िचडकाक ु ल
ववात अनतकोट माडे आण आण अनतकोट माडांमये मये असं असंय य सजीव-अजीव , चर-अचर , य-अय पदाथ. येक माणसाचे वत:चे वत:चे एक एक जग असते हणजेच येक माणसातह एक माड असते. माण ना ूस याया बाहेरल माडांना जसा पहात असतो , तसाच याया आतील माडातील घडामोडीह तो अन भवत ुभवत असतो. कसा चालतो या सव माडां माडांचा चा कारभार ? मी कोण आहे ? हे माड क ठ न ु ू जमले? मी कसा आण का जमलो ? हे जग सोड ून माण ूस क ु ठे जातो ? या माडांचाह चाह लय होतो का ? कशात ? कोण आहे कता या या सव गोटं गोटंचा चा ? अगद आदम काळापास अनेक न आहेत , ून माणसाला सतावणारे असे अने यांच चीी उतरे जो तो आपापया परने शोधत शोधत असतो. आहां ावानां ावानांसाठ साठ सग सग ु बाप ं ुनी नी यासंबंबंधी धी स दर सहजसोपे माग मागदश दशन केले ले आहे आहे. या अनतकोट माडां चा चा ुदर
कारभार वैर अनियतपणे चालत नस ून या सवावर ववनमाया परमेवराचे हणजेच दतग ं े नयण असते. परमेवराया नयमांन ुस ारच वव चालत असते. ुच क ु णी परमेवराला मानो अथवा न मानो , पण याचे नयम येकावर समानपणे लाग ू असतातच. परमेवर वयमेव वत कता अस ून तो प ूण यायी आण तेवढाच दयाळ ूह आहे. परमेवराला जेहा वव नमाण करयाची इछा होते, तेहा याया पदिशतया हणजेच आदमाता गायी िचडकेया पात तो सय होतो. परमेवराचेच सय वप हणजे परमेवर अथात ् आदमाता िचडका. ह आदमाता िचडकाच तया क ु लासह हणजेच परवारासह या ववाचा कारभार चालवते. ववाया केथानी स ुधासध ु हणजेच अम ृताचा सागर आहे. या स ुधासध ुया मधोमध कपव ृांया वाटकेने यापलेले मणवीप आहे. तेथे कदबतंचे उपवन आहे आण यात चतामणंवारे नमलेया महालात आदमाता िचडका तया परवारासह राहते. या साताचा पकामक बोध अधक महवाचा आहे आण सग ुच हा बोध करव ू शकतात. आदमाता िचडकेसह तचा येठ प ु ीग ु दताेय , याचेच तप असणारा हन ुमत , िचडकेचा वतीय प ु करात , कराताची पनी शवगंगागौर , िचडकेचा कनठ प ु देवीसंह परमामा (परमायाची िशत आलादनी आण परमायाचा सहचर आदशेष यांसह) हे सवजण राहतात. येक
ववघटकाची नमती िचडकाक ूनच होते, लयह िचडकाक ु लात ु लातच होतो. नमती व लय यांमधील िथत व गत घडव ून आणणारे, ववाला संचालत व अन ुशासत करणारेह िचडकाक ु लच आहे. येक ववघटक िचडकाक ु लाया अधकारेातच असतो.
येक मानवाची ाथना येऊन पोहोचते, ती या िचडकाक ु लाकडेच आण या या मानवाया भतीन े ा तसाद मळतो , तोदेखील ुसार या ाथनल िचडकाक ूनच. िचडकाक ु लाकड ु ल हे ववाचे सरकारच आहे. वव-उिपत-
या समज ून घेयासाठ फटायाचे उदाहरण घेऊया. साधा फटाका लावला तर आपण काय अन ुभवतो ? फटाका फ ु टतो तेहा थम दसतो "काश ', नंतर फटायाया ठकाणी "िअन ' दसतो आण नंतर "वन ' हणजे आवाजह ऐक ू येतो. ववाया उिपतया वेळस े ती पंदिशत आदमाता सवते हणजेच तयात ून तीन तवे नमाण करते. आता वचार करा , साया फटायामये एवढ उजा असते, तर मग या आय पदिशतत ून जेहा आय नमती करणारा पद हणजेच पहले चंड वफ ु रण , महावफोट झाला तेहा कती समथ तवांचा जम झाला असेल! "मात ्'मये या ृवासयवदानम
महावफोटाबल आपण वाचलेच आहे. यामाणे फटायाया फोटात ून काश , िअन आण वन या तीन तवां चा जम झाला ; यामाणे ववोिपतसमयी झालेया या महावफोटात ून तीन तवांचा जम झाला1. श ु व श ुभ काश हणजे दगंबर-दताेय , 2. ववातील म ूळ िअनतव हणजेच क रात , 3. ववातील थम पंद , आय वन हणजेच णव अथात ् परमामा. आदमाता गायी िचडकेने ववात सवथम या तीन तवांना जम दला , हण ून या तघांना आदमातेच े तीन प ु हटले आहे. फटायातील िशतत ून यामाणे काश , िअन व वन ह तीनच तवे नमाण झाल , यामाणेच ववाया आय महावफोटात ूनह िचडकेचे हे तीन प ुच नमाण झाले. हे तघेह
आदमातेचच े प ु असले, तर तघांची काय वेगळी आहेत आण ती यांना आदमातेनेच नेम ू न दलेल आहेत. काश आण वकास अयोय आहेत , यांना एकमेकांपास ून वेगळे काढताच येऊ शकत नाह. काशच वकास करवणारा आहे. लौकक या पाहले तर साया रोपाचा वकासह काशाशवाय होऊ शकत नाह आण वकासिशतचा अधठाता आहे- महााण हन ुमत. याम ुळे महााण हन ुमत हा श ु व श ुभ काश वप असणाया दगंबर-दताेयाचेच तप मानला गेला आहे. िअनतवाचे काय आहे- सत ुलन राखणे. बाय आण अत:स ृटचे सत ुलन उचत बद ुवर सांभाळणे हे करात आण शवगंगागौर यांच े महवाचे काय आहे. पावयाला तंभ हणजेच आधार देणे, उचताला ेरणा देण े आण अन ुचताचे तंभन करणे हे काय ावानांसाठ ीशवगंगागौर सदैव करत असते. मानवाचे मन हे एक जंगल आहे. अहंकार , षरप ु आद अनेक हं वापदे हणजेच द ुव ृ ती यात वावरत असतात. यांचा सामना करताना मानवाची क ु वत तोकडी पडते. द ुारधाशी लढणे तर सामाय मानवाला अशयच वाटते. पण तरह येकाला याचे वत:चे य ु वत:च लढायचे असते. मानव जेहा सग ुतवाची (परमायाची) भती क लागतो , तेहा याला णक मोहांवर वजय मळवयाचे सामय परमायाकड ून दान केले जाते. यात ूनच या अरयात पवतशखरांची नमती होते. याचबरोबर परमायाया ावानांसाठ करात सय होतो आण या मनोपी जंगलात पवतशखरांया अावर राहतो. हं वापदांची शकार हा याचा छंद आहे आण ावानांना अभय देणे ह याची सहज लला आहे. या जंगलातील सव वापदांचा हणजेच द ुव ृ तींचा नाश करात करतो आण ावानाचा वकास घडव ून आणतो. येक मानवास याचा सम वकास साधयासाठ चतन , शोध आण अयास यांची गरज असते. या तीनह तवांचा समतोल साधयाचे सामय
ावानांना िचडकाक ून सहजपणे ात होत असते. याचबरोबर द ुारधाचा , ु लाकड ारधभोगांचा वनाशह िचडकाक ु लच करत असते. या िचडकाक ु लाचे चरण िजथे आहेत, तोच भगलोक , तेच "ीग ्'. ुेम तरल वपात जो भगलोक , तोच स ूम वपात नामाकाश आण तोच थ ूल वपात ीग ्. ीग ्मये िचडकाक ुेम ुेम ु ल सदैव सय आहेच कारण तेच यांच े नवासथान आहे. ीग ुेला शरण असलेया ावानाला कधीह क ुळे ीग ुेला शरण ु ेावरल महाभारताचे भोग भोगावे लागत नाहत. याम जाणे हेच आमयासाठ ेयकर आहे. अशा या िचडकाक ु, ु लाचा तनध आहे, परमामा हणजेच देवीसंह, याला महावण परमशव , जापतमा हटले जाते. िचडकाक ु लाची उपासना कशी करायची याचे मागदशन करणारा , ावानांना मा मळव ून देणारा , आमया च ुका स ुधारयास हात देणारा , आहाला कधीह दगा न देणारा , आमया हतासाठ नरपे ेमाने झटणारा , आमचा खरा म! याचा हात डोयावर असयाशवाय िचडकाक ु लाची भती करताच येऊ शकत नाह. हा परमामाच या िचडकाक ुहा ज ुळव ून देतो. ु लाशी आमची नाळ प सग ुच आमया जीवनात ग ुे नमाण करतो. सग ुच आमया जीवनास िचडकाक ुच आमया जीवनातील ु लाया अधठानाने वकसत करतो. सग सव कारया अन ुचततेचा , आमया द ुारधाचा लय करतो. लाभेवीण ेमाने ावानाची जबाबदार वशर घेऊन अवघाच संसार आनदाचा करणाया सग ुला हण ूनच प ुढल लोकाने ग ुगीतेत िवदले आहे-
ग ुमा ग ुवण ुः ग ुदवो महेवरः। ग ुरेव परम तमै ीग ुरवे नमः।। ।।हर ॐ।। मी अंब आहे
