நாங்க இன்னும் பகாஞ்சநநரத்தில் வர்நறாம் நீ அம்மாகிட்ட பசால்ைி வந்தவருக்கு காபி பகாடுக்கச் பசால்லு” என்று சத்யன் பசான்னதும் ... மாயன் “ சரிங்கய்யா “ என்று கூறிவிட்டு திரும்ப நபாய்விட சத்யன் மான்சிலய விைக்கி நிறுத்தி “ ஏன் மான்சி பயப்படுற என்ன காரணம்” என்று நகட்க “காரணபமல்ைாம் ஒன்னுமில்ை அவலர முகத்துக்கு நநரா பார்த்து எதிர்பகாள்ள எனக்கு சங்கடமா இருக்கு அதான்” என்று மான்சி முடிக்காமல் நிறுத்த... சத்யனுக்கு மான்சியின் மனநிலை புரிந்தது “ சரி நீ இங்நகநய உட்காரு நான் நபாய் முகம் கழுவி பல் மட்டும் விைக்கிட்டு வந்துர்நறன் நாம பரண்டுநபரும் நசர்ந்நத கீ நழ நபாகைாம்”
என்றவன்
பாத்ரூமுக்கு ஓடினான்
அவலள
நதாள்பற்றி
கட்டிைில்
உட்கார
லவத்துவிட்டு
மான்சிக்கு
மனசுக்குள்
பராம்பநவ
நடுக்கமாக
இருந்தது
ரகுவிடம்
என்ன நபசுவது...
எப்படி நடந்துபகாள்ளவது... அவன் ஏதாவது நகட்டால் என்ன பதில் பசால்வது... என்று பபரிய குழப்பமாக இருந்தது... நிச்சயமா இப்நபாது சத்யனின் ஆதரவின்றி தன்னால் ஒரு நூைளவு கூட நகரமுடியாது என்பலத நன்றாக உணர்ந்தாள் மான்சி நநற்று
இரவு
வார்த்லத
சத்யன்
அவள்
மாற்றம்தான்
கூறிய
மனதில்
இப்நபாது
‘”நாம
ஏன்
நிலறய
அவலன
மான்சி
நடிக்கனும்”
மாற்றங்கலள
எழுப்புவதற்காக
என்ற
உருக்கமான
உண்டாக்கியிருந்தது...
அவலள
அவனருகில்
அநத
அலழத்து
வந்தது.. பாத்ரூமிைிருந்து
வந்த
நபாட்டுக்பகாண்டு
சத்யன்
ஒரு
கண்ணாடிலய
ஸ்லீவ்பைஸ்
பார்த்து
கலளந்த
பனியலன
எடுத்து
தலைமுடிலய
அவசரமாக
வாறிக்பகாண்டு...
மான்சியிடம் வந்து “வா மான்சி நபாகைாம்” என்று தனது இரண்டு லகயாளும் அவள் நதாள்கலள பற்றி எழுப்பி தன் நதாநளாடு நசர்த்து பகாண்டு கதலவ நநாக்கி நபானான் மான்சி அவனுடன் தயக்கமாக நடக்க... சத்யன் நின்று அவள் முகத்லத நிமிர்த்தினான் அவள்
கண்கள்
கைங்கியிருப்பலத
பார்த்து
“
என்ன
மான்சி
இது
அதான்
நான்
இருக்நகன்ை அப்புறம் ஏன் கவலை படுற” என்று ஆறுதைாக நபச “ரகு
நபாறவலரக்கும்
நீங்க
என்கூடநவ
இருக்கீ ங்களா”
என
மான்சி
நகட்டதும்
சத்யனுக்கு உற்சாகத்தில் விசிைடிக்கைாம் நபாை இருக்க தன்லன கட்டுப்படுத்திவாறு அவள் முகத்லத தன் நதாள் வலளவில் லவத்துபகாண்டான் “என்ன மான்சி இப்படி நகட்டுட்ட... உன்கூட இருக்கிறலத விட எனக்கு நவபறன்ன நவனும்... இன்னிக்கு பூராவும் நான் உன்லனவிட்டு எங்நகயும் நபாகமாட்நடன்... இப்நபா வா அவர் பராம்ப
நநரமா பவயிட் பண்றார்”
என்ற
சத்யன் அவள்
இடுப்பில்
ஒரு
லகயும் தனது சாட்ஸ் பாக்பகட்டில் ஒரு லகயுமா ஸ்லடைாக மாடிப்படிகளில் இறங்கி வர... சற்றுமுன் மான்சிலய நதாநளாடு அலணத்ததில் அவள் வகிட்டில் லவத்திருந்த அரக்கு குங்குமம்
அவன்
பனியனில்
வைதுபக்க
மார்பில்
ஒட்டி
கலைந்திருந்தது...
அந்த
பவள்லள பனியனுக்கு அந்த நிறம் எடுப்பாகத் பதரிந்தது சத்யன் மான்சியின் இடுப்பில் லகவிட்டு அலணத்தவாநற மாடிப்படிகளில் இறங்கி வர... அவர்கலள
பார்த்தவுடன்
நின்றுவிட்டான்
நசாபாவில்
அமர்ந்திருந்த
ரகு
சட்படன
எழுந்து
சத்யன்
மான்சியுடன்
எதிர்
நசாபாவில்
அமர்ந்து
“
நீங்க
ஏன்
சார்
எழுந்தீங்க
உட்காருங்க” என்றதும் ரகு மான்சியின் நமல் லவத்த தன் பார்லவலய விைக்காமல் நசாபாவில் அமர்ந்தான் “அப்புறம் யூஎஸ்ை இருந்து எப்நபா வந்தீங்க ரகு ” என்று சத்யன் நகட்க ரகுவின்
பார்லவ
மான்சியிடம்
இருந்து
இப்நபாது
சத்யனிடம்
திரும்பியது....
ரகு
சத்யலன ஆச்சர்யமாக பார்க்க “என்ன
ரகு
உங்கலள
அப்படி
பத்தி
பார்க்கறீங்க
பசால்ைிருக்கா
உங்க ரகு...
நபர் நீங்க
எனக்கு வர்றத
எப்படி பத்தி
பதரியும்னா....
நரகாவும்
மான்சி
நநத்து
நபான்
பண்ணி பசான்னாங்க ” என்று சத்யன் பவகு இயல்பாக நபசியதும் மான்சி
சத்யலன
நிலனத்து
ஆச்சரியமாக
இருந்தது
...
பபருலமயாகவும்
கூட
இருந்தது... ம்ம் பரவாயில்லைநய என் புருஷன் நல்ைா சமாளிச்சு நபசறாநன என்ற நிலனப்பு வர.. அவனுலடய விரல்களுடன் நகார்த்திருந்த தனது விரல்கலள இன்னும் அழுத்தம் பகாடுத்து பற்றி பகாண்டாள் ரகு இதற்க்கு நமலும் நாம் நபசாமல் இருந்தால் அது முலறயல்ை என்று நிலனத்து “எப்படி இருக்க மான்சி” என்று கம்மிய குரைில் நகட்க “ ம் நல்ைாருக்நகன் நீங்க எப்படி இருக்கீ ங்க எப்ப வந்தீங்க” என மான்சி பசால்ை "
நநத்து
பசான்னா
விடிய அதான்
காலையிை உன்லன
வந்நதன்... பார்த்துட்டு
நரகா
உனக்கு
நபாகைாம்னு
கல்யாணமானலத
வந்நதன்”
என
ரகு
பத்தி பராம்ப
ஜாக்கிரலதயாக நபசினான் அதன்பின் என்ன நபசுவது என்று புரியாமல் இருவரும் அலமதியாக இருந்தனர்..... ரகு மான்சியின்
முகத்லத
பார்ப்பதும்
பிறகு
தலரலய
பார்ப்பதும்
என
தவித்துக்பகாண்டிருக்க... மான்சி குனிந்த தலை நிமிராமல் சத்யனி விரல்கலள பநரித்து தன் பதட்டத்லத தனித்துக் பகாண்டிருந்தாள் " கத்திக்கு கூர்தீட்டுவது நபால் .... " கண்ணுக்கு லம தீட்டுகிறாய்..... " யாலர வழ்த்த..! ீ
" அப்நபாது நூறுநபர்.. " மத்தியில் வந்தாலும்.... " நீ தனியாகத் பதரிந்தாய்.... " இப்நபாது ஆயிரம்நபர்... " மத்தியில் வந்தாலும் " நீ மட்டும்தான் பதரிகிறாய்... சத்யன் இவர்களின் மவுனத்லத உலடப்பவன் நபாை “ரகு நீங்க குளிச்சு ப்ரஸ்ஸாகி வாங்க நானும் குளிச்சுட்டு வந்துர்நறன்.... அப்புறமா சாப்பிடைாம்” என்றவன் வாசல் பக்கமாக திரும்பி ‘மாயா” என்று குரல் பகாடுக்க.... மாயன் உடநன ஓடிவந்தான் வந்த
மாயன்
சும்மா
இல்ைாமல்
“
சின்னய்யா
உங்க
பனியன்ை
ஏநதா
கலறயா
இருக்குது பார்க்காம நபாட்டுட்டீங்களா’.... என்று நகட்க சத்யன் அவசரமாக குனிந்து தன் பனியலன பார்க்க ... அநத சமயம் மான்சியும் பார்க்க ... பனியனில் மான்சியின் வகிட்டில் இருந்த குங்குமக்கலற.... சத்யன் முகத்தில் ஒரு சந்நதாஷச்
சிரிப்புடன்
அந்த
இடத்லத
விரல்களால்
தடவ....
மான்சி
நாணத்துடன்
தலைகுனிந்து தலரயில் தன் கால் விரைால் நகாைம்நபாடாள் இவர்கள் இருவலரயும் பார்த்த மாயனுக்கு ஏநதா புரிந்திருக்க நவண்டும் “அதுவந்து சின்னய்யா” என்று தயங்கி அசடு வழிய தலைலய பசாரிந்தான்... சத்யன் சங்கடமாக ரகுலவ பார்க்க... ரகுவின் கண்கள் அந்த கலறலயயும் மான்சியின் வகிட்டில் இருந்த கலளந்து நபான குங்குமத்லதயும் பார்த்தான்... அவன் பார்லவ சட்படன ஒரு சைனம் வந்து நபாக.... அந்த இடத்தில் நதலவயில்ைாத ஒரு மவுனம் தலைகாட்டியது சத்யன் “சரி மாயா சாருக்கு பகஸ்ட் ரூமில் தங்க ஏற்பாடு பசய்துட்டு அவர் குளிக்க பரடி பண்ணு.... அவர் குளிச்சுட்டு வந்ததும் என்லன கூப்பிடு... நான் நபாய் குளிச்சு பரடியாகி வர்நறன்” என்று அடுத்தடுத்து உத்தரவுகலள பிறப்பித்தவிட்டு ரகுலவ பார்த்து “நீங்க இவன் கூட நபாங்க ரகு நான் இன்னும் பகாஞ்சநநரத்தில் பரடியாகி வந்துர்நறன்” என்றவன் “வா மான்சி” என்று அவள் லகலய பற்றிக்பகாண்டு மாடிக்குப் நபாக...
ரகு அவர்களின் முதுலகநய சிறிதுநநரம் நவடிக்லக பார்த்துவிட்டு பிறகு மாயனுடன் நபானான் மாடிக்கு நபான சத்யன் மான்சிலய தன் எதிரில் நிறுத்தி “ ஏன் மான்சி இவ்வளவு பதட்டமா இருக்க... ரகுலவ பார்த்தா நல்ைவிதமாக தான் பதரியுது... நீதான் வணாக ீ பதட்டப்படுற” என்றதும் அவன் லககளில் இருந்து நழுவி கட்டிைில் நபாய் அமர்ந்த மான்சி “ பசால்ைமாட்டீங்க நீங்க... எனக்கு அவலர பார்த்தாநை ஒருமாதிரியா பதட்டமா இருக்கு” என்றவள் “சரி நீங்க நபாய் குளிங்க” என்று கூறிவிட்டு அங்கிருந்த ரிநமாட்லட எடுத்து டிவிலய ஆன் பசய்யதாள் டவலை எடுத்து பகாண்டு பாத்ரூலம நநாக்கி நபான சத்யன் நின்று திரும்பி “ ஏன் மான்சி நீ எனக்கு பகாடுத்த நராலை நான் கபரக்டா பண்ணிட்நடன் ஆனா நீ ” என்று முடிக்காமல் நிறுத்த டிவியில்
இருந்த
தனது
பார்லவலய
அவனிடம்
திருப்பிய
மான்சி
“ஏன்
நானும்
சரியாத்தாநன பசய்நதன்” என்று கூறி அவலன புரியாமல் பார்த்தாள் “ ம் எங்நக சரியா பசய்நத இநதா புருஷன் குளிக்க நபாநறன் ஒரு நல்ை மலனவியா உள்நள வந்து எனக்கு முதுகு நதய்ச்சு குளிக்க வச்சு உடம்ப பதாடச்சு விடனுநம அலத எங்க நீ பசய்ற” என்று குறும்பு குரைில் கூறியதும் மான்சி
விக்கித்துப்நபாய்
எழுந்து
நின்றுவிட
“
ஏய்
ஏய்
நான்
சும்மா
விலளயாட்டுக்குத்தான் அப்படி பசான்நனன்... அதுக்கு ஏன் இப்படி ஷாக்காயிட்ட.... நீ உட்கார்ந்து டிவி பாரு” என்ற சத்யன் பாத்ரூமுக்குள் நபாய்விட்டான் அவன் குரைில் இருந்த ஏமாற்றம் மான்சயின் மனலத என்னநவா பசய்தது... அதன்பிறகு சத்யன் மான்சிலய அருகில் லவத்துக்பகாண்டு பராம்ப இயல்பாக ரகுவுடன் நபசி பகாண்நட சாப்பிட்டான் ... ரகுலவ அலழத்துக்பகாண்டு லரஸ்மில்ைின் எல்ைா பகுதிகலளயும் சுற்றி காண்பித்து விளக்கம் பசான்னான்.... மதிய உணவு முடிந்ததும் மான்சிலயயும் அலழத்துக்பகாண்டு ரகுவுடன் பட்டலறக்கு நபானான் ....
மான்சி அப்நபாதுதான் முதன்முலறயாக பட்டலறக்கு வருகிறாள் என்பதால் அங்கிருந்த ஊழியர்கள் அவளுக்கு பூரணகும்ப மரியாலத அழிக்காதது ஒன்றுதான் பாக்கி... தங்களது எஜமானிக்கு அப்படி மரியாலத பகாடுத்தார்கள் ரகு
எல்ைாவற்லறயும்
அலமதியாக
பார்த்தான்...
ஆனால்
அவன்
பார்லவ
அடிக்கடி
சத்யன் மான்சி இருவரின் நகார்த்திருக்கும் லககலளநய பார்த்தான் ... பிறகு பூரிப்பில் சிவந்து அழகாக இருக்கும் மான்சியின் முகத்லத பார்த்தான் அன்று
இரவு
ரயிலுக்கு
ரகு
திருச்சிக்கு
கிளமப
திருபநல்நவைி
ஜங்ஷனுக்கு
நபாகநவண்டும் என்று கூறி மாலை ஐந்து மணிக்நக கிளம்பினான் ... சத்யன் அவலன தனது காரில் அலழத்துப்நபாவதாக கூற... மான்சிரகுலவ வழியனுப்ப தானும் வருகிநறன் என்றாள்.... சத்யன் அவலள ஆச்சரியமாக பார்த்து சரி வா என்று கூறிவிட்டு
காரில்
டிலரவர்
சீ ட்டில்
அமர
மான்சி
அவசரமாக
சத்யனுக்கு
பக்கத்து
சீ ட்டில் அமர்ந்துபகாண்டாள் அவலள
திரும்பி
பார்த்த
சத்யன்
“நீ
பின்
சீ ட்டில்
உட்காரு
மான்சி
ரகு
இங்நக
உட்காரட்டும்” என கூற “இல்ை பரவாயில்லை நான் இங்நகநய உட்கார்ந்துக்கிநறன்... எப்பவுநம பபண்கள் முன் சீ ட்டில் ஹஸ்பண்ட் பக்கத்தில் உட்காருவலதத்தான் லைக் பண்ணுவாங்க சத்யன் ” என்று ரகு பசான்னதும் சத்யன் முகத்தில் சந்நதாஷப் புன்னலகயுடன் மான்சிலய பார்க்க அவள் ஜன்னலுக்கு பவளிநய பதரிந்த அந்திவானச் சிவப்லப ரசித்துக்பகாண்டிருந்தாள் சத்யனின் கார் ஜங்ஷலன அலடந்ததும் மான்சியின் முகத்தில் ஒரு பதட்டம் வந்து ஒட்டிக்பகாள்ள... சத்யன் அலத கவணித்தான் ரகு ரயில் ஏறியமர்ந்து ஜன்னல் வழியாக சத்யலன பார்த்து “ நான் நபாயிட்டு வர்நறன் சத்யன் மான்சிலய நல்ைபடியாக பார்த்துக்கங்க” என்று கூற “ ம் எனக்கு அலதவிட இந்த உைகத்தில் சந்நதாஷமான விஷயம் நவற எதுவுநம கிலடயாது
ரகு”
புன்னலகத்தான்
என்று
சத்யன்
பசால்ை
...
ரகு
நசாகமாய்
சத்யலன
பார்த்து
மான்சி சத்யலன ஒட்டினார் நபால் ஜன்னைருநக வந்து நின்று தனது வைதுலகலய உள்நள
ரகுவின்
முன்
நீட்ட...
அவள்
ரகு
அவளுக்கு
முதன்முதைாக
பரிசளித்த
நமாதிரம் இருந்தது “இந்த நமாதிரம் என் விரலுக்கு பத்தநவ இல்லை ரகு அதனாை நீங்கநள வச்சுக்கங்க” என்று அலமதியான குரைில் கூற ரகு அலத எடுத்து திருப்பித்திருப்பி பார்க்க அவன் கண்கள் கைங்கி உதடுகள் துடிக்க சிவந்த
அவன்
முகம்
நவலும்
சிவந்து
மூக்கு
விலடக்க
சட்படன
கண்ண ீர்
கன்னங்களில் வழிந்தது.. ரகு அவசரமாக பாக்பகட்டில் இருந்து லககுட்லடலய எடுத்து முகத்லத அழுத்தி துலடத்துபகாண்டான் அவன்
கண்ண ீலர
பார்த்ததும்
மான்சிக்கும்
அழுலக
வர
அலத
அடக்கமுடியாமல்
வாலய பபாத்தி குமுறி முகத்லத திருப்பிக்பகாண்டு காலர நநாக்கி ஓடினாள் சத்யனுக்கு
ரகுலவ
பார்க்க
பண்ணுங்க”
என்றவன்
தர்மசங்கடமாக
“நீங்க
மான்சிலய
இருந்தது
மறக்கனும்
“ ரகு
ரகு
ப்ள ீஸ்
ஏன்னா
கண்நரால்
நான்
இப்நபா
அவநமை உயிநர வச்சுக்கிட்டு இருக்நகன்... நீங்க அவலள மறந்தால் அது எனக்கும் மான்சிக்கும்
நீங்க
பசய்யும்
பபரிய
நன்லம....
பசய்வங்களா ீ
ரகு”
என
சத்யன்
வருத்தமான குரைில் நகட்க தனது கண்கலள துலடத்துபகாண்டு நிதானித்த ரகு “ இன்பனாருத்தன் மலனவிலய காதைிக்கிற
அளவுக்கு
நான்
ஒன்னும்
நகவைமானவன்
இல்லை
சத்யன்...
மான்சி
இனிநமல் உங்களுக்கு மட்டும்த்தான்” என்று ரகு கூறினான் அப்நபாது
ரயில்
சத்யனின்
கிளம்புவதற்கான
விரல்கலள
பமன்லமயானவள்,
பற்றிய
அறிவிப்பு
வர...
ரகு
சத்யன்
சின்னவயசுைநய
“
பராம்ப
ஜன்னல்
கம்பிலய
மான்சி
தனிலமய
பற்றியிருந்த
பராம்ப
நல்ைவள்,
அனுபவிச்சவ
அதனாை
பகாஞ்சம் கவணமா பார்த்துகங்க சத்யன்” என்று ரகு கூறவும் ரயில் கிளம்பவும் சரியாக இருந்தது சத்யன் லகயலசத்து ரகுலவ அனுப்பிவிட்டு காருக்கு வர மான்சி காரின் முன்பக்க கதவில் சாய்ந்து நின்றிருந்தாள்... சத்யனுக்கு அப்நபாதுதான் காலர ைாக் பசய்தது ஞாபகம் வர ச்நச எவ்வளவு நநரம் பவளியநவ ரிநமாட்
நிற்க்க வச்சிட்டநன
மூைம்
திரும்பிப்பார்த்தாள்
காலர
என்று
ைாக்லக
வருந்தி
விடுவிக்க
அவசரமாக அந்த
கார்
பமல்ைிய
சாவிலய
எடுத்து
சத்ததில்
மான்சி
சத்யனும் மான்சி முகத்லத பார்த்தான் அவள் முகத்தில் கண்ண ீர் இல்லை... ஆனால் கண்ண ீரின் கலறயிருந்தது... சத்யன் எதுவும் நபசாமல் மான்சிக்கு கார் கதலவ திறந்துவிட்டு காலர சுற்றி நபாய் தனது இருக்லகயில் அமர்ந்து காலர கிளப்பினான் காரின் ஓட்டத்தில் வரும் ஒைிலய தவிர நவறு எந்த ஓலசயும் இல்ைாமல் காருக்கு ஒரு சங்கடமான அலமதி நிைவியது... சத்யன் காரில் பாடலை ஒைிக்கவிட்டான் அந்த பாடல் காரில் இருந்த அலமதிலய விரட்டி தனது ஆதிக்கத்லத பசலுத்த மான்சி கண்மூடி அந்த பாடலை ரசித்தாள் " நீயா அலழத்தது என் பநஞ்சில் மின்னல் பவடித்தது... " சிைிர்க்கிநறன் பவண்ண ீர் ஆற்றில் குளிக்கிநறன்.... " தவிக்கிநறன் என்லன நாநன அலணக்கிநறன் ... " சிரிக்கிநறன் ... தனிலமயில் என்லன நீயா அலழத்தது.. மான்சி
அந்த
பாடல்
முடியும்
வலர
கண்கலள
திறக்கநவ
இல்லை
அவள்
முகம்
அலமதியாக இருந்தது... அநத் பாடல் முடிந்து அடுத்த பாடல் ஆரம்பித்தது " வாலட வாட்டுது .... " ஒரு நபார்லவ நகட்குது.... இரண்டு வரி பாடியதுநம மான்சி பட்படன்று கண்விழித்து சத்யலன பார்த்து முலரக்க "இல்ை நான் இந்த பாட்லட வக்கை அதுவாத்தான் பாடுது" .. என்று சத்யன் அசடு வழிய தடுமாற ... அவனுலடய தடுமாற்றத்லத பார்த்து மான்சி சிரித்துவிட அப்பாடி என்று மூச்சுவிட்ட சத்யன் " நீ எப்படா சிரிப்பன்னு பார்த்நதன் மான்சி... நல்ை நவலையா இந்த பாட்டு உன்லன சிரிக்க வச்சுருக்கு " என்று சந்நதாஷமாக சிரித்தான் சதய்ன் " என் தாயின் கருவலரயில்... " பத்து மாதம் இருந்த நபாது...
" வந்த இன்பம்.... " உன் சிரிப்லப பார்க்கும் " நபாபதல்ைாம் வருகிறது கார் மிதமான நவகத்தில் நபாக இரவுநநரத் பதன்றல் காற்று முகத்தில் வந்து நமாத மான்சி அடிக்கடி கலளந்து தன் பநற்றியில் வழிந்த கூந்தலை நிமிடத்திற்கு ஒருமுலற ஒதுக்கி விட்டுக்பகாண்டு பாட்லட ரசித்துக்பகாண்நட வர... சத்யன்
திரும்பித்
திரும்பி
அவள்
கூந்தலை
ஒதுக்கும்
அழலக
ரசித்துக்பகாண்டு
வந்தான் சத்யன்
பார்லவ
அடிக்கடி
தன்
தழுவுவலத
உணர்ந்த
மான்சி
“
ம்ம்
இங்பகன்ன
நவடிக்லக நராட்லட பார்த்து வண்டி ஓட்டுங்க சார்... ஏதாவது ஒன்னு கிடக்க ஒன்னு ஆகிடப்நபாகது ” என்று அவன் முகத்லத பார்க்காமல் பவளிநய திரும்பிக்பகாண்டு கூற “அப்நபா வண்டிலய பகாஞ்சம் ஓரமாக நிறுத்திட்டு நவனும்னா நவடிக்லக பார்க்கவா” என்ற சத்யன் காரின் நவகத்லத குலறத்தான் “ பச் என்ன நீங்க விலளயாடிகிட்டு இருகீ ங்க நநரமாகுது வட்டுக்கு ீ நபாகனும் காலர எடுங்க” என்று மான்சி பிடிவாதமாக கூறியதும் சத்யன் அவலள ஏக்கமாக ஒரு பார்லவ பார்த்துவிட்டு மறுபடியும் காலர நவகமாக ஓட்டினான் அவன் காலர ஓட்டிய நவகத்தில் அவன் நகாபம் பதரிய மான்சி அவலன சமாதானம் பசய்வது
நபாை
“அத்லத
வரச்பசான்னாங்க...
அப்படிநய
வட்டுக்கு ீ டவுன்
பகாஞ்சம்
பக்கமா
நபாய்
சாமான்கள்
வாங்கிட்டு
எல்ைாத்லதயும்
வாங்கிட்டு
நபாயிரைாம்” என மான்சி கூற “ஆமா அம்பாசமுத்திரத்தில் கிலடக்காததா இங்க வாங்கிட்டு வரச்பசான்னாங்க” என்று எரிச்சலுடன் கூறிய சத்யன் காலர திருபநல்நவைியின் கலடகள் இருக்கும் பகுதிக்கு திருப்பிவிட்டான் காலர ஒரு ஓரமாக பார்க் பசய்த சத்யன் மான்சி பக்கம் திரும்பி “ என்ன வாங்கனும்னு பார்த்து சீ க்கிரநம வாங்கு வட்டுக்கு ீ நநரத்நதாட நபாகனும்” என்று கூற
மான்சிக்கு அவன் குரைில் நகாபம் இருப்பது நபால் நதான்ற “ அய்யா என்ன இவ்வளவு அவசரப்படுறீங்க வட்ை ீ நபாய் அப்படிபயன்ன பண்ணப்நபாறீங்கைாம்” என்று நகைியாக நகட்க “ம் வட்டுக்கு ீ நபாய் பசாப்பு வச்சி விலளயாடப்நபாநறன்” என சத்யன் எரிச்சைாக கூற அவன் பசான்னலத நகட்ட மான்சிக்கு சிரிப்பு வர “ ம் இந்த ராத்திரியிையா பசாப்பு வச்சு விலளயாடப்நபாறீங்க” என்று கூறிவிட்டு குலுங்கி சிரித்தாள் சத்யன் மான்சியின் சிரிக்கும் இதழ்கலளநய பார்க்க.... அந்த சிரிப்பு அவன் உள்ளத்து உணர்வுகலள கிளறிவிட்டது சட்படன லகநீட்டி அவலள தன்பக்கம் இழுத்தான் அவன் இழுத்த நவகத்தில் மான்சி அவன் மடியில் கவிழ்ந்தாள்... சத்யன் தன் மடியில் இருந்த அவள் முகத்லத தன் இருகரங்களில் ஏந்தி “ஏன் மான்சி இன்னும் புரியாத மாதிரிநய நடிக்கிற.... உன்லன பார்க்கிற ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் என் உடலும் மனமும் கிளறிவிட்ட தீ மாதிரி ஜுவாலைநயாநட எரியுது மான்சி... அலத அலணக்கிற பநருப்பு
வித்லத உனக்கு
அலணயும்
மான்சி...
மட்டும்தான்
பதரியும்...
உன்னாை
தயவுபசய்து
புரிஞ்சுக்க
மான்சி...
மட்டும்தான் பழலச
அந்த
பநலனச்சு
என்லன பழிவாங்காநத மான்சி... என்னாை என் உணர்ச்சிகலள அடக்கநவ முடியலை லநட்ை தூக்கநம வரமாட்நடங்குது” என்று சத்யன் அவள் கண்கலள பார்த்துக்பகாண்நட பகஞ்சம் குரைில் ஏக்கமாக நவண்ட மான்சி
தன்
கண்கலள
மூடிக்பகாண்டு
“
தயவுபசய்து
பமாதல்ை
என்லன
விடுங்க
எனக்கு இபதல்ைாம் சுத்தமா புடிக்கலை” என்று பசால்ை சத்யன் எதுவுநம நபசாமல் பட்படன்று தன் லககளில் தாங்கியிருந்த அவள் முகத்லத விட்டுவிட்டு விைகி கார்
கதலவ
திறந்து
பகாண்டு இறங்கி மறுப்பக்கமாக பசன்று
மான்சிக்கு கதலவ திறந்துவிட்டான் மான்சி காலரவிட்டு இறங்கவில்லை அவன் அப்படி பட்படன விைகியது அவளுக்கு திலகப்பாகவும் ஏமாற்றமாகவும் இருந்தது நான் ஏநதா ஒரு நபச்சுக்கு பசான்னா அப்படிநய உதறிவிட்டு நபாய்ட்டாநன.... மத்த நநரத்தில்
வாய்
சமாதானப்படுத்த
கிழியப்
நபசறமாதிரி
நவண்டியதுதாநன...
இப்பவும் என்று
எலதயாவது
எரிச்சலுடன்
நபசி
எண்ணிய
என்லன மான்சி
முலறப்புடன் காலரவிட்டு இறங்கி கதலவ அலறந்து சாத்த கார் பைமாக குலுங்கியது
சத்யன் முன்னால் பசல்ை மான்சி அவன் பின்னால் பசன்று வட்டுக்கு ீ நதலவயான சிை பபாருட்கலள வாங்க... சத்யன் அவற்லற காரில் பகாண்டு வந்து லவத்துவிட்டு காலர எடுக்க டிலரவர் சீ ட்டில் அமர்ந்தான் மான்சி காரில் ஏறாமல் சத்யன் பக்கம் குனிந்து “ இங்க ஏதாவது நல்ை ஸ்வட் ீ ஸ்டால் இருந்தா கூட்டிட்டு நபாங்க பகாஞ்சம் ஸ்வட் ீ வாங்கனும்” என்று நகட்க “இப்நபா
என்னத்துக்கு
ஸ்வட்.. ீ
அபதல்ைாம்
ஒன்னும்
நவனாம்
கார்ை
ஏறு”
ஏறாமல்
மார்புக்கு
குறுக்நக
என்று
சத்யன் கூற மான்சி
எதுவும்
பதில்
பசால்ைாமல்
காரில்
லககலள
கட்டிக்பகாண்டு அப்படிநய நின்றாள் சத்யனுக்கு
அவள்
பிடிவாதம்
புதிதாக
இருந்தது...
நவறு
வழியின்றி
காலரவிட்டு
இறங்கி “வா ஸ்வட் ீ வாங்க நபாகைாம்” என்று மறுபடியும் கலடவதிக்குள் ீ நுலழந்து ஒரு ஸ்வட் ீ கலடக்கு நபாய் “ம் என்ன நவனும்னு பார்த்து வாங்கிக்க மான்சி” என்று சத்யன் கூறியதும் மான்சி முதன்முலறயாக அவனிடம் தன் பிடிவாதம் பஜயித்ததில் சந்நதாஷமலடந்து தனக்கு பிடித்த சிைவலக இனிப்புகலள வாங்கினாள்... பிறகு
ஏநதா ஞாபகம் வந்தவளாய் கலடக்கு பவளிநய
நின்று
தனது பசல்நபாலன
நநாண்டிக்பகாண்டிருந்த சத்யனிடம் வந்தாள் சத்யன் அவலள நிமிர்ந்து பார்த்து “என்ன எல்ைாம் வாங்கிட்டயா.. கிளம்பைாமா” என்று நகட்க “ம் வாங்கிட்நடன்.. ஆனா உங்களுக்கு என்ன பிடிக்கும்னு பதரியலை அதான் நகட்டுட்டு வாங்கைாம்னு வந்நதன்” என்றாள் மான்சி “ம் எனக்கு பிடிச்ச ஸ்வட்டா” ீ என்று முடிக்காமல் சத்யன் அவள் இதழ்கலள பார்க்க.... மான்சிக்கு அவன் எலத குறிப்பிடுகிறான் என்று புரிய பவட்கத்தில் முகம் சிவக்க “ ச்சு இபதன்ன பபாது இடத்தில் இந்த மாதிரிபயல்ைாம் நபசறீங்க” என்று கூறியதும் “ம்
வட்டுக்கு ீ
நபானதும்
கதலவ
சாத்திக்க
நபாற..
அப்புறம்
என்ன” என சத்யன் தாபம் கைந்த ஏக்கக் குரைில் பசான்னதும்
எலத
எங்க
பசான்னா
மான்சி அவனுக்கு என்ன பதில் பசால்வது என்று புரியாமல் தலைகுனிந்து நிற்க்க... அவள் பின்னால் இருந்து யாநரா மான்சி என்று அலழக்கும் குரல் நகட்டு நவகமாக திரும்பி பார்த்தாள்... அவள் அப்பாதான் நின்றிருந்தார்... அவருடன் மான்சியின் தம்பி பிரதாப்பும் இருந்தான் அவர்கலள எதிர்பாராத மான்சி ஒருகணம் திலகத்து பின்னர் திரும்பி சத்யலன பார்க்க அவன்
ஏற்கனநவ
மான்சியின்
அப்பா
சண்முகத்லத
தனது
திருமணத்தில்
பார்த்திருந்ததால் சட்படன சுதாரித்து “ என்ன மாமா நல்ைாருக்கீ ங்களா” என்று அவலர பநருங்கி விசாரித்தான் அவன்
தன்லன
மாமா
என்று
கூப்பிட்டதும்
மகிழ்ந்து
நபான
சண்முகம்
“
ம்
நல்ைாருக்நகன் மாப்நள... எங்க இவ்வளவு தூரம் வந்திருக்கீ ங்க” என்று நகட்க “பதரிஞ்சவர் ஒருத்தலர ரயில் ஏத்திவிட வந்நதாம் அப்படிநய மான்சி வட்டுக்கு ீ ஏநதா வாங்கனும்னு பசான்னா அதான் வாங்கிகிட்டு இருக்நகாம்” என்று சத்யன் பசால்ை அவரின் கவனம் சத்யனின் நபச்சில் இல்லை தலைகுனிந்து நின்றிருந்த தன் மகள் மீ நத
இருந்தது...
அநடயப்பா
என்
மகள்
எவ்வளவு
அழகு
என்று
கர்வத்துடன்
நிலனத்தவர்.... தன்மகள் தன்னிடம் நபசாமல் நிற்பலத கண்டு வருந்தினார் சத்யன்
அவரின்
முகத்லதநய
கவனித்ததால்
அவரின்
வருத்தத்லத
உணர்ந்து
பார்த்து
என்ன
“
ம்
ஏதாவது நபசு மான்சி” என்று அவள் காதருகில் கிசுகிசுக்க மான்சி
பமதுவாக
தலைநிமிர்ந்து
தன்
தம்பிலய
“
பிரதாப்
நல்ைாருக்கியா என்ன படிக்கிற” என்று மான்சி நகட்டதும் பிரதாப் நவகமாக வந்து மான்சியின் லககலள பற்றிக்பகாண்டு “ எட்டாவது படிக்கிநறன் அக்கா” என்றான் மான்சி பிரதாப் பற்றியிருந்த தன் லககலளநய சிறிதுநநரம் பார்த்துக்பகாண்டிருந்தாள் “நீங்க எங்க மாமா இந்த நநரத்தில் வந்துருக்கீ ங்க” என்று சத்யன் சண்முகத்திடம் நகட்க நான் திருபநல்நவைிக்கு நவலைலய மாத்திக்கிட்டு வந்திட்நடன் மாப்நள.... நாலளக்கு இவனுக்கு பபாறந்த நாள் அதுக்கு இந்த கலடயில்தான் நகக் ஆர்டர் பண்ணிருக்நகன் அலத வாங்கிட்டு நபாகைாம்னு வந்நதன்... இங்கதான் நாலு பதரு தள்ளி வடு ீ வந்துட்டு
நபாங்க மாப்நள” என்று தன்மகலள பார்த்துக்பகாண்நட சத்யனிடம் நவண்டுவது நபால் நகட்க சத்யன் மான்சிலய பார்த்து “ என்ன மான்சி நபாகைாமா” என்று நகட்க “ ம்ஹூம் நநரமாச்சு கிளம்பனும்” எனறு மான்சி அவசரமாக மறுத்தாள் உடநன
பிரதாப்
“
அக்கா
ப்ள ீஸ்க்கா
வட்டுக்கு ீ
வாங்கக்கா”
என்று
அவள்
லகலய
பிடித்து இழுக்க மான்சி
சத்யலன
நவண்டியலத
பார்த்தாள்...
வாங்கிட்டு
அவன்
வாங்க
“சரி
நாம
மாமா
நாங்க
கார்ைநய
வர்நறாம்
நபாயிரைாம்”
நீங்க என்று
வாங்க சத்யன்
பசான்னதும் சண்முகத்துக்கு கண்கைங்கி விட்டது... மான்சியின் அருகில் வந்து “பாப்பா இந்த அப்பன் வட்டுக்கு ீ வர்றதுக்கு உனக்கு சம்மதம் தான” என்று நகட்க ... மான்சி பமௌனமாக சத்யலன பார்த்துக்பகாண்நட தலையலசத்தாள் அதன் பிறகு அலனவரும் காரில் கிளம்பி சண்முகத்தின் வட்டுக்கு ீ நபாய் இறங்க .... வடு ீ பராம்ப சிறியதாக இருந்தது... சத்யன்
தலைகுனிந்து
உள்நள
நபாக...
மான்சி
பதட்டத்துடன்
அவன்
லககலள
பகட்டியாக பற்றிக்பகாண்டு அவனுடநன நபானாள் மான்சி சித்திக்கு இவர்கலள பார்த்தவுடன் லகயும் ஓடவில்லை காலும் ஓடவில்லை... வட்டுக்கு ீ வந்த மகலளயும் மருமகலனயும் எப்படி வரநவற்ப்பது என்று கூட புரியாமல் பராம்ப தடுமாறினாள் மான்சியின் தங்லக ராகவி தனது அக்காவின் அழகில் வியந்துநபாய் அவள் லககலள பற்றிக்பகாண்டு நகரவில்லை மான்சியின்
ஒருலகலய
தங்லகயும்
மறுலகலய
தம்பியும்
பற்றிக்பகாள்ள...
மான்சி
சத்யனின் முகத்லத பார்த்துக்பகாண்டு தலரயில் அமர்ந்தாள் சத்யன் அவர்களுடன் இயல்பாக ஒன்றிவிட மான்சிதான் பராம்ப தடுமாறினாள்.... மான்சியின்
கண்டிப்பாக
இருவரும்
சாப்பிட்டுவிட்டுதான்
நபாகநவண்டும்
அழுவாத குலறயாக நவண்டி நகட்க... சண்முகமும் பகஞ்சினார்
என்று
சத்யன்
பிகு
எதுவும்
பசய்யாமல்
சாப்பிட
உட்கார்ந்துவிட...
மான்சி
தயங்கியபடி
இருந்தாள் ராகவியும் பிரதாப்பும் மான்சிலய லகலய பிடித்து இழுத்து பசன்று சத்யன் அருகில் உட்கார லவக்க... மான்சி நவறு எதுவும் பசால்ைாமல் சத்யனுடன் சாப்பிட்டாள் சாப்பிட்டு முடித்து இவர்கள் கிளம்ப பிரதாப் வந்து மான்சியின் லககய பற்றிக்பகாண்டு “அக்கா
நாலளக்கு
என்
பிறந்த
நாள்
எனக்காக
இங்கநய
இருந்து
நாலளக்கு
என்
பிறந்தநாலள பார்த்துட்டு நபாக்கா... நீ இருக்நகன்னு பசான்னாதான் நான் நாலளக்கு நகக் பவட்டி புது டிரஸ் நபாடுநவன்” என்று பிடிவாதமாக பகஞ்சிக்நகட்டான் மான்சிக்கு அதிர்ச்சியாக இங்க தங்கறதா எப்படி முடியும் இவனுக்கு ஏஸி பமத்லத இபதல்ைாம் இல்ைாம தூக்கநம வராநத... இங்நக அபதல்ைாம் ஒன்னுநம கிலடயாநத என்று அவள் நயாசிக்கும் நபாநத சத்யன்
“அதுக்பகன்ன
தங்கிட்டாப்
நபாச்சு...
என்ன
மான்சி
பாவம்
பிரதாப்
பராம்ப
நகட்கிறான்.. நாலளக்கு அவன் பிறந்த நாலள பகாண்டாடிட்டு கிளம்பிரைாம் என்ன பசால்ற மான்சி” என்று அவலள பார்த்து நகட்க மான்சிக்கு எரிச்சைாக வந்தது நாம இவனுக்காக நயாசிக்கிநறாம் இவன் என்னடான்னா நம்மலளநய மாட்டிவிட்டு நவடிக்லக பார்க்கிறான்... ம்ம் இந்த சின்ன வட்ை ீ பமத்லத ஏஸி
இபதல்ைாம்
இல்ைாம
எப்படி
தூங்கறான்னு
பார்க்கைாம்...
என்று
சரிபயன்று
தலையலசத்தாள் இவர்களின் இந்த எதிர்பாராத தங்கும் ஐடியாவால் சண்முகம்தான் குழம்பி நபானார் இவ்வளவு பபரிய பணக்காரலன எங்நக தங்கலவப்பது என்று மலனவியிடம் நகட்க “ இருக்கிறது ஒநர ஒரு ரூம் அதிநையும் சுத்தமா காத்து வராது... இப்நபா என்னங்க பசய்றது” என்று அவரிடநம திருப்பிக்நகட்டாள் இவர்களின் ஏன்னா
நபச்லச
நல்ைா
கவனித்த
காத்து
சத்யன்
வருது...
“
அதனாை
மாமா நான்
இங்க
பமாட்லட
அங்நகநய
மாடியிருக்குதா...
படுத்துக்கிநறன்”
என்று
பிரச்சலன அவநன தீர்வு பசால்ை சண்முகம் நிம்மதியாக “சரிங்க மாப்நள நீங்க அங்கநய படுங்க நல்ைா காத்து வரும் ” என்று கூறி அவனுக்கு படுக்லகலய எடுத்துக்பகாண்டு நபாய் மாடியில் விரித்துவிட்டு வந்தார்
சிறிதுநநரம்
எலதஎலதநயா
நபசிய
சத்யன்
பிறகு
பமாட்லட
மாடிக்கு
தூங்க
நபாய்விட... மான்சி மட்டும் கீ நழ ராகவி பிரதாப்புடன் நபசி பகாண்டிருந்தாள் இருவரும் அவளுக்கு ஊர் கலதபயல்ைாம் அளந்துவிட்டார்கள் மான்சி அவர்கள் நபச்சில் ையித்து புன்னலகயுடன் நகட்டுக்பகாண்டிருக்க... அப்நபாது அங்நக வந்த அவள் சித்தி “ ஏம்மா மான்சி அவருக்கு இந்த பாலை பகாண்டு நபாய் குடுத்துட்டு வந்து உன் தம்பி தங்கச்சி அளந்துவிடுற கலதபயல்ைாம் நகளு” என்று முகத்தில் நிலறவுடன் கூற மான்சிக்கு தன் சித்திலய பார்க்கநவ சங்கடமாக இருந்தது... மனித உடல்களின் இயல்பு பதரியாமல் சிறுவயதில் இவர்கலள எப்படிபயல்ைாம் நிலனத்து இந்த வட்லட ீ விட்டு நபாநனன்....என மனதுக்குள் வருந்தி வாறு பால் டம்ளலர வாங்கிக்பகாண்டு மாடிக்கு நபானாள் சத்யன்
மல்ைாந்து
ரசித்துக்பகாண்டு மட்டும்தான்
படுத்து
லககலள
இருந்தான்...
இருந்தது...
அவன்
அவனின்
தலைக்கு
கீ நழ
உடைில்
பவற்று
அவள்
மார்பு
பகாடுத்து அப்பா
நராமங்களுடன்
நிைலவ பகாடுத்த விரிந்து
பார்த்து லகைி இருக்க...
அவனுலடய அந்த நதாற்றம் மான்சியின் மனதில் அழுத்தமாக பதிந்தது சத்யன் மான்சி தன்னருநக வருவலத பார்த்து “ என்ன மான்சி தூங்கலையா” என்று நகட்க மான்சி எதுவும் நபசாமல் அவனிடம் பால் டம்ளலர நீட்ட.. எழுந்து அமர்ந்து அலத வாங்கிய சத்யன் தன் வாயருநக பகாண்டு நபானவன் “நீ குடிச்சிட்டயா மான்சி” மான்சி இல்லை என்பதுநபால் தலையலசக்க... " அப்நபா இந்தா நீயும் பகாஞ்சம் குடி" என்று தன்லகயில் இருந்த டம்ளலர அவள் முன் நீட்ட... மான்சி அப்புறம்
நவண்டாம் நான்
என்று
குடிச்ச
பால்
தலையலசத்தாள்.... மட்டும்
எப்படி
"ஓ
உனக்கு
பிடிக்கும்"
என்லனநய
என்று
சத்யன்
பிடிக்காது
வருத்தமான
குரைில் கூற அவன் வார்த்லதகள் மனலத காயப்படுத்தினாலும் மான்சி எதுவும் எதிர்த்து கூறாமல் அலமதியாக நின்றாள் ... சத்யன் குடித்துவிட்டு டம்ளலர பகாடுக்க... மான்சி அலத வாங்கிபகாண்டு மாடிலய விட்டு கீ நழ நபாக திரும்பினாள்
" ஆனா மான்சி எவ்வளவு பசாத்து இருந்தும் என் மலனவிநயாட மனலச புரிஞ்சிக்க முடியாத ஒரு முட்டாள் மான்சி நான்" என்று சத்யன் நகாபமாக பசாைை மான்சி
அவன்
பசான்ன
வார்த்லதகள்
காதில்
விழுந்தாலும்
திரும்பி
பாபரகாமல்
மாடிலயவிட்டு கீ நழ இறங்கினாள் சத்யன் ச்நச என்று தலையலனலய தன் லககளால் கத்திவிட்டு நபார்லவலய எடுத்து தலைவலரக்கும் நன்றாக நபார்த்திக்பகாண்டு கவிழ்ந்து படுத்துக்பகாண்டான் சிறிது நநரத்தில் அவன் தலையலனயில் யாநரா தலைலவத்து படுப்பது நபால் இருக்க சட்படன தலைலய திருப்பி பார்த்தான்... மான்சிதான் அவனருகில் சுருட்டிக்பகாண்டு படுத்தாள் உள்ளம் குதித்துக்பகாண்டு எக்காளமிட்டாளும் அலத பவளிநு காட்டாமல் " என்னாச்சு வந்துட்ட" என்று மட்டும் நகட்டான் அவனுக்கு முதுகு காட்டி படுத்த மான்சி "கீ நழ இடமில்லை அதான் வந்நதன்" என்றாள் " சரி பபட்சீ ட் எதுவும் எடுத்துட்டு வராம வந்திருக்க" என்று சத்யன் பமதுவாக நகட்க " கீ நழ பபட்சீ ட் எதுவுமில்லை" என்றாள் மான்சி ... அவள் குரல் கிணற்றுக்குள் இருந்து நபசுவதுநபாை பராம்ப கிசுகிசுப்பாக ஒைிக்க ... அந்த குரநை சத்யலன உசுப்பி விட்டது " பராம்ப ஈரகாத்து அடிக்குது உடம்புக்கு ஏதாவது வந்துடநபாகுது இந்த பபட்சீ ட்க்குள்ள வா" என்று சத்யன் அலழக்க மான்சி பமதுவாக அவன் பக்கம் திரும்பி அவன் பபட்சீ ட்டுு்க்குள் புகுந்துபகாண்டாள் .... ஒரு ஆள் மட்டுநம நபார்த்திக்பகாள்ள கூடிய அந்த நபார்லவ இவர்கள் இருவலரயும் நசர்த்துலவத்தது சத்யனின் நபார்லவக்குள் வந்த மான்சி மறுபடியும் திரும்பி படுக்க முயற்சிக்க “இப்நபா ஏன் திரும்பற அப்படிநய படு மான்சி” என்று சத்யன் கூற மான்சி
அவன்
பசான்னலத
மீ றாமல்
அவன்
பார்த்தவாறு
கால்கலள
நீட்டி
ஒருக்களித்து
தன்லன
தன்
உடலை
படுத்திருக்க....
அவர்கள்
குறிக்கிக்பகாண்டு படுத்தாள் சத்யனின்
தன்
உயரத்துக்கு
இருவருக்கும் சிை அங்குைம்தான் இலடபவளி இருந்தது
சத்யன்
தனது
உள்ளாலடக்குள்
தவித்து
விலரத்து
முறுக்கி
அவஸ்லதப்
பட்டுக்பகாண்டிருக்கும் அவன் ஆண்லமலய எடுத்து பவளிநய விட்டால்....மான்சிக்கும் சத்யனுக்குமான அந்த சிை அங்குை இலடபவளிலயயும் அது பூர்த்தி பசய்திருக்கும் ஆனால் சத்யனுக்கு பயமாக இருந்தது... அதற்க்கு காரணம் இப்நபாதுதான் நல்ைபடியாக ஒரு
நபார்லவக்குள்
வந்திருக்கிறாள்...
இப்நபாது
நபாய்
ஏதாவது
முரட்டுத்தனமாக
நடந்துபகாண்டு பிறகு சரிதான் நபாடா என்று கீ நழ நபாய்விட்டால் என்ன பசய்வது என்ற பயம்தான் காரணம் சத்யனுக்கு
தன்லன
நிலனத்நத
முரட்டுத்தனபமல்ைாம்
எங்நக
தவித்துக்பகாண்டிருப்நபன்
பராம்ப
ஆச்சரியமாக
நபானது...
இன்நனரம்
இருந்தது....
முன்பபன்றால் மூன்றாவது
தன்னுலடய
இப்படியா
முலறயாக
ஏங்கி இவலள
ஏறியிருப்நபன்... ச்நச
இப்நபாது
திருந்தினநத
தப்நபா....
என்பறல்ைாம்
நயாசித்து
தனது
நிலைலய
நிலனத்து சத்யன் பநாந்து பகாண்டு வராப்புடன் ீ கண்கலள மூடிபகாண்டு படுத்திருக்க
மான்சி தன் பக்கத்தில் படுத்திருக்கும் சத்யலன நிலனத்தால் எரிச்சைாக இருந்தது.... என்ன மனுஷன் இவன்... இவ்வளவு பக்கத்தில் வந்து படுத்திருக்நகன் இன்னும் என் விரல்நுனிலயக்கூட பதாடாமல் படுத்திருக்காநன... அப்புறமா மான்சி என்லன புரிஞ்சுக்க மாட்டியான்னு வக்கலனயா நபசுறது... இதுக்கு நமை ஒரு பபாண்ணு என்னதான் பசய்வா... ஒருநவலள
நாநன
வந்து
இவலன
அலணக்கனும்னு
பநலனக்கிறானா...
ம்ஹூம்
அதுமட்டும் நடக்காது... ம்ம் இன்னும் எவ்வளவு நநரம்தான் இந்த விசுவாமித்திரர் நவசம்னு பார்க்கநறன்... என நிலனத்த மான்சி தன் லககலள மடித்து அடிவயிற்றில் லவத்துக்பகாண்டு கண்மூடி படுத்திருந்தாள் இருவருலடய
உணர்ச்சிகளும்
ஒநர
நநர்க்நகாட்டில்
பயனித்தாலும்...
சிந்தலனகள்
முகத்லத திருப்பிக்பகாண்டு பவவ்நவறான திலசகளில் பயனித்தது மான்சி
தூக்கநம
உணர்வுகள்
வந்துவிடும்
ஒருபக்கம்
நபால்
தவித்திருக்க...
தன்மானம் ஒருபக்கம் காத்திருக்க....
இருந்தது... இவநன
சத்யலன
வந்து
நிலனத்து
என்லன
தாபத்துடன்
பதாடட்டும்
என்று
இது
ஏதுவுநம
அலணத்து
உன்
நவண்டாம்
என்று
நவட்லகலய
உதறிவிட்டு
அவன்
தனித்துக்பகாள்
என்று
மீ து
ஏறி
அவள்
படுத்து
பபண்லம
இறுக்கி உத்தவிட
மான்சியால் தாங்கமுடியாமல் தன் கண்கலள பட்படன திறந்து சத்யலன பார்க்க அவனும் அப்நபாது அவலளத்தான் பார்த்துபகாண்டு இருந்தான் அப்நபாது
கீ நழயிருந்து
அக்கா
என்று
ராகவி
அலழக்கும்
குரல்
நகட்டு
மான்சி
பட்படன்று எழுந்து படிகளில் இறங்கி கீ நழ நபாக... சத்யனுக்கு அடச்நச என்றிருந்ததது இப்நபாதான்
நதாண்டித்
துைங்கி
வந்து
பநருக்கமா
படுத்தா
அதுக்குள்ள
எதுக்கு
கூப்பிட்டாங்கன்னு பதரியலைநய.. அய்நயா மறுபடியும் வருவாளா... இல்லை கீ நழநய படுத்துவிடுவாளா... என்று தவித்த சத்யன் கீ நழ என்ன நபசுகிறார்கள் என்று காலத தீட்டிக்பகாண்டு நகட்டான் படிகளில் இறங்கிய மான்சி பாதிப்படியில் நின்ற ராகவிலய பார்த்து “என்ன ராகவி” என்று நகட்க “அம்மா இந்த லநட்டிலய குடுத்தாங்க... அப்படிநய தூங்கினா நீ கட்டியிருக்கிற நசலை கசங்கிப்நபாயிடுமா
அதனாை
இந்த
லநட்டிலய
மாத்திக்க
பசான்னாங்க...
என்நனாடதுதான் புதுசுக்கா”... என்று ராகவி லநட்டிலய பகாடுத்தாள் மான்சி
அலத
வாங்கிபகாண்டு
திரும்ப...
“அக்கா
என்னக்கா
தைகாணியும்
பபட்சீ ட்லடயும் படியிைநய வச்சுட்ட... அப்புறம் எப்படி பவறும் தலரயிையா படுப்ப” என்று ராகவி நகட்டதும் மான்சிக்க தலையில் அடித்துக்பகாள்ளைாம் நபாை இருந்தது... “நீ நபா ராகவி நான் எடுத்துட்டு
நபாநறன்”.
என்றதும்
ராகவி
நபாய்விட
மான்சி
அப்படிநய
படிகளில்
உட்கார்ந்து விட்டாள்...இப்நபாது நபசியலத சத்யன் நகட்டிருப்பானா என நிலனத்தாள் இவர்களின் நபச்லச நகட்ட சத்யன் அடிப்பாவி என்லனயநவ ஏமாத்திட்டாநள... நான் நகட்டதுக்கு
தலையலன
பபட்சீ ட்
எதுவும்
கீ நழ
இல்ைன்னு
பசால்ைிட்டு...
இப்நபா
என்னாடான்னா எடுத்துட்டு வந்து படியிைநய வச்சுட்டு வந்திருக்கா... எதனாை என்று நயாசித்த சத்யனுக்கு ஏநதா புரிய... ஓநகா நானா வந்து அலணக்கனும்னு பார்த்திருக்கா அதானா விஷயம் ம்ம் வரட்டும்’ என எண்ணிய சத்யன் கண்கலள மூடிக்பகாண்டு தலைக்கு கீ நழ லககலள பகாடுத்து மல்ைாந்து படுத்துக்பகான்டான் மறுபடியும் அவனருநக வந்த மான்சி அவன் கண்மூடியிருப்பலத பார்த்துவிட்டு உச்சுக் பகாட்டியவாறு
தனது
புடலவலய
அவிழ்த்து
பக்கத்தில்
நபாட்டுவிட்டு....
பவறும்
ரவிக்லக பாவாலடநயாடு பாயில் அமர்ந்து ரவிக்லகயின் பகாக்கிகலள நீக்கி அவிழ்த்து
புடலவயுடன் நபாட்டுவிட்டு லநட்டிலய தலையில் மாட்டி கீ நழ இறக்காமல் கழுத்தில் வலளயமாக நபாட்டுக்பகாண்டு பின்புறமாக லகலயவிட்டு தன் ப்ராவின் பகாக்கிகலள அவிழ்க்க முயற்ச்சித்தாள்... மான்சி நவண்டும்பமன்நறதான் அப்படி பசய்தாள்... அவள் கணக்கு வண்நபாகவில்லை... ீ தன்னருகில் அலசலவ உணர்ந்து கண்விழித்த சத்யன்.. தனது கண்பணதிநர பதரிந்த மான்சியின்
விரிந்த
முதுலக
பார்த்ததும்
சத்யனின்
வராப்பபல்ைாம் ீ
நபான
இடம்
பதரியவில்லை பட்படன எழுந்து உட்கார்ந்த சத்யன் மான்சிலய பின்புறமாக நவகமாக அலணத்து தன் மடியில் சாய்த்தான்... இடுப்புக்கு நமநை ஆலடயின்றி இருந்த மான்சி நாணத்துடன் விழிமூட... சத்யனுக்கு அவளின் அலரநிர்வாண உடலை பார்த்ததும் பித்தம் பகாண்டவன் நபால் ஆனான்... நவட்க்லகயுடன் அவள் மார்பில் கவிழ்ந்தவன் முகத்லத பவறிப்பிடித்தவன் நபால் தாறுமாறாக இப்படியும் அப்படியும் லவத்து நதய்க்க... மான்சியின் வாயிைிருந்து ம்வ்க் என்ற வித்தியாசமான ஒைி வர தன் மார்லப அலரயடி உயரத்துக்கு உயர்த்தி சத்யன் முகத்தில் அழுத்தினாள்..... சத்யன் அலதநய உத்தரவாக ஏற்று தன்லககளுக்கு நவலைபகாடுத்தான் இரண்டு லககளாலும் பகாத்தாக அவள் மார்கனிகலள பற்றியவன் தனது இத்தலன நாள் காத்திருப்லப ஏக்கத்லத அவற்றிடம் காட்டினான் ... தன்
லககளுக்கு
பகாடுத்து
அவள்
எவ்வளவு மார்லப
அழுத்தம்
பகாடுக்க
லகக்பகான்றாக
பற்றி
முடியுநமா பிலசந்து
அவ்வளவு உருட்ட....
அழுத்தம் மான்சியின்
முனங்கலும் அதிகமானது சத்யன் பிலசந்து கனியலவத்த அவள் மார்லப சாறு குடிப்பதற்காக தனது வாயில் கவ்வி
உறிஞ்சினான்..
மான்சியின்
உடல்
துடிக்க
தன்
பவட்கத்லத
துறந்து
அவன்
மடியில் படுத்தவாநற தனது மார்லப எக்கி அவன் முகத்தில் இடிக்க... சத்யன் தன் வாயில் எவ்வளவு அலடக்க முடியுநமா அவ்வளவு அலடத்து இரண்டு மார்புகலளயும் மாற்றிமாற்றி உறிஞ்சி இழுத்து சப்பி தனது திறலமலய காட்ட மான்சியால் தாங்க முடியவில்லை.... அவன் தலைலய பிடித்துக்பகாண்டு தன் மார்பில் இருந்து
பவடுக்பகன்று
பவளிநய வந்தது
இழுக்க...
அது
அவன்
வாயிைிருந்து
ச்சபக்
என்ற
சத்துடன்
மான்சி
சத்யனின்
மடியிைிருந்து
உருண்டு
கீ நழ
இறங்கி
எழுந்து
அமர்ந்து
சத்யன்
மார்பில் லகலவத்து பாயில் தள்ளி அவன் நமநை கவிழ்ந்தாள் சத்யனுக்குத்தான் அளவுகடந்த நவட்லக என்றால்... மான்சிக்கு அளவுகடந்த பவறிநய பிடித்திருந்தது.... அவன் முகத்தில் எங்நக முத்தமிடுகிநறாம் என்று பதரியாமநை கண்ட இடத்தில் முத்தமிட்டாள் .. பசாரபசாரப்பான அவன் கன்னத்லத வியர்லவயின் உப்பு சுலவயுடன் நக்கினாள்... அவன் மூக்குநுனிலய தன் மூக்கால் உரசினாள்... காதுமடல்கலள கடித்தாள்.... தலைமுடிலய பகாத்தாக பற்றிக்பகாண்டு அவன் கீ ழுதட்லட கடித்து இழுத்தாள் அவள் கடித்ததில் சத்யனுக்கு வைித்தது இருந்தும் பபாறுத்துக்பகாண்டு அவள் இடுப்பில் லகநபாட்டு
தனது
அடிவயிற்றுடன்
இறுக்கிபகாண்டு
கால்கலள
அவளின்
பின்புற
நமட்டில் நபாட்டு பின்னிக்பகாண்டு அவள் நவகத்துக்கு ஈடுபகாடுத்தான் மான்சியின் நவகம் சத்யனுக்கு வியப்லப அளித்தது... இவளுக்குள் இவ்வளவு உணர்ச்சி குவியல்களா... இவளும் என்லனப்நபாை
ஏங்கித் தவித்திருக்கிறாள்... இது புரியாமல்
எத்தலன நாள் வணடித்து ீ விட்நடன் என்று நிலனத்தான் சத்யன் மான்சி
இப்நபாது
பசலுத்தி
தனது
உள்நள
என்ன
நாக்கால்
அவனின்
இருக்கிறது
என்று
முரட்டு
உதடுகலள
ஆராய்ந்தாள்....
பிளந்து
அவள்
நாக்லக
ஆராய்தைின்
பைனாக அவன் வாய் உமிழ்நீலர ஏராளமாக சுரக்க அத்தலனலயயும் தன் நாக்கால் வழித்து தனது வாய்க்கு அனுப்பி தாகத்லத தனித்தாள் சத்யனும்
எவ்வளவு
நநரம்தான்
தாக்குப்பிடிப்பான்...
மான்சியிடம்
இருந்து
தனது
உதடுகலள வலுக்கட்டாயமாக பிடுங்கி அவலள புரட்டி கீ நழ தள்ளினான்... மல்ைாந்து
விழுந்த
மான்சி
அவலன
நநாக்கி
தன்
இருகரங்கலளயும்
விரித்து
வாபவன்று அலழக்க.... சத்யன் முகத்தில் பூரிப்பு கைந்த நவட்லகயுடன் குனிந்து அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டு சற்றுமுன்
அவள்
பசய்த
நவலைலய
அவன்
ஏற்றுக்பகாண்டு
ஒரு
நீண்ட
முத்தச்
சங்கமத்லத நிகழ்த்த மான்சி அப்படிநய பசாக்கிநபானாள் மாமனார் பகாடுத்த லுங்கிலய பிய்த்துக்பகாண்டு பவளிநயவர துடித்த அவன் ஆண்லம அவளது
பதாலடலய
இடிக்க...
மான்சி
அதற்க்கு
வசதிபசய்வது
விரிக்க அவன் உறுப்பு அவள் பபண்லமலய முட்டியது
நபாை
கால்கலள
அவள்
பசய்லகலய
நின்று
தன்
உணர்ந்த
இடுப்பில்
சத்யன்
இருந்த
அவள்
லுங்கிலய
உதடுகலள
கழட்டி
விடுவித்துவிட்டு
மான்சியின்
எழுந்து
புடலவயின்
மீ து
நபாட்டுவிட்டு பவறும் ஜட்டியுடன் நிற்க்க மான்சி
அவன்
ஆண்லமயின்
எழுச்சிலய
ஜட்டிக்குநளநய
பார்த்து
பவட்கத்தில்
கண்கலள மூடிக்பகாண்டாள்.... சத்யன்
அவள்
இடுப்பின்
அருநக
மண்டியிட்டு
அமர்ந்து
அள்
பாவாலட
நாடாவின்
முடிச்லச அவிழ்த்து அலத மான்சியின் இடுப்லப விட்டு இறக்க முயற்சிக்க மான்சி அவன் லககலள பற்றிக்பகாண்டு தடுத்தாள் சத்யன்
ஏன்
என்பது
நபால்
அவலள
பார்க்க...
“ம்ஹூம்
பவட்டபவளியா
இருக்கு
இப்படிநய” என்று பசால்ைவந்தலத முடிக்காமல் மான்சி நிறுத்த சத்யன் அவள் இடுப்பின் மீ து பபட்சீ ட்லட எடுத்து நபாட்டுவிட்டு பாவாலடலய கீ நழ இறக்க இப்நபாது மான்சி தனது இடுப்லப உயர்த்தி அவனுக்கு உதவினாள்... அவலள நிர்வாணமாக்கிய சத்யன் தானும் இருந்த ஒரு ஆலடலயயும் கலளந்துவிட்டு அவள் இடுப்புக்கு கீ நழ பபட்சீ ட்டுக்குள் தலைலய நுலழத்து இருட்டி தனது நாக்லக எல்ைா
இடத்திலும்
தடவி
பிறகு
அவன்
நதடியது
கிலடக்க
அங்நக
சப்பக்
என்று
அழுத்தமாக முத்தமிட அந்த சத்தம் அந்த பமாட்லட மாடி முழுவதும் எதிபராைித்தது மான்சி தன்து பபண்லமயில் அவன் முத்தமிட்டதும் உடல் சிைிர்த்து தன் இடுப்லப அந்தரத்தில் உயர்த்தி அவன் முகத்தில் நமாத... சத்யனுக்கு அது பராம்ப வசதியாக நபானது... உயர்ந்த அவள் இடுப்புக்கு கீ நழ லகலய விட்டு
அவள்
புட்டங்கலள
பகட்டியாக
பற்றி
உயர்த்திக்பகாண்டு
தனது
நாக்கின்
தாக்குதலை பதாடர மான்சியின் அறுபட்ட நகாழியின் உடல் நபால் பவட்டி பகாண்டு துடிக்க ஆரம்பித்தது... இரண்டு லகயாலும் பாலய பிராண்டி அதன் நகாலரகலள பிய்த்பதறிந்தாள்.... தனது குதிங்காலை தலரயில் அழுத்தி எக்கினாள் அவ்வளவு நநரமாக பக்கவாட்டில் அமர்ந்து அவள் பபண்லமலய நக்கி சுலவத்தவன்.. அவளின்
துடிப்லப
அடுக்கும்
வழியாக
அவள்
கால்களுக்கு
நடுநவ
அமர்ந்து
தன்
லககளால் அவள் முழங்கால்கலள அழுத்திக்பகாண்டு மறுபடியும் அவள் பபண்லமயில் கவிழ்ந்தான்
அவளது பபண்லம நமட்டில் தனது எச்சிைால் நீர் பதளித்தவன் தனது நாக்கால் தடவி நகாைம்
நபாட்டு...
பிறகு
அலத
தன்
உதட்டால்
கலைத்தான்....
அவள்
பபண்லம
உதடுகலள உதட்டால் கவ்வி சப்பியவன்... அவள் பபண்லம துவாரத்தில் தனது நாக்லக உள்நளவிட்டு ஆழம் பார்த்தான்.... அவள் பபண்லமயில் சுரந்த ஈரத்தின் சுலவயரிந்த இவன் நாக்கு தனது நீண்டநாள் பசிக்கு அவள் பபண்லமயின் நீலர சுலவத்து பசியாறியது மான்சியின்
உடல்
அதிகப்படியான
உதறபைடுக்க
இவள்
இதற்கு
நமலும்
தாங்கமாட்டாள் என நிலனத்த சத்யன்.... அவள் பபண்லமயில் இருந்து விருப்பநமயில்ைாமல் தனது முகத்லத நீக்கி எழுந்து அமர்ந்து
அவள்
நமநை
இருந்த
பபட்சீ ட்லட
எடுத்துவிட்டு
நிைவின்
பவளிச்சத்தில்
அவள் பபண்லமலய பார்க்க இதுவலர அவள் பபண்லமயில் உதடுகநள பதரியாது ஆனால் இப்நபாது இவன் சப்பி சுலவத்ததில் இரண்டு பக்க உதடுகளும் ரத்தச்சிவப்பில் பவளிநய பதரிய... இவன் எச்சிைா அல்ைது அவள் பபண்லமயின் காம நீரா என்று பதரியாத அளவுக்கு அவள் பபண்லம முழுவதும் நலனந்து மினுமினுக்க சத்யன்
அவள்
கால்கலள
அகை
விரித்து
தனது
விலரத்து
திமிராக
தலைலய
ஆட்டிக்பகாண்டிருந்த உறுப்பால் அவள் பபண்லம துவாரத்தில் லவத்து அழுத்த அவன் உறுப்பின்
நுனி
எளிதாக
நபானது
சத்யன்
நமலும்
தனது
இடுப்லப
எக்கி
குத்த...
உட்கார...
சத்யன்
முழுவதும் உள்நள நபானது மான்சி
வைியால்
அம்மா
என்று
முனங்கியபடி
சட்படன
எழுந்து
தனது லகலய அவள் மார்பில் லவத்து மீ ண்டும் பாயில் தள்ள... மான்சி மறுபடியும் மல்ைாந்தாள் சத்யன் அவளுக்கு வைிக்க கூடாது என்று பமதுவாக தனது இடுப்லப அலசத்து தனது தூர்வாரும் நவலைலய பதாடங்க... அவனின் இந்த பமன்லமயான அனுகுமுலற அவள் பபண்லமக்கு இதமாக இருந்தது ஆனால் காமத்தின் முன் யார்தான் கட்டுப்பாடுடன் இருக்க முடியும்.... நநரம் ஆகஆக சத்யனின் ஆண்லமயுலடய பசால்லைத்தான் அவன் உடநை நகட்டது... ஆமாம் அது எனக்கு நவகம் பத்தாது என்று அவன் இடுப்புக்கு உத்தரவிட.... அவன்
இடுப்பு அலத உடநன ஏற்று நவகமாக அவள் பபண்லமயில் நமாத.... அந்த பைத்த ஆண்லம தாக்குதலை அவள் பபண்லம சலளக்காமல் தாங்கியது நீயா நானா என்ற ஒரு நீண்ட நபாராட்டத்துக்கு பின் யாருநம பஜயிக்காமல் அவள் பபண்லம அவன் ஆண்லமயிடம் நதாற்று கண்ண ீர் விட... அவன் ஆண்லம அவள் பபண்லமயிடம் நதாற்று தனது உயிர் நீலர விட்டது பவட்டபவளியில்
இருவரும்
பார்த்த
வின்மீ ன்களும்...
நிைவும்
நிர்வாணத்துடன் அடடா
கட்டியலணத்தபடி
இபதன்ன
கிடக்க
நகாைபமன்று
அவர்கலள
பவட்கத்துடன்
தங்கலள நமகத்தின் முந்தாலனக்குள் மலறத்துக்பகாண்டன
" ஆலடகலள கலளந்பதடுத்து.... " ஆரணங்கு பமத்லதயிட்டு... " வாலடயுள்ள நமனி .... " லவத்பதடுக்கும் நிர்வாணம்.. " நபாராடித் தீர்த்தவுடன்... " நபாயலறயுள்நள இருந்து... " நீராடும் நவலளயிலும்... " நிலனவிழந்தது நிர்வாணம்! சிறிதுநநரம் கழித்து மான்சியின் நமைிருந்து சரிந்த சத்யன் அவலள புரட்டி தன்னுடன் இறுக்கி
அலணத்து
விட்டுட்டிநய
இது
...
“இவ்வளவு
சரியா
மான்சி
ஆலசலய
மனசுை
ஒவ்பவாரு
வச்சுகிட்டு
நாளும்
எப்படி
என்லன ஏங்கி
தவிக்க
நபாநனன்
பதரியுமாடி” என்று அவள் காதுமடல்கலள தன் நாக்கு நுனியால் நக்கியபடி நபச “ச்சு அங்பகன்ன இருக்கு அலத நபாய் நக்கறீங்க ... எனக்கு கூசுது விடுங்க” என்று மான்சி பகாஞ்சைாக கூற
“சரி அப்நபா கீ நழ நபாய் கழுவிட்டு வா எங்க நடஸ்ட் பண்ணனுநமா அங்க மறுபடியும் நடஸ்ட்
பண்நறன்”
என்ற
சத்யன்
இப்நபாது
காதுகலள
விட்டுவிட்டு
கன்னத்லத
நக்கினான் “அய்நயா சாமி நான் கீ நழ நபாகமாட்நடன் எல்ைாரும் ஹால்ைநய தூங்கறாங்க” என்று மான்சி கூற “அப்ப இப்படிநய என்ன
பண்ணமுடியும் மான்சி... சரிவிடு
இந்த நடஸ்ட்டும் எப்படி
இருக்குன்னு பார்த்துட்ட நபாச்சு... நமக்குள்நள இருந்து வந்தது தாநன ” என்ற சத்யன் சரிந்து இறங்கி அவள் இடுப்பருநக வர “ அடச்நச கர்மம் உங்களுக்கு அருவருப்நப கிலடயாதா... ச்சீ ஒநர பநாச பநாசன்னு இருக்கு” என்றவள் தன் கால்கலள இடுக்கிபகாண்டாள் சத்யன் அவள் இடுப்பின் மீ து முகத்லத லவத்துக்பகாண்டு “ மான்சி நான் நகட்டதுக்கு நீ இன்னும் பதிநை பசால்லை... இவ்வளவு ஆலசலய வச்சுகிட்டு ஏன் என்லன அப்படி வலதச்ச ”என்று ஏக்கமாக நகட்க ... “ம் பபாம்பலள பின்ன எப்படி நடந்துக்குவாங்களாம்... வாங்க வந்து என்ன எடுத்துக்கங்க அப்படின்னு பவளிப்பலடயாவா பசால்வாங்க... நீங்கதான் புரிஞ்சு நடந்துக்கனும்” என்று மான்சி கிண்டல் குரைில் கூற “ அடிப்பாவி நான் உன்லன பநருங்கி வர்ற ஒவ்பவாரு முலறயும் என்லன மூஞ்சியிை அடிச்ச மாதிரி நபசிட்டு இப்நபா இப்படி மாத்தி நபசறியா... உன்லன” என்ற சத்யன் அவள் இடுப்பு சலதலய வாயில் பகாத்தாக கவ்வி கடிக்க “ ஏய் என் பசல்ை நாய் குட்டி கடிக்காத உன் எஜமானிக்கு வைிக்கும்ை” என்று மான்சி பசல்ைமாக அவன் தலையில் குட்டினாள் “ ஏய் யாருடி நாய் இப்நபா பார்க்குறியா இந்த நாய் நவலைலய” என்றவன் சற்று நமநை ஏறி அவள் வைது மார் காம்லப கடிக்க “ஸ்ஸ் அய்நயா பதரியாம பசால்ைிட்நடன் வைிக்குது விடுங்க” என்று மான்சி அவன் தலைமுடி பற்றி இழுக்க... சத்யன் கடித்த காம்லப தன் உதட்டால் சப்பி சமாதானம் பசய்துவிட்டு விைகினான் சத்யன் நமநை வந்து அவள் அருகில் படுத்து “ மான்சி நான் நகட்கறதுக்கு சரியா பதில் பசால்ைனும்” என்று பீடிலகயுடன் ஆரம்பிக்க
“ என்ன நகளுங்க பதில் பசால்நறன்” என்று அவன் தலைமுடிலய தன் விரல்களால் நகாதியபடி நகட்க “நீ இப்நபா எதுக்காக என்லன அவ்வளவு ஆநவசமா அலணச்சு முத்தம் பகாடுத்த... எனக்கு சரியான பதில் நவனும் மான்சி” என்று சத்யன் நகட்டதும் “எனக்கு
இப்நபான்னு
என்னாை
இல்ைங்க
உங்கலளவிட்டு
நம்ம
கல்யாணம்
இருக்க
முடிஞ்சு
முடியாதுன்னு
ஒருவாரத்திநைநய
பதரிஞ்சு
நபாச்சு....
ஒவ்பவாருமுலறயும் உங்கலள பார்க்கும்நபாது எப்படி தவிச்சுநபாயிடுநவன் பதரியுமா” என்றாள் மான்சி “நீ ஒரு பபாண்ணு அதுவும் பராம்ப கட்டுபாநடாட வளர்ந்தவ நீநய கல்யாணமாகி ஒரு வாரத்தில்
என்லன
ஒத்துக்கிநறன்.... பசக்ஸ்
விட்டு
ஆனா
பண்ணிட்டு
இருக்கமுடியலை
உன்
அப்பா
அவங்க
தவிச்சு
கிட்டத்தட்ட
இறந்ததுக்கு
பத்து
அப்புறம்
நபாநனன்னு வருஷமா சும்மா
பசால்ற
உன்
சரி
அம்மாகூட
இருக்கனும்னு
நீ
பநலனக்கிறது பராம்ப அபத்தமா பதரியலை... பபாம்பலள உன்னாநைநய உணர்வுகலள கட்டுபடுத்த
முடியலை...
நயாசிக்கனும் பைவருடங்கள்
மான்சி..
ஒரு
லநட்
ஆண்
அவராை
உங்கப்பா
ஆயிருச்சுன்னு
பராம்ப
எப்படி
என்கிட்ட
நீ
முடியும்...
அவலர
நவதலனநயாட
இலத
நீ
அப்பான்னு
பசான்னார்
நல்ைா
கூப்பிட்டு
மான்சி
...
நீ
காலையிை அவலர என் முன்னாடிநய அப்பான்னு கூப்பிடனும் சரியா” என்று சத்யன் மான்சிலய அலணத்துபகாண்நட உருக்கமாக நபசினான் "ம்
நீங்க
பசால்றதுக்கு
முன்னநய
நான்
இலத
பத்தி
நயாசிச்சிட்நடன்
அந்த
சின்னவயசுை அப்படி நதானுச்சு ஆனா என் புருஷன் அந்த புருஷனுடன் தாம்பத்தியம் அப்படின்னு பார்க்கறப்நபா அன்னிக்கு நிலைலம அப்பா எடுத்த முடிவு பராம்ப சரின்னு தான்
படுது...
நான்
காலையிை
உங்க
முன்னாடிநய
உங்க
மாமனாலர
அப்பான்னு
கூப்பிடுநறன் நபாதமா” என்ற மான்சி அவன் மூக்லக பிடித்து ஆட்டியபடி கூற “ம்ம் இதுதான் என் பபாண்டாட்டி சரி நபசறதுக்கான நகாட்டா முடிஞ்சுநபாச்சு அடுத்து பசயல்பாடு தான்” என்றவன் அவள்மீ து கவிழந்து படுக்க “ச்சீ
இப்பத்தாநன
சினுங்கிபகாண்நட பசால்வதற்கு
முடிஞ்சுது அவலன
அர்த்தமா
அதுக்குள்ள அலணக்க...
இல்லை
நவண்டும்
என்ன இந்த
அவசரம்”
அலணப்பு
என்பதற்கு
என்று
நவண்டாம்
அர்த்தமா...
என்று
அலணத்து அடுத்த புணர்ச்சிக்கு தயாராகும் சத்யனுக்கு மட்டும்தான் பதரியும்
மான்சி என்று அவலள
“ ஒருநாள் என் லககளில் காற்லற பிடித்து நசமித்நதன்... “ பிறகு லகலய விரித்நதன் லகயில் ஒன்றுநமயில்லை... “ மற்பறாரு நாள் அநதநபால் காற்லற என் லககளில் பிடித்நதன் “ பிறகு லகலய விரித்நதன் லகயில் ஒருவித வாசலன மட்டும் மிச்சமிருந்தது... “ இன்று என் லககளில் காற்லற பிடித்து நசமித்து லவத்து “ பிறகு லககலள விரித்நதன்.... “ என் லககள் முழுவதும் அழகான நராஜாவின் இதழ்கள்.... வாழ்க்லகயும்
இப்படித்தான்
நாம்
எலத
ஒன்னுநமயில்லை
என்று
அழுகிநறாநமா அதில்தான் வாழ்க்லகயின் தத்துவங்கள் அடங்கியிருக்கும்
ஓைமிட்டு
