BM Karangan Tahun 4

BM Karangan Tahun 4. Tajuk : Cita-cita Saya. Isi : Mengapakah saya memilih cita-cita itu? Siapakah idola? Apakah yang saya dibuat untuk mencapai cita-cita itu? Harapan saya. Contoh Karangan 1 : Cita-cita Sebagai Seorang Pereka Fesyen Pakaian. Nama saya Shareena binti Shahar. Saya adalah pelajar Tahun 4 Melati. Saya bersekolah di Sekolah Kebangsaan Sri Petaling. Apabila saya besar nanti, saya bercita-cita menjadi seorang pereka fesyen pakaian yang terkenal. Saya memilih untuk menjadi seorang pereka fesyen pakaian kerana saya suka pakaian yang cantik dan berwarna-warni. Saya tertarik hati dan berminat dengan cita-cita ini setelah melihat pertunjukkan pakaian rekaan terbaru yang ditayangkan di televisyen. Semua pakaian tersebut cantik dan baru. Di antara ramai-ramai pereka fesyen di dunia ini. Saya meminati fesyen pakaian yang dihasilkan oleh Rizalman daripada Malaysia. Hal ini kerana rekaan beliau sesuai dengan cita rasa saya. Rekaan beliau juga banyak dipakai oleh artis dan pemimpin negara. Saya banyak membaca dan belajar melukis dan mewarna demi mencapai cita-cita saya ini. Saya juga banyak menyimpan gambar-gambar fesyen terbaru untuk dijadikan rujukkan. Saya juga kerap merakanm dan menonton rancangan pertunjukkan fesyen demi menambah pengetahuan. Saya berharap saya akan mencapai cita-cita saya itu. Saya juga berharap fesyen rekaan saya tersebut akan menjadi kegemaran orang ramai.

GURU KESAYANGAN SAYA Nama saya Ahmad Hazim Aiman. Saya bersekolah di Sekolah Kebangsaan Setiawangsa. Saya belajar di kelas 3 Dinamik. Terdapat sepuluh orang guru mengajar di kelas saya. Guru kesayangan saya ialah Puan Nawal. Beliau berasal dari Taiping, Perak. Puan Nawal sudah berkahwin dan mempunyai dua orang anak. Puan Nawal mengajar saya Bahasa Melayu dan Sains. Beliau sangat pandai mengajar. Saya mudah faham apa yang di ajar oleh beliau. Beliau mengajar dengan penuh dedikasi Saya suka cara beliau mengajar. Puan Nawal seorang guru yang baik. Beliau juga sangat rajin bekerja dan tidak jemu mengajar kami. Beliau agak tegas tentang disiplin pelajar-pelajarnya tetapi masih boleh bertolak ansur terhadap pelaja-pelajarnya yang bermasalah. Kami semua sukakan Puan Nawal. Saya sukakan beliau sebab beliau juga seorang yang lemah lembut dan bersifat keibuan. Belaiu juga suka memberi nasihat kepada saya dan rakan-rakan di dalam kelas. Saya berasa amat bertuah mendapat seorang guru seperti Puan Nawal. Saya juga bercita-cita mahu menjadi seperti beliau apabila dewasa nanti. Saya akan membalas jasajasa beliau dengan belajar rajin-rajin dan menghormati beliau walaupun beliau sudah tidak mengajar saya lagi.

AKU SEBUAH BASIKAL

Aku berasal dari ’Negara Matahari Terbit“. Aku dibuat di sebuah kilang besi waja yang tidak besar .Badanku terdiri daripada besi waja, getah asli, kaca dan plastik. Apabila badanku telah siap dibuat, aku disebut basikal. Aku dan kawan kawanku yang lain dipamerkan di sebuah bilik pameran. Aku berasa sungguh gembira kerana ramai orang memuji kecantikanku. Tidak lama kemudian aku dan kawan-kawanku menaiki sebuah kapal dagang. Aku berasa sungguh seronok apabila mendapati kami akan dihantar ke Malaysia. Melalui perbualan dua orang kelasi kapal itu,aku mendapati ramai kanak-kanak di Malaysia ingin memilikiku. Aku semakin bangga. Nasib kami sungguh malang . Kapal kami karam. Aku dan kawan-kawanku lemas. Setahunkemudian, aku dijumpai oleh seorang penyelam. Waktu itu badanku sudah berkarat. Penyelam itu membawaaku dan kawan-kawanku ke kedai yang membeli besi buruk. Aku dijual di situ. Aku berasa sungguh kesal kerana aku telah menjadi bahan terbuang sebelum sempat mencurahkan baktiku kepada orang Malaysia.

Tajuk : Aku sehelai baju Aku dilahirkan di sebuah butik terkenal di ibu kota. Selepas dilahirkan, aku dipakaikan pada sebuah patung dan diletakkan di dalam cermin. Tanda harga yang terlekat di badanku menunjukkan RM 350. Setelah lima hari berada di situ, aku telah dibeli oleh seorang gadis bernama Linda.Linda memakaiku pada majlis hari jadinya. Sebaik sahaja kawan-kawan Linda melihat diriku, mereka semua memuji kecantikan yang aku miliki. Selang beberapa bulan, Linda ingin memakaiku sekali lagi. Apabila melihat badanku berkedut, dia mengambil seterika lalu menggosokku.

Ketika badanku diseterika, telefon berdering. Linda berlari meninggalkan aku sehingga terlupa untuk menutup suis seterika. Badanku mula terasa panas. Aku cuba menahan keperitan, tetapi akhirnya aku hanya mampu menangis kerana terlampau sakit. Lama-kelamaan sebahagian badanku terbakar. Apabila terhidu bau benda terbakar, Linda tergesa -gesa mendapatkanku. Tetapi sudah terlambat kerana aku tidak boleh diselamatkan lagi. Kini aku hanya menjadi penghuni setia almari usang. SOALAN : Tuliskan sebuah karangan biografi yang bertajuk “Ibu saya”. Pendahuluan : 

nama – umur – tempat lahir – tarikh lahir

Isi-isi :    

pendidikan yang diterima ibu bekerja sebagai seorang guru ibu melahirkan, membesarkan sejak kecil pandai menggambil hati anak-anak – tidak garang – lemah lembut dan penyabar

Penutup : 

mengenang dan menghargai jasa ibu

Setiap manusia di dunia ini mempunyai seorang ibu. Begitu juga dengan saya. Ibu saya bernama Siti Maisarah binti Kassim. Usianya sekarang ialah 32 tahun. Beliau dilahirkan di Kampung Air Tawar, Kota Tinggi, Johor. Tanggal 13 Februari 1970 beliau dilahirkan. Ibu saya mendapat pendidikan awal di Sekolah Kebangsaan Air Tawar selama enam tahun. Kemudian beliau menyambung pelajaran di Sekolah Menengah Kota Tinggi selama lima tahun. Keputusan peperiksaannya yang cemerlang telah melayakkannya menempatan diri di Maktab Perguruan Pengkalan Chepa, Kelantan. Pada tahun 1990, bermulalah kerjaya beliau sebagai seorang pendidik di Sekolah Kebangsaan Durian Guling, Terengganu.

Pada tahun 1996 hingga kini, ibu bertugas di Sekolah Kebangsaan Sri Serdang. Ibulah insan yang melahirkan dan membesarkan saya dan adik-adik sejak kecil. Beliau seorang yang pandai mengambil hati anak-anak. Beliau tidaklah garang walaupun pada wajahnya menampakkan kebengisan. Ibu saya seorang yang lemah lembut dan penyabar. Walaupun beliau dalam kepenatan selepas pulang mengajar, tetapi beliau tidak pernah menjadikan kami tempat melepaskan kemarahannya. Saya berasa sangat bertuah memiliki seorang ibu yang penyayang dan aamt memahami. Akanku kenang dan hargai jasamu ibu sepanjang hayatku. Engkaulah ratu hatiku.