Cervikalni radikularni bolni sindrom
Cervikalna radikulopatija je neurološko stanje koje se karakteriše disfunkcijom cervikalnog spinalnog nerva, korena nerva ili obe pomenute strukture uzrokovano kompresijom Kompresija degenerativnim promenama (osteofitima najčešće) u foraminalnom otvoru Kompresija - hernijacijom intervertebralnog diska Manifestuje se kao bol u vratu i ruci sa kombinacijom gubitka senzibiliteta, motorne funkcije i promenom refleksnog odgovora u distribuciji zahvaćenog korena Anatomske specifičnosti Izuzetna mobilnost vertebralnih dinamičkih segmenata 1)atlantoaksijalni zglob odgovoran za 50% vratne rotacije 2)atlantookcipitalni zglob za 50% fleksije i ekstenzije 3) nivoi ispod C2-C3 odgovorni za lateralno savijanje vratne kičme, koje je upareno sa rotacijom u istom smeru Kompleksno zglobljavanje - preko zigapofizealnih zglobova (fasetni zglobovi) posteriorno, lateralno su unkovertebralni zglobovi (Luškini zglobovi) - često suženje i.v. otvora osteofitnim izbočinama Većina hernijacija diska se javlja u posterolateralnom pravcu komprimujući ipsilateralni koren Kompresija zahvata koren ispod (C4-5 zahvata C5 koren itd.) Specifična biomehanika Cervikalna radikulopatija - nekoliko mehanizama - ekstenzija, lateralno savijanje, ili rotacija (zatvaraju otvor nerva što rezultuje povredom korena ipsilateralno) Trakciona povreda-iznenadnom fleksijom i ekstenzijom, ako je udružena sa lateralnim savijanjem, i ako je udaljena od korena Iznenadno opterećenje vrata bilo u ekstenziji ili fleksiji Kod degenerativnih promena vratne kičme sa osteofitima (starije osobe) ponavljana ekstenzija i rotacija vrata
Etiologija i riziko faktori
Nasleđe-“manje vredan” kičmeni stub-povećana spremnost koštano zglobnih struktura da odreaguju na patološke nokse na određeni način Stil života - pušenje, hroničan kašalj, hronični bronhitis, moguća povećana TM, nedovoljna fizička aktivnost Ostali faktori rizika -često podizanje tereta (većih od 10 kg), uvrtanje kičme, monoton rad, vibracije, nezadovoljstvo na poslu Ne previše čvrsta veza radikularnog bola sa navedenim faktorima rizika (osim nasleđa) Hernijacija diska i “diskopatija” najčešći uzroci kompresivne radikulopatije Epidemiologija Učestalost kompresivne cervikalne radikulopatije 107,3 : 100000 kod pripadnika muškog pola i 63,5 :100000 kod pripadnica ženskog pola Odnos prolapsa u cervikalnom i LS predelu je 1:10 Najčešći uzrok cervikalne radikulopatije (u 70-75%) je foraminalna povreda spinalnog nerva uslovljena kombinovanim faktorima: smanjenje visine diska, degenerativne promene na unkovertebralnim zglobovima napred i zigapofizealnim zglobovima pozadi U kontrastu sa LS segmentom hernijacija nukleus pulpozusa se dešava kod 2025% slučajeva Najčešće zahvaćen sedmi koren (C7-60%), šesti koren (C6- 25%) Vrh prevalencije je u populaciji 45-60 g.(cervikalna radikulopatija) Tipična klinička slika Podmukla nelagoda vrata i ruke - od tupog do ozbiljnog žarećeg bola Zračenje prema lopatici pa onda zajedno sa podlakticom ili nadlakticom ka šaci Prethodne epizode bola u vratu ili istoriju artritisa vratne kičme Akutna hernijacija diska i naglo suženje nervnog otvora-kod povreda koje uključuju vratnu ekstenziju, lateralno savijanje, ili rotaciju i vratno opterećenje Povećanje bola kod ovih bolesnika na ekstenziju, lateralno savijanje, ili rotaciju ka oboleloj strani Smanjenje cervikalnih radikularnih simptoma pri abdukciji ramena i stavljanju šake iza glave -zbog smanjenja tenzije korena
Klinički pregled- anamneza
Utvrditi glavne tegobe - bol,ukočenost,slabost, lokalizaciju Vizuelizovati skalu 0-10 za pacijentovu ocenu bola Aktivnosti i pozicija glave koje povećavaju ili smanjuju simptome Prisilna lateralna savijenost ili fleksija u L/S delu (antalgični položaji) Kada je nastala eventualna povreda i kojim mehanizmom Simptomi cervikalne mijelopatije - sfinkteri, hod Prethodni medicinski tretman Socijalna anamneza-sport,profesija,okupacija,nikotin ili alkohol
Fizički pregled –opservacija Opservacija-posmatranje pri uzimanju anamneze (položaj glave i vrata kao i pokrete) Tipično- ukočen vrat, glava nagnuta suprotno od zahvaćene strane Aktivni opseg pokreta je redukovan -naročito ekstenzija, rotacija, i lateralno savijanje ka ili od zahvaćenog korena Povećan bol pri lateralnom savijanju suprotno od zahvaćene strane može izazvati povećano pomeranje hernijacije duž nervnog korena, dok ipsilateralni bol govori za uklještenje korena u nervnom izlazu Fizički pregled - palpacija Osetljivost na palpaciju se registruje paraspinalno i jače je izražena ipsilateralno sa zahvaćenim korenom Mišićna osetljivost može biti predstavljena duž mišića gde su izraženi simptomi (npr. Medijalna ivica lopatica, proksimalna nadlaktica, lateralni epikondil) Moguć hipertonicitet ili spazam na palpaciju bolnih mišića
Fizički pregled- pregled motorike Manuelno ispitivanje mišićne snage - “uhvatiti” suptilne slabosti u miotomima Postaviti ruku u antigravitacioni položaj i primeniti silu proksimalno od sledećeg distalnog zgloba Slabost abdukcije ramena - C5 radikulopatija Slabost fleksije lakta i ekstenzije ručnog zgloba - C6 radikulopatija Slabost ekstenzije lakta i fleksije ručnog zgloba - C7 radikulopatija Slabost ekstenzije palca i ulnarne devijacije ručnog zgloba - C8 radikulopatija Fizički pregled- pregled senzibiliteta Utvrditi smanjenje ili gubitak senzibiliteta duž dermatoma kad je radikulopatija oštro ograničena Ponekad hiperestezija na dodir ili ubod iglom u zahvaćenom dermatomu Ispitivanje senzibiliteta je krajnje subjektivno pošto se oslanja na pacijentove odgovore Fizički pregled- duboki refleksi Bilo koji stepen refleksa može biti normalan - najkorisnije informacije daje asimetrija R.m.biceps brachii - udarom na distalnu tetivu u fossa antecubiti (C5-C6) R.m.brachioradialis - udarom na radijalni deo zgloba ručja (C5-C6)
R.m.triceps brachii - udarom na distalnu tetivu na zadnjoj strani lakta koji je opušten i flektiran na 90º (C7-C8) R.m.pronator teres - za razlikovanje C6 i C7 nivoa - ako je abnormalan zajedno sa refleksom tricepsa onda je verovatnije da se radi o leziji C7 Provokativni testovi Spurlingov test foraminalne kompresije – ekstendiranjem vrata i rotacijom glave, a zatim pritiskom glave na dole-pozitivan ako bol zrači u ekstremitet ipsilateralno sa stranom u koju je glava rotirana-visoko specifičan,ali ne i senzitivan test Manuelna distrakcija vrata sa pacijentom u supinaciji smanjuje simptome vrata i ekstremiteta Lherrmitte-ov znak se izvodi fleksijom vrata i ispitivanjem bolesnika o simptomima nalik elektrošoku koji zrači niz kičmu, a kod nekih i u ekstremitete kod pacijenata sa afeciranom vratnom moždinom, cervikalnom spondilozom, kod tumora kičmene moždine i kod multiple skleroze Ekstenzioni test, test abdukcije ramena, Bikelesov znak Dijagnostika – radiološka Obična radiografija – pozitivna-suženje i.v. prostora, osteoartritis (hipertrofija zadnjih faseta),prednji ili zadnji ivični osteofiti Korelacija sa disekcijom kadavera - 67% za suženje i.v. prostora, 57% za velike zadnje osteofite i samo 32% abnormalnosti apofizealnih zglobova CT -tačnost 72-91% u dg hernijacije diska, 96% u kombinaciji se mijelografijom Dijagnostika – MRI MRI- po mnogima metoda izbora za evaluaciju radikulopatije Ograničenja -abnormalnosti i kod asimptomatskih ispitanika I studija- 10% asimptomatskih mlađih od 40 g. ima hernijaciju diska, 20% starijih od 40 g. ima foraminalnu stenozu, a 8% hernijaciju II studija- 50% asimptomatskih preko 60 g. ima hernijaciju diska, 50% bulging diska Dijagnostika – EMNG Ispitivanje nervne provodljivosti Ispitivanje iglenom elektrodom Utvrđivanje disfunkcije korena (postoji-ne postoji, teška-umerena, akutnahronična, zahvaćen jedan ili više korenova) Razlikovanje korenske lezije od pleksopatije i periferne nervne lezije (EMG paraspinalne muskulature)
Raditi tri nedelje posle početka tegoba (uz EMG paraspinalne muskulature mogućnost i nakon 10 dana) Terapija-inicijalni tretman
Redukcija bola i zapaljenja, redukcija sila koje komprimuju koren Ohrabrivati pacijenta da nastavi sa uobičajenim aktivnostima uprkos bolu Okovratnik ( po meri) Vratni jastuk Ne preporučuje se mirovanje u krevetu (nekad može biti neophodno radi inicijalnog smanjenja bolnosti) Tretman
Restoracija punog opsega pokreta i flesksibilnosti vrata i ramenog pojasa kao i krsnog dela Uputiti pacijenta na tehnike pravilnog istezanja koje treba raditi 1-2 puta dnevno - postepeno pojačavati vežbe TRETMAN- medikacija Paracetamol –I izbor -u regularnim intervalima NSAIL – nesteroidni antireumatici- najčešće ibuprofen i diklofenak, meloxicam, D-ketoprofen, COX1, COX2 inhibitori (inflamatorni medijatori kao matriks metaloproteinaze, prostaglandin E2, interleukin 6 i azot oksid oslobađaju iz herniranog intervertebralnog cervikalnog diska) Velike studije ne nude dokaz da su efikasniji od placeba ( kod radikulopatija) Miorelaksansi: tolperison, tinazidin, baklofen, tertrazepam –koristiti kratko vreme Oralni steroidi - nema kontrolisane studije koji podržavaju njihovu upotrebuipak smatraju se klinički korisnim Parenteralna primena kortikosteroida (metilprednizolon-pulsna terapija iv; dexamethason iv u opadajućim dozama) povoljan efekat prema našem kliničkom iskustvu (kombinacija sa analgeticima i NSAIL) TRETMAN-medikacija Triciklički antidepresivi -imaju centralno i periferno antihiolinergičko dejstvo i sedativne efekte Imaju centralno dejstvo na transmisiju bola i blokiraju ponovno preuzimanje noradrenalina i serotonina Primena: karbamazepina, gabapentina, progabida i lamotrigina Opioidni lekovi -ako drugi lekovi ne deluju Epiduralni steroidi - kod pacijenata koji ne reaguju na medikamente, trakciju i dobro osmišljen program fizikalne th-nekoliko studija ih preporučuje za kratkotrajnu terapiju TRETMAN-medikacija
Selektivna blokada nervnih korenova - kod bolesnika sa lezijom jednog korena utvrđenog elektrodijagnostički Akupuntura - kontroverzni stavovi Nekog uspeha ima Primena: ako kontrola bola nije postignuta fizikalnom terapijom i medikamentima U kombinaciji sa prethodnim metodama povoljnost na stanje pacijenta Terapijska alternativa za pacijente koji odbijaju epiduralne steroide i selektivnu blokadu korena
Cervikalna radikulopatija je neurološko stanje koje se karakteriše disfunkcijom cervikalnog spinalnog nerva, korena nerva ili obe pomenute strukture. Manifestuje se kao bol u vratu i ruci sa kombinacijom gubitka senzibiliteta, motorne funkcije i promenom refleksnog odgovora u distribuciji zahvaćenog korena. 1. Bogduk N. The anatomy and pathophysiology of neck pain. Phys Med Rehabil Clin N Am 2003;14:455-72. 2. Radhakrishan K, Litchy WJ, O’Fallon WM, Kurland LT. Epidemiology of cervical radiculopathy: a population-based study from Rochester, Minnesota, 1976 through 1990. Brain 1994;117:325-35. 3. Salemi G, Savettieri G, Meneghini F, et al. Prevalence of cervical spondylotic radiculopathy: a door-to-door survey in a Sicilian municipality. Acta Neurol Scand 1996;93: 184-8. 4. Sampath P, Bendebba M, Davis JD, Ducker T. Outcome in patients with cervical radiculopathy: prospective, multicenter study with independent clinical review. Spine 1999;24:591-7
Prema većini studija baziranim na osnovu kliničkih opservacija ovog stanja godišnja incidenca je 107,3 : 100000 kod pripadnika muškog pola i 63,5 :100000 kod pripadnica ženskog pola. U odnosu na starosnu strukturu populacije pik javljanja je između 50 i 54 godine, mada postoji tendencija pomeranja prema mlađem starosnom dobu. Prema nekim studijama 26% pacijenata sa cervikalnom radikulopatijom biva podvrgnuto operaciji tokom tri meseca od nastanka bolnih tegoba, potom senzitivnog i motornog deficita. Rekurntni simptomi se nakon operacije javljaju kod nekih 32 %, prosečno nakon 4,9 godina nakon operacije. Novije studije ukazuju da 90% pacijenata imaju normalan neurološki nalaz ili blagu nesposobnost zbog cervikalne radikulopatije. Jedan od najčešćih uzroka cervikalne radikulopatije je (u 70-75%) foraminalna povreda spinalnog nerva uslovljena kombinovanim faktorima: smanjenje visine diska, degenerativne promene na unkovertebralnim zglobovima napred i zigapofizealnim zglobovima pozadi. U kontrastu sa LS segmentom hernijacija nukleus pulpozusa se dešava kod 20-25% slučajeva. Drugi uzroci kao tumori kičmenog stuba i infekcije su značajno ređi. Osnovni mehanizan koji je u osnovi radikularnog bola je slabo razjašnjen. Kompresija nervnog korena ne dovodi uvek do bola sve dok ganglion zadnjeg korena nije komprimovan. Hipoksija nervnog korena i dorzalnog gangliona mogu pogoršavati efakat komresije. Nalazi iz perioda poslednje dekade
upućuju da inflamatorni medijatori kao matriks metaloproteinaze, prostaglandin E2, interleukin 6 i azot oksid oslobađaju iz herniranog intervertebralnog cervikalnog diska. Ovakva zapažanja opravaju primenu antiinflamatornih medikamenata. 11. Kang JD, Georgescu HI, McIntyre-Larkin L, Stefanovic-Racic M, Evans CH. Herniated cervical intervertebral discs spontaneously produce matrix metalloproteinases, nitric oxide, interleukin-6 and prostaglandin E2. Spine 1995;20:2373-8. 12.Kang JD, Stefanovic-Racic M, McIntyre LA, Georgescu HI, Evans CH. Toward a biochemical understanding of human intervertebral disc degeneration and herniation: contributions of nitric oxide, interleukins, prostaglandin E2, and matrix metalloproteinases. Spine 1997;22:1065-73. 13. Furusawa N, Baba H, Miyoshi N, et al. Herniation of cervical intervertebral disc: immunohistochemical examination and measurement of nitric oxide production. Spine 2001;26:1110-6. 14. Miyamoto H, Saura R, Doita M, Kurosaka M, Mizuno K. The role of cyclooxygenase- 2 in lumbar disc herniation. Spine 2002; 27:2477-83.
Kod pacijenata sa hernijacijom intervertebralnog diska lečenih konzervativno simptomi rezolucije promena koreliraju sa atenuacijom hernijacije na imidžing studijama. Odnos prolapsa u cervikalnom i LS predelu je 1:10. Dispozicija za hernijaciju u cervikalnom predelu je teški fizički poslovi sa podizanjem tereta prosečno iznad 15 kg, češći boravak u motornom vozilu kao vozač, istovremena izloženost vibracijama, skokovi sa daske. Pušenje, hroničan kašalj, hronični bronhitis su rizikofaktori za nastanak bolesti cervikalnog intervertebralnog diska. Osobe sa cervikalnom hernijacijom u 30-40% slučajeva imaju bolest lumbalnog intervertebralnog diska. Najčešće su hernijacije između C5-6 i C6-7 IVD, nešto je zastupljenija radikulapatija C7 korena. Hernijacija nivoa C4-5 je retka, a C7-Th1 je zastupljenija kod osoba starijeg životnog doba. 15. Maigne JY, Deligne L. Computed tomographic follow-up study of 21 cases of nonoperatively treated cervical intervertebral soft disc herniation. Spine 1994;19:189-91. 16. Bush K, Chaudhuri R, Hillier S, Penny J. The pathomorphologic changes that accompany the resolution of cervical radiculopathy: a prospective study with repeat magnetic resonance imaging. Spine 1997;22:18318 Maruiwa H, Fujimura Y, Toyama Y. Relationships between outcomes of conservative treatment and magnetic resonance imaging findings in patients with mild cervical myelopathy caused by soft disc herniations. Spine 2001;26:1592-8.
Diagramska prezentacija hernijacije cervikalnog diska u odnosu na kičmenu moždinu i nervne korenove. A. Centralna hernijacija. Bilateralna kompresija kičmene moždine, sa mogućom paraparezom. B. Para-centralna hernijacija diska Kičmena moždina je pritisnuta jednostrano,moguća posledična pojava Brown-Sequard sindrom. C. Lateralna hernijacija diska. U ovoj poziciji diska prednji nervni koren je izolovano oštećen, što dovodi do čistog motornog sindroma donjeg neurona, D. dalja lateralna ili foraminalna hernijacija uzrokuje kompresiju nervnog korena i dorzalnog korenskog gangliona Dijagnostički i terapijski vodiči koji se primenjuju za bol u LS predelu mogu se primeniti kod bolesti i stanja koja su praćena bolom u vratu i radikulopatijom. Na osnovu anamneze to su febrilna stanja, nagli gubitak telesne mase, stalni noćni bol, prethodna maligna bolest, imunosupresija ili intravenska upotreba lekova. Shodno tome uzimajući u obzir bolesti i stanja u odnosu na etiologiju potrebno je napraviti diferencijaciju prema: Trauma: Dislokacije i prelomi ramena Trakcione povrede brahijalnog pleksusa Neoplastične bolesti: TU kičmenog stuba i kičmene moždine Pancoast TU/sindrom Plazmocitom Osteosarkom Hondrosarkom Inflamacije Herpes zoster Meningitis Cirkumskriptni meningitis Početak trasverznog mijelitisa Spinalni arahnitis M-Lyme Bruceloza-retko Spinalni epiduralni i subduralni absces Komplikacije u sklopu AIDS Alergijeske, kolagene, autoimune bolesti Brahijalni neuritis (Personage-Turner) Spondylitis ancylopoetica- Bechterew Reumatoid artritis Metaboličke bolesti i bolesti deponovanja Kombinovana spinalna degeneracija-početak (deficijencija B12, folne kiseline,manifestacije neuroanamijskog sindroma) Svi tipovi gojaznosti Kongenitalni razvojni poremećaji Sindrom vratnog rebra Degenerativne bolesti vezane za starosnu dob Cervikalni osteoartritis
Anatomska, stanja tipa „tipa stranog tela“, strukturalne bolesti Kompresija cervikalnog nervnog korena Cervikalna spondiloza Cervikalna spinalna stenoza Sindrom hernijacije cervikalnog IV diska Thoracic outlet sindrome (TOS) Akromioklavikularna separacija, artritis, subakromijalni burzitis Kalcifikovani tendinitis ramena, adhezivni papsulitis ramena Sindrom skalenusa Deltoidni burzitis Neuropatije ukleštenja: karpalni i ulnarni sindrom Vaskularni poremećaji arterija i vena Okluzija aksilarne i brahijalne arterije Spontana i traumatska tromboza aksilarne i subklavijalne vene Suptilni znaci mielopatije Početne smetnje posturalnog balansa Nestalna slabost DE i i nestalne smetnje hoda Urinarne smetnje tipa urgencije (češće su od retencije i/ili inkontinencije)
Ne postoje univerzalno prihvaćeni kriterijumi za dijagnostiku cervikalne radikulopatije. Kod većine pacijenata istorija bolesti fizikalni pregled su dovoljni za postavljenje dijagnoze. U tipičnim slučajevima pacijent se žali na jake bolove u vratu i ruci. Senzorni simptomi kao štipanje i pečenje prate dermatomsku distribuciju što upućuje na miotomski uzorak. Na primer radikularni bol iz C7 se obično zapaža duboko kroz rameni pojas sa širenjem u nadlakticu i podlakticu gde su slabost i parestezije ograničene više na centralni predeo ruke, treći prst i povremeno u podlakticu. Subjektivna slabost nadlaktice je manje zastupljena. Podizanje ruke na vrh glave, ili pomerenje glave u pravcu pogleda na dole i suprotno od simptomatske strane često popravlja bol, dok okretanje u pravcu simptomatske strane povećeva bol.
Simptomi i klinički znaci koji su udruženi sa cervikalnom radikulopatijom
Nervni koren/dis k
Bol
Gubitak senzibiliteta Motorna slabost
C3 (C2/4)
Gornji deo vrata, mastoidni nastavak, uvo
Zadnje gornji deo vrata, mastoid, zadnji deo aurikule
C4 (C3/4)
Gornji deo vrata, levatorni predeo Gornji deo vrata, skapule, predgruđe (ređe) predgruđe (ređe)
C5 (C4/5)
vrat, medijalni deo skapule, vrh ramena, prednji deo nadlaktice do lakta
Deltoidni predeo
___
___ Deltoidni mišić
Refleksi
___
___ +/- Bicepsa
C6 (C5/6)
vrat, medijalni deo scapule, rame, Dorzum palca, II prsta Biceps spoljni deo nadlaktice, dorsalni i susedni deo podlaktice, dorsalni deo metakarpalni predeo palca, II prst i metacarpalni deo
C7 (C6/7)
vrat, medijalni deo scapule, rame, Srednji prst zadnje-spoljni deo nadlaktice, dorsalni deo podlaktice, srednji prst
Triceps, extensor Tricepsa digitorum
C8 (C7/8)
vrat, medijalni deo scapule, spoljni srednji i V prst deo nadlaktice, ulnarni deo podlaktice, V prst
Fleksor palca, fleksora prstiju mali mišići šake, fleksori prstiju
A. C5 radikulopatija B. C6 radikulopatija C. C7 radikulopatija
Bicepsa Supinatora
D. C8 radikulopatija
Spurling-ov znak Mnogi provokativni dijagnostički testovi su predloženi za potvrđivajnje cervikalne radikulopatije, ali je njihova pouzdanost i dijagnostička preciznost mala (Lhermitte, Spurling, distrakcioni test, ekstenzioni test, test abdukcije ramena, Bikelesov znak). Uzimajući u obzir navedene bolesti i stanja koja treba diferencijalno dijagnostički isključiti nije na odmet proveriti standardne laboratorijeks parametre: SE (oba sata), KKS, fibrinogen, CRP, reumatske faktore i elektrolitski status. Konvecionalna radiografija cervikalne kičme je ranije bila u upotrebi, ali je njena korisnost ograničana. MRI je metoda izbora za dijagnostičku evaluaciju pacijenata sa cervikalnom radikulopatijom. Za primenu MRI u dijagnostici ne postoje još uvek definisani kriterijumi. Jasni stavovi su ukoliko postoje znaci mijelopatije, izolovanog deficita po radikularnom tipu, perzistiranje bolnog sindroma tokom 4-6 nedelja na konzervativnom tretmanu, postojanje ''red flags'' (tumor ili infekcija). Međutim, sa druge strane dosta je pozitivnih nalaza MRI kod odrasle populacije koji su bez simptoma, gde je detektovana hernijacija ili bulging kod 57%, uštinuće kičmene moždine kod 26% i kompresija mijelona kod 7%. CT sam za sebe ima ograničenu vrednost u proceni cervikalne radikulopatije, ali je koristan u razgraničavanju veličine koštanih izraštaja, foraminalnih suženja, ili prisutvo osifikacije u posteriornom longitudinalnom ligamentu. CT mijelografija je kao metoda superiornija u odnosu na MRI, ali se zbog invazivnosti manje koristi. Primena skenera kostiju tehnecijumom i galijumom koristi se retko, osim kada je prisutvo malignoma ili infekcije sumnjivo na multiplu lokalizaciju, kada se MRI nerado primenjuje ili je nepraktična. Elektrofiziološka dijagnostika sprovodi se iglenom EMG, i ispitivanjem nervne provodljivosti, pogotovo kada je istorija bolesti i fizički pregled nedovoljan u proceni radikulopatije prema drugim neurološkim bolestima i stanjima koja su praćena bolom u vratu i ruci. Tipična je abnormalna inserciona aktivnost, uključujući i pozitivne oštre talasaste potencijale i fibrilacione potencijale, koji su prisutni u mišićima ekstremiteta i aficiranim miotomima, tri nedelje nakon nastanka kompresije nervnog korena. Ispitivanje paraspinalne muskulature povećava senzitivnost metode od kada se inserciona aktivnost može videti ranije
i to 10 dana nakon nastanka oštećenja korena. Na kraju je važno istaći da abnormalni nalaz na paraspinalnoj muskulaturi doprinosi diferencijaciji cervikalne radikulopatije u odnosu na brahijalnu pleksopatiju.
Redukcija bola i zapaljenja, redukcija sila koje komprimuju koren Ohrabrivati pacijenta da nastavi sa uobičajenim aktivnostima uprkos bolu Okovratnik ( po meri) Vratni jastuk Ne preporučuje se mirovanje u krevetu (nekad može biti neophodno radi inicijalnog smanjenja bolnosti)
Restoracija punog opsega pokreta i flesksibilnosti vrata i ramenog pojasa kao i krsnog dela Uputiti pacijenta na tehnike pravilnog istezanja koje treba raditi 1-2 puta dnevno postepeno pojačavati vežbe
Paracetamol –I izbor -u regularnim intervalima NSAIL – nesteroidni antireumatici- najčešće ibuprofen i diklofenak Velike studije ne nude dokaz da su efikasniji od placeba ( kod radikulopatija) Meloxicam - sličan analgoreumatski efekat, ali, brže deluje, manje nuzpojava za GIT Miorelaksansi – kratko vreme koristiti Oralni steroidi - nema kontrolisane studije koji podržavaju njihovu upotrebu- ipak smatraju se klinički korisnim
Triciklički antidepresivi -imaju centralno i periferno antihiolinergičko dejstvo i sedativne efekte Imaju centralno dejstvo na transmisiju bola i blokiraju ponovno preuzimanje noradrenalina i serotonina Opioidni lekovi -ako drugi lekovi ne deluju Epiduralni steroidi - kod pacijenata koji ne reaguju na medikamente, trakciju i dobro osmišljen program fizikalne th-nekoliko studija ih preporučuje za kratkotrajnu terapiju Selektivna blokada nervnih korenova - kod bolesnika sa lezijom jednog korena utvrđenog elektrodijagnostički Akupuntura - kontroverzni stavovi Nekog uspeha ima Ako kontrola bola nije postignuta fizikalnom terapijom i medikamentima U kombinaciji sa prethodnim metodama Alternativa za pacijente koji odbijaju epiduralne steroide i selektivnu blokadu korena
