Thendral Panbalai 102.3

தென்றல் பண்பலை 102.3

ஒைிபரப்பு - 1 கண்மணி அன்பபோடு கோெைன் நோன் நோன் எழுதும் தைட்டர்… சீ… மடல்.. இல்ை கடுெோசி வச்சுக்கைோமோ பவண்டோம் கடிெபம இருக்கட்டும் படி கண்மணி அன்பபோடு கோெைன் நோன் எழுதும் கடிெபம போட்டோபவ படிச்சிட்டியோ? அப்பபோ நோனும், ம்… தமோெல்ை கண்மணி தசோன்பேல்ை இங்க தபோன்மணி பபோட்டுக்க.... தபோன்மணி உன் வட்டுை ீ தசௌக்கியமோ நோன் இங்க தசௌக்கியம்....

காலை

மணி

6.45....

அஜயின்

தெல்பபான்,

அவன்

எழுவெற்காக

பாடலை, இலடயிலடபய நடிகர் கமைஹாெனின் வெனங்கப

இந்ெ

ாடு ஒைிக்க,

ரஜினி ரெிகனான அவனது அலறத் பொழன், கார்த்ெிக், அலெக் பகட்டு காலெ அலடத்துக்தகாண்டான். “காலைைபய

கமல்

குரலை

பகட்க

வச்சு

என்லன

ஏண்டா

தகாடுலம

படுத்ெற... படய் கமல் ரெிகா... அபடய்... எழுந்துத்தொைடா... இவன் இம்லெ ொங்க

முடியை

பபாபறண்டா... கண்கல

தெ ன் ற ல்

ொமி...

இந்ெ

படய்

மாெத்பொட

நான்

பவற

நம்ம

பி

ாட்லட

கணக்லக

பார்த்துட்டு

முடிச்ெிக்கைாம்...”

விழிக்காமபை அவன் புைம்பிக்தகாண்டிருக்க,

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 1

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இப்படி ொன் பபான மாெமும் தொன்ன.... தெய்துட்டியா என்ன? டாங்கி தஹாவ்

பநா

பகம்ஃபர்

தெம்ல்?

பபாடா

பபா...

நல்ைா

இழுத்துப்

பபாத்ெிக்கிட்டு தூங்கு...” என்றபடி ஒரு ெலையலணலய எடுத்து அவன் மீ து வெிய ீ அஜய், பநராக கு காலைக் கடன்கல “கடவுப

ியல் அலறக்குள் புகுந்து, அரக்க பரக்க, ெனது

முடித்துக் தகாண்டு வந்து, ெனது தெல்பபாலன எடுக்க,

... இவனுக்கு தகாஞ்ெம் நல்ை புத்ெிலய ெரக் கூடாொ? இப்படி

லபத்ெியம் பிடிச்சு அலையறாபன...” மீ ண்டும் கார்த்ெிக் புைம்பவும், அவலன மீ ண்டும்

ெட்டியவன்,

ென்னுலடய

பரடிபயாலவயும்,

பபாலனயும்

ஒன்றாக இயக்கினான். காலையில் ஒைிக்கும் பக்ெிப் பாடல்கள் ஓடவும், “ெப்பா... ஆன் லடம் Mr. அஜய்...

இதுை

உங்கல

அடிச்ெிக்க...

மறுபடியும்

நீங்க

ொன்

பிறந்து

வரணும்... ெீக்கிரம் தரடி ஆகுங்க.... அப்பறம் கால் மிஸ் ஆகிடும்...” அவன் ென்லனத் ொபன பபாற்றி புகழ் பாடிக் தகாண்டிருக்க, அவனது

பரடிபயாவில்,

‘தென்றல்

பகட்டது தெய்வ ராகம்... வி ராகங்க

பண்பலை

102.3ல்

ம்பர இலடபவல

நீங்கள்

இதுவலர

க்குப் பிறகு.... தென்றல்

ில், உங்களுக்கு பிடிச்ெ பாட்லட வழங்கி, சுலவயான ஃபில்ட்டர்

காபிபயாட பெர்ந்து சுலவக்க நான் உங்க கண்மணி தரடியா இருக்பகன்... நீங்க தரடியா? நீங்கள் தொடர்பு தகாள்

பவண்டிய தொலைப்பபெி எண்...

*********” தென்றல் பண்பலையின் RJவின் குரல் ஒைித்துக் தகாண்டிருக்க, அவள் தொல்வெற்கு முன்பப அஜயின் விரல்கள் அந்ெ எண்லண அழுத்ெி இருந்ெது. “படய்... படய் கார்த்ெிக் இன்லனக்கும் லைன் கிலடச்ெிருச்சுடா... நான் ொன் ஃபர்ஸ்ட்

காைர்...”

பவலை

முடிந்து,

இரவு

தவகுபநரம்

கழித்து

வந்து,

நன்றாக உறங்கிக்தகாண்டிருந்ெவலன ெட்டி எழுப்பிய அஜய் குதூகைிக்க, “படய்.... அவனவன் இந்ெ பநரத்துை படுத்து தூங்கிட்டு இருப்பான்டா... நீ ொண்டா பபய் மாெிரி கால் பண்ணிட்டுத் ெிரியற... என்லன நிம்மெியா தூங்க விடுறா... மறுபடியும் எனக்கு பத்து மணிக்கு கால் இருக்கு...” என்று தூக்க கைக்கத்ெில் ெிட்டியவலனப் தபாருட்படுத்ொமல்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 2

தென்றல் பண்பலை 102.3 “வணக்கம்.... குட் மார்னிங்... நமஸ்கார்.... நான் உங்க கண்மணி... தென்றல் ராகத்துை உங்க கூட இன்லனக்கு பபெ வந்ெிருக்பகன்... இன்லனக்கு யார் முெல் காைர்ன்னு பார்ப்பபாமா?” என்று அந்ெ RJவின் குரல் ஒைிக்கவும், அஜய் பரபரப்பாக நிமிர்ந்து அமர்ந்ொன். “ஹாய் கண்மணி... குட் மார்னிங் அண்ட் பஹவ் எ வண்டர்புல் பட....” முகம் நிலறந்ெ புன்னலகயும், டன் கணக்கில் வழியும் தஜாள்ளுடனும் அவன் தொல்ை, ெலையில் அடித்துக் தகாண்ட கார்த்ெிக் எழுந்து அமர்ந்ொன். “ஹாய் தஜய்... இன்லனக்கும் நீங்க ொன் முெல் காைரா? வாவ்... எப்படி கரக்டா உங்களுக்கு மட்டும் லைன் கிலடக்குது...” RJ கண்மணி பகட்க, “தபாழப்பில்ைாெவன்... இலெ விட்டா பவற என்ன பவலை? அது ொன் லைன் கிலடக்குது...” அவ

து பகள்விக்கு இங்கு கார்த்ெிக் பெில் தகாடுக்க,

“அது... நான் ஜஸ்ட் ட்லர பண்ணைாம்ன்னு நம்பர் பபாட்படன்... உடபன கிலடச்ெிருச்சு... என்பனாட ைக் அப்படி... விடா முயற்ெி விஸ்வரூப தவற்றி கண்மணி...” ஏபொ தபரிய மலைலயபய புரட்டியவன் பபாை, அஜய் பெில் தொல்ைவும், “இங்க இவ கிட்ட பபெறதுை என்னடா ைக்கு வந்ெது உனக்கு... உனக்பக இது ஓவரா இல்ை... எதுக்குடா விடா முயற்ெி... படய், பபாய் அபெ முயற்ெிபயாட ப்ராதஜக்ட்லட

தடைிவர்

பண்ணப்

பாருடா...

அலெ

விட்டுட்டு

இங்க

உட்கார்ந்து தமாக்லக பபாட்டுட்டு இருக்கான்...” கார்த்ெிக் பெில் தகாடுக்க, “ெரி

தஜய்...

இன்லனக்கு

நீங்க

என்ன

தெய்ய

பபாறீங்க?

பாட்டு

பாட

பபாறீங்க

ா? இல்ை தமாக்லக ெத்துவம் அல்ைது ஏொவது பஜாக் தொல்ைப்

பபாறீங்க

ா?” கண்மணி பகட்கவும்,

கார்த்ெிக்,

“அவன் இப்பபா பபாடறபெ தமாக்லக ொபன... இதுை அவன்

ெனியா பவற

தமாக்லக ெத்துவம்

எல்ைாம்

தொல்ைணுபமா?

எல்ைாம்

காைக் தகாடுலமடா ொமி...” என்று புைம்பவும் “எப்பவும் ொன் பாட்டு பாடுபவபன... ஃபார் அ பெஞ்ச் இன்லனக்கு ஒரு ெத்துவம் தொல்பறன்....” என்ற அஜய், தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 3

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒரு

ெிறந்ெ

பபச்ொ

ர்

எந்ெ

ஸ்படஜிலும்

பபெைாம்

ஆனால் அவரால் பகாமா ஸ்படஜில் பபெ முடியுமா? இது ொன் வாழ்க்லகத் ெத்துவம்...” தபருலமயாக அஜய் தொல்ைவும், கார்த்ெிக் ெலையில் அடித்துக் தகாண்டான். “ஹாஹஹா தஜய்... காலையிபைபய இப்படி ஒரு தமாக்லகய நான் சுத்ெமா எெிர்ப்பார்க்கை... ெரி உங்களுக்கு என்ன பாட்டு பபாடணும்... தொல்லுங்க ப்ப

தெய்துடைாம்...” கண்மணி பகட்கவும்,

“உன்லன

பார்த்ெ

பின்பு

நான்...

நானாக

இல்லைபய...”

அஜய்

பாடிபய

காட்டவும், “வாவ்...

எங்க

இன்லனக்கு

நீங்க

பாடாம

நிலனச்ெிட்டு இருந்பென்... நல்ைபவல விரும்பிக்

பகட்கைாம்....

பகட்ட

நான்

இனிலமயான

காபிபயாட

தரடி

ான்னு

நீங்க பாடிட்டீங்க... ஓபக தஜய்...

அடுத்ெ காைர் லைன்ை இருக்காங்க... நாம நால தஜய்

பபாயிருவங்கப ீ

க்கு பபெைாம்... இப்பபா

பாடலை

ஆகிட்படன்....

நாம

எல்ைாரும்

நீங்க?”

என்றதுடன்

அலைபபெி இலணப்பு கட் ஆகி விட, கார்த்ெிக்கின் அருகில் லவத்ெிருந்ெ ெனது பரடிபயாலவ ெத்ெமாக லவத்து, அவன் பகட்ட பாடலை அவபன ரெிக்கத் தொடங்க, கார்த்ெிக் கு “ஏண்டா

கார்த்ெி...

உனக்கு

ியைலறக்குள் புகுந்து தகாண்டான்.

இந்ெ

தபாழப்பு

பெலவயா?

ஒருநாள்

கூட,

காலையிை நிம்மெியா தூங்க விடாம இவன் படுத்ெற பாட்லட நீ எதுக்கு தபாறுத்து பபாற? இந்ெ மாெமாவது பவற பி

ாட் பார்த்துட்டு பபாயிடு...”

ெனக்குத் ொபன அவன் பபெிக் தகாண்டிருக்க, “கார்த்ெிக்...

காலைை

கூடபவ ெக்கா

டிபனுக்கு

உனக்கு

இட்ைி

தெஞ்சு

வச்ெிருக்பகன்...

ி ெட்டினியும் அலரச்சு வச்ெிட்படன்... மெியத்துக்கு என்ன

தெய்யட்டும்...” அஜய் பகட்கவும், அத்ெலன பநரம் பி

ாட் மாறைாமா என்று

இருந்ெ பயாெலன முழுவதும், அஜயின் இட்ைியிலும், ெக்கா

ி ெட்னியிலும்

கலரந்து விட, “பபாதும் அஜய்... மெியத்துக்கு நான் தவ ஆபீஸ்

கி

தெ ன் ற ல்

ம்பு...

பவலை

ப ண் ப லை

இருக்குன்னு

102.3by

ிய பார்த்துக்கபறன்... நீ ெீக்கிரம் பநத்து

ர ம் யா

லநட்பட

தொன்னிபய...”

pg. 4

தென்றல் பண்பலை 102.3 கார்த்ெிக்

பாத்ரூமில்

இருந்பெ

தொல்ைவும்,

அஜயிடம்

இருந்து

பெில்

வராமல் பபானது. “ஹ்ம்ம்... இது ஒண்ணு இவன்கிட்ட தராம்ப தகட்ட பழக்கம்... வி

ம்பரம்

வரும் பபாது நம்மகிட்ட பபெ பவண்டியது... கண்மணி குரல் பகட்டா... கலரஞ்சு பபாக பவண்டியது... அப்படி என்ன ொன் இருக்பகா அவ குரலுை?” புைம்பியபடி

கு

ித்துவிட்டு

வந்ெவலன

சூடான

இட்ைி

வரபவற்க,

கண்மணியின் குரலைக் பகட்டு கண்மூடிக் கிடந்ெ அஜலயப் பார்த்துவிட்டு, மற்றலெ மறந்து, ொப்பிட அமர்ந்ொன். அஜய்... ஒரு புகழ்தபற்ற ொப்ட்பவர் கம்தபனியில் தடக்லீடாக பணியாற்றி வரும் நவநாகரீக யுவன்க

ில் ஒருவன்... ென் ஆபராக்கியத்லெ பபணிக்

காப்பெில் மிகவும் தகட்டி... அவனது அலுவைகத்ெில் பை தபண்களுக்கு கனவு நாயகன்... ஒபர ஒரு தபண்ணிற்கு மட்டும், இரவில் பயமுறுத்தும் ‘லநட்பமர்’ என்று தெல்ைப்தபயபராடு அலழக்கப்படும் தகட்ட கனவு... அது யாதரன்று அவன் அலுவைகம் தெல்லும்பபாது பார்ப்பபாம்... காலையில் எழுந்ெதும் தென்றல் பண்பலையில் கண்மணியின் நிகழ்ச்ெிலய பகட்பவன், ஜிம்மிற்கு தென்றுவிட்டு, பவகமாக கு

ித்து கி

ம்பி அலுவைகம்

தென்று ெனது பணியில் ென்லன இலணத்துக் தகாள்வான்.... தவ

ியில்

ொப்பிடுவது என்பது, ெவிர்க்க முடியாெ பநரத்ெில் மட்டுபம அவன் தெய்யும் ஒன்று.... நன்றாக ெலமக்கும் அவன், ெனக்கு மட்டுமல்ைாது கார்த்ெிக்கிற்கும் தெய்து தகாடுப்பொல், ெினமும் காலையில் அவன் தெய்யும் அலும்பைில், அந்ெ பநரம் பி

ாட் மாற பவண்டும் என்று கார்த்ெிக்கிற்கு எழும் எண்ணம்,

அப்படிபய அமுங்கி விடும்... கார்த்ெிக்...

அஜய்

பணி

அஜய்லய

ஓட்டுவலெ

புரியும் மட்டுபம

அபெ

கம்தபனியில்

கடலமயாக

பணி

லவத்ெிருக்கும்

புரிபவன்... அவன்....

அவனது ெிறந்ெ பொழன்.... “ஓபக

மக்கப

மீ ண்டும்

நால

...

தென்றல் காலை

ராகம்

உங்கல

நிகழ்ச்ெி

இத்துடன்

ெந்ெிக்கும்

வலர

முடிவலடந்ெது... உங்க

ிடமிருந்து

அப்பீட் ஆகறது உங்க கண்மணி...” என்று பரடிபயாவின் வழியாக பகட்ட

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 5

தென்றல் பண்பலை 102.3 குரைில், கார்த்ெிக் நிம்மெி தபருமூச்சு விட, எலெபயா பறிதகாடுத்ெவன் பபால் அஜய் எழுந்து அமர்ந்ொன். “ஏன் மச்ெி... மறுபடியும் நால உனக்கு

ஏண்டா

பவலைக்கு கி

இந்ெ

க்கு காலையிை பபெப் பபாற.... அதுக்குள்

தவட்டி

ெீனு...

பபொம

ஜிம்முக்கு

பபாயிட்டு

ம்பற வழிலயப் பாரு...” நக்கைாக கார்த்ெிக் தொல்ைவும்,

அப்தபாழுது ொன் நிலனவு வந்ெவனாக, “லஹபயா....

படய்...

இருக்குடா...

மறந்பெ

இன்னிக்கு

காலையிை

பபாயிட்படன்...”

எட்டு

என்றவன்,

மணிக்கு

அவெர

கால்

அவெரமாக,

தெல்பபாலனயும், பைப்டாப்லபயும் இயக்கி, பபெத் தொடங்க, “ெரியா பபாச்சு... உருப்பட்ட மாெிரி ொன்... ஆபீஸ் கால் எல்ைாம் மறந்து பபாகும்... கண்மணிக்கிட்ட கடலை பபாடறது மட்டும் மறக்கபவ மறக்காது... இந்ெ

உைகம்

இட்ைிக்கல

ொங்குமாடா

உள்ப

ெள்

ொமி...”

என்று

நிலனத்துக்

தகாண்பட,

ிய கார்த்ெிக், மீ ண்டும் படுக்லகயில் தென்று

விழுந்து, உறங்கத் துவங்கினான். “படய்...

ஆபீஸ்க்கு

கி

ம்பற

மாெிரி

கி

ம்பி

தூங்கிட்டு

இருக்க...”

காலு(call)க்கு தெவி மடுத்து இருந்ொலும், கார்த்ெிக்லக தூங்க விடாமல், அஜய் எழுப்பவும், “ஆபீஸ் கால்ன்னு தொன்னாபை எனக்கு தூக்கம் வந்ெிரும்டா... நீ கால் பபசு...

நான்

தகாஞ்ெ

பநரம்

நிம்மெியா

தூங்கபறன்...”

என்றவன்,

ெலையலணலய எடுத்து முகத்ெின் மீ து லவத்துக் தகாண்டு உறக்கத்லெ தொடர்ந்ொன். ெிறிது

பநரம்

கால்

பபெியவன்,

“கார்த்ெி...

நான்

கால்

முடிச்ெிட்படன்...

ஜிம்முக்கு பபாயிட்டு வபரன்...” என்று தொல்ைிவிட்டு, ஜிம்மிற்கு கி

ம்ப,

“அப்படிபய பபாற வழியிை ெண்ணி பகன் தொல்ைிட்டு பபாடா... இன்னிக்கு ொயந்ெிரம் ெலமக்க ெண்ணி இல்ை...” ெலையலணக்கு அடியில் இருந்து கார்த்ெிக்கின் குரல் வரவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 6

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஏண்டா... இப்பபா ொபன அலர பகன் ெண்ணிலயப் பார்த்பென்... அதுக்குள் என்னடா

தெய்ெ?”

அலர

மணி

பநரத்ெிற்குள்,

அலரக்

பகன்

ெண்ணர்ீ

மாயமாய் பபான விந்லெயில் வியந்து பபாய் அஜய் பகட்கவும், “அது.. தராம்ப ொகமா இருந்துச்ொ... குடிச்ெிட்படன்டா மச்ொன்...” நக்கைாக அவன் தொல்ைவும், “படய்... வாஷிங் தமஷின் பபாட்டியா? எத்ெலன ெரவ தொல்ைி இருக்பகன்... பகன் ெண்ணிலய எடுத்து பொய்க்க யூஸ் பண்ணாபென்னு... அப்படி உன் ெட்லட பாழா பபானா... பவற வாங்கிக்க பவண்டியது ொபன... குடிக்கிற ெண்ணிலய எடுத்து எதுக்குடா பபாட்ட...” அஜய் ெத்ெம் பபாடவும், “நான் என்ன உன்லனப் பபாை தடக்லீடா மச்ொன்... ொொரண ப்பராக்ராமர்... இந்ெ

ெண்ணிக்கு,

ெட்லட

எல்ைாம்

வணா ீ

பபாகுதுடா...

எத்ெலன

புது

ெட்லட வாங்கறது?” அப்பாவியாக கார்த்ெிக் பகட்க, ஷூ பாைிலஷ எடுத்து அவன்

மீ து

விட்தடறிந்ெவன்,

கெலவ

ெத்ெமாக

ொத்ெிக்

தகாண்டு

தென்றான். “இவலன எல்ைாம் கூட பெர்த்துக்கிட்டதுக்கு இது ஒண்ணு ொன் மிச்ெம்... Mr. அஜய்.... உன் நிலைலம இப்படியா பபாகணும்...” புைம்பிக்தகாண்பட, ஜிம்மில் உடற்பயிற்ெிலய முடித்ெவன், ெிறிய ெண்ணர்ீ பகலன லகபயாடு வாங்கிக்

தகாண்டு,

வட்டிற்கு ீ

வந்து,

அலுவைகம்

கி

ம்பிக்

தகாண்டிருந்ொன். ஆழ்ந்ெ

உறக்கத்ெில்

இருந்ெ

கார்த்ெிக்கின்

குறட்லடச்

ெத்ெம்,

அஜலய

உசுப்பபற்ற, “படய் கார்த்ெி... உன் ஆளு வந்ெிருக்கா பாரு....” என்று குரல் தகாடுக்கவும், அடித்து பிடித்து கார்த்ெிக் எழுந்து அமரவும், ‘ஹாஹஹா’ என்று ெத்ெமாக ெிரித்ெ அஜய்.... “குடிக்கிற ெண்ணிலய எடுத்து வாஷிங் தமஷின் பபாட்ட இல்ை... அலெ எடுத்து காயப் பபாட்டுட்டு கி

ம்பு... மணி இப்பபாபவ 9.50.... பத்து மணிக்கு

ொபன கால் இருக்குன்னு தொன்ன?” நக்கைாக அவன் பகட்கவும், அடித்து

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 7

தென்றல் பண்பலை 102.3 பிடித்து

பொபாவில்

இருந்து

எழுந்ெ

கார்த்ெிக்,

துணிலய

அப்படிபய

கார்த்ெிக்,

ென்லன

விட்டுவிட்டு, ஆபீெிற்கு விலரந்ொன். வியர்க்க

விறுவிறுக்க

ஆபிஸுக்கு

வந்ெ

ஆஸ்வாெப்படுத்ெிக் தகாள்ளும் பநரம் கூட இல்ைாமல், கால் பபெ அமரவும், அவலனப்

பார்த்து

ெிரித்ெ

அஜய்,

கிரீன்

டீலய

உறுஞ்ெிக்தகாண்பட,

ென்னுலடய இடத்ெிற்கு நகர்ந்ொன். “ஹாய்... ஹாய் குட் மார்னிங் அஜய்...” அவனது டீமில் இருந்ெ அலனவரும் அவனுக்கு காலை வாழ்த்லெச் தொல்ை, அலனவருக்கும் பெில் வாழ்த்து தொல்ைிக் தகாண்டு வந்ெவன், “பயாபகஷ்.. உன் பக்கத்துை இருக்கற அந்ெ அலமெியின் ஸ்வரூபம் இன்னும் வரலைபயா?” என்று பகட்கவும், “மத்ெ யார் பைட்டா வந்ொலும் இவரு கண்டுக்க மாட்படங்கிறாரு.... அது என்ன அவ வரலைன்னா மட்டும் இப்படி ொ

ிக்கிறது.... பாவம் அவப

...

இவருக்கு பயந்து அவெர அவெரமா வந்துடுவா... இன்லனக்கு என்னாச்பொ?” அந்ெ அலமெியின் ஸ்வரூபம் என்று அஜயினால் பகைி தெய்யப்படும் அந்ெ தபண்ணின்

பொழி

சுவாெி,

அவளுக்காக

பரிொபப்படவும்,

அந்ெ

தபண்

வரவும் ெரியாக இருந்ெது. “ஹாய்...

பிதரண்ட்ஸ்....

ஹாய்

ஹாய்...”

என்று

அவெரமாக

அலனவலரயும் பார்த்து லகயலெத்துக் தகாண்பட

வந்ெவள்,

ெனது இருக்லகயில்

வந்து அமரவும், “இது ொன் நீ ஆபீஸுக்கு வர லடமா? எல்ைாரும் வந்ொச்சு... நீ என்னபவா ஆடி அலெஞ்சு வந்து நிக்கற... பநத்து தகாடுத்ெ பவலை எல்ைாம் முடிச்ெியா இல்ை...

அதுவும்

அந்ெரத்துை

தொங்குொ?”

அஜய்

அவல

ப்

பார்த்து

கடுப்படிக்க, “பநத்து முடிச்ெிட்டு பபாகும் பபாபெ மணி பெிதனாண்ணு அஜய்... அது ொன்...

ெீக்கிரம்

ஸ்படடஸ்

எழ

முடியாம

தமயில்

அனுப்பி

தகாஞ்ெம்

தூங்கிட்படன்....

இருந்பெபன...”

அவள்

உங்களுக்கு ெந்பெகமாக

இழுக்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 8

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நான்

இப்பபா

பவலையிை

நீ

ொன்

உன்

எப்பபா

தமயிலைபய

அனுப்பின

பார்க்கபறன்...

அப்படிங்கறலெ

எனக்கிருக்கற

எல்ைாம்

ஆராய்ச்ெி

தெய்ய முடியாது... பபாய் இன்லனக்கு பவலைலய முடி... தவட்டி பபச்சு பபெிட்டு நிக்கற?” அவன் தொடர்ந்து, அவ

ிடம் இப்படியாகபவ பபெவும்,

அந்ெ தபண், ஒரு தபருமூச்சுடன், ெனது இருக்லகயில் அமர்ந்ொள். “என்ன

கண்ணம்மா...

உன்

ஆளு

இப்படி

எரிஞ்சு

விழறாரு...

பபான

தஜன்மத்துை நீங்க தரண்டு பபரும் எைியும் பூலனயுமா இருந்ெீங்கப அவ

ா?”

து பொழி, சுவாெி பகட்கவும்,

“எைியும்

பூலனயுமா

கூட

இல்ை

பபாை...

அதுக்கும்

பமை

இருந்ெிருப்பபாபமா என்னபவா? என்லனப் பார்த்ொபை அவருக்கு எப்படி இருக்பகா தெரியை...? பவண்டாெ மருமக லகப் பட்டா குத்ெம்... கால் பட்டா குத்ெம்ங்கற

பழதமாழி

இவருக்குத்

ொன்

தபாருந்தும்...”

கெந்ெ

குரைில்

அவள் தொல்ை, “அப்பபா நீ பபொம பவற கம்தபனிய பார்த்துட்டு பபாக பவண்டியது ொபன... இந்ெ

ஆளுகிட்ட

எதுக்கு

வாங்கி

கட்டிக்கிட்டு

இருக்க?”

சுவாெியின்

பகள்விக்கு, தவறும் தபருமூச்ெில் பெில் தொன்னவள், “ஹிட்ைர் பார்த்துட்டு இருக்கார் சுவாெி... அப்பறம் பபெைாம்..” என்று பகாடிங் அடிக்கத் தொடங்கினாள். மெிய இலடபவல ரெித்து

ருெித்து

யின் பபாது, ொன் தகாண்டு வந்ெ பு

ொப்பிடவும்,

“அடப்பாவி...

பு

இருக்கைாம்

இல்ை...

தகாண்டு

ிொெம்

அவனுடன்

தெய்யப் எனக்கும்

வந்ெிருப்பபபன...”

உணவருந்ெ

பபாபறன்னு பெர்த்து

என்றபடி,

ிொெத்லெ அஜய்

ஒரு

தெய்ன்னு

அஜயின்

வந்ெ

கார்த்ெிக்,

வார்த்லெ

தொல்ைி

தொல்ைி,

டிபன்

நானும்

பாக்ஸில்

லக

லவக்கப் பபாக, “நீ ொன் பிரியாணி வாங்கிட்டு வந்ெிருக்கபய... அலெபய ொப்பிடு கார்த்ெி... என் டிபன் பாக்ஸ்ை லக லவக்காபெ... அது எனக்கு பிடிக்காதுன்னு உனக்குத் ொன் தெரியுபம...” என்றவன், சுவாெி, மற்றும் பவறு ெிை பொழிகளுடன் அமர்ந்து பபெிக் தகாண்டிருந்ெ கண்ணம்மாலவப் பார்த்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 9

தென்றல் பண்பலை 102.3 ஸ்பூனால் எலெபயா “ஹய்பயா முடியை..”

சுவாெி... என்று

வாய்க்குள் பபாதும்

ெிரிக்கவும்,

நீ

ெிணித்துக் தகாண்டிருந்ெ பஜாக்

அஜயின்

தொன்னது... கண்கள்

கண்ணம்மா,

என்னாை

அவல

ெிரிக்க

தரௌத்ெிரமாக

எரித்ெது. “ஏன் அஜய்... அந்ெ கண்ணம்மாலவ எப்பபா பார்த்ொலும் இந்ெ காய் காயற? அவங்க என்ன ெப்பு தெய்ொங்க?” அவன் முலறப்பலெப் பார்த்ெ கார்த்ெிக் பகட்கவும், “அவல

ப் பார்த்ொபை நல்ைா பிடிச்சு கடிச்சு லவக்கணும் பபாை இருக்கு...

என்னன்னு

தெரியை...

அவளும்

அவ

டிதரஸ்ஸிங்

தென்சும்....”

கண்ணம்மாலவப் பார்த்துக் தகாண்பட அவன் தொல்ைவும், “என்னபவா பபா... ஆனா... எனக்கு அவல தராம்ப

ொஃப்ட்...

தராம்ப

ைவ்ைி...

தராம்ப பிடிச்ெிருக்கு அஜய்...

அங்கிொ

மாெிரி

இவங்க

இல்ை...”

கண்ணம்மாலவப் பார்த்துக் தகாண்பட கார்த்ெிக் தொல்ைவும், “என்

டீம்

தபாண்லண

லெட்

அடிக்கிற

பவலை

எல்ைாம்

பவண்டாம்

கார்த்ெி... அது உனக்கு நல்ைது இல்ை தொல்ைிட்படன்... என் டீம்ை தவார்க் பண்ணற தபாண்ணுங்கப

ாட பாதுகாப்பு எனக்கு தராம்ப முக்கியம்...” அஜய்

ஒரு மாெிரிக் குரைில் தொல்ை, கார்த்ெிக் அவலனப் பார்த்து பல்லைக் கடித்ொன். “இவரு தபரிய இவரு... பாதுகாப்பு ெரார்... தமாெல்ை இவரு அவங்க மனலெ காயப்படுத்ொம இருக்கணும்...” கார்த்ெிக் மனெினில் தபாரும. “நீ வட்டுக்கு ீ வா... ராத்ெிரிக்கு உனக்கு பச்லெ மி லவச்சு... ெக்கா

காய் ெட்னிலய அலரச்சு

ி ெட்டினிலய உன் முகத்துை வர லவக்கிபறன்....” அஜய்,

மனெினில் கறுவிக் தகாண்டிருக்க, இது எலெயும் அறியாெ கண்ணம்மா, சுவாெியுடன் பபசுவெில் மும்முரமாயிருந்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 10

தென்றல் பண்பலை 102.3

ஒைிபரப்பு – 2 மெிய இலடபவல

முடிந்து, அவரவர், ெங்க

து பவலையில் மும்முரமாக

இருந்ெனர். அஜயும் ெனது பணியில் மூழ்கிவிட, கண்ணம்மா சுவாெியின் லகலய சுரண்டினாள். “என்ன கண்ணம்மா... என்ன பவணும்?” சுவாெி பகட்க, “இந்ெ இடத்துை எரர் வந்துட்பட இருக்கு... இலெ எப்படி பபாடறது? எனக்கு புரியபவ இல்ை...” கண்ணம்மா தமல்ைிய குரைில் தொல்ைவும், அெலனப் பார்த்ெ சுவாெியும், புரியாமல் ெிறிது பநரம் குழம்பி, “இதுக்கு எல்ைாம் எக்ஸ்தபர்ட் நம்ம அஜய் ொன்... பபொம அவன்கிட்டபய ெரண்டர்

ஆகிடு...

பவற

வழிபய

இல்ை...

என்ன… தகாஞ்ெ

பநரம்

பிகு

பண்ணுவான்.. அதுவும் நீன்னா தகாஞ்ெம் ெிட்டுவான்... அப்பறம் தொல்ைி தகாடுத்ெிருவான்... அவன் பபெறதுக்கு எல்ைாம் லமன்ட் வாய்ஸ்ை பெில் தகாடு...

தகாஞ்ெம்

விரித்து,

அவளுக்கு

லடம் வழி

பாஸ்

முலறலய

ஆகிடும்...”

சுவாெி

தொல்ைவும்,

லகலய

கண்ணம்மாவின்

மனது ‘பஹா’ என்று கத்ெியது. “என்ன

தகாடுலம ஆண்டவா

பகட்கறா

மாெிரியான

இது?

எப்பபாப்பாரு

ெந்பெகத்லெபய

எனக்கு

இவங்கிட்டபய டவுட் தகாடுக்கறிபய...

இது

உனக்பக அடுக்குமா? அவன் என்னபவா தபரிய அெகாய சூரன் மாெிரியும்... நான் தவட்டி ஆபீெர் பபாைவும் இல்ை ெீன் பபாடுவான்.... ஆண்டவா... என்பன எனக்கு வந்ெ பொெலன!! நான் காலையிை உன்லன வந்து பார்த்ெ பபாது என்ன பகட்டுக்கிட்படன்... நீ என்ன தெய்ெிருக்க?” என்று ொப்ட்பவர்

பகாடிங்கில்

வந்ெ

ெந்பெகத்ெிற்கு

அவள்

இலறவனிடம்

முலறயிட, அஜயின் விஷயத்ெில் மட்டும் என்னபவா, கடவுள் அவளுக்கு டாட்டா காட்டிபய அனுப்பி லவக்க முயன்று தகாண்டிருந்ொர். “என்ன கண்ணம்மா... இப்பபா நீ பபாறியா இல்ை நான் பபாகவா?” சுவாெி அவ

து ெிந்ெலனலய கலைக்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 11

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பபாபறன்... பபாய்த் தொலையபறன்... எல்ைாம் என் பநரம்.... நீ பபான... அதுக்கும்

பெர்த்து

எனக்கு

விழுகும்...”

என்று

தென்றவள், அவளுக்கு இரண்டு பகபின் ெள்

ெைித்துக்

தகாண்பட

ி அமர்ந்ெிருந்ெ அஜயிடம்

தென்று நின்றாள். அவலனப் பற்றி தெரிந்ெிருந்தும், அவள் தென்றதும், அவபன என்னதவன்று பகட்பான் என்ற வணான ீ கற்பலனயில் அவள் நிற்க, அவபனா, அவள் அருகில் நிற்பலெ உணர்ந்தும் உணராெது பபாை, தமயில் ஒன்றிற்கு பெில் அனுப்பிக் தகாண்டிருந்ொன். “இவன் அைப்பலற ொங்க முடியலைபய ஆண்டவா.... நல்ைா நறுக்குன்னு நாலு தகாட்டு லவக்கணும் பபாை இருக்கு...” அெற்கும் ஆண்டவனிடம் முலறயிட்டவள், அலழக்கவும், ெிருப்பாமல்

தொண்லடலய

“எஸ்...”

என்று

இருந்ெவலனப்

தெருமிக்

பகட்டு,

தகாண்டு,

பார்லவலயக்

பார்த்ெவளுக்கு

பகாபம்

“அஜய்...”

கூட

அவள்

என்று புறம்

கட்டுக்கடங்காமல்

தபருகியது. “டி... யூ... வி... டபிள்யூ.... எக்ஸ்... லவ... இெட்...” என்று அவனது ‘எஸ்’ெிற்கு, தொடர்ந்ெ ஆங்கிை எழுத்துக்கல

தொல்ைி, மனெினில் ெிட்டியவள்,

“எனக்கு ஒரு டவுட்...” என்று வாய் ெிறந்து தொல்ைி முடித்ொள். “டவுட்டுன்னு

தொல்ைிட்டு

இப்படி

எல்ைாம்

நாபன

படிச்சு

நாபன

அெிெய

ெக்ெி

எல்ைாம்

நின்னா...

உன்

மனசுை

தெரிஞ்சுக்கணுமாக்கும்...

இல்ை....

என்னன்னு

இருக்கறலெ எனக்கு

வாயிை

அந்ெ

இருக்கற

தகாழுக்கட்லடய முழுங்கிட்டு தொல்லு...” எரிச்ெைாக அவன் தமாழியவும், கண்ணம்மா ென்லனபய தநாந்து தகாண்டாள். “இவன்கிட்ட மட்டும் எனக்கு பபெபவ வர மாட்படங்குபெ... இந்ெ வாலய எந்ெ கணக்குை நான் பெர்த்துக்கறது...” அவள் மனம் அவல

பய பகள்வி

பகட்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 12

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜபயா,

அவல

நிமிர்ந்துப்

பார்த்ெவன்,

“பகட்க

ஒண்ணும்

இல்ைாம

சும்மாவாவது வந்து என் கிட்ட பபெ என்ன வழின்னு பயாெிக்கலறபயா?” அவன் நக்கைாக பகட்கவும், கண்ணம்மாவிற்கு பற்றிக் தகாண்டு வந்ெது. “ச்பெ... என்ன மனுஷன் இவன்.... அப்படிபய தபரிய பருப்புன்னு நிலனப்பு...” மனெில் மூண்ட எரிச்ெைில் அவள் முகத்லெ சு

ிக்க, அஜலய அது பமலும்

கடுப்பபற்றியது. “சும்மா இல்ை... காசு தகாடுத்து பபெ தொன்னாலும் உங்ககிட்ட பபெ எனக்கு இஷ்டம் இல்ை... ெலைதயழுத்பென்னு பபெிட்டு இருக்பகன்...” பட்தடன்று தொன்னவள், “தகாஞ்ெம் என்பனாட ெிஸ்டலம வந்து பார்த்ெீங்கன்னா... நான் சும்மா உங்க கிட்ட

பபெ

வந்பெனா...

இல்ை

காரியத்துக்காக

பபெ

வந்பெனான்னு

உங்களுக்கு தெரிஞ்சு பபாயிரும்...” அவள் தமல்ை முணுமுணுக்கவும், அஜய் ெனது இருக்லகயில் இருந்து எழுந்து தகாண்டான். “ெிருவாரூர்

பெரு...

எழுந்ெிருச்சு...

இன்னும்

உைக

பின்தொடர்ந்ெவல

நாலு

மகா

பகள்வி

பகட்காம

அெிெயம்டா

அதுக்குள்

ொமி...”

என்றபடி

,

“பி. இ. படிச்ெிட்டு.... புடலவலய கட்டிக்கிட்டு வந்துட்டா மட்டும் பபாொது... பகாடிங் அடிக்கவும் தெரியணும்...” அஜய் பெிலுக்கு முணுமுணுக்கவும், “ஆமா...

த்ரிஷா

புடலவ

கட்டிக்கிட்டு

ொப்ட்பவர்

கம்தபனிை

பவலைப்

பார்க்கபறன்னு தொன்னா மட்டும் தஜாள்ளு விட்டு பார்க்கற பெங்க கும்பல் ொன்

பபாை...

நான்

த்ரிஷா

பபாட்டுக்கிட்டு வந்ொ இல்ை... இந்ெ ரூல்சும்

கண்ணம்மா

உங்களுக்கு என்ன?

கம்தபனியிை

இருக்கற

இல்ை...

மாெிரி

ொன்...

நான்

உங்களுக்கு பவலை

எலெ ஆகுது

ொரீ கட்டிக்கிட்டு வரக் கூடாதுன்னு எந்ெ எனக்குத்

தெரியை...”

பெிலுக்கு

அவனிடம்

தமல்ைிய குரைில் தொன்னவள், “எனக்கு பநரமாகுது... நீங்க தகாஞ்ெம் முடிச்சு தகாடுத்ொ நல்ைா இருக்கும்... இல்ை நான் பமபனஜர் கிட்ட பபாய் பகட்டுக்கபறன்...” பநராக அவலனப்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 13

தென்றல் பண்பலை 102.3 பார்த்து தொல்ை லெரியமின்றி, எங்பகா பார்லவலய பெித்துக்தகாண்பட அவள் தொல்ைவும், அஜய் அவல

முலறத்ொன்.

“வர வர வாய் தராம்ப நீளுது... உட்காரு...” என்றபடி, அவ

து அருபக

அமர்ந்ெவன், “இங்கப்பாரு... இந்ெ பகாலட இப்படித் ொன் அடிக்கணும்... அப்பபா ொன் ெரியா வரும்...” என்று அவன் தொல்ைிக் தகாடுக்கவும், கவனமாக பகட்டுக் தகாண்டவள், ெனது படபி தகாள்

ில் இருந்ெ பநாட்பபட்டில் குறித்து லவத்துக்

, அலெப் பார்த்ெ அஜய் புருவம் உயர்த்ெினான்.

“புதுொ நான் கத்துக்கற விஷயத்லெ இப்படித் ொன் எழுெி லவப்பபன்...” அவள் தொல்ைவும், அெற்கு பெில் ஏதும் தொல்ைாமல், ெனது இடத்ெிற்குச் தென்றவன், அவல “கண்ணம்மா.... பகளு...”

அஜய்

அவன்

தவறித்துக்

ெிரும்பிப் பார்த்ொன். உன்லனபய

தென்றலெக்

கூட

தகாண்டிருந்ெ

தகாண்டிருக்கவும்,

பார்த்துட்டு

இருக்கான்...

கவனியாமல்,

கண்ணம்மாலவ

அவனது

பார்லவலயப்

என்னன்னு

ெனது

கணினிலய

அஜய்

பார்த்துக்

உணர்ந்ெ

சுவாெி

அவல

அலழக்கவும், “அவன்

எதுக்கு

என்லனப்

பார்க்கறான்...”

ெந்பெகத்பொடு

கண்ணம்மா

அவலனத் ெிரும்பிப் பார்க்க, “ஒரு பெங்க்ஸ் தொல்றதுக்கு கூட தெரியை...” என்று ெத்ெமாக தொல்ைிக் தகாண்பட,

ெனது

ெிஸ்டலம

பார்த்ெவலனப்

பார்த்ெ

கண்ணம்மா...

ெலையில் அடித்துக் தகாண்டு, சுவாெிலய முலறத்ொள். “இப்பபா அவன் என்லனப் பார்த்ொன்னா... என்கிட்பட தொல்லுன்னு நான் தொன்பனனா?

இப்பபா

அவன்

என்லன

அெிங்கப்படுத்ெறான்

பாரு...”

சுவாெிலய அவள் ெிட்டவும், “இதெல்ைாம்

உனக்கு

ொொரணமப்பா...

பவலைலயப் பாரு...” சுவாெி அவல

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

அப்படிபய

துலடச்சு

பபாட்டுட்டு

பெற்ற முயை...

ர ம் யா

pg. 14

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஆமா... இவன் ராத்ெிரியும் வந்து தூக்கத்துை கூட அலெச் தெய்... இலெச் தெய்யுன்னு

பயமுறுத்ெறது

பவண்டியவன்...

எனக்குத்

எனக்குன்னு

வந்து

ொன்

இப்படி

தெரியும்...

பபயா

வாச்ெிருக்கு...”

பிறக்க

சுவாெியிடம்

தொன்னவள், ெனது பவலையில் மூழ்கினாள். இரவு

ஏலழ

கடந்து,

தகாண்டிருந்ெது.... பவலைகல

அஜய்

தபரிய

முள்

ெனது

காைில்

இருக்க,

பவலைலய

இன்னமும்

அவன்

தெய்துக் தகாடுத்ெ

முடிக்க முடியாமல் கண்ணம்மா அமர்ந்ெிருக்க,

“லடம் ஆச்சு கண்ணம்மா... ஹஸ்பன்ட் தவ

ிய வந்து தவயிட் பண்ணிட்டு

இருக்காராம்... லப லப.....” சுவாெி ெனது லபலய எடுக்க, “நீ கி

ம்பிட்டயா சுவாெி...” பொகமாக கண்ணம்மா இழுக்க,

“நீயும்

எடுத்து

காலையிை

வச்சுட்டு

ெீக்கிரம்

கி

வந்து

ம்பு...

நால

க்கு

முடிக்கைாம்

வந்து

இல்ை...”

பார்த்துக்கைாம்... அவள்

ெனியாக

அமர்ந்ெிருப்பது தபாறுக்காமல், சுவாெி வழி தொல்ைவும், “மப்ச்...” என்று ெைித்துக் தகாண்ட கண்ணம்மா... “இதெல்ைாம் நால ெை

நால

க்கு

காலையிை

தடஸ்டிங்க்கு

அனுப்பணுமாம்...

க்கு வக் ீ என்ட்னாலும், இந்ெ எஸ்கபைஷன் முடிச்சு இருக்கணும்னு தமயில்

பண்ணி

இருக்காரு...”

பொகமாக

தொன்னவல

ப்

பார்த்ெ

சுவாெி தெய்வெறியாமல் நிற்க, “நீ கி

ம்பு சுவாெி... வண்டியிை ொபன வந்பென்... அப்பாவும் வபரன்னு

தொல்ைி இருக்கார்... அவபராட நான் பபாய்க்கபறன்...” “ஓபக கண்ணம்மா... வட்டுக்கு ீ பபாய் பிங் பண்ணு...” என்ற சுவாெிக்கு, ‘லப’ தொல்ைிவிட்டு, ெனது பவலையில் மூழ்கினாள். “இன்னுமா

நீ

இலெ

தெய்துட்டு

இருக்க...

இது

எப்பபவா

முடிக்க

பவண்டியது...” அஜய் அவள் அருகில் வந்து அமரவும், அத்ெலன பநரம் இருந்ெ அவ

லெரியம்

பபாய்,

கண்ணம்மா

அவலனப்

பரிொபமாகப்

பார்க்க,

து பார்லவலய ெந்ெித்ெவன், தொண்லடலய தெருமிக் தகாண்டு,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 15

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நகரு...

எவ்வ

வு

முடிச்சு

இருக்பகன்னு

பார்க்கபறன்...”

ெிஸ்டலம, ென்லன பநாக்கித் ெிருப்பிக் தகாள் “இன்னும்

தகாஞ்ெம்

பநரத்துக்குள்

ொன்

எப்படி

அஜய்,

,

இருக்கு...

அபனகமா

ஒரு

மணி

முடிச்சுடுபவன்னு நிலனக்கிபறன்...” நம்பிக்லகயாக அவள்

தொல்ைவும், அஜய் அவ “இது

பாக்கி

என்ற

ஒரு

து பகாடிங்லக பார்லவயிட்டு தகாண்டிருந்ொன்.

மணி

பநரத்துை

என்னபவா, நீ பபாற ஸ்பீடுக்கு நால

முடியும்ன்னு

தொல்ற....

எனக்கு

க்கு கூட முடிக்க முடியாதுன்னு ொன்

பொணுது...” பார்லவலயத் ெிருப்பாமல் அஜய் தொல்ைவும், பல்லைக் கடித்ெ கண்ணம்மாலவப் பார்த்ெ பயாபகஷ்... “நீங்க

பவணா

கி

ம்புங்க

கண்ணம்மா...

நான்

அலெ

என்னன்னு

பார்க்கபறன்...” அவளுக்கு உெவ முன் வரவும், “உனக்கு

தகாடுத்ெ

பவலைலய

முடிச்சுட்டியா

பயாபகஷ்...”

அஜய்

பெிலுக்குக் பகட்கவும், “இல்ை

அஜய்...

அலெ

முடிக்க

எப்படியும்

பயாபகஷ் இயைாலமயுடன் அவல

விடிய

காலை

ஆகிடும்...”

ப் பார்த்துவிட்டு, ெனது பவலைலய

தெய்யத் துவங்க, அஜய் கண்ணம்மாலவப் பார்த்ொன். “இவனும் தஹல்ப் பண்ண மாட்டான்... மத்ெவங்கல

யும் உெவி தெய்ய

விட மாட்டான்... தராம்பத் ொன்...” என்று தபாருமிக் தகாண்டவள், “ெீக்கிரம் கி

ெிஸ்டலமக்

தகாடுத்ொ...

நான்

பவலைலய

முடிச்ெிட்டு

ம்புபவன்... எனக்கு லடம் ஆகுது...” ெனது நகத்லெ பார்த்துக் தகாண்பட

அவள் தொல்ைவும் “இந்ெ அறிவு, கான்டீன்ை உட்கார்ந்து ெிரிச்சு பபெிட்டு இருக்கும் பபாது இருக்கணும்... பல்லு முப்பலெயும் காட்டி ெிரிச்சுட்டு இருந்ொ... இப்படி ொன் பவலை

இழுக்கும்...”

இடத்ெிற்கு

ஒருமாெிரிக்

நகர்ந்ெவன்,

ெனது

குரைில்

தொல்ைிவிட்டு,

பைப்டாப்பில்

ென்னுலடய

ெலைலய

புகுத்ெிக்

தகாண்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 16

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இவன் எல்ைாம்...” என்று அவலன மனெினில் ெிட்டத் தொடங்கியவள், “ச்பெ... இப்பபா .அதுக்கு எல்ைாம் பநரம் இல்ை... ஆனா... இப்பபா மனசுை ெிட்டறலெ எல்ைாம் ஒருநாள் உன் முகத்துக்கு பநரா தொல்ைிட்டு... இந்ொ புடிடா என் தரெிக்பனபஷன் தைட்டர்ன்னு தொல்ைி உன் முகத்துை தூக்கிப் பபாடை... என் பபர் கண்ணம்மா இல்ை...” என்று சூளுலரத்துக் தகாண்டு, பவலைலய ெீக்கிரபம முடித்ெவள், “நான்

என்பனாட

பவலைய

முடிச்ெி

அனுப்பிட்படன்...

இனிபம

நீங்க

பார்த்துக்பகாங்க... நான் வட்டுக்கு ீ பபாபறன்...” பநராக கூட தொல்ைாமல், தமயிைில் அனுப்பிவிட்டு, “லப பயாபகஷ்...” என்று ெத்ெமாக தொன்னவள், அஜய் ஏபெனும் பவலை தொல்ைிவிடுவாபனா தவ

என்று

பயந்பெ,

பவகமாக

அந்ெ

ெ

த்லெ

விட்டு

ிபயறினாள்.

“பபாகுது

பாரு...

ஒரு

எல்ைாம்

எவன்

ொன்

லப

தொல்ைிட்டு

பவலை

பபாகத்

தகாடுத்ொபனா...

தெரியை... தரண்டு

இவளுக்கு ெீட்

ெள்

ி

உட்கார்ந்து இருக்கற எனக்கு லப தொல்ைத் தெரியை... என்லனத் ொண்டி இருக்கற பயாபகஷுக்கு லப... எல்ைாம் பநரம் Mr. அஜய்... எறும்தபல்ைாம் ஏறி மிெிக்குது...” என்று ெனக்குத் ொபன பபெியபடி, ெனது பைப்டாப்லப எடுத்துக் தகாண்டு தவ அப்தபாழுது

ியில் தென்று, ெனது லபக்லக எடுத்ொன்.

கண்ணம்மாவும்

தவ

ியில்

யாருக்காகபவா

காத்ெிருக்க,

“என்ன... ஒைிம்பிக்ை ெங்க தமடல் தகாடுக்கற மாெிரி அந்ெ ஓட்டம் ஓடி வந்ெ... இப்பபா யாருக்காக நிக்கற? உன் பாய் பிதரண்ட்டா...” நக்கைாக அஜய் பகட்கவும், அவலன தவட்டும் பார்லவ பார்த்ெவள், “என்பனாட தபர்ெனல் விஷயத்துை ெலையிட உங்களுக்கு யாரு அெிகாரம் தகாடுத்ொ?

நீங்க

டீம்

லீடருங்கறது

ஆபீஸுக்கு

உள்

...

இங்க

நான்

பகட்லடத் ொண்டி ொன் நின்னுட்டு இருக்பகன்... இங்க, நீங்க யாபரா... நான் யாபரா Mr. அஜய்... உங்க பவலை என்னபவா அலெ பார்த்துட்டு பபாங்க...” அவனது நக்கைில் பகாபம் தகாண்டவள், அவலன சுட்டு எரித்து விடும்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 17

தென்றல் பண்பலை 102.3 பார்லவலய பார்த்துக் தகாண்பட, ஒரு பிடி பிடிக்கவும், அஜய் அவல

பய

தவறித்ொன். “தபட்பரால் பவடிக்லகப்

பவஸ்ட்

ஆகுது...

பாருங்க...

இல்ை

ஒண்ணு,

வண்டிய

ஆப்

கி

பபாங்க...

வழிலய

ம்பிப்

நின்னுட்டு...” அவள் பமலும் தொடரும் பபாபெ, அவ

பண்ணிட்டு மறிச்சு

து ெந்லெ அங்கு

வந்ொர். “கண்ணம்மா... என்ன இங்க நின்னு பபெிட்டு இருக்க?” அவர் பகட்கவும், “இல்ைப்பா... சும்மா ொன்... ஆபீஸ் தவார்க்லகப் பத்ெி பபெிட்டு இருந்பொம்...” அவள் ெமா

ிக்கவும், அஜலயத் ெிரும்பி முலறத்ெவர்,

“அது

பகட்கபறன்...

ொன்

ஆபீஸ்

தவார்க்னா

முடிக்கணும் இது என்ன... ஆபீஸ் தவ

அது

ஆபீஸ்லைபய

பபெி

ியிை ெனியா நின்னு ஒரு லபயன்

கூட என்ன பபச்சுன்னு? பார்க்கறவங்க ெப்பா பபெ மாட்டாங்க...” அவரது குரல்

உயரவும்,

அங்கு

நிற்பலெ

அவமானமாக

எண்ணிய

ஆத்ெிரத்துடன் கியலர மாற்றி, லபக்லக உறுமவிட்டு கி

அஜய்,

ம்பிச் தெல்ை,

பபாகும் அவலனபய கண்ணம்மா பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொள். “பபாகைாமா கண்ணம்மா...” அவ

து ெந்லெ சுப்பு பகட்கவும்,

“பபாகைாம்பா... இருந்ொலும் நீங்க அவலர முலறச்சு இருக்க பவண்டாம்... நால

க்கு என்லன என்ன பாடு படுத்ெ பபாறாபரா?” அவள் ெைிப்புடன்

கூறியபடி, ெனது வண்டிலய எடுக்கவும், அெில் ஏறிக்தகாண்ட சுப்பு, “அவன் ஏொவது பபெினா தொல்லு... நான் அவபனாட பமபனஜர் கிட்ட கம்ப்ல

ன்ட் பண்ணி... அவன் பமை ஆக்ஷன் எடுக்க தொல்பறன்... என்ன

புரியுொ?” அவர் பகட்கவும், ெலையாட்டியவள், வண்டிலய எடுத்ொள். வண்டிலய

தெலுத்ெியவ

ஆக்ெிபைட்டலரயும்

ின்

முறுக்க,

லககள் அவ

து

ென்னிச்லெயாக கவனபமா,

ப்பரக்லகயும்,

அஜய்...

அவர்க

து

பமபனஜரின் முன்பு நின்று ெிட்டு வாங்குவது பபாை எழுந்ெ கற்பலனக் காட்ெியில்

மூழ்கி

இருந்ெது.

மனக்கண்ணில்

விரிந்ெ

அந்ெ

காட்ெியில்,

கண்ணம்மாவின் இெழில் புன்னலக அரும்ப, பமலும், வியர்க்க விறுவிறுக்க தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 18

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜய்

அவ

ிடம்

வந்து

‘ொரி’

பகட்பதுவும்

கற்பலனயில்

பொன்ற,

கண்ணம்மாவிற்கு ெிரிப்பு தபாங்கியது. “என்ன கண்ணம்மா... எதுக்கு இப்படி ெிரிக்கற?” சுப்பு பகட்கவும், “இல்ைப்பா...

நீங்க

பமபனஜர்

கிட்ட

தொன்னா

எப்படி

இருக்கும்ன்னு

பயாெிச்சு பார்த்பென்... ெிரிப்பு வந்ெிருச்சு...” என்றவள், “ெரி அவலர விடுங்கப்பா... நீங்க பபான பவலை என்ன ஆச்சு... கயலுக்கு மாப்பிள்ல

ஏொவது தபாருந்ெி வந்ெொ?” ஆர்வமாக அவள் பகட்கவும்,

“எங்கம்மா...” என்று தொடங்கியவர், தொல்ை வந்ெ வாக்கியத்லெ தொல்ைி முடிக்க முடியாமல், “தமல்ை

பார்த்துக்கைாம்மா...

இப்பபா

என்ன

அவெரம்...

உங்க

அம்மா

பகட்டா... அவ பமை படிக்கட்டும்ன்னு தொல்ைிடும்மா... எல்ைாபம தகாஞ்ெம் தபாறுலமயா பார்த்துச் தெய்யைாம்... நீ தொன்னா உங்க அம்மா மறுப்பு தொல்ை

மாட்டா...”

இப்தபாழுது

அவர்

தொல்ைவும்,

கண்ணாம்மாலவயும்

தொற்றிக்

வண்டிலய ஓட்டத் துவங்கினாள். அவ வாகனங்கல

அவரது

குரைில் தகாள்

இருந்ெ

,

வைி

அலமெியாக

து கண்கள் கைங்கி, எெிரில் வரும்

மலறக்கச் தெய்ய, வண்டிலய ஓரமாக நிறுத்ெியவள்,

“கண்ணுை

தூெி

ஓட்டறீங்க

ா?

விழுந்ெிருச்சுப்பா... எனக்கு

கண்ணு

இதுக்கு

எரியுது...”

பமை

அவள்

நீங்கப பகட்கவும்,

வண்டிய அவ

து

மனநிலை புரிந்து, மறுப்பபதும் தொல்ைாமல், சுப்புவும் வண்டிலய எடுத்ொர். வட்டிற்குள் ீ வண்டி நுலழந்ெதும், முகம் முழுவெிலும் புன்னலகலய ஒட்ட லவத்துக்

தகாண்டவள்,

அவளுக்காகபவ இன்லனக்கும்

பகட்லட

காத்ெிருந்ெ பைட்டா...

அவ

து

நிலறய

ொத்ெிவிட்டு அன்லன,

உள்ப “என்ன

பவலையாம்மா...”

நுலழய, கண்ணம்மா...

வாஞ்லெயாகக்

பகட்கவும், “எப்பவும் பபாை ொன்ம்மா... இன்னிக்கு தகாஞ்ெம் ெீக்கிரபம முடிச்ெிட்படன்.... தராம்ப டயர்டா இருக்குமா... ெீக்கிரம் ொப்பிட்டு படுக்கபறன்... நால

க்கும்

ஆபீஸ் பபாகணும்... எப்படியும், அந்ெ டீம் லீடர் வரச் தொல்ைி பபான் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 19

தென்றல் பண்பலை 102.3 பண்ணுவான்...” என்றவள், அெற்கு பமல் எதுவும் பபொமல், பவகமாக உலட மாற்றிக் தகாண்டு, அபெ பவகத்ெில், உணலவ உண்டு முடித்து, கட்டிைில் விழுந்ெ மறு நிமிடம், உறங்கியும் பபானாள். வட்டிற்கு ீ வந்ெ அஜய்க்கு என்ன முயன்றும் பகாபம் கட்டுக்கடங்காமல் தபருகிக்தகாண்டிருந்ெது. கண்ணம்மாவின் ெந்லெ, அவலன உயர் அெிகாரி என்றும் கருொமல், ென்லன யாபரா என்று வி

ித்ெதும், அெற்கு மன்னிப்பு

பவண்டாமல், கண்ணம்மா வண்டிலய எடுத்ெதும் அவனது பகாபத்ெிற்கு தூப ெீபங்கள் காட்டிக் தகாண்டிருந்ென. அபெ பநரம் உள்ப இவ்வ

வந்ெ கார்த்ெிக், “ஹாய் ஹாய் ெம்பி... இது என்ன நீ

வு ெீக்கிரம் ஆபீஸ்ை இருந்து வந்துட்ட... உைக மகா அெிெயமா

இல்ை இருக்கு...” என்று வியக்க, “என்ன என்லனப் பார்த்ொ உனக்கு கிண்டைா இருக்கா என்ன?” கடுப்புடன் அஜய் பகட்கவும், “ஏண்டா மச்ெி... அந்ெ வாயில்ைா பூச்ெி கண்ணம்மா உன்லன எெிர்த்து பபெிட்டா

ா? பபெி இருந்ொ மலழ வந்ெிருக்குபம??” ஆச்ெரியமாக அவன்

பகட்கவும், மெியம் உணவு உண்ணும் பநரத்ெில்

கார்த்ெிக், கண்ணம்மாலவ

லவத்து ென்லன கிண்டல் தெய்ெது நியாபகம் வர, “உன்லனத் ொண்டா பெடிக்கிட்டு இருந்பென்... கார்த்ெிக்... என்பனாட டீம் தபாண்லணபய லெட் அடிக்கலறயா?” என்று அவனது ெட்லடலய பிடிக்க வர.... “லஹபயா... கார்த்ெிக்.... எஸ்பகப்.... இந்ெ அஜய் அலெ இன்னும் மறக்காம இருக்காபன...” என்று ெத்ெமிட்டுக் தகாண்பட, ென்னுடய அலறக் கெலவ அலடத்துக்தகாள்

, கெலவ எட்டி உலெத்ெவன்,

“இப்பபா நான் பெங்காய் ெட்னியும்... பொலெயும் சுடப் பபாபறன்... தகாஞ்ெம் தநய் ஊத்ெி சுடுன்னு தொல்ைிட்டு வருவ இல்ை... அப்பபா இருக்கு...” அஜய் அவலனக் கறுவ...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 20

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இன்லனக்கு

தநய்

எண்லணலய

எல்ைாம்

விடு

பவண்டாம்

பபாதும்...

தொல்ைிக்தகாண்பட கார்த்ெிக் தவ

அஜய்...

நான்

தகாஞ்ெம்

லைட்டா

ெிருந்ெிட்படனாக்கும்...”

ியில் வர,

“உன்லன தகால்ைப் பபாபறன் பாரு...” அஜய் அவலனத் துரத்ெவும், அந்ெ பநரம் அஜயின் தெல்பபான் இலெத்ெது.

ஒைிபரப்பு – 3 பகோபத்ெின் நிழைோய் உேது கரிசேத்ெின் சுகத்ெில் அழகோய் ெோன் தெோலைகிபறன் !! கோெல் அங்பக !!

ெனது தெல்பபானில் ஒ

ிர்ந்ெ நம்பலரப் பார்த்து ெந்பொஷமாக பபாலன

எடுத்ெவன் “ஹபைா...” என்று உற்ொகமாய் கூவ, அலழத்ெவர் தொன்னலெக் பகட்டவன், “ஹ்ம்ம்... ொப்பிடணும்மா... நீங்க தவ பகட்டுக்

தகாண்பட,

ஸ்பீக்கரில்

ிய பபாயிட்டு வந்ொச்ொ?” என்று

பபாட்டு

லவத்துவிட்டு,

ஹாயாக

பொபாவில் ொய்ந்ொன். “என்ன அதுக்குள்

நீ ஆபீஸ்ை இருந்து வந்துட்ட... தராம்ப அெிெயம் ொன்...”

அவனது அன்லன ராொ கிண்டல் தெய்யவும், “இதுக்கு

ஒண்ணும்

குலறச்ெல்

இல்ை...

ஆமா...

இன்லனக்கு

எங்கயும்

ஷாப்பிங் பபாகலையா?” பெிலுக்கு இவனும் கிண்டலைத் துவங்க.... “பபாதும்டா... தெய்துட்டு

நிறுத்து...

இருக்க...

எப்பபாப்

எங்களுக்கு

பாரு அலெ

ஷாப்பிங் விட்டா

பபாபறன்பன

கிண்டல்

பவற

தபாழுது

என்ன

பபாக்கு இருக்கு தொல்லு...”

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 21

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஏன் இங்க வந்து, என்கூட இருந்ொ தபாழுது பபாகாொ என்ன? அது ொன் அப்பாவுக்கு ரிலடயர் ஆகற வயொகிடுச்பெ... இன்னும் எதுக்கு பவலை பார்க்கணும்... அதுவும் துபாய்ை பபாய்...” குலறயாக அவன் பகட்க, ராொபவா அலமெியாக இருந்ொர். “என்ன பெிலைபய காபணாம்... அங்க பபாயாவது பவலை தெய்யணும்னு அப்படி என்னொன் இருக்பகா...” ெனது கடுப்லப அவன் பமலும் காட்டவும், “அப்பாவுக்கு அந்ெ பவலை பிடிச்சு இருக்கு.... உன்லன அங்க பவலைய விட்டுட்டு இங்க வரச் தொல்ைி நாங்க எவ்வ

வு ெடவ கூப்பிடபறாம்... நீ

பகட்டியா? அது பபாைத் ொன்... அப்பாவும் பிள்ல

யும் ஆளுக்கு ஒரு பக்கம்

என் லகயப் பிடிச்சு இழுங்க... நான் அப்படிபய தரண்டா பி

க்கத் ொன்

பபாபறன்...” பகாபமாகத் தொடங்கியவர், இவ்வாறு முடிக்கவும், ‘அம்மா...’ அஜய் அைறினான். “பின்ன என்னடா... ஆளுக்கு ஒரு மூலையிை இருந்துக்கிட்டு... நாங்க இங்க... நீயும்

உன்

ெங்லகயும்

இருக்கீ ங்க...

இது

தென்லனயிலைபய

என்ன

குடும்பமா

இல்ை

ஆளுக்கு பவற

ஒரு

மூலையிை

ஏொவொ?

எனக்கு

புரியபவல்ை பபா... அதெல்ைாம் நிலனச்ொபை தநஞ்சு வைி ொன் வருது...” அவர் அங்கைாய்க்கவும், “எனக்கு

இது

நிமிஷத்துக்குள்

ொன்

அம்மா

ஆபீஸுக்கு

பக்கம்...

இங்க

இருந்து

பத்து

ஆபீஸுக்கு பபாயிடைாம்... அதுவும் ெவிர, தபாண்லணக்

கல்யாணம் தெய்து தகாடுத்துட்டு.. கூடபவ இைவெ இலணப்பா நான் பவற அவங்க வட்ை ீ பபாய் உட்காரணுமா என்ன? எனக்குன்னு ஒரு வடு ீ வாங்கிட்படன்... அலெ எதுக்கு நான் யாருக்பகா வாடலகக்கு விட்டுட்டு, அவ வட்பைர்ந்து ீ

ஒரு மணி பநரம் டிராவல்

தெய்து தடய்ைி இங்பக வரணும்? ...” ெனது நியாயத்லெ அவன் தொல்ைவும், ராொ தபருமூச்சு விடுவது தெரிந்து, புன்னலகத்துக் தகாண்டான். “நீ அங்க பபாய் இருந்ொ...” அவர் முடிப்பெற்கு முன்பப,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 22

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அங்க பபாய் இருந்ொ தபட்பரால் தெைவு ொன் ஆகும்... பவற ஒண்ணும் ஆகாது...” என்று முடிக்கவும், “படய்...” என்று ராொ உறுமினார். “ெரி... ெரி... விடும்மா... நாமளும் அடிக்கடி இலெப் பத்ெி பபெி ெண்லட பபாட்டுக்கபறாம்.... நம்ம எதனர்ஜி ொன் பவஸ்ட் ஆகுது... அெனாை நாம தரண்டு பபரும் ஒரு ெீர்மானத்துக்கு வரைாம்... இனிபம இலெப் பத்ெி பபெ பவண்டாம்... ெரியா?” அவன் பகட்கவும், “எப்படியும் எங்க வழிக்கு வர மாட்படன்னு தொல்ற... எல்ைாத்துக்கும் பநரம் வரும் அஜய்... அப்பபா உன்லன கவனிச்சுக்கபறன்..” என்றார். “நால

க்காவது அனுபமாலவ பபாய் பார்த்துட்டு வாடா கண்ணா... அங்க

பபாய் ஒரு மாெம் ஆகுொபம...” அவர் இழுக்கவும், “ெரிம்மா... ெண்பட காலையிை பபாயிட்டு வபரன்... பபாதுமா?” என்றவன், “பவற என்னம்மா...” என்று தொடர, “இன்லனக்கு என்ன டிபன் தெய்யப் பபாற? மாவு வாங்கிக்கறியா? இல்ை நீபய அலரச்சுக்கலறயா?” “ஹ்ம்ம்... என் தபண்டாட்டி வந்து அலரச்சு தகாடுத்துட்டு பபானா....” அவன் தொல்ைி முடிப்பெற்குள், “நிஜமாவா?” ராொ அெிர்ச்ெியான குரைில் பகட்க, “ஏன்மா.... ஏன்? உங்களுக்கு தெரியாம நான் அப்படி எல்ைாம் யாலரயும் கட்டிக்க மாட்படன்... கவலைபய படாெீங்க.... உங்க கற்பலன குெிலரலய தகாஞ்ெம் கடிவா

ம் பபாட்டு கட்டி லவங்க... இங்க பக்கத்துை ஒருத்ெர்

வட்ைபய ீ அலரச்சுத் ெராங்கன்னு தொல்ைி இருக்பகன் இல்ை...” அவன் தொல்ைவும், ‘ஓ.... அொபன பார்த்பென்...’ ஆவல் வடிய, ஏமாற்றத்துடன் அவர் பகட்கவும், அஜய் ெிரிக்கத் தொடங்கினான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 23

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உங்களுக்கு தராம்ப ொன் ஆலெம்மா... ெரி தொல்லுங்க... நீங்க இன்லனக்கு எங்கயும் தவ இருக்கீ ங்க

ிய பபாகலையா? இல்ை என் கிட்ட பபெிட்டு கி

ம்பைாம்ன்னு

ா?” அவன் பபச்லெ மாற்றவும்,

“உன்கிட்ட பபெிட்டு பபாகைாம்ன்னு ொன்டா இருக்பகாம்...” பொர்ந்து பபான குரைில் ராொ தொல்ைவும், “அொன பார்த்பென்... இன்லனக்கு தவள் தவ

ிய

பபாகாம

இருந்ெிருவங்கப ீ

ிக்கிழலம ஆச்பெ... எங்க நீங்க

ான்னு

நான்

வியந்பெ

இல்ை

பபாயிட்படன்...” விடாமல் அவன் வறுத்தெடுத்ொன் . “அஜய்...

ஒரு

தபாறுலமயா

முக்கியமான பகளுடா...

விஷயம்...

நடுவுை

நாங்க

பபொபெ...”

தொல்றலெ

என்று

தகாஞ்ெம்

பீடிலகயுடன்

அவர்

தொடங்க, அஜய் பெில் பபொமல் இருக்கவும், “என்னடா... பெிலைபயக் காபணாம்...” ராொ பகட்கவும், “நீ ொபனம்மா நடுவுை பபொபென்னு தொன்ன... இப்பபா ஏன் பபெலைன்னு பகட்டா

நான்

என்ன

தொல்றது...

இப்பபா

நான்

நடுவுை

பபெவா

பவண்டாமா?” அவர் தொடங்கப் பபாகும் விஷயம் அறிந்பொ என்னபவா, அவன் இடக்காகபவ பபெ, ராொ பல்லைக் கடித்ொர். “ெரி... ெரி... தொல்ை வந்ெலெ தொல்லு... உனக்கும் ஷாப்பிங் பபாக லடம் ஆகுது...” அவன் நக்கல் தெய்ய, அெில் பகாபம் மூண்டாலும், விஷயம் சுமூகமாகபவ முடிய பவண்டுபம என்று நிலனத்ெவர், “நானும் அப்பாவும் அடுத்ெ மாெம் அங்க வரைாம்ன்னு இருக்பகாம்... அப்பா ஒரு தரண்டு மாெம் லீவ் பபாடைாம்ன்னு இருக்காருடா... அெனாை...” அெற்கு பமல் தொல்ை லெரியம் இல்ைாமல் அவர் இழுக்கவும், “அெனாை...

என்ன

தொல்ை

வரிபயா

தொல்லும்மா...

நான்

உன்

மகன்

ொபன...” கடுப்புடன் அஜய் ஊக்கினான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 24

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஏண்டா பகாபப்படற... நாங்க உனக்கு கல்யாணம் பண்ண... ஆன்லைன்ை...” அெற்கு பமல் அவனிடம் இருந்து என்ன பெில் வரும் என்பலெ உணர்ந்து ராொ தொல்ைத் ெயங்க, “அஜய்...” அவனது ெந்லெயின் குரல் ஒைித்ெது. “தொல்லுங்கப்பா...

என்ன

பவணும்

உங்களுக்கு...”

பகாபமாகபவ

அவன்

பகட்டான். “நான்

அங்க

வர

தரண்டு

மாெ

லீவ்ை

உனக்கு

கல்யாணம்

பபெி

முடிச்சுடைாம்ன்னு பார்க்கபறன்...” அவர் தொல்ைி முடிப்பெற்குள், “தெய்து... என்லன நல்ைா ெிக்க வச்ெிட்டு பபாயிடாைம்ன்னு பார்க்கறீங்க... அப்படித் ொபன... தபாண்ணு எல்ைாம் பார்த்ொச்ொ... இல்ை இனிபம ொன் பார்க்க பபாறீங்க

ா? உங்க கடலமலய முடிக்கணும், அது ொபன... நான்

என்ன பாடு பட்டாலும் பரவால்ை...” என்று பகட்டு முடிக்க, “ஆன்லைன்ை... அம்மா ஒரு தரண்டு இடம் பார்த்து வச்ெிருக்கா... அங்க வந்ெ உடபன தபாண்ணு பார்த்து நிச்ெயம் தெய்துடைாம்ன்னு இருக்பகாம்... அப்பறம் பவணும்னா நான் ஒரு மாெம் லீலவ எக்ஸ்ட்தடன்ட் பண்ணிட்டு கல்யாண

பெெி

முடிவு

தெய்துடைாம்ன்னு

இருக்பகன்...”

அவர்

ெனது

ெிட்டத்லெச் தொல்ைவும், “அது எதுக்கு ெண்டச் தெைவு... எப்படியும் நான் என்ன பெில் தொல்ைப் பபாபறன்னு உங்களுக்கு ொன் தெரியுபம...” அவன் விடாமல் பகட்டான். “தரஜிஸ்டர் எல்ைாம் தெய்யைடா... சும்மா அப்படிபய உனக்கு தபாறுத்ெமான தபண்லணப் பார்த்து பபெி வச்ெிருக்கா... அவ்வ

வு ொன்...” தபாறுலமலய

இழுத்து பிடித்துக் தகாண்டு அவர் தொல்ைவும், “யாருக்கு கல்யாணம்... ஸ்ரீஜித்க்கா... ஆனாலும் நீங்க தராம்ப சுறுசுறுப்புப்பா... அவன்

தராம்ப

ெின்ன

லபயன்...

தரண்டு

வயசு

ொபன

ஆகுது”

நக்கைடிக்கவும், “அஜய்...” ராொ அடக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 25

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ

சும்மா

இரும்மா...

தபாண்ணு

பார்க்க

பபாபறாம்....

கல்யாணம்ன்னு

இன்னும் எத்ெலன ெடலவ என்லன பைியாடு ஆக்கப் பபாறீங்க... பபாதும் விட்டுடுங்க... எனக்கு கல்யாணமும் பவணாம்... ஒண்ணும் பவணாம்... நான் இப்படிபய

இருந்துட்டு

பிடிச்ெிருக்கு...

எந்ெ

பபாபறன்...

கவலையும்

இப்படி

இல்ை...

இருக்கறது

என்பனாட

ொன்

எனக்கு

பவலைலய

நான்

பார்த்துட்டு இருக்பகன்... நான் ெிங்கி

ா இருக்கறதுை உங்களுக்கு என்ன பிரச்ெலன... அம்மாலவ

ெலமச்சு

பபாடவான்னு

எல்ைாம்

கஷ்டமா

இருக்கு?

நீங்க

கூப்பிடபறனா...

நிலனக்காெ லீவ்

இல்ை

பபாது....

எல்ைாம்

ொபன...

உங்களுக்கு

பபாட

நாபன

என்ன

பவண்டாம்...

இலெ

கஷ்டமா அங்பகபய

இருந்துக்பகாங்க... இங்க எவனும் கல்யாணம் தெய்துக்க ெயாரா இல்ை... என்லன மட்டும் பார்க்க வரதுன்னா வாங்க... இல்ை நீங்க வரத் பெலவபய இல்ை...” படபடதவன்று அஜய் பபெி முடித்ொன். “அஜய்... பபான ெரவ...” ராொ தொடங்குவெற்கு முன்பப, “பபாதும்னு உங்கப

தொன்பனன்...

ாட நம்பலர பி

இனிபம

கல்யாணத்லெ

பத்ெி

பபெின ீங்க...

ாக் பண்ணி வச்ெிருபவன்...” அஜய் மிரட்ட,

“எங்களுக்கு உன்பனாட பிள்ல

... நம்ம வாரிலெ பார்க்க பவண்டாமாடா...”

ஒரு குடும்பத் ெலைவியாய் தகஞ்ெைாக ராொ பகட்கவும், “அதுக்குத்

ொன்

தபாண்ணுன்னா... பவணும்னா

நம்ம

ஸ்ரீஜித்

அவன்

உங்க

அனுபமாலவ

தொல்ைைாம்...

அத்ொன்

நான்

இருக்காபனம்மா... வாரிசு

இன்னும்

ொபன... தரண்டு

தொன்னா

அனுபமா ஆல

குழந்லெ

பகட்பார்...”

அவன்

உங்க

விடுங்க... தபத்துக்க தொல்ைிக்

தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “நீ

மட்டும்

நாங்க

தொல்றது

எலெயும்

பகட்காபெ...”

அவனது

ெந்லெ,

ஸ்ரீனிவாென் இலடப்புக,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 26

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஆமா...

அப்படித்

வரதுன்னா

ொன்...

வரபவ

அப்படிபய

பவண்டாம்...

வச்ெிக்பகாங்க...

என்லன

நீங்க

இதுக்காக

பார்க்கறதுக்குன்னா

மட்டும்

வாங்க...” கறாராக அவன் பபெவும், “எப்படி

பபெறான்

பார்த்ெியா

உன்

பிள்ல

...

இவலன

எல்ைாம்

ெின்ன

வயசுபைபய நாலு ெட்டு ெட்டி வச்ெிருக்கணும்... அப்பபா தெய்யாம விட்டது தராம்ப

ெப்பா

பபாய்...

ெலையிை

ஏறி

உட்கார்ந்து

குெிக்கறான்...”

ஸ்ரீனிவாெனின் ெத்ெமும், “அவன் ொன் ஏபொ புரியாம பபெறான்னா... நீங்களும் ஏங்க?” ராொ அவலர ெமாொனப்படுத்தும் தொற்களும், அஜயின் காெில் விழ, “ெீக்கிரம் எனக்கு ஒரு முடிலவ தொல்லுங்க... நீங்க வரீங்கன்னா... அதுக்குத் ெகுந்ொ பபாை நான் ரூலம கி

ீன் பண்ணனும்...” என்று தொல்ைிவிட்டு,

ெயவு ொட்ெண்யம் இன்றி அவன் பபாலன அலணக்க, அலெக் பகட்டுக் தகாண்டிருந்ெ கார்த்ெிக்கிற்கு மனெினில் பயம் மூண்டது. “ரூலம

கி

ீன்

பண்றதுன்னா...

நம்மல

யும்

தவ

ிய

அனுப்பிருவானா?

நல்ை ொப்பாபடாட... தராம்ப அட்லவஸ் தெய்யாெ... எந்ெ தகட்ட பழக்கமும் இல்ைாெ பிதரண்ட் நமக்கு பவற எங்க கிலடப்பான்...” கார்த்ெிக் பயாெித்துக் தகாண்பட நிற்கவும், கண்கல

இறுக மூடிக் தகாண்ட அஜய்,

“என்ன கார்த்ெிக்... என்ன அங்பகபய நின்னுட்டு இருக்க... பெிக்கலையா?” என்று பகட்க, “ஏன் அஜய்... அவங்க உனக்கு ஒரு நல்ைது தெய்து பார்க்கணும்னு ொபன ஆலெப்படறாங்க...

நீ

ஏன்

இப்படி

எல்ைாம்

பபெற...”

என்று

ெீரியொக

தொடங்கியவன், “நான்

எல்ைாம்

எங்க

மாட்படங்கிறாங்கப பகட்கறவங்க

வட்ை ீ

ன்னு

இப்படி

கல்யாணம்

ஃபீல் ெத்ெம்

தெய்துக்கறியான்னு

பண்ணிட்டு பபாடற....”

இருக்பகன்...

ஏக்க

பகட்க

நீயானா...

தபருமூச்லெ

விட்டுக்

தகாண்பட, கார்த்ெிக் அவன் அருகில் வந்ெமர்ந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 27

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஹ்ம்ம்... கல்யாணத்லெ பத்ெின பஜாக்ஸ் எல்ைாம் வருபெ... அதெல்ைாம் நீ படிச்ெிருக்கியா?” புெிராக அஜய் வினவ, “ஓ... படிச்ெிருக்பகபன... எல்ைாம் தராம்ப பஜாக்கா இருக்கும் அஜய்... ெிை ெமயம் உருண்டு பிரண்டு ெிரிக்கைாம்...” ெிரித்துக் தகாண்பட கார்த்ெிக் பெில் தொல்ைவும், “அப்படித் ொன்... அந்ெ பஜாக் பபாைத் ொன் நம்ம கல்யாண வாழ்க்லகயும் ஆகிடும்...

மத்ெவங்க

ெிரிப்பாங்க...

நாம

எல்ைாம்

ொன்

நம்லமப்

அடிபடணும்...

பார்த்து

அந்ெ

உருண்டு

பஜாக்

பிரண்டு

எல்ைாம்

சும்மா

தொல்ைை... அவனவன் அனுபவிச்சு தொல்ைி இருக்கான்...” அஜய் வி

க்கம்

தொல்ைவும், கார்த்ெிக் ‘பே’ என்று விழிக்க, “அெனாை நீயும் கல்யாணம் தெய்துக்காபெ கார்த்ெிக்... அதெல்ைாம் நமக்கு ெரி

வராது...

தபாண்ணு

அதுவும்

உன்லன

உன்

பகரக்டருக்கு...

அடிச்பெ

துலவச்சு

கல்யாணம்

பபாட்ருவா...

தெய்ெ... அதுவும்

ெண்ணியிை...” கிண்டைாக தொல்ைிவிட்டு அஜய் அடுக்கல

அந்ெ நல்ை

க்குள் தெல்ை,

அவன் நகர்ந்ெதும், ென்லனபய தநாந்துக் தகாண்ட கார்த்ெிக், “உனக்கு இது பெலவயாடா... ஒரு தநய் பொலெக்கு ஆலெப்பட்டு... ‘பே’ன்னு முழிக்கறிபய...” என்று ெனக்குத் ொபன பபெிக் தகாண்டு அமர்ந்ெிருந்ெவன், “கார்த்ெிக்... பொலெ தரடி...” அஜயின் குரல் வந்ெ ெிலெயில், கார்த்ெிக் நகரத் தொடங்கி இருந்ொன். “அஜய்... லநட் ஏொவது பபய் படம் பார்க்கைாமா?” வாயில் பொலெலய அலடத்துக் தகாண்பட கார்த்ெிக் பகட்கவும், அஜயிடம் இருந்து பெில் ஏதும் இல்ைாமல் பபாகவும், கார்த்ெிக் அவலன ெிரும்பிப் பார்க்க, அஜய் ெீவிர பயாெலனயில் இருப்பலெப் பார்த்ெவன், “என்னாச்சு அஜய்... என்ன

பபய்

படம்

பார்க்கைாம்ன்னு

ொன்

பயாெிச்ெிட்டு

இருக்கியா?...”

அலைய

விடறதுன்னு

பயாெிச்ெிட்டு

அப்பாவியாக அவன் பகட்கவும் “இல்ை...

உன்லன

எப்படி

பபயா

இருக்பகன்.. ெீக்கிரம் ொப்பிட்டு எழுந்ெிருடா...” அஜய் கடுப்படித்ொன் . தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 28

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அஜய் பொ ஹாட் டுபட... ஐஸ் வாட்டர் குடிக்கறயா?” அெராமல் அவலன கைாய்த்ெவன், உண்ட ெட்லட எடுத்துக் தகாண்டு எழுந்ொன். ெனக்கான பொலெலய அஜய் வார்க்கத் தொடங்க, “நீ பபாய் ொப்பிடு அஜய்... நான்

உனக்கு

தெய்துத்

ெபரன்...”

கார்த்ெிக்

அவன்

லகயில்

இருந்ெ

கரண்டிலய லகப் பற்ற நிலனக்க, “பவண்டாம் ராொ... நான் பொலெய முழுொ ொப்பிட நிலனக்கிபறன்... நீ லக வச்ெ... அலெ பிச்சு பிச்சு ொன் ெருவ... தகாத்து பொலெ மாெிரி... நாபன தெய்துக்கபறன்... நீ பாத்ெிரம் கழுவு...” அஜய் தொல்ைவும், “எப்படியும் பொலெய பிச்சுத் ொபன ொப்பிடுவ... அப்படிபயவா... முழுங்கப் பபாற?” அவன் பகட்கவும், “பிச்சு ொப்பிடபறன்... இல்ை... பிக்காம முழுங்கபறன்... ஆனா... என் ெட்டுை பொலெ முழுொ ொன் பவணும்... பபாய் பாத்ெிரம் கழுவு கார்த்ெிக்... அப்பபா ொன் நால

க்கு ெலமயல் தெய்ய முடியும்...” தொல்ைிவிட்டு, ெனக்கான

பொலெகல

எடுத்துக் தகாண்டு, அஜய் ொப்பிட அமர்ந்ொன்.

“இதுை இருந்து ெப்பிக்கைாம்ன்னு பார்த்ொலும் விடபவ மாட்படங்கிறாபன... வயிறு நிலறய தகாட்டிக்கிட்ட இல்ை கார்த்ெிக்... பபாய் பவலைய தெய்... அப்படிபய

வடு ீ

காைி

தெய்யணுமான்னும்

பகட்டுக்க....”

ெனக்குள்

பபெிக்தகாண்டவன், “ஏன்

அஜய்...

அப்பா

அம்மா

எப்பபா

வருவாங்க?”

கார்த்ெிக்

பபச்சுக்

தகாடுத்ொன். “ஆமா... கார்த்ெிக் தொல்ை மறந்துட்படன் பாரு...” என்று தொடங்கியவன், பொலெலய வாய்க்குள் ெள்

,

“படய்... தொல்ைித் தொலைபயண்டா...” என்று ெிறிது பயம் எட்டிப் பார்க்க, கார்த்ெிக் மனெில் தபாருமிக் தகாண்டான். “அம்மா அப்பா வந்து தரண்டு மாெம் ெங்குவாங்க பபாை... அப்பபா நான் எப்பவும் பபாை ஹால்ைபய படுத்துக்கபறன்டா... எங்க அம்மா அப்பா இங்க

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 29

தென்றல் பண்பலை 102.3 இருக்கறதுை உனக்கு ஒண்ணும் பிரச்ெலன இல்லைபய...” அஜய் பகட்கவும், அவலன எெில் பெர்ப்பது என்பது பபாை பார்த்ெ கார்த்ெிக், “எனக்கு ஒண்ணும் இல்ை அஜய்... இது உன்பனாட பி

ாட்... என்லன நீ ொன்

இங்க ெங்க அனுமெிச்சு இருக்க... என்லன பகட்கறபய, தநகிழ்ந்ெ குரைில் கார்த்ெிக் பகட்கவும், “இல்ை கார்த்ெிக்... நான் உன்லன ெங்குன்னு தொல்ைிட்படன்... அதுக்காக உன்லன நான்... என் இஷ்டப்படி ஆட்டி லவக்கக் கூடாது இல்ை.. அது ெப்பு...” அவன் வி

க்கினான்.

“நாம எப்பவும் ஹால் பொபாவுை ொபன படுத்துக்கபறாம் அஜய்... அப்படிபய இருந்துக்கைாம்... அவங்க ஒரு ரூம்ை இருக்கட்டும்... எனக்கு, நீ பகட்டபெ தபரிய விஷயம் நண்பா...” என்றவன், பவகமாக பாத்ெிரம் கழுவத் தொடங்க, அஜய் உண்டு முடித்ொன். இருவரும் டி.வி. பார்க்கத் தொடங்கினாலும், அஜயின் எண்ணம் முழுவதும், ெனது

அன்லனயிடம்

பபெியெிபைபய

சுற்றிக்

தகாண்டிருந்ெது.

அபெ

எண்ணத்பொடு, உறங்கியும் பபானான். மறுநாள் காலைப் தபாழுெில், கண்ணம்மாலவ எழுப்பிய அவ மீ னா...

“கண்ணம்மா...

மணி

அஞ்பெ

முக்கால்

ஆகுபெ

து ொய்

கண்ணம்மா..

பகாவிலுக்கு பபாகணும்னு தொன்னிபய...” என்று எழுப்பவும், “ஐபயா ஆமாம்மா... லடம் ஆச்சு... பபாயிட்டு வந்ொ ொன்... அவன் பபான் தெய்ொ கி

ம்ப ெரியா இருக்கும்... எனக்கு நல்ைா சூடா மி

கு ெீரக ரெம்

லவம்மா... ொப்பிட்டு... அவன் கூப்பிடலைன்னா தரஸ்ட் எடுக்கபறன்... ெ

ி

பிடிக்கிற மாெிரி இருக்கு... ெலைய பவற வைிக்குது...” என்றவள், எழுந்து கு

ித்துவிட்டு வந்ொள்.

“அப்பபா

இன்னிக்கு

வர

முடியாதுன்னு

தொல்ைிபடன்...

எதுக்கு

கஷ்டப்பட்டுக்கிட்டு பபாற?” காபிலய நீட்டிக்தகாண்பட மீ னா தொல்ைவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 30

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அதெல்ைாம் முடியாதும்மா... எனக்கு பபாபய ஆகணும்... இல்ை அந்ெ ஆளு எல்ைார்

முன்னாலையும்

கடுப்படிக்கும்”

என்றவள்

சூடான

காபிலய

குடித்துவிட்டு, ெனது லபலய எடுத்துக் தகாண்டாள். “இன்னிக்கு ஒரு நாள் ொபன வட்ை ீ இருன்னு தொல்பறன்... ெலைவைின்னு தொல்ைிட்டு...

இப்படி

ெனிக்கிழலம

ொபன...”

அரக்க

பரக்க

அவ

ிடம்

ஆபீஸுக்கு வாெிட்டவாபற,

ஓடினா

எப்படி...

வண்டி

வலர

தொடர்ந்ெவலர முலறத்ெவள், “ஒரு ெலைவைிலயப் பார்த்ொ...அடுத்து தபரிய பூகம்பம் வரும் ... அது பவண்டபவ பவண்டாம்

இந்ெ ெலைவைி பபாயிந்ெி... இட்ஸ் கான்ம்மா....

பொ படான்ட் வரி... பீ.... ஹாப்பி...” என்று வண்டிலய நகர்த்ெியவள், “கவலைப்படாபெம்மா... எப்படியாவது ஓபி அடிச்ெிட்டு வரப் பார்க்கபறன்... அப்பறம் தகாஞ்ெம் தவ வண்டிலய கி

ிய ஊலரச் சுத்ெற பவலை இருக்கு...” என்றவள்,

ப்பிக் தகாண்டு பநராக பகாவிலுக்குச் தென்றாள்.

காலை 6.45.... வழக்கம் பபாை அைாரத்ெின் ெத்ெத்ெில் கண் விழித்ெவன், ஏபனா பொம்பைாய் இருக்க... மீ ண்டும் கண்கல

மூடிக் தகாண்டு புரண்டு

படுத்ொன். அெிெயமாக அவன் எழாெலெப் உணர்ந்ெ கார்த்ெிக், பபார்லவலய விைக்கி, அஜலய அெிெயப் பிறவி பபாைப் பார்த்ொன்.... கண்கல

மூடி, இன்னும் உறங்கும் அவலனப் பார்த்ெ கார்த்ெிக், “அஜய்...

மச்ெி... என்ன இன்னும் தூங்கிட்டு இருக்க? உடம்பு முடியலையா?” என்று பகட்க, “பபா கார்த்ெிக்... இப்பபா எதுக்குடா என்லன எழுப்பற... தூக்கம் தூக்கமா வருது...” என்று பொம்பைான குரைில் கூறியவன், கண்கல பொள்கல

குலுக்கிக்தகாண்ட

கார்த்ெிக்,

ெனது

மூடிக் தகாள்

பபார்லவக்குள்

,

புகுந்து

தகாண்டான். மணி ஏலழ தநருங்கும் பவலையில், “ஹபைா... நான் தஜய் பபெபறன் கண்மணி... குட் மார்னிங்... அண்ட் ஹவ் அ சூப்பர்ப் வக் ீ என்ட்...” அஜயின் குரல் பபார்லவக்குள் இருந்து தவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ி வரவும்,

ர ம் யா

pg. 31

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எங்கடா...

எைி

இன்லனக்கு

டூட்டிய

ஜாயின்

பண்ணலைபயன்னு

பார்த்பென்... கதரக்ட் லடமுக்கு டிங் டாங்ன்னு ஆஜராகிடுச்பெ.... என்பன அஜயின்

கடலம

உணர்ச்ெி...”

என்று

புைம்பியபடி,

கார்த்ெிக்

ெிரும்பிப்

படுக்க.... “இன்லனக்கு நம்ம நிகழ்ச்ெியிை A. R. ரஹ்மான் ஸ்தபஷல்... உங்களுக்கு பிடிச்ெ...

அவபராட

கண்மணியின்

இலெயிை

குரல்

தவ

அஜயின்

ிவந்ெ

காெில்

பாடலைப்

பாய்ந்து

பாடுங்க

தஜய்...”

தூக்கத்லெ

விரட்ட,

புத்துணர்ச்ெியுடன் எழுந்து அமர்ந்ெவன், “நான் இன்லனக்கு பாட்தடல்ைாம் பாடப்பபாறது இல்ை கண்மணி... இன்னும் எனக்கு

தூக்கபம

பாடுவங்க ீ

ாம்...

தெய்யறதுனாை...

கலையை... நான்

உங்க

இன்லனக்கு

அெனாை...

இன்லனக்கு

ப்பராக்ராமுக்கு என்பனாட

தடய்ைி...

விருப்பம்..”

நீங்கப

பாட்டு

ெவறாம அஜய்

கால்

தகஞ்ெிக்

பகட்கவும், “அய்பயா... ெிடீர்ன்னு பாடச் தொன்னா நான் என்ன பாடறது... நான் தரடியா வரலைபய...” அவள் பெிலுக்கு தகஞ்ெவும், “நீங்க எல்ைாம் தரடியா ொன் இருப்பீங்க... சும்மா கால் பண்ணிபனன்னு தொல்ை, எத்ெலன பபர் பபான் தெய்வாங்க... அப்பபா நீங்க ொபன ஏபொ ஒண்ணு தெய்யணும்... அது ொபன உங்க தென்றல் fm பமாட ரூல்ஸ்...” ெனக்கு இது எல்ைாம் தெரியும் என்பலெ அவன் தபருலமயாகச் தொல்ை “ஓபக தஜய்... நீங்க என்பனாட தரகுைர் காைர்... விரும்பிப் பகட்கறதுனாை... நான்

பாடபறன்...

ஆனா...

என்ன

பாடறது?”

அவள்

பயாெிப்பது

பபாை

இழுக்கவும், “ஓபக கண்மணியிை இருந்து... ஒரு பாட்டு...” அஜய் எடுத்துக் தகாடுக்கவும், “ஓ... தவயிட்...” என்றவள், பறந்து தெல்ை வா பறந்து தெல்ை வா ஜஸ்ட் லைக் ெட்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 32

தென்றல் பண்பலை 102.3 பறந்து தெல்ை வா பறந்து தெல்ை வா புத்ெம் புது தவ

ி புத்ெம் புது தநாடி

ெிக்கியது தமாழி புத்ெம் புது தவ

ி புத்ெம் புது தநாடி

ெிக்கியது தமாழி ெித்ெிக்குது வழி கண்மணி பாடி முடிக்கவும், அஜய் இங்கு லகத் ெட்டத் துவங்க.... “ஓ... பெங்க்ஸ்... நன்றி தஜய்...” என்று அவள் ெிரிக்க, “தராம்ப சூப்பர் கண்மணி... உங்க குரல் தராம்ப நல்ைா இருக்கு...” என்று அவன் பமலும் தொடரவும், “ெரி தொல்லுங்க தஜய்... இன்லனக்கு உங்களுக்கு பெிைா நான் பாடிட்படன்... நால

க்கு இந்ெ மாெிரி ொக்கு எதுவும் தொல்ைாம... நீங்க நான் தொல்றலெ

தெய்து ொன் ஆகணும்... உங்களுக்கு இன்லனக்கு என்ன பாட்டு பபாடறது?” கண்மணியின் பகள்விக்கும்... பயாெிக்காபெ பபா ஜஸ்ட் லைக் ெட் யாெிக்காபெ பபா ஜஸ்ட் லைக் ெட் பெிலுக்கு அஜயும் பாட்டிக் காட்டவும், “ஹஹாஹ்....

இன்லனக்பக

பாட்டு

பாடிட்டீங்கப

...

இதெல்ைாம்

பபாங்காட்டம் தஜய்... ெரி... அடுத்ெ காைர் லைன்ை இருக்காங்க... நாம நால

க்கு பபெைாம்... லப தஜய்...” என்று இலணப்பு துண்டிக்கப்படவும்,

அஜய் அவெரமாக fm பரடிபயாலவ இயக்க, “பநயர்கப

...

இப்தபாழுது

நாம்

பகட்டுக்

தகாண்டிருப்பது

தென்றல்

பண்பலை 102.3ல் தென்றல் ராகம்... இப்தபாழுது தஜய் விரும்பிக் பகட்ட ‘ஓபக கண்மணி’ படப் பாடலை நாம் பகட்பபாமா? பாடலைத் தொடர்ந்து நம்முடன் பபெ காத்ெிருக்கும் நபர் யாருன்னு பார்க்கைாமா?

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 33

தென்றல் பண்பலை 102.3 இப்பபா புதுொ ரிலீஸ் ஆகி இருக்கற படத்துை இருந்து... ஒரு அருலமயான பாடல்....

பகட்டு

மகிழுங்கள்...

தென்றல்

ராகங்க

ில்

கலரயுங்கள்....”

கண்மணியின் குரலைத் தொடர்ந்து, அந்ெ பாடல் பரடிபயாவின் வழியாக தவ

ியில் கெிய, அப்படிபய ொய்ந்து கண்கல

மூடிக் தகாண்ட அஜய்...

அந்ெ கண்மணிலய கற்பலனயில் கண்டு, ரெிக்கத் தொடங்கினான்.

ஒைிபரப்பு – 4 பகோபத்ெின் தமோத்ெ உருவிலும் ஒரு ஓரத்ெில் சிந்தும் கரிசேத்ெில் தவறுப்புகள் எல்ைோம் தெோலைந்து பபோக எங்பகோ உள்ளுக்குள் இேிக்கபவ தசய்கிறது!!

“அஜய்... மணி பத்ொக பபாகுது... என்ன நீ இன்னும் தூங்கிட்டு இருக்க...” கார்த்ெிக் அஜலய எழுப்புவெற்காக குரல் தகாடுக்கவும், “இன்னும்

தகாஞ்ெ

பநரம்

கார்த்ெிக்...

நான்

எட்டு

மணிக்கு

ொபன

தூங்கிபனன்...” என்றபடி பொபாவில் புரண்டவன், தொப்தபன்று கீ பழ விழ, விழுந்ெ பவகத்ெில், கண்கல

த் ெிறந்துப் பார்த்ெபபாது, அவலனப் பார்த்து

கார்த்ெிக் ெிரித்துக் தகாண்டிருக்க, அவன் மீ து ெலையலணலய எடுத்து வெினான். ீ “இதுக்குத் ொன்... கூப்பிட்ட உடபன கண்லணத் ெிறந்து பார்க்கணும்...” என்று பமலும் ெிரிப்புடன் கார்த்ெிக் அவலன கிண்டல் தெய்ய, “படய்...

நால

என்னிக்காவது

தெ ன் ற ல்

க்கு

ெண்பட...

எழுந்து

ப ண் ப லை

நீ

பண்ணிரண்டு

இருக்கியா?

102.3by

நால

ர ம் யா

க்கு

மணிக்கு உனக்கு

குலறஞ்சு

லவக்கிபறன்

pg. 34

தென்றல் பண்பலை 102.3 கச்பெரிய...” என்று கறுவிக் தகாண்பட, அஜய் பல் துைக்க ப்ரஷ்லஷ எடுக்க, கார்த்ெிக் அவனுக்கு காபி பபாடத் துவங்கினான். “என்னடா கார்த்ெிக் இன்னிக்கு தராம்ப அெிெயமா இருக்கு... எனக்கு முன்ன நீ எழுந்து... காபி எல்ைாம் பபாடபற... ஏண்டா மச்ொன்... இப்படி ஒரு விபரீெ பயாெலன

உனக்கு...

ெிருத்ெிட்டாறா

ெனிக்கிழலமங்கறொை

என்ன?”

வாயில்

இருந்ெ

ெனி

பபஸ்ட்

பகவான்

உன்லன

நுலரயுடன்

அஜய்

கார்த்ெிக்லக வம்பிழுக்கவும், “இல்ைடா மச்ொன்... இன்லனக்கு ெனிக்கிழலம இல்ை...” கார்த்ெிக் மீ ண்டும் அலெபய தொல்ைி இழுக்கவும், “அலெத் ொன் நான் தொல்ைிட்படபன...” “அது

ொன்

பெங்களுக்கு

அஜய்... காபி

ெனிக்கிழலமயும் பபாட்டுக்

அதுவுமா...

தகாடுத்ொ...

நாலு

பொம்பபறிப்

புண்ணியமா

பபாகுமாம்...

காலையிை ொன் கண்மணி தொன்னா.... எனக்கு உன்லன விட்டா பவற யாலரடா தெரியும்... அது ொன்... உனக்பக நாலு காபிலயயும் பபாட்டுக் தகாடுத்து புண்ணியமும் பெடிக்கப் பபாபறன்... என்ன நான் தொல்றது ெரி ொபன

நண்பா...”

பகட்கவும்,

ெீரியொக

வாயில்

முகத்லெ

இருந்ெ

லவத்துக்

பபஸ்ட்

தகாண்டு

நுலரலய

கார்த்ெிக்

வாஷ்பபெினில்

உமிழ்ந்துவிட்டு, “உன்லன எல்ைாம் நான் பல் வி இப்பபா

ெிட்டறது

பவஸ்ட்...”

க்கறதுக்கு முன்ன ெிட்டி இருக்கணும்...

என்று

அஜய்

பல்லைக்

கடிக்க,

ெனது

ெட்லடலய ெட்டிக் தகாண்டவன், இரண்டு காபியுடன் லடனிங் படபி

ில்

அமர்ந்ொன். அஜயும்

சுத்ெம்

தெய்து தகாண்டு வரவும்,

அவனிடம்

காபிலய நீட்டிய

கார்த்ெிக், “ஏன் அஜய்... அம்மா தொல்றா மாெிரி கல்யாணம் தெய்துக்கிட்டாத் ொன் என்ன? எத்ெலன நால

க்கு இப்படி ெனியாபவ இருப்ப... உனக்கும்

என்ன இருபத்ெி ஒன்பது வயெிருக்குமா? இது கல்யாணம் தெய்துக்கற வயசு ொன... என்ன ொன் தபாண்ணுங்கப

ாட குழந்லெங்க இருந்ொலும்... அம்மா

அப்பாக்கு, லபயனுக்கு கல்யாணம் தெய்து பார்த்து, அவபனாட குழந்லெய தகாஞ்ெணும்ங்கற ஆலெ இருக்கும் இல்ை...” தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 35

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இருக்கும் ொன்...” தமாட்லடயாக அஜய் நிறுத்ெ, “அப்பபா தெய்துக்கைாம் இல்ை... அவங்க ெரப்பு நியாயம் புரியுொ உனக்கு... அப்பறம் ஏன் கல்யாணம் தெய்துக்க மாட்படங்கிற...” “ஏன்னா எனக்கு ெமிழ்ை பிடிக்காெ ஒபர வார்த்லெ கல்யாணம் ொன்... அந்ெ வார்த்லெய தொன்னாபை எனக்கு வாந்ெி வரும் பபாை ஆகுது...” முகத்லெ சு

ித்துக் தகாண்டு அஜய் தொல்ைவும், கார்த்ெிக் அவலன முலறத்ொன்.

“என்ன

முலறக்கிற...

எனக்கு

பிடிக்கலைன்னா

நான்

என்ன

தெய்யறது

தொல்லு... எனக்கு இந்ெ லைஃப் ொன் பிடிச்ெிருக்கு... இப்படிபய இருந்துட்டு பபாபறபன...” “அப்படிபய

எப்படி

அஜய்

விட

முடியும்...

உனக்குன்னு

ஒருத்ெர்

பவண்டாமா?” “அது ொன் அம்மா அப்பா... ஸ்ரீஜித் எல்ைாரும் இருக்காங்கப

... அவங்க

பபாொொ எனக்கு...” விடாமல் அஜய் பகட்கவும், “பபாொதுடா...

உன்பனாட

மனசுை

இருக்கறலெ

பஷர்

பண்ணிக்க...

உனக்குன்னு ஒருத்ெர் பவண்டாமா?” கார்த்ெிக்கின் பகள்விக்கு, “ஏன், எனக்கு மனசுக்கு கஷ்டமா இருக்குன்னு உன்கிட்ட தொன்னா நீ பகட்க மாட்டியா என்ன?” என்ற அஜயின் பெிைில் கார்த்ெிக் தகாலைதவறியுடன் அவலன முலறத்ொன். “படய் கார்த்ெிக்... எங்க அம்மா அப்பா... விெம் விெமா இந்ெ பகள்விய பகட்டு... ஒண்ணும் தெய்ய முடியாம இப்பபா முழிச்ெிட்டு இருக்காங்க... நீ எல்ைாம்

எனக்கு

பச்ொ...”

அஜய்

அவனது

முலறப்லப

கிடப்பில்

பபாட்டுவிட்டு, காபி கப்புடன் எழவும், ெிறிது பநரம் அவலனபய பகாபமாக பார்த்துக் தகாண்டு கார்த்ெிக் அமர்ந்ெிருந்ொன். “காபி கப் காயக் கூடாொம் கார்த்ெிக்.... அலெ காய லவக்கறவங்களுக்கு அப்பறம்

காபித்

ெண்ணிபய

கிலடக்காொம்...

காபிபூரணிக்கு

பகாபம்

வந்ெிருமாம்...” அஜய் தொல்ைவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 36

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஆமா...

அது

யாரு

காபிபூரணி?”

கார்த்ெிக்

பகட்டுக்

தகாண்பட

அவன்

அருகில் வர, “அன்னத்துக்கு கடவுள் அன்னபூரணி... அப்பபா காபிக்கு கடவுள் காபிபூரணி ொபன...”

புருவத்லெ

பமபை

ஏற்றி

அஜய்

பகட்கவும்,

கார்த்ெிக்

ெலையிபைபய அடித்துக் தகாண்டான். “பார்த்துடா...

இருக்கற

மூல

யும்

கைங்கிற

பபாகுது...”

அஜய்

அவலன

கைாய்க்கும் பணிலய ென் லகயில் எடுக்க, “உனக்கு கண்மணிலய பிடிச்ெிருக்கு ொபன...” என்று ெம்பந்ெமில்ைாமல் கார்த்ெிக் பகட்கவும், “பிடிச்ெிருக்கு... ஆனா... அதுக்கும்... உன் மூல

குழம்பறதுக்கும்

என்ன

ெம்பந்ெம்ன்னு எனக்கு புரியலைபய மச்ொன்...” இன்னமும் விடாமல் அஜய் அவலன கிண்டல் தெய்ய, “அவல

மட்டும் நீ கல்யாணம் பண்ணி கூட்டிட்டு வந்துட்டா... இப்படி

விடியகாலை ஏழு மணிக்கு பரடிபயாலவ வச்சு... கண்மணிக்கிட்ட பபெ லைன் கிலடச்ெிருச்சுன்னு என்லனயும் எழுப்பி... அலரகுலறயா தூங்கியும் தூங்காம ஆபீஸ் பபாற தகாடுலம எனக்கும் இருக்காது இல்ை... குழந்லெ பிள்ல

க்கு முழு தூக்கம் இருந்ொத் ொன் மூல

வ

ருமாம்... இப்பபா

என்லன நீ படுத்ெற தகாடுலமயிை, ஒரு நாள் இல்ை ஓருநாள்.. தூக்கம் இல்ைாம... வி

என்

மூல

குழம்பித்

ொன்

பபாகும்...”

கார்த்ெிக்

தபரிொக

க்கம் தொல்ைவும், ‘ஓ...’ என்று ஒபர வார்த்லெயில் அஜய் அந்ெ பபச்லெ

முடிக்கவும், கார்த்ெிக்கிற்கு ஏமாற்றம் பரவியது. இருந்ொலும், விடாமல் பவொ

மாக மாறி, “கண்மணிலய பிடிச்சு இருந்ொ...

பநரா பபாய் பரடிபயா ஸ்படஷன்லைபய அவங்கல

பார்த்து பபெிட்டு

வந்துடைாமா?” “பபெி... என்லன தஜயிலுக்கு அனுப்ப எத்ெலன நா

ாடா பி

ான் பண்ணற?”

என்ற அஜயின் பகள்விக்கு கார்த்ெிக் பல்லைக் கடித்ொன். “நிஜமா

தொல்பறன்...

உனக்கு

பிடிச்ெிருக்கு

ொபன...”

விடாமல்

அவன்

தொடரவும், தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 37

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பிடிச்ெிருக்கு... ஆனா... அந்ெ கண்மணி ஏற்கனபவ கல்யாணம் ஆனவ

ா!?

அறுபது வயசு கிழவியா!? இது எதுவுபம நமக்குத் தெரியாபெ கார்த்ெிக்... நானும் ஒரு ஆர்வத்துை... அவ எப்படி இருப்பான்னு பார்க்க, தநட்ை எல்ைாம் ெர்ச் பண்ணிப் பார்த்பென்... ஆனா... ஒரு பபாட்படா கூட ெிக்கை மச்ெி... அங்க ொன் என் டவுட் அெிகமாகுது... கண்டிப்பா கண்மணி ஒரு கிழவின்னு... அதுவும் ெவிர... எனக்கு அவல எல்ைாம்

எந்ெ

பநர்ை பார்க்கணும்... பபெணும் அப்படின்னு

இண்டதரஸ்ட்டும்

இல்ை...

ஜஸ்ட்...

அவ

கூட

பபெ

பிடிச்ெிருக்கு... அவ குரலைக் பகட்டா.. என்னபவா மனசுை ஒரு பிதரஷ்னஸ் உண்டாகுது,

அவ்வ

வு ொன்... அலெயும்

ொண்டி புனிெமான

பமட்டர்

எல்ைாம் ஒண்ணும் இல்ை...” அஜய் மீ ண்டும் பபச்லெ முடிக்க எண்ணி பபச்லெ நிறுத்ெ, “அப்பபா

உனக்கு

பிடிச்ெிருக்பகா...

ஒருபவல ஏன்னா

அந்ெ

எப்பப்

கண்ணம்மாலவத்

பார்த்ொலும்

அவ

ொன் கூட

தராம்ப ெண்லட

பபாட்டுக்கிட்பட இருக்கபய...” அடுத்ெ இடத்ெிற்கு அவன் வரவும், அஜய் அவலன முலறத்ொன். “ஆமா...

ஆமா...

தராம்ப

துப்பட்டாலவயும் எண்லணய

பிடிச்ெிருக்கு...

இழுத்து

அப்பிக்கிட்டு,

பட்டிக்காடு

பபார்த்ெிக்கிட்டு... எப்பப்பாரு

அழுகற

மாெிரி

ெலையிை முகத்பொட

புடலவயும், முக்கால்படி முன்னாை

வந்ொ... கடுப்பு வராம என்ன தெய்யும்...” பெிலுக்கு அவன் பகட்கவும், “ஓ...

அப்பபா

ஒரு

தபாண்ணு

ஒழுங்கா

இருக்கறது

பிடிக்கலைன்னு

தொல்ற.... மத்ெவங்க மாெிரி... ெலைலய விரிச்சுப் பபாட்டுக்கிட்டு... அங்க அங்க தெரியற மாெிரி டிரஸ் பபாடறது ொன் உன்பனாட டிக்க்ஷனரிை தபாண்ணுங்கப

ாட இைக்கணம் பபாை...” நக்கைாக கார்த்ெிக் பகட்கவும்,

அஜய் அவலனப் புரியாமல் பார்த்ொன். “என்ன அஜய்... எதுக்கு இப்படி பார்க்கற...” கார்த்ெிக் பகட்கவும், “இப்பபா எதுக்கு நீ எங்க அம்மாவுக்கு பி.ஏ. பவலை பார்க்கற? எங்க அம்மா உனக்கு பபான் தெய்ொங்க

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ா என்ன?” அஜய் பகள்வியாக வினவவும்,

102.3by

ர ம் யா

pg. 38

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இல்ை... பநத்து உங்க அம்மா பபெினலெக் பகட்படனா... எனக்கு தராம்ப கஷ்டமா

இருந்ெது... ெரி.. பநத்பெ

இப்பபா பபெபறன்...” கார்த்ெிக் வி

உடபன பபெ பவண்டாம்ன்னு

ொன்

க்கம் தொல்ைவும், ெிரித்ெ அஜய்...

“எனக்கு கல்யாணபம பிடிக்காது கார்த்ெிக்... பவண்டாம்... இபொட இந்ெப் பபச்லெ விடு...” என்று அந்ெ பபச்சுக்கு முற்றுப்புள்

ி லவத்ெவன்,

“இன்லனக்கு நான் பிரியாணி தெய்யபறன்டா... தகாஞ்ெம் காய் தவட்டிக் தகாடு...

ொப்பிட்டுட்டு

நான்

கி

ம்பபறன்...

ஆபீஸ்ை

தகாஞ்ெம்

தவார்க்

இருக்கு...” என்று அஜய் தொல்ைவும், பவறுவழியின்றி கார்த்ெிக்கும் அவன் தொன்னலெ தெய்ொன். பிரியாணி தெய்துக் தகாண்பட, கண்ணம்மாவிற்கு அலுவைகம் வருமாறு வழலம

பபாை

தமபெஜ்

தென்றலடந்ொன். என்லன

வரச்

அவன்

தெய்ெவன்... உள்ப

தொன்ன ீங்க?

மெியம்

நுலழந்ெதும்,

அது

ொன்

தடஸ்டிங்ை மூவ் ஆகிடுச்சு இல்ை... கில

எந்ெ

பபாை

அலுவைகம்

“இன்லனக்கு

பிரச்ெலனயும்

எதுக்கு இல்ைாம

யன்ட்டும் ஓபக தொல்ைியாச்சு...

அப்பறம் என்ன... பெிபனாரு மணிக்கு தமபெஜ் பண்ணி என்லன வான்னு தொல்ைிட்டு...

நீங்க

ஹாயா

தரண்டு

மணிக்கு

வந்து

இருக்கீ ங்க...

இதெல்ைாம் அநியாயம் தொல்ைிட்படன்... நான் பண்ணிரண்டு மணியிை இருந்து

சும்மா

உட்கார்ந்து

இருக்பகன்...”

அவலனப்

பார்த்ெதும்

படபடதவன்று தபாரிந்ெவள், அவலன முலறக்க, “சும்மா ொன் தமபெஜ் அனுப்பிபனன்... உன்லனப் பார்க்காம எனக்கு தபாழுது பபாகை

கண்ணம்மா...

நான்

என்ன

தெய்பவன்...”

அவன்

கிண்டைாகச்

தொல்ைவும், அவன் முெல் முலறயாக இவ்வாறு தொல்வலெக் பகட்டவள், அெிர்ச்ெியும் அெிெயமுமாக அவலனப் பார்த்ொள். “ெரி... அெிெயமா என்லனப் பார்த்ெது பபாதும்... இப்பபா என் ப்ப

ஸ்க்கு வா...

பநத்து உனக்கு புரியாம இருந்ெ அந்ெ பகாடிங்லக தொல்ைித் ெபரன்...” என்றவன், ென்னுலடய இடத்ெிற்கு தென்று பைப்டாப்லப இயக்கினான். “என்னடா இது... இன்லனக்கு இவருக்கு என்ன ஆச்சு... ஒபர ஜிலு ஜிலுன்னு பபெறாபன...” என்று எண்ணிய படி, ெனது பநாட்பபலட எடுத்துக் தகாண்டு அவன் அருகில் தென்று அமர்ந்ொள். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 39

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உனக்கு நம்ம டீம்ை தெய்யற ப்ராதஜக்ட்ை எது எல்ைாம் புரியைன்னு ைிஸ்ட் பண்ணு... நான் தொல்ைித் ெபரன்... எனக்கு டீம்ை பவலை ஒழுங்கா நடக்கணும்... பவற ஒண்ணும் இல்ை... அதுக்காகத் ொன் வரச் தொன்பனன்...” என்று

எங்பகா

தமயில்கல “இப்பபா

பார்த்துக்

தகாண்டு

தொல்ைி

முடித்ெவன்,

ெனது

பார்க்கத் தொடங்கினான்.

என்ன

புதுொ..”

மனெினில்

நிலனத்துக்

தகாண்டவள்,

அவலன

பவடிக்லகப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொள். “இன்னும் ஒரு வாரத்துை உனக்கு ப்பராபபஷன் பீரியட் முடிஞ்சு பபாயிடும்.. அப்பபா

உனக்கு,

இன்னும்

அெிகமான

டாஸ்க்

ெருபவன்...

அதுக்கு

பெலவயானது ொன் இதெல்ைாம்...” அவன் தொல்ைிக் தகாண்பட ெனது பவலைலய முடிக்க, கண்ணம்மா அலமெியாக அமர்ந்ெிருந்ொள். “உனக்கு டவுட் வர ஏரியாஸ்ன்னா... இதெல்ைாம் ொன்...” என்று அவன் ெிைவற்லற வலரயறுத்து, அவளுக்கு வி அ

வுக்கு

கவனித்து

இருக்கிறானா

க்கத் துவங்க, ென்லன இந்ெ

என்று

கண்ணம்மா

அெிெயித்து

பபானாள். நடுவில்

அவள்

தும்மிக்தகாண்பட

இருக்கவும்,

“என்ன

பகால்ட்டா..”

ஒருமாெிரிக் குரைில் அஜய் பகட்க, “ஆமா...

காலையிை

எழும்பபாபெ

ெலை

வைி...”

அவளும்

எங்பகா

பார்லவலய பெித்துக் தகாண்பட தொல்ைவும், ெிறிது பநரம் அலமெியாக இருந்ெவன்,

எந்ெ

பெிலும்

தொல்ைாமல்

பமலும்

அவளுக்கு

தொல்ைிக்

தகாடுக்கத் தொடங்கினான். “அொபன மனெினில்

பார்த்பென்... ெைித்துக்

எங்க

தராம்ப

தகாண்டவள்,

அக்கலற

அவன்

வந்ெிருச்பொன்னு...”

தொல்வலெ

கவனிக்கத்

தொடங்கினாள். ெிறிது பநரத்ெில், “நான் டீ குடிக்கப் பபாபறன்... கூட வரியா?” விட்படற்றியாக அஜய் பகட்கவும், மீ ண்டும் அெிெயப் பார்லவலய அவன் மீ து வெியவள், ீ “ம்ம்...” என்று, அவலனப் பின் தொடர,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 40

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஜின்தஜர் டீ ஒண்ணு... கிரீன் டீ ஒண்ணு...” என்று ஆர்டர் தகாடுத்துவிட்டு, அவல

ப்

பார்க்க,

அவப

ா

முகத்லெ

அஷ்ட

பகாணைாக

லவத்துக்

தகாண்டாள். “என்ன? நல்ைபெ உனக்கு பிடிக்காபொ? ெ

ி பிடிச்ெிருக்கு இல்ை... அலெ

தகாஞ்ெம் சூடா குடி... தகாஞ்ெம் ரிலீஃப்பா இருக்கும்...” அலெயும் பகாப த்வனியிபைபய கூறியவன், ெனது கிரீன் டீலய வாங்கிக் தகாண்டு, நகர்ந்து நின்றான். பிடிக்காெ ஜின்தஜர் டீலய எடுத்துக் தகாண்டு அவள் முழிக்க, அெற்கு பமல் தெய்ய எனக்கு ஒன்றும் இல்லை என்பது பபாை அவன் எங்பகா பார்த்துக் தகாண்டிருக்க, கண்ணம்மாவிற்கு அழுலக வந்ெது. “ெரியான

ொடிஸ்ட்...

இப்பபா

எனக்கு

ெலைவைி,

அெனாை

கஷ்டமா

இருக்குன்னு தொன்பனனா? பிடிக்காெ ஜின்தஜர் டீலய வாங்கிக் தகாடுத்ெது மட்டும்

இல்ைாம...

நிக்கறது...”

அது

என்ன

மனெினில்

அது...

தபாருமிக்

யாபரா

பபாை

தகாண்டு

ெள்

ிப்

இருந்ெவள்,

பபாய் அவன்

முலறக்கவும், அந்ெ டீலய பவண்டா தவறுப்பாக குடித்து முடித்ொள். குடித்ெவள் பநராக அவனிடம் தென்று, “எனக்கு தராம்ப ெலைவைிக்குது அஜய்... நான் வட்டுக்கு ீ கி

ம்பபறன்...” என்று அனுமெி பவண்டவும்,

“ெரி பபா...” என்று மட்டுபம அவனால் தொல்ை முடிந்ெது.... தவ

ியில்

தென்றவள்,

ெப்பித்பொம்டா

வண்டிலய விரட்டினாள். அவல

ொமி

என்ற

ரீெியில்

பின்தொடர்ந்து தவ

ெனது

ியில் தென்றவன்,

ெனது லபக்லக எடுத்துக் தகாண்டு பநராக வட்டிற்குச் ீ தென்றான். வட்டிற்குள் ீ

நுலழயும்

பபாபெ,

“படய்

அஜய்...

எப்பபா

வட்டுக்கு ீ

வர...”

பபானடித்து அனுபமா பகட்க, “நால

க்கு

காலையிை

டாண்ணு

வந்து

நிக்கபறன்...

என்ன

ஸ்தபஷல்

பண்ண பபாபற...” அவன் பெில் பகள்வி பகட்கவும், “நால

க்கு கிருத்ெிலகடா... அெனாை நான்தவஜ் கிலடயாது... பவண்ணா

ொம்பார் வச்சுத் ெபரன்..” அவள் தொல்ைவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 41

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அப்பபா அந்ெ ொம்பாலர வச்சு... நீபய குடி... நான் இங்க நல்ை ொப்பாடா ொப்பிட்டுட்பட

வபரன்...

எனக்கு

ெிக்கன்

பவணும்...”

அவன்

பெில்

தொல்ைவும், “உனக்கு வர

வர

தராம்ப

தகாழுப்பா

பபாச்சு... இரு

நால

க்கு

ஸ்ரீலய

உன்கிட்ட பபெபவ கூடாதுன்னு தொல்ைிடபறன்... உங்க அத்ொன் வந்ொலும், நீ

இப்படி என்லன கிண்டல் தெய்யறன்னு தொல்பறன்...” என்று அவள்

தொல்ைவும், ெிரித்ெவன், “ெரி பபா... என் ெங்லகக்காக இலெக் கூட தெய்ய மாட்படனா... அங்பகபய ொப்பிடபறன்... நால

க்காவது ஒழுங்கா தெய்ம்மா... என் வயிறு பாவம்...”

என்றவன், ெனது லகக் கடிகாரத்லெப் பார்த்து “ெரி அனுபமா... எனக்கு ஒரு முக்கியமான பவலை இருக்கு... நான் அப்பறம் பபெபறன்...” அவ பபாலன

து பெிலைக் கூட எெிர்ப்பார்க்காமல், அவெர அவெரமாக

அலணத்ெவன்,

அபெ

பவகத்துடன்

தென்றல்

பண்பலைக்கு

அலழத்ொன்.

ஒைிபரப்பு – 5 பகோபத்ெின் வோர்த்தெடுத்ெ உருவமோய் உன்லே அலடயோளம் கோட்டிேதும் எேது பெடல் தபோறிபய இப்பபோது சிக்கிக் தகோண்டவளும் நோபே !!

“என்ன இது? இவ்வ மாட்படங்குது....”

வு பநரம் முயற்ெி பண்ணியும் கால் கிலடக்கபவ

ஐந்து

நிமிடத்ெிற்குள்

நூறாவது

முலறயாக,

ெனது

அலைப்பபெிலய பார்த்து ெிட்டியவன், விடாமல் பண்பலைக்கு அலழத்துக் தகாண்டிருந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 42

தென்றல் பண்பலை 102.3 அப்தபாழுதும் இலணப்பு கிலடக்காமல் பபாக, “ச்பெ.... என்ன இன்லனக்கு இப்படி ஆகுது... இன்னும் அலர மணி பநரம் ொன் இருக்கு... அப்பறம் ப்பராக்ராம் முடிஞ்ெிருபம..” மனம் பலெ பலெக்க, அவன் மீ ண்டும் முயற்ெி தெய்ய, அவனது முயற்ெிகள் பொல்விலயபய ெழுவின. “எல்ைாம் இந்ெ அனுபமாவாை வந்ெது... நால

க்கு அவப

ாட ொம்பார

கைாய்க்கிற கைாய்ப்புை... அவ இனிபம என்லன ொப்பிட வான்பன கூப்பிடக் கூடாது...” என்று ெனது ெங்லகலய கறுவிக் தகாண்டிருந்ெவலன, “ஹபைா...

ஹபைா...

யாலர

கூப்பிடக்

கூடாதுன்னு

தொல்றீங்க?

என்லனயா?” என்ற கண்மணியின் குரல், ொந்ெப்படுத்ெியது... “பஹ கண்மணி... எனக்கு லைன் கிலடச்ெிருச்ொ? ஓ காட் என்னாை நம்பபவ முடியை...” அவன் மகிழ்ச்ெியுடன் தொல்ைவும், அவனது குரலைக் பகட்ட கார்த்ெிக், ெலையில் அடித்துக் தகாண்டான். “இவன் இம்லெ தபரிய இம்லெயா இருக்பக... காலையிை ொன் தூங்க விடாம

படுத்ெறான்னா...

பாவிப்பய,

மெிய

தூக்கத்லெயும்

இப்படி

தகடுக்கறாபன...” என்று புைம்பியவன், “உனக்கு பிறக்கற பிள்ல

.... உன்லனத் தூங்க விடாம, அழுது ஆர்ப்பாட்டம்

பண்ணி... உன் பமை உச்ொ பபாய்... உன் முகத்துபைபய நல்ைா அடிச்சு அடிச்சு....

உன்லன

படுத்ெி

எடுக்கை...

என்

பபர்

கார்த்ெிக்

இல்ைடா..

அப்படிபய அது ெமத்ொ இருந்துச்சுன்னா கூட... அதுக்கு இலெதயல்ைாம் நான்

தொல்ைித்

ெபரன்டா

..”

சுகமான

மெியத்

தூக்கம்

பறிபபானெில்

பவண்டாம்ன்னு

தொல்ைிட்டு

கார்த்ெிக் அஜலய கறுவிக் தகாண்டிருக்க, “ஆமா...

அவன்

ொன்

கல்யாணபம

இருக்காபன... அப்பபா எப்படி உன் ொபம் பைிக்கும்...?” அவனது மூல எடுத்துக் கூற, “இப்படி பை பபர் ொபம் தகாடுப்பாங்கன்னு தெரிஞ்சு ொன் இவன் கல்யாணம் பவண்டாம்ன்னு தொல்றாபனா? அப்படி விடைாமா கார்த்ெிக்... பநா... தநவர்... அப்பறம் என்லனயும் இல்ை அவன் கல்யாணம் தெய்துக்க விட மாட்டான்... வரம் ீ அஜித்லெ கவுக்க ெமன்னா வந்ொ மாெிரி... இவனுக்கு எதுனா ஐடியா

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 43

தென்றல் பண்பலை 102.3 பண்ணி பகார்த்து விடணுபம... யாலர பகார்த்து விடைாம்...” கார்த்ெிக்கின் பயாெலன நீண்டுக் தகாண்பட பபாக, “லஹபயா

உங்கல

இல்ை

கண்மணி....

நான்

இங்க

ஒருத்ெலனச்

தொன்பனன்... இவன் என்லன எப்பபாப் பாரு தொல்லை தெய்யறான்...” அஜய் பெில் தொல்ைவும், “பஹ

தஜய்... என்ன

இது... இன்லனக்கு

இவ்வ

வு பைட்டா

கூப்பிட்டு

இருக்கீ ங்க?” கண்மணி, ொன் வரவில்லை என்பலெ கவனித்து பகட்கிறாள் என்பபெ

அஜலய

பறக்க

லவக்க,

புருவத்லெ

உயர்த்ெி,

ென்

முன்பு

அமர்ந்ெிருந்ெ கார்த்ெிக்லக அஜய் தபருலமயாக பார்த்ொன். “லஹபயா பபாதுபம...” கார்த்ெிக் பழிப்பு காட்டவும், “ஓ...

நான்

என்லனச்

தொன்ன ீங்கப

ான்னு

தஜய்... நீங்க இந்ெ படத்லெ பார்த்துட்டீங்க

பயந்து

பபாயிட்படன்...

ா? உங்கப

ெரி

ாட விமர்ெனம்

என்ன? சுருக்கமான உங்க ரிவியூலவச் தொல்லுங்க...” கண்மணி பகட்கவும், “நான்

இன்லனக்கு

பைட்

கண்மணி...

எந்ெ

படத்லெப்

பத்ெி

நீங்க

இன்லனக்கு பபெிட்டு இருக்கீ ங்க?” அவன் மீ ண்டும் பகட்கவும், அவள் ஒரு படத்ெின் தபயலரச் தொல்ைவும், “ெரியான தமாக்லக படம்...” கார்த்ெிக் முணுமுணுக்க, “தபாழுலெப் பபாக்க வழி தெரியாமல் ெிலரயரங்கம் தென்பறன்... பபானதும் ொன் புரிந்ெது... வணாய் ீ பபானது என் தபாழுது மட்டுமல்ை... என் பணமும் ொன் என்று...” அஜய் தொல்ைி முடிக்கவும், கண்மணி ெிரிப்புடன், “இலெ விட அழகாய் தொல்ை முடியாது தஜய்... ஆனா... நிலறய பபர்.... அந்ெ நடிகருலடய ரெிகர்களுக்கு பிடிச்ெிருந்ெொ தொல்றாங்க... நீங்க இப்படி தொல்றீங்கப

..” என்று தொடரவும்,

“அந்ெ கும்பல்ை தகாஞ்ெ நாள் முன்ன வலர நானும் இருந்பென்... இப்பபா ெப்பிச்பொம்

பிலழச்பொம்ன்னு

தவ

ிய

வந்துட்படன்...

இனிபம

ெிருந்ெைாம்ன்னு இருக்பகன்...” அஜயும் பமலும் பபச்லெத் தொடரவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 44

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஓபக தஜய்... அடுத்ெ காைர் என்ன தொல்றாங்கன்னு பகட்பபாம்...” என்ற கண்மணி, “பநயர்கப ‘படம்

... நீங்கள் பகட்டுக் தகாண்டிருப்பது தென்றல் பண்பலை 102.3ல்....

பாத்ெீங்க

ா...

விமர்ெனம்

தொல்லுங்க’

நிகழ்ச்ெி...

இப்பபா

நாம

பகட்டுட்டு இருக்கறது... ‘வாங்க பபெைாம்... வாங்க பழகைாம்...’ படத்ெின் ெிலர

விமர்ெனம்....

மாற்றமும்

மக்க

இல்ைாம

ாகிய

நீங்க

நாங்க

ஒ

தொல்ற

விமர்ெனத்லெ,

ிபரப்பிக்கிட்டு

எந்ெ

இருக்பகாம்ங்கறது

உங்களுக்குத் தெரியும்... இது ெிலரத் துலறயினலர காயப்படுத்தும் நிகழ்ச்ெி இல்லை என்பலெ மறுபடியும் தொல்ைிக் தகாள்கிபறாம்... இப்பபா அடுத்ெ காைர் யார் இருக்கீ ங்க? ஹல்பைா...” அஜய்யின் அலைபபெி அலணந்ெதும், கண்மணியின் குரல் fm பரடிபயா வழியாக ஒைிக்க, கார்த்ெிக் அவலன தகாலைதவறியுடன் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “எப்படிடா... எப்படி? இப்படி எல்ைாம் கி

ம்பறீங்க?” கார்த்ெிக் பகட்கவும்,

“என்னடா உண்லமய ொபன தொன்பனன்... நாம அன்லனக்கு லநட் பஷா பபாயிட்டு... எப்படிப் படாெ பாடு பட்டு ெிரும்பி வந்பொம்...” அஜய் பமலும் வி

க்கவும்,

“ஆமா...

ஆமா...

பபாபனாம்ன்னு

தொல்ைக்

கூடாது

ெம்பி...

இழுத்துட்டு பபானன்னு தொல்ைணும்... ஏண்டா... பபான தவள்

நீ

என்லன

ிக்கிழலம...

அதுவும் லநட் பஷாக்கு பபாபய ஆகணும்னு ஒத்லெக் காலுை நின்னு என்லன கூட்டிட்டு பபானிபய நியாபகம் இருக்கா?” “அதுக்கு என்ன இப்பபா?” அஜய் பெில் பகள்வி பகட்கவும், “இல்ை என்னபவா தெரியாம பபான மாெிரிபய தொல்ைிட்டு ெிரியற... அந்ெ படம் தமாக்லகன்னு எல்ைாரும் தொல்றாங்கடா... என்லனக்காவது கரண்ட் இல்ைன்னா

அங்க

பபாய்

தூங்கைாம்...

இப்பபா

பபாகைாம்டான்னு காலுை விழாெ குலறயா எவ்வ

பவற

படம்

வு தகஞ்ெிபனன்... காது

தகாடுத்து பகட்டியாடா... ெரி...

பபானது

ொன்

பபாயிட்படாம்...

வட்லட ீ

விட

நல்ைா

தூக்கம்

வருதுன்னு ொஞ்சு தூங்கத் தொடங்கினா... ‘கார்த்ெிக்... கார்த்ெிக்’ன்னு எைி

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 45

தென்றல் பண்பலை 102.3 சுரண்டற மாெிரி சுரண்டி என் தூக்கத்லெ தகடுத்ெபொட இல்ைாம, ‘படய் தூங்காம இருடா... ஏொவது ஒரு இடத்துை டர்னிங் பாயிண்ட் வந்து... கலெ ட்விஸ்ட் அடிச்சு... சூப்பரா இருக்கப் பபாகுது... அப்பறம் கண்மணிக்கிட்ட அலெ

நான்

எப்படி

தொல்றது...

தகாஞ்ெம்

விடாம

பாருடா’ன்னு...

என்

தூக்கத்லெ தகடுத்ெிபய பாவி... இப்பபா இந்ெப் பபச்சு பபெற...” கார்த்ெிக் இன்னமும்

அந்ெப்

படத்ெின்

பாெிப்பில்

இருந்து

தவ

ியில்

வராமல்

தொல்ைவும், “விட்றா விட்றா... இப்பபா நான் தொன்ன கதமண்ட்ை கண்மணி ெிரிச்ொ இல்ை...

அதுபவ

படத்துை...

பபாதும்...

அதெல்ைாம்

எத்ெலன

இப்படி

பபபராட

பபெக்

உலழப்பு

கூடாதுடா...”

பெலவ தெய்ெவலனப் பபாை அஜய் பீற்றிக் தகாள்

இருக்கு அந்ெ

என்னபவா

தபரிய

,

“அப்பபா... பணம் பவஸ்ட்ன்னு தொல்ைி இருக்கக் கூடாது... அந்ெ படத்லெ எடுத்ெ

ெயாரிப்பா

ருக்கு

என்பனாட

நன்தகாலடன்னு

தொல்ைி

இருக்கணும்...” எரிச்ெைாக கார்த்ெிக் தொல்ை, “பஹ... தெம பாயிண்ட் மச்ெி... இனி அடுத்ெ வாரத்துை இருந்து... இது பபாை தமாக்லக

படத்துக்கு

விமர்ெனம்

தொல்ைணும்னா...

இப்படி

தொல்ைிடபறன்...” என்று கார்த்ெிக்லக ெட்டிக் தகாடுத்ெபடிபய எழுந்ெவன், “நீ

கூட

அப்பபா

என்பனாட அலெத்துக்

பி.ஏ.

அப்பபா வா

நல்ை

பாயின்ட்டா

அப்பாயின்ட்

கூறியவன்,

தொல்ற...

பண்ணபறன்...”

அங்கிருந்து

ெனது

உன்லன

ஸ்லடைாக

அலறக்குள்

நான்

விரலை

நழுவி

ஓட,

கார்த்ெிக்கின் தொல்ைம்புகள் அவனது ரூம் கெவில் பட்டு, கீ பழ விழுந்ென. “படய்...

இருடா...

இனிபம

உன்லன

கண்மணிகிட்ட

பபெ

விடாம

தெய்யபறன்...” சூளுலரத்ெவன், “இவனுக்கு இனிபம நாம ொன் ஆல

பகார்த்து விடணும்... அப்பபா ொன்

இவன் நம்ம தூக்கத்லெக் தகடுக்காம இருப்பான்...” கார்த்ெிக் பயாெலனயில் ஆழ, அவன் மனெில் முெைில் உெித்ெது கண்மணி. “பபொம கண்மணிய ெந்ெிக்க வச்சு பநர்லைபய பபெ வச்சு... கனக்க்ஷன் தகாடுத்ொ என்ன? எப்படியும் குரல் நல்ைா ொன் இருக்கு... தபாண்ணும்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 46

தென்றல் பண்பலை 102.3 நல்ைா அவப

இருக்கும்ன்னு ாட

நிலனக்கிபறன்...

பபாட்படா

கிலடக்கலைபயா...

கூட

அவ்வ

கூகிள்

வு

அழகா

இருக்கறதுனாை

ஆண்டவர்

ெீக்ரட்டா

கிட்ட

வச்ெிருக்கா?”

பகட்டு

கார்த்ெிக்

ொன் கூட ெனது

ெிந்ெலனயில் மூழ்கி இருக்க, மீ ண்டும் கண்மணியின் குரல் இலடயிட்டது. “ெிை பபருக்கு குரல் நல்ைா இருக்கும்... ஆனா... அவங்க வயொனவங்க இருப்பாங்க... ஒருபவல

ா

கண்மணி அப்படி இருந்துட்டா...” கண்மணியின்

குரலைக் பகட்டுக் தகாண்பட அவன் பயாெிக்க, “என்னடா...

உனக்கும்

கண்மணி

குரல்

பிடிச்சுப்

பபாச்சு பபாை...

என்ன

வாய்ஸ்டா...” அஜய் ையிக்கத் தொடங்கவும், “மச்ெி... உன்பனாட பர்த்பட வருது இல்ை... அதுக்கு என்பனாட கிஃப்ட் இது ொன்டா.... எப்படியாவது தென்றல் fm ஸ்படஷனுக்கு பபாய்... அங்க உள் வாட்ச்பமன் லகக் கால் பிடிச்ொவது கண்மணிய மீ ட் பண்ண லவக்கிபறன்... இல்ை... அவ பபாட்படாவாவது எடுத்துட்டு வபரன்... எப்படியும் அவ நல்ைா இருப்பான்னு

பொணுது...

தகாஞ்ெம்

கி

ாெி

லுக்கா...

பார்த்துடைாம்...”

கார்த்ெிக் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்க, “அதெல்ைாம்

பவண்டாம்டா...”

அஜய்

தொன்னாலும்,

மனெின்

ஓரத்ெில்,

கண்மணிலய பார்க்கும் ஆவல் எழத் ொன் தெய்ெது. “ெரி... பர்த்பட கிஃப்ட்ன்னு தொல்ைிட்ட... அெனாை ஒத்துக்கபறன்... மகபன அவல

எனக்கு காட்டபறன்னு தொல்ைி ஏொவது தொெப்பின... உன்லன

ஒரு வழி தெய்ெிருபவன்...” அஜய் மிரட்டவும், “ஆண்டவா... அந்ெ கண்மணி மட்டும் கிழவியா இல்ைாம பார்த்துக்பகா... இல்ை அஜய் ஹார்ட்டு டப்புன்னு தவடிச்ெிரும்...” என்று கடவு

ிடம் ெனது

பிரார்த்ெலனலய முன் லவத்ொன். கார்த்ெிக் மனெிற்குள் பவண்டுெலை லவத்ொலும், அவனது லக ொபன கூப்பிக் தகாள்

, “என்ன கார்த்ெிக்... அப்படி என்ன பவண்டிக்கற...” அஜய்

பகட்கவும், “அது

ஒண்ணும்

கண்மணி தெ ன் ற ல்

இல்ை

கல்யாணம் ப ண் ப லை

அஜய்...

ஆன

இது

பவற

தபாண்ணா

102.3by

ர ம் யா

பவண்டுெல்...

இருந்துட்டா...

ஒருபவல

இல்ை

கராத்பெ pg. 47

தென்றல் பண்பலை 102.3 தெரிஞ்ெ தபாண்ணா இருந்துட்டா என்ன தெய்யறது? அது ொன் அப்படி எல்ைாம்

இருக்கக்

கூடாது

ஆண்டவான்னு

பவண்டிக்கிட்படன்...”

என்று

அவன் உண்லம பாெிலய மலறத்துக் கூறவும், அஜய் அவலன பார்த்து விழிக்க, கார்த்ெிக் மனெினில் ெிரித்துக் தகாண்டான். “ெரி... யார் எப்படி இருந்ொ எனக்கு என்ன? அலெ விடு... இப்பபா என்ன தொல்ை வபரன்னா... நான் நால

க்கு காலையிை கண்மணிகிட்ட பபெி

முடிச்ெிட்டு என் ெங்லக வட்டுக்கு ீ பபாபறன்... அபனகமா நால ொன்

வருபவன்...

அெனாை...

காலையிை

நீபய

க்கு ராத்ெிரி

எழுந்து

ொன்

ெலமச்சுக்கணும்...” அஜய் தொல்ைி முடிக்கவும், “என்...ன்...னது.... நான் ெலமக்கவா?” அவன் அைறவும், “நீபய ொன் ெம்பி... ெலமச்சு ொப்பிட்டுட்டு அப்படிபய வட்லட ீ கி

ீன் தெய்து

லவ...” அஜய் தொல்ைவும், கார்த்ெிக் இப்தபாழுது முழிக்க, “ெரி கார்த்ெிக்... அது நால

க்கு விஷயம்... இன்லனக்கு ஒரு படம் ரிலீஸ்

ஆகி இருக்கு... பார்க்கப் பபாகைாமா?” அஜய் பகட்கவும், ெலைக்கு பமபை லக எடுத்து கும்பிட்டவன், “என்லன ஆல

விடுடா ொமி... என்னாை இந்ெ வாரமும் உன் கூட பழக

முடியாது... எனக்கு இப்பபா ஜுரம் வந்ெிருச்சு... நான் வரலை...” கார்த்ெிக் அைறவும், “ெரி விடு... நான் பபாயிட்டு வபரன்... புது இங்கிலீஷ் படம் வந்ெிருக்கு...” “அடப்பாவி... “அப்படிபய

அந்ெப்

படம்ன்னா...

இன்லனக்கு

நானும்

ெைப்பாகட்டுக்கு

வருபவண்டா...” பபாய்

ஒரு

பிடி

என்றவன், பிடிச்ெிட்டு

வரைாமா?” என்று பகட்கவும், அஜய் ஒப்புெைாக ெலையலெக்க, இருவரும் துரிெமாக கி

ம்பிச் தென்றனர்.

கண்ணம்மாவின் வட்டில்... ீ “தராம்ப ெலைவைிக்குதும்மா... என்னாை ெலைலய தூக்கபவ முடியை... ஜுரமா பவற இருக்கு...” அனத்ெலுடன் கண்ணம்மா பொபாவில் புரண்டுக் தகாண்டிருக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 48

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இன்லனக்கு காலையிபைபய கி

ம்பும் பபாது தொன்பனன்... தொல்றலெ

யாரு பகட்கறா? ஒழுங்கா படுத்து தூங்கி இருந்ொ... ெரியா பபாயிருக்கும்...” அவர் ெிட்டிக்தகாண்பட, அவளுக்கு கஷாயம் பபாடவும், “நான் என்ன தெய்ய... எனக்கு பநரம் ெரி இல்ை... அது ொன் எல்ைார் வாயிலையும்

விழபறன்.

நீ

ொபன

ெனிக்கிழலம

பகாவிலுக்கு

பபாக

தொன்ன... இப்பபா இப்படி தொன்னா என்ன தெய்யறது?” பகாபமாக அவள் பகட்க, “ஆமாண்டி... நான் பகாவிலுக்கு ொன் பபாக தொன்பனன்... உன்லன யாரு பவலைக்குப் பபாகச் தொன்னா? சூடா ரெம் ொெம் ொப்பிட்டவ... அப்படிபய ஒரு

மாத்ெிலரலய

பபாட்டுட்டு

தூங்க

பவண்டியது

ொபன...

அதென்ன

அவன் தமபெஜ் அனுப்பின உடபன ஓடிப் பபாறது... ஏன் துலரக்கு பபான் தெய்து கூப்பிடக் கூட முடியாபொ?” ென் மகல

கஷ்டப்படுத்தும் அஜலய

கண்ணம்மாவின் ொய் ெிட்டிக் தகாண்டிருக்க, “அவர் எனக்கு நல்ைது தெய்யத் ொபன...” அவள் தொடங்குவெற்கு முன், “அவலன என்னிக்கு பார்த்ெிபயா.. அன்னிக்பக உனக்கு ெலை வைி வர ஆரம்பிச்ெிருச்சு... இப்பபா ஜுரமும் பெர்ந்துட்டு இருக்கு... அவன் மட்டும் என் லகயிை கிலடச்ொன்... அவ்வ

வு ொன்...” மனம் ஆறாமல் அவர் பமலும்

புைம்பவும், “ெரிம்மா...

இப்பபா

நீ

பபெிபய

எனக்கு

ஜன்னி

வர

லவக்காபெ...

தகாஞ்ெம் தூங்கபறன்...” என்று ெத்ெமாக புைம்பியவள், கண்கல

நான் இறுக

மூடிக் தகாண்டாள். மூடிய

கண்க

அவனது “இப்பபா

ில்

அஜய்

முன்னால் இலெக்

ஜின்தஜர்

கண்ணம்மா

குடிக்கப்

டீலய

நீட்டிக்

முழித்துக்

பபாறியா

தகாண்டு

தகாண்டு

இல்லையா?”

முலறக்க,

நின்றிருந்ொள்.

அவனது

உறுமலும்

தொடர்ந்து வர, “ஏன் அலெ ஆலெயா குடின்னு தொல்ைித் ொன் லகயிை தகாடுத்ொ என்ன? கடுவன் பூலன...” பநரில் அவன் இப்தபாழுது ெருவது பபாை நிலனத்துக் தகாண்டவள்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 49

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஏண்டா... எனக்கு இப்பபா ஜின்தஜர் டீ பவணும்னு பகட்படனா? வாங்கிக் தகாடுத்துட்டு

குடின்னு

பவற

மிரட்டற...

நான்

என்ன

நீ

வச்ெ

அப்தபாழுது அவன் முலறத்ெதுக்கு இப்தபாழுது வலெ பாடியவ பவறு பயாெலனக்குத் ொவ... கண்க

ஆ

ா?”

ின் மனம்

ில் கண்ணர்ீ வழிய, ெலை விண்

விண்தணன்று வைிக்கத் தொடங்கியது. “என்ன கண்ணம்மா... ஜுரம்ன்னு அம்மா தொன்னா... என்ன ஆச்சு?” அவ

து

ெந்லெ வந்து பகட்கவும், “ஒண்ணும் இல்ைப்பா... நான் உங்க மடியிை படுத்துக்கவா... ெலை தராம்ப வைிக்குது...” அவள் தொல்ைவும், “என்னம்மா பகட்டுட்டு இருக்க... படு...” என்றவர், தமல்ை அவ பிடித்துவிட,

வைிலய

மறந்து,

கண்ணம்மா

ஆழ்ந்ெ

து ெலைலய

உறக்கத்ெிற்குச்

தென்றாள். “என்னங்க... நம்ம கண்ணம்மாவுக்கு கா

ஹஸ்ெி பபாய் பரிகாரம் தெய்துட்டு

வந்ொ என்ன? தராம்ப உடம்பும் படுத்துது.. அவளுக்கு ஒரு நல்ைது நடக்க பவண்டாமா?” அவ

து ொய் மீ னா புைம்பிக் தகாண்பட வரவ,

“நீ தகாஞ்ெ நாள் வாய மூடிக்கிட்டு இருந்ென்னாபை பபாதும்... சும்மா ொமி பரிகாரம்ன்னு அவல

தகாஞ்ெ நாள் கஷ்டப்படுத்ொம இரு... அவ மனசுக்கு

எல்ைாபம நல்ைபெ நடக்கும்...” தொல்ைிய சுப்பு, “பபாய்

எனக்கு

கல்யாணத்லெப்

டிபன்

எடுத்து

பத்ெியும்

நாம

லவ... பபெ

தகாஞ்ெ பவண்டாம்...

நால

க்கு

கயல்

கயலும்

பமை

படிக்கறதுன்னா படிக்கட்டும்...” என்று முடிவாக தொல்ைிவிட்டு, ெங்க

து

அலறக்குச் தெல்ை, உறங்கிக் தகாண்டிருந்ெ கண்ணம்மாலவப் பார்த்ெ மீ னா, ெனது கண்ணலர ீ துலடத்துக் தகாண்டு, “இவளுக்கு ஒரு நல்ைலெ நடத்ெி லவக்கக் கூடாொ கடவுப

?” என்று

பவண்டுெபைாடு, நகர்ந்து தென்றார்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 50

தென்றல் பண்பலை 102.3

ஒைிபரப்பு – 6 பகோபம் இல்ைோெ இவன் எப்படி இருப்போன் !! ஒட்டிப்பிறந்ெது பபோபை எப்தபோழுதும் உடன் லவத்துக் தகோண்பட !! ஆேோலும் பகோபம் இல்ைோெ இவலே கற்பலே பண்ணவும் மறுக்கிறது மேது !! தமோத்ெத்ெில் புரியோெ புெிரோய் பகோபத்ெின் உருவோய் !! என்லே குழப்பத்ெிபை ெள்ளுகிறோன் !!

“என்னங்க... என்றபடி

ொப்பிட

உள்ப

வராம

வந்ெ

இங்கபய

மீ னா...

உட்கார்ந்துக்கிட்டு

அவெரமாக

கண்கல

இருக்கீ ங்க?”

த்

துலடத்துக்

தகாண்பட எழுந்ெ சுப்புலவப் பார்த்து, பெட்டமாக அவர் அருகில் ஓடினார். “என்னங்க.... எதுக்கு அழறீங்க?” பகட்டுக் தகாண்பட, அவலர ஆராய்ந்ெவர், “கீ ழ விழுந்துட்டீங்க

ா? இல்ை உடம்புக்கு ஏொவது தெய்யுொ? மலறக்காம

தொல்லுங்க...” என்று பகட்கவும், “ஒண்ணும்

இல்ை

மீ னா...

மனசு

ெரியில்ை”

என்று

பெில்

தொல்ைவும்,

தபருமூச்சுடன், மீ னா அவர் அருகில் பார்க்க, அங்கு இருந்ெ தபாருல

ப்

பார்த்ெவரது கண்கள் ொனாக அனுமெியின்றிபய கைங்கியது. “இப்பபா எதுக்குங்க இலெ எடுத்ெீங்க? பரண் பமை ொபன இலெப் பபாட்டு வச்ெிருந்பென்...

அலெ

கஷ்டப்பட்டுக்கணும்”

பகாபம்,

நாமப

எடுத்துப்

இயைாலம,

என்று

பார்த்து அலனத்தும்

எதுக்கு பபாட்டிப்

பபாட, அந்ெ ஆல்பத்லெ எடுக்க அவர் எத்ெனிக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 51

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நான்

கண்ணம்மாபவாட

வாழ்க்லகயிை

மீ னா? அவ படிச்சு முடிக்கிறதுக்குள்

தராம்ப

அவளுக்கு ஒரு கல்யாணத்லெப்

பண்ணி... அந்ெ கல்யாண அலுப்பு பபாறதுக்குள் ெிரும்பி வட்டுக்கு ீ வந்ொப தபாண்ணு எவ்வ

அவெரப்பட்டுட்படபனா

, அவ பபான மாெிரிபய

... அந்ெக் தகாடுலம யாருக்கு நடக்கும்... என்

வு கஷ்டப்பட்டு, தகாடுலமப்பட்டு ெிரும்பி வந்ொ.... அலெ

எங்கப் பபாய் தொல்ை?” ெலையில் அடித்துக் தகாண்டு சுப்பு அழவும், அவரது லககல

மீ னா பிடித்துக் தகாண்டார்.

“அவ அதுை இருந்து இன்னும் தெ

ியபவ இல்ை மீ னா... பநத்து கூட கயல்

கல்யாண விஷயம் பபெின பபாது, அவ கண்ணுை ெண்ணி வருது... குழந்லெ என்ன பாடு பட்டிருந்ொ... இன்னமும் அந்ெ பாெிப்பு விைகாம, நம்ம அவல இவ்வ

வு ஜாக்கிரலெயா பார்த்துக்கிட்டாலும் அவளுக்கு அழுலக வரும்...”

பமலும் அவர் புைம்ப, “என்னங்க தெய்யறது... அவன் நல்ைவன்னு நிலனச்சு நாம கல்யாணம் தெய்து

தகாடுத்பொம்...

தொன்னாங்க.. ஆனா... கண்டா...

நல்ைவன்

விொரிச்ெவங்க

எல்ைாருபம

அலெத்

ொபன

அவன் இப்படி எல்ைாம் இருப்பான்னு யாருங்க

மாெிரி

பவஷம்

பபாட்டுக்கிட்டு

வந்து

தபாண்ணு

பகட்டாபன... கலடெியிை...” தொல்ை முடியாமல் அவரும் நிறுத்ெ, “அந்ெ

தபாறுக்கி,

பபாட்டுக்கிட்டு

தவ

அவன்…. ியிை

இப்பபாவும்

சுத்ெறது

ொன்

நல்ைவன் எனக்கு

மாெிரி

பவஷம்

வருத்ெமா

இருக்கு...

அவலன அப்படிபய தகான்னு பபாடணும் பபாை இருக்கு... என் தபாண்ண தெய்யாெ தகாடுலம எல்ைாம் தெய்துட்டு... என் தபாண்ணு ெரி இல்ைன்னு பழி தொல்றான்...” சுப்பு புைம்பவும், “எல்ைாம் நம்ம பநரங்க... நல்ை இடம்ன்னு நாம அவெரப்பட்டுட்படாம்...” என்ற பெிபைாடு, மீ னாவும் அந்ெ புலகப்படத்லெப் பார்லவயிட, “குழந்லெத் ெனபம மாறாம நிக்கறலெப் பாருங்கப

ன்... நாம அவளுக்கு

எவ்வ

வு தபரிய தகாடுலமய தெய்துட்படாம்...” என்று புைம்பலுடன், ெிறிது

பநரம்

கண்ணம்மாவின்

தகாண்டிருந்ெ

ெிருமணப்

இருவரின்

புலகப்படங்கல

மனெிலும்,

ஒபர

பபாை

பய

பார்லவயிட்டுக்

நடந்ெ

நிகழ்வுகள்

அலனத்தும் படமாக விரியத் தொடங்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 52

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்னாை முடியலைங்க... தபத்ெ வயிறு பத்ெி எரியுது...” என்று பகாபமாகக் கூறிக் தகாண்பட, பவகமாக புலகப்பட ஆல்பத்லெ பிடுங்கி பரணில் பபாட்ட மீ னா, “அவலன ெலை முழுகி நம்ம தபாண்லண பத்ெிரமா கூட்டிட்டு வந்ொச்பெ... ஏபொ

அவ

உயிபராட

வட்டுக்கு ீ

ெிரும்பி

வந்ொப

...

அதுபவ

கடவுள்

புண்ணியம்... அலெ அபொட விடுங்க... முகம் லகக் கால் கழுவிட்டு வந்து ொப்பிடுங்க... தபரிய இடம்னு கட்டிக் தகாடுத்ெது ெப்புங்க.. இப்படிப் பட்ட மூர்க்கனா

இருப்பான்னு

யாருக்குங்க

தெரியும்...

ொொரண

குடும்பமா

இருந்ொலும்... நல்ைவனா பார்த்து கட்டிக் தகாடுத்து.. நம்ம கண்ணம்மா நல்ைா வாழணும்ங்க...” மீ னா தொல்ைவும், “ஆமா... ஆனா அவ அதுை இருந்து தவ

ிய வர இன்னும் தகாஞ்ெம் லடம்

எடுக்கும்... அதுவலர தபாறுலமயா இருப்பபாம்... தகாஞ்ெம் நஞ்ெமா அவ அடி உலென்னு வாங்கிட்டு வந்ெிருந்ொ...” என்றபடிபய சுப்புவும் எழுந்து தென்றார். நள்

ிரவு

மணி

பன்னிரண்லட

தென்றிருந்ெது....

அஜயும்

தகாண்டிருக்க, அவர்கல

கடந்து

கார்த்ெிக்கும்

முப்பது

ெினிமா

வினாடிகள்

முடிந்து

வந்துக்

பபாலீொர் வழி மறித்ெனர்.

“படய்... நான் ெண்ணி கூட குடிக்கை டா... எதுக்கு என்லனப் பிடிக்கறாங்க... நீ குடிச்ெியா?” கார்த்ெிக் பகட்கவும், வண்டிலய நிறுத்ெிய அஜய், அவலன ெிரும்பி முலறத்ொன். “என்லன

எதுக்குடா

முலறக்கிற...

நான்

குடிக்கிற

ெண்ணிய

ொன்

பகட்படன்... அடிக்கிற ெண்ணிலய இல்ை...” கார்த்ெிக் முணுமுணுத்ொன். “வாய

மூடிக்கிட்டு

இருக்பகன்...”

கீ ழ

என்று

இறங்கு...

அப்பபா

கடுப்படித்ெவன்,

இருந்து

உன்

வண்டிலயத்

ெள்

கூட ிக்

ொபன

தகாண்டு

பபாலீெின் அருபக தெல்ைவும், “நான்

அெந்ெ

இழுக்கவும்,

பகப்ை

பபாலீஸ்

பபாயிருப்பிபயான்னு கான்ஸ்டபிள்

ஒரு

அருகில்

ெந்பெகம்...”

வரவும்

கார்த்ெிக்

ெரியாக

இருக்க

கார்த்ெிக் வாலய மூடிக் தகாண்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 53

தென்றல் பண்பலை 102.3 எப்தபாழுதும் அவர்கள் தெய்யும் விொரலண முடிந்து, அவர்கள் தெல்ை அனுமெி அ

ித்ெ அந்ெ கான்ஸ்டபிள், கார்த்ெிக்லக ஒரு மாெிரிப் பார்க்கவும்,

கார்த்ெிக் அவெரமாக ஏறிக்தகாண்டான். “இப்பபா

எதுக்குடா

நம்மல

தகாலைக்காரங்க

மாெிரி

விரட்டறாங்க...”

கார்த்ெிக் புைம்பவும், “உன்லன ஒரு பார்லவ பார்த்ொபர... எனக்கு என்னபவா உன்லன பார்த்துட்டு ொன் என்லனயும் நிறுத்ெி இருப்பார்ன்னு பொணுது..” என்று அஜய் அவனது கடுப்பில் பமலும் எண்லண ஊற்றவும், “ஒரு பச்லெக் குழந்லெய இப்படி ெந்பெகப்படைாமா? இது நியாயமா?” என்று கார்த்ெிக் தொடங்க, அஜபயா பவறு நிலனவில் மூழ்கினான். “என்னடா

அலமெியா

வர?

என்னாச்சு

அஜய்?”

அவனது

அலமெி

கார்த்ெிக்லகக் அலெக்கவும், “இல்ை கார்த்ெி... நீ இப்படி பச்லெப் பிள்ல

யா இருக்கிபய... என் பர்த்படக்கு

இன்னும் தரண்டு நாள் ொபன இருக்கு... எப்படி நீ அதுக்குள் எனக்கு

இன்ட்பரா

தகாடுக்கப்

பபாபறன்னு

கண்மணிலய

பயாெிச்ெிட்டு

வந்பெனா...

எனக்பக மலைப்பா இருக்கு கார்த்ெிக்... நீ எப்படி....” அவன் இழுக்கவும், பல்லைக் கடித்ெவன், “என் ெலைய அடமானம் வச்ொவது உனக்கு இன்ட்பரா தகாடுக்கபறன்...” “உன் ெலைய யாரு வாங்குவா? ெரி... எதுக்கும் ட்லர பண்ணு... அப்படி மட்டும் எவனாவது வாங்கிட்டான்... எனக்கு பியூச்ெர்ை யூஸ் ஆகும்... உன் ெலைய வச்சு நான் இன்தனாரு கார் கூட வாங்குபவன்... மீ ட்கறலெ பத்ெி அப்பறம் பயாெிச்சுக்கைாம்...” அஜய் அவலன பகைி தெய்துக் தகாண்பட, வட்டிற்கு ீ வந்து வண்டிலய நிறுத்ெி, ைிப்ட்டிற்குள் நுலழந்ொன். “ஏன் அந்ெ காலர வாங்கி என் ெலை பமைபய ஏத்பென்...” அவனும் உள்ப நுலழயவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 54

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எனக்கு

உன்

ெலை

பவணும்...

அடிக்கடி

அலெ

அடமானம்

பவற

லவக்கணும்... அெனாை அலெ எல்ைாம் நசுக்க மாட்படன்...” என்று ெீரியொக தொன்னவன், வட்லடத் ீ ெிறந்துக் தகாண்டு உள்ப

நுலழந்ொன்.

“படய்... தகாலைகாரா... ஒரு பபச்சுக்கு தொன்னா... அலெ தெய்துட்டு ொன் மறுபவலை பார்ப்ப பபாை...” “எதுக்கு பபச்சுக்கு தொல்ைற... சும்மான்னா எது பவணா தெய்துடுவியா?” என்று பகட்டவன், பொபாவில் விழுந்ொன். “உன்லன...” என்று அவலன அடிப்பது பபாை தென்றவன், “நால

க்கு ெண்பட... எப்படியும் பபாய் கண்டுபிடிக்கபறன்... இந்ெ கார்த்ெிக்

தொன்ன வார்த்லெலய காப்பாத்ொம இருக்க மாட்டான்...” என்ற ெபெத்துடன், இன்தனாரு பொபாவில் அவனும் விழ இருவரும் உறங்கி பபாயினர். மறுநாள் காலையில் அைாரம் அடித்ெதும்... “ஏண்டா ெண்படயும் அதுவுமா தகாடுலம

படுத்ெற?

காைங்கார்த்ொை...

அந்ெ

கண்மணி

அைாரம்

படாலனயாவது

தபான்மணின்னுகிட்டு...

மாத்துடா...

இம்லெ...

அபெ

பாட்ஷா... பாட்ஷான்னு வச்சுப் பாரு... என்ன எதனர்ஜியா இருக்கும்... அபெ எனர்ஜிபயாட எழுந்து பவலையச் தெய்... சும்மா பம்பரம் மாெிரி சுத்துவ...” அலரத் தூக்கத்ெில் கார்த்ெிக் புைம்பினான். “நான்

எழுந்து

தராம்ப

பநரம்

ஆச்சுடா

தவண்லண...

பபொம

படுத்துத்

தூங்கு...” அஜயின் குரல் தூரத்ெில் இருந்து ஒைிக்கவும், “அபெ பபாை ெத்ெம்மில்ைாம ரூம்ை பபாய் கண்மணி கூட பபசு... எனக்கு தூங்கணும்... ராத்ெிரி பூரா என் ெலை பமை நீ காலர ஏத்ெறா பபாைபய கனவு

வந்துட்டு

இருந்துச்சு...”

என்றவன்,

பபார்லவலய

ெலைவலர

இழுத்துப் பபார்த்ெிக் தகாண்டான். காலைச் சுறுசுறுப்புடன் லகயில் பபாலன எடுத்ெவன், “பஹ... பிக் அப்... பிக் அப்...” என்று மந்ெிரம் பபாை ெிரும்பத் ெிரும்ப அவன் முணுமுணுத்துக் தகாண்டிருக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 55

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீங்கள் பகட்டுக் தகாண்டிருப்பது தெய்வ ராகம்...” என்று பவதறாருவரின் குரல், “தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெிலய வழங்க.... உங்க கண்மணி வந்ொச்சு... இந்ெப் பாடபைாட நான் விலடப்தபறப் பபாபறன்... மீ ண்டும் உங்கல நால

க்

காலையில்

ெந்ெிக்கிபறன்...

தெய்வ

ராகத்ெில்

எல்ைாம்

அடுத்து

வரும்

பாடலைப் பற்றி கண்மணி தொல்வாங்க...” என்று கண்மணியின் வரலவ தொல்ைவும், அஜய் சுறுசுறுப்பாக, “நன்றி ொக்ஷி....” என்று நன்றியுலறத்ெ கண்மணி... “தெய்வ ராகத்ெில் அடுத்து நாம பகட்டக இருப்பது... வெீகர ெிரிப்பபாட... ெத்ெி ெத்ெி நடந்து அந்ெ பகாகுைத்லெபய ெனது வெம் லவத்ெிருந்ெ அந்ெ யபொலெயின் தொல்லும்

கண்ணலனப்

தபாழுபெ

நம்

பற்றியது...

உள்

ம்

கண்ணன்...

தநகிழும்...”

அந்ெப்

என்று

அந்ெ

தபயலரச் தெய்வக ீ

ராகத்ெிற்கு ஏற்ப, அலமெியான குரைில் அவள் பபெவும், அந்ெ குரல் ஏபனா அஜயின் உள் அவள்

ம் வலரத் ெீண்டியது...

தென்றல்

ராகத்ெிற்கு

ஏற்ப

பபசும்

ஜாைி

வாய்ஸும்...

தெய்வக ீ

ராகத்ெிற்கு ஏற்ப அவள் பபசும் அலமெியான குரலும்... இரு குரல்களுக்கும் இலடபய இருந்ெ மாடுபைஷலனயும் ரெித்துக் பகட்டுக் தகாண்டிருந்ெவன், அந்ெக் கண்ணலனப் பற்றி கண்மணி, ஆயர்போடி மோளிலகயில் ெோய்மடியில் கன்றிலேப் பபோல்

மோயக்கண்ணன் தூங்குகின்றோன் ெோபைபைோ

அவன் வோய்நிலறய மண்லண உண்டு மண்டைத்லெக் கோட்டியபின்

ஓய்தவடுத்து தூங்குகின்றோன் ஆரோபரோ

ஓய்தவடுத்து தூங்குகின்றோன் ஆரோபரோ....

என்று பாடவும், அந்ெ பாடல் ஒைிபரப்பாகத் தொடங்கியது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 56

தென்றல் பண்பலை 102.3 “வாவ்... தராம்ப அழகா பாடிட்ட கண்மணி... இப்படி முன்னாடிபய வந்து ெர்ப்லரஸ்

தகாடுக்கறாப

ெந்பொஷச்

ெைிப்புடன்

...

அப்பபா

அவன்

இனிபம

நிலனத்துக்

ெீக்கிரபம

தகாண்பட,

எழணுமா?”

இலணப்புக்காக

காத்ெிருக்க, அபெ பநரம், டிங் டாங்... என்று அலழப்பு மணி ஒைிக்கவும், ஹாைில் உறங்கிக்

தகாண்டிருந்ெ

‘கார்த்ெிக்

யாருன்னு

கார்த்ெிக்,

பாரு...’

ெைிப்புடன்

இந்ெ

பநரம்

ெிரும்பிப்

பபப்பர்காரன்

படுத்ொன்....

பணம்

வாங்க

வந்ெிருப்பான்... என்ற எண்ணத்துடன், அஜய் குரல் தகாடுக்க, “இவனும்

தூங்க

யாருப்பா

அது...

மாட்டான்... காலையிை

தூங்கறவங்கல கெலவத்

யும்

ெட்டிக்

விட

கிட்டு...

மாட்டான்... ஏன்

பணம்

வாங்கறலெ எல்ைாம் பத்து மணிக்கு பமை வந்து வாங்கிக்கிட்டாத் ொன் என்ன?” என்று கத்ெிக்தகாண்பட, தூக்க கைக்கத்ெில் நடந்து தென்று கெலவத் ெிறந்ெ கார்த்ெிக், அங்கு நின்றிருந்ெ, அனுபமாவின் கணவன், விஜலயப் பார்த்து அெிர்ந்து விழித்ொன். “என்னடா... இன்னும் தரண்டு பபரும் எழுந்துக்கலையா?” விஜய் பகட்கவும், “என்ன

அத்ொன்

தபயலரச்

தொல்ைி

வழக்கத்துடன் இவ்வ

(அஜலய

விட

விஜய்

அலழக்காமல்

கார்த்ெிக்கும்

அவலர

தபரியவன் இவ்வாறு

அத்ொன்

ஆெைால்

அவன்

அலழக்க...

அபெ

என்பற

அலழக்கிறான்...)

வு காலையிைபய வந்ெிருக்கீ ங்க? அவன் எழுந்து மார்னிங் ட்யுட்டி

ஜாயின் பண்ண பபாயாச்பெ... நான் ொன் அத்ொன் தூங்கிட்டு இருக்பகன்...” ஒரு தகாட்டாவிலய விட்டுக் தகாண்பட கார்த்ெி தொல்ை, “ஏண்டா... லநட் பஷா பபாயிட்டு வந்ெீங்க

ா?” பகட்டுக் தகாண்பட உள்

வந்ெ விஜய், “அதுக்குள் தொல்ைி

ஆபீஸ் இருந்ொன்

பபாயிட்டானா...

இன்லனக்கு

பபாை...

லகபயாட

பபாய்

வட்டுக்கு ீ

கூட்டிட்டு

வபரன்னு

வாங்கன்னு,

என்லனத் தூங்க விடாம, உங்க ெங்கச்ெி இங்க துரத்ெி விட்டு இருக்கா... இப்பபா நான் பபாய் என்ன பெில் தொல்ைறது?” ெனது ோயிறு தூக்கம் பறிபபான துக்கத்ெில் விஜய் தொல்ைவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 57

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீங்க

பவற

அத்ொன்...

நல்ைா

பகட்டீங்க

பபாங்க...

அவனாவது

இந்ெ

பநரத்துை ஆபீஸ் பபாறொவது... தகாஞ்ெம் அவன் ரூம்ை பபாய் பாருங்க... அவபனாட ட்யூட்டி என்னன்னு தெரியும்...” கார்த்ெிக் கிண்டைடிக்க, விஜய் அந்ெ அலறலய பநாக்கி நகர்ந்ொன். தெய்வ

ராகத்ெின்

இறுெிப்

பாடல்

முடிந்து,

வி

ம்பர

இலடபவல

ஓடிக்தகாண்டிருக்க, இலணப்பு கிலடத்ெ மகிழ்ச்ெியில், ‘எஸ்’ என்று லகலய மடக்கி ெந்பொஷப்பட்டுக் தகாண்டு, “ஹபைா...” அஜய் அலழக்க, “ஆன் ஏர்.... பகா..” என்ற ஒரு குரல் வரவும், “என் கூட வாங்க...” என்று விஜலய அலழத்துக் தகாண்டு வந்ெ கார்த்ெிக், பவகமாக ெனது தமாலபைில் fm பரடிபயாலவ இயக்கினான். “என்னடா பண்ற?” விஜயின் பகள்வி முடியும் முன்பப, “ஹாய்... ஹாய்... ஹாய்... தென்லன மக்கப

... நான் உங்க RJ கண்மணி

தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெிலய வழங்க வந்துட்படன்.... அலனவருக்கும் என் இனிய காலை வணக்கம்... எல்ைாரும் இன்னமும் தூங்கிட்டு ெண்படலவ என்ஜாய்

பண்ணிட்டு

இருக்கீ ங்க

ா?

வாரத்ெின்

முெல்

நாள்

நாம

ெந்பொஷமான டாபிக்லகப் பற்றி பபெைாமா? இன்லனக்கு நாம பபெப் பபாற ெலைப்பு ‘நம்பிக்லக’ ‘விட்டுவிடுங்கள்

என

உைகபம

தொல்லும்

பபாது 'நம்பிக்லக' தமதுவாக

உச்ெரிக்கும்... இன்னுதமாரு முலற முயற்ெித்து பார்..... ‘ தராம்ப அழகான வரிகள்

இல்லையா?

நம்பிக்லக

முயற்ெிலயப்

பற்றி

எல்ைாருபம

பை

விெமா தொல்ைி இருக்காங்க... நம்ம வாழ்லகயிை அது நடக்கும் பபாது இருக்கற ெந்பொஷபம ெனி ொபன... உங்க வாழ்க்லகயிை கூஸ் பம்ப்ஸ் தமாதமன்ட்ன்னு தொல்லுவாங்கப

...

அது பபாை நீங்க நம்பிக்லகயா இருந்து, அந்ெ நம்பிக்லக தபாய்யாகாம நடந்ெ விஷயங்கல

இங்பக பகிர்ந்து தகாள்ளுங்கள்... நானும் உங்க கூட

அந்ெ ெந்பொஷமான விஷயத்லெ பகட்க தரடியா இருக்பகன்... லைன்ை இருக்கற முெல் காைர் யாருன்னு பார்க்கைாமா?” கண்மணி பபெி முடித்து, ‘ஹபைா’ தொல்ைவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 58

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஹாய் கண்மணி... ெிஸ் இஸ் தஜய்...

நம்பிக்லக... அொபன எல்ைாம்...”

அஜய் பபெவும், விஜய் இங்பக வாயில் அடித்துக் தகாள்

,

“ஹாய் தஜய்... இன்லனக்கும் உங்க விடா முயற்ெி தவற்றி தபற்றுடுச்சு பபாை...

தொல்லுங்க...

உங்கப

ாட

நம்பிக்லக

தவற்றியான

கலெலய...”

பமலும் அவள் பகட்க, “நாம பிறந்ெது முெல் இறப்பு வலர எல்ைாபம நம்பிக்லகயிை ொன் ஓடுது.... ஒவ்தவாரு நாளும்.... நாம கண் விழிப்பபாம்ங்கற நம்பிக்லகயிை ொபன, நாம பிற்காைத்துக்கு பெர்த்து லவக்கிபறாம்...” தபரிய ெத்துவமாக அஜய் தொன்னான் . “அதெல்ைாம்

ெரி

ொன்

தஜய்...

உண்லம

ொன்...

அலெத்

ெவிர

நீங்க

நம்பிக்லகபயாட தவற்றி தபற்ற ஒரு நிகழ்லவ தொல்லுங்க” கண்மணியின் பகள்விக்கு, “அப்படி

எதுவும்

நடக்கும்ன்னு

என்

ஒரு

லைஃப்ை

இதுவலர

நம்பிக்லக...

அந்ெ

நடந்ெது

நம்பிக்லக

இல்ை...

இனிபம

உண்லமயாச்சுன்னா...

உங்களுக்குத் ொன் முெல்ை தொல்பவன்...” அஜய் பீடிலகப் பபாட்டான். “கண்டிப்பா

தஜய்...

நீங்க

தொல்ற

அந்ெ

நாளுக்காக

நானும்

தவயிட்

பண்பறன்... இபொ உங்களுக்கான பாடலைக் பகளுங்க...” என்று கண்மணி பபச்லெ முடிக்கவும், தமல்ைிலெப் பாடல் ஒைிபரப்பாகத் தொடங்க, அஜய் அவெரமாக பரடிபயாலவப் பபாட்டு விட்டு, ‘கண்மணிபய காெல் என்பது கற்பலனபயா!!’

என்று

பாடுவது

பகட்கவும்,

விஜய்

அெிர்ந்து

பபாய்

நின்றிருந்ொன். “என்னடா

இது...

கல்யாணபம

பவண்டாம்ன்னு

தொல்றவன்...

இப்படி

வழிஞ்ெிட்டு இருக்கான்...” விஜய் பகட்கவும், “இது ொன் அவபராட தடய்ைி ட்யூட்டி அத்ொன்... என்லன தூங்க விடாம படுத்ெறான்... வந்து அலெப் பத்ெி இன்னும் தரண்டு மணி பநரம் பபசுவான்...” கார்த்ெிக் புைம்பவும், அபெ பபாை,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 59

தென்றல் பண்பலை 102.3 “கார்த்ெிக்...

இன்லனக்கும்

ெந்பொஷக்

கூவலுடன்

நான்

தவ

ொன்

ியில்

முெல்ை

வந்ெ

அஜய்,

பபெிபனன்...” அங்கு

என்று

அமர்ந்ெிருந்ெ

விஜலயப் பார்த்து அெிர்ந்து பபானான். “அத்ொன்.. நீங்க எப்பபா வந்ெீங்க?” எச்ெிலை விழுங்கிக் தகாண்டு அவன் பகட்க, “நீ கடலை வறுக்க ஸ்டார்ட் பண்ண பபாபெ வந்துட்படன்... இருடா இரு.. இலெ வச்பெ இன்லனக்கு ஓட்டற ஓட்டுை நீ ஒரு வழி ஆகை... என் பபரு விஜய்

இல்ை...”

என்று

மனெிற்குள்

கறுவிய

விஜய்,

அலமெியாக

அவலனபய பார்க்க, ‘இருங்க அத்ொன்... காபி எடுத்துட்டு வபரன்...’ என்று அங்கிருந்து அஜய் ெப்பிச் தென்ற இலடதவ

ியில், கார்த்ெிக்கிடம் அஜயின் விஷயங்கல

க்

கறந்ொன். “தென்றல்

பண்பலைை

என்பனாட

பிதரண்ட்

ஒருத்ென்

இருக்கான்...

அவலனப் பிடிச்ொ... கண்மணிலயப் பார்த்துடைாபம... ஏன் அவகிட்ட பபெி... எல்ைாம் ஓபகன்னா.... தபாண்ணு கூட பகட்கைாபம...” சுைபமாக விஜய் தொல்ைவும், “தெய்வபம... என் ெலைய காப்பாத்ெிட்டீங்க... ெயவு தெய்து அவங்ககிட்ட பபெி.. அந்ெ கண்மணிய இவனுக்கு காட்ட ஏற்பாடு பண்ணுங்க... நீங்க நூறு வருஷம் இபெ அழபகாட நல்ைா இருப்பீங்க..” கார்த்ெிக் வாழ்த்ெவும், ெனது ெலைலய ெடவிக் தகாண்ட விஜய், அவலன முலறத்ொன். “ொரி அத்ொன்... உணர்ச்ெி வெத்துை தகாஞ்ெம் உ முடி

முல

ச்சு

அழபகாட

இருப்பீங்க...

இப்பபா

றிட்படன்... ெலையிை ஓபக

வா...”

ெிருத்ெிக்

தகாண்டு வாழ்த்ெியவன், “ஆனா...

இந்ெ

விஷயம்

நமக்குள்

பய

இருக்கட்டும்....”

ரகெியம்

பபாை

அவன் தொல்ைவும், “எனக்கு ஆப்பு லவக்காம இருந்ொ ெரி...” என்ற விஜய்... “அஜய்...” என்று அலழத்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ஆனால்

ப ண் ப லை

அஜபயா,

102.3by

ர ம் யா

காெில்

தஹட்பபானஸ்லெ

pg. 60

தென்றல் பண்பலை 102.3 மாட்டிக்தகாண்டு,

பபானின்

வழியாக

கண்மணியின்

குரைில்

ையித்ெிருந்ொன். “அத்ொன்... நீங்க பபொம அந்ெ பொபாவுை படுத்து தூக்கத்லெ கன்டினியூ பண்ணுங்க... நானும் தொர்க்க பைாகத்துக்கு பபாபறன்... இன்னும் ஒரு மணி பநரம்... அவன் வர மாட்டான்... உள்

அவன் உங்களுக்கு காபி பபாட்டுட்டு

இருக்கான்னா நிலனச்ெீங்க... அதெல்ைாம் ெப்பு... காபி வர இன்னும் ஒரு மணி பநரம் ஆகும்... கண்மணி லப தொன்ன அப்பறம் ொன் ொர் ெலர இறங்கி இந்ெ பைாகத்துக்கு வருவார்.. பொ படுத்து தூங்குங்க...” கார்த்ெிக் தொல்வது பவெ வாக்காகப் பட, விஜயும் பொபாவில் உறங்கத் துவங்க, கார்த்ெிக்கும் விட்டுப் பபான உறக்கத்லெ தொடர, ஒரு மணி பநரம் தென்ற பிறகு, கண்மணியின் நிகழ்ச்ெி முடிந்து, தவ

ியில் வந்ெ அஜய், அங்கு

தூங்கிக் தகாண்டிருந்ெ விஜலயப் பார்த்து, “அய்பயா...

அத்ொன்

வந்ெலெபய

மறந்துட்படபன...”

என்று

ென்லனபய

ெிட்டிக் தகாண்டவன், ெலையில் லக லவத்துக் தகாண்டு, என்ன தெய்வது என்று பயாெிக்கத் தொடங்கினான்.

ஒைிபரப்பு – 7 உன்லே பற்றிய எல்ைோமும் பத்ெிரமோய் பசகரிக்கிபறன், சிை பக்கங்களின் விளிம்புகலள கிழித்ெோலும் உன் பகோபத்ெிற்கு ஓர் ெேி இடம் ெோன் .. அேைில் தமழுகோய் உன் சுடு தசோற்களில்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 61

தென்றல் பண்பலை 102.3 உருகிப் பபோகின்பறன்...

“ஏன் Mr. அஜய்... இப்படி நீங்கப

ஆப்லப பெடித் பபாய் உட்கார்ந்துக்கறீங்க?

அத்ொன் வந்ெலெக் கூட மறந்து, அப்படி என்ன உங்களுக்கு கண்மணி பபெறலெ பகட்க பவண்டி கிடக்கு... மாட்டினயா... நல்ைா மாட்டினயா.... இப்பபா

அத்ொன்

எல்ைாத்லெயும்

பபாய்

அனுபமா

தொல்ைப்

கிட்ட

உண்லம

பபாறாரு... அந்ெ

வி

ம்பியா

அனுபமாவும் அபெ

அம்மாகிட்ட வத்ெி லவக்கப் பபாறா... அம்மாவும் அடுத்ெ பில

மாறி பபாை

ட்ை கி

ம்பி

வந்து... கண்மணி யாருன்னு பார்த்து... எனக்கு கல்யாணம் தெய்து முடிக்க பபாறாங்க....

அஜய்...

அதுை

இருந்து

எப்படி

எஸ்பகப்

ஆகறது?

பயாெி...”

என்று ெனக்குத் ொபன பபெிக் தகாண்டு, ெனக்கு ஒரு காபிலய

பபாட்டு

குடித்துவிட்டு,

குழப்பம்

நீங்க

பவகமாக

கு

ித்து,

ெயாராகி

பொபாவில் தென்று அமர்ந்து, டிவிலய ஓட விட்டான். டிவியின் ெத்ெத்ெில் உறக்கம் கலைந்ெ விஜய், ெயாராகி இருந்ெ அஜலயப் பார்த்து, “மச்ொன்... நீ எப்பபாடா தரடி ஆன?” ஆச்ெரியமாகக் பகட்க, “ெரியா பபாச்சு பபாங்க... என்ன அத்ொன் இது... ஒரு காபி பபாட்டுட்டு வர பகப்ை இப்படி தூங்கிட்டு இருக்கீ ங்க... ெரி... பபானா பபாகுது... உங்கல டிஸ்டர்ப்

பண்ண

பவண்டாபமன்னு

ொன்

தரடி

ஆகிட்படன்...

இருங்க

அத்ொன்... ஒரு தரண்டு நிமிஷம்... நான் காபி எடுத்துட்டு வபரன்... ெீக்கிரம் கி

ம்பணும்... பைட் ஆச்சு... அனுபமாகிட்ட என்ன பெில் தொல்றது?” ொன்

ொமெம் தெய்யவில்லை... விஜய் ொன் உறங்கி விட்டான் என்பது பபாை அஜய் ெீலனப் பபாடவும், விஜயுபம ஓரிரு நிமிடங்கள் குழம்பிப் பபாக, “ஏன்

அஜய்....

நீ

காபி

பபாட

முக்கால்

மணி

பநரமா

ஆகும்...”

என்று

பபார்லவக்குள் இருந்து கார்த்ெிக்கின் குரல் வர, “அொபன...” என்று விஜய் அவனுடன் ஒத்து ஊெினான். “படய்...” அஜய் எகிற, அலெக் கண்டு தகாள்

ாமல்,

“இருக்கும் இருக்கும் அத்ொன்... உங்களுக்காக அவன் ஸ்தபஷைா.. காபி தகாட்லடலய வாங்கி... வறுத்து.... அலரச்சு... ெரமான பில்ட்டர் காபியா

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 62

தென்றல் பண்பலை 102.3 பபாட்டு

வச்ெிருப்பான்...

அெனாை

ொன்

பைட்...

இல்ை

அஜய்...”

என்று

தொடரவும், “அடப்பாவி... இவன் ஒருத்ென் பபாதும் என் மானத்லெ வாங்க...” என்று மனெில் ெிட்டிக் தகாண்பட, அவன் பபார்லவலய இழுத்ெவன், “தொன்னது நியாபகம் இருக்கு இல்ை... என் பர்த்படக்கு இன்னும் தரண்டு நாள் ொன் இருக்கு...” கார்த்ெிக்கிற்கு நிலனவு படுத்ெிய அஜய், “ொரி

அத்ொன்...

ஒரு

தரண்டு

அடுக்கல

க்குள்

தென்றவன்,

அெற்குள்

கண்மணிலய

நிமிஷம்

என்று

பவகமாக

சூடான

காபியுடன்

வந்ொன்.

தொல்ைி,

கார்த்ெிக்

லகயில்

கண்டுபிடிக்கச்

வபரன்...”

விஜயிடம்

தகஞ்ெி முடித்ெிருக்க, விஜய் ொன் பார்த்துக் தகாள்வொக உறுெிய

ித்ொன்.

அஜய் வரவும், அவலனப் பார்த்ெ விஜய், “உன் ெங்லக கூட எனக்கு இப்படி மணக்க

மணக்க

காபி

பபாட்டு

தகாடுத்ெது

இல்ை

அஜய்..

பபொம

நீ

அங்பகபய வந்ெிபறன்...” அவன் லகயில் இருந்ெ கப்லப வாங்கிக் தகாண்டு உறுஞ்ெிக் தகாண்பட தொல்ை, “எப்படியும் நீங்க இந்ெ வழியா ொபன ஆபீஸ் பபாகணும்... பபாற வழியிை வாங்க... பி

ாஸ்க் நிலறய காபி பபாட்டுத் ெபரன்... குடிச்ெிக்கிி்ட்பட இருங்க...

ஆனா... இங்க இருந்து அங்க வர தொல்ற கலெபய பவண்டாம்.... நான் ஃப்ரீ பர்ட்...

என்லன

கூறியவன்,

எல்ைாம்

அவலன

ஒரு

கூட்டுை

தகஞ்சுவது

அலடக்க

பபாை

பார்க்க,

முடியாது...”

ஒரு

என்று

புன்னலகயுடன்

விஜயும் அந்ெ பபச்லெ அத்பொடு முடித்ொன். “ெரிடா மச்ொன்... கி

ம்பு... நாம வட்டுக்குப் ீ பபாகைாம்... அங்க உன் ெங்லக...

காலையிை இருந்து ெலை கால் புரியாம ஆடிக்கிட்டு இருக்கா.. இன்னிக்கு கிருத்ெிலகயாம்... அெனாை,

அலெவம்

உனக்காக,

லெவ

இல்ைன்னு

நீ

ஏமாந்து

ெலமயபை

ெட

புடைா

பபாயிட்டியாம்.... ஏற்பாடு

இருக்கு... ெீக்கிரம் வா மச்ொன்... நீ வந்ொ ொன் எனக்கு இவ்வ கிலடக்கும்...

இல்ை...

தவறும்

புைவு...

கைந்ெ

ொெம்

ஆகிட்டு

வு ஐட்டம்

ொன்...”

என்று

தபருமூச்சு விட,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 63

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அடப்பாவி..

அப்பபா

ொப்பிட்ட...

வயிறு

நானு...

என்லன

வைிக்கும்

விட்டுட்டு

நீ

மட்டும்

தொல்ைிட்படன்...”

இவ்வ

கார்த்ெிக்

வு

ொபம்

தகாடுக்கவும், “நீயும் வாடா... உன்லன யாரு வர பவண்டாம்ன்னு தொன்னா... ொப்பிட்டுட்டு அப்பறம் எங்கபயா தவ விஜய்

தொல்ைவும்,

ிய பபாகணும்னு தொன்னிபய பபாயிட்டு வா...”

அஜய்

ெிரு

ெிருதவன

விழிக்க,

கார்த்ெிக்

வாலய

தபாத்ெிக் தகாண்டு ெிரித்ொன். “என்ன எல்ைாத்லெயும் தொல்ைிட்டயா?” அவனது ெிரிப்பில் ெந்பெகமாகிய அஜய் மிரட்டினான். “என்னடா ரகெியம் ஓடுது இங்க....” விஜய் இலடப்புகவும், அவனுக்கு எதுவும் தெரியாது என்று புரிந்ெ அஜய், “ஒண்ணும்

இல்ை

அத்ொன்...

அவன்

எங்கபயா

தவ

ிய

பபாகணும்னு

தொல்ைிட்டு இருந்ொன்... அது ொன் எங்க பபாறான்னு தொல்ைிட்டானான்னு பகட்படன்...” என்றவன், “ெீக்கிரம் கு

ிச்ெிட்டு கி

ம்பு...” அங்கு நிற்க விடாமல்

கார்த்ெிக்லக விரட்டினான். “அது

ொன்

தொல்றதெல்ைாம்

தொல்ைியாச்பெ...

இதுை

இவருக்கு

கீ ழ

விழுந்ொலும் மீ லெயிை மண்ணு ஓட்டலைன்னு பில்ட்டப் பவற....” என்று மனெினில்

அவலன

கைாய்த்ெபடிபய

பவகமாக

கு

ித்துக்

கி

ம்பி

ெயாராகினான். அஜய் லபக் ொவிலய எடுக்கவும், “நாம கார்ைபய பபாயிடைாம்... ெிரும்ப நாபன உங்கல

தகாண்டு விடபறன்... எதுக்கு தரண்டு வண்டி...” விஜய்

தொல்ை, “எதுக்கு அத்ொன்

ெிரும்பவும்

இவ்வ

வு தூரம்

வந்துக்

கிட்டு...”

அஜய்

ெயங்க, “பரவால்ை அஜய்... இன்லனக்கு ஒரு நாள் ொபன... ஏறு...” என்ற விஜய், அவர்கல

தெ ன் ற ல்

அலழத்துக் தகாண்டு காரில் கி

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

ம்பினான்.

pg. 64

தென்றல் பண்பலை 102.3 வடு ீ தநருங்கும் தபாழுபெ, அனுபமா ெனக்காக வாயிைில் காத்ெிருப்பது தெரியவும், ெனது ெங்லகலயப் பார்த்து லகயலெத்துக் தகாண்பட வந்ெ அஜய்,

கீ பழ

இறங்கியதும்,

பவகமாக,

அனுபமாவின்

அருகில்

இருந்ெ

ஸ்ரீஜித்லெ தூக்கிக்தகாண்டான். “என்

தெல்ை

கன்னத்ெில்

பட்டு... ஸ்ரீ முத்ெமிட்ட

ெந்பொஷத்ெில்,

“காக்கி..”

கண்ணா... எப்படி படிபய என்று

அஜய் அவன்

இருக்கீ ங்க?” அவனது பட்டு

பகட்கவும், லக

நீட்டி

அஜலயப் பெிலுக்கு

பார்த்ெ அவனது

கன்னத்ெில் முத்ெம் தகாடுக்கவும், “உனக்கு பநத்ெிக்பக வாங்கி வச்ெிட்படபனடா... என் தெல்ை குட்டி ொப்பிட்டு பிரஷ் பண்ணிடணும் ெரியா..” பகட்டபடிபய ஒரு ொக்பைட் பாலர அவனிடம் நீட்டியவன்,

அவனுக்கு

ஒரு

வாய்

தகாடுக்க,

அவர்கல

பவடிக்லகப்

பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெ அனுபமாவின் காெில் இருந்து புலக வந்ெது. “இங்க

உன்

ெங்லக

நான்....

உனக்காக

வாெல்லைபய

காத்துக்கிட்டு

நின்னுட்டு இருக்பகன்... நீ என்னடான்னா அவலன தகாஞ்ெிக்கிட்டு இருக்க? எனக்கு எங்க ொக்பைட்... பபாதும் அவலன தகாஞ்ெறலெ விடு...” அனுபமா குலற படவும், “என்

மருமகன்

குட்டி

கால்ை...

இந்ெ

மாமலனப்

பார்க்க

நின்னுட்டு

இருக்கான்... அவலன விட்டுட்டு, ஏழு கழுலெ வயொகுது... உன்லன எதுக்கு கவனிக்கணும்...”

வந்ெதும்

வராெதுமாக

அஜய்

அவல

க்

கிண்டல்

பண்ணவும், “ஏங்க இங்கப் பாருங்க... இவன் என்லன என்ன தொல்றான்னு...” அனுபமா விஜயிடம் முலறயிடவும், அதுவலர பவடிக்லகப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெ விஜய், “யாருக்குடா ஏழு கழுலெ வயொச்சு... உனக்கு ொன் ஆச்சு... என் அனு குட்டி இன்னும் ெின்ன தபாண்ணு ொன்...” ென் மலனவிலய தகாஞ்ெிக் தகாண்பட விஜய் அவள் அருகில் வரவும், அஜய் அவர்கல

பார்த்து ெிரித்ொன்.

“பபாதும் அஜய்... ெிரிச்ெது எல்ைாம்... எப்பபா எனக்கு நீ மருமகல

தபத்து

ெரப் பபாற? ஸ்ரீக்கு வயொகிட்பட இருக்கு... இப்பபா இருக்கற தபாண்ணுங்க

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 65

தென்றல் பண்பலை 102.3 எல்ைாம் வயசு வித்ெியாெம் அெிகம் இருக்கக் கூடாதுன்னு தொல்றாங்க பவற...

உன்

தபாண்ணு

என்ன

தொல்லுபமா?”

அனுபமா

மலறமுகமாக

அவனது ெிருமணத்லெப் பற்றி பகட்கவும், அஜயின் முகம் ஒரு மாெிரி ஆகியது. “ஏய் சும்மா இரு... அவபன இப்பபா ொபன வந்ெிருக்கான்” விஜய் அடக்கவும், “அடப்

பபாங்க....

மீ னாபவ

இவன்

இருந்துட்டு

பார்த்துட்டாங்க...

எப்பபா

பார்த்ொலும்

இருக்கான்...

இவபனா

கழுவற

அம்மாவும்

சும்மா

எவ்வ

எலெயாவது

பகாபப்படுத்ெறான்... இவனாை அம்மாவுக்கு எவ்வ

மீ னுை

நழுவற

பவா

பபெி

பபெிப்

அவங்கல

வு தடன்ஷன் தெரியுமா?

எனக்கு இன்லனக்கு ஒண்ணுை தரண்டு தெரிஞ்பெ ஆகணும்...” குலறயாக அனுபமா “இலெப்

தொன்னாள். பத்ெி

அலழச்ெிட்டு

பபெத்

ொன்

வந்ெீங்க

ா?

முடியாொ? நான் கி

தரண்டு ஏன்

பபரும்

லபக்

பெர்ந்து

இல்ைன்னா

கார்ை

என்லன

என்னாை

ம்பபறன்...” விருட்தடன்று அஜய் கி

பபாக

ம்பவும், விஜய்

அவலனப் பிடித்து நிறுத்ெினான். “நில்லு அஜய்... நான் அதுக்காக உன்லன கூட்டிட்டு வரை... அவ ஏபொ ஆற்றாலமயாை பபெிட்டா... அதுக்காக பகாவிச்சுக்காெ மச்ொன். உள் அனுபமாலவ அலழத்துக்

பார்லவயால் தகாண்டு

அடக்கிவிட்டு,

தெல்ை,

விஜய்

அனுபமாவின்

அவலன

முகம்

வா...” உள்ப

கவலைலயக்

காட்டியது. “இனிபம

என்

கல்யாணத்லெ

பத்ெி

பபெ

பவண்டாம்ன்னு

தொல்லுங்க

அத்ொன்...” என்று தொல்ைிக் தகாண்பட, குழந்லெயுடன் அவன் உள்ப நுலழயவும், அதுவலர பவடிக்லகப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெ கார்த்ெிக்கும் அவனுடன் உள்ப

நுலழந்ொன்.

குழந்லெ அவன் முகத்லெபய பார்த்துக் தகாண்டிருக்கவும், ெிறிது பநரபம பகாபமாக இருந்ெவன், “என்னடா... மாமாவ பகாபப்படுத்ெி பார்க்கபவ இங்க நிலறய

பபர்

சுத்ெிட்டு

இருக்காங்க...

அவங்கல

என்ன

தெய்யைாம்

தொல்லு...” என்று பகட்ட படி, குழந்லெலய தூக்கிப் பபாட்டு பிடிக்க, அவனது ெிரிப்பு, மற்ற அலனத்லெயும் புறம் ெள் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ியது.

ர ம் யா

pg. 66

தென்றல் பண்பலை 102.3 “டிபன் ொப்பிட்டு பபெைாம் வாங்க...” அனுபமா அலழக்கவும், உர்தரன்ற முகத்துடன் அவன் ொப்பிட அமர, “ெரி...

ொரி...

தகாஞ்ெம்

இனிபம

உன்

ெிரிபயன்...

கல்யாணத்லெப்

எப்பபாப்

பாரு

இது

பத்ெி என்ன

பகட்க

மாட்படன்...

முகபமா...

அழகான

முகத்லெ தகடுத்துக்கற... பயாகாை என்ன தொல்ைி இருக்காங்க தெரியுமா? ெிரிப்பப ஒரு நல்ை பயாகான்னு” அனுபமா மன்னிப்பு பவண்டவும்... “ஆமா... அதுக்காக ெிரிச்சுக்கிட்பட இருந்ொ... லூசுன்னு தொல்ைிடுவாங்க...” அவளுக்கு பெில் தகாடுத்ெ படி, உண்ணத் தொடங்கியவன், “நல்ைா ெலமக்க கத்துக்கிட்ட பபாை.. ஏபொ என் அ ஓபக...”

என்று

கிண்டல்

தெய்யவும்,

அவன்

வுக்கு இல்ைன்னாலும் ெலையில்

நறுதகன்று

குட்டியவள், “எல்ைாம் என் பநரம்...” அவள் ெைித்துக் தகாண்டாள். “அம்மா எங்க அனு?” அடுத்ெ வாலய லவத்துக் தகாண்பட அவன் பகட்க, “அம்மாவா... ெமா

அம்மா...

அம்மா...

எங்க

இங்க

வந்ெிருக்காங்க...”

அவள்

ிக்க முயைவும்,

“என்கிட்லடபய வா...” என்று அவல

ஒரு பார்லவ பார்த்ெவன்,

“இது

அம்மா தெய்ெ டிபன் ொன்... ராொ எங்க?” என்று இடியாப்பத்லெ வாயில் பபாட்டுக்

தகாண்பட

அவன்

பகட்கவும்,

அலனவரும்

அவலனபய

ஆச்ெரியமாகப் பார்க்க, “எப்படி மச்ெி... முந்ொ பநத்து ொன் உன் கிட்ட பபெினாங்க... அதுக்குள் எப்படி வர முடியும்? சும்மா எடுத்து விடாபெ...” என்ற கார்த்ெிக், “ஒருபவல

பில

இருப்பாங்கப

ட்ை

யாருகிட்டயாவது

தகாடுத்து

விட்டு

ா?” என்று பயாெித்ொன்.

“அடச்பெ... நீயும் உன் பயாெலனயும்.... அங்க பில

ட்ை ஏறினா இங்க வர

நாலு மணி பநரம் ொன்... டிக்தகட் கிலடச்ொ பபாொொ என்ன? எங்க அப்பா நிலனச்ொ... அவங்க ஆபீஸ் மூைமா வாங்கி இருக்கைாம்...” அஜய் தொல்ைிக்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 67

தென்றல் பண்பலை 102.3 தகாண்டிருக்கும்

பபாபெ,

“பாயி...”

ஸ்ரீ

கத்ெிக்

தகாண்பட

ெலமயல்

அலறக்குள் ஓட, அனுபமாலவப் பார்த்து நமட்டுச் ெிரிப்பு ெிரித்ெவன், “அம்மா...

ஒ

ிஞ்சு

வில

யாடினது

பபாதும்...

அலழக்கவும், அவனது ொய் ராொ தவ

தவ

ிய

வாங்க”

அஜய்

ியில் வந்ொர்.

“ெரியான விடா கண்டன்டா நீ... எப்படி ஒரு வாய் ொப்பிட்ட உடபன... அது நான் ொன் தெய்பென்னு தொல்ற? நாக்கு அவ்வ

வு நீ

ம்... இன்னும் அம்மா

ெலமயலை மறக்கலையா அஜ்ஜூ...” அவனின் ெலைலய பகாெிக் தகாண்பட அவர் ெிரிக்கவும், “உன் லகப் பக்குவம் தெரியாொ ராொ? இந்ெ அழுகுணிக்கு அதெல்ைாம் வராதும்மா...

பாவம்

அத்ொன்...

என்கிட்ட

என்ன

புைம்பு

புைம்பறார்

தெரியுமா? தடய்ைி நாபன ெலமயல் தெய்துத் ெபரன்… அத்ொன்... ஆபீஸ் பபாகும் பபாது வாங்கிட்டு பபாங்கன்னு தொல்ைி இருக்பகன்...” விடாமல் அவன் வம்பு வ

ர்த்ொன்.

“அப்பா நாரெ முனி... தொல்ைிட்டு நீ கி வாங்கறது...”

விஜய்

புைம்பவும்,

ம்பிப் பபாயிருவ... யாருப்பா அடி

‘உங்கல

’

என்று

அனுபமா

முலறக்க,

கார்த்ெிக்பகா, இடியாப்ப ெிக்கலை பிரிப்பது எப்படி என்ற ஆராய்ச்ெியில் மூழ்கி இருந்ொன். “எங்கம்மா... ஸ்ரீனி வரலையா? எப்படி உன்லன ெனியா விட்டார்?” அஜய் ஆச்ெரியமாகக் பகட்க, “உனக்கு தகாழுப்புடா... பவற என்ன? இவன் எல்ைாம் பபான்ை பபெினா ெரிப்பட மாட்டான்... நான் பநர்ை பபாய் லவக்கபறன் கச்பெரியன்னு தொன்ன உடபன... எனக்கு டிக்தகட் பபாட்டுக் தகாடுத்துட்டார்... அங்க பக்கத்துை ஒரு ஹிந்ெிக்காரங்க, ொப்பிட்டுக்கபறன்னு

ெலமச்சு

ெராங்க...

தொல்ைிட்டார்...”

ொன்

அவங்ககிட்ட வந்ெ

வாங்கி

கலெலய

ராொ

தொல்ைவும், அஜய் ெிரித்துக் தகாண்டான். “நீ வந்ெது நல்ை விஷயம் ொன்ம்மா... நாபன ெலமச்சு ொப்பிட்டு ொப்பிட்டு தராம்ப பபார் அடிக்குது... தகாஞ்ெ நால

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

க்கு உன் ெலமயலை ொப்பிடைாம்

ர ம் யா

pg. 68

தென்றல் பண்பலை 102.3 இல்ை...”

என்றவன்,

ெட்டில்

இருந்ெலெ

முடித்து

விட்டு,

எழுந்து

தொல்லும்மா...

அடுத்ெ

தகாண்டான். “கல்யாண பில

விஷயமா

பபெறொ

இருந்ொ

ட்டுக்பக டிக்தகட் பபாட்டு ெபரன்... அப்படிபய துபாய்க்கு பபாயிடு...

இங்க இருந்ொ வணா ீ ெண்லட ொன் வரும்... அலெயும் தொல்ைிட்படன்...” லககல

த்

துலடத்துக்

தகாண்பட,

அவன்

எச்ெரிக்க,

ராொ,

விஜலயப்

பார்க்க, அவபனா எதுவும் பபொமல், ெனது ெட்டில் கவனமாக இருக்கவும், பவறு

வழி

இன்றி

ராொ

பவறு

பபெத்

தொடங்க,

அன்லறய

தபாழுது

மாத்ெிலரய

பபாடு...

கைகைப்பாக தென்றுக் தகாண்டிருந்ெது. ******* “கண்ணம்மா... உடம்பு

இப்படி

இந்ெ

கஞ்ெிலயயாவது

தகாெிக்குது...

குடிச்ெிட்டு

ஆபீஸ்ையும்

லீவ்

பகட்க

மாட்படங்கிற...

உன்லன என்ன தொல்றது?” புைம்பிக் தகாண்பட, மீ னா அவளுக்கு கஞ்ெிலய தகாடுக்க, தமல்ை எழுந்து அமர்ந்ெவள் பொர்வுடன் அெலன குடித்ொள். “பபாதும்மா... எனக்கு தொண்லட முழுங்கபவ முடியை... கெக்குது...” என்று ஈன ஸ்வரத்ெில் தொன்னவ

ின் அருபக வந்ெ கயல்,

“கண்ணம்மா... நான் பவணா உங்க டீம் லீடர்கிட்ட பபான் தெய்து நால

க்கு

உனக்கு லீவ் பவணும்ன்னு தொல்ைிடவா?” என்று பகட்கவும், “இல்ை கயல்... பவண்டாம்... அவர் ஏொவது தொல்ைிடுவார்... இன்லனக்கு தரஸ்ட் எடுத்ொ ெரியா பபாயிடும்...” மறுத்ெவள், கண்கல தகாள்

மூடிப் படுத்துக்

,

“என்ன பிடிவாெபமா பபா.. தொன்னா பகட்காம உடம்லப இழுத்து விட்டுட்டு நிக்கப்

பபாற...”

ெைித்துக்

தகாண்பட

மீ னா

நகர,

“கண்ணம்மா....”

கயல்

அலழத்ொள். “என்னடி... நீயும் ஏொவது தொல்ைப் பபாறியா?” ெைிப்பாக அவள் பகட்க, “இல்ை கண்ணம்மா உனக்கு பெங்க்ஸ் தொல்ைணும்... அம்மா என்பனாட கல்யாணத்லெப் பத்ெி பபெறதுக்கு ஒரு ெலட பபாட்டிபய... அதுக்கு...” ஒரு

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 69

தென்றல் பண்பலை 102.3 மாெிரிக் குரைில் கயல் தொல்ைவும், பட்தடன்று கண் விழித்துப் பார்த்ெ கண்ணம்மா, எழுந்து அமர்ந்ொள். “என்னடி தொல்ற? நான்... எப்பபா?” கண்ணம்மா இழுக்கவும், “எனக்கு எல்ைாம் தெரியும் கண்ணம்மா... பநத்து அப்பாவும் அம்மாவும் பபெிக்கிட்டு

இருந்ொங்க...

பமை

படிக்கட்டும்ன்னு

அப்பாவும்

தொல்ைிட்டாங்க... தராம்ப பெங்க்ஸ் கண்ணம்மா...” மீ ண்டும் அவள் நன்றி உலரக்கவும், அவ

து வாழ்க்லகலயயும் ொன் பாழ் தெய்கிபறாபமா என்று

கண்ணம்மா வருந்ெி, “இல்ை கயல்.. உனக்கு கல்யாணம் தெய்ய பவண்டாம்ன்னு தொல்ைை... தகாஞ்ெம் தபாறுலமயா பார்த்து தெய்ங்க... அதுவலர அவ படிக்கட்டும்ன்னு தொன்பனன்... ெப்பா இல்ை...” ெயக்கமாக இழுத்ொள். “லஹபயா.. லூசு... நான் உன்லன எங்க ெப்பா எடுத்துக்கிட்படன்... உனக்கு நடந்ெலெ

எல்ைாம்

பார்த்து,

எனக்கு

கல்யாணம்னாபை

பபாயிருச்சு... கூடபவ பயமாவும் இருக்கு... எவ்வ

தவறுப்பா

வு விொரிச்சு தெய்தும்...

அந்ெ வட்ை ீ உன்லன தகான்னு பபாட்டு இருந்ொ கூட பகட்க ஆள் இல்ைாம பபாயிருக்கும் இல்ை... நல்ைபவல

நீ அப்பாவுக்கு பபான் தெய்ெ... இல்ை...

நிலனக்கபவ பயமா இருக்கு கண்ணம்மா... எனக்கு பவண்டபவ பவண்டாம்... நான் படிச்சு நல்ை பவலைக்கு பபாபறன்... அலெ

அம்மாகிட்ட

எப்படி

இருந்பென்... நல்ைபவல

தொல்றதுன்னு

நாபன

ெங்கடப்பட்டுக்கிட்டு

நீபய தொல்ைிட்ட... அதுக்குத் ொன் பெங்க்ஸ்

தொன்பனன்...” கண்ணம்மா வருந்துவது தபாறுக்காமல் கயல் தொல்ைவும், கண்ணம்மா கண்ணரில் ீ கலரந்ொள். “எதுக்கு இப்பபா அழற? எல்ைாம் நல்ைதுக்பகன்னு நிலனச்ெிக்பகா... உனக்கு என்ன

இப்பபா

உன்லன கண்கல

வயொகிடுச்சு...

லகயிை

வச்சு

பவற

நல்ைவனா

ொங்குவான்...”

கயல்

உனக்கு

கிலடப்பான்..

ஆருடம்

தொல்ைவும்,

த் துலடத்துக் தகாண்ட கண்ணம்மா, உெட்டிற்கு தபாருந்ொெ ஒரு

புன்னலகலய தெலுத்ெிவிட்டு, கண்கல

மூடிக் தகாள்

, அெற்கு பமல்

பவதறதுவும் பபெ பவண்டாம் என்று கயல் அங்கிருந்து நகர்ந்து தெல்ை, கண்ணம்மாவின் விழிகப தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ா, கண்ணரின் ீ ெத்ெ 102.3by

ர ம் யா

ிப்பில்!! pg. 70

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஏன் இப்படி எல்ைாம் நடந்ெது? எல்ைாபம ெப்பாகிப் பபான காரணதமன்ன...” என்று அவ

து மனம் பயாெிக்கத் தொடங்க, உண்ட மாத்ெிலரபயா, அவல

நித்ெிலரக்கு அலழத்துச் தென்றது. ----------------ெனது ொயின் மடியில் படுத்துக் தகாண்ட அஜய், ஸ்ரீஜித்லெ ெனது மார்பின் மீ து அமர லவத்துக் தகாண்டு வில “அஜய்... நான் தகாஞ்ெம் தவ அஜய்

கட்லட

நண்பர்கல

விரலைக்

யாடிக் தகாண்டிருக்க,

ிய பபாயிட்டு வபரன்...” கார்த்ெிக் கி காட்ட,

விஜபயா

ப் பார்க்கப் பபாவொக கூறிவிட்டுக் கி

அஜய்லய, ென்லனபய மறக்கும் அ குரலுக்கு

வழக்கம்

தொந்ெக்காரிலயக்

ம்பவும்,

பபாை,

ெனது

ம்பிச் தென்றான்.

வு வெியப்படுத்ெி லவத்ெிருக்கும் அந்ெ

காண,

விஜய்

கார்த்ெிக்குடன்

தென்றல்

பண்பலையின் அலுவைகம் பநாக்கிச் தென்று தகாண்டிருந்ொன். அெில் பவலை பார்க்கும் ெனது நண்பனிடம், ொன் அலுவைகம் வரும் ெகவலைத்

தெரிவித்து

தொல்ைிவிட்டு,

விட்டு,

கார்த்ெிக்லக

அலுவைகத்ெினுள்

தவ

தென்றவலன,

ியில்

காத்ெிருக்க

அவனது

நண்பன்

வாெைில் வந்து வரபவற்றான். “என்னடா இந்ெப் பக்கம்...” விஜயின் நண்பன் பகட்க, ொன் வந்ெ விஷயத்லெ அவன் தொல்ைவும், “இங்க

பவலை

தெய்யறவங்கப

ாட

பர்ெனல்

டீலடல்ஸ்

ெரக்

கூடாது

விஜய்... அது கம்தபனிபயாட ரூல்ஸ்... அதுவும் இங்க பவலை தெய்யற பைடி RJங்க பபாட்படா ஒண்ணு கூட ெப்பித் ெவறி தவ

ிய தெரியாது...

அவங்களும்

அப்படித்

அலெத்

ொன்

பகட்கறாங்க...

நாங்களும்

ொன்

வச்ெிருக்பகாம்...” அந்ெ நண்பன் இழுக்கவும், “என் மச்ொபனாட லைப்ஃபப அதுை ொன் அடங்கி இருக்கு... ப்

ீஸ்...” விஜய்

தகஞ்ெிக் பகட்கவும், ெனது ெிஸ்டலம விஜயின் புறம் ெிருப்பி, விஜய் பகட்ட கண்மணியின் விவரங்கல

க் காட்ட, அெலன குறித்துக் தகாண்ட விஜய்,

ெிறிது பநரம் ெனது நண்பனிடம் பபெிவிட்டு, விலடப்தபற்று தவ

ியில் வர,

கார்த்ெிக் ஆவைாக விஜலயப் பார்த்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 71

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்ன அத்ொன்... டீலடல்ஸ் கிலடச்ெொ? எப்படி இருக்காங்க கண்மணி?” ஆர்வமாக கார்த்ெிக் பகட்கவும், “ம்ம்... பபான் நம்பர் கூட கிலடச்ெது கார்த்ெிக்... இங்க டீலடல்ஸ் எல்ைாம் தராம்ப கான்பிதடன்ஷியைா வச்ெிருக்காங்க... அொனாை... நாபன எல்ைாம் பபெிட்டு உனக்கு தொல்பறன்... ெரியா ப்

ான் பண்ணிக்கைாம்... ஓபக வா...

அவபனாட இந்ெ பர்த்படலவ நாம மறக்க முடியாெொ ஆக்கபறாம்...” விஜய் தொல்ைவும், “கண்டிப்பா...” என்று கார்த்ெிக்கும் கூட்டணியில் பெர, அென் பிறகு, எப்படி அவர்கல

ெந்ெிக்க லவப்பது என்று ெிட்டம் ெீட்டி விட்டு, இருவரும் ெனித்

ெனிபய வடு ீ வந்து பெர, அஜய், அவனது அன்லனயின் மடியில் உறங்கிக் தகாண்டிருந்ொன்.

ஒைிபரப்பு - 8 பகோபத்ெிற்கோே அகரோெியில் கூட உேக்தகன்று ெேி இடம் ெோன் !! நீ யும் உன் தநருப்பு சிந்தும் தசோற்களுமோய் அந்ெ புத்ெகத்ெில் நிரம்பக் கிடக்கின்றது !!

“என்ன குழந்லெ இப்படி தூங்கிட்டு இருக்கு?” பகட்டுக் தகாண்பட வந்ெ விஜய், பொபாவில் தொப்தபன்று அமர, ராொ அவலனப் பார்த்து நிலறவாக ெிரித்ொர். “அவனுக்கு என்னங்க... மாமா வந்ொ ொன் நம்ம எல்ைாம் கண்ணுக்குத் தெரிய மாட்படாபம...” ெந்பொஷச் ெைிப்புடன் அனுபமா பெிை “நான்

அந்ெக்

குழந்லெலயச்

தொல்ைை

தொன்பனன்...

அம்மா

மடியிை

படுத்து

குறட்லடயும்

சும்மா

அெிருதுல்ை”

அனு.... நல்ை

விஜய்

உன்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

அண்ணலன

தூக்கம் கிண்டல்

தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, அனுபமா அவன் லகயில் கிள்

ிக்க,

பபாை.... தெய்துக்

ி விட்டாள். pg. 72

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அவலனக் கிண்டல் தெய்யலைன்னா உங்களுக்கு தபாழுது பபாகாபெ... அவபன

அம்மாகிட்ட

நிம்மெியா

பகாபம்

இருக்குங்க...”

இல்ைாம

அனுபமா

இருக்காபனன்னு

அலெபய

தபரிய

எனக்கு

நிம்மெியாக

நிலனத்துக் கூற, ராொவின் கண்கள் கைங்க, விஜய் அவர் அருகில் தென்று அமர்ந்ொன். “அத்லெ.. நீங்க எலெ நிலனச்சும் கவலைப்படாெீங்க... எல்ைாம் ெீக்கிரபம ெரியா

பபாயிடும்...

பபாறதுக்குள்

என்லன

நம்புங்க...

நீங்க

இந்ெ

ெரவ

ஊருக்கு

நல்ை நியூலெ நான் தொல்பறன்...” ஏபொ ஒரு அெட்டு

லெரியத்ெில் விஜய் தொல்ைிவிட்டாலும், உள்ளூர அவன் அலனத்து தெய்வங்களுக்கும் மனு அனுப்பிக்தகாண்டு ொன் இருந்ொன். “என்ன

தொல்றீங்க

உங்களுக்கு

மாப்பிள்ல

தெரியுமா?

...

இவன்

என்லனயும்

இப்பபா

அவலரயும்

தெய்யற

அடம்

வார்த்லெயாபைபய

குத்ெிக் குெறிட்டு இருக்கான்... நான் அவன் பமை அக்கலற இல்ைாம அவர் கூட துபாய் பபாயிட்படன்னு என்லன எப்படி வறுத்தெடுக்கறான் தெரியுமா?” கவலையுடன் அவர் தொல்ைவும், விஜய் அவலரப் பார்த்து ஆறுெைாக புன்னலகத்து, “தகாஞ்ெபம தகாஞ்ெ நாள் அத்லெ... என் பமை நம்பிக்லக இல்ையா?” விஜயின் வார்த்லெயில் ஏபொ ஒரு நம்பிக்லக ஒ

ிந்ெிருப்பலெ ராொ

உணர, அனுபமா புரியாமல் பார்த்ொள். “நம்பிக்லக எல்ைாம் நல்ைா ொன் இருக்கு... ஆனா... காலையிை அவன் உள் குெி

வரும் பபாது கல்யாணத்லெ பத்ெி பபெின உடபன அவன் குெிச்ெ உங்களுக்கு

அவனும்

இங்க

தெரியும் வராம

ொபன...

எலெயாவது

தெய்துடாெீங்க...

அப்பறம்

தொல்ைப் எனக்குன்னு

பபாய் யார்

இருக்கா? நான் ெனியா ஆகிடுபவன்” அனுபமா ெனது மனத்ொங்கலை தொல்ைவும், ராொ அெிர்ந்பெ பபானார். “அனு...” அவர் அெிர்ச்ெியுடன் ஏறிட,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 73

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இல்ைம்மா...

நான்

உங்கல

ெப்பா

தொல்ைை...

ஆனா...

உங்கல

தராம்ப மிஸ் பண்பறன்ம்மா... ெிை நாள் உங்க மடி பமை படுத்துக்கணும் பபாை இருக்கும்... அப்பபா உடபன பபாற தூரத்துை நீங்க இல்லைங்கற பபாது.... மனசுக்கு தராம்ப கஷ்டமா இருக்கும்மா...” ெனது மனலெ அவள் தொல்ைவும், விஜய் அவல

ெனது பொ

அங்கு

ெ

சூழ்ந்ெ

இறுக்கத்லெ

ர்த்ெ,

ில் ொய்த்துக் தகாண்டான்.

“அனு...

உனக்கு

பட்டுப்புடலவ

எடுக்கைாமா? எத்ெலன புடலவ பவணும் தொல்லு எடுத்துத் ெபரன்...” விஜய் பகட்கவும், “ஏன் ஏொவது புடலவ கலட ஆட் வந்ெிருக்கா என்ன? அவன் ஓெியா ெபரன்னு

தொன்னானா?”

விஜய்,

அப்படி

ஒன்றும்

டக்தகன்று

பட்டுப்புடலவ எடுத்துத் ெரும் ரகம் அல்ை என்று உணர்ந்து அனுபமா அவலன வம்பிழுக்கவும், ராொ அவலனப் பார்த்து ெிரித்ொர். “என்னம்மா தெய்யறது... நான் ஒரு ஏலழ டிவி ப்பராக்ராம் தஹட்... எனக்கு

அப்படி

எல்ைாம்

மாெம்

ஒரு

பட்டுப்புடலவ

எடுத்துத்

ெர

முடியாது...” தொன்ன விஜய், தமல்ை ‘அஜய்’ என்று இரு ெரம் அலழக்க, “அவன் ொன் நல்ைா தூங்கறான் இல்ை... எதுக்கு இப்பபா எழுப்பிக்கிட்டு இருக்கீ ங்க?

நீங்க

இன்லனக்கு

ெரியா

இல்ை...”

அனுபமா

கடியவும்,

விஜய் நக்கைாக ெிரித்ொன். “என் தொந்ெக் காசுை வாங்கித் ெபரன்னு தொல்பறன்... நீ என்னடான்னா இப்படி ெந்பெகப்படறிபய அனும்மா... இதெல்ைாம் நல்ைா இல்ை...” என்று பபாைியாக வருத்ெம் காட்டியவன், “புடலவ எடுத்துத் ெபரன்னு உண்லமயா ொன் தொல்பறன்டா தெல்ை குட்டி.... நீ ப்த

ஒரு லடைர் தொல்லுவிபய...

இப்பபா தகாடுத்ொ அவன்

ௌலெ ெச்சுத் ெரபவ மூணு மாெம் தெய்வான்னு.... அந்ெ லடைர்

கிட்ட

தகாடு...

பபாட்டுட்டு

அப்பபா

அழகா

ொபன

சுத்ெ

உங்க

முடியும்...”

அண்ணா அவன்

கல்யாணத்துை

தொல்வலெக்

பகட்ட

தபண்கள் இருவரும் ெிலகத்துப் பபாய் பார்க்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

நீ

pg. 74

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அடுத்ெ

வார

ெனிக்கிழலம

உங்கல

நான்

கூட்டிட்டு

பபாபறன்...

அதுவலர என்ன கைர் எடுக்கைாம்ன்னு பயாெிச்சு லவங்க... அத்லெ நீங்களும் ொன்...” என்ற விஜய், “எனக்கு தூக்கம் வருது அனு... நான் பபாய் தூங்கபறன்... லநட் ஷூட்டிங் பபாகணும்...” என்றபடி ெங்கள் அலறக்குள் தென்று தபட்டில் விழுந்ொன். விஜய், ஒரு புகழ்தபற்ற தொலைக்காட்ெியில், ப்பராக்ராம் தஹட்டாக பணியாற்றி

வருகிறான்.

அப்படி

ஒருமுலற,

ஒரு

கல்லூரிக்கு

நிகழ்ச்ெிக்காக தென்ற பபாது, அனுபமாலவ ெந்ெிக்க பநர்ந்ெது. அது ஒரு கல்லூரி கல்சுரல் நிகழ்ச்ெி.... அெில் நடனம் ஆடுவெற்காக அனுபமா பமலட ஏற, அப்தபாழுது விஜயின் மனெிலும் குடி ஏறினாள். என்ன மறக்க முயன்றும் அனுபமாலவ மறக்க முடியாமல், மீ ண்டும் பவதறாரு நிகழ்ச்ெியின் தபயலர தொல்ைிக் தகாண்டு, அபெ கல்லூரிக்கு தென்று அனுபமாவின் அறிமுகத்லெப் தபற்று, அவ

து விவரங்கல

பெகரித்ெவன், பநராக ெனது தபற்பறாலர அலழத்துக் தகாண்டு, அவல தபண் பகட்டு, ெிருமணம் தெய்துக் தகாண்டான். ொன் காெைித்ெ ெினங்கல காெல்

நிகழ்ச்ெிலய

மனெினில் ஓட்டிப் பார்த்ெ விஜய், அஜயின்

எப்படி

எடுத்துச்

தெல்வது

என்பலெ

மனெில்

கணக்கிட்டுக் தகாண்பட உறங்கியும் பபானான். “அம்மா...

மணி

அஞ்ெலர

இருட்டறதுகுள்

வட்டுக்கு ீ

ொயாலர

முற்பட,

கி

ப்ப

ஆகுது...

நாம

பபாகைாம்...” ராொ

இப்பபா அஜய்

அனுபமாலவ

கி

ம்பினா

ென்னுடன் பார்த்துக்

ொன் ெனது

தகாண்டு

அலமெியாக இருந்ொர். “என்னம்மா... அவல

பய பார்த்துட்டு இருக்க?” அவரிடம் இருந்து பெில்

வராமல் பபானதும் அஜய் பகட்க, “நான் ஒருவாரம் இங்க இருந்துட்டு வபரன் அஜய்... நீயும் அது வலர இங்பகபய

இபரன்...

நீ

பபாய்

உன்பனாட

டிரஸ்

எல்ைாத்லெயும்

எடுத்துட்டு வா...” ராொ வழி தொல்ைவும், அஜய் அவலர முலறத்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 75

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எனக்கு அதெல்ைாம் ெரி படாதும்மா... நீ பவணா இருந்துட்டு வா... நான் கி

ம்பபறன்...”

அஜய்

தொல்ைிவிட்டு,

ெிரும்ப,

விஜய்

அவலனபய

நக்கைாக பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “என்னடா இது? அத்ொபனாட பார்லவபய ெரி இல்லைபய... Mr. அஜய்... ெமா

ி..” அஜய் மனெினில் நிலனத்லெபய, வாய் தமாழியாக பகட்ட

விஜய், வட்டில் ீ இருந்ெ படப் தரக்கார்டலர பநாண்டத் தொடங்கினான். “என்னங்க... டீ எடுத்துக்பகாங்க... அலெ என்ன தெய்துட்டு இருக்கீ ங்க?” அனுபமாவின் பகள்விக்கும் பெில் பபொமல், தகாற தகாற ெத்ெத்துடன் ஒவ்தவாரு அலைவரிலெயாக ெிருப்பிக் தகாண்டிருந்ொன். அவனது தெயலுக்கான காரணம் புரிந்தும் புரியாமலும் அஜய் பார்த்துக் தகாண்டிருக்க,

‘தென்றல்

பண்பலைை

ஜாங்கரி

படாங்கிரி

நிகழ்ச்ெிய

நீங்க பகட்டுட்டு இருக்கீ ங்க.... உங்க கூட பபெிட்டு இருக்கறது.... மித்ரன் ென்

ஆப்

ருத்ரமூர்த்ெி...

நாம

இப்பபா

தமாக்லகய

பத்ெி

பபெிட்டு

இருக்பகாம்... மக்கள் வாங்கின தமாக்லக அவார்ட்லெ... தகாஞ்ெம் கூட ஒ

ிவு

மலறவு

இருக்காங்க....

இல்ைாம, வாங்க

சுவாரஸ்யமா

அடுத்ெ

காைர்

நம்ம

மக்கள்

என்ன

தொல்ைிட்டு

தொல்றாங்கன்னு

பகட்கைாம்...’ என்ற குரல் வரவும், அஜய் முழித்ெ முழியில் விஜய் விழுந்து விழுந்து ெிரித்ொன். “இப்பபா

எதுக்குங்க

ெிரிக்கறீங்க... கார்ை

இலெ

ஓட

வச்ொபை

விட்டுக்கிட்டு

ெத்ெமா

அவலன

பார்த்து

இருக்குன்னு தொல்லுவங்க... ீ

இப்பபா வட்ை ீ வச்ெிட்டு என்ன தெய்துட்டு இருக்கீ ங்க?” அனுபமாவின் பகள்விக்கு எந்ெ பெிலும் தொல்ைாமல், “ஒரு

வாரம்

இங்பக

இபரன்

அஜய்...

இங்கயும்

fm

ஓடும்...”

விஜய்

நக்கைாக தொன்னாலும், உயர்ந்ெ புருவத்ெின் கீ பழ அவனது கண்க மிரட்டைில், ெிறிது பநரம் ெலை குனிந்து நின்றவன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 76

ின்

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெரி... ஒரு வாரம் இங்கபய இருக்பகன்... ஆனா... எனக்கு என்பனாட லபக்கும்... டிரஸ்லெயும்

பபாய்

எடுத்துட்டு வரணும்...

கார்த்ெிக்கிட்ட

தொல்ைணும்...” அஜய் தொல்ைவும், “என் கூட கி

ம்பு... நான் ஆபீஸ் பபாற வழியிை உன்லன விடபறன்... நீ

எடுத்துட்டு வந்ெிரு...” விஜய் தொல்ைிவிட்டு, அனுபமாவின் லகயில் இருந்ெ டீலய வாங்கிக் தகாண்டு, ெனது அலறக்குச் தெல்ை, அஜய் அவலன தவறித்துக் தகாண்டிருந்ொன். “பஹ... தராம்ப ெந்பொஷமா இருக்கு அஜய்... ஹப்பா... நாம எல்ைாம் பெர்ந்து இருந்து எவ்வ தகாண்டு

அனுபமா

வு நாள் ஆச்சு...” அவனது லகலயப் பிடித்துக் குதூகைிக்க,

ராொ

அவலன

ஆராய்ச்ெியுடன்

பார்த்ெிருந்ொர். “உனக்கு இங்க இருக்க பிடிக்கலைன்னா நீ அங்பகபய இரு... நான் ஒரு வாரம் இங்க இருந்துட்டு வபரன் அஜய்...” ராொ இழுக்கவும், “நானும் இங்கபய இருக்பகன்ம்மா...” விஜய் வரவும், அவெரமாக கூறிய அஜய், “நான் பபாய் டிரஸ் எடுத்துட்டு வபரன்...” என்று விலடதபற்று தெல்ை, “நான்

ஆபீஸ்க்கு

நிலனக்கிபறன்...”

பபாயிட்டு என்ற

வபரன்...

விஜயும்

காலர

காலையிை எடுக்க,

வந்துடுபவன்னு

அஜய்

அவனுடன்

தென்றான். விஜய் எதுவும் பபொமல் அஜயின் வட்லட ீ பநாக்கி காலர தெலுத்ெ, கிட்டத்ெட்ட வடு ீ வரும் வலர இருவருபம அலமெியாக இருந்ெனர். வட்லட ீ தநருங்கும் பவலையில், “ொரி அஜய்... அனுபமாவ ெந்பொஷமா லவக்க

எனக்கு

பவற

வழி

தெரியை...

பர்ெனல் விஷயத்லெ வச்சு நான் ப் இவ்வ

அெனாை

ொன்

உன்பனாட

ாக்லமல் தெய்பென்... அவ மனசுை

வு ஏக்கம் இருக்கும்னு நான் புரிஞ்ெிக்காம பபாயிட்படன்... ஏபொ

என்னாை முடிஞ்ெது.... இந்ெ ஒரு வாரம் அவ ெந்பொஷமா இருப்பா...” அவன் கண்க

தெ ன் ற ல்

ால் மிரட்டியெற்கு மன்னிப்லப பவண்டியவன்,

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 77

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ தகாஞ்ெ பநரத்துை கி விலடதபற்று

தெல்ை,

ம்பு... காலையிை பார்க்கைாம்...” என்று விஜய்

தவறும்

ெலையலெப்புடன்

ெனது

வட்டிற்குள் ீ

நுலழந்ொன். “என்னடா அஜய்... இவ்வ

வு பைட்டா வர...” கார்த்ெிக் பகட்க,

“படய் நான் இந்ெ ஒரு வாரம் அனுபமா வட்ை ீ இருந்து ொன் ஆபீஸ்க்கு வருபவன்...

அங்க

இருந்பெ

உனக்கும்

பெர்த்து

ைஞ்ச்

எடுத்துட்டு

வபரன்...” என்று தொல்ைிவிட்டு, அவன் பவகமாக ெனது துணிகல எடுத்து லவத்துக் தகாள்

,

“என்ன மச்ெி... ெிடீர்னு இப்படி ட்விஸ்ட் அடிக்கற... ெரி... நா உன்பனாட

ெர்ப்லரஸ்காக

நான்

ஏற்பாடு

ான்னிக்கு

பண்ணிட்படபன...

எப்படி

வருவ.... காலையிை எட்டு மணிக்கு ப்பராக்ராம் முடிஞ்ெதும் உன்லன பார்க்கபறன்னு

கண்மணி

தொல்ைி

இருக்காங்க...”

விஜய்

ஏற்பாடு

தெய்ெலெ, ொன் தெய்ெது பபாை கார்த்ெிக் தொல்ைவும், அஜய் அவலன ஆச்ெரியமாகப் பார்த்ொன். “ம்ப்ச்... விடுடா... எனக்கு அதெல்ைாம் ஒண்ணும் பவண்டாம்... அங்க அனுபமா என்னபவா ஃபீல் பண்றா ப்

ாக்லமல்

பண்ணி

இன்லனக்கு ப்

அங்க

கண்மணிகிட்ட

ாக்லமல்...

இன்னும்

ெங்க

ாம்... அெனாை அத்ொன் என்லன வச்ெிருக்காரு...

பபெறலெப்

அவல

பநர்ை

அதுவும்...

பார்த்துத்

ொன்

பார்த்பென்னா...

நான் இந்ெ

அடுத்து

கல்யாணம் தெய்துக்க தொல்ைி என்லன மிரட்டினாலும் மிரட்டுவார்... அெனாை..

அதெல்ைாம்

பவண்டாம்டா...

விடு...

நான்

சுெந்ெிரமா

இருக்கணும்... என்லன எந்ெத் ெலடயும் கட்டிப் பபாட முடியாது...” அஜய் தொல்ைிக் தகாண்பட, “ெரி... வட்லட ீ பத்ெிரமா பார்த்துக்பகா... குப்லபயா லவக்காபெ... ஒரு வாரம் என் தொல்லை இல்ைாம நிம்மெியா தூங்கு...” என்றவலன பிடித்து நிறுத்ெிய கார்த்ெிக்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 78

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்ன வில

யாடறியா? உனக்காக நான் அந்ெ ஆபீஸ் வாட்ச்பமன்

கால்ை விழுந்து.... அங்க பவலை தெய்யற எல்ைார் கால்ையும் விழுந்து, கண்மணிகிட்ட

பபெிட்டு

வந்ொ...

நீ

இப்படி

தொல்ற...

அதெல்ைாம்

இல்ை... நான் ெரியா தெவ்வாய் காலையிை அங்க உன்லன கூட்டிட்டு பபாக வருபவன்... நீ வர... இப்பபா பநரமாச்சு... ெண்பட பவற... பபாலீஸ் தகடுபிடி அெிகம் இருக்கும்... அம்மா ெங்லக கூட ெந்பொஷமா இரு... கி

ம்பு...” கார்த்ெிக் அவலன விரட்டவும், உெட்லடப் பிதுக்கிய அஜய்,

“பார்க்கபறன்டா... லப” என்று கி

ம்பிச் தென்றான்.

அன்லறய மீ ெி பநரம் தமாத்ெமும், அம்மா ெங்லகயுடன், ஸ்ரீஜித்லெ தகாஞ்ெிக்

தகாண்பட

தெைவிட்டு

முடித்ெவன்,

மறுநாள்

காலை

அவெரமாக வாக்கிங் தெல்வொக தொல்ைிவிட்டு, ெனது தெல்பபானுடன் தவ

ியில் தென்றான்.

அப்தபாழுது ொன் வட்டிற்குத் ீ ெிரும்பிக் தகாண்டிருந்ெ விஜய், வட்டிற்கு ீ ெற்று

ெள்

ி,

ஏபொ

முணுமுணுத்துக்

தகாண்டு,

அங்கும்

இங்கும்

அலைந்துக் தகாண்டிருந்ெ அஜலயக் கண்டதும், இரவு முழுவதும் கண் விழித்ெெினால் உண்டாகி இருந்ெ எரிச்ெல் மலறந்து உல்ைாெம் தபருக, காலர ஓரமாக நிறுத்ெிவிட்டு, பூலன நலட நடந்து அவன் அருகில் தென்றான். “கண்மணி...

பிக்அப்...”

என்று

அஜய்

தொல்ைிக்

தகாண்பட,

முெல்

காைராக பபெக் காத்ெிருக்க, “ஹபைா...” கண்மணியின் குரல் பகட்டவுடன் பரவெமுடன், அஜய் பபெத் துவங்க... விஜய் அலெக் பகட்டு ெிரித்துக் தகாண்டிருந்ொன். “மாட்டினடி

மகராொ...

உனக்கு

நால

ெனக்குள் ெிரித்துக் தகாண்பட உள்ப

க்கு

இருக்கு

கச்பெரி...”

என்று

தென்ற விஜய், அப்தபாழுது ொன்

கண் விழித்து எழுந்ெ ஸ்ரீஜித்லெ தகாஞ்ெிக் தகாண்டிருந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 79

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜய் உள்ப

வரவும், அவலனப் பார்த்து ெிரித்ெவன், அவனது காெில்

இருந்ெ தஹட்பபான்ஸ்லெ பார்த்து கண்ணடிக்க, ெலைலய குனிந்துக் தகாண்ட அஜய், அவன் அருகில் வந்து அமர்ந்ொன். அம்மாவின்

லகயால்

அலுவைகம் கி

காலை

உணலவ

முடித்துக்

தகாண்டு,

அஜய்

ம்பிச் தெல்ை, அவனுக்கு முன்பப கண்ணம்மா வந்து

அமர்ந்ெிருந்ொள். அவல

ப் பார்த்ெவன் ஒரு ெிை வினாடிகள் ெிலகத்து, பின், “என்ன

உடம்பு ெரி இல்லையா?” அஜய் பகட்கவும், “ம்ம்...

பநத்து

தொல்ை, அவ

எல்ைாம்

எழபவ

முடியை...”

பரிொமாக

அவள்

பெில்

து முகத்லெக் கூர்ந்ெவன்,

“லீவ் பபாட்டு வட்ை ீ தரஸ்ட் எடுக்கைாம் இல்ை..” இ

க்கமாக அவன்

பகட்கவும், “லஹபயா கண்ணம்மா... நீ

இருக்கறது இந்ெ பைாகம் ொனா? லீவ்

பபாட்டுக்க பவண்டியது ொபனன்னு அஜய்.... அதுவும் இவ்வ பகட்கறாபன...

லகய

கிள்

இருந்ொலும்,

அஜலய

ிப்

நக்கல்

பார்த்துக்பகா...” தெய்து,

அவ

வு ொதுவா

ெலை து

லக

பாரமாக கிள்

ிக்

தகாள்வெற்கு எழ, “தொண்லட வைிக்குொ?” அவனது அடுத்ெ பகள்வியும் வந்து விழுகவும், கண்ணம்மா கண்கல

விரித்து அெிெயமாகப் பார்க்க,

“தராம்ப எல்ைாம் தபருொ நிலனச்சுக்காபெ... லவரல் ஃபீவரா இருந்து அது

மத்ெவங்களுக்கும்

பரவிச்சுன்னா...

அடுத்ெ

வாரம்

முடிக்க

பவண்டிய மாட்யூல் படுத்துரும்... அதுக்கு தொன்பனன்...” என்றுவிட்டு, அவ

து கண்கள் கைங்குவலெக் கூட தபாருட்படுத்ொமல், ென்னுலடய

இடத்ெிற்குச் தென்று, ெனது பவலைலயத் தொடங்க, அருகில் இருந்ெ சுவாெிக்குத் தெரியாமல், கண்ண ீலர ஒற்றி எடுக்க விலழய, சுவாெி கண்ணம்மாவின்

தெ ன் ற ல்

லகலய அழுத்ெினாள்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 80

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அவன் அவ்வ

வு பமாெமா பபெிட்டு பபாறான்... நீ என்ன கண்ணம்மா

பபொம அழுதுட்டு இருக்க... இந்ெ மாெிரி ஒரு டி.எல். கிட்ட பவலை தெய்யறதுக்கு பபொம தைட்டர் பபாட்ரு...” பொழியின் கண்ண ீலர காண ெகிக்காமல்

சுவாெி

தொல்ைவும்,

கண்ணம்மா

மறுப்பாக

ெலையலெத்ொள். “உங்ககிட்ட

எல்ைாம்

அஜய்

இப்படி

நடந்துக்கறாரா

சுவாெி...”

கண்ணம்மாவின் பகள்விக்கு, “அது ொபன எனக்கு புரிய மாட்படங்குது... எங்ககிட்ட எல்ைாம் அவன் இந்ெ

அ

வு

ஹார்ஷ்ஷா

பிபகவ்

தெய்ெது

கிலடயாபெ...

உன்லனப்

பார்த்ொ ொன் அவனுக்கு பிடிக்கை... ஏன் கண்ணம்மா... நீயும் தகாஞ்ெம் மாடர்னா டிரஸ் பண்ணைாம் இல்ை... தகாஞ்ெம் ெலையிை எண்லணய கம்மி பண்ணி... உன்பனாட சுருட்லட முடிய தகாஞ்ெம் அடக்கி... அப்பறம் சுடிக்கு பெிைா, குர்ொ அது பபாை பபாடைாம் ொபன... உனக்கும் நல்ைா இருக்கும் கண்ணம்மா... உனக்கு உடம்பு

ெரி

பார்ைர்க்கு

ஆகட்டும்... கூட்டிட்டு

தொல்பறன்...” அவ

நான்

பபாய்,

நம்ம உனக்கு

பகம்பஸ்ை தெட்

இருக்கற

ஆகற

மாெிரி

பியூட்டி தெய்யச்

து பொற்றம் ொன் அவளுக்கு அஜயிடம் தவறுப்லப

ெம்பாெித்துக் தகாடுக்கிறது என்று சுவாெி இவற்லற எல்ைாம் தொல்ை, “சுவாெி.... ெிங்கட்கிழலம காலையிை கூட உன்னாை பபொம பவலை தெய்ய முடியாொ?” அஜயின் குரல் வந்ெ ெிலெயில் பார்த்ெ கண்ணம்மா, அவனது பார்லவயின் உக்கிரத்ெில், அலமெியாக பவலைலயத் தொடர, முடிந்ெ

வலர

கண்ணம்மாலவ

முலறத்ெ

அஜய்,

ெனது

பணிலயத்

தொடர்ந்ொன். அப்தபாழுது பைாபகஷின் தெல்பபான் ெனது இருப்பிடத்லெ ஒரு பாடல் பாடி,

உணர்த்ெத்

துவங்கவும்,

அஜய்க்கு

மனெினில் எழ, அடுத்ெ நாள் அவல

கண்மணியின்

நிலனவு

க் காணப் பபாகும் பரபரப்பும்,

அவள் எப்படி இருப்பாள் என்ற குறுகுறுப்பும் எழுந்து, அவலன பவலை தெய்ய விடாமல் தொல்லை தெய்ெது....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 81

தென்றல் பண்பலை 102.3 அபெ குறுகுறுப்பு அவல

ப் பார்த்ெ பின்னும் தொடருமா?

ஒைிபரப்பு – 9 ெடித்து உெிர்க்கப்பட்ட வோர்த்லெகளின் ஓரத்ெில் பிசுறு ெட்டி ஒட்டிக்தகோண்டு இருக்கும் உன் சிறு துளி அக்கலற, தசோல்ைோமல் தகோள்ளோமல் என் நிலேவின் ஓரத்ெில் ஆெிக்கம், தசய்ய வழியின்றி ெிக்கற்று நிற்கிபறன் !!

மெிய இலடபவல ெடுமாறிக்

வலர பாெி குறுகுறுப்பும், மீ ெி பவலையிலும் அஜய்

தகாண்டிருக்க,

அவனது

அன்லறய

பவலைபயா

அவனது

கழுத்லெ தநறிப்பொகபவ இருந்ெது... “இன்லனக்கு வட்டுக்கு ீ ெீக்கிரம் பபாகைாம்ன்னு பார்த்ொ.. இப்படி தமயில் பமை தமயில் வந்துட்பட இருக்பக... என்ன தெய்யறது?” பெி ஒரு புறம் வயிற்லறக்

கிள்

,

பவலை

ஒரு

புறம்

அவலன

கட்டி

இழுக்க,

இறுெியில் வயிபற தவன்றுவிட, ெனது ெிஸ்டம்லம ைாக் தெய்துவிட்டு, இருக்லகலய

விட்டு

எழுந்ெவனது

கண்க

ில்,

ெனது

இருக்லகயில்

ொய்ந்ெிருந்ெ கண்ணம்மா பட்டாள். “என்ன இவ ொப்பிட பபாகாம இங்க படுத்துட்டு இருக்கா?” மனெில் எண்ணியவன், ெனது லகக் கடிகாரத்லெப் பார்க்க, அது காட்டிய இரண்டு மணிலயப் பார்த்ெவன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 82

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஹ்ம்ம்... ொப்பிட்டு வந்து தூங்கைாம்ன்னு தூங்கறா பபாை...” என்று அவ

ிடம் ஒரு வார்த்லெக் பக

ாமல், ெனக்குத் ொபன பெில் தொல்ைிக்

தகாண்டு நகர முற்ப்பட, தூரத்ெில் சுவாெி வருவது அஜயின் கவனத்லெ கவர்ந்ெது. அெற்கு பமல் நகர முடியாமல், கண்ணம்மாவின் இடத்ெின் அருபகபய நின்றவன், ‘சுவாெி ொப்பிட பபானா... இவளும் பபாயிருப்பாப இவ

ொப்பிடலைன்னு

ொபன

அர்த்ெம்...’

மீ ண்டும்

.... அப்பபா

ெனக்குள்

பபெிக்

தகாண்டவன், “கண்ணம்மா....

கண்ணம்மா...”

உறக்கத்ெில் இருந்ொப

அலழக்கவும்,

ஆழ்ந்ெ

ா, அல்ைது எப்படியும் ெிட்டத் ொன் பபாகிறான்

என்று ெைிப்பாக உணர்ந்ொப வர, அஜய் அவ

இருமுலற

து பொல

ா, ‘ம்..’ என்ற ஒற்லற முனகபை பெிைாக

த் ெட்ட ெனது லகலய எடுத்துச் தென்றான்.

ஆனால், அவன் நிலனத்ெலெ நிலறபவற்ற முடியாமல், அவனது லக அந்ெரத்ெில் தொங்க, ‘Mr. அஜய்... அவ கிட்ட அடி வாங்கற உத்பெெம் ஏொவது

வச்ெிருக்கீ ங்க

ா?’

ெம்மன்

இல்ைாமல்

அவனது

மனொட்ெி

குெித்து பகள்வி பகட்க, “அப்படி ஒண்ணும் நான் அவல

ெப்பான எண்ணத்பொட தொடலைபய...

உடம்பு ெரி இல்ைாெ பபாது ொப்பிடாம இருந்ொ... உடம்பு இன்னும் வணா ீ ொபன பபாகும்... அதுக்கு ொன்....” அெற்கு பெில் தொன்னவன், அவ பொல

து

தமல்ைத் தொட, கண்ணம்மா ெிடுக்கிட்டு விழித்துப் பார்த்ெ

அபெ பநரம், “அப்படிபய

தராம்ப

முடியாம வந்ொப

ொன்

அவ

பமை

அக்கலற...

காலையிை

அவ

... அப்பபா எங்க பபாச்சு இந்ெ கரிெனம்... ஒரு ெக

மனுஷனா... நல்ை விெமா பபெினயா? மனசு பநாக பபெிட்டு... இப்பபா உருபகா உருகுன்னு உருகறான்...” அஜய் கண்ணம்மாவின் பமல் இருந்ெ பார்லவலய அகற்றாமல், ெனது மனொட்ெி பகட்கும் பகள்விகளுக்கு பெில் தொல்ைிக் தகாண்டு நிற்க, கண்ணம்மா பெறிப் பபானாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 83

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ொரி

அஜய்...

ொரி...

தெரியாம

இங்க

படுத்துட்படன்...

காலையிை

தகாஞ்ெமாவது பிதரஷ்ஷா இருந்ெ மாெிரி இருந்ெது... பநரம் ஆக ஆக... தராம்ப ெலை கனக்குது... அது ொன் தகாஞ்ெம் ெலை ொய்க்கைாம்ன்னு...” படபடதவன்று தொல்ைிக் தகாண்பட வந்ெவள், அஜயின் பார்லவயில் வாலய இறுக மூடிக் தகாண்டு ெலை குனிந்து நின்றாள். “ொப்ட்டியா”

அஜயின்

பகள்வியில்,

கண்ணம்மாவின்

இப்தபாழுது தெறித்து விடும் பபாை காட்ெிய

கண்களும்

ித்ெது.

“என்ன இன்னும் ொப்பிடலையா?” அவன் மீ ண்டும் பகட்கவும், ‘இல்லை’ என்று மறுப்பாக ெலையலெத்ெவள், “எனக்கு

ொப்பிடபவ

பிடிக்கை...

படுத்ொப்

பபாதும்ன்னு

இருக்கு...”

அவனது கரிெனம் ெந்ெ லெரியம் உந்ெ, அவள் தொல்ைிவிடவும், “என்ன ைஞ்ச் எடுத்துட்டு வந்ெ? அலெ எடுத்துட்டு வா... ொப்பிடைாம்...” என்று தொல்ைியபடி, அஜய் ஓர் எட்டு எடுத்து லவக்க, “இல்ை அஜய்... எனக்கு ொப்பாடு பவண்டாம்... நீங்க ொப்பிட்டு வர வலர நான்

தகாஞ்ெம்

படுத்துக்கபறன்...

எனக்கு

அது

பபாதும்...”

அவ

து

குரைில் மன்றாடல் இருக்கபவ, ஒரு நிமிடம் ெயங்கிய அஜய், ‘என் கூட வா’ என்றபடி, முன்பன நடக்க, கண்ணம்மா தவறுப்புடன் பின் ெங்கி நின்றாள். ெிறிது

தூரம்

தென்றவன்,

அவள்

ென்னுடன்

வரவில்லை

என்பலெ

உணர்ந்து ெிரும்பிப் பார்க்க, “எல்ைாம் இவன் இஷ்டம் ொனா? இவன் எல்ைாம்

ஒரு

மனுஷனா...

இவ்வ

வு

தகஞ்ெபறன்

இல்ை...”

என்று

முணுமுணுக்க, லகலயக் கட்டிக் தகாண்டு அவன் நின்ற இடத்ெிபைபய நின்று தகாண்டான்... பவறு

வழி

இன்றி,

“அராத்து...

ொடிஸ்ட்....

ெிமிரு...

ெிமிரு...”

என்று

ெிட்டியபடி, கண்ணம்மா அவனுடன் தென்று, ைாக்கரில் இருந்ெ ெனது ைஞ்ச் பபக்லக எடுத்துக் தகாண்டு தென்றாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 84

தென்றல் பண்பலை 102.3 புட் பகார்ட்டிற்கு தென்று ஒரு படபி என்ன

ைஞ்ச்

தவறுப்பாக

ில் அமர்ந்ெவன், “உங்க அம்மா

தகாடுத்ெிருக்காங்க...”

அவள்

பிரிக்க,

ொெமும்,

என்று

பகட்கவும்,

ரெமும்

ெனித்

பவண்டா

ெனியாக

ஒரு

டப்பாவில் பபாட்டு லவத்ெிருப்பலெப் பார்த்ெவன், எதுவுபம பபொமல், அந்ெ ரெம் இருந்ெ கிண்ணத்லெ எடுத்துக் தகாண்டு, அங்கிருந்து நகர்ந்து தென்றான். “இவனுக்கு லபத்ெியம் ஏொவது பிடிச்சு பபாச்ொ... புரியாெ புெிராபவ இருக்காபன... ஒருபவல ஏொவது

அவார்ட்

இருக்கும்...

ெபரன்னு

இல்ைன்னா

கவனிக்கறொவது? ெனியா

இப்படி டீம் தமம்பர்ஸ்லெ பார்த்துக் கிட்டா...

பபாய்

தொல்ைி

இவனாவது

ஆனாலும்

குடிச்ெிட்டு

ரெத்லெ

இருக்காங்க என்

இருந்ொலும்

வயிற்றுப்

தூக்கிட்டு

வந்ெிருவானா?...

ா?

ச்பெ...

பாட்லட

எங்க

பபானான்?

ச்பெ...

இருக்காது

கண்ணம்மா... அவன் ஏன் ரெத்லெ குடிக்க பபாறான்..” பயாெலனபயாபட அவள் அஜலயத் பெட, அங்கு சூடு தெய்து தகாள்வெற்காக லவத்ெிருந்ெ ஓவன் அருபக அவன் நிற்பது அவள் கண்ணில் பட்டது. யாருடபன பபெிக் தகாண்டிருந்ெ அஜய், ெிை நிமிடங்க

ில், லகயில்

அந்ெ ரெ கிண்டத்துடன் வந்ெமர்ந்து, “இந்ொ... சூடா இருக்கு... அப்படிபய பிலெஞ்சு ொப்பிடு.. நல்ைா இருக்கும்.... இெமாவும் இருக்கும்...” அவன் தொல்ைவும், ஏபனா அவனது கரிெலன அவல

ெிணறடித்து, கண்க

ில்

கண்ண ீலர வர வலழத்ெது. அவ

து முகம் சுருங்கவும், “ஆறுது பாரு... ொப்பிடு... பீவர்ன்னா ொப்பிட

பிடிக்காமத் ொன் இருக்கும்... அதுக்கு தவறும் வயித்பொட இருந்ொ... இன்னும் வக்கா ீ இருக்கும்...” என்று விட்டு, ென்னுலடய டிபன் பாக்லெத் ெிறந்ெவன்,

அெில்

தபாரியலையும் முடியாமல்,

இருந்ெ

எடுத்து

உண்ணவும்

ொம்பாலரயும்,

லவக்க,

அவலன

முடியாமல்,

கண்ணம்மா, அவனது கிண்ணங்கல

உருல

க்கிழங்கு

நிமிர்ந்துப்

விழுங்கிக்

காரப்

பார்க்கவும்

தகாண்டிருந்ெ

பார்த்து, ஆச்ெரியத்துடன் அவன்

முகத்லெ நிமிர்ந்துப் பார்த்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 85

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவ

து ஆச்ெரியத்ெின் தபாருள் புரிந்ெது பபாை, “எங்க அம்மா ஊருை

இருந்து வந்ெிருக்காங்க... அது ொன் விெ விெமான டிஷ்... இல்ைனா நான் தவறும் கைந்ெ ொெம் ொன்... நாபன தெய்து எடுத்துட்டு வருபவன்...” தவகு

நாட்களுக்கு

அலுவைத்ெில் வி

க்கம்

பிறகு,

அம்மாவின்

ொப்பிடுவது

ெந்ெ

தொல்கிபறாம்

லகயால்

ெலமத்ெ

மகிழ்ச்ெியா...

என்பற

எெற்கு

பொன்றாமல்

உணலவ அவ

ிடம்

அவ

ிடம்

தபருலமயடித்துக் தகாண்டவன், “தவறும்

பருப்புத்

தொலகயை

இந்ொ...

தகாஞ்ெம்

தபாறியை

தராம்ப

படஸ்ட்டா

வச்சு

ொப்பிட்டா

வச்ெிக்பகா...

இருக்கும்...”

உள்

எங்க

தொல்ைிக்

இறங்காது...

அம்மா

தகாண்பட,

ெலமயல்

அவளுலடய

ெட்டில் லவத்ெவன், ென்னுலடய உணலவ உண்ணத் துவங்கினான். அவனது தெயைில் ெிலகத்ெவள், “ராொ... நீ நல்ைவனா தகட்டவனா? இப்படி அப்பபா அப்பபா அந்நியனாவும் தரபமாவாவும் மாறி மாறி வந்து குழப்பறிபய...” முல

மிகப்

தபரிய

ெந்பெகம்

கண்ணம்மாவின்

மனெினில்

விட, அவனது முகத்லெ ஆராய்ந்ொள்.

நல்ை கல பகாபபமா

யான ெிரித்ெ முகம் ொன்.... பநர் நாெி.... ெந்ென நிறம்.... ெந்பொஷபமா

முகத்ெில்

பிரெிபைிக்கும்

பாங்கு...

அவ

து

பயாெலனலய ெலட தெய்ெது, அவனது குரல்.... “என்ன...

ொப்பிட

முடியலையா?

தொண்லட

வைிக்குொ?”

பகட்கவும், பெில் பபொது, இரண்டு வாய் உண்டு முடித்ெவ

அவன்

ின் கண்கள்

அவன் மீ து மீ ண்டும் படிந்ெது. “இவன் அவ

ெந்பொஷமா

இருந்து

நீ

பார்த்து

இருக்கியா

கண்ணம்மா?”

து மனொட்ெி பகட்கவும்,

“எங்க பார்த்ெ நாள்ை இருந்பெ இபெ கடு கடு முகம் ொபன... இன்லனக்கு ொர்க்கு கு

என்ன

ஆச்சு?

என்லன

கரிெலனயிை

ஒபர

கு

ிப்பாட்டா

ிப்பாட்டி லவக்கிறான்... மூச்சு அலடக்குபெ... ஆனாலும் தகாஞ்ெம்

நல்ைவன் ொன்...” இரண்டு கவ

ம் ொெம் உள்ப

தெ ன் ற ல்

ர ம் யா

ப ண் ப லை

102.3by

பபாகவும், ெிறிது

pg. 86

தென்றல் பண்பலை 102.3 தெம்பாக அவல

உணர்ந்ெவள்,

அவலன

ெனக்குள்

கிண்டல்

தெய்ய,

அஜய்

நிமிர்ந்துப் பார்த்ொன்.

“என்னாச்சு?” அவள் ெந்பெகமாகக் பகட்கவும், “எதுக்கு என்னாச்சு? எனக்கு ஒண்ணும் ஆகலைபய.. உனக்குத் ொன் பெில்

பபெக்

கூட

தெம்பு

இல்லைபய...”

அஜய்

இடக்காக

பெில்

தொல்ைவும், வாலய மூடிக் தகாண்ட கண்ணம்மா, பமலும் இரண்டு வாய் உண்டு முடித்து.... அெற்கு பமல் ொப்பிட முடியாமல் அவலனக் தகஞ்ெல் பார்லவப் பார்க்க, “முடிஞ்ெ அ

வு ொப்பிட்டு வட்டுக்குக் ீ கி

ம்பு... நால

க்கு முடியைனா

வர பவண்டாம்... ஒரு தமபெஜ் பண்ணு பபாதும்...” என்றவன், அவள் பெில் தொல்ைப் பபாவெில்லை என்று உணர்ந்து, “ெரி...

எனக்கு

பவலை

தபாறுலமயா கி அெற்கு

பமல்

இருக்கு...

நான்

கி

ம்பபறன்...

ம்பு... ஃபுல்ைா ொப்பிட்டு ொன் கி அவள்

யாபரா

இடத்ெிற்கு நகர, அவப

என்பது

பபாை,

நீ

ொப்பிட்டு

ம்பணும் ெரியா...”

அவன்

ென்னுலடய

ா ஆச்ெரிய பைாகத்ெிற்பக தென்று வந்ொள்.

“பஹ... கண்ணம்மா... என்ன இன்லனக்கு ொப்பிடபவ பிடிக்கலைன்னு தொல்ைிட்டு... அஜய் கூப்பிட்ட உடபன வந்து ொப்பிட்டு இருக்க? அதுவும் என்ன அெிெயம்... அஜய் இன்னிக்கு உன்லன கூப்பிட்டு வரான்....” அஜய் கண்ணம்மாலவ மீ ண்டும்

அலழத்துக்

கண்ணம்மாவின்

தகாண்டு அருகில்

வந்து

புன்னலகயுடன் அவள், டிபன் டப்பாக்கல “அவன்

உன்

கிட்ட

பபெினபெ

வந்ெலெப் அமர,

பார்த்ெ

சுவாெி,

ஒரு

வருத்ெப்

எடுத்து லவத்ொள்.

ெந்பொஷமா

இருக்கு

கண்ணம்மா...

உன்கிட்ட மட்டும் ொபன அவன் ெரியா பபொம இருந்ொன்...” சுவாெி வருத்ெமும், நிம்மெியும் பபாட்டிப் பபாட அவ

ிடம் தொல்ை, ஒரு கெந்ெ

முறுவலுடன், “நான் வட்டுக்குப் ீ பபாபறன் சுவாெி... உட்கார முடியை... அஜய் பபாக தொல்ைிட்டார்...” என்றவள், ெனது இடத்லெ பநாக்கி நடக்க, தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 87

தென்றல் பண்பலை 102.3 “லீவ் தகாடுத்துட்டானா? எப்படி? அதுவும் இன்லனக்கு பபாய்...” சுவாெி பகட்கவும், கண்ணம்மா அப்படிபய ஸ்ெம்பித்து நின்றாள். “என்னாச்சு கண்ணம்மா?” அவள் நிற்பலெப் பார்த்து சுவாெி பகட்கவும், “இல்ை... என்லன பழி வாங்கத் ொன்... அஜய் இப்படி தெய்ெிருக்காறா? ஏொவது முக்கியமான கால் இருக்கா?” சுவாெி பகட்ட ெிணுெிபைபய, பயந்ெ கண்ணம்மா... ென்லனபய தநாந்துக் தகாள்

வும், சுவாெி அவ

து

கவனத்லெக் கலைத்ொள். “என்ன கண்ணம்மா... நீ தமயில் பார்க்கலையா? இன்லனக்கு உனக்கு ஒரு டாஸ்க் அலென் தெய்ெிருந்ொபன... இன்லனக்கு நான் கி எப்படியும்

ஒன்பது

மெியதுக்குள்

ஆகிடும்ன்னு

நிலனக்கிபறன்....

ம்பபவ

நால

க்கு

அந்ெ மாட்யூல் முடிச்சுக் தகாடுக்கச் தொல்ைி, வி.பி.

தொல்ைி இருந்ொபர... ஏபொ ஃபாஸ்ட் ட்ராக்ை மூவ் தெய்யணும் பபாை...” என்று

சுவாெி

தொல்ைவும்,

ெலைவைியின்

பவகம்

அெிகரிக்க,

கண்ணம்மாவிற்கு கண்கள் கரித்துக் தகாண்டு வந்ெது. “என்லன அனுப்பிட்டு.... நான் தபாறுப்பில்ைாம இங்க இருந்து கி

ம்பிப்

பபாயிட்படன்னு பமபனஜர்கிட்ட தொல்ைி... என்லன பவலையிபைர்ந்து தூக்க பண்ண

என்ன

அழகா

ஸ்தகட்ச்

பி

ான்

பபாடறான்

பபாட்டுட்டான்...”

பார்த்ெியா

கெப்பான

சுவாெி...

குரைில்

ஃபயர்

கண்ணம்மா

தொல்ைிக் தகாண்பட, அவலன கடித்துக் குெறும் பவகத்ெில், ெங்கள் பபலய (bay) பநாக்கி அவள் தெல்ை, அஜய், கண்ணம்மாவின் ெிஸ்டம் அருபக, அவ “நல்ைபவல

து வருலகக்காக காத்ெிருந்ொன். ெீக்கிரம்

வந்துட்ட...

உன்பனாட

ைாகின்

பாஸ்பவர்ட்

தொல்ைிட்டுப் பபா... தகாஞ்ெம் பவலை இருக்கு... உன்னாை ொன் இருக்க முடியாபெ...” அவன் தொல்ை, அவன் அருபக இன்தனாரு இருக்லகலய இழுத்துப் பபாட்டுக் தகாண்டு அமர்ந்ெவள், “நீங்க பகாபக்காரர்ன்னு நான் வந்ெ நாள்ை இருந்து பார்த்ெிருக்பகன்... ஆனா... இப்படி ஒரு சூழ்ச்ெிக்காரர்ன்னு இப்பபா ொன் புரிஞ்ெிக்கிட்படன்...”

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 88

தென்றல் பண்பலை 102.3 கடித்ெ பற்களுக்கு இலடயில் அவள் வார்த்லெகல

விட, அஜய்க்கு

அவள் பபசுவது புரியாமல் பபானாலும், அவள் தொன்ன வார்த்லெகள் அவனுக்கு பகாபத்லெ கி “என்ன?

தகாஞ்ெம்

இ

ப்பியது.

கி

வந்ொ...

ஓவரா

வாய்

நீளுபமா?

பபானா

பபாகுபெ... உடம்பு ெரியில்ைாம இருக்கிபய... உன் பவலைலய நான் முடிச்சுக் தகாடுக்கைாம்ன்னு... எனக்கு இருக்கற ஆயிரம் பவலையிை, இலெயும்

பெர்த்துக்கைாம்ன்னு

வந்து

உட்கார்ந்ொ...

என்லனபய

எெிர்த்துப் பபெற.... உனக்தகல்ைாம் ெிமிரு... பவற என்ன? அன்னிக்கு உங்க அப்பா என்லன முலறக்கிறார்... அந்ெ அ

வுக்கு என்லனப் பத்ெி

வட்ை ீ என்ன தொல்ைி வச்ெிருக்கிபயா? யாருக்குத் தெரியும்? வட்டுக்குப் ீ பபாய்... ‘அப்பா... அப்பா... அந்ெ அஜய் கடன்காரன்... அது ொன் என்

டி.எல்...

அவன்

என்லன

தராம்ப

பமாெமா

நடத்ெறான்...

ெிட்டிக்கிட்பட இருக்கான்...’ அப்படின்னு கண்ண கெக்கி இருப்ப... அவர் வந்து

இங்க

என்லன

முலறக்கிறார்...

என்கிட்டபய

பவலை

தெய்ய

முடியலைன்னா... நீ எல்ைாம் பவலைக்கு வரபவ ைாயக்கு இல்ை... இன்னும் மத்ெ டி.எல். கிட்ட பபாய் பவலை தெய்துப் பாரு... அப்பபா தெரியும்... வாங்கற ெம்ப

த்துக்கு பவலை தெய்யத் தெரியை... இதுை

முலறப்பு பவற... இன்தனாரு ெரவ உங்க அப்பா என்லன முலறக்கிறலெப் பார்த்பென்... அப்பறம்

உங்க

அப்பாவுக்கு

மரியாலெ

அவ்வ

வு

ொன்...

உன்லன

தபஞ்சுக்கு அனுப்பிருபவன்... தொல்ைி லவ...” என்று தபாரிந்ெ படிபய, ெனது

இடத்ெிற்கு

எழுந்து

தெல்ை,

அவனது

பகாபத்ெிபைபய..

அவலனத் ெப்பாக எண்ணிவிட்படாம் என்று உள்

ொன்

ம் வருந்ெ, ெலையில்

அடித்துக் தகாண்டு, தொய்ந்து பபாய் அமர்ந்ொள். மீ ண்டும்

அஜய்

அவல

முலறக்கவும்,

ெலைவைியும்,

தமயிைில் வந்ெ பவலையின் பலுவும் பெர்ந்து அவல

பொர்வும், பயமுறுத்ெ,

உெவிக் கரம் நீட்டியவனின் லகலய காயப்படுத்ெி, மீ ண்டும் எப்படி உெவி

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 89

தென்றல் பண்பலை 102.3 பகட்பது என்று ெயங்கி, அமர்ந்ெிருந்ெவளுக்கு அழுலக வரும் பபாை இருந்ெது... “சுவாெி... உன் பிதரண்ட் இப்பபா கி பபாறா

ான்னு

உடம்பு

ெரி

பகளு...

இன்னும்

இல்ைன்னு

ம்பறா

ா... இல்ை பவலை தெய்யப்

தகாஞ்ெம்

தகாஞ்ெம்

டாஸ்க்

குலறவா

ொன்

தகாடுக்கபறன்... ெந்ெிருந்பென்...”

அஜய்யின் குரைில், கண்ணம்மா, அவனது அருகில் தென்று நின்றாள். ெிறிது பநரம் ெயங்கி நின்றவள், “என்னாை நிஜமா முடியை அஜய்... ொரி... நான் பபெினது எல்ைாபம ெப்புத் ொன்.... நான் பார்க்கறது எல்ைாபம ெப்பா ொன் இருக்கு.. என்லன மன்னிச்ெிருங்க... என்னாை உட்காரபவ முடியை...” தொண்லடயலடக்க பரிொபமாக அவள் பகட்கவும், “நான் உன்லன பபான்னு தொல்ைி தராம்ப பநரம் ஆச்சு... நீ ொன் சூழ்ச்ெி அது இதுன்னு நின்னுட்டு இருக்க... மனுஷன்னா நம்பிக்லக பவணும்... அது இல்ை... தராம்ப கஷ்டம்...” பொல

குலுக்கிக்தகாண்டவன்,

“உன்பனாட பாஸ்பவார்ட் தொல்ைிட்டு பபா...” என்று பமலும் பெர்த்துக் தகாள்

, அவன் பகட்டலெ தொல்ைிவிட்டு, அவலன நன்றிப் பார்லவ

பார்த்துவிட்டு,

அலுவைகத்லெ

விட்டு

ஆட்படாலவப் பிடித்து, வட்டிற்குக் ீ கி ரணங்கள், அவல ென்னுலடய தகாள்

,

ியில்

வந்ெவள்,

ஒரு

ம்ப, அனுமெி இன்றிபய, தநஞ்ெின்

ஆட்டிப்பலடக்கத் தொடங்கியது.

பவலைபயாடு

அஜய்

தவ

கண்ணம்மாவின்

அலுவைகத்லெ

விட்டு

தவ

பவலையும் ியில்

பெர்ந்துக்

வரும்

தபாழுது,

காலை நான்கு மணிலய கடந்ெிருந்ெது... இெற்கு இலடயில் அவனது பிறந்ெ நாள் தகாண்டாட்டமும் பெர்ந்துக் தகாண்டது... அவனது டீமில், நள்

ிரவு வலர பவலைக்காக ெங்கி இருந்ெ ஆண்கள், பகக் தவட்டி,

அவனது

பிறந்ெநால

க்

தகாண்டாட,

அதுவும்

பெர்த்து

பவலைலய

இழுத்து விட்டது. காலை

ஐந்து

மணிக்குள்

வட்டிற்குள் ீ

நுலழந்ெ

அஜலய

ெிவந்ெ

கண்களுடன் ராொ வரபவற்றார்....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 90

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்னாம்மா...

உடம்புக்கு

ஏொவது

படுத்துொ?

இப்படி ெிவந்து இருக்கு?” என்றபடி உள்ப

ஏன்

கண்தணல்ைாம்

வந்ெ அஜலய ெிட்டவும்

முடியாமல், அவனது பிறந்ெ நாள் ெடுக்க, தகாஞ்ெம் முலறத்ொர். “என்னாச்சும்மா?” தொப்தபன்று பொபாவில் விழுந்ெவனின் பகள்விக்கு, “ஹாப்பி பர்த்பட கண்ணா... நீ எப்பவும் பபாை ெந்பொஷமா... பிள்ல குட்டிபயாட வாழணும்...” என்று உச்ெி முகர்ந்து வாழ்த்து தெரிவித்ொர். “லநட்

பைட்டா

வருபவன்னு

தொல்ைி

இருக்கக்

கூடாொடா....

நான்

பபான் தெய்ொலும் நீ எடுக்கபவ இல்ை... நீ வருவ... கெலவத் ெிறந்து விடணும்னு... நான் தவயிட் பண்ணிட்டு இருந்பென்...” என்ன மலறக்க முயன்றும்

அவரது

குரைில்

வருத்ெம்

இலழபயாட,

அஜய்

ென்

ெலையிபைபய ெட்டிக் தகாண்டான். “ொரிம்மா... எனக்காக ஒருத்ெர் தவயிட் பண்ணிட்டு இருந்து எனக்கு பழக்கம்

இல்லையா...

அெனாை

உனக்கு

தொல்ை

பொணலைம்மா....

நமக்கு யாரு பபான் தெய்யப் பபாறான்னு... அது லெதைன்ட்ை ொன் இருக்கும்...” அஜய் வி தவ

க்கம் தொல்ைிக் தகாண்பட ஒரு தகாட்டாவிலய

ிபயற்ற, ராொ அவனது ெலைலயக் பகாெினார்.

“அதுக்குத் ொபனடா ஒரு கல்யாணம் தெய்துக்பகான்னு தொல்பறன்...” ெந்ெர்பத்லெ விடாமல் அவர் தூண்டில் பபாடவும், “எனக்கு தூக்கம் வருதும்மா.... நான் தகாஞ்ெ பநரம் படுக்கபறன்...” என்று அவரது தூண்டிைில் இருந்து ெப்பியவன், பொபாவில் அப்படிபய ெரிய, அவலன பிடித்து அமர லவத்ொர் ராொ.... “என்னம்மா... எனக்கு தூக்கம் வருது...” அஜய் ெிணுங்கவும், “பபாய் பல்லு பெச்ெிட்டு வா... தவறும் வயித்பொட படுக்க பவண்டாம்... தகாஞ்ெம்

ஏொவது

ொப்பிட்டு

படு...”

என்ற

ராொ...

அவனுக்கு

காபிலயயும், சூடாக பொலெலயயும் வார்க்க, அெலன உண்டு விட்டு, அவன் படுக்கவும் அெெியில் உறங்கிப் பபானான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 91

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவனது

தூக்கம்

அன்று

தொலை

தூரம்

என்பது

பபாை,

ெிறிது

பநரத்ெிபைபய அவனுக்கு கார்த்ெிக்கிடம் இருந்து அலழப்பு வந்ெது... “அஜய்... ஹாப்பி பர்த்படடா... ெீக்கிரம் தரடியாகு... நான் கி கண்மணிய

மீ ட்

பண்ண

பபாகணும்...

அவ

தவயிட்

ம்பிட்படன்...

பண்ணபறன்னு

தொல்ைி இருக்கா....” கார்த்ெிக் அவனுக்கு நிலனவு படுத்ெவும், அஜய் பொம்பைாக எழுந்து அமர்ந்ொன். “பவண்டாம்டா... எதுக்கு கார்த்ெிக் அதெல்ைாம்... நான் இப்பபா ொன் ஆபீஸ்ை இருந்து வந்பென்... எனக்கு தராம்ப டயர்ட்டா இருக்கு...” “படய்... என்ன வில நான் கி

யாடறியா? ஒழுங்கா மரியாலெயா எழுந்துவா...

இன்லனக்கு

உனக்காக

தூக்கத்லெ

ம்பிட்படன்... நான் வரதுக்குள்

கிஃப்ட்

ெராங்கன்னா

அலெ

ெியாகம்

தெய்து

தரடியாகி இரு... ஒருத்ெர் பர்த்பட

பவண்டாம்ன்னு

தொல்ைக்

கூடாது...

புரியுொ?” கார்த்ெிக் தொல்ைவும், “ெரிடா... நான் தரடியாகபறன்... நீ வா... அப்படிபய நாம தவ

ிய ொப்டுட்டு

ஆபீஸ் பபாகைாம்....” அஜய் ெிட்டமிடவும், அவனது குரல் பகட்டு, ராொ அவன் அருகில் வந்ெிருந்ொர். “எங்கடா பபாகணும்? நானும் அனுவும் உன் பர்த்படக்கு ஸ்தபஷைா தெய்யைாம்ன்னு

எல்ைாம்

என்னடான்னா தவ

ிய பபாய் ொப்பிடபறன்னு தொல்ற?”

“ஓ...

ைஞ்ச்க்காம்மா...

பெங்க

பகட்டு

தரடி

இன்லனக்கு

இருக்காங்க...

தெய்து

வச்ெிருக்பகாம்...

ஆபீஸ்ை

எப்படியும்

ட்ரீட்ம்மா... நான்

கார்த்ெிக்

ஏபொ

கிஃப்ட்

ெந்பெ

ஆகணும்னு

பர்த்படக்கு

ராத்ெிரி

ொப்பிடுபவன்ம்மா... காலையிை நான் தகாஞ்ெம் தவ அடம்

நீ

வந்து

ிய பபாபறன்... பிடிக்கறான்...

அெனாை... அங்க பபாயிட்டு மறுபடியும் இங்க வந்துட்டு பபாக லடம் இருக்காதும்மா...

லநட்

ொப்பிடபறன்...”

படபடதவன்று

நிற்லகயிபைபய, கு

தெ ன் ற ல்

பவணா

எல்ைாம்

தரடி

தொன்னவன்,

தெய்ம்மா... அவர்

வந்து

ஆயாெமாக

ிக்கச் தென்றான்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 92

தென்றல் பண்பலை 102.3 விலரவாகபவ கு “உன்

ித்துக் கி

ெலமயல்ை

இருந்து

ம்பி வந்ெவலன அனுபமா எெிர்க்தகாள் நான்

இன்லனக்கு

எஸ்...

லநட்

,

வந்து

ொப்பிட்படன்னா... வயிறு ஏொவது ஆச்சுன்னா கூட காலையிைகுள் ெமா

ிச்சுக்கைாம்...” என்று அவல

யும் வம்பிழுத்ெவன்,

“அத்ொன் எங்க?” என்று பகட்டு முடித்ொன்.... “அத்ொன்

வர

எப்படியும்

ஒன்பது

மணிக்கு

பமை

ஆகும்ன்னு

தொன்னார்டா... ஏபொ முக்கியமான ப்பராக்ராம் ஒண்ணு ஆர்கலனஸ் பண்ணச் தொல்ைி பகட்டு தொல்ைி

முடிக்கவும்,

இருக்காங்க

கார்த்ெிக்

ாம்...

வரவும்

அது ொன்...”

ெரியாக

அனுபமா

இருக்க,

மீ ண்டும்

ஒருமுலற பநரில் கார்த்ெிக் தொன்ன வாழ்த்லெ ஏற்றவன், அவனுடன் தென்றல் பண்பலை அலுவைகம் பநாக்கிச் தென்றான்..... மணி காலை 6.50..... வழக்கம் பபாை கண்மணிக்கு அலழத்து, ெனது பிறந்ெநாள்

அதுவுமாக

வாழ்த்துக்கல

கண்மணியிடம்

தொலைப்பபெி

வாயிைாக

ப் தபற அவன் முயற்ச்ெி தெய்ய.....

“காலை வணக்கம் தென்லன..... இன்லனக்கு நம்ம கண்மணி லீவ்ன்னு தொல்ைி எஸ் ஆகிட்டாங்க... அெனாை நான் இன்லனக்கு உங்க கூட தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெிலய வழங்கப் பபாபறன்...” என்று ஒரு ஆண் RJவின் குரல் பகட்கவும், அஜய்க்கு தொத்தென்று ஆகியது.... ‘பிறந்ெநா பொன்றிய

ின்

முெல்

எெிர்ப்பார்ப்பப

எண்ணத்லெ

ெடுக்கத்

இப்படியா?’

ொன்

என்று

மனெினில்

வழியில்ைாமல்,

அலழப்லப

துண்டித்ொன். .

ஒைிபரப்பு – 10 ஈரம் இல்ைோெ கண்ண ீலர இைவசமோய் தகோடுக்க

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 93

தென்றல் பண்பலை 102.3 ஏதும் ஏற்போடோ உன் உெோசீேம் தகோண்டு, உற்றுப்போர் என் கண்கலள உன் உருவம் கைங்கி நிற்பலெ !!

“என்னடா.. இன்லனக்கு காலையிை கண்மணி கூட பபெலையா? அதுவும் இன்லனக்கு உன் பர்த்பட... அவ கூட பபொம காை கட் பண்ணற” அஜய் அலழப்லபத் துண்டிக்கவும், கார்த்ெிக் ெந்பெகமாகக் பகட்க, உெட்லடப் பிதுக்கிய அஜய், “பவற யாபரா இன்லனக்கு தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெிக்கு வந்ெிருக்காங்க... கண்மணி

இன்லனக்கு

தகாண்பட

அஜய்

லீவாம்...”

கார்த்ெிக்லக

தொல்ைவும்,

‘லீவா’

ஏ

னமாக

கார்த்ெிக்

பார்த்துக்

குழப்பத்துடன்

அெிர்ந்ொன். “உன்லன ஏ

இங்க

வர

தொல்ைிட்டு

எப்படி

ஏமாத்ெி

இருக்கா

பாரு...”

னமாக தொன்னவன்,

“வட்டுக்குப் ீ

பபாகைாமா

பவண்டாம்....

கார்த்ெிக்...

என்னபவா

அெிங்கமா

இங்க

இதுக்கும்

இருக்கு...”

பமை

என்று

நிக்க

தொல்ைிக்

தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, கார்த்ெிக்கின் கண்கள் விரியவும், அஜய் அவன் பார்லவ பபான ெிலெலயப் பார்த்ொன். அவனது

முகத்ெில்

பரவெத்லெயும் வண்டியிை

பொன்றிய

கண்டவன்,

ஏறு...

நான்

ஒரு

“இபொ

வண்டிலய

விெ

தவற்றிக்

யாபராவா

க

ிப்லபயும்,

இருக்கும்....

எடுக்கபறன்...”

வந்து

என்றபடி,

அஜய்,

வண்டியில் லக லவக்க, ‘இருடா..’ என்று கார்த்ெிக் ெயங்கினான். ப

ிச் தென்ற முகத்துடன், கண்க

பராஜா

பூங்தகாத்லெ

அவர்கல

தகாண்டு

ஒரு

அழகிய

மங்லக,

பநாக்கி நடந்து வந்துக் தகாண்டிருந்ொள்.... மிெந்து வந்துக்

தகாண்டிருந்ொள் தெ ன் ற ல்

லவத்துக்

ில் புன்னலக ெதும்ப, லக நிலறய

என்று

ப ண் ப லை

தொல்ை 102.3by

பவண்டுபமா... ர ம் யா

பாெம்

வைிக்குபமா pg. 94

தென்றல் பண்பலை 102.3 எண்ணும்

அ

விற்கு

அருகில் அவல

அவ

து

பாெங்கள்

ெலரயில்

பெிந்து

அவன்

தகாண்டு வந்து பெர்த்ெது.

பார்ப்பவர் அலனவலரயும் ெிரும்பிப் பார்க்க லவக்கும் அழகு ொன்... ெினிமா

நடிலகக

ின்

தபாைிலவயும்,

தமல்ைிய

தகாடி

பபான்ற

பெகமுமாக இருந்ொலும், அஜய் ஆர்வமின்றி நின்றிருந்ொன். “என்ன அஜய்…. அப்படி பார்த்துட்டு இருக்க... ஆளு சும்மா ெிம்ரன் பபாை இல்ை...”

கார்த்ெிக்

வம்பிழுக்கவும்,

அஜய்

அவலன

முலறத்துப்

பார்த்ொன். “சும்மா முலறச்ெிட்பட இருக்காபெடா... ஏன்டா... உன்பனாட கண்மணிய பார்க்கப்

பபாபறாங்கற

ெந்பொஷபம

இல்ைாம

கடபனன்னு

இருக்க?

என்னாச்சு அஜய்...” கார்த்ெிக்கின் பகள்விக்கு, “எதுக்குடா இங்க வந்து தவட்டியா நின்னுட்டு இருக்பகாம்... அவங்க வராங்க

ான்னு பகளு... இல்ை நாம கி

ம்புபவாம்... என்னபவா லெட்

அடிக்க வந்து நிக்கற மாெிரி இருக்கு... எனக்கு ஒரு மாெிரி இருக்கு...” அவர்கல

பநாக்கி

பார்த்துவிட்டு,

வந்துக்

அசூலெயாக

தகாண்டிருந்ெ அஜய்

தபண்லண

தொல்ைவும்,

அலெக்

ஒரு

முலற

பகட்காமல்

கார்த்ெிக், அந்ெ தபண்லணபய பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “படய் தபாண்லணபய பார்க்காெ மாெிரி தவறிச்சு தவறிச்சு பார்க்காபெ... மானத்லெ வாங்காம கி

ம்பு...” அஜய் அவலன அவெரப்படுத்ெ, அபெ

பநரம் அந்ெ அழகியும், அவர்கள் அருகில் வந்ெிருந்ொள். “ஹாய்... ஹாப்பி பர்த்பட அஜய்...” என்றபடி, ெனது லகயில் இருந்ெ தபாக்பகலவ அவனிடம் நீட்ட, ெிடீதரன்று அவள் அவ்வாறு தொல்ைவும், அஜய் புரியாமல் பார்த்ொன். “என்ன தஜய்.... இப்படிப் பார்க்கறீங்க? நீங்க ொபன அஜய்... உங்களுக்குத் ொபன பர்த்பட...” புன்னலகயுடன் அவள் பகட்டு, தபாக்பகலவ நீட்ட, அனிச்லெ தெயைாக அஜய் அலெ வாங்கிக் தகாண்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 95

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒரு பெங்க்ஸ் கூட தொல்ைத் பொணலையா?” புன்னலக மாறாமல், அவள் பகட்க, “இல்ை... ொரி.... பெங்க்ஸ்...” என்று ெடுமாறியவன், “என்பனாட

முழு

பபரு

உங்களுக்கு

எப்படித்

தெரியும்?”

அஜயின்

குழப்பமான பகள்விக்கு, அந்ெ தபண் கார்த்ெிக்லகப் பார்க்க, கார்த்ெிக்பகா, அவல

விட்டு கண்கல

அகற்றாமல் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன்.

“என்ன கார்த்ெிக்... முெல் ெரவ என்லனப் பார்க்கற மாெிரி பார்த்துட்டு இருக்கீ ங்க?

நீங்க

ொபன

எங்க

தரண்டு

பபலரயும்

மீ ட்

பண்ண

லவக்கிபறன்னு தொல்ைி இருக்பகன்னு தொன்ன ீங்க... அதுவும் பர்த்பட கிஃப்ட்டா...

இப்பபா

இப்படி

அலமெியா

நின்னா

எப்படி?

எங்கல

அறிமுகப்படுத்ெி லவங்க...” கார்த்ெிக்கிடம் பகட்டவள், அஜயிடம் லகலய நீட்டி, “நான் கண்மணி... நீங்க என்பனாட தரகுைர் காைர் தஜய்... ஐ மீ ன்... அஜய்... அம் ஐ கரக்ட்...” அவள் பகட்கவும், அஜய் ெிலகத்து நிற்க, கார்த்ெிக்பகா, கண்மணி என்ற தபயரில் இப்படி ஒரு அழகி

வந்து

நிற்பாள்

என்று

ெற்றும்

எெிர்பாராமல்

ெிலகத்து

நின்றிருந்ொன். “நீங்க கண்மணியா?” அஜயின் பகள்வியில் நம்பாெ ென்லம இருக்கவும், கார்த்ெிக் இப்தபாழுது சுொரித்துக் தகாண்டான். “அஜய்... இவங்க ொன் கண்மணி... என்னடா... ஆளுக்கும் பபச்சுக்கும் ெம்பந்ெம் இல்ைன்னு பார்க்கறியா? இவங்க பூர்வகம் ீ மஹாராஷ்டிரா ொன்...

ஆனா...

அவங்க

அப்பாபவாட

பவலை

காரணமா

இவங்க

பிறக்கறதுக்கு முன்னபய அவங்க இங்க வந்து ெங்கிடவும், இங்கபய வ

ர்ந்ெவங்க... ெமிழ் நல்ைா பபெறாங்க... நானும் முெல் முலறயா

அவங்கல

பார்த்து

கண்மணிலயப்

இப்படி

பற்றி

ொன்

தொன்ன

ஒப்புவிக்கவும், கண்மணியின் கண்க

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

நிலனச்பென்...” அலனத்து

கார்த்ெிக்,

விஜய்

விவரங்கல

யும்

ில் தமச்சுெல் தெரிந்ெது....

ர ம் யா

pg. 96

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஓ...

அப்பபா

கண்மணிங்கற

பகள்விலயக்

பகட்கவும்,

பபர்

எப்படி?”

இெற்கு

விடாமல்

என்ன

பெில்

அஜய்

அடுத்ெ

தொல்வது

என்று

பயாெித்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, கண்மணி கார்த்ெிக்கின் உெவிக்கு வந்ொள். “என்பனாட க்ப பபலரபய

நான்

இருக்கறவங்க ொபன...”

ாஸ் பிதரண்ட்படாட பபர் கண்மணி... அெனாை அந்ெ என்பனாட

புலனப்

தபயரா

பபர்ை பாெி தபாண்ணுங்கப

அவள்

தபருமூச்லெ தவ

வி

க்கம்

தொல்ைவும்,

வச்ெிக்கிட்படன்...

இங்க

ாட பபர் புலனப்

தபயர்

அஜய்க்கு

தெரியாமல்

ஒரு

ியிட்ட கார்த்ெிக், சுற்றி எங்பகனும் விஜய் நிற்கிறானா

என்று பார்த்ொன். தென்றல்

பண்பலை

அவலனப்

பார்த்து

அலுவைகத்ெின் லெரியமாக

பபானில் பபசும்பபாது, அவ தொலைந்ெிருப்பலெக்

வாயிைில்

உணர்ந்ெவன்,

அவன்

நின்றிருக்க,

அஜலயப்

பார்த்ொன்.

ிடம் பொன்றும் உற்ொகமும், பரபரப்பும்

கண்டவன்,

‘ப்

ான்

தொெப்பிடுபமா?”

என்று

மனெினில் வருந்ெி, “நீங்க பபெிட்டு இருங்க... ஒரு பபான் பண்ண பவண்டி இருக்கு...” என்று மன்னிப்பு

பவண்டிய

படி,

அவர்களுக்கு

ெனிலமய

ித்து

அங்கிருந்து

நகர்ந்ெவன், விஜய்க்கு அலழத்ொன். விஜய்

பபாலன

எடுக்கவும்,

“அத்ொன்...

நிஜமாபவ

இவங்க

ொன்

கண்மணியா...” ெனது முெல் ெந்பெகத்லெ கார்த்ெிக் பகட்கவும், “பவணும்னா...

வா...

என்

பிதரண்ட்கிட்ட

கற்பூரம்

அடிச்சு

ெத்ெியம்

தெய்யச் தொல்பறன்... அவ ொன் கண்மணிடா... அதுை என்ன ெந்பெகம்?’ பபானில் விஜய் பெிை

ிக்கவும்,

“இது தெரிஞ்சு இருந்ொ... நானும் தடய்ைி அவனுக்கு பபாட்டியா பபான் தெய்ெிருப்பபபன

அத்ொன்...

இப்படி

பொம்பபறித்

ெனத்துனாை

பகாட்லடய விட்டுட்படபன... என்பன தகாடுலம... என்பன தகாடுலம...”

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 97

தென்றல் பண்பலை 102.3 கார்த்ெிக் தநற்றியில் ெட்டிக் தகாள்

வும், விஜய் ெத்ெமாகபவ ெிரிக்க,

அலெக் பகட்ட கார்த்ெிக்பகா, கடுப்புடன்.... “என்ன

ெிரிப்பு...

உங்க

மச்ொனுக்கு

ஒரு

நல்ை

தபாண்ணா

பார்த்து

பெர்த்து வச்ெிட்டீங்க... அதுவும் தரண்டு பபரும் நல்ை தபர்தொனாைிட்டி... பஜாடிப் தபாருத்ெம் பிரமாெம்... நான் அப்படியா... விஜயகாந்துக்கு கெின் ப்ரெர் மாெிரி ஒரு லுக்கு... வடிபவலுக்கு

அண்ணன்

லபயன்

பபாை

ஒரு

ெிரிப்பு...

ஹ்ம்ம்...

எல்ைாத்துக்கும் மச்ெம் பவணும் அத்ொன்... மச்ெம் பவணும்...” அவன் விட்ட அனல் மூச்ெில், கண்மணியின் லகயில் இருந்ெ பராஜாக்கள் வாடி இருந்ொலும், ெந்பெகமில்லை.... “கார்த்ெிக்... பபாதும்... நீ அவங்க என்ன பபெிக்கறாங்கன்னு கவனிச்சு தொல்லு... நான் ஏற்கனபவ கண்மணிகிட்ட உன்லனக் காட்டி... ‘அந்ெ அண்ணன் ொன் உன்லன இங்க கூட்டிட்டு வந்ெொ தொல்ைணும்’னு தொல்ைி

இருக்பகன்...

நீ

எதுவும்

பபெி

தொெப்பிடாபெ...”

விஜயின்

எச்ெரிக்லக, அவனுக்கு எரிச்ெலைக் தகாடுக்க, “அண்ணனா...

அவ

என்பனாட

பாெமைர்

ெங்லகயா?

நீங்க

எல்ைாம்

நல்ைா வருவங்க? ீ என்ன வில்ைத்ெனம்” என்று பகாபத்துடன் பபாலன லவத்ெவன், அவர்கள் அருபக தென்று நின்றான். “என்ன தஜய்... கால் தெய்ொ மூச்சுக்கு முன்னூறு வார்த்லெ பபசுவங்க... ீ இப்பபா

இவ்வ

வு

அலமெியா

இருக்கீ ங்க?”

அவள்

பகட்டுக்

தகாண்டிருக்க, “இல்ை...

அது

பபான்ை

பபெிட்படன்...

தெரியை...” என்றவன், ெிறிது இலடதவ

பநர்ை

என்ன

பபெறதுன்னு

ி விட்டு,

“ஏன் இன்லனக்கு ப்பராக்ராம் பண்ணாம லீவ் பபாட்டுட்டு என்லனப் பார்க்க வந்ெீங்க.... உங்க தரகுைர் காைர்ன்னா... நீங்க இப்படி தெய்யறது வழக்கமா?”

அஜய்

பகள்விலயத்

தொடுக்கவும்,

அவலனபய

ஆழ்ந்து

பநாக்கிய கண்மணி, தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 98

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எல்ைாலரயும் இப்படி பார்க்க வர மாட்படன்... ெிைர் ஸ்தபஷல் ொபன...” கண்மணியின் பெிலுக்கு, “புரியலைபய...”

அவெரமாக

கார்த்ெிக்

இலடயில்

பகள்வி

பகட்கவும்,

அஜய் அவலன முலறக்க, ‘அண்ணா...’ கண்மணி ெிணுங்க, கார்த்ெிக் ெனது வாலய மூடிக் தகாண்டான். “பெலவயாடா உனக்கு? விட்டா... மைர்ந்தும் மைராெ அப்படின்னு பாட வச்ெிடுவா பபாை...” அவனது மனம் பகள்வி பகட்க, அபெ பகள்விலய, அஜயின் பார்லவ பகட்டுக் தகாண்டிருந்ெது. “அவ்வ

வு என்ன நான் ஸ்தபஷல்...” அ

விடும் பார்லவலய அவள் மீ து

வெிக் ீ தகாண்பட, அஜய் பகட்கவும், ‘இவன் பெற மாட்டான்...’ என்று கார்த்ெிக் ெைிப்புடன், விஜய்க்கு தமபெஜ் அனுப்பினான். “நீங்க தடய்ைி பபெினாலும்... நீங்க என்லனக்குபம எல்லை மீ றினது இல்ை... நிலறய பபர்... தடய்ைி காைர்ஸ் ொன்... அவங்க எல்ைாம் பபெற பபச்சு...

நாங்க

காலைபய

கட்

பண்ண

இண்டீதென்ட் தபல்தைாவ்ஸ்..” அவ

பவண்டியொ

இருக்கும்...

து பெிலைக் பகட்டவனுக்கு ெிருப்ெி

ொன் எழுந்ெிருக்க பவண்டும்... மாறாக ஏபனா தொல்ை முடியாெ ஒரு உணர்வு எழுந்து அவலன ஆட்டிப் பலடத்து, அவனது பபச்சுக்கும் ெலட விெித்ெது.... “பாருங்க... இப்பபாவும் நான் எவ்வ

வு பநரமா உங்க கூட பபெிட்டு

இருக்பகன்... உங்க கண் என் முகத்லெ விட்டு இம்மி கூட நகரபவ இல்ை...” கண்மணி தபரிொக வி

க்கம் தொல்ைவும், அஜய் பொல

க்

குலுக்கிக் தகாண்டான். ஏபனா

பபானில்

அவ

து

குரலைக்

பகட்கும்

தபாழுது

இருக்கும்

உற்ொகம், அந்ெ குரைில் இருக்கும் ஒரு குலழவு எதுவும் இல்ைாமல், “பெங்க்ஸ்...” உற்ொகமில்ைாமல் அவன் தொல்ை, “ஏன்

என்லனப்

பார்க்க

உங்களுக்கு

பிடிக்கலையா?”

கண்மணி

புன்னலகயுடபன பகட்க, அஜய் தமல்ைிொக புன்னலகத்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 99

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அப்படி எல்ைாம் இல்ை... வந்பென்....

வந்ெதும்...

ஆபீஸ்ை பவலை முடிச்ெிட்டு இப்பபா ொன்

உங்கல

ப்

பார்க்க

வந்துட்படன்...

அது

ொன்

தராம்ப டயர்ட்டா இருக்கு...” என்று பெில் தொன்னவன், “தொல்லுங்க....

அப்பறம்...”

குலுக்கிவிட்டு,

ென்னுலடய

என்று

பகட்கவும்,

விருப்பு

கண்மணி

தவறுப்புகல

பொல

தொல்ை,

க்

அஜய்

அலெக் பகட்டுக் தகாண்டிருந்ொன்.... “நீங்க தொல்லுங்க...” கண்மணி ஊக்கவும், அஜய் ெிறிது பநரம் தமௌனம் காத்து பயாெித்ொன். “எனக்கு தபருொ எல்ைாம் ஒண்ணும் இல்ை... எல்ைாம் தபர்தபக்ட்டா இருக்கணும்...

அவ்வ

வு

ொன்...”

தொல்ை

பவண்டுபம

என்று

தொன்னவன், “ஓபக... கண்மணி... உங்கல

நான் இன்தனாரு நாள் மீ ட் பண்பறன்...

ஆபீஸ்ை பவலை அெிகம்... அெனாை இப்பபா கி இருக்கும்... உங்கல நீங்க

பார்க்க

ம்பினா ொன் ெரியா

ெந்ெிச்ெத்துை தராம்ப ெந்பொெம்... உங்க ரெிகன

ெம்மெிச்ெதும்

தராம்ப

ெந்பொெம்...

பெங்க்ஸ்...”

அவன்

விலடதபற எத்ெனிக்க, கண்மணி அவனது லகலய விடாமல்.... “கீ ப் இன் டச்... இது என்பனாட தெல் நம்பர்.... பநாட் பண்ணிபகாங்க... அப்படிபய உங்க நம்பரும் ொங்க... நாம அடிக்கடி மீ ட் பண்ணைாம்...” என்று கூறி, அவனிடம் இருந்து

நம்பலரப் தபற்றுக் தகாண்டு,

“லப தஜய்... லப லப... வர ெண்பட நான் ப்ரீ... நாம பவ மீ ட்

பண்ணைாம்...

வந்ெிருங்க... நகர்ந்துக்

காலையிை

உங்களுக்காக

தகாண்பட

பெிபனாரு

தவயிட்

தொல்ைவும்,

மணிக்கு...

பண்ணிட்டு அஜய்,

ச்பெரி மால்ை கண்டிப்பா

இருப்பபன்..”

என்று

அவளுக்கு

லகயலெத்து

பபாக்கில்,

கார்த்ெிக்கின்

வழியனுப்பி லவக்க, “லப

அண்ணா...

எரிச்ெலையும் கி

பெங்க்ஸ்...”

பபாகும்

ப்பிவிட்பட தெல்ை, கார்த்ெிக் பல்லைக் கடித்ொன்.

அலெப் பார்த்ெ அஜயின் முகத்ெில் புன்னலக அரும்பியது. தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 100

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெிரிடா... ெிரி... இப்பபா ெந்பொஷமா?” பகட்ட கார்த்ெிக், “ஏண்டா

டல்

அடிக்கிற?

தெரியலைபய....

என்

அவகிட்ட

கிஃப்ட்

ெந்பொஷமா

பிடிக்கலையா?”

பகட்கவும், ென் நண்பன், ெனக்காக இவ்வ என்று அஜயின் உள்

பபெினா

மாெிரிபய

கவலையுடன்

அவன்

வு தூரம் தெய்ெிருக்கிறாபன

ம் தநகிழ, ‘பிடிச்ெிருக்கு...’ என்ற வார்த்லெலய

உெிர்த்ொன். “பஹ... சூப்பர்... அப்பபா பநரா ஆபீஸ்க்கு பபாய் உன்பனாட ட்ரீட் ொன்...” கார்த்ெிக் ஆர்ப்பரித்து, வண்டிலய எடுக்க, அஜய், அவனது வண்டியில் ஏறிக் தகாள்

, அவன் அறியாமல், விஜய்க்கு கட்லட விரலை உயர்த்ெிக்

காட்ட, விஜய் ெனக்குள் புன்னலகத்துக் தகாண்டான். அலுவைகம் தென்று அங்கு காலைச் ெிற்றுண்டியில், ெனக்கு ஒரு பிரட் ொன்ட்விட்லெயும்,

கார்த்ெிக்கிற்கு

ஒரு

தபாங்கலையும்

வாங்கிக்

தகாண்டு அமர்ந்ெவலன, “கண்மணிபயாட நம்பலர பெவ் பண்ணி வச்ெிக்பகா மச்ொன்... அவ கூட இதுபை பபெைாம்... காலையிை தூக்கம் முழிக்க பவண்டாம் இல்ை... எப்படி என் ஐடியா...” பகட்டுக் தகாண்பட கார்த்ெிக் ெட்லடக் காைலரத் தூக்கி விடவும், அவலன ஒரு மார்க்கமாக பார்த்துக் தகாண்பட, அஜய், அவ

து தபயலர பெிக்கத் தொடங்க, ஆங்கிை எழுத்ெின் ‘kan’ என்று

பபாட்டவுடன், அவனது தமாலபல் கண்ணம்மாவின் தபயலரக் காட்ட, ஏபனா

தமல்ை

கண்மணிலயப்

பார்த்ெலெ

நிலனத்து

து

ிர்

விடத்

தொடங்கி இருந்ெ உற்ொகம், வடிவலெப் பபால் உணர்ந்ொன். “கட்டுப்தபட்டியான கண்ணம்மா எங்பக? நவநாகரீகப் தபண்மணி பபால், ப

ிச்

புன்னலகயுடன்,

ென்லன

பநாக்கி

வந்ெ

கண்மணி

எங்பக...

இருவரும் இரு பவறு துருவங்கள்...” என்று இருவலரயும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்ெவன், “ச்பெ...

இப்பபா

பார்க்கபறன்...

தெ ன் ற ல்

ெம்பந்ெபம

எனக்கு

ப ண் ப லை

இல்ைாெ

கிறுக்கு

102.3by

ொன்

தரண்டு

பபலரயும்

பிடிச்ெிருக்கு...

ர ம் யா

ஒத்ெிட்டு

ஒவ்தவாருத்ெர்

pg. 101

தென்றல் பண்பலை 102.3 ஒவ்தவாரு

மாெிரி...”

ென்லனபய

ெிருத்ெிக்

தகாண்டு,

கண்மணியின்

தபயலரப் பெித்து முடிக்லகயில், கண்ணம்மாவிடம் இருந்து விடுப்பு பகாரி குறுந்ெகவல் வந்து பெர்ந்ெது.... “ஓபக....” அவன் பெில் அனுப்பிய மறு நிமிடம், அவனுக்குப் பிறந்ெ நாள் வாழ்த்து

தெய்ெி

அனுப்பியவன்,

வர,

பெிலுக்கு

நன்றி

தெரிவித்து,

பெில்

தமபெஜ்

பயாெலனயுடபன

ெனது

இருக்லகக்கு

வர,

கார்த்ெிக்

அலமெியாக அவலன பின் தொடர, புத்துணர்வுடன், ெனது இருக்லகயில் கண்ணம்மா அமர்ந்ெிருந்ொள்.....

ஒைிபரப்பு – 11 உன் தவறுப்போே பகோப உஷ்ணத்ெில் தமழுகோய் கலரந்ெோலும் மீ ண்டும் உேக்தகே உருகத் ெவிக்கும் என்லே எங்பக தசன்று ெிருத்ெிக் தகோள்ள !!

விடுப்பு பவண்டி தமபெஜ் அனுப்பி இருந்ெ கண்ணம்மா, புத்துணர்வுடன் ெனது

இருக்லகயில்

முெைில்

அமர்ந்ெிருப்பலெப்

ஆச்ெரியமும்,

பின்பு

பார்த்ெ

புன்னலகயும்

அஜயின்

முகத்ெில்,

அரும்பியது....

அலெக்

கண்ட காரத்ெிக் புரியாமல் அஜலயப் பார்த்ொன்... “பஹ... என்ன லீவ்ன்னு தமபெஜ் பண்ணிட்டு இங்க வந்து உட்கார்ந்து இருக்க... உடம்பு எப்படி இருக்கு?” ஆச்ெரியமாக அவன் பகட்க, கார்த்ெிக் ெலையிபைபய அடித்துக் தகாண்டான். ‘கண்மணி

கிட்ட

குனிஞ்ெிக்கிட்டு தெ ன் ற ல்

பநர்ை நிக்கற

ப ண் ப லை

பபெ மாெிரி

102.3by

தொன்னா... நின்னு ர ம் யா

புது

தபாண்ணு

ெலைய

தொலைஞ்ொன்...

இப்பபா pg. 102

தென்றல் பண்பலை 102.3 என்னடான்னா... பார்த்ொபை பிடிக்கலைன்னு தொல்ற கண்ணம்மாகிட்ட, முகத்துை பல்பு வச்ொ எரியற மாெிரி பபெறாபன... இவபனாட பகரக்டர புரிஞ்ெிக்கபவ

முடியலைபய...”

கார்த்ெிக்

மனெினில்

நிலனத்துக்

தகாண்டிருக்க, “இல்ை சும்மா ொன்... உங்க பர்த்பட அதுவுமா தகாஞ்ெம் தடன்ஷன் படுத்ெிப் கண்கல

பார்க்கைாபமன்னு விரித்து

சுருக்கி,

ொன்

அப்படி

அவள்

தமபெஜ்

தொன்ன

அனுப்பிபனன்...”

விெத்ெில்,

அஜய்க்கு

பகாபத்ெிற்கு பெிைாக புன்னலகபய அரும்பியது... “என்லன தடன்ஷன் தெய்து பார்க்கறதுை அவ்வ

வு பிடித்ெம்.... ஹ்ம்ம்..

அப்பபா பவலை தெரியாம ெிட்டு வாங்கறதும் அதுை ொன் பெர்த்ெிபயா?” அவன் பகட்கவும், ெலை ொனாக கவிழ, “அது

நிஜமாபவ

தொன்னவல

ப்

தெரியாம பார்த்து

ொன்

ெிரித்துக்

பகட்கபறன்...” தகாண்டு,

தமல்ைிய

ென்னுலடய

குரைில் இடத்ெில்

தென்று அமர, அவலனப் பின்தொடர்ந்து, கண்ணம்மா அவன் அருபக தென்று ெயக்கத்துடன் நின்றாள். “என்ன விஷயம்.. தைாள்ளு பண்ணறது எல்ைாம் லெரியமா வருது... இப்பபா என்ன? சும்மா லெரியமா தொல்லு... நான் கடிச்சு முழுங்க மாட்படன்...” அவல

ெிரும்பிப் பார்க்காமல், ெனது ெிஸ்டலம இயக்கிக்

தகாண்பட அவன் பகட்கவும்... “ெப்பா எடுத்துக்காெீங்க... விஷ் யூ எ தவரி ஹாப்பி பர்த்பட...” மீ ண்டும் அவள் தொல்ை, ‘எெற்காக அவள் ெிரும்பச் தொல்கிறாள்’ என்று புரியாெ அஜய் அவல

நிமிர்ந்துப் பார்த்ொன். அவள் லகயில் ஒரு ெிறு கிஃப்ட்

கவர் தெய்யப்பட்ட ஒரு தபட்டி இருக்கவும், அஜய் அவல

பகள்வியாக

பார்க்க, கண்ணம்மாவின் கண்கள் அந்ெ டப்பாவின் பமல் பெிந்ெது. “ஒரு

ெின்ன

கிஃப்ட்

ொன்....

பஷா

பீஸ்...

எனக்கு

பூலவ

வாங்கி

வணடிக்கிறது ீ பிடிக்காது...” அவள் வாய் தொன்னாலும், கண்கள் அவன்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 103

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெிஸ்டம் அருபக இருந்ெ பராஜா தபாக்பக மீ து படிந்து மீ

, அஜய் அலெ

புன்னலகயுடன் பார்த்ொன். “இதுவும் ஒரு அழகான தபாண்ணு தகாடுத்ெது ொன்... நல்ைா இருக்கு இல்ை...” அஜய் பகட்டுவிட்டு, ‘இலெ எதுக்கு இவ கிட்ட தொல்பறாம்?’ என்று புரியாமல் பயாெிக்க, ‘ஓ’ என்று ஒரு ெிை வினாடிகள் ெயங்கிய கண்ணம்மா, “ப் வாங்கிக் தகாள்

ீஸ்...” அவன்

பவண்டுபம என்று அலெ நீட்டிக் தகாண்டிருக்க, அஜய்

அலெ தபற்றுக் தகாண்டான். “பெங்க்ஸ் கண்ணம்மா... ஆனா... இதெல்ைாம் எதுக்கு அனாவெியமான பார்மாைிட்டி...” தகாள்

,

எந்ெ

என்று

கூறியவன்,

பெிலும்

அலெ

தொல்ைாமல்,

அமர்ந்ொள். ஓரிரு வினாடிக

ெனது

லபக்குள்

கண்ணம்மா

ெனது

பபாட்டுக் இடத்ெில்

ிள் மீ ண்டும் அஜயின் அருபக வந்ெவள்,

“பநத்து அைாட் தெய்ெ பவலை எந்ெ அ

வு பாக்கி இருக்கு... நான் என்ன

தெய்யணும்...” ெலரலயப் பார்த்துக் தகாண்டு அவள் பகட்கவும், “எல்ைாம் முடிஞ்ெது... உனக்கு பிதரஷா பவற அைாட் பண்ணபறன்... தெய்து முடிச்ெிரு... ஹ்ம்ம்... பகட்க மறந்துட்படன்... பநத்து அவ்வ உடம்பு

முடியாம

பபாச்ொ?”

இருந்ெ...

ஆச்ெரியமாக

காத்ெிறாமல்,

தமயில்கல

இன்லனக்கு பகட்டவன், ப்

வந்துட்ட... அவ

பார்க்கத்

து

வு

உடம்பு

ெரியா

பெிலுக்கு

கூட

தொடங்க,

கண்ணம்மா

ஏமாற்றமாக அவலனப் பார்த்ொள். இருந்ொலும் அவனுக்கு பெில் தொல்ைாமல் ெிரும்ப முடியாது என்பலெ உணர்ந்து, “ஹ்ம்ம்... டாக்டர்கிட்ட பபாய் ஊெி பபாட்ட உடபன, நல்ைா பவர்த்து விட்டது.. அதுை ெரியா பபாச்சு... தகாஞ்ெம் டயர்ட்டா இருக்கு.. மத்ெபடி ெரியா பபாச்சு...” என்றவள், அவன் ெலையலெக்கவும், ெனது இடத்ெிற்குச் தென்று, பவலைலயத் தொடர்ந்ொள். அன்று

மெியம்,

பஹாட்டலுக்கு தெ ன் ற ல்

ெனது

பிறந்ெ

நாள்

ட்ரீட்டிற்காக

ெனது

டீமுடன்

தென்றவனுக்கு,

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

அருகில்

அங்பகபய

இருந்ெ டீம்மின்

pg. 104

தென்றல் பண்பலை 102.3 ொர்பாக அவனது பிறந்ெ நால

டீம் மக்கள் தகாண்டாட, மீ ண்டும்

அலுவைகம் வந்ெ பபாது மனமும் வயிறும் நிரம்பி இருந்ெது.... மற்ற எந்ெ பிறந்ெநால

யும் விட, ஏபனா அந்ெ பிறந்ெநாள் ெிறப்பாக தென்றது

பபாை

பொன்றத்

அஜய்க்கு

துவங்கி

இருந்ெது....

அன்லறய

பவலை

முடிந்து அஜய் ெீக்கிரபம கி

ம்பவும், சுவாெி, அவலன ஆச்ெரியமாகப்

பார்க்க,

எங்பகா

கண்ணம்மாபவா,

மலழ

தபய்கிறது

என்கிற

ெினுெிபைபய சுற்றிக் தகாண்டிருந்ொள். “ொர் எதுைபயா புதுொ கமிட் ஆகிட்டார் பபாை... தரட் பராஸ் தபாக்பக பவற... அடிக்கடி எலெபயா நிலனச்சு ெிரிச்ெிக்கறார்... ெம்ெிங் ெம்ெிங்...” பயாபகஷின் குரலைத் தொடர்ந்து... “நானும்

கவனிச்பென்...

பபாயிடறார்...

ெிடீர்

பயாெலனயா

இன்தனாருத்ெர்

ெிடீர்ன்னு

ட்ரீம்

தொடரவும்,

பயாெலனக்கு

ைான்ட்டான்னு

அவர்கள்

ொன்

பபச்சு

பவற

தெரியை...”

கண்ணம்மாவிற்கு

ெலைவைிலயக் தகாடுத்ெது பபாலும்... “சுவாெி...

தராம்ப

ெலை

வைிக்குது...

வா..

கபபடீரியா

பபாயிட்டு

வரைாம்...” சுவாெிலய அவள் அலழக்க, “உடம்பு ெரி இல்ைன்னா எதுக்கு இன்லனக்கு வரணும்... அப்படி என்ன இன்லனக்கு

வந்பெ

ஆகணும்னு

இருக்கு...”

என்று

அவ

ிடம்

முணுமுணுத்ெப் படி, சுவாெியும் அவளுடன் தென்றாள். கண்ணம்மா அலமெியாக வரவும், “என்ன கண்ணம்மா... இன்லனக்கு உன் முகபம ெரி இல்ை... இன்லனக்கு அஜய் கூட உன்லன ெிட்டபவ இல்லைபய...” அவ

து பகள்விக்கு, பெில் தொல்ைாமல், கண்ணம்மா

அலமெியாக டீலயப் பருக, “உன்லன ெிட்டாெதுக்கு ரீென் என்னத் தெரியுமா? எனக்கு என்னபவா அஜய்

யார்

தொல்றது

கிட்டபயா

ெிக்கிக்கிட்டா

ஒருபவல

ெரியா

கண்ணம்மா முகத்லெ சு

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

மாெிரி

இருக்குபமா?”

ொன்

இருக்கு...

சுவாெி

பெங்க

தொடங்கவும்,

ித்ொள்.

102.3by

ர ம் யா

pg. 105

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உங்களுக்கு எல்ைாம் பவற பவலைபய இல்லையா? அவன் ெிக்கினா என்ன.... ெிக்கலைன்னா என்ன? எப்பப் பாரு இபெ ொன் பபச்சு... ெலை வைிக்குது... அவலனப் பத்ெி பபெறலெ நிறுத்து சுவாெி... அவன் ொன் பபாயிட்டாபன.. அப்பறம் என்ன அவலனப் பத்ெின பபச்சு? அவன் என்ன தபரிய ஹீபராவா... அவலனப் பத்ெிபய பபெிட்டு இருக்க...” படபடதவன்று அவள்

தபாறியவும்,

கண்ணம்மாபவா,

சுவாெி

கப்லப

அவல

ப்

மும்முரமாக

புரியாமல் விரல்க

பார்க்க,

ில்

அ

ந்துக்

தகாண்டிருந்ொள். “என்னாச்சு

கண்ணம்மா...

ெிட்டிட்டானா?”

அப்பபா

சுவாெியின்

நான்

வரதுக்கு

பகள்விக்கு,

ஏன்

முன்னபய என்பற

அஜய்

புரியாமல்,

கண்ணம்மா கண்ண ீர் உகுத்ொள். “என்ன ஆச்சு தொல்லு கண்ணம்மா? உண்லமய மலறக்காம தொல்லு... நீ அஜய விரும்பறியா? அவன் உன் பமை அப்பபா அப்பபா ொரல் மாெிரி காட்டற அன்புனாை உன் மனசு ெைனப்படுொ?” பநரிலடயாக அவள் பகட்கவும், அவல

ெிறிது

பய

பநரம்

பார்த்துக்

தமௌனம்

காத்ெ

தகாண்டிருக்கவும்,

கண்ணம்மா...

அவ

ிடம்

சுவாெி

உண்லமலய

கூறினால், ென் மனெின் பாரம் இறங்கும் என்பது பபாைத் பொன்ற, ென்லனப் பற்றிய விவரங்கல “ெைனமா?”

என்று

தொல்ை வாய்த் ெிறந்ொள்.

விரக்ெியாக

புன்னலகத்ெவள்,

“நான்

ஏற்கனபவ

கல்யாணம் ஆனவ சுவாெி... ஆனா... வாழ வழி இல்ைாம டிபவார்ஸ் வாங்கிட்படன்...” என்றவள், சுவாெியின் அெிர்ச்ெிலய கண்டுதகாண்டும், நிறுத்ொமல், சுவாெி

தொடர்ந்து

நடந்ெது

அெிர்ச்ெியின்

அலனத்லெயும்

உச்ெத்ெில்

தொல்ைி

முடிக்க,

கண்ணம்மாலவப்

பார்த்துக்

தகாண்டிருந்ொள்... சுவாெியின்

அெிர்ச்ெிலயக்

முடியாமல்,

“என்னபவா

கண்டவள், உன்கிட்ட

அவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

பார்லவலய

தொல்ைணும்

சுவாெி... எனக்குன்னு என்பனாட மனசுை உள் ப்தரண்டும் இல்ை... அது ொன்.... நீ

து

பபாை

ெந்ெிக்க

இருந்துச்சு

லெ பஷர் தெய்துக்க எந்ெ

தகாஞ்ெம் பகட்டதும், உன்கிட்ட

ர ம் யா

pg. 106

தென்றல் பண்பலை 102.3 எல்ைாத்லெயும்

தொல்ைிட்படன்....”

தென்றுவிட்டு, ெிரும்பி அவ

என்றவள்,

ெிறிது

தூரம்

ிடம் வந்து,

“இப்பபா தொல்லு என் ஆலெ... ெைனம்.... காெல் எல்ைாம் என்பனாடபவ மலறஞ்சு பபாற விஷயங்கள் ொபன... இலெப் பபாய் நான் அஜய்கிட்ட தொன்னா... அவர் ெிரிக்க மாட்டாரா? ஆனா... மனசு நான் தொல்றலெத் ொன் பகட்காம, வருத்ெப்படுது...” என்றுவிட்டு, அங்கு நில்ைாமல், சுவாெி ென்லன

ெவறான

பார்லவ

பார்த்துவிடுவாப

ா

என்று

அஞ்ெியவள்

பபாை, கண்ணம்மா ெனது இடத்ெிற்கு விலரந்து தெல்ை, இன்னமும் சுவாெி ெிலகப்பிபைபய அமர்ந்ெிருந்ொள். தவகுபநரம் ஆகியும் சுவாெி ெீட்டிற்கு வராமல் பபாகவும், கண்ணம்மா ென்லனபய தநாந்து தகாண்டாள்... ‘இத்ெலன நாள் ொன் யாரிடமும் தொல்ை

எண்ணாெ

சுவாெியிடம்

இந்ெ

விஷயத்லெ,

தகாட்டிபனன்?

என்பெிபைபய அவ

எனக்கு

ஏன்

உணர்ச்ெி

அஜலய

பவகத்ெில்

பிடித்ெிருப்பொைா?’

து எண்ணம் உழன்றுக் தகாண்டிருக்க, அெற்கு பமல்

பவலை தெய்ய முடியாமல், வட்டிற்குக் ீ கி

ம்பினாள்.

அவள் தென்ற பின்பன இடத்ெிற்கு வந்ெ சுவாெி, கண்ணம்மா தென்று விட்டலெ உணர்ந்து, “லஹபயா நாம வரைன்னா உடபன, நான் அவல ெப்பா நிலனச்சு இருப்பபன்னு நிலனச்ெிட்டாப

ா? இருக்கும்... வட்டுக்கு ீ

பபாய் பபான்ை பபெிக்கைாம்..” என்று ெனக்குள் ெிந்ெித்ெபடி, அவளும் வட்டிற்குக் ீ கி

ம்பினாள்.

இரவு.... அம்மாவின் லக மணத்ெில், வலட, பாயெம், பிரியாணி, என்று வயிறு புலடக்க

உண்ட

தகாண்டிருந்ெ லவக்கக்

அஜய்,

விஜயிடம்,

கூடாதுன்னு

எெிரில்

அவலனபய

“ொப்பிடற நான்

பிள்ல

ொப்பிட

பார்த்து

லயப்

முலறத்துக்

பார்த்து

ஆரம்பிக்கும்

கண்ணு பபாபெ

தொல்ைிட்படன் அத்ொன்...” என்று வம்லபத் தொடங்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 107

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ பபசுவ ராொ.. பபசுவ... ஏன்னா உள்

நாலு முட்லட, தரண்டு தைக்

பீஸ்பொட ெிக்கன் பபாயிருக்கு இல்ை... குரல் நல்ைா வரும்...” விஜய் பெிலுக்கு மல்லுக் கட்ட, ராொ ெிறிது பயத்துடன் விஜலயப் பார்த்ொர். “அப்பபா ெரி... நான் பவணா பாடவா?” அஜய் பெிலுக்கு பகட்க, “ஹ்ம்ம்... நல்ைா பாடு... ஆனா... தமாட்லட மாடி படங்க் பமை நின்னு பாடு... அப்பபா ொன் இருக்கற தகாசு எல்ைாம் உன் பாட்டுை மயங்கி விழும்...

இந்ெ

ஏரியாை

தகாசுத்

தொல்லையும்

இருக்காது...”

விஜய்

நக்கைடிக்க, ‘சூப்பர் ஐடியா அத்ொன்...’ என்று கார்த்ெிக் அவனுக்கு லகக் குலுக்கினான். “இப்பபா என்ன அத்ொன்... உங்களுக்கு ட்ரீட் தகாடுக்கை அவ்வ ொபன... வர ெண்பட நாம தவ

வு

ிய பபாயிட்டு அப்படிபய உங்களுக்கு

பிடிச்ெ பஹாட்டலுக்கு பபாயிட்டு வரைாம்... ெரியா?” “டீல்... ஆனா ஏொவது ஏமாத்ெின... உன்லன பிச்சுப் பபாற்றுபவன்... இதுை முக்கியமான

விஷயம்...”

என்று

பபச்லெ

நிறுத்ெியவன்,

ராொ

அடுப்படிக்குள் தெல்ைவும், “நாம மட்டும் பபாபறாம்...” என்று கிசுகிசுக்க, அஜய் ெிரிப்புடன் ஒத்துக் தகாண்டான். ொப்பிட்டு

முடித்ெவன்,

“எனக்கு

தூக்கம்

வருது

அத்ொன்...

பநத்தும்

தூக்கம் இல்ை...” என்று அனுமெி பவண்டிய பார்லவலய விஜயிடம் தெலுத்ெிவிட்டு, லடனிங் படபில அன்லனலய பொப “என்னடா

சுத்ெம் தெய்துக் தகாண்டிருந்ெ, ென்

ாடு அலணத்துக் தகாண்டான்.

அஜ்ஜூ...”

அவர்

தநகழ்ச்ெியாக

அலழப்பலெப் பபாை அலழக்க, ெிறு பிள்ல

இருக்கும்

பநரத்ெில்

பபாை அவரது பொ

ில்

ொய்ந்ெவன், ெனது லகலய முகர்ந்துப் பார்த்ொன். “தெம

வாெலனம்மா...

யாராலையுபம

உன்லனப்

பபாை

ெலமக்க

முடியாது... ஸ்ரீனி ஏன் உன்லன இங்க அனுப்ப மாட்படங்கிறார்ன்னு இப்பபா ொன் புரியுது... பாவம் அப்பா உன்பனாட ெலமயை தராம்ப மிஸ்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 108

தென்றல் பண்பலை 102.3 பண்ணுவார்...” என்று அவலர வம்பு வ

ர்க்க, ராொ, அவன் ெலையில்

வைிக்காமல் தகாட்டினார். “உனக்கு

அவலர

வம்புக்கு

இழுக்கலைன்னா

தபாழுபெ

பபாகாபெ...

தூக்கம் வருதுன்னு தொன்ன இல்ை... பபாய்ப் படு...” என்றவலர, மீ ண்டும் ஒருமுலற அலணத்து விடுவித்ெவன், “ெரிம்மா...

நான்

பபாய்

தூங்கபறன்...”

அலறக்குள் நுலழய, கார்த்ெிக்கும் கி “அவன் கி

தொல்றதும்

உண்லம

ெனக்கு

ஒதுக்கப்

பட்டிருந்ெ

ம்பத் ெயாராகினான்.

ொன்ம்மா...

ெீக்கிரம்

நம்ம

வட்டுக்கு ீ

ம்பி வந்ெிருங்க... அவபனாட ெலமயை ொப்பிட்டு ொப்பிட்டு நாக்கு

தெத்துப் பபாச்சு...” என்ற கிண்டலுடன் கார்த்ெிக் விலடப்தபற்றுக் கி

ம்ப,

விஜயும் ெனது அலறக்குள் புகுந்துக் தகாண்டு, கணினியில் பவலை பார்க்கத் தொடங்கினான். படுக்லகயில்

விழுந்ெ

ெிை

நிமிடங்க

ிபைபய,

அஜயின்

கண்கள்

உறக்கத்லெத் ெழுவ, அலெக் தகடுப்பது பபாை அவனது தெல்பபான் ஒைி எழுப்பியது.... கண்கல குறுஞ்தெய்ெியா

த் ெிறந்து, அலுவைகத்ெில் இருந்து ஏபெனும்

என்பலெ

பார்த்ெவனது

கண்கல

கண்மணியின், ‘தஹாவ் வாஸ் யுவர் பட..... தவரி க்

நிலறந்ெது, ாட் டு மீ ட் யூ...’

என்ற தெய்ெி.... “ஹ்ம்ம்... இவளுக்கு தமபெஜ் அனுப்ப பநரபம கிலடக்கலையா?” உறக்கம் பறிபபான கடுப்பில் நிலனத்ெவன், “நான் என்ன அவளுக்கு அவ்வ இல்ைாம...

தமபெஜ்

பவற

வு ஸ்தபஷல்... என்லன பார்த்ெதும் தெய்யறா?”

அஜய்

பயாெலனயுடன்,

தெல்பபாலனப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “எஸ் லபன்... குட் லநட்...” பெில் அனுப்பிவிட்டு, லெதைன்ட் பமாடில் பபாட்டு

விட்டு,

உறங்கத்

துவங்க,

கண்மணி,

மஞ்ெள்

நிற

பராஜா

பூங்தகாத்துடன், ஒரு மாைின் வாயிைில் காத்ெிருக்க, அவளுக்கு அருபக கண்ணம்மா, ஒரு ெிறு தபட்டியுடன், நின்றிருந்ொள்... இருவலரயும் மாறி தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 109

தென்றல் பண்பலை 102.3 மாறி பார்த்ெ அஜய், கண்மணியிடம் தெல்ைவும், கண்ணம்மா ஏக்கமாக அவலனப் பார்த்துவிட்டு, காற்றில் புலக பபாை கலரந்துவிட, அஜய் அெிர்ச்ெியுடன்,

‘கண்ணம்மா

பபாகாபெ....’

என்று

கூவியபடி,

அவள்

கலரந்து பபாகும் அந்ெக் காட்ெிலய பார்த்துக் தகாண்டு நின்றிருந்ொன். அந்ெக் கனலவக் கண்டவுடன், கண் ெிறக்க முயன்று பொற்றுப் பபான அஜய், ‘இது என்ன கனவு? ஏன் கண்ணம்மா மலறஞ்சு பபாறா?’ என்று மூல

லயக் பகள்வி பகட்க, அெற்கான தொடராக, அந்ெ கண்மணியுடன்

லகக் பகார்த்ெபடி, அஜய் ஒரு ெினிமா ஹாலுக்குள் நுலழவது பபாைக் கண்டவன், அெற்கு பமல் முடியாமல், கண்கல

ஸ்ரமத்துடன் பிரித்து

எழுந்து அமர்ந்ொன். “என்ன அஜ்ஜூ? ஏன் ஒரு மாெிரி முனகற? உடம்பு முடியலையா?” ராொவின் கரிெனத்ெில், “இல்ைம்மா ஒரு தகட்ட கனவு... அது ொன்...” என்றவன், ெண்ண ீலரக் குடித்து விட்டு மீ ண்டும் கண்கல

மூட, ராொ அவனது ெலைலய

இெமாக பிடித்து விட, அந்ெ ஸ்பரிெம் ெந்ெ இெத்ெில், அஜய் நன்றாக உறங்கத் துவங்கினான். மறுநாள்

காலை

பொம்பைாக

நிகழ்ச்ெிலயக்

பகட்கும்

மணியாகியும்,

படுக்லகயில்

ஆபீஸ்க்கு கி

எழுந்ெவனுக்கு,

ஆர்வம்

குலறந்து

புரண்டுக்

ஏபனா

கண்மணியின்

காணப்பட்டது....

தகாண்டிருந்ெவன்,

ஏழு

‘இப்பபா

ம்பினாத் ொன் ஒன்பது மணிக்கு பபாக ெரியா இருக்கும்...’

என்ற பயாெலனயுடன் கி கண்மணியின்

எண்ணில்

ம்பிக் தகாண்டிருக்க, ெரியாக எட்டு மணிக்கு, இருந்து

அவனுக்கு

குறுந்ெகவல்

வந்து

குெித்ெது.... “ஏன் இன்லனக்கு ப்பராக்ராம்க்கு கூப்பிடை? மீ ஆங்ரி...” என்று பகாப ஸ்லமைியுடன்

வந்ெ

தமபெலஜப்

பார்த்ெவன்,

ொன்

எவ்வாறு

உணர்கிபறாம் என்பற புரியாமல், அந்ெ நம்பருக்கு அலழக்க, அதுபவா எடுப்பார் இன்றி, ரிங் பபாய்க் தகாண்பட இருந்ெது....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 110

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இது என்ன இது? பார்த்து ஒரு நாள் கூட ஆகை... அதுக்குள்

உரிலமய

நிலை நாட்டறது... லநட் தமபெஜ் வந்ொ பார்ப்பபாம்... இல்லைன்னா இப்படிபய

குட்

லப

தபாண்ணுங்கப

தொல்ைிட

தெட்

ஆகாது...”

பவண்டியது

ெைித்ெபடி,

ொன்...

அலுவைகம்

நமக்கு கி

ம்பிச்

தென்றான். உள்ப

தென்றதும் கண்ணம்மாவின் அழுது வங்கிய ீ முகம் கண்ணில்

படவும்,

ஏற்கனபவ

தபாண்ணுங்கப இல்ை

தெய்ய

இல்ை...

மனெினில்

எரிச்ெல்

அெிகமாக,

“ச்பெ...

இந்ெ

இப்படித் ொன்... ஒண்ணு அழுது கலரய பவண்டியது...

அராஜகம்

தெரியறது

இருந்ெ

பவண்டியது...

இவங்க

ெைித்துக்

நடுநிலையா

இருக்கபவ

புரிஞ்ெிக்க

முடியை...”

கண்ணம்மாலவபய

பார்த்துக்

டிலெலனபய

தகாண்டு

தகாண்டிருந்ெவலன, “Mr.

அஜய்...

உங்க

தபாண்ணுங்களுக்கும் மாட்டாம

பவலைலயப்

எட்டாம்

தபாழப்லபப்

பாருங்க...

தபாருத்ெம்...

பாருங்க...”

ொனா

என்று

உங்களுக்கும் பபாய்

ெனக்குள்

வம்புை

அறிவுறுத்ெிக்

தகாண்டு, பவலைலயத் தொடங்கினான். அன்று சுவாெியும் முன்கூட்டிபய விடுப்புக்கு விண்ணப்பித்ெிருக்க, அலெ மறந்ெ கண்ணம்மா, ென்லன பார்க்க விரும்பாமல் ொன் சுவாெி விைகிச் தெல்வொக நிலனத்து ெவித்துப் பபானாள். அந்ெ நா

ின் முடிவில், “ொரி... நான் உங்க காலைப் பார்க்கை.... இப்பபா

ொன் பார்த்பென்... குட் லநட்...” என்று கண்மணியிடம் இருந்து தமபெஜ் வரவும்,

ொன்

அவளுக்கு லநட்டுடன் மனெில்

காலையில்

பெில்

அனுப்ப,

இருவரும்

எழுந்து,

பை

நிலனத்ெது ெிை

பை

விடப்தபற, பகள்விகல

ெவறு

என்று

புரிந்ெ

தமபெஜ்களுக்கு

ஏபொ

ஒரு

அடுக்கிக்

அஜய்,

பிறகு,

தநருடல்

குட்

அஜயின்

தகாண்டிருக்க,

அலெ

விரட்டியடித்ெது, ஸ்ரீஜித்ெின் அழுலக ெத்ெம்... “என்னாச்சு?

ஏன்

குட்டிலபயன்

வந்ெவன், விஜய் தவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ியில் கி

அழறான்...”

பகட்டபடி

தவ

ியில்

ம்பிக் தகாண்டிருக்கவும்,

102.3by

ர ம் யா

pg. 111

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அவனும் கூட பபாகணும்னு அழறான் அஜய்... அத்ொனுக்கு தகாஞ்ெம் பவலை இருக்காம்... ஆயுெ பூலஜயும் விஜயெெமியும் வருது இல்ை... அதுக்கு ப்பராக்ராம் எல்ைாம் என்ன தெய்யைாம்ன்னு டிஸ்கஸ் பண்ண கூப்பிட்டு இருக்காங்க... அதுக்கு கி

ம்பிட்டு இருக்கார்... இவன் விடாம

அழுலக...” அனுபமா ெைித்துக் தகாள்

வும், அவலனத் தூக்கிய அஜய்,

அவலன ெமாொனப்படுத்ெ முயன்றான். “மாமா உனக்கு ொக்பைட் ெரவா? இப்பபா அப்பா ஆபீஸ் பபாகட்டும்...” ெமாொனப்படுத்ெ

தவ

ியில்

அலழத்துச்

தெல்ை,

விஜய்க்கு

ஒரு

அலழப்பு வர, அலெ எடுத்து பபெியவன், “நால

க்கு

அெனாை

காலையிை இப்பபா

வச்சுக்கைாம்ன்னு

பபாக

பவண்டாம்...

எம்.டி. ெப்பா

தொல்ைிட்டாராம்... அதுக்குள்

அழுது

ஆர்பாட்டம் பண்ணி... அப்படிபய உங்க மாமான பபாை பிடிவாெம்டா...” என்று அஜய்க்கு பைொக தகாட்டு லவத்து விட்டு, ஸ்ரீஜித்லெ வாங்க அவன் லக நீட்ட, ெிறுவபனா, அவனிடம் வர மறுத்ொன். “என்னடா ராஜா?” விஜய் பகட்க, “மாமா காக்கி... ொப்பு... மாமா கூட பஜா பஜா...” மழலை தமாழியில் தொன்னவன், அஜய் படுக்கும் அலறலய லகக் காட்ட, ெிறு ெிரிப்புடன், அஜய் அவலன தூக்கிக் தகாண்டு தென்றான். ஸ்ரீஜித்துடன்

வில

யாட்டு,

அலுவைக

பவலை,

அம்மாலவயும்

ெங்லகலயயும் வம்பிழுப்பது... என்று அன்றாடம் அவனது வழக்கத்லெத் ொண்டியும் மனெில் ஏபொ ஒரு அலைபுருெல் இருப்பது பபாைபவ அஜய் உணர்ந்துக் தகாண்டிருந்ொன்...

ஒைிபரப்பு – 12 உேக்கு முன்போகபவ என்லே முழுதும் ஆட்தகோள்ளும்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 112

தென்றல் பண்பலை 102.3 இந்ெ பகோபத்லெ..... பிடித்ெ அவஸ்லெ என்று தசோல்ைிக் தகோள்ள மேெினுள் கூச்சலும் குழப்பமும் .... என்லே வலெத்து எடுக்கும் உன் அந்ெ பகோபத்ெில் என்ே உள்ளது என்பது ெோன் எேது ெீவிர பெடைோக மோறிப் பபோேது...

ோயிறு அன்று காலையில் பெிபனாரு மணிய கண்மணிலய குறுஞ்தெய்ெி

ெந்ெித்ெ

மறுநாப

வந்ெிருக்கவும்...

,

அவ

வில் ெந்ெிக்கைாம் என்று

அஜய்க்கு து

நட்பின்

அது

எதுவா

அவ பவகம்

ிடம்

இருந்து

கண்டு

அஜய்

புரியாமல் குழம்பினான். “இது

நல்ைதுக்கா

என்னபவா

தகட்டதுக்கா?

உறுத்ெைாபவ

இருக்பக...

ஒருபவல

இருந்ொலும் அவப

ாட

மனசுை குரலைக்

பகட்டா நமக்கு மனசுை அந்ெ பொழலம பொணுபமா? அவ கூட fmை பபசும் பபாது

பொணற

அந்ெ

பிடித்ெம்

ஏன்

அவல

ப்

பார்த்ெதும்

பொணை?”

மீ ண்டும் மீ ண்டும் ெிந்ெித்துப் பார்த்தும், அஜய்க்கு காரணம் பிடி படாமல் ெடுமாறினான். அவனது குழப்பத்லெ பமலும் கூட்டுவது பபாை, அவ

ிடம் பபெ அவன்

இரண்டு மூன்று முலற முயன்ற பபாது, கண்மணி பபாலன எடுக்காமபை இலணப்லபத் துண்டித்துவிட்டு, ெிறிது பநரம் தென்று ஏபொ ஒரு காரணம் அவ

ிடம் இருந்து குறுஞ்தெய்ெியாக வந்து விழுந்ெிருந்ெது....

ஒரு புறம் ெைிப்பாக இருந்ொலும், அவ அவல

ிடம் பபசுவெில் இருந்ெ ஆர்வம்...

ெந்ெிக்கத் தூண்டியது.... அந்ெ வாரம் முழுவதுபம கண்மணியின்

நிகழ்ச்ெிக்கு அலழக்காமபை, இபெ குழப்பத்ெின் ஊபட தென்று, ோயிறு காலையும் விடிந்ெது....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 113

தென்றல் பண்பலை 102.3 பொம்பைாக

கண்

விழித்ெவன்,

தமதுவாகபவ

அவனுக்கு எெிர்ப்பெமாக விஜய் விலரவாக கி “என்ன அத்ொன்... இவ்வ

வு அவெரமா கி

கி

ம்பிக்

தகாண்டிருக்க,

ம்பிக் தகாண்டிருந்ொன்.

ம்பிட்டு இருக்கீ ங்க? பவலை

இருக்கா?” அஜய் பகட்கவும், அவலன முலறத்ெ விஜய், “இன்லனக்கு நம்ம தவ புதுொ

பகள்வி

ிய பபாகைாம்ன்னு தொன்ன இல்ை... என்னபவா

பகட்கற?

அஜய்

நீ

பாட்டுக்கு

பவற

ப்

ான்

ஏொவது

பபாடறியா என்ன?” விஜயின் பெில் பகள்விக்கு அனுபமாவின் முலறப்பப அவனுக்கு பரிொக கிலடக்க, அஜய் ென் ெங்லகலயப் பார்த்ொன். “என் கூட ொபன அத்ொன் தவ

ிய வபரன்னு தொன்னாங்க? நீ எதுக்கு

இப்பபா அத்ொலன முலறக்கிற? அவர் அந்ெ பயம் பயப்படறதுக்கு காரணம் எனக்கு இப்பபா ொபன புரியுது...” அஜய் விஜலய லநொக மாட்டி விட... அவ

து

பகாபத்ெில்

எண்லண

ஊற்றியது

பபாை

பமலும்

முலறப்பு

அெிகமாக, ‘ஏண்டா’ என்று விஜய் பார்லவயால் தகஞ்ெினான்.. “கண்டிப்பா இன்லனக்கு ொயந்ெிரம் கூட்டிட்டு பபாபறன் அனும்மா... எனக்கு இந்ெ

வாரம்

எப்படி

பபாச்சுன்னு

உனக்பக

தெரியும்

ொபன...

இன்னும்

விஜயெெமி வர பெினஞ்சு நாள் ொன் இருக்கு... ஸ்தபஷல் ப்பராக்ராம் எல்ைாம் ஆர்கலனஸ் பண்ணறதுக்குள்

என் ெலை தவடிக்கும் பபாை

இருக்கு... டி.ஆர்.பி. பரட்டிங்லக அெிகப் படுத்ெணுமாம்... புதுொ பயாெின்னா... இருக்கற மூல

ய வச்சு நான் என்ன ொன் தெய்ய?” உணர்ச்ெிவெமாக விஜய்

பபெிக் தகாண்டிருக்க, “அது ொபன.... இல்ைாெ மூல தெய்யறது...

பபொம...

‘பமல்

ய ெட்டி பயாெிக்கச் தொன்னா... என்ன ொன் மாடி

காைி’

அப்படின்னு

ஒரு

பபாஸ்டர்

ஒட்டிக்பகாங்க... அலெப் பார்த்பெ இப்படி தெய்யச் தொல்ை மாட்டாங்க...” கிலடத்ெ ெந்ெர்ப்பத்ெில் அஜய் வாரவும், விஜய், அவலன முலறத்துவிட்டு, அனுபமாவின் புறம் ெிரும்பினான். “இன்லனக்கு

ஒரு

நாள்டா

அனும்மா...

உனக்கு

இந்ெ

ெீபாவ

ிக்கு

பட்டுப்புடலவ ொன் ெரியா... அதுக்கு எல்ைாம் பகாவிச்ெிட்டு முகத்லெ தூக்கி வச்ெிக்கிட்டா நான் என்ன ஆகறது?” ெின்னப் தபண்ணுக்கு தொல்வது பபாை விஜய் தொல்ைவும், அவனது குரலும், அவனது கண்களும் தொன்ன தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 114

தென்றல் பண்பலை 102.3 தமாழியில்,

அனுபமா

அடங்கிப்

பபாக,

அஜய்

அவர்கல

பார்த்துக்

தகாண்டிருக்க, அவனது எண்ணம் எங்பகா தென்றது.... அவனது பயாெலன படிந்ெ முகத்லெப் பார்த்ெ விஜய்க்கும் எதுபவா புரிய, அெற்கு பமல் அவனிடம் வம்பு வ

ர்க்காமல், அலமெியாக எழுந்து கி

ம்பி

வந்ொன்.... “அஜய்...

கார்த்ெிக்

வரைாம்..

வந்துட்டு

ொயந்ெிரம்

இருக்கானாம்...

கலடக்கு

பபாயிட்டு,

நாம

ெீக்கிரம்

அப்படிபய

பபாயிட்டு

அம்மாலவயும்,

அனுலவயும் உன் வட்ை ீ விட்டு வபரன்... அனுவும், ஸ்ரீயும் அங்க உன் கூட ஒரு வாரம் இருக்கட்டும்...” என்று ெனது ெிட்டத்லெச் தொல்ை, ‘இல்லைங்க’ என்று அனு மறுத்ொள். “ஏண்டா அனும்மா... நீ அம்மா கூட இருக்கணும்னு ஆலெ படுவ இல்ை...” வாஞ்லெயாக விஜய் பகட்கவும், “நீங்க கண்ட பநரத்துக்கு பபாயிட்டு வருவங்க... ீ வர பநரத்துக்கு நாங்க இல்ைன்னா உங்களுக்கு ஒரு மாெிரி இருக்கும்... நான் இங்கபய இருக்பகன்... இங்க

ொபன...

பார்க்கணும்னு

பொணிச்சுன்னா

உங்க

கூடபவ

கி

ம்பி

வபரன்... நீங்க என்லன அங்க டிராப் பண்ணிடுங்க... அப்பபா அப்பபா பபாய் பார்த்துட்டு வந்துக்கபறன்...” அவள் தொல்ைவும், விஜயின் முகம் பூரிக்க, அவர்க

து

காெலைப்

பார்த்ெ

அஜய்க்கு

ெிறிது

தபாறாலமயாக

கூட

இருந்ெது.... மனெில் ெமா

ஏபெபொ

ித்துக்

எண்ணம்

தகாண்டவன்,

எழ,

அலனத்லெயும்

கார்த்ெிக்

வரவும்,

ஒரு

தபருமூச்ெில்

மாலுக்கு

புறப்பட்டுச்

தென்றான். “என்ன அஜய்... இன்லனக்கு நீ ஜீன்ஸ் பபாட்டு... அழகான டீ-ஷர்ட் பபாட்டு, சும்மா

நச்சுன்னு இருப்பன்னு

பார்த்ொ...

எப்பவும்

பபாைபவ இருக்பக...”

காரில் தெல்லும் பபாது கார்த்ெிக் வம்பிழுக்கவும், “அவனுக்கு என்னடா... அவன் இதுைபய சூப்பரா ொன் இருக்கான்... என் மச்ொன் தெம பமன்ைி இல்ை... அதுவும் ெவிர நம்ம கூட சுத்ெறதுக்கு வரும் பபாது

இது

தெ ன் ற ல்

பபாொொ

ப ண் ப லை

என்ன?”

102.3by

அவனது

ர ம் யா

துலணக்கு

வந்ெ

விஜய்,

pg. 115

தென்றல் பண்பலை 102.3 அலமெியாக வண்டிலய ஓட்ட, அத்பொடு அஜலய விட மனமில்ைாமல் கார்த்ெிக் அவலனப் பார்த்து நக்கைாகச் ெிரித்ொன். “எதுக்குடா ெிரிக்கற?” அஜய் பகட்கவும், “இல்ை...

நீ

எங்க

கூட

சுத்ெ

வரியாம்...

அப்படியா?”

கார்த்ெிக்

வியந்ெ

வியப்பில், விஜய் ெனது ெிரிப்லப அடக்கப் பாடுபட, அஜபயா, அவலன முலறப்பெில் ஈடுபட்டிருந்ொன். “அத்ொன்... காலர நிறுத்ெிட்டு நீங்களும் நானும் படத்துக்கு பபாகைாம்... இவன் பவண்டாம்... நாம வர வலரக்கும் அவன் இங்பகபய எங்கயாவது அலைஞ்ெிட்டு இருக்கட்டும்... இவன் கூட படம் பார்த்து பார்த்து எனக்கு அலுத்து பபாச்சு... அதுவும் இவன் கூட இப்பபா நான் டூ விட்டு இருக்பகன்...” என்ற

கார்த்ெிக்,

அஜலயப்

பார்த்து

கண்ணடிக்க,

அஜய்க்பகா

ெைிப்பாக

இருந்ெது.... ‘அவள் அலழத்ொல் பவலை இருக்கு என்று மறுத்ெிருக்கைாம் ொன்.... ொன் ஏன் பபாய்க் தகாண்டு இருக்கிபறாம்...’ இந்ெக் பகள்விபய அவனது மனலெக் குலடய,

கார்த்ெிக்கின்

கிண்டலுக்கு

கூட

அஜய்

அலமெியாகபவ

வந்ொன்.... மாைின்

கார்

பார்கிங்கில்

வந்ெவர்கள்,

ைிப்டிற்காக

ெ

தகாண்டிருக்க,

ெ

த்துக்

வண்டிலய

நிறுத்ெிவிட்டு,

காத்ெிருந்ெ அஜய்

பநரம்,

ைிப்டின்

விஜயும்

கண்மணிக்கு

ொன்

அருபக

கார்த்ெிக்கும் வந்துவிட்ட

தெய்ெிலயச் தொல்ை, கால் தெய்ொன்.... அலெ எடுக்காமல், “நான் ப்ப இங்க

இருக்கற

ெத்ெத்துை

ஏரியாை இருக்பகன் அஜய்... அங்க வாங்க... பபெ

அஜய்க்கு பகாபமாக வந்ெது... அவல

முடியாது...”

என்ற

தமபெஜ்

வரவும்,

ஒன்றில் இரண்டு பகட்க பவண்டும்...

என்ற முடிவுடன், ைிப்ட்டிற்கு கூட காத்ெிராமல், “என்பனாட

பிதரண்ட்

ப்ப

ஏரியாை

இருக்காங்க

ாம்...

நான்

அங்க

பபாபறன்... நீங்க படம் பார்த்துட்டு எனக்கு தொல்லுங்க... ொப்பிட்டு வட்டுக்கு ீ பபாகைாம்...”

அவர்க

து

பெிலுக்குக்

கூட

காத்ெிராமல்,

அவன்

எஸ்கபைட்டலர பநாக்கிச் தெல்ை, கார்த்ெிக் ெனக்குள் ெிரித்துக் தகாண்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 116

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மச்ொன் பபாற ஸ்பீபட ெரி இல்லைபய...” விஜய் உெட்லடப் பிதுக்க, “ெரியான

ொமியாலர

மச்ொனா

அலடஞ்ெ

நீங்க

இந்ெ

பபச்லெ

பபெக்

கூடாது... அவன் ைவ் பண்ண பபாறா மாெிரி இல்ை... ெண்லடக்கு பபாற மாெிரி இருக்கு... நம்ம இவன ெம்ொரொகரத்துை ெள் அவன்

ெப்பிச்சு

தமாழியவும்,

பபாய்க்கிட்பட

‘விெி

வைியது...’

இருக்காபன...” என்ற

முயற்ெி பண்ணினா

கார்த்ெிக்

தொல்லுடன்

வருத்ெமாக

விஜயும்

அவனும்

ைிப்டிற்குள் தென்றனர். விஜயும்

கார்த்ெிக்கும்

தநருங்கிக் தவள்ல அலெப்

படம்

தகாண்பட

பார்க்கச்

நிமிர்ந்துப்

தெல்ை,

பார்க்க,

அஜய்

அங்கு

ப்ப

ஏரியாலவ

கண்ணம்மா

லகயில்

பராஜாக்களுடன் நின்றுக்தகாண்டிருந்ொள்.... பார்த்ெ

அஜய்

அெிர்ந்ெபடிபய

பமபை

ஏற,

அவளுக்கு

ெிறிது

இலடதவ

ி விட்டு கண்மணி மஞ்ெள் நிற பூங்தகாத்லெ லகயில் லவத்துக்

தகாண்டு

நின்றிருந்ொள்.

அலெப்

பார்த்ெவனின்

அெிர்ச்ெி

பை

மடங்கு

அெிகரித்ெது என்று தொல்ை ொன் பவண்டுபமா?? “லஹபயா...

இது

என்ன

நிக்கறாங்க?

கனவுை

இது?

வந்ெது

தரண்டு

பபாைபவ

பபருபம

லகயிை

வருபமா?”

அஜய்

தகாண்டிருக்க, அவலனப் பார்த்ெ கண்ணம்மாவின் இெழ்க

பராபொட நிலனத்துக்

ிபைா, புன்னலக

வரவா... பவண்டாமா என்று ெவித்துக் தகாண்டிருந்ெது.... அவ

து ெவிப்பு புரிந்ெது பபாை, அஜய் அவல

புரிய, அவ “என்ன

ப் பார்த்து ெிபனக புன்னலக

து இெழ்களும் அழகான புன்னலகலய ெிந்ெியது...

கண்ணம்மா

தொன்னாங்க

ா?”

இங்க

அஜய்

நின்னுட்டு

பகட்கவும்,

இருக்க?

பெில்

யாராவது

தொல்ைைாமா

வபரன்னு

பவண்டாமா?

என்று அவள் பயாெித்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ கயல் அவள் அருகில் வந்ொள். “கண்ணம்மா... ெீக்கிரம் கி

ம்பு... படம் ஆரம்பிக்க பநரமாகிடுச்சு... எனக்கு

தமாெல்ை இருந்பெ பார்க்கணும்.... பபாய் பாப்கார்ன்... நாச்பொஸ் எல்ைாம் வாங்கிட்டு பபாக ொன் லடம் இருக்கும்... அந்ெ பராலெ இப்படிக் தகாடு... பபாகும்

பபாது

தெ ன் ற ல்

வாங்கிக்கபறன்னு

ப ண் ப லை

102.3by

நான்

அந்ெ

ர ம் யா

கலடயிபைபய

ெந்துட்டு

pg. 117

தென்றல் பண்பலை 102.3 வபரன்... ெீக்கிரம்... ெீக்கிரம்...” என்று அவல

அவெரப்படுத்ெ... அஜய்க்பகா,

ெலைக்கு பமல் பகாபம் ஏறியது... “குடும்பபம

இப்படித்

ொன்

பபாை...

இருக்கறவன கண்டுக்காம இவல

பாெி

பபச்சுைபய...

பக்கத்துை

இழுத்துட்டு பபாறது.... நல்ை பழக்கம்

பழக்கி வச்ெிருக்காங்க... எல்ைாம் என்லனச் தொல்ைணும்... அவல

மெிச்சு

பபெ நின்பனன் பாரு..” என்று ென்லனபய ெிட்டிக் தகாண்டு அவன் கி

ம்ப

எத்ெனிக்க, “கயல்... அஜய்...”

கண்ணம்மா ெயங்கவும், கயல் அவலனப் பார்த்துவிட்டு,

‘அதுக்தகன்ன’ என்பது பபாை அவல

பெில் பார்லவ பார்த்ொள்.

“ஹாய் தொல்லுடி...” கண்ணம்மா அவ “உன்

டி.எல்.க்கு

நான்

எதுக்கும்மா

து லகலய சுரண்ட... ஹாய்

தொல்ைணும்...

எனக்கும்

அவருக்கும் என்ன ெம்பந்ெம்? உன்லன ஆபீஸ்ை படுத்ெறது பபாொொ? இதுை நான் பவற ஹாய் தொல்ைணுமா?” கயல் அஜலய முலறத்துக் தகாண்பட பகட்கவும், “ஓவரா பபெற நீ... ஆபீஸ்ை என்ன நடக்குதுன்னு உனக்குத் தெரியுமா?” அஜய் அவள் மீ து பாய்ந்ொன்... “என்ன

ஓவரா

பபெபறன்...

ெனிக்கிழலம

ோயிறு

கூட

லீவ்

சும்மாவாச்சும் கூப்பிட்டு ஆபீஸ்ை உட்கார்த்ெி வச்சுக்கறீங்கப விட

தகாடுலம

பவற

என்ன

பவணும்...

அதுவும்

விடாம ... அலெ

இல்ைாம

எதுக்கு

எடுத்ொலும் ெிட்டறது... கனவுை கூட... ‘இல்ை அஜய்... பவண்டாம் அஜய்.... என்லன அடிக்காெீங்க... எனக்கு சூடு வச்ெிடாெீங்க’ன்னு பயந்து நடுங்கறா... அப்படி பயப்பட வச்ெிருக்கீ ங்க...” கயல் காயவும், அஜய் கண்ணம்மாலவ பார்த்ெ பார்லவயில் காற்றில் கலரந்து மாயமாய் பபாய் விட மாட்படாமா என்று துடிக்கத் தொடங்கினாள்... “அவல

என்ன

முலறக்கறீங்க?

நான்

ொபன

பபெபறன்...

என்கிட்ட

பபசுங்க... அவ ொன் வாயில்ைா பூச்ெியாச்பெ...” கயல் அவனிடம் ெண்லடக்கு நிற்கவும், கண்ணம்மாலவப் பார்த்ெவனிடம், அவ

து பார்லவ மன்னிப்லப

யாெித்ெது...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 118

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ச்பெ... ஏற்கனபவ தொன்னது பத்ொதுன்னு... இன்னும் பவற என்ன என்ன தொல்ைி வச்ெிருக்கிபயா.... இங்கபய இருந்பென்... அலெ எல்ைாம் பகட்டு உன்லன அடிச்ொலும் அடிச்ெிருபவன்...” என்று பல்லைக் கடித்ெவன்.... “நான் கி

ம்பபறன்...” என்று முணுமுணுத்து விட்டு, அவன் கண்மணிலய

பநாக்கி நகர, கண்ணம்மா கயலை முலறத்ொள். “நீ ஏண்டி அவலர அப்படி பபெின? அவங்க பாவம்... முகம் ஒரு மாெிரி ஆயிடுச்சு...” அஜய்க்காக அவன் வருந்ெிக் தகாண்பட, அவலனப் பார்க்கவும், அஜய் ஒரு தபண்ணுடன் பபெிக் தகாண்டிருப்பலெப் பார்த்ெ கண்ணம்மா ெிலகத்ொள். அதுவும் அவன் ெிரித்து ெிரித்து பபெிக் தகாண்டிருப்பலெப் பார்த்ெவ தநஞ்ெில் ெீ பற்றிக் தகாள்

ின்

, ‘அவன் என்னவன்’ என்று அவலன ென்னுடன்

இழுத்துக் தகாண்டு தெல்லும் பவகம் எழுந்ெது.... அஜலய ஏக்கமாகப் பார்த்ெவள், அஜய் ெிரும்பிப் பார்க்கவும், கண்க எட்டிப்பார்த்ெ கண்ணலர ீ உள்

ில்

ிழுக்க பபாராடிய படி, கயைின் இழுப்புக்கு

நடந்து தென்றாள். “என்ன

தஜய்?

அடிக்கறீங்க அந்ெ

என்ன

அங்க

பவடிக்லக?

யாலரயாவது

ா?” கண்மணி பகட்கவும், அஜய் முகத்லெ சு

பகள்விக்கு

பெில்

தொல்ைாமல்,

“நீங்க

ஏன்

லெட்

ித்ொன். பபான்ை

பபெ

மாட்படங்கறீங்க?” அஜயின் பநரடி பகள்விக்கு, ெிறிது ெிலகத்ெவள், “அது...

அது...

ெங்பகாஜம்ன்னு

எனக்கு

பபான்ை

வச்ெிக்பகாங்கப

பபெறது

ன்...”

கஷ்டம்...

நிைத்லெப்

ஒரு

பார்த்ெவாறு

மாெிரி அவள்

தொல்ைவும், அஜயின் கண்கள் இடுங்கியது.... “உங்களுக்கு... பபான்ை பபெறது கஷ்டமா?” நக்கல் குரைில் அஜய் பகட்கவும், கண்மணி அபெ ெிலகப்புடன் நிமிர்ந்துப் பார்த்ொள். “இப்படிபய

பார்த்துட்டு

இருந்ொ

என்ன

பபான்ை பபெறதுக்கு இப்படி ஒரு வி எெிர்ப்பார்க்கை...

தெ ன் ற ல்

தொல்லுங்க...

ப ண் ப லை

தொல்லுங்க...

நீங்க

க்கம் வச்ெிருப்பீங்கன்னு நான் சுத்ெமா

ஏன்

102.3by

தெய்யறது?

பபெபவ

ர ம் யா

மாட்படங்கிறீங்க?”

அஜய்

pg. 119

தென்றல் பண்பலை 102.3 வற்புறுத்ெல் குரைில் பகட்கவும், கண்மணி என்ன பெில் தொல்வது என்று புரியாமல், வாலய மூடி அலமெி காத்ொள்... “தொல்லுங்க...” அவன் மீ ண்டும் பகட்கவும், “எங்களுக்கு

எல்ைாம்

அங்க

பபெிப்

பபெி..

பபான்ை

பபாயிடும்...” கண்மணி பவகமாகச் தொல்ைவும், அவ உயர்

ெர

தெல்பபாலனப்

பார்த்ெ

அஜயின்

பபெறபெ

ெைிப்பா

து லகயில் இருந்ெ

முகம்

பயாெலனலயக்

காட்டியது... “இன்னும் என்ன பயாெிக்கறீங்க?” கண்மணி பயத்துடன் இழுக்க, “உங்க குரல்... பபான்ை பகட்கறலெ விட அப்படிபய பவற மாெிரி இருக்கு... எப்படி தொல்றது.... அது உங்க குரல் மாெிரிபய இல்ை... பரடிபயாை பகட்கும் அந்ெ குரல்ை இருக்கற ஒரு ஸ்பார்க்... இப்பபா நீங்க பநர்ை பபெற பபாது இல்லைபய...” அஜய் பட்தடன்று தொல்ைவும், கண்மணி ெிடுக்கிட்டாள். “இல்லைபய

ஒபர

மாெிரி

ொபன

தொல்றீங்கன்பன தெரியை... ஒருபவல

இருக்கும்...

நீங்க

ஏன்

அப்படி

, அது அந்ெ லமக்ை பகட்க குரல்

பவற மாெிரி இருக்குபமா என்னபவா?” கூறிய கண்மணி, “நாம

படத்துக்கு

தெய்யப்

பபாகைாமா?

பபாறீங்க

ா?”

இல்ை

தவட்டுவது

இன்னும்

குரல்

பபாைக்

பகட்க,

பத்ெி

ஆராய்ச்ெி

அஜய்

ெிறிது

நிொனித்ொன்.... “இல்ை... எனக்கு இப்பபா ெினிமா பார்க்கற மூட் இல்ை... எங்க அத்ொன் வந்ெிருக்காங்க... அவங்க கூட கலடக்கு பபாகணும்...” என்றவன், “அப்பறம் பபெபறன் கண்மணி... இந்ெ வாரமும் எனக்கு பிஸியா பபாகும்...” என்று விலடதபற நிலனக்க.... “fmக்கு தொடர்ந்து கால் பண்ணுங்க அஜய்... ஏன் பபொம இருக்கீ ங்க? நீங்க பபெினா ொன் எனக்கு ப்பராக்ராம்ை பபெினது பபாை இருக்கு... ப்

ீஸ்...”

கண்மணி இவ்வாறு தொல்ைவும், அஜய் ெனது மனெில் எழும்பி இருந்ெ குழப்பத்லெ ெவிர்க்க வழி கிலடத்ெலெ நிலனத்து நிம்மெி தகாண்டு....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 120

தென்றல் பண்பலை 102.3 “கண்டிப்பா பண்பறன் கண்மணி... இப்பபா நான் கி

ம்பபறன்... லப..” என்றபடி

அங்கிருந்து நகர்ந்துச் தென்றான்.... அந்ெ மாைில் இருந்ெ ஒரு ெினிமா ஹாைில், டிக்தகட் கிலடத்ெ படத்ெிற்கு, ெனக்கான டிக்தகட்லட வாங்கிக் தகாண்டு தென்று அமர்ந்ெவன், கண்கல மூடிக் தகாண்டு, ெலைலய நீவிக் தகாண்பட பயாெலனயில் ஆழ்ந்ொன். பயாெலனயானது கண்மணியின் பநரில் பகட்ட குரலுக்கும், fmமில் பபசும் குரலுக்கும் ஒப்பிட்டு குழம்பிக் தகாண்டிருந்ெது... “பஹ... இந்ெ வாரம் இலெ கண்டிப்பா தொல்ைணும்டி... எப்படி எல்ைாம் தெய்யறான் பாரு...” அருகில் பகட்ட குரைில் கவனம் கலைந்ெவன், அந்ெ குரைில் இருந்ெ உற்ொகத்ெில், ெனது பயாெலனகள் அலனத்லெயும் ஒத்ெி லவத்து

விட்டு,

அந்ெ

குரலுக்கு

தொந்ெக்காரிலய

காண

நிமிர்ந்து

அமர்ந்ொன். அவன் அருகில் அமர்ந்ெிருந்ெ கண்ணம்மா... ெிறு பிள்ல படத்ெின் காட்ெிகல

பபாை, அந்ெ

ரெித்துக் தகாண்டிருக்க, கண்மணி அவன் மனெின்

ஏபொ ஒரு மூலைக்கு தென்றிருந்ொள். அவ

து தெய்லகயும்... ஒவ்தவாரு

ெீனாக அவள் ரெித்துப் பபெிக் தகாண்டிருக்கவும், அந்ெ சுவாரஸ்யமான கதமண்டுகல இலடபவல

க்

பகட்டு,

வலர

கதமண்டுகளுக்கும்

அஜய்

ரெித்துக்

கண்லண

தகாண்டிருந்ொன்....

ெிலரக்கும்..

தகாடுத்ெவனுக்கு,

காலெ

ெிலரப்படம்

படத்ெின்

கண்ணம்மாவின் பார்ப்பபெ

புது

அனுபவமாக இருந்ெது.... “இவ

ா

இப்படி

இருக்கறவ

சுவாரஸ்யமா

ா இப்படி?” அவ

பபெறா?

எப்பபாப்

பாரு

அழுெ

முகமா

து புது பரிமாணம் அஜய்க்கு ஆச்ெரியத்லெக்

தகாடுத்ெது... “அவ பபெறதுக்கு என்ன பஞ்ெம்... வாலயத் ெிறந்ொ ொன் படபட பட்டாொ தவடிப்பாப

..”

நிலனத்ெவனின்

இெழில்

ொன்

பகாபத்ெிற்கு

பெிைாக

புன்னலக விரிந்ெது. இலடபவல

விட்டதும்,

கண்ணம்மா

அவலனத்

ெிரும்பிப்

பார்ப்பெற்கு

முன், தவ

ியில் தென்றவன், இரண்டு தபரிய பாப்கார்ன் பாக்தகட்டுகல

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 121

தென்றல் பண்பலை 102.3 வாங்கிக் தகாண்டு உள்ப

வந்ெவலன பார்த்ெ கார்த்ெிக், பிடிக்கப் பபாக,

விஜய் அவலன ெடுத்து நிறுத்ெினான். “என்ன அத்ொன்... இவன் கண்மணி கூட படத்துக்கு வந்ெிருக்கான்... ஆனா... இங்க ொன் வந்ெிருக்பகன்னு அவன் தொல்ைபவ இல்லைபய...” கார்த்ெிக் கடுப்பாகக் பகட்கவும், “அவன் தொல்ைிட்டு ொன் வரணும்னு என்ன இருக்கு தொல்லு... அவன் எங்க உட்காரறான்னு பார்ப்பபாம்...” என்றபடி, அஜய் தென்ற ெிலெலயப் பார்த்ெ விஜய், அவன் கண்ணம்மா அருகில் தென்று அமரவும், “அவ... அவ..” என்று குழப்பமாக இழுக்க... “அவ பபர் கண்ணம்மா அத்ொன்.... அவபனாட டீம் தமம்தபர்... அவல

க்

கண்டாபை இவன் சூரியனா சுட்டு எரிப்பாபன... இப்பபா என்ன பாப்கார்ன தபாறிச்சு

எடுத்துட்டு

பபாயிட்டு

இருக்கான்...

அத்ொன்....

இங்க

என்ன

நடக்குது? கண்மணி எங்க? இவன் கண்மணிய விட்டுட்டு கண்ணம்மா கூட பாப்கார்ன் வறுக்கப் பபாறான்... அப்பபா இனிபம என் தூக்கம் அவ்வ ொனா?

இனிபம

இவன்

கண்மணிகிட்ட

பபான்லைபய

வு

பபெிக்கபறன்னு

தொல்ைிட்டு வந்துட்டானா?” கார்த்ெிக், ென் பாட்டிற்கு புைம்பத் துவங்க, விஜயின் முகத்ெில் புன்னலக அரும்பியது.... “இப்பபா என்ன நான் புைம்பறது வடிபவலு புைம்பறா மாெிரி இருக்கா? நக்கைா.... என்ன ெிரிப்பு?” கார்த்ெிக் பல்லைக் கடிக்க, “இல்ை பபொம நாம அவலன இவ கூட ஜாயின்ட் பபாட்டா என்ன?” விஜய் பயாெலனயாகக் பகட்கவும், கார்த்ெிக் ெலையில் அடித்துக் தகாண்டான். “ஒரு ப்பராக்ராம் தஹட் லகயிை என் நண்பபனாட வாழ்க்லகய தகாடுத்ெது தராம்ப ெப்பா பபாச்சு... அங்க கட் பண்ணு... இங்க ஒட்டுன்னு அவபனாட லைப்லப

எடிட்

பண்ணிட்டு

இருக்கார்...

இதெல்ைாம்

நல்ைா

இல்ை

தொல்ைிட்படன்...” கார்த்ெிக் மீ ண்டும் புைம்பத் துவங்க, அவன் லகயில் ஒரு பஃப்லெத் ெிணித்ெ விஜய், ெனது இடத்ெிற்கு தென்று அமர்ந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 122

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெனது

ெீட்டிற்குச்

தென்று

அமர்ந்ெ

அஜய்,

“கண்ணம்மா...”

என்று

அலழக்கவும், தூக்கிவாரிப் பபாட்டு, குரல் வந்ெ ெிலெலயப் பார்த்ெவள், எழுந்து நிற்காெ குலறயாக, ெனது இருக்லகயில் இருந்து துள்

வும்,

“நான் என்ன வாத்ெியாரா... இப்படி பயப்படற... இந்ொ பாப்கார்ன்... இதுை நீயும்

நானும்

பஷர்

பண்ணிக்கைாம்...

இலெ

அவங்க

கிட்ட

தகாடு...”

ெனியாக ஒரு தபரிய பாப்கார்ன் பாக்தகட்லட கயைிடம் நீட்டவும், அவள் முகத்லெ ெிருப்பிக் தகாண்டாள். “நான் முன்ன பின்ன தெரியாெவங்க கிட்ட எதுவும் வாங்க மாட்படன்னு தொல்லு சுள்த

கண்ணம்மா...”

முகம்

ெிருப்பியபொடு

அல்ைாமல்,

கயல்

ன்று தொல்ைவும்,

“முன்ன பின்ன தெரியாெவங்க

ெிட்ட மட்டும் தெய்வாங்க பபாை... இது

அவங்க என்லன ெிட்டினதுக்கு கிஃப்ட்ன்னு வச்ெிக்க தொல்லு...” அஜய் பெில் தகாடுக்கவும், “கிஃப்ட் மட்டும் வாங்கிக்குவாங்க

ா என்ன? இதுை ஏொவது மயக்க மருந்து

கைந்ெிருந்ொ..” தபாதுவாகச் தொன்னவள், “அறிவிருக்கா கண்ணம்மா... யார் என்ன தகாடுத்ொலும் வாங்கிப்பயா?” கயல் கண்ணம்மாவிடம் எரிந்து விழுந்ொள். “ஆமா... இவ தபரிய ஹன்ெிகான்னு நிலனப்பு... கத்ெிரிக்காய்க்கு காலும் லகயும் முல

ச்ெ மாெிரி இருந்துக்கிட்டு மயக்க மருந்து தகாடுக்கணுமாம்

இவளுக்கு... அந்ெ மயக்க மருந்து என்லன வந்து ெிட்டிட்டுப் பபாகும்...” அஜய் அவ

ிடம் மல்லுக்கு நிற்க, இருவருக்கும் நடுவில் மாட்டிக் தகாண்டு,

கண்ணம்மா விழி பிதுங்கிக் தகாண்டிருக்க, இலடபவல

முடிந்து, படமும்

தொடங்கியது.... “இந்ொ இலெ எடுத்துக்கிட்டு... பர்ஸ்ட் ஹாஃப்க்கு இன்டரஸ்டிங்கா கதமண்ட் தகாடுத்துட்டு இருந்ெபய... அபெ பபாை இயல்பா அடுத்ெ ஹாஃப்புக்கும் தகாடு... அது பகட்க நல்ைா இருந்ெது...” அஜய் தொல்ைவும், ‘பப’ என்று விழித்ெவள்.... ‘அது வந்து... அது வந்து...’ என்று வார்த்லெ வராமல் ெிக்க, அஜய் அவல

தெ ன் ற ல்

முலறக்க, அந்ெ முலறப்பில் ொன் காரத்ெின் அ

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

வு ெற்று

pg. 123

தென்றல் பண்பலை 102.3 குலறவாய் இருந்ெபொ...

அவனது முகத்லெப்

பார்த்ெ

கயலுக்கு ெிரிப்பு

தபாங்கியது... “பாவம் உன் டி.எல். இவ்வ

வு தகஞ்ெி பகட்கறார் இல்ை... பபானா பபாகுது...

தொல்லு...” அஜய் லகயில் இருந்ெ பாப்கார்லன வாங்கிக் தகாண்பட, கயல் அஜலய

பமலும்

வார,

வி

க்குகள்

அலணக்கப்பட்டு,

படக்

காட்ெிகள்

அருகில்

இருக்கும்

தொடங்கியது.... “தொல்லு

கண்ணம்மா...”

அஜய்

பகட்கவும்,

கயல்

லெரியத்ெில், கண்ணம்மாவின் வாய் பூட்டு ெிறந்ெபொ?? அல்ைது அஜய் விரும்பிக் பகட்பலெ தெய்பெ ெீர பவண்டும் என்ற உந்துெபைா? ஏபொ ஒன்று தொடர்ந்து அந்ெ காட்ெிகளுக்கு கதமன்ட்டுகல தகாண்டிருக்க, ென்னுலடய

அஜய்

அவளுடன்

விமர்ெனத்லெயும்

பாப்கார்லன

தொல்ை...

அவள் தகாடுத்துக்

பகிர்ந்து

உண்டபடிபய,

கண்ணம்மாவிற்கு

உற்ொகம்

தொற்றிக் தகாண்டது.... படத்லெ

விட்டு தவ

தகாண்டு தவ

ியில்

வரும்

தபாழுது,

இருவரும் ெிரித்து பபெிக்

ியில் வரவும், அஜய் அவர்கல

ப் பார்த்து லக அலெத்து,

“எங்க அத்ொன் அங்க நிக்கறாங்க கண்ணம்மா... வா... அங்க பபாகைாம்...” கண்ணம்மாலவயும்

அலழத்துக்

தகாண்டு,

அவர்கள்

அருகில்

வர,

கண்ணம்மாவிற்பகா ெயக்கம் தொற்றிக் தகாண்டது.... கார்த்ெிக், “ஏன் அத்ொன்.... உள்

பாப்கார்ன் தராம்ப வறுபட்டுச்பொ.... எனக்கு

தநடியிை தும்மபை வந்ெிருச்சு... வரலையா?”

விஜயிடம்

உங்களுக்கு பாப்கார்ன் ெீஞ்ெ வாெலன

அவன்

நக்கைடிக்க,

அந்ெ

பகைிகல

கண்ணம்மாவின் மனம் ரெிக்கத் தொடங்கி இருந்ெது.... “இப்பபா எல்ைாம் கடலை வறுக்கறலெ விட பாப்கார்ன் வறுக்கறது ொன் ஃபபமொம் கார்த்ெிக்... உனக்குத் தெரியாது?” விஜய்யும்... அஜய் அருகில் வந்ெலெ கவனியாெவன் பபாை கிண்டல் தெய்ய, உண்ட பாப்கார்ன் கூட கண்ணம்மாவிற்கு இனித்ெது... “எனக்கு எங்க அத்ொன் தெரியும்... நான் என்ன உங்கல பமபரஜா

தெய்து

இருக்பகன்...”

கார்த்ெிக்

தகாலைதவறியுடன், அவனது பொல தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

நீட்டி

மாெிரி ைவ்

முழக்க,

அஜய்

த் ெட்டினான்...

ர ம் யா

pg. 124

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஏண்டா.. ெிபயட்டர்ை தரண்டு பபர் பெர்ந்து பாப்கார்ன் ொப்பிட்டா அது உடபன

ைவ்

ஆளுங்க

ொனா...

ஏண்டா

இப்படி

உங்க

மாெிரி

ாை ொண்டா ைவ்பவாட தடஃபனிஷபன மாறிப் பபாச்சு...” அஜய்

ெைித்துக் தகாள்

வும், அத்ெலன பநரம் இருந்ெ இெமான மனநிலை மாறி,

கண்ணம்மாவிற்கு தொத்தென்று ஆக, அவ அவ

சுத்ெறீங்க....

து முகமும் வாடியது...

து முக மாறுெல்கள் ஒவ்தவான்றும் கயைின் கண்ணுக்கு ெப்பாமல்

பட, “ெரி கண்ணம்மா... லப... தகாஞ்ெம் தடன்ஷனா வந்பென்.. இப்பபா ஒரு தெ

ிவு கிலடச்ெிருக்கு... அதெல்ைாம் உன்னாை ொன்... பெங்க்ஸ்... இபெ

பபாை தெய்யற பவலையிையும் நீ இருந்ென்னு லவ... நான் ஏன் ெிட்டப் பபாபறன்...” கயலைப் பார்த்துக் தகாண்பட தொன்னவன், “நால

க்கு

ஆபீஸ்ை

பார்க்கைாம்...”

தபாதுவாக

இரு

தபண்க

ிடமும்

தொல்ைிவிட்டு, “வாங்க

பபாகைாம்...”

என்று

விஜலயயும்,

கார்த்ெிக்லகயும்

தகாண்டு தெல்ை, கண்ணம்மாவின் கண்கள் ஏக்கத்ெில் ெத்ெ

இழுத்துக்

ிக்க, கயபைா

பயாெலனக்குச் தென்றாள்.

ஒைிபரப்பு – 13 பகோபங்களில் ஒளிந்து தகோண்டு பபோக்குக் கோட்டும் நிலேவுகலளத் பெோண்டி துருவ எத்ெேித்ெோல் என்லே முழுதும் ஆட்தகோள்ள ெயோரோகி நிற்கும் எபெோ ஒரு விெ மோற்றம்!! மோற்றத்ெில் ஒளிந்ெிருக்கும் மர்மம் அறியும் முன்ேபம எெற்குள்பளோ தெோலைந்து பபோய்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 125

தென்றல் பண்பலை 102.3 விடுகிபறன்!! “கண்ணம்மா... உண்லமய தொல்லு... உனக்கு அவலரப் பிடிச்சு இருக்கா?” வட்டிற்கு ீ வந்ெெில் இருந்பெ பைமுலற பகட்டு ெைித்துப் பபான குரைில், விடாமல் கயல் தொடர்ந்து பகட்டுக் தகாண்டிருக்க, கண்ணம்மாபவா எந்ெ பெிலையும் தொல்ைாமல், ெலைலய முட்டியில் கவிழ்ந்துக் தகாண்டு அலெயாமல் அமர்ந்ெிருந்ொள். “அவருக்கு உன்லனப் பிடிக்கணும்னு ொன் நீ பியூட்டி பார்ைர் பபானயா?” கயல் அவ

து முகத்லெ நிமிர்த்ெ முயன்றுக் தகாண்பட பகட்க, அவ

தெயலுக்கு இடம

து

ிக்காமல் இப்தபாழுதும் கண்ணம்மா அமர்ந்ெிருந்ொள்.

“இங்கப் பாரு கண்ணம்மா... ஏொவது தொன்னா ொபன தெரியும்.... அவர் உன்லன கன்னா பின்னான்னு... பபெக் கூடாெ வார்த்லெ எல்ைாம் தொல்ைி ெிட்டினார்.... அப்பறம் இன்னும் என்ன என்னபவா தொன்ன... இப்பபா அவலர பிடிச்ெிருக்கற மாெிரி நடந்துக்கற.... கண்ணம்மா மனலெத் ெிறந்து தொல்லு... அவர் அப்படி இருந்ெிருந்ொ... உனக்கு எப்படி பிடிக்கும்... பிடிக்க முடியும்” கயல்

ெிரும்பத்

கண்க

ில் கண்ணர்ீ வழிந்ெது...

அவ

ெிரும்ப

பகட்டுக்

தகாண்பட

இருக்க,

கண்ணம்மாவின்

து முதுகு குலுங்குவலெப் பார்த்ெவள், “த்ச்சு.... எதுக்கு எடுத்ொலும்

அழுது லவக்காபெ... இந்ெ மாெிரி நீ அழு மூஞ்ெியா இருந்ொ.. அவருக்கு எப்படிப் பிடிக்கும்? வாலயத் ெிறந்து தொல்லு... மனசுை என்ன இருக்குன்னு தொல்லு...” கயல் அவல

ப் பிடித்து உலுக்கவும்....

“ஆமா... எனக்கு அவலரப் பிடிச்சு இருக்கு.... எனக்கு அவலர மட்டும் ொன் பிடிக்குது... என்ன ொன் பகாபமா ெிட்டினாலும்... அடுத்ெ ெிை நிமிஷங்கள்ை அவர்

காட்டற

கரிெனம்

நடந்துக்கறாரான்னு

பிடிக்குது...

எனக்குத்

டீம்ை

தெரியாது...

எல்ைார்கிட்டயும்

ஆனா...

அவர்

எனக்கு

அப்படி ொன்

தொந்ெம்... அவர் காட்டற கரிெனம் எனக்பக எனக்கு மட்டும் ொன்னு ொன் என் மனசு நம்புது... நான் நிலனக்கிறது ஏொவது ெப்பா கயல்... நான் டிவர்ஸ் வாங்கினவ ொன்... அதுக்காக என் மனசு அவர்கிட்ட பபாகக் கூடாதுன்னு பவைி பபாடற தெம்பு எனக்கு

இல்ை

தெ ன் ற ல்

கயல்...

ப ண் ப லை

நான்

என்ன

102.3by

ர ம் யா

தெய்பவன்...

அவர்

பமை

pg. 126

தென்றல் பண்பலை 102.3 பகாபப்படபறன்... ஆனா... அபெ பநரம் அவர் எனக்காக ொன் தெய்ொர்ன்னு தெரியும் பபாது என் மனசு எப்படி இருக்கும் தெரியுமா? நான்

என்ன

தெய்யணும்ன்னு

பிச்ெிக்கைாம்

பபாை

இருக்கு...

நீபய

தொல்லு...

சுவாெிகிட்ட

என்

எனக்பக

மண்லடய

வாழ்க்லகயிை

எல்ைாத்லெயும் ஏபொ ஒரு பவகத்துை தொல்ைிட்படன்... அவ என் கூட பபெக் கூட மாட்படங்கிறா... அவப

நடந்ெ

அதுை இருந்து

அப்படின்னா.. இவர்...

என்லனத் ெிரும்பி கூட பார்க்க மாட்டார் ொபன...” ஏக்கம் வழிந்பொடிய குரைில் அவள் பகட்க, கயல் ெலைலய பிடித்துக் தகாண்டு அமர்ந்ொள். “பார்த்ெியா... நீயும் பபெ மாட்படங்கிற...” அழுலகயுடன் கண்ணம்மா பகட்க, “எப்படி கண்ணம்மா... நம்ம வட்ை ீ என்ன ஆகும்ன்னு தகாஞ்ெம் நிலனச்சுப் பார்த்ெியா?” பயத்துடன் கயல் பகட்க, அவள் அருபக வந்ெ கண்ணம்மா... “கயல்...

நான்

தொல்றலெ

தகாஞ்ெம்

பகப

ன்...”

ெிறிதும்

ெயக்கம்

இல்ைாமல் அலண உலடந்ொர் பபாை, கண்ணம்மா பபெத் தொடங்க, அலெ பகட்க பகட்க, கயைின் முகம் மாறியது... ********** “அனு... அந்ெ கைர் புடலவலயப் பாரு... உன் கைருக்கு நல்ைா இருக்கும்...” கலடயில்,

விஜய்

தகாண்டிருக்க,

அனுவிற்கு அஜயின்

பட்டுப்புடலவலய

பயாெலனபயா

பெர்வு

தெய்துக்

கண்மணியினிடத்ெில்

நிலைத்ெிருந்ெது.... “ொொரணமா பபெற வலர எல்ைாம் பபெறா... ஆனா... நான் அவ நிகழ்ச்ெிலய பத்ெி பகட்டா மட்டும் ஏன் அவ்வ ஒருபவல

நிகழ்ச்ெியப்

இருக்காங்க

வு ெடுமாற்றம்.... என்னாச்சு அவளுக்கு?

பத்ெி

பபெபவ

கூடாதுன்னு

தொல்ைி

ா?” அஜய் பயாெித்துக் தகாண்டிருக்கவும், அவனது மனொட்ெி

அவனது ெிந்லெலய இலடயிட்டது.... “நிகழ்ச்ெி

பத்ெி

அவ

பபொமயா

இருந்ொ...

இல்லைபய

பபெறா

ொன்...

ஆனா... தராம்ப தெரிஞ்ொ மாெிரி காட்டிக்கலைபய...” அவனது பயாெலன இவ்வாறாக தென்றுக் தகாண்டிருக்க, ெிடீதரன்று இன்று குரலைப் பற்றி பபெியதும் அவ தெ ன் ற ல்

து ெயக்கமும், ெமா

ப ண் ப லை

102.3by

ிப்பும் நிலனவிற்கு வந்ெது...

ர ம் யா

pg. 127

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இல்ை... இது.. கண்டிப்பா கண்மணி இல்ை... என்ன ொன் பபான்ை பபசும் பபாது ெிைருக்கு குரல் மாறினாலும்... இந்ெ அ

வுக்கு மாறுமா? நம்ம கூட

அவ பபான்ை பபசும்பபாது இருக்கற ஸ்பார்க் இல்லைபய..” ஆரம்பத்ெில் இருந்பெ மனெில் உறுெிக் தகாண்டிருப்பது என்னதவன்று புரிய, அஜயின் முகத்ெில் பிரகாெம் தபருகியது... புடலவ எடுப்பெின் நடுவிலும் விஜயின் பார்லவ அஜயின் மீ பெ இருந்ெது.... அவனது முகத்ெில் தெரிந்ெ பயாெலனயும், அெலனத் தொடர்ந்து வந்ெ பிரகாெமும், அஜய் கண்மணிலய விரும்புவலெ புரிந்து தகாண்டான் என்பது பபாை அவனுக்குத் பொன்ற, ெந்பொஷத்துடன், புடலவ எடுப்பெில் கவனம் பெித்ொன்.... “இல்ை...

அது

கண்மணிபயாட

குரல்

இல்ை...

இவ

பவற

யாபரா....

எப்படியாவது பபச்சுக் தகாடுத்து இவ யாரு என்னன்னு கண்டுபிடிக்கணும்... அபெ பபாை நிஜ கண்மணிலயயும் பார்த்பெ ஆகணும்.. இதெல்ைாம் நம்ம கார்த்ெிக்

தெய்ெ

ெெியா?”

அஜய்

மனெில்

ஒரு

தெ

ிவு

பிறக்கவும்,

ெங்லகக்கும் ொய்க்கும் புடலவ எடுப்பெில் கைகைப்பாக கைந்து தகாள் முடிந்ெது.... வட்டிற்குள் ீ நுலழந்ெதும், பால்கனியில் நின்று கார்த்ெிக் யாருடபனா பபெிக் தகாண்டிருப்பலெப் பார்த்ெ அஜய், “அம்மா... வாங்கம்மா.... வா அனு....” என்று இருவலரயும்

அலழத்துக்

தகாண்டு,

ைிப்ட்டின்

அருபக

தென்றவன்,

குழந்லெலய தகாஞ்ெிக் தகாண்பட, வந்ொன். அலெப்

பார்த்ெ

ராொவின்

மனெில்

அஜய்

குடும்பத்துடன்

இது

பபாை

இருப்பது பபான்ற காட்ெி எழ, அந்ெ ஏக்கம் அவரிடம் இருந்து தபருமூச்ொக தவ

ிப்பட்டது....

“என்னம்மா...

இந்ெ

லபயன்

இப்படி

ஜாைியா

இவலன எப்பபாடா ெம்ொர ொகரத்துை ெள்

சுத்ெிட்டு

இருக்காபன...

ி மண்லடய உலடக்கிறது...

இவன் ெிக்காம இப்படி ஓடிட்டு இருக்காபனன்னு ொபன உங்க மனசுை நிலனச்ெீங்க..”

அஜய்

ெிரித்துக்

தகாண்பட

பகட்கவும்,

மறுப்பாக

ெலையலெத்ெ ராொ....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 128

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என் லபயனுக்கு இன்னும் நல்ை புத்ெிபய வரலைபய... என்ன தெய்யறது ஆண்டவான்னு உன்லன உங்க

மனு

ெிருத்ெ

பபாட்டுட்டு

இருந்பென்...

முடியாதுன்னு

லக

ஆனா

பாரு...

விரிச்ெிட்டார்....

அவபர

அது

ொன்

ாபைபய முடியலையான்னு தபருமூச்சு விடபறன்...” ராொ அவலன

நக்கல் தெய்ய, விஜய் அவலனப் பார்த்து ெிரிக்க, அஜய் ராொலவப் பார்த்து முலறத்ொன். “முலறக்காபெடா... லநட் குழந்லெக்கு தகாடுக்க பால் இருக்குமா... இல்ை வாங்கணுமா? தவறும் வயித்பொட அனுப்ப முடியாது” அவர் தொல்ைவும்... “தமாெல்ை பபாய் வட்ை ீ கால் லவக்க இடம் இருக்கான்னு பார்ப்பபாம்... அப்பறம் குடிக்க ெண்ணி இருக்கான்னு பார்ப்பபாம்... அப்பறம் பாலைப் பத்ெி பயாெிக்கைாம்... துலவப்பார்...”

ஏன்னா

அஜய்

ொர்

நல்ை

கிண்டல்

ெண்ணிய

தெய்துக்

விட்டு

தகாண்பட

ொன்

வரவும்,

துணிபய

அவர்கல

வரபவற்க ைிப்டின் அருபக நின்றிருந்ெ கார்த்ெிக், அஜய் ென் மானத்லெ வாங்குவலெ பகட்டு.... “அவன்

சும்மா

வதடல்ைாம் ீ கி

தொல்றான்ம்மா...

இன்லனக்கு

நீங்க

வருவங்கன்னு ீ

ீன் பண்ணி... ெண்ணி பகன் வாங்கி வச்சு... பால் வாங்கி

வச்சு எல்ைாம் பவலையும் ெமத்ொ தெய்துட்படன்... நீங்க பவணா வந்து பாருங்க... இவன் வாலயத் ெிறந்ொபை தபாய் ொன் தொல்றான்... பபட் பாய்...” கார்த்ெிக் அவெரமாகச் தொல்ைவும், அஜய் நக்கைாக ெிரித்ொன். “இதுக்குத் ொன் ெினிமா ெிபயட்டர்ை இருந்து ெலை பபாற அவெரத்துை ஓடி வந்ெியா.... நான் கூட என்னபவா ஏபொன்னு இல்ை நிலனச்பென்...” விஜய் கார்த்ெிக்லக கிண்டல் தெய்ய, கைகைப்புடன் வட்டிற்குள் ீ நுலழந்ெனர்... வடு ீ

சுத்ெமாக

உயர்த்ெ,

இருக்கவும்,

“அம்மாகிட்ட

பவண்டாமா?

லநட்க்கு

அஜய்

நாங்களும் மாவு

கூட

கார்த்ெிக்லகப்

பார்த்து

நல்ை

ன்னு

பிள்ல

வாங்கி

புருவத்லெ பபர்

வச்ெிட்படன்...”

வாங்க என்றபடி

ஸ்ரீஜித்லெ தூக்கியவன், “இந்ெ குட்டிக்கும் ொக்பைட் வாங்கி வச்ெிருக்பகன்..” என்று தகாஞ்ெ, “நீ தராம்ப

நல்ைவன்டா...”

என்று

ராொ

தொல்ைவும்,

மீ ண்டும்

ெிரிப்பலை

எழுந்ெது.... தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 129

தென்றல் பண்பலை 102.3 அன்று மீ ெம் இருந்ெ நாள் முழுவதும், ெிரிப்பும் பகைியுமாக கழிய, மறுநாள் காலை, வழக்கம் பபாைபவ எழுந்ெவன், கண்மணியின் குரலைக் பகட்க, தவகுநாட்களுக்குப்

பிறகு,

அபெ

பபான்றதொரு

உற்ொகத்துடன்

அலழத்ெிருந்ொன்.... “தெய்வ ராகம் நிகழ்ச்ெி இத்துடன் நிலறவலடகிறது... பக்ெி மனம் கமழும்... இந்ெ தெய்வ வழிப்பாட்டுப் பாடல்கல பகட்பபாம்...

இப்தபாழுது

உங்கள்

மீ ண்டும் நால

மனலெ

நிலறக்கும்

நிகழ்ச்ெிலய வழங்க உங்க கண்மணி வந்ொச்சு.... உங்க

ிடம் இருந்து விலடதபற்று கி

காலையில் நாம் தென்றல்

ராகம்

நான் இந்ெ பாடபைாட

ம்பபறன்...” என்ற குரல், பரடிபயாவின்

வழியாகக் பகட்க.... அஜயின் இெழில் புன்னலக தந

ிந்ெது....

“Mr. அஜய் இதுக்பக இப்படி அெந்ொ எப்படி? இன்னும் தகாஞ்ெ பநரத்துை உங்க

ஆளு

பபசுவாங்க

இல்ை...

அப்பபா

நீங்க

பபெணுபம...”

அவனது

மனொட்ெி குரல் தகாடுக்க, அஜய் தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெிக்கு முயைத் தொடங்கினான்... வழக்கம் பபாைபவ இலணப்பு கிலடத்ெதும், ‘ஹாய் கண்மணி... நான் தஜய் பபெபறன்

கண்மணி....

தஹாவ்

ஆர்

யு?”

அவனது

உற்ொகக்

குரலைக்

பகட்டவள், “அஜய்??” புரியாமல் இழுக்க, “ஹ்ம்ம்... தஜய் ொன்... எப்படி இருக்கீ ங்க? ஒரு வாரத்துக்கு அப்பறம் நான் பபெபறன்...” என்று அபெ உற்ொகம் நிலறந்ெ குரைில் அவன் பபெவும்.... “ஓ... ொரி தஜய்... நான் ெப்பா பபலர தொல்ைிட்படன்... தொல்லுங்க... ஏன் ஒரு

வாரமா

கண்மணியின்

கால்

பண்ணபவ

பகள்விக்கு,

ெந்பொஷத்ெில்

குத்ொட்டம்

இல்ை...

அஜயின் பபாட,

உடம்பு

மனது

உண்லம

“தஜய்...

தஜய்...”

ெரி

இல்லையா?”

கண்டு

தகாண்ட

இரண்டு

முலற

கண்மணி அலழத்ெிருந்ொள். “ொரி...

லைன்ை

வழக்கம்

பபாை

ொன்

ஏபொ

பபெிவிட்டு

டிஸ்டர்தபன்ஸ்....”

லவத்ெெில்,

அவன்

என்றவன், மனெில்

அவ

ிடம்

இருந்ெ

ெிறு

உறுத்ெலும் முழுொக காணாமல் பபாய் புது உறுத்ெல் ஒன்று முல

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

த்ெது....

pg. 130

தென்றல் பண்பலை 102.3 “கண்மணியின் குரலை எங்பகபயா பகட்டா மாெிரி இருக்பக... யாபராட குரபைாடபவா ஒத்துப் பபாகுபெ..” அஜய் பயாெலன தெய்ய, அந்ெ நபலரத் ொன் நிலனவு வராமல் ெடுமாறினான். எவ்வ

வு

முயன்றும்,

ெட்தடன்று

பிரித்ெறிந்ெவனால்,

குரலை எவ்வ மூழ்க,

அந்ெ

வு முயன்றும்

‘அஜய்...

அங்க

பபாைிக் ெினமும்

கண்மணியின் பரிச்ெயமான

குரலை

கண்மணியின்

இனம் காண முடியாமல், பயாெலனயில்

என்ன

பண்ணற?’

ராொவின்

குரல்

அவனது

பயாெலனலய கலைத்ெது. “லமன்ட்ை ெிக்காலமயா பபாகும்? பிறகு பார்த்துக்கைாம்... இப்பபா பபாய் அம்மாலவ

பார்ப்பபாம்...”

ெனது

பயாெலனலய

அத்பொடு

ஒத்ெி

லவத்ெவன், உற்ொகமாக விெில் அடித்துக் தகாண்பட, ெலமயல் அலறயில், அவனுக்காக அரக்க பரக்க ெலமயல் தெய்துக் தகாண்டிருந்ெ ராொவிடம் தென்று நின்றான்.... “என்னம்மா ெலமயல் இன்லனக்கு...” அஜய் பகட்கவும், அவலனத் ெிரும்பிப் பார்த்து

புன்னலகத்ெவர்,

அவனுக்கான

பெிலைச்

தொல்ைாமல்,

ெனது

பவலையில் ஈடுபட, அவரது தமௌனம் எெற்காக என்று புரியாவிட்டாலும்... அலமெியாக பமலட மீ து ஏறி அமர்ந்ொன்.... ெிறிது

பநரம்,

அவன்

ஏொவது

பகட்பான்

என்று

ராொ

எெிர்ப்பார்த்து

காத்ெிருக்க, அவபனா, தவங்கயாத்லெ தூக்கிப் பபாட்டு பிடித்துக் தகாண்டு, வில

யாடிக் தகாண்டிருந்ொன்....

“உனக்கு

தராம்ப

ெிமிருடா....

இங்க

நான்

ஏதுன்னு பகட்பன்னு பார்த்ொ... வில

பபொம

இருக்பகபன...

என்ன

யாடிட்டு இருக்க...” ராொ தபாரியத்

தொடங்க... அஜய் ெிரிக்கத் தொடங்கினான்.... “ஏம்மா... நான் பகட்ட பகள்விக்கு பெில் தொல்ைாம ெலமச்ெது நீ? என்கிட்ட பெில் பகள்வி பகட்கற?” அவன் பமலும் வம்பு வ

ர்க்க,

“நான் என்ன தொல்ைப் பபாபறன்னு உனக்குத் தெரியாொ? ஒரு கல்யாணம் பண்ணிக்பகாபயன்...” முகத்லெப்

தெ ன் ற ல்

ராொ

பார்த்ொன்...

ப ண் ப லை

இழுக்கவும், அவனது

102.3by

அஜய்

முகத்ெில்

ர ம் யா

அலமெியாக தெரிந்ெ

அவரது

இறுக்கமும்,

pg. 131

தென்றல் பண்பலை 102.3 கடுலமயும்,

அவலர

வாயலடக்கச்

தெய்ய,

ெலமயல்

ஆகட்டும்...”

என்று

தெய்வது

பபாை

பார்லவலய விைக்கிக் தகாண்டார். “பார்க்கைாம்மா... தகாண்பட

தகாஞ்ெ

பமலடயில்

ெந்பொெம் ொ

நாள்

இருந்து

இறங்கிச்

பெில்

தென்றவலனப்

தொல்ைிக்

பார்த்ெ

ராொ

ாமல் அனுபமாவிற்கு அலழத்ொர்.

அலுவைகம் தென்றவலன புது சுடிொர்... விரித்து விடப்பட்ட புது பஹர் ஸ்லடல்... உெட்டில் தமல்ைிய உெட்டுச்ொயம்... நகத்ெில் ொயம்... அவ உயரத்லெ பமலும் உயர்த்ெிக் காட்ட ெிறிய ஹீல்ஸ்... கண்க புது

கண்ணம்மாவாக

உருதவடுத்து

உள்ப

து

ில் லம என்று

நுலழந்ெவல

ப்

பார்த்ெ

அஜயின் கண்கள் ஆச்ெரியத்ெில் விரிந்ெது.... “பஹ

கண்ணம்மா...

ஒழுங்கா அவல

தராம்ப

தெய்துக்கத்

ப்

அழகா

தெரியாம

பாராட்டவும்,

ஒ

இருக்க... ிச்சு

கண்ணம்மா

இத்ெலன

வச்ெிருந்ெயா

அவல

நா

கள்

ா ி...”

முலறத்துக்

இலெ சுவாெி

தகாண்பட

அமர்ந்ொள். “என்ன? பமடம் தராம்ப ஹாட்டா இருக்கீ ங்க?” அவ சுவாெி அவல “ஹாட்டா

து பகாபம் புரியாமல்

கிண்டல் தெய்யவும்...

ொன்

இருக்பகன்...

மூணு

நா

ா

உனக்கு

எத்ெலன

முலற

அலழச்பென்.. நீ பபாலன எடுக்கபவ இல்ை...” கண்ணம்மா குலறப்பட்டாள். “பஹ... நான் ொன் ஊருக்கு பபாபறன்னு தொல்ைி இருந்பெபன... இங்க இருந்து கி

ஆபீஸ்

விட்டுப்

பபாய்...

அன்னிக்பக

லநட்பட

கார்ை

ம்பைாம்ன்னு எங்க வட்டுக்காரர் ீ தரடியா நிக்கறார்... அவெர அவெரமா

பபானதுை

என்பனாட

பபாலன

விட்டுட்டு

பபாயிட்படன்...

நான்

என்ன

தெய்ய... காலையிை வந்பென்... டயர்ட்ை தூங்கிட்படன்... எழுந்து அவெர அவெரமா ஆபீஸ் கி என்னபவா

ம்பி வபரன்..” சுவாெி வி

நிலனத்து

ென்லனபய

வருத்ெிக்

கண்ணம்மா ெலையில் ெட்டிக் தகாள்

க்கம் தொல்ை.... ‘என்ன தகாண்டலெ

, சுவாெி அவ

நிலனத்து

து எண்ணம் எவ்வாறு

தென்றிருக்கும் என்று புரிந்துக் தகாண்டு ெிரித்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 132

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பஹ லூசு... உன்லன... ெரி... உன்பனாட இந்ெ பமாகினி அவொரத்துக்கு ொர் ரியாக்ஷன்

என்ன?”

சுவாெி

அவ

ிடம்

ரகெியமாகக்

பகட்க,

உெட்லட

பிதுக்கிய கண்ணம்மா... அஜலயக் கண் காட்டினாள். “என்னபவா பயாெலனபைபய துலர சுத்ெிட்டு இருக்கார் பபாை... என்லன பார்த்ொர்...

அப்பறம்

முகத்லெ

ெிருப்பிக்கிட்டார்...

அவ்வ

வு

ொன்...

பார்ப்பபாம்... ஏொவது நான் ெப்பு தெய்து ெிட்டினா ொன் மனசுை இருக்கற உண்லம

எல்ைாம்

வரும்...”

தொல்ைவும், சுவாெி அவல

உெட்லட

சுருக்கிக்

தகாண்பட

அவள்

ப் பார்த்து ெிரித்ொள்.

“உனக்கு தராம்ப தகாழுப்பாகிப் பபாச்சு... ெரி பவலைய கவனி.. ெிங்கம் ெீறப் பபாகுது...”

சுவாெி

தொல்ைவும்,

‘ஆமா...

ஆமா...’

என்ற

பாட்படாடு

கண்ணம்மாவும் பவலைலயத் தொடங்கினாள். மெியம்

வலர

கண்ணம்மாலவப்

பார்த்து

ஏபொ

பயாெித்துக்

இருந்ெ அஜய், மெிய உணவு உண்பெற்காக அலனவரும் கி

தகாண்பட

ம்பிச் தெல்ைத்

துவங்கவும், “கண்ணம்மா... தகாஞ்ெம் பவலை இருக்கு... இரு...” என்று அஜய் அவல

த் பெக்க,

“நீ தராம்ப அழகா இருக்கன்னு தொல்ைப் பபாறான்... என்ஜாய்... பழலெ எதுவும் பபாட்டு குழப்பிக்காபெ... நடந்ெதுை உன் ெப்பு எதுவும் இல்ை... நம்பக் கூடாெவங்க எல்ைாபம

புதுொ...

நம்பினது ொன உன் நல்ைொபவ

நடக்கும்...

ெப்பு... அெனாை லெரியமா

நடக்கறது

இரு...

உன்

புது

வாழ்க்லகயின் தொடக்கம் ெந்பொஷமா அலமயும்...” காலையில் அவ

ிடம்

தொல்ை முடியாெலெயும் தொல்ைி, அவளுக்கு லெரியம் தகாடுத்துவிட்டு, சுவாெி எழுந்து தெல்ை, அஜய் அவள் அருகில் வந்து அமர்ந்ொன். ஆலெயும், பார்க்க,

நாணமும்

“இது

பபாட்டிப்

என்ன

இது

பபாட புது

கண்ணம்மா

பகாைம்...”

அவன்

அஜய்

முகத்லெப்

தொடங்கவும்,

கண்ணம்மாவின் முகம் இருண்டது.... “நீ எப்பவும் பபாை இருந்ொபை நல்ைா ொபன இருந்ெ... இது என்ன இது புதுொ? பநத்து கூட இப்படி நீ இல்லைபய...” ஒரு மாெிரி ஆராய்ச்ெிப் பார்லவ பார்த்துக்

தகாண்பட

அவன்

பகட்கவும்...

அவப

ா

உெட்லடக்

கடித்துக்

தகாண்டு, ெலைகுனிந்து தகாண்டாள். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 133

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என் லைஃப்ை ைவ் எல்ைாம் எதுவுபம கிலடயாது... பநத்து பார்த்ெவ ஜஸ்ட் பிதரண்ட்...

ஜஸ்ட்

ஒரு

பிதரண்ட்ைி

மீ ட்

ொன்...

அலெ

நீ

ெப்பா

எடுத்துக்கிட்டு... அந்ெ தபாண்ணு பபாை இருக்கணும்னு நிலனச்ொ... அது புைியப் பார்த்து பூலன சூடு பபாட்டுக் கிட்டா மாெிரி ொன்... நீ நீயா இரு... பபாதும்... அதுபவ நல்ைா ொபன இருக்கு...” அஜய் தொல்ைவும், கண்ணம்மா அவலன தவற்றுப் பார்லவ பார்த்ொள். “இதும் நல்ைா ொன் இருக்கு... ஆனா... பபாைியானது எல்ைாம் எதுக்கு? இபெ நீ முெல்ை இருந்பெ இபெ பபாைபவ இருந்ெிருந்ொ... ஒரு வித்யாெமும் தெரிஞ்ெிருக்காது... ஆனா... இது.. என்னபவா புதுொ... பவஷம் பபாட்டுகிட்டா மாெிரி

இருக்கு...

அப்பறம்

உன்

இஷ்டம்...”

தொல்ைிவிட்டு

அபொடு

ென்னுலடய பவலை முடிந்ெது என்பது பபாை எழுந்து தெல்ை, அவன் என்ன தொல்ை

வருகிறான்

என்பற

புரியாமல்

கண்ணம்மா

குழப்பமாகவும்,

ஏமாற்றமாகவும் சுவாெியின் அருபக தென்று நின்றாள். “என்னாச்சு கண்ணம்மா... என்ன தொன்னான்..” கண்ணம்மாவின் பகள்விக்கு, அஜய் கூறியது அலனத்லெயும் தொல்ை, சுவாெி பயாெலனயில் ஆழ்ந்ொள்.

ஒைிபரப்பு – 14 பகோபத்லெ நிலறய பூசிய படிபய வோர்த்லெ பிரபயோகம் பழகிப்பபோே ஒன்று எேக்கு ஆேோல் இப்தபோழுதெல்ைோம் என் இந்ெ சோமர்த்ெியம் பெோற்றுப் பபோகும் சோயைில் உன்லே தகோஞ்சமோய் ஆரோெிக்க தசோல்ை எங்பக எலெ தெோலைத்பென் எேக்கோே ஒரு அழுத்ெத்லெ !! எப்பபோது நீ வந்ெோய் என்னுள்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 134

தென்றல் பண்பலை 102.3 விலட தெரியோ பகள்விகள் !!

“என்ன சுவாெி? அவர் ெிட்டனதுக்கு அப்படி என்ன உனக்கு பயாெலன?” சுவாெியின் பயாெலனலயப் பார்த்ெ கண்ணம்மா பகட்கவும், “ஹ்ம்ம்...

ைட்டுக்கு

தொன்னானான்னு

உப்பு

பபாட

பயாெிச்ெிட்டு

தொன்னானா...

இருக்பகன்..

எவடி

காரம்

பபாட

இவ...

அவன்

ெிட்டினா நீ வாய் பபொம பகட்டுட்டு வந்ெியாக்கும்... பெலவ இல்ைாெது எல்ைாம் பபெத் தெரியுது இல்ை... இப்பபா இதுக்கு பெில் தொல்ைிட்டு வந்ெிருக்கணும்

கண்ணம்மா...

ஹார்ஷா

இல்ை...

நக்கைா...

இனிபம

அவன் ெிட்டினா நக்கைடிச்ெிட்டு வா... இல்லையா ெிரிச்ெிட்பட பெில் பபசு... சும்மா வராபெ...” சுவாெி தொல்ைவும், கண்ணம்மா அஜலயப் பார்க்க, அவபனா கார்த்ெிக்குடன் ெிரித்து பபெிக் தகாண்டிருந்ொன். “பநத்து தரண்டு பபரும் படம் பபான ீங்க

ா?” சுவாெியின் பகள்விக்கு,

“ம்ம்... ஆமா.. ஆனா.. ெனித் ெனியா ொன் பபாபனாம்... நான் என் ெங்லக கூட பபாபனன்.. அவர் ெனியா ொன் வந்ொர்... அந்ெ தபாண்ணு கூட தகாஞ்ெ

பநரம்

ொன்

பபெிட்டு

இருந்ொர்..

ஒருபவல

நிஜமாபவ

பிதரண்டா ொன் இருக்குபமா? இவருக்கு எப்படி அவல

த் தெரியும்?

அவ நல்ை அழகு தெரியுமா? என்லன அவருக்கு பிடிக்குமா? என்லனப் பார்த்து ஏன் இப்படி தொன்னார்?” கார்த்ெிக்குடன் பபெிக்தகாண்பட ெனது உணலவ உண்டுக் தகாண்டிருந்ெ அஜயின் மீ து பார்லவலய பெித்துக் தகாண்பட

கண்ணம்மா

தொல்ை,

சுவாெி

ெலையில்

அடித்துக்

தகாண்டாள். “லுக்கு விட்டது பபாதும்... இப்பபா பபாய்... நான் அந்ெ தபாண்லணப் பார்த்து

ஒண்ணும்

இப்படி

தெய்துக்கை..

பநத்து

மால்க்கு

வந்ெபெ

அதுக்குத் ொன்னு தொல்ைிட்டு வா... காரமா தொல்ைாம, ொொரணமா பபெிட்டு வா...” சுவாெி ஊக்கினாலும், கண்ணாமாவின் முகத்ெில் ெயக்கம் தெரிய,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 135

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உன் மனசுை ெயக்கம் இருந்ொ உன்பனாட இந்ெ காெல் அவனுக்கு தெரியாலமபய பபாயிடும் கண்ணம்மா... நீ தொல்றலெ வச்சு பார்த்ொ... அவன் அந்ெ தபாண்ணு கூட பபெைாமா பவண்டாமான்னு ொன் அவன் பிறந்ெநாள் அன்னிக்கு பயாெிச்சு இருப்பாபனா என்னபவா? உன் பமை அவனுக்கும் தகாஞ்ெம் அக்கலற இருக்குன்னு நிலனக்கிபறன்... இல்ை... உங்க

வட்ை ீ

நீ

தெய்து

வச்ெிருக்கற

காரியத்துக்கு

உன்லன

தூக்கி

பபாட்டு மிெிக்காம, அப்பபா அப்பபா பகாபத்லெ காட்டினாலும், உன் பமை அன்பு இருக்கப் பபாய் ொபன கரிெனம் காட்டறான்.. அந்ெ ெின்ன விஷயத்லெ பிடிச்ெிக்பகா.... நம்பிக்லகயா லெரியமா அவலன தநருங்கு கண்ணம்மா... அதுவும் அவன் இடக்கா பபெினா... நீ

மடக்கிப்

பபசு...

அழ

மட்டும்

கூடாது... லெரியமா இபரன்...” கண்ணம்மாவிற்கு எடுத்துச் தொல்ைிய சுவாெி...

அவ

து

லகலய

அழுத்ெ,

ஏபனா

அவள்

தொல்வலெக்

பகட்டவளுக்கு மனெில் புது தெம்பு பிறந்ெது. “ஹ்ம்ம் பபாபறன்... பபாய் தொல்ைிட்டு வபரன்...” கண்ணம்மா எழுந்து தகாள்

,

“உம்ம்ம்ம்... ஜுர பவகத்துை ெிட்டிட்டுப் பபான தபாண்ணு... இன்லனக்கு அவன்

ொன்

தெய்ொன்...

பவணும்னு

ஒருபவல

ரெத்துை

ெத்ெமாகபவ புைம்ப, அவல “அவர்

வெியம்

அடம்

பிடிக்குது... வெியம்

இந்ெ

அஜய்

என்ன

வச்ெிட்டாபனா?”

சுவாெி

ப் பார்த்து ெிரித்ெ கண்ணம்மா..

லவக்கலைன்னாலும்

இப்படி

ொன்

நடந்ெிருக்கும்...”

குறும்பாக பெில் தொல்ை, “இதுக்கு ஒண்ணும் குலறச்ெல் இல்ை... இபெ பமாட்ை பபாய் அவன் கிட்டயும் பபசு...” என்று கண்ணம்மாலவ அனுப்பி லவத்ொள். அஜய் அமர்ந்ெிருந்ெ படபிள் வலர தென்றவளுக்கு அவலன தநருங்கத் ொன்

முடியாமல்,

தெ ன் ற ல்

கால்கள்

ப ண் ப லை

வலுவிழந்ெது

102.3by

ர ம் யா

பபாை

பொன்ற,

இெயம்

pg. 136

தென்றல் பண்பலை 102.3 அடித்ெ

பவகத்ெில்,

தவடித்து

விடுபமா

என்று

அவளுக்கு

பயபம

வந்ெது.... “கண்ணம்மா... ரிைாக்ஸ்... என் கிட்ட பபெ என்ன பயம்?” அவள் மனெில் இருந்ெ அஜய், அவளுக்கு லெரியம் தொல்ை, லககல அழுந்ெ மூடித் ெிறந்ெவள், கண்கல

ஒரு முலற

யும் மூடி, ென்லன ெரி தெய்துக்

தகாண்டு, அஜய் அருபக இருந்ெ இருக்லகயில் தென்று அமர்ந்ொள். அஜயுடன் பபெிக் தகாண்டிருந்ெ கார்த்ெிக், கண்ணம்மா அவ்வாறு வந்து அமரவும், “ஹான்...” என்று அெிர்ச்ெியில் பார்த்து, பின்பு அவனது கண்கள் சுவாரஸ்யத்ெிற்குத் அஜயிடம் ொவ, அவனது முகத்லெப் பார்த்ெ அஜய், கண்ணம்மாவிடம் கடுகடுத்ொன். “இப்பபா

எதுக்கு

இங்க

வந்து

உட்காரற?”

கடுப்புடன்

அவன்

பகட்க,

அவனது குரைில் இருந்ெ கடுப்பில் கண்ணம்மாவின் இெயம் நின்றுத் துடிக்க, அவெரமாக அவன் அருபக இருந்ெ பாட்டில் ெண்ணிலய எடுத்து மடமடதவன்று குடித்ொள். “ெண்ணி குடிக்கத் ொன் வந்ெியா?” அஜய் மீ ண்டும் பகட்க, “பாஸ்... இப்படி பகள்வி பமை பகள்வி பகட்டா... பாவம் நான்... ெின்னப் தபாண்ணு.. பயந்துக்குபவன் இல்ை...” அஜயிடம் பகட்டவள், “கார்த்ெிக் அண்ணா... நீங்கப பிள்

தொல்லுங்க... இவர் என்லன ஸ்கூல்

பபாை பகள்வி பகட்டுக்கிட்பட இருந்ொ... எனக்கு பயம் வரும்

ொபன...” என்றபடி கார்த்ெிக்லகயும் பபச்ெில் இழுத்து விட, அவ ‘அண்ணா’

என்ற

ெின்றது பபாை சு

அலழப்பு

கார்த்ெிக்கின்

முகத்லெ

து

பவப்பங்காலய

ிக்க லவக்க, அஜய்யின் இெழிபைா புன்னலகலய வர

லவத்ெது... “ஆமா...

ெங்கச்ெி...

ஆமா...”

ெினிமா

வெனம்

பபாை

தொன்னவலனப்

பார்த்து ெிரித்ெ அஜய்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 137

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இப்பபா என்லனப் பார்த்ொ உனக்கு பயமா இருக்குன்னு தொல்ைத் ொன் வந்ெியா? நம்பிட்படன்...” அவள் வந்ெெற்கான காரணத்லெ அறிய அஜய் பகட்க, மீ ண்டும் மனெில் பயம் வந்து தொற்றிக் தகாள் என்று பயாெித்ெவ பெலனக்

கிழங்கு

ின் கண்க வறுவல்

, என்ன தெய்வது

ில், அஜயின் டிபன் பாக்ஸ்ல் இருந்ெ

பட,

அலெ

எடுத்துக்

தகாண்டு

வாயில்

லவத்து கடித்ெபடி, “உங்க

அம்மா

ெலமயைா

பாஸ்.....

தராம்ப

படஸ்டியா

இருக்கு...”

கண்ணம்மா தொல்ைவும், அஜயின் பார்லவ இடுங்கியது... ெட்தடன்ற அவனது மாற்றம் மனெில் உலரக்க, அவனது பார்லவலய எெிர்தகாள் முடியாமல், கடித்ெ வறுவலும் தொண்லடக்குள் இறங்காமல் ெண்டித் ெனம் தெய்ய, மீ ண்டும் ெண்ண ீலரக் குடித்து அலெ உள்ப

ெள்

ியவள்,

ஒரு தபருமூச்ெில் ென்லன ெரி தெய்து தகாண்டாள். “அஜய்... நீங்க ொப்பிட வரதுக்கு முன்னாை தொன்னலெ நான் அலகன் ரீலவண்ட் பண்ணிப் பார்த்பென்... அதுை ஒரு தபரிய ஓட்லட இருக்கறது பபாை எனக்கு தெரிஞ்ெது... ெரி அந்ெ ஓட்லடலய ெரி தெய்யைாம்ன்னு ொன் இங்க வந்பென்...” ென்லன ெமா

ித்துக் தகாண்ட கண்ணம்மா...

முன் லவத்ெ காலை பின் லவக்க முடியாது என்ற பிடிவாெத்துடன் அவனிடம் தொல்ை, அஜய் புரியாமல் பார்த்ொன். “என்ன ஓட்லட? நான் ெப்பா என்ன தொல்ைிட்படன்?” குழப்பமாகபவ அவன் பகட்க, “முெல் பாய்ன்ட்... நான் ‘நீங்க யாலரயாவது ைவ் பண்ணறீங்க பகட்கபவ இல்லைபய... நீங்கப

ா’ன்னு

ஏன் பாஸ்... ‘நாபன ரவடி... நாபன

ரவுடி’ங்கற மாெிரி... என் மனசுை ைவ்க்கு எல்ைாம் இடம் இல்ைன்னு தொல்றீங்க?” பார்க்க,

கண்ணம்மா

கண்ணம்மா

பகட்கவும்,

வாயலடத்துப்

அவலனபய

வாயலடக்கச்

பபாய்

அவன்

தெய்துவிட்ட

மகிழ்ச்ெியில், அவலனப் பார்த்து குறும்பாக புன்னலகத்ொள். “அடுத்ெ பாயின்ட்... உங்களுக்கு என்ன அவ்வ அந்ெ

தபண்லணப்

தெ ன் ற ல்

பார்த்துத்

ப ண் ப லை

ொன்

102.3by

பீயூட்டி

ர ம் யா

வு கான்பிடன்ஸ்.. நான் பார்ைர்க்கு

பபாபனன்னு

pg. 138

தென்றல் பண்பலை 102.3 தொல்றீங்க? உங்களுக்குத் தெரியுமா? நானும் சுவாெியும் பபான வாரபம பபாகைாம்ன்னு பார்த்பொம்... எனக்கு உடம்பு ெரி இல்லைன்னு ொன்... அப்பபா பபாக முடியாம... கயல் கூட ெினிமாவுக்கு வந்துட்டு பநத்து பபாபனன்.... அலெ எப்படி நீங்க அப்படி தொல்ைைாம்... அதுவும் எப்படி எப்படி... புைிலய பார்த்து பூலன சூடு பபாட்டுக்கிட்டொ? அது

என்ன

பாஸ்...

அதுை

யாரு

புைி

யாரு

பூலனன்னு

தகாஞ்ெம்

தொல்ைிட்டீங்கன்னா... அந்ெ தபாண்ணுகிட்டப் பபாய் என்லனப் பபாை பவஷம் பபாடாபெ... நீ நீயா இருன்னு தொல்ைிடைாம்... இல்ை நீங்கப கூட தொல்ைிடுங்க... ெரியா?” பகள்வியாக அவள் பகட்டு, புருவத்லெ உயர்த்ெ, அஜயின் கண்கள் அவள் முகத்ெிபைபய நிலைத்ெது.... அவ

து கண்கள் அவலன கலெ பபெ அலழக்க, இெழ்கள் கூடச் பெர்ந்து

ெிரிக்க

அலழக்க,

முகத்ெில்

நிலறந்ெ

குறும்புத்ெனம்,

அவளுடன்

வாய்க்கு வாய் பெில் பபெ தூண்டியது. தமல்ை கண்ணம்மாவின் இந்ெத் பொற்றம் ென்னுள் ஏபொ மாற்றத்லெ பொற்றுவிக்கிறது என்பலெ அஜய் உணரத் தொடங்கி இருந்ெ பநரத்ெில், மீ ண்டும் அவனது டிபன் பாக்ெில் இருந்ெ

பெலன

வறுவல்

கண்ணம்மாவின்

லகயில்

ெஞ்ெம்

புகுந்ெிருந்ெது... “அய்பயா என்பனாட எச்ெில்..” அஜய் தொல்ைத் தொடங்கும் பபாபெ, “பநத்தும் பாப்கார்லன பஷர் ொபன பண்ணிக்கிட்படாம்... அப்பபா என் எச்ெில்ன்னு நான் தொன்பனனா என்ன? இப்பபா என்ன நீங்க ெின்ன பிள்

மாெிரி

தொல்ைிட்டு

இருக்கீ ங்க?

இதெல்ைாம்

நல்ைா

இல்ை

தொல்ைிட்படன்...” என்றபடி, மீ ண்டும் அவள் எடுக்கவும், “எங்கம்மா ெலமயல் எப்படி இருக்கு?” இறுகிய குரைில் அவன் பகட்கவும், சுரீல் என்று மின்னல் தவட்ட கண்ணம்மா அவலன நிமிர்ந்துப் பார்க்க, அஜய்யின் முகத்ெில் இருந்ெ கடுலம அவளுக்கு பயத்லெக் தகாடுத்ெது. உள்ளுக்குள்

நடுக்கம்

பிறக்க,

அவலன

வருவது என்ற பயாெலன தெய்ய மூல

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

எப்படி

இயல்புக்கு

தகாண்டு

முயை... அவனது கண்க

ின்

pg. 139

தென்றல் பண்பலை 102.3 கனபைா,

அவல

பயாெிக்க

விடாமல்

தெய்ய,

கார்த்ெிக்

நல்ைா

ொபனடா

அவ

து

உெவிக்கு வந்ொன். “அம்மா

ெலமயல்

எப்பவுபம

அவளுக்கும் பிடிச்ெிருக்கு... அதுக்கு ஏன் இவ்வ பெலன வறுவல் பவணும்னா நால

இருக்கும்..

அது

வு பகாபமா பகட்கற?

க்கும் அம்மாலவ தெய்துத் ெரச்

தொல்ைி வட்ைபய ீ வச்சு ொப்பிடு.. இது என்ன இது ெின்னப் பிள்

த்

ெனமா.. அதுக்கு பபாய் பகாவிச்ெிக்கற?” கார்த்ெிக் இலடப்புகவும், “ம்ப்ச்...” அஜயிடம் இருந்து தவ

ிப்பட்ட ெைிப்லப பயன்படுத்ெிக் தகாண்டு,

“உங்க அம்மா ெலமயல் நல்ைா இருக்கும் அஜய்... அன்லனக்கு...” என்று தொடங்கியவள், “விடுங்க.. நீங்க பகாபமா இருக்கீ ங்க.. நான் அப்பறம் வபரன்... இந்ெ ஸ்லடல் நல்ைா இருக்குன்னு தொன்னதுக்கு தராம்ப பெங்க்ஸ்...” என்று தொன்னவள்,

மீ ண்டும்

ஒரு

வறுவலை

எடுத்துக்

தகாண்பட,

அந்ெ

இடத்லெ விட்டு அகை, அஜயின் இெழில், புன்னலகயின் ொயல். அஜலயக் கண்டாபை பபலயக் கண்டது பபாை முழிக்கும் கண்ணம்மா, லெரியமாக

அவனிடம்

வந்து

அவலனபய

கைாய்த்து

விட்டு

தென்றலெயும், ென்லன ‘அண்ணா’ என்று அலழத்ெலெயும் எண்ணிய படி,

அஜயின்

பகாபத்ெிற்கு

மீ து

பார்லவலய

பெிைாக,

இெழில்

பெித்ெவன்,

புன்னலக

அவனது

இருக்கவும்,

முகத்ெில் குழப்பத்ெின்

உச்ெிக்குச் தென்றான். “என்னடா கார்த்ெிக் இது? உைகம் ெலைகீ ழா சுத்துொ என்ன? வாயில்ைா பூச்ெி

பபெறலெ

நடக்குது?

பகட்டு,

ட்லரன்

ரூட்

நம்ம

ெிங்கம்

மாறுபொ?”

ெீராம

ெிரிக்குது?

என்னடா

கார்த்ெிக்

ெனக்குள்

புைம்பிக்

தகாண்டிருக்க, அஜய் மீ ெமிருந்ெ உணலவ உண்ணத் துவங்கினான். லககள்

நடுங்க,

சுவாெியின்

ெண்ண ீலர

குடிக்கத்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

அருபக

தொடங்கவும்,

102.3by

தென்ற பபாருக்கு

ர ம் யா

கண்ணம்மா, பபாய்

மீ ண்டும்

விட்டு

வந்ெ

pg. 140

தென்றல் பண்பலை 102.3 பொழிலய தகாள்

பார்ப்பது

பபாை,

என்ன

நடந்ெது

என்பலெ

தெரிந்துக்

க் காத்ெிருந்ெ சுவாெி, கண்ணம்மாவின் முகத்லெப் பார்த்ொள்.

“என்னாச்சு? பபானது காயா பழமா?” எெிர்ப்பார்ப்புடன் அவள் பகட்கவும், “என் கன்னம் பழுக்காம வந்ெபெ தபருசு... நீ பவற சுவாெி... நல்ைா ொன் பபெிட்டு இருந்ொர்.. ஆனா... ெிடீர்ன்னு குரல் மாறிச்சுப் பாரு... உள் எடுத்ெ உெறல்... அங்பகபய நான் மயங்கி விழுந்ெிருந்ொலும் ஆச்ெரியம் இல்ை...” கண்ணம்மா தொல்ைவும், சுவாெி ெிரிக்க, கண்ணம்மா அவல முலறத்ொள். “உனக்கு ெிரிப்பா இருக்கா?” முலறப்புடன் அவள் பகட்க, “அவனுக்கு உன்லன அடிக்க என்ன உரிலம இருக்கு? அடிக்கிற அ

வு நீ

விடுவியா என்ன?” சுவாெி நக்கைடிக்க, ‘அவருக்கு இல்ைாெ உரிலமயா?’ என்று கண்ணம்மா முணுமுணுத்ொள். “உரிலம எல்ைாம் இப்பபா கிலடயாது... அது எல்ைாம் அவனுக்கு நீ உரிலமயான அப்பறம் ொன் தகாடுக்க முடியும்...” சுவாெி கறாராகப் பபெ, கண்ணம்மா தபருமூச்சுடன், சுவாெிலயப் பார்க்க, அவள் கண்கள் கைங்கி இருந்ெது. “என்ன கண்ணம்மா? ஒபர நாளுை இப்படி கைங்கினா எப்படி? அவலன தநருங்கறது கஷ்டம் ொன்... ஆனா... பவற வழி இல்ை... உனக்கு அவன் பவணும்ன்னா ஆகணும்...”

நீ

அவன்கிட்ட

சுவாெி

ொொரணமா

தொல்ைவும்,

பபெி

ென்லனபய

தநருங்கித்

ெமாொனம்

ொன் தெய்து

தகாண்டவள், ெிரும்பி அஜலயப் பார்க்க, அவனும் ஏபொ பயாெலனயில் இருப்பது புரிந்ெது... “அஜய்...

எனக்கு

ஒண்ணு

புரியை..

தகாஞ்ெம்

கி

ியர்

பண்ணுங்க...”

மெியம் உண்ட மயக்கம் ெீர்ந்ெ பின், ஏபொ பவலையில் மும்முரமாக இருந்ெ அஜலய கண்ணம்மா அலழக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 141

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எப்பபாப்

பாரு

ஸ்கூல்

பெங்க

மாெிரி

டவுட்

பகட்க

பவண்டியது..

உன்லன எல்ைாம் எவன் பவலைக்குச் பெர்த்ொன்...” ெிட்டிக் தகாண்பட அவ

ிடம் வந்ெவன், அெில் தெரிந்ெ ஸ்லமைிலயப் பார்த்து பகள்வியாக

அவல

ப் பார்க்க,

“இந்ெ ஸ்லமைி எப்படி இருக்குன்னு தொல்லுங்க... இது இப்படித் ொபன ெிரிக்குது...”

என்றவள்,

அவனது

முகத்லெப்

பார்க்காமல்,

அலெப்

பபாைபவ ெிரித்துக் காட்டி விட்டு, ெிஸ்டத்லெ பநாக்கி பார்லவலய ெிருப்ப, அஜய் பல்லைக் கடிக்க, சுவாெி ெிரிப்லப அடக்க பபாராடினாள். “ஏய் என்ன? உனக்கு ெிமிரு கூடிப் பபாச்ொ.. இல்ை பயம் பபாய் மனசுை து

ிர் விடுொ? பவலை தெய்ய விடாம என்ன வில

யாடிட்டு இருக்க...”

அஜய் பகாபமாகக் பகட்கவும், “இது

எப்படி

இருக்குன்னு

தொல்ைிட்டு

பபானா...

நானும்

என்

பவலைலயப் பார்ப்பபன் இல்ை... எனக்கும் ெலைக்கு பமை நிலறய பவலை இருக்கு...” ெிரிக்காமல் அவள் பகட்கவும், அஜய் முலறக்க, “டீம் லீடர்ன்னா சும்மாவா... டீம் தமம்தபர்ஸ் டவ்ட் பகட்டா கி பண்ணனும்...

அதுக்குத்

ொபன

ெம்ப

ம்

தகாடுத்து

எங்க

ியர்

பக்கத்துை

உட்கார்த்ெி வச்ெிருக்காங்க...” அவள் முணுமுணுக்க, அவள் தொன்ன விெத்ெில், அஜய் புன்னலகத்து விட்டு, “இப்படித் ொன் இருக்கு... தவட்டி பவலை பார்க்காம உன் பவலைலயப் பாரு...” என்று விட்டு ெனது இடத்ெிற்குச் தெல்ை, கண்ணம்மா தமல்ை அவலன ெிரும்பிப் பார்த்ொள். ெலைலய அப்புறமும் இப்புறமும் ஆட்டிக் தகாண்டு, தமல்ை புன்னலக புரிந்துக்

தகாண்பட,

ென்

இடத்ெில்

அமர்ந்ெவலனபய

பார்த்துக்

தகாண்டிருந்ெ சுவாெி, கண்ணம்மாவிற்கு கட்லட விரலை உயர்த்ெிக் காட்டினாள். ென்லன நிலனத்பெ ெிரித்துக் தகாண்ட கண்ணம்மாவின் மனம் அடுத்ெ தநாடி ென்னுலடய இறந்ெ காைத்லெ நிலனத்து, பொர்ந்து பபானாள்... தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 142

தென்றல் பண்பலை 102.3 ‘அஜய்

ென்லன

ஏற்றுக்

தகாள்வானா?’

என்ற

எண்ணம்

வந்ெவுடன்,

‘அத்ெலன பநரம், எந்ெ லெரியத்ெில் அவனிடம் வம்பு வ

ர்த்பொம்’

என்பற புரியாமல் குழம்பியவள், ெனது கூட்டுகள் ஒடுங்கத் துவங்க, ெிறிது

பநரத்ெிற்கு

பிறகு,

அவல

த்

ெிரும்பிப்

பார்த்ெ

சுவாெி,

கண்ணம்மாவின் முகத்ெில் தெரிந்ெ கைக்கத்ெில், ஒரு தபருமூச்சுடன், “அவ

ா அெிைிருந்து தவ

ிய வந்ொ ொன் உண்டு...” என்று நிலனத்துக்

தகாண்டாள். மணி கி

ஏழாகவும்,

ம்பிச்

கண்ணம்மாவிடம்

தெல்ை,

ொனும்

“கண்ணம்மா வட்டுக்கு ீ கி

வட்டிற்கு ீ

விலடதபற்று கி

ம்ப

சுவாெி

எழுந்துக்

வட்டிற்கு ீ

தகாண்டாள்.

ம்பிட்டயா?” அஜய் பகட்கவும், அவலன ‘ஏன்’

என்பது பபாை அவள் பார்க்க... “இல்ை... பார்த்து பபாயிட்டு வான்னு தொல்ைத் ொன் கூப்பிட்படன்...” அஜய்

அவல

நக்கல்

கண்க

ால் பகட்க,

தெய்ய,

இப்தபாழுதும்

‘ஏன்’

என்று

அவள்

“இன்லனக்கு நீ என்னபவா ெரி இல்ை... மெியம் என்லன அந்ெ கைாய் கைாய்ச்ெ... அப்பறம் தராம்ப தராம்ப லெதைன்ட்டா இருக்க... பார்த்து... இப்பபா பபாகும் பபாது தூங்கிடப் பபாற? வண்டியிை பவற பபாகணும் இல்ை...” அஜய் கிண்டல் தெய்யவும், கண்ணம்மா அவனுக்கு பழிப்பு காட்டி விட்டு தெல்ை, அவளுடன் இலணந்து அஜயும் நடந்ொன். கண்ணம்மா

அலமெியாக

வரவும்,

“என்னாச்சு

ெிடீர்னு...?”

அஜய்

பபச்லெத் தொடங்க, “ஒண்ணும் இல்லைபய.. என்ன என்னாச்சு?” அவன் பகட்டலெபய அவள் ெிருப்பிப் படிக்க, “இல்ை... தராம்ப அலமெியா வரிபய அது ொன் என்னாச்சு பகட்படன்...” விம் பபாடாெ குலறயாக அவளுக்கு வி

க்கியவன், அவள் முகத்லெப்

பார்க்க, கண்ணம்மா ெிை தநாடிகள் ெயங்கினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 143

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எனக்கு

புென்கிழலம

மத்யானம்

லீவ்

பவணும்...

ஒரு

பர்ெனல்

விஷயம்...” கண்ணம்மா இழுக்கவும், ‘பர்ெனல் விஷயம்’ அஜயின் உள் மனம் தமல்ை முணுமுணுக்க, ஏபனா அவள் ென்னிடம் தொல்ைாமல் மலறப்பது பபாை அவனுக்கு எரிச்ெல் உண்டானது... “ெரி

உன்

பர்ெனை

நீபய

வச்ெிக்பகா...”

மனெில்

அவளுக்கு

பழிப்புக்

காட்டியவன், ென்னுலடய லபக்லக எடுக்க, “அஜய்...” என்று ெயக்கத்துடன் அவன் அருகில் கண்ணம்மா நின்றாள். “ஏன் உன் வண்டி என்னாச்சு?” ென்னிடம் ைிஃப்ட் பகட்கிறாள் என்று நிலனத்துக்

தகாண்டு,

அஜய்

பகட்க,

கண்ணம்மா

ெனது

வண்டிலய

ெிரும்பிப் பார்த்ொள். “அது அங்க பக்கத்துை ொன் இருக்கு..” “அப்பறம் என்ன? வண்டி ஸ்டார்ட் ஆகலையா?” பயாெலனயாக அவன் இழுக்க, “இல்ை லீவ் பகட்படபன... நீங்க ஒண்ணும் தொல்ைபவ இல்ை...” அவன் ெரி என்று தொல்ைி விட பவண்டுபம என்ற பவண்டுெல் அெில் தெரிய... “காலையிை ெீக்கிரம் வந்து ைாகின் பண்ணிட்டு பபாகைாபம... எதுக்கு அனாவெியமா லீவ் பபாடணும்?” அஜய் பயாெலன தொல்ை, கண்ணம்மா உெட்லடப் பிதுக்கினாள். “அதெல்ைாம் ெரியா வராது அஜய்... ெீக்கிரம் ஆபீஸ் வரணும்னா ெீக்கிரம் எழணும்... அப்பறம் ொயந்ெிரம் முகம் டல்ைா இருக்குபம... அதெல்ைாம் ெரியா வராது... நீங்க என்லன ெனிக்கிழலம வர தொன்ன காம்ப் ஆஃப் எல்ைாம் நிலறய இருக்கு... அதுை இருந்து தகாடுங்க...” அவள் பகட்கவும், அஜயின் மனெில் ஏபனா எரிச்ெல் குலமயத் தொடங்கியது... “ெரி

எடுத்துக்பகா...

நால

க்கு

வந்ெ

உடபன

அப்ல

பண்ணிடு...”

என்றவன், அெற்கு பமல் நில்ைாமல், ென்னுலடய வண்டிலய கி

ப்பிக்

தகாண்டு தெல்ை, கண்ணம்மாவிற்கு ஆயாெமாக இருந்ெது... தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 144

தென்றல் பண்பலை 102.3 வட்டிற்குச் ீ தெல்லும் பத்து நிமிட பயணத்ெிலும், வழியில் பபாபவார் வருபவார்

அலனவரும்

அஜயிடம்

ெிட்டு

வட்டிற்குச் ீ

தென்றவன்,

ஹாைில்

டிவி

வாங்கிக் ஓடிக்

தகாண்டிருக்க,

தகாண்டிருக்கவும்,

“என்னம்மா எப்பப்பாரு ஏொவது ெீரியல் பார்க்கற... இல்ை... ரியாைிட்டி பஷா

பார்க்கற...

வருது...

எப்படித்

அந்ெ

ெத்ெத்லெக்

ொன்

நாள்

பூரா

பகட்டாபை இலெ

அப்படிபய

பார்க்கறபயா?”

எரிச்ெைா எரிச்ெைாக

தமாழிந்ெ படி, ஷூலவ விட்தடறிந்ெவன், பபலக தூக்கி பொபாவின் மீ து விட்தடறிந்து விட்டு, அலறக்குள் தெல்ை, ென் மகனின் எரிச்ெலைக் கண்டவர்,

அவனுக்தகன

ெயாரித்து

லவத்ெிருந்ெ

ஜூலெ

எடுத்துக்

தகாண்டு, அவலனப் பின்தொடர்ந்து அலறக்குச் தென்றார்.

“தகாஞ்ெம் ஜூஸ் குடி அஜ்ஜூ...” ராொ டம்ப்

லர நீட்டவும்,

“ஜூொ... அதெல்ைாம் எனக்கு பவண்டாம்மா... இன்னும் தகாஞ்ெ நாள்ை நீ

துபாய்க்கு

பில

ட்

ஏறிப்

பபாயிடுவ...

அப்பறம்

வட்டுக்கு ீ

வந்ொ

எனக்கு ஜூஸ் பவணும் பபாைத் பொணும்... அப்பபா யார் இருப்பா பபாட்டுக் தகாடுக்க... அலெ தகாண்டு பபாய் லவ... கார்த்ெிக் வருவான்.. அவனுக்குக் தகாடு...” முகத்லெ கழுவிக் தகாண்பட, அவன் எரிந்து விழ, அவனது இந்ெ நிலை ராொலவ கவலைக்குள் எப்தபாழுதும்

வட்லடயும், ீ

ென்னுலடய

ாக்கியது.

தபாருட்கல

யும்

ஒழுங்காக

பநர்த்ெியாக லவப்பவன், இன்று விட்தடறிந்து விட்டு வரவும், அவனது எரிச்ெல்

அவலர

இருந்ெவர்,

அவன்

கவனிக்க

லவத்ெது..

பொபாவில்

வந்து

ெிறிது

பநரம்

அமரவும்,

அலமெியாக

“என்னடா

அஜ்ஜூ...

ஆபீஸ்ை ஏொவது தடன்ஷனா?” தமல்ை பபசுக் தகாடுக்க, அவர் மடி ொய்ந்ெவன், ‘ஆம்’ என்று ெலையலெத்து, கண்கல “என்னாச்சுடா... கிலடக்கும்...

நிொனமா

இல்லையா

பயாெிச்ொ எனக்கு

அதுக்கான

புரியுபொ

மூடிக் தகாண்டான். ெீர்வு

கண்டிப்பா

புரியலைபயா...

அலெ

என்கிட்பட தொல்லு... நீ என்கிட்பட தொல்ைச் தொல்ை... உனக்பக கூட அதுக்கான ெீர்வு கிலடக்கைாம் இல்லையா?” அவனது ெலைலய பகாெிக் தகாண்பட தெ ன் ற ல்

ராொ

எடுத்துச்

ப ண் ப லை

தொல்ைவும்,

102.3by

ர ம் யா

தபயலரச்

தொல்ைாமல், pg. 145

தென்றல் பண்பலை 102.3 கண்ணம்மா

விடுப்பு

பகட்டதும்,

அெற்கு

ொன்

விடுப்பு

எடுக்காமல்

இருக்க வழி வலக தொன்னலெயும், அலெ புறக்கணித்ெவள், ென் முகம் பிதரஷ்ஷாக இருக்க பவண்டும் என்று தொல்ைியலெயும் ெிறுபிள்ல

ப்

பபாை தொல்ைிக் தகாண்பட வந்ெவன், “ஏன்ம்மா... ஒரு டி. எல்.. நான் அவகிட்ட என்ன ரீென்னு பகட்கபறன்... தபர்ெனல்ன்னு தொல்ைி,

தொன்னதும்

பிதரஷ்ஷா

இல்ைாம,

நான்

இருக்கணும்னு

தொன்னதுக்கு

தொல்றா?

மறுப்பு

அவ

என்ன

ெினிமாலையா நடிக்கப் பபாறா... லீவ் பபாட்டுட்டு வட்ை ீ இருக்கறதுக்கு இதெல்ைாம்

ொக்கு...”

ஏபனா

கண்ணம்மாலவ

ெிட்டியவன்,

ராொ

ெிரிக்கவும், பமலும் எரிச்ெைாக, “என்லனப் பார்த்ொ உங்க ொய் குைத்துக்பக ெிரிப்பா ொன் இருக்கும்... ெிரிங்க... நல்ைா ெிரிங்க...” அஜய் பமலும் கத்ெவும்... “ஏண்டா... ஒரு தபாண்ணுக்கு ஆயிரம் பர்ெனல் விஷயங்கள் இருக்கும்... முகம்

பிதரஷ்ஷா

பகட்டான்னா...

இருக்கணும்...

கல்யாணம்

அலர

ஆகாெ

நாள்

தபாண்ணா

லீவ்

பவணும்ன்னு

இருந்ொ...

அவல

தபாண்ணு பார்க்கக் கூட வரைாம்.. ெரி.. நிச்ெயம் ஆகற வலர தொல்ை பவண்டாம்ன்னு

நிலனச்சு

கூட

பர்ெனல்ன்னு

தொல்ைி

இருப்பா

ா

இருக்கும்... அதுபவ ஒரு கல்யாணம் ஆன தபண்ணா இருந்ொ.. அவ வட்டுக்காரர் ீ கூட எங்கயாவது தவ எத்ெலனபயா இயல்பாக

ிய பபாகைாம்... இல்ை வட்ை ீ பார்ட்டி... இப்படி

இருக்பக...

ராொ

அதுக்கு

பகட்கவும்,

நீ

ஏண்டா

அஜய்க்குத்

இந்ெ

ொன்

குெி

இயல்பு

குெிக்கிற...” தொலைந்து

பபானதொரு உணர்வு... “தபாண்ணுப் பார்க்கவா?” ெனக்குள் தொல்ைிப் பார்த்துக் தகாண்டவன், அலெ

பகட்டு

விடும்

பவகத்ெில்,

கண்ணம்மாவின்

எண்ணுக்கு

அலழத்ெிருக்க, அவனது எண்லணப் பார்த்ெ கண்ணம்மா, அவன் மனது மாறி லீவ்லவ ெர மாட்படன் என்று தொல்ைி விடுவாபனா... என்று

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 146

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஞ்ெி, பபாலன எடுக்காமல் அப்படிபய விட, அஜய் முள்

ின் பமல்

நிற்பலெப் பபாை உணரத் தொடங்கினான். கார்த்ெிக் வட்டிற்கு ீ வரவும், “அம்மா... பெலன வறுவல் நல்ைா இருந்ெது... என்பனாட ெங்லக கூட நிலறய ொப்பிட்டா...” அஜலய பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்பட,

கார்த்ெிக்

கிண்டல்

தெய்யவும்,

அஜயின்

முகத்ெிலும்

புன்னலக அரும்பியது... “தராம்ப தகாழுப்புடா அவளுக்கு... நால

க்கு இருக்கு அவளுக்கு...” அஜய்

தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “யாருடா...” ராொ பகட்டுக் தகாண்பட, இருவருக்கும் ஜூஸ் டம்ப நீட்ட...

அலெப்

தபற்றுக்

தகாண்ட

அஜய்,

கார்த்ெிக்லக

லர

பார்த்து,

தொல்ைாபெ என்பது பபாை ெலையலெக்க, கார்த்ெிக் “எதுக்கு இவன் மண்லடலய ஆட்டறான்...” என்று புரியாமல் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “அது இவபனாட ப்ராதஜக்ட் தபாண்ணும்மா... பாெமைர் ெிவாஜி ொவித்ெிரி கூட

இவங்க

ெமா

ித்து, கார்த்ெிக்லகப் பார்த்து முலறக்க,

“ஹ்ம்ம்ம்..

அண்ணன்

எங்கயாவது

ெங்லக

அந்ெப்

பாெத்துை

தபாண்லணப்

கல்யாணம் தெய்து வச்ெிருவாங்கப

பொத்ொங்க...”

பார்த்து

அஜய்

அவனுக்கு

ான்னு, அம்மாகிட்ட என்ன பயம்

பயப்படறான்...” கார்த்ெிக் ெிரித்துக் தகாண்பட, ென்னுலடய அலறக்கு தெல்ை, அஜய் நிம்மெி தபருமூச்சு விட்டுக்தகாண்டான். இரவு படுக்க பொஃபாவில் ொய்ந்ெவனுக்குத் ொன் தூக்கம் தொலை தூரம் தென்று நின்று பழிப்புக் காட்டியது...

ஒைிபரப்பு – 15 புரட்டி எடுக்கும் இந்ெ அவஸ்லெகலள ஒதுக்கி ெள்ள இயைோெ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 147

தென்றல் பண்பலை 102.3 இரட்லட பவட மேசோட்சி என்ேிடத்ெில் இருந்ெ எல்ைோவற்றிலும் தசோல்ை தெரியோ மோற்றம் இெமோே ஒரு வர்புருத்ெைோல் என் நிழலும் இப்பபோதெல்ைோம் கோணமல் பபோக உன் வடு ீ முற்றத்ெில் உைோவுவலெ ஊர் தசோல்ை தவட்கத்ெில் ஒளிந்து தகோள்ளும் எேது பகோபங்கள்!!

அழகிய

ெந்ென

நிற

ெில்க்

காட்டன்

புடலவயில்,

ெலை

நிலறந்ெ

மல்ைிலக ெரத்துடன், கண்கள் நிலறய பயத்துடன், காபிகள் நிரம்பிய கப்புகல

ஏந்ெிக் தகாண்டு கண்ணம்மா மாப்பிள்ல

அஜய் அவெரமாக மாப்பிள்ல

வட்டினர் ீ முன் வர,

யார் என்று பார்ப்பெற்குத் ஆவலுடன்

பெடினான். ஸ்ரீநிவாென்,

ராொ

ெம்பெிக

ின்

அருபக

அனுபமா

அமர்ந்ெிருக்க,

விஜயின் அருபக எங்பகா பார்லவலய சுழை விட்ட படியும், தமாலபலை சுற்றிக் தகாண்டும் அஜபய அமர்ந்ெிருந்ொன். “லஹபயா மாப்பிள்ல

நானா?” மனெினில் எழுந்ெ... தொல்ை முடியாெ

ஒரு உணர்வுடன் பெர்ந்து நிம்மெி பொன்ற, கண்ணம்மாலவ அவன் ஆவலுடன் பார்த்துக் தகாண்டிருக்க, கண்ணம்மா அவலன கவனியாமல், கடந்து தென்றாள். “என்னாச்சு

இவளுக்கு...

தகாழுப்பா

பபாச்ொ?”

நம்மல அவன்

ப்

பார்க்காம

பயாெித்துக்

பபாறா?

அவ்வ

தகாண்டிருக்க,

வு

தமல்ை

பொபாவில் அமர்ந்ெிருந்ெ அஜயிடம், கண்ணம்மா ட்பரலய நீட்டவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 148

தென்றல் பண்பலை 102.3 அெில் இருந்ெ ஒரு கப்லப எடுத்துக் தகாண்டவன், அவ நடுக்கத்லெக் கண்டு அவ

து முகத்லெப் பார்க்க, கண்க

து லகக

ின்

ில் கண்ண ீர்

இருந்ெபொ?? அவன் ஆராய்வெற்கு முன்பப, அவனது முகத்லெக் கூட பார்க்காமல்,

அவள்

அவலன முகம் சு

நகர்ந்து

தெல்ை,

மனெில்

ஏமாற்றம்

ிக்க லவத்ெது.

“ஏன் Mr. அஜய் அவல

ப் பார்த்து முகத்லெ சு

என்ன

முகத்லெ

குலறச்ெல்...”

மாப்பிள்ல

பொன்றிய

அஜபயா...

சு

இவலன

ிக்கறீங்க? அவளுக்கு

ித்ெவனிடம் கவனியாமல்,

அஜய்

பகட்க,

கண்ணம்மாலவ

ஆராய்ச்ெிப் பார்லவ பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். மிகவும்

ெிறு

பிள்ல

ப்

பபாை

இருந்ெவல

பார்த்ெ

மாப்பிள்ல

அஜய்க்கு, அவல

த் ென் மலனவியாக எண்ணத் ொன் முடியாமல்,

“அத்ொன்...

தபாண்ணு

இந்ெ

தொல்ைிடுங்க...

தராம்ப

பவண்டாம்...

ெின்னப்

எப்படியாவது

தபாண்ணா

அப்பாகிட்ட

இருக்கா...”

என்று

முணுமுணுக்க, விஜய் உெட்லடப் பிதுக்கினான். “இவ ொன் உன்பனாட மலனவியா வரணும்ன்னு உங்க அப்பா முடிவு தெய்துட்டார்.... இன்லனக்பக... உடபன நிச்ெயமும்... நடக்கப் பபாகுது..” விஜய் தொல்ைவும், அஜயின் பி. பி. எகிற, “லஹபயா...

எனக்கு

இந்ெ

தொன்னா பகளுங்கப

தபாண்ணு

பவண்டாம்...

பவண்டாம்...

ன்... என்லன விட்டுடுங்க... அவ என்லன பபெிபய

தகால்லுவா...” வாய் விட்டு கத்ெியவலன, கார்த்ெிக் உலுக்கி எழுப்ப, அஜய் பெட்டத்துடன் எழுந்து அமர்ந்ொன். “என்னடா அஜய்... என்னாச்சு?” கார்த்ெிக் ெிரித்துக் தகாண்பட அவனுக்குத் ெண்ண ீர் எடுத்துக் தகாடுக்கவும், அவனது ெத்ெம் பகட்டு ராொ அலறலய விட்டு பெட்டத்துடன் ஓடி வர, அஜய் பபந்ெ விழித்துக் தகாண்டிருந்ொன். “என்ன

மச்ொன்

நீ...

உன்லன

தூக்கிட்டு

கல்யாண

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

யாபரா காலையும்

பமலடக்கு

பபாற

102.3by

ர ம் யா

மாெிரி

லகலயயும் கத்ெிட்டு

கட்டி

இருக்க...

pg. 149

தென்றல் பண்பலை 102.3 என்னடா

ஆச்சு?”

ெிரிப்லப

அடக்க

முடியாமல்

கார்த்ெிக்

பகட்கவும்,

ெண்ண ீலர குடித்து முடித்ெவன், கார்த்ெிக்கின் ெிரிப்லப கவனியாமல், “நான் ஒரு வட்டுக்குள் ீ

பபாபறன்... அந்ெ வட்ை ீ தபாண்ணு பார்க்கற

ெடங்கு நடந்துட்டு இருக்குடா கார்த்ெிக்... மாப்பிள்ல

யாருன்னு நானும்

ஆவைா ெிரும்பிப் பார்த்ொ... எங்க அப்பா அம்மா... அத்ொன் எல்ைாரும் உட்கார்ந்து இருக்காங்க... தபாண்ணு வந்து காபி தகாடுக்கறா... அவல

ப்

பார்த்துட்டு நான் பவண்டாம்ன்னு அத்ொன்கிட்ட தொல்பறன்... ஆனா... அவர் உடபன நிச்ெயம்ன்னு தொல்றார்... யாருபம நான் பவண்டாம்ன்னு தொல்றலெ பகட்கபவ இல்ை கார்த்ெிக்... அது ொன் அந்ெ தபாண்ணுக்கு பகட்கற மாெிரி கத்ெிபனன்...” ெனது கனலவ நிஜமாக நடந்ெது பபாை தொன்னவலன, அெிர்ச்ெியுடன் ராொ பார்த்துக் தகாண்டிருக்க, கார்த்ெிக் அஜலயப் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்டிருந்ொன். “அஜ்ஜூ கண்ணா...” என்று ராொ கண்ண ீருடன் அலணத்துக் தகாள்

,

அப்தபாழுது ொன் அஜய்க்கு அவர் இருக்கும் நிலனவு வந்ெவனாக... “லஹபயா அம்மா... நீ பவற ஏன்ம்மா எலெபயா நிலனச்சு அழுதுக்கிட்டு இருக்க... எங்க இருந்து ொன் உடபன படங்க் ஓபன் ஆகுபமா... எனக்கு ஏன்

இப்படி

தகாஞ்ெம்

எல்ைாம்

டிஸ்டர்ப்டா

தெய்துக்பகான்னு காம்ப்

கனவு

வருதுன்னு

இருந்பென்...

பண்ற

கூத்து...

தெரியை...

நீங்க

ஒரு

எல்ைாம்

பக்கம்

பெர்ந்து

இன்லனக்கு கல்யாணம் இப்படி

ஒரு

ிபகட்டட் கனவு வந்ெிருக்கு பபாை... என்லன எங்க கல்யாணம்

தெய்து வச்ெிருவங்கப ீ

ான்னு பயந்து கத்ெிட்படன்..” ராொலவத் பெற்றும்

விெமாக அவன் தொல்ை, “எங்கல

மன்னிச்ெிரு

அஜ்ஜூ...

கல்யாணத்லெபய தவறுக்கற அ உன்

பமை

பாெம்

இல்ைாம

எங்க

ாை

ொன்

நீ

இப்பபா

வுை இருக்க... உங்க அப்பாவுக்கும்

இல்ைடா..”

ராொ

ென்னிலை

வி

க்கம்

தொல்ைத் தொடங்கவும், அஜய் பபார்லவலய ெலை வலர பபார்த்ெிக் தகாண்டு

படுக்க,

அலறக்குச்

அந்ெ

தெல்ை,

தெயலுக்கான

கார்த்ெிக்,

அஜயின்

காரணம்

புரிந்ெவராக

ெலையின்

அருபக

ராொ

தென்று

அமர்ந்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 150

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ இன்னும் பபாகலையா?” அஜய் பபார்லவக்குள் இருந்பெ பகட்க, “அந்ெ தபாண்ணு கண்மணி ொபன... அவ ொபன நிலறய பபசுவா... பரடிபயாை பபெறது பபாைபவ பபெிப் பபெிபய தகால்றாப

ா?” ஆவபை

உருவாக கார்த்ெிக் வினவவும், பபார்லவலய விைக்கி அஜய் அவலன முலறத்ொன். “ஹ்ம்ம்... எல்ைாம் காைக் தகாடுலமடா ொமி... இவர் கனவுை ஒரு வட்டுக்கு ீ

பபாவாராம்..

இருப்பானாம்... மாப்பிள்ல

யா

அெட்டுத்ெனமா யாருன்னு தகாண்பட,

அந்ெ

அங்க

ஒருத்ென்

மாப்பிள்ல

உட்கார்ந்து கனவு

பகட்டா

இன்தனாரு

யாருன்னு

இருப்பாராம்...

காணறது

என்லன

தபாண்ணு

இவர்

பார்த்ொ...

ெப்பில்லையாம்... விழ,

இவபர

இப்படி

முலறப்பாராம்...”

பொபாவில்

பார்த்துட்டு எல்ைாம் தபாண்ணு

கார்த்ெிக்

புைம்பிக்

அஜய்யின்

மனம்

கண்ணம்மாவிடம் ொவியது... விடிய விடிய கனலவயும் நிலனலவயும் நிலனத்துக் தகாண்டிருந்ெவன், அப்படிபய உறங்கியும் பபாக, அவனது தெல்பபான் ெனது பணிலயச் தெய்து, அவலன எழுப்பியது... “எவன்டா

அவன்

காலையிைபய

எழுப்பறது?”

கார்த்ெிக்

தூக்கத்ெில்

புைம்ப, அஜபயா புத்துணர்வுடன் எழுந்து, கண்மணியிடம் பபெிவிட்டு வந்ொன். “என்னடா அஜய்... காலையிைபய அவ்வ

வு அவெரமா எங்க பபாயிட்டு

வர?” ராொ பகட்கவும், அஜய் கார்த்ெிக்லகத் ெிரும்பிப் பார்க்க, அவபனா நல்ை ஆழ்ந்ெ உறக்கத்ெில் இருந்ொன். “ெப்பா... இந்ெ பகாழி மூட்டி. கண்மணிய பத்ெி அம்மாகிட்ட எதுவுபம தொல்ைை...” நிம்மெி தபருமூச்சு விட்டுக் தகாண்டவன், “ஆபீஸ் கால்ம்மா... அது ொன் இங்க இருந்ொ ெரியா பகட்காதுன்னு மாடிக்கு

பபாயிட்டு

வந்பென்...”

என்று

ெலமயலுக்குத் ெயாராக லவத்ெிருந்ெ காய்கல தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

ெமா

ித்ெவன்,

அவர்

ப் பார்த்து,

pg. 151

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அம்மா...

டிபன்

பாக்ஸ்ை

தகாஞ்ெம்

கூட

பெர்த்து

லவங்க...

உங்க

ெலமயல் என் பிதரண்ட்டுக்கும் தராம்ப பிடிச்ெிருக்காம்... அவங்க வந்து ொப்பிட்டா... எனக்கு இருக்கபவ மாட்படங்குது...” பாவமாகச் தொல்ைவும், ராொ புன்னலகயுடன் ஒப்புக் தகாண்டார். “நான் ஜிம்முக்கு பபாயிட்டு வபரன்...” மீ ண்டும் அவன் தவ அஜயின்

ெத்ெம்

பகட்டு

முழித்துக்

தகாண்டிருந்ெ

ியில் கி

கார்த்ெிக்,

ம்ப,

அவன்

கண்ணம்மாவிற்கும் பெர்த்து உணவு பகட்டெில் குழம்பினான். “அம்மா... எனக்கும் ஒரு கால் இருக்கு... நானும் வபரன்...” என்றவன், பநராக தென்று விஜய்க்கு அலழத்து நடந்ெவற்லற தொல்ைச் தொல்ை, விஜபயா பகட்டு மனெில் குழம்பினான். “அப்படியா...

கண்ணம்மா

கிட்ட

அஜய்

ெிரிச்சு

பபெறானா?”

அபெ

குழப்பத்துடன், விஜய் பகட்க, “ஆமா...

அத்ொன்...

அதுவும்

அவ

வந்து

இவன்கிட்ட

என்னபவா

உரிலமயா பபெறதும்... இவன் பகாபப்படாம ெிரிச்சு பபெறதும்.. பார்க்கற எனக்குத் ொன் ெலை சுத்துது..” “பகாபபம படலையா?” விஜய் மீ ண்டும் பகட்கவும், “ஆமா

அத்ொன்....

தஜன்மபமாங்கற அ பிதரண்ட்ன்னு அவங்கல

அவல

இவன்

கத்ெினது

எல்ைாம்

பபான

வுக்கு இருக்கு... அத்ொன்... இவன் கண்மணி ஜஸ்ட்

தொல்ைி

எஸ்

ஆகிடுவாபனா...

நம்ம

கஷ்டப்பட்டு

மீ ட் பண்ண வச்ெது எல்ைாம் பவஸ்ட்டா பபாயிடுபம...”

கார்த்ெிக் வருந்ெிக் தகாண்டிருக்கவும், விஜய் ெிரிக்கத் தொடங்கினான். “படய்.. உனக்கு என்ன... தூக்கம் பறி பபாகக் கூடாது அவ்வ

வு ொபன...

தபாண்ணு யாரா இருந்ொ என்ன? ைவ்ன்னு வந்துட்டா... காலையிை கண்ணு

முழிச்ெதுை

தமபெஜ்ன்னு விஜய்

இருந்து

ொபன

நம்பிக்லக

சுத்ெிட்டு

ராத்ெிரி

தூங்கற

இருப்பாங்க...

தகாடுக்கவும்,

கார்த்ெிக்

பொ...

வலர

பபான்...

படான்ட்

வர்ரி...”

தபருமூச்சு

விட்டுக்

தகாண்டான். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 152

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெரிடா... தகாஞ்ெம் பவலை இருக்கு... இன்னும் ஒரு வாரம் அவனுக்கு லடம்...

அதுக்குள்

என்ன

ொன்

தெய்யறான்னு

பார்ப்பபாம்...

இன்லனக்கு என்ன நடக்குதுன்னு தொல்லு...” என்று விஜய் கூறிவிட்டு பபாலன லவக்கவும், “ஹப்பா... நம்ம பவலை முடிஞ்ெது நாராயணா...” என்று நிலனத்துக் தகாண்ட கார்த்ெிக், அலுவைகம் கி

ம்பினான்.

மனெில் ஒரு எெிர்ப்பார்ப்புடபன அலுவைகம் தென்ற அஜய், வண்டிலய நிறுத்ெிவிட்டு, வழக்கமாக பநராக உள்ப உள்ப

தெல்ை

மனமில்ைாமல்,

தெல்பவன், அன்று ஏபனா

கண்ணம்மாவின்

வண்டிலயத்

பெடினான். அவள் வந்ெெற்கான அறிகுறி தென்படாமல் பபாகவும், ெனது வண்டியில் ொய்ந்துக் தகாண்டு, கார்த்ெிக்கிற்கு அலழத்ெவன், “கார்த்ெிக் நீ எங்க இருக்க?” என்று பகட்டான். “நான் ொன் அப்பபாபவ ஆபீஸ் வந்துட்படபன... என்னாச்சுடா... ஏொவது ப்பராப்ைமா?” ெிறிது பெட்டத்துடன் கார்த்ெிக் மீ ண்டும் பகட்க, “ொப்பாடு எடுத்துட்டு வந்ெியா?” ெம்பந்ெபம இல்ைாமல் விழுந்ெ அஜயின் பகள்வியில் ெிலகத்ெவன், “என்ன அஜய் புதுொ பகட்கற... நான் ொன் எடுத்துட்டு வந்துட்படபன... அம்மா

லடனிங்

படபிள்

பமை

வச்ெிருந்ொங்கப

...

நான்

எலெ

மறந்ொலும் மறப்பபன்... இலெ மறப்பபனா?” குழப்பமாக கார்த்ெிக் பெில் தொல்ை, அடுத்து பகட்ட அஜய் பகள்வியில் கார்த்ெிக் கடுப்பானான். “கார்த்ெிக்

நீ

எங்க

இருக்க...

நான்

ஆபீஸ்

வந்துட்படன்...”

மீ ண்டும்

முெைில் இருந்பெ அஜய் தொடங்கவும், “ஏண்டா

ராொ...

நான்

பவணும்...

ஏன்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ஆபீஸ்ை

இன்லனக்கு

ொன்

இந்ெ

102.3by

இருக்பகன்...

அலும்பு

ர ம் யா

உனக்கு

பண்ணிட்டுத்

என்ன

ெிரியற...

pg. 153

தென்றல் பண்பலை 102.3 தபாழுது

பபாகலையா?”

கார்த்ெிக்

கண்ணம்மா வரவும், அவல “ஆபீஸ் உள் பபொம

பகட்டுக்

தகாண்டிருக்கும்

பபாபெ,

ப் பார்த்து புன்னலகத்து, லகயலெத்ெவன்,

உட்கார்ந்துக்கிட்டு என்னடா பபச்சு பவண்டி இருக்கு...

பவலைய

பாரு...

பபாலனப்

பபாட்டு

தொண

தொணன்னு..”

ெத்ெமாகபவ ெைித்துக் தகாண்டபடி பபாலன அலணத்ெவன், அப்தபாழுது ொன்

வந்ெது

ெலைலய

பபாை,

தஹல்தமட்லட

கண்ணாடியில்

ெரி

தெய்து

வண்டியில்

தகாள்

,

மாட்டிவிட்டு,

கண்ணம்மா

அவன்

அருகில் வந்து நின்றாள். “ஹாய்...” தமல்ைிய குரைில் அவள் தொல்ைவும், ெனது பாக்தகட்டில் இருந்ெ கர்ெீப்லப எடுத்து முகத்லெத் துலடத்துக் தகாண்டவன், “தராம்ப தவய்யிைா இருக்கு இல்ை.. வா.. உள்ப தராம்ப

புழுங்குது..”

கண்கல

என்று

தொல்ைவும்,

பபாகைாம்... இங்க

கண்ணம்மா

சுற்றி

முற்றி

சுழற்றி அவலன பகள்வியாகப் பார்க்க, வானபமா தமல்ைிய

பூந்தூறைாக தூறிக் தகாண்டிருந்ெது... “அஜய்... நீங்க பநத்து ெரியா தூங்கலையா?” கண்ணம்மா பகட்டவுடன், தூக்கி வாரிப் பபாட்டு அவல

ப் பார்த்ெவன்,

“உனக்கு எப்படித் தெரியும்? அதெல்ைாம் இல்லைபய... நல்ை தூக்கம்...” ெமா

ித்ெவனின்,

முகத்லெப்

பார்த்ெ

கண்ணம்மாவிற்கு

ெிரிப்பு

தபாங்கியது. “அது என்ன தபரிய விஷயமா அஜய்... காலையிை இருந்பெ மலழ தூறிட்டு இருக்கு... அெனாை தென்லனபய ஊட்டி பரஞ்சுக்கு ெில்லுன்னு இருக்கு..

நீங்க

பவர்க்குதுன்னு

என்னடான்னா...

தொல்றீங்க...

காரியத்பொடு அவள் வி

அெனாை

தவயில்ன்னு ொன்

தொல்றீங்க...

பகட்படன்...”

காரண

க்கம் தொல்ைவும், அஜய்யின் முகத்ெில் அெடு

வழிய, கண்ணம்மா அவலனப் பார்த்து ெிரித்ொள். “இன்லனக்கு நாம ஷாப்பிங் பபாகைாமா?” கண்ணம்மா பகட்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 154

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்ன வில

யாடறியா?” அஜய் அவல

முலறக்க,

“எனக்கு வாங்க ஒண்ணும் இல்லைங்க...

அதெல்ைாம் உள்

பபான

உடபன நாம விண்படா ஷாப்பிங் தெய்துக்கைாம்... உங்களுக்கு வாங்க ொன் நாம கலடக்குப் பபாகணும்.... கர்ல் ஆன் தபட் வாங்கினா... எந்ெ தொல்லையும் இல்ைாம தூங்கைாம்ன்னு டி.வி.யிை தொல்றான் இல்ை...” ெிரிப்லப அடக்கிக் தகாண்டு அவள் தொல்ை, அஜய் அவளுக்கு பத்ெிரம் காட்டினான். “உனக்கு தராம்ப வாயாகி பபாச்சு... ஒரு பநரம் பபாை ஒரு பநரம் இருக்க மாட்படன்... தொல்ைிட்படன்...” அவனது மிரட்டலை தூதெனத் ெட்டிச் ெிரித்ொள். “கயல் உங்கல பபச்லெ வ

தராம்ப விொரிச்ெொ தொல்ை தொன்னா...” கண்ணம்மா

ர்க்க,

“ஓ.... எந்ெ விொரிப்பு?” அஜய் பபாைியான பயத்துடன் பகட்க, கண்ணம்மா ெிரிக்க, அவனும் அவளுடன் இலணந்து ெிரித்ொன். ஏபெபொ

பபெி

ெிரித்துக்

தகாண்பட,

ெங்கள்

இடத்ெிற்கு

வந்ெ

கார்த்ெிக்லகப் பார்த்து அெட்லட தெய்ெ அஜய், ெனது இடத்ெில் அமர, கார்த்ெிக் தகாலை தவறியுடன் நின்றிருந்ொன். “ஹாய் கார்த்ெிக்... எப்பபாடா ஆபீஸ்க்கு வந்ெ? எதுக்கு இப்பபா இப்படி அனல் மூச்சு விட்டுட்டு இருக்க?” அஜய் பகட்கவும், அவலனப் பார்த்து முலறத்ெ கார்த்ெிக், “பார்க்கிங்ை

நின்னுக்கிட்டு

உனக்கு

என்னடா

பபான்

பண்ணி

நைம்

விொரிக்க பவண்டி இருக்கு...” கார்த்ெிக் பகட்கவும், கண்ணம்மா அஜலயப் பார்க்க, “நானா...

நான்

எங்கடா

பபான்

பபெிபனன்...”

லவத்துக் தகாண்டு பகட்ட அஜயும் அவல

அப்பாவியாக

முகத்லெ

ப் பார்த்து புன்னலகத்துக்

தகாண்டிருந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 155

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ தெய்யறது தராம்ப ஓவர் தொல்ைிட்படன்... அப்பபா பநத்து கனவுை வந்ெது

கண்ணம்மாவா?”

அெற்கும்

அஜயிடம்

தமல்ைிய

இருந்து

குரைில்

புன்னலகபய

கார்த்ெிக்

பெிைாக

பகட்கவும்,

வர,

ெலையில்

அடித்துக் தகாண்டவன், “தபரிய புன்னலக மன்னன்னு நிலனப்பு... படய் கமல் ரெிகா... நீ இப்படி எதுக்கு எடுத்ொலும் ெிரிச்பெ தகால்ைாெ... நான் என் பவலைய பார்க்கப் பபாபறன்...” ெனது இடத்ெிற்குச் தெல்ை, “அது ொன் நான் அப்பபாபவ தொன்பனன்...” கார்த்ெிக்லக எட்டாெ குரைில் அஜய்

தொல்ைவும்,

கைாய்க்கும் அெிெயமாக

அவனது

ென்லமலயயும் அஜலய

பார்க்க,

இந்ெத்

பொழலமயும்,

முென்முெைில் அவபனா,

பார்த்ெ

முகத்ெில்

ஜாைியாக கண்ணம்மா,

அத்ெலன

பநரம்

இருந்ெ புன்னலக மலறய, ெனது பவலைலயத் தொடங்கி இருந்ொன். “அஜய்க்கு மனெினில்

இவ்வ

வு

வண்டாக

பகைி

தெய்து

குலடந்ெ

ெிரிக்கக்

பகள்விலய

கூடத்

தெரியுமா?”

அவனிடம்

பகட்டு

விடைாமா? என்று கண்ணம்மா பயாெித்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “கண்ணம்மா.... இங்க வா...” என்று அஜய் அலழத்ொன். “என்ன அஜய்..?” ென்னிடமும் ஏபொ வம்பு வ

ர்க்கப் பபாகிறான் என்று

ஆவைாக அவள் காத்ெிருக்க, அவபனா, “உனக்கு

தமயில்

ஒண்ணு

பண்ணி

இருக்பகன்

பாரு...

உனக்கு

ப்பராபபஷன் பீரியட் முடிஞ்சு பபாச்சு... தஹச். ஆர். தமயில் பண்ணி இருக்காங்க...” என்றவன், அவளுக்கு வாழ்த்துச் தொல்ை, ெனது பவலை நிரந்ெரம் ஆன ெந்பொெம் ஒருபுறம் இருந்ொலும்... அஜயுடன் வம்பு பபெ முடியவில்லைபய என்ற எண்ணம் எழுந்ெவுடன், அவளுக்கு வருத்ெமாக இருந்ெது. “பெங்க்ஸ் அஜய்...” என்றவள், பவலைலயத் தொடங்க, பநரம் கடக்கத் தொடங்கியது...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 156

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெிடீதரன்று,

“அஜய்...

தகாஞ்ெம்

இங்க

வாங்கப

ன்...”

கண்ணம்மா

அலழக்கவும், அஜய் முலறத்துக் தகாண்பட அவள் அருகில் வர, சுவாெி அஜலயப் பார்த்து ெிரிப்லப அடக்க முடியாமல், ெிரும்பிக் தகாண்டாள். “கண்ணம்மா

நிலறய

பவலை

இருக்கு...

வில

யாடாம

என்னன்னு

தொல்லு...” அஜய் தகாஞ்ெம் ெீரியாொகக் பகட்கவும், “ஒரு

அஞ்சு

நிமிஷம்...

விண்படா

ஷாப்பிங்

பண்ணைாம்ன்னு

தொன்பனன் இல்ை...” கண்ணம்மா அவலன அலழக்கவும், அஜய் ஒரு மாெிரி அவல

ப் பார்த்துக் தகாண்பட அவள் அருகில் தென்றான்.

“கண்ணம்மா... என் தபாறுலமயா தராம்ப பொெிக்கிற... இப்பபா எதுக்கு ஆபீஸ் பநரத்துை விண்டா ஷாப்பிங்க்கு கூப்பிடற... என்னாை எங்கயும் தவ

ிய வர முடியாது...” கண்டிப்புடன் தொல்ைவும், கண்ணம்மா ஒரு

மாெிரி ெிரித்ொள். “நாம எங்கயும் தவ

ிய பபாகப் பபாறது இல்ை... இங்கப் பாருங்க... இது

விண்படா...

இதுை

ஷாப்பிங்

ஷாப்பிங்...”

கண்ணம்மாவின்

பண்ணினா... பெிலைக்

அது

பகட்ட

ொன்

விண்படா

அஜய்,

பல்லைக்

கடித்ொன். “நல்ை ஆராய்ச்ெி தெய்ெிருக்க.... இப்பபா என்லன எதுக்கு கூப்பிட்ட...” “நால

க்கு

ஈதவனிங்

என்ன

டிரஸ்

பபாடறதுன்னு

ஒபர

குழப்பமா

இருக்கு... இதுை எது ஓபகன்னு தொல்லுங்க... அதுக்குத் ெகுந்ெது நான் தெட்

நலக

வாங்கணும்...”

அவள்

பகட்கவும்,

அஜய்

அவல

முலறத்ொன். “என்லனப்

பார்த்து

முலறக்கிற

பநரத்துக்கு

நீங்க

இலெப்

பார்த்து

தொல்ைைாம் இல்ை... நான் தகாஞ்ெமாவது பார்க்கற மாெிரி இருக்கணும் இல்ை...” அவ எண்தணய்லய

து வார்த்லெகள் ஒவ்தவான்றும் அவனது பகாபத்ெில் ஊற்ற,

அவல

அலறந்துவிடும்

பவகம்

அஜய்க்கு

எழுந்ெது...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 157

தென்றல் பண்பலை 102.3 அந்ெ பகாபத்லெக் கண்டு ெனக்குள் ெிலகத்ெவன், “Mr. அஜய்.. இந்ெ அலறயற பவலை எல்ைாம் பவண்டாம்... ஏற்கனபவ அதுனாை வந்ெ தகட்ட

பபர்

எல்ைாம்

பபாதும்...

உங்க

பகாபத்லெக்

கண்ட்பரால்

பண்ணுங்க...” மனெின் எச்ெரிக்லக மணியில், பாக்தகட்டிற்குள் லககல நுலழத்துக் தகாண்டு, ெிலரலய தவறித்ொன். “தபாண்ணுங்க டிரஸ் பத்ெி எனக்கு என்ன தெரியும்? பக்கத்துை சுவாெி இருக்கா... அவங்ககிட்ட பகட்டுக்பகா...” அங்கிருந்து நகர முற்பட, “நான் ஒரு பத்து தெைக்ட் பண்ணி வச்ெிருந்பென்.... அதுை இருந்து இந்ெ நாலு தெைக்ட் பண்ணி இருக்கு... இதுை எனக்கு ஒண்ணு தொல்லுங்க ப்

ீஸ்...” கண்கல

சுருக்கி அவள் தகஞ்ெவும், அந்ெ நான்கின் மீ தும்

அவன் பார்லவ ெிரும்ப, ‘நடத்து’ என்பது பபாை சுவாெி லெலக தெய்ய, கண்ணம்மா அஜயின் முகத்லெப் பார்த்ொள். “அந்ெ கிரீன் கைர் உனக்கு நல்ைா இருக்கும்...” என்றவன், ெிறிது தூரம் நகர்ந்து, மீ ண்டும் அவள் அருகில் வந்து, “இனிபமைாவது தகாஞ்ெம் பவலையப் பாரு... புரியுொ... என்கிட்பட இந்ெ வில

யாட்லட எல்ைாம் வச்சுக்காபெ... என்ன நடக்கும்ன்னு எனக்பகத்

தெரியாது...

ஆபீஸ்

இதுன்னு

ஏொவது

தொலைச்சு...”

பநரத்துை

விண்படா

தெய்துட்டு

உறுமிவிட்டு

ஷாப்பிங்

இருந்ெ...

தென்றவலனப்

பண்றது...

அது

தொலைச்ெிருபவன்

பார்த்ெ

கண்ணம்மாவின்

கண்கள் கைங்க, சுவாெி அவள் லகலய அழுத்ெினாள். “அவனும் உன்லனத் ெிட்டக் கூடாதுன்னு ொன் கண்ட்பரால் பண்றான் கண்ணம்மா... முகத்துை

நீ

வந்ெ

விண்படா

ஷாப்பிங்ன்னு

பகாபத்லெயும்

தொல்லும்

பார்த்பென்...

அலெ

பபாது,

அவன்

அடக்க,

அவன்

பபன்ட் பாக்தகட்ை லக விட்டுக்கிட்டலெயும் பார்த்பென்... அவன் முகம் என்னம்மா

ெிவந்ெது

தெரியுமா?”

சுவாெி

அஜயின்

நிலைலயச்

தொல்ைவும், கண்ணம்மா உெடு பிதுக்கினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 158

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உன்லன ெிட்டக் கூடாதுன்னு அவனும் பார்க்கறான்... அதுபவ நல்ை முன்பனற்றம் ொபன... ஒபர நாளுை எதுவும் நடக்காது கண்ணம்மா..” அவ

து பெறுெல் தமாழி ஓர

வு அவல

ெமாொனம் தெய்யவும், அஜய்

பெர்வு தெய்ெலெ எக்ஸ்ப்தரஸ் ஆர்டர் தெய்துவிட்டு, ெனது பணிலயத் தொடங்கினாள். மெிய இலடபவல

யும் வந்ெது... சுவாெியும் கண்ணம்மாவும் அவெர

அவெரமாக உண்டுவிட்டு எங்பகா தெல்ை, அஜய் தபரிதும் ஏமாற்றமாக உணர்ந்ொன். “ச்பெ.. காலையிை அவ நல்ைா ொபன பபெினா... நான் ொன் ெிட்டி எல்ைாத்லெயும்

தகடுத்துட்படன்...”

தகாண்டிருந்ெவன்,

அெிகம்

இருந்ெ

ெனக்குள்

உணலவ

உண்ண

புைம்பிக் முடியாமல்

ெிணறிக் தகாண்டிருந்ொன். அவலனப் பார்த்ெ கார்த்ெிக்கிற்கு ெிரிப்பு தபாங்க, “தகாடு... எனக்கு தராம்ப பெிக்குது...” என்று வாங்கிக் தகாள்

, அவனிடம் நீட்டினான்.

“ொப்பாடுை ஒவ்தவாரு பருக்லகக்கும் யாருக்கு பபாய் பெரணும்னு அது முல

விடும்

பபாபெ

ஆண்டவன்

எழுெி

இருப்பானாம்...”

அலெ

உண்டுக்தகாண்பட கார்த்ெிக் தொல்ைவும், ெிலகப்புடன் பார்த்ெ அஜய், “பநத்து அவ எடுத்ெொை எனக்கு பபாொம பபாச்சு... அெனாை அம்மாவ லவக்கச்

தொன்பனன்...

அம்மா

வச்ெிருப்பாங்கன்னு எெிர்ப்பார்க்கை...” வி

ொப்பாலடயும்

பெர்த்து

க்கம் தொன்னவன், கார்த்ெிக்

உண்டு முடித்ெதும், ெனது ெீட்டிற்குச் தென்றான். ஒருமணி பநரம் கடந்து, கண்ணம்மாவும் சுவாெியும் வந்ெ தபாழுது, கண்ணம்மாவின் முகம் பமலும் தபாைிவாக இருப்பலெ பார்த்ெ அஜய்க்கு ொன் பகாபம் தபாங்கியது.. “இவ

என்லன

தவறுப்பபத்ெபவ

தகாண்டவன், அவ

தெய்யறா

ா?”

என்று

நிலனத்துக்

ிடம் கவனம் தெல்ைாமல் இருக்க, மிகவும் பபாராடிக்

தகாண்டிருந்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 159

தென்றல் பண்பலை 102.3 பவலை முடிந்து, அலனவரும் வட்டிற்கு ீ கி கண்ணம்மா... முடிஞ்ெது..”

“அஜய்... என்று

நான்

தொல்ைவும்,

கி

ம்பவும், அவனிடம் வந்ெ

ம்பபறன்... அவ

து

என்பனாட

முகத்லெப்

பவலை

பார்க்காமல்,

அவனும் ெலையலெத்ொன். “ஏன் வாலயத் ெிறந்து ெரின்னு தொன்னா என்னவாம்...” என்று அவனுக்கு பகட்கும்படியாகபவ முணுமுணுத்ெவள், “லீவ்க்கு அப்ல

தெய்துட்படன்.. நீங்க இன்னும் அப்ரூவ் தெய்யை...”

“ஹ்ம்ம்... தெய்துடபறன்..” என்றவன், அலெ தெய்து முடிக்கவும், “நீங்க கி

ம்பலையா?” அவ

து அடுத்ெ பகள்விக்கு...

“தகாஞ்ெம் பவலை இருக்கு... பபாக தகாஞ்ெம் பநரம் ஆகும்.. நீ கி

ம்பு...

இன்னும் தொச்ெம் மிச்ெம் ஷாப்பிங் இருக்குபம...” ஒருமாெிரிக் குரைில் அவன் தொல்ை, ‘ஹ..ய்...’ என்று அவள் வாய் பி

ந்ொள்.

“என்ன?” எரிச்ெைாக அவன் பகட்கவும், “இல்ை...

எப்படி

நான்

ஷாப்பிங்

ொன்

பபாகப்

பபாபறன்னு

ெரியா

தொல்றீங்க... பபாயிட்டு ொன் பபாகணும்..” உற்ொகமாக தொன்னவல ஒரு மார்க்கமாக பார்த்ெவன், “ெரி... கி

ம்பு..” என்று பபச்லெ முடித்துக் தகாண்டான்.

“என்னாச்சு சுணங்க, அவல

இவருக்கு... எண்ணிக்

ஏன்

தகாண்பட

முகத்லெ

வந்ெ

ெிருப்பராரு...”

கண்ணம்மாவின்

மனம்

வண்டியும்

ச் பொெித்து.

பைமுலற முயன்றும், அவ விட்டு

இப்படி

தென்றவர்கள்,

து வண்டி இயங்காமல் பபாக, அலுவைகம்

இரண்தடாருவர்

வண்டிலய

கி

ப்ப

முயை,

எெற்கும் அஞ்ொமல், வண்டி அலெயாமல் இருந்ெது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 160

தென்றல் பண்பலை 102.3 பவறு

வழியில்ைாமல்,

அஜலயத்

பெடிச்

தென்றவள்,

அப்தபாழுதும்

பைாபகஷுடன் ஏபொ ெிரித்துப் பபெிக் தகாண்டு, அமர்ந்ெிருந்ெவலனப் பார்த்து பகாபம் வர, “அங்க நான் வண்டி ஸ்டார்ட் ஆகாம கஷ்டப்பட்டுக்கிட்டு இருக்பகன்.. நீங்க இங்க உட்கார்ந்து அரட்லட அடிச்ெிட்டு இருக்கீ ங்க... வந்து என்லன வட்டுக்கு ீ கூட்டிட்டு பபாங்க..” அவனிடம் லெரியமாக அலெச் தொல்ை, ஒத்ெிலகப் பார்த்துக் தகாண்பட தென்றாள். அவல

ப் பார்த்ெதும், “பஹ கண்ணம்மா... என்ன நீ ெிரும்ப வந்துட்ட...

ஏொவது

மறந்து

பபாயிட்டயா?”

பயாபகஷ்

பகட்கவும்,

அவல

த்

ெிரும்பிப் பார்த்ெ அஜய் பகள்வியாக புருவம் உயர்த்ெ, “வண்டி ரிப்பபர் பபாை... ஸ்டார்ட் ஆகபவ இல்ை... இவ்வ

வு பநரம்

அதுகூட பபாராடிட்டு ொன் வந்பென்” பாவமாகச் தொன்னவல

ப் பார்த்ெ

அஜயின் மனம் இ “நான்

பவணா

கியது.

பகப்க்கு

கால்

தொல்ைவா?” பயாபகஷ் அவ

பண்ணவா?

இல்ை

ஆபீஸ்

பகப்க்கு

து உெவிக்கு வர,

“இல்ை பயாபகஷ்... நானும் வட்டுக்கு ீ கி

ம்பிட்படன்.. பபாற வழியிை

பஸ்ஸ்டாப்ை விட்டு பபாபறன்...” என்ற அஜய், ெனது ெிஸ்ட்டத்லெ அமர்த்ெிவிட்டு, கி “வண்டி

ம்பினான்.

இங்பகபய

இருக்கட்டும்...

காலையிை

எனக்குத்

தெரிஞ்ெ

தமக்கானிக்கிட்ட தொல்பறன்...” என்றவன், ெனது வண்டிலயக் கி “வண்டியிை

ஏறு...

தகாண்டு

விடபறன்...”

முெல்முலற

அவனுடன்

ெருணங்கல

பெிக்கத் தொடங்கினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

பயணம்...

102.3by

என்று

மனெினில்

ர ம் யா

வாய்த்

ப்பி,

ெிறக்கவும்,

அவனுடன்

கழிக்கும்

pg. 161

தென்றல் பண்பலை 102.3

ஒைிபரப்பு – 16 உன் வோர்த்லெகள் ெரோெ இெத்லெ உன் அருகோலமத் ெர... நோபேோ உன்ேில் மேலெத் தெோலைப்பவளோய்....

அலுவைகெில் இருந்து தநடுஞ்ொலையில் வண்டிலயத் ெிருப்பியவன், “வடு ீ எந்ெ ஏரியான்னு தொல்லு...” என்று பகட்கவும், கண்ணம்மாவிற்கு ஏமாற்றபம நிரம்பி வழிந்ெது. ென்ன

வு

இல்ைாவிடினும்,

இருந்ெிருந்ொல்,

அவன்

லவத்ெிருப்பான்

அல்ைவா?

ெிறிெ

பவனும்

ென்னுலடய என்ன

ென்

பமல்

விருப்பம்

முகவரிலய

முயன்றும்

தெரிந்து

மனெினில்

எழுந்ெ

ஏமாற்றத்லெ மலறக்க முடியாமல், “ஏன் உங்களுக்குத் தெரியாொ?” என்று பகட்டும் லவத்ொள். “நீ எங்க இருக்க ஏது இருக்கன்னு பார்த்துட்டு இருக்கறது ொன் என் பவலைன்னு இருந்ெ தவ

நிலனச்ெிபயா?”

எரிச்ெலை

குலறக்க

என்ன

முயன்றும்

முடியாமல்

அஜய்க்கும்

பபாக,

அலெ

குரைில்

அப்படிபய

ியிட்டான்.

“இல்ை ொன்...” தமல்ை முணுமுணுத்ெவள், “என்பனாட ப்பராஃலபல்ை பார்த்ெிருப்பீங்கன்னு நிலனச்பென்...” என்று தொல்ைவும், அஜய் ெிறிது பநரம் அலமெியாக வந்ொன். “அஜய்...

எனக்கு

பண்ணிட்டா...

கலடக்குப்

நான்

பபாயிடுபவன்...”

பார்த்து

அவர்கள்

பபாகணும்... வாங்கிட்டு இலடயில்

என்லன

ஆட்படா

அங்க

பிடிச்சு

நிைவிய

டிராப்

வட்டுக்கு ீ

தமௌனத்லெ

கலைந்ெவள், தமல்ை அவனிடம் பகட்டாள். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 162

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எந்ெ கலடன்னு தொல்லு... நானும் கூட வபரன்...” அஜயின் வாயில் இருந்து வந்ெ வார்த்லெகல

நம்ப முடியாமல், கண்ணம்மா ெிலகத்துப்

பபாயிருக்க, “என்ன நான் வரபவண்டாம்னா தொல்லு... எனக்கு ஒண்ணும் பிரச்ெலன இல்ை...”

விட்படற்றியாக

அவன்

தொல்ைவும்,

அலெ

ஏற்க

மறுக்க

கண்ணம்மாவிற்கு லபத்ெியமா என்ன? “வாங்கப

ன்..

நான்

என்ன

வரபவண்டாம்ன்னா

தொன்பனன்...”

அவனுடன் ஷாப்பிங் தெய்வலெ கற்பலன தெய்து மகிழ்ந்து தகாண்பட தமல்ைக்

பகட்டவள்,

ஒரு

ெிக்னைில்,

அவன்

ெிடீதரன்று

பிபரக்

பபாடவும், ெடுமாறி அவன் மீ து ொய, “முன்னப்

பின்ன

லபக்ை

பபானபெ

இல்லையா?

நல்ைா

உட்கார்ந்து

பிடிச்ெிக்பகா... கீ ழ விழுந்து வச்பென்னா அதுக்கு பவற உங்க அப்பா என் பமை பழி பபாட்டு தஜயிலுக்கு அனுப்பவா?” அஜய் எரிந்து விழவும், கண்ணம்மாவின் மனெில் சுருக்தகன்று லெத்ொலும், லபக்கில் சுற்றி முற்றி பெடினாள். “என்ன ஆடிக்கிட்டு இருக்க..?” “இல்ை..

எங்க

கண்ணம்மா கண்கல “என் பொ

பிடிக்கறது...

பகட்கவும்,

பிடிக்க

அவல

த்

இங்க

எதுவுபம

ெிரும்பிப்

இல்லைபய...”

பார்த்ெவன்,

அவ

து

ெந்ெிக்காமல், ப் பிடிச்ெிக்பகா...” பட்தடன்று தொல்ைிவிட்டு ெிரும்பியவன்,

ெிக்னல் பச்லெக்கு மாறவும், வண்டிலய தெலுத்ெத் துவங்கினான். “ெிக்னல்ை மட்டும் பச்லெ விழைடா என் அஜ்ஜூ.... எனக்கும் விழுந்ொ மாெிரி ொன் பொணுது..” மனம் குதூகைிக்க, அவனுலடய பொல

ப்

பற்றிக்தகாண்டு ெந்பொஷத்துடன் பயணம் தெய்ொள். “இப்பபா

வர

வாங்கிடைாம்...”

தெ ன் ற ல்

கட்ை

ெிரும்புங்க...

கண்ணம்மா

ப ண் ப லை

வழி

102.3by

அங்க

இருக்கற

தொல்ைவும்,

ர ம் யா

அந்ெ

கலடயிை வழியில்

pg. 163

தென்றல் பண்பலை 102.3 வண்டிலயத் ெிருப்பியவன், அவள் தொன்ன கலடயின் முன்பு வண்டிலய நிறுத்ெினான். “நீங்க உள்

வருவங்க ீ

ா?” கண்ணம்மா ெந்பெகமாகக் பகட்கவும்,

“ஹ்ம்ம்.. வபரன்... இங்க என்ன தெய்யப் பபாபறன்.. அப்படிபய என் ெங்லகக்கும்

பார்க்கைாம்...”

தொல்ைிக்

தகாண்பட

அவளுடன்

நடந்ெவலன கண்ணம்மா பார்த்துக் தகாண்பட வந்ொள். “என்ன பார்க்கற?” “இல்ை... நீங்க அவங்களுக்கு அடிக்கடி இப்படி வாங்கித் ெருவங்க ீ ெந்பெகமாக பகட்டவல

ா?”

த் ெிரும்பிப் பார்த்ெவன்,

“இல்ை... இப்பபா நான் வாங்கிட்டு பபானா... என்லன ஏற இறங்க பார்த்து பகைி பண்ணிபய ஒரு வழி ஆக்கிடுவா... அவ அலமெியா இருந்ொலும் அத்ொன் என்லன ஒரு வழி பண்ணிடுவார்...” முகத்ெில் ெிறு புன்னலக இலழபயாடச் தொன்னவலனப் பார்த்ெ கண்ணம்மாவிற்கும் முகத்ெில் புன்னலக அரும்பியது. “என்ன ெிரிப்பு?” அவ

து ெிரிப்லபப் பார்த்து பகட்டவன்,

“ஒண்ணும் இல்ை.. ஒரு ஸ்ட்ரிக்ட் ஆபீெர அவங்க வட்ை ீ எல்ைாரும்

பகைி தெய்ொ அந்ெக் காட்ெி எப்படி இருக்கும்ன்னு கற்பலன பண்ணிப்

பார்த்பென்... ெிரிப்பு வந்ெிருச்சு...” கண்ணம்மா தொல்ைவும், இப்படியும் அப்படியும் ெலைலய உருட்டியவன்

“வர வர எல்ைாருக்குபம நான் பகைிப் தபாரு எல்ைாம்

என்

பநரம்...

அந்ெ

கைாய்க்கிற... நடத்துங்க... எவ்வ

ைிஸ்ட்ை

ா ஆகிட்டு இருக்பகன்...

நீயும்

இப்பபா

என்லன

வு நாள்ன்னு நானும் பார்க்கபறன்...”

என்றவன், ஒரு ெிறு ெிரிப்பு ெிரித்துக் தகாண்டான். “என்னாச்சு?” மீ ண்டும் கண்ணம்மா பகட்க, “இது

பபாை

ஏொவது

வாங்கிக்

தகாடுத்ொ...

அனு

தராம்ப

ெந்பொஷப்படுவா... அவ முகம் எப்படி இருக்கும்ன்னு நிலனச்பென் ெிரிப்பு தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 164

தென்றல் பண்பலை 102.3 வந்துச்சு... பபான வாரம் ெர்ப்லரஸா அம்மா துபாய்ை இருந்து வந்ெ பபாது,

ஏபொ

பபெிட்டு

இருந்பொம்..

அப்பபா

யாருபம

ென்பனாட

பக்கத்துை இல்லைங்கறது பபாை அவ தராம்ப ஃபீல் பண்ணி தொன்னா... எனக்பக கஷ்டமா பபாச்சு... அெனாை ொன் நான் அங்க ெங்கிபனன்” அவ

ிடம் பகிர பவண்டிய விஷயங்க

ில் இது

விடு பட்டு விட்டது

என்பலெப் பபாை அவன் தொல்ைிக் தகாண்பட வர, கண்ணம்மாவின் மனது, அவனிடம் பகட்க பவண்டி நிலறய பகள்விகல “ஹுக்கும்...

இப்பபா

நான்

இதுை

எந்ெ

பகள்வி

அடுக்கியது...

பகட்டாலும்

முருங்லக மரம் ஏறுவது உறுெி... பபொம வாய மூடு...” அவ

அஜய்

து மனம்

தொல்ைவும், வாலய இறுக மூடிக் தகாண்டாள். முெல் ெ

த்ெில் இருந்ெ அந்ெ கலடக்குச் தென்று, “கிரீன் டிரஸ்க்கு

மாட்ெிங் தெட் காட்டுங்க...” என்று கலடக்காரரிடம் தொன்னவள், “நீங்க என்ன கைர் டிரஸூக்கு பார்க்கறீங்க அஜய்...” அவள் பகட்கவும், ெிை வினாடிகள் பயாெித்ெவன், “அவ

ஏபொ

பட்டுப்

புடலவ

எடுத்ொ...

இரு

அவகிட்டபய

பகட்டு

தொல்பறன்...” என்றவன், அனுவிற்கு பபான் தெய்து பகட்க, அந்ெப் பக்கம் அனுவின்

நிலை என்னவாக

இருந்ெிருக்கும்

என்று

தொல்ைத் ொன்

பவண்டுபமா? “அஜய்... நிஜமா ொன் பகட்கறியா? என் கூட வான்னு தொன்னா கூட, அங்க எல்ைாம் ஒபர தபாண்ணுங்க

ா இருப்பாங்கன்னு தொல்லுவ...

இப்பபா உனக்கு என்னாச்சு?” அனுபமா பகட்கவும், அஜய்க்பக ென்லன நிலனத்து தவட்கமாகிப் பபானது. “அனு கூப்பிட்டு பபாகாெவன் இப்பபா எதுக்கு இவ கூட வந்ெிருக்பகன்.. எனக்கு என்ன ஆச்சு?” அவன் மனம் பகள்வி பகட்க, அவனது கண்கப

ா

ெீவிரமாக டிலெலனப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெ கண்ணம்மாவின் பமல் படிந்ெது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 165

தென்றல் பண்பலை 102.3 ‘அஜய்... லைன்ை இருக்கியா?’ அனுபமாவின் குரல் பகட்கவும், ெலைலய உலுக்கி ென்லன ெமா

ித்துக் தகாண்டவன்,

“எனக்கு என்ன ஆனா என்னம்மா... சும்மா ஒரு பிதரண்ட் கூட இங்க ஒரு கலடக்கு

வந்பென்...

இருந்ெது...

அந்ெ

கலடக்கு

பக்கத்துை

இந்ெ

மாெிரி

ஷாப்

ெரி.. நம்ம ஆலெ ெங்லகக்கு இது வலர ஒண்ணு

கூட

வாங்கிக் தகாடுத்ெது இல்லைபய... ஏொவது வாங்குபவாம்ன்னு பார்த்ொ.. நீ என்லனபய பகள்வி பகட்கற... இதுக்குத் ொன் பழக்கம் இல்ைாெ பழக்கம் எல்ைாம் பழகக் கூடாதுன்னு தொல்றது...” பபாைியாக ெைித்துக் தகாண்டவலன, “லஹபயா

இல்ை...

ெிடீர்ன்னு

இப்படி

தெய்ொ...

குழம்பாம

என்ன

தெய்யறது அண்ணா... அது ொன் அண்ணா... பவற என்னடா அண்ணா? ெரி நான் தரண்டு புடலவ எடுத்பென்

இல்ை... ஒண்ணு நீ

தெைக்ட்

பண்ணின பச்லெப் புடலவ.. இன்தனான்னு.. விஜய் தெைக்ட் பண்ணின ஒரு மாெிரி ஊொ கைர்...” அனுபமா தொல்வலெக் பகட்ட அஜய்க்கு ெலை சுற்றியது. “எனக்கு

ஒண்ணுபம

புரியை...

பபொம

புடலவய

பபாட்படா

எடுத்து

வாட்ஸ் ஆப்ை அனுப்பபன்... அது ொன் ஈெி...” அஜய் தொல்ைவும், “நான் இங்க உன் வட்டுக்கு ீ வந்ெிருக்பகன் அஜய்... புடலவ அங்க இல்ை இருக்கு...”

அனுபமா

பொகமாகச்

தொல்ை,

அஜய்க்கு

ெிரிப்புத்

ொன்

வந்ெது. “ஸ்ரீ குட்டி வந்து இருக்கானா... அப்பபா இன்லனக்கு எனக்கு ஜாைி ொன்...” என்றவன், “ெரி... என்

பீபராை அது பபாை கைர் ஷர்ட் இருக்கான்னு

பார்த்துச்

தொல்லு... இல்ை விடு... இன்தனாரு நாள் உன்லன நான் இங்க கூட்டிட்டு வபரன்...

இங்க

ெமாொனமாக

நல்ைா அஜய்

இருக்கு

தெட்

தொல்ைவும்,

நலக

எல்ைாம்..”

அனுபமாவிற்கு

என்று

ெந்பொெம்

தபாங்கியது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 166

தென்றல் பண்பலை 102.3 அபெ

ெந்பொஷத்பொடு

இருந்ெ

ஷர்ட்டுகல

அவள்

அஜயின்

ஆராயத்

பீபராலவத்

தொடங்க,

அவ

து

ெிறந்து,

அெில்

ெந்பொஷத்லெக்

கண்ட அஜயும் ெிரிப்புடன் ெிரும்ப, அவனுக்கு பின்புறம் கண்ணம்மா நின்றிருந்ொள். அவளும் அஜலயப் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்டிருக்க, “எல்ைாம் உன்னாை வந்ெது.. பச்லெ ஒண்ணாம்... ஏபொ ஊொ கைர் ஒண்ணாம்... தொல்றா... அதுவும் ஒரு மாெிரி ஊொவாம்... நான் எங்க பபாய் அந்ெ கைர் எல்ைாம் பெடுபவன்...” ெந்பொஷ ெைிப்புடன் தொன்னவலனப் பார்த்து கண்ணம்மா அபயம் அ

ிப்பது பபால் நின்றாள்.

“என்ன?” அஜய் புருவத்லெ உயர்த்ெ, “யாம் இருக்க பயபமன்... நான் தெைக்ட் பண்ணித் ெபரன்... தகாடுத்துப் பாருங்க... பிடிச்சு இருந்ொ ஓபக... இல்ைன்னாலும் ப்ராப் நால

க்கு

அவங்கல

ெனிக்கிழலம

வந்து

யும்

கூட்டிட்டு

மாத்ெிக்கைாம்...

வந்து நானும்

ம் இல்ை..

வாங்கைாம்... கூட

வபரன்..

ொரி... இந்ெ

கலடக்காரங்க எனக்கு தெரிஞ்ெவங்க ொன்...” என்றவள், “இந்ெ தரண்டுை எது நல்ைா இருக்கு?” என்று அவனிடம், ொன் எடுத்ெ இரண்லடக் காட்டினாள். இரண்லடயும் பார்த்ெவன், “தரண்டுபம நல்ைா இருக்கு... உனக்கு எது பிடிச்ெிருக்பகா

எடுத்துக்பகா...”

தொல்ைி

விட்டு,

கலடலய

சுற்றி

பார்லவலய ஓட்டத் தொடங்கினான். “இலெ

நான்

எடுத்துக்கபறன்...

இது தராம்ப

அழகா இருக்கு...

உங்க

ெங்லகக்கு தகாடுங்க...” கண்ணம்மா இயல்பாகச் தொல்ைவும், அஜய் கண்ணிலமக்காமல் அவல

பய பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன்.

அவனது பார்லவலய ெிறிது பநரம் ெந்ெித்ெவள், ெலைலய குனிந்து தகாள்

, “ெரி... எடு... பநரம் ஆகுது...” என்ற அஜய், பவடிக்லகப் பார்க்கத்

தொடங்கினான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 167

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எப்பபா ொொரணமா இருக்கார்... எப்பபா பகாபம் வருதுன்பன தெரியை... தராம்ப

கஷ்டம்...”

நலகலயயும்,

ெனக்குள்

கண்க

புைம்பிக்

ாபைபய

தகாண்டவள்,

அவனுலடய

மீ ெம்

இருந்ெ

விருப்பத்லெக்

பகட்டு

வாங்கி பில்ைிற்கு அனுப்பினாள். அவள் பணத்லெ எடுக்க ெனது லபலயத் ெிறக்க, “இரு நாபன பில் பப பண்பறன்...”

என்றவன்,

ெனது

பர்ெில்

இருந்து,

கார்லட

எடுத்து

நீட்டினான். “எதுக்கு அஜய்.. இதெல்ைாம் பபாய்....” ‘அெனாை என்ன? உனக்கு வாங்கித் ெராம

யாருக்கு

வாங்கித்

ெரப்

பபாபறன்...’

என்று

அவன்

தொல்ை

பவண்டும் என்ற எெிர்ப்பார்ப்புடன், கண்ணம்மா ெயக்கத்துடன் இழுக்க, “அெனாை என்ன கண்ணம்மா... நீ எனக்கு பர்த்பட கிஃப்ட் தகாடுத்ெிபய... அப்பபா

நான்

ஏொவது

தொன்பனனா

என்ன?”

அவன்

தொல்ைவும்,

கப்தபன்று அவள் வாலய மூடிக் தகாண்டாள். மீ ண்டும்

அஜயிடம்

தமல்ை

இறுக்கம்

சூழத்

தொடங்கி

இருந்ெது...

மனெில் ஏபெபொ எண்ணங்கள் பமாெ, அலமெியாக நடந்ெவலன, பவறு எதுவும் பபொமல், பபெி வாங்கிக் கட்டிக் தகாள்

வும் விரும்பாமல்,

கண்ணம்மாவும் உடன் நடந்ொள். அந்ெ கலடயில் இருந்து, காம்ப்த

க்ஸ்க

ின் படிக்கட்டுக

ில் அவர்கள்

இறங்கிக் தகாண்டிருக்கும் பபாது, ெிடீதரன்று அஜய், கண்ணம்மாலவ ென் அருபக இழுத்துக் தகாண்டான். “அஜய்...” அவள் ெிலகக்க, “ச்பெ...

இந்ெ

பநரத்துலைபய

குடிச்ெிட்டு

இடிக்கபறாம்ங்கறது கூட தெரியாெ அ ெிட்டிக் தகாண்பட, அஜய் அவல

வரானுங்க...

யார்

பமை

வுக்கு குடிக்க பவண்டியது...”

நகர்த்ொமல், ென் அருபகபய லகப்

பிடித்து அலழத்துக் தகாண்டு, கீ ழ் ெ

ம் வரும் பநரம் மலழ நன்றாக

பிடித்துக் தகாண்டது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 168

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நல்ை மலழ பவற...” ெைித்துக் தகாண்டவன், “வட்டுக்கு ீ பபான் பண்ணி மலழக்கு ஒதுங்கி இருக்பகன்னு தொல்ைிடு... கவலை படப் பபாறாங்க... ஏற்கனபவ வண்டி ஸ்டார்ட் ஆகலைன்னு பைட்... இப்பபா இது பவற...” அவன் தொன்னதும், கவனமாக அவனிடம் இருந்ெ

ெனது

லகலய

பிரித்துக்

தகாள்

ாமல்,

அப்படிபய

பபாலன

எடுத்து, ெனது அன்லனக்கு தொல்ைிவிட்டு, பபாலன லவத்ொள். இன்னமும் அஜய் மலழலய பவடிக்லகப் பார்க்க, “இங்க பக்கத்துை நான் இருக்பகன்... அலெ விட்டுட்டு மலழய பவடிக்லகப் பார்க்கறலெப் பாரு... தராம்ப

கஷ்டம்டா

ொமி”

கண்ணம்மா

நிலனத்துக்

தகாண்டிருக்கும்

பபாபெ, “குடிக்கிறவங்க

பத்ெி நீ என்ன நிலனக்கிற கண்ணம்மா?” அஜயின்

பகள்வியில் ஏபொ உள் குத்து புலெந்ெிருப்பது நன்றாகபவ வி

ங்க,

கண்ணம்மா அலமெி காத்ொள். “உனக்கு குடிக்கிறவங்க

பிடிக்குமா?” அஜய் அடுத்ெ பகள்வி பகட்கவும்,

நிமிர்ந்துப் பார்த்ெ கண்ணம்மா... “எனக்கு பிடிக்காது...” தமல்ைிய குரைில், கண்க பார்க்க

அவள்

தொல்ைவும்,

‘ஓ...’

ஒற்லற

ில் கண்ண ீர் எட்டிப்

வார்த்லெயுடன்

அவன்

முடித்துக் தகாண்டான். அத்ெலன பநரம் இருந்ெ உற்ொகம் அலனத்தும் வடிய, தமல்ை ெனது லகலய அவனிடம் இருந்து பிரித்துக் தகாள் ரியலைஸ்

பண்ணபவ

இல்ை..”

என்று

முயை, “ஓ... ொரி... நான் அவ

ிடம்

மன்னிப்பு

பவண்டியவன், “’அஜய் என் லகலய பிடிச்சு இழுத்ொன்னு’ இலெயும் உங்க வட்ை ீ பபாய் தொல்ைி லவக்காபெ... அப்பறம் ஆ

ாளுக்கு என்லன பார்க்கும் பபாது

எல்ைாம்... லகயப் பிடிச்சு இழுத்ெியான்னு பகட்கப் பபாறாங்க....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 169

தென்றல் பண்பலை 102.3 நான்... அவன் உன் பமை இடிச்ெிடப் பபாறாபனன்னு ொன் என் பக்கம் இழுத்பென்... ெப்பா இல்ைம்மா...” நக்கைாக அஜய் தொல்ைவும், அவனது பகாபம் ஏறிக் தகாண்டிருப்பலெ உணர்ந்ெ கண்ணம்மா... அெற்கு பமல் அங்பக நின்றால் என்ன நடக்கும் என்று உணர்ந்ெவ

ாக, மலழயில்

இறங்கி நடக்க எண்ணி, காலை எடுத்து லவக்க, அஜய் அவள் லகப் பற்றித் ெடுத்ொன். “ப்

ீஸ்.. உங்க மூட் மாற ஆரம்பிச்ொச்சு.. இதுக்கும் பமை நான் இங்க

இருந்பென்னா கி

நீங்க

என்லனத்

ம்பபறன்...” ெிறு பிள்ல

ெிட்டுவங்க... ீ

பவணாம்...

நான்

ப் பபாை தகஞ்ெல் குரைில் பகட்டவல

ப்

பார்த்ெ அஜய், உெட்லட கடித்துக் தகாண்டு, ென்னுலடய பகாபத்லெ கட்டுப்படுத்ெிக் தகாண்டான். “இரு...

தகாஞ்ெம்

மலழ

குலறஞ்சு

இருக்கு...

இன்னும்

ஒரு

அஞ்சு

நிமிஷத்துை நின்னு பபாய்டும்... பபாகைாம்...” என்று எங்பகா பார்த்துக் தகாண்டு தொன்னவன், அலமெியாகபவ நின்றான். அருகில் மலழக்கு ஒதுங்கியவர் புலகக்கத் தொடங்கவும், கண்ணம்மா முகத்லெ சு “வா..

கி

ித்து இருமத் தொடங்க, அவல

ம்பைாம்...”

பகாட்லட எடுத்து அவ

என்று

ென்னுலடய

ஒரு மாெிரிப் பார்த்ெவன், லபயில்

இருந்ெ

தரயின்

ிடம் நீட்டினான்.

“இது வச்ெிக்கிட்டா இத்ெலன பநரம் நின்ன ீங்க?” இெழ் வலர பகட்க வந்ெ வார்த்லெகள், அடங்கிப் பபாக, அலமெியாக அலெ வாங்கி மாட்டிக் தகாண்டு, அவனுடன் வண்டியின் அருபக நடந்ொள். “உன்பனாட தரயின் பகாட் வண்டியிை இருக்பகா... இவ்வ

வு தூரம்

கூட்டிட்டு வந்துட்டு ஆட்படாை அனுப்ப மனசு வரை... அது ொன்...” காரணம் தொல்ைிக் தகாண்பட வண்டிலய எடுத்ெவனின் பின் அவள் ஏறிக் தகாண்டாள். “அஜய் ொரி... தராம்ப தராம்ப ொரி...” கண்ணம்மா மன்னிப்பு பவண்ட,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 170

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இனிபமைாவது தொல்றலெ

ெின்னப்

நிறுத்து...

முக்கியமா

பபாய்

பிள்

ெனமா

ஆபீஸ்ை

நான்

ஒவ்தவாருத்ெர்

எல்ைாத்லெயும்

ெிட்டறது

கிட்டயும்

வட்ை ீ

எல்ைாம்

தராம்ப

தொல்லுவியா

என்ன?”

எரிச்ெைாக தொன்னவன், “ப்

ீஸ்.. பவற எதுவும் அலெப் பத்ெி பபொபெ... வர பகாபம் எப்படி

இருக்கும்பன தெரியாது...” அபொடு பபச்லெ முடித்ெவனிடம் மீ ண்டும் அலமெி... ென்னுலடய

தெயல்கல

நிலனத்து

மனெினில்

தநாந்துக்

தகாண்டு

வந்ெவள், “அந்ெ தெரு ொன் அஜய்...” வடு ீ தநருங்கியலெ தொடர்ந்து அவள் தொல்ைவும், “ஹ்ம்ம்... நால

க்கு என்ன விபஷெம்ன்னு தொல்ைபவ இல்லைபய...”

அந்ெ தெருவின் தொடக்கத்ெில் விட்டவன், மனெினில் குறுகுறுத்துக் தகாண்டிருந்ெலெ அஜய் பகட்க, அவ

து முகத்ெில் ஒரு விெ உற்ொகம்

வந்ெது. “அது... நால எப்படி

க்கு முடியட்டுபம தொல்பறன்.. ப்

தொல்றதுன்பன

தெரியை...

எல்ைாம்

ீஸ் அஜய்... எனக்கு

நல்ைா

முடியட்டுபம...”

கண்ணம்மா தொல்ைவும், அஜய்க்கு எரிச்ெைில் உடம்பு எரிந்ெது. “உன்கிட்ட நால

பகட்படன்

என்லன

தொல்ைணும்..

தபரிய

இவ...

க்கு என்னவா இருந்ொ எனக்கு என்ன? ெீக்கிரபம எவலனயாவது

கல்யாணம் எங்கயாவது

தெய்துக்கிட்டு ஃபாரின்

கண்ணுையாவது ெள்

பாரு

பபானா

மாப்பிள்ல

படாம

நானும்

யா

பார்த்து

இருப்ப...”

நிம்மெியா தெட்டில்

இருப்பபன்.. ஆகு...

படபடதவன்று

என்

தபாரிந்துத்

ியவன், கண்ணம்மா அெிர்ந்து விழிக்கும் பபாபெ,

“வட்டுக்குப் ீ

பபா...

உங்க

அப்பா

வாெல்லைபய

உனக்காக

குலட

பிடிச்ெிட்டு நிக்கறார்... லப...” என்று அவன் லபக்லக முறுக்கிக் தகாண்டு தெல்ை,

தரயின்பகாட்டில்

இருந்து

வழிந்ெ

ெண்ண ீபராடு

அவ

து

கண்ண ீரும் கலரந்ெது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 171

தென்றல் பண்பலை 102.3 “கண்ணம்மா... ஏய் கண்ணம்மா...” கயைின் குரல் பகட்கவும், கண்ணம்மா நின்று முகத்லெத் துலடக்க, “என்னம்மா...

இப்படி

பகைியாகப் பாட, அவப “ஹ்ம்ம்...

தராம்ப

பண்றீங்கப

ம்மா..”

கயல்

அவல

ப்

பார்த்து

ா கயலை தவறித்துக் தகாண்டிருந்ொள்.

லெரியம்டி

உனக்கு...

கூட்டிட்டு வந்துட்டிபய... அங்க தவ

நம்ம

வடு ீ

வலர

மாமாவ

ிய அப்பா உனக்காக காத்துட்டு

இருக்கார்.. நீயானா ஜாைியா மாமா கூட வந்து இறங்கற?” குறும்பாக கயல் பகட்க, கண்ணம்மா ெலை குனிந்ொள். “அவர் ஒண்ணும் ஆலெயா என்லன தகாண்டு விடை... பபாகும் பபாது, கண்

காணாம

எங்கயாவது

தொலைய

தொல்ைிட்டு ொன்

பபாறார்...

அப்பபா ொன் நிம்மெியா இருப்பாராம்..” என்ன மலறக்க முயன்றும், கண்ணம்மாவின் கண்ண ீர் வழியத் தொடங்க, கயல் அவல

முலறக்கத்

தொடங்கினாள். “என்னடி? எதுக்கு முலறக்கிற?” கண்ண ீருடன் பகட்டவல

ஆயாெமாகப்

பார்த்ெ கயல், “உன்லன

எல்ைாம்

என்ன

தெய்ய..

அவலரப்

பத்ெி

வட்ை ீ

தகாடுலமக்காரன் பரஞ்சுக்கு கலெ கட்டி விட்டு இருக்க... அலெக் பகட்டு அப்பா ஒரு பக்கம், நான் ஒரு பக்கம் அவலரத் ெிட்ட பவற தெய்பொம்.. அது தெரிஞ்சும் உன்லன எக்பகபடா பகட்டு பபான்னு தொல்ைாம, வடு ீ வலர தகாண்டு வந்து விடறாபர... அவலரச் தொல்ைணும்... அவர் அப்படி ெிட்டற அ நடந்ெது

வுக்கு என்ன தெய்து வச்ெ..” கயல் பகட்கவும், காலையில்

முெல்

அலனத்லெயும்

அவள்

ஒப்பிக்க,

கயல்

அவல

பயாெலனயுடன் பார்த்ொள். “ஏபொ தகாஞ்ெம் உன் பமை ொஃப்ட் கார்னர் இருக்கும் பபாை ொன் இருக்கு கண்ணம்மா... இல்ைன்னா எதுக்கு அவர் நால தெரிஞ்ெிக்க அவ்வ

தெ ன் ற ல்

க்கு என்னன்னு

வு ஆர்வம் காட்டணும்... ெரி விடு.. பபாக பபாக

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 172

தென்றல் பண்பலை 102.3 என்ன நடக்குதுன்னு பார்ப்பபாம்...” கயல் அவல

ெமாொனம் தெய்ய,

அவர்கள் இருவலரயும் பார்த்ெ சுப்பு, அருகில் ஓடி வந்ொர். “நீ எங்கடி பபாயிட்டு வர?” கண்ணம்மா பகட்கவும், “நான் என் பிதரண்ட் வட்டுக்குப் ீ பபாயிட்டு வபரன்... காபைஜ்ை பெர்ந்து பமை படிக்கிறதுக்கு பெிைா ெர்வஸ் ீ கமிஷன்... இல்ை ஏொவது பபங்க் எக்ஸாம் எழுெைாம்ன்னு பார்க்கபறன்... பகாச்ெிங் கி

ாஸ் பெரைாம்ன்னு

இருக்பகன்... கதரஸ்ை பமை படிச்ெிக்கபறன்...” ெனது முடிலவ கயல் தொல்ைவும், கண்ணம்மா ஒரு தபருமூச்லெ தவ

ியிட்ட பநரம், சுப்பு

அவர்கள் அருகில் வந்ெிருந்ொர். “கண்ணம்மா, யார் கூட லபக்ை வர? உன் வண்டி எங்பக? நீ வர பைட் ஆகுபெ...

பபொம

வந்துடைாமான்னு

நான்

வண்டிலய

பயாெிச்ெிட்டு

எடுத்துட்டு

இருந்பென்...

இது

அந்ெ

கலடக்கு

யாபராட

தரய்ன்

பகாட்... உன்பனாடது இல்ை ொபன...” கடகடதவன்று அவர் பகள்விகல அடுக்க, கண்ணம்மா அந்ெ தரய்ன் பகாட்லட ெடவிப் பார்த்து, “பிதரண்ட்டுதுப்பா... பபானாங்க...”

அவங்க

ொன்

கண்ணம்மாவின்

இங்க பெிலைக்

வந்து

டிராப்

பண்ணிட்டு

பகட்டவரின்

பார்லவ

கூர்லமயாக, “ஏன் வட்டு ீ வாெல்லைபய தகாண்டு வந்து விட்டிருக்கைாபம... அது என்ன தெரு முலனயிை விடறது... பார்க்கறவங்க ெப்பா நிலனக்கவா?” தகாஞ்ெம்

காட்டமாகபவ அவரின்

பகள்வி விழுந்ெபொ,

கண்ணம்மா

பெில் தொல்ைத் ெிணறிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “என்லனப் பார்த்துட்டு ொனப்பா அவ வண்டியிை இருந்து இறங்கினா... நான் ொன் அவல பார்லவ

பார்த்ெ

க் கூப்பிட்படன்...” கயல் ொமா கண்ணம்மா,

பவகமாக

அலறக்குள் புகுந்து தகாள்

, அவ

பின்பனாடு வட்டின் ீ உள்ப

நுலழந்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ிக்க, அவல

வட்டிற்குள் ீ

நன்றிப்

தென்று,

ென்

ின் மனநிலை புரிந்ெ கயல் அவள்

ர ம் யா

pg. 173

தென்றல் பண்பலை 102.3 அபெ பநரம் அஜலய ஆவைாக பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெ அனுபமா, அவன் வட்டின் ீ உள்ப

நுலழயவும், “எங்க நீ வாங்கிட்டு வந்ெ தெட்லட காட்டு..”

ஆவபை வடிவாக பகட்க, “பபக்ை இருக்கு எடுத்துக்பகா...” என்று தொல்ைவும், “ஏண்டி... அவபன மலழயிை நலனஞ்சு வந்ெிருக்கான்... வந்ெ உடபன அலெக்

தகாடு

இலெக்

தகாடுன்னு

வம்பு

பண்ணற?”

அனுபமாலவ

அெட்டிக் தகாண்பட ராொ, அவனுக்கு டவலை எடுத்துக் தகாண்டு வர, அலெ வாங்கிக் தகாண்டவன், ெனது லபலய அனுபமாவின் லகயில் தகாடுத்து

விட்டு,

பவகமாக

ெனது

அலறக்குச்

தெல்ை,

ஆர்வம்

ொங்காமல், அனுபமா அவனது லபலயத் ெிறந்ொள். “என்ன அனு? என்ன பழக்கம் இது?” ராொ கண்டிக்க, அவன் வாங்கி வந்ெிருந்ெ நலக தெட்லட பிரித்ெவள், “வாவ் அம்மா... உன் லபயன் என்ன அழகா தெைக்ட் பண்ணி இருக்கான் பாரு... அதும் மூணு வாங்கி இருக்கான்...” அனு வாய் பி

க்க, ராொவின்

முகத்ெிலும் புன்னலக அரும்பியது. ெிருமணத்ெிற்கு

அவன்

‘பார்க்கைாம்’

என்ற

பெில்

தொன்னெற்கும்

இெற்கும் முடிச்சுப் பபாட்டு பார்த்ெவர், “மாப்பிள்ல என்று

தொன்னது

தொல்ைிப்

பபாை

பார்க்கும்

ெீக்கிரபம

பபாபெ,

கல்யாணம்

அவரது

மனம்

வந்ெிருபமா?” நிம்மெியாக

உணர்ந்ெது.

ஒைிபரப்பு – 17 மேெின் ஓர சிரோய்ப்புகளோய் இரணங்கலள சுமந்ெ உேது பகோபத்ெின்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 174

தென்றல் பண்பலை 102.3 சுவடுகள் !! மிெித்து கடக்க வழியின்றி அேைில் ெவிக்கும் எேது போெ ெடங்கள் !!

“தரண்டு புடலவக்கு மூணு எடுத்துட்டு வந்ெிருக்கான்... அதுவும் தரண்டு பச்லெ

தெட்...”

அனுபமா

தகாண்டிருக்கும்

பபாபெ,

மூன்லறயும் கார்

லகயில்

தபாம்லமலய

லவத்து

லவத்து

குழம்பிக்

வில

யாடிக்

தகாண்டிருந்ெ ஸ்ரீஜித் அவள் அருகில் வந்ொன். “ஐ... மாமா காக்கி...” அவனது லபயில் இருந்ெ ொக்பைட்லட அவன் கப

ீகரம் தெய்யவும், அஜய் ஹாலுக்கு வந்து பெர்ந்ொன். அப்தபாழுது

ொன் அனுபமாவின் லகயில் இருந்ெ டப்பாலவப் பார்த்ெவன், ‘லஹபயா’ என்று ெலையில் அடித்துக் தகாண்டான். “என்ன அஜய்... பச்லெயிபைபய தரண்டு தெட் வாங்கி இருக்க...” அனுபமா பகள்வியாக

பநாக்க,

“மாமா...’

என்றபடி

அவனது

காலைக்

கட்டிக்தகாண்டான் ெின்னவன். “வாடா கண்ணா... ொக்கி எடுத்துக்கிட்டியா?” என்று தகாஞ்ெிக் தகாண்பட தூக்கியவன், “அது

வந்து...

ஒரு

பிதரண்ட்

தொன்பனன்

இல்ை

அனு...

அவங்க

வாங்கினலெயும் பெர்த்து நான் எடுத்துட்டு வந்துட்படன்...” என்று அஜய் தொல்ைிவிட்டு, ெலமயைலறலய பநாக்கிச் தென்று, பாலை எடுக்க, ராொ அனுலவ பகள்வியாக பார்த்ொர். “எல்ைாத்துக்கும் பெர்த்து இவன் ொன் பப பண்ணி இருக்கான்...” கார்ட் பபாட்டு

வாங்கிய

ஸ்ைிப்பும்

அெில்

இருக்க,

ராொவிடம் முணுமுணுக்க, ராொவின் உள்

அலெ

பார்த்ெ

அனு,

த்ெில் பால் வார்த்ெது பபாை

மகிழ்ந்து பபானார்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 175

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒரு தபாண்ணுக்கு ொன் வாங்கி இருக்கான் பபாை...” ெனது மகிழ்ச்ெிலய அவர் பகிர்ந்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, தொட்ட தொட்ட நலனந்ெபடி கார்த்ெிக் வந்து பெர்ந்ொன். உள்ப

வந்ெதுபம, “அஜய்... மலழ தராம்ப பைம் பபாை...” ஒரு மாெிரி

ெிரித்துக் தகாண்பட ெத்ெமாக பகட்டு லவக்க, ‘இவலன எப்படி மறந்பொம்...” என்று அஜய்க்கு லஹபயா என்றிருந்ெது. “கார்த்ெிக் பபாய் டிரஸ் மாத்ெிட்டு வா... நான் உனக்கும் பெர்த்து டீ பபாடபறன்...” அஜய் அவலன உள்ப

அனுப்ப முயை...

“எப்படி அஜய் அந்ெ வாயில்ைா பூச்ெி உன் கூட லெரியமா பபெறா... உன்லனப் பார்த்ொபை வார்த்லெ கூட ெந்ெியடிக்குபம... முந்ொ பநத்து ெினிமா ெிபயட்டர்ை அப்படி என்ன நடந்ெது?” உள்ப

பபாகாமல் ெெி

தெய்துக் தகாண்டிருந்ெ கார்த்ெிக்லகப் பார்த்து முலறத்ெவன், “ெ

ி பிடிக்கும் கார்த்ெிக்... பபாய் சூடான தவந்நீர்ை கு

ிச்ெிட்டு வா... சூடா

டீ பபாட்டு லவக்கிபறன்... பவணா லநட் ொப்பாட்டுக்கு பஜ்ஜி பபாட்டு ெரவா? மலழக்கு சூப்பரா இருக்கும்...” அவலன எது தொன்னால் உடபன உள்ப

தெல்வான் என்று புரிந்ெிருந்ெ அஜய், அவனுக்கு ஆலெ காட்ட,

எெற்கும் அலெயாமல், கார்த்ெிக் நின்றிருந்ொன். “யாரு அண்ணா அந்ெ வாயில்ைா பூச்ெி? அதுவும் ெினிமாவுக்கு பபாற அ

வுக்கு?”

அனுபமா

பகட்க,

‘லஹபயா...

காரியத்லெபய

தகடுக்கப்

பபாறான்..’ என்று மனெினில் ெவித்ெவன், “கார்த்ெிக்” என்று அலழக்க, “நீ சும்மா இரு அஜய்... யாரு அது... அஜபயாட பிதரண்டா??” அனுபமா விடாமல் பகட்க, எங்பக அஜயின் பக்கம் பார்லவலயத் ெிருப்பினால், அவன் ென்லன அெட்டி விடுவாபனா என்று நிலனத்ெவன், அவலனப் பார்க்காமபை அனுலவப் பார்த்ெபடி நின்றிருந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 176

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஹ்ம்ம்.. அவன் கூட பவலை தெய்யறவ ொன்... அவ பபரு...” என்று கார்த்ெிக் இழுத்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, அஜய்யின் மூச்சு நின்று பபாக,

ராொவும்,

அனுபமாவும்

அவலன

ஆர்வமாக

பார்த்துக்

தகாண்டிருக்க, அந்ெ பநரம் விஜய் கெலவத் ெிறந்துக் தகாண்டு உள்ப வந்ொன். “அனு... எனக்கு ஒரு டவல் தகாடு... உடம்பு கு தொல்ைவும்,

அவனது

ஈரத்லெ

கண்ட

ிர் ொங்கை...” அவன்

அனுபமா

உள்ப

ஓட,

கார்த்ெிக்கும் அெற்கு பமல் பபொமல் நகர்ந்து தென்றான். நின்ற மூச்லெ இழுத்து விட்டவன், “அத்ொன் டீ...” என்று ெனக்கு பபாட்டு லவத்ெிருந்ெ புன்னலகயுடன்

டீலய

விஜய்க்கு

அலெ

எடுத்துக்

தகாடுத்து தகாண்டு

உபெரிக்க,

உள்ப

விஜய்

தென்று

ெனது

உலடலய மாற்றிக் தகாண்டு வந்ொன். பிறகு குட்டிப் லபயனுக்கு உணவு தகாடுத்து தூங்க லவப்பது என்று அன்லறய

தபாழுது

முடிய,

அன்லறய

அலுவைின்

காரணத்ெினால்,

உண்டதும் விஜய் உறங்கிவிட, அஜய், கார்த்ெிக்லக ெள்

ிக் தகாண்டு,

பால்கனிக்கு தென்றான். “என்னாச்சு அஜய்...” கார்த்ெிக் புரியாமல் குழம்ப, “இனிபம கண்ணம்மாவ பத்ெி இங்க அம்மா முன்னாை எதுவும் பபொபெ... ஏன், ஒரு தபாண்ணுன்னு கூட அவல பபொபெ...

நாபன

கல்யாணம்

ப் பத்ெி இந்ெ வட்ை ீ எதுவும்

பண்ணிக்க

மாட்படன்னு

இருக்பகன்... இதுை நான் அவ கூட பபெபறன்... தவ எல்ைாம்

கிண்டலுக்கு

தொல்ைி

அது

அம்மாவுக்கு

தொல்ைிட்டு

ிய பபாபறன்னு ஒரு

தபாய்யான

ெந்பொஷமா ஆகிடக் கூடாது... புரியுொ... நான் ெீரியொ தொல்பறன்...” அஜயின் குரைில் இருந்ெ ெீவிரம், கார்த்ெிக்கின் வாலயக் கட்டிப் பபாட, “அவங்க ெந்பொஷத்துக்காகவாவது கல்யாணம் தெய்துக்கக் கூடாொ?” வில

யாட்லட லக விட்டு அவன் பகட்க, அஜய் மனெினில் ெீவிரமாக

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 177

தென்றல் பண்பலை 102.3 எலெபயா பயாெிப்பது பபாை இருக்கவும், கார்த்ெிக் அவலனப் பார்த்துக் தகாண்டு நின்றான். “உனக்கு என்லன இந்ெ தரண்டு வருஷமா ொபன தெரியும்... ஆனா.. அதுக்கு முன்னாை நிலறய கெப்பான விஷயங்கள் நடந்ெிருக்கு... அது எல்ைாம்

ெப்பித்

ெவறி

என்

நிலனவுக்கு

வந்ொக்

தகாஞ்ெம் கூட என் மூடு தகட்டுப்பபாய்டாம

கூட,

அெனாை

இருக்க, நான் தராம்ப

கஷ்டப்பட்டு பார்த்துக்கபறன்... பவண்டாம் கார்த்ெிக்....” “என்னாச்சுடா...” வாஞ்லெயாக அவன் பகட்கவும், மறுப்பாக

ெலையலெத்ெவன்,

“அலெ

எல்ைாம்

நீ

தெரிஞ்ெிக்க

விரும்பாபெ... அலெ என்னாை தொல்ை முடியாது...” இறுகிய குரைில் அஜய் தொல்ைவும், கார்த்ெிக் அெிர்ந்துப் பார்க்க, “பெலவ

இல்ைாெ

பபச்சு

பவண்டாம்....

கண்ணம்மா

வட்ை ீ

அவல

தபாண்ணு பார்க்க வராங்க... இந்ொ.. இலெ அப்பபா பபாட்டுக்க ொன் அவ ஆலெயா வாங்கினா... பில் பபாட்டு வாங்கும் பபாது, கவனம் இல்ைாம, என் லபை பபாட்டுக்கிட்படன்... நால

க்கு அவல

ஆபீஸ்ை பார்த்து

தகாடுத்ெிரு...” என்றவன், அவன் லகயில் கண்ணம்மா வாங்கிய நலக தெட்லட லவத்ொன். “ஏன்? நால

க்கு நீ ஆபீஸ் வரலையா?...” கார்த்ெிக் பகட்க,

“இல்ைடா...

அனு

கூடவும்

அம்மா

கூடவும்

ஒரு

நாள்

ஃபுல்ைா

எங்கயாவது சுத்ெணும் பபாை இருக்கு... என்னபவா மாெிரி... எல்ைாபம தவறுப்பா இருக்குடா...” என்றவன், “நீ எனக்கு பர்த்படக்கு தகாடுத்ெ கிஃப்ட்டும் பிராடு கிஃப்ட்...” அஜய் ஒரு மாெிரிக்

குரைில்

தொல்ை,

கார்த்ெிக்

ெிலகத்து,

“என்னது?”

என்று

அைறினான். “ஆமா... அவல

தெ ன் ற ல்

நீபய பார்த்ெியா?” அஜய் ெந்பெகமாகக் பகட்க,

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 178

தென்றல் பண்பலை 102.3 “வாட்ச்பமன் ொன் உள்

பபாய் கூட்டிட்டு வந்ொங்க... அப்பபாபவ இந்ெப்

தபாண்ணு ொபன வந்ொங்க...” ெந்பெகமாக கார்த்ெிக்கும் இழுக்கவும், அவனுக்கும் விஷயம் தெரியாது என்று அஜய் புரிந்துக் தகாண்டான். “ஹ்ம்ம்...

அது

உண்லமயான

கண்மணி

இல்ை..

ஒண்ணு

நிஜமான

கண்மணி என்லனப் பார்க்க ெங்பகாஜப்பட்டுக்கிட்டு இந்ெப் தபாண்லண அனுப்பி இருக்கணும்... பபான்ை பபெினா நான் எங்க கண்டு பிடிச்ெிடப் பபாபறன்னு என் கூட பபொம, தமபெஜ்லைபய எனக்கு பெில் தொல்ைி பபெிட்டு

இருந்ொ...”

அஜய்

விவரங்கல

ச்

தொல்ைவும்,

கார்த்ெிக்

குழப்பமாக பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “உனக்கு ஒண்ணு தெரியுமா... இப்பபா பயாெிச்ொ... அந்ெ கண்மணிபயாட குரல்

எனக்கு

தராம்ப

பரிச்ெயமான

குரல்...

அந்ெக்

குரல்

எனக்கு

பரிச்ெயம்ங்கறதுனாை ொன் நான் நிகழ்ச்ெிய பகட்கத் தொடங்கிபனபனா? பயாெிச்ொ... புரியற மாெிரியும் இருக்கு... புரியாெ மாெிரியும் இருக்கு... யாரா

இருக்கும்ன்னு

டிஸ்டர்பன்ஸ்...

நானும்

அன்னிக்கு

பயாெிக்கும்

ெினிமா

பபாது

ெிபயட்டர்ை

எல்ைாம்

எொவது

கண்ணம்மா

பபெ

ஆரம்பிக்கும் பபாது, நிஜமா தொல்பறன் அப்படிபய கண்மணி குரல்ை இருக்கற அந்ெ ஸ்பார்க் இருந்ெது... டக்குன்னு கண்மணி ொபனான்னு ெிரும்பிப் பார்த்ொ... நம்ம கண்ணம்மா...” அஜய் தொல்ைிக்தகாண்பட வர, இன்னமும் கார்த்ெிக் அவலன குழப்பத்துடன் பார்த்துக்தகாண்டிருந்ொன். “என்னடா அலமெியா இருக்க?” அஜய் பகட்கவும், “ஏண்டா...

ஒருபவல

ஏன்

அது

கண்ணம்மாவா

இருக்கக்

கூடாது?”

கார்த்ெிக்கின் பகள்விக்கு அஜய் உச்சு தகாட்டினான். “இருக்கற

வாய்ப்பு

தராம்ப

தராம்ப

குலறவு...

ஏன்....

இருக்காதுன்னு

அடிச்சுக் கூட தொல்ைைாம்... அவளுக்கு அந்ெ மாெிரி படைன்ட் எல்ைாம் இருக்கறது ெந்பெகம் ொன்...” என்றவன், ‘எப்படி?” கார்த்ெிக் இழுக்கவும், ெிறு பயாெலனக்குப் பிறகு,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 179

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அன்லனக்கு

ெினிமா

பண்ணிக்கிட்பட கைகைப்பான

பார்க்கும்

அக்காவும்

குரலைக்

பபாது

ெங்லகயும்

பகட்டு,

அலெ

பபெிட்டு

எனக்குபம

எப்படி

கிண்டல்

இருந்ொங்க...

தகாஞ்ெ

அந்ெ

பநரம்

அது

கண்மணியா இருக்குபமான்னு நிலனக்க வச்ெிடுச்சு... என்லனப் பார்த்ெ உடபன குரல் உள்

ப் பபாய் ெந்ெியடிக்கறா...

நான்

தொல்லுன்னு

தொடர்ந்து

தொன்னதும்....

என்கிட்பட பபசும்பபாதெல்ைாம், பபெறா அப்படின்னு

என்லனபய

பயாெிக்க

எப்பவும்

ஆபீஸ்ை

ா இல்ை காத்து ொன் வருொ லவக்கிற

தமல்ைிசு

என்கிட்பட தொல்றா.... ஆனா... அது கண்மணி பபெற அ

குரல்ை

வு ப்ப

ாை

இல்ை... ஏபொ மிஸ் ஆச்சு... அப்பபா ொன் இவ கண்மணியா இருக்க முடியாதுன்னு நான் முடிபவ பண்ணிபனன்... ஆனா... எனக்கு அந்ெ படத்துக்கு அவ தொன்ன விமர்ெனமும், அலெ தொன்ன விெமும் எனக்கு தராம்ப பிடிச்ெது கார்த்ெிக்... தராம்ப அழகா தொன்னா... ஏண்டா... என்கிட்படபய அப்படி பயப்படறவ... அத்ெலன பபர் கூட ெர பபெ முடியுமா என்ன?” பொல “இருந்ொ

இத்ெலன

தொல்ைலைனாலும்

மா

க் குலுக்கியவன்,

பநரம்

தொல்ைி

இருப்பா

டீம்ை

கண்டிப்பா

ொபன...

என்கிட்ட

தெரிஞ்ெிருக்கும்

ொபன...”

தொடர்ந்து கண்ணம்மாவாக இருக்க முடியாது என்பெற்கான ொத்ெியக் கூறுகள்

அலனத்லெயும்

தொல்ைிக்

தகாண்டு

வந்ெவன்,

நிலனவு

வந்ெவனாக, “பபான வாரத்துை கண்ணம்மாவுக்கு உடம்பு ெரி இல்ைாம பபாச்பெ... அவ

ாை முடியாம இருந்ெ பபாது கூட கண்மணி fmை பபெினாப

அப்பபா

இவ

அவ

இல்லை

ொபன...”

அஜய்

தொன்னலெக்

பகட்ட

கார்த்ெிக்கிற்கும் ெரியாகப் பட்டாலும், அவனுக்கு எதுபவா தநருடியது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

...

pg. 180

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெரி பார்ப்பபாம் அஜய்... எப்படியும் தபாய் தராம்ப நால ொபன...

ஒருநாள்

தவ

ிய

வரும்...

அப்பபா

க்கு நிலைக்காது

பிடிப்பபாம்...”

என்ற

“தூக்கம் வருது மச்ொன்... மலழ ொரல் பவற இருக்கு... நீயும் உள்

வா...”

கார்த்ெிக்...

உள்ப “நீ

தெல்ைத் ெிரும்பவும்,

பபா...

இலெ

பத்ெிரமா

உள்

க்

இப்பபாபவ லவ... அப்பபா ொன் நால

தகாண்டு

பபாய்

உன்

பபக்ை

க்கு மறக்காம தகாடுக்க முடியும்..

பாவம்... தராம்ப ஆலெயா பார்த்து பார்த்து வாங்கினா...” அஜய் தொல்ைி, அந்ெ தபட்டிலய நீட்ட, அலெ வாங்கிக் தகாண்ட கார்த்ெிக் அவலன கூர்ந்து பநாக்கினான். “நால

க்கு அவல

தபண் பார்க்க வராங்கன்னு ொன் நீ லீவ் பபாடறியா

அஜய்...” அவன் மனெில் என்ன ொன் இருக்கிறது என்று அறிந்து தகாள் எத்ெனிக்க, “அவல

தபண் பார்த்ொ என்ன மாப்பிள்ல

மாப்பிள்ல

...

இருக்குடா...

லீவ் அம்மா

பபாட்டு கூட

இருக்க...

இருக்கணும்

பார்த்ொ என்ன? நானா

எனக்கு பபாை

தராம்ப

டயர்ட்டா

இருக்கு...”

என்றவன்,

பபாகும் பபாக்கில், “இந்ெ கல்யாணமாவது அவளுக்கு ெந்பொஷத்லெ தகாடுக்கட்டும்” என்று முணுமுணுத்ொன். அவன் தொன்னது புரிந்தும் புரியாமலும் கார்த்ெிக் நின்றுக் தகாண்டிருந்ொன். கனவில் கண்ணம்மா பவறு ஒருவருடன் ெிருமணக் பகாைத்ெில் நிற்பது பபான்றத் பொற்றம்... அெற்கு பமல் உறங்க முடியாமல், ொன் ஏன் இவ்வாறு நிலைதகாள் குழப்பம்...

என்று

ாமல் இருக்கிபறாம்... என்ன இது மனெில் புதுக்

பைவாறு

ெிந்ெத்ெவன்,

படுத்ெப்படிபய

காலையில்

கண்மணியின் குரலைக் பகட்க, தெல்பபாலன எடுத்து தஹட்பபாலன மாட்டி, அருகில் உறங்கிக் தகாண்டிருந்ெ விஜய்க்கும் கார்த்ெிக்கிற்கும் தொல்லை தகாடுக்காமல், fm பகட்கத் துவங்கினான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 181

தென்றல் பண்பலை 102.3 ‘தென்றல்

ராகத்ெில்

ரஹ்மாபனாட வரிகள்

இன்று

இலெக்கு

நவரத்ெினங்க

ரஹ்மான்

மகுடம்

ாக

நம்

லவரமுத்து

சூட்டுவது மனலெ

பபாை

ஸ்தபஷல்...

லவரமுத்துவின்

நிலறக்கும்

என்பெில்

எந்ெ

ஐயமும் இல்லை...’ கண்மணியின் முன்னுலரலயத் தொடர்ந்து, ஒபர பார்லவ அட ஒபர வார்த்லெ அட ஒபர தொடுெல் மனம் பவண்டுபெ முத்ெம் பபாதும் அந்ெ மூச்ெின் தவப்பம் அது நித்ெம் பவண்டும் என்று பவண்டுபெ பவர்லவ பூத்ெ உந்ென் ெட்லட வாெம் இன்று ஒட்டும் என்று மனம் ஏங்குபெ முகம் பூத்ெிருக்கும் முடியில் ஒன்றிரண்டு குத்தும் இன்பம் கன்னம் பகட்குபெ.... பகட்குபெ... பாலறயில் தெய்ெதும் என் மனம் என்று பொழிக்கு தொல்ைியிருந்பென் பாலறயின் இடுக்கில் பவர்விட்ட தகாடியாய் நீ தநஞ்ெில் முல

த்துவிட்டாய்

கண்மணி பாடவும் தெய்து, ‘ஒரு தபண்ணின் உணர்லவ ெத்ரூபமாக தொல்லும் ரெித்து

வரிகள்

தொல்ை,

அன்பறா

அஜய்

இலவ....’

எவ்வாறு

உணர்ச்ெிப்பூர்வமான

உணர்கிறான்

என்பற

குரைில்

புரியாமல்,

எங்பகா பார்லவலய பெித்து, அலெ பகட்டுக் தகாண்டிருந்ொன். அந்ெ நிகழ்ச்ெி முழுவதும், அவளுக்குப் பிடித்ெ பாடல்கள், அெில் இருந்ெ வரிகள்

என்று

பகிர்ந்துக்

தகாண்டிருந்ெவ

ின்

குரைில்

மட்டும்,

வழக்கமாக இருக்கும் உற்ொகம் குலறவொய் அஜய்க்கு பொன்ற ...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 182

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒருபவல

இவ கண்ணம்மாவா இருப்பாப

ெிட்டினதுை டல்ைா இருக்காப முல

ா? பநத்து நான் அப்படி

ா?” அவனது மனெில் தமல்ைிய ெந்பெகம்

விடத் துவங்க, அந்ெக் குரலுடன் கண்ணம்மாலவ தபாருத்ெிப்

பார்க்கத் துவங்கினான். தொன்னாலும் பகட்பெில்லை கன்னி மனது தொன்னாலும் பகட்பெில்லை கன்னி மனது ஒன்லற மலறத்து லவத்பென் தொல்ை ெலட விெித்பென் தநஞ்லெ நம்பி இருந்பென் அது வஞ்ெம் தெய்ெது... ‘காெல் லவரஸ் படத்ெில் இருந்து, ஒரு அருலமயான பாடல்... இந்ெப் பாட்படாட நான் விலடப்தபறப் பபாபறன்... மீ ண்டும் உங்கல

நால

காலை ெந்ெிக்கிபறன்.. லப லப தென்லன...’ அபொடு கண்மணியின் குரல் ஒ

ிந்துக்

தகாள்

,

இன்னமும்

அந்ெக்

குரலை

கண்ணம்மாவுடன்

தபாறுத்ெ முடியாமல் அஜய் ெடுமாறிக் தகாண்டிருந்ொன். “அஜய்...

ஆபீஸ்

பபாகலையா?”

முழித்துக்

தகாண்பட,

ெீவிர

பயாெலனயில் இருந்ெ அஜயிடம் ராொ பகட்க, “இல்ைம்மா... முடிவு

இன்னக்கு

பண்ணுங்க...

வரைாம்...”

அஜய்

நாம

எல்ைாம்

அத்ொன்

தொல்ைவும்,

காலர உறக்கம்

எங்கயாவது எடுத்துட்டு

பபாகைாம்மா..

நாம

முழுவதுமாக

பபாயிட்டு

கலையாமல்

புரண்டுக் தகாண்டிருந்ெ விஜய், பபார்லவலய விைக்கி அஜலயப் பார்க்க, அபெ பநரம் கார்த்ெிக்கும் அவலனத் ொன் பார்த்துவிட்டு, விஜயின் மீ து பார்லவலய தெலுத்ெினான். “எங்கயாவது பகாவிலுக்கு பபாயிட்டு வரைாமா?” ராொ பகட்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 183

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அவன்

அப்படிபய

அம்மா...

தகாஞ்ெம்

ஆபீஸ்க்கு பபொம

கி

ம்பபறன்னு

இரு...”

அனுபமா

தொல்ைப் வர,

அஜய்

பபாறான் அவல

ப்

பார்த்து ெிரிக்கத் தொடங்கினான். “இன்லனக்கு

முழு

நாளும்

உங்கக்

கூட

ொன்...

முெல்ை

ஏொவது

பகாவிலுக்கு பபாயிட்டு, அப்பறம் எங்கயாவது... ஹ்ம்ம்... மகாபைிபுரம் வலர பபாயிட்டு வரைாம்... என்ன தொல்றீங்க?” அஜய் பகட்க, “பஹாம் வடபழனி

எக்ஸ்பபா முருகன்

பபாகைாம்...”

பபாட்டு

இருக்கான்

பகாவிலுக்கு

அனுபமா

அஜய்...

பபாயிட்டு

ெிட்டமிட,

அங்க

நாம

கட்லட

பபாகைாம்...

ட்பரட்

விரலை

தென்டர் உயர்த்ெிக்

காட்டிவிட்டு, “அப்படிபய தவ

ிய ொப்பிட்டுக்கைாம்..... ெீக்கிரம் கி

ம்புங்க...” என்று

துரிெப்படுத்ெினான். உற்ொகமாக

ராொவும்,

அனுபமாவும்

கி

ம்ப,

விஜபயா

அவலன

ஆராய்ச்ெிப் பார்லவ பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். வாலயத் ெிறந்து ொன் எந்ெ கிண்டலும், பகள்வியும் பகட்டான் இல்லை... உற்ொகமாக

இருப்பொக

காட்டிக்

தகாண்ட

அஜயின்

கண்க

ிலும்

உற்ொகம் குலறந்து காணப்பட, விஜய் கார்த்ெிக்லக அலழத்து காரணம் பகட்க,

அவபனா,

படபடதவன்று

முன்ெினம்

அஜய்

பபெிய

அலனத்லெயும் தொல்ைி முடித்து, “உங்கல

நம்பித் ொபன தொன்பனன்... இப்பபா அந்ெப் தபாண்ணு யாரு

அத்ொன்...” தகாஞ்ெம் பகாபம் எட்டிப் பார்த்ெ குரைில் பகட்டவலன ஒரு பார்லவ பார்த்ெ விஜய், “எனக்கு

என்ன

கண்மணின்னு

தெரியும்?

என்

தொன்னான்...

பிதரண்ட்

நான்

இந்ெ

உனக்கு

தபாண்ணு

காட்டிபனன்...

ொன்

என்லன

பகள்வி பகட்கற... எனக்கு இருக்கற ப்பராக்ராம ஆர்கலனஸ் பண்ணபவ பநரம் பபாெலை... இதுை இந்ெ கூத்து பவற... பபாங்கடா...” என்று எரிந்து விழுந்துவிட்டு, தெ ன் ற ல்

அவனும்

ப ண் ப லை

காலை

102.3by

உணலவ

ர ம் யா

முடித்துக்

தகாண்டு

pg. 184

தென்றல் பண்பலை 102.3 அலுவைகம் கி

ம்ப, புரியாெ புெிராக இருக்கும் கண்மணிலய நிலனத்து

தபருமூச்சுடன், கார்த்ெிக்கும் அலுவைகம் கி கு

ம்பித் ெயாரானான்.

ியல் அலறயில், இருந்து வந்ெ அஜயின் குரல் இரு ஆண்கல

யும்

பெக்கியது. ஒரு கலரயாக அவள் இருக்க.. மறு கலரயாக நான் இருக்க இலடயில் ெனிலம ெளும்புபெ நெியாய் கானல் நீரில் மீ ன் பிடிக்க லககள் நிலனத்ொல் முடிந்ெிடுமா நிகழ்காைம் நடுபவ பவடிக்லக பார்க்கிறபெ.... மீ ண்டும் மீ ண்டும் அவன் பாடிக் தகாண்பட கி கார்த்ெிக்

இருவரின்

பார்லவயும்

ெந்ெித்து

ம்பி ெயாராக, விஜய்,

மீ ண்டது.

அன்றய

நாள்

முழுவதும் அவர்களுடன் கழித்ெவன், அடுத்ெ நாள் அலுவைகம் தென்று ஒரு இறுக்கத்துடபன அந்ெ வாரத்லெ கடத்ெினான். கார்த்ெிக் கண்ணம்மாவிடம் நலக டப்பாலவ நீட்டிய பபாதும், அலெ ஏன் அஜய் ென்னிடம் பநரில் தகாடுக்கவில்லை... என்று எழுந்ெ வினா, அவன் முன்ெினம் பமலும், அவ

இறுெியாக

அஜயின்

கூறிவிட்டு

முகத்ெின்

து வாய்க்குள்ப

தென்றெிபைபய

இறுக்கம்,

அடங்கிப்

கண்ணம்மாவின்

பபாக,

பகைிகல

பய பூட்டு பபாட்டு அலடத்து லவத்ெது.

அந்ெ வாரம் ெனிக்கிழலம... விஜயும், கார்த்ெிக்கும் ெீட்டு வில

யாடிக்

தகாண்டிருக்க, அஜய், ெனது தெல்லை எடுத்துக் தகாண்டு, பால்கனிக்கு தென்றான். அது கண்மணியின் ெினிமா விமர்ெனம் நிகழ்ச்ெி... முெல் காைராக அவன் எப்படியும்

பபெிவிட

பவண்டும்

“ஹாய்... ஹாய் மக்கப

என்று

முயன்றுக்

தகாண்டிருந்ொன்.

... இன்லனக்கு நாம பபெப் பபாற படம்... ஒரு

ஊருை ஒரு மந்ெிரி...” கண்மணியின் குரல் அருகில் இருந்ெ பரடிபயா வழியாக

அஜயின்

காதுக

ில்

விழவும்,

அன்று

ெிபயட்டரில்

கண்ணம்மாவின் கிண்டல் நிலனவு வந்து புன்னலகக்க லவத்ெது. தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 185

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஹாய்... லைன்ை இருக்கற ஃபர்ஸ்ட் காைர் யாரு?” கண்மணியின் குரல் பகட்டதும், “ஹாய்... நான் தஜய் பபெபறன்...” அஜயின் குரலைத் தொடர்ந்து, “ஹாய் தஜய்... தொல்லுங்க... நீங்க ஒரு ஊருை ஒரு மந்ெிரி படம் பார்த்ெீங்க

ா?” கண்மணி பகட்கவும்,

“அதுை ஒரு முந்ெிரி கூட இல்லைங்க... நானும் பெடித் பெடிப் பார்த்து, தவ

ிய வந்து ஒரு பாக்தகட் முந்ெிரிய வாங்கிட்டு வட்டுக்கு ீ வந்பென்...

குடிச்ெ டின் ஜூஸ் கூட கெந்ெதுன்னா பாருங்கப

ன்... எனக்கு என்ன

டவுட்ன்னா.. ஹீபராக்கள் ஒரு தைதவலுக்கு பமை பபாயிட்டா தமாக்லக படமா ொன் தகாடுக்கணும்னு ஏொவது ெட்டம் இருக்கா என்ன?” அஜய் விமர்ெனம் தொல்ைவும், அந்ெப் பக்கம் கண்மணி லைவ்வில் ப்பராக்ராம் பபாய்க் தகாண்டிருப்பலெ மறந்து ெிலகத்து நின்றாள்.

ஒைிபரப்பு – 18 முன் தென்ம பந்ெமோய் என் சிந்லெயின் ஊபட ஊறித் ெிலளத்ெ படிபய என்லே ஆட்டுவிக்கும் உன் நிலேவு இம்லசகளோல் பகோபங்களின் முகவரி கூட தெோலைந்து பபோய் உன்லே பசரும் பெெி ஒன்பற எெிர்போர்த்து கோத்ெிருக்கிபறன் ....

“ஹபைா...

கண்மணி.....

ஹபைா...”

அஜய்

இரண்டு

முலற

அலழக்க,

இலணப்பு துண்டிக்கப்பட்டு, ஒரு பாடல் ஒைிபரப்பாகத் தொடங்கி இருக்க, அஜய் புரியாமல் குழம்பி, பபாலனபய தவறித்துப் பார்த்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 186

தென்றல் பண்பலை 102.3 அன்று ஏபனா அவன் கண்மணியின் குரலை கண்டுப்பிடித்து விட பவண்டும் என்ற குறிக்பகாப “ச்பெ...

என்ன

ாடு இருந்ொன் என்று ொன் தொல்ை பவண்டும்...

இது?

இப்படி

பாெியிபைபய

கட்

ஆகிடுச்சு...

இன்லனக்கு

ரிைாக்ஸ்ட்டா அவ குரலைக் பகட்கைாம்ன்னு நிலனச்பென்... இப்படி ஆகிப் பபாச்பெ...”

புைம்பிக்

தகாண்பட,

fmல்

அந்ெ

பாடலைக்

பகட்டுக்

தகாண்டிருந்ொன். பாடல் முடிந்து, அந்ெ ெிலரப்பட விமர்ென நிகழ்ச்ெியில், கண்மணி பபெியது அலனத்லெயும்

பகட்ட

அஜயின்

மனெில்

முன்

எப்பபாலெயும்

விட

தநருடல் அெிகமாகிக் தகாண்பட தென்றது. உடபன

ெனது

தெல்பபாலன

எடுத்ெவன்,

கண்ணம்மாவின்

எண்ணிற்கு

அலழக்க, அவனது காலைப் பார்த்ெவளுக்பகா, “இவர் எதுக்கு இப்பபா கால் தெய்யறார்?” என்ற பயாெலன ஓடியது. பபாலன எடுக்க பயாெித்ெவள், “நான் வண்டி ஓட்டிட்டு இருக்பகன் அஜய்... என்ன விஷயம்?” தமபெஜ் தெய்து பகட்கவும், சுர்தரன அவனது பகாபம் ஏறியது... மீ ண்டும் மீ ண்டும்

அவள் பபாலன

எடுக்கும் வலர அடித்துக்

தகாண்பட இருந்ெவன், ஒரு கட்டத்ெில், கண்ணம்மா பபாலன இயக்கவும், அவள் ‘ஹபைா’ தொல்ைி முடிப்பெற்குள், “ஹான்... உனக்கு எல்ைாம் இன்னும் ெிமிரு குலறயலைடி... அப்படிபய ொன் இருக்கு... உன் கூட தகாஞ்ெம் பிதரண்டா பழகைாம்ன்னு முயற்ெி பண்பறன் பாரு... அதுக்கு என்லன வந்து அடிச்ெிட்டு பபா...” அஜய் கத்ெ, அந்ெப் பக்கம் கண்ணம்மாவிற்கு ெிறிது ெந்பொஷமாகபவ இருந்ெது. “ொன் அவனுடன் உடபன பபெவில்லை என்று ொபன இத்ெலன பகாபம்...” அவ

து மனம் தொல்ை,

“அஜய்... என்னாச்சு?” தமல்ைிய குரைில் பகட்டாள். “ஹ்ம்ம்... அப்படிபய குளுகுளுன்னு இருக்கு...” பகாபம் எரிச்ெல் ஆற்றாலம அலனத்தும்

பபாட்டிப்

விபரீெம் என்று அவ

தெ ன் ற ல்

பபாட்ட

குரைில்

அவன்

கடுப்படிக்க,

நிலைலம

து மனெில் மணி அடித்ெது.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 187

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்னபவா

பகட்க

கூப்பிட்டீங்க

பபாை

இருக்கு”

அபாய

மணிலயயும்

தபாருட்படுத்ொமல் கண்ணம்மா ெிக்கித் ெிணறிக் பகட்க, அஜயின் ஆத்ெிரம் அெிகமாகியது. “நான் என்ன பகட்க கூப்பிட்படன் தெரியுமா?” அபெ கடுலமயுடன் அவன் பகட்க, “தெரியாது...” அவள் இழுக்க, “அன்லனக்கு

தபாண்ணு

பார்க்க

வந்ெவன்,

ெரின்னு

தொல்ைிட்டு

பபானானா... இல்லையா? இல்ை.... உன்லனப் பத்ெி தெரிஞ்சு அப்படிபய ஓடிப் பபாயிட்டானா?” அஜய் வார்த்லெகல

தநருப்பாக அவள் மீ து வெ, ீ

அந்ெப் பக்கம் கண்ணம்மா ெவித்துப் பபானாள். “ஒருபவல வைிய

அவன் உண்லம தெரியாம ஓபக தொல்ைிட்டாபனா? அது ொன்

வைிய

பண்ணியும்

வந்து

பபாலன

வார்த்லெகல

என்கிட்ட

பபெறவ,

எடுக்கலைபயா?”

பமலும்

அவள்

மீ து

இத்ெலன

அவ

வெிக் ீ

பபாலனபய மைங்க மைங்க விழித்ெபடி, கண்க

து

ெரவ

ெவிப்பு

தகாண்டிருக்க,

நான்

கால்

புரியாெவன், கண்ணம்மா

ில் கண்ணருடன் ீ பார்த்துக்

தகாண்டிருந்ொள். “பபாலன லவ... உனக்தகல்ைாம் எதுக்கு பபான்... அலெ தூக்கிப் பபாடு...” என்று அவ

ிடம் தொன்னவன், ெனது பபாலன தூக்கி வெ, ீ அது சுவற்றில்

பட்டு ெனது உயிலர விட்டது. அவனது பகாபத்லெயும், அவன் தெல்லை தூக்கி எறிந்ெ பவகத்லெயும் பார்த்ெ விஜய், பயாெலனயுடன், அங்கிருந்து நகர்ந்ொன். “என்னங்க... இந்ெ அஜலய எங்கயாவது பார்த்ெீங்க

ா?” அனுபமா அவனிடம்

வர, “உங்க

அண்ணாவ

இப்பபா

ொன்

பாக்தகட்ை

இருந்து

தவ

ிய

எடுத்து

விட்படன்... அங்க பபாறானா பாரு...” விஜய் கிண்டல் தெய்யவும், அவலன முலறத்ெவள்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 188

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இவன் எப்பபாப் பாரு பபாலனயும், தஹட்தெட்லடயும் எடுத்துட்டு காணாம பபாயிடறான்... பகட்டா ஆபீஸ் கால்ன்னு தொல்றான்... என்னன்பன புரியை... இப்படியா ெினமும் கால் பபசுவாங்க...” அனுபமா ஆச்ெரியமாகக் பகட்க, விஜய்க்கு ெிரிப்லப அடக்குவது தபரும்பாடாக இருந்ெது. அவனது கண்கள் ப

ப

ப்பலெப் பார்த்ெ அனுபமா, “விஜய்... உங்களுக்கு

விஷயம் தெரியும்ன்னு நிலனக்கிபறன்... என்னன்னு தொல்லுங்க...” அவலன வற்புறுத்ெ, “தென்றல் fmை, நீ எப்பவும் காலையிை தென்றல் ராகம்ன்னு ஒரு நிகழ்ச்ெிை பாட்தடல்ைாம் நல்ைா பபாடறாங்கன்னு தொல்லுவிபய... அந்ெ நிகழ்ச்ெிக்கு பபெறது

உங்க

அண்ணாக்கு

தராம்ப

தராம்ப

பிடிக்கும்...

மற்ற

எல்ைாத்லெயும் விட, அவனுக்கு அந்ெ பவலை தராம்ப முக்கியம்... அதுவும் அந்ெ RJ கூட....” என்றவன் பாெியில் நிறுத்ெி, மந்ெஹாெ புன்னலகலய வெ, ீ அனுபமா அெிர்ச்ெியுடன் விழி விரித்ொள். “நிஜமாவா?” அவள் வாய் பி

க்க,

“நிஜமா... அவ குரல் பமை உங்க அண்ணாக்கு ஒரு லைக்கிங்... அபொட... அவபனாட ஆபீஸ்ை ஒரு தபாண்ணு பமை பிதரண்ட்ஷிப்லபத் ொண்டின ஒரு பாெம்... அந்ெ பாெம் உங்க அண்ணாலவ தராம்ப இம்லெ தெய்யுது... முன்ன நடந்ெதுை அவன் மனசு அடிக்கடி இறுகிப் பபானாலும், இப்பபா அவ பமை மனசுை இருக்கற பாெம்... காெைின் ஆரம்ப அறிகுறி... அவலன தராம்ப படுத்ெி எடுக்குது... அவபனாட மாற்றம் பற்றின உண்லம அவனுக்பக புரிஞ்ெதுனாை ொன் ொர் தராம்ப தடன்ஷனா சுத்ெிட்டு இருக்கார்... பமை பபாய் பாரு... உண்லம புரியும்...

கூடபவ

ஸ்ரீய

கூட்டிட்டு

பபா...

அவன்

பகாபமா

இருக்கான்...

அவலனப் பார்த்ொ தகாஞ்ெம் தடன்ஷன் குலறய வாய்ப்பிருக்கு...” விஜய் தொல்வலெக் பகட்ட அனுபமா ெந்பொஷமாக, ஸ்ரீலய அலழத்துக் தகாண்டு, அஜலய காணச் தென்றாள். “இன்னும் தகாஞ்ெ நாள் ொன் மச்ொன்.... உனக்கு இருக்கு ெிருவிழா... நான் நடத்ெி லவக்கிபறன்...” மனெினில் கறுவிக் தகாண்ட விஜய், தவ

ியில்

தென்றான். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 189

தென்றல் பண்பலை 102.3 பமபை தென்ற அனுபமாவிற்கு, அஜயின் தநாறுங்கிய தெல்பபான் காைில் ெட்டுப்பட,

அலெயும்,

ெலைலயப்

பிடித்துக்

தகாண்டு

அமர்ந்ெிருந்ெ

அஜலயயும் பார்த்ொள். “மாமா...”

ஸ்ரீயின்

அலழப்பில்

நிமிர்ந்ெவன்,

கண்க

ில்

ொன்

அத்ெலன

பவெலன... அலெப் பார்த்து பெறிய அனுபமா அவனிடம் தெல்ை, அஜய் முகத்லெத் ெிருப்பிக் தகாண்டான். “என்லன தகாஞ்ெ பநரம் ெனியா விபடன்...” ஸ்ரீயின் முகத்லெப் பார்த்தும் பவெலன ெீராெவன் அனுபமாவிடம் தொல்ை, அஜயின் குரைில் இருந்ெ தகஞ்ெைில், வருத்ெத்துக்கு பெிைாக அனுபமாவிற்கு ெந்பொஷபம மிஞ்ெ, “பபான் உலடஞ்சு பபாச்ொ அஜய்...” என்று பரிொபமாகக் பகட்டாள். “ஆமா... தூக்கிப் பபாட்டா உலடயத் ொன் தெய்யும்...” முணுமுணுத்ெவன், “நான் பபாய் பவற பபாலன வாங்கிட்டு வபரன்...” என்று கி இரண்டாக பி

ந்து இருந்ெ பபாலன எடுத்துக் தகாண்டு, ஸ்ரீலயயும் தூக்கிக்

தகாண்டு கீ பழ இறங்கிச் தென்றாள். தவ அஜலய

ராொ

தகாண்டு,

ம்பிச் தென்றான்.

ெிரு

பார்த்ெவன், அவ

பகள்வியாகப் ெிருதவன

பார்க்க,

ிபய கி

லகயில்

விழித்துக்

ம்ப ெயாராக இருந்ெ

தெல்பபாலன

தகாண்டிருந்ெ

லவத்துக்

அனுபமாலவப்

து லகயில் இருந்ெ தெல்பபாலன பிடுங்காெ குலறயாக

பிடுங்கிக் தகாண்டு தவ

ியில் தென்றான்.

“என்னாச்சு இவனுக்கு... முகம் இப்படி உர்ருன்னு இருக்கு...” ராொ பகட்க, அனுபமா

விஜலயப்

பார்க்க,

அவபனா,

‘தொல்ைாபெ’ என்பது

பபாை

ெமிக்லே தெய்ொன். “ஒண்ணும் இல்ைம்மா... அவபனாட தெல்பபான் உலடஞ்சு பபாச்சு... அது ொன்... அது ெரி தெய்ய முடியுொன்னு பார்க்கப் பபாறான் பபாை...” அனுபமா ெமா

ிக்க,

“என்னபவா பபா... ெிடீர்ன்னு நல்ைா ொன் இருக்கான்... ெிை ெமயம் இப்படி ஆகிடறான்... இவனுக்கு ஒரு கல்யாணம் ஆனா ொன் ெரியா இருக்கப் பபாகுது...” என்று ராொவும் ெைித்துக் தகாண்டார்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 190

தென்றல் பண்பலை 102.3 தவ

ியில் தென்ற அஜய், புது தமாலபலை வாங்கிக் தகாண்டு, ென் மீ பெ

எழுந்ெ எரிச்ெல் அடங்குவெற்காகவும், அது யாரிடமும் தவ கூடாது

என்பெற்காகவும்,

வண்டிலய

பவகமாக

ிப்பட்டு விடக்

ஈ.ெி.ஆர்.

பராட்டில்

தெலுத்ெினான். “எதுக்கு பபான்

கண்ணம்மாவ பபெை...

அப்படி

அதுக்கு

ெிட்டின...

ஏன்

உனக்கு

அவ

வண்டியிை

அவ்வ

வு

வந்ெதுனாை

பகாபம்

வருது...

அதுக்குன்னு அப்படியா ெிட்டுவ...” மனம் அவலன ொடிக் தகாண்டிருக்க, “அவ நின்னு தமபெஜ் தெய்யற பநரத்துக்கு என்னன்னு பபான்ை பகட்டு இருக்கைாம் இல்ை...” பெில் பகள்வி அவன் பகட்க, “நீ பபான் பண்ணி ெிட்டிடுவிபயான்னு அவளுக்கு பயமா இருக்கும்... அது ொன்...

அப்பறம்

பகள்விக்கு

பபாலன

பெில்

எடுத்ொ

தொல்லும்

பவகத்லெக் குலறக்காமல்,

இல்ை...”

முன்,

மீ ண்டும்

பராட்டில்

மனொட்ெியின்

கவனம்

இல்ைாமல்,

ஒரு ஸ்பீட் பிபரக்கரில் ஏறி இறங்கியவன்,

முன்னால் தென்றுக் தகாண்டிருந்ெ கார் மீ து பமாெி, அபெ பவகத்துடன் வண்டியில் இருந்து விழுந்ொன்... மின்னல்

பவகத்ெில்

நடந்து

முடிந்ெது

விபத்து...

அவன்

தென்றுக்

தகாண்டிருந்ெ பவகம், அவலன ெிை தூரங்கள் இழுத்துச் தென்றது.. அவனது லகக

ிலும், தநற்றியிலும் பராட்டில் உராய்ந்ெெில் ரத்ெம் கெியத் தொடங்க,

வண்டியும், ெிை தூரம் பராட்டில் உரெிக் தகாண்பட தென்று, அருகில் இருந்ெ ஒரு பள்

த்ெில் விழுந்ெது.

ொலையில்

இழுத்துச்

பபாடப்பட்டிருந்ெ

தெல்ைப்பட்ட

ெிதமண்ட்

ெடுப்பில்

அஜய்,

தென்று

ொலையின்

முட்டிக்

தகாண்டு

ஓரம் நிற்க,

ெலையில் பைமான அடிப்பட்டது. கார் மீ து தடாம்தமன்று பமாெிய ெத்ெமும், அெலனத் தொடர்ந்து கீ பழ விழுந்ெ அஜயின் லபக் பராட்டில் உரெிக் தகாண்பட தென்ற ெத்ெமும், அடுத்ெடுத்து வந்ெ வாகனங்கள் அவன் மீ து பமாொமல் இருக்க பிபரக் பபாட்டு,

க்ரீச்ெிட்டு

நிறுத்ெிய

இடத்லெபய பெட்டத்துக்குள்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ெத்ெமும்,

ஒரு

ெிை

வினாடிகள்,

அந்ெ

ாக்கியது.

102.3by

ர ம் யா

pg. 191

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜய் விழுந்ெலெப் பார்த்ெவர்கள் கூட்டம் கூட, அெில் ஒருவர் உடபன ஆம்புைன்ெிற்கு அலழத்து, அவனுக்கு ெண்ணர்ீ தகாடுக்க முற்பட, அலெத் ெடுத்ெவன், ‘வட்டுக்கு ீ பபான்’ ஈனஸ்வரத்ெில் முனகினான். “உங்க வட்டுக்கு ீ ெகவல் தொல்ைணுமா... ெீக்கிரமா நம்பர் தொல்லுங்க...” அவன்

முனகுவலெப்

புரிந்ெ

கூட்டத்ெில்

ஒருவர்,

அவனது

கண்கள்

தொருகுவலெ உணர்ந்து, அவனது கன்னத்லெ ெட்டிக் பகட்கவும், ெிரமமாக கண்கல

த்

ெிறந்ெ

அஜய்,

கார்த்ெிக்கின்

முகத்லெ சுருக்கியப்படி, கண்கல

நம்பலரச்

வைியில்

மூடினான்.

அவனது கண்கள் மூடவும், அங்கு கூடி இருந்ெவர்க தகாள்

தொல்ைி,

ின் பெட்டம் தொற்றிக்

, அவனது நாடிலய பரிபொெித்து, அது துடித்துக் தகாண்டிருப்பலெ

உணர்ந்து, நிம்மெியுடன், அவனது முகத்ெில் ெண்ணர்ீ தெ

ித்து, அவலன

சுய நிலனவிற்கு தகாண்டு வர முயன்றுக் தகாண்டிருந்ெனர். அவர்கல

தவகு பநரம் காக்க லவக்காமல், ஆம்புைன்சும் விலரந்து வந்து

அவலன மருத்துவமலனக்கு அலழத்துச் தெல்ை, அபெ பநரம், அவனது குடும்பமும், கார்த்ெிக் ெகவல் தொன்னென் பபரில் அங்கு ஓடி வந்ெனர். லகயில்,

காைில் ஏற்பட்டிருந்ெ

காயங்கல

சுத்ெம் தெய்து மருந்ெிட்டு

முெலுெவி தெய்ெ மருத்துவர், ெலையில் அடிப்பட்டு, மயக்கம் வந்ெொல், ெலைலய ஸ்கான் தெய்து பார்க்க பவண்டும் என்று தொல்ைிவிடவும், ராொ பெட்டத்துடன் விஜலயப் பார்க்க, “நம்ம

நல்ைதுக்கு

லெரியமா

ொன்

இருங்க...”

தொல்றாங்க...

என்று

பெறுெல்

ஒண்ணும்

இருக்காது

தொன்னாலும்,

அத்லெ...

அவனும்

உள்ப

பயந்துக் தகாண்டிருக்க, அனுபமா பயத்ெில் நடுங்கிக் தகாண்டிருந்ொள். அஜய் பபாட்டிருந்ெ தவள்ல காட்ெிய உள்

நிற டீ-ஷர்ட்... ரத்ெத்ெில் பொய்ந்து, ெிவப்பாக

ித்ெலெப் பார்த்ெவளுக்கு அழுலக பீறிட்டது. அலெப் பார்த்ெ ராொ

ம் நடுங்க அஜய் கண் விழிக்க காத்ெிருந்ொர்.

விலரவிபைபய ஸ்பகனும் எடுக்கப்பட்டு, ‘பயப்பட ஒன்றும் இல்லை...’ என்று மருத்துவர்க

ின் வாயில் இருந்து வார்த்லெ வரும் வலர அலனவரும்

பயத்துடபன அமர்ந்ெிருந்ெனர்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 192

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அம்மா...

அவனுக்கு

வைி

தெரியாம

இருக்க

இன்தஜக்ஷன்

பபாட்டு

இருக்காங்க... அது ொன் நல்ைா தூங்கறான்... நீங்க இந்ெ டீ ொப்பிடுங்க...” அனுபமா, ராொ இருவருக்கும் டீலய வாங்கிக் தகாண்டு வந்ெ கார்த்ெிக் ெமாொனம் தொன்னான். “எனக்கு எதுவும் பவண்டாம்...” பைகீ னமான குரைில் ராொ தொல்ை, “அம்மா.. தகாஞ்ெமாவது குடிங்க... அவலன பார்த்துக்க உங்களுக்கு தெம்பு பவண்டாமா? அவனுக்கு ஒண்ணும் இல்ைம்மா... நீங்க பட்டினி கிடந்ொ என்ன ஆகறது?” கார்த்ெிக் வற்புறுத்ெவும், தமல்ை அந்ெ டீலய பவண்டா தவறுப்பாக பருகினார். ஒருநாள் முழுவதும் கண்காணிப்பில் லவத்ெிருப்பெற்காக அஜலய ICUவில் லவத்ெிருந்ெனர். காத்ெிருக்க,

அன்லறய

மறுநாள்

நாள்

காலை

முழுவதும்

வலர

மருந்ெின்

உறக்கமின்றி

அவர்கள்

உெவியால்

உறங்கிக்

தகாண்டிருந்ெ அஜய், மருந்ெின் வரியம் ீ குலறந்ெதும், வைியால் முனகத் தொடங்கினான். அவன் முனகவும், அவலன பரிபொெித்ெ நர்ஸ்... தவ ராொலவ உள்ப

ியில் காத்ெிருந்ெ

அனுப்பிவிட்டு, டாக்டலர அலழக்கச் தெல்ை, உள்ப

தென்ற ராொ, “அஜ்ஜூ... எப்படி இருக்கடா கண்ணா... என்னடா இதெல்ைாம்...” கண்ணருடன் ீ அவனது முகத்லெ வருடினார். “ம்ப்ச்... அழாெம்மா... எனக்பக உடம்தபல்ைாம் தராம்ப வைிக்குது... இதுை நீ பவற

அழுது

என்லன

தடன்ஷன்

பண்ணாபெ...”

அஜய்

பவெலனயுடன்

முனகி, ொன் இருக்கும் இடம் உணர முயன்றான். “ஹாஸ்ப்பிட்டல்ை ொன்டா இருக்பகாம்... ெலை அலெச்ெிடாபெ... ெலையிை கட்டு

பபாட்டு

இருக்கு...”

ராொ

தொல்ைவும்

ொன்,

உடம்பு

வைியில்

ெலைவைியும் பெர்ந்ெிருப்பலெ உணர்ந்து, ெனது லகலய எடுத்து, ெலைலய தொட முயை, ‘லஹபயா’ என்று வைியில் முனகினான். “ஏண்டா அவ்வ

வு பவகமா பபான? எப்பவும் ஜாக்கிரலெயா இருக்கற நீ

எப்படிடா இப்படி தெஞ்ெ? பநத்து உன்லனப் பார்த்ெதுை இருந்பெ எங்களுக்கு எல்ைாம் எப்படி இருந்ெது தெரியுமா?

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 193

தென்றல் பண்பலை 102.3 நீ

ொன்

தராம்ப

பவகமா

பபானியாம்...

அங்க

இருந்ெவங்க

தொல்ைி

இருக்காங்க... உன்பனாட வண்டி முன் பக்கம் எல்ைாம் தநாறுங்கி பபாச்சு பபாை...

கார்த்ெிக்

இன்லனக்கு

காலையிை

பட்டலறயிை

விடபறன்னு

தொல்ைிட்டு இருந்ொன்...” ராொ விவரம் தொல்ைவும், அஜய் கண்கல மூடிக் தகாண்டான். “என்பனாட புது தெல்பபான்ம்மா...” நிலனவு வந்ெவனாக அஜய் பகட்கவும், அங்கு வந்ெ கார்த்ெிக், “ஹான்.. அது அங்க இருந்ெ கால்வாய் ெண்ணியிை கு

ிச்ெிட்டு இருக்கு...”

நக்கைாக தொல்ைிக் தகாண்பட அவன் இருந்ெ அலறயின் உள்ப

வர,

அஜய் புரியாமல் பார்த்ொன். “இந்ெ லுக்குக்கு ஒண்ணும் குலறச்ெல் இல்ை... ஏண்டா... தகாஞ்ெமாவது அறிவு இருக்கா... வண்டிய அந்ெ ஸ்பீட்ையா ஓட்டிட்டு பபாவ... எனக்கு பபான்

வந்ெ

உடபன

எந்ெ

ஹாஸ்பிடலுக்கு

கூட்டிட்டு

பபாறாங்கன்னு

அத்ொன் கிட்ட தொல்ைிட்டு ஸ்பாட்டுக்கு வந்ொ... அவனவன் நீ பறந்ெ ஸ்பீலடப் பத்ெி ொன் அங்க பபெிட்டு நின்னுட்டு இருந்ொன்... உனக்கு அடிபட்டொை கார்க்காரன் சும்மா விட்டான்.. இல்ை... அவபனாட கார்ை விழுந்ெ தடாக்குக்கு உன்கிட்ட பணம் பகட்டு பிச்சு எடுத்ெிருப்பான்...” கார்த்ெிக் படபடதவன்று தபாறியவும், அஜய் ெைிப்புடன் முகத்லெத் ெிருப்பிக் தகாண்டான். “உன்

புது

தமாலபல்

பபாயிருந்ெது

அஜய்...

வண்டிபயாட அலெ

நீ

ெர்வஸ்க்கு ீ

கீ ழ

விழுந்ெதுை

அப்பறமா

தநாறுங்கி

தகாடுத்துக்கைாம்...

பபாட்டா தரண்டு பபரீச்ெம்பழம் ெருவாபனா என்னபவா? அெனாை உனக்கு இப்பபா உபபயாகத்துக்கு உனக்கு அபெ பபாை பவற தெல்பபான் வாங்கி இருக்பகன்டா... இந்ொ... அந்ெ தமாலபல்ை இருந்ெ ெிம்லம எடுத்து இதுை பபாட்டுட்படன்... எல்ைா நம்பரும் ெிம்ை இருந்து பெவ் பண்ணிட்படன்...” கார்த்ெிக் வரிலெயாக தொல்ைிக் தகாண்பட வர, அஜய் அவன் லகயில் இருந்ெ தெல்பபாலனப் பார்த்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 194

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இலெ வாங்கவா அவ்வ

வு அவெரமா பபான?” விஜய் ெந்பெகமாகக் பகட்க,

“இல்ை... என் தெல்பபான் உலடஞ்சு பபாச்சு... தகாஞ்ெம் பகாபம்...” வருந்ெிய குரைில் அஜய் தொல்ை, வைியில் அவன் முகம் சுருங்கியது. “ெரிடா... டாக்டர் தரௌண்ட்ஸ் வர பநரமாச்சு... நாங்க தவ

ிய இருக்பகாம்...”

விஜய் தொல்ைவும், அஜய் ெலையலெக்க முயன்று வைியில், ‘அம்மா...’ என்று முனக, ராொவின் கண்க

ில் கண்ணர்ீ நிலறந்ெது.

“தமல்ை ராஜா... அப்பாவுக்கு பபான் பண்ணி தொன்னா... தராம்ப தடன்ஷன் ஆகிட்டார்டா...

ஒரு

மணி

பநரத்துக்கு

ஒரு

பபான்

பண்ணி

பகட்டுட்டு

இருக்கார்...” அவன் ெந்லெலய இந்ெ பநரத்ெிைாவது மன்னிக்க பவண்டுபம என்று அவர் இலடயில் தொல்ைவும், ‘ம்ப்ச்’ என்று அவன் முகத்லெ சு ராொ அெற்கு பமல் அவலன இம்ெிக்காமல், தவ

ிக்க,

ிபய தென்றார்.

மருத்துவரும் வந்து பரிபொெித்து விட்டு, பமலும் இரண்டு நாட்கள் ொொரண அலறயில்

கண்காணிப்பில்

இருந்ெ

பிறகு

பிரச்ெிலன

ஏதும்

இல்லைதயன்றால் மறுநாள் அவலன வட்டிற்கு ீ அலழத்துச் தெல்ைைாம் என்று, ெிை அறிவுலரகளுடன், மருந்துகல “நல்ைபவல

யா உனக்கு பயப்படற அ

யும் பெர்த்து தகாடுத்ெனர்.

வுக்கு அடி எதுவும் படலையாம்...

தகாஞ்ெம் ெப்பி இருந்ொ என்ன ஆகி இருக்கும் அஜய்? அப்படியா பகாபம் கண்லண மலறக்கும்...” முெைில் கடிந்து தகாண்ட விஜய், “ஒரு மாெம் ஃபுல்ைா தரஸ்ட்ை இருக்கணுமாம்... கால்ை நல்ை பிராக்ச்ெர்... லகயிை

லைட்டா

லைட்டா

பிராக்ச்ெர்

கிராக் ஆகி

ஆகி

இருக்கு...

இருக்காம்...

பமாெினதுை

நல்ைபவல

ெலையிையும்

இபொட

ெலையிை இருக்கறது ொபன கூடிக்குமாம்... ெலைக்கு தவ காயம் ஆறர வலர இந்ெக் கட்டு இருந்ொ பபாதும்... நால

பபாச்சு...

ிய இருக்கற

க்கு ஆபீஸ்க்கு

பபாய் கார்த்ெிக் லீவ் தொல்ைிடுவான்... மருந்து ஒழுங்கா ொப்பிடு... ெீக்கிரபம ெரியாகிடும்...” விஜய் பமலும் தொல்ைவும், ‘ம்ம்...’ என்று முனகியவன், “என்னாை எவ்வ

வு பபருக்கு கஷ்டம்...” என்று மனெில் நிலனத்ெ தநாடி,

கண்ணம்மாவின் முகம் மனக் கண்ணில் விரிந்ெது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 195

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பெலவ இல்ைாம அவல

பிடிச்சு ெத்ெம் பபாட்டு... தமாெல்ை அவகிட்ட

ொரி

தராம்ப

பகட்கணும்...

பநத்து

ஹார்ஷா

நிலனத்ெவன், தமாலபலை எடுக்க விரல்கல

பபெிட்படன்...”

மனெினில்

மடக்க, விரல்க

ில் இருந்ெ

காயம் வைிக்க, “ஆஹ்...” என்று முனகினான். “இப்பபா என்னடா அதுை பவலை... பபொம லவ... விரல் முட்டிை நல்ைா அடி பட்டு இருக்கு...” அவனது லகயில் இருந்ெ தெல்பபாலன கார்த்ெிக் பிடுங்கி லவக்க, வைி ஒருபுறம், கண்ணம்மாலவ அெிகமாக பபெிவிட்ட பவெலன ஒருபுறம் அஜய் நிலை தகாள்

ாமல் ெவிக்கத் தொடங்கினான்.

முன்ெினம்.... அஜய்

தெல்பபானில்

கண்ணம்மாவிற்கு

கடுலமயான

ென்லன

வார்த்லெகல

நிலனத்பெ

தகாட்டவும்,

அருவருப்பு

வட்டிற்குச் ீ தென்றவள், ென்லன மாய்த்துக் தகாள்

பொன்றியது...

ைாமா என்ற எண்ணம்

எழவும், அலமெியாக அலறக்குள் தென்று ொழிட்டுக் தகாண்டாள். உள்ப

வரும் பபாபெ அவ

தகாண்ட

கயல்,

அவள்

து முகத்ெில் இருந்ெ வைிலய உணர்ந்துக்

ொழிட்டுக்

தகாண்டதும்,

அவ

ிடம்

பவகமாக

ஓடினாள். “கண்ணம்மா... கெலவத் ெிறடி... உள்

என்ன தெய்யற?” விடாமல் அவள்

ெட்டிக் தகாண்டிருக்க, மீ னா பெட்டத்துடன் அவள் அருகில் ஓடி வந்ொர். “என்னாச்சு கயல்... கண்ணம்மாவுக்கு என்ன?” மாவாட்டிக் தகாண்டிருந்ெவர், ெத்ெம்

பகட்டு

அவெரமாக

ஓடி

வந்ொர்

பபாலும்...

லகயில்

இருந்ெ

மாபவாடு, அவரும் பெர்ந்து கெலவத் ெட்டிக் தகாண்பட பகட்க, “லஹபய....

என்னம்மா

இது....

நான்

அவகூட

பபெறதுக்காக

கெலவத்

ெட்டிட்டு இருக்பகன்... நீங்க என்னடான்னா... இப்படி மாவு லகய வச்சு ெட்டி... கெலவ எல்ைாம் வண் ீ பண்ணறீங்க... பபாங்க பபாய் துலடங்க... அப்பா வந்ொ ெிட்டப் பபாறாங்க...” கயல் அவலர விரட்ட, உள்ப பபசுவலெக்

பகட்டுக்

தகாண்டிருந்ெ

கண்ணம்மா,

தமல்ை

அவள் கெலவத்

ெிறந்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 196

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவ

து

முகத்லெப்

தகாஞ்ெம்

பார்த்ெ

மீ னாவின்

ெமாொனப்படுத்து

வந்ெிருக்கும்ன்னு

மனெிலும்

கயல்...

நிலனக்கிபறன்...”

வைி எழ,

அந்ெ

கயைின்

“அவல

ராஸ்கல்

காெருபக

நியாபகம்

அவர்

தமல்ை

முணுமுணுக்க, கயல் அவலரத் ெிரும்பி முலறத்ொள். “பவண்டாம்... அப்பறம் நான் ஏொவது தொல்ைிடுபவன்... பபாய் பவலைலயப் பாருங்க...”

என்று

மீ னாலவ

விரட்டியவள்,

கண்ணம்மாலவத்

ெள்

ிக்

தகாண்டு, அலறக்குள் தென்று ொழிட்டுக் தகாண்டாள். “என்ன நடந்துச்சு? உங்க டி.எல்... அது ொன் ‘எங்க மாமா’ ெிட்டினாங்க கயல்

பகட்டது

ொன்

ொமெம்,

அலனத்லெயும்

ஒரு

மூச்சு

ா?”

தொல்ைி

அழுெவள், “அவருக்கு என்லனக் கண்டாபை பிடிக்கை கயல்... என்லன தொலைஞ்சு பபான்னு

தொல்றார்...

நான்

பபொம

தெத்துப்

பபாயிடைாமான்னு

பயாெிச்பென்... லெரியம் ொன் வர மாட்படங்குது...” அழுலகயின் நடுவில் அவள் தொல்ைவும், கயல் அலமெியாகபவ அமர்ந்ெிருந்ொள். அவள் எதுவும் தொல்ைாமல் அலமெியாக அமர்ந்ெிருக்கவும், “நீயும் என்லன ொக தொல்றியா?” பரிொபமாக அவள் பகட்க, “அப்படிபய

அலறஞ்பென்னா

பாரு...

மாமா

அத்ெலன

ெரவ

விடாம

கூப்பிட்டாபர... ஏபொ அவெரமா பபெணும்னு ொபன கூப்பிட்டு இருக்கார்.. நீ நின்னு

தமபெஜ்

தெய்ெ

பநரத்துக்கு

பபெி

இருக்கைாம்

இல்ை...”

கயல்

பகட்கவும், “அவர் எதுக்கு பபான் தெய்ெிருப்பாருன்னு எனக்கு ஒரு தகஸ் இருக்கு கயல்...” தமல்ைிய குரைில், அந்ெ காரணத்லெ தொன்னவள், தம

னமாக

அமர்ந்ொள். “ஹ்ம்ம்... உன் ஆலெ இப்படி இருக்கு... ஆனா.. அவபராட பகாபம் பவற மாெிரி பபாகுது.. ெரி விடு... மாமாவுக்கு பகாபம் குலறஞ்ொ அவராபவ உன்கிட்ட பபசுவார்... எப்பவும் அப்படித் ொபன தெய்யறார்....” கயல் அவல ெமாொனம் தெய்ய, மனம் ெமாொனம் ஆகாமல், கண்ணம்மா அவல

பய

தவறித்துக் தகாண்டிருந்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 197

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நான்

இதுக்கு

பவற

என்ன

தெய்ய

முடியும்

தொல்லு...

மாமாலவத்

ெிட்டவா?” ெைிப்பாக அவள் பகட்க, “எல்ைாபம என் பமை ொன் ெப்பு... நான் ொன் எல்ைாத்துக்கும் காரணம்... அவர் கூட பபாய் பபெிபனன் பாரு... என்லனச் தொல்ைணும்...” கண்ணம்மா புைம்பிக்

தகாண்பட,

கயைின்

மடியில்

ெலை

ொய்க்க,

அவ

து

இந்ெ

தவறுலம அஜய் பபெினால் ெீர்ந்து பபாகும் என்ற முடிவுடன், தமன்லமயாக அவ

து முதுலக அவள் வருடிக் தகாடுத்ொள்.

துள்

ித்

ெிரியா

வு

சுறுசுறுப்பாகபவ

வட்டினில் ீ வைம் வருபவள்.... இந்ெ ஒரு வாரமாக அவல

கவனித்ெ சுப்பு...

அவள்

விட்டாலும்,

அலமெியாக

கண்ணம்மா

இருப்பலெப்

ஓர

பார்த்து,

மனெினில்

வருந்ெி

லகயாைாகாத்ெனத்துடன் அலெ பவடிக்லகப் பார்த்ொர். ************* “அம்மா...

ெலை,

லகதயல்ைாம்

தராம்ப

வைிக்குதும்மா...”

வைியின்

பவெலனயுடன் அஜய் முனகவும், “தபரிய

ஸ்டன்ட்

இருக்கும்...” ஆரஞ்சு

மாஸ்டர்ன்னு

கார்த்ெிக்

பழத்லெ

அருகில்

உரித்து

நிலனப்பு

அமர்ந்து,

வாயில்

இருந்ொ

அவனுக்கு

பபாட்டுக்

இப்படித்

வாங்கி

தகாண்பட,

ொன்

வந்ெிருந்ெ

நக்கைடித்துக்

தகாண்டிருந்ொன். “அவபன வைியிை கஷ்டப்படறான்... நீ பவற ஏன் கார்த்ெிக்?” ராொ பகட்க, கார்த்ெிக் அலமெியாக அமர, அஜய் அவலனப் பார்த்து புன்னலகத்ொன். “பபாதும்டா... ெிரிக்காபெ... அப்பறம் கன்னத்துை ெிராய்ச்ெ ெிராய்ப்பு வைிக்கப் பபாகுது...”

கார்த்ெிக்

அவலன

பகைியாகபவ

கண்டிக்க,

வந்ெிருந்ெ ஸ்ரீ, அவன் அருபக அமர்ந்து, அவனது கட்டுகல

அனுபமாவுடன் தமல்ை ெடவிப்

பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன். “மாமா... லகயிை புண்ணு...” அஜய் அவலனப் பார்த்து தொல்ை, அவனது முகத்ெில், தநற்றியில், லகக

ில் இருந்ெ கட்லடப் பார்த்ெவன், தவ

ிபய

நின்றுக் தகாண்டிருந்ெ விஜயிடம் ஓடிச் தென்றான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 198

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெிங்கட்கிழலம காலை... அரக்க

பரக்க

எழுந்ெ

அஜய்,

மணிலயப்

பார்க்க,

மணி

ஒன்பலெ

கடந்ெிருந்ெது... “லஹபயா... கண்மணி குரலை பகட்காம விட்டுட்படாபம...” மனெினில் வருந்ெியவன், ெனது தெல்லை எடுக்க லக நீட்ட, ஆழமான ெிராய்ப்புகள் வைித்ெது. “என்னடா பவணும்?” அவன் விழித்ெலெப் பார்த்ெ விஜய் அவன் அருகில் வரவும், “அத்ொன்...

ஆபீஸ்க்கு

லீவ்

தொல்ைணும்...

அதுக்கு

ொன்

பபாலன

எடுத்பென்...” அஜய் தொன்னலெக் பகட்ட விஜய் அவலன முலறத்ொன். “என்ன அத்ொன்?” அவனது முலறப்லப புரிந்து அஜய் பகட்கவும், “அலெ என்கிட்பட பகட்க பவண்டியது ொபன... நான் எடுத்துக் தகாடுப்பபன் இல்ை... நீ பாட்டுக்கு லகய எங்கயாவது இடிச்சுக்கிட்டா கஷ்டம் ொபன... என்ன பவணும் தொல்லு நான் ஆபீஸ் கி

ம்பற வலர தெய்யபறன்...

உன்னாை நடக்க முடியாது... வாக்கர் வாங்கிக்க தொல்ைி டாக்டர் தொல்ைி இருக்காங்க... நான் வாங்கிடபறன்... நான் இல்ைாெ பபாது தமல்ை அலெ வச்சு நடக்கப் பாரு... அப்பபா ொன் வட்டுக்கு ீ வந்ொ ஈஸியா இருக்கும்ன்னு தொன்னாங்க... கால்

முட்டியிை

நல்ை

அடி...

காலை

தராம்பத்

தொங்க

பபாட

பவண்டாம்ன்னு டாக்டர் தொல்ைி இருக்கார்... இந்ெ ஒரு மாெம் நல்ை தரஸ்ட்ை ொன் இருக்கணும்...” அவன் கண்டிப்புடன் தொல்ைிவிட்டு, அஜயின் தமாலபலை எடுத்து, “பாஸ்வர்ட் தொல்லு.. ஓபன் பண்ணி அந்ெ நம்பர் பபாட்டுத் ெபரன்... நீ லீவ் தொல்ைிடு...” என்றபடி, அஜலயப் பார்க்க, அவபனா பார்லவலய எங்பகா பெித்துக் தகாண்டு, ’2012’ என்று முணுமுணுத்ொன். அந்ெ எண்லணக் பகட்டதும், அலெ அப்படிபய அவனது தெல்ைில் பெித்ெ விஜயின்

மனெினில்

மின்னல்

தவட்ட,

அவெரமாக

அஜலய

நிமிர்ந்துப்

பார்த்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 199

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவனது பார்லவயின் தபாருல “பபான்

புக்ை

ஈஸ்வர்ன்னு

உணர்ந்தும் அலெ தவ

பபர்

இருக்கும்...

அதுக்கு

ிக்காட்டாமல்,

கால்

பண்ணிக்

தகாடுங்க அத்ொன்...” விஜயின் அெிர்ச்ெிலயப் தபாருட்படுத்ொமல் அஜய் தொல்ைவும்,

அவன்

தொன்னலெச்

தெய்ெவன்,

அவன்

பபான்

பபெி

முடிக்கவும், அஜயின் அருகில் அமர்ந்ொன். விஜய் என்ன பகட்க வருகிறான் என்பது புரிந்ொலும், “அதுை கண்ணம்மா நம்பர் இருக்கும்... அந்ெ நம்பருக்கு ‘ொரி ஃபார் ஹர்ட்டிங்...’ அப்பறம், நான் ஒரு மாெம் ஆபீஸ்க்கு வர மாட்படன்... ஆக்ெிதடன்ட் ஆச்சு’ அப்படின்னு ஒரு தமபெஜ் அனுப்புங்க அத்ொன்...” விஜலயப் பார்க்காமல் தொன்னவன், கண்கல

மூடிக்

தகாள்

,

அலெ

கண்ணம்மாவின்

நம்பருக்கு

அனுப்பிவிட்டு, ‘அஜய்..’ தமன்லமயாக அலழத்ொன். கண்கல

த்

ெிறந்ெவன்,

அவன்

பகட்க

வருவது

புரிந்ெது

பபாை,

“கண்ணம்மா... அவ என் டீம் ொன்...” என்று தொடங்கவும், “ம்ம்...

அவளுக்கும்

கண்ணம்மாலவப்

உனக்கும்

பார்த்ெது

என்ன

முெல்,

ெம்பந்ெம்?”

முன்ெினம்

விஜய்

அவ

ிடம்

பகட்கவும்... கடுலமயாக

பபெியது வலர அலனத்லெயும் தொல்ைி முடித்ெவன், “ஏன் அத்ொன் நான் இப்படி இருக்பகன்... ஒண்ணு, அவல

த் ென் வழிை

பபான்னு விட்டுடணும்... இப்படி விடவும் முடியாம, தநருங்கவும் முடியாம நான் ெடுமாறிட்டு இருக்பகன்... அது எனக்பக என் பமை பகாபமா வருது... அலெ அப்படிபய அவ பமை காட்டபறன்...” பரிொபமாக தொன்னவலனப் பார்த்ெவனுக்கு ெிரிப்பு ொன் வந்ெது. “அதுக்கு அவ என்ன பண்ணுவா பாவம்... எல்ைாம் விெி.. பவற என்ன தொல்றது? ெரி.. எப்பபாவாவது, அவ இல்ைாம நான் இல்ைங்கற மாெிரி பயாெிச்சு இருக்கியா?” விஜய் பகட்கவும், உெட்லடப் பிதுக்கிய அஜய், ‘இது வலர இல்லை...’ என்று பெில் கூறினான். “ஹ்ம்ம்..

ஆனா...

அவல

தநருங்கணும்னு

மட்டும்

ஆலெ

இருக்கு...”

நக்கைாக விஜய் பகட்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 200

தென்றல் பண்பலை 102.3 “லஹபயா அப்படி இல்ை... ெப்பா இல்ை... எனக்கு அவல அலெ

ஏத்துக்க

ொன்

தொன்னவனின் கண்க

எனக்கு

முடியை

பபாை...”

பிடிச்ெிருக்கு... பயாெலனயாகச்

ில் அந்ெ அலறயில் இருந்ெ டிவி பட, அஜய் தமல்ை

எழுந்து அமர்ந்ொன். “ஏன் அத்ொன்... நாம அன்னிக்கு மால்க்கு பபாபனாபம...” “ஆமா... அதுக்கு என்ன இப்பபா?” விஜய் பவண்டும் என்பற தெரியாெவன் பபாைக் பகட்க, ெனது பிறந்ெ நா மாைில் அவ

ில் கண்மணிலய ெந்ெித்ெெில் இருந்து,

ிடம் பபெியது வலரச் தொன்னவன், “அதுக்கு அப்பறம் அவ

பபெபவ இல்ை அத்ொன்....” என்று முடித்து...... “எனக்கு என்னபவா அந்ெ கண்மணிபயாட குரல், கண்ணம்மாவுது பபாைவும் இருக்கு...

ஆனா...

அ...வ்...வ்...வ

வு

அவ

ெரியான

லெரியமா

பயந்ொங்தகாள்

பரடிபயாை

ி...

பபசுவா..”

அவ

எப்படி

பகள்வியாகபவ

முடித்ொன். “ெரி... அப்பபா உன்பனாட கூற்று படி, அந்ெ fmை பபெற கண்மணி ொன் கண்ணம்மான்னு நிலனக்கற... அப்படித் ொபன...?” விஜய் மீ ண்டும் பகட்க, “அப்படி

இருக்குபமான்னு

மனசுை

பொணுது...

ஆனா...

இல்லைன்னும்

பொணுது...” குழப்பமாகபவ அஜய் பெில் கூறினான். “ெரி...

அப்படி

இருந்ொ

நீ

என்ன

தெய்வ?

அொவது

கண்ணம்மா

ொன்

கண்மணின்னு யாராவது தொன்னா என்ன தெய்வ? நீ பார்த்ெ கண்மணி தராம்ப

அழகு...

அதுக்கு

இல்லைன்னாலும்...”

விஜய்

அப்புறம்

கண்ணம்மா

இழுக்க,

‘அவளுக்கு

கண்மணி என்ன

அ

வுக்கு

குலறச்ெல்...’

தநாடியும் ொமெிக்காமல், அஜயிடம் இருந்து பெில் வந்ெது... “அதெல்ைாம் ெரி... நான் பகட்டதுக்கு பெில் தொல்லு...” விஜய் அவனது மாற்றத்லெ குறித்துக் தகாண்பட பகட்க, “என்ன தெய்பவன்னா? எனக்கு பிடிச்ெிருக்குன்னு தொல்லுபவன்... அவ்வ

வு

ொன்...” பட்தடன்று அஜய் தொல்ைவும், அவன் அலெத் ொன் தொல்ைப் பபாகிறான் என்று உணர்ந்ெிருந்ெ விஜய்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 201

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அவ உன்லன தூக்கத்துை கூட புன்னலகயுடன்

அவன்

தராம்ப டிஸ்டர்ப் பண்ணறாப

பகட்க,

‘ம்ம்’

ெலையாட்டக்

கூட

ா?” மர்மப் முடியாமல்

முணுமுணுத்ொன். “ஆனா... அவல

இந்ெ வாரம் தபாண்ணு பார்க்க வந்ெிருக்காங்க பபாை...

அப்படித்ொன் நான் நிலனக்கபறன். அலெ

பகள்விப்பட்டதுபைர்ந்து ொன்

நான் ெரியாபவ இல்ை அத்ொன்... அவளுக்கு கல்யாணம்ன்னா எனக்கு என்ன வந்ெது?” தமல்ைிய குரைில் தொன்ன அஜலய குழப்பமாகப் பார்த்ெ விஜயின் வாயில் இருந்து, ‘என்னிக்கு?’ என்ற பகள்வி வந்து விழுந்ெது. “அது... பபான புென்கிழலம....” அவன் தொல்ைவும், ஒரு மூச்லெ தவ

ியிட்ட

விஜய், “அவ்வ அது

வு ொனா... ெரி... உனக்கு ஒரு.... ஒருமணி பநரம் லடம் ெபரன்...

ொன்,

நீ

முடிவா...

நிமிஷங்கள்ன்பன

உன்

வச்ெிக்பகா...

வாழ்க்லகலயத் நல்ைா

ெீர்மானிக்கப்

பயாெிச்சு

கண்ணம்மாலவ விரும்பலறயா இல்லையா? அவப

பபாற

தொல்லு...

நீ

ாட கடந்ெ காைம் பத்ெி

ஒரு வார்த்லெ கூட குத்ெிக் காட்டாம, உன்னாை அவ கூட வாழ முடியுமா? உன்பனாட பலழய கெப்பான விஷயங்கல கூட

ெந்பொஷமா

வாழ

முடியுமா?

எல்ைாம் நீயும் மறந்துட்டு, அவ

அந்ெ

அ

வுக்கு

நீ

அவல

ைவ்

பண்றியா? பயாெி... நல்ைா பைமுலற பயாெிச்சு தொல்லு... எப்படியும் நான் கி

ம்ப இன்னும் ஒரு மணி பநரம் ஆகும்... கி

ம்பறதுக்குள்

தொன்னா

பபாதும்... அவெரம் இல்ை... அவ இல்ைாம உன்னாை இருக்க முடியுமா? சும்மா

வம்புக்கு, ீ

‘அவ

பமை

ைவ்

இல்ை...

எனக்கு

கல்யாணபம

பவண்டாம்’ன்னு கத்ெறலெ விட்டுட்டு, அவ பமை இருக்கற ைவ் எந்ெ அ

வுக்குன்னு பயாெி... அலெ எப்படி அடுத்ெ கட்டத்துக்கு எடுத்துட்டுப்

பபாைாம், வாழ்க்லகயில் தஜயிக்கைாம்ன்னு பயாெி...” என்ற விஜய், ‘ைவ்வா’ அஜயின்

அெிர்ந்ெ

குரலைக்

பகட்டும்

நில்ைாமல்,

அங்கிருந்து

விைகிச்

தென்றான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 202

தென்றல் பண்பலை 102.3

ஒைிபரப்பு – 19 ெிக்கு தெரியோமல் சுத்ெி ெிரியும் சிறு பிள்லள பபோபை என் நிலேவுகள் முழுவதுமோய் அலைய விடும் இந்ெ வித்லெ எேக்கு கற்றோபயோ உன் பமல் பகோபப்போடவும் வழி இன்றி ெிணறி நிற்கிபறன் உன் லக பசரும் நிமிடம் பவண்டி!!

‘கண்ணம்மா’ அஜய் தமல்ை முணுமுணுக்க, ஒரு காைத்ெில் அந்ெப் தபயர் பழம்

தபயராக

நிலனவில்

இருக்கிறது

நில்ைாமல்,

என்று

இன்று

அந்ெ

எரிச்ெைாக தபயர்

தொன்னது

உயிரின்

அவனது

ஆழம்

வலர

ெித்ெித்ெது. அந்ெ ெித்ெிப்லப மனம் உணர, அஜயின் இெழில் புன்னலக அரும்பியது... வட்டில் ீ

இருந்து அஜய்க்கு

உண்டுவிட்டு

கி

ம்பச்

உணவு தகாண்டு

தொல்ை,

அங்பகபய

வந்ெ ெனது

ராொ,

விஜலயயும்

அலுவைகத்ெிற்குச்

தெல்ை, ெயாராகிக் தகாண்டிருந்ெ விஜய் அவலன பநாட்டம் விட்டான். அஜயின் முகத்ெில் ெீவிர பயாெலனலயக் கண்டவன், கட்டாயம் அெில் அவன் ெீர்வு காணுவான் என்ற நம்பிக்லகயுடன், அனுபமாவுடன் பபெிக் தகாண்பட ெனது கி

ம்பும் பவலைலயத் தொடர்ந்ொன்.

அஜய்க்கு உணவு ஏபெனும் பெலவயா என்று பகட்க அவன் அருகில் வந்ெ ராொ, அவனது கண்க

ின் கனவும், இெழில் புன்னலகலயயும் பார்த்து, வந்ெ

சுவபட இல்ைாமல், அந்ெ அலறயில் பபாடப்பட்டிருந்ெ பொபாவில் தென்று அமர்ந்ொர்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 203

தென்றல் பண்பலை 102.3 அழகிய கண்கள்... அதுவும் ென்னிடம் பபசும் தபாழுது மட்டும் ெண்ணரில் ீ இருந்து தவ

ி வந்ெ மீ னாய் துடிப்பதும், அெற்கு ெகுந்ொற்பபாை, அவ

இெழ்க

நடுக்கமும்,

தவ

ின்

ிப்பாடும்.. அவ

விரிய,

ொன்

ெட்டுத்

ெடுமாறி

வந்து

விழும்

து

குரைின்

து ஒவ்தவாரு அலெவும் இப்தபாழுது மனெில் படமாக

அவல

இந்ெ

வுக்கு

கவனித்து

இருக்கிபறாமா

என்று

அஜய்பக ஆச்ெரியமாக இருந்ெது... “என்னடா இது? அவல

முென் முெைில் பார்த்ெ நா

ில் இருந்பெ அவல

தவறுத்துக் தகாண்டு ொபன இருந்பொம்... இது என்ன இது?” ெனக்குள் பகட்டுக் தகாண்டவனின் இெழ்க

ில் அெற்கும் பெர்த்து புன்னலக ொன்

அரும்பியது. “அடிப்பாவி...

இப்படியா

எப்பபாபைர்ந்து

என்லன

முழுொ

ஆட்டிப்பலடச்சு

இருக்க?

நீ என்லன உன் மனச்ெிலறயில் லகது தெய்ெ?? எங்க

அம்மாவுக்குத் தெரிஞ்ொ அவ்வ

வு ொன்..” நிலனத்ெ மாத்ெிரம் ெிரித்துக்

தகாண்டவன், விஷயம் தெரிந்ொல் ராொவின் நிலை என்னவாக இருக்கும் என்பலெ யூகிக்க முடியாமல் ெடுமாறினான். “அம்மாலவக் கூட ெரி கட்டிக்கைாம்... இந்ெ ஸ்ரீனிய....” அந்ெ பயாெலன வந்ெ உடபன கண்ணம்மாவின் நடுக்கம் அவனது மனக்கண்ணில் விரிய, அஜயின் மனம் சுருங்கியது. “அப்பா என்ன தொல்வாங்க...” அவன் பயாெித்துக் தகாண்டிருக்க, கண்ணம்மா மீ ண்டும் அவனது மனெில் ஆஜரானாள். “அவல

தபாண்ணு பார்க்கறாங்கன்னு தொன்ன உடபன எனக்கு எவ்வ

பகாபம்

வந்ெது...

அவல

முடியாதுங்கறதுனாையா?

அவ

யாருக்கும்

விட்டுக்

என்பனாட...”

அவன்

வு

தகாடுக்க பயாெித்துக்

தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, ஸ்ரீ தமல்ை அவன் அருகில் வரைாமா பவண்டாமா என்று ெயங்கி நின்றது அவன் கண்ணில் பட்டது. அவலனக் கண்டதும் பயாெலன ஒருபுறம் ஒதுங்கிக்தகாள்

, “ஸ்ரீ கண்ணா...

வாடா...” என்று அலழத்ொன். “மாமா... உவ்வ்வா...” அவன் ெயங்கித் ெயங்கி அவன் அருபக வர,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 204

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒண்ணும் இல்ை... இங்க மாமாகிட்ட வா..” என்று தமல்ை லகலய நீட்ட, ெயக்கத்துடன் குழந்லெ அவன் அருகில் வந்ொன். அருகில் வந்ெதும்... “பாண்டா பபாடு...” என்று அவன் ரிபமாட்லட எடுத்து நீட்ட, அஜய் புரியாமல், “என்னது?” என்று பகட்க, மீ ண்டும் ெிறுவன், அலெபய ெிரும்பச் தொன்னான். “நீ பபெறது ெிடீர்ன்னு மாமாவுக்கு புரியாம பபாச்பெ... என்ன தெய்யைாம்?” அஜய்

வாய்விட்பட

பநாக்கத்பொடு,

பயாெிக்க,

மீ ண்டும்

மீ ண்டும்

ரிபமாட்லட

அஜய்க்கு

நீட்டி,

புரிய

‘பாண்டா’

லவத்துவிடும் பபாடு..’

என்று

தொல்ைவும், ஏபனா அவன் தொல்ை வருவது புரியாமல், “அனு.... இங்க உன் லபயன் என்னபவா தொல்றான்... என்னன்னு பகட்டுச் தொல்லு...” அனுபமாலவ அலழக்க, விஜய் அவன் முன்பு வந்து நின்று, குழந்லெயிடம் பகட்டு, “அவன் சுட்டி டிவி பபாடச் தொல்றான்... அவனுக்கு இங்க பபார் அடிக்குது பபாை...” என்றவன், அஜயின் லகயில் இருந்ெ ரீபமாட்லட வாங்கி பபாட்டு விட்டு, “பயாெிச்ெயா?” என்று பகட்க, அஜய் தமல்ைிய புன்னலகலய ெிந்ெி, “நீங்க ஆபீஸ்ை இருந்து வர வலர லடம் ொங்க அத்ொன்... நான் பெில் தொல்பறன்... எனக்கு அப்பா அம்மாவ நிலனச்ொ ொன் பயமா இருக்கு.. அதுவும் அவல

ப் பத்ெி தெரிஞ்ொ....” என்று அவன் ெனது ெம்மெத்லெ

தொல்ைாமல் தொல்ை, “எல்ைாபம

ெமா

ிக்கணும்

ொன்...

ெமா

ிப்பபாம்...

உனக்கு

பிடிச்ெிருக்கான்னு மட்டும் தொல்லு... பவற எலெப் பத்ெியும் பயாெிக்காபெ... பவற ஏொவது பவணுமா? நான் ஆபீஸ் கி

ம்பவா?” அவனுக்கு பவறு

ஏபெனும் உெவி பெலவப்படுமா என்பலெ பகட்டு, அவன் இல்லை என்று தமல்ை ெலையலெக்கவும், “ெரிடா... நான் கி

தெ ன் ற ல்

ம்பபறன்...” என்று விஜய் அங்கிருந்து நகர்ந்து தென்றான்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 205

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மலை தமல்ை கலரயுது.... விடாபெ ராஜா... விடாபெ...” விஜய் ெனக்குள் தொல்ைிக் தகாண்பட அலுவைகம் கி

ம்பிச்

தெல்ை, ஸ்ரீ டிவி பார்க்கத்

துவங்கவும், மீ ண்டும் அஜயின் எண்ணம் கண்ணம்மாவிடம் ொவியது. “எப்படி எனக்குள்

இந்ெ மாற்றம்? கண்ணம்மாவுக்கு உடம்பு ெரி இல்ைாெ

பபாது அவ கஷ்டப்பட்டலெப் பார்த்ொ?” அவனது பயாெலன இவ்வாறாகச் தெல்ை, “இல்லைபய...

அப்படி

இருந்ொ

அது

பச்ொொபம்

ொபன...

இது

அப்படி

இல்லைபய... ஏன் அவ என் மனசுை புகுந்து இந்ெ ஆட்டு ஆட்டி லவக்கிறா? அப்பபா அவ பமை முன்ன இருந்பெ பாெம் இருந்து இருக்பகா?? அது ொன் ெந்ெர்ப்பம் பெடி இப்பபா தவ

ிய வருபொ? அப்பபா எப்படி....” பயாெலன

எங்பகா தெல்ைத் துவங்க, அந்ெ நிலனப்லப அங்பகபய ெடுத்ொன். “இல்ை...

அன்லனக்கு

ெிபயட்டர்ை

கண்மணி

கண்ணம்மாபவாட குரல் இருந்ெதுனாை எனக்குள்

குரல்

மாெிரிபய

ஏற்பட்ட மாற்றமா?”

பவறு ெிலெயில் பயாெலனலயத் ெிருப்பினான். குரல்....

தென்றல்

பண்பலையில்

பபசும்

கண்மணியின்

குரல்,

கண்ணம்மாவினுலடயொக இருப்பொல் ொன் எனக்கு அந்ெ குரைின் பமல் அவ்வ

வு ொக்கம் வந்ெபொ!! அவ

து குரல் அந்ெ அ

விற்கா என் மனெில்

பெிந்ெிருக்கிறது!! அவலன நிலனத்து அவனுக்பக ஆச்ெரியமாக இருந்ெது. “ஹ்ம்ம்.. ஏன் கண்மணியா பவற தபாண்ணு வந்ொ... ஒருபவல ெிட்டுபவன்னு எங்க

கண்ணம்மா நிலனச்சு இருப்பாப

அவகிட்ட

ொொரணமா

பபெிபனன்”

அவ

நான்

ா?” இருக்கைாம்.. நான் ிடம்

மனம்

உணர்ந்து, இப்தபாழுது அவளுக்கு ொெகமான விஷயங்கல

ொய்ந்ெலெ

அவன் மனம்

ஆராயத் துவங்கியது. “ெிபயட்டர்ை தொன்னா...

அவ என்

அந்ெ

படத்பொட

கண்ணம்மாவா

விமர்ெனத்லெ

அது?”

என்ற

எவ்வ

எண்ணம்

வு

அழகா

வந்ெவுடன்,

அன்லறய ெனது பகாபம் அலனத்தும் அஜய்க்கு நிலனவு வர, இன்று அபெ ெம்பவத்ெிற்கு பகாபத்ெிற்கு பெிைாக ெிரிப்புத் ொன் வந்ெது...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 206

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பாவம் அவ... தராம்ப ெிட்டிட்படன்...” என்று வருந்ெியவனின் மனெில் ஒன்று மட்டும் நன்றாகபவ ஓங்கி ஒைித்ெது. “ென்னால்

கண்ணம்மாலவ

எந்ெக்

காரணம்

தகாண்டும்

நழுவ

விட

முடியாது” என்பதுபவ... அந்ெ எண்ணம் மனெில் வலுவாக வந்ெவுடன், ‘இனிபம, ஏன் அவல எனக்கு பிடிச்ெது... எதுக்குப் பிடிச்ெதுங்கற ஆராய்ச்ெி எல்ைாம் பவண்டாம்... அவல

எனக்கு

பிடிச்ெிருக்கு

அவ்வ

வு

ொன்...

தராம்ப

நா

ா,

அவ

என்னுலடயவள் அப்படிங்கற நிலனப்பு ொன் அவ பமை நான் காட்டின பகாபத்துக்குக்

காரணபமா?

இன்லனக்கு

பார்க்கறாங்கன்ன உடபன அவல

அவல

ஏன் இவ்வ

யாபரா

தபாண்ணு

வு காயப்படுத்ெபறாம்...’

நிலனத்ெவுடன் ெிரித்துக் தகாண்டான். அவன்

ொபன

‘பாண்டா

ெிரித்துக்

மாட்டி...

தொன்னலெக்

தகாள்

வும்,

ஸ்ரீ

பாண்டா

மாட்டி...’

பகட்டவனுக்கு

குழந்லெ

அவலனத் என்று

ெிரும்பிப்

பார்த்து,

குதூகைிக்க,

அவன்

கவனிக்கும்

அ

விற்கு

ொன்

இருந்ெலெ எண்ணி தவட்கினான்.. “என்னடா அஜய்... காலையிை இருந்து பார்க்கபறன்... முகம் முழுதும் ஒபர ெிரிப்பா இருக்கு... அப்படி என்னடா ெந்பொெம்?” பகட்டுக் தகாண்பட ஒரு ெட்டில் இ

இட்ைிலய

எடுத்துக்

தகாண்டு

ராொ

வர,

அஜய்க்கு

‘அப்படியா

ித்துக் தகாண்டு உட்கார்ந்ெிருந்பொம்’ என்று பமலும் தவட்கம் எழுந்ெது.

“இல்ைம்மா... நான் நான்..” அஜய் தொல்ை முடியாமல் இழுக்க, ராொ வந்ெ ெிரிப்லப அடக்கிக் தகாண்டார். “ெரிடா... நான் உனக்கு ொப்பிட ஏொவது தகாண்டு வரவான்னு பகட்கத் ொன் அப்பபா பக்கத்துை வந்பென்...” என்று தொன்னவர், “வாலயத் ெிற... இந்ெ இட்ைிலய ொப்பிட்டு அப்பறம் பயாெலன பண்ணு...” என்று

தொல்ைவும்,

அஜய்

அெிர்ச்ெியாகப்

பார்க்க,

ராொபவா

ெீவிரமாக

அவனுக்கு உணவு தகாடுப்பெிபைபய கவனமாக இருந்ொர்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 207

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெனது லகயின் வைிலய தபாறுத்துக் தகாண்டு, ெனது தெல்லை தமல்ை எடுத்ெவன், அெில் ஏொவது குறுஞ்தெய்ெி வந்ெிருக்கிறொ என்று பார்க்க, அெில் அப்படி எதுவும் இல்ைாமல் பபாகவும், மனெில் ஏமாற்றபம மிஞ்ெியது. அவன் உண்டு முடித்ெதும், ராொ ெட்லட கழுவி லவப்பெற்காகச் தெல்ை, வயிற்றின் உபாலெயால், அவன் தமல்ை எழ முயை, “என்னடா ராஜா... இப்பபா எதுக்கு எழுந்துக்கற?” என்று பவகமாக ராொ அவன் அருபக வரவும், கால்

வைியால்

ெடுமாறியவன்,

அவரது

பொல

ப்

பிடித்துக்

தகாண்டு,

நின்றான். “ஏொவது பவணும்னா நான் எடுத்துத் ெருபவன் இல்ை...” அவர் பகட்க, “அதுக்குன்னு

எல்ைாபம

நான்

தபட்ை

இருந்பெ

பகட்க

முடியாதும்மா...

தமல்ை நான் நடக்கபறன்... அொன் ஒரு காலை கீ பழ ஊண பவண்டாம்ன்னு வாக்கர்

வாங்கித்

ெந்ெிருக்காபர

அலமக்கப்பட்டிருந்ெ

கு

அத்ொன்”

ியல்

என்றவன்,

அலறக்குள்

அலறயில்

ராொவின்

ஒட்டி

உெவியுடன்

தென்றான். தவ நான்

ியில் வந்ெவலனப் பார்த்ெ ராொ முலறத்துக் தகாண்டிருக்க, “அம்மா... என்ன

ெின்னப்

பிள்ல

யா..

தகாஞ்ெமாவது

வைிலய

ொங்கிக்க

முடியும் ொபன...” என்று அவன் தொல்ைவும்... “ொங்கிக்கைாம்

ொன்...

ஆனா...

காலை

எங்கயாவது

நியாபக

மறெியா

ஊனிட்டன்னா... என்ன ஆகும்? தொன்ன பபச்லெ ஏொவது பகட்கறியா? அத்ொன் பவலை முடிஞ்ெதும் வந்ெிடபறன்னு தொல்ைி இருக்கார்...” என்று கடிந்துக் தகாண்டவர், “இந்ெ வைிதயல்ைாம் என்ன வைி... இலெ விட மனொை எவ்வ நீ அனுபவிச்சு இருக்க..” ராொவின் கண்க

வு வைிலய

ின் கண்ணர்ீ எட்டிப் பார்த்ெது.

“ம்ம்ம்ப்ச்... விடும்மா அலெபய நிலனச்ெிக்கிட்டு... என்னபவா எங்க பபாொெ பநரம்...” அஜய் தொல்ைவும், “நம்ம

பபாொெ

ெனக்குள்ப

பய,

பநரம்டா...” காெல்

கன

ென்லன

கச்ெிெமாக

ராொ

பக்குவப்படுத்ெிய

ெிருத்ெ, அ

லவ

அஜய் எண்ணி

வியந்துக் தகாண்டிருந்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 208

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மத்யானதுக்கு கீ லர தெய்ெிருக்பகன்... அப்பறம் ெிக்கன் சூப் எடுத்துட்டு வந்ெிருக்பகன்...

ரத்ெம்

நிலறய

பபாயிருச்சுன்னு

அத்ொன்

தொன்னார்...”

ராொ தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, பபான் அலழப்பு வர, அவெரமாக அலெ இயக்கினான்.... “ொர்.. நாங்க பி

ாட்டினம் கிதரடிட் கார்ட் ெபராம்...” என்று அெில் வந்ெ

குரலைக் பகட்டவன், கடுப்புடன் பெில் பபொமல் பபாலன அலணத்துவிட்டு, வயிற்லற நிரப்பும் பணிலய தெவ்வபன தெய்ய முயன்றான்... -------------------------காலையில் அவர்க

து

கண்ணம்மா டீம்

இருந்ெ

அலுவைகத்ெின்னுள் இடம்

தவகு

நுலழந்ெ

பரபரப்பாகவும்,

தபாழுபெ,

பெட்டமாகவும்

காணப்பட்டது. “என்ன ஆச்சு நம்ம டீம்ை எல்ைாருக்கும்... நம்ம அஜ்ஜூ காலையிைபய எல்ைாலரயும் பிடிச்சு வாட்டி எடுக்கறாரா? பபாய் முன்னாை நின்னா என்ன தெய்வார்...

அன்லனக்கு

ஆரம்பிச்ெ

பகாபம்

இன்னிக்கும்

கன்டினியூ

ஆகுபமா?? ஆத்ொடி ஆத்ொ... பநர்ை தநற்றிக் கண்லண ெிறந்து என்லன பஸ்பமாக்கி பல் தபாடி பபாை யூஸ் பண்ணிடுவாபர...” என்று நிலனத்ெவள், “ஆத்ொ

மகமாயி...

உன்

ெிஷ்ய

பிள்ல

பமை

ஏறி

இருக்கற

ொமிய

தகாஞ்ெம் இறக்கி விடு... உனக்கு நான் ஒரு தபரிய கட்டு பவப்பிலை ெபரன்...”

என்ற

பவண்டுெபைாடு,

ெிறு

பயமும்,

எண்ணியவள், பவகமாக டீலம பநாக்கிச் தெல்ை, அவ

ெிறு

குறும்புமாக

து கண்கள் முெைில்

பெடியது அஜலயத் ொன். அஜய் இருந்ெ இடம் தவறுலமயாக இருக்கவும், “என்னாச்சு இந்ெ அஜய்க்கு... ஏன் இன்னும் வரை... அப்பபா பவற என்ன விஷயம்??” பயாெித்ெ படி ென் இடத்ெில் அமரப் பபானவ

ின் அருபக இருந்ெ சுவாெி, ெிறிது பயத்துடபன

கண்ணம்மாலவப் பார்த்ொள். அவ

து பயம் கண்ணம்மாலவ கைவரப்படுத்ெ, “சுவாெி... என்னாச்சு... ஏன்

எல்ைாரும் தடன்ஷனா இருக்கீ ங்க?” ஒருவாறு அவள் பகட்டு முடிக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 209

தென்றல் பண்பலை 102.3 “கண்ணம்மா... அஜய்க்கு ஆக்ெிதடன்ட் ஆகிருச்ொம்... தரண்டு நாள் ஆகுது பபாை... ஒரு மாெம் வலர தபட் தரஸ்ட்ை ொன் இருக்கணும்னு டாக்டர் தொல்ைிட்டாங்க

ாம்....

ெலையிையும்

லக

பபாை...” சுவாெி தொல்ைி முடிப்பெற்குள் தொண்லடக்

குழியில்

வந்து

துடிக்க,

கால்

எல்ைாம்

தெம

அடி

ாகபவ கண்ணம்மாவின் இெயம் அவள்

தொல்ைியலெக்

பகட்டு,

பெட்டம் தொற்றிக் தகாண்டது. “என்னது? ஆக்ெிதடன்ட்டா... எப்பபா? எங்க? எப்படி ஆச்சு? ஏன் என்கிட்பட முன்னபம தொல்ைை...” பெட்டத்ெில் அவள் குரல் உயர்ந்து ஒைித்ெபொ! அவ

து

டீமில்

இருந்ெ

அலனவரும்

அவல

பகள்வியாகவும்,

ஆச்ெரியமாகவும் பார்க்க, சுவாெி அவள் லகலய அழுத்ெினாள். “கண்ணம்மா... எல்ைாரும் உன்லனபய பார்க்கறாங்க... அவனுக்கு ஒண்ணும் ஆபத்து இல்ை... புரியுொ? அவனுக்கு ஒண்ணும் இல்ை... தரண்டு ஹாஸ்பிடல்ை

இருந்துட்டு...

அவன்

வட்டுக்கு ீ பபாக தொல்ைிடுவாங்க

எப்படி

இருக்கான்னு

நாள்

பார்த்துட்டு

ாம்... அஜய் பிதரண்ட் கார்த்ெிக் வந்து

தொல்ைிட்டு பபானாங்க... எல்ைாரும் பபாறாங்க

இன்லனக்கு பபாை...

ொயந்ெிரம்

நானும்

என்

அவலன

ஹாஸ்பிடல்ை

ஹஸ்பன்படாட

பபாயிட்டு

பார்க்கப் அப்படிபய

வட்டுக்குப் ீ பபாபறன்... நீயும் வரியா?” சுவாெி பகட்கவும், கண்ணம்மாவின் பார்லவ வைிலயக் காட்டியது. “என்ன கண்ணம்மா... வரீங்க

ா?” அவர்கள் பபசுவலெக் பகட்ட பயாபகஷ்

அவள் அருகில் வந்துக் பகட்கவும், “இல்ை பயாபகஷ்... நீங்க... நீங்க எல்ைாம் பபாயிட்டு வாங்க... நான் பபான்ை பபெிக்கபறன்... எங்க வட்ை ீ விட மாட்டாங்க...” என்று பெில் தொல்ைியவள், இன்னமும் பெட்டம் குலறயாமல், ெனது தெல்பபாலன எடுத்துக் தகாண்டு தரஸ்ட்ரூமிற்கு ஓடினாள். சுவாெி

அவல

ப்

பின்தொடர்ந்து

தெல்ை,

அலடத்ெ

தொண்லடலய

ெரியாக்கும் தபாருட்டு அவள் கண்ணர்ீ விடத் துவங்க, “அொபன பார்த்பென்... எங்கடா...

நீ

அவனுக்கு

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

இத்ெலன

102.3by

பநரம்

ர ம் யா

பபான்

தெய்து

பபெி

pg. 210

தென்றல் பண்பலை 102.3 இருப்பபயான்னு நிலனச்பென்... உனக்கு அழறலெத் ெவிர என்ன தெரியும்?” சுவாெி நக்கைடிக்க, கண்ணம்மா அவல

தவறித்ொள்.

“இந்ெ பார்லவ என்கிட்பட பவண்டாம்ன்னு தொல்ைிட்படன்... பபான வாரம் தரண்டு பபருபம உம்முன்னு இருந்ெீங்க... ெரின்னு விட்படன்... இப்பபாவும் நீ பபொம இருந்ொ என்ன ஆர்த்ெம்... பபசு கண்ணம்மா... அவன் உன்பனாட பபானுக்காக காத்ெிருக்கைாம் இல்லையா?” அவள் பகட்கவும், கண்கல

த்

துலடத்துக் தகாண்ட கண்ணம்மா பபாலன எடுக்க, அெில் அஜயின் தபயரில் தமபெஜ் இருக்கவும், ஆவைாக அலெ எடுத்ொள். “என்னாச்சு கண்ணம்மா?” அவ

து முகத்ெில் இருந்ெ ஆவலைப் பார்த்ெ

சுவாெி பகட்க, “அஜய் ொரி பகட்டு தமபெஜ் தெய்ெிருக்கார்... அவருக்கு அடிப்பட்டலெயும் தொல்ைி இருக்கார்... நான் ொன் பார்க்கபவ இல்ை...” என்றவள், தநாடியும் ொமெிக்காமல், அஜய்க்கு அலழத்ொள். அவ

து

பபானுக்காகபவ

காத்ெிருந்ெது

பபாை

அஜய்

பபாலன

எடுக்க,

“அ....ஜ...ய்...” அந்ெப் தபயலரச் தொல்ைி முடிப்பெற்கு முன்பப தொண்லட அலடக்கச் தெய்ய, தெருமிய படி, கண்ணம்மா அலெ ெரி தெய்துக் தகாள்

,

“ொரி கண்ணம்மா... அன்லனக்கு என்னபவா பகாபம்... அபெ பகாபத்பொட பபாய்

இப்படி

ஆச்சு...”

அஜய்

அவ

ிடம்

பபானில்

மன்னிப்பு

பகட்க,

“லஹபயா...” கண்ணம்மா தமல்ைிொகபவ அைறினாள். “நான் அன்லனக்கு நிஜமாபவ வண்டிலய ஓட்டிட்டு ொன் இருந்பென்... நீங்க இதுக்குத் ொன் கூப்பிட்டீங்க

ா? நான் முெல்லைபய பபாலன எடுக்காம

பபாயிட்படபன..” அப்பாவியாக அவள் பகட்க, “ஆமா..

ஆக்ெிதடன்ட்

ஆகி

விழுந்து

இருக்கற

நிைலமயிை,

உனக்கு

கூப்பிட்டு... அதுக்கு பெிைா நீ எனக்கு தமபெஜ் அனுப்ப... அந்ெ sms பார்த்து, அதுக்கு பெிைா விடாம கூப்பிட்டு... உன்லனத் ெிட்டிட்டு மயக்கமாபனன்... எவடி

இவ...

மக்கு..”

அஜய்

தெல்ைமாகத்

ெிட்டவும்,

கண்ணம்மாவின்

முகத்ெில் புன்னலக அரும்பியது. “ொரி... ஒரு ஆர்வக் பகா தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ாறு...” அவள் இழுக்க, 102.3by

ர ம் யா

pg. 211

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெரி... ெரி விடு.. உன் அறிலவப் பத்ெித் தெரிஞ்ெ நான் இந்ெ அ எெிர்ப்பார்த்து

இருக்கணும்...

தராம்ப

எெிர்ப்பார்த்ெது

என்

வு ொன்

ெப்புத்

ொன்..”

அவனும் பகைி பபெ, ‘ஹான்...’ கண்ணம்மா இழுத்ொள். “அதெல்ைாம் விடுங்க.. எனக்கு மூல ராெிபயா என்னபவா எனக்கு அவ்வ

இவ்வ

வு ொன்... அதுவும் உங்க

வு ொன் பவலை தெய்யுது... அலெ

விடுங்க... உங்க உடம்பு எப்படி இருக்கு? என்னாை உங்கல வந்து

பார்க்க

முடியாது..

நான்....

நான்

எப்படி...”

இப்பபா பநர்ை

அவள்

ெயக்கமாக

இழுக்கவும், “எனக்கு

ஒண்ணும்

ஆகிருக்கு அவ்வ

இல்ை...

லக

கால்

எல்ைாம்

தகாஞ்ெம்

பிராக்ச்ெர்

வு ொன்... தரஸ்ட் எடுத்ொ ெரியா பபாய்டும்... பவணா

நான் என்லன பபாட்படா எடுத்து அனுப்பவா....” நக்கைாக அவன் பகட்க, “ஹ்ம்ம்... அதெல்ைாம் பவண்டாம்... நிஜமா நீங்க நல்ைா இருக்கீ ங்க ொபன...” பெட்டத்துடன் அவள் பகட்க, “நான் நல்ைா இருக்பகன்... நிஜமாபவ நல்ைா ொன் இருக்பகன்... இன்னும் ஒரு

மாெத்துை

என்றவன்,

உன்லன

டிவியின்

ெிட்ட

ரிபமாட்லட

ஆபீஸ்க்கு எடுக்க

வந்ெிருபவன்

முயன்று,

பபாதுமா?”

அவனது

லகயின்

வைியில் அவன் முனக, “பார்த்ெீங்க

ா...

பார்த்ெீங்க

ா...

நல்ைா

இருக்பகன்னு

தொல்ைிட்டு

முனகறீங்க...” கண்ணம்மா பகட்கவும், அஜய்க்கு ெிரிப்பு ொன் வந்ெது. “லக கால் ெலை எல்ைாமா பெர்ந்து எப்படி வைிக்குது தெரியுமா?” ெிறு பிள்ல

பபாை அவன் தொல்ை, அலெக் பகட்ட கண்ணம்மா ெவிக்கத்

தொடங்கினாள். “அப்பபா

ெரியாகற

வலர

ஹாஸ்பிடல்லைபய

இருங்க...

வட்டுக்கு ீ

வர

பவண்டாம்...” அழாெ குலறயாக அவள் தொல்ை, “அடிப்பாவி... இப்படி என்லன படுக்க லவக்கிறதுபைபய குறியா இருக்கிபய...” என்று ெிரித்ெவன், ‘ஸ்... ஸ்...” என்று முனக, “என்னாச்சு...” கண்ணம்மா பெறினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 212

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒண்ணும் இல்ை.. ெிரிச்ெிட்பட லகய தூக்கி, ெலை பமை வச்ெிட்படன்... அது ொன் தரண்டு காயமும் ெண்லட பபாட்டு எனக்கு வைிக்க வச்ெிடுச்சு...” பகைியாக

தொன்னாலும்,

அவனது

குரைில்

இருந்ெ

வைி,

அவல

யும்

ெவிக்க லவத்ெது. “என்னாை ொன் உங்கல

வந்து பார்க்க முடியாது...” வருத்ெமாக அவள்

தொல்ை, “அெனாை என்ன விடு கண்ணம்மா... அதுை என்ன ஃபார்மாைிட்டி இருக்கு... ெரி... பநரமாகுது பபாய் பவலைலயப் பாருங்க... எனக்கு ஒண்ணும் இல்ை...” என்றவன், “ொரி கண்ணம்மா...” மீ ண்டும் மன்னிப்பு பவண்ட... “நீங்க ொபன ெிட்டின ீங்க.. நீங்க என்லன அடிச்ொ கூட பரவால்ை... எல்ைாம் நான் தெய்ெொை ொபன... இன்னும் தகாஞ்ெ நாள்ை உங்களுக்பக எல்ைா விஷயமும் தெரிஞ்ெிரும்... அது உங்களுக்கு ெர்ப்லரஸா இருக்கனுன்னு ொன்

தொல்ை

தபாண்ணு

மாட்படன்னு

பார்த்துடுவானா?

தொன்பனன்... பார்த்ொ

என்லன

சும்மா

எவனாவது

விடுபவனா?”

வந்து

கண்ணம்மா

தொன்னென் பிற்பாெிலய பகட்ட அஜய், ‘அொபன...’ என்று முணுமுணுக்க, அலெக் பகட்ட கண்ணம்மாவின் விசும்பபை அஜயின் காெில் விழ, “ெரி... நீயும் அழுது லவக்காபெ...” எரிச்ெைாக அவன் தொல்ை, “ப்

ீஸ் அஜய்... தகாஞ்ெ நாள் ொன்... அந்ெ ெர்ப்லரஸ் பார்த்து நீங்க எப்படி

ஃபீல் பண்ணறீங்கன்னு எனக்கு நீங்கப

ொன் பபான் தெய்யணும்... ப்

ீஸ்...

ஓபக வா...” கண்ணம்மா தகஞ்ெலுடன் பகட்க, “ஹ்ம்ம்...

ெரிங்க

அலமெியா

பமடம்...

தவயிட்

உண்லம

பண்ணபறன்...

ொனா ஆனா...

தவ

ிய

தெரியற

வர

வலர

நான்

அன்லனக்கு

நீ

என்கிட்ட மாட்டின...” அவன் ஒரு மாெிரிக் குரைில் தொல்ைவும், “லப... படக் பகர்...” என்று பபாலன அலணத்ெவ

ின் முகத்ெில் அப்படி ஒரு

ெிருப்ெி... ‘அஜய் ென்லன பற்றி நிலனக்கிறான்... ொன் தொல்ைாெ விஷயம் கூட அவலன பாெிக்கிறது..’ அந்ெ நிலனப்பப அவளுக்கு ெந்பொஷத்லெக்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 213

தென்றல் பண்பலை 102.3 தகாடுக்க,

அவள் முகத்ெில்

பூத்ெ

தவட்க முறுவலைப் பார்த்ெ சுவாெி

ெிரித்ொள். “ஹ்ம்ம்... அய்யா அப்படி என்ன தொன்னார்?” அவள் பகட்க, “அதெல்ைாம் பக்கத்துை இருந்து பகட்டுட்டு ொபன இருந்ெ.... ெரி பபாய் பவலைலயப் பார்ப்பபாம்... இல்ை... நம்ம டி.எல். அப்பறம் அந்ெ வைிபயாட வட்ை ீ இருந்பெ பவலைலயப் பார்க்க ஆரம்பிச்ெிடப் பபாறார்...” பகைியாகச் தொன்னாலும், அக்கலறயாக அவள் தொல்ைவும், சுவாெியும் பவலைலய கவனிக்கத் தொடங்கி இருந்ொள். அன்று மாலைபய அலுவைகத்ெில் இருந்து அலனவரும் அஜலயப் பார்க்க வரவும், கண்ணம்மா வர மாட்டாள் என்று தெரிந்தும் அவனது கண்கள் அவல

த் பெடியதென்னபவா உண்லம...

“ஹ்ம்ம்...” பயாபகஷ் ஏபொ பகட்டுக் தகாண்டிருக்க, அெற்கு நடுவில், பவறு கவனத்ெில் இருந்ெ அஜய் தபருமூச்சு விடவும், “கண்ணம்மா உங்கக்கிட்ட பபான்ை பபெிக்கபறன்னு தொன்னா... பபெினா

ா?”

சுவாெி அப்பாவியாகக் பகட்க, ராொ அஜலய டக்தகன்று நிமிர்ந்துப் பார்க்க, அவபனா,

எங்பகா

பார்லவலய

பெித்துக்

தகாண்டவன்,

மானெீகமாக

சுவாெிலயப் பார்த்து முலறத்ொன். அவர்கள் கி

ம்பிப் பபானதும், கண்ணம்மாவிடம் இருந்து அவனது நைத்லெ

விொரித்து குறுஞ்தெய்ெி வந்ெது... இரவும், அவன் உண்டானா... மருந்துகல குறுஞ்தெய்ெிக

எடுத்துக் தகாண்டானா? என்ற

ின் மூைம்... அவள் அஜயின் நைலன பகட்டு அறிந்துக்

தகாண்டாள். அன்று இரவு, பவலை விட்டு ெிரும்ப வந்ெ விஜய், ெனக்கான உணலவ எடுத்துக் தகாண்டு, அஜயின் அருபக வரவும், அஜய் உறங்குவது பபாை கண்கல

மூடிக்

தகாள்

,

ெனது

தெல்பபானில்

இருந்து

அவனது

தெல்ைிற்கு தமபெஜ் ஒன்லற விஜய் அனுப்பவும், தமபெஜ் வந்ெ ஒைிலயக் பகட்ட, அஜய் அடித்துப் பிடித்து கண் ெிறந்து தமாலபலைத் பெட,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 214

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ச்பெ... என் மச்ொனுக்கு என் பமை எம்புட்டு பாெம்டா.. நான் அனுப்பின தமபெலஜப்

பார்க்க

உனக்கு

இவ்வ

வு

ஆவைா?”

அவன்

கிண்டல்

தெய்யவும், “பபாங்க

அத்ொன்...

நான்

கண்ணம்மாபவான்னு

நிலனச்பென்...”

ெனது

ெம்மெத்லெ அவன் தொல்ைாமல் தொல்ை, விஜய் ெிரித்துக் தகாண்பட, பவறு பபெத் துவங்கினான். அஜய்யின் உடல் நைம் நன்றாக பெறி வரவும், அடுத்ெ நாப வட்டிற்கு ீ

அலழத்து

வந்ெனர்....

அந்ெ

ஒரு

வாரம்

அவலன

முழுவதும்,

நைம்

விொரிப்புக்கள், பகைி கிண்டல் என அலனத்தும் குறுஞ்தெய்ெி வாயிைாகபவ பகிரப்பட,

அஜய்,

கண்ணம்மாவின்

இலடயில்

தநருக்கத்லெ

அெிகப்படுத்ெியது. அந்ெ வார இறுெியில் வட்டிற்கு ீ வந்ெ சுப்பு... “மீ னா... கண்ணம்மா..” என்று அலழக்கவும், கண்ணம்மா கயலுடன் வந்து நிற்க, மீ னாவும், பவலைலய விட்டு விட்டு, அவர் முன்பு வந்து நின்றார். “நான் கண்ணம்மாவுக்கு வரன் பார்க்கைாம்ன்னு இருக்பகன்... என் பிதரண்ட் ஒரு நல்ை ெரகர்கிட்ட கூட்டிட்டு பபானான்... அவரும் தரண்டு வரன் பத்ெி எனக்கு தொன்னார்... எனக்கு முழு ெிருப்ெி.. நீங்களும் பாருங்க... கண்ணம்மா எப்பபாப் பாரு அந்ெ ராஸ்கலை நிலனச்சு அழுதுட்டு இருக்கறலெப் பார்க்க எனக்கு தராம்ப கஷ்டமா இருக்கு... ஒரு கல்யாணம் குடும்பம்ன்னு வந்ொ... அவ மாறவும் வாய்ப்பு அெிகம் இருக்கும் இல்ை... அந்ெ கடன்காரலனப் பத்ெி நிலனக்கபவ

பநரம்

இருக்காது...”

முடிவாகச்

தொன்னவர்,

ெனது

பபச்சு

முடிந்ெது என்பது பபாை அங்கிருந்து நகர்ந்து தெல்ை, கண்ணம்மா ெிலகத்து நின்றிருந்ொள். “நல்ை முடிலவ எடுத்து இருக்கீ ங்க... தரண்டு லபயனுபம பார்க்க நல்ைா இருக்காங்க... ஜாெகம் எல்ைாம் நல்ைா பார்க்கணும்... நால

க்கு ஆயுெ

பூலஜ... அது முடிஞ்ெ உடபன, ஜாெகம் ெரியா இருந்ொ... தபாண்ணு பார்க்க வரச் அவப

தொல்ைைாம்...” ா, பொல

தெ ன் ற ல்

மீ னா

ெிட்டமிட,

கண்ணம்மா

கயலைப்

பார்க்க,

க் குலுக்கிவிட்டு அலறக்குள் தென்று மலறந்ொள்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 215

தென்றல் பண்பலை 102.3 மனெில்

இருப்பலெ

முடியாமல்

தொல்ைவும்

ெடுமாறிக்

முடியாமல்,

தகாண்டிருந்ெ

தொல்ைாமல்

கண்ணம்மா,

இருக்கவும்

அஜயின்

உெவிலய

நாடுவெற்காக பபாலன எடுக்க நிலனக்க, “லஹபயா கண்ணம்மா... அஜய் கிட்ட உங்க அப்பா தொன்னலெப் பத்ெி தொல்ைப் மீ ண்டும்

பபாறியா? முருங்லக

அப்பறம் மரம்

இப்பபா

ஏறிடும்...”

ெலரயிை

என்று

இருக்கற

மனொட்ெி

பவொ

ம்

அபாயமணிலய

அடிக்க, கண்ணம்மா பொர்ந்து பபாய் அமர்ந்ொள். அவ

து ெவிப்லப பார்த்துக் தகாண்பட தமல்ை அவள் அருகில் வந்ெ கயல்,

“ஜாெகம் ொபன பார்க்கப் பபாறாங்க... பவற எதுவுபம இல்லைபய... இதுக்பக இப்படி உட்கார்ந்ொ... இன்னும் நீ ெமா என்று அவ

ிக்க பவண்டியது நிலறய இருக்கு...”

ிடம் தொல்ை, கண்ணம்மா அெிர்ச்ெியுடன் நிமிர்த்துப் பார்த்து,

‘நானா’ என்று பகட்க, “நீபய

தொல்ைிட்டா

நல்ைது...

இல்ை...

தராம்ப

கஷ்டம்...

நீ

தெய்ெது

நம்பிக்லக துபராகம் இல்லையா?” கயல் பகட்டுக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “வட்ை ீ தரண்டு தபாண்ணுங்க இருக்காங்கன்னு ொன் பபரு... எனக்கு ஒரு ஒத்ொலெயும்

தெய்யறது

இல்ை...

கண்ணம்மா...

பபாய்

பூலஜ

அலறய

சுத்ெம் பண்ணு... கயல்... நீ வட்டுை ீ ஒட்டலட அடி...” என்று பவலைகல ஏவ,

அெற்கு

பமல்

பபெிக்தகாள்

இருவருக்குபம

பநரம்

இருக்கவில்லை. அன்று

ஆயுெ

பூலஜ...

வட்டில் ீ

பூலஜ

முடிந்து,

அஜய்யின்

ெிருநீறு பூெியவர், அவனுக்கு அன்லறய உணவுகல

தநற்றியில்

க் தகாடுக்க, அஜய்

அலெ சுவாரெியமாக உண்டுக் தகாண்டிருக்க, அவெரமாக வந்ெ விஜய், பட்டிமன்றம் ஓடிக் தகாண்டிருந்ெ ொனலைத் ெிருப்பி, ொன் பணி புரியும் ொனலுக்கு மாற்றினான். “என்ன அத்ொன்... அது நல்ைா ொபன இருந்ெது... எவப

ா ஒரு நடிலகலய

பபட்டி எடுத்துப் பபாட்டுட்டு உங்க அலும்பு இருக்பக...” அவன் ெைித்துக் தகாள் நடிலக, வி

, ‘நன்றி வணக்கம்...’ என்று கிள்ல ஆயுெ

பூலஜ

வாழ்த்லெ

த் ெமிழில் வணக்கம் தொன்ன

தொல்ைிவிட்டு

விலடப்தபற,

அடுத்து

ம்பரங்கள் அணிவகுத்ெது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 216

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அத்ொன்... உங்க தபாறுப்புக்கு அ பகப்ை கூட மாத்ெ மாட்டீங்க

பவ இல்ைாம பபாயிட்டு இருக்கு... இந்ெ

ா?” வலடலய வாயில் ெள்

ிக் தகாண்பட

கார்த்ெிக் பகட்க, “படய்...

வலட

ொபன

ொப்பிடற...

அந்ெ

பவலைலய

கவனி...

ஒரு

முக்கியமான ப்பராக்ராம்... அது ெரியான பநரத்ெிற்கு வருொ வரலையான்னு நான் பார்க்க பவண்டாமா...” விஜய் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, அந்ெ ரியாைிட்டி பஷா ஆரம்பம் ஆனது... “நீங்களுமா?” அஜய் நக்கல் அடிக்க, “ஹாய் ஹாய் ஹாய்... பநயர்கள் அலனவருக்கும் எங்கள் ொர்பாக ஆயுெ பூலஜ வாழ்த்துக்கள்... இன்லனக்கு ஆயுெ பூலஜ ெிறப்பு நிகழ்ச்ெி இன்னும் ெிறப்பா அலமயப் பபாகுதுங்கறதுை எந்ெ ஐயமும் இல்ை... என்னடா... இவன் இவ்வ

வு பீடிலக பபாடறான்ன்னு பார்க்கறீங்க

ா? அதுக்கு காரணமும்

இருக்கு... இன்லனக்கு இந்ெ பஷா... இன்லனை இருந்து ஆரம்பிக்கப் பபாற ஒரு புது பஷா... அந்ெ பஷாை... முென்முெைா ெங்கள் முகங்கல நம்ம

தெைிப்ரிட்டீஸ்...

தென்றல்

பண்பலையின்

தொந்ெக்காரர்கள்...” அந்ெ நிகழ்ச்ெியின் தொகுப்பா

காட்ட வரப் பபாற

காந்ெக்

குரல்க

ின்

ர் தொல்ைவும், அஜயின்

உடைில் மின்ொரம் பாய்ந்ெது பபாை ஒரு அெிர்வு... டிவி ெிலரலய அவன் தவறிக்கப் பார்த்துக் தகாண்டிருக்க, வாயில் கவ்விய வலடயுடன் கார்த்ெிக் அந்ெ உண்லமக் கண்மணிலயப் பார்க்க ஆவைாக காத்ெிருந்ொன். ெிலரயில் வரிலெயாக வந்து நின்ற தென்றல் பண்பலையின் RJக்கல

ப்

பார்த்ெவுடன் அஜயின் தநஞ்ெம் ெிறு அெிர்வில் இருந்து மீ ண்டு... இெழில் தமல்ை தமல்ை புன்னலகலய குடி லவத்ெது. அஜயின் முக மாறுெல்கல முென்லமயாக

விஜய்க்குத்

விட, ராொவின் முகமாறுெல்கப பொன்றியபொ??

பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெவனின் கண்க

ராொவின்

அங்கு

முகத்லெபய

ில் அவரது அெிர்ச்ெி ெவறாமல் பட,

அலெ விட அெிர்ச்ெியுடன் கார்த்ெிக், “அஜய்...” என்று தொடங்கும் முன்பப...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 217

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அஜய்...

அவ...

கண்கல

பய

அவ...

நம்ப

உன்

தபண்டாட்டி

முடியாமல்,

ராொ

கண்ணம்மா

அெிர்ச்ெியின்

ொபன...”

உச்ெத்ெில்

ெனது பகட்க,

அலெக் பகட்ட கார்த்ெிக் அெிர்ந்து, விஜலயப் பார்க்க, “அஜய்... அண்ணி பபாட்டு இருக்கறது... அன்லனக்கு நீ வாங்கின தெட்... அது எப்படி??”

அனுபமா

அவலனக்

பகள்வி

ஒரு

புறம்

பகட்க,

அவ

அஜபயா,

து

கண்கல

அவள்

நம்ப

அணிந்ெிருந்ெ

முடியாமல், பச்லெ

நிற

சுடிொலரயும், அெற்கு பொொக, அவன் பெர்வு தெய்ெ அந்ெ நலகயில் புன்னலகயுடன் பபெிக் தகாண்டிருந்ெ கண்ணம்மாலவப் பார்த்து, நிம்மெி தபருமூச்சு

விட்டு,

கனவில்

மிெப்பவலனப்

பபாை

கண்கல

மூடிக்

தகாண்டான். “மாப்பிள்ல ராொ...

... இவ... இவ...” இன்னமும் கண்ணம்மாலவ மீ ண்டும் பார்த்ெ

அெிர்ச்ெி

விைகாமல்,

நடந்ெ

ெம்பவங்க

ின்

வைி

குலறயாமல்

பகட்க, “அவ... என்

ெங்லக கண்ணம்மாபவ ொன்.... அவ ொன் கண்மணி...

RJ

கண்மணி... கண்ணம்மா சுப்பிரமணிலய ெிரிச்சு... fmக்காக கண்மணின்னு பபலர வச்சுக்கிட்டு இருக்கா...” நிொனமாக விஜய் வி கண்கல

க்கம் தொல்ைவும்,

த் ெிறந்துப் பார்த்ெ அஜய், தொலைக்காட்ெித் ெிலரயில் தெரிந்ெ

கண்ணம்மாவின் குரலையும், ெிறிது பயத்துடனும், முென்முலற ெிலரயில் பொன்றும் நாணத்துடனும், பபசுபவல

ரெிக்கத் தொடங்கினான்.

ஒைிபரப்பு – 20 வட்ட நீ ர் ெிவலைகலள தெளிர் மேெில் கல் எரிந்து கலைக்கிறோய் அலமெி குலைந்ெ ஆத்ெிரத்ெில் என் பகோபங்கலள பெடிப் போர்க்க அலெயும் என்பறோ ெிருடிக் தகோண்டு விடோய் பபோலும்..

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 218

தென்றல் பண்பலை 102.3 உன்லே பசரும் ஒரு தவளிச்சத்லெ கோணும் பநோக்கில் இருட்டில் சுற்றித் ெிரியும் என் நிலேவுகள்!!!

அனுபமா, ராொ, கார்த்ெிக் மூவருபம அெிர்ச்ெியின் உச்ெத்ெில் அஜலயப் பார்க்க,

அவபனா,

எந்ெ

பாெிப்பும்

இன்றி

டிவிலயப்

பார்ப்பெில்

மும்முரமாக இருந்ொன். “அஜய்... அப்பபா அன்னிக்கு நீ பபாற பபாக்குை... இந்ெ கல்யாணமாவது அவளுக்கு

மனசுக்கு

எல்ைாம்...

பிடிச்ெ

உன்லனயா?

ெிலகப்புடன்

கார்த்ெிக்

மாெிரி

உன்லன

அலமயட்டும்ன்னு அவளுக்குப்

வரிலெயாக

தொன்னது

பிடிக்கலையா?”

பகள்விலயத்

தொடுத்துக்

தகாண்டிருக்க, “இவல

உங்களுக்குத்

தெரியுமா

கார்த்ெிக்

அண்ணா...”

அனுபமா

இப்தபாழுது அவனிடம் பகள்வி பகட்க, “ஏன் தெரியாது? இவ பபர் கண்ணம்மா... இவபனாட டீம்ை வந்து பெர்ந்து ஆறு மாெம் ஆகுது.. வந்ெ நாள்ை இருந்பெ இவன்கிட்ட ெிட்டு வாங்கற ஒபர ஜீவன்... இவன் ெிை ெமயம் ெிட்டறலெப் பார்த்து எனக்பக பாவமா இருக்கும்.... ஆனா.. அவ பவலைலய விட்டு பபாகாம தபாறுலமயா அவபனாட

ெிட்லட

பகட்டுக்கிட்டு

இருக்காப

ன்னு

நானும்

நிலனச்ெிருக்பகன்... இது ொனா விஷயம்... அதுவும் தகாஞ்ெ நா

ாபவ

அஜய் அவல

க்கம்

த் ெிட்டறது கூட இல்ை...” கார்த்ெிக் அவெரமாக வி

தொல்ைிவிட்டு, “இவ அஜபயாட லவஃப்பா... அஜய்க்கு கல்யாணம் ஆகிருச்ொ?” என்று ெிலகத்ெ பகள்வியுடன் முடித்ொன். “அவ

அஜபயாட

ஆகிருச்சுன்னு

தெ ன் ற ல்

லவஃப்ன்னா... ொபன

ப ண் ப லை

அப்பபா

அர்த்ெம்

102.3by

ர ம் யா

அஜய்க்கு

கார்த்ெிக்...

நீ

கல்யாணம் இன்னும்

pg. 219

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெின்னப்பிள்ல

யாபவ

இருக்கிபய...”

கிண்டைாகபவ

விஜய்

முடிக்க

நிலனக்க, கார்த்ெிக் அவெரமாக அவன் அருகில் வந்ொன். “அப்பபா உங்களுக்கு, எனக்கு நீங்க கண்மணின்னு அந்ெ தபாண்லண காட்டறதுக்கு முன்னபய, கண்ணம்மா ொன் கண்மணின்னு தெரியும் அப்படித் ொபன...” கார்த்ெிக் பகட்க, “ஆமா... தெரியும்...” விஜயின் பெிைில் அஜயின் பார்லவ விஜயின் மீ து பெிய, கார்த்ெிக்பகா, “அப்பறம் ஏன் அத்ொன்... கண்ணம்மா ொன் கண்மணின்னு தொல்ைி இருக்கைாபம... அலெ விட்டுட்டு ஏன் இப்படி தெய்ெீங்க... நானும் நம்பி... அலெ அவனும்...” பாெியில் நிறுத்ெியவன், “இல்ை...

அவன்

நம்பை...

அவன்

அறிவா

ி...

அவன்

முன்னபய

சுொரிச்ெிட்டான்...” என்று கார்த்ெிக் புைம்பிக் தகாண்டான். ராொ பகாபமாக ஏபொ பபெத் தொடங்கவும், “அத்லெ... இப்பபா அவலன எதுவும்

பகட்க

பவண்டாம்...

இலெப்

பத்ெின

பபச்பெ

இனி

இங்க

பபொெீங்க...” அவலர அடக்கிய விஜய், “கார்த்ெிக்....

அது

ஒரு

ெின்ன

தடஸ்ட்...

உங்களுக்கு எல்ைாம்

நான்

தொன்னா புரியாது... ொயந்ெிரம் நாம பகாவிலுக்கு பபாயிட்டு வரைாம்... அஞ்சு மணிக்கு தரடியா இருங்க...” தபாதுவாகச் தொன்னவன், “அஜய் ஒரு பெிலனஞ்சு நிமிஷம் ொன்... நாங்க பக்கத்துை இருக்கற பகாவிலுக்கு பபாயிட்டு வந்துடபறாம்... கெலவ தவ

ிய சும்மா ொழ்

பபாட்டுட்டு பபாபறாம்...” விஜய் தொல்ைவும், ென்னுலடய மனெிற்கு அந்ெ ெனிலம பெலவ என்பது பபாை அஜய் ெலையாட்ட, அவனுக்கு மாத்ெிலரலய தகாடுத்ெ விஜய், அந்ெ மருந்ெின் உெவியுடன் அவன் தூங்கவும், அங்கு நில்ைாமல் தவ உறக்கம் கலைந்தும், கண்கல

ியில் தென்றான். மூடிக் தகாண்பட, விஜய் வரும்வலர

அஜய் தபாழுலெ ஓட்டிக் தகாண்டிருந்ொன்... அன்லறய மனநிலையில்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 220

தென்றல் பண்பலை 102.3 தொன்னது பபாைபவ விஜய் ஐந்து மணிக்கு ெயாராக, பவறு வழியின்றி, அஜய்க்கு குடிக்க டீலயக் தகாடுத்துவிட்டு, ராொ, அனுபமா இருவரும் கி

ம்ப,

“நான் வரை... நான் இங்கபய இருக்பகன்...” கார்த்ெிக் ெட்டமாக அமர்ந்துக் தகாள்

, ஒரு தபருமூச்சுடன் விஜய், இரு தபண்கல

லகக்

காட்டிவிட்டு,

குழந்லெலயத்

தூக்கிக்

யும் வரச் தொல்ைி

தகாண்டு,

காருக்குச்

தென்றான். அவர்கள் கி

ம்பவும், அஜய், ெனது தமாலபைில் பாடலை ஓட விடத்

துவங்கி, கண்கல

மூடிக் தகாண்டான். காலையில் கண்ணம்மாலவப்

பார்த்ெெில் இருந்பெ ராொவின் கண்க

ில் அடிக்கடி வழிந்ெ கண்ண ீர்,

அனுபமாவின் பகாபம், கார்த்ெிக்கின் முலறப்பு... மூன்றும் பெர்ந்து, அந்ெ வட்டின் ீ அலமெி, அவனது கடந்ெ காைத்லெ நிலனக்கத் தூண்டியது. “நிஜமா கண்ணம்மா உன் மலனவியா...” கார்த்ெிக் பகட்கவும், கண்கல

த்

ெிறந்து, ஒரு ெிறு புன்னலகலய ெிந்ெியவன், “அந்ெ

கருப்பு

கைர்

தபட்டிய

தகாஞ்ெம்

கீ ழ

இறக்பகன்....”

அஜய்

தொல்ைவும், “இப்பபா அதுை என்ன இருக்கு?” கார்த்ெிக் ெைித்துக் தகாண்டான். “அலெ எடு... உண்லம தெரியும்...” அஜய் தொல்ைவும், அவெரமாக ஒரு பெலர இழுத்துப் பபாட்டு, அலெ எடுத்ெவன், “அலெ ெிற...” அஜய் அடுத்ெலெச் தொல்ைவும், அலெப் பிரித்ெ கார்த்ெிக், அெில்

இருந்ெ

ஒரு

தகாடுக்கப்படாமல்

புலகப்பட

மீ ெமிருந்ெ

ஆல்பத்லெயும்,

பத்ெிரிக்லகக

ில்

அெற்கு

ஒன்லற

கீ பழ

எடுத்துப்

பிரித்துப் பார்த்ொன். மணமகன் தபங்களூர்..’

தபயரின் என்றும்,

இடத்ெில் மணமக

‘அஜய்... ின்

ொப்ட்பவர்

இடத்ெில்

தடக்னாைஜீஸ்..

‘கண்ணம்மா’

என்ற

தபயரும் இருக்கபவ,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 221

தென்றல் பண்பலை 102.3 ‘தபங்களூர்ையா

இருந்ெ...’

என்று

பகட்டுக்

தகாண்பட,

ஆல்பத்லெத்

ெிறந்ெவன், உர்ர்தரன்ற முகத்துடன், கடலமபய என்று அமர்ந்ெிருந்ெ அஜலயப்

பார்த்து,

பகள்வியாக

பநாக்க,

அஜபயா

கண்கல

மூடி

இருந்ொன்.... 2012ம் வருடம்... ஏப்ரல் மாெம்... ஏப்ரல் பமயிை பசுலமபயயில்ை காஞ்ெிப் பபாச்சுடா என்ற பாடலை தமய்ப்பிக்கும் விெமாக தபங்களூரிபைபய தவயில் சுட்தடரித்துக் தகாண்டிருந்ெ பநரம், அஜயும், அவனது ெந்லெ ஸ்ரீனிவாெனும்

எெிர்

எெிர்

துருவங்க

ாக

நின்று

அனல்

கக்கும்

பார்லவலய ஒருவர் மீ து ஒருவர் வெிக் ீ தகாண்டிருந்ெனர். “அஜ்ஜூ கண்ணா... உனக்கும் அவளுக்கும் ஜாெகம் நல்ைா தபாருந்ெி இருக்காம்...

இப்பபா

நாம

தபாண்ணு

ொன்

பார்க்கப்

பபாபறாம்...

பிடிக்கலைன்னா... அலெ அப்பறம் பார்த்துப்பபாம்... நம்ம ெம்பந்ெி வட்ை ீ வச்சுத் ொன் தபாண்பண பார்க்கப் பபாபறாம்... நம்ம அனு கல்யாணத்துக்குக் கூட அவ ெங்லக வந்ெிருந்ொ... மூக்கும் முழியும்

நல்ை

ைட்ெணமா

இருந்ொ

அஜய்...

அப்பபா

உனக்குப்

பார்த்ெிருக்கற தபாண்ணு கூட நல்ைா ொன் இருப்பா... உனக்கு ஏத்ெது பபாை...” ராொ அவலன ெமாொனம் தெய்ய முயைவும், “அம்மா...

தமாெல்ை

நான்

என்ன

தொல்ை

வபரன்னு

காதுை

வாங்கிக்பகா... அந்ெ தபாண்ணு இப்பபா ொன் படிக்கிறா... தராம்ப ெின்னப் தபாண்ணும்மா...

அவளுக்கு

அதுக்குள்

கல்யாணம்

தெய்து

லவக்கணும்ன்னு என்ன அவெரம்? இதுை தொடர்ந்து காபைஜ் எல்ைாம் பபாவான்னு பவற தொல்றீங்க.... அது ெரி படுமா? அது அவ படிப்லப பாெிக்காது? இப்பபா எனக்கு மட்டும் கல்யாணத்துக்கு என்ன வயொகுது? இன்னும் குலறஞ்ெது ஒரு வருஷம் பபாகட்டுபமம்மா... எனக்கும் இப்பபா ொபன இருபத்ெி ஆறு வயசு ஆகுது... நானும் ஆன்லெட் எல்ைாம் பபாய்ட்டு வர பவண்டாமா?

எனக்கும்

கல்யாணத்லெப்

பத்ெி

இருக்கும்மா... ஆனா... அதுக்கு இது பநரமில்ை... ப்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

நிலறய

கனவுகள்

ீஸ் தரண்டு பபரும்

pg. 222

தென்றல் பண்பலை 102.3 தகாஞ்ெம்

புரிஞ்ெிக்பகாங்கப

ன்”

அஜய்

தகஞ்ெிக் தகாண்டிருக்க, ஸ்ரீனிவாெபனா இ

இருவரிடமும்

தபாதுவாக

கும் நிலையில் இல்லை.

“எனக்கு துபாய்ை நல்ை ஆஃபர் ஒண்ணு வந்ெிருக்கு... ரிலடயர் ஆகற வயசுை இந்ெ ஆஃபர் கிலடச்ெது நம்ம அெிர்ஷ்டம்... எனக்கும் இப்பபா வட்ை ீ

உட்கார்ந்து

இருக்கற

அ

வுக்கு

வயொகிடலை...

அெனாை

உனக்கும் கல்யாணம் தெய்து வச்ெிட்டா ராொ தகாஞ்ெம் நிம்மெியா என்கூட அங்க வருவா... உன்லனயும் ெனியா விட்டா பபாை ஆகாது... உன்பனாட தபாறுப்லப அவகிட்ட தகாடுத்ெிடைாம்.. அதுவும் ெவிர... இருபத்ெி ஆறு வயசு ஒண்ணும் ெின்ன வயசு இல்ை... அவளுக்கும் அவல

இருபது

வயொகுது...

நீ

ஆன்லெட்

பபாகணும்னா

யும் கூட்டிட்டு பபா... அதுை என்ன பிரச்ெலன உனக்கு...

அவங்க

ொத்ொ

கல்யாணத்லெ

தராம்ப

முடியாம

ெீக்கிரம்

தெய்து

இருக்காங்க

அஜய்...

பார்த்துடணும்னு

பபத்ெி

பிரியப்படறார்...

அவங்களும் நிலறய இடம் பார்த்து இருக்காங்க... உன் ஜாெகம் நல்ைா தபாருந்ெி

இருக்காம்...

அவங்களுக்கும்

ெிருப்ெியா இருக்கு... அெனாை நால

தராம்ப

ெிருப்ெி...

நமக்கும்

க்கு ொயந்ெிரம் நாம தபாண்ணு

பார்க்கப் பபாபறாம்...” உறுெியான குரைில் கூறிய ஸ்ரீனிவாென்... “ராொ... பபாய் தபாண்ணு பார்க்க எடுத்துட்டு பபாக பவண்டியது எல்ைாம் எடுத்து லவ... ட்லரனுக்கு லடம் ஆச்சு...” என்று கட்டல பமல்

அவரிடம்

வழக்காடி

பழக்கமில்ைாெ

யிட, அெற்கு

அஜய்,

அலமெியாக

பயாெிக்கத் தொடங்கினான். தபண்

பார்த்துவிட்டு,

அங்கு

அவர்களுக்கு

முன்னிலையிபைபயா...

அல்ைது அந்ெ தபண்ணிடபமா, ெனக்கு ெிருமணத்ெில் இஷ்டமில்லை என்பலெ

தொல்ைிவிட

பவண்டும்

என்று

அவன்

தகாண்டு, ெனது தபற்பறாருடன் தபண் பார்க்கக் கி விஜய்

அனுபமாவிற்கு

ெிருமணம்

முடிந்து

முடிதவடுத்துக்

ம்பினான். இரண்டு

மாெங்கள்

கடந்ெிருந்ெது. அஜயிடம் பகட்காமபை அஜயின் ெிருமணத்ெிற்கு தபண்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 223

தென்றல் பண்பலை 102.3 பார்க்கச் தொல்ைி, ெனது உறவினர்க

ிடம் தொல்ைிக் தகாண்டிருந்ெலெக்

பகட்ட, விஜயின் ெந்லெ... ெனது தூரத்து உறவில், ெனக்கு ெம்பியாகும் முலறயில் இருந்ெ சுப்ரமணிலயப் பற்றியும், அவரது சூழ்நிலைலயப் பற்றியும் தொல்ைி... அவருலடய தபண்ணிற்கு வரன் பார்ப்பொகவும், தொல்ைவும்... பவண்டும்

ெின்னப்

என்ற

தபண்ணாக

எண்ணத்துடன்,

இருந்ொலும் ஸ்ரீனிவாென்

நல்ை

தபண்ணாக

அந்ெப்

தபண்லண

அஜய்க்கு பார்க்கைாம் என்ற முடிவிற்கு வந்ொர்.... அவள் என்ன தெய்கிறாள் என்று பகட்ட அஜய் அெற்கு முழு எெிர்ப்பு தெரிவிக்க,

அந்ெ

நடவடிக்லகக

எெிர்ப்லப

தபாருட்படுத்ொமல்,

அடுத்ெ

கட்ட

ில் அவர் ஈடுபடைானார்.

உர்ர்தரன்ற முகத்துடன் அஜய் காரில் ஏறவும், “ஏங்க... அவனுக்கு ொன் இப்பபா

கல்யாணம்

பவணாம்ன்னு

தொல்றாபன...”

ராொ

அஜய்க்கு

வக்காைத்து வாங்கத் தொடங்க.. “அவன் தொன்னா விட்டுடறொ? நமக்குன்னு ஒரு தபாறுப்பு இல்ை...” என்று பகட்டு, ராொவின் மீ து ஒரு பார்லவலய வெவும், ீ ராொ வாலய மூடிக் தகாண்டார். தென்லனக்கு வந்ெ ெனது மலனவியின் குடும்பத்ெவலர அலழக்க வந்ெ விஜய், அஜலய

அஜயின் கூர்ந்துப்

முகம் பார்க்க,

வாட்டமாக அவனது

இருக்கவும், பார்லவலய

பயாெலனயுடபன உணர்ந்ெது

பபாை,

“என்ன அத்ொன்... இந்ெ ஒரு மாெத்துை நான் இன்னும் ஹான்ட்ெம்மா ஆகிட்படனா என்ன?” கிண்டைாக பகட்டு, இயல்பாக இருப்பது பபாை காட்டிக் தகாள் “இருப்ப...

த் துவங்கினான்.

இருப்ப...

பார்த்பென்...”

முகத்துை

விஜய்

அவலன

ஒரு

ஒ

பகைி

ி

வட்டம்

தெரியுபென்னு

தெய்துக்தகாண்பட,

அவர்கள்

வட்டிற்கு ீ அலழத்துச் தென்றான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 224

தென்றல் பண்பலை 102.3 ஒரு

மாெ

பிரிவிற்குப்

அலனத்தும்

பிறகு

பின்னுக்குத்

அனுபமாலவப்

ெள்

ப்பட,

பார்த்ெதும்

அவளுடன்

அ

மற்ற

வ

ாவத்

துவங்கினான். “மாமா... அந்ெ ொத்ொவுக்கு பநத்து இருந்து தகாஞ்ெம் முடியலை பபாை... நம்ம அஜலயயும் பார்க்கணும்னு அவர் பிரியப்படறார்...” என்று கூறிய விஜய், “அஜய்க்கு இந்ெ கல்யாணத்துை ெம்மெம் ொபன... தபாண்ணு தகாஞ்ெம் ெின்னப் தபாண்ணு ொன்...” அவன் இழுக்க, “ஏன்

மாப்பிள்ல

..

எங்க

அனுபமாவுக்கும்

அவளுக்கும்

ஒபர

வயசு

ொபன வித்ெியாெம்...” ஸ்ரீனிவாெனின் பெிைில் விஜயும் வாலய அடக்கிக் தகாண்டான். மாலை அலனவரும், தபண் பார்க்க கி

ம்பினார்கள்... அஜய் மனெினில்,

அங்பகபய மறுத்துவிட்டு வரும் முடிபவாடு இருந்ெ காரணத்ெினால், அவனது முகம் ெற்று இயல்பாகக் கூட காணப்பட்டது. விஜயின்

அருபக

அஜயும்,

ஸ்ரீனிவாென்

ராொ

ெம்பெிக

ின்

நடுபவ

அனுபமாவும் அமர்ந்ெிருந்ெனர்.. அங்கு அமர்ந்ெிருப்பலெபய ெங்கடமாக உணர்ந்ெ அஜய், ெனது தெல்பபானில் பகம் ஆடிக் தகாண்டிருக்க, அந்ெ வட்டில் ீ குழுமி இருந்ெ உறவினர்க

ின் பார்லவ தமாத்ெமும், அஜயின்

மீ பெ இருந்ெது. கண்

நிலறந்ெ,

மாப்பிள்ல

நல்ை

பவலையில்,

நல்ை

குணங்கள்

தகாண்ட

ென் முன் அமர்ந்ெிருக்க, மனெில் எழுந்ெ ெிருப்ெியுடன் சுப்பு

அவலனப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொர். பநரமாக ஆக... காட்ெிப் தபாரு

ாக

அமர்ந்ெிருப்பது என்னபவா பபால் இருக்க... அஜய்க்கு எரிச்ெல் மூ

த்

துவங்கி இருந்ெது. “தபாண்ணு வரா அஜய்.. நல்ைா பார்த்துக்பகா... அப்பறம் அது குலற... இது குலறன்னு எல்ைாம் தொல்ைக் கூடாது...” விஜய் அவலன கிண்டல் தெய்ய, ென் முன் நீண்ட வல தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

க்கரத்லெப் பார்த்ெ அஜய், ென் கண்கல

102.3by

ர ம் யா

pg. 225

தென்றல் பண்பலை 102.3 மட்டும்

உயர்த்ெி,

தபண்லணப்

பட்டுப்புடலவலய

பார்க்க,

கூடப்பார்க்காமல், கப்புக

ில்

கண்க

ில் அவ

அவப

இறுகிய

ெனது

ா

சுற்றிக்

அவனது

முகத்துடன்,

ஆராய்ச்ெிலய

ென்

நடத்ெிக்

தகாண்டு முகத்லெ லகயில்

காபி

பார்க்கும்

ஆவல்

கூட

தகாடுக்க

நகர்ந்து

தெல்ை,

அஜய்க்கு பமலும் கடுப்லப கி “அத்ொன்...

இருந்ெ

காபி

அஜயின்

து கண்ண ீர் ெளும்பும் கண்கள் பட்டபொ??

முகத்லெப்

அடுத்ெவருக்கு

ஒருமுலற

தகாண்டிருக்க,

ெயக்கத்துடன் அவன் ஒரு காபி கப்லப எடுத்துக் தகாள் அவனது

வந்ெிருந்ெ

இந்ெப்

தபாண்ணு

இல்ைாமல், அவ

து

அவள் தெயல்

ப்பியது. பவண்டாம்

தபாண்ணா இருக்கா... இவல பார்க்க முடியாது... ப்

, அப்தபாழுதும்

அத்ொன்.... தராம்ப

ெின்ன

என்னாை லவஃப்பா நிலனச்சுக் கூட

ீஸ் அப்பாகிட்ட தொல்ைி இந்ெ கல்யாணத்லெ

நிறுத்ெிடுங்க...” விஜயின் காெில் அவன் முணுமுணுக்க, “என்ன அஜய்

தொல்ற?

இப்பபா...

இங்பகபய

நிச்ெயம்

கூட நடக்கப்

பபாகுது...” விஜய் ஒரு தபரிய தவடி குண்லட வெ... ீ அஜய் அெிர்ந்து ராொலவப் பார்க்க, அவபரா, அஜயின் பக்கம் பார்லவலயத் ெிருப்பினால் ொபன வம்பு என்கிற ரீெியில் அமர்ந்ெிருந்ொர். அவன் ராொலவ பார்த்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, அவன் அருகில் நாற்காைிலய ஒருவர் தகாண்டு வந்து பபாட, சுப்பு, ஒருவலர அஜயின் அருகில் தூக்கிக் தகாண்டு வந்ொர்... அவலரப் பார்த்ெ அஜய், அவெரமாக எழ, “உட்காருப்பா...” காற்றும், குரல் வல

யில் இருந்து வந்ெ ஒைியும் பெர்ந்ெது பபாை அவர் தொல்ை,

“உட்கார தொல்றார் மாப்பிள்ல

...” அவனுக்கு புரியுபமா என்று சுப்பு

மீ ண்டும் தொன்னார். அந்ெ முெியவரின் குறுகிய உடலும், தவறும் எலும்புகள் பபார்த்ெிய ெரீரத்லெக் கண்டவன், அவர் தொல்படிபய தெய்ய,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 226

தென்றல் பண்பலை 102.3 “கண்ணம்மா.... பார்க்கணும்...”

பிடிச்ெி.....ருக்...கா... வார்த்லெ

கல்யாணம்...

ஒவ்தவான்லறயும்

ெீக்கிரம்...

மிகுந்ெ

நான்...

ெிரமத்ெிற்கு

இலடயில் அவர் உெிர்க்க, அஜய் ராொலவப் பார்த்ொன். அவரின் பார்லவயும் அந்ெ முெியவர் மீ பெ இருக்க, “கண்ணம்மா... நல்ை தபாண்ணு...” அவர் மீ ண்டும் ெிரமமாகச் தொல்ைவும், அந்ெ முெியவலர, அந்ெ நிலையில் காயப்படுத்ெ விரும்பாெ அஜய், ெம்மெம் என்பது பபாை மண்லடலய ஆட்ட, அதுபவ அவருக்கு தபரும் ெிருப்ெியாக, அவரது அந்ெ

குச்ெிக்

லககல

எடுத்து

அவன்

ெலை

மீ து

லவத்து

அஜய் அவரது முகத்லெப் பார்க்க, அந்ெ ஜீவனற்ற கண்க

ில் ொன்

ஆெீர்வாெித்ொர்...

அத்ெலன ெந்பொெம்.... இலெப் பபாய் தகடுக்க இருந்பொபம... மனெினில் நிலனத்ெவன், ொன் நிலனத்து வந்ெலெ மறந்து அமர்ந்ெிருந்ொன். “இப்பபா

என்ன?

பபாறதுக்கு

பெிைா

ஒரு

வருஷம்

இப்பபா

கழிச்சு

தெய்துக்கப்

கல்யாணம் பபாபறன்...

தெய்துக்கப்

இதுை

என்ன

இருக்கு? அவளும் படிக்கட்டும்..” நிலனத்துக் தகாண்ட அஜய், ஒருவாறு ென்லன ெிருமணத்ெிற்கு பெற்றிக் தகாள் அவர்க

ின் ஏற்பாட்டின் படி, உடபன நிச்ெயமும் நடக்கத் தொடங்கியது....

ெிருமணத் பெெிலய தவகுநாட்கள் ெள் நால

த் துவங்கி இருந்ொன்.

ிப் பபாடாமல், அடுத்ெ பத்ொவது

பய குறித்ெிருந்ெனர்.

அலெக் பகட்டு அெிர்ந்ொலும், ‘எப்பபா ஆனா என்ன? கல்யாணம்ங்கறது உறுெி ஆகிடுச்சு...’ ென் மனலெ பெற்றிக் தகாண்டான். அவன் அருபக நிறுத்ெப்பட்ட கண்ணம்மாலவ ஒருமுலற பார்த்துவிட்டு... அனுபமா தகாடுத்ெ

பமாெிரத்லெ

ஒரு முலற பார்த்துவிட்டு,

அஜய்

அவள் லகயில் பபாடுவெற்காக லகலய நீட்ட, கண்ணம்மாபவா ெனது லகயால் புடலவலய இறுக்கமாக பிடித்ெிருந்ொள். அஜய் அவல

ப் பார்க்க, அவப

ெலை நிமிராமல், லககல தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ா பவண்டாம் என்பது பபாை குனிந்ெ

நீட்ட மறுக்க, அவள் அருகில் வந்ெ மீ னா,

102.3by

ர ம் யா

pg. 227

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மாப்பிள்ல

எத்ெலன பநரம் உனக்காக காத்ெிருப்பார்... லகலய நீட்டு...”

என்று அவள் லகலய எடுத்து விட, பவறுவழி இன்றி, கண்ணம்மா அஜய் பபாட்ட பமாெிரத்லெ வாங்கிக் தகாண்டாள். நிச்ெயம் முடிந்து, விருந்தும் உண்ட பின், லகலய கழுவிக் தகாண்டு, விஜயுடன்

அஜய்

வந்துக்

தகாண்டிருந்ொன்.

ஒரு

அலறலயக்

கடக்லகயில், கண்ணம்மா தவறுப்புடன் அஜய் பபாட்ட பமாெிரத்லெ கழட்டி

வசுவதும், ீ

கண்ணம்மாவின் லவத்ெிருந்ெ

ஒரு

ெிறு

லகயில்

தபண்

அலெ

தகாடுப்பதும்

ெமாொனங்கள்

பட,

ஓடிச்

தென்று

மனெில்

அலனத்தும்

எடுத்து

உருப்பபாட்டு

காற்றில்

பறக்க,

ெிருமணத்ெிற்குப் பிறகு, கண்ணம்மாலவ தவறுப்பபற்றுவலெபய ெனது முழு குறிக்பகா

ாகக் தகாண்டான்.

பத்து நாட்களும், பத்து நிமிடங்கள் பபால் விலரவாகக் கலரந்ென. அந்ெ குலறந்ெ அவர்க

இலடபவல

யில்

மண்டபம்

கிலடக்காெ

காரணத்ெினால்,

து ெிருமணம் ஒரு பகாவிைில் ஏற்பாடு தெய்யப்பட்டிருந்ெது.

ெிருமணம் நிச்ெயம் ஆனதும், ஊருக்குச் தென்ற அஜய், அலுவைகத்ெில், ெிருமணத்ெிற்கு விடுப்லப விண்ணப்பித்துவிட்டு, ெிருமணம் முடிந்து, ெிரும்பி

வந்ெதும்,

ெனது

நண்பர்க

ின்

பகாரிக்லகப்

படி,

பார்ட்டி

தகாடுப்பெற்காக ஒரு பஹாட்டைில் ஏற்பாடும் தெய்து லவத்ெிருந்ொன். ஸ்ரீனிவாெனின் கட்டல தென்லன கில

ப்படி!! கண்ணம்மாவின் படிப்பிற்கு வெெியாக,

க்கு மாற்றலையும் விண்ணப்பித்ெிருந்ொன்.

ெிருமண நாள் அன்று, பட்டு பவஷ்டி ெட்லடயில் விஜய் அலழத்து வர, மாணவலறக்கு

வந்ெ

அஜய்,

கண்ணம்மாவின்

காத்ெிருந்ொன்... இப்தபாழுொவது அவ

வரவுக்காக

து தவறுப்பு குலறந்ெிருக்கிறொ

என்று பார்க்கும் ஆவலும் அவலன அறியாமபை அவனுள் எழுந்ெது. அரக்கு

நிற

பபான்று அஜயின்

தெ ன் ற ல்

பட்டுப்புடலவயில்,

இருந்ெவல அருபக

சுற்றி அழகாக

கண்ணம்மா

ப ண் ப லை

ஆங்காங்பக

102.3by

வந்து

ர ம் யா

ஜரிலகயிட்டு,

வற்றிருந்ெது ீ அமரவும்,

தகாடி

அந்ெ புடலவ...

அவனது

கண்கள்

pg. 228

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவல

க் காணத் ெிரும்ப, அவப

ா குனிந்ெ ெலை நிமிரபவ மாட்படன்

என்பது பபாை நன்றாக ெலை குனிந்து அமர்ந்ெிருந்ொள். “பஹ... உன் மனசுை என்ன தபரிய இவன்னு நிலனப்பபா... இங்க யாரும் உன்லனப் பார்க்க காத்துக் கிடக்கலை... ஓவரா குனிஞ்சு ெீன் பபாடாபெ...” அவள்

வந்து

அமர்ந்ெிருந்ெ

முணுமுணுக்க,

பகாைத்லெப்

அப்தபாழுதும்

அந்ெ

பார்த்ெ

நிலைலய

அஜய்

கடுப்புடன்

மாற்றாமல்,

அவள்

அமர்ந்ெிருந்ொள். “உனக்கு.... வச்ெிக்கபறன்...” அஜய் பல்லைக் கடிக்கும் பபாது அலெப் பார்த்ெ சுப்பு... “என்னாச்சு மாப்பிள்ல

...” அவனது முக மாறுெல்கல

ப் பார்த்து அவர்

பகட்க, ஒன்றும் இல்லை என்பது பபாை ெலையலெத்ெவன், அய்யர் தொல்லும் மந்ெிரங்கல

தொல்ைத் துவங்கினான்.

அவனது லகயில் ெிருமாங்கல்யமும் வந்து பெர, தகட்டிபம பூக்கள்

மலழயாகப்

அருபக

எடுத்துச்

தபாழிய,

தென்றவன்,

மாங்கல்யத்லெ

ம் தகாட்ட,

சூட அவள்

ஓரிரு நிமிடங்கள்

ெயங்கி,

கழுத்ெின் பின்

ஒரு

தபருமூச்சுடன் அலெ சூட்டினான். அவ

து கழுத்ெில் சூடி, மூன்று முடிச்ெிடும் பபாதும், அவனது விரல்

நுனி கூட அவள் கழுத்ெில் படாமல், ெர்வ ஜாக்கிரலெயாக முடிச்ெிட்ட அஜலயப்

பார்த்ெ

மீ னாவிற்கும்,

ராொவிற்கும்

சுருக்தகன்று

மனெில்

தநருடல் எழுந்ெது.... மீ ெிச் ெடங்குகள் அலனத்தும் ஏபனா ொபனாதவன்று நடந்து முடிய, அவர்க

ின் முெல் இரவிற்கும் கண்ணம்மாவின் வட்டிபைபய ீ ஏற்பாடு

தெய்யப்பட்டு இருந்ெது... கண்ணம்மாவின்

காெில்

அவளுக்கு அறிவுலரகல அலறயின் உள்ப

இருந்து

ரத்ெம்

வடியும்

வலர

விடாமல்,

தொல்ைிக் தகாண்பட வந்ெ மீ னா, அவல

அனுப்பிவிட்டு கெலவ அலடக்க, கண்ணம்மாவிற்கு

தநஞ்லெ அலடத்ெது. தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 229

தென்றல் பண்பலை 102.3 கட்டிைில் ொய்ந்து அமர்ந்ெபடி, அவள் வந்ெலெக் கூட கவனியாமல், அஜய் அமர்ந்ெிருக்க, ஒரு தபருமூச்லெ தவ

ியிட்டு, ென்லன ெமன்

படுத்ெிக் தகாண்டு, நகர்ந்து அவன் அருகில் வந்ெ கண்ணம்மா, பால் தொம்லப

அங்கிருந்ெ

படபி

ின்

பமல்

லவத்துவிட்டு,

அமர்ந்ெிருந்ெற்கு மறுபுறம் தென்று படுத்துக் தகாண்டு, கண்கல

அஜய் இறுக

மூடிக் தகாண்டாள். அவ

ிடம் இது பபான்றதொரு நடவடிக்லகலயபய எெிர்ப்பார்த்ெிருந்ெ

அஜய், அவள் கண்கல

மூடிக் தகாண்டதும்,

“என்னங்க இன்லனக்கு நம்ம கல்யாண நாள்...” ெனது குரலை மாற்றி அஜய் கீ ச்சுக் குரைில் பபெவும், குழப்பமாக கண்ணம்மா ெிரும்பிப் பார்க்க, “பகாழி

அடிச்சு

குருமா

லவக்கட்டுமா?”

கண்ணம்மா

ென்லனப்

பார்ப்பலெயும் தபாருட்படுத்ொமல், அவன் அபெ குரைில் தொடர்ந்து, “நான் தெஞ்ெ ெப்புக்கு அதுக்கு எதுக்கு ெண்டலன ெர.. அது பாவம்...” ெனது குரைில் அெற்கு பெில் தொன்னவன், ெத்ெமாக ெிரிக்க, அவனது பகைி புரிந்ெ கண்ணம்மா அவலனப் பார்த்து முலறத்ொள். ெிை

வினாடிகள்

கண்கல

தமௌனத்ெின்

பின்,

கண்ணம்மா

உறங்குவெற்காக

மூட, “பக்ொ... உன் ெவத்லெ யாம் தமச்ெிபனாம்... என்ன வரம்

பவண்டும் பகள்...” மீ ண்டும் அஜயின் குரல்... “கடவுப

...

எனக்கு

இந்ெியாவில்

இருந்து

அதமரிக்காவுக்கு

பராடுs

பபாடணும்... பபாட்டுக் தகாடு ொமி...” மிகவும் பவ்யமாக அவன் குரலை மாற்றிக் தகாண்டு தொல்ை, கண்ணம்மா பல்லைக் கடித்ொள். “அது தராம்ப கஷ்டம் பவற ஏொவது பகளு... அப்ப என் மலனவி என்பனாட தொல் பபச்லெத் ொன் பகட்கணும்... அவ பபச்லெ குலறக்கணும்... எெிர்த்து பபெபவ கூடாது... என் கண்லணப் பார்த்து அவ பவலை தெய்யணும்... அப்படி தெய்யுங்க ொமி....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 230

தென்றல் பண்பலை 102.3 அதமரிக்காவுக்கு

பராடு

ெிங்க

ா

டபு

ா?”

என்று

அந்ெ

பஜாக்லக

முழுவதுமாக கடவுள் பபாைவும், ொன் பகட்பது பபாைவும் படித்ெவன், லகலயத் ெட்டிக் தகாண்டு ெிரித்ொன். “கடவுப

இந்ெ

பயம்

பயப்படறாபர...

அப்பபா

அவர்

ென்

தபண்டாட்டிகிட்ட என்ன பாடுபட்டிருப்பார்... ஏன்.... உன் பபர் என்ன?” என்று அவல

உலுக்கியவன், அவள் பல்லைக் கடிக்கவும்,

“அது என்ன கண்ணம்மான்னு ஒரு பபர்... தராம்ப பலழய பபர்... அலெ எப்படியாவது சுருக்க முடியுமா? கண்ணு மூக்குன்னு வரும்... இல்ை முழ நீ

த்துக்கு கூப்பிடணும்... எனக்குன்னு வந்து வாய்ச்ெிருக்கற பபலரப்

பாரு.......

ஆலெயா

கூட

கூப்பிட

முடியாெ

பபர்...”

என்று

ெைித்துக்

தகாண்டவன், “இந்ெ தபண்டாட்டிங்கப

இப்படித் ொனா?” என்று தொடர்ந்து பகட்கவும்,

“நீங்க என் பபலர கூப்பிடணும்னு அவெியம் இல்ை... உங்க பவலைலயப் பாருங்க...” என்றவள், பபார்லவலய ெலை வலர இழுத்து பபார்த்ெிக் தகாண்டாள். “பஹ... என்ன தகாஞ்ெம் கூட மரியாலெபய இல்ை... புருஷன் பகட்டா தபண்டாட்டி

பெில்

தொல்ைணும்...

புரியுொ?”

அஜய்

அவ

து

பபார்லவலய பிடித்து உருவ, அலெ விடாமல் பற்றிக் தகாண்டவள், “இப்பபா நீங்க ஏொவது வம்பு தெய்ெீங்க... நான் கத்ெி ஊலர கூட்டுபவன்... தொல்ைிட்படன்...” அவள் மிரட்டவும், அஜயின் லக ொனாக விைகியது. “எல்ைாம்

என்

மீ ண்டும்

பெடித்

ஒவ்தவான்றாக

பநரம்...”

என்று

பெடி...

படித்து,

அது

ெலையில்

அடித்துக்

பபாை

பஜாக்குகல

ெிரித்து, லகத்ெட்டிக்

தகாண்டவன், ெத்ெமாக,

தகாண்பட, “என்னம்மா

ஆழ்ந்து அனுபவிச்சு எழுெி இருக்காங்க... இதெல்ைாம் உண்லம ொபன... ஹான்... உன் பபர் என்ன?’ என்று ஒவ்தவாரு முலறயும் அவல

த்

தூங்க விடாமல் பபெிக் தகாண்டிருக்க, ஒரு கட்டத்ெில் அவன் ென்லன உறங்கவும் விடப்பபாவெில்லை என்று உணர்ந்ெ கண்ணம்மா, தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 231

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்லன நிம்மெியா தூங்கவாவது விடைாம் இல்ை...” என்று எரிந்து விழுந்ொள். “என் நிம்மெி... தூக்கம்.... எல்ைாபம பபாச்பெ... அதுக்கு நான் யார்கிட்ட பபாய் பகட்கறது... எல்ைாம் பறிபபானது உன்னாை ொபன... அது ொன் அந்ெ

கணக்லக

உன்கிட்ட

ெீர்த்துக்கபறன்...”

பெிலுக்கு

அவளுக்கு

குலறயாெ எரிச்ெலை அவனும் அவள் மீ து காட்ட, “அந்ெ

அ

வுக்கு

என்லனப்

தொஜ்ஜிலய மட்டும் யாலர

விட்டது...

பிடிக்காம

இருந்ொ...

அப்பபாபவ

பஜ்ஜி

ெின்னுட்டு பபாக பவண்டியது ொபன... ஆலெ

இருந்து

தமாத்ெவிருந்லெயும்

இல்ை

ஒரு

பிடி

பிடிச்ெீங்க... இதுை நல்ைவன் மாெிரி எங்க ொத்ொகிட்ட பவற பபச்சு... ொப்பிட்டது ொன் ொப்பிட்டீங்க... அப்படிபய ஓடி பபாயிருக்க பவண்டியது ொபன... எல்ைாம் என் ெலைதயழுத்து.....” என்றபடி, பட்தடன்று அவள் ெலையில் ெட்டிக் தகாள் “சுள்

வும், அஜய் அவல

முலறத்துவிட்டு,

ான் மாெிரி இருந்துகிட்டு பபச்லெப் பாரு பபச்லெ...

நீ

நல்ைா

வருவடி... நான் என்ன பொத்துக்கு வழி இல்ைாம உன்லன கல்யாணம் பண்ணிபனன்னு நிலனச்ெிபயா? இன்லனபயாட உன் நிம்மெி எல்ைாம் பபாச்சுடி... உன்லன எப்படி கெற விடபறன்னு பாரு...” தொல்ைிவிட்டு, வி

க்லக அலணத்துவிட்டு அஜய் படுத்துக் தகாள்

, விடிய விடிய,

கண்ணம்மா அழுது தகாண்பட அமர்ந்ெிருந்ொள். மறுநாள் காலை, ஆவபை வடிவாக அஜயும் கண்ணம்மாவும் இருந்ெ அலறலய ெட்டிய மீ னா, கெலவத் ெிறந்ெ கண்ணம்மாலவப் பார்த்து அெிர்ந்து பபானார். இரவு

முழுவதும்

அழுது

வங்கிய ீ

கண்களும்

முகமும்

அவலரக்

கைவரப்படுத்ெினாலும், இன்னமும் ென் மகள் ெின்னப்தபண் ொபன... பயந்ெிருப்பாப

ா என்ற எண்ணத்துடன், அவல

மற்றவர்கள் பார்க்கும்

முன் அவெரமாக, ெங்கள் அலறக்கு அவர் இழுத்துச் தென்றார்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 232

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உனக்கு நான் எவ்வ

வு தொல்ைி அனுப்பிபனன்... இப்படி அழுதுட்டு

வந்து நிக்கற? மாப்பிள்ல

என்ன நிலனப்பார்?” மீ னா அவல

“அம்மா...” என்று அவரது பொ “அம்மா... நான்

கடியவும்,

ில் ொய்ந்ெவள்,

நல்ை தபாண்ணு

இல்லையாம்மா?”

கண்ணம்மாவின்

பகள்வி, மீ னாலவக் குழப்ப, “நீ நல்ை தபாண்ணு ொன் கண்ணம்மா... இப்பபா எதுக்கு உனக்கு இந்ெ ெந்பெகம்..”

என்று

பெில்

கூறி,

அவள்

ஏபொ

ெிறுபிள்ல

ப்

பபால்

நிலனத்துக் தகாண்டிருக்கிறாள் என்று அவர் நிலனத்துக் தகாண்டார். “அவர் இல்ைம்மா... அவரு... நீ எத்ெலன பெங்க கூட சுத்ெி இருக்க? உனக்கு ஏற்கனபவ ைவ் பண்ணின அனுபவம் இருக்கான்னு எல்ைாம் பகட்கறார்ம்மா...” என்று விசும்பிக் தகாண்பட தொன்ன மகல

ப் பார்த்து

மீ னா ெிலகத்து விழித்ொர். “இது என்ன இது.... முெல் இரவில் ெந்ெிக்கும் ெனது மலனவியிடம் இப்படிக் பகட்பது?“ மீ னாவின் மனெில் பகாபம் மூண்டாலும், உடபன ெமா

ித்துக் தகாண்டவர்,

“அது... இப்பபா ொன் நிலறய தபாண்ணுங்க ைவ்... ைிவ்விங் டுதகெர்... அது இதுன்னு சுத்துதுங்க இல்ை... அெனாை சும்மா உன்லனப் பத்ெி தெரிஞ்ெிக்க பகட்டு இருப்பார்... உன் கருத்லெ தெரிஞ்ெிக்க சும்மா பபச்சு தகாடுத்ெிருப்பார்...” பகாபத்லெ விடுத்து அவல

பெற்ற அவர் முயை,

“ஹான்... அவருக்கு கல்யாணத்துை எல்ைாம் விருப்பம் இல்லையாம்மா... பிடிச்ெிருக்கற

வலர

ஒரு

தபாண்ணு

கூட

பெர்ந்து

வாழணுமாம்...

அப்பறம் விட்டுட்டு பபாயிட்பட இருக்கணுமாம்... ஏற்கனபவ தபங்களூர்ை அவருக்கு அப்படி ஒருத்ெி இருக்காப் பபாை... இந்ெ ொைி தென்டிதமன்ட் இதெல்ைாம் சுத்ெ அபத்ெம்ன்னு தொல்ைி, இலெ

பிடுங்கி

பிடிக்கலைன்னா

தெ ன் ற ல்

எறிய

வந்துட்டார்..

வட்டுக்கு ீ

ப ண் ப லை

என்லனயும்

அனுப்பிடுவாராம்...”

102.3by

ர ம் யா

அப்படித் கெறிக்

ொன்...

தகாண்பட

pg. 233

தென்றல் பண்பலை 102.3 தொன்ன

கண்ணம்மாலவ

நம்ப

முடியாமல்

தகாண்டிருக்க, கண் விழித்து எழுந்ெ அஜய், கு தகாண்டு தவ

மீ னா

பார்த்துக்

ித்து, உலட மாற்றிக்

ியில் வந்ெவன், கண்ணம்மாலவத் பெடாமல், ஹாைில்

அமர்ந்து பபப்பர் படித்துக் தகாண்டு அமர்ந்ெிருந்ெ சுப்புவின் அருகில் நின்றான். “லஹபயா.. வாங்க மாப்பிள்ல

... மன்னிச்ெிருங்க... நீங்க வந்ெலெ நான்

கவனிக்கபவ இல்ை...” என்று மன்னிப்பு பவண்டியவர், “மீ னா..”

என்று

அலழக்க,

மீ னாபவா

அவரது

அலழப்லப

ஏற்கும்

நிலையில் இல்லை... “உள்

ஏபொ

பவலையா

இருக்கா

பபாை...”

அஜயிடம்

ெமாொனம்

தொன்னவர், “கயல்...” என்று அலழக்கவும், அந்ெ ெின்னப்தபண் அவர் அருகில் ெிறு ெயக்கத்துடன் வந்து நின்றாள். “அம்மாபவா கண்ணம்மாபவா இருந்ொ.. மாப்பிள்ல

க்கு காபி தகாண்டு

வரச் தொல்லு... மாமா எழுந்ொச்சுன்னு தொல்லு...” அஜய் எழுந்துவிட்ட தெய்ெிலய அவர் படபடப்பாகச் தொல்ை, உடபன தொல்ை பவண்டும் பபாை என்று நிலனத்துக் தகாண்ட கயல் உள்ப

ஓடிச்தென்றாள்.

“அம்மா... மாமாவுக்கு உடபன காபி தகாண்டு வரணுமாம்... அவர் அங்க அப்பாகிட்ட இருக்காரு...” கயல் தொன்ன விெம், அஜய் ொன் அப்படிக் பகட்டான் என்பது பபாை மீ னாவிற்குத் பொன்ற, “ெரி நீ பபா..” என்று அவல “நீ பபாய் கு

அனுப்பியவர்,

ிச்ெிட்டு வா... தபாறுலமயா உன்கிட்ட பபெபறன்... பவணா

அப்பாலவ விட்படா... ெம்பந்ெி அம்மாலவ விட்படா மாப்பிள்ல பபெச் தொல்ைைாம்...” என்று அவல

கிட்ட

அப்பபாலெக்கு ெமாொனம் தெய்து

அனுப்ப முயன்றவர், அவள் தென்றதும், காபிலய எடுத்துக் தகாண்டு ஹாைிற்கு விலரந்ொர்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 234

தென்றல் பண்பலை 102.3 அபெ பநரம், “மாமா... நான்... ஊருக்கு” என்று தொடங்கியவன், சுப்புவின் அெிர்ச்ெிலய

கண்டதும்,

பபாபறாம்...

ஏற்கானபவ

“நாங்க

இன்லனக்கு

டிக்தகட்

மெியபம

பபாட்டாச்சு...

ஊருக்குப்

இன்னும்

தகாஞ்ெ

பநரத்துை அம்மா அப்பாவும் அத்ொன் வட்ை ீ இருந்து வந்ெிடுவாங்க...” என்று

அறிவிக்க,

ொைி

ஒதுக்கம்

மீ னாவின்

முெைில்

‘நான்’

அணிவிக்கும்

மனெில்

என்று

பபாது அவன்

படமாக

விரிய,

தொடங்கியது,

காட்டிய

இப்தபாழுது

அவரது

மனெில்

அந்ெ அவன் தபரும்

கவலைலய விலெத்ெது. அஜய்க்கு

காபிலயக்

ெிந்ெிவிட்டு,

தகாடுத்ெவர்,

கண்ணம்மாவின்

ெம்ப்ரொயமாக

அலறக்குள்

பவகமாக

புன்னலகலய நுலழந்ொர்....

தொம்பில் இருந்ெ பாலும் அப்படிபய ெிரிந்ெிருக்க, லவத்ெது லவத்ெது பபாைபவ இருந்ெீங்க

இருக்கவும்,

ெிலகப்புடபன,

“தரண்டு

பபரும்

ெந்பொஷமா

ா?” ஒரு ொயாய் கவலையுடன் கண்ணம்மாலவப் பார்த்து

பகட்டார். ெிறிது பநர தமௌனத்ெிற்குப் பிறகு, மீ னா அவல

ப் பிடித்து உலுக்கவும்,

“உனக்கு ைவ்வர் இருக்கானா இல்லையாங்கற உண்லமயச் தொல்லு... நீ உண்லமலயச் தொன்ன அப்பறம் ொன்... நான்... நான்..” அெற்கு பமல் பபெ முடியாமல், கண்ணம்மா அழ, மீ னா அெிர்ச்ெியில் உலறந்ொர்.

ஒைிபரப்பு – 21 அசோெரணமோே உேது அைட்டல்கள் எல்ைோம் இப்பபோது அெி முக்கிய இஷ்டங்களோய் மோறி பபோக அவிழ்க்க முடியோெ இந்ெ குழப்ப முடிச்சுகளின் இறுக்கத்ெில்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 235

தென்றல் பண்பலை 102.3 இறுகித் ெவிக்கிபறன்!!

கண்ணம்மா தொன்னலெக் பகட்ட மீ னா உலறந்து நிற்க, கண்ணம்மாபவா அவலர ஒரு பார்லவ பார்த்துவிட்டு உள்ப

தென்று, கு

ித்து அழகாக

ென்லன அைங்கரித்துக் தகாண்டு வந்ொள். அவல

ப்

பார்த்ெதும்,

மாப்பிள்ல இல்ை...”

அருகில்

வந்ெ

சுப்பு...

“கண்ணு...

பபாய்

க்கு ஏொவது பவணுமான்னு பகளு... அவருக்கு இந்ெ வடு ீ புதுசு என்று

தொல்ைவும்,

நல்ை

பிள்ல

யாக

ெலையலெத்ெவள்,

அஜயின் அருபக தென்று நின்றாள். நின்றபொடல்ைாமல், “இப்பபா ொபன காபி குடிச்ொன்... அதுக்குள்

ொப்பிட

ஏொவது பவணுமாமா?” என்று முணுமுணுக்க, ‘என்ன’

என்பது

பவணுமா?”

பபாை

அஜய்

கண்ணம்மா

அவல

ெத்ெமாகக்

ப்

பார்க்க,

பகட்கவும்,

“உங்களுக்கு

அவல

ஏொவது

ஒரு

மாெிரிப்

பார்த்துக் தகாண்பட, பவண்டாம் என்று அவன் ெலையலெக்கவும், “ெரி...”

என்று

ெிரும்பியவள்,

“வாலயத்

ெிறந்து

பபெ

அ...வ்வ்....வ

வு

வைிக்குது... சும்மாவா... ராத்ெிரி பூரா லூசு மாெிரி ெிரிச்ொ... இப்படித் ொன் வாய் வைிக்கும்...” என்று அவலன பகைி தெய்துக் தகாண்பட, கிட்தெனுக்குள் தெல்ை, அது அஜயின் காெில் விழுந்து, எரிச்ெலைக் கி

ப்பியது.

“நல்ை தபண்டாட்டி... இன்லனக்கு உன்லன என்ன பண்பறன் பாரு.. பபாற வழியிை

இறக்கி

விட்டு

ெவிக்க

விடபறன்...”

ெனக்குள்

சூளுலரத்துக்

தகாண்டவன், பபப்பலரப் புரட்டிக் தகாண்டிருந்ொன். மீ னா சுப்புவிடம் அஜலயப் பற்றி தொல்ை நிலனத்து அவர் அருபக தநருங்க, தபரியவர் இருந்ெ அலறயில் இருந்து காைிங் தபல் ஒைித்ெது... “அப்பா ரூமுை இருந்து தபல் ெத்ெம்...” உள்ப பெட்டமாகபவ கூப்பிடறாங்க...

தவ

ிபய

ஓடி

வந்து,

கண்ணம்மா..

நீயும்

அலழத்துக் தகாண்டு உள்ப தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ஓடிச் தென்ற சுப்பு, ெிறிது

“மாப்பிள்ல வா...”

...

உங்கல

அவெரமாக

ொத்ொ

அவர்கல

தென்றார்.

102.3by

ர ம் யா

pg. 236

தென்றல் பண்பலை 102.3 உள்ப

தென்ற

அஜய்க்கு

அந்ெ

முெியவர்

ெனது

இறுெி

மூச்சுக்கு

பபாராடுவது நன்றாகபவ தெரிந்ெது... அது பபான்றதொரு காட்ெிலய அவன் நிலனவு தெரிந்ெ நாள் முெைாக, இப்தபாழுது ொன் பார்க்கிறான்... மனம் பலெபலெக்க அவலரப் பார்த்துக் தகாண்டு நிற்க, கண்ணம்மா அவர் அருபக ஓட, அவரது லக அஜலய பநாக்கி நீண்டது... அஜய்

அவர்

அருபக

கண்ணம்மாலவயும்

தநருங்கி

அவரது

அவலனயும்

லககல

பெர்த்துப்

ப்

பற்றிக்

தகாள்

பார்த்ெவரின்

,

கண்கள்

ெந்பொஷத்ெில் ஓரிரு வினாடிகள் மின்னி முகத்ெில் புன்னலக தமல்ை எட்டிப்பார்க்கவும், ‘அப்பா டாக்டர கூப்பிடபறன்...’ சுப்பு தொல்ைிவிட்டு நகர, மறுப்பாக ெலையலெத்ெவரின் கண்கள் தமல்ை மூடிக் தகாண்டது... மிகவும் அன்பான மனிெர்.... அவரின் மலறவு, அந்ெக் குடும்பத்லெபய ெிறிது அலெத்துப்

பார்த்ெது...

கண்ணம்மாலவ

அவரது

அங்பகபய

இறுெிக்

காரியங்கள்

இருக்குமாறு

முடியும்வலர,

ராொ

தொல்ைிவிட,

ெிருமணத்ெிற்காக விடுமுலற எடுத்ெிருந்ெ அஜயும் அங்பகபய ெங்கினான். மூன்றாம்

நாப

காரியங்கள்

அலனத்தும்

முடிந்ெது...

கண்ணம்மாலவ

எப்தபாழுது புகுந்ெ வட்டில் ீ தகாண்டு விடுவது என்று வட்டிற்கு ீ வந்ெிருந்ெ தொந்ெ பந்ெங்கள் கைந்து ஆபைாெிக்கத் தொடங்கினர். ஆளுக்கு ஒன்றாக தொல்ைிக்

தகாண்டிருக்க,

கூட்டிட்டு

பபாபறாம்...”

“நால

அந்ெ

க்பக

வாக்கு

நல்ை

நா

வாெத்லெ

ா

இருக்கு...

ஸ்ரீநிவாென்

நாங்க முடித்து

லவத்ொர். “அதுக்குள்

பயவா?”

ெிை

குரல்கள்

எழுந்ொலும்,

ெிைர்

அவள்

தெல்ைத்

ொபன பவண்டும் என்று மீ னாவிடமும், சுப்புவிடமும் ெமாொனம் கூறி, கண்ணம்மாலவ

அனுப்பி

லவக்க

ஏற்பாடுகல

பமற்தகாள்

ச்

தொன்னார்கள்... அந்ெ சூழைில், பவறு எதுவும் பயாெிக்க முடியாெ மீ னாவும், கண்ணம்மாலவ அனுப்பி லவக்கும் ஏற்பாட்லட கவனிக்கத் துவங்கினார். கண்ணம்மா கூறியலவகல ஒரு

புறம்

இருந்ொலும்,

சுப்புவிடம் தொல்ை முடியாமல் ெலடப்பட்டது அந்ெ

சூழைிலும்,

கண்ணம்மா

இருப்பலெப் பார்த்ெ அஜய், கயைின் மூைம் அவல

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

உண்ணாமல்

உண்ண லவத்ெெில்,

pg. 237

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவனுக்கு கண்ணம்மா மீ து இருந்ெ அக்கலறலய

கவனித்ெ மீ னாவிற்கு,

அஜயின் மீ து ெிறு நம்பிக்லகப் பிறந்ெிருந்ெது... “தகாஞ்ெம் முன்னப் பின்ன இருந்ொலும் மாப்பிள்ல கண்ணம்மா...

அவருக்கு

உன்

பமை

அன்பு

நல்ைவங்க ொன்

இருக்கு... அவலரப்

புரிஞ்சு

நடந்துக்பகா...” என்று கண்ணம்மாவிற்கு ெமாொனம் தெய்ய முயன்றவர், அவ

து தபட்டிலய அடுக்கத் துவங்கினார்.

“அம்மா... என்னாை அங்க எல்ைாம் பபாய் இருக்க முடியாது...” கண்ணம்மா அடம் பிடிக்க, மீ னா அவல

பகாபமாக முலறத்து,

“ஏண்டி... கல்யாணம் ஆனா புருஷன் வட்டுக்கு ீ பபாய் ொன் ஆகணும்... இங்கபய உட்கார்ந்து தொகுொ ொப்பிட்டுட்டு இருக்கைாம்ன்னு பார்க்கறியா? இனி

உனக்குன்னு

ஒரு

குடும்பம்

வந்ொச்சு...

அவலரயும்

உன்லனயும்,

உங்களுக்கு பிறக்கப் பபாற குழந்லெங்க எல்ைாத்லெயும் தபாறுப்பா நீ ொன் பார்த்துக்கணும்... இன்னும் நீ ெின்னப் பிள்ல

இல்ை...” மீ னா அெட்டல்

பபாட, கண்ணம்மாவின் மனெில் அெிர்ச்ெி பொன்ற, பவகமாக பயாெித்து, “அம்மா... எனக்கு பயமா இருக்கும்மா... என்னாை எப்படி அந்ெ அரக்கன் கூட பபாய் இருக்க முடியும்... நம்ம வட்ைபய ீ அவன் என்லன எப்படி எல்ைாம் பபெினான்...

அங்க

பபானா

என்லன

அடிச்பெ

தகான்னு

பபாட்டாலும்

பபாடுவான்... எனக்கு படிக்கணும்மா... அங்க பபானா என்னாை எப்படி படிக்க முடியும்? இப்பபா தெமஸ்டர் லீவா இருக்கறதுனாை அங்க இருக்கைாம்... அப்பறம்??” பரிொபமாக

அவள்

பகட்டுக்

தகாண்பட

பபாக,

அவல

ென்

அருபக

அமர்த்ெிக் தகாண்ட மீ னா... “இங்கப் பாரு கண்ணம்மா.. மாப்பிள்ல

யப் பார்த்ொ நல்ை மாெிரி ொன்

தெரியுது... தகாஞ்ெம் அனுெரிச்சு பபா... அவலர உன் வழிக்கு தகாண்டு வந்துடைாம்...

மாப்பிள்ல

உன்

படிப்பு

ெலட

படாம

இருக்க

ஏொவது

ஏற்பாடு தெய்யபறன்னு தொல்ைி இருக்கார் பபாை.... அவராை முடியலைன்னா கூட என்னடி... அவர் ெம்பாெிக்கிறபெ உங்களுக்கு குடும்பம்

தெ ன் ற ல்

நடத்ெப்

பபாதும்...

ப ண் ப லை

வணா ீ

102.3by

தெைவு

ர ம் யா

பண்ணி

நீயும்

எதுக்கு

pg. 238

தென்றல் பண்பலை 102.3 படிச்ெிக்கிட்டு... குடும்பத்லெப் பாரு... பபாதும்... இப்பபா நீ படிச்சு ஒண்ணும் ஆகப் பபாறது இல்ை...” மீ னா தொல்ைவும், கண்ணம்மாவின் மனம் பமலும் தகாெித்ெது. “ஓ... இவர் முயற்ெி ொன் தெய்வாபரா... ஓவரா இல்ை இருக்கு.. இவர் என்ன எனக்காக தெய்யறது... குடும்பம் குட்டின்னு என் படிப்பு பாெியிை நிக்கப் பபாகுது... எல்ைாம் இவனாை வந்ெது...” மனெினில் கறுவிக் தகாண்டவள், ெனது தெல்லை எடுத்துக் தகாண்டு தவ மீ னா அவ

து துணி மணிகல

ிபய தென்றாள்.

தபட்டியில் எடுத்து லவத்து, அவல

அலறக்கு அலழத்து, அறிவுலரகல

வழங்கத் துவங்க, கண்ணம்மாவின்

மனம் பெறிப் பபானது... ‘நிஜமாபவ நான் இந்ெ வட்லட ீ விட்டு பபாகப் பபாபறனா? நான் கஷ்டப்பட்டு மார்க் எடுத்து வாங்கின பி.இ. ெீட்... எல்ைாம் அவ்வ

வு

ொனா?

அவனுக்கு

கண்ணம்மா எண்ணவும், அவ

ெலமச்சுப்

பபாடவா

நான்

படிச்பென்...”

து கண்கள் ொலர ொலரயாக கண்ணலரப் ீ

தபாழியத் துவங்கியது. “கண்ணம்மா... தபாண்ணுங்களுக்கு படிப்லப, மத்ெ எல்ைாத்லெயும் விட நல்ை குடும்பம் அலமயறது ொன் கஷ்டம்... அந்ெ வலகயிை நீ தகாடுத்து வச்ெவ ொன்... உங்க அப்பாகூட இந்ெ மூணு நா தகாஞ்ெமாவது

உட்கார்ந்பெனான்னு

ா... நான் ொப்பிட்படனா...

கவனிக்கை...

ஆனா...

மாப்பிள்ல

அப்படி இல்ை... அதுபவ எவ்வ

வு தபரிய விஷயம் தெரியுமா? அன்னிக்கும் அவர் என்ன

தொல்ைி, நீ என்ன ெப்பா புரிஞ்ெிக்கிட்டபயா.. எல்ைாம் நல்ைொபவ நடக்கும் கண்ணம்மா... ெந்பொஷமா பபாயிட்டு வா..” ஒருவழியாக பெறுெல் தமாழி தொல்ைி, அவல

அஜயுடன் அனுப்பி லவத்ெனர்...

பகைி கிண்டல்களுடன், விஜயும் அனுபமாவும் அவர்கல வலர

வந்து

ஓடிச்தென்று

வழியனுப்பி ஜன்னல்

புன்னலகத்ொர்... அவ

லவக்க, ெீட்டில்

து ெிறு பிள்ல

ட்தரயினில் அமர,

ராொ

ரயில்நிலையம்

ஏறியதும், அவல

கண்ணம்மா ப்

பார்த்து

த் ெனமான தெயல் இரு ஆண்கல

கூட புன்னலகக்க லவத்ெது...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 239

க்

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அஜ்ஜூ... நீ அவ பக்கத்துை உட்காரு... பபெிட்பட வர வெெியா இருக்கும்...” ராொ யொர்த்ெமாகச் தொல்ை, “ெரிம்மா...” என்று அமர்ந்ெ அஜய், “நீ

தபங்களூருக்கு

வந்ெிருக்கியா

கண்ணம்மா...

கில

பமட்

நல்ைா

இருக்கும்...” ென்லன நம்பி ென்னுடன் வாழ்க்லகலய பகிர வந்ெவ

ிடம்

அனுெரலணயாக இருக்க, அஜய் முெல் அடிலய எடுத்து லவத்ொன். “எனக்கு

தூக்கம்

வருது...”

பட்தடன்று

முகத்ெில்

தொல்ைியவள், ஜன்னைில் ொய்ந்து கண்கல

அடித்ெது

பபாை

மூடிக் தகாண்டாள்.

அவள் தொல்ைிய விெத்ெில் ராொவின் முகம் வாடிப் பபாக, யாருடபனா பபெிக் தகாண்டிருந்ெ ஸ்ரீனிவாென், அஜலய பகள்வியாகப் பார்க்க, அவபனா பொல

குலுக்கிவிட்டு, ெனது தமாலபலை எடுத்து வில

யாடத் துவங்க,

ராொ ஸ்ரீனிவாெலன குற்றம் ொட்டுவது பபாை பார்த்ொர். “ெின்னப் தபாண்ணு... தகாஞ்ெம் முன்ன பின்ன ொன் இருக்கும்... எல்ைாம் அஜபய ெரி பண்ணிடுவான்.. உன் மகலனப் பத்ெி தெரியாொ?” தமல்ை அஜய்க்கு

பகட்காமல்

அவர்

முணுமுணுக்க,

அஜய்

உறங்குவது

பபாை

நடித்துக் தகாண்டிருந்ெ கண்ணம்மாலவத் ெிரும்பிப் பார்த்ொன். எதுபவா ெரியில்லை என்பது பபாை ராொவிற்குத் பொன்ற, அஜயிடம் பபெ பவண்டும் பபாை மனம் அடித்துக் தகாண்டது... ெிருமணபம பவண்டாம் என்ற

பிள்ல

...

ெம்மெித்ெபெ

ெந்பொெம்

என்றாலும்,

கண்ணம்மாலவப்

பற்றி பமபைாட்டமாக தெரிந்து தகாள்வெற்கு கூட பநரமும் ெந்ெர்ப்பமும் அலமயாமல்

அவெர

கெியில்

ெிருமணம்

நடந்ெது,

அவருக்கு

ெிறு

அஜலய

ஒரு

வருத்ெத்லெ தகாடுத்ெிருந்ெது. இப்தபாழுதும்

ெங்கள்

முன்னிலையிபைபய

கண்ணம்மா

தபாருட்டாகக் கூட மெிக்காெது அவரது மனெிற்கு கஷ்டத்லெக் தகாடுக்க, ெிை மணி பநரங்கள் அலமெியாக வந்ெவர், “அஜய்.. மெியமும் கண்ணம்மா ொப்பிடை... அவளுக்கு டீ பவணுமான்னு பகட்டு வாங்கிக் தகாடு...” ராொ அஜயிடம் தொல்ைவும், “இப்பபா எழுப்பினா, பிொசு... என்னதவல்ைாம் தொல்லுபமா... Mr. அஜய்... அம்மா

அப்பா

தெ ன் ற ல்

முன்னாை

ப ண் ப லை

உனக்கு

102.3by

இந்ெ

ர ம் யா

அவமானம்

பெலவயா?

pg. 240

தென்றல் பண்பலை 102.3 அன்லனக்பக

எனக்கு

வந்ெிருக்கைாம்...”

இவல

என்று

ப்

பிடிக்கலைன்னு

ென்லனபய

தநாந்துக்

தொல்ைிட்டு

தகாண்டு,

ஓடி

அங்கிருந்து

எழுந்து தென்றான். “என்னங்க இவன் இப்படி இருக்கான்... ஒருபவல

இவ பகாபமா பபெறதுக்கு

அவன் ொன் காரணபமா?” ராொ ெனது கணவரிடம் புைம்ப, அஜய் ஒரு டீலய வாங்கிக்

தகாண்டு

வந்து,

ராொவின்

லகயில்

தகாடுத்துவிட்டு,

கண்ணம்மாவின் லகலயத் தொட்டு தமல்ை எழுப்ப எத்ெனிக்க, பட்தடன்று கண் ெிறந்ெவள், “என்ன?” என்று எரிந்து விழவும், அவள் பகட்ட விெத்ெில் அவனுக்கு எரிச்ெல் உண்டாக “ஹான்... அப்படிபய மயங்கி கியங்கி வச்ென்னா உங்க வட்டுக்கு ீ யாரு பெில் தொல்றது... அதுவும் ெவிர... நீ தகாண்டு வந்ெ ைக்பகஜ்பஜ அெிகம்... அதுை நீயும் ஒரு ைக்பகஜா ஆனன்னு

லவ...

உன்லனத்

தூக்கிட்டு

கிலடயாது... குடிச்ெிட்டு எவ்வ

பபாக

நான்

ஒண்ணும்

பீமன்

வு பநரம் பவணாலும் கண்லண மூடிட்டு

கிட... யாரு பவண்டாம்ன்னு தொன்னது.. ட்தரயிலன விட்டு இறங்க மனசு வரலைன்னாலும், அப்படிபய ெிரும்ப இதுைபய தென்லன பபாய் பெர்... விட்டது

தொல்லைன்னு

படபடக்கவும், தகாள்

நானும்

இருவலரயும்

ெந்பொஷமா

பார்த்ெ

அஜயின்

இருப்பபன்...” தபற்பறார்கள்

அஜய் கவலை

, அெிலும் ராொவின் கண்கள் கைங்குவலெப் பார்த்ெவன், அவரது

லகயில் இருந்ெ டீலய அவ

ிடம் நீட்ட,

“எனக்கு டீ பிடிக்காது...” என்று அலெ வாங்க மறுத்ொள். “ெரி

பபா...

நாபன

குடிச்ெிக்கபறன்...”

என்றவன்,

அலெ

ொபன

குடித்து

முடித்து, கப்லப தகாண்டு பபாய் வெி ீ விட்டும் வந்ொன். அெற்குப் பிறகு அவ

து வயிற்றுப் பெிலயப் பபாக்க, ராொ முயன்றாலும்,

கண்ணம்மா அடமாக பவண்டாதமன்று அமர்ந்ெிருக்க, அவ

து ெிறு குடலை

தபருங்குடல் ெின்னத் துவங்கி இருந்ெது. ரயில்

நிலையத்ெில்

இறங்கி,

அங்பகபய

உணலவ

முடித்துக்

தகாள்

எண்ணி, பஹாட்டலுக்குச் தெல்ை, உணவு வந்ெதும் அது கண்ணம்மாவின்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 241

தென்றல் பண்பலை 102.3 வயிற்றுக்குள் பபான பவகத்லெப் பார்த்து அஜய்க்கு ெிரிப்பு ொன் வந்ெது.. வடு ீ வந்து பெர்ந்ெவர்கல

, வாெைில் நிற்க லவத்துவிட்டு, ராொ வட்டிற்குள் ீ

ஓடிச் தென்றார். அவர் வரும் வலர கூட காத்ெிருக்க தபாறுலம இல்ைாமல், கண்ணம்மா ெிறந்ெிருந்ெ

வட்டினுள் ீ

எடுத்துக்தகாண்டு தவ

நுலழந்து

சுற்றிப்

பார்க்கத்தொடங்க,

ஆைத்லெ

ிபய வந்ெ ராொ அஜலய பரிொபமாகப் பார்த்ொர்.

“நீ ஏன்ம்மா அலெ சும்மா வச்ெிக்கிட்டு இருக்க? எனக்கு சுத்து... இப்படி ஒருத்ெிய தவற்றிகரமா கல்யாணம் தெய்து தபங்களூர் வலர கூட்டிட்டு வந்ெிருக்பகன் இல்ை...” என்று அவன் நக்கைாகச் தொல்ைவும், அந்ெ ெட்லட வாங்கி ஸ்ரீநிவாென் வாஷ்பபெினில் தகாட்ட, ென்னுலடய உலடலமகல எடுத்துக்தகாண்டு, அஜய் ெனது அலறக்குள் நுலழந்ொன். “என்பனாட

சூட்பகலெ

தூக்கிட்டு

பபாக

இங்க

பவலைக்காரங்க

யாரும்

இல்லையா?” நடுக் கூடத்ெில் நின்றுக் தகாண்டு, கண்ணம்மா பகட்கவும், “இங்க அவங்கவங்க பவலைய அவங்கவங்க ொன் பார்த்துப்பாங்க... வடு ீ தபருக்கித் துலடக்க ொன் பவலைக்காரம்மா வருவாங்க... மத்ெபடி ெலமயல் எல்ைாம் ராொ ொன் தெய்வா... நால கூட

மாட

நகரவும்,

உெவி

எந்ெ

தெய்...”

பெிலும்

யிை இருந்து நீயும் எழுந்து அவளுக்கு

ஸ்ரீனிவாென்

பபொமல்,

தொல்ைிவிட்டு

அஜய்

இருந்ெ

உள்ப

தெல்ை

அலறக்குள்,

ெனது

தபட்டிலய தூக்கிக்தகாண்டு தென்றாள். பயணத்ெின்

அலுப்பில்

ஒரு

கு

ியல்

பபாட்டவுடன்

அஜயின்

கண்கள்

தொருகியது. அவன் படுத்ெதும் உறங்கி விட, ெிை பவலைகல

தெய்ெ

கண்ணம்மா, அெற்கு பின்பு நிம்மெியாக உறங்கினாள். மறுநாள் காலை, வழக்கம்

பபாை

எழுந்ெ

அஜய்,

ெனது

அலறலயப்

பார்த்து

அைறாெ

குலறயாக எழுந்து அமர்ந்ொன். அைமாரியில் இருந்ெ அவனது துணிகள், ஆங்காங்பக,

இலறந்துக் கிடக்க,

அயர்ன் தெய்யப்பட்டு பீபராவில் அடுக்கி லவக்கப்பட்டிருந்ெ பபன்ட் ஷர்ட் அலனத்தும்

டிதரஸ்ஸிங்

படபி

ின்

மீ து

ெரிந்துக்

கிடந்ென...

அவனது

பைப்டாப்பின் பமல், ஈர துண்டு ஒன்று பாெி காய்ந்தும் காயாெ நிலையில்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 242

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெனது மணத்லெ பரப்பிக் தகாண்டிருக்க, காலையிபைபய கண்ட இந்ெக் காட்ெியில், அஜயின் பி.பி... எகிறத் தொடங்கி இருந்ெது.... அவல பெில்

எழுப்பி இப்தபாழுது எது பகட்டாலும், ஏட்டிக்குப் பபாட்டியாகபவ தொல்வாள்

என்றுணர்ந்ெவன்,

மீ ண்டும்

அலவ

அலனத்லெயும்

எடுத்து லவக்க அைமாரிலயத் ெிறக்க, அெில் ொலர ொலரயாய் எறும்புகள் பமய்ந்துக் தகாண்டிருந்ென... “இவல

எல்ைாம்

தெய்ொங்க

ா?

தபத்ொங்க

எனக்குன்னு

ா

இல்ை

வந்து

இப்படி

தகாழுப்லப

வாய்ச்ெிருக்குப்

வச்சு

பாரு...”

என்று

புைம்பியபடிபய, தபாறுலமயாக அலனத்லெயும் சுத்ெம் தெய்ெவன், பல் துைக்கி விட்டு, கு

ித்தும் முடித்து, அலறலய விட்டு தவ

ியில் தெல்ை,

ராொ ஒரு எெிர்ப்பார்ப்புடன் அஜலயப் பார்த்ொர். “என்னம்மா அப்படி பார்க்கற?” புரியாமல் அஜய் பகட்க, “கண்ணம்மா...

இன்னும்

எழலையா?”

அஜயின்

அலறலயப்

பார்த்துக்

தகாண்பட ராொ பகட்கவும், “அவ ெின்னப் தபாண்ணு ொபனம்மா... ெீக்கிரம் எழுந்து பழக்கம் இருக்காது... இன்னும்

காபைஜ்

மாத்ெிக்கைாம்மா...”

கூட

அவருக்கு

முடிக்கலைபய... ெமாொனம்

தொல்வது

தமல்ை

தமல்ை

பபாை

ெனக்குபம

ெமாொனம் தொல்ைிக் தகாண்டான். “அப்பாவுக்கு

இன்னும்

பத்து

நாள்ை

துபாய்க்கு

கி

ம்பற

மாெிரி

இருக்கும்ம்னு தொன்னாங்க அஜய்... நான் பவணா தகாஞ்ெ நாள் உன் கூட இங்க இருக்கவா?” ராொ அவலன பாவமாக பார்த்துக் தகாண்பட பகட்கவும், “அப்பா உன்லன அப்படி எல்ைாம் இங்க இருக்க விட மாட்டார்... அவர் கி

ம்பச்

தொன்னா

விருப்பப்படிபய வந்ெிருக்கீ ங்கப “நான்

என்ன

கி

ம்பு...

என்லனப்

நான்

பார்த்துக்கபறன்...

பார்த்துக்க

ஒரு

அது

ஆல

க்

ொன்

உங்க

கூட்டிட்டு

...” அஜய் தொல்ைி முடிப்பெற்குள்,

ஆயா

பவலை

பார்க்கவா

இங்க

வந்ெிருக்பகன்...”

என்று

பகட்டபடி, கண்ணம்மா வந்து நின்றாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 243

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ

ஒண்ணும்

என்லனப்

பார்த்துக்க

பவணாம்...

ஆனா

இங்க

நடக்கறதெல்ைாம் பார்த்ொ, நான் ொன் நர்ெரி ஸ்கூல் நடத்ெற மாெிரி இருக்கு...” அஜய் அவ

ிடம் எரிந்து விழவும்,

“கண்ணம்மா... நீ பபாய் கு

ிச்ெிட்டு வா... காலையிை எல்ைாரும் பெர்ந்பெ

டிபன்

அவர்கள்

ொப்பிடைாம்...”

இருவருக்கும்

வாக்குவாெத்லெ குலறக்க, ராொ அவல “ஏன்

நான்

கு

ிக்காம

ொப்பிட்டா

உள்ப

அது

அனுப்ப முயன்றார்.

உள்

இறங்காபொ?”

பகட்டவள், லடனிங் அலறக்குச் தெல்ை, அஜய் அவ ெர ெரதவன்று இழுத்துக் தகாண்டு அலறயில் ெள் ெட்டு.... ெிறக்கபறன்... கு

தொடங்கவிருந்ெ

என்று

து லகலயப் பிடித்து

ி, “கு

ிச்ெிட்டு கெலவத்

ிக்காம ொப்பிடற பழக்கம் இங்க பவண்டாம்...”

என்றபடி கெலவ அலடத்ொன். உள்ப மீ னா

தென்றவள், அவெரமாக ெனது அன்லனக்கு அலழத்ொள்... “அம்மா...” பபாலன

எடுத்ெதுபம

தபருங்குரைில்

அவள்

அழ,

மீ னா

பெறிப்

பபானார். “என்ன

கண்ணம்மா...

என்னாச்சு?

எதுக்கு

இப்படி

அழற?”

ொயுள்

ம்

பெறியது. “நான்

பெிக்குதுன்னு

ொப்பிடப்

பபாபனன்மா...

அம்மாவும்

பிள்ல

பெர்ந்து, எனக்கு ொப்பாடு பபாட மாட்படன்னு தொல்ைி ரூம் உள்

யும்

பபாட்டு

அலடச்ெிட்டாங்கம்மா... எனக்கு தராம்ப பெிக்குதும்மா... அய்பயா... பெியிை வயிறு வைிக்குபெ... பநத்து நம்ம வட்ை ீ ொப்பிட்டுக் கி அப்பறம்

ஒரு

டீ

கூட

எனக்கு

வாங்கித்

ெரபவ

ம்பினது... அதுக்கு

இல்ை...

தெரியுமா?”

அழுலகயின் இலடயில் அவள் தொல்ைவும், அலெக் பகட்ட மீ னா ெிலகக்க, “பநத்து ராத்ெிரி கூட நான் தூங்கபவ இல்ைம்மா... அவபராட அைமாரிை இருந்ெ துணி மணி எல்ைாத்லெயும் எடுத்து தவ

ிய பபாட்டு... அலெ

எல்ைாம் அடுக்கி வச்ெிட்டு தூங்குன்னு தொல்ைிட்டார்ம்மா.... அதுவும் ெவிர பவணும்பன மறுபடியும் முடிக்கபவ

அயர்ன் அயர்ன்

பண்ணின

தெய்து

விடிஞ்சு

துணதயல்ைாம்

கலைச்சுப்

லவக்க தொல்ைிட்டாபரன்னு,

பபாச்சும்மா...

இப்பபா

பபாட்டு

நான்

பொறும்

தெய்து பபாட

மாட்படங்கிறாங்க... தகாஞ்ெம் பலழய ொெம் இருந்ொக் கூடப் பபாதும்ன்னு தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 244

தென்றல் பண்பலை 102.3 பகட்டாலும்.... கிலடயாதுன்னு தொல்ைிட்டாங்கம்மா....” ெனது அடுத்ெ கட்ட நடவடிக்லகலய மக

ின்

அவள்

தொல்லை

பமற்தகாள்

,

அந்ெப்

பக்கம்

நம்புவொ

பவண்டாமா

மீ னாபவா,

என்ற

ெனது

குழப்பத்ெில்

ஆழ்ந்ெிருந்ொர். அவரது அலமெி, அவர் நம்பவில்லை என்பலெக் காட்ட, உடபன ஓடிச் தென்று, கெலவ படபடதவன்று ெட்டினாள். “ெிறக்க முடியாதுடி... ஒழுங்கா நான் தொன்னலெ தெய்... அப்பறம் ொன் உனக்கு

ொப்பாடு

எல்ைாம்”

தொன்னது அவருக்கு தெ

அஜயின்

குரல்

பகாபமாக

வரவும்,

அவன்

ிவாக காெில் விழுந்ெது.

“லஹபயா...” மனம் பலெ பலெக்க மீ னா சுப்புலவ அலழக்க, “ப்

ீஸ்ங்க...

எனக்கு

பபாதுங்க...

நீங்க

தராம்ப

பெிக்குது...

தொல்றபடி,

எல்ைா

பலழய வட்டு ீ

ொெம்

இருந்ொ

பவலைலயயும்

கூட நாபன

தெய்யபறன்...” தமல்ைிய குரைில் அவள் தகஞ்ெிக் கெற... அஜய் குழப்பமாக ராொலவப்

பார்க்க,

அவபரா

அெிர்ச்ெியுடன்

அஜலயப்

பார்த்துக்

தகாண்டிருந்ொர். என்ன நடக்கிறது ஏது நடக்கிறது என்று இருவரும் குழம்பி நிற்லகயிபைபய, உள்ப

வந்ெ

தகாண்டிருந்ெ

ஸ்ரீனிவாெனுக்கு,

கெலவத்

கண்ணம்மாவின்

குரலைக்

ெட்டிக்

தகாண்பட

பகட்டு

தகஞ்ெிக்

குழப்பபம

ஏற்பட,

அவெரமாக தென்று கெலவத் ெிறந்து, “எதுக்கு இப்படி ெத்ெம் பபாடற?” என்று என்ன முயன்றும் அவரது குரல் அெட்டைாகபவ தவ “மாமா... பெிக்குது மாமா... ப்

ி வந்ெது.

ீஸ் அவலர ொப்பாடு பபாடச் தொல்லுங்க...”

அவள் அவரிடம் தகஞ்ெ... “உனக்கு யார் ொப்பாடு பபாட மாட்படன்னு தொன்னா? பபாய் கு

ிச்ெிட்டு

வான்னு ொபன தொன்பனன்...” அஜய் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ பபாலன கட் தெய்ெவள், அஜலய ஒரு பார்லவ பார்த்துவிட்டு, அலமெியாக அலறயின் உள்ப இத்ெலன

பநரம்

அலமெியாக தெ ன் ற ல்

தென்றாள். அவள்

பபாவது ப ண் ப லை

ெத்ெம்

என்ன?

பபாட்டது

என்ன

102.3by

என்ன?

நடக்கிறது

ர ம் யா

இப்தபாழுது

என்ற

அவள்

குழப்பத்துடபன pg. 245

தென்றல் பண்பலை 102.3 மூவரும்

நின்றுக்

தகாண்டிருக்க,

அவர்க

து

வட்டின் ீ

வாெல்

கெவின்

வழியாக இருவர் எட்டிப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ெனர். ஸ்ரீனிவாென் ெிரும்பிப் பார்க்கவும், “ொர்... ஏொவது பிரச்ெலனயா?” என்று பகட்க, இத்ெலன வருடம் வாழ்ந்ெ இடத்ெில், இப்படி ஒரு பகள்வி எழுந்ெது, அவருக்கு அவமானத்லெக் தகாடுக்க, அலெ மலறக்க முயன்றபடி, “இல்ை ொர்... சும்மா பபெிட்டு இருந்பொம்... ெின்னப் தபாண்ணு இல்ை... அது ொன் ெத்ெமா பபெறா...” என்று அவர்கல

ெமா

ித்து அனுப்பி லவத்து,

ராொவிடம் என்னதவன்று விொரித்ொர். ராொவும் அலஜயும் நடந்ெலெச் தொல்ைவும்,

ஸ்ரீநிவாென்

அவெரமாக

விஜய்க்கு

அலழப்பெற்காக

ெனது

பபாலன எடுக்க.... “ஏொவது

தொல்ைி

அவங்கல

யும்

கைவரப்படுத்ெ

தகாஞ்ெம் விட்டுப் பிடிப்பபாம்... அனுவும் மாப்பிள்ல வபரன்னு

தொல்ைி

இருக்காங்கப

...”

ராொ

பவண்டாம்ங்க...

யும் ொன் கி

தொல்ைவும்,

ம்பி

அஜலயப்

பார்த்துவிட்டு, “அடுத்ெ வாரம் நான் மட்டும் ஊருக்கு கி நாள்

இருந்துட்டு

வரட்டும்...”

அலமெியாகபவ உள்ப

என்று

ம்பபறன்... அம்மா இங்க தகாஞ்ெ ஸ்ரீனிவாென்

தொல்ைவும்,

அஜய்

தென்றான்.

அங்கு மீ னாபவா, சுப்புவத் பெடி விஷயத்லெச் தொல்ை, “ச்பெ... அவங்க குடும்பம் நல்ை குடும்பம்ன்னு எல்ைாருபம தொன்னாங்க மீ னா... அப்படி எல்ைாம் எதுவும் இருக்காது...” என்று ெமாொனம் தெய்துவிட்டு, நகர்ந்ொர். “இல்ைங்க...

நாம

எதுக்கும்

பபாய்

அவல

ஒரு

எட்டு

பார்த்துட்டு

வந்துடைாம்... மனசுக்கு தகாஞ்ெம் ெிருப்ெியா இருக்கும்...” மீ னா வற்புறுத்ெ, “இங்க இவங்க எல்ைாம் கி மீ னா...

இப்பபா

கி

ம்பிப்

ம்பி பபானதுக்கு அப்பறம் நாம பபாகைாம்

பபானா

அது

இவங்க

பபெ

வாயிை

அவல்

கிலடச்ொ பபாை இருக்கும்...” என்று ெமாொனம் தெய்ொர். ---------------

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 246

தென்றல் பண்பலை 102.3 கு

ித்து

முடித்து

வந்ெவள்,

ஹாைில்

ெட்டமாக

அமர்ந்துக்

தகாண்டு,

டிவிலய ெத்ெமாக ஓட விடத் துவங்கினாள். அவள் எெிரில் அமர்ந்ெிருந்ெ ஸ்ரீனிவாென்,

“கண்ணம்மா...

ெவுண்ட்லட

கம்மியா

லவம்மா...

ெின்ன

ஹால்ை ெவுண்ட் தராம்ப எக்பகா ஆகுது...” ென்லமயாகபவ தொன்னார். “அப்பபா தபரிய பங்க

ாவா பாருங்க... என்னபவா உங்க மகன் லக நிலறய

ெம்பாெிக்கிறான்... நீங்க இங்கபய தரண்டு பி

ாட்ஸ் வச்ெிருக்கீ ங்க அப்படி

இப்படின்னு தராம்ப தபருலமயா தொன்னாங்க... இந்ெ புறா கூண்டுக்குத் ொன்

அவ்வ

தொன்னவள்,

வு

பீத்ெல்

டிவிலய

பபாை...”

உெட்லட

அலணத்துவிட்டு,

சுழித்து

அலறக்குள்

ஒரு

மாெிரிச்

தென்று

புகுந்துக்

தகாண்டாள். ொப்பிட அலழத்தும் வர மறுப்பவள், ராொ தகஞ்பொ தகஞ்தென்று தகஞ்ெிய பிறகு, வந்து தபயருக்கு இரண்டு வாய் தகாறித்துவிட்டு, “இதுை உப்பப இல்ை...

அதுை

குலறகல

காரபம

தொல்ைி,

இல்ை... இலெ மீ ெமிருந்ெ

நாய்

ொப்பாடு

கூட

ொப்பிடாது...”

முழுவலெயும்

என்று

குப்லபத்

தொட்டியில் பபாட்டுவிட்டு, மீ ண்டும் அலறக்குள் புகுந்துக் தகாள்வாள். அவெர

கெியில்

விட்படாபமா

என்று

நிலைக்கு அவர்கல ெிடீதரன்று

நன்றாக

ெத்ெம்

ஒபர ஆ

விொரிக்காமல் நா

ில்

அஜயின்

ெிருமணத்லெ

முடித்து

தபற்றவர்கள்

கைங்கும்

ாக்கி இருந்ொள்.

பபாட்டு

அழுவதும்,

‘பவண்டாங்க...

பவண்டாங்க...

தொன்னப் பபச்லெக் பகட்கபறங்க...’ என்று கெறுவதும், அவளுக்கு மனநிலை ெரி இல்லைபயா என்று எண்ணும் அ அங்கு அவ

விற்கு இருந்ெது...

து குரலைக் பகட்ட மீ னாபவா, ெனது மக

ின் நிலைலய

எண்ணி ெவியாய் ெவித்ொர்... ஆனால், அவர் பயாெிக்கத் ெவறியது, எப்படி அவள்

ஒவ்தவாரு

முலறயும்

கெறுவெற்கு

முன்பு

வலர,

அவரிடம்

ொொரணமாக பபானில் பபெிக் தகாண்டிருக்கிறாள் என்பபெ... ஒரு ொயாய் அவ

து கெறலை மட்டுபம அவரால் பயாெிக்க முடிந்ெது....

மறுநாள் ெனிக்கிழலம, அஜய் ென்னுலடய நண்பர்களுக்கு பார்ட்டி தகாடுக்க தபரியவரின்

தெ ன் ற ல்

இறப்லப

ப ண் ப லை

ஒட்டி

102.3by

மாற்றி

ர ம் யா

ஏற்பாடு

தெய்ெிருந்ெ

நாள்.

pg. 247

தென்றல் பண்பலை 102.3 காலையிபைபய

அஜய்

அவ

ிடம்

தொல்ைி

இருக்க,

அவப

ா

தூங்கி

விழித்து, லநட்டிபயாடு அமர்ந்ெிருந்ொள். “கண்ணம்மா.. நாம இங்க இருந்து அஞ்சு மணிக்கு கி ஆறு மணிக்குப் பபாக ெரியா இருக்கும்... ப்

ீஸ் கி

ம்பினா ொன் அங்க

ம்பு... இன்லனக்கு ஒரு

நாள் என் தொல் பபச்லெக் பகளு... என் பிதரண்ட்ஸ் முன்னாை என்லன அெிங்கப்படுத்ெிடாபெ...”

அஜய்

தகஞ்ெ,

கண்ணம்மா

ெட்டமாகபவ

அமர்ந்ெிருந்ொள்... “ஏய் கி

ம்புன்னு தொல்பறன் இல்ை...” தபாறுலம காற்றில் பறக்க, அஜய்

உறுமவும், அவனது அந்ெக் குரலைக் பகட்ட கண்ணம்மாவின் உடல் தூக்கிப் பபாட்டு

நடுங்கியது.

கண்க

ின்

முணுக்தகன்று

கண்ணர்ீ

எட்டிப்பார்க்க,

அலெப் பார்த்ெ அஜய், ென்லனபய தநாந்து தகாண்டான். “பபா... பபாய் தரடியாகு... குட் பகர்ள் இல்ை...” என்றவன், அவ

ின் லகலயப்

பிடித்து இழுத்துக் தகாண்டு, அலறக்குச் தென்று, அவளுலடய புடலவகள் இருந்ெ

இடத்ெில்

தகாடுத்து,

அவல

இருந்து

ஒரு

அணியுமாறு

அழகான

புடலவலய

தொல்ை,

அஜயின்

பெர்வு

உறுமல்

தெய்து பவலை

தெய்ெது... விலரவிபைபய கி இரண்டு

நாட்கள்

ம்பி ெயாராகி வந்ெவல பெர்ந்து

ஊலரச்

வரபவற்றது, அவர்களுடன்

சுற்றைாம்

என்ற

ஆலெயுடன்

தென்லனயில் இருந்து வந்ெிருந்ெவிஜயும், அனுபமாவும்... “வாவ் அண்ணி... தராம்ப

அழகா

இருக்கீ ங்க...”

அனுபமா

அவ

ின்

கன்னத்லெ

வழித்து

தொல்ைி, ென் கழுத்ெில் இருந்ெ ஒரு டிலெனர் தெட் தெயிலன கழட்டி அவள் கழுத்ெில் மாட்டி விட்டு, “நீங்க பபாட்டு இருக்கற பொபட இதுக்கு தெட் ஆகும் அண்ணி... தராம்ப அழகா

இருக்கீ ங்க...

இங்கத்

ெிரும்புங்க...

உங்க

கி

ிப்

ெரியா

இல்ை...”

என்றபடிபய அலெ ெரி தெய்ய எத்ெனிக்க, “என்ன என்லனப் பார்த்து கிண்டல் தெய்யறியா?” கண்ணம்மா தொடங்கும் பபாபெ, அனுபமா அெிர்ந்து விழித்ொள். “அண்ணி...” அெிர்ச்ெியுடன் அவள் அலழக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 248

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீயும் உங்க அண்ணனும் தராம்ப அழகு... நான் தகாஞ்ெம் கைர் குலறவு ொன்... என்லனப் பபாய் அழகுன்னு தொல்ற? நக்கல் ொபன...” வார்த்லெகள் ஒவ்தவான்றும் அழுத்ெமாக விழ, அஜய்க்கு எதுபவா புரிந்தும் புரியாமலும் இருந்ெது... ஒருபவல

அவ

காரணபமா?

து ொழ்வு மனப்பான்லம ொன் அவள் இந்ெ மாெிரி நடக்க

என்று

பயாெலன

ஓட,

விஜய்

அஜலய

பயாெலனபயாடு

பார்த்ொன். “கண்ணம்மா.. நிஜமாபவ நீ தராம்ப அழகா இருக்க... இந்ெ புடலவ உனக்கு நல்ைா

இருக்கு...”

அஜய்

அவ

து

மனநிலைலய

மாற்ற

எடுத்துச்

தொல்ைவும், “அப்பபா

கல்யாணம்

ஆன

அன்னிக்கு

சுள்

ான்னு

தொன்னது

யாரு?”

பயாெிப்பது பபாை அவள் பகட்கவும், அஜயின் லக ொனாக தநற்றியில் ெட்டிக் தகாள்

எழும்பியது.

“என்ன அஜய்... என் ெங்லகய அப்படிச் தொன்னயா?” விஜய் கண்டிக்கும் குரைில் பகட்க, “அத்ொன்... நான்.. அது பவற... அலெ எல்ைாம் இப்பபா தொல்ை முடியாது.. இப்பபா பார்ட்டிக்குப் பபாக லடம் ஆச்சு... நாங்க பபாயிட்டு வபராம்...” அஜய் கி

ம்ப நிலனக்க, கண்ணம்மா லகக் காட்டித் ெடுத்ொள்.

“எதுை

பபாகப்

பபாபறாம்?”

அவ

து

பகள்விக்கு

அஜய்

‘லபக்’

என்று

தொல்ைவும், “லபக்கா...

அதுை

எல்ைாம்

என்னாை

புடலவ

கட்டிக்கிட்டு

உட்கார

முடியாது... இல்ை நான் பவற டிரஸ் பபாட்டுட்டு வபரன்...” என்றவள், “பார்ட்டிக்கு ஒரு கார்ை கூட கூட்டிட்டு பபாக முடியை... இவர் எல்ைாம் லக நிலறய ெம்பாெிக்கிறாராம்... இந்ெ ைட்ெணத்ெிை கல்யாணத்துக்கு பார்ட்டி பவற...” என்று ெத்ெமாகபவ முணுமுணுத்ொள். அவ

து அந்ெ தொற்ப பநர

நடவடிக்லகயிபைபய அனுபமாவும் விஜயும் அெந்து நின்றனர்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 249

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இந்ொ அஜய்... என்பனாட காலர எடுத்துட்டு பபா...” விஜய் ெனது கார் ொவிலய நீட்ட, அஜய், அலெ வாங்கிக் தகாண்டு, கண்ணம்மாலவ இழுத்துக் தகாண்டு பார்ட்டிக்குக் கி ஏண்டா

இப்படி

ம்பினான்.

ஒரு

பார்ட்டிலய

ஏற்பாடு

தெய்பொம்

என்று

அந்ெ

பஹாட்டலுக்கு பபான ெிறிது பநரத்ெிபைபய அஜய் தநாந்துக் தகாள்

த்

துவங்கினான். ஒரு பஹாட்டைின் ைானில் அவர்களுக்கான விருந்லெ அஜய் ஏற்பாடு தெய்ெிருந்ொன். அவனது நண்பர்கல

கண்ணம்மாவிற்கு அவன் உற்ொகமாகபவ அறிமுகம்

தெய்ய, அெற்கான எந்ெ பிரெிபைிப்பும் இன்றி கண்ணம்மா மூன்றாம் மனுஷி பபாை அவலன விட்டு ெள்

ி நின்றுக் தகாண்டிருந்ொள்.

அவனுடன் பணி புரிந்ெவர்கள் தவ எவ்ரிெிங்

ஆல்லரட்...”

என்று

ிப்பலடயாகபவ அஜயிடம் வந்து, ‘இஸ்

பகட்கும்

அ

விற்கு

கண்ணம்மா

அங்கு

நடந்துக் தகாண்டிருந்ொள். அலனத்ெிற்கும்

மகுடம்

லவத்ொர்

காரணத்ெினால்,

அவனது

நட்பு

பபாை,

வட்டத்ெில்

பாச்ெிைர் இருந்ெ

பார்ட்டி

ெிை

பபர்

ெராெ மதுவும்

பவண்டும் என்று பகட்டிருக்கவும், அெற்கும் அஜய் ஏற்பாடு தெய்ெிருந்ொன். அஜய் ெனது நண்பர்களுடன் பபெிக் தகாண்டிருந்ெ பநரம், பவண்டும் என்பற அஜய்

ஆர்டர்

தகாண்டிருந்ெ

தெய்ெிருந்ெ கண்ணம்மா,

உணவுகல பெி

ெரியாக

ொங்காமல்,

ொப்பிடாமல்

ஜூலெயாவது

சுற்றிக்

குடிக்கைாம்

என்று, மது வலககள் லவத்ெிருந்ெ இடத்ெிற்கு தென்றாள். அவல அஜய்

ப் பார்த்ெதும் அஜயின் நண்பர் ஒருவர் அெிர்ச்ெியுடன், “ெிஸ்டர்.. இங்க

இல்ை...

அங்க

இருக்கான்...”

என்று

அவல

அங்கிருந்து

அனுப்ப முயை, “ஐ பநா... பகன் ஐ பஹவ் ெம் ஜூஸ்...” என்று அவனிடபம பகட்டவள், அவன் அெிர்ச்ெியுடன்

பார்த்துக்

தகாண்டிருக்கும்

பபாபெ,

'இவன்

ஏன்

இப்படி

முழிக்கறான்' என்று எண்ணியவாபற ென் பெிலயத் ெணித்துக்தகாள்ளும் எண்ணத்ெில் அங்கிருந்ெ ஒரு பகாப்லபலய, அலெ ஜூஸ் என்று ெவறாக நிலனத்து ஒபர மடக்கில் வாயில் ஊற்றிக் தகாண்டாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 250

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜயின்

நண்பன்

பவகமாக

ஓடிச்

அெற்குள்

ாகபவ, கண்ணம்மா ெள்

தென்று,

அஜலய

அலழத்து

வர,

ாட ஆரம்பித்ெிருந்ொள்.

“கண்ணம்மா என்ன பண்ணிட்டு இருக்க?” அஜய் பகட்கவும், “ஏன் என்பனாட கல்யாணத்லெ நான் தகாண்டாடக் கூடாொ?” அஜயின் பொ

ில் ொய்ந்துக் தகாண்டு, லகயில் இருந்ெ மற்தறாரு பகாப்லபலய

அவள் ெரிக்கப் பபாக, அஜய் அலெ ெட்டிவிட, அது அவன் மீ பெ ெிந்ெிக் கீ பழ தகாட்டியது... அலனவரின் பார்லவயும் அவர்கள் மீ பெ இருக்க, “நம்ம கல்யாணத்லெ நாம தகாண்டாடிக்கைாம் ொன்... அதுக்காக இப்படியா?” அஜய் கண்டிக்கும் குரைில் பகட்க, “எனக்கு உன்லனப் பிடிக்கை... இந்ெக் கல்யாணம் பிடிக்கை... என்லன விடு... நான் எங்க வட்டுக்குப் ீ பபாபறன்... நீ என்லன தராம்ப தகாடுலம படுத்ெற” அவள்

உ

றல்

அெிகமாக,

அவனது

உெவிக்கு,

பார்ட்டிக்கு

வந்ெிருந்ெ

அவனது பொழிகள் வந்ெனர். “அஜய்... நீங்க அவங்கல பார்த்துக்கபறாம்... பபாை...”

ஜூஸ்ன்னு

அஜய்க்கு

வார்த்லெலய

வட்டுக்கு ீ கூட்டிட்டு பபாங்க... நாங்க இங்க

அவர்கள்

உெிர்த்ெவன்,

நிலனச்சு

ட்ரிங்க்ஸ்லெ

ெமாொனம்

அங்கிருந்து

தொல்ை,

அவல

குடிச்ெிட்டாங்க

‘பெங்க்ஸ்’

அலழத்துக்

என்ற

தகாண்டு

நகர்ந்ொன். “என்லன

விடு...

நீ

என்லன

ஏொவது

தெய்துடுவ...

என்லன

எங்க

அம்மாகிட்ட தகாண்டு விடு... எனக்கு உன்லனப் பார்த்ொ பயமா இருக்கு..” அங்கிருந்து

தவ

ிபயறும்

வலர

கண்ணம்மா

கத்ெிக்

தகாண்பட

வர,

அஜய்க்கு தபருத்ெ அவமானமாகிப் பபானது. ஒருவழியாக அவள் ெிமிரத் ெிமிர காரில் ஏற்றிய அஜய், காலரக் கி

ப்பவும்,

கண்ணம்மா அவன் பொள் ொய்ந்ொள். வண்டிலய ெிறிது தூரம் ஓட்டிச் தென்று,

ஓரமாக

“கண்ணம்மா...

தெ ன் ற ல்

நிறுத்ெியவன்,

ஏன்

ப ண் ப லை

இப்படி

அவ

து

எல்ைாம்

102.3by

ர ம் யா

கன்னத்லெ பண்ற?

தமல்ை

உனக்கு

ெட்டி,

என்லனப்

pg. 251

தென்றல் பண்பலை 102.3 பிடிக்கலையா?” அஜய் தபாறுலமயாகக் பகட்கவும், அந்ெ நிலையிைாவது அவ

து மனெில் இருக்கும் உண்லம தவ

ிவரும் என்று எெிர்ப்பார்த்ெவன்,

“எனக்கு படிக்கணும்.. எனக்கு எங்க அம்மா வட்டுக்கு ீ பபாகணும்... என்னாை இப்பபா கல்யாணம் குடும்பம்ன்னு எல்ைாம் இருக்க முடியாது... எனக்கு உன்லனப் பார்த்ொபை பயமா இருக்கு...” என்று மீ ண்டும் மீ ண்டும் அலெபய தொல்ை, அஜய் தவறுப்புடன் காலர எடுத்ொன். வட்டிற்கு ீ வந்ெதும், காலர நிறுத்ெி அஜய் அவல தபரும்பாடு பட்டான்... அந்ெ பி “என்லன

விடு...

என்லன

அவெரமாக அவல கெலவத்

ெிறக்க,

ாட்டின் வாட்ச்பமன் அவனது உெவிக்கு வர,

எதுவும்

தெய்துடாபெ...”

த் தூக்கிக் தகாண்டு பி லகக

ில்

காரில் இருந்து இறக்க கண்ணம்மா

முனக,

ாட்டிற்கு ஓடினான். விஜய்

கண்ணம்மாலவ

ஏந்ெிக்

தகாண்டு

நிற்கவும், “என்னாச்சுடா...” என்று பெட்டத்துடன் அவன் உள்ப

அஜய்

வர வழி

விட்டான்.... அெற்குள்

அவள்

உமட்டத்

அலறக்கு

அலழத்துச்

துவங்கவும்,

தெல்வெற்குள்,

அஜய்,

அவெரமாக

வழியிபைபய

அவல

வாந்ெியும்

எடுத்து

லவத்ொள். “குடிச்ெிருக்கா பகட்டு தவ

ா?” விஜய் அெிர்ச்ெியுடன் பகட்கவும், அவர்கள் பபச்சு ெத்ெம்

ியில் வந்ெ அனுபமா, கண்ணம்மா இருந்ெ நிலைலயப் பார்த்து

அெிர்ந்து பபானாள். ெத்ெம் பகட்டு ராொ தவ

ியில் வருவெற்குள், அஜய் அவல

உள்ப

தூக்கிக் தகாண்டு படுக்லகயில் கிடத்ெி, “அனும்மா.. அவளுக்கு லநட்டி மாத்ெி

விடு..

புடலவ

எல்ைாம்

ஒபர

வாந்ெி..”

என்று

தொல்ைி,

கண்ணம்மாவின் லநட்டிலய எடுத்துக் தகாடுக்க, அனுபமா அவளுக்கு உலட மாற்ற முயை, அஜய் ஹாலை சுத்ெம் தெய்ொன். அெற்குள் உள்ப உள்

ஏதுபவா உருளும் ெத்ெமும், “அஜய்... அஜய்... ெீக்கிரம்

வா...” அனுபமா கத்தும் ெத்ெத்லெ பகட்ட அஜய் உள்ப

தெல்ை,

விஜயும் அவனுடன் விலரய, “விஜய் நீங்க வர பவண்டாம்...” என்றும் பெர்த்து பெட்டமாக கத்ெினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 252

தென்றல் பண்பலை 102.3 விஜய் ெயங்கி நிற்க, உள்ப

தென்ற அஜய், அெிர்ந்து நின்றான். புடலவலய

பமபை சுற்றிக் தகாண்டு அனுபமாலவ லநட்டி மாற்ற விடாமல் கண்ணம்மா லகயில் ஒரு பபப்பர் தவட்டும் கத்ெிலய லவத்துக் தகாண்டு நின்றிருந்ொள். அனுபமா லநட்டிலய லகயில் லவத்ெிருக்க, அஜய் உள்ப

வந்ெதும்,

“அஜய்... ெரியான லபத்ெியத்லெ உன் ெலையிை கட்டி இருக்காங்க... டிரஸ் மாத்ெபவ

விட

ெைகாணிக்கு

மாட்படங்கிறா..

அடியிை

நான்

இருந்து

புடலவலய

இந்ெ

கத்ெிலய

உருவினதுக்கு

எடுத்து

லகயிை

வச்ெிருக்கா...” அனுபமா அழாெ குலறயாக தொல்ைி, ‘என்லன அடிச்ெிட்டா அஜய்..’ என்று கண்ணருடன் ீ நிற்க, அஜலயப் பார்த்ெ கண்ணம்மா, “நீ என் பக்கம் வந்ெ... நான் என்லனபய ஏொவது தெய்துப்பபன்” என்று மிரட்ட, அலெ கண்டு தகாள்

ாமல், அஜய் அவள் அருகில் தென்றான்.

அஜய் பக்கம் வருவலெப் பார்த்ெவள், அந்ெ கத்ெிலய ென் பைம் தகாண்ட மட்டும் ென் லகயில் கிழித்துக் தகாள் அஜய்

உலறந்து

பபாய்

நிற்க,

, தநாடியில் அவள் தெய்ெ தெயைில்,

அனுபமா,

“அம்மா...”

என்று

அலழத்துக்

தகாண்பட ஓடினாள். அெற்குள் அவள் லகயில் இருக்கும் கத்ெிலயப் பிடுங்குவெற்காக அஜய் பவகமாக அவள் அருகில் தநருங்க, பமலும் ஒரு ஆழமான கீ றலை ென் லகயில் பபாட்டுக் தகாண்டவள், ெள் அவள்

லகயில்

இருந்ெ

கத்ெிலய

ாட்டத்துடன் நிற்க, ெமயம்பார்த்து

ெட்டி

விட்டவன்,

அவல

தூக்கிக்

தகாண்டு பபாய் ஷவரின் அடியில் நிறுத்ெினான். “இங்கப் பாரு... என்லன தொட்ட.. நான் என்ன தெய்பவன்பன தெரியாது...” அந்ெ

நிலையில் ென்லன

எண்ணபம

பமபைாங்க,

காயப்படுத்ெியவல தவ

அவன் ஏொவது

ெமா

அவலன ித்துக்

தெய்து விடுவாபனா அடித்து

தகாண்பட,

ியில் தூக்கிக் தகாண்டு வந்ெவன், அவ

அவல

ெள் ஈர

ி

என்ற கடித்து

உலடயுடன்

து எெிர்ப்புகல

ெமா

ித்து,

பவகமாக லநட்டிலய மாற்றவும் தெய்ொன். வட்டில் ீ

இருந்ெ

முெலுெவிப்

தபட்டியில்

இருந்து,

விஜலய

லகலயப்

பிடித்துக் தகாள்ளுமாறு தொல்ைி, அவளுக்கு முெலுெவி தெய்ெவன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 253

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அத்ொன்...

காலர

எடுங்க...

பக்கத்துை

டாக்டர்

கிட்ட

பபாயிடைாம்...”

தொல்ைவும், விஜய் அவெரமாக தென்று காலர எடுத்ொன். அந்ெ

இரவு

பநரத்ெில்,

சுப்புவின்

வட்டில் ீ

தடைிபபான்

மணி

ஓங்கி

ஒைித்ெது... “லஹபயா என் தபாண்ணுக்கு என்னபவா ஆச்சுங்க... அது ொன் அவ என்பனாட தெல்பபான்ை கூப்பிடாம வட்டு ீ பபானுக்கு கூப்பிடறா...” மீ னா அைறவும், நடுக்கத்துடபன சுப்பு பபாலன எடுக்க, “பயாவ்...

என்னய்யா

ஒரு

கிறுக்கிய

என்

லபயன்

ெலையிை

வச்ெிருக்க... அவ லகய அறுத்துக்கிட்டு நிக்கறா... என் லபயன்

கட்டி

அவல

ஹாஸ்பிடலுக்குத் தூக்கிக் கிட்டு ஓடி இருக்கான்... வந்து உடபன அவல கூட்டிட்டு பபாயிடுங்க...” என்ற ஸ்ரீனிவாென் பபாலன லவக்க, அன்று இரபவ அடித்துப் பிடித்து சுப்புவும் மீ னாவும், தபங்களூர் கி

ம்பினர்....

ஒைிபரப்பு – 22 ஸ்வரம் இல்ைோெ கீ ெமோய் வைி ஒன்லறபய கிரகித்ெவண்ணம் ஓயோெ உன் அவஸ்லெ நிலேவுகள் எேக்குள்பள ஒைிக்க ஆரம்பிக்க புரியோெ புெிரோய் விலட இல்ைோெ பகள்விகளய் சுமந்ெவண்ணம் ெடுமோறிய பயணங்களோல் ெவித்து நிற்கிபறன்!!

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 254

தென்றல் பண்பலை 102.3 கண்ணம்மாவின் லகயில் கட்டிட்ட டாக்டரிடம் பபெிவிட்டு வந்ெ அஜய், விஜயின்

அருபக

நின்றுக்

தகாண்டான்...

“என்ன

அஜய்

இதெல்ைாம்...

என்னாச்சு?” விஜய் பகட்கவும், அஜய் நடந்ெது அத்ெலனலயயும் தொல்ைி முடித்ொன். அலெக்

பகட்ட

தொல்ைக்

விஜயும்

ெயங்கி...

“அவங்க

பகள்விப்பட்டிருக்பகன்...

பகள்விப்பட்படன்...

ஆனா...

இப்படி

நல்ை

இவ

குடும்பம்ன்னு

தராம்ப

எல்ைாம்??

ொன்

அலமெின்னும்

எனக்பக

அெிர்ச்ெியா

இருக்பக..” பயாெலனயுடன் தொல்ை, “எனக்கு அவல

எப்படி ஹான்டில் தெய்யறதுன்பன தெரியை அத்ொன்...

எனக்கு

இப்படிபய

இவல

விட்டுட்டு

எப்படி

ஆபீஸ்

பபாகறதுன்னும்

புரியை... இவ இந்ெ மாெிரி ஒண்ணு கிடக்க ஒண்ணு தெய்துக்கிட்டா.. அம்மா என்ன தெய்வாங்க? அதுவும் ெவிர இவ இன்லனக்கு தெய்து வச்ெிருக்கற காரியத்துக்கு... நான் இனிபம அந்ெ ஆபீஸ்க்கு எப்படிப் பபாபவன்.. வட்ைபய ீ இருந்து நான் காவல் காக்க முடியுமா?” அஜய் வருந்ெிக் தகாண்டிருக்க, விஜய்க்குபம கண்ணம்மாவின் தெயல்கள் தபருத்ெ ஏமாற்றமாக இருந்ெது. “ஹ்ம்ம்...

கண்ணு

முழிக்கட்டும்

பபெிப்

பார்ப்பபாம்...”

விஜய்

தொல்ைிக்

தகாண்டிருக்கும் பபாபெ அருகில் வந்ெ டாக்டர், “ட்ரிப்ஸ் பபாட்டு இருக்பகன் அஜய்... அவங்க ெரியா ொப்பிடாம தராம்ப வக்கா ீ

இருக்காங்க...

ட்ரிப்ஸ்

முடிஞ்ெதும்

பபாங்க... புதுொ கல்யாணம் ஆனவங்க

நீங்க

வட்டுக்கு ீ

கூட்டிட்டு

ா? ட்ரிங்க்ஸ் எடுத்ொங்க

ா?” என்று

பகட்க, அஜய் ‘ஆம்’ என்று ெலையலெக்கவும், “அவங்க

தகாஞ்ெம்

தமண்டைி

டிஸ்டர்ப்

ஆனது

பபாை

இருக்கு...

அவங்ககிட்ட தகாஞ்ெம் மனம் விட்டு பெமா பபசுங்க... எல்ைாம் ெரியா பபாகும்...”

என்று

அறிவுலர

தொல்ைவும்,

அவரிடம்

ெரி

என்று

ெலையலெத்ெவன், தமல்ை கண்ணம்மாவின் அருபக தென்றான். அருகில் தென்றவன், நிர்மைமான முகத்துடன் உறங்கியவல

ப் பார்த்துக்

தகாண்பட ெிறிது பநரம் அமர்ந்ெிருந்ொன். அந்ெ முகத்ெில் எந்ெ சூதும் இல்லை... குழந்லெப் பபான்ற முகம்... அடிப்பலடயிபைபய தமன்லமயான

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 255

தென்றல் பண்பலை 102.3 குணம்

பபாைத்

ொன்

தெரிகிறது...

இவ

ா

இப்படி

தெய்கிறாள்

என்று

மனெினில் நிலனத்து வருந்ெிக் தகாண்டான். ஃபபன் காற்றினால் அவ விழவும், “உனக்கு

அலெ என்

து ெலை முடி கற்லற ஒன்று அவ

விைக்கியவன்,

கூட

இருக்கப்

தமல்ை

அவள்

பிடிக்கலைன்னா

ெலைக்

து முகத்ெில் பகாெினான்...

அதுக்குன்னு

இப்படியா

தெய்துப்ப கண்ணம்மா? ஒரு பிதரண்ட்டா கூட என்பனாட உன்னாை இருக்க முடியாொ? ஏன் இப்படி எல்ைாம் தெய்யற?” என்று புைம்ப, கண்ணம்மா வைியால் ெிணுங்கினாள். “தராம்ப வைிக்குொ?” அவள் அருபக குனிந்து அஜய் இெமாகக் பகட்க, ‘ம்ம்... தராம்ப

வைிக்குதுங்க...

எனக்கு

பயமா

இருக்கு...

என்லன

விட்டு

பபாயிடாெீங்க...’ அந்ெ உறக்கத்ெில் அவள் தொன்னலெக் பகட்ட அஜய், அவள் லகலய தமல்ை வருடினான். அவள் ஆழ்ந்ெ உறக்கத்ெிற்குச் தெல்ைவும், அவ

ிடம் ெண்லட பபாட்டது

அலனத்தும் நிலனவிற்கு வர, ென்லன நிலனத்பெ ெிரித்துக் தகாள்

த் ொன்

முடிந்ெது... மீ ண்டும் அவள் முகத்லெபய பார்த்துக் தகாண்டு அமர்ந்ெிருந்ெவன், ட்ரிப்ஸ் ெீரவும், டாக்டரிடம் தொல்ைிவிட்டு, அவர் வட்டிற்குச் ீ தெல்ைைாம் என்று தொல்ைவும், எழுந்ெவல குஞ்சு

மருத்துவமலனக்கு

பணம்

கட்டிவிட்டு,

எழ

முடியாமல்

லகத் ொங்கைாக பிடிக்கப் பபாக, அவனது மார்பினில் பகாழிக்

பபாை

ஒன்டியவள்,

ெிை

வினாடிக

ிபைபய,

அவனது

லகலய

ெட்டிவிட்டு, “நீங்க என்லனத் தொடக் கூடாது...” என்று ெீறினாள். “நீங்க எல்ைாம் தெய்யறது மட்டும் ெரியா இருக்பகா... ொத்ொவுக்காக என் வாழ்க்லகலயபய

இப்படி

ெீரழிச்ெிட்டீங்கப

...

உங்களுக்பக

நியாயமா?

இதுை நீங்க எல்ைாம் என்லனக் குத்ெம் தொல்றீங்க?” விஜயிடம் அவள் எரிந்து விழவும், பவகமாக அஜய் அவள் அருபக வந்து, அவல

த் ென்

பக்கம் ெிருப்பினான். “ஏய் என்ன விட்டா பபெிட்பட பபாற? என்னபவா உங்க வாழ்க்லகய நாங்க ெீரழிச்ொ

மாெிரி

இருக்க...

இந்ெ

தெ ன் ற ல்

பபெற... அர்த்ெ

ப ண் ப லை

நீ

ொன்

எங்க

ராத்ெிரியிை 102.3by

உயிலர

நிம்மெியா

ர ம் யா

எல்ைாம்

தூங்கக்

வாங்கிட்டு

கூட

விடாம

pg. 256

தென்றல் பண்பலை 102.3 எங்கல

ஹாஸ்பிட்டலுக்கு அலைலய வச்ெிருக்க... வா... பநரா பபாலீஸ்

ஸ்படஷன் பபாகைாம்.. நீ இந்ெ மாெிரி எல்ைாம் தெய்ென்னு நான் அங்க கம்ப்ல

ன்ட் ெந்து லவக்கிபறன்... நால

க்பக நீ தெத்து கித்து தொலைச்ொ...

எவன் பபாலீஸ் பகஸ்ன்னு அலையறது?” அஜய் அவல

பகாபமாக ொட,

கண்ணம்மா நடுக்கத்துடன் அவலனப் பார்த்ொள். அவ

து முகத்ெில் பயத்ெின் பரலக ஓடி மலறய, “காருை ஏறு...” அஜயின்

உறுமைில், பவகமாக காருக்குள் ஏறிக் தகாள்

, விஜய் காலர எடுக்க, அஜய்

அவள் அருகில் அமர்ந்ொன். “என்லன அடிச்ெிறாெீங்க ப் நிலையில்,

ீஸ்...” பயத்துடன் அவள் தகஞ்ெ...

அவ

து

ெனது

பகாபத்லெக்

கட்டுப்படுத்ெிக்

தகாண்டவன்,

அவ

து லகலய தமல்ை ென் லகக்குள் தகாண்டு வந்து, “உன்லன நான்

எதுக்கு அடிக்கப் பபாபறன் கண்ணம்மா... நீ ஏன் இப்படி பண்ணின? உனக்கு என்ன பகாபம்? ஒரு பிதரண்டா என் கிட்ட தொல்லு.. எொ இருந்ொலும் பபெி ெீர்த்துக்கைாம்..” அஜய் தபாறுலமலய இழுத்துப் பிடித்துக் தகாண்டு பகட்க, “உன்லன எனக்கு பழி வாங்கணும்... நீ என் விபராெி...” கண்ணம்மாவிடம் இருந்து வந்ெ பெிைில் அஜயும் விஜயும் அெிர்ந்ெனர். “கண்ணம்மா...” விஜய் அெட்ட, “ஆமா... நான் ொன் தபாண்ணு பார்க்க வந்ெ பபாபெ உங்கல

நிமிர்ந்து கூட

பார்க்கலை ொபன... காபி தகாடுக்கும் பபாது என் லகயிை, எனக்கு இந்ெ கல்யாணத்துை என்லன

இஷ்டம்

கல்யாணம்

இல்ைன்னு

தெய்து

இப்படி

எழுெி

இருந்ெலெ

தகாடுலம

பார்த்தும்

படுத்ெறீங்க

நீங்க

இல்ை...

அதுக்குத் ொன்... இதுைா பிதரண்டா பவற நிலனக்கணுமா?” கண்ணம்மா தொன்னலெக் பகட்ட அஜய்க்கு ெலை சுற்றியது. “லகயிை எழுெி இருந்ெயா?” அஜய் ெிலகப்புடன் பகட்க, “ஆமா... ெிகப்பு பபனாவாை எழுெி இருந்பென்... நீங்க தமாெல்ை என் லகய ொபன பார்த்ெீங்க?” உச்ெபட்ெ எரிச்ெைில் அவள் பகட்க, அஜய்க்கு தபரும் ெிலகப்பாக இருந்ெது.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 257

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவள்

ென்லன

கவனிக்கபவ

தகாண்டிருக்க, அவப தொல்கிறாள்

இல்லை

என்று

ொன்

நிலனத்துக்

ா ொன் முெைில் அவள் லகலயப் பார்த்ெது முெல்

என்றால்...

அவன்

பயாெிக்க,

அவனுலடய

பகாபம்

அெிகரித்ெது... “ஆமாடி நீ அப்படிபய தராம்ப கைரு... ெிவப்பு கைர் பபனாை எழுெினா ப

ிச்சுன்னு தெரிய... ஆமா... உன் லகலயப் பார்த்பென்னா... ஒரு தபாண்ணு

என் முன்னாை லகய நீட்டி இருக்கான்னு ொன் நான் பார்த்பென்... அதுை ஏொவது எழுெி இருப்பன்னு நான் கண்படன் பாரு... தெய்யறது ொன் தெய்ெ... கல்யாணத்துக்கு முன்ன எனக்கு ஒரு பபான் தெய்து உனக்கு இந்ெக் கல்யாணத்துை இஷ்டமில்லைங்கற விஷயத்லெ தொல்ைி இருக்கைாம்... இல்ை அப்படிபய வட்லட ீ விட்டு பபாய் ஒரு தரண்டு நாள் எந்ெ பிதரண்ட் வட்டுையாவது ீ இருந்துட்டு, நம்ம கல்யாண நாள் முடிஞ்ெ உடபன வந்ெிருக்க பவண்டியது ொபன... என்

உயிலர

அப்படிபய

வாங்கபவ

ைவ்

பண்ணி

வந்ெிருக்கா... கல்யாணம்

நான்

மட்டும்

என்ன

தெய்துக்கிட்படன்னு

உன்லன

நிலனப்பபா?

உன்கிட்ட எனக்கு இப்பபா கல்யாணத்துை இஷ்டமில்ைன்னு தொல்ைிட்டு ஓடிப் பபாயிடைாம்ன்னு பார்த்பென்... எங்க? உங்க ொத்ொலவப் பார்த்ெ உடபன எல்ைாபம மாறிப் பபாச்சு...” அஜய் அவ

ிடம் கத்ெினான்.

கண்ணம்மா அலமெியாகபவ இருக்கவும், “வண்டிலய எடுங்க அத்ொன்... தராம்ப ெலை வைிக்குது... பபாய் தகாஞ்ெம் தூங்கணும்....” ெலைலய நீவிக் தகாண்டவன், “நால

க்கு நீங்க ஊருக்கு பபாகும் பபாது இவல

தகாண்டு பபாய் அவங்க

வட்ைபய ீ விட்டுடுங்க... எப்பபா வரணும்னு பொணுபொ வரட்டும்... நானும் கண் காணாம எங்கயாவது பபாயிடபறன்... இல்லைன்னா இன்லனக்கு இவ எனக்கு ஏற்படுத்ெின அவமானத்ெிற்கு நான் முகத்லெ எங்க தகாண்டு பபாய் வச்ெிக்கறது?” அஜய் தபாருமி, “நீ

என்ன

குடிகாரியா?

அப்படிபய

ஒரு

முழு

கி

ாலெ

கட

கடன்னு

குடிச்ெிருக்க? அபொட படஸ்ட் கூடவா உனக்கு தெரியை... எப்படி உன்னாை

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 258

தென்றல் பண்பலை 102.3 முடிஞ்ெது... பழி வாங்கணும்னா என்ன பவணா தெய்வியா?” அஜய் கத்ெிக் தகாண்பட வந்ொன். வட்டிற்கு ீ

வந்ெவன்,

ரூமில் ெள் அவல

ெரெரதவன்று இழுத்துக் தகாண்டு வந்து,

ிவிட்டு, “பயப்பட ஒண்ணும் இல்ை... நால

அவங்க

தபற்றவர்க

அவல

வட்டுக்கு ீ

அனுப்பிடபறன்...

நீங்க

க்கு அத்ொன் கூட பபாய்

தூங்குங்க...”

ின் முகத்லெப் பார்க்காமல் தொன்னவன், கெலவ அலடத்ொன்.

ராொவும் அனுபமாவும் கண்ணருடன் ீ விஜலயப் பார்க்க, அவபனா ெனது ெந்லெக்கு அலழத்து விவரத்லெ கூறியவன், ‘அப்படியா’ என்று அெிர்ந்ொன். “ெரி... நான் பார்த்துக்கபறன்...” என்று பபாலன லவத்ெவன், “இவப

ாட அப்பா... எங்க அப்பாவுக்கு பபான் பண்ணி... உங்கல

ொபன

அந்ெ

தகாடுலமக்கார

தபாறுக்கிக்கு

கல்யாணம்

தகாடுத்பென்... இங்க இருந்து கூட்டிட்டு பபான மறுநாப தகாலை

பண்ணப்

பார்த்ெிருக்கான்...

நீங்க

ொபன

நம்பித் பண்ணி

என் தபண்லண நல்ை

லபயன்னு

தொன்ன ீங்க... இப்பபா என் தபாண்ணு வாழ்க்லகக்கு பெில் தொல்லுங்கன்னு அப்பாலவ பபெ விடாம ெண்லடயாம்.. இனிபம முகத்துை கூட முழிக்க மாட்படன்

அப்படின்னு

கண்ணம்மாலவ

கத்ெி

கூட்டிட்டு

பபாலன

பபாக இங்க

கி

வச்ெிட்டாராம்... ம்பி

வந்துட்டு

அவங்க

இருக்காங்க

பபாை...” விஜய் தொல்ைவும், “நான் ொன் பபான் பண்ணி அவங்கல

வரச் தொன்பனன் மாப்பிள்ல

...

இவ ஒண்ணு கிடக்க ஒண்ணு பண்ணிக்கிட்டா ஒரு உயிர் பபான பாவம் நம்மல

சும்மா விடுமா? அவங்கப

அவங்க தபாண்லண வச்ெிக்கட்டும்...

அவெரப்பட்டு என் லபயபனாட வாழ்க்லகபய பபாச்சு...” ஸ்ரீனிவாென் புைம்ப, யாருக்கு யார் ஆறுெல் தொல்வது என்று புரியாமல், அஜயின் அலறயின் அருபகபய அமர்ந்ெனர்..... லக வைி ஒரு புறமும், அஜய் கூண்டுப் புைி பபாை நடந்து தகாண்டிருந்ெது ஒரு புறமும் கண்ணம்மாவின் மனெில் பயத்லெ வில

விக்க, அவலனப்

பார்த்துக் தகாண்பட அமர்ந்ெிருந்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 259

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உன்லன

எல்ைாம்...”

தகாண்பட,

அவ

து

அஜய்

அடிக்கடி

தபட்டிலய

அவல

தூக்கி

ப்

பார்த்துக்

தொப்தபன்று

கறுவிக்

கட்டிைின்

பமல்

பபாட்டான். கண்ணம்மா

பயந்து ஓரடி நகர,

“உன்லன அப்படிபய

அடிச்சு

துலவச்சு

பபாடணும்னு ஆத்ெிரம் வருது... ஆனா எங்க வட்ை ீ ஒரு தபண்லண அடிச்சு பழக்கம் இல்ை... எங்க அப்பா பகாபக்காரர் ொபன ஒழிய,இதுவலர அம்மாலவ லக நீட்டி அடிச்ெது இல்ை..” என்றவன், அவ

எங்க

து துணிகல

தகாண்டு வந்து அெில் ெிணித்ொன். அவள்

அலமெியாகபவ

அமர்ந்ெிருக்கவும்,

“உன்

இஷ்டப்படிபய

உங்க

வட்டுக்பக ீ பபா... ஆனா.. அது ொன் நீ என் முகத்துை முழிக்கிற கலடெியா இருக்கணும்... எனக்கும் உன்லனப் பார்க்கபவ பிடிக்கை... தபாண்ணா நீ? பபய்... பிொசு... உன்லனப் பபாை ஒருத்ெிய நான் பார்த்ெபெ இல்ை...” என்று கூறிய

அஜய்,

அவ

து

தபட்டிலய

கீ பழ

பபாட்டுவிட்டு

கட்டிைில்

விழுந்ொன். மறுநாள் காலை... பெட்டமாக கெவு ெட்டப்படும் ெத்ெத்ெில், கண்ணம்மா பவகமாக கெலவத் ெிறக்க, அலறயின் வாயிைில், சுப்புவும் மீ னாவும் ஒரு காவல்

துலற

அெிகாரியுடன்

நின்றிருந்ெனர்.

“கண்ணம்மா...

உனக்கு

ஒண்ணும் ஆபத்து இல்லைபய... உன்லனப் பார்க்கற வலர எங்க உயிர் எங்க கிட்டபய இல்ை...” அவ

ின் முகத்லெ வருடி பகட்ட மீ னா... அலற இருந்ெ

பகாைத்லெப் பார்த்து கெறத் தொடங்கினார். ஆங்காங்பக கண்ணம்மாவின் துணிகள் இலறந்துக் கிடக்க, கட்டிைில் குப்பற விழுந்து

அஜய்

கண்ணம்மா...

உறங்கிக்

“அம்மா...

தகாண்டிருக்க

என்லன

மீ னாவின்

முகத்லெப்

காப்பாத்துங்கம்மா....

இவர்

பார்த்ெ

என்லன...

என்லன... அடிக்க வந்துட்டாரும்மா...” அெற்கு பமல் தொல்ை முடியாெவள் பபாை பெம்பினாள். “எப்படி நடிக்கிறா பாருங்க...” அனுபமா ெீற, “இவ பநத்து என்பனாட புடலவ பிடிச்ெிருக்குன்னு, கட்டி இருந்ெ புடலவலய அவளுக்கு பவணும்னு அப்படிபய பிடிச்ெி இழுத்ொம்மா...” அsனுபமாலவயும் விடாமல், அவள் குற்றம் ொட்டவும், “ஏய்...” விஜய் கத்ெினான். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 260

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பார்த்ெீங்க

ா இன்ஸ்தபக்டர் ொர்... என் தபாண்லண என்ன தெய்ொன்பன

புரியலைபய... ரூலம எல்ைாம் பாருங்க... எப்படி துணி மணி எல்ைாம் இலறஞ்சு கிடக்கு... அவ லகயிை பாருங்க ொர் கட்டு...” மீ னா ெத்ெமிட்டு அழவும், அவர் பபெிய பபச்லெக் பகட்டு அலனவருபம அெிர்ந்ெனர்... “என்ன ெித்ெி பபெறீங்க? அது பநத்து அவ வாந்ெி எடுத்ெ பபாது சுத்ெம் தெய்ய கழட்டிப் பபாட்டது...” விஜய் வி

க்கம் தொல்ை,

“அவளுக்கு என்ன ஆச்சு வாந்ெி எடுக்க? அவ நல்ைா ொபன இருந்ொ? நீங்க ொன் ொப்பாட்டுை எலெபயா கைந்து தகாடுத்ெிருக்கணும்... இல்ை பலழய ொப்பாடா

தகாடுத்ெிருக்கணும்...

அது

அவ

வயித்துக்கு

ஒத்துக்காம

பபாயிருக்கும்...” படபடதவன்று அவர் குற்றம் ொட்டிக்தகாண்பட அங்கிருந்ெ லடனிங் படபி ஊெிப்

பபான

ின் அருபக தெல்ை, இவள் தெய்ெ கூத்ெில் ஒதுக்கப்படாமல், தபாரியலும்,

ொம்பாரும்

இருக்கவும்,

அலெ

மீ னா

இன்ஸ்தபக்டரிடம் காட்டினார். “இங்கப் பாருங்க ொர்... எப்படி நாத்ெம் எடுக்குதுன்னு... இலெத் ொன் என் தபாண்ணுக்கு பபாட்டு இருப்பாங்க...” மீ னாவின் குற்றச்ொட்டுக்கு... “அவ ஏொவது ொப்பிட்டா ொபன ஒத்துக்காம பபாகும்...” ராொ நக்கைாக தொல்ை, அதுபவ அவருக்கு விலனயாகிப் பபானது... “அம்மா... எனக்கு பபாடற ொப்பாட்டுை மட்டும் உப்லபயும் காரத்லெயும் அள்

ி

பபாட்டுடறாங்கம்மா...

எனக்கு

வாயிை

லவக்கபவ

வி

ங்கை...

இல்ை, இது பபாை ஊெிப் பபானொ பபாடறாங்க...” என்று உமட்டுவது பபாை தெய்ெவள், “ொப்பாடு கூட பரவால்ைம்மா... பநத்து அவரு என்லன ஒரு பார்ட்டிக்கு கூட்டிட்டு பபாயிட்டு, நீ குடிச்சுத் ொன் ஆகணும்... இல்ைன்னா உன்லன தகாலை

பண்ணிடுபவன்னு

தகஞ்ெிக்

கெறிபனன்...

மிரட்டினாரும்மா...

பகட்கபவ

இல்ை...

நானும்

குடிக்க

எவ்வ

பவா

மாட்படன்னு

நான்

தொன்னதுக்கு ொன் வட்டுக்கு ீ என்லன இழுத்துட்டு வந்து, என் லகய கிழிச்சு விட்டுட்டாரு...” முகத்லெ மூடிக் தகாண்டு அவள் கெற, ெத்ெம் பகட்டு நல்ை ஆழ்ந்ெ

உறக்கத்ெில்

இருந்து

எழுந்ெ

அஜய்,

ெனது

அலற

வாயிைில்

நின்றிருந்ெ பபாலீஸ் அெிகாரிலயப் பார்த்து அவெரமாக எழுந்து வந்ொன். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 261

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்னாச்சு ொர்... என்ன பிரச்ெலன?” அஜய் பகட்கவும், “என்ன

Mr.

அஜய்...

நீங்க

இவங்கல

தராம்ப

தகாடுலம

படுத்ெறொ

பகள்விப்பட்படன்...” என்று பகட்ட பபாலீஸ் அெிகாரி, அவன் மீ து ஏபொ வாெலன வரவும், முகர்ந்து பார்த்ொர். “குடிச்சு இருக்கீ ங்க

ா?” என்று அவலன பமலும் ென் அருபக இழுத்துக்

தகாண்டு பகட்க, “இல்ை ொர்... எனக்கு குடிக்கிற பழக்கபம கிலடயாது...” அஜய் ென்லன முகர்ந்துப்

பார்த்துக்

தகாண்பட

தொல்ை,

ென்

மீ து

வந்ெ

மதுவின்

வாெலனயில் குழம்பிப் பபானான்... “ஆமா

ொர்...

அவனுக்கு

குடி...

ெிகரட்

தரண்டுபம

பிடிக்காது...”

விஜய்

அஜய்க்கு பரிந்து வந்ொன். “அப்பபா இவர் பமை எப்படி ொராய தநடி வசுது...” ீ அந்ெ அெிகாரி பகட்கவும், அஜய்க்பக

குழப்பமாக

இருக்க,

மீ ண்டும்

ென்லனத்

ொபன

பமாப்பம்

பிடித்துக் தகாண்டான். “இப்தபால்ைாம்

தபாண்ணுங்க

பாதுக்காப்புக்காக

இருக்கற

வரெட்ெலண

பகலெ அவங்க மிஸ் யூஸ் பண்றாங்கன்னு தெரிஞ்சுொன் , கீ ழ வரும் பபாது தகாஞ்ெம் பபலர விொரிச்சுட்டு ொன் வந்பென்... நீங்க இந்ெப் தபண்லண தவ

ிய இருந்து ெர ெரன்னு இழுத்துட்டு வந்ெலெயும், ரூம் உள்

பபாட்டு

பூட்டி தகாடுலமப்படுத்ெறொகவும் ெிை பபர் தொன்னாங்க... இந்ெ தபாண்ணு அடிக்கடி, நீங்க அவல

அடிக்கிறொ ெத்ெம் பபாடுதுன்னு

தொன்னாங்க... இப்பபா பார்த்ொ... தகாலை முயற்ெி பவற

தெய்ெிருக்கீ ங்க...

என் கூட ஸ்படஷனுக்கு வாங்க...” அஜயின் லகலயப் பிடித்து இழுக்க, “என்ன

ொர்...

இவங்க

அதரஸ்ட் தெய்ெிடுவங்க ீ

வந்து

கம்ப்ல

ன்ட்

தகாடுத்ொ...

உடபன

நீங்க

ா? இதுக்தகல்ைாம் என்ன ஆொரம்?” ஸ்ரீனிவாென்

ெீற, மீ னாவின் லகயில் இருந்ெ பபாலன வாங்கிய அெிகாரி, “இந்ெ பபான்ை பபசும்பபாது அது ொபன தரகார்ட் ஆகற மாெிரி வெெி இருக்கு... அதுை இந்ெப் தபாண்ணு பபெினலெக் பகளுங்க...” என்று அெில்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 262

தென்றல் பண்பலை 102.3 கண்ணம்மா பபசும் பபாது பெிவாகி இருந்ெ கால்கல

பபாட்டுக் காட்ட,

அலனவருபம வாயலடத்து பபாயினர். கண்ணம்மா அஜலயப் பார்க்க, அவபனா வாழ்க்லகபய தவறுத்துப் பபான நிலையில் நின்றிருந்ொன். “இப்பபா

என்ன

தொல்றீங்க?

இதெல்ைாம்

தபாய்ன்னு

தொல்ைப்

பபாறீங்க

ா? இந்ெ ரூம் இருக்கற நிைவரத்லெப் பார்த்து கூடவா அந்ெ

தபாண்லண உங்க லபயன் தகாடுலம படுத்ெலைன்னு தொல்றீங்க? இந்ெப் தபண்லண, மலனவிபய ஆனாலும் உறவுக்கு கட்டாயப்படுத்ெறது ெப்பு... அெனாை

நான்

அஜலய

ஸ்படஷன்

கூட்டிட்டு

பபாபறன்...”

அெிகாரி

தொன்னலெக் பகட்டு ராொ பெறிவிட்டார்., அெற்கு எந்ெ மறுப்பும் தொல்ைாெ கண்ணம்மா அஜலயப் பார்த்துவிட்டு கண்ணரில் ீ கலரந்து, “எனக்கு வாழபவ பிடிக்கை... பநத்து... பநத்து...” என்று அவள் ெிக்கித் ெிணற, அவள் தொல்ை வருவது புரிந்ெ அஜய், அவ கன்னம் பழுக்கும் அ

து

விற்கு அலறந்ொன்.

அவன் அடித்ெ அடியில், கண்ணம்மா விழப் பபாக, “பார்த்ெீங்க

ா ொர்...

உங்க கண்ணு முன்னாபைபய என் தபண்லண எப்படி அடிக்கறான்னு...” சுப்பு கத்ெவும்.... “ெித்ெப்பா... என்ன பபெிட்டு இருக்கீ ங்க? அஜய் அப்படிப் பட்ட லபயபன இல்ை... பநத்து நடந்ெதுக்கு நாங்க எல்ைாம் ொட்ெி... தெய்யாெ ெப்ப அவன் பமை தொன்னா.. அவனுக்கு பகாபம் வராொ... உங்க தபாண்லண நல்ை மனநை டாக்டர் கிட்ட காட்டுங்க... அப்பபாொன் முழு விவரமும் தெரியும்...” விஜய் காட்டமாகபவ கூறினான். “படய்...

நீ

தொன்னலெ

வச்சுத்

ொன்...

நான்

எங்க

கண்ணம்மாலவ

கல்யாணம் தெய்துக் தகாடுத்பென்... ஆனா... நீ இருக்கும் பபாபெ இப்படி நடந்ெிருக்பக... நீயும் ொன் இவன் கூட பெர்ந்து அவல

அவெரமா கார்ை

அள்

ாட்

ிப்

பபாட்டுட்டு

கூட்டிட்டு

பபானலெ

இந்ெ

பி

வாட்ச்பமன்

தொன்னாரு... நீயும் ொபன உன் மச்ொனுக்கு வக்காைத்து வாங்கற... உன் கூட பிறந்ெ ெங்லக இல்லைன்னாலும்... இவளும் உன் ெங்லக ொபன... உனக்கு அந்ெ பாெம் கூடவா இல்ை...” விஜயின் ெட்லடலயப் பிடித்து சுப்பு தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 263

தென்றல் பண்பலை 102.3 பகள்வி

பகட்கவும்,

அனுபமாவும் அஜய்க்கு

எடுத்துச்

எெிராக

அலழத்துச்

விஜய்

இப்தபாழுது

தொல்ை,

அலனத்து

தெல்வொக

அெிர்ந்து

எலெயும்

பகட்காெ

ஆொரங்களும்

கூற,

நிற்க,

நடந்ெலெ

அந்ெ

அெிகாரி...

இருப்பொல்,

அவலன

லகயாைாகெவர்க

ாக

அலனவரும்

அெிகாரி

தொல்ைவும்,

பவடிக்லகப் பார்த்ெனர். “பபாய்

முகத்லெ

கழுவிட்டு

வாங்க...”

இயந்ெிரத்ெனமாக அலெச் தெய்ெவன், அவருடன் ஸ்படஷனுக்கு நடந்ொன். “நீ பபா அஜய்... நான் உடபன ஒரு வக்கீ லைப் பார்த்து கூட்டிட்டு வபரன்...” விஜய்

அவனுக்கு

லெரியம்

தொல்ை,

அெிகாரியிடம் தகஞ்ெ, எெற்கும் இ

ராொவும்

அனுபமாவும்

அந்ெ

காமல், அஜய் ஸ்படஷனுக்கு அலழத்து

தெல்ைப்பட்டான். ெனக்குத் தெரிந்ெ நண்பர்கள் மூைம், ஒரு நல்ை வக்கீ லை ஸ்ரீனிவாென் பெட, விஜய் ஒருபுறம் ெனது நண்பர்கள் மூைம் முயற்ெி தெய்ொன். கண்ணம்மாவின் தவ

தபட்டிலய

எடுத்துக்

தகாண்டு

அலறலய

விட்டு

ியில் வந்ெ மீ னா... “அவளுக்குப் பபாட்ட நலக எல்ைாம் எங்க?” என்று

பகட்க, ராொ சுப்புலவ முலறத்ொர். “நீங்க பபாட்ட நலக எல்ைாம்....பம அவ கழுத்துை ொன் இருக்கு... இலெத் ெவிர நீங்க ஒண்ணும் தகாடுத்ெொ எனக்கு நிலனவு இல்ை...” முகத்ெில் அடித்ெது பபாை தொன்ன ராொ... “இன்னும்

ஒரு

ெந்பொஷமும்

நிமிஷம் நிலறவுமா

கூட

நீ

இந்ெ

நிலறஞ்சு

வட்ை ீ

இருந்ெ

இருக்கக்

வட்ை ீ

கூடாது...

ஒபர

நாளுை

சூனியத்லெ வர வச்ெ நீ எல்ைாம் நல்ைா இருப்படி... தபத்ெ வயிறு பத்ெி எரியுது...” கண்ணம்மாலவ பமலும் அவர் ெிட்டித் ெீர்த்ொர்., “உன்

லபயன்

மட்டும்

நல்ைா

இருப்பானா?

ஒபர

நாளுை

எங்க

கண்ணம்மாலவ எப்படி எல்ைாம் தகாடுலம படுத்ெி இருக்கான்.. முெல் ராத்ெிரியிைபய

உங்க

மகன்

அவகிட்ட

பகட்ட

பகள்விலய

எல்ைாம்

தொன்னா... அலெ பகட்டு என் காபெ கூெிச்சு... அப்படிக் பகட்டவன், இப்படி எல்ைாமும் தெய்ெிருக்க மாட்டான்னு என்ன நிச்ெயம்?” மீ னா பெிலுக்கு

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 264

தென்றல் பண்பலை 102.3 பகட்க, அங்பக பபச்சு வ

ர்ந்துக் தகாண்பட தெல்ை, கண்ணம்மா நின்று

பவடிக்லகப் பார்த்ொள். “அம்மா... ொபய... உன் தபாண்லண நாங்க எங்க லபயனுக்கு கல்யாணம் தெய்துக்கிட்டு வந்ெதுக்கு எங்களுக்கு நல்ை ென்மானம் ொன் கிலடச்ெிருக்கு ... அெனாை உடபன இங்க இருந்து கி லகதயடுத்து தவ

கும்பிட,

சுப்பு

ம்பிப் பபாயிடுங்க...” ஸ்ரீனிவாென்

இருவலரயும்

அலழத்துக்

தகாண்டு

ிபயறினார்.

அவலரப் பின்தொடர்ந்து தென்ற விஜய், அவரிடம் மன்றாடி, அவர் அஜயின் பமல் தகாடுத்ெ கம்ப்ல

ன்ட்லட வாபஸ் வாங்குமாறு பகட்க,

“இனி உங்க வட்டு ீ லபயன் என் தபாண்ணு இருக்கற ெிலெயிை கூட ெலை வச்சு படுக்கக் கூடாது... அப்படி ஏொவது நடந்துச்சு...” சுப்பு விஜலய மிரட்ட, “இதுக்கும்

பமை

அவன்

உங்க

தபாண்லண

ெிரும்பிப்

பார்ப்பான்னு

உங்களுக்கு நிலனப்பு பவறயா?” நக்கைாகக் பகட்டவன், அவலர அலழத்துக் தகாண்டு, பபாலீஸ் ஸ்படஷன் தெல்ை, அங்கு அஜபயா கூனிக் குறுகி அமர்ந்ெிருந்ொன். கம்ப்ல

ன்ட்லட ெிரும்பப் தபற்ற சுப்பு... பகாபத்ெில், கண்ணம்மா கழுத்ெில்

தொங்கிக் தகாண்டிருந்ெ மாங்கல்யத்லெ கழட்டி அஜயின் முகத்ெில் வெ, ீ “அப்பா...”

என்று

கண்ணம்மாவும்,

“என்னங்க...”

என்று

மீ னாவும்

அவரது

தெயைில் ெிலகத்து கத்ெினர். “கி

ம்புங்க... ஊருக்கு பபாகைாம்...” என்று ஒற்லற வரியில் முடித்ெவர்,

பவகமாக அங்கிருந்து நகர, இருவரும் அவலரப் பின்தொடர்ந்ெனர். அவரது தெயைில், முகம் கன்ற, அஜய் அலெ எடுத்து லகயில் லவத்து தவறிக்க, அவலன அலழத்துக் தகாண்டு, விஜய் வட்டிற்கு ீ வந்து பெர்ந்ொன். “அப்பபாபவ நீ கல்யாணம் பவண்டாம்ன்னு தொன்ன... நாங்க ொன் பகட்கை... இந்ெ ஆளுக்கு பெில் தொல்ற மாெிரி... இன்னும் ஒபர மாெத்துை உனக்கு ஒரு

நல்ை

ஜாம்ன்னு

தபண்லணப் வாழறலெ

பார்த்து

அவன்

கல்யாணம்

பார்த்து

பண்ணி

தபாறாலம

வச்சு..

படை...

நீ

ஜாம்

என்

பபர்

ஸ்ரீநிவாென் இல்ை...” அவர் சூளுலரக்கவும், அவலர பகாபமாகப் பார்த்ெவன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 265

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இன்தனாரு கல்யாணம் தெய்து... தெய்து... எங்க, நான் ஒட்டு தமாத்ெமா தஜயிலுக்கு பபாயிடவா... ஒருத்ெி என் வாழ்க்லகயிை வந்து நான் பட்டது பபாொது... தரண்பட நாளுைபய, இந்ெ தஜன்மம் இல்ை... இன்னும் எத்ெலன தஜன்மம்

எடுத்ொலும்

மறக்க

முடியாெ

அெிங்கத்லெ

தெய்து

வச்ெிட்டு

பபாயிருக்கா... இனிபம இந்ெ வட்ை ீ கல்யாணம்ன்னு யாராவது பபெின ீங்க... என்ன கு

நடக்கும்ன்பன

தெரியாது...”

உறுமிய

அஜய்,

பவகமாக

தென்று

ித்து, ெனது தபட்டிலய அடுக்கத் துவங்கினான்.

“இன்னும்

தரண்டு

நாளுை

எனக்கு

தென்லனக்கு

ட்ரான்ஸ்பர்

கிலடக்கும்ன்னு பநத்து ராத்ெிரி ொன் தமபெஜ் வந்ெது... அது வர வலர நான் இந்ெ

ஊர்

பக்கபம

வர

மாட்படன்...

எனக்கு

யாருபம

பபான்

தெய்ய

பவண்டாம்...” அஜய் தொல்ைிவிட்டு, தபட்டிலய லகயில் எடுக்க, “அஜய் அவெரப்படாபெ... தகாஞ்ெம் நாங்க தொல்றலெயும் பகப

ன்...” விஜய்

அவலனத் பெக்க முயை, “அவ எல்ைாம் என்பனாட தபர்ெனாைிட்டிக்கு ஈடா அத்ொன்... தொல்லுங்க... எனக்கு அவ தகாஞ்ெமாவது தபாருந்துவா

ா? அவளுக்கு நான் கிலடச்ெபெ

தபருசு... அதுை, அவளுக்காக எனக்கு பிடிச்ெ தபங்களூர விட்டு தென்லனக்கு ட்ரான்ஸ்பர் பகட்படன்... இதுை என்பனாட ெப்பு எங்க இருந்து வந்ெது... கல்யாணம்

தெய்துக்க

விருப்பம்

இல்லைன்னாலும்...

அவல

த்

ொன்

கல்யாணம் தெய்துக்கப் பபாபறாம், இனிபம அவொன் என் வாழ்க்லகயில் ஒபர தபாண்ணுன்னு மனசு ஒன்றி ொபன தெய்பென்... அவ என்பனாட மலனவி...

என்பனாட

வாழ்க்லக...

என்பனாட

எெிர்காைம்ன்னு

நான்

நிலனச்ெது ெப்பா என்ன? அதுக்கு இது ொன் பரிொ?” என்று பகட்ட அஜய், விஜய் அவன் பொல

அழுத்ெவும்,

“ட்ரான்ஸ்பர் கிலடச்ெதுன்னு எனக்கு தமபெஜ் வந்ெதும்... நான் ஆபீஸுக்கு பபாய் ஆர்டலர வாங்கிட்டு பநரா தென்லனக்கு வந்துடபறன்... அதுவலர நீங்க யாரும் தவ

ிய பபாக பவண்டாம்... அபெ பபாை ஒரு பபக்கர்ஸ்

அண்ட் மூவர்ஸ் கிட்ட நான் தொல்ைிடபறன்... அவங்கப உள்

ொமான்கல

இந்ெ வட்ை ீ

பபக் பண்ணி மாத்ெி தகாடுப்பாங்க... நீங்க கூட இருந்ொ

பபாதும்..” ராொலவப் பார்த்து தொன்னவன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 266

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அத்ொன்... எனக்கு தென்லனயிை வடு ீ பவணும்... தமாெல்ை வாடலகக்கு... அப்பறம் விலைக்பக வாங்கைாம்... அதுக்கு தகாஞ்ெம் ஏற்பாடு தெய்ங்க...” என்றவன், அெற்கு பமல் நில்ைாமல், அங்கிருந்து கி

ம்பிச் தென்றான்.

பால்க்காரன், பபப்பர்காரன் முெல், கெலவத் ெட்டி வம்பு வ

ர்க்கும் பக்கத்து

வட்டு ீ தபண்கள் வலர, அலனவரும் குெைம் விொரித்ெபொடு அல்ைாமல், “உங்க மகலன ஒரு நல்ை மனநை டாக்டர்கிட்ட காட்டுங்க... அப்பபா ொன் இந்ெ

வியாெி

ெரியா

பபாகும்...”

என்று

இைவெ

ஆபைாெலனயும்

வழங்கிவிட்டு தென்றனர். விஜய்

அனுபமாலவ

அவர்களுக்குத்

துலணயாக

விட்டுவிட்டு,

அஜய்

பகட்டுக் தகாண்டது பபாை ெங்கள் வட்டின் ீ அருகிபைபய ஒரு வட்லட ீ வாடலகக்குப் பிடித்ொன். அஜயிடம் பபெ முயலும் பபாது எல்ைாம், அவனது தெல்பபான் சுவிட்ச்ஆஃப் என்று வர, வட்டில் ீ உள்

அலனவரும் அவனது

நிலை தெரியாமல் ெவித்துப் பபாயினர்... ஒருநாள் அெிகாலையில், அஜிடம் இருந்து பபான் வந்ெது... அவன் பகட்டுக் தகாண்டென் தபயரில் அவனுக்கு தென்லனக்கு ட்ரான்ஸ்பர் கிலடத்ெ தெய்ெிலய அவர்களுக்குச் தொன்னவன், மெியம் வட்லட ீ காைி தெய்யுமாறு

தொல்ை,

ொன்

ஆலெயாக

வாங்கிய

வட்லட ீ

ஸ்ரீனிவாென்

ஏக்கமாகப் பார்க்க, “இப்பபாலெக்கு வாடலகக்கு விடறலெப் பத்ெி பயாெிப்பபாம் மாமா... பி

ாட்

தெகதரட்டரி கிட்ட நான் தொல்ைி லவக்கிபறன்... எப்படியும் நீங்களும் துபாய் பபாயிட்டு...

அஜய்

தென்லனக்கு

வந்துட்டான்னா..

இலெ

வாடலகக்கு

விட்டுத் ொபன ஆகணும்..” அவலர ெமாொனம் தெய்ொன். அவர்கள் தென்லன வரும் பநரத்லெ கணக்கிட்டு மீ ண்டும் கால் தெய்ெவன், அவர்கள் வந்து பெரவும், அன்பற கி பெர்ந்ொன்.

அவனது

முகத்ெில்

குடிதகாண்டிருந்ெது... மறுநா

ம்பி, விஜய் தொன்ன முகவரிக்கு வந்து ொந்ெம்

பபாய்

இறுக்கம்

வந்து

ில் இருந்பெ அஜய் பவலைக்குச் தெல்ைத்

துவங்கினான்.. ***************

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 267

தென்றல் பண்பலை 102.3 வட்டிற்கு ீ

வந்ெ

கண்ணம்மா...

ெனது

தபாய்லய

நிரூபிக்கும்

வலகயில்

அழுபெ கலரந்ொள் என்று ொன் தொல்ை பவண்டும்... எப்தபாழுதும் அழுது தகாண்பட இருந்ெவல அவல

மீ ண்டும்

பெற்ற வழி தெரியாமல், அவள் குடும்பம் ெடுமாற, கல்லூரிக்கு

அனுப்புவபெ

ெிறந்ெ

வழி

என்று

முடிதவடுத்ெ சுப்புவும் மீ னாவும், கண்ணம்மாலவ தொடர்ந்து கல்லூரிக்கு அனுப்பி லவத்ெனர். ொன்

எண்ணிய

கல்லூரிக்கு

காரியம்,

தென்று

வந்ெ

எண்ணிய

படிபய

கண்ணம்மா...

முடிந்ெ

வட்டில் ீ

மகிழ்ச்ெியில்,

மட்டும்,

பொகமாக

தொன்னது

பபாைபவ,

இருப்பது பபாைபவ காட்டிக் தகாண்டாள். தென்லன

வந்ெ

துபாய்க்கு

கி

ஒபர

ம்பிச்

வாரத்ெில்

தெல்ை,

ஸ்ரீனிவாென்

இவர்க

ின்

பிரச்ெலனயில்

ென்

உடல்

நிலைலயபய மறந்ெிருந்ெ அனுபமா, அவள் ொயாகப்பபாகும் தெய்ெிலயச் தொல்ை, அதுபவ அந்ெ குடும்பெிற்கு ெிறு ஆறுெலை அ அவ

ித்ெது...

ின் பபறு காை உபாலெகளுக்காக துலணக்கு இருந்ெ ராொ, குழந்லெ

பிறந்ெதும்,

ெிறிது

நாட்க

ிபைபய,

விஜயின்

அன்லனலய

அவளுக்கு

துலணக்கு லவத்துவிட்டு, துபாய்க்குச் தென்றார். தென்லனக்கு மாற்றைாகி வந்ெ அஜலய, ெிைர், நண்பர்கள் மூைம் தெரிந்துக் தகாண்டலெ லவத்து துக்கம் விொரிக்க, முயன்று பவறு கம்தபனிக்கு பெவி உயர்வுடன் மாறிக் தகாண்டான். காைம், காயத்ெின் ரணத்லெ குலறக்கும் என்பெற்பகற்ப, அஜய் தமல்ை இயல்பு நிலைக்கு ெிரும்பி இருந்ொன். நாட்கள் அென் பவகத்ெில் நகர்ந்து, கண்ணம்மா நான்காம் வருடத்ெில் அடி எடுத்து லவத்ெிருந்ொள். அன்று கல்லூரிக்கு குதூகைமாக வந்ெ அவ உயிர்த்

பொழி

பிருந்ொ...

“கண்ணம்மா...

எனக்கு

கல்யாணம்

து

நிச்ெயம்

ஆகிடுச்சு... அடுத்ெ மாெம் கல்யாணம்... அெனாை நான் இபொட படிப்லப நிறுத்ெப் பபாபறன்...” என்று அறிவிக்க, கண்ணம்மாவிற்கு ஏக அெிர்ச்ெி... “என்ன தொல்ற பிருந்ொ... நாம இத்ெலன நாள் படிச்ெது எல்ைாம் இந்ெ ஒரு வருஷமும்

பெர்த்து

படிச்ொ

ொபன

பைன்

கிலடக்கும்...

எனக்கு

கல்யாணம்ன்னு வரும் பபாது நீயும் அபெ ொபன தொன்ன?” கண்ணம்மா பகட்க, தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 268

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எவடி இவ... நல்ை அழகான லபயன்... லக நிலறய ெம்ப பி

ம்... இருக்க ஒரு

ாட்.. இப்படி ஒரு வரன் ொனா பெடி வரும் பபாது அலெ யாராவது

தகடுத்துப்பாங்க அவலன

ா?

படிப்பாம்

கல்யாணம்

படிப்பு...

தெய்துக்கிட்டு

அதெல்ைாம்

ஜம்முன்னு

பெலவபய

லைஃப்லப

இல்ை...

ஹாப்பியா

அனுபவிக்க பவண்டியது ொன்...” என்று தொன்னவள், “இருந்ொலும், உன்பனாட மாஜி புருஷலன விட இவன் ஒண்ணும் அழகு இல்ை ொன்... உன் ஆளு என்ன ஸ்மார்ட்டுடி... உன் கிராமத்து லுக்குக்கு அவர் உனக்கு கிலடச்ெபெ தபரிய அெிர்ஷ்டம் ொன்... என்ன தெய்யறது உனக்குத்ொன்

வாழ்க்லகய

வருந்ெியவள், கண்க

அனுபவிக்க

தகாடுத்து

லவக்கை...”

என்று

ில் கனவு மின்ன, ெனது வருங்காை கணவலனப்

பற்றி பபெத் துவங்க, கண்ணம்மாவிற்கு மயக்கம் வரும் பபாை இருந்ெது. அெற்கு காரணம்... அஜய் ென்லனப் தபண் பார்க்க வருவலெ ெனது ஆருயிர் பொழியான

பிருந்ொவிடம்

கூறி,

ெனக்கு

தொடர்ந்து

படிக்க

விருப்பம்

இருப்பலெயும் தொல்ை, ‘அவளுக்குத் ெிருமணமா’ என்று மனெினில் தவந்ெ பிருந்ொ...

கண்ணம்மாவிற்கு

ெவறான

பபாெலனகல

உபபெெிக்கத்

தொடங்கினாள். அென் படிொன், ெனது லகயில் ெிருமணத்ெில் விருப்பம் இல்லை என்று கண்ணம்மா

எழுெிக்

தகாண்டதும்...

பின்பு

அவள்

நடந்துக்

தகாண்ட

பபானில்

தொன்ன

அத்ெலன லபத்ெியக்காரத்ெனங்களும்.... நிச்ெயம்

முடிந்து,

நடந்ெ

விஷயங்கல

கண்ணம்மா... இன்னும் பத்பெ நாட்க அவ

அவ

ிடம்

ில் ெனக்குத் ெிருமணம் என்பலெ

ிடம் தெரிவிக்க, “ஐபயா அப்பபா உன் படிப்பு பபாச்ொ...?” என்று மிகவும்

அெிர்ச்ெியுடன் பகட்டவள், “இல்ை நான் படிப்பபன்...” கண்ணம்மாவின் பெிலைக் பகட்டவள், “அப்பபா நான் தொல்ற படி தெய்... நீ ெந்பொஷமா படிக்கைாம்...” என்றவள், ெிருமணத்ெிற்குப் பிறகு அவள் எப்படி நடந்துக் தகாள் கூறியலவகல

தெ ன் ற ல்

பவண்டும் என்று

க் பகட்ட கண்ணம்மா...

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 269

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இதெல்ைாம் ெப்பு பிருந்ொ... அவங்க எல்ைாம் பாவம்... அவங்க ொன் படிக்க லவக்கிபறன்னு

தொல்ைி

இருக்காங்கப

...

தராம்ப

நல்ைவங்க

ாம்...

தொன்னா தெய்வாங்க.. நான் தொடர்ந்து காபைஜூக்கு வருபவன்... இப்படி எல்ைாம் தெய்ொ... அவருக்கு என் பமை எப்படி பாெம் வரும்? அவருக்கு என் பமை பகாபம் வராொ? அவரும் நானும் ஒத்துலமயா இருந்ொ ொபன எங்க லைஃப்பும் நல்ைா இருக்கும்...” தவகு

ியாக கண்ணம்மா தொன்னலெக்

பகட்ட பிருந்ொ விழுந்து விழுந்து ெிரித்ொள். கண்ணம்மா குழப்பமாகப் பார்க்க, “இப்பபா, எல்ைாம் நல்ைா தொல்லுவாங்க கண்ணம்மா... கல்யாணம் ஆன உடபன தகாஞ்ெ நாள்ை உனக்கு குழந்லெ உண்டாகும்... அப்பறம் நீ எங்க காபைஜ்க்கு வருவ? வாந்ெி மயக்கம்ன்னு உன்லன படுத்ெி எடுத்ெிரும்... அது ொன் அவங்க ெம்மெம் தொன்னதுக்கான அர்த்ெமா இருக்கும்...” பிருந்ொ அடித்துச் தொல்ை, தவ அலனத்தும்

அவல

விட

இந்ெ

பிருந்ொவுக்கு

கண்ணம்மாவின் கருத்ெில் கடந்ெ இரண்டு ஆண்டுக

ி விவகாரங்கள்

அத்துப்படி

என்று

ாக ஏற்றி இருந்ெது

ெற்ெமயம் நன்றாக பவலை தெய்ய, “அப்படியா?” அெிர்ச்ெியுடன் கண்ணம்மா பகட்டாள். “அவர்

பவற

தராம்ப

நல்ைா

இருப்பாருன்னு

தொல்ைி

இருக்க...

அவர்

உன்லன கல்யாணம் தெய்துக்கறார்ன்னா அதுை அர்த்ெம் இல்ைாலமயா இருக்கும்... அதுவும் உன்லன படிக்க அனுப்பபறன்னு தொல்றது எல்ைாம் சுத்ெப் தபாய்... நான் தொல்றபடி தெய்பென்னா... அவங்க உன்லன உன் வட்டுக்பக ீ அனுப்பிடுவாங்க.... நீ பொகமா இருக்கறது பபாைபவ நடிச்ென்னு லவ... உங்க அப்பா உன்லன காபைஜூக்கு அனுப்பி வச்ெிடுவார்... அப்பறம் நீ மீ ெி தரண்டு வருஷம் படிப்லப முடிச்ெிட்டு... நடந்ெலெ எல்ைாம்

தொல்ைி... இதுக்காகத் ொன்

அன்னிக்கு அப்படிச் தெய்பென்னு உன் வட்டுக்காரர்கிட்ட ீ மன்னிப்பு பகட்டு கால்ை

விழுந்து,

அவர்

கூட

பெர்ந்ெிடு...”

சுைபமாக

பிருந்ொ

தொல்ை,

பகட்ட கண்ணம்மாவிற்கும் அது சுைபமாகபவ பொன்றியது. இயற்லகயிபைபய பயந்ெ சுபாவமுள்

கண்ணம்மா... அஜயின் பகாபத்லெ

கண்டு நடுங்கினாள் என்பபெ உண்லம... அஜயின் குடும்பத்ெவலர எெிர்த்து

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 270

தென்றல் பண்பலை 102.3 பபெிவிட்டு அலறக்குள் ஓடி மலறந்து தபரிய மூச்சுக ெமன் தவ

தெய்துக்

தகாள்வதும்,

அஜய்யிடம்

நக்கைாக

ியில் ெிமிராக காட்டிக் தகாண்டாலும், உள்

இெயபம

தவடித்து

விடுபமா

எல்ைாவற்றிற்கும் தநருங்கியொக அலனத்தும்

பமல்,

ொன்

அவள்

அறியாமபை அவ “ெரி

மன்னிப்பு

தொன்ன

பபாதும்,

ம் என்ன பெறு பெறியது...

பபாை

ென்

பபசும்

எழுந்ெ

உணர்வுகள்...

விருப்பமின்றிபய

தபாய்...

அஜயின்

இப்தபாழுது

படமாகத்

ென்லன

முகக்

கன்றல்....

பொன்ற,

அவல

து லககள் கழுத்லெ ெடவிப்பார்த்ெது...

இனி

நிலனக்கிபறன்...

அஜய்

மனெில்

கண்ணம்மா...

பபாபறன்...

என்பது

ாக விட்டு, ென்லன

நான்

இப்பபா

அபனகமா நான்

பகட்டுடு...

அவர்

காபைஜூக்கு

தொன்னது அப்படி

கூட

பபாை

அவன்

டிவார்ஸ் வாங்கிட்டு பவற ஆல

ெினிமாவுக்கு

வர

உன்

தவ

மாட்படன்னு

புருஷன்

கிட்ட

மன்னிக்கலைன்னா...

ிய

ொன் பபாய்

பபாடான்னு

ப் பார்த்து கல்யாணம் தெய்துக்பகா...”

என்று பபாகும் பபாக்கில் ெர்வ ொொரணமாக, மூன்று வருடம் உயிராக பழகி இருக்கிபறாம்

என்று

தொல்ைிவிட்டு

எந்ெ

தென்றவல

விெ ப்

நட்புணர்லவயும் பார்த்ெ

பாராட்டாமல்

கண்ணம்மா,

அவ

ின்

துர்பபாெலனயால் ொன் ஏமாந்ெலெ எண்ணி அருவருத்து பபானாள். “அஜய்...” அவ

து மனம் கூக்குரைிட, காரில் அஜய் அவ

ிடம் அன்பாகக்

பகட்டதும், அவனது ெிரித்ெ முகமும், ொன் தெய்ெ காரியத்ெின் வில அவனது கன்றிய முகமும்... அலனத்தும் இப்பபாது

வாக

மனெில் வந்து அலை

பமாெியது.... ‘அஜய்... அஜய்... என்லன மன்னிச்ெிருங்க... பகட்கக் கூடாெவங்க பபச்லெக் பகட்டு

நான்

தெய்துட்படன்...

உங்களுக்கு அஜய்

தெய்யக்

நீங்க

கூடாெ

தராம்ப

தகாடுலம

நல்ைவங்க...

எல்ைாம்

லகக்கு

கிலடச்ெ

தொர்க்கத்லெ ஒரு பகாட்டாபனாட பபச்லெக் பகட்டு நழுவ விட்டுட்படபன...” மனம்

அடித்துக்

தகாள்

,

அஜலயப்

பார்க்க

பவண்டும்

என்ற

ஆவல்

எழுந்ெது... கண்கல

த்

துலடத்துக்

தகாண்டவள்,

விஜய்யிடம்

ெந்ெிக்கைாம் என்ற முடிவுடன் கல்லூரிலய விட்டு தவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

பகட்டு

அஜலய

ியில் தென்றாள்.

pg. 271

தென்றல் பண்பலை 102.3 ‘அஜய் கண்டிப்பாக ென்லன மன்னிப்பான் என்று ஒரு மனதும்... நீ தெய்ெ காரியத்துக்கு

அவன்

உன்லன

பபாட்டு

மிெிப்பான்’

என்று

இன்தனாரு

மனமும் வாக்கு வாெம் தெய்துக் தகாண்டிருக்க, இரண்டிற்க்கும் நடுவில் ெிக்கித் ெத்ெ

ித்ெவள், விஜய் வடு ீ இருக்கும் இடத்ெிற்கு பபாக, பஸ்ெிலும்

ஏறி அமர்ந்ொள். அப்தபாழுது

அபெ

பஸ்ெில்

வந்ெ

சுப்பு...

“என்ன

கண்ணம்மா...

எங்க

பபாகறதுக்காக இந்ெ பஸ்ை ஏறி இருக்க?” என்று பகட்க, தூக்கி வாரிப் பபாட்டு அவலரப் பார்த்ெவள், என்ன தொல்வது என்று புரியாமல், மைங்க மைங்க மீ

விழிக்க, இன்னமும் ென் மகள் அந்ெ ெம்பவங்க

வில்லை என்று நிலனத்து வருந்ெிய சுப்பு அவல

ின் இருந்து

வட்டிற்கு ீ அலழத்துச்

தென்றார். அஜயின் ஒவ்தவாரு அலெவும் இப்தபாழுது அவல

இம்ெிக்க, அஜலயப்

பார்க்க பவண்டும் என்ற ஏக்கம் முன் எப்பபாதும் விட அவல

வாட்டி

வலெத்ெது... வட்டிற்கு ீ வந்ெவள் ென் தபற்பறாரிடம் உண்லமலயச் தொல்ை முடியாமல், அழுது ெீர்க்க, “இந்ெ டிவர்ஸ் பத்ெிரத்துை லகதயழுத்து பபாடு கண்ணம்மா... இனி அவனுக்கும் நமக்கும் எந்ெ ெங்காத்ெமும் பவண்டாம்... இலெ நான் விஜய் வட்டு ீ அட்ரஸுக்பக அனுப்பபறன்... அந்ெ கடன்காரன் ஊலர விட்பட ெலைமலறவு ஆகிட்டான் பபாை...” என்று சுப்பு ஒரு பபப்பலர நீட்டவும்,

அலெபய

கிலடத்ெ

அறிவுக்கண்ணின்

வழியாக,

தகாண்டு,

இனிபமைாவது

அஜயின்

பிடித்ொற்பபாை

தவறித்துப்

இருக்கட்டும்

பார்த்ெ

என்ற

கண்ணம்மா... பயாெித்து,

அனுபவத்ெினால்

மனலெ

வாழ்க்லக

அவன்

நல்தைண்ணத்ெில்,

கல்ைாக்கிக் மனெிற்கு

ென்னிடமிருந்து

அஜய்க்கு விடுெலை வழங்க அெில் லகதயழுத்ெிட்டாள். இரு

ெரப்பினரும்

அவர்க

து

பகார்ட்டிற்கு

சுமூகமாகபவ

விவாகரத்தும் வந்ெ

அஜய்,

அந்ெ வழக்லக முடிக்க நிலனக்கவும்,

சுைபமாகபவ கண்ணம்மா

கிலடத்ெது.

வழக்கின்

என்தறாருத்ெிலய

பபாது

தெரியாெது

பபாைபவ காட்டிக் தகாண்டான். அவல

த் ெிரும்பியும் பார்த்ொன் இல்லை...

ஆனால்

கண்

கண்ணம்மாபவா....

அஜலய

நிலறந்து

பார்க்க

அது

ஒரு

ெந்ெர்ப்பம் என்று மனலெ பெற்றிக் தகாண்டு, அவன் அருபக இருக்கும் நிமிடங்கல

தெ ன் ற ல்

மனெினில் பெகரிக்கத் தொடங்கினாள்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 272

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவ

து கண்கள் அவலன ஏக்கமாகப் பார்ப்பதும், ஏபொ தொல்ைத் துடிப்பது

பபாைவும் இருப்பது பபாை பொன்றினாலும், அஜய் அவல

தநருங்கினான்

இல்லை... இெற்கு

இலடயில்,

குடிபயறினான்...

அஜய்

அந்ெ

தொந்ெமாக

வட்டின் ீ ெனிலம

வடு ீ

அவலன

வாங்கிக்

தகாண்டு

தவறுலம

தகாள்

ச்

தெய்ய, ராொவும் இங்கில்ைாெ ெனிலம அவனுக்கு தவறுப்பாக இருந்ெது... அப்தபாழுது

ொன்

கார்த்ெிக்கின் அலழக்கத்

அலுவைகத்ெில்

கைகைப்பான தூண்டியது...

புெிொக

சுபாவம்,

பவலைக்கு

அவலன

அவனது

ெினெரிக

பெர்ந்ெிருந்ெ

ென்னுடன் ிலும்

ெங்குமாறு

ெிறிது

வண்ணம்

எட்டிப்பார்த்ெது. கண்ணம்மா, ொன் தெய்ெ ஒவ்தவான்லறயும் நிலனத்துப் பார்த்து, அெில் ொபன

அருவருத்துக்தகாண்டு

அழுது

கலரவது

வாடிக்லகயாகியது...

அப்தபாழுது ஒவ்தவாரு முலறயும் அஜலயப் பற்றி அவ வெவு

பாடுவதும்

முழுவதுமாக

வாடிக்லகயாகியது.

புைப்பட,

கண்ணம்மா

ொன்

தெய்ெ

மனெ

வில்

ின் தபற்றவர்கள் ெவற்றின்

மிகவும்

அ

வு

உலடந்து

பபானாள். அவ

து மன உல

ச்ெைின் காரணமாக அவ

கண்ணம்மாவிற்கு

கல்லூரி

வ

ாகத்

து மெிப்தபண்கள் குலறய,

பெர்வில்

பவலை

எதுவும்

கிலடக்காமல் பபானது... வட்டில் ீ பவலை இல்ைாெ பநரங்க

ில், அஜயின் நிலனவும், அவன் ென்

மீ து இறுெியாக காட்டிய பகாபமும், தவறுப்பும் அவல

சுரு

ச் தெய்யும்...

ஒரு நல்ை வாழ்க்லகலய... ஒரு நல்ை மனிெலன ொன் ஒரு ெவறான நபரின் துர்பபாெலனகல மனம்

கூறு

பபாடத்

அழுவாள்... அவ

க் பகட்டு, அநியாயமாக தொடங்கும்

பநரம்,

இழந்துவிட்படாம் என்று

கட்டுக்

கடங்காமல்

கெறி

து அந்ெ துன்பத்லெப் காணச் ெகிக்காெ கயல்ொன் அந்ெ

பயாெலனலயக் கூறினாள். “இப்பபா

எல்ைாம்

எடுக்கறாங்க

ாம்

fmை

நல்ைா

கண்ணம்மா...

அவங்கப

தெய்யணும்னு ட்லரனிங் தகாடுக்கறாங்க

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ெமிழ்ை ,

பபெறவங்க

எப்படி

RJவா

பபெணும்

என்ன

ாம்...” கயல் வந்து தொல்ைவும்,

ர ம் யா

pg. 273

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என் மூஞ்ெிக்கு அதெல்ைாம் யாரும் ெர மாட்டாங்க... விடு...” கண்ணம்மா ெைித்துக் தகாண்டாள். “இல்ை கண்ணம்மா... நிஜமா... இப்பபா கூட தென்றல் fmை நல்ைா ெமிழ் பபெத் தெரிஞ்ெவங்கல ொன்

நல்ைா

இன்தடர்வியூவுக்கு வரச் தொல்ைி இருக்காங்க... நீ

பபசுவிபய...

நீ

பபா

கண்ணம்மா...

பபாறதுனாை

உனக்கு

ஒண்ணும் நஷ்டம் இல்லைபய... சும்மா, பவற பவலை கிலடக்கிற வலர தெய்... அப்பறம் பிடிச்ொ தொடர்ந்து தெய்யைாம்... இல்ை விட்டுடைாம்... இது உனக்கு புது அனுபவமா இருக்கும்...” கயல் வற்புறுத்ெவும், பவறு வழி இன்றி கண்ணம்மாவும் அங்கு தென்றாள். கயல்

தொன்னது

இருந்ெது... அவ

பபாைபவ

கண்ணம்மாவிற்கு

அது

புது

அனுபவமாக

து உச்ெரிப்பு அவர்களுக்கு பிடித்துப் பபாக, கண்ணம்மா

தென்றல் பண்பலையின் RJ கண்மணியாக உருமாறினாள். “ஒருநாள் விஜய் அனுபமாவுடன் காரில் தென்றுக் தகாண்டிருந்ெ அஜய், தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெிலய பகட்க பநர்ந்ெது... அந்ெ RJ பபசும் தமாழியும், உச்ெரிப்பும், அவள் இனிலமயாக பபசும் விெமும், ஏபனா ஈர்க்க,அன்றிைிருந்து

அவனது கவனத்லெ

கண்மணியின் ெீவிர ரெிகனானான்....

அஜய் பவலை தெய்யும் கம்தபனியிபைபய ெனக்கும் பவலை கிலடத்ெ கண்ணம்மா..

ட்லரனிங்

முடிந்து,

அஜய்

பவலை

தெய்யும்

கில

க்பக

அனுப்பி லவக்கப் பட்டாள். காலையில் உற்ொகத்பொடு அலுவைகத்ெில் நுலழந்ெவல

, தஹச். ஆர். கூறிய தபயர் உலுக்கி எடுத்ெது...

“நீங்க தெகண்ட் ஃப்ப இருப்பார்... தபஸ்ட்...”

நீங்க அவர்

ார்ை லரட் லெட் பபாங்க... அங்க அஜய்ன்னு ஒருத்ெர்

அவங்க லக

குலுக்கிச்

கண்ணம்மா பபந்ெ பபந்ெ அவ

டீம்ை

ொன்

ஜாயின்

தொல்ை,

பண்ணனும்...

அஜயின்

ஆல்

தபயலரக்

ெி

பகட்ட

விழித்துக் தகாண்டு நின்றாள்.

து முகத்லெப் பார்த்ெவர், “ெரி வாங்க...” அவரும் லக காட்டிவிட்டு

முன்பன நடக்க, ‘அஜயா? அவரா இருக்குபமா?’ உள் அவல

ெந்பொஷக் கடைில் ெள்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

த்ெில் எழுந்ெ ஆவல்

ிவிட,

ர ம் யா

pg. 274

தென்றல் பண்பலை 102.3 மனொட்ெிபயா, “உனக்கு ெிரும்ப அவலரப் பார்க்கணும்னு பவற ஆலெ இருக்கா... உன்லன அவர் முகத்துபைபய முழிக்கக் கூடாதுன்னு தொல்ைி இருக்கார்... இது பவற யாபராவா இருக்கும்... இது அவரா இருக்காது... அவரா இருந்ொ என்ன தெய்யறது? இருக்காது ொபன...” என்று பைவாறு ெனக்குத் ொபன

தொல்ைிக்

தகாண்ட

லெரியங்கள்

அலனத்தும்,

அங்கு

இருந்ெ

அஜலயப் பார்த்து, பின்னங்கால் பிடரியில் பட ஓடியது. ெனது டீமிற்கு ஒரு புது நபர் வரும் தெய்ெிலய முன்னபம அறிந்ெிருந்ெ அஜய்,

அதுவும்

அந்ெப்

தபயலரக்

பகட்டவுடன்,

மனெில்

என்ன

ொன்

நிலனக்கிறான் என்பற தொல்ை முடியாெ அ

வில் அந்ெ நபர் வரும் வலர

தபாறுலமயின்றி

ஆர்.

காத்ெிருந்ொன்...

வரும்பபாபெ அவல

தஹச்.

ருடன்

அவள்

நடந்து

பார்த்ெிருந்ெ அஜய், அது கண்ணம்மா ொன் என்று

உறுெியானதும், “கண்ணம்மா...” அவலன அறியாமபை ஒரு குரல் மனெில் உள்ப அவ

ரீங்காரம் தெய்ெது... து

இல

த்ெ

பொற்றமும்,

கண்க

பயமும், அவளுக்கும் ென் தபயலரக்

ில்

விரவி

இருந்ெ

ஆவலும்

பகட்டுத்ொன் அந்ெ உணர்வுகள்

என்பலெ உணர்த்ெியபொ?? அவள் அருபக வரும் வலர அவல தகாண்டிருந்ெவன், அவள் அருபக தநருங்க தநருங்க அவ

ப் பார்த்துக்

து அன்லறய

தெயல்கள் தநாடியில் மனெில் வட்டமிட, அந்ெ தெயல்களுக்கு அவல இன்று

வாட்டி

வலெக்கும்

ெந்ெர்ப்பம்

கிலடத்ெ

மகிழ்ச்ெியில்

அவள்

வரவுக்காக ஆவபைாடு காத்ெிருந்ொன். அவலனப் பார்த்து கண்ணம்மா ெிலைதயன நிற்க, “ஹாய் ஐயாம் அஜய்... பம ஐ பநா யுவர் பநம் ப்

ீஸ்...” அஜய் பகட்கவும், அவலன தவறித்துப்

பார்த்துக் தகாண்பட அவள் நிற்க, “தகாஞ்ெம்

பயந்ெிருக்காங்க

பபாை

இருக்கு...

பார்த்துக்பகாங்க

அஜய்...”

தஹச். ஆர் நகர்ந்து தெல்ைவும், நக்கைாக ெிரித்ெ அஜய், “உனக்கு பபாய் பயம்ன்னு தொல்றான் பாரு... அவன் எவ்வ

வு தபரிய

கூமுட்லடயா இருப்பான்... இங்க நான் டி.எல்.. நீ ஸ்டாஃப் அவ்வ

வு ொன்...”

அஜயின்

தெ ன் ற ல்

முெல்

ெீறல்,

ப ண் ப லை

அவள்

அந்ெ

102.3by

டீமில்

ர ம் யா

நுலழந்ெ

மறுநிமிடத்ெில்

pg. 275

தென்றல் பண்பலை 102.3 இருந்பெ தொடங்கி, அவனுக்கு விபத்து நடப்பெற்கு முன்பு வலர அதுபவ தொடர்ந்ெது. அஜய்யின் தெய்ெ

அலனத்து

அநீெிக்கு

யும்

ெண்டலனயாக

தொற்கள் அவல வாங்கி,

ெிட்டுகல

தபாறுலமயாக,

அவள்

ஏற்க

ொன்

அவனுக்கு

நிலனத்ொலும்,

அவனது

க் காயப்படுத்தும் பபாபொ, அல்ைது அஜய் ென்லன பழி

ென்னால்

அவலன

காண

முடியாெ

விடுவாபனா என்ற பயம் எழும் தபாழுதும், அவல

தூரத்ெிற்கு

அனுப்பி

அறியாமபை எெிர்த்துப்

பபெி.. அெற்கும் அவனிடம் வாங்கிக் கட்டுவதும் தொடர் கலெயானது... அஜய்க்பகா... ொன் அவல

... ென் மலனவிலய பிறர் முன், அவள் ெலை

குனியும் படி ெிட்டுகிபறாபம என்று ெிை ெமயங்க கண்டு

அவபன

ெிடுக்கிட்டு,

அெற்கும்

பெர்த்து

ில் எழும் எண்ணத்லெ கண்ணம்மாலவ

அவன்

பார்லவயால் வறுத்தெடுப்பதும் தொடர்ந்ெது... கண்ணம்மா உடம்பு ெரி இல்ைாமல் படபி

ில் படுத்ெிருந்ெ பபாது, என்ன

முயன்றும் ெடுக்க முடியாமல், அஜயின் மனெில், அவள் லகலயக் கிழித்துக் தகாண்ட பபாது, அவல

தூக்கிக் தகாண்டு மருத்துவமலனக்குச் தென்றது

நிலனவு வந்ெது... அவள் உணவு உண்ண கூட எழுந்து தெல்ை முடியாமல் பொர்ந்து கிடந்ெது மனலெ அறுக்க, என்ன ொன் பகாபம் இருந்ொலும், அவள் ென் மலனவி என்ற எண்ணம் பமபை எழும்பத் ொன் தெய்ெது... அந்ெ ொக்கபம...

அஜயின்

மனெில்

கண்ணம்மாவின்

ஆட்ெி

நடக்கத்

நிலனத்துப்

பார்த்துக்

துவங்கியபொ?? **************************** ென்

வாழ்வில்

நடந்ெ

கெப்பான

ெம்பவங்கல

தகாண்டு கண்கல

மூடி அமர்ந்ெிருந்ெ அஜயும், அஜலயக் காண ஓடி வந்ெ

கண்ணம்மாவிற்கு

கெலவத்

ெிறந்து

விட்ட

கார்த்ெிக்,

அஜய்

இருந்ெ

அலறலய காட்டிவிட்டு விைகிச் தெல்ை, அவலன ஆவைாகப் பார்க்க வந்ெ கண்ணம்மா,

அவன்

அருபக

இருந்ெ

ஆல்பத்லெப்

பார்த்ெதுபம

மனக்கண்ணில் ொன் நடந்துக் தகாண்ட தெயல்கள் அலனத்தும் நிலனவிற்கு வந்து, அவல

தெ ன் ற ல்

மனம் பநாகச் தெய்ெது.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 276

தென்றல் பண்பலை 102.3 கண்கல

த் ெிறந்ெவள், அஜயின் தநற்றியில் இருந்ெ கட்லடப் பார்த்து,

நடுங்கும்

கரங்களுடன்

ஸ்பரிெத்ெில்

கண்

அந்ெ

கட்லட

விழித்ெ

தமன்லமயாக

அஜய்,

ென்

வருட,

அருபக

அவ

து

அமர்ந்ெிருந்ெ

கண்ணம்மாலவ தவறித்ொன்.

ஒைிபரப்பு – 23 ெயங்கி நிற்கும் மன்ேிப்பு வோர்த்லெகள் எல்ைோம் கஷ்டப்பட்டு பயணப்பட, இெற்கு பமல் முடியோமல் என்லே முழுதும் உன்ேில் தெோலைத்து விட்டு மீ ட்தடடுக்க பெலவயின்றி முழுவதுமோய் உன்ேில் ெஞ்சம் அலடகிபறன் !!

கண்ணம்மா அவனது தநற்றிக் கட்லட வருடவும், அஜயின் கண்கள் அவ

து

முகத்லெபய

பகாபபமா, விழிக

கிண்டபைா

தவறித்துக் பபாட்டிப்

தகாண்டிருந்ெது...

பபாட்டுக்

தகாண்டு

எப்தபாழுதும் காட்டும்

அந்ெ

ில், எந்ெ ெைனமும் இல்ைாமல் இருப்பலெப் பார்த்ெவளுக்கு,

அந்ெப் பார்லவயின் தபாருள் புரிந்துத் ொன் இருந்ெது... அெற்கு ொட்ெி ொன் கண் முன்பன தொகுப்பாக காட்ெிய

ிக்கிறபெ...

ொன் தெய்ெது மன்னிக்கக் கூடியொ? அஜய் மீ து ெனக்கு என்ன உரிலம இருக்கிறது? நிலனத்ெ நிமிடம் தநஞ்லெ அலடத்துக் தகாண்டு தபரும் பகவல் ஒன்று அவ

ிடம் இருந்து தவ

அெலனத் தொடர்ந்து, அவ

ிவந்ெது...

து ெவறுகல

கண்ண ீரிபைபய கழுவுபவள்

பபாை கண்ணம்மா அழத் தொடங்கினாள். அவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

து மனநிலை புரிந்ெவன்

pg. 277

தென்றல் பண்பலை 102.3 பபாை அஜய் அவல வந்ெ நாட்க

ப் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொன்... அவள் அலுவைகம்

ில் இருந்பெ அவ

து கண்க

ில் தெரிந்ெ ஏக்கத்லெயும்,

வருத்ெத்லெயும் புரிந்ெவன் ொபன அவன்... இத்ெலன அன்லப ென் மீ து லவத்துக் தகாண்டு அப்தபாழுது ஏன் அப்படி நடந்ொள்?? மது ெந்ெ பபாலெயில், அவ

து உ

றைின் படி, படிக்க

பவண்டும் என்பது ொன் முக்கிய காரணமா? இல்லை பவபறொவது இருக்குமா?

அலெக்

பகட்பட

ஆக

பவண்டும்

பபாை

மண்லட

குலடந்ெது... “என்லன மன்னிச்ெிருங்க அஜய்... நான் தெய்ெது ெப்புன்னு கூட தொல்ை முடியாது...

துபராகம்...

மாமாவுக்கு...

எங்க

நம்பிக்லக அப்பா

துபராகம்...

அம்மாவுக்கு...

உங்களுக்கு... விஜய்

அத்லெ

அண்ணாவுக்கு

எல்ைாருக்குபம நான் துபராகம் பண்ணிட்படன்... நான் எல்ைாம் மனுஷ பிறவிபய

இல்ை...

அழுெவல

,

ொத்ொன்...”

காணப்

என்று

முகத்ெில்

அடித்துக்

தகாண்டு

அஜய்

ென்பனாடு

பெர்த்து

தபாறுக்காமல்,

அலணத்துக் தகாண்டான். அவனது அந்ெ தெயைில் ெிலகத்ெவள், மைங்க விழித்ெபடி அவனது முகத்லெப் அவ

து

பார்க்க,

கண்க

கன்னத்ெில்

ில்

இறங்கிக்

பகாடிழுந்ெவன்,

தகாண்டிருந்ெ “எனக்கு

கண்ண ீலர,

யாருபம

அழுொ

பிடிக்காது கண்ணம்மா...” என்று தொல்ைவும், அந்ெ வார்த்லெ அவ

து

கண்ண ீலர அெிகப்படுத்ெ, அவனது மார்பிபைபய ொய்ந்து அழுொள். “அழாென்னு அவ

தொல்பறன்

து கண்கல

இல்ை..”

ெிறிது

கண்டிப்புடன்

தொன்னவன்,

த் துலடத்து விட்டான்.

“என் பமை உங்களுக்கு பகாபம் பபாயிருச்ொ? என்லன நீங்க தவறுக்கபவ இல்லையா? அப்படி ெிட்டின ீங்க ொபன... இப்பபா இதெல்ைாம் நியாபகம் வந்தும் பகாபபம படாம பபெறீங்க?” விசும்பலுடன் ஆச்ெரியமாக அவள் பகட்க, அஜய் அவ

தெ ன் ற ல்

து ெலைலய வருடினான்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 278

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பகாபம் முழுொ பபாச்சுன்னு தொல்ை முடியாது ொன்... ஆனா... முன்ன அ

வு பகாபம் இல்ை...” அஜய் ெிரிப்லப அடக்கிக் தகாண்டு தொல்ை,

“அப்பபா

பகாபம்

இருக்கா...

இல்லையா?”

கண்ணம்மா

புரியாமல்

பகட்டாள். “இருக்கு... ஆனா இல்ை...” “அப்படின்னா?” அவள் மீ ண்டும் புரியாமல் இழுக்கவும், “அது எப்படின்னா... அன்லனக்கு அத்ொன், ‘நீ இல்ைாம என்னாை இருக்க முடியுமா?

இருந்ொ

வாழ்க்லக

நடத்ெ

மறந்து

உன்

உன்பனாட

முடியுமா?

கூட

ெப்லப

எல்ைாம்

சுட்டிக்காட்டாம

என்பனாட

கெப்பான

அனுபவங்கல

ெந்பொஷமா

இருக்க

முடியுமா..?

தகாஞ்ெம் பயாெி ெம்பி... அப்பறம் உன்பனாட ைவ் எவ்வ

இதெல்ைாம் வு தூரம்ன்னு

பயாெின்னு...’ தகாஞ்ெம் என் லமன்ட்ட ெட்டி விட்டாங்க... அப்பபா

தகாஞ்ெம்

பகாபத்லெ

எல்ைாம்

படிக்கணும்ங்கற பகாபம்

பயாெிச்பென்... ஒதுக்கி

எண்ணம்

படும்பபாது

முன்லனயும்

வச்ெிட்டு

அெிகம்

பைமுலற

பயாெிச்ெ

பபாது,

இருந்ெதுன்னு

உன்பனாட

பயம்..

நீ

என்

உனக்கு

புரிஞ்ெது...

நான்

இயற்லகயிபைபய

தமன்லமயானவ... ஏபொ புரியாம தெய்யபறங்கற மாெிரி பொணிச்சு... ஆனா... நான்

பட்ட அவமானகள் அதுக்கும்

பமை அப்பபா என்லன

பயாெிக்க விடை... ஆனா

இப்பபா...

என்னாை

உன்லன

யாருக்கும்

விட்டுக்

தகாடுக்க

முடியாதுன்னு பொணிச்சு... என் பகாபம் எல்ைாம் பின்னுக்கு பபாச்சு...” அஜய் ெிறு ெிரிப்புடன் தொல்ைவும், கண்ணம்மா அவலன ெந்பெகமாகப் பார்த்ொள். “என்ன பமடம்... இப்படி டவுட்டா பார்க்கறீங்க?” அவன் பகட்கவும், “பபான

வாரம்

தொலைஞ்சு

தெ ன் ற ல்

கூட

பபான்னு

ப ண் ப லை

எவலனயாவது ெிட்டின ீங்க

102.3by

கல்யாணம்

ொபன...”

ர ம் யா

பண்ணிக்கிட்டு

கண்ணம்மா

பகட்கவும்,

pg. 279

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜய் வில

ெத்ெமாக

ெிரித்து,

ொன்

யூகித்ெலெயும்,

அெனால்

ெனக்கு

ந்ெ பகாபத்லெயும் தொல்ை, கண்ணம்மா அவலன முலறத்ொள்.

“உங்கல

த் ெவிர என்னாை எப்படி பவற யாலரபயா ஏத்துக்க முடியும்?

நான் ொன் உங்கல அவனுக்கு

அப்பபா இருந்பெ விரும்பபறபன...” நாணத்துடன்

முகம்

காட்டாமல்,

தொன்னவ

ின்

குரைில்

கண்ண ீர்

இருந்ெபொ?? “என்ன

கண்ணம்மா

தொல்ற?

எப்பபா

இருந்து?”

அஜய்

குழப்பமாகக்

பகட்க, “அது.... அந்ெ பிராடு பிருந்ொ ெரியான புளுகு மூட்லடன்னு தெரிஞ்ெ நிமிஷபம எனக்கு எப்படி இருந்துச்சு தெரியுமா? அந்ெ நிமிஷம் ொன் நான் இழந்ெது எவ்வ உங்கல

வு தபருசுன்னு எனக்கு புரிஞ்ெது... அப்பபாபவ

பார்க்கணும்...

உங்க

கிட்ட

மன்னிப்பு

பகட்கணும்ன்னு

பொணிச்சு... உடபன

விஜய்

அண்ணாகிட்ட

வந்து

மன்னிப்பு

பகட்டு

உங்கல

எப்படியாவது பார்க்கணும்னு பஸ்சும் ஏறிட்படன்... ஆனா.. என் பநரம் அப்பாவும் அபெ பஸ்ை இருந்ொங்க

ா... என்லன வட்டுக்கு ீ கூட்டிட்டு

பபாயிட்டாங்க... ெினம்

ெினம்

உங்க

நிலனப்பு

என்லன

தகால்லும்...

ஆனா..

நீங்க

எங்கபயா பபாயிட்டீங்கன்னு அப்பா தொன்னாங்க...” அவள் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “நடுவுை...

பகார்ட்

பபப்பர்ை

லென்

எங்க

இருந்து

வந்ெது?”

அஜய்

மனத்ொங்கலுடன் நக்கைாகக் பகட்டான். “அது... நான் தெய்ெ ெப்புக்கு எல்ைாம் பிரயாெித்ெமா... நீங்க ெந்பொஷமா இருக்கணும்னு ொன் லென் பண்ணிபனன்... பகார்ட்ை உங்கல பபாது

எல்ைாம்..

என்

கூட

மாட்டீங்க

டிபவார்ஸ்

உள்ளுக்குள்

என் மனசு ஏங்க ொன் தெய்ெது... ஆனா... நீங்க ொன் என் 102.3by

ர ம் யா

கூப்பிட

இந்ெ

என்

ப ண் ப லை

வந்ெிருன்னு

ா?

பவண்டாம்...

தெ ன் ற ல்

கூட

பபெ

பார்க்கும்

மாட்டீங்க

ான்னு

pg. 280

தென்றல் பண்பலை 102.3 முகத்லெப்

பார்க்கக்

இருந்ெீங்கப

...”

கூட

மனெில்

முடியாெ இருந்ெலெ

அ

வு

அவள்

என்லன

தவறுத்து

தகாட்டித்

ெீர்க்கும்

முடிபவாடு அஜயிடம் தொல்ை, ெிை வினாடிகள் அஜய் தமௌனமாகபவ கழித்ொன். அவனது

தமௌனம்

அவல

க்

தகால்ை,

தமல்ை

நிமிர்ந்து

அவனது

முகத்லெப் பார்த்ெவல

க் கண்டவன், “ஏன் இப்படி எல்ைாம் தெய்ெ

கண்ணம்மா? ஒருபவல

நீ பவற யாலரயாவது விரும்பறபயா... நான்

ொன்

நடுவுை

வந்து

குட்லடலயக்

குழப்பிட்படன்

பபாைன்னு

கூட

தராம்ப ஃபீல் பண்ணி இருக்பகன்...” அஜய் தொல்ைி முடிப்பெற்குள், “ைவ்வா... உங்கல

அதெல்ைாம்

யாலரயும்

நான்

பண்ணை...

என்

த் ெவிர யாரும் இல்ை...” பராஷமாக தொன்னவல

மனசுை ப் பார்த்து

அஜய் ெிரித்ொன். “ெிரிக்காெீங்க.. நடக்கும்ன்னு

நிஜமா நிலனச்சு

ொன்

தொல்பறன்...

அப்படி

பண்ணை...

நான் எங்க

இப்படி

எல்ைாம்

அப்பா

என்லன

வட்டுக்கு ீ கூட்டிட்டு பபாயிடுவார்... தரண்டு வருஷம் படிப்பு முடிஞ்ெதும் உங்க கிட்டபய ெிரும்பி வந்துடைாம்ன்னு ொன் நிலனச்பென்...” உெடு பிதுங்க, அவனது மார்பில் புலெந்ெவள், “எனக்கு

விவரபம

பபாெலை

அஜய்...

நான்

ஒரு

ஏமா

ி...

யாலர

நம்பறது... யாலர நம்பக் கூடாதுன்னு புரியாம தெய்துட்படன்... நீங்களும் என்லன மிரட்டவும்... எனக்கு தராம்ப பயமா இருந்துச்சு...” என்று கண்ண ீர் உகுத்ொள். “என்ன கண்ணம்மா.. என்ன தொல்ற நீ? தமாெல்ை அழுலகய நிறுத்து...” அஜய் அெட்டவும், அவ

து உடைில் நடுக்கம் ஏற்பட, அஜய்க்கு முன்பும்

அவள் இது பபாை நடுங்கியது நிலனவிற்கு வந்ெது... “எனக்கு தெ

ிவா தொன்னா ொன் எல்ைாம் புரியும்... அதுவும் ெவிர...

என்னாை பிராக்ச்ெர் ஆன லகயாை உன்லன எவ்வ

வு பநரம் பிடிச்சு

இருக்க முடியும்ன்னு நீ நிலனக்கிற? வைிக்குதும்மா?” என்று கிண்டல்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 281

தென்றல் பண்பலை 102.3 தெய்ெவன், அவள் பெறி விைகவும், மற்தறாரு லகயால் அந்ெக் லகலய பெய்த்துக் தகாடுக்க, அவனது லகலய தமல்ை ென் லகயில் எடுத்துக் தகாண்டவள், தமன்லமயாக பிடித்து விட்டாள். “நீங்க

ொன்

தொன்னவ

தமாெல்ை

இழுத்ெீங்க....”

நாணத்துடன்

ெலை

குனிந்து

ின் முகத்லெ நிமிர்த்ெியவன்,

“ஆமா... நான் ொன் லகலயப் பிடிச்சு இழுத்பென்... அதுக்கு என்னங்கற?” அஜய் பகட்டு ெிரித்ொன். “உங்கல

..” என்று ெிணுங்கியவள், “மணியாச்சுங்க... நான் கி

ம்பபறன்...”

அவள் தொல்ைவும் ொன் இருக்கும் சூழல் நிலனவு வர, “ஆமா... நீ எப்படி இவ்வ

வு லெரியமா இங்க நம்ம வட்டுக்கு ீ வந்ெ?

அட்ரஸ் எப்படித் தெரியும்? அம்மா இருந்ெிருந்ொ என்ன ஆகறது?” அஜய் பகட்கவும், “அதெல்ைாம் பி

ான் பண்ணித் ொன் அண்ணா அத்லெலய தவ

ிய

கூட்டிட்டு பபானாங்க... அண்ணி இருந்ொலும் எனக்கு அடி கிலடச்ொலும் கிலடக்கும்ன்னு ொன் அவங்கல

யும் பெர்த்து கூட்டிட்டு பபானாங்க...”

அவனது முகம் பார்க்காமல் தொன்னவல

ப் பார்த்து ெிரித்ெவன்,

“என்லனப் பார்த்து பயம் இல்லையா?” என்று பகட்டான். “லஹபயா... ெிங்கக் குலகக்குள்

பபாகும் பபாது நீங்க கூட இருந்ொ

நல்ைா இருக்கும் அண்ணா... ப்

ீஸ் அவங்கல

மட்டும் அனுப்புங்க...

நீங்க வட்ை ீ இருங்கன்னு எவ்வ

பவா தகஞ்ெிபனன்... எங்க?? மனுஷன்

அெஞ்சு தகாடுக்கலைபய...” கண்ணம்மா உெட்லடப் பிதுக்க, “என்கிட்பட.... உனக்கு பயம்... அப்படியா?” நக்கைாக அஜய் பகட்டான். “பின்ன பயம் இல்லையா? உங்ககிட்ட பபெ எனக்கு நாக்கு ஒட்டிக்கும்... தமாெல்ை இருந்பெ... கஷ்டப்பட்டு ொன் நாபன பபசுபவன்... அதுவும் நீங்க

தகாஞ்ெம்

குெிக்கத் தெ ன் ற ல்

குரலை

தொடங்கிடும்... ப ண் ப லை

உயர்த்ெினாலும், அதுவும்

102.3by

உங்கல ர ம் யா

எனக்கு இந்ெ

ஹார்ட்

தவ

ஆபீஸ்ை

ிய

பார்த்ெ

pg. 282

தென்றல் பண்பலை 102.3 பபாது... ‘அடி கன்ஃபார்ம் கண்ணம்மா’ன்னு உள்ப

இருந்பெ கூவிச்சு

பாருங்க ஒரு குரல்...” கண்ணம்மா தொன்னலெக் பகட்டு ெிரித்ெவன், “நம்பிட்படன்” என்றான்... “நம்பினாலும் நம்பலைனாலும் அது ொன் உண்லம” என்றவள், தபண் பார்க்க

வந்ெ

தெயல்க எனக்கு

நாள்

முெைாய்,

ொன்

நடந்துக்

தகாண்டெற்கான

ின் காரணத்லெச் தொல்ைியவள், “நீங்க பாெமா பபசும்பபாது அப்படிபய

படிக்கணும்...

மனசுக்கு

அதுக்கு

கஷ்டமா

பவற

வழி

இருக்கும்... இல்ைன்னு

ஆனா... நாபன

எனக்கு என்லன

பெத்ெிப்பபன்... அதுவும் ெவிர... நான் உங்க கூடபவ இருந்ொ... ஏொவது... ஏொவது...” தொல்ைிக் தகாண்பட வந்ெவள் இழுக்க, அஜய் அலமெியாக பார்த்துக் தகாண்டிருக்கவும், “புரிஞ்சுக்பகாங்கப கண்கள் ப

ப

ன்...” அவ

து குரல் இலறஞ்ெ... அஜய் ‘ம்ம்...’ என்று

க்க ெிரிப்லப அடக்க, கண்ணம்மாவின் முகம் நாணத்ெில்

ெிவந்து... கன்னம் சூடாக.. ெலைலய குனிந்துக் தகாண்டவள், “நான் 12thை எவ்வ படிக்கணும்னு

வு மார்க் தெரியுமா? 1177... எனக்கு எஞ்ெின ீரிங்

தராம்ப

ஆலெ...

தமரிட்ை

கிலடச்ொ

நான்

பெர்த்து

விடபறன்னு அப்பா தொன்னதுக்காக நான் கஷ்டப்பட்டு படிச்சு ெீட்டும் வாங்கி

படிச்ொ...

பார்க்கணும்னு

நடுவுை

ஆலெப்

ொத்ொவுக்கு

படறார்ன்னு

என்

தொன்னா...

கல்யாணத்லெப் எனக்கு

எப்படி

இருக்கும்?” “எங்க

அப்பா உன்லன

தொடர்ந்து படிக்கட்டும்ன்னு தொல்ைிட்டாங்க

இல்ை...” அஜய் ெிறிது எரிச்ெைாகக் பகட்க, “ஆமா...

தொன்ன ீங்க..

ஆனா...

அந்ெ

பிருந்ொ..

‘அப்படி

ொன்

தொல்லுவாங்க... ஆனா... இன்னும் உனக்கு காபைஜ் ெிறக்க தரண்டு மாெத்துக்கும் பமை இருக்கு... அதுக்குள்

நீ உண்டாகிடுவ... அப்பறம்

அலெ ொக்கு வச்சு உன்பனாட படிப்புக்கு முழுக்கு பபாட்டுடுவாங்க... அதுக்கு ொன் ெம்மெிச்சு இருக்காங்க... நல்ைவங்க மாெிரி பவஷம் பபாட

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 283

தென்றல் பண்பலை 102.3 எல்ைாரும் அப்படித் ொன் தெய்வாங்க’... அப்படின்னு என்ன என்னபவா தொல்ைி, என்லன குழப்பி விட்டுட்டா... எங்க அம்மாவும் ‘நீ படிச்சு என்ன ஆகப் பபாகுது... அவபர லக நிலறய ெம்பாெிக்கிறார்... குடும்பத்லெ கவனி... காலெ பவஸ்ட் பண்ணாபென்னு தொல்ைவும்’... என் படிப்பு இபொட முடிஞ்சு பபாச்சுன்னு ொன் எனக்கு பொணிச்சு... நான் ெின்ன தபாண்ணு ொபன... நிஜமாபவ எனக்கு தவ விவகாரங்கள்

எல்ைாம்

தெரியாது...

அப்படி

ொபனான்னு

ி

நிலனச்சு..

படிப்பு முடியற வலர அம்மா வட்ை ீ இருக்க என்ன தெய்யைாம்ன்னு பயாெிச்பென்...

அதுக்குத்

ொன்

அப்படி

எல்ைாம்

முட்டாள்

ெனமா

தெய்துட்படன்.... என்லன மன்னிச்ெிருங்க அஜய்... பபாலீஸ்

வந்ெது

எல்ைாம்

நான்

நிஜமா

எெிர்ப்பார்க்கபவ

இல்ை...

எனக்பக ஷாக் ொன்... அதுவும் இல்ைாம, எங்க அப்பா ஸ்படஷன்ை ொைிலயப் பிடுங்கவும், எனக்கு தராம்ப... தராம்ப..” என்று கண்ண ீர் விடத் துவங்கினாள். அந்ெ பநரத்ெின் வைி அவன் முகத்ெினில் தெரிய, “எலெபயா என்கிட்பட இருந்து பிடுங்கின மாெிரி இருந்ெது... ஆனா... அதெல்ைாம் பயாெிக்க விடாம என்பனாட படிப்பு எனக்கு முக்கியமா இருந்ெது...” கூனிக் குறுகி அவள் தொல்ைவும், அஜய் ஒரு தபருமூச்சுடன் அவ பொ

ில் ொய்த்துக் தகாண்டான்.

அவனது அருகாலமத் ெந்ெ இெத்ெில் கண் மூடியவ பொ

து ெலைலய ெனது

ின், கண்ண ீர் அவன்

ின் மீ து வழிய, “அழாபெ... விடு... என்கிட்பட ஒரு வார்த்லெ பபெி

இருக்கைாம்...

தமாெல்ை

எனக்கு

இந்ெ

கல்யாணத்துை

இஷ்டம்

இல்ைனாலும்...” அஜய் தொல்ைவும், பட்தடன்று நிமிர்ந்துப் பார்த்ெவள், “நீ ெின்னப் தபாண்ணு... படிப்பு தகடும்ன்னு ொன்... அதுவும் ெவிர அப்பபா நானும்

ெின்னப்

வருஷம்

லபயன்

தபாருத்து

ொபன...

கல்யாணம்

இன்னும்

ப ண் ப லை

102.3by

வருஷம்

தெய்துக்கைாம்ங்கற

உன்லனப் பிடிக்காம இல்ை...” என்று வி

தெ ன் ற ல்

ஒரு

ர ம் யா

தரண்டு

எண்ணம்...

க்கம் தொன்னவன்,

pg. 284

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நான் உன் படிப்புக்காக ட்ரான்ஸ்பர் பகட்டு இருந்பென்... அதுவும் உடபன பவணும்னு

பகட்டு

இருந்பென்...

அப்பபா

நான்

தெய்துட்டு

இருந்ெ

ப்ராதஜக்ட்ட தென்லனை இருந்பெ முடிச்சு தகாடுக்கபறன்னு தொல்ைி இருந்பென்... அெனாை நீ பபான ஒபர வாரத்துை எனக்கு ட்ரான்ஸ்பர் கிலடச்ெிருச்சு... நாங்க தென்லன வந்துட்படாம்...” ஒரு தபருமூச்சுடன் தொல்ைி முடித்ெவலன விட்டு தமல்ை விைகியவள், “ொரிங்க... நான் பபெி இருக்கணும்... பபொலமபய அவெரப்பட்டு நான் இப்படி

எல்ைாம்

தெய்ெது

என்

ெப்புத்

ொன்...”

என்றவள்,

அவலன

ஏக்கமாகப் பார்த்ொள். “நான் வந்து தராம்ப பநரம் ஆச்சு...” அவள் இழுக்க, நிலனவு வந்ெவனாக, “பஹ... ஆமா... இங்க வர உனக்கு எப்படி லெரியம் வந்ெது?” அஜய் கிண்டல் தெய்ொன். “கிண்டைா... உங்கல

ப் பார்க்காம நான் எவ்வ

வு கஷ்டப்பட்படன்னு

தெரியுமா? ெினமும் நீங்க எனக்கு ெமாொனம் தொல்றலெ நம்பாம, நான் அண்ணாகிட்டயும்

பகட்டுக்கிட்படன்...

அவங்க

ொன்

இன்லனக்கு

என்லன வர தொல்ைி தொன்னாங்க...” என்று பவகமாகச் தொல்ைியவள், “மறந்பெ ெிறந்து,

பபாயிட்படன் ஒரு

வபூெிப் ீ

பாருங்க...”

என்றவள்

தபாட்டைத்லெ

ெனது

பிரித்து

லகப்

அவனது

லபலயத் தநற்றியில்

லவத்து விட்டாள். “அண்ணாவும் ெங்லகயும் நல்ைா ொன் பி

ான் பண்ணறீங்க...” அஜய்

கிண்டைடித்து, விஜய்க்கு அலழத்ொன். “அத்ொன்... நீங்க தராம்ப நல்ைவங்க...” அஜய் கிண்டல் தெய்து ெிரிக்க, அந்ெப் பக்கம் விஜபயா, “என்னடா

அஜய்...

ஒண்ணும்

பிரச்ெலன

இல்லைபய...”

ெிறிது

பெட்டமாகபவ பகட்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 285

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஒண்ணும் இல்ை... உங்க ெங்லக

வந்து இருக்கா...

நாங்க பபெிட்டு

இருக்பகாம்... இன்னும் தகாஞ்ெ பநரம் நீங்க ொமி கும்பிட்டுக்கிட்பட இருங்க...” அஜய் ெிரித்துக் தகாண்பட தொல்ைவும், “அடப்பாவி...” என்று முணுமுணுத்ெ விஜய், “என்னடா... ொப்பிட ப்தரட்.. அப்பறம் பவற ஏொவது காரமா பவணுமா? ெரிடா... நான் அப்படிபய தகாஞ்ெம் காய்கறியும் வாங்கிட்டு வபரன்... கார்த்ெிக் இருக்கான் ொபன...” விஜய் பகட்கவும், “அப்படி

ஒரு

பகரக்டர்

இங்க

இருக்பகா...”

அஜய்

ெத்ெமாக

பகட்க,

கண்ணம்மா களுக்தகன்று ெிரித்ொள். அந்ெ பநரம் ெரியாக அஜய்க்கும் கண்ணம்மாவிற்கும் காபி பவண்டுமா என்று பகட்க வந்ெ கார்த்ெிக், அஜய் தொன்னலெக் பகட்டு அவலன முலறத்துக் தகாண்டிருந்ொன். “ெரிங்க அத்ொன்... நீங்க எல்ைாத்லெயும் தபாறு....லம....யா வாங்கிட்டு வாங்க...” என்ற அஜய், பபாலன லவக்க, “படய் இதெல்ைாம் அநியாயம் தொல்ைிட்படன்...” என்று கார்த்ெிக் உள்ப வந்ொன். “சும்மாடா கார்த்ெிக்...” என்றவன், என்ன என்பது பபாை பார்க்க, “பிகலரப் பார்த்ொ பிதரண்லட கழட்டி விடுவாங்கன்னு தொல்றது இலெத் ொன் பபாை...” நன்றாபவ வாய் விட்டுப் புைம்பியவன், “காபி பவணுமா அஜய்... ெிஸ்டர் உங்களுக்கு?” கார்த்ெிக் பகட்கவும், “நீங்க இருங்க அண்ணா... நான் பபாய் பபாட்டுக் தகாண்டு வபரன்... எது எங்க இருக்குன்னு தொல்லுங்க...” என்று கண்ணம்மா முன்பன நடக்க, அஜயின் முகத்லெப் பார்த்ெ கார்த்ெிக், மனம் நிலறந்து, “தராம்ப ஹாப்பியா இருக்குடா மச்ொன்...” என்று கூறிவிட்டு தெல்ை, ‘அப்படியா பைப் எரியுது’ என்று அஜய் நிலனத்து ெிரித்துக் தகாண்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 286

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜய் தமல்ை வாக்கலர லவத்து நடந்து வருவலெப் பார்த்ெ கார்த்ெிக், அவெரமாக

அவலன

தென்று

பிடித்து,

“உனக்கு

இப்பபா

என்னடா

அவெரம்... என்லன கூப்பிட்டு இருக்கைாம் இல்ை...” என்று பகட்கவும், “சும்மா நடக்கைாம்ன்னு ொன்...” என்று அவன் கண்ணம்மாலவப் பார்க்க அவப

ா, அவெரமாக கார்த்ெிக்லக கண்க

ால் காட்டி விட்டு, அஜலய

முலறக்க. கார்த்ெிக் அவலனப் பிடித்து பொபாவில் அமர லவத்ொன். “ெிஸ்டர்...

நிஜமாபவ

தொல்லுங்க...

நீங்க

ொன்

கண்மணியா?”

காபி

பபாட்டுக் தகாண்டிருந்ெ கண்ணம்மாவிடம் கார்த்ெிக் பகட்கவும், “ம்ம்... நான் ொன்... ஏன் அண்ணா?” என்று கண்ணம்மா பகட்க, “இல்ை.. ஆக்சுவைா இந்ெ வருஷம் அஜபயாட பர்த்பட கிஃப்ட்டா நான் உங்கல

மீ ட்

நானும்

பண்ண

அத்ொனும்

தபர்மிஷன்

வந்து

எல்ைாம்

அனுப்பின ீங்க?”

லவக்கிறொ

ொன்

உங்கல

பகட்படாபம...

கார்த்ெிக்கிற்கு

தொல்ைிட்டு

மீ ட் நீங்க

மண்லட

பண்ண ஏன்

லவக்கிறதுக்கு

அந்ெ

தவடிக்கும்

இருந்பென்... தபாண்லண

பபாை

இருந்ெ

பகள்விலய பகட்க, அஜய் கண்ணம்மாலவ பகள்வியாகப் பார்த்ொன். “நீங்க வந்து என்லன மீ ட் பண்ண தபர்மிஷன் பகட்டீங்க

ா?” கண்ணம்மா

ெிலகத்து, “நான்

அப்படி

யாலரயும்

அனுப்பலைபய...”

என்று

பயாெலனயாக

ொக்ஷி

கூட

இழுத்ெவள், முகம் பிரகாெமுற, “அப்பபா

அன்னிக்கு

இருந்ெீங்க

நான்னு

நிலனச்சு

ொன்

பபெிட்டு

ா? அங்க... அந்ெ மால்ை...” கண்ணம்மா வியக்க, அஜய் ‘ஆம்’

என்றும் இல்லை என்றும் ெலையலெத்ொன். “ஏொவது ஒரு பக்கம் மண்லடலய ஆட்டுங்க...” கண்ணம்மா தொல்ை, “அவனுக்கு அப்பபாபவ அது கண்மணி இல்ைன்னு ஒரு டவுட்... ஏன் முெல் நாள்... அொவது பர்த்பட அன்லனக்கு பார்த்ெ பபாபெ அவன் ஒண்ணும் இன்ட்தரஸ்ட்டா பபெை... அன்லனக்கு ெினிமா முடிஞ்சு நீங்க தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 287

தென்றல் பண்பலை 102.3 வந்ெ பபாபெ உங்க பமை அவனுக்கு ஒரு டவுட் வந்ெிருச்சு... ஆனாலும் நீங்க

ெரியான

கார்த்ெிக் வி

பயந்ொங்தகாள்

ின்னு

ொன்

அவன்

நிலனச்ொன்...”

க்கம் தொல்ைவும், அஜய் நக்கைாக ெிரிக்க,

“பபாதும் ெிரிச்ெது... காபிய குடிங்க...” என்று அவன் லகயில் தகாடுக்க, அஜய்

வாங்கிப்

பருகத்

தொடங்க,

கார்த்ெிக்கிற்கும்

ஒன்லற

தகாடுத்துவிட்டு, ெனக்கும் ஒன்லற எடுத்துக் தகாண்டு அமர்ந்ொள். “இந்ெ

அத்ொலனப்

பாபரன்

அஜய்...

நடுவுை

பஷாவ

ென்

லகயிை

எடுத்துக்கிட்டு உங்க தரண்டு பபலரயும் பெர்த்து லவக்கிற பஷாலவ ஆர்கலனஸ் பண்ணிட்டார்... நல்ை பஷா ஆர்கலனெர் ொன்...” என்று கார்த்ெிக்

பாராட்ட,

அஜய்

விஜய்க்கு

மனெினில்

நன்றி

கூறிக்

தகாண்டான். “ஓ... அப்பபா நீங்க தரண்டு பபரும் வந்து என்லனப் பத்ெி விொரிச்ெ பபாது ொன் நான் கண்மணின்னு தெரிஞ்ெொ? ஆனா நீங்களும் கூட பபாபனன்னு தொன்ன ீங்க?” குழப்பமாக அவள் பகட்க, “இல்ை... என்லன உள் தகாஞ்ெம்

வர பவண்டாம்ன்னு தொல்ைிட்டு பபானவர்,

பயாெலனயா

தொல்பறன்னு

ொன்

தொல்ைிட்டு...

தபாண்ணு தவ

வந்ொர்...

இவபனாட

வந்துட்டு பர்த்பட

நான்

பபெிட்டு

அன்லனக்கு,

ஒரு

ிய வருவா... அவ ொன் கண்மணின்னு தொன்னார்...

அந்ெ தபாண்லணப் பார்த்து நான் கூட, தென்றல் ராகம்க்கு தூங்காம முழிச்சு

பபான்

பபெி

இருக்கைாம்ன்னு

தொரிந்ெ

படி

கார்த்ெிக்

தொல்ைவும்,

நிலனச்பென்...” அலஜயும்

ெலைலய

கண்ணம்மாவும்

அவலனப் பார்த்து ெிரித்து, “அவளுக்கு ஏற்கனபவ ஆள் இருக்கு... ராபர்ட் ொர் ொன் அவப

ாட ஆள்...

தரண்டு பபர் வட்ையும் ீ அப்பா அம்மா ெம்மத்துக்காக காத்ெிருக்காங்க..” கண்ணம்மா வி “ெின்னப்

க்கம் கூறினாள்.

லபயன்...

கல்யாணம்

தெ ன் ற ல்

தரண்டு

ஆனவன்னு

ப ண் ப லை

வருஷமா

எனக்பக

102.3by

கூடபவ

தெரியாது...

ர ம் யா

இருக்பகன்... காலையிை

இவன் அம்மா

pg. 288

தென்றல் பண்பலை 102.3 தொல்ைவும், உள் கார்த்ெிக்

பபான வலட தொண்லடயிபைபய ெிக்கிக்கிச்சு...”

தொல்ைவும்,

அவனிடம்

பத்ெிரம்

கட்டிய

அஜய்

கண்ணம்மாலவப் பார்த்து, “உன்லன

வந்து

அத்ொன்

பார்த்ொரா?”

என்று

பகட்க,

‘ஆம்’

என்று

கண்ணம்மா மண்லடலய உருட்டினாள். “உடம்பு ெரி இல்ைாம மெியம் கி

ம்பிப் பபாயிட்டு இருக்கும் பபாது,

அண்ணாகிட்ட இருந்து பபான் வந்ெது... நான் உன்லனப் பார்க்கணும்னு தொன்னாங்க...

நான்

ஹாஸ்பிடல்ை

இருக்பகன்னு

தொன்னதும்,

எங்கன்னு பகட்டு உடபன வந்து என்லனப் பிடிச்சு தெம ெிட்டு... உன்லன யாரு fmை தவார்க் பண்ண தொன்னது? கல்யாணத்துை இருந்து விடுெலைக்

கிலடச்ெதுை

தராம்ப

சுெந்ெிரமா

ெந்பொஷமா

இருக்க

பபாை... அப்படி இப்படின்னு காச்சு மூச்சுன்னு கத்ெி விட்டார்... எனக்கு தராம்ப அழுலகயா வந்துச்சு... அப்பபாபவ அண்ணாகிட்ட நடந்ெலெ எல்ைாம் தொல்ைி ொரி பகட்டு... நான்

உங்க

டீம்ை

ொன்

தவார்க்

பண்பறன்னு

தொன்பனன்...

அண்ணாகிட்ட நீங்க தொல்ைபவ இல்லையாபம...” கண்ணம்மா நடுவில் அஜலயக் பகட்க, “தொன்னா

என்ன

நடக்கும்ன்னு

உனக்கு

தெரியாொ?”

என்று

அஜய்

பகட்கவும், “ஹ்ம்ம்... தவ மனம்

தநாந்து

ிய தொல்றா மாெிரி காரியத்லெயா தெய்ெிருக்பகன்...” தொன்னவள்,

ென்

லகயில்

இருக்கும்

பமாெிரத்லெ

வருடத் தொடங்க, அஜயின் கண்கள் விரிந்ெது... “அப்பறம் அண்ணா... உனக்கு அஜலயப் பிடிக்குமான்னு என் லகயிை இருக்கற

பமாெிரத்லெப்

பார்த்து

பகட்டாங்க...

பிடிக்கும்ன்னு தொன்ன உடபன... அப்பபா நால

நான்

ஆமா...

தராம்ப

க்கு அவன் பர்த்படக்கு

என்ன கிஃப்ட் ெரப்பபாறன்னு பகட்டாங்க...” கண்ணம்மா அஜலய குற்றம் ொட்டும் பார்லவ பார்க்க, தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 289

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அலெ இன்னும் நான் பிரிக்கபவ இல்ை...” இப்தபாழுது அஜய் ெலைலயச் தொரிந்ொன். “அது ொன் தெரியுபெ...” என்று முணுமுணுத்ெவள், “நால கிஃப்ட் தகாடு... அப்பறம் இத்ெலன நா

க்கு அவனுக்கு

ா ெப்பா யூஸ் பண்ணிட்டு இருந்ெ

குருட்டு லெரியத்லெ இப்பபா ெரியா யூஸ் பண்ணு... அப்பபா ொன் நீங்க மறுபடியும் பெர முடியும்ன்னு தொல்ைிட்டு பபாயிட்டாங்க... எனக்கு

அடுத்ெ

நாப

பவண்டாம்ன்னு

ஆபீஸ்க்கு

தொல்ைியும்,

வரணும்னு

என்னாை

ொன்

ஆபீஸ்க்கு

டாக்டபர லீவ்

ஊெி பபாட

முடியாது... அது இதுன்னு தொல்ைி ஊெி பபாட்டு, பீவலர இறக்கி அடுத்ெ நாள்

ஆபீஸ்க்கு

வந்பென்...

அப்பறம்

சுவாெியும்

எனக்கு

லெரியம்

தொன்னா... அெனாை ொன் துணிஞ்சு உங்ககிட்ட அப்படி பபெிபனன்...” தொன்னவள், “என்ன பாஸ்... பபாதுமா வி

க்கம்...” என்று குறும்பாகக் பகட்க,

“அடிப்பாவி... சுவாெிக்கு தெரியுமா? தெரிஞ்சுமா அம்மா முன்னாை உன் பபலர தொல்ைி என்லன அைற வச்ொ?” அஜய் பகட்க, ‘ம்ம்’ என்று ெலையலெத்ெவள், “அத்லெயும்

மாமாவும்

என்லன

மன்னிப்பாங்க

ா?”

வருத்ெமாகக்

பகட்டாள். “தராம்ப கஷ்டம் ொன்... ஏன்னா அம்மா தராம்ப அழுதுட்டாங்க... எனக்கு அவெரமா கல்யாணம் பண்ணி வச்சு என் வாழ்க்லகபய பபாச்சுன்னு அவங்களுக்கு

ஒரு

குற்ற

உணர்வு...

அதுை

நான்

கல்யாணபம

பவண்டாம்ன்னு ெத்ெம் பபாடறது பவற ஒரு பக்கம்... அப்பாகிட்ட நான் ொொரணமா பபெறலெ விட்பட மூணு வருஷம் ஆச்சு... எங்க தரண்டு பபர்கிட்டயும் மாட்டிக்கிட்டு பாவம் அவங்க ொன் தராம்ப கஷ்டப்பட்டாங்க... இப்பபா கூட என்லன எப்படியாவது கல்யாணத்துக்கு ெம்மெிக்க லவக்கத் ொன் வந்ெிருக்காங்க... தரண்டு மூணு தபாண்ணு பபாட்படா கூட வச்ெிருக்காங்க...” அஜய் தொல்ைவும், தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 290

தென்றல் பண்பலை 102.3 “தபாண்லண பார்ப்பீங்க

ா?” கண்ணம்மா மிரட்ட,

“பார்க்க பவண்டியது ொன்... அம்மா ஆலெக்கு நான் எப்படி ெலட தொல்ை முடியும்? பாவம் அவங்களும் எவ்வ

வு நாள் ொன் இலெ நிலனச்பெ

ஃபீல் பண்ணிட்டு இருக்கறது? இப்பபா ொன் தகாஞ்ெ நாள் முன்னாை கல்யாணத்லெ பத்ெி பயாெிக்கிபறன்னு தொல்ைி இருக்பகன்... இப்பபா ஓபக தொல்ைிட பவண்டியது ொன்...” ொொரணமாக அஜய் தொல்ை, கண்ணம்மாவின் முகம் சுருங்கி கண்க

ில் கண்ண ீர் அபொ இபொ என்று

எட்டிப் பார்த்ெது. “படய்... கண்ணம்மா உன் லவஃப்... அவல

விட்டு நீ எப்படி?” கார்த்ெிக்

அவன் தொன்னெில் அெிர்ந்து பபாய் அஜலயக் பகட்க, “ஷி இஸ் நாட் லம லவஃப்....” அஜயின் பெிைில், கண்ணம்மா ஆடிப் பபானாள். .

ஒைிபரப்பு – 24 உன்லே விைக்கி லவத்து இறுக்கத்லெ அணிந்து தகோண்டெோல் எேது மேெின் உள்பள எல்ைோம் புழுக்கம், நீ கோட்டிய அன்பு முகத்ெின் நிலேவுகள் எல்ைோம் என்லே ெிட்டி ெீர்க்க உன் நிழல் பசரும் போலெ ஒன்றில் உலடபட்ட மேெின் பிரிவு துயரங்கபளோடு கோல் கடுக்க ஒரு பயணம் !! என்லே பசர்வோயோ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 291

தென்றல் பண்பலை 102.3 என் விரல் பிடிப்போயோ !! அஜய் தொன்னலெக் பகட்டு கண்ணம்மா ெிலகக்க, உடபனபய அவ

து

கண்கள் கைங்கியது... அஜலய பரிொபமாக அவள் பார்க்க, “என்ன அஜய் உ “ஹ்ம்ம்...

றிட்டு இருக்க?” கார்த்ெிக் பகாபமாகக் பகட்கவும்,

எனக்கு

நிலனக்கிற

அவகிட்ட

கார்த்ெிக்...

எந்ெ

லீகைா??

வலகயிை

நம்ம

உரிலம

ொஸ்ெிரப்படி??”

இருக்குன்னு

என்ன

மலறக்க

முயன்றும் அவனது குரைில் தெரிந்ெ வைிலயயும் மீ றி, கண்ணம்மா மனம் வருந்துவாப அவல

... என்று அஜய் அவல

பவெலனயூட்ட, அது ொ

“ெிஸ்டர்...

அவன்

கிடக்கான்..

ப் பார்த்து கண்ணடித்து ெிரித்ெ விெம்,

ாமல், அவள் அழத் தொடங்கினாள். நீங்க

அழாெீங்க...”

கார்த்ெிக்

அவல

ெமாொனப்படுத்ெ முயன்றான். “அய்பய... நீ ெரியான அழு மூஞ்ெிப் பிள்ல

யா?” அஜய் கிண்டல் தெய்ய,

கண்ணருடன் ீ புன்னலகத்ெவள், ெனது விரைில் இருந்ெ பமாெிரத்லெ அவன் முன்பு நீட்டி, “இலெப் பபாட்டு நிச்ெயம் தெய்ெீங்க இல்ை... அந்ெ ெம்பந்ெம்.. உரிலம எல்ைாம் இருக்கு... என் மனசுை நீங்க எப்பவுபம என்பனாட புருஷன் ொன்... அது எப்படி மாறும்... ஒரு பபப்பரும், மஞ்ெள் கயிறும் ொன் நம்ம உரிலமய நிலை நாட்டுபமா? அப்பபா மனசுக்கு அங்க என்ன பவலை?” படபடதவன்று பகட்கவும், அஜய்யின் கண்கள் ப

ிச்ெிட்டது...

“அது என்னபமா உண்லம ொன்... மனசுை... அடியாழத்துை அன்பு புலெஞ்சு இருக்கும்பபாது... அது எல்ைாம் சும்மா ொன்...” அஜய் அவளுக்கு ஒத்து ஊெி, “இலெ

நீ

ெினமும்

பபாட்டுட்டு

ொன்

ஆபீஸ்

வருவியா?”

ெந்பெகமும்,

ஆவலும் பபாட்டிப் பபாட அஜய் பகட்டு அலெ வருட, “இலெ நான் ொன் ஒரு பபாதும் கழட்டினபெ இல்லைபய...” கண்ணம்மா தொல்ைவும், ‘தபாய்.. தபாய்..’ என்று கூவிய அஜய், நிச்ெயம் முடிந்து அவன் கண்ட காட்ெிலயச் தொல்ை, கண்ணம்மா ெிரு ெிருதவன விழித்ொள். “நீ தொன்னது தபாய் ொபன...” மீ ண்டும் அவன் பகட்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 292

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அப்பபா கழட்டி வெினது ீ உண்லம ொன்... ஆனா... அந்ெ குட்டி எடுத்துட்டு வந்து தகாடுத்ெதுக்கு அப்பறம் லகயிை பபாட்டது ொன்... அதுக்குப் பிறகு நான் இலெ கழட்டினபெ இல்லைபய... என் விரல்லைபய ொபன இருக்கு...” என்றவள், அலெ ஆலெயாக வருடிக் தகாடுத்து, அஜயின் விரலைப் பார்க்க, அவனது விரல்கள் தவற்று விரல்க

ாக இருக்கவும், அவ

து முகத்ெில்

ஏமாற்றம் பரவியது. அவ

து பார்லவலய புரிந்ெவன் பபாை, “அது.. அது... எங்கக்கிடக்குன்பன

தெரியாது... அப்பபா உன் பமை இருந்ெ பகாபத்துை கழட்டிப் பபாட்டது ொன்... அம்மா எங்கயாவது எடுத்து வச்ெிருக்காங்க

ான்னு கூட பகட்கை...”

ெிறிய குரைில் தொன்னவலன பவெலனயுடன் பார்த்ெவள், ெிறிது பநரம் அலமெியாகபவ இருந்ொள். அவ

து முகம் பைவாறு பயாெலனலயக் காட்ட, “என்னாச்சு கண்ணம்மா?”

அஜய் பகட்கவும் ொன்... “முன்னாடி நீங்க என்லன அந்ெ பபாடின்னு தவறுத்து ெள்

வு தவறுத்து இருந்ெீங்க

ா? ஆனா இப்பபா,

ிட்டு பபாகாம... என்லன எப்படிங்க உங்களுக்கு

பிடிக்குது... நான் எல்ைாம் உங்க பநெத்துக்கு ெகுெியானவ

ா?” கண்ணம்மா

வருத்ெமாகக் பகட்க, அஜய் அலமெியாக அமர்ந்ெிருந்ொன். “என்ன கண்ணம்மா இது நீபய உன் மனலெ இப்படி வருத்ெிக்கற?” அஜய் பகட்கவும், “நிஜமாபவ உங்களுக்கு என்லன பிடிச்சு இருக்கா? எப்படிங்க?” கண்ணம்மா பகட்க, “நம்ம கல்யாணம் ஆன புதுசுை... ஏபொ ெிை வினாடிகள் நீ பபெின அந்ெ ொந்ெமான

பபச்சுை

இருக்குன்னா... இருக்பகன்னு

இருந்ெ

உன்லன ொபன

உன்பனாட நான்

குரல்

அப்பபாபவ

அர்த்ெம்... அெனாை

என்

மனசுை

விரும்பத்

என்னாை

பெிஞ்சு

தொடங்கி

உன்லன

தவறுக்க

முடியலைபயா... ஏன் இப்படி தெய்ென்னு பகாபம் மட்டும் ொபனா... எனக்பக புரியை

கண்ணம்மா...

மாட்படங்குது...அப்பப்பபா

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

ஆனா...

பகாபம்

தகாஞ்ெம்

102.3by

இன்னும்

தகாஞ்ெம்

ர ம் யா

அடங்கத்

எட்டிப்

ொன்

பார்க்கத்ொன்

pg. 293

தென்றல் பண்பலை 102.3 தெய்யுது” அஜய் ென்னிலை வி

க்கம் தொல்ைவும், கண்ணம்மாவின் முகம்

பயாெலனலயக் காட்டியது. “ஏங்க... என் குரலை நீங்க fmை பகட்ட பபாபெ கண்டுப்பிடிச்ெிட்டீங்க

ா?”

ஆவைாக பகட்க, “இல்ை...

கண்டுபிடிக்கை...

ஆனா...

எங்கபயா

பகட்ட

குரல்...

மனசுக்கு

தகாஞ்ெம் தநருக்கமான குரல் பபாை பொணிச்சு... அது ொன் பபான்ை பபெிப் பார்க்கைாம்ன்னு

முெல்

முலற

நிகழ்ச்ெிக்கு

கூப்பிட்படன்.

ஆனா...

என்னபவா உன் கூட பபெப் பிடிச்ெது... காலையிை இவன் தூக்கத்லெயும் தகடுத்துக்கிட்டு

பபான் பண்ணுபவன்... இவன் பைமுலற இந்ெ வட்லட ீ

விட்டு பவற வட்டுக்கு ீ பபாபறன்னு தொல்ைிட்டிருப்பான்... யூ பநா... பபாக முடியாெ அ

வு எங்க நட்பு அவலன இறுக்கி பிடிச்ெது...

இல்ை கார்த்ெிக்...” அவலனயும் வம்புக்கு இழுக்க, கார்த்ெிக் விழித்து, “அஜபயாட ெலமயல் ொன் என்லன கட்டி வச்ெது... சூப்பரா ெலமப்பான்... நீங்க தகாடுத்து வச்ெவங்க ெிஸ்டர்..” என்று கார்த்ெிக் கண்ணம்மாலவயும் ெங்க

ின்

வம்பில்

பெர்த்துக்

தகாண்டவன்...

‘ஹான்....’

என்று

எதுபவா

நியாபகம் வந்ெது பபாை இழுத்ொன். “என்னடா..” அஜய் பகட்க, “ெிஸ்டர்... உங்களுக்கு உடம்பு முடியாெ பபாது எப்படி நீங்க லீவ் பபாடாம... அவ்வ

வு தெ

ிவா... உடம்பு ெரி இல்லைங்கறலெ, தகாஞ்ெம் கூட குரல்ை

காட்டாம பபெின ீங்க? அதுவும் குரல்ை கூட தகாஞ்ெமும் மாறுபாபட இல்ை... அலெ

வச்சு

கூட

நாங்க,

நீங்க

கண்மணியா

இருக்க

முடியாதுன்னு

பயாெிச்பொம்...” கார்த்ெிக் பகட்லகயிபைபய... “இதுக்குத் ொன் ஒரு நண்பன் பவணும்னு தொல்றது... பார்த்ெியா... உன்லனப் பார்த்து நான் மறந்து பபானலெ எல்ைாம் எப்படி பிடிச்சுக் பகட்கறான்னு...” அஜய் தொல்ைிவிட்டு ெிரிக்க, இருவலரயும் பார்த்ெவள், அஜயின் முகத்ெில் பார்லவலய நிறுத்ெி, “எவ்வ

வு

பபாறதுக்கு தெ ன் ற ல்

முடியலைனாலும் ரீென்

இருக்கு...

ப ண் ப லை

நான்

காலையிபைபய

ஒண்ணு

102.3by

அங்க

ர ம் யா

fm

ஸ்படஷனுக்கு

பக்கத்துபைபய

இருக்கற pg. 294

தென்றல் பண்பலை 102.3 பகாவில்... ெினமும் அங்க பபாய் பிள்ல

யாலர சுத்ெிட்டு, ‘எனக்கு அஜய்

ெிரும்ப பவணும்... அவர் என்லன மன்னிச்சு, என்லன மறுபடியும் அவர் கூடபவ கூட்டிட்டு பபாகணும்’னு பவண்டிக்கிட்டு வருபவன்... அது என்னபவா மனசுக்கு நிம்மெியா இருக்கும்... பபாக முடியாெ நாட்கள் ெவிர,

மாெத்துை

இருபத்லெஞ்சு

நாள்

என்னபவா

பிள்ல

சுத்ெலைன்னாலும் தகாடுக்காம

பபாயிடுவாபறாங்கற

அங்க

சுத்துபவன்...

யார்

உங்கல

பயபம,

என்லன

ஒருநாள் என்கிட்பட

எதுவுபம

விடாது...” கண்ணம்மா தொல்வலெக் பகட்டு அஜய் அவல

தெய்ய

வாஞ்லெயாகப்

பார்த்ொன். அஜயின் பார்லவலயக் கண்டவன், அவர்கள் முழுொக பபெித் ெீர்க்கட்டும் என்று எண்ணிய கார்த்ெிக், “நீங்க பபெிட்டு இருங்க... நான் தகாஞ்ெம் தவ பபாயிட்டு

வபரன்...”

தொல்ைிவிட்டு

அங்கிருந்து

தமல்ை

நகர,

ிய

அஜய்

அவலனப் பார்த்து புன்னலகக்க, கார்த்ெிக்பகா கண்ணடித்துவிட்டு தென்றான். “என்னாச்சு... நான் பபெிப்பபெிபய தராம்ப பபார் அடிக்கிபறனா?” கண்ணம்மா பகட்க, அஜய் பெிபைதும் பபொமல், அவ

ிடம் லகலய நீட்ட, கண்ணம்மா

புரியாமல் பார்த்ொள். “என்னாச்சு அஜய்?” இன்னமும் புரியாமல் பகட்டவல

ப் பார்த்து ெலையில்

அடித்துக் தகாண்டவன், “நமக்கு ெனிலம தகாடுத்துட்டு பபாறானாம்... இது கூட புரியாம இருக்கிபய கண்ணம்மா...” பகைி தெய்ெவன், மீ ண்டும் லகலய நீட்டவும், அலெப் பற்றிக் தகாண்டவள்,

அவன்

அருபக

வந்ெமர,

அவனது

அருகாலம

அவளுக்கு

கூச்ெத்லெயும், நாணத்லெயும் தகாடுத்ெது... ெலைகுனிந்து அமர்ந்ெிருந்ெவ

ின் நாடிலயப் பற்றி தமல்ை நிமிர்த்ெியவன்,

“அப்படியாவது உடம்பு முடியாம இருக்கும்பபாது கூட சுத்ெணுமா?” அவனது குரைில் ொன் அத்ெலன அக்கலற... “ஹ்ம்ம்... ஆமா...” என்றவள், “நிலறய நாள் உங்க நிலனவுை அழுதுகிட்பட பபாய்... குரல்ை அந்ெ கனம் தெரியாம இருக்க முயற்ெி பண்ணி பஷாவுை நல்ைா ெமா

தெ ன் ற ல்

ிச்சு பபெி இருக்பகன்... அபெ பபாை ொன் உடம்பு முடியாெ

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 295

தென்றல் பண்பலை 102.3 பபாதும்...

ஆனா...

இந்ெ

துர்வாெர்

கூட

பபான்ை

அப்படி

பபசுவார்ன்னு

தெரியாம பபாச்பெ... ெத்ெியமா அந்ெ ெினிமா விமர்ெனம் நிகழ்ச்ெியிை, நீங்க தொன்னலெக் பகட்டு நான் ஆடிபய பபாயிட்படன்... ஸ்பீச்தைஸ் ொன்....” கண்ணம்மா விழி விரிக்க, தமல்ை அந்ெ விழிக

ில் இெழ் பெிக்க அஜய்

தநருங்க, அவனது தெல்பபான் அைறியது... “ச்பெ...” அஜய் ெைித்துக் தகாண்டு பபாலன எடுக்க, கண்ணம்மா அவன் மார்பிபைபய ொய்ந்து, ெனது நாணத்லெ மாலறத்துக் தகாள்

, விஜய் ொன்

அலழத்ெிருந்ொன். “அஜய்... பவற ஏொவது பவணுமாடா... நாங்க ஷாப்பிங் முடிச்ெிட்படாம்... குட்டிய ெமா

ிக்க முடியைடா... ெீக்கிரம் தொல்லு...” விஜயின் குரலைக்

பகட்டவன் ெிரித்து, “அப்படிபய எங்க அம்மாகிட்டயும் ெங்லககிட்டயும் எங்க கல்யாணத்துக்கு தபர்மிஷன் வாங்குங்கப

ன்...” அஜய் தொன்னலெக் பகட்டு, கண்ணம்மா

அவலன நிமிர்ந்துப் பார்க்க, அந்ெப் பக்கம் விஜபயா, “நான் பவணா பறந்து பபாய் அந்ெ நிைாவ பிடிச்ெிட்டு வபரன் அஜய்... அது கூட

தெய்துடுபவன்...

ப்பராக்ராம்

ொன்

இது மட்டும்

ஆர்கலனஸ்

நம்மாை

முடியாது...

பண்ணனும்...”

விஜய்

அதுக்கு பவற தொல்வலெக்

பகட்டவன் ெிரித்து, கண்ணம்மாலவப் பார்க்க, “எனக்கு

பஷாவுக்கு

லடம்

ஆச்சு...

இருக்கறதுனாை என் ஸ்ைாட் ெள் அத்லெயும் அவங்கல

அண்ணியும்... தவ

நான்

லைவ்

பஷா

ஒண்ணு

ிப் பபாகுது... நான் கி உங்கல

ப்

பபாயிட்டு

ம்பபறன்... பாவம்

பார்க்கணும்ங்கறதுனாை

ிய அலைய விடறது ெப்பு... எனக்கு இதுபவ கில்ட்டியா

இருந்ெது... ஆனா... மனசு பகட்கை... பபாகும் பபாது சுவாெிக்கும் எல்ைாம் தொல்ைணும்...” என்று கண்ணம்மா எழுந்து நிற்க, ‘நீங்க வாங்க அத்ொன்...’ என்று

தொல்ைி

பபாலன

லவத்ெவனும்

எழுந்து

நிற்க

முயன்று

ெடுமாறினான். “என்னங்க... தமல்ை...” பெட்டமாக கண்ணம்மா அவலனப் பிடிக்கப் பபாக, அவல

ென்பனாடு இறுக்கிக் தகாண்டவன், விட்டலெ தொடர்ந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 296

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இதெல்ைாம் அநியாயம்... ஒத்லெக் கால்ை நின்னுக்கிட்டு இது என்ன இது? விழுந்துடப் பபாறீங்க... நான் கி கண்கப

ம்பபறன்...” அவ

து வாய் முணுமுணுக்க,

ா, அவனது இெழ் ெீண்டலுக்கு வெெியாக மூடிக் தகாண்டது...

அவனது இெழ் தமன்லமயாக... மிக மிக தமன்லமயாக அவ ெீண்டவும், தமய் ெிைிர்த்துப் பபாக, அவல

து இலமக

ில்

அறியாமபை, கண்கள் கைங்க,

இெழில் ஈரம் உணர்ந்ெவன், அலெ துலடத்து விட்டு, “இனிபம நீயும் பழலெ நிலனச்சு அழக் கூடாது... ஏபொ... நம்ம பபாொெ பநரம்... இருபது வயசு தபாண்ணு ஒருத்ெி, அறிலவ தமாத்ெமா அடகு வச்ெிருந்ெ பநரம்... அதுனாை ொன் இதெல்ைாம்... இப்பபா ொன் அந்ெ தபாண்ணு தபரிய மனுஷி மாெிரிபய பயாெிக்கிறாப

...”

அஜய் கிண்டல் தெய்ய, கண்ணம்மா அவனது தநஞ்ெில் ொய்ந்ொள். “இனிபம...

உனக்கு

ஏொவது

பவணும்னா...

ஏொவது

தெய்யணும்னா...

மனலெத் ெிறந்து, வாலயத் ெிறந்து, என்கிட்ட பகளு... நான் கண்டிப்பா உனக்கு ெப்பபார்ட்டிவா ொன் இருப்பபன்... உன் நியாயமான ஆலெகல கூட நிலறபவத்ெி லவக்காம பபாக நான் என்ன தகாடுலமக்காரனா?” அஜய் பகட்கவும், “அப்பபாபவ பபெி இருக்கணும்... உங்கல

ப் பத்ெி தெரியாம... நாபன ெப்பா

யூகிச்சு... எல்ைாலரயும் கஷ்டப்படுத்ெிட்படன்...” என்று தொன்னவள், அவன் ‘அழக்கூடாது’ என்று கண்கல

த் துலடத்து விடவும், மண்லடலய ஆட்டி,

“நான் பபாயிட்டு வபரன் அஜய்... இனிபம நீங்க ஆபீஸ் வரும்பபாது ொன் பார்க்க

முடியும்...

ஜாக்கிரலெ...

இப்படி

எல்ைாம்

பட்டுன்னு

எழுந்து

வராெீங்க... கால் ஸ்ைிப் ஆகிடப் பபாகுது...” என்று கூறியவள், “இன்லனக்கும் ஃபர்ஸ்ட் காைரா நீங்க ொபன பபசுவங்க? ீ நான் பஷாவுக்கு பபெப்பபாறதுக்கு முன்ன

உங்களுக்கு மிஸ்ட்

கால்

ெபரன்...”

ென்னிடம்

எப்தபாழுதும் முெல் காைராக பபசுவது அஜய் ொன் என்ற உற்ொகத்ெில், அவள்

ெிட்டமிட,

ெிணுங்கலுடன், கி

அஜய்

மனபம

ெிரிப்பலெப்

இல்ைாமல்

பார்த்து,

அவனிடம்

‘பபாங்க...’

இருந்து

என்ற

விலடப்தபற்று,

ம்பிச் தென்றாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 297

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவள் தென்றதும் ொன், ஒற்லறக் காைில் ஊனி நின்றெின் வைி தெரிய, அஜய் தமல்ை பொபாவில் அமர, கண்ணம்மா தெல்வலெப் பார்த்து, கார்த்ெிக் உள்ப

வந்ொன்.

ெந்பொஷமாக

அஜய்யின்

இருப்பலெப்

முகத்ெில்

பார்த்ெவன்,

இருந்ெ

இறுக்கம்

ெ

ர்ந்து,

அவலன

கிண்டல்

தெய்யும்

பணிலயத் தொடர்ந்ொன். வட்டிற்கு ீ வந்ெ ராொ... “பகாவில்ை நல்ை கூட்டம் அஜ்ஜூ... அப்படிபய நீ ப்தரட்லடக் பகட்டன்னு வாங்கிட்டு வர சூப்பர் மார்தகட்டுக்கு பபானா... உன் மருமகன் ெமா

அங்க

ஓடி

ிக்கிறதுக்குள்

இங்க

ஓடி...

அலெ

பபாதும்ன்னு

எடுத்து

இலெ

ஆகிடுச்சு...

எடுத்து....

அப்படிபய

உன்

கல்யாணத்துக்கு ெகுந்ெ தபாண்ணு பார்க்கச் தொல்ைி, அந்ெ அய்யர்கிட்டபய தொல்ைிட்டு வந்பென்... அந்ெ

பகாவில்லைபய

ஜாெக

பரிவர்த்ெலன

கூட

தெய்யறாங்க

கும்பல் அெிகமா இருந்ெதுனாை என்னாை பபெ முடியை... நால தொல்பறன்னு

தொல்ைி

இருக்கார்...

நால

க்கு

ாம்...

க்கு வாங்க

பபாகணும்...

ெீக்கிரபம

உனக்கு நல்ை தபாண்ணா வரணும்னு பவண்டிக்கிட்டு வந்ெிருக்பகன்...” ராொ படபடதவன்று பபெிக் தகாண்பட பபாக, அவரது அந்ெ ‘நல்ை தபண்’ணில் இருந்ெ கூடுெல் அழுத்ெம் அஜய்க்கு புரியபவ தெய்ெது... லகயில் இருந்ெ பிரொெ தபாட்டைத்லெப் பிரித்ெவர், அவனது தநற்றியில் விபூெி லவக்கப் பபாக, அப்தபாழுது ொன் அவனது தநற்றியில் இருந்ெ வபூெிலயக் ீ கண்டவர், “அஜய்.. இலெ யாரு வச்ெி விட்டா...?” ெந்பெகமாக அவர் பகட்க, “நான்ொம்மா வச்சு விட்படன்... தவ

ிய நின்னு பக்கத்துக்கு வட்டு ீ அங்கிள்

கூட பபெிட்டு இருந்ெ பபாது, ஆன்ட்டி பகாவிலுக்கு பபாயிட்டு வந்பென்னு பிரொெத்லெ

தகாடுத்ொங்க...

கார்த்ெிக் அபயக் கரம்

நீட்ட,

அலெ

தகாண்டு

அஜயும்

வந்து

வச்சு

விட்படன்...”

‘ஆம்’ என்று

குற்ற

உணர்வுடன்

ெலையலெக்க, “நல்ைதுடா... பாரு... இன்லனக்கு எல்ைாபம நல்ைொபவ நடக்குது... ெீக்கிரபம கல்யாணம் கூடி வரப் பபாகுது...” என்று தொன்னவரின் கண்கள் அஜலய ஆழ்ந்து பநாக்கியது...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 298

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜய் அலமெியாகபவ இருக்கவும், “நால

க்கு அப்பா ஊருை இருந்து இங்க

வராராம் அஜய்.... ரிலென் பண்ணிட்டு இங்பகபய இருக்க வராங்க... அங்க ஆளுங்கல ெலமயல்

வச்பெ ொமாலனதயல்ைாம் பபக் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க...” அலறயில்

இருந்துக்

தகாண்டு

அவர்

தொல்ைவும்,

விஜய்,

கார்த்ெிக் இருவரும் அஜலயப் பார்க்க, அஜயின் முகபமா வாட்டம் கண்டது. அத்ெலன பநரம் இருந்ெ முகத்ெின் தபாைிவு மங்கிப் பபாக, அலெ ெவறாக யூகித்ெ

அனுபமா,

எவல

“இந்ெ

அப்பா

உன்லன

கட்டாயப்படுத்ெி

யாவது கல்யாணம் தெய்து வச்ெிடுவாருன்னு பயப்படறியா அஜய்...

பபான ெரலவபய நீ எவ்வ அந்ெ

ெடலவயும்

மாெிரி

தெய்ய

பவா தொன்ன... அப்பா ொன் பகட்கை... இப்பபா

மாட்டாங்க...

அவங்களும்

அெனாை

நிலறயபவ

அனுப்பவிச்ெிட்டாங்க...” அவள் அவலன ெமாொனப்படுத்ெவும், அஜய் ஒரு தபருமூச்தொன்லற தவ “எனக்கு

கல்யாணம்

முணுமுணுக்க,

ியிட்டான்.

எல்ைாம்

அவலனப்

ஒண்ணும்

பார்த்ெ

பவண்டாம்...”

விஜய்க்கும்

அஜய்

தமல்ை

கார்த்ெிக்கிற்கும்

ெிரிப்பு

தபாங்கியது... அவர்கல

கண்க

ால்

அடக்கியவன்,

“அம்மா...

எனக்கு

இன்னும்

ஒரு

மாெம் லடம் பவணும்... என் உடம்பு தகாஞ்ெம் ெரியா பபாகட்டும்... அது வலர

என்பனாட

கல்யாணத்லெ

பத்ெி

யாரும்

பபெக்

கூடாது...

அப்பா

வந்ொலும் தொல்ைிடு... நான் ஆபீஸுக்கு பபாக ஆரம்பிச்ெதுக்கு அப்பறம் அலெப் பத்ெி பபெைாம்... ஏற்கனபவ உடம்பு வைி ொங்கை... இதுை நீங்களும் கல்யாணம்ன்னு டார்ச்ெர் தெய்து, மண்லடயிை ஏற்பட்டு கிராக்லக தபருசு பண்ணி

என்லன

லபத்ெியமா

அலைய

விடாெீங்க...

எனக்கு

ெண்லடப்

பபாடக் கூட தெம்பில்ை...” ஒருமாெிரிக் குரைில் தொன்னவன், வாக்கரின் உெவியுடன் எழ, விஜய் அவலனப் பிடிக்கப் பபாக, “நீங்களும் மறுபடியும்

தகாஞ்ெம்

தொல்ைி

லவங்க

அத்ொன்....

அப்பா

வந்ெப்புறம்

ெண்லட ஏொச்சும் பபாடப் பபாறாங்க...” எரிச்ெைாக தொல்ைிக்

தகாண்பட, அவபனாடு நடந்து, அலறக்கு வந்ெவன், கட்டிைில் கால் நீட்டி அமர்ந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 299

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்னடா... எல்ைாபம ஓபக ொபன.. ஒண்ணும் பிரச்ெலன இல்லைபய... அவல

ப்

பார்த்து

தவறுப்பு...

பகாபம்

இப்படி....”

விஜய்

ெந்பெகமாகக்

பகட்கவும், “ம்ம்...

எல்ைாம்

ஓபக

ொன்

அத்ொன்...

இப்படி

பண்ணிட்டாப

ன்னு

தகாஞ்ெம் வருத்ெம் இருந்ெது... அது அப்பப்பபா ெலை காட்டிச்சு...ெமா

ிக்க

ட்லர பண்ணிபனன்... பபாகப் பபாக ெரியா பபாயிடும்ன்னு நிலனக்கிபறன்..” அஜய் தொல்ைவும், “ஹ்ம்ம்... இந்ெ ெின்ன விஷயத்லெ உன்கிட்ட பபெி ெரி பண்ணாம... யாபராட பபச்லெபயா பகட்டு அவ

ா என்ன என்னபவா தெய்துட்டா... நீயும் பகாபமா

இருந்ொலும்... உனக்குள்

அவ பமை அப்பபாபவ பாெம் இருந்து இருக்கு

பபாை... இப்பபா நீ அவ பமபைபய காெல்ன்னு வந்து நிக்கற... வட்ை ீ உங்க அப்பா அம்மா என்ன தெய்யப் பபாறாங்கப

ா? அவங்கல

ெமா

ிக்கிறபெ

ஒரு தபரிய கஷ்டம் ொபன...” விஜய்க்கும் கவலையாகபவ இருந்ெது... “கஷ்டம் ொன் அத்ொன்.... தமாெல்ை, அம்மாலவ மட்டும் ஈஸியா ெரி கட்டிடைாம்ன்னு

பார்த்பென்...

இப்பபா

ஸ்ரீனியும்

தொபுக்குன்னு

வந்து

பிக்ெர்ை குெிக்கிறார்... அவபராட பெர்ந்துட்டா, இந்ெ ராொவும் பைடி டானா இல்ை மாறிடுவாங்க... அவங்கல காரியத்துக்கு, அவல அவப

தொல்ைியும் குத்ெமில்ை.. இவ தெய்ெ

நல்ைா வாங்கு வாங்குன்னு வாங்கப் பபாறாங்க...

ொன் அவங்கல

ெமா

ிக்கணும்...

எனக்கு நிஜமாபவ இப்பபா இவங்க கூட பபாராட தெம்பில்ை அத்ொன்... தகாஞ்ெம் உடம்பு ெரி ஆகட்டும்... அப்பறம் பபெைாம்... அதுவலர நானும் தகாஞ்ெம்

ைவ்

பண்ணிக்கிட்டு

சுத்ெபறபன...”

அஜய்

அயர்ச்ெியாகவும்,

இறுெியில் குறும்பாகவும் தொல்ை, விஜய் அவனது பொல

த் ெட்ட, அஜய்

‘ஆ’ என்று அைறினான். “படய்... ெத்ெம் பபாடபெ...” என்றவன், அவெரமாக அவன் அருபக இருந்ெ ெண்ணலர ீ

எடுத்து

அஜயின்

ஷர்ட்டில்

தகாட்டவும்,

‘அத்ொன்’

அஜய்

ெிடுக்கிட, “உன்பனாட ஷர்ட்ை குங்குமக்கலற.. நல்ைபவல

யா இதுவலர

உங்க

அம்மாவும், ெங்லகயும் கவனிக்கை... இப்பபா நீ கத்ெி ஊலர கூட்டினா... தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 300

தென்றல் பண்பலை 102.3 இதுவலர கண்ணுை படாெ கலற, இப்பபா பட்டு எல்ைாருபம மாட்டிக்கிட்டு முழிக்கைாம்... இப்பபா பாரு, நீ கத்ெி வச்ெதுை, அவங்க வராங்க... ெமா

ி...”

விஜய் ஐடியா தகாடுக்க, ெனது ெட்லடலயப் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்டவன், “என்னாச்சு...” என்று ராொவும், அனுபமாவும் ஓடி வரவும், விஜய், அஜயின் ெட்லடலய கழட்ட உெவிக் தகாண்பட, “நான் வாயிை ெண்ணிய ஊத்ெபறன்னு தொன்பனன்... இல்ை... நாபன ொன் குடிப்பபன்னு அடம் பண்ணி குனிஞ்சு எடுத்து குடிச்ொன்.. அது தகாட்டிப் பபாச்சு....” என்று விஜய் கூறினான். “பார்த்துடா... தமல்ை தெய்யைாம் இல்ை... எல்ைாத்துலையும் அவெரம்...” என்று புைம்பிய படி, ராொ தவ

ியில் தெல்ை, அனுபமா அஜலயப் பார்த்துக்

தகாண்பட நின்றிருந்ொள். “என்ன

அனும்மா...

அங்கிருந்து அவல

பபாய்

அத்லெக்கு

ஏொவது

உெவி

தெய்...”

விஜய்

அனுப்ப முயை, அனுபமா அஜலய தநருங்கினாள்.

ெிறிது ெயக்கத்துடன், “அஜய்... நீ பபொம இப்பபா இருக்கற பவலைலய ரிலென்

பண்ணிபடன்...

எதுக்கு

அவல

ெினம்

ெினம்

பார்த்துக்கிட்டு

இருக்கணும்?? அபெ பபாை அந்ெ fmக்கு பபெறலெயும் நிறுத்ெிடு... அவ கூட உனக்கு என்ன பபச்சு?...” அனுபமா பகட்கவும், அவ

து நியாயம் புரிந்ொலும், பட்தடன்று “அது ஆபீஸ் பவலை அனு...

அதுை யாரும் ெலையிடறது எனக்குப் பிடிக்காது... அதுவும் ெவிர அவ எனக்கு

எெிரி

இல்ை...

fmக்கு

பபெறது

என்பனாட

விருப்பம்...”

அஜயின்

குரைில் இருந்ெ அழுத்ெம், ‘அெில் எல்ைாம் நீ ெலையிடாபெ’ என்பலெ தொல்ைாமல் தொல்ை, அனுபமா ெிலகத்துப் பபானாள். கண்ணம்மாவின்

விஷயத்ெில்,

அஜய்

இவ்வ

வு

ெீர்மானமாக

ஒன்லற

தொல்லுவான் என்று அனுபமா எெிர்ப்பார்க்காமல் ெிலகக்க, “ொரி அனு.. ஆனா... ப்

ீஸ்... என்லனயும் தகாஞ்ெம் புரிஞ்ெிக்பகாங்கப

கண்கல

மூடிக் தகாள்

தகாண்பட தவ

தெ ன் ற ல்

ன்...” என்ற அஜய்

வும், அனுபமா அவலன தவறித்துப் பார்த்துக்

ிபய தென்றாள்.

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 301

தென்றல் பண்பலை 102.3 அனுபமா வருந்துவது பிடிக்காெ விஜய், “அஜய்... ஏன் இவ்வ

வு தடன்ஷன்

ஆகற? அவங்க காயம் அவங்களுக்கு... உனக்கு அவ பமபை காெல் வந்ெதும், பலழய காயங்கல உடபன

அலெ

எல்ைாம், நீ மறக்க முயற்ெி பண்ணைாம்... அவங்களும் தெய்யணும்னு

நீ

எெிர்ப்பார்க்கறது

ெப்பு...”

அவலன

ெமாொனப்படுத்ெவும், “எனக்கு இவங்கல

யும் விட்டுத் ெர முடியை அத்ொன்... அவல

யும்...

எனக்கு என்ன தெய்யறதுன்பன புரியை...” அஜய் ெலையில் லக லவத்துக் தகாள்

, விஜய்க்கு அவனது நிலை நன்றாகபவ புரிந்ெது.

“அவ தெய்ெதும் ொொரணமான விஷயமா அஜய்... அவ ொன் இனிபம இவங்கல

ெமாொனப்படுத்ெறதுக்கான

முெல்

அடிலய

எடுத்து

லவக்கணும்...” விஜய் தொல்வதும் ெரியாகப்பட, அஜய் அலமெியானான். “ெரிடா... நீ தரஸ்ட் எடு...” விஜய் விைகிச் தெல்ை நிலனக்க, “ஏன் அத்ொன்?” என்ற அஜயின் குரல் அவலன நிறுத்ெியது. “என்ன அஜய்?” விஜய் புரியாமல் பகட்க, “இல்ை...

கண்ணம்மா

தொல்ைாம,

பவற

நிறுத்ெின ீங்க? ஒருத்ெலர மட்டமாவா

ொன்

ஒரு

அழகுன்னா

விரும்பற

கண்மணின்னு

தபாண்லண நான்

தபண்லணப்

நிலனச்ெிட்டு

தமாெல்ைபய

தகாண்டு

வந்து

மயங்கிடுபவன்னா? பபாய்...

இருக்கீ ங்க?”

என் அதுவும்

என்லனப்

அஜய்

என்கிட்பட

பத்ெி

வருத்ெம்

முன்ன பவற

அவ்வ

வு

இலழபயாடக்

பகட்க, விஜய் ஒரு புன்ெிரிப்புடன் அவன் அருபக அமர்ந்ொன். “என்

மச்ொன்

பமை

ஒரு

ெின்ன

டவுட்

இருந்ெது...

அதுக்குத்

ொன்...

தமாெல்ை கண்ணம்மா ொன் கண்மணின்னு தொன்னா... நீ எப்படி ரியாக்ட் பண்ணுவன்னு எனக்கு எப்படித் தெரியும்? அதுவும், அவ உன் டீம்ை ொன் பவலை தெய்யறான்னு நீ அதுவலர தொல்ைபவ இல்ை... அலெ நான் எப்படி எடுத்துக்கறது? அப்பறம் கல்யாணம் ஆன புதுசுை நீ ஒரு தரண்டு மூணு ெரவ, அவல கைர் கம்மி, அப்பறம் உன் தபர்ெனாைிட்டிக்கு அவ ெகுந்ெவ

ான்னு எல்ைாம்

பகட்டு இருக்க... அெனாை...” விஜய் இழுக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

,

pg. 302

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அெனாை...” “அெனாை... ஒருபவல

நீ நல்ை அழகான தபண்லண ொன் கல்யாணம்

தெய்துக்கணும்னு விரும்பறிபயான்னு ஒரு ெின்ன உறுத்ெல் இருந்ெது... அெனாைொன் நான் தகாஞ்ெம் பொெிச்சு பார்த்பென்...” விஜய் தொல்ைிக் தகாண்பட வரவும், அஜய் அவலன முலறத்ொன். “ெின்ன உறுத்ெல் ொண்டா... உன் பமை இருந்ெ நம்பிக்லகயினாை ொபன நான்

என்

பிதரண்ட்படாட

ஆல

நிறுத்ெிபனன்... முெல் நாப மச்ொன்...

அவல

ப்

இல்ைாம.... பபொம கி

உனக்கு

முன்னாை

தகாண்டு

வந்து

... எங்க அஜய் ெங்கம்ன்னு நிரூபிச்ெடா என்

பார்த்து

ஈஈன்னு

நிக்காம...

இன்தடதரஸ்ட்பட

ம்பின பாரு... ெபாஷ்டா ராஜான்னு உடபன

உனக்கு

நான் பாராட்டு பத்ெிரம் தகாடுத்பென் தெரியுமா? அப்பறம் அவல உன்கிட்ட

ஒரு வாரம் தமபெஜ் தெய்துப்பாருன்னு தொன்பனன்...

இருந்து

தராம்ப

ஃபார்மைா

ொன்

தரஸ்பான்ஸ்

வருதுன்னு

காட்டினா... அப்பறம் மால்ை நீ உண்லமய கண்டுப்பிடிச்ெது ஒரு புறம் அவளுக்கு பயத்லெ தகாடுத்ெது.. அதுவும் நீ கண்ணம்மாபவாட பபெிட்டு வரலெயும்,

கண்ணம்மா

பபாறலெயும்

பார்த்து...

அவல அவ,

பகள்வியா, ‘என்னாை

பரிொபமா

இதுக்கும்

பார்த்துட்டு

பமை

நடிக்க

முடியாது’ன்னு தொல்ைி... என்ன தெய்யைாம்ன்னு பயாெிச்ெிட்டு இருந்ொ... அப்பறம் ொன் நீ ெினிமா முடிஞ்சு கண்ணம்மா கூட ெிரிச்சு பபெிட்பட வந்ெியா.... எனக்கு மயக்கம் வராெ குலற ொன் அஜய்... அவ உனக்கு ஏற்படுத்ெின அவமானம் தகாஞ்ெ நஞ்ெம் இல்ை ொன்... ஆனா... மறுபடியும் நீ எப்படி அவப அன்னிக்கு

நீ

பபெிட்டு

ாட ெகஜமா இருப்பன்னு புரியபவ இல்ை...

வரலெப்

பார்த்துத்ொன்

தகாஞ்ெம்

நம்பிக்லக

வந்துச்சு... ‘இனிபம அஜய் கிட்ட லெரியமா பபசு’ன்னு நான் அவகிட்ட தொன்னா.. அவ

பிதரண்ட்

சுவாெியாம்....

அவகிட்ட

இருப்பா பபாை... அவளும் இவல

இவ

எல்ைாத்லெயும்

தொல்ைி

த் ெிட்டி... ‘இனிபம எல்ைாத்லெயும் ெரி

பண்ணு... இப்படி நீ அழு மூஞ்ெியா இருந்ொ அவனுக்கு எப்படி பிடிக்கும்? லெரியமா அவன் கிட்ட பபாய் பபசு... நீ என்ன அவலன பபெ விட்டு

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 303

தென்றல் பண்பலை 102.3 பவடிக்லகப் பார்க்கற? என்ன உனக்கு நிலனப்புன்னு பபாய் பகட்டு வா’ன்னு அனுப்பினது... அவ உன்லன கைாய்ச்ெது எல்ைாம் தொன்னா... நீ இன்னும் அவப

ாட பர்த்பட கிஃப்ட்லட பிரிச்சுப் பார்க்கபவ இல்லையாபம...” விஜய்

தொல்ைவும், பை பகள்விகளுக்கான விலட கிலடத்ெ நிம்மெியில் அஜய் விஜலயப் பார்த்ொன். “ஹ்ம்ம்..

ஆமா

அத்ொன்...

அதுவும்

அவ

கிஃப்ட்லட

தகாடுத்துட்டு

ஒருமாெிரியா, உங்க பிதரண்ட்... அந்ெ தபாண்ணு தகாடுத்ெ தபாக்பகலவப் பார்த்ொ

ா? அெனாை என் பமை ஏற்பட்ட ெந்பெகமான்னு எனக்கு தகாஞ்ெம்

பகாபம் வந்துச்சு... அது ொன் அவகிட்ட ஒரு மாெிரியா தொல்ைிட்டு உள் வச்ெிட்படன்... அப்பறம் என்னபவா அலெ எடுத்து பிரிக்கபவ இல்ை...” அஜய் வி

க்கம் தொல்ைி,

“அவ என்ன தகாடுத்ெிருக்கான்னு பார்க்கணும்... அங்க இருக்கு... எடுத்துட்டு வாங்க அத்ொன்...” என்று அவன் காட்டிய இடத்ெில் இருந்து அஜய் எடுத்துக் தகாண்டு வந்ொன். அலெ ஆவபை வடிவாக அஜய் பிரிக்க, அெில் இருந்ெ இரண்டு அழகிய டால்பின்கள் ஒன்தறாரு ஒன்று பிலணந்து, அென் மூக்கின் நுனியில்

இெயத்லெ

பிடித்துக்

தகாண்டிருப்பது

பபாை

இருந்ெ

ஒரு

கிரிஸ்டல் தபாம்லம... ெிறியபெ ஆனாலும், அென் பவலைப்பாடும்... அந்ெ இெயத்ெில் அழகாக, ‘அஜய், கண்ணம்மா’... என்று எழுெி இருந்ெலெயும் பார்த்ெவனின் இெழில் புன்னலக விரிந்ெது. “இலெ அன்னிக்பக பார்க்காம பபாயிட்படபன அத்ொன்...” அஜய் குலறபட, “எனக்குத்

தெரிஞ்சு, அன்னிக்கு

மட்டும்

நீ

இலெப்

பார்த்ெிருந்ெ,

இது

தமாத்ெமும் சுக்கல் நூறா பபாயிருக்கும்... ொர்க்கு ொன் ைவ்ை எல்ைாம் விருப்பபம இல்லைபய...” விஜய் அவலன கிண்டல் தெய்ய, அஜய் விஜலய முலறக்க முயன்று பொற்று புன்னலகத்ொன். அந்ெ பநரம் அலறக்கு தவ

ிபய, “அந்ெ பிொசு... ஆபற மாெத்துை நல்ை

தபாண்ணு மாெிரி நடிச்சு நம்ம அஜய் மனலெபய இப்படி கு பாபரன்... மறக்குமா.. என் பிள்ல

ிர வச்ெிருக்கா

ய பபாலீஸ் ஸ்படஷன்ை தகாண்டு பபாய்

உட்கார்த்ெி வச்ெவ

எனக்கு எப்படி மறக்கும்?” கண்ணம்மா தெய்ெலெ

தொல்ைிச்

ராொ

தெ ன் ற ல்

தொல்ைி,

ப ண் ப லை

புைம்பிப்

102.3by

தகாண்டிருக்க,

ர ம் யா

அனுபமாவும்

கூட

pg. 304

தென்றல் பண்பலை 102.3 பெர்ந்து தகாள்

, அலெ எல்ைாம் அலறயில் இருந்ெபடிபய பகட்ட கார்த்ெிக்,

அெிர்ச்ெியுடன் அஜலயப் பார்க்க, அஜய் அவலன ெங்கடமாகப் பார்த்ொன். கண்ணம்மாவா இப்படி தெய்ெது... அலெ அெிர்ச்ெியுடன் நிலனத்து, “அவ பமை பகாபபம இல்லையா அஜய்... நீ பகாபப்படும் பபாது கூட ஏன் இவன்

இப்படி

ெிட்டறான்னு

பயாெிச்சு

இருக்பகன்...

ஆனா...

இப்படி

எல்ைாம்??” கார்த்ெிக் இழுக்க, “அவ ெின்ன

தபாண்ணு

கார்த்ெிக்... தெரியாம

தெய்துட்டா... இந்ெ

ஆறு

மாெமா அவ நடந்துக்கற விெம்.. அவ என்லனப் பார்த்ொபை பயப்படறது எல்ைாபம அவப அதுவும்

ாட நிஜமான முகத்லெ ொபன காட்டுது... ஒருத்ெராை...

கூடபவ

இருக்கற

பநரம்

முழுதும்...

அதுவும்

ஆறு

மாெமா

எல்ைாம் நடிக்க முடியாதுடா... எபொ ஒரு பநரத்துை உண்லமயான முகம் தவ

ிய வந்துடும்... அவ நம்ம ஆபீஸ்க்கு வந்ெ நாள் முெைா இப்படிபய

ொபன இருக்கா...” “எப்படி?” “ஹ்ம்ம்... அலமெியா... பயந்ெ தபாண்ணா... அப்படி...” என்றவன் தொடர்ந்து, “அப்பபா

இது

ொபன

அவப

ாட

உண்லமயான

முகம்...

என்

மனசுை

எங்கபயா ஒரு மூலையிை இருந்ெ, ‘அவ என் மலனவி’ங்கற நிலனப்பு மட்டும்ொன்...

இப்பபா நடந்துக்கற அவப

முழுொ அவகிட்ட ொச்ெிருக்கு...” அஜய் வி

ாட தெயல்க

ாை... என்லன

க்கம் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்க,

கண்ணம்மாவிடம் இருந்து பபான் வந்ெது... ‘பமடபமாட

கால்... தகாஞ்ெம் தவயிட்

பண்ணு...’ என்றவன், உடபனபய

பபாலன எடுத்ெவன், “ஹாய் கண்மணி... நான்

தஜய் பபெபறன்... நீங்க

இன்லனக்கு டிவி நிகழ்ச்ெியிை பபெினது தராம்ப நல்ைா இருந்ெது...” அஜய் ெிரிப்புடன் தொல்ை, “அடப்பாவிங்க

ா...

வட்ை ீ

ஒரு

மணி

பநரமா

கடலைப்

பபாட்டது

பத்ொதுன்னு பபான் பண்ணி பவறயா?” கார்த்ெிக் புைம்ப, விஜய் ெிரிக்க, அப்தபாழுது அலறக்கு வந்ெ அனுபமா, அவன் கண்மணியிடம் பபானில் பபசுவலெக் தெ ன் ற ல்

பகட்டு.

அஜலய

ப ண் ப லை

முலறத்துக்

102.3by

ர ம் யா

தகாண்டிருந்ொள்.

அவ

து

pg. 305

தென்றல் பண்பலை 102.3 முலறப்லபப் பார்த்ெ அஜய்க்கு, ொன் இவர்கல

எல்ைாம் எப்படி ெமா

ிக்க

பபாகிபறாம் என்ற அச்ெபம பமதைழும்பியது... ெந்பொஷமாக

வட்டிற்குள் ீ

நுலழந்ெ

கண்ணம்மாலவ

வரபவற்றது

மீ னாவின் புன்னலக முகம்... “என்னம்மா... இன்னக்கு என்ன விபெஷம்...” கண்ணம்மா அவர் கப்பில் ஊற்றி லவத்ெிருந்ெ பாயெத்லெ எடுத்துக் தகாண்பட பகட்க, “ஹ்ம்ம்.. உனக்கு அதுபவ மறந்து பபாச்ொ... இன்லனக்கு ஆயுெ பூலஜடி... அதுவும்

இல்ைாம...

நால

க்கு

உன்லன

தபாண்ணு

பார்க்க

தொல்ைி இருக்காங்க கண்ணம்மா.. வர லபயனும், அவங்கப

வபரன்னு ாட முெல்

மலனவி ெரி இல்ைாம டிபவார்ஸ் பண்ணிட்டாராம்... குழந்லெ எதுவும் இல்ை... நீ கல்யாண வாழ்க்லகன்னு ஒண்லணயும் வாழலைனாலும்.. ஒருத்ென் கூட கல்யாணம்

ஆகிடுச்பெ...

லபயன்

நல்ை

ைட்ெணமா...

அதமரிக்காவுை

இருக்கான்...” மீ னா தொல்ைவும், பாயெ கப்லப அப்படிபய லவத்ெவள், ஒரு தபருமூச்லெ இழுத்து தவ

ியிட்டு, “அம்மா... அப்பா...” என்று ஹாைிற்கு

தென்று கத்ெினாள். “ஏண்டி... நான் உன்கூட ொபன பபெிட்டு இருந்பென்... அங்க இருந்து இங்க வந்து கத்ெற?” பகட்டபடி வந்ெ மீ னாவும், “என்னம்மா?

என்ன

விஷயம்...”

என்று

வந்ெ

சுப்புவும்,

அவருடன்

அலமெியாகபவ, எலெபயா எெிர்ப்பார்த்து வந்ெ கயலையும் ஒரு முலறப் பார்த்ெவள், “நால ஏன்னா

நான்

க்கு என்லன யாரும் தபண் பார்க்க வர பவண்டாம்...

ஒருத்ெலர

விரும்பபறன்...

அவலரத்

ொன்

தெய்துக்கப் பபாபறன்...” கண்ணம்மா அறிவிக்க, கயல் அவல

கல்யாணம் ப் பார்த்து

கட்லட விரலை உயர்த்ெினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 306

தென்றல் பண்பலை 102.3

ஒைிபரப்பு – 25 நாெியற்ற என் நிலனவுகளுக்கு உயிர் தகாடுப்பது ஏபனா நீயும் உன் காெலும் மட்டுபம ... கரம் பிடிக்க நிலனத்து காத்துக் தகாண்டிருந்ொலும் விெியின் சுழைில் ெிக்கி நிற்கிபறன் “என்னடி தொல்ற?” என்று மீ னாவும், “என்னம்மா... என்ன இது ஒரு புது குண்லட தூக்கிப் பபாடற?” என்று சுப்புவும் அெிர்ந்து நின்றனர்.... “யாரு கண்ணம்மா அது? என்கிட்ட கூட நீ தொல்ைபவ இல்ை...” கயல் ென் பங்கிற்கு எடுத்துக் தகாடுக்க, கண்ணம்மா அவல

முலறத்ொள்.

“முலறக்காபெ கண்ணம்மா... உண்லமய தொல்லு... என்ன நடந்ெது... யாரு அவரு, எல்ைாத்லெயும் தொல்லு... அப்பபா ொபன ெீர்வு கிலடக்கும்...” கயல் பமலும் அவல

ஊக்க, கண்ணம்மா ெிறிது ெடுமாறினாள்.

“லஹபயா... நான் இவ்வ

வு எடுத்துக் தகாடுக்கபறன்... அலெ அப்படிபய

பிடிச்சுக்கிட்டு ,நடந்ெ விஷயங்கல

பமலும் விவரமா வி

அம்மா

யும்

கிட்ட

எல்ைா

உண்லமகல

தொல்ைிட்டு,

க்கி,

அப்பா

அவங்க

கால்ை

விழுந்து மன்னிப்பு பகட்காம, மரம் மாெிரி நிக்குது பாரு.... ஜடம்... அன்னிக்கு அந்ெ பிருந்ொ பபச்லெக் பகட்டு நல்ைா ஆடின இல்ை... நான் அவ கூட பெரும் பபாபெ தொன்பனன்... அவ ெரி இல்லைன்னு... பகட்டியா? உன் வாழ்க்லகலயபய மாமாபவாட

குட்டிச்சுவராக்கிக்கிட்டு

அம்மா

அப்பா

பவற

என்ன

வந்து

நிக்கறிபய..

தொல்வாங்கப

இதுை

ா??”

கயல்

அடுத்ெ

மாெம்

மனெிற்குள் புைம்பிக் தகாண்டிருந்ொள். “அவர்

பபரு

தஜய்...

இப்பபா

அதமரிக்காை

இருக்கார்...

இந்ெியா வருவார்... அவர் வரும் பபாது வட்ை ீ கல்யாணத்லெ பபெி முடிச்சு... தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 307

தென்றல் பண்பலை 102.3 என்லனயும்

லகபயாட கூட்டிட்டு பபாயிடுபறன்னு தொல்ைி இருக்கார்...”

ஒரு முடிவாக தொன்னவல

ப் பார்த்ெ கயல், பல்லைக் கடிக்க,

“அவலன உனக்கு எப்படித் தெரியும்? நல்ை லபயனா?” என்ற பகள்விகள் அணிவகுத்து வந்ென. “எங்க ஆபீஸ்ை ொன் பவலை தெய்யறார்...” கண்ணம்மாவின் பெிலைக் பகட்ட சுப்பு, “கண்ணம்மா... அந்ெ அஜய்க்கும் அவனுக்கும் பழக்கம் இருக்கா? அவன் எங்கயாவது,

இல்ைாெலெயும்

தபால்ைாெலெயும்

தொல்ைி,

அந்ெ

லபயபனாட மனலெ கலைச்ெிடப் பபாறான்...” மீ னா அவெரமாக இலடயிட, கயல் மூவலரயும் கடுங்பகாபத்துடன் பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொள். “அஜய்

அப்படி

விரும்பற அவரும்

எல்ைாம்

விஷயம் இவரும்

தெய்ய

தெரியும்...

மாட்டார்... அவருக்கும்

ஒண்ணுக்குள்

அவருக்கும் தராம்ப

ஒண்ணு...”

நான்

அவலர

ெந்பொெம்

அவர்

அவர்

ொன்... என்று

தபாதுப்பலடயாக கண்ணம்மா பபெி, சுப்புவின் யூகத்துக்பக விட்டாள். “அஜய் தராம்ப நல்ைவர்ப்பா... அவலர மாெிரி ஒரு நல்ைவலர நான் ொன் என் முட்டாள் ெனத்துனாை மிஸ் பண்ணிட்படன்... எனக்கு அவர் எப்பவுபம உெவி ொன் தெய்ெிருக்கார்... ஆபீஸ்ை அவர் ஒவ்தவாரு முலற ெிட்டினதும் கூட, நான் தெய்ெ ெப்புகளுக்காகத் ொன்.. முன்னாடி நீங்க அவலரப் பத்ெி விொரிச்ெதுை எதுவுபம ெப்பில்ை... அவர் நல்ைவர் ொன்... நான் ொன் ெரி கிலடயாது...”

பவக

பவகமாக

அழுதுக்தகாண்பட உள்ப “அந்ெ அஜய் இவல

தொல்ைியவள்,

தொண்லடயலடக்க,

ஓட,

ஏபொ தொல்ைி மிரட்டி இருக்கான் பபாை இருக்கு...

அது ொன் அவலனப் பத்ெி நல்ை விெமா தொல்ைிட்டு, அவன் தெய்ெலெ எல்ைாம்

மறக்க

முடியாம

உள்

ஓடறா...”

மீ னா,

கண்ணம்மாவின்

அழுலகக்கு ஒரு காரணம் கற்பிக்கவும், “நீங்க இன்னுமா ெிருந்ெை? யாரவது எொவது ஒரு விஷயத்லெ தொன்னா... அலெ ஈலர பபனாக்கி... பபலன தபருமா

ாகின கலெயா நல்ைா கற்பலன

தெய்து ெண்லடக்கு வரிஞ்சுக் கட்டிக்கிட்டு பபாறலெ நிறுத்ெிட்டு... தகாஞ்ெம்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 308

தென்றல் பண்பலை 102.3 உங்க மூல

லயயும் ெட்டி எழுப்புங்க... அப்பபா ொன் உண்லமயும்.. சுத்ெி

என்ன நடக்குதுன்னும் புரியும்... நடந்ெது எல்ைாத்லெயும்... இவ பபெினது.. அவங்க பபெினது எல்ைாத்லெயும் ெிரும்ப ெிரும்ப பயாெிச்சு பாருங்க... அப்பறம் மாமா பமை பழி தொல்ைைாம்...” கடுப்புடன் தொல்ைிவிட்டு, கயல், கண்ணம்மாவின்

அருகில்

தெல்ை,

இங்பகா

அவர்கல

ப்

தபற்றவர்கள்

இருவரும் ெிலகத்து, புரியாமல் குழப்பிக் தகாண்டு நின்றிருந்ெனர். “கயல் என்னங்க தொல்றா?” மீ னா பகட்க, “அஜய்லய நல்ைவன்னு தொல்றா மாெிரி இருக்கு? எல்ைாத்துக்கும் காரணம் இவ ொன்னு தொல்றா பங்கிற்கு

குழம்ப,

ா? எனக்கு ஒண்ணுபம புரியலைபய...” அவர் ென்

இருவரும்,

நடந்ெலவ

என்ன

என்பபெ

புரியாமல்

குழப்பத்துடன் அமர்ந்ெிருந்ெனர்... “ஒருபவல

அப்பா தொன்னது பபாை.. அவன் தராம்ப நல்ைவபனா?? நாம

கண்ணம்மாவ அவங்கல

கல்யாணத்துக்கு

கட்டாயப்படுத்ெினதுனாை,இவொன்

ஏொவது தொல்லை தெய்துட்டாப

ா?” சுப்பு தமல்ை இழுக்க,

மீ னா ெிரும்பவும் அப்தபாழுது நடந்ெ நிகழ்வுகல

அலெ பபாடத் துவங்க,

எதுவுபம ெரியாகப் புரியாமல், இருவருக்கும் இருட்டில் துழாவுவது பபாை இருந்ெது. உள்ப

தென்ற

தகாண்டிருந்ொள்.

கயல்,

கண்ணம்மாலவப்

“உனக்கு

இப்பபா

கூட

பிடித்து மாமா

கடித்துக்

பமை

இல்லைன்னு தொல்ை முடியை ொபன... உனக்கு அவ்வ கண்ணம்மா...

நான்

உன்கிட்ட

இலெ

தகாஞ்ெம்

கூட

எந்ெ

குெறிக் ெப்பும்

வு சுயநைமா

எெிர்ப்பார்க்கை...

அப்பபாவும் நீ அவலர ொன் பைியாடா நிறுத்ெின... இப்பபாவும் நீ உண்லமய தொல்ைாம நிக்கறது தகாஞ்ெம் கூட நல்ைாபவ இல்ை... தொல்ைிட்படன்... அவரு இப்பபாவும் உன்லனபய நிலனச்ெிட்டு இருக்கார் இல்ை... அந்ெத் ெிமிருொண்டி...” என்று தபாரிந்துத் ெள்

ியவள், அவ

து பபாலன எடுத்து

அஜய்க்கு அலழத்ொள். ---“அஜய்...

இங்கப்

பாரு...

அந்ெ

கண்ணம்மா

கூட

பபொபெ

அப்படின்னா

உனக்கு பகாபம் வருது... அது உன் பர்ெனல் விஷயம் ொன்... ஆனா... அவ தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 309

தென்றல் பண்பலை 102.3 தெய்ெது எல்ைாம் மறந்துப் பபாச்ொ.... என்னபவா அவல

டிவியிை பார்த்ெ

உடபன அப்படிபய ஐஸ் மாெிரி உருகிட்டு இருக்க? என்னடா உன் மனசுை நிலனப்பு? அந்ெ

ெண்லட

உங்க

தரண்டு

பபருக்குள்

நின்னு

இருந்ொக்

கூட

பரவால்ை... அவ எங்கல

யும் பெர்த்துத்ொபன அவமானப்படுத்ெிட்டா... நம்ம

அனுலவயும் மாப்பிள்ல

லயயும் கூட அவ விட்டு லவக்கை... அனுலவப்

பார்த்ொ... அவ புடலவய பிடிச்சு இழுக்கறா பபாைவா இருக்கு?” தமல்ை உணலவ தகாடுத்துக் தகாண்பட ராொ அஜயிடம் பபச்லெக் தகாடுக்கவும், ெிை வினாடிகள் தமௌனத்ெில் கடத்ெியவன், “அவ தெய்ெது ெப்பு ொன்ம்மா... படிக்கணும்னு ஆலெ... ஆலெ கூட இல்ை, படிப்லப பாெிை விட்டுடக் கூடாபென்ற தவறியினாை, யாபராட பபச்லெபயா பகட்டுத்ொன் அவ அப்படி பண்ணிட்டாம்மா...அனுபவம் இல்ைாெ ெின்ன வயசு

என்கிறொை

நல்ைது

தகட்டது

தெய்துட்டாமா அவ. எல்ைாம் என்கிட்ட அவப

பபாொெ

எலெயும்

பயாெிக்காம

இப்படி

பநரம்... பவற என்ன தொல்ை?

ாட விருப்பு தவறுப்லப தொல்ைி இருக்கைாம்... அதுக்கு

நான் ொன் அவகூட பொழலமயா இல்லைபயான்னு கூட பொணுது... எடுத்ெ உடபன அவல

தவறுப்பபத்ெபறன்னு

ஏட்டிக்கு

பபாட்டியா

தெய்பென்..

அதுை அவ, என்கிட்பட பபெி பயன் இல்ைன்னு நிலனச்சு இருப்பா பபாை... ெின்னப் தபாண்ணு ொபனம்மா...” அஜய் தமதுவாக அவள் தெய்ெெற்கான வி

க்கத்லெச் தொல்ைவும், ராொ அவலன பகாபமாக முலறத்ொர்.

“ஏண்டா... படிக்கணும்னு ஆலெ இருந்ொ, அதுக்காக

அப்படிதயல்ைாமா

தெய்வாங்க? நானும் ொன் பகட்கபறன்... எங்க காைத்துை எல்ைாம் பெினஞ்சு வயசுையும்,

பெிதனட்டு

தபாண்ணுங்க

எல்ைாம்

வயசுையும்

ெிட்டாட்டம்

கல்யாணம்

குடும்பம்

நடத்ெை?

பண்ணிக்கிட்டு அவங்களுக்கு

மட்டும் படிக்கணும்னு ஆலெ இருக்காொ என்ன? ஏன் நான் உங்க அப்பாலவ கல்யாணம் தெய்துக்கும் பபாது எனக்கு பெிபனழு வயசு ொன்... பி.யூ.ெி. படிச்ெிட்டு இருந்பென்... எனக்கு கூடத் ொன் காபைஜ் பபாய் படிக்கணும்னு ஆலெ இருந்ெது... அதுக்காக இப்படியா தெய்பென்... கல்யாணம் ஆன மறுநாப

காலையிை காபி தகாடுக்க தரண்டு நிமிஷம்

பைட் ஆச்சுன்னு என்லன வறுத்தெடுத்ொர் உங்க அப்பா... அதுக்காக தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

நான்

pg. 310

தென்றல் பண்பலை 102.3 என்ன கண்லணக் கெக்கிக்கிட்டு உடபன எங்க அம்மாவுக்கு பபான் பபாட்டு தொல்ைி... பபாலீலெ கூட்டிட்டு வந்து அவலர ஸ்படஷன்ையா தகாண்டு பபாய் நிறுத்ெிபனன்... எங்க அம்மாகிட்ட இவர் ெத்ெம் பபாடற விஷயத்லெ தொன்னாக் கூட... ‘அப்படி ொன் இருப்பாங்க... நீ ொன் அனுெரிச்சு பபாகணும்’னு தொல்ைி வாய அலடச்ெிடுவாங்க... இருக்பக.. நானும்

இனி

அவப

ாட

எப்பவுபம

அப்பாவும்

அம்மாவும்

அவங்க

அப்பாவும்

முகத்துை

இருக்பகாம்...

இப்படி

ஆடின

முழிக்கபவ

ஆட்டம்

கூடாதுன்னு

இருக்கும்பபாது,

நீ

இப்பபா

அவளுக்கு வக்காைத்து வாங்கற... அந்ெ அ

வுக்கு அவ உன்லன மாத்ெி

வச்ெிருக்கா...”

தகாண்பட,

பகாபமாக

அஜலய

ெிட்டிக்

ராொ

தகாடுத்ெ

உணலவ வாயில் வாங்கிக் தகாண்டவன், ‘இெற்கு பமல் கண்ணம்மா ொன் அவர்க

ிடம் பபெ பவண்டும்... ொன் பபெினால் ெரி வராது பபாை...’ என்று

பயாெலனயில் இருக்க, அவனது தெல் இலெக்கத் தொடங்கியது... மே மே மே mental மேெில் ைக்க ைக்க ைக்க தபோல்ைோ வயெில் டக்க டக்க டக்க தகோட்டும் இலசயில் ஓ பக என் கண்மணி மடியில் பநற்று என்பது இன்றில்லை நோலள நிலேப்பப ஓ தெோல்லை Like a Like my லைைோ... லைைோ... தெல்பபானின் இலெயிபைபய ராொ அஜலய ஒரு மாெிரிப் பார்க்க, அஜபயா, கண்ணம்மாவின்

எண்

ெிலரயில்

ஒ

ிரவும்,

ராொலவயும்,

பபாலனயும்

மாறி மாறிப் பார்த்ொன். “என்னடா... பபான் அடிச்ெிக்கிட்டு இருக்கு... எடுக்காம முழிச்ெிட்டு இருக்க? என்ன? அந்ெ பிொசு பபான் பண்றா

ா?” ராொ ஒரு மாெிரிக் பகட்கவும்,

அவரிடம் தபாய் தொல்ை முடியாமல், பார்லவலய ொழ்த்ெிக் தகாண்டவன், அவெரமாக பபாலன எடுத்து காதுக்கு தகாடுத்ொன். “ஹபைா...” அஜயின் குரல் பகட்ட உடன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 311

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மாமா... உங்களுக்கு தகாஞ்ெம் கூட அறிபவ இல்லையா?” கயைின் குரல் எடுத்ெவுடன் இவ்வாறு பகட்கவும், ‘ஹான்...’ என்று அஜய் முழிக்க, “மாமா.. லைன்ை இருக்கீ ங்க

ா?” மீ ண்டும் கயல் பகட்கவும்,

“இருக்பகன்... இருக்பகன்... எடுத்ெ எடுப்புை இப்படி ஒரு பகள்விய பகட்டா நான்

பயாெிக்கணும்

இல்ை...

அது

ொன்

பயாெிக்கிட்டு

இருக்பகன்...

இருந்ொலும் இந்ெ பகள்விலய நான் எெிர்ப்பார்க்கை” அஜயின் பெிலைக் பகட்டவள், வந்ெ ெிரிப்லப அடக்கிக் தகாண்டு, “அது

இல்ைன்னு

ொன்

தெரிஞ்சு

பபாச்பெ...

உங்களுக்கு

பவற

ஆப

கிலடக்கலையா?” மீ ண்டும் கயல் பகட்கவும், “ஏய் என்னடி அவலர மரியாலெ இல்ைாம பபெிட்டு இருக்க? பபாலன இங்க தகாடுடி...

தகாடுன்னு

தொல்பறன்

இல்ை..”

என்று

கண்ணம்மா

கத்ெிக்

தகாண்டிருப்பலெக் பகட்டவன், “அக்காவுக்கும் ெங்லகக்கும் வில

யாட பவற பநரபம கிலடக்கலையா?

நல்ை பநரம் பார்த்ொங்கடா... இதுக்குப் பபரு ொன் மத்ெ

த்துக்கு தரண்டு

பக்கமும் இடிங்கறது பபாை...” என்று மனெினில் ெைித்துக் தகாண்டிருந்ொன். “மாமா... நீங்க இவல

நால

க்கு ஆபீஸ்ை பார்க்கும் பபாது தரண்டு அப்பு

அப்பி விடுங்க... இன்லனக்கு ஒரு வழியா அம்மா அப்பாகிட்ட ஒருத்ெலர ைவ் பண்பறன்னு தொல்ைிட்டா... இவ ொனா உண்லமய தொல்லுவான்னு நானும்

எவ்வ

பவா

எடுத்துக்

தொன்னா ொபன... இவல

தகாடுக்கபறன்...

எங்பக....இவ

உண்லமய

எல்ைாம் மியூெியத்துைொன் தகாண்டு பபாய்

லவக்கணும்...” கயல் படபடக்க, “நான் ஆபீஸ் வர இன்னும் ஒரு மாெம் ஆகும்... அெனாை என் ொர்பா... தரண்தடன்ன... நாைா... நீங்கப

தகாடுங்க...” அஜய் தொல்ைவும், அலெக்

பகட்ட கயல், “என்ன மாமா... ஏன் ஒரு மாெம் வர மாட்டீங்க?” அெிர்ச்ெியுடன் பகட்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 312

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மாமாவுக்கு ஆக்ஸிதடன்ட் ஆகிடுச்சு... அதுவும் என்னாை ொன்... என்னாை ொன்...” கண்ணம்மாவின் அழுலக அஜய்க்குக் பகட்கவும், அவன் பெில் பபெ முடியாமல், தபருமூச்லெ தவ

ியிட, கயலுக்கு எதுபவா புரிந்ெது.

“பக்கதுை அத்லெ இருக்காங்க

ா மாமா...” அவள் பகட்கவும்,

“ஹ்ம்ம்...

ொப்பிட்டுக்கிட்டு

இருக்பகன்...

அம்மா

ொன்

தகாடுக்கறாங்க...

வைது லகய கீ பழ ஊணினதுை தகாஞ்ெம் கிராக் ஆகி இருக்கு...” என்று அஜய் தொல்ைவும், கயல் ஒரு ெிை வினாடிகள் தமௌனம் காத்து... “மாமா... அடி தராம்ப பட்டுடுச்ொ... இவ தொல்ைபவ இல்ை...” “பரவால்ை

விடுங்க...

என்ன

விஷயமா

கால்

பண்ணின ீங்க?”

அஜய்

பகட்கவும், “ொரி மாமா... நானும் உண்லம தெரியாம உங்ககிட்ட நிலறய ெண்லட பபாட்டுட்படன்... எல்ைாம் இந்ெ மக்கு தெய்ெ பவலை... நான் அந்ெ பிருந்ொ கூட பெராபென்னு தமாெல்லைபய தொன்பனன்... இவ ொன் முஸ்ெபா பாட்டு பாடிக்கிட்டு அவகூடபவ சுத்ெிக்கிட்டு இருந்ொ... இப்பபா அவ நல்ைா இவ மூக்லக உலடச்சு... முகபம இல்ைாம தெய்துட்டு பபாயிருக்கா... இவ பபச்லெக் பகட்டு எங்க வட்ை ீ உள்

வங்க தெய்ெதும் தராம்ப ெப்பு ொன்

மாமா... தராம்ப தராம்ப ொரி... இப்பபா எங்க அம்மா அப்பாலவயும் ெிட்டிட்டு ொன் வந்ெிருக்பகன்...” கயல் வருத்ெமாகச் தொல்ைவும், “ஹ்ம்ம்... இல்ை தகாஞ்ெம் ொன்...” அஜய் பெில் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “இன்னும் தரண்டு பொலெ எடுத்துட்டு வபரன் அஜய்... தமல்ை ொப்பிடு...” என்று ராொ தொல்ைிவிட்டு நகர, அவர் அலறலயத் ொண்டி தென்றலெ உறுெி தெய்துக் தகாண்டவன், “கயல்... அம்மா இருந்ொங்க... அது ொன்... அவல தொல்லு...

சும்மா

லநலநன்னு

பவணும்...

அறிவுக்தகட்டத்

அழுதுக்கிட்டு...

ெனமா

அழ பவண்டாம்ன்னு தமாெல்லைபய

எல்ைாத்லெயும்

தெய்துட்டு,

புத்ெி

இப்பபா

அழுது என்ன பண்றது... இத்ெலன பநரம் அம்மா அவ தெய்ெலெ எல்ைாம் தொல்ைி ெிட்படா ெிட்டுன்னு ெிட்டிக்கிட்டு இருந்ொங்க... நான் என்ன பெில் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 313

தென்றல் பண்பலை 102.3 தொல்ை முடியும் தொல்லு... அவ என்பனாட மட்டுமாவது நிறுத்ெி இருந்ொ பரவால்ை...” அஜய் பகாபமாகச் தொல்ைவும், “அது ொன் இல்லைபய...” கயைின் பெிைில், “ெரி கயல்.. என்ன விஷயம்? அம்மா வந்ொ நீ ொன் பபெறன்னு தெரிஞ்ொ கண்டிப்பா உனக்கும் ெிட்டு விழுகும்... அது ொன் அவெரமா பபெபறன்...” என்று அஜய் பகட்டான். “இல்ை

மாமா...

தொெப்பறாப

இவ

இப்பபாவும்

இப்படி

உண்லமய

தொல்ைாம

... கண்டிப்பா உங்களுக்கு இந்ெ தபட்பராமாக்ஸ் லைட்பட

ொன் பவணுமான்னு பகட்கத் ொன் கூப்பிட்படன்... ஆண்டவனா பார்த்து உங்களுக்கு ஒரு மாெம்... ஒரு மாெம் மாமா... முழுொ முப்பது நாள் லடம் தகாடுத்ெிருக்கான்... நல்ைா பயாெிச்சு முடிதவடுங்க... இவ பவற உங்கல அதமரிக்காவுக்கு பார்ெல் பண்ணி இருக்கா... அதுவும் தஜய்யும் நீங்களும் ஒண்ணுக்குள்

ஒண்ணாம்...”

என்று

கண்ணம்மா

தொன்னலெ

தொன்ன

கயல்... “இந்ெ பமட்டலர தொல்ைத் ொன் கூப்பிட்படன்...” என்று முடித்ொள். “உங்க அக்கா மட்டும் என் லகயிை கிலடக்கட்டும்.... அவளுக்கு இருக்கு... நல்ை

ொன்ஸ்...

ஈஸியா

முடிக்க

பவண்டிய

காரியத்லெ

நூடுல்லெ விட பமாெமா ெிக்கு பபாட்டு லவக்கிறாப

இப்படி

... அவல

அவ என்ன

தெய்ொ பெவைாம்... உங்க அம்மா அப்பாகிட்ட தொல்ைி... அவங்க இங்க வந்து நடந்ெலெ தொன்னா எல்ைாபம தகாஞ்ெம் ஸ்மூத்ொ முடிய ொன்ஸ் இருக்கு... இவ ஏன் இப்படி பண்ணினா? இங்க டிவிை நான் அவல என்லன தபா

ப் பார்த்ெதுக்பக எங்க அம்மாவும் ெங்லகயும்

ந்து கட்டிக்கிட்டு இருக்காங்க... நானும் உடம்பு முடியாெ

மாெிரிபய எவ்வ

வு பநரம் ொன் நடிக்கிறது...” என்று ெைித்துக் தகாண்ட

அஜய், கயல் ெிரிக்கவும், “எனக்குன்னு

வந்து

வாச்ெிருக்கு

பாரு...

கல்யாணபம

தொல்ைிட்டு இருந்ெவன், ெிரும்பவும் அபெ கிணத்துக்குள்

பவண்டாம்ன்னு குெிக்க தரடி

ஆகிட்டு இருக்பகன்... இது ொன் விடாது கருப்பு பபாை...” என்று அவன்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 314

தென்றல் பண்பலை 102.3 பமலும் கண்ணம்மாலவ கிண்டல் தெய்துக் தகாண்டிருக்க, கயல் ெத்ெமாக ெிரித்துக்

தகாண்டிருக்க,

‘அஜய்....’

கண்ணம்மாவின்

குரல்

எரிச்ெைாக

ஒைித்ெது. “உங்களுக்கு இவ கிட்ட என்ன பபச்சு? பபாய் தரஸ்ட் எடுங்க.... விட்டா தரண்டு பபரும் பெர்ந்து விடிய விடிய என்லன பகைி தெய்துட்டு இருப்பீங்க பபாை... நான் தமாெல்ை அத்லெ மாமாகிட்ட ொன் உண்லமய தொல்ைி மன்னிப்பு பகட்கணும்னு இருக்பகன்... அதுவும் நீங்க குணமானதும் ொன்... என்பனாட லெரியபம நீங்க ொன் அஜய்... நீங்க பக்கத்துை இருக்கும் பபாது நான்

பகட்கபறன்...

அதுவலர

எங்க

அப்பா

மாட்படன்...” கண்ணம்மா தொல்ைவும், அவ

அம்மாகிட்ட

கூட

தொல்ை

து குரைில் இருந்ெ ெயக்கம்,

அஜய்க்கு புரியபவ தெய்ெது. “ெரி... விடு... இந்ெ விஷயத்லெ ஒரு மாெத்துக்கு ெள் நால

ிப் பபாட்டுக்கைாம்...

க்கு காலையிை அப்பா ஊர்ை இருந்து வரார்... அம்மா ஏற்கனபவ

பக்கத்துை இருக்கற பகாவில்ை தொல்ைி வச்ெிட்டாங்க... நால

க்கு அப்பா

கூட பபானா... ஏொவது ஜாெகத்லெ எடுத்துக்கிட்டு வருவாங்க... எப்படியும் இந்ெ

மாெத்துக்குள்

குணமானதும்

தபாண்ணு

பபாய் நானும்

பார்த்து

தரடி

பண்ணிடுவாங்க...

நான்

பார்த்துட்டு வபரன்... ெரியா? வந்து எங்க

கல்யாணத்துக்கு தபரிய மனுஷியா ஆெிர்வாெம் தெய்துட்டு பபா...” அஜய் அவ

ிடம் ெிடு ெிடுத்ொன்...

“ஐபயா ...நான் இப்பபா என்ன தெய்யணும்? எனக்கு ஒண்ணுபம புரியைபய...” கண்ணம்மா பகட்க, “ஹ்ம்ம்..

அலெயும்

அந்ெ

பிதரண்ட்கிட்டபய

பபாய்

தொல்ைிக் தகாடுப்பா... பிதரண்ட் பபச்லெக் பகட்டா

பகளு...

ந....ல்....ைா

ாம் பபச்லெ... உங்க

அப்பா ொத்ொ தொன்னலெ எல்ைாம் காத்துை பறக்க விட்டா... எவப தொன்னா

ாம்...

அெிங்கப்படுத்துவா

அலெக் ாம்...

பகட்டு இப்பபா

எங்க அவங்க

அம்மா அலெபய

அப்பாலவ

ா

இவ

தொல்ைிச்தொல்ைி

என்லன பகள்வி பகட்கறாங்க... நான் என்ன பெில் தொல்ைட்டும்...” என்று வறுக்கத் தொடங்கியவன், அவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

து விசும்பல் பகட்டு,

102.3by

ர ம் யா

pg. 315

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இன்தனாரு ெரவ நீ அழுகற ெத்ெம் பகட்டது... அன்னிக்கு விழுந்ெ அடி தபாய்யா பபாயிடும்...” என்று கடுப்படித்ொன்... “ெரி...

இனிபம

அழை...

என்ன

தெய்யறது?

நான்

என்ன

தெய்யணும்னு

தொல்லுங்க...” கண்ணம்மா பகட்க, “எல்ைா குழப்பலெயும் நீ ொபன தெய்ெ... அலெ எல்ைாம் நீபய அவிழ்த்து எடு... எப்படி எங்க அம்மா அப்பா மனலெ மாத்ெி அவங்கல லவப்பிபயா...

உன்

ொமர்த்ெியம்...

இப்பபாவாவது

சுய

மன்னிக்க

புத்ெிலய

யூஸ்

பண்ணு...” என்று முடிக்க, “நானும் கயலும் என்ன தெய்யைாம்ன்னு பயாெிக்கிபறாம்...” கண்ணம்மா தொல்ைவும்... “இது ெரி... ஒழுங்கா நல்ைா பயாெி... ெிங்கட்கிழலமை இருந்து ஆன்லைன்ை வருபவன்... தகாஞ்ெம் வட்ை ீ இருந்பெ பவலைகல

பார்த்துக்க தொல்ைி

பி.எம். தொல்ைி இருக்காங்க... அப்பபா பார்த்துக்கைாம்... லப...” அஜய் பவறு யாருடபனா பபசுவது பபாை தொல்ை, “இன்னுமாடா பபெி முடிக்கை... என்னபவா நான் துபாய்ை இருக்கும் பபாது என்கிட்பட பபசுன்னா மட்டும் பவலை இருக்கு அது இருக்குன்னு பபெபவ மாட்ட...” ராொ அவன் அருகில் வந்து அவனுக்கு உணலவ தகாடுத்துக் தகாண்பட பகட்க, அனுபமா அவலன ஒரு மாெிரி நக்கைாகப் பார்த்துக் தகாண்பட, “அதெல்ைாம் இப்பபாலெக்கு இந்ெ பபச்சு முடியாதும்மா.. விடிய விடிய கூட பபசுவான்... ஏன்னா அவனுக்கு நம்மகிட்ட பபெறது மட்டும்ொன் இப்பபா கெக்கும்...” என்று ெனது எெிர்ப்லபக் காட்டினாள். “என்ன அனும்மா...” அஜய் பகட்டுக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, உள்ப

வந்ெ

விஜய், “அஜய்... நான் இன்லனக்கு லநட் அங்க வட்டுக்கு ீ பபாயிட்டு... நால காலையிை

மாமாலவயும்

ஏர்பபார்ட்

பபாய்

கூட்டிட்டு

க்கு

வபரன்...

அனுலவயும் என் கூட கூட்டிட்டு பபாபறன்... அங்க வதடல்ைாம் ீ பபாட்டது பபாட்டபடிபய இருக்கு...” என்று தொல்ைவும், தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 316

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இங்க அம்மாவுக்கு தஹல்ப் பண்ண நான் இருக்கணும்ங்க...” அனுபமா தொடங்கும் பபாபெ, விஜய் அவல “ெரி...

நானும்

கூட

வபரன்...”

ஒரு பார்லவப் பார்த்ெதும்,

என்று

அனுபமா

ஒப்புக்தகாள்

,

அஜய்

அவலனக் தகஞ்சுவது பபாை பார்த்ொன். “நால

க்கு காலையிை வந்துடபறன் அஜய்... தகாஞ்ெம் பவலை இருக்கு...”

என்றவன், கி

ெிறிது

பநரத்ெிபைபய

அனுபமாலவ

கூட்டிக்தகாண்டு

ம்பினான்.

அன்று

இரவு

அஜலய,

முழுவதும்,

மருந்து

தகாண்டிருந்ென...

அன்லறய

உண்ட

நா

பிறகும்

கண்ணம்மா

முன்பு

ின்

நிகழ்வுகள்

உறங்க

அலனத்துபம,

விடாமல்

புரியாமல்

ெடுத்துக்

தெய்ெ

தெயல்கள்

அலனத்துபம இப்தபாழுது அவனது கண் முன் வந்து மருட்ட, அலெ சுட்டிக் காட்டி,

ராொவும்

அனுபமாவும்

அழுது

கலரய,

ஒருபக்கம்

ஸ்ரீனிவாென்

வானுக்கும் பூமிக்கும் குெித்துக் தகாண்டிருப்பது பபான்ற கற்பலன பொன்ற, தூக்கம் எட்டாக் கனியானது... “இந்ெ மாெிரிதயல்ைாம் இவ தெய்யாம இருந்ெிருக்கைாம்... இப்பபா என்ன தெய்யறது? எப்படி இவங்கல

ெமாொனப்படுத்ெறது? நானுபம இன்னும்

தகாஞ்ெம் ெமாொனம் ஆகித் ொன் ஆகணும் பபாை இருக்பக... அவள் ென்னிடமிருந்து வாய்ப்புகள்

அெிகம்

இருந்ெிருந்ொல்

பிரிந்ெிருக்க தொன்ன காரணங்கள் எல்ைாம், நடக்க

இருந்ெது

ொனும்

அவ

ொன்... ிடம்

அவள்

ென்னுடன்

மலனவியின்

ொொரணமாக

உரிலமலய

எடுத்துக்

தகாண்டிருப்பபாபமா? அெனால் அவ

து படிப்பு ெலட பட்டிருக்குபமா? ெிறு

பிள்ல

பபெினால்,

யின்

பயம்

பபாை...

எங்பக

நான்

ஏபெனும்

மறுப்பு

தொல்ைி விடுபவபனா என்று இப்படி எல்ைாம் தெய்ெிருக்கிறாள்... இெில் யாலரக் குற்றம் தொல்ை... அவளுக்கு ெவறான பபாெலனகல

தகாடுத்ெ அந்ெ உயிர்த் பொழிலயயா?

அல்ைது அவள் தொன்னலெதயல்ைாம் பவெவாக்காக எடுத்துக் தகாண்டு, ஒரு

குடும்பத்லெபய

அவமானப்படுத்ெிய

கண்ணம்மாலவயா?

அவள்

தொன்னது பபாை... அவள் ொன் அம்மா அப்பாவிடம் பபெி மன்னிப்பு பகட்க பவண்டும்... அென் பிறகு, ொன் பபெிக் தகாள் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

ைாம்...” என்று பைவாறாக pg. 317

தென்றல் பண்பலை 102.3 பயாெித்துக் தகாண்பட விழித்துக் கிடந்ெவன், நடு இரலவத் ொண்டிபய உறங்கவும்

தெய்ய,

விடிந்தும்

தவகு

பநரமாகிய

பிறபக

அஜய்

கண்

விழித்ொன். அதுவும் அருகில் பகட்ட ஸ்ரீனிவாெனின் குரல், எங்பகபயா கிணற்றுக்குள் இருந்து பகட்பது பபாைபவ இருந்ெது... கண்கல

கஷ்டப்பட்டு பிரித்ெவன்,

ென் அருபக அமர்ந்ெிருந்ெ ெனது ெந்லெலயப் பார்த்துவிட்டு, தமல்ைிொன ஒரு

புன்னலகலய

ெிந்ெிவிட்டு,

கண்கல

மூடி,

மீ ண்டும்

உறங்கத்

துவங்கினான். “லநட் கால் வைிச்ெபொ என்னபவா? தராம்ப பநரம் தூங்கபவ இல்ை... நான் தூங்கபறன்னு

நிலனச்சு

அவன்

என்லன

எழுப்பை

பபாை...”

ராொ

தொல்ைவும், விஜய் ெந்பெகமாக அஜயின் காலைத் தொட்டுப் பார்த்ொன். “அஜய்... கால் வைி இருக்கா என்ன?” அவனது கன்னத்லெத் ெட்டி விஜய் பகட்க, “ஒண்ணும்

இல்ை

அத்ொன்...

என்ன

இருந்பென்... தூக்கம் வரை...” கண்கல

தெய்யறதுன்னு

பயாெிச்ெிட்டு

ெிறக்க முடியாமல் தொன்னவன்,

மீ ண்டும் உறக்கத்ெிற்குச் தெல்ை, விஜய்க்கு அவலன நிலனத்து கவலை தொற்றிக் தகாண்டது... “எதுக்கு என்ன தெய்யறதுன்னு பயாெிக்கிறான்?” ஸ்ரீனிவாென் பகட்கவும், “அதெல்ைாம் இருந்பெ

ஒண்ணும்

ஆபீஸ்

இல்ைப்பா... நால

தவார்க்லக

பார்க்க

இருக்கும்...” என்று அனுபமா ெமா

ை

இருந்து அவலன வட்ை ீ

தொல்ைி

இருக்காங்க...

அதுக்கா

ித்ெவாபற விஜலயப் பார்க்க, அவபனா,

அவளுக்கு ெபாஷ் பபாட்டுக் தகாண்டான். “ெரி ராொ... நான் கு

ிச்ெிட்டு வபரன்... நீ அந்ெ பகாவில் பத்ெி தொன்னபய...

அங்க பபாய் நம்ம அஜய் பபலர தரஜிஸ்டர் தெய்துட்டு வரைாம்... அப்படிபய பவற

வரன்

ஏொவது

பொொ

வந்ெதும் வராெதுமாகக் கி

இருக்கான்னு

பார்ப்பபாம்...”

ஸ்ரீநிவாென்

ம்ப, அஜபயா அது எதுவும் தெரியாமல் உறங்கிக்

தகாண்டிருந்ொன்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 318

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவர் தொன்னது பபாைபவ விஜய் அவர்கல

அலழத்துக் தகாண்டு, அந்ெ

பகாவிலுக்குச் தென்றான். வாெைில் காலர பார்க் தெய்துவிட்டு, தெருப்லப உரிய

இடத்ெில்

ெீக்கங்குக அங்கு

பபாட்டுவிட்டு

வந்ெவர்கள்,

உள்ப

ாக உருமாறினர்.... அப்படி அவர்கல

நின்று

கண்கல

மூடி

மனமுருக

நுலழந்ெதுபம

பகாபப்படச் தெய்ெது.... பவண்டிக்

தகாண்டிருந்ெ

கண்ணம்மா...

ஒைிபரப்பு – 26 என் எெிர்பார்ப்பு தமாத்ெமும் நீபய என்னவளுமாய்

இருந்து தொலைக்கிறாய் ,

என்லனச் சுற்றி ெிந்ெிச் ெிெறும் உன் ோபகங்க

ின் எச்ெங்கள்

விழிபயார ஈரத்ெிலன அெிகப்படுத்ெ தபரிதொரு மாற்றத்ெிற்கு ெயார் படுத்ெிக் தகாண்பட பகள்விகளுடன் கழிந்து பபாகிறது என் நிமிடங்கள் !! “இவ எங்க இங்க வந்ொ? பகாவில்ை ொத்ொனுக்கு என்ன பவலை?” எடுத்ெ எடுப்பிபைபய பார்க்க, அவப

ஸ்ரீனிவாென்

பகட்ட

பகள்வியில்,

ா என்ன தெய்வது என்று கண்க

விஜய்

அனுபமாலவப்

ாபைபய பகள்விலயக்

பகட்க, “ஏெவாது தொல்லு...” விஜயும் ஸ்ரீனிவாெலனக் பநாக்கி கண் காட்டினான். என்ன தொல்வது என்று ெிை வினாடிகள் பயாெித்ெவள், “அப்பா இது தபாது ஜனங்க கூடற இடம்... யார் பவணா வந்துட்டு பபாறாங்க... நமக்கு என்ன?” என்று ெமாொனம் தெய்ொள். “ஹ்ம்ம்...

அனும்மா

நல்ைா

ட்யூன்

ஆகி

இருக்கா?”

விஜய்

மனெினில்

நிலனத்துக் தகாண்டான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 319

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெரி

வாங்கப்பா...

நம்ம

வந்ெ

பவலைய

பார்ப்பபாம்...

அவ

இருந்ொ

இருந்துட்டு பபாறா?” என்ற அனுபமா ஸ்ரீஜித்லெ கூட்டிக் தகாண்டு உள்ப நடந்ொள். உள்ப

நுலழந்ெதும்,

அனுபமாவின்

லகயில்

இருந்து

ெனது

லகலய

உருவிக் தகாண்டு, கண்ணம்மாவின் அருபக யொர்த்ெமாக ஓடிச் தென்ற ஸ்ரீ, ‘ொமி...

காப்பாத்து..’

லகலயக்

தொல்ை, ென் அருபக

கூப்பிக்

தகாண்டு,

மழலை

தமாழியில்

மழலைக் குரலைக் பகட்ட கண்ணம்மா... அது

யாதரனப் பார்த்ெவள், ென் அருபக நின்றிருந்ெ ெிறுவலனப் பார்த்து, அவனது உயரத்ெிற்கு அமர்ந்துக் தகாண்டாள். பநராக

உள்ப

தென்றவர்கள்,

கண்ணம்மாவின்

எெிபர

நிற்க,

அவப

ா

அவர்கள் வந்ெலெ கவனிக்காமல், “ஹபைா ொர்... என்ன பவண்டிக்கிட்டீங்க? உங்க பபர் என்ன?” என்று குழந்லெயிடம் பகட்க, “ொமி... காப்பாத்து தொன்பன... நீ தெய்... இல்ை ொமி கண்ண குத்ெிடும்...” லெலகயுடன் அவன் தொன்ன விெத்ெில் ெிரித்ெவள், “நான்

ொமிக்கிட்ட

ெனியாவா?”

என்று

அனுபமாவிடம்

பவண்டிக்கிட்படன்... அவள்

ஓடிச்

பகட்டது

தெல்ை,

நீங்க

ொன்

அங்கு

யார்

ொமெம்...

கூட

வந்ெீங்க?

‘அம்மா...’

அனுபமாவுடன்

என்று

வந்ெிருந்ெ

ஸ்ரீனிவாெலனயும், ராொலவயும் பார்த்ெ கண்ணம்மா ெிலகப்புடன் எழுந்து நின்றாள். “ஸ்ரீ...

இங்கவா...

உன்லன

லகய

விட்டுட்டு

ஓடிப்

பபாகக்

கூடாதுன்னு

தொல்ைி இருக்பகன் இல்ை... பபட் ஆன்ட்டி யாராவது அப்படிபய தூக்கிட்டு பபானா

என்ன

கண்ணம்மாலவத்

தெய்வ?” ெிட்டத்

ராொ, தொடங்க,

குழந்லெலய

ெிட்டுவது

அனுபமாவின்

லகயில்

பபாை இருந்து,

குழந்லெலய வாங்கிக் தகாண்ட விஜய், “அத்லெ...

பகாவில்ை

பவலைலயப்

அப்படி

பார்க்கைாம்...”

யாரும்

வர

முடியாது...

கண்ணம்மாலவப்

பார்த்துக்

நாம

வந்ெ

தகாண்பட

தொன்னவன், ொமி கும்பிடத் துவங்கினான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 320

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நிம்மெியா ொமி கும்பிடப் பபானா அங்கயும் தகாடுலம வந்து கண்ணுை படுது... ொமிய நிம்மெியா பார்த்ொ மாெிரி ொன்...” அவல முகத்லெத் ெிருப்பிக் தகாள்

, ஸ்ரீநிவாென் அவல

ப் பார்த்ெ ராொ

ஒரு தபாருட்டாகபவ

மெிக்காமல் மூன்றாம் மனுஷிலயப் பார்த்ெது பபாை நின்றார். ெீபாராெலன காட்டிய பிறகு, அந்ெ பகாவிைில் இருந்ெ ஜாெக பரிவர்த்ெலன நிலையத்ெிற்கு

அவர்கள்

தெல்வலெப்

பார்த்ெ,

கண்ணம்மாவின்

மனம்

பலெபலெக்கத் துவங்கியது. அவர்கள்

அந்ெ

நிறுத்ெிவிட

இடத்ெின்

பவண்டும்

உள்ப

என்று

கால்

பவகம்

பெிக்கும்

பொன்ற,

முன்பப

அவர்கல

ென்னுலடய

பயத்லெ

எல்ைாம் ஒதுக்கி லவத்துவிட்டு, அவர்கள் பின்பனாபட ஓடிய கண்ணம்மா, “அத்லெ...

மாமா...”

என்று

அவெரமாக

அலழக்கவும்,

ராொ

அவல

த்

ெிரும்பியும் பார்க்காமல் நிற்க, பட்தடன்று

ெிரும்பி

லபயனுக்கு

கல்யாணம்

அவனுக்கு

ெலடயாபவ

பாவத்துக்கு... மனசுக்கு

“உனக்கு

இன்னும்

வருத்ெமா

கண்ணம்மாவின்

உள்

இப்பபா

என்ன

தெய்யைாம்ன்னு வந்து

நிக்கற?

அவன் ம்

உன்லனக்

தவ

ஏன்

பபாது

கல்யாணம்

ியில்

பகட்ட அவ

எங்க

எல்ைாம்

இருக்காபனன்னு

ஸ்ரீனிவாென்

நடுங்க,

நடுக்கத்லெக் கண்ட விஜய், அவல

நிலனக்கும்

உயிபராட

இருக்கா?”

பவணும்?

தெய்ெ உனக்கு

பகள்வியில் து

உடைின்

ப் பரிொபமாகப் பார்த்ொன்.

அவலரப் பரிொபமாகப் பார்த்ெபடி, “என்ன மாமா... நீங்கப

இப்படி பபெினா

எப்படி? உங்க வாயாை அப்படி தொல்ைைாமா? என் பமை ொபன பகாபம்? அவலர எதுக்கு அப்படி எல்ைாம் தொல்றீங்க?” நடுங்கும் குரைில், அவள் கண்ணருடன் ீ பகட்க, அனுபமா அவல “பின்ன

உனக்கு

என்ன

பவணும்?

பாவமாகப் பார்த்ொள். எதுக்கு

இப்பபா

வந்து

மாமா...

கீ மான்னுகிட்டு இருக்க?” ஸ்ரீனிவாெனின் பகள்வியில், பட்தடன்று அவரது காைில் விழுந்ெவள், “என்லன

மன்னிச்ெிருங்க

மாமா...

அத்லெ

நீங்களும்

என்லன

மன்னிச்ெிருங்க.... நான் தெய்ெது எல்ைாம் ெப்பு ொன் மாமா... படிக்கணுங்கற ஆலெயிை முட்டாள் ெனமா அப்படி எல்ைாம் தெய்துட்படன் மாமா... என் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 321

தென்றல் பண்பலை 102.3 பிதரண்படாட ெகாெ பபச்லெக் பகட்டு, தகாஞ்ெம் கூட பயாெிக்காம அப்படி எல்ைாம் தெய்துட்படன்... அவல ெனம்

நம்பி உங்கல ொன்

மனசுை

மாமா...

பயமும்,

எல்ைாம் அவமானப்படுத்ெினது தபரிய முட்டாள் ஆனா...

நிஜமா,

வருத்ெமும்

அலெதயல்ைாம்

இருக்கபவ

தெய்ெது

தெய்யும் மாமா...

பபாது

அதுவும்

பபாலீஸ் வந்ெ பபாது அவபராட முகத்லெப் பார்த்து எனக்கு... ெத்ெியமா தொல்பறன் மாமா... நான் தராம்ப தநாந்து ொன் பபாபனன்... அப்பறமும், நாம படிப்பு ெலடப்பட்டுடாம நல்ைபடியா முடிக்க பபாபறாம்ன்னு தகாஞ்ெம் ெந்பொஷமும் ெிருப்ெியும் இருந்ெது ொன்... ஆனா... அந்ெ தபாண்ணு, என் வாழ்க்லகய தகடுக்கத் ொன் அப்படி தெய்ொன்னு தெரியவந்ெ பபாது,உடபன தெத்துப் பபாயிடைாம்ன்னுொன் பார்த்து கி

மன்னிப்பு

பொணிச்சு மாமா... தமாெல்ை அவலரப்

பகட்கணும்னு...

நான்

உடபன

அவலரப்

பார்க்க

ம்பிபனன்...

அப்பபாவாவது

எங்க

வட்ை ீ

விஷயத்லெ

தொல்ைிடைாம்ன்னு

நிலனச்ொலும்... அப்பா என்ன தெய்வாருங்கற பயத்துை எனக்கு தொல்ை வாய் வரபவ இல்ை... ெப்பு ொன்... நான் எங்க வட்ை ீ அன்லனக்பக தொல்ைி உங்கல

எல்ைாம் வந்து பார்த்து மன்னிப்பு பகட்டிருக்கணும் அத்லெ... நான்

அப்பபாவும் அலமெியா டிவர்ஸ் பபப்பர்ை லென் பண்ணினது ெப்புத் ொன்... அவராவது,

பவற

தெய்துக்கிட்டு

யாராவது

ஒரு

ெந்பொஷமா

நல்ை

தபண்லண

இருக்கட்டும்ன்னுொன்

கல்யாணம் லகதயழுத்து

பபாட்டுட்படன்... என்லன நல்ைா அடிக்க பவணாலும் தெய்ங்க அத்லெ... ஆனா ெயவுதெய்து என்லன

மன்னிச்சு

உங்க

குடும்பத்துை

இருவரிடமும் தகஞ்ெிக் கெறியவல

ஒருத்ெரா

ஏத்துக்பகாங்க...”

, எந்ெ உணர்ச்ெியும் இன்றி பார்த்துக்

தகாண்டிருந்ெனர். “எனக்கு அவலர தராம்பப் பிடிக்கும் மாமா... நானும் ொொரண தபாண்ணு ொபன... எனக்கும் கல்யாணம்ன்னு ஆயிரம் ஆலெ இருந்ெது ொன் அத்லெ... படிக்கணும்ங்கற ஆலெயும், நான் அவர் கூட மத்ெவங்க பபாை ெந்பொஷமா இருக்கணுங்கற ஆலெ, தரண்லடயும் பெர்ந்ொப்ை எப்படி ெமா

ிக்கிறதுன்னு

தெரியாம குழம்பிட்படன்... எங்பக அவர் கூட இருந்ொ... நான் ெடுமாறி... தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 322

தென்றல் பண்பலை 102.3 அவர் கூட ெிரிச்சு பபெினா... என் படிப்புக்கு ெலட வந்துடுபமான்னு ொன் கிறுக்குத்ெனமா பயாெிச்சு அப்படி எல்ைாம் தெய்துட்படன்... அவர் கூட உட்கார்ந்து பபெி இருக்கணும் ொன்... எனக்கு அப்பபா விவரம் பபாெை...

பகட்பார்

பபச்லெக்

பகட்டு

என்

வாழ்க்லகய

நாபன

தகடுத்துக்கிட்படன் மாமா...” கண்ணருடன் ீ மன்னிப்பு பவண்டியவல

கடுங்

பகாபத்துடன்

நிற்க,

பார்த்துக்

அனுபமாவிற்கு

அவ

தகாண்டு

து

அஜயின்

அப்பபாலெய

தபற்றவர்கள்

மனநிலைலய

விஜய்

எடுத்துக்

கூறியலெ விட, இப்தபாழுது கண்ணம்மாவின் கெறல் பமலும் தெ

ிவு

படுத்ெ, அனுபமாவிற்கு அவள் மீ ொன கரிெனம் முழுவதுமாக பிறந்ெது... “என்னங்க...

அண்ணி

இப்படி

அழறாங்க...

அவங்கல

எழுப்புங்க...

எல்ைாரும் பவடிக்லகப் பார்க்கறாங்க... பார்க்க தராம்ப பாவமா இருக்குங்க...” அனுபமா விஜயிடம் தொல்ை, “நீ

தொல்ைைாம்

அனும்மா...

நான்

தொன்னா,

விஷயம்

பவற

மாெிரி

பபாகும்... என்பனாட ெங்லகக்கு நான் பரிஞ்சுட்டு வபரன்னு பொணைாம்... அப்பறம் பநத்து அவல

டிவியிை காட்டி, மறுபடியும் அஜய் கூட பெர்த்து

லவக்க ட்லர பண்ண ஏபொ டிராமா பண்பறன்னு ஆகும்... ெரி வராதும்மா...” விஜய் எடுத்துச் தொல்ைவும், “அது ொபன உண்லம...” அனுபமா கிண்டல் தெய்ய, “உங்க அண்ணாவும் ொன் அவல தகாடுக்கவும் அவனுக்கு ெிக்கலை,

முடியாம,

பெர்த்துக்கவும்

ஆக்ெிதடன்ட்பட இப்பபா

நான்

“அண்ணி...

என்ன

ஆச்சு...

தமதுவா

வச்ெிக்பகா...” விஜய் அவல ஒரு தபருமூச்லெ தவ

ைவ் பண்ணறான்... அவல முடியாெ

அவங்க

எடுக்க

விட்டுக்

பகாபத்துை

வாழ்க்லகயிை

ட்லர

பண்பறன்...

ொன்

விழுந்ெ நியாபகம்

மடக்க, அவலனப் பார்த்ெவள், ெிறிது ெயங்கி,

ியிட்டாள்.

இது

இப்படி

தெய்துட்டு

இருக்கீ ங்க?

எல்ைாரும்

பவடிக்லகப் பார்க்கறாங்க... எழுந்ெிருங்க தமாெல்ை...” அனுபமா அவல எழுப்ப முயை,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 323

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்லன

மன்னிச்ெிடுங்க

காயப்படுத்ெி

அண்ணி...

இருக்பகன்...”

என்று

உங்கல

அவ

ிடமும்

யும்

நான்

மன்னிப்பு

நிலறய பவண்டிய

கண்ணம்மா எழ மாட்படன் என்பது பபாை விழுந்து கிடந்ொள். “ஏய்...

என்ன

இப்பபா

எல்ைாரும்

எங்கல

இங்கயும்

பகவைமா

பார்க்கணும்னு நிலனக்கறயா? எழுந்ெிரு முெல்ை... ச்பெ... எழுந்ெிருன்னு தொல்பறன் பபாொொ...

இல்ை... அந்ெ

மரியாலெபயாட எங்கல

பி

தபங்களூர்ை

எங்கல

ாட்ை

வு

வாழ்ந்து

எவ்வ

வந்பொம்...

நீ

அவமானப்படுத்ெினது

வருஷமா

நாங்க

என்னடான்னா...

மானம்

ஒபர

நாளுை

எப்படி ெலைகுனிஞ்சு நிக்க வச்ெ...

அத்ெலன

வருஷம்

பபலரயும்,

ஒபர

கட்டிக்

நாள்ை

தகடுத்து...

உட்கார்த்ெி வச்சு... அவன் எவ்வ பபானான்

தெரியுமா?

காப்பாத்ெின

ஒரு

மரியாலெலயயும்,

அஜ்ஜூவ

பபாலீஸ்

நல்ை

ஸ்படஷன்ை

வு கூனிக் குறுகி ஊலர விட்டு கி

தபண்லண

ெலை

நிமிர்ந்து

அவன்

ம்பிப்

பார்த்து

இருப்பானா? அப்படி பபாயிட்டு வந்ெ லபயன அந்ெ காைனிபய பவடிக்லகப் பார்க்க வச்ெிட்ட... அதெல்ைாம் எப்படி மறக்கும்?” ராொ கத்ெவும், அனுபமா அவல

த் தூக்க,

“கண்ணம்மா... எழுந்ெிரு... எல்ைாரும் பவடிக்லகப் பார்க்கறாங்க...” விஜய் ெிறிது கண்டிப்புடன் தொல்ை, கண்ணம்மா எழுந்து நின்றாள். “இப்பபா எதுக்கு இந்ெ நாடகத்லெ நடத்ெற? முன்ன படிக்க ஆலெப்பட்டு அப்படி ெிமிரு பிடிச்ெவ மாெிரி நடிச்ெ ெரி ... இப்பபா இது எதுக்கு? எங்க மகலன ெிரும்ப உன் கூட இழுத்துக்கைாம்ங்கறதுக்கவா... அதுக்கு நான் விட்டுடுபவன்னு நிலனச்ெியா?” ராொ பகாபமாகக் பகட்கவும், “நான்

நடிக்கை

அத்லெ...

நிஜமாபவ

மனசு

உணர்ந்து

ொன்

மன்னிப்பு

பகட்கபறன்... என்லன மன்னிச்ெிடுங்க...” கண்ணம்மா தகஞ்ெவும்... “நாங்க மன்னிச்ெிட்டா எங்க மகலன விட்டுப் பபாயிடுறியா? ராொவின் பகள்வியில் அெிர்ந்து விழித்ெவள், “என்லன மன்னிச்ெிடுங்க அத்லெ... நான் தெய்ெது எல்ைாபம ெப்பு ொன்... அலெ பகட்க ொன் வந்பென்.. நீங்க உடபன மன்னிச்சுடக் கூடிய காரியத்லெ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 324

தென்றல் பண்பலை 102.3 நான் தெய்யை அத்லெ... நான் தபாறுலமயா காத்ெிருக்பகன்...” என்றவள், அவர் பகட்டெற்கு பெில் தொல்ைாமல், “நான் வபரன் அத்லெ... வபரன் மாமா...” என்று ெிரும்பி நடந்ொள். “பார்த்ெீங்க

ா? இவளுக்கு எவ்வ

வு ெிமிருன்னு? இவ நம்ம அஜலய விட

மாட்டாங்க.... அவனும் இந்ெ லபத்ெியத்லெபய நிலனச்ெிட்டு இருக்கான்... பநத்து

அவலனயும்

தபாருமைில்,

பிடிச்சு

அவலர

நல்ைா

கண்ணருடன் ீ

வாங்கிட்படன்...” ெிரும்பிப்

என்ற

ராொவின்

பார்த்ெவள்,

விசும்பிக்

தகாண்பட நடக்க, விஜயும் அனுபமாவும் அவல

பவடிக்லகப் பார்த்துக்

தகாண்டு நின்றனர். “ச்பெ... பாவம்ங்க அண்ணி... அப்பபா அப்படி தெய்து இருக்கவும் பவண்டாம்... இப்பபா

இந்ெ

நிலைலமயும்

வந்ெிருக்க

பவண்டாம்...

இவங்க

தபாதுஇடத்துை இப்படிக் கால்ை விழுந்து மன்னிப்பு பகட்டது தெரிஞ்ொ அஜய் தராம்ப கஷ்டப்படுவான் இல்ை...” அனுபமா விஜயிடம் பகட்கவும், “ஆன்ட்டி அழுது அழுதும்மா... பாவம்...” ஸ்ரீ இலடயில் தொல்ைவும், பபாகும் கண்ணம்மாலவ விஜய் ெிரும்பிப் பார்த்ொன். “பவற வழி இல்ை... அவ இலெ தெய்து ொன் ஆகணும்... அஜய்ய விட்டு பிரிய நிலனச்சு, அன்னிக்கு நிலனக்கும்பபாது முடியும்?

என்னதனன்னபவா தெய்ொப

... இப்பபா பெர

அவ இலெக் கூட தெய்யலைன்னா... எப்படி அவங்க பெர

ஆனா...

பார்க்க

பாவமாத்ொன்

இருந்ெது...”

விஜய்

ெிறிது

வருத்ெத்துடன் அனுபமாவிடம் முணுமுணுத்துக் தகாண்டிருக்க, “நாம

வட்டுக்கு ீ

கி

ம்பைாம்

மாப்பிள்ல

...

இன்லனக்கு

ெகுனபம

ெரி

இல்ை...” ராொ தொல்ைிவிட்டு ஸ்ரீனிவாெலனப் பார்க்க, அவரும், “ஆமா... அஜய் முழிச்சு இருப்பான்னு நிலனக்கிபறன்... பபாய் அவன் கூட பெர்ந்து ொப்பிடைாம்.... அவன்கிட்ட உட்கார்ந்து தகாஞ்ெம் மனசு விட்டு பபெணும்...”

என்று

தொல்ை,

மீ ண்டும்

வந்ெவர்கள், வட்டிற்குச் ீ தெல்ைக் கி

ஒருமுலற

பிரகாராத்லெ

சுற்றி

ம்பினர்.

அவர்கள் வருவெற்கு ெிறிது பநரம் முன்பு ொன் கண் விழித்ெிருந்ெ அஜய், கண்ணம்மாவிடம் இருந்து 6.55ெிற்கு வந்ெிருந்ெ மிஸ்ட் காலையும், பின்பு தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 325

தென்றல் பண்பலை 102.3 ஐந்து நிமிடத்ெிற்கு ஒருமுலற அவ

ிடம் இருந்து, ‘அஜ்ஜூ... fmக்கு கால்

பண்ணுங்க...’,

பகாபமா’,

‘அஜ்ஜூ...

என்

பமை

‘அஜ்ஜூ

ப்

ீஸ்

ரிப்ல

பண்ணுங்க’, ‘அஜய்... நான் இப்பபா அத்லெலயயும் மாமாலவயும் பார்க்கப் பபாபறன்... எப்படியாவது அவங்க கால்ை விழுந்து மன்னிப்பு பகட்கபறன்.. என்லன

மன்னிப்பாங்க

ொபன...’

வரிலெயாக

படித்துக் தகாண்டு வந்ெவனுக்கு அவ

அவ

து

தமபெஜ்கல

ப்

து ெவிப்பு நன்றாகபவ புரிந்ெது.

உடபனபய அவளுக்கு கால் தெய்ெவன், கால் பபாய்க்தகாண்பட இருக்கவும், “ஒருபவல

அம்மா அப்பாவ பார்க்க பபாயிருப்பாப

ா? அப்பா வந்ொச்ொ?”

என்று பயாெித்துக் தகாண்பட எழுந்து அமர்ந்ொன். “அஜய்... நீ எழுந்ொச்ொ...” அவனது அலெலவ பார்த்து கார்த்ெிக் அவன் அருகில் வரவும், “அப்பா

வந்ொச்ொ

கார்த்ெிக்?

எங்க

பபாயிருக்காங்க?”

என்று

அஜய்

பகட்டான். “காலையிைபய

வந்ொச்பெ

அஜய்..

எல்ைாரும்

பகாவிலுக்கு

பபாயிருக்காங்க...” கார்த்ெிக் நக்கைாக ெிரித்துக் தகாண்பட தொல்ை, அஜய் அவலன குழப்பமாகப் பார்த்ொன். “என்ன பார்க்கற? உனக்கு கல்யாணம் பண்ண அந்ெ பகாவில்ை தரஜிஸ்டர் தெய்யப் பபாறாங்க

ாம்...”

“என்னது? லஹபயா இப்பபா அதுக்கு என்ன அவெரம்? வந்ெதும் வராெதுமா அலெ தெய்யணும்னு என்ன இருக்கு? இந்ெ அத்ொன் எங்க பபானார்?” அஜய் கடுப்புடன் பகட்க, “அவரு ொன் கூட்டிட்டு பபாயிருக்கார்... கூடபவ நீ காலையிை உ

றின

பபாது உனக்கு ெப்பபார்ட் பண்ணின ெங்கச்ெியும் பபாயிருக்கா...” கார்த்ெிக் கிண்டைடித்துச் ெிரித்ொன். “என்ன உ

றிபனன்? அனு எனக்கு என்ன ெப்பபார்ட் பண்ணினா?” அஜய்

பகட்கவும், அஜய் உறக்கத்ெில் உ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

றியலெ தொன்ன கார்த்ெிக்,

ர ம் யா

pg. 326

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பநத்து, அத்ொன் அனுலவ ெனியா ெள்

ிட்டு பபாய் நல்ைா பிலரயின்

வாஷ்

லெடுக்கு

பண்ணி

பெர்ந்ெிருக்கு...

இருப்பார் ெரி...

பபாை...

பிரஷ்

உன்

பண்ணிட்டு

வா...

பமலும் நான்

ஒரு

காபி

ஆளு

பபாட்டு

லவக்கிபறன்...” என்ற கார்த்ெிக், அவன் தரஸ்ட்ரூமினுள் தெல்லும் வலர உடனிருந்துவிட்டு, காபி பபாடச் தென்றான். காலைக்

கடன்கல

முடித்துக்

தகாண்டு

வந்ெ

அஜய்,

மீ ண்டும்

கண்ணம்மாவிற்கு முயை, இந்ெ முலற பபான் அலழப்பு ஏற்கப்பட்டது. “ஹபைா அஜய்...” கண்ணம்மாவின் குரைில் ொன் அத்ெலன பெட்டமும், பரிெவிப்பும். “என்னடா கண்ணம்மா... என்னாச்சு? எதுக்கு இப்படி பயந்துபபாய் அத்ெலன தமபெஜ்

அனுப்பி

இருக்க?”

அவன்

பகட்டதும்

தபருமூச்சுடன்

ென்லன

ஆஸ்வாெப்படுத்ெிக் தகாண்டவள், “நீங்க பெில் தொல்ைலைன்ன உடபன... என் பமை பகாபபமான்னு பயந்பெ பபாயிட்படன் அஜய்... இப்பபா ொன் நான் அத்லெ மாமாலவ பகாவில்ை பார்த்துட்டு வபரன்...” கண்ணம்மா தொல்ைவும், “பபெினயா

கண்ணம்மா?

அவங்க

உன்கிட்ட

பபெினாங்க

ா?”

அஜய்

ெயக்கத்துடன் பகட்க, ‘ஓ’ தபரிொக கண்ணம்மா இழுத்ொள். அவ

து பெிலைக் பகட்ட அஜய் அலமெியாக இருக்கவும், “நான் தெய்ெ ெப்பு

ெின்னொ அஜய்? ொரி தொன்ன உடபன, வாடா ராஜாத்ெின்னு என்லன அவங்க கூப்பிட்டுக்க... எல்ைாம் தகாஞ்ெம் தகாஞ்ெமா ொன் ெரியா பபாகும்... முெல் அடிலய ொபன எடுத்து வச்ெிருக்பகன்... அவங்கல

நான் தநருங்க

நிலறய லடம் எடுக்கும் அஜய்... நான் தபாறுலமயா ொன் இருக்கணும்...” என்று பவகமாகச் தொல்ைியவள், “நீங்க

எனக்கு

துலணயா

இருப்பீங்க

ொபன...

நீங்க

என்லன

விட்டுட

மாட்டீங்க ொபன...” என்று தொண்லடயலடக்கக் பகட்க, “என்ன பகள்வி இது கண்ணம்மா...” அஜய் பகட்டு முடிப்பெற்கு முன்பப, “’அப்பபா

நீ

தெய்ெலெபய

நான்

மறக்க

முயற்ெி

பண்ணி...

உன்லன

விட்டுடாம இருக்பகன்’னு நீங்க நிலனக்கிறது புரியுது...” என்று முடித்ொள். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 327

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அப்பறம்...” அஜய் பகட்கவும், “என்ன அப்பறம்?” ெிரும்ப அலெபய அவள் பகட்க, “ஹ்ம்ம்.. நான் மனசுை நிலனக்கிறது எல்ைாம் என் கண்மணிக்கு நல்ைாபவ புரியுது பபாைபய... அப்பறம் நான் பவற என்ன என்ன நிலனக்கிபறன்னு தகாஞ்ெம் தொன்னா... எனக்கும் ஈஸியா இருக்கும்...” அஜய் கிண்டல் தெய்ய, ‘ொரி’ கண்ணம்மா மீ ண்டும் மன்னிப்பு பவண்டினாள். “ெரி விடு... அவங்க பகாவிலுக்கு ொன் பபாறாங்கன்னு உனக்கு எப்படித் தெரியும்?” அஜய் பகட்கவும், “அண்ணா

ொன்

பபான்

தெய்து

தொன்னாங்க...

நான்

மன்னிப்பு

பகட்டு

இருக்பகன் அஜய்... தகாஞ்ெம் தகாஞ்ெமா நான் அவங்க மனசுை இடம் பிடிப்பபன் அஜய்...” கண்ணம்மா தொன்னலெக் பகட்ட அஜய், “அம்மா ெிட்டிட்டாங்க “அவங்க

ெிட்டினது

பபாபனன்...

ா?” என்று பகட்டான். தராம்ப

அதுக்கு

ெிட்டு

கம்மி...

நான்

பரவால்ை

அடிலயபய

ொபன...”

வில

எெிர்ப்பார்த்துப் யாட்டாகபவ

முடித்ெவள், “ஸ்ரீ குட்டி தராம்ப க்யூட்டா இருக்கான் அஜய்... அப்படிபய உங்கல

மாெிரி

ஜாலட பபாை... அழகா பபெறான்...” என்று ஸ்ரீலயப் பார்த்ெலெப் பத்ெி பபெிக் தகாண்டிருக்க, அஜய்க்கு கண்ணம்மாவின் மாற்றம் நன்றாகபவ புரிந்ெது. “ஹ்ம்ம்... ஆமா... ெரியான வாலு ொன்...” என்ற அஜய், “காலையிை நல்ைா தூங்கிட்படன் கண்ணம்மா... பநத்து ராத்ெிரி மாத்ெிலர பபாட்டும் எனக்கு தூக்கபம வரை... இந்ெ பிரச்ெலனலய எப்படி ெரி கட்டப் பபாபறாம்ன்னு தராம்ப

பயாெலனயாபவ

தூங்கிட்படன்...

அப்பா

தமபெஜ்களுக்கான வி

இருந்ெது... வந்ெது

அது

கூட

ொன்

காலையிை

தெரியாது...”

அஜய்

அெந்து அவ

க்கம் தொல்ை, கண்ணம்மாவிடம் இருந்து விசும்பல்

மட்டுபம பகட்டது. “நான், அழக் கூடாதுன்னு தொல்ைி இருக்பகன் இல்ை...” அஜய் மிரட்ட,

தெ ன் ற ல்

து

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 328

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இல்ைங்க...

நீங்க பபான்ை

தகாஞ்ெம்

பயமா

பநத்து

இருந்ெது...”

துலடச்ெிக்கிட்படன்...”

என்று

பகாபமா அவள்

கூற,

பபெின ீங்க

ா...

அது

தொல்ைிவிட்டு,

அஜய்,

‘குட்’

ொன்

“கண்லண

என்று

அவல

பாராட்டினான். அெற்குள் ஸ்ரீயின் ெத்ெம் பகட்கவும், “அவங்க எல்ைாம் வந்துட்டாங்க பபாை கண்ணம்மா...

நான்

அப்பறம்

கூறியவன்,

பபாலன

உனக்கு

தமபெஜ்

அலணத்துவிட்டு,

பண்ணபறன்...”

அவர்க

து

என்று

வரவுக்காக

காத்ெிருந்ொன். வந்ெவர்கள் கண்ணம்மா என்தறாருத்ெிலயப் பார்த்ெலெப் பத்ெி எந்ெ ஒரு குறிப்லபக் கூட தொல்ைாமல், “அஜய்... எப்படி இருக்க? லநட் எல்ைாம் தூங்க

முடியாம

வைியா?

கண்லணக்

கூட

ெிறந்து

பார்க்க

முடியாம

இருந்ெடா...” பகட்டுக் தகாண்பட ஸ்ரீனிவாென் அவன் அருபக அமர்ந்ொர். “நான் நல்ைா இருக்பகன்ப்பா... நீங்க என்ன இப்படி ெிடுெிப்புன்னு பவலைய விட்டுட்டு வந்ெிருக்கீ ங்க?” அஜய் ெிறிது நக்கைாகபவக் பகட்க, “என்

லபயபனாட

வாழ்க்லக

எனக்கு

முக்கியமா

இருந்ெது..

உங்கல

எல்ைாம் இங்க விட்டுட்டு எனக்கு அங்க இருக்க கஷ்டமா இருந்ெதுடா.... நானும்

பபரன்

பபத்ெின்னு

அனுபவிக்கைாம்ன்னு

கி

தகாஞ்ெிக்கிட்டு

ம்பி

வந்துட்படன்...”

ரிலடயர்ட்

லைஃப்லப

ஸ்ரீனிவாென்

ஜாலட

மாலடயாக தொல்ை வருவது புரிந்ொலும், “பஹ அனும்மா... தொல்ைபவ இல்ை... எனக்கு ெீக்கிரபம மருமக வரப் பபாறா

ா?” என்று அஜய் அவல

பபச்ெில் இழுக்க, அனுபமாவும், விஜயும்

பெர்ந்பெ அவலன முலறத்ெனர். “ஏண்டா... உனக்கு கல்யாணம் தெய்ொ... ஒரு பபத்ெி வந்துட்டு பபாகுது... என்னடா அஜய்... பார்க்க ஆரம்பிச்ெிடைாமா?” தமல்ை ஸ்ரீநிவாென் பபச்சுக் தகாடுக்க, “எனக்கு கல்யாணபம பவண்டாம்பா... ெிரும்பத் ெிரும்ப எத்ெலன முலற பகட்டாலும்... என்னாை என்பனாட வாழ்க்லகயிை பவற ஒரு தபண்லண

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 329

தென்றல் பண்பலை 102.3 நிலனச்சுக் கூட பார்க்க முடியாது... இந்ெ பபச்லெ இபொட விடுங்க...” அஜய் உறுெியாகச் தொல்ைவும், ராொவிற்கு பகாபம் கண்கல

மலறத்ெது.

“ஏன்... ெிரும்ப அந்ெ பிொலெபய கட்டிக்கைாம்ங்கற முடிவுை இருக்கிபயா? அப்படி

மட்டும்

தெய்ெ,

இன்லனக்கு தராம்ப கட்டிக்கிட்டு

அலமெியான

பகாவிலுக்கு

பவண்டிக்கிறா

என்ன

தெய்பவன்பன

தபாண்ணு

வந்ொ...

தெரியாது?

மாெிரி புடலவ

அப்படிபய

எல்ைாம்

மனமுருகி

ொமிய

ாம்...

எனக்கு அவல அடிச்சு

உன்லன

பநர்ை பார்த்ெதும், பகாவில்ன்னு கூட பார்க்காம அவல

பல்லைக்

கழட்டணும்னு

பொணிச்சு...

என்லன

நாபன

அெிங்கப்படுத்ெிக்க விரும்பை... இனிபம நீயும் அப்படி ஏொவது மனசுை நிலனப்பு

வச்ெிக்கிட்டு

சுத்ெின...

நீயும்

என்லன

மறந்ெிடு...”

ராொ

தொன்னலெக் பகட்ட அஜய்க்கு ெலை வைிக்கத் தொடங்கியது. அஜய் பொர்வாக ெலைலய பிடித்துக் தகாள் ெனக்கு

குணம்

ஆகற

வலர

எதுவும்

வும், “அத்லெ... அவன் ொன்

பபெ

பவண்டாம்ன்னு

தொல்ைி

இருக்கான் இல்ை... இப்பபா நீங்க எதுக்கு இப்படி பபெறீங்க?” விஜய் அவலர அடக்க, அவலனயும் ஏற இறங்கப் பார்த்ெவர், “உங்க

ெங்லகங்கற

உங்கல

யும்

பாெம்

உங்களுக்கு

அெிங்கப்படுத்ெினது

இருக்கைாம்...

நிலனவிருக்கட்டும்...”

ஆனா.. ராொ

அவ

விஜலய

எச்ெரிக்க, விஜய் ஓரிரு வினாடிகள் ென்லன கட்டுப்படுத்ெிக் தகாள்வது அனுபமாவிற்கு புரிந்ெது... அது எெனால் என்றும் புரிந்ெவள், ‘கார்த்ெிக் அண்ணா... ஸ்ரீலய தகாஞ்ெம் தவ

ிய வச்ெிக்பகாங்க...” என்று

அவனிடம் குழந்லெலயக் தகாடுத்ெவள், விஜயின் அருபக ஓடிச் தென்று, அவனது லகலயப் பற்றி அழுத்ெினாள். “என்ன மாப்பிள்ல

... என்ன தொல்ை வரீங்க?” ராொ விடாமல் பகட்க,

“நான் தமாெல்ை அனுபமாகிட்ட கூட என் காெலை தொல்ைாம, எங்க அப்பா அம்மாகிட்ட பபெறதுக்கு முன்னாடி உங்ககிட்ட அனுமெி பகட்கைாம்ன்னு வந்ெ

பபாது...

நீங்க

என்லன

எப்படி

நடத்ெின ீங்க?”

விஜய்

பட்தடன்று

பகட்கவும், ராொ ெிலகத்து விழிக்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 330

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மாப்பிள்ல

... அவ ஏபொ தெரியாம...” ஸ்ரீனிவாென் தொடங்கும் பபாபெ,

“தெரியாம ொன் மாமா... நான் இல்ைன்னு தொல்ைலை... யாபரா ஒருத்ென்... அதுவும் மீ டியாலவச் பெர்ந்ெவன், உங்க தபண்லண ைவ் பண்ணபறன்னு வந்து நிக்கும் பபாது, நீங்க என்லன துரத்ெினது ஒரு வலகயிை உங்களுக்கு நியாயம்ன்னா... அது எனக்கு அவமானம் ொபன... அதுக்காக, நான் அலெபய பிடிச்சு தொங்கிக்கிட்டு இன்னிவலர முறுக்கிக்கிட்டு இருந்ொ... வாழ்க்லக எப்படி ெந்பொஷமா ஓடும்... அபெ பபாை ொன் கண்ணம்மாவும்... அவ என்பனாட ெங்லக ொன்... அவ தெய்ெது ெப்பு ொன்... அெனாை நானும் அவமானப்பட்டிருக்பகன் ொன்... ஆனா... இப்பபா அலெ எல்ைாம் நிலனச்ெிட்டு இருந்ொ... என் மச்ொபனாட வாழ்க்லக என்ன ஆகறது? நீங்க லக காட்டின தபண் ொபன அவ... விொரிச்சு ொபன

அஜய்க்கு

கல்யாணம்

தெய்ய

முடிவு

தெய்பொம்...”

விஜய்

பபெியலெக் பகட்ட ராொ, “இப்பபா அதுக்கு என்ன?” தகாஞ்ெம் இறங்கி “இப்பபா

அஜய்

அவல

ைவ்

பண்றான்...

பகட்க, அவபனாட

மனசு

முழுக்க

கண்ணம்மா ொன் இருக்கா... இப்பபா மட்டும் இல்ை, அப்பபாபைர்ந்பெ ொன்

இருக்கா...

அெனாை

ொன்

அவனாை

பவற

அவ

கல்யாணத்லெ

பத்ெிதயல்ைாம் பயாெிக்கக்கூட முடியை... இலெ நீங்க நிலனச்சுப்பாருங்க... கண்ணம்மா

பமை

தவறுப்பு

இருந்ெிருந்ொ,

அவ

அவபனாட

வாழ்க்லகயிபைர்ந்து பபான லகபயாட, அவன் பவற தபண்லண பார்த்து கல்யாணம்

பண்ணி

இருக்கைாபம...

இல்ை,

கல்யாணத்து

பமைபய

தவறுப்புன்னா, அவனுக்கு காெல் வந்ெிருக்கக் கூடாது... இல்லைபய... பவற தபாண்ணுங்க கூட அஜய் பழகலையா என்ன? ஏன் ெிரும்பவும் கண்ணம்மா பமபைபய

வரணும்?

அதுவும்

நீங்க

தொன்னா

மாெிரி

இவ்வ

வு

அவமானப்பட்ட பிறகும்....” விஜய் பகட்டு நிறுத்ெ, அங்கு அலமெி மட்டுபம நிைவியது. “அவ தெய்ெது ெப்பு ொன்... மகா தபரிய ெப்பு ொன்... அதுக்காக அவளுக்கு அஜய் பமை ைவ் இல்லைன்னு இல்ை... பநத்பெ அஜய் அவகிட்ட, ‘நான் உனக்காக ஒரு சுண்டு விரலை கூட அலெக்க முடியாது... எங்க அம்மா

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 331

தென்றல் பண்பலை 102.3 அப்பா உன்லன மன்னிச்ொ ொன் நீ என் மலனவியாக முடியும்’ன்னு அவ கிட்ட தொல்ைிட்டான்.... அஜய்க்கும் அவ பமை பகாபம் இருக்கு. அலெயும் ொண்டி காெலும் இருக்கு... அவளுக்கும் அபெ அ பகாவில்ன்னும்

வு பாெம் இருக்கு... அந்ெ பாெம் ொன் இன்லனக்கு

பார்க்காம,

உங்க

வச்ெிருக்கு... உடபன அவல தெரியும்...

ஆனா..

வார்த்லெகல தகடுக்க

காலுை

விழுந்து

தகஞ்ெிக்

மன்னிக்க முடியாது ொன்... அது அவளுக்கும்

அதுக்காக

உங்க

நிலையிை

இருந்து

இறங்கி

விட்டு, இங்க வட்ை ீ இருக்கற அவபனாட நிம்மெிலயயும்

பவண்டாம்...

எனக்கு

அஜய்

தராம்ப

முக்கியம்...”

தொல்ைிவிட்டு, அெற்குபமல் அங்பக நிற்க முடியாமல், தவ அஜய் கண்கல

கெற

விஜய்

ியில் தெல்ை,

மூடிய நிலையிபைபயஅமர்ந்ெிருந்ொன்.

“அஜய்... நீ ொப்பிட்டயா? வா... டிபன் ொப்பிட்டு மருந்து ொப்பிடு...” அனுபமா அவலன அலழக்க, அஜய் தமல்ை அவளுடன் எழுந்து நடந்ொன். ெிறிது பநரம் அவள் ெட்டில் பபாட்ட பொலெலய அலமெியாக உண்டவன், “கண்ணம்மா தராம்ப அழுொ

ா?” என்று அனுபமாவிடம் தமல்ை பபச்சுக்

தகாடுக்க, “தராம்ப பாவமா இருந்ெது அஜய்... தெய்ெ ெப்லப எல்ைாம் தொல்ைி அப்படி அழுொங்க... தராம்ப கஷ்டமா இருந்ெது...” அனுபமா தொல்ைவும், அஜய்க்கு கண்ணம்மாலவப் பார்க்க பவண்டும் பபால் இருந்ெது... “ஹ்ம்ம்... தெய்யறலெ ஈஸியா தெய்துட்டா... இப்பபா எவ்வ

வு கஷ்டம்...”

என்றவன், உணலவ உண்டுவிட்டு, அலறக்கு தென்றான். அன்லறய நாள் முழுவதும் விஜயின் கடுகடுத்ெ முகத்லெக் கண்ட அந்ெ வபட ீ

அலமெியாகபவ

இருந்ெது.

அங்கு

சூழ்நிலை

ெரியில்ைாெ

காரணத்ெினால், கண்ணம்மாவிற்கு அலழக்காமல், “இது ொன் முெல் அடி... கண்டிப்பா நீ இதுை தஜயிப்ப... ஆல்பவஸ் ஐம் வித் யூ..” என்று மட்டும் தமபெஜ் அனுப்ப, அதுபவ கண்ணம்மாவிற்கு தபரும் தெம்லப அ

ித்ெது.

மறுநாள்

ின்

அலுவைகத்ெில்

தமம்பர்கள்

தெ ன் ற ல்

நுலழந்ெ

ஆரவாரத்துடன்

ப ண் ப லை

கண்ணம்மாலவ,

வரபவற்றனர்.

102.3by

ர ம் யா

“பஹ

அவர்க

கண்ணம்மா...

டீம் நீ

pg. 332

fm

தென்றல் பண்பலை 102.3 கண்மணின்னு தொல்ைபவ இல்ை...”, “நான் உன்பனாட ப்பராக்ராம் நிலறய பகட்டு

இருக்பகன்...

நீ

சூப்பரா

பண்ணற?”

என்றும்

அவர்கள்

புகழ,

கண்ணம்மா ெங்கடமாக உணர்ந்ொள். “உங்ககிட்ட தொல்ை பவண்டாம்ன்னு இல்ை... அது என்னபவா தொல்ைத் பொணை...

இங்க

பவண்டாபமன்னு

ஜாயின்

பண்றதுக்கு

பபாபனன்..”

முன்ன

கண்ணம்மா

வட்ை ீ

சும்மா

ெயக்கத்துடன்

இருக்க வி

க்கம்

தொல்ை, “நல்ை பவல

கண்ணம்மா... அஜய் இல்ை... இருந்ெிருந்ொ நீ தெமத்ெியா

ெிட்டு வாங்கி இருப்ப... அதுக்கும் பெர்த்து உன்லன பி

ந்து கட்டி இருப்பார்...

அவன் அந்ெ நிகழ்ச்ெி எல்ைாம் பார்க்க மாட்டான்...” பயாபகஷ் தொல்ை, கண்ணம்மா ெிரு ெிருதவன விழித்ொள். “என்ன கண்ணம்மா... உங்க ஆளுக்கு தெரிஞ்சு பபாச்பொ?” என சுவாெி, ெிரிப்புடன் ெந்பெகமாகக் பகட்டாள். “அதெல்ைாம் தெரிஞ்சு... பபெி.... ெமாொனம் ஆகிப் பபாச்சு... இன்தனாண்னு தெரியுமா? அவர் என்லன டிவியிை பார்க்கறதுக்கு முன்லனபய கண்டு பிடிச்ெிட்டார்... என்பனாட நிகழ்ச்ெியிை தபரும்பாலும் முெல் காைரும் அவர் ொன்...”

என்ற

கண்ணம்மா

பட்தடன்று

நிறுத்ெிவிட்டு,

ஒரு

முறுவலுடன், ெனது பவலைலயத் தொடங்க, சுவாெி அவல அமர, அலனவரின் கண்க

தவட்க தநருங்கி

ிலும் ஆர்வம் மின்னியது.

“அஜய்க்கு தொல்ைியாச்ொ...” பயாபகஷ் அவல

த் துருவவும்,

“அஜய்க்கு தெரியும் பயாபகஷ்... அவர் அலெ பகட்டு தராம்ப ெந்பொஷமா இருக்குன்னு

தொன்னார்...”

ஆச்ெரியமாகப்

பார்த்துக்

கிலடத்ெதும்,

கண்ணம்மா

என்று

தகாண்பட,

முடிக்க, ெனது

சுவாெியிடம்,

பயாபகஷ்

இடத்ெில் இரண்டு

அவல

அமர,

ெனிலம

நாட்கள்

நடந்ெ

தமாத்ெத்லெயும் கூறி முடித்ொள். “தரண்டு தபரிய நாள் ஸ்வாெி... எனக்கு எப்படி அவங்க அம்மா அப்பாலவ ெமாொனப்படுத்ெறதுன்பன

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

புரியை...

102.3by

அவங்க

ர ம் யா

பகாவிலுக்கு

பபாற

பநரம்

pg. 333

தென்றல் பண்பலை 102.3 அண்ணி கூப்பிட்டு தொன்னா... நான் பபாகணும்... அவங்கல

பவற எங்க

பபாய் பார்க்கறது?” கண்ணம்மா அயர்ச்ெியுடன் தொல்ை, “பநரா

வட்டுக்பக ீ

கூட்டிட்டு

பபா...

பபா

கண்ணம்மா...

தகாஞ்ெமாவது

உன்

அவங்க

ெங்லகலயயும் பபெறது

துலணக்கு

குலறயும்

இல்ை...

அப்படிபய அஜலயப் பார்த்ொ பபாைவும் ஆகும்...” சுவாெி வழிலயச் தொல்ை, “அப்படிங்கற? அஜய் எதுக்கு வந்ென்னு ெிட்டிட்டா?” கண்ணம்மா ெந்பெகமாக இழுக்க, சுவாெி ெலையிபைபய அடித்துக் தகாண்டாள். “அஜய்

ொபன

அவங்கல

உன்லன

ெரி

பண்ண

தொல்ைி

இருக்கான்...

அப்பபா

ப் பார்க்க, நீ எங்க பபானா என்ன? அவன் ஒண்ணும் தொல்ை

மாட்டான்...” சுவாெி லெரியம் தொல்ைவும், ெிறிது பயாெித்ெவள், “அண்ணாகிட்ட ஒரு வார்த்லெ பகட்டுக்கபறன்.. அப்பறம் எொவது ெப்பா பபாச்சுன்னா அண்ணா என்லனத் ெிட்டுவாங்க...” என்ற கண்ணம்மா... “அஜ்ஜூ... இன்னிபைர்ந்து தவார்க் ப்ரம் பஹாம் பண்ணப் பபாறாங்க... எப்பபா பவணா ஆன்லைனுக்கு வரைாம்... நான் ஆபீஸ் கி இல்ை...”

என்று

அவள்

தொல்ைிக்

இருந்து தமபெஜ் வந்து, அவ

ம்பற வலர எழக் கூட

தகாண்டிருக்கும்

பபாபெ,

அஜயிடம்

து தமாலபைில் குெித்ெது.

“அஜ்ஜூ எழுந்ொச்சு...” என்று அவெரமாக தொன்னவள், அவனது தமபெலஜ பார்த்து, அதுக்கு பெிலை அனுப்பி விட்டு, சுவாெிலயப் பார்க்க, அவப

ா

கண்ணம்மாலவப் பார்த்து புன்னலகத்ொள். “ஒபர அஜ்ஜூவா இருக்கு...” என்று அவள் கிண்டைடிக்கும் பபாபெ, அஜயிடம் இருந்து அலனவருக்கும் தமயில் வந்ெது... “ொர் ட்யுட்டி ஜாயின் பண்ணிட்டார்... இனிபம பபெினா அவ்வ

வு ொன்...”

என்று சுவாெி தொல்ைவும், அன்லறய பவலை அபொடு தொடங்கியது. மாலை காைிங் தபல் அடிக்கும் ெத்ெத்ெில் தமல்ை நடந்து வட்டின் ீ கெலவத் ெிறந்ெ

அஜய்,

அங்கு

நின்றிருந்ெ

கண்ணம்மாலவப்

பார்த்து,

“பஹ...

கண்ணம்மா... என்ன இது இப்படி வந்து நிக்கற?” என்று பகட்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 334

தென்றல் பண்பலை 102.3 “தகாஞ்ெம் நகர்ந்ெீங்கன்னா... நான் பபாய் பவலைலயப் பார்ப்பபன்...” என்ற கண்ணம்மா... அஜய் புரியாெ குழப்பத்துடபன நகர்ந்து வழி விடவும், “வாங்க அண்ணி... அம்மா வரவும், ஸ்ரீ அவல

உள்

ொன்

இருக்காங்க...” என்று அனுபமா

ப் பார்த்துவிட்டு, அஜயிடம் ஒண்டிக் தகாள்

,

“அத்லெடா கண்ணா...” அனுபமா அவனுக்கு அறிமுகப்படுத்ெவும், பபச்சுக் குரல் பகட்டு, ெலமயல் அலறயில் இருந்து தவ

ியில் வந்ெ ராொ, அங்கு

நின்றிருந்ெ கண்ணம்மாலவப் பார்த்து முலறத்ொர். அஜய் ‘பபாயிபடன்’ என்பது பபாை தகஞ்ெைாகப் பார்க்க, “அத்லெ... நான் இனிபம ெினமும் இங்க வருபவன்... நீங்க மன்னிச்சு இந்ெ வட்டுக்குள் ீ பெர்த்துக்கற

வலர,

விஜய்

அண்ணாபவாட

ெங்லகயா...

அண்ணிபயாட

நாத்ெனாரா வருபவன்...” என்று அறிவிக்க, அஜய்க்கு அவல

ப் பார்த்து

இரக்கம் பிறந்ெது. “என்ன? என்னபவா உரிலமயா வந்து பபெற? உனக்கு எவ்வ இருக்கணும்?”

ராொ

அவல

த்

ெிட்டத்

தொடங்க,

அஜய்

வு ெிமிரு வாலயத்

ெிறப்பெற்கு முன்பப, “என்பனாட நாத்ெனார் என்லனப் பார்க்க வராம்மா... அதுக்கு கூடவா நீ ஏொவது

தொல்லுவ?

அப்பறம்

என்

ெங்லகலய

வட்டுக்குள் ீ

விடலைன்னா... உன் ெங்லகய நான் விட மாட்படன்னு விஜய் அஜய் கிட்ட தொல்ைிட்டா என்னம்மா தெய்வ? நான் கூட ஏபொ தகாஞ்ெ நாள் அவலர விட்டு

இருந்துடுபவன்...

இருப்பான்?”

பாவமாக

ஆனா...

முகத்லெ

ஸ்ரீ...

அப்பாலவப்

லவத்துக்

தகாண்டு

பார்க்காம

எப்படி

அனுபமா

பகட்க,

அெற்கு பெில் தொல்ை முடியாமல் ராொ ெிலகத்து நிற்க, அஜய் புரியாெ குழப்பத்துடன் நிற்கவும், அனுபமா அஜலயப் பார்த்து கண்ணடித்ொள். “அடிப்பாவி...” அஜய் வாயலெக்க, “நீங்க

வாங்க

அண்ணி..

நாம

உட்கார்ந்து

பபெைாம்..”

என்று

அனுபமா

கண்ணம்மாவின் லகலயப் பிடித்து இழுக்க, ராொலவ மன்னிப்பு பவண்டிய பார்லவ பார்த்துவிட்டு, கண்ணம்மா அவளுடன் அமர்ந்து பபெத் துவங்க, அஜய், அலுவைக தமயிலைப் பார்க்கத் தொடங்கினான்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 335

தென்றல் பண்பலை 102.3 முகம்

கடுப்புற,

“இன்லனக்கு

பவலைலய

நீ

முடிக்கலையா?”

அஜய்

பகாபமாகக் பகட்க, “முடிச்ெிட்படபன... ஏன்?” கண்ணம்மா புரியாமல் முழிக்கவும், “ஹ்ம்ம்...

லடம்

ஷீட்

அப்படட்

பண்ணபவ

இல்ை...”

அஜய்

தொல்ைிக்

தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, “அதெல்ைாம் அண்ணி நால

க்கு பண்ணிப்பாங்க... இல்ை நீ சும்மா ொபன

உட்கார்ந்து இருக்க... நீபய தெய்...” என்று அனுபமா பெில் தொல்ைவும், அஜய் அவல

முலறத்துவிட்டு,

ெனது

பவலைலயச்

தெய்யத்

துவங்க,

அவெரமாக கண்ணம்மா அவன் அருபக வந்து அமர்ந்ொள். “ஒரு

தரண்டு

நிமிஷம்

தகாடுங்க...

நான்

அப்படட்

பண்ணிடபறன்..”

அவனிடம் இருந்து வாங்கியவள், அவன் அருபகபய அமர்ந்துக் தகாண்டு தெய்யவும், “தராம்ப

டயர்டா

இருந்ொ

வட்டுக்கு ீ

பார்த்துக்கைாம்...” என்று அவ

கி

ம்பு

கண்ணம்மா...

நால

க்கு

து லகலய தமல்ை அழுத்ெினான்.

“இல்ைங்க... நான் உங்கல

ப் பார்க்க வந்ெிருக்பகன்... ெினமும் அத்லெ

மாமா

வந்ொ

முன்னாை

நான்

ொன்

அவங்க

என்லன

மன்னிக்க

வாய்ப்பிருக்கு.. அெனாை எனக்கு டயர்ட் எல்ைாம் ஒண்ணும் தெரியை...” என்ற கண்ணம்மா அவலனப் பார்த்து புன்னலகக்க, அனுபமா அவளுக்கு காபிலய தகாண்டு வந்து நீட்டினாள். காலை

தொங்கப்

பபாட்டுக்

தகாண்பட

பபாட்டெில் ெிரமமாக இருந்ெொல்

அமர்ந்ெிருந்ெ

அஜய்,

தொங்கப்

அலெ நீட்டுவெற்கு எடுக்க, “இருங்க...

நான் தஹல்ப் பண்பறன்...” என்றவள், காபிலய அப்படிபய லவத்து விட்டு, அஜயின் காலைப் பிடித்து தமல்ை, அவனுக்கு முன்பிருந்ெ படபி

ின் மீ து

லவத்து, அவனது பாெத்லெ தமல்ை பிடித்து விட்டாள். “என்ன பண்ற கண்ணம்மா... லகய எடு...” அஜய் ெங்பகாஜமாக தொல்ை, “அதெல்ைாம் ஒண்ணும் இல்ை... உங்கல

யாரு வட்ை ீ இருந்து பவலைலய

பார்த்துக்கபறன்னு தொல்ைச் தொன்னது... உங்களுக்கு உட்காரபவ கஷ்டமா

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 336

தென்றல் பண்பலை 102.3 இருக்கு இல்ை..” என்று ஆெங்கமாகக் பகட்டவள், ‘இப்பபா ெரியா பபாச்சு...’ என்று அஜய் தொன்ன பிறபக, காபிலய எடுத்து குடித்ொள். தவ

ியில் தென்று ெிரும்பி வந்ெிருந்ெ ஸ்ரீனிவாெனும், கண்ணம்மாலவக்

பகள்வியாகப் பார்த்துவிட்டு, உள்ப தவ “நால

தென்றபொடு, அவள் கி

ம்பும் வலர

ியில் வராமபை அலடந்துக் கிடந்ொர். ை

இருந்து

காலையிைபய

நீங்க

ஆபீஸ்

பபாகறதுக்கு

முன்ன

வந்துடுங்க அண்ணி... ொயந்ெிரம்ன்னா தராம்ப பைட் ஆகிடும்...” அனுபமா தொல்ைவும், அஜய் ஆபமாெிப்பது பபாை கண்ணம்மாலவப் பார்க்க, “அத்லெ... மறுபடியும் ொரி பகட்டுக்கபறன் அத்லெ... நான் தெய்ெது எல்ைாம் ெப்பு

ொன்...”

தொல்லும்தபாழுபெ

கண்

கைங்க,

அஜலயப்

பார்த்ெவள்,

‘பபாயிட்டு வபரன்...’ என்று ெலையலெக்க, அஜய் தமல்ை அவள் அருகில் தநருங்கி, அவள் கண்கல

துலடத்துவிட்டான்.

“அஜய்...” ராொ அெட்ட, அலெ தபாருட்படுத்ொமல், “அழக்கூடாது கண்ணம்மா... மனசு உணர்ந்து ொரி பகட்டா... இன்லனக்கு இல்ைாட்டாலும்... கண்டிப்பா ஒரு நாள் மன்னிப்பு கிலடக்கும்... அவங்களும் உன்லனப் புரிஞ்ெிப்பாங்க...” என்று அவ

து கன்னத்லெத் ெட்டி ஆறுெல்

தொல்ைவும், அவனது லகலய ெனது கன்னத்பொடு அழுத்ெிக் தகாண்டவள், அவலனப் பார்த்து புன்னலகத்து, “பெங்க்ஸ் அஜய்...” என்று மனமார நன்றி கூறி, “நால வபரன்...”

என்று

அஜலயயும்

விலடப்தபற்றுச்

முலறக்க,

தெல்ை,

ராொ

ஸ்ரீனிவாென்

பயாெலனபயாடு

பகாவிலுக்கு

தென்றுவிட்டு,

க்கு காலையிை அனுபமாலவயும் ஹாைில்

வந்து

அமர்ந்ொர். ெினமும்

காலையில்,

தென்றல்

ராகம்

நிகழ்ச்ெிலய முடித்துக் தகாண்டு, பநராக அஜயின் வட்டிற்கு ீ வருபவள், அனுபமாவுடனும், அஜயுடனும் ெிறிது பநரம் பபெிக் தகாண்டு, ஸ்ரீயுடன் வில

யாடிவிட்டு, அஜய்க்கு காலை உணலவ ொப்பிட தகாடுத்துவிட்டு,

ொன் ொப்பிடும் பபாது, அஜய் ஊட்டிவிடும் உணலவ மன நிலறவுடன்

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 337

தென்றல் பண்பலை 102.3 உண்டு விட்டு, அங்கிருந்து பநராக அலுவைகம் வருபவள், மாலை வட்டிற்கு ீ ெிரும்புவது வழக்கமாக ஆகி, நாட்கள் உருண்படாடத் துவங்கி இருந்ெது.

ஒைிபரப்பு – 27 கருகிப் பபான நிலனவு பூக்க

ின்

காய்ந்ெ ெருகுக

ாய்

இருட்டடித்து பபாய் விட்ட என் நிமிட பநரங்கள் உன் அருகாலம... உன் பொள் ொயாெ என் ஏக்கங்கள் என்லன உயிபராடு ெீயிடுகின்றபெ!! அன்று காலையில் காைிங் தபல்ைின் ெத்ெத்லெக் பகட்டதும், “அவ ொன் வந்ெிருப்பா... வந்து தபரிய இவ

ாட்டம் அஜய்க்கு எல்ைாம் பணிவிலடயும்

தெய்வா... எனக்கு தஹல்ப் பண்ணுறா மாெிரி ஓவரா நடிப்பா...” வழக்கம் பபாைபவ காலையில் பகட்ட காைிங் தபல்ைின் ெத்ெத்லெக் பகட்டதும், ராொ முணுமுணுக்க, ஸ்ரீனிவாென் ஹாைில் அமர்ந்து பைப்டாப்பில் பவலை தெய்துக் தகாண்பட பபான்காைில் பபெிக் தகாண்டிருந்ெ அஜலயப் பார்க்க, அவன் தமல்ை நடந்து தென்று, கெலவத் ெிறத்து விட்டு, ‘குட் மார்னிங்’ என்று லெலக தெய்துவிட்டு, மீ ண்டும் அலறக்குள் புகுந்துக் தகாண்டான். இது

ொன்

அன்றாடம்

நடக்கும்

வழக்கம்...

வருலக ராொலவ பகாபப்படுத்ெி அவல முகம்

மாறாமல்,

அவர்

ெிட்டி

முெைில்

கண்ணம்மாவின்

த் ெிட்ட தூண்டி இருந்ொலும்,

முடிக்கும்

வலர

தபாறுலமயாக

அலனத்லெயும் பகட்பவள், அவர் ெிட்டி முடித்ெதும், மனம் வருந்ெி ொரி கூறி ஏக்கமாக அவரது முகத்லெப் பார்ப்பதும், அவர் பவண்டாம் என்று மறுக்க மறுக்க, அவரது பெலவ உணர்ந்து, ெலமயலுக்கும், அவருக்கும் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 338

தென்றல் பண்பலை 102.3 உெவி தெய்வதும் தொடர்கலெயாக மாறிக் தகாண்டிருக்க, ஸ்ரீனிவாெபனா, ென்னுலடய வழக்கத்ெிற்கு மாறாக அலமெியாகபவ நடப்பலெ பவடிக்லகப் பார்த்துக் தகாண்டிருப்பார். இப்படிபய கண்ணம்மாவின் வருலக அந்ெ வட்டு ீ மூத்ெ உறுப்பினர்க ொக்கத்லெ

ஏற்படுத்ெி

நல்ைெில்லைபய...”

இருக்க,

அஜயும்

ஒருநாள்..

அனுபமாவும்

“அப்பாபவாட பயாெிக்க,

ிடம்

அலமெி

கண்ணம்மா

லெரியமாக அவலரயும் தநருங்க முயற்ெி தெய்ொள். “ராொ எனக்கு சூடா காபி பபாடு...” ஸ்ரீனிவாென் ராொவிடம் பகட்க, “மாமா... காலையிை ஏற்கனபவ நான் வந்ெதுை இருந்து தரண்டு ெரவ காபி குடிச்ொச்சு... இன்தனாரு ெடவ பவண்டாம் மாமா... உடம்புக்கு ஆகாது... பவணா ஒரு ெடவ கஞ்ெி குடிக்கைாம் இல்ை... உடம்புக்கு நல்ைது மாமா...” உரிலமயுடன் பகட்டுக் தகாண்பட, பொலெலய அவரது ெட்டில் பபாடவும், ஸ்ரீனிவாென் அவல

முலறத்துக் தகாண்பட, ெட்லட விட்டு எழ,

“நான் உடம்புக்கு நல்ைெில்லைங்கற அக்கலறயிை தொல்ைிட்படன் மாமா... ப்

ீஸ் ொப்பிடாம பபாகாெீங்க...” என்று கண்ணம்மா பலெபலெக்க, அஜயும்

அனுபமாவும் ெிலகப்புடன் கண்ணம்மாலவப் பார்த்ெனர். “ப்

ீஸ் மாமா... ப்

ீஸ்...” அவள் தகஞ்ெக் தகஞ்ெ, அலெப் தபாருட்படுத்ொமல்

அவர் லகலயக் கழுவ, “ நல்ைது தகட்டது எல்ைாம் உனக்கு தராம்பத் தெரியுபமா? ஒரு மனுஷலன நிம்மெியா

ொப்பிடக்

கூட

விடாம

தெய்துட்டிபய...

என்னொண்டி நிலனப்பு... எதுக்கு எங்கல

உனக்கு

மனசுை

இப்படி விடாம துரத்ெற” ராொ

கத்ெத் துவங்க, கண்ணம்மா கண்ணருடன் ீ பரிொபமாக நின்றிருந்ொள். ராொ ெத்ெமிடவும், “அப்பா... என்னப்பா இது? வந்து ொப்பிடுங்கப்பா... அவ தொன்னது உங்க நல்ைதுக்கு ொபன...” அஜய் அலழக்க, ஸ்ரீனிவாென் பெில் பபசும் முன்பப, “அவ இன்னும் ஒரு நிமிஷம் இந்ெ வட்ை ீ நிக்கக் கூடாது...” ராொ பமலும் ெத்ெமிட, ‘அம்மா...’ அனுபமா அவலர முலறத்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 339

தென்றல் பண்பலை 102.3 “மாமா... ப்

ீஸ் மாமா... வந்து ொப்பிடுங்க...” கண்ணம்மா தகஞ்சுவலெப்

பார்த்ெவர் என்ன நிலனத்ொபரா, மீ ண்டும் வந்து ெட்டில் அமரவும், ராொ அவலர ெிலகப்புடன் பார்க்க, அஜய்க்கும் அனுபமாவிற்கு மனெில் நிம்மெி பிறந்ெது. “அந்ெ கஞ்ெிலய எப்படி பண்ணணுபமா பண்ணி லவ... நால

பைர்ந்து நான்

காலையிை அலெக் குடிக்கபறன் ராொ...” ஸ்ரீனிவாென் தொன்னலெக் பகட்ட கண்ணம்மா விழிகள் விரிய அவலரப் பார்க்க, ராொ ெிலகத்து நிற்க, அஜயும் அனுபமாவும், ெங்க

து கட்லட விரலை அவருக்குத் தெரியாமல் உயர்த்ெிக்

தகாண்டனர். “இப்படி உடபன பகட்டா நான் எங்க பபாறது... தொன்னவல நால

பய வந்து

க்கு காலையிை பபாட்டுக் தகாடுக்கச் தொல்லுங்க... அப்பபா தெரியும்,

தொல்றது எல்ைாம் ஈஸி ொன்.. தெய்யறதுொன் கஷ்டம்ன்னு...” ெவால் விடுவது பபாை கண்ணம்மாலவப் பார்த்துக் தகாண்பட தொன்ன ராொலவப் பார்த்து

கண்ணம்மா

பபந்ெபபந்ெ விழிக்க,

அஜய்க்கு

அவல

ப் பார்த்து

ெிரிப்பு வந்ெது.... “என்ன கண்ணம்மா... எங்க அம்மாபவாட தடஸ்ட்ை தஜயிச்ெிடுவியா? இல்ை உன்பனாட

ப்பராக்ராம்

மாெிரிபய

உணவு தகாடுக்க வந்ெவல

பகாட்லட

விட்டுடுவியா?”

அவனுக்கு

ப் பார்த்து அஜய் கிண்டல் தெய்ய,

“உங்களுக்கு என்லனப் பார்த்ொ கிண்டைா இருக்கா? எனக்கு கஞ்ெி குடிக்கத் ொன் தெரியும்... அதுை என்ன பபாட்டு இருக்குன்னு கூடத் தெரியாது... இதுை, நான் எங்கப் பபாய் கஞ்ெி மாலவ அலரக்கிறது... இதுை இன்லனக்கு நீங்க எனக்கு அைாட் தெய்ெிருக்கற டாஸ்க்லகப் பார்த்து பநத்ெிக்பக நான் பாெி மயக்கத்துை ொன் சுத்ெிட்டு இருந்பென்... நாபன கஞ்ெி மாலவ அலரச்சு... கஞ்ெி பபாட்டுக் குடிச்ொத் ொன் எனக்பக தெம்பிருக்கும் பபாை...” என்று புைம்பிக் தகாண்டிருந்ெவல

ப் பார்த்து அஜய்

ெிரிக்க, அவனது ெிரிப்பு அவளுக்கு லெரியத்லெக் தகாடுத்ெது. “எப்படியாவது நம்ம குடும்ப இஸ்ெிரி கிட்ட

பகட்டு இன்லனக்கு அந்ெ

பவலைலய முடிக்கபறன்...” என்று தொல்ைவும், அஜய் அவ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

து லகலய

pg. 340

தென்றல் பண்பலை 102.3 அழுத்ெ,

அெில்

தெரிந்ெ

பாராட்டுெல்

அவளுக்கு

மன

நிலறலவக்

தகாடுத்ெது. மறுநாள் காலை, லகயில், அலரத்ெ கஞ்ெி மாவுடன் வட்டிற்குள் ீ நுலழந்ெ கண்ணம்மாலவ அஜய் ஆச்ெரியத்துடன் பார்த்து, “எப்படிம்மா ஒபர நாள்ை அலரச்சு தகாண்டு வந்துட்ட?” என்று பகட்கவும் தெய்ொன். “இலெ அலரக்க ஒரு மணி பநரம் பபாொொ? பநத்பெ சுவாெிகிட்ட பகட்டு, அந்ெ

நவொனிய

பாக்தகட்லட

வாங்கி...

வறுத்து

அலரச்சு

எடுத்துட்டு

வந்துட்படன்... எங்க அம்மா என்லன ஒரு மாெிரியா லுக்கு விட்டுக்கிட்டு சுத்ெிக்கிட்டு இருந்ொங்க...” என்றபடி ெனது சுடிொரில் இல்ைாெ காைலர அவள் தூக்கி விடவும், ‘சூப்பர் கண்ணம்மா...’ என்ற அஜய் அவ

து கன்னம் பநாக்கி குனிய,

“அ...ஜ...ய்....” அனுபமாவின் குரைில், கண்ணம்மா பெறி உள்ப ெலைலய

குனிந்துக்

தகாண்டு

உள்ப

நகர்ந்து

ஓட, அஜய்

தெல்ை,

அனுபமா

இருவலரயும் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்டிருந்ொள். பநராக

அடுக்கல

க்குள்

தென்றவள்,

கஞ்ெிமாலவக் தகாட்ட, ராொ அவல

ஒரு

டப்பாலவ

பெடி

எடுத்து,

ப் பார்த்து வாயலடத்துப் பபானார்.

“அத்லெ... எனக்கு கஞ்ெி எப்படி பபாடறதுன்னு தெரியாது... நீங்க தகாஞ்ெம் தொல்ைிக் தகாடுங்க ப்

ீஸ்... சுவாெி தொன்னது எனக்கு ெரியா புரியை...”

அவள் ென்லமயாக பகட்ட விெத்ெில், ராொ எதுவும் பெில் பபொமல், அலெ எடுத்து தெய்ய, அலெ பார்த்துக் தகாண்ட கண்ணம்மா... “தொல்ைித் ெந்ெதுக்கு பெங்க்ஸ் அத்லெ... நால

யிை இருந்து மாமாவுக்கு

நாபன பபாடபறன்...” என்று தொல்ைவும், “ஹ்ம்ம்... கலடயிை தரடிபமடா கிலடக்கிறலெ வாங்கிட்டு வந்துட்டு, நீபய தெய்துட்டு வந்ெ மாெிரி நல்ைாத்ொன் நடிக்கிற...” ராொ நக்கல் பண்ணவும், ெனது லபயில் இருந்ெ ஒரு பில்லை எடுத்து அவர் முன்பு நீட்டியவள், “இது,

நான்

எனக்கு

கலடயிை

அப்படி

தெ ன் ற ல்

நவொனியம்

ஏமாத்ெணும்னு

ப ண் ப லை

102.3by

மட்டுபம

என்ன

ர ம் யா

வாங்கின

அவெியம்

பில்

அத்லெ...

இருக்கு?

எனக்கு

pg. 341

தென்றல் பண்பலை 102.3 மாமாபவாட

தஹல்த்

மனத்ொங்க

ாகபவ

தராம்ப

அவள்

முக்கியம்

பகட்கவும்,

இல்லையா?”

கஞ்ெிலய

ெிறிது

ஸ்ரீனிவாெனிடம்

நீட்டியவர், “உனக்கா

ஏமாத்ெ

தொல்ைித்

ெரணும்....

எது

நடிப்பு

எது

உண்லமன்னு

தெரியாம ொபன நாங்க குழம்பிக்கிட்டு இருக்பகாம்...” ராொ லநயாண்டி தெய்ய, கண்ணம்மா அவலர அடிப்பட்ட பார்லவ பார்த்ொள். “அம்மா...” அஜய் அடக்க முயை, “இங்கப் பாரு அஜய்... ஏபொ மாப்பிள்ல இவல

இந்ெ வட்டுக்குள் ீ

வர அனுமெிச்சு இருக்பகன்... இல்ை... அவ

தெய்ெ காரியத்துக்கு.. அவப தவ

ிய

ெள்

ி

ஒவ்தவான்றும் தெயலுக்கு

ாட ெலைலயப் பிடிச்சு ெர ெரன்னு இழுத்து

இருப்பபன்...

நடந்துக்கபறபனன்னு கூர்

மனசு பகாணக் கூடாபென்னு

ஏபொ

இந்ெவலர

ெந்பொஷப்படு...” அம்பாக

நல்ை

ராொவின்

கண்ணம்மாலவத்

ஆயிரமாவது

நான்

முலறயாக

விெமா

வார்த்லெகள்

ொக்க,

ொன்

ென்லனபய

தெய்ெ

தநாந்துக்

தகாண்டிருந்ொள் கண்ணம்மா. கண்க

ில்

அபொ

பபாராடியபடி, பவலைகல

இயல்பாக

த்

“இருந்ொலும்

இபொ

தொடர, ஏன்ம்மா

என்று

து

இருப்பது அஜய் அவல

ிர்த்ெ பபாை

அவல

கண்ணலரயும் ீ காட்டிக்

தகாண்டு,

பாவமாகப்

இப்படிப்

பபெற...

உள்

ிழுக்க அவள்

பார்த்துவிட்டு,

அவ

எங்க

டீம்

தபாண்ணுகிட்ட விவரம் பகட்டு ொமான் வாங்கி அலரச்ெிட்டு வந்ெிருக்கா... அதுக்கு இப்படி தொல்ை பவண்டாபம...” தமல்ைிய குரைில், ராொவிற்கு பகட்கும்படி

முணுமுணுத்ெவன்,

அவர்

பெில்

தொல்வெற்கு

முன்பப

அலறக்குச் தென்றான். “என்னங்க... ொப்பிட இங்க வரீங்க

ா? இல்ை அங்க எடுத்துட்டு வரவா...”

கண்ணம்மா அஜயிடம் பகட்கவும், “கால் தகாஞ்ெம் வைிக்குது... இங்கபய எடுத்துட்டு வா...” அஜய் தொல்ைவும், அவலன நிமிர்ந்துக் கூடப் பார்க்காமல், கண்ணம்மா ெட்டில் இட்ைிகல பபாட்டுக் தகாண்டு, அவனுக்கு எடுத்துக் தகாண்டு வந்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 342

ப்

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீ ொப்பிடு...” அஜய் ஒரு இட்ைிலய பிட்டு அவள் வாயருபக தகாண்டு தெல்ை,

பவண்டாம்

என்று

மறுத்ெவள்,

அவனது

முகத்லெக்

கூடப்

பார்க்காமல், அவன் முன்பு ெட்லட நீட்ட, அலெ வாங்கி, அருகில் இருந்ெ படபி

ின் மீ து லவத்ெவன், அவல

த் ென்பனாடு அலணத்துக் தகாண்டான்.

அதுபவ பபாதுமானொக இருக்க, கண்ணம்மா அடக்கி லவத்ெிருந்ெ கண்ணர்ீ தவ

ிவரத் துவங்கியது... “பின் வில

விஷயம் எவ்வ

வுகல

ப் பத்ெி பயாெிக்காம தெய்ெ

வு தூரத்துக்கு தகாண்டு விட்டு இருக்கு பார்த்ெியா?” அஜய்

தமன்லமயாகக் பகட்க, “ெப்பு

ொன்

அஜய்...

அத்லெ

என்லன

மன்னிக்கபவ

பரிொபமாக பகட்டபடி, அவனது பொள் ொய்ந்ெவ

மாட்டாங்க

ா?”

ின் ெலைலய வருடி

அஜய் ஆறுெல் படுத்ெ, ெிறிது பநரத்ெில் ென்லன ெமா

ித்துக் தகாண்டவள்,

“எனக்கு

காலையிை

பெிக்குது

அஜய்...

வாங்க

ொப்பிடைாம்...

ஆச்சுன்னு நான் காபி கூட குடிக்காம fm ஸ்படஷனுக்கு கி

லடம்

ம்பிட்படன்...”

என்று வாலயத் ெிறக்க, அஜய் அவளுக்கு இட்ைிலயப் பிட்டுக் தகாடுக்க, கண்கல

த் துலடத்துக் தகாண்ட கண்ணம்மா, அலெ வாயில் வாங்கிக்

தகாண்டு, “உங்க

ாை இப்பபா முன்ன பபாை காலையிை எழுந்துக்க முடியலையா?

நீங்க எனக்கு கால் பண்ணி பபொம எனக்கு ப்பராக்ராம் தெய்ெ ஃபீபை இல்ை...

உங்க

காலை

நான்

தராம்ப

ஏக்கமாகச் தொல்ைவும், அஜய் அவல

மிஸ்

பண்ணபறன்..”

கண்ணம்மா

ப் பார்த்து உெட்லடப் பிதுக்கினான்.

“முடியை கண்ணம்மா... நானும் உன்கூட பபான்ை பபெணும்னு அைாரம் எல்ைாம் லவக்கிபறன்... அது அடிக்கிறது கூட காதுை விழ மாட்படங்குது... கால் எல்ைாம் அரிக்குொ... தூக்கபம வர மாட்படங்குது... நானும் இப்பபா ஒரு அலர மணி பநரத்துக்கு முன்ன ொன் எழுந்பென்... உடபன fm பபாட்டா... நீபயா ‘இந்ெப் பாடலுடன் இன்லறய நிகழ்ச்ெி முடிவலடகிறது’ன்னு தொல்ைி பாட்லட பபாட்டுட்ட... நான் என்ன தெய்ய?” அஜய் பகட்கவும், “ெரி விடுங்க... இன்னும் தகாஞ்ெ நாள் ொபன... அப்பறம் டாக்டலரப் பார்த்து கட்லடப்

பிரிச்ெ

அப்பறம்

வழக்கம்

பபாை

கண்ணம்மா பயாெலன தொல்ைவும், ‘அறிவா தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

கால்

பண்ணுங்க...”

ி’ அஜய் அவ

என்று

து கன்னத்லெ pg. 343

தென்றல் பண்பலை 102.3 வழித்துக் கிண்டல் தெய்ய, பமலும் இட்ைி பவண்டுமா என்று பகட்க வந்ெ ராொ, அந்ெக் காட்ெிலயப் பார்த்து அலமெியாக ெிரும்பிச் தென்றபொடு மட்டுமில்ைாமல்,

அெற்கு

பின்

அவரது

முணுமுணுப்பாக மட்டுபம

தவ

ிவந்ெது...

பகாபங்கள்

எல்ைாம்

தவறும்

இன்று... கெலவத் ெிறந்து விட்டு உள்ப

தென்ற அஜய், கால் முடித்து தவ

வந்ெதும், “அஜய்... பநத்து டாக்டர்கிட்ட பபான ீங்கப முன்ெினபம பபானில் விவரங்கல

... என்ன தொன்னாங்க?”

பகட்டிருந்ொலும், பநரில் அவனிடம்

பகட்டு தெரிந்துக்தகாள்

பவண்டி கண்ணம்மா மீ ண்டும் பகட்க,

“பநத்பெ

கண்ணம்மா...

தொன்பனபன

ியில்

தமல்ை

நடக்கைாமாம்...

ஆபீஸ்

பபாகைாமாம்... ெலையிை தகாஞ்ெம் அடிபட்டுடாம பார்த்துக்க தொல்ைி இருக்காங்க... லகலயயும் டக்குன்னு ஊண கூடாொம்... ஆனா.. தகாஞ்ெம் நார்மைா

இருக்கைாம்ன்னு

இன்லனக்குபைருந்து

டாக்டர்

ஆபீஸ்

தொல்ைிட்டாங்க...

வரப்பபாபறன்...

வட்ை ீ

அெனாை

நான்

தராம்ப

பபார்

அடிக்குது... அத்ொன் ஆபீஸ் பபாகும் பபாது என்லன கூட்டிட்டு பபாபறன்னு தொல்ைி இருக்காங்க...” அஜய் தொல்ைவும், “எதுக்கு அண்ணாலவ டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டு இருக்கீ ங்க... இங்க வந்துட்டு ொபன நானும் ஆபீஸ் பபாபறன்.. என் கூடபவ வண்டியிை வந்துடுங்க... நான் கூட்டிட்டு பபாபறன்...” கண்ணம்மா ெந்பொஷமாகச் தொல்ைவும், அஜய் ‘அஹான்...’ என்று கிண்டல் தெய்ய, கண்ணம்மா அவலன முலறத்ொள். “அதெல்ைாம் ஒண்ணும் பவண்டாம்... எங்கயாவது அவலனத் ெள் மறுபடியும் படுக்க வச்ெிடாபெ...” ராொ அவ

ிவிட்டு

ிடம் பாய,

“இல்ை அத்லெ... நான் நல்ைாபவ வண்டிலய ஓட்டுபவன்... எங்க அப்பாலவ எல்ைாம்

பின்னாை

உட்கார

வச்சு

நான்

கூட்டிட்டு

ஒண்ணா

பபாய்

பபாயிருக்பகன்...”

கண்ணம்மா தொல்ைவும், “அம்மா

ொபய...

தரண்டு

பபரும்

இறங்கினா

என்ன

ஆகும்ன்னு தகாஞ்ெம் பயாெிச்சு பார்த்ெியா?” அஜய் பகட்கவும், கண்ணம்மா உெட்லடப் பிதுக்கி அவனுக்கு அழகு காட்டினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 344

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எப்படியும் ஒரு நாள் தெரிஞ்சு ொபன ஆகப் பபாகுது... அலெ இப்பபாபவ நாம தொல்ைிட்டா என்ன?” கண்ணம்மா பகட்கவும், அவல பார்த்துக் தகாண்பட, அஜய் கு “நான் ொன் உங்கல

ஒருமாெிரிப்

ியல் அலறக்குள் தென்றான்.

கூட்டிட்டு பபாபவன் அஜய்... நான் அண்ணாலவ வர

பவண்டாம்ன்னு தொல்ைிடுபவன்...” பாத்ரூமின் தவ

ிபய நின்று கத்ெிய

கண்ணம்மா... விஜய்க்கு அலழத்து, ொன் அவலன அலுவைகம் அலழத்துச் தெல்லும்

விஷயத்லெச்

தொன்னவள்,

அவெரமாக

அவனுக்கு

பெலவயானலெ எடுத்து லவக்கத் துவங்கினாள். “மெியத்துக்கு

ைஞ்ச்

கட்டணும்

அத்லெ...”

என்றவள்,

“அவருக்கு

நீங்க

ெலமச்ெலெ ஆபீஸ்ை ொப்பிட தராம்ப பிடிக்கும்...” என்று இழுக்க, ராொவின் இெழில், புன்னலக வரவா பவண்டாமா என்று பட்டிமன்றம் நடத்ெத் துவங்கி இருந்ெது... “எனக்கும் ைஞ்ச் பவணுபம... இன்லனக்கு கி

ம்பற அவெரத்துை அம்மா

தெய்ெலெ கூட தூக்கிட்டு வராம வந்ொச்சு... ெரி விடு, தவ

ிய ொப்பிட்டுக்க

பவண்டியது ொன்...” என்று மனெில் நிலனத்ெவள், அஜய் ெயாராகி வரவும், அவனுக்கு உணவு பரிமாறத் துவங்கினாள். “என்ன... என்லன டிராப் பண்ணிட்டு வந்து நீ ொப்ட்டுட்டு வரப் பபாறியா?” அஜய் பகட்கவும், “இல்லைபய...

அப்படிபய

உங்க

கூடபவ

ஆபீஸ்

உள்

வந்து

உட்கார்ந்துக்கிட்டு பவலையப் பார்க்கப் பபாபறன்... எனக்கு இப்பபாபவ பெி வயித்லெக் கிள்ளுது...” கண்ணம்மா தொல்ைவும், அஜய் கிண்டைாக ெிரித்து உணலவ

உண்ணத்

துவங்க,

கண்ணம்மா

பயாெலனயாக

அவலனப்

பார்த்ொள். “பமடமுக்கு

என்ன

பைமான

பயாெலன?”

அஜய்

பகட்கவும்,

ஒன்றும்

இல்லை என்று கூறியவள், ெனக்கும் ெட்டில் எடுத்துக் தகாண்டு வந்து ொப்பிட்டு முடிக்க, ராொ இரண்டு லபலய படபி

ின் மீ து லவத்ொர்.

அஜய் பகள்வியாகப் பார்க்கவும், “தரண்டு பபருக்கும் ொன்... உனக்கு மட்டும் ைஞ்ச் தகாடுத்துட்டு அவளுக்கு தகாடுக்காம

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

பட்டினி

பபாட்டா,

எனக்கு

pg. 345

தென்றல் பண்பலை 102.3 அடுத்ெ

பவல

ொப்பாடு

தொல்ைிவிட்டு

உள்ப

கிலடக்குமா?”

தெல்ை,

விட்படற்றியாக

கண்ணம்மா

அவலர

ராொ

தநகிழ்ச்ெியுடன்

பார்த்துக் தகாண்டிருந்ொள். “இவங்கல

ப்

பபாயா

நான்

எனக்கு

ொப்பாடு

பபாடாம

தகாடுலமப்படுத்ெறாங்கன்னு தொன்பனன்... நான் இன்லனக்கு டிபன் பாக்ஸ் எடுத்துட்டு

வரலைங்கறலெ

இருக்காங்க...”

மனெினில்

எவ்வ

வு

நிலனத்துக்

கதரக்ட்டா

தகாண்டவள்,

கண்டு

பிடிச்சு

ராொவின்

அருபக

தென்று, “தராம்ப பெங்க்ஸ் அத்லெ.. ொரி அத்லெ... நான் உங்கல

என்ன என்னபவா

தொல்ைி காயப்படுத்ெி இருக்பகன்...” என்று கூறிவிட்டு, அவர் முகத்லெத் ெிருப்பிக் தகாள் அலுவைகம் கி

வும், ஒரு தபருமூச்சுடன், அஜலய அலழத்துக் தகாண்டு ம்பினாள்.

“அஜய்... எனக்கு இவ பமை நம்பிக்லக இல்ை... ஆபீஸ் பபாயிட்டு கால் பண்ணு...

இந்ெ

கார்த்ெிக்பகாட

வண்டி

இப்பபான்னு

பார்த்ொ

ரிப்பபர்

ஆகணும்...” ராொ ெைித்துக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, மாடியில் இருந்து இறங்கி வந்ெ கார்த்ெிக், அலெக் பகட்டு, “அம்மா...

என்

பபாபறன்... உங்களுக்கு

பிதரண்ட்

அஜய் பபான்

வந்துட்டான்...

பத்ெிரமா

ஆபீலஸ

பண்ணபறன்...”

நான் ரீச்

என்று

இவங்க

பண்ணின

தொல்ைவும்,

பின்னாபைபய உடபன ராொ

நான்

நிம்மெி

தபருமூச்சு விட்டு, “அது ொன் நல்ைது...” என்று முடித்ொர். “என்ன

அண்ணா...

புது

வடு ீ

எல்ைாம்

தெட்

ஆகிடுச்ொ?”

கண்ணம்மா

பகட்கவும், “எல்ைாம் ஆச்சு ெிஸ்டர்... என்ன? கண்ணு முழிச்ெதும் அஜய் உங்ககிட்ட பபெற தொல்லை இல்ைாம எனக்கு ொன் காலையிை கஷ்டமா இருக்கு...” என்று

ெைித்துக்

தகாள்

வும்,

அஜய்

அவலன

முலறக்க,

கண்ணம்மா

அவலனப் பார்த்து ெிரித்ொள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 346

தென்றல் பண்பலை 102.3 ஸ்ரீனிவாெனும்

இங்பகபய

ஒருவராகபவ

அவர்கள்

வந்துவிடவும்,

கருெினாலும்,

இருக்க விரும்பாெ கார்த்ெிக், அபெ பி வாடலகக்கு

எடுத்து

உெவியுடன்

அஜய்

ெனிபய

குடி

நடக்கத்

அவலனயும்

அங்கு

குடும்பத்ெில்

அவர்களுக்கு

துரும்பாக

ாட்டில் காைியான ஒரு வட்லட ீ

தபயர்ந்ொன்...

துவங்கவுபம,

ஓர

வு

அனுபமாலவ

வாக்கரின் அலழத்துக்

தகாண்டு விஜய் ெங்கள் வட்டிற்குச் ீ தென்றிருந்ொன். கண்ணம்மாவுடன் முெல்முலற வண்டியில் தெல்வது அஜய்க்கு பயத்லெக் தகாடுத்ொலும்,

அவளுடன்

பபெிக்

தகாண்பட

தெல்வது

அவனுக்கு

பிடித்ெிருக்க, அலெ விடாமல் அவன் அனுபவித்துக் தகாண்டு வந்ொன். இருவரும்

ஒன்றாகபவ

பயாபகஷ்

ஆச்ெரியமாகப்

விரலை

உயர்த்ெிக்

தகாண்டது.....

அலுவைகத்ெில்

காட்ட,

அன்லறய

பார்க்க,

வந்து

சுவாெி

கண்ணம்மாவிடம்

கண்ணம்மாவிற்கு ெினம்...

இறங்குவலெப்

அதுவும்

ஒரு

பரபரப்பு

அஜயும்

பார்த்ெ கட்லட

தொற்றிக்

ொனும்,

ெங்கள்

காெலைப் பரிமாறிக் தகாண்ட பின்பு, ஒன்றாக பவலை தெய்வது எப்படி இருக்கும்... மனம் குறுகுறுக்க, கண்ணம்மா அன்லறய நா

ின் பவலைலயத்

தொடங்கினாள். அஜலய நைம் விொரித்ெ டீம் மக்களுக்கு பெில் தொல்ைிக் தகாண்பட, அஜய் ெனது

பவலைலயத்

தொடங்க,

மெியம்

வலர

எந்ெ

பரபரப்பும்

இன்றி

பவலை ஓடிக் தகாண்டிருக்க, உணவு முடிந்து, மீ ண்டும் பவலை தொடங்கும் பநரம், ‘கண்ணம்மா’ அஜயின் குரல் பகாபத்துடன் அவல “இன்னும்

எனக்கு

ெிட்டு

உண்டா...

நான்

அலழத்ெது.

இருக்காதுன்னு

இல்ை

நிலனச்பென்...” என்று சுவாெியிடம் புைம்பிக் தகாண்பட, அவனது அருகில் தெல்ை, பவலையில் அவள் தெய்ெிருந்ெ ெப்லப சுட்டிக் காட்டியவன், “பவலையிை கவனம் இல்லைன்னா இப்படித் ொன் இருக்கும்... நீ தெய்ெ பவலை அப்படிபய இந்ெ ப்ராதஜக்ட்படாட பபாக்லகபய மாத்ெிடும்... என்ன நிலனச்ெிட்டு

பவலை

தெய்துட்டு

இருக்க?

ஒழுங்கா

பவலை

தெய்ய

முடியலைன்னா இந்ெ ப்ராதஜக்ட்லட விட்டு ரிலீஸ் வாங்கிக்பகா... இல்ை... பவலைய விட்பட பபா...” அஜய் கத்ெவும், கண்ணம்மா தவைதவைத்துப் பபானாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 347

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ொரி அஜய்... நான் இலெ உடபன ெரி பண்ணிடபறன்...” கண்ணம்மா மீ ண்டும் ென்னுலடய இடத்ெில் அமரவும், அஜய் அவல

த் ெிரும்பிப் பார்க்க, சுவாெி

‘ஏன்’ என்பது பபாை அவலனப் பார்க்க, கண்கல இருந்ெவர்கல

கண்க

மூடித் ெிறந்து, அருகில்

ால் சுற்றிக் காட்டியவன், மீ ண்டும் ெனது ெிஸ்டலம

பநாக்கித் ெிரும்பிக் தகாண்டான். அவன் தொன்னது பபாைபவ மாற்றிவிட்டு, அஜலய அலழத்து காட்டிய கண்ணம்மா.. “நான் காபி குடிச்ெிட்டு உங்களுக்கும் அப்படிபய டீ எடுத்துட்டு வபரன்...

ொர்

தராம்ப

தடன்ஷனா

இருக்கீ ங்க...”

என்று

தொல்ைிவிட்டு,

அங்கிருந்து பவகமாக அகன்றாள். தொன்னது பபாைபவ

ெிரும்பி

வந்ெவள், “லடம் ஆச்சு அஜய்... தராம்ப

பநரமா காலை தொங்கப் பபாட்டுக்கிட்டு உட்கார்ந்து இருக்கீ ங்க... பாருங்க கால் வங்கி ீ இருக்கு... தகாஞ்ெம் நீட்டினா பபாை காலை வச்ெிட்டு, இந்ெ டீலய

குடிச்சு

ரிைாக்ஸ்

பண்ணிக்பகாங்க...”

கண்ணம்மா அஜயிடம் பபசுவலெ அவர்க

என்று

உரிலமயுடன்

து ெக ஊழியர்கள் வியப்பாகப்

பார்க்க, அலெக் கண்டு தகாண்ட அஜய், அவள் தகாண்டு வந்ெ டீலய குடித்து முடித்து... “ஹாய் பிதரண்ட்ஸ்... நானும் கண்ணம்மாவும் ெீக்கிரபம பமபரஜ் தெய்துக்கப் பபாபறாம் மக்கப

... வி ஆர் இன் ைவ்... அப்பா அம்மா ெம்மெத்துக்காக

தவயிட் பண்ணிக்கிட்டு இருக்பகாம்...” என்று கண்ணம்மாவின் லகலயப் பற்றிக் தகாண்டு புன்னலகயுடன் அறிவிக்க, கண்ணம்மா முகம் ெிவந்து ெலை குனிய, கர பகாஷத்துடன், அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள் குவிந்ென... மாலை

வட்டிற்கு ீ

கி

ம்பிச்

தெல்வது

வலர

எல்ைாபம

நன்றாகபவ

பபாய்க்தகாண்டிருந்ெது... அஜயின் வடும் ீ தநருங்க, கண்ணம்மா அஜயுடன் பபெிக் தகாண்பட, ைிப்ட்டில் ஏறி அவர்கள் இருந்ெ ெ

த்ெிற்குச் தென்றனர்.

வடு ீ பூட்டப்பட்டிருந்ெலெப் பார்த்ெ அஜய், “ஹ்ம்ம்... பகாவிலுக்கு பபாயிட்டு வபரன்னு

அம்மா

மறந்துட்படன்...”

தமபெஜ்

அனுப்பி

இருந்ொங்க...

அலெ

தொல்ை

என்று ெலையில் ெட்டிக் தகாண்டு,

ென்னிடம் இருந்ெ

ொவியால் வட்டின் ீ கெலவத் ெிறந்துக் தகாண்டு உள்ப

வந்து பொபாவில்

அமர,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 348

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்லன எதுக்கு ஆபீஸ்ை அப்படி ெிட்டின ீங்க... உங்க ப்ராதஜக்ட்லட விட்டு பபானா

உங்களுக்கு

ெந்பொஷமா

இருக்குமா?”

கண்ணம்மா அவன் அருபக அமரவும், அவல தகாண்டவன், அவ

து ெிணுங்க

குலறயாக

பகட்டபடி

ென்பனாடு அலணத்துக்

ில்,

“ஆபீஸ்ை நான் டீம் லீடரா ொன் இருப்பபன் பமடம்... பவலை ஒழுங்கா தெய்யலைன்னா... அதுவும் நீ தெய்யலைன்னா ெிட்டு கண்டிப்பா உண்டு...” என்று

அவ

ிடம்

ெரெமாக

பபெிக்

தகாண்பட,

அவ

து

காது

மடைில்,

அவனது இெலழப் பெிக்க, “அஜய்...

தராம்ப

பநரமாச்சு...

நான்

கி

ம்பபறன்...”

கண்ணம்மா

தமல்ை

முணுமுணுத்ொள். “வட்ை ீ யாருபம இல்ை...” அஜய் அவ

து காெில் தொல்ை,

“அெனாை ொன் தொன்பனன்...” வார்த்லெ தவ பபாராட்டம் நடத்ெியலெ ெமா கழுத்ெில்

ெனது

உெடுகல

ிபய வர மாட்படன் என்று

ித்து கண்ணம்மா தொல்ை, அஜய் அவ ப்

பெித்ொன்.

அவனது

தநருக்கம்

து

ெந்ெ

மயக்கத்ெில், கண்மூடி அவள் கிறங்க, அஜயின் இெழ்கள் தமல்ை ஊர்ந்து, அவளுலடய இெழ்கல

தநருங்கியது....

அஜயின் முெல் இெழ்த் ெீண்டல்... மனெிற்குள் ஆயிரம் பட்டாம்பூச்ெி பறக்க, அவனுலடய ெட்லடலயபய ஆொரமாக பற்றியபடி கண்ணம்மா ென்லன மறந்ெிருக்க, அந்ெ பநரம் ெடால் என்று கெவு ெிறக்கப்படும் ெத்ெத்ெில், இருவரும் பெறி விைகி வாயிலைப் பார்க்க, அங்கு சுப்புவும் மீ னாவும், உக்கிரமாக நின்றுக்தகாண்டிருந்ெனர்....

.

ஒைிபரப்பு – 28

ஒன்றோய் தநருக்கத்ெில் கழிய இருக்கும் பநரங்கள் உரிலமயோய்

உன்லே துலணதயே தகோள்ளும் பநரங்கள்

எேக்தகன்றும் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 349

தென்றல் பண்பலை 102.3 என் பசோகங்களுக்கு என்றும் சுலம இறக்கியோய்

உன் மடியில் ஒரு தூக்கம் மருெோணியில் சிவக்க துடிக்கும் விரல்கள்

உன் லக பகோர்க்க கோத்ெிருக்க தமதுவோய் சுற்றுவெோய் தெரியும்

என் கடிகோர முட்கலள

இந்ெ புது அத்ெியோயங்கள்

எல்ைோபம பிடித்ெிருக்கிறது.... பட்தடன்று கெவு ெிறக்கப்படும் ெத்ெத்ெில் இருவரும் வாயிலைப் பார்க்க, அங்கு

கண்ணம்மாவின்

தபற்றவர்கள்

உக்கிரமாக

நின்றுக்

தகாண்டிருந்ெனர்... “அப்பா...”

அவர்கல

அந்ெ

இடத்ெில்

பார்த்ெ

ெிலகப்பில்

கண்ணம்மா

அமர்ந்ெிருக்க, நடக்கவிருப்பது என்னதவன்று புரிந்து பபான அஜய், ஒரு தபருமூச்லெ தவ

ியிட்டு எழுந்து நின்றான்.

“ஏய்... என் தபாண்லண என்ன பண்ணற?” மீ னா பவகமாக உள்ப

வரவும்,

அவரின் பின்பனாடு வந்ெ சுப்பு... அஜயின் ெட்லடலய தகாத்ொக பற்றிக் தகாள்

,

“மாமா... நான் தொல்றலெ தகாஞ்ெம் தபாறுலமயா பகளுங்க...” அஜய் பபெ வருவெற்குள், “அப்பா...

அவலர

விடுங்கப்பா...

விடுங்கன்னு

தொல்பறன்

இல்ை...

விடுங்கப்பா...” கண்ணம்மா, அவரது லகலய அஜயின் மீ ெிருந்து உருவ முயன்றபடி தகஞ்ெத் தொடங்க, மீ னா அவல “உன்லன

மிரட்டித்

வரலைன்னா...

ொபன

அந்ெ

தஜய்

இங்க கூட

இவன் உன்

பிடித்து இழுத்ொர். கூட்டிட்டு

வந்ெிருக்கான்...

கல்யாணத்லெ

நடக்க

நீ

விட

மாட்படன்னு தொன்னானா?” மீ னா பகாபமாகக் பகட்க, “அந்ெ தஜய்பய இவர் ொனம்மா... அப்பறம் இவர் எதுக்கு என்லன மிரட்டப் பபாறார்... நான் விரும்பற தஜய், அஜய் ொன்ம்மா... அவலர நான் உயிருக்கு தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 350

தென்றல் பண்பலை 102.3 உயிரா

ைவ்

பண்பறன்...

வாழணும்ன்னு

நான்

என்பனாட

தராம்ப

வாழ்க்லகய

இவபராடொன்

ஆலெப்படபறன்ம்மா...”

கண்ணருடன் ீ

கண்ணம்மா தொல்ைச் தொல்ை, சுப்புவும், மீ னாவும் அெிர்ச்ெியில் உலறந்து நிற்க, சுப்புவின் லக அஜயின் மீ ெிருந்து தொய்ந்து விழுந்ெது. “என்ன தொல்ற கண்ணம்மா?” மீ னா ெிலகப்புடன் பகட்க, “எப்பவுபம இவர் நல்ைவர் ொன்ம்மா... நான் ொன் தகட்டவ... வாழப் பபான குடும்பம் என் குடும்பம் ொன்னு உணராம, இவலர விட்டுப் பிரியணும்ன்னு, இவங்கல

எல்ைாம் அவமானப்படுத்ெி, கிறுக்குத்ெனமா நடந்துக்கிட்படன்...

நான் படிக்கணும்... படிக்கணும்ன்னு அவ்வ கல்யாணத்லெப் கட்டாயப்படுத்ெவும், வந்ெிருச்சு...

பார்க்க

ஆலெப்படறாருன்னு

என்

அெனாை...

வு தொல்ைியும், ொத்ொ என்

படிப்பு

நீங்க

பாெிக்கப்படுபமான்னு

படிப்பு

முடியற

வலர...

என்லன

எனக்கு

நம்ம

பயம்

வட்டுக்பக ீ

வந்துடைாம்ன்னு... பிருந்ொ பபச்லெக் பகட்டு, முட்டாள் ெனமா அப்படி எல்ைாம்

தெய்துட்படன்...”

கண்ணம்மா

தொல்ைச்

தொல்ை,

ெிலகப்பில்

இருந்து மீ ண்ட மீ னா, பகாபமாக உருமாறினார். ெனது தபற்பறார்களும் இப்தபாழுது ெிரும்பி வந்ொல், லக கைப்பு கூட நிகழுபமா என்று அஞ்ெிய அஜய், விஜய்க்கு அலழத்ெிருக்க, அங்கு பகட்ட ெத்ெத்லெ லவத்பெ, நடப்பலெ உணர்ந்து, விஜயும் விலரவாக கி

ம்பினான்.

“என்னடி தொல்ற? கல்யாணம் ஆகி நம்ம வட்டுக்பக ீ வரதுக்காக நீ தபாய் தொன்னியா? அதுக்காகவா உன்லன கல்யாணம் தெய்து தகாடுத்பொம்... ெந்பொஷமா வாழப் பபான தபாண்ணு இப்படி தரண்பட நாள்ை ெிரும்ப வந்துட்டாப

ன்னு நானும் அப்பாவும் எவ்வ

வு வருந்ெி அழுெிருக்பகாம்...

அது கூடவாடி உன் கண்ணுக்குத் தெரியை...” உக்கிரமாக மீ னா பகட்க, கண்ணருடன் ீ

நின்றிருந்ெவ

ின்

அவல

அடிக்கத் தொடங்கினார்.

அவரது

பகாபத்லெயும்

ெலை

ெிட்லடயும்

முடிலய

தகாத்ொக

எெிர்ப்பார்த்ெவன்,

அவர்

பற்றியவர்,

அடிக்கத்

தொடங்கவும், ெிலகத்து, “அத்லெ... விடுங்க... அவ ஏபொ தெரியாம...” அஜய் அவலரத் ெடுக்க முயை...

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 351

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ெம்பி...

எங்கல

மன்னிச்ெிருங்க

ெம்பி...

எங்கல

மன்னிச்ெிருங்க...

இவளுக்கும் உங்களுக்கும் எந்ெ ெம்பந்ெமுபம இல்ை... இவல இவ

ாை எல்ைாருக்கும் எவ்வ

பபபராட பலக... இவல

விடுங்க...

வு மன வருத்ெம், ெலை குனிவு... எத்ெலன

நம்பி நாங்க ஏமாந்து... உங்கல

அவமானப்படுத்ெி

பபாலீஸ் ஸ்படஷனுக்கு எல்ைாம் பபாய்... எல்ைாம் இவ

ாைொன் ெம்பி...

எங்க புத்ெிலயயும் தெருப்பாை அடிச்ெிக்கணும்... ெின்ன

தபாண்ணு

கஷ்டப்படறாப

தெய்துட்படன்... இவப

ன்னு

மனசு

ாட பபச்லெ நம்பின இவல

ொங்காம

அப்படி

...” என்று மீ னாலவ

அடித்ெவர், “தபாறுலமயா இருக்கைாம்ன்னு அவ்வ என்

மனலெ

மாத்ெி...

இவ

வு தொல்ைியும்... இல்ை இல்ைன்னு

பபச்லெக்

பகட்ட

என்லனயும்

ொன்

அடிச்ெிக்கணும்...” என்று பபெிக் தகாண்பட, ென் லகயால், ென் கன்னத்ெிலும் அவர் அலறந்துக் தகாள்

, அஜய் ெிலகத்து, அவரது லகலயத் ெடுக்க,

‘அப்பா.... பவண்டாம்ப்பா... அப்பா...’ கண்ணம்மா கெற, அவல பகாபத்ெில், மீ னா அவல “உங்கல

ப் பிடித்து ெள்

ெப்பா பபெினதுக்கு எங்கல

நம்பி ஏமாந்ெ

ினார். மன்னிச்ெிருங்க ெம்பி...” என்று

அஜயிடம் மன்னிப்பு பவண்டிய மீ னா... “இவ உயிபராடபவ இருக்கக் கூடாது... எங்கல

எல்ைாம் நம்ப வச்சு...

தபாண்பணாட வாழ்க்லகய அவெரப்பட்டு நாங்கப

தகடுத்துட்படாம்ன்னு

எவ்வ

வருந்ெி...

வு

நாள்

தூக்கம்

கஷ்டப்பட்படாம்...

வராம

ெவிச்சு...

எல்ைாருக்கும்

எவ்வ

வு

மனசு

துன்பம்...

எவ்வ

அப்பபாவாவது

வட்டுக்கு ீ வந்ெ இந்ெ மூணு வருஷத்துை உண்லமய தொன்னா இப்பபாவும்

வந்து

தொன்னவளுக்கு

தஜய்ன்னு நடந்ெ

ஒருத்ெலர

வு

விரும்பபறன்னு

ா? ஏன் மட்டுபம

உண்லமய தொல்ை வாய் வரலைபய... இவ

உங்களுக்கு பவண்டாம் ெம்பி... இவ எல்ைாம் தபாண்பண இல்ை...” என்ற மீ னா... அவல

அடிக்கத் தொடங்கினார்.

அவர் தகாடுத்ெ அத்ெலன அடிலயயும் அழுதுக் தகாண்பட கண்ணம்மா வாங்கிக்

தகாண்டிருக்க,

அவள்

அடிபடுவது

தபாறுக்க

முடியாெ

அஜய்,

“அத்லெ... அவ பாவம் அத்லெ... ெின்ன தபாண்ணு ொபன தெரியாம புரியாம

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 352

தென்றல் பண்பலை 102.3 தெய்துட்டா... விடுங்க அத்லெ... அவ என்பனாட லவஃப்... அவல உங்களுக்கு

என்ன

உரிலம

இருக்கு...”

முெைில்

அடிக்க

தகஞ்ெைாகவும்,

பின்பு

பகாபமாகவும் அஜய் பகட்க, “அந்ெ உரிலமய ொன் அவ அவ்வ

வு சுைபமா இழந்துட்டாப

அப்பா

தபரிய

அம்மா

முழிக்கப்

முகத்துலையும்,

பபாபறாம்...

முடிதவடுங்கன்னு

நீங்க

தொன்ன

மாமா

நல்ை

... இனி உங்க

முகத்துலையும்

குடும்பம்...

தொந்ெக்காரங்கல

நல்ைா

எப்படி

விொரிச்சு

எல்ைாம்

எவ்வ

வு

சுைபமா... இவ பமை இருந்ெ நம்பிக்லகயிை தூக்கி எறிஞ்சு பபெிபனாம்... அவங்க எல்ைாம் எங்ககிட்படர்ந்து ஒதுங்கிப்பபாய் எங்கல வச்ெிட்டாங்க...

எல்ைாம்

இவ

ாை...

இவளுக்கும்

விைக்கியும்

உங்களுக்கும்

எந்ெ

ெம்பந்ெமுமில்ை... இவ எங்க தபாண்ணு மட்டும்ொன்...” வருத்ெமாகவும், கண்ணம்மா

நம்பிக்லக

கண்லண

மலறக்க,

பத்ெிரிக்லககல

துபராகம் அங்கு

தெய்துவிட்டாப அடுக்கி

யும், வார இெழ்கல

என்ற

ஆத்ெிரமும்

லவக்கப்பட்டிருந்ெ

ெினப்

யும் அவள் மீ து வெ, ீ அென் நடுபவ

இருந்ெ ெடிமனான புத்ெகம், கண்ணம்மாவின் கண்ணிற்கு கீ பழ பட்டு, அவள் வைியால் துடிக்க, அஜய் அவல

த் ென்பனாடு இழுத்துக் தகாண்டான்.

“மாமா... என்ன இது காட்டு மிராண்டித் ெனமா நடந்துக்கிட்டு இருக்கீ ங்க... இபொட

நிறுத்துங்க...

அவல

அடிக்கிறலெ

நான்

அனுமெிக்கபவ

மாட்படன்... பபாதும்... நிறுத்துங்க...” அஜய் பகாபத்ெில் உறும, அவலன ெிை வினாடிகள் பார்த்ெவர், “ெம்பி...

இவல

மன்னிச்சு

தபருந்ென்லமலய

காட்டுது...

இல்ைாெவ...

க்கு

நால

இவ

நீங்க

ெிரும்ப

ஆனா.. பபெறது

இவ

ஏத்துக்கறது

உயிர்

தபாய்யா

வாழபவ

நிஜமான்னு

உங்க ெகுெி

தெரியாம

எல்ைா விஷயத்துலையும் நீங்க ொன் குழம்பிட்டு இருக்கணும்... இவல எங்கக்

கூட

அனுப்பிடுங்க...

தகான்னுடபறன்...

தபத்ெ

அப்படிபய பாவத்துக்கு

பொத்துை

விஷத்லெ

அலெயாவது

வச்சு

ெிருப்ெியா

தெய்துடபறன்...” சுப்பு தொல்ை, அவர் கூறியலெக் பகட்டு அஜய் ெிலகக்க, கண்ணம்மா சுருண்டு அமர்ந்து கெறத் தொடங்கினாள்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 353

தென்றல் பண்பலை 102.3 ெனது ெபகாெரியின் வாழ்க்லக மீ ண்டும் நன்றாக து

ிர்க்க பவண்டுபம

என்ற அக்கலறயில், பபச்சு வாக்கில், கண்ணம்மாவிடம் விைாெம் தெரிந்துக் தகாண்டு, அஜய் வட்டில் ீ இல்ைாெ பநரம், கண்ணம்மாவிற்காக, அஜயின் தபற்றவர்க

ிடம்

பபெைாம்

என்று

வந்ெிருந்ெ

கயல்,

அங்கு

இருந்ெ

நிைவரத்லெப் பார்த்து அெிர்ந்து நிற்க, வண்டிலய நிறுத்ெி விட்டு விஜய் ைிப்லட

பநாக்கி

தகாண்டிருந்ெ

ஸ்ரீனிவாெனும்

ஏபொதவன்று கண்ணம்மா

ஓடுவலெ,

அவலனப் இருந்ெ

பகாவிலுக்கு ராொவும்

பின்தொடர்ந்து

பகாைத்லெயும்,

பபாய்விட்டு

பார்த்துவிட்டு, ஓடி

அவள்

ெிரும்பிக் என்னபவா

வந்ெவர்களும்,

அருபக

ெிலகத்து

அங்கு நின்றுக்

தகாண்டிருந்ெ அஜலயயும், பகாபமாக நின்றுக் தகாண்டிருந்ெ சுப்புலவயும், ெலையில் அடித்துக் தகாண்டு கெறிக் தகாண்டிருந்ெ மீ னாலவயும் பார்த்து, நிலைலமயின் விபரீெம் புரிந்து, வட்டினுள் ீ நுலழந்ெனர். விஜய் கெலவ அலடக்கவும், ெத்ெம் பகட்டு ெிரும்பிய சுப்பு, ஸ்ரீனிவாெனின் காைில் ொஷ்டாங்கமாக விழுந்து, மன்னிப்லப பவண்ட, அவரது தெயலை எெிர்ப்பாராெவர், ெிலகத்து விைக, “மன்னிப்பு பகட்கக் கூட எங்களுக்கு ெகுெி இல்லை ொன்... ஆனாலும் எங்க தபாண்ணு தெய்ெ நம்பிக்லக துபராகத்துக்கு நாங்க பவற என்ன தெய்ய?” என்று

பகட்ட

சுப்புலவப்

பார்த்ெ

ராொவிற்கு,

உைகம்

ெட்டாமாலை

தெரிஞ்சுப்

பபாச்சும்மா..

சுற்றியது... “அஜய் என்னடா..” ராொ தமல்ை பகட்க, “கண்ணம்மா அதுக்குத்

தெய்ெது

ொன்

எல்ைாம்

இப்படி

அவங்களுக்கு

அடிக்கிறாங்க...

ப்

ீஸ்

அடிக்க

பவண்டாம்ன்னு

தொல்லு... அவ பாவம்மா...” என்று பவகமாக அவர் அருகில் வந்ெ அஜய், அவரிடம் தகஞ்ெ, என்ன தொல்வதென்பற புரியாமல் அவனது தபற்பறார் ெிலகத்து நின்றிருந்ெனர். “ெித்ெப்பா... என்ன இதெல்ைாம்... அதுக்காக இப்படியா அவல

அடிப்பீங்க...”

விஜய் பகட்கவுபம, “இவல

பவற என்ன தெய்யச் தொல்ற? தகான்னு புலெக்கவா? இன்லனக்கு

ராத்ெிரி ொப்பாட்டுை விஷத்லெ வச்சு அவளுக்கு தகாடுத்துட்டு நாங்களும் தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 354

தென்றல் பண்பலை 102.3 குடிச்ெிடபறாம்... இனிபம எந்ெ தொந்ெக்காரங்க முகத்துை முழிக்க முடியும்? அப்படி அவ

தெய்து

வச்ெிருக்காப

பாவி...”

என்று

சுப்பு

கத்ெிக்

தகாண்பட,

து முதுகில் ஒன்று லவத்து, கண்ணம்மாவின் முடிலய தகாத்ொக

பற்றித் தூக்க, அஜய் பவகமாக அலறக்குள் நுலழந்ொன். “அஜய்... என்ன தெய்யற? இங்கப் பாருடா... அவல பபாறாங்க

பாருடா...

பாவம்டா

அவ...”

வைியால்

எப்படி இழுத்துட்டு துடித்துக்

தகாண்டு,

அழுலகயுடன் கண்ணம்மா சுப்புவின் இழுப்பிற்குச் தெல்ை, ஒரு தபண்ணின் ொயான ராொ பெறிக் கத்ெ, “சுப்பு... என்ன இது? இப்படி மிருகம் மாெிரி நடந்துக்கறீங்க? அவ எங்க வட்டு ீ மருமக... அவல

த் தொட உங்களுக்கு உரிலம இல்ை...” ஸ்ரீநிவாென் அவரது

லகலய கண்ணம்மாவின் மீ ெிருந்து எடுத்ெப்படி ெத்ெம் பபாட, சுப்பு அவலரப் பார்த்து விரக்ெியாக ெிரித்து, அவல

ெர ெரதவன்று இழுத்துக் தகாண்டு

வாெலை பநாக்கி நடந்ொர். “அப்பா... அவ படிக்கணும்ங்கிற தவறியில்ொன் மத்ெ எலெயும் பயாெிக்காம அப்படிதயல்ைாம்

தெய்துட்டாப்பா... விடுங்கப்பா... அவளுக்கு வைிக்கும்பா..”

என்று கயல் அவலரத் ெடுக்க, “நீ எங்கடி இங்க வந்ெ? இவ இந்ெ நல்ை குடும்பத்துக்கு பவண்டாம்... இவ தெய்ெ

காரியம்

வாழ்க்லகலயயும்

தெரிஞ்ொ பெர்த்து

உன்லன

இல்ை

இவ

எவன்டி ெீரழிச்ெி

கட்டுவான்... இருக்கா...

உன்

தெய்ெலெ

எல்ைாம் மறக்க வச்சு அந்ெப் லபயன வெியம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காடி இவ... ஒருமாெமா இவ எங்கபயா பபாறாப காலையிை நானும்

என்னாை

அம்மாவும்

லபயபனாட

வராப

வரமுடியாெொை

அவல

வாழ்க்லகய

தொடர்ந்து

குட்டிச்சுவராக்க

ன்னு ெந்பெகம் உண்டாகி,

இப்பபா

அவ

இன்லனக்கு ெயாராகிட்டு

ஆபீஸ்பைர்ந்து வந்ொ...

இந்ெ

இருந்ொ...”

சுப்பு

அருவருப்புடன் தொல்ைிக் தகாண்டிருக்கும் பபாபெ, ராொ கண்ணம்மாலவ குழப்பமாகப் பார்க்க, அவர் அடித்ெ அடியில் தபாறி கைங்கி அமர்ந்ெிருந்ெ மீ னாலவ மறுலகயால் இழுத்ெ சுப்பு,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 355

தென்றல் பண்பலை 102.3 “எல்ைாம் இவ கூட

அலெப்

ாை வந்ெது... தபாண்ணு தொன்னான்ன பத்ெி

ஆராயாம,அவளுக்கு

அறிவுலர

உடபன தகாஞ்ெம் தொல்ைி

ஒழுங்கா

குடும்பம் நடத்ெச் தொல்ைாம... தபாண்லணக் கூட்டிட்டு வர தொன்ன இவ எல்ைாம்

ொயா...”

ராொவும்,

என்று

அவலரத்

ெமாொனப்படுத்ெ

அவலரயும் ெடுத்துக்

பிடித்து

உலுக்க,

தகாண்டிருக்க,

முயன்றுக்தகாண்டிருக்க,

ஸ்ரீனிவாெனும்

விஜய்

அவலர

கண்ணம்மாபவா,

வாங்கிய

அடியின் வைியில் சுருண்டுக் தகாண்டிருந்ொள். அந்ெ பநரம் ென் அலறயிைிருந்து பவகமாக கண்ணம்மாவின் அருபக வந்ெ அஜய், சுபமுஹூர்த்ெ நன்னா

ில், இலறவன் ொட்ெியாக, அவள் கழுத்ெில்

மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு, ொன் சூட்டிய அபெ ெிருமாங்கல்யத்லெ, அவர்கள்

ெண்லடயிட்டுக்

தகாண்டிருந்ெ

பநரத்ெில்,

கண்ணம்மாவின்

கழுத்ெில் பபாடவும், அவலனப் பார்த்ெவர்கள் ெிலகத்து நின்றனர். “அஜய்...”

அவனது

தெயைில்

விஜயுபம

ெிலகத்து

அலழக்க,

ராொவும்,

ஸ்ரீனிவாெனும் அெிர்ந்து நின்றனர். கண்ணம்மா ென் கழுத்ெில் தொங்கிக் தகாண்டிருந்ெ

மாங்கல்யலெ

லகயில்

அஜலயப் பார்க்க, ென் பக்கம் அவல

எடுத்துப்பார்த்து,

தநகிழ்ச்ெியுடன்

இழுத்துக் தகாண்டவன், “இப்பபா

எனக்கு உரிலம இருக்கு இல்ை... அவ பமை இருந்து லகலய எடுங்க...” என்று உறும, சுப்புவின் லக ொனாக விைகியது. “அவ தெய்ெது ெப்பு ொன்... ஆனா... அவ அப்பபா உைக அனுபவம் பபாொெ ெின்னப் தபாண்ணு... இத்ெலன வயொகியும் நீங்க மட்டும் அப்பபா என்ன தெய்ெீங்க? அவ தொன்ன உடபன அலெ பகட்டு அப்படிபய நம்பி... என்ன ஏதுன்னு எங்ககிட்ட வந்து விொரிக்காம... பநரா பபாலீஸ் ஸ்படஷன் பபாய், பபாலீலெ கூட்டிகிட்டு வந்ெ உங்கல ெரி

பபாலீலெ

கூட்டிக்கிட்டு

என்ன தொல்றது?

வந்ெீங்க

இல்ை...

அப்பபாவாவது

நடந்ெதுன்னு தகாஞ்ெம்... ஏன் ஒரு வார்த்லெ பகட்டீங்க பமை... அவப

என்ன

ா? எல்ைாத்துக்கும்

ாட இஷ்டமில்ைாம அவளுக்குக் கல்யாணம் தெய்து வச்ெது

உங்க ெப்பு... இப்படி தபரிய ெப்லப எல்ைாம் உங்க பமை வச்ெிக்கிட்டு... அவல

பபாட்டு இப்படி அடிச்ெிருக்கீ ங்கப

... இப்பபாவும் நீங்க நிொனத்துை

இல்ை... நான் தொல்றலெ ஒரு ெடவயாவது காது தகாடுத்து பகட்டீங்க நானும்

தராம்ப

தெ ன் ற ல்

பநரமா

ப ண் ப லை

பகளுங்க 102.3by

பகளுங்கன்னு ர ம் யா

கத்ெி

ா?

தகஞ்ெிக்கிட்டு

pg. 356

தென்றல் பண்பலை 102.3 இருக்பகன்

இல்ை...”

அஜய்

பகட்கவும்,

ஸ்ரீனிவாென், அஜயின் பொல

அவர்கள்

இல்ை...

விழிக்க,

த் ெட்டிக் தகாடுத்ொர்.

“இவ என்பனாட மலனவி... இனிபம அவல இஷ்டம்

ெிலகத்து

இனிபம

உங்க

எதுக்காகபவா கூட நான் அவல

உங்ககூட அனுப்ப எனக்கு

வட்டுக்கு, ீ

ொொரணமாபவா

பவற

அனுப்பபவ மாட்படன்.. அவ ொப்பிடற

பபாது அவளுக்கு விஷத்லெ வச்ெிட்டா என்ன தெய்யறது?” அஜய் நிறுத்ெி நிொனமாக

பகட்ட

விெத்ெில்

கண்ணம்மாவின்

தபற்றவர்கள்

ஆடிப்

பபாயினர். “நான்

அவல

ஒண்ணும்

விரும்பபறன்...

என்லன

பகவைமா வ

மயக்கை...

அவளும் நீங்க

என்லன

உங்க

விரும்பறா...

தபாண்லண

அவ

அந்ெ

அ

வு

ர்க்கலைன்னு நான் நம்பபறன்... என் கண்ணம்மாலவப் பத்ெி

எனக்குத் தெரியும்...” அழுத்ெமாக அஜய் தொல்வலெக் பகட்ட விஜய், “ெித்ெப்பா... அஜய் தொல்றது நியாயம் ொபன... எங்க அப்பா தொன்னலெயும் நீங்க

நம்பை...

அவபராட

பபச்சுக்கு

மரியாலெயும்

தகாடுக்காம

ென்னிச்லெயா முடிவு தெய்ொ இப்படித் ொன்... அன்லனக்பக தகாஞ்ெம் தபாறுலமயா இன்லனக்கு

நிொனமா, இந்ெ

‘என்ன

நிலை

நடந்ெதுன்னு’

அவளுக்கும்

விொரிச்சு

வந்ெிருக்காது...

இருந்ொ

உங்களுக்கும்

வந்ெிருக்காது... எடுத்பொம் கவுத்பொம்ன்னு தெய்யறலெ இபொட விடுங்க...” விஜய் தொல்ைவும், சுப்பு ெலை கவிழ்ந்து நின்றார். “நால

க்கு

காலையிை

நான்

கண்ணம்மாவுக்கு

பெலவயான

ெிங்க்ஸ்

எல்ைாத்லெயும் இங்பக தகாண்டு வந்து ெபரன் மாமா... அவ அங்க வரபவ பவண்டாம்.. இவங்க, அவ பமபை உள் நடந்துக்கறாங்கன்னு ஆனா

இப்பபா,

புரிஞ்சுப்

இத்ெலன

இவங்களுக்கு

பபாச்சு...”

கண்ணம்மா அவர்க “என்லன

ொன் கயல்

நா

சுத்ெமா

ா

நிலனச்ெிட்டு

பயாெிக்கிற

தொல்வலெக்

பகட்ட

இருந்பென்...

அறிபவ

மீ னா

இல்ைன்னு

துடித்துப்

பபாக,

ிடம் தென்று நின்றாள்.

மன்னிச்ெிருங்கப்பா...

உங்களுக்கு

அன்புனாை முட்டாள்ெனமா

நம்பிக்லக

அம்மா...

துபராகம்

நான்

தெய்ெது

தெய்துட்படன்மா...

ெப்பு

அன்னிக்பக

ொன்... நான்

விரும்பற விஷயத்லெ தொன்ன பபாபெ நான் எல்ைாத்லெயும் தொல்ை

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 357

தென்றல் பண்பலை 102.3 வாதயடுத்பென்... ஆனா... என்லன நிலனச்பெ நான் அருவருத்து பபாய் இருந்ெ பநரத்துை... நடந்ெலெதயல்ைாம் உங்ககிட்ட தொல்ை முடியாம எனக்கு அழுலக ொன் வந்துச்சு... அதுவும் ெவிர, மாமாவும் அத்லெயும் ொன் தமாெல்ை என்லன மன்னிக்கணும்ன்னு எனக்கு பொணிச்சு... அதுக்கு ொன் இத்ெலன நா நான் ெள்

ா

ிப் பபாட்படன்...” என்று கண்ணருடன் ீ கரம் குவித்து மன்னிப்பு

பவண்டியவள்,

அலனவலரயும்

ஏக்கமாகப்

பார்க்க,

அஜய்

அவளுக்கு

ஆெரவாக அவள் கரம் பற்ற, அவன் மார்பில் புலெந்ெவள், “பெங்க்ஸ் அஜய்... இலெ நீங்க இன்னும் பத்ெிரமா வச்ெிருக்கறது எனக்கு எவ்வ

வு ெந்பொஷமா இருக்குத் தெரியுமா?” என்று கண்ணருடன் ீ அவள்

பகட்க, சுப்புலவ ஒரு பார்லவ பார்த்ெவன், “இது தவறும் கயிறு இல்ை கண்ணம்மா... நீ எனக்கு தொந்ெம்ன்னு எனக்கு தகாடுக்கப்பட்ட லைதென்ஸ்.... அலெ நீ அப்பபா தொலைச்ெிட்ட... நான் பத்ெிரமா பாதுகாத்து வச்ெிருக்பகன்...” அஜய் தொல்ைவும், “ொரி அஜய்... ொரி...” என்று அழத் தொடங்க, அஜய் தமன்லமயாக அவள் ெலைலய வருடி, அவல “அழக்

கூடாதுன்னு

ெமாொனப்படுத்ெினான்.

தொல்ைி

இருக்பகன்

இல்ை

கண்ணம்மா...

வா...

தமாெல்ை டாக்டலரப் பபாய் பார்த்துட்டு வரைாம்... கண்ணுக்கு கீ ழ ரத்ெம் கட்டி இருக்கு...” என்றவன், அவ

து கண்கல

த் துலடத்துவிட்டு, அவல

அலழத்துக் தகாண்டு நகர, “இரு அஜய்.. நீ அலைலய பவண்டாம்... இப்பபா ொன் உனக்கு கால் ெரியா பபாயிருக்கு.... நான் அவல

கூட்டிட்டு பபாயிட்டு வந்துடபறன் ... டாக்டர்

பக்கத்துை ொபன இருக்காங்க...” என்று விஜய் முன்வரவும், ராொலவயும், ஸ்ரீனிவாெலனயும் பார்த்ெவள், ெயங்கி நின்றாள். “பபாயிட்டு வா

கண்ணம்மா... அப்பறம்

வந்துடப்பபாகுது... எதுக்கு எங்கல

கண்ணுக்கு ஏொவது பிரச்ெலன

ப் பார்த்துட்டு நிக்கற?” ராொ வாய்த்

ெிறக்கவும்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 358

தென்றல் பண்பலை 102.3 “அத்லெ...”

ஓடிச்தென்று

மன்னிச்ெிட்டீங்க

அவரது

பொள்

ொய்ந்ெவள்,

“என்லன

ா? நிஜமாவா?” என்று பகட்கவும், ராொ அவல

ப் பார்த்து

புன்னலகத்து, “என்

மருமகபமபை

மாப்பிள்ல

எனக்கு

இருந்ெ

பகாபம்

எல்ைாம்

பபாயிடுச்சு...

க் கூட பபாய் டாக்டலரப் பார்த்துட்டு வா... தமாெல்ை அது ொன்

முக்கியம்...” என்று தொல்ை, கண்ணம்மா ெயக்கத்துடன் ஸ்ரீனிவாெலனப் பார்த்ொள். “அது ொன் கழுத்துை

பமடபம

மருமகள்ன்னு தொல்ைிட்டாங்க... என் மகன் உன்

படக்குன்னு

தொல்ை

என்னம்மா

ஆச்பெ...”

ெைித்துக்

ொைிலய

இருக்கு...

கட்டிட்டான்...

என்

தகாள்வது

தடபாெிட்

பபால்

இன்னும் காைியாகி

இருந்ொலும்,

நான்

பவற

தராம்ப

நாள்

அவரது

முகத்ெில்

புன்னலகபய குடி தகாண்டிருக்க, கண்ணம்மா அஜலயப் பார்க்க, அவபனா அவல

ப் பார்த்து புன்னலகத்து,

“அத்ொன் பிஸிபமன்மா... ெீக்கிரம் பபாயிட்டு வா...” என்று தொல்ைவும், “உனக்கு வாய்க் தகாழுப்பு இருக்பக...” என்று அஜலயத் ெட்டிய விஜய், கண்ணம்மாலவ

அலழத்துக்தகாண்டு

பின்தொடர்ந்ொள். கார்த்ெிக்,

அஜய்

அலுவகத்ெில் வட்டில் ீ

ெத்ெம்

தெல்ை,

இருந்து பகட்டு,

கண்ணம்மா

வட்டிற்கு ீ உள்ப

அவலனப்

ெிரும்பி

வருவது

இருந்ெ

முலறயாக

இருக்காது என்று வாயிைிபைபய காத்ெிருக்க, விஜய் கெலவத் ெிறக்கவும், முெைில் விஜலயப் பார்த்ெவன், “அத்ொன்... அவனது

என்ன

அத்ொன்...

கண்கள்

பின்பனாடு

பட்டிருந்ெ

காயத்லெயும்,

ஒபர

ெத்ெமா

இருந்ெது...”

வந்ெ கண்ணம்மா

அவள்

கழுத்ெில்

என்று

மீ து பெிய,

தொங்கிக்

பகட்க,

முகத்ெில்

தகாண்டிருந்ெ

ொைிலயக் கண்டவன், “கல்யாணபம முடிஞ்ெிப் பபாச்ொ...” என்று ெிலகத்ொன். “ஆமா... ஆமா... உள் இவல

கல்யாண ொப்பாடு பபாடறாங்க... ெீக்கிரம் பபா... நான்

டாக்டர்கிட்ட கூட்டிட்டு பபாயிட்டு வபரன்...” என்று கிண்டைடித்ெ

விஜய், கண்ணம்மா ெிரிக்கவும், அவல

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

அலழத்துக் தகாண்டு தென்றான்.

ர ம் யா

pg. 359

தென்றல் பண்பலை 102.3 “பொறு பபாடறாங்க

ா?” ெந்பெகமாக உள்ப

, தமல்ை ெலைலய மட்டும்

எட்டிப் பார்த்ெ கார்த்ெிக், குற்றம் தெய்துவிட்டு கூண்டில் ஏற்றப்பட்டிருந்ெது பபாை நின்றிருந்ெ இருவலரயும் பார்த்துக்தகாண்பட உள்ப

நுலழய,

“வாடா கார்த்ெிக்... இப்பபாவாவது வண்டி வந்துச்ொ இல்லையா? நால

க்கு

அஜலய நீ ொன் ஆபீஸுக்கு கூட்டிட்டு பபாகணும்... கண்ணம்மா ஒரு வாரம் லீவ்ை இருக்கப் பபாறா?” என்று அறிவிக்க, “அலெ அவ டீம் லீட் கிட்ட தொல்ைிட்டீங்க

ா? ஏன்னா... அவரு லீவ் ெர

மாட்டாரு...” என்று கார்த்ெிக், அங்கிருந்ெ நிலைலமலய ெகஜமாக்க பபெ, “எவன்டா அவன் டி.எல்.... தபரிய இவபனா?? லீவ் ெரலைன்னா பவலைய ரிலென்

பண்ணிடைாம்...”

அஜய்

ொொரணமாகச்

தொல்ைவும்,

கார்த்ெிக்

அவலனப் பார்த்து புருவம் உயர்த்ெினான். “நீ வாம்மா கயல்... முன்ன பார்த்ெலெ விட நல்ைா வ என்று

ராொ

இயல்பாக

அலழத்துக்

தகாண்டு,

ர்ந்ெிருக்கிபய...”

ெலமயல்

அலறக்குள்

தெல்ைவும், கார்த்ெிக்கின் பார்லவ கயைின் மீ து படிய, கயலும் அவலனப் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்பட, ராொலவப் பின்தொடர்ந்ொள். “அஜய்... ஆபீஸ்ை இருந்து வந்து டிரஸ்லெ கூட மாத்ெபவ இல்ை பபாை... பபாய் தரப்தரஷ் ஆகிட்டு வா... ராத்ெிரிக்கு உங்க அம்மா விருந்து ெலமப்பா... நாம மருமக கூட உட்கார்ந்து ஒரு கட்டு கட்டைாம்... நானும் டிரஸ் பெஞ் தெய்துட்டு வபரன்...” என்று அவர் தொல்ைவும், சுப்புலவயும் மீ னாலவயும் பார்த்ெ அஜய், பவதறதுவும் பபொமல், ெனது அலறக்குச் தெல்ை, ஹால் வலர

வந்ெிருந்ெ

கார்த்ெிக்,

என்ன

தெய்வதென்று

புரியாமல்,

ெிரு

ெிருதவன்று விழித்துக் தகாண்டு நின்றான். “என்ன இது? தவ இப்பபா

ிய என்னபவா குத்து தவட்டு பரஞ்சுக்கு ெத்ெம் பகட்டுது...

என்னடான்னா

அவங்க

அவங்க

பவலைலயப்

பார்த்துட்டு

பபாறாங்க...” என்றவனின் பார்லவ சுப்புவிடமும், மீ னாவிடமும் தெல்ை, அவர்கல

ப் பார்க்க கார்த்ெிக்கிற்கு பரிொபமாக இருந்ெது.

“கண்ணம்மா தெய்ெ ெப்பிற்கு அவர்கள் என்ன தெய்வார்கள்? இப்படி ஒரு நிலை இவர்களுக்குத் பெலவயா?” என்று கருெியவன்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 360

தென்றல் பண்பலை 102.3 “தரண்டு

பபரும்

உட்காருங்க...

அவங்க

டிரஸ்

பெஞ்ச்

தெய்துட்டு

வந்ெிருவாங்க...” என்று கூறிவிட்டு, பவகமாக ெலமயல் அலறக்குள் தெல்ை, சுப்புவும் மீ னாவும் வட்டின் ீ வாயிைின் அருபக தென்று நின்றனர். “அம்மா... அவங்க பாவம்மா... ெப்பு தெய்ெது கண்ணம்மா ொபன... அவல நம்பினது ொபன அவங்க ெப்பு...” கார்த்ெிக் ராொவிடம் பகட்க, “ெின்ன

தபாண்ணு

கார்த்ெிக்... அவல

அவ

இப்பபாவும்

...

இவங்க

என்ன

ொன்

ஏதுன்னு

பபெி

யார்

புரிய

வச்ெிருக்கணும்

தொல்றலெயும்

பகட்காம

கண்டபடி பபெி அடிச்ெிருக்காங்க... இதுை விஷம் வச்சு பவற

தகால்றாங்க

ாம்...” ராொ தொல்ைவும், கார்த்ெிக் முெைில் அெிர்ந்து,

“விஷமா?” என்று பகட்க, “ஹ்ம்ம்... எப்படி அவல

அவங்க வட்டுக்கு ீ அனுப்பறது தொல்லு?” ராொ

பகட்கவும், அலமெியாக கார்த்ெிக் கயலைப் பார்க்க, கயைின் பார்லவயும் அப்தபாழுது கார்த்ெிக்கின் மீ து ொன் இருந்ெது... “கண்ணம்மாவுக்கு இப்படி ஒரு ெங்லக இருப்பான்னு தெரியாம அவல ெிஸ்டர்ன்னு கூப்பிட்டுபடாபம...” கார்த்ெிக்கின் மனொட்ெி தவ

ியில் குெித்து

வருந்ெிக் தகாண்டிருக்க, அவனது வாபயா சும்மா இல்ைாமல், “நீங்க

உங்க

அக்கா

மாெிரி

fmை

எல்ைாம்

பபெலைங்க

ா...”

கார்த்ெிக்

கயைிடம் பபசுக் தகாடுக்க, “அவ ெமிழ் நல்ைா பபசுவாங்க... அவ ெந்பொஷமா பபசும் பபாது, அவ பபெற அந்ெ படான் நல்ைா இருக்கும்... நிலறய ெரவ நானும் அவளும் fm பகட்டு, அவங்கல

ப் பபாை நாங்களும் பபெி ெிரிப்பபாம்... அதுை அவ தராம்ப

நல்ைா பபசுவா... எனக்கு அதெல்ைாம் வராதுங்க... எனக்கு எல்ைாபம அெிரடி ெரதவடி ொன்...” கயல் ெிரித்துக் தகாண்பட தொல்ைவும், கார்த்ெிக் ‘பே’ என்று பார்த்து, உடபன ெமா

ித்து, ராொ கயலை விட்டு நகரவும்,

“என் பபரும் ‘k’ ை ஸ்டார்ட் ஆகுது... உங்க பபரும் ‘K’ை ொன் ஆரம்பிக்குது... என்ன ஒரு பகாஇன்ெிடன்ஸ் இல்ை...” கார்த்ெிக் பபச்லெ வ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

ர்த்ெ,

pg. 361

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஹ்ம்ம்... எங்க அக்கா பபர் கூட கண்ணம்மா... எங்க அம்மா பபர் கூட கற்பகமீ னா வ

ொன்...”

அவன்

தொல்ை

வருவது

புரிந்தும்

கயல்

பபச்லெ

ர்க்க, கார்த்ெிக் ெலையிபைபய அடித்துக் தகாண்டான்...

“எனக்கு உங்கல

எங்கபயா பார்த்ெ ஃபீல் வருதுங்க...” கார்த்ெிக் மீ ண்டும்

பபச்சுக் தகாடுக்க, “எங்க அக்காவும் நானும் தகாஞ்ெம் தகாஞ்ெம் ஒபர ஜாலட ொன்... அெனாை இருக்குபமா?” கயல் பயாெிக்க, கார்த்ெிக் பல்லைக் கடித்து, “நீங்க எந்ெ காபைஜ்ை படிச்ெீங்க?” என்று பகட்க, அவள் தொன்ன தபயலரக் பகட்டவன், “ஓ...

நல்ை

காபைஜ்ை

ொன்

படிச்ெிருக்கீ ங்க?

ஆனா....

தபட்பராமாக்ஸ்

யுனிவர்ெிட்டிை டாக்டபரட் வாங்கின மாெிரி ஓவரா ெீன் பபாடறீங்க.... வாழ்க வ

முடன்...” கார்த்ெிக் தொன்னலெக் பகட்ட கயல் முெைில் புரியாமல்

முழித்து, உடபனபய அவன் தொல்ை வருவலெ கண்டுபிடித்து, முலறக்க முயன்று

பொற்றபடி,

கைகைதவன்று

ெிரிக்க,

கார்த்ெிக்கும்

அவளுடன்

இலணந்துக் தகாண்டான். “என்ன கார்த்ெிக் இங்க நின்னு சும்மா ெிரிச்ெிட்டு இருக்க...... நீ பபாய் டிரஸ் மாத்ெிட்டு வா... ராத்ெிரி வலட பாயெத்பொட ொப்பிடைாம்...” ராொ தொன்ன அடுத்ெ வினாடி, கார்த்ெிக் அங்கிருந்து மாயமாய் மலறய, கயல் அவலனப் பார்த்து ெிரித்ொள். “நமக்கு பொறுொங்க முக்கியம்...” என்று தொல்ைிவிட்டு தென்றவன், அடுத்ெ பத்ொவது நிமிடம் ெிரும்ப வந்ெிருந்ொன். அபெ

பநரம்

விஜயும்

கண்ணம்மாவும்

ெிரும்பி

வர,

“என்ன

அத்ொன்

தொன்னாங்க?” என்று இருவலரயும் பார்த்து அஜய் பகட்க, “அது..

கண்னுக்கு

கீ ழ

ஐஸ்

மத்ெபடி

ஆயின்ட்தமன்ட்

தராம்ப

வக்கா ீ

ஒத்ெடம்

பபாட

இருக்கா

லவக்கச்

தொல்ைி

பபாை...

தொல்ைவும், அஜயின் கண்கள் அவல

தொல்ைி

ெந்ெிருக்காங்க...

நல்ைா

இருக்காங்க... கண்ணம்மா

ொப்பிடணுமாம்...”

விஜய்

குற்றம் ொட்ட, கண்ணம்மா ெலை

குனிந்ொள். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 362

தென்றல் பண்பலை 102.3 “வா அஜய் நாம அனுவுக்கு பபெி விவரத்லெ தொல்ைி, அவல தொல்ைிடைாம்...”

விஜய்

தகாண்பட அவன் பொ

கூர்லமயாக

அஜலயப்

இங்க வரச்

பார்த்து

தொல்ைிக்

ில் லக பபாட, அவர்களுடன் கார்த்ெிக்கும் விைகிச்

தெல்ை, கண்ணம்மா ெனித்து நின்றிருந்ொள். யாபரா பபாை நின்றிருந்ெ அவ

து தபற்றவர்கல

மனம்

ஓட,

ொ

எங்கல

ாமல்

அவர்க

ிடம்

“ஏண்டி

ப் பார்த்ெ கண்ணம்மா

இப்படி

எல்ைாம்

தெய்து

ெலை குனிய வச்ெ... உன்லன நம்பின பாவத்லெ ெவிர நாங்க

என்ன தெய்பொம்?” மீ னா கண்ணருடன் ீ பகட்க, அவர்கல

ப் பார்த்து கரம்

குவித்து நின்றவள், “ெிரும்பத்

ெிரும்ப,

காரணத்லெபய பபாட்டுக்கிட்டு

படிக்கணும்ங்கறொை

நான்

தொன்னாலும்...

என்லன

அப்படிச்

அஜபய

அவர்

ெமாொனப்படுத்ெினாலும்...

தெய்பென்ற பமை

நான்

ெப்லபப்

தெய்ெது

ெப்பு

ொன்பா... மன்னிக்க முடியாெது ொன்... நம்பிக்லக துபராகம் ொன்.. இனிபம நல்ை

தபாண்ணா...

நடந்துக்கபறன்ப்பா...

நல்ை உங்க

மலனவியா...

பபலர

நான்

நல்ை

மருமக

காப்பாத்ெபறன்...”

ா

என்றவள்,

கண்ணருடன், ீ “எனக்கும் கல்யாணம் தெய்துக்கிட்டு ெந்பொஷமா இருக்கணும்னு எல்ைாம் நிலறய

ஆலெ ொன்... நான் பாெி படிப்புை இருக்கும்பபாது, எங்க நாங்க

ெிரிச்சு பபெிட்டு சுமுகமா இருந்ொ குழந்லெ வந்துடுபமா... அெனாை வாந்ெி மயக்கம்

வந்து...

படிப்பு

தகட்டுப்பபாயிடுபமான்னு

எல்ைாம்

பயந்துட்படன்மா...” கண்ணம்மா தொன்னலெக் பகட்ட மீ னா அெிர்ந்து நிற்க, சுப்புபவா,

ென்

மகளுக்கு

அப்தபாழுது

ெிருமண

வாழ்க்லகயின்

பவறானா ொம்பத்யத்ெின் அகரபம தெரியாது இருந்ெிருக்கிறாப

ஆணி ’ என்று

நிலனக்கும் தபாழுபெ தநஞ்ெம் விம்மியது... “எனக்கு அப்பபா விவரம் பபாொபெ... அப்பறம் ொன்... தகாஞ்ெம் விவரம் புரியவும் ொன்... நான் தெய்ெ லபத்ெியக்காரத்ெனம் எல்ைாம் புரிஞ்ெது... என்பனாட பபாது...

அறியாலமய

எனக்கு

தொல்ை, ென் மக

எப்படி

ஒருத்ெி

பயன்படுத்ெிக்கிட்ட

இருந்துச்சு

தெரியுமா?”

விெம்

கண்ணம்மா

தெரிஞ்ெ தொல்ைச்

ின் மனநிலைலய ொன் ெரியாக புரிந்துக் தகாள்

ாமல்,

பபொமல் விட்டுவிட்படாபம... என்று மீ னா ெவித்துப் பபானார். தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 363

தென்றல் பண்பலை 102.3 கண்ணருடன் ீ

நின்ற

அலணத்துக்தகாள்

மகல

,

ப்

பிருந்ொ

பார்த்ெ

தபற்றவர்கள்

பபெியவற்லறயும்,

அவல

பின்பு

அலனத்லெயும் தொல்ைி முடித்ெ கண்ணம்மா... சுப்புவின் பொ

நடந்ெது ில் ொய்ந்து

மன்னிப்பு பவண்டிக் தகாண்டிருந்ொள். அவர்கள் ெனிலமயில் பபசுவலெப் பார்த்ெ விஜய், அஜலயப் பார்க்க, “எந்ெ ஒரு அப்பா அம்மாவுக்கும் இந்ெ நிலை

வர

பவண்டாம்...

நைத்துக்காகப்

பார்த்து

பிள்ல

ங்கல

பார்த்துச்

ப்

தபத்து

வ

ர்த்து,

தெய்யறவங்களுக்கு

அவங்க

இதெல்ைாம்

பெலவயா?” என்று வருந்ெ, ஸ்ரீனிவாென், அஜய்லய நிலனத்து தபருலம தகாண்டார். சுப்பு மீ னாவிடம் பபெிவிட்டு கண்ணம்மாவும் கூனிக்குறுகி அவர்களுடபன கெவருகில் நிற்க, அவர்கல

ப் பார்த்ெ கயலும் அெற்கு பமல் உள்ப

நிற்க

முடியாமல், அவர்கள் அருபக தென்றாள். “அத்லெ மாமா... இன்னும் எவ்வ அஜய் வில “வாங்க

வு பநரம் அங்பகபய நிற்கப் பபாறீங்க?”

யாட்டாய் பகட்பது பபாை அவர்கல

ெம்பந்ெி...”

மீ னாவும் உள்ப

ஸ்ரீனிவாெனும்

அலழக்க,

உள்ப

அலழக்க,

ெங்கடமாகபவ

சுப்புவும்

வர, “உட்காருங்க... ொப்பிட்டுட்டு பபாகைாம்..” என்று ராொ

உபெரிக்க, சுப்புவின் மனெிலும் மீ னாவின் மனெிலும் குற்ற உணர்ச்ெி தபருக, அலெ விட கண்ணம்மா மனெிற்குள் ொன் தெய்ெ தெயலை நிலனத்து தநாந்து தகாண்டாள். ராொ

அெிகம்

பபொவிட்டாலும்,

இரவு

விருந்து,

ெடபுடைாகபவ

நடந்பெறியது... அடுத்து என்ன என்று அலனவருபம புரியாமல் குழம்பி நிற்க, “கண்ணம்மா உங்க வட்ைபய ீ இருக்கட்டும் மீ னா..” ராொ தொன்னலெக் பகட்டு அலனவரும் அெிர்ந்து நின்றனர்... அலனவரின் முகத்லெயும் பார்த்ெவர், “இதுை அெிர்ச்ெி ஆகறதுக்கு என்ன இருக்கு? கண்ணம்மா உங்க வட்ைபய ீ இருக்கட்டும்... அடுத்து வர நல்ை நாள்ை, தொந்ெங்கல வச்ெிக்கைாம்...

எல்ைாம் கூப்பிட்டு, ொைி பிரிச்சு பகார்க்கற பங்ஷன்

அப்படிபய

ஊரறிய,

நாங்க

அலழச்ெிக்கபறாம்... ெின்னஞ்ெிறுசுங்க நல்ைா

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

அவல

எங்க

இருக்கணும்

வட்டுக்கு ீ

இல்லையா?”

pg. 364

தென்றல் பண்பலை 102.3 ராொ

தொல்ைவும்,

அஜய்

ென்

அன்லனலய

தபருலமயாகப்

பார்க்க,

கண்ணம்மா அவலர நன்றியுடன் பார்த்ொள். “கயல்...

கண்ணம்மா

பார்த்துக்பகா...”

கி

உன்பனாட

ம்பும்

பபாது

தபாறுப்பு...

அஜய்

அவல

தொல்வலெக்

பத்ெிரமா

பகட்ட

சுப்புவும்

மீ னாவும் அடிபட்டது பபாைப் பார்க்க, அஜய் அவர்கள் மீ ெிருந்து பார்லவலய விைக்கிக் தகாண்டு கண்ணம்மாலவப் பார்த்ொன். “கண்ணு ெரியாகற வலர... தரண்டு நாள் ஆபீஸ்க்கு லீவ் பபாட்டுக்பகா... ஸ்ட்தரயின்

பண்ண

ெலையலெத்ெவள்,

பவண்டாம்...” ‘நான்

அஜய்

வபரங்க...’

தொல்ைவும்,

என்று

மறுப்பாக

அவனிடம்

இருந்து

விலடப்தபற்றுச் தென்றாள். மறுநாள் அலுவைகத்ெிற்கு அஜய் கார்த்ெிக்குடன் தெல்ை, அங்கு அவன் நுலழந்ெதுபம, அவலன அலனவரும் சூழ்ந்துக் தகாண்டனர். “பாஸ்.. பநத்து ொன் ைவ்ன்னு டிக்ப என்ன

பாஸ்

தொல்லுவங்க ீ

ர் தெய்ெீங்க... இன்லனக்கு கல்யாணம் ஆகிடுச்சு...

இது? ா?”

கண்ணம்மாலவ

அப்பபா

நால

பயாபகஷ்

பார்லவயால்

க்கு

அஜலய வருடிக்

குழந்லெ

பிறந்துடுச்சுன்னு

கிண்டல்

தெய்ய,

தகாண்பட

அவர்க

ிடம்

அஜய் பபெிக்

தகாண்டிருந்ொன். “இருந்ொலும் அஜய்... ஒபர நாள்ை இதெல்ைாம் தராம்ப ஓவர்...” சுவாெி அவர்கல

கிண்டல் தெய்ய, அன்று அவர்கள் டீமின் ஆட்க

ின் பகைியில்

அஜயும் கண்ணம்மாவும் மாட்டிக்தகாண்டு முழித்துக் தகாண்டிருந்ெனர். அஜயின் குடும்பம் வந்து அலழத்துப்பபாகும் வலர கண்ணம்மா அஜயின் வட்டிற்குச் ீ கூறியது

தெல்வது

பபாைபவ

மீ னாவினால் மறுவாரபம,

ெலட

ஒரு

விெிக்கப்பட்டிருந்ெது.

நல்ை

நா

ில்,

ராொ

தொந்ெபந்ெங்கள்

அலனவலரயுபம அலழத்து, கண்ணம்மாவிற்கு ொைி பிரித்து பகார்க்கும் லவபவம் நடந்ெது... அலெப் தபரிய விழாவாகபவ ஸ்ரீனிவாென் ஏற்பாடு தெய்ெிருந்ொர். அஜய்

பெர்வு

காட்ெிய

தெய்ெ

பட்டுப்புடலவயில்

கண்ணம்மா

பெலவலெதயன

ிக்க, அவன் அருபக வந்ெ அனுபமா... “அஜ்ஜூ... இப்படிபய பார்த்பெ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 365

தென்றல் பண்பலை 102.3 அண்ணிய கலரச்ெிடுவ பபாை இருக்பக... இருந்ொலும் நான் இல்ைாம நீ ொைி கட்டினது தகாஞ்ெம் ஓவர் ொன்...” என்று அவலன கிண்டல் தெய்ய, “அதெல்ைாம் அந்ெ ஸ்பாட்ை அப்பபா நீ இல்ைாெது உன் ெப்புத் ொன்...” என்று

அஜயும்

முலறத்துவிட்டு இருந்ொள்.

அவல

கிண்டல்

கண்ணம்மாவின்

கண்ணம்மா,

தெய்ய,

அருபக

அடிக்கடி,

அனுபமா

தென்று

அவலன

பபெத்

அஜலயயும்,

தொடங்கி

ராொலவயும்,

ஸ்ரீனிவாெலனயும் பார்த்து நன்றியுடன் கண்கள் கைங்க அமர்ந்ெிருந்ொள். அவர்க

து தொந்ெங்கல

க் கூட ெலை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாமல், அவள்

ெலை குனிந்து அமர்ந்ெிருக்க, அனுபமாபவா, “அண்ணி... இப்படி ெலை குனிஞ்சு உட்கார்ந்து இருந்ொ எங்க அண்ணா உங்க அழலக எப்படி ரெிக்க முடியும்?” என்று பகைி தெய்து, அவல “என்ன

இயல்பாக இருக்க லவக்க முயன்றாள். மச்ொன்...

என்ன

லுக்கு

விட்டுக்கிட்டு

நிக்கற?”

விஜய்

அஜலய

கிண்டல் தெய்ய, “இன்தனாரு

மாப்பிள்ல

தரடி

ஆகிட்டு

இருக்கான்

கவனிச்ெீங்க

ா

அத்ொன்...” அஜய் கிண்டைாகக் பகட்கவும், “ஆமாண்டா கவனிச்பென்... தராம்ப ஓவரா அவ பின்னாபைபய சுத்ெிட்டு இருக்கான்... அவளும் அது தெரிஞ்சும் தெரியாெ மாெிரிபய காட்டிக்கிட்டு சுத்ெிக்கிட்டு

இருக்கா...”

என்று

தொல்ைிய

விஜய்,

‘கார்த்ெிக்’

என்று

அலழக்கவும், கயல் விஜலயத் ெிரும்பிப் பார்க்க, விஜயும் அஜயும் ஒருவலர ஒருவர் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்டனர். “அண்ணா...” கயல் ெிணுங்க... “என்ன

மச்ொன்....”

கார்த்ெிக்

வரவும்,

விஜய்

வாயில்

லக

லவத்துக்

தகாண்டான்... “அடப்பாவி...

இப்படி

அத்ொன்

பபாய்

மச்ொன்னு

நியாயமா?” விஜய் பவண்டுதமன்பற வம்பு வ

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

ஆக்கிட்டபய...

இது

ர்க்க,

pg. 366

தென்றல் பண்பலை 102.3 “உங்க ெங்லகய நான் கல்யாணம் தெய்துக்கிட்டா நீங்க எனக்கு மச்ொன் ொபன

ஆகணும்...

என்னபவா

தொன்னவன், கயல் தவ

புதுொ

பகட்கறீங்க?”

என்று

ியில் தெல்வலெப் பார்த்து, அவல

வி

க்கம்

த் தொடர்ந்து

தென்றான். அன்லறய

ெினம்

நண்பர்கல

யும்

ோயிறாக

இருக்கவும்,

விருந்துக்கு

கிண்டலுமாக கல

அலழத்ெிருக்க,

ெனது

அலுவைக

விருந்து,

பகைியும்

க் கட்டியது.

அன்லறய இரவு, அஜயின் அலற பூக்க நறுமணத்ெிலும்

அஜய்

மணந்துக்

ின் மணத்ெிலும், ஊதுபத்ெியின்

தகாண்டிருந்ெது.

பவஷ்டி

ெட்லடயில்

அமர்ந்ெிருந்ெ அஜய், ெனது தமாலபலைப் பார்த்து ெிரித்துக் தகாண்டிருக்க, படபடப்பும்,

நாணமும்

பபாட்டிப்

பபாட

கண்ணம்மா

அலறக்குள்ப

நுலழந்ொள். அஜய்

தமாலபலைப்

பார்த்து

ெிரித்துக்

தகாண்டிருக்கவும்,

கண்ணம்மா

நிமிர்ந்துப் பார்க்க, அவள் வந்ெலெக் கூட கவனியாமல் இருந்ெ அஜலயப் பார்த்து, ெிணுங்கலுடன், அவன் அருபக தென்றவள், “என்னங்க காலைக் காட்டுங்க...” ொன் வந்ெலெ அவனுக்கு உணர்த்ெினாள். “அதெல்ைாம்

பவண்டாம்...

அந்ெ

பாலைக்

தகாடு

பெிக்குது...”

அவ

து

முகத்லெப் பார்க்காமபை அவன் தெல்பபானில் எலெபயா படித்து, தமபெஜ் அனுப்பி ெிரித்துக் தகாண்டிருக்க, “இந்ொங்க...” கண்ணம்மா அவனிடம் டம்ப தமாலபலைபய

அவன்

பார்த்துக்

லர நீட்ட, அலெ வாங்கியவாறு தகாண்டிருக்கவும்,

உெட்லடப்

பிதுக்கியவள், அலமெியாகபவ அவன் அருபக அமர்ந்ெிருந்ொள். ெிறிது

பநரம்

அலமெியாக

கழித்து

அவல

அமர்ந்ெிருக்கவும்,

நிமிர்ந்துப் பபாலன

பார்த்ெ

கீ பழ

அஜய்,

கண்ணம்மா

லவத்துவிட்டு

அவல

தநருங்கி, “என்ன கண்ணம்மா... நான் பாட்டுக்கு பபான்ை ொட் பண்ணிட்டு இருக்பகன்..

நீ

இவ்வ

வு

அலமெியா

உட்கார்ந்து

இருக்க?

என்லன

கூப்பிடணும்ன்னு பொணலையா?” என்று பகட்க,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 367

தென்றல் பண்பலை 102.3 “நீங்க யார்கிட்டபயா பபெிட்டு இருக்கீ ங்க... அது ொன்... முடியற வலர தவயிட் பண்ணைாம்ன்னு...” கண்ணம்மா இழுக்க, அஜய் அவ

து முகத்லெ

நிமிர்த்ெினான். “நான்

வந்துட்படன்டா

அஜய்...

இன்னும்

உனக்கு

தமாலபல்ை

என்ன

பவலைன்னு பிடுங்கிப் பபாடாம... விடிய விடிய நான் பாட்டுக்க பெட்ை பபெிட்டு

இருந்ொ

நீ

இப்படிபய

உட்கார்ந்து

இருப்பியா?”

அஜய்

பகட்டு

புருவத்லெ உயர்த்ெ, “இருப்பபங்க...”

என்ற

கண்ணம்மாவின்

பெிைில்

அஜயின்

முகம்

பயாெலனயில் சுருங்கியது. அவ

து தெய்லகக்கான காரணத்லெ யூகித்ெவன், “கண்ணம்மா... நீ நார்மைா

இபரன்...

இப்பபா

எதுக்கு

இன்னும்

பழலெ

எல்ைாம்

நிலனச்ெிட்டு

உன்லனபய பபாட்டு வருத்ெிக்கற?” அஜய் பகட்கவும், கண்ணம்மா அவன் முகத்ெில் இருந்து பார்லவலய விைக்கி, “நீங்க எவ்வ

வு ொன் பழலெ எல்ைாம் நிலனக்காம என்லன நடத்ெினாலும்,

நீங்க நல்ைபடியா என்லன நடத்ெ நடத்ெ எனக்கு குற்ற உணர்ச்ெி தராம்ப படுத்துதுங்க... நான் என்ன தெய்யட்டும்... இவ்வ

வு நல்ைவங்கல

நான்

என்னதவல்ைாம் தெய்துட்படன்னு என் மனபெ என்லனக் தகால்லுதுங்க...” கண்ணம்மா அஜயிடம் ென் மனலெப் பகிர, அஜய் அவல

ென்பனாடு

அலணத்துக் தகாண்டான். “ஹ்ம்ம்... அதுக்கு இப்பபா என்ன பண்ணைாம்?” என்று பயாெித்ெவன், “நான் ஒண்ணு

தொல்பறன்

அலெ

தெய்...

அப்பறம்

உனக்கு

பழலெப்

பத்ெி

பயாெிக்க பநரபம இருக்காது...” அஜய் ெீரியஸாக தொல்ை, கண்ணம்மா ஆர்வமாக அவனது முகத்லெ நிமிர்ந்துப் பார்க்க, “உன்பனாட காலெ இங்க தகாபடன்...” என்று அவ இழுத்துக் தகாண்டவன், அவ கண்ணம்மா

நாணத்ெில்

து முகத்லெ ென் அருபக

து காெில் எலெபயா தொல்ை, அலெக் பகட்ட

அவன்

மார்பிபைபய

புலெய,

அஜய்

அவல

ென்னுள் புலெத்துக் தகாண்டான்.....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 368

தென்றல் பண்பலை 102.3 அஜயின்

பெட்லடயில்

அவனிடம்

ெஞ்ெம்

ென்லனத்

புக,

ஆனந்ெ

தொலைத்ெவள்,

வைிபயாடு

ெிணுங்கலுடன்

தகாலுெின்

நாெமும்

பெர,

வாழ்க்லகலய அழகாக்கும் இலணயில்ைாெ பந்ெம் அவர்களுள் தொடங்க, கிழக்கில் சூரியன் உெிக்க, ஜன்னல் ெிலரலய மீ றி, தவ

ிச்ெம் உள்ப

ென்லன பரப்பிக் தகாண்டிருந்ெது... “அஜ்ஜூ... விடிஞ்ெிடுச்சு பபாை இருக்பக...” கண்ணம்மா அலர மயக்கத்ெில் முனக, “ஆமா... அதுக்கு என்ன இப்பபா...” என்றபடி அவல அவளுடன் ெங்கமிக்க முயை, கண்கல

அலணத்ெவன், மீ ண்டும்

நன்றாகத் ெிறந்ெவள், எெிரிபைபய

மாட்டப்பட்டிருந்ெ கடிகாரத்லெப் பார்த்து, “அஜ்ஜூ... மணி ஏழாக பபாகுது... அத்லெ

என்லனப்

பத்ெி

என்ன

எல்ைாம் ெிரட்டி அவலனத் ெள் தவ

நிலனப்பாங்க...”

என்று

ென்

ிவிட்டவள், அவெரமாக கு

ியில் பெறிக்தகாண்டு தெல்ை, அவல

பைத்லெ

ித்து முடித்து

ப் பார்த்து தபருமூச்சு விட்டபடி,

ெலையலணலய இழுத்து ெலை மீ து பபாட்டுக் தகாண்டு அஜய் மீ ண்டும் ெனது உறக்கத்லெத் தொடர்ந்ொன். ராொலவ

எந்ெ

பவலையும்

தெய்ய

விடாமல்

கண்ணம்மாபவ

அலனத்லெயும் தெய்துக் தகாண்டிருக்க, “அஜய் இன்னும் எழுந்துக்கலையா கண்ணம்மா...

மணியாகுபெ...”

ராொ

இயல்பாகக்

பகட்கவும்,

நாணத்ெில்

முகம் ெிவந்ெவள், ‘இல்லை’ என்று ெலையலெக்க, ராொ ெனக்குள் ெிரித்துக் தகாள்

, ெிை நிமிடங்க

“கண்ணம்மா...

நீ

ிபைபய அஜயும் தவ

உட்கார்ந்து ொப்பிடு... நான் மெிய ெலமயலுக்கு தரடி

பண்ணபறன்...” ராொ அவ “இல்ைத்லெ.. எடுங்க...

நான்

நான்

ியில் வந்ொன்.

ிடம் மன்றாடிக் தகாண்டிருக்க,

ொன்

வந்துட்படன்

காலையிை

எல்ைா

இல்ை...

நீங்க

பவலைலயயும்

இனிபம தெய்து

தரஸ்ட் வச்ெிட்டு

ஆபீஸுக்கு பபாபறன்.. ொயந்ெிரம் ெீக்கிரம் வந்துடபறன்... வந்து மீ ெி பவலை எல்ைாம் தெய்யபறன்...” கண்ணம்மா அவருக்கு ஓய்லவ தகாடுக்க நிலனக்க, “அம்மா... ‘அது ொன் நான் வந்துட்படபன... இனி நான் வட்டு ீ ராஜ்யத்லெ எடுத்துக்கபறன்... நீ பபொம உட்காரு’ன்னு தொல்றாம்மா...” அஜய் ெிண்டு முடியத் துவஙகினான்., தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 369

தென்றல் பண்பலை 102.3 “ஐபயா... அத்லெ... நான் அப்படி தொல்ைபவ இல்ை... அந்ெ அர்த்ெத்துை தொல்ைை... நீங்கப

எல்ைாம் பார்த்துக்பகாங்க...” கண்ணம்மா பெற,

“பார்த்ெியாம்மா... நான் எந்ெ பவலையும் தெய்ய மாட்படன்னு தொல்ைாம தொல்றா....” அஜய் மீ ண்டும் தொடர, ‘இல்லைங்க... நான் அப்படி எல்ைாம் தொல்ைலைங்க...” கண்ணம்மாவின் கண்க

ில்

கண்ணர்ீ

ெரம்

பகார்க்க,

ராொ

அஜயின்

காலெப்

பிடித்து

ெிருகினார்... “அம்மா... வைிக்குதும்மா...” அஜய் தபாய்யாக அைற, “என் மருமகளும் நானுபம இந்ெ குடும்ப நிர்வாகத்லெப் பார்த்துக்கபறாம்... நீ ஆபீஸ் பபானியா வந்ெியான்னு இரு... இந்ெ ெிண்டு முடியற பவலை எல்ைாம் எங்ககிட்ட பவண்டாம்... என் மருமகல

ப் பத்ெி எனக்கு தெரியும்...”

ராொ அவலன கண்டிக்க, கண்ணம்மா ெிரித்ொள். “அடிப்பாவி...

ஒபர

அலமச்ெிட்டீங்கப

நாளுை

இப்படி

மக

ிர்

கூட்டணி

கட்ெி

... அப்பா... வாங்க நாம வருத்ெப்படாெ ஆண்கள் ெங்கம்

அலமக்கைாம்...” என்று அஜய் ஸ்ரீனிவாெலன கூட்டில் பெர்க்க, “அது நமக்குள் பமாெ

பபெிக்கத் ொன் மகபன... மக

முடியாது...

அப்பறம்

நம்ம

ிர் அணிகிட்ட நம்ம

வயித்துக்கு

வஞ்ெகம்

ாை

ஆகிடும்...”

ஸ்ரீனிவாென் பெிலுக்கு தொல்ை, ராொ அவலர முலறத்ொர். “அது ஒண்ணு இருக்பகா” அஜய் தபரிொக பயாெிக்க, “ஆமாடா...

இந்ெ

தகாண்டிருக்கும்

மக

ிர்

பபாபெ

கூட்டணி சுப்பு

இருக்பக...”

மீ னாவுடன்

கார்த்ெிக்

கயல்

உள்ப

தொல்ைிக் நுலழய,

கார்த்ெிக்கின் வாய் ொனாக பூட்டிக்தகாண்டது... “நாம

ாவது

கல்யாணத்துக்கு

அப்பறம்

ொன்

இது

பபாை

இருக்பகாம்

அத்ொன்... இவன் இப்பபாபவ இப்படி ஆகிட்டாபன...” அஜய் கார்த்ெிக்லக கிண்டல் பண்ண, அவலனப் பார்த்ெ அலனவரும் ெிரிக்கத் தொடங்கினர்.

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 370

தென்றல் பண்பலை 102.3 “என்னடா...

உங்க

வட்ை ீ

பபெைாமா?

அப்பபா

ொபன

எங்க

ெங்கத்துை

ஐக்கியம் ஆக முடியும்...” விஜய் பகைி தெய்ய, “பபாங்கண்ணா...” கயல் ெிணுங்க, ெந்பொஷ நாெம் அந்ெ இல்ைத்ெில் நிலறந்ெது.... மூன்று வருடங்களுக்குப் பிறகு.... “இது தென்றல் பண்பலை 102.3... ஆட்டம் பாட்டம் தகாண்டாட்டம்... உங்கள் இல்ைத்ெில் என்றும் புதுத் தென்றைாய் வசும் ீ நாெம்... இது தென்றல் ராகம்.... இன்லனக்கு முெல் காைரா யார் பபெறாங்கன்னு பார்க்கைாமா?... ஹபைா...” பரடிபயாவின்

வழியாக

கண்மணியின்

குரல்

பகட்கவும்,

அஜய்

பரடிபயாவின் ெத்ெத்லெக் குலறக்க, “ஹபைா... கண்மணிம்மா...” அழகிய பென் மழலையின் குரல் பகட்கவும், “ஹபைா தெல்ைம்... குட் மார்னிங்... என்ன இன்லனக்கு இவ்வ

வு ெீக்கிரம்

எழுந்ொச்சு?” கண்மணி பகட்க, “நான் பபான் பபெ ஏந்பென்... பால் குடிச்ெிட்படன்...” என்ற அந்ெ மழலைக் குரலைக் பகட்ட கண்ணம்மா உருகாமல் பபானால் ொபன அெிெயம்... அஜய் கண்ணம்மாவின் காெதைனும் இல்ைறத்ெில் பிறந்ெ அவர்க

து தெல்வச்

ெீமாட்டி, ப்பரமி அல்ைவா பபசுவது.... “ப்பரமி... நீங்கப

பபான் தெய்ெீங்க

ா? உங்களுக்கு என்ன பாட்டு பிடிக்கும்?”

கண்ணம்மா பகட்க, “அப்பா

தொல்ைி...”

தகாடுக்க, பவல

“குட்

என்று

மார்னிங்

தொன்னவள், கண்மணி...

அஜயின்

எனக்கு

லகயில்

இந்ெ

பபாலனக்

அழகான

காலை

யிை...” என்று இழுத்ெவன், ‘கண்மணி அன்பபாடு காெைன் நான்

எழுதும் கடிெபம.... தபான்மணி உன் வட்டில் ீ தெௌக்கியமா நான் இங்கு தெௌக்கியபம...’

என்று

பாட,

கண்ணம்மாவின்

முகத்ெில்

புன்னலக

அரும்பியது... “தராம்ப அழகா பாடிட்டீங்க அஜய்... உங்க கண்மணி தெௌக்கியமா ொன் இருப்பாங்கன்னு நம்புபவாம்...” என்று அவனுக்கு பெில் தொல்ைியவள்,

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 371

தென்றல் பண்பலை 102.3 “இபொ உங்கள் தென்றல் ராகம் நிகழ்ச்ெியிை... அஜய்யும்... ப்பரமியும் பகட்ட பாடல்...” என்று கண்மணியும் அபெ பாட்லட பாடிக் காட்ட, “அப்பாவுக்கும் தபாண்ணுக்கும் காலையிபைபய நல்ை தபாழப்புடா ொமி...” என்று

கார்த்ெிக்கின்

குரலை

பகட்ட

அஜய்

ெிரித்துக்

தகாண்பட,

அபெ

பாடலை கூடச் பெர்ந்து பாட, கார்த்ெிக் ெலையில் லக லவத்து அமர்ந்ொன். “என்னாச்சுங்க...”

என்று

வந்ெ

கயல்,

அெில்

ஒைித்துக்

தகாண்டிருந்ெ

பாடலைக் பகட்டு, “பஹ.... கண்ணம்மாபவாட ப்பராக்ராம் ஸ்டார்ட் ஆகியாச்ொ... என்ன மாமா... என்லன ஒரு வார்த்லெ கூப்பிட்டு இருக்கைாம் இல்ை... ஏங்க நீங்க

ாவது

கூப்பிடைாம் இல்ை...” படபடதவன்று பகட்ட கயல், அவளும் கூடச் பெர்ந்து ரெிக்க, கார்த்ெிக் இருவலரயும் பார்த்து வி

க்தகண்லண குடித்ெது பபாை

முகத்லெ லவத்துக் தகாண்டான்... கார்த்ெிக்கின் முகத்லெப் பார்த்ெ அஜயும் கயலும் ெிரிக்கத் தொடங்க... அவர்கள் எெற்கு ெிரிக்கிறார்கள் என்று புரியாெ மழலையும் ென் அரிெிப் பற்கலைக் காட்ட, அவல

நான் நீ என்று பபாட்டிப்

பபாட்டுக் தகாண்டு ராொவும் ஸ்ரீனிவாெனும் தூக்கிக் தகாஞ்ெினர்... தென்றல் பண்பலையின் ராகங்கள் பபால்... ஸ்ருெியும் ையமும் பெர்ந்து அழகிய

இலெலய

தகாடுப்பது

பபாை...

என்றும்

மகிழ்பவ

அவர்கள்

இல்ைத்ெில் நிலறந்ெிருக்க வாழ்த்ெி விலட தபறுபவாம்....

தெ ன் ற ல்

ப ண் ப லை

102.3by

ர ம் யா

pg. 372