NASKAH DRAMA PERJUANGAN MELAWAN PENJAJAH BELANDA PEMAIN: KAPTEN AMIN = DESI KOPLRAL KARTIKO = PUTRI KOPRAL DAYAT = RIA PRAJURIT SUTO = ANIN PRAJURIT 1 = MOKO PRAJURIT 2 = TIWI PRAJURIT 3 = WULAN PASUKAN = ANAK2 SURTI (PERAWAT) = HABIB NANIK (PERAWAT) = AGUS NARTO (PRAJURIT) = RIZQY
PENGISI SUARA: KAPTEN AMIN KOPRAL DAN PRAJURIT SURTI NANIK
: GIGIH : OKKY : LINDA : NADIN
- TIGA BABAK, DURASI 45 MENIT
Babak I (Di suatu tempat depan persembunyian para pejuang di wilayah Dongkolan ada seorang pemuda gelisah seperti menunggu sesuatu.) Amin
: Suwe men…… duh sue sue men………. Wes Wes 3 dina surate kok kok yo during teka teka--teka…! Opo Kartiko ketangkep Londo yo….? Badala ig, yen nganti ketangkep, serangan ning markase Londo isoh2 gagal iki…….!
(kapten amin mondar-mandir mondar-mandir sambil sambil clingak-clinguk melihat jalan) Amin
: Uedyan!! Dongkolan – Delanggu 5 dino gak teko-teko…!!! teko- teko…!!! Padahal Delanggu lagi perang entek2 an koyo ngene…. Aku ki nganti isin karo le bakul molen kono kae.. Ngopo kok Dongkolan gur anteng2 wae wae koyo ngene… gur ngenteni mata-mata ngenteni mata-mata Londo menehi kabar..
(tiba-tiba) Kartiko : Merdeka…… Merdeka…….. Merdeka……………!!!!! Merdeka……………!!!!! Amin : Hee kopral ono opo tho ono opo? Koe rapopo? Kartiko : Siap kapten…. Aku rapopo, gur getihen sithik. . . aku ki ameh ketangkep London ketangkep London eng perbatasan Tonanggan kono Ndan… Aku dikepung sak kompi.. Tapi akhire aku isoh lolos terus ndelig neng kae lho cabe-cabean, aku aku ndelig sedino sedino sewengi kenek kenek tembak tembak ng sikil. Amin : Terus, ono pesen opo seko markas gede kono?
Kartiko : Markas gede gur pesen nek markas cilik2 lan pos2 Londo kudu ndang ndang dilumpuhne… dilumpuhne… mergane tanggal 15 Agustus ndek wingi wes kedaden paperangan entek2an nggo nentokne kemerdekaan. Sak durunge Londo pulih meneh, awake dewe kudu sak cepet2e nggempur terus2an, nganti Londo ki nyerah… koyo pesene bung Tomo: “ Merdeka atau Mati”..!! oh iyo kapten,, iki ono titipan surat soko surti… Amin : Oh yo,, kowe ketemu ning ngendi?? Piye keadaane? Kartiko : Siap kapten…. Surti apik-apik apik-apik ae, surti lagi ngerawat pasukane awake dewe sing loro ng jembatan pleret kono…., Pas penyergapan ning kompi bantuan timur Londo sing didadekne pusat panyimpenan amunisi, surti yo pesen supoyo kapten terus berjuang, lan surti bakalan setia ngenteni,,,, tresnane Surti among kanggo kapten…. Amin : oh yoo, endi surate? (Kapten Amin membuka surat dan membacanya sambil tersenyum penuh riang gembira) : Kopral… Kopral… matursuwun yo! Surti ngutarakne tresnane ning aku, Surti yo kepingin ketemu karo aku pas tanggal 16 Agustus sesuk… Kartiko : Siap kapten… Temoni wae kapten, sopo ngerti bar ketemu karo jeng Surti semangate kanggo tempur perang dadi tambah… Amin : wah koe yo mletik nuk kopral,,,, kopral,,,, aku dadi kelingan kelingan kata-katane Khairil Khairil Anwar yen yen “Perjuangan ki dididik lan diarahne marang perasaan sing diarani C I N T A…” Kartiko : Betul kapten,,, Cinta ki kekuatan sing isoh ngalahke senjatane Londo.. Amin : Tapi ojo lali, kabeh ki yo soko kuasane Tuhan sing moho Agung…. Tuhan sing moho Perkasa,,, lan menehi kekuatan marang wong2 sing negakne kabeneran…! Saiki,, koe kopral,, ndang balio gabung, lan siapno pasukan. Mengko bar maghrib awake dewe bergerak… arahke pasukan supoyo isoh nyisir ning pinggiran lan ojo nganti kejebak ning tengah kota, amergo mata2ne Londo ki akeh!! 30 uwong soko Lor, 30 uwong soko kidul, lan penyerangane kira2 jam 1 tengah wengi, pas Londo dho turu…. Kartiko : Siap Kapten…. Dilaksanakan……… Dilaksanakan……… Amin
(lampu padam pergantian babak) Babak II (pasukan republic berangkat dengan semangat yang membara… kapten Amin dengan gagah berani memimpin pasukan) Amin : Prajurit Suto….. Suto : Siap kapten… Amin : Kirim surat iki ning markas Delanggu, yen awake dewe bakalan nyerang wengi iki kanggo nentokne nasibe awake dewe…. Iki bakalan mbutuhke bantuan pasukan lan tenogo medis.. Suto : Siap kapten…
Amin : Paperangan iki isoh ngentekne wektu 5 dino, awake dewe bakalan ngerahne kabeh pasukan. Kurir Dayat, ndang cepet kabari Kopral Kartiko nek ojo kesusu nyerang! Kudu dipancing sik soko ngarepan, terus terus dilanjutne serangan soko mburi… ben Londone kejepit… Dayat : weh koyo sandal wae tho kapten ki jepit2 an barang… wes pokoke siap kapten…. (kedua orang itu berangkat, dan kapten Amin meneruskan perjalanan menelusuri jalan yang sepi) Babak III (di ujung jalan markas Belanda, pasukan kapten Amin mengendap menunggu penyerangan) Amin : Prajurit Narto, siapke senjatane!! senjatane! ! Mengko nek krungu krungu suara lonceng pas jam 1 tengah wengi, awake dewe mulai penyerangan… saiki wes jam 12 punjul 45,, berarti kurang 15 menit engkas!! Narto : Siap kapten…. (Narto bergegas pergi dan membisiki pasukan untuk bersiap-siap) (Suasana sepi mencekam…. mencekam…. Hati semua berdebar berdebar-debar -debar menunggu lonceng berbunyi) Tiba2 lonceng berbunyi….. Teng………….Teng………………..Teng…………………………….. Amin :Serbu……!!!! :Serbu……!!!! Ayo serbu………!!! (terjadi peperangan sengit, tembak-menembak, didalam markas panic dan alarm dibunyikan) Amin : Maju…. Prajurit!!! Tembaki penjaga,,, kuasai pintu gerbang…. Prajurit I : Siap kapten……… (pertempuran terus berlangsung) Amin : Aduh…. Aku ketembak………… Aduhhhh Prajurit III: Cepet bopong kapten,,,, urusi luka ne…. (baku tembak terus terjadi dibawah pohon besar, disitu banyak mayat tubuh penuh luka…. Kapten Amin tergeletak…!) Surti Nanik Surti Nanik Amin
: Nanik tulung ambilke kapas!!! : Ini Nona… : Tulung lukane dibersihne… : Nona Surti pendarahanya cukup banyak,,, bagaimana ini? : Sudah Surti…. Aku wes ra perlu ditulungi….
Surti : Ora,,,, ora,,,, jenengan pahlawan ku…. Kangmas kudu kuat!!! Aku emoh kelangan kangmas sakdurunge Londo Londo kukut soko tanah iki…… (Kapten Amin Menitikan air mata…. Dan tubuhnya bersimbah darah) Amin : wes…. Wesss tho ndug cah ayu….. loro ku iki ora sia2…. Perjuangan ki yo akeh pengorbanane…!!! pengorbanane…!!! Koe ojo sedih yo,, tresnaku mung kanggo koe… Surti : emooohhh,, emohhh kangmas……… jenengan g oleh mati!!! Tanah iki isih butuh koe kangmas… Amin : Koe salah cintaku…. Isih akeh pasukan sing gagah lan berani, sing siap memperjuangkan memperjuangkan jiwa lan ragane. Surti : Tapi atiku mas,,, atiku,,,,, sopo sing bakal ngiseni… tresnoku yo among kanggo koe… Amin : Westhoo…. Iki ki y owes takdir, lan pesenku, berjuango nganti titik darah penghabisan…!!! penghabisan…!!! Goleko pejuang sing isoh ganteni posisiku… Surti : emohhh mas emoh….. hiks hiks hiks (sambil menangis) Nanik : Nona Surti tubuh kapten kejang2…. kejang2…. Surti : Ojo tinggalke aku kangmas,,, ojo tinggalke aku…!!! Amin : Allah…hu…Akbarrr…… Allah…hu…Akbarrr…… me,,,ee,,rrr,,,,dd,,eee,,,kkk……a…! (Mati) (Sambil mengangkat tangan Kapten Amin menghembuskan nafas terakhirnya……) terakhirnya ……) Surti : (Menangis sambil memangku tubuh amin) Nanik : Sabar nona…. Ikhlaskan…. Kapten meninggalkan kita untuk Bangsa dan juga Negara… Beliau mati Syahid! Membela kebenaan dan menumpas kemungkaran… kemungkaran… Surti : Merdekaaaaa ( teriak dan pingsan ) (Tinggal tubuh Amin yang mulai kaku dan mendingin didampingi dengan Surti yang pingsan) Semuanya hening dan menyanyikan lagu nasional Gugur Pahlawanku)