FILIPINO DECLAMATION: DECLAMATION: ANG MEDALYON Shocks! Tama Tama ba ito? Ang bahay buhat-buhat nila? Hanep na exercise to ah. “Mommy, ano bang ginanagawa nila? Bakit nila buhat-buhat yang kubo?” “Ganyan talaga dito sa probinsya, bayanihan ang tawag dyan.” “Ahh...wirdo ha.” Pero syempre, ako lang ang nakarinig non. Baka maaar pa ako eh. Hay, Hay, ala pang isang oras nang umating ako sa probinsya ngunit parang pa rang gusto ko nang habulin ang kalesang k alesang sinakyan namin at bumalik sa city. “O, apo, nalibang ka ba sa pagsakay sa kalesa? ala halos sa Maynila nyan.” “Ok lang po owo, medyo mabantot lang po ang kabayo, di gaya ng ta!i, unlimited sa air "reshener,” “#kaw talagang bata ka hanggang ngayon hindi ka pa rin nagbabago, na gbabago, hayaan mo at pista ngayon dito. May sayawan mamaya sa pla$a.” “Ay gusto ko yan owo. %arty &party' Orayt'” “Anak tama na yan at magmano ka na sa (olo)t (ola mo.” “*aku wag na mano Momsy, it)s so an+ient... beso-beso na ang uso.. tsup' sup'” sup'” “*amiss ko po kayo owo, owa.” Ang marama at ekstraherao kong pagbati. “ya sige, dun na kayo sa kwarto at nang makapagpahinga.” "ustuhin ko mang matulog ay hini ako inaala ng antok. #agpasya akong lumabas at pumunta sa sala... “Ako si uyang rmiitanya, nagapuyo ako sa isa ka kweba, siling nila aswang ako, pero indi ina matuod, siling pa gid sang iban, buang ako... ihihihi.....” “/a? Aba)t ang batang ire, bakit mo pinatay ang radio ha?” “owa, “owa, sobrang luma na yang pinapakinggan nyo. 0asing luma ng transistor nyong radyo. 1uh?' May .2. naman ah, bat po pinagtya-tyagaan nyo yan?” “ag “ag mong maliitin yang libangan ko)t kasabay ko nang tumanda yan. #ba ang aliw na hatid ng pakikinig ng radyo.” “Ah basta owa, mas "eel kong manuod ng .2. lalo na pag Al1ub na.” At kumikeneng akong umalis papunta sa harin. $alang ano-ano%y... “(angit, lupa, impyerno, saksak puso tulo ang dugo'” “Oy mga mga gremlins' Ang ingay nyo nyo ah' Ba)t ba yan ang nilalaro nyo eh may may mga +omputer games namang mas sosyal dyan?” “Mas masaya po kasi ito kuya otoy...” “Oopps' Anong 0uya otoy? ino yon? 1i ko kilala yun ha.” “h di po ba yan ang pangalan nyo? 0uya otoy...” “Aray ko' 3ui+e+olored' ot+hie ang pangalan ko no. #mbyerna kayo. /ala, uwi sa inyo tsupi' 1ali'”
& sige na, aaminin ko, i ko bet ang makalumang nakagaian nating mga Pilipino. Paano ba naman ang bauy! 'h i hamak mas patok ang mga bagong uso ngayon. "osh! Bakit pa kasi sumama ako ito sa probinsya eh! “1i bale, may party daw mamaya. iyak mag-een4oy ako dun.” (inagabihan pagkatapos ng hapunan... “otoy... este ot+hie, handa ka naba? ayo na at aalis na tayo.” Ang sabi ng pinsan ko. “5es +ousin... tara na at e!+ited na ako.” Paglabas ko sa karto, napanganga silang lahat sa out)t ko. Pero ag kayo, mas napanganga ako! So promi ng get up nila huh! *i gaya ng suot ko! Short-shorts at neon shirt. “ot.-tot+hie, sigurado ka ba sa suot mo na yan ha? Baka kako mapahiya ka doon.” “Ok na ako sa suot ko owa. ila Bessy ba di nyo tatanungin? Ang akin lang baka di sila papasukin... hehehe.” #agkatinginan sila sa aking sinabi na ipinagkibit balikat ko naman. Pagkalipas ng halos alaampung minuto narating in namin ang pla+a. “Ano ite+h? Bakit ang papangit ng mga suot nila. 0untodo long slee6e, sla+ks at nakakasilaw ang mga sapatos. #agtataka man, nakipila na rin ako. *inig ko ang makalumang tugtugin na pumapailanlang sa buong paligi. #alibang ako sa pagmamasi kaya hini ko napansing ala na ang aking mga kasama. Hala! #akapasok na ata. “Ay ako na pala.” At ali-ali akong lumusot papasok. “andali' /indi ka pwede pumasok. Bawal ang ganyang suot'” Pagharap ko, hini ako makapaniala... Andres Boni"a+io??? #kaw ba talagaaa??? %atay ka na ah'” “1i na importante yon, ang mahalaga maparusahan ka sa pagtataksil.” “Ano po?? ala po akong ginagawang pagtataksil.” “Anong wala? 1i ba kataksilan ang ikahiya ang sariling atin?” “1r. 3ose 7i$al??? Andito ka rin???” “/indi ba)t sabi ko noon, ang kabataan ang pag-asa ng bayan? %ero kung kagaya mo ang lahat ng kabataan, paano na ang bayan?” “0aya dapat syang parusahan' raidor' Mga kasama, hulihin ang taksil'' “ag po' /indi po totoo ang paratang nyo. 1r. 3ose 7i$al, tulungan nyo ako. #naamin ko, mali lahat ang sinabi at inasal ko. Mahal ko ang %ilipinas'” “0ung mahal mo ang %ilipinas dapat ipinagmamalaki mo ang mga pamanang tradisyon nya' ag mo itong ikahiya'” “Ok. %angako. imula ngayon, mamahalin ko ang %ilipinas...mamahalin ko na...” “O sige bibigyan ka namin ng isang pagkakataon . /eto ang medalyon, patunay na nangyari ang gabing ito. #to ang magpapaalala sa)yo na ang mga tradisyon nating mga %ilipino ang siyang haligi ng ating lahi. ” “ alamat po. Mahal ko ang %ilipinas. Mahal..maha..” “otoy, anak, anong mahal yang pinagsasasabi mo? Bumaba ka na dyan sa kalesa at andito na tayo”
/abol ang hininga at ilat na ilat ang mga mata kong hini makapaniala sa napanaginipan. Sinampal ko ang aking sarili. "ising na nga ako. #gunit higit sa lahat, nagising ako sa katotohanang ang mga sinaunang traisyon ang salamin ng ating kultura. Pagkababa ko sa kalesa may munting tansong nahulog sa lupa mula sa aking bag. Pinulot ko ito at napatulala. sa itong.....'*A/0&#! WAKAS
ANG MEDALYON
(FILIPINO DECLAMATI ON)
