Chirurgiczne leczenie furkacji

Furkacja

Ubytki w furkacji

• anat anatmicz miczna na prz przestrz estrzeo eo mięzykrzeniwa znajująca się u pstawy rozwidlenia korzeni.

• utrat utrata a płża płża kst kstneg neg  bifurkacji/trifurkacji.

Furkacja

Ubytki w furkacji

• anat anatmicz miczna na prz przestrz estrzeo eo mięzykrzeniwa znajująca się u pstawy rozwidlenia korzeni.

• utrat utrata a płża płża kst kstneg neg  bifurkacji/trifurkacji.

F0

F1

F2

F3

• Brak ubytku ubytku pzimeg pzimeg w brębie brębie furkacji furkacji

• sna wprwazna wprwazna  strny strny przesinka przesinka penetruje  1/3 szerk szerkści ści furkacji (1-3mm)

• sna wprwazna wprwazna  strny strny przesinka przesinka penetruje pwyżej 1/3 szerkści, szerkści, ale nie przechzi na przeciwległą strnę furkacji (>3mm)

• sna wprwazna wprwazna  strny przesink przesinka a przechzi na strnę przeciwległą przeciwległą furkacji („na wylt”), wskazując na całkwity ubytek kści w przestrzeni mięzykrzeniwej. mięzykrzeniwej.

Podklasa A

• ubytki kści kści w wymiarz wymiarze e pinwym pinwym sięgające 0–3 0–3 mm

Podklasa B

• ubytki kści kści w wymiarz wymiarze e pinwym pinwym sięgające 4–6 4–6 mm

Podklasa C

• ubytki kści kści w wymiarz wymiarze e pinwym pinwym sięgające lub przekraczające 7 mm

Uwzglęnili zależnśd mięzy pzimą i pinwą utratą przyczepu łączntkankweg a rzajem szyjki zęba. D każeg typu szyjki zaprpnwali sbną klasyfikację pzimej i pinwej utraty przyczepu łączntkankweg. Wyróżnili 3 typy furkacji na pstawie zależnści mięzy ługścią szyjki w niesieniu  ługści krzenia: 

typ A – A – pwiaa krótkiej szyjce sięgającej 1/3 ługści krzenia,  typ B – B – pwiaa śreniej ługści szyjki szyjki sięgającej 1/2 ługści korzenia,  typ C – C – pwiaa ługiej szyjce sięgającej 2/3 ługści krzenia.

Jest t pwiększenie istniejąceg ubytku mięzykrzeniweg III stpnia ( ewentualnie także zaawansowanej furkacji II stpnia) przez resekcję kstneg ograniczenia furkacji w celu utworzenia dogodnej dla zabiegów higienicznych przestrzeni mięzykrzeniwej przechzącej na strnę przeciwną.

Meta stswana głównie w lnych zębach trzonowych.

Warunkiem jest rozstawienie korzeni pod katem 30 st. raz taka ilśd substancji twarych zęba, która gwarantuje wylnśd czynnściwą zęba po przeprowadzonej tunelizacji.

Wejście  furkacji nie mże znajwad się daleko doszczytowo, gdy trzon korzenia jest zbyt ługi, pnieważ uniemżliwiałby t stwrzenie stępu  furkacji.

 jest to metoda z wyboru wtedy, gdy inne mżliwści leczenia (hemisekcja, separacja ) kazują się mniej krzystne

brak kniecznści leczenia endodontycznego

brak kniecznści wyknania krny protetycznej

Wyknanie cięcia przez kiesznkę,Owarstwienie płata śluzówkw- okostnowego, na powierzchni pliczkwej leczneg zęba.

Usunięcie ziarniny i przeprwazenie skalingu. Wygłazenie pwierzchni krzenia p kntrlą wzrku.

Zniesienie frezami brzegu kści i resekcja kstneg na furkacji. Dn furkacji pwinn mied kształt płaski lub kopulasty.

Przyszycie płata śluzówkw- okostnowego po repozycji w kierunku wierzchłkwym.

Opatrunek z cementu chirurgicznego.

zabieg przeprwazany w zębach wielokorzeniowych (najczęściej zęby trznwe) zniszcznych i złamanych, częst ze stanem zapalnym. Polega na separacji i usunięciu w znieczuleniu miejscwym jeneg (alb więcej) krzenia zęba wraz z częścią krny zęba, przy pzstawieniu w jamie ustnej pzstałych krzeni. Najczęściej przeprwazany łącznie z stetmią. Taki ząb najczęściej wymaga odbudowy protetycznej.

Wskazania Furkacje klasy F3

Przeciwwskazania nieprawiłwa buwa krzenia nieprawiłw przeprwazne leczenie endodontyczne

Złamanie pinwe zęba

Zmiany kłwierzchłkwe

Brak mżliwści przeprwazenia prawiłweg leczenia endodontycznego

chrby przyzębia (np. parantza) zła współpraca ze stmatlgiem, niestswanie się  zaleceo niemżnśd pracwania zęba p cięciu jeg części – truny stęp chrba pacjenta (niemżnśd przeprowadzenia zabiegu)

Zabieg polega na chirurgicznym usunięci jednego lub więcej korzeni zęba w trzonowcach szczęki

Całśd odbywa się bez naruszenia korony

Znajduje zastosowanie w leczeniu furkacji F3

Mże zstad usunięty jeen lub wa krzenie zależnie  ptrzeb, czywiście z zachwaniem krny zęba

Wskazania

• prces chrbwy w brębie rozwidlenia korzeni • pinwy ubytek kści wyrstka zębłweg • zmiany kłwierzchłkwe • bliteracja kanału • złamane narzęzie w kanale • próchnica w rozwidleniu korzeni • resorpcja wewnętrzna i zewnętrzna korzenia • złamania pionowe zęba i/lub korzeni

Wskazania

• zbyt krótkie korzenie • niekorzystny stosunek ługści krny  korzenia • pwikłania w leczeniu endodontycznym • chrby przyzębia • zły stan zdrowia

A-usunięcie jednego z korzeni policzkowych B-usunięcie obu korzeni policzkowych

Mety leczenia zmierzające  reparacji tkanek przyzębia eliminują najczęściej kiesznki przyzębne pprzez usunięcie ich ściany ziąsłwej ale bez odbudowy utraconych lub zniszczonych tkanek. W miejscu uszkznych tkanek (kśd, zębna) pwstaje najwyżej tkanka łączna. Jest t więc przee wszystkim bliznwacenie ające tylk pewne, mniej wartściwe odtworzenie struktury tkanek.

Mety zmierzające  regeneracji tkanek przyzębia umżliwiają natmiast twrzenie pprzeniej struktury, a więc wszystkich utraconych tkanek (cementu korzeniowego, zębnej i kści).

Powtórny przyczep (reattachment) łączntkankwy twrzy się z resztek zębnej (na przykła w sytuacji pnwneg wprwazenia zęba  zębłu), bez kniecznści twrzenia nweg cementu.

Nowy przyczep (new attachment) t nwe płączenie łączntkankwe mięzy cementem krzenia a kścią, które zstał wcześniej zniszczne. Pwstaje n pprzez twrzenie się nweg cementu z zaczepinymi w nim włóknami klagenwymi.

W metodach regeneracji tkanek chodzi o uzyskanie nowego przyczepu łączntkankweg

W metodach resekcyjnych uzyskujemy „ługi przyczep nabłnkwy”

Wytwrzenie skrzepu fibrynweg twrząceg „mst” pmięzy brzegami rany

Ukierunkowana, dokoronowa migracja komórek progenitorowych (z zachowanej wierzchłkwej części zębnej), ich adhezja i proliferacja na powierzchni korzenia (proces wolny)

blokowanie

Tworzenie nowego przyczepu łączntkankweg, warunkująceg regenerację

Prliferacja kmórek nabłnkwych brzegu ziąsła, ich wierzchłkwa migracja (proces szybki) Prliferujący nabłnek suwa skrzep fibrynowy od powierzchni korzenia Wytworzenie „długieg przyczepu nabłnkweg” blkująceg krnwą migrację kmórek progenitorowych

1 – kmórki nabłnka ziąsła 2 – fibrblasty ziąsła 3 – osteoblasty 4 – kmórki prgenitrwe zębnej

Zabiegi resekcyjne 2 - ługi przyczep nabłnkwy

Zabiegi regeneracyjne - new attachment

1. Uzyskanie akceptacji biologicznej powierzchni korzenia

2. Stabilnśd skrzepu i ahezja  pwierzchni krzenia

3. Zapbieganie wierzchłkwej migracji kmórek nabłnkwych i łączntkankwych ziąsła

4. Zapewnienie przestrzeni dla regeneracji tkanek

5. Stymulacja komórek progenitorowych

6. Zachwanie właściwych wskazao  zabiegu

7. Opwienia technika zabiegu i pstępwanie pzabiegwe

Pierwszą metą zapewniającą sterwaną regeneracją tkanek przyzębia były błny zaprwe. Zapewniają ne: 1.

Stabilizację skrzepu

2.

Zaprę przeciwk wierzchłkwej migracji kmórek nabłnka i tkanki łącznej ziąsła

3.

Przestrzeo la regeneracji tkanek

Umżliwia to: •Aktywnśd kmórek zębnej, które twarzają nwy cement korzeniowy wraz z zakotwiczonymi w nim włóknami klagenwymi •Aktywnśd steblastów twarzających kśd.

• Ubytki kści w brębie furkacji (II klasa) • Pojedyncze kieszonki przyzębne pzębłwe • Recesje kści i ziąsła

Zachowanie fizycznej integracji w pierwszych tygodniach gojenia i regeneracji, z utrzymaniem miejsca dla regeneracji tkanek

Nieprzepuszczalnśd la kmórek nabłnka i fibrblastów ziąsła, a przepuszczalnśd la płynów i gazów

Zgnśd bilgiczna z tkankami gsparza

Kmpletna i bilgicznie pewna resrpcja rzpczynająca się p 4-6 tygodniach

Łatwśd psługiwania się nimi w warunkach klinicznych birąc p uwagę różne warunki anatmiczne

Oprnśd na infekcję bakteryjną w przypaku bnażenia

NIERESORBOWALNE

RESORBOWALNE

Gore-Tex (ePTFE), Millipore, Teflonowe, Koferdamowe, Tytanowe

Syntetyczne/estry alifotyczne (biodegradacja hydrolityczna)

Kolagenowe (bioresorpcja enzymatyczna)

•Vicryl i Resolut (kopolimery glikolowo-mlekowe)

Bio-Gide (wieprzowe)

•Guidor i Atrisorb (polimer kwasu mlekowego)

Bio-Mend (włwe)

•Celulozowe

Tissue Guide

•Chitozonowe (pochodna naturalnego polimeru chityny)

Błny nie ulegające resrpcji muszą byd p kilku tygniach usunięte, błny resrbwalne ulegają biodegradacji lub bioresorpcji w po ok.. 6 tygodniach a ich metabolizacja trwa  2  10 miesięcy

Błny wzmacniane tytanem

Ustalenie wskazao  zabiegu - ocena kliniczna i radiologiczna

Jeśli utrata tkanek przyzębia kwalifikuje zęby  zespłu en-perio, konieczne  jest ich przeleczenie endodontyczne przed zabiegiem!!!

Opreparwnie płata śluzówkw-okostnowego

Opracowanie powierzchni korzenia, usunięcie tkanki ziarninwej (jak w peracji płatwej)

Dstswanie błny  lkalizacji i rzaju ubytku kostnego – błna pwinna pkrywad ubytek tkanek i sięgad 3 mm pza kstny brzeg ubytku, ściśle przylegad  krzenia zęba

Umocowana szwami błna zaprwa

Pkrycie błny płatem śluzówkwokostnowym, zabezpieczenie rany szw

Pstępwanie pzabiegwe jak w peracji płatwej

Wyniki leczenia oceniamy na podstawie: 1.

Reukcji głębkści kiesznek przyzębnych

2.

Uzyskaneg przyczepu łączntkankweg

3.

Obuwy kści wyrstka zębłweg w ubytku

Przed zabiegiem

3 miesiące p zabiegu

BIOMATERIAŁY WSZCZEPOWE Są stswane w sterwanej regeneracji tkanek przyzębia razem z błnami zaprwymi lub bez nich.

BIOMATERIAŁY WSZCZEPOWE

I. Autogenne – kśd własna pacjenta pbierana z klic jamy ustnej lub kści biodrowej. • Bardzo skuteczne w leczeniu ubytków kostnych, szybko się resrbują ale przyczyniają się też  szybkieg twrzenia nwej kści i przyczepu łączntkankweg.

II. Allogenne – lifilizwana kśd luzka ze zwłk (bank kstny) np. FDBA – wszczep kstny mrżny i suszny • DFDBA – wszczep kstny wapniny, mrżny i suszony

BIOMATERIAŁY WSZCZEPOWE III.

Heterogenne – kśd pchzenia zwierzęceg głównie bylęca

np. Bio-Oss – kśd bylęca pzbawina części rganicznych, prukwana jak preparat kści krwej (Bio-Oss Corticalis) raz kści gąbczastej (Bio-Oss Spongiosa); Etikbone (kśd gąbczasta)

IV. Alloplastyczne – są t materiały kścizastępcze a) ceramiczne: naturalne i syntetyczne b) biszkła c) polimery

Stabilizację skrzepu krwi w ubytku kstnym

Ułatwienie wnikania naczyo krwinśnych i tkanki łącznej zięki prwatej pwierzchni (preparaty prwate) Ppieranie błny zaprwej, której zapanięcie zmniejsza bszar wytwrznej kści

Osseintegrację z nw twrzącą się kścią

Szczelniejsze wypełnienie ubytku kstneg w wyniku pwlnej resrpcji bimateriału (preparaty resrbwalne) Szybsze i lepsze uknturwanie się wytwrznej tkanki kostnej

Wskazania d użycia wszczepów kstnych w leczeniu chrób przyzębia: ubytki kostne pionowe (kieszonki pzębłwe), szczególnie głębsze i rzległe, zarówn w przebiegu agresywnych jak i przewlekłych zapaleo przyzębia -

- ubytki kostne w bi- i trifurkacjach krzeni zębów bocznych, szczególnie klasy II

- ubytki kstne twarzyszące recesjm ziąseł (bimateriały z błną zaprwą)

Czynnści pprzezające wprwazenie materiału wszczepowego

Kieszonka pzębłwa

Wprowadzenie bimateriału wszczepowego

Przebieg zabiegu wprwazenia materiału wszczepweg

Wskazania do leczenia chirurgiczneg metdą SRT •Ubytki pionowe mięzyzębwe głębsze niż 5-6 mm •Ubytki kści w furkacji krzeni lnych i górnych trzonowców klasy II •Ubytki kści w przebiegu recesji ziąseł I i II klasy

Brak wskazao d leczenia chirurgiczneg metdą SRT •Ubytki poziome •Ubytki pionowe (< 5 mm) •Ubytki kści w furkacji krzeni dolnych i górnych trzonowców klasy I i III •Ubytki kści w przebiegu recesji ziąseł III i IV klasy