Metoda: Metoda – grč. „methodos“ – put, način istraživanja

26.10.2009. M e t o d a Metoda – grč. „methodos“ – put, 

način istraživanja

Plansk Planskii postu postupak pak ispiti ispitivan vanja ja i istraž istraživa ivanja nja neke neke pojave pojave,, odnosn odnosno, o, način način rada rada za ostvarivanje nekog cilja na filozofskom, naučnom, političkom ili praktičnom području.

Termin „metoda“ ima dva značenja, koja se djelimično uvrštavaju i to: 1. Meto Metoda da znač značii goto gotovv mo mode del, l, proc proced edur uru, u, redo redosl slij ijed ed po kojo kojojj se odvi odvija ja neka neka praktična djelatnost, npr. proizvodne metode u industriji, graditeljstva, nastave, umjetničkog stvaralaštva. 2. Metoda Metoda znači znači misaoni misaoni postupak, postupak, primjenj primjenjen en sa svrhom svrhom da su lakše lakše i što tačnije tačnije i sistematski obrađene naučne činjenice, podaci i informacije (naučna metoda). 



Metoda u nauci znači način istraživanja i izlaganja predmeta (stvari ili pojave) kojeg nauka istražuje. Naučna metoda je skup različitih postupaka, kojima se nauka koristi u naučnoistraživačkom radu, da bi istražila i izložila rezultate naučnog istraživanja u određenoj naučnoj oblasti, naučnom području ili naučnoj disciplini. Istodobno naučna metoda je i put istraživanja kojim se oblikuje i izrađuje nauka. Naučnom metodom naziva se i svaki način naučnog istraživanja koji osigurava, sigurno, sređeno, sistematsko i tačno znanje.

M e t o d o l o g i j a 



Najjednostavnija je definicija „metodologije“ (grč. „methodos + logos“ = riječ, govor, nauka o metodama naučnog istraživanja) da je to nauka o metodama naučnog istraživanja. U širem širem smislu smislu metodo metodolog logija ija je nauka nauka o cjelok cjelokupn upnost ostii svih svih oblika oblika i način načinaa istraživanja pomoću kojih se dolazi do sistematskog i objektivnog naučnog znanja ili naučna disciplina u kojoj se kritički ispituje i eksplicitno izlažu različite opće i posebne naučne metode.

M e t o d i k a 



Metodika je posebna naučna disciplina u naučnom području pedagogije, koja proučava zadatak, sadržaj, oblike i metode u nastavi (nastavne metode), pojedinih predmeta. Svaki nastavni predmet ima posebnu metodiku, te se govori o metodici hemije, matematike, fizike.

1

Trusted by over 1 million members

Try Scribd FREE for 30 days to access over 125 million titles without ads or interruptions! Start Free Trial Cancel Anytime.

















Analogno značenju termina „metodika“ metodičar je stručnjak u metodici, odnosno, odgojno obrazovni radnik (nastavnik), koji ima dobar način postupanja s materijom koju predaje. U literaturi o metodama, metodologiji i tehnolohgiji izrade naučnog i stručnog djela neki autori upotrebljavaju termin „metodika“ kao sinonim termina „metodologija“, „metodologija“, što nije tačno!

Uobičajene međunarodne skraćenice ISBN – Interbational Standard Book Number ISO – International Organization for Standardization ISSN – International Standard Serial Number IF – Impact Factor JCR – Journal Citation Reports CA – Chemical Abstracts CC – Current Contents SCI – Science Citation Index • • • • • • • •



„Fiša“ je termin francuskog porijekla (fiche = napis, listić, kartica, karton, ceduljica, tiskanica), a unos označava označava list papira s naučnim i stručnim bilješkama.

2.11.2009. O naučno istraživačkom radu, metodu i djelu

Osnovna svojstva naučno istraživačkog rada i metoda Naukom občno občno smatramo smatramo sređeno, sređeno, sistemat sistematočnoi očnoi provjeren provjerenoo saznanje saznanje o nečemu, nečemu,  Naukom postignuto metodičnim, pažljivim i savjesnim istraživanjem i razmatranjem.  Istraživanjem pak, zovemo, sistematsko traganje za činjenicama iz kojih se mogu izvući izvjesni naučni principi i zakonitosti.  Prema tome nauku, u stvari čine rezultati, zakoni do kojih se dolazi putem istraživanja  Iz gornjeg proizilazi da rad koji hoće da dobije kvalifikativ naučno-istraživački mora da polazi od jednog određenog problema i da se zasniva na činjenicama do kojih se dolazi istraživanjem.  Činjenice na kojima se zasniva rad moraju da budu valjane tj. tačne, provjerene i nraočito crpljene većinom iz prve ruke.  PRIMARNI IZVORI – pojave prirode, rezultati eksperimenta, istorijski dokumenti,















Za naučno naučno-ist -istarž arživa ivački čki rad nužna nužna je i analiz analizaa i interp interpret retac acija ija činjen činjenica ica,, njihov njihovoo uopštavanje uopštavanje i izvođenje iz datih činjenica – opštih principa, zakonitosti, normi, ...

Osnovna svojstva naučno – istraživačkog rada su: 









Rad mora da polazi od jednog novog, dobrog, neistraženog i neriješenog ili bar djelomično riješenog problema i da se pomoću njegove temeljne analize (i hipoteza) dolazi do novih rezultata: do novog saznanja, nove norme, novih zakona. Naučno – istraživački rad mora biti originalan. Ta originalnost mora da se manifestuje bilo izradom potpuno novog problema i nove teme, bilo tretiranjem već određeneog problema, ali čiji način obrade nije zadovoljio ili se nije došlo do potpunog rješenja. Činjenice i ideje koje se iznose i na kojima se zasniva naučno-istraživački rad, moraju biti biti pouzd pouzdane ane,, pažlj pažljivo ivo i u dovolj dovoljnom nom broju broju prikup prikuplje ljene, ne, pravil pravilno no analiz analizira irane ne i interpretirane tj. takve da se na njih čitalac može osloniti i sam provjeriti. U radu treba biti primjenjena najpodesnija naučna metoda Naučnom metodom se obično naziva skup postupaka i procesa pomoću kojih se dolazi do naučnih saznanja i istina Teoretičari obično razlikuju tri osnovne, standardne naučno-istraživačke naučno-istraživačke metode • • •

Normativnu metodu Eksperimentalnu metodu Istorijski metodu

N o r m a t i v n a m e t o d a

Ima za cilj da nađe ono što predstavlja normu, standard i prosjek u svijetu i životu, koji podliježu neprestanim promjenama i često ono što je u izvjesnoj oblasti i u danom trenutku najbolje.  Ova metoda ima posla najčešće sa raznim statistikama i njihovim podacima, koja treba da znađe, pravilno interpretira, tačno procjeni i provjeri.  Ima prednost što njeni rezultati imaju praktičnu vrijednost i korist. 

E k s p e r i m e n t a l n a m e t o d a













precizna kontrola „relevantnih premeta“ dovoljan broj obavljenih eksperimenata  O obavljenom kesperimnetu sastavlja se obično izvještaj koji često ima svoj ustaljeni, standardni oblik: Prezentiranje glavnog pofručja ili predmeta Istraživanja, hipoteza hipoteza predmeta na kojima kojima su izvedeni izvedeni eksperimenti Opis aparata (slika) Tok eksperiment, dobijeni podaci, rezultati i uopštavanja Kao i odnos svega prema opštoj oblasti ili opštoj teoriji • • • • •

Tri spoznajna nivoa, koja trebaju biti obrađena u radu: makro – nivo eksperimenta – ono što vidimo mikro – unutar eksperimenta – objašnjenje onoga što se desilo na nivou molekula, atoma simbolni – popratni nivo – formule •

I s t o r i j s k a m e t o d a

Istroija definiše kao tačno saznanje o onome što se dogodilo i po mogućnosti, kako i zašto se to tako dogodilo.  Ova metoda uzima u obzir činioce kao: hronologiju, razvoj, uzrok i posljedicu a glavni instrumenti da to ona postigne jesu raznovrsni spisi i dokumenti. 

Druge metode naučno-istraživačkog rada:       

Studij slučaja Genetička metoda Komparativna metoda Metoda pregleda Metoda kompilacija Metoda naketiranja Metoda intervjuisanja

S t u d i j s l u č a j a 

Proučavanje nekog pojedinačnog slučaja iz određenog naučnog područja – prava,













G e ne t i čk a m e t od a   

Težište se postavlja na dinamične činioce rasta, promjena i razvoja. Opisuje činjenice proučavanjem toka njihovog predhodnog razvitka. Ona predstavlja samo prvi korak u nauci.

A n k e t i r a nj e

Osnovni instrument za izvođenje ove metode je KVESTIONAR (anketni upitnik), koji služi za prikupljanje informacija, mišljenja, materijala.  Pri sastavljanju anketnog listića treba voditi računa o sljedećem: Pitanja moraju biti takva da odgovori istraživaču pružaju željene informacije Da listić bude što kraći, tako da se na njega može lako i brzo odgovoriti Da svako pitanje bude jasno i precizno formulisano. Ova je metoda jako skupa. 

• • •

I n t e r v j u i s a nj e

Intervju se izvodi usmeno i neposredno. Autor intervjua mora unaprijed pripremiti pitanja.













Sastanci

sa

mentorom

su

nužni

u

ovim

prilikama:

16.11.2009.      



kada je tema već fiksirana i izabrana kada je literatura o predmetu pregledana i radna bibliografija sastavljena kada je plan djela skiciran kada je kandidat došao do izvjesnih rezultata i zaključaka kada je koncept već napisan kada iskrsne ma kakva neočekivana teškoća

Ukoliko autorova znanja i informacije o predmetu nisu šire i dublje, preporučljivo je da on predhodno pročita bar jedno ili dva opšta djela iz naučne oblasti na koju se odnosi predmet njegovog rada

Predhodno je neophodno obaviti neke pripremne poslove: 

 



Treba sastaviti podsjetnik u kome će se unijeti neposredni; koje biblioteke treba pogledati, koje priručnike konsultovati, sa kojim stručnjacima porazgovarati, koju knjigu pročitati, ... Tokom rada treba voditi dnevnik Prije nego što se pređe na izradu rada treba skicirati u najširim potezima plan naučnog rada, u koji će unijeti osnovan pitanja što će se u radu tretirati. Izvjesno, to će biti tek prvi nacrt plana, predhodni plan rada, koji će sadržavati jednostavno popis nabacanih pitanja i podpitanja za istraživanje i koji će se u toku kasnijih etapa obrade teme, naročito u toku prikupljanja dokumentacije, dopunjavati, izrađivati, precizirati dok ne dobije svoj kančni oblik.

Traganje za literaturom

U procesu izrade nekog naučnog rada, razlikuju se obično ti etape: 1. Prikuplja Prikupljanje nje dokumenta dokumentacije cije tj. prikuplja prikupljanje nje građe građe naučnih naučnih informacij informacijaa 2. Raspored Raspored građe građe tj. sređivanje sređivanje i organizovan organizovanje je prikupljenih prikupljenih naučnih naučnih informaci informacija ja u jednu cjelinu.















Pronalaženje dokumenata 

Izvori iz kojih crpimo građu dijele dijele se na dvije vrste: vrste: 1. primarni 2. sekundarni rni U prve spadaju izvori neposredni iz prve ruke. To su u prirodnim  naukama izvještaji o raznim eksperimentalnim istraživanjima. E.S. M. Gatner i FR. Cprdesco (Resarch and Report Writing, pp. 27 28) daju sljedeći red primarnih izvora po važnosti informacija i činjenica crpljenih iz njih:    

 

Eksperiment, Intervju i kvestionar, Doktorske teze i monografije objavljene u stručnim časopisima, Dnevnici i autobiografije; originalni stvaralački radovi u oblasti književnosti i umjetnosti Izvještaji mnogih ustanova Novine

Sekund Sekundarn arnim im izvori izvorima ma pak pripad pripadaju aju razni razni napis napisii (knjig (knjige, e, članci članci,, studije, ...) rađeni na osnovu primarnih izvora, jednom rječju ono što se naziva literaturom o predmetu. Izvori mogu biti i tercijarni iz treće ruke. To su obično napisi rađeni na  osnovu sekundarnih izvora, literature o predmetu, kao što su npr. neki popularni članci, udžbenici. Ovu Ovu etap etapuu neki neki nazi naziva vaju ju HEUR HEURIS ISTI TIKO KOM M (pre (prema ma grčk grčkoj oj riječ riječii  













U prvo prvom m redu redu treb trebaa savj savjes esno no preg pregle leda dati ti glav glavne ne neci necikl klop oped edij ije, e, biog biogra rafs fske ke priručnike, kao i neke druge fundamentalne priručnike. Neophodno je pregledati i razne bibliografije, posebno retrospektivne i tekuće. 

Retrospektivne bibliografije koje obuhvataju djela i napise o određenom pitanju, objavljene u datom periodu, istraživač će naći u specijalnim enciklopdeijama, koje obično obično dolaze dolaze iza određene određeneog og članka, članka, odgovraju odgovrajuću ću bibliograf bibliografiju iju u djelima djelima općeg općeg karaktera iz izvjesne discipline, u doktorskim tezama, izbornicima kongresa, u raznim bibiliografiskim popisima, u popisima knjiga, rukopisa... 

Tekuće bibliografije izdaju posebni bibiliografski instituti, a donose ih, nerijetko i naučni časopisi. 

Pri sastavljanju radne bibliografije od koristi mogu da budu i bibliotke sa svojim raznovrsnim katalozima, popisima i indeksima.



Svo književno blago neke biblioteke popisano je u katalozima, kojih u većim naučnim bibliotekama ima više vrsta. Najčešće su sljedeće:





I me ns ki k at al og

– sastavljen alfabetski redom prema početnim

slovima prezimena autora. - sastavljen alfabetskim redom prema riječima kojima je najpotpunije i najadekvatnije najadekvatnije izražena sadržina djela.



P re dm et ni



S tr uč ni k at al og



N as lo vn i



G en er a ln i k at al o g

k at al og

- u kome se nalaze na listićima listićima kataloga izvorni izvorni napisi prema naukama i naučnim granama. - sastavlje sastavljenn alfabetsk alfabetskim im redom redom prema naslovima knjiga i časopisa i to posebno knjiga, a posebno za časopise vezane u svesek po godištima k a ta lo g

– koji adrži književne fondove više raznih

biblioteka u zemlji. Po ovom sistemu kvalifikacije, koji je usvojila većina biblioteka u svijetu, sveukupno















Umjetnost sa fotografijom, sportom i igrom



Umjetnička književnost



Istorija sa geografijom i bibliografijom.

30.112009. Izbor teme 

Naučno istraživački rad počinje izborom teme.

Temu može izabrati ili kandidat ili mentor. Kad kandidat izabere temu, on postaje aktivan subjekt koji se kroz izbor suočava s problemima, pokazujući istovremeno i poznavanje materije.



Motivi izbora teme mogu biti različiti. To može biti zahtjev ili potreba organ organiza izacij cijee u kojoj kojoj kandi kandidat dat radi, radi, lični lični afinit afinitet, et, posto postojeć jećaa litera literatur tura, a, dostup dostupnos nostt informacija, aktuelnost problema... 

Ova etapa može trajati i nekoliko nedjelja. Valja pustiti da tema u kandidatu sazri. Uloga mentora je ovdje presudna. On mora ocjeniti i podobnost kandidata i podobnost teme.



Mentor je apsolutno kompetentan za datu naučnu disciplinu i apsolutno odgovoran za izbornu temu. On prihvatajući temu, prihvata i njenu originalnost, aktu aktuel elno nost st,, on zna zna i koli koliko ko je slič slična na ma mate teri rija ja već već obra obrađe đena na,, pozn poznat ataa mu je odgovarajuća literatura, zna za koje vrijeme se rad može završiti i koje se sredstva moraju upotrijebiti i potrošiti. 

Predmet istraživanja i formulisanja problema













3. H e u r i s t i č k a (u koju spadaju gotovo sva istraživanja, posebno inovatorska: koja

teže otkrivanju dotad nepoznatog novog.... i prognostička okrenuta tokovima budućeg razvoja...) i verifikatorna (s podvrstom: klasifikatorska, eksplikativna i deskriptivna).



Priručnik »FRASKATI« koji je publikovao publikovao OE CD; kaže: kaže:

Istraživanje i eksperimentalni razvoj obuhvataju stvaralački rad koji se sistematski vrši u cilju povećanja ukupnog znanja, uključujući i znanja o čovjeku, kulturi i društvu, kao i korištenje tog znanja za nove primjene. Mogu se razlikovati tri kategorije: fundamentalno istraživanje, primjenjena istraživanja i eksperimentalni razvoj.



se sastoje u eksperimentalnim ili teorijs teorijskim kim radovi radovima ma koji koji se prvens prvenstve tveno no preduz preduzima imaju ju u cilju cilju usvaj usvajanj anjaa novih novih znanja znanja o porijeklu i uzrocima pojava i činjenica, a da se pri tom nema u vidu neka posebna promjena. Ona analiziraju svojstva, strukturu i odnose u cilju formirmulisanja i provjeravanja hipoteza, teorija i zakona.



Rezultati fundamentalnih istraživanja nisu za prodaju već se objavljuju u naučnim publikacijama.



se isto tako sastoji od orginalnih radova koji se preduzimaju u cilju sticanja novih znanja.Ono je upravljeno prema određenoj praktičnoj svrsi.



(u prirodnim i tehničkim naukama) se sastoji od sistematskih radova zasnovanih na postojećim znanjima (dobijenim istraživanjima ili praktičnim iskustvom) u cilju započinjanja proizvodnje novih materijala, proizvoda i uređaja, uvođenje novih postupaka...

F u n d a m e n t a l na

i s t r a ž i v a nj nj a

P r i m j e nj e n o i s t r a ž i v a nj e

E k sp e r im e nt a l ni r a z vo j















Već pri izboru teme treba imati u vidu opšti cilj istraživanja, a zatim i operacione ciljeve.



Opšti cilj određuje šta će biti postignuto, do kojih će se novih saznanja doći.



označ označava avaju ju čemu čemu će nepos neposred redno no služit služitii saznan saznanja ja do kojih kojih se istraživanjem bude došlo. Treba pokazati zašto je potrebno i korisno da se željena mater ma terija ija obrađu obrađuje. je. Pošto Pošto se formul formuliše iše cilj cilj istraž istraživa ivanja nja,, pristu pristupa pa se utvrđi utvrđivan vanju ju hipoteze. HIPOTEZA je predpostavka, neprovjeren sud, privremena interpretacija (opažanja).



Operacioni Operacioni ciljevi



Hipoteza je naša predpostavka koju tek treba istraživanjem dokazati. Ona je smještena u okvir predmeta i mora biti saglasna cilju istraživanja i provjerljiva.



Izlaže se prvo opšta hipoteza izabranog problema i daje njeno obrazloženje. Ona pokriva cio predmet istraživanja. Iz nje se izvode posebne hipoteze kojima se trasiraju pravci istraživanja.



Hipoteza treba da bude dokazana, ali takođe može da bude i oborena.



Hipo Hipote teza za je prih prihva vaće ćena na kad kad se prov provje jeri ri izvr izvršn šnim im istr istraž aživ ivan anje jem. m. Za uspi uspije ješn šnoo istraživanje potrebni su indikatori (pokazatelji) utvrđuju se odmah po formulisanju hipoteze.



Indikatori



Indika Indikator torii mog moguu biti biti dijelo dijelovi vi prirod prirodee (plani (planine, ne, klima, klima, flora, flora, šume.. šume..), ), društv društvene ene tvorev tvorevine ine (predu (preduze zeća, ća, ustano ustanove, ve, organi organizac zacija ija robe, robe, norme) norme),, radnje radnje,, operac operacije ije,, djelatnosti ljudi (izbori, rad...). U istraživanju indikator je vezan za hipotezu, a podatak neutralan i dobija svoj smisao u vezi s indikatorom.

se dije dijele le na kvan kvanti tita tati tivn vnee (pok (pokaz azat atel elji ji veli veliči čine ne,, koli količi čine ne,, gust gustin ine, e, učestalosti, težine...) i kvalitativne (pokazatelji osobina, svojstava..).

Formulisanje Formulisanje naslova teme

















je arhitektura djela. To je raspored materije na dijelove, koji čine skladnu cjelinu.



Radni sadržaj treba sastaviti još prije nego se i pristupi pisanju.



Konačan sadržaj se daje na kraju rada i stavlja po pravilu na kraju knjige (iako nije greška da se stavi na početku).

Kompozicija

Naslovima i podnaslovima mora se posvetiti najveća pažnja. Formalno - svi istovrsni naslovi (podnaslovi) moraju biti isto obilježeni (ista veličina i oblik slova, isti razmak i mjesto u tekstu...). Bibliografija 



Na Na poče početk tkuu se sast sastav avlj ljaa radn radnaa bibl biblio iogr graf afij ija. a. Kand Kandid idat at će mo mora rati ti kons konsul ulto tova vati ti enciklopedijske enciklopedijske priručnike, bibliografske bilješke, objavljene u časopisima (posebno u referatima), kasnije je kandidat upućen na biblioteke i dokumentacione dokumentacione centre.



Knji Knjižn žnii fond fond jedn jednee bibl biblio iote teke ke obič obično no je dat dat kroz kroz slje sljede deće će kata katalo loge ge:: imenske, predmetne i stručne.

 



Centralni katalog sadrži knjižno blago više biblioteka u zemlji. Katalozi su sastavljeni od listića. Jedan listić je bibliografska jedinica i sadrži više bibliografskih podataka (koliko i koje zavisi od usvojene katalogizacije). Listić treba da sastavi i svaki kandidat















Osnov Osnovni ni zadata zadatakk nacion nacionaln alnih ih biblio bibliotek tekaa bio je sačuva sačuvati ti za budućn budućnost ost primje primjerke rke sopst sopstven venog og knjišk knjiškog og blaga blaga,, ali takođe takođe i ono najzn najznača ačajni jnije je publik publikova ovano no u drugim drugim zemljama (pored knjiga i kolekcije rukopisa, gravura, karata, moneta).



Dana Danass mn mnog ogee veće veće orga organi niza zaci cije je imaj imajuu uz bibl biblio iote teku ku i doku dokume ment ntac acio ioni ni cent centar ar (mikrofilmovi, trake, ploče, dokumenti). Sve ovo prati odgovarajuća tehnologija : počev od kopir- aparata do modernih audio-vizuelnih sredstava, te kompjutera. I dok se biblio bibliotek tekee u nacion nacionaln alnim im okvirim okvirimaa nasto nastoje je poveza povezati ti u jednu jednu mrežu mrežu i razvit razvitii kooperaciju, drugo nastojanje koje bi i prije svega odgovaralo zahtjevima obrazovanja (nau (nauke ke)) traž tražii inte integr grac acij ijuu svih svih javn javnih ih bibl biblio iote teka ka u zeml zemlji ji - u naci nacion onal alni ni sist sistem em informacija.

Metode i tehnike 

U uvodu rada se moraju kratko naznačiti izborne metode rada.



Metod je složena cjelina čija je polazna tačka, postojeće znanje, a krajnje postavljeni cilj istraživanja.



Sredstva (instrumenti) i postupci čine jedinstvo koje nazivamo tehnika.



Instrumenti mogu da budu naučni i tehnički. Tako je u anketi sredstvo upitnik, a u intervju magnetofon (tipično tehničko sredstvo).



Koristeći sredstva, rukujući njima, obavljajući određene radnje datim redoslijedom, u prostoru i vremenu - istraživač se pridržava odgovarajućeg postupka.













naslovnoj strani, ali ne i na koricama treba staviti ime i prezime mentora (s njegovim zvanjem) zvanjem).. Ako je postdiplo postdiplomski mski studij studij organizuj organizujuu dva fakulteta fakulteta zajednič zajednički, ki, treba treba navesti obje ustanove. 



Posl Poslij ijee izbo izbora ra teme teme,, pred predme mett i cilj cilj istr istraž aživ ivan anja ja,, post postav avlj ljan anje je hipo hipote teze ze,, odab odabir ir kompozicije rada, izvora, tehnika i metoda, pristupa se prikupljanju dokumenata, građe i informacija. Dokumenti ne predstavljaju samo knjige, časopisi, rukopisi nego i film filmov ovi, i, slik slike, e, trak trake, e, ploč pločee- dakl daklee sav sav onaj onaj ma mate terij rijal al koji koji pred predst stav avlj ljaa građ građuu u proučavanju i rješavanju nekog problema, pisanju članka, rada ili knjige. Dokumenti su glavni izvor informacija.

Izvori informacija se dijele na primarne i sekundarne: 

su zabilješke s predavanja, konsultacija, seminara seminara,, direktnih direktnih razgovora razgovora,, izvještaji izvještaji iz novina, novina, zapisnici zapisnici i arhivski arhivski materijal, materijal, dnevnici, sjećanja pojedinaca, ankete.



knjige, članci, studije. Oni su rađeni na osnovu primarnih izvora i nazivamo ih literatura o predmetu. 14.12.2009.



Primarni

ili

Sekundarni

neposredni

i z v o r i s u:















Poslije završenog prikupljanja dokumentacije slijedi njena sistematizacija.

Sam rad treba da se sastoji iz sljedećih osnovnih dijelova: 

naslov



zahvala



sažetak (abstract)



sadržaj



teoretski dio



eksperimentalni dio

Teoretski i ekperimentalni dio magistarskog rada

I teoretski dio 

Uvod



Cilj rada

II Eksperimentalni dio 

Materijali i metode istraživanja













Bitne karakteristike sažetka 

zainteresovanim da se brzo upoznaju šta rad pruža, u Sažetak omogućava zainteresovanim

čemu bi i da

li bi im mogao koristiti. 

Rezime (sinopsis, abstrakt) mora imati kratak i informativni sadržaj i zabilješke rada, da ukaže na svaku novu informaciju koju rad donosi, ne smije sadržavati nebitne detalje, mora biti potpun i odnositi se na naslov.



Nove informacije moraju sadržavati zapažene činjenice, zaključke eksperimenta ili dokaz dokazee i bitne bitne mom moment entee svakog svakog novog novog me metod toda, a, postup postupka ka ili novok novokon onstr struis uisano anogg aparata.



Piše Piše se u treće trećem m licu. licu. Ne smije smije sadrža sadržavat vatii nestan nestandar darne ne skraće skraćenic nice, e, simbol simbolee ili terminologiju.



Abstract se piše na negleskom jeziku i uključuje ključne riječi. U radu se obično smješta iza sažetka na naešm jeziku.

Sadržaj

obuhvata sve dijelove rada, glave, poglavlja, rječju naslove i podnaslove s oznakama

stranica. treba izjasniti o motivima izbora teme, u koji domen spada tema, u čemu je problem i od kakvog je interesa da se on riješava. U uvodu se

Još jedan dio se može pojaviti kao podnaslov u uvodu. To su: pojmovi. Tu se obično objašnjavaju pojedini stručni izrazi.















je spisak literature koje je autor iskoristio na bilo koji način. U ovom se ne smije pretjerivati kao ni da se izostavljaju neka korištena djela što bi onemogućilo čitaocu da se upozna s prikupljenom dokumentacijom koja potiče iz raznih izvora. Literatura

su svi materijali koji su sakupljeni pri izradi rada, i imaju određeni značaj za rad. Obično se u radu nalaze iza literature. U priloge obično uvrštavamo istraživačka oruđa, instrumente mjerenja, podrobnije statističke analize, upitnike, ankete i sl. Dodaci ili prilozi

Materijal se mora prezentirati što je moguće konciznije, izbjegavajući riječi koje nisu u opštoj upotrebi. Posebne izraze treba koristiti samo onda ako su ih potpuno usvojili i drugi stručnjaci na tom području. Rečenice moraju biti što jednostavnije, a riječi takve da se mogu pronaći u svakom riječniku. Nove riječi (neologizmi) moraju biti sastavni dio međunarodnog naučnog i tehničkog riječnika. Autor se mora pridržavati dogovorenih međunarodnih pravila za skraćiva skraćivanje nje naslova naslova časopisa, časopisa, poretka poretka bibliograf bibliografskih skih podataka podataka,, simbola simbola i skraćenic skraćenica, a, terminologije i izlaganja članka. Mora upotrebljavati jasno specificirane i razumljive sisteme jedinstva i mjere.... (IUPAC, SI)















se služi pravim i krivim linijama. Najčešće se primjenjuje kod vremenskih serija. Otud i naziv hronogrami.



Za konstrukciju služi nam Dekartov pravougli koordinatni sistem (s četiri kvadranta), no takođe i polarni koordinatni sistem (koji podsjeća na metu za gađanje). Mjerne jedinice se raspoređuju po skalama. Najčešće je milimetarska skala.



su geomet geometrijs rijska ka tijela tijela smješten smještenaa u koordi koordinat natnom nom osmoro osmorougl uglas astom tom sistemu sistemu (gdje se pored apcise apcise i ordinate, ordinate, pojavljuje pojavljuje i treća osa aplikata). aplikata). Najčešće Najčešće se koriste četverostrane prizme jednakih osnovica, dok je visina srazmjerna veličini pojave.



su geografske karte na koje unosimo rasprostranjenost rasprostranjenost masovnih pojava i njihovih elemenata.



Ideogrami su slikoviti grafikoni

Linijski dijagram

Histogrami

Kartogrami

Redakcija obuhvata: izbor literarnog

žanra, redakcioni plan s odgovarajućim















Neki kandidati pismeno sastave ekspoze i prosto ga pročitaju, neki sastave koncept izlaganja, a treći govore i bez njega. Ovo posljednje krije opasnost da kandidat izostavi nešto ili da se izgubi nit izlaganja.

Odbrana teče kroz nekoliko faza:

1. 2. 3. 4.

čitanje čitanje opštih opštih podataka podataka o kandida kandidatu tu i referata referata (izvještaja (izvještaja)) kojim je rad prihvaće prihvaćen. n. eksp ekspoz ozee kand kandid idat ataa mišlje mišljenje nje član članova ova kom komisi isije je o rad raduu odgovori odgovori kandidata kandidata na postavl postavljena jena pitanja pitanja i primjedbe; primjedbe; kandidat kandidat mora zapisati zapisati pitanja pitanja i primjedbe i sačiniti koncept odgovora, mora braniti svoje stavove otvoreno i jasno, 5. povlačen povlačenje je komisij komisijee i ocjenj ocjenjivanj ivanjee rada rada i odbra odbrane, ne, 6. čitanje (saopštavanje) (saopštavanje) odluke odluke komisije komisije i faktičko faktičko promovisanje promovisanje kandidata kandidata (svečana (svečana promocija obavlja se kasnije i to po pravilu u okviru i zgradi univerziteta).













I n f o r m c i j a – d o k u m e n t 

informacija: 

značenje (obavijest) pridruženo podacima



rezultat rezultat procesiran procesiranja ja i organizo organizovanj vanjaa podataka podataka koji omoguća omogućavaju vaju njihovu njihovu interpretaciju dokument:

   

N a u č n a

Obilježja:

zapisana informacija publikacije laboratorijski dnevnik i sl. (njačešće javno nedostupni) l it er at ur a















primarne publikacije



sekundaren publikacije



tercijarne publikacije Primarne publikacije

 

Izvorni cjeloviti radovi Sekundarne i tercijarne publikacije



Dio informacija („zavodi“) o primarnim radovima Primarne publikacije

Dokumenti u obliku kako ih je priredio sam autor/i. 

Neposredni rezultati naučno – istraživačkog rada 

Nova znanja



Nova tumačenja poznatih ideja i činjenica















Prethodno priopćenje Pregledni članak Monografija Rad u zborniku radova s kongresa I z v o r n i n a u č n i r a d Original scientific paper













po opseg opseguu kratak kratak ali kom komple pletan tan rad (saže (sažetak tak,, uvod, uvod, meteri meterijal jal i metode metode,, rezultati, rasprave, refernece, slike, tablice, ...) uredništvo časopisa određuje i o uputama autorima; naznačuje što će se  objaviti kao: izvorni naučni rad naučna bilješka 

P r e t h o d n o

p r i o p ć e nj e













naved navedeni eni korišt korišteni eni izvori izvori inform informac acija ija – dokume dokumento ntovan vanii biblio bibliogra grafsk fskim im referencama publikacija korisna u počecima istraživanja upoznavanje sa spoznajama u području planiranog istraživanja o često prethodi daljnjem daljnjem pretraživanju literature ( sec, terc. Publikacije) Publikacije) o o

•

o

*Rad objavljen u Zbornicima radova s kongresa Congres paper













Bibliografija S t r u č n e p u b l i k a c i j e 

popularno naučni članak namjena čitaocima izvan struke 

Z a v r š n i e l a b o r a t 

završni izvještaj razvojnih istraživanja















veliki značaj unutar pojedine struke

S k r i p t a   

priručnici namjenjeni studentima studentima jednog ili više srodnih srodnih fakulteta pisani prema predavanjima nastavnika – autora opseg manji od udžbenika















Kao Kao poka pokaza zate telj lj vred vredno nova vanj njaa nauč naučne ne publ publik ikac acij ijee u cije cijelo lom m svij svijat atuu kori korist stii se

Metoda: Metoda – grč. „methodos“ – put, način istraživanja

Recommend Documents