Ito ay mula sa salitang Castillano/Kastila na 'Sol-Araw' at 'Ojo-Mata', kung kaya't nangangahulugan ito MATA ng ARAW at hindi AnimaSola o kaluluwa ng araw na tulad ng sinasabi ng iba. Hindi rin siya nangangahulugang SOLOMATA o Nag-iisang Mata tulad din ng sinasabi ng iba, sapagkat ang Solo na kasingkahulugan ng tagalong na nag-iisa ay hindi kasing kahulugan ng Sola/Solo sa wikang Kastila na ang kahulugan ay araw at hindi nag-iisa.
Ito ay 'Day' at hindi 'Sun' o araw.
Apat na Elemento – Hangin, Lupa, Tubig at Apoy. Ito rin ang sangkap ng Tao sapagkat tayo ay may Hangin para mabuhay, nalikha sa lupa, may tubig ang katawan, at may init ang katawan.
Maliwanag na mula nang likhain ang mundo ito'y mayroon ng lupa, hangin at tubig bagamat wala pa itong ganap na kaanyuan.
Ito ay tumutukoy sa lihim na karunungan.
Ang tinutukoy dito ay ang 24 na matatanda na nakapalibot sa trono ng Diyos.
Igagalang saan man lugar kung ito ay sasambitin.
Ito ang debosyon sa 24 na matatanda, ito ay sa pangkaligtasan mula sa kamay ng mga kaaway. Sambitin at hindi tatamaan ng bala ng baril, ibulong sa tubigna iinumin upang mapa-cabal ang balat.
Oracion sa Tagabulag, kumapit sa buhay na puno, pigil paghinga habang sinasambit.
Oracion sa mahigpitang labanan.
Ang kahulugan nitong HIC ESPIRITVM MEVM ay "ito ang aking espiritu". Sa ibang aklat na lihim, ang nakasulat ay Hiccaac Espiritvm Mevm.
Itong salitang ito ay nagpapahiwatig na ang Araw ay ang espiritu ng Dios, dahil sa taglay nitong liwanag na walang kapara. Ang salitang ito ay mabisang gamit sa sarili upang igalang ng kapwa at kassisilawan ng kapwa, o ang kapwa ay laging nakatungo sayo. Ang salitang ito ay nakalibot sa medalya ng araw ngunit sa ganitong pagkakatitik: HICAACC ESIRITUM MEUM ET CUM SAR MUNDI VESET NOS EMPERIM.
Gitna ng kalawakan: ito ay nangangahulugan na ang sentro ng kalawakan ay ang araw at ang lahat ng mga Planetas ay umiinog (umiikot palibot) sa araw.
Itong mga katagang ito ay hindi dapat unawain ng literal sapagkat kung susuriin ay nangangahulugang ang Dios ay naasa lamang sa kanyang mga pambihirag nilalang at maaring makapaglimiita sa naturaleza ng Diyos, na alam naman ng lahat na hindi maari sapagkat ang Diyos ay may angking kakayahan na hindi nakadepende sa iba kundi tayo mga nilalang ang nakadepende sa kanya. Wika nga sa Latin ay "Ens a se at Ens ab alio".
SaTeolohiya o sa agham ukol sa Diyos, dapat mabatid ng lahat na ang nakatala sa Biblia na paglalang ng Diyos sa Mundo ay simbolikal lamang na ginamit ni Moeses para sa mga Israelitang kahahango lamang niya sa Ehipto. Ang layunin nito ay upang ipakilala ni Moses na mayroong buhay at nagmamahal na Diyos sa ating lahat. Kung susuriin at uunawaing literal ang paglikha na binabanggit sa Biblia ay mapagtatanto natin na paano malalaman ni Moses ang eksena ng paglikha sa Mundo ay wala pa naman siya noon, kaya nangangahulugan lamang na simbolikal narativ lamang ito. Ibig sabihin ay wala talagang nakita si Moeses na Adan at Eba na umiral noong unang panahon sapagkat noong isilang si Moeses ay madami ng tao sa Mundo, sa katunayan ay sibilissado na ang ehipto kung kaya't may kakayahan na itong alipinin ang mga Israelita.
Nangangahulugang ang Diyos ay may kasama at ito ay ang Diyos Anak, si Hesus.
Ito ay magagamit na pampaamo ng mga hayop.
Ang Adam (sa wikang Griyego) naman ayon sa pag-aaral na kinuha ko sa aking aklat na Dictionary of the Bible ay ito ang nakatala: ADHAM, mula sa salitang Hebreo na nangangahulugang "hinugot o nagmula sa pulang lupa". Ito ang ginamit ni Moses sapagkat sa kanilang lugar ang lupa ay mapupula.
Ayon naman sa Dictionary of the Bible; ang ngalang Eba ay mula sa salitang Hebreo na Hawwah na ibig sabihin ay Buhay.
Hindi dapat maging literal na ang Diyos nga ay nagpahinga. Dapat na mabatid na ang Diyos ay hindi nagpapahinga.
Raya – nangangahulugang sinag.
OMA – Oculus Morum Adonai
E.M. – Emerenciana Mitam o dili kaya'y Ehod Membeth.
Mr. Anthony Ace A, Valderrama, Ph.B.
May 11, 2017
Civitas Sancti Petri, Lagunensis
Filipinarvm
ANG GAMIT NANG AKING AMA
PAGHAHANDOG
Para sa iyo Mahal kong Infinito Deus Yahweh El Shaddai
Sa iyong dakilang kapurihan at pagmamahal sa akin at sa aking angkan
Inihahandog ko sa iyo ang gawa kong ito.
Napakabuti mo sa lahat ng sandali, salamat po sa wagas na Pag-ibig sa pamamagitan ni Hesu-Kristo na aking Panginoon at manunubos.
SALAMAT PO SA KARUNUNGAN AT KABABAANG LOOB!
Sa aking mahal na mga magulang Jose Zaldy Redor Valderrama at Felisa Maulawin Arroyo
Inihahandog ko sa inyo ang gawa kong ito.
Sa aking mga kapatid na sina
Ma. Jeserela A. Valderrama at Joseph Godfrey A. Valderrama
Inihahandog ko sa inyo ang gawa kong ito.
At sa aking pinakamamahal na asawa at mga anak:
Gng. Carol Prucia Valderrama, B.S. Ed.
sa aking malalambing na mga anak:
Karl Rexal P. Valderrama, Nathalie P. Valderrama, at Luke Gerard P. Valderrama
Inihahandog ko sa inyo ang gawa kong ito.
Sa angkan ng Valderrama at Arroyo
Inihahandog ko sa inyo ang gawa kong ito.
at
Sa aking mahal na kaibigan na malaon ng nasa piling ng poong Maykapal,
G. Randy Montas Erise, isangDalub-Antingero
Maraming Salamat sa pagiging mabuting kapatid sa akin! Hindi ka nalilimot!
At sa aking mga kapwa Dalub-guro sa Kolehiyo at mga
mag-aaral ng St. Louis Anne Colleges
AD MAIOREM DEI GLORIAM
ANG MAY AKDA
Si G. Anthony Ace Arroyo Valderrama ay isinilang sa bayan ng Santa Maria, Laguna noong ika-13 ng Disyembre, 1981. Anak siya nina Zaldy Redor Valderrama at Felisa Maulawin Arroyo. Panganay siya sa tatlong magkakapatid. Kina Godfrey Valderrama at Jeserela Valderrama.
Nagtapos siya ng kursong pilosopiya sa St. Peter's College Seminary sa San Pablo City noong April, 2008.
Naging manunulat sa Diocesan Newspaper ng Diocese of San Pablo (THE BARANGAY), sa ilalim ng patnugot ni Rev. Fr. Romy Ponte. Ang mga paksang kinagigiliwan niyang talakayin pangkasaysayan at pampulitika.
Marami na rin isinulat na libro at mga sanaysay na may kaugnayan sa LIHIM NA KARUNUNGAN at ANTING-ANTING. Nagsimula siyang mahilig sa mga bagay na ito mula nung siya ay sampung taon gulang.
Naging guro sa mataas na paaralan ng Santa Maria Academy sa Santa Maria, Laguna noong 2008-2009 at sa Liceo de Paete sa Paete, Laguna noong 2012-2013. Siya ngayon ay kasalukuyang nagtuturo sa paaralang pang-kolehiyo ng St. Louis Anne Colleges of San Pedro Laguna Inc. Siya ay kasalukuyang guro sa mga kursong Pilosopiya, Philippine History, Philippine Constitution and Governance, Rizal, Religion.
Isang asawa kay Gng.Carol P. Valderrama, BS.ed. guro sa MAPEH at Filipino sa paaralang pangkolehiyo ng St. Louis Anne Colleges of San Pedro Laguna Inc. at isang ama sa tatlong mga anak; kay Karl Rexal, Nathalie at Luke Gerard.
"AL-EL-OIA, ako ang Diyos ng tao, ang Diyos ng Langit at Lupa, kaisa ng libo-libong pangalan. AL EL OIM DEUS ALPHA OMEGA PANTOKRATOR UNIVERSUM. "pagpapakilala ng Diyos ng una at huli, dagdag pa niya, "ako ang SOLOMATA, ang liwanag ng apat na haligi ng Mundo, kaisa ng FLORA MUNDA MUNDI." Matapos maganap ito, ang Diyos Ama ay nagpasya ng lumapag sa Lupa upang palakasin ang EHE ng Mundo ng mga katagang SATOR AREPO TENET OPERA ROTAS. Wika niya sa Bulaklak, "aking ilalagay ang lima mong talutot na liwanag, halimuyak ng iyong ngalan ay aking isasaboy, MACAM ADAM CRUAM ABBA MICAM", at ang madilim na Mundo ay lumiwanag. "LUX VIRMAM, nang MITAM ICAM TUUM ACAM MEAM, at ang Mundo ay tatawaging REGNUM ADONAI, na magsisilbing tanglaw ng sangkalupaan, MECUM MITAM MILAM, sa kapangyarihan ng pangalan ko ALLELUIA ALPHA OMEGA DEUS UNIVERSO." Ang Sangnilikha ay babasbasan ko SPIRITUS SANCTUS BENEDICTUS OMNIBUS sampu nang pagkakaisahan, MOM PERTUM EGOSUM AC ANOS PALTIM at ang lahat ay tatawag sa akin ng EIOVAM REX DEUS." Naghanda na ang Bathala ng langit sa paglapag, sasamahang lalapag ng mga anghel sa mula sa langit AVOM AMEX EGOSUM ADJUVA ANGELII PORTA REGNUM COELI, kasama ang haring kidlat CRUPNISIUM INBECEBELIS EGOSUM, si Bathala ay pumailanlang tungo sa sangkalupaan. Nang ang Diyos ay nasa lupa na, ay lumitaw ang makapangyarihang krus sa ibabaw ng lupa na may mga mahihiwagang katagang ito ARDAM ACDAM ADONAI SANCTO CRISTO CRUCI OMNIPOTENTI. Ito ang unang krus ng Mundo at may tinig na dumagundong mula sa langit; "AL EL OIM DEUS UNIVERSUM SANCTO EIOVAM SEMPETERNUS DEUS OMNIPOTENTIS, DEUS IN CAELI ET TERRA, SANCTO CRUCI, CHRISTO JESUS ILLUMINE POPULI" at ang Mundo'y lumiwanag. Nandoon din na na lumitaw ang dalawang arkanghel na siyang magbabantay sa gagawing paraiso ng Eden. Ang mga arkanghel na ito ay sina AVOM at AMEX, binabantayan nila ang Mundo mula sa una nitong suson hanggang sa ika-pitong suson. Sumilay ang liwanag ng haring araw, habang ang himapapawid ay natatakpan ng mapuputi at makapal na ulap. Walang anu-ano ay lumabas ang isang matang may pakpak, at nagliliwanag. Sa liwanag ay mababanaag ang mga katagang nakapalibot sa kanya na dili iba kundi DEUS ALPHA OMEGA. Nang ito ay nagaganap, makikita sa makapal na alapaap ang mga katagang: JESUS EXEMENERAU SALVATOR POPULI. Lumabas ang mala-kristal na liwanag na sumabog ay ang mga sumusunod: SERTEMOVUS DEORTEM SUCTAM MAREM MAGRACIM MAMOIM HERTUYEM LAMOIREM NECER ASVUAB LOPODEMIT HAGOEREM GREMUGAM. Ang mga ito ang mga itinuturing na hukbong mandirigma sa langit. Sila ay kung saan saan napatutungo na ang pangunahing gawain ay hanapin ang gintong baton a kinatititikan ng mga ganitong kataga: MAGNAM MITAM MAEM FU MAEM. Magandang kapalaran sapagkat ang nasabing bato ay kanilang natagpuan, at ng kanila itong hahawakan ay may tinig na nagsalita na ang wika'y "DEUS SANCTUS EXEMENERAU NUMUR PALTIM MEAM EGOSUM DEUS REX". Hinanap iyon ng mga magigiting na mandirigma, ngunit sa kasawiang palad ay hindi nila ito natagpuan. Naglibot sila at sa kanilang paglilibot ay may nakita silang isang matanda na nakaupo sa kaniyang ginto at nagliliwanag na trono. Siya ay napuputungan ng koronang ginto na may mga nakatitik na ganito: E.O.M.A.M. na kilala sa tawag na Cinco Nombres de Dios. Ito ay ang mga sumusunod: EOUA OMEGA MEM ALPHA MICAM. Nang matanto ng mga mandirigma na siya ang Diyos ng langit at lupa, sila ay nagpatirapa. Habang nangyayari ito, ang matanda ay biglang naglaho. Nang hindi na nakita ng mga mandirigma ang matanda, sila ay umalis sa kanilang kinaroroonan. Habang sila ay naglalakad, sila ay may nakasalubong na malaking apoy, ito ay ang Solo Ojo na kung tawagin ay MAZUD MORIM. Inagaw nito Solo Ojo mula sa kanila ang nasabing gintong bato at dinala patungo sa alapaap at nagtinig ang solomata ng "EGOSUM DEUS ALPHA ET OMEGA". Nang ito ay marinig, sila ay nagpuri at nagpugay sa nasabing Solo Ojo. Biglang lumiwanag na totoo, at siya ay tinaguriang tanglaw ng sangsinukob. Ganito naman ang sabi sa ibang kasaysayan. Nang simulang likhain ng Diyos ang lupa, ang lupa ay wala pang hugis at pawang dilim lamang ang bumabalot dito habang umiihip ang malakas na hangin. Sinabi ng Diyos, "FIAT LUX" at nagkaroon ng liwanag. Sunod niyang ginawa ay, "tinatawagan ko ang haring apoy; REX IGNEM DEUS, VENI." Lumapit sa Diyos ang haring apoy, ito ay kanyang binuo at kinapal. Binigyan ng sapat na init at lubos na liwanag. Nang ito ay mabuo na, siya ay nasiyahan at tinawag niya itong araw. Pinagbukod niya ang liwanag at dilim. Ang liwanag ay tinawag niyang arao at ang dilim ay gabi. Sumapit nga ang umaga, iyon ang unang arao. Naglibot ang Diyos, tinungo niya ang araw at ginawa niya itong luklukan. Habang siya ay nandoroon, pinagmasdan niya ang Mundo, napagtanto niya na parang kulang, kaya't siya ay nagpatuloy na lumikha.
UNANG ARAW NG PAGLALANG
Ang apat na elemento ang mga pangunahing sangkap sa paglikha, Sinabi ng Infinito, lilikhain ko ang Langit at Lupa, "CREAVIT SECTIBVS CAELVM ET TERRAM" kaya nagkaroon ito ng hugis. Sa aklat ng Genesis 1:1-2 ay ganito ang nakasulat, NANG SIMULANG LIKHAIN NG DIYOS ANG LUPA AT ANG LANGIT, ANG LUPA AY WALA PANG HUGIS O ANYO, DILIM ANG BUMABALOT SA KAILALIMAN AT UMIHIP ANG MALAKAS NA HANGIN SA IBABAW NG TUBIG". Ang Infinito Diyos ay nagsalita muli ng ganito, "ACNA TURVATE SODEM AC SODEM TREASET BVITARAP MANAOT LVMBRATE ACTIVVS DEVS MEAVITE DEVS SANCTA MEVS", at nagbukod ang Lupa at Tubig, at may sinabi pa, "MAL QUE ATIM MIRBEATIM MACMAMITAM", ang tubig ay nagkabuklod-buklod at dumaloy sa magkaiba-ibang mga Bansa. Sa Genesis 1:3-5 ay ganito ang nakasulat, "SINABI NG DIYOS, MAGKAROON NG LIWANAG, AT NAGKAROON NGA, NASIYAHAN ANG DIYOS NANG ITO'Y MAMASDAN. PINAGBUKOD NIYA ANG LIWANAG AT ANG DILIM. ANG LIWANAG AY TINAWAG NYANG ARAW AT ANG DILIM NAMAN AY TINAWAG NA GABI – IYON ANG UNANG ARAW". Sa Tagong kasaysayan ay ganito naman ang pagkakasabi ng Diyos, "FIAT LUX BAMRURATAP MUMSAPER DIE LVXIM DVCAM HVMIEYER PEMHVMAC AIDISTORBA BARTASI JELVMEL MENAC CATOR FOOC FIAT BARPITVM EGO RVSARITVS MVNDVM YIBESLIHA HAC MILVREMUS EGRVMINTOR BIMSITOR HANDOR DEVS" Nang ito'y masabi ay naghiwalay ang liwanag at ang dilim. Ang unang araw ng paglalang ay nagbigay ligaya sa Infinito Diyos ganoon din sa Kanyang mga kaantabay, maligaya silang nagbabatian at dahil doon ay may sinabi ang Diyos na ganito, "LOS HOMBRES SE LVMBRE BIRHAMOY DE DVCAM BALRISI HVMANVM MIGTIAL SACSILVOM DEVS SIGHOM", at ang 24 Ancianos ay sumagot ng ganitong salita, "DEVS EGOSVM NOM NVMBRE SILAC CARTOAM DEVS EGOSVM MOSTAHVS HIGRVSILVM CIAMIM CVM EDRVTE ACDVDVM MOMINTOR". Pagkatapos noon ay nagsimula na naman siyang maglalang.
PANGALAWANG ARAW NG PAGLALANG.
Sa araw na ito ay ginawa ng Diyos ang kalawakan upang mamagitan sa tubig na nasa itaas at sa may bandang ibaba, kaya ang sabi sa Genesis 1:6-8 ay ganito, "SINABI NG DIYOS: "MAGKAROON NG KALAWAKANG MAGHAHATI SA TUBIG UPANG ITO'Y MAGKAHIWALAY AT NANGYARI ITO, GINAWA NG DIYOS ANG KALAWAKAN NA PUMAGITAN SA TUBIG NA NASA ITAAS AT NASA IBABA, LANGIT ANG TAWAG NYA SA KALAWAKAN, DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG UMAGA; IYON ANG IKA-2 ARAW". Sa tagong kasaysayan naman ay ganito ang sinabi ng Diyos nang ginawa ang kalawakan, "BERNATE DEVS MOS HIC HACCO MEVM SVPERNA EGOSVM". At nang tawagin niya ang kalawakan na LANGIT ay ganito ang salitang binigkas niya, "BVNAMORATE AB SILOC HISCORTE CAELVM". At dagdag nito upang maging ganap ang pinaka-unang pangalawang araw sa buong kasaysayan ng paglalang, nagsalita muli ang Panginoon "NVMBRATE CAELORVM ET TERRAM SEDIVM MVNDVM LACIMVNA HIGROSEM PACTOBOTEL ECRAESIM EGO DEVS MVNDVRARIPVS DEVS" Nang ito'y masambit, sumagot ang 24 Ancianos ng ganitong salita, "REJIGESE BISOLANE VIENTE QUATRO SEÑORES EGOSVM SANCTE LVX DA MIHI PARPARAM SARALAM BUNCAO PIIG SINTVRISMO EGOSVM DEVS".
PANGATLONG ARAW NG PAGLALANG.
Sa araw na ito ay pinagsama-sama ng Diyos ang tubig sa isang dako upang lumitaw ang lupa, tumubo ang sari-saring halaman, mga kahoy na siyang sanhi ng kagandahang hindi pwedeng pantayan. Ang mga bulaklak na kung pagmasdan ay parang nagpapaligsahan sa ganda. Ang punong kahoy na halos nagtataasan upang matatanaw ang kapaligiran nagsisayahang lumanghap ng simoy ng hanging sariwa at ang mga kabundukang punong-puno ng sari-saring halaman ay parang nag-aawitan sa tuwa dahil nadarama ang kaligayahang walang halo kundi puro kagalakan.
Sa Genesis 1:9-13 ay ganito ang nakasulat, "SINABI NG DIYOS, MAGSAMA-SAMA SA ISANG DAKO ANG TUBIG SA SILONG NG LANGIT UPANG LUMITAW ANG LUPA, AT ITO'Y NANGYARI. ANG LUPA AY TINAWAG NIYANG DAIGDIG AT KARAGATAN NAMAN SA NAGSAMA-SAMANG TUBIG. NASIYAHAN SIYA NANG ITO'Y MAMASDAN. PAGKATAPOS, SINABI NG DIYOS, MAGKAROON SA LUPA NG LAHAT NG URI NG HALAMANG NAMUMUNGA AT NAGBUBUTIL. AT NANGYARI ITO. TUMUBO NGA SA LUPA ANG MGA HALAMAN. NASIYAHAN SIYA SA KANYANG GINAWA NANG ITO'Y MAMASDAN. DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG UMAGA – IYON ANG IKA-3 ARAW. Nang pinagsama ang Tubig upang lumitaw ang Lupa at ganito ang sinabi ng Diyos sang-ayon sa tagong kaalaman. "DE TRACTOR HOBI COMIEMS TVNADOR EMPARITILLOS SIRCABVS HVMRETOS" Nang ginawa ang mga damo at halaman ay ganito ang sabi ng Diyos. "OCCVLVM HVMBAR QUI DE ADO ACTE FIGNIMVS ET BARTVARVS", at nagsalita muli upang tumubo ang mga kahoy at lupa, "LYACHAM LAYALGEMA LAYAFARAU LIALFARAH LEBARA LABAROSIN LAYARA RALUS VINYERE ALSANTE SANCTI MICLO PANICULO", pagkatapos sa mga salitang ito lumitaw at tumubo ang lahat ng uri ng punongkahoy sa balat ng lupa. Ang pangatlong araw sa kanilang paglalang ay nagbigay dagdag ligaya sa Diyos at sa Kanyang mga gawa, ubod sa ligaya ay nagsalita ang Diyos ng ganito: "DEUS MEUS CASTABOLANE EGO BERILLOS BUADOS MACRISE HIGUTE VILVO HUMAR ESORASIOM TUBBY". Nang madinig ito ng 24 Ancianos sila'y sumagot ng sabay-sabay sa pamamagitan ng mga salitang ito. "DEUS PATRIS TITRUS EGO SUM MEUM TOCRIBUS TAALIRUS ROROLUS DEUS BAARTIBUS SICUTABUS ESTIMUS HONTIBARUM MUMBORUM EGO SACLO LUMBRE MUSTAEMTILUS."
PANG-APAT NA ARAW NG PAGLALANG:
Sa araw na ito ay nilikha ng Diyos ang Araw, Buwan, at mga Bituin. Ang Araw ay nakalaan upang magbigay liwanag sa panahon ng araw at ang Buwan ay para magbigay liwanag sa gabi. Ang mga Bituin naman ay upang magbigay kagandahan sa buong kalawakan lalong-lalo na sa panahon ng gabi. Ang mga ito ay siyang tatanglaw sa buong mundo.
Sa Genesis 1:14 hanggang 18 ganito ang sabi: "SINABI NG DIYOS MAGKAROON NG MGA TANGLAW SA LANGIT PARA MABUKOD ANG ARAW SA GABI. ITO ANG MAGIGING BATAYAN SA BILANG NG MGA ARAW, TAON AT KAPISTAHAN MULA SA LANGIT, ANG MGA ITO'Y MAGSASABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG AT GAYON NGA ANG NANGYARI. NILIKHA NG DIYOS ANG DALAWANG MALAKING TANGLAW: ANG ARAW, UPANG TUMANGLAW SA MAGHAPON, AT ANG BUWAN, UPANG MAGBIGAY LIWANAG KUNG GABI NILIKHA RIN NIYA ANG MGA BITUIN, INILAGAY NIYA SA LANGIT ANG MGA TANGLAW NA ITO UPANG MAGSABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG TUMANGLAW KUNG ARAW O GABI, AT MAGBUKOD SA LIWANAG AT DILIM PINAGMASDAN NG DIYOS ANG KANYANG GINAWA AT SIYA'Y NASIYAHAN." Ganyan ang sabi sa hayag na karunungan.
Nang Likhain ang Araw:
Bagamat sa hayag na kaalaman ay may malaking kakulangan sa tunay na pangyayari, ang tago naman ay ganito ang pagpaliwanag. Nang likhain ng Diyos ang Araw na ito ang salitang Kanyang binigkas: "HIC ESPIRITUM MEUM ET CUM SAR MUNDI VINCIT NOS EMPERIM" nang ito'y masabi biglang nagkaroon ng araw. Ang araw ay inilagay ng Infinito Diyos sa gitna ng kalawakan upang magbigay ng tanglaw sa daigdig. "SARMUNDI ENERITUM MURLUM MACMITOR HIGUR." Ang araw ay nagkaroon ng dalawang mata na siyang nagbigay buhay sa init nito: "SINASOP MISOP HUMPILAC LARA MEUS EGO REMOS". Nagkaroon ng dalawang tainga upang madinig kung ano man ang pag-uutos ng Diyos sa kanya. "BUCERRA LAGASTOSE HINLOT MIMPAL EGO PAL LACMIT SUNIMBUR DEUS", nagkaroon ng bibig upang may kakayahang makipag-usap sa mga nilikha ng Diyos gaya ng Buan, Bunatala at mga Bituin, at higit sa lahat ay makapagbigay siya ng mensahe sa Diyos sa kahit anong bagay ng ginagawa ng tao at iba pang mga nilalang ng Diyos sa Mundo, kaya isa ito sa dahilan kung bakit ang tao hindi puwedeng magsinungaling sa Kanya.
ANG PANG-ANIM NA ARAW NG PAGLALANG
Sa araw na ito ay nilalang ng Diyos ang Tao at mga Hayop. Dito ginawa ang unang tao na tinatawag niyang Adan at Eva at ang ito ay binigyang kapangyarihan upang mamahala sa lahat ng hayop, isda at ibon dito sa lupa. Sa Genesis 1-:24 hanggang 30 ay ganito ang nakasulat: "SINABI NG DIYOS: MAGKAROON NG LAHAT NG URI NG HAYOP SA LUPA – MAAMO, MAILAP, MALALAKI AT GAYON NGA ANG NANGYARI NILIKHA NGA NIYA ANG LAHAT NG ITO, SIYA'Y LUBOS NA NASIYAHAN NANG MAMASDAN ANG MGA ITO.
Pagkatapos likhain ang mga ito, sinabi ng dios ngayon: "LALANGIN NATIN ANG TAO, ATING GAGAWIN SIYANG KALARAWAN NATIN, SIYA ANG MAMAHALA SA MGA ISDA, MGA IBON AT LAHAT NG HAYOP, MAGING MAAMO O MAILAP, MALAKI O MALIIT." Nilalang nga ng Diyos ang mga tao ayon sa kanyang larawan, lumalang siya ng isang lalaki at isang babae, at sila'y pinagpala. Wika niya: "MAGPAKARAMI KAYO AT PUNUIN NG INYONG MGA SUPLING ANG BUONG DAIGDIG AT PAMAHALAAN ITO. BINIBIGYAN KO KAYO NG KAPANGYARIHAN SA MGA ISDA, SA MGA IBON, AT SA LAHAT NG URI NG BUTIL AT MGA BUNGANG KAHOY NA INYONG MAKAKAIN, ANG LAHAT NG HALAMANG LUNTIAN AY IBIBIGAY KO NAMAN SA MAILAP NA HAYOP, MALAKI MAN O MALIIT AT SA LAHAT NG MGA IBON." at ito nga ang nangyari.
Ang pang-anim na Araw ay siyang panghuli sa paglalang ng Diyos. Dito nagkaroon ng makulay at buhay ang sandaigdigan gawa ng nagkaroon na ito ng nilalang na siyang mamahala at magtatakbo sa lahat ng may buhay. Sa tagong karunungan ay ganito ang salaysay na ang Diyos ay lumalang sa lahat ng uri ng mga hayop, ang Diyos ay nagsalita ng ganito: "MURPICTICTUM ET NUNUM EMERENCIANA ET NUNUM MITAM", nang ito'y masambit kumalat sa mga kabundukan at sa kapatagan ang lahat ng uri ng hayop, ito'y maging maamo o mailap o maliit o malaki, at muling nagsalita ang Diyos upang mabasbasan ang mga ito: "NUMBRIBUS TICUS DEUS HAMPIR NIMRUBATO CULAMPAIM MICTURIMUS INIMITUS MUNDUM SINUGRATOR HIGMACANUM". Nang likhain ang unang tao sa mundo ay pinangalanan itong ADAM (Adan). Ang pangalang ADAM ay hinugot mula sa apat na buntala na tanglaw ng mundong sangtinakpan, ang salitang pinagmulan ay ito: A – ASTROS D – DISIS A – ANAT//UL M – MISEMBRE.
Ang Genesis 2:7 ay ganito ang nakasulat: "NILIKHA NG DIYOS ANG TAO MULA SA ALABOK, HININGAHAN SA ILONG AT NAGKAROON NG BUHAY."
Subalit sa tagong karunungan ay ganito naman ang kasaysayan. Inihanda ng Diyos ang mga sangkap na ipinagkaloob sa tao na ang mga ito ay SUBTILIDAD, IMPASIBILIDAD, AGILIDAD at CLARIDAD. Ang mga apat na ito ay hinugot mula sa apat na elemento sa mundo na walang iba kundi ang APOY, HANGIN at LUPA at TUBIG. Pagkatapos ay nagsalita ang Diyos ng ganito: "SUBTILIDAD PAMULI QUIP PENSEMULI OSIM PERLIM ODIM PEMPAUM, IMPASIBILIDAD PINCUAM CUGEP PELINCUAM HIFERE PAUPERUM ICUIS, AGILIDAD PINTUIM PICERE PINTUM ARIEP PINCUIM ACUTIM, CLARIDAD PINDIMALLIM PERCUIM LIATUM PAMULI LICARIUM." Nang matapos magsalita ang Infinito Diyos ay kumuha ng isang dakot na alabok at nagsalita muli: "TE EJITUR CLEMENTISSIME PATER PER DEUS ESPIRITUM TUUM DOMINUM NOSTRUM SUPLICES ROGAMUS AC PETIMU UTI ACCEPTA HABEAS ET BENEDICAS DOMINE INTOTO CORDE MEO QUEMADMODUM DAMAHI LUMECH GADAL PANCIA VEFOAS MEOROD LAMIDOCH BALDACHANERETHON METHATRON, HAEC DONA HAEC MUNERA HAEC SANCTA SARAFICIA ILLIBATA ALASASES LATORES ARAM ARADAM ADRADAM FRUOISIERE ABE ABEUC ABEIC ABEICA CARMAR AC OC DEUS." Ang alabok ay naging tao, subalit ito'y wala pang buhay kaya nagsalita muli ang Diyos at ito'y hiningahan sa ilong sa ganitong pangungusap: "JUAAHUHAI JOHAOC ABHA HICAAC AERISIT HOCTACSIT ALIMIRACTIM HOCMITAC AMINATAC HIPTAC", at upang pasukan ang katawan nito ng apat na elemento, ito ang sinabi ng Diyos: "PAMPANABAL PRUITIATEM GETECAN TES PUICCIMPRIAEM CRUISISIUM." Ang katawang material ay dapat magkaroon ng espirito kaya nagsalita ang Diyos ng ganito upang pasukan ng espirito ang katawan ni Adan: "ACUTIN PERICTATOS REXSISIUM CINCIMATIM PIMPUMABAL PICIONABAL PAMPANABAL, at upang gumalaw ang katawan ni Adan: "ALLITUIM HISIUMIEM ALLITAM RACIONISUM PICERE SARAPACIONEM PIMPUMABAL, at para makapagsalita si Adan, ganito ang sabi ng Diyos: "PELINCUAM PRILICAM PURITIRITIS PAMPANABAL, at upang maging normal na tao si Adan, at huwag Makita ang kanyang espiritu, "PURFIFINICURI PANPANABAL EUNIC CIUME ESISIRA PAMPANABAL SUBIRISATI NIMTAR CRUITIATOR GUM."
Nang matapos mabasbasan si Adan, siya'y naging tunay na tao, subalit may nakita ang Diyos na dapat magkaroon si Adan ng kasama, kaya ayon sa Aklat ng Genesis 1:18, 21, 22, 23, 24, 25 ganito ang sabi: "MATAPOS GAWIN ANG LAHAT NG ITO, SINABI NI YAHWEH, HINDI MAINAM NA MAG-ISA ANG TAO, BIBIGYAN KO SIYA NG MAKAKASAMA AT MAKATULONG KAYA'T PINATULOG NI YAHWEH ANG TAO SAMANTALANG NAHIHIMBING, KINUHA NIYA ANG ISANG TADYANG NITO AT PINAGHILOM ANG LAMAN SA TAPAT NIYON, ANG TADYANG NA IYO'Y GINAWA NIYANG ISANG BABAE, AT INILIPAT SA LALAKI. SINABI SA LALAKI, "SA WAKAS, NARITO ANG ISANG TULAD KO, LAMAN NG AKING LAMAN, BUTO NG AKING BUTO, BABAE ANG SIYANG ITATAWAG SA KANYA SAPAGKAT SA LALAKI NAGMULA SIYA. ITO ANG DAHILAN KAYA INIWAN NG LALAKI ANG KANYANG AMA AT INA UPANG SUMAMA SA KANYANG ASAWA, SAPAGKAT SILA'Y NAGIGING IISA. KAPWA SILA HUBAD, GAYUN MA'Y HINDI SILA NAHIHIYA."
Sa tagong kasaysayan ay ganito naman ang kwento. Noong si Adan ay naging tao na, nakikita niya ang ibang nilalang na gawa ng Diyos ay mayroong mga kaparis, sinabi niya sa sarili na mabuti pa ang mga hayop ay mayroong kapareha. Naramdaman ni Adan ang lubos na pangungulila kaya nagsalita siya ng ganito: "DEUS EGOM MUNTAR EGO SUSTI MITIMI PAC LUBAR DATUM MEUM" at nadinig ito ng Diyos at sumagot ng ganito: "REPITUMI MAUCAT DAETIVES MENHAT MAUCNAT," at natapos itong masabi nakatulog si Adan at habang mahimbing itong tulog na magsalita uli ang Diyos ng ganito: "MEMUS MAUS MITOS DIMUS RATULIA DOMINUS DEUS" nang ito'y masambit hinugot ng Diyos ang isang tadyang sa bandang kaliwa ni Adan at nagsalita ng ganito: "MAUSTIVUS DICRIS TAUS" at hinilom ang laman na pinagkunan ng tadyang. Itinabi ang tadyang sa natutulog na Adan at nagsalita muli ang Diyos ng ganito: "PUROKUS MURAMUS DITESUM HUM MEAM DAUTINAL LACRIBUS HUSIBIBUS EGOSUM at naging babae ang tadyang, hiningahan ng Diyos sa ilong ng ganitong pangungusap: "JUAAHUHAI RONAOC DUMAC ABHATAC ANATAC SIBULERUS DEUS MEAS HAAC TAAC NAAC" at nagkaroon ng hininga ang babae at upang maging tunay na tao ang babae ay ganito ang sabi ng Diyos: "LUMARAC MUAM MICTIM JUNAUS TAAMIMIT RICSAULAR SILUSTUMI JUMARI. At biglang nagising si Adan at maligaya siya nang makita niyang mayroon na siyang kasama. Tinawag niya Eva ang babae, ang pangalang EVA ay hango sa tatlong ilog na pinakamalaki sa mundo, E – EUFRATES, V – VILHA, A – AEDOM.
Gayon nilikha ng Diyos ang lupa, ang langit at lahat ng bagay na naroroon sa loob ng anim na araw
at SIYA'Y NAGPAHINGA SA PANG PITONG ARAW.
Siya ay nasiyahan sa mga nangyari, nilikha rin niya ang mga encantadores na siyang magbabantay sa kalikasan. Habang siya naman ay nakaluklok sa kanyang kamahal-mahalang trono ay inilagay niya sa mukha ng araw ang kanyang kamahal-mahalang ngalan, ang MEM MILAM at ang raya naman ng araw ay FORTIRA FORTISADIM FRIUM FRECTA FITACSIS FIAT BATOS BERMAM BETHAM. Lumitaw mula sa kaibuturan ng araw ang tatlong kanunuan, ang AVAWER AENORUAM ARGOHOIM. Sila ang ARATAM na sinasabi. Ang tatlo ay nag-usap at habang sila ay nagpupulong, ay may titik na lumitaw sa alapaap, ito ay ang V.O.C.A.L. ito ang salita na lubhang makapangyarihan na dili iba kung bibigyan ng kahulugan ay: Verbum Omnipotentem Christum Adonai Luxim. Nang ang mga mahihiwagang salitang iyon ay mabasa nila, ay may isang tinig silang narinig at napagtanto nila na mayroon silang kasama na hindi nila makita. Nagsalita ito at nagpakilala na siya ang EMERENCIANA, ang Alpha at Omega, ang Diyos sa Una at sa walang hanggan, Infinito kung tawagin. Sinabi ng Infinito na bibigyan niya ng pangalan ang tatlo na kikilalanin sa SangMundo. Ito ay ang JEHOVAH DEUS, YESHUAH DOMINUS, RUAH SPIRITUS SANCTUS, nang ito ay matanggap, ang tatlo ay nagkaisa, na tanggapin ang kanilang banal na pangalan. Ang kanilang wika'y VERBUM DEUM DEUS OMNIPOTENTI SALVATOR PATRI, ET FILII, ET SPIRITUS SANCTI, lumitaw ang pintuan ng paraiso at sila ay pumasok dito. Sa loob, ang tatlo ay nagulat, sapagkat ang paraiso ay nahahati sa dalawang dimensyon. Ang isa ay sa tao at ang pangalawa ay sa mga enkantadores. Habang ang paligid ay pinagmamasdan, tinungo nila ang natatanaw nilang kaharian na may nagbabantay na solo ojo, na siyang sinasabing Oculus Mundi. Lubos ang kanyang liwanag tulad ng sa araw, may mga sinag na kinatititikan ng mga letrang A.E.I.O.U. na sila namang kapangyarihan ng mga encanto. Ang mahiwagang patinig ay ang mga sumusunod: AMANDEREM, EFOIM, ITRIMUGAM, OMPOLIT, UIQWER. Dahil sa panggigilalas, naglibot ang Diyos Anak sa paraiso at sa dakong Silangan ay nakita niya ito: INFINITO DEUS CREADOR LAS ENCANTADORES. Dito ay natuklasan niya na nilikha din ng Infinito Deus ang mga mahihiwagang bagay na ito. Nang makita ityo ng Anak, siya ay nagbalik sa Ama at sinabi ang nakita. Sila ay nagtungo sa araw at tinanong ang Infinito kung siya ba ang lumikha ng mga iyon, ang sagot ng Infinito ay "oo, at sa buong Mundo." sabi pa ay "pati sa inyo Sanctissima Trinidad na totoo." Nang marinig ito ng tatlo, sila ay nagpuring totoo sa Infinito, wika'y DEUS ELOHIM YAHWEH OMNIPOTENTI SANCTE, na dili iba ay pakahulugan sa bawat letra ng salitang D.E.Y.O.S. matapos nilang makapag-usap, inilagay ng Infinito sa araw at buan ang mga salitang Alpha at Omega na ibig sabihin ay: ALPHA LUX PARTI HE ABBAMUS at ang omega naman ay OMEGA MATAM ELOIM GENTIAS ADAMIT, ang mga salitang ito ay makapangyarihan at dapat ilihim. Sa isang dako, itinatak ng Infinito sa pintuan ng paraiso ang E.O.M.A.M. Ito ang kamahal-mahalang pangalan ng Creador del Mundo. Mula sa EOMAM, kinuha nila ang OMA at ang natitirang E.M. pinagmasdan ng Infinito at Tatlong Personas ang Sangnilikha at lubhang silang nasiyahan. Lumipas ang mga panahon, patuloy na dumami ang tao, nagkaroon ng mga mayayamang sibilisasyon, at ang tao ay dumating ang panahon na ang sangkatauhan ay nagkasala, hanggang sa itulot ng Diyos na lipulin ang kasamaan sa pamamagitan ng malaking baha. Matapos maganap ang mga ito, pinagpala ng Diyos ang sangnilikha at ibinalik ang lahat, habang ang paraiso at Encantadores del Mundo ay pinag-isa ng Infinito at inilagay sa mga pulo sa dakong Silangan, na kung tawagin ay Filipinas, kung saan patuloy na pinupuri at idinarangal ang Alpha-Omega Deus Universo.
Wakas!
