ΣΙΝΕΜΑ τ.70 (07-1996)

Ιούλιος 1996 Τ εύχος 70 δ ρ χ. 1800

στη νέα ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου

tc tti

49° Φ ε σ π ρ α ϊ η α ί ν ν ω ν

1

Οι σκηνοθέτες, οι ηθοποιοί, οι ταινίες, τα παρασκήνια.

m fnTpTWffin 'βϊί^ϊτοί

έρω, που λέτε, έναν ωραίο

(στην Blecker Street, εκεί που πήγε ο

τύπο από τη Θεσσαλονίκη,

Γ ούντι Αλεν με την Ντάιαν Κίτον στο

που ζει πολλά χρόνια στο

Νευρικό Εραστή), μπορείς άνετα να

Παρίσι, προτιμά να μιλάει

ξεχωρίσεις ένα δρόμο του Μπρουκλιν

αγγλικά και γνωρίζει τη Νέα Υόρκη και

από ένα δρόμο του Μπρονξ, ξέρεις ότι

το Λος Αντζελες απέξω και ανακατωτά,

στο Λος Αντζελες οι άνθρωποι δεν

χωρίς να έχει πάει ποτέ! Τον άκουγα

περπατάνε (ή οδηγούν ή κάνουν

μια φορά να συζητάει με έναν

τζόκινγκ), όσο για το Λας Βέγκας, το

Αμερικάνο, επιμένοντας για μια

παίζεις πια στα δάχτυλα, έχεις όμως

λεπτομέρεια στη Melrose Avenue,

βαρεθεί αυτή την Disneyland για

ώσπου ο άλλος θυμήθηκε ότι,

συνταξιούχος, άχρηστο σφουγγάρι ,

πράγματι, έτσι ήταν! Περιττό να σας

χρήματος στη μέση της ερήμου.. Με

πω πού τα είχε μάθει όλα αυτά ο

δυο λόγια, έχεις φάει τον κόσμο με το

Τζωρτζ (αν τον πείτε Γιώργο, δεν

κουτάλι κι όταν η τύχη σε φέρει στ’

ακούει), συνθέτης και ροκ κιθαρίστας

αλήθεια εκεί, δεν έχεις ανάγκη τον...

το επάγγελμα (ας πούμε). Το σινεμά,

Μάνο Το σινεμά γεννήθηκε στις

σας το ’λεγα και στο προηγούμενο

πόλεις, δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτες

τεύχος, είναι το καλύτερο μέσο

ταινίες ήταν η έξοδος από το

γνωριμίας με τον κόσμο, αυτό που

εργοστάσιο και η είσοδος του τρένου

ξεχωρίζει τον τουρίστα από τον

στο σταθμό. Ακόμα καλύτερα, το

ταξιδιώτη. Ξέρεις ότι το λεωφορείο 96

σινεμά γεννήθηκε μαζί με τις

πάει στο σταθμό του Μονπαρνάς,

μητροπόλεις του 20ού αιώνα, τράφηκε

επειδή είδες τα Μαύρα Φεγγάρια του

απ’ αυτές και, σε αντάλλαγμα, τους

Ερωτα η Γκαρμπατέλα είναι η

χάρισε στιγμές αιωνιότητας. Γιατί,

αγαπημένη σου γειτονιά στη Ρώμη,

πείτε μου, τι είναι μια πόλη χωρίς το

επειδή είδες το Αγαπημένο μου

σινεμά, μια πόλη που δεν έχει

Ημερολόγιο (χώρια που έμαθες ότι στη

κινηματογραφηθεί ποτέ, που δεν έχει

Via Dandoto τα ρετιρέ κοστίζουν 10

εμπνεύσει ούτε μια ταινία; θλιβερή όσο

εκατομμύρια λιρέτες το τετραγωνικό

μια χώρα δίχως θρύλους, σαν μια ομάδα

μέτρο), ξέρεις σε ποιο σινεμά του

δίχως τίτλους, ένα αξιολύπητο τίποτα,

Village πρέπει να πας αν θες να

καταδικασμένο να σβήσει στο σκοτάδι

συναντήσεις τον Μαρσαλ ΜακΛούαν

Γιώργος Τζιώ τζιος

ill \ jm ^ m Εκδοτρκα Μαρία Μηομπσλα Διευθυντής και Υπεύθυνος Εκδοσης Γ κωργος Τζιωτζιος

Κανείς δεν είναι τέλειος

Αρχισυντάκτη

ΛγαΒίτΟ Σινερα.

ααο τις καλύτερες ταινίες, κατα την σαοιμη του Μ -

Χί*νπος Μητσης

θα Μ ελά να συγχαρώ ολους τους συντελεστές οου

χΟλη. Ζηααμενο Β ελπς. b o b μΟνο γέλιο μαορούσε

Υπεύθυνος Σύνταξης Ορίστης Λνδρεαδακης

ρυαηουρές 6υ|πζαν. ενω ως το τέλος δεν γνώριζες κόκας Βίαν ο ηρωας της ταπιίας Σ ε σι ιΦεαιι με μ η

τητμδαλλουνγιαναδημιουρνηθειαυτοτοηεριοδικοηου αραγματικα emu το καλύτερο ατο είδος τον. Παρ Ολα αυτΟ. ακόμα η β το καλύτερο 6α εχεικαοοιαφεγαδια

M jta k r ΛγάΒη Τηλιου I αι/ro ro τεύχος συνεργάστηκαν ΜΥτχιτις Λκτσογλου. Λήδα Γαλανού. Δ νΤΦ Π Γ Δαμασκός Ερση Δανού, ΓβαιηςΔελιτολονης. ΡΟιχχι Εκαίλ, ΓθΛ<ηςΖοΐΛ»τχλ<*ης. Γ «*»τα λκϊΛΊδου ΚληΛτττνηνος Καμακης. Μακης Καουριομακης. Αντρεας Καρανορταδας Μπρινα ΚοκοΑοδτνπροκη. Θόδωρός ΚουτσογοΛοηοϋλοχ Κατια ίΑκργκερ. Γιωργος Κραοσακοπουλος. Μνος Φενεκ Μκελιδης Ιωσννα Πςπαγεωρνιου Μιχαληρ ΠλατΜης. Γιωργος ΣταμοτηΟδης. θανος Φουργιωτης. Ηλιος Φρττγκουλης

Οσιε ίχλαοε με <φτ*0 μελό τρβηο»; Μα χρυσέ μου

Προσοαθωντας να είμαι σύντομη. θα μοω κατευθείαν

τνφρι ι«

τκοθεμα Πρωία α ·' Ολα 6α ήθελα να ουμφωνηοω με τ»

λο αντφετα βαηδοξο Τώρα αν ο Μααλης τσακω­

γνώμη τον Γιωργου Τοαπουρνα (τεύχος 68). γκκι και

νότανμεοαΒονιανηματονροφονιατο-τινοςειναιτα

εγω αστενω Οτι Οντως κ κμηκη αου γίνεται δεν είναι

πατατοκη*καβεντοπρόσεξε αυτοβενμαςαμορα

τ .

δεν Βταν μελθη κατοληξη της τ<πνίας.αλ-

ναντα τΟοο αμεροληοτη. οαως και κάβοια κακοηθη σχόλια αου γίνονται για ηθοαοιους (ΕΛωη Hawke, τεύ-

Μχαλη ειντΒ 0η 6εωρα τ ο U n d e rB w n d ισάξιο με

χος63)αουκατατηγνωμημουαροο6αλλουντηνοημο-

το πλΦκι Τμελες Ιφ Β ρ ε ς και με το αφελες Φύρε-

ανν* τον αναγνωσπι. ΕΒοης. 6α αφκλανα αναφέρω και ης ααοκαλυτπικες φωτογραφίες ατο αφιέρωμα για το

ι Πως να το ουηλκισης τώρα αντΟ. Οταν χώνεις 0η το άτομο ε

έργο SIwuvgirlB (τεύχος 66) οου με έκαναν να Β Β ε μ ω 3 οου τη συγκροτούν

Οτι δε διαδαζα αυτοτο περιοδικά, αλλά άλλου ειβους

Ανταποκριτές ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

τέλος. Βατεύω Οτι υηημκε καλύτερος τρΰοος να γεγη-

ΔτιιΓτρης AA mjootop

αετε ης σελίδες ηαρο με ης προδλεμεις αατραλογου

σειςκα ιμηΜ οτΒ

(τεύχος 87).

Συνοφίζοντας 6α

Λ Ο Σ ΑΝ ΤΖΕΛΕΣ Ερση Δανού

ατομασαντσνΜι-

Φ ιλικά Ε λ ε τ » Τζιακα

Αστρα

Αν θέλεις, μπορείς

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ OAmrta Κρασσαγακη. Γι(**ις ΟκοναμΟπουλος. Ρασοκχ;

Με χαρα αγόρασα το αεριοδικΟ τον Μονού Οταν είδα

Υπεύθυνη Δοφημισης κα Δημοσίων Σχέσεων Μαριο-Χριστινα Βουρλουρη

ΓpoMParew Συνταγής - Διαφήμισης

κρατσυν για τον εαυτό τους, γιαη οχι μονο ξεφτιλί­ ζονται οι ιβκχ. αλλα και μολύνουν και-a ονοματακο-

ΒΕΡΟΛΙΝΟ Δ ίω ρ η ς ΔαμΟοκος

οργΒ αλλα φιλικά Ν » Χ lUptmtpt

και τοβωρο νου ηροαΟφερε μαζί με τοτευχος Ομως 8α Μελά να προτείνω κάτι το οαοιο κατα τκ γνώμη μου εί­

Ευχαρίστησή μας

ναι αηιιατ» Η δηηεοκασετα ΒρεΒει να δίνεται προαιρετκ α Ετη γκκι αντΟ Αν κααονος θελει να βαρει μονο το

Μαύρο Μορφή

αερκΛκο. αε βερκιτωαη αου κ ταινία δεν τον αρεαπ.

Το γρομμα μου δεν Ο β

Υπεύθυνη Ατελιε koawa Μντρελλη

δε 8α μαορεαει να το αγορααα. Εαι ετοιχανετε ενα on-

ων ούτε υιιοδειξεων αιλα καθαρα ενο συγχαρητη-

ΔιειΛυντης Παραγωγής Αλΐξανδρος Σκίνος Υπεύθυνοι Ηλεκτρονικής Ε νθεσης Δ. Δανιήλ. Π. Μηλιωρης. Σ Μτγκρς Ηλεκτρονική Ενθεση Θεοφάνης Αλ . Λευκαντινοο Μ . Πετροποολος Π.

μαντικό αγοραστή Ευχαρκχω αολυ το -Σ η ε μ Ο · για το

ριο νραμμο NAL συνχαμητημκ! γ α

Ομορφο δώρο τον

για τοΟη δεν -ντρεκεοαω να πας Ο,η εχας w αος.

ρκοδκκό μόλις ααο το τεύχος 63). για.., για.., για.,

Εμιρολατρεία

Διόρθωση Σ Οξυζογλοο Ν Ζβφοπουλοο. A. Mmooa Γ. Χριστοδούλου Μ Κιοσε

αεριοδικΟ. 6α Μ ελά να απετΛηΦω στον Μιχαλη

Υπεύθυνος Διαχωρισμών Β. Παλοιολογος

γραμμα μου. εφοοον εααψε να είναι ανάγνωσης του

Διεκπεραίωση Σταύρος Σταυρουλης Εκτύπωση ΠΗΓΑΣΟΣ A Ε

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Εσωτερικού: Ευρώπης: Λοιπές χώρες

(για tvo χρονο - 11 τεύχη; 20.900 δρχ 27.500 δρχ 31.900 δρχ

(γη tvo χρονο-11 τεύχη-χωρκ; βπτεοκασετα: Εσωτερικού 8.800 δρχ Ευρώπης 9 900 δρχ Λοιπές χώρες: 10.450 δρχ Υπεύθυνη συνδρομών Μαορα Μβρφη

μαθητης Γ Λυκειον ναρ - δεν ικτγαηΜ συχνά otov λατρεύω, και εβω μ Β .ν ιιι. εσυ Μι ι ι ι ι ι ; ως μέσο εΒκοηκιηηας Σε ευχαρκχω γι αντΟ

βη κάποιος -κολλημένος· σταμάτησε να αγοράζει το Τζουβελακη αηο τη Θεοοαλονχαι (τενχ 68) Εαι Γφ Ο αον γνωρίζω Οτι ο φίλος μου αντθς δεν 6α διαδοθεί το

περιοδικού. αηευΦτνομοι γενχτα στους ανάγνωσες

ς Παύλος

Μουσικές a-petit-σΕης Αγαπητέ Θανο

του ΣΙΝ Ε Μ Α για να αΒοκαταηΜω τη φημη τον (επν-

αληΦ ετα. Ο λααυτάταroundireckxαουπαρουσία

οης) αγαπητόν μου φίλου Ε Κουοτουριτσα ιΜη συγχύ­

ζειςκάθεμηνάστο·ΣΙΝΕΜ Α-ταδαζειςταυτόχρο­

ζεσαι Εμιρ,αοε.θο τα πω εγω).

νακοιστηδισκοθήκησον. (Μ αα. μάλλονO XL.) Αγαααωτον ιανφθκαι μαζί σγααάωΟ ,τι ηαει μ’

και σεναρίου το Underground; Υηο6ετω πως Οταν το

αυτόν,γι αυτόκαιδενjaapcmφοράαουναμηδια-

εγραφε αντΟ ο λφχαλης . ξεχνούσε το γεγανος Οτι ανα-

8άσωτηστηλησουτΟσογ» tuvααρουοιαοητωνδλ

φερΟτσν αε εναν σκηνοθέτη αου στα 41 του χρονιά. Λίαν ήδη κάτοχος δυο Χρυσών Φοινίκων στις Καννες.

σκων. Οσο καιγιατονκριτικήσου Παρ Ο λααυτα υοαρκεικάτιαουμεΒαραξενεμε ωροκι.τηιμφωνοι

καθώς και ενΟς δραδειου οκηνο6εο»ος Προφανώς.

γιατημετρκιδουλειάτουΜ ουοσνούΤρεδορΤζΟουνςστοΕίββο
IINEUA ΜΗΝΙΑΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΚΟ ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ « ΕΚΤΥΠΩΤΙΚΗ Α Ε Οδός Μηενακς Μεταμορφωτή 152 35 Χαλονδρι Τηλέφωνο 6061428 - F ax 9014137 - 6396515

ΛΟγω ουτονομυτων λάγων. αλλα κ β λΟγω ερέτην αηματογραφο. ιβο αηο ης δυο μαρμες τεχνκς αον

Αγαπητό ΣΙΝ ΕΜ Α ααροτρυνω να μην αλλάζεις τχητα,μΟνο και μόνο εηει-

Υπεύθυνος Τεχνικής Υποστήριξης Συστήματος Μ Κορδάκης

αρκεη ύλη.

δενγνωρκχι την προηγούμενη, μ η κ α ηβρνω το Βε-

Αφού αε συγχαρώ γνα την αοιύτΒτα της άλας αου και αε

Σ. Μαρότος. Μ. Μοσχιδης

tbv

για την καινοορκι μορμη οου (αν και καλά - καλά

Υπεύθυνος Διόρθωσης Κ. ΠανσγκιίτΟπουλος

ΓοευφΛΟ Μοντάζ

ενα γραμμα παρατήρησε

το νύαμα τον Underground δοσμένους αε μια 3ωρη

δουλειάτουΧανςΤοφερστοNine ΜβηΦη, ακόμα

ταινία <ηο σ τλ

καιγιατογλυκανάλατο6εματουΤζονΓουίλιαμς«ο

δαρχεμαι τη - ζω » - μου αν δεν -

τελειώσει-ουντομο-η-ταΒίο-θο-αυτοκτονίτοω, για

SelKBe, τοκαταλαδαπω0ηΒίρεςτοχρΟνοββτο

να ομολογήσει τουλάχιστον πως είχε οοφαροτητα

χώρονατιςααρουαιαοειςαερισσοτερογιαηδούλε-

Πως ειαατε: Οι χαρακτήρες ήταν αηλες καρηοατουρές:

μανοι ταινίες αυτέςστις ο46ουοες kb onγιαη.

Με συγχωρεττε. αλλα κατα τη δηαι μον ταηεινη ααοφη

Οαωςεχει γραμει η οίδιος, apoana ημοοαηατ

το Underyound ήταν η β ο αλϋΦτνη ταινία. Οσον αφό­

τουςναμαςαλλάζειτηζωά. ΑλλαυμκΙ Βαραηολω.

ρα τους χαρακτήρες, αμάν το καλό και το κακό, η αλ*· βεια με το μεμα το έγκλημα κοκ οι τύφης <*ηηΒΒΐρκαν

ούτεμιαλέξηγ» Tovjeen-OeadePuenaτβμετ> ν*τουδουλειάbov ΟνοαροσταΣτττι' συΡσαε

στη ουνΦεοη των χαρακτήρων. ΒουκοΦε άλλο παρακο-

νθ;ΔενομφίδΟΙΙιιθητιςευσταθείςU BU YBiBvia

kT>

. ο t

%

r -V

Κτηάλαιο I : ·.Ιάτρτντ τη Νέα Υόρκη πέρα από κάθτ μέτρο· (O p ! ΑΙάλλον θα 'πρτητ ναβάλΐί .) -// άποψή tot· ήταν νπτρβολικά ρομαντική. Σ τ κάθτ τποχή. atαή η πόλη τον ηαπόταν να νπάρχπ μόνο στ άσπρο - μαύρο και να tavritm motκ νπέροχοντ ρνθμαύτ, τον ΤΙορτζ Γκέρσοντν· (Εντάίη, ίαναρχϋκ.. ) Κτηολαιο I : *, iotprvf ιη Νέα Υόρκη, rm u η αν σνμβόλιύέ την παρακμή τον σύγχρονον πολιτισμού Ηταν δύσκολα να τπιίηση μέσα στ μια κοινωνία αναιιύληιοποιημένη από τα ναρκωτικά, την τηλτόραση. το έγκλημα, τα σκουπίδια·. (Πολύ τπιθπικό. Δτν θέλν να μοτάίν τπ ιθ π ικ ό ) Κτηάλαιο I : ·Ήταν τόσο... σκληροί, και ρομαντικό: όσο και η πόλη παν λάτρτντ. Ihou απ’ τα μαύρα γυαλιά τον, έκρνβτ τη στίουαλικη δύναμη τν ό αιλουροηδοό· (Μ apron πολύ!) ·// Νέα Υόρκη ήταν και θα ήταν για πάντα η πόλη τον·

Μ ανχάιαν τον Ιούντι Λλτν

___________________ TTSpisxfyTSvn Ι

Σινεμασκόπ Editorial 12 Ξεχάσω 14

ο

ύ

λ

ι

ο

* 9 6

Σ το υ ς κιν/<ρους από τις 21 Ιουνίου έω ς τις 2 5 Ιουλίου

Ο Τζίμης και το Γιγαντοροδάκινο 13 ··· —

ς

Δεν Μπορώ να σε

Δράκουλας. Νεκρός και μ'Αρέσει 14

Οι Αγγελοι του Σκότους 16

Βρομόπαιδο 15

Ο πιο Μεγάλος Ρόλος της Ζωής μου 17-· Τρεις

Επιθυμίες 18 ··· Στους Δύο οι Τρεις είναι Πολλοί 18 ·■■ Ο Μπαμπάς της Νύ­ φης Παθαίνει Αμόκ 19 — Ποτέ μη Μιλάς σε Ξένους 20

Ενα Ντιβάνι στη

Νέα Υόρκη 21 ·■· Powder. Το Αγόρι του Ουρανού 22

Travelling

Η επικαψ ότητα του μήνα

Long Hot Summer................................................................................................. 24 Gossip Alert........................................................................................................... 26 Planet Hollywood.................................................................................................. 28 Female Troubles................................................................................................... 30 Για τα μάτια σας μόνο.......................................................................................... 31 Ελληνικό Σινεμά................................................................................................... 32 Caro Diario, Οι κακοί του μήνα............................................................................33

,

Αυτό το βραβείο ποιος θα το πάρει: Η ταινία που θέλουν να ξεχάσουν .............................................

35

Γράμμα απ' το Λος Αντζελες..............................................................................36 Box-Office............................................................................................................. 37

ClOSe—upS

Τα πρόσωπα του μήνα

Στιβ Μάρτιν, Μάρτιν Σορτ: Τα γελαστά παιδιά................................................40 Τζο ν Νταλ: Από τον Φρεντ Αστέρ στα b-movies............................................ 42

Θέματα 49ο Φεστιβάλ Καννω ν......................................................................................... 44 Τ ο ημερολόγιο ενός φεστιβαλιστή, Στιγμιότυπα, Σύντομες Συναντήσεις, Μάικ Λι, Λαρς Φον Τρίερ, Οι αγαπημένες μας ταινίες. Βραβεία, Συνουσία, ομοφυλοφιλία και .. ανδρικό γυμνό. Οι Κάννες κρατούν χαρακτήρα. Star Wars Οι Πόλεις στο Σ ινεμ ά .......................................................................................... 68 Νέα Υόρκη, Παρίσι, Λος Αντζελες, Βενετία, Ρώμη, Λονδίνο.Βερολίνο, Σαν Φρανσίσκο. Αθήνα, Ο γύρος του κόσμου σε 80 ταινίες, Λας Βέγκας, Οι πό­ λεις του μέλλοντος Nouvelle Vague: Τ ο γαλλικό Νέο Κύμα.......................................................... 98 Ρουίτσι Σακαμότο: Ο μουσικός του κόσμου................................................. 106 Ο Εργένης: Στα γυρίσματα του Νίκου Παναγιωτόπουλου.........................110

Στήλες KPostmo :

Must and Dust 10

Star Wars 23

Διαφήμιση " 8

Soundtracks 20

Home Cinema 122

Paper 38

Cult 116

Serial Killers 126

Βιβλία 117

PrivateEye128

Στο εξώφυλλο ο Στρατός Τζωρτζογλον, φωτογραφημενος απο τον Γισννη Οκονομύπουλο Μ κ ΐ Κ ί Μ ι ι Ι Ι ρ φ Ι κ η ______________________________________________________

mm Ο

β

ΛΑλφρέντο ηέθαχ:·. Η φωνή στο τηλέφωνο, ήχος οπό to παρελθόν.

I δχΜόπτει τηζωή του ΑΟχρονου no σκηνοθέτη Σαλβαύρε ντιΒπακα τον γυρίζει ησω. mnv ποδική κα εφφκη του ηλχυα Στο χυχχουδακι

V

Τζκχκαλντο της ρειαηολεμχτής Σκελ/ος. ο Τοτό παρατάει τχ uno

t '.

χρεωσεχ ιου σαν παπαδοηαδι κα (ημεροβραδιάζετα στον κινηματογράφο Ό Παράδει­ σος·. χωμένος mo δωματΧχυ της προβολής μαζί με το μτχσνκο, ιονΑλφρενια Παρά τχ δεκαετκς που τους χωρίζουν. ο Αλφρεντο κα ο Τοτό συώέονια μπροστά mr/v ηδονο

3 ,

βλαχχιή αγάπη ιουε γη την κινούμενη εχιόνο κα to μυστήριο της προβολής που χρώμα Οζει κα υποκαθχπά την απλή τους ζωή 0 Αλφρεντο πεθσνε σε μα εσοχή σου. εννή φορές one δέκα σινεμά σημανει ποιότητα εκόναρ ποιότητα ήχου κοκκωνκή ΟΜαδηιοηαηση εκαζτκή απόλαυση κα σναπαυτκά

Η Γ - " ''

κα&σμακα Γ η τον Αλφρεντο Ιο γλυκύτατος Φιλχι Νουαρε mov εκατοστό ρόλο της κοριέ ρος του) κα τον ιατρό Τοτό ·0 Παράδεισος· εινα πρσγμοτκα κρησφύγετο, η οθόνη το υλχτύ που πεγάζει ιχ δανεχνές τους εμκφκιc η εχιΟνο η κλειδαρότρυπα στη μαγεία του κόσμου ·0 Παραδοχής· εχνα ο χ χ χώρος, όχι με

αί» ηροακή

άλλο ζωντανός με τις

κάλμερτνες εβελ^εχ των κατοχτων του χωρχχι στμεχι συνάντησης γη τα ποδιά που την κοπανούν από το σχολείο, γη τους κουρασμένους βχχηλακηές κάθε λσγής, γη τους νέ· ους που βρκχουν ευκαρχ) νο χαδευτουν mo σκοτάδι Κι όταν ο Αλφρεντο αντχγει το πσ ptfkjpo κα ωελνει τη δεσμδα από το φως της ιχμσνης προβολής mpv πλατεία του χω ρχχχ mo κτίρια mo θολο του ουρανού ανα η εκτόνα το σελυλόηιτ του 50 κο του 60 που σκεπάζει ηρεχχαευτχκ}με to ipavtammO μεγσλτχ της την προγμο

Σινεμά ο Παράδεισος

0 Τζουζόπε Τορναορε. mo 30 του χρτΜα με ΙΟχρονη πείρα mrfv χολική τη

ίου Tziouzene Τορναιόρε

με τον Μκν Γκαζορο κα τη Λόουρο ντελ Σολ δεν ψατνει πολύ μάκρη γη νο

C

imOtnia

λεόροση κάμε ιχο μεγάλου μίμους τανκ mo ενεργτγικο tou κ

# Cxm orristx

βρει την ειχκευση του ·€ γραρα ιχο ητορη ανατρεχσντος mo ηαέχκο μου χρσνη Οπως ο Τοτό το ιχκρο αγόρι της τακχας εζησο σ Cva χωριό της Σκέλιας κα ίμουν πσ θκχτμενος με το σινεμά Γ αυτά τα χράνη που καθήκον ο ηντμαογραφος ήταν ο μόνος δρΟμος εηκαίΛΜΧΚ των ανθρώπων του χωρίου με τον υπόλνχηο κόσμο Κάθε μέρα η αχ θουσο ήτα/ γεμάτη από ανθρώπους που ήθελα/ να ονειρευτούν μη καλύτερη ζωή·. Ευτυχώς ο Τορναορε, σε αντίθεση με την τελευταία του τανκ Ο Ανθρωπος των

/Ν

Αστερίων, δεν πσγόευεια σε ιχο νοσταλγκή περιγραφική αναπόληση της Χρυσής Εποχής του κινηματογράφου Το παρελθόν μοιάζει rxteorc φωτεινότερο, αλλά εμεκ δεν άχουμε παρά να προσαρμοστούμε κα να επωφεληθουμε από το παρόν. Ετσι ο Τοτό μεγαλώνει, καθώς μεγαλώνει μαζί του κα το σινεμά γτνετα Σαλβατόρε να Βτ τα πετυχημένος σκηνοθέτης, κα φτχχνει ιχο ζωή που να τον προκαλει κανοτον καλύπτει περισσότερο από ιχ ταχχες. Κι αν ένας κόσμος χανετα. ένας άλλος δη ιχουργεπα, με ικ δχνές του χάρες, γχχι αχό επβαλλει η ανθρωανη κα όχι η κι νηματογραφνή είέΜ ή Μο ταχχο γη ιχ ιαντες λοχτόν, αλλά κα γ η το σινεμά σαν πρόσφυμα Οχι υποκατάστατο, της ζωής. Αλλωστε κα ο ιδχκ ο σκηνοθέτης εχει κο νει την εηλογή του Ό Τοτό δχαλείε τον κινηματογράφο από την αρχή της ζωής του Εγώ. σκάπτομαι σοβαρά ότι η ζωή εινα no οημαντκή υπόθεση από τον κινη μαογροφο».

Λήδα Γαλανού

T T n -h u l

\T tm i m t \ ™ ά Μ ϊ Εξω

ζέστη,

μέσα

Fujitsu! θέλω να γρά­ ψω τη στήλη με γούνα (για να μη σου πω στα λαπωνέζικα!).

Εχω

σκάσει, θέλω να μου αγοράσετε air condition.

Καλό καλοκαίρι.

Α π ό τ ο ν Μ ά κ η Κ α ο υ ρ ισ μ ά κ η

Επι τη ευκαιρία, σαν να μην έφτανε η μήνυση, ένα ακόμη κοκο χτύπησε τους παραγωγούς του (πως λέ­ με το πήρε ο δΜολος;) Diabolique. Η Σαρον Στοουν που υποχρεωνόταν, λέει, απο το συμβόλαιό της να πεταξει το βρακί της και να κάνει σεξ γυμνή με τον Τζαζ Παλμιντερι. πάτησε πόδι και ορνηθηκε ντπτ για ντιπ! Η ίδια, βεβαίως, λέει Οτι το συμβόλαιό της έδινε την ευκαιρία να ασκήσει βέτο. προγμα που έκανε! «Τ ο να κάνω τέτοιου είδους σκηνές στην ηλικία μου θα έπρε­ πε να θεωρείται stunt», λέει η σεμνή πρωταγωνί­ στρια. «Οχι, δεν μπορώ να κάνω κάποιο πραγματα που έκανα νεότερη. Ισως αυτα ήταν ταιριοστα για

Ποιος θα περίμενε ότι το

εκείνες τις ταινίες αλλα τώρα παίζω ρολους μέσα απο

κομμωτήριο θα ήταν τόσο

τη δίκη μου γνώση και τη φιλοσοφική μου ωριμανση».

χρήσιμο;

Ενώ

περίμενε

Ορίστε; Ασε ξέρω: «Και το χει­

υπομονετικά τη σειρά της για βαφη και περ-

μώνα θα ανεβασω στο θέατρο

μαναντ η χήρα του Ζορζ Ανρι Κλουζό σ' ένα

τα Οργια'' του Πιερ ΠΟολο Πο-

*Salon de Coiffure - ξεφυλλίζοντας περιοδικό,

ζολινι».

της ήρθε κόλπος! Βλέποντας φωτογραφίες

Μην ξεράσω...

D U S T!

από τα γυρίσματα του Diabolique της καρφώ­ νεται ότι η ταινία δεν είναι παρά ένα φτηνό ριμέικ του L ·* Diaboliques που είχε σκηνοθε­ τήσει ο σ ύζυγός της (πριν παντρευτούν βέ­

Οικογενειακά προβλήματα αντιμετωπίζει σου λέει ο

βαια, α λλό tiupa τα δικαιώματα της ανήκουν,

Μ ελ Γ κιμπσον χάρη στην αχαρακτήριστη συμπεριφορά

οπότε να και το ενδιαφέρον) και όχι μια δια­

του κακομαθημένου σκυλιού του. Εκτός του ότι του

σκευή του πρωτότυπου βιβλίου. Εσείς στη θέ­

έβγαλε την πίστη για να μάθει να κάνει την ανάγκη

ση της τι θα κόνατε; Να σας πω εγώ

του

Μ ή -ν υ -σ η ! Τ ο ίδιο έκανε και η φτωχή σ ύ ­

μια περαστική έξω από το σπίτι του στο Μαλιμπου της

εκτός καναπέ, πρόσφατα επιτέθηκε και δάγκωσε

ζυγος. απειλώντας με απαγόρευση εξόδου

Καλκρόρνια Τ ο θύμα, αντί να τρέξει στο κοντινότερο

της ταινίας στις αίθουσες. Μεταξύ μας τώρα,

φαρμακείο για αντιλυσσικό. τσακίστηκε να βρει δικη­

μπορεί να μας έκανε και χόρη αν το πετύχαινε

γόρο και πάτησε άρδην μια ξεγυρισμένη μήνυση στο

(μυρίζει λ ίγ ο μπαλαφόρα), α λλό καθώς το

ζωντανό και τον ιδιοκτήτη του, ζητώντας τα μαλλιά της

φιλμ βγήκε (και έκλεισε) ήδη σε πολλές χώ­

κεφαλής του αλλά όχι και τη θανάτωση του σκύλου'

ρες, μάλλον η πτωχή χήρα συμβιβάστηκε με

Τώρα αυτό το λες ζωοφιλια (ας μην το σκοτωσω το έρ­

καμία επιταγή! Μα είναι δυνατόν να ζήσεις μόνο με μ η σύνταξη;

μο...) ή φιλανθρωπία (μπορεί να δαγκώσει και κανέναν ά λλον μπατίρη...); Ε γώ το λέω φρίκη! D U S T !

D U S T!

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ LIGHTS _

fiance m t \ ™
ζέστη,

μέσα

Fujitsu! θέλω να γρά­ φω τη στήλη με γούνα (για να μη σου πω στα λαπωνέζικα!).

Εχω

σκάσει, θέλω να μου αγοράσετε air condition.

Καλό καλοκαίρι. Επι τη ευκαιρία, σαν να μην έφτανε η μήνυση, ένα

Α π ό τ ο ν Μ ά κ η Κ α ο υ ρ ισ μ ά κ η

ακόμη κακό χτύπησε τους παραγωγούς του (πως λέ­ με το πήρε ο διαολος;) Diabolique Η Σαρον Στοουν που υποχρεωνόταν, λεει. απο το συμβόλαιά της να πεταξει το βρακί της και να κάνει σεξ γυμνή με τον Τζαζ Παλμιντερι. πάτησε πόδι και αρνηθηκε ντιπ για ντιπ! Η ίδια, βεβαίως, λέει Οτι το συμβόλαιο της έδινε την ευκαιρία να ασκήσει βετο. πράγμα που έκανε! «Τ ο να κάνω τέτοιου είδους σκηνές στην ηλικία μου θα έπρε­ πε να θεωρείται stunt», λεει η σεμνή πρωταγωνί­ στρια. «Οχι, δεν μπορώ να κσνω κάποιο προγμοτα που έκανα νεότερη. Ισως ουτά ήτον ταιριαστό για

Ποιος θα περίμενε ότι το

εκείνες τις ταινίες αλλα τώρα παίζω ρόλους μέσα απο

κομμωτήριο θα ήταν τόσο

τη δίκη μου γνώση και τη φιλοσοφική μου ωριμανση ».

χρήσιμο:

Ενω

περίμενε

Ορίστε; Ασε ξέρω: · Κ « το χει­

υπομονετικά τη σειρά της για βαφη και περ-

μώνα θα ανεβοσω στο θέατρο

μανάντ η χήρα του Ζορζ Ανρί ΚΑουζό σ' ένα

τα "Οργια" του Πιέρ Ποολο Πο-

«Salon de Coiffure» ξεφυλλίζοντας περιοδικό,

ζολινι».

της ήρθε κόλπος! Βλέποντα ς φωτογραφίες

Μην ξεράσω...

D U S T!

από τα γυρίσματα του Diabolique της καρφώ­ νεται ότι η ταινία δεν είναι παρά ένα φτηνό ριμέικ του Les Diaboliques που είχε σκηνοθε­ τήσει ο σ ύζυγός της (πριν παντρευτούν βέ­ βαια, αλλά Τω ρα τα δικαιώματα της ανήκουν,

Οικογενειακά προβλήματα αντιμετωπίζει σου λέει ο Μ ελ Γκιμπσον χάρη στην αχαρακτήριστη συμπεριφορά

οπότε να και το ενδιαφέρον) και όχι μια δια

του κακομαθημενου σκυλιού του. Εκτός του ότι του

σκευή του πρωτότυπου βιβλίου. Εσείς στη θέ­

έβγαλε την πίστη για να μάθει να κάνει την ανάγκη

ση της τι θα κάνατε; Να σας πω εγώ Μ ή -ν υ -σ η ! Τ ο ίδιο έκανε και η φτωχή σ ύ­ ζυγος, απειλώντας με απαγόρευση εξόδου της ταινίας στις αίθουσες Μεταξύ μας τώρα, μπορεί να μας έκανε και χόρη αν το πετύχαινε (μυρίζει λ ίγ ο μπαλαφάρα), α λλά καθώς το

του.. εκτός καναπέ. πρόσφατα επιτέθηκε και δάγκωσε μια περαστική έξω από το w i n του στο Μαλιμπου της Καλιφόρνια. Τ ο θύμα, αντί να τρέξει στο κοντινότερο φαρμακείο για αντιλυσσικό, τσακίστηκε να βρει δικη­ γόρο και πάτησε άρδην μια ξεγυρισμένη μήνυση στο ζωντανό και τον ιδιοκτήτη του, ζητώντας τα μαλλιά της

φιλμ βγήκε (και έκλεισε) ήδη σε πολλές χώ­

κεφαλής του αλλά όχι και τη θανάτωση του σκυλου!

ρες, μάλλον η πτωχή χήρα συμβιβάστηκε με

Τώρα αυτό το λες ζωοφιλια (ας μην το σκοτωσω το έρ­

καμία επιταγή! Μα είναι δυνατόν να ζήσεις μόνο με μ α σύνταξη;

μο...) η φιλανθρωπία (μπορεί να δαγκώσει και κανέναν άλλον μπατίρη...); Ε γώ το λέω φρίκη! D U S T !

D U S T! \

Νομίζετε ότι ο Ριτσορντ Γκιρ τρέχει κάθε τόσο στο Θιβέτ μόνο για διαλογισμό και απομό­ νωση; Λάθος! Στον ελεύθερο χρονο του και σφου τελειώσει όλες τις προσευχές και τη φα­ σίνα του μοναστηριού, ασχολειται με την τέχνη της φ ω τογραφ ης. Η πρώτη του εκθεση με φωτογραφίες από βομβιστικό μοναστήρια (γιατί δηλοδη. τι περιμένατε;) ανοιζε πρόσφα­ τα στο Μ ιλάνο - προφανώς δεν έβρισκε γκαλερι αλλού - και στα εγκοίνια έγινε πανικός, ως και μποτιλιάρισμά. Τώρα θα μου πεις, τόσο φιλότεχνοι οι Ιταλοί και από πότε έγινε της μόδας το βουδκτπκό μοναστήρι; Ο χι τίποτ' άλλο, γιατί ο καημένος θα νομίζει ότι τα π λή ­ θη συνέρρευσαν για χάρη της τέχνης.

D U S T ! και επι τη ε ύ κ α ιρ η : Μήπως η εκθεση πε­

ράσει και από την Ιλεόνα Τουντα;

Σας το υποσχέθηκα, οπότε φάτε το! ιδού. λοιπόν, τα κλινοσκεπάσμα­ τα των πλούσιων και διάση­ μων για να ξέρετε τι ν' αγο­ ράζετε από δω και μπρος. Η φίρμα

που

μοιάζει

να

χτυπάει κόκκινο στο Μπερβερλι

>· 1

Χιλς

ονομάζεται

Pratesi (;;) και την προτι­ μούν η οικογένεια Σπ ίλμπεργκ, η Μαντόνα, η Ε λίζαμπεθ Τέιλο ρ και πολλοί

άλλοι. Τ ο αγαπημένο σχέδιο της Τε ιλορ είναι αστό με τις ροζ καρδούλες (γιακ!) που στοι­ χίζει 1.156 δολάρια το ζευγάρι (άσε, μην κάνεις τον πολλαπλασιασμό ..), ενώ ο Σ τιβ εν και η σύζυγός του Κειτ Καπσοο προτιμούν κάτι λιγότερο φανταχτερό για το γιοτ (και φτηνότερο μπορώ να πω, μόλις 590 δολάρια). Ο Τζον; Ντεπ τελείως φτηνάντζα. αγο­ ράζει αυτά με τα τριαντάφυλλα από το Bedstock για 43.50 δολάρια, ενώ η Μελάνι Γκρι φιθ στρώνει στο κρεβάτι για χάρη του Λντόνιο αυτή την κιτρινίλα που. όμως, κοστίζει 240 δολάρια το ζευγάρι... Μπορώ να πω. με βεβαιότητα, ότι δεν εχω χειρότερο!

D U S T ...

Αυτά! Πάω για μπάνιο

Το Υπουργείο Υγείας Προειδοποιεί Τ Ο Κ Α Π Ν ΙΣ Μ Α Β Λ Α Π Τ Ε Ι Σ Ο Β Α Ρ Α Τ Η Ν Υ Γ Ε ΙΑ

7

Κ

αλοκαίρι και καταχνιά... Μπορεί η φετινή χρονιά να έσπασε κάθε ρεκόρ προσφοράς με 220 ταινίες σε δέκα μήνες (κάντε τη διαί­ ρεση), οπότε η θερινή περίοδος μοιάζει ιδα­

νική για το κυνήγι του χαμένου χειμερινού θη­ σαυρού, όσοι, όμως, πόνταραν στις καλοκαιρινές πρεμιέρες, μάλλον θα απογοητεύτηκαν. Τα γρα­ φεία διανομής φαίνεται ότι, όσον αφορά στην επέκταση της κινηματογραφικής σεζόν, ακο­ λουθούν «λενινισ π κή» τακτική - δύο βήματα εμπρός, ένα πίσω. Δε φοβούνται να προβάλουν σχεδόν σαράντα ταινίες καλοκαιριάτικα, μόνο

Τζίμη και το Γιγαντοροδάκινο, διατηρούν όλη την έμπνευση, τη φινέτσα και τη φαντασία (με ελαφρώς μειωμένες τις δόσεις του μαύρου χιού­ μορ) που τους χαρακτήριζε στο Χριστουγεννιάτι­

κο Εφιάλτη. Στο πεδίο της «ανατριχίλας» τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα, καθώς όχι μόνο Οι Αγγελοι του Σκότους και τα φαντάσματα (Οι Στοιχειωμένοι) δε βρίσκονται τώρα τελευταία σε φόρμα, αλλά ούτε καν ο γνωστός (θεατρικός)

ένα γραφείο όμως κρατά ανοιχτές τις χειμερινές του αίθουσες και, εν τέλει, κανείς δε ρισκάρει ένα

σκηνοθέτης Πίτερ Χολ, ο οποίος αγωνίζεται να στήσει ένα υποτυπώδες κλίμα μυστηρίου στο Ποτέ μη Μιλάς σε Ξένους, τινάζοντας τα πάντα στον αέρα με ένα αδιανόητης «έμπνευσης» και

σοβαρό, εμπορικά ή καλλιτεχνικά, στοίχημα. Ετσι, ενώ εμείς βλέπουμε, στην καλύτερη περί­ πτωση, τον Τελευταίο Χορό και την Ενορκο, οι

τραβηγμένο από τα μαλλιά φινάλε. Μοναδική εν­ διαφέρουσα εξαίρεση ο Τζο ν Νταλ που, πιστός στην ατμοσφαιρική, b-movie αισθητική του, φέρ­

Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι έχουν ήδη δει τις επόμενες Σάρον Στόουν και Ντέμι Μουρ, ενώ,

νει ξανά τη Λίντα Φιορεντίνο στο προσκήνιο, το Δεν Μπορώ να σε Ξεχόσω, όμως, βρίσκεται πίσω

ανάμεσα στα υπόλοιπα φιλμ, οι αξιοπρεπείς επι­ λογές είναι λιγοστές και οι εκπλήξεις ελάχιστες. Αλλωστε, η συνταγή είναι γνωστή: αμερικάνικη

σε σχέση με την πρωτοτυπία και τη δύναμη της

ταινία που (υποτίθεται) «βλέπεται ευχάριστα» κάτω από τον έναστρο ουρανό και τι πιο θερινό από μία κωμωδία ή ένα θρίλερ... Τώρα, βέβαια, χρειάζεται πολύ κουράγιο για να γελάσεις με τα ανόητα αστεία του Μελ Μπρουκς στο Δράκουλας, Νεκρός και μ' Αρέσει η τις χιλι-

Τελευταίας Αποπλάνησης. Τ ι απομένει, λοιπόν; Κάποια φιλμ τα οποία, ανά­ μεσα στο κοινωνικό δράμα, τη ρομαντική κομεντί ή την τρυφερή ταινία φαντασίας (Πράξεις Ερω­

τα, Τρεις Επιθυμίες, Powder) δεν ξεφεύγουν από τα στάνταρτ μιας τηλεταινίας, με το καλύτε­ ρο απ’ αυτά, το Ο πιο Μεγάλος Ρόλος της Ζωής μου του Μάικ Νιουελ, να φτάνει στο ύψος μιας

οιδομένες φαρσοκαταστάσεις του Ο Μπαμπάς της Νύφης Παθαίνει Αμόκ (ριμέικ ενός σικουελ!),

καλογυρισμένης παραγωγής του BBC. Και, φυσικά, οι μικρές, ευρωπαϊκές κυρίως, σινε-

ενώ σίγουρα σε πιάνει νοσταλγία για τον Κώστα Χατζηχρήστο όταν παρακολουθείς τον Αντόνιο

φίλ επιλογές, που στο περιθώριο της θερινής προκατάληψης, του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος, των Ολυμπιακών Αγώνων και της αμερικάνικης «σαβούρας» αναζητούν το δι­

Μπαντέρας να αλλάζει γελοίες γκριμάτσες, υποδυόμενος ένα μικροκομπιναδόρο και το δίδυμο αδελφό του στο Στους Δύο οι Τρεις Είναι Πολλοί.

κό τους κοινό. Το ταξίδι στη σκοτεινή, και πιο εν­

Οσο για το Ενα Ντιβάνι στη Νέα Υόρκη, τα πολλά λόγια (και γράμματα) είναι φτώχεια, καθώς οι αι­ σθηματικές κομεντί των Βουγιουκλάκη - Παπαμι-

διαφέρουσα, πλευρά της παιδικής ηλικίας (Βρο­ μόπαιδο του Κλοντ Μουριερας), η περιπλάνηση τεσσάρων μοναχικών ανθρώπων σε μια έρημη

χαήλ νομίζεις ότι φέρνουν την υπογραφή του Μπίλι Γουάιλντερ μπροστά σ’ αυτό το τερατούρ­ γημα της Σαντάλ Ακερμάν. Πόση απόσταση, αλή­

συναισθηματικά Βόρεια Ευρώπη (Θα Φας το Κε­ φάλι σου, Τατιάνα - ο Ακι Καουρισμακι σε μια μάλλον μέτρια στιγμή του) και το καναδέζικο

θεια, από την έννοια της διασκέδασης των Τιμ Μπάρτον και Χένρι Σέλικ, οι οποίοι, αν και

Ελντοράντο του Σαρλ Μπιναμέ, η πιο φρέσκια, νεανική και απρόοπτη καλοκαιρινή ταινία.

απευθύνονται κυρίως στο παιδικό κοινό με τον

Χ ρ η σ τό ς Μ ή τσ η ς

φυγή στο όνειρο. Ο Τζίμης ονει­

δημιουργία, με εξαιρετική (και κοπιαστική)

ρεύεται τη Νέα Υόρκη, την πόλη

δουλειά σ τη ν εικόνα, γεμάτη χρώμα, κέφι,

;

όπου τα όνειρα γίνονται πραγμα­

συναίσθημα και τραγούδια Με λίγα λόγια ,

I

τικότητα. όπως του έλεγε ο πατέ­

έτοιμο υλικό για μεταφορά ,.. στο Μ πρόντγου-

I

ρας του. Ενα παράξενο συμβάν

ε*

θα αλλάξει απροσδόκητα το μέλ­

Στον Τ ζ ίμ η , το παραμύθι συναντά το μιούζι­

λον του Τζίμη. Μια παλιά ροδακι­

καλ, σκοπός είναι η χαρά και η διασκέδαση

νιά, έξω από το σπίτι των θείων

βγαίνει μέσα από το χιούμορ, την αναπάντεχη

!

του, βγάζει ένα γιγαντιαιο ροδά­

εφευρετικότητα και τη μαγεία των καταστά-

I

κινο, το εσωτερικό του οποίου

σεω ν, α λλά και τω ν χαρακτήρων. Ξεχω ρί-

!

ζουμε Τήν περίπτωση της αράχνης ως τη ν

I

ρέα εντόμων, με τα δικά τους

πιο... «μ π ίτνικ » εκδοχή της Μ άρλεν Ν τίτριχ

-

όνειρα και επιθυμίες. Ενα μαγικό

στο σινεμά! Σκηνές όπως η πάλη με το μεταλ-

I

συστατικό θα δώσει στο αγόρι

λικό σκυλόψαρο, η «διαστημική» πτήση του

|

την ευκαιρία να περάσει σε μια

ροδάκινου ή η υποβρύχια ξιφομαχία με τους

|

άλλη παραμυθένια διάσταση και

σκελετω μένους πειρατές (όπου εμφανίζεται

5

να ξεκινήσει, με τους καινούρι­

και ο Τζα κ Σκ έλινγκ το ν του Εφ ιά λτη), είναι

ους και μοναδικούς του φίλους,

πραγματικές εμπειρίες για το βλέμμα ενός

|

το ταξίδι που - συμπτωματικά -

απλού θεατή και αυτή είναι η δύναμη της ται-

I I

ονειρεύονταν όλοι τους. Από την

νιας, η οποία πρωτοτυπεί για άλλη μια φορά,

άλλη άκρη του Ατλαντικού και με

μέσω μιας παλιάς τεχνικής, για όσους συγκι-

προορισμό τη Νέα Υόρκη, το τε­

νουνται με τη φαντασία και όχι με τη ν digital

I

ράστιο ροδάκινο θα σαλπάρει για

ηλεκτρονική φαντασία των κομπιούτερ. Ο σο

]

τη μεγάλη περιπέτεια.

για τα μηνύματα που λέγα με, η δύναμή του

Ο Τζίμης και το Γιγαντοροδόκι-

εσωτερικού κόσμου και η πίστη σ ’ αυτήν, δί­

νο διαθέτει τα γνήσια συστατικά

πλα στη γνώ ση των μυστικών που κρύβει η

ενός παιδικού παραμιΛιου. με τη

καρδιά, είναι τα συστατικά της ψυχής αυτού

φαντασία που μπορεί να γοητεύ­

του κινηματογραφικού ονείρου. Ο ,τι κα λύτε­

σει κάθε ηλικία Η αίσθηση του

ρο για να «α π οδ ρά σετε» με σινεμά αυτό το

λίγου, όμως, δεν σε οδηγεί στον

καλοκαίρι. Η λ ιο ς Φ ρα γκου λη ς

0 Τζίμης και το Γ ιγαντοροδάκινο

stop-motion σκηνών (που δεν χορταίνεις,

Παραγωγή: Ντενις Ντι Νό&. Τψ Μπόρτον Σκηνοθε­

πραγματικά) είναι μόλις 45 λεπτά, τα μηνύμα­

σία: Χένρι Σέλικ Σενάριο: Καρει Κερκπατρικ Τζόνα

(JAMES

THE

THE

GIANT

Χριστουγεννιάτικου Εφιάλτη. Η διάρκεια των

τα είναι σαφώς πιο απλοϊκά και το μακάβριο

θαν Ρόμπερτς. Στφ Μπλουμ Φωτογραφία: Πιτ Κόζα-

PEACH)

στοιχείο της προηγούμενης ταινίας απουσιά­

τσικ. Xipo Naptro Μοντάζ: Στο ν Γουέμπ Μουσική -

Ολες οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα στην καρ­

ζει, έχοντας αφήσει πίσω του ένα ίχνος νοση­

Τραγούδια: Ρόντι Μιουμον Πρωταγωνιστούν: Πολ Τέ

διά σου, λέει ο παραμυθάς Ρόουλντ Νταλ. Κι

ρότητας, κυρίως στις live-action σκηνές. Αυτά

pt Τζοόνα Λάμλει Μιριαμ Μαργκόλις. Πιτ ΠοσλΦγου-

εκεί που προσπαθείς να τις βρεις, με λίγη φα­

τα τελευταία, όμως, αφορούν εκείνους που

έι τ και (με τις φωνές τους) Σόψον Κάλοου. Ριτσαρντ

ντασία και με κλειστά μάτια, ο Χένρι Σέλικ με

προτιμούν ένα πιο «σκοτεινό» θέαμα. Ο ι υπό­

Ντρέκρους Σούζαν Σαρόντον. Τζέινλφς. Μ τε& ντθι

τον Τψ Μπάρτον έρχονται και σε οδηγουν κα·

λοιποι θα απολαύσουν εδώ μια ευφάνταστη

ούλις Διάρκεια: 82 Διανομή: ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

τευθααν στην καρδιά, αφήνοντας σε να απολαύσεις τη διαδρομή... Τ ο 1993. η ομάδα των Ντενις Ντι ΝΟβι. Τ ιμ Μπάρτον (στην παραγωγή) και Χένρι Σέλικ (στη σκηνοθεσία), μας έστειλε σ' ένα μαγευτικό, «σκ οτεινό» ταξίδι προς έναν Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη. Με τη σχεδόν

ξεχασμένη

τεχνική

του

stop-motion, ζήσαμε την πιο όμορφη ψευδαίσθηση που δημιούργησε σ ’ αυτή τη δεκαετία το στούντιο Disney. Φέτος, η ίδια ομάδα μάς ταξιδεύει σ' έναν πολύ­ χρωμο. ονειρικό κόσμο. Αυτόν του «Jam es and the Giant Peach», ενός best-setter παραμυθιού του 1961, από τον Ουαλό Ρόουλντ Νταλ. Κεντρικός ήρωας στην ταινία ο Τζίμης, ένα ορψανό αγόρι εννέα χρόνων που ζει σε μια «τρ ώ γλη » δίπλα στη θάλασσα μα­ ζί με τις δυο στρίγκλες θείες του. Τ ο σκη­ νικά θυμίζει παραλλαγή του μ ιΛο υ της Σταχτοπούτας. Μιζέρια, καταπίεση και

|

αποκαλύπτει στον Τζίμη μια πα­

ενθουσιαστικό παροξυσμό του

AND

|

I I I

\

13

«roigjiafls&Ai Δράκουλας, Νεκρός και μ ’Αρέσει (DRACULA,

DEAD

A N D L O V IN G IT) 0 μύθος του Απέθαντου ξανα στη μεγάλη οθόνη. Χρόνια τώρα δηλώνει παρών και δεν φαίνεται διατεθειμένος να τα παρατήσει! Ποιος; 0 Κόμης Δρακουλας; Μα ποιος ασχολειται με αυτόν! Για τον Μελ Μπρουκς μιλάμε... Ενας είναι ο θρυλι­ κός Απέθαντος, ο Κόμης Μελ! Κάποτε σκάγαμε στα γέλια με τις εξωφρενικές -μπ ουρ λέσκ » καταστάσεις του μαέστρου του είδους, Μ ελ Μπρουκς. Από την πρώτη του ται­ νία (Δ ύ ο Τρελοί Παραγωγοί 1968) έδειξε Οτι θα είναι ο άξιος συνεχιστής των μεγάλων κωμικων της Εβδομης Τέχνη ς, του Κίτον, του Τσάπλιν, των αδελφών Μαρξ. Η δημοτικότητα του έ κ τα ξεύτηκε στα υψη με τα Φρανκενατάιν Τ ζ ο υ νιορ, Η Τελευταία Τρελα κ.ά. Ηταν ο πρώτος διδοξος εξάλλου, της παρωδίας των ταινιών τρό­ μου με το νεαρό Φρανκενστάιν

Δ ε ν Μπορώ να σε ζεχάσω

ζόμενος σ τον κινηματογράφο, γνωστός όμως

Πάντως, το Δρακουλας, Νεκρός και μ' Αρέσει

στην Αμερική από την καριέρα του ως τηλεοπτι­

το παρακολουθούμε σαν να βλέπουμε μια

κού σεναριογράφου και παραγωγού sttoooi

πραγματική ταινία τρόμου. Τα αστεία υποτίθε­

(UNFORGETTABLE)

(« Μπύρμπαρα Γουόλτερς σπέσιαλ »).

ται ότι βομβαρδίζουν τον θεατή, αλλά το χειλά­

Να φταίει Οραγε αυτΟς που η ταινία δεν απο­

κι του δεν θα

γειώνεται αλλά ακολουθεί τα γνωστά μονοπά­

Φορές!

τια των τηλεοπτικών θριλερ ή ο ίδιος ο Νταλ, ο

Ο Μ ελ Μπρουκς ακολουθεί τη γνωστή συνταγή!

οποίος προτιμά να φλερτάρει με τα b-m ovies

Αμέτρητα γκαγκς. λογοπαίγνια βασισμένα στα

Με τη νέα του ταινία ο Τζον Νταλ αποδεικνυει αυτό που υποπτευόμασταν: είναι οπαδός του μι­ κρού. Για το αν συνεχίζει να είναι ενδιαφέρων σκηνοθέτης, αυτό αφήνεται στην κρίση των θε­

σκάσει παρά μόνο δύο ή τρεις

χωρίς παράλληλα όμως να τολμά κάτι παραπά­

κλασικά κλισέ των ταινιών τρόμου και η απαραί­

νω: Ακόμα κι η χρησιμοποίηση του γλυκερού,

τητη απομυθοποίηση του θρυλικού τέρατος.

Ο πυρήνας της ιστορίας είναι απλός: Ο παθολσ

ομωνύμου με τον τίτλο της ταινίας τραγουδιού

Ο λα αυτά συν λίγη δόση από σάτιρα του Δρο-

γος Ρέι Λιοτα συνεργαζόταν με την αστυνομία

του Νατ Κινγκ Κοουλ σε μια καθοριστική σκηνή

κουλα του Κόπολα. Χαρακτηριστικό παράδειγ-

για την εξιχνιαση εγκλημάτων. Τ ο ν βαραίνει

του έργου, αδυνατίζει το σύνολο ακόμα περισ­

ατών.

όμως η δολοφονία τηξ γυναίκας του, μ*α που

σότερο.

ήταν ο κύριος ύποπτος λόγω βίαιης συμπεριφο­

Ο Ρέι Λιότα επωμίζεται εξ ολοκλήρου το βάρος

ράς σ το παρελθόν, απαλλάχθηκε Ομως λόγω

της ταινίας με την Οπως πάντα έντονη ερμηνεία

αμφιβολιών Γ νωριζεται με τη νευροβιολόγο Λί-

του, επισκιάζοντας αισθητά την συμπρωταγωνι-

ντα Φιορεντινο, η οποία προσπαθεί με πείραμα

στριά του. Για τους πολυπληθείς οπαδούς της

τα σε ζωα να επιτύχει τη μεταφορά της μνήμης

Λιντα Φιορεντινο, για πολλούς απόλυτό συμβο-

απο άνθρωπο σε άνθρωπο. Εάν το πείραμα επι­

λ ο της femme fatale των 90 ς και για μερικούς

τύχει, τότε ο καθένας θα μπορεί να δοκιμάσει τις

προσωποποίηση της έκπτωσης των αξιών των

εμπειρίες άλλων, ακόμα κι αυτών που δε ζουν

καιρών μας, η ταινία δε δίνει την ευκαιρία να

η α . Ο Λιότα κλέβει τη φόρμουλα που αποτελει-

θαυμάσουμε τα πλούσια κάλλη της. Αντιθετως,

ται κυρίως από εγκεφαλικό υγρό κ ο προσπαθεί

η ερμηνεία της είναι χλωμή, αντάξια του ρόλου

μόνος του, κάνοντας συνεχώς ενέσεις και βά­

που υποδύεται, υιοθετώντας γνωστές ευκολίες

ζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τ ο υ - μια που το υγρό

Η ταινία, συνολικά, χωρίς να είναι κακή, πάσχει

είναι σε πειραματικό στάδιο και εξασθενει ση­

προφανώς από το σύνδρομο της μετριότητας.

μαντικά την καρδιά- να ανακαλύψει τους δολο­

Δεν είναι Οτι δεν περνά κάνεις καλά, αλλά να το

φόνους της γυναίκας του.

πούμε με άλλα λόγια, η ταινία μπορεί και να

Από τον Νταλ θα περιμενε κάνεις μια βουτιά μέ­

έβγαινε κατευθείαν στο βίντεο αν η προηγούμε­

σα στο σκοτεινό παρελθόν του ηρώα χρήσιμο

νη ταινία του σκηνοθέτη της δεν είχε κάνει επι­

ποιώντας δυνατές δόσεις μαύρου σασπένς κι

τυχία. Καταλάβατε;

Δημητρης Δαμασκός

επιστημονικού θριλερ Αντ' αυτού, ο Νταλ προ­ τιμά τη σχετικά γραμμική οφηγηση μιας ιστο­ ρίας την οποία κινηματογραφει επιδέξια, από

Παραγωγή: Ντίνο ντε Λαοορένης. Μάρθα ντε Λαοορε

ένα σημείο και μετά όμως μπορούμε λίγο - πο­

ντις Σκηνοθεσία Τζον Νταλ Σενάριο Μτκλ Γκέντι Φω­

λύ εύκολα να μαντέψουμε το τέλος της. Ενοχος

τογραφία: Τζεφρι Τζουρ Μοντάζ: Ερικ ΙΑσιζον Σκοτ

για το σιθρου σενάριο που θυμίζει σε γενικές

Τσέστνατ Μουσική: Κρκττοφερ Γ κΙνγκ Πρωταγωνι­

γραμμές, παρ' όλες τις προσπάθειες του Τζο ν

στούν: Ρέι Λιότα. Λιντα Φιορεντινο, ΠιτερΚογιότε. Κρι-

Νταλ για την απόδειξη του ενάντιου, το σενάριο

στοφερ ΜακΝτόναλντ. Κψ Κάτραλ. Ντέιβιντ Πέψερ

του ΦυγΟδα, είναι ο Μπιλ Γκέντι, πρωτοεμφανι-

Διανομή: ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

μα το

ατελείωτο μαλλί του ΔρΟκουλα - Γκόρι

Ολντμαν. που αντικαθίσταται με μια μεγαλοπρε­ πέστατη περούκα στο μαλλί του αλό Μπρουκ Δρακούλα (Τ ο ν ικιοδυεται ο Λ Νιλσεν). Ο Λ ο ς ο Μ ελ Μπρουκς υποδύεται το Βαν Χέλσινγκ τον γνωστό γιατρό που ειδικεύεται στην εξόντωση κάθε είδους βαμπίρ' Ομως, τα αστεία είναι χονδροειδέστατα και η ταινία, τελικό, αποτελεί απλώς μια συρραψή από σκηνές που σατιρίζουν το μύθο του βαμπίρ, δοσμένες μάλιστα με μια αισθητική που λίγο αηεχει από το κιτς! Ετσι, αυτός ο Δράκουλος επιβεβαιώνει κάτι ήδη γνω στό. Ο πάλαι ποτέ σπουδαίος κωμικός εχει χάσει οριστικά και τη

Φρεσκάδα και το χιούμορ του. Κωνταντινος Καιμακης Σκηνοθεσία. Παραγωγή: Μελ Μπρουκς Σενάριο: Μελ ΑΦτρουκς Ράντι Ντε Λουκά. Στφ Χίψπερμαν Μουσική: Χε*κ Μαν Μοντάζ: Ανταμ Γουέις Φωτογραφία: Monel Ο Σι Πρωταγωνιστούν: Λεολι Νιλσεν. Πιτερ ΜακΝωολ. Στφεν Γουέμπερ. Ειμι Γιαομπεκ Μελ Μπρουκς Διάρ­ κεια: 95 Διανομή: ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

συνακΛηση ότι γυρίζει μια ταινία και φροντίζει

τους ανάλογους «αληθινούς» παιδικούς χαρα­

Βρομόπαιδο

να κρατάει ευτυχείς ισορροπίες ανάμεσα στο

κτήρες του Φρέσκια κινηματογραφική οπτική

(SALLE QOSSE)

«αληθινό» και τον «κινηματογράφο». Υιοθετεί

και μια ικτέροχη Ανούκ Γκρίνμπεργκ (στο ρόλο

Οι μικροί άνθρωποι-, τα ποΛο συχνά πυκνά γινσντοιηρωες της οθονης. σπάνιο όμως οι μεγάλοι τους κτνημοτογροφουν τόσο αληθινό και πετυχημένο.

μια χαμηλών τόνων γραφή, ταιριαστή με το κα­

της μητέρας) που κέρδισε το βραβείο ερμηνεί­

λοκαιρινό νωχελικό χώρο και χρόνο δράσης και

ας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

παρ' ότι δεν αφήνει την ταινία να γλιστρήσει

Γ μαργός Κροοσακοπουλος

στο μελοδραματισμό, τη συγκρατει ταυτόχρο­ Παραγωγή: ΑλένΣαρντ. ΦιλιπΓκοντο Σκηνοθεσία. Σε­

Ο Κλοντ Μουριεράς στην πρώτη του ψιξιον ται­

να από την ξερή καταγραφή και το ντοκιμαντε-

νία μετά από μια σειρά ντοκιμαντέρ, χτίζει με

ριστικο ύψος Τ ο φιλμ είναι πάνω απ' όλα μια νη­

νάριο: Κλοντ Μουριερός Φωτογραφία: Γουόλτερ Β0

Φροντίδα τον κόσμο του Μαρτέν. ενός δεκάχρο­

φάλια. ήρεμη και ειλικρινής ματιά στην παιδική

ντενΕντε Μοντάζ: M o w Νταρτόν Πρωταγωνιστούν:

νου παιδιού που ζει με τη μητέρα του Νίνα και

ηλικία, θυμίζοντας ίσως περισσότερο απ' οτιδή­

Ανουκ Γκρίνμπεργκ. Αμέλ Λινζε Αλμπέρτο Γκιμινιονι

ονειρεύεται τη μέρα που θα ξεκινήσει την αναζή­

ποτε ά λλο το σινεμά του Ζακ Ντουαγιόν και

Διάρκεια: 90 Διανομή: ΑΜΑ FILMS

τηση του απάντα πατέρα του Χωρίς εξάρσεις και υπερβολικούς συναισθηματισμούς καταγράψει τις καλές και τις κακές στιγμές της σχέιχις των δύο ηρωων του. κρατώντας το κέντρο βάρους της ταινίας στον μικρό πρωταγωνιστή του. Με απόλυτη σοβαρότητα (αλλά και περίσσεια ελαφράδα όπου χρειάζεται) πλάθει το πορτρέτο ενός παιδιού χωρίς να πέφτει στιγμή στα κλισέ και τα λάθη που μαστίζουν συνήθως τους χαρα­ κτήρες των πιτσιρίκων στον κινηματογράφο. Ο Μαρτέν είναι αθώος τη μια στιγμή και την άλλη ένα κακομαθημένο τερατάκι. θλιμμένος, χαρού­ μενος. σκεπτικός, ζηλιάρης, απογοητευμένος, ποτέ όμως ένα χαριτωμένο παιδί - κομμάτι του ντεκόρ. ποτέ «μισός άνθρωπος». Τ ο σενάριο, γραμμένο από τον ίδιο τον Μουριεράς. έχει την εξυπνάδα να μη θεωρεί ποτέ το μι­ κρό ήρωό του απλοϊκό και δεδομένο. Λρνειται να δεχτεί ότι η ικανότητα σκέψης των παιδιών Φτάνει ως τις σκανταλιές, τα καρτούν και τα παι­ χνίδια. Ο Μαρτέν είναι ένας ολοκληρωμένος χα­ ρακτήρας. μικρότερος σε ηλικία άρα διαφορετι­ κός από εμάς, όχι όμως ο Μακάλει Κάλκιν στο Μόνος στο Ιπ ίτ ι. Τ ο Βρομόπαιδο είναι τόσο αληθινό και πετυχημένο στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων του που θα μπορούσε να είναι η κα­ ταγραφή της καθημερινότητας μιας υπαρκτής σχέσης, ένα συναισ&τματικό ντοκιμαντέρ. Ω στόσο, ο Μουριεράς έχει κάθε στιγμή τη

®UW3)SMKtH)

δεν παραπέμπει αλλού, η σύλληψη της ταινίας

δυνατότητες του ανθρωπίνου νου

αγγίζει σίγουρα τα όρια του παραλόγου.

Ο σο και αν ο διάβολος του Βιγκο ΜΟρτενσεν

Από την ά λλη μεριά, ένας θεατής δύσκολα θα

αποφεύγει τις παγίδες της φολκλορικής και

φοβηθεί όταν προσδίδονται ανθρώπινες ιδιότη­

εξωστρεφους προσέγγισης (για περισσότερες

τες (πάθη, μίση, σκοτεινά κίνητρα) σε υπερκο­

απαιτήσεις υπάρχει η ερμηνεία του Ντε Νιρο

Απο μικροί εχουμε συνηθίσει τον Παράδεισο ως

σμικές και θείες οντότητες. Στα επιτυχημένα

στο Δαιμονισμένο Α γγ ε λο ) παραμένει δύσκο­

τον αντίποδα της κόλασης, α π '6,τι ακουγεται

θριλερ συμβαίνει να αποδίδονται σ' ανθρώπους

λο να παραμερίσουμε τις αδυναμίες της ανισο­

ωστόσο, τα πραγματα παίρνουν να αλλάζουν

(Χάνιμπαλ Λέκτερ. Μαξ Κέιντι) ασυνήθιστες και

μερούς σκηνοθετικής ανάπτυξης του πρωτοεμ-

εκεί ψηλά.

υπέρμετρες ικανότητες, ώστε μαζί με το δέος

Φανιζόμενου Γκρέγκορι Ουαιντεν Πρόβλημα

Γ tom ο διάβολος αφήνει την κόλασή του και μας

να καλλιεργείται ο τρόμος για τις απεριόριστες

δημιουργούν και οι διαφορετικές υποκριτικές

Οι Α γγελοι του Σκότους (THE P R O PH ECY)

ετβσκέπτεται κακήν - κακώς προσφέροντας τις

προσεγγίσεις του εντυπωσιακού καστ, δειχνο-

συμβουλές του; Διότι κάποιοι ζηλόφθονες ά γ­

ντας αδυναμία καθοδήγησης ηθοποιών σ' ένα

γελοι επαναστατούν ενάντια στο κατεστημένο

φιλμ που δίνει άφθονο χώρο στο διάλογο. Η

έχοντας ως απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός

παραχώρηση στο λόγο και η άνευρη σκηνοθετι-

αντι-παραδεισου και την καταστροφή του αν­

κή δουλειά δημιουργούν μια ταινία άτολμη,

θρώπινου Γένους. Ο θεός, απ' Ο,τι φαίνεται,

αδιάφορη, γεμάτη από κλισέ του είδους, σαν

στάθηκε αχάριστος απέναντι τους, παρέχο­

ένα ξαναζεσταμένο φαγητό με περίσσια σένα

ντας το δώρο του Λ όγου και στους θνητούς «πι­

ριακά καρυκεύματα.

θήκους».

Κάτι τελευταίο για το ν Κριστοφερ Γουόκεν:

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη μυθοπλασία της ται­

Τ ο ν προτιμούμε χίλιες φορές στο βιντεοκλίπ

νίας, κακοί, ανυπάκουοι άγγελοι παρατηρού­

«Κακό κορίτσι» Οπου, από ανάλογη θέση, δι­

νται και στον Παράδεισο. Α ν δεχτούμε Οτι στην

ευθετεί τη ζωή της Μαντόνα ιχτό την επίβλεψη

κοινότητα των προστατών μας υπάρχουν αντι­

του Τιμ Μπάρτον παρά σε τέτοια φιλμ. Η κοριέ-

δραστικά στοιχεία που μάχονται μέχρι τελικής

ρα του δέχεται ά λλο ένα πλήγμα, τόσο κοντινό

πτωσεως. τότε ποιος ο ρόλος των αδύναμων

μ' αυτό Στην Κόψη του Χρόνου.

πλασμάτων που ταλαιπωρούνται από α γγελι­

Γ μαργός Στα μ α τια δ η ς

κές παρεμβάσεις: Απλουστατα, μόνο ο γήινος, ευπλαστος εγκέφαλος μπορεί να φτάσει σ' επί­

Σκηνοθεσία. Σενάριο Γκρέγκορι ΟυΟιντεν Φωτογρο-

πεδα τερατωδών επινοήσεων και να γεννήσει

ψ*ο: Μηρούς ΗτΟγκλας Τζόνσον. Ριτσαρντ Κλαμπα

πολεμικές μηχανές που σκοτώνουν αβιαστα

Μοντάζ: Σόνχ ΜηΟσκιν Πραιταγνινιστουν Κριστοφερ

και δίχως τύψεις. Τ ο μυαλό που τόσο μισεί ο

Γουόκεν. Ελιάς Κοτεος Βιρτζινια ΜΟντσεν. Ε ρ κ ίτ ο λ

Αρχάγγελος Γαβριήλ και οι σύντροφοι του εί­

τζ. Αμάντα Πλαμερ βιγκο ΜΟρτενσεν Διανομή:

ναι αυτό που θα τους δώσει την τελική νίκη. Αν

ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Διάρκεια: 9β

παίζει μεταξύ αφέλειας και υστερίας και η οποία αντιμετωπίζει τη ζωη των μεγάλων με κλινική πε­ ριέργεια και μανία για αποδοχή Βέβαια, πραγμα­ τικοί χαρακτήρες δε βγαίνουν από την ταινία, αλ­ λά οι θεατρικές καρικατούρες μέσα στο γενικό κλίμα μιας «/γκεκριμένης εποχής σ' έναν περιο­ ρισμένο χώρο, προκαλουν όχι μόνο το ενδιαφέ­ ρον αλλά κι ένα πικρό γέλιο Κατά τα άλλα, η σκηνοθεσία κινείται σε ε ν τε ­ λώς τηλεοπτικά επίπεδα, με μια dean - cut α λ ­ λά μάλλον ανέμπνευστη απεικόνιση των εξελί­ ξεων και αξιοπρεπείς ερμηνείες από τους πρω­ ταγωνιστές. έτσι ώστε η ταινία να μοιάζει σαν μια καλογυρισμένη τηλεοπτική παραγωγή με τη σφραγίδα ποιότητας του BBC Βασικός λ ό ­ γος για να δει κάνεις την ταινία, ο Χίου Γ κραντ φυσικά, χωρίς τη γεμάτη ήθος και τικ βρετανική του αβρότητα, σ' ένα ρόλο κακιασμένου και στερημένου gay σκηνοθέτη που ικανοποιεί όλους τους απηυδισμενους anti - fans της στε­ ρεότυπης καλοσύνης του ηθοποιού.

Λήδα Γολονου Σκηνοθεσία: Μαικ ΙΑουελ Σενάριο: ΤοαρλςΓ ου*τ aw τογροψια: Ντικ Πόουπ Μ ουσική Ριτσαρντ Χαρτλει

Ο Πιο Μεγάλος Ρόλος της Ζωής μου

στή της παράστασης με το κρυφό παρελθόν

(A N A W F U L L Υ B IG

παροξυσμό του χώρου του

Τ ο βασικό - και μοναδικό, μάλλον - ατού της ται­

να Κέιτς. Αλαν Αρμστρονγκ. Προυνελα Σκΐιλς ΓΧτερ

νίας είναι ότι απεικονίζει πάρα πολύ γραφικά τον

ΦερβΔιΟρκειο 111 Διανομή: ROSEBUD

επαρχιακού βρετανικού θεά­

ADVENTURE) άλλο σίγουρα όχι η πιο μεγάλη τοινια του ΜαικΝιουελ. Από την άλλη, μτα ευκαιρία για την ατραξιόν του φιλμ, τον Χίου Γκραντ, να υποδυθει ένα ρόλο κόντρα στην τυποποιημένη εικόνα του. χωρίς, επι­ τέλους, ης γνωστές γκρφστσες καιμουτες του.

ματος που προσπαθεί να ισορροπήσει μετά το τέλος του πολέμου, όταν τα θεατρι­ κά κείμενα παραμένουν τα ίδια, αλλά οι συντελεστές κα τατρυχσνται από τον απόηχο

Μ*α δεκαεξόχρονη στο Λιβερπουλ του '50 φεύ­

της απώλειας, του φόβου και

γε* από το σπίτι του θειου της και πιΟνει δουλειά

της αβεβαιότητας Καβγάδες

στο τοπικό θέατρο, προσπαθώντας επκτταμένα

και

και συστηματικό να μεγαλώσει. Ερωτεύεται το

στους ηθοποιούς, ένας σκη­

αντιζηλίες

ανάμεσα

σκηνοθέτη του θεάτρου, χωρίς να καταλαβαίνει

νοθέτης κλεισμένος στο δικό

ότι εκείνος είναι ομοφυλόφιλος και μυειται στα

του εγωκεντρικό κόσμο και

μυστικό του σεξ από το σαραντάρη πρωταγωνι­

μια έφηβη κοκκινομάλλα που

Στο Χάρη

Πρωταγωνιστούν Αλαν Ρικμαν ΧιουΓκραντ. Τζορτζί-

αρέσει TO Punto

17

του Βαοίλη

-►πον το α γ ό ρ α σ ε ό τα ν δ ο κ ίμ α σ ε τη ς Ζωής

στο ταξίδι ..... με το Νάσο

-> που εντυπωσιάστηκε και αγόρασε και αυτός αλλά...

tpae*fBaaa*a&jiJ

*ναι ότι εκείνη η ταινία είχε όλα οσα λείπουν απ' αυτή' το Μ πελ Επόκ ήταν μια ανάλαφρη, δια σκεδαστική και άκρως ερωτική κωμωδία σκηνοθετημένη με χιούμορ και ειρωνεία. Ο Τρουέμπα, όμως, φαίνεται ότι έχει χάσει όχι μόνο το χιούμορ του αλλά και την αίσθηση του σωστού timing, το οποίο αποτελεί το βασικότερο συστατικό μιας πετυχημένης κωμωδίας. Εδω. βέβαια, δεν τον βοηθάει, και το σενάριο, που εί­ ναι υπερβολικά προβλέψιμο (μετά το πρώτο μι­ σάωρο είναι κάνεις σίγουρος για την εξέλιξη της υπόθεσης και μπορεί να μαντέψει το τέλος) και περιέχει το ένα κλισέ μετά το άλλο. Η ιστο­ ρία. άλλω στε, είναι τόσο κοινότοπη και χιλιοιδομένη που, αν δεν ήταν τα πλούσια ντεκόρ (υπερπολυτελής έπαυλη στο «εξωτικό» Μαιάμι) και το aN star cast, θα νομίζαμε ότι βλέπουμε ελληνική βιντεοταινία. Για να απογειωθεί ενα τέτοιο σενάριο ήταν

Τρεις Επιθυμίες (THREE

WISHES)

ρεται ως η απάντηση στο ερώτημα «Ποιο είναι

πρώτα απ' όλα απαραίτητη μια γρήγορη και

το νόημα της ζω ής». Πάντως το ερώτημα «Ποιο

ευφάνταστη σκηνοθεσία, α λλά ο Τρουεμπα

είναι το μυστικό για να κάνεις μια καλή ταινία».

απέτυχε παταγωδώς, σκηνοθετώντας βαριε-

Οι Τρεις Επιθυμίες ειναιμια «γυναικεία» ταινία.

παραμένει αναπάντητο. Ετσι δεν πραγματοποι­

στημενα και χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας. Επίσης,

Γυνοικο τη σκηνοθέτησε, γυναικείος ο πρωτα­

ήθηκε και η δική μας «μια επιθυμία», να δούμε,

οι ηθοποιοί έπρεπε να είναι τόσο ικανοί ώστε να

γωνιστικός μύλος, σε γυναικείο κοινο απευθύ­

δηλαδή, μια ταινία της προκοπής.

παρασύρουν το κοινό σε ακράτητα γέλια. Για

νεται. Ρομαντικό και παραμυθένιο το κλίμα,

Κωνσταντίνος Κοιμακης

ανεξάρτητη και αυτάρκης η ηρωιδα Τυχοδιώ­ κτης με τρυψερη κορδια. ο Πατρικ Σουειζι

τις δυο πρωταγωνίστριες ας μη γίνει καλύτερα λόγος, αφού το κωμικό τους ταλέντο περιορί­

Παραγωγή Γκαρι Λουκεοι. ΚλιφορντΓκριν, ΕλενΓκριν

ζεται σε τσιριδες (Μελάνι Γκρίφιθ) και σε αμή­

Δεκαετία του 50 σ' ενα χωρίο ττ>ς αμερικανικής

Σκηνοθεσία: Μαρθα Κουλιτζ Σενάριο: Ελιζαμπεθ

χανα χαμόγελα (Ντάριλ Χάνα). Ο σ ον αφορά

υπαίθρου Η Τ ζ ιν (Μαιρη Ελιζαμπεθ Μόστρα

Αντεροον Φωτογραφία: Τζόνι Γιένσεν Μοντάζ: Σπβεν

στον Μπαντέρας, αυτός παίζει για άλλη μια φο­

ντΟνιο). μητέρα δύο αγοριων και με Οντρα

Κοέν Μουσική: λινθια ΙΑλαρ Πρωταγωνιστούν: Μαιρη

ρά το ρόλο του Λατίνου εραστή που, ομολο-

αγνοούμενο στον πόλεμο της Κορέας, χτυπό

Ελιζαμπεθ Μοστραντόνιο Πότρικ Σουέιζι. Τζοζεφ Μα

γουμενως. του ταιριάζει απόλυτα και, ναι, γδύ­

με το αυτοκίνητό της τον περιπλανωμενο Τζακ

τσέλο. Μταιόν Βενόρα. Μόικλ ΟΚιφ Διάρκεια 115

νεται. όπως άλλωστε κάνει σε όλες τις ταινίες

(Πότρικ Σουειζι) θ α τον περιθαλψει προσφε-

Διανομή: ΣΠΕΜ ΤΖΟΣ FILM

του τώρα τελευταία. Επιπλέον καταφεύγει σε πόσης φυσεως χειρονομίες και γκριμάτσες για

ροντάς του φροντίδα και οικογενειακή ζεστα­ σιά και αυτός θα ανταποδώσει τη φιλοξενία πα ροδιδοντας της. δωρεάν μαθήματα ζωής Δ η ­ λαδή πως να ζει με μαγεία τη άκληρη πραγματι­ κότητα. ξεπερνωντος κάθε αποτυχία και πι­

Στους Δ ύο οι Τρεις Είναι Π ολλοί (TW O MUCH)

Ε δω αρχίζει το παραμύθι: Σκυλια -τζι νια που με ταμορφωνουν την καθημερινότητα σε ψανταχτερο όνειρο, η ομαδα μπειζμπολ των πιτσιρικαδων του χωριού που κερδίζει «χαμένα παι­

Με λίγα λόγια δεν θα γελάσετε αλλά θα βαρε­ θείτε. ακόμα κι εσείς, οι πολύ φανατικές θαύμα στριες του Αντόνιο, αφού τα κάλλη του δεν εί­

στεύοντας στις δυνάμεις της και στα... θαύμα­ τα!

να προκαλέσει γέλιο αλλά, τελικά, δεν σώζει ούτε τον εαυτό του ούτε την ταινία.

Ισπανός μικροαπατεωνος. μετανάστης στο Μάιο-

ναι αρκετά για να κρατήσουν το ενδιαφέρον του

μι, επινοεί την ύπαρξη ενός δίδυμου αδελφού για

θεατή δύο ολόκληρες ώρες.

να αποπλανήσει μια πλούσια κληρονΟμο και να εξαπατησει την ερωτευμένη μάξι του αδελφή της. Κωμωδία; Με το ζόρι. Μετριότατη; Αναμφιδολα.

Μ α ρίνα Κ ο κ ο λο δ η μ η τρ ο κ η

Παραγωγή: Αντρέ Βποέντε Γκομέζ. Κρντπνα Χουέτε ΣκηνοΦέσια: Φερνάντο Τρουέμπα Σενάριο: Μτέφιντ

χνίδια” και η μητέρα που κοντεύει να μιζεριάσει

Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι οι περισσότεροι

μέσα στην επαρχιώτικη κοινωνία ζει το δεύτε­

Ευρωπαίοι σκηνοθέτες απ' τη στιγμή που μετα­

Τρουέμπ Φωτογραφία: Χοζέ Λοι*ς Αλτσενε Μοντάζ:

ρο μεγά λο έρωτά της και αντιστέκεται στη

ναστεύουν σ το Χό λιγουντ γυρίζουν απογοη­

Μίνα Μπέρναρντ Πρωταγωνιστούν: Αντόνιο Μπαντέ

σκληρη μοίρα που τη θελει να μεγαλώνει τα παι­

τευτικές και αποτυχημένες ταινίες οι οποίες

ρας. Μέλανι Γκρκριθ Μτόριλ Χάνα. Τζοόν Κιούζακ.

διά της χωρίς σύζυγο και οικονομικούς πόρους.

δεν έχουν καμία σχέση με την ως τότε καριερα

Μτόνι Αγιέλο Διάρκεια 116 Διανομή: ΜΕΑ ΚΙΝΗΣΗ

Αυτό που χρειάζεται κάθε άνθρωπος στη ζωή

τους. Στη μεγάλη λίστα αυτών

του είναι η μαγεία, λέει η σκηνοθετιδα Μαρθα

των σκηνοθετών έρχεται να

Κουλιτζ, αλλά δε μας πείθει! Εχει τις καλύτερες

προστεθεί ακόμη

προθέσεις, αλλά δεν ξέρει πώς να μας το πει!

Ισπανός Φερνάντο Τ ρουεμπα

ένας:

ο

Χρησιμοποιώντας τα γνωστά κλισέ των ρομα­

Βλέποντας κάνεις το Στους

ντικών κομεντί των 50'ς (καθόλου τυχαίο το κλί­

Δ ύο οι Τρεις Είναι Π ολλοί,

μα της συγκεκριμένης δεκαετίας που αναπαρά­

που είναι η πρώτη ταινία του

γει η ταινία) προσπαθεί - επί ματαιω - να μετα­

στο Χόλιγουντ, δυσκολεύεται

δώσει ενα γνήσιο ρομαντικό και συγκινησιακό

να πιστέψει ότι σκηνοθετηθη

ύφος! Η ταινία, όμως, μόλις που καταφέρνει να

κε απ' το ν ίδιο άνθρωπο που

μη σας απογοητεύσει ολοκληρωτικά. Και αυτό

πριν τέσσερα χρόνια μας έδω­

χάρη σε κάποια ειδικά εφέ, στις διακριτικές ερ­

σε το βραβευμένο με Οσκαρ

μηνείες των ηθοποιών και σ τη... μαγεία που φέ­

Μ πελ Επόκ. Τ ο παράδοξο εί­

Ο Μπαμπάς της Νύφης Παθαίνει Αμόκ ( F A T H E R O F T H E B R I D E II) Στο Λ ο μοτιδο. οι περιπετειώδης κωμωδιοολα συνεχίζεται με μωρά από μαμα και κόρη. Ευτυχώς, υπάρχει ο Σοβαρός Γκουφι με τα Ασπρα ΙΑαλλια. ο Στιβ Μάρτιν. για να εποστευσει τηςψαρσας Στον Μπαμπά της Νύφης, ο Στιβ Μόρτιν πάσχι­ σε να συνηθίσει στην ιδέα ότι η κορουλα του πόει για παντρειά Αφού τα κατόφεραν, στο Ο Μπόμπας της Νύφης Παθαίνει Αμόκ, πόλι ο Στιβ δέχεται κατραπακιό από δύο μεριές: η κόρη του και η γυναίκα του (από ευτυχές ατύχημα) περι­ μένουν ταυτόχρονα παιδί. Μέχρι να γεννήσουν, η ταινία δεν έχει υπόθεση, ούτε οι χαρακτήρες στου Γ koikjx με τα καθησυχαστικό αμερικανι­

ωριμόζουν με το διπλό γεγονός. Μόνο τα περι­

του Στιβ Μόρτιν. με την γκρίνια, τα πείσματα,

στατικά, κωμικά ως επί το πλειστον, κρατούν, με

τη γενναιοδωρία και την τρυφερότητα, περι­

κό χαρακτηριστικό, η ταινία δε θα υφίστατο. Κι

έξυπνες ατόκες και οικογενειακές παρεξηγή­

στρέφονται οι υπόλοιποι.

έτσι όπως είναι, μια αποσπασματική, σχεδόν

σεις, το δείκτη του χιούμορ σε ικανοποιητικό

Απ' αυτούς, η Νταιόν Κίτον έχει πιο ζουμερό

λανθόνουσα κανιβαλιστική διόθεση προς τα

επίπεδα. Γυρω από την ήδη χτισμένη περσόνα

ρόλο, καθώς σε μια-δυο σκηνές στριμώχνει

εξημερωμένα οικογενειακό ήθη της αμερικα-

τον όντρα της με

νιόδας, προσφέρει διασκέδαση, δυστυχώ ς

κλασικά baby boome­

όμως, όχι και γλέντι

rs διλήμματα, ενω το

Πρόκειται, ίσως, για το μοναδικό ριμέικ ενός

κομμάτι του Φρανκ -

σίκουελ. T o Father's Little Dividend (1951)

Μ όρτιν Σο ρτ απο­

υπήρξε συνέχεια του πρωτότυπου Μπόμπα

δυναμώνεται σημα­

της Νύφης (1950), με τους Σπένσερ Τρέισι και

ντικό

κωμικό

Ελίζαμπεθ Τέιλορ . και γνώρισε εμπορική απο­

ευρήματα, με εξαί­

τυχία. Αντίθετα, αυτό εδω το σίκουελ (και ρι­

ρεση τα τελευταία

μέικ τελικό) τα πήγε μια χορό στο box office

στάδια

σε

της

θοδωρης ΚουτσογιοννΟπουλος

«έ ν ω ­

σ η ς» με τον αντιπα­ θή

του

εργοδότη,

τον Μπαμπό της Νύ­

Παραγωγή: Νάνοι Μαγερς Σκηνοθεσία: Τσαρλς Ι α γιερ Σενάριο: Νάνοι Μόγερς Τσαρλς Σάγιερ Φωτο­

φης δηλαδή.

γραφία: Γοοιλκψ Φρέικερ Μοντάζ: Στφεν Ρότερ Κο­

Φυσικό, αν Στιβ Μόρ-

στούμια : Ν τυ τ Χάρις Μουσική: Αλαν Ιιλβέστρ* Πρώ τα

τιν δεν κατείχε την

γωνκττουν: Στφ Μάρτιν. Νταιάν Κιτον. Μάρτιν Σορτ.

αξιοζήλευτη ιδιότη­

Κψπερλι Γουιλιαμ Τζορτζ Νιουμπερι Κιραν Κάλκιν

τα

Διάρκεια: 107 Διανομή: ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

του

αξιοσέβα-

παίρνει κρνχρά όταν η μαμά του δεν β γ α ίν ε ι γ ια ψ ώ ν ια .......... με τη Ζωζέτα

V

!

που νποσχέθηκε έ ν α σ το γ ιό τη ς γ ΐα Τ Ι είναι τόο< » αοφαλές

...Με έξι ταχύτητες, οαν αυτό που ο Μ όνος αν και αυτός ήθελε

PlintO CabriO όπως...

ψυχοπαθής και να θελει να τη σκοτώσει, αλλά μπορεί να είναι ψυχοπαθής ο γείτονας του οποί­ ου δεν του κάθεται ή πάλι ο μπαμπάς της με τον οποίο δεν τα πόνε καλά ή ίσως ο (αποδεδειγμέ­ να ψυχοπαθής) δολοφόνος του οποίου κάνει τη ν ψυχολογική εκτίμηση για χάρη του δικα­ στηρίου κ ο κ. - η ταινία δεν πάει πουθενά. Οι εκπλήξεις είναι αναμενόμενες, ο επιμερους πλοκές (Οπως π.χ. ο ψυχοπαθής Χάρι Ντιν Στάντσν) ε γκαταλείπονται στη μέση. το εύρημα του ποιος είναι ο κακός, ανόητο και προβλέψιμο, η σκηνοθεσία, σχεδόν, ερασιτεχνική... για να μη μιλήσουμε για τις ερμηνείες. Αυτή της Ρεμπεκα Ντε Μόρνε φλερτάρει με τα όρια του ανεκτού, αλλά ο Αντόνιο Μπαντέρας προκαλει αληθινά πόνο στα μάτια. Καθώς πρεπει να δείχνει «απει­ λη τικός», καταφέρνει να σπρώξει την έννοια του «γλοιώ δης » εκεί που δεν εχει ξαναπάει πο­ τέ. παρουσιάζοντας ενα, τουλάχιστον, άθλιο θέαμα. Σε συνδυασμό με την κάν ω -δ υ ο -γ κ ρ ι μ ά τ σ ε ς -ισ ιω ν ω -τ ο -μ α λ λ ί-κ ο ιτ ά ζ ω -θ λ ιμ μ ε ν ο ς -μ ε -τα -τσ α κ ιρ ικ ο -μ ά τ ια -μ ο υ -τη ν -κ ά μ ε ρα. ερμηνεία του, το αποτέλεσμα είναι στην κυριολεξία άξιο φτυσίματος. Συνολικά, η ταινία πάει πολύ πιο πέρα από το «αδιάφορη» ή το «κα κ ή », είναι εκνευριστική, κατάλληλη όμως για μάτι, ιδίως αν ανήκετε στη συνομοταξία «Μ ελάνι Γκρκριθ». αφού ο καλός σας Αντόνιο βγάζει τα ρούχα του και τα μάτια του με τη Ρεμπεκα επανειλημμενως! Για τους υπόλοιπους, αν πείθετε την παρέα σας να σας συνοδεύσει, μπορεί και να μη σας ξαναμιλή­ σουν ποτέ... Γ ιωργος Κροασακόπουλος Παραγωγή: Αντρας Χαμόρι Σκηνοθεσία: ΓΚτερ Χολ Σεvapto: Λουις Γκρεν. Τζόρνταν Ραλ Φωτογρο ψια: Ελμερ

Π ο τέμ η Μιλάς σε ζένους (NEVER

TALK

TO S T R A N G E R S )

Θα συμφωνήσω απόλυτα μ ι τους παραγωγούς του: Το Π ο τί μη Μιλάς σε Ξένους είναι σίγουρα « ένα ανατριχιαστικο θριλερ· , μόνο που δεν ανατριχιάζεις απο την αγωνία, αλλά απο τη φρί­ κη που παρακολουθείς επί της οθόνης. Η ταινία δεν είναι τίποτ' ά λλο από απΟλι/τη σπα­ τάλη ταλέντου - αν υποθέσουμε άτι η Ρεμπέκα Ντε Μόρνε είχε ποτέ η ότι εχει μείνει κάποιο ίχνος στον Αντόνιο Μπαντέρας μετά από τόσες ανοησίες που γυρίζει τελευταία - τουλάχιστον από την πλευρά του σκηνοθέτη ΓΚτερ Χολ. Π ε­ τυχημένος και ευρηματικός σκηνοθέτης του θεάτρου (Ζερ ΓΚτερ Χολ. παρακαλώ), με μια αξιοπρεπή κινηματογραφική καριερα στα late 60 $ - early 70 s. διαλέγει να κάνει την επανεμ­ φάνιση του στο σινεμα μετά από δεκαπέντε χρόνια απουσίας μ' αυτήν εδώ την ταινία. Τ ο ερώτημα είναι, γιατί; Αγνω στον, το μόνο σ ί­ γουρο είναι ότι ενα φιλμ σαν το Ποτέ μην Μιλάς σε Ξένους είναι ικανό να σπιλώσει ανεξίτηλα την καλλιτεχνική σου (και όχι μόνο) ικιόληψη!

(Α ν ήμουν η Βασίλισσα της Βρετανίας θα του ζη­

ΡΟγκαλ Μοντάζ: Ρομπερτο 1ιλ& Μουσική Πτνο Ν το

τούσα το τίτλο του Σερ πίσω. ..)

νατζιο Πρωταγωνιστούν: Ρεμπεκα Ντε Μόρνε ΑντΟ-

Ξεκινώντας από ενα τυποποιημένο σενάριο -

ντο Μπαντέρας. Ντένις ΜΛερ. Λ εν Κάρτου. Χόρι Ντιν

όπου μια ψυχίατρος ερωτεύεται εναν «απειλη­

Ιτάντον.

τικό» Πορτορικάνο, ο οποίος μπορεί να είναι

ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Μπο

Σταρ

Διάρκεια:

87'

Διανομή:

τερο ρόλο της καρ»ίρος της με μια ψευτοσπαστη, ψευτοχαριτωμένη προφορά. Αναγκασμέ­ νη σε άτοπα επιφωνήματα και ανεγκέφαλες ατάκες του τύπου: «Αααοα, τι ωραίο ασανσέρ». Φαντάζει υπερβολικά χαζοχαρούμενη. Σε κα­ μιά περίπτωση δεν πείθει για «αρσενικοκατακτητής», πόσον μάλλον για κωμική ηθοποιός Ο σο για τον Γουίλιαμ Χαρτ, ασ το καλύτερα. Βαριεστημένος, νυσταγμένος, μίζερος (εμφανισιακα και ερμηνευτικά), δε βλέπεται με τίπο­ τα και μοιάζει με ψυχίατρος όσο ο Σουγκλάκος με τη Νάντια Κομανέντσι. Και να ήταν μόνο αυτός... Τ ο σενάριο είναι πνιγμένο στην αμηχανία, την αναληθοφόνια. τις ευκολίες, τα κλισέ και τους «έξώ κοσμους» διαλόγους («Μ ο υ αρέσουν οι χορεύτριες», «Αλήθεια, για τί;», «Δ ε ν ξέρω »). Αδυναμίες που εξαπλώνονται δραματικά και στην άγαρμπη σκηνοθεσία, η οποία εδώ πατάει, εκεί βρίσκεται και α λλού θέλει να πάει. Εσείς πόντιος, αλλάξτε δρόμο και γρήγορα. Ιωάννα Ποπαγεωργιου

Ενα Ντιβάνι στη Νέα Υόρκη

του, θεραπεύει το σκύλο του από την κατάθλι­ με εκπληκτικά αποτελέσματα... Στο τέλος δεν

ΝΠτριχ Λόουμαν Μουσική: Σόνια Γουάιντερ Ασερτον

(A C O U C H I N N E W

παραλείπουν να ερωτευτούν, έτσι, για να μην

Πρωταγωνιστούν: Ζιλιέτ ΜπινΟςΧουιλιαμ Χαρτ Δκτρ-

πέσουμε κι εμείς έξω στις προβλέψεις μας.

κειο: 109 ΔΙΑΝΟΜΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

ψη και αρχίζει να κουράρει τους α ιΛενεις του

YORK)

θα ήθελε να είναι αστείο, αλλα δεν είναι, θα ήθε­ λε να είναι ρομαντικό, αλλά δεν είναι, θα ήθελε να είναι έξυπνο, χαριτωμένο, καλά ερμηνευμέ­ νο, αλλα δεν είναι. Τι είναι; Μια μέτρια ταινία.

Δ ε λέω, ενδιαφέρουσα ιδέα και με πρωταγωνι­ στές

σπουδαίας

προϊστορίας. Τ ι να το

Η Ζιλιέτ Μπινός είναι χορεύτρια και ζει στο Πα­

κάνεις όμως, όταν η

ρίσι, ενω ο Γουιλιαμ Χαρτ ψυχίατρος πολυτελεί­

έμπνευση

ας. εγκαταστημένος στη Νέα Υόρκη. Για κάποι­

από την αρχή μέχρι το

ους λόγους (που ουδεις κατάλαβε ακριβώς)

τέλος στο ψυγείο και το

παραμένει

αποφασίζουν να κάνουν ανταλλα γή διαμερι­

«τα λ έ ν το » της Ακερ

σμάτων για 6 εβδομάδες Εκείνος τα βρίσκει

μάν στη σκηνοθεσία θέ­

σκούρα με τα χαλασμένα υδραυλικά της, τους

τει σε κίνδυνο ακόμα

δεκάδες απελπισμένους θαυμαστές της και το

και την ποιότητα των

θόρυβο από τα γύρω σπίτια.

ηθοποιών της. Η Μπι-

Αντίθετα, εκείνη είναι σαν στο σπίτι της στο

νός, για παράδειγμα,

υπερπολυτελές,

αναλώνεται στο χειρό­

υπεραυτόματο

διαμέρισμά

ΣκηνοΟεσια. Σενάριο: Σαντάλ Λκερμάν άωτογρο ριο:

21

Η

Της Σουηδέζας που ερωτεύτηκε τον Πέτρο με το

GT,

που Πρεξε να το αγοράσει

*

...γιατί τώρα το Punto έχει

ΕΝΑ επιτόκιο έκπληξη!

FIAT PUNTO. Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Β Π Π Π

εντύπωση, το Powder είναι μια μικρού μ ε γέ ­ θους ταινία. Δ εν είναι το αριστούργημα των αι­ ώνων και δε θα σκάσει σαν πυροτέχνημα στις ελληνικές αίθουσες. Είναι όμως μια ιστορία τό­ σο έντονα συναισθηματική αλλά και θεμελιωδώς υπαρξιακή, που προκαλει, τουλάχιστον, συγκίνηση.

Λήδα Γαλανου Παραγωγή Ρότζερ Μπερνμποουμ. Ντανιλε Γκρόντνικ Σκηνοθεσία. Σενάριο: Βικτορ ΣΟλβα Φωτογραφία:

Γιέρζι Ζιελινοκι Μοντάζ: Ντέντς Μ. Χιλ Μουσική: τζερι Γκόλντομεθ Πρωταγωνιστούν: Μαψη Στίνμπεργκεν. Σον Πάτρω Φλάνερι. Λανς Χένραισεν. Τζεφ Γκύλ ντμπλαμ ΔιΟρκεια: 113 Διανομή: ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Συγκλονιστικό κουτσομπολιό: 20χρονος ανώνυμος ηθοποιός μποικοτΟρισε την ταινία, αποκαλύπτοντας ότι στο παρελ­ θόν ο σκηνοθέτης Βικτορ Σαλβα έίχέ κα­ ταδικαστεί σε τριετη φυλάκιση για σεξου­

Powder: To Αγόρι του Ουρανού (POW DER) Τρυφερός συνδυασμός της θεωρίας περί ενέρ­ γειας του Αϊνστάιν και της ιδιαίτερης ιστορίας ενός αταίριαστου αγοριού, που ίσως πολλούς δε θα συγκλονίσει, αλλα λίγους, με τον τροπο της, θα μαγέψει.

Η αλήθεια είναι Οτι εύκολα κανείς θα μπορούσε

αλική κακοποίηση του 12χρονου, τότε,

να δει το Powder σαν ένα αφελές παραμύθι, με

ηθοποιού που είχε χρησιμοποιήσει στην

στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, μια ταινία

ταινία roi/Ctownhouse. το 1989. Αλήθεια,

σχεδόν για παιδιά, με Ολα τα γνωστά κλισέ του

υπερδολη ή ψέμα, το γεγονός καθόλου

καλού και του κακού, με έντονες μάλιστα απο­

δεν πτόησε το αμερικανικό κοινό, μια και

χρώσεις πολιτικής ορθότητας. Α λλά , σ υγχρ ό­

στο πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής το

νως. η ιστορία κρύβει μέσα της και το μυστικό

Powder, με προϋπολογισμό 10 εκατομ­

των αρχέγονων μύθων, αυτών που αφηγούνται

μυρίων δολαρίων, έφτασε σε εισπράξεις

Οτι οι πολύ καλοί δεν ταιριάζουν σ' αυτό τον κό­

τα 7,1 εκ. δολάριά.

σμο και αυτή η τρυφερή και προστατευτική προ­

Ο ταν ο σερίφης και η παιδαγωγός μιας επαρ­

σέγγιση του πρωταγωνιστή

χιακής πόλης του Τέξας ανακαλύπτουν σ' ένα

της κερδίζει το θεατή.

σκοτεινό κελάρι τον Powder, έναν έφηβο α λ-

Εξά λλου, η ταινία προσφέ­

μπίνο. που έχει διαβάσει ολη σχεδόν την υπαρ­

ρει και μια εικαστική πρότα­

κτή βιβλιογραφία αλλά ποτέ δεν έχει αντικρίσει

ση οριακά ρεαλιστική

τον κόσμο, δε φαντάζονται Οτι η περίπτωσή του

πρόσωπό του Powder, εντε­

είναι πολύ mo σπάνια απ' Ο,τι φαίνεται. Ο

λώς άτριχο, τόσο λευκό που

Powder, πριν ακόμη γεννηθεί, είχε απορροφή­

λάμπει στο

σει την ηλεκτρική ενέργεια από έναν κεραυνό,

συνδυασμό με τα κόκκινα

με αποτέλεσμα τα κύτταρό του να φτάνουν το

του χείλη και τα μοβ μάτια

μέγιστο της αποδοτικότητΟς τους και ο ίδιος να

που δεν μπορούν να κοιτά­

έχει μετατραπεί σε ένα μαγνητικό πεδίο, ένα

ξουν το φως. δίνουν την

σκοτάδι,

Το

σε

τέλειο ον με ανεπτυγμένες Ολες του τις αισθή­

εντύπωση ενός πάναγνου

σεις, όλες τις πτυχές του εγκεφάλου.

και πεντακάθαρου όντος

Η ταινία δεν είναι τίποτε άλλο από μια αλληγο­

που με δυσκολία συγκροτεί

ρία πάνω στο ρατσισμό απέναντι σε οτιδήποτε

τη ζωή. Βέβαια τα φαρδια

διαφορετικό, στο φόβο μπροστά σε Ο,τι σπάει

ρούχα και το υπερβολικό κα­

το συμβατικό ανθρώπινο μοντέλο. Βέβαια εδω

πέλο μάλλον γελοιοποιούν

ο Powder γίνεται στόχος. Οχι για κάποιον από

τον ηρώα παρά προσθετουν

τους συνηθισμένους λόγους δεισιδαιμονίας

στιλ. Ο Λ α νς Χένρικσεν, η

που έχουν πλήξει την ιστορία, αλλά, ειρωνικά,

Μαίρη Στίνμπεργκεν και ο

επειδή είναι υπερβολικά άσπρος αλλά και υπερ­

Τζεφ

βολικά ικανός, μια τέλεια εξελιγμένη μορφή

Ολοι,

Γκόλντμπλαμ Οπως

είναι

συνήθως,

των ανθρωπίνων δυνατοτήτων. Αυτό που

συμπαθέστατοι στους δεύ­

συγκινει το θεατή είναι Οτι ο πρωταγωνιστής,

τερους ρόλους, α λλά η έκ­

μια πάνσοφη και ταυτόχρονα ευάλωτη φιγού­

πληξη βρίσκεται σ τον Σον

ρα, ξεχωρίζει ασυνείδητα, χωρίς να το έχει

Πατρικ Φλάνερι. που με δια­

προκαλέσει. αλλά επειδή έτσι τον «προίκισε» η

κριτική εκφραστικότητα ερ­

φύση, παρ' Ολο που ο ίδιος ενδεχομένως θα

μηνεύει τον πρωταγωνιστι­

προτιμούσε να μην έχει τίποτε διαφορετικό κι

κό ρόλο και που δεν είναι

έτσι να μην είναι υποχρεωμένος ν' αντιμετωπί­

άλλος από το μικρό τη λεο ­

σει το Γολγοθά της προσαρμογής, σ' έναν κό­

πτικό ΙντιΟνα Τζόουνς

σμο που τον σπρώχνει προς τα κάτω.

Για να μη δοθεί λανθασμένη

συνεχί ζονται

. Kids Ανεξάντλητη ενέργεια και κινηματογραφικός

■ Οι Συνήθεις Υποπτοι

τσαμπουνάς, στην πιο

Αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο Καζερ Σοζε καιρός

αλήτικη (λέγεται και punk!) ταινία της

να το μάθετε (μόνα σας χωρίς να έχετε ποτέ τον

■

ατκλυτο έλεγχο. Οπως ακριβώς και οι ήρωες).

χρονιάς. Πώς το πάθος

Η ταινία του Μπραιαν Σινγκερ είναι μια Αγκαθα

■ Το Μίσος

Κρυπτ χωρίς τον Ηρακλή Πουαρό. ένα πανέξιλτνο

Η δεύτερη ταινία του Ματιέ

στους δρόμους της Νέας Υόρκης Underage ένταση

παζλ που αντικαθιστά την κλασική αρχή της

Κασοβιτς είναι μια έκπληξη που

γτα νεανικά μυαλά.

αστυνομικής ταινίας (όπου μοτέρ είναι η διάφορά

ανοίγει ένα μεγάλο παράθυρο

ανάμεσα σ' αυτό που ξέρουν οι ήρωες και οι

■ Blue in the Face

συγγενεύει περισσότερο μ'

Μια ταινία «παρέας» που θα σας κάνει να νιωσετε...

τους νόμους

εκείνο του Σπάικ Λ ι ή του

της ταινίας

νεότερου Σκορσέζε Τι γίνεται

τρόμου (το

μ' αυτούς που είναι

κακό

φυλακισμένοι... απέξω,

από το δημιουργικό

βρίσκεται

αναρωτιέται η ταινία, δίνοντας

αυτοσχεδιασμό του

παντού, αλλά

το λό γο σε ήρωες που δεν

κανείς δεν το

είχαν «μιλήσει” ως τώρα και δε

βλέπει)

θα ξεχόσου *. τόσο γρήγορα

μέλος της παρέας. Γλυκό. καθημερινό και ανέμελο κινηματογραφικό παιχνίδι,

σκηνοθέτη Γουέιν Γουάνγκ και του συγγραφέα Πολ Οστερ.

τ α ι ν ί ε ς ■5

J

1

J

ί

!

I

>4

\IwEEh1ai1a > wii

ο /

στο γαλλικό σινεμά. αν και

θεατές) από

Μιιηιλάηοφ'φ

1s t a Γ |w ars

ζωής γίνεται λάθος ζωή

1

AyytAoi το* Ικοτους (
9

9

Τ · Ερομοποιδο (0.15)

999

999

999

Ρ * »π < ι (τενχ. Μ )

999

999

999

99

999

999

999

■

Εν Μττβανι στη Νεα Υορ«η (σ.21) Ν Ενορκος (τ. 69)

*

99

ΗοΜοτ |σ.22)

9

999

■on μη Μιλάς σε i t νους |σ.20) Ιτοος Ασο οι Τρεις Είναι Πολλοί (σ.18)

■

0 Τζιμης και το Γιγαντοροδοκινο («.13)

π α ίζ ο ν τ α ι

■ 99

99

99 999

■ 99

99

9

9

99

99 99

9

9

9

*9*

99

■

999

9 ■

■

999

9999

ε π ίσ η ς

Ανομε ινάτι στο Ακοοστικο σας (τ. 87) Uo«onroMO«(T.
999

999

9999

999

999

999

999

999

99

9999

99999

99999

9999

9999

9999

9999

99999

9999

■

99

999

99

■

9999

9999

9999

9999

999

Εντονη, ο Κύκλος μιας Ζωής (τ. 89) Αφήνοντας το λας Βέγκας (τ. 87)

999

Γ η Ολα Φταίει το «Γκαζόν» (τ. 82) 0 Εγγλέζος που Ενεβηκε ενα Λοφο... (τ. 69) Καανος (τ. 82) Μικρά Εγκλήματα Μεταξύ Φίλων (τ. 83)

9 99999

9999

9999

99

999

9999

99

999

999

999

99

99

9

999

99

999

99

999

99

99

999

9999

9999

999

9999

9999

99999

99

99

999

9999

9999

9999

999

999

99

999

999

999

999

999

99

999

9999

9999

999

9999

9999

9999

9999

9999

9999

999

■ravofcoart (τ. 83)

9

999

9999

999

999

99

999

9

999

ΟοοροτοΦο (τ. 89)

9

99

99

99

9

■

9

■

9

9

99

99

99

9

99

99

99

9999

999

9999

99999

999

9999

9999

9999

999

9

9

9

■

9

■

9

Το Μίσος (τ. 83)

Πριν μ

ι

Μετά (τ. 89)

0 Ταχυδρόμος (τ. 82) Τελευταίος Χάρος (τ. 89)

9

Τεασερα Εωμσηα (τ. 88) * ♦ ♦ ♦ ♦ Α Ρ ΙΣ ΤΟ Υ Ρ ΓΗ Μ Α

9

9

♦ * * * Π ΟΛΥ ΚΑΛΟ

* 9 9 ΚΑΛΟ

9 9 Α Π Λ Ω Ι ΕΝ ΔΙΑ Φ Ε Ρ Ο Ν

9 Μ Ε Τ Ρ ΙΟ Τ Α Τ Ο

9

■ ΚΑΚΟ

η το νεο — κινηματογραφικό τοτιίο ο καλοκαίρι που διανύουμε, παρ ότι

των θεατών, είναι r»a και αναγκαιότητα για τις εταιρείες διανο­

μοιόζει εκ πρώτης όψεως συνηθισμέ

μής.

νο, να είστε σίγουροι ότι δε θα είναι

Ενας τεράστιος αριθμός ταινιών ασφυκτιά σε μια σ εζόν οκτώ

σ α ν όλα τα προηγούμενα , το υ λά χι­

μόλις μηνών, έξι και εφτά ταινίες κάνουν πρεμιέρα κάθε εβδο­

σ το ν ό σ ον αφορά στα περί κινηματο­

μάδα του χειμώνα και οι μισες τουλά χιστον απ' αυτές εξαφανί­

γράφ ου Σημαντικές α λ λ α γέ ς λαμβα

ζονται χωρίς κανένα ίχνος την επομένη. Τ ο καλοκαίρι είναι σί­

νουν χώρα και άλλες ακόμη πιο μεγά ­

γουρα μια λύσ η. «Ε χ ο υ μ ε προσπαθήσει π ολύ συνειδητά να

λε ς εγκυμονούνται για να έλθουν σ το φως τον ερχόμενο χει­

επεκτείνουμε τη σ ε ζ ό ν », λέει η Ε ιρ ή νη Σο υγα νιδ ου της

μώνα. Τ ο π (Λ σ ω π ο της διανομής ταινιών μοιάζει να μετα λ­

Π Ρ Ο Ο Π ΤΙΚ Η Σ , «κάτι που θα βοηθήσει να αποσυμφορηθουν οι

λάσσεται μέσα από μια σειρά σημαντικών (αν και λιγάκι κα­

χειμερινοί μήνες. Βέβαια, τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν

θυστερημένων) γεγονό τω ν. Καταρχήν το πείραμα που δειλά

ότι η κλειστή αίθουσα δεν έχει μπει ακόμη στη νοοτροπία του

ξεκίνησε η Π Ρ Ο Ο Π Τ ΙΚ Η πριν τέσσερα χρόνια, τη ν έξοδο δη­

Ε λλη να , εμείς όμως θα εξακολοιΛήσουμε πιο δυνατά την προ

λαδή νέω ν ταινιών στις αίθουσες τους θερινούς μήνες, μοιά­

σπάθεια».

ζει να γίνεται καθεστώς. Πριν λίγα χρόνια, οποιαδήποτε εται­

Στο παιχνίδι τω ν νέω ν ταινιών το καλοκαίρι μπαίνουν από φέ­

ρεία διανομής θα θεω ρούσε αδιανόητο να β γά λει στις αί­

τος και οι υπόλοιπες εταιρείες διανομής, πράγμα που αν μη τι

θουσες μια ταινία σαν τη ν Ενορκο τη ν τελευταία μέρα του

ά λλο σημαίνει ότι η ιστορία αρχίζει επιτέλους να παίρνει σοβα­

Μαίου, μια περίοδο που η σ εζόν έχει ήδη «τε λειώ σ ει» και οι

ρές (και ελπιδοφόρες) διαστάσεις. Πέρα από τη ν επέκταση της

θερινές αίθουσες έχουν ήδη ανοίξει. Μπορεί για την Αμερική

σ εζόν, όμως, η σημαντικότερη α λλα γή στο χώρο έχει να κάνει

και εδω και αρκετά χρόνια και για την Ευρώπη, το καλοκαίρι

με την είσοδο σ την αγορά μιας πολυεθνικής κινηματογραφικής

να είναι ο καιρός για τη ν έξοδο μεγά λω ν εισπρακτικών επι­

εταιρείας που χτίζει εδω και καιρό σ το Μ αρούσι το πρώτο

τυχιών, σ τη ν Αθήνα, όμως, το μενού περιορίζεται (ή μήπως

multiplex (συγκρότημα αιθουσών, αν θέλετε). Η αυστραλέζικη

περιοριζόταν;) σε επαναλήψ εις, χα μη λω μένο ήχο (για να

Village Roadshow πρόκειται, σύμφω να με πληροφ ορίες, να

μην ενο χλο ύ ντα ι οι γείτο ν ες ) α γιόκλημα και τσιμπήματα

εγκαινιάσει το multiplex σ το τέλο ς το υ χρόνου, ενώ έχει ήδη

κουνουπω ν. περιβεβλημένα με μια σχεδόν νοσηρή και απο-

ξεκινήσει τα σχέδια για τη ν κατασκευή ενός ακόμη στη Θεσσα­

πνικτική νοσταλγία. Καλά τα θερινά, α λλά όταν οι θεατές στη

λονίκη και διαπραγματεύεται οικόπεδα στα νότια και δυτικά

Γα λλία , τη ν Ισπανία ή τη ν Ιταλία βλέπουν το καλοκαίρι ται­

προάστια της Αθήνας για τη δημιουργία ά λλω ν δύο. Π α ρά λλη­

νίες σαν το Birdcage η το Primal Fear, η δροσιά και το Ο Μ πό-

λα, η εταιρεία, όπως μάθαμε στις Κάννες, προέβη σ την αγορά

τμαν Επιστρέφει δ εν αρκουν, πόσο μά λλον που και τα δύο

κάποιων «π α κέτω ν τα ινιώ ν» που θα χρησιμεύσουν σ τη ν κά­

μπορείτε να τα απολαύσετε σ το μπαλκόνι σας. Η επέκταση

λυψη τω ν αναγκώ ν τω ν δέκα (καταρχήν) αιθουσών της, παρ'

της σ ε ζό ν τους καλοκαιρινούς μήνες, εκτός από επιθυμία

ότι, όπως όλα δείχνουν, θα συνεργαστεί και με τα ήδη ικιάρχο-

ντα γραφεία δ ια ν ο μ ή που σχεδόν στο σύνο­ λ ό τους β λέπ ουν ως θετική τη δημιουργία ενός multiplex και δεν αντιμετωπίζουν την εί­ σοδο της εταιρείας σαν απειλή. «Για μας είναι μ α π ολύ θετική εξέλιξη η δημιουργία αυτού το υ συγκροτήματος, καθώς εδω και καιρό υπήρχε ένα σημαντικό

ταινίες θα έχουν σαφώς καλύτερη τύ χ η », όπως λέει ο Ζήνος

πρόβλημα αιθουσώ ν», λέει η Ειρήνη Σουγανιδου «Τα ινίες αναγκά­

Παναγιωτίδης Αναμφίβολα, πάντως, θα βοηθήσουν να ανα-

ζο ν τα ν να κατέβουν πολύ νωρίτερα απ' 6 ,τι έπρεπε, οι διανομείς

στραφει η αντίληψη που θέλει ασυμβίβαστο το π λέον λογικό:

αναγκάζονταν να βγάζουν κάποιες ταινίες σε "λάθος' αίθουσες ή σε

«Κ λεισ τή αίθουσα με κλιματισμό», όπως άλλω σ τε έκαναν σε

κυκλώματα κινηματογράφων που δεν ήταν όσο καλά θα έπρεπε. No

ά λλες νοτιοευρωπαικές χώρες όπου επικρατούσαν α νά λο­

Ι*ζω άτι τα multiplex θα βοηθήσουν πολύ σ τη ν καλυτέρευση της δια­

γες αντιλήψεις. Τ ο νεανικό κοινό, ά λλω σ τε, δε ζητά να νο­

νομής και σ τη ν αύξηση των εισιτηρίων και εμείς σαφώς θα συνερ­

στα λγήσ ει την παλιά καλή Αθήνα, ούτε να βυθιστεί στο αμφί­

γαστούμε μαζί τους εφόσον συμφωνήσουμε σε κάποια π ρ ά γμα τα ».

βολο φ ολκλόρ του θερινού σινεμά. α λλά να δει μια καινούρια

Τ ην ίδια άποψη μοιάζουν να μοιράζονται και οι άνθρωποι τω ν μικρό­

αναμενόμενη ταινία και αυτό τελικά πρόκειται να κρίνει την

τερω ν γραφ είω ν διανομής που επικεντρώ νονται σε ανεξάρτητες

έκβαση του επιχειρήματος. Ο σοι ν ο σ τα λγο ύ ν «ν ύ χ τε ς που

ταινίες, όπως ο Ζήνος Ποναγιω τιδης της R O S E B U D : «Σίγουρα είναι

περνούν, που δε θα ξαναρθούν, μ' αγιόκλημα και για σ ε μ ί». κα­

θετική η δημιουργία ενός multiplex, μια και δίνονται έτσι περισσότε­

λώς, οι υπόλοιποι θα προτιμούσαμε Τ ram g spotting. έστω και

ρες ευκαιρίες στις ταινίες Φιλμ που ήταν αναγκασμένα να αποχω­

με air condition.

ρήσουν από τη ν πρώτη προβολή λό γω έλλειψ ης χώρου - συνήθως

Συνολικά, πάντως, τα πράγματα μοιάζουν να παίρνουν μια ε ν ­

ταινίες ανεξάρτητες και μικρές - θα μπορούν τώρα να παραμείνουν

διαφέρουσα τροπή. Μικρές εταιρείες εδραιώνονται, κάποιες

στους κινηματογράφους για πολύ μεγαλύτερο διάστημα»

συμφωνίες μοιάζουν να κλείνονται ανάμεσα σε μικρούς και

Οπως έχουν άλλω σ τε αποδείξει τα παραδείγματα ά λλω ν χωρων. τα

majors, κινηματογράφ ο χτίζονται ή ανανεώνονται, περισσό­

muttplex δεν «κ λέ β ο υ ν » ένα τμήμα της ήδη υιάρχουσας πίτας, αντί­

τερες ταινίες β ρ κ χ ο υ ν το δρόμο τους για τις αίθουσες εν όψει

θετα διογκώ νουν το συνολικό αριθμό εισιτη ­

ενός π ολύ ενδιαφ έροντος

ρίων και τονώ νουν την αγορά, καθώς έλκουν

χειμώνα. Η εικόνα της διανο­

στις αίθουσές τους ένα κοινό που ίσως δε θα

μής επιτέλους αναδιοργανώ­

εμπαινε στο ν «κό π ο » του να πάει μόνο σινεμά,

νεται σε πιο επα γγελμα τικά

αλλά δε θα είχε αντίρρηση να συνδυάσει σ τον

πρότυπα και τα αποτελέσμα­

ίδιο χώ ρο μια ταινία με, π.χ.. φ α γητό

τα αναμένονται μόνο θετικά.

Τα

multiplex λειτουρ γούν συνήθως ως «π ο λυ χω -

Για όλα αυτά όμως, όπως και

ροι διασκέδασης» και σ το χ εύ ο υ ν πέρα από

για μια αναλυτική παρουσία­

τους παραδοσιακούς κινηματογραφ όφ ιλους

ση τω ν (πολυαναμε νόμε νων)

και σε υποψήφιους θεατές που χρειάζονται

multipiex, αναμεινατε ως το

ένα επιπλέον κίνητρο για να επισκεφθουν το

Σεπτέμβρη

σινεμά. Α υτό που πρόκειται ν' αλλά ξει με την είσοδο της Village Roadshow στο κινηματογραφικό το ­ πίο είναι σίγουρα οι ισορροπίες ανάμεσα στα γραφεία διανομής, ιδίως μετά τη μετακίνηση της 20th Century Fox από τη Σ Π Ε Ν Τ Ζ Ο Σ ΦΙΛΜ σ τη ν Ε Λ Κ Ε . Σε κάθε περίπτωση όμως, οι α λλα ­ γέ ς αυτές δεν επηρεάζουν άμεσα το θεατή, ο οποίος ούτω ς ή άλλους θα εξακολουθήσει να βλέπει τις ταινίες της Fox. έστω κι α ν αυτό γίν ε ­ ται σ τη ν Οπερα και όχι στο Ιντεάλ . «Σίγουρ α κάποιες αίθουσες πρόκειται να επηρεαστούν, ιδίως όσ ες βρίσκονται κοντά σ το χώ ρο δημι­ ουργίας του multiplex», λέει η Ειρήνη Σουγανιδου. «Ε μ ε ίς από καιρό προειδοποιούσαμε τους πελάτες μας ότι τα πράγματα αλλάζουν. Οσοι ενδιαφέρθηκαν και επένδυσαν στις αίθουσές τους σίγουρα δε θα έχουν προβλήματα, οι υπό­ λοιποι ίσως θα χρειαστεί να πληρωσουν κάποιο τίμημα». Συ ν τοις άλλοις τα multiplex «θα βοη­ θήσουν σ τη ν επέκταση της σ εζόν και το καλο­ καίρι, μια και σ' αυτούς τους χοίρους κάποιες

Γιω ρ γο ς ΚρασσακΟποολος

25

Μη σας γελά η φωτογραφία της Τσιγγάνας χορεύτριας Ε σ με ρ ά λ ^ ααπο την καινούρια animation ταιΤ he Hunchback of Notre Dame

z z z z p & m

~ 4 ) m *x p i ν α ρ γ *

to

Striptease, οι Αμερικανοί θεατές μπορούν να απολαμβάνουν το κορμί της Ντέμι σε μορφή cartoon, αφού οι animators του Hunchback εμπνεύστηκαν καλλιτεχνικό από τις καμπύλες της γνα να δώσουν μορφή και κορμοστασιό στην Εσμερόλντο. Ασε που η... πλαστική στα κινούμενα σχέδια είναι ένα απλό σβήσε-ζωγράφ ισε. Α ν σας ακούγονται παράξενα όλα αυτά, η προτίμηση δεν είναι τυχαία, διό­ τι η Ντέμι έχει δανείσει τη φωνή της στην πλανεύτρα χορεύτρια, η οποία στο φιλμ κάνει και κάτι νού­ μερα λες και έχουν βγει από το Striptease... Γ ι’ αυτή την πολύπαθη ταινία του Αντριου Μπέργκμαν ακολουθούν τα χείριστα. Η Ντέμι φοβάται πως και αυτή η ταινία της θα «κλείσει» με βαριά λουκέτα στο αμερικάνικο box-office και το ίδιο αίάβημα μοιράζονται μαζί της και οι παραγωγοί που την είδαν ολοκληρω μένη... Τ ι έκαναν, λοιπόν, σε μια τελευταία προσπάθεια απόγνωσης για να σώσουν κανένα φράγκο; Ξοδεύτηκαν περισ­ σότερο, ξαναγυρίζοντας μερικές σκηνές! Ο λόγος; Οι αντιδράσεις των θεατών στα previews Υποτίθεται πως η ταινία είναι κωμωδία, με κάποιες «σκοτεινές» δόσεις σασπένς. Τελικά, στις δραματικές σκηνές ακουγόντουσαν γελάκια. ενώ στις κωμικές., έπεφτε μια ύποπτη σιωπή. Οι σέξι σκηνές δε βγήκαν καθόλου διασκεδαστικές, η Ντέμι δείχνει σαν... σκύλα και οι κάμερες έβαλαν πάλι μπρος. Πέντε μέρες γυρίσματα, κόστους 1.000.000 δολαρίων, για να σωθεί και καλά - η ταινία και η καριέρα της αχόρταγης σταρ που εισέπραξε 12.500.000 δολάρια γι'α υ τό ν το ρ ό λο !L I _ Y ΞΙ 2X3L

ΙΥ ]

.. Ζ ”Ζ

Τ ί Ζ ί Ύ Ζ ’Ζ

2 J ■ I Τ ο ακόμα mo σοκαριστικό (και εδώ φαντάζομαι πως

μοιράζομαι το σοκ με την Ν τέμι...) είναι τα ενθαρρυντικά ποσοστά τω ν test screenings υπέρ του συμπρωταγωνιστή της, Μπαρτ Ρέινολντς. Αρεσε, λέει, τόσο πολύ που οι παραγωγοί αποφάσισαν να κάνουν αλλαγές και να ξαναγυρίσουν το τέλος της ταινίας, έτσι ώστε ο χαρακτήρας του Μπαρτ να εί­ ναι πιο συμπαθής! Καλά, αυτό δε θα είναι Striptease. Θα είναι

τα μέσα - έξω! Φεστιβάλ ξερατού από

τις 28 Ιουνίου στις Η Π Α .. Και άλλη Ντέμι! Τα σκυλιά της, Τρίξι και Ντόλτσε. ζήλεψαν την καριέρα της και βγαίνουν στο κουρμπέτι! «Π α ί­ ζο υ ν » στο τηλεοπτικό If These Walls Could Talk, παραγωγή του καλωδιακού Η Β Ο και είναι., κακοί «ηθοποιοί»! Τα δυο τετράποδα « τ έ ­ ρατα» έφεραν την καταστροφή στα γυρίσματα, γαβγίζοντας ακατάπαυστα και δαγκώνοντας παπούτσια και τσάντες Για τις ζημιές πλή ­ ρωσε η Ντέμι μας...

Gossip alert! Α λλη μεγάλη «λατρεία» της στήλης. H

M r i ιι i k 'i : \

■/^yjsr

ask

[ ζ ι τ - ζ ' ζ ζ τ ..

M -c

αλλά μόνο στην οθόνη και για τις ανάγκες

της ταινίας The Mirror Has Tw o Faces, που σκηνοθέτη­ σε, η ίδια Λοιπόν δεν ξέρω πως την έχουν κάνει σ' αυτή την ταινία, αλλά αν το «θεά» σημαίνει πλαστικές και ILM ας έβαζαν μια άλλη να παίξει, βρε αδελφέ! Στο ζουμί τώ­ ρα. Η Μπάρμπρα φλέρταρε ασυστολα το συμπρωταγωνι­ στή της Τζεφ Μπριτζες και αν θέλετε να ξεπέσω στο «βούρκο» της ελληνικής καθομιλουμένης, του την έπεφτε μέχρι που της έκατσε! Παντρεμένος άνθρωπος, εδω και 19 χρόνια, με τρεις κόρες και ευτυχή βιο. να μπλέκει με την Μπάρμπρα... Στη μαύρη λίστα και ο Τζεφ. Τώρα, μπορεί όλα αυτά να είναι κουτσο­ μπολιά και φήμες, αλλά από παπαράτσι (μαθαίνεις την αλήθεια ), ο οποίος γλίτωσε στο τσακ το βρο­ μόξυλο από τους μπράβους της 53χρονης αντροχωρκπρας. βγήκαν τρυφερές πόζες εκτός γυρίσματος στη Νέα Υόρκη και ολόκληρη η πόλη το είχε τούμπανο!Οχι, όχι, δεν είναι αυτές « πόζες. Εδώ, τους βλέ πετε αγκαλιά οπό μια σκηνή της ταινίας που αναστάτωσε μια γειτονιά στο Μανχάταν μέχρι να γυριστεί. Οι γεννήτριες και τα φώτα τους ξύπνησαν απότομα ένα ξημέρωμα Σαββάτου και οι αντιδράσεις ήταν not κιλες. με π » χαριτωμένη αυτή των ρίψεων ωμων αβγών προς το ζευγάρι και το συνεργείο Σε κάποια στιγμή, η Μπάρμπρα τσίριξε κομψά: « Από που έρχεται αυτό το γαμημένο φως:». Πήγαινε έξι το πρωί και έβγαινε ο ήλιος... Η απάντησή της προς τον τεχνικό που τη διαφώτισε:« Και λοιπόν; Κάντε κάτι!» Εγώ να μουνα. θα της τα κλεινά τα μάτια... για πάντα!

w S

2 5 S V Y Ξ ' j p Ξ ' ί Υ ’} από το άγχος για την καριέρα της και ο Τζό ελ Σουμάχερ

την έχει βάλει σε πρόγραμμα αυστηρής δίαιτας, ά λλω ς

χαιρέτα μου τον ΜπΟτμαν. Σας τα χα ξαναπεί. αλ-

λα τότε δεν το πίστευα. Τώρα, όμως και μετό τη θέαση μιας φρικτής εικόνας (τόσο φροσής που δεν ξέρω αν δημοσιεύεται ) κρούω και εγώ τον κωδωνα του κινδύνου για την κουκλίτσα σταρ Αλκηα. κό­ ψε τις σοκολότες και γυρνά ξανα στην αγκαλιά μας. .. μισή. Γιατί αν δεν αδυνατίσεις, μη σώ­ σεις και ξανάρθεις1Πανικός στο Χόλιγουντ με την περίπτωσή της. Η Columbia, μετά την επι­ τυχία του Clueless, την έκλεισε με συμβόλαιο 10.000.000δολαρίων για δυο ταινίες και τώρα βλέπει πως η τέλεια teenager μεταμορφώνεται σε μια όχι και τόσο γοητευτική, «στρογγυλή » γυναίκα... Συν τοις Ολλοις, το μυαλό της έχει αρχίσει να παίρνει αέρα Σε μια δημόσια εμφά­ νισή της στο Αος Αντζελες, αρνήθηκε να υπογράψει αυτόγραφα, με ένα κατηγορηματικό «absolutely not!». Δεν ασχολειται, λέει, με τέτοιες σαχλαμάρες Προσωπικά, χέστηκα. αλλά το αναφέρω γιατί υπάρχουν και κάτι φωνάρες που ζητάνε και αφιέρωση από πάνω! Ακου, με αφιέρωση... Ούτε από τη θεά θύμα δεν είχα οιεφ τεί να ζητήσω τέτοιο πράγμα

Θα πάρω τις πλαζ... BftSfft τώ ρα π©υ K
Πότε, επιτέλους, θα καταλήξει εκεί που του αξί­ ζει. στις straight - to video περιπέτειες του κώλου; Ποιοι γελοίοι δι­ ευθύνουν τα στούντιο και τον αφήνουν να τους «χορεύει»; Δείτε η τους έκανε στα γυρίσματα του Glimmer Man. Η ευακΛητη μύτη του εντό­ πισε

μια

ενοχλητική

μυρωδιά από κάποιο αέριο που χρησιμοποιούσαν στα διπλανά σετ του Batman and Robin και απαίτησε να σταματήσουν το παραμι­ κρό. μέχρι να καθαρίσει η ατμόσφαιρα... Τ ο στούντιο έστειλε ειδι­ κούς που αποφάνθηκαν ότι το αέριο δεν ήταν βλαβερό. αλλά ήταν ήδη αργά. Ο Σιγκάλ τους είχε στείλει όλους στα σπίτια τους και ο ίδιος παρέμεινε εις την οικίαν του για 21/2 μέρες, γιατί έπρεπε να «συνελθεί»! Κάθε μέρα απουσίας του, κόστισε στα αφεντικά του 175.000δολάρια!Οσο για τη χαλάρωση του 45χρονου «ηθοποιού » , αυτή την έχει αναλάβει η Αρισα Γουλφι. ετών 21, την οποία έχει αφήσει έγκυο, αλλά για γάμο δεν κάνει κουβέντα. Ο Σιγκάλ είχε παντρευτεί στο παρελθόν τρεις φορές, έχει πέντε π α Λ ά και την Αρισα τη γνώρισε στα 15 της, όταν εκείνη έκανε baby-sitting στα παιδιά του, όντας παντρεμένος με την Κέλι Λε Μπροκ1Φυσικά λέ­ νε πως πριν από το διαζύγιό του ήταν μόνο φ ίλα... Αίσχος!

ο

υ© υ

• Ο Στιβεν Σπι λμπεργ· βρεθηκε στο Παρίσι και φλιπάρισε μ' ένα μαγαζί... παιδικών υποδημάτων! Αλλα, επειδή δεν ήξερε τι νούμερο παπούτσια φοράνε τα παιδιά του και αυτοί οι Ευρωπαίοι δεν τα χουν Οπως Αμερική, γύρισε στην πατρίδα του και... έστειλε στο μαγαζί αποτυπώματα από τις πατούσες τους με fax. για να βγάλουν συμπέ­ ρασμα και να του τα στειλουν στα σωστό νούμερα! Πάλι καλα που δε βρήκε και εσώρουχα για την Κέιτ... • Η Κριστιν Λατι από συμπαθής ηθοποιός μας προέκυφε μεγάλη δημιουργός. Μετά το Οσκαρ σκηνοθε­ σίας για το μικρού μήκους φιλμ Lieberman in Love, μην της τυχει συνεργείο! Τον Χρίστο και όλο του τα θαύματα είδαν όσοι συμμετείχαν στο Chicago Hope. όπου η Κριστιν είχε πείρα και γνώση για τα πόντο, φτάνοντας στο σημείο να δίνει οδηγίες σε κοστ και σκηνοθέτη! · Δημοψήφισμα Αμερικανών γυμνα­ στών ανεδειξε τους Ντέμι Μουρ και Μελ Γ κιμπσον ως τους κατόχους των καλύτερων... ποδιών στο Χόλιγουντ. Από πλάτη σκίζει η Σάρον Στόουν. ενώ η Ελίζαμπεθ Σου τους ρίχνει στο οπίσθια! Ουδέν σχόλια, γιατί θα κατηγορηθω για σεξισμό... · Μετά το φιά­ σκο του Barb Wire, η Πάμελα Αντερσον απελυσε το μανατζέρ της Νικ Στίβενς και προσέλαβε το... σύζυγό της, Τόμι Αι! Τώρα, θα τα πιάσεις χοντρά... · Αν ήμουν δικαστής και έβλεπα αυτήν τη φωτογραφία της κορτνει Λοβ ΟΠΟ το γυρίσματα της τα ινιος The People Vs Larry Flynt, θα έβγαζα ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Αυτή σκότωσε τον Κερτ Κομπέιν (ειδι­ κά αν εμφανίστηκε έτσι μπροστά του τη μοιραία μέ­ ρα...)! · Κουφέτα! Ο ΣονΓΙεν, αφού έστειλε ένα fax χωρισμού στην Ελ ΜακΦερσον. γύρισε πίσω στην αγαπημένη του, Ρ όμπιν Ράιτ την οποία αποκατέστησε και με γάμο, για να μη λένε «μποσταρδα» τα δυο παιδιά τους στο σχο­ λείο... Ο A vTOvic παντρεύτηκε τη Μελάνι κι αν όλα πάνε... χάλια, θα της χρωστάει 1.000.000 δολάριά (του έκανε σκόντο, από τα τρία που ζητούσε...)! Και ο Ντενις Χοπερ είπε το «I do» (για πέμπτη φορά...) στην ά χ ρ ο ν η Βικτόρια Ντάφι. Εκείνος έχει φτάσει τα 59 και εύχεται αυτός να ναι ο τελευταίος του γάμος. Κοθολου δύσκολη υπόθεση... Την τελετή ακολού­ θησε δεξίωση. Οπου παρεστησαν 200 “Τρόφι­ μοι» των ΚΑΠΗ του Χόλιγουντ...

«Η μ ουνα χθες το βράδυ σ την επίσημη και τα τραβούσα μέχρι να τελειώσει η ταινία. Μπάφιασα, α λλά δε λέω ... Μου ’κάνε ωραίο μ α λλί!» Η Α νι Σιζούκα Ινο, πρω τα­ γω νίστρια του G o o d b ye South, G o o d b ye , το υ Χου ΧσιΟο - Χσιέν.

« ι t n c u iu iu ψ υ μ υ ιυ

kui

τ' ορκίζομαι, θ α την κόψω την καρωτίδα! Γιατί δε με σταματάει κανείς;» Ο Ρ ομπερτ Α λ τμ ο ν σ το έλ ε ο ς το υ θ ε ­ ού, μετό το φιάσκο του Kansas C ity...

«Κ οίτα Θόδωρε τι έχω εγώ ... Ζ ήλια !» Ο Μαικ Αι με το Χρυσό Φοίνικα το υ φ εστιβάλ

Σταρ, ηάρτι, επίσημες

Planet προβολές. To Planet Hollywood μετακόμισε Hollywood αυτόν το μήνα στις Κάννες... Α π ό το ν Μ άκη Καουρισμάκη και το ν Α ντρ έα Καρακορτάδα

« Δ ε ν ήρθε που δεν ήρθε ο σκηνοθέτης, το φουστάνι μου είναι τελείω ς χάλια, ας δείξω τουλάχιστον λίγο μπούτι για να τους αποσπάσω τη ν προσοχή» Η Ε μ ιλι Γ ο υ ο τ σ ο ν , πρω ταγω νίστρια το υ Breaking the W aves του Λ α ρς Φον Τρίερς, ανάμεσα στους Ζα ν Μαρκ Μπαρ και Σ τέ λ α ν Σκάρσγκαρντ

/ * ·._

ΑολΟ Φ ερορι: « Α χ κάτσε λίγο να κρατηθώ γιατί θα

μπατάρω από το βάρος.

«π ρ ω τα γω ν ίσ τρ ια -τη ς καινούριας του ταινίας C a m p in g

«Μηηηη! Μη με τραβάτε απ’ αυτό το προφίλ, η τελευταία 'διορθωτική επέμβαση” μου άφησε κάτι... ραφές!»

C o s m o s : T h e Sexual Life of the Belgians II Λ ό λ ο - τα

Η Σερ (ντυ μ ένη ) φ τάνει σ τη

μ εγα λύτερ α βυζιά της Ευρώ πης - Φεράρι

φιλανθρωπική προβολή του Εμα.

Ζα ν Μ πουκοι «Α , να! Βλέπω εκεί ένα μαντράκι πάμε να τ'

ακοομπήσειςΟ σ κηνοθέτης το υ T h e Sexual Life of the Belgians με την

«Ιιι»... Τ ι ά λλο με περιμένει; Να με γλείψ ει σκυλί;» Η Σα ντρα Μ π ο ύλο κ δέχεται με

αηδία τη ν αγάπη το υ σκηνοθέτη της,

Ρ ίτσ α ρντ Α τένμπ ορ ο και το υ συμπρω ταγω νιστή τη ς Κρ*ς θ ' Ν τό ν ε λ, σ τη ν ταινία In Lo ve and War.

Δημ οσ ιο γρ ά φ ο ς (δ εν φαίνεται σ τη φωτογραφία):

-Και καλά εσείς που τη γυρίσατε, αλλά εμείς π φταίμε που φύγαμε στη μάπα

πεις εμένα πως πήρα το ρόλο επειδή ο σκηνοθέτης είναι και άντρας μου...»

δυο ώρες αυτή τη μαλακια Σ κ η νο θ έ τη ς : -Νεαρέ μου.

I

ασαι αγενέστατος και δα σε

1

καταγγείλω στη Fiprosci- μ Π ρ ω τα γω νίσ τρ ια

-Δ ε ν σ'

Η Φρονσις Μ ακΝ τορμαντ. Ο Ρουμά νος Λουσιάν Π ιν τιλ ιι και η σ τα ρ του

πρω ταγω νίστρια και σ ύ ζυ γο ς του

Ιε σ ιλ ια Μ παρμπόρα που. α ντί να φύγουν

αρέσει ούτε η ερμηνεία μου;

Τ ζ ό ε λ Κοέν, σκηνοθέτη του Fargo,

τρ έχο ντο ς , βγήκαν και φωτογραφίες μετά την

ανάμεσα στους Π ιτερ Στορμάρε και

προβολή το υ τερατώ δους Π ο λύ αργά...

Πόρτα, να μη στα χρωστάω'·

Σ τιθ Μ πουσέμι.

I ipifKiriUS «A Q tp iU S -

' WW

UU Ilf If

Κινέζα και γιατί μου χει κολλήσει σαν βδέλλα; Ξου παιδάκι μου...· "

/

^

Ροζάνα Α ρ κε τ: -Ανάπηρη είσαι και φαίνεσαι Ν τεμπορα Ο υνγκερ

·

-Α σ ' τη Ροζάνα μου. δώσε τόπο

Γ κ ο ν γ κ Λ ι: -Α χ. να βάλει ο Βούδας το χέρι

του και να μη μου βγει gay' Γιατί. δηλαδή, η Γκρέις Κέλι π παραπάνω είχε; Χίτσκοκ εκείνη.

στην οργή...·

Τσεν Κάιγκε εγώ ...·

Ο ι πρω ταγω νίστριες του C ra s h (όπου η Ροζάνα

Η ... πλα νευτρα Γκ ο ν γκ Λι με το ν διάδοχο

υποδύεται την.

το υ Μ ονακό σ τη ν πρεμιέρα της Π λα νεύτρ α ς

φ ω τορεπόρτερ

ανάπηρη), αντιμετω πίζουν τους

Σελήνης.

Ερωτας ή, αλλιώς, όταν οι αισθήσεις ξυπνούν, όλα είναι πιθανά. Τι με έπιασε τώρα; Το καλοκαίρι, φυσικά. Και όχι μόνο. Τέσσερις κυρίες του θεάματος μιλούν για τον έρωτα στη ζωή τους και εγώ δεν

3

Γ ν ω ρ ίσ τη ­

καν σ τα γ υ ρ ί­ σ μα τα

της

Τ ρ ε λ ή ς Κ ατα­

μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό. Τους

δ ίω ξη ς , α λ λ ά

αφιέρωσα τη σελίδα, έτσι για να πάει καλά η εποχή.

κάθησαν φ ρό­ νιμα

για τί

ο

καθένας τους 3

Η show business μπορεί να σου

είχε κι από μια

καταστρέφ ει τη ν προσωπική ζωή,

σ χέσ η . Για τη Μ εγκ Ραιαν και το ν Ν τένις Κ ουέιντ ο λ ό γ ο ς , οι

για τί είναι ένα ς φ α ντα σ τικός κ ό ­

οποίοι δια κΛά νθηκα ν το μοιραίο α λλά το άφησαν για τη ν επό­

σμος, όπου δου λεύ εις σε 6να π ο ­

μενη φορά. Στα γυ ρ ίσ μ α τα το υ Α ν α ζ η τώ ν τα ς το Δ ο λ ο φ ό ν ο

λ ύ σ εξο υ α λικ ό φ ο ρ τισ μ ένο περι­

μου, δηλαδή, όπου και σ υνειδητοποίησαν ότι δ εν έ χ ο υ ν ά λλη

β ά λλο ν, π ολύ κοντά με ά λ λ ο υ ς α ν­

επ ιλο γή από το να είναι μαζί. «Α π λ ά τη ν α γκ ά λια σ α », θυμάται ο

θρώπους και σ υχνά μπερδεύεις το

Ν τένις , «κα ι ή τα ν σ α ν κεραυνός. Και οι δυο μας αισθανθηκα-

τι είναι αληθινό και το τι είναι ψεύ­

με'α υτό είναι, θα είμαστε μαζί’ , χωρίς να πούμε λ έ ξ η » Μ ετά,

τικο.

βέβαια, της ο μ ο λ ό γη σ ε ότι ήτα ν εθισμένος σ τη ν κοκαΐνη, εκεί­

Υπάρχουν π ο λλές

κακές

σ υμπεριφ ορές και λά θο ς ε π ιλ ο ­

νη έπαθε σοκ, άρχισε να πίνει και ο γά μ ο ς τους αναβλήθηκε

γ έ ς , σ ίγο υ ρ α . Α λ λ ά , κοίτα, ε γώ

«Η ξ ε ρ α ότι πίνει πολύ, α λ λ ά ποτέ δε φαντάστηκα ότι έπαιρνε

π α ντρ εύτη κα το 1984 και είμαι

κο κα ΐνη », λ έει η Μ εγκ. Ο δρόμοι τους χώ ρισαν για λίγ ο . Α υτός

ακόμα παντρεμένη, θ έ λ ω να χ ρ η ­

π ή γε για αποτοξίνω ση και αυτή έ γιν ε μ έλο ς τω ν «Α ν ώ ν υ μ ω ν

σιμοποιήσω τη ν όπως θέλεις πες τη ν — φήμη μου — για να πω

Α λ κ ο ο λ ικ ώ ν ». Ε υ τυ χ ώ ς , ο καιρός π ερ νά ει για τρ ε ύ ο ντα ς τις

τη ν αλήθεια, γιατί αντί να διαιωνιζουμε τη ν ψευδαίσθηση, εγώ

π λη γές . Φέτος γιόρτασ αν τη ν πέμπτη επέτειο του γάμου τους

λ έ ω ας κάνουμε πλάκα μ' α υ τ ή ν ». Η Τ ζέ ιμ ι Λ ι Κ ερτις δίνει το

μαζί με το ν τριάχρονο γιο τους Τζακ. «Π ο τ έ δ εν είχα σ χέσ η σαν

σ τίγμ α για τους έρω τες made m Hollywood

κι αυτή. Π ο τ έ », λέει ο Κ ουέιντ. «Ξ έ ρ ω ότι αυτή είναι για μένα. Α υτή είναι η τελευτα ία που θα έχω π ο τ έ », και σ υνεχίζει ο λ ίγ ο ν

3

Η προσω πική τη ς ζω ή

ονειροπόλα: Η Μ εγκ είναι π ο λύ πιο σέξι απ' ό,τι δείχνει Φορά­

είναι σαφώς πιο ενδιαφ έ­

ει ρούχα που πραγματικό κρυβουν το σώμα της. Ε χ ε ι το πιο απί­

ρουσα από τη ν καριέρα

σ τευ το σ ώ μ α ...».

της. Ισως γιατί το μόνο που

Α π ό τ η ν Ιω ά ν ν α Π α π α γ ε ω ρ γ ί ο υ

η Πά μελα Α ν τε ρ ο ο ν επι­

3

δίωξε με πάθος ήταν να πα­

Η τα ν ο μεγά λο ς μου ρόλος

«Η μ ο υ ν

ερ ω τευ μ ένη.

ντρευτεί και να κάνει παιδί.

Η α π ο σ το λή μ ου... Η μ ο υν

Τ ο ν Τ ό μ ι Λ ι (ντρ ά μ ερ τω ν

σ το Λ ο ν δ ίν ο ό τα ν Ορχισα

Motley C ru e ) το ν γνώ ρ ισ ε

να λαμβάνω χιουμοριστικά

τη ν παραμονή της Πρω το­

μη νύμα τα απ α υ τό ν. Σκ έ-

χρονιάς το υ 1994, ότα ν

φ τηκα ότι ήτα ν χα ρ ιτω μ έ­

αυτός τη ς έγλειψ ε (!) το

να, α λ λ Ο ίσως υπερβολικά

πρόσωπο.

χα ρ ιτω μέ να

Μ ετά

άφ ηνε

γ ια

κάποιον

σ το ν τηλεφ ω νητή της 20 μηνύματα τη ν ημέρα και αυτή τελικά

που δε με ξέρει. Σ τη ν αρχή

ενέδωσε, λέγο ντα ς «Σ ο υ δίνω 24 ώρες να με κάνεις ό,τι θέλεις».

δ ίσ τα ζα να ανταποκριθώ

Ο τα ν αυτός έσπευσε να ξοδέψει 600 δολάρια σε sex toys, η Πά­

Μ ετά απλά δέχτηκα να το ν

μελα το έβαλε στα πόδια. Τ η ν κυνήγησε μέχρι το Κανκούν για να

σ υναντήσ ω Ν ομίζω ότι και

λύσ ει τη ν παρεξήγηση και πέντε μέρες αργότερα παντρεύτηκαν

οι δυο θ έλα μ ε να είμαστε

σ τη ν παραλία. Στα διαλείμματα τω ν γυρισμάτω ν του B arb Wire

ό σ ο το δ υ ν α τό ν πιο α λη θ ι­

το τροχόσπιτο της Πά μελα ταρακουνήθηκε μέχρις εσχάτω ν κι

νο ί ο ένα ς για το ν ά λ λ ο ...

όπως προέκυψε, όχι χωρίς α πο τέλε­

Δ ε ν ξέρω τι έγινε. Λ ίγ ο με­

σμα: 9 μήνες μετά, το ζευγάρι περι­

τά, αφού έμεινα έγκυος, δ εν ή τα ν πια εκεί. Ηρθε να δει το παιδί

μένει το πρώτο του παιδί Ο ι γονείς

το υ ότα ν γεννή θη κε και αμέσως μετά π ή γε κάπου μαζί με την

και οι φ ίλοι της μ έλλο υ σ α ς μαμάς,

Τζ ο ύ λ ια Ρόμπερτς. Ενιω σα τόση θλίψη και α πο γοήτευσ η όταν

βέβαια, έχο υ ν φ ρίξει Ο Τ ό μ ι δ εν

το έμαθα από τη ν τηλεόρα σ η . Λ α τρεύω μια ατακα της Σο ύζα ν

τους γεμίζει καθόλου το μάτι, ούτε

Σ α ρ ά ντο ν από το θ ο Ζ ή σ ω :« Η αγά πη είναι επικίνδυνη, για τί

και η επιρροή που ασκεί επάνω της.

μπορεί να α λλά ξει τα πράγματα". Τ ο να δίνεις και να παίρνεις

Η ίδια διαφωνεί. «Α κ ο υ , κανόνας

αγάπη μπορεί να είναι απειλητικό για κάποιους ανθρώπους. Τ ώ­

πρώ τος: μην προσπαθείτε να με

ρα πια η αγά πη μου γι' α υ τό ν δε χρ ειά ζετα ι τη ν α γά π η το υ...

προστατέψ ετε από το ν άντρα μου.

Ο τα ν είσαι ερω τευμένος, είσαι σε απ ό λυ τη αρμονία με τα πά­

Α ντε γαμηθείτε Είμαι πολύ ευτυχι­

ντα. Α υ τό όμως δ εν είναι το ευκ ολότερ ο πράγμα σ το ν κ ό σ μ ο ».

σμένη με τη ζωή μου Ο λα α λλά ζουν

Η Ιζαμπελ Α τζα ν ι για το ν Ν τα ν ιελ Ν τέι Λιο υις, τη σ χέσ η τους,

προς το κα λύ τερ ο» Σας έπεισε:

το παιδί τους και για το τι μπορεί να σημαίνει η αγάπη.

Για τα μάτια σας μόνο τυφία των διάση­

Κάποτε, όταν έφτανε το καλοκαίρι, εμείς την κάναμε για θάλασσα, γιατί οι ταινίες μας τα καναν

μων

θάλασσα Επαναλήψεις και ξανά

συμπρωτα­

επαναλήψεις, άντε και καμία ά προβολή β κατηγορίας και το κα­

γω νιστώ ν της. Η

λοκαίρι γέμιζε για όσους δεν πρόλαβαν το χειμώνα Φέτος 40 και­

φωτογραφία σάς

νούριες ταινίες θα ανοίξουν στα ζεστά βράδια μας. δεν μπορεί, όλο

δίνει μια ιδέα για

και κάτι αξιόλογο θα σκάσει μύτη. Ηδη ο κόσμος πετάει τα ρούχα

τα προκαταρκτικά

του ια αν συνεχίσουμε έτσι προβλέπεται καύσωνας

τους

σε

κάποιο

κλαμπ, όπου χο­ Ντε

ρεύουν ο ένας πά­

Μόρνε και ο Α ντό -

νω σ το ν ά λλο και

νιο Μπαντέρας (το

οι δυο μαζί πάνω

ξέρα εγώ ότι αυτό

στην κολόνα.

Η

Γ L

Γ

·

« %

^

V .

Km

Ρεμπέκα

το παιδί θα πάει μπροστά και... ψη­

Ο Ν τένις Χοπερ ωραίος δεν είναι, νέος δεν είναι, σέξι δεν τον

λά) μπορεί Ποτέ να

λες, αλλά μοιραίο τον λες και τον παραλές Σου λέει, λοιπόν, ο

μη Μ ιλούν στους

κύριος, « Τ ι παραπάνω έχει από εμένα ο Χάρβει Καιτέλ, που τα πε­

Ξένους, αλλά ξ έ ­

τάει με κάθε ευκαιρία σε κάθε του ταινία; Να κι εγώ !». Τολμηρός,

ρουν να επικοινω­

λοιπόν, ο Ντένις και σίγουρα μοιραίος, στις Πράξεις Ερωτα κάνει

νούν με ά λλους -

επίθεση κατά μέτωπο κι όποιος αντέξει Ζήλεψαν οι συμπρωτα-

πιο «ε ύ γλω ττο υ ς » - τρόπους μαζί τους. Δ ε γνωρίζω πώς η Ρε-

γωνκττριες του Ειμι Ιρβινγκ (τέως κυρία Σπιλμπεργκ) και Ειμι Λ ο -

μπέκα γλίτω σε το λιντσάρισμα από τη Μέλανι Γκρκριθ. ούτε αν ο

κέιν (νυν νυμφίδιο) και το γυμνό πάει κι έρχεται. Α ντε να πάτε και

καλός

εσείς μπας και κόψουν κανένα εισιτήριο.

της

της

έκοψε τη ν καλημέρα Τ ο σίγουρο

Το καλύτερο σας το φύλαξα για το τέλος. Τ ο μεγαλύτερο φεστιβάλ

είναι ότι τα παιδιά

του κόσμου - στις Κάννες χρυσά μου - ήταν φέτος σούπερ ερωτικό

κάνουν ό,τι μπο­

και σέξι, με σπέσιαλ αφιέρωμα στα πέη. Εχουμε και λέμε:

ρούν για να δώ­

1 αγνώστου ταυτότητας στο Ridicule του Πατρίς Λεκόντ

σουν

1 σκανδιναβικό, του Στέλον Σκάρσγκορντ στο Breaking the Waves

1.700

αξία που

στις

τουΤρίερ,

θα

ακουμπήσετε στο

1 αγγλικό, του Γ ι-

ταμείο (γιατί κατά

ουαν

Μ οκΓκρέ-

τα ά λλα η ταινία

γκορ

στο

δεν

Trainspotting του

βλέπεται).

Αρκεί να σας πούμε ότι. εκτός των άλλω ν, ο Αντόνιο έχει κι ωραίο

Ντάνι Μπόιλ.

κώλο, η Ρεμπέκα είναι ωραία γενικώς, το συρματόπλεγμα δεν εί­

30, πάνω - κάτω,

ναι αυτό που ξέρα

ρουμάνικα,

τε και το ό λ ο σ ύ ­

Πολύ Αργά του Αί­

στο

μπλεγμα θα προ­

σιέ νΓΙιντιλιε

βληθεί στα θερινά,

1 αμερικάνικο, του

κάτω από τα αστέ

Ντι Γουόι Μόφετ

ρια ίθασ αςπρότει

στο

να να φορέσετε το

την Ομορφιά του

Κλέβοντος

μαγιό σας και να

Μπερτολουτσι.

έχετε εύκαιρη κα­

1

μιά πετσέτα, γιατί

Καρμέλο

αν δεν ιδρώσετε

στη Γη του Χούλιο

μικρές γεύσεις από το εύφλεκτο υλικό

του

Γκομέζ

Μέντεμ, όλα στο

εσείς, δεν αποκλεί­ εται να ιδρώσει η οθόνη. Και για του λόγου το αληθές ιδού τρεις

ισπανικό,

Επίσημο Διαγωνιστικό. και: 1 ακόμα, του Γιουαν ΜακΓκρεγκορ (απ' έξω το μάθαμε) στο Pillow Book του ΓΚτερ Γκρίναγουει.

Τ η ν ίδια τακτική, αλλά σε πολύ πιο συγκρατημένες δόσεις, ακο­

13και1 κινέζικα, επίσης στο PHlow Book του ΠίτερΓκριναγουει.στο

λουθεί και ο ΑΑεκ Μπαλντουιν στην Ενορκο (μη χαίρεστε, όχι με

«Ενα Κάποιο Βλέμμα» Σύνολο 50 δηλαδή, για όλα τα γούστα, τις

την Ντεμι Μουρ) μαζί με μια σχεδόν άγνωστη παιδούλα, η οποία

ηλικίες και τις εθνικότητες, για να σκάσουν α φεμινίστριες που ούρ­

πείθει ότι είναι γιατρός όσο ο Ντάνι Ντε Βίτο ότι είναι γόης Στο

λιαζαν για διακρίσεις και για εμάς που γουστάρουμε τη φύση και τα

κρεβάτι, αντίθετα, βρίσκεται στο στοιχείο της, το κορμάκι της δεν

κάλλη της. Ετοιμαστείτε για ένα σίγουρα ζεστό καλοκαίρι και - από

ντρέπεται καθόλου το φακό και μας αποζημιώνει για τη σεμνο­

τώ ρ α -γ ια έναν καυτό χειμώνα θα τα πούμε τον επόμενο μήνα.

To

S e x k i t t e n

Ελληνικό Σινεμά και όμως κινείται...

Πάλι με χρόνια και καιρούς... Πάνω που λέ γα μ ε ότι η όλη παραγω γή χάθηκε σ' ένα Black O u t και η ίδια, ο Μ ενέλα ος Καραμ α γγιώ λη ς αναστήθηκε, κα λλιτεχνικά και οικονομικά Τ α γυρίσμα τα ξανάρχισαν σ τη ν Ε λ ε υ σ ί­ να και θα σ υνεχίσ ο υν σ τις αεροπορικές βάσεις της Τα νά γρ α ς και της Α γχ ιά λο υ , α λ λ ά και στο κέντρο της Αθήνας, καλώ ς εχό ντω ν τω ν πραγμάτω ν, ως το καλοκαίρι. Βασική εξέ λιξη : το δρα­ ματικό πρω ταγω νιστή, το ν π ιλό το και α γνο ο ύμ ενο εραστή της Μ υρτώ ς Αλικάκη δ ε ν υποδύε­ ται πια ο Μάριος Φραγκοολης, α λ λ ά ο Αλκις Κ ουρκουλος Κατά πόσο βέβαια είναι σκόπιμο για μια ταινία που διακόπηκε λ ό γ ω προσωρινής, έστω , απορίας, να ξα να γυρίζει σκηνές με ά λ λ ο ν κεντρικό ηρώα, εναπόκειται σ τη ν κρίση του σκηνοθέτη. Εμείς ε ξ α κ ο λο ιΛ ο υ μ ε ευπειθώς να πι­ σ τεύουμε ό τι ο Μ ενέλα ο ς τα κάνει ό λ α αυτά από δημιουργική τελειομανία Παρακαλώ:

0 Κάτω Κόσμος παίρνει τα πάνω του Ε το ιμ η

είναι

πρώ τη

μ ε γά λ ο υ

Και γυρίζει και σφυρίζει Ν έο βιβλίο έγραψε ο πολυμή­ χανος Γιάννης Σο λδ ά τος, με τίτλ ο

η 7 r ' ι

«Το

Α ίν ιγ μ α »,

που

κυκλοφορεί από τις εκδόσεις

μήκους ταινία το υ Σ τέλιο υ Χα ρα λα μπόπουλου Ο Κά­

Καστανιώ τη.

τω Κόσμος, που διαδραματίζεται στις Πρέσπες, τη

τυ φ λό ς ζη τιά νος ταυτίζεται

Φ λώ ρινα, τα Γιά ν ν ε ν α και τη ν Π ρ έβ εζα και σ τη ν οποία είχαμε αναψερθει πριν από δυο τεύχη. Η τα ι­ νία χρημα το δοτήθ ηκε από το π ερ σ ινό πρόγραμμα της Νέας Ματιάς το υ Ε Κ.Κ. Π α ρ ά λλη λα , όμως, υπο­ στηρίζεται και από το κοινοτικό πρόγραμμα Scale -

γ ιλ **ν : 1*ι 14 \!«*1

ί

Τ ', ΪΓ/ ΤΛ ΙΙ VArw.u

_______________________ |

Ε να ς

γέρ ος

με το βασιλιά Οιδίποδα και μετατρέπει τη ν αθηναϊκή ζωή σε χω ροχρό νο τη ς ιστορίας, παραποιώ ντας το υς μύθους και μυθοποιώ ντας το υς α ν­

Strategics, εξασφ αλίζοντα ς έτσι πρόσβαση ό χι μό­

θρώπους γύρ ω του. Ο οί­

νο σ το ερ χόμενο Φεστιβάλ Θ εσ σ αλονίκης, α λλά και

στρος. όμως, δε σταματά εκεί. Ο Σολδάτος προετοιμά­

σ ε αυτά το υ Λ οκά ρνο , το υ Σα ν Σεμπαστιάν, το υ Τ ο ­

ζεται και να γυρίσει το μυθιστόρημά του σε τα ινία— και

ρ όντο, της Βενετίας, του Λ ο νδ ίνο υ και στις τη λεο ­

ποιος ά λλο ς θα μπορούσε, εξά λλου, να σκηνοθετήσει

πτικές α γο ρ ές M IP IV και Μ ΙΡ Κ Ο Μ τω ν Κ αννώ ν. Κι

αυτό το βιβλίο; Σ το ν πρωταγωνιστικό ρόλο θα μας εκ

επειδή μεγά λη μπουκιά να φας. α λλά μ ε γά λη κουβέ­

πλήξει ο σκηνοθέτης Α λέξη ς Δαμιανός, ενώ σαν γκεστ

ντα μην πεις και επειδή και η απογοητευτικη Σ τα γό ­

σ τορ θα εμφανιστεί ο Θανάσης Β έγγο ς , επιβεβαιώνο­

να σ το ν Ω κεα νό της Ε λ έ ν η ς Αλεξανδράκη βραβεύ­

ντας τη ν επιτυχή συνεργασία του με το ν Γιάννη Σολδά-

τηκε σ το Β ερ ολίνο, ευχόμαστε Ο Κάτω Κόσμος όχι

το σ το τηλεοπτικό Τ ο Βήματα. Η πρόταση εξετάζεται

απλώ ς να ταξιδέψει πολύ, α λλά να μας χαροποιήσει

αυτό το ν καιρό από το Ε .Κ .Κ ., α λλά ο σκηνοθέτης φαί­

και κινηματογραφικά.

νεται αποφασισμένος να προχωρήσει έτσι κι αλλιώ ς.

ϊ κακοί

Caro diario Ι ο ύ ν ιο ς 1/6/1926: Γ ε ν ν ιέ τ α ι 19)7: Γ ε ν ιέ τ α ι

του

να

ι Στους Δύο οι Τρεις είναι Πολλοί

σ το Λος Α ν τζε λ ε ς η Μ έρ ιλ ιν Μονρόε.

Είναι γουρούνι, κοθικι και Μθ**<ος περιωπής Αγαπημένη συνήθεια να σπάει στο ξύλο πιθανούς εραστές της αγαπημένης του. Αγαπημένη ατάκα: «Σε λατρεύω!». Καλά αυτά, αλλά αν λάβετε υπάψη σας άτι μπορεί να σκοτώσει για χάρη σας. μροντιστε να του κάνετε άλα τα χατίρια. Εχει δυο σεκιουριτάβες - μα­ ντρόσκυλα να του μυλάνε τα νώτα και το Ονομά του του ταιριάζει γάντι. Εγω. πά­ ντως, το ζεχοσα.

σ το Τ ε ν ε σ ί ο Μόρνκαν Φρίμαν.

2/6/1904: Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ το Σικάγο ο Τ ζά ν ι Β άισμίλερ. 19)): Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ τη Β αλτιμόρη ο (*τά ρ ι Λ έβ ινσον. )/6/Ι922: Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ τη Γα λλία ο Α λέν Ρ ενέ. 1926. Γ ε ν ν ιέ τ α ι στη Νέα Υόρκη ο Τ ό ν ι Κ έ ρ τις. 6/6/1948: Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ τη ν Κ α λίφ όρνια ο ανεπανάληπτος Φ ρ έντι Κρούγκερ τη ς «σ ε ιρ ά ς » Εφιάλτης στο Δρόμο με τ ις Λεύκες: Ο Ρ όμπερτ Χνγκλαντ.

1971: Υ στερα οπό ε ίκ ο σ ι τ ρ ία

χ ρ όνια στόματά το κ α λ λ ιτε­

»

χ νικ ό μ α γκ α ζίνο «T h e Ed S u lliv a n Show» σ τη ν ομ ερικ α νικ ή τη ­ λεόραση. Η ταν το μ εγαλύτερο σε δ ιά ρ κ εια σόου το υ είδ ο υ ς του.

7/6/1909: Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ τη ν Α γ γλ ία η Τ ζέσ ικ α Τ ά νττ. 199): Ο Γ ο ύ ν τι Α λεν χ ά ν ει τη μάχη σ τα δικ α σ τή ρ ια γ ια

στην

τη ν

κηδεμονία τω ν π α ιδ ιώ ν το υ οπό τη Μία Φάροου.

8/6/196): Γ ε ν ν ιέ τ α ι

σ τη ν Κ α λίφ όρνια ο Τ ζό ν ι Ντεπ.

10/6/1922: Γ ε ν ν ιέ τ α ι

σ το Τ ε ν ε σ ί η Τ ζο ύ ν τι Γκάρλαντ.

/ 9 Α ίίΤ ε θ α ίν ε ι ο Γερμανός σκηνοθέτης Ρ ά ιν ερ Β έρνερ Φασ μ π ίντερ.

11/6/1982: Πρώτη προβολή γ ια

εμπορική εκμετάλλευση τη ς τ α ι­

ν ίε ς Ε. Τ . : 0 Εξω γήινος το υ Σ τίβ ε ν Σπίλμηεργκ σ τ ις ΗΠΑ.

12/6/196): Π ρεμιέρα

τη ς τα ιν ία ς Κλεοπάτρα στην αίθουσα Ρ ι-

β ο λ ί τη ς Νέας Υόρκης.

1994: Το πτώμα τη ς

Ενορκο

Γοητευτικος γαλανομάτης, ψύχραιμος - σωστή παγοκολάνα - μεν, αλλά και παθιασμένος - ταύ­ ρος σε υαλοπωλειο - αν δεν του «κάτσετε» σούζα. Αγαπημένη ατά­ κα: «Ο ,π κάνω, το κάνω για να σε προστα­ τέψω». Αγαπημένη συνήθεια: I τ έ ν ις επομες- εωςαυτοκόλλητες-με τη μόρια, κοθως και με πτωχές ένορκους ή κολλιτεχνιβες. Αν δεν εχετε καμία σχέση με την Co m Nostra και είστε και ένορκος και καλλιτεχνιδα. πάρτε τα βουνά (κατά προτίμηση αυτά του Περού). Τέλος, σε περίπτωση που μάθετε το πραγματικά του άνομα, πεστε το και σε μας.

Νικάλ Μτράουν Σίμπσον κ α ι το υ Ρόναλντ

Κόλμαν ανευρίσκονται σ το Λος Α ν τζε λ ε ς . 0 σύζυγός τη ς, πρώην αθλητής, νυν ηθοποιός 0. Τ ζ έ ι Σίμπσον, συλλομβάνεται.

14/6/1890: Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ τη ν Α γ γλ ία ο «Λ ιγ ν ό ς », Σ τα ν Λόρελ. 1994: Π εθ α ίνει ο μουσικοσυνθέτης Χ ένρ ι Μ α ντσ ίνι. ϊ)/6/1917: Γ ε ν ν ιέ τ α ι

Αρχιμομιοζος.

ο σόουμαν, τρ α γο υ δισ τή ς κ α ι ηθοποιός

N t.iv Μ ά ρτιν σ το Οχάιο.

1994: 95 εκατομμύρια Α μ ερικ α νοί παρακολουθούν ζω ντα νά 0. Τ ζ έ ι Σίμπσον που, α π ει­

τη ν προσπάθεια γ ια τη σύλληψη το υ

λώ ντα ς με α υ το κ το ν ία β ρ ίσ κ ετα ι εγκλω βισμ ένος σ το α υ τοκ ίνη ­ τ ό το υ ε π ί οκτώ ώρες.

17/6/1917: 0

Τοάρλι Τ σόπ λιν υπογράφει συμβόλαιο ενό ς εκα­

τομμυρίου δολαρίων.

20/6/1967:Γ ε ν ν ιέ τ α ι

σ τη ν Α υστρα λία η Ν ικόλ Κ ίντμαν.

22/6/1949. Γ ε ν ν ιέ τ α ι

σ το Ν ιού Τ ζέ ρ σ ε ί η Μ έριλ Σ τριπ .

2)/6/1927: Γ ε ν ν ιέ τ α ι 26/6/1924:Γ ε ν ν ιέ τ α ι

σ το Σικάγο ο ί*»μ π Φόσι.

στους Αγγέλους

Οπου Οθνοτος κοι τοψοζ,

Μ ίλερ.

Γ

I

του Σκότους

27/6/1966. Γ ε ν ν ιέ τ α ι σ τη Γ α λλία η Ιζα μ π έλ Α τζα ν ί. 29/6/1966: Η Μ έρ ιλ ιν Μονρόε π α ντρ εύ ετα ι το συγγραφέα Αρθουρ )0/6/19)6: Κυκλοφορεί

με ανάλογο υμάκι. λιμουζινάρα και βαμή στα μαλλιά να του κρύβει την καράμλο. Αγαπημένη συνήθεια: εκβιασμοί, προσλήψεις πληρωμεκοι ειρωνεία που σπάει κό­ καλα. Αθώος, μέχρι αποδειζεως του ενα­ ντίου. Αν δεν προλάβετε να τον τινάζετε εσείς στον αέρα, θα σας τινάζει αυτάς. Το Ονομά του, μην τολμήσετε να το ρωτήσετε.

οφερ

σ τη Φ ιλα δέλφ εια ο Σ ίν τ ε ί Λ ιού μ ετ.

σ τη ν Αμερική τ ο μυθιστόρημα τη ς Μάρ-

γκ α ρετ Μ ίτσελ «Οσα Π α ίρ νει ο Α νεμ ος».

J .'κο | στην Ε ν ο ρ κ ο

Γ. ί

ο Γουάκεν πρώτος. Αγγε­ λος χωρκ ψτερά, χωρίς ψυχή, αλλά με κατάμαυρα νύχια και ταλέντο στις χαμηλές πτή­ σεις. Αγαπημένη συνήθεια: Να κλέβει ψυχές (άσο μαύρες τάσο το καλύτερο). Αγα­ πημένη ατάκα: -Εσείς, οι πίθηκοι που μιλά­ νε» (ονομεράμενος στους ανθρώπους). Ξε­ χύστε τους Αρχάγγελους που ζερστε Ο Γοβριήλ είναι οιμοβάρος και πυρομανής.

Μ π ο ρ ξ ΐ ο Γ ν \ ίλ Ι κ ι μ π ο ο ν ν α α έ λ ί ΐ μ ο ν ο ν α π α ί ζ ε ι . Μπορεί η Εμα Τόμοον - αν συνεχίσει έτσι - να κερδίσει από ένα βροβειο σ όλες τις βασικές καιηγοριες Μπορεί και η Σούζαν Σαρόντον να κοιμάται ήσυχη. αφού γνώρισε επιτέλους από κοντό τη γλυκά του θείου Οσκαρ. Εμείς, πόλι. μπορούμε

Η ταινία που θέλουν να ξεχύσουν

να διαφωνούμε. Και δεν είμαστε οι μόνοι. Τα Οσκαρ δε ρωτούν κανέναν για να δώ­ σουν τα βραβεία τους και κανείς δε ρωτάει τα Οσκαρ όταν θέλει να δώσει τα δικό του. Ποιος έχει δίκιο; Λίγο-πολύ, όλοι

Kansas

Στην όλλη Οχθη του Ατλαντικού οι 18 π » διάσημοι κριτικοί των Η Π Α έβαλαν κά­ τω τις ταινίες της χρονιάς και ξεχώρισαν τις 10 καλυτερές τους. Πάνω απ'όλες ένα

Ματ Νιίλον

ντοκιμαντέρ (Οπως ακριβώς και πέρσι με το H oop Dream s). Τ ο αρκττουργηματικΟ

Ρόλος: Νιοιλ

και ανατριχιαστικά ειλικρινές C ru m b , για τη ζωή και το έργο του περβόητου δημι­ ουργού κόμικς, σκόραρε συνολικό 62 αστεράκια με άριστα το 68 Δεύτερο με μό­

Ηταν η εποχή που η κο-

λις 3 ψήφους διοφορα ο Μ πειμπ. Τ ο Ζ ω ηρό Γο υρ ουνόκι. που άφησε πίσω του (κα­

ρφρα του Ματ Νπλον κιν­

τά σειρά): το T o y S tory, το θ α Ζ η σ ω . το Persuasion, το A Little Princess, τα Λ φ ή -

δύνευε άσχημο Τι άλλο

νο ντο ς το Α ος Β έ γκ ο ς. Λ ο γικ ή και Ευαισθησία και Th erem in (ισοβάθμησαν στην

να πει κάνεις για την πο­

έβδομη θέση), την Ε ντα σ η και το 12 M onke ys ισοβάθμησαν στη δέκατη θέση).

ρεία ενός κάποτε πολλά υποσχόμενου σταρ, ο

Αντίθετα με τους «ειδικούς-. τα Αμερικανάκια (ενήλικα και μη) προτίμησαν τον εύ­

οποίος πορο τις κόλες επιδοσειοI του W Vσε v I ταινιεε WVV Ι ν ^

ν Ι ΙΠ ά Λ τ

του θρανσις Κοπολα ΐΛουτσαηπτρς. Λταφιοστος). διάλεγε στη συνεχεια σενάριο Οπως εκείνο του Επονσστατηή του Αγοριούμε το Χρυσό Χέρι; Δυο ταινίες που to μπορούσαν ν' ονπκατοστησουν την εδω επι­ λογή του Κότσος και που το Οπ δεν βρίσκονται στη θέση του δεν μπορειπαρο να σημαίνει ενοπρογμο: Το ΚΟνσας είναι χεφθτεροΙ! Πολιτεία του Καναας. Μμ σύμπτωση βα μέρει κοντά δυο νεαρούς. Το αμαξι του ενβς. του «καλού» Γουειντ (Αντριου ΜακΚαρθι). ικανει *ωηβ στη μέση της ερημου Εκειθο βρεθεί εντελώς τυχαη ο Ντοιλ. ο Νεί­ λον, που βοπροσφερθανο τον βοηθήσει πηγοινοντοςμοζι του μέχρι το δατλανο χωρώ. Με το που πρωτοβλεπουμε τον Ντιλον κσταλαβακ νουμε Οτι καπ δεν πάει καλα μ’αυτΰν. 0 μΰνος που δεν το καταλαβαί­ νει είναι ο Μακαρβι και αυτό λάγω βλακείας. Οταν στο χωρίο ο Νπλον τον παροσυρει (!!) σε μια ληστεία, είμαστε πια πεπεισμένοι Οπ ο ΜακΚαρθι είναι εντελώς άβουλος. Στο κυνηγητό που επακολουθεί, ο Μακαρθι θα ξεφυγει με τα χρήματα και θο κρυφτεί κάτω απο μια γέ­ φυρα. ΑπΟ εκεί θα περάσει η λιμουζινο ενΟς πολίτικου, απο την οποία θα πεσει η κορουλα του. ο βλακας ΜακΚαρθι τη σώζει και φεύγει για να μην τον αναγνωρίσουν, ον και κατα τύχη η καμεραενΟς φωτογρά­ φου τον αποθανατίζει. Μη φαρμα. 0 βλακας ΜακΚαρθι θα βρει εκεί καταφύγιο και θα ερωκολο δρόμο Ο αναγνώστες του αμερικανικού Premiere ξεχώρισαν το A p o llo 13

τευθει την κόρη του αφεντικού. 0 Ντιλον θα το μάθει και θα πάει να

και τον Ρον Χόουαρντ ως καλύτερη ταινία και καλύτερο σκηνοθέτη, αντίστοιχα Ο

την καφει. Τη φαρμα. Μετά θα εκβιάσει το βλακα ΜακΚαρθι. Τι έχει γί­

Τζο ν Τραβόλτα καθόρισε τον πρώτο ανδρικό ρόλο και η Νικόλ Κιντμαν το γυναι­

νει Ομως. Πάπα κατα σύμπτωση, την ωρο της πυρκαγης. ο Λος φω­

κείο Στο σενάριο και τους δεύτερους ρολους οι σινεφιλ συμφώνησαν με την Ακα­

τογράφος που αηοθονσησε το βλακα Μακαρθι Οτάΐ εοωζε το κορπσι.

δημία (Συ νή θ εις Υ π οπ τοι, ΚεβινΣπέισι ΜιραΣορβινο) Τέλος. Ο Τα χυδ ρό μος ήταν η αγαπημένη τους ξένη τοκνία και η Α λ ισ β Σιλβερστοουν το νέο πρόσωπο με μέλ­ λον.

θα βρεθεί εκεί και θα τον αναγνωρίσει Τώρα ο βλακας ΜακΚαρθι γί­ νεται celsbnty. εχει Ομως να σνημετωπιοει τον κακό Νηλσν. ο οποίος στο μεταξύ έχει καρφώσει στο φωτογράφο το περιστατικό της λη­ στείας. Ντιλον και βλακας ΜακΚαρθι νκάιονται στα χερη εκεί, στο γιο­

Στο Χιλτσν του Λονδίνου, στις 23 Φεβρουάριου, σε μια ιδιαίτερα λαμπρή τελετή με

φύρι του Κονσος. οπού είναι κρυμμένα τα λεφτά. 0 Ντιλον νίκα, άλλο

διάσημους καλεσμένους, το αγγλικό Empire έδωσε τα βραβεία του στους αγαπη­

μετά τον πιάτουν. Οσο γη το βλακα ΜακΚαρθι. πείθει το φωτογράφο

μένους σταρ των αναγνωστών του για το 1995. Η Κέιτ Γουινσλετ (Ο υρ ά νια Π λά ­

γη τη βλακεία του κι έτσι εκείνος δεν τον καρφώνει.

σματα ), ο Γιουσν ΜακΓκρέγκορ (Μ ικρά Ε γκ λή μ α τα Μ ετα ξύ Φ ίλω ν) και τα Μικρά Ε γκ λή μ α τα Μ ετα ξύ Φ ίλω ν ήταν τα καλύτερα εθνικό «προϊόντα» στις κατηγορίες

των ερμηνειών και της ταινίας. Στις ίδιες κατηγορίες, αλλά στο διεθνή χώρο, πρώ-

Απορίες: 1. Τι δοιιλεη εχει το... Κάτσος πέρααπο το Οπ εκεί εκτυλίσσεται η υπό­ θεση; Γιατί ονΟμασσν έτσι την τακπα: Αν το περιστατικό συνεβαινε

τευσσν η Νικόλ Κιντμαν. ο Νόιτζελ Χόθορν (Η Τ ρ έ λα το υ Β α σ ιλιά Γε ω ρ γιο υ ) και το

στη Βορεη Ντακότα, το φιλμ αρογε θα λεγόταν ΒΟρεη Ντακότα;

B raveheart του Μελ Γκιμπσον Ο οποίος, όμως, δεν ευτύχησε και ως σκηνοθέτης,

2. Εφοσον τελικό την ονομοσαν έτσι, το Κονσος. ως τΟπος. θα επρε-

αφού τη δόξα του την έκλεψε ο ΝτόνιΜ πόιλ για τα Μικρά Ε γκ λή μ α τα ... Ο Μ όικΛι

πε να εικονογραφηθεί. Πως. λοπτον. ονεβεσαν το σενάριο στον

βραβεύτηκε για το σύνολο του έργου του και ο Μπρόιαν Σινγκερ (σκηνοθέτης —

Σπένσερ Ιστμαν. δεν είχε πάει ποτέ του στο ΚΟνσος:

Συ νή θ εις Υ π ο π το ι) ως ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης.

3. Τι μας λέει το Ονομα ΝτεΛντ Σπβενς: Τίποτε, δηη αυτός είχε την

Συμπέρασμα: Σίγουροι νικητές στην πλειοψηφια του κοινού (Αμερικής και

ατυχία να σκηνοθετήσει το ΧΟνσοςκοτοστρεφοντος την καριερα του.

Αγγλίας) η Νικόλ Κιντμαν και οι Συ νή θ εις Υ π οπ τοι. Σύντομα θα μάθετε και θα μά­ θουμε τι επέλεξε και το ΣΙΝΕΜ Α (αναγνώστες και συντάκτες) ως τα καλύτερα, σε μια από τις πιο πλούσιες χρονιές της κινηματογραφικής μας ζωής

Ι.Π,

4. Πως κσταφερε να γλίτωσα την καριερα του ο Ντιλον: Απλά, η επά μενη τατντα του εηρτονΗτλοΟτυρνώτν Cowboy

ΓΖ

>\

ttrgWfflfri}!!____________________________________________

Γράμμα από το Λος Αντζελες Α π ό τη ν Ερση Δάνου

Π ο λ ύ μ ε τά τη ν ευρω παϊκή του πρεμιέρα. Ο Νεκρός κυκλοφ όρησε, επ ιτέλο υς, και σ τα μ έρ η μας. *Είμαι σίγο υ ρ ο ς

Παράδεισο, είναι η καλύτερη ταινία του Τζάρμους. T o I Shot An dy Warhol είναι μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη στο

ότι θα υπάρξει κριτική για το γ ε γ ο ν ό ς ότι εδώ οι "κακοί’ είναι

χώρο του ανεξαρτήτου κινηματογράφου. Κάνεις δεν περιμενε

οι Λ ε υ κ ο ί ». είπε ο Τζιμ Τζά ρ μ ο υ ς σε μ ια σ υ ν έ ν τε υ ξη μ ε τη ν

ότι μια ταινία με κεντρικό πρόσωπο τη ΒΟλερι Σολανας - τη λ ε ­

Κρκττίν Μ ακινα το υ Los Angeles Times. - Τ ι να πούμε όμω ς

σβία φεμινίστρια και ιδρυτρια του S.C .U.M . (Society tor Cutting

ό τ α ν μετριοπαθείς έρ ευ νες α π ο κα λύπ το υν

όπ σκοτω θήκαν

2 5 εκατομμύρια Ινδιάνοι; Α υ τ ό για μ έ ν α σημαίνει ότι πρόκειται για απόπειρα γενοκτονίας, α λ λ ά η Αμερική βρίσκεται από τότε σ ε κα τάστα ση ά ρ νη σ η ς ».

Up Men) που αποπειραθηκε να δολοφονήσει τον Αντί Γουόρχ ο λ - θα ήταν τόσο ευπρόσδεκτη. Οπως, όμως, σχολιάζει η Βρετανιδα σκηνοθέτις Μαιρη Χάρον, η ταινία αποδεικνυει πως «υπάρχει μια απεγνωσμένη αναγνώριση σήμερα για οτιδήπο­ τε αυθεντικό».

Για πρώτη φορά μια ταινία

36

Η δύναμη της ταινίας έγκειται στη ρεαλιστική απόδοση της

με φέρνει

ΒΟλερι Σολάνας και στην καταπληκτική ερμηνεία της Λίλι Τέ ι-

κοντά σ' αυτό τον

λορ. Α ν και, εκ πρώτης όψεως. η μιλιταριστική στάση και το μί­

ωραίο α λλά απρό­

σος της Σολανας για το αρσενικό γένος προκαλουν απέχθεια,

σ ιτο και άγνω στο

η σκηνοθέτις καταφέρνει όχι μόνο να κρατήσει το ενδιαφέρον

πολιτισμό

μέσα

αλλά και να μας συγκινήσει « Τ α γυαλιστερά σώματα, σκορπι­

από ένα πρίσμα όχι

σμένα σ το σ τούντιο του Γο υόρ χολ, έχουν χάσει την ψυχή

εξιδανικευσης, α λ ­

τους. Η ΒΟλερι μόνο κραταει το δώρο της ζωής, αλλά η ορμή

λά μ ά λλο ν ποιητι­

της δε διοχετεύεται πουθενά» αναφέρει ο Τ ζ ο Μ οργενστέιν

κού υποκειμενισμού. Η εικόνα της σπασμένης ραπτομηχανής

στο Wall Street Journal. Παρακολουθώντας την ταινία, ξέρεις

ριγμένης στο χώμα του ινδιάνικου χω ρίου Μακάο έχει μείνει

από πού έρχεται και πού πηγαίνει η πρωταγωνίστρια. Ξέρεις

στη μνημη μου σαν σύμβολο μιας ομορφιάς που βρίσκεται σε

ότι το μίσος της πηγάζει από ένα παρελθόν τραυματισμένο

κίνδυνο Σε κάθε στιγμή της ταινίας ξέρουμε ότι αργά ή γρή­

από σεξουαλικά εγκλήματα και ότι πολλαπλασιάζεται λόγω

γορα θα καταφθάσουν οι Λευκοί φ έρ ν ο ντα ς την καταστροφή

της αναγκαστικής απομόνωσής της μέσα σε μια κοινωνία που

Αυτός δεν είναι ο μόνος λό γο ς που μ' άρεσε η τελευταία ται­

αρνειται να αναγνωρίσει οποιοδήποτε τα λέντο ή προσόν της.

νία του Τζάρμους. « Τ ο γουεστερν είναι ανοιχτό στην ποιητι­

Φανταστείτε ένα θηλυκό Ζαν Ζενέ. Ο Ζενέ πήρε χάρη από τις

κή μεταφορά», ισχυρίζεται ο σκηνοθέτης. Και, όπως πολύ

φυλακές για το συγγραφικό του ταλέντο, ενώ η Σολάνας πέ-

ωραία περιγράφει ο Στουαρτ Κλάουανς στο «T h e Nation »: «Ο

θανε εγκαταλειμμένη σε ίδρυμα, παραδομένη στις κακουχίες

Ν ε κ ρ ό ς είναι μια ταινία τοποθετημένη σε μια κατάσταση

και την κακή της φήμη...

limbo, κάπου μεταξύ ζωής και θανάτου. Είναι για έ ν α ν Ινδιά νο

Βέβαια, δε λείπουν και οι εχθροί της ταινίας. « Α ν διαβάσω μια

μορφωμένο σ τη ν Α γγ λία και που, επομένως, δεν ανήκει

ακόμα αναφορά στην ήπια γενίκευση του Γ ουόρχολ ότι όλοι

πουθενά και έναν αφελή τύπο από το Κλίβελαντ που θα μπο­

μπορούν να γ ί­

ρούσε κάλλιστα να είναι νεκρός. Τ ι όνομα μπορούμε να δώ­

νουν

σουμε σ' αυτή την ενδιάμεση χώρα, γεμάτη από υπέροχα δέ­

για 15 λεπτά , θα

ντρα και βίαιους ανθρώπους;»

αγοράσω ένα πι­

Ο Ν ε κ ρ ό ς είναι μια μεταφορά για την Αμερική και ποιητική

στόλι και θα απο­

διάσημοι

απόδοση της ιστορίας αυτιής της χωράς όπου οι "πολιτισμέ­

κτήσω

ν ο ι· Ε υρωπαιοι ήρθαν και αφάνισαν τον ήδη υπάρχοντα « βάρ­

στον 5 λεπτά δια-

βαρο» πολιτισμό των ινδιάνικων φυλών. Η τραγικότητα όμως

σημότητας

δε βρίσκεται μόνο στη μοίρα των Ινδιάνων, α λλά και των αθω-

τοπικά ν έ α » μας

ων σαν τον Γουιλιαμ Μπλέικ που μπλέκονται σ' αυτό το παι­

διαβεβαιωνει

χνίδι ζωής και θανάτου εντελώ ς τυχαία.

Μ πραντ

το υλά χι­ στα ο

Σράι-

Ο Τζιμ Τζάρμους ανήκει στη νέα γενιά των Αμερικάνων ανε­

μπερ στο Entertainment Today Και συνεχίζει: « Τ ο βάθος του

ξάρτητων σκηνοθετών που γνωρίζουν καλά την ιστορία του

αξιώματος του Γ ουόρχολ παραλληλίζεται με τον επιφανειακό

Χόλιγουντ και που μπορούν να σχολιάζουν τους καθιερωμέ­

τρόπο που απεδωσε η Μαιρη Χάρον τη σχέση του Γ ουόρχολ με

νους κινηματογραφικούς κανόνες με ευκολία και χιούμορ. Η

την τρελή, αμφιφυλόφιλη φεμινίστρια Βάλερι Σολάνας».

ταινία του αψηφά το βασικό νόμο των γουέστερν τη δράση.

Προσωπικά, συμφωνώ με την Τζά ν ετ Μ ασλιν του New YorV

« Ο πράξεις δεν έχουν καμιά σημασία», λέει ο Nobody και εί­

Times, η οποία βρίσκει καποα έλλειψη της ταινίας σ την ανα­

ναι σαν να ακούω τον ίδιο τον Τζάρμους.

παράσταση της ατμόσφαιρας της εποχής. Δ ε ν μπορώ να πω

Αν και σχολιάζει την αμερικάνικη κοινωνία όπως έχει εξελι­

ότι η σκηνοθέτις μας έχει δώσει μια ολοκληρωμένη, μη σχη­

χθεί από τα χρόνια της Δύσης. 0 Ν ε κ ρ ό ς εχει μεγαλύτερη

ματική, εικόνα του περιβάλλοντος του Αντί Γ ουόρχολ. Οπως

απήχηση σ τη ν Ευρώπη. Αρκεί να αναφέρω πως ο Τ ο ν τ Μα

ήδη ανέφερα, τα προσόντα της ταινίας βρίσκονται μάλλον στο

καρθι του Variety το συγκρινε με το Β λ έ μ μ α του Ο δ υ σ σ έ α

σενάριο και την ερμηνεία της ηθοποιού, παρά στην κα λλιτε­

όταν η ταινία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Καννων! Παρ Ολα

χνική αξία της.

αυτά, κριτικοί και κοινό συμφωνουν ότι, μετά το Πέρα α π ό το ν

ΤΟ Ρ -1 5 Σ Τ Η Ν ΑΜ ΕΡΙΚΗ ΜΕΧΡΙ Τ Η Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Η ΕΒ ΔΟ Μ Α ΔΑ Τ Ο Υ ΙΟ Υ Ν ΙΟ Υ

Σκηνοθέτης

Τίτλος

Εβδομάδες Εβπρό&ιςσε προβολής εκατ δολάριο

Ηθοποιοί

ΤΙ Λοσετερ

T ° y S to rY

28 | 188

Γ. ΝτεΜποντ The Birdcage

Μ. Νικολς

I Ε π ικ ίν δ υ ν ε ς Α π ο σ τ ο λ έ ς

Μπ. ΠοΕτον. Ε. Χοντ Ρ

Γαι κλ> < Ί|·« U kft\J

Μπ.ΝτεΠολμο

Τ. Kpoul Ε. Μπεορ

To Επος του k o u Χολοντ

ΣΧερεκ

Ρ. Ντρειφοος

Executive Decision

Σ. Μπειρντ

Κ. Ρόσελ, Σ. Σιγκόλ

Primal Fear

Γκ. Χομπλιτ

Ρ. Γκιρ

Λογική KOI EuoioOoom

ΑνγκΛι

Ε. Τομσον,Κ. Γοοινολετ

Thin Line Between Love and Hate

Μ. Λόρενς

Μ. Λόρενς. Λ. Γουπφιλντ

The Truth About Cats and Dogs

Μ.Λερόν

Pupa θερμόν

ΤΙΛιν

Σ. Μαρπν. Ντ. Αικροιντ

Χ.Σελικ

ΠολΤερι

I Ο Τζιμης και το Γιγοντοροδοκινο

a. ♦. ΜοκΝτορμαντ |

Τ ΙΚ ο εν

I The Craft

^♦ik£JJIVyi(_

The Quest

13 | 119,8

Ζ.Κ. ΒονΝτομ

». Μπολκ. Ρ. Τουνει Ζ.Κ. ΒονΝτομ. Ρ Μουρ

Τ α « τ ρ ε λ ά » ν ο ύ μ ερ α τω ν T w i s t e r και M is s io n Im p o s s ib le , α κ ο λο υ θ ο ύ μ εν α α π ό τα εντυπ ω σ ια κά α ν ο ίγμ α τα τω ν π ερ ιπ ετειώ ν T h e R o c k (2 5 εκα τ. τ ο τρ ιή μ ε ρ ο ) ιαι D r a g o n h e a r t (2 0 εκα τ. τ η ν πρ ώ τη εβδ ομά δα ), σ ή μ α ν α ν τ η ν α ρ χή ε ν ό ς εκρηκτικού

αμερικά νικο υ κα λοκαιριού, π ο υ α ν α μ έν ετα ι ν α «δ ο ν η θ ε ί» ακόμη πιο π ο λ ύ με τα ιν ες σ α ν το E r a s e r , το C a b le G u y , τη ν Π α ν α γ ία τ ω ν Π α ρ ισ ίω ν ή το P h e n o m e n o n . Μ ικρές ε κ π λή ξε ις , όπω ς το θ ρ ίλε ρ T h e C r a f t ή οι κω μω δίες T h e T r u t h A b o u t C a t s a n d D o g s και E d d ie (με τη Γ o u ni Γ κ ό λ ν τ μ π ε ρ γ κ ). ά ν τ ε ξ α ν σ τ ο σ υ ν α γ ω ν ισ μ ό τω ν μ εγα θ η ρίω ν, σ ε α ν τίθ εσ η με ά λ λ ε ς , πιο φ ιλ ό δ ο ξε ς π α ρ α γ ω γέ ς (όπ ω ς τ η ν παρωδία S p y H a r d η το ο ικ ο γ ε ν ε ια κ ό φ ιλμ F lip p e r ) που δ ε ν έφ ερα ν τις επ ιθ υ μ η τές εισπ ρά ξεις.

box-office Από

το ν

Ρόμπυ

ΤΟ Μ Ο ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 2η ΕΒΑΟΜΑΑΑ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ

Εκσιέλ

Τίτλος Η λ ίσ τ α το υ ευρ ω π α ϊκού T o p 10 α να φ έρ ετα ι σ τις σ υ ν ο λ ικ έ ς εισ π ρά ξεις από έξι χ ώ ρ ε ς τη ς Ε υ ρ ώ π η ς (Μ . Β ρ ετα νία , Γερ μ α ν ία . Γ α λ λ ία , Ιτα λία , Ισπανία και Σ ο υ η δ ία ) και α ν τιπ ρ ο σ ω π εύ ει το 8 0 % τω ν ευρ ω π α ϊκ ώ ν ε ισ ιτη ρ ίω ν.

Ο αριθμός χ ω ρ ώ ν δ είχ ν ει

σ ε π ό σ ε ς από τις έξι α υ τέ ς χώ ρ ες πα ίζετα ι η τα ινία και οι εβ δ ομά δες π ρ ο β ο λή ς τ ο ν αριθμό τω ν ε β δ ο μ ά δ ω ν που π έρ α σ α ν από τ η ν π ρ εμιέρα τη ς τα ινία ς σ ε ο π ο ια δ ή π ο τε από τις χ ώ ρ ε ς α υ τές.

Εβδομάδες προβολής

λριθμος Ι«Ρ»ν

Toy Story

11

5

The Birdcage

8

6

Executive Decision

s

S

Primal Fear

2

4

ΗΟγδοη Μέρα

5

2

Diabolique

2

5

Η Ενο^κο^

2

5

Spy Hard

1

1

Muppet Treasure Island

1

1

Echte Kerte

1

1

Α π ό το ν Γ ιώ ργο Κ ρασ σα κόπ ουλο Στο τελευταίο Vanity

Fair

ο Τομ Κρουζ αναδύεται από τις φλόγες και μιλάει (για τι άλλο:) για την ταινία του Μπραιαν Ντε Πάλμα που μοιάζει Οτι θα εί­ ναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καλοκαιρινής σεζΟν στις ΗΠΑ. To Mission Impossible. Ομως, είναι και το ντεμπούτο του ως παραγωγού και ουσιαστικά δικό του protect , μια και ο ίδιος το έβγαλε από τα ρά­ φια της Paramount, Οπου σκονιζόταν τα τε­ « Η α π ο σ τ ο λ ή σ α ς , αν

λευταία δέκα χρόνια, και το εφερε στις

ε π ιλ έ ξ ε τ ε

δε­

οθόνες. «Οταν πρωτοξεκινησα ως ηθοποι­

σ το

ός ήξερα ότι κάποια μέρα θα έκανα την πα­

h ttp :w w w .m is s io n .a p p io .c o m ».

ραγωγή και θα σκηνοθετούσα», λέει. «Ολα

Ε κ ε ί β ρ ίσ κ ε τα ι το ε π ίσ η μ ο w e ­

ξεκινούν από την αγάπη μου για τις ταινίες.

bsite το υ M ission Impossible,

Στο Mission Impossible ήμουν σαν ένα πι­

χ θ ε ίτ ε ,

να τ η

α ρ χ ίζε ι

ξ ε φ υ λ λ ίζο ν τ α ς

τσιρίκι στο ζαχαροπλαστείο. Ενιωθα ότι

π λ ε ισ τ ο έντυ π α αυτό το μήνα ...

ήμουν δέκα χρόνων ξανά, σε μια σκοτεινή αίθουσα Σκεφτόμουν: Τ ι θα μου άρεσε να δω

Και Οπως π ά ντα , το δ ισ έ λιδ ο θα

στην οθόνη, τι θα ήταν το πκ> κουλ πράγμα που θα μπορούσαμε να γυρίσουμε:"». Παρά τον

α υ το κ α τα σ τρ α φ εί

ενθουσιασμό του όμως, εκτός από το ρόλο πρωταγωνιστή, έπαιξε άψογα και το ρόλο του

όπω ς

έμαθα

σε

δέκα

δ ε υ τε ρ ό λε π τα ! (μ ο υ σ ικ ή ...)

παραγωγού. Κράτησε το budget σε λογικά επίπεδα (αν τα 63 εκατομμύρια δολάρια θεω­ ρούνται λογικό ποοόν), δεν χαρίστηκε στον σκηνοθέτη του (διάβαζε «καβγάδες»). δεν δί­ στασε να περικόψει την αμοιβή του για να μειωθεί το budget (εντάξει, παίρνει ποσοστά από τις εισπράξεις) και εντέλει έφερε ε κ πέρας (και μάλιστα «σ ιο ν ) ένα επικίνδυνο και δύσκο­ λο τόλμημα. Η Νικόλ θα είναι σίγουρα περήφανη...

Πριν και μετά! Η Παμελα Αντερσον φ ω το γρ α φ ίζε τα ι α π ό τη μια γ ια το

Premiere

με

το

γ ν ώ ρ ιμ ο

ύφ ος

φ ο υ σ κ ω τή ς α γ ρ ιό γ α τ α ς το υ σ ε ξ (τ ο ά λ λ ο θ ι για το κινη μ α το γρ α φ ικ ό π ε ρ ιο ­ δ ικ ό είνα ι η τα ινία τ η ς Barb Wire, η π ρ όθεση να χαρεί και λ ίγ ο το μάτι το υ α ν α γ ν ώ σ τ η ) και από τη ν ά λ λ η για το α φ ιερ ω μένο σ το σ ε ξ τ ε ύ χ ο ς το υ Datrail*. Σ τ ο δεύ­ τε ρ ο , κα τά π α ρ ά δ ο ξο τρ ό π ο , μ ο ιά ζε ι σ χ ε δ ό ν ά λ λ ο ς ά νθ ρ ω ­ π ο ς. Χω ρίς τό ν ο υ ς μέικ σπ - δ ια κρίνεις ακόμη και τις φ ακίδες τη ς - δ ίχ ω ς π ε ιν α σ μ έ ν ο ύφ ος (ά ν τε λ ίγ ο σ το ε ξ ώ φ υ λ λ ο ...), α γν ώ ρ ισ τη ! Κ α τά τη διάρκεια τη ς φ ω τογρ ά φ η σ ης διένυε το ν έβδομο μή να τη ς ε γκ υ μ ο σ ύ ν η ς τη ς , ο π ό τε όπου να να ι π ερ ι­ μ έ νε τε ν ' α κ ο ύ σ ετε τα χα ρ μ ό σ υ να ...

Α υ τ ό π ά λ ι τι ε ίν α ι; Ο χ ι, δ ε ν θ έ ­ λουμε

να

δούμε

τη

Σάντρα

Μ πούλοκ σ εξοβόμβ α με κ ο μ π ι­ ν ε ζ ό ν , τη ν π ρ ο τιμ ο ύ μ ε fu n n y face και γλ υ κ ιό . δεν θα μα ς π ε ίρ α ζε , ό μ ω ς , να δ ο ύ μ ε τ η ν π ρ ώ τη τη ς σ κ η ν ο θ ε τικ η απ όπ ειρα , ένα ημιω ρο ταινιΟκι (σ το οπ ο ίο π ρ ω τα γω ν ισ τε ί και υπ ογρά φ ει το σ ενά ρ ιο ) με τ ίτ λ ο Making Sandwiches... βάλε α μ έσ ω ς τα ρ ο ύχα σ ο υ και π ιο π ρ ο ­ σ ε κ τικ ή με το Σ ο λά ρ ιο υ μ ...

T o Steelilng Be­ auty αποδείχθηκε επιεικώς «μά π α », ο Μ α εγω δεν κατηγορώ στο ελάχιστο Τ » λ ί

: · ερ. Στο κάτω-κάτω μικρό

β ρ ττ σ ι είναι, δικαιούται t v o -δ υ ο λάθη. Στη συνεχεία, ά λλω σ τε, παίζει στο T W I Th ing You Do του Τ ο μ Χανκς και Η λίστα τω ν 100 πιο

τ α · καινούριο Γο ύντι Μ ε ν . Τ ο εζω α υ λλο « ι ό τ ο ρ ο φ ιο

Premiere και

POWER

η φωτο-

της από το U S .

f L IS T

nu

·■ Ρο α. γ κ ι το Premiere δια χ ε ψ ό ς

α « ρ ο ·ζ Ζ ο χ ε ν τι.

ρικάνικο :

Premiere

βρίσκει Φέτος στην κο­ ρυφή της τον γενικό δι­

Ο ν ■ <ιθς Κε ιτζ φ ω το γρ σ φ η μ ένο ς γιο * · M o v t e l i r t e ο π ό το ν Τ ίμ ο θ ι Γουάττ.

εύει κάθε χρόνο το αμε_

Οββίβι ΣοΜνοα

ισχυρών ανθρώπων του Χ όλιγουντ που δημοσι­

ευθυντή της Disney Μάικλ Αισνερ. και τον Στίβεν Σπίλμπεργκ που βρισκόταν πέρσι εκεί, στο νούμερο 4. Η Dream Works δεν μοιάζει να βιάζεται να κάνει ταινίες και αυτό δεν ακουγεται απαραίτητα καλό. Ο κάποτε πανίσχυρος ατζέντης Μάικλ Οβιτς βρίσκεται στην «έβδομη θέση», αλλά πια ως πρόεδρος της Disney και όχι ως αρχηγός του Creative Artists Agency. Ο πρώτος ηθοποιός της λίστας είναι ο Το μ Χανκς στο νούμερο εννέα, ακο­ λουθούμενος « ι ό τον τ ομ Κ ρουί στο δέκα, ενώ η πρώτη γυναίκα, η Σερί Λανσινγκ. πρόεδρος της Viacom - Paramount. Παραδόξως η Τζο ύλια Ρόμπερτ

βρίσκεται τρεις θέσεις πιο πάνω από την Ντεμ

Μουρ στο νούμερο 45, με την Τζο ντι Φοστερ στο 55 και τη Σόντρα Μπουλ >κ στο 56. Στα σκίτσα

Αισνερ ως Δίας, ο Σταλόνε (44) ως

Μινώταυρος, ο Τζέιρρι Κατζεμπεργκ (19) Π ολύφ ημος απέναντι

στο *

«τέρας» που ο *

ίδιος έκανε τό­ σο

ισχυρό -

την Disney, η Μ πουλοκ

ως

Αφροδίτη και ο ^

·

Κόστνερ (23!)

Ποσειδώνας...

Στιβ Μάρτιν και Μάρτιν Σορτ Χαζά παιδιά, χαρά γεμάτα, Οχι. μη σας ξεγελάνε οι ηλιόλουστοι ρόλοι τους Πρόκειται για δύο αξιοπρεπείς κυρίους, οι οποίοι πονηρεύουν όταν χαμογελάνε και κανιβαλι ζουν. κυρίως τους εαυτούς τους, με τη γνωστή, ξερή αίσθηση του χιούμορ τους. Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε ο Στιβ Μάρτιν να έχει διανύσει μια εικοσαετία εξελισσόμενης πορείας (με κάποια αγκάθια, είναι αλήθεια), ενώ ο Σορτ δενξεπέρασε ποτέ τις αρχικές προσδοκίες των εμφανίσεων του στο -Saturday Night Live-. Οι συνεντεύξεις τους έγιναν από κοινού και δε σταμάτησαν να πειράζονται. Οι διαφορές τους αρχίζουν από τον ορισμό του κωμι­ κού. «Νευρωτικός άνθρωπος με συμπτώματα παλιμπαιδισμού που εκτίθεται ανεπανόρθωτα- κατά τον Στιβ Μάρτιν. «Αστείος τύπος που κάνει τους άλλους να γελούν-, κατά τον Μάρτιν Σορτ. Τηνξενέρωτή του απάντηση ο Σορτ φρόντισε να τη διορθώσει στα μάτια μου, όταν λίγο αργότερα μου έκανε τη χάρη και μιμήθηκε (μοναδικά) την Κάθριν Χέπμπορν από την εποχή των γυρισμάτων του φιλμ το λιοντάρι το Χειμώνα. Τον είχα πρωτοδει να την «κάνει - στην τηλεόραση και τσιμπιόμουνα, νομίζοντας πως είναι η Χέπμπορν Οι δυο τους πρωτοέπαιξαν μαζί στους Τρεις Αμίγκος και. ενω ο Μάρτιν εκτοξευθηκε με τη Ροξανη και μερι­ κές ακόμη επιτυχίες, ο Σορτ χαντακώθηκε, κυρίως με το Pure Luck της, ελληνικής καταγωγής. Νάντια Τας. Την ίδια ούτε που θέλει να τη θυμάται. Η χημεία τους έδεσε στο Μπαμπό της Νύφης, το ριμέικ του κλασικού φιλμ με τον Σπένσερ Τρέισι. Ο Μπαμπάς ήταν ο Στιβ Μάρτιν, «ένας baby boomer που ήρθε στο προσκήνιο, μάλλον φιλελεύθερος, σφιχτός με τα χρήματα, ευαί­ σθητος και μαλακός ταυτόχρονα- Η καταστροφή του, δηλαδή ο σχεδιαστής της γαμήλιας δεξίωσης, άκουσε στο όνομα Φρανκ: «Μία Φρανκ. μία Φρονκ- λέει ο Σορτ «λίγο Γερμανός, λίγο από Χονγκ Κονγκ Αλλαξα τις προφορές σε τέτοιο βαθμό που η εταιρεία με πήρε τη-

Στιβ Μάρτιν Μάοτιν Σοοη 1

λέφωνο για να με συνετίσει, με τρόπο βέβαια-. Η επι­ τυχία της ταινίας οδήγησε σε συνέχεια. ωςειθισται Το καστ, «παρών- σε ολομέλεια. «Δεν είναι απλά χρημα­ τικοί οι λόγοι που έγινε ο Μπόμπας της Νύφης Παθαί­ νει Αμόκ», συμφωνουν οι ηθοποιοί. «Η επιτυχία της πρώτης ταινίας μας έκανε ολόψυχα να ευχόμαστε σε ένα καλό σενάριο στη συνέχεια. Ευτυχώς που ήρθε, γιατί βγάλαμε κι άλλα φράγκα-. «Σωστά·, προσθέτει ο Σορτ. Πέρα από τα του φιλμ, ο Στιβ Μάρτιν έχει περισσότερο ζουμί. Εχει πάρει Γκράμι με τα δύο φοβερά πρώτα του άλμπουμ, υπήρξε υποψήφιος για Οσκαρ με την πρώτη μικρού μήκους ταινία του The Absent Minded Waiter, γέμιζε στάδια όντας ο πρώτος ροκ σταρ κωμικός, γρά­ φει για το θέατρο και έλαβε θαυμάσιες κρι τικές για το πρόσφατο πολύ επι τυχημένο του έργο « Picasso at the Lapin Agile- Δ ε ν ακού­ ει πια τόσο ροκ μουσική, έχει απαλύνει στα γούστα του, τσαντίστηκε που δεν τον πρότειναν για Οσκαρ στο A ll of m e -α ν και υπο­ στηρίζει ότι η τσαντίλα ήταν φτιαχτή από άλλους-χαίρεται όταν ταβρίσκει δύσκολα πάνω στη σκηνή, θεωρεί ως πρότυπό του τους Αδελφούς Μαρξ, τους λόρελ και Χάρντι, θαυμάζει τη ΝόραΕφρονκαι τονΓούντιΑλενκαι λατρεύει το κοινό, ειδικά όταν καμιά φορά τον μπερδεύει με τον Ε ντι Μέρφι Μαζί με τον ΜάρτινΣορτ βγαίνουν για να παρακολουθήσουν νέα ταλέντα και θεωρούν ότι αν σταματήσουν να συναγωνίζονται σε σαχλαμάρες, θα έχουν τελειώσει ως κωμικοί. Η συνέντευξη έγινε στη Ρώμη και, αμέσως μετά, δεν κρατιού___________________________________________________ νταν να ξεχυθούν στην Αιώνια Πόλη σαν γνήσιοι Αμερικανοί Οι Στιβ Μάρτιν και Μάρτιν Σορτ πρωταγωνιστούν τουρίστες. Ο Σορτ είχε φέρει τη γυναίκα του, τα παιδιά του και στο Ο Μ π α μ π ά ς ι η ς Ν ύ φ η ς Π α θ α ίν ε ι Α μ ό κ και μια Camcorder για να αποθανατίσει τον πρόσφατα διαζευγμένο μιλούν στον θοδωρή Κουτσογιαννόηουλο. Στιβ στην αγωνιώδη του προσπάθεια να βρει γκόμενα

^ te s s a r» )

Γνωστός στο ανεξάρτητο κύκλωμα των Αμερικανών σκηνοθετών από τις ταινίες του Kill Με Again και Δυτικά του Κόκκι­ νου Βράχου, ο Νταλ έγινε πριν από δυο χρόνια λίγο πολύ διάσημος, όταν σκηνο­ θέτησε το μοντέρνο νουάρ Τελευταία Αποπλάνηση. Διάσημη έγινε και η Λίντα Φιορεντινο, ηθοποιός που συνδέθηκε με τον Νταλ μια που __________________ πρωταγωνιστεί και στην τελευταία του ταινία, Δ ε ν

Τζον

Ν

Μπορώ να σε Ξε­

Το ντουέτο επιδιώκει κι αυτήν τη φορά να μας εκπλήξει. Ενα μεγάλο μέρος της συζήτησης αφιερώνεται στον ορισμό τηςέννοιας b-movie. μια που ο Νταλ, υποστηρίζει ότι όλες του οι ταινίες είναι στην ουσία b-movies «Μ αρέσει όταν σε μια ταινία συνυπάρχουν πολλά είδη, δεν είναι δηλαδή απο­ κλειστικά κωμωδία ή δράμα. Εμένα μ' αρέσουν οι ταινίες με απρόβλεπτα στοιχεία που αρχικά οδη­ γούν το θεατή προς μια κατεύθυνση και στην πο­ ρεία ανατρέπονται όλα Κι αυτό δε γίνεται με όλες τις ταινίες, αλλά κυρίως με τα b-movies Αρχικά ο χωρισμός των ταινιών σε a-movies και b-movies ήταν οικονομικής φύσεως. Φτιάχνο­ ντας όμως μικρές ταινίες όπου το ρίσκο δεν ήταν πολύ μεγάλο, ο σκηνοθέτης έχει μεγαλύτερες δυνατότητες πειραματισμού, υπάρχει μια δκαφο ρετική προσέγγιση από το σκηνοθέτη. Γ Γ αυτόν το λόγο πιστεύω ότι όλες μου οι ταινίες είναι b-movies. έχουν πολλά gimmicks. Η Τελευταία Αποπλάνηση είχε ένα σωρό gimmicks, που μερι­ κές φορές κάνουν την πλοκή λίγο απίστευτη, αλ­ λά είναι κόλπο που προσδιορίζουν την προσέγγισή μου στο συγκεκριμένο θέμα. Το ίδιο συμβαίνει και στο Δ ε ν Μπορώ χύσω.

Από τον Φρεντ Αστερ στα b-movies _____________________________________________________________

να σε Ξεχάσω.

Οι συνεντεύξεις μπορούν πολλές φορές να μας απο­ καλυψουν λεπτομέρειες από τη ζωή του συνεντευξιαζόμενου, που ίσως δε θαμπορούσαμε ποτέ διαφορετικά να φανταστούμε Ετσι, λοιπόν, μαθαίνουμε ότι η πρώτη επαφή του Νταλ με τον κινηματογράφο ήταν οι ταινίες του Φρεντ Αστέρι«Εβλεπα τις ται­ νίες του με τον πατέρα μου όταν ήμουν παιδί-, λέει ο Νταλ «Εκείνη την εποχή δε φανταζόμουν ποτέ πωςθ ασχολιόμουν με το σινεμά Μεγάλωσα στη Μοντάνα κι εκεί τ αγόρια θέλουν να γίνουν συνήθως παίκτες του μπέιζμπολ κι όχι ηθοποιοί, σκηνοθέτες ή κάτι τέτοιο. Η αναπόφευκτη ερώτηση, βέβαια, δεν αργεί να έρθει: πώς γνωρίσατε τη Λίντα Φιορεντινο: « Τη γνώρισα όταν έκανα casting για τον Κόκκινο Βράχο και τότε δε νόμισα πως ήταν κατάλληλη για το ρόλο. Ετσι δεν ενδιαφερόμουν πολύ να τη δοκιμάσω για την Τελευταία Αποπλάνηση, αλλά ο ατζέντης της επέμενε πολύ. Πέρασα πέντε λεπτά μαζί της συζητώντας και συνειδητοποίησα πως είχα κάνει ένα τρομακτικό λάθος, μάλλον ήταν ένα κακό timing τότε. Είχε παίξει σε αρκετές ταινίες και ήξερε πως ήταν η ευκαιρία της να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού Είναι μια πολύ θαρραλέα ηθοποιός και εξαιρετικά έξυπνη. Πολλοί τη φοβούνται μετά από αυτόν το ρόλο της, κατά βάθος όμως είναι σαν ένα μικρό, φοβισμένο κοριτσάκι Μετά την επιτυχία της είχε την ευκαιρία να παίξει σε μια τηλεοπτι­ κή σειρά, να κάνει πολλά λεφτά, αυτή όμως απέρριψε την πρόταση. Ηθελε να παίξει και στο Δ ε ν Μπορώ να σε Ξεχάσω, Ο Τζον Νταλ μίλησε με τον Δημήτρη γιατί ο ρόλος της ανικατοπτριζει ένα κομμάτι του πράγματι Δαμάσκο για την τελευταία του κουτής εαυτού Εδω η Λίντα δεν παίζει μιαδεύτερη Μπριτζετ ταινία Δεν Μ η ο ρ ω ν α σ ε Ξ ε χ ά σ ω . Γκρέγκορι κι ίσως μερικοί απογοητευτούν-. Λέτε:

Γυρίζοντας κάβε βράδυ κατάκοπη στο ξενο­

ραδέχομαι, έριξα φοβερό κλάμα, αθώο* κι

δοχείο. δεν μπόρεσα ποτέ να αντκπαθώ στον

απρεχηάτευτο* από «έγκυρες» πληροφορίες

πειρασμό έ ανοίξω την τηλεόραση Πρόκει­

Οπω* βλέπετε, δεν είμαι δα και τόσο δύσκο­

ται για μια συνήθεια χρόνων, από την εποχή

λος, αρκεί να νκόσω ότι κάποιο* με σκέφτε­

που η γαλλική τηλεόραση πήρε χαμπάρι ότι

ται ως θεατή ότι μου κλείνει το μάτι, μου κά­

το Φεστιβάλ κάνει καλό και στο γόητρο (ω$

νει σέρβις μου m0Xvot μπουκάλι με μήνυμα,

πολιτιστικό γεγονός) και στη θεαματικότητα

κάτι τέλος πάντω ν που όχι μόνο β αρέσει, αλ­

(u s πασαρέλα τω ν σταρ), περίπου στα μέσα

λά και μου απευθύνεται άμεσα, σαν μια ανοι­

της δεκαετίαs του 80, όταν δηλαδή άρχισα κι

χτή καρτ - π ο η ά λ από ένα *τοπίο του μ υ α

εγώ να έχω δωμάτιο με... τηλεόραση Χρόνο

λο ύ » που μπ ορεί να διαβεκκεί αεί όλη την...

με το χρόνο, η παρουσία τη$ τηλεόραση* στο

πολυκατοικία, αλλά μόνο εγώ θα καταλάβω

Φεστιβάλ γινόταν πιο αισθητή όχι μόνο στη

τι ακριβώς εννοεί. Είναι, νομίζω, μια εντελώς

βραδινή ζώ νη όλω ν τω ν καναλκόν. αλλά και

ανθρώπινη ψευδαίσθηση κι έτσι πρέπει να

στου$ δρόμουs και τα ξενοδοχεία τη ί κρουα-

συμβαίνει m o v καθένα, αφού, τελικά δεν ε ί-

ζέτ. όπου μετακόμισαν οι μισές εκπομπέί (ξέ ­

μam ε εμείς που βλέπουμε τις ταινίες αλλά

ρετε. όπω$ πάει ο 'πρω ινόs καφές" στη Ρό­

οι ταινίες που βλέπουν εμάς (αλλιώ ς θα βγα ί­

δο). Περιττό να oas πω ότι η εντύ­

ναμε απ’ την αίθουσα με τα ίδια

πω ση που αποκομίζε ι κάποιο* πα­

συναισθήματα). Ολες αυτές οι έμμο­

ρακολουθώντας το Φ εστιβάλ από

νες ιδέες για να σα* πω ότι. m o φ ε­

την τηλεόραση είνα ι τελείu s δια­

τινό Φ εστιβάλ είδα πολλές καλέ*

φορετική art αυτή που σχηματίζει

ταινίες μερικέ* μάλκττα πολύ καλές

στ/s αίθουσε*. αφού, μπ ορεί η τηλε­

αλλά καμιά δε με βρήκε κατακούτε­

όραση να προσφέρει glamour, πα­

λα, δε με... έστειλε κανονικά (να

ρασκήνια και συνεντεύξεις τη* λ ε ί­

μπορώ κι εγώ να υπογράψω «του

πει όμω* πάντα η ουσία, δηλαδή οι ίδιε* οι

aπεm aλμέvoυ μα* Γιώργου Τζιώ τζιου»). Λ έ­

ταινίε* προσωπικά έχω μια πολύ αμυδρή ει­

τε να μου συμβαίνει κάτι σοβαρό; Η μήπω ς

κόνα του τι γίνεται στ/s κάννε* (γ ί αυτό ανοί­

έχω δίκιο κι από το 49ο Φ εm ιβάλ έλειπε

γω το βράδυ την τηλεόραση), ξέρω όμω* πο­

το... κέντρο βάρους; Τα βραβεία της Επιτρο­

λ ύ καλά τι « παίζεται» σε κάθε αίθουσα, τι

πής (δίκαια, σε γενικέ* γραμμές), μπ ορ εί να

ώ ρα να πάω για να προλάβω την αγαπημέ­

απέφυγαν τις κακοτοπιές του κοσμοπολίτι­

νη μου θέση και. m o λ ίγ ο ελεύθερο χρόνο

κου εξωτισμού, δεν μπόρεσαν όμως να κρύ­

ανάμεσα m is προβολές ξεφ υλλίζω κάθε λο -

ψουν την αμηχανία της και την έλλειψ η ομο­

γή* έντυπα και διαφημκττικά, μήπως κι ανα-

φωνία*. Κανείς δε θα μάθει ποτέ μ< σ ι­

καλύψω το θαμμένο θησαυρό. Αποζημιώνο­

γουριά αν η προσω πική επιλογή του κόπο­

μαι; Αλλες φορές ναι. άλλες φορές όχι. αλλά

λα ήταν ο Μάικ Λι, ο Ντέιβτντ Κρόνενμπεργκ,

αυτό είναι μέσα m a ρίσκο τη* κινηματογρα-

οι αδελφ οί κοέν ή ο Λαρ* Φ ο ν Τρ ίερ όπω*

φοφιλία* (α ν θε* να είσαι σίγουρο*, δεν πα*

κανείς δεν μπ ορ εί να πει με βεβαιότητα ποια

ποτέ m o σινεμά. κάθεσαι σπίτι σου με τι* πα­

από τι* τέσσερις ταινίες ήταν η καλύτερη

ντούφλες). Πάντα, όμω ς υπάρχει η ελπίδα

(μπορείτε να προσθέσετε και την ταινία του

ενός νέου έρωτα, μια* αναπάντεχης συνάντη

Τεστνέ. τη μόνη πραγματικά αδικημένη).

σης Πέρσι ήταν το Underground, πρόπερσι

Οπω* σχολίασε κι ο ταξιτζής που μ ε πήγαι­

το Αγαπημένο μου Ημερολόγιο, πιο πριν τα

νε m o αεροδρόμιο της Νίκαιας, μιλώντας m η

Μαθήμαια Πιάνου, το Μπάριον Φινκ και η

γλώ σσα που οι κάννε* καταλαβαίνουν καλύ­

Ατίόαοη καρδιά κι ακόμη παλιότερα τα Φ τε­

τερα a rt όλες «π ολλά ξενοδοχεία τεσσάρων

ρά του Ερωτα, το Στην Παγίδα του Νόμου ή ο

am ip iov. αλλά κανένα τω ν πέντε».

ΕΙωγήινο* m η v παγκόσμια πρώ τη του- το π α

Γιώργο* Τζκύτζιος

«V

Αποστολή: Ορεστης Ανδρεαδακ^.

r^Zoutrou^·^01^

Κρα£ΚΚ1Κ0Π£)υλθς^(ρ^0ζ Ρ Κ ' ΐ θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος. ΓΓιώργος ' Μπέργκερ.Ιωάννα Παπσγεωργιοο. Γκόργος ΤζίΟϋΤζίΟς. ΗλίΟς 0pCDfKO(J^ f* Ολυμπία Κροσσαγάκη. Ρασοκίς

730 π.μ. Πρωινό; Τι είναι; Εκτός κι αν είστε ένας από κείνους τους «διεστραμμένους» τύπους των οποίων το αγαπημένο ρητό είναι «το πρωινό πουλί πιόνει το σκουλήκι», τότε στις Κ όννες θα αντιμετωπίσετε ένα μικρό πρόβλημα Α ν λάβετε ιχιόψη σας ότι η πρώτη ταινία της ημέρας — και μάλιστα σ το επίσημο πρόγραμμα — προβάλλεται στις 8.30 το πρωί, τότε 7.30 είναι το αργό­ τερο που θα πρέπει να εγκαταλειψει κάνεις το κρεβάτι του για να προ φτάσει (έχοντας τηρήσει τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής) να μπει σ την αίθουσα προβολής πριν οι πορτιέρηδες αρχίσουν να απαντούν, σε κάθε ερώ τηση που τους απευθύνεται, το ίδιο πάντα πράγμα: -C 'e s t compiet1» Στα ελληνικά αυτό μεταφράζεται ως: « Η α ίθ ο υ σ α .. τίγκ α ρ ε!».

8.15 π.μ. Μπήκε5 Η πρώτη νίκη της ημέρας. Μπήκες σ τη ν αίθουσα Μπορεί ν' ακούγεται ασήμαντο, α λλά για ρω τήστε κι αυτούς που έμειναν απέξω 1Α ν έχεις.

Η εικόνα που αγαπά να προβάλλει ιο Φεστιβάλ τω ν Καννώ ν στα ανυποψίαστα μάτια του κοινού είναι ασπρόμαυρη και glam : η Μ πριζίτ Μπορντό στην παραλία, ο Ρόμπερτ Μίτσαμ και η Στάρλετ, ο Αλφ ρενι χίτσκοκ στο αεροδρόμιο τηs Ν ίKatas, η Μ πέη Μτέιβ/s στο μπαλκόνι του κάρλτον... Os εκ τούτου, φ ίλοι και γνω στοί συνηθίζουν να μου λένε *άντε πάλι...», σχεδόν με ζήλια, κάθε φορά που η μέρα τηs αναχώρησή5 μου για ns K0w os πλησιάζει. Διακοπέ5 με λάμψη και όλε5 οι καινούρios ταινίε5, μοιάζει ο καλύτερο5 συνδυασμ05, μόνο που η πραγματικότητα - δε θέλω να oas στεναχωρήσω απέχει λ ίγο art ό,τι θα περίμένατε, καμιά αντίρρηση στο €Oi xaivo0pios ταινίε5», όμω5, τα €διακοπέ$» και €λάμψη» ξεχάστε τα. Το Φεστιβάλ τω ν Καννώ ν είναι απλά μια δοκιμασία ή καλύτερα μια απόδειξη του a μπ ορεί να υποστεί tvas εθισμένθ5 Θεατή5 για να ικανοποιήσει το πάθθ5 του για σινεμά. Μια μονότονη διαδικασία που επαναλαμβάνεται καθημερινά και που δεν έχει να κάνει με τίποτα άλλο παρά με ns εμμονέ5 μ/as ομάδα$ €ΐδιαίτερων» ανθρώπων. Βέβαια, το φεστιβάλ σημαίνει κάτι το τελείω5 διαφορετικό σε ανθρώπου5 με διαφορετικέ5 ιδιότητες 0vas δημοσισγράφο5, 0vas διανομέας iva s πωλητή5, tvas παραγωγό5 και 0vas σταρ μπ ορεί να βρίσκονται έντεκα μέρε5 στην ίδια πόλη και να μην έχουν ούτε μια κοινή €εμπειρία», όμω5, για 6\ous το Φεστιβάλ σημαίνει κάθε χρονιά και κάθε μέρα του το ίδιο για καθέναν του5. Τα παρακάτω δεν είναι παρά η δίκιά pas άποψη.

ΟΛΟνίΟ u

U

Α π ό τ ο ν Γ ιώ ρ γ ο Κ ρ α σ σ α κ ό π ο υ λ ο

ήδη, το πρόγραμμα τω ν προβολώ ν, ξεκινάς να κα­ τα στρώ νεις

ένα

πρώ το

πλά νο «επ ίθεσ η ς». Προαι­ ρετικά κρυφοκοιτάς τη ν εφ ημερίδα το υ διπλα νού σου για να μάθεις τι γίνεται σ το ν κόσμο. Δ ε μαθαίνεις πολλά, μια και όλοι διαβάζουν πάντα, και μό­ νο, τις κινηματογραφικές σ ε λ ίδ ε ς ..

830 π.μ. Συσκότιση Ακριβώς σ τη ν ώρα τους τα φώτα της αίθουσας ψ ή ν ο υ ν και συ προ­ σεύχεσαι η ταινία, τουλά χιστον, να βλέπεται! Τ ο σήμα του Φεστιβάλ κα­ τα λα μβάνει τη ν οθόνη και διάφοροι ά σ χετο ι (σ τη ν πρωινή προβολή μπαίνουν και απλοί θεατές με προσκλήσεις που αποκτούν περιμένοντας σε ατέλειω τες ουρές, μέσω γνω σ τω ν ή ζητιανεύοντας τες σ τη ν εί­ σοδο) τραβάνε φωτογραφίες Μ έσα σ το πρώτο ημιωρο κάποιοι κρίνουν ότι η ταινία προσφέρεται μόνο για ύπνο και γέρ νο υ ν το κουρασμένο τους κεφάλι, ά λλοι πάλι ότι δεν προσφερεται ούτε γι' αυτό και εγκατα­ λείπ ουν τη ν αίθουσα (τσάμπα το ξύπνημα!). Σ το τέλος της προβολής όλοι ξυπνάνε, χειροκροτούν ή γιουχά ρουν και αποχωρούν κόσμια με μια μόνο σκέψη σ το μυαλό το υς...

ηοο π.μ Kacpts

730 μ ίμ. Ouvre la porte!

Τ ο ν καφέ τα τελευταία χρόνια μας το ν προσφέρει κέρασμα το Φεστι

Η απογευματινή προβολή λαμβάνει χώρα

0αλ και μεταξύ μας μερικές φορές είναι το ελά χισ το που μπορεί να κά-

σ το μικρότερο από τα δυο αμφιθέατρα του

ι* ι για ν α μας αποζημιώσει για ό,τι υπεστημεν πρωί-πρωί. Ατυχω ς, μας

Palais De Festival και έτσι αρκετή ώρα πριν

το κερνάει όχι σ το κα λύτερο δυνα τόν περιβάλλον: μια disco — σ την

ανοίξουν οι πόρτες η ουρά απέξω έχει πά­

κυριολεξία — με λεοπ ά ρ σκαμπό, γυ α λισ τερ ο ύ ς καναπέδες, φωτο-

ρει σημαντικές διαστάσεις. Ο ι πορ τιέρ η ­

ρυβμκά που ενίοτε λειτουρ γούν και πολλά σκαλάκια που προκαλουν

δες εις μά την προσπαθούν να δαμάσουν

σ υχνά ατυχήματα σ του ς αγο υρ οξυπ νη μένους δημοσιογράφ ους και

το ν αφηνιασμένο ό χ λ ο που ορμάει σ τη ν αίθουσα να πιΟσει την καλύ­

«ρτπκους Ο παράδοξος αυτός χώρος (διάβαζε κιτς) γίνεται τόπος ατέ­

τερ η θέση για χάρη το υ Χ ο υ Χσιάο Χσ ιέν. το υ Φ λόρα Γκ ο μ έ ζ ή του

λειω των αναλύσεω ν για τη ν έκπτωση του Μ περτολουτσι και τη χυδαι­

Λουσιάν ΓΚντίλιε' Βέβαια, καλύτερη θέση μπορεί να σημαίνει m o κο­

ότητα του Κρόνενμπεργκ. όπως και για τα πκ> καυτά κουτσομπολιά που

ντά σ τη ν πόρτα, ώστε να το σκάσω πιο γρήγορα, σ το διάδρομο για να

αφορούν στους σταρ, τους συνάδελφ ους ή κοινούς γνω στούς

απλωσω τα πόδια και να κοιμηθώ πιο άνετα ή, όπως σ τη ν περίπτωση

Ε κ β εξετάζεται η καθημερινή συγκομιδή από τα press books που περι­

μιας Κινέζας, πρώτη σειρά σ το ν εξώ στη με κάθε τίμημα Η συνέχεια εί­

είχε η θυρίδα σ ο υ . αναγνω σκετοι ο καθημερινός Τ ύ π ο ς — Datiy Variety,

ναι γνω σ τή Μια από τα ίδια με το πρωί, μόνο που σ το τέλος της ταινίας

S creen και Moving Pictures — και ετοιμάζεται το πρόγραμμα της ημέ­

η σκέψη στα μυαλά ό λω ν έχει αλλάξει σε

ρας που συνήθως περιλαμβάνει τρ ειςτέσ σ ερ ις ταινίες, συνεντεύξεις

10.00 μμ Φαγητό! Τ ο ραντεβού δίνεται έξω από το Palais και η κατεύθυνση είναι προκα­ * ι*

θορισμένη. Α κ ο λ α Λ ε ι γαστριμαργική κτηνωδία που συνήθως, εκτός από το σ τομά χι, προκαλεί και προβλήματα σ τη ν τσ έπη (στις Κάννες πληρώ νεις τη ρέγκα για σολομό), α λλά μετά από μια μέ­ ρα ταλαιπω ρίας ό λα μοιάζουν λεπ το μέρειες. Μ ε γ ε μ ά το το στομάχι και το ηθικό αναπτερω­ μένο οι επ ιλογές είναι αρκετές Για τους αθεράπευτα άρρω­ σ τους μια βραδινή προβολή, για το υς κοσμικούς και τα party animals

πάρτι ή σ υνέχεια της

βραδιάς με ποτά, για τους περισ­ σότερους ύπνος Βεβαίως, ακόμη και ο πιο συνεπής θεατής ταινιών θα παραστρατήσει μια. δυο (τρεις, τέσσερις) φορές και θα παρασυρθει σε νυχτερινή κραιπάλη και ακόμη και ο πιο hard core κοσμικός θα βρβθει σ το «σ π ίτι» από τις δώδεκα, αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν Μ ε­ ρικές φορές μάλιστα επιβάλλοντα ι· Και γω προτίμησα να πάω σ το πάρτι του M T V και να μην ξιπ ν ή σ ω για το Sunc baser του ΜΟικλ Τσιμινο με τον Γο υ ν π Χάρελσον το επόμενο πρωί

Ειλικ/οινάί εσε/s στη θέση μου δε θα κά­ νατε το ίδιο; « α βόλτα από τα γραφεία τω ν press agents της κάθε ταινίας. Οι απε σταλμένοι τω ν εφημερίδων αποσυρονται για να γράψ ουν την ανταπό­ κρισή τους.

Ί2.00 Η έξθδθ5 Εβω οι δρόμοι μας χωρίζουν Ανάλογα με τις προτεραιότητες του ο κα­ θένας παίρνει και το δικό του Εκτός από το Επίσημο Πρόγραμμα, υπάρ­ χει το Δεκαπενθήμερο τω ν Σκηνοθετών, το Ενα Κάποιο Βλέμμα, η Εβδο μάδα Κριτικής, ακόμη και οι ταινίες που προβάλλονται προς άγραν α γο ­ ραστή, οπότε οι επιλογές είναι πολλές. Μέχρι τις εφτά και κάπ το βράδυ ώ β ρ ε ίς να δεις τρεις ταινίες, να κάνεις μια συνέντευξη, να φας (αν και α ν α μάλλον το τελευταίο που σκέφτεσαι, τουλάχιστον, στην αρχή), να επκττρέψεις στο ξενοδοχείο για ένα μπάνιο— πκττέψτε με, απαραίτητο — ή αν η (λίνείδησή σου δε σ ’ ενοχλεί, ακόμη και για ένα δίωρο ύπνο, κά­ τι που μοιάζει, σχεδόν, αμαρτία όταν τόσα φιλμ βρίσκονται εκεί για τα μά­ τια σου μόνο. Σε κάθε περίπτωση όμως, ό λ α ξανασυνανπόμαστε στην ουρά τω ν εφτά και μισή. ..

96, S3AA0>t

Zt o του Ν τε ιβ ιν τ Κ ρ ο ν ε ν μ π ε ρ γ κ « ήρωες αναπαριστουν τη μοιραία σύγκρουση που σκότωσε τον Τζέιμς Ντιν, μια σκηνή που δεν υπάρχει στο βιβλίο του Τζέιμς Γκρόχαμ Μπάλαρντ Ο συγγραφέας, ερωτη θεις από την Liberation, σχολιάζει τη σκηνή: «Οι πρωταγωνιστές του Crash είναι βουτηγμένοι μέσα σ' αυτό που βλέπουν γύρω τους, ερεθίσματα που έρ­ χονται από την τηλεόραση, το «ν ε ρ ό , ένα οπτικό και ηχητικό τοπίο που θο‘ i— ci ττ διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. «*ο Μ λ ιο χρησιμοποίησα τη φαντασίωση μιας σύγκρουσης με την Ελιζαμπεθ Τέιλορ, την οποία ο <δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει ίσως γιατί η σταρ δεν ήταν διαθέσιμη να παίξει το » λέει οστειευόμενος. «Τ η διάλεξα, όμως, με την ίδια λογική που ο Κρόνενμπεργκ χρησιμοποι­ ε ί Τζέιμς Ντιν. Η Τέιλορ είναι μια από τις τελευταίες θεές του Χόλιγουντ. Ποιος θα ήθελε, για . να σκοτωθεί σ' ένα ουτοκινητικό με την Τζέιν Φόντα;»

J

Λ Δ ιά λ ο γ ο ς α ν ά μ ε σ α σ ε γ ιο

“

κ α ι μ η τ έ ρ α α π ό το

■ '

τη ς Χ ά η Μ α κ Ν τό να λντ:

— Ξ έ ρ ε ι ς π ο ιο ς ε ίν α ι ο Κ λ ο ν τ Μ ο ν έ ; — Μ η μ ε π ε ρ ν ά ς γ ια η λίθ ια , σ ο υ θ υ μ ίζ ω ό τι κ έ ρ δ ισ α α π ο σ μ η τικ ό για έ ν α χ ρ ό ν ο χ ά ρ η σ ' έ ν α α π ό τα

Κατά τη διάρκεια του παγκοσμίου κυπέλλου πο­ δοσφαίρου του 1990 οι ήρωες του του Σ τ ιβ ε ν Φ ρ ία ρ ς παρακολουθούν στην τηλεόραση την Ιρλανδία να αγωνίζεται εναντίον των Ρουμάνων. Ο τερματοφύλακας Πατ Μπόνερ αποκρούει ένα πέναλτι, γεγονός που κάνει μια έν­ θερμη οπαδό ν αναφωνήσει:«Μπορείς να με πηδήξεις όποια στιγμή β ε ς ». Και ο σύ­ ζυγός της συνεχίζει: «Σε καταλαβαίνω απόλυτα·. Λν είναι για την πατρίδα...

Ι

π ο π ίμ α τά μ ο υ ! — Λ ο ιπ ό ν , π ο ιο ς ε ίν α ι;

—

Λ υ τ ό ς ο τύ π ο ς π ο υ ζ ω γ ρ ά φ ισ ε τ η ν Κ α π έ λ α Σ ισ τ ίν α ...

«Δ ιά λ ε ξ ε ζωή. Δ ιά λ ε ξ ε μια δουλειά. Δ ιά λ ε ξ ε μια καριέρα. Δ ιά λ ε ξ ε μια οικογένεια. Δ ιά λ ε ξ ε Av αναρωτιέστε γιατί ο Λ α ρ ς Φ ο ν Τ ρ ιε ρ δεν ανέβηκε ο ίδιος να παραλΟβει το Μεγάλο Βραβείο για το Breaking the Waves, ο λόγος είναι ότι δεν έφτασε ποτέ στις ΚΟννες. Λόγω της φοβίας του για τα ταξίδια— ιδίως τα αερο— προτίμησε να φτάσει στη Γαλλια με το τρένο, στα σύνορα της Δανίας με τη Γ έρμα η φοβία του πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις και ο Λαρς προτίμησε να επιστρέφει στην Αν σκεφθείτε ότι και τις δύο προηγούμενες φορές που ήταν εκεί όταν διαγωνιJL το Στοιχείο του Εγκλήματος και το Europe εφυγε παραπονουμενος (μόνο μ' ένα βρα■αλλιτεχνικής συμβολής) έχω την εντύπωση ότι την επόμενη φορό δε θα δοκιμάσει καν

J

μια γαμημέν η μεγά λη τηλεόραση. Δ ιά λ ε ξ ε πλυντήρια, αυτοκίνητα, com pact d isc players και ηλεκτρικά ανοιχτήρια. 'Δ ιά λ ε ξε καλή υγεία, χαμηλή χοληστερίνη και οδοντιατρική ασφάλιση. Δ ιά λ ε ξ ε το πρώτο σου σπίτι. Δ ιά λ ε ξ ε τους φίλους σου. Δ ιά λ ε ξ ε ρ ούχα ε ξο χ ή ς και ταιριαστές βαλίτσες. Δ ιά λ ε ξ ε να κάθεσαι στον καναπέ παρακολουθώντας τηλεπαιχνίδια που μ ο υδ ιά ζο υν το μυ α λό σου και διαλύουν το πνεύμα σου, ενώ μπουκώ νεις γαμημένα σκουπίδια στο στόμα σου. Δ ιά λ ε ξ ε να σαπίσεις τελικά σ ' ένα άθλιο γηροκομείο, τίποτα περισσότερο από αιτία ντροπής για τα εγωιστικά, μπ ερδεμένα

nprv από δύο χρόνια το φεστιβάλ εκσφενδόνισε στα ύψη τον Κουέ­ ντιν Ταραντίνο χ ά ρ η σ τ ο Pulp Fiction, φέτος ήταν η σειρά του ο] · Κ όχερ , πουμπορεί ναμην κέρδισε τοΧρυσό Φοίνικα (ο.κ. μπο­ ρεί να μην παίχθηκε καν στο φεστιβάλ), έφερε όμως το χαμόγελο στα χείλη μας με τις καταχωρήσεις για την παρωδία της ταινίας του Κουέ­ ντιν Σύμφωνα με το tagline η ταινία έρχεται«από τους παραγωγούς που είδαν το Pulp Fiction, το Reservoir Dogs και το Braveheart·, ενώ έχει κερδίσει το Palme D' Hors D' Oeuvre στο Canned Foods Festival! Οσο για τον ίδιο τον Ταραντίνο, σύμφωνα πάντα με τους παραγωγούς του Plump, ήταν υποστηρικτής του σχεδίου από την αρχή, σκεφτότανμάλιστα να παί­ ξει και ένα ρόλο. Το μετάνιωσε όμως, καθώς σκέφθηκε ότι ίσως πα­ ραήταν ναρκισσιστικό ακόμη και για τσνίδιο...

J. ' ·

κωλόπαιδα που έ χ ε ις γεννήσ ει για να σ ε αντικαταστήσουν. Δ ιά λ ε ξ ε το μ έ λ λ ο ν σου. Δ ιά λ ε ξ ε ζωή. Α λ λ ά γιατί θα ήθελα να κάνω κάτι

t c t o i o ; Δ ια λέγω να μη διαλέγω ζωή. Δ ια λέγω κάτι άλλο. Και οι λό γο ι; Δ ε ν υπάρχουν λόγοι. Π ο ιο ς

£

Kavvcs '96

Αυτό που λέμε ωραίο παιδί, με ακτινοβόλα. καθαρό ματια. Α ν δεν ήταν τό σο κα­ λός πίσω από την κάμερα, θα μπορούσε να γίνει αστέρι μπροστά οπ αυτήν Μι­ λάει στρωτά, ήρεμα και καθαρά, με ένα αόρατο χα μό γελο ζωγραφ ισμένο σ το πρόσωπό του Α ν δεν το ν ενδιαφέρει η ερώτηση θα την «ξεπ ετά ξε ι» στα γ ρ ή γ ο ­ ρα, χωρίς όμως να γίνει αγενής. Διαθέτει χιούμορ (Α γ γ λ ο ς γαρ) και προτιμάει τις τραγικές ιστορίες αγάπης, γιατί είναι πκ> ουσιαστικές ενδιαφέρουσες και πάνω απ' όλα αληθινές Ο ίδιος πάντως δε φαίνεται να έχει ζήσει μια τέτοια.

Tousabajjc, μαί μίλησαν και aas δίνουμε μια πρώ:η γεύση

Καμιά σ χ έ σ η με το υς ρ ό λ ο υ ς τη ς (K id s , T re e s Lo u n g e ). Είναι 20 χρόνω ν, έχει τη ζωή μπροστά της και το δείχνει. Γλυκιά και χαρωπή, γε λ ά ε ι στιγμιαία, α λ λ ά δυνατά, σ χεδ ό ν κάθε φορά που τελειώ νει μια πρόταση. Είναι η πρώτη της σ υ νέντευ ξη στις Κάννες και η πρώτη φορά που πρέπει να τα β γά λει πέρα με π ε ρ ισ σ ό τε ρ ο υ ς από ένα σ υ ν ο μ ιλη τ έ ς (είμα σ τε τρ εις). Δ ε ν ξέρω αν φταίει α υτό ή είναι απλώ ς του χαρακτήρα της, α λλά μιλάει σ ιγανά και σ χεδ ό ν μο­ νολεκτικά. Ακόμα κι έτσ ι κάνει τη ν άποψή της κατα­ νοητή και ξεκάθαρη σ ε 6 ,τι ερώ τηση κι αν της κάνεις. Ο τα ν ο υπεύθυνος της σ υ νέντευ ξη ς της δηλώ σει το τ έ λ ο ς τη ς σ υ ν ά ν τη σ ή ς μας, εκείνη απορεί « Α υ τ ό ήτα ν ό λ ο ;» ρωτάει. «Η ρ έ μ η σ ε », τη ςα π α ντά , «ε ίν α ιη πρώ τη σ ου φ ο ρ ά ...»

Ι.Π .

/. Π.

«Π ρ ιν από την Ο γδοη Μ έρα...» , λέει ο Ν τσνιέλ Ο τέιγ. «...όπως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι, μπροστά στους Μ σγγΟλους, Π έ ν τε χρόνια μετά το ν Το τό , ο Β έ λ γο ς σκηνοθέτης που «έ π ν ιξ ε » τη ν αί

απέστρεφα το βλέμμα μου από συμπόνοια ή φόβο

θουοα του D ebussy σ το κλάμα, για να

γιο υ χα ισ τεϊ άγρια σ το τέλο ς ,

ντησή μου με τον Πασκάλ Νπκέν. το (χιμπρωταγωνιστή μου.

έ δ ε ιχ ν ε κο υρ α σ μ ένος και ξ έ ν ο ς σ ' α υτό το Φ εσ τιβ ά λ Χ α μ ο γε λ ο ύ σ ε

άνοιξε έναν ολόκληρο κόσμο μπροστά στα μάτια μου. έναν κό­

Β α ρ κω ς. μιλώ ντας σπασμένα αγγλικά . Δ ε φοβάται που μεγα λώ νει (βρί­

σμο γεμάτο α γά π η . ».

Η συνά­

σκεται Γ»ό σ τα 39) και ζη λεύ ει τους εβδομηντάρηδες! Δ ε ν ασχολειτα ι με

Χωρίς περιφράσεις, μας εξομολογείται Οτι χρωστάει τα πάντα

το υ ς κριτικούς. Π ρ οτιμά το υ ς φ ίλο υ ς που το ν α γα π ά νε και το ν

σ το ν Κ λσντ Σοτέ, ο οποίος στάθηκε δίπλα του σαν πατέρας

α υιφ ο υλεύο υν. Τ ο μήνυμά το υ ήταν... « γ ε λ ά τ ε » . Ε λά χισ το ι το έλαβαν

Επειτα μιλάει για τον Τεσ ινέ (πρωταγωνιστεί και στους Κ λέ­

Η.Φ.

φτες), για να καταλήξει σ το ν Ζακό Βαν Ντορμέλ Εδώ. εξηγεί

εδω. Σ το Παρίσι, όμως, ουρές σ τα ταμεία...

και πάλι ότι δε διαλέγει ρόλους ή σενάρια, αλλά ανθρώπους. « Α ν πάρω το βραβείο

» , μας λέει, «

θα είναι ένα επιπλέον

δώ ρο» Η βράβευση, πράγματι, ήρθε και ήταν διπλή για τον ίδιο και τον Ντικέν! θυμόμαστε τα διόλου τυχαία λόγια του Ο τέιγ: «...ο ι δυο ήρωες της ταινίας είναι, κατ ουσίαν, ένα και μόνο π ρ ό σ ω π ο .» Τελειώ νοντας, του λέμε πως και σ την Ελλά δ α εί­ ναι πλέον ο πιο εκπμημένος Γά λλο ς ηθοποιός Μας απαντά, λοιπόν, πως, ίσως, ήρθε η ώρα να δουλέψει με έναν Ε λλη να σκηνοθέτη. Αρα, όσοι ενδιαφ έρσνται..

Γ .Ι.

Ο τα ν έφτασα σ το ν κήπο του Γκ ρ α ντ Ο τέ λ , όπου θα σ υναντούσ α το ν Στίβεν Φριαος, η υπεύ­ θυνη το υ γραφ είου Τύ π ο υ μου είπε ότι θα έρθει εντό ς ο λ ίγο υ - τώρα ψάχνει το κασκόλ του Σε λ ίγ ο , ο σκηνοθέτης του Van πέρασε από μπροστά μας. χαιρέτησε και σ υνέχισε να ψά­ χνει σε ό λα τα τραπέζια και ιδιαίτερα γύρ ω από εκεί που είχε πάρει πρωινό πριν από δυο ώρες. Τελικ ά , ήρθε, κάθησε α γχω μένος και ζητώ ντα ς σ υγνώ μη, όταν. Ομως, σ τη μέση της σ υνέντευξη ς, μας μετέφ εραν σ το εσω τερικό το υ ξενοδο χείο υ γιατί είχε αρχίσει να ψίχα λίζει, ξέκλεψ ε λίγ α δ ευτερ όλεπ τα αναζητώ ντας το χα μένο κασκόλ Α νετος, χαλαρός, ε λ α ­ φρά κουρασμένος από τις σ υνεχείς σ υνα ντήσ εις με το υς δημοσιογράφ ους και ντυμένος με ένα μπλε πουλόβ ερ και ένα (επίσης μ π λε) φ α νελένιο πα ντελόνι, έδειχνε ο πιο απλός ά ν­ θρωπος του κόσμου. Μ ίλησε για το Χ ό λιγο υ ν τ. τη ν Ιρλανδία, τους ανθρώπους της, τους Α γ γ λ ο υ ς σ υνα δ έλφ ο υς το υ και τη ν Α ρ σ ε ν α λ χω ρίς να πει κακή κουβέντα για κανέναν. εκτός ίσως από τη ν πορεία της αγα πημένης του ομάδας σ το πρωτάθλημα Εγκάρδιος, χι­ ουμορίστας και στωικά υπομονετικός - «ο ι σ υνεντεύξεις δ ε ν είναι το κα λύτερό μου. α λλά ο κ > και αυτές κομμάτι που συνοδεύει τη ν τα ινία» - δε φάνηκε να χαίρεται ό σ ο θα περί με να. ότα ν ένας υ π ά λλη λο ς το υ έφ ερε το κασκόλ του σ το τέ λο ς της σ υζή τη σ ής μας. «Ε ίν α ι κάτι ιδιαίτερο για σ α ς ;», « Α , όχι, ένα α π λό κα σ κ όλ» μου είπε αποχαιρετώ ντας με Τ η ν επόμενη ημέρα, περνώ ντας έξω από το Γ κραντ Ο τ έ λ είδα πάλι το ν Φριαρς ντυ μ ένο όπως τη ν προη γούμενη και με το κασκόλ σ το λαιμό του Ο ήλιος ήτα ν μεσούρανα και η θερμοκρασία ήτα ν, το υ λά χισ το ν, είκοσι π έντε βαθμοί

X. Μ

θ α έδινε, λέει, πέντε μόνο σ υνεντεύξεις και εγώ είχα κλείσει μία απ αυτές. Τ ο ν είχα λοιπ όν μόνη μου για 45 λεπ τά και ήτα ν σίγουρ α η κα­ λύ τερ η σ υ ν έν τευ ξη που έκανα ποτέ. Γο ητευτικ ός; Π ο λ ύ μικρή λέ ξη για να περιγράφει αυτό το ν ψ ηλό σ τιλά το άντρα που έκλεψ ε τη ν πα­ ράσταση σ τη Δ εύ τερ η Φορά του Μ ίμο Κ α λο π ρ έσ π Και πρω τα γω νι­ σ τή ς και παραγω γός - χωρία που έφ ερε στις Κάννες και μια μικρού μήκους ταινία το υ «Ο μο ρφ α παπ ούτσια» μου λέει καθώς κάθομαι και α υτό ειπω μένο από Ιταλό ηχεί σ τ αυτιά μου ως υψ ιστο κομπλιμέντο. Τ ο θέμα της ταινίας και η σχέσ η του με α υτή ν το ν ωθεί να μιλήσει για τα πάντα: από τη ν πολίτικη κατάσταση τη ς Ιταλίας μετά τη νίκη τω ν κεντροαριστερώ ν ως τη ν έννοια της ληθης και της σ υγνώ μ η ς και από τη σ χέσ η ηθοποιού - σκηνοθέτη (και το α ντίστροφ ο) ως τα προβλη ματα παραγω γής και διανομής σ το ευρωπαϊκό σινεμά. Ο τα ν πια βγα ί­ νω σ τη ν Κρουαζέτ, έχω τη ν αίσθηση ότι μια βόλτα στις ταινίες του Μ ο­ ρέτι μπορεί να είναι ένα ο λό κ λη ρ ο ταξίδι σ τη ν Ιταλία.

Κ. Μπ

Τ ο ν συνα ντήσ α με σ το ν κήπο το υ Hotei Restdentiel, όπου λ ίγ ο πριν έδινε μια τηλεοπτική σ υ νέντευ ξη . Δ ίχω ς να κρύψει τη ν ανακού­ φιση του, μουρμούρισε: « Ο κάμερες είναι ένας εφ ιάλτης, με το ραδιόφ ω νο τα π ρ ά γμ α τα γ ίν ο ν τα ι υποφ ερτά και ευ τυ χώ ς που υπάρχει ο Τύπ ο ς , είναι π ολύ πιο ’ α νθ ρ ώ π ινο ς ·». Ε τσ ι, με α π λό και αυθόρμητο ύφος, σ α ν να είμαστε φ ίλοι από παλιά, μας μίλησ ε για τη ν πρώτη το υ ταινία και για το ν εαυτό του. Ξεκίνησε ως ντοκιμαντερίστας και ότα ν πέρασε σ τη μυθοπλασία προσπάθησε να μη χάσει τη ν αντικειμενική ματιά του. Η Δ εύ τερ η Φορά είναι μια προ­ σωπική ιστορία ανά μεσ α σ ε μια πρώ ην τρομο κρ ά τισ σ α και ένα από τα θύματά της, ότα ν ξανασυναντω νται δέκα χρόνια α ρ γό τε ­ ρα. Χωρίς να δραματοποιεί τη βια της τρομοκρατίας, παρατηρεί ταπεινά πως *. όσ ο εύκολα ξεκινάει κάνεις, ά λ λ ο τό σ ο οδυνηρό είναι να θυμάται και να σ υ γ χ ω ρ ε ί..» . Ο σ ο προχω ράει η κουβέντα

9

μας. διακρίνουμε πως π ο λλο ί εδώ στις Κάννες του μίλησ αν λες και επρόκειτο για τη νέα ταινία το υ Νάνι Μ ορέτι που ήτα ν παρα­ γω γό ς και πρω ταγω νιστής. Ο Κ αλοπρεστι δε δείχνει να ε ν ο χ λ ε ί­ ται και εξακολουθεί να θεωρεί α υτή ν τη σ υνερ γα σ ία μ εγά λη τύχη, α λ λ ά και π ρ όκ λη σ η . Ε να ς ακόμη «λα μ π ρ ό ς σ α ρ α ντά χρ ονος» έχει γεννη θεί σ το ιτα λι­ κό σινεμά.

Γ .1

«Μ ο ιά ζει με νυφ ίτσ α », λέει η γνω σ τή , πικρόχολη Α υ σ τρ α λέζα που περιμένει μαζί μου το ν ηθοποιό και τώρα πια και σκηνοθέτη Μ πουσέμι. σ τη ν π λα ζ του ξενοδο χείο υ Maiestic Τ α αμέσως επόμενα λεπτά , όμως, ο νεαρός Αμερικανός μας κερδίζει, όπως μας είχε κερδίσει και τη ν πρ οη γούμ ενη μέρα με τη ν πρώτη το υ ταινία, το Tree* Lounge. Ε ξυπνος, εύσ το χος, με ελαφ ρύ χιούμορ και περιεκτικό λ ό γ ο , θ α υμ ά ζει το ν Κασσαβέτη και το ν Α λτμ α ν και θέλει να ακολουθήσει τα βήματα το υ α νεξά ρτητου σινεμά. Π όσ ο «α ν ε ξά ρ τη το ι» όμως είναι οι ανεξάρτητοι, το ν ρωτάω. «Ε χ ε ις δίκιο», λέει. «Ε κ τ ό ς από το ν Τζά ρ μους και το ν Τα ρ α ντίνο, κανείς δεν έχει final cut, ενω οι μ εγά λες εταιρείες αργά η γρ ή ­ γορ α θα σε α φ ο μ ο ιώ σ ο υ ν». Και καθώς ρίχνω κλεφ τές ματιές σ τη ν Κ λο έ Σεβινί που μιλά απέναντι με τη ν Π α παγεω ργιου, η Ο λυμπία μου κά­ νει νόημα «γ υ ρ ν ά λ ίγ ο και θα σας καδράρω μ α ζ ί». Τ ο κλικ τη ς μηχανής αποθανατίζει τη σ υνά ντη σ η .

Op. Α.

Τ υ π ικ ό ς Α μ ε ρ ικ α ν ό ς , θηρ ιώ δης (π ο λ ύ ψ η λ ό τε ρ ο ς α π ’ ό σ ο το ν φ α ν τα ζό μ ο υ ν ) και εξα ιρ ετικά εγκ ά ρ δ ιο ς με ό σ ο υ ς μ ίλ η σ ε σ τη σ υ ν έ ν τε υ ξ η όπ ο υ βρεθήκαμε. Χειραψ ίες σ ε ό λ ο υ ς το υ ς δ η μ ο ­ σ ιογρά φ ους πριν ξεκινή σ ουμε, α λ λ ά και αφού τελειώ σ α μ ε. Ιδιαί­ τερα ομιλητικ ός, η φωνή το υ είχε ένα ν τό ν ο παραπάνω έντα ση απ' ό σ ο χ ρ ε ια ζ ό τα ν , α λ λ ά ευ χ ά ρ ισ το ς , δ ιό τι ή ξε ρ ε ακριβώ ς τι ή θ ε λ ε να πει και έ τσ ι ε ύ κ ο λα μας πα ρ έσ υρ ε σ τη σκέψ η του. Η α γά πη το υ για το γράψ ιμο ή τα ν ο λοφ ά νερ η και παρ' ό τι δε θα το ν χαρακτήριζα μετριόφ ονα, σ ίγο υ ρ α είναι ο πιο σ εμ νό ς σ κ η ν ο θ έ ­ τη ς απ' ό σ ο υ ς έχω γνω ρ ίσ ει.

Γ. Ζ.

M KQTptv είναι ω ραιότερη σ τη ν πρα γμα τικότητα από ό ,τι σ το πανί αν και το γ ο ύ σ τ ο της θα έ σ τ ε λ ν ε τ ο ν Α ρ μ ό νι σ το ψυχιατρείο. Ε να ζευ γά ρ ι ασημένια ιη ο τά κ ια . ένα ασ ορτί τσαντάκι, ένα π α ν τε λ ό ν ι απροσδιορίστου σ χήμα το ς, χρώματος και υφής και ένα α ν ά λο γο πουκάμισο « σ τ ο λ ίζ ο υ ν » τη ν ψ ιλόλιγνη φτγουρα της. Μ ε χαιρετάει εγκάρδια και με ρωτάει αν μπορεί μια σ τιγμ ή να πε-α χ τ ε ι σ τη ν το υ α λ έ τα . Ε σ ε ίς θα τη ς λ έ γ α τ ε όχι; Σ τ ο δρ ό μ ο σ υ να ντά ει το ν ουνίχρω ταγω νιστη της σ το Breaking the W aves και αφού το ν αγκαλιάσει και το ν φ ιλήσει, θα ξεκινή σ ουν μια «π ο λ ύ σοβαρή σ υ ζή τη σ η », όπως μου εξή γη σ ε 10 λεπ τά αργότερα. Ο τα ν τελικά κάθησε να μιλήσουμε, έμαθα π ο λλά και ενβα φ έρ οντα . όπως το ότι θα ταξίδευε μέχρι τη ν άκρη το υ κόσμου για να σ υνερ ­ γαστεί με ένα σκηνοθέτη που τη ν ενδιαφέρει, παρ' ό λ ο το φόβο που της προ­ βάλουν τα αεροπλάνα.

/. π.

Α π ό κοντά μοιάζει πιτσιρίκι! Ο πρω ταγω νιστής το υ Ν τά νι Μ πόιλ στα Μ ικρά Ε γκ λ ή μ α τα Μ ετα ξύ Φ ίλω ν και σ το Tra in sp o ttin g είναι σ τη ν πραγματικότητα ένα παιδί, αρκετά κοντό, α λ λ ά πιο όμορφ ο απ' αυτό που β λέπ ουμε σ τη ν οθόνη. Πα ρα δόξω ς, έχει κόρη τρ ιώ ν μηνώ ν.. Π ού βρισκόταν ο ίδιος στα μέσα τω ν 80 s; « Πήγα ινα σ χ ο λ ε ίο » ! Καμία σ χέσ η με 6 ,π συμβαίνει σ τη ν ταινία, για τί δ ε ν τα πρ όλα βε... Μ ά λλο ν, προσπαθεί να καλύψει τώ ρα το χα μ ένο χ ρ ό νο , για τί σ το πάρτι το υ Τ rainspotting χτυπ ιότα ν υπό το υς ήχους τω ν Leftfield.

Η. Φ.

Τ ο ν σ υνά ντη σ α σ το πάρτι του C ra s h . Κρατούσε αμήχα­ να το πιάτο το υ και προσπαθούσε να μιλήσει τα υτόχρο­ να με τη Χ ά λι Χά ντερ και το ν Τζέ ιμ ς Σπ έιντερ. Τ η σ τ ιγ ­ μή που το υ γλισ τρ ισ ε από τα χόρια, οι ματιές μας συ να ­ ντήθηκαν και μου χ α μ ο γέλα σ ε Και φυσικά του μίλησα σ τα ε λ λ η ν ικ ά Σ α ν να ή τα ν το πιο φ υσικό πρ ά γμ α (ο Ε λ λ η ν α ς τη ς μ η τρ ό π ο λη ς και ο Ε λλ η ν ο κ α ν α δ ό ς τη ς διασποράς σ ε βαβελικό πάρτι στη Γα λ λ ία ) μου απά ντη­ σε ελληνικά . Η προφορά του α γγλικ ή , α λ λ ά ο λ ό γ ο ς του χωρίς συντακτικά λάθη «Π ε ρ ίμ ε ν ε », λέει, με ανυπομο­ νησία σ το φ ίλο το υ (και μ έλος της κριτικής επιτροπής) Α τό μ Ε γκ ο γιά ν και ότα ν του πρότεινα να έρθει σ το Φε στιβάλ το υ Σ ΙΝ Ε Μ Α για τη ν πρεμιέρα το υ C ra sh έδειχνε να το σκέφτεται. «Ε χ ε ις κλείσει ωρα για σ υ ν έ ν τε υ ξ η ;» με ρ ώ τη σ ε πρ ιν το ν χα ιρετήσ ω . Ε ίχα , ο ίδιος, όμω ς, ακύρωσε ό λ ε ς τις σ υνεντεύξεις το υ και ότα ν το ν ξαναείδα σ το Carlton να κρύβεται με τη ν α τζέ ν τισ σ ά του, μου είπε «σ υ γν ώ μ η , α λ λ ά δ ε ν ξέρω τι να πω. Τ ο κεφάλι μου είναι γε μ ά το και ά δ ειο ...»

Π α νέ ξυ π ν η . Τ α λ ό γ ια , οι κινήσεις, η παρουσία τη ς ο λ ό κ λη ρ η φ α νερ ώ νο υ ν ένα εύσ τρ οφ ο και σίγουρα τα λα ντο ύ χ ο μυαλό. Ο τρόπος που χρ η ­ σιμοποιεί τη γλώ σ σ α θα έκανε ουκ ο λ ίγο υ ς κα­ θ η γη τές πανεπιστημίου κόκκινους από ντροπή. Είκοσι μ όλις χρ όνω ν κι όμως ξέρει τι λέει, τι θέ­ λ ε ι, τι κάνει και τι θα κάνει. Λ α τρ εύ ε ι τα παιδιά και... τη σ κη νή τη ς γ έ ν ν α ς σ το J u d « . « Ω !, μα ήτα ν τό σ ο αληθινή. Πρώ τη φορά σ το ν κινηματο­ γράφ ο παρουσιάζεται μια τέτοια λεπ το μέρεια Α ν αηδιάσατε, λυ π ά μ α ι». Μ ετά γε λ ά ε ι, «θ υ μ ά ­ μαι ό τα ν γυρίζα με τη σκηνή και επί π έντε ώρες δ εν έπρεπε να πιω τίποτα, για τί δ ε ν μπορούσα να πάω σ τη ν το υα λέτα , θ α χα λο ύ σ ε, βλέπετε, η κατασκευή που κάνει το εφέ τη ς γ έ ν ν α ς σ τη ν ταινία, η οποία ήτα ν κο λλη μ ένη επάνω μου. Ε γώ , βέβαια, ξεχάστηκα, ήπια το ν καπουτσίνο μου και μετά ενώ γυ ρ ίζα μ ε , κα τουρ ιόμουν σ α ν τρ ελή . Α κ Λ α ν ό μ ο υ ν σ α ν να γεννά ω πραγματικά . » I. Π.

Ο ρ .Α .

Η ρθε με ένα π ρ ά σ ινο κο σ το ύ μ ι, ξ ά π λω σ ε φ αρδύς π λ α τύ ς σ ' έ ν α ν καναπέ και α να ρω τήθηκε α ν η ε ί­ σ οδός το υ ήτα ν... γελο ία . R idicu le , ο τίτλ ο ς της τ ε ­ λευ τα ία ς το υ ταινίας. Ε ν α εκνευ ρισ τικό πρ ά γμ α με το υ ς π ερ ισ σ ό τερ ο υ ς Γ ά λ λ ο υ ς : δ έ χ ο ν τα ι να δ ίνο υ ν σ υ νεντεύ ξεις σ τα α γγλικ ά , α λ λ ά με το που α νο ίγο υ ν το σ τό μ α το υ ς , θ υ μ ο ύ ντα ι μ ό ν ο τη μητρική το υ ς γ λ ω σ σ ά ... Χ α ριτω μένη λε π το μ έ ρ ε ια η διερ μ η νέα ς ήξερ ε χειρότερα α γγλικ ά από το ν Λ ε κ ό ντ! Σ τη ν επ ό ­ μενη ταινία το υ π ρ ω τα γω νισ το ύν ο Α λ έ ν Ν τ ε λ ό ν και ο Ζ α ν Π ο λ Μ π ελμ ο ντό . Λ ιγ ό τε ρ ο κυνικός απ' ό σ ο θα το ν φ α ντα ζότα ν κανείς...

Η. *.

Ο δημιουργός το υ Ρ α ν τ ε β ο ύ και τω ν Α γ ρ ιω ν Β λ ο σ τ α ρ ιω ν ήταν ακριβώς όπως το ν περίμενα Σοβαρός και εγκεφ αλικός, α νέλυε με προσοχή τις απόψεις του και δ εν σταμα τού­ σε αν δ ε ν τις είχε ολοκλη ρ ώ σ ει σ τρ ο γγυ λά και καθαρά Η μικρή το υ έντα ση φάνηκε σ τη ν παρατήρησή μου ότι δ εν αγαπάει το χιούμορ. Αράδιασε μια-μια τις καιρικές σκηνές της ταινίας το υ Ο ι Κ λ έ φ τ ε ς . Πάντω ς, ό τα ν συζητήσαμε για λ ίγ ο τη ν ειρωνεία του ρ ό λο υ της Κατρίν Ν τενέβ (λεσβία καθηγήτρια) μετά τη ν πρόσφατη διαμάχη της για απόσυρση του τίτλο υ «D e n e u v e » από λεσβιακό περιοδικό, εξομολογή θ ηκε ότι δε γ έ λ α σ ε καθόλου με τη ν αγα πημένη το υ πρω ταγω νίστρια.

θ . Κ.

Τ α τρομερά αδέλφ ια του ιταλικού κινηματογράφ ου δε γ έ ρασαν καθόλου. 64 χρ όνω ν ο Π ά ολο , 66 ο Βιτόριο. δια τη ρ ουν τη ν εγρ ή γο ρ σ η και τη διαύγεια της νιότης τους. Οι Ε κ λ ε κ τ ικ έ ς Σ υ γ γ έ ν ε ιε ς , η νέα ταινία τους, ήτα ν ένα σ χέ

διο που είχαν καιρό σ το μυαλό τους και που «έπ ρ επ ε να π ρ α γμα τοπ ο ιη θεί». Βέβαια, μας λ έ ε ι ο Β ιτόριο, « σ ε κά­ ποιο σημείο, αψου είπαμε ένα μ ε γ ά λ ο ευχα ρισ τώ σ το ν Γκαίτε, το ν αποχαιρετήσαμε και πήραμε το δικό μας δρό­ μο, το δρόμο τη ς Τοσ κά νης, γιατί αυτά τα πρόσωπα έπρε­ πε να πατήσουν πάνω σ τη δική μας γη ... Σ ' αυτή τη ν πο­ ρεία προδω σαμε το ν Γ κα ίτε. αψαιρεσαμε ό λ ο το κεντρικό μέρος το υ μυθιστορήματος και α λλά ξα μ ε το φ ιν ά λ ε ...». «Μ η ν ξ ε χ ν ά τ ε ...» , παρεμβαίνει ο Π ά ο λο , «π ω ς εμ είς οι σ κ η νο θ έτες είμα σ τε οι χ ειρ ό τερ ο ι ε ρ μ η ν ε υ τέ ς ενό ς συγγραφ έα. Μ οιάζουμε με βαμπίρ: αγαπάμε ό,τι μας βοη­ θάει. παίρνουμε ό ,τι χρ εια ζό μ α σ τε...».

Γ . I.

Ο (χη νοθ έτη ς, ο παραγωγός και ο σεναριογράφος του Trainspotting πήγαιναν πακέτο Φιλαράκια και μαθημένοι στο να μιλάνε μαζί. Σε κάθε δυσκολία, ο Μπόιλ σιωπούσε και οι άλλοι δυο τον έσωζαν... Πά­ ντα παρατηρητικός, είχε τη ν τελευταία λέξη , την οποία συνόδευε ένα υπουλοχαμογελάκι. Ο ΜακΝτόν α λντ είναι εγγο ν ό ς του Εμερικ Πρεσμπέργκερ (θρυλικό δίδυμο με τον Μάικλ Πάουελ). Να πού πα­ τάει το σ υλλογικό

Οχι. δεν μπορούν να έρθουν το

Σεπτέμβριο στο Φεστιβάλ μας. θ α έχουν γυρίσματα Ετοιμάζουν

ρομαντική κωμωδία! «Oasis ή Blur; Κά­

νεις δε μου έχει ξανακάνει την ίδια ερώτηση! Εεε.. και οι δυο καλοί είναι» Ο Μπόιλ δε θέλει ν'ανοίγει μέ­ τωπα. Τ ο βράδυ σ το πάρτι, ανάμεσα στον όχλο, ο Νοέ λ οπό τους Oasis και ο Ντέιμον οπό τους Blur

56

Η ζουμερή κόρη του Στιβ σ ερ νό τα ν από κούραση σ το διαμορφ ωμένο για σ υ ν ε ­ ντεύξεις καζίνο του Κ ά ρ λτον. Μ ου έκα­ νε κο μ π λιμ έντο για τα παπούτσια μου και εγώ πρόσεξα πόσο πιο ωραία ήταν σ το πανί. Μ ά λ λο ν ο γ ε ρ ο -Μ π ε ρ ν ά ρ ν το τη ν ερω τεύτηκε... Αθώα και α νελέη τα χ α μ ο γ ε λ α σ τή , β ο λεύ τη κ ε με κ ο ριτσ ί­ στικη αδεξιότητα σ' ένα ν καναπέ. Λ α ­ κωνική στις απαντήσεις της, μου είπε, α νά μεσ α σ ε ά λ λ α , ό τι έχ ε ι γν ω ρ ίσ ει 19χρ ονους π α ρθένους και παρθένες σ τις Η Π Α . Δ ε μου διευκρίνισε σε ποια περ ίσ τα σ η ! Σ τ ο τέ λ ο ς , μετα ξύ σ ο β α ­ ρού και αστείου, μου είπε ό τι το κα λο­ καίρι θα τη βρ είτε π ιθα νόν σ ε κάποια παραλία της Μ εσ ογείου, α λ λ ά δε θα τη γνω ρ ίσ ετε γιατί σκοπεύει να κουρέψει το κεφάλι της!

θ . Κ.

Η. Φ.

Τ η ν ερ ω τεύ τη κα αμέσω ς: είχαμε, βέβαια, ξ α ν α μ ιλ ή ­ σ ει για τα Μ α θήμα τα Πιά­ νου, 6μω ς τώρα ήτα ν πολύ πιο ορεξάτη, πιο άνετη, πιο λυμένη . Σώ μα μικρό μα θ ε λ ­ κτικό και μάτια σκούρα που π α ίζουν

ε π ιμ ένο ντα ς

να

κοιτάνε τα δικά σου Μοιρά ζομαι ένα εικ ο σ ά λεπ το με κάποιον Β έ λ γ ο που δείχνει το ίδιο ερ ω τευ μένος, όταν όμω ς η α τζέ ν τισ σ α

μας

υπ ενθ υμίζει « τ έ λ ο ς χ ρ ό ­ ν ο υ » , η Χ ά ν τε ρ τη ν επ ι­ π λ ή ττ ε ι: «μ α , τώ ρα το υς παίρνω ε γ ώ σ υ ν έ ν τ ε υ ξ η ». Και αλήθεια, ήτα ν η σ τιγμή . εκείνη ρω τούσε εμάς για το C ra s h του Κ ρ όνενμπερ γκ Και μετά οι ερω *ηοος σ υνεχίστηκα ν «Ξ έ ρ ε τ ε , δεν ήμουν ποτέ φανατικά σινεφ ίλ και νομίζω ά η έχω π ο λλά κενά, πείτε μου λο ιπ ό ν πέντε ταινίες που θα πρέπει υποχρεΜΠκως να δ ω ». Η απαρίθμηση εξελίσ σ ετα ι σε κουβέντα για το σινεμά και Οταν η α τζέντισ σ α ξαναπλησιάζει, «Σ ιμ ό ν α », τη ς λ έει η Χ ό λι, «άφ ησέ με λ ί·ο « < ό ι » τ περνάμε πολύ ωραία » Ενιω σα να πετάω σ το ν ουρανό « Είναι α λή -

«Π ώ ς τα καταφέρατε να ξυπνήσετε και να είστε εδω από τα

• α ο ·. σ υνεχίζει, «γ ια μένα οι σ υνεντεύξεις είναι μια ευκαιρία για να ρωτήσω

άγρια χαράματα;» μας είπε ο αγουροξυπνημένος Μ περτο

«ι ε γώ . να έχω ανθρώπινη επαφή, να πιάσω το σ φ υγμό του κόσμου » Π ρ ινφ υ -

λούτσ ι φ τάνοντας σ το ν κήπο του GranOe Hotel για τη σ υ ν έ ­

»w μου ζη τά να τη ς γράψω σ' ένα χαρτί τις ταινίες που θα πρέπει να δει και

ντευξη. Η ώρα ήταν 11.30 και η Κρουαζέτ έσφ υζε ήδη από

ένω προσπαθώ να δείξω ότι το χέρι μου δεν τρέμει Σ το ασανσέρ τσεκάρω το

ζωή!

μ σ ν ν -τό φ ω ν ο Ναι, τα έγραψ ε ό λ α ...

Ο ρ .Α .

Καλά, κύριε Μ περτολουτοι, τι κάνατε χθες βράδυ; «Ε ίδ α μια από τις κα λύ τερ ες τα ινίες τω ν τε λε υ τα ίω ν χρ ό ν ω ν , το C rash » . Και να φανταστείς ότι ο Κ ρόνενμπεργκ είναι αντα γω νισ τής το υ για το βρα βείο.« Α , ό χ ι», λέει ο Μ περτολουτοι. «δ ε θέλω βραβείο Α ς το πάρει κάποιος νέο ς που το έ χει ανάγκη » . Κανένα βραβείο; « Χ μ ... ίσως τη Χρυσή Κάμερα του πρωτοεμφανιζόμενου, διότι το Κ λέβοντα ς τη ν Ομορφιά εί­ ναι η πρώτη μου ταινία, αρχίζω μ' α υτήν μια νέα καριέρα» Να τη βράσω τέτοια καριέρα. σκέφτομαι, α λλά προτιμώ να πα­ ραμείνω ευγενικός. Α ν όμως ήσασταν εσείς πρόεδρος της κριτικής επιτροπής (όπως το 1990), πού θα δίνατε το ν Φοίνι­ κα; «Μ ά λ λ ο ν σ το C ra s h , γιατί ο Κρόνενμπεργκ κατάφερε να α νάγει το πορνό σε ευ γενές είδος, να κάνει μια θρησκευτι­ κή ταινία, ένα θρύλο για τη ν ηθική, όπου οι ήρωες υπερβαί­ νο υ ν τη ν ψ υ χολογία και τη μυθοπλασία και γ ίν ο ν τα ι α ν τι­ πρόσωποι τω ν δικών μας δια σ τροφ ώ ν». Ε γώ , βέβαια, έχω ακόμη σ τ' αυτιά μου τα γιουχα ιτά που ξεσήκω σε η Ομορφιά και σκέφτομαι μήπως ο Μ περνάρντο πρέπει πια να έγκ α τα λείψ ει τη σκηνοθεσία και να γίνει κριτικός.

Ο ρ .Α .

Α ν είχαμε περισσότερο χρ ό νο σ υνέντευξη ς , θα τη βγάζαμε σε ειδικό ένθετο τεύχος! Ο π λ έ ο ν πο λυ λο γά ς, με χιούμορ, διάθεση και φ ιλικό πνεύμα. Ε χ ει μπλέξει για τα καλά με τη ν τε χ ν ο λο γία , ετοιμάζει δικά του C D -R O M , δε θ έλει ν' ακούει το όνομα Μ αικλ Ναι μαν. αγαπά το σινεμά του Ντέιβιντ Κ ρ όνενμπερ γκ και κάποιες ταινίες του Ν τέιβιντ Λ ιντς και τα πάντα επάνω το υ είναι μαύρα, εκτός από τις μπορντό τιράντες και κάλτσες του. «Π ώ ς πάνε οι ταινίες μου σ τη ν Ε λ λ ά δ α ;» Ε ε ε ...

Η.Φ .

57

Μαικ Λι

«Η ζωή είναι εξαιρετικά μπερδεμένη και εγω είμαι αναγκασμένος να την ανέχο­ μαι εδώκαι πενήντα τρίαχρόνια», λέει ο Μάικ Λι που, απ' όταν ξεκίνησε να σκηνο­ θετεί το 1971, έστησε την κάμερα του απέναντι τηςκαι δε σταμάτησε να την παρατηρεί μέχρι σήμερα Από το Bleak Moments, την πρώτη του ταινία, ως τκ Μεγάλες Ελπίδες, το Life is Sweet, τον Γύμνο και το Μυστικά και Ψέματα, ο φακός του φωτογραφίζει τους ανθρώπους που βλέπει δίπλα του και τις ζωές που είναι *ανα­ γκασμένοι να ανέχονται» Αλλοτε τρυφερός, συμπονετικός με τους ηρωές του. κάπου κάπου κυνικός και σκληρός, καταφέρνει πάντα να περιγράφει όσο mo αληθινά γίνεται κάτι που όλοι νιώθουμε, αλλά δύσκολα ορίζουμε την καθημερινότητα. Ιτο Μυστικά και Ψέματα, μας προσφέρει γενναιόδωρα όλο το μεγαλείο αυτου που συνήθωςείναι πολύ κοντάμας για να τοδούμε, και μας δείχνει μεγαλόκαρδα τονπλούτο πουσυχνά ξεχνάμε, αυτό τωνσυναισθημάτων Μετά το ζοφερο Γυμνό, κάνει την καλύτερη, ίσως, ταινία του και τον αντί­ ποδα ενός τόσο σκληρού φιλμ. Εκεί το χιούμορ μαστίγωνε τους ηρωες. εδω το γέλιο και τα δάκρυα τους χαϊδεύουν στα μαλλιά, τους κρατάνε τοχέρι, επουλώνουν τις πληγές τους. Ο Μ αικ Λ ι μ α ς έκανε στις Κάννες το καλύτερο δώρο και ο Χρυσός Φοίνικας δεν ήταν παρά το ευχαριστώ... Γ.Κ.

Λα/os Φον

- Δ εν ανεβαίνω ποτέ σε αεροπλάνο, δεν κατεβαίνω στο ρετρό, δεν μπορώ να μείνω κολλημένος σε μποτιλιάρι

σμα. δεν μπορώ να πάω άνεμό, απεχθανομαι τα ασανσέρ και τις ηλεκτρικές πόρτες·, εξομολογείται ο σαρα ντάχρονος σκηνοθέτης που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής στις Καννες για το Breaking The Waves, αλλά δεν ήταν εκεί για να το παραλάβει -Εκανα δυο μήνες θεραπεία μόνο και μόνο για να μπορέσω να πραγ ματοποιήσω αστό το ταξίδι·, λέει -Σ το σιδηροδρομικό σταθμό της Κοπεγχάγης πανικοβλήθηκα όταν ανπλήφθηκα ότι τα παράθυρα του τρένου δεν άνοιγαν Ετσι νοίκιασα ένα αυτοκίνητο, αλλά το ξενοδοχείο στο Πουτγκάρντεν ήταν τόσο μουντό ώστε εγκατέλειψα την προσπάθεια Βρήκα καταφύγιο σ έ ν α εξοχικό σπίτι ..·. Εκεί τον ανακάλυψαν οι ηθοποιοί της ταινίας του για να τον κάνουν ν' ακούσει από το κινητό του τηλέφωνο το δεκαπε ντόλεπτο χειροκρότημα του κάνου μετά το τέλος της προβολής Η χαρά του. όμως, δεν κράτησε πολύ Ο δανέζικες εφημερίδες τον χαρακτήρισαν -εθνικό προδότη·, υποστηρίζοντας ότι δεν πήγε στις Καννεςμόνο και μόνο για να σχολιάσει τις προηγούμενες μη βραβεύσεις του. Ηταν η τρίτη φορά που ο Τρίερ βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα των tabkuds. Η πρώτη ήταν όταν εγκατέλειψε τη συζυγό και τα παιδιά του για τη δασκάλα της κό­ ρης του το 1995 και η δεύτερη λίγους μήνες αργότερα, όταν κατά τη διάρκεια μιας γιορτής για τα εκατό χρόνια άνεμό στο Παρίσι, κάθησε σταυροπόδι μπροστά στον πρόεδρο Μιτεράν που διάβαζε το λόγο του. Η -εκκεντρκότητά· του. όπως και οι φοβίες του. ξεκινούν από την παιδική του ηλικία Γόνος κομουνιστών δημοσίων υπαλ­

M TO

C C A M O i NAA A M M O N

λήλων, ο μικρός Λαρς ή -Γ κ ο υ τί· όπως ήταν το χαϊδευτικό του. πέρα σε τα πρώτα του χρόνια σε πλήρη ελευθερία Ξόδευε τις μέρες του στο δάσος αποφάσιζε μόνος του πότε θα φάει, θα κοιμηθεί ή θα επισκεφθει τον οδοντίατρο Οταν πήγε σχολείο δεν μπόρεσε ν αντέξει τηναυταρχι κότητα των δασκάλων και τη σκληρό­ τητα των μαθητών. Στα δώδεκα του η μητέρα του τον έστειλε σε μια ψυχια­ τρική κλινική απ' όπου το έσκασε σε λίγες εβδομάδες Στα δεκαπέντε του ξεκίνησε να κάνει ταινίες μικρού μή­ κους χρησιμοποιώντας το σινεμα σαν θεραπεία για τις φοβίες του -Οταν δεν μπορείς να ελέγξεις κάτι πρέπει να διηγείσαι ιστορίες στις οποίες μπορείς και έχεις τον έλεγχο αυτού του πράγματος·, λέει Ισως γι ’ αυτό, καθώς οι φοβίες του πληθαι νουν, το Breaking The Waves να εί­ ναι η mo - γαλήνια· ταινία του Λίγο πριν τα γυρίσματα η ετοιμοθάνατη μητέρα του του αποκάλυψε ότι ο - μπαμπάς· του δεν ήταν ο αληθνός του πατέρας (-Η ζωή μου μοιάζει με μυθστόρημα της ΜπΟρμπαρα Κάρ τλαντ·. λέει) και ο Τρίερ αγόρασε το σπίτι όπου μεγάλωσε έξω από την Κοπεγχάγη και ασπαστηκε τον καθο λικισμό - Είναι καλύτερο από την ψυχανάλυση και είναι δωρεάν» αστειεύεται. Οσο για το βραβείο των Καννων -Δ ε ν θα πάρω ποτέ το Χρυσό Φοίνικα γιατί πάντα θα έχω έναν ή δυο εχθρούς στην επιτροπή·, λέει -Δ ε ν πειράζει, όμως Στο κάτω κάτω ούτε ο Ντραγιερ ούτε ο Μπέργκμαν ούτε ο Ταρκόφσκι τον κέρδισαν ποτέ Κι έτσι κι αλλιώς, έχω ήδη πουλήσει την ταινία μου σε σαράντα χώρες ανα τον κόσμο ·.

Γ.Κ.

Η Ογδοη Μέρα \ του Ζα κό Β α ν Ν το ρ μ έλ Η δεύτερη ταινία του Ζακό Βαν

Kavves '96

Ν το ρμέλ αντενδείκνυται στους αθεράπευτα κυνικούς και τους επα γγελμα τίες σκεπτικιστές. Η Ο γ δ ο η M t p o αφηγειται μια «α ­

πλοϊκή» σχεδόν ιστορία που μπο­ ρούσε κάλλιστα να χωρέσει σε δύο γραμμές (την αλλαγή που επι­ φέρει στη ζωή ενός υπερεργατικοΟ γιαπί η γνωριμία του μ' ένα νε­ αρό με σύνδρομο Down), περιέχει όμως μέσα της τόση ομορφιά που μόνο αν προσπαθήσεις αληθινά σκληρά θα μπορέσεις να της αντισταθεις Οπως και στον Το τΟ το ν Η ρώ α , έτσι και εδω ο Ντορμέλ ψάχνει το κρυμμένο παιδί στην καρ­ διά του θεατή. Κάνει μια ταινία που, πολύ απλά, θέλει όχι μόνο να πείσει το θεατή να κοιτάξει τη ζωή μ' ένα διαφορετικό μάτι, αλλά να τον κάνει να βγει από την αίθουσα έχοντας αισθανθεί μερικά ξεχωριστά συναισθήματα Προφανώς κάτι πολύ φτηνό για τους κρι­ τικούς στο Φεστιβάλ Καννών οι οποίοι έσπευσαν να γιουχάρουν στη δημοσιογραφική προβολή έναν εύκολο στόχο. Η Ο γ δ ο η Μ έρα όμως δεν κρύβει τις προθέσεις της. Είναι ένα crowd pteaser με την καλύτερη έννοια του όρου και το ότι καταφέρνει να συγκινησει (έστω και αν στιγμιαία παρασυρεται) με ποια λογική, άραγε, μειώνει την αξία της; «Η θελα να κινηματογραφήσω την ομορφιά σ' αυτό που μοιάζει δυσάρεστο Να δείξω την χάρη σ' αυτό που μοιάζει συνηθισμένο. Να δείξω έναν ά λλον τρόπο κατανόησης του κόσμου και της ζωής που μέσα από τη διαφορετικότητα του μας αποκαλύπτει τη δυνατότητα να αγαπάμε» λέει ο σκηνοθέτης και οι προθέ­ σεις του παίρνουν ζωή, με τον καλύτερο τρόπο, επί της οθόνης

C

_________________ _____________________________________________ /

Φάργκο του Τζό ε λ K o tV j Ξεκίνησαν από το Φεστιβάλ Καννών με το Μ ό ν ο Α ιμ α , θριάμ­ βευσαν εδώ με το Μ π ο ρ το ν Φι νκ και άνοιξαν το προπέρσινο διαγωνιστικό πρόγραμμα με την πρώτη χολιγουντκτνή υπερπαρα­ γω γή τους, τον Κ ύρ ιο Χ ο υ λ α -Χ ο υ π . Ετσι, η επιστροφή σ τον πα­ λιό, καλό τους εαυτό δε θα μπορούσε παρά να γίνει από τις Κάννες και να τιμηθεί με ένα ακόμα βραβείο σκηνοθεσίας. Για π ολ­ λούς υπερβολικό οι Κοέν, όμως, θα μπορούσαν να είχαν πάρει και το βραβείο σεναρίου και όχι μόνο. Δίπλα σε ταινίες μετα­

φυσικών αναζητήσεων, εσχατολογικής διάθεσης και στιλισ τι­ κής επιδειξιομανιας. το Φ ά ρ γκ ο ήταν το μόνο φιλμ, μαζί με τα Μ υ σ τικ ά και Ψ έμα τα , που κοίταζε τους απλούς κινηματογραφι­

κούς του ήρωες στα μάτια. Ανάμεσα στο θρίλερ, την κωμωδία, την αστυνομική περιπέτεια και τη σάτιρα, έστησε ένα πολύπλο­ κο πα ζλ ιδεών, σχέσεω ν και αόρατων παραμέτρων που, κα­ λυμμένο κάτω από ένα παχύ στρώμα χιονιού, μοιάζει με το ήσυχο και χωρίς εκπλήξεις τοπίο της Μινεσότα. Αυτό, όμως, το αθώα γοητευτικό παιχνιδάκι κρύβει μέσα σε κάθε πλάνο του, κά­ θε ατάκα, κάθε χαρακτήρα - παλιά τέχνη των Κοέν - και μια ιδιο­ φυή ανατροπή, αυτές τις μικρές δόσεις ειρωνείας, χιούμορ και κινηματογραφικής τρέλας που το μετατρέπουν από ηδύποτο σε κοκτέιλ μολότοφ Ο ι Κοέν κατορθώνουν να χαιρόσουν τόσα πολλά πράγματα σε μια τόσο μικρή ταινία, την πλέον ευφυή, δια­ κριτική και αθόρυβη του 49ου Φεστιβάλ

Γιωργος ΚρασσακΟπουλος

Χ ρ ή σ το ς Μητσης

J

r Breaking

y

theWaves

τ ο υ Λ α ρ ς Φ ο νΤ ρ ίε ρ

j

« Ο θεό ς έδωσε σε όλους από ένα τα λέντο...» λέει η Μπες Ο θεό ς; Οχι. Αυτό θα ήταν πολύ εύκολο. Για να σπάσεις τα κύματα δε χρειάζεται παρό μόνο να εί­ σαι άνθρωπος. Καλός άνθρωπος. Με κίνητρο την απόλυτη αγόπη, η Μπες δίνει νόημα στη λέξη θαύμα και αξία στην ανθρωπιά μας. κόντρα σε όλους τους νό­ μους - άγραφους και μη - με πίστη ατόραχη. ΘΟρρος και δύναμη. Η κόμερα παρ ακολοιΛεί και κινείται σαν ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας θ α μπο­ ρούσε να είναι και ο θεός με τον οποίο μιλάει η Μπες Αυτόν που έφτιαξε μόνη της, από ένα κόμματι της ψυχής της Απρόσμενα μακριά από τα σκοτάδια του Europe, ο Τρίερ έρχεται στο φως, στα χρώματα της γης, για να μας εκμυστη­ ρευτεί ότι ο άνθρωπος, ολομόναχος, μπορεί να θεραπεύσει, να δώσει ζωή και να κάνει καμπάνες να χτυπήσουν σ τον ουρανό Οταν έπεσαν οι τίτλοι του τέλους,

Ιωάννα Παπαγεωργιου

ούτε τα δάκρυά μου δε με βάραιναν

^

Crash

\

του Ν τέ ιβ ιντ Κ ρ ό νε νμ η ε ρ γκ J

•Το αυτοκίνητο και το σινεμά γιόρτασαν πρόσφατα τα εκατό χρόνια από τη γέννησή τους» Μας το θύμισε ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και η δική του προσφορά σ'αυτά τα δυο γεγονότα είΌ

μια τ«νκ>-νε*ρθφ 6ρα (και αντίστροφα) T o C rM h είναι μια γιορτή για την ηδονή της αν­

θρώπινης απώλειας. Ντυμένη σε «τσαλακωμένη» λαμαρίνα και ξεραμένο αιμα Αργή σαν το ρυθμό της ερωτικής πράξης που επιταχύνει απότομα, για να φτάσει σ' ένα τελετουργικό τε­ λειωμό. απ' όπου, όμως, λείπει μια λεπτομέρεια ολοκλήρωσης. Αυτή της οδήγησης στην άσφαλτο, του απότομου τινύγματος στην κάθε αλλαγή ταχύτητας και της τελευταίας επιτά­ χυνσης πριν από τη σύγκρουση Ο ήρωες του Creeh δοκιμάζουν τα πάντα πριν αποτολμήσουν τη μοναδική εμπειρία του απόλυτου οργασμού τους: το θάνατο. Η ταινία λειτουργεί αρρωστημένα στη σκέψη, σε προκαλει. δεν επικοινωνεί με λογική ή συναισθήματα και σε ερεθίζει με κάθε έννοια. Για τον Κρόνενμηεργκ το C rM h σημαίνει κορυφαία στιγμή δημιουργίας - σχε­ δόν - τέλεια άποιμη αισθητικής και στιλ. Στο φινάλε, ένα απότομο τίναγμα προς τα σ σ ω και Ι·α ιπ ό σ χ ε σ η , η επόμενη φορά να'ναι καλύτερη, σε παγιδεύουν στο μηδέν. Η εμπειρία αρκεί, αλλά η απόλυτη γνώση ανήκει σ' αυτούς που δε βρίσκονται ανάμεσά μας

Υ Τ. Οι ανόητα που γιουχαραν στο τέλος ή έβηχαν καθ' όλη την διάρκεια προβολής της ταινίας, αξίζουν πολύ χειρότερη μορφή θανάτου? Απεχθή και διόλου ερεθιστική . Επίσης, δε διαθέτω δί­ πλωμα οδήγησης ούτε φετίχ σχετικά με τους τέσσερις τροχούς.

Ηλιος Φραγκουλης

Οι KAecpres V _______________ τ ο υ Α ν τ ρ ε Τ εσ ινε Ο Αντρέ Τεσι νέ αγαπάει πρώτα απ' όλα το σι νεμά. Επειτα παθιάζεται με το θέμα του Ω ς μάστορας του σεναρίου, καταπιάστηκε με το αστυνομικό είδος και ξάφνιασε Στους Κλέφτες, με αφορμή μια δολοφονία, η αλήτισσα Τζασ τίν τοποθετήθηκε ανά­ μεσα στην επίδραση δυο διαφορετικών κόσμων, αυτόν του αστυνόμου Α λε ξ και εκείνου της καθηγήτριας Μαρι. Δυο σκληροί και κυνικοί μέντορες υφαίνουν μια με­ ταμόρφωση, ενώ η ανακάλυψη των ενόχων μάς κεντρίζει στο μέτρο που λαχταρΔ με την απελευθέρωση των πρωταγωνιστών του δράματος από τις Ερινυες τους. Ο Τεσινέ δεν είναι Αμερικανός, γι' αυτό και τα πρόσωπά του δεν υποδουλώνονται σε μια προκάτ δράση Κανένας «πυροβολισμός» δεν πλανάται τυχαία σ τον αέρα ο ήχος των όπλων συνοδεύεται από την πρόθεση του κάθε ήρωα να σταθεί στο δρό­ μο της σφαίρας. Σ αυτή την ταινία κανένας δε θα χαρεί που ο κάθε κλέφτης θα κοταλήξει στον πάγκο που του αξίζει. Ποιος όμως θα βρεθεί ν αμφισβητήσει τις λύ ­ σεις που έδωσε ο Τεσινέ;

θοδωρής ΚουτσογιαννΟπουλος

Χωρίς να διστάσει να κάνει την πλάκα ταυ - τουλάχιστον έτσι φάνηκε σ' εμενα - ο Α λ Πατσίνο κατάφερε να μ' ε ν ­ θουσιάσει στο Α ν α ζ η τ ώ ν τ α ς το ν Ρ ιχά ρ δο, το σκηνοθετικό του ντεμπουτο που προβλήθηκε στο τμήμα «Ε ν α Κάποιο Βλέμμα» Ο σκοπός του ήταν απλός, θ έλη σ ε να «περάσει» το σαιξπηρικό μεγαλούργησα «Ριχάρδος ο 3ος» με τον πιο απλό τρόπο στα μάτια του σχετικού ή και του άσχετου με τον Σαιξπηρ θεατή θ έλω να πω, έχετε ποτέ σκεφτεί πόσοι τρο­ μάζουν στο όνομα Γουιλιαμ Σαιξπηρ; Ο Πατσίνο μας λέει: Ξέρετε κάτι; Τ α πράγματα είναι λιγότερο μπερδεμένα απ' όσο νομίζετε για να τρομάξετε Αλλω στε, όπως ομολογεί με άνεση, είχε και ο ίδιος ορισμένα προβλήματα, τόσο στην κατανόηση του συμπλεγματικού χαρακτήρα όσο και με το έργο στο σύνολό του. Ο χειρισμός του είναι απλός α λλά την ίδια ώρα σύνθετος. Ντοκιμαντέρ της έρευνας που κάνει πριν ανεβάσει γυρισει το έργο, σε συνδυασμό με το πραγματικό ανέβασμα/γυρισμά του Παρακολουθούμε συνεντεύξεις σαιξπηρικών ηθο­ ποιών (Τ ζ ο ν Γκιλγκουντ, Κένεθ Μπράνα. Κέβιν Κλαιν) και άλλω ν τύπων που εκθέτουν τις απόψεις τους για το έργο, τις πρόβες και, γενικά, την προετοιμασία των ηθοποιών που έχει επιλέξει (ανάμεσα στους οποίους οι Κέβιν Σπέισι. Γουινόνα Ράιντερ. Αλεκ Μπαλντουιν) και τους ίδιους τους ηθοποιούς να παίζουν, τελικά, στο έργο, όπου φυσικά ο Πατσίνο κρατά τη μερίδα του λέοντος ενσαρκώνοντας τον Ριχάρδο Εντάξει, είναι ένα πείραμα Τόσ ο καλοστημένο όμως και τόσο λιτό μέσα στην κουλτούρα του. που για μένα ήταν η έκπληξη. Μια μικρής εμ­ Γ ιαννης Ζουμπουλακης

βέλειας έκπληξη σ ένα φεστιβάλ που στερούνταν των μεγάλων.

V

lazopicsmu

\

του Ερ ίκ Ρ ομ έρ J

«Αυτό που μ αρέσει στη ζωή δεν είναι το να κατακτώ ή να προκαλώ την τύ­ χη μου, αλλά να παρασυρομαι οπό την τύχη» λεει ο Μελβιλ Πουπό στην π » φρέσκια και ζωντανή ταινία του φετινού φεσπβάλ. Και είναι στ' αλήθεια απί­ θανο να βλέπει κάνεις το πως ο Ρομέρ των 76 χρόνων ενδιαφέρεται για τους εικοσάρηδες και απεικονίζει με τέτοια ευκρίνεια την ψυχοσύνθεση τους. Τους κριτικάρει, βέβαια, είναι σίγουρο, όμως το κάνει με γενναιοδωρία και αγάπη. Καλοκαίρι στο γαλλικό Νότο Ενα αγόρι και τρία κορίτσια Λίμπλέκονται σε παράλληλα φλερτ , σε αμφ^ολιες και ποωγυρισματα, σε προιχιοιήσεις και υποσχέσεις που δεν τηρούνται Αφηγηματικός ιστός το αγόρι (Μελβιλ Πουπο) που αφήνεται σπς πρωτοβουλίες των άλλων, ανοίγει την πόρτα

62

(

Τζουντ

στην τύχη και την ακολουθεί σε μια φυγή οπό την πραγματικότητα και πς

του Μ άικλ Γουιντερ μ π ότομ

συναισθηματικές δεονευσεις, αδυνατεί να δημιουργήσει ο ίδιος τις δικές του αποφάσεις. Ο Ρομέρ ξαναβρίσκει τον πολύ καλό εαυτό του. ώριμος στην εξαίσια απλότητα διαλόγων και εικόνων, σπς οπαλες πινελιές εγκε

Η επέμβαση του σκληρού εξωτερικού περιβάλλοντος στο ρομαντικό

φαλικου χιούμορ, στην παλλόμενη γοητεία του τριπλού ερωτικού γόρδιου

εσωτερικό κόσμο ευακΛητω ν ατόμων. Η βίαιη σύγκρουση της οφε

δεσμου Κ α ε ιν α τόσο σοφά μπερδεμένη η πλοκή της ιπεροχης αυτής ται­

λείας του ονειροπόλου με την πραγματικότητα του κοινωνικού αδιε­

νίας. που η λύση της θα πρεπει να εχει την

ξόδου Ο αστάθμητος παράγοντας της μοίρας Η αμαρτία ως εκτρο­

του αληθινού γόρδιου δεσμού Και την έχει!

πή από την κανονικότητα και η θρησκεία ως άξονας τιμωρίας Να ο θεματικός κορμός του 35χρονου Βρετανού, τόσο σ το απρόσμενο ντεμπουτο του πέρσι (Τ ο Φ ιλί τη ς Π ε τ α λ ο ύ δ α ς ) όσο και στο φετινό Τ ζ ο υ ν τ - λαμπρή μεταφορά του συγκλονιστικού βιβλίου του Τόμος

Χάρντι. Ο ομώνυμος ήρωας μεγαλώνει στο χωριό, ονειρεύεται πα­ νεπιστημιακές σπουδές που δε θα πραγματοποιήσει και ερωτεύεται την ξαδέλφη του. Η παράνομη σχέση τους στιγματίζεται από την καχυποπτη κοινωνία του 19ου αιώνα και τα νόθα τους παιδιά γίνονται μοτέρ που έλκει το τραγικό όχημα του φινάλε. Σενά ριο-υπόδειγμ α αφηγηματικής πυκνότητας, σκηνοθεσία λ α ­ μπρή στην ακροβατική της απλότητα, ερμηνείες υψηλής ακρίβειας και πάθους - ο Κρίστοφερ Εκλεστον από τα Μ ικρ ά Ε γ κ λ ή μ α τα Μ ε ­ τα ξύ φ ίλ ω ν και η εκπληκτική Κέιτ Γουίνσλετ. Χιλιόμετρα μακριά από

το χυδαίο συνακΛηματικό εκβιασμό της Ο γ δ ο η ς Μ έρ α ς του Ζακό Βαν Ν τορμέλ το Τ ζ ο υ ν τ σε βυθίζει αργά στη γνήσια συγκίνηση και. στο κλάμα που ξεσπά με το ρεαλισμό της απύθμενης τραγικότητας Μετά την προβολή - και αφού χειροκρότησα και εγώ όρθιος μαζί με το κοινό που παραληρούσε - κατέβασα μονορούφι δυο τζιν μέχρι να συνέλθω κάπως.

Ορεστης Α νδρεαδάκηρ

αλεξανδρεια σοφία της λύσης

Κοτια Μπεργκερ

Χρυσό* ΦΟι /V

Μυστικά και Ψέματα του Μάικ Λι

·λη βίΜ βα'Ο Breaking the Waves του Λαρς

Φον Τρίερ

Βραβείο γυναίκα as ερμηνεία

Μπρέντα

Μπλέθιν για το Μυστικά και Ψέματα του Μόικ Λι

Βραβείο ανδρχή* ερμηνεία* Ντανιέλ Οτέιγ και Ποσκάλ Ντικέν για την Ογδοη Μέρα του Ζακό Βαν Ντορμέλ

Βραβείο σκηνοθεσι·

Φόργκο του τζοελ κοεν

Βραβείο σεναρίου: Ενας Πολύ Διακριτικός Ηρωας του Ζακ Οντιόρ

Ειδικό βραβείο τη* επιτροπή*. Crash του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ (Γ ια την τόλμη και την πρωτοτυπία του)

Χρυσό* φοίνικα* ταινία* μικρού μήκους· Srel (0 Ανεμος) του Μαρσέλ Ιβάνι (Ουγγαρία)

<Μυστικά και Ψέματα I

Ειδικό βραβείο ταινία* μικρού μήκου*: tarn* Deaths της Λόιν Ρόμσει (Βρετανία).

του Μ άικ Λ ι J

Χρυσή κάμερα (για την καλύτερη πρώτη Love Serenade της Σιρλει Μπάρετ

Πριν ακόμη δούμε τη νέα ταινία του Μόικ Λι, ο τίτλος και η σ ύνο­

(Αυστραλία)

ψη της υπόσχονταν ηδη πολλά: Η Ορτάνς. μια Μαύρη μεσοαστή.

Μεγάλο τεχνικό βραβείο τη* ανώτατη* τεχνική* επιτροπή* Microcosmos των Κλοντ

μετό το θάνατο της θετής μητέρας της, αποφασίζει να βρει την πραγματική. Η τελευταία λέγετα ι Σίνθια, προέρχεται από τα κα-

Νουριντσανί και Μαρί Περενου (Γαλλία)

τωτατα στρώματα της αγγλικής κοινωνίας και είναι... Λευκή! Ζει

Βραβείο Fipresoi (Διεθνού* κριτική*):

με την ά λλη της κόρη, ενώ σπανιότατα συναντάει τον πετυχημέ­

Μυστικά και Ψέματα (για το επίσημο τμήμα) και

νο φωτογράφο αδελφό της με τη ν υποχόνδρια γυναίκα του..

Prisonnier du Caucase (Ρωσία) του Σεργκέι

Πάνω σ' αυτόν το μικρό καμβά, ο Μάικ Λ ι χτίζει μια ιστορία που μι­

Μποντρόφ (για τα παράλληλα τμήματα)

λάει για ζητήματα ταυτότητας, προσεγγίζει με χιούμορ τις φ υλε­

Οικουμενικό βραβείο (τη* Οικουμενική* Επιτροπή* τω ν Εκκλησιών Μυστικά και

τικές και κοινωνικές διαφορές και με τρυφερότητα ξεσκεπάζει με­ ρικά μυστικά και ψέματα που ειΛ ύ ν ο ν τα ι για τη δυσλειτουργία αυτής της οικογένειας

Ψέματα. Ειδικές μνείες στα Τα Σύννεφα Φεύγουν

Χωρίς να είναι απολύτως ρεαλιστής, μα και χωρίς ρομαντισμούς,

του Ακι ΚαουρισμΟκι και Dritting Life του Λιν Τσεν

ο Μάικ Λ ι συλλαμβάνει σ το φακό του όλη την αγωνία ενός ταπει­ νού κόσμου που αναζητά την επιβεβαίωση μέσα από τις ρίζες του

Ϊ

Σενγκ (Ταϊβάν)

και την αποδοχή του περιβάλλοντός του Η σκηνοθεσία παραμέ­

Βραβείο τω ν παγω τών Cervais για το τμήμα « Ενα κάποιο βλέμα» p h io w Book του

νει από την αρχή ως το τέλος τόσο διακριτική που σχεδόν την ξ ε ­

Πίτερ Γκρίναγουει

χνάς Διόλου παράδοξο, αφού πάντοτε τόσο στο θέατρο όσο και

Βραβείο του τμήματο* *Εβδομάδα κριτική*»:

στον κινηματογράφο το σύστημα του Μάικ Λι βασιζόταν στη με­

Les A veux de Γ Innocent του Ζαν-Πιερ Αμερίς

γά λη προετοιμασία με τους ηθοποιούς. Τ ο αποτέλεσμα, ομολο­

(Γαλλία)

γούμε vox;, το ν δικαιώνει Τ ο ·93 ο Ντέιβιντ Τούλις, είχε πάρει στις Κάννες το βραβείο ερμηνείας για το Γυμνό και φέτος, η Μπρέντα

Β/

Les A veux de I Innocent

(Γαλλια) και White Night του Apo Σάντοκ (Ισραήλ)

Μπλέθιν βραβεύεται στο ρόλο της Σινθια. Παρά τις πολλές καλές γυναικείες ερμηνείες που υπήρξαν, η δική της έλαμψε και γιατί απέδωσε άψογα τη λαϊκή προφορά, τα τικ αυτής της γλωσσάς, τα

Βραβείο τω ν αιθουσών τέχνη*: u Promesse των Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν (Βέλγιο)

sweetheart και τα darting, αλλά κυρίως γιατί έβγαλε όλη την αμη­

Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του φετινού

χανία, τη σύγχυση και ταυτόχρονα το κουράγιο της απλοϊκής Σιν-

Φεστιβάλ ήταν ο Φράνσις Φορντ Κόπολα και μέλη

θ*α

της οι ηθοποιοί Νταταλι Μπει και Γκρέτα Σκάκι, οι

Στα Μ υστικά και Ψέματα δεν υπάρχει τίποτε σ κοτεινό που να

σκηνοθέτες Ατομ Εγκογιόν και Τραν Αν Χουνγκ. η

θυμίζει την προηγούμενη ταινία του σκηνοθέτη, το Γυμνό, αντίθε­

ενδυματολόγος Εικο Ισιόκα. ο διευθυντής

τα. βγαίνεις από την αίθουσα με μια λυτρωτική αίσθηση. Σου αφή­

φωτογραφίας Μαικλ Μπαλχάουζ, ο κριτικός

νει μια απίθανη γεύση, σαν το κυριακάτικο γλυκό της μαμάς στον

κινηματογράφου Ανρί Σαπιέ ο συγγραφέας Αντόνιο

κήπο..

Γ nina Ιωαννιδου

Ταμπουκι και ο σεναριογράφος Κριστόφ Πιέσεβιτς

με μια μαθήτρια της. Τ ο αστείο είναι ότι στην πραγματι­ κότητα η Κατρίν είχε μηνύσει πριν από λίγο καιρό το gay περιοδικό Deneuve, διότι πολύ απλά χρησιμοποίησε ως τίτλο το επώνυμό της... Ο Γκαέλ Μορέλ με την παρέα του από τα Α γρ ια Β λα σ τά ρ ια , παρουσίασε το σκηνοθε τικό του ντεμπουτο, A Toute Vitesse, ένα μπερδεμένο φιλμ που προδίδει ομο-σεξουαλικές ενοχές μέσα από

Kavvcs '96

αμφισεξουαλικές

περιπέτειες!

Αντιθέτως,

στο

Beautiful Thing της Χέτι ΜακΝτόναλντ οι δυο έφηβοι πρωταγωνιστές φτάνουν στην απόλυτη συνειδητοποίηση της σεξουαλικότητας τους μέσα από εμπειρίες που απελευθερώνουν κάθε αίσθημα ντροπής Ο σ ο για το ζευγάρι των... μττάτσων στο φ λερ τά ρ οντα ς με τη ν Κα­ τα στροφ ή του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ, βλέπουμε μια φυσιο­

Ή, για να μπείτε καλύτερα στο νόημα, full frontal nudity. Από το ξεκίνημα του Φεστιβάλ, τα πράγ­ ματα έδειχναν ύποπτα. Στη μικρού μήκους ταινία κι-

λογική ενήλικη σχέση γεμάτη., καβγαδοκια. ζήλιες και συγχώρεση. Μια

νουμένων σχεδίων Runaway Brain τα σεξουαλικά υπονο­

ντυμένος στο χακί, άψογος στους τρόπους, κοσμογυρισμένος και . ομο­

ούμενα μεταξύ Μικι και Μίνι ΜΟους περνούσαν με ταχύτη­

φυλόφιλος. Ο πκ> θετικός ηρωας της ταινίας

τα φ ω τό ς .. Λίγα λεπτό αργότερα, μια από τις πρώτες εικό­

Και φυσικά, πολύ σεξ! Από την πρώτη φορά, μέχρι τα ανομολόγητα βίτσια

αξέχαστη φιγούρα μέσα από το Ε να ς Π ο λ ύ Δ ια κ ρ ιτικ ό ς Η ρω α ς του Ζακ Οντιάρ είναι ο «capitaine» Αλμπέρ Ντιποντέλ. ένας πραγματικός ηρωας

νες του Ridicule ήταν το γκρο-πλάνο σ' ένα πέος που κα­

Η Εμιλι Γουότσον στο Breaking the Waves του Λαρς Bov Τρίερ ξεκινά ως

τουρούσε ένα γερασμένο ευγενή! Η επιδειξιομανια σταματό εδω για τον

θρησκευόμενη παρθένα για να καταλήξει σε.. . νυμφομανής θαυματοποιός

Πατρίς Λεκόντ, ο οποίος απέχει από την κινηματογράφηση ερωτικών πε­

και μάρτυρας! Η παρθενιά της χάνεται σε μια τουαλέτα, κατά τη διάρκεια

ριπτύξεων. αλλά δεν κρύβει ποτέ την ηδονοβλεπτική ματιά του πάνω στο

του γαμήλιου χορού. Κι εδω ανδρικό γυμνό

γυναικείο κορμί (η σκηνή στο θερμοκήπιο). T o phone sex του Girl · ήταν,

Ο μορφ ιά του Μπερνάρντο Μπερτολουτσι, όπου η Λιβ Τάιλερ έχασε, επί­

μάλλον, λίγο μπροστά σε ταινίες όπως το Pillow Book του Πίτερ Γκρινα-

σης, την παρθενιά της κάτω <ττό τις επευφημίες του κοινού, στην ιταλική

γουει, το οποίο αντιμετωπίστηκε με... θετική αμηχανία. Αποθέωση γυμνής

ύπαιθρο . Βουκολικά σαχλό .. . Η πρώτη φορά σε απόδοση παιδικού βιασμού

σάρκας χωρίς ίχνος αισθησια­

ήταν μια σκηνή που ενόχλησε στο The Bastard Out of Carolina της Αντζέ-

σμού. από ένα σκηνοθέτη

λικα Χιούστον. Ανήλικη ήταν και η Κέλι Μακ Ντόναλντ, η οποία έδειχνε να

που φημίζεται για την

το ευχαριστιέται πάνω από τον Γιουαν ΜακΓκρέγκορ στο Trainspotting

Οπως και στο Κ λέβ οντα ς τη ν

ψυχρότητά του. Η αντί­ θεση, πάντως, της καλ­ λιγραφίας επάνω σε όχι και τόσο καλλί­ γραμμα σώματα, ήταν διασκεδαστική

Οσο

για τους φαν του Γιουαν ΜακΓκρέκορ, θα τα δουν όλα... Συνολικά, το Pillow Book περιλαμβάνει τα

του Ντάνι Μπόιλ. Ο τελευταίος μας είπε πως αυτή η σκηνή θα απουσιάζει

πάντα, οι ερωτικές σκηνές μεταξύ άντρων δε λείπουν (ο ερωτύλος εκδό­

από την αμερικάνικη κόπια, επειδή οι πουριτανοί φρικαραν με την οργα-

της δεν αφήνει να χαθεί καμιά ευκαιρία μέσα από τα χέρια του...) και το μα­

σμική ένταση της ταρακουνάμενης παιδίσκης... Οσο για το Crash του Ντέι-

κάβριο αποκορύφωμα του γυμνού ξεδιπλώνεται μέσα από τις σελίδες ενός

βιντ Κρόνενμπεργκ, τι να πει κανείς; Μια νέα, ενδιαφέρουσα εμπειρία που

βιβλίου εικονογραφημένου με... ανθρώπινο δέρμα! Αν το μήνυμα των ται­

μπορεί να επαναφέρει στη μόδα τ α .. dnve-m ! Ερωτικές σκηνές που πνίγο­

Λ*«ρο«οσ μος

■V t*

\

fr

Ί

I

Μ

νιών του Φεστιβάλ,

νται μέσα σ' ένα αίσθημα αρρωστημένης ηδονής. Ηρωες τραυματισμένοι

μέσα από κάθε εκδή­

που δοκιμάζουν κάθε είδος σαρκικής επαφής, για να βρουν αναπόφευκτα

λωσή του, δεν ήταν

την ολοκλήρωση μέσα από ένα άλλου είδους «τελειω μό». Παρά την το λ­

πανσεξουαλικό, τότε

μηρότητα της ταινίας, η θέαση του ανδρικού σεξουαλικού οργάνου μοιάζει

επιτρέψτε μας να κα­

με ταμπού που δεν καταρριπτεται μέχρι το τέλος. Τη ν απάντηση στο γιατί,

ταλήξουμε σε ένα πιο

έδωσε χαμογελώντας ο Τζέιμς Σπέιντερ στη συνέντευξη Τύπου: «Ο τα ν

συγκεκριμένο συμπέ­

γαμάς, το πέος δε φαίνεται»!

ρασμα: τα ομοφυλο-

Ποια, όμως, ήταν η π » ερεθιστική, φυσική και σχεδόν σοκαρκττική ερωτική

φιλικά

αισθήματα

σκηνή που είδαμε σε ταινία του φετινού Φεστιβάλ Καννών; Οι στιγμές της

έχουν κυριεύσει τον

ερωτικής επαφής μεταξύ δύο., σαλιγκαριων στο ντοκιμαντέρ Μικροκο-

πλανήτη σινεμά. Η

σμος, το οποίο περιείχε και σκηνές σεξουαλικού περιεχομένου ανάμεσα

Κατρίν Ντενέβ. ως

σε διάφορα ζωύφια και έντομα! Η αμηχανία και ο φθόνος ήταν γραμμένα

μεσήλικη καθηγήτρια

στα βλέμματα των θεατών... Επίλογος με τον Χρυσό Φοίνικα από τα μέλη

στους Κ λ έ φ τε ς του

της Επιτροπής που διηυθυνε ο — φαν του Crash — Φράνσις Κόπολα;

ΑντρέΤεσινέ, βρίσκει

Μυστικά και Ψέματα του Μάικ Λι Μια ταινία χωρίς συνουσία, ομοφυλοφι­

την ολοκλήρωση μέ­

λία και... ανδρικό γυμνό. Ή για να μπείτε καλύτερα στο νόημα, fun frontal

σα από τη σχέση της

nudity...

Ηλιος Φραγκουλης

w it h

: b il l

s m it h

-

c l a r in e t

κε η ταινία, παρέκαμψε το πρωτόκολλο και προ­ τίμησε (ή μάλλον ε κ λ έ ­ χθηκαν) τα σκαλιά του μεγάλου θεάτρου Lumtere

των

επίσημων

Kavves '96

προβολών! Παράλληλα, πολλά ηχη­ ρά ονόματα κινούνται όχι μόνον εντός αλλά και εκτός φεστιβάλ Ο Ντάστιν Χόφμαν και ο Μάρτιν Λάνταου ήρθαν απλώς για ν' ανακοινώ­ σουν τα σχέδιά τους, ο Μηρούς Γουιλις για να δώσει συναυλία (!) και το συναξάρι

του

αντι-

-A IO S . δηλαδή η Λ ιζΤέ ιλορ, η Σερ και ο Ε λτο ν Τζσ ν, για να παρευρεθούν στην «πρώ τη» της ταινίας Εμα και ναδεξιωΑν κάποιος θέλει να βρει ψεγάδια στο Φεστιβάλ Καννων. σίγουρα θα τα κα­

θούν VIPs σε κλειστό

ταφέρει. Σε μια τόσο γιγαντιοια διοργάνωση ο μηχανισμός οπό κόπου θα

δείπνο Η Σάρον Στόουν

μπόζει νερά. Ας είμαστε, όμως, ρεαλιστές και δίκαιοι. Σπάνια μπορεί να επι­

κλήθηκε στο φινάλε για το

τευχθεί μια τόσο ζηλευτή ισόρροπα ανάμεσα στις αντικρουόμενες τάσεις

Diabo!i<|ue.

αλλα

που μετά μανίας α Κάννες προσπαθούν άλλοτε ν αγκαλιάσουν (προθέ­

ήθελε να παίξει μπάλα μόνη της. χωρίς την αναγκαστική <χιμπαρουσία της

σεις) και άλλοτε να χωρέσουν (αποτέλεσμα)

Ατζανί. γι' αυτό και αντιπρότεινε τον Τελευταίο Χορό. Ο Ζιλ Ζακομπ αρνη-

Η διάκριση ανάμεσα στην Κρουαζέτ και στο Φεστιβάλ Βενετίας και Βερολίνου εντοπίζεται, κυρίως, στον αμερι­ κανικό παράγοντα Οι αντίπαλες πόλεις, σχεδόν, ξεβρα­

m w m xnw txw .ir'iu.n’m .i'irru iu iv,— .

κώνονται στα μεγάλα στούντιο, θέτοντας τις ταινίες τους

Α π ό τ ο ν θ ο δ ω ρ ή Κ ο υ τ σ ο γ ια ν ν ό π ο υ λ ο

εκτός συναγωνισμού. Οι μόνοι που εξυπηρετούνται σ' αυτά τα φεστιβάλ είναι, για να λεμε την αλήθεια, οι δημοσογράφοι. οι οποί­

66

θηκε και η Στόουν δεν παρελασε φέτος στην Κυανή Ακτή.

οι. εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των σταρ να προωθήσουν τις ταινίες τους

Παρά τη βιομηχανική κόντρα ΗΠ Α και Γαλλίας γύρω από το σινεμό, τα πα­

μέσα από α λλεπάλλη-

κέτα ταινιών κλείνονται το ένα μετά το άλλο στις Κάννες Τα στούντιο δη­

λες avant-prenneres.

μιούργησαν

παίρνουν άνετα σ υνε­

σπασμό με το παζάρι του

ντεύξεις απ' όλους.

Λος

αντιπερι­

Αντζελες,

αλλά

Αντίθετα, οι Κάννες εί­

αυτό δεν εμπόδισε τον

ναι ανοικτές σε Ολους,

Τζακ Βαλέντι. επίσημο

αλλά λό γω ιστορίας

Αμερικανό θεΟ του σινε

και δύναμης βάζουν

μά, ν'αναγνωρίσει τη μο­

όρους

ναδική σημασία των Καν

Ο Α λ Πάτοινο και η

νων

Αντζέλικα

φεστιβάλ διατηρεί αμε

Χιούστον

Τ ο συγκεκριμένο

παρουσιάζο­

τάκλητη την πολυδιαφη­

ντας το σκηνοθετικό

μισμένη ανάβαση στο

τους ντεμπουτο ο κα­

Κόκκινο Χαλί, ενώ οι

ήλθαν,

θείς (στο τμήμα «Ε ν α

Ευρωπαίοι αντίπαλοι δε

Κάποιο Β λέμ μ α ») χω ­

διαθέτουν αντίστοιχα λα­

ρίς να αποποιούνται

μπερό σήμα κατατεθέν

την ιδιότητα του σταρ.

για να ταξιδέψει ανα τον

Μάλιστα,

κόσμο. Η εικόνα των Καν­

στην περίπτωση του

νων ενισχυθηκε και φέτος από μια σοφά ι*κ>λογισμένη τραμπάλα, όπου

Αλίμονο!

Πατσίνο έγινε και μια

ισορροπούν οι σταρ και οι τριτοκοσμικοί, τα γκλάμορους πάρτι και η ασίγα­

μικρή παρατυπία: αντί

στη δίψα του απλού κόσμου για ένα εισιτήριο σε οποιαδήποτε προβολή, οι

V ανέβει τα σκαλιά της

καταξιωμένοι σκηνοθέτες και τα πρώτα ονόματα, οι σουίτες του Κάρλτον

μικρής

και το Ελληνικό Περίπτερο Ο λα αυτά ως πρόγευση για τα 50 χρόνια που επι­

αίθουσας

Debussy όπου παιχτη-

φυλάσσουν τα πυροτεχνήματα για το 1997

« Σ ε ποια πόλη θα θέλατε να ζείτε;» ρώτησαν κάποτε τον Φελίνι. «Σ τη ν Τσινετσιτά» απάντησε, « γιατί μπορεί να τις περιέχει όλες». Ν α μια απάντηση που περικλείει όλο το μυστήριο της σχέσης του σινεμά μ ε την πόλη. Α ν η αληθινή πόλη μοιάζει λιγότερο αληθινή, αυτό που της χρειάζεται είναι ένα καλό μοντάζ ή ένα καλό στούντιο. Ποιος μπορεί να καταλογίσει στον Κόπολα ότι γύρισε σε στούντιο το Μια Μέρα, Ενας Ερω­ τας (One from the Heart), όταν το ίδιο το Λ α ς Βέγκας είναι μια πόλη - στούντιο;

Το σίτεμα ήταν απ' την αρχή μια κοσμοπο­

I Απο την άλλη μέρια του Ατλαντικού, τα πράγματα ήταν (πα-

λίτικη τέχνη. Οχι μόνο χάρη στη διεθνή

I ντα) mo απλα. Τι χρειαζόμαστε την πόλη, όταν μπορούμε να

γλωσσά που χρησιμοποιούσε (της εικόνας

I τη φτιάξουμε όπως θελουμε; Απο την ίδρυση τους, στις αρ-

χωρίς λόγια), αλλά και γιατί έφερνε στις

I χές του '20, έως τπν παρακμή τους, στο τέλος του '50, τα τμή­

πόλεις εικόνες από άλλες πόλεις του κό­

ματα σκηνογραφίας των στούντιο δεν ήταν παρα η μεταφο­

σμου. Η πόλη αποτελούσε μια μυθοπλασία

ρά της αρχή εκτονικης πρακτικής σε Βιομηχανική κλίμακα:

από μόνη της και, πολύ λογικά, το μεγαλύ­

200 σκηνογράφοι στη M GM, χωρίς να υπολογίσουμε τις

τερο μέρος της κινηματογραφικής παρα­

στρατιές από τεχνίτες και εργάτες, αυτό είναι το μοντέλο

γωγής των πρωτων χρόνων του σινεμά

που κυριαρχεί Μ ε τον κηρό, ραλίστα, κάβε στούντιο δημι­

απαρτιζόταν από εικόνες... βρομών. Εως το

ουργεί το δικό του στιλ Art Deco για την M GM και τπν RKO,

τέλος της δεκαετίας του 20, οι «μητροπολι-

Μπαουχαουζ για την Paramount (εξαιτιας της γερμανικής

τικές συμφωνίες» του Γουόλτερ Ρουτμαν

καταγωγής του επικεφαλής, Χανς Ντραγιερ)... Οποιες κι I

(για το Βερολίνο), του Καβαλκαντι (για το Παρίσι),τουΒερτόφ (για την Οδησσό) ήτου

Iαν είναι πάντως οι επιρροές, κανείς δεν ενδιαφερεται για Iτην πιστότητα Οι αναχρονισμοί και το «τοπικό χρώμα» δι-

Βιγχό (για τη Νίκαια) έδωσαν στο ντοκιμα­

νουν και παίρνουν κι έτσι οι Σχαυροφοριες (1935) τουΕεσιλ

ντέρ τους πρώτους τίτλους τιμής. Η ταινία

I Ντεμίλ συμπυκνώνονται σε... μία (αυτή του Ριχάρδου του

όμως που έφερε πολύ κοντά τον αρχιτέ­

IΛεοντόκαρδου), σ' ένα απερίγραπτο χαρρατη αρχπεκτσνι-

κτονα με τον κινηματογραφιστή, ήταν η|

I κων περιόδων και φευτονατολπικων ρυθμών, ενω το παλά­

Μητρόπολη του Φριτς Λανγκ, πρώτη ταινία

τι του Κουμπλαι Χαν στις Περιπετειες του Μάρκο

επιστημονικής φαντασίας που αναπαριστα

θυμίζει περισσότερο την αρχιτεκτονική των ολοκληρωτι­

μια φουτουριστική μητρόπολη στον πλανή­

κών καθεστώτων του 20ού αιώνα και λιγότερο τη σπτο-ρογ-

τη Γη και πρώτη ταινία που τολμά να «στιγμα­

γολικη του 13ου. Τι mo φυσικό για το σινεμά μιας χωράς στε-

τίσει» τόσο έντονα μια κοινωνική προοπτική

ραμένης απο παρελθόν και χτισμένης στη βάση του mehing

(Ο υπέργειος τεχνητός παράδεισος-Ουηόγειος κλιματιζόμενος εφιάλτης). Με τη Μη

χροαολη, η πόλη περνάει μέσα στα στούνιο.' για να μεταβληθει σταδιακά σε ιδανικό φό_ ντο του εξπρεσιονισμού και του ποιητικού ρεαλισμού στις δεκαετίες του 30 και του '40 και να ξανακανει την «ηρωιχη» επανεμφατηση της μετά τον Πόλεμό. Ο νεορεαλισμός ξα(| | Μ Ι ναφερνει την πόλη στο επίκεντρο και η [ N o u v e ll· Vague με to Free C inem a την ατα-

Πόλο,

I

pot; Ακόμα και οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, σαν αυτές της Universal τη δεκαετία του '30, παρουσιάζουν τις πόλεις του μέλλοντος σαν ένα συνοθυλευμα απο κινεζικους. οθωμανικούς, γοτθιαχους η νεοκλαοιχους ρυθμους και οι μόνες «ομοιογενείς » αναχατ ασκεπές μοιάζουν να εί­

ναι οι πόλεις του Φαρ Ουέστ, που παρουσιάζουν μια αρχι­ τεκτονική συνοχή, ίσως γιατί η «μυθολογία» τουγουέστερν

|κηρύσσουν ισότιμη πρωταγωνίστρια, ξανα; το σινεμά στους δρόμους. # •

· •

· •

· • • •

Φ

I

· ·

·

% I

I To γεγονός em u πως τα περισσότερα χολιI γοττντιανα είδη απεφευγαν συστηματικό το I I δρομο. θεωρώντας επηανδυνη την άμεση

ι προτιμώντας I

' επαφή με ι

ι του ντεκορ. Ακόμα και τα φι* I νουαρ του '40 και '50, αν και φέρνουν στο μυ |λοακστετνες γωνίες και καχοφωτισρενα δρο-1 . περιέχουν ελάχιστα εξωτερικά, η α I λιγότερο απ' τις γκανγχστερίκες ταινίες του I | J0 οπού φόνοι, ενέδρες και καταδιώξεις διε-1 ξαγονται στη μέση των δρόμων, έστω η < επροκεττο για ντεκορ. Μ ερικές φορές, στο δώρο ενός διεστραμμέ­ νου φετιχισροό, το Χόλιγουντ έφτασε ως τη «θυσία» ολοκλήρων πόλεων. Το φαινόμενο άγγιξε τον παροξυσμό του σε κάποιες «επι­ κές» ταινίες, που έφτιαχναν μεγάλειωδι κατασκευές, για να τις καταστρέφουν στη ■ συνεχεία, χαριν του «απολύτου θεάματος». Οι πυρκαγιές της Ατλάντα στο

Οσα Παίρνει ο

Ανεροςη της Ρώμης στο Qao Vadisείναι ορια­ κές στιγμές για το «σύνδρομο του Νέρωνος» και τα στούντιο στήριξαν τη διαφημιστική κο­ μπανία τους πάνω στις δυσκολίες κινηματο­ γράφησης

αυτών

των καταστροφών:

η

εξουσία και ο πλούτος μετριούνται με το μέ­ γεθος της ααατάλης. Στα χρόνια του '60, όταν οι major* αρησαν να χάνουν έδαφος απ' τον ανταγωνισμό της τηλεόρασης, το Χόλιγουντ επκείρασε έναν υπερθεματισμό στο ωδές», με αποκορύφωμα την Κλεοπάτρα του Μ ανηεδης, του Σκούρα ή της Fox (ό,η προτι­ μάτε), που επιτάχυνε το τέλος του τος» όπως το ξέρουμε. Υστερα ήρθε ο δετής και το «ανεξάρτητο» αμερικανικό νέο κύμα της δεκαετίας του 70 η αρχίσαμε να δλεηουμε με η μοιάζουν πραγματικό οι αμε­ ρικάνικες πόλεις ια ακόμα παραπέρα, το «δα0ος» της Αμερικής, εκεί όπου οι έννοιες «χέ-

It's up to you New York, New York Α π ό το ν Χ ρ ή σ το Μ ή τσ η

I

Γ έ ν ν η μ α τη ς β ιο μ η χ α ν ικ ή ς ε π ο χ ή ς

και

θ ρ έ μ μ α τ ο υ 2 0 ο υ α ιώ να , ο κ ιν η -

μ α τ ο γ ρ α φ ο ς ε ίν α ι ε ν α κ α θ α ρ ό α ιμ ο τ έ κ ν ο τη ς π ό λ η ς . Μ π ο ρ ε ί ν α γ ε ν ­ ν ή θ η κ ε π ά ν ω σ ε ε ν α τ ρ έ ν ο π ο υ ε μ π α ιν ε σ το Π α ρ ίσ ι, γ ρ ή γ ο ρ α ό μ ω ς μ ε τ α κ ο μ ισ ε σ τ η ν ά λ λ η ά κ ρ η το υ Α τ λ α ν τ ικ ο ύ , β ρ ίσ κ ο ν τ α ς σ τη Ν ε α Υ ο ρ κ η τ η ν ο ρ ια κ ή κ α ι π λ έ ο ν φ ω τ ο γ ε ν η ε ικ ό ν α του. Η μ υ θ ικ ή α υ τή π ό λ η τ ο ν γ ε μ ισ ε μ ε τις δ ίκ ε ς τη ς ισ τ ο ρ ίε ς , η ρ ω ε ς , ε ικ ό ν ε ς κ α ι ό ν ε ιρ α κ α ι. χω \ ρ ις

rο ν

ά λ λ ο ν , κ α ν ε ί ς α π ό τ ο υ ς δ υ ο τ ο υ ς δ ε θα ή τ α ν σ ή μ ε ρ α ο ίδ ιο ς .

Μ ετρώντας ήδη απΟ τις αρχές του αιώνα 4 εκατομμύρια κατοίκους και πλησιάζοντας σήμερα τα 20, η Νεα νάρκη δεν είναι ακριβώς μια

I

πάλη από το Μ ανχΟταν ως το Μ προύκλιν συνάντα κανείς κΟθε ει-

I δους κτίρια και κΟθε λ ο γ ή ς ανθρώπους, μια διαδρομή σ τη ν οποία εναλλάσσονται τα προάστια, οι γειτονιάς, τα στενά δρομάκια και η ει­ κόνα της α πόλυτης σ ύγχρ ο νη ς μητρόπολης. Ο κινηματογραφικός Φακός ανακαλύπτει σ τη ν κάθε της γω νιά και μια ταινία και σε κάθε πρόσωπο έναν κινηματογραφικό ήρωα. Στις ερωτικός, τρομακτικός ή | αστείες της στιγμός, τη Νέα Υόρκη έχουν ετπσκεφτειγκάνγκστερ, τέ­ ρατα σούπερ - μπότσοι και σούπερ ήρωες, εξω γήινοι, όως κοκ ο Α ι-Β α σ ίλ η ς αναδεικνυοντάς τη σ τη ν πιο κινηματογροφημόνη αλλά και κινηματογραφόφιλη πόλη, μια ζω ντανή ιστορία του σινεμά. Δ ε ν είναι τυ χ α ο το ότι η αμερικάνικη βιομηχανία ονείρων στήθηκε πρώτα εδώ και α ργότερα μετακόμισε κάτω από το ν ήλιο της ΚαλιΦΟρνια. ενώ ακόμα και μετά το ν πόλεμο (από το 1946 ός το 1960) η μια στις τρεις αμερικάνικες ταινίες είχαν ως φόντο εξέλιξής τους τη Νέα Υόρκη. Α λ λ ά και νωρίτερα, οτιδήποτε δ εν ήτα ν γουό στερ ν, αγροτικό δράμα ή ταινία εποχής, εξελίσ σ οντα ν ανάμεσα στις λεω ­ φόρους και τους ουρανοξύστες της πόλης - θαύματος (και, δεύτερευόντως, του Σικάγο), όπου α πάντες και τα πάντα συνόρρεαν, από Το Κ ο π ό λ ο α π ό τ η Ν έα Υ ό ρ κ η του Γκρκριθ. τις κωμωδίες του Χάρολν τ Λ ό ιν τ , τα γκανγκστερικά φιλμ ή τις screwball comedies On the Town

Εω ς τη δεκαετία του 60. όπου όχι μόνο η Νεα Υόρκη α λλά κ α κ α a ευρωπαϊκός πρωτεύουσες (χάρη, κυρίως, στη nodveite vague και το free cinema) αρχίζουν να αποκαλύπτουν σ το πανί το ν πραγματικό, σκοτεινότερο ή πιο ελεύθερο εαυτό τους, το Big Apple ήταν ένας πολεοδομικός παράδεισος όπου ο άνθρωπος έφτανε ολοένα και κοντυτερα σ το ν ουρανό, το Α γα λμα της Ελευθερίας συμβόλιζε μια χωρά και μια ιδέα που κατακτούσε τον κόσμο και η Νήσος Ε λις ήταν όνο κα λά κρυμμένο μυστικό. Για εκατοντάδες ταινίες η Νέα Υόρκη δεν ήταν παρά ένα γραφικό και ανώδυνο ντεκόρ - συχνά ζωγραφ ιστό - όπου το αμερικάνικο όνειρο είχε μόνιμα εγκατασταθεί κ α από το M r D e e d s G o e s to T o w n του Φρανκ Κόπρα ως το M ira c le o n 34th S tre e t του

Τζο ρ τζ Σίτον ή το O n th e T o w n των Τζ ιν Κέλι - Στά νλει Ν τόνεν. περί μενε υπομονετικά τους κινηματογραφικούς ήρωες να το κάνουν δικό τους. «Κ Ι can make rt there. I'll make it anywhere» ήταν το τραγουδιστό σύνθημα κ α ως το Λ ιμ ά ν ι τη ς Α γ ω ν ία ς (1954) του Ηλια Καζάν, όπου η καμερα συναντά πραγματικούς ανθρώπους στις αληθινές τους σ τιγ ­ μές κ α στους αυθεντικούς τους χοίρους, α «παραφ ωνίες» ήταν ε λά ­ χιστες. Τ ο 1933 α Σέντσακ κ α Κοατερ φέρνουν την απειλή σ το ύψος των ουρανοξυστώ ν κ α στήνουν τη συντριβή του πόθου κ α του ενσ τί­ κτου σ τη ν κορυφή του Empire State Budding (Κ ιν γ κ Κ ο ν γ κ ) το 1937, έστω κ α με θεατρικό τρόπο, ο Γουίλιαμ Γ ο υ Ο λ ε ρ φτάνει ως τις βρό­ μικες γειτονιές του East Side σ το D e a d E n d ενα αστυνομικό τμήμα δε «σ τ ή ν ε τα ι», α λλά ζω ντα νεύει σε ρεαλιστικούς χώ ρους και τα κυνηγητά σκηνοθε το υ ν τα στους δρόμους του Μ ανχάταν στη Γ υ μ ν ή Π ά λ η (1948) του Ζ ιλ Ν τα σ έν. ενω σ τις Χ α λ ύ β δ ιν ε ς Ψ υ χ έ ς (T h e

Fountainhead. 1949) του Κινγκ Βιντορ, α ήρωες ε ιν α άκαμπτα, ατσά­ λ ιν α κ α αποφασιστικά σαν τα κτίρια που τους περιβάλλουν κ α τους ορίζουν.

Από τότε που η κάμερα του Καζάν συνάντησε τα βαριά βήματα του -a*y

v *?

Μ άρλσν Μπράντο πάνω στις νεουορκέζικες αποβάθρες κ α , την επό­ μενη χρονιά, ο θριαμβευτής των Οσκαρ ήταν ένας ανώνυμος κ α ασή­

S 5 * F ·. >4

μαντος ανθρωπάκος από μια γειτονιά του Μ προνξ (Μ ά ρ τι του Ν τέ λ -

> r ., > m « t.* ·»

θρώπους κ α τους ήρωές του. T o Actor's Studio φέρνει στο προσκήνιο

μπερτ Μαν), κάτι έμοιαζε να αλλάζει σ το αμερικάνικο ά ν ε μ ό , τους αν­

ένα κα νουριο είδος ηθοποιού κ α . αναπόφευκτα, κινηματογραφικού

χαρακτήρα, οι νότες του ροκ εν ρ ολ γίνο ­ νται οι πρώτοι ήχοι της αμφισβήτησης και, καθώς α κ ολοιθ ούν ο Τ ζ ο ν Κασσαβετης, η χίπικη επανάσταση και ο πόλεμος του Βιετνάμ, η γυαλιστερή και -ειδω λολα τρική » ματιά του Χ ό λιγουντ πάνω σ τη ν πόλη τω ν ονείρω ν ξεθωριάζει για τα καλά. Η nouvoNe vague και οι Σ κ ιέ ς του Κασσαβέτη δίνουν το σύνθημα και οι κάμερες ξ ε ­ χύνοντα ι στους δρόμους, εστιάζοντας εκεί που οι ουρανοξύστες ρίχνουν τη σκιά τους W e s t S id e S to ry , Α μ ε ρ ικ α . Α μ ε ρ ικα. Π ρ ό γ ε υ μ α σ τ ο Τ ίφ α ν ις , Ο Ε ν ε χ υ ρ ο δ α ν ε ισ τ ή ς , το αμερικάνικο α ντεργκρ ά ­

ο υντ τη ς ανατολικής ακτής (Γκρ εγκο ρι

West Side Story

Μαρκόπουλος, Σιρλει Κλαρκ, Μάικλ Σνό ου) και, φυσικά, Ο Κ α ουμπ Ο ι τ ο υ Μ ε σ ο ­ ν υ χ τιο ύ , σ το ν οποίο οι δύο μοναχικός φι­

γούρες που διασχίζουν τη ν Brooklyn Bridge δεν οδηγούνται σ το θρίαμ­

και κομματιασμένες ψυχές. Τ ο Σ έ ρ π ικ ο , ο Π α ν ικ ό ς σ τ ο Ν ιν τ λ Π α ρ κ , ο

βο α λλά σ τη ν απόλυτη διάψευση.

Α ν θ ρ ω π ο ς α π ό τ η Γ α λ λ ία , οι Κ α κ ό φ η μ ο ι Δ ρ ό μ ο ι, ο Ε π ό μ ε ν ο ς Σ τα θ ­

Είναι η εποχή που το αμερικάνικο σινεμά αντιλαμβάνεται το περήφα­

μό ς, Γ κ ρ ιν ο υ ιτ ζ Β ιλ α τ ζ . ο Ν ο ν ό ς , ακόμα και το Π υ ρ ε τό ς τ ο Σ α β β α τό ­

νο Μ εγά λο Μ ήλο του σαν μια «ιο υλη κοιρα γω μέ νη υπόθεση, σαν μια κά­

βραδο, αποκαλυπουν μια ετερόκλητη πόλη - κοινωνία όπου Μαύροι.

θετη πόλη που οι γραμμές της δεν ορίζουν π λέον δρόμους και λεωφό­

Ιταλοί, Ιρλανδοί, Εβραίοι και όλες οι φ υλές του κόσμου συνυπάρχουν

ρους ονείρων, α λλά τεμαχισμένα τετράγωνα, οροθετημένους κανόνες

σε ένα καζάνι που βράζει, ξερνωντας σ την επιφάνεια του κοχλάζοντα κύματα βίας. Ο Τ ο ξ π ζ η ς , η r*o ακριβής, παροξυσμική αλλά και μελετημένη ματιά πάνω σ τη ν αποξένωση της σ ύγχρο­ νης μεγαλούπολης, δε θα μπορούσε παρά να γυριστεί ακρι­ βώς τό τ ε και ακριβώς εκε ί, στα μέσα της δεκαετίας του 7 0 και στους νυχτερινούς δρόμους μιας απατηλά λαμπερής και θανάσιμα αμαρτωλής παγκόσμιας πρωτεύουσας. Ο σ ο κι αν για το ν Γοόντι Α λ ε ν ο κόσμος αρχίζει σ το Σόχο και τελειώ νει σ το Γ κρινουιτζ Βιλατζ, όσο κι αν ο τρόμος της upper class τω ν διανοουμένων του Μ ανχάταν γεννιέται στο κεφάλι τους και ο πόλεμός τους εξαντλείται σε ιδιοφυείς ατάκες π λειοδοτούμενης ανασφ άλειας, για το ν Μ άρτιν Σκορσέζε, το ν Σίντνει ΛιοΟμετ. τον Τζέρι Σάτζμπεργκ ή τον Γουίλιαμ Φριντκιν. η βια ξεκινά από την 5η Λεωφ όρο και το Σέντραλ Παρκ και απλώνεται σαν καρκίνος ως τις άκρες του Κουινς, του Μ προνξ, του Μπρουκλιν κι ακόμα παραπέρα

Στο ξεκίνημα της προηγούμενης δεκαετίας και καθώς οι Ευρωπαίοι κοίταζαν ακόμα τη ν ά λ λ η άκρη του Ατλα ντικού με την αμηχανία του παρατηρητή που ξεμένει από λέξεις και εικόνες (Η Α λ ίκ η σ τ ις Π ό λ ε ις , Γ ε ια σ ο υ Π ίθ η κ ε ), ο α με­ ρικάνικος κινηματογράφ ος επ ού λω νε τα τραύματα από το ν π ό λεμ ο το υ Βιετνά μ και παραδινόταν σ τις α γκ ά λε ς της κυνικής ριγκανικής ευφορίας Η Νέα Υόρκη ήταν ακό­ μα μία πόλη όπου οι δρόμοι της γεννο ύ σ α ν ιστορίες (Μ ε ­ τά τα Μ ε σ ά ν υ χ τ α , Α ν α ζ η τ ώ ν τ α ς Α π ε γ ν ω σ μ έ ν α τ η Σ ο ύ ­ ζ α ν , Γ κ λ ο ρ ια . Α π ό Κ ά π ο ιο ν θα τ ο Β ρ ε ι, Α δ ε λ φ ό ς α π ό Α λ λ ο Π λ α ν ή τ η ), τα όνειρα της εύκ ολης επιτυχίας όμως

ξα να γεννιό ντο υ σ α ν από τις σ τά χ τες τους (Ε ρ γ α ζ ό μ ε ν ο Κ ο ρ ίτ σ ι), οι σούπερ - ήρωες ήταν εδώ για να τη ν προστα­

τεύ σο υν από εξωκοσμους εχθρούς (Σ ο ύ π ε ρ μ α ν ) ή μυξιά­ ρικα φαντάσματα (Γ κ ο σ τ μ π ό σ τ ε ρ ς ), ενώ τα φωτεινά της διαμερίσματα και οι πολυσ ύχνα στοι δρόμοι γίνο ντα ν ξανά το ντεκόρ αστείω ν και ανώ δυνω ν ιστοριώ ν (Τ ρ ε ις κα ι Μ ο ­ ν α δ ικ ο ί, Η Γ ο ρ γ ό ν α , Ο Κ ρ ο κ ο δ ε ιλ ό κ ια ς , Α π ό τ η Μ ό σ χ α σ τ ο Σ ο ύ π ε ρ Μ ά ρ κ ε τ ).

Σήμερα, που όχι μόνο το Χ ό λιγο υ ν τ α λλά και ολόκληρη

Οι σκηνοθέτες της Ν έα ς Υόρκης

*·**■>

■^wSE f w E / i . ,

r

**e$

· \

-

M r .........>v v

^

Λ

i* W jf V ,, Ί ■ 1 — -% • ^ « '« • a L r \ .i« w ||?

P

Jp a R * 1 5[ " f f S i r k

ί Π ·Η ·Ρ ^

!Ι * k !’ \. # r 3§ Η' ! Ρ |" 7 J I J«l— S

US INVAllOtS /*<

Γο Παρίσι, υπήρξε, από τις πρώτες στιγμές του σινεμά, η κατεξοχην κινη ­ ματογραφική πόλη. Ο ι αδελφοί Λ ιμ ιέρ έστησαν τις μηχανές τους στις γω νιές του, ο Φαντομάς του Λ ο υ ί Φ εγιά ντ

---------

τρομοκρατούσε τα πλήθη απο το 1913,

/ ^ Π

*απλώνοντας την τεράστια σκιά του

ο

# .

V

πάνω απ' το Π α ρ ίσ ι» (όπως έ λ ε γ ε π διαφήμιση), ο Ρ ε ν έ Κ λε ρ απολάμβανε τη θέα από τον Π ύ ρ γο του Α ίφ ε λ (Το

<ά

Μ·υ

1ΥΑ1

Παρίσι Κοιμάται -1924)... Υστερα, το Παρίσι πέρασε στα χέρια του Μ αραέλ Κ α ρ νέ και του Κ λο ντ Ο τα ν - Λαρά, για να μ ε ­

VJ

#1 5

MUSI I

τατραπεί σ ' ένα απλό,

ΑΑ.

ατμοσφαιρικό υποστή­

TAlOM fAt

ριγμα, μια νότα ποίησης και ρομα ντι­

C AM O uSti

σμού στις m o ανώδυνες μυθοπλασίες.

(

Από το Les Portes de la Nuit του Κα ρ­ νέ, που ξαναέφτιαξε σε στούντιο τον

η SAY

εναέριο σταθμό του μέτρο της Μ παρμπές, ως ro La Traversee de Paris του

U^IO U VRE

Ο τα ν - Λ α ρ ά , όπου ο Γ κ α μ π έ ν και ο Μ πουρβίλ διασχίζουν, μέσα σ 'έ ν α τα­ ξί, ένα ζωγραφιστό Παρίσι, το σοττίρι είχε ξεχειλίσει. «Θα μπορούσε να ε ί­ ναι ένα φ ιλμαρισμένο θεατρικό έ ρ ­ γ ο ·, έγραφ ε ο Τριφ ο γ ι' αυτή την ται­ νία, «που αερίζεται από το εύρημα της βόλτας μέσα σ 'ένα κινούμενο ντεκόρ, ένα Π α ρ ίσι - στούντιο, βυθισμένο σ'

σ.

Το Παρίσι μ α ς ανήκει... St

ένα αναγκαστικό μπ λοκ άουτ». Α π ό τ ο ν Γ ιώ ρ γ ο Τ ζ ιώ τ ζ ιο

—

-

* » - ?» Γ-

m Ε

Τ

·

^

ι

m m i

Λ

\

του Παραδείσου του Μ ο ρ σ ελ Καρνέ κο* το ντεκΡ ρ ποο έφ τιο ζο ν γ ιο τ»*ν το*νκ> ο Αεον Μ π α ρ ζοκ κι ο Ρεομον

> 1*

1

Τ ο να φιλμάρουν το Παρίσι διαφορετικά, ήτα ν ένας απ' τους θ ε ο ­

'W *i ν __

πράξη, μια αντίδραση σ το σ τείρο ακαδημαϊσμό της «γ α λ λ ικ ή ς ποι­

λο γη μ έ ν ο υ ς σ τό χ ο υ ς της ΝουνβΗβ Vague Ο χ ι μόνο γιατί οι περισ

ό τη τα ς » το υ '40 και του '50. που φ οβότανε τους δρόμους σ α ν χ ο ­

σ ότεροι από τους κινηματογραφ ιστές της ζουσ α ν σ το Παρίσι (α ν και

λ έ ρ α και ό τα ν το υ ς χ ρ ειά ζο ν τα ν , το υ ς έφ τια χνε σ το σ το ύ ντιο .

κα τά γο ν τα ν από α λ λ ο ύ : ο Γκ ο ν τά ρ ήτα ν Ε λ β ε τό ς , ο Ρ ιβέτ απ' τη

Ακόμα και οι μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας το υ πυρήνα της

Ρ ουέν. ο Ρ ομ έρ α π ' τη ν Κορέζ, με αλσατικές όμως ρίζες, ο Σαμπρόλ,

Nouvelle Vague, από τα μέσα τη ς δεκαετίας του 50, διαδραματί­

αν και γε ν ν η μ έ ν ο ς σ το Παρίσι, πέρασε τη ν παιδική του ηλικία σ τη ν

ζ ο ν τα ι ε ξ ο λ ο κ λή ρ ο υ σ το Π α ρίσι και το υς δρ όμου ς το υ, πάντα

Κρεζ και μόνο ο Τρκρό ήταν αυθεντικός Παριζιάνος), α λ λ ά , κυρίως,

συγκεκριμένους και σ ε γειτο νιές που δ εν πλησίασε η π ρ οη γούμ ε­

γιατί το να φ ιλμάρουν το «α λ η θ ιν ό » Παρίσι, υπήρξε μέρος το υ « σ χ ε ­

νη γενιά (παράδοξη εξαίρεση το Les M istons του Παριζιάνου Τ ρ ι-

δ ίο υ » τους. Η κινηματογράφ ηση του Παρισιού δ εν ή τα ν μια αυτο-

φό. που γυρίστηκε στη.

βιογραφική ανάγκη, α λ λ ά ένα αισθητικό μανιφέστο, μια «π ο λ ιτικ ή »

τα 400 Χτυπήματα μας βολτά ρ ουν στις γειτο νιές του Παρισιού, κι

Νιμ). Μ ε τους τίτλο υ ς της αρχής, όμως,

π έλο, γνω ρ ίζει ένα στρατιω τικό σ το πάρκο Μ οντσουρί, περιμένοντας όχι μ όνο αυτός όπου θα κινηθεί ο ήρωΟς τους. Στη μοναδική σ τιγμή ο ι­

με αγω νία τ' α ποτελέσματα κάποιων ιατρικών εξετά σεω ν. Σ το Α σ α ν ­

κογενειακής ευτυχίας, ο Α ν το υ ό ν Ν το υ α νέλ πηγαίνει με τους γονείς

σ έ ρ γ ια Δ ο λ ο φ ό ν ο υ ς του Λ ο υ ί Μ αλ. η Ζα ν Μ ορό αναζητάει το ν ερα

το υ σ το Gaum ont - Pol ace, Place de Cltchy. για να δ ου ν τη ν ταινία του

σ τή της, περιφ ερόμενη σ του ς δρόμους με συνοδεία το υς α υτο σ χε-

Ζακ Ριβέτ Τ ο Π α ρ ίσ ι μ α ς Α ν ή κ ε ι, που δ ε ν έχει ακόμα γυριστεί! Η Rue

διασμούς του Μ άιλς Ντέιβις

des Martyrs, η πλατεία της Τρ ινιτέ, το Μ πουλβαρ Μ ονμόρτρ, η Πιγκώλ, είναι το β α σ ίλε ιο το υ μικρού Α ν το υ ό ν και η «α π ο τυ χία » το υ έχει για

76

Καθόλου παράδοξο που το 1965, έξι σκηνοθέτες της

NouveUe Vague

συνικιογράφουν μια ταινία - μανιφέστο για το Παρίσι, με τίτλο P a r i· Vu

τίμημα τη ν απομάκρυνσή το υ απ το Παρίσι, σ τη ν εξο χή και το α να ­

Par— (Π ο λέ, Ρους, Ντουσέ, Ρομέρ, Γκοντάρ, Σαμπρόλ), έξι ιστορίες

μορφω τήριο (Τ α ίδια και σ το Π υ ρ ο β ο λ ή σ τ ε τ ο ν Π ια ν ίσ τ α και το Α π α ­

εμπνευσμένες από γειτονιές του Παρισιού και τις ξεχωριστές «μυθολο-

λ ό Δ έ ρ μ α : η ε ξο χή είναι πΟντα η τιμωρία). Ο λό κ λη ρ η η «σ ό γ κ α » τω ν

Α ν το υ ό ν Ν το υ α νέ λ στηρίζεται πόνω σ τη χρήση της π όλη ς σ α ν κατα­ φ ύγιο (συναισθηματικό, πολιτιστικό, ψ υ χολογικό...), τη ν ίδια σ τιγμή που ο ήρωας βρίσκεται σε σύγκρουση με το περιβάλλον, προσπαθεί να ενσω ματω θεί και να βόλεϊ τη σφραγίδα του. Σ το Le S ign e du Lion, ο Ρ ομέρ περιγράφει το Παρίσι κότω απ' το ν καυτό α υγουστιάτικο ή λιο και το δρ ο μ ο λό γιο του ήρωά του μετα τρέπεται σε μια αληθινή, φυσική δοκιμασία. Ο λ ο σ χεδ ό ν το έρ γο του Ρ ο­ μέρ, δίνει μια προεξέχουσα θέση σ του ς χώ ρους, τη ν πόλη και τη ν αρ­ χιτεκτονική της (πράγμα που έκανε και ότα ν ήτα ν κριτικός). Ο σ ο «π ι­ σ τ ό » είναι το σύσ τημα το υ Ρ ομέρ σ εβόμενο πάντα τη γεω γρα φ ία της π όλη ς, τό σ ο το σινεμό του Ριβέτ ανασυνθέτει ένα χώ ρο φ ανταστικό, ένα π α ζλ από κομμάτια της αληθινής πόλης. Τ ο Παρίσι το υ Ριβέτ εί­ ναι μια εγκεφ αλική κατασκευή και τα Η λυσ ια Πεδία μπορεί να κατα­ λ ή γ ο υ ν σ τη ν πλατεία της Β α σ τίλης: κανείς δ εν κατέχει τη ν αληθινή εικόνα του Παρισιού, επιμένει ο σκηνοθέτης ταινία με ταινία, μόνο το σ ινεμ ό μπορεί να τη ν ανασυνθέσει Ο Γκ ο ντά ρ απ τη ν πλευρά του, αφού φιλμάρισε τα Η λυσ ια Πεδία όπως ποτέ ως τό τε κι αφού δόξασε τα παρισινά καφέ ό σ ο κανείς, έδω σε σ τη ν π ό λη ένα ν τό νο ανησυχίας και ανασφ άλειας, ίντριγκας και προδοσίας. Ο μόνος τρόπος να ξεφ ύγεις είναι να τρ έχεις γρ ή γο ρ α και ν' α λλά ζεις χώ ρους διαρκώς (με κίν­ δ υ νο να ζα λ ισ τε ίς ή να εκτρ οχια σ τείς από υπερβολική τα χύ τη τα πράγμα τα που, κατά τη ν ταπεινή μου γνώ μη , σ υνέβησαν σ το σ ινεμό το υ Γ κοντάρ). Σ το Η Κ Λ ε ό , α π ' τ ις 5 ω ς τ ις 7 , της Α νιές Βαρντά. η ηρω-

Ο Ζον ΠοΑ ΜπεΑμοντο κοι η Τζ»ν Σιμπεργκ opywvouv το Ηλυοκι ΠεδΜ στο M r Κομμένη την Ανοσο

Παρίσι

—

Τέξας

Π ο λλο ί « ξ έ ν ο ι» σκηνοθέτες γύρισαν μια ταινία στο Παρίσι (από τον Ιταλό Μ περτολουτσ έως τονΦ ινλανδό Καοσρισμάκι), οι Α μ ε ­ ρικανοί όμως (με ελάχιστες εξαιρέσεις) το έβλεπαν πάντα σαν ένα ιδανικό φόντο για μια κοσμοπολίτικη, τουριστική απόδραση « Bon/our Pans » , τραγουδούσαν ο Φρεντ Α στέρ και Οντρει Χέπ-

μπορν στο Fu nn y Face. « From the Arc de Triomphe to the Petit Palais

To χολιγουντια νό Παρίσι κατοικείται από γραφικούς

τύπους με μπερέ και προκλητικές -Π α ρ ιζιά νες», τα ακορντεόν παίζουν σ 'όλες τις γωνίες και οι άνθρωποι ερωτεύονται όπως ρέ­ ει το κόκκινο κρασί Ο αέρας της πόλης έχει τόσο ευεργετική επί­ δραση στους Αμερικάνους πολίτες, που η Σαμπρινα μετατρέπε ται. ως δια μαγείας, από ασχημόπαπο σε κύκνο. Το Παρίσι είναι μια φανταστική πόλη με ιμπρεσιονιστικά χρώματα, ασφάλεια, ξε ­ γνοιασιά και μποέμικη ζωή. Στο Ενας Αμερικανός στο Παρίσι, ο ΤζινΚ έλι είναι ζωγράφος, μένει, φυσικά, στη Μονμάρτη. πάνωαπ' το τυπικό καφέ Muguette (π σύμπτωσηI) και ερωτεύεται μια ονει­ ρεμένη Παριζιάνα (τη Λέσ λι Κόρον) Το Παρίσι των στούντιο ήξε­ ρε να κόβει δρόμους, να συμπυκνώνει τα αξιοθέατα και να είναι χαρούμενο κι ευτυχισμένο, σαν ηλιόλουστη καρτ ποστάλ Η α ντίδραση τω νΓά λλω ν; Ο Ρειμόν Κενό ζήτησε τη μεταφορά όλω ν των μνημείων της πόλης σε ένα μέρος, για να διευκολύνονται οι Αμε ρικόνοι τουρίστεςΐ Ο Ζακ Τατί, πάλι, προτίμησε να σχολιάσει την τουριστική ματιά πάνω στο Παρίσι βάζοντας, στο Playtim e , τη γυάλινη πόρτα που ανοιγοκλείνει, να καθρεφτίζει κάθε φορά κι ένα διαφορετικό μνημείο του Παρισιού (τραγική ειρωνεία: ο Τατί δεν θα καταστρεφόταν οικονομικά με τα ντεκόρ του Playtime, αν ήξερε όπ. μερικά χρόνια αργότερα, θα χτιζόταν η Defense). Νομί­ ζω. όμως, ότι στο Φάντασμα της Ελευθερίας, ο Μπουνιουέλ. δίνει την πιο ιδιοφυή εικόνα της εκμετάλλευσης του Παρισιού από ται­ Ο Θ τκ χ ; μου. νορ*ομΓνη το 19S6. εινοι η tcnvm το ν Ζοκ Τ ο τι οπον το miA*0 not το KOtvowpN) σο νο π ορ χοον το owrri το ν κ. U 0 σνμβολ*<ει το παροδοοιοκο Πορ*οι τί>ς γ ε ιτο π Ο ς . ε ν ν το σττ«τι τ ν ν Αρπε Α σττοτεΑει ένο προφητικφ α ρ χιτεκτο νικό μο ντέλο.

νίες - ταξιδιωτικά γραφεία Εναςσάτυρος, λοιπόν, χαρίζει σε μι­ κρά παιδιά μια σειρά από πρόστυχες (αν κρίνουμε απ' τις αντιδρά­ σεις των γονιών τους) φωτογραφίες Ο ταν καταφέρουμε, επιτέ­ λους. κι εμείς να δούμε περί τίνος πρόκειται, βλέπουμε έκπληκτοι*... καρτ ποστάλ με μνημεία του Παρισιού.

γίες» τους. Από κει κ α πέ<χι. η μόνη T o v ta που θύμιζε» aorfi την εποχή εί­ ναι το L · Maman et la Putain του Ζαν Εστός. γυρισμένο το 1973.0 Αλεξάντρ ιχνα ντά ει τη Βερόνικα στο Sami - Claude, ένα ρπκττρό του Σεν Ζερμέν Ντε Π ρ ε : « Τ η νύχτα οι όνθρωποι είναι πκ> όμορφα, το πρόσεξες; Σαν το Παρίσι, ότσν απαλλάσσεται απο το λίπος του. τα αυτοκίνητα» Τ ο γαλλικό σινεμΰ αλλάζει. και μαζί του. και το ίδιο το Παρίσι. Η πόλη του Μ πενέξστην Ντίβα, του Μ πεσόνστο Νικιτα και το Subway, του Κ ο λάρ στις Αγριες Νύχτες, του Ροσόν στο Ενός Κόσμος δίχως Οίκτο (η ταινία που. δυστυχώς, πήγε ύπατη στην Ελλάδα) ή του Καοοβίτς στο •Κσος, δεν έχει καμιά σχέση με την πάλη της NouveUe Vague. Οι ήρωες του Ροσόν και του Καοοβίτς. για παράδειγμα, όχι μόνο είναι «περιθω­ ριακοί» αλλά χρησιμοποιούν και τα ίδια κόλπο (να σβήσουν, φυσώντας σαν κεριά, τα φώτα του Α ιφ ελ). Τ ι είναι αυτό που τους ξεχωρίζει; Ο Ηφρο (Ιπολιτ Ζιραρντό) είναι αποκλεισμένος μέσα σ την πόλη, ενώ οι ηρωες του Μίσους είναι έγκλειστοι, απέξω. Απ' τη N o u v e le Vague έως σήμερα, ο πληθυσμός του Παρισιού διπλασιάστηκε και οι «Ν έες Π ό­ λ ε ις » που δημκχιργη&Ίκσν δορυφορικά, έχουν τη δική τους πρωτεύ­ ουσα, που λέγετα ι

COatetet - les - Halles και δεν είναι ά λλη απ’ τον

ομώνυμο σταθμό του μετρό. κεντρικό κόρβο όλω ν των τρένων που ξε­ κινούν απ' τα προάστια Α ν ο Τρκρό ή ο Εστάς μπορούσαν ν' αναστη­ θούν, θα

πόθοι νον έμφραγμα μπροστά σ το θέαμα τω ν φ υλώ ν που

ανεβάζουν, o r ' τα υπόγεια του σταθμού, οι κυλιόμενες σκάλες Τ ο Πα­ ρίσι δεν ανήκει σε κανέναν.

Α π ό το ν Χ ρ ή σ το Μ ή τσ η

Ν έα Υόρκη, Παρίσι, Λ ο ς Αντζελες ... Ο ι διασημότε

-

ρ ε ς παγκόσμια μητροπόλεις και όχι μόνο κινηματο­ γραφικά. Τόποι μυθικοί που πάνω τους έχο υ ν συνα­ ντηθεί ό λες οι ιστορίες και χώροι ονειρικοί που οι πε­ ρισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφθεί έστω και στη φαντασία μας. Αν, όμως, τόσο το Παρίσι όσο και το B ig A p p le είναι μύθοι μα ταυτόχρονα και πόλεις, χώροι δηλαδή όπου κάποιος μπορεί, ίσως, να πετύχει τα πά­ ντα ή απλά να πάει να ζήσει, ξέρετε κα νένα ν που να

Η Π όλη τω ν Α γ γ έ λ ω ν στέκει σ το δυτικό όκρο μιας απέραντης ηπείρου σηματοδοτώ ντας το τέ λο ς του ταξιδιού και το πάλαι π οτέ μυθικό όριο το υ «g o w e s t». Οι φλέβες του Ελντο ρ ά ντο στέρεψαν γρ ή γο ­ ρα από χρυσάφι, τα αποθέματα ονείρου, όμως, μοι­ άζουν α νεξά ντλητα Hollyw ood or Bust αναφωνεί ο Τζέ ρ ι Λιουις σ τη ν ταινία του Φρανκ Τ ά σ λ ιν και. όσον

μ η ν ονειρεύεται να γίνει σταρ του Χ ό λιγο υ ντ και να

αφορά σ τις show business το υ λά χ ισ το ν , το Λ ο ς

θέλει να γίνει κάτοικος του Λ ο ς Α ν τζε λε ς ;

Α ν τζε λ ε ς είναι ακόμα ο επίγειος παράδεισος. Η πό-

I

λτι αναπτύχθηκε μαζί με το ν κινηματογράφο και χρωστά π ο λλά απο

« Νωρίς το απόγευμα γύρισα στο Χ ό λιγουντ και ανέβηκα σ το γρ α ­

τα χαρακτηριστικά της σ αστόν, ο οποίος, φυσικά, τη χρησιμοποιεί

φείο μου.. Σήκωσα τα ρολά κι έσκυψα έξω. Αντίκρισα π ς αστραφτε­

κάθε φορά που ταξιδεύει ως τη χώρα της υπόσχεσης, του μύθου και

ρές λάμπες του νέσ ν που είχαν ανάψει από νωρίς. ενώ έφτανε ως εμέ­

της εφήμερης δόξας, δηλαδή ως., το ν εαυτό του.

να η ζεστή μυρωδιά τω ν φ αγητώ ν που ανέβαζε ο εξαεριστήρας του

Από τα Ρ ο ζ Σ κ ά ν δ α λα ως τον Ε ν τ Γ ο υ ν τ και το Π ιό σ τε τ ο ν Κ ο ν τό , το

διπλανού μαγαζιού» Για το ν Φιλιπ Μ άρλοου ο αέρας του Λ ο ς Α ν τ ζε ­

Χόλιγουντ κοιτά τα παρασκήνιά του με ένα μά λλον γραφικό και αστείο

λες καθαρίζει μόνο όταν οδηγεί σ τη ν παραλιακή λεωφόρο της Σάντα

τρόπο, ο οποίος ξεκινά από τη φάρσα (Η Τ ε λ ε υ τ α ία Τ ρ έ λ α τ ο υ Μ ε λ

Μπάρμπαρα κι εκεί, όμως, μέσα από π ς βίλες με τα κόκκινα τούβλα,

Μ π ρ ο υ κ ς ) και φτάνει ως την πικρή σάτιρα τω ν μηχανισμών ψευδαί­

τους μεγάλους κήπους και τις αλέες, μια ά λλη μυρωδιά κάνει εξίσου

σθησης (Ο Π α ίκ τη ς . Δ ιχ α σ μ έ ν ο Κ ο ρ μ ί), απομονώνοντας σχεδόν πά­

βαριά τη ν ατμόσφαιρα

ντα τους ήρωες στους τέσσερις τοίχους ενός γραφείου, ενός στούντιο

Στις σκοτεινές γωνιές μιας πόλης που ποτέ δεν κοιμάται το αμερι­

η ενός ξενοδοχείου (Μ π α ρ το ν Φ ιν κ ). Εδω η εικόνα της πόλης δεν είναι

κάνικο σινεμά ανακάλυψε τη χαμένη του αθωότητα και περιέγραψε

παρά μια απλή αναφορά σ το όνομά της, ένας αόρατος χώρος ο οποίος

ένα σ υγκα λυμμένο κοινωνικό χάος μέσα από τις φιγούρες της μοι­

περιβάλλει έναν κλειστό κόσμο από ονειροπόλους και τυχοδιώκτες,

ραίας γυναίκας, του «τίμιου αμοραλιστη» ντετέκτιβ, του διεψθαρμέ

οπό περίτεχνες απάτες και φονικές ίντριγκες που, απλά, δεν κατηφο­

νου πολιτικού, μπροστά από το ντεκόρ π ολυτελώ ν οικημάτων που ξ ε ­

ρίζουν στο downtown αλλά διακινούνται ανάμεσα στις βίλες του Μπε-

φύτρωναν σαν μανιτάρια δίπλα σ το ν ωκεανό και πάνω σε μια κοιλάδα

βερλι Χιλς, τα πλατό του Μπέρμπανκ και τα εξοχικά της Σάντα Μάνικα.

γεμάτη κοιτάσματα πετρελαίου και εύφορες καλλιέργειες. Τ ο φιλμ

Ο ταν η κάμερα βγει στο δρόμο, δε θα πέσει πλέον (Χιμα μιας οργανω ­

νουάρ γεννήθηκε στο Σαν Φρανσισκο ( Τ ο Γε ρ ο κ ι τη ς Μ ά λ τα ς ), βρήκε

μένης χολιγουντιανής πλεκτάνης, αλλά, με τον n o αμήχανο τρόπο, θα

όμως το πραγματικό του πρόσωπο σ' αυτό ενός - «π ενή ντα τοις εκα­

Φιλμάρει τις τελευταίες στιγμές της. Ο Βιμ Βέντερς σκηνοθετεί το θά­

τό έντιμου σ' έναν κόσμο ογδόντα τοις εκατό διεφθαρμένου» - κυνι-

νατο του σ ύγχρονου σινεμά, που άλλου, σε ένα ανοιχτό πάρκινγκ του

κου private eye, του Φιλιπ Μ άρλοου (Ο Μ ε γ ά λ ο ς Υ π ν ο ς , Α ν τ ίο Γ λ υ κ ιά

Λος Α ντζε λε ς (Η Κ α τά σ τα σ η τω ν Π ρ α γμ ά τω ν ).

μ ο υ . T h e L o n g G o o d b y e ) και το εφιαλτικό after ego μιας σκοτεινής

Αμερικής στη γυα λισ τερ ή πλευρά τω ν μ ε ­

Η Λεωφόρος τηςΔύσης

γά λω ν λεωφόρω ν και την π λέον σύγχρονη

Μπίλι ΓουΟιλντερ Η αφήγηση ενός... ήδη νεκρού δεν μπο­

μεγαλούπολη του δυτικού πολιτισμού

to o

ρεί παρά να μας οδηγήσει σε μια ταινία που κατοικείται από φαντάσματα και σε μια πόλη γεμάτη μύθους και εικόνες. Ο παντοδύναμος σκηνοθέτης, η ξεχα­ σμένη σταρ τοο βωβού, ο άνεργος σε­ ναριογράφος. οι γραμματείς, οι executives, οι ταινίες που « γίνονται ολοένα μικρότερες » και -ο ι υπέροχοι άνθρωποι εκεί έξω στη σκοτεινή αί­ θουσα». η μαγική κΟμερα τοο Μπιλι Γουάιλ ντερ και ένας ολόκληρος κό­ σμος εφήμερης δύναμης, απέραντης ματαιοδοξίας και αφόρητης μοναξιάς. Το Χόλιγουντ, σκοτεινό όσο ποτέ, δια­ σχίζει την πιο διάσημη λεωφόρο του, την Sunset Boulevard

Τσάιναταουν τοο Ρομαν πολανσκι Κινηματογραφικό εγγόνι τοο Φιλιπ Μάρλοου. ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Τζέικ Γκίτες δεν είναι παρά ένας ακόμα παγιδευμένος ήρωας στους νουάρ τοίχους μιας πόλης όπου το παιχνίδι της εξουσίας παίζεται, με τους ίδιους πάντο­ τε κανόνες, στο όνομα του μέλλοντος και της κοινωνικής ανάπτυξης. Η πολιτική, το χρήμα, η διαφθορά και το αδιέξοδο των ανθρώπων που δοκιμάζουν να μοιράσουν μία εκ των προτέρων σημαδεμένη, με αίμα, τράπουλα Κα­ θώς η κάμερα απομακρύνεται, ακουγονται τα τελευταία λόγια της ταινίας: - Πάμε να φύ­ γουμε... Δ εν μπορούμε να κάνουμε τίποτα Τζέικ. Εδώ είναι Τσάιναταουν»

79

Τοπος ovetpwv kcm τ ο π ίο κατοστρο^ος το Λος Α ν τ ζ ε λ ε ς tw v opxwv τον E ψτ Γουντ (K«rrw αρκττερο). ο λλο not τον Σε to μου (αρ·στερο).

to o chwvo .

Εντα ση του ΜΟικλ Μαν Ενας κλέφτης και ένας αστυνόμος. Δυο μο­

Α ν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Π ολέμου και αμέσως μετά, το έγκλημ α ήταν για το χολιγουντιανΟ σινεμά μια συμβολική υπόθε­ ση και η επί της οθόνης αναπαράσταση του ένα ζητημα μοναδικού κι­

ναχικοί ήρωες, δύο όψεις του ίδιου νομίσμα­ τος και μια ταινία που. μέσα από τους σκο­ τεινούς δρόμους μιας μελαγχολικής, αδιέ­ ξοδης και απάνθρωπης πόλης, φέρνει τους χαρακτήρες αντιμέτωπους με τις επιθυμίες, τις σχέσεις, την ηθική και τη μοίρα τους. Ο ΜΟικλ Μαν. με μια σκηνοθεσία αρχιτεκτονι­ κής ακρίβειας, μετατρέπει το νυχτερινό Λος Αντζελες σε βίαια πόλη του παλιού Γουέστ. μετρώντας τα όρια των ηρωων του. Από το σπίτι δίπλα στην απέραντη θά­ λασσα ως το αεροδρόμιο. η μόνη γραμμή πουχωρίζει δυο άντρες είναι αυτή που χάραξε ανάμεσα τους ο Νόμος.

νηματογραφικού σ τιλ, τα τελευταία χρόνια ο αμερικάνικος κινημα­

gQ

τογράφ ος ανακαλιΑπει τη διαρκή παρουσία της βίας σε κάθε γωνιά

Χωρίς μετρό και χωρίς ουρανοξύστες, το Λ ο ς Α ντζε λε ς είναι κυριο­

του δρόμου. Τ ο ελικόπτερο που πετάει πάνω από το Λ ο ς Α ν τζελες δε

λεκτικά μια πόλη της επιφάνειας. Μ ε μοναδικό «α π ό κάτω » της τους

βλέπει π λ έ ο ν κάτω το υ οκτώ εκατομμύρια ζω ντα νές ψ υχές α λλά

ορόφους τω ν πάρκινγκ (το αυτοκίνητο είναι το μόνο μέσο που μπορεί

Ο κ τ ώ Ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια Τ ρ ό π ο υ ς να Π ε θ α ν ε ις και Τ α Π α ιδιά τ η ς Γ ε ιτ ο -

να μετα -κινήσει τους χαρακτήρες) και άνωθεν όριο έναν ουρανό που

ν ιό ς δεν ονειρεύονται ένα ταξίδι ως τη θάλασσα με τους κοκκοφοίνι­

σχίζουν μόνο αεροπλάνα και ελικόπτερα, η απόλυτη καλκρορνέζικη με­

κες και τις ξανθές σιλικονέ γκόμενες με τα πατίνια, α λ λ ά απλά την

γαλούπ ολη δεν είναι παρά μια ανοιχτή περιοχή, μια οριζόντια πόλη -

αυριανή μέρα που ξημερώ νει μέσα από οικογενειακούς καβγάδες,

σκηνικό χωρίς βάθος και ύψος. Χωρίς ένα άτυπα θεσμοθετημένο αστι­

ημιπαράνομα deals, μάχες συμμοριών και αστυνομικό κυνηγητό. Τ ο

κό κέντρο (πού <χ/γκεντρωνονται άραγε οι οπαδοί των Λέικερς να πα­

Λ ο ς Α ν τ ζ ε λ ε ς έχει πάψει προ π ο λ λ ο ύ να είναι η π ό λη τω ν beach

νηγυρίσουν όταν παίρνουν το πρωτάθλημα;), το Λ ο ς Α ν τζε λε ς μοιάζει

parties, του σέρφινγκ και τω ν ψεύτικων ηλιοβασιλεμάτω ν και έχει με­

με ένα σ ύμ π λεγμ α χιλιάδω ν νησίδω ν - οικιστικών τετρ α γώ νω ν που

τατραπεί σε έναν αχανή χώ ρο όπου οι φαρδιοί λεωφόροι και τα τε ­

κομματιάζονται από σιω πηλές α υλές με καλοκουρεμένο γκ α ζόν και

ράστια οικιστικά μπλοκ τεμαχίζουν ένα σώμα που δεν ήταν ποτέ ενι­

νυχτερινούς χωρίς κίνηση δρόμους. Ενα τεράστιο, ακίνητο προάστιο

αίο. Τ α γκέτο τω ν ισπανόφωνων και τω ν Μ αύρων είναι μια δυναμική

που χωράει μέσα του εκατομμύρια διαφορετικές ανθρώπινες ιστορίες,

πραγματικότητα (C o lo r s ) και η βια γεννιέται μέσα από κάθε επαφή,

τραγικά ασήμαντες σ την καθημερινότητα τους. Ο σ ο κι αν το Χ ό λιγουντ

διά λογο, συναδελφ ική ή εχθρική πράξη (Ο Α ν θ ρ ω π ο ς ο π ό τ ο Α ο ς

προσπαθεί να το μετατρέψει σ το ιδανικό ντεκόρ μιας πα ρ ά λογης -

Α ν τ ζ ε λ ε ς η, επί το αυθεντικότερον. L iv e a n d D ie in L .A .), στοιχείο

φυσικών δυνάμεων (Σ ε ισ μ ό ς ) η κοινωνικής υστερίας (1941) - θεαματι­

που έχει π λέο ν ενσωματωθεί σ τη ν non κουλτούρα της πόλης και μπο­

κής καταστροφής, η αλήθεια αυτής της πόλης βρίσκεται όπου και η αλή­

ρεί κάλλκττα να περάσει στη μ εγά λη οθόνη σα ν ένα ξεκαρδιστικό μα

θεια των ανθρώπων της. Στις μικρές και χαμηλόφωνες διαπλεκόμενες

σ τιλά το αστείο υπό τους ήχους ενός χαρούμενου σ αχλοτρά γουδου

περιπέτειες που ξεκινούν από απρόσμενες cx/ναντήσεις και ξεχνιού­

(P u lp F ic tio n ). Α ν ο Νεουορκέζος ταξιτζής Τράβις Μ πικλ μπορεί να

νται ως το επόμενο πρωινό. Τ α Σ τ ιγ μ ιό τ υ π α του Ρόμπερτ Αλτμ α ν είναι

μετατραπεί σε κινούμενη βόμβα συμπιεσμένος από το σκοτάδι και τη

η πιο εύστοχη και ειλικρινής «μ ικ ρ ή» ταινία που έγινε γ ι’ αυτήν τη με­

βρομιά μιας παγω μένης από σ υνα κ Λή μα τα μεγαλούπ ολης κρυμμέ­

γά λη πόλη (μ' έναν α νά λογο μα πκ> απλοϊκό τρόπο και το Γ κ ρ ο ν Κ ο ν ιο ν

νης στη σκιά τω ν νυχτερινώ ν ουρανοξυστώ ν, ο γιάπις απολυμένος

του Λ όρ ενς Κάσνταν), ένα φιλμ που συνέλαβε την ψυχή της μέσα από

υ π ά λλη λο ς το υ Μ άικλ Ν τά γκ λα ς χρειάζεται, σ τη ν ά λ λ η άκρη της

κομμάτια, αποσπάσματα και ημιτελείς ιστορίες. Ο κάθε άνθρωπος είναι

ίδιας χώρας, π ολύ λιγό τερ α για να «περάσει τα σ ύνορ α ». Σ τη ν Ξ ε ­

η μικρή του, διαφορετική ιστορία, λέει ο Αλτμα ν, α λλά κάτω από το ν κα-

χ ω ρ ισ τ ή Μ έρ α όλα ξεκινούν από ένα μποτιλιάρισμα και, μέσα σ το κα­

λιφορνεζικο ήλιο οι ανθρώπινες διαφορές γίνονται ό λο και πιο δυσδιά­

ταμεσήμερο, ένας άνθρωπος δ εν έχει παρά να διασχίσει μια επίπεδη

κριτες. Σ ε ποια, άλλω στε, πόλη θα μπορούσαν σ το άμεσο μ έλλο ν οι άν­

και ανοιχτή πόλη για να φτάσει ως την άκρη της και, σπέρνοντας τον

θρωποι να τα βάζουν μέχρι θανάτου με τα ομοιώματα τους παρά στο

τρόμο, να συναντήσει το ν ωκεανό και το θάνατο.

Λ ο ς Α ν τζελες του 2019 και του Μ π λ έ ιν τ ΡΟ νερ.

0 θ ά ν α ΐο ς και η πόλη

«Είναι μια πόλη σ α ν υπολείμματα από πάρτι που όλοι οι κα λεσ μένο ι πέθαναν π έφ υγαν», λ έ ε ι για τη Β ενετία μια ηρωίδα της αριστουργπματικής ταινί­ ας του Ν ίκο λα ς Ρ ε γ κ Μετά τα Μεσάνυχτα (1973). Και πράγματι, α ν ετησκεφθείς rev πραγματική Β ε ­ νετία - εννοώ σε μη τουριστική περίοδο - αυτή την τί η ηχώ είναι καθαρή». Ο Ρεγκ έπλεξε τη ν ταινία του - πλάνο το πλάνο

αίσθηση θα σου αφήσει. Τ έ λ ε ια κα ι θλιβερή σ αν

- πάνω στη Βενετία και αν προσπαθήσεις να τη μεταφέρας σε ά λλη πό­

ντεκ ό ρ ενό ς θεατρικού έ ρ γο υ που τέλειω σε. Και

λη , τα πάντα θα καταρρευσουν

είναι αυτή η σκοτεινή και μ ελα γχο λική όψη της πό­

Τ ο ίδιο ετνχειρησε να κάνει και ο Π ο λΣ ρ έιντερ με το Ξ έ ν ο ι σ τ η Β ε ν ε τία (1990), τονίζοντας και αυτός το λοβυρινθωδες και σκοτεινό - σχεδόν με­

λη ς που τονίζεται στις ταινίες που υποδέχτηκε.

ταφυσικό - κλίμα, ω στόσο το αποτέλεσμα το ν πρόδωσε Η Βενετία, πάντως, και σ' αυτή

Απ ό το ν Ο ρ έσ τη Ανδρεαδάκη

την ταινία, οδηγεί το ξεδίπλω ­ μα του μύθου και καθορίζει τις

ilP ________________________________________

αντιδράσεις τω ν χαρακτήρων. Υπάρχει βέβαια και η τουριστική όψη. των ρομαντικών τραγουδιων,

θ α έλεγα ότι οι δύο αυτές ταινίες (ανεξάρτητα από τη ν τεράστια ποι­

των γονδολιέρηδω ν, τω ν ερωτων ή ακόμη και της λάμψης του κινημα­

οτική το υς διαφορά) μαζί με το ν κλασικό θ ά ν α τ ο σ τ η Β ε ν ε τ ία του

τογραφικού της φεστιβάλ Να ναι όμως τυχαίο το ότι οι δυο μεγάλες

Λουκίνο Βισκόντι (1971) α πο τελούν μοναδικό τρίπτυχο κινηματογρα­

ταινίες (Ρ ω μ α ίο ς και Ιο υ λιέ τα του Ρενάτο Κοστελάντ -1 9 5 4 και Δ ια κ ο ­

φικής μελέτης για μια πόλη. Και αν ο Ρεγκ και ο Σρειντερ καταπιάνονται

π ές σ τ η Β ε ν ε τία του Ντέιβιντ Λ ιν -1 9 5 5 ) που έπαιξαν με αυτό το ρομα­

πρωτίστως με το λαβύρινθο και δευτερευόντω ς με το θάνατο, ο Βισκό-

ντικό της πορτρέτο, χρησιμοποίησαν μονάχα το βενετσιάνικο αμπαλοζ

ντι ορίζει από τη ν αρχή τη ν κατάληξη ενός ανθρώπου που πάει στη Βε­

χωρίς να εισχωρήσουν σ τη ν ουσία και την ιδιαιτερότητα της; Ο χι, δεν

νετία για να εκτροχιαστεί και να αυτοεγκλωβκττει, προκαλωντας το θά­

ιχιοτιμώ ούτε το ν ΚαστελΟνι που, εξάλλου, κέρδισε το ν Χρυσό Λέοντα

νατό του. Η Βενετία του Ιταλού μάστορα είναι μια υγρή πόλη ασφυξίας

του Φεστιβάλ Βενετίας (τυχαίο άραγε;) ούτε το ν Λ ιν και τη ν υπέροχη

και θανατικού, μια συμβολική αντίθεση ανάμεσα σ τη ν ιδεατή νεότητα

Κάθριν Χέπμπορν Ο μω ς η ιστορία του πρώτου τοποθετείται από τον

του Τά τζιο - Μπιορν Α ντερ σ εν και το απογοητευμένο γήρας του Α σ εν-

Σαιξπηρ στη Βερόνα και περκττοσιακα μεταφέρεται στη Βενετία και του

μπαχ - Ντερκ Μ πόγκαρντ Από το Λ ίντο , το Hotel Des Bains και τις κα­

δευτέρου έχει τη σφραγίδα της αμερικάνικης ταξιδιωτικής κομεντί και

μπίνες της παραλίας, ως τα σοκάκια που ξεχυ λίζο υ ν από τη ν επιδημία,

θα ήταν η ίδια ακόμη και α ν είχε γυριστεί στη Ρώμη ή το Παρίσι.

το τοπίο της πόλης γίνεται καθρέφτης σ τη ν αντανάκλαση τω ν ηρώων

Αντίθετα, το α ίν ιγ μ α -Β εν ετ ία εξετάζεται σ το Μ ε τά τα Μ ε σ ά ν υ χ τα όπου κάθε γωνιά της πόλης αποτελεί κι ένα κομμάτι στο ιδιοφυές παζλ της πλοκής. Η πόλη-λα β υρ ινθο ς κυκλώνει και καταπίνει τους ήρωες:

Η Βενετία μοιράζει τα χαρτιά και παίζει πρώτη. Τ ι να τα κάνεις τα υπ ό λο ιπ α · είναι φ ε υ γα λ έ α και ε λ λ ιπ ή . Ακόμ η και ο μ ε γ ά λ ο ς Μ ικ ε λ ά ν τ ζ ε λ ο Α ν τ ο ν ιό ν ι (Κ υ ρ ία Χ ω ρ ίς Κ α μ έ λ ιε ς -

Ο σ ο κι αν περιπλανώ ντας κα τα λήγουν σ το αρχικό σημείο εκκίνησής

1953) κιν η μ α το γρ α φ εί τ η ν ακινησ ία τη ς π ό λ η ς σ α ν βαρύ σ κη νικό

τους, ενώ το τέλος μοιάζει να έχει ειδωθει από πριν - όπως ακριβώς σ'

φ ό ντο , ενώ ο Λ ικ Μ π εσ όν (Ν ικ ίτ α - 1990), ο Τ ζ έ ιμ ς Μ π ο ντ ( Ε π ι χ ε ί ­

ένα λαβύρινθο. Η μόνη που ούτε χάνεται ούτε χρειάζεται μίτο για να κι­

ρ η σ η Μ ο ύ ν ρ ε ικ ε ρ - 1979) και ο Σ τ ιβ ε ν Σ π ίλ μ π ε ρ γ κ (Ιν τ ια ν α Τ ζ ό -

νηθεί με ασφάλεια στους δρόμους της είναι μια τυφ λή μέντιουμ που κα­

ο υ ν ς κα ι η Τ ε λ ε υ τ α ία Σ τ α υ ρ ο φ ο ρ ία - 1988) τη χρ η σ ιμ ο π ο ιο ύ ν σ α ν

ταλαβαίνει πότε πλησιάζει ένα κανάλι «από την αλλα γή του ήχου, για

το υρ ισ τικό πέρασμα.

Ρώμη, η Αιώνια Πόλη. Δυστυχώς,

Καθώς η αρχαιότητα ήταν ένα «β α α λειο γιγά ντω ν», α ταινίες που επιχείρησαν να τη σκηνοθετήσουν χρησιμοποίησαν πάντα

το σινεμά έδωσε περισσότερο βά­ ρος στην Αιώνια Ρώμη, παρα στην ίδια την πόλη, μ ε αποτέλεσμα να περιμένουμε το τέλος του Π ο λέ ­ μου για να

τα π » μεγαλειώδη ντεκόρ. Τ ο βέβαιο είναι πως τα περισσότερα peptum (ή ταινίες χλαμύδας, αν προτιμάτε) α π ο τιπ ω σ α ν μια αντίληψη του μνημειώδους πολύ κοντινή στα αρχιτεκτονικά πει­ ράματα της φασιστικής Ιταλίας του 3 0 Δ ε ν είναι τυχαίο ότι αρ­ κετές ιστορικές ταινίες βρήκαν αργότερα ιδανικό ντεκόρ στην έρημη τότε συνοναα του E U R , τυ π κό δείγμα μουσολινικηςαρχι­ τεκτονικής, που χτίστηκε για να υποδεχθεί την Παγκό<Λκα Εκθε

’

δούμε

το

αληθινό της

ση του 1942 Αλλω στε, ο Μουσολινι υπήρξε ο μεγαλύτερος προ­ πολεμικός

σκηνοθέτης της Ρώμης. Α υτός δημιούργησε το

1937 τα στούντιο της Τσινετσιτά, πστεύοντας ακράδαντα σ το...

πρόσωπό. Το ιταλικό σινε­ μά, όλως παραδόξως, δε συμμε­

λενινιστικό σλόγκα ν « Τ ο σινεμά είναι το πκ> ισχυρό ό π λ ο ». Στις 8 Μαίου του 1938. η «αυτοκρατορικη Ρώ μη» του δικτάτορα γιορ­ τάζει την επίσκεψη του Χίτλερ. Ο λο ς ο κόσμος είναι στους δρό­ μους εκτός από δυο μοναχικούς ανθρώπους. Είναι, πραγματικά,

τείχε στα κινηματογραφικά κινή­

μια Ξεχωριστή Μέρα (Ετορε Σκάλα -1 9 7 7 ) και η Αντονιέτα (Σό­

ματα πρωτοπορίας του '20 (α ν και

φια Λ ό ρ εν) με το ν Γκαμπριέλ (Μ αρτσέλο Μ στρογιάνι) θα σμί­ ξουν κάτω από τα ραδιοφωνικά σχόλια, διαπιστώνοντας πως το

το μανιφέστο του φουτουρισμού

μεγάλο γεγονό ς δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνει νοικοκυρές και

πρωτοδημοσιευθηκε στην Ιτα­

ομοφυλόφιλους, αλλά μόνο στρατιώτες

λία ), για τα οποία π πόλη υπήρξε αξεπέραστο μοντέλο, και έτσι οι μ ό νες εικόνες της Ρώμης που

Λ ίγ ο πριν τελειώσει ο Πόλεμος, βλέπουμε επιτέλους το αλη­ θινό πρόσωπο της Ρώμης, μιας Ανοχύρω της Πόλης (η ταινία του Ροσελινι, μανιφέστο του νεορεαλισμού), κατακερματισμένης από το φασιστικό όνειρο Υποδέχεται τους ε λε ιΛ ε ρ ω τέ ς της (Π α ιζύ, Ροσελινι) με τραύματα βαθιά, ενώ οι α λλα γέ ς σ υντε-

διαθέτου μ ε παραπέμπουν στην... αρχαιότητα

(Κβο

Βαντις

του

λούνται με ιλιγγιώδη ρυθμό Η αναδόμηση της βιολουθεί μια πο­ ρεία έξω απότα ανθρώπινα μέτρα. Τ ο <*νεμά καταγράφει τη στα­ διακή μεταμόρφωση αυτής της πόλης σε μητρόπολη. Ηδη από τα

Γκουατσόνι -1912, Καμπίρια του

χρόνια του φασισμού, η περιφέρεια άρχισε να γίνεται ο τόπος

Παστρόνε -1914, κτλ.).

συγκέντρω σης τω ν φτωχών, αυτών που ξερασε το κέντρο (η εξουσία), για να αναδειχθουν τα ιστορικά μνημεία. Αυτό το «σ τε ­ φάνι» των αποκλεισμένων (τω ν lifiutati - rifiub: ανεπθυμητω ν σ κ ο υ π Λ ώ ν ) ολόγυρα, αλλά μακριά επό το κέντρο, γίνεται επί­

Α π ό τ η Γ ιώ τα Ιω α ν ν ίδ ο υ

σης ο «φ ράχτης» για όσους έρχονται από την επαρχία να βρουν

εδω την τύχη τους. Ο κινηματογραφικός νεορεαλισμός αφήνει να διοφοε

να της πόλης στο ιταλικό σινεμά του '50. θα διακρίνουμε μια διάχυτη οβε-

νει αυτό που διατυπώνει μερικά χρονιά αργότερα ο παζολινικός ήρωας

βαότητα. μια σύγκρουση ανάμεσα σε δυο όψεις αναπαράστασης Σαν

Γκουτόζο στο L a Rabtoia (1963): «Ε ν α έθνος που ξαναρχίζει την ιστορία

να υπάρχουν δυο πόλεις ή. μάλλον, μ η πόλη σε δυο διαφορετικές εκ­

του, δίνει πρώτα απ' όλα σ' όλους τους ανθρώπους την τατεινότητα να

δοχές: από τη μ η πλευρά η θεατρική πόλη, αυτή που ξ ε τυ λίγ ε τσ σαν μ η

μοιάσουν στους πατεράδες τους...». Αυτό ακριβώς είναι που δε συνέβη,

σπείρα από καρτ ποστάλ. μ η πόλη που ορίζετα από τα μεγάλα κλασκά

λοιπόν, στις ιταλικές μεγαλουπόλεις και κυρίως στη Ρώμη. Η ρήξη στην

μνημεία της, που απο τελείτσ από εικό νες -σ ή μ α κατατεθέν κα , από την

Ιστορία επέφερε τη ρήξη στις σχέσεις των ανθρώπων με την πόλη που δεν

άλλη, ανώνυμα και βρόμικα σοκόκοα. όπου χά νο ντα σ ε ιβ λ η μ σ π κ α τό­

είναι π μ στα μέτρα τους, δεν είναι π β δίκιά τους. Απόδειξη: Τ ο περπάτη­

ποι και εμφανίζονται οι καθημερινές και σκοτεινές όψεις της πόλης

μα. η έλλειψη μεταφορικού μέσου, αποτελεί μια μεγάλη ήττα (Ντε Σίκα,

Ε ξά λλου , λίγα χ ρ ό ν η μετά το ξέσπασμα του νεορεαλισμού, α πε­

Ο Κ λ έ φ τ η ς τω ν Π ο δ η λά τω ν , 1948). Η διαδρομή από την περιφέρεια προς

ρισσότεροι σκηνοθέτες επκττρέφουν σ την Τ σ ν ε τ σ τ ά , μαζί με πολλούς

το κέντρο δεν έχει π λέον νόημα και ο ήρωας της ταινίας, ακρωτηριασμέ

ξένους «εισ β ο λείς». Στην «Π ό λ η του Κινηματογράφου» όπου όλα είναι

νος θαρρείς δίχως το ποδήλατό του, σωριάζεται ανήμπορος σ το πεζο­

δυνατά, το 1952, ο Ρενουάρ γυρίζει τη Χ ρ υ σ ή Α μ α ξα , ενώ ο Γουάιλερ

δρόμιο. δίπλα σ το γ » του. Η πόλη γίνεται λαβύρινθος για την Μπέργκμαν

τις Δ ια κ ο π έ ς σ τη Ρ ώ μ η . Ο θίντορ και ο Μανκίεβιτς δουλεύουν ταυτό­

του E u ro p e 51 (Ροσελίνι) και η πορεία της μέσα στη μ φ ρ η ενισχύει ακό-

χρονα με τον βισκάνπ κ α τον Φελινι Αποκορύφωμα (κ α ταφόπλακα)

μη περισσότερο το αίσθημα της αποξένωσης. Ο παζολινικοι ήρωες του

των αμερικάνικων εκστρατειών στην Τ α ν ε τ α τ ά υπήρξε η Κ λεο π ά τρ α

Α κ α τό νε . Μ όρα Ρ όμα και La R icotta μοιάζουν με νομάδες της μητρόπο­

(1962) που, ως γνωστόν, ξεπέρααε κάθε όριο σπατάλης κ α υπερβολής.

λης και η περιπλάνησή τους έχει κύριο σκοπό ν' σναατνθέσει μέσα από

Από τότε, σ δραστηριότητες του στούντιο άρχισαν να μειω νοντα α -

την αποσπασματικότητα τις χαμένες αισθήσεις που πρόσφερε κάποτε η

<**ητά κα . με την εξαίρεση του «θαμω να» Φελινι (που, με απαρχή την

πόλη Διότι, απέναντι σ' αυτό το μοντέρνο, μπορούμε ο ω ς να θεωρούμε

Ν τ ό λ τ σ ε Β ιτα . το 1959. δεν ξαναδουλεψε ποτέ π η έξω από την Τ α ν ε -

μια κοινωνία ξοφλημένη, αλλά όχι και τους ανθρώπους της. Ετσι, η πόρ­

τα τά ), τα ελάχιστα κινηματογραφικό γυρίσματα ( Τ ο Ο ν ο μ α το υ Ρ όδου.

νη του Μ αμα Ρόμα (Αννα Μανιάνι) διασχίζει κι αυτή τη Ρώμη με τα πόδια,

Οι Π ερ ιπ έτειες το υ Β α ρ ό ν ο υ Μ ιν χ ά ο υ ζε ν ). π νίγσ ντα μέσα στις άφθο­

μόνο που η κίνησή της έχει κάτι το «ηρω ικό». Τ ο περπάτημα δεν είναι τα­

νες μετριότητες των τηλεοπτικών συνεργείω ν του Μπερλουσκάνι που

πείνωση για το ν Παζολινι. είναι το π » πολύτιμο αγαθό των φτωχών Μια

κατέκλυσσν το χώρο.

ανάλογη α ίίΛησ η έχεις και στις Ν ύ χ τ ε ς τη ς Καμπιρια του Φελινι

« Ρώμη, μ η κ ο ίλ η που καταβροχθίζει κ α μηρυκάζει». έλε γε ο Φελινι

Στις περιπλανήσεις τους, η Μασίνα η η Μανιάνι συναντούν που και που

κ α ο Γκριναγουέι υπερθεμάτιζε, μιλώντας γ η την Κ ο ιλιά το υ Α ρ χ ιτ έ ­

ένα περαστικό ανοιχτό, σπορ αυτοκίνητο, γεμά το «ηδονοθήρες» νεα­

κ το να (1987): « Ο τίτλος της ταινίας μου έχει ένα διπλό νόημα, γιατί η

ρούς. Είναι η Ρώμη της Ν τ ό λ τ σ ε Β ιτα (Φελινι) και του Φ α νφ α ρ όνου (Ρίζι),

Λ η η Ρώμη είναι μ η τ ερ α σ τή κ α λ ή που χώνευε ανέκαθεν οτιδήποτε

αυτή που πήδηξε στο τρένο του εκσυγχρονισμού χωρίς πολλές ερωτή­

ερχόταν από α λ λ ο ύ » Ισω ςγι α υ τό π ο τέ μ η τέ το η π ό λ η δ ε θ α π ά ψ ε ιν α

σεις. Α ν υπάρχει, πάντως, κάποιος που κατάφερε να ενώσει τον κόσμο

προσφέρει κι ένα διαφορετικό πρόσωπο σε όποιον την παρατηρεί Ο

των σπορ αυτοκινήτων μ’ αυτόν τω ν προλετάριων, είναι ο Αντονιόνι. Στην

Νάνι Μορέτι, πάνω στη βέσπα του. σ το Α γ α π η μ έ ν ο μ ου Η μ ε ρ ο λ ό γιο ,

Ε κ λειψ η , η ηρωιδα του (Μάνικα Βιτι) οργώνει τη Ρώμη με τα πόδια κι ας εί­

χα νετα στα προσφιλή του δρομάκη, στις γέφυρες κ α σ η ς συνοικίες

ναι πλούσια μεγαλοαστή (όπως και η Ζαν Μ ορό στο Μ ιλάνο της Ν ύ χ τα ς ).

της μεσοπολεμικής. μεταπολεμικής κ α α ιγχ ρ σ ν η ς Ρώμης κ α μας οδη­

Τα δρομολόγια του Αντονιόνι ξεκινάνε «χινήθως από το κέντρο της πόλης

γεί σε μ η περιήγηση γεμάτη φρεσκιες μνήμες, πρόσφορη σε ονεψ>ο-

και χάνονται στα προάστια, σ η ς ζώνες των μεγάλω ν συγκροτημάτων,

πολήσεις. « θ α ήθελα να γυρίσω μ η τ α ν η μόνο με σ π ίτ η » , μας εξομο-

των σκουπιδότοπων και των αχανών οικοπέδων που γειτονεύουν με τον

λ ο γε ιτα , κι εμείς δε βλέπουμε παρά μόνο σ π ίτη , σ τη ν Γκαρμπατέλα,

κόσμο του Παζολινι. γραμμές φυγής από πόλεις όπου δε ν απομένει παρά

στο Μ οντεβέκη, κτλ. Διότι, σήμερα, ό λο το μεγαλείο της Ρώμης έφυγε

ένας απόηχος της ανθρώπινης παρουσίας. Για το ν Φελινι. από την άλλη,

από τα τουριστικά μ ν η μ ε η που περιδιάβανε η Οντρει Χ έ α η ο ρ ν πάνω

η Ρώμη είναι πρώτα ένας τόπος μνήμης και υστέρα μ η πόλη Γ Γ αυτό και ,

σε μ η βέσπα επίσης, σ το Δ ιο κ ο π ε ς σ τη Ρ ώ μ η κ α εδραιώθηκε σε χώ­

η ματιά του είναι περισσότερο ζωγραφική και λιγότερο αρχιτεκτονική, γι’

ρους που δημιούργησαν τη δική τους σύγχρονη ιστορία, μέσα από τη

αυτό και μεταχειρίζεται τη Ρώμη περισσότερο σαν «μεταφ ορά» και λιγό ­

ζωή Η σύνδεσ η το υ κέντρου με την περκρέρεη. η τό σ ο επιθυμητή

τερο σαν αστικό χώρο. Η ματιά του Φελινι για την πρωτεύουσα δεν είναι

α / ν έ χ ε η της πόλης γ η το ν Παζολινι, με το πέρασμα του χρόνου, ίσως

ούτε αυτή του τυφ λού ερωτευμένου ούτε εκείνη του αγανακτισμένου |

πραγματοποιήθηκε

κριτικού, είναι μια ματιά συμπάθειας, με την ετυμολογική έννοια της λέξης. Απόψε υγοντας συστηματικά κάθε πο­ λιτική ετικέτα, διαυγής και γενναιόδω­ ρος, ο Φελινι κατόρθωσε ν απαθανατί σει μια «ζω ντα νή » πόλη, όπου οι θεα­ τές μπορούσαν ν' αναγνω ρίσουν τον εαυτό τους. Οπως καταλαβαίνετε, η εικόνα της πόλης δεν είναι ενιαία στους Ιταλούς κινηματογραφιστές,

ούτε

καν

σ’

αυτούς του νεορεαλισμού. Αρκετές ταινίες που ανήκουν στη «σ χ ο λή » εξα­ ντλο ύν τη Ρώμη σε συμβάσεις κα» γρα­ φικότητες: η αφήγηση είναι ρεαλιστι­ κή. α λλά δεν υπάρχει καμία έγνοια για την τοπογραφία και τους χώρους της πόλης που συχνά χρησιμεύουν σαν απλό ντεκόρ Α ν (Ρεφ τούμε την εικό­

Σκιές και ομίχλη

Πλήθος σκηνοθέτες διαφόρων εθνικοτήτων προσπά­ θησαν να αποτυπωσουν σε φιλμ ολα τα μυστικά, το χρώ­

Ισως να φταίει το κλίμα (μόνιμα γκ ρίζο) ή αυτή η κλειστοφ οβική διά­ θεση. που χάνεται σ ιγά σιγά, αν η πάλή σου γίνει βίωμα. Σ τ ο σινεμά.

μα και το στιλ 610 τετραγωνικών μιλιώ ν μιας από τις πιο

όμως; Π ο λ λ ο ί φ λερτα ραν κινηματογραφικά μαζί της, α λ λ ά σε λίγο υ ς

φημισμένες πόλεις του κοσμου. Σχεδ όν κανένας δεν

παραδόθηκε η προσεψερε κάποια μυστικά της. Π ά ρτε σ α ν βασικό πα ράδειγμα τη ν α γ γ λ ικ ή περίοδο τη ς φ ίλμογραφ ια ς το υ Α λ φ ρ ε ν τ Χ ίτσκοκ, ο οποίος ξεκίνησε μια ο λό κ λη ρ η μόδα δίνοντας σ το Λ ο ν δ ίν ο

τα κατάφερε. Γ ι' a m ό και το Λο νδ ίνο δ εν έγινε ποτέ μια αγαπημένη κινηματογραφική πόλη στο πανί..

το ν α γ α π η μ ίν ο το υ « ρ ό λ ο » ; background για ταινίες θρίλερ

■ Α π ό τ ο ν Η λ ία Φ ρ α γ κ ο ΰ λ η

Τ ο Ιστ Ε ν τ σ το ν Α ν θ ρ ω π ο π ο υ Γ ν ώ ρ ιζ ε Π ο λ λ ά , η διαδρομή με

χειρότερη τω ν περιπτώ σεω ν μπορεί να συμβει και κάτι σ α ν αυτό που

το λεω φ ορείο σ το Σ α μ π ο τ ά ζ , η

είδαμε σ ε μια σ κη νή τρομο κρ α τικής επίθεσης σ τα Π α ιχ ν ίδ ια Ο λ έ ­

πτώση από το ν καθεδρικό του

θ ρ ο υ : τα ανάκτορα του Μ πάκιγκχαμ ήταν σ τη ν πραγματικότητα... το

Γο υ ε σ τμ ινσ τε ρ σ το ν * t v o Α ν τ α π ο κ ρ ιτ ή , το music hall στα 39 Σ κ α λ ο ­

Greenwich Naval College Καμιά σ χέσ η ... Α λ λ ε ς φ ορές πάλι, η «ο μ ί­

π ά τια , το garden party σ το Ο Δ ο λ ο φ ό ν ο ς Ε ρ χ ε τ α ι ΚΟΘε Β ρ ά δ υ , μερι­

χ λ η » το υ Λ ο νδ ίνο υ κά λυπτε τις α τέλειες τω ν σκηνικών σε ταινίες που

κά χαρακτηριστικά δείγματα μιας «ασ π ρ όμα υρ η ς» εποχής, που τε λ ι­

αναπαριστουσαν τη βικτοριανή περίοδο με μια προτίμηση σ τις περι­

κά μ ενουν σ τη μνήμη μόνο σ α ν δεύτερευουσας σημασίας λ ε π το μ έ ­

πέτειες το υ Σέρ λο κ Χ ολμς.

ρειες, δίπλα στη μαστορική τέχ ν η το υ σκηνοθέτη. Π η γα ίνοντα ς σ τη ν

Τ ο Λ ο ν δ ίν ο ελά χισ τα ενδιέφ ερε τους ξένους π α ρ α γ ω γο ύ ς ,« οποί­

Αμ ερ ική, ο Χίτσ κοκ α π ελευθ έρ ω σ ε τις εικόνες το υ σ ε διαστά σεις

οι π ρ οτιμού σα ν για τις ευρω παϊκές κινημα το γρα φ ικές «δ ια κ ο π έ ς »

αγοραφόβικής προοπτικής και ό τα ν το 1971 επέστρεψ ε σ το Λ ο νδ ίνο

τους το Παρίσι, τη Βενετία ή τη Ρώμη. Ε τσ ι, οι περισσότερες ταινίες

για να γυρίσει τη Φ ρ ε ν ίτ ιδ α , το έ γχρ ω μ ο φ ιλμ έμοιαζε με μακάβρια εκ­ δίκηση Ο ρυπαρός Τά μ εσ η ς ξεβράζει σ τρ α γγα λισ μ ένα πτώματα και το Κ όβεν Γκ ά ρ ντεν σαπίζει μέσα σ τη ν καταναλωτική μανία για σ εξ και βία. Τ ο ιστορικό π α ρ ελθ ό ν το υ Λ ο ν δ ίν ο υ προσπάθησα ν να α πεικονί­ σ ο υ ν τα ινίες όπω ς το T o w e r o f L o n d o n , το F ir e O v e r E n g la n d , το Κ ρ ό μ γ ο υ ε λ , το F o re v e r A m b e r , το V ic to ria th e G re a t και ά λ λ α π ολλά ,

ενώ σ το ν Ε ρ ρ ίκ ο τ ο ν Π έ μ π τ ο του Λ ό ρ ε ν ς Ο λίβιε, μια μακέτα (!) ο λ ό ­ κληρης της π όλη ς όπω ς ή τα ν σ τα 1600, αρκεί... Συνήθω ς, επιχειρώ ­ ντα ς να αποδοθεί το ιστορικό κλίμα όσ ο το δ υνα τόν πιο ρεαλιστικά, η χαρτογράφ ηση της πόλης πήγαινε στα σκουπίδια, γι' αυτό και σε ται­ νίες όπως το μιούζικαλ K n o c k o n W o o d , το Σ κ ά ν δ α λ ο , το Α γ ά π η σ α Ε ν α ν Κ α τ ά σ κ ο π ο , το B u s te r και το Τ ε ν τ ώ σ τ ε τ ’ Α υ τ ιά σ ο ς , μεταξύ ά λ ­

λ ω ν , διαθέτουν όχι ιστορικές ανακρίβειες α λ λ ά

locations απάτη! Στη

χαρακτηριστικότερα παραδείγματα και σ α ν κα λύτερ ο θα ξεχω ρ ίζα ­ με σ ίγουρα το B lo w U p του Μ ικ ελά ντζελο Α ντο νιό νι Ο χρωματικές α ναζητήσεις του σκηνοθέτη και οι γκρίζοι τό νο ι το υ Λ ο νδ ίνο υ έκα να ν ένα ιδανικό ταίριασμα σ τη ν οθόνη και η σ χ ε δ ό ν ντοκιμαντερίστικη καταγραφή του τρόπου ζω ής σ τη ν α γγ λικ ή πρω τεύουσα εντυπ ω ­ σιάζει ακόμη και σήμερα Ε τσ ι, ο Α ντο νιό νι κατάφερε να γίν ε ι ο πρώ­ το ς και ίσως ο μοναδικός ξένος σ κηνοθέτης που απέδωσε το κλίμα μιας τρέχουσ ας εποχής έτσ ι ακριβώς όπως το έζη σε η πολυτάραχη π όλη. Π α ρ ά λλη λα , το είδος του αστυνομικοκατασκοπευτικου θρίλερ παίρνει τα πάνω το υ και α ν θα έπρεπε να ξεχω ρ ίσ ο υ μ ε μια ταινία, αυτή θα ή τα ν το Ip e r e s s F ile του 1965, με το μύωπα πράκτορα Χάρι Π ά λμ ερ (Μ ά ικλ Κ έιν), ο οποίος λειτο υ ρ γεί ε ν τε λώ ς αντισυμβατικά πίνει γά λα , το υ αρέσει να μαγειρεύει και να ψωνίζει σ τα σούπερ μάρκετ! Στη δεκαετία του '80 το α γγ λικ ό σινεμά «β ρ ά ζε ι», νέα ονόμα τα κά­ νο υ ν τη ν εμφάνισή τους και το κοινωνικό μήνυμα έχει τη ν πρώτη θέ που γυρίστηκα ν εδώ ήτα ν ασήμαντες κωμωδίες ή ρομαντικά μ ε λ ό για

ση. Ξεχω ρίζει η περίπτωση το υ ΣτιβενΦ ρια ρς. με τις συνοικιακές κω­

εσωτερική κα τανά λω ση Α ν τε και κάποια υποτυπώ δη μιούζικαλ, με

μικοτραγικές περιπέτειες τω ν ανθρώπων το υ Λ ο νδ ίνο υ που προσπα­

χαρακτηριστικό π α ράδειγμα το L o n d o n T o w n το υ 1946, μια α π ο­

θούν να ζή σ ο υ ν κάτω από μια ταξικά ή και σ εξουα λικά ρατσιστική

τυχημένη απόπειρα αναπαραγω γής το υ είδους σ τη Μ εγά λη β ρ ετα ­

« π λ η γ ή » : τη ν κυ βέρ νη σ η τη ς Μ ά ρ γκα ρετ θ ά τσ ε ρ . Ω ρ α ίο μ ο υ

νία από ένα ν Αμερικάνο σκηνοθέτη, το ν Γο υ έ σ λι Ρ α γκλς. Υποχρεω

Π λ υ ν τ ή ρ ι ο και Ο Σ α μ ι κα ι η Ρ ό ζ ι κ α ν ο υ ν Ε ρ ω τ α , δύο α ν τιπ ρ ο σ ω ­

τική (λΟ γω μαύρης λίσ τα ς) -α π ο μ ίμ η σ η » είδους με χώ ρο δράσης το

πευτικές ταινίες που α ντα να κλούν τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα της

Λ ο νδ ίνο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το Η Ν ύ χ τ α κα ι η Π ά λ η του

εποχής: κρίση στις σ χέσ εις, ανεργία και σ τεγα σ τικ ό πρόβλημα, ρα­

Ζιλ Ν τα σ έν, όπου το αμερικάνικο νουάρ κάνει ένα παράδοξο και πε­

τσ ισ μ ό ς, ποινικοποίηση τη ς ο μ ο φ υλο φ ιλία ς και έ ν το ν η α σ τ υ ν ό ­

τυ χη μ ένο πάντρεμα με τη μουντή ατμόσφαιρα της πόλης, μέσα από

μευση. Τ ο φ ινά λε τη ς τελευτα ία ς, με μ π ο υ λν τό ζε ς να γκ ρ ε μ ίζο υ ν

ν ε ο -ε ξπ ρ ε σ ιο νκ τη κ ά καδραρίσματα

παράγκες, υπό το ν ή χ ο περήφ α νω ν π ολίτικω ν δ η λώ σ ε ω ν τη ς θ ά ­

Ξαφνικά, στα μέσα της δεκαετίας του 60, κάνει τη ν εμφ άνισή της

τσερ. είναι μια εικόνα που θα θυμόμαστε πάντα μέσα από το σινεμά.

η μόδα το υ -sw inging London» Περ ισ σότερ ο μύθος παρά πρα γμα τι­

Στα '90s, το μοτίβο γίνετα ι m o ανάλαφ ρο, οι πικρόχολες αναμνήσεις

κότητα, το νέο α υτό «ρ ε ύ μ α » δ ε ν ήτα ν τίποτα περισσότερο από μια

του πριν είναι ελαφ ρότερα αισθητές και η πρόθεση είναι ό σ ο το δ υνα ­

ταμπέλα που έβ γα λε το περιοδικό Tim e για ό,τι συνέβαινε τη ν εποχή

τό ν εμπορικότερη. T o S h o p p in g , το Y o u n g A m e r ic a n s και το Κ ο ν τ ό

εκείνη σ το Λ ονδ ίνο . Ο διεθνής Τό π ο ς τη ν υιοθέτησε, οι Βρετανοί πα­

σ τ ο ν Π α ρ ά δ ε ισ ο , σ α ν δείγματα, μαρτυρούν πως το Λ ο νδ ίνο διανύει

ραγω γοί άρπαξαν τη ν ευκαιρία και πείθοντας - περισσότερο - τους

σήμερα μια μπερδεμένη φάση «α να κ ύκλω σ η ς»...

Αμερικανούς χρηματοδότες, άρχισαν να γυ ρ ίζο υ ν απανωτές ταινίες G e o r g y G irt, A lfie , Β ο ή θ ε ια , οι Μ π ιτ λ ς , Τ ο Ν α κ και π ω ς να τ ο Α π ο ­ κ τ ή σ ε τ ε , Σ τ ο ν Κ ύ ρ ιό μ α ς με Α γ ά π η και D a r lin g , είναι μερικά από τα

M TOM ·ρ * τ ς Λ ο ν γ κ

Οι Βερολινέ ζοι αδελφοί Σκλαντανοφσια ήταν οι πρώτοι που τπν 1η Νοεμβρίου του 1895 στο Βαριετέ Wintergarten οργά­ νωσαν προβολή «ζωντανών φωτογραφιών», αλλά η καλύτε­ ρα τεχνική των αδελφών Λιμιερ τους πήρε τα πρωτεία. Το Βερολίνο δεν επαφε, όμως, ποτέ να είναι μια δυναμική κι­ νηματογραφική πρωτεύουσα, η οποία έχει τη μοίρα να απει­ κονίζεται στο στνεμα σχεδόν παντα σε σχέση με την πολίτι­ κη του ιστορία. Ο ι ερωτικές του ιστορίες είναι χλομές, οι κωμωδίες του ανύπαρκτες. Αστό που μενει στη μνημη του θεατή είναι η απεικόνιση της γερμανικής ψυχής και κοινω­

τατνίες του Μπίλι Γουάύ,ντερ. ο οποίος λίγ ο πριν την άνοδο του ναζισμού

νίας σε σχέση με την εκαστοτε πολίτικη πραγματικότητα,

δούλεψε ως σεναριογράφος στο Βερολίνο Στην ταινία του 1948. Foreign

από το «Βερολίνο Αλεξαντερπλατς· (1931) μέχρι τα Φτερά

του Ερωτα (1986).

Affair, η Μαρλεν Ντιτριχ τραγούδα σε καμπαρέ με Αμερικανούς στρατιώτες για τους μαυραγορίτες της Budapesterstrasse Η Λεύτερη ταινία, το 1 -2 -3 , έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία Γορισμένη το 1961, την εποχή που χτιζόταν το Τείχος, χρειάστηκε να στήσουν την Π ύλη του Βραδεμβουργου στα στού­

Α π ό το ν Δ η μ ή τρ η

Δαμάσκο

ντιο του Μονάχου. Είναι η εποχή της ανασυγκρότησης, της ολοκληρωτικής διείσδυσης του αμερικανικού παρά­

Αντίο Βερολίνο

γοντα σ το δυτικό τομέα της πόλης, της λήθης. Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου το Βερολίνο ήταν ο τόπος όπου οι σκοτεινά ήρωες του Τ ζσ ν Λ ε Καρέ δρούσαν υπογείως για

Η πρώτη σημαντική ταινία όπου εμφανίζεται η πόλη σ' όλη τη μεγα λο­

το καλό της πατρίδας Σ τ ο ν Κ α τά σ κο π ο π ου Γύ ρκτε Α π ό τ ο Κ ρ ύο του Μάρ-

πρέπεια της εποχής της είναι η γερμανική παραγωγή του 1927 Β ε ρ ο λ ίν ο ,

π ν Ριτ (1965), ο Ρίτσαρντ Μπάρτον περιφέρεται ένα βροχερό βράδυ στο

Συ μφ ω νία μιας Μ ε γ α λ ο ύ π ο λ η ς σε σκηνοθεςχα Βαλτερ Ρουτμαν. Τ ο φιλμ

Checkpoint Chart*, σημείο εισόδου - εξόδου ανάμεσα στα δύο τμήματα της

είναι μια περιδιάβαση σ το Βερολίνο της εποχής με τα καφέ, τους κινήματα

πόλης, ενώ στο Σ χ ισ μ έ ν ο Π α ρα π έτα σ μα του Αλφ ρεντ Χιτσκοκ (1966) ο Παλ

γράφους, τα νάιτ κλαμπ. Η ταινία απεικονίζει μια πραγματική μητρόπολη

Νιουμαν με την Τζο υ λι Αντριους μπορεί να φτάνουν στο Ανατολικό Βερολί­

που σφύζει από ζωή και τίποτα θεωρητικά δεν προϊδεάζει το μέλλον

νο, τα περισσότερα εξωτερικά γυρίσματα, όμως, είναι στο Δυτικό. Η πολίτι­

Η ταινία που δίνει καλύτερα το στίγμα της πόλης λίγο πριν την ολοκλη­

κη κατάσταση γαρ. Η ροκ εποχή της πόλης απεικονίζεται στην Κ ρ κττιο νε Φ,

ρωτική κυριαρχία του ναζισμού είναι το Κ α μπ α ρέ τουΜπομπΦοσι Το έ ρ γο ,

Π ό ρ ν η σ τα 13 για τα Ν α ρ κ ω τικά του Ο ύλι Ε ν τε λ (1961). Σκοτεινές εικόνες

βασισμένο σε διηγήματα του Α γ γ λ ο υ συγγροφ έα Κριστοφερ Ισεργουντ,

ανήλικων που πουλάνε το κορμί τους σ το σιδηροδρομικό σταθμό (το Ζοο

περιγράφει το διαχέοντα ερωτισμό μιας κοινωνίας που απολαμβανε μ' όλες

Station τω ν U 2) για λίγα γραμμάρια ηρωίνης, με μουσική ιπόκρουση τον

τις δυνάμεις της την προιουσα παρακμή της

απόλυτο ροκ ηρώα της πόλης των σέβενπς, τον Ντέιβιντ Μπόουι.

Με το τέλος του πολέμου το Βερολίνο αλλάζει, μαζί και οι εικόνες του σι-

Ο λόκληρη η μεταπολεμική ιστορία της δκ»ρεμένης πόλης «χ/νοψιζεται σε

νεμά. Γίνεται ο τόπος όπου κρίνεται η επβίωση τω ν επ ζω ντω ν στα ερειτνα

μια ταινίο-σταθμό για την κινηματογραφική ιστορία του Βερολίνου. Τ ο Φ τε ­

των σπτηών τους (Γ ε ρ μ α νια Ω ρ α Μ η δ έ ν του Ρομπέρτο Ροσελινι) ή άνομε -

ρά το υ Ε ρ ω τα του Βιμ Βέντερς είναι μια ασπρόμαυρη ερωτική εξομολόγηση

τριουνται με τις συνειδήσεις τους, όπως στην πρώτη γερμανική ταινία μετά

σ τη ν πόλη που αποτελεί ταυτόχρονα το ουσιαστικό Τέ λ ο ς μιας Εποχής. Η

τον πόλεμο. Ο ι Δ ο λ ο φ ό ν ο ι Ζ ο υ ν Α ναμεσα μα ς του Βόλφγκανγκ Στάουντε

πτώση του Τείχους δεν ενέπνευσε κανέναν κινηματογραφιστή, όχι τόσο

Π ολύ π » συχνά, όμως, είναι η πόλη των τεσσάρων στρατευμάτων κατοχής

τουλάχιστον για να γίνει το έρ γο του άξιο μνείας. Ο παραδοσιακοί κατά­

και των παράνομων μπαρ με το λαθρεμπόριο τσιγάρων Μπροστά στην Π ύ­

σκοποι έχουν εκλειψει, η Γ ερμανια. θεωρητικό, ενώθηκε, ο Ν τε β ιντ Μπόουι

λ η του Βραδεμβουργου και το κατεστραμμένο Ράιχσταγκ τελειώ νει το

και οι λοιποί ροκ ήρωες έχουν προ πολλου εγκαταλειψει την αμφκρυλη πό­

B e rlin E x p re s s του Ζακ Τουρνέρ (1947) με τους ήρωες. όλοι μέλη cn' όλες

λη. Και οι κινηματογραφιστές μένουν αμήχανοι μπροστά στο αβέβαιο μέλ­

τις πλευρές, να αποχα^ετιουνται και να δίνουν ραντεβού σ' έναν καλύτερο

λ ο ν του Βερολίνου, ανίκανοι να αποθανατίσουν μια πόλη που ψάχνει το

κόσμο. Η εποχή μέχρι το χτίσιμο του Τείχους απεικονίζεται μοναδικά σε δύο

στίγμα της.

Mr την άκρη του ματιού του, ο Στιβ Μ ακΚουίν αντιλαμβάνε­ ται την Ντοτζ με τους δύο ύπο­ πτους. Χωρίς να προδοθεί, μπαίνει στη Μαστανγχ του και

I left my heart in San Francisco...

φεύγει. Μ α ζί του ξεκινά και η

Α π ό τ ο ν Γ ιά ν ν η

Ζουμπουλά κη

μουσική του Λά λο Σίφριν, μια γλιηαα, cool jazz, απολύτως

Α υτή η τρ έλα κ ά λ ε σ ε θαρρείς το ν Πιτερ

sixties μελωδία. Η Ντοτζ ακολουθεί τον

Μ πογκντάνοβιτς εκεί για να αναθεωρήσει

ΜακΚουίν. Και καποια στιγμή ο οδηγός κα­

τη ν άποψή το υ σ τη ν κωμωδία σκρούμπολ. α νακαινίζοντας τα υ τό χ ρ ο να το είδος με

ταλαβαίνει πως ο Μ ακΚουίν δε βρίσκεται

τη ν έ ξ α λ λ η Τ ρ ε λ ή , Τ ρ ε λ ή , Κ α τ α δ ίω ξ η

ma μπροστά του. Βρίσκεται στοκαθρεφτέαα

(7 2 ), όπου ο Ράιαν θ ' Ν ιλ και η Μπάρμπρα Σ τρ έ ιζα ν τ α νεβοκατεβαίνουν το υς λ ό ­

του. Εκείνος ma έχει τον πρώτο λόγο στο

φους της π όλη ς λ ε ς και βρίσκονται σ ε ρό

κυνηγητό του θανάτου που θα επακολουθή­

λερκοστερ. Κάτι που πέτυχε επίσης ο Γ ο υ -

σει και που θα μείνει στην ιστορία του σινε-

ό λ τε ρ Χ ιλ στις 46 Ω ρ ε ς (8 1 ), μια αστυνομι κή κωμωδία γυ ρ ισ μ έν η ε ξ ο λ ο κ λή ρ ο υ

μά. Η μήπως όχι; Α ν με ρωτήσετε, θα πω όχι,

στους δρόμους της πόλης. Ο ίδιος σ κη νο­

τον πρώτο λόγο στην κλασική σκηνή κυνη­

θέτησε και το ν Α σ ύ λ λ η π τ ο Ο δ η γ ό τ ο υ Σ α ν

γητού αυτοκινήτων του Μηούλιτ ( ’68), δεν

Φ ρ α ν σ ισ κ ο

τον έχει τόσο ο ΜακΚουίν, όσο το μέρος στο

τη ν τρ έλα στους δρόμους, πιο μ ελα γχο λι

(78). καταγράφοντας και πάλι

κά όμως τό τε και σε φ όντο σκοτεινό, α τμ ό­

οποίο γυρίστηκε. Το Σα ν Φρανσισκο.

σφαιρα θολή, χώ ρο αφαιρετικό Τ ο σ ημαντικότερο προτέρημα το υ Σα ν Φρανσισκο, ω στόσο, είναι ότι κατά γεν ικ ή ο μ ο λ ο γία θεω ρείται η πιο « ε υ ρ ω π α ϊ κ ή » π ό λη τω ν Η νω μ ένω ν Π ο λιτειώ ν. Ισως αυτός να είναι ένα ς από το υς λ ό γ ο υ ς

Η πιο κα λλιτεχνική μ εγα λο ύ π ο λη της Αμερικής. Πώ ς α λλιώ ς να χα ­ ρακτηρίσεις μια π ό λη σ τη ν οποία ακόμα κυκλοφ ορούν

τραμ; Είναι η

που αρκετοί Ε υ ρ ω π α ίο ι σκηνοθέτες το δ ιά λεξα ν για χώ ρο δράσης τω ν ταινιών τους. Ο Χιτσκοκ. ο Γ έιτς, ο Σλέσ ινγκ ερ , ο Μ πουρμαν (Ο

π ό λη με τα αριστοκρατικό, α νεμοδαρμένα Pacific H e ig h ts (ο Τ ζ ο ν

Ε π α ν α σ τ ά τ η ς τ ο υ Α λ κ α τ ρ ά ζ ), ο Β ερ χό φ εν, ο Ν ίκολα ς Ρ ε γ κ (δ ι­

Ιλ ε σ ιν γ κ ε ρ βάφτισε μια ταινία το υ έτσ ι), η π ό λη με τη μεγα λόπ ρεπ η

ευ θ υ ντή ς φ ω τογρα φ ίας σ τη ν Π ε τ ο ύ λ ια του Σ λ έ σ ιν γ κ ε ρ ), ο Α λ α ν

Go4den Bridge, η π ό λη με το υς α ιλουροειδείς «Δ ρ ό μ ο υ ς » (θυμάστε

Π ά ρκερ (Δ ι ά σ τ α σ η ),

τη ν τηλεοπτική σειρά;), η πόλη με τη ν πλατεία Union, η π ό λη με τη πιο

ν το λ φ Μ α τέ (Κ υ ν η γ ώ ν τ α ς τ ο

ο

Ρού-

μ ε γά λη Τσ ά ινα τα ο υ ν της Αμερικής και η π ό λη που βλεπει διαρκώς

Δ ο λ ο φ ό ν ο μ ο υ ), ο Λ ο υ ί Μ α λ

ενα καταραμένο νησάκι απέναντι της, το Αλκα τράζ. με τις παροιμιω-

(C ra c k e rs ), ο

δεις φ υλακές του. Ο Λ ι Μ άρβιν «έκα νε χρόνια εκ ε ί», για να ρίξει αρ­ γό τερ α το περπάτημα της ζω ής το υ σ το ν Ε π α ν α σ τ ά τ η τ ο υ Α λ κ α τ ρ ά ζ

Κ ό λ ιν

Χ ίγκ ιν ς

‘ (Π α ιχ ν ίδ ι Γ ια Δ ο λ ο φ ό ν ο υ ς ).

Η κ α λλ ιτε χ ν ικ ή εικόνα το υ

C67) αναζητώ ντας «το υ ς π ρ ο δ ό τες » μέσα σ τη ν πόλη που τό σ ο καλά

Σα ν Φρανσισκο, σε συνδυα σμό με τη ν περιπέτεια, τη ζά λη και, όπως

γνω ρίζει, τη ν π ό λη που το ν γεμ ίζει ενοχές α λ λ ά και το υ χαρίζει δύ­

σ υχνά αναφέρθηκε πιο πάνω, τη ν τρ έλα , δ εν απέχει π ολύ από τη φρι­

ναμη. Ναι, το Σα ν Φρανσισκο έχει τα φ όντα για να σταθεί ανάμεσα

χ τή πραγματικότητα. Σα ν χάρτινος π ύργος, το Φρισκο, όπως και το

στις πιο κινηματογραφικές π όλεις το υ κόσμου. Κι αν ο σ κηνοθέτης ε ί­

Λ ο ς Α ν τ ζε λ ε ς , βρίσκεται διαρκώς σ τα χέρια ενός σκηνοθέτη της φύ­

ναι μάστορας, μπορεί να της δώ σει ζ ω ν τ α ν ό ρ ό λ ο στις ταινίες και να

σης που ονομά ζεται «Ε γ κ έ λ α δ ο ς » και που φυσικά καμία π ό λη δε θα

τη μετατρέψει - για τί όχι; - σ ε «σ ιω π η λό π ρ ω τα γω νισ τή ».

θελε να υπογράψει σ υμβόλαιο μαζί του. Τ ο Σα ν Φρανσισκο, μια πό

Τ ο έκανε ο Π ίτερ Γ έιτς σ το Μ π ο υ λ ιτ , όπως και ο Ν το ν Σ ίγκ ε λ σ το ν

λ η διαμάντι τη ς Καλιψ όρνια, η «Β α σ ίλ ισ σ α » της Δυτική ς Ακτής, α νή ­

Ε π ιθ ε ω ρ η τ ή Κ ά λ α χ α ν (7 0 ). Ισως να μην το κατάφερε ιδιαίτερα ο Π ο λ

κει σ τις πιο σ εισ μ ο γενε ίς περιοχές τω ν Η Π Α και σ υχνά π λή ττετα ι.

Βερχόφ εν σ το Β α σ ικ ό Ε ν σ τ ικ τ ο ("92) ή ο Γο υιλια μ Φριντκιν σ το Τ ζ έ ι -

Π οτέ. όμως, ανεπανόρθωτα.

ν τ C95) - το οποίο μάλιστα περιέχει μια πανομοιότυπη σκηνή μ' εκεί­

νη του Μ π ο υ λ ιτ - ποιος όμως μπορεί αλήθεια να πει ότι δ εν το κατά­ φερε ο Α λφ ρ ε ν τ Χιτσκοκ σ το Δ ε σ μ ώ τ η τ ο υ Ιλ ίγ γ ο υ (’57); Είναι άρα­ γ ε τυχαίο ότι εκεί ο Σκότι το υ Τζέ ιμ ς Στιούαρτ πάσχει από υψοφοβια και πως η ταινία κορικρωνεται σε κάποιο ύψωμα; Τ ο Σα ν Φρανσισκο έχει α τέλειω τες ανηψοριές και βέβαια κατηψοριές κι έτσι θαρρείς ότι η ζα λά δ α είναι μέρος το υ πα ιχνιδιού. Ο π ω ς ό λ ο ι οι κ α λλ ιτέ χ ν ε ς κουβαλούν μέσα τους μια τρ έλα , έτσ ι και το Σα ν Φρανσισκο, έχει μια πολεοδομική τρ έ λα που συναρπάζει και δίνει τη δ υνα τότητα «ε κ μ ε ­ τά λλ ε υ σ ή ς » της Μια τρ έλα που συνήθω ς ταυτίζεται με το λαβύρινθο του σεναρίου, όπως έ γινε σ το κύκνειο άσμα το υ Χιτς, τη ν Ο ικ ο γ ε ν ε ι­ α κ ή Σ υ ν ω μ ο σ ία ( 75). σ το Γ ε ρ ά κ ι τ η ς Μ ά λ τ α ς ( 4 1 ) του Τ ζ ο ν Χιούστον

ή σ τη Σ υ ν ο μ ιλ ία (7 4 ) το υ Φράνσις Κόπολα.

Μ

μ

Τρελή, Τρελή Καταόκ^ξη

Παρακολουθώντας το Αστείο Μουτράκι τσυΣτάνλεί Ντονενπριν απο μερικά χρόνια σε μια μικρή παρισι­

Η Παλιά Αθήνα Πριν από το ν πόλεμο, κάποιες απεικονίσεις της Αθήνας τόνιζαν τα μνημεία και το περίγραμμα, τοποθετώντας την πόλη σε μια λανθοσμε

νή αίθουσα, διαπίστωσα μια ασυνήθιστα έκραξα γέ­

νη βάση σύγκρισης με τις ά λλες , σαφώς μ εγα λύτερ ες ευρωπαϊκές

λιου στους θεατές: όταν α Οντρει Χεπμπορν άνοιξε

πρωτεύουσες. Τ α πρώτα ελληνικά φιλμ παρουσίαζαν μεγαλύτερο ε ν ­

το παράθυρο από τον Οί­

διαφ έρον ως προς τη ν επαρχία, τη ν εξοχή , τη φ ουστανέλα και τα βουκολικά ειδύλλια. Μέσα από τις ταινίες του Βιλάρ, οι παλαιοί Α&η-

-

FM m

κο Μόδας σε μια ύστατα

ναίοι πάσχιζαν ν'αποδείξουν πόσο αστοί έχουν γίνει σε σχέση με τους

προσπάθεια να προλάβει

ζωηρότερους Ευρωπαίους συναδέλφ ους τους. Επειδή και τα είδη του

τον Φρεντ Αστερ που τον

σινεμά βρίσκονταν αναγκαστικά στα σπάργανα, η Αθήνα του τότε μοι­ άζει με ξεθωριασμένη καρτ-ποστάλ αλλοτινώ ν καιρών χωρίς σ τιλ και

είχε αφασει σύξυλα, είδε

μεστότητα. Το υλά χισ το ν, μπορούμε να χαζέψουμε τον Παρθενώνα,

το αεροπλανο του να χανεται ακριβώς πάνω από τον

το Καλιμάρμαρο, τα τραμ και το Λυκα βηττό με τα ανάμεικτα συναι­

Πύργο του Αϊφελ. Ποιητικά άδεια αμερικάνικης

σθήματα της βαρεμάρας και της περιέργειας σε μουσειακό τόνο.

έμπνευσης μεν, οι Παριζιάνοι δεν αντεξαν τη σχη-

Οι χαμένες γειτονιές

ματικότητα της εικόνας δε. Ολα κι όλα, για την πόλη

Από τη δεκαετία του 50 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 7 0 , ο

τους έχουν ένα λόγο παραπανω.

Ελλη νικός Κινηματογράφος παρουσιάζει την Αθήνα με κέντρο και γω ­ νιές. ιδωμένη από διαφορετικούς φακούς ΑκΛημα τάκια . κωμωδίες

Είναι, λοπχον, δυνατόν να παρακολουθήσεις ψύ­

και δράματα λαμβάνουν χωρά σε μια πόλη που όλοι αναγνωρίζουμε,

χραιμα μια ιστορία που διαδραματίζεται στην πόλη

ακόμα κι αν υπάρχει π λέον μόνον ως ανάμνηση. Η Σ τέ λ λα του Κακο-

που γεννήθηκες και μεγάλωσες, ιδωμένη μέσα από

γιάννη παρακολουθεί μια ηρωιδα που αποτελεί ζω ντανό κύτταρο της φ τωχογειτονιάς και ενώνεται με το ν αέρα της. Η Κάλπικη Λίρα αναδι-

τα μάτια κάποιου άλλου; Για την Αθήνα συγκεκριμέ­

δει τη μυρωδιά του δρόμου, ο Μ εθύστακας διαδραματίζεται σε μια

να, η συναισθηματική φόρτιση ισοφαρίζεται από την

Πλάκα φυσική και κατοικημένη από Ε λλη νες. Ο Δράκος αποδεικνυει

αδυναμία αξιοποίησης της πλούσιας και αντιφατι­

ότι η Αθήνα μπορεί να γίνει εφιαλτική χωρίς παραμορφωτικούς φα­ κούς, ενώ. όποτε πρέπει, η ματιά σκληραίνει, όπως σ τη ν περίπτωση

κής δυναμικής της: έχοντας ένα λόγο παραπάνω,

της ταινίας του Αλέκου Αλεξανδράκη Συνοικία το Ο νειρο. Η καθημε­

διαπιστώνουμε ότι αρκετοί χώροι της πόλης έχουν

ρινή πλευρά, νεορεαλκπικά δοσμένη, εμπεριέχει δύναμη και αλήθεια

περάσει ντσυκουκαι τοίδιοέχει συμβείμε τις φυλές

Ακόμη και το Κόκκινα Φανάρια του Βασίλη Γεωργιάδη μεταφέρουν με αποτελεσματικότητα σ το πανί την ατμόσφαιρα της ανιχιαρκτης π λέον

που την κατοικούν, καθώς και με τον παλμό που αντι­

κοινότητας της Τρούμπας Ο πότε βλέπουμε τη Μ ελίνα να κάνει μπά­

στοιχεί στην ομορφιά όσο και στπν ασχήμια της.

νιο σ το Σαρωνικό ή να περπατάει με τις φίλες της στους δρόμους του

για να είμαστε ειλικρινείς, θα συνκττουσε ένα μικρό ψέμα. Π όσο όμως αληθινή, σε δραματικά μεγέθη, ήταν η Αθήνα του Σακελλάριου. του Δαλιανίδη και του Καρσγιάννη. αυτήν που κατά κόρον ξαναβκάνουμε από τη ν τηλεόραση; Κάπου εδω άνθησαν « μουσικές κωμωδίες ή τα ελα φρολαικά δράματα και αναπτύχθηκε, ειδικά σ τη ν περίοδο της επταε τιας, η έννοια του φιλήσυχου πολίτη που προβληματίζεται με ακίνδυνο ή γραφικά εκκεντρικό τρόπο για το ψωμί του. Οι αστοί χωρίστηκαν στη μ ε γα λο -α νερ χό μ ενη τάξη του Ψυχικου, της Κηφισιάς και της Εκάλης και σ τη μικροαστική της Β λα χόπ ουλου Η δράση μεταφέρθηκε π ολύ συχνά σε στούντιο με σκηνικά που αντανακλούσαν μια ωραιοποιημένη, χρωματιστή εικόνα της συνοικίας, ενώ ο E O T με τις πλα ζ του γνώρισε πιένες. Η συγκυρία ήταν εξαιρετικά ευνοϊκή και ο κόσμος κατευθυνθηκε ομαδόν στα σινεμά παρακολουθώντας απροβλημάτιστα το ν εαυτό το υ σε σελιλόιντ.

Ποια Αθήνα; Κι ύστερα, τίποτα. Σε πλήρη ρήξη με την προδικτατορική περίοδο, η Αθή­ να ασχήμυνε και το χειρότερο είναι ότι κατάντησε αντικινηματογραφική. Πειραιά, το ν Ο ρέστη Μακρή ν ’ ανεβαίνει τα σκαλιά της Πλάκας, τη

Οι σκηνοθέτες του λεγάμενου Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου ενδιο

Λαμπέτη να διασχίζει ένα πάρκο, το ν Λογοθετίδη να ονειρεύεται

φέρθηκαν για την αναζήτηση των συγχρόνων πολιτών και αδιαφόρησαν

τους Γερμανούς να ξανάρχονται σ την αυλή ή τον Χατζηχρήστο να

για τη δυναμική του χώρου όπου αναγκαστικά έπρεπε να τοποθετηθούν Αυτό ισχύει από τη δεκαετία του 7 0 και τον Τάσιο ή τον Νικολαίδη μέχρι και σήμερα. Δείτε, για παράδειγμα, τον Τσαλαπετεινό του Γουαιομινγκ ή τη Ζωή Ενάμισι Χιλιάρικο και θα διαπιστώσετε ότι η Αθήνα αποτελεί ένα περκπασιακό και. καμιά φορά, συμπτωματικό ντεκόρ. Σε μια ά λλη περί-

.HU if

Η.*!1

χαζολογάει σ τη ν Ομόνοια της τότε μόδας, αντιλαμβανόμαστε με

πτώση, Π δράση μεταφέρθηκε στις ταράτσες (Ο λγα Ρομπαρτς) μόνο και

απόλυτη φυσικότητα μια Αθήνα χωρίς τουρίστες και νεύρωση. Κι

μόνο για να αντιληφθουμε ότι όταν υπάρχει μάτι με φαντασία, ανεξαρτή­

έπειτα η πόλη έγινε έγχρω μη και φυσικά ηλιόλουστη. Τ ο αντίθετο,

τως αποτελέσματος, ακόμα και η Αθήνα αποτελεί κάτι πςψαπάνω από συνηθισμένα εσωτερικά διαμερισμάτων ή ένα αυτοκίνητο που παρκάρει έξω από μια X πολυκατοικία. Σε μια πόλη όπου τα πάντα συι43αίνουν, με τους πάντες να την περιδιαβαίνουν και τα δελτία ειδήσεων να σφυζουν από γεγονότα βγαλμένα από την καρδια της, είναι ειρωνικό και απορίας άξισν πώς μόνο ένας εκπρόσωπος της παλιάς φρουράς, ο Μιχάλης ΚακογνΟννης. διαπίστωσε το υλικό που κρύβεται στο Πάνω, Κάτω και Πλαγίως. μ ο ταινία εμνειΧΛίένη από την τρέλα, τη νεύρωση και τις επιπτώσεις τους στους κατοίκους της. Από τις ά λλες επιτυχίες της τελευταίας διετίας, η Ελεύθερη Κατάδυση συμβαίνει στην Κρήτη, ο Αγγελόπουλος τραβάει γι' ά λλες πολιτείες, το Κουαρτέτο σε 4 Κινήσεις καταργεί την Αθήνα, ενώ το Τ έ λο ς Εποχής παραπέμπει σ το παρελθόν Λ ίγ ο παλιότερα, ο Παντελής Βουλγαρης στις Ησυχες Μέρες του Αύγουστού κατέθεσε μια Αθήνα παρούσο-οπούσα, ειδικά αφιερωμένη στο μήνα που τη βλέπει άδεια. Από κει και πέρα το χάος. Πότε επιτέλους ο Ν Ε Κ θ ασχοληθεί με την πόλη των ηρωων το υ; Μήπως όταν κατανοήσει πλήρως για ποιο λ ό γο οι υποψήφια θεα­ τές του γνωρίζουν οπέξω κι ανακατωτά το Λ ο ς Αντζελες και η Νέα Υόρκη και αγνοούν τη μυθοπλασία που τόσα χρόνια σ νπ μόχετα την Αθήνα

Βλέποντας ένα ν Τζέιμς Μποντ ή έναν Ιντιανα Τζό ο υ νς έχεις την εντύπωση

ότι ο πλανήτης Γ η δ εν αποτελεήαι πα­ ρά από μια σειρά σημείων που α ν τα ενώσεις σχηματίζουν μια κρυμμένη «μαγιχη» εικόνα, την εικόνα που έχουν στο μυαλό τους « οικουμενικοί» ήρωες όπως ο 007ή o h m . Από το Λονδίνο έως τη Μόσχα μέσω Κωνσταντινούπολης κα ιΑβα ναςη από τη Ν έα Υόρκη έως το Κάιρο μέσω Κατμαντού και Α μ α ζό νι­ ου, ο κόσμος αποκτά - μ ε το βλέμμα αυτών των ηρώων - μια διάσταση υπέρ - πραγματική που υπάρχει μόνο στο φωτισμένο πανί των απανταχού κινη ­ ματογραφικών προβολών. Κ ι όμως, η κάθε πόλη αυτού του πλανή­

Ευρώπη Ετσι, όταν ταξιδεύουμε στις πόλεις του κόσμου διαμέσου των εικόνων του σινεμά. διαπιστώνουμε μια αντίθεση αναμεσα στους

τη έχει το δικό της ειδικό βάρος το

δημιουργούς που κινηματογράφου* τη γενέτειρά τους κοκ σ' εκεί­

οποίο δ εν μπορεί να μεταβάλλεται πα­

νους που επισκέπτονται μια ξένη πόλη και γυρίζουν εκεί την ται­

ρά μόνο σε σχέση μ ε τον εαυτό της. Θ έ­

νία τους. Σ τη ν Ευρώπη « μετακινήσεις αυτές είναι συχνότατες, ενκτχυθηκαν από τους δυο μεγάλους πολέμους και το μεταπολε­

λω να πω ότι η Τα γγέρ η ή το Ελσ ίνκ ι

μικό σχίσμα Α να τολής - Δύσ η ς και εσχάτως πριμοδοτουνται από

προσδιορίζονται μ ε συνισταμένη τις

την Ευρωπαϊκή Ενω ση, την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κε­

ιδιομορφίες τους κι όχι τις ανάγκες

φαλαίων και τις κινηματογραφικές συμπαραγωγές. Επισκέψεις σε ευρωπαϊκές πόλεις, όμως, έκαναν πάντα κα ι«

του σινεμα. Γι' αυτό και το Κάιρο του

Αμερικανοί σκηνοθέτες, όχι βέβαια για να αναδείξουν κρυφές

Σπ ίλμπεργκ στον Ιντιανα Τζόουνς εί-

πτυχές τους, αλλά , κυρίως, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των

0 γύρος του κόσμου σε 80 ταινίες ναι μ ε ν εξόχως γοητευτικό και μαγικό ως τοπίο μυθοπλασίας, δ εν έχει όμως

ευρωπαϊκής κα ταγω γής θεατών. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρω τεύουσες όπως το Λ ο νδ ίνο (Β α σ ιλ ικ ο ί Γό μ ο ι του Στά νλει Ν τό νεν, 1951) ή

καμία σχέση με την πραγματική πόλη, σε αντίθεση μ ε τις ταινίες του Αιγύπτι­ ου Γιουσέφ Σαχίν, οι οποίες είναι

μικρότερες πόλεις όπως η Νυρεμβέργη (Η Δ ί ­ κ η τ η ς Ν υ ρ ε μ β έ ρ γ η ς το υ Σ τά ν λ ε ι Κράμερ,

1961) είτε κατασκευάζονται σε χολιγουντιανά σ τούντιο είτε χρησιμοποιούνται με τη λογική

φτιαγμένες για το Κάιρο και αναδύουν τις μυρωδιές και τη ζέστη του. Αυτό, βέβαια, δ εν σημαίνει ότι το στνε-

του κομπάρσου Η Π ρ ά γα το υ Μ ίλος Φ όρμαν σ το Φ ώ τιό Π υ ρ ο σ β έ σ τε ς (1967) είναι εντελώ ς διαφορετι­

κή από τη ν Πρά γα του Στίβεν Σόντερμπεργκ

μά οφείλει να γίνει εργαλείο λαογρα-

σ το Κ όφ κα (1990) κι αυτό δεν έχει να κάνει με την εποχή που γυρί­

φικης και κοινωνιολογικής ανάλυσης,

στηκαν ή τη ν εποχή σ την οποία διαδραματίζονται οι ταινίες, αλλά

εμείς όμως μπορούμε να κρίνουμε το

τη διαφορά ανάμεσα σ τη ν οπτική του «α υτό χθ ο νο » και την οπτι­ κή του «ε π β κ έ π τη » - χωρίς να σημαίνει ότι ο πρώτος είναι πιο τί­

σινεμά μ ε όποιο εργαλείο θελουμε.

μιος από το ν δεύτερο. Ο «επισκέπτης», δηλαδή, π ο λλέ ς φορές μπορεί να δει τη ν πόλη με εξαιρετική ευκρίνεια, όπως έκανε ο Μι κελά ντζελο Α ντονιόνι σ το Ε π ά γ γ ε λ μ α Ρ ε π ό ρ τ ε ρ (1975) για τη Βαρκελόνη. Σ' αυτή την περίπτωση ο επισκέπτης έχει εκ τω ν προτέρω ν μυηθει σ τη ν π ό λη που επισκέπτεται, κρατώντας

Α π ό το ν Ο ρ έ σ τή Ανδρεαδάκη

to u t6-

χρονα μια απόσταση πολιτισμνιης ασφαλείας Ο βψ Βέντερς βλέπει τη

Ψ η λ ό Τ α κ ο υ ν ια . 1991 κ.ά.)οι νεορεαλκπικές Μ ιλάνο και Νάπολι του Βι-

Λισαβόνα (Μ έ χ ρ ι τ ο Τ έ λ ο ς τ ο υ Κ ό σ μ ο υ , 1991, L is b o n S to ry , 1995) ως

τόριο Ν τε Σίκα (θ α ύ μ α σ το Μ ιλ ά ν ο . 1950. Χ θ ες. Σ ή μ ε ρ α . Α ύ ρ ιο . 1963).

μέρος μιας προσωπικής περιπλάνησης που έλκει τη ν κα τα γω γή της

το Το ρ ίνο του Αλμπέρτο Λατουάντα (Ο Λ η σ τ ή ς , 1946).

στην πορτογαλική πρωτεύουσα Η κινηματογραφική εικόνα της Λισα­

Τ έ λ ο ς ,« εργατουπόλεις της Γηραιάς Αλβιόνος γίνονται ιδανικό το­

βόνας είναι βέβαια πανέμορφη, έχει τα στοιχεία της ευρωπαϊκής ιστο­

πίο για τη ν άνθιση του νέου βρετανικού σινεμά. Τ ο Λιβερπουλ του Κρις

ρικής συνέχειας. γίνεται όμως και συνοριακό σύμβολο (εδώ τελειώ νει η

Μ πέρναρντ (Φ ιλ ιά α π ό το Λ ιβ ε ρ π ο υ λ , 1985) ή το Μ άντσεστερ του Κεν

Ευρώπη και αρχίζει ο Ατλα ντικός) και υποδαυλίζει τη διάθεση για ταξί­

Λόουτς (Β ρ ο χ ή α π ό Π έ τρ ε ς , 1993) είναι π ό λ ε ις -μ ο ν τ έ λ α της σ ύ γχρ ο ­

δι και φ υγή (από εδώ ξεκίνησαν οι μεγάλες Ανακαλύψεις της Α ν α γ έ ν ­

νης ευρωπαϊκής πραγματικότητας Η ανεργία και τα προβλήματα μιας

νησης) Αντίθετα, η Βιέννη βρίσκεται σ το κέντρο της Ευρώπης Α υτό ση­

νέας λουμπεν εργατικής τάξης, οι αντανακλάσεις του θαταερισμού, η

μαίνει σύγκλιση πολιτισμών. πληθυσμιακές ανακατατάξεις, κοσμοπολί­

απομόνωση και η επιθετικότητα, αλλά και η αξιοπρέπεια που διασώζει

τικη διόθεση και - λό γω γειτνίασης με (πρώην) κομουνιστικές και καπι­

τα βασανισμένα άτομα είναι στοιχεία που συμπληρώ νουν ένα διαφο­

ταλιστικές χώρες - κέντρο κστασιοπίας Α ν μάλιστα π ρ ο ^ έ σ ο υ μ ε το

ρετικό πορτρέτο μιας σημερινής μεγαλοικιολης.

μουσικό παρελθόν της. έχουμε ένα ακόμη πρόσωπο της αυστριακής πρωτεύουσας. Ε τσ ι, ο Αυστριακός Α ξ ε λ Κόρτι (W e llc o m e to V ie n n a ,

Η άλλη Αμερική

1986). α Α γ γ λ ο ι Κάρολ Ριντ ( Ο Τ ρ ίτ ο ς Α ν θ ρ ω π ο ς , 1949) και Νικολας

Νότια και βόρεια τω ν Η Π Α , η αμερικάνικη ήπειρος ξεδιπλώνει την κι­

Ρεγκ (Η Δ ύ ν α μ η τ η ς Σά ρ κ α ς , 1979), α Αμερικανοί Τ ζ σ ν Χιούστον (Φ ρ ό ι-

νηματογραφική της εικόνα, ά λλο τε ως προέκταση της χολιγουντιανής

ν τ, 1962) και Ριτσαρντ Λινκλέιτερ (Π ρ ιν τ ο Ξ η μ έ ρ ω μ α , 1995) και ο Τ σ έ -

θεματικής και τόπος φ υγής κι ά λλο τε ως ζω ντανός κόυβος καθημερι­

χος Μ ίλος Φόρμαν (Α μ α ν τ έ ο υ ς , 1984) αποτυπώ νουν το σπαραγμό του

νής αγωνίας, προβλημάτων διασκέδασης μα και αγώ να ετκβιωσης

πολέμου, τις διαμάχες της ψυχανάλυσης, το κυνήγι των κατασκόπων,

Η Αβάνα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα Από τη μια εξωτικό τοπίο

το μ εγα λε ίο του Μ ότσ αρτ και τη γοη τεία που ασκεί η π ό λη σ ε ερω­

και σκάλα μαψιόζων και τυχοδιωκτών κατά την περίοδο του Μπατίστα

τευμένους τουρίστες. Είναι, όμως, τυχαίο που ο Αυστριακός Κόρτι δεί­

και από τη ν ά λλη πρωτεύουσα του Φιντέλ Κάστρο, του υπ αριθμόν ένα

χνει μια ερειπωμένη τραγική Β ιέννη . ενώ « επισκέπτες συνάδελφ οι του

κινδύνου τω ν ψυχροπολεμικών Η Π Α . Ο Ν ο ν ό ς (1972) του Κόπολα και η

αρκούνται σ το περίβλημά της ή στα επιμέρους της στοιχεία;

Α β ά να (1990) του Σίντνει Πόλακ εξελίσσονται σ τη ν πρώτη περίοδο. Η

Στο Ελσίνκι, από την άλλη, ο επκτκέπτης Τζιμ Τζάρμους (Μ ια Ν ύ χ τα

πόλη εδώ παίζει το ρ ό λο του πλακΑου μιας κουβανέζικης ζωγραφιάς

σ τ ο ν Κ ό σ μ ο 1993) δανείζεται τους ηθοποιούς του Ακι Καουρισμάκι και

που αποτυπωνει μέρος μόνο της πραγματικότητας Ακολουθεί η επα­

μπολιάζει σ το ν αφηγηματικό του κορμό τη λιτή ακτθητική του Φ ινλαν-

ναστατική περίοδος με ελπίδες α λλά και κριτική (Ο θ ό ν σ τ ο ς ε ν ό ς Γ ρ α ψ ειοκ ρα τη . 1966 Μ ν ή μ ε ς Υ π α ν ά π τυ ξ η ς , 1968) Ο Τόμ ο ς Γκουτιέρες

Α λέα χρησιμοποιεί εδω την Αβάνα σαν καψκικό καμβά σάτιρας ή βγαι νει στους δρόμους της με διάθεση ντοκιμαντεριστα. Αργότερα, ο Αλέα (με τη συνεργασία του Χουάν Κάρλος Τάμτηο) δείχνει μια ά λλη Αβάνα < (σ το Φ ρ ά ο υ λα και Σ ο κ ο λ ά τ α . 1993) σαφώς n o ρεαλιστική, με άτομα που βιώνουν υπαρξιακά και ερωτικά προβλήματα Νοτιότερα το Σα ντιάγο του Β ρ έ χ ε ι σ τ ο Σ α ν τιά γ κ ο γίνεται το σκηνι­ κό για τη χιλιανή τραγωδία και τη δολοφονία του Προέδρου Α λιέντε, το Σάο Π ά ολο του Εκτορ Μπαμπένκο (Π ισ ό τε . τ ο Χ α μ ίνι το υ Σ ά ο Π ο ο λο , 1980) αποκαλικττει τα άστεγα πιτσιρίκια που ζο υν στους δρόμους του αντιμέτωπα με τα ναρκωτικά, την πορνεία και το φόνο, το Ριο Ντε Τζα νέιρο του Μ αρσέλ Καμι ( Ο ρ ψ εο Ν ε γκ ρ ο . 1959) προβάλλει τον εξωτισμό του καρναβαλιού και της σάμπας Στον Καναδά, η νέα γενιά των δημιουργών επιμένει σ το Μ όντρεαλ προσπαθώντας να το αναδειξει σε τυπικό σημείο της - καναδικότητας >■. αλλά και της αντίθεσης ανάμεσα σ τη ν επαρχία του Κεμπέκ και την υπό­ λοιπη χωρά Στο Μ ό ν τ ρ ε α λ Ιδ ω μ έ ν ο α π ό ..., 1992, οι Ν τενίς Αρκάν, Ατόμ Εγκογιά ν, Μ ισέλ Μπρο. Λ έα Π ου λ και Πατρίσια Ροζεμά, γ ιο ρ τά ζουν τα 350 χρόνια της πόλης φωτίζοντας κάθε γωνιά της και κάνοντας ο καθένας μια συνοφκι του δικού του έργου Στις μεγάλου μήκους ται­ νίες του Εγκογιάν. όμως, το Μ όντρεαλ παίρνει διαστάσεις σχεδόν φα νταστικές, η Ροζεμά (Α κ ό υ σ α τ ις Σ ε ιρ ή ν ε ς να Τ ρ α γ ο υ δ ά ν ε ) το χρησι δου φ ίλου του. πλησιάζοντας τις ταινίες του τελευταίου (Α ρ ιε λ . 1988, Τ ο Κ ο ρ π σ ιμ ε τ α Σ π ίρ τ α . 1990) Και ο Τζάρμους και ο Καουρισμάκι ω στό­

σο. χειρίζονται το Ελσίνκι ως τοπίο παγωνιάς και θλίψης όπου ο», συνή­ θως μοναχικοί, κάτοικοί του σναμετρούνται μ' ένα σκληρό περίγυρο και αναζητούν διέξοδο. Υπάρχουν όμως και πόλεις που έχουν σχεδό ν ταυτιστεί με κάποιον δημιουργό ή κάποια ταινία, όπως η Βαρσοβία του Αντρέι Βάιντα (Κ α ν α λ . 1957) και του Κριστόφ Κισλψόσκι (Δ ε κ ά λ ο γ ο ς , Τ ρ ια Χ ρ ώ μ α τα ; Η Λ ε υ κ ή Τα ιν ια . 1994), η Ο δησσός του Σεργκέι Αιζενστάιν (οι σκάλες από το θ ω ρ η κ τό Π ο τ ε μ κ ιν . 1925, έγιναν πια αξιοθέατο της πόλης), η Νίκαια του

Ζαν Βιγκο (Σ χ ε τ ικ ό με τ η Ν ίκα ια , 1930), το Σερ ά γεβ ο του Κουστουρίτσα (Ο Κ α ιρ ό ς τ ω ν Τ σ ιγ γ ά ν ω ν , 1969. U n d e rg ro u n d . 1995). η Μαδρίτη του

Π έντρο Αλμοντοβαρ (Γ υ ν α ίκ ε ς σ τα Π ρ ό θ υ ρ α Ν ε υ ρ ικ ή ς Κ ρ ίσ η ς , 1988,

μοτκχει ως αντανάκλαση της ψ υχοσύνθεσης τω ν ηρω ω ν της, ενώ ο Αρκαν (Ο Ιη σ ο ύ ς σ π ο το Μ όντρεαλ, 1989) πιάνει το σφ υγμό της πόλης μέσα από τις καθημερινές αγω νίες των κατοίκων της.

Acppuai Τ ο αφρικανικό σινεμα είναι περισσότερο γνω σ τό για τους μυθους της υπαίθρου και της σαβάνας, ενω οι επ κ χέπ τε ς της Αφρικής χρησιμοποί­ ησαν κυρίως τη ζούγκλα και την έρημο ως σκηνικό εξωτισμού. Ο ρισμέ­ νες πόλεις, ωστόσο, έγιναν σύμβολα αρκετών ταινιών μολονότι το γ ύ ­ ρισμα πραγματοποιήθηκε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από αυτές Καζαμπλανκα. 1941. Ετσι, η Τα γ γ έ ρ η του Μ περτολούτσι (Τ σ α ι σ τ η Σ α χ ά ρ α , 1991), το Μα ρακές του Χίτσκοκ ( Ο Α ν θ ρ ω π ο ς π ο υ Η ξ ε ρ ε Π ο λ λ ά , 1956), το Α λγέρ ι του Ζιλιέν Ντιβιβιέ (Π ε π ε Α ε Μ ο κ ό , 1937), τ ο Γ ιοχανεσμπουργκ του Κρις Μ ένγκες (Ε ν α ς Κ ό ο μ ο ς Χ ω ρ ισ τά , 1988) παίζουν μονάχα ως φ όντο σ το ξεδίπλωμα της δράσης Αντίθετα, το σινεμά του Αιγυπτίου Γιουσέφ Σαχίν ορίζεται με άξονα τις μεγαλουπόλεις της πατρίδας του. Η Α λεξά ν δρεια (Α λ ε ξ ά ν δ ρ ε ια Γ ια τ ί; 1978, Α λ ε ξ ά ν δ ρ ε ια Τ ώ ρ α και Π ά ντα , 1990) και το Κάιρο (Κ ε ν τ ρ ικ ό ς Σ τ α θ μ ό ς , 1958, Κ ά ιρ ό , 1992) είναι γι' αυτόν ένας καμβάς κοινωνικού ρεαλισμού πάνω σ το ν οποίο ζωγραφίζει τις ιδι­

μ ου - Τ σ ε ν ΚΟιγκε, 1993, Τ ο Τ ρ ίγ ω ν ο τ η ς Σ α γ κ ά η ς Γιαν Γιμού, 1995) κι

αιτερότητες και τις αντιθέσεις της πατρίδας του

έτσι το Πεκίνο κι η Σαγκάη είναι περισσότερο ένα εσωτερικά ντεκορ και

Και ας μην ξεχνάμε ότι κοινή αναφορά όλω ν τω ν Αφρικανών κινημα­

λιγό τερ ο πόλεις με οντότητα. Στο Κ ιο υ Τ ζ ο υ , Μ ια Γ υ ν α ίκ α τ η ς Κ ιν ο ς

τογραφ ιστώ ν είναι η Ο υα γκα ντούγκου, πρωτεύουσα της Μ πουρκινα

(1992), όμως, ο Για ν Γ ιμού κάνει ένα σημαντικό βήμα και δείχνει, για

Φάσο και τόπος του Παναφρικαντκου Φεστιβάλ του σινεμά

πρώτη ίσως φορά με τέτοιο ρεαλισμό, τη σύγχρονη κινέζικη πόλη. Κρύ­ βοντας συχνά την κάμερά του, ο Γιμου αποτυπωνει την καθημερινότη

Ασία Και οι ασιατικές πόλεις έ γιν α ν σκηνικό εξωτικών, κυρίως, χ ο λ ι-

τα, διογκώ νει τους θορύβους, πιάνει το βλέμμα τω ν κατοίκων, πα­ ρουσιάζει σπίτια, μεταφορικά μέσα, καταστήματα. Ο σ ο μπορούμε να

γουντια νώ ν ταινιών, όμως η παλιά και ισχυρότατη ινδική κινηματογρα­

κρίνουμε, αυτό είναι το πκ> καθαρό πορτρέτο της κινέζικης πόλης που

φική βιομηχανία και το νέο κινέζικο σινεμά έδωσαν τη δική τους εκδοχή.

έχουμε μέχρι σήμερα

Για παράδειγμα το Νέο Δ ε λ χ ί του Σατιαζιτ Ρέι (Ε τα ιρ ε ία Π ε ρ ιο ρ ισ μ έ ν η ς 'Ε υ θ ύ ν η ς , 1971) και η Βομβάη της Μιρα Ναιρ (Σ α λ ά μ Β ο μ β ά η , 1988) εί­

Ο ι ά λλοι Κινέζοι όμως, αυτοί της Ταϊβάν και του Χ σ νγκ Κονγκ, σ τή ­ νουν, όλες σχεδόν τις ιστορίες τους μέσα στις πόλεις. Από τις

γλο

πρό­

ναι πόλεις σύγχρ ονες και παίζουν καθοριστικό ρόλο για να φωτιστεί ο

σφατες, το C h u n g k in g E xpress (1994) του Γο υ ό ν γ κ Καρ Βουαι είναι

-νεο π λο υτισ μ ό ς που στρα γγα λίζει τη χω ρά» (σ τη ν πρώτη) και η φτώ­

αφιερωμένο θ α λ ε γ ε ς σ το Χ ο νγκ Κονγκ. Γ ια τον νεαρό σκηνοθέτη η πό­ λη αυτή θάλλεται σ' έναν τρ ελό ρυθμό. Δρόμοι, σπίτια και σταθμοί τρέ­ νων βρίσκονται σε μια συνεχή κίνηση, ενώ οι ήρωες τρέφουν για την πό­ λη τους ένα μυστηριώδες αίσθημα αγάπης και φόβου Ας μην ξεχνάμε ότι το 1997 το Χονγκ Κονγκ θα ενσωματωθεί με την Κίνα και το γεγο νό ς αυτό αποσταθεροποιεί τους κατοίκους του. Ετσι, στις ταινίες τω ν σκη­ νοθετώ ν της νέας γενιάς του Χ ο νγκ Κονγκ (της λεγά μενης «Γε ν ιά ς του 1997») η πόλη μοιάζει στιγματισμένη από μια συλλο γική νεύρωση, κάτι που φυσικά απουσιάζει από την ταξιδιωτική εκδοχή της Βελγίδας Μά­ ριον Χά νσεν (Α ν ά μ ε σ α σ τ ο Δ ιά β ο λ ο και τη Β α θ ιά Γ α λ ά ζια θ ά λ α σ σ α , 1995) Ανατολικά του Χ ο νγκ Κονγκ, η Ταιπέι της νησιωτικής Ταϊβάν, είναι το καταφύγιο τω ν αντιμαοικων Κινέζω ν Π όλη με έντο νες δυτικές επιρρο­ ές, μ εγά λη εγκληματικότητα και σ υχνές εξάρσεις αστυνομικής βιος, πέρασε σ το σινεμά κυρίως ως πλαίσιο πολιτικού δράματος. Τ ο 1986 το Taipei Story του Εντουα ρ ντ Για νγκ και Ο Μ ύ θ ο ς μ ιο ς Π ά λ η ς του Γιου Καν - Π ινγκ, απεικονίζουν α λλη γο ρ ικ ά αυτή τη ν κατάσταση, ενώ το 1989. Η Π ά λ η τ η ς θ λ ίψ η ς του Χου Χσιαο Χσιέν ακολουθεί τη ν πολιτική ιστορία αποκαλύπτοντας, φ ευγαλέα, τμήματα μόνο της πόλης μέσα

χεια τω ν παιδιών του δρόμου (σ τη δεύτερη). Οι ινδικές πόλεις σ το σινε

από παράθυρα, μισάνοιχτες πόρτες ή πάνω από λόφ ους και περαστικά

μά είναι συνήθως πολύχρω μες α λλά και βαθύτατα π ληγω μένες, ενώ

τρένα. Η Ταιπέι είναι εδω μια φ λου φιγούρα, με ισχυρές όμως αντανα­

συχνά, παρά τον εξωτισμό τους, μοιάζουν κοντινές, λ ό γω της βρετανι­

κλάσεις σ το ν εσωτερικό κόσμο τω ν ηρωων Λ ίγ ο αργότερα, η κινέζικη

κής αποικιοκρατίας και της χρήσης της αγγλικής γλω σσάς

μόδα φέρνει στη Δύσ η τη ν Ταιπέι τω ν νεανικών συμμοριών (Σ κ ό ν η τω ν

Δ ε ν συμβαίνει βέβαια το ίδιο για το Πεκίνο Τ ο άνοιγμα του Νικολας Ρέι (5 5 Μ έ ρ ε ς σ τ ο Π ε κ ίν ο , 1962) έμεινε χωρίς συνέχεια και η κινεζική

Α γ γ έ λ ω ν του Χσου Χσιαο Μ ινγκ -1 9 9 2 ), της καθημερινής περιπέτειας,

του έρωτα και της μοναξιάς (Ζ ή τ ω ο Ε ρ ω τ ο ς το υ Τ σ ά ι Μ ιν γ κ Α ια ν γ κ -

πρωτεύουσα δεν αποκάλυψε τα μυστικά της πριν τον Τ ε λ ε υ τ α ίο Α υ τ ο -

1994) ή της αμερικάνικης κουλτούρας και του α πόλυτου μπερδέματος

κρα τορα . 1987, του Μ περνάρντο Μ περτολούτσι. Τ η ν ίδια χρονιά, η «π έ -

ανάμεσα σ τη ν παράδοση και τη ν έκρηξη τω ν γιάπις (C onfu cia n

μκττη γε ν ιά » του κινέζικου σινεμά έσπασε το σινικό τείχος, προτίμησε,

Confusion του Ε ντουα ρ ντ Γ ιανγκ - 1994). Η κινηματογραφική Ταιπέι,

όμως, κποριες από την ύπαιθρο. Μα κι όταν πια μπήκαν στις πόλεις, οι

όπως και το Χ ο νγκ Κ ονγκ, είναι π όλη σ ύ γχυ σ η ς , πολυχρω μίας, ανα­

Κινέζοι σκηνοθέτες καταπιάστηκαν με το παρελθόν (Α ν τ ίο Π α λλ α κ ίδ α

σφάλειας και συνεχούς κίνησης.

Ο ι πόλεις της Βόμβας Καμία πόλη δεν σημαδεύτηκε τόσο πολύ από ένα ιστορικό γεγονός όσο η Χιροσίμα και το Ναγκοσάκι. Οι ατομικές βόμβες τον 1945 ανέδειξαν τις δυο ιαπωνικές πόλεις σε σύμβολα μιας ολόκληρης εποχής και ο κινηματο­ γράφος, φυσικά. τις χρησιμοποίησε με κάθε τρόπο. Τα Παιδιά της Χιροσίμα του Κανέτο Σιντο (1952) κινούνται στα όρια του ρεαλιστικού εφιάλτη, Η Μαύρη Βροχή του Σοέι Ιμαμουρα (1989) προβάλλει τις επιπτώσεις της ατο­ μικής ενέργειας, το Χιροσίμα Αγάπη μου (1959) του Αλέν Ρενέ δείχνει τις καλυμμένες πια πληγές της ως ολληγορΜό σημείο για την έννοια του βτωμενου χρόνου που καθορίζει τις μελλοντικές πράξεις των ατόμων και η Ρα­ ψωδία τον Αύγουστο του Ακιρα Κουροσάβα (1991) μιλά για το Ναγκασάκι και την κεφαλαιώδη σημασία της μνήμης. Αλλοτε ερειπωμένες και άλλοτε σε ανασυγκρότηση, η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι παρουσιάζονται συμβο­ λικά. κινηματογροφουντοι με ένα ιδιόμορφο σεβασμό, λες και ο φακός δεν τολμά να αγγίξει τη θερμή ακόμη καρδιά της έκρηξης.

Η κινηματογραφ ική, όμως, πρω τεύουσα τη ς Ασ ίας είναι το Τόκιο. Σ τα πρώ τα μ ετα π ο λεμ ικ ά χρ ό νια η π ό λ η έ γ ιν ε σ κη νικό π ο λίτικ ω ν σ υγκρούσεω ν, φ οιτητικώ ν και ερ γα τικώ ν εξεγέρ σ εω ν , α ντιμιλιταρι­ σμού και απεργιώ ν. Είνα ι γ ε γ ο ν ό τα μιας μεταβατικής εποχής που ση­ μαδεύουν τη ν όψη το υ Τό κ ιο όπω ς παρουσιάστηκε σε ταινίες τη ς δε­ καετίας 1 9 4 5 -5 5 (Π ρ ω ί σ τ ο Σ π ίτ ι τ ο υ Ο σ ό ν ε το υ Κεισουκε Κινοσιντα - 1946. Σ υ ν ο ικ ία Χ ω ρ ίς Η λ ιο το υ Σ α τσ ο ύ ε Για μ α μ ό το - 1954. Μ ια Υ π έ ρ ο χ η Κ υ ρ ια κ ή το υ Ακίρα Κουροσάβα - 1947). Η ιαπωνική πρω ­

τεύουσα παρουσιάζεται εδώ σε αναβρασμό, σε κρίση ανάμεσα σ τη ν παράδοση και το δυτικό εκσ υγχρ ο νισ μ ό , ενώ το φ τω χικό, σ χ ε δ ό ν νεορεαλιστικό. ντεκόρ τη ς είναι κάτι παραπάνω από εμφ ανές. Α ρ γ ό τ ε ­

I

Φέτος ήταν η χρονιά του: Με το Καζίνο του Μάρτιν Σκορσέζε και το Αφήνοντας το Λος Βέγκας του Μάικλ Φιγκις φάνηκε, με

ρα. καθώς η πολιτική και σεξουα λική α πελευθέρω ση τω ν 60 s α γγ ίζε ι

διαφορετικό τρόπο προσέγγισης, το υπόγειο των φανταχτε-

και τη ν Ιαπωνία, ο Ο σ ιμ α καταγράφ ει ένα Τό κιο νεανικού ριζοσ πα στι­

ρών αιθουσών του και το περιθώριο των μανιακών τζογαδό­

σμού, αυθορμητισμού και επανα στατικότητα ς (Π ρ α γ μ α τ ε ία γ ια τα Ια­

ρων. Τ ο Λας Βέγκας, αυτή η πεμπτουσία του Αμερικανού Πρά­

π ω ν ικ ά Α σ ε μ ν α Τ ρ α γ ο ύ δ ια - 1964. Τ ο Η μ ε ρ ο λ ό γ ιο Ε ν ό ς Κ λ έ φ τ η -

σινου θ εο ύ , αλλά και η επιτομή του τεχνητού παράδεισου,

1968), ενώ ο Κουροσάβα χρησιμοποιεί τη ν π ό λη ως κανόνα ενός σ ο ­

αποδόθηκε από τα πρώτα χρόνια της ακμής του με τα λαμπε­

φ ιστικέ γεω μ ετρ ικ ο ύ παιχνιδιού ( Ο Δ ο λ ο φ ό ν ο ς τ ο υ Τ ό κ ιο - 1963).

ρότερα χρώματα.

Και σ τις δυο περιπτώ σεις το αστικό τοπίο μοιάζει να αποδεσμευεται από το βάρος τω ν Σαμουράι, παρουσιάζοντα ς τα πρώτα δυτικά του σημάδια. Α ν, όμω ς, κάνουμε ένα άλμα προς το σήμερα, θα ανακαλύψ ουμε ένα ε ν τε λ ώ ς διαφ ορετικό Τό κ ιο Μ ο ν τέρ ν ο ως τα όρια της σχιζοφ ρέ

Βίβα Λας Βέγκας, παίξτε κόσμε, ξοδέψτε απλόχερα,

νειας. π ν ιγ μ έ ν ο σ τις π ο λύχρ ω μ ες διαφημίσεις, κυριευμένο από μια

στη διάδοχη πόλη

απίστευτη εργασιακή μανία, γ ε μ ά το κινούμενα φώτα και επιγραφ ές

του παρηκμασμέ-

ά λ λ ο τ ε με ιδεο γρ ά μ μ α τα κι ά λ λ ο τ ε λ α τιν ικ ο ύ α λφ α β ή του . Τα ιν ίε ς

νου Ατλάνπκ Σίτι. Προάστιο του Λος Αντζελες και φυσικό

όπως το T o k y o F is t (1995) το υ Σινιά Τσ ο υ κ α μ ό το και Η Α ν ά σ α (1995) του Κάιζο Χαιάσι παρουσιάζουν τη ν π ό λη το υ σήμερα και το υ αύριο Εκείνη που είχε ίσως υττοπτευθει ο Βιμ Β έντερ ς με το T o k y o G a Οταν α να ζη το ύσ ε τα βήματα το υ δα σκάλου το υ Για σ ουχίρ ο Ο ζο υ , εκείνη που αποτύπω σε ο Χ α λ Χ ά ρ τλει σε ένα από τα τρία μέρη του Φ λ ε ρ τ . Κι α υτές οι τε λε υ τα ίε ς περιπτώ σεις το υ Γερ μ α νο ύ και το υ Αμερικάνου που πάνε σ ε μια π ό λη χιλιά δ ες χιλιό μ ετρ α μακριά από τη γ ε ­ νέτειρά το υς, συμπυκνώ νει θ α 'λε γε κανείς τις έννο ιες το υ «επ ισ κ έ­ π τ η » και το υ « γ η γ ε ν ή » κινηματογραφ ιστή, σ ’ ένα κόσμο κίνησης και

quartier της παρέας Σινάτρα. Σάμι Ντέιβις Ντιν Μαρτιν, η πό­ λη του φωτός τόνιζε το γκλάμουρ της όποτε τύχαινε να την επισκεφθει στα γρήγορα μια μονάδα γυρισμάτων για τις ανά­ γκες μιας οποιοσδήποτε ταινίας Η εικόνα του παρέμε νε αναλ­ λοίωτη , με μόνιμη επωδό κάποιο λουσάτο αυτοκίνητο που δια­ σχίζει μια ολόφωτη λεωφόρο, περιστοιχισμένη από τεράστια ξενοδοχεία και επιγραφές που διαφήμιζαν τις εμφανίσεις αστερίων δεύτερης καριέρας, όπως ο Το μ Τζόουνς, η Νταια να Ρος ή η Σίρλεϊ ΜακΛέιν Με σημαντικό ενδιάμεσο σταθμό την αποκάλυψη των μηχανισμών μέσα από τους ενεργητικούς

κινούμενω ν εικόνω ν Ο ι π ό λεις α υτού το υ π λα νή τη είναι σημεία, α λ ­

χαρακτήρες του Σκορσέζε. το Λας Βέγκας οροθετείται από

λά σημεία οικουμενικής κίνησης κι ό χι σημεία που κρύβουν ακίνητους

δυο ταινίες Τ ο Μπάγκοι του Μπάρι Λέβινσον αφηγείται την

«ο ικο υ μ ενικο ύ ς» ήρω ες κάτω από τουριστικά καρτ - π οσ τά λ. Ο ι δια­

αρχή το λαμπερό όσο και βρόμικο όραμα του μεγαλομανούς,

φορές ανάμεσα σ τις π ό λεις το υ κόσμου δ εν ορίζο ντα ι από τις ανά

σχεδόντρελού Μ πενΣιγκελ Τ ο τέλος ή αν θέλετε, το flip-side

γκ ες το υ ίδιου το υ τα ξιδιού, α λ λ ά από το ν τρ όπ ο που το κινηματο

το υ ονείρου ορίζεται από το ζευγάρι των Κέιτζ και Σου στο

γραφ ικό β λέμ μ α π ρ ο σ ε γ γ ίζ ε ι τις ιδιομορφ ίες το υς. Δ ια φ ο ρετικό η

Αφήνοντας το Λας Βέγκας οι δυο τους παραβλέπουν το κέρ­

Αθήνα και η Μ ποκοτά θα μπορούσαν να γ ίν ο υ ν το ίδιο φ όντο για τη

δος και επιδίδονται σε ένα αργόσυρτο, παρακμιακό βαλς που

Ζ α ζ ί σ τ ο Μ ε τ ρ ά ή το Γ ε ρ μ α ν ία Ε τ ο ς Μ η δ έ ν , χω ρίς τη ν παραμικρή

αποπνέει θανατίλα Το δίτττυχο Bright Lghts. b g city και Less

προσαρμογή...

than zero φαίνεται να υπογραμμίζει την οξύμωρη «ποιότητα» αυτής της πόλης.

Θ.Κ.

F u te s *

Μ ια κινηματογραφική 1 περιπλάνηση στις πόλεις του μέλλοντος

Α π ό τ ο ν Γ ιά ν ν η Δ ε λ η ο λ ά ν η

Το μέλλον είναι εδώ - πμππως (καλύτερα) το μέλλον είναι τώρα;

Welcome to Metropolis Δ ε βαριέστε την ιστορία: Προσωπικά τη βαριέμαι τρομερά, σ το

Οπως και να χει, το «εδωκαι τώρα» που συζητάμε είναι η οθόνη του ατνεμα, οπού γενιές μεγάλωσαν - μαζί τους κι εμείς - παρακο­ λουθώντας ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Α ν το καλοσκε-

κάτω κάτω τι έχει να μας δώσει παρά παλιά συμπεράσματα για πα­ λιές ζωές, έτσι δεν είναι; Ο χι ακριβώς. Υπάρχει μια ά λλη ιστορία, η μόνη σ τη ν οποία πι­ στεύουμε απόλυτα και η μόνη, βεβαίως, που έχουμε όλοι αποθη-

φτεπε, μπορούμε να πούμε τούτες τις ταινίες απλώς... φουτουρι-

κευμένη σ το κεφάλι μας. Τ ι να γίνει; Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο κα­

στικες. Καθεμια τους έφτιαχνε ένα σενάριο για το μέλλον μας και

θένας έχει τη δική του άποψη για τη ν πραγματικότητα και αυτή

μαζί - η δύναμη και η γοητεία της εικόνας - έναν γ ο π ο ή μια πό­

χωράει, συνήθως, ό λ ο το παρελθόν, το παρόν και το μ έ λλο ν που το ν αφόρα. Σ το σινεμά. Ομως, έχουμε κοινά όνειρα και κάποια

λη, στους δρόμους της οποίας οι φανταστικοί μας απογονοι συνα­

σπουδαία φ ιλμ νίκησαν τον καιρό για να παραμεινουν ως σήμερα

ντούσαν τον προορισμό τους. Μ ε το πέρασμα του χρονου οι εύτο­

μαγευτικοί καθρέφτες... της εποχής τους. Ε, ναι; η ουσία δε βρί­

νες μας για τομέλλον έχουν «χρωματιστεί» απο οραματα υπερπλη­

σκεται πάντα σ το θέμα και μια ταινία σε βοηθάει επίσης να παρα­ τηρήσεις τη συγκεκριμένη χρονική σ τιγμή που τη «γ έ ν ν η σ ε ». Τ ι

θυσμού και μεγαλουπόλεων... Ί ο σινεμα ακολουθεί βεβαίως την

συμπεράσματα βγαίνουν από την υψηλή εποπτεια 100 χρόνω ν σι­

παράδοση, αλλά μας καλει και σε μια περιπλάνηση στις δικές του

νεμά; Τ α παραμυθία α λλά ζουν με πιο αργό ρυθμό απ' ό,τι πκττευ

μυθικές πολεις-σταθμους, μια περιπλάνηση γεμάτη εκπλήξεις...

ουμε. έ χ ο υ ν ρίζες βαθιές και μαγικές. Ε να από τα αγαπημένα «παιδικά παραμυθία» της επιστημονικής φαντασίας είναι η Μ η-

I

γέννησ ε άφθονους μύθους κακών - εξω γήινω ν - που εισβάλλουν - στη - Γ η - με - ιπτάμενους - δίσκους Από τις κλασικές νουβέλες του Γο υ έ λ ς εως την καταπληκτική ρα διο-φ ονικη φάρσα του μεγάλου Ο ρ σ ο ν Γ ουέλς (η μισή Αμερική είχε πι­ στέψει ότι γίνεται αληθινή ε κ β ο λ ή εξω γήινω ν) ο καιρός γύρω από το μεγά λο πόλεμο είχε

πολεμική διάθεση και όχι εξερευνητική Μέσα

σ το «ά γρ ιο » κλίμα χάθηκε η καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε για πρώτη φορά ξένες, αστρικές πόλεις ή και μια «π ρ οβ ολή » του ανθρώπινου περψ άλλοντος στο Διάστημα Η φαντασία αυτού του τύπου ξεπερνουσε τα τεχνικά μέσα της εποχής, πάντως, και θα χρειαζόταν να κυλήσει και το 60 για να φτάσουμε σε π » τολμηρές εικόνες του ανθρωπίνου μ έ λ­ λοντος - α λλά και σε αρκετούς καταπληκτικούς ορισμούς για το π ι*κ> ρεί να είναι μια ανθρώπινη πόλη

Στο άπειρο και λίγο παραπέρα Γενικώ ς ειπείν, και παρ' ό λ η τη ν αθω ότητά το υ ς, τα χρ ό νια το υ '50 αποδείχτηκα ν εξαιρετικά βολικά για διαστρικό τουρισμό. Ε χ ο ­ τροπολη (παρακαλώ μη σκέφ τεστε εκκλησίες, α λλά την αρχιτεκτονι

ν τα ς δ ε χ τε ί - και υπ ερ νική σ ει - ά φ θονους κα κόβ ουλους ε ξ ω γ ή ι­

κή) και αρχιτέκτονας της κινηματογραφικής εκδοχής της υπήρξε ο

νο υ ς μ ε ... ιμπερ ια λισ τικές διαθέσεις, το περήφ α νο ανθρώ π ινο ε ί­

οραματικός σκηνοθέτης Φριτς Λανγκ.

δος αποφ ασίζει να προχω ρήσει σ τις δικές του, βεβαίως ειρηνικές,

Εβδομήντα χρόνια έχουν περάσει από την επ ο χ ή — 1926 — που ο

επισκέψεις σε ξέ ν ο υ ς π λ α ν ή τε ς Ο πω ς όμω ς ήδη είπαμε, η φ τώ χεια

Λ α νγκ γύρισε τη Μ ητρόπολη στη γενέθλια Γερμανια. αρκετός καιρός

τω ν μέσ ω ν και οι εθ ελο ντικ ές παρωπίδες τη ς φ αντασίας δ ε ν α π έ ­

για να κάνει σκόνη μια ολόκληρη πόλη... κι όμως, η παράξενη μητρό­

φ εραν παρά μόνο κιτς α π ο τελέσ μ α τα , που ήδη σ το 60 α γ γ ίζ ο υ ν τα

πολη του Γερμανου κρατάει ακέραιη τη λάμψη της κόντρα σ το σκλη­

όρια τη ς σ άτιρας Τ ο 68, πάντω ς, α ν α τέ λ λε ι μια νέα εποχή γ ια τη

ρό πέρασμα του χρόνου που. ως γνω στόν, αρέσκεται να μεταμορφώ­

φ ουτουριστική φ αντασία με το διορατικό α ρ ισ τούρ γη μ α το υ Σ τ ά ν -

νει το απόλυτα μοντέρνο σε απόλυτα ντεμοντέ μέσα σε μία. το πολύ

λ ε ι Κιούμπρικ 2 0 0 1 : Η

δύο δεκαετίες. Είπαμε, καθετί ανήκει σ τη ν εποχή του μ' έναν τρόπο

ντά με μία μ ίν ι-μ ε τα φ ο ρ ά τη ς ανθρώ πινης π ό λη ς σ το διαστρικό κ ε ­

μοιραίο (δε θα μπορούσε να μην έχει πάνω του τα σημάδια του καιρού

ν ό , με τη ν μορφ ή ε ν ό ς τερ ά σ τιο υ δια σ τη μικού σ τά θ μ ου. Ο λ ε ς οι

του) α λλά το 26 ο φουτουρισμός ήταν ακόμα ζω ντανός και το μνημει

α νέσ εις τη ς π ό λη ς έ χ ο υ ν μεταφ ερθεί εκεί: σ α ν μικρό Β έγκ α ς σ το

Ο δ ύ σ σ ε ια τ ο υ Δ ιο σ τ ή μ α τ ο ς . Ε δ ώ συνα

ωδές όραμά του για τα μελλούμενα απλώνεται δυναμικά στις λεωφό­

κέντρ ο τη ς διαστημικής ερ ήμου, η ανθρώ πινη αποικία δε σ τερ είτα ι

ρους της Μ ητρόπολης. Αυτή η αυριανή μεγα λούπ ολη έχει τις γιγά -

ο ύ τε τη ν ά μεσ η πληροφ ορία μέσω κομπιούτερ (η επισ τημονική φ α­

νπες. επικές διαστάσεις (στοιχεία που προτιμουνταν και από τη νάζι

ντα σία μπαίνει πια σοβαρότερα σ τη ν επ οχή τη ς η λεκτρ ο νική ς επ α ­

στική αρχιτεκτονική) ενός φανταστικού 21 ου αιώνα, α λλά όλα τα προ­

ν ά σ τα σ η ς ), ο ύ τε τα τα ξ ί και τα λεω φ ο ρ ε ία (μικρά δ ια π λα νη τικ ά

βλήματα του 20ού. Η επανάσταση στηρίζεται στη διάφορά τω ν τά ξε­

σκάφ η) που εξα σ φ α λίζο υ ν τη σ υγκο ινω νία με τις π ό λεις τη ς μάνας

ων. μια πολιτική θέση που αντανακλά τη ν άνοδο της μαρξιστικής «φ ω ­

Γη ς . Σ τ ο μετα ξύ, τα επιβλητικά σκηνικά το υ οικισμικού π ε ρ ιβ ά λ λ ο ­

τιάς» η οποία ήδη συνέπαιρνε τη Ρωσία. Στο μεταξύ, ο τόπος της σύ­

ν το ς σ υ ν ερ γά ζο ν τα ι για να αποκρύψ ουν πίσω από τη ν ανθρώπινη

γκρουσης είναι η ίδια η μητρόπολη, μια π ό λ η -ε ρ γο σ τά σ ιο όπου τα

δια σ τη μική π ό λ η τ ο ν εσ ω τερ ικ ό π ρ ο ο ρ ισ μ ό τη ς ο δ ύ σ σ ε ια ς το υ

<*Λ£ολα της βιομηχανίας δεσπόζουν ηγεμονικά (τεράστια εργοσ τά ­

2 0 0 1 . Α υ τ ό όμω ς, όπως λ έ ν ε , είναι μια ά λ λ η ισ το ρ ία ...

σια. ρ ο λό για, η «μ ε λλ ο ν τικ ή υπ ό θεσ η » της χωράς μηχανής με την οποία ο Τσ ά πλιν είχε παίξει τα σατιρικά του παιχνίδια στους Μ οντέρ ­ νους Καιρούς). Στο βάθος του. το αιοθημα που αφήνει αυτή η π όλη -γρα νά ζι σ το σ ύ γχρ ο ν ο θεατή διαθέτει έντο νη ανθρωπιστική διάθεση, α λλά δ εν μπορεί παρά να μοιάζει λιγάκι εκτός χρόνου και τόπου στη σ ύγχρονη «η λεκ τρ ονική » μας συνείδηση, ελάχιστα χρόνια πριν την κυριαρχία των κυβερνοδικτυων και τον ερχομό του 2000 Η αργή, πολιχτρόσωπη α λλα γή της εξερευνητικής ματιάς μας στις θαυμαστές πιθανότητες του μέλλο ντο ς καταγράφεται, με τον τρόπο της, μέσα από ορισμένες αξέχαστες και απρόοπτες τεχνολογικές πόλεις του σινεμά .

Οι Αρειανοί έχουν πλατείες ή μόνο παγκάκια; Προσωπικά θα σας γελάσω , α λλά η απελευθερωμένη «επκττημονι κή » φαντασία (που πήρε τη σκυτάλη από τα κλασικά σ ινε-τέρ σ τα του μεσοπολέμου) του '40 και του '50 έφτασε σε ακόμη πιο κιτς συμπερά­ σματα. Εδώ - όπου «ε δ ώ » ήταν κυρίως τα αμέτρητα b -m o vw s του Χ6λιγο υντ της εποχής - οι πόλεις των ανθρώπων είτε μοιάζουν σ ύγχρ ο­ νες και ουδέτερες είτε εξοπλισμένες με θεϊκή επκττήμη και απολύ­ τως ζε ν προδιάθεση από τους εκπληκτικά εξελιγμένους ανθρώπους του μ έλλοντος. Οπως καταλαβαίνετε, η εποχή χαρακτηριζόταν από αφέλεια, μ εγα λοσ τομ ια α λλά και μια α ν ε ξέ λε γκ τη ξενοφ οβία που

95

Ενα σφπνάια στη διαστημική κοντινά Η φαντασμαγορική περιπλάνηση σε εξωγήινες πόλεις, εκεί όπου μόνο πολύ δειλό έφτανε το σινεμό ως το 60, γίνεται πραγματικότητα στα τέλη του 7 0 . Στη διάρκεια της δεκαετίας αυτής η επιστημονική φαντασία ντύνεται στα π » σοβαρό της ρούχα, καθώς ο γενικότερος πεσψκτπκός ρεαλισμός της επο­ χής παράγει άφθονες ταινίες με «κοινωνικό» πυρήνα Ανθρωποι γίνονται τροφό ανθρώπων στο π κρο S oytent G re e n , ο έρωτας απαγορεύεται (αλά 1964) σε ταινίες όπως το Τ Η Χ 1138 του Τζο ρ τζ Λουκάς, ενω στο L o g a n 's R u n οι άνθρωποι θανατώνονται σε ηλικία 30 χρόνων από το κράτος... Τα

παραδείγματα πραγματικά περισσεύουν, α λλα

μ η στιγμή, δεν είπαμε

Τζο ρ τζ Λουκάς; Ο πανέξυπνος Τζορτζ. λοιπόν. Ολλαξε πλεύση μαζί με το ίδιο το 7 0 και το 1977 μας έδωσε ένα κλασικό εργόκι επκττημονικης φ σ ντααίας που θα έκλεβε την παγκόσμια καρδιό του νεανικού κοινού Η ται νία βεβαίως λεγότα ν Π ό λ ε μ ο ς τ ω ν Α σ τ ρ ω ν και μας ξενάγησε (μαζί με τα δύο της σίκουελ) σε αμέτρητες πόλεις πλανητών

somewhere n a galaxy

far far away, όπως διηγείται το ίδιο το φ ιλμ Ο Λουκάς όφ ησε πίσω τη μουντό μελαγχολία του 1138 και χτύπησε έτσι το jackpot Πολύχρωμοι εξωγήινοι, άφθονη δρόαη και εξω τικά χώροι έφτιαξαν ένα feelgood μείγ­ μα φανταΐΛας και παραμυθιού που ξανόφερε πανηγυρικό το χαβαλέ (μέ­ σα σ' ένα σοβαρό μυθολογικό περίβλημα) στο Διάστημά. Π α ρ 'ό λο π ο υ ο Π ό λ ε μ ο ς βρίσκεται στα όρια του θέματός μας - περιπλάνηση στις πόλεις

του μέλλοντος - δεν πρέπει να ξεχνόμε πως κάθε ε π τ υ χ η αφόνει ένα δι­ κό της κατάλοιπο στο φανταστικό φολκλόρ, το οποίο επηρεάζει με τη σειρά του, συνειδητό ή λιγότερο συνειδητά, π ολλές από τις επερχόμενες ταινίες που αναζητούν τη δικό τους θέση στον εμπορικό ό λ » .

Blade Runner for ever Ο λα ρόδινα και παραμυθένια λο ιπ ό ν; Βεβαίως και όχι. Υπάρχουν π ο λ­ λέ ς μυθολογίες σ το σινεμό, η καθεμιά με το δικό της τόνο. Η πιο αγαπη­ μένη μας λέγετα ι Μ π λ έ ιν τ Ρ ο νε ρ . Ο Ρίντλει Σκοτ σκηνοθέτησε το 1962 ένα φ ιλμ φ αντασίας που ευτύχη σ ε να διαθέτει «μ α τιά », ρ όλους, σπουδαίο σενάριο (συνοδευόμενο και από μ η γοητευτικό φιλοσοφική σ τά σ η )... και, βεβαίως, καταπληκτικά σκηνικά. Τ ο Λ ο ς Α ν τ ζε λ ε ς του 2019, όπου συμβαίνει το Μ π λ έ ιν τ Ρ ο ν ε ρ , παραμένει κλασικό όσο και η ταινία που το περικλείει, μ η π όλη -σ τα θμός γ η μελλοντικές αναφορές. Πώς ακριβώς μοιάζει αυτό το Λ ο ς Α ντζελες ; Αντικατοπτρίζει μ η επο­

χή όπου « γιγαντοεταιρειες έχου ν κυριαρχήσει και η ηλεκτρονικό τε ­ χνολογία τονίζει την αυξημένη π α ρ ο υ σ η των Ιαπωνων Η πόλη είναι γ ε ­ μάτη με μουντά δρομάκια α λλά και κυ κλω π εη κτίρια φετίχ, στολισμένα με το λαμπρό δέρμα διαφημιστικών μ εγο -ο θ ο νω ν ηλεκτρονικός εικό­ νας. Στο δρόμο αποκαλύπτεται η εικόνα μιας μητροπολης-βα βέλ, πα­ ραγεμισμένης απ’ όλες τις φ υλές του κόσμου. Ο σοι επιβιώνουν στους δρόμους είναι οι φτωχοί και οι α ό ’ιμαντοι, ο ι « little people », βουτηγμένοι στους ατμούς και στις σκιές όσοι ζουν στους χτισμένους κολοσσούς εί­ ναι η ελίτ. Ο συνδυασμός του εκπληκτικού design τω ν σκηνικών δένει μοναδικά με τη μουσική που ο Βα γγέλη ς Παπαθανασίου έγραψε γ η την ταινία, καθορίζοντας με τα συνθεσάιζερ α λλά και rao ανατολικές επιρ­ ροές την ανεπανάληπτη ρετρο-φ ουτουριστικό αύρα του αυριανού Λ ο ς Α ν τζελες Πρέπει να δείτε το φ ιλμ γ η να νιώσετε πλήρως τη μαγική με­ λα γχο λία της ατμόσφαιρας του, α λλά αυτό σίγουρα δεν αποτελεί το μο­ ναδικό κίνητρο. Εκτός όλω ν τω ν προσωπικών λ ό γω ν όσων αγαπούν την ταινία, το Μ π λέιντ Ρονερ καθιερώθηκε με το ν καιρό και με τη λάμψη του ανάμεσα στις απολύτως κορυφαίες κινηματογραφικές προσφορές φα­ ντασίας τω ν τελευταίω ν είκοσι χρόνων. Δ ε ν είναι λίγο.

Η πόλη-φυλακή Παρ όλο που η ατμόσφαιρα του φιλμ του Ρίντλει Σκοτ χαρακτηρίζεται από ένα διακριτικό πεσιμισμό, αντιπροσωπευτικό μ έ γ η το υ μέρους της σύγχρονης φαντασίας, καμιά ταινία και κα μη πόλη δε μοιάζει με το Μ πλέιντ Ρ ο νερ και το Λ ο ς Αντζελες του 2019 . Τ ι θα λέγατε όμως γ η μ η επί­ σκεψη στη Νέα Υόρκη του 1997; Α λ λ ο ένα γόνιμο παράδειγμα σκοτεινός φαντασίας, η Α π ό δ ρ α σ η ο π ό τη Ν έα Υ ό ρ κ η γυρίστηκε το 1981, λίγ ο καιρό πριν ο σκηνοθέτης της, ο τό ­

τε ακόμα ελπΛοφ όρος Τ ζ ο ν Καρπέ ντερ βυθιστεί στην κινηματογραφική «α να ξιόπ ιστη » που τον συνοδεύει τα τελευταία δέκα χρ ό νη . Τοποθετη­ μένο σε μ η φανταστικό Νέα Υόρκη του 1997, το φιλμ έχει την εξαίσια έμπνευση να μας παρουσιάσει το Μανχάταν σαν μ η αποκλεισμένη, η λε­ κτρονικά επιτηρούμενη φυλακή γεμάτη από φονιάδες. Υπάρχει κάτι το

Epeima του μέλλοντος Οπως καταλοβαινετε. μια περιπλάνηση στα μελλούμενα μπορεί να απο­ πανηγυρικά επαναστατικό στην ιδία ότι το Μ ανχάτσν. ίσως η π » in πε­

δειχτεί πολύ ΠΚ5 άκληρη από τα ροζ όνειρα που τόσοι άνθρωποι φαντάζο­

ριοχή της Αμερικής, έχει μεταμορφωθεί στο κυνικό ακρβες αντίθετό του

νται για τις αυριανές τους μέρες Ο υ π ς , σ υ γ ν ώ μ η , μας λέει ο φαντεζί σκη­

— ένα αιματοβαμμένο, βαρβαρικό γκέτο, που όμως διατελεί υπό το

νοθέτης δράσης Τ ζ ο ν Κάμερον, α λ λ ά φοβάμαι π ω ς το μ έ λ λ ο ν δε θα περι­

άγρυπνο ηλεκτρονικό μάτι της εξουσίας (ο λεγόμενος big brother του

λα μβά νει α π α ρα ίτη τα και το α νθ ρ ώ π ινο είδος... Πού συμβαίνουν όλα αυτά;

«1 9 8 4 » του Ο ργουελ. ιδιαίτερα διαδεδομένος και πολυπρόσωπος στα

Κσταρχην στον Ε ξ ο λ ο θ ρ ε υ τή (1984), όπου ένας στρατιώτης από το 2020

έργα φαντασίας) Ευτυχώς, μέσα στα ερείπια, τους καπνούς και τους

μάχεται με ένα φονικό ανδροειδές από την ίδια εποχή. Σκηνικό της σ ύ ­

διοβρωμένους ουρανοξύστες της πόλης-φυλακής, ο ανπ-ήρω άς μας,

γκρουσης είναι το σύγχρονο Λ ο ς Αντζελες, α λλά η αληθινή προκλητική ει­

κατάδικος και de facto αναρχικός, καταφέρνει να έχει τη μηδενκττική τε­

κόνα του ανθρώπινου πεπρωμένου έρχεται σ το φως μέσα από τις λίγες

λευταία του λέξη!

σκηνές του υποθετικού 2020. Τεράστια μηχανικά, αυτοκυβέρνητα άρματα

Στην πραγματικότητα, πάντως, και πέρα από ιδεολογίες ή συμπερά-

δίνουν την απόλυτη μάχη για κυριαρχία σ το ν πλανήτη με τους αντάρ-

<\βτα, η Α π ό δ ρ α σ η α π ό τη Ν έ ο Υ ό ρ κ η μας χαρίζει πρώτα err' όλα μκι κα­

τες-απομεινάρια του ανθρώπινου είδους. Ο ι πόλεις απομένουν χαλάσμα­

θαρόαιμη περιπέτεια φαντασίας. Λ ίγ α χρόνια αργότερα, όμως, και

τα, ενώ οι παλιές λεωφόροι έχουν θαφτεί από σκελετούς των παλιών τους

cx/γκεκριμένα το 1985. η π » εφιαλτική πόλη που έχετε γνωρίσει ποτέ δα­

κατοίκων Οι αντάρτες του Κάμερον φτιάχνουν την τρομοκρατημένη τους

νείζεται ένα απρόοπτα εξωτικό όνομα: Μ π ρ α ζίλ.

ζωή σε πόλεις-καταφύγια κάτω οπό την επιφάνεια του εδάφους, όπου δε

Στο Μ π ρ α ζίλ , λοσιόν, η μεγαλούπολη, βουτηγμένη στη γραφειοκρα­ τία και υπό το ν απόλυτο έ λε γχ ο ενός τυραννικού κράτους, φιλοξενεί

φτάνουν οι ανιχνευτές τω ν νοήμονων μηχανών. Στον Ε ξο λ ο θ ρ ε υ τή 2, που ο Κάμερον γύρ ισ ε— φίρμα π μ — το

έναν επρόοπτα ιδεαλιστή υπαλληλάκο που στα όνειρά του γίνεται τρο­

έναν

1992. με

προυπολογκτπκό ογκόλιθο της τάξης των 100 εκατομμυρίων δολα­

μερός π ο λ ε μ ισ τή και κερδίζει το κορίτσι των ονείρων του. Η πραγματι­

ρίων, η αντάρτικη πόλη του μέλλοντος βεβαίως δεν έχει αλλάξει (αν και

κότητα όμως έχει, όπως το συνηθίζει, μια ολότελα διαφορετική γνώ »*ΐ·..

έχουν βελτιωθεί θεαματικά τα ειδικά εφέτης!) Μέσα στο φιλμ. όμως, υπάρ­

Στη διάρκεια της οδυνηρής ιστορίας της απόδρασης του ιδεαλιστή μας

χει μια σεκανς του τόπου που κάνεις δε θα ευχόταν να δει και στη ζωή Κο­

από έναν κρύο και σ τυ γν ό «τε χ ν ο λ ο γικ ό » κόσμο έχουμε ακόμα την

ντολογίς πρόκειται για την εξαφάνιση του Λος Ανζελες <μ *> μκι πυρηνική

ευκολία της ξενάγησης στην πόλη του Μ π ρ α ζίλ.

βόμβα που πυροδοτούν οι μηχανές Οι εικόνες της καταστροφής της πόλης

Πίσω από τα κατςπληκπκά ντεκόρ του φιλμ (χαρακτηριστικό των ται­

προκαλούν δέος, καθώς αντλούν cn 0 το «εδω και τώρα» ή, έστω, από έναν

νιών του φ λογερά ευφάνταστου σκηνοθέτη Τέρι Γκιλιαμ). αυτή η μη­

πβανό πυρηνικό πόλεμο τον οποίο θα ξεκινήσουν άιβρωποι

τρόπολη χρωστάει κομμάτια της έμπνευσης της σε έναν από τους γ » ο

κολουθούμε τα κτίρια να γίνονται σκόνη, τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους

σκιερούς, παραμυθένιους κόσμους της ψυχής αλλά και στον.. Φραντς

να λιώνουν ή να μένουν στάχτη από τα κύμα ώθησης της έκρηξης, λαμβά­

Καθώς παρο

Καιρκα. Η πόλη με τον τρόπο της είναι ένα «κ τιρ ιο -φ υ λ ο η » που ε λ έ γ­

νουμε ξανά το μήνυμα που η ίδια η ταινία με πάθος προωθεί: το μέλλον βρί­

χεται on- όλες η ς μεριές οπό τα μάτια της εξουσίας Γεμάτη από ενοχές,

σκεται στα χέρια μας και ο εφιάλτης των μηχανών «δκβ ά ζετα ι» και αλλιώς,

προφυλάξεις και στυγνή σκλαβιά, η πόλη-εξουσια κρστάει τους κατα

σαν μ α απλή παρςβολή για τα δηλητηριασμένα οπό την εξουσία μυαλά που

κους της αγκαλιασμένους και με το κεφάλι στραμμένο κάτω, στα κατα-

έχουν χύσει το αιμα αμέτρητων ανθρώπων αναζητώντας άνευ όρω ν την

ναγκασπκά έργα μ ο ς τερατώδους μηχανης γραφειοκρατίας και βκιμη

εγκόσμια δύναμη. Α ν θέλετε παραδείγματα αυτού του τύπου, υπάρχουν

χσνικης παραγωγής Φυσικά, όπως τόσες ά λλες αντάρτικες γλώ σσες

άφθονα στα ββλία της ιστορίας, για όλους τους λαούς και όλες τις εποχές.

που κρύβονται πίσω από την ετικέτα της φαντασίας, ο Γ κιλιαμ του Μ π ρ ο -

« Κρυμμένο» πίσω οπό τη λαμπρή επιφάνεια της μεγά λης περιπέτειας. το έρ­

ζ ιλ δίνει μέσα ν ι ό την εφιαλτική του μητρόπολη μ η δίκη του εσωτερική

γ ο του Κάμερον αφήνει σ το θεατή πολλά περιθώρια για σκέψη, καταγρά­

καταγραφή της σημερινής πραγματικότητας στη μέση βιομηχανική με­

φοντας ένα ανθρωπνο μέλλον που φυσικά δεν αφορά μόνο την πόλη του

γαλούπολη... ένας μόνο από τους λόγους που το Μ π ρ α ζίλ αγαπήθηκε

Λος Αντζελες. Η μοντέρνα, απακΑόδοξη ματιά του Κάμερον στη φυσική ατέ­

οπό πολλούς. Είτε το συνειδητοποιούσαν είτε όχι, αυτή η «φαντασία»

λεια της φυλής μας και τα φαντάσματα της τεχνολογικής ανάπτυξης ται­

δεν ε ίν α παρά εναξαδέλφι της πραγματικότητας, ιδιαίτερα ικανό σ το να

ριάζουν με τη συνειδητή του 9 0 Από την ά λλη πάλι, για όσους υπναράδες

περνάει γρήγορα και σχεδόν οπαρατηρητο κάτω από το πετσί μας.

δε θέλουν να ζορίζοντα πολύ, υπάρχουν πάντα και τα ειδικά εφέ...

Η μητρόπολη του μύθου Οπως γίνεται φανερό, ο χώρος δε φτάνει για μια πλήρη περιπλάνησή μας σ το φανταστικό χρόνο Φυσικά, η σ τα χυολόγη σ η τω ν παραπάνω ται­ νιών, που φ υλάξαμε σε θέση αγα πημένη στη μνήμη, θα μπορούσε να εμπλουτιστεί ή και να πολλαπλασιαστέε . δ εν έχει όμως σημασία. Κάθε χρονιά διαθέτει τα δικά της S tra n g · Days (φέρνω τη φετινή ταινία της I Κάθριν Μ πιγκελοου μόνο σαν παράδειγμα, αφού παρά τις καλές ιδέες το έ ρ γο δε διαθέτει εκείνη τη ν αναμφ ισβήτητη, συναρπαστική ποιότητα I από την οποία γνω ρίζεται κάθε μεγά λο φιλμ φαντασίας) και κάθε χρονιά θα έχει τα καλά και τα καλούτσικα «α ντίγρ α φ ά » τη ς για τις κινηματο­ γραφικές πόλεις του μέλλο ντο ς , λ ίγ ε ς όμως θα παραμείνουν εκείνες οι κλασικές ταινίες scM i που θα τις θυμόμαστε για χρόνια ή και δεκαετίες ΐ Τ ι ξεχω ρίζει αυτά τα φ ιλμ; Κατά αρκετά ειρωνικό τρ όπ ο... το πώς γ ε ρ ­ νο ύν Βρέθηκαν κοντά σ τη μια μητρόπολη τω ν φουτουριστικών μύθων, μα είναι το παρελθόν, το πέρασμα του χρόνου που θα αφήσει τη μοναδι ί κή «σφ ραγίδα γνη σ ιό τη τα ς» για τη ν αξία τους. Η καλή φαντασία γερ νά ­ ει δύσκολα και η επιστημονική φαντασία δοκιμάζεται ακριβώς με το ν ίδιο ρ τρόπο — κατά πόσο δηλαδή η φ λογερή της σπίθα μένει άσβεστη μέσα από τους ανέμους του καιρού, πραγματικότερη από τις μηχανές της ε π ι-! ) στήμης και απείρως πιο γλυκιά.

ι ο

^

ω Ρ* 1

Υπάρχουνπολλοίπου,όχιάδικα, aw. κινηματογράφοσε πρινκαιμετά τη νουβέλput. ^ κύμα).Κανένα κίνημαεπίδραση ή κινηματο γρα φική μεγάλη στο διεθνή ^τίας του’60όσο οι σχολήδεν είχε τόσομεγυ,^ κινηματογράφο τηςδεκαετίας ι^ ταινίεςμιαςπαρέαςοργισμένων νέων,αλλα ■^ωνσινεφίλ,πουέφερανταπάνωκάτω '• «ή κινηματογραφικήβιομηχανία. * θαύματης νουβέ.

^πσελίγο

^ p o P 61 ΐ 0

οΡ*°(

o

t n

^

κ

s/ο

*

φ * »

Α π ό το ν Μ πάμπη Α κ τσ ό γλο υ

V ,

€ /* &

^ετες απόοΐα φοι αφηλίου, όπως ο Χ^% δ ,Γ ο Γουόνγκ

° ^ i/ e v /

σ^ Ρ ο

,^τικές γωνιέςαφού της Χαλ του^mafe/yr ή Όλούνται το όνο· *γκΚαρΒάι^ τουΧάρτλεί Chungking Ex « Λ

€ /* Λ ϊ

Φ ° Α 7 ro

βασικήέ>·^ f /- /κοντάρ . ως " ριβώςσ, όμω καιποιοι Γκάλλοι ^ ς, ήταν οεκάδεςπου ξετ^α του ’50,μπορούν .uax^KL* στα τέλη <*ονα „ θε^ ^ύνται ότι κίνημα ανήκουν του νέουκύματος; '* *

1

τοδοτήσουν νέους σκηνοθέτες, ικανούς να πώσουν την ψυχοσύνθεση του κοινού. Ηδη στην Αμερική υπήρχε το φαινόμενό του Τζέιμς Ντιν (Επανα­ στάτης Χωρίς Αιτία), του Μαρλον Μπρόντο (Ο Ατίθασος) και των νεανικών

Μικρομηκάδες και επαναστάτριες μ ε σεξουαλική αιτία ϋ γαλλικός κινηματογράφος στις αρχές της δεκαετίας του 50 θεωρείτο,

ταινιών της γενιάς του ροκ εν' ρολ. Στη Γαλλια. ωστόσο, το έδαφος ήταν ώριμο για ταινίες μιας mo ριζικής κοινωνικής αμφισβήτησης, αντανάκλαση της εξέλιξης των ερωτικών ηθών. Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς τινέι-

από εμπορικής πλευράς, ο ισχυρότερος της Ευρώπης. Ωστόσο, η έλευση

τζερ που έκαναν είδωλό τους τον Ελβις Πρισλει και τον Τζέιμς Ντιν, οι Γά λ­

της τηλεόρασης, η ανάπτυξη νέων τρόπων διασκέδασης με τη θεσμοποιη-

λοι σκηνοθέτες ενδιαφέρθηκαν πρωτιστως για τη σεξουαλική χειραφέτηση

ση της εξόδου απο τη μεγαλούπολη την περίοδο των γουικέντ και η αρτη-

της γυναίκας. Η Μπριζιτ ΜπαρντΟ του Και ο θεός Επλασε τη Γυναικα του

ριοσκληρυνση του καθαρα εμπορικού γαλλικού κινηματογράφου (ταινίες

Ροζέ Βαντιμ (1956) και η Ζαν Μορό των Εραστών του Λουί Μαλ (1958) είναι

με τους Ζαν Γκάμπεν, Φερναντελ. Ζαν Μαρε κ.ά.) επέφεραν σύντομα σο­

τα κορυφαία παραδείγματα μοντέρνων γυναικών που βιωνουν χωρίς τα­

βαρό πλήγματα στη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία Απο το 1957έως

μπού το σεξ. αμφισβητούν τις κοινωνικές συμβάσεις της έγγαμης ζωής και

το 1966 τα 411 εκατομμύρια των θεατών ετησίως μειωθήκαν σε 232. ενω

εξαγγέλλουν μια νέα ερωτική εποχή

έκλεισαν περίπου 4.000 κινηματογράφοι. Παραδόξως. το ιδιο χρονικό διά­ στημά παρατηρειται μια μεγάλη ανανέωση του γαλλικού κινηματογράφου

Η πολιτική των δημιουργών

σε νέο δυναμικό από το 1953 έως το 1956 οι νέοι σκηνοθέτες που εμφανί­

Η νουβέλ βαγκ δε θα ήταν, ενδεχομένως, ένα τόσο ριζοσπαστικό αισθητικό

στηκαν δεν ήταν περισσότεροι από 3 -4 Τ ο 1958 ο αριθμός τους αυξάνεται

κίνημα χωρίς την ιδεολογική προετοίμασα του εδάφους από τη συντακτική

σε 14, το 1959 σε 24 και το 1960 σε 40 Υπάρχουν πολλά αίτια που δικαιολογούν αυτό το πα­ ράδοξο φαινόμενο T o mo προφανές είναι ότι παρα­ γω γοί σαν τον Μπορεγκαρ και τον Μπρονμπερζε, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νουβέλ βαγκ. προτίμησαν αντί να χρηματοδοτήσουν την επόμενη πανάκριβη ιστορική παραγωγή ενός Κλοντ Ο ταν-Λαρα (Τ ο Κόκκινο και το Μαύρο) να επενδυσουν τα ίδια χρήματα σε 4 -5 φθηνές παρα γω γές νέων σκηνοθετών. Κι αν ακόμα κάποιες απ' αυτές ήταν εμπορικές αποτυχίες, κάποιες άλλες θα έβρισκαν το κοινό τους και θα έφερναν πίσω τα λε­ φτά των αποτυχημένων εμπορικά ταινιών. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε εδώ η εταιρεία παραγωγός Argos Film, η οποία ειδικεύτηκε στην παραγωγή μι­ κρού μήκους ταινιών και ντοκιμαντέρ, επιτρέποντας την ανάδειξη μιας ολόκληρης γενιάς «χηνοθετων μέ­ σα απο μορφές έκφρασης που εξ ορισμού δεν έχουν εμπορικό αντίκρισμά: οι Αλέν Ρενέ, Ανιές Βαρντά. Ζαν Ρους, Κρις Μαρκερ. Φρανσουά Τρκρό, Ζα ν-Λ ικ Γκοντάρ, Ερίκ Ρομερ ήταν μερικοί από τους δημιουργούς που ξεκίνησαν ως «μικρομηκάδες» προτού οι παρα γωγοί τους εμπκπευθουν μια ταινία μεγάλου μήκους Δ ε θα πρέπει, επίσης, να ποραβλέψουμε το σημαντικό ρόλο που έπαιξε η κρατική βοήθεια προς το γαλλι­ κό κινηματογράφο. Ο περίφημος «νόμος βοήθειας» προς τις ταινίες ποιό­

επιτροπή του περιοδικού Les Careers Du Cnem a τα περισσότερα μέλη της

τητας που θεσπίστηκε το 1948 και αναμορφώθηκε το 1955 και το 1959. βοή­

οποίας έγιναν στη συνέχεια σκηνοθέτες (Γκσνταρ. Τρκρό. Σαμπρόλ. Ρομέρ.

θησε παρα πολύ τα πρώτα βήματα των σκηνοθετών της νουβέλ βαγκ. Η μι­

Ριβέτ, Καστ, Βαλκροζ κ.ά.) Ηδη. το 1948. ο Αλεξάντρ Αστρικ. θεωρητικός

κρού μήκους ταινία Los Mistons rou Φρανσουα Τρκρό. που κόστισε συνολι­

του κινηματογράφου και σκηνοθέτης, στο περκρημο μανιφέστο του για την

κά 5.000.000 (παλιά) γαλλικό φράγκα είχε λοβει τα τεσσεράμισι απ’ αυτή

«κάμερα - σ π λ ό » . προαναγγέλει ένα σνεμά, όπου ο δημιουργός γράφει με

την πηγή χρηματοδότησης. Ομοίως, ο Ωραίος Σέργιος του Κλοντ Σαμπρόλ.

την καμερα Οπως ένας συγγραφέας γράφει με το στιλό του. Κατά συνέπεια,

που κόστισε 46 000 000 φραγκα. πήρε 35.000.000 από το κράτος.

ο σκηνοθέτης γίνεται ο σεναριογράφος των ταινιών του. μια και η σκηνοθε-

Ωστόσο, η κρατική ενίσχυση, όσο θετική κι αν είναι, δεν μπορεί να οδηγήσει

τική πράξη ταυτίζεται με τη σεναριακή. Προεκτείνοντας τις απόψεις του

σε «εκρήξεις» όπως αυτή της νουβέλ βαγκ. εάν δεν υπάρχει μια ουσιαστι­

Αστρικ, η συντακτική ομάδα των Cahters διατύπωσε την εξίσου διάσημη

κή ζήτηση του κοινού για ένα νέο. διαφορετικό κινηματογράφο που να

«πολιτική των δημιουργών», δηλαδή «την αναγνώριση του κινηματογρά­

αντανακλα τη νεανική ευαισθησία, τις εξελίξεις των ηθών, τους νέους τρό­

φου ως τέχνης και του σκηνοθέτη ως καλλιτέχνη, σύμφωνα με τη ρομαντι­

πους σκέψης και συμπεριφοράς του ατόμου στο πέρασμά του προς τη δε­

κή αντίληψη του συγγραφέα - δημιουργού - ιδιοκτήτη του έργου του που

καετία του 6 0 .0 εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος στην Αλγερία ταρακου-

ισχυε ήδη για τη λογοτεχνία» (Σερζ Ντανε. πρόλογος στο βιβλίο « Η πολιτι­

νησε για τα καλά τη Γαλλία και δίχασε τη γαλλική διανότγχ). Ο στρατηγός

κή των δημιουργών», εκδόσεις Αλεξάνδρεια). Οι συντάκτες των Cahwrs

Ντε Γκολ καταφερε τελικά να πάρει τα ηνία της διακυβέρνησης και να περι­

υπερασπίστηκαν με πάθος το μεταπολεμικό Ρενουάρ. τον Ροσελινι της πε­

θωριοποιήσει τη δράση των ακροδεξιών στρατιωτικών, κάνοντας τον Κλοντ

ριόδου με την Νγκριντ Μπεργκμαν. τον αμερικανικό Φριτς Λανγκ, τον Χοκς

Σαμπρόλ να απαιτεί «ένα νέο σινεμά, σ' ένα νέο καθεστώς». Δεν ήταν λίγοι

και τον Χιτσκοκ και πολλούς ακόμα καθόλου ευνόητους σκηνοθέτες, τους

οι παραγωγοί που έλαβαν το μήνυμα των καιρών και προτίμησαν να χρημα­

οποίους βάπτισαν «δημιουργούς». Τα πυρά τους στραφήκαν φυσικά και ενάντια στον παραδοσιακό γαλλικό κινηματογράφο, «τ ο σινεμά του μπα-

ιΛ ά ». όπως ειρωνικά τον αποκαλουσαν Τ ο 1964, ο Φρανσουά Τρκρό. σε ενα διάσημο άρθρο του, καταγγέλλει τους Κλοντ Ο τόν-ΛαρΟ, Ιβ Αλεγκρε

ελευθερ ία : ελευθερία του τόνου έκφρασης. ελειΛερια από τις δεσμεύ­

κ α άλλους σκηνοθέτες και σεναριογράφους του λεγόμενου γαλλικού - ο

σεις του κλασικού ντεκουπάζ κ α τους νόμους των τεχνικών κινηματο­

νεμά ποιότητας» ως αστούς που κανουν αστικές ταινίες για ενα αστικό κοι­

γράφου. ελευθερία από το βάρος του σεναρίου κα των γραμμένων δια­

νό. Οι μοναδικοί σκηνοθέτες που γλιτώνουν από τα πυρά των Cahters είναι

λόγων, ελευθερία των ηθοποιών να αυτοσχεδιάσουν, ελευθερία των κι­

ο Ρενουάρ, ο Μπεκερ. ο ΜπρεσΟν. ο Κοκτό, ο Μ ελβιλ και ο Τατί (οι τε ­

νηματογραφικών ηρώων από την αναγκαότητα να ειν α ήρωες.

λευτά**. μάλιστα, θεωρούνται προάγγελοι του ύφους της νουβέλ βαγκ).

Οι μικρά προϋπολογισμοί στρέφουν τους σκηνοθέτες στα διδάγματα του

Μπορεί η απόρριψη του παραδοσιακού γαλλικού κινηματογράφου από τα

νεορεαλισμού: κάμερα στο χέρι, γυρίσματα σε φυσικούς χώρους,

Carters να φαίνεται, σήμερα, κάπως υπερβολική και άδικη, βοήθησε όμως

απουσία βεντετών, ενίοτε κατάργηση του σύγχρονου ήχου, κάτι που επι­

στην καθιέρωση της ιδέας του σκηνοθέτη ως δημιουργού: « Η κινηματο­

τρέπει στους ηθοποιούς να κινούντα με μεγαλύτερη άνεση στο πλατό,

γράφηση αναδεικνυεται ως ένας προσωπικός τρόπος κατάγματος του κό­

βοηθά τους αυτοσχεδιασμους τους, κάνει πιο γρήγορα τα γυρίσματα «Ο ι

σμου, αλλά κ α του εαυτού μας μέσα στον κόσμο ο αιηνοθετης παρατηρεί

περισσότερα σκηνοθέτες σπαταλουν τέσσερις ώρες για ένα πλάνο που

τα πράγματα για να δει τον εαυτό του μέσα σ'αυτά κ α να εκφραστεί κ α όχι

χρειάζεται πέντε λεπτά δουλειά. Εγω, αντίθετα, προτιμώ να δουλέψω πέ­

για να διηγηθει μια ήδη γραμμένη ιστορία. Οπως το μυθιστόρημα, ε τα κα η

ντε λεπτά με το συνεργείο κα να σκεφτώ τις ιχιόλαπες τρεις ώ ρες». λ έ ­

τανία. έχει το δικαίωμα να εινα αυτοβιογραφικη πράξη, να εκφράζει μια

ει χαρακτηριστικά ο Γ κοντάρ, ο σκηνοθέτης που, μαζί με τον Αλέν Ρενέ.

εσωτερική οπτική του κόσμου.

προχώρησε στις πιο ριζοσπαστικές κανοτομιες ως προς την αποδιάρθρωση της κλασικής αφήγησης. Οι ηθοπ α α του στρέ­ φονται συχνά προς το θεατή (κάτι που εκείνη την επο­ χή ήταν αδιανόητο), σταματούν τη ροή της αφήγησης για να στήσουν ενα αυτοσχέδιο χορό σ' ένα μπρκττρό, απαγγέλλουν κάτι ενάντια στη λογική της αφήγησης ή της ψυχοσύνθεσής τους ως ήρωες (η πόρνη Νανά, στο Ζου σ ε τη Ζω ή τη ς, βάζει κάτω δέκα κουλτουριάρες σε

μόρφωση κ α σινεφιλ ευακΛησια!). Ο Γ κοντάρ κατάρ­ γησε την αναγκαιότητα των ρακόρ (άγραφοι νόμοι που ακολουθουν πιστά οι μοντέρ, ώστε να διατηρείται η. αληθοφάνεια του ενιαίου χώρου και χρόνου από το πέ­ ρασμα ενός πλάνου σ' ένα άλλο), η ηχητική του μπάντα είναι επίτηδες ένας κυκεώνας ήχων του δρόμου και μουσικής, όπου συχνά οι διάλογοι δεν ακούγονται κα­ θαρά (υπάρχει όμως μια θεία μουσικότητα σ' αυτή την ηχητική μπάντα). οι φωτισμοί του πάνε ενάντια στη λο­ γική του νεταρισμένου πλάνου (το φως που μπαίνει από τα παράθυρα σκιάζει τα πρόσωπα των πρωταγω­ νιστών το υ ). Κι όμως, πίσω απ' αυτήν τη φαινομενική α σθητική αναρχία, υπάρχει μια φοβερή δουλειά σε επί­ πεδο μοντάζ, διειΛυνσης ηθοποιών και φωτογραφίας (η Π εριφ ρ όνη σ η είναι ταινία μοντέλο για τη λειτουργι­ κή χρήσή του χρώματος στην έγχρωμη φωτογραφία). Αυτή η ανατρεπτική ακΛητική της νουβέλ βαγκ είναι λογική να συμβαδίζει και με το περιεχόμενο των πε­ Ο /τε βιοτέχνης ούτε κατασκευαστής τανιών, αλλά δημβυργός, ο σκηνο­

ρισσότερων ταινιών της, που διαπνέονται από ένα γνήσιο ρομαντικό και

θέτης πκττεύει σε αυτό που κΟνει κ α σέβετα το κα νό για το οποίο το κάνει

αναρχικό πνεύμα: ο Ζ α ν-Π ιέρ Λ εό στα 400 Χ τυπ ή μα τα ασφυκτιά ανάμε­

Ιδιοφυής ο ίδιος, προϋποθέτει ότι κα το κανό του είναι το ίδιο έξυπνο».

σα στις δομές της οικογένειας και της εκπαίδευσης και προσπαθεί να δρα­

(Μπαρτελεμι Αμενγκουάλ. στο βιβλίο Ί

πετεύσει. βρίσκοντας συμβολικά καταφύγιο στη θάλασσα η Ζαν Μορο

λ

Cinema·, Editions Badas).

στους Ε ρ ο σ τέ ς οδηγείται σε ιδεολογική cxr/ειδητοποιηση μέσα από την

Βίωμα, ανα ρχία και ελ ευ θ ερ ία

αναρχία του έρωτα ο Ζ α ν -Π ο λ Μπελμοντό στο Τ ρ ίο τη ς Α μα ρτία ς είναι

Τ ο βιωματικό στα χειο αποτελεί, λα πόν. καθοριστικό χαρακτηριστικό των

ένας γνήσιος μποέμ που κοροϊδεύει τις κοινωνικές συμβάσεις του μεγα­

τα νιω ν της νουβέλ βαγκ: δεν αποτελεί μυστικό ότι τα ποδικά χρόνια του

λοαστικού κύκλου της αρραβωνιαστικιάς του πάντα ο ίδιος ηθοποιός, στο

Αντουάν Ντουανέλ (Ζαν - ΓΚέρ Λεό) στα 400 Χτυπ ήμα τα βασίζονται σε με­

Με Κ ο μ μ έ ν η τη ν Α ν ά σ α , σκοτώνει χωρίς λ ό γο έναν αστυνομικό και

γά λο μέρος σε εμπειρίες του Φρανσουά Τριφό ή ότι ο Κ λοντ Σαμπρόλ

σκουπίζει τα παπούτσια του με τη συντηρητική εφημερίδα «Φιγκαρό» (ο

εμπνευστηκε μέρος των ηρωων κ α των καταστάσεων των πρώτων του

Γ κοντάρ λέει και πάλι χαρακτηριστικά για τον λΑιελμοντό ότι «έκφραζε

τανιω ν (Τ α Ξ αδέλφ ια. Ο Ω ρα ίος Σ έ ρ γιο ς ) από τα προσωπικά του βιώματα

στην εποχή του ένα ορισμένο ιδεώδες της ελευθερίας, με το να κάνει αυτό

στη γαλλική επαρχία της Κρεζ. Ενίοτε, το βίωμα παίρνει τη μορφή ονεφ ιλ

ακριβώς που ήθελε, χωρίς να νοιάζεται για τίποτα... Πρόκειται για το αι-

αναφορών ( «η νουβέλ βαγκ ειν α η πρώτη γενιά κινηματογραφόφιλων κι­

ςβημα της ελευθερίας στην αναρχική της έννοια - όχι όμως στην πολιτι­

νηματογραφιστών στην ιστορία του κινηματογράφου». παρατηρεί εύστο­

κοποιημένη εκδοχή του αναρχισμού»).

χα ο Σερζ Ντανέ) ή παραθέσεων τσιτάτων από βιβλία, όπως στις τανιες του Γκοντάρ, που αποτελούν κολάζ ιδεών κ α λογοτεχνικών αναφορών,

Η ομ ά δα τη ς Α ρ ισ τ ε ρ ή ς Ο χθ η ς

πάντα, όμως, με τη λογική του προσωπικού βιώματος (η ταινία αντικαθιστά

Τα Cahiers Du Cinema αποτέλεσαν έναν σημαντικό πόλο συσπείρω­

το προσωπικό λεύκωμα, όπου αντιγράφουμε ό,τι μας κάνει εντύπωση απ'

σης των σκηνοθετών της νουβέλ βαγκ Δ ε θα πρέπει, ωστόσο, να πα­

αυτά που διαβάζουμε).

ραγνωρίσουμε τη σημασία μιας ά λλη ς ομάδας (η λεγάμενη της «α ρι­

Ενα ά λλο κ α ν ό χαρακτηριστικό των τα νιω ν της νουβέλ βαγκ ε ιν α η

στερής ό χθ η ς») που περιλάμβανε, κυρίως, τους σκηνοθέτες Α λ έ ν Ρενέ, Ανιές Βαρντά Κρις Μαρκέρ και Ζακ Ντεμί. Ο Α λέν Ρενέ είχε πίσω του μια

via μας δείχνει ακριβώς δυο ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας που πληροφο­ ρείται ότι έχει καρκίνο πλούσια καριέρα ως σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους, προτού μετα­ φέρει στην οθόνη (1969) το σενάριο της Μαργκεριτ Ντιρός Χιροσίμα, Α γΟ -

Α ν ο δ ο ς και παρακμή της νουβ έλ βαγκ

π η μου, που είναι, κατό τη γνώμη μου, το σημαντικότερο έργο της νουβέλ

Α ν και τα πρώτα δείγματα της νουβέλ βαγκ θα πρέπει να αναζητηθούν

βαγκ. Ταινία της μνήμης, το Χιροσίμα, Α γά π η μου εχει την π » ιδιοφυή <χ>ν-

στην ταινία της Ανιές Βαρντα La Pointe C o u r t · (1955), όπως και σε μια

θεσπ του χωροχρόνου, τουλάχιστον, από την εποχή του Π ο λίτη Κ ειν. Η κε

σειρά μικρού μήκους ταινιών, η πρώτη «επίσημη» ταινία του κινήματος εί­

ντρική ηρωίδα (Εμανουελ Ριβά)

·

ναι Ο Ω ρ α ίο ς Σ έ ρ γ ιο ς (1958), που ο Κ λοντ

γυρνό μια ταινία στη Χιροσίμα,

ΣαμπρΟλ κατάφερε να πραγματοποιήσει

έχει μια ταραγμένη 24ωρη ερωτι­

χάρη σε μια κληρονομιά. Τη ν ίδια χρονιά, ο

κή σχέση με έναν Γιαπωνέζο

Λ ουί Μ αλ γυρνά τους Ε ρ α σ τέ ς , χωρίς, ε ν ­

(Ε ιτζι Οκάντα), βλέπει επίκαιρα

δεχομένως, να έχει συνακΛηση ότι ανήκει

απο την πυρηνική τραγωδία της

στη νουβέλ βαγκ, ο Κρις Μαρκερ φέρνει μια

πόλης και θυμόται τη δική της

νέα πνοή σ το ντοκιμαντέρ με το Γ ράμμα

τραυματική εμπειρία της πόλης Νεβέρ, την περίοδο της γερμανι­

και ο

στο νυρισαατα του Απαλού

κής κατοχής, όπου είχε δεσμό με έναν Γερμανό Παρόν και παρελ­ θόν γίνονται δυο. σχεδόν, ταυτό­ σημες έννοιες, οι διάλογοι ανεξαρτητοποιουνται από τις εικόνες που υποτίθεται ότι έπρεπε να συνοδεύουν και η ηχητική μπαντα συμμετέχει στο παιχνίδι της μνή­ μης. Οι εικόνες της νυχτερινής Χι­ ροσίμα, τα φρικιαστικα επίκαιρα με τα θύματα της βόμβας, οι πανέ μορφές ερωτικές σκηνές, τα πε­ ράσματα του χρόνου από το πα­ ρόν στο παρελθόν (ιδιοφυής σύν­ δεση του ατομικού και συλλογικού δράματος), η ανεξαρτητοποίηση της ηχητικής μπάντας από τις κα­ θαρά αφηγηματικές λειτουργίες, δημιουργούν μια μοναδική οπτι-

Ο Zov -A mc Γιιοντορ κοι η μουοο του. Α»ο Καρινα. στις Κοννες

κο-ακουστική σύνθεση, μια «όπε­ ρα της μνήμης», όπως πολύ εύστο­ χα παρατηρεί ένας Γά λλος κριτικός.

α π ό τ η Σ ιβ η ρ ία , ενώ Ο

Ο Αλέν Ρενέ προχώρησε ακόμα πκ> μακριά με το Πέρσι σ το Μ οριενμπ σ ντ

Ζαν Ρους συνδυάζει τον

(1961), σε σενάριο Αλέν - Ρομπ Γκριγιέ, όπου σ' ένα ολότελα μπαρόκ διά­

αυθορμητισμό των ερα­

κοσμο. ένας άνδρας προσταθει να πείσει μια γυναίκα (Ντελφιν Σειρινγκ) ότι

σιτεχνώ ν ηθοποιών του

γνωρίστηκαν πέρσι στο Μαριενμπαντ. Εδώ ο χρόνος ουσιαστικά αναγίειται

με την εθνογραφική αλή­

παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ταυτόσημες έννοιες, με την ίδια λογική

θεια σ το ψ ευ δ ό -ντο κι­

που συγχέονται πραγματικό και φανταστικό, όνειρο και αληθινό βίωμα Εκεί

μαντέρ Ε γ ώ , Ε να ς Μ α ύ ­

που ο θεατής πκπευει ότι βρήκε μιαν άκρη στη δαιδαλωδη αυτή αφήγησή,

ρος, αφηγηση σε πρώτο

έρχεται ένα στοιχείο για να αναιρέσει τα πάντα, ενώ η ίδια σκηνή μπορεί να

πρόσωπο της ζωής ενός

παρουσιαστεί κάτω από πολλές εκδοχές, σύμφωνα με τη βούληση του αό­

Μαύρου

ρατου αφηγητή ή του μοντέρ

στην Ακτή του Ελεφαντοστού.

λιμενεργάτη

Η έννοια του χωροχρόνου είναι, επκχτς, κυρίαρχη στη μικρού μήκους ταινία

Τ ο 1959 είναι η μεγάλη χρονιά της νουβέλ βαγκ, με την ταυτόχρονη εμ­

τους Κρις Μαρκερ La J e t s · (1963), συγκροτούμενη μόνο απο ακίνητες ει­

φάνιση των Χ ιροσ ίμα . Α γ ά π η μου, Τ α 400 Χ τυ π ή μ α τα , Τ α Ξα δέλφ ια , ενω

κόνες που αφηγούνται την παράξενη ιστορία ενός ανθρώπου που έρχεται

ο Γκονταρ ετοιμάζει το Μ ε Κ ο μ μ έ ν η τ η ν Α ν α σ α που θα βγει το Μάρτιο του

από το μέλλον για να σώσει τον κόσμο από τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο

1960 στις αίθουσες Ωστόσο, στο Φεσπβαλ Καννων βραβεύεται το φολ

(θυμίζουμε ότι το σενάριο του 12 Πίθηκοι, της νέας ταινίας του ΤέριΓκιλιαμ.

κλορικο Ο ρ φ έο Νε γκ ρ ο του Μαρσέλ Καμι Ο ΣαμπρΟλ γνωρίζει την πρώ­

εμπνέεται τη βασική του ιδέα απ' αυτή την ταινία) Αλλά και στις πρώτες ται­

τη του εμπορική αποτυχία με το Τ ρ ίο τη ς Α μ α ρ τ ισ ς που, όμως, βοήθα

νίες της Λνιές Βαρντα συναντάμε τον ίδιο προβληματισμό: στη μεσαίου μή­

σ τη ν καθιέρωση του ονόματος του Ζαν Π ο λ Μ πελμοντό, ενώ ο Ζορζ

κους La Pointe C o u r t· (1955) έχουμε δύο παράλληλες αφηγήσεις, όπου

Φρανζι γυρνά το Κ α τα κ έ φ α λα σ τ ο ν Τ ο ίχ ο , με πρωταγωνιστή τον

αυτό που λέγετα ι έχει μεγαλύτερη σημασία απ' αυτό που δείχνεται (όχι

Ζαν-ΓΚέρ Μοκι, ο οποίος θα γίνει στη συνέχεια ο πιο παραγωγικός Γ ά λ ­

τυχαία, το μοντάζ έχει κάνει ο Α λέν Ρενέ). Τέλος, στο Η Κ λε ο απο τις 5 ως

λος σκηνοθέτης.

τις 7 (1962) ο φιλμικος χρόνος συμπίπτει με το μυθοπλαστικό, αφού η ται-

Η επιτυχία που συναντά το Μ ε Κ ο μ μ ένη τη ν Α ν α σ α επιτρέπει στον Γκοντάρ να κάνει μια σειρά ταινιών με ηρωιδα την Αννα Καρινα (Ο Μ ικ ρ ός

Σ τ ρ α τιώ τ η ς , Η Γ υναικα Ε ίνα ι Γ υναικα , Ζ ο υ σ ε τη Ζ ω ή τ η ς ) που δε θα γνω ­

ρίσουν την ίδια επιτυχία Τ ο 1964. ωστόσο, καταφέρνει να προσελκυσει

Ε ν ό ς Κ α λο κ α ιρ ιο ύ των Ζαν Ρους και Εντγκά ρ Μορέν. Τ ο Π α ρίσ ι μας

το ενδιαφέρον των μεγά λω ν παραγωγών που του εμπιστεύονται την

Α ν ή κ ε ι του Ζακ Ριβέτ. Ο Α σ τε ρ ισ μ ό ς το υ Λ έ ο ν τα (βγήκε στις αίθουσες

Μπριζιτ Μ πορντό για να τη διευθύνει στην αριστουργηματικη Π εριφ ρό­

το 1962) του Ερίκ Ρομέρ. Α ν τ ίο Φ ιλ ιπ π ίν ε ς του Ζακ Ροζιέ, Η Α β υ σ σ ο ς

νη σ η . Με εξαίρεση την άκρως αναρχική ταινία Ο Τ ρ ελο ς Π ιερ ό (1965), ο

του Νικου Παπατάκη. Η Ε υ τυ χ ία της Ανιές βαρντά. Η Ο μορ φ η Η λικία

Γ κοντάρ δε θα γνωρίσει καμιά μεγάλη εμπορική επιτυχία. Η επιρροή του,

του Πιέρ Καστ, Μ ε σ ό γ ε ιο ς του Ζ α ν -Ν τα ν ιέ λ Π ο λέ Η Π α ν τ ρ ε μ έ ν η

ωστόσο, σε Γ άλλους και ξένους σκηνοθέτες θα είναι τεράστια.

Γυ να ίκ α , Α λ φ α β ίλ και Ο Τ ρ ε λ ό ς Π ιερ ό του Ζ α ν -Λ ικ Γκοντάρ.

Ο Φρανσουό Τρκρό διχάζει τους φίλους του με το περίεργο φιλμ νουάρ

Ο γαλλικός κινηματογράφος στα μέσα της δεκαετίας του '60, φαίνεται

Π υ ρ ο β ο λ ή σ τε το ν Π ια ν ίσ τα (1960), γνωρίζει όμως μια μεγάλη επιτυχία

να μην έχει πλέον ανάγκη τους οργισμένους νέους, έστω κι αν το 1968

με το Ζ ιλ και Τ ζ ιμ (1961). Δυστυχώς, η καλλιτεχνική και εμπορική απο­

απέχει ελάχιστα. Π ο λλο ί σκηνοθέτες που σε μια πρώτη φάση ταυτί­

τυχία του Α π α λ ό Δ έ ρ μ α (1964) θα τον οδηγήσει στην περιπέτεια του Φ ο -

στηκαν λανθασμένα με τη νουβέλ βαγκ (Εντουάρ Μολιναρό. Ζορζ Λ ο τ-

ρενστ 451 ή σε μέτριες αστυνομικές ταινίες (Η Ν ύφ η Φ ορούσε Μ α ύρ α ),

νέρ, Ρομπέρ Ανρυιό, Κ λοντ Λελους. Ροζέ Βαντιμ. Φιλιπ Ντε Μπροκά.

ωσπου να ξαναβρει με τα Κ λ ε μ μ έ να Φ ιλιά (1968) το ύφος που θα τον κα­

Ζακ Ντερέ κ.ά.) κυριαρχούν σ τη ν εμπορική σκηνή του γαλλικού κινη­

ταξιώσει στη συνέχεια ως το σημαντικότερο Γ ά λλο σκηνοθέτη των δε­

ματογράφου. ενώ. όπως είδαμε, όλοι σχεδόν οι πρω τεργάτες της

καετιών του '70 και

νουβέλ βαγκ στρέφονται σε ένα mo ακαδημαϊκό αφηγηματικό μοντέλο

του 80

η συμβιβάζονται με τις κυρίαρχες νόρμες της παραγωγής. Μονο ο Γ κ ο -

Ο Κ λοντ Σαμπρόλ θα

ντάρ συνεχίζει το δικό του μοναχικό δρόμο, υιοθετώντας ένα όλο και

απομακρυνθεί

m o ακραίο σινεμά που. μετά το Γο υ ικ έ ν τ (1968). θα περιθωριοποιηθεί

κι

αυτός πολύ γρήγορα

σε μια σεκταριστική αριστεριστική φρασεολογία.

από το

των

Τ ο πνεύμα της νουβέλ βαγκ θα συνεχίσει, ωστόσο, να εμπνέει το έργο

πρωτων του ταινιών,

πολλώ ν μετέπειτα σκηνοθετών (Μορίς Πιαλά, Ζαν Εστός. Φιλίπ Γκα-

κινηματογραφώντας

ρέλ). χωρίς να παραλειψουμε φυσικά τους Ερίκ Ρομέρ και Ζακ Ριβέτ.

με απίστευτη ταχύτη­

των οποίων η ουσιαστική κινηματογραφική καριέρα ξεκινά με τη Σ υ λ λ έ -

ύφος

τα μέτριες αστυνομι­

κ τρ ια (1967) και την Κ α λ ό γ ρ ια (1965), δυο έργα που έγινα ν όταν η

κές και κατασκοπικές

νουβέλ βαγκ έπνεε τα λοίσθια.

περιπέτειες (Λ α ν τ ρ ί, 0 Δ ρ ό μ ο ς τη ς Κ ο ρ ίν-

Η διεθνής επίδραση της νουβ έλ βαγκ Η επίδραση της νουβέλ βαγκ σ τον παγκόσμιο κινηματογρά­ φο είναι τεράστια Καμιά ά λλη κινηματογραφική σ χολή του μεταπολέμου δεν επηρέασε σε τόσο μεγάλο βαθμό την εξέ­ λιξη

του

κινηματογράφου

Ενδεικτικά και μόνο αναφέ­ ρουμε τη σ χο λή της Πράγας σ τη ν Τσεχοσλοβακία (Μ ίλος Φόρμαν, Βέρα Σιτίλοβα), τις πολωνικές ταινίες του Ρομάν Πολάνσκι και του Γ ιέρζι Σκολιμόφσκι, τις πρώτες ταινίες του Ναγκίζα Οσιμα ( Τ ο Η μ ε ρ ο λ ό ­ γ ιο Ε ν ό ς Κ λ έ φ τ η ), τον Μάρκο

Μ πελόκιο και τον Μ περνόντο Μ περτολούτσι σ τη ν

Ιταλία,

τον Φόλκερ Σλέντορφ του Ν ε­ α ρ ού Τ έ ρ λ ε ς στη Γερμανία, θ ο υ ). Και μόνο μετά το 1967. με τις Ε λα φ ίνες,

τον Μακαβέγιεφ στη Γιουγκο-

θα ξεκινήσει μια νέα καριέρα. για να καθιερω­

σλαβία. τον Μπο Βίντερμπεργκ

θεί ως ο κατεξοχήν ειρων ανατόμος π>ς ψυχο­

του Ε ρ ω τα ς 65 κ.ά. Η νουβέλ

σύνθεσης της επαρχιακής, νεοφιλελεύθερης

βαγκ θα επηρεάσει ακόμα και

μπουρζουαζίας.

τον αμερικανικό κινηματογρά­

Ο Α λ έ ν Ρενέ. αντίθετα, θα επιμείνει στις φορ­

φο, με mo χαρακτηριστικά πα­

μαλιστικές αναζητήσεις του με δυο εξαιρετι­

ραδείγματα τις ταινίες Ο Β α σ ι­

κές ταινίες που παίζουν με τη μνήμη και την

λιά ς το υ Μ όρ βιν Γ κα ρντε ν του

Πρόσωπο με Πρόσωπο

Μπομπ Ράφ ελσον, Τ ώ ρ α Ε γ ι ­

πολιτική στράτευσή (Μ ιρ ιέ λ , Ο Π ό λ ε μ ο ς Τ ε ­

νες Α ν τ ρ ο ς του Φρανσις Κόπο­

λ ε ίω σ ε ). θ α δεχθεί, όμως, αρνητικά πυρά για

την ταινία του επιστημονικής φαντασίας Σ ' Α γ α π ώ , σ ’ Α γ α π ώ (1968) που

λα. Ξ έ ν ο ια σ το ς Κ α βα λά ρης του Ντένις Χόπερ, Τ ο Ρ ε σ το ρ ο ν τη ς Α λ ί­

θα τον βγάλει οριστικά από τα χωροφια της νουβέλ βαγκ.

κη ς του Αρθουρ Πεν, Γ ο υ ίλ ι και Φ ιλ του Π ο λ Μαζουρσκι. T ru s t του Χαλ

Η νουβέλ βαγκ θα γνωρίσει τις τελευταίες αναλαμπές της την περίοδο

Χάρτλει κ.ά Οσο για την Ελλάδα, ο Ροβήρος Μανθουλης επιχείρησε με

1960-1965. κατά την οποία θα γυριστούν οι ταινίες Η Ζ ο ζ ί σ το Μ ετρ ά και

το Π ρ ό σ ω π ο με Π ρ ό σ ω π ο να κάνει το 1966 μκι ταινία μέσα στο πνεύμα

η Φ λ ό γα π ο υ Τ ρ ε μ ο σ β ή ν ε ι του Λουί Μαλ. λ ό λ α του Ζακ Ντεμι Χ ρ ο νικό

της νουβέλ βαγκ, α λλά η έλευση της χούντας έκοψε απότομα τις νεο κυματικές μας ελπίδες.

Με Κομμένη τηνΑνάσα A Bout De Souffle (1959) του Ζ α ν -Λ ικ Γκοντάρ, με τους Ζ α ν -Π ο λ Μηελμοντό, Τζιν Σίμπεργκ.

Βασική Φιλμογραφία

Ο Μ ισ έλ Πουακάρ σκοτώ νει χωρίς προφανή λ ό γ ο ένα ν αστυνομικό, βρίσκει καταφ ύγιο σ το διαμέρισμα μιας Αμερικανίδας σ το Παρίσι και

Ο Ωραίος Σέργιος

έχει μια σ ύντομη σ χέσ η μαζί της. Η πρώτη ταινία του Ζ α ν -Λ ικ Γ κοντάρ

Le Beau Serge (1958) του Κ λο ντ Σαμπρόλ. με τους Ζερόρ Μπλεν,

έπαιξε καθοριστικό ρ ό λο σ τη ν απελευθέρω ση της κινηματογραφικής

Ζ α ν-Κ λο ντ Μπριαλί, Μπερναντετ Λαφ όν

γλώ σ σ α ς από τις συμβάσεις της κλασικής φίλμικής δραματουργίας

Ενα ς Παριζιάνος που επιστρέφει σ τη γενέτειρά του, ένα χωριό σ τη ν

Γ υρίστηκε με αυτοσ χέδιους δ ια λόγου ς και λήψ εις και διαπνέεται από

Κρεζ. προσπαθεί να βοηθήσει ένα ν παλιό του φ ίλο ο οποίος έχει γίνει

ένα γν ή σ ιο αναρχικό συναίσθημα, τό σ ο σε θεματικό ό σ ο και μορφικό

αλκοολικός. Ο Σαμπρόλ γύρισε την πρώτη του αυτή ταινία χάρη σε μια

επίπεδο. Ο Ζα ν Π ο λ Μ π ελμ ο ντό έ γιν ε σ ύμβ ολο μιας ολό κ λη ρ η ς γ ε ­

κληρονομιά. Ρεαλιστική απεικόνιση της γα λλικής επαρχίας το χειμώ­

νιάς σ ινεφ ίλ που τη ν ά γγ ιξ ε ο ρομαντικός μηδενισμός το υ ήρωα, α λ ­

να. απόλυτη σκηνοθετική δεξιοτεχνια. χριστιανικό φ ινάλε' Η πρώτη « ε ­

λά και η ανεμελιά με τη ν οποία αντιμετω πίζει τα θέματα του έρωτα ή

πίσημα» καταχωριμένη ταινία της νουβέλ βαγκ.

το υ θανάτου.

Οι Εραστές

ΗΖαζίστοΜετρό

Lea Amants (1958) του Λ ο υ ί Μαλ. με τους Ζ α ν Μορό. Α λ έ ν Κινί,

Zazie Dans Le Metro (1960) του Λου ί Μαλ. με τους Φιλίπ Νουαρέ. Κα-

Ζαν-Μ αρκ Μπορί.

τρίν Ντεμονζό, Α νί Φρατελίνι.

Η σύζυγος ενός μεγαλοεκδότη έχει μια πρόσκαιρη παράνομη σ χέσ η μ'

Μια δεκάχρονη επαρχιω τοπούλα ανακαλύπτει το Παρίσι και τους κα­

ένα νέο που γνω ρίζει σ το δρόμο. Ο Μ αλ. ξεκινώντας από μια συνηθι­

τοίκους του. μένοντα ς λ ίγ ο καιρό σ τ ου θείου της. Πά νω σ ' α υτό το θ έ ­

σμένη ιστορία μοιχείας, κάνει μια ταινία όπου η ελευθερία του έρωτα

μα τη ς εξερ εύνη ση ς ενό ς νέο υ κόσμου από ένα αθώο μάτι, ο Μ αλ κά­

γίνεται πράξη επαναστατική και οδηγεί στη συνειδητοποίηση Προκά-

νει μια α λλη γο ρ ία τη ς καταστροφής, δίνσ ντος μια αποκαλυπτική ε ι­

λε σ ε μ ε γά λο σκάνδαλο σ τη ν εποχή της, α λλά και το θαυμασμό του Τρ ι-

κόνα της ξέφ ρενης ζω ής και της τρ έλα ς της μ εγα λούπ ολης.

Φό που έγραψ ε: « Ο Λ ουί Μ α λ σκηνοθέτησε τη ν πρώτη ερωτική νύχτα του κινημα το γρά φ ο υ»!

Τα Σαδέλφια Les Cousins (1959) του Κλοντ Σαμπρόλ με τους Ζερόρ Μπλεν, Ζαν Κλο­ ντ Μπριαλί, Κλοντ Σερβάλ. Ο ανταγω νισμός (μέχρι θανάτου) ανάμεσα σ' ένα ν επαρχιώτη και το Δ ο ν Ζουάν ξάδέλφ ό του, φοιτητές και οι δύο της Νομικής. Μια μεγάλη εμπορική επιτυχία που ο Γκοντά ρ παρουσίασε με τα εξής λό για : « Τ α Ξαδέλφια θα είναι μια συγκινητική ταινία που θα σας αποσπάσει από τα αγαθά αυτού του κόσμου, μια ταινία ψεύτικη που θα σας πει τις τέσ σ ε­ ρις αλήθειες της, μια ταινία ατέλειω του κενού, άρα βαθιά »!

Χιροσίμα, Αγάπη μου Hiroshima Mon Amour (1959) του Α λέ ν Ρενέ, με τους Εμανουέλ Ριβά, Ειτζι Οκάντα Μια Γαλλίδα ηθοποιός γνωρίζει έναν Ιάπωνα αριχτέκτονα στη Χιροσίμα και ζει για 24 ώρες έναν τρελό έρωτα μαζί του. Για την ηρωίδα του Ρενέ, ο έρωτας είναι ενιαίος και αδιαίρετος. Η νέα σχέση που ταράζει τη ζωή της

ΖιλκαιΤζιμ

ανακαλεί εικόνες από την ερωτική ιστορία της μ 'ένα Γερμανό στρατιώτη

Jules et Jim (1961) του Φρανσουό Τρκρό. με τους Ζ α ν Μορό, Οσκαρ

στη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, σ την πόλη Νεβέρ. Τ ο παρελ­

Βέρνερ, Α νρί Σερ.

θόν της ηρωίδας συναντά το παρελθόν της Χιροσίμα: η πόλη βιωνει το

Ο Ζ ιλ και ο Τ ζ ιμ , φ ίλοι και διανοούμενοι, μοιράζονται από κοινού τη ν

τραύμα το υ πυρηνικού ολέθρου, η ηρωίδα κουβαλάει τη ν τραυματική

αγάπη τους για τη ν Κατρίν σ τη Γ α λλ ία του 1914. Ισως, η ομορφ ότερη

εμπειρία ενός έρωτα που διακόπηκε βκκα σ το παρελθόν Σε σενάριο Μαρ-

ταινία του Τριφ ό. ο οποίος έ λ ε γ ε γ ι' αυτήν: «Σ υ να ντά μ ε δυο θέματα:

γκερίτ Ντιράς. η πκ> αριστουργηματική τ ο μ ο της νουβέλ βαγκ, οι μορφι­

τη ς φ ιλίας και της αδυναμίας της τριαδικής σ χέσ ης. Η άποψη της ται­

κές καωοτομίες της οποίας κάλλιστα συγκρίνσνται με τον Π ολίτη Κέιν.

νίας είναι ότι το ζευγά ρ ι δ εν είναι μια έννοια α πό λυτα ικανοποιητική, α λλά δ εν υπάρχει ά λ λ η λ ύ σ η πέρα απ’ α υ τ ή ν ».

Τα 400Χτυπήματα Les 400 Coups (1959) του Φρανσουό Τρκρό, με τους Ζ α ν-Π ιε ρ Λεό,

Αολα

Αλμπέρ Ρεμί, Κλερ Μοριέ

Lola (1961) του Ζακ Ντεμί, με τους Ανουκ Εμέ, Μαρκ Μισέλ

Η δύσκολη προ-έφ ηβεια του 12χρσνου Α ντουά ν Ν το υα νέλ, ο οποίος

Μια χορεύτρια το υ καμπαρέ περιμένει εδώ και δέκα χρόνια τη ν επι­

νιώθει να πνίγεται ανάμεσα σ το σ χολείο και τη ν οικογενειακή ζωή. Μια

στροφ ή του πρώ ην εραστή της, με το ν οποίο έχει ένα παιδί ε ν αγνοία

τρυφερή ταινία που μιλά για τα τραύματα της πρώιμης εφηβείας, το ν

του. Ο Ρ α ο ύ λ Κ ουτάρ. μόνιμος διευθυ ντή ς φ ω τογρα φ ίας το υ Γ κο­

πόθο της ελευθερίας, τις αυθαιρεσίες της αυταρχικής εκπαίδευσης,

ντά ρ, φ ω τογρα φ ίζει μια μ ιΛ ικ ή Ν ά ντη και μια εξίσο υ μυθική Ανού κ

τη ν αγάπη του σινεμά. Η πρώτη μ εγά λη εμπορική επιτυχία της νουβέλ

Ε μ έ. Ο σ ο για τ ο ν Ν τεμ ί, υπο γρά φ ει ένα γ ν ή σ ιο μ ε λ ό , με θέμα τις

βαγκ.

συμπτώ σεις που καθορίζουν τελικά τη ζω ή τω ν ηρώων του.

Πέρσι στο Μαρίενμπαντ L' Annee Derniere A Marienbad (1961) του Αλέν Pcvt, με τους Ντελφίν Σειρίνγκ, Τζόρτζιο Αλμπερτάτζι.

γ ω γό . η σ ύ ζυ γο ς αρχίζει να περί φ ρονεί το ν άνδρα της Μ ό νο ο Γκ ο ντά ρ θα το λμ ο ύ σ ε να πάρει τη ν Μ πε-Μ πε. ένα μ ιΛ ισ τό ρ η μ α

Πά νω σ το σ ενά ριο το υ Α λ έ ν Ρομπ Γκ ρ ιγιέ σ τη ρ ίζετα ι μια σ υνεχώ ς

το υ Μορόβια και το ν Φριτς Λ α ν γκ αυτοπροσώ πω ς και να κάνει μια

αναιρούμενη αφ ήγηση, όπου έχει κ α τα λιΛ εί ο χρόνος, όπως και τα

γνή σ ια τραγω δία με θέμα το ίδιο το σινεμά

όρια ανάμεσα σ το φ ανταστικό και το πραγματικό. Η πιο εγκεφ αλική ταινία τη ς νουβ έλ βαγκ

Η Φλόγα που Τρεμοσβήνει

Το Παρίσι μας Ανήκα

L e Feu Foilet (1963) του Λουί Μαλ. με τους Μορίς Ρονέ, Ζαν Μορό, Αλεξάντρα Στιουαρτ

Pans Nous Appartient (1961) του Ζακ Ριβέτ. με τους Τζιόνι Εσπόζυο, Ζαν-Κλοντ Μπριαλί. Φρανσουάζ Πρεβύ

Τ ο τελευ τα ίο 24ωρο ενό ς α λκοολικού που οδηγείται σ τη ν α υτο ­

Μια παρέα νεαρώ ν διανοουμένω ν προσπαθεί να λ ύ σ ει το μυστήριο

α ιΛ εντικ ά δείγματα τη ς νο υ β έλ βαγκ.

κτονία. Η πιο ώριμη ταινία το υ Λ ο υί Μ α λ κι ένα από τα τελευτα ία

το υ θανάτου ενός φ ίλου τους. Αυτοκτονία ή δολοφ ονία από μια φασι · στική οργάνω ση; Μια από τις σημαντικότερες ταινίες της νουβέλ βαγκ, η οποία επιχειρεί να καταγράψει τη ν υπαρξιακή αγω νία της πρ οο­ δευτικής παρισινής νεολαίας τη ν περίοδο το υ πολέμου της Αλγερίας.

ΗΚλεόαπότις Πέντε ως τις Εφτά Cleo D e 5 A 7 (1962) της Α νιές Βαρντά, με την Κορίν Μαρσάν.

Απαλό Δέρμα La Peau Douce (1964) τουΦρανσουά Τρκρό. με τους Ζαν Ντεζεγί, Φρανσουάζ Ντορλεάκ, Νέλι Μπενεντέτι. Ο έρ ω τα ς εν ό ς π α ν τρ ε μ έ ν ο υ γ ια μια α ε ρ ο σ υ ν ο δ ό και η ο ρ γ ι­ σ μ έ ν η α ν τίδ ρ α σ η τη ς γυ ν α ίκ α ς το υ . Α ν και π ρ όκειτα ι γ ια μια ιστορ ία που ο Τρ κ ρ ό δα νείσ τη κ ε από τη ν επ ικα ιρ ότητα . παρα­ μένει μια ο λ ό τ ε λ α προσω πική τα ινία το υ. Ω σ τ ό σ ο , η κριτική τη ς ε π ο χ ή ς κ α τη γ ό ρ η σ ε τ ο ν Τρ ιφ ό ό τι π ρ ό δ ω σ ε τη ν ο υ β έ λ βαγκ για να κά νει «σ ιν ε μ ά π ο ιό τ η τ α ς ».

Ο Τρελός Πιερό Pierrot Le Fou (1965) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, με τους Ζαν-Πολ -Μπελμοντό, Α να Καρίνα, Ζαν-Πιερ Λεό. Ε ν α ς α να ρ χικό ς ύ μ ν ο ς για μια γ ε ν ιά που βιώ νει ένα α ν ά λ ο γ ο υπαρξιακό α δ ιέξο­ δ ο με το υ ς ήρω ες το υ Καμί. α λ λ ά διαφέρει από τ ο ν « Ξ έ ­ ν ο » σ το ό τι οι α υ το κ α τα σ τρ ο φ ικ ές

δ υ νά μ ε ις

τη ς

έ χ ο υ ν το χά ρ ισ μ α να είναι δ η μ ιο υ ρ γικ έ ς Κι α υ τό για τί οι ή ρ ω ες το υ Γ κ ο ν τά ρ θ έ ­ τ ο υ ν σ υ ν ε χ ώ ς ε ρ ω τή μ α τα για τ ο ν κό σμ ο , τη ζω ή , τα συναισθήματα , τη ν πολιτική, Δ υ ο ώρες από τη ζω ή μιας γυναίκας που περιμένει το α πο τέλεσ μα κά­

τη ν Τ έ χ ν η , το σινεμά . Ε ρω τή μα τα που δε βρίσκουν π ά ντο τε τη ν

ποιω ν ιατρικών εξετά σεω ν. Μαθαίνει τελικά ότι έχει καρκίνο, ενώ μ ό ­

α π ά ντη σ ή το υς, α λ λ ά που σ υ χ ν ά ο δ η γο ύ ν το υ ς ήρω ες σ ε σ τ ιγ ­

λις γνώ ρισε ένα νεαρό σ τρατιώ τη που πρόκειται να φ ύγει σ το ν πό­

μές έκσ τα σ η ς (όπω ς ό τα ν σ το τέ λ ο ς α να κ α λύπ το υν ό τι « η αιω ­

λ ε μ ο της Α λγερ ία ς Γ ορισμένο εξ ο λο κ λή ρ ο υ σ του ς δρόμους του Π α ­

ν ιό τη τα είναι η θ ά λα σ σ α π ο υ ε ν ώ ν ε τα ι με τ ο ν ή λ ιο » ), Ο λ υ ρ ι­

ρισιού. ένα συγκινητικό ποίημα για το ν έρωτα και το θάνατο, από την

σμός, η α π ό λυ τη ελευθερία έκφ ρασης σ τη γραφ ή, η αναρχική θ ε ­

πιο «ντο κ ιμ α ντερ ίσ τρ ια » σκηνσθέτιδα τη ς νουβ έλ βαγκ.

ώ ρησ η τω ν π ρ α γμ ά τω ν, οι υπέρ οχοι α υ το σ χεδ ια σ μ ο ί το υ ζ ε ύ ­ γο υ ς Μ π ελμ ο ν τό - Καρίνα. κά νουν το ν Τ ρ ε λ ό Π ιε ρ ό τη ν πιο χα ­

Ζούσε τη Ζωή της

ρακτηριστική ταινία της νο υ β έλ βαγκ. έσ τω κι αν γυ ρ ίσ τη κ ε προς

Vivresa Vie (1962) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. με την Αννα Καρίνα.

το τ έ λ ο ς της.

Η ιστορία μιας πω λήτριας που γίνετα ι πόρνη. Η Α ν ν α Καρίνα. σ το ρό­ λ ο της γυναίκας που πουλά το σώμα της α λλά διατηρεί καθαρή την

ΗΣυλλέκτρια

ψυχή της. μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από ταινία του Κ αρλ Ν τρά γιερ. Απ ό τις ομορφ ότερες ταινίες του Γ κοντάρ της πρώ της περιόδου.

La Collectioneuse (1966) του Ερικ Ρομέρ, με τους Πατρίκ Μποσό, Αιντέ Πολιτόφ. Ντανιέλ Πομερέλ.

Η Περιφρόνηση

οι προσπάθειες δυο φ ίλω ν να τη ν κατακτήσουν. Δ ε ν πρόκεται για

Le Mepns (1963) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, με τους Μπριζιτ Μπορντό, Μισέλ Πικολί, Φριτς Λανγκ, Τζακ Πάλανς.

μια ιστορία σ α γή νη ς ή ενό ς ερωτικού τρ ίγω νου α λά Τρκρό. α λλά

Ε να ς σ ενα ρ ιο γρ ά φ ο ς και η νεαρή γυνα ίκα το υ μο ιά ζο υ ν να είναι

τους μύθους ηθικής του Ρομέρ. Ο οποίος θα μείνει μέχρι σήμερα

Τ ο πορτρέτο μιας ελεύθερης κοπέλας που « σ υ λ λ έ γ ε ι» άνδρες και

ευτυχισ μ ένο ζευγά ρ ι Ο μω ς, μετά από ένα επεισόδιο με ένα ν παρα­

για μια η λ ιό λ ο υ σ τ η ταινία λα μ π ρ ώ ν δ ια λ ό γ ω ν που εγκ α ινιά ζει

πιστός στις βασικές αρχές της νουβ έλ βαγκ. τη ν οποία υπηρέτη­ σ ε αρχικά ως κριτικός στα Cahters και όψιμα ως σκηνοθέτης.

■

Δεν ήταν από τις mo εύκολες συνεντεύξεις. Κάτι η διαφορά ώρας ανάμεσα Αθήνα - Νέα Υόρκη, κάτι η Kab American Inc. που τον φορτώνει με επιπλέον ευθύνες, το ραντεβού αναβλήθηκε μια δυο φορές μέχρι που να χτυπήσει το τηλέφωνο κάποιο Σάββατο βράδυ και ν'ακουστεί από την άλλη άκρη (του κόσμου): «Hi! I'm Ruyichi Sakamoto... · g

Λίγες μέρες πριν την παρθενική του εμφάνιση στη χώρα μας (στο Ηρώδειο, την 1η Ιουλίου), ο συνθέτης του Τελευταίου Αιποκράτορα και του Μικρού Βούδα, ο «παγκόσμιος πολίτης της μουσικής» όπως αυτοαποκαλείται, απαντούσε πρόθυμα στις ερωτήσεις μας δηλώνοντας «πανευτυχής» και ταυτόχρονα «αγχωμένος» που επιτέλους θα έπαιζε τη μουσική του «στη γη των ονείρων του». Ruyichi calls up!

Γ>α όσους έχει τυχει να ακούσουν έστω κα ένα διάκο του, να συντονίσουν τις αισθήσεις τους με έστω και ε να μουσικό του θε μα που συνόδευα τις εικόνες μιας ταινίας, οίακαμοτοδενμπσ ρει ηαρα να μοιάζει με οικείο πρόσωπό Πολύ πριν οι άλλοι αρχι ζουν να αντχαλυτττουν την ανσγκαότητα μιας παγκόσμιος γε­ ωγράφος στο μουσικό χάρτη, εκείνος έστηνε το Neo Geo του σε τούτο το μικρό πλανήτη, προσκαλώντας μας σε ταξίδιπειρσ ματισμουκαι αναζήτησης που μΟνο ένας κορυφαίος πολίτης του κόσμου-όπωςουτός-θα μπορούσε ναείχεουλλάβεικατφαγματοποιήσει.. Πολύ πριν οι οποκκδήποτε κανόνες του marketing τουκαθορίσουν On θα έπρεπε να γίνει -αστό που δεν ήθελε να είναι-, εκεί­ νος είχε πάρει τις αποφάσεις του κα είχε ξεκινήσει την πορεία του μέσααπό-Thousand Knives-κ α -Yetew Mage Orchestra-, μέσα από παραγωγές για Ιάπωνες φίλους από όλα τα είδη της μουσικής κα μέσα από πολλούς προοωακους δίααους που πλήθαιναν στο πέρασμα του χρόνου μειώνοντας τις αποστάσεις ανόμεσαστο Τόκιο κα τον μπόλαηο κόσμο κα ανεβάζοντας κατακορυφα την εκτίμηση που έτρεφαν γι ’αυτόν α πρώτα -μυημ έ ν α - στη μουσική του. Κ α κάπου μέσα σε όλα αυτό έρχετα ο κινηματογράφος. Καλό

Σήμερα, στα 44 του χρόνια, έχει μόνιμα εγκατασταθεί στη Νέα Υορκη, εξακολουθεί να παραμένει «περίεργος» για τα πάντα και «ανοιχτός στις πιο τρελές προτάσεις με ουσία» και δεν ντρέπεται καθόλου που είναι από τους πρώτους που έκαναν σημαία τους την προσέγγιση διαφορετικών φυλών, χωρών, γλωσσών και πολιτισμών μέσα από τη μουσική. Κατά τα άλλα, διάσημοι και μη φίλοι έρχονται πρόθυμα να δηλώσουν το παρών στους προσωπικούς του δίσκους (από τον Ιγκι Ποπ και τον Τόμας Ντόλμπι ως τον Μπιλ Λάσγουελ κι απ' τον Ντέιβιντ Σιλβιαν ως τον Γιουσούν Ντουρ) ο ίδιος εξακολουθεί να παίζει στο ταμπλό των διαπολιτιστικών αναζητήσεων και συγκινήσεων (θυμηθείτε τα άλμπουμ του Music Encyclopedia. Esperanto. Heartbeat, Beaty) και δεν παραλείπει να σημειώσει πως σε μια επικείμενη καταστροφή του κόσμου θα διάλεγε να πάρει μαζί του σε κάποιον άλλο πλανήτη δύο μοναχα μουσικά έργα και δύο ταινίες: Κουαρτέτο Εγχόρδων του Ντεμπισι, Inventions του Μπαχ. Tokyo Story του Γιασουζίρο Οζου, 0 Τρελός Πιερό του Ζαν - Λικ Γκοντάρ.

Χριστούγεννα Κύριε Λόρενς (του Οσιμα), τρεις ταινίες του Μπερτολούτα, Ο Τελευταίος Αυτοκρστορος Οσκαρ Μουσικής 1996). Τσάι στη Σαχόρα. Μικρός Βούδας, Τα Ψηλό Τακούνια

---------------------------

του Αλμοδοβάρ) - ο ΣακαμΟτο μπήκε για τα καλά στο παχνίδι της μουσικής των εικόνων κα είδε τη φήμη του σε όλα τα μήκη κα τα πλάτη του πλανήτη

Από τον θάνο Φουργιώτη

μουσίΓος L

O

U

Γ

. Ο

Ο

Ι

μ

Ο

υ

Συνθέτης, παραγωγός, ηθοποιός, συγγραφέας, μουσικός... δένείναι πολλά

ταλειφθει ..), προσπαθώ να καταλάβω την ψυχολογία του κόσμου που κι­

πρΟγματα για να τοχωρέσει κανείς σε μια ζωή;

νείται και εκφράζεται ήδη μέσα από το Ιντερνετ

Μα θα ήθελα να μπορώ να κάνω ακόμα mo πολλά! Είναι καθαρό θέμα ιδιο­

Ολη αυτή την εξέλιξη την αντιλομθΟνεσθε ως κ(πι το θετικό;

συγκρασίας... Είμαι απΟ τη φύση μου ενα άτομο γεμάτο περιέργεια για το

Επιμένω να βλέπω τα πράγματα από την καλή τους πλευρά, οπότε ναι.. . θε­

καθετί που το περιβάλλει. Ετβπλέον, λατρεύω να δουλεύω με ανθρώπους

ωρώ πως το Ιντερνετ αλλάζει τη ζωή μας προς μκι θετική κατεύθυνση

που με εμπνέουν, που με κάνουν να νιωθω άνετα. Κι αυτό που με κάνει να

Πόσο περιοριστικό μπορεί να είναι το να γρόφει κανείς μουσική για τον κι­

είμαι ακόμα mo ανοιχτός σε περιπέτειες, ακόμα πιο περίεργος ν' ανακο-

νηματογράφο. Και πόσο καθοριστικοί για το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να εί­

λυψω καινούρια πράγματα

ναι αυτοί οι περιορισμοί;

Πριν να αρχίσω να γράψω κινηματογραφική

μουσική, δεν μπορώ να πω ότι με ενδιεψερε ιδιαίτερα αυτός ο τομέας.

Εχετε δίκιο όταν λέτε ότι το να συνθέτει κάνεις για τον κινηματογράφο εί­

Οταν όμως ο Ναγκισα Οσίμα μου ζήτησε να γράψω τη μουσική για τα Κ ο -

ναι «περιοριστικό» Είμαι, όντως, λιγότερο ελεύθερος στη δημιουργία όταν

λά Χρ ισ το ύγεννα Κύριε Λόρενς, άρχισα να ενδιοφέρομαι για την κινημα­

συνθέτω για τις εικόνες.. Είμαι αναγκασμένος να σεβαστώ τις προϋποθέ­

τογραφική μουσική και για τη σχέση της με τις εικόνες.. Τ ο να συναντώ εν-

σεις που βάζουν τρίτοι: ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός. Να σεβαστώ επίσης τους περιορισμούς που επιβάλλονται από τα χρήματα... ή το χρόνο. Αλλά μήπως αυτό και μόνο το γεγονός, ότι συνθέτεις για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό, δεν είναι από μόνο του περιοριστικό; Ακόμα και αν ο σκηνοθέτης ή ο παραγωγός δεν σου επιβάλλουν κανένα περιοριστικό όρο. δεν σου δώ­ σουν καμιά «κατεύθυνση» για τη μουσική που θέλουν να γράψεις, οι εικό­ νες της ταινίας και η ιστορία που διηγείται η ταινία θα είναι εκεί για να σου εηβάλλουν τους περιορισμούς τους. Δ εν μπορείς π.χ. να γράψεις πέντε λε ­ πτά μουσικής για μια σκηνή που κρστάει τριάντα δευτερόλεπτα. .. Οπως αντιλαμβόνεσθε αυτό είναι μια όκρως περιοριστική διαδικασία.. . Πρό­ κειται για κάτι το επίπονο (και συχνά επώδυνο) που εμένα με κάνει να νιώ­ θω σαν μαθητής. Κάθε φορά που συνθέτω για τον κινηματογράφο νιωθω σαν να δίνω διαγώνισμα Κι άντε να μπορείς να αποδεικνυεις ποντα πως εί­ σαι καλός μαθητής!

Ποια είναι η ταινία (ή οι ταινίες) που έχετε δει και οπού πιστεύετε ότι υπήρξε

Κάθε φορά που συνθέτω για τον κινηματογράφο, νιώθω σαν να δίνω διαγώνισμα. η τέλεια ώσμωση ονΟμεσα στη μουσική και τις εικόνες; Η πρώτη ταινία που μου έρχεται στο νου είναι αναμφισβήτητα π Φαντασία του Ντίσνει! Βέβαια, πρόκειται για μια ταινία που βασίστηκε στη μουσική, οπότε ίσως και να μην αποτελεί το ιδανικό παράδειγμα . Η δεύτερη ταινία είναι το Ψυχώ του Χίτσκοκ με τη μουσική του Μπέρναρντ Χέρμαν. Η δουλειά που έχει γίνει σ’ αυτή την ταινία είναι εξαιρετική Αξεπέραστη ται­ νία. αξεπέραστη μουσική!

Α ν μιλούσαμε για σκηνοθέτες, ανεξάρτητα από το αν έχετε δουλέψει ή όχι μαζί τους, ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας; θα σας πω ένα μόνο όνομα: Ζαν Λικ Γκσντάρ.

Ποια ταινία του προτιμάτε; Ολες! (μικρή παύση) Δεν ντρέπομαι να το πω. είμαι δηλωμένος θαυμαστής του Γ κονταρ Δυστυχώς δεν τον έχω ακόμα συναντήσει όπως και δεν έχω διαψεροντες ανθρώπους, γοητευτικούς ανθρώπους με εμπνέει

Απατε

δουλέψει μαζί του ποτέ.. Αλλά τίποτα δεν αποκλείεται... Ο Γκοντάρ είναι για

λούν όλα αυτά εναυσμστα για να ικανοποιήσω την περιεργειά μου για τον

μένα ένας θαυμαστός τρελός του σινεμά. ένας σκηνοθέτης που δεν είναι μό­

κόσμο...

νο σκηνοθέτης, ένας άνθρωπος που ξέρει καλά τα μυστικά του κινηματο­

Και ποιο είναι το κομβικό σημείο της « περιέργειας» σήμερα;

γράφου και που κατάφερε να δημιουργήσει μκι καινούρια δική του γλωσσά

... λέγεται ίντερνετ1Μου αρεσει όλος αυτός ο τρελός κόσμος που κινείται

των εικόνων

στο δίκτυο Μπορούμε να συναντηθούμε, να μιλήσουμε, να πληροψορη-

Κομμένη την Ανάσα μέχρι τις mo πρόσφατες ταινίες του. η πορεία του είναι

θουμε. να κάνουμε το σπίτι μας κέντρο του κόσμου.

Από την Περιφρόνηση ως τον Τρελό Π ιερό και από το Με

συγκλονιστική Τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα...

Από την άλλη πάλι, τον φοβάμαι αυτόν τον κόσμο Δεν απέχω πολύ από το

Από τους συναδέλφους σας που γραφουν μουσική για τον κινηματογράφο,

να σκεφθώ ότι ο κόσμος του Ιντερνετ καταστρέφει, σκοτώνει τη βιομηχα­

υπάρχει κάποιος που βρίσκετε Οτι έχει ενδιαφέρον;

νία της μουσικής Και για να το πάω ακόμα παραπέρα: θα σκοτώσει τη βιο­

Η περίπτωση του Χάουαρντ Σορ είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Η δουλειά που

μηχανία της ψυχαγωγίας, σε λίγα χρόνια

Και πρέπει να είμαστε προε­

έκανε για το Γυμνό Γευμα του ΚρΟνενμπεργκ είναι κορυφαία Εξαιρετικός

Γι'αυτό το λό γο προσπαθώ από τώρα να κατανοήσω όσο mo καλύτερα γί­

Ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που σας ελκύει ιδιαίτερα στη δουλειά του ΧΟ-

νεται τον κόσμο του Ιντερνετ Μαζεύω από παντού πληροφορίες, προ­

ουαρντΣορ;

τοιμασμένοι γι’ αυτό.

ήταν επίσης στη Σιωπή των Αμνών.

σπαθώ να καταλάβω πώς θα αγοράζεται και θα πουλιέται η μουσική σε λί­

Η ποιότητά του! Τ ο 9 9 % της μουσικής που γράφεται σήμερα για τον κινη­

γα χρΰνια μέσα από το δίκτυο (τότε που πιθανά ακόμα και το cd θα εγκα-

ματογράφο είναι ανιαρή ή πολύ κακής ποιότητας. Ο Χάουαρντ Σορ εινα από

τους λιγοστούς συνθέτες που γράφουν μουσική εξαιρετικής ποιότητας...

Μ αρέσει να είμαι όχι μουσικός της Ιαπωνίας ή της Αγγλίας, αλλά μουσι­

Επιπλέον στο σΟουντρακ για το Γυμνό Γεύμα έχει χρησιμοποιήσει τον

κός του Κόσμου Από πολύ νωρίς, αυτή η ιδέα για μια μουσική με «παγκό­

ΟρνέτΚόλμαν . που είναι από τους αγαπημένους μου τζαζ μουσικούς. Ολα

σμια» εμβέλεια, με ρίζες από παντού, με όργανα και με επψροές από π σ

αυτό με κάνουν να σέβομαι απεριόριστα τη δουλειά του.

ντού. είχε για τα καλά σφηνωθεί στο μυαλό μου Εβλεπα πάντα τη μουσι­

Υπάρχουν, όμως, σίγουρα και Ιάπωνες συνθέτες που εκτιμάτε...

κή ανεξάρτητα από την εθνικότητα που έχει κάποιος και ανεξάρτητα από

Α ν σας αρέσουν οι ταινίες με πρωταγωνιστή τον θρυλικό... Γκστζίλα. θα

το πού κατοικεί. Γ «ατί πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε πολίτες αυτού του

όχετε σίγουρα παρατηρήσει τη μουσική του Ακιρα Ιφουκουμπε. Πολύς κό­

πλανήτη και όχι μόνο πολίτες της χωράς μας Η μουσική είναι παγκόσμια,

σμος τον γνωρίζει μόνο από αυτός τις ταπΛες, αγνοώντας ότι πρόκειται για

είναι ο μοναδικός κοινός θησαυρός που διαθέτουμε. πρέπει λοιπόν να μά­

όνον κορυφαίο συνθέτη που όχει γράψει δεκάδες ενδιαφέροντα όργα σύγ­

θουμε να τον χαιρόμαστε και να τον αναγνωρίζουμε

χρονης μουσικής καθώς και εκείνη την καταπληκτική -Ω δ ή στο Βούδα»,

Αυτό σημαίνει ότι δεν θα σας άφηνε αδιάφορο και η ελληνική μουσική;

ένα συμφωνικό ποίημα στη διάλεκτο «π ά λι». Ο Ιφουκουμπε ήταν επίσης

Είναι αλήθεια ότι δεν ξέρω τίποτα από την ελληνική μουοκή. αλλά αυτό

όνος ειδικός της ενορχήστρωσης Μ ελέτησε δεκάδες σύνθετες όπως

δε σημαίνει ότι δεν με ενδιαφέρει

Μπερλιόζ. Στραβίνσκι. Μπάρτοκ κ.ά. και με βάση τις εμπειρίες του έγραψε

Αλλωστε, ένας από τους μουσικούς «ήρω ές» μου όταν ήμουν ακόμα φοι­

ένα ογκώδες βιβλίο που προσωπικά το θεωρώ ως τη Βίβλο της ενορχή­

τητής ήταν ο Γιάννης Ξενάκης. Ο Ξενάκης, ο Τακεμίτσου και ο Ιφουκου-

στρωσης Σ' αυτό το βιβλίο ανατρέχω όταν χρειάζομαι κάποια στοιχεία για

μπε είναι οι κορυφαίοι μου συνθέτες

να ενορχηστρώσω μια σύνθεση Ο Ιφουκουμπε πέρα από μεγάλος συνθέ­

Ποιο θα είναι το μουσικό κλίμα που θα κινηθείτε στη συναυλία σας στο Ηρω-

της είναι για μένα και μεγάλος δάσκαλος...

βαο;

Τι είναι αυτό από τη ζωή σας μέχρι τώρα που σας κάνει να νιώθετε ιδιαίτερα

Δ εν θα είναι μια συναυλία αφιερωμένη μόνο στην κινηματογραφική μου

υπερήφανος;

μουσική θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μια ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά μου για τον κι­ νηματογράφο και τη δουλειά μου σε διάφορα προσωπικά άλμπουμ.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που οισθονεσθε για τη μουαική σας στο σύγχρονο χρηματι­ στήριο των αξιών; Νιώθω όπ ολοένα κα πκ> πολύ οι άνθρωποι αγο­ ράζουν οά όχι μόνο για τη μουσική. αλλά και για τις εικόνες ή για την πληροφόρηση που βρκχει κα­ νείς στοοό. Μπορεί π.χ. να αγοράζουν τα δικά μου

cdόχι για τη μουσική μου. αλλά για την εικόνα μου ΓΓ αυτό που λέμε «image»

Δεν είναι πολύ ευχά­

ριστη κατάσταση α π ό , αλλά δυστυχώς έ τ α έχουν τα πράγματα Επεσα, μην ξεχνάμε τον τεράστιο ρόλο που παι ζει η διαφήμοη, το πώς πλασάρετα ένα καη/ούριο άλμπουμ στον κόσμο. τα παιχνίδια που στήνουν α εταιρείες ερήμην των ανθρώπων που αγοράζουν od κα συχνά ερήμην των δημιουργών.

Τι σας έκανε να αποφασίσετε να εγκατασταθείτε στη Νέα Υόρκη και να εγκαταλειψετε την Ιαπωνία; Τα δυο παιδιά μου! (γελάει) Είναι ό,τι το καλύτερο έχω δημιουργήσει

Πρώτα απ’ όλα με είχαν κουράσει τα απανωτά ταξίδια! Κάθε φορά που

Πολλοί με ρωτούν ποια μουσική μου αρέσει περισσότερο... Δ εν ξέρω π να

έπρεπε να κάνω μια δουλειά στην Ε υρώπη ή την Αμερική, πήγαινα εκεί για

απαντήσω Δεν ξέρω τι να πω. Εκτός από τα κανονικά μου παιδιά, η κάθε

λίγο καιρό κ α μετά έπρεπε να γυρίσω πίσω στην Ιαπωνία. Αυτό ήταν εξα­

μουσική που γράφω, το κάθε έργο είναι κι αυτό π ο Λ μου - π α Λ ά μου Και

ντλητικό Διάλεξα, λοιπόν, τη Νέα Υόρκη που βρισκετα ανάμεσα στην Ια­

σίγουρα ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι αυτό το π α Λ το αγαπώ περισσότερο

πωνία κ α την Ευρώπη... Που είν α πιο κοντά στον κόσμο, σε τελευταία

από κάποιο άλλο. Τα αγαπάς όλα εξίσου.

ανάλυση.

Α ν μιλούσαμε για τους σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργαστήκατε, ποια

Ε ππλέον, γνώριζα πολύ καλά τα στούντιο στη Νέα Υόρκη κ α τους μηχα­

ήταν η καλύτερη συνεργασία που είχατε;

νικούς ήχου... Κι είνα πολύ σημαντικό να έχω άμεση πρόσβαση σε αυτά

Τ ο να συνεργαστώ με τον Μπερνάρντο Μπερτολουτσι ήταν αναμφίβολα

ζώντας στη Νέα Υόρκη

από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Μια σκέτη ευχαρίστηση! Τ ο γε­

Τέλος, ικτήρχε κ α το θέμα των έθνικ μουσικών. Στη Νέα Υόρκη βρίαιει κα­

γονός ότι τον γνώρισα, ο τρόπος με τον οποίο δουλέψαμε, η στάση του

νείς εξαιρετικούς μουσικούς απ' όλο τον κόσμο: από την Ευρώπη, την

απέναντι μου και απέναντι στους συνεργάτες του γενικότερα, είναι πράγ­

Ασία, την Αφρική

ματα που δεν ξεχνιωνται εύκολα. Στο πρόσωπο του Μπερταλούτσι βρήκα

γράφηση, είνα σίγουρο ότι θα το βρω πανεύκολα στη Νέα Υόρκη ενώ θα

όχι μόνο ένα συνεργάτη αλλά κι έναν πραγματικό φίλο...

ήταν αδύνατο να το βρω στην Ιαπωνία

Γ >ατί δεν συνέβη το ίδιο με τον Πέδρο Αλμοντοβαρ: Η μήπως συνέβη; Με τον Αλμοντοβαρ τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Δ εν συνα­

Οταν, λοιπόν, χρειάζομα κάτι ασυνήθιστο για μια ηχο­

Χώρια που στην πατρίδα μου η

μουσική βιομηχανία νοιάζεται πολύ περισσότερο για το πώς θα αντιγρά­ ψει κάτι το αυθεντικό και για το πώς θα το προσαρμόσει ούτως ώστε να εί­

ντηθήκαμε παρά ελάχιστα και δεν πκπεύω ότι υπήρξε μια σχέση ανάμεσα

ναι αρεστό στον πολύ κόσμο, παρά για το πώς θα γνωρίζει στον κόσμο την

στον συνθέτη και τον σκηνοθέτη αρκετά βαθιά ούτως ώστε να οδηγηθού­

αυθεντική πλευρά μιας μουσικής

με σε μια ουσιαστική συνεργασία. Ελπίζω να κάνουμε κάτι καλύτερο μαζί στο μέλλον.

Πώς είναι μια συνηθισμένη μέρα του Ριουίτσι Σακαμύτο; Ξύπνημα νωρίς το πρωί, πρωινό και κουβεντούλα με τα παιδιά, έ λ ε γ ­

Πολύ συχνά - και ανεξάρτητα από τη δουλειά σας στον κινηματογράφο -

χος του e-m ail μου, απάντηση σ το e-m ail και μετά δουλειά, δουλειά,

έχετε υποστηρίξει την ιδέα μιας παγκόσμιος μουσικής.

δουλειά, δουλειά...

■

Α π ό τ ο ν Ο ρ έ σ τ η Α νδ ρ εα δ ά κ η Φ ω τό: Γ ιά ν ν η ς Ο ικ ο ν ο μ ό π ο υ λ ο ς

Ο Ν ίκος Πανσγιω τσπουλος είνα ι και πάλι «ε ­ π ί ποδος » γυρισμάτων. Τή λο ς της ταινίας του

Ο Ε ργένη ς

Παν,

(διασκευή απο το ομώνυμο βιβλίο

10» Νιι<0υ

του Β α γγέλη P am οπούλου) και θέματά του οι ερω τικές και σ υζυγικές σχέσεις, η τρέλα, η

^m

Μ οίρα και το Τυχαίο, η γενητευρενη εκπόρ­

y

'

Ζ*

^ V qυtλo0 υ

νευσα της σύγχρονης εποχής. Μ προστά στην καμερα του Παναγιω τοπουλου έχουν πάρει

®«*w*

θέσεις ο Στρατός Τζώ ρτζσγλου (και μάλιστα μ ε ξυρισμένο κεφ άλι), π Καρυοφ ύλλια Καραμπετη, η Λήδα Μ ατσαγγσυ, ο Α κης Σ α κελλα ριου, η Ναταλια Δραγσυμη. Στη σημερινή Αθήνα, ο Θ όδω ρός (Τζω ρ τζο γλο σ ) - 35χρσνος υπ άλληλος τραπεζης - διαπι­

στώ νει μ ε τρόμο ότι η γυνα ίκα του, η Σοφά (Μ ατσαγγσυ), έχει εξα φ α νιστεί Λ ίγ ο αργότερα μαθαίνει ότι έχει γίνει

EMf®

πόρνη πολυτελείας! Ο ίδιος ο προαγω γές της, ο Χ ο υ α ν(Σ α -

Μ

κελα ριού), παρουσιάζεται στον Θόδωρό κα ι του λ έ ε ι άτι θέ­ λ ε ι να τον προστατεύσει γκτπ ανήκει σε μια ιδιαίτερο κατη­

η *

manyeptojaxa %m Ο χι. δεν ήταν λό γω

επαγγελματικής ευσυνειδησίας ή έστω επαγγελματικής δια στροφής Με το ίρ γ ο του Παναγιωτόπουλου. έξαλλου, δεν είχα ποτέ επαγγελματική σχέση θ έλω να πω Οτι τις ταινίες του δεν

γορία ανθρώπων που δ ε ν μπ ορούν να είνα ι μό νοι κα ι οι

τις βλέπω ποτέ σαν -ε π α γγέλμ α το ς θεατής- που κρατα σημειώ­

γυνα ίκες που επ ιλέγο υ ν είνα ι ιδανητές για τη ·δ σο λεκι*

σεις και μετά κόβεται και αναλύει και κρίνει και προτρέπει ή απο

του. * Εχχη π π γη γκιρ ένα ·, τουλέει, «όσο ζε ις θα δουλεύεις

τρέπει Απο Τ α Χρώ ματα τη ς Ιριδας (1974) και τους Τ ε μ π έ λ η δ ε ς

για λογαριασμό μου, άθελά σου, ακόμη και εναντία στη θέ­

τη ς Εύφ ορης Κ οιλα δος 11978) η φιλμσγραφα του ήταν για μένα

ένας ιδιόμορφος χάρτης για το κυνήγι του κινηματογραφικού

λησή σ αυ·.

μσυθηραυρου. Ξέρω Οπ ακούγεται κάπως βαρύ, ωστόσο μπορώ

Και τα λόγια του προαγω γου επαληθεύονται όταν ο Θοδω-

να το υπερασπιστώ όπως θα υπερασπιζόμουν την. εξ ορισμού,

ρόςγνω ρέζειτπνΕσα (Καρα μπετη),ηοα οιαθαπ αρειεπιοης

απάτη της κινηματογραφικτκ «πραγματικότητας». Κι ίσως αυτή

το δρόμο της πορνείας. Εφ ια λτικές (πηυπω αεις, μοίρα ή

η αντίφαση του πραγματικού και του απατηλού - η τόσο εμφανής

παρανοια; Ο κοσ μος εχει πια μεταβληθει σε μια τεράστια παγίδα _ Ο τα ν χτύπησε η κλακέτα πτανστοπλατο.

το ν Ε ργένη ,

και κυρίαρχη στις ταινίες του Νίκου - να μου δίνει την ακΛηση της συγγένειας μαζί του. ΚινηματσγραφυΟ] συγγένεια εικόνων, παι­

το Σ ΙΝ Ο Λ Α

χνιδιού. παραδοξότητας. αποπλάνησης, θαυμάτων. impX&RS) ffvljjx&s λοιπόν, που πήγα στα γυρίσματα του Ε ρ γ έ ν η , τέλη Απριλίου, ήμουν σίγουρος ότι είχα ήδη απομα­

κρυνθεί από την ασφάλεια του ψυχρού θεατή. Βυθιζόμενος στην

m m

Νίκος, όμως, σταυρώνει τα χέρια και σιωπά Προτιμάει κουβεντουλα χωρίς κασέτα. Ετσι, τον ακούω να μου λέει για το βιβλίο του Β α γγέ λη Ραπτοπουλου (εκδόσεις Κ Ε Δ Ρ Ο Σ ) πάνω στο οποίο βασίζεται η ταινία, για τη συνεργασία του με τον συγγραφέα στο σενάριο, για τα μυστικά αυτής της ταινίας Επιμένει, λέει, σε μια σκηνοθεσία αφηγηματική, έως και κλασική, αλλά χωρίς τις συμβάσεις και τους κώδικες του αμερικάνικου σινεμά Τ ο γνωστό «champ-contre-cham p» δεν υφίσταται στον Ε ρ γ έ ν η κι έτσι κάθε φορά που δυο άτομα μιλούν αντικριστά, ο Παναγιωτόπουλος κοδράρει τον καθένα αυτόνομα, χωρίς την αμόρσα - πλάτη του συνομιλητή. Είναι κατά την άποψη του μια ιχιοσημείωση της «αντιρεαλισπκότητας» του «ρεαλιστι­ κού». Στην κουβέντα μπαίνει ο Στράτος Τζωρτζογλου, οι μεταξύ τους φιλο­ φρονήσεις ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα, εγώ όμως τον παίρνω έξω μόνο του και τον ρωτώ για το θρυλικό ξύρισμα. Αυτήν τη φορά έχω πατήσει το ptay: « Τ ο ξυρισμένο κεφάλι του ηρώα είναι οργανικός παράγοντας της ταππας. ξέρω βέβαια ότι του χρόνου δεν θα μπορώ να παίξω θέατρο ή θα πρέπει να διαλέξω ειδικούς ρόλους (σ.σ. ξέρετε τώρα, φυλακισμένους, άρρωστους, έγκλειστους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης). Τ ο γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν με σταμάτησε γιατί είναι για το καλό της ταινίας και με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο να φτιάξω ένα σωστό, ένα ολοκληρωμένο χαρακτήρα στον Ε ρ γέ ν η παρα να αποφυγω τις ευθυνες μου» Και ποιος είναι αυτός ο χαρο-

κτήρος, Στράτο; « Ο θοδωρής είναι ένα π α Λ που πάει κόντρα στο ρεύμα και ακολουθεί την ψυχή του». Πρόκειται για ένα δύσκολο ρόλο με μεταπτώ­ σεις. προβλήματα, κατάθλιψη, φαντασιώσεις. «Ναι. ίσως, όμως στη συγκε­ κριμένη περίπτωση εγω αισθανομα ασφαλής με τον Παναγιωτόπουλο επει­ δή του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη», μου λέει ο Τζω ρτζογλου που στις 30 Ιουνίου ανεβάζει το έργο του Φέρενς Μολνάρ «Λ ιλ ο μ » στο θέατρο Σφε­ ντόνα. με συμπρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Μαρία ΓεωργιΟδου Σ αυτό το σημείο μας διακόπτουν «Γυρίζουμε». Τ ο πλάνο είναι εύκολο, κά­ ποιες φορές όμως ο Παναγιωτόπουλος τσαντίζεται με τον Στράτο, του φω­ νάζει. τον επιπλήττει. Στην παύση θα ρωτήσω τον Τζω ρτζογλου γι' αυτή την αυστηρότητα που του βγάζει ο Παναγιω τόπουλος και θα πάρω μια ευθεία απάντηση: «Μ α σου είπα, του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Ναι. είναι αυστηρός, όμως το κάνει γιατί θέλει τις δυσκολίες μου. Κι αυτή η αυστηρό­ κληρωθεί και. ακόμη κι αν είναι "πατάτα·, για μένα δεν θα έχει παρά την ελαφρΟδα μιας γραμμής ή ενός σημείου στον κινηματογραφικό μου χάρτη Μ

iM s f lS . Ανεβαίνω στον 7ο όροφο του πύργου της οδού Πα-

νόρμου. Είναι το διαμέρισμα του κεντρικού ηρώα, του Θόδωρό (Στρατός Τζω ρτζογλου) Πρώτη εικόνα: Μια φοβερή ακαταστασία Επιπλα απλό, διαλεγμένα από ενσν υπάλληλο τραπέζης με απωθημένες και πνιγμένες πια καλλιτεχνικές ανησυχίες όπως ο θοδωρής. μια γκρίζα φτηνή μοκέτα, ένα αντίγραφο πίνακα του Ρόι Λιχτενστύιν, κι από το σ τε­ νό μπαλκόνι η Αθήνα να ξεχύνεται ασφυκτική Στο τραπεζάκι μισοφαγωμένες πίτσες, κουτιά, μπουκάλια βότκας «Μ η νομίζεις ότι είμαστε βρόμι­ κοι», με προλαβαίνει η αεικίνητη Μαριόννα Σπανουδάκη - η γυναίκα του Παναγιωτόπουλου. που υπογράφει και σ' αυτή την ταινία τα κοστούμια. «Είναι το ντεκόρ έτσι», συνεχίζει, «ο θοδωρής εγκατελειμμένος από τη γυναίκα του και τώρα και από την ερωμένη του έχει πέσει σε κατάθλιψη, δεν βγαίνει έξω. δεν μιλάει σε κόσμο και πίνει τεράστιες ποσότητες βότ­ κας». Σε λίγ ο πρόκειται να ξυρίσει το κεφάλι του (όπως τον βλέπουμε τώ­ ρα στο εξώφυλλο) και μ ε τά .. ε. ας μην αποκαλυψουμε και τα πάντα. Τ ο ξύρισμα του κεφαλιού ήταν, φυσικά, η πρώτη ερώτηση που ήθελα να κάνω στον Τζω ρτζογλου. «Π ού είναι οΣτράτος;». ρωτάω. «Στη ν κουζίνα», μου απαντά η Μαριόννα, «μελετά το ρόλο του» Μ ελετά: «Δηλαδή θες να πεις ότι έρχεται αδιάβαστος;». ΗΜαριΟννα τινάζεται. «Τοαντίθετο, μελε­ τά συνεχώς ακόμη και η ς στιγμές των παύσεων». Αργότερα θα έχω την ευκαιρία να διαπιστώσω αυτή τη «φιλομάθεια» του Τζω ρτζογλου και την, σχεδόν μαθητική, ταπεινότητα με την οποία στέκει μπροστά στην κάμερα του Παναγιωτόπουλου. Βλέποντας τους δυο άντρες να δουλεύουν στο πλατο είσαι βέβαιος ότι ο ηθοποιός έχει παραδοθει στον σκηνοθέτη του κι αυτός με τη σειρά του τον πλάθει, τον παίζει « Ο Στράτος θα σκίσει ό αυτή την ταινία», λέει ο Παναγιωτόπουλος μπαί­ νοντας στο δωμάτιο Ανοίγω το μαγνητόφωνο έτοιμος για ερωτήσεις, ο

τητα όχι μόνο δεν με ενοχλεί, αλλά τη χαίρομαι διότι ο Νίκος είναι τίμιος και

ρυοφυλλιά Η α ν τικ α τα σ ια τρ ια τη ς γυ να ίκ ας το υ Θ ο δω ρ ή . Τ η ν ε ρ ω ­

*

τε ύ ε τα ι μ ε τ ά τη ν ε ξα φ ά ν ισ η τη ς Σ ο φ ή ς Π α ρ ά ξ ε ν α ε λ ­ κυστική, μ 'έ ν α δ ϋ ώ τη ς τύπο ομορφ ιά ς, ο οπ οίος εντυπώ ­ νετα ι α μ έσ ω ς. Π αρά λληλα, όμω ς, τη χα ρ α κ τη ρ ίζει και μια λ α ν θ ά νο υ σ α ν ε υ ρ α σ θ έ ν ε ια η οπ οία ευ θ ύ νεται για τη ν π ο­ ρ ε ία και τη ν κ α τά λ η ξή τη ς. «Η Ε ύ α », μ ο υ λ έ ε ι η Κ α ρ υ ο ­ φύλλια, «είνα ι μια άνετη κοπ έλα, μ οντέρ να και υγιής. Ε ξω τεραεά υγιής, διότι μ έ σ α της κ ο υ β α λ ά έ ν α παιδικό τραύμα; Ο τ α ν ή ταν 5 χρ όνω ν ε ίδ ε το ν π α τέρ α τη ς ν α σκοτώ νει τη μ η τέρ α τη ς και ν α αυτοκ τσνεί. Ε κ τσ τε έ χ ε ι χ ά σ ε ι τη ν α ί­ σθη ση του φ ό β ου και α υ τό π ου τη ν κ α θ ο ρ ίζει είναι α χρ ιβ ώ ς η ανα ζή τη σ η αυ το ύ του συναισθήματος. Θ έ λ ε ι ν α α ι­ σθα νθεί και πάλι φ όβο! Π ρ ο ς το π αρ όν νιώ θει απ οστροφ ή και σ ιχ α μ ά ρ α γ ια το υ ς α νθ ρώ π ου ς π ου φ ο β ο ύ ν τα ι». Και γιατί γίνεται πόρνη, την ρ ώ τησα ό τα ν μ ιλή σαμ ε μ α κ ρ ύ απ ό τα π λατό το υ Π αναγιω τόπ ουλσυ.αφ ού δ ε ν μ π ό ρ εσ α ν α την π ετύχω σ τα γυρίσματα που π ή γ α «Ο Χ ουάν, ο προαγω γής, α φ ού έχ ε ι π είσ ει τη Σ ό φ η κυνηγά τη ν Ε ύ α Τ η φ λερ τάρ ει, εκ είνη , όμω ς, δ ε ν π ε φ τ ε ι» έτσ ι τη ς π ροτείνει ν α γίνει π όρ­ νη π ολυτελείας. Α ρχικ ά δ ε ν π ιστεύει σ τα αυτιά της, μ ετά όμω ς αισθ ά νετα ι ν α τη ν π ε ρ α λ ε ίε ι ο φ ό β ος. Κι αυ τό είναι για την Ε ύ α μ εγά λη π ρόκληση». Σ ε α να ζή τη σ η του φ όβου, λοιπόν. Τ ο ν βρίσκει, όμω ς, τελικά; <Ο χι», μου α π αντά η Κ αρ αμ π έτη ,«το μ όνο που β ρή κ ε ή τα ν η α η δία ».

ειλικρινής κι όταν πετύχω αυτό που θέλει. βλέπω τα μάτια του να λάμπουν

νος του με το κοινό. Στο σινεμά. όμως, το πλάνο είναι μοναδικό Κι αυτό το

σαν παιδάκι, σαν να μου έχει κλέψει κάτι πολύτιμο. Και φυσικά θέλει το κα­

φτιάχνει ο σκηνοθέτης Γ ί αυτό πιστεύω O n η ρήση του Μπέργκμαν ται­

λό του ρόλου μου Δηλαδή έχουμε κοινό σ τόχο».

ριάζει απόλυτα με τον τρόπο που με σκηνοθετεί ο Παναγιωτόπουλος. Το ν

Τρεις μέρες αργότερα θα συνεχίσω την κουβέντα με τον Στράτο και θα του

βλέπεις πώς με «π α ίζει»; Μου λέει: «εμένα δεν με ενδιοφέρει να πεις τα λ ό ­

θυμίσω π είπε γι'α υτόν ο (νγκμαρΜπέργκμαν. προς το παρόν όμως πιάνω

για. δεν θέλω έναν ηθοποιό, θέλω έναν κανονικό άνθρωπο» Κι έτσι μόλις

το βλέμμα του ΠαναγιωτΟπουλου « Τ ο ν θέλει ο φακός τον Στράτο», μου

με βλέπει να παραπαίω, ξέρει τι πρέπει να κάνει για να με παίζει σωστά και

λέει, «και θα είναι καταπληκτικός, να το θυμηθείς».

να βγάλει τα ηχοχρώματα»

«ι / .ΊΤ Ρ . Αγροτική Τ pantip στην πλατεία Συντάγματος. Φτάνω

Καθώς μιλάμε, ο Βαγγέλης Σειτανίδης-βοηθός του ΠαναγιωτΟπουλου και

πάνω στην παύση και ο Στρατός μου προσφέρει καφέ «θ υ μ ά σ α ι», του

γνωστός μικρομηκάς-γυρίζει με μια βιντεοκάμερα τα πάντα, « θ α κάνω το

^7

λέω. «που ο ΜπέρΥκμαν είχε πει Οτι ο Τζω ρτζογλου είναι ένα βιολί Στρα-

making ο<1». μου λέει, «τη ν περιπέτεια του γυρίσματος, τη διαδικασία της

ντιβαριους: όπως το παίξεις, τέτοια μουσική θα σου βγάλει» Τα μάτια του

κατασκευής του Ε ρ γ έ ν η » . Βοηθός του ΠαναγιωτΟπουλου είναι όμως και η

αστράφτουν. «Είναι το μεγαλύτερο κοπλιμέντο που μου έχουν κάνει. Νο­

Ελένη Λλεξανδράκη - «κομμένη» από το διαγωνιστικό της Θεσσαλονίκης,

μίζω Οτι ήθελε να πει On αν ένας σκηνοθέτης με "παίζει" κακότεχνα. θα του

αλλά βραβευμένη στο Βερολίνο για το Στα γό να σ το ν Ω κεα νό , την πρώτη

βγάλω κακότεχνη μουσική Δ ε ν θα του βγάλω κανένα ά λλο ήχο μόνος

της μεγάλου μήκους. Είναι η τέλεια βοηθός: Φαντάζεται τη λύση πριν ακό­

μου». Και στο θέατρο, τον ρωτάω. « Τ ο θέατρο είναι μια διαφορετική λει­

μη τεθεί το πρόβλημα, κι αυτό το διαπίστωσα Οταν έχασα τα γυαλιά μου κι

τουργία, γιατί ο σκηνοθέτης κάποια στιγμή φεύγει και μένει ο ηθοποιός μό­

εκείνη υποπτεύθηκε αμέσως πού ήταν.

Η σημερινή σκηνή στήνεται πίσω από

ρωτάω τη Λήδα «Καταρχήν απογοη­

τα γκισέ της τράπεζας Ο προϊστάμε­

τεύεται από τον ανδρα της. τον θ ο

νος του θοδωρη - Στρατού του κάνει

δωρή, επειδή αυτός έχει συμβιβαστεί

τις συστάσεις για το ατημέλητο πα

με την καθημερινότητα κι έχει αφήσει

ρουσιαστικο του κι εκείνος εκρή-

το πόθος του. τη φωτογραφία. Μετά

γνυται: « Τ ο υποκατάστημά σας είναι

ερωτεύεται έναν ά λλο άνδρα. τον

το πιο βαρετό μέρος στον κό σμο». φω­

Χουάν (Ακης Σακελλαρίου) και εγκα­

νάζει

ταλείπει τον σύζυγό της Αργότερα ο

Γκεστ σταρ, στο ρόλο του

προϊστάμενου, ο θεατρικός σκηνοθε

Χουάν, της αποκαλύπτει ότι είναι προ

της Γιάννης Χουβαρδός Από μια γωνιά

αγω γός και τη σπρώχνει στην πορ­

παρατηρώ τον Παναγιωτόπουλο Εχω

νεία Ο λόγος που η Σοφή δέχεται την

την αίσθηση ότι στο πλατό ο κάθε σκη­

πρότασή του είναι για να πραγματο­

νοθέτης δεν είναι παρά μια προσωπο­

ποιήσει το Ονειρό της και να φύγει».

ποίηση της ίδιος της ταινίας του Ο Νίκος είναι φινετσάτος, με προσεγμέ­

Τ η σπρώχνει στην πορνεία, λοιπόν Πώς; Απλώς την πείθει

νο ντύσιμο, λαμπερός, χιουμοριστικά απρόβλεπτος, σίγουρος. Ξέρει πού

Λίγες μέρες μετά είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω αυτή ακριβώς τη

ακριβώς θα στήσει την κάμερα, ζητά με απόλυτη βεβαιότητα το είδος του

σκηνή της πειθούς

φακού που θα χρησιμοποιήσει, βρίσκεται σε μια μυστική επαφή με τον δι­

4ι

ευθυντή φωτογραφίας Α. ο διευθυντής φωτογραφίας είναι ο Γιώργος

άν - Σακελλαρίου και η Σοφή - Μ στοάγγου τρώνε κινέζικο αστακό. Τα

Φρέντζος. που πρωτοεμφανιστηκε στο σινεμά με το Ονειρεύομαι τους Φί­

ρούχα τους βραδινά, επιτηδευμένα. Ο Παναγιωτόπουλος προσπαθεί να

λους μου του Παναγιωτόπουλου πριν τρία χρόνια Εσύ τον ανακάλυψες,

στήσει ένα εξαιρετικά δύσκολο πλάνο με στέντι καμπαιζοντος με τους

Τ: 7 . Κινέζικο εστιατόριο Gotden Phoenix. Νέα Κηφισιά Ο Χου­

έτσι δεν είναι, ρωτάω τον Νίκο «Πρόκειται περί μεγάλου ταλέντου στη

καθρέφτες Μου κάνει εντύπωση άτι και αυτή τη φορά χειρίζεται ο ίδιος

φωτογραφία, να τό γράψεις έτσι που στο είπα», μου απαντά Ο ίδιοςοΦ ρέ-

την κάμερα Οσες φορές πήγα στα γυρίσματα του Εργένη, ο Νίκος ε λ έ γ ­

ντζος - ο οποίος ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τη διαφήμιση - μου

χει συνεχώς το κάδρο του με το μάτι κολλημένο στο βιζέρ Μοτέρ Πάμε

λέει ότι το σινεμά είναι γ ι’ αυτόν μια

Ο Χουάν λέει στη Σοφή να φανταστεί

όαση κι έχει πια αποφασίσει να ασχο­

τις φορές που έκανε έρωτα με τον άν­

ληθεί σοβαρά μαζί του. Τη ν ίδια ώρα. ο

δρα της χωρίς να το θέλει και την κά­

Μαρίνος Αθανασόπουλος - ο μάγος

νει να παραδεχτεί άτι ήταν παιχνιδά

των ήχων - που κάθεται πίσω από τα

κι « ίσως όχι ευχάριστο. αλλά πάντως

τέιπ και τα μικρόφωνα, ακινητοτκχημέ-

ανεκτό, υποφερτό», της τονίζει επι-

νος με το πόδι στο γύψο, μου θυμίζει

μένοντας στη φράση «πολλά χρήμα­

τον Τζιν ΧΟκμαν στη Συνομιλία του Κό­

τα, να μην ξερεις τι να τα κάνεις».

πολα. Is®

Αυτή χύνει το κρασί στο τραπέζι και Αγροτική Τραπεζα

φεύγει, ο Χουάν είναι όμως σίγουρος

Σ αυτό το γύρισμα ήρθα για να κάνω

ότι ουσιαστικά συμφώνησε με την

τον κομπάρσο Υποτίθεται ότι είμαι πε­

πρότασή του Κι είναι τέτοιο το γκελ

λάτης της τράπεζας, πλησιάζω το τα­

του Σακελλαρίου. που μόλις τελειώ­

μείο. δίνω το βιβλιάριο και τα χρήματα,

νει την ατάκα του. μια γυναίκα - θα

το ξαναπαίρνω και φεύγω. Στα διπλανά

μώνας υποτίθεται στο διπλανό τραπέ

ταμεία ο θοδωρής - Στράτος μιλά με τη

ζι - πετάγεται αυθόρμητα: «Εμένα,

σύζυγό του, επίσης υπάλληλο Σόφη - Λήδα Μστοάγγου Η ταινία, βέβαια,

πάντως, με έπεισε» και το συνεργείο ζεσπά σε γέλια

αρχίζει τη μέρα που η Σόφη εγκαταλείπει τον θοδωρή, η σημερινή σκηνη,

Ε γώ παρακολουθώ πκ> πέρα, μαζί με τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο. Δεν τον

όμως, είναι φλας - μπακ Με την άκρη του ματιού τούς παρακολουθώ να

φοβίζει, λέει, η μεταφορά του βιβλίου του στο σινεμά «Είναι μια ανάγνω­

παίζουν Τ ο πλάνο πάει ξανΟ και ξανά κι εγω θα πρέπει να επαναλάβω αρ­

ση κι όπως κάθε αναγνώστης φτιάχνει στο κεφάλι του τους ήρωες Οπως

κετές φορές την κατάθεσή μου μέχρι να ακούσω τον Παναγιωτόπουλο να

τους θέλει, έτσι κι ο σκηνοθέτης βάζει τους ηθοποιούς» Τ ο σενάριο, πά­

λέει το οριστικό στοπ. Λ ίγ ο πριν την παύση του φαγητού κάθομαι δίπλα

ντως. το υπογράφουν μαζί με τον Παναγιωτόπουλο. ο Βαγγέλης, ωστό­

στη Λήδα Μ στοάγγου και ανοίγω το μαγνητόφωνο. « Η Σόφη είναι ένα πο­

σο. πιστεύει On ο σκηνοθέτης δίνει τον τόνο στην ταινία « Τ ο σενάριο μπο­

λύ ζωντανό άτομο», μου λέει. «γεμάτο αγάπη και πάθος για τη ζωή και. μο­

ρεί να γράφει "κινέζικο εστιατόριο" και να περιγράφει τέλεια τη σκηνή»,

λονότι είναι συμβιβασμένη και δουλεύει στην τράπεζα, ονειρεύεται να ικα­

μου λέει, «α ν Ομως ο σκηνοθέτης διαλέξει ένα άθλιο εστιατόριό και τρα­

νοποιήσει την επιθυμία της και να ταξι­

βήξει από κακές γωνίες, τα πάντα θα τι-

δέψει στη Λατινική Αμερική. Λατρεύει

ναχθούν στον αέρα Τ ο σινεμά είναι ει­

τα ταγκό, την ισπανική γλώσσα και κα­

κόνα» συνεχίζει, «κι ακόμη και ο διάλο­

θετί λατινοαμερικανικό». Η Λήδα είναι

γος εντάσσεται σ' αυτή την εικόνα, διό­

ένα κορίτσι με επιθετική ομορφιά

τι αν ειπωθεί λάθος θα αλλάξει τελείως

Ελκυστική αναμφίβολα, με εκείνη τη

το νόημά του».

σπάνιά σπίθα της γοητείας που φάνηκε

Απόγευμα πια. κατηφορίζω προς την

ακόμη και στην τηλεόραση («Ο ι Δρόμοι

Αθήνα, ακούω στο μαγνητόφωνό του

της Π ό λ η ς ») ή τον ατίθασο αέρα που

αυτοκινήτου τις κασέτες από τα τέσσε­

απαιτεί ο ρόλος της ΣΟφης - μιας

ρα γυρίσματα, παίζω ξανά τις εικόνες

απλής γυναίκας που αφήνει τον άνδρα της και γίνεται πόρνη πολυτελείας. Γιατί πιστεύεις ότι η Σόφη γίνεται πόρνη.

του Παναγιωτόπουλου

■

Α π ό τ ο ν Ν ίν ο Φ ε ν έ κ Μ ικ ε λ ίδ η

Α π ό τ η ν τα ιν ία T h e D e v il D o ll

νταστικού, να δώσει σ τη ν ταινία του το ν τό νο

(1 9 3 6 ) το υ Τ ο ν τ Μ πράουνινγκ και Ο Α ν θ ρ ω ­

μιας μ εγά λη ς , πιο π λο ύσ ια ς απ' 6 ,τι σ τη ν

π ο ς π ο υ Ζ ά ρ ω ν ε (1957) το υ Τζα κ Α ρ ν ο λ ν τ μ έ­

π ρ α γμα τικότη τα πα ρ α γω γή ς. Τ α υ τό χ ρ ο ν α ,

χρι το Φ α ν τ α σ τ ικ ό Τ α ξ ίδ ι (1966) το υ Ρίτσαρ-

χρησιμοποιεί με φαντασία τα ειδικά εφέ (ε ί­

ντ Φ λάισερ και το Α γ ά π η μ ο υ , Σ υ ρ ρ ίκ ν ω σ α τα

χαν μάλιστα προταθεί για Ο σκαρ) για να δημι­

Π α ιδ ιά (1989) το υ Τ ζ ο Τ ζ ό ν σ τ ο ν , ο κινηματο­

ουρ γή σ ει το απαιτούμενο κλίμα απειλής και

γράφ ος έδω σε με φ αντασία, δύνα μη, σ υχνά

κλειστοφοβίας: ο θ ό ρ κ ελ. σ τη ν αρχή της ται­

και με χιούμ ορ , τη ν ιστορία ανθρώ πω ν που

νίας, που κυνηγά με το δίχτυ ένα μικροσκοπι-

σ υρ ρ ικνώ νοντα ι είτε από επ ισ τή μονες (τ ρ ε ­

κό ά λ ο γ ο σ α ν να είναι π ετα λούδα , ο δρ

λο ύς ή μη ) είτε από κάποιο απρόσμενο γ ε γ ο ­

Μ πούλφ ίντς και οι σύντροφ οί του που α γω νί­

νός (π .χ. τις πυρηνικές δοκιμές). Μια, όμως,

ζοντα ι, χρησιμοποιώ ντας τεράστια, μ ε γ α λ ύ ­

ταινία ξεχω ρίζει σ το πΟνθεον τω ν cult m ovies:

τερα απ' αυτούς, βιβλία για ν' ανέβουν ως το

ο Δ ρ Κ ύ κ λ ω ψ που γύρ ισ ε το 1940 ο Ε ρ ν ε σ τ

σύρτη της πόρτας, ο Πέδρο που προσπαθεί να

Σέντσ α κ (ένας από τους δημιουργούς του ά λ ­

κόψει ένα μ εγα λύτερ ο από το ν ίδιο λουκάνι­

λου, περιβόητου, cult movie, Κ ιν γ κ Κ ο ν γ κ .

κο ή ο -Σ α τ α ν ά ς », μια τερά σ τια γά τα που

Η ιστορία αναψ έρεται σ το ν δρ θ ό ρ κ ε λ , έναν

κυνηγά τη μικροσκοπική ομάδα τω ν φ οβισμέ­

επ ισ τή μ ο να που α να κ α λύπ τει, σ τη ζο ύ γ κ λ α

νω ν ανθρώπων και που με το μέγεθός της μοι­

της Ν ότια ς Αμερικής, ένα π λο ύσ ιο κοίτασμα

άζει με κανονικό τέρας.

ραδίου από το οπο ίο π ετυ χα ίνει να εξά γει

Πέρα από τη ν κα λο στημένη δράση και το σ α ­

σ υμ π υκ νω μ ένη ε ν έ ρ γε ια για τα πειράματά

σπένς, ο Σέντσ α κ παρεμβάλλει και μια δόση

το υ. κα ταφ έροντας να σ μικρύνει σ ε μικρο-

ερ ω τισ μού, με τη δρ Μ αίρη της Τ ζ ά ν ις Λ 6 -

σκοπ ικό μ έ γε θ ο ς διάφορα ζώ α -

γκ α ν να περιφ έρετα ι μ ισ ό γυ μ νη

ένα γουρ ού νι, ένα ά λ ο γο , κ.ά. Σ το

ανάμεσα σ του ς ά λ λ ο υ ς τέσσερις

ερ γα σ τή ρ ι το υ κα ταφ θάνουν δυο μηχανικοί (ο Μ π ιλ Σ τ ό κ τ ο ν και ο

Δρ. Κύκλωψ

μικροσκοπικούς ν τυ μ έ ν ο υ ς

με

ανθρώ πους κοστούμια

που

θ υ μ ίζο υ ν ρω μαϊκούς τη β έ ννο υ ς

Στιβ Μ πέικερ) και δ υ ο β ιο λ ό γο ι (η Μ αίρη Ρ ό μ π ιν σ ο ν και ο Ρ ο ύ π ερ τ Μ π ο ύ λφ ίν τς ),

Η θοποιοί πρέπει να π ούμε ά γν ω σ το ι, δ εύ τερ η ς

που σ ύ ν το μ α α ν α κ α λύ π το υ ν το μυσ τικό του. Ο

σειράς, που δυσ τυχώ ς δ εν κατάφεραν ποτέ να π ε ­

θ ό ρ κ ε λ καταφέρνει να παρασύρει και τους τέ σ σ ε ­

ράσουν από τα b -m o vie s στις ταινίες πρώ της κα

ρις, μαζί με το ν ιθαγενή υπηρέτη του, Πέδρο, σ τη ν

τη γο ρ ία ς . Μ ε εξα ίρ εσ η το ν έ ξ ο χ ο κα ρα τερίστα

αίθουσα όπου βρίσκεται το μηχάνημα του ραδίου

Α λμ π ερ τ Ντέκερ, έ να ν 35χρονο ηθοποιό το υ θεά­

και να τους σμικρύνει. Ο ι τελευταίοι καταφ έρνουν

τρου και του κινηματογράφ ου που, σ τη συνέχεια,

να δραπετεύσουν, ο θ ό ρ κ ε λ . όμως, συλλα μβάνει

θα ερ μη νεύσ ει ρ όλους, σ υ χνά κακού, σ ε διάφο

το ν Μ π ο ύ λφ ίν τς και το ν σ κοτώ νει. Ο τα ν οι υπό­

ρ ες γ ν ω σ τέ ς τα ινίες (E x p e r im e n t P e r ilo u s του

λοιποι προσπαθούν να δια φ ύγουν από το ποτάμι

Ζακ Τ ο υ ρ ν έ ρ . Ο ι Δ ο λ ο φ ό ν ο ι το υ Ρ ό μ π ε ρ τ Σιό -

με ένα κανό, ο θ ό ρ κ ε λ τους διώκει και σκοτώ νει

ντμα κ,

το ν Πέδρο. Ο Μ πιλ, η Μαίρη και ο Στιβ καταστρέ­

Ο λ ν τ ρ ιτ ς , Σ υ μ φ ω ν ία Κ υ ρ ίω ν και Α ν α τ ο λ ικ ά τ η ς

Φ ίλ η σ έ

με

θ α ν ά σ ιμ α

το υ

Ρ όμ π ερ τ

φ ουν τα γυα λιά το υ θ ό ρ κ ε λ . που χωρίς αυτά δεν

Ε δ έ μ του Η λια Καζάν. Ξ α φ ν ικ ά Π έ ρ σ ι τ ο Κ α λ ο κ α ί­

μπορεί να δει καθαρά, καταφ έρνοντας να το ν πα­

ρι του Τ ζό ζε φ Ε λ Μ άνκιεβιτς, κ.ά.). Σ το ρ ό λ ο του

ρασύρουν και να το ν κά νουν να πέσει σ το πηγάδι

μ εγα λομα νή δρ θ ό ρ κ ε λ , με το ξυρισ μένο κεφάλι

του ορυχείου το υ ραδίου και να σκοτωθεί. Ο ι τρεις επιζήσαντες, ανα­

και τα γυα λιά με τους χοντρο ύς φακούς ή. αρ γότερ α , με το μοναδι

κα λύπτουν το α ντίδο το του θ ό ρ κ ε λ και αφού επανακτούν το κα νονι­

κό, ενα π ο μείνα ντα φακό τω ν γυ α λιώ ν του, μοιάζοντα ς σ χ ε δ ό ν με

κό τους ύψος, επιστρέφ ουν σ το ν πολιτισ μό όπου ο Στιβ και η Μαίρη

τυ φ λό, που το υ κερδίζει το παρατσούκλι. « Δ ρ Κ ύκλω ψ », ο Ν τέκερ

σ χεδιά ζουν να παντρευτούν.

δημιουργεί ένα πέρα για πέρα απειλητικό πρόσωπο, καταφ έρνοντας

Ε χουμ ε, λοιπ όν, να κάνουμε μ' έ να ν τρ ε λ ό επιστήμονα που. όπως κι

να παραμείνει σ τη μνήμη του θεατή περισσότερο από οποιοδήποτε

ο Δ ρ Φ ρανκενστάιν, χρησιμοποιεί τις γνώ σ εις του, για να επεκταθεί

ά λ λ ο πρόσωπο της ταινίας.

σε χώ ρους που δεν ανήκουν σ το ν άνθρωπο, με σ τό χ ο να σμικρύνει τα Οντα. -Ε χ ε ις διεισδυσει σ' ένα χώ ρο που ανήκει σ το θ ε ό » , θα πει σ το μ εγα λομ α νή θ ό ρ κ ε λ ο βοηθός του, δρ Μ εντόζα , και ο θ ό ρ κ ε λ θ' ανταποκριθει σ τη ν «π ρ ο σ β ο λ ή » αυτή σ κοτώ νοντα ς τον. Α ξίζει να σημειώ ­ σουμε πως η ταινία, γυρ ισ μένη σ τη ν περίοδο το υ Β Π α γκοσμίου Π ο ­ λέμ ο υ . έκανε και δυο σημαντικές αναφορές σ' α υτόν: το ορυχείο του

Πρωτότυπος τίτλος: Dr Cyclop*. ΗΠΑ (Paramount), 1940. Εγχρωμη. Σκηνοθεσία: Ερνεστ Σέντσακ Παραγωγή: Μέριαν Σι Κουπερ. Ντέιλ Βαν Εβρ Σενάριο: Τομ Κιλπατρ- Φωτογραφία: Χένρι Σαρπ, Γουίντον Χοτς Καλλιτεχνική διεύθυνση: Χανς Ντραιερ. Ρόμπερτ Οντέλ και Ερλ Χέ-

ραδίου, π ρ ο ά γ γ ε λ ο ς μιας πυρηνικής κα τα σ τροφ ής και το ό λ ο πα-

ντρικ Μουσική: Ερνστ Τοτς, Τζέραρντ Καρμπονάρα. Αλμπερτ Χέι Μα

ρουσιαστικό το υ θ ό ρ κ ε λ που έμοιαζε με Ιάπωνα.

λο r Μοντάζ: Ελσγουερθ ΧΟουγκλαντ Ειδικό εφέ: Φαρσιοτ Εντουαρντ,

Παρά τις κάποιες αδυναμίες σ το σενάριο και το χα μη λό κόστος της τα ι­

Γουάλας Χέλι, Γκόρντον Τζένινγκς. Ερμιν Ρόμπερτς. Πολ Κ. Λέρπαε

νίας που δ ε ν ήταν παρά μια b-m ov»e παραγω γή, ο Ε ρ νεσ τ Σέντσακ κα-

Ηθοποιοί: Αλμπερτ Ντέκερ (δρ Αλεξάντερ θόρκελ). Τόμος Κόουλι

ταφερε να φτιάξει μιαν ευρηματική, με γρ ή γο ρ ο ρυθμό, ταινία. Ε χ ο ­

(Μπιλ Στόκτον). Τζάνις Λόγκαν (δρ Ρουπερτ Μπούλφίντς). Φρανκ Για-

ντας πείσει το σ το ύ ντιο να το ν αιρήσουν να χρησιμοποιήσει έγχρω μο

κονέλι (Πέδρο). Πολ Φιξ (δρ Μεντόζα). Φρανκ ΡΟιτσερ (καθηγητής Κέ-

φ ιλμ, κατάφερε. με τα βαριά, έντο να χρώματα της φωτογραφίας των

ντολ) Διάρκεια: 75 ’

Χένρι Σαρπ και Γο υ ίν το ν Χοτς. που το νίζουν τη ν ατμόσφαιρα του φ α­

Α π ό τη Λή δα Γα λα νο ύ

Καζίνο_____

ξεπηδά μέσα από τις ερωταποκρίσεις ξετυ λίγο ν τα ς διαδοχι­

του Νικολας ΓΗλέτζι Μετάφρ. Πητ Κωνσταντέας Εκδ BELL, σελ 380

κά ό λ ε ς το υ τις μορφές, α υτή ν το υ κινηματογραφ ιστή, του ποιητή, το υ δοκιμιογράφου και δημοσιογράφ ου, το υ σ το χ α ­ σ τή , το υ ελεύθ ερ ο υ, ανατρεπτικού μυαλού. Τ ις κουβέντες το υ σ υ ν ο δ εύ ε ι φ ω τογρα φ ικό υ λικό που δη μοσ ιεύετα ι για πρώτη φορά σε ελλη νικ ή έκδοση. Μικρό, εύχρ η σ το και ά με­

Ο χ ι μ όνο α ν το λα τρ έ

σ ο. το βιβλίο προσφέρει μια ολοκ λη ρ ω μένη ματιά σ το δημι­

ψατε, α λλα κι αν απλώς

ο υρ γό, α λ λ ά και σ τη ν άποψή του για τη ν τα ρα γμένη εποχή

το

που γνώ ρ ισ ε λ ίγ ο πριν πεθάνει.

εκτιμή σ α τε

οθ ό νη,

σ τη ν

α νακαλύψ τε

στις σ ελίδες το υ μια πιο π λα τιό , πιο α να λυτικ ή σκιαγράφ ηση τω ν χ α ­ ρακτήρω ν. τη ς χλιδ ή ς και τη ς παρακμής το υ Κ α ζίνο . Μ πορεί εδώ να λείπει η αισθητική προ­ σ έ γ γ ισ η

το υ

Μ ά ρ τιν

Σκ ορ σ όζε, α ν α π λη ρ ώ ­ νει, όμως, σε σ υγγραφ ικό ρυθμό και εκφράσεις της πιά­ τσας ο Ν ικολας Π ιλετζι, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, είναι και σ υ ζυ γο ς της Νόρα Εφ ρ ον Α ν σας λ ε ε ι κάτι το όνομα, ο Π ιλ ε τ ζ ι ε ίχε γράψ ει, το

1986, το μ π εσ τ σ έ λ ε ρ

« W e e g u y » σ το οποίο βασίστηκαν Τ α Κ α λό Παιδιά, επίσης το υ Σκορσ εζε. ενω πρόσφατα σ υνεργά σ τηκε, με σαφώς μικρότερη επιτυχία, σ το σενάριο του C ity Hall, με πρωτα­ γω νισ τή το ν Α λ Π α τσ ίνο. Τ ο βιβλίο « Κ α ζ ίν ο » γράφ τηκε ενώ ο Π ιλε τζι δ ού λευ ε το σενάριο της ταινίας μαζί με το σ κη νο θ έτη . Γ Γ α υτό, ά λ λ ω σ τε , και οι δύο εκδ ο χές της ιστορίας, η συγγραφ ική και η κινηματογραφική, π ο λύ λ ί­ γ ο απ έχουν μετα ξύ τους. Τ ο γ ε γ ο ν ό ς , βέβαια, απλώ ς ε γ γυά ται ότι το βιβλίο είναι εξίσου απολαυστικό με τη ν ται­ νία. Κερασάκι σ τη ν το ύ ρ τα το παιχνιδιάρικο ευρ ετή ρ ιο σ τις τελευτα ίες σελίδες. Α σ ο ς σ το μανίκι.

Κουβεντιάζοντας με τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι του ΓιωργουΣ Μάρκου Εκδ. Αίολος, σελ 72

Απόλυτη Εξουσία του Ντέιβίντ Μπαλντάτσι Μετάφρ. Γιωργος Μπαρουξής Εκδ Ωκεανιδα. σελ 483 ---------------------------------------------Ξεκινώ ντας με το αξίωμα του Λ ό ρ δ ο υ Α κ το ν « η απόλυτη

Ε ίκ οσ ι χρ όνια ν ω ρ ίτε­

εξουσία διαφθείρει α π ό λυ τα », το μ ιΛ ισ τό ρ η μ α το υ Μ παλ-

ρα. σ τη δεκαετία του

ντά τσ ι αφ ηγείτα ι τη ν ιστορία ε ν ό ς διαρρήκτη καριέρας

7 0 . λ ίγ ο καιρό πριν από

που, προσπαθώντας να ληστέψ ει ένα χρηματοκιβώτιο, γ ί­

τη δολοφ ονία το υ Πιερ

νεται άθελα το υ μάρτυρας «φ οβερώ ν σκηνώ ν άγριου σεξ,

Π ά ο λο

βίας και φ ό νο υ » με πρω ταγω νιστή το ν ίδιο το ν πρόεδρο

Γιω ρ γο ς

Π α ζο λ ίν ι, Σ.

ο

Μ άρκου

σ υ να ντή θ η κ ε

με

το

της Αμερικής Απ ό απλός αντίπα λος του νόμου, λοιπ όν, ο διαρρήκτης Λ ούθ ερ Χο υίτνει γίνετα ι σ τό χ ο ς το υ υπάτου

σ κη νο θ έτη και μίλη σ ε

α ξιω μα τούχου τω ν Η .Π .Α . Σα σ π ένς, πολιτική διαφθορά

μαζί το υ για τη ζω ή, τις

σ το έπακρο κι ένας ήρωας που ξέρει καλά να π ρ οσ τα τεύ­

πεποιθήσεις και τη ν τέ ­

ει το ν εα υτό του και που σύντομα θα εμφ ανιστεί και σ τη

χ ν η το υ Τ ο α π ο τέ λ ε ­

μ εγά λη οθόνη με το πρόσωπο το υ Κ λιν τ Ισ τγο υ ντ Ψ υχα­

σμα αυτής της τρίωρης

γω γικ ό θ ρ ίλερ, που μετά από μια π ε τυ χ η μ έ ν η καριέρα

σ υ νο μ ιλία ς

κυ κλο φ ο ­

σ τη ν Αμερική (έμεινε σ τη ν κορυφή της λίσ τα ς τω ν μπεστ

ρεί έτο ιμ ο προς βρώ-

σ έ λ ε ρ τω ν N ew York Tim es για 15 εβδομάδες), πρωτοπα-

σ ιν, μέσα σ τη σειρά «Μ ε γ ά λ ε ς Μ ορφές της Ιτα λία ς », του

ρ ουσ ιά ζετα ι σ τη ν Ε λ λ ά δ α από τα Plot, τη νέα σειρά βι­

ίδιου συγγραφ έα, που περιλαμβάνει ακόμη μια σ υζήτησ η

βλίω ν τσέπης τη ς Ω κεανίδος, τα οποία θα κυκλοφ ορούν

σ τις ίδιες γρα μμές με το ν Φ εντερίκο Φ ελινι. Ο Π α ζο λίνι

κάθε δεύτερη Π έμπ τη σ τα περίπτερα και τα βιβλιοπωλεία

iji5Timrreii7?frcte--------------Α π ό τ ο ν θ ά ν ο Φ ο υ ρ γ ιώ τ η

Την ίδια στιγμή που οι φίλοι μας οι Ιταλοί προαναγγέλλουν

• Και ξαφ νικό βάζεις τα ηχεία να

την κυκλοφορία πολύ σημαντικών σάουντρακ ac cd (από την

παίζουν σ τη διαπασών. Χ α ρ ο ύ μ ε­

πράγμα τα με τα πιο α π λά και

C A M : Ο Χριστός Σταμάτησε σ το Ε μπολι - του Πιέρο Πιτσόνι,

νες μουσικές σ ε κυ κλώ νουν από

α γνά υλικά) και σ το βαθμό που ο

σ τό δρόμο πάντα: κάνω όμορφα

Η Κίνα Είναι Κ οντό - του Ενιο Μορικονε. Κι από την

παντού. Δ ε ν ξέρ εις α ν πρέπει να

Κ ο μ ελά ντε - μέγα ς απορρυθμι-

intermezzo: Ο Μ εγά λος Πόλεμος - του Νίνο Ρότα, Ο

χορέψ εις ή απλά να αφεθεις σ τη

σ τή ς τω ν κα νόνω ν μά ρκετινγκ

Εκδικητής της Ν ύχτα ς - του Χέρμπι Χανκοκ, Ο Ιησούς από

νοερ ή κίνηση που προσδίδει ο

τη ς δισκογραφ ίας και μ έγα ς

τη Ν αζαρέτ - του Μορις Zap), εγώ στρέφομαι προς Ιαπωνία

ρυθμός τους. Σ το εξώ φ υλλο του δί­

ε μ π νευ σ τή ς τω ν πιο α λ λ ο π ρ ό ­

μεριά κι ανακαλύπτω γνωστά τε και άγνωστα.

σκου διαβάζεις: Pascal Com elade.

σ α λ λ ω ν «δ ια σ κ ε υ ώ ν» - ε ξα κ ο ­

Α Π Ο ΤΑ Γ Ν Ω Σ Τ Α : ο τίτλος της ταινίας και μόνο αρκεί. Ο

M usiques pou r Film s Vol. 2. Α ρ χ ί­

λουθεί να κάνει σοφά τη δουλειά

ζεις να καταλαβαίνεις που βρίσκε

του: παρέα με καμιά εικοσαριά

Ερα στής της Κομμώτριας του Πστρίς Λεκόντ. Τόσο καιρό το

περιμέναμε αυτό το σάουντρακ να έρθει εισαγόμενο (αλλά σε

σαι... Ο Π α σκα λ Κ ο μ ελα ν τε έχει

μουσικούς, με φ ίλους π ρ ο σ κ ε ­

λογική τιμή...) από την Ιαπωνία, και νότο που έγινε. Χαζεύεις

καταφέρει να διαγράψει μια σήμα

κλημένους και χωρίς, σ τήνει ένα

με τις λιτές συνθέσεις του Μάικλ Νάιμαν, σε τρελαίνει η

ντική πορεία στις προτιμήσεις των

Σινεμά ο Παράδεισος και αφήνει

οριεντάλ κατάσταση που βγάζουν τα τραγούδια (•Wadena -

σαφώς μυημένω ν της χωράς μας

να

Wadena », ·Υ β — Our a·· και τα σχετικά) και η λογική κατάληξη

Λ ίγ ο π ολύ το ίδιο συμβαίνει και στο

ό λ ε ς οι εικόνες που έ χει μ ε-

είναι να προστρέξεις στον πλούσιο κατάλογο της εταιρείας Le Club Du Disque Arabe (απ' όπου προέρχονται τα τραγούδια και όπου « κατοικούν» δισκογραφικώς οι ερμηνευτές) για να μάθεις ακόμα περισσότερα. Α Π Ο ΤΑ Α Γ Ν Ω Σ Τ Α (που θα πρέπει να γίνουν γνωστά): το όνομα Τόρου Τακεμιτσου και μόνο αρκεί. Είναι ο συνθέτης

«π ρ ο β λ η θ ο ύ ν »

εκεί μέσα

περισσ ότερο

τουσιωσει σ ε μουσική. Τώ ρ α α ν

σ τη ν Ιαπωνία παρΟ σ τη ν πατρίδα

σ' αυτή τη ν προβολή «δ ε ίτε * το

εξω τερικό

(π ο λ ύ

το υ, τη Γ α λ λ ία ...), α λ λ ά εκεί οι

«P ain t it Black» τω ν G lim m er

δ υ ν α τό τη τε ς

Τ wins να το παίζει μια φανφάρα η

για

σ κηνικές

πα

ρουσιασεις της μουσικής το υ - και

«μ υ ρ ίσ ετε » Φριπ και Ινο τη ν ώρα

για σ υ να υ λίες -

εξα σ φ α λίζουν,

που ξεδ ιπ λώ νετα ι η μελω δία (;)

έτσ ι κι α λλιώ ς, ά λ λ α δεδ ομένα

τ ο υ -B a ck to Schizo» (πρ οϊόν της

άνθρωπος που έζησε και δούλεψε με τη μουσική όσο λίγοι

σ τη ν επαφή του με το ν κόσμο

σ υνερ γα σ ία ς Κ ο μ ε λά ν τε - Π ίν -

σύγχρονοι σνθέτες. Πόσο ξέρουμε τη μουσική των ταινιών

Σε κάθε του δίσκο μέχρι τώρα (και

χα ς) μικρό το κακό Απ' Οποια

υπά ρχουν

σκοπιά και να το δει κανείς, το

του Ραν, ο ·μ έ γα ς δάσκαλος » κατά τον Σακαμότο, ο

που έντυσε ο Τακεμιτσου; Καθόλου. Ε, λοστόν, υπαρχουν

πολλοί

σε

cd:

επτά τουλάχιστον cd που ανθολογούν τη δουλειά του

R aggazzin Th e Blues. El Cabaret

α π ο τέλεσ μ α

συνθέτη για το σινεμά και τα οποία τώρα πια διανέμονται

G alactic, C h a n ts et Danses de

συνθέτη - ανασκευαστή και ίσως

δικαιώνει

το ν

κανονικά στη χωρά μας. Η φιλοδοξία της σειράς cd Film

Syldavie, E l P rim itivism o , Traffic

να σας κάνει να «υ ιο θ ε τή σ ε τε » -

Music B y Toru Takemitsu (J V C ) είναι να στοιχεοθετήσει τα

d' Abstractions, 33 Bars, El Tang o

σ τη ν κυριολεξία - α υ τό το ά λ ­ μπουμ (ε γώ το έκανα ήδη...).

« κινηματογραφικά άπαντα » του συνθέτη που έφυγε τον

del Rossello) η εντιχιω σ η που άφ η­

περασμένο Φεβρουάριο. Εγώ, για την ώρα, ταξιδεύω με το

νε η ακρόαση (και μαζί οι σοφά δια­

Κατά τα ά λλα , ο Κ ο μ ελά ντε. πι­

πέμπτο cd της σειράς. Περιλαμβάνει βλέπετε - μεταξύ

λ ε γ μ έ ν ο ι τίτλ ο ι το υς) ή τα ν κοινή:

σ τό ς σ τ ο ν τρ ό π ο το υ να α ν τ ι­

άλλω ν - και την υπέροχη μουσική απο τη Μαύρη Β ροχή του

μήπω ς πρόκειται για μουσική τα ι­

λα μ β ά νετα ι το δίσκο ως ένα

νιών;

προϊόν με σ υνολική άποψη (από

Ακίρα Κουροσάβα. Εχω τους λόγους μου...

Και ο Κ ο μ ε λ α ν τε χα μ ο γελώ ν τα ς

το εξώ φ υλλο μέχρι τις... νό τε ς),

Γία ακρόαση

απαντούσε: «Πρόκειτα ι για μουσι­

μ ετά το υς Μ αξ. Κομπάς και Β ί-

■ M IC H A EL N YM AN: LE MARI DE LA CCMFFEUSE - FILM M USIC

κή για τα ινίες φ ανταστικές Ε τσ ι

λ εμ φ ιλοξενεί για το artwork του

B Y T O R U TA K E M ITS U V O L 5 (JVCAnkh)

που ο κάθε ακροατής να μπορεί να

M u siq u e s P o u r F ilm s V o l. 2

βρει τη δική το υ ταινία, να αναπλά-

έ να ν ακόμα ικανό σ χε δ ια σ τή :

σει τη δική του ιστορία, να σ κηνο­

το ν Α λ ε ξ Μ πόρμπιερ.

Σοέι Ιμαμουρα και από τη Γειτονιά τω ν Κστσψ ρονεμένω ν του

θετήσει το δικό του σ ινεμ ά ...». Μ έχρι που ήρθε ο καιρός και κυκλο­ φορεί ε το ύ το το cd «φ ο ρ τω μ έν ο » με μιαν ά λ λ η οπτική: αυτή τη φορά Ολα τα κομμάτια έχουν άμεση σ χ έ ­ σ η με τ ο ν κινηματογράφ ο. Ε ίτε γράφ τηκα ν

ειδικά

για

ταινίες

(όπω ς π.χ. το πανέμορφο θέμα από τη ν ταινία της Ντιάν Μ περτράν Un

S

ί , Κ

PASCAL ΛΛΑίΤΑΟΕ

Sam edi S u r La Terre, που προβλή­

V« 2

θηκε σ το φ ετινό φ εσ τιβ ά λ τω ν Κ α ννώ ν), είτε ο Κ ο μ ε λ ά ν τε τα εμπνεύστηκε από ταινίες που είδε. Α λ λ ά ζ ε ι τίπ ο τα α υ τό σ τη σ χέσ η μας με τη μουσική το υ ; Ο χ ι, σ το

■ PASCAL COMElADt MUSIQUES

βαθμό που αυτή η μουσική εξα κο­

POUR RIMS V0L2

λουθεί να παραμένει το ίδιο ε λ ε ύ ­

DwquwDu$o*r«Oil Acer AhMi Dm .

θερ η και ε μ π ν ευ σ μ έν η (σ τ ο γ ν ω ­

$4042

40 44 cd

Ο μ όνος λ ό γ ο ς που δ εν α υτο-

σ υ ν τε λ ε σ τέ ς χρησιμοποίησε και

κτονω . είναι πως είμαι μ ονα δ ι­

σ τη δ ε ύ τε ρ η ταινία. F le sh F o r

κυκλοφ ορεί η γα λ λ ικ ή IM P σ τη

κ ή » , ε ίχ ε πει. Και κάπου α λ λ ο ύ

F ra n k e n ste in

II

σ ειρ ά «C h a n s o n s et C in e m a »

•

(ή

ιτα λ ισ τ ί:

πα ρ ά δ ειγμ α , τα τρία cd που

«θα πάω σ τη ν Ιμπιζα να ξεκουρα­

M o stro Ε In T ra v o lta Baro ne

σ α ν έ ν α μικρό αφ ιέρω μα σ τη ν

στώ . Είναι ο αγα πημένος μου χώ ­

Frankestein).

Τζο ύ ν τι Γκ ά ρ λα ντ. Προσοχή,

ρος. Και ξέρω ό τι θα πεθάνω

Ο Γκ ίζι, α π ο λύ τω ς μέσ α σ το

όμως: εδώ δ ε ν έχο υ μ ε μια σ ε ι­

ε κ ε ί»... Λ ό γ ια που κανείς δ εν είχε

π νεύ μ α και τω ν δ υ ο τα ινιώ ν,

ρά τρ α γουδιώ ν, α λ λ ά τα πλή ρ η

πιστέψει . Εκτό ς από τη ν ίδια

α π ο δεικνύετα ι μ ά σ το ρα ς σ τις

σ ά ο υ ντρ α κ έξι τα ιν ιώ ν όπ ο υ

Ποια ήτα ν: Γεννήθηκε με το ό ν ο ­

μ ελω δ ίες . Χ ρ η σ ιμ ο π ο ιεί κατά

π ρ ω τα γω ν ίσ τη σ ε

μα Κ ρίστα Π ά φ γκ εν Είναι όμως

βάση σ τά ν τ α ρ ν τ θ έμα τα για τη

Ε θ ε λ Γκ α μ. Τ ο τα ξίδ ι ξεκινά ει

με το όνομα Ν ίκ ο που τη γ ν ω ρ ί­ σαμε. που τη ν α γα πήσα με, που

για να μας τα θυμίσει ό λα αυτά κι

μουσική επ έν δ υ σ η και κάπου -

με

κάπου

C e n tu ry F o x ,

π ροχω ρά ει

παραπέρα

P ig s k in

η

Φ ρανσις

P arade

(20th

1936) και το ν

θα υμ α σ τό T h e W iz a rd O f O z

τη λα τρ έψ α μ ε. Ο ν ο μ α δα νεικό,

ακόμα περισσότερα...

(β λ έ π ε ό λ ε ς τις σ υ ν θ έσ εις για

όνομα ε λλη ν ικ ό - όπω ς και η τρα­

Κι έρχετα ι μαζί κι ένας δίσκος, το

πιάνο) αφ ήνοντας κάποιες πρω­

(M G M , 1939) - σ το π ρ ώ το cd

γω δία της ζω ής της. Μια ζωή που

«D ra m a of E x ile » , που τώ ρα μ ό ­

τό τυ π ε ς ιδέες να μας κ ε ν τρ ί­

που ήδη κυκλοφ ορεί, σ υ ν ε χ ίζε ­ ται με Z ie g fe ld G irl (1 9 4 1 ) και

τη ν κράτησε σ το ν αντίποδα της

ν ο ν β γα ίνει σ τη ν α υθεντική το υ

σ ο υ ν το ενδιαφ έρον. Α λ λ ω σ τε ,

όποιας ευτυχίας, που τη ν έβαλε

μορφ ή. Η χο γρ α φ ή θ ηκ ε το 1981

ότα ν έχεις να κάνεις με τη ν τρ έ ­

F o r M e A n d M y G a l (1 9 4 2 ) -

κάτω από τ ο ν α σ τε ρ ισ μ ό της

σ το Λ ο νδ ίνο , κυκλοφόρησε ( «π ε ι­

λ α το υ Γ ο υ ό ρ χ ο λ , δ ε ν είναι κι

σ τ ο δ ε ύ τε ρ ο cd που κ υ κ λ ο φ ο ­

α υτοκα τα σ τρο φ ή ς και που τη ν

ρ α τικ ό ς» και η μ ιτ ε λ ή ς ) τη ν ίδια

εύκολα τα πράγματα.

ρεί τ ο ν ά λ λ ο μήνα - και ο λ ο ­

« έ κ λ ε ισ ε » με τ ο ν πιο μπα νά λ

χρονιά, είναι ο πέμπτος προσω πι­

Τ ο ω ραίο τη ς υπόθεσης βέβαια,

κ λ η ρ ώ ν ε τα ι

τρ όπ ο: σ τις

1988

κός δίσκος της Νικο και ο πρώτος

είναι πως και τα δυο σάουντρακ

(1 9 4 3 ) , M eet M e In Saint Lo u is

γκ ρ εμ ο τσ α κίσ τη κ ε με το π ο δ ή ­

όπου τη σ υνοδεύει ένα κανονικό

λ ε ιτο υ ρ γο ύ ν μια χαρά χωρίς τις

(1944) και μερικά bonus tracks -

λ α τό τη ς σ τους βράχους της Ιμπι-

σ υ γκρ ό τη μ α . Η Ν ίκο υπογρά φ ει

εικ ό νες ,

ένα

σ τ ο τρ ίτο cd που θα κ υ κ λ ο φ ο ­

ζα.

τα οκτώ από τα δέκα τραγούδια,

α υ τόνομο υλικό ιδιαίτερα ευ χά ­

ρήσει το ν Α ύ γ ο υ σ το . Η έκδοση

Π α νέμ ο ρφ η και μυσ τηριώ δης,

συμπεριλα μβάνει το «W aiting for

ρ ισ το - και ανθεκτικό σ τις απα­

α υτή σ υ μ π ίπ τει με τη σ υ μ π λ ή ­

αυτή η γυναίκα που έ γ ιν ε η ιδανι­

M y M a n » το υ Λ ο υ Ρ ιν τ και το

νω τές α κροάσεις Και επ ειδή ο

ρωση 74 χ ρ ό νω ν από τη γ έ ν ν η ­

τρ ό π ο ς με το ν οπ ο ίο ο Γ ο υ ό ρ ­

σ η της Γ κά ρλα ντ και 27 από το

18 Ιουλίου

α π ο τε λ ώ ν τα ς

με

G ir l

C ra z y

κή «σ ύ ν τ ρ ο φ ο ς » (μ έσ α κι έξω

«H e ro e s » το υ Μπάουι σε ερ μη νεί­

από το υς δίσκους) για το υς Λ ο υ

ες σ υγκλονισ τικές και οκρηνει το ν

θά να τό τη ς - ή τα ν σ τις 22 Ιουνί­

Ρ ιντ, Τ ζ ο ν Κ έιλ, Τ ιμ Μ πάκλει. Τ ιμ

Φ ιλίπ

υπογράψ ει

ο υ 1969 π ο υ βρέθηκε νεκρή

Χ ά ρ ν τιν μιας κάποιας επ ο χ ή ς ,

ενορ χήσ τρ ω σ η - παραγω γή - και

α π ό «υ π ε ρ β ο λ ικ ή δ ό σ η βαρβι-

αυτή που όλοι ήξεραν τι είχε κά­

ε ν γ έ ν ε ι επ ιμ έλεια με α π ο τέ λ ε ­

τ ο υ ρ ικ ώ ν ». Η μ ουσ ική και τα

νει με το υ ς Velvet U nderground

σμα αυτό το άλμπουμ να μπαίνει -

τρ α γ ο ύ δ ια από τις έ ξ ι τα ινίες

και το ν Α ν τί Γο υ ό ρ χ ο λ. άφησε πί­

έτσ ι όπω ς τώ ρα κυ κλοφ ο ρεί -

με τη ν Τ ζ ο ύ ν τ ι Γ κ ά ρ λ α ν τ που

σω τη ς δέκα προσω πικούς δ ί­

ανάμεσα σ τα τρία κα λύ τερ ό της.

π ερ ιλα μ β ά νο ντα ι σ ' α υ τή ν τη ν

σκους, α μ έτρη τες φ ω τογραφ ίες

Ανακαλύψ τε το επειγόντω ς!

έκδοση κα ταφ έρνουν να επιβε

Κ ιλιτσ ίνι

να

βαιω σουν με το ν κα λύ τερ ο τρ ό ­

και καμιά δεκαπενταριά τα ινίες

πο εκείνο που είχε πει κάποιος

που δ ε ν έκαναν τίποτε ά λ λ ο από το να επιβεβα ιώ νουν τη φήμη

■ Ν Κ » DRAMA Of EXILE- VERSION

γι' α υ τή ν τη ν σπουδαία ηθοποιό

της. θ α πείτε τώρα, ποιος θυμά­

ORIGINAL

και τρ α γουδίσ τρ ια με το τρ α γ ι­

ται το πέρασμά τη ς από τη ν

BUM ArSK 92647-2 διαρκαο: 40JO.

κό τέλο ς . « Τ η ν Τ ζ ο ύ ν τ ι δ ε ν τη ν

Ν τ ό λ τ σ ε Β ίτα το υ Φ ε λίνι, ποιος

cA- nmnNMV

έχει δει το Σ τ ρ ιπ τ ίζ του Πουατρε-

χ ο λ « ε ίδ ε » τ ο ν Δ ρ ά κ ο υ λ α και

βλέπ ουμε, δ ε ν τη ν ακουμε Τ η ν

το ν Φ ρα νκενστά ιν δ εν είναι και

α ισ θ α ν ό μ α σ τε...».

νό. ποιος τις οκτώ ταινίες με το ν

•

Ο Χ Ι. Η Ν ικο δ ε ν έπ α ιξε σ τις

τό σ ο « σ κ ο τ ε ιν ό ς » , θα μ π ο ρ ο ύ ­

* · · ·

Γ ο υ ό ρ χ ο λ (οι πιο π ο λ λ ο ί γ ν ω ρ ί­

τα ινίες το υ Γ ο υ ό ρ χ ο λ με ήρωα

σα να σας πω ότι με α υτό το cd

ζ ο υ ν μ ό ν ο το T h e C lo s e t και το

τ ο ν Α ρ χ ο ν τ α το υ σ κό το υ ς . Ε να

θα μπορούσα τε ακόμα και να χ ο ­

T h e Velvet U n d e rg ro u n d & N ice,

π ο λύ κα λό cd όμω ς, με τη μουσ ι­

ρ έψ ετε... Χώ ρια που είναι και

V o 1 .1 -P (e * in P a n

a S y m p h n y of S o u n d ) και ποιος

κή

καλτ!

CSI013)VolZ - ZegfedCult FWIfeAfldUy

τις επτά τα ινίες που έκα νε με

αυτές τις ταινίες, έκανε τη ν επα­

σκηνοθέτη το ν Φ ιλίπ Γκ α ρ έλ (La

νεμφ ά νισή του σ τα δισκοπωλεία.

C ic a tric e

το υ

Κ λ α ο ύ ν τιο

Γ κ ίζ ι

από

·* ·

Η πρώ τη ταινία είναι το B lo o d For

■ CLAUDIO GtZ2: ANDY WARHOL'S

Ange

D racula (ή αν προτιμάτε σ τα Ιτα­

DRACULA

Passe, Le B erceau de C ris ta l,

λικά : D ra cu la C e rc a S a n g u e Di

t o m w a o RCA Artth.OST 11A,

V o ya g e au Ja rd in des M oris. Le

V e rg in e E ... M ori di S e te !!!). O

H autes

Interieure, S o litu d e s ,

A th a n o r, Un

(£ 20 - cd moywyiK

Bleu des O rigin e s).

Γ ο υ ό ρ χ ο λ τη γύ ρ ισ ε με π ρ ω τα ­

Μ έχρ ι π ου... Μ έχρ ι που έρ χετα ι

γω νισ τές το ν Ο υ ν το Κίερ και το ν

• Μ Ε Σ Α Α Π Ο τη σ ω ρ εία θέμα

α υ τό το καλοκαίρι η π α νευ ρ ω ­

(π ρ ο σ φ ιλή το υ ) Τ ζ ο Ν τα λ ε σ ά -

τ ο λ ο γ ικ ώ ν ε π α ν ε κ δ ό σ ε ω ν σ ε

παϊκή π ρ ο β ο λή τη ς τα ινίας τη ς

ν τρ ο , β α σ ιζό μ ενο ς σ ε μια ιδέα

cd, υ π ά ρ χ ο υ ν σ ίγ ο υ ρ α και κά­

Σ ο ύ ζα ν Ο φ τε ρ ίν γ κ ε ρ N ice Icon

το υ Π ο λ Μ ορ ισ έι. Τ ο υ ς ίδιους

ποια που ξε χ ω ρ ίζο υ ν : Ο πω ς για

■JUDYGARLAND

< M (W B O N A M )

f

11» S t a r t
IjQsffi© ifelSfiM) Από

τους

κα ι

Η λ ί α

Ρόμπυ

Εκσιέλ

Νέες Κυκλοφορίες

Φ ρ α γ κ ο ύ λ η αποτέλεσμα, οι θαυμάσιες ερμηνείες της Τζέσι-

Μεγάλοι σταρ σε μικρές, συμπαθητικές, όχι όμως και αξέχαστες ταινίες, που φιλοδοξούν απλά και μόνο να «δροσίσουν» τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες στο σπίτι.

κα Λανγκ και (ιδιαίτερα) της Χόλε Μπερι διατηρούνακέραιη τη συγκινησιακή δύναμη του φιλμ. (H V H )

* * *

J a d e 1995 Αμερικάνικο ερωτικό θριλερ του Γουιλιαμ Φριντκιν με τους Λίντα Φιορεντινο, Τααζ Παλμιντερι. Μτμβιντ Καρουζο (H V H ) · .

Θ α νά σ ιμ ο Ε ίδ ο ς Χ Ω Ρ ΙΣ Λ Ο Γ ΙΑ

(S p e c ie s ) 1995 Αμερικονικη ταΜα τρΟμου του Ράτζερ Ντονάλντσον με τους Μττεν Κινγκολει. Φορεστ Γουιτακερ Μοικλ Μο vroev. Μαρν« Χ6λγκενμηεργκερ Νοτοσα Χένστριτζ (AVE) · ·

(S P E E C H L E S S ) 1995

Video

S w e e tie 1989 Νεοζήλσνδεζκο δράμα της TCjtn Κόμτνον pc τους Ζεve8ic8 Acpov Kopev Κολστον. Top Λκος (NEWSTAR)

Χ Α Ν Ο Ν Τ Α Σ Τ Ο Ν Α ίΖ Ε ΙΑ

(L O S IN G IS A IA H ) 1995

Τ ο Α ρ ω μ α τη ς Π ρ ά σ ιν η ς Π α π ά γ ια ς ( L ' O d e u r de la P a p a y e V e rte ) 1993 Γαλλο0ατναμε{»ιο βρόμα του Τρακ Αν Χουνγκ με τους Τραν Νου Γ iCvkc. TpouvyK Λ» Λοκ (NEW STAR) *

C lo ck e ra 1995 Αμερικάνικη κοινωνική ncpnCrna του Σπόκ Λι με τους Χαρέει Καιτελ. Ντελροι Λιντο. Τζον Τορτουρο Κιθ Ντέφντ (KVM) ** Το Πορφ υρό Γρά μμα (T h e S c a rle t L e tte r) 1995 Αμερικάνικο βρόμα εποχής του Ρολοντ Τζορε με τους Ντεμ Μουρ. Γκομ Ολντμαν. Ρομπερτ Ντφόλ (NVM) * *

Ε ν α Α ξ έ χ α σ τ ο Κ α λ ο κ α ίρ ι Αμερικάνικη κομεντί του Ρον Αντεργουντ με τους Μοικλ Κίτον, ΤζΙνο Ντειβις, Κρίστοφερ

(U n E tte In o u b lia b le ) 1994 ΓαλλορουμΟνκο δράμα εποχής του Λουσών Πιντιλιε με τους ΚριστΙν Σκοτ-Τομας Κλαουντια Μπλίοντ (NEW STAR) . .

Ριβ, Μπόνι Μπεντελια. Ερνι Χαντσον, Τσορλς Ο λ ικ ή Ε κ λ ε ιψ η

ΜαρτινΣμιθ. Τ ο χρονικό της πολυτάραχης ερωτικής σχέσης ανάμεσα σε δύο συντάκτες πολιτικών λόγω ν

(T o t a l E c lip s e ή D o lo re s C la ib o r n e ) 1994 Αμερικάνικο κοινωνικό βρόμα του Ταλορ Χόκφορντ με τους Κόβι Μπειτς, Τζίνκρερ Τζε*οον Λι (HVM) · »

που δουλεύουν στις καμπάνιες δυο αντίπαλων για την προεδρική θέση γερουσιαστών. Απο­

Αμερικάνικο κοινωνικό όραμα τουΣτιβεν Γκι-

λαυστική ρομαντική κομεντί που αναβιώνει με

βάνουν το σώμα και το μυαλό των κατοίκων

Αενχαλ με τους Τζέοικα Αονγκ, Χόλε Μπερι.

τον καλύτερο τρόπο την παράδοση της άκρου

της, μετατρέποντάς τους σε ανδρείκελα. Ο

Ντειβιντ Στροδερν. Σαμιουελ Τζακοον. Κιου-

μπολ κωμωδίας. Ντελιριακοί σκηνοθετικοί

μόνος τρόπος να εμποδιστεί η ραγδαία εξά

μπα Γκουντινγκ Τζουνιορ.

ρυθμοί, πνευματώδες χιούμορ, καυστικό σενά­

πλωση του παρείσακτου πολιτισμού είναι να

Πάνω σε μια κρίση στέρησης, μια νεαρή Μούρη

ριο (που «ρίχνει» στο ίδιο τσουβάλι Ρεπουμπλι

εντοπιστεί το τρωτό του σημείο

κοκαϊνομανής εγκατέλειψε το παιδί της στα...

κάνους και Δημοκρατικούς) και εύστοχο κάστιν

του θέματος τω ν Μακάβριων Εισβολέων, με

σκουπίδια Εχοντας διασωθεί από οδοκαθαρι

γκ, με τους Μάικλ Κίτον και Τζτνα (ναι. κι όμως)

ιδιαίτερη (αν όχι αποκλειστική) έμφαση στα ει­

στες, το βρέφος μεταφέρεται στο τοπκό νοσο­

Ντέιβις σε δυο ρόλους που τους ταιριάζουν γά­

δικά εφέ και τη βίαιη δράση Προβλέψιμο στην

κομείο και κερδίζει σύντομα την αγάπη και την

ντι Ο,τι πρέπει για το σπίτι (A V E )

εξέλιξη, ανώδυνο σ τη ν παρακολούθηση

* * *

Παραλλαγή

(A V E )

προσοχή μιας ευκατάστατης Λευκής παιδιάτρου - παντρεμένης και με μ α εφηβη κόρη - η οποία

Τ Α Α Ν Δ Ρ Ε ΙΚ Ε Λ Α

και αποφασίζει να το υιοθετήσει Τρία χρόνια με­

(P U P P E T

M A S T E R S ) 1995

★ ★

Τ Ο Φ Θ ΙΝ Ο Π Ω Ρ Ο Τ Η Σ Σ ΙΩ Π Η Σ

■ ( S I L E N T F A L L ) 1994

τά. η βιολογική μητέρα, «καθαρή» πλέον και στα πρόθυρα της αποκατάστασης, έρχεται να διεκδικήσει νομικά το παιδί της. όταν μαθαίνει ότι είναι

Αμερικάνικο θριλερ του Μπρους Μπερεσφορντμε τους Ρίτσαρντ Ντρειφους, Λιβ ΤΟι-

ζωντανό

λερ. Λίντα Χάμιλτον, Τζον Λιθγκοου, Τζέι Τι

Εξαιρετικά καλογραμμένο μελόδρα­

μα (απθ τη Ναόμι Φόνερ. συζυγο του σκηνοθέτη

Γουολς.

Γκιλενχαλ) που κατορθώνει να θίξει με ειλικρί­

Ενας παιδοψυχιατρος καλείται να αναλοβει τη

νεια και αντικειμενικότητα μια πληθώρα κοινωνι­

θεραπεία ενός αυτιστικου αγοριού, το οποίο

κών ζητημάτων της σύγχρονης αμερικάνικης

βρέθηκε σε κατάσταση υστερίας μετά την

πραγματικότητας, χωρίς ποτέ να πέφτει στην

αγρια δολοφονία των γονέω ν του Στο σκηνικό

παγίδα της «πολίτικης ορθότητας»: ρατσισμός,

προστίθεται και η έφηβη αδελφή του μικρού,

παιδιά με κληρονομικό εθισμό. επιβολή βιολογι­

που μοιΟζει να κρύβει πολλά μυστικά γυρωαπο

κής ήθετής μητρότητας, διαφυλετική υιοθεσία (η

το έγκλημα... θρ ιλερ μυστηρίου που «χ ά ν ε ­

οποία, σημειωτέον. παρέμενε απαγορευμένη

Αμερικάνικη ταινία τρόμου του Στιουαρτ Ορμ

ται» μέσα στη φιλοδοξία του να χωρέσει πολ-

στις Η Π Α από το 1972 μέχρι πέρσι). Εστω και

με τους ΝτΟναλντ Σόδερλαντ, Ερικ θολ,

λα στη συσκευασία του ενός Αξίζει περισσό

αν το τηλεοπτικών προδιαγραφών θεματικό

Τζουλι Γουόρνερ, Γιόφετ Κότο.

τερο για τη χαρισματική παρουσία της Λιβ Τάι-

πλαιοιο και το «ασφαλές» (μέχρι και αμήχανο)

Εξω γήινοι οργανισμοί εισβάλλουν σε μια μι­

λερ, η οποία κάνει εδω το κινηματογραφικό της

φινάλε υπονομεύουν σε ένα βαθμό το συνολικό

κρή επαρχιακή πόλη των Η Π Α και καταλαμ-

ντεμ π ο ύ το .(Α νΕ )

★ ★

ΟΥ

υ

Qosoo© ( § t o u ® — Υόρκης απ’ όπου περνάει και το τρένο της χρη­

Γι'α υ τό το μήνα δυο εντυπωσιακές ταινίες της χειμερινής περιόδου, μια άλλη που αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στα θερινά και μια cult από το πρόσφατο παρελθόν, με αρκετές αιτίες...

ματαποστολής με τις καθημερινές εισπράξεις των ταμείων. Αυτό τους βάζει σε πειρασμό Δράση (που δυστυχώς χαλαρώνει από προσω­ πικές σχέσεις και μια ακΛηματική αντιζηλεία), σαματάς σε ήχο και ωραίο φινάλε, το οποίο θυμίζει τις ταινίες καταστροφής τω ν 7 0 s, προσπαθώντας να ισορροπήσει την κατάστα­

Laser

ση με τον φρενήρη ρυθμό του.

Ν έες Κυκλοφορίες Cult Goldeneye (1995) του Μάρτιν Κομπελ, με τους Πιρς Μπροσναν.

The Nightm are Before Christmas (1993)

Ιζομπελα Σκοροΰπκο, Ιο ν Μττιν.

Casino (1995)

NTSC. Widescreen (2.35:1). ΤΗΧ, AC-3 Digital Dolby Surround. CL V. MGM/UA Home Video ML 105544.

του Μορτιν Σκοροεζε, με τους Ρόμπερτ Ντε

του Χενρι Σέλικ

Νίρο, Σύρον Στόουν, Τζο Πέσι.

NTSC. Widescreen (1.66:1), CAV Touchstone Home Video2774 CS

NTSC. Widescreen (2.35:1). CLV MCA/Unrversal Home Video 42782 T o Κοζινο του Μάρτιν Σκοροεζε είναι μια πα­ ραβολή θρησκευτικής πίστης και αγάπης, με ήρωες που γκρεμοτσακίζονται μέσα από την απληστία της ύπαρξής τους, σκηνοθετημένη σαν ζάπινγκ πάνω σε μια σαπουνόπερα «εφετζίδικη», υπερφιλόδοξη και σπάταλη. Η οθόνη της τηλεόρασης είναι μικρή για έναν τέτοιο κα­ ταιγισμό εικόνων και χρώματος, αλλά αποκα­ λύπτει κάτι που ίσως δεν προλαβαίνεις να ξε­ χωρίσεις στη μεγάλη οθόνη Κάτω από τις με­ γαλειώδεις διαστάσεις του. κρύβεται μια μικρή

Ο καινούριος Τζειμς Μποντ. στο πρόσωπο του

ταινία, που τελικά σε κουράζει στις τρεις ώρες

Με την ευκαιρία της προβολής του Jam es and

Πιρς Μπρόσναν. κατάφερε να γίνει ο εμπορι­

που διαρκεί Τα λάθη δεν λείπουν και στην τέ­

the Giant Peach, από τους ίδιους δημιουργούς,

κότερος στην ιστορία της σειρός στις ΗΠΑ. Οχι

ταρτη C A V πλευρά, κάνοντας αργή κίνηση θα

τσν Τιμ Μπάρτον στην παραγωγή και τσν Σέλικ

άδικα. Ο Μπρόσναν ξεπερνά ακόμα και τσν Ρ6-

βρείτε π ολλά ή θα καταλάβετε περισσότερα

στη σκηνοθεσία, υπενθυμίζουμε στους φαν του

τζερ Μουρ (με κορυφαίο, πόντο, τον Σον Κόνε-

για τα «αιματοκυλισμένα» εφέ... Η ταινία θα

Μπάρτον, ειδικά, αυτή την C A V έκδοση του

ρ ι),« ατάκες είναι τις περισσότερες φορές εύ­

κριθει καλύτερα στο πέρασμα του χρόνου, δια

Χριστουγεννιάτικου Εφιάλτη. Ενα συλλεκτικό

στοχες και αρκούντως κυνικές και οι σκηνές

θέτει εκπληκτικό σάουντρακ, άξιες ερμηνείες,

box set. το οποίο περιλαμβάνει λεπτομερή ανα­

δράσης συγκαταλέγονται ανάμεσα στις καλύ­

μαστόρικο μοντάζ και, σίγουρα, το να την απο­

φορά

τερες (η αρχική σκηνή, πλέον διασκεδαστική

κτήσετε δεν κρίνεται ως... ποινικό αδίκημα

storyboards, κομμένες σκηνές, ένα alternative

και τραβηγμένη από το μαλλί...). Ενας εξαιρε­ τικός Μποντ, σε μια έκδοση επίσης εξαιρετική σε εικόνα και ήχο, η οποία περιλαμβάνει ουκ

για

την

κατασκευή

της

ταινίας,

ending, trailers, την πολυτελή έκδοση «T h e

M oney Train (1995)

φίες και τους στίχους των τραγουδιών, σ υνε­

Film, The Art. The Vision» με σκίτσα, φωτογρα­

Εκτός του μικρού

του Τζόζεφ Ρουμπεν, με τους Γουέσλι

ντεύξεις με συντελεστές της ταινίας, γυρίσμα­

featurette για τα γυρίσματα της ταινίας που βρί­

Σνάιπς, Γούντι Χάρελσον και Τζένιφερ Λ 6 -

τα, audio commentary, δείγματα δουλειάς του

σκουμε συνήθως στα laserdiscs της MGM/UA,

πεζ.

Σέλικ για το M TV, μικρού μήκους φιλμάκια του

θα ανακαλύψετε: 15 (!) teasers, trailers και τη ­

NTSC, Widescreen (2.35:1). CLV Columbia/Tristar Home Video 11076

δεν έφταναν όλα αυτά, προσθέστε και τα

ολίγα έξτρα «θω ράκια»

λεοπτικά spots, το video clip του ομώνυμου

(πάντα με την τεχνική του stop-motion) κι αν δυσεύρετα μικρού μήκους φιλμ που έκανε ο Τιμ

τραγουδιού με την Τίνα Τάρνερ. αποσπάσματα από μετα γλω ττισμένες κόπιες στα γαλλικά,

Μπάρτον για λογαριασμό της Disney στο πα­

γερμανικά και ιταλικά, καθώς και ένα ολόκλη­

ρελθόν: Vincent (παιζόταν στις αίθουσες μαζί

ρο ντοκιμαντέρ για την ιστορία του Μποντ, το

με τον Εφιάλτη) και Frankenweenie. Τ ο τε ­

οποίο παρουσιάζει η... «κρύα» Ελιζαμπεθ Χάρ-

λευταίο, μια «ά να ρ χη » μεταφορά του μύθου

λει, με στιλ «θα σκότωνα για να παίξω στο επό­

του Φρανκενστάιν, με έναν σκύλο στη θέση του

μενο φιλμ το υ 007»... Πολύ καλό υλικό από όλη

τέρστος(!), είναι ένα ημίωρο αριστούργημα που

τη σειρά, τέλεια μανταρισμένο, σε συνδυασμό

θα έπρεπε να δείτε. Αποκτήστε το, πριν να ναι

με ρεπορταζιακά αποσπάσματα και συνεντεύ­

αργά. Η νοσηρότητα του θα σας μαγέψει!

ξεις! Και σε όλη τη διάρκεια της ταινίας υπάρ­ Ευχαριστούμε τα «ιτατττμϊτα Juke Box (Ελωβπκχι

χει audio commentary από τσν σκηνοθέτη της

θεν&λου 119 Φ MtvtXaou, ΚαΙλθεα ττγ 9678300

και τσ ν παραγωγό Μάικλ Γουιλσον. οι οποίοι αποκαλύπτουν όλα τα μυστικά τους γυρίσμα­

Ο Γουέσλι και ο Γούντι, ως θετά αδέλφια, με

- (λήρου 21. λβμα. π*: 3601667-8 - ΒαοΣοφάς 3Θ.

τος του Goldeneye! Κάθε φαν του Μποντ μπο­

την ιδιότητα του μπάτσου φυλάνε τους σταθ­

Μαρούσι, τηλ: 8006782-3) γ » ττη tuytvMi

ρεί να ανατριχιάζει

μούς του υπόγειου σιδηρόδρομου της Νέας

παραχώρηση των δ*»ων

*

■ Μ Μ ί

rs

Α π ό τ ο υ ς Μ ά κ η Κ α ο υ ρ ισ μ ά κ η και Α ν τ ρ έ α Κ α ρ α κ ο ρ τά δ α

Α ν υποψιαστώ ότι το Tagaris Art σταματήσει τις δημοπρασίες του για το καλοκαίρι, χάθηκα! Μ ή π ω ς π ρ έ π ε ι ν ο γ ρ ά ψ ω μ ε ρ ικ έ ς σ ε β ί ν τ ε ο ;

Κατά τον ημερήσιο Τύπο, όλα τα κανάλια (κρατικά και ιδιωτικά) θα οργάνωναν μαραθώνιο δ*ακαναλικο πρόγραμμα, pc συντο­ νισμό της Λιανός Κανίλλη από την ΕΤ1. Η σύνδεση pc τα πε­ ρισσότερα κανάλια γινόταν γύ­ ρω στις c v t c k o το βράδυ, γιατί CKcivn την ώρα ncpinou θα ouppcicixav και οι κύριοι Λοζοηουλος. Λαλιωτης και Αβραρόηουλος. το οποίο ως τρίο μου κόνςι πολύ χαριτωμένο. αλλά ας εηονάλθουμε ας το οικολο­ γικόν μας θάμα Κάνοντας ζά­ πινγκ γύρω στα μεσάνυχτα, τολμώ να πω ότι τα eξής κανά­ λια μετέδιδαν το πρόγραμμα ιου«άορτοσμού» (αυτό 6cv μου κάνα απλά χάρη ωμάνο. μου κάνάΐ ανατριχιαστικο...): ΕΤ1. ΕΤ2, ΕΤ3. MEGA. Seven X. Tele City και Junior» TV. Αυτά και μόνο. Το ιζλάυταίο. μάλιστα, δάν μάΐάδωσά την αγοηημάνη μας άκηομηή δημοπρασιών άργων τάχνης από τον κ. Τάγαρη και αυτό μου στοίχισά πάρα πολύ... Δον ncipOzci, όμως. Εστω και γκι μια μάρα, προηγείτο· το μάλλον του ηλονητη μας (δάν φταίω άγω γ 1 αυτό, ο «εορτασμός» που λέ­ γομε...)! Ας θυμηθούμε τώρα μαζί, τι πρόβολον κάποια άλλα κανάλια την ώρα εκοινη... Η τσογλανοσυμμορία του ΑΝ ΤΙ άκανά αρπαχτά για θεαματικότητες pc τη συζήτηση για το «Ποιος κυβερνά αυτή τη χωρα> και θα συνδεόταν, όπως διά­ βασα σε εφημερίδα, αργότερα pc τα υπόλοιπα κανάλια. Δεν γνωρίζω, διότι πολύ απλά... κοιμήθηκα περιμάνοντας (όπως κοι οι περισσότεροι εργαζόμενοι πολίτες, φαντάζομαι)! Το Star θα μετάδιδε την εκπομπή την επόμενη μάρα (!). γιατί η ταινία Πρωτόκολλο με την Γκόλντι Χον. ήταν σαφώς mo ση­ μαντική! Στο ΙΚΑΪ. όπου δεν κατάλαβαν Χριστό για το όλο θάμα, μετά το πρόγραμμα του κ. Φερεντινου (δε γελάω 1/ αυτές τις αηδίες που να με βασανίσουν πρώην μάλη της Γκεστόηο!), ακολούθησε νυχτερινό δελτίο ειδήσεων, το οποίο περιλάμβανε ζωντανή σύνδεση με το κέντρο διασκέδασης Ribat! Δεν ζάρω γιατί, αλλά η σχάση οικολογία - Αντζελο Δημπτριου μου φάνηκε κάπως άστοχη, εκτός και αν οι διακοηες της κόρης της αοιδού στο Λαγονήσι συνδέονται με κάποιο περιβαλλοντικό άργο... Αν θάλετε να πάμε ακόμα mo μακριά, στο NEW μιλούσαν γκι την παιδεία (με πολιτικούς .), στο 5 η Κατερίνα Γιοτζογλου ναρκισσευοταν με την καινού­ ρια της κόμη και στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ η Gallery Miraraki «απει­ λούσε» το εσωτερικό περιβάλλον των ανά την Ελλάδα «ανακτόρων».. Πιστάιμτε με. δεν αντιμετωπίζω την όλη κατάσταση με χιούμορ. Ολο αυτό είνοι τσαντίλα. Και αν δεν υπήρχαν και τόσοι άνθρωποι οι οποίοι συμμετείχαν ηροσφάροντας το οηοιοδήποτε ηοσόν. από κάθε χωρά, θα ήμουν ακόμη περισσότε­ ρο αγριεμένος Γιατί, αγαπητοί ονόητοι του ΑΝΤΙ (το οποίο διαφή­ μιζε tn συμμέτοχη του στο διάκοναλικο πρόγραμμα), χωρίς βιώσιμο περιβάλλον, δεν υπάρχουν πολίτες, κράτος, άρα και κυβέρνηση... Εκτός και αν κάποιος μπορεί να κυβερνά τους νεκρούς!

V

Πανέτοιμο για κάθε ε νδ εχό μ ενο το σ υ νε ρ γε ίο τω ν Επα γγελμά τω ν.

Πυροσβεστικό όχημα για τη ν περίπτωση αυτοανάφ λεξης μόλους το υ καστ από τη μαλακια του σεναρίου, ασθενοφ όρο με συνοδεία περί πολικού για τις βαριές περιπτώσεις και ελικόπτερο για τα εξαιρετικά επείγοντα!

Η τ έ χ ν η δεν γ ν ωρ ί ζ ε ι α ν θ ρ ώπ ι ν ο κ ό στ ο ς . . .

/

Καλοκαί W J 0 m~

Αντε να rnpvouv σιγά οιγό και την άδεώ τους ο Γιώργος %.

Γίοπαδόκης, ο Γιώργος Τράγκας, ο Παύλος Αλέπης. η Σεμίνα, ο Χαρδαβάλλας, η Νατάσα Ράγιου, ο Νόσος Αθανασίου, ο Νότος Χατζήνικολάου, ο Πόνος Πανα γωτόπουλος, η Ελλη Στάη, ο Παύλος Τσιμός. ο Ανδρε ας λΑκρούτσικος..

Παίδίά, Καλά μπάνια καιεμείςαηόδωθαελπίζουμεσεκανένα ναυάγιο, σε κανένα ιπτάμενο δελφίνι, σε τίποτα σκυλόψαρα..

ΧΔρμα η μουσική εκπομπή Ε Μ του Μ ΑΚΕΔΟΝΙΑ TV, και υπεραγαπημενο το επεισόδιο όπου ο παρουοιαστής Γιώργος Χαριζανης είχε καλεσμένους φίλους του που τσγκουνευόταν να τους πύα για καφέ στο -Θ ερμαϊκό· κα ετπε να τους κερύσει στο κσναλι με έξοδα του στάθμου1Εκείνη τη φίλη του με το βεραμΟν μπλουζάκι τη λάτρεψα Οταν δήλωσε -εγω διαβάζω μόνο το H NEM A - Οντε και το Exponmont - είναι καταπληκτικό ειδικό περιοδικό- και μας υπεροσηστηκε με θέρμη Οταν Ο Γιώργος βρήκε την τιμή μαζί με την κασέτα ακριβή, αποστομώνοντας τον με τη φράση -να ι. αλλά Ολες οι ταινίες που βαζουν είναι σούπερ'·. H κοπέλα πρέπει να πΟρει εκπομπή τώρα

Μ ικ ρ ή ά γ ν ω σ τ η σ ε α γ α π ά μ ε ...

V

Η κ ο κ ιά π φ ρ ίκη σ τ η ν Ε Τ - 1 . Είδα τε μήπως καμιά από τις τηλετα ινίες που χρηματοδότησε και γύρισα ν Ε λ λ η ν ε ς σκηνοθέτες;

Οχι; Α γιο είχατε!

Ε γ ώ είδα κάνα

δυο και με τρέχα νε σ τα επείγοντα! Εντούτοις, μπορώ να πω ότι για κάποιες, ίσως, ελπίζω ακόμη. Η ελπίδα, ά λλω σ τε, πεθαίνει τελευταία! ( Τ ο ν ε ύ ρ ο , ό μ ω ς , τ σ α τ α λ ιά ζ ε τ α ι π ρ ώ τ ο ...)

Η

w

Επιτέλους X - Files! Λυσσάζαμε σ την αναμονή, μάθαμε απ'

Μ , m m ·,:·

έξω τις κασετες που είχαμε με κόπο και

Η Κωνσταντίνα Στεφανοποϋλου

ξενύχτι

μαγνητοσκοπήσει

από

τον

προσφέρει κόβε πρωί στο S T A R

Α Ν Τ -1 . Ικετέψαμε, απειλήσαμε, εκβιά­ σαμε για να βρούμε.,

«απ'

μια πρωτόγνωρη Γευση Ζωής.

έξω » TO «T h e Unopened

Αυτή των τελευταίων

File *», αγοράσαμε το σά-

δευτερολέπτων της ζωής,

ουντρακ, εν τελεί ο θεό ς εβαλε το χέρι του! Ανάστα­

εκλιπαρώντας για το Θάνατο!

ση ψίλοι μου! Μετά απ' αυτό, αν ξαναγράψω εγώ κακία για το Star Channel (σ' αυτό το τεύχος) φωτιά να πεσει να με κάψει..._____

Δ ε ν είναι να α νο ίγεις τη λεό ρ α σ η το πρωί.

Στο αμήν έχω φτάσει με τα ^ ρ Γ υΤα Εποχή r !

Δοκιμάστε να ξυπνήσετε πίνοντας καφέ με Πρωινό Καφέ... θα τα βγάλετε ολα! Διότι η αναγούλα του «μαγκαζτνο». σε συνδυασμό με το «ζωντανό» σκηνικό των πλαζ και των παραλιακών κλαίει (βλέπε κυμματώα και.. ναυτία), προκαλουν το μοιραβ. Και οι θεαματικότητες, λέει, κατά διαύλου Μα με τον

Α υ τό το πράμα το ζητάει το

Βασίλη και την Ελένη (κουκλάρα μεν. ως εκεί δε...) περιμένετε να

ξεφώ νημα! Δ ε ίτε πόζα.

δείτε προκοπή; Και οι «π ίνες έχουν κοποια όρια, ένα ίχνος κρίσης

Η πρόταση της σ τή λη ς ;

Χ α μ ό γελα μέχρι τ' αυτιά. Να σας πω ε γ ώ γιατί; Γιατί αυτοί οι απατεώ νες πληρώ νονται για να χλε υ ά ζο υ ν μπροστά στα μούτρα μας

Μανάβικο

ανοίγω αν μαζέψω αυτά που τους έχω πετάξει μπροστά απ’ Ασχοληθείτε με τον κήπο σας ή έστω με λίγες γλάστρες και πιείτε τον πρωινό καφέ σας απολαμβάνοντας το έργο σας. Οι αληθινές γλάστρες είναι πολύ rno όμορφες από τις τη λεοπτικές...

την τηλεόραση!

Λ υ ι ι ι ό ’# , « χ ω

/« J ι ΐ μ υ r s i / o j x i n .

Να πετύχουμε κάπου στο δρόμο, ας πούμε, την Ελένη Κούρκουλα και να την αρχίσουμε στις φάπες! Α λλα , στη συνέχεια να τρώει αληθινό ξύλο... Κι όταν θα ναι έτοιμη για το φορείο, να ανακράξουμε: «kiuu... Δ ε ν ήταν αυτή που θέλαμε να πλακώσουμε στο ξ ύ λ ο »! Οπότε, θα πάει το συνεργείο στην κλινική, θα της χώσει ένα λουλουδικό στη μύτη και θα της αποκαλύψει πως κάποιοι θέλουν να της ζ η τή σ ο υ ν ..

Συγνώμη!

Και τότε θα πάμε εμείς στο στούντιο, μέσα στο

κλάμα και τον οδυρμό, γιατί εκείνη θα έχει δεχτεί τη συγνώμη μας και θα την αγκαλιάσουμε και θα πούμε για τον πολύ κόσμο που βλέπει την εκπομπή, πως όλα ήταν μια παρεξήγηση, γιατί εμείς άλλη θέλαμε να μπαγλαρώσουμε! Είναι αυτό που λέμε σατανική ομοιότης...

Τ ι λ έ ε ι η π α ρ α γω γή τη ς σ ειρ ά ς ; Τ ο κ ά νο υ μ ε;

Α π ό τ ο ν Γ ιά ν ν η Ζ ο υ μ π ο υ λ ά κ η

Εκτός από το Logan s Run (ε.τ. Η Μεγάλη Εξοδος) όλες α υπόλοιπες ταινίες που αναζητα η Σκχτυ Παπασουλιωτη δεν έχουν κυκλοφορήσει σε βίντεο στην Ελλάδα. 0 Γιώργος Ζουλκχ; θα χαρεί Οταν μάθει όπ ο Νότος Φενέκ Μκελιδης έλαβε το μήνυμά του κα υπόσχεται για ταινίες a rt mo πρόσφατων χρόνων Δυστυχώς, ο Κώστας Χριστοδούλου (Θεσσαλονίκη) που ενδιαφέρετε» για παλιό τεύχη του περιοδικού (οπό το 0 μέχρι το 10) δεν μηρεί να τα αποκτήσει (από εδω τουλάχιστον) διότι έχουν εξαντληθεί. Επμένω: Για παλιά τεύχη να προσθέτετε το τηλέφωνό σας ή να τηλεφωνείτε κατευθείαν στη γραμματεία μας θα συνκττούσα να το κάνετε ακόμα κα όσα μου έχετε ήδη γράφει γι ’αυτό το θέμα, παρ όν εγώ ενημερώνω αμέσως τη γραμματεία Για τον αναγνώστη Γώργο Kenneth κα τον Παναγιώτη από ώλοθέη Σενάρια κυκλοφορούν κα υπό μορφή βιβλίων στο εμπόριό Επικοινωνήστε με κεντρικά αθηναϊκά βιβλιοπωλεία (Κάουφμαν. Φωλιά του Βιβλίου) κα θα εξυπηρετηθείτε Εληζω α -δύο φίλες- του VNEMA να ικανοποιήθηκαν από την έρευνα τουΡομπυ Εκαέλ για ιη λογοκρισία που μου είχαν ζητήσει πριν απο κάρο Απ'αυτό το μίνα θεσπίζω, όπως βλέπετε, την •ερώτηση του μίνα·. Είνα η θέση που θα κρατείται για τις πκ> παράξενες ερωτήσεις που δέχομαι Περιμένω ερωτήσεις σας στη διεύθυνση: Περιοδικό ΣινεμΟ. ΜπενΟτη 5 κα Αγίου Νεκταρίου, Μεταμόρφωση Χαλανδρίου. 15236. Αθήνα, υπόψη Private Eye

UF A Θα ήθελα να μου έδινες πληροφορίες γιο την εταιρεία παραγωγής UFA που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στις εζηρεοκκηστκές παραγωγές στη Γερμανία Νίκος Γεράνης, Ιλιον, Αθήνα Η σπουδαία αυτή εταιρεία παραγωγής ταινιών της Γερμανίας δημιουργήθηκε το 1917, ύστερα από την κυβερνητικό χρηματοδοτούμενη συγχώνευση της δανέζικης εταιρείας παραγωγής Νόρντισκ, του movtpou κινηματογραφιστή της Γερμανιος Οσκαρ Μεστερ κα του Γερμανικού Εθνους Αν και ο ρόλος της ανάμεσα στις υπόλοιπες εταιρείες, ήταν πρωτεύων, η UFA δεν κρατούσε το μονοπώ­ λιο διότι, σε αντίθεση με τα αμερικανικά στούντιο, επρεπε να αντιμετωπκτει το συναγωνισμό. Μόλις το 1922. στη Γερμανία υπήρχαν 380 διανομείς και 360 εταιρείες παραγωγής! Σε αντίθεση, όμως, και πάλι με τις ΗΠΑ. όπου συνήθως το σύστημα διανο­ μής καθόριζε τα πλάνα παραγωγής των στούντιο, στην UFA η ομάδα παραγωγής είχε τον πρώτο λό­ γο σε σχέση με το «εμπόρευμα». Αυτό βέβαια είχε κα τα αρνητικά του. εφόσον πριμοδοτηθηκαν πα­ ραπάνω απ' όσο επρεπε ταινίες με φτωχή τελικά κίνηση στις αίθουσες. Μεταξύ Φεβρουάριου 1923 κα Ιανουάριου 1926. «κεντρικός» της πυρήνας ήταν ο παραγωγός Εριχ Πόμερ, ο οποίος εισηγσγε την εξής πολιτική: Οι σκηνοθέτες ενθαρρυνοντσν να δουλεύουν ομαδι­ κά, δίνοντας ελάχιστη σημασία στο κόστος ή στον προγραμματισμό των γυρισμάτων. Ελεύθεροι στον πειραματισμό λοιπόν, α σκηνοθέτες καθιέ­ ρωσαν «καλλιτεχνικές φόρμες» όπως ο εξπρεσιο νιομός.ή ο ρομαντισμός κ α α φωτισμοί καθώς επί­ σης τεχνικός καινοτομίες όπως η «Μέθοδος Χού­

φταν» (χαρακτηριστική δουλειά του στη Μητρό­ πολη, "27) κα η «ακυβέρνητη κάμερα» του Καρλ Φρόιντ στο Τελευταίο Γέλιο, 24. Το 1924 η UFA γεύθηκε την οικονομική κρίση εξατίος της οργανωτικής της δομής. Κάτω από την ατσάλινη γροθιά του μάνατζερ Λουντβιχ Κλιτς. άρχισαν να γυρίζοντα ανεξάρτητες παραγωγές κα να μπαίνει στο προσκήνιο το σύστημα διανο­ μής που μόχρι τότε βρισκόταν εκτός. Το 1937, αμέτοχες της αγοράστηκαν από το κόμ­ μα των Ναζί κα το 1942 η UFA είχε συγχωνευθει στη μοναδική κινηματογραφική οργάνωση της Γερμανίας «Εθνικός Σοσιαλισμός κα Γερμανικό Σινεμά». Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου η UFA είχε πια εκλείψει.

ρο, Σσν Πεν. Μακλ Τ ζ Φοξ. Κάθλιν Τερνερ, Γουίλεμ Νταφόε. Ρόμπτν Γουίλιαμς, Ματ Ντίλον κα Χάρβει Κατόλ. Δεν κυκλοφορεί βεβακι στην Ελλά­ δα, αλλά ιστορείς να τη βρεις γράφοντας στις ΗΠΑ (μια καλή πηγή είνα το Facets Video. 1517 W FulertonAvn. Chicago Η. 60614 USA). Κρίνοντας όμως από το παρατσούκλι σου. δεν ειμα απόλυτα σίγουρος ότι η τανία θα σ' ενδιαφέρει·

BROTHERS IN ARMS Είνα αληθινές α φήμες που θέλουν αδέλφια τους Τσάρλι Σιν κα Εμίλκ> Εστεβέζ Γιώτα (σκέτα)

ΠΙΘΗΚΟΙ Σχεδιάζεται κάποιο ρρέικ της ταινίας Planet O f the A p e s ?

Αγγελος Ανοστοσόηουλος Νεάπολη Θεο/νίκη Νεκτάριος Βαρσνίκας Σταυρούηολη Θεο/νίκη To Variety κα άλλα αμερικανικά έντυπα έχουν αναρερθει σχετικά με κάποιο σχέδιο «επανεκδοσης» του Πλανήτη των Πιθήκων, σε σκηνοθεσία Φίλιπ Νόις κ α με πρωταγωνιστή τον Αρνολντ Σβαρτσενόγκερ (στο ρόλο που πρωτόπαιξε ο Τσάρλτσν Ιστόν). Τίποτε το επίσημο ακόμη. Να πα­ ρακολουθείτε τη στΥ)λη « Γυρίσματα ». όπου η είδη­ ση όχει επίσης περάσει στο παρελθόν.

ΤΟ Λ Ι Ο Ν Τ Α Ρ Ι ΚΑΙ Ο Μ Ο Υ Σ Ι Κ Ο Σ Τ Ο Υ Ποιος έγραψε τη μουσκή της ταινίας Το Λιοντάρι του Χειμώνα;

Κώστας Παηοδημηρίου, Κέρατώνι Πειραιάς ΟΤζονΜ πάρι

ΕΝΑ Σ Υ Ν ΕΝΑ. Ι Σ Ο Ν . . . ΕΝΑ Ποια είναι η σχέση των ταηηών Snake Eyes και Dangerous G a m e του Ειμηελ Φεράρα, Βασίλης Φραγκίσκος Κηφισιά Αθήνα

Δεν εινα φήμες, αλλά γεγονός. Πατέρας των νε­ αρών ηθοποιών ο Μαρτιν Σιν. του οποίου το πραγ μστικό όνομα εινα Ραμόν Εστεβεζ Ο Τσάρλι Σιν βαπτιοθηκε ως Κάρλος Εστεβεζ. Ο Μάρτιν Σιν όχει δύο ακόμα παιδιά, τον Ραμόν κα τη Ρενι Εστεβεζ που είνα επίσης ηθοποιοί.

ΒΑΣΙΚΗ ΙΔΕΑ

'

Θα ήθελα να μάθω εάν η τηλεοπτική σειρά του Ντέ&τντ Λτντς *0 Υποπτος Κόσμος του Τουίν Πες* είνα βασισμένη σε αληθινή ιστορία Δάφνη Στοστνού Αθήνα Φυσικά κα όχι. Η ιδέα της σειράς ανήκει στους Ντειβιντ Λιντς κα Μαρκ Φροστ. στους οποίους οφείλεται κα η δημιουργία της.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ Θα 'θελα να μάθω τα ονόματα των ηθοποιών (σε αντιστοιχία με τους χαρακτήρες τους) που συνέθεσαν τον Κύκλο τω ν Χαμένων Ποιητών.

Ρόδιο Βαλχάνου, Πσγκράη Αθήνα

Εινα η ίδια τανία. η οποία με άλλο τίτλο προβλή­ θηκε στις ΗΠΑ κα με άλλο στην Ευρώπη. Εδω παχθηκε ως Επικίνδυνο Ποιχνιδι.

ΒΙΕΤΝΑΜ Υπάρχει κάποιο τανία που θα μπορούσα να αποκτήσω στο βίντεο με αυθεντκά ρεπορτάζ από τον πόλεμο στο Βιετνάμ Κώστας Πουρσανίδης (μικρός κομάντο) Θεσσαλονίκη Η καλύτερη που γνωριζω κα που τυγχάνει να εχω. εινα το ντοκιμαντέρ του Μπιλ Κουτούρι Dear America f87). Η εικόνα συνοδευετα από τις φωνές γνωστων ηθοποιών α οποία διαβάζουν γράμματα που έγραψαν Αμερικανοί φαντάροι στους δικούς τους, ενώ υπηρετούσαν στο Βιετνάμ, αλλά κα γράμματα που δέχθηκαν α φαντάροι από την πα­ τρίδα. Ο mo πολλοί από τους στρατιώτες αυτούς σκοτωθήκαν κι ε τα η τα via εινα κάτι παραπάνω από συγκινητική Περιέχει μόνο ντοκουμέντα κα ανάμεσα στους αφηγητές εινα α Ρότπερτ ΝτεΝι-

Στα παρατΟνω από δυόμισι χρόνια που κρατώ το «Ρ .Ε ». ο Κύκλος Των Χαμένων Ποιητών είνα η Tcavia για την οποία εχω δεχθεί τις περισσότερες ερωτήσεις. Αν δεν κάνω λάθος, επτά ήταν α πα­ λαβοί του «κύκλου», ετα ; Χαροκτήρος Ηθοποιός ΤζεραρντΠιτς Τζειμς Γουότερστον Ριτοαρντ Κάμεραν ΝτίλανΚάσμαν Λεοναρντ Νιλ Περί ΡόμπερτΣσν ΣτιβενΜικς Αλελσν Ρουτζεριο ΝοξΟβερστριτ ΤζοςΤσαρλς ΓκειλΧάνσεν Τσάρλι Ντάλτον Τοντ Αντερσσν ΙθανΧοκ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ Ποια Αμερκισνοί καλλιτέχνες έχουν δκτκρθεί για την κοινωνική τους ευαισθησία; Κώστας Κωστόηουλος Π Ψυχικό Αθήνα Εαλεκτικά: Ο Ρόμνρτ Ρεντφορντ, ο Τομ Κρουζ κα η Νικολ Κιντμαν είνα οικολόγα κα χρηματοδοτούν τέ­ τοιες οργανώσεις. Ο Μπομπ Γκελντοφ κα ο Στινγκ χρηματοδοτούν τον αγώνα για τη διάσωση του δάσους του Αμα­ ζόνιου Ο Σιλβεστερ Σταλονε διαθετει ποσά για τα αυτί στικα παιδιά (εχει ο ίδιος τέτοιο παιδί).

Ο Πολ Νιούμαν και η σύζυγός του Τζόαν Γοόντγουορντ υποστηρίζουν τον αγώνα εναντίον των ναρκωτικών (το παιδί τους πεθσνε απ' αυτά). Εχει ακουσθει άτι ο Μικι Ρουρκ υποστήριζε τον αγώνα του ΙΡΑ. Ο Μάρτιν Σιν εχει συλληφθει αρκετές <ρορ«ς σε διαδηλώσεις κατά των πυρηνικών όπλων Η Μπριζιτ Μπορντά εγκατόλειψε τις κάμερες και αφοσιωθηκε ολόψυχα και έμπρακτα στα ζωα. Ο Μαρλον Μπράντο υποστηρίζει τους Ινδιάνους της Αμερικής και διαθετει μεγάλα ποσά για τα ζώα. Η Λιζ Τειλορ και η Μαντόνα είναι αφοσιωμενες στην καταπολέμηση του AIDS. Η Σούζαν Σαράντον μάχεται εναντίον των πυρηνι­ κών δοκιμών, υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανεξαρτησίας κατααεσμενων λαών.

ΣΙΝΕΨΙλ θα άθελα να μάθω τι σημαίνει ο όρος στνεφίλ Κατερίνα Φάιου, Παηάγος Αθήνα Κινηματογραφόφιλος.

Π Ο Ι Ο Σ ΤΑ Δ Ι Α Β Α Ζ Ε Ι : Αν στείλω γράμμα σε κάποιο όησπμότητσ κα ζητήσω αυτάγροφο, θα μου απαντήσει εκείνη ή ο ατζέντης της; Διαβάζουν δηλαδή οτ ηθοποιοί τα γράμματα των θαυμαστών τους ή τα ηαραλαμβόνει κάποιος άλλος και τα δηβάζεε Προσωπικά, αν ήμουν ηθοποιός θα ήθελα να διαβάζω τα γράμματα των θαυμαστών μου. Πολύβιος Μαρίτοος Νέα Σμύρνη Αθήνα Ποιος διαβάζει τα γράμματα ηου στέλνουν θαυμαστές σε καλλιτέχνες Στέφανος Σοφιανός Χανιά Κρήτης Το ερώτημα, αγαπητέ Πολύβιε, είναι πόσα γράμ­ ματα λαμβάνεις την ήμερα Ο Μελ Γκιμπσον. για παράδειγμα, εάν καθόταν να διαβάσει και ν' αία ντησει τα γράμματα (σε διαβεβοιω. εκατοντάδες εβδομαδκάως) των θαυμαστών του, πότε θα διά­ βαζε τους διαλόγους του. πότε θα στεκόταν πίσω από την κΟμερα. πότε θα t παίζε και πότε θα επε βλεπε το μοντάζ; Είναι « ι ό μόνο του αδύνατον, γι' αυτό και υπάρχουν ό χ ι« επίσης απασχολημένοι ατζέντηδες των σταρ, αλλά ειδικά γραφεία που κάνουν αυτή τη δουλειά. Ανθρωποι ζουν κάνοντας αυτό το επάγγελμα. Σίγουρα υπάρχουν περιπτώ­ σεις στις οποίες κάποιο γράμμα θα πεσει και στα χέρια των σταρ. Αυτές, όμως, είναι σπάνιες. ΠΟρτε παράδειγμα εμενα που φυσικά δεν είμαι σταρ Εδώ και δυόμισι χρόνια δέχομαι σνό μέσο Ορο 15 γράμματα την εβδομάδά τα οποία για ν' απαντηθούν περνούν μήνες και πκπεψτε με. απα­ ντώ πολλά προοωηκά στο σπίτι. Παράλληλα, εχω τις υπόλοιπες δημοσιογραφικές δουλείες μου κα. πολύ φυσικά, δεν προλαβαίνω Πόσο μάλλον ενός άνθρωπος του... Χόλιγουντ

CAMEO Στην υπέροχη ταινία Ο Ο υ σ ά ρ ο ς Στη Στέγη, δκχρτνα σωστά τον Ζεράρ Ντεηαρνηέ νο εμφανίζεται για ελάχιστο χρόνο, Αιμιλία Τοεντούρου, Πατήσια Αθήνα Αυτός είναι Κάνει μια. όπως αποκαλειται. cameo appearence που σημαίνει «εμφάνιση-στιγμιότυπο». Οι cameo εμφανίσεις είναι αρκετά συχνό φατνομενο κα τις κάνουν συνήθως αναγνωρίσιμα πρόσωπα (όχι μόνον ηθοποιοί), των οποίων ο ρό­ λος δεν εχει απαρατητως σημασία κα που τις πε­ ρισσότερες φορές το άνομα τους δεν εμφανίζεται καν στους πτλους. Οπως για παράδειγμα η ζαρνιιά|εμφάνιση του ΧάρβειΚατελ στο Πιάστε τον Κο­ ντά. Ο μετρ των cameo εμφανίσεων είναι για πολ­ λούς ο Αλφρεντ Χιτσκοκ. του οποίου η στρογγυλή Φιγούρα υπγρζε σήμα κατστεθεν των τατνιων του.

-

■

* ν

///

Μουζάντε και ο ΜαρτινΣιν. τρομοκρατούν τους επιβάτες ενός βαγονιού στο μετρά της Νέας Υόρκης. Πολύ κοντά στην πραγματικότητα Γη τις ανάγκες μης εργασίας ηου ετοιμάζω, θα ψυχολογυτή περιπέτεια, αρκετά ενοχλητική, ήθελα μ η λίστα με ταινίες των οποίων το ιδίως γ η τους μη Νεουορκέζους. περιεχόμενο ή τουλάχιστον ο τίτλος έχει σχέση Κάποτε στη Δύση (69. Λεόνε): Εκτός από το με τρένα, μετρά, τραμ, σιδηρόδρομους αριστουργηματυιό άνοιγμά της, με τους τρεις σταθμούς ή αμαξοστοιχίες. φονιάδες να περιμένουν την άφιξη του Τσαρλς Γιώργος Πανόπουλος Περιστέρι, Αθήνα Μπρόνσον στον αχανή σταθμό ενός τρένου γ η να τον σκοτώσουν, ένα από τα βασικά -κεφα Σου παραθέτω μ η λίστα από τριάντα, εκ των οποί­ λα η - της ταινίας είναι η εξάπλωση του σιδηρό­ ων άλλες έχουν περιεχόμενο τα όσα αναφέρεις κι δρομου στην Αγρη Δύση, πράγμα που σήμανε ά λλες απλώς χρησιμοποιούν π ς λέξεις αυτές στον και την παρακμή των ηρώων της. τίτλο τους: Τα Παιδιά που Εβλεπαν τα Τρένα Να Περνούν Το Τελευταίο Μετρά ('80, Τρκρό), Το Τρένο ( ’64, (70. Τζέφρις): Γνοητή και ως Τα Παιδιά του Φρανκενχάψερ). Η Γέφυρα του Ποταμού ΚΟάι ('57, Τρένου. Τρηπα&άζουν μαζί με τη μητέρα τους Λιν). Μοιραία Συνάντηση (73, Γκρανιέ - Ντεφέρ), κοντά σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό της επαρ Η Εξαφάνιση της Κυρίας ( 38. Χιτσκοκ) και τοριμέικ χίας του Γιόρκσαφ και το πέρασμα των τρένων της Εγκλημα στο Τρένο των 11.15 (Σαρπ), Το Αί­ είναι γι'αυτά η σημαντικότερη απόλαυση. Το νιγμα του Εξπρές (’52. Φλάισερ) κα το ριμέοι του εδουαρδηνής εποχής ιΚΜδικόμυθητόρημα του Φρενήρης Απόδραση (90. Χάιαμς). Αεροπλάνα, Ε.Νέσμπιτ, σε μ η νοσταλγυα) κινηματογραφική Λιμουζινες και Τρένα ( 87, Χιουζ). ΗΖαζί στο Με­ μεταφορά από τονΛάιονελ Τζέφρις. τρά ('60. Μαλ). Η Κατάχτηση της Δύσης ('62, μόνο Ο Αυτοκράτωρ του Βορρά (73, Ολντριτς): Η το επεισόδιο του τρένου, το οποίο σκηνοβετηθηκε διαμάχη δύο κλοσάρ (Λι Μάρβιν - Μάικλ Σερέαπό τον Χένρι Χάθαγουει, Εγκλημα στο Οριαν ζιν) με το σαδιστή φύλακα (Ερνεστ Μπορ Εξπρές (74. Λιούμετ), Ο Ριψοκίνδυνος (76, γκναιν) του τρένου στο Γκράις). Το Εξπρές του Φον οποίο έχουν εισχωρήσει Ράιαν ('65. Ρόμποον). Το Τε­ ως λαθρεπιβάτες κατά λευταίο Τρένο Από το Γκαν τη διάρκεια ενός δρομο­ Χιλ (59. Στάρτζες) Ο Αγνω­ λόγιου στην πολιτεία στος του Εξπρές (51, Χι­ τσκοκ). Mystery Train (89. του Ορεγκον της οικο­ νομικής κρίσης. Τζαρμους), Η Γυναίκα του Πανικός στο Μετρά της Σταθμάρχη 77. Φασμπιντερ), Νέας Υόρκης (74. Σαρ Βρεστο και Παρτο ( 84. Λετζεντ): Μια σπείρα κα­ στερ) Η Μεγάλη Ληστεία του τορθώνει να προκαλέΤρένου (79. Κράιτον), Ο σει αναστάτωση στο νεΑνθρωπος Που Εβλεπε τα Τρένα Να Περνούν (52. Φρε ουορκεζικο μετρά, ού­ τως ώστε να εκβιάσει το ντς). Οι Ληστές Των Τρένων δήμαρχο της πόλης Ο (73, Κένεντι). Το Τελευταίο Γουόλτερ Ματάου τη Τρένο Από τη Μαδρίτη ( 37. σταματά. Χόγκαν), Το Τρένο του Τρό­ Το Τρένο της Μεγάλης μου (80. ΣπΟτισγουντ), Το Φυγής ('85. ΚοντοαλόφΑσημένιο Τρένο (76. Χιλερ). Ο Γιον ΒΟ.Τ μοχεται σκι) Δυο κατΟδικοι (Γτον Το Τρένο Θα Σφυρίξει 3 Φο­ Μ« το στοιχεία τ ικ οοοης στο Βόιτ, Ερικ Ρόμπερτς) ρές ( 52. Τσίνεμαν). Το Πέρα­ Τρένο Της me γαλής Φυγής δραπετεύουν επάνω σ' σμα της Κασσάνδρας (77, Κο­ ένα « τρένο-φάντοσμα ». σμά τος). Europe ( 92, Φον Τρίερ), Συμβολικών προεκτάσεων περιπέτεη καταδίω­ Πέτα τη Μαμά Από το Τρένο ('87. ΝτεΒιτο), Επι­ ξης, σε σενάριο Ακχρα Κουροσάβα. στροφή στο Μέλλον 3 (90, Ζεμέκις) Σαμπγουει, Μια Νύχτα στον Υπόγεη ( ’85. Μπε Η προσωπική μου δεκάδα κορυφαίων ταινιών στη σον) Αξιοπερίεργες περιπέτειες περιθωριακών χρήση τρένου ή σιδηροδρομικού στάθμου ωςχώρο στον παριζιάνικο υπόγεη. Βιντεοκλιπητικης αι­ κα περιεχόμενο είνα: σθητικής ψυχολογική περιπέτεη. αξίζει κυρίως Ο Στρατηγός (26. Κίτον): Ο Εμφύλιος Πόλεμος των γ η την ατμόσφαιρα που φτιάχνει παρά γ η το ΗΠΑ μεταφερεται στο μοναδικό κόσμο του Μπάθέμα της. στερ Κίτον. Εδώ ο αγέλαστος κωμικός υποδύεται Επίσης, χαρακτηρητικές σκηνές τρένου ήσιΰηέναν αντάρτη των Νοτίων, ο οποίος αγωνίζεται να ροδρομικων σταθμών υπάρχουν και στις εξής αποκτήσει ξανά το τρένο που του. έκλεψαν οι Βοταινίες: Ενας Αμερικανός Φίλος, Το Κεντρί, pctoi. Α γρ η Συμμορία, Ο Ανθρωπος Από τη Γάλλη, Σύντομη Συνάντηση (45, Λιν): Ενας Ονδρος (ΤρέΟι Αδιάφθοροι. Ο Διώκτης του Μεσονυχτιού, βορ Χάουαρντ) και μ η γυναίκα (Σίλη ΤζΟνσον) Μάρτυρας Εγκλήματος, Η Σιωπή, Μερικοί το συναντιούνται μυστικό σε κάποιο σιδηροδρομικό Προτιμούν Καυτό, Οι Κόκκινοι, Τζουλη, Επι­ σταθμό, δημιουργώντας έτσι μ η παραλίγο ερωτική κίνδυνη Γραμμη. Ο Λόρενς της Αραβίας, Δόσχέση κτωρ Ζιβάγκο, Στη Σκιά των Τεσσάρων ΓιγάΗ Μάχη των Σιδηροδρόμων (46. Κλεμάν) Η βρα­ ντων, Ο Φυγάς. Υπόθεση ΚαρλΙτο, Πολύ Σκλη­ βευμένη με το Χρυσό Φοινυια Καννων κλοουτή ταιρός Γ η Να Πεθάνει: Η Εκδίκηση, Κστ Μπαλου. νια με θέμα τη δράση της γαλλικής αντίστασης Οι Εντιμότατοι του Κελιού 13, Η Χρηματαπο­ στονΒ Παγκόσμιο Πόλεμο στολή, Σκληρά Καρυδη. Ο,τι Ποθώ Απόψε (’54. ΝτεΣίκα): Ο παθιασμένος Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα από τα έρωτας ανάμεσα στη Τζενιφερ Τζόουνς και τον φιλμ που στις 28.12.1895 εγκαινίασαν το ά ν ε ­ Μοντγκόμερι Κλιφτ τελειώνει μέσα στον κεντρυιό μό. ήταν το L Arriveedun Train an Garde de La σιδηροδρομικό σταθμό της Ρώμης. Η ταινία είναι Ciotal των αδελφών Λιμιέρ. που κατέγραφε την περισσότερο γνωστή ως Στατσιόνε Τέρμινι. είσοδο ενός τρένου σε σιδηροδρομικό σταθμό. Το Επεισόδιο ('67, Πιρς): Δέη ανήλικοι, ο Τόνι

SLOW TRAIN COM ING...

_____________________________

ΐττΰ)

ί73ΐΕ7·ϊζ

Ο,τι αξίζει να θυμάστε από την κινηματογραφική χρονιά που πέρασε

Ο κόσμος του σινεμά στο μικροσκόπιο, Τα mo καυτά μυστικά του Χόλιγουντ, Αυτοί οι τρελοί παραγωγοί, Τα παιδιάτης ...Βαβυλώνας, X—Files, Ταινίες... παρά φυσιν και όλα όσα θα θέλατε να μάθετε (αλλά δεν μπορεί κανείς άλλος να σας πει).

Μαζί . μια ταινία που θα κάνει ίο καλοκαίρι σας ακόμα

πιο καυτό

Η Αυτοκρα τορία τ ω ν Α ισ θ ή σ ε ω ν