009 மான்சி எனும் தேவதை.pdf

2002

ம்

வருடம்,

நவம்பர்

மாதம்,

ஒரு

நல்ல

மழைக்கால

காழல

பபாழுது,

குடகுமழலகாற்று தாலாட்டும் ககாவில் மாநகரான மதுழரயின் மத்தியில் இருக்கும் அழுக்கும்

குப்ழபகளும்

இரண்டுநாள்

நிழைந்த

மழையில்

பென்ரல்

கனுக்கால்

மார்க்பகட்,..

புழதயும்

பதாடர்ச்ெியாக

அளவுக்கு

பபய்த

கெரும்

ெகதியும்

நிழைந்திருக்க,.. மனித கைிவுகழள விட அதிகமாக நாற்ைமடிக்கும் காய்கைி கைிவுகள் குவிந்து கிடக்கும் மார்க்பகட், மறுநாள் கார்த்திழக திருநாள் என்பதால், ழகயில் ழபயுடன் பபண்கள் கால்கள் புழதய புழதய

நாற்ைத்தின்

தூக்கும்

முகச்சுளிப்புடன்

கூலித்பதாைிலாளர்கள்

காய்கைி

முதுகில்

வாங்கிக்பகாண்டு

காய்கைி

இருக்க,

மூட்ழடயுடன்

மூட்ழடத்

அந்த

ெகதியில்

லாவகமாக ஓடி ட்ழரழெக்கிள்களிலும் கவன்களிலும் ஏற்ைிக்பகாண்டு இருந்தனர் முதுகில்

சுமந்த

என்பது

கிகலா

பவங்காய

மூட்ழடழய

கவனில்

ஏற்ைிய

ெத்யன்,

தழலயில் கட்டியிருந்த ெிவப்பு துண்ழட அவிழ்த்து முகத்தில் வலிந்த வியர்ழவழய துழடத்துக்பகாண்கட பக்கத்தில் வந்த தனது நண்பன் கவல்முருகழன பார்த்து “ கடய் பராம்ப பெிக்குதுடா , அம்மாச்ெி கழடயில நாலு இட்லிழய தின்னுட்டு அப்புைமா மிச்ெ மூட்ழடழய ஏத்துவாம்டா” என்று பெித்த குரலில் ககட்டான் முருகனுக்கும் தழலயில்

பெி

வயிற்ழை

அவிழ்த்த

மூட்ழடழய

தூக்க

கிள்ள

துண்ழட

உதவும்

“

ெரி

வாடா

இடுப்பில்

பகாக்கிழய

ொப்புட்டு

டவுெருக்கு

இடுப்பில்

வந்துரலாம்”

கமகல

என்று

கட்டிக்பகாண்டு,

பொருகிக்பகாண்டு,

இருவரும்

அம்மாச்ெி இட்லி கழடக்கு கபாய் ெிறு மர ஸ்டூல்களில் அமர்ந்து இட்லிக்கு ஆர்டர் பெய்துவிட்டு காத்திருந்தனர் பூ

விற்க்கும்

வாழை

பபண்கள்

நாழர

காத்திருக்க, ெத்யனுக்கும்

உதிரிப்பூக்கழள

பமல்லிய

நீளமாக

காது

முருகனுக்கும்

நூலாக

மடியில்

கிைித்து

வளர்த்திருந்த தட்டில்

கட்டிக்பகாண்டு,

ழகயில்

இருந்த

விரலில்

சுற்ைிக்பகாண்டு

இட்லிக்காக

அம்மாச்ெி

மற்ைவர்கழள

விட்டுவிட்டு

சுடச்சுட

இட்லிழய

ழவத்து

அதில்

ொம்பார்

கநரமா

இங்கன

ெட்னிழய ஊற்ைி முதலில் பகாடுக்க, அழத

கவனித்த

ஒருத்தி

“ஏத்தா

கிைவி

நாங்கல்லாம்

இம்புட்டு

என்னத்துக்கு உட்கார்ந்திருக்ககாம், நீ என்னடா இப்ப வந்தவிகளுக்கு வச்சு குடுக்குைவ, இளவட்டப்பயலுகன்னா

உனக்கும்

பகைக்கமாத்தான்

இருக்கு

கபாலருக்கு”

என்று

பகாஞ்ெம் ககாபமாக ஆனால் நக்கலாக ககட்டாள் தட்டில் இருந்த இட்லிழய பிய்த்து ொம்பாரில் பதாட்ட ெத்யன் அப்படிகய நிறுத்திவிட்டு “ககாவிச்சுக்காத யக்கா காழலயிலருந்து ஆளுக்கு அறுவது மூட்ழட தூக்கியிருக்ககாம், இன்னும்

பரண்டு

கவன்

கலாடு

ஏத்தனும்,

அதுக்குள்ள

பெி

வயித்த

கிள்ளுது,

அம்மாச்ெிக்கு

எங்கழள

பத்தி

பதரியும்

அதான்

வந்ததும்

குடுத்துருச்சு,

ககாவிச்சுக்காதக்கா ” என்று ெமாதானப்படுத்தும் குரலில் கூைிவிட்டு அவெர அவெரமாக இட்லிழய

ொம்பாருடன்

குழைத்து

அள்ளி

ொப்பிட்டுவிட்டு

மறுபடியும்

தட்ழட

மறுபடியும் இட்லிக்காக நீட்டினான் ெண்ழடயிடும் நிழலயில் இருந்த பூக்காரிக்கக அவனது பெி பரிதாபத்ழத வரவழைக்க, “ ெரி தம்பி நீதா பமாதல்ல ொப்பிடு, நாங்க என்னத்த பவட்டி முைிக்கப் கபாகைாம், ொயங்காலம்தான் பூ ஏவாரத்துக்கு கபாகனும்” என்று பொல்ல,.. ெத்யன் அந்த பபண்ணின் முகத்ழத ஏைிட்டுப் பார்த்து புன்னழகத்து விட்டு மறுபடியும் இட்லிழய அவெரமாக விழுங்கி எழுந்து ழகவிட்டு டவுெரில் ழகவிட்டு ஒரு ஐந்து ரூபாழய எடுத்து கிைவியிடம் பகாடுத்துவிட்டு முருகனுடன் மூட்ழட தூக்க ஓடினான் ெத்யன்

மறுபடியும்

முதுகில்

மூட்ழடழய

சுமந்துபகாண்டு

அந்த

நாற்ைபமடுத்த

கெற்ைில் கால் புழதய ஓடி கவனில் ஏற்ைினான் ெத்யமூர்த்தி என்ை ெத்யன், இப்கபாது வயது இருபது, ஒரு ஏழைக்கு பிைந்த மூத்த ஏழை வாரிசு, ெிறுவயதிகலகய படிப்பு நன்ைாக வந்தாலும், இவனுழடய பதினாலாவது வயதில்

திடீபரன்று

ஏற்ப்பட்ட

தகப்பனின்

மரணம்

இவனது

வாழ்க்ழக

தடத்ழத

மாற்ைியழமத்தது, வட்ழடவிட்டு ீ பவளிகயைி பைக்கமில்லாத தாயாருக்காக இவன் குடும்ப சுழமழய தன் கதாளில் ஏற்ைிக்பகாள்ள, அவனின் பத்தாம் வகுப்பு படிப்புக்கு ஏற்ப நிழலயாக எந்த கவழலயும்

கிழடக்காமல்

இந்த

நான்கு

வருடமாக

சுற்ைித்திரிந்து,

இந்த

காய்கைி

மார்பகட்டில் கவழலக்கு கெர்ந்து ஐந்து மாதமாகிவிட்டது முதலில் சுழம தூக்குவது கடினமாக இருந்தாலும், கபாகப்கபாக பைகிவிட இப்கபாது அந்த

மார்பகட்டில்

ெத்யழன

பதரியாதவர்கள்

கிழடயாது,

பகபலல்லாம்

மூட்ழட

தூக்கிவிட்டு கிழடத்த கூலியில் பாதிழய குடித்துவிட்டு இரவில் வட்டுக்கு ீ கபாகும் பதாைிளாலர்கள் மத்தியில், ஒரு பீடி வாங்ககூட கூலிழய பெலவு பெய்யாமல் தன் தாயிடம் பகாடுத்துவிட்டு, அதிலிருந்து காழல உணவுக்கு காசு வாங்கி வரும் ெத்யழன நிழனத்து அவன் தாய்க்கு பராம்ப பபருழம, ெத்யனின் முதலாளியிடமும் அவனுக்கு நல்லபபயர் இருந்தது இவனுக்கு பிைகு ஒரு தம்பி விநாயகமூர்த்தி, இவழனவிட படிப்பில் மந்தம் என்ைாலும் முட்டிகமாதி உழைத்தான்,

கல்லூரி

படிப்ழப

பதாட்டிருந்தான்,

அவனுக்கும்

கெர்த்து

ெத்யன்

அவனுழடய இளழமயும், அதற்ககற்ை உயரமும் வலிழமயும், கருகருபவன அரும்பிய மீ ழெயும்,

பவயிலில்

திரிந்து

நிைமாைிய

மாநிைமும்,

பளிச்பென்ை

முகபவட்டும்,

எப்கபாதும் ெிரிக்கும் உதடுகளும், பார்பவரகழள எளிதில் ஈர்க்கும் ெக்தியுடயது, முதுகில்

மூட்ழடயுடன்

முருகன்

முன்கன

பெல்ல,

அடுத்த

மூட்ழடழய

பகாக்கி

கபாட்டு இழுத்து லாவகமாக முதுகில் ஏற்ைிக்பகாண்டு கழடயின் படியில் இைங்கி பூ மார்பகட்

பெல்லும்

மாடியின்

படியருகக

ெத்யன்

வந்தகபாதுதான்

அந்த

ெம்பவம்

நிகழ்ந்தது காலில்

ஹீல்ஸ்

பெருப்புடன்

ெல்வார்கம்மீ ஸ்ல்

பூ

மார்க்பகட்

இருக்கும்

மாடியின்

படியில் இைங்கி வந்த ஒரு இளம்பபண், கழடெி படியில் இருந்து இைங்கி தழரயில் கால் ழவக்கவும் , ஏற்கனகவ கெறும் ெகதியுமாக இருந்த படியில் வாழையிழல ஒன்று கிடக்க, அந்த இழலயின் மீ து கால் ழவத்தாள் அவள், ெட்படன வாழைஇழல ெருக்கிவிட, அய்கயா என்ை அலைலுடன் கிட்டத்தட்ட இரண்டடி தூரம்

வழர

ெர்பரன்று

வழுக்கியபடி

முன்னால்

பென்ைவழள,ெத்யன்

கவனித்து

விட்டான், அய்கயா பபாட்டப்புள்ள கீ கை விழுந்துர கபாைா என்ை இரக்க உணர்வில் இடக்ழகயில்

இருந்த

பகாக்கியால்,

மூட்ழடழய

வலுவாக

பற்ைிக்பகாண்டு,

வலக்ழகயால் தன்ழன கநாக்கி ெருக்கியபடி வந்தவழள கீ கை விைாமல் ெட்படன்று பற்ைி தன்னுடன் இழுத்து தன் கதாளில் அவழள ொய்த்துக்பகாண்டான் அவன் கதாளில் விழுந்த அந்த பபண் தன்ழன நிதானப்படுத்திக் பகாண்டு நிமிரும் வழர

காத்திருந்த

திண்ழணயில்

ெத்யன்

முதுகில்

இைக்கிவிட்டு,

“ஏங்க

இருந்த

மூட்ழடழய

ஜாக்கிரழதயா

பக்கத்து

வரக்கூடாதா,

கழடயின் நான்

எட்டி

பிடிக்கழலன்னா என்ன ஆகியிருக்கும்” என்ைபடி திரும்பி அவழள பார்த்தவன் அடுத்த வார்த்ழத வராமல் பிரம்மிப்பால் வாயழடத்துப் கபானான் இவழளயா ெற்றுமுன் என் கதாள்களில் தாங்கிகனன், இப்படிப்பட்ட கபரைகிபயல்லாம் நாட்டுல

இருக்காங்களா

பவள்ழளன்னா? இவ்வளவு

இல்ழல

பபரிொ

அைகா

என்ன, ெந்தன

இவகளாட நிைம்னு

இருக்கு,

இந்த

கலர்

இழத

பொல்லலாமா? கண்கழள

எப்படி

இவகளாட

பொல்ைது

கண்ணு

பார்த்தவங்களுக்கு

ஏன்

மறுபடியும்

இவழள பார்க்காமல் இருக்கமுடியாகத? நிமிடகநரத்தில் அவள் அைழக பற்ைி ெத்யன் மனதில் பல ககள்விகள் எை,. திரும்ப திரும்ப பார்க்க தூண்டும் பகாள்ழள அைழக பகாட்டி ழவத்திருந்த அந்த மதிமுகத்ழத விட்டு கண்கழள அகற்ை முடியாமல் ெத்யன் அவழளகய பவைித்துக்பகாண்டிருந்ரதான்

அவள்

அவழன

நிமிர்ந்து

விழுந்திருப்கபாம்

என்ை

பார்த்தாள்

பயம்

அவளின்

பலகபர்

முன்னிழலயில்

கண்களில்

இருந்து

ெருக்கி

அகலாமல்

கீ கை

அவழன

கநாக்கி “ பராம்ப நன்ைிங்க” என்று ஒற்ழை வார்த்ழத நன்ைி கூைிவிட்டு கூட வந்த இன்பனாரு பபண்ணுடன் திருப்பி கபானாள் ெத்யனுக்கு

அவளின்

நின்றுபகாண்டு

குரல்

அவளின்

மறுபடியும் நீண்ட

மறுபடியும்

பின்னல்

காதில்

அழெந்தாட

ஒலிக்க அவள்

அங்கககய

கபாவழதகய

பார்த்துக்பகாண்டிருந்தான், ெிைிதுதூரம் கபானதும் அவள் நின்று இவழன திரும்பி பார்க்க அவழனயும் அைியாமல் முகம் மலர பளிச்பென்று அவழளப்பார்த்து புன்னழகத்தான், அவள் உடகன முகத்ழத திருப்பிக்பகாண்டு

கபாக,

அவள்

பின்னாகலகய

ஓடி

அவழள

ெமாதானம்

பெய்யகவண்டும் என்று கவகமாக எழுந்த உணர்ழவ மிகவும் கஷ்டப்பட்டு அடக்கிய ெத்யன்

அவள்

கபாகும்

வழர

பார்த்துவிட்டு

பிைகு

மறுபடியும்

மூட்ழடழய

தூக்கிக்பகாண்டு கவனில் ஏற்ைினான், அன்று முழுவதும் அந்த அைகியின் ஞாபகம் அவன் மனழதவிட்டு விலகாமல் ஆட்ெி பெய்ய, ஒருவித மந்தநிழலயில் எல்லா கவழலகழளயும் பெய்தான், அன்று மாழல கூலி வாங்க முதலாளியிடம் பென்ைகபாது , ‘ முதலாளியின் ொர்பில் நாழள திருப்பரங்குன்ைத்தில் அன்னதானம் நடப்பதால் காழலயிகலகய ககாவிலுக்கு வந்துவிடுமாறு

முதலாளி

பொல்ல,

ெரிபயன்று

தழலயழெத்து

விட்டு

வட்டுக்கு ீ

கிளம்பினான் அவுட்கடார் ஏரியாவில் வட்டு ீ வாடழக குழைவு என்பதால் * அவன் வடு ீ மதுழரயின் புைநகர்ப் பகுதியான வண்டியூரில் இருந்தது , அதிக குடியிருப்புகள் இல்லாத பகுதியில் இருந்தது வட்டில் ீ அம்மா தம்பியுடன் இருந்தான் ெத்யன் வட்டில் ீ அம்மா பவந்நீர் ழவத்து பகாடுக்க அலுப்பு தீரக் குளித்தவன், அம்மா தந்த உணழவ ொப்பிட்டுவிட்டு படுத்துவிட்டான், கண்மூடி கற்பழனயில் அன்று காழலயில் பார்த்த

அைகிழய

மனதில்

பகாண்டு

வந்தவன்

அவளின்

சுகமான

நிழனவிகலகய

தூங்கிப்கபானான் அன்று இரவு ெரியாக பதிபனான்று முப்பது மணிக்கு வைக்கம் கபால அவன் அம்மா எழுப்பிவிட, எழுந்த ெத்யன் முகத்ழத கழுவிக்பகாண்டு அப்பாவின் படத்தின் முன்பு ெிைிதுகநரம்

கண்மூடி

நின்றுவிட்டு

மார்பகட்டுக்கு கிளம்பினான்

பவளிகயயிருந்த

ழெக்கிழள

எடுத்துக்பகாண்டு

தினமும்

அவன்

வரும்

கிளம்பும்

என்பதால்

கநரம்

ெத்யன்

இதுதான்,

ெரியாக

இந்தகநரத்தில்தான்

பதிபனான்று

காய்கைி

இருபதுக்கு

கலாடுகள்

வட்டிலிருந்து ீ

கிளம்பிவிடுவான் மார்க்பகட்டுக்குள் நுழைந்து ழெக்கிழள நிறுத்தி பூட்டிவிட்டு கழடக்கு கபாக, அங்கக இருந்த கணக்குப்பிள்ழள " ெத்யா ஒரு வண்டி மட்டும் கூட இருந்து இைக்குகல மிச்ெ வண்டி

எல்லாம்

இருக்கைனுங்க

பார்த்துக்குவானுக,

நீ

ககாயிலுக்கு

கபாய்

அங்க

கூடமாட கவழலழயப் பாருகல" என்று உத்தரவிட "ெரிங்க

கணக்கு"

மாட்டிவிட்டு

என்ை

ெத்யன்

துண்ழட

ெட்ழடழயயும்

தழலயில்

ழகலிழயயும்

கட்டிக்பகாண்டு,

கைட்டி

இடுப்பில்

ஆணியில் பகாக்கிழய

பொருகியவாறு லாரியின் அருகில் ஓடி கவகமாக காய்கைி மூட்ழடகழள இைக்க , கூட ஆட்கள் இருந்ததால் ெீ க்கிரகம இைக்கிவிட்டு ககாவிலுக்கு கிளம்பினான் ெத்யன் ட்ழரழெக்கிளில் காய்கைிகளுடன்

ஏற்ைப்பட்ட

அன்னதானத்திற்கு

திருப்பரங்குன்ைம்

கபானகபாது

கதழவயான

வாழைஇழல

விடிந்துவிட்டது,

ெமுதாயக்கூட

ெத்திரத்தில் ெழமயலுக்கு கதழவயான உதவிகழள பெய்துவிட்டு, அப்கபாது அங்கக வந்த

கணக்குப்பிள்ழளயிடம்

ககாவிலுக்கு

கபாய்

ொமிழய

தரிெனம்

பெய்துவிட்டு

வருவதாக பொல்லிவிட்டு ககாயிலுக்குள் நுழைந்த ெத்யன் நீண்ட வரிழெயில் நின்று முருகழன தரிெித்துவிட்டு வியர்ழவ பொட்ட பொட்ட பவளிகய வந்தான் ககாவிலின்

பக்கவாட்டில்

இருந்த

ஏைினான்,

திருப்பரங்குன்ைம்

மழலயடிவாரத்தின்

வந்தால்

ொமி

பாழதயில்

பார்த்துவிட்டு

மழலயின் அந்த

மீ து

ெிக்கலான

மழலப்பாழதயில் ஏைி மழலகமல் இருக்கும் ெிக்கந்தர்பாஷா பள்ளிவாெலுக்கு கபாவது ெத்யனுக்கு பராம்ப பிடிக்கும் அன்றும்

அப்படித்தான்

கபாட்டுக்பகாண்டு

வியர்ழவயில்

நழனந்த

ெட்ழடழய

ெரியான

வைியில்லாத

அந்த

பாழதயில்

கவணம்

இருந்தாலும்

கநற்றுப்

கைட்டி

ெத்யன்

கதாள்மீ து

ஏைிக்பகாண்டு

இருந்தான் மழலப்பாழதயில்

பார்த்த

அைகிய

முகம்

மனம்

முழுவதும் நிழைந்திருக்க உதட்டில் புன்ெிரிப்புடன் நடந்தவன், தன் பின்னால் யாகரா தன்ழன உற்று பார்ப்பது கபால ஏகதா ஒரு உணர்வு கதான்ை நின்று ெட்படன திரும்பி பார்த்தான் பார்த்தவன்

பார்த்தபடி

அைகிதான்,

இன்று

அப்படிகய

நின்ைான்,

பட்டுப்பாவாழட

அவகளதான்

தாவணியில்

கநற்று

இருந்தாள்,

பார்த்த

ெத்யகனா

அகத கநற்று

கபாலகவ

இன்றும்

ெட்ழடயில்லாமல்

இருந்தான்,

அவளின்

பார்ழவயில்

கலொன

பவட்கம் இருந்தாலும் அவனுழடய பவற்றுடம்ழபகய ழவத்தகண் வாங்காமல் பார்க்க ெத்யன் அவெரமாக தனது கதாளில் கிடந்த ெட்ழடழய எடுத்து அணிந்து பகாண்கட அவழள பார்க்க , அவனுழடய பரபரப்பு அவளுக்கு ெிரிப்ழப ஏற்படுத்த விரல்களால் வாழய பபாத்திக்பகாண்டு ெிரித்துவிட்டாள், அவளின் ெிரிப்ழப பார்த்த ெத்யன் தானும் பதிலுக்கு

ெிரித்துவிட்டு

"

என்னங்க

ககாயிலுக்கு

ொமி

கும்பிட

வந்தீங்களா"

என்று

ெம்பிரதாயமாக ஆனால் அெட்டுத்தனமாக ஒரு ககள்விழய ககட்க அவகளா " இல்ழலங்க ெினிமாவுக்கு வந்கதன்" என்ைாள் கிண்டலாக ெத்யன் ெற்கை அெடு வைிய நின்றுவிட்டு, ச்கெ ககட்டது தப்கபா என்று எண்ணியபடி மறுபடியும் திரும்பி மழலகயை ஆரம்பித்தான், "

என்ன

ககாபமா,

பின்ன

ககாயிலுக்கு

ொமி

கும்பிட

வராம

ெினிமா

பாக்கவா

வருவாங்க" என்ைபடி அவன் பின்னாகலகய அவள் குரல் ெமாதானமாக பொல்ல, ெத்யன் அவளின் உரிழமயான கபச்ெில் வியந்து கபாய் நின்றுவிட்டான், அதற்க்குள் அவனருகில்

வந்தவள்

திருப்பரங்குன்ைம்

"

நீங்க

அடிக்கடி

வரும்கபாபதல்லாம்

இந்த

இந்த

மழலக்கு

மழலகயைம

வருவங்களா, ீ

நான்

கபாகமாட்கடன்"

என்று

பராம்ப நாள் பைகியவள் அவள் ெரளமாக கபெ, ெத்யன்தான் அவளுக்கு பதில் பொல்ல தடுமாைினான் அப்கபாது கீ கையிருந்து " ஏய் கதவி பகாஞ்ெம் நில்லுடி நாங்களும் வந்துகைாம் " என்று ஒரு பபண்ணின் குரல் ககட்க,....: அவள் ெத்யழன பார்த்துக்பகாண்கட " ம்ம் இங்கதான் இருக்ககன் ெீ க்கிரமா வாங்க அக்கா"

என்று

அந்த

பபண்ணுக்கு

பதில்

பொன்னாள்,

அவள்

பார்ழவ

என்

பபயர்

அதுதான் என்று அவனுக்கு பொல்லாமல் பொல்ல கீ கையிருந்து அந்த பபண் ஏைி வருவது பதரிய, ெத்யன் முகத்தில் இருந்த ஏமாற்ைத்ழத பார்த்த கதவி தழலகுனிந்து " ஒவ்பவாரு வாரமும் காழலயில பத்து மணிக்கு இந்த மழலக்கு வருகவன்" என்ை தகவழல அவனுக்கு மட்டும் ககட்கும்படி கிசுகிசுப்பான குரலில் கூைிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்து விட்டாள் அந்த

பபண்

ஆரம்பித்தான்

பநருங்கிவிட

,ெத்யனும்

அவெரமாக

திரும்பி

கமல்

கநாக்கி

ஏை

" ஆண்ழம எனும் யாழனழய.... " ஒரு நூலால் கட்டியிழுத்து.... " ொய்த்திடுவது காதல்!!! " லட்ெம் பகாலுசு ெத்தத்தில்... " அவளின் பகாலுழெக் கண்டுபிடிக்க... " கற்பிப்பது காதல்!!!! " மீ ழெ முழளத்த குைந்ழதழயப் கபால்... " நமது இயல்ழப பதாழலத்துவிட்டு... " கதட ழவப்பது காதல்!!

ெத்யன்

அதன்பிைகு

அவழள

திரும்பி

பார்க்காமல்

கவகமாக

மழலகயைினான்

,

காரணம் கதவியுடன் கவறு ஒரு பபண் வந்து கெர்ந்து பகாண்டதால் இந்த பாராமுகம், மற்ைபடி அவழள மீ ண்டும் பார்க்ககவண்டும் என்ை உணர்ழவ அடக்க முடியாமல்தான் மழலகயைினான் தர்ஹாழவ

அழடந்து

அமர்ந்தகபாது

பிரார்த்தழன

அவனருகக

இருந்த

முடித்துக்பகாண்டு மற்பைாரு

ஒரு

பாழையில்

பாழையின்

வந்து

கதவி

மழைவில் அமர்ந்தாள்,

ெத்யன் இழத எதிர்பார்க்கவில்ழல, திழகப்புடன் எழுந்து நின்று அவளுக்கு பின்னால் வந்த பபண்ழண கதடினான் தாவணியின் பின்புைத்ழத தூக்கி விட்டு பாழையில் அமர்ந்த கதவி “ அந்த அக்காவால ஏை

முடியழல

பாதிகலகய

உட்கார்ந்துட்டாங்க,

நீங்க

உட்காருங்க”

என்று

ெிரிப்ழப

அடக்கிக்பகாண்டு பொல்ல, ெத்யன் அவழளவிட்டு ெற்று விலகி அடுத்த பாழையில் அமர்ந்தான், அவளிடம் நிழைய கபெகவண்டும்

என்று

மனசு

தவித்தாலும்,

கநற்று

ெந்தித்த

பபண்ணிடம் என்ன கபசுவது என்று குைப்பத்தில் அமர்ந்திருந்தான்

அைிமுகமில்லாத

“ என்ன எதுவுகம கபெமாட்கடங்கைீங்க, கநத்து மட்டும் நீங்க பிடிச்சு நிறுத்தழலன்னா, ெறுக்கிகிட்கட என் வடுவழர ீ கபாயிருப்கபன்,” என்று கதவி ெிரிக்கும் முகமும், கதன் ெிந்தும் இதழ்களும் கழத கபசும் கண்களுமாக பொல்ல அவள்

கபச்ெில்

இருந்த

குறும்பு

ெத்யனுக்கு

ெிரிப்ழப

வரவழைக்க,

வாய்விட்டு

ெிரித்தான், அவன் ெிரிப்பழதகய பார்த்தவள் “ உங்கப்கபர் என்ன?” என்ைாள் “ ெத்யமூர்த்தி , எல்லாரும் ெத்யன்னு கூப்பிடுவாங்க” என பளிச்பென்று பதில் பொன்ன ெத்யன், பவகு அருகில் அவள் அைழக ரெித்துக்பகாண்கட “ உங்க கபர் பவறும் கதவி தானா” என்று ககட்டான் “ ம்ம் பவறும் கதவிதான், உங்களுக்கு கவனும்னா ஏதாவது கூட கெர்த்துகங்க, உங்க கபர் நல்லாருக்கு” என்று கதவி நக்கலாக பொல்லவிட்டு ெத்யன் என்று ெத்தம் வராமல் பொல்லிப்பார்த்து பகாண்டாள் ெத்யனுக்கு

அவழள

பார்த்து

ஆச்ெரியமாக

இருந்தது,

பவகுநாட்களாக

பைகியவள்

கபான்ை அவளது கபச்சு வியப்பாக இருந்தது, அவழனகய பார்த்துக்பகாண்டிருந்த கதவி “அந்த அக்காழவ கீ கை உட்கார வச்சுட்டு வந்துருக்ககன்,

ெீ க்கிரமா

உங்கழளப்பத்தி

பொல்லுங்க,

உங்க

வயசு

என்ன?

என்ன

படிச்சுருக்கீ ங்க? உங்க வடு ீ எங்கருக்கு?” என்று அடுத்தடுத்து ககள்விகழள ககட்க ெத்யன் எந்த ககள்விக்கும் பதில் பொல்லாமல் அவழளகய பார்த்தான், அவனுழடய இருபது வருட வாழ்க்ழகயில் இன்றுதான் தனிழமயில் ஒரு அைகான பபாண்ணுடன் கபெிக்பகாண்டு இருக்கிைான் “ என்ன நீங்க கபெகவ மாட்கடங்கைீங்க, நான் மட்டும் கபெிகிட்டு இருக்ககன், நான் கபசுைது

பிடிக்கழலன்னா

பொல்லிடுங்க

நான்

கபாகைன்”

என்று

ெலிப்கபாடு

கதவி

பொல்லவும் “ இல்லங்க நீங்க கபசுைது பிடிக்குது தான், ஆனா கநத்துதான் என்ழனய பார்த்தீங்க அதுக்குள்ள என்கிட்ட இவ்வளவு கபசுைீங்க, நீங்க எப்பவுகம இப்படித்தானா, இல்ழல என்கிட்ட

மட்டும்

இப்புடி

கபசுைீங்களா,”

என்று

ெத்யன்

அவழள

பத்தி

பதரிந்துபகாள்ளும் ஆர்வத்தில் ககட்டான் “

நான்

எப்பவுகம

இப்படித்தான்

ெத்யன்,

எல்லார்கிட்டயும்

ெட்டுன்னு

பைகிடுகவன்,

அதனாலகய என்ழன எல்லாருக்கும் பராம்ப புடிக்கும், காகலஜ்ல கூட எனக்கு நிழைய ப்ரண்ட்ஸ் இருக்காங்க” என்று படபடபவன்று கதவி அவனுக்கு பதில் பொல்ல

“ ஓ நீங்க காகலஜ்ல படிக்கிைீங்களா” என்ை ெத்யனின் குரலில் அளவுகடந்த ஏமாற்ைம் பவளிப்பழடயாக மட்டும்தான்

பதரிந்தது,

இப்படி

யாரிடமும்

கபசுகைன்

என்று

இந்த

மாதிரி

கதவி

கபெியதில்ழல

பொல்லகவண்டும்

உங்ககிட்ட

என

ெத்யனின்

இளமனது எதிர்பார்த்தது கபால அதனால் வந்த ஏமாற்ைம் தான் இது அவன் முகமும் குரலும் அவன் மனழத பொல்ல “ அட ஆமாங்க சும்மா டிகிரிக்காக என்ழன வராது”

காகலஜ்ல என்று

கெர்த்து

அவழன

விட்டுருக்காங்க,

ெமாதானப்படுத்தும்

மத்தபடி கநாக்கில்

எனக்கு அவள்

படிப்பு

அவ்வளவா

பொல்கிைாள்

என்று

ெத்யனுக்கு நன்ைாக புரிந்தது முகத்தில்

கலொன

புன்னழகழய

படரவிட்ட

குடும்பத்ழத பற்ைியும் சுருக்கமாக அவளுக்கு

ெத்யன்,

தன்ழனப்பற்ைியும்

பொல்லிவிட்டு

“

தன்

நீங்க எங்கருக்கீ ங்க,

எந்த காகலஜ்ல படிக்கிைீங்க” என்று அவழள விொரித்தான் கதவி துளிகூட தயக்கமின்ைி “ உங்களுக்கு இருபது வயசுதானா ஆகுது, பார்த்தா அப்படி பதரியழல பராம்ப உயரமா பபரிய ஆள்மாதிரி இருக்கீ ங்க” என்று ஆச்ெிரியப்பட்டவள் “

நான்

கதவி,

வயசு

பதிபனட்டு

முடிஞ்சு

கபாச்சு,

எனக்கு

ஒரு

அக்கா

பரண்டு

அண்ணன், வடு ீ ழவழக ஆத்துக்கு அந்தபக்கம் பெல்லூர்ல இருக்கு, அப்பா அண்ணன் எல்லாருகம வட்டிக்கு தவழனக்கு குடுத்து வாங்குைவங்க, ஆனா எனக்கு அபதல்லாம் பிடிக்காது,

என்னப்

கல்யாணம்

ஆயிட்டா

பண்ைதுன்னு எங்கம்மா

பபாறுத்துகிட்டு

வட்டுக்கக ீ

இருக்ககன்,

வரமாட்கடன்

எனக்கு

ெத்யன்,

மட்டும்

கீ ப்பாலத்துகிட்ட

இருக்கக மீ னாட்ெி காகலஜ் அங்கதான் படிக்கிகைன், நீங்க அந்தபக்கம் வருவங்களா?” ீ என்று தன்ழனப்பற்ைி விரிவாக படபடபவன்று பொன்ன கதவி அவன் தன் காகலஜ் பக்கமாக

வருவானா

என்ை

ககள்விக்கு

பதிழல

எதிர்பார்த்து

அவன்

முகத்ழத

பார்த்தாள் “ அந்த காகலஜ்லயா படிக்கிைீங்க, நான் கவழல முடிஞ்சு தினமும் மூனு மணிக்கு அந்தபக்கம் தான் ழெக்கிளில் வட்டுக்கு ீ கபாகவன்” என்று ெத்யன் வியப்புடன் பதில் பொன்னதும், கதவியின் முகம் பூவாய் மலர “ அப்படின்னா நாழளக்கு நாலு மணிக்கு வர்ைீங்களா நான் பவயிட் பண்ணவா” என்று ஆர்வமாக ககட்டவளுக்கு என்ன பதில் பொல்வது என்று புரியாமல் ெத்யன் ெில நிமிடங்கள் தயங்கி தழலகுனிய

“ உங்களுக்கு பிடிக்கழலன்னா வரகவண்டாம், ஆனா எனக்கு கநத்துகலருந்து உங்கழள பார்க்கனும்

கபெனும்னு

பராம்ப

ஆழெயா

இருந்துச்சு

அதான்

ககட்கடன்”

என்று

வருத்தமாக கதவி பொன்னாள் ஒரு

பபாண்கண

அைகில்ழல அரிவாழள ெத்யழன

வைியவந்து

என்ைாலும்,

அவளது

பொருகிக்பகாண்டு தயங்க

எதுஎப்படிகயா

ககட்கும்கபாது

ழவத்தது,

குடும்ப

பவட்டு தனது

அவனுழடய

அழத

மறுப்பது

பின்னனியும்,

குத்துக்கு

தாழயயும்

இளமனது

பபண்கள்

அஞ்ொத

கூட

இடுப்பில்

அவளுழடய

இனமும்

தம்பிழயயும்

அந்த

ஆண்பிள்ழளக்கு

நிழனத்துப்பார்த்தான்,

புதிய

காதழல

“

ெரியா

குதூகலமாக

பகாண்டாடியது அடுத்த

கணம்

வர்கைன்ங்க

மாற்று

”

என்று

கயாெழனயின்ைி ெந்கதாஷமாக

உடகன

பொல்லவும்,

ம்ம் அவள்

முகம்

நாலு

மணிக்கு

ெந்கதாஷத்தில்

பஜாலித்தழத பார்த்து ச்கெ முதலிகலகய பொல்லியிருக்கலாகமா என்று தன்ழனகய கடிந்துபகாண்டான் அகத

ெந்கதாஷத்துடன்

எழுந்த

கதவி

“

ெரி

கநரமாச்சு

நான்

கிளம்புகைன்,

நீங்க

அப்புைமா வாங்க” என்று இரண்டடி நடந்தவள் மறுபடியும் திரும்பி “ நீங்க இனிகம என்ழன

வா

கபான்னு

கூப்பிடுங்க,

இல்கலன்னா

கதவின்னு

கூப்பிடுங்க”

என்று

அன்பாய் உத்தரவிட்டுவிட்டு கபானாள் அவள்

கபாய்

பவகுகநரம்

நடந்தபதல்லாம்

கனவுகபால

வழர

அங்கககய

இருந்தது,

ஒகர

உட்கார்ந்திருந்தான்,

நாளில்

இவ்வளவு

அவனுக்கு

மாற்ைமா?,

இது

ெரிதானா அவளுழடய அைகுக்கும் படிப்புக்கும் அந்தஸ்துக்கும் நான் தகுதியானவனா? என்று தன்ழனத்தாகன ககள்வி ககட்டுக்பகாண்ட ெத்யன் குனிந்து தனது உழடழய பார்த்தான் ககாவிலுக்கு கபாககவண்டும் என்பதற்காக இரவு வட்டிலிருந்து ீ எடுத்து வந்த பிரவுன் கலர்

கபன்ட்

இருக்கும்

கபாட்டிருந்தான்,

ஒகரபயாரு

இழதபயல்லாம்

பார்த்து

நல்ல

எல்லா கபன்ட்

அவளுக்கு

கநரமும்

ழகலிகய

இதுதான்,

என்ழன

கட்டுவதால்,

ெட்ழடயும்

எப்படி

பிடித்தது

பராம்ப என்று

அவனிடம் பைசுதான், ெந்கதகமாக

இருந்தது ஒருகவழள அவள் இயல்பாக கபசுவழத நான்தான்

தப்பா

புரிஞ்சுகிட்கடனா,

என்று

மனம் குைம்பி தவிக்க, நிச்ெயம் அப்படித்தான் இருக்கும், பின்கன இவ்வளவு அைகான பபாண்ணு சும்மாதான்,

என்ழன என்று

காதலிக்கவா அைிவாளி

தவிப்புக்கு எண்ழண ஊற்ைியது

பெய்யும்,

மூழள

அபதல்லாம்

ஒன்னும்

அதிகப்பிரெங்கித்தனமாக

இருக்காது, கயாெித்து

இது

அவன்

ஆனால் அந்தநிமிடகம காதலின் முதல் விழத அவழனயுமைியாமல் அவன் மனதில் விழுந்துவிட்டது, அன்று முழுவதும் எங்கக பார்த்தாலும் கதவிதான் பதரிந்தாள், யார் கபெினாலும்

கதவியின்

குரல்தான்

ககட்டது,

கவறு

எதுவுகம

ெிந்திக்கமுடியாமல்

பராம்பகவ கஷ்டப்பட்டு மறுநாள் நான்கு மணி எப்கபாது வரும் என்று காத்திருந்து, ெரியாக மூன்று மணிக்கக கல்லூரியின் அருகில் மழைவாக காத்திருந்தான் அவனுக்கு எதிரில் வண்டி மாட்டுக்கு இரண்டு கபர் லாடம் அடித்துக்பகாண்டு இருக்க, பக்கத்தில்

இருந்த

இடதுபுைமாக

இரும்பு

பட்டழரயின்

ஓடிக்பகாண்டிருக்கும்

ெம்மட்டியடிக்கும்

வாய்க்காலின்

ெத்தமும்,

ொக்கழட

கல்லூரியின்

நாத்தமும்,

நிமிர்ந்து

பார்த்தால் மதுழர கமம்பாலத்தில் பெல்லும் வாகனங்களின் இழைச்ெலும் என மாத்தி மாத்தி அவன் கவனத்ழத கவர்ந்தாலும், எதுவுகம மனதில் பதியவில்ழல மணி மூன்று ஐம்பது ஆனது, ெத்யனுக்கு பகாஞ்ெம் பதட்டமாக இருக்க ெட்ழடயின் காஜா பட்டியில் ஒளித்து ழவத்திருந்த பீடிழய எடுத்து பற்ை ழவத்து இரண்டு இழுப்பு இழுத்து புழகழய பக்கவாட்டில் ஊதியவனுக்கு பதட்டம் பகாஞ்ெம் தனிந்தது கபால இருந்தது கல்லூரியில் இருந்து விதவிதமான உழடகளில் பபண்கள் பவளிகய வர அவ்வளவு கூட்டத்திலும் அவன் கண்கள் கதவிழய கதடியது, அகதா அகதா கதவி என்று அவன் மனம் தாவி குதிக்க, ெத்யன் விரலிடுக்கில் இருந்த பீடிழய கழடெியாக ஒரு இழுப்பு இழுத்துவிட்டு கீ கைகபாட்டு காலால் பநருப்ழப அழனத்தான் கதவியும் அவழன பார்த்துவிட்டாள் ஆனால் எதுவுகம காட்டிக்பகாள்ளாமல் கூட வந்த பபண்களிடம் ஏகதா பொல்லிவிட்டு, கீ ழ்ப்பாலம் பொல்லும் வைியில் கவகமாக நடக்கத் பதாடங்க, ெத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்ழல, அவள் பின்கன கபாகலாமா இல்ழல இப்படிகய திரும்பி விடுகவாமா, என்று கயாெித்தபடி நின்ைவழன , அவன் காதல் மனது ம் கபா அவள் பின்னால் என்று துரத்த, ெத்யன் ழெக்கிழள தள்ளிக்பகாண்டு அவள் கபான திழெயில் நடந்தான், அவனுக்கு முன்னால்

பென்ை

கதவி

ஆற்ழை

ஒட்டிய

ஒரு

ெரிவில்

இைங்கி

கமம்பாலத்தின்

அடியில் இருக்கும் பபாரிய ெிமிண்ட் தூணின் பின்னால் மழைந்தாள்.. ெத்யன்

ழெக்கிழள

ெரிவில்

விட்டுவிட்டு

அவனும்

இைங்கி

அவள்

இருந்த

தூண்னருகில் கபானான் மார்பில்

புத்தகங்கழள

அழணத்துக்பகாண்டு

அவனுக்காக

காத்திருந்த

கதவி

"

ஏன்

இவ்வளவு கநரம் நான் வந்ததும் என் பின்னாடிகய வரகவண்டியது தாகன" என்ைவள்

அருகில் நின்ை அவழன பநருங்கி " நான் வரும்கபாது நீங்க ெிகபரட் தாகன பிடிச்ெீ ங்க" என்று கநரிழடயாக அதட்டி ககட்க ெத்யன் மழைக்காமல் பொன்னான் " ெிகபரட் இல்ழல பீடிதான் பிடிச்கென்" என்று ெிலநிமிடங்கள் உதட்டில்

அவழன

வலிக்கும்

படி

உற்று

பார்த்தவள்,

பட்படன்று

தனது

சுண்டியவள்

ஆள்காட்டி

"

இனிகமல்

விரலால் பீடி

அவன்

பிடிச்சு

பாரு

அப்புைமா இருக்கு உனக்கு கவடிக்ழக" என்று எச்ெரிக்ழக பெய்ய வலித்த உதட்ழட தடவியபடி அவழள ஆச்ெரியமாக பார்த்தான் ெத்யன் " நான் இைந்து கபாகமாட்கடன்.. " நான் காதலிக்ககவ மாட்கடன்.. " இந்த இரண்டு வாெங்கழளயும்.. " உலகில் இன்ைிருக்கும்.... " எந்த ஒரு மனிதனாலும்... " உறுதியாகச் பொல்லமுடியாது!!! " காதலில் விழுந்து கழரந்த பின்பு... " எந்த உயிருக்கும் அழடயாளமில்ழல!! " காதல் ஒரு ஜனனம்.... " இது பிைந்கத தீரும்!! " காதல் ஒரு மரணம்... " இது நிகழ்ந்கத தீரும்!! கதவி

சுண்டிவிட்ட

தனது

உதடுகழள

விரலால்

கதய்த்துக்பகாண்கட

அவழள

ஆச்ெர்யத்துடன் பார்த்தான் ெத்யன், ெந்தித்து இரண்டு நாள் கூட முழுொ முடியழல

அதுக்குள்ள அவளின் பநருக்கமான அனுகுமுழையும், உரிழமயான கபச்சும் அவனுக்கு வியப்பாக இருந்தது, அவழனகய

பார்த்துக்பகாண்டிருந்த

கதவி

“

என்னாச்சு

அப்புடி

பார்க்குை,

இனிகமல்

பீடிபயல்லாம் பிடிக்ககூடாது ெரியா” என்று ககட்க ெத்யனுக்குள் இருந்த தன்மானம் ெட்படன்று தழலதூக்க முகம் இறுக “ அழத ஏன் நீங்க பொல்ைீங்க நான் பீடி பிடிப்கபன்” என்று பிடிவாதமாக பொன்னான் அவழன முழைத்து பார்த்த கதவி “ ெரி நான் கிளம்புகைன் கநரமாச்சு” என்று கீ கை ழவத்திருந்த ழபழய எடுத்துக்பகாண்டு கிளம்புவதற்காக அவள் திரும்ப அய்கயா தவைாக வரபொன்ன ீங்க

கபெிட்கடாகமா என்று

இப்கபா

கிளம்பைீங்க”

நிழனத்த ெத்யன்

என்று

கபச்ழெ

“என்ழன

வளர்த்து

எதுக்கு

அவழள

இங்க நிறுத்த

முயன்ைான் அவழன

திரும்பி

பார்த்து

மறுபடியும்

முழைத்த

கதவி

“

என்ன

பிராண்ட்

பீடி

பிடிக்கிைீங்கன்னு பதரிஞ்சுக்கத்தான் வரச்பொன்கனன்” என்று நக்கலாக கூை அவளது ககாபம் ெத்யனுக்கு புரிய “ இல்ழலங்க எனக்கு இந்த மாதிரிபயல்லாம் கபெி பைக்கம் இல்ல, நான் கபசுை பமாத பபாண்ணு நீங்கதான், அதுவுமில்லாம யாராவது பார்த்துட்டா என்ன பண்ைது, நானாவது ழபயன் பரவாயில்ழல, உங்கழள உங்க வட்டு ீ ஆளுங்க பார்த்தா என்ன கதின்னு கயாெிங்க,” என்று பபாறுழமயாக கபெி அவளுக்கு புரியழவக்க முயன்ைான் மறுபடியும் ழபழய கீ கை ழவத்தவள், அவழன பநருங்கி நின்று “ இகதாபார் எனக்கு எழதயுகம மழைச்சு கபெத்பதரியாது, என்ன காரணகமா உன்ழன எனக்கு பிடிச்ெிருக்கு, அகதாட

நானும்

யாராவது

இந்த

பார்த்தா

மாதிரிபயல்லாம்

பார்த்துட்டு

கபெினதில்ழல

கபாகட்டும்,

பபாண்ணு

எனக்கும்

நாகன

இது

புதுசுதான்,

பயப்படழல

நீ

ஏன்

பயப்படுை, " பமாதல்ல இந்த வாங்க கபாங்கன்னு கூப்பிடுைத நிறுத்து, அப்புைமா ஏகதா ஸ்கூல் டீச்ெர்

கிட்ட

கபசுைமாதிரி

பார்ப்பாங்கன்னு

பயமா

ழகழய

இருந்தா

கட்டிகிட்டு

பார்க்காத

கபொகத,

இடத்துக்கு

இங்க

கூட்டிட்டு

கபா,

யாராவது நீ

எங்க

கூப்பிட்டாலும் நான் வருகவன் புரியுதா” என்று கதவி விளக்கமாய் பொல்லி அதட்டி ககட்க அவளுழடய

கவகத்ழத

பார்த்து

ெத்யனுக்கு

வயிற்ைில்

இனம்புரியாத

உண்டாக “இதுக்கு என்ன அர்த்தம்” என்று பமாட்ழடயாக ககட்டான்

கலவரம்

கதவியின் முகபாவழனயில் அவள் மறுபடியும் கடுப்பாகிவிட்டாள் என்று மட்டும் புரிய, அவள் பதிலுக்காக காத்திருந்தான் ெத்யன் “ ஏய் என்னப்பா நீ ெரியான டியூப்ழலட்டா இருக்க” என்ை கதவி குளிக்காமல் வியர்ழவ நாற்ைத்துடன் இருந்த அந்த கூலிக்காரழன இன்னும் ெற்று பநருங்கி ெட்ழட பட்டழன திருகியவாறு “

எனக்கு

உன்ழன பராம்ப

புடிச்சுருக்கு,

உன்ழன விரும்புகைன்னு

பநழனக்கிகைன்,

எனக்கு எழத பத்தியும் யாழர பத்தியும் கவழலயில்ழல, எனக்கு நீதான் கவனும், என்னடா

பார்த்து

பரண்டுநாள் தாகன

ஆச்சு

அதுக்குள்ள

எப்படி

லவ்

வந்துச்சுன்னு

லூசுத்தனமா கயாெிக்காத, "அது அப்படித்தான் ஒருத்தழர பார்த்ததுகம நமக்கு இவங்கதான்னு மனசு பொல்லிரும், உன்ழன

பார்த்ததும்

என்

மனசும்

அப்புடித்தான்

பொல்லுச்சு,

உனக்கு

நம்பிக்ழக

வரழலன்னா ஒன்னு பெய்யலாமா இப்படிகய பபரியார் பஸ்ஸ்டாண்ட் கபாய் எதாவது பஸ்ழை புடிச்சு எங்கயாவது ஓடிப்கபாய் பரண்டு கபரும் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு குடும்பம் நடத்துவமா? "எது எப்படி இருந்தாலும் எனக்கு படிப்பு சுத்தமா வரழல, வராத அழத புடிச்சுகிட்டு மல்லுகட்டுைழதவிட, எனக்கு ஈெியா வர்ை இழத பண்ணுகவாமா? எனக்கும் எங்கவட்டு ீ ஆளுங்களுக்கு பிடிக்காத எழதயாவது பண்ணி அவங்க சுத்தல்ல விடனும்னு ஆழெ என்ன

பொல்ைீங்க

எங்கயாவது

ஓடிப்கபாயிரலாமா?”

என்று

அவள்

முடிப்பதற்குள்

ெத்யனுக்கு உடபலல்லாம் வியர்த்து கால்வைியாக வியர்ழவ வைிந்தது மடித்து கட்டியிருந்த ழகலிழய அவிழ்த்து முகத்ழதயும் கழுத்ழதயும் துழடத்தவன் தனது நடுக்கத்ழத முடிந்தவழர மழைத்துக்பகாண்டு “நான் கிளம்புகைன் கநரமாகுது” என்று நகர “

ெரி

நீ

கபசுகவாம்,

பராம்ப ஆமா

மார்க்பகட்லயும்

பயப்படுை நீ

அதனால

எப்பவுகம

காக்கி

காக்கி

டவுெர்தான்

இன்பனாரு

நாழளக்கு

ஓடிப்கபாைத

டவுெர்தான்

கபாடுவியா,

கபாட்டிருந்த,

அதான்

இல்ல

பத்தி

அன்னிக்கு

ககட்கடன்”

என்று

கபாகிைவழன நிறுத்தி அவள் கபச்ழெ வளர்க்க ம்ம்

நம்மழள

மார்க்பகட்டில்

பத்தி கவழல

நக்கலாக ககட்க

எல்லாத்ழதயும் பெய்ைவன்

கவனிக்கிைா

ெஃபாரி

சூட்டா

கபால

“

பின்கன

கபாட்டுருப்பான்”

என்று

காய்கைி ெத்யன்

“

அய்கயா

பார்த்து

கருவாயனுக்கு

எனக்கு

லவ்

உடகன

வந்துச்சு,

ககாபம்

எனக்கும்

வருதா,

பவட்டி

இந்த

பந்தா

டிரஸ்ல

எல்லாம்

தான்

உன்ழன

பிடிக்காது,

நான்

கபாட்டுருக்க எல்லாகம என் வட்டுல ீ இருக்கிைவங்க திருப்த்திக்காக, ஆனா உன்கூட வந்த பிைகு நீ ொக்குழப குடுத்தா கூட சுத்திக்குகவன், ெரியா ” இன்னும் அவன் ெட்ழட பட்டழன திருகிக்பகாண்கட தான் கபெினாள் அவழள பார்க்க பார்க்க ெத்யனுக்கு ஒருபுைம் வியப்பும் ஒருபுைம் பயமாகவும் இருந்தது, அவளது கவகம் அவழன நடுங்க ழவத்தது, அவளுக்கு என்ன பதில் பொல்வது என்று புரியாமல் அவழளகய ழவத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக்பகாண்டிருந்தான் “ என்ன அப்புடி பார்க்குை, நான் ஓககவா,” என்று கதவி கண்ெிமிட்டி ககட்டாள்,... ெத்யனின் தழல அவழனயும் அைியாமல் அழெந்து ெம்மதம் பொன்னது, கதவி அவன் வலதுழக

விரலகழள

பற்ை

கலொக

நடுங்கிய

விரல்கழள

ஆறுதலாக

பயப்படாகத

ெத்யா,

தன்

ழககளுக்குள் ழவத்து அடக்கிக்பகாண்டாள் “

என்னடா

உனக்கு

இவ

ஒரு

இப்படிபயல்லாம்

ஆபத்துன்னா

கபசுைாகளன்னு

என்னகவண்டுமானாலும்

பெய்கவன்

அந்த

என்னால

ஆபத்து

என்

வட்டு ீ ஆளுங்களால வந்தாலும் ெரி என் உயிழர பகாடுத்து உன்ழன காப்பாத்துகவன், நீ என்ழன நம்புகை தாகன” என்று அவ்வளவு கநரம் விழளயாட்டுத்தனமாக கபெியவள், இப்கபாது கண்கலங்கி பமல்லிய குரலில் ககட்டாள் அவள் ழககளுக்குள் இருந்த தன் ழகழய புரட்டி அவளின் வலதுழகழய பற்ைி தன் பநஞ்ெில் ழவத்த ெத்யன் “ நானும் ஒன்னும் ககாழை இல்ழல கதவி, எனக்கு எது நல்லது

ெரின்னு

உலகத்திகலகய பிடிச்சுருக்கு

”

படுகதா

நான்

அழத

பயப்படும்

என்று

தன்

ஒகர

வாயால்

யாருக்கும் ஜீவன்

பயப்படாமல்

என்

அவளுக்கு

பெய்கவன்,

அம்மாதான்,

மத்தபடி

முதன்முழையாக

இந்த

எனக்கும்

மனழத

திைந்து

ஆறுதல் பொன்னான் “அப்கபா

பமாதல்ல

மாமியாழரத்தான்

பார்க்கனும்

கபாலருக்கு,

ெரி

பொல்லு

நான்

என்ழனக்கு உன்வட்டுக்கு ீ வரட்டும்” என்று ெட்படன்று குறும்புத்தனமாக கதவி ககட்க “அய்யய்கயா இவ்வளவு

கடவுகள கவகம்

எல்லாம்

ஆகாது

குட்டிச்சுவராக்கிடுவ

பகாஞ்ெம்

பபாறுழம

கபாலருக்கு, இரு

அம்மா

எல்லாம்

தாகய

ஒழுங்கா

நடக்ககவண்டிய கநரத்தில் நடக்கும் , நீ வட்டுக்கு ீ கபா பபாைவு பார்க்கலாம்" என்று கூைிவிட்டு விலகியவழன ழகபிடித்து நிறுத்திய கதவி " நாழளக்கு வருவங்க ீ தாகன, நான் இங்கககய பவயிட் பண்ணவா?" என்று பரிதாபமாக ககட்க

மறுபடியும் அவளருகக வந்து சுற்றுமுற்றும் பார்த்துவிட்டு பநருக்கமாக நின்று தன் விரலால் அவள் முகத்ழத நிமிர்த்தி அவளுழடய கண்கழள பார்த்தவாகை " நிச்ெயமா வருகவன் கதவி நானும் இழதபயல்லாம் விரும்புகைன் தான், ஆனா இந்த கவகம்தான் எதுவுகம நிழலக்காம கபாயிடுகமான்னு பயமா இருக்கு" என்ைவன் இன்னும் அதிகமாக பநருங்கி அவளின் மூச்சு காற்ழை சுவாெித்த வாறு " நீ பராம்ப அைகா இருக்க கதவி, நான்தான் உனக்கு பகாஞ்ெம் கூட பபாருத்தகம இல்லாம இருக்ககன்" என்ைான் " யார் பொன்னது நமக்கு பபாருத்தம் இல்கலன்னு, எப்பவுகம மார்பகட் வராத நான் அன்னிக்கு மட்டும் ஏன் பூ வாங்க வரனும், வந்தவ ஏன் ெறுக்கி உன்கமல விைனும், எத்தழனகயா

வாட்டி

ககாயிலுக்கு

கபாயிருக்ககன்

ஆனா

அன்னிக்கு

மட்டும்

ஏன்

உங்கழள ககாயில்கல மறுபடியும் ெந்திக்கனும், இபதல்லாம் சும்மா நடக்குமா ெத்யா, நாம

பரண்டு

கபரும்

பபாருத்தமானவங்கன்னு

கடவுகள

முடிவு

பண்ணிட்டாரு

பதரியுமா? பரண்டு நாளா நான் தூங்காம எல்லாத்ழதயும் நல்லா கயாெிச்சுட்கடன், நீ எழதயுகம

கயாெிக்க

கவண்டாம்

ெரியா"

என்று

அவள்

குைந்ழத

தனமாக

குமரிக்

குரலில் கூைியழத ககட்டு ெத்யனுக்கு ெிரிப்புதான் வந்தது " ெரி நான் எழதயுகம கயாெிக்கழல, நீகய எனக்கும் கெர்த்து கயாெிச்சு நான் என்ன பெய்யனும்னு அவளுழடய

பொல்லு" உதடு

என்று

கநாக்கி

ெிரிப்புடன்

ெத்யன்

எடுத்துச்பென்ைவன்,

பொல்லிவிட்டு வண்ணான்

தனது

ஒருவன்

விரழல ஆற்ைில்

துழவத்து காயழவத்த துணிகழள சுருட்டிக்பகான்கட அவர்கழள பார்பழத உணர்ந்து பட்படன்று ழகழய மடக்கிக்பகாண்டு விலகினான் " ெரி நான் கிளம்புகைன்" என்று கூைிவிட்டு வட்டுக்கு ீ கிளம்ப, கதவியும் அங்கிருந்து கிளம்பினாள் வார்த்ழதககள இல்லாத பமாைி எது பதரியுமா? அது காதலர்களின் கண்கள் கபசும் காதல் பமாைிதான்! வட்டுக்கு ீ வந்த ெத்யன் குளித்துவிட்டு அம்மா பகாடுத்த ொப்பாட்ழட யந்திரகதியில் ொப்பிட்டுவிட்டு

படுத்தவனுக்கு

கலவரம்தான் நடந்தது

கலர்கலராக

கனவுகள்

வரவில்ழல

மனசுக்குள்

இது ெரியா தவைா என்று எண்ணி குைம்பினான், அவனுழடய குடும்ப சூைல் எந்த முடிவும் எடுக்க முடியாமல் தடுமாை ழவத்தது,

அவன் குடும்ப வறுழம

ஒருபுைம்

தன்னுழடய எட்டாம் வகுப்பு படிப்பு பபரிய தழடயாக இருந்தது அவள்தான்

ஏகதா

குைந்ழதத்தனமா

கபெினால்

நமக்கு

எங்ககபாச்சு

புத்தி

என்று

தன்ழனகய கடிந்து பகாண்டான், ஆனாலும் அவளுக்கு மட்டும்தான் ஆழெயா என்ன நானும்தான் எனக்கும்தான் அவழள பராம்ப பிடிச்சுருக்கு... இரவின்

பநடுகநரம்

பநாடிகளிகலகய

வழர

அவன்

ெிந்தழனயில்

அம்மா

புரண்டவன்

மார்க்பகட்க்கு

தூங்க

கபாவதற்காக

ஆரம்பித்த

ெில

எழுப்பிவிட

பாதி

தூக்கத்தில் எழுந்த ெத்யன் மிகுந்த கொர்வுடன் கழடக்கு கிளம்பினான் ழெக்கிழள

மிதித்தபடி

கதவிழய

நிழனத்துக்பகாண்டு

மதுழர

பபரியாஸ்பத்திரிழய

தாண்டும்கபாது எதிகர வந்த ஒரு கவன் இவன் ழெக்கிளில் உராய, ெத்யன் தாறுமாைாக கீ கை விை இவன்மீ து ஏைகவண்டிய கவன் இவன் ழெக்கிள் மீ து ஏைி நிற்க்காமல் கடந்து பென்ைது கீ கை

கிடந்த

ெத்யழன

அங்கிருந்த

ெிலர்

தூக்கி

நிறுத்த,

ழெக்கிளின்

மர்கார்டு

கிைித்ததால் வலது முைங்காலில் ஆைமாக ெழத கிைிக்கப்பட்டு இருந்து ரத்தம் வைிய பநற்ைி

ழககள்

ழகத்தாங்கலாக

என

உடலில்

ஆங்காங்கக

அழைத்துச்பென்று

ரத்தகாயங்கள்

ராஜாஜி

கூட்டத்தினர்

மருத்துவமழனயின்

அவழன

அவெரப்பிரிவில்

கெர்த்தனர் அங்கக பவகு நிதானமாக ெிகிச்ழெ பெய்த நர்ஸ்கள் , ெத்யனின் கால் காயத்திற்கு வலிக்க

வலிக்க

பச்ழெயாக

ெழதழய

இழுத்துப்பிடித்து

ழதயல்

கபாட்டனர்,

துடித்துகபாய் ெிறுபிள்ழள கபால் அழுத ெத்யழன கிண்டல் பெய்தனர் ரவுண்ட்ஸ்

வந்த

இருக்ககவண்டும்

டாக்டர் என்று

காயம்

ஆைமாக

பொல்லிவிட்டு

இருப்பதால்

கபாக,

ெத்யன்

இரண்டு

அம்மாவுக்கு

நாள் எப்படி

பபட்டில் தகவல்

பொல்வது என்று தவித்தான், அடி மனதில் இன்பனாரு தவிப்பும் ஏற்பட்டது, அதாவது மாழலயில் கதவி வந்து காத்திருப்பாகள என்ை தவிப்பு கநரமாக கநரமாக அதிகரித்தது அதிகாழலயில் வந்த டாக்டரிடம் வட்டுக்கு ீ தகவல் பொல்லகவண்டும் பவளிகய கபாய் வரலாமா என்று ககட்க, அதிெயமான அந்த நல்ல டாக்டர் தனது பமாழபலில் கபெலாம் நம்பர் பொல்லுப்பா என்று ககட்டார் ெத்யன்

தான்

அவனிடம்

கவழல

பகாடுத்தார்,

பெய்யும் கழட

கழடயின் கபாழன

நம்பர்

பொல்ல,

எதிர்முழனயில்

டாக்டர்

டயல்

பெய்து

கணக்குப்பிள்ழள

எடுக்க,

கவழலக்கு வரும்கபாது விபத்து ஆன விவரத்ழத பொன்ன ெத்யன், தனது அம்மாவுக்கு தகவல் பொல்லும்படி பொல்லிவிட்டு பமாழபழல டாக்டரிடம் பகாடுத்தான் அடுத்த ெில மணிகநரத்தில் முருகனுடன் இவன் அம்மாவும் வந்தனர், அம்மா கண்ண ீர் விட்டு

கதைவில்ழல

ஆகலாெழன

என்ைாலும்

ககட்டார்,

காயங்கழள

பிைகு

கவனமுடன்

மகழனவிட்டு

பார்த்து

நகராமல்

டாக்டரிடம் பாதுகாப்புடன்

பார்த்துக்பகாண்டார் முருகன்

ெிைிதுகநரம்

இருந்துவிட்டு

கிளம்பினான்,

அவனிடம்

கதவிக்கு

ஏதாவது

தகவல் பொல்லலாம் என்று பார்த்தால் அவன் அம்மா அங்கககய இருக்ககவ ெத்யனால் முடியாமல் கபானது மாழல நாலு மணியானதும் இன்கனரம் கதவி பாலத்தின் கீ கை வந்து காத்திருப்பாகள, என்ை

எண்ணம்

மருந்து

மாத்திழரகழள

மீ ைி

அவழன

தூங்கவிடாமல்

பெய்தது,

கதவியின் கமல் உள்ள காதல் அவனுக்கக இப்கபாதுதான் புரிந்தது, புரிந்த விஷயம் மனழத ெந்கதாஷப்படுத்த அன்று இரவு கனவுகளுடன் உைங்கினான் மறுநாள் காழல டாக்டரின் ரவுண்ட்ஸ் முடிந்தவுடன், முருகன் வந்தான், ெத்யனிடம் ெிைிதுகநரம் கபெிக்பகாண்டு இருந்த முருகன். “ அம்மா நீங்க வட்டுக்கு ீ கபாங்க நான் இங்ககய இருந்து ொயங்காலம் ெத்யழன டிச்ொர்ஜ் பண்ணி கூட்டிட்டு வர்கைன், நீங்க கிளம்புங்கம்மா” என்று ெத்யனின் தாயாழர வற்புறுத்தி வட்டுக்கு ீ அனுப்பி ழவத்தான் ெத்யனின் அம்மா வார்ழட விட்டு பவளிகய கபான அடுத்த நிமிடம் “ பகாஞ்ெம் இருடா ெத்யா இகதா வர்கைன்” முருகன் அவெரமாக பவளிகய ஓடினான் மறுபடியும் உள்கள வந்தவனுடன் கதவியும் வந்தாள் கதவிழய பார்த்ததும் துள்ளிகுதித்த மனழத அடக்கியவாறு கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அமரவும் கதவி அவனருகில் வந்து கட்டிலில் பக்கத்தில் அமரவும் ெரியாக இருந்தது, கட்டிலில்

அமர்ந்த

கதவி

எதுவும்

கபொமல்

அவன்

ழககழள

எடுத்து

தனது

ழககளுடன் கெர்த்து இழணத்துக்பகாண்டு கண்கலங்க அவழனகய பார்த்துக்பகாண்டு இருந்தாள் , ெிைிதுகநரம் அங்கக வாய் கபச்சுக்கு கவழலயின்ைி கண்களால் இருவரும் கபெிக்பகாள்ள, கட்டிலின்

ஓரத்தில்

முருகன்

“

அப்புைம்

நான்தான்

அவளுழடய

காழலயில

கல்லூரிக்கு

மார்க்பகட்ல

பார்த்து

வந்து

கமட்டழர

எடுத்துச்பெல்லும்

உன்ழனய

பொல்லி

பத்தி

இங்க

ழபழய

விொரிச்ொங்க

கூட்டிவந்கதன்,

ழவத்த ெத்யா, அம்மா

இருந்ததால

பவளியகவ

நின்னுகிட்டு

இருந்தாங்க”

என்று

நடந்தவற்ழை

விளக்கிச்

பொன்னான் ெத்யன்

எதுவும்

கலங்கிய

கபெவில்ழல

கண்களுடன்

அவழளகய

அவன்

பநற்ைி

பார்த்து

கவனமா

பார்த்துக்பகாண்டு

காயத்ழத

வருடினாள்,

இருந்தான்,

கதவி

முைங்கால்

கட்ழட

பதாட்டுப்பார்த்தாள் பிைகு

கண்ணருடன் ீ

அண்கண

“

கிட்டயாவது

காகலஜுக்கு

வரக்கூடாதா,

கநத்கத

நடந்திருக்கு

பொல்லியனுப்பியிருக்கலாகம,

இந்த

உனக்கு

என்னாச்சுன்னு கநத்து பயந்துகபாய் அழுதுகிட்கடதான் வட்டுக்கு ீ கபாகனன் பதரியுமா?” என்று கநற்ழைய நிழனவில் இன்று கண்ணர்விட்டாள் ீ அவள் ழகழய ஆறுதலாக வருடியவாறு “ எங்கருந்து பார்த்து வர்ைது, ழநட் பூராவும் தூங்கழல, தூக்கக்கலக்கத்துலகய ழெக்கிள் பமதிச்கென், ககாரிப்பாழளயம் திருப்பத்துல கவன்

வந்தழத

இருந்ததால

கவனிக்கழல,

நான்

தப்பிச்கென்,

நல்லகவழளயா இல்கலன்னா

அந்த

கவன்காரன்

ழெக்கிளுக்கு

கவனமா

பதிலா

நான்

நசுங்கியிருப்கபன்” என்ை ெத்யன் அவள் விரல்களின் பமன்ழமழய ரெித்துக்பகாண்கட கூை “ ஏன் ழநட்டு தூங்கழல, தூங்காமல் என்னப் பண்ண” கதவி அதட்டிக் ககட்க அவள் விரல்கழள தனது கன்னத்தில் ழவத்த ெத்யன் அவள் கண்கழளப் பார்த்து பிைகு அவளின் பருத்த ஈர உதடுகழள பார்த்து எச்ெில் விழுங்கிக்பகாண்கட “ உன்ழனகய பநழனச்சுக்கிட்டு

இருந்கதன்

அதான்

தூக்கம்

வரழல”

என்ைவன்

“

நீ

நல்லா

தூங்குனயா” என்று ரகெியமாக ககட்டான் அவன்

குரலும்

பவட்கத்துடன்

பார்ழவயும்

முற்ைிலும்

அவனிடமிருந்து

தன்

வித்தியாெமாக

விரல்கழள

இருக்க,

புதிதாய்

விடுவித்துக்பகாண்டு

வந்த கலொக

தழலகுனிந்து “ம்ஹூம் பரண்டு நாளா தூங்ககவயில்ழல” என்ைாள் அதற்குள் பக்கத்து பபட்டில் இருந்தவரின் மழனவி ெந்கதகப் பார்ழவயுடன் “ யாரு தம்பி இந்தப்புள்ள” என்று அருகில் வந்து கதவிழய உற்றுப்பார்த்து ககட்க ெத்யனும்

கதவியும்

அந்த

பபண்ணுக்கு

என்ன

பதில்

பொல்வது

என்று

புரியாமல்

விைிக்க, முருகன் ெட்படன்று சுதாரித்து “ இந்த புள்ள இவகனாட மாமா மக அக்கா, இப்பத்தான் விஷயம் பதரிஞ்சு கழடக்கு வந்துச்சு நான் கூட்டிட்டு வந்கதன், அவங்க வட்டுல ீ எல்லாரும் ஊருக்கு கபாயிருக்காங்கலாம்,” என்று ெிறு விளக்கமாக பொன்ன முருகன்

“ ெரிடா நீங்க பரண்டு சுத்திட்டு

அப்புடிகய

கபரும் கபெிகிட்டு இருங்க நான் கபாய் பகாஞ்ெம் பவளிய

உனக்கு

மத்தியான

ொப்பாடு

வாங்கிட்டு

வர்கைன்”

என்று

கிளம்பினான் மறுபடியும் கதவியின் ழகழயப் பற்ைி தன் மார்பில் ழவத்துக்பகாண்ட ெத்யன் “ ஆமா நீ என்கனாட மாமா மகளா” என்று குறும்பு குரலில் ககட்க ெட்ழடயின் மழைவில் அவன் மார்பில் இருந்த ெிறு கராமங்கழள வருடியவாறு “ நீ எப்புடி கவனா வச்சுக்ககா, எனக்கு நீ அத்ழத மகன்தான், அதிலும் ஆழெ அத்ழத மகன்” என்ைவள்

“

ஆமா

முடியிருக்கு,

தாடி

நீ

ெின்னப்ழபயன்

மீ ழெபயல்லாம்

தாகன

கூட

அதுக்குள்ள

அதிகமா

பநஞ்சுல

இருக்கு,

இவ்வளவு

உனக்கு

இருபது

வயசுதாகன ஆகுது” என்று ககனத்தனமாக ககள்விககட்டவழள பார்த்து ெிரித்த ெத்யன் “ஆமா மயிழர உரம் கபாட்டு வளர்க்குகைன், ஏய் இப்கபா இது பராம்ப முக்கியம், ஆமா நீ காகலஜுக்கு கபாகழலயா, உன்வட்டுக்கு ீ பதரிஞ்ொ என்னாகுைது” “பதரிஞ்ொ பதரியட்டும் அழதபத்தி எனக்கு கவழலயில்ழல, காகலஜுக்கு கபானாலும் உன்ழனகய

பநழனச்சுகிட்டு

எதுவுகம

படிக்கப்கபாைதில்ல,

அப்புைமா

எதுக்கு

கபாகனும், காழலயில காகலஜ் கபாகைன்னு பொல்லிட்டு கநரா பென்ட்ரல் மார்க்பகட் கபாகனன், உன் கபழர பொல்லி விொரிச்கென், உடகன முருகன் அண்கண வந்துச்சு, விவரத்ழத பொல்லி இங்க கூட்டி வந்துச்சு, பஸ்ல வரும்கபாது அழுதுகிட்கட வந்கதன் பதரியுமா” என்று கதவி பொன்னதும் “ ஏன் கதவி உனக்கு பயமாகவ இல்ழலயா, எல்லாத்ழதயும் இவ்வளவு துணிச்ெலா பண்ை” என்று ெத்யன் அவள் கண்கழள உற்றுப் பார்த்து ககட்டான் “ஏன் பயப்படனும், நான் என்ன தப்பா பண்கைன், காதல் பண்ைது தப்பான விஷயமா, என்

மனசு

மாட்கடன், உன்ழன

என்ன

பொல்லகதா

இன்பனான்னும் விட்டுக்குடுக்க

அழத

பெய்கவன்,

பொல்கைன் மாட்கடன்,

ககட்டுக்க,

ஏதாவது

யாருக்கும்

எதுக்கும்

யாருக்காகவும்

ஏடாகூடமா

பயப்பட

எதுக்காகவும்

பண்ணி

என்ழனய

தட்டிக்கைிக்க பார்த்த,, உன்ழனயும் கபாட்டுத்தள்ளிட்டு நானும் பெத்துப்கபாய்டுகவன், என் குடும்பம் மட்டுமில்ல நானும் கமாெமான பபாண்ணு தான் , எவ்வளவு ெீ க்கிரம் முடியுகமா புரியுதா”

அவ்வளவு

என்று

ெீ க்கிரமா

அதுவழர

என்ழன

குழைவாக

கல்யாணம்

காதல்

கபெியவள்

உறுதியான குரலில் ெத்யழன எச்ெரிக்ழக பெய்தாள்

பண்ணிக்கிை ெட்படன்று

வைியப்பாரு, பதானி

மாைி

ெத்யன்

எதுவும்

பதில்

ழவராக்கியமா

பொல்லவில்ழல,

கபசுைாகள

ழவத்திருக்கும்

என்று

இதுகபான்ைபதாரு

இந்த

ெின்ன

ஆச்ெர்யபட்டு,

காதலி

தன்

எத்தழனப்

வயசுல

இவ்வளவு

அளவுகடந்த

கபருக்கு

காதல்

கிழடப்பாள்

என்று

நிழனத்தான் அவன் ஏதாவது கபசுவான் என்று அவன் முகத்ழதகய பார்த்துக்பகாண்டு இருந்தாள் கதவி " ெரி கதவி இவ்வளவு ெின்ன வயசுலயா கல்யாணம் பண்ணிக்கிைது, இன்னும் நாலஞ்சு வருஷம் நானும்

கபாகட்டும் என்

அப்புைமா

வட்டு ீ

கெர்த்துக்கிகைன்,

பண்ணிக்குகவாம்,

பிரச்ெழன

ெரியா”

என்று

அதுவழரக்கும்

எல்லாத்ழதயும் குைந்ழதகளுக்கு

முடிச்சுகிட்டு

நீ

நல்லா

படி

பகாஞ்ெம்

பொல்வதுகபால்

,

பணம்

ெத்யன்

எடுத்து

பொன்னான் ெட்படன்று முகம் இறுக “ என்ன விழளயாடுைியா, நாலு வருஷமா, இன்னும் நாலு மாெம்

கூட

என்னால

பவயிட்

புள்ழளகழளயா

பபத்து

தம்பி

காகலஜ்க்கு

அவனும்

உன்

பண்ணமுடியாது,

தழலயில கபாைான்

கட்டிட்டு

படிச்சுட்டு

இப்ப

என்ன

உங்கப்பன்

கபாயிருக்காரு, ஏதாவது

பபாட்ட

இருக்குைது

கவழலக்கு

ஒரு

கபாகட்டும்,

அப்புைம் அத்ழத மட்டும் தாகன, அத்ழதகாரிய நான் பார்த்துக்கிகைன், இப்கபா நான் படிச்சு என்னத்த பண்ணப்கபாகைன், உன்கூட குடும்பம் நடத்தி புள்ள பபத்துக்க இந்த படிப்பு

கபாதும்,

இன்பனாரு

முழை

படின்னு

பொல்லாத

எரிச்ெலா

வருது,

ஒரு

கருமமும் மண்ழடயில ஏை மாட்கடங்குது, நாகன பரண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடிகய உன்ழனய

பார்த்திருந்தா,

காகலஜாவது

மண்ணாங்கட்டியாவதுன்னு

உன்ழனய

கல்யாணம் பண்ணி வருஷத்துக்கு ஒன்னுன்னு பரண்டு புள்ள பபத்துட்டு, இன்கனரம் குடும்பக்கட்டுபாடு பண்ணியிருப்கபன்" என்று எரிச்ெலாக கபெியவள் தன் மணிக்கட்ழட திருப்பிப் பார்த்து "ச்கெ

இந்த

முருகண்ணன்

எங்க

கபாச்சு

பராம்ப

கநரமாகுது

உனக்கு

ொப்பாடு

குடுக்கனுகம" என்று ககாபக் குரலில் கூைிவிட்டு, வார்டின் வாெழல பார்த்தாள் முருகன் வருவான் என்று பார்த்தவள் அவன் வராதழத உணர்ந்து கமலும் எரிச்ெலாக முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டாள் ெத்யனுக்கு

அவள்

கபச்சு

பராம்ப குைப்பமாக

இருந்தது,

இது

ெரியா

தவைா

என்று

கயாெிப்பதற்கு கூட அவகாெம் தரவில்ழல அவள், எது எப்படியிருந்தாலும் இனிகமல் தன்னுழடய

வருங்காலம்

எதிர்பார்ப்பில்லாத

இவளுடன்

முரட்டுத்தனமான

தான்

அன்பு

என்று

அவனுக்கு

மட்டும் பராம்ப

தான் காதலிக்கப்படுகிகைாம் என்ை நிழனப்கப சுகமாக இருந்தது

புரிந்தது, பிடித்தது,

கதவியின் அவளால்

கநரம்

ஆகஆக

வரும்

வைிழய

பார்த்தவள்

,

ஏகதா

நிழனத்துக்பகாண்டு

தனது

பநற்ைியில் தட்டியவாறு " ச்கெ ொப்பாடு என்கிட்டகய இருக்கு மைந்து கபாய்ட்கடன் பாரு

"

என்ைவள்

குனிந்து

தனது

கபக்ழக

எடுத்து

அதிலிருந்து

ஒரு

ொப்பாட்டு

கப்ழபயும் தண்ணர்ீ பாட்டிழலயும் எடுத்தாள் அழத கட்டிலில் ழவத்துவிட்டு கபாய் ழககழுவிவிட்டு வந்தவள் , கட்டிலில் அவழன பார்த்தவாறு அமர்ந்து கப்ழப திைந்து முகர்ந்து பார்த்தாள் " ம்ம் வாெழன தூக்குது, எங்காத்தா தக்காளி ொதமும் முட்ழடயும் குடுத்துருக்கு," என்ைவள் அதில் ஒரு கவளம் அள்ளி அவன் வாயருகக எடுத்துச் பென்று " ம் வாய திை" என்று அதட்ட அவெரமாக தழலயாட்டி மறுத்தான் ெத்யன் " நீ ொப்பிடு எனக்கு முருகன் வாங்கிட்டு வருவான், முழைக்க

அழத ,

நான்

ெத்யனின்

ொப்பிட்டுக்கிகைன்" வாய்

என்று

ஆட்கடாகமட்டிக்காக

மறுத்தவழன திைந்து

அவள்

பார்த்து தந்த

கதவி

உணழவ

வாங்கிக்பகாண்டது, ழக

நல்லாத்தாகன

ககட்டாலும்,

இருக்கு

அழத அவன்

அப்புைம்

ஏன்

ஊட்டிவிடுைா

கதவியிடம் ககட்கவில்ழல,

என்று

மனம்

அவனிடம்

அப்புைமா அதுக்கும் நீளமா

ஏதாவது கபசுவா, ஏற்கனகவ அந்த வார்கட அவர்கழள கவடிக்ழக பார்த்தது கவககவகமாக முட்ழடழய பதாட்டு அவனுக்கு ொப்பாட்ழட ஊட்டியவள் " எங்காத்தா பாரு இன்னிக்குன்னு பகாஞ்சூண்டு குடுத்திருக்கு" என்று அவள் பொல்லவும் முருகன் ொப்பாட்டு கவருடன் வரவும் ெரியாக இருந்தது அவழன பார்த்ததும் " ஏன்ண்கண இவ்வளவு கலட்டு, ெரி அந்த ொப்பாட்ழட பிரிச்சு இந்த

கப்புலகய

கபாடுங்க

இன்னும்

பகாஞ்ெம்

ொப்பிடட்டும்"

என்று

உத்தரவிட,

முருகன் ஆச்ெிரியமாக ெத்யழன பார்க்க, அவன் பரிதாபமாக கதவி பகாடுத்த உணவுக்காக வாழயத் திைந்துபகாண்டு இருந்தான், முருகனுக்கு

வந்த

ெிரிப்ழப

அடக்கிக்பகாண்டு,

பபாட்டலத்ழத

பிரித்து

கதவியின்

கப்பில் கபாட்டு ொம்பாழர ஊற்ைினான் ெிந்தாமல்

ெிதராமல்

ொப்பிட்டாள்,

ெத்யனுக்கு

மிச்ெமிருந்த

ஊட்டிய

ொப்பாட்ழட

கூைிவிட்டு பவளிகய கபாய்விட்டான்

கதவி

முருகன்

அகத

கப்பில்

ொப்பிட்டுவிட்டு,

கபாட்டு பிைகு

தானும்

வருவதாக

ெத்யனுக்கு மாத்திழர பகாடுத்து விட்டு " ெரி தூங்கு நான் கீ கை உட்கார்ந்துகிகைன் "என்ைவள்

"

தழரயில்

அமர்ந்து

கட்டிலில்

இரண்டு

ழகழயயும்

மடித்து

ழவத்துக்பகாண்டு அதில் தன் முகத்ழத பதித்து அவன் முகத்ழதகய பார்க்க "

நீ

கிளம்பு

கதவி

நான்

டாக்டர்

வந்ததும்

ககட்டுகிட்டு

முருகன்

கூட

வட்டுக்கு ீ

கபாகைன்" என்று ெத்யன் பொல்ல நீ தூங்கு டாக்டர் வந்ததும் ககட்டு நானும் உன்ழன வட்டுல ீ விட்டுட்டு அப்புைமா கபாகைன், பயப்படாத உன் வட்டுக்கு ீ முன்னாடிகய நான் இைங்கிருகவன் " என்று கதவி உறுதியாக கூை "அய்கயா

கதவி

கவண்டாம்மா,உங்க

வட்டுக்கு ீ

பதரிஞ்சு

ஏதாவது

ெிக்கல்

ஆயிட

கபாவுது" என ெத்யன் கலவரமாக பொன்னான் "அபதல்லாம் நான் பார்த்துக்கிகைன் நீ கவழலபடாம தூங்கு " என்று அதட்டல் கபாட , அதன்பிைகு

ெத்யன்

எதுவும்

கபெவில்ழல

,

அவள்

பக்கமாக

திரும்பி

படுத்தவன்

அவளின் அைழக ரெித்தபடி விைித்திருக்க அவனின்

கநர்ப்பார்ழவழய

தவிர்த்த

கதவி

"

என்ன

தூக்கம்

வரழலயா"

என்று

ரகெியமாக ககட்க ம்ஹூம் என்று தழலயழெத்தவன், அவழளகய குறுகுறுபவன பார்த்து தன் உதட்ழட நாவால் தடவி உதடு குவித்து முதன்முதலாக ஒரு முத்தம் ககட்க,... கதவியின் முகம் பட்படன்று பவட்கத்தில் ெிவந்து கபானது " காதல் என்ை பூ விழுந்தால்........... " கல்கூட கழரந்துகபாகும்......... " காதலுக்காக கண்ணர்ீ ெிந்தும்..... " காதலிக்காக தன்ழனத்தாகன..... " ெிற்பமாக பெதுக்கிக்பகாள்ளும்! அன்று

மாழல

பார்ழவழயயும்

நான்குமணி

வழர

ெத்யன்

விலக்கிக்பகாள்ளவும்

அவழனகய பார்த்துக்பகாண்டிருக்க,

தூங்கவும்

இல்ழல,

இல்ழல

கதவியும்

கதவியின்

கட்டிலில்

மீ தான

ொய்ந்தவாறு

அப்கபாது அங்கக வந்த நர்ஸ் “ ஏம்பா டாக்டர் தான் உன்ழன இன்னிக்கு வட்டுக்கு ீ கபாகச்பொல்லிட்டாகர, பிரிச்சுக்க”

என்று

நீ

கிளம்பு

பொல்லவும்

,

இன்னும்

ெத்யன்

ஐஞ்சுநாள்

கைிச்சு

என்று

நர்ஸ்க்கு

ெரிங்க

வந்து பதில்

ழதயழல பொல்லி

அனுப்பிவிட்டு “

கதவி

பவளிய

இங்கக

முருகன்

இருக்கார்

இருப்பான் அவனுக்கு

அவகராட

ஆட்கடாழவ

பதரிஞ்ெ

ஒரு

கூட்டிக்கிட்டு

ஆட்கடா

வரச்பொல்லு

டிழரவர் வட்டுக்கு ீ

கிளம்பலாம்” என்று பொல்ல, கதவி உடகன எழுந்து பவளிகய கபானாள் அங்கக

சுற்ைிக்பகாண்டு

எடுத்துவரச்

இருந்த

முருகனிடம்

விஷயத்ழத

பொல்லி

ஆட்கடா

பொல்லிவிட்டு மறுபடியும் மருத்துவமழன உள்கள, அதற்க்குள் ெத்யன்

தனது பபட்ெீ ட் ொப்பாட்டு பாத்திரங்கள் எல்லாவற்ழையும் எடுத்து ழவத்துக்பகாண்டு இருக்க........... கவகமாக அவழன பநருங்கிய கதவி “ நான் வர்ைதுக்குள்ள அப்படிபயன்ன அவெரம்” என்ைவாறு அவன் ழகயிலிருந்த பபட்ெீ ட்ழட பிடுங்கி மடித்து ழபயில் ழவத்தவள், ஒருழகயில் ழபழய எடுத்துக்பகாண்டு மறுழகழய அவழன கநாக்கி நீட்டினாள் “

நான்

பமதுவா

வர்கைன்

நீ

முன்னால

கபா

கதவி”

என்று

ெத்யன்

முைங்காழல

கலொக மடித்து பநாண்டியபடி நடக்க, அவழன முழைத்து வாறு இன்னும் ழகழய நீட்டியபடி கதவி அங்கககய நகராமல் நிற்க்க அவழள ெில விநாடிகள் பார்த்த ெத்யன், அவள் ழகழய பிடித்து தன்னருகக இழுத்து அவள் கதாளில் ழகப்கபாட்டுக் பகாண்டு நடக்க, அந்த மருத்துவமழனகய அவர்கழள கவடிக்ழக பார்த்தது, இப்கபாது கதவிக்குத்தான் ெங்கடமாக இருந்தது “

சும்மா

சும்மா

பயப்படுவ

இப்ப

மட்டும்

யாராவது

பார்த்துட்டு

எங்க

வட்டுல ீ

பொல்லமாட்டாங்களா” என்று கதவி அவனிடம் ரகெியமாக ககட்க “

கபாய்

பொல்லட்டும்,

அப்படியாவது

ெீ க்கிரமா

என்ழன

கல்யாணம்

பண்ணிகிட்டு

எங்கவட்டுக்கு ீ வந்து கெருவ தாகன” என்று ெத்யன் ெத்தமாக பொல்ல “ ஸ்.... என்ன கருவாயா ெவுண்டு பலமா இருக்கு, உன் மச்ொனுங்க எல்லாம் இன்னும் பகாழல மட்டும் தான் பண்ணழல, மத்த எல்லாம் பண்ணிட்டானுங்க, ஒவ்பவாருத்தன் கமலயும்

நாலஞ்சு

ககஸ்

இருக்கு,

அவழஞல

ஜாமீ ன்ல

எடுக்கத்தான்

என்ழன

வக்கீ லுக்கு படிக்க ழவக்க ட்ழரப் பண்ைானுங்க, ஜாக்கிரழத ஆமா பொல்லிட்கடன்”

என்று பபாய்யாய் மிரட்டியபடி அவன் ழகழயப்பிடித்துக் பகாண்டு பவளிகய வந்தாள் கதவி “என்ழன காப்பத்த தான் நீ இருக்கிகய அப்புைம் எனக்கு என்ன கவழல” என்ைவன் துணிச்ெலாக அவள் கதாளில் இருந்த ழகழய அவள் இடுப்புக்கு இைக்கி பற்ைிக்பகாள்ள, “ அதாகன பார்த்கதன், எடுங்க ழகழய, யாராவது தப்பா பநழனக்க கபாைாங்க ” என்ை கதவி அவன் ழகழய தட்டிவிட,... “ அபதல்லாம் தப்பா பநழனக்க மாட்டாங்க, என் கால் இப்படி இருக்குைதால நீ தாங்கி பிடிச்சு

கூட்டிகிட்டு

கபாைதாதான்

பநழனப்பாங்க

பயப்படாத

கதவி”

என்ை

பொன்ன

ெத்யன் அதிகமாக காழல பநாண்டியபடி வர அவன்

முகத்ழத

நிமிர்ந்து

பார்த்த

கதவி

நக்கலாக

ெிரித்து

“

பயமா?

என்க்கா?

நீ

பயப்படாம இருந்தா ெரி” என்ைவள் அவழன இன்னும் பநருங்கி நடந்தாள் இவர்கள் பவளிகய வந்தகபாது , முருகன் ஆட்கடாகவாடு வந்து இவர்களின் அருகில் வந்தான், இருவரின் பநருக்கத்ழத பார்த்து முருகன் ெிரிக்க, .. அவழனப் பார்த்து கதவி “ என்னாங்கண்கண ெிரிக்கிைீங்க” என்று கநரடியாக ககட்க “ இல்ல இந்த நாலு ழதயலுக்கு ழபயன் என்னகமா காகல உழடஞ்சு கட்டு கபாட்டு இருக்கிை மாதிரி ெீ ன் கபாடுைான்” என்று கிண்டல் பெய்தபடி அவள் ழகயில் இருந்த ழபழய

வாங்கி

ஆட்கடாவில்

ழவத்துவிட்டு

“

ம்

ஏைி

உட்காரு

ெத்யா”

என்ைவன்

கதவியிடம் திரும்பி “ என்னம்மா நீ இப்படிகய பஸ்ல கிளம்புைியா” என்று ககட்க “

இல்லண்கண

இவழர

நானும்

இைக்கிவிட்டு

வர்கைன்,

வரும்கபாது

இவரு

வட்டுக்கு ீ

மறுபடியும்

முன்னாடிகய

ஆட்கடாவிகலகய

இைங்கிக்கிகைன், என்ழனய

இங்க

பகாண்டு வந்துவிட்டுருங்க நான் பஸ் புடிச்சு கபாய்க்கிகைன்” என்ைவள் ஆட்கடாவில் ஏைி ெத்யன் பக்கத்தில் அமர்ந்துபகாண்டாள் முருகன் குைப்பத்துடன் ெத்யழன பார்க்க, ெத்யன் “இந்த புள்ள பொன்ன மாதிரிகய இைக்கி விட்டுரு, ஒன்னும் பிரச்ெழன இல்ழல கிளம்பு முருகா” என்ைான், உடகன ஆட்கடா கிளம்ப, முருகன் டிழரவருடன் முன்னால் அமர்ந்துபகாண்டான் பகாஞ்ெதூரம்

கபானதும்

ெத்யன்

கதவியின்

ழகழய

எடுத்து

தனது

பநஞ்ெில்

ழவத்துக்பகாண்டு அவள் கதாள்மீ து ொய்ந்துபகாள்ள, கதவி கண்களில் காதல் நிழரத்து அவன் தழலழய ககாதிவிட்டாள்

தன்

பநஞ்ெில்

இருந்த

அவள்

ழகழய

எடுத்து

தன்

உதட்டில்

ழவத்து

ெத்யன்

ெத்தமில்லாமல் முத்தமிட, கதவி முன்னால் இருப்பவர்கழள கண்ஜாழட பெய்து தன் ழகழய உருவிக்பகாள்ள முயன்ைாள் ெத்யன் விடாமல் உடும்புப் பிடிபிடித்து, மறுபடியும் தன் பநஞ்ெில் பதித்துக்பகாண்டான், அவன்

பார்ழவ

அவழள

விழுங்கிக்பகாண்டு

இருக்க,

அவன்

விரல்ககளா

அவளின்

இடுப்ழப வழளத்துப் பிடித்துக்பகாண்டிருந்தது கதவியின்

பவட்கமும்

கூச்ெமும்

அவனுக்கு

புதுொக

இருக்க,

தன்

பார்ழவயால்

அவழள கமலும் ெிவக்க ழவத்தான், ஜாழடயில் அவள் மடியில் படுத்துக்பகாள்ளவா என்று ககட்க அவள் உதட்ழட கடித்து கண்கழள உருட்டி அவழன மிரட்டினாள், ெத்யன் குறும்பாக ெிரித்து, பயமில்ழல என்பதுகபால் உதட்ழடப் பிதுக்கி காட்டினான் பகாஞ்ெகநரத்தில் முருகன்

ெத்யன்

இைங்கி

வடு ீ

பகாண்டு,

இருக்கும்

கதவிழயப்

பதரு

வந்துவிட,

பார்க்க,

அவகளா

ஆட்கடாழவ கலங்கிய

நிறுத்திய

கண்களுடன்

ெத்யழன பார்த்தாள் அவள் கன்னத்தில் வைிந்த கண்ண ீழர தனது விரலால் சுண்டிய ெத்யன் “ ஏய் இபதன்ன அழுதுகிட்டு

இருக்க,

நான்

ெீ க்கிரமா

வந்துருகவன்,

நீ

அைாம

கபா

கதவி”

என்று

கண்களில் காதலும் குரலில் ஆறுதலுமாக ெத்யன் பொல்ல “ மறுபடியும் உங்கழள பார்க்க நாளாகுமா, அதுவழரக்கும் என்னால முடியாது” என்று கதவி கலங்கிய குரலில் பொல்லும்கபாகத “ அட இதுக்கு ஏன் தங்கச்ெி அழுவுை, எத்தழன மணிக்கு கூட்டியாரனும்னு பொல்லு நான் ஆட்கடாவுல கூட்டிகிட்டு வந்துர்கைன்” என்று ஆட்கடா டிழரவர் பொல்ல “ அய்யய்கயா அபதல்லாம் கவண்டாம்ண்கண,

பநதமும் ஆட்கடா வட்டுக்கு ீ

வந்தா

எங்கம்மாவுக்கு ெந்கதகம் வந்துரும்” என்று ெத்யன் பயந்த குரலில் பொன்னான் “ நான் ஏன்பா உன்வட்டுக்கு ீ வரப்கபாகைன், கபரக்ட் ழடமுக்கு நீ பமதுவா நடந்து இந்த இடத்துக்கு

வந்துரு

நான்

வந்து

கூட்டிட்டு

கபாகைன்,

நானும்

காதல்

கல்யாணம்

பண்ணவன் தான் தம்பி, உங்க பரண்டு கபர் மனசும் புரியுது, ஏகதா என்னால முடிஞ்ெ உதவி, உன்னால முடிஞ்ெ காழெ குடு கபாதும்” என்று டிழரவர் பிரச்ெழனக்கு தீர்வு பொன்னார்

ெத்யன்

ெம்மதமாக

தழலயழெக்க,..

கதவி

அழர

மனதாக

ஆட்கடாவில்

இருந்து

இைங்கினாள், ெத்யன் அவழள ழகழய எடுத்து தன் கன்னத்தில் ழவத்து அழுத்திவிட்டு ழகழயவிட, ஆட்கடா ெத்யன் வட்டுக்கு ீ கிளம்பியது அதன்பிைகு

தினமும்

மாழல

மூன்ைழர

மணிக்கு

ெத்யன்

ஏதாவது

ொக்கு

பொல்லிவிட்டு வட்டிலிருந்து ீ பவளிகய வர, அந்தகநரத்தில் ெத்யன் அம்மாவும் வட்டில் ீ இருக்கமுடியாமல்

கபானது,

வருமானம்

குழைந்து

கபானதால்

அருகிலிருந்த

அச்ொபிஸ்ல் கநாட்டு ழதக்கும் கவழலக்கு கபாக ஆரம்பித்ததால் மாழல ஆறுமணிக்கு தான் வட்டுக்கு ீ வந்தார் ெத்யனின் அம்மா ெிலநாட்கள் ஆட்கடா டிழரவர் பாண்டியன் வந்து நாட்களில்

முருகன்

வந்து

ழெக்கிள்

ெத்யழன

அழைத்து

உட்கார

கபாவார், அவர் வராத

ழவத்து

கீ ழ்பாலம்

அருகக

பகாண்டு கபாய்விடுவான் அதன்பிைகு

கதவியும்

ெத்யனும்

கபசுவார்கள்

கபசுவார்கள்,

கபெிக்பகாண்கட

இருப்பார்கள், ஆனால் என்ன கபெிகனாம் என்று இருவருக்குகம பதரியாது, மழைவும் தனிழமயும்

கிழடத்தால்

பதாட்டுக்பகாள்ளவும்

முத்தமிடவும்

இருவரும்

கற்றுக்பகாண்டார்கள், ஆனால் எல்லாம் அவெரமாககவ நடந்தது இப்கபாபதல்லாம் கபச்ெிலும்

ெத்யனுக்கு

பெயலிலும்

பராம்ப

காட்டினான்,

ழதரியம் அவனது

வந்துவிட்டது, துணிச்ெல்

தனது

ழதரியத்ழத

கதவிக்கு

பயத்ழத

பகாடுத்தாலும், அவனுக்கு மறுப்கபதும் பொல்லமாட்டாள் ெத்யனுக்கு கதவி ஒரு கதவழத, அவனுழடய அம்மாவுக்கு பிைகு அவனுக்கு கதவி மட்டும்தான்

உலகம்

என்ைானது,

கால்

ெரியாகி

ெத்யன்

கவழலக்கு

கபாக

ஆரம்பித்தான், அவன் அம்மா தனது கெமிப்பில் புது ழெக்கிள் வாங்கி பகாடுக்க, ெரியாக மூன்ைழர மணிக்கு வந்து கல்லூரியின் வாெலில் கதவிக்காக காத்துகிடந்தான் அவழன

பார்த்ததும்

மலரும்

கதவியின்

முகம்

அவளுழடய

காதலின்

அளழவ

பொல்லும், ெத்யன் மீ து தனது உயிழரகய ழவத்திருந்தாள், அவனுக்கு ெிறு தழலவலி என்ைாலும் ஒரு தாயாய் தவித்து கண்ணர்ீ விட்டாள், அவன் காதல் கபச்சு கபெினால் ஒரு காதலியாக அவழன ெீ ண்டி விழளயாடுவாள், அவன் அவர்களின் பிற்காலத்ழத பற்ைி

கபெினால்

ஒரு

கதாைியாக

இருந்து

முன்கனற்ைத்திற்க்கான

வைிமுழைகழள

எடுத்து பொல்வாள் இந்த

ெின்ன

வயதில்

அவளுக்கு

இருக்கும்

பபாதுஅைிவும்,

திைழமயும்,

ெமகயாெித

புத்தியும், பிரச்ெழனகளுக்கு தீர்வு பொல்லும் விதமும், ெத்யழன வியக்க ழவக்கும்,

இவளுடன் உண்டானி தன்னுழடய எதிர்காலம் எப்படியிருக்கும் என்று கனவுகள் கான ஆரம்பித்தான் கல்லூரிக்கு நிழைய மட்டம் அடித்துவிட்டு, ககாயில்கள், ெினிமா திகயட்டர், ராஜாஜி பார்க்,

காந்தி

மியூெியம்,

என்று

சுற்ைினார்கள்,

அவர்களின்

நல்லகநரகமா,

இல்ழல

பகட்டகநரகமா பதரிந்தவர்கள் கண்ணில் அதுவழர மாட்டவில்ழல, கதவியின் கயாெழனப்படி காய்கைி கழடயில் இருந்து கவழலழய விட்டு நின்ைான், ஒரு

மிகப்பபரிய

கெர்ந்தான்,

ககரளா

அந்த

காயர்கபார்ட்

கவழலயின்

எனும்

நுனுக்கங்கழள

கார்பபட்

கழடயில்

ெீ க்கிரமாக

கவழலக்கு

கற்றுக்பகாண்டான்,

வருமானம் அதிகரித்தது தனது அம்மாழவ கவழலக்கு அனுப்பாமல் நிறுத்தினான், கதங்காய் நார் கார்பபட்டின் ஓரம் பவல்பவட் துணியால் பார்டர் ழதக்கும் கவழலழய ெீ க்கிரகம

கற்றுக்பகாண்டு,

பபரிய

பபரிய

நிறுவனங்களுக்கு

பமாத்தமாக

கபெி

தழரவிரிப்பு கபாட்டு அதன் அளவுக்கு ஏற்ைபடி பார்டர் ழதத்துக் பகாடுத்தான், முதலில்

தனியாக

பெய்த

கவழலழய,

பிைகு

நாலுகபர்

ெம்பளத்துக்கு

ழவத்து

பெய்தான், நல்ல வருமானம் வந்தது, தம்பிக்கும் அகத கழடயில் கவழலக்கு ஏற்பாடு பெய்தான், இருந்த வட்ழட ீ காலி பெய்துவிட்டு ெற்று பபரிய வட்டுக்கு ீ குடிபபயர்ந்தான், பழைய விழலக்கு ஒரு யமாஹா ழபக் வாங்கினான் ெத்யன்

இந்த

நாலு

மாதத்தில்

வாழ்க்ழகயிலும்

காதலிலும்

பராம்ப

முன்கனைியிருந்தான் இழவ அத்தழனயும் கதவியால் கிழடத்த வாழ்வு என்று உள்ளம் பூரித்தான், கதவிதான் எல்லாமும் என்று ஆகிப்கபானான் கதவியின் படிப்பு முடிய இன்னும் ெில மாதங்ககள எனும் நிழலயில், ஒருநாள் கதவி ெத்யனிடம்

"

நாம

ெீ க்கிரமா

கல்யாணம்

பண்ணிக்கலாம்,

ஏன்னா

என்

படிப்பு

முடிஞ்ெதும், என்ழன கெலம் லா காகலஜ்ல கெர்க்கப்கபாைதா என் வட்டுல ீ கபசுைாங்க ெத்யா, என்னால உன்ழன விட்டுட்டு கபாகமுடியாது" என்று கண்ண ீருடன் பொல்ல அவளுழடய

கண்ண ீர்

ெத்யழன

கலங்க

பெய்தாலும்,

குரலில்

ழதரியத்ழத

வரவழைத்துக் பகாண்டு " ஏய் கதவி இதுக்கு கபாய் அழுவுை, இன்னும் பகாஞ்ெம் பணம் கெர்த்துகிட்டு, பிைகு கல்யாணம்தான், அதுக்குள்ள உன் படிப்பும் முடிஞ்சுரும், எல்லாம்

நான்

பொன்னான்

பார்த்துக்கிகைன்

ழதரியமா

இரு

கதவி"

என்று

ெத்யன்

ஆறுதல்

இது நடந்து நான்கு நாட்கள் கைித்து ெத்யனின் அம்மா திருச்சூரில் இருக்கும் தனது ெககாதரி வட்டுக்கு ீ கிளம்ப, அம்மாழவ தனியாக அனுப்ப மனமில்லாத ெத்யன், தனது தம்பிழயயும் கூட அனுப்பி ழவத்தான் அன்று

மாழல

பொல்லிவிட்டு

கதவியிடம் நாலு

தனது

நாழளக்கு

அம்மா

ஊருக்கு

கஹாட்டலில்

தான்

கபாயிருக்கும் ொப்பாடு

விஷயத்ழத

என்று

ெலிப்புடன்

பொன்னான் அவழனகய ெிைிதுகநரம் பார்த்த கதவி " நாழளக்கு எனக்கு காகலஜ்ல முக்கியமானது எதுவும்

இல்ழல,

நான்

கவனா

உங்க

வட்டுக்கு ீ

வந்து

ெழமயல்

பெய்து

வச்சுட்டு

வர்கைன், என்ழன நாழளக்கு காழலயில கூட்டிட்டு கபாையா?" என்று ககட்க ெிலநிமிடங்கள் கயாெித்த ெத்யன் " ெரி காழலயில பரடியா இரு நான் எட்டழரக்கு எல்லாம் வந்து கூட்டிட்டு கபாகைன் " என்ைான் "அதுெரி யாராவது என்ழன பார்த்துட்டு உங்கம்மா கிட்ட கபாட்டுக் குடுத்துட்டா, என்ன பண்ைது" என்று கதவி குைப்பமாக ககட்க "அட நீகவை இப்கபா நாங்க கபாயிருக்க ஏரியா அதிகமா நடமாட்டம் இல்லாத ஏரியா, எல்லாம்

பணக்கார

ஆளுங்க,

பக்கத்து

வட்டுல ீ

என்ன

நடந்தாலும்

பவளிய

வரமாட்டானுங்க, நீ பயப்படாத " என்று ெத்யன் ழதரியம் பொன்னான் மறுநாள்

காழல

கதவி

புடழவ

கட்டிக்பகாண்டு

அவனுக்காக

பாலத்துக்கு

அடியில்

காத்திருக்க, ெத்யன் தனது ழபக்கில் அவழள ஊர்கார ழவத்துக்பகாண்டு யாருக்கும் பதரியாமல்

கூட்டிப்கபாகிகைன்

என்று

மதுழரயில்

பாதிழய

அவளுக்கு

காண்பித்து தனது வட்டுக்கு ீ அழைத்துச்பென்ைான் "அைழக ரெிப்பதும், அைகிழய ரெிப்பதற்கும்... "என்ன வித்யாெம்? "அைழக ரெிக்க காதல் இருந்தால் மட்டும் கபாதும்! "அைகிழய ரெிக்க பவறும் கண்கள் மட்டும் கபாதும்! " பருவ மாற்ைம் வந்தால் ஒரு பபண் பூப்பழடகிைாள்! " ஒரு ஆகணா தன்ழன ஒரு பபண் பார்த்தவுடன் தான்..

சுற்ைி

" பருவ மாற்ைகம அழடகிைான்,, " இதுவும் கூட ஒருவழகயில் காதல்தான்! ெத்யன் கதவியுடன் ழபக்ழக வட்டருகக ீ நிறுத்தும் கபாது பத்தழரமணி ஆகியிருந்தது, பாக்பகட்டில் இருந்து வட்டு ீ ொவிழய எடுத்து கதழவ திைந்து உள்கள கபான ெத்யன் திரும்பி நின்று பின்னால் வந்த கதவிழய பார்த்து “

பமாதபமாதல்ல

வர்ை

வலதுகாழல

எடுத்து

வச்சு

வா

கதவி”

என்று

ெிரிப்புடன்

பொல்ல “ ம்ஹூம் நான் மட்டும் தனியா உள்ள வர்ைதா, நீயும் வா பரண்டுகபரும் கெர்ந்து உள்ள கபாகலாம்” என்று கூப்பிட ெத்யன் ெிரித்தபடி மறுபடியும் பவளிகய வந்து கதவியுடன் கஜாடியாக உள்கள வந்தான், வட்ழட ீ சுத்தி பார்த்தபடி கதவி வர, “ கதவி பகாஞ்ெம் இரு நான் பின் வைியா கபாய் முன்னாடி வட்ழட ீ பூட்டிட்டு மறுபடியும் பின்னாடி வைிகய வர்கைன்” என்று ெத்யன் கூை முகத்தில் திழகப்புடன் “ ஏன்,.. ஏன் முன்னாடி பூட்டனும்” என்று கதவி அவெரமாக ககட்க அவள் திழகப்ழப பார்த்து அருகில் வந்த ெத்யன் அவள் ழகழய பிடித்து தன்னருகக இழுத்து “ ஏய் லூசு ஏன் இப்படி பயப்படுை, இந்த பதருவுல அம்மாவுக்கு பதரிஞ்ெவங்க பரண்டு

மூனுகபர்

இருக்காங்க,

கதவு

திைந்து

இருக்ககன்னு

யாராவது

திடீர்னு

வந்துட்டா என்னப் பண்ைது, அதான் முன்பக்க கதழவ பூட்டிட்டா பயம் இல்லாம நாம ெழமயல்

பண்ணி

ொப்பிட்டு

கபாகலாம்”

என்று

அவழள

அழணத்த

கண்கழள

பார்த்தபடி ெத்யன் விளக்கம் பகாடுக்க அவனுழடய வாய் கபச்ழெவிட அவன் கண்கள் பொன்ன பெய்திக்கு கதவி கட்டுப்பட்டு தழலழய ஆட்டினாள் தன்

ழககளில்

இருந்த

நிழனத்துக்பகாண்டு,

கதவியின்

கவகமாக

உதடுகழள

அவழள

பநருங்கிய

விட்டுவிட்டு

ெத்யன்,

பின்கதழவ

ழவத்துவிட்டு, பவளிகய கபாய் முன்கதழவ பூட்டிவிட்டு பின்வைியாக வந்தான்

ஏகதா திைந்து

அவன்

விட்டுச்பென்ை

அங்கக

கபானான்,

இடத்தில்

அங்கக

கதவி

கதவி

இல்ழல,

ெழமயலுக்கு

ெழமயலழையில் என்பனன்ன

ெத்தம்

ககட்க

இருக்கிைது

என்று

ஆராய்ந்து பகாண்டிருந்தாள் “ அம்மா ஊருக்கு கபாைதால எதுவுகம வாங்கி ழவக்கழல கதவி , இருக்கிைத வச்சு ஏதாவது பெய்து ொப்பிடலாம்,” என்ைபடி அவழள பநருங்கிய ெத்யன் “ என்ன கதவி எதுவுகம கபெமாட்கடன்ங்குை” என்று பமல்லிய குரலில் ககட்க கதவி எதுவுகம கபொமல் பம்ப் ஸ்டவ்வில் காத்தடிக்க ஆரம்பிக்க, ெத்யன் இன்னும் ெற்று பநருங்கி நின்று “ குடு நான் காத்தடிச்சு தர்கைன்” என்று ெத்யன் அவள் ழககமல் தன் ழகழய ழவக்க கதவி பதட்டத்துடன் தன்ழகழய உருவிக்பகாண்டு, திரும்பி நின்றுக்பகாள்ள.... அவளின் நடவடிக்ழககள்

வித்யாெமாக

இருக்க

அவள்

கதாழள

பற்ைி

தன்பக்கம்

திருப்பிய

ெத்யன் அவள் முகத்ழத நிமிர்த்தி “ ஏய் என்னாச்சு கதவி ஏன் இவ்வளவு பதட்டமா இருக்க” என்று ககட்க அவன் கண்கழள பார்க்க முடியாமல் மறுபடியும் தழலகவிழ்ந்த கதவி “ இல்ல....... இந்த மாதிரி பூட்டின வட்டுக்குள்ள ீ நாம தனியா இருக்கிைது ஒருமாதிரியா இருக்கு” என்று தயங்கி தயங்கி கபசும் தன்னுழடய ழதரியொலி காதலிழய பார்த்து ெத்யனுக்கு வியப்பாக இருந்தது “ அப்கபா நீ என்ழன நம்பழலயா கதவி” என்று மறுபடியும் அவள் முகத்ழத நிமிர்த்தி ெத்யன் ககட்க அவன் வார்த்ழதகள் அவள் மனழத பதாட்டிருக்க கவண்டும், அவெரமாக “ ச்கெச்கெ அப்படிபயல்லாம்

இல்ழல

ெத்யா,

பகாஞ்ெம்

ெங்கடமா

இருந்துச்சு

அவ்வளவுதான்”

என்ைவள் மறுபடியும் ஸ்டவ்ழவ பற்ை ழவக்கும் முயற்ச்ெியில் இைங்கினாள் “

அரிெி

எங்க

ஸ்டவ்ழவ

இருக்குன்னு

பற்ைழவத்து

ழவத்துவிட்டு

பார்த்து

விட்டு

அரிெிக்காக

எடுத்து

ஒரு

திரும்ப,

குடு

ெத்யா”

பாத்திரத்தில்

பின்னால்

என்ைவள்

தண்ண ீர்

பநருக்கமாக

பவற்ைிகரமாக

எடுத்து நின்ை

ஸ்டவ்வில் ெத்யன்

மீ து

கமாதிக்பகாண்டாள் ஒருழகயால் அவழள அழணத்தபடி, அரிெி இருந்த பாத்திரத்ழத ெழமயல் கமழட மீ து ழவத்துவிட்டு இருழககளாலும் அவழள அழணத்த ெத்யன் “ ஏன் கதவி இவ்வளவு பதட்டமா

இருக்க,

உனக்கு

பிடிக்கழலன்னா

இங்கருந்து

அவள் காதுகழள தன் உதடுகளால் உரெியபடி ெத்யன் ககட்க

நாம

கபாயிரலாம்”

என்று

அவன் ழககளுக்குள் பநளிந்தபடி “ இல்ல கபாககவனாம், ஆனா சும்மா சும்மா நீ ஏன் என் கிட்டத்துலகய வந்து நிக்கிை, அதான் எனக்கு ஒருமாதிரியா ஆவுது, நான் ெழமயல் பண்ை வழரக்கும் என்கிட்ட வராத” என்று அவன் பநஞ்ெில் ழகழவத்து தள்ளிவிட்டாள் அவள் தள்ளியகவகத்தில் இரண்டடி பின்னால் கபான ெத்யன் .. அவள் உணர்வுகழள புரிந்து “ ெரி நான் உன்கிட்ட வரழல நீகய ெழமயல் பண்ணு” என்ைவன் .. கூடத்துக்கு கபாய்

ஒரு

கெழர

எடுத்துவந்து

ெழமயலழையின்

மூழளயில்

கபாட்டு

உட்கார்ந்துபகாண்டு எபதது எங்கக இருக்கிைது என்று பொல்ல கதவி

ொதம்

இைக்கி

பெய்து,

தாளித்து

காய்கைி

ழவத்தாள்,

இல்லாததால் பதாட்டு

பவறும்

பகாள்ள

பருப்பு

அப்பளம்

மட்டும்

பபாரிக்க

கவகழவத்து எண்ழணழய

காயழவத்தாள் அழையின் புழுக்கத்தில் கதவிக்கு ஏகமாக வியர்ழவ வைிய, பநற்ைிழய புைங்ழகயால் துழடத்தபடி ெழமயல் பெய்தாள் தூக்கி பொருகிய புடழவயில் இடுப்பில் வியர்ழவ வைிய,

அழத

நிைத்துக்கு, அைழக

துழடக்க

அடர்

கராஸ்

கண்களால்

ெத்யனின் நிை

ழககள்

புடழவ

பருகிய

பரபரத்தது,

எடுப்பாக

ெத்யன்,

இருக்க,

தன்ழன

அவளுழடய

பவண்ழம

ஒருமணிகநரமாக

அடக்கிக்பகாள்ள

அவள்

பராம்பகவ

ெிரமப்பட்டான் காய்ந்த எண்ழணயில் அப்பளத்ழத பபாரித்தவள், ஸ்டவ்ழவ நிறுத்திவிட்டு பநற்ைியில் வைிந்த

வியர்ழவழய

துழடத்தபடி

திரும்ப,

ெத்யனின்

குறுகுறுத்த

பார்ழவழய

எதிர்பகாண்டவள் .. தன்ழன மைந்து அப்படிகய நிற்க்க இரண்கட

எட்டில்

அவழள

அழடந்த

ெத்யன்,

அவழள

இழுத்து

முரட்டுத்தனமாக

அழணக்க, அவளுக்கும் அந்த அழணப்பு கதழவபயன்பது கபால் தன் ழககளால் அவன் பிடரிழய வழளத்தாள் “ கிட்ட வரமாட்கடன்னு பொன்ன, இப்கபா ஏன் வந்த” என்று கிசுகிசுப்பாக கதவி ககட்க ஒரு ழகயால் அவள் இடுப்ழபயும் மறுழகயால் அவள் தழலழயயும் பற்ைி தன்னுடன் அழுத்திய

ெத்யன்

முடிஞ்சுகபாச்கெ”

“

ெழமயல்

என்ைவன்

தன்

முடிக்கிை

வழரக்கும்தான்

வலதுழகயில்

அவழள

பொன்கனன்,

ெரித்து

குனிந்து

அதான் அவள்

கண்கழள பார்த்துக்பகாண்கட அவள் இதழ்கழள பநருங்கினான் ஏகதா தன்ழன விழுங்க வருவது கபால் விைிகழள விரித்த கதவி எதிர்ப்கபயில்லாமல் அவனுக்கு தன் கதன் ெிந்தும் இதழ்கழள பகாடுத்தாள்,...

தன்

ழககளின்

உைிஞ்ெ

மீ து

முடியாத

கிடந்த

ெத்யன்,

அவள்மீ து கவ்விய

கவிந்த

நிழலயில்

அவளின்

இதழ்

விடாமல்

அவழள

நிமிர்த்தியவன்

உதடுகழள

கதழன

இரண்டு ழகயாலும் அவள் பின்னந்தழலழய பற்ைிக்பகாண்டு இதழ் கதழன உைிஞ்ெ ஆரம்பித்தான் கதவி திணைினாலும் அவழன விட்டு விலகாமல்

தன் ழககளால் அவன் முதுழக

வழளத்துக்பகாண்டாள்.... ஆக்கிய கொறு ஆைிக்பகாண்டிருக்க, இருவரும் முத்தத்தால் தங்களின் பெிழய கபாக்கிக்பகாண்டு இருந்தனர் ஒரு

கட்டத்தில்

இருவருக்குகம

மூச்சு

திணை

ஆரம்பிக்க

விலக

மனமில்லாமல்

தங்களது உதடுகழள விலக்கிக்பகாண்டு ஒருவர் முகத்ழத ஒருவர் பார்க்க, கதவியின்

இதகைாரம்

வைிந்த

உமிழ்நீர்

ெத்யனுக்கு

மறுபடியும்

அழைப்பு

விடுக்க,

ெத்யன் தன் நுனிநாக்கால் அந்த உமிழ்நீழர நக்கிபயடுத்து, ெப்புக்பகாட்டியபடி, மீ ண்டும் அவள் இதழ்கழள கவ்வ கதவி பபாய்யாய் எதிர்த்தாள் ெத்யன்

அவள்

முைங்கால்

இதழ்கழள

பின்புை

மடிப்பில்

சுழவத்தபடி தட்டி

மடக்க,

தன்

காலால்

கதவி

அவளின்

பிடிமானமின்ைி

வலதுகாலின்

ெரிய,

ெத்யனும்

அவழள அழணத்தபடி பவறும் தழரயில் ெரிந்தான் பவறும் தழரயில் இருவரது உடலும் பின்னிக்பகாள்ள, ெத்யன் தன் காலால் அவளின் புடழவழய

பமதுபமதுவாக

உயர்த்த,

முதன்முழையாக

கதவி

தன்

பலகீ னமான

குரலில் “ கவனாம் ெத்யா இது பராம்ப தப்பு” என்று அவளுக்கக ககட்காத குரலில் கவண்ட............ “

ம்ம்

...

ம்ம்”

உணர்ச்ெிகழள

என்று

அவளுக்கு

கட்டுப்படுத்த

முனங்கலாக

முடியாத

ெத்யன்

பதில்

பொல்லியவாகை,

அவழள

தன்

தனது

பெயல்களால்

தன்வெப்படுத்த முயன்ைான், அவளுழடய உணர்ச்ெிகளும் பமல்ல தழலதூக்க, “கவனாம் ெத்யா, கவனாம் ெத்யா” என்ைவாகை பமல்ல பமல்ல தன்னிழல மைந்து அவனுக்கு ஒத்துழைக்க ஆரம்பித்தாள், ெத்யனின் விரல்கள் அவழள வழணயாக ீ மீ ட்ட, அவள் வழணயின் ீ நாதமாக பமல்லிய குரலில் முனங்கினாள், அந்த குறுகலான ெழமயலழையில் ஒரு பொர்கத்தின் திைப்பு விைா

நடந்து

பகாண்டிருந்தது,

கதவியின்

பபண்ழம

அைகுகள்

ெத்யழன

பித்தம்

பகாள்ள பெய்ய, எது முதலில் எது அடுத்தது என்று பராம்பகவ தடுமாைிப் கபானான் ெத்யன்

அவன்

உணர்ச்ெிகள்

அவனுக்கு

தடுமாைினாலும்

பதரிந்தழத

பெய்தான்

அவன்

ழககள்

பதரியாதழத

நிதானமாக

அவளின்

பெயல்

பபான்னுடல்

பட்டது,

அவனுக்கு

கற்றுத்தந்தது, ஓ

இவ்வளவு

சுகமா....

இதுதான்

பொர்க்கமா...

இப்படியும்

பெய்யலாமா...

ஒரு

பபண்ணின் உடலில் இவ்வளவு புழதயல்களா.... இப்படிகய

இைந்தால்

என்ன,

என்று

அவன்

நிழனத்தான்...

இப்படிகய

வாழ்நாள்

முழுவதும் இருந்தால் என்ன என்று அவள் நிழனத்தாள் அங்கக

எதிர்காலத்ழத

பற்ைி

கவழலப்படாத

இரண்டு

இளம்

உள்ளங்களும்

தங்கள்

உடலாலும் ஒன்று கெர்ந்து தங்களின் காதழல வலுப்படுத்தும் முயற்ெியில் இருந்தனர்... அவர்களின்

கூடலில்

சுயநலமில்ழல...

எதிர்

பாலரின்

உடல்

கூறுகழள

அைிந்துபகாண்டு அழடயத் துடித்த அைியாழம தான் இருந்தது அவனுக்கு பபண் மீ தான கமாகம் என்ைால் என்ன என்று புரிந்தது... அவளுக்கு ஒரு ஆணால் தன்ழன இப்படியும் ஆட்க்பகாள்ள முடியும் என்று புரிந்தது... அவன் அவளின் பவற்றுடலில் பற்களால் பமன்ழமயாக தடம் பதிக்க... அவள் அவனின் பவற்றுடம்பில் முதுகில் தன் நகங்களால் முரட்டுத்தனமாக ககாடு கிைித்தாள் அவள் உடலின் ஒவ்பவாரு பகுதியிலும் பொர்க்கத்ழத கண்ட ெத்யனின் முட்டினான், கமாதினான், திணைி நிறுத்திவிட்டு துடிக்கும் அவள் பெவ்வாழை உடழல ெிைிதுகநரம் கவடிக்ழக பார்த்தான் ... மறுபடியும் மீ ண்டும் முயன்ைான்... ொதி,

பணம்,

ஒன்ைாய்

படிப்பு,

கலக்க,

அந்தஸ்து,

தன்னுழடய

எழதயும் இருபது

ெட்ழடபெய்யாமல்

வயது

வாலிப

இரண்டு

கவகத்ழத

உடல்களும்

காட்டி

அவழள

திணை ழவத்தான் ெத்யன், வாய்விட்டு கத்தகவண்டும் கபால் இருந்த உணர்ழவ தங்களுக்குள் அடக்கிய இருவரும் அழத முக்கலும் முனங்கலுமாக பவளிப்படுத்தினர் இருவரின் பமௌனப் கபாராட்டம் ஒரு முடிவுக்கு வர கழளத்துப் கபாய் பக்கம் பக்கமாய் ெரிந்தனர்.. இளங்கன்று பயமைியாது என்பதுகபால இருவரின் முகத்திலும் எழதகயா ொதித்த... எழதகயா பதரிந்துபகாண்ட ஒரு ெந்கதாஷம் இருந்தது

பக்கத்தில்

கிடந்த

தனது

உழடகழள

எடுத்து

தன்மீ து

கபாட்டுக்பகாண்ட

கதவிழய

திரும்பி பார்த்த ெத்யன் அவழள பார்த்து காதலாய் புன்ழனழக பெய்ய, அவனிடம் தன்ழன

இைந்துவிட்கடாகம

மாைாக

பக்கவாட்டில்

என்று

திரும்பி

அவளிடம்

கண்ணர்ீ

அவனுழடய

இல்ழல

பநற்ைியில்

துக்கம்

இதமாய்

இல்ழல

முத்தமிட்டு

விலகினாள் அங்கக அைகான ஒரு புதுக்கவிழத உதயமானது கதவி

பாத்ரூமிலிருந்து

தன்

உழடகழள

உடுத்திக்பகாண்டு

வரும்கபாது

ெத்யன்

இடுப்பில் ழகலியுடன் அகத கெரில் குைப்பமாக உட்கார்ந்திருந்தான் அவழன பநருங்கிய கதவி கெரின் ழகப்பிடியில் அமர்ந்து அவன் கதாளில் ொய்ந்தவாறு அவன் தழலமுடிழய தன் விரலால் ககாதியவள் " என்னாச்சு முககம ெரியில்ழல" என்று குரலில் காதழல கதக்கி ககட்க தழலமுடிழய ககாதிய ழககழள எடுத்து தன் மார்பில் ழவத்துக்பகாண்ட ெத்யன் " என்ழன

தப்பா

ஆகிகபாச்சு..

நிழனக்காத

மத்தபடி

நான்

கதவி

ஏகதாபவாரு

உன்ழன

ப்ளான்

கவகத்தில்

இப்படிபயல்லாம்

பண்ணிபயல்லாம்

கூட்டி

வரழல..

தற்பெயலா தான் இந்த மாதிரி" என்று கமகல பொல்லமுடியாமல் அவள் முகத்ழத பார்க்க அவன்

கண்கழள

கநராக

பார்த்த

கதவி

"

அப்படின்னா

இப்ப

நடந்ததுக்கு

நீ

வருத்தபடுைியா" என்று தீர்கமாக ககட்க அவள்

வார்த்ழதயின்

இல்ழல

கதவி

பயமாயிருக்கு

அர்த்தம்

நான் அதான்"

புரியாவிட்டாலும்

வருத்தபடழல என்று

நீ

அவெரமாக

என்ழன

மறுபடியும்

தப்பா

வார்த்ழதழய

தழலயாட்டிய

படி

"

பநழனச்சுட்டிகயான்னு முடிக்காமல்

பாதியில்

விட்டுவிட்டு அவள் முகத்ழத பார்த்தான் " அப்கபா எந்திரி கபாய் முகம் கழுவிட்டு வா ொப்பிடலாம்,, பராம்ப பெிக்குது " என்று அவள்

எழுந்து

அவன்

கதாள்கழள

பற்ைி

தூக்க.....

ெத்யன்

அவள்

முகத்ழத

பார்த்துக்பகாண்கட எழுந்து பாத்ரூம் கபாய் முகம் கழுவிவிட்டு வந்தான் வந்தவழன

இழுத்துப்

பிடித்து

தழரயில்

அமர்த்தியவள்

உணழவ பைிமாை... கொற்ைில் ழகழவத்தவன் நிமிர்ந்து

தட்ழட

ழவத்து

அவழளப் பார்த்து

அதில் " நீயும்

ொப்பிடு இன்கனாரு தட்ழட எடுத்துட்டு வா" என்ைான் " ஏன் உங்க தட்டுலகய ொப்புட்டா ஒத்துக்கமாட்டியகலா" ககட்க

என்று

கதவி கிண்டலாக

அவழள ஆச்ெிரியமாக பார்த்தான் ெத்யன்,... இவ்வளவுக்கும் பிைகும் அவள் இயல்பாக இருப்பதும் .. குறும்பாக கபசுவதும் பராம்பகவ வியப்பாக இருந்தது "

என்ன

அப்புடி

பார்க்குை,

என்னடா

இவ

எல்லாம்

கபாச்கென்னு

கத்தி

கூப்பாடு

கபாடாம இவ்வளவு அழமதியா இருக்காகளன்னு தாகன பார்க்குை, இகதாபாரு நீதான் என் புருஷன்னு என் மனசுல பநழனச்சு பராம்ப நாளாச்சு, அதனால இப்ப நடந்ததுக்கு நான் அெிங்கப்படழல, என்ழன பபாருத்தவழரக்கும் என் புருஷனுக்குத் தான் என்ழனய குடுத்துருக்ககன்,.. நடந்தது

நம்ம

அதுக்காக

என்ழன

கல்யாணத்துக்கான

மானங்பகட்டவன்னு

உறுதிபமாைி,..

பநழனச்ெிைாத,

அப்பதான

ெீ க்கிரம்

இப்கபா

கல்யாணம்

நடக்கும்..... , "எனக்கு

உன்

இல்கலன்னா

பபாண்டாட்டியா நீ

என்ழன

வாைனும்

பதாட்டுருக்க

அதுக்காக

முடியுமா,

தான்

இதுக்கு

இந்தளவுக்கு

ெம்மதிச்கென்,

விட்டுருப்கபன்னா

பநழனக்கிை, நீ என்கனாட புருஷன்ங்குை பநழனப்புலதான் விட்கடன், இல்கலன்னா அருவாமழனழய எடுத்து ஒகர கபாடு கபாட்டுட்டு நானும் கபாய் கெர்ந்திருப்கபன் ... நீ மட்டும் எனக்கு கிழடக்கழலன்னா நான் என்ன பெய்கவன்னு எனக்கக பதரியது" என்று பாதி

மிரட்டலும்

பாதி

கண்ண ீருமாக

கதவி

பொல்ல

பொல்ல

ெத்யனுக்கும்

கண்கலங்கியது ொப்பாட்டு

தட்ழட

தள்ளி

ழவத்தவன்

,

எதிரில்

அமர்ந்திருந்த

கதவிழய

பிடித்து

இழுத்து தன்னுடன் பநருக்கி அழணத்தவன் " கதவி என் கதவி இதுக்பகல்லாம் நான் தகுதியானவனா

கதவி,..

நீ

மட்டும்

எனக்கு

கபாதும்

கதவி,..

இப்படிகய

பெத்து

கபாகச்பொன்னா கூட பெத்துருகவன் கதவி கதவி கதவி" என்று தன் காதழல புலம்பி கண்ண ீரில் கழரத்தான் ெத்யன் " காதல் என்பது அஹிம்ழெ அல்ல" " காதல் ஒரு தீவிரவாதம்!! " காதல் என்பது ெரணாகதி அல்ல" " காதல் என்பது தன்ழன உணருதல்!! " காதல்- எதிலிருந்து? எதுவழர? " காதல் அணுவின் துவக்கத்திலிருந்து... " அஸ்தியின் பிடிவழர!!

------------------------------------------" உணர்ச்ெிகளின் உச்ெம் வழரக்கும்.... " இன்பத்தின் எல்ழல வழரக்கும்... " தாம்பத்தியத்தின் கழடெி வழரக்கும்.... " காதழல உணராமல் பதாட்டவர் யார்? ெத்யனின் இறுக்கமான அழணப்பில் இருந்த கதவி, அவன் தழலழய ககாதி “ அய்கயா என்னா

இது

பபாட்டப்புள்ள

எதிர்காலத்ழத

பத்தி

மாதிரி

பராம்ப

அழுதுகிட்டு

கவனமா

இருக்க,

கயாெிக்கனும்,

ம்ம்

இனிகமல்தான் நம்ம

வரப்கபாை

பிரச்ெழனகழள

ெமாளிக்க தயாரா இருக்கனும், சும்மா இப்படி பீல் பண்ணிகிட்டு இருக்கக்கூடாது ெரியா” என்று அவழன ஆறுதல் படுத்தியவள், அவன் தழலழய நிமிர்த்தி “ பெிக்குதுப்பா ” என்ைாள் பரிதாபமாக .. அவழள

விட்டு

ழவத்திருந்த

உடகன

ொப்பாட்ழட

விலகிய எடுத்து

ெத்யன், ழகழய

கண்ழண ழகலியில்

துழடத்துக்பகாண்டு துழடத்துவிட்டு

தள்ளி

ொப்பாட்ழட

பிழெந்து உருட்டி அவள் வாயருகக எடுத்துச்பென்று “ ம் வாழயத் திை கதவி” என்று காதலாய் பொல்ல தன்

கண்களில்

வைிந்த

கண்ணழர ீ

துழடக்காமல்

பட்படன்று

வாழயத்

திைந்து

உணழவ வாங்கிக்பகாண்டாள், ெத்யன் அவளுக்கு ஒரு வாய் தானும் ஒரு வாய் என்று மாற்ைி மாற்ைி ொப்பிட்டு முடித்து எழுந்து கபாய் ழககழுவிவிட்டு வந்தான் ெத்யன் கதவிழய அழைத்துக்பகாண்டு அந்த வட்டின் ீ ெிைிய ஹாலில் இருந்தா டிவிழய ஆன்

பெய்துவிட்டு

வந்து

தழரயில்

அமர்ந்து

அவள்

மடியில்

தழலொய்த்து

படுத்துக்பகாண்டான், கதவி டிவிழய பார்க்காமல் ெத்யனின் தழலழய ககாதியபடி “ ெத்யா அடுத்து என்ன பண்ணலாம்” என்று ககட்க அவள் ழகழய விலக்கிவிட்டு பட்படன்று எழுந்து அமர்ந்தவன் அவள் ழகழய பற்ைி இழுத்து தன் பநஞ்ெில் ொய்த்து “ ஓ பண்ணலாம், மறுபடியும் ஆரம்பிக்கலாமா பராம்ப நிதானமா” என்று அெடு வைியும் முகத்துடன் ககட்க உடகன

முகம்

நறுக்பகன்று

மாைிய

ஒரு

கதவி,

பகாட்டு

தனது

ழவத்து

ழக “

ஏய்

முட்டிழய பபாைிக்கி

மடக்கி

அவன்

என்ழன

பத்தி

தழலயில் என்னடா

பநழனச்சுகிட்டு இருக்க, ராஸ்கல் இப்படி அழலயுை” என்ைவள் ககாபமாக முழைத்தாள்

வலியில்

முகம்

சுைித்தவாறு

தழலழய

தடவிய

ெத்யன்

“

ஏன்டி

அடிச்ெ

நீதாகன

அடுத்து என்ன பெய்யலாம்னு ககட்ட, அதான் மறுபடியும் பெய்யலாம்னு பொன்கனன்” என அப்பாவி கபால முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு பொல்லவும் மறுபடியும் ழகழய மடக்கிபகாண்டு “நான் நம்ம எதிர்காலத்துக்கு என்ன பண்ணலாம்னு ககட்டா,

நீ

இப்புடி

பநருங்ககவ,

அர்த்தம்

பின்னால்

பண்ணிக்கிையா,

இரண்டடி

உன்ழனபயல்லாம்’

நகர்ந்த

ெத்யன்

என்று

முகத்ழத

கதவி

உம்பமன்று

ழவத்துக்பகாண்டான் எதுவும்

கபொமல்

ெத்யன்

தழலகவிழ்ந்து

பகாள்ள,

“ஏய்

இகதாபாரு

இப்கபா

நான்

என்ன பொன்கனன்னு மூஞ்ெிய தூக்கி வச்சுகிட்டு இருக்க” என்று கதவி ககட்க ெத்யன் பதில் கபெவில்ழல ெிைிதுகநரம்

அங்கக

அழமதி

நிலவ,

அவளிடம்

அழெவு

பதரிந்தாலும்

ெத்யன்

நிமிரவில்ழல .. பகாஞ்ெகநரம் கைித்து “ ெரி வா மறுபடியும் பண்ணு” என்று கதவியின் குரல்

இறுக்கமாக

ககட்டதும்,

குரலின்

வித்தியாெம்

உணர்ந்து

ெத்யன்

பட்படன்று

நிமிர்ந்தான் அங்கக

கதவி

தனது

மார்பு

கெழலழய

எடுத்து

கீ கை

கபாட்டுவிட்டு

பவறும்

ரவிக்ழகயுடன் அவன் முகத்ழத உற்றுப் பார்த்துக்பகாண்டு உட்கார்ந்திருந்தாள்.. ெத்யனுக்குள் ஏகதா புரள்வது கபால் இருக்க, ெட்படன கீ கை கிடந்த முந்தாழனழய எடுத்து

அவள் கதாளில்

கபாட்டு மார்ழப

மூடியவன், அழமதியாக அவள் மடியில்

மறுபடியும் படுத்துக்பகாண்டான், அதன்பிைகு இருவரும் அதிகம் கபெவில்ழல, அவர்களின் காதல் மவுன பமாைி கபெ, அவள் விரல்ககளா இதமான ஸ்பரிெத்ழத அைிமுகம் பெய்தது, அவளின் வருடல்களில் ெத்யன் தூங்கிப்கபானான் மணி மூன்ைழர ஆனதும் கதவி ெத்யழன எழுப்பினாள், கொம்பலாய் விைித்த ெத்யன், அவள்

முகத்ழத

பார்க்க

“

கநரமாச்சு

என்ழன

பகாண்டு

கபாய்

ககாரிப்பாழளயம்

பஸ்ஸ்டாப்பில் விடு நான் பஸ் ஏைி வட்டுக்கு ீ கபாயிர்கைன்” என்ைதும் ெத்யன் எழுந்து கபாய் முகம் கழுவி கபன்ட் ெர்ட் கபாட்டுக்பகாண்டு வர, கதவியும் முகம்

கழுவிவிட்டு,

கழலந்துகபான

புடழவழய

ெரியாக

கட்டிக்பகாண்டிருந்தாள்,

ெத்யன் கண்ணாடிழய பார்த்து தழல ெீ வியபடி அவழள ஓரக்கண்ணால் ரெிக்க

புடழவழய

கட்டிக்பகாண்கட

உன்னுதுன்னு

ஆயிருச்கெ

“

ஏய்

ஏன்

அப்புைமா

திருட்டுத்தனமா

என்ன

பார்க்குை,

திருட்டுத்தனம்”

எல்லாம்

என்று

கதவி

தான்

குரலில்

குறும்பு பகாப்புளிக்க ககட்க ... ெத்யன் அெட்டுச் ெிரிப்புடன் திரும்பி பகாண்டான் அப்கபாது

அவழன

பின்புைமாக

அழணத்த

கதவி

“

இந்த

அப்பாவி

மாதிரி

ஆக்ட்

பண்ைது உனக்கு நல்லாகவ இல்ழல, இயல்பா, வரமா, ீ ராஜ்கிரண் மாதிரி நல்லா டவுெர் பதரியுைது

கபால

ழகலிழய தூக்கி கட்டிகிட்டு அொல்ட்டா நடந்து வர்ை ெத்யழன

பிடிக்கும், இந்த திருடழன பிடிக்காது” என்ைபடி அவன் வயிற்ைில் ழகப்கபாட்டு இறுக்கி அழணத்துக்பகாண்டாள் அவள் ழகழயப்பிடித்து முன்னால் இழுத்தவன், “ கவை என்னன்ன பிடிக்கழலன்னு பொல்லு மாத்திக்கிகைன்” என்ைவன் அவளின் அகன்ை விைிகழள பார்த்துக்பகாண்கட அவளின்

கராஜா

இதழ்கழள

பநருங்கி

கவ்வி

கராஜாவில்

கதனருந்தும்

வண்டாக

மாைினான் பமல்ல பமல்ல அவன் ழககளில் துவண்ட கதவி அவன் கழுத்தில் ழககழள கபாட்டு வழளத்துக்பகாண்டு தன் வாழய பிளந்து அவன் நாக்குக்கு வைிவிட, ெத்யனின் நாக்கு உள்கள புகுந்து எழதகயா கதடி துைாவி, எதுவும் கிழடக்காமல் கழளத்து தாகத்துக்கு அவள் வாயில் சுரந்த உமிழ்நீழர உைிஞ்ெி எடுத்து தனது தாகத்ழத தனிக்க அவளும்

பதிலுக்கு

அவனுழடய

கீ ழுதட்ழட

கடித்து

இழுத்து

ெப்பி

உைிஞ்ெினாள்,

ெிைிதுகநரம் வழர இருவரும் ஒருவருபகாருவர் விட்டுக்பகாடுக்காமல் கபாட்டி கபாட்டு முத்த

யுத்தத்தில்

இருவரின்

ஈடுபட,

வாழயயும்

இஷ்டமில்லாமல்,

இருவருக்குகம

எடுக்க

இந்த

மனமில்லாமல்

பின்னிக்பகாண்ட

கபாராட்டம்

புதுழமயாக

ஒட்டிக்பகாண்ட

நாக்குகழள

இருந்தது,

உதடுகழள

பிரிக்க

விருப்பம்

விலக்க இன்ைி

முத்தத்திகலகய தங்கழள மூழ்கடித்து பகாண்டு இருந்தனர் அழையில் இருந்த கடிகாரம் நான்கு முழை ஒலித்து அவர்கழள கழலத்தது, பதட்டமாக விலகிய கதவி அவெரமாக வாழய துழடத்து புடழவழய ெரிபெய்து தனது கபக்ழக எடுத்துக்பகாண்டு கிளம்ப தயராக, ெத்யன்

குறும்பாய்

பார்த்து

திருப்தியாக

ெிரித்தபடி

கதாட்டத்து

பக்கமாக

கபாய்

பவளிக்கதழவ திைந்து உள்கள வந்து கதவிழய அழைத்துக்பகாண்டு கிளம்பினான் கதவிழய பஸ் நிறுத்தத்தில் இைக்கி விட்டு பஸ் வரும்வழரயில் காத்திருந்து அவழள ஏற்ைிவிட்டான்

பஸ்ைில்

ஏைிய

கதவியின்

கண்களில்

என்றுமில்லாத

ஏக்கம்

குடிபகாண்டிருந்தது, புதிதாக திருமணம் ஆனவள் கணவழன பிரியும் ஏக்கம் கண்களில் பதரிந்தது

ெத்யன்

கண்ணால்

வந்தான்,

கதழவ

ஜாழட திைந்து

பெய்து

அவழள

உள்கள

அனுப்பிவிட்டு

கபானவன்

தண்ணர்ீ

மறுபடியும்

குடிக்க

வட்டுக்கு ீ

ெழமயலழைக்கு

கபானான், தண்ண ீர் குடித்துவிட்டு திரும்பியவன் கண்களில் தழரயில் ெிதைிக்கிடந்த மல்லிழகப்பூக்கள் பதரிய, மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவற்ழை திரட்டி ழகயில் எடுத்தான் கதவியின் கூந்தல் மல்லிழககள் தான் அழவ, அவற்ழை முகர்ந்து பார்த்தான் அதில் மல்லிழகயின் வாெம் வரவில்ழல கதவியின் உடலில் இருந்து வந்த அந்த மயக்கும் வாெழன தான் வந்தது நடந்தழவகழள மனதில் பகாண்டு வந்தான், அவன் உடல் ெிலிர்த்தது, எழுந்து வட்டில் ீ நடமாடியவனுக்கு எங்கு பார்த்தாலும் கதவி இருப்பது கபாலகவ இருந்தது, கண்ணாடி அருககயிருந்த ெீ ப்பில் அவள் கூந்தல் முடிகள் இருந்தன அவற்ழை கெகரித்து சுருட்டி தன் துணிகள் இருக்கும் பபட்டியில் அடியில் ழவத்தான், அவள்

முகம்

துழடத்த

டவழல

எடுத்து

தன்முகத்ழத

மூடிக்பகாண்டு

தழரயில்

படுத்துவிட்டான், இனிகமல் அவள் இல்லாமல் தன்னால் வாைமுடியாது என்பது மட்டும் உறுதியாக

பதரிந்தது,

அவள்

படிப்பு

முடிந்ததும்

அம்மாவிடம்

பொல்லி

ெீ க்கிரமா

கல்யாணம் பண்ணிக்கனும் என்று நிழனத்தான் ஆனால்

அவகளாட

எல்லாத்துக்கும்

வட்டுல ீ

தயாராக

முருகனும்

இருக்காங்க

ழவப்கபாம்,

அவர்

நிச்ெயமாக

இருக்கனும், என்று

வட்டுக்கு ீ

இதுக்கு

உதவிக்கு

கவனும்னா

நிழனத்தவன்,

கபாயும்

பராம்ப

ஒத்துக்கமாட்டாங்க,

ெரி

பாண்டியன்

பாண்டியன்

நாளாச்சு

அதனால மாமாவும்

கிட்ட

என்று

பொல்லி

எண்ணிக்பகாண்டு

உடகன பாண்டியன் வட்டுக்கு ீ கிளம்பினான் இப்கபாது

ெத்யனுக்கும்

உருவாகியிருந்தது, இருந்தகபாது

பாண்டியனுக்கும்

பாண்டியன்

அங்கக

வயழத

ஆந்திரா

கல்லூரியில்

மீ ைிய

ஒரு

விஜயவாடாவில்

படித்துக்பகாண்டிருந்த

பநருக்கமான டாக்ைி

பரிமளா

நட்பு

டிழரவராக

என்ை

உயர்ந்த

ஜாதிழய கெர்ந்த பபண்ழண காதலித்து அங்கக இருந்த எதிர்ப்பு காரணமாக பொந்த ஊர்

விருதாச்ெலத்துக்கு

ஏற்றுக்பகாள்ளாததால்

வர,

நண்பர்களின்

அங்ககயும் உதவியால்

பாண்டியனின் ஆட்கடா

பபற்கைார்கள்

வாங்கி

மதுழரயில்

பிழைத்துக்பகாண்டு இருப்பவர் பாண்டியனுக்கு பதிமூன்று வயதில் உதயகுமார் என்ை ஒருமகன், பதிபனாரு வயதில் அம்மு என்ை ஒரு மகள், அம்மூழவ அைகாக பழடத்த ஆண்டவன் கவனக்குழைவாக வலது

காழலவிட

பாண்டியன்

பரிமளா

இடது

காழல

தம்பதிகளுக்கு

ஒரு

அங்குலம்

மகளின்

ஊனம்

குழைவாக

பழடத்துவிட்டான்,

கண்ணழர ீ

வரவழைத்தாலும்,

அவளின் படிப்பும் அைிவும் ெந்கதாஷத்ழத பகாடுத்தது பாண்டியனின் வடு ீ மதுழரயில் ழவழக

ஆற்ைின்

ஒரம்

இருக்க

ெத்யன்

ஷா

திகயட்டரின்

வைியாக

பாண்டியன்

வட்டுக்கு ீ கபானான் பரிமளா தான் கதழவ திைந்தாள் ெத்யழன பார்த்ததும் முகம் வியப்பில் மலர “ என்னா தம்பி

இந்தகநரத்தில்

கபெிக்பகாண்கட

"

ஏங்க

வந்திருக்க ெத்யன்

கழடக்கு

தம்பி

கபாகழலயா”

வந்திருக்கு"

என்று

என்று

உள்கள

இவனிடம்

பார்த்து

குரல்

பகாடுத்தாள் வட்டின் ீ உள்களயிருந்து வந்த பாண்டியன் " என்னா ெத்யா இந்த கநரத்துல வந்துருக்க, கழடக்கு கபாகழலயா" என்ைவாரு கெரில் அமர்ந்து ெத்யனுக்கும் ஒரு கெழர இழுத்து கபாட்டார் " இன்னிக்கு கழடக்கு கபாகழல லீவு கபாட்டுட்கடன்" என்ைான் ெத்யன் " அம்மாவும் ஊருக்கு கபாயிருக்காங்க அப்புைம் லீவு கபாட்டுட்டு ஏதாவது ெினிமாவுக்கு கபானியா ெத்யா" என்று பீடிழய பற்ை ழவத்துக்பகாண்கட பாண்டியன் ககட்க " இல்ல மாமு கதவி வட்டுக்கு ீ வர்கைன்னு பொல்லிச்சு அதான் கூட்டிட்டு கபாகனன்" என்று ெத்யன் மழைக்காமல் பமல்லிய குரலில் பொல்லவும் " என்னது வட்டுக்கா" ீ என்று பாண்டி திழகப்புடன் ககட்க......... அவர்

கண்கழள

பார்பழத

தவிர்த்து

தழரழய

பார்த்தபடி

"

ஆமா

மாமு

அதுதான்

கொைாக்கி கபாடுகைன்னு வந்துச்சு" என்று தயங்கி தயங்கி கபெினான் ெத்யன் அவனது தயக்ககம அவழன காட்டிக்பகாடுக்க, கமற்க்பகாண்டு எழதயும் கிளைாமல் " ெரி கபாய் நல்லா ஆக்கி ொப்பிட்டீங்களா" என்று பாண்டி ெிரித்தபடி ககட்டுவிட்டு " பரிமளா" என்று உள்கள பார்த்து குரல் பகாடுக்க "

இகதா

வந்துட்கடன்"

என்ைபடி

பரிமளா

ழகயில்

காபியுடன்

வந்து

ெத்யனிடம்

நீட்டினாள் ... " அய்கயா ஏன் அக்கா இப்கபா காபிபயல்லாம் கபாட்டீங்க" என்று தயங்கியபடி காபிழய ழகயிபலடுத்த ெத்யன் " எங்கக்கா பெங்கழள கானம்" என்ைான் " பரண்டும் டியூெனுக்கு கபாயிருக்குப்பா" என்று பரிமளா உள்கள கபாய்விட,

ெத்யன் காபிழய குடித்துவிட்டு " மாமு உன்கிட்ட பகாஞ்ெம் கபெனும்" என்ைதும் " ெரி இரு வர்கைன்" என்ை பாண்டியன் ெட்ழடழய மாட்டிக்பகாண்டு வர இருவரும் பவளிகய வந்தனர் ஆட்கடாவில் ஏைி பகாஞ்ெம் ஒதுக்குப்புைமாக வந்ததும் " ம் பொல்லு என்ன விஷயம்" என்று ககட்க ெிைிதுகநரம் மவுனமாக இருந்த ெத்யன் " ெீ க்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கனும் மாம்ஸ், இதுக்கு கமல நாளானா ெரி வராது, அம்மாகிட்ட நீங்கதான் கபெனும், கதவி படிப்பு முடிய இன்னும் ஒரு மாெம் தான் இருக்கு அதுக்கு அப்புைம் ஒரு பரண்டு நாள்லகய கல்யாணம் பண்ணிரலாம், நீங்க என்ன மாமா பொல்ைீங்க" என்று ெத்யன் கலங்கிய குரலில் ககட்டதும் மறுபடியும் ஒரு பீடிழய பற்ைழவத்த பாண்டி " இதுக்கு ஏன்டா கலங்குை, ஆந்திராவுல இருந்து அவ்வளவு பபரிய பணக்காரன் வட்டு ீ பபாண்ழணகய தமிைநாட்டுக்கு பகாண்டு வந்து

குடும்பம்

நடத்தி

இருக்கிைவழளயா பயப்படாத கல்யாணம்,

,

தூக்க

படிப்பு

முடியாது,

முடிஞ்ெ

அதுக்கு

இருக்கிைவழரக்கும்

பரண்டு

அந்த

மறுநாள்

பபாறுப்பு

நீ

புள்ளயும்

எதுக்கும்

பபத்துட்கடன்,

புள்ழளயும்

உனக்கும்

நானாச்சு, பயப்படாகத

தயாரா

இருக்கும்

கதவிக்கும்

கடய்

இகதா

இங்கக கபாது

நீ

திருப்பரங்குன்ைத்தில்

மாப்கள

ழதரியமாயிரு"

இந்த என்று

மாமன்

பாண்டியன்

ஆறுதலும் ழதரியமும் பொல்ல ெத்யன் முகத்தில் மலர்ச்ெியுடன், உரிழமகயாடு பாண்டியன் பாக்பகட்டில் ழகவிட்டு ஒரு பீடிழய எடுத்து உதட்டில் ழவத்துக்பகாண்டு பாண்டியன் பீடிழய வாங்கி அழத பற்ை ழவத்தான் அதன்பிைகு

ெில

கயாெழனகளும்

பொல்லிக்பகாண்கட

கபாக

அழத

ெத்யன்

பெயல்

கவனமாக

படுத்தும்

விதமும்

பாண்டியன்

ககட்டுக்பகாண்டான்,

கபாடுவதற்கும் அழத ககட்பதற்கும் பராம்ப சுலபமாக இருந்தது " உலகத்ழதகய திடுக்கிட ழவத்தது காதல்!! " உலகத்ழதகய பயப்படழவத்தது காதல்!! " உலகத்ழதகய உயர்த்திட ழவத்தது காதல்!! " உலகத்ழதகய ெிந்திக்க ழவத்தது காதல்!! " உலக வழரபடத்தில் இருக்கும்

பிளான்

அழனத்து நாட்டிலும் நிழைந்திருப்பது காதல்!! " உலகத்தின் எல்லா திழெயிலும்... " ஓங்கி ஒலிப்பது காதலின் குரல்தான்!! " எஃகு மனிதழனயும் பஞ்சு பபாதியாக்குவது காதல்!! " இந்த காதலும் கவட்ழகயும் ஒன்ைானால்.... " கண்முன் இருப்பது அழணத்தும் தூொகத் பதரியும்!! அதன்பிைகு

இருவரும்

ெிைிதுகநரம்

கபெிக்பகாண்டு

இருந்துவிட்டு

ஆட்கடாவில்

வட்டுக்கு ீ வந்தனர், அதற்க்குள் பரிமளா ெழமயழல முடித்திருக்க, தம்பதிகள் ெத்யழன வற்புறுத்தி ொப்பிட ழவத்தனர் டியூெனில் இருந்து பிள்ழளகள் இருவரும் வர, உதயகுமார் அம்மூவின் ழபழயயும் கெர்த்து

சுமந்து

தழரயில்

பகாண்டு

ஊன்ைி,

குதிங்காழல

அளவு

வந்தான்,

அவனுக்கு

குழைந்த

வலதுகாலின்

உயர்த்தியவாறு

எக்கி

எக்கி

பின்னால்

இடது

விரல்கழள

நடந்து

வந்தாள்

கால்

பாதத்ழத

தழரயில்

அழுத்தி

அம்மு,

ெிைியதாக

அதனால்

ஏற்பட்ட

பெய்யப்பட்ட அம்மன் ெிழலப்கபால இருந்தாள் அம்மூ அவளின்

குழைபாடு

பராம்ப

தாழ்வுமனப்பான்ழமயால் கபச்பெல்லாம்

அம்மா

ெிைியதுதான்,

அம்மு

அப்பா

யாரிடமும்

அண்ணன்

ஆனால் அதிகமாக

இவர்களுடன்

கபெமாட்டாள்,

தான்,

ெத்யன்

அவள்

எப்கபாதாவது

வட்டுக்கு ீ வந்தால் “நல்லாருக்கியா மாமா” என்பகதாடு உள்கள கபாய்விடுவாள் ெத்யழன

பார்த்ததும்

உதயன்

ழபழய

கபாட்டுவிட்டு

ஓடி

வந்து

ெத்யன்

கதாழள

கட்டிக்பகாண்டான் “ எப்ப மாமா வந்த, ழபக்ல ஒரு ரவுண்டு கபாய்ட்டு வரலாம் மாமா வா” என்று அன்பு பதால்ழல பெய்ய, “கடய்

உதயா

மாமாழவ

விடு

அவனுக்கு

கநரமாகுது”

என்று

பாண்டியன்

மகழன

அதட்டினார் “விடுங்க மாமா என்கிட்ட தான ககட்கிைான்” என்ை ெத்யன் அம்முவிடம் திரும்பி ‘’ என்ன அம்மு நீயும் வர்ைியா” என்று ககட்க... ம்ஹூம் என்று தழலயழெத்து விட்டு உள்கள கபாய்விட்டாள் அம்மு

ெத்யன்

உதயழன

ழபக்கில்

ஒரு

ரவுண்டு

அழைத்து

பென்று

பிைகு

இைக்கிவிட்டு

வட்டுக்கு ீ கிளம்பினான் வட்டில் ீ கபாய் படுத்தவனுக்கு, பகலில் கதவியுடன் நடந்த உைவு ஞாபகம் வரவில்ழல, மாைாக இப்படி நடந்த பிைகு ெீ க்கிரம் திருமணம் நடக்ககவண்டும் என்பழத பற்ைிய ெிந்தழனகள் தான் அதிகமாக இருந்தது.. அதன்பிைகு ெத்யன் மறுநாள் கதவிழய ெந்தித்தகபாது, இருவரிடமும் முன்பு இருந்த அவெரமும்

பார்ழவ

பைிமாற்ைமும்

இல்ழல,

எழதகயா

தீவிரமாக

ெிந்திக்கும்

முகபாவகம இருந்தது இருவரும் தினமும் ெந்தித்தனர் ஆனால் முன்புகபால் நிைலும் மழைவும் கிழடக்கும் இடத்தில்

ஒதுங்கி

பவட்டியாக

கழதகபெி,

பபாழுழத

கபாக்கவில்ழல,

மாைாக

குழைவாக கபெி அதிகமாக புரிந்துபகாண்டனர் ெத்யனுக்கு

கதவி

புதியவளாக

பதரிந்தாள்,

அவளிடம்

கபசும்

விழளயாட்டு

கபச்சு

கபாய், கதவிக்கும் திருமணம் நடக்க என்னபவல்லாம் பெய்யலாம், என்னபவல்லாம் பெய்யக்கூடாது என்பதில் பதளிவாக இருந்தான் ஆனால்

கதவியிடம்

ஒரு

பதட்டம்

இருந்தது,

அதிகம்

கபொமல்

மணிக்கணக்காக

ெத்யன் ழககழள பற்ைிக்பகாண்டு அமர்ந்திருப்பாள், அவன் கண்கழள பார்த்து கழத கபெினாள், முன்பபல்லாம் இப்கபாது

ெந்திக்கும்

ெத்யகன

முன்பபல்லாம்

இடத்ழத

காத்திருந்து

எங்காவது

பொல்லி

அவழள

பார்க்

ெினிமா

இருவரும்

ழபக்கில்

என்று

ெந்தித்து

பகாள்வார்கள்,

ஏற்ைிக்பகாண்டு

சுற்ைியவர்கள்,

கபானான்,,

இப்கபாது

நிழைய

ககாயில்களுக்கு கபானார்கள், கண்மூடி பதய்வத்திடம் முழையிட்டார்கள் ஒவ்பவாரு

நாளும்

திருப்பரங்குன்ைம்

அவர்களின் மழலக்கு

பநருக்கம்

கபாய்

அதிகமானது,

எதுவுகம

முதலில்

கபொமல்

ெந்தித்த

மணிக்கணக்கில்

உட்கார்ந்திருந்தனர் தவறு

பெய்துவிட்கடாகமா

தவழை

நியாயப்படுத்தும்

என்ை

உறுத்தல்

திருமணம்

இருவருக்கும்

ெரியாக

இல்ழல,

நடக்ககவண்டுகம

மாைாக

என்ை

பெய்த

கவழலதான்

அதிகமாக இருந்தது கதவிக்கு கல்லூரி முடிய இன்னும் இரண்டுநாள் இருக்க, ெத்யன் அன்று மதியம் ஒரு மணிக்கு

கதவிழய

ெந்திக்க

வந்தகபாது

“

நாம

பரண்டு

கபரும்

விரகனூர்

கடம்

கபாய்ட்டு பகாஞ்ெகநரம் இருந்துட்டு வரலாம்” என்று கதவி தழலகுனிந்தவாறு ககட்க

அவளின் தழலகுனிவு ெத்யனுக்கு வித்தியாெமாக இருந்தாலும் அவளிடம் எதுவுகம ககட்காமல் “ ெரி வா கபாகலாம்” என்று ழபக்கில் ஏற்ைிக்பகாண்டு விரகனூர் கடம்க்கு அழைத்துச் பென்ைான் அங்ககயிருந்த

மரநிைலில்

இருவரும்

அமர்ந்தனர்,

“

என்னாச்சு

கதவி

ஏன்

ஒரு

மாதிரியா இருக்க” என்று ெத்யன் ககட்க தழரயிலிருந்த புற்கழள பிடுங்கி அழத ெிறு ெிறு துண்டுகளாக கிள்ளிபயைிந்த கதவி பவகுகநர அழமதிக்கு பிைகு அவன் முகத்ழத நிமிர்ந்து பார்த்து “ நாம நாழளக்கக ஏதாவது

ககாயில்

வச்சு

கல்யாணம்

பண்ணிக்கலாமா”

என்று

பமல்லிய

குரலில்

ககட்டாள் திடீபரன

அவள்

ககட்டதும்

பகாஞ்ெம்

தடுமாைிய

ெத்யன்

“

ஏன்

கதவி

என்னாச்சு,

இன்னும் பத்துநாள் பபாருத்துக்க பாண்டி மாமாழவ அம்மாகிட்ட கபெ பொல்லிருக்ககன் அவர்

கபெி

அம்மாகிட்ட

ெம்மதம்

வாங்கின

பிைகு,

திருப்பரங்குன்ைம்

ககாயில்ல

கல்யாணத்ழத பண்ணலாம்னு பாண்டி மாமா பொல்லிருக்காரு” என்று ெத்யன் பொல்ல மறுபடியும் அழமயாக இருந்த கதவி “ அம்மா ெம்மதிக்கழலன்னா என்ன பண்ைது” என்று ககட்டாள் “கவழலப்படாகத அம்மா நிச்ெயம் ெம்மதிப்பாங்க, அவங்களுக்கு நான்னா பராம்ப உசுரு, ஆமா நீ ஏன் திடீர்னு இவ்வளவு அவெரப்படுை ” என்ைான் அவன் முகத்ழதகய உற்று பார்த்த கதவி “அவெரப்பட கவண்டிய அவெியம் ஏற்ப்பட்டு கபாச்சு, எனக்கு இந்த மாெம் பீரியட்ஸ் வரழல” என்று பொல்ல ெிந்தழனயுடன் தனது புருவத்ழத சுருக்கிய ெத்யன் “ பீரியட்ைா அப்படின்னா என்ன” என்று அவழள ககட்க.... அவள் பதில் பொல்லாமல் முழைத்து பார்த்தாள் பகாஞ்ெமாக ெத்யனுக்கு ஏகதா புரிய “ கதவி” என்று ஆச்ெர்யத்தில் விைி விரித்து வாய் பிளந்து அவழள பார்த்தான் அவன்

பார்ழவழய

தழலயழெத்து

“

தவிர்த்து

பத்துநாள்

தழலகுனிந்த

கலட்டாயிருச்சு

கதவி

ெத்யா,

ஆமாம்

நானும்

என்பது

இன்னிக்கு

கபால

வந்துரும்

நாழளக்கு வந்துரும்னு எதிர்பார்த்து இருந்கதன் வரகவயில்ழல, இன்னிக்கு காழலயில பல்விளக்கும் ககட்டாங்க,

கபாது நான்

ஒகர

வாந்தி,

ஏகதகதா

எங்கம்மா

பொல்லி

என்னாடி

ெமாளிச்கென்,

ஏன் ஆனா

வாந்திபயடுக்குகைன்னு இப்படிகய

எத்தழன

நாழளக்கு

மழைக்க

முடியும்

எனக்கு

பயமாயிருக்கு

ெத்யா”

என்று

கண்களில்

பயத்துடன் குரலில் கலக்கத்துடன் கதவி கூைியதும் ெத்யனுக்கு ஒன்றுகம புரியாமல் தழலயில் ழகழவத்து பகாண்டு உட்கார்ந்து விட்டான் ,

தன்னுழடய

காதலியின்

ெந்கதாஷப்படுவதா,

வயிற்ைில்

இல்ழல

அந்த

தனது

வாரிசு

வாரிசு

உருவாகியிருப்பழத

உருவாக்கியிருக்கும்

நிழனத்து

பநருக்கடிழய

நிழனத்து கலங்குவதா என்று அவனுக்கு புரியவில்ழல ெிைிதுகநரம் அழமதியாக இருந்தவன் பிைகு “ ெரி நீ எதுக்கும் பயப்படாகத, பரண்டு நாள்ல எல்லாத்துக்கும் ஏற்பாடு பண்ணிடலாம், நீ எழத நிழனச்சும் கலங்காகத” என்று ஆறுதல் படுத்தியவன், அவழள பநருங்கி அமர்ந்து அவள் ழகழய பற்ைி “ ஏன் கதவி இந்த

கநரத்தில்

இப்படி

ஆயிருச்கென்னு

உனக்கு

வருத்தமா

இருக்கா,

இழத

நீ

பவறுக்குைியா” என்று சுடிதாருக்கு கமகல அவள் அடிவயிற்ைில் ழகழவத்து ககட்க அவன் ழகழய அழுத்தி பற்ைிக்பகாண்ட கதவி “ ஏய் என்ன இப்படி பொல்லிட்ட, இது நம்மகளாடது, யாருக்காகவும் எதுக்காகவும், நான் இழத விட்டுக்பகாடுக்க மாட்கடன், இது எப்படிப்பட்ட காதகலாட உருவாச்சுன்னு பதரியும்ல அப்புைமா நீகய இப்படி ஒரு ககள்விழய ககட்குைிகய” என்று கண்ண ீருடன் கதவி பொன்னாள் அவளுழடய பதிலில் முகம் மலர்ந்த ெத்யன் " ெரி இனிகமல் எல்லாத்ழதயும் நான் பார்த்துக்கிகைன்,

நீ

எழத

பத்தியும்

கலங்காகத,

வா

கபாகலாம்

கநரமாச்சு"

என்று

அவனும் எழுந்து அவளுக்கும் ழகபகாடுத்து எழுப்பினான் அவன்

ழகப்பற்ைி

அவளுக்கும்

எழுந்த

பயம்

கதவி

கபாய்

அவன்

பகாஞ்ெம்

முகத்தில் பதளிவு

இருந்த வந்தது,

ெந்கதாஷத்ழத அவனுழடய

பார்த்து கதாளில்

ொய்ந்தபடிகய தான் பவளிகய வந்தாள் ழபக்கில்

ஏைி

உட்கார்ந்தவள்

உரிழமகயாடு

அவன்

இடுப்பில்

ழகப்கபாட்டு

வழளத்துக்பகாண்டு ஆதரவாக அவன் முதுகில் ொய்ந்துபகாண்டாள், ெத்யனுக்கு

எங்ககா

பைப்பது

கபால

இருந்தது,

இருபது

வயதில்

தனக்கு

அப்பா

ஸ்தானத்ழத பகாடுத்த கடவுழள மனதில் கும்பிட்டான், சூழ்நிழலயின் அவெரம் புரிந்து ெீ க்கிரகம எல்லா ஏற்பாடுகழளயும் பெய்யகவண்டும் என்று நிழனத்தான் கதவிழய

ககாரிப்பாழளயம்

பஸ்

நிறுத்தத்தில்

இைக்கி

விட்டவன்

அவள்

இருந்த

நிழலழமயில் அவழளவிட்டு கபாககவ மனமின்ைி தவித்தான், கதவியும் பற்ைியிருந்த அவன் ழககழள விடாமல் கலங்கிய கண்களுடன் தவித்தாள்

ெத்யனுக்கு என்ன பெய்வது என்று கதான்ைாமல் நிற்க்க,... அந்த வைியாக கபான ஒரு மாருதிகவன்

ெிைிது

தயங்கி

நின்று

இருவழரயும்

கவனித்து

விட்டு

கபானழத

இருவருகம அைியவில்ழல கதவி பெல்லும் பஸ் வந்ததும் அவழள கதாழளத் தட்டி ஆறுதல் படுத்திவிட்டு, பஸ் ஏத்திவிட்டான் பஸ்

கபான

பிைகும்

கூட

ெிைிதுகநரம்

அங்கககய

நின்றுபகாண்டிருந்தவன்

பிைகு

கழடக்கு கிளம்பினான் மறுநாள்

கதவிக்காக

கல்லூரியின்

வாெலில்

காத்திருந்த

ெத்யன்

அவள்

வராமல்

கபாககவ, கதவியுடன் வரும் அவள் கதாைியிடம் கதவிழய பற்ைி ககட்டான் " கதவி இன்னிக்கு காகலஜுக்கு வரழலங்க, இன்னிக்கு எக்ைாம் கவை இருந்துச்சு ஆனாலும் வரழல என்னாச்சுன்னு பதரியழல" என்று வருத்தமான குரலில் அந்த பபண் பொன்னதும் ெத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்ழல, அவனுழடய இளவயது அடுத்த கட்டத்ழத பற்ைி கயாெிக்கவில்ழல,

நாழள

கழடெி

எக்ைாமுக்கு

கண்டிப்பா

வருவா

என்று

வட்டில் ீ

அவன்

தனக்குத்தாகன ஆறுதல் பொல்லிபகாண்டு கழடக்கு கிளம்பினான் அவன்

கழடக்கு

அம்மாவுடன்

கிளம்பிய

அகதகநரம்

கபெிக்பகாண்டிருந்தார்,,

பாண்டியன்

அவர்

பொன்ன

ெத்யனின்

விஷயங்களின்

பயங்கரம்

ெத்யனின் அம்மா முகத்தில் பதரிந்தது " என்ன தம்பி பொல்ைீங்க, இப்கபா என்னப் பண்ைது, எனக்கு ஒன்னுகம புரியழலகய" என்று தழலயிலடித்துக் பகாண்டு அை ஆரம்பித்தார் "அய்கயா

அம்மா

அழுவுைதுக்கு

இப்கபா

கநரமில்ழல,

ெத்யன்

கழடயிகல

இருந்து

வந்ததும் நீங்க மூனுகபரும் உடகன ஊருக்கு கிளம்புங்க இங்கக சூழ்நிழல ெரியானதும் நாகன

உங்களுக்கு கபான் பண்கைன்,

அதுவழரக்கும் அங்ககய

இருங்க, ெத்யனுக்கு

எந்த விஷயமும் பதரியகவண்டாம், இளவயசு பின்னால் வர்ைழத பத்தி கயாெிக்காம எழதயாவது பெஞ்சுருவான், அவங்களுக்கு இகத பபாைப்பு அதனால எழத இைந்தாலும் அது பபரிொ பதரியாது ஆனா நாம அப்படியில்ழல ெின்ன இைப்பும் அதிக வலிழய தரும்,

நீங்க

ஊருக்கு

கபானதும்

பமாதல்

கவழலயா

ெத்யனுக்கு

ஒரு

பெல்கபான்

வாங்கி குடுங்க நான் கபான் பண்கைன்" என்று பாண்டியன் பதட்டமாக பொன்னார்

அவர்

பொன்னதின்

நிழனத்த

முழு

ெத்யனின்

அர்த்தமும்

அம்மா

புரிய,

ஊருக்கு

தன்

மகனின்

கபாவதற்கு

உயிர்

கதழவயான

முக்கியம்

துணிகழள

என்று எடுத்து

அடுக்கிக்பகாண்கட " கடவுள் மாதிரி வந்து விஷயத்ழத பொன்ன ீங்க உங்களுக்கு யாரு தம்பி பொன்னது" என்று கண்ணருடன் ீ ககட்க "

அந்த

புள்ளகயாட

ஆளுங்கல்ல

ஒருத்தன்

பொன்னான், கபாட்டுத் வந்து

அண்ணனுங்க எனக்கு

ெத்யழன

தள்ள

பமாத்த

பராம்ப

நாழளக்கு

பொல்லி

ஒரு

தகவழலயும்

ெத்யழன

பைக்கம்,

ழநட்டு

லட்ெம்

கபாடச்பொல்லி

பகாடுத்த

வந்து

என்கிட்ட

அவன்தான்

ஆத்து

பாலத்துக்கு

குடுத்திருக்கானுங்க

பொல்லிட்டான்,

பணம்

அம்மா

கீ ை

கபால,

வரும்கபாது

என்

தயவுபெய்து

ெிகநகிதன்

ெத்யன்

கிட்ட

எழதயும் இப்கபா பொல்லகவண்டாம், அப்புைமா பொல்லிக்கலாம், பமாதல்ல அவன் வர்ைதுக்குள்ள நான் கிளம்புகைன் " என்ை பாண்டியன் அவெரமாக பவளிகயைினார் அன்று

இரவு

எட்டு

மணிக்பகல்லாம்

தம்பியுடன்

வந்த

ெத்யன்

அழுதுபகாண்டு

உட்கார்ந்திருந்த அம்மாழவ பார்த்து பதட்டத்துடன் விொரிக்க மகனுக்காக வந்த கண்ண ீழர மாற்ைி " ெத்யா உங்க ெித்தப்பாவுக்கு பராம்ப உடம்பு ெரியில்ழலயாம் உன் ெித்தி நம்ம பக்கத்து வட்டுக்கு ீ கபான் பண்ணா" என்று கூைிவிட்டு ஓபவன்று அை தாயின்

கண்ணழர ீ

பார்த்ததும்

அழணத்தும்

மைந்து

கபாய்விட

"

ெரி

வாம்மா

கபாகலாம் " என்று வட்ழட ீ பூட்டிக்பகாண்டு மூவரும் கிளம்பி விட்டனர் " பகாஞ்ெம் இருப்பா பக்கத்து வட்டுல ீ பொல்லிட்டு வந்துர்கைன்" என்று பக்கத்து வட்டு ீ கதழவ

தட்டி

யாராவது

பவளிகய

எங்கழள

கபாய்ட்டதா

வந்த

கதடி

பபண்ணிடம்

வந்தா

பொல்லுங்கக்கா"

நாங்க என்று

"

நாங்க

வட்ழட ீ மகழன

ஊருக்கு

காலி

கபாகைாம்

பண்ணிகிட்டு

பாதுகாக்க

அக்கா

ககரளாவுக்கு

முன்கயாெழனயாக

பொன்னாள் ெத்யனின் அம்மா மூவரும் ெத்யனுக்கு

வால்பாழை கதவியிடம்

வைியாக ஒரு

திருச்சூர்

வார்த்ழத

பெல்லும் கூட

கபருந்தில்

பொல்லாமல்

உறுத்தலாக இருந்தது எந்தப் பபண் ஒருவழன... " உடலால் - அழெவால் - ெிரிப்பால் " கபச்ொல்- பார்ழவயால்- உரெலால்..

ஏைி

அமர்ந்தனர்,

கபாகிகைாகம

என்று

" இவற்ைால் தான் " ஈர்த்து இழுத்து இம்ெிக்க கவண்டும் என்பதில்ழல! " ஒன்றுகம பெய்யாமல்... " எந்த ெலனமும் இல்லாமல்... " எந்த ஜாழடகளும் காட்டாமல்... " எளிழமயான அைகுடன்.. " மவுனமாக கபானாகள கபாதும்.. " ஒரு ஆணின் மனம் கிடுகிடுபவன... " பள்ளத்தாக்கில் விழுந்து... " ெிராய்ப்புககளாடு ெிகரம் ஏைி... " கடல் கடந்து.. தீயில் நடந்து.. " தகித்து .. தனிந்து .. சுகித்து.. " பவடித்து மாைிவிடும்!!! கதவியின் வட்டில் ீ கதவி அவள் அழையில் கட்டிலில் கவிழ்ந்து கதவி அழுதுபகாண்டு இருக்க,

அவள்

கன்னங்கள்

அழை

வாங்கி

ெிவந்து

கன்ைிப்கபாயிருந்தது,

கண்கள்

கண்ண ீர் சுரந்து பகாண்கட இருந்தது அவளுழடய பபரியண்ணன் மழனவி ழகயில் காபியுடன் “ கநத்துகலருந்து ஒன்னுகம ொப்பிடழல இழதயாவது குடி, குடிச்சுட்டு உக்காந்து அழு யாரு கவனாம்னு பொன்னா” என்று அதிகாரமாக பொல்ல அப்கபாது உள்கள வந்த கதவியின் அப்பா “ அந்த நாழய விடு ொகட்டும், உலகத்துல ஆம்பழளகய இல்லாத மாதிரி மார்க்பகட்ல மூட்ழட தூக்குைவகனாட கபாய் கூட்டு கெர்ந்திருக்கா பாரு, இது எவ்வளவு நாளா நடக்குதுன்னு பதரியழல, நம்ம ொதிக்காரன்

எவன்

எவபனல்லாம்

பாத்தாகனா,”

என்று

கமகல

ஏகதா

ெத்யழன

ககவலமாக

திட்டியபடி அவழள பநருங்க பவடுக்பகன்று திரும்பிய கதவி “அப்பா என்ழன என்ன கவனும்னாலும் திட்டு ெத்யழன ஏதாவது திட்டின, அவ்வளவுதான் ஆமா” என்று ஆத்திரத்துடன் கத்தினாள் “ஓ

அவழன

திட்டுனா

உனக்கு

வலிக்குமா,

பமாதல்ல

உன்ழன

ஒைிச்சு

கட்டினா

எல்லாம் ெரியாயிருக்கும் ” என்ைவர் கதவியின் முடிழய பகாத்தாக பற்ைிக்பகாண்டு கன்னத்தில் மாைி மாைி அழைய, கதவியின் அண்ணி அவழர தடுக்க முயன்ைாள் கதவி

சுருண்டு

கபாய்

கட்டிலில்

விை

“

அய்கயா

விடுங்க

மாமா

பெத்து

கித்து

கபாயிைப்கபாைா, பமாதல்ல அவழன காலி பண்ை வைியபாருங்க, அப்புைம் இவழள இப்பகவ ஊருக்கு கூட்டிக்கிட்டு கபாயிரலாம்” என்று மாமனாருக்கு உத்தரவிட்டாள் “ ம் ெரி நீ இவளுக்கு கதழவயானழத எடுத்து ழவ, நான் கிளம்புைதுக்கு ஏற்பாடு பண்கைன்,

அதுக்குள்ள

பயலுகளும்

வந்துரட்டும்”

என்று

பொல்லிவிட்டு

பவளிகய

கபானார் ஹாலின் மூழளயில் அமர்ந்து அழுதுபகாண்டிருந்த மழனவிழயப் பார்த்து, “ நீ ஏன்டி எளவு

வட்டுல ீ

அழுவுைமாதிரி

அழுவுை,

எல்லாரும்

ஊருக்குப்

கபாகைாம்

ெீ க்கிரம்

கிளம்பு” என்று அதிகாரம் பெய்தவழர பார்த்து.......... “ நம்மகிட்ட இல்லாத காசு பணமா, கதவிய அந்த பயலுக்கக குடுத்துரலாம், ஏன் இப்படி ொதி ொதின்னு பிடிவாதம் பண்ைீங்க, ” என்று கதவியின் அம்மா கண்ண ீர் விட “வாழய மூடுடி எல்லாம் உன்னால் வந்தது, பபாண்ணு எங்கப்கபாைா எப்ப வட்டுக்கு ீ வர்ைான்னு

கவனிக்காம,

மரியாழதயா

ஊருக்கு

இப்கபா கபாக

பபாண்ண ஏற்பாடு

அவனுக்கக

பெய்

”

கூட்டிவிட

என்று

பொல்ைியா,

மழனவிக்கு

ஒரு

அழைவிட்டுவிட்டு பவளிகய கபானார் கதவியின்

அன்று

கொைவந்தானுக்கு

இரகவாடு

இரவாக

கிளம்பினார்கள்

,

இரண்டு

அழனவரும்

காரில்

அழனவரும்

ரகெியமாக

ஏகதா

பொந்த

ஊர்

கபெிக்பகாள்ள,

கதவிக்கு எதுவுகம பதரிவிக்கப்படவில்ழல ெத்யன் திருச்சூர் பென்ை அகதகவழள கதவி கொைவந்தான் அழைத்துச்பெல்லப்பட்டாள், அங்கக இருந்த அவர்களின் பூர்வக ீ வட்டுக்கு ீ வந்தவர்கள், கதவிழய ஒரு அழையில் ழவத்து பூட்டிய அவள் அண்ணன்கள் இரண்டுகபரும், கதவிக்கு காவலாக அவளின் பபரிய அண்ணிழய ழவத்துவிட்டு பவளிகய கபானார்கள்

கதவியின் பபரிய அண்ணிக்கும் பொந்த ஊர்தான் அகததான் என்பதால் எல்கலாரும் அங்கக

கூடிப்கபெி,

பகாடுப்பது

என்று

பபரிய

அண்ணியின்

முடிவு

பெய்தனர்

தம்பிக்கு

,

கதவிழய

கல்யாணம்

கல்யாணம்

அதிகாழல

ஊர்

பெய்து ககாவில்

ழவத்துக்பகாள்ளலாம் என்று முடிவு பெய்தார்கள்

கபெிமுடித்து

விட்டு

அவர்களின்

வட்டுக்கு ீ

வரும்கபாது

இரவு

மணி

பனிபரண்டு

ஆகிவிட்டது, பபரியண்ணியிடம் விஷயத்ழத பொல்ல, அவளுக்கு பராம்ப ெந்கதாஷம், பொத்து

பவளிகய

கபாகாமல்

அவள்

வட்டுக்கக ீ

வருவது

பராம்ப

ெந்கதாஷமாக

இருந்தது கதவில் காது ழவத்து பவளிகய நடக்கும் உழரயாடழல ககட்ட கதவிக்கு, அடுத்து என்ன

பெய்வது

அவள்

கபச்சு

என்று

புரியவில்ழல,

எடுபடாது

என்பது

கட்டிலில்

மட்டுமல்ல,

வந்து

யாரும்

அமர்ந்தாள், உதவக்கூட

இந்த

வட்டில் ீ

வரமாட்டார்கள்

என்பது பதளிவாக புரிந்தது பராம்ப நிதானமாக கயாெித்தாள் கதவி, ெத்யன் பதாட்ட உடழல கவறு யாருழடய விரல்

நுனிக்கூட

படவிடக்கூடாது

என்பதில்

மட்டும்

உறுதியாக

இருந்தாள்,

தன்

வயிற்ைில் இருக்கும் ெத்யனின் கருவுக்கு கவறு ஒருவன் அப்பாவாக கூடாது என்பழத திடமாக எண்ணினாள் கதவிழய பபாருத்தவழர ெத்யன்தான் எல்லாகம, அந்த எல்லாகம இல்லாத வாழ்க்ழக ஒன்றுகமயில்ழல, ெத்யன் குைந்ழத பிைந்தால் ெத்யனுக்கு மகனாக பிைக்க கவண்டும், இல்ழலகயல்

என்னுடகன

கெர்ந்து

அைியகவண்டும்

என்று

மட்டும்

உறுதியாக

இருந்தாள் ஆனால் ெத்யனிடம் எப்படியாவது கபாய் கெர்ந்துவிட கவண்டும் என்பதும் புரிந்தது, ெத்யனின்

கரு

தன்

வயிற்ைில்

வளருவது

பதரிந்தால்

இரகவாடு

இரவாக

தன்ழன

பகான்றுவிடுவார்கள் என்று கலங்கினாள் அந்த அழைழய ஆராய்ந்தாள், அழையின் ஒருபக்கம் ொமி அலமாரி ஒன்று இருந்தது, அழத

திைந்து

பார்த்தாள்,,

நிழைய

ொமிப்படங்கள்

மாட்டியிருக்க

ஒரு

ெிைிய

மரப்பபட்டியில் மஞ்ெள் துணியில் ொமிக்கு முடிந்து ழவத்திருந்த காணிக்ழக பணம் நிழைய இருந்தது,

கதவி ஒரு காணிக்ழக முடிச்ழெ அவிழ்த்து பார்த்தாள், உள்கள பதிபனாரு ரூபாய் இருந்தது, உடகன கடகடபவன ெில முடிச்சுகழள அவிழ்த்து தனது முந்தாழனயில் முடிந்து பகாண்டாள் அன்று அதிகாழல மூன்று மணிக்கு தான் இருந்த கதழவ தட்டினாள் கதவி, பவளிகய இருந்து “ என்ன கவனும்” என்று கதவியின் அண்ணி ககட்க “

அண்ணி

வயிறு

வலிக்குது

கதாட்டத்துக்கு

கபாகனும்

கதழவ

திைங்க,”

என்று

ெிரமமாக குரல் பகாடுக்க .. அடுத்த நிமிடம் கதவு திைக்கப்பட்டது “

பரண்டு

நாளாதான்

ஒன்னுகம

தின்னழலகய

அப்புைம்

ஏன்

வயிறு

வலிக்குது

கதாட்டத்துக்கு கபாகனும்னு பொல்ை” என்று நம்பாமல் ககட்டாள் அண்ணி கதவி

எதுவுகம

கபொமல்

தழலகுனிந்து

நிற்க்க,

“

ெரி

வா

கபாகலாம்”

என்று

பொல்லிவிட்டு அவழள அழைத்துக்பகாண்டு பவளிகய வந்தாள் வட்டு ீ ஆண்களிடம் “ இவழள கம்மாய் கழரக்கு கூட்டிட்டு கபாய்ட்டு வர்கைன் நீங்க ஆககவண்டியழத பாருங்க” என்று பொல்லிவிட்டு கதவியுடன் கண்மாய்க்கு கபானாள் கண்மாயின்

கழரகயாரம்

இருந்த

முள்ளு

மரங்களுக்கு

நடுகவ

இருந்த

பாழதயில்

ெிைிதுதூரம் நடந்தவள் “ ம் இப்படிகய எங்கயாவது உட்காரு” என்று பொல்லிவிட்டு ெிைிதுதூரம் தள்ளி இருந்த மரத்தின் பின்னால் கபாய் மழைந்தாள் பபரியண்ணி கதவி

சுற்றுமுற்றும்

கால்பகாலுழெ கண்கழள

பார்த்து

கைட்டி

உட்காருவது

அங்கககய

பைக்கிக்பகாண்டு

கபால்

விட்டுவிட்டு

ஊருக்குள்

பெல்லும்

நடித்து,

உட்கார்ந்த

நிழலயில்

பமதுவாக

எழுந்து

இருட்டுக்கு

பாழதயின்

எதிர்

திழெயில்

ஓட

ஆரம்பித்தாள் தனது உடலின் பமாத்த பலத்ழதயும் தன் கால்களுக்கு பகாடுத்து பின்னால் திரும்பி பார்க்காமல் ஓடினாள் , அவள் அண்ணி கத்தும் குரல் பின்னால் கதய்ந்து மழைந்தது, கதவிக்கு

பதரியும்

தனது

பருத்த

உடழல

தூக்கிக்பகாண்டு

அண்ணியால்

ஓடி

வரமுடியாது என்று அந்த ஓரகம

பாழத

முடியும்

ஓடினாள்

,

இடத்தில்

ெிைிது

ரயில்கவ

கநரத்தில்

தண்டவாளம்

கொைவந்தான்

இருக்க

ரயில்

தண்டவாளத்தின்

நிழலயம்

வர

அங்கக

ெிக்னலுக்காக மதுழர பெல்லும் ஏகதாபவாரு ரயில் நிற்க்க, கதவி திைந்திருந்த கதவின் வைியாக ரயிலில் ஏைிவிட்டாள்

அவள்

ஏைிய

ெிைிது

கநரத்தில்

ரயில்

கிளம்பிவிட்டது,

பபாழுது

விடிய

ரயில்

மதுழரழய அழடந்தது, உடகன இைங்கிய கதவி ரயில்நிழலயத்ழத விட்டு பவளிகய வந்து, பவளிகய ஆட்கடா பிடித்து ெத்யனின் வட்டு ீ முகவரி பொன்னாள் ஆட்கடா

ெத்யனின்

வட்ழட ீ

அழடந்த

கபாது

மணி

ஏைாகிவிட்டது,

ஆட்கடாவில்

இருந்து அவெரமாக இைங்கி ெத்யன் வட்ழடப் ீ பார்க்க, வடு ீ பூட்டியிருந்தது, கதவியின் கருவுற்ை வயிறு கலங்கி தவிக்க, பக்கத்து வட்டில் ீ பவளிகய தண்ண ீர் பதளித்து பகாண்டிருந்த பபண்ணிடம் விொரித்தாள் “ அவங்க கநத்து ழநட்கட வட்ழட ீ காலி பண்ணிட்டு ககரளாவுக்கு கபாய்ட்டாங்கம்மா” என்று அந்த பபண்மணி ெத்யன் அம்மா பொன்னழத அச்ெரம் பிெகாமல் அப்படிகய பொன்னாள் அடுத்து

என்ன

பெய்வது

எங்கக

கபாவது

என்று

புரியாமல்

நின்ைவழள

ஆட்கடா

டிழரவரின் குரல் கழலத்தது, “ ஏம்மா காசு குடுத்தா நான் கிளம்புகவன்” என்று கூை கதவி மறுபடியும் ஆட்கடாவில் ஏைினாள் “ அண்கண ஏதாவது கழடகிட்ட நிறுத்துங்க ஒரு கபப்பரும் கபனாவும் வாங்கனும்" என்று பொன்னாள் ஆட்கடா

ெிைிதுதூரத்தில்

இருந்த

கழடயறுகக

நிறுத்த

,

கதவி

ஓடிப்கபாய்

ஒரு

கபப்பரும் கபனாவும் ஒரு காக்கி கவரும் வாங்கினாள், அதில் கடகடபவன எழதகயா எழுதியவள் மடித்து கவருக்குள் கபாட்டாள் "அண்கண பென்ட்ரல் மார்க்பகட் கபாங்க" என்று கதவி பொல்ல, ஆட்கடா பென்ட்ரல் மார்க்பகட்

கபானது,

அங்கக

முருகழன

கதடினாள்,

அவன்

ஏகதாபவாரு

லாரியில்

கலாடு இைக்குவதாக கணக்குப்பிள்ழள பொன்னார் இன்னும் பகாஞ்ெகநரத்தில் அவள் வட்டு ீ ஆளுங்க வந்து மதுழரழயகய ெல்லழடப் கபாட்டு கதடுவார்கள் என்பதால் ,முருகழன கதட முடியாது என்று நிழனத்து " இந்த கவழர முருகன் அண்ணன் கிட்ட குடுத்து ெத்யன் கிட்ட குடுக்கச்பொல்லுங்க" என்று கவழர கணக்குப்பிள்ழளயிடம் பகாடுத்தாள் பிைகு

மறுபடியும்

ஆட்கடாவில்

ஏைி

தனது

வட்டின் ீ

முகவரி

பொல்லிவிட்டு

கண்ண ீருடன் இருக்ழகயில் ொய்ந்துபகாண்டாள் , அவளுக்கு

அவள்

வட்டு ீ

ஆட்களின்

மிரட்டலால்

ெத்யன்

பயந்து

ஊருக்கு

கபாய்விட்டதாக கதான்ைினாலும், உள்மனதில் இல்ழல என் ெத்யன் அப்படிப்பட்டவன் இல்ழல என்ை எண்ணகம கமகலாங்கி இருந்தது

ஆட்கடா நின்று டிழரவர் திரும்பி குரல் பகாடுக்கவும் கண்திைந்த கதவி தன்னிடம் இருந்த

பணத்தில்

ஆட்கடாவுக்கு

பகாடுத்துவிட்டு

பபரிய

இரும்பு

ககட்ழட

திைந்து

பகாண்டு உள்கள கபானாள் வடு ீ

பூட்டியிருந்தது

அங்கககய

இன்னும்

நின்ைாள்,

பிைகு

யாரும்

வரவில்ழல

வட்டின் ீ

பின்புைம்

என்று

இருந்த

பதரிய

ெிைிது

கதாட்டத்துக்கு

தயங்கி

கபானாள்,

அப்கபாது கார் வந்து நிற்க்கும் ஓழெ ககட்க திரும்பி பார்த்தாள் பமாத்த குடும்பமும் வந்து காரில் வந்து இைங்கியது, கூடகவ ஊர் பொந்தங்கள் ெிலரும் வந்திருந்தார்கள்,... கதவி அவெரமாக அங்கக இருந்த பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து கதழவ ொத்திக்பகாண்டாள் பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்த கதவிக்கு அதிகமாக வியர்த்து, உடல் நடுங்கியது, அவர்கள் ழகயில் தான் கிழடத்தால் தன்னுழடய கதிபயன்னாகும் என்று நிழனத்து கலங்கினாள் கண்ண ீரும் வயிற்ைில்

வியர்ழவயும் ெத்யனின்

ஒன்ைாக

கருவுடன்

கலந்து

கவறு

அவள்

மார்புச்

ஒருவனுக்கு

கெழலழய

நழனக்க,

பபாண்டாட்டியாவழத

விட

உயிழர விடுவது கமல் என நிழனத்தாள் இன்னும் உருவமாகாமல் ெழத துணுக்காக இருக்கும் தன் வயிற்று கருழவ தடவி பார்த்து கண்ண ீர் விட்டாள், பிைகு கட்டியிருந்த புடழவழய ெரெரபவன உருவினாள், அழத மாட்ட இடம் கதடினாள், அவளுக்கு வெதியாக தழலக்கு கமகல ஒரு வழளயம் இருக்க,.. பாத்ரூமில் இருந்த இரும்பு வாளிழய கவிழ்த்து

அதில்

ஏைினாள், ழகயில் இருந்த

புடழவழய பகாக்கியில் மாட்டினாள் , பிைகு அதன் மறுமுழனழய முடிந்து தனது கழுத்தில் மாட்டினாள், ெத்யழன மனதில் பகாண்டு வந்தாள், ெத்யனது

நிழனவில்

கழுத்தில்

மாட்டிய

முகம்

சுருக்கு

மலர

,

இறுக்கிப்

பிைகு பிடிக்க,

வாளியின் கால்கள்

மீ திருந்த துடித்து

கீ கை

தனது

தாவினாள், இன்னுயிழர

ெத்யன் எனும் முட்டாளுக்காக விட்டாள் பூத்து குழுங்க கவண்டிய அவளுழடய காதல் வாழ்க்ழக, அந்த புடழவயின் முடிச்ெில் அந்தரத்தில் ஊெலாடியது

" ஒரு தனி மனிதனின் கமாக கவட்ழகயால் .. " இரு உயிர் கபானது" " இங்கக கற்பு பஜயித்தாலும்.. " முழையற்ை காமம் கதாற்ைது!! ெத்யனுக்கு அழர மனதாககவ இருந்தது, கதவிழய முதல் நாள் பார்த்திருந்தாலாவது நிம்மதியாக

இருந்திருக்கும்,

பதரியப்படுத்துைது கழடக்கு

கபான்

என்று பண்ணி

இப்கபா

திடீர்னு

கயாெித்தான், கதவிழய

ெித்தி

பார்த்து

கிளம்புனழத வட்டுக்கு ீ

தகவல்

அவளுக்கு

கபானதும்

பொல்ல

எப்படி

முருகனுக்கு

பொல்லனும்

என்று

மனழத திடப்படுத்திக்பகாண்டான் திருச்சூரில் இைங்கியதும் அவர்கள் பெல்லும் ஊருக்கு பஸ் தயாராக இருக்க அதில் ஏைியமர்ந்தார்கள்,

பஸ்ைில்

இருந்து

இைங்கி

ஆட்கடாவில்

ெித்தி

வட்டுக்கு ீ

கபாய்

இைங்கி ககட்ழட திைந்து உள்கள கபானார்கள்..... வட்டின் ீ முன்பகுதியில் இருந்த மிளகு பகாடிக்கும் கராஜா பெடிகளுக்கும் ழபப் மூலம் தண்ண ீர் விட்டுக்பகாண்டு இருந்த ெத்யனின் ெித்தப்பா தயாளன், இவர்கழள பார்த்ததும் ழபப்ழப கீ கை கபாட்டுவிட்டு கவகமா வந்து “ வாங்கப்பா என்ன திடீர்னு வந்திருக்கீ ங்க” என்று விொரித்தபடி ெத்யனின் அம்மா ழகயில் இருந்த சூட்ககழை வாங்கிக்பகாண்டு உள்கள கபானார் ெத்யனுக்கு கபச்கெ வரவில்ழல, அவனுழடய அதிர்ச்ெி முகத்தில் பதரிந்தது, அவனுக்கு மட்டும் அதிர்ச்ெியில்ழல, அவன் தம்பி விநாயமூர்த்திக்கும் தான் பயங்கர அதிர்ச்ெியாக இருந்தது இவருக்கு

தாகன

பராம்ப

ெீ ரியொக

இருக்கிைது

என்று

கிளம்பி

வந்கதாம்,

இங்கக

என்னடான்னா இவரு நல்லாத்தாகன இருக்காரு என்று நிழனத்து இருவரும் ஒருகெர தங்களின்

தாழய

திரும்பி

பார்க்க,

அவர்

இவர்களின்

பார்ழவழய

தாங்காமல்

தழலகுனிந்து வட்டுக்குள் ீ கபானார் ஏகதா

நடந்திருக்கிைது

பிரச்ெழனயும் கபானான்

என்று

கவண்டாம்

மட்டும்

என்று

ெத்யனுக்கு

நிழனத்து

கவறு

புரிய, எதுவும்

வந்த

இடத்தில்

ககட்காமல்

எந்த

வட்டுக்குள் ீ

ெித்தியிடம் கபெிக்பகாண்டு இருந்துவிட்டு காழல டிபன் முடித்த பிைகு கதாட்டத்தில் இருந்த

பலாமரத்தின்

ெத்யன்,

ழககழள

அடியில்

கட்டியபடி

கபாய்

அமர்ந்து

தனது

தாழய

அம்மாவின்

கநர்ப்

பின்னாகலகய

பார்ழவ

பார்த்து

கபான

“என்னம்மா

நடந்தது.. ஏன் பபாய் பொல்லி கூட்டிட்டு வந்தீங்க” என்று ககட்க ஒரு நிமிடம் தழலகுனிந்த அம்மா பிைகு “ என் தங்கச்ெிய பார்க்கனும் கபால இருந்தது அதனால கிளம்பி வந்கதன், இது என்னகமா பபரிய குற்ைம் மாதிரி ககள்வி ககட்குை” என்று எடுத்பதைிந்து கபசுவதுகபால நடித்தாலும் அவர் முகம் பிரச்ெழன கவறு என்று பொன்னது “ ெரிம்மா ெித்திழய பார்க்கடனும்னு கதானுனா நீங்க வரகவண்டியதுதாகன, எதுக்கு அழுதுகிட்கட

எங்கழளயும்

கூட்டிகிட்டு

அவெரமா

கிளம்பி

வரனும்”

என்று

ெத்யன்

விடாமல் ககட்க “ கடய் கபாடா என்னகமா பபரிய மனுஷன் மாதிரி ககள்வி ககட்கிை, ஆமாமா அய்யா இப்கபா பபரியமனுஷன் தான, அதான் பபரிய பபரிய கவழலபயல்லாம் பெய்ைாரு” என்று பொன்ன அம்மாவுக்கு அவெரத்தில் தான் வார்த்ழதழய விட்டுவிட்கடாம் என்று புரிய கமற்பகாண்டு எதுவுகம கபொமல் தழலழய குனிந்து பகாண்டார் பட்படன்று ெத்யனுக்கு விஷயம் புரிந்துகபானது, ஏகதா ஒரு அெட்டு துணிச்ெல் வர “ ஓ எல்லாம்

பதரிஞ்சு

கபாச்ொ,

ஆமா

நான்

கதவிங்கை

பபாண்ழண

ஆறு

மாெமா

விரும்புகைன்,அவளத்தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கப்கபாகைன், அதுவும் இன்னும் பரண்டு மூனு நாளில் எங்க கல்யாணம் நடக்கப்கபாகுது, பாண்டி மாமாழவ தான் உங்ககிட்ட கபெி

ெம்மதம்

வாங்க

பொன்கனன்,

வந்தாரா?”

என்று

பொல்லிவிட்டு

அம்மாழவ

ககள்வியாக பார்த்தான் ெத்யன் “ஆமா வந்தாரு எல்லாம் பொன்னாரு, ஏன்டா மவகன உனக்கு உலகத்துல பபாண்ணா இல்ல

கபாயும்

பபாட்டச்ெிககள கிட்டு கபாச்சு,

அந்த

கபாயும் ழகயில

அந்த

பபாண்ழணயா

அரு வச்ெிக்கிட்டு

குடும்பத்திலயாடா

அப்படிபயன்னடா

ொதி

பபாண்ணு

உனக்கு

விரும்புவ,

சுத்துவாளுக, கட்டுைது,

என்னடா

ொதி

ஏன்டா

வயொச்சு,”

அந்த

ொதியில

கவுண்டனா

உனக்கு

என்று

இருந்து

புத்தி

அம்மா

இப்படி

உச்ெபட்ெ

பகாதிப்புடன் கபெ ெத்யனுக்கும் ஆகவெம் வந்தது “ அம்மா கதவி குடும்பம் கவனா அப்படியிருக்கலாம், ஆனா அவ பராம்ப நல்லவம்மா, என்கமல உயிழரகய வச்ெிருக்கா, அவழளப் பார்த்தா உங்களுக்கு

பராம்ப

புடிக்கும்மா,

காதழல

பிரிக்க

அம்மா ” என்று ெத்யன் கண்கலங்க வாதம் பெய்ய

ொதிழய

காரணம் பொல்லாதீங்க

அவனுழடய கலங்கிய கண்கழள பார்த்ததும் பபற்ை வயிறு துடிக்க அவன் ழககழள பற்ைிக்பகாண்டு “ அய்யா ொமி அவ உன்கமல உயிழரகய வச்ெிருக்கா ெரிதான், ஆனா அவகள உன் உயிர் கபாைதுக்கும் காரணமா இருக்க கூடாதுன்னுதாய்யா உன்ழனய கூட்டிகிட்டு வந்கதன், அவ பராம்ப நல்லவளாகவ இருக்கட்டும் ொமி ஆனா எனக்கு என்

பிள்ழளகயாட

உயிருதாகன

முக்கியம்”

என்று

பொல்லியவாகை

கண்கள்

கண்ண ீழர கரகரபவன சுரக்க மகனின் கதாளில் ொய்ந்துபகாண்டார் விபரீதமாக ஏகதா நடந்திருப்பது புரிய “ அம்மா தயவுபெய்து என்ன நடந்துச்சுன்னு விவரமா பொல்லுங்கம்மா, யாராவது உங்கழள வந்து மிரட்டினாங்களா?” என்ைவழன பார்த்த அம்மா கண்ணில் வைிந்த நீழர துழடத்துக்பகாண்டு, பாண்டியன்

வந்து

பொன்ன

விஷயங்கள்

அத்தழனழயயும்

ஒன்றுவிடாமல்

பொல்லிவிட்டு மறுபடியும், பபாங்கிய கண்ண ீழர வடியவிட்டு “ அய்யா நமக்கு அந்த புள்ள கவனாம்ய்யா, ெித்தப்பாகிட்ட பொல்லி ெீ க்கிரமாகவ நல்ல பபாண்ணா பார்த்து உனக்கு நான் கல்யாணம் பண்ணி ழவக்கிகைன் ொமி, அந்த குடும்பத்கதாட ெகவாெகம நமக்கு கவனாம்ய்யா” என்று பொல்லி முடிக்க...... பட்படன்று தழரயில் மண்டியிட்ட ெத்யன் முகத்ழத மூடிக்பகாண்டு ஓபவன்று அை ஆரம்பித்தான், அம்மா

பதைிப்கபாய்

ெரியாயிடும்,

நீ

அருகில்

இங்ககய

பபாழைச்சுக்கலாம்”

வந்து

“

அய்கயா

ெித்தப்பா

என்று

மகனுக்கு

கிட்ட

அைாதடா

பொல்லி

புத்திமதி

என்ை

கபாகப்கபாக

கவை பபயரில்

எல்லாம்

கவழலத்

கதடி

எரிகின்ை

தீயில்

எண்ழணழய ஊற்ைினார்கள் “ தன் கதாளில் இருந்த அம்மாவின் ழகழய உதைி எழுந்தவன், அம்மா அழதப்பத்தி எல்லாம்

பநழனச்சுக்கூட

இல்ழல,

அகதாட

பதரிஞ்சு

கபாச்ொ,

கூட்டிகிட்டு

அவ

பார்க்காதீங்க, இப்கபா

கர்ப்பமா

இந்த ெமயத்துல

வந்துட்டீங்ககள

”

கதவி

கபாய்

என்று

இல்லாமல்

இருக்காம்மா,

எனக்கு

அய்கயா

அவழள விட்டுவிட்டு

குமுைலுடன்

வாழ்க்ழககய அவ

வட்டுக்கு ீ

என்ழன

பொன்னவழன

மட்டும்

அதிர்ச்ெியுடன்

பார்த்தார் அம்மா வளர்ந்த குைந்ழதயாக குமுைி கண்ணர்ீ விட்டவழனகய பார்த்த அம்மா “ அய்கயா இபதல்லாம் புள்ழளய

பாண்டி

என்ன

விஷயத்ழத

தம்பி

பொல்லழலகய

ெித்ரவழத

என்கிட்ட

ெத்யா,

பண்ைானுங்ககளா,

பொல்லியிருக்கலாகம,

அடக்கடவுகள

அடப்பாவி ஏதாவது

நீயாவது

இப்கபா

அந்த

பமாதல்லகய

ஏற்ப்பாடு

பண்ணி

கல்யாணத்ழத முடிச்ெிருக்கலாகம” என்று கூைிவிட்டு அடுத்து என்ன பெய்வது என்று புரியாமல் மகழனகய பார்த்தார்

“ ெரி நீ அழுதா ஒரு கவழலயும் ஆகாது பமாதல்ல கபாய் முருகனுக்கு இல்கலன்னா பாண்டிக்கு கபான் பண்ணி அந்தப் பபாண்ழண பார்க்க பொல்லு, அப்புைமா நீ கிளம்பு கூட

தம்பியும்

கூட்டிட்டு

கபா,

நம்ம

வட்டுகிட்டகய ீ

கபாகாதீங்க

பாண்டி

வட்டுல ீ

இல்கலன்னா முருகன் வட்டுலகயா ீ தங்குங்க, பராம்ப ஜாக்கிரழதடா மககன, முடிஞ்ொ அந்த

புள்ழளய

கூட்டிகிட்டு

இங்ககய

வந்திரு

குருவாயூரப்பன்

ககாயில்

வச்சு

கல்யாணத்ழத முடிச்சுடலாம்” என்று எல்லா பிரச்ெழனக்கும் தீர்வு மகனின் துக்கத்ழத பகாஞ்ெமாவது கபாக்க முயன்ைார் அம்மா தாயாரின்

ஆறுதல்

வார்த்ழதகள்

புத்துணர்ச்ெிழய

பகாடுக்க

கண்கழள

துழடத்துக்

பகாண்டு வட்டுக்குள் ீ ஓடி கபாழன ழகயிபலடுத்து காய்கைி கழடயின் நம்பழர டயல் பெய்தான்,, இரண்டு ரிங் கபானதும் கணக்குப்பிள்ழள கபாழன எடுக்க, ெத்யன் பவகு அவெரமாக “ அண்கண நான் ெத்யன் கபசுகைன் முருகன் இருக்கானா?” என்று ககட்டான் “ இங்க இல்லப்பா ழநட்டுதான் லாரில ஒட்டன்ெத்திரம் மார்பகட் கபானான், அப்புைம் ெத்யா கதவின்னு ஒரு ெின்ன வயசு பபாண்ணு வந்து ஒரு கவழர குடுத்து முருகன் மூலமா

உன்கிட்ட

குடுக்க

பொல்லுச்சுப்பா

வந்து

வாங்கிக்கிையா”

என்று

கணக்குப்பிள்ழள பொன்னதும் ெத்யன் பரபரப்பானான், அவன் குரலில் பதட்டம் வந்து ஒட்டிக்பகாண்டது “ அண்கண அந்த புள்ள எப்பண்கண வந்துச்சு” என்று ஆர்வமாக ககட்டான் “ இப்பதான்ப்பா ஒரு மணிகநரம் இருக்கும் வந்துகபாய்” என்ைார் கணக்கு “ெரிண்கண வாங்கிட்டு

அந்த

கவர்

உங்ககிட்கடகய

கபாகைன் வச்ெிகைன்

இருக்கட்டும்

அண்கண

”

என்று

நான்

ொயங்காலம்

இழணப்ழப

துண்டித்து

வந்து விட்டு

திரும்பியவன் முன்னால் குடும்பகம இருந்தது “அம்மா இப்பத்தான் மார்பகட்டுக்கு வந்து கபாயிருக்கா, கணக்குப்பிள்ழள கிட்கட ஏகதா கவர் குடுத்துட்டு கபாயிருக்காலாம்” என்று ெத்யன் பொன்னதும் “வட்ழட ீ விட்டு பவளிகய வந்து மார்பகட்டுக்கு வந்து கபாயிருக்கான்னா அவளுக்கு எந்த

பிரச்ெழனயும்

இல்கலன்னு

தான்

பநழனக்கிகைன்”

என்று

அம்மா

பொன்ன

ஆறுதலில் ெத்யனின் முகம் பதளிந்தது “ஆமா இப்கபா ெிரி இவ்வளவு கநரம் நீயும் அழுது என்ழனயும் அை ழவச்சுட்டு” என்ை அம்மா

சூட்ககழை

திைந்து

ஆயிரம்

ரூபாய்

பணத்ழத

எடுத்துவந்து

பகாடுத்து “ ெீ க்கிரமா கிளம்புடா கநரத்ழத கடத்தாகத” என்று பொல்ல

ெத்யனிடம்

ெத்யன்

ெித்தி

குடும்பத்தினரிடமும்

அம்மாவிடமும்

விழடபபற்று

தம்பியுடன்

கிளம்பினான், மதுழர பெல்லும் பஸ்ைில் ஏைியமர்ந்ததும், தம்பி இவனின் காதழல பற்ைி விொரிக்க, ெத்யன் கதவிழய ெந்தத்தில் இருந்து கழத கழதயாக பொன்னான், அவன் பொல்லி முடிக்கும்கபாது மதுழர பபரியார் பஸ்ஸ்டாண்ட் வந்துவிட்டது மாழல

ஆறு

மணி,

மார்க்பகட்தான்

இருவரும் அவெரமாக இைங்கி

வந்தனர்,

ஆட்கடாவுக்கு

பணம்

ஒரு ஆட்கடா பிடித்து

பகாடுத்துவிட்டு

கநராக

உள்கள

கபாய்

கழடழய அழடய அதிெயமாக அங்கக முருகனும் பாண்டியனும் இருந்தனர் இருவழரயும் ஒன்ைாக பார்த்ததும் ெத்யனுக்கு அதிெயமாக இருந்தது “ என்னா மாமா இன்கனரம்

ஸ்கூல்

ெவாரி

கபாயிருப்பீங்ககள

என்ன

இங்க

வந்துட்டீங்க”

என்று

ககட்டான் பாண்டியன்

அவெரமாக

முகத்ழத

கவறு

பக்கம்

திருப்பி

ழகத்துண்டால்

முகத்ழத

அழுத்தி துழடத்துக்பகாண்டு “ஸ்கூல் ெவாரிக்கு கவை வண்டி அனுப்பிட்கடன், சும்மா முருகழன பார்க்க வந்கதன், ெரி நீ எப்புடி வந்த” என்று பாண்டியன் ககட்க “ கதவி ஏகதா கவர் குடுத்துட்டு கபானாலாம் அழத வாங்கிட்டு உங்க வட்டுக்கு ீ தான் வரலாம்னு வந்கதாம்” என்ை ெத்யன் கழடக்குள் நுழைய முயல “இரு

ெத்யா

வட்டுல ீ

அந்த

தான்

பாண்டியன்

கவழர

இருக்கு

திரும்பி

நீ

நான் வா

காழலயிலகய

அங்க

பார்க்காமல்

கபாய்

வந்து

படிக்கலாம்

மார்க்பகட்ழட

விட்டு

வாங்கிட்டு ”

கபாயிட்கடன்,

என்று

பொல்லிவிட்டு

பவளிகய

நிறுத்தியிருந்த

ஆட்கடாழவ கநாக்கி கபானான் அவர்

பின்னாகலகய

ஏைிக்பகாள்ள,

முருகன்

வந்து

ஆட்கடாவின்

முன்னால்

கிளப்ப “என்ன மாமா குரல்

பின்

ெீ ட்டில்

உட்கார்ந்துபகாண்டான்

தம்பியுடன்

பாண்டியன்

ெத்யன்

ஆட்கடாழவ

ஒரு மாதிரியா இருக்கு, கவழளயாகவ கபாட்டுட்டியா”

என்ை ெத்யன் அம்மாவுடன் நடந்த வாக்குவாதத்ழத ஒன்று விடாமல் பொன்னான் “அட கபா மாமா அவனுங்களுக்கு கபாய் பயந்து அம்மா கூட எங்கழள அனுப்பிட்ட, அன்னிக்கு

என்னகமா

பயப்படாகதன்னு, இப்பப்பாரு

இப்ப

அவெரமா

படியிருந்தான் ெத்யன்

பொன்ன

கடய்

என்னடான்னா அங்கருந்து

ஓடி

இந்த நீங்க

மாமன் பயந்து

வந்கதாம்”

இருக்கிைவழர அம்மாழவயும்

என்று

ெத்யன்

எதுக்கும்

பயமுறுத்தி கழதயளந்த

பாண்டியனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் இல்ழல, அடிக்கடி கதாள்பட்ழடயில் முகத்ழத துழடத்தவாகை ஆட்கடாழவ ஓட்டிக்பகாண்டு இருந்தார் ஆட்கடா கவறு வைியில் கபாவழத கவனித்த ெத்யன் “ என்னா மாம்ஸ் ஆட்கடா கவை பக்கம் கபாகுது” என்று ககட்க அவழனத் திருப்பிப் பார்த்த முருகன் “ இந்த பக்கம் எனக்கு பகாஞ்ெம் கவழலயிருக்கு என்ழன இைக்கி விட்டுட்டு அப்புைமா நீங்க எல்லாரும் வ ட்டுக்கு ீ கபாங்க” என்ைான் “

ெரிடா

அதுக்ககன்

மூஞ்ெிய

அழுவுை

மாதிரி

ழவச்சுருக்க,

மாமாவுக்கும்

முககம

ெரியில்ழல, என்ன மாமா அக்கா கூட ெண்ழடயா” என்ைான் ெத்யன் அதற்க்கும் யாரும் பதில் பொல்லவில்ழல “ வட்டுல ீ கபாய் அக்கா ழகயால ொப்பிட்டு பமாதல்ல

கதவி

வட்டுக்கு ீ

கபாகனும்

மாமா,

ஒக்காலி

அவனுங்களா

நாமளான்னு

பார்க்கனும், கதவி கமஜர் பபாண்ணு மாமா அவ என்கூட வந்துட்டா அவனுங்களால ஒன்னும் புடுங்க முடியாது, என்ழனயகவ கபாட்டுத்தள்ள பிளான் கபாடுைானுங்களா பார்க்கலாம் மாம்ஸ் என்ன நடக்குதுன்னு, காழலயில அவளும் நானும் திருச்சூருக்கு கபாகைாம்,

இன்னும்

பரண்டு

நாள்ல

எனக்கும்

அவளுக்கும்

கல்யாணம்

நடக்கும்,

அதுக்கு நீயும் அக்காவும் புள்ழளகழள கூட்டிகிட்டு வர்ைீங்க, கடய் முருகா உனக்கும் தான்டா

பொல்கைன்,

முருகண்கண

நீ

வரழலன்னா

முருகண்கணன்னு

கதவி

உன்கமல

பராம்ப

அவளுக்கு

படன்ஷன்

பராம்ப

ஆயிருவா,

பாெம்டா

”

என்று

ஆத்திரம் வராப்பு ீ ககாபம் நட்பு என்று ெத்யன் கலழவயாக கபெிக்பகாண்கட கபானான் ெத்யன் பொல்லிபகாண்டு வர ஆட்கடா ஒரு இடத்தில் நிற்க்க, முருகன் முதலில் இைங்கினான் பாண்டியன் அவனிடம் ஏகதா காதில் பொல்ல, முருகன் ெரிபயன்று தழலயழெத்து விட்டு எங்ககா ஓடினான், ஆட்கடாவில் இருந்து இைங்கிய ெத்யன் கொம்பல் முைித்தபடி “ என்ன மாமு தத்தகநரி சுடுகாட்டுல

வந்து

இைந்துட்டாங்களா, யாகராட

நிறுத்தியிருக்க,

ம்ஹும்

ககதத்துக்கும்

எங்கப்பா

வந்ததில்ழல”

முருகனுக்கு பெத்தப்ப என்று

இங்க

பதரிஞ்ெவங்க வந்தது

பொன்னபடி

யாராவது

அதுக்கப்புைம்

பீடிக்காக

நான்

பாண்டியனின்

பாக்பகட்ழட தடவினான் ெத்யன் பமல்லிய இருட்டில் பாண்டியனின் கண்களில் இருந்து கண்ணர்ீ வைிய பதைிப்கபான ெத்யன் “ அய்கயா மாமா உனக்கு பதரிஞ்ெவங்க தான் இைந்துட்டாங்களா, யாரு மாமா இைந்தது, வா உள்ள கபாய் பார்க்கலாம்” என்று ெத்யன் பாண்டியன் ழகழய பற்ைி இழுக்க

அப்கபாது முருகன் வந்து “ பாண்டியண்கண எல்லாம் முடிஞ்சு கபாச்சு, யாருகம இல்ல எல்லாரும்

கபாய்ட்டானுங்க”

என்று

பொல்ல,

பாண்டியன்

ெத்யன்

ழகழய

பிடித்துக்பகாண்டு கவகமாக சுடுகாட்டின் உள்கள இழுத்து பென்ைார் ெத்யனுக்கு கூடகவ

ஒன்றும்

கபானான்,

புரியவில்ழல மதுழரயின்

ெிழதயில்

உயிரற்ை

உடல்கள்

தடியுடன்

தட்டித்தட்டி

சுற்ைிலும்

மிகப்பபரிய

பார்த்தபடி மயானம்

எரிந்துபகாண்டிருக்க

எரியவிட்டுக்பகாண்டு

அவர்

அது,,

இழுத்த

சுற்ைிலும்

நான்ழகந்து

இருந்தார்கள்,

இழுப்புக்கு ஆங்காங்கக

ஆட்கள்

எரியாத

ழகயில்

ெிழதயின்

மீ து

ெர்க்கழரழய அள்ளி வெினார்கள், ீ ெில ெிழதகளின் முன்பு மட்டும், இன்று எரிந்துபகாண்டிருக்கும் உடலுக்காக நாழள எரியப்கபாகும்

உடல்கள்

நின்று

கதைிக்பகாண்டு

இருந்தனர்,

அவர்களுக்கு

பதரியவில்ழல பிைப்பு எப்படி மனிதனுக்கு ொசுவதகமா அகதகபால் இைப்பும் ொசுவதம் என்று, எல்லாம் பதரிந்தால் கண்ணர்ீ விடமாட்டார்கள், நாம் பிைக்கும் கபாகத இைக்கும் கததியும் குைித்து ழவக்கப்பட்டது என்று எத்தழனப் கபர் புரிந்துபகாள்கிைார்கள்?, ெத்யனுக்கு

அழும்

அவர்கழளப்

பார்த்து

பரிதாபம்

வந்தாலும்,

கூடகவ

எரிச்ெலும்

வந்தது ‘ ஆமா உயிகராட இருக்கும் கபாது பபத்தவங்களுக்கு ஒருகவழள கொறு கபாட ஐககார்ட் வழர கபாய் ககஸ் கபாடுவானுங்க பெத்த பிைகு, அய்கயா அம்மா, அப்பா, தாத்தா, பாட்டின்னு, உைவுமுழை பொல்லி அழுவானுங்க’ என்று மனதுக்குள் எரிச்ெல் பட்டப்படி பாண்டியனுடன் கபானான் இழுத்துப்கபான பாண்டியன் முருகன் ழககாட்டிய ஒரு ெிழதயின் அருகக பகாண்டு கபாய்

அவழன

நிறுத்தினார்,

முழுவதும்

எரிந்த

நிழலயில்

நடுகவ

பநருப்பு

கனகனபவன்று பஜாலிக்க, சுற்ைிலும் ொம்பல் ெரிந்து கபாயிருந்தது, அருகக இரண்டு மூங்கிலால்

ஆன

பாழட

ஒன்று

முரிந்து

கிடந்தது,

அந்த

பாழடயில்

ஒகரபயாரு

கராஜா மாழல மட்டும் இதழ்கழள உதிர்த்துவிட்டு பவறும் நாராகக்கிடந்தது “

அடப்பாவிகளா

பாழடழய

கூட

ஒழுங்கா

கட்டி

தூக்கிட்டு

வரழல

கபாலருக்கு

பிசுநாரிப்பயலுக, யாரு மாமா இது” என்று ெத்யன் நிமிர்ந்து பார்த்து பாண்டியழனக் ககட்க அதுவழர அடக்கிக்பகாண்டு இருந்த முருகன் தழலயிலடித்துக்பகாண்டு மண்டியிட்டு கத்தி கதை, பாண்டியன் தன் கதாளில் இருந்த துண்ழட வாயில் அழடத்துக் குமுைி கண்ண ீர் விட்டார், ெத்யன் தம்பி விநாயகம் ஒன்றும் புரியாமல் விைித்தான்

பாண்டியழன

பநருங்கிய

பொல்லிட்டு

ெத்யன்

அழுவுங்கய்யா,

அவர்

யாரு

கதாழளகழளப்

இது,

வட்டுல ீ

பற்ைி

அக்கா,..

“

கயாவ்

பிள்ழளகள்

மாமா

எல்லாம்

நல்லாத்தாகன இருக்காங்க” என்று குரலில் பயத்துடன் ககட்க அதற்க்குகமல் பபாறுக்க முடியாத பாண்டியன் எட்டி ெத்யழன இழுத்து அழணத்து “ அடப்பாவி என் பபாண்டாட்டி புள்ழளங்க எல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்காங்கடா, இங்க எரிஞ்சு கபானது உன் பபாண்டாட்டியும் பிள்ழளயும் தான்டா, அய்கயா கடவுகள” என்று ெத்யழன அழணத்து கதைி கண்ண ீர் விட்டு அந்த கொகத்ழத பொன்னார் அவர் பொன்ன விஷயம் ெத்யன் மூழளயில் ஏை ெிலவிநாடிகள் ஆனது, ஏைிய அடுத்த நிமிடம் அவர் அழணத்த அகத கவகத்தில் வலுவாக அவழர உதைித்தள்ளினான், அவன் உதைிய

கவகத்தில்

பாண்டியன்

இரண்டடி

பின்னால்

நகர்ந்து

கீ கை

விை

முருகன்

ஓடிவந்து அவழர தாங்கிக்பகாண்டான் ெத்யனின் முகம் பரௌத்திரமாய் மாை “ கயாவ் என்னா நக்கலா, வட்டுக்கு ீ கபாகலாம் வாடான்னு

இங்க

கூட்டிவந்து

இழதப்கபாய்

என்

பபாண்டாட்டி

புள்ளன்னு

பொல்ை,

அவதான் காழலயில கூட கழடக்கு வந்து கபாயிருக்கா, அவழளப் கபாய் இந்தமாதிரி பொல்லிட்டகய

மாமா

ச்கெ

கபாய்யா”

என்று

ெலித்தபடி

ெத்யன்

முகத்ழத

திருப்பிக்பகாண்டு கபாக முருகன் ஆகவெத்துடன் ெத்யழன பநருங்கி “ கடய் நில்லுடா அவழரப் கபாய் பிடிச்சு தள்ளிட்டு

கபாை,

அவரு

காழலயிகலர்ந்து

எப்படி

அழலஞ்ொரு

எவ்வளவு

அழுதாருன்னு எனக்குத்தான்டா பதரியும், காழலயில கதவி பெத்துப்கபானது உண்ழம, அவ வட்டு ீ ஆளுங்க கபாலீஸ் ககஸ் ஆயிடும்னு உடகன பகாண்டு வந்து எரிச்சுட்டு கபாய்ட்டானுங்க

**********

காழலயிகலர்ந்து

இங்கதான்டா

பார்த்கதாம்,

நம்ம

நீ

என்னடான்னா

கதவிதான்டா

பொல்ைழத

நம்பமாட்கடங்குை,

இருக்ககாம்,

எல்லாத்ழதயும்

எங்க

இது

என்று

கதைியபடி

ெத்யா”

முருகன்

கண்ணால அந்தக்

பகாடுழமழய, அந்த அவலத்ழத ஓலமிட்டு பொன்னான் ெத்யன்

முருகழனகய

உற்றுப்

பார்த்தான்,,

முருகனின்

வார்த்ழதகள்

மூழளயில்

உழரத்தாலும் மனது அழத ஏற்ைக்க மறுத்தது, ஆதாரமற்ை ககாபம் ஆகவெமாக வர அவன்

முகம்

மூர்க்கமானது,

கண்மூடித்தனமான

காதல்

எழதயும்

நம்ப

மறுத்தது,

கண்களில் கனல் பதரிக்க “ ஏகலய் பவண்பணய் இழத என்ன நம்பச்பொல்ைியா, எனக்கு பதரியும்டா கதவிகயாட குடும்பத்துக்கு பயந்து என்கனாட மனழெ மாத்த பொல்லி எங்கம்மா பொல்லிருப்பாங்க, நீங்க பரண்டு கபரும் அதுக்கு ஒத்து ஊதுைீங்க, ஏகலய் கதவிழய பத்தி உனக்கு என்ன பதரியும், அவ ொகமாட்டா, எங்கழள எதிர்க்கிைவங்கழள அவப் கபாட்டு தள்ளிருவா,

அவ்வளவு ழதரியொலி அவ, உனக்கக பதரியுகம முருகா அவழளப் பத்தி, கவனாம்டா முருகா விழளயாடாத” என்ைவன் திரும்பி நின்று எரிந்து கபான ெிழதழய பார்த்தான் கவிழ்ந்து வரும் கும்மிருட்டில் ஆங்காங்கக எரியும் ெிழதகள் பவளிச்ெத்ழத ஏற்படுத்தி பகாண்டிருக்க, ெத்யன் ெிழதயின் அருகக கபாய் உற்று பநருப்பும்

அழனந்து

கபாயிருந்தது,

ஒன்ைிரண்டு

பார்த்தான், நடுகவ

எலும்புகள்

எரியாமல்

இருந்த

ொம்பலுடன்

கலந்து இருந்தது, ெத்யனுக்கு முதுகுத்தண்டில் ஏகதா ஊர்வது கபால் ெிலிர்க்க, நடப்பழத நம்ப மறுத்த அவன்

“யப்பா

என்னால

இனிகம

இங்க ஒரு

நிமிஷம்

இருக்கமுடியாது”

என்ைவன்

ஏகதா பயங்கரம் அவழன துரத்துவது கபால தழலபதைிக்க அங்கிருந்து ஓடினான் ஓடிப்கபாய்

ஆட்கடாவில்

ஏைியவன்

முகத்ழத

இருழககளாலும்

மூடிக்பகாண்டான்,

ொவு என்ை வார்த்ழதகய அவழன கலங்க ழவத்தது, உடபலங்கும் வியர்ழவ ஆைாய்ப் பபருக, காழலயிலிருந்து ொப்பிடாத வயிறு ஓபவன்று இழரச்ெலிட்டது புசுபுசுபவன்று மூச்சு சூடாய் பவளிகய வர 'அய்கயா அந்த ொம்பல் குவியழல கபாய் கதவி

என்று

பொல்கிைார்ககள

இவனுங்களுக்கு

ழபத்தியமா,

அம்மா

என்னால

பபாறுக்க முடியழலகய, எல்லாகம பபாய் இவனுங்க நாடகமாடுைானுங்க, என் கதவி இருக்க,

அவளுக்கு

ஆகழல,இகதா

ஒன்னும்

இருக்கா"

என

ஆகழல, திரும்ப

கதவி

திரும்ப

இருக்கா, மனம்

என்

கதவியின்

கதவிக்கு

எதுவும்

மரணத்ழத

பதிவு

பெய்ய மறுத்து புைந்தள்ளியது உள்ளம் குமுைியது பதாண்ழடயின் வரட்ெி நாவில் பதரிய, ஒட்டிக்பகாண்ட நாழவ ஈரப்படுத்திக் பகாண்டு பவளிகய தழலழய நீட்டி" கடய் வாங்கடா" என்று உச்ெத்தில் அலைினான் ெிைிதுகநரத்தில் கதாளில்

அழனவரும்

ழகழவக்க,

ெத்யன்

வந்துவிட

பாண்டியன்

பவடுக்பகன்று

பின்னால்

ழகழய

அமர்ந்து

தட்டிவிட்டான்

ெத்யனின் "

இப்கபா

வண்டிழய எடுக்கப்கபாைியா இல்ல நான் கவை ஆட்கடா பிடிச்சு வட்டுக்கு ீ கபாகவா?" என்று ெத்யன் பயங்கரமாக கத்த .... பாண்டியன்

கமற்பகாண்டு

எதுவும்

கபொமல்

ஆட்கடாழவ

அவருழடய

பெலுத்தினார் " இகதா இவள் வாழும் காலம் முழுவதும்... " ெத்யனுக்கு ஆச்ெர்யக்குைியாக இருந்தாள்...

வட்டுக்கு ீ

" இைந்த பிைகு ெத்யனின் வாழ்க்ழகக்கு...... " ககள்விக்குைியாக மாைிப்கபானாள்!! " இயந்திர உலகின் நிரந்தர தூக்கம் - மரணம்!! ெத்யழன

அழைத்துக்பகாண்டு

வாெலிகலகய

நின்ைிருந்த

ழகழயப்பிடித்துக்

“

பாண்டியன்

பரிமளா

என்னடா

தம்பி

வட்டுக்குள் ீ

ெத்யழன உனக்குப்

எல்கலாரும்

கண்டதும்

கபாய்

இப்படி

நுழையும்கபாது

கண்ண ீருடன்

வந்து

விதிச்சுட்டாகன

இந்த

கடவுள்” என்று அவன் ழககளில் முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு கதைியழுதாள் ழகழய உதைிய ெத்யன் “ அக்கா கவனாம், என்னக்கா நீயும் இப்படி பொல்ை கதவி ஒன்னும் ஆகழல நல்லாருக்கா அக்கா, இன்னும் பகாஞ்ெகநரத்தில் கதவிகயாட நான் வர்கைன்,

பமாதல்ல

எனக்கு

கொத்ழதப்

கபாடுங்க

பயங்கர

பெி”

என்ை

ெத்யன்

விடுவிடுபவன உள்கள கபாய் ெழமயலழையின் வாெலில் ெம்மணமிட்டு அமர்ந்தவன் “அடச்கெ சுடுகாட்டுக்கு கபாய்ட்டு கால்கூட கழுவாம வந்துட்கடன் ைாரிக்கா” என்று பரிமளாழவ பார்த்துபொல்லி விட்டு புைக்கழட கபானான் பரிமளா அளவுகடந்த துக்கத்துடன் பாண்டியழன பார்க்க, அவர் கண்ண ீருடன் இல்ழல என்பதுகபால் தழலயழெத்து உதட்டில் விரல் ழவத்து எச்ெரிக்ழக பெய்து, “ அவனுக்கு கொத்த கபாடு மத்தபதல்லாம் அப்பைம் கபெிக்கலாம்” என்ைார் ழககால்

கழுவிட்டு

அவகன

தட்ழட

எடுத்துக்பகாண்டு

வந்து

அமர்ந்த

ெத்யன்

“

வாங்கக்கா கொறு கபாடுங்க, பெங்க இன்னும் டியூெனில் இருந்து வரழலயா,” என்று தட்ழட திருப்பி ழககளால் தாளம் கபாட்டான் அவழன யாருகம இப்படி பார்த்ததில்ழல, எப்கபாதும் ஒரு ெிரிப்புடன் கூடிய மரியாழத இருக்கும்,

பத்துமுழை

அவனிடம்

ஒரு

முயற்ெி ழககளில்

பதட்டம்

பெய்வது

பதரிந்தது,

அத்தழன

நடுக்கம்,

எல்லாருழடய

வற்புறுத்தினால்

அந்த

கூட

எழதகயா

கபருக்கும் பார்த்து

அமரமாட்டான்,

ஏற்றுபகாள்ளாமல்

புரிந்தது,

நடுக்கத்ழத

முகத்ழதயும்

ொப்பிட

மழைக்க

அவன்

பெயற்ழகயாய்

தவிர்க்க

கண்களில்

தாளம்

இப்கபாது

ஒரு

அவன் தவிப்பு,

கபாட்டான்,

அடிக்கடி

புன்னழகத்தான்,

அவழன

பார்க்ககவ எல்லாருக்கும் பயமாக இருந்தது பரிமளா கொற்ழை

எதுவும் அதில்

கபொமல் கபாட்டு

அவனிடமிருந்து குைம்ழப

தட்ழட

ஊற்ைினாள்,

வாங்கி

ெத்யன்

தழரயில்

ொதத்தில்

பிழெயவும், அவள் கண்ண ீர் அவன் ழகயில் விைவும் ெரியாக இருந்தது,

ழவத்து

ழகழவத்து

கொற்ழை

அள்ளி

பரிமளாவின்

வாயில்

முகத்ழத

ழவத்த

பார்த்து

“

ெத்யன்

அக்கா

மறுபடியும்

கதவிக்கு

தட்டில்

எதுவும்

கபாட்டுவிட்டு

ஆகழல

தான,

நீங்க

பொல்லுங்க ” என்று குரல் நடுங்க ககட்க அதற்க்கு கமல் பபாறுக்க முடியாத பரிமளா “ அய்கயா கதவி இல்லடா பாவி உன்ழன ஏமாத்திட்டாடா, ஏன்டா நம்ப மாட்கடங்குை, வாய்விட்டு அழுடா அழு, இல்கலன்னா கபா

கபா

நீயும்

ொவு,

இப்படி

இருக்கிைழத

விட

பெத்துப்கபா

கபாடா

”

என்று

தழலயிலடித்துக் பகாண்டு கதை ஆரம்பிக்க, கபழய கண்டது கபால் விதிர்த்துப் கபாய் பின்னால் நகர்ந்த ெத்யன் “ அக்கா கவனாம் எதுவும் பொல்லாதீங்க” என்று ெத்யன் காதுகழள பபாத்திக்பகாண்டு கத்தினான் “ ஆமா பொல்லுகவன் கதவி பெத்துப்கபானா, நீயும் கபா எங்கழள பகால்லாகத” என்று தழரயில் மடிந்து அழுத பரிமளாழவ பாண்டியன் வந்து தூக்கி கதாளில் ொய்க்க பரிமளா

அவழர

உதைிவிட்டு

எழுந்து

ெத்யனின்

அருகில்

வந்து

அவன்

ெட்ழட

காலழரப் பற்ைி முன்னால் இழுத்து “ இகதாப்பாரு ெத்யா உங்க மாமான்னா எனக்கு உயிருன்னு

உனக்கு

பதரியும்

தாகனடா,

அந்த மாமா கமல

ெத்தியமா பொல்கைன்

கதவி பெத்துட்டா, தூக்குப் கபாட்டு பெத்துட்டா, பெத்துட்டாடா பாவி ” என்ைவள் ெத்யன் கன்னத்தில் மாற்ைி மாற்ைி அழைந்தாள் பாண்டியன் அவள் ழககழள தடுக்க முயன்ைார், அதிர்ந்து கபாய் ெத்யன் பாண்டியனின் முகத்ழத ஏைிட்டுப் பார்த்தான், அவர் ஆமாம் என்று தழலயழெக்க, கொற்ழை பிழெந்த ழககயாடு சுவற்ைில் ொய்ந்து பகாண்டான் அதன்பிைகு

அவனிடம்

கபச்கெ

இல்ழல,

ெத்யன்

தம்பி

விநாயகமுர்த்தி,

முருகன்,

பாண்டியன் என்று அழனவரும் ெத்யழன சுற்ைி அமர்ந்துபகாண்டார்கள், பாண்டியன் அவர்

ழகழய

ஆறுதலாக

தட்டிக்பகாடுத்தார்,

பரிமளா

எழுந்து

கபாய்

தண்ண ீர்

எடுத்துவந்து ெத்யனின் வாயருகக ழவத்து “ பகாஞ்ெம் தண்ணி குடி ெத்யா” என்று பொல்ல ெத்யன் வாழய திைக்கவில்ழல டியுென்

விட்டு

பகாண்டனர்,

வந்த

பிள்ழளகள்,

அதிகமாக

பற்ைிக்பகாண்டு

அவனிடம்

அழமதியாக

ெத்யழன கபெ

பார்த்ததும்

தயங்கும்

அமர்ந்திருந்தாள்,

பிைகு

அருகில்

அம்மு “

வந்து

ெத்யனின்

ொப்பிடு

அமர்ந்து ழகழயப்

மாமா”

என்று

ொப்பாட்ழட அவனருகில் எடுத்து ழவத்தாள் அம்மு அவனிடம்

எந்த

அழெவும்

இல்ழல,

ெிைிதுகநரம்

அவழன

தனியாகவிடுமாறு

பாண்டியன் ழெழக பெய்ய, அழனவரும் அவழனவிட்டு நகர்ந்தனர், பிள்ழளகளுக்கு

ொப்பாடு பகாடுத்து தூங்க ழவத்தபின், அழனவருக்கும் ொப்பாடு கபாட்டு ழவத்தாள் பரிமளா ெத்யன்

அழெயாமல்

மனமில்ழல,

அப்படிகய

விநாயகம்

அமர்ந்திருக்க,

பவளிகய

கபாய்

அவழன

ெித்தி

விட்டு

வட்டுக்கு ீ

ொப்பிட

கபான்

யாருக்கும்

பெய்து

தகவல்

பொல்லிவிட்டு வந்தான் அழனவருக்கும் உைக்கம் வந்து கண்கழள தழுவ அழனவரும் இருந்த இடத்திகலகய உைங்க ஆரம்பித்தனர், இரவு மணி இரணழட எட்டியது, பாண்டியழன வந்து உலுக்கி எழுப்பினான் ெத்யன் திடுக்கிட்டு எழுந்து முகத்ழத துழடத்த பாண்டியன் “ என்ன ெத்யா” என்று ககட்க “மாமா என்ழன அங்க கூட்டிட்டு கபாையா” என்ைான் ெத்யன் “ எங்கப்பா” “ அதான் மாமா தத்தகநரி சுடுகாட்டில் கதவிழய எரிச்ொங்ககள அங்கக” என்ை ெத்யன் குரலில் ஒரு பவறுழம எழதகயா கதடிப் கபாய் அழலந்து திரிந்து கழளத்துப் கபான பவறுழம “

இன்கனரத்து

கவனாம்

ெத்யா

காழலயில

கபாகலாம்

படுத்து

தூங்கு

”

என்று

பாண்டியன் பொல்ல ெத்யன் எதுவும் கபொமல் எழுந்து நின்றுபகாண்டு “ இல்கலன்னா நாகன கபாகைன்” என்று பிடிவாதமாக பவளிகய கபாக கதழவ திைந்தான் “இருடா

இருடா

நானும்

வர்கைன்”

என்று

எழுந்த

பாண்டியன்

முருகழனயும்

விநாயகத்ழதயும் எழுப்பினார், பரிமளாவிடம் பொல்லிவிட்டு ஆட்கடாவில் மறுபடியும் சுடுகாடு வந்தனர் பாண்டியன் முன்னால் அழதச்சுற்ைி

வாட்ச்கமனிடம் ஓடிய சுற்ைி

ெத்யன்

அனுமதி ெரியாக

வந்தவன்,

வாங்கிக்பகாண்டு

கதவியின்

திடீபரன

ொம்பல்

கதவியின்

இருக்க, அருகக

ொம்பல்

அழனவருக்கும் கபாய்

நின்ைான்,

வலதுபுைம்

ொம்பழல

கிளைினான் “அய்கயா என்னடா பண்ை” என்று கவகமாக பாண்டியன் ஓடி வர, ொம்பழல கிளைிய ெத்யன் எழதகயா ழகயிபலடுத்துக் பகாண்டு நிமிர்ந்தான், பாண்டியன் அருகக வந்ததும் ழகழய விரித்துக் காட்டினான்

அது

ஒரு

முருகன்

உருப்படியாக

டாலர்

இருந்தது

“

கருகி

கறுத்துப்

கபான

வாரம்

இது

கபாயிருந்தாலும்

நானும்

கதவியும்

உருகிவிடாமல் திருப்பரங்குன்ைம்

கபானப்ப வாங்குனது, நான்தான் அவளுக்கு கொத்தாங்ழகயில கட்டிவிட்கடன் , எனக்கு கழுத்துல

அவதான்

கட்டிவிட்டா”

என்று

தன்

கழுத்தில்

இருந்த

முருகன்

டாலழர

இழுத்து கான்பித்தான் மறுபடியும் ொம்பல் அருகில் கபாய் மண்டியிட்டவன் “ அப்கபா இது கதவிதான், அதான் டாலர் இருக்குள்ள, ஆனா ஏன் மாமா பெத்துப்கபானா, பராம்ப ழதரியமா கபசுவாகள மாமா, அவகளாட அண்ணுங்க எனக்கு பதிலா இவழள பகான்னுட்டாங்களா, இருக்கும் இருக்கும்,

இல்கலன்னா

ஏதாவது

பண்ணிருப்பாங்க

இவ

கராெக்காரி

மாமா

அதான்

பெத்துட்டா, ஆனா என்ழன ஏன் விட்டுட்டு கபானா” என்று ஏகதகதா பிதற்ைியவழன பார்த்து விநாயகம் கண்ண ீர் விட “அழுவுைியா விநாயகம், அழு அழு, ஆனாக்க எனக்கு அழுழககய வரமாட்கடங்குதுடா இவதான் உன் அண்ணி,” என்று ொம்பழல அள்ளி அவனிடம் காட்டியவன் “ இப்கபா பவறும் ொம்பல் விநாயகம்” என்று கபெினான் கபெினான் கபெிக்பகாண்கட இருந்தான் அவனுக்கு

மனநிழல

பாதித்துவிட்டகதா

என்று

பயந்துகபான

பாண்டியன்,

அவழன

கதாள் பற்ைி எழுப்பினான் “ ெரி கதவிதான் கபாய்ட்டா, நீ தழல முழுகனும்ல வா வட்டுக்கு ீ கபாகலாம்,” என்று தயவாக கபெி அவழன இழுத்தார் “ கவண்டாம் மாமா நான் இங்ககய இருக்ககன் “ என்று ெத்யன் பிடிவாதம் பெய்ய மூவருமாக

கெர்ந்து

அவழன

அழுத்திப்பிடித்துக்பகாண்டு

ஆட்கடாவிற்கு

வந்தனர்,

அவன் மனம்விட்டு அழுதால் ெரியாகிவிடும் என்று நிழனத்தார் பாண்டியன் ஆனால் ெத்யன் அைகவயில்ழல, பதாணபதாணபவன்று கதவிழயப் பற்ைி எழதயாவது கபெிக்பகாண்கட பார்த்துக்

இருந்தான்,

கதைினார்,

மறுநாள்

இதற்பகல்லாம்

வந்த

அவன்

காரணம்

அம்மா

தானதாம்

மகனின் என்று

நிழலழமழய

தழலயிலடித்துக்

பகாண்டார் அதன்பிைகு வந்த நாட்களில் ெத்யழன பிடித்து ழவப்பது பபரும்பாடானது, விட்டால் ஓடிப்கபாய் சுடுகாட்டில் நின்ைான், இல்ழலபயன்ைால் ழவழகயாற்ைின் கீ ழ் பாலத்தின் அருகக கதவிழய ெந்திக்கும் இடத்தில் இருப்பான், முருகனும் பாண்டியனும் ெத்யழன கதடுவகத கவழலயாக இருந்தது,.. ெத்யனுக்கு புத்தி கபதலிக்க ஆரம்பித்து விட்டதாக பயந்தார்கள்,

எல்கலாருகம

பாண்டியன்

வட்டில்தான் ீ

தங்கியிருந்தனர்,

கதவியின்

குடும்பத்தாரால்

ஏதாவது பிரச்ெிழன வந்துவிடும் என்று பயந்துகபாய் பாண்டியன் அனுப்ப மறுத்தார் கதவி

இைந்த

காரணத்தால்,

பதிகனாராம்

நாள்

ழவழகயாற்ைில்

ெத்யனுடன்

ஐயழர

ழவத்து

ஒரு

நாள்

கதவிக்கு

வாழ்ந்தவள்

இறுதிகாரியம்

என்ை

பெய்தார்

ெத்யன் அம்மா, கதவியின் அஸ்திழய ெத்யனின் ழகயில் பகாடுத்து ஆற்ைில் கழரத்து விட்டு தழலமுழுகி தாலி கட்டாத மழனவிக்கு காரியம் பெய்தான் ெத்யன் ெத்யழன பார்க்க வந்த அவன் பபரியப்பா மகள் ெத்யனின் உடன்பிைவாச் ெககாதரி, பஜயந்தி, தனது கதாளில் துக்கி வளர்த்த தனது தம்பியின் அவல நிழலழய பார்த்து கண்ண ீர்

விட்டு

ெத்யழன

தன்னுடன்

அழைத்துப்

கபாவதாகவும்,

அவழன

நல்ல

மருத்துவரிடம் காட்டி ெரிபெய்து அனுப்புவதாக தன்னுழடய ஊரான திருவண்ணாமழல மாவட்டம் பபரணமல்லூர்க்கு அழைத்து வந்தாள் ெத்யனின் குடும்பம் பகாஞ்ெநாள் தங்களுடகன இருக்கட்டும் என்று ெத்யனின் ெித்தி அவர்கழள ெித்தப்பா

திருச்சூர்க்கு தயாளன்

அழைத்துப்

தான்

கபாய்

கவழல

ெத்யன்

பெய்த

தம்பி

விநாயகத்துக்கு

அப்கபால்கலா

டயர்ெில்

அவன்

கழடநிழல

ஊைியனாக கவழல வாங்கி பகாடுத்தார் ெத்யழன

அழைத்து

வந்த

இருந்தது

அவளுழடய

பஜயந்திக்கு

ஒகர

மகன்

ெத்யழன

பத்து

வயது

பிடித்து

ழவப்பது

பகௌதமழன

பபரும்பாடாக

ெத்யனுக்கு

பராம்ப

பிடிக்கும் என்பதால் அவழன ழவத்து ெத்யழன பிடித்துழவத்தார்கள் ஒரு கட்டத்தில் ெத்யனின் நடவடிக்ழககள் பயத்ழத ஏற்ப்படுத்த, அவழன கவலூர், அடுக்கம்பாழை பலவிதமான

பாகாயம் மருத்துவ

அரசு

மனநல

மருத்துவமழணயில்

பரிகொதழனக்கு

பிைகு

அனுமதிக்கப்பட்டான்,

கிட்டத்தட்ட

ஒருமாத

காலம்

மருத்துவமழனயிகலகய இருந்தான் ெத்யன் மருந்தும் முழையான மருத்துவ ஆகலாெழனகளும் ெத்யழன பகாஞ்ெம் பகாஞ்ெமாக மீ ட்டது,

கதவியின்

பகாடுழமயான

ொவு

அவன்

மனதில்

பதிய

ஆரம்பித்தது,

அதன்பிைகு நடந்தழவகழள நிழனத்து பார்க்க முடியவில்ழல அவனால் பகபலல்லாம்

மருத்துவமழன

வளாகத்ழத

சுற்ைி

வரும்

ெத்யன்,

இரவுகநரங்களில்

கதவிழய நிழனத்து கண்ண ீர் விட்டான், அவனுழடய இளவயதும் ஆகராக்கியமான உடலும் அவழன ெீ க்கிரகம மனகநாயின் பிடியிலிருந்து மீ ட்டது, ெில வருடங்களுக்கு மாத்திழரகழள இடங்களுக்கு

பதாடரகவண்டும், ெில

எக்காரணத்ழதக்

வருடங்களுக்கு

பகாண்டும்

பெல்லக்கூடாது,

மருத்துவமழனயில் இருந்து பவளிகய வந்தான் ெத்யன்

என்ை

கதவிழய

ெந்தித்த

நிபந்தழனயுடன்

கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடம் ஓடிவிட்ட நிழலயில், ெத்யனிடம் கட்டியிருந்த உழட கூட அவன்

ெககாதரி

வாங்கிக்பகாடுத்ததாக

இருந்தது,

அவனுக்பகன்று

எதுவுகமொத்தியமில்லாத நிழலயில் கவழல கதட கவண்டிய அவெியம் ஏற்ப்பட்டது அவழன

பவளிகய

குடும்பத்தினர்

கவழலக்கு

நடத்தும்

அனுப்பிழவக்க

லாரிகளில்

விருப்பமில்லாத

க்ள ீனராக

கவழலக்கு

பஜயந்தி

அனுப்பினாள்

தனது .

பல

ஊர்களுக்கு சுற்றும் அந்த கவழல ெத்யனுக்கும் பிடித்துப்கபாக லாரி ெம்மந்தப்பட்ட அழனத்ழதயும் ஈடுபாட்டுடன் கற்றுக்பகாண்டான் மாத்திழரகழள விடாமல் ொப்பிட்டு பாகாயம் மனநல மருத்துவமழனக்கும் அடிக்கடி கபாய் பரிகொதழன பெய்துபகாண்டான் அவன்

அம்மாவும்

மதுழரக்கக

வந்துவிட.

அவன்

தம்பி

விநாயகமும்,

அவர்களின்

பரம்பழர பதாைில் பைக்கழட ழவத்து வாழ்க்ழகயில் முன்கனை ஆரம்பித்தான், அவனுழடய

இருப்பத்திமூன்ைாவது

வயதில்

பஜயந்தியின்

கணவர்

ஏழுமழலயின்

ஆகலாெழனப்படி ஒரு பழைய லாரிழய வாங்கி புதுபித்து டிழரவழர ழவத்து பஜயந்தி டிராண்ஸ்கபார்ட் என்று ஆரம்பித்தான், அவன்

தம்பி

விநாயகம்

இளவயதிகலகய

தன்னுடன்

முன்பு

கவழல

பெய்த

ஒரு

பபண்ழண காதலித்து திருமணம் பெய்துபகாண்டான். தம்பியின் திருமணத்திற்கு கூட ெத்யன் மதுழரக்கு கபாகவில்ழல அடிக்கடி

பாண்டியன்

நிழனவுகளில்

மட்டும்

இருந்து

அவழன

பவளிகய

வந்து

வரமுடியாத

பார்த்துவிட்டு ெத்யன்

மது

கபாவார்,

கதவியின்

பானத்தின்

உதவிழய

நாடினான், ெத்யனுக்கு குடிப்பைக்கம் பதாற்ைிக்பகாண்டது அந்த

கமாட்டார்

பதாைில்

அவனுக்கு

ழகபகாடுக்க

அடுத்த

இரண்டு

வருடங்களில்

நான்கு பழைய லாரிகள் கெட்டின் ழபனான்ைில் வாங்கினான், லாரிகள் நன்ைாக ஓட வருமானம்

பபருகியது.

ஒருகட்டத்தில்

பத்து

டயர்

லாரிகள்

பபருகி

ெத்யன்,

பிைகு

ஆறு

டயர்

லாரிகளின் மவுசு குழைந்தது அடுத்தடுத்து

நஷ்டம்

வரகவ

லாரிகழள

விற்ைான்

நண்பர்களின்

ஆகலாெழனயின் கபரில் பிரபல டூவலரின் ீ டீலர்ஷிப் எடுத்து நடத்தினான், அதுவும் நல்ல

லாபம்

முன்கனைினான்

வந்தது,

ெத்யன்

ழகழவத்தால்

அது

பணமாகும்

என்பதுகபால்

எத்தழன வந்தாலும் கதவியின் நிழனவுகழள அவனால் மைக்கமுடியவில்ழல, இரவு கநரங்களில் அவளின் நிழனவுகள் வாட்டி வழதத்தது. ெத்யன் இறுதியாக அதற்க்கும் ஒரு வைிகண்டு பிடித்தான், அதாவது கதவியுடன் கற்பழனயாக வாழ்வது என்று அகதகபால்

ஒரு

இன்பமாகவும் இருந்தது,

இரவு

கற்பழனயில்

இருந்தது,

கதவியின்

பொர்ககம நிழனவில்

வாழ்ந்து

தன்

பார்த்தான்,

அருகில்

நிழைய

இருப்பது

கவிழதகள்

பராம்ப

இதமாகவும்,

கபால

உற்ொகமாக

புழனந்தான்,

கழதகள்

எழுதினான், இப்படிகய வருடங்கள் கைிந்தன, ெத்யனுக்கு வயது முப்பது ஆனது அவனுழடய கனவு வாழ்க்ழகயின் எதிபராலி நிகழ்காலத்தில் பதரிந்தது, முன்ழபவிட அதிகமாக பதாைில் முன்கனைினான் ெத்யன்

" எல்கலாருக்கும் கநற்ழைய புன்னழக......... " இன்ழைய கண்ண ீர் என்பார்கள்! " ஆனால் எனக்ககா கநற்ழைய கண்ண ீர்.... " இன்ழைய புன்னழகயாக மாைியது! " காதலிழய இைந்தவன் நான் தனிழமயில்... " என் காதலிழய கற்பழன பெய்து... " கபெி மகிழ்வழத என்னபவன்று பொல்வது! " கநற்ழைய கண்ணர்ீ இன்ழைய புன்னழக! அதன்பிைகு

ெத்யனின்

வாழ்க்ழகயில்

கதால்வி

என்பகத

இல்லாமல்

முன்கனைிக்பகாண்டு இருந்தான், அவனுழடய முன்கனற்ைத்ழத தாய் கண்டு பூரித்தார், ெககாதரி

வாழ்த்தினாள்,

ெககாதரன்

பபருழமப்பட்டான்,

ஆனால்

முன்கனற்ைத்தில்

முகம் மலரு அவழன அழணத்து தடவி ஆறுதல்படுத்தி பகாஞ்ெி ரெிக்கத்தான் ஆள் இல்ழல, பராம்பவும் பவறுழமயாக இருந்தது ெத்யனின் வாழ்க்ழக, அந்த பவறுழமழய கபாக்க மது அவனுக்கு உதவியாக இருந்தது, இவனுழடய மது பைக்கத்ழத பஜயந்தி கண்டிக்க,

அக்கா வட்டில் ீ இருப்பது ெத்யனுக்கு இழடஞ்ெலாக இருந்தது, தனியாக தங்கிக்பகாள்ள முடிவு பெய்து ெககாதரிழய விட்டு பவளிகய வந்தான் தனது கழடயில் கவழல பெய்யும் பவளியூர் பெங்க மூன்றுகபருடன் தனியாக வடு ீ எடுத்து

தங்கினான்,

குடிபபயர்ந்தான்,

ஐ

நாட்கள் படன்

பெல்ல

கார்

பெல்ல

வாங்கினான்,

பொந்தமாக

வெதி

வடு ீ

பபருகியது,

வாங்கி

ஆனால்

அங்கக

வாழ்வில்

வளமில்ழல, ஆனால் பஜயந்தி அவழன விட்டு விலகவில்ழல, ெனி ஞாயிறுகளில் தனது மகனுடன் ெத்யன்

வட்டுக்கு ீ

வந்துவிடுவாள்,

மகன்

பகௌதமுக்கு

லீவு

விடும்கபாபதல்லாம்

மாமழன பார்க்க வந்துவிடுவான் ெத்யனுக்கு தனது அக்கா மகனிடம் மிகுந்த பாெம் இருந்தது, எழதயும் அக்காவின் ஆகலாெழன படிகய பெய்தான் ... பொந்தமாக வாங்கிய இவ்வளவு பபரிய வட்டில் ீ விளக்ககற்ை கூட ஒரு பபண்ணில்ழல என்று

அம்மா

திருமணமாகி

ெத்யன்

இரண்டு

நடக்கவில்ழல

என்று

வட்டுக்கு ீ

பிள்ழளகள் ககள்வி

வரும்கபாபதல்லாம் இருக்கு

ககட்ட

இவனுக்கு

பொந்தகளுக்கு

புலம்பினார்,

ஏன்

இன்னும்

அம்மாவால்

தம்பிக்கு திருமணம்

பதில்

பொல்ல

முடியவில்ழல ெத்யனின் தீவிரமான குடி பைக்கம் அவருக்கு அதிர்ச்ெிழய தர, பஜயந்தியுடன் கெர்ந்து அவெரஅவெரமாக பபண்ணும்

ெத்யனுக்கு

ெத்யனுக்கு

திருமணத்திற்கு

பபாருத்தமாக

பபண்

இல்ழல,

பார்க்க

ஒன்று

ஆரம்பித்தார்கள்,

ஜாதகம்

எந்த

பபாருந்தவில்ழல,

இல்ழலபயன்ைால் அவனுழடய உயரத்துக்கு பபாருத்தமாக இல்ழல, எடுத்த முயற்ச்ெி எல்லாம் கதால்வியில் முடிந்தது ெத்யனும் திருமணத்தில் அதிகமாக விருப்பம் காட்டவில்ழல, அவனுக்கு மருத்துவரின் ஆகலாெழன

இல்லாமல்

திருமணம்

பெய்ய

விருப்பம்

இல்ழல,

கதவியுடன் ெந்கதாஷமாக வாழ்ந்து வரும் தனக்கு நிஜத்தில்

காரணம்

கனவில்

கதவி அல்லாத ஒரு

பபண்ழண திருமணம் பெய்துபகாண்டு திருப்தியாக தாம்பத்யத்தில் ஈடுபட முடியுமா என்று பலத்த ெந்கதகம் இருந்தது, இன்னும் தனக்கு மனநலம் ெரியாகிவிட்டதா என்ை ெந்கதகமும் ெத்யனுக்கு இருந்தது அகதாடு

அவன்

நிழனத்தான்,

திருமணகம

தனது

தம்பியின்

பெய்துபகாள்ளாமல் காதழல

உடகன

தனது

தாயாழர

பைிவாங்க

ஏற்றுக்பகாண்டு

திருமணம்

நடத்திழவத்த அம்மா, அன்று ஒகரபயாரு நிமிடம் கயாெித்து கதவிழயயும் தங்களுடன் அழைத்துச்பென்ைிருந்தால் தான் கதவிழய இைந்திருக்கமாட்கடாம் என்று உறுதியாக நம்பினான்

ெத்யனுக்கு பாண்டியன் மீ தும் மனக்குழை இருந்தது, தனது வாழ்க்ழக சூன்யமானதற்கு அவரும் ஒரு காரணம் என்று நம்பினான், பாண்டியனின் பபற்கைார் பரிமளாழவ ஏற்றுக்பகாண்டு பாண்டியன் குடும்பத்ழத பொந்த ஊரானா

விருதாச்ெலத்துக்கக

கிராமத்தில்

பாண்டியன்

அழைத்துப்கபாய்விட்டார்கள்,

முழுகநர

விவொயியாக

அங்கக

மாைிவிட்டார்,

தனது

பூர்வக ீ

பொந்த நிலத்தில்

பெழுழமயாக விவொயம் பெய்து இன்னும் நிலங்கழள வாங்கினார், ஆனால் கநரம் கிழடக்கும் கபாபதல்லாம் ெத்யழன வந்து பார்க்க மட்டும் தவறுவதில்ழல தன்

நிலத்தில்

விழளந்தழத

எடுத்துக்பகாண்டு

அடிக்கடி

ெத்யழன

பார்க்க

வரும்

பாண்டியன் ெத்யனுக்கு தன்மீ து அவனுக்கு ககாபம் இருப்பழத உணர்ந்து “ ெத்யா நான் காதலிச்ெப்ப எனக்கு என்கனாட காதல் தான் பபரிொ பதரிஞ்சுது., ஆனா கல்யாணமாகி பரண்டு பிள்ழளகழள பபத்தப் பிைகு, எனக்கு உன்கனாட காதல் பபரிொ பதரியழல உன் உயிர்தான் எனக்கு பபரிொ பதரிஞ்சுது, ஏன்னா உன்ழன பார்க்கும் கபாபதல்லாம் எனக்கு

என் மகன் உதயா

தான் ஞாபகத்துக்கு

வருவான்,

நீ

எனக்கு

மூத்த மகன்

மாதிரிடா” என்று பலமுழை ெத்யனுக்கு விளக்குவார் அந்தகநரத்தில்

“

ெரி

விடு

மாமா

எனக்கு

யார்

கமலயும்

ககாபமில்ழல”

என்று

அவருக்கு ஆறுதல் பொல்லி நன்ைாக கவனித்து அனுப்பினாலும், மறுபடியும் மனம் பதாட்டாச்ெிணுங்கியாக பழைய ெம்பவங்களில் உைலும் ெத்யன்

அம்மாவுக்கு

தனது

கபரன்கழள

விட்டுவிட்டு

வர

மனமில்லா

விட்டாலும்

எப்கபாதாவது ெத்யழன பார்க்க கவண்டும் என்று வரும் அம்மாவிடம் ெத்யன் அதிக அன்பு

ழவத்திருந்தாலும்,

குடித்துவிட்டு

வரும்

நாட்களில்

அவழனயும்

அைியாமல்

மனதில் இருப்பழத பகாட்டிவிடுவான், அதற்காக

அம்மா

மறுத்தான்,

பொல்லும்

இதனால்

மனசு

பாெத்தின் ெங்கடப்பட்டு

அடிப்பழடயிலான கண்ண ீர்

விடும்

காரணங்கழள அம்மா,

நம்ப

ஒருமாதம்

ெத்யனுடன் இருக்க வந்துவிட்டு, ஒகர வாரத்தில் கிளம்பி விடுவார்கள் ஏகதகதா

காரணங்கள்

பொல்லி

பபண்

பார்பழத

தவிர்த்து

வந்த

ெத்யனுக்கு

ஒரு

விபத்து நடந்தது, ஒரு நாள் தனது ழபக்கில் ஒரு கவழளயாக காஞ்ெிபுரம் பென்ைவன் வரும்கபாது அதிகமாக குடித்துவிட்டு ழபக் ஓட்டி வந்தான் வரும் வைியில் முன்னால் பென்ை மினி கவனில் ழபக் கமாதி ெத்யனு வலதுகால் எலும்பு முைிந்து உழடந்து பதாங்கியது கால், மருத்துவமழனயில்

அனுமதிக்கப்பட்டு

அறுழவ

ெிகிச்ழெ

பெய்து

உழடந்த

காழல

இழணத்துக்பகாண்டு வட்டுக்கு ீ வந்தான், அதன்பிைகு தான் அவன் எப்படிப்பட்ட ஒரு

சூன்யமான

வாழ்க்ழக

வாழ்ந்துபகாண்டு

இருக்கிைான்

என்று

புரிந்தது,

கிட்டத்தட்ட

மூன்று மாதகாலம் நடக்ககவ முடியாத சூழ்நிழலயில் தனது அன்ைாட கதழவகளுக்கு கூட அடுத்தவர் உதவிழய நாடகவண்டிய சூழ்நிழல, அவன்

தாயும்

விட்டான்

ெககாதரியும்

அவழன

தன்ழனப்பபற்ை

அம்மா

பணிவிழடகள்

பெய்வது

கண்டு

மற்ைவர்களின்

பணிவிழடயால்

சுத்தம் ெிறு

மனம்

பெய்யும்கபாது

குைந்ழதக்கு

குமுைினான்,

ஏற்ைப்பட்ட

உடல்

கூெி

பெய்வதுகபால்

காயத்தால்

குற்ைவுணர்ச்ெியும்

கண்ண ீர் இவனுக்கு

ஏற்பட்ட

ெத்யழன

வலியும், பராம்பகவ

தனிழமப்படுத்தியது இவனது

மனநிழலழய

புரிந்துபகாண்ட

அவனது

நண்பர்கள்

ெத்யழன

தாங்கள்

கவனித்துக் பகாள்வதாகவும் நீங்கள் மதுழரக்கு கபாங்கள் என்று ெத்யன் அம்மாவிடம் வற்புறுத்தி

பொல்ல,

பஜயந்தியிடம்

பொல்லிவிட்டு

ெத்யன்

அம்மா

அழரமனகதாடு

மதுழரக்கு கபானார்கள் தனது

வாழ்க்ழகயில்

ஒரு

பபண்

ஆரம்பித்தான், மழனவி என்று

எவ்வளவு

அவெியம்

ஒருத்தி வாழ்க்ழகயில்

என்பழத

எவ்வளவு

ெத்யன்

உணர

முக்கியம்

என்று

புரிந்தது, துன்பம் வரும்கபாது தான் தனக்பகாரு துழண அவெியம் கதழவ என்பழத உணர்ந்தான் மருத்துவரின்

ஆகலாெழன

ககட்டு

என்ை

அவனுக்குள்

எழுந்தது,

உறுதி

நிச்ெயம்

திருமணம்

அதன்பிைகு

எழுந்து

பெய்துபகாள்ள நடமாட

கவண்டும்

ஆரம்பித்ததும்

,

அக்கா பஜயந்தியிடம் தனது திருமண ஆழெழய பொன்னான் ெத்யன், அவனாககவ திருமணத்திற்கு

ககட்டவுடன்

பராம்ப

ெந்கதாஷப்பட்ட

பஜயந்தி

தம்பிக்கு

தீவிரமாக

பபண் கதடினாள் திருமணத்திற்கு ெத்யன் கபாட்ட கன்டிஷன் இரண்கட இரண்டுதான்,.. பபண் அதிகம் படிக்காதவளாக வட்டில் ீ

இருக்ககவண்டும்,

இருந்த

நடவடிக்ழககளால்

நாட்களில் மனம்

அதற்கு

அவனுக்கு

பவறுத்து

காரணம்

அவனுக்கு

அைிமுகமான

கபாயிருந்த

ெில

ெத்யன்,

காலில்

படித்த படித்த

அடிபட்டு

பபண்களின் பபண்

தனது

வாழ்க்ழகயில் நுழைந்தால் முதலில் தனது குழைகழளத்தான் சுட்டிக்காட்டுவாள் என்ை பயம்

தான்

ெத்யன்

படிக்காத

கிராமத்துப்

பபண்ழண

திருமணம்

பெய்ய

முடிபவடுத்தான் அடுத்தது

தன்னுழடய

நிழலழமழய

பபண்ணிடம்

அவகன

பொல்லகவண்டும்,

இவனுழடய குழைகழள புரிந்துபகாண்டு ெத்யழன திருமணம் பெய்துபகாள்ள அந்த பபண்க்கு எந்த தயக்கமும் இல்ழல என்று பதளிவாக பதரிந்த பிைகக திருமணம் நடக்க கவண்டும் என்று உறுதியாக இருந்தான்

அதன்பிைகு

ெத்யன்

தனது

அக்காவுடன்

பல

பபண்கழள

கபாய்

பார்த்தான்,

அத்தழனயும் பல காரணங்களால் தட்டிப்கபானது, ஆனால்

இரவு

கநரங்களில்

கதவியின்

நிழனவில்

வாழ்வழத

மட்டும்

ெத்யன்

மாற்ைிக்பகாள்ள வில்ழல, மாற்ைவும் முடியவில்ழல, நாளழடவில் இதுவும் ஒருவித மனகநாய் தான் என்பழத உணர்ந்தான், இகதநிழல திருமணத்திற்கு பிைகும் நீடித்தால் அது

நல்லதில்ழல

என்று

புரிந்தது.

திருமணத்திற்கு

பிைகு

மழனவிக்கு

பெய்யும்

துகராகம் என்று நிழனத்தான் அம்மா, ெககாதரிக்கு பதரியாமல் மறுபடியும் பாகாயம் மனநல மருத்துவமழன பென்ை ெத்யன்

மருத்துவரிடம்

தனது

நிழலழமழய

பொன்னான்.

அவழன

பலவருடமாக

கவனித்து வரும் டாக்டர் என்பதால் ெத்யனின் நிழலழமழய ெரிவர புரிந்துபகாண்டார் பல

பரிகொதழனகளுக்கு

பின்னர்

ெத்யன்

திருப்திகரமான

குடும்ப

வாழ்க்ழகக்கு

தகுதியானவன் என்ைாலும், அவனுழடய மனதில் மழனவியாக இருக்கும் கதவிழய விட்டுவிட்டு

இன்கனாரு

பயிற்ெிகழள

பொன்ன

பபண்ழண

ெத்யன்

டாக்டர்

இரவில்

நாடகவண்டும் மட்டும்

என்ைால்,

அதற்கு

எடுத்துக்பகாள்ளும்

ெில ெில

மாத்திழரகழளயும் எழுதி பகாடுத்தார் டாக்டர் பொன்னபடி தன்னிடம் ெிைியதாக இருந்த கதவியின் படத்ழத பபரியதாக்கி பூழஜ அழையில் மாட்டினான், நல்லநாளில் கதவிழய பதய்வமாக நிழனத்து பூழஜ பெய்தான்,

தினமும்

ஆபிஸ்க்கு

பொல்லும்கபாது

அவள்

படத்ழத

பதாட்டு

வணங்கிவிட்டுத்தான் கபாவான், மனதில் காதலியாக மழனவியாக இருக்கும் கதவிழய பதய்வமாக மாற்ைிக்பகாள்ள முயன்ைான், அதில் பவற்ைிபபற்ைானா என்று அவனுக்கு இன்னும்

புரியாத

குைப்பமாககவ

இருந்தது,..

இரவில்

மாத்திழரகள்

எடுத்துக்பகாள்வதால் மது அருந்துவழத குழைத்தான், மதுழரயில்

இருந்த

விநாயகம்

பொந்தமாக

வடு ீ

வாங்கி

கிரஹப்பிரகவெம்

ழவத்துவிட்டு தனது அண்ணழண அழைக்க வந்தான், தம்பியின் வளர்ச்ெி ெத்யனுக்கு ெந்கதாஷத்ழத பகாடுக்க, நிச்ெயம் மதுழர வருவதாக ெத்யன் உறுதியளித்து தம்பிழய அனுப்பினான் கிரஹப்பிரகவெம் நடக்கும் நாளும் பநருங்க ெத்யன் பஜயந்தி குடும்பத்துடன் தனது காரில் மதுழரக்கு கிளம்பினான், விநாயகம் வாடழகக்கு இருந்த வட்டில் ீ தங்க ெத்யன் மட்டும்

கஹாட்டலில்

வருகின்ை

ரூம்

பொந்தங்களின்

எடுத்து

தங்கினான்,

ககள்விகளில்

இருந்தும்

காரணம்’

கிரஹப்பிரகவெத்திற்கு

பழையவற்ழை

பரிதாபமான பார்ழவகளில் இருந்தும் தப்பிக்கத்தான் இந்த ஏற்பாடு,

ஞாபகப்படுத்தும்

பகலில்

தம்பி

வட்டுக்கு ீ

விழளயாடினான்,

இரவில்

கபாய்

பபரியப்பா

கஹாட்டல்

என்று

அழையில்

தாவும்

வந்து

பிள்ழளகளுடன்

பழைய

நண்பர்களுடன்

ெந்கதாஷமாக குடித்து பபாழுழத கபாக்கினான், கிரஹப்பிரகவெத்திற்கு பாண்டியனுக்கும் அழைப்பு அனுப்பப்பட்டிருந்தது, விகெஷத்திற்கு வந்த பாண்டியன் ெத்யழன கஹாட்டல் அழையில் வந்து ெந்தித்தார், முருகனுடன் உற்ொகமாக கபெி அவன் குடும்பத்ழத பற்ைி விொரித்து பகாண்டிருந்த ெத்யன் அழையின் கதவு

தட்டப்படுவழத உணர்ந்து

கதழவ திைந்தான்

, அழைக்கு

பவளிகய பாண்டியழன பார்த்ததும் ெத்யனுக்கு உற்ொகம் பபாங்க “ ஓய் மாமு” என்று அழணத்துக்பகாண்டான் அவரின் ழகழயப்பிடித்து உள்கள அழைத்து வந்த ெத்யன் “ என்னா மாமா இப்பல்லாம் என்ழன பார்க்க வர்ைகத இல்ல, பராம்ப பபரிய விவொயி ஆயிட்டீங்களா” என்று ககலி கபெியபடி அவழர கொபாவில் உட்கார ழவத்து “ அக்கா, உதயா, அம்மு எல்லாரும் எப்படி

இருக்காங்க

மாமா,

அக்காழவயும்

கூட்டிக்கிட்டு

வர்ைதாகன

மாமா”

என்று

ெத்யன் ெம்பிரதாயமாக விொரித்தான் கொபாவில் முன்ன

உட்கார்ந்த

மாதிரி

பாண்டியன்

விவொயத்தில்

“

எல்லாரும்

அவ்வளவா

நல்லாருக்காங்கப்பா,

வருமானம்

இல்ழல,

எங்க

ெத்ய

வரவுக்கும்

பெலவுக்கும் ெரியா இருக்கு, உதயா கவை இஞ்ெினியரிங் கமல் படிப்பு படிக்கிைான், நம்ம அம்மு இந்த வருஷம் தான் எம் எஸ் ெி முடிச்சுது, இவங்க படிப்புக்கு பெலவு பண்ணகவ எனக்கு ெரியா இருக்குப்பா” என்று பாண்டியன் ெலித்தபடி கபெினார் அதன்பிைகு

முருகன்

ஆரம்பித்தனர்,

பழைய

ெத்யன்

பாண்டியன்

கழதகள்

நிழைய

மூவரும்,

நிழைய

கபெினார்கள்,

கபெியபடி,

ஆனால்

குடிக்க

பாண்டியனும்

முருகனும் பராம்ப கவணமாக கதவிழய பற்ைிய கபச்ழெ தவிர்த்தனர்.... பாண்டியனுழடய கபச்ெில் அவர் பகாஞ்ெம் கஷ்டத்தில் இருக்கிைார் என்று ெத்யனுக்கு புரிந்தது, ஆனால் தான் உதவி பெய்தால் அழத வாங்க மாட்டார் என்பதும் ெத்யனுக்கு பதரியும் “ ஏன் மாமா அம்மு படிப்பு முடிச்ெிட்டு என்ன பண்ணைா?” என்ை ககள்வியுடன் குடும்ப நிலவரத்ழத அைிந்துபகாள்ள முயன்ைான் “ விருதாச்ெலத்துலகய ஒரு கான்பவன்ட் ஸ்கூலுக்கு டீச்ெரா கபாகுது ெத்யா, பவறும் ஆயிரத்திஐநூறு குடுக்குைாங்க, கபாக வர பஸ் ொர்கஜ ெரியாப்கபாகுது, கவனாம்மா

அழலயாம வட்டுலகய ீ இருன்னா ககட்கமாட்கடங்குது, படிச்ெிட்டு என்னால வட்டுல ீ சும்மா

இருக்க

ெத்யா,

முடியாதுன்னு

அதான்

ெரி

ெட்டம்

பபாழுதுகபாக்கா

கபசுது,

அவ

கபாய்ட்டு

குணம்தான்

வரட்டும்னு

உனக்கு

பதரியுகம

அனுப்புகைன்”என்ைார்

பாண்டியன் “ ெரி கபாகட்டும் மாமா, ஆனா மாற்றுத்திைனாளிகள் கவழல வாய்ப்பு அடிப்பழடயில் பதிவு பண்ணி ழவக்ககவண்டியது தாகன” என்று ெத்யன் ககட்க “ அட நீகவை அபதல்லாம் ெீ னியாரிட்டி படிதான் கவழல கிழடக்கும், ஏற்கனகவ பதிவு பண்ணவங்க லட்ெக்கணக்கில் பவயிட் பண்ைாங்க, நம்ம அம்மூவுக்கு கவழல கிழடக்க எப்படியும்

அஞ்ொறு

வருஷமாவது

ஆகும்,

அதுவழரக்கும்

இப்படிகய

எங்கயாவது

கபாய்ட்டு வரட்டும், கவபைன்ன பண்ைது ” என்று ெிகபரட்ழட புழகத்தபடி பாண்டியன் விபரம் பொன்னார் நம்நாட்டின்

கவழலயில்லாத்

திண்டாட்டமும்,

இவ்வளவு

மாற்றுத்திைனாளிகள்

கவழலக்காக காத்திருக்கிைார்கள் என்ை பெய்தி ெத்யனுக்கு வருத்தத்ழத அளித்தது ெிைிதுகநரம்

கயாெழனயாக

இருந்த

ெத்யன்,

அவருக்கு

எந்த

வழகயிலாவது

உதவ

கவண்டும் என்ை எண்ணத்தில் “ நீங்க பொல்ைது ெரி மாமா, எதுக்கும் அம்முகவாட ெர்டிஃபிககட்ஸ் எல்லாம் என் ஆபிஸ் அட்ரஸ்க்கு கூரியரில் அனுப்புங்க, அந்த பக்கம் நிழைய

காகலஜ்

இருக்கு

அதுல

ஒரு

இஞ்ஜினியரிங்

காகலஜ்

கட்டும்கபாது

நம்ம

லாரிங்க தான் பரகுலரா ெிமின்ட் ஓட்டுச்சு, அந்த வழகயில அந்த காகலஜ் நிறுவனர் எனக்கும்

பஜயந்தி

அக்கா

க்ளப்பில்

பார்ப்கபன்,

வட்டுக்காரர்க்கும் ீ

அவர்கிட்ட

பராம்ப

அம்மூகவாட

பைக்கம்,

ெர்டிஃபிககட்ஸ்

அடிக்கடி

லயன்ஸ்

காட்டி

ஏதாவது

கவழலக்கு ஏற்பாடு பண்ணமுடியுமான்னு பார்கிகைன்” என்று ெத்யன் பொன்னதும் “அய்கயா அவ்வளவு தூரத்தில் எங்கப்பா கபாய் தனியா தங்கும்” என்று பாண்டியன் கவழலயாக ககட்டார் " என்னா மாமா இப்படி பொல்லிட்டீங்க, அக்கா தனியாத்தான இருக்கு, பகௌதமும் பென்ழனயில படிக்கிைான், மாமா வாரத்துல பரண்டு நாள்தான் வட்டுக்கு ீ வருவார், அக்கா கூட தங்கட்டும், இல்கலன்னா அந்த காகலஜ்ல படிக்கிை பபாண்ணுங்க பரண்டு மூனு கபரா தனியா வடு ீ எடுத்து தங்கியிருக்காங்க, அந்த மாதிரி ஏதாவது ஏற்பாடு பெய்யலாம், நீங்க எதுக்கும் பயப்பட கவண்டாம் பமாதல்ல அவ ெர்டிபிககட்ழட எனக்கு அனுப்புங்க”

என்று

பாண்டியனுக்கு

விளக்கமாக

ெத்யன்

எடுத்து

பொன்னதும்,

பாண்டியன் முகத்தில் தயக்கம் விலகி நிம்மதி பதரிந்தது “ ெரி ெத்யா ெீ க்கிரகம அனுப்பி ழவக்கிகைன்” என்று ெந்கதாஷமாக கூைினார்

அதன்பிைகு கிரஹப்பிரகவெம் முடிந்ததும் பாண்டியன் விருதாச்ெலம் கிளம்ப, ெத்யன் இன்னும் நாலு நாட்கள் மதுழரயில் இருந்து விட்டு அவன் ஊருக்கு வந்தான் பயணக் கழளப்பு தீர்ந்து மறுநாள் அவன் கழடக்கு கபாய் அவனது ஆபிஸ் ரூமில் ொவகாெமாக அமர்ந்தவழன அவன் பபயருக்கு கூரியர் வந்திருப்பதாக கழடப் ழபயன் வந்து பொல்ல, ெத்யன் தபாலில் ழகபயழுத்திட்டு அழத வாங்கிக் பகாண்டான் பாண்டியன் தான் அனுப்பியிருந்தார், ெத்யன் அழைக்குள் வந்து தனது இருக்ழகயில் அமர்ந்து

கவழரப்

பிரித்தான்,

உள்களயிருந்த

ெர்ட்டிபிககட்ழட

பவளிகய

எடுத்துப்

பார்த்தவனுக்கு திழகப்பாக இருந்தது, திழகப்புக்கு

காரணம்

மகளுழடயது

தான்

அதில்

பபயர்

என்று

பதரிய,

மான்ெி

என்று

அப்கபா

இருந்தது,

அம்முகவாட

ஆனால்

பாண்டியன்

உண்ழமயான

பபயர்

மான்ெியா? என்று தனக்குத்தாகன ககட்டுக்பகாண்டான் தனது பமாழபழல எடுத்து பாண்டியன் பமாழபலுக்கு கால் பெய்தான், உடகன எடுத்த பாண்டியன் “ என்ன ெத்யா அம்முகவாட ெர்டிபிககட் எல்லாம் வந்துருச்ொ?” என்று ககட்டார் அந்த

ெர்டிபிககட்டில்

பார்த்துக்பகாண்கட மான்ெியா?

“

இருந்த ம்ம்

இவ்வளவு

அம்முவின்

இப்பதான்

நாளா

பாஸ்கபார்ட்

வந்துச்சு

எனக்கு

மாமா,

பதரியாது

ழெஸ்

ஆமா

மாமா,

புழகப்படத்ழத

அம்முகவாட

நான்

கபகர

கபரு

பவறும்

அம்முதான்னு பநழனச்ெிக்கிட்டு இருந்கதன்” என்று ெத்யன் பொல்ல “ ஏம்ப்பா யாராவது பவறும் அம்முன்னு கபரு வப்பாங்களா? அது பெல்லமா நாங்க கூப்புட வச்ெது, கழடெில அந்த கபகர பநலச்சு கபாச்சு, எங்களுக்கக மான்ெி தான் அவ கபருன்னுைகத மைந்து கபாச்சு, ஆனா அவ காகலஜ்ல படிச்ெப்ப யாருக்கும் மான்ெின்னு பொன்னாதான்

பதரியும்”

என்று

பாண்டியன்

மகளின்

பபயர்

காரணத்துக்கு

பபரிய

விளக்கம் பகாடுக்க “ ெரி மாமா நான் கபாய் அவழர பார்த்த பிைகு என்ன தகவல்னு கபான் பண்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு ெத்யன் இழணப்ழப துண்டித்தான் ஒரளவுக்கு அவனுக்கு பதரிந்த ஆங்கிலத்ழத ழவத்து அந்த ொன்ைிதழ்கழள படித்துப் பார்த்தவன், ஏகனா

மறுபடியும்

அவனுக்கு

மனதில் பதிந்தது

முதல்

அம்மு

என்ை

பக்கத்தில்

இருந்த

பபயர் ெட்படன்று

மான்ெியின் மழைந்து

படத்ழத மான்ெி

பார்த்தான்,

என்ை

பபயர்

ெத்யன்

மான்ெிழய

கழடெியாக

பார்த்து

பல

வருடங்கள்

ஆகிவிட்டது,

ெிறு

வயதிகலகய மான்ெி அைகு என்று பதரியும், ஆனால் முகம் இந்தளவுக்கு மாறும் என்று நிழனக்கவில்ழல, அந்த ெிைிய படத்தில் தனது பபரிய கண்கழள விரித்துப் பார்த்தபடி புன்னழகத்தாள் மான்ெி, ெிைிதுகநரம் பார்த்தவன் மறுபடியும் மடித்து கவரில் கபாட்டு கமழஜ டிராயரில் ழவத்தான் தனது படலிகபான் ழடரிழய எடுத்து அந்த கல்லூரி நிறுவனரின் பமாழபல் நம்பழர கதடி எடுத்தான், அவர் நம்பருக்கு கபான் பெய்தவுடன் உடகன எடுத்தார் " ஹகலா ொர் நான் பஜயந்தி கமாட்டார்ஸ் ெத்யன் கபசுகைன்" என்று ெத்ய் தன்ழன அவருக்கு ஞாபகப்படுத்தும் கபாகத.... " ஹகலா ெத்யன் எப்படி இருக்கீ ங்க, பார்த்து பராம்ப நாளாச்சு, உங்க மாமா எப்படி இருக்கார்" என்று நட்பாய் விொரித்தார் அவர் " எல்லாரும் நல்லாருக்ககாம் ொர், உங்ககிட்ட ஒரு பஹல்ப் கவனும்" என்று ெத்யன் " பொல்லுங்க ெத்யன் என்ன பெய்யனும்" என்ைார் " எனக்கு பதரிஞ்ெவகராட பபாண்ணுக்கு உங்க காகலஜ்ல ஏதாவது ஜாப்க்கு ஏற்பாடு பண்ணனும், அந்த பபாண்கணாட ெர்டிஃபிககட்ஸ் எல்லாம் என்கிட்ட தான் இருக்கு, நீங்க பொன்னா நாகன கநர்லகய எடுத்துட்டு வர்கைன்" என்று ெத்யன் பொன்னதும் மறுகபச்ெின்ைி " எடுத்துட்டு வாங்க ெத்யன் பார்க்கலாம்" என்ைார் அந்த மனிதர் அதன்பின்

ெம்பிரதாய

விொரிப்புக்கு

பிைகு

நன்ைி

பொல்லி

ெத்யன்

இழணப்ழப

துண்டித்தான் மறுபடியும் கமழஜ டிராயழர திைந்து , மான்ெியின் படத்ழதகய ெிைிதுகநரம் பார்த்தான் அன்று மாழல நான்கு மணிக்கு அவர் வரச்பொன்ன கநரத்திற்கு ெற்று முன்னதாககவ அந்த கல்லூரிக்குப் கபாய் காத்திருந்தான் ெத்யன் கல்லூரி

பியூன்

வந்து

அவழன

ஆபிஸ்

ரூமுக்கு

அழைத்துச்

பென்ைான்..

ெத்யன்

உள்கள நுழைந்ததுகம எழுந்து வரகவற்ைார் கல்லூரி நிறுவனர் ெத்யன்

அவர்

காட்டிய

இருக்ழகயில்

அமர்ந்து

ெர்டிஃபிககட் அடங்கிய கவழர அவரிடம் பகாடுத்தான்

தன்னிடம்

இருந்த

மான்ெியின்

ஒன்றுக்கு இரண்டுமுழையாக கவணமாக பார்த்த கல்லூரி நிறுவனர் " இந்த பபாண்ணு மாற்றுத்திைனாளியா?" என்று ககட்டார் ெிைிது

தயக்கத்திற்கு

பிைகு

"

ஆமாம்

ொர்,

காழலயிலகய

பொல்ல

மைந்துட்கடன்"

என்ைான் ெத்யன் "

பரவாயில்ழல

ெத்யன்,

பொல்லப்கபானா,

அதனால

என்கிட்ட

ஒன்னும்

பிரச்ெழன

இல்ழல,

தான்

முன்னுரிழம,

இதுகபான்ைவர்களுக்கு

இன்னும் ஆனா

பபாண்ணு வயசு பராம்ப கம்மியா இருக்கு அதனால பலக்ெரர் மாதிரியான கபாஸ்ட்டிங் கபாட முடியாது, கவனும்னா இவங்ககளுக்கு கலப் படக்ன ீெியனா கபாடலாம், அதுதான் இவங்க படிப்பு ெரியான கவழல, இவங்கழள மன்கட வந்து கவழலயில ஜாயின்ட் பண்ணச்பொல்லுங்க " என்று கல்லூரி நிறுவனர் கூைினார் ெத்யன் எழுந்து நின்று அவருக்கு ழககூப்பி நன்ைி பொல்ல ... உடகன அவரும் எழுந்து கூப்பிய

ெத்யனின்

படிச்ெிருக்காங்க

ழகழய

அதுக்கு

பற்ைி

தடுத்து

எங்ககிட்ட

விலக்கி

இருக்கிை

"

என்ன

கவழலழய

ெத்யன்

தர்கைாம்,

இது

அவங்க

இதுல

நன்ைி

எதுக்கு, அதுவும் நமக்குள்ள" என்ைார் அன்று மாழல வட்டுக்கு ீ வந்ததும் முதல் கவழலயாக பாண்டியனுக்குத்தான் கபான் பெய்தான்,,, அவரும் அதற்காககவ காத்திருந்தது கபால உடகன எடுத்து " என்ன ெத்யா கவழலக்கு ஏற்பாடு ஆயிருச்ொ" என்று ஆர்வமாக ககட்டார் ெத்யனும் குரலில் என்றுமில்லாத உற்ொகத்துடன் " பரடி பண்ணிட்கடன் மாமா, நீங்க மான்ெிழய

கூட்டிக்கிட்டு

ஞாயித்துக்கிைழம

காழலயிகலகய

வட்டுக்கு ீ

வந்துடுங்க"

என்று ெத்யன் பொன்னதும் " என்னது மான்ெியா?" என்று ஆச்ெிரியமாக ககட்ட பாண்டியன் " அம்முன்னு பொல்லு ெத்யா,

மான்ெிங்கை

கபகர

எங்களுக்பகல்லாம்

மைந்து

கபாச்சு"

என்று

பாண்டியன்

ெிரிப்புடன் பொல்ல "

இல்ல

மாமா

நீங்கல்லாம்

எப்புடி

கவனா

கூப்பிடுங்க,

நான்

மான்ெின்னு

தான்

கூப்பிடுகவன், ெரி நீங்க எப்படி வரப்கபாைீங்க" என்று ககட்டான் "

நாங்க

ெனிக்கிைழம

அங்ககருந்து பொன்னார்

பஸ்ல

மிட்ழநட்ல

உன்கனாட

முத்துநகர்

ஊருக்கு

எக்ஸ்பிரஸ்ல

வர்கைாம்

ெத்யா"

திண்டிவனம் என்று

வந்து

பாண்டியன்

" பஸ்பைல்லாம் கவண்டாம் , நான் கார் எடுத்துக்கிட்டு திண்டிவனம் வந்து பவயிட் பண்கைன்" என்று கூைிவிட்டு பமாழபழல ழவத்தான் ஞாயிற்றுக்கிைழம முழுக்ழகச்

காழல

ெட்ழடயும்,

ஐந்து

மணிக்கக

நீலநிைத்தில்

எழுந்த

ஜீன்ைும்

குளித்துவிட்டு,

அணிந்து,

காழர

பவள்ழள

எடுத்துக்பகாண்டு

திண்டிவனம் கபாய் ரயில் வருவதற்காக காத்திருந்தான் ரயில் வந்ததும் எந்த பபட்டியில் வருகிைார்கள் என்று பதரியாமல் கதடியவன், ஒரு பபட்டியில்

பாண்டியன்

இைங்குவழத

பார்த்ததும்

உற்ொகமாக

அவழர

கநாக்கி

கவகமாக கபானான் , அவருக்கு

பின்னாகலகய

இைங்கினாள்,

ெத்யன்

பாண்டியனின்

அவழள

ஏபைடுத்துப்

கதாள்கழள பார்த்தான்,

பற்ைியவாறு பவளிர்மஞ்ெள்

மான்ெியும் சுடிதாரில்

அப்கபாது தான் பூத்த கராஜா மலழரப் கபால இருந்தாள் மான்ெி, ெத்யன் "வா மான்ெி" என்று புன்னழகக்க அவ்வளவு கநரம் ரயிலில் பயணம் பெய்த கழளப்பு ெிைிதுமின்ைி ெத்யழன பார்த்து பமல்லியதாக புன்னழகத்தாள் மான்ெி " பக்தியும் காதலும் ஒன்று" " இரண்டுகம கண்ணுக்கு பதரியாது! " கண்ணாடியும் காதலும் ஒன்று" " இரண்டுகம பிம்பத்ழத மட்டுகம காட்டும்! " அைகும் காதலும் ஒன்று" " இரண்டுகம மனிதழன கர்வப்பட ழவக்கும்! " கடிகாரமும் காதலும் ஒன்று" " இரண்டுகம ஒன்ழைபயான்று துரத்திக்பகாண்கட இருக்கும்!! ெத்யழனப் பார்த்து புன்னழகத்த மான்ெி கீ கையிருந்த பலதர் கபக்ழக எடுத்துக்பகாண்டு முன்கன கபானாள், அவெரமாக அவழள பதாடர்ந்த ெத்யன் “ குடு மான்ெி ழபழய நான் எடுத்துகிட்டு வர்கைன்” என்ைான்

நின்று

அவழன

திரும்பி

பார்த்த

மான்ெி

“

பரவாயில்ழல

நாகன

எடுத்துக்கிகைன்,

அவ்வளவா பவயிட் கிழடயாது” என்ைவள் குனிந்து ெத்யனின் காழல பார்த்தாள் “ கால் இப்கபா ெரியாயிடுச்ொ, நல்லா நடக்க முடியுதா” என்று ககட்க பவகுநாட்களுக்கு

பிைகு

ஒரு

இளம்பபண்ணின்

அக்கழையான

விொரிப்பு

மனதில்

பவண்ொமரம் வெ ீ ெட்படன்று பூத்த புன்னழகயுடன் “ ம் ெரியாயிடுச்சு இப்கபா ஸ்டிக் இல்லாமகல நல்லா நடக்கிகைன்” என்று பதில் பொன்னான் ெத்யன் “ ஆனா நழடகயாட ஸ்ழடல் மாைிகபாச்சு,, பழைய மாதிரி நழட இல்ழல” என்று பொல்லிவிட்டு

மான்ெி

முன்னால்

கபாக,

எக்கி

எக்கி

அவள்

நடப்பழத

ஒருெிலர்

பரிதாபமாக பார்க்க ெத்யனுக்கு எரிச்ெலாக வந்தது ெத்யனும்

பாண்டியனும்

கபெினாகன

ஒைிய

பின்னால்

அவன்

மனம்

கபெிக்பகாண்கட

மான்ெி

கழடெியாக

வந்தனர், பொன்ன

பாண்டியனுடன் வார்த்ழதகழளகய

அழெகபாட்ட படி வந்தது ‘ மான்ெி என்னன்னு பொன்னா நழடகயாட ஸ்ழடல் கபாச்சு, பழைய

நழட

இல்ழல’

அப்படின்னா

முன்னாடி

நான்

நடந்தழத

பார்த்து

ரெிச்ெிருப்பாளா? ச்கெச்கெ அப்கபா மான்ெிக்கு பன்னிபரண்டு வயசுதாகன இருக்கும்.,, என்று ககள்வியும் அவகன பதிலும் அவகன என்று ரயில் நிழலயத்ழத விட்டு ெத்யன் பவளிகய வந்தான் பவளிகய ஓரமாய் நின்ை காரின் லாக்ழக ரிகமாட்டால் விடுவித்து, பின்புைம் டிக்கிழய திைந்து பாண்டியன் ழகயில் இருந்த பபட்டிழய வாங்கி ழவத்த ெத்யன் மான்ெியிடம் கபக்ழக வாங்க ழகநீட்டினான், அவள் பகாடுத்தவுடன் வாங்கி ழவத்துவிட்டு கடாழர மூடி

பக்கவாட்டில்

கபாய்

கார்

கதழவ

திைந்துவிட்டான்

,

இருவரும்

பின்

ெீ ட்டில்

ஏைிக்பகாள்ள ெத்யன் காழர கிளப்பினான் வட்டுக்கு ீ உள்கள வந்ததும் மான்ெி வட்ழட ீ சுற்ைிலும் தன் பார்ழவழய பெலுத்தினாள், முன்புைம் இருந்த அழையின் கதழவ திைந்த ெத்யன் “ மாமா பபட்டி கபக்ழக இங்க ழவங்க, மான்ெி இங்கக தங்கட்டும், நீங்க என்கனாட ரூமுக்கு வாங்க” என்ைவன், மான்ெியிடம் திரும்பி “ மான்ெி இங்க எந்த ரூமிகலயும் அட்டாச்டு பாத்ரூம் கிழடயாது, பின்னாடி

கதாட்டத்துல

தான்

இரண்டு

பாத்ரூம்

இருக்கு,

நான்

கபாய்

ஹீட்டர்

கபாடுகைன், நீ வந்து குளிச்சுக்ககா” என்ைவன் கதாட்டத்து பக்கம் கபாய் பாத்ரூமில் ஹீட்டர் கபாட்டுவிட்டு வந்தான்

மான்ெி தனது உழடகழள எடுத்துக்பகாண்டு வந்தாள், அதற்குள் ெத்யனுடன் இருக்கும் கழட ழபயன் வர “ தட்ெிணா ஒரு பாக்பகட் பால் வாங்கிகிட்டு வா” என்று அனுப்பி ழவத்தான் மான்ெி

குளித்துவிட்டு

வரவும்,

ெத்யன்

காபிகபாட

ெழமயலழையில்

கபாராடிக்பகாண்டிருக்கும் காட்ெிழய பார்த்துவிட்டு உள்கள வந்து “ தள்ளுங்க நான் கபாடுகைன்” என்று பொல்ல, ெத்யன் மறுகபச்ெின்ைி விலகி நின்ைான் மான்ெி

“எததழன

கபருக்கு

காபி

கவனும்”

என்று

ககட்க.

“

நாலு

கபருக்குதான்”

என்ைான் ெத்யன் அளவாக தண்ண ீர் விட்டு பாழல காய்ச்ெி மான்ெி காபி கபாடும் அைழக ரெித்தபடி ெத்யன்

நின்ைிருக்க,

ெட்படன்று

திரும்பி

பார்த்த

மான்ெி

என்ன

என்று

புருவத்ழத

உயர்த்தி ஜாழடயில் ககட்க, ஏதாவது கபெிகய ஆககவண்டும் என்ை உந்துதலில் “ என்கனாட பழைய நழட ஸ்ழடல் மாைிகபாச்சுன்னு பொன்னிகய, நான் எப்படி நடப்கபன்னு உனக்கு இன்னும் ஞாபகம் இருக்கா” என்று ககட்டான் ஒரு நிமிடம் அவழனகய உற்றுப்பார்த்த மான்ெி “ நல்லா நடக்கிைவங்க எல்லாகராட நழடயுகம என் ஞாபகத்தில் இருக்கும், அவ்வளவு ெீ க்கிரம் மைக்க மாட்கடன்” என்று மான்ெி பொல்லிவிட்டு கலந்து ழவத்திருந்த காபிழய டம்ளர்களில் ஊற்ைினாள் ெத்யனுக்கு ஏன் இழத ககட்கடாம் என்ைாகிவிட்டது, இன்னும் இவள் மாைகவயில்ழல, ெின்னப்பபாண்ணாக

இருந்தகபாது

இருந்த

அகத

தாழ்வுமனப்பான்ழம

இன்னமும்

அப்படிகய இருக்கிைது, இவழள எப்படி மாற்றுவது, என்று ெத்யனுக்கு புரியவில்ழல,.. ஆனால் இவழள ஏன் நீ மாற்ைகவண்டும்? என்ை ககள்வியும் மனதின் ஒரு மூழலயில் எைத்தான் பெய்தது மான்ெி ஒரு டம்ளழர எடுத்து அவளிடம் நீட்ட,.. ெத்யன் வாங்கிக்பகாண்டு பவளிகய வந்தான், அவன் பின்னாகலகய வந்த மான்ெி பாண்டியனுக்கும் தட்ெிணாவுக்கும் ஒரு ஒரு டம்ளழர பகாடுத்தாள் “

மாமா

நீயும்

பதாழலவில்

குளிச்ெிட்டு

ஒரு

கபமஸ்

கிளம்புங்க, ககாயில்

இங்கக

இருக்கு,

பக்கத்தில்

மான்ெிழய

இருபது

கிகலாமீ ட்டர்

கூட்டிக்கிட்டு

கபாய்ட்டு

வரலாம்” என்ைான் பாண்டியன் தயக்கமாக மான்ெிழய பார்த்து “ என்ன அம்மு கபாய்ட்டு வரலாமா?” என்று ககட்க

“ இல்லப்பா நான் வரழல நீங்க கவனா கபாய்ட்டு வாங்க” என்ைவள் காபி டம்ளருடன் அவளுக்கு ஒதுக்கிய அழைக்குள் கபாய்விட்டாள் பாண்டியன் ெத்யழனப் பார்த்து உதட்ழட பிதுக்கி காட்டி ம்ஹூம் என்று தழலயழெக்க, இருங்க

என்று

அவருக்கு

ழகயழெத்து

பதில்

பொன்ன

ெத்யன்,

மான்ெி

இருந்த

இவழனப்

பார்த்து

எழுந்து

அழைக்குள் கபானான் கட்டிலில்

அமர்ந்து

காபி

குடித்துக்பகாண்டிருந்த

மான்ெி

நிற்க்க “ பரவாயில்ழல உட்காரு மான்ெி” என்ைவன் அங்கிருந்த கெரில் அமர, மான்ெி நின்றுபகாண்டிருந்தாள்

“ ஏன் மான்ெி நான் பவளியாளா என்ன மரியாழத மனசுல

இருந்தா கபாதும் ப்ள ீஸ் உட்காரு” என்ைான் ெத்யன் மான்ெி

தயக்கமாக

கட்டிலின்

நுனியில்

அமர,

உதடு

வழர

வந்த

புன்னழகழய

அடக்கிக்பகாண்டு “ இகதா பாரு மான்ெி நீ கவழலக்கு கபாகப்கபாை காகலஜ் பராம்ப பபரிசு, உன்ழன கலப் படக்ன ீஷியனா கபாட்டுருக்காங்க, நீ கவழலழய பத்தி எதுவுகம பயப்பட கவண்டாம், எல்லாம் ெீ க்கிரகம கத்துக்கலாம், அந்த காகலஜ் நிறுவனர் எனக்கு பராம்ப கவண்டியவர், அதனால உனக்கு எந்த விதத்திலும் பிரச்ெழன இருக்காது” என்று பொல்லிபகாண்கட வந்தவன் மான்ெிழய நிமிர்ந்து பார்த்தான் “

ஆனா

பட்டுப்

நீ

அங்ககபயல்லாம்

பட்டுனு

புரிஞ்சுகிட்டு,

பதில்

நீ

பதில்

நல்லா

பொல்லாகத, பொல்ை

கலகலப்பாக அடுத்தவங்க

விஷயம்

இருக்கனும், என்ன

எதுக்பகடுத்தாலும்

பொல்ல

எதுவாயிருந்தாலும்

வர்ைாங்கன்னு

கயாெிச்சு

ெின்ன

புன்னழககயாடு பொல்லு, ககட்கிைவங்க மனசு ெங்கடப்படாம இருக்கும்” என்று ெத்யன் அவளுக்கு எடுத்து பொன்னான் தழலகுனிந்து ழகயில் இருந்த காலியான காபி டம்ளழர ஆராய்ச்ெி பெய்தபடி “ ெரி” என்று ஒரு வார்த்ழதயில் பதில் பொன்னவள்,.. நிமிர்ந்து ெத்யழன கநரடியாக பார்த்து “ எனக்கு

தங்கைதுக்கு

எங்கக

ஏற்பாடு

பண்ணிருக்கீ ங்க,

இப்பகவ

கபாகலாமா”

என்று

ககட்டாள் முகத்தில்

அழை

வாங்கியது

கபால்

நிமிர்ந்த

ெத்யன்

கெரில்

இருந்து

எழுந்து

கதவருகில் கபாய் நின்று அவழள திரும்பி பார்க்காமகல “ அகத காகலஜ்ல படிக்கிை ெீ னியர் பபாண்ணுங்க மூனுகபர் தனியா வடு ீ எடுத்து தங்கியிருக்காங்க, அவங்ககூட தங்க

ஏற்பாடு

காகலஜ்ல பபட்டிழய

பண்ணியிருக்ககன்,

இருந்து

அவங்ககூட

எடுத்துட்டு

வந்து

ஆனா

கநரா

அங்க

இன்னிக்கு கபாயிரு,

குடுத்துர்கைன்”

என்று

கபாகமுடியாது, நான்

ஈவினிங்

பொல்லிவிட்டு

ககாவிலுக்கு கூப்பிடாமகல அழைழய விட்டு பவளிகய கபானான்

நாழளக்கு உன்கனாட அவழள

பவளிகய வந்த ெத்யன் தட்ெிணாவிடம் பணம் பகாடுத்து டவுனில் ஒரு கஹாட்டல் பபயர்

பொல்லி

அங்கக

காழல

உணவு

வாங்கி

வரச்பொல்லிவிட்டு

பாண்டியன்

அருகில் கொபாவில் அமர்ந்து மான்ெி தங்கும் விபரங்கழள பொன்னான் ெிைிதுகநரம் அழையிலிருந்து பவளிகய வந்த மான்ெி ெழமயலழையில் காபி டம்ளழர ழவத்துவிட்டு பவளிகய வந்து தனது ஈரக்கூந்தழல சுற்ைியிருந்த டவழல அவிழ்க்க, ெட்படன்று வாழய

ெரிந்த

திைந்தபடி

அவள்

கூந்தலின்

மான்ெியின்

நீளம்

ெத்யழன

கூந்தழலகய

வியக்க

ழவத்தது,

பார்த்துக்பகாண்டிருந்தான்,

ஆபவன

பாண்டியன்

பொன்ன எதுவுகம அவன் காதில் விைவில்ழல ஈரக்கூந்தழல

நுனியில்

முடிந்த

மான்ெி

ஹாலிகலகய

மணிகள்

ழவத்து

அழமக்கப்பட்டிருந்த பூழஜ அழைழய பார்த்துவிட்டு அதன் கதழவத்திைந்தாள்,, உள்கள கதவியின்

படம்

ெிைிதுகநரம்

பபரியதாக்கப்பட்டு

உற்றுப்பார்த்துவிட்டு

கிண்ணத்தில்

இருந்து

ெிைிது

மாழலயுடன் பதாட்டு

எடுத்து

இருந்தது,

கும்பிட்டவள்

பநற்ைியில்

அந்த

படத்ழதகய

அங்கிருந்த

விபூதி

பூெிக்பகாண்டாள்,

ெத்யழன

திரும்பிப்பார்த்து “ இபதல்லாம் யார் பண்ணுவாங்க” என்று பளபளபவன இருந்த பூழஜ ொமான்கழள காட்டி ககட்டாள் அபதல்லாம் வாராவாரம் பஜயந்தி அக்கா வந்து சுத்தம் பண்ணுவாங்க, மத்தபடி வடு ீ பபருக்க, துழடக்க, பாத்திரம் கழுவ, எல்லாம் ஒரு வயொன பபரியம்மா வருவாங்க, துணிபயல்லாம்

வாஷிங்பமஷினில்

கபாட்டுருகவன்,

அக்காவும்

பகௌதமும்

ெனி

ஞாயிறு வரும்கபாது மட்டும் வட்டுல ீ ொப்பாடு பெய்கவாம் மத்தநாளில் கஹாட்டல் ொப்பாடுதான்” என்று அவள் ககட்காத தகவழல கெர்த்து ெத்யன் பொன்னான் ெத்யழன

பார்த்துக்பகாண்கட

தினமும்

உங்க

பாண்டியன்

காருக்கு

பக்கத்தில்

எவ்வளவு

கொபாவில்

பபட்கரால்

அமர்ந்த

மான்ெி

கபாடுவங்கன்னு ீ

“

பொல்ல

மைந்துட்டீங்ககள” என்று ெிரிக்காமல் பொல்ல ெில வினாடிகளுக்கு பிைகக அவள் பொன்னதன் அர்த்தம் புரிய பநடுநாட்களுக்கு பிைகு வயிற்ழை

பிடித்துக்பகாண்டு

நழகச்சுழவயான

கபச்சுக்கு

வாய்விட்டு

ெரித்தான்

அவ்வளவு

ெத்யன்,

அதிகமாக

அந்த

ெிைிய

ெிரிக்ககவண்டியது

இல்ழலபயன்ைாலும் ெத்யன் வைிய ெிரித்தான் அவன்

ெிரிப்பழதகய

பமல்லிய

புன்னழககயாடு

கபாகனும்னு பொன்ன ீங்க எப்ப கபாகலாம்” என்ைாள்

பார்த்த

மான்ெி

“ககாயிலுக்கு

ெத்யனின் ெிரிப்பு ெட்படன்று நின்றுகபாக வியப்புடன் அவழளப் பார்த்தான், இவழள புரிந்துபகாள்ளகவ

முடியாது

கபாலருக்கக,

நான்

வரழலன்னு

பொன்னா,

இப்கபா

என்னடான்னா எப்ப கபாகலாம்னு ககட்கிைா, என்று வியப்பாக ெத்யன் பார்க்க “

என்ன

அப்படி

பார்க்கிைீங்க,

ககாயிலுக்கு

கபாகைாம்

தாகன”

என்று

மறுபடியும்

ககட்டாள் மான்ெி " ம்ம் கண்டிப்பா கபாகலாம், இகதா இப்ப டிபன் வாங்கிட்டு வந்துருவான், வந்ததும் ொப்பிட்டு கிளம்புகவாம்" என்று ெத்யன் பொன்னதும் ெரிபயன்று கூைிவிட்டு எழுந்து அழைக்குள் கபானாள் மான்ெி தட்ெிணா உணவுடன் ழபக்கில் வந்து இைங்கி வருவழத பார்த்த ெத்யன், மூடியிருந்த அழை கதழவ தட்டி " மான்ெி டிபன் வந்தாச்சு ெீ க்கிரம் ொப்பிட்டு கபாகனும், ககாயில் பனிபரண்டு மணிக்பகல்லாம் மூடிடுவாங்க, அப்புைம் நாலு மணி வழரக்கும் பவயிட் பண்ணனும்" என்று குரல் பகாடுத்ததும் " இகதா வர்கைன்" என்று குரல் பகாடுத்தபடி மான்ெி அழை கதழவ திைந்து பவளிகய வந்தாள் பவளிகய வந்த மான்ெிழய பார்த்து வியந்துகபாய் நின்ைான் ெத்யன், குளித்துவிட்டு கபாட்டிருந்த மாதுளம்

சுடிதாழர

கைட்டிவிட்டு

முத்துக்களின்

ெிவப்பில்,

புடழவக்கு பட்டில்

மாைியிருந்தாள்

பார்டர்

ழவத்து

மான்ெி,

இளம்

ழதக்கப்பட்டிருந்த

புடழவக்கு கமட்ொக பட்டில் பார்டர் ழவத்த ரவிக்ழகயும் அணிந்திருந்தாள், கழுத்தில்

பமல்லிய

ஜிமிக்கியுடன்

கூடிய

பெயின்

ரவிக்ழகக்குள்

கதாடும்,

ழகயில்

கபாய்

ெிவப்பு

மழைந்திருக்க,

நிைத்தில்

கண்ணாடி

காதில்

ெிைிய

வழளயலும்

கபாட்டிருந்தாள், ெற்றுமுன் பூெிய விபூதி கீ ற்ைின் கீ கை ெிவப்பு பபாட்டு ழவத்திருந்தாள், பெயற்ழகயாக திருத்தப்படாத புருவங்கள் வில்லாய் வழளந்திருந்தது,.. அடர்த்தியான இழமகளுடன் விைித்தாமழர மலர்ந்திருந்தாள்,.. அைகின் மறுஉருவம் தான் இவகளா என்று வியப்பில் ெத்யன் அப்படிகய நின்ைான் மான்ெிக்கு

அவன்

ழடனிங்கடபிளுக்கு ழவத்துக்பகாண்டு

பார்ழவ

கூச்ெத்ழத

பென்ைாள், இருந்தான்,..

ஏற்படுத்த,

அங்கக "

தள்ளுங்க

தழலகுனிந்து

தட்ெிணா நான்

எடுத்து

விலகி

உணவுகழள ழவக்கிகைன்"

வந்து பிரித்து என்று

பொல்லிவிட்டு மான்ெி எல்லாவற்ழையும் எடுத்து ழவத்தாள் ச்யன்

வந்து

அமர்ந்ததும்

மூவரும்

ொப்பிட்டு

முடித்துவிட்டு

ககாவிலுக்கு

கிளம்பினார்கள்,.. மான்ெி காரின் பின்னால் ஏைியதும், கார் கதழவ மூடிவிட்டு, தனது

இருக்ழகயில் அமர்ந்து காழர எடுத்த ெத்யன் பின்னால் திரும்பி " ஏன் மான்ெி நீ பகாலுசு கபாட்டுக்கழலயா?" என்று ககட்க அதுவழரக்கும் முகத்தில் இருந்த ெிரிப்பு ெட்படன்று மழைய, " நான் எப்பவுகம பகாலுசு கபாட்டுக்கமாட்கடன்" என்று பட்படன்று பதில் பொன்னாள் மான்ெி அவள்

பதில்

அப்படித்தான்

இருக்கும்

என்று

யூகித்திருந்த

ெத்யன்,

இந்தமுழை

விட்டுக்பகாடுக்காமல் காழர எடுத்து பமயின்கராடில் திருப்பியபடி " ஏன் கபாட்டுகிட்டா என்ன , உனக்கு ஒன்னும் கால் சூம்பிப்கபாய் இல்ழலகய, ஒரு காழலவிட இன்பனாரு கால்

அளவு

கம்மி

அதனால

பகாலுசு

கபாடலாகம"

என்று

அவளுழடய

தாழ்வுமனப்பான்ழமழய குழைக்க முயன்ைான்,, அதற்க்கு மான்ெியிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்ழல,, ெத்யன் பொன்னது பராம்ப ெரி என்று

புரிந்தாலும்

மகளின்

ககாபத்துக்கு

பயந்து

பாண்டியன்

வாழய

திைக்காமல்

வந்தார் ககாவிழல

பநருங்கி

காலியான

இடத்தில்

காழர

பார்க

பெய்த

ெத்யன்,

இைங்கி

மான்ெிக்கு கதவு திைந்துவிட அவள் இைங்கினாள்,, ெத்யன் கபச்ெின் பாதிப்பு இன்னும் அவள் முகத்தில் பதரிந்தது, ஆனாலும் ெத்யன் எதுவும் பொல்லாமல் அர்ச்ெழன தட்டு வாங்கிக்பகாண்டு ககாயிலின் உள்கள கபானார்கள் திருப்பதியின் பிரதிழய கபால இருந்த பாண்டுரங்கன் ரகுமாயி ெகமத கர்ப்பக்கிரகத்ழத மான்ெி வியப்புடன் பார்க்க, அவள் முகத்தில் ெந்கதாஷத்ழத பார்த்ததும் ெத்யனுக்கு அப்பாடா என்று இருந்தது மான்ெி

கண்கழள

மூடி

மனமுருகி

சுவாமிழய

கவண்ட,

பவகுநாட்களுக்குப்

பிைகு

ெத்யனும் கண்மூடி கடவுழள கவண்டினான்,, மான்ெியின் தாழ்வுமனப்பான்ழம கபாய் அவள் எல்லாப்பபண்கழளயும் கபால இயல்பாக இருக்ககவண்டும் என்று கவண்டினான் அந்த ஊர் முழுக்க ஆங்காங்கக ககாயில்கள் இருக்க ெத்யன் எல்லா ககாயிழலயும் சுற்ைி

காட்டினான்,,

வியந்துகபாய்

அந்த

ககட்க,...

ககாயிலின்

வடநாட்டு

ககாபுரம்

முழைப்படி

வித்தியாெமாக

கட்டப்பட்ட

பார்த்து

மான்ெி

என்று

ெத்யன்

ககாபுரம்

பொன்னான் ககாயில் முழுவதும் சுற்ைிவிட்டு , கழளத்து கபானாலும் முகத்தில் ஒரு ெந்கதாஷமான திருப்த்தியுடன்

ெத்யழனப்

பார்த்து,

"

பராம்ப

நன்ைி

நீங்க

கூட்டிட்டு

வரழலன்னா

என்னால இழதபயல்லாம் பார்த்திருக்க முடியாது" என்று பொன்னவழள பார்த்து ஒரு புன்னழகழய தந்துவிட்டு, காரில் ஏைினான்

ககாயில் இருந்து திரும்பி வரும்கபாதுதான் ெத்யனுக்கு ஒரு விஷயம் ஞாபகத்துக்கு வந்தது,.. அதாவது மான்ெி இதுவழரயில் ெத்யழன மாமா என்று கூப்பிடகவ இல்ழல,, ஒரு

ஒரு

முழையும்

எழதயாவது

குைிப்பிட்டு

பொன்னாகல

ஒைிய

மாமா

என்று

கூப்பிடகவ இல்ழல,.. ெின்ன வயசுல வட்டுக்கு ீ கபானா அதிகமாக இல்ழலபயன்ைாலும் "

என்ன

மாமா

எப்படியிருக்கீ ங்க'

என்று

ககட்பாகள

,

இப்கபா

என்னாச்சு

என்று

கயாெித்தான் ெத்யன் " என் காதலி எப்படியிருக்க கவண்டும்?" " அவள் இதயத்தில் எப்கபாதும் இதமாக நானிருக்க கவண்டும் ! " அவள் விைிகள் எழத கநாக்கினாலும் அதில் நான் பதரிய கவண்டும்! " அவள் உடலின் பமல்லிய நறுமணத்ழத என் நாெிகள் மட்டுகம நுகர கவண்டும்! " அவள் பகாலுெின் ெத்தத்ழத எங்கிருந்தாலும் நான் கண்டுபிடிக்க கவண்டும்! " அவள் எனது ெிறுெிறு தீண்டல்கழள விைிமூடி ரெிக்க கவண்டும்! " அவள் எனது கண்கழள பார்த்து என் மனழத படிக்க கவண்டும்! " அவள் தழலகவிழ்ந்து நின்ைாலும் எனது பெயல்கழள உணர கவண்டும்! ககாயிலில் இருந்து மூவரும் வடு ீ திரும்பியதும் மதிய உணவு கடபிளில் தயாராக இருக்க, மான்ெி ெத்யழனயும் பாண்டியழனயும் ொப்பிட அழைத்தாள், இருவரும் பிைகு ொப்பிடுவதாக

பொல்லிவிட்டு,

ெத்யனின்

அழைக்குள்

புகுந்துபகாள்ள,

மான்ெி

அவர்களுக்காக கடபிளில் காத்திருந்தாள் கிட்டத்தட்ட நிழலயில்

ஒரு

மணிகநரம்

மான்ெி

கடபிழள பநருங்கி

கைித்து

உைங்கியழத மான்ெியின்

பவளிகய

பார்த்ததும்

கதாழளத்

வந்த

ெத்யன்,

ெத்யன்

தட்டி

“

கடபிளில்

பதைிப்கபானான்,

மான்ெி”

என்று

கவிழ்ந்த கவகமாக

எழுப்ப,

உடகன

கண்விைித்த மான்ெி கதாளில் இருந்த ெத்யனின் ழகழய முழைப்புடன் பார்த்தாள். அவளின் முழைப்ழப பார்த்ததும் பட்படன்று ழகழய எடுத்துக்பகாண்டான் “ இல்கல உன்ழன

எழுப்பத்தான்

அவனிடமிருந்து

வந்த

பதாட்கடன்” விஸ்க்கியின்

பெய்தார்கள் என்று காட்டிக்பகாடுத்தது

என்று

வாழட

ெத்யன்

இருவரும்

ெங்கடமாக இவ்வளவு

பொல்ல,

கநரம்

என்ன

மான்ெியின் முகம் கமலும் ககாபமாக “ பரண்டுகபரும் இவ்வளவு கநரமா குடிச்சுகிட்டு இருந்தீங்களா, ஏகதா கபெிகிட்டு இருக்கீ ங்கன்னு பநழனச்சு நான் பவயிட்ப் பண்கைன் ச்கெ” என்று எழுந்து கதாட்டத்து பக்கமாக திரும்பினாள் அவள் ொப்பிடாமல் கபாகிைாகள என்று ெத்யன் கவகமாக அவளுக்கு முன்னால் கபாய் எதிரில்

நின்று

“

ைாரி

ைாரி

மான்ெி

ெரி

மாமா

பராம்ப

நாள்

கைிச்சு

வந்திருக்காகரன்னு சும்மா பகாஞ்ெமாதான் குடிச்கொம், ப்ள ீஸ் இழதப் கபாய் பபரிசு பண்ணாகத மான்ெி, வா ொப்பிடலாம்” என்று ெத்யன் வற்புறுத்தி கூப்பிட்டான் “இல்ல

எனக்கு

என்ைவள்

தூக்கம்

வருது,

நான்

கபாகைன்

பக்கவாட்டில்

நகர்ந்து

கதாட்டத்தில்

நீங்க

பரண்டு

இருந்த

கபரும்

பாத்ரூமுக்கு

ொப்பிடுங்க”

கபாய்

கதழவ

ொத்திக்பகாண்டாள் ெத்யனுக்கு

என்ன

பண்ணுவான்னு

பெய்வது

என்று

பதரிஞ்ெிருந்தா

புரியவில்ழல,

ெரக்கடிக்கும்

ச்கெ

கவழலழய

இவ

இப்படி

ழநட்டு

முரண்டு

வச்ெிருப்கபன்,

இவளுக்கு ெிறுவயதில் இருந்த ஈககா பிரச்ெழன பகாஞ்ெம் கூட மாைவில்ழல,இவழள எப்படி மாத்துைது, ம்ஹூம் இவ திருந்தகவ மாட்டா, தானும் வருந்தி மத்தவங்கழளயும் வருத்தும் இந்த குணம் எப்பத்தான் மாறுகமா, என்று எண்ணியபடி பபருமூச்சு விட்டான் ெத்யன், ஆனால்

ெத்யனுக்கு

வருந்தினால்

ஒன்று

மான்ெிக்கு

மட்டும்

பிடிக்கவில்ழல

புரிந்தது,

நான்

என்று

மட்டும்

முகம் புரிந்தது,

மாைினால்,

மனம்

ககாயிலுக்கு

வர

ெம்மதித்த கபாகத இழத பதரிந்துபகாண்டான் பாத்ரூம் கதழவ திைந்துபகாண்டு மான்ெி வருவழத பார்த்ததும் கவகமாக வைிமைித்து நின்ை ெத்யன், “ இகதாபார் மான்ெி இப்கபா நீ ொப்பிட வரழலன்னா நானும் ொப்பிட மாட்கடன்” என்ைவன் அகத கவகத்தில் திரும்பி தனது அழைகதழவ திைந்து உள்கள கபாய் கட்டிலில் படுத்துவிட்டான் ெிைிதுகநரத்தில் அழை கதழவ தட்டி“ வாங்க ொப்பிடலாம்” என்று மான்ெியின் குரல் ககட்டது ெத்யனுக்கு ஏற்கனகவ பெி வயிற்ழை கிள்ள, அதற்குகமல் பிகு பண்ணாமல் உடகன வந்து

கெரில்

அமர்ந்தான்,

அமர்ந்திருந்தார்,...

அவனுக்கு

முன்கப

பாண்டியன்

அங்கக

தழலகுனிந்து

அவழர பார்க்ககவ ெத்யனுக்கு ஆச்ெிரியமாக இருந்தது, பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு மதுழரயில் பார்த்த பாண்டியனுக்கும் இவருக்கும் எவ்வளவு வித்தியாெம், ஒரு ெிகபரட் பிடிக்ககூட மகழள நிழனத்து பாண்டியன் பயப்படுவது ெத்யனுக்கு ஆச்ெரியமாகதான் இருந்தது,

விஸ்கிழய

கூட

இரண்டு

ரவுண்டுக்கு

கமகல

கவண்டாம்

என்று

எழுந்துபகாண்டார் ெத்யன் காழலயில் இருந்து மான்ெியிடம் இன்பனாரு விஷயமும் கவனித்து வந்தான், அதாவது

ஒகர

பார்ழவயால்

எதிராளிழய

அடக்கும்

திைழமழய

பார்த்தான்,

ெில

பபண்களுக்கு மட்டுகம உடலும் குரலும் நளினமாக இருந்தாலும், பார்ழவயில் மட்டும் ஒரு கம்பீரம் இருக்கும், அந்த கம்பீரமான பார்ழவ மான்ெியிடம் இருந்தது, இது நல்லதா பகட்டதா என்று ெத்யனுக்கு புரியவில்ழல, தன்ழன பார்ழவயால் அவள் அடக்கிவிடுவாள் என்று ெத்யன் நம்பவில்ழல, ம்ஹும் எத்தழன கபழர நாம அதட்டி அடக்கியிருக்ககாம் நம்மழள இவ என்னப் பண்ணமுடியும் என்று நிழனத்தான் “ ொப்பாட்டுல ழகழய வச்சுகிட்டு என்ன கயாெழன, ம் ொப்பிடுங்க” என்ை மான்ெியின் குரல்தான் ெத்யனின் ெிந்தழனழய கழளத்தது ெத்யன் அவழள நிமிர்ந்து பார்த்தான், அகத பார்ழவ, எதிராளிழய கநருக்கு கநராக ெந்திக்கும் கநர் பார்ழவ, ஒரு மகாராணிழய கபால் உணர ழவக்கும் பார்ழவ, அந்த காலத்து மகாராணிகளுக்கும் வரப்பபண்களுக்கும் ீ இப்படித்தான் பார்ழவ இருந்திருக்கும் என்று எண்ணினான் தன்

முகத்ழதகய

என்ன

என்று

ெத்யன்

பார்பழத

மான்ெி

ககட்க

உணர்ந்து ...

புருவத்ழத

ம்ஹூம்

உயர்த்தி

கண்ணாகலகய

ஒன்றுமில்ழல

என்பதுகபால்

தழலயழெத்துவிட்டு அவெரமாக ொப்பிட ஆரம்பித்தான் ‘அட

இப்பத்தான்

இவளால

என்ழன

அடக்கமுடியாது

என்று

பொன்ன,

இப்கபா

இவ்வளவு அவெரமா ொப்பிடுை’ என்று ஏளனம் மனழத தண்ணர்ீ குடித்து அடக்கினான் ெத்யன் அன்றுமாழல

அழைக்குள்

தூங்கிக்பகாண்டிருந்த

ெத்யழன,

அழைக்கதழவத்

தட்டும்

ஓழெ எழுப்ப, எரிச்ெலாக கண்விைித்தான், “யாரு” என்று அதட்டினான் “காபி கபாட்டாச்சு வாங்க” என்று மான்ெியின் குரல் ககட்க,.... கபாழதயும் தூக்கமும் கண்கழள திைக்கமுடியாமல் பெய்ய “ எனக்கு கவண்டாம் நான் தூங்கனும்” என்று பொல்லிவிட்டு மறுபடியும் கண்கழள இறுக்கிக்பகாண்டான்,

“கடபிள்ல வச்சுகிட்டு

பவயிட் பண்கைன் ெீ க்கிரம் வாங்க” என்று

மான்ெியின் குரல்

மறுபடியும் ககட்டது கண்கள் மூடியிருந்தாலும் ெத்யனின் காதுகள் திைந்து தாகன இருந்தது, இப்கபா இவ என்ன பொல்ைா ‘நீ வரழலன்னா நான் காபி குடிக்காம பவயிட் பண்ணுகவன்னா? ச்கெ என்று ழகழய உதைியபடி எழுந்தான் ெத்யன் கபாட்டிருந்த

டீெர்ழடயும்,

ொட்ஸ்ழையும்

ெரி

பெய்து

பகாண்டு

அழைழய

விட்டு

பவளிகய வந்த ெத்யனின் முகத்துக்கு கநராக காபி டம்ளழர நீட்டினாள் மான்ெி... அவள் விைிகழள பார்த்துக்பகாண்கட ெத்யன் டம்ளழர வாங்கினான் அன்று மாழல ெத்யன் எங்கும் பவளிகய கபாகவில்ழல, கம்பியூட்டகர கதிபயன்று உட்கார்ந்திருப்பவன்

அதிலும்

அமராமல்

பராம்ப

நாள்

கைித்து

கொபாவில்

அமர்ந்து

டிவிழய பார்த்தான், ஏன்னா மான்ெியும் டிவி பார்த்தாகள அதனால்தான் அன்று இரவு ெத்யன் படுத்தவுடன் வைக்கம் கபால் கதவி கனவில் வந்தாள், ெிரித்தாள், பதாட்டாள்,

அழணத்தாள்,

முத்தமிட்டாள்,

ெீ ண்டி

ெண்ழடயிட்டாள்,

பிைகு

கட்டியழணத்து ெமாதானம் பெய்தாள், தன் பமன்ழமயான மார்பினால் அவனுழடய முரட்டு

பநஞ்ெில்

கமாதினாள்,

பதாட்டு

பதாட்டு

அவனது

ஆண்ழமழய

உசுப்கபத்தினாள், உடலின் ஒவ்பவாரு அணுவிலும் இன்பம் இன்பம் இன்பம் மட்டுகம மிச்ெமிருந்தது பிைகு அவழன அழணத்து தூங்கினாள் ெிைிதுகநரத்தில் மான்ெி வந்தாள் ெத்யழன தனது பபரிய விைிகழள விரித்து உற்று கநாக்கினாள், புருவம் உயர்த்தி என்ன என்று ககட்டாள், பிைகு ொந்தமான முகத்கதாடு கண்மூடி ஜாழடயில் ெத்யழன தூங்கு என்று பொல்லிவிட்டு மழைந்தாள்,.. திடுக்பகன்று விைித்து எழுந்தான் ெத்யன், குபுகுபுபவன வியர்ழவ உடபலங்கும் சுரக்க, அருகில்

இருந்த

மூடியபடிகய ெத்யனுக்கு

டவலால்

இருந்தது,. நம்பகவ

துழடத்துக்பகாண்டு

அப்கபா

வந்தது

முடியவில்ழல

கனவா?

கதழவ மான்ெி

முதன்முதலாக

பார்த்தான், என்

கதவி

மூடிய

கனவில்

அல்லாத

கதவு

வந்தாளா?

ஒரு

பபண்

ெத்யனின் கனவில் வந்திருக்கிைாள் ெத்யனுக்கு

அதன்பிைகு

தூக்கம்

வரவில்ழல,

எழுந்து

கம்பியூட்டர்

முன்

அமர்ந்து,

தனது உணர்வுகழள கருத்துக்களாக பதிவுபெய்தான், மறுநாள்

எட்டு

மணிக்பகல்லாம்

கிளம்பி

மான்ெிழயயும்

பாண்டியழனயும்

அழைத்துக்பகாண்டு, காகலஜ்க்கு கபானான், அங்கக மான்ெி கவழலயில் கெர்த்துவிட்டு

அவள்

கலபுக்குள்

கபாகும்

வழர

பார்த்துவிட்டு

அதன்பிைகு

தனது

ஆபிஸ்க்கு

கிளம்பினான், அன்று மாழல நாளு மணிக்கு பாண்டியனுடன் காகலஜ்க்கு கபாய் தயாராக இருந்த மான்ெிழய அழைத்துக்பகாண்டு, அவள் தங்குவதற்கு ஏற்பாடு பெய்திருந்த வட்டுக்கு ீ வந்தார்கள் , காழர

நிறுத்தி

மான்ெி

இைங்கியதும்

அவள்

பபட்டிழய

எடுத்து

பகாண்ட

ெத்யன்,

அவழள அழைத்துக்பகாண்டு உள்கள கபானான். அங்கக தங்கியிருந்த பபண்களிடம் மான்ெிழய அைிமுகம் பெய்த ெத்யன், தனது கார்ழட மான்ெியிடம் பகாடுத்து ஏதாவது கதழவபயன்ைால்

தயங்காமல்

கபான்

பெய்யுமாறு

கூைிவிட்டு

ெத்யன்

மான்ெியிடம்

தழலயழெத்து விழடபபை, மான்ெி கண்களால் விழடபகாடுத்தாள் அப்கபாகத பாண்டியனும் ஊருக்கு கிளம்பிவிட்டார், மகழள அடிக்கடி கபாய் பார்த்து பகாள்ளுமாறு கண்கலங்கி பொல்லிவிட்டு கிளம்பினார், ெத்யன் அவரிடம் மைக்காமல் மான்ெியின் பெல் நம்பழர வாங்கிக்பகாண்டான் பாண்டியழன பஸ் ஏத்திவிட்டு , தனது வட்டுக்கு ீ வந்த ெத்யனுக்கு, முதன்முழையாக வட்டின் ீ

பவறுழம

விருப்பத்கதாடு

மனழத

இருந்த

சுட்டது,

ெத்யனுக்கு,

இவ்வளவு

மான்ெியின்

நாட்களாக ஒருநாள்

தனிழமத்

வருழக

தவத்ழத

அந்த

தவத்ழத

குழலத்து வெந்தத்ழத அைிமுகம் பெய்தது மான்ெி

தன்

மனதுக்குள்

ெிம்மாெனமிட்டு

அமர்ந்துவிட்டழத

உணர்ந்த

ெத்யனுக்கு

மான்ெியின் மனழத புரிந்துபகாள்வது மிகக்கடினம் என்று எண்ணினான், எப்படியாவது அவளுக்கு தன்ழன புரியழவக்க நிழனத்தான், அகதெமயம்

ெத்யனின்

மனதில்

வைக்கம்

கபால

இன்பனாரு

ககள்வியும்

எழுந்தது,

மான்ெிழய தன்னால் ெந்கதாஷமா வச்சுக்க முடியுமா? என்ை ககள்விதான் பபரியதாக எழுந்தது அழதவிட

பபரிய

பிரச்ெழனயாக

மான்ெியின்

தாழ்வுமனப்பான்ழம

பபரியதாக

இருந்தது, அவள் மனம் இப்படி இருக்கும் கபாது , என்ழன கல்யாணம் பண்ணிக்கிைியா’ என்று ககட்டால், நம்முழடய ஊனத்தால் தான் இவபனல்லாம் என்ழன கல்யாணம் பண்ணிக்கிைியான்னு ககட்கிைான்,, என்று நிழனப்பாகளா என்று பயமாக இருந்தது ஏபனன்ைால்

ெத்யன்

ெம்மந்தப்பட்ட

ெகலமான

விஷயங்களும்

நிச்ெயம்

மான்ெிக்கு

பதரிஞ்ெிருக்கும், கதவியுடனான காதல், அவகளாட மரணம், அதன்பிைகு ஒரு வருடம் ழபத்தியமாக

ஊர்

சுற்ைியது,

இன்னும்

மருத்துவ

பரிகொதழனக்கு

கபாய் வருவது.,

பத்தாக்குழைக்கு இந்த குடி பைக்கம் கவை . இவ்வளவும் பதரிஞ்ெ பிைகு மான்ெியிடம் திருமணம்

பற்ைி

கபசுவது

அவளது

தாழ்வுணர்ச்ெிழய

தூண்டுவது

கபால்

ஆகிவிட

கூடாது என்று நிழனத்தான் அன்று இரவும் கதவிக்கு பிைகு மான்ெி வந்தாள், கண்களால் கபெி மவுனமாக ஜாழட பெய்து தூங்கச் பொல்லிவிட்டு கபானாள்,. பபாழுது விடிந்ததும் ெத்யனுக்கு புதிதாய் ஒரு பயம் வந்தது எங்க கதவிழயப் கபால் மான்ெியுடனும் தன்னால் கனவில்தான் வாைமுடியுமா? என்ை பயம் வந்தது மான்ெியிடம்

அடிக்கடி

கபெி

பதியழவக்க

கவண்டும்

தன்ழனப்

என்று

பற்ைிய

நிழனத்தான்

...

நிழனவுகழள எட்டு

அவள்

மணியலவில்

மனதில்

மான்ெியின்

நம்பருக்கு கால் பெய்துவிட்டு காத்திருந்தான்,.. ெிைிதுகநரம் கைித்து எதிர் முழனயில் எடுக்கப்பட்டு ஹகலா என்று மான்ெியின் குரல் ககட்டது ஏகதா

இப்கபாது

ெத்யனுக்கு இருந்தது,

தான்

எதுக்காக

முதன்முதலாக

கபான்

ழதரியத்ழத

பண்ண ீங்க

வரவழைத்துக்

காதல்

வயப்பட்டவன்

என்று

அதட்டுவாகளா

பகாண்டு

"

நான்தான்

கபால் என்று

தடுமாைிய பயமாகவும்

ெத்யன்

கபசுகைன்"

என்ைான் " ம்ம் இந்த நம்பர் உங்க கார்டுல பார்த்கதன், என்ன விஷயம் பொல்லுங்க" என்ைாள் மான்ெி பராம்ப உஷாரானவ தான் கபால என்று நிழனத்துக்பகாண்டு " இல்ல புது இடம் நல்லா தூங்கினயா?

கூட

இருக்கிைவங்க

நல்லா

பைகுைாங்களான்னு

ககட்கத்தான்

கால்

பண்கணன்" என்று ெத்யன் பொன்னதும் " அபதல்லாம் ஒன்னும் பிரச்ெழன இல்ழல நல்லா தூங்கிகனன்,, கூட இருக்கிைவங்க நல்லா

பைகுைாங்க,,

ஆனா

நான்

காகலஜ்

ஸ்டாப்,

அவங்க

ஸ்டூடண்ட்

அப்படிங்க

எல்ழலழய பமயின்ழடன் பண்ைாங்க" என்று மான்ெி விளக்கமாக பொன்னாள் யப்பா

இவ்வளவு

அதிகமா

கபெிட்டாகள

என்று

நிழனத்து

"

இப்கபா

என்ன

டிபன்

பெய்திருக்காங்க, நீ ஏதாவது பஹல்ப் பண்ணியா?" என்ைான் " இட்லி ெட்னி பண்ணிருக்காங்க, என்ழன எதுவுகம பெய்யவிடழல,, ஆமா ரூமுக்கு எவ்வளவு

அட்வான்ஸ்

குடுத்தீங்க,

நாலாயிரம்

குடுத்ததா

இந்த

பபாண்ணுங்க

பொல்ைாங்க, நீங்க ஏன் இழத பொல்லழல,, இப்கபா என்கிட்ட இரண்டாயிரம் இருக்கு ஈவினிங்

வந்து

வாங்கிட்டு

கபாங்க"

என்று

மான்ெி

பொன்னாள்,

அவள்

குரலில்

உண்ழமழய மழைத்துவிட்டான் என்று இவன்மீ து குற்ைம்ொட்டும் கடுழம இருந்தது

ெத்யனுக்கு என்ன பொல்வது என்று புரியவில்ழல பகாஞ்ெகநரம் மவுனமாக இருந்தான் , பிைகு அவள் தனது பதிலுக்காக காத்திருக்கிைாள் என்று புரிந்து " அபதல்லாம் எதுக்கு மான்ெி,

பிைகு

வாங்கிக்கிகைன்,

இப்கபா

கவண்டாம்

நீ

பெலவுக்கு

வச்சுக்க"

என்று

பராம்ப குழைவாக கபெினான் " எனக்கு பெலவுக்கு இருக்கு, நீங்க வரமுடியழலன்னா உங்க கழட எங்க இருக்கு பொல்லுங்க ஈவினிங் நான் வந்து குடுத்துர்கைன்" என்று பட்படன்று பதில் வந்தது இதுக்கு கமல ெமாதானம் ெரிவராது என்று புரிய " இல்ல இல்ல நீ வரகவண்டாம் நாகன ஈவினிங் வந்து வாங்கிக்கிகைன்" என்று ெத்யன் பொல்ல "

ெரி

வச்ெிர்கைன்,

நான்

காகலஜ்க்கு

கிளம்பனும்"

என்று

இவன்

பதிழல

எதிர்பார்க்காமகல இழணப்ழப துண்டித்தாள் மான்ெி ெத்யன் மவுனமாகிவிட்ட தன் ழகயில் இருந்த கபாழனகய பவைித்துப் பார்த்தான், ச்கெ ஏன்

கபான்

ெத்யனுக்க

பண்கணாம் வலித்தது,

என்று

ஆனாலும்

எரிச்ெலாக இதற்கு

இருந்தது

கமல்

....

அவளிடம்

அவளுழடய எதிர்பார்பது

ஒதுக்கம் அநாகரிகம்

என்று நிழனத்தான் அன்று மாழல நான்கு மணிக்கு ெத்யன் மான்ெியிருந்த வட்டுக்கு ீ கபானகபாது , மான்ெி இவழன

எதிர்பார்த்தது

கபால

பணத்துடன்

ெம்பளம்

வாங்கியதும்

வந்து

நின்ைாள்,..

ெத்யன்

மவுனமாக

வாங்கிக்பகாண்டான் "

மீ தி

இரண்டாயிரம்

தர்கைன்"

என்று

மான்ெி

பொன்னதும்...

அவ்வளவு கநரம் மவுனமாக இருந்த ெத்யன் ககாபமாக நிமிர்ந்தான், " பரவாயில்ழல வட்டி கபாட்டு குகடன் வாங்கிக்கிகைன்" என்ைான் ஆத்திரமாக "

ககாபப்பட்டு

பிடிக்காது,,

பிரகயாஜனம்

இந்த

கவழலக்கு

இல்ழல,, நீங்க

எனக்கு

ஏற்பாடு

அடுத்தவங்க

பெய்தகத

எனக்கு

கிட்ட

ழககயந்துவது

உடன்பாடு

இல்ழல

பதரியுமா,, ஆனா அப்பா மனசு கஷ்டப்பட கூடாதுன்னு தான் வந்கதன்" என்று மான்ெி பட்படன்று முகத்திலடித்தாற்கபால கபெியதும் கெரில் அமர்ந்திருந்த ெத்யன் எழுந்து " அப்கபா நான் அடுத்தவன்,, மான்ெி உனக்கு ஊனம் காலில்

இல்ழல

மனசுல

தான்,, அந்த ஊனத்ழத ஆண்டவனால

தான் ெரி

பண்ணமுடியும்,, என்னால நிச்ெயமா முடியாது,, நான் வர்கைன்" என்று பொல்லிவிட்டு

கவகமாக

பவளிகயைி

காழர

எடுத்தான்,,

அவன்

காழர

எடுத்த

கவகத்தில்

கார்

குலுங்கியது " சுமக்க முடியாத சுழம எது?... " ெில சுழமகழள கதாள்களில் சுமக்கிகைாம்! " ெில சுழமகழள ழககளில் சுமக்கிகைாம்! " ஒகரபயாரு சுழமழயத்தான் இதயத்தில் சுமக்கிகைாம்! " கால் கட்ழட விரல்கழள கட்டிய பிைகும்... " சுடுகாடு வழர ஒட்டி வந்து உருக்கும் சுழம! " அதுதான் காதல் சுழம!! " இந்த சுழமழய சுமக்கவும் முடியாது!! " கீ கை இைக்கி ழவக்கவும் முடியாது!! அன்று

மாழல

வட்டுக்கு ீ

வந்த

ெத்யனுக்கு

மனசுக்குள்

நிழைய

குைப்பத்கதாடு

உணழவக் கூட மறுத்துவிட்டு உழடழய மாற்ைிவிட்டு படுத்துக்பகாண்டான், அவன் மனபமல்லாம் மான்ெியின் வார்த்ழதயிகலகய உைன்ைது, அவளுக்கு விருப்பம் இல்லாத ஒன்ழை வற்புறுத்துவது கபால் உணர்ந்தான் ெத்யன், அவள் கபச்ெிலும் நடத்ழதயிலும் துளிகூட காதல் இல்ழலகயா என்று கதான்ைியது, தான்தான் தவைாக நிழனத்துக்பகாண்டு அவழள பநருங்குகிகைாம் என்று வருத்தமாக இருந்தது ெத்யனுக்கு, இனிகமல் அவளிடம் உரிழம எடுத்துக்பகாண்டு கபசுவதும் பைகுவதும் தனக்குத்தான் அவமானம்

என்று

கவண்டியதுதான், கவண்டும்,,

ஆனால்

எண்ணினான்,,

நிழனத்தான்,, ஏதாவது அவள்

அவழள

கதழவபயன்ைால் எந்த

கதழவக்கும்

அவள்

கபாக்கிகலகய

உதவுவகதாடு தன்ழன

அனுக

விட்டுவிட

நிறுத்திக்பகாள்ள மாட்டாள்

என்றும்

நீண்டநாட்களுக்கு

பிைகு

வந்த

வெந்தம்

புயலாக

மாைிவிட்டது

கபால்

இருந்தது,,

மனசுக்குள் ஒரு வலி ஏற்ப்பட்டது, பலமுழை பைகிய வலி என்ைாலும்கூட இப்கபாது அதன் தாக்கம் அதிகமாக இருந்தது,, கதவி

மட்டும்

வந்திருக்குமா

இருந்திருந்தால் என்று

இப்படி

நிழனத்தான்,

காதழல

அவள்

இருந்த

யாரிடமும் இடத்ழத

யாெிக்கும்

கவறு

நிழல

யாரும்

வந்து

ஈடுகட்டுவதற்கு முடியாதுதான், ஆனால் அன்புக்காக ஏங்கும் என் மனழதயும், ஒரு பபண்ணின் பதாடுழகக்காக ஏங்கும் உடழலயும் என்னதான் பெய்யமுடியும்? மான்யின்

வார்த்ழதகள்

அன்று

கதவியின்

இைப்ழப

அதிகமாக

ஞாபகப்படுத்தியது,

தனது படுக்ழகயின் அருகில் இருந்த கதவியின் படத்ழத எடுத்து பார்த்தான், கதவி இவழனகய

உற்றுப்

பார்ப்பதுகபால

இருந்தது,

ெத்யனுக்கு

கண்கள்

கலங்கியது,

கதவியின் படத்ழத பநஞ்ெில் ழவத்து அழுத்திக்பகாண்டான்,, ெிைிதுகநரம் இருந்த

கண்மூடி

இடத்தில்

படுத்திருந்தவாறு

ழவத்தான்,,

இருந்தவன்,

கண்களில்

இருந்து

கதவியின் வைிந்து

படத்ழத

கன்னத்தில்

எடுத்து ககாடாக

இைங்கியிருந்த கண்ண ீழர சுண்டியவன் ச்கெ என்ன வாழ்க்ழக இது, எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படிபயல்லாம் நடக்குது என்று நிழனத்தான் பிைகு படுக்ழகழய விட்டு எழுந்து பவளிகய வந்தவன், ப்ரிட்ஜில் இருந்து தண்ணர்ீ பாட்டிலும்

ஒரு

கண்ணாடி

ககாப்ழபழயயும்

எடுத்துக்பகாண்டு,,

டிவி

பார்த்த

தட்ெிணாவிடம் இரண்டு ஆம்கலட் கபாட்டு எடுத்து வருமாறு பொல்லிவிட்டு தனது அழைக்குள் நுழைந்தான், கட்டிலுக்கு

பக்கத்தில்

பாட்டிழலயும்

ெிப்ஸ்

இருந்த

ட்ராழவ

பாக்பகட்ழடயும்

திைந்து

பாதி

எடுத்தான்,

காலியாகியிருந்த

நிதானமாக

க்ளாெில்

விஸ்கி ஊற்ைி

தண்ண ீழர கலந்தான், தட்ெிணா ஆம்கலட் எடுத்துவந்து ழவத்துவிட்டு கபானான் பகாஞ்ெம் பகாஞ்ெமாக விஸ்க்கிழய காலி பெய்தவன், மறுபடியும் கதவியின் படத்ழத எடுத்து

பநஞ்ெில்

ழவத்துக்பகாண்டு

கட்டிலில்

குறுக்காக

மல்லாந்து

விழுந்தான்,

ஒருெில விநாடிகள் கதவிழய அழணத்து படுத்திருப்பது கபான்ை உணர்வில் சுகமாக கண்கழள மூடிக்பகாண்டான் அவனது ெந்கதாஷத்ழத தாங்காத அவனது பமாழபல் ஒலித்து கழலத்தது, கதவியின் படத்ழத நம்பழரப்

எடுத்து

பக்கவாட்டில்

பார்த்தான்,

ழவத்துவிட்டு

மான்ெியிடம்

எழுந்து

இருந்துதான்,

தனது

அடுத்த

பமாழபழல

நிமிடம்

இவ்வளவு

எடுத்து கநரம்

ெிந்தித்த அத்தழனயும் மைந்து,, மாற்று கயாெழன எதுவுமின்ைி ஆன் பெய்து காதில் ழவத்து “ பொல்லும்மா” என்ைான்

எதிர் முழனயில் ெிைிதுகநர மவுனத்திற்கு பிைகு “ என்ன பண்ைீங்க,, ொப்பிட்டீங்களா” என்ைாள் மான்ெி “ ரூம்ல இருக்ககன்,, இன்னும் ொப்பிடழல,, நீ ொப்பிட்டயா?” என்று ெத்யன் குரலின் தடுமாற்ைத்ழத மழைத்தபடி ககட்டான் “மணி

பத்தாகுகத

இன்னுமா

ொப்பிடழல,,

ரூம்ல

என்ன

பண்ைீங்க?”

என்

மான்ெி

ககட்டாள் இந்த

கநரடி

ககள்விக்கு

என்ன

பதில்

பொல்வது

என்று

ெத்யனுக்கு

புரியவில்ழல,

கண்ழண மூடி என்ன பொல்வது என்று கயாெித்துக்பகாண்டு இருக்கும்கபாகத.... “ரூம்ல

உட்கார்ந்து

ட்ரிங்க்ஸ்

குடிக்கிைீங்களா?”

என்று

மான்ெியின்

அடுத்த

ககள்வி

வந்து விழுந்தது கவறு வைியில்ழல பொல்லித்தான் ஆககவண்டும் “ ம்ம் சும்மா பகாஞ்ெம் தான்,, மனசு கஷ்டமா இருந்துச்சு அதான்....” என்று திக்கினான் ெத்யன் “மனசு கஷ்டப்படும் படி என்ன நடந்தது” இதுக்கு என்ன பதில் பொல்வது,, உன் வார்த்ழதகள் ஏற்படுத்திய காயம்தான் என்று எப்படி

பொல்லுவது,,

அதற்க்கும்

ஏதாவது

பவடுக்பகன்று

கபெிவிட்டால்

என்ன

பண்ணுவது என்று ெத்யன் கயாெிக்கும் கபகத “

இப்கபா

முடிஞ்சுதுல்ல,,

உட்கார்ந்துட்டு

எனக்கு

அப்புைபமன்ன

கால்

பண்ணுங்க”

கபாய்

ொப்பிடுங்க,,

என்று

ழடனிங்

பொல்லிவிட்டு

கடபிளில்

மறுகபச்ெின்ைி

இழணப்ழப துண்டித்தாள் அன்று

காழல

கபாலகவ

இப்கபாதும்

பமாழபழல

பவைித்துப்

பார்த்தான்,,

இவழள

புரிஞ்சுக்ககவ முடியழலகய, பகாஞ்ெகநரத்து பகாஞ்ெகநரம் வார்த்ழதகள் மாைிக்கிட்கட இருக்கக,,

எது

எப்படிகயா

நான்

ொப்பிடனும்னு

மட்டும்

கவழலயிருக்கு

என்று

நிழனத்தவன் எழுந்து தள்ளாடியபடிகய ழடனிங் கடபிளில் அமர்ந்து அவளுக்கு கபான் பெய்வதற்குள் டிஸ்பிகளயில் அவள் நம்பரும் பதாடர்ந்து ரிங்கடானும் வந்தது அவெரமாக ஆன் பெய்து “ கடபிளுக்கு வந்துட்கடன் மான்ெி” என்ைான் “ெரி தட்ெிணாமூர்த்தி கிட்ட கபாழன பகாடுங்க” என்ைாள் மான்ெி,.. அவள் கநற்றுகூட தட்ெிணாழவ முழுப்பபயர் பொல்லி அழைத்தது ெத்யனுக்கு ஞாபகம் வந்தது,,

“கடய்

தட்ெிணா”

என்று

ெத்யன்

கூப்பிட,

உடகன

வந்தான்

தட்ெிணா,..

அவனிடம்

கபாழன பகாடுத்த ெத்யன் ம் கபசு என்று ஜாழட பெய்துவிட்டு கடபிளில் கவிழ்ந்து கண்கழள பொருகிக்பகாண்டான் தட்ெிணா “ெரிக்கா, இப்பகவ குடுக்கிகைன்,” என்று கபசும் குரல் ககட்டது ...................................................... “ஆமா ப்ழரடுழரஸ் தான் வாங்கி வச்சுருக்ககன்,” .................................................................... “ இல்லக்கா அவருதான் கவனாம்னு பொன்னாரு” ............................................................................ “

ெரிக்கா

இனிகமல்

எப்படியாவது

ொப்பிட

ழவக்கிகைன்,,

என்று

கபெிக்பகாண்கட

இருந்தான் தட்ெிணாழவ

கபான்லகய

மிரட்டுைா

கபாலருக்கு

என்று

நிழனத்து

ெிரிப்பு

வந்தது

ெத்யனுக்கு,, உதட்டில் வைிந்த ெிரிப்புடன் பமதுவாக தழலழய தூக்கிப்பார்த்தான் “இங்கதான்

இருக்காரு

இகதா

குடுக்கிகைன்”

என்ை

தட்ெிணா

“

இந்தாங்கண்கண

உங்ககிட்ட கபெனுமாம்” என்று கபாழன ெத்யனிடம் பகாடுத்தான் “ பொல்லும்மா” என்ைான் ெத்யன் “

ஏன்

ொப்பாடு

கவனாம்னு

படுக்கக்கூடாதுன்னு

உங்களூக்கு

பொன்ன ீங்க,, பதரியாதா,,

குடிச்சுட்டு நீங்க

பவறும்

என்ன

வயித்கதாட

ெின்னப்பிள்ழளயா,,

பமாதல்ல ொப்பிட்டு படுங்க,, நீங்க ொப்பிட்டு முடிச்ெதும் மறுபடியும் கால் பண்ணி தட்ெிணாமூர்த்தி

கிட்ட

குடுங்க”

என்ைவள்

இவனுழடய

பதிழல

எதிர்பார்க்காமல்

காழல கட் பெய்தாள் ெத்யனுக்கு ழகயில் இருந்த கபாழன சுவற்ைில் எரிந்து பநாருக்க கவண்டும் என்று வந்த

ஆத்திரத்ழத

ககட்காமல்

கபாழன

கஷ்டப்பட்டு கட்

அடக்கிக்பகாண்டான்,,

பண்ைாகள

என்னப்

எதிர்தரப்பு

பபாண்ணு

பதிழலக்கூட

இவ,,

என்னகமா

இவளுக்குத்தான் என்கமல் பராம்ப அக்கழை மாதிரி கபான் பண்ணிட்டு பதிழல கூட காதுல வாங்காமல் ழலழன கட் பண்ைது என்று எரிச்ெலாய் நிழனத்தான் அவன் முன்னால் தட்டு ழவத்து ழவத்தான்

தட்ெிணா,

உணழவ

அதில்

ப்ழரட்ழரஸ்

விரல்களால்

பாக்பகட்ழட பிரித்து அள்ளி

கிளைியபடி

கபாழதகயாடு

அவழன

நிமிர்ந்து

பார்த்த

ெத்யன்,

“

என்னடா

பராம்ப

மிரட்டுனாளா?

”

என்று

பமல்லிய

பொன்னாங்க,,

அவரு

கவனாம்னு

கூடப்பிைந்த

அண்ணன்

இதுமாதிரி

ெிரிப்புடன் ககட்டான் “

மிரட்டல்லாம்

பொன்னா

நீ

பட்டினியா

இல்லண்கண

அப்படிகய இருந்தா

அன்பாத்தான்

விடுைதா,, உனக்கு

உன்கனாட ொப்பாடு

இைங்குமா,,

இனிகமல்

அதுகபால

பநழனச்சுகிட்டு அவழர ொப்பிட ழவ,, இனிகமல் அவரு ொப்பிடழலன்னா எனக்கு கபான் பண்ணுன்னு பொன்னாங்க” என்று தட்ெிணா பொல்ல ெத்யனுக்கு கண்கழள

பதாண்ழடழய குனிந்து

அழடத்தது

மழைத்துக்பகாண்டு

தண்ண ீழர “

ெரி

எடுத்து

நீகபாய்

டிவி

குடித்தவன்,, பாரு

கலங்கிய

நான்

ொப்பிட்டு

கூப்பிடுகைன்” என்ைான் ெத்யன் “ெரிண்கண ஆனா நீங்க ொப்பிட்டதும் கபான் பண்ணி பொல்ல பொன்னாங்க” என்ைவன் ஹாலுக்கு கபாய்விட்டான் என்னகவா மான்ெி பக்கத்தில் இருந்து முழைப்பது கபால உணழவ அழடக்க அழடக்க அள்ளி

விழுங்கிய

ஹாலுக்கு

வந்து

ெத்யன்,, தனது

தள்ளாடிக்பகாண்கட

பெல்லில்

மான்ெியின்

எழுந்து நம்பழர

ழகழய அழுத்தி

கழுவிவிட்டு

ரிங்

கபானதும்

தட்ெிணாவிடம் நீட்டினான் “ கமடத்துக்கு தகவல் பொல்லிருடா” என்று பொல்லிவிட்டு அழைக்குள் கபானான்..,, எப்படியும் அவ என்கிட்ட கபெமாட்டா அதுக்கு அவகன தகவல் பொல்லட்டும்,, என்று நிழனத்தவனுக்கு அவள் ஏன் தன்னிடம் மட்டும் அவ்வளவு முழைப்பாக கபசுைா என்று மட்டும்

புரியவில்ழல,,

என்னிடம்

கபசுவதற்கு

எது

தடுக்கிைது

என்று

புரியாமல்

குைம்பினான் ெிைிதுகநரம்

கைித்து

தட்ெிணா

பெல்ழல

எடுத்து

வந்து

பகாடுத்தான்,,

ெிகபரட்ழட

எடுத்து உதட்டில் ழவத்து ழலட்டழர கதடி எடுத்து பற்ை ழவத்து ஒரு இழுப்பு இழுத்த ெத்யன் “என்னடா கமடம் இப்கபா என்ன பொன்னாங்க” என்று ககட்டான் “ ொப்பிட்டாரான்னு ககட்டாங்க,, ொப்பிட்டாருன்னு பொன்னதும்,, ெரி தூங்கிட்டாரான்னு பாருன்னு பொல்லிட்டு குட்ழநட் பொல்லி வச்சுட்டாங்க” என்று தட்ெிணா கூைியதும் ெிகபரட்ழட புழகத்து அழைபயங்கும் புழகமண்டலமாக்கிய படி “ஆமாடா அவளுக்கு மண்ட

கர்வம்

அதிகம்டா,,

என்கிட்ட

கபெமாட்டா

ஆனா

பராம்ப

அக்கழை

உள்ளவ

மாதிரி விொரிப்பா,, ெரி நீ கபா நான் படுக்கிகைன்” என்று கம்பியூட்டர் முன்பு ெத்யன் அமர

தட்ெிணா தயங்கி நின்ைான்,, அவழன திரும்பி பார்த்த ெத்யன் “ என்னடா ஏன் நிக்கிை” என்று ககட்க “அண்கண ெிகரட்ழட குடுங்க நான் பவளிய கபாட்டுர்கைன்,, நீங்க படுத்து தூங்குங்க மணி பதிபனான்னு ஆகப்கபாகுது” என்று பொல்லிவிட்டு பிடிவாதமாக நின்ைான் ெத்யனுக்கு ஆச்ெரியமாக இருந்தது,, இது புதுசு,, தனது தழலயிலடித்துக் பகாண்டு “ கடய் இபதல்லாம் பராம்ப ஓவர்டா” என்று பொன்னாலும் ெிகரட்ழட தழரயில் கதய்த்து அழனத்துவிட்டு தட்ெிணாவிடம் பகாடுத்தான்,, “குப்ழபயில கபாட்டுட்டு நீயும் கபாய் தூங்கு,,

டிவி

பார்த்த

கபான்

பண்ணி

புது

வார்டன்

கிட்ட

பொல்லிடுகவன்”

என்று

பொல்லிவிட்டு ெிரித்தான் தட்ெிணாவும் ெிரிப்பது

ெிரித்தான்,,

பராம்ப

ெத்யழன

குழைவது

ஆச்ெரியமாக

அதனால்

பார்த்தான்,,

தட்ெிணாவின்

ெத்யன்

ெந்கதாஷம்

கஜாக்கடித்து

முகத்தில்

பதரிய

“குட்ழநட் அண்கண தூங்குங்க” என்றுவிட்டு பவளிகய கபானான் ெத்யன் கட்டிலில் கால் நீட்டி படுத்தான்,, இந்த இரண்டுநாளில் ஏற்ப்பட்ட மாற்ைங்கள் மனதுக்கு இதமாக இருந்தது, ஆனால் மான்ெி தரப்பில் மிகப்பபரிய ககள்விக்குைிதான் பதரிந்தது,, அது எப்கபாது நிமிர்ந்து மறுபடியும் வழளந்து தனக்கு அழடப்பு குைியாக மாறுகமா என்று ஏக்கமாக இருந்தது அவளிடமிருந்து மனழத

நல்லமுழையிலான

திைந்து

கபெகவண்டும்

அனுகுமுழை என்று

பார்த்தபிைகு

எண்ணினான்

தான்

ெத்யன்,,

தன்னுழடய

அதுவழரக்கும்

பபாறுழமயாக இருக்கனும் என்று நிழனத்தபடி கண்கழள மூடினான் நாளாக

நாளாக

ஆரம்பிப்பதற்கு வார்த்ழதகள் ஆட்டி

ஆட்டி

இது

வைக்கமானது

முன்கப

மான்ெியின்

கபெிவிட்டு

இரவில் கபான்

தட்ெிணாவிடம்

கபசும்கபாகத

இன்று

ெிலகநரங்களில்

வந்துவிடும்,,

பகாடுக்க

அர்ச்ெழன

இவனிடம்

பொல்வாள்,,

அதிகம்தான்

ெத்யன்

இரண்படாரு

அவன்

கபால

குடிழய தழலழய

என்று

ெத்யன்

ெிரிப்பான் பிைகு பாட்டிழல பதாடக்கூட முடியாதபடி ‘ அண்கண ப்ள ீஸ்’ என்று தட்ெிணாவின் பார்ழவ பகஞ்சும்,, “ ெரி கபாய் பதாழல ொப்பிட வர்கைன்” என்று ெத்யன் எரிச்ெலாக பொன்னாலும் உடகன எழுந்து ொப்பிட கபாய் அமருவான் தன்னுழடய கழதபயல்லாம் பொல்லி தன்ழன பார்த்துக்பகாள்ளம் படி பாண்டியன் தன் மகளிடம் கூைியிருப்பாகரா என்ை ெந்கதகம் ெிலகநரங்களில்

எழும்,, எது

வாழ்க்ழக இப்கபாது ெரியான பாழதயில் கபாவது கபால் இருக்கும்

எப்படிகயா

ெிலநாட்களில்

ெத்யன்

மாழல

கவழலகளில்

மான்ெி

இருக்கும்

வட்டுக்கு ீ

கபாய்

பார்த்துவிட்டு வருவான்,, ெிலநாட்களில் அவனுழடய முகம் பார்த்து கபசும் மான்ெி ெிலநாட்களில் இலக்கற்று எங்காவது பார்த்து கபசுவாள்,, ெத்யனுக்கு மான்ெி புரியாத புதிராககவ இருந்தாள் அவளுழடய பாதிப்பா

ஊனம்தான்

என்று

அவளுக்கு

ெத்யனுக்கு

எப்படியிருப்பாள்,,

இல்ழல

தழடயா?

புரியாமல்

இல்ழல

அல்லது

தவிப்பாக

அடுத்த

ெத்யனின்

இருந்தது,,

நிமிடம்

முன்கழதயின் மான்ெி

எப்படியிருப்பாள்

நாழள

என்றுகூட

ெத்யனால் கணிக்க முடியவில்ழல ஊரிலிருந்து வந்த பஜயந்திழய அழைத்துக்பகாண்டு இரண்டு முழை மான்ெி வட்டுக்கு ீ கபானான்,, மகள் இல்லாத பஜயந்திக்கு மான்ெிழய பார்த்ததும் பராம்ப ெந்கதாஷம்,, மான்ெியும்

பஜயந்தியிடம்

கபொவிட்டாலும்

அக்கா

ஆன்ட்டி

கூடயாவது

என்று

நன்ைாக

நல்லா

அன்பா

ஒட்டிக்பகாண்டாள்,, இருக்காகள

என்று

நம்மிடம் ெத்யனுக்கு

ெந்கதாஷமாக இருந்தது பஜயந்தியின்

கபான்

நம்பழர

வாங்கிக்பகாண்டு

இருவரும்

மணிக்கணக்காக

கபெி

அன்ழப பைிமாைிக்பகாண்டார்கள்,, ஒருமுழை

மான்ெி

வட்டுக்கு ீ

ெத்யனிடம்

பகாடுத்தாள்,,

ெத்யன்

கபானகபாது,,

பணத்ழதயும்

அவள்

ஆயிரம்

முகத்ழதயும்

ரூபாழய மாைி

எடுத்துவந்து மாைி

ெத்யன்

பார்க்க,, மான்ெி தழலழய கவிழ்ந்து பகாண்டாள் “ கட்ன் எனக்கு பிடிக்காது” என்று பொல்லிவிட்டு

பணத்ழத

நீட்ட,,

எதுவுகம

கபொமல்

பணத்ழத

வாங்கிக்பகாண்டு

கவகமாக வட்டிலிருந்து ீ பவளிகயைினான் ெத்யன் அன்று இரவு ெத்யன் ெற்று கநரத்கதாடு தனது கச்கெரிழய ஆரம்பித்தான்,, பாட்டில் காலியாக காலியாக மான்ெியின் மீ து ஆத்திரம் அதிகமானது,, அவழள புரிந்துபகாள்ள முடியவில்ழலகய என்ை ஆத்திரம்,, தன்ழன அவள் புரிந்து பகாள்ளவில்ழலகய என்ை ஆத்திரம்,, கதவி இல்ழலகய, என்ழன இப்படிபயல்லாம் ஏங்க வச்சுட்டு கபாய்ட்டாகள என்று துக்கம் எல்லாம் கெர்ந்து ெத்யனின் கபாழதழய அதிகமாக்க அழையில் இருந்து காலி பாட்டிலுடன் பவளிகய வந்தான் டிவி

பார்த்துக்பகாண்டு

இருந்த

தட்ெிணா

இவனுழடய

தள்ளாட்டத்ழத

பார்த்து

திழகப்புடன் எழுந்து நின்ைான் “

ஏய்

தட்ெிணா

பாட்டில்

காலி,

நீ

கபாய்

ஒரு

எம்

ெி

வாங்கிகிட்டு

வில்ஸ்

பாக்பகட் வாங்கிட்டு வா” என்று ஒரு ஐநூறு ரூபாய் தாழள அவனிடம் நீட்டினான்

ஒரு

“

அண்கண

கபாய்

கவனாம்ண்கண,

படுங்கண்கண,,

இப்பகவ

அந்தக்காவுக்கு

பராம்ப

அதிகமா

பதரிஞ்ொ

குடிச்ெிருக்கீ ங்க,,

என்ழனத்தான்

ொப்பிட்டு

திட்டுவாங்க”

என்று

தட்ெிணா பகஞ்ெி பொல்ல மான்ெிழய பற்ைி பொன்னதும் ெத்யனின் ஆத்திரம் அதிகமானது,, “ கடய் பபரிய ***** மாதிரி கபொத நான் பொன்னழத பெய்,, அக்காவாம் அக்கா,, யாருடா அக்கா, உனக்கு அக்கா இவதான்” என்ை ெத்யன் ொமி அலமாரிழய திைந்து உள்களயிருந்த கதவியின் படத்ழத எடுத்து தட்ெிணாவிடம் காட்டினான் பிைகு அந்த படத்ழத பநஞ்கொடு அழணத்துக்பகாண்டு கொபாவில் ெரிந்தவன் “ கதவி என்னால முடியழல கதவி,, காதழல பிச்ழெபயடுக்க வச்சுட்டகய கதவி,, கவனாம் கதவி எனக்கு யாரும் கவனாம் நீ கபாதும்,, உன்கூட ஒருநாள் வாழ்ந்தது கபாதும்,, அழத

நிழனச்கெ

என்று

ெத்யன்

நான்

வாழ்ந்து

கண்களில்

முடிச்ெிர்கைன்

கண்ண ீரும்.,,

எனக்கு

கவை

வார்த்ழதயில்

எவளுகம

கவனாம்”

சுயபச்ொதாபமும்,,

குரலில்

கபாழதயுமாக புலம்பிக்பகாண்டு கிடக்க... அவனது

பெல்

இருக்ககாம்னு

ஒலித்தது,, திமிரு”

“

என்ைபடி

கடய்

அவதான்டா

பெல்ழல

அகம்பாவம்

எடுத்து

நம்பழர

பிடிச்ெவ,,

பார்த்தான்,,

அைகா

மான்ெியின்

நம்பர்தான்,, உடகன காழல கட் பெய்தான், மறுபடியும் அடிக்க மறுபடியும் சுவிட்ச் ஆப் பெய்து கபாழன கொபாவில் எரிந்தான் அடுத்ததாக தட்ெிணாவின் பெல் அடித்தது,, “ அவளா பாருடா,, அவளா இருந்தா கபொத கட்

பண்ணுடா”

இல்லண்கண

என்று

எங்க

ெத்யன்

ஊர்ல

இழரச்ெல்

இருந்து

கபாட்டான்

பண்ைாங்க”

எடுத்து

என்று

பார்த்த

தட்ெிணா

பொல்லிவிட்டு

“

பெல்ழல

எடுத்துக்பகாண்டு கதாட்டத்துக்கு கபானான் அவ்வளவு கபாழதயிலும் தட்ெிணா பபாய் பொல்கிைான் என்று ெத்யனுக்கு புரிந்தது,, ெிைிதுகநரம் கைித்து வந்த தட்ெிணா “ அண்கண ப்ள ீஸ் வாங்க ொப்பிடலாம்,, இப்கபா நீங்க ொப்பிடழலன்னா நானும் ொப்பிட மாட்கடன்” என்ைான் ,, மான்ெி அன்று பொன்ன அகத வார்த்ழதகள் ,, ஆனால் இப்கபாதும் கவழல பெய்தது “ நீ ஏன்டா பட்டினியா இருக்கனும்,, நீ ஏ தம்பிடா,, இல்ல இல்ல அதுக்கும் கமல,, வா பரண்டு கபருகம ொப்பிடுகவாம்,, யாருக்காகவும் நாம பட்டினியா இருக்கக்கூடாதுடா” என்று

கொபாவில்

இருந்து

தடுமாைிய

படி

எழுந்தவழன

தட்ெிணா

வந்து

தனது

கதாளில் தாங்கிபகாண்டு கடபிளுக்கு அழைத்துச் பென்ைான் அதன்பிைகு

ொப்பிட்டு

முடித்துவிட்டு

ெத்யழன

ெமாதானம்

ழவப்பதற்குள் தட்ெிணாவிற்கு ொப்பிட்டது ஜீரணம் ஆகிவிட்டது

பெய்து

படுக்க

மறுநாள் காழல ெத்யனுக்கு தட்ெிணாழவ பார்க்ககவ ெங்கடமாக இருந்தது,, ஆபிஸ்க்கு கிளம்பியவன் தட்ெிணா அருகில் வந்து “ ைாரிடா ழநட்டு பகாஞ்ெம் ஓவராயிடுச்சு,, பராம்ப பதால்ழல குடுத்துட்கடன் ” என்ைான் வருத்தமாக பளிச்பென்று ெிரித்த தட்ெிணா “ விடுங்கண்கண பரவாயில்ழல நீங்க தாகன,, ஆனா அந்தக்கா பராம்ப நல்லவங்க தான்கன,, ழநட்டு எனக்கு கபான் பண்ணி எப்படியாவது அவழர

ொப்பிட

ழவ

தட்ெிணாமூர்த்தின்னு

அழுவுை

மாதிரி

பகஞ்ெினாங்க”

என்று

பொன்னான்,,... ‘ம்ம்’ என்று மட்டும் பொல்லிவிட்டு காரில் கிளம்பிவிட்டான் ெத்யன் அன்று

மாழல

ெரியாக

நாலு

மணிக்கு

ஆபிைில்

இருந்த

கம்பியூட்டழர

கநாண்டிக்பகாண்டு இருந்த ெத்யழன பெல் ஒலித்து அழைத்தது,, எடுத்து பார்த்தான்,, மான்ெிதான் கபான் பெய்திருந்தாள், கபெலாமா

கவண்டாமா

என்று

ெத்யன்

கயாெிக்கும்

கபாகத

அவனது

விரல்

அவன்

கபச்ழெ ககட்காது பச்ழெ பட்டழன அழுத்தியது .. காதில் ழவத்து " ஹகலா" என்ைான் ெத்யன் தயக்கமாக " என்ன பண்ைீங்க,, பகாஞ்ெம் என் வட்டுக்கு ீ வர்ைீங்களா?" என்று மான்ெி ககட்க உடகன கபா காழர எடு என்று விரட்டிய மனழத ெிரமப்பட்டு அடக்கியவாறு " என்ன விஷயம் பொல்லு" என்ைான் ெத்யன் எதிர் முழனயில் ெிைிதுகநரம் அழமதியாக இருந்தது பிைகு " பராம்ப பிெியா இருந்தா வரகவண்டாம்" என்று மான்ெி பொன்னாள் காரியத்ழத

பகடுத்துட்டிகயடா

முட்டாள்

என்று

ஏெிய

மனதுக்கு

ெமாதானம்

பொன்னவாறு அவெரமாக " இல்ழல கவழல எதுவும் இல்ல சும்மாதான் இருக்ககன் இகதா வர்கைன்" என்று ெத்யன் கூை " ெரி வாங்க பவயிட் பண்கைன்" என்று பொல்லி கட் பெய்தாள் என்னவாக இருக்கும் என்று குைம்பிய படிகய காழர எடுத்தான்,, அடுத்த இருபதாவது நிமிடத்தில் மான்ெியின் வட்டில் ீ இருந்தான் ெத்யன் வாெலிகலகய

காத்திருந்தாள்

பொல்லிவிட்டு

உள்கள

வந்தாள்

மான்ெி,,

கபானாள்,,

இவழனப்

திரும்பி

பார்த்ததும்

வரும்கபாது

ழகயில்

வாங்க ஒரு

என்று

கபக்குடன்

எங்காவது ஊருக்கு கபாகிைாளா,, என்று ெத்யன் கயாெிக்கும் கபாகத,, " ஒரு வாரம் காகலஜ் லீவு என்கூட இருந்த பபாண்ணுங்க எல்லாரும் அவங்க அவங்க வட்டுக்கு ீ கிளம்பி

கபாய்ட்டாங்க,,

வாரத்தில்

ஊருக்கு

நானும்

கபாய்

ஊருக்கு

என்ன

கபாகலாம்னு

பண்ணப்கபாகைன்னு

பநழனச்கென்,, கபாகழல.,,

இந்த

இங்க

ஒரு

தனியா

இருக்கிைழத விட உங்க வட்டுக்கு ீ வரலாம்னு கிளம்பிட்கடன்" என்ைவள் திழகப்புடன் இருந்த

ெத்யன்

முகத்ழத

கநராக

பார்த்து

"

என்ன

அழமதியாயிட்டீங்க

வரலாம்

தாகன?" என்று ககட்க திழகப்பு விலகிய ெத்யன்,, ெரியாகத்தான் தனது காதில் விழுந்ததா என்ை ெந்கதகத்தில் " எங்கக என் வட்டுக்கா?" ீ என்ைான் " ஆமா உங்க வட்டுக்குத்தான்,, ீ பஜயந்தி ஆன்ட்டிக்கு கபான் பண்கணன் அவங்கதான் கபாகச்பொன்னாங்க,,

அவங்களும்

வர்கைன்னு

பொல்லிருக்காங்க,,

ம்ம்

கிளம்புங்க"

என்று ழகயில் பூட்டு ொவியுடன் தயாராக நின்ைாள் திழகப்பு நீங்கி உற்ொகம் உள்கள குமிைியிட அழத பவளிகய காட்டாமல் "இகதா வா கபாகலாம்" என்று காழர கநாக்கி கவகமாக கபானான் ெத்யன் " உன்ழன பலமுழை ெந்தித்த கபாதும்" " என்னால் உன் பமளனத்ழத கழலக்க முடியவில்ழல" " அப்கபாதுதான் எனக்கு உதவிபெய்து உறுதிப்படுத்தியது" " என் ழககபெி நீ ஊழமயானவள் அல்ல என்று!! **************************************************** " என் காதலி ஒரு மரபுக் கவிழத! " அவளின் மவுனம் ஒரு நீளமான கவிழத! " அவளின் மனது ஒரு ஆைமான கவிழத! " அவளின் புன்னழக ஒரு புதுக் கவிழத! " அவளின் அலட்ெியம் ஒரு கொக கவிழத! " பமாத்தத்தில் அவள் ஒரு அைகான கவிழத!

ெத்யனுடன் காரில் வரும்கபாது எதுவுகம கபொமல் வந்தாள் மான்ெி, ெத்யன் மட்டும் பின்னால் திரும்பி பார்ப்பதும் பிைகு தனது தழலக்கு கமல கண்ணாடிழய ெரி பெய்து அதன் வைியாக மான்ெிழய அடிக்கடி பார்த்துக்பகாண்கட கழர ஓட்டினான் மான்ெி

ெத்யன்

ஏபைடுத்தும்

பார்ப்பழத

பார்க்கவில்ழல,,

தனது

ஓரப்பார்ழவயால்

அவள்

முகம்

உணர்ந்தாலும்

முழுவதும்

அவழன

ெிந்தழனயின்

ொயல்

பதரிந்தது,, அப்படி எழதத்தான் இவ்வளவு தீவிரமாக ெிந்திக்கிைாகளா என்று ெத்யன் நிழனத்தான் வடு ீ வந்ததும் ெத்யன் காழர விட்டு இைங்கி மான்ெிக்கு கார் கதழவ திைந்து விட, அவள் கபக்ழக எடுத்துக்பகாண்டு இைங்கி வட்டுக்குள் ீ கபானாள் அவள்

வருழகக்காககவ

காத்திருந்தது

கபால

தட்ெிணா

ஓடி

வந்து

கபக்ழக

வாங்கிக்பகாண்டு “ எப்படி அக்கா இருக்கீ ங்க” என்று புன்னழகயுடன் விொரித்தான் பின்னாடி வந்த ெத்யனுக்கு ஏகதா புரிவது கபால் இருந்தது,, ஆக மான்ெி வருவது தட்ெிணாவுக்கு ஏற்கனகவ பதரிந்திருக்கிைது,, ‘ கடய் ெத்யா என்னடா நடக்குது இங்கக’ என்று அவன் மனம் அவழன ககள்வி ககட்டது,, எனக்கக ஒன்னும் புரியழல என்று ெத்யன் முனங்கியபடி காழர ஓரம் நிறுத்திவிட்டு வட்டுக்குள் ீ வந்தான் ஹாலில்

கொபாவில்

மான்ெி

எடுத்து

வந்த

ழப

மட்டும்

இருந்தது

மான்ெிழய

காணவில்ழல,, தட்ெிணாவின் குரல் ெழமயலழையில் ககட்க,, என்ன நடக்கிைது என்று ெத்யன் ெத்தமில்லாமல் ெமயலழைழய பநருங்கினான் மான்ெி சுடிதாரின் துப்பட்டாழவ மார்பின் மீ து தாவணியாக கபாட்டு அழத இடுப்பில் முடிந்துக்பகாண்டு வாஷ்கபெினில் கிடந்த பாத்திரங்கழள கவகமாக கழுவிக்பகாண்டு இருக்க,, தட்ெிணா அவளுடன் கபெிக்பகாண்கட அடுப்பில் பாழல காய்ச்ெி பகாண்டு இருந்தான் அழைக்குள் நுழைந்த ெத்யன் மான்ெிழய பநருங்கி பாத்திரம் கழுவிய அவள் ழகழய பிடித்து “ வந்ததும் இப்கபா யாரு உன்ழன இபதல்லாம் பெய்யச்பொன்னது,, காழலயில கவழலக்காரம்மா

வந்து

இபதல்லாம்

பெய்வாங்க

நீ

வா”

என்று

பற்ைிய

ழகழய

முகத்ழத

பார்த்து

இழுக்க மான்ெி

தனது

ழகழய

பற்ைியிருந்தழத

பார்த்துவிட்டு

அவன்

முழைக்க,, ெத்யன் பட்படன்று ழகழய எடுத்துவிட்டான் “ இல்ல நீ ஏன் இபதல்லாம் பெய்யனும்” என்று வார்த்ழதழய பமன்று விழுங்கினான் ெத்யன்

“ எனக்கு பதரியும் நீங்க கபாய் ஹால்ல உட்காருங்க நான் காபி எடுத்துட்டு வர்கைன்” என்று கழுவும் பாத்திரத்தில் கவனத்ழத ழவத்து ெத்யனுக்கு பதில் பொன்னாள் மான்ெி முகத்ழத

உம்பமன்று

பாத்ரூமில்

முகம்

ழவத்துக்பகாண்டு

கழுவிட்டு,,

தனது

பவளிகய

அழைக்குள்

வந்த

கபாய்

ெத்யன்

கதாட்டத்து

கபாட்டிருந்த

அலுவலக

உழடழய கைட்டிவிட்டு ஷாட்ைும் ழகயில்லாத பனியழன எடுத்து கபாட்டுக்பகாண்டு பவளிகய வந்து கொபாவில் அமர்ந்து டிவிழய ஆன் பெய்தான் ழகயில்

காபியுடன்

இன்பனான்ழை

வந்த

அவள்

மான்ெி,,

ஒரு

டம்ளழர

எடுத்துக்பகாண்டு

அகத

அவனிடம்

கொபாவில்

பகாடுத்துவிட்டு,,

அடுத்த

முழனயில்

அமர்ந்தாள் காபிழய உைிஞ்ெியபடிகய மான்ெிழய ஓரக்கண்ணால் பார்த்த ெத்யன் “ இபதல்லாம் நீ ஏன்

பண்ை

மான்ெி,,

ஏதாவது

காரணம்

இருக்கா?”

என்று

அக்கழையற்ை

குரலில்

ககட்பதுகபால் ககட்க திரும்பி

அவழன

வட்டுல ீ

கநராக

ஓெியிலயா

பார்த்த

ொப்பிட

மான்ெி

முடியும்,,

“

பின்கன

ொப்பிடுை

இந்த

ஒரு

ொப்பாடுக்கு

வாரத்துக்கு ஏதாவது

உங்க

கவழல

பெய்யனும்ல” என்று பட்படன்று பதில் வந்தது ஏன்டா

ககட்கடாம்

என்று

நிழனத்த

ெத்யனுக்கு

அதற்க்கு

கமல்

அந்த

காபி

ஒரு

துளிகூட இைங்கவில்ழல “ ஏய் தட்ெிணா இந்தா எனக்கு காபி கவனாம்” என்று ெத்யன் தட்ெிணாவிடம் காபி டம்ளழர ெத்யன் நீட்ட ெத்யழன பநருங்கிய தட்ெிணாழவ கண்பார்ழவயால் தடுத்த மான்ெி “ ஏன் கவனாம்,, நான்

பொன்னதுக்கு

காபிகிட்ட

தான்

காட்டாதீங்க”

காபி

என்று

பிடிக்கழலன்னா

பொன்ன

மான்ெி

ககாபத்ழத அலட்ெியமாக

என்கிட்ட

காமிங்க

திரும்பி

டிவிழய

பார்த்தாள் எரிச்ெலுடன் காபிழய அவெரமாக குடித்துவிட்டு டம்ளழரடீபாயில் ழவத்துவிட்டு தனது அழைக்குள் கபாய் ெத்யன் கதழவ ொத்திக்பகாண்டு கம்பியூட்டர் முன்பு அமர்ந்தான் ெிைிதுகநரம் கைித்து கதழவ தட்டிவிட்டு அழைக்குள் மான்ெி வந்தாள்,, இதற்க்கு முன் மான்ெி

ெத்யன்

அழைக்குள்

வந்ததில்ழல,,

ெத்யன்

அவள் அழைழய முழுவதுமாக பார்ழவயிட்டாள்

அவழள

ஆச்ெரியமாக

பார்க்க,,

பிைகு

அவனருகில்

வந்து

“

தட்ெிணா

கிட்ட

பகாஞ்ெம்

பணம்

பகாடுத்தனுப்புங்க,,

காய்கைி எல்லாம் வாங்கிட்டு வரட்டும் நான் இருக்கும் வழர வட்டுலகய ீ ெழமயல் பண்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு அவன் பதிலுக்காக மான்ெி காத்திருக்க............ “ அபதல்லாம் கவண்டாம் கஹாட்டல் வாங்கி ொப்பிட்டுக்கலாம்,, உனக்பகதுக்கு வன் ீ ெிரமம்” என்று ெத்யன் பொன்னான் அவழனகய பார்ழவயால் ஊடுறுவிய மான்ெி “ பணம் எங்க வச்ெிருக்கீ ங்க பொல்லுங்க நான் எடுத்துக்கிகைன்” என்ைாள் விடாப்பிடியாக அவளுழடய உரிழமயான கபச்சு ெத்யனுக்கு வியப்பாக இருந்தது,, கடவுகள இவழள புரிஞ்சுக்ககவ முடியழலகய, என்று நிழனத்தபடி எழுந்து பைல்ப்பில் இருந்த பர்ழை எடுத்து ஒரு ஐநூறு ரூபாழய எடுத்து பகாடுத்தான் “ம்ஹூம் பத்தாது மளிழக ொமான்கள் கூட எதுவுகம இல்ழல எல்லாகம வாங்கனும்” என்று மான்ெி பொல்ல ெத்யன்

ழகயில்

இருந்த

பர்ழை

அவளிடம்

பகாடுத்து

“

கதழவயானழத

நீகய

எடுத்துக்க” என்று கூைிவிட்டு மறுபடியும் கம்பியூட்டர் முன் அமர்ந்துபகாண்டான் மான்ெி அவன் பெயழல மறுக்கவில்ழல,, மாைாக பர்ழை திைந்து இன்னும் இரண்டு கநாட்டுகழள எடுத்துக்பகாண்டு பர்ழை அவன் எடுத்த இடத்திகலகய ழவத்துவிட்டு பவளிகய கபானாள் பவளிகய தட்ெிணாவிடம் பபாருட்கழள வாங்க பொல்வதும்,, அவன் ெரிக்கா என்று பொல்வதும் ெத்யன் காதில் விழுந்தது,, அப்கபாது தான் ெத்யனுக்கு பஜயந்தி வருவதாக மான்ெி பொன்னது ஞாபகம் வர தனது பெல்ழல எடுத்து, பஜயந்தியின் நம்பருக்கு கால் பெய்தான் நான்ழகந்து ரிங்குகளுக்கு பிைகு எடுத்த பஜயந்தி “ பொல்லுடா தம்பி” என்ைாள் “

என்ன

இங்க

வர்கைன்னு

பொன்னியா

அக்கா,,

மான்ெி

பொன்னா,

நீ

வர்கைன்னு

அவளும் இங்க வந்துருக்கா, உன்ழன இன்னும் காகணாம் அதான் ககட்கலாம்னு கபான் பண்கணன்” என்று ெத்யன் பொல்ல.. “ நான் நாழளக்கு ொயங்காலம் வர்கைன் ெத்யா, மாமா இன்னும் டியூட்டிக்கு கபாகழல,, அவழர அனுப்பி வச்சுட்டு வர்கைன்,, மான்ெிய பார்த்துக்க ெத்யா” என்ைாள் பஜயந்தி

“ நான் எங்க அவழள பார்த்துக்கைது,, அவ என்ழன பார்த்துகிட்டா கபாதாதா” என்று ெத்யன் கிண்டலாக பதில் பொன்னான் எதிர்முழனயில்

ெிைிதுகநர

மவுனத்திற்கு

பிைகு

“

ெத்யா

மான்ெி

பராம்ப

நல்லப்

பபாண்ணுடா,, எப்பவுகம கபான் பண்ணா உன்ழன பத்திதான் விொரிப்பா,, உன்கமல பராம்ப

அக்கழைடா,,

உன்ழன

பத்தி

எல்லாத்ழதயும்

ககட்டு

பதரிஞ்சுக்கனும்னு

அவளுக்கு ஆர்வம் ஜாஸ்தி ெத்யா” என்று பஜயந்தி பொல்ல ெத்யனுக்கு இது புது தகவல்,, மனது எக்காளமிட “ என்ழன பத்தி என்ன பொன்னக்கா” என்று ஆர்வமாக ககட்டான் “

நான்

எங்க

பொன்கனன்,

அவளுக்கு

உன்ழனப்

பத்தி

எல்லாகம

பதரிஞ்ெிருக்கு,

பாண்டியன் பொல்லிருப்பார் கபால,, அவளுக்கு பதரிஞ்ெ விஷயத்ழத என்கிட்ட ககட்டு கண்பார்ம்

பண்ணிக்குவா,,

மத்தபடி

அவளுக்கு

உன்ழனப்பத்தி

எல்லாகம

பதரியும்”

என்று பொல்லி முடிக்க... “ ெரிக்கா நீ நாழளக்கு வா, நான் வச்ெிர்கைன்” என்று ெத்யன் பெல்ழல கட் பண்ணி ழவத்த ெத்யன் கதவருகக நிைலாட திரும்பி பார்த்தான்,, மான்ெி தான் அவழனகய பார்த்துக்பகாண்டு இருந்தாள் அவள் பார்ழவயில் ஏகதாபவாரு வித்தியாெம் பதரிந்தது, ெத்யன் அழத உற்றுப்பார்த்து உணருவதற்குள்

தழலகவிழ்ந்த

மான்ெி

“

உங்க

ரூம்

கெமுொன்னு

இருக்கு

க்ள ீன்

பண்ணட்டுமா?” என்று ககட்டாள் இவளுக்கு

என்

அழைழய

க்ள ீன்

பண்ணனுமா,,

இல்ழல

என்

அருகில்

இருக்க

விரும்புகிைாளா,, என்று மனதுக்குள் ககள்வி ககட்ட ெத்யன் எழுந்து அவழள பநருங்கி நின்ைான் “என்ன மான்ெி என்ன கவனும்,, உன் பார்ழவயில் ஏகதாபவாரு தடுமாற்ைம், என்னம்மா என்னாச்சு” என்று ெத்யன் குரலில் அன்ழப குழைத்து ககட்க அவழன எழதகயா

நிமிர்ந்து

பார்த்த

யாெிக்கும்

மான்ெியின்

பார்ழவ

“

பார்ழவயில்

எனக்கு

வைக்கமான

ஒன்னுமில்ல,,

நான்

கம்பீரம்

உங்க

இல்ழல

ரூழம

க்ள ீன்

பண்ணவா?” என்று பார்ழவயால் அவழன தகர்த்த வாறு மான்ெி பமல்லிய குரலில் ககட்டாள்

ெத்யன் மனதில் வாெழன மிகுந்த பூக்கள் அடுத்தடுத்து மலர்ந்து வாெழனழய பரப்ப,, “ இப்கபா

என்ன

இந்த

ரூழமழய

க்ள ீன்

பண்ணனும்

அவ்வளவு

தாகன

ெரி

வா

பண்ணலாம்” என்று ெத்யன் அவள் ழகழய பற்ைி உள்கள இழுத்தான் முன்புகபால்

பதாட்டதற்காக

மான்ெி

முழைக்கவில்ழல,,

அவனுடன்

அழைக்குள்

நுழைந்தவள் சுற்ைிலும் பார்த்துவிட்டு ெத்யனிடம் இருந்து ழககழள உருவிக்பகாண்டு, பரபரபவன்று

கவழலழய

ஆரம்பித்தாள்,,

ெத்யழனயும்

சும்மா

விடவில்ழல

இழத

திருப்புங்க, அழத இங்க ழவங்க, இழத அங்கக ழவங்க, என்று ஏகப்பட்ட கவழல வாங்கினாள் அவன்

உழடகள்

அடுக்கினாள்,,

இருந்த

கட்டிழல

அலமாரிழய

ஜன்னகலாரமாக

திைந்து

திருப்பி

எல்லாவற்ழையும்

கபாட்டார்கள்,,

ெரியாக

புதிதாக

பமத்ழத

விரிப்ழப விரித்து தழலயழன உழைகழள மாற்ைினாள்,, கட்டில் பக்கத்தில் இருந்த கடபிழள

க்ள ீன்

பெய்து

உள்கள

இருந்த

காலி

விஸ்கி

பாட்டில்கழள

ெத்யழன

முழைத்தபடி எடுத்து கபாட்டாள், ெத்யன்

அவள்

பார்ழவழய

தவிர்த்து,

கவழலழய

மும்முரமாக

பெய்வது

கபால

நடித்தான்,, கம்பியூட்டர் இருந்த கடபிழள நகர்த்தி திருப்பி ழவத்து அழைழய சுத்தம் பெய்து

முடித்தகபாது

ஒரு

ெத்யனுக்கக ெங்கடமாக

ககாணிப்ழப

இருந்தது,,

நிழையும்

இவ்வளவு

அளவுக்கு

குப்ழப

இருந்தது,,

தன்

அழையில்

இருந்தது

மாைிவிட்டது,,

ெத்யனுக்கு

மனசுக்கு

குப்ழபயா

என்று,, ெத்யன்

அழை

ெந்கதாஷமாக

பளிச்பென்று இருந்தது,,

சுத்தமாக

யப்பா

அைகாக

எவ்வளவு

சுறுசுறுப்பாக

கவழல

பெய்ைா

என்று

மான்ெிழய ஆச்ெரியமாக பார்த்தான் பநற்ைியில் வைிந்த வியர்ழவழய புைங்ழகயால் துழடத்தபடி அழைழய கூட்டியவள் இவன் பார்ழவழய உணர்ந்து நிமிர்ந்து பார்த்து புருவம் உயர்த்தி என்னபவன்று ககட்க,, அவழள

பநருங்கிய

வியர்ழவழய

ெத்யன்

விரலால்

அவள்

வைித்து

முகத்ழத

சுண்டிவிட்டு,,

நிமிர்த்தி “

பநற்ைியில்

இன்னிக்கு

பார்த்துட்ட இப்பகவ பராம்ப டயர்டாயிட்ட இகதாட நீ ெழமயல்

நிழைய

வைிந்த கவழல

பெய்யகவண்டாம்,,

தட்ெிணாவுக்கு கபான் பண்ணி இப்கபா ழநட்டுக்கு மட்டும் கஹாட்டலில் வாங்கிட்டு வரச்பொல்கைன்,,

நாழளயிகலருந்து

நீ

ெழமயல்

பண்ணு

ெரியா”

என்று

அவளின்

கண்கழள பார்த்துக்பகாண்கட ெத்யன் பொன்னான் அவளும்

தன்ழன

விழுங்கும்

ெத்யனின்

கண்கழள

பார்த்தபடி

ெரிபயன்று

தழலயாட்டினாள்,, அவள் பநற்ைியில் விழுந்த கற்ழை கூந்தழல காகதாரம் ஒதுக்கிய

ெத்யன் அவள் அைழக பார்ழவயால் விழுங்கியபடி “ மான்ெி நீ பராம்ப அைகாயிருக்க” என்று கிசுகிசுப்பாக பொல்ல,, அழத ககட்ட மான்ெியின் கண்கள் கமலும் பபரியதாக விரிந்தது,, நாெிகள் விழடக்க, உதடுகள்

துடிக்க

ெத்யழனகய

பார்த்தாள்,,

“

நிஜமாககவ

நீ

பராம்ப

பராம்ப

அைகு

மான்ெி, இந்த கண்களும் மூக்கும் உதடும் பராம்ப கவர்ச்ெியா இருக்கு” என்ை ெத்யன் அவள் மூக்கில் ஒட்டியிருந்த தூெிழய தன் விரலால் தடவி எடுத்துவிட்டு, அவளின் மவுனம் துணிச்ெழலத்

தர

பமதுவாக

குனிந்து

அவள்

பநற்ைியில்

தன்

உதடுகழள

ழவத்து அழுத்தினான் அதுவழர விைிகழள விரித்து அவழனகய பார்த்த மான்ெி அவன் பநற்ைியில் உதடு பதித்ததும் விைிகழள மூடிக்பகாண்டாள்,,அவளிடம் எதிர்ப்பில்லாமல் கபாககவ ெத்யன் அடுத்ததாக

அவளின்

பளிங்கு

கன்னத்தில்

முத்தமிட்டான்,,

மான்ெியின்

ஈரமான

இதழ்கள் உணர்ச்ெியில் துடிக்க ெத்யன் அந்த ெிவந்த இதழ்கழள பநருங்கினான் அவன்

பிடியில்

ஆரம்பிக்க,

அவள்

இருந்த

மான்ெியின்

இதழ்கழள

உடல்

பநருங்கிய

துவண்டு

ெத்யன்

தன்

அவன் உதட்ழட

ழககளில்

வைிய

நாக்கால்

தடவி

ஈரப்படுத்திக்பகாண்டு குனியவும் பவளிகய தட்ெிணா ககட்ழட திைந்து ழபக்ழக உள்கள ஏற்றும் ெத்தம் ககட்டது பவளிகய

ெத்தம்

ககட்டதும்,,

அதுவழர

துவண்டு

வைிந்த

மான்ெியின்

உடலில்

ெட்படன்று ஒரு விழரப்பு வர. அடுத்த பநாடி ெத்யழன உதைிவிட்டு அழைழயவிட்டு பவளிகயைினாள் " எல்லா உயிர்க்குள்ளும் பநருப்புண்டு! " அது காதபலனும் பநருப்பு! " இந்த பநருப்பின்ைி உய்யாது உயிர்! " பநருப்கப ஆழெ! " பநருப்கப பார்ழவ! " பநருப்கப காதல்! " பநருப்பும் பநருப்பும் அழணத்துக்பகாண்டால்...

" பநருப்கப மிஞ்சும்! " இந்த பநருப்ழப அழனக்க... " இரு கஜாடி இதழ்களின் ஈரகம கபாதும்! மான்ெி ெத்யழன உதைிவிட்டு அவெரமாக பவளிகயைிவிட , ெத்யன் தன் பநற்ைியில் அடித்துக்பகாண்டு அவெரப்பட்டு அய்கயா

கட்டிலில்

காரியத்ழத

நாகன

பபாத்பதன்று

பகடுத்துட்கடன்,,

எல்லாத்ழதயும்

பகடுத்து

அமர்ந்தான்.. கபக்ழக

“கபாச்சு

தூக்கிகிட்டு

எல்லாம்

கபாச்சு

கிளம்பப்

கபாைா,,

குட்டிச்சுவராக்கிட்கடகன’’

என்று

ெத்யன்

வாய்விட்டு புலம்பியவாகை கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்தான் ‘ஏற்கனகவ பதாட்டதுக்பகல்லாம் முழைப்பா, இப்கபா பொல்லகவ கவண்டாம் நிச்ெயம் கிளம்பப்

கபாைா,,

ச்கெ

எனக்கு

அைிகவயில்ழல,,

என்று

தன்

கன்னத்தில்

தாகன

அடித்துக்பகாண்டான் பவளிகய

தட்ெிணாவின்

கபச்சுகுரல்

ககட்டது,,

இன்னும்

பகாஞ்ெகநரத்தில்

‘

அக்கா

கபாய்ட்டாங்க அண்கண,, என்று பொல்லப்கபாைான்,, என ெத்யன் தன் பெயலுக்காக தன்ழனகய பவறுத்து பகாண்டு படுத்திருந்தான் ெிைிதுகநரத்தில் கதழவ தட்டிய தட்ெிணா “ அண்கண ொப்பிட வாங்க அக்கா பவயிட் பண்ைாங்க,, என்று கூப்பிட,,... ஆகா

அப்கபா

என்

கதவழத

வட்ழடவிட்டு ீ

கபாகவில்ழலயா,

என்று

மனம்

துள்ளிக்குதிக்க.. ெத்யன் வாைி சுருட்டிக்பகாண்டு எழுந்து பவளிகய வந்தான் ழடனிங்

கடபிளில்

மான்ெி

ஒரு

கெரில்

அமர்ந்து

டம்ளர்களில்

தண்ணழர ீ

ஊற்ைிக்பகாண்டு இருந்தாள்,, ெத்யன் அவளுக்கு எதிகர கெரில் அமர்ந்தான்,, அவழன நிமிர்ந்து பார்த்த மான்ெி “ கபாய் ழககால் முகபமல்லாம் கழுவிட்டு வாங்க,, ரூழம நீங்களும் தாகன சுத்தம் பண்ண ீங்க” என்று பொல்ல மறுகபச்ெின்ைி எழுந்து கபாய் ஒரு மினி குளியகல கபாட்டுவிட்டு வந்தான் ெத்யன்,, டவலால் தனது பவற்று மார்ழப துழடத்தபடி கெரில் அமர்ந்தான்,, அவபனதிகர தட்டு ழவத்து அதில் உப்புமாழவ அள்ளி ழவத்தாள் மான்ெி உப்புமாழவ பார்த்ததும் ெத்யன் முகம் ககாணியது அவனுக்கு உப்புமா ொப்பிடுவழத விட பட்டினி கிடப்பது பராம்ப பிடிக்கும் “ கடய் தட்ெிணா என்னடா கஹாட்டல்ல டிபன்

எதுவும்

வாங்கிட்டு

வரழலயா?”

என்று

ெத்யன்

கபாட்ட

கூச்ெலில்

தட்ெிணா

வருவான்,,

எதுவுகம

நடுங்கினாலும் மான்ெி அழெயாமல் நின்ைாள் “

நீங்க

கபான்

பண்ணி

பொன்னாதாகன

அவன்

வாங்கிட்டு

பொல்லாம அவழன கபாய் ககாவிச்சுக்காதீங்க,, அவெரத்துக்கு முடிஞ்ெது,, எல்லாம்

உங்களுக்கு

கபாட்டு

உப்புமா

புலாவ்

மாதிரி

பிடிக்காதுன்னு

பதரியும்,

பண்ணிருக்ககன்

உப்புமாதான் பண்ண

அதான்

பகாஞ்ெம்

பீன்ஸ்

அட்ஜஸ்ட்

ககரட் பண்ணி

ொப்பிடுங்க” என்று பபாறுழமயாக எடுத்து பொன்னபடி கதங்காய் ெட்னிழய கரண்டியில் எடுத்து தட்டில் ஊற்ைினாள் அதற்க்கு

கமல்

எதுவும்

கபொமல்

ெத்யன்

கடழமக்காக

ொப்பிட

ஆரம்பித்து,

மூன்ைாவது முழையாக ககட்டு வாங்கி ொப்பிட்டான்,, உப்புமா இவ்வளவு ருெியாக கூட பெய்யமுடியும் என்பகத அவனுக்கு இப்கபாதுதான் பதரியும், விரழல வாயில் கபாட்டு ஒட்டியிருந்த உப்புமாழவ ெப்பியவாகை கபாய் ழககழுவிவிட்டு வந்தான் மறுபடியும் கெரில் அமர்ந்த ெத்யன் “ உப்புமா சூப்பரா இருந்துச்சு மான்ெி, நீ எப்படி இபதல்லாம் கத்துக்கிட்ட?” என்று ககட்டான் தனக்கு ஒரு தட்டிலும் தட்ெிணாவுக்கு ஒரு தட்டிலும் உப்புமாழவ பைிமாைிய மான்ெி தழலகுனிந்த வாகை “ ம் ஸ்கூலுக்கு கபாய் கத்துகிட்கடன்” என்று நக்கலாக பதில் பொல்ல “ என்ன மான்ெி இப்படி பொல்ை” என்று ெத்யன் வருத்தமாக ககட்க “

பின்ன

பபாண்ணு”

இபதல்லாம் என்ைவள்

எங்ககபாய் உணவில்

கத்துக்கைது

எல்லாகம

கவனமாக

இருக்க,,,

அவன்

வைக்கமாக

தானா

ெத்யன்

வரனும்

எழுந்து

அதான்

ஹாலுக்கு

கபானான் ொப்பிட்டு

விட்டு

வந்த

தட்ெிணா

படுக்கும்

கபார்ட்டிககாவில்

படுக்ழகழய விரித்து படுத்துக்பகாண்டான் ெிைிதுகநரத்தில் மான்ெி ழக துழடத்தபடிகய வந்து “ உங்க ரூம்ல இருக்கிை புக்ஸ்ல எதாவது எடுத்துக்கவா?” என்ைாள் “ம் எடுத்துக்க மான்ெி ஆனா என்கிட்ட ொண்டில்யன், அகிலன், கல்கி, இவங்க புக்ஸ் தான் இருக்கு, உனக்கு பிடிக்குமா?” என்று ெத்யன் ககட்க

“எனக்கு

ெரித்திர

நாவல்களும்

பிடிக்கும்”

என்ை

மான்ெி

ெத்யனின்

அழைக்குள்

ஒரு

ைாரியாவது

நுழைந்தாள் உடகன

எழுந்த

பொல்லிைனும்,

ெத்யன்

எப்படியாவது

இல்கலன்னா

நடந்ததற்கு

காழலயில

கூட

கிளம்பினாலும்

அவளிடம்

கிளம்பிடுவா’

என்று

நிழனத்த ெத்யன் மான்ெியின் பின்னாகலகய அழைக்குள் நுழைந்தான் பைல்ப்பில் இருந்து புத்தகங்கழள எடுத்து புரட்டிக்பகாண்டிருந்த மான்ெி ெத்தம் ககட்டு திரும்பி

ெத்யழன

பார்த்தாள்,,

அவளின்

முழைப்புக்கு

பயந்து

தனது

பார்ழவயால்

பகஞ்ெியபடி அவழள பநருங்கிய ெத்யன் “ ஒன்னுமில்ல மான்ெி, அப்கபா நடந்ததுக்கு ைாரி பொல்லலாம்னு வந்கதன் அவ்வளவு தான்” என்ைவன் கட்டிலில் உட்கார்ந்தான் அவனுக்கு முதுகுகாட்டி ழகயிலிருந்த புத்தகத்ழத புரட்டியபடி, “ விடுங்க அழதப்பத்தி நான் மைந்துட்கடன்” என்ைாள் மான்ெி “ இல்ல மான்ெி உன் முகத்ழத அவ்வளவு கிட்டத்தில் பார்த்ததும் என்னால கன்ட்கரால் பண்ணிக்கமுடியழல,

உன்

அைகு

என்

மூழளழய

பெயலிைக்க

வச்சுருச்சு

அதான்

அப்படி பண்ணிட்கடன்” என்று தனது பெயலுக்கு விளக்கம் பொன்னான் ெத்யன் புத்தகத்தில் கவனமாக இருந்த மான்ெி “ ம்ம் புரியுது விடுங்க” என்ைாள் கட்டிலிருந்து எழுந்த ெத்யன் அவளருகில் பென்று “ அதனால உனக்கு ககாபமில்ழலகய மான்ெி நான் பராம்ப பயந்து கபாய்ட்கடன்” என்று பொல்ல “எதுக்கு பயந்தீங்க” என்ைாள் மான்ெி இன்னும் தழல நிமிராமல் “ நடந்ததுக்கு ககாவப்பட்டு எங்க நீ வட்ழடவிட்டு ீ கபாயிடுவிகயான்னு தான் பயந்கதன்” என்ைவன் அவள் பின்னால் நின்று அவள் வாெழனழய நாெிகளில் ஏற்ைியபடி “ அப்கபா உனக்கு ககாபம் இல்ழல தான மான்ெி,, உன்கிட்ட ஒன்னு ககட்கனும்” என்ைான் “என்ன ககளுங்க” என்ைாள் மான்ெி “இல்ல நீ முன்னல்லாம் மாமான்னு கூப்பிடுவ இப்ப ஏன் கூப்பிடுைதில்ழல” என்று பமல்லிய குரலில் ககட்டான் “

இப்கபா

கூப்பிடனும்னு

வந்தது மான்ெியிடமிருந்து

கதானழல

அதனால

கூப்பிடழல”

என

பட்படன்று

பதில்

எப்படி

முகத்திலடிச்ொப்

கபால

பதில்

பொல்ைாப்

பாரு,

ெரியான

மண்ழடகர்வம்

பிடிச்ெவ என்று மனதுக்குள் கறுவிய ெத்யன் “ ஓ,... ஆனா ஏன் கூப்பிட கதாணழல?” என்ைான் விடாக்கண்டனாக “

இதுக்பகல்லாம்

காரணம்

பொல்லிகிட்டு

இருக்கமுடியாது,

எனக்கு

பிடிக்கழல

கூப்பிடழல” என்ைாள் புத்தகத்ழத பார்த்தபடி “அதாவது என்ழன பிடிக்கழல அதனால என்ழன மாமான்னு கூப்பிட பிடிக்கழல நான் பொல்ைது ெரிதாகன மான்ெி” என்று வருத்தமாக ெத்யன் ககட்டான் இப்கபாது பட்படன்று நிமிர்ந்து அவன் முகத்ழத பார்த்த மான்ெி “ நீங்ககள ஏதாவது கற்பழன பண்ணிகிட்டா அதுக்கு நான் பபாறுப்பில்ழல” என்ைாள் “அப்கபா என்ழன உனக்கு பிடிக்குமா?” என்று ெத்யன் ககட்க அவளிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்ழல, புத்தகத்தில் ஒரு வரிழய கூட படிக்காமகலகய பமாத்த பக்கங்கழளயும் புரட்டிக்பகாண்டு இருந்தாள் “ பொல்லு மான்ெி என்ழன உனக்கு பிடிக்குமா” என்று ெத்யன் மறுபடியும் ககட்டான் ெிைிதுகநரம் பக்கங்கழள புரட்டாமல் விரலுக்கு ஒய்வு பகாடுத்த மான்ெி “ ம்ம்” என்று மட்டும் பொல்ல “இதுக்கு என்ன அர்த்தம் மான்ெி, வாழய திைந்து பதில் பொல்லு என்ழன எதனால., எப்கபாதிலிருந்து உனக்கு பிடிக்கும்” என்று ெத்யன் விடாபிடியாக ககட்டான் விடமாட்டியா

என்பதுகபால்

ெின்னபுள்ழளயா

இருக்கும்

நிமிர்ந்து

அவழன

கபாதிலிருந்கத

பார்த்த

பிடிக்கும்,

மான்ெி

“

பபாண்டாட்டி

ம்ம்

உங்கழள

பெத்தா

உடகன

கவை ஒரு மழனவிழய கதடும் உலகத்தில், ஒருத்திழய காதலிச்சு அவள் இைந்து பத்து வருஷம் ஆகியும் அவகளாட நிழனவிகலகய இருக்கும் உங்கழள யாருக்குத்தான் பிடிக்காது,, ஆனா அதுக்காக நான் எந்த உரிழமயும் எடுத்துக்க விரும்பழல” என்று அவள் மனழத ஓரளவு பதளிவாக மான்ெி எடுத்துழரக்க “எந்த

உரிழமயும்னா

என்ன

மான்ெி

எனக்கு

புரியழல”

என்று

ெத்யன்

மறுபடியும்

விளக்கம் ககட்டான் “ ஆமாம் நான் பொல்ைது ெரிதாகன உரிழம எடுத்துக்க எனக்கு என்ன தகுதியிருக்குது,, நான்

ஒரு

ஊனமுற்ைவள்

தாகன,,

உங்ககளாட

இந்த

பநாண்டி

குதிழர

கஜாடி

கெரகவண்டாம்,,

அது

குடும்பம்

என்ை

ெவாரிக்கு

ெரியா

வராது”

என்ைாள்

மான்ெி

படபடப்பாக அவள் கதாள்கழள பற்ைி தன் பக்கம் திருப்பிய ெத்யன் “ நீ என்கிட்ட உரிழம எடுத்துக்க தழடயா இருக்குைது ,உன்கனாட ஊனமா? இல்ழல என்கனாட முன்னால் மனகநாயாளி என்ை

நிழலழமயா?

எனக்பகன்னகவா

பரண்டாவதுதாகன

என்று

கதாணுது”

என்று

ெத்யன் விரக்தியான குரலில் பொல்ல அவனுழடய வார்த்ழதகளின் பாதிப்பு அவள் முகத்தில் அப்பட்டமாக பதரிந்தது, அடுத்த பநாடியில் விைிகள் குளமாக. புத்தகத்ழத பைல்ப்பில் ழவத்துவிட்டு, தன் கதாளில் இருந்த அவன் ழககழள விலக்கிவிட்டு அழைழய விட்டு பவளிகயை முயன்ைாள் தனது

வார்த்ழதகள்

அவள்

மனழத

தாக்கிவிட்டது

என்று

ெத்யனுக்கு

புரிய,

கபானவழள எட்டி பிடித்து இழுத்து தன் பநஞ்ெில் கபாட்டுக்பகாண்டான் ெத்யன் பீைிட்டு வந்த அழுழகயுடன் அவனிடமிருந்து

திமிைியபடி

“

என்ழன விடுங்க நான்

கபாகைன், என் மனசுல என்ன இருக்குன்னு எனக்கு பதரியும்,, யாருக்கும் நான் அழத விளக்கனும்னு

அவெியமில்ழல,

விடுங்க

பமாதல்ல”

என்று

அழுழகயினூகட

பொல்லியவாறு மான்ெி திமிைினாள் திமிைியவழள சுலபமாக அடக்கியவாறு “ ஸ்......... இப்கபா நான் என்ன பொன்கனன்னு இவ்வளவு அழுழக, ஆமா நான் ககட்டதில் என்ன தப்பு, இதுவழரக்கும் நான் பார்த்த பபாண்ணுங்கள்ல என்ழன பிடிச்ெிருக்குன்னு பொன்னவ எல்லாம் என்கனாட பழைய நிழலழமழய

ககள்விப்பட்டதும்

உடகன

என்ழன

கவண்டாம்னு

பொல்லிடுவாங்க,,

அகதாட நீயும் இதுவழரக்கும் என்கிட்ட அனுெரழனயா நடந்துகிட்டு இருக்கியா?. கநத்து கூட ஆயிரம் ரூபாழய எடுத்து நீட்டுை, அப்கபா என் மனசு எவ்வளவு பாடுபட்டுச்சுன்னு எனக்குத்தான்

பதரியும்,

அதனாலதான்

இப்படி

பொன்கனன்

”

என்று

ெத்யன்

தான்

பொன்னதற்கான விளக்கத்ழத பொல்ல அவன்

பநஞ்ெில்

எல்லாப்பபண்களும் விரும்புைவங்களும்

இருந்த ஒகர

மான்ெியின் மாதிரி

இருக்காங்க,,

திமிைல்

இருக்கமாட்டாங்க

அது

மாதிரி

ஒரு

ஓய்ந்து ,

நல்ல

கபாயிருக்க

மனழெ

“

புரிஞ்சுக்கிட்டு

பபாண்ணு

உங்களுக்கு

கண்டிப்பா அழமவாங்க,என்ைவள் கண்ணழர ீ துழடத்துக்பகாண்டு "

யார்கிட்டயும்

அப்படித்தான்,

எதுவும்

நீங்க

உதவி

எதுக்கும்

ககட்காதது எதுக்கும்

என்கனாட

முடிச்சு

குணம்,

கபாடுைீங்க,

வட்டுல ீ

கூட

நான்

உங்களுக்குன்னு

ஒரு

நல்லவ நிச்ெயம் பிைந்திருப்பா அவளுக்காக காத்திருங்க” என்று மான்ெி பொன்னாள்,, அவள்

இழத

பொல்லும்கபாது

ெத்யனின்

பநஞ்ழெ

பொல்லுக்கும் பெயலுக்கும் ெம்மந்தகமயில்லாமல்

வருடிக்பகாண்கட

பொன்னாள்,

தன்

பநஞ்ெில்

இருந்த

மான்ெியின்

தழலமுடிழய

விரல்களால்

அழலந்தவாறு,,

“

அப்கபா நீ யாரு?” என்ைான் ெத்யன் அன்னாந்து அவன் முகத்ழத பார்த்து “என்னது எனக்கு புரியழல என்று மான்ெி ககட்க “ இல்ல எனக்குன்னு ஒருத்தி நல்லவளா வர்ைவழரக்கும் காத்திருங்கனு பொல்ைிகய, அப்கபா நீ

என்ன

பண்ணப்கபாை,

நீ

நல்லவ

இல்லயா?

”

என்று

அவள்

கண்கழள

பார்த்து ெத்யன் ககட்டான் அவழனவிட்டு விலகி பமல்ல தழலகுனிந்து “ எனக்கு உங்கழள பிடிக்கும் பராம்ப பராம்ப

பிடிக்கும்,

ஆனா

நாம

பரண்டு

கபரும்

கெர்ந்து

வாைகவ

முடியாது”

என்று

கன்னங்களில் வைிந்த கண்ணழர ீ துழடத்தபடிகய மான்ெி கூைியதும் மறுபடி

அவழள

இழுத்து

வழளத்த

ெத்யன்

ஒற்ழை

விரலால்

அவள்

முகத்ழத

நிமிர்த்தி “ ஏன் நாம கெர்ந்து வாைமுடியாதுன்னு பொல்ை மான்ெி” என்று ககட்டான் “ஆமா நாம வாைமுடியாது, மாத்தி மாத்தி ஏதாவது பிரச்ெழன தான் வரும்” என்ைாள் பமாட்ழடயாக தன் ழககளுக்குள் இருந்தவழள முரட்டுத்தனமாக பற்ைி குலுக்கியவன் “ ஏய் திரும்ப திரும்ப அழதகய பொல்லாத ஏன் வாை முடியாது காரணத்ழத பொல்லு” என்ைான் ககாபமாக " ஆமா எப்படி வாை முடியும்,, என்கனாட ஊனத்துக்காக பரிதாபப்பட்டு தான் நீங்க என்ழன மனநிழல

கல்யாணம்

பண்ணிக்கிட்டீங்கன்னு

ெரியில்லாததால்

தான்

பண்ணகவண்டியதா கபாச்சுன்னு ஒட்டாத

நிழலழம,

இழத

நான்

இப்படி

பநழனச்சு ஒரு

அழுகவன்,,

பநாண்டிய

நம்கமாட கல்யாணம்

நீங்க வாழ்நாள் பூராவும் அழுவங்க,, ீ எதுக்கு இந்த

விட

விலகியிருந்து

ரெிப்பகத

கமல்"

என்று

மான்ெி

கண்ண ீருடன் அவனுக்கு விளக்கம் பொன்னாள் ெிைிதுகநரம் ெத்யனிடம் எந்த அழெவும் இல்ழல,, பிைகு அவழள விலக்கி நிறுத்தி முகத்ழத உற்றுப்பார்த்தான் " அப்கபா நான் கவை வைியில்லாமல் தான் உன்கமல ஆழெப்படுகைன்னு பநழனக்கிையா?" என்று அழுத்தமாக ககட்டான் அய்கயா இதுகபால

நான் ஒரு

அப்படி

பொல்லழல,,

பநாண்டிழய

நம்மகளாட

கல்யாணம்

நிழலழம

ெரியாயிருந்தா

பண்ணப்கபாகைாம்னு

நீங்க

ஏன்

ஒருநாள்

நிச்ெயமா வருத்தப்படுவங்க,, ீ அப்கபா அழத ககட்டா என்னால தாங்க முடியாதுங்க " என்று மான்ெி உடல் குலுங்க அழுதாள்

"ஏய்

பமாதல்ல

இந்த

அழுழகழய

நிப்பாட்டு,,

என்று

அவள்

கதாள்கழள

பற்ைி

உலுக்கியவன் " என் பநஞ்ெில் அப்படிபயாரு எண்ணகம ெத்தியமா கிழடயாது மான்ெி,, உன்

பகயாகடட்டாவில்

உன்கனாட

கபாட்கடாழவ

பார்த்ததில்

இருந்து

என்

மனசுக்குள்ள ஒரு தாக்கம் மான்ெி, அது இந்த ஒரு மாெத்தில் படிப்படியாக வளர்ந்து பபரிய விருட்ெமாக மாைிருச்சு மான்ெி, என் காதழல நான் எப்படி நிரூபிச்ொ நீ என்ழன ஏத்துக்குவ மான்ெி?" என்று ெத்யன் ககட்ட அடுத்த நிமிடம் அவழன

பார்த்து

வாழய

பிளந்தபடி

பார்த்து

"

என்னது

காதலா?"

என்று

மான்ெி

திழகப்கபாடு ககட்டாள் அவளுழடய

இந்த

கதாற்ைத்ழத

பார்த்ததும்

இவ்வளவு

கநரம்

இருந்த

இறுக்கம்

குழைந்து " பின்கன இப்படி கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்டு நிக்கிைகம இது கபரு காதல் இல்லாம கவபைன்ன மான்ெி" என்று ெத்யன் குறும்பாக ககட்க அப்கபாதுதான்

தனது

நிழலழய

உணர்ந்தவள்

கபால

மான்ெி

அவெரமாக

விலக

முயல.... " ஸ் இவ்வளவு கநரம் நல்லாத்தாகன இருந்துச்சு இப்ப மட்டும் என்னவாம்" என்று

அவள்

காதில்

கிசுகிசுப்பாக

கூைிய

ெத்யன்

அவழள

இறுக்கி

அழணத்துக்பகாண்டான் மாழலயில் பகாடுக்காமல் விட்ட பாக்கிழய இப்கபாது பகாடுத்துவிடும் எண்ணத்தில் அவள் முகத்ழத நிமிர்த்தி அவள் எதிர்க்கும் முன் பட்படன்று அவளின் ஈர இதழ்கழள கவ்விக்பகாண்டு தன் வாய்க்குள் இழுத்து ெப்ப, மான்ெியின் உடல் அவன் ழககளில் வில்லாக வழளந்தது,, முதலில் தனது இதழ்கழள விலக்க மறுத்தவள் பிைகு அவனின் முத்தத்தில் மயங்கி பகாஞ்ெம்

பகாஞ்ெமாக

தனது

இதழ்கழள

விலக்கி

அவன்

நாக்குக்கு

வைிவிட்டாள்,

பகாண்டாட்டமாய் நுழைந்த ெத்யனின் நாக்கு அவளின் வாய் முழுவதும் தடவித் தடவி ருெித்தது அவர்களின் உதடுகள் மட்டும் இழணந்து முத்தமிட்டாலும், அதன் பரவெத்தில் உடல் முழுவதும் ெிலிர்த்தது, மான்ெி அவனுக்கு கதாதாக அவன் உயரத்துக்கு எக்கி நின்று தழலழய பக்கவாட்டில் ொய்த்து நிற்க்க, ெத்யன்

ஒருழகயால்

அவளின்

பமல்லிழடழயயும்.,

மறுழகயால்

அவளின்

பின்னந்தழலழயயும் தாங்கி தனது முரட்டுத்தனமான முத்தத்ழத அவளின் பமல்லிய இதழ்களுக்கு வைங்கிக்பகாண்டு இருந்தான்

விலககவண்டும் அவனுக்கும்

என்று

அவளுக்கும்

கதான்ைவில்ழல,

கதான்ைவில்ழல,

இருவரும்

தங்கள்

விலக்க

காதலின்

கவண்டாம்

உறுதிழய

என்று

முத்தத்தால்

புரிந்து பகாள்ள முயன்ைனர் " காதல்,, இது யாருக்கும் வரும்! " யாரிடத்தில் இருந்தும் வரும்! " இவனுக்கும் இவளுக்கும்,, அல்லது... " இப்படிப்பட்டவனுக்கும் இப்படிப்பட்டவளுக்குகம.. " காதல் வரகவண்டும் என்ை கட்டழள இருப்பின்... " இன்று காதலிக்கும் எந்த காதலருக்கும்... " காதல் வர வாய்ப்கபயில்ழல! " காதலும் கவிழதயும் ெிரிக்கும் பபாழுழதவிட... " அழும்கபாது தான் அைகாய் இருக்கிைது!! ெத்யன் மான்ெிழய அழுத்தமாக தாங்கி பிடித்திருந்தாலும், மான்ெியின் உடல் அவன் ழககளில்

வில்லாக

முத்தத்தின்

வழளந்தது,,

அழுத்தத்தில்

ெத்யன்

அவளின்

குனிந்துபகாண்கட

கபாக,

முகத்ழத அவள்

ழககளில்

வழளந்து

ஏந்தி

பகாண்கட

கபானாள் மான்ெிக்கு கழுத்து வலித்தது கபால,, கலொக திமிைியபடி அவன் பநஞ்ெில் ழகழவத்து மான்ெி

தள்ள,,

புரிந்துபகாண்ட

ெத்யன்

தன்

உதடுகழள

விலக்கிக்பகாண்டு

..

தன்ழகயில் வழளந்து கிடந்த அவழள நிமிர்த்தி இடுப்ழபப் பற்ைி உயகர தூக்கினான், தனது தழலக்கு கமகல மான்ெிழய தூக்கியவன் அவளின் புடழவ மழைக்காத பவற்று வயிற்ைில் தன் முகத்ழத ழவத்து அழுத்தி கதய்த்து “ மான்ெி ழம லவ்,,.. என்ழன புரிஞ்சுக்ககா மான்ெி ” என்று கிசுகிசுப்பாக பகாஞ்ெினான் அவனது தழலக்கு கமகல இருந்து பகாண்டு தனது இருழககழளயும் அவனது இரு கதாள்களில்

ஊன்ைிய

மான்ெி

“

அய்கயா

கீ கை

விடுங்க,,

எவ்வளவு

உயரத்துல

தூக்குைது,, எனக்கு தழல சுத்தது ப்ள ீஸ் விடுங்க” என்று ெத்யனிடம் பகஞ்ெினாள்

அவளின்

வயிற்ைில்

தனது

மூக்காலும்

உதட்டாலும்

நாக்காலும்

ககாலம்

வழரந்த

ெத்யன் “ம்ஹூம் விடமாட்கடன்,, நீ மாமா விடுங்க மாமான்னு பொல்லு விடுகைன்” என்று ெத்யன் பொல்லிபகாண்கட அவளின் பதாப்புளில் தனது நாக்ழக நுழைக்க,, மான்ெி

ெிலிர்த்துப்

விடுங்க

மாமா

கபாய்

கால்கழள

அய்கயாவ்

உதைி

“

ப்ள ீஸ்

ம்ஹூம்”

என்று

பிதற்ைி

தன்மீ து

ெரித்தபடி

மாமா

என்னால

கூச்ெத்தில்

முடியழல

பநளிந்து

இைங்க

அவழள

இறுக்கி

முயன்ைாள் பராம்ப

பமதுவாக

அவழள

இைக்கிய

ெத்யன்,

அழணத்து ,கண்களில் அளவுகடந்த காதகலாடு “ இது இதுகபாதும் மான்ெி, இந்த ஒரு மாெமா இந்த வார்த்ழதழய நீ பொல்லமாட்டியான்னு நான் பராம்ப தவிச்சுப் கபாகனன் மான்ெி”

என்ைவன்

தனது

பநஞ்ெில்

இருந்த

அவள்

முகத்ழத

நிமிர்த்தி

மறுபடியும்

இதழ்களில் முத்தமிட குனிந்தான் இருவரின் அதரங்களுக்கும் நடுகவ தனது ழகழய குறுக்கக விட்ட மான்ெி “ கபாதும் மாமா

பராம்ப

கநரமாச்சு

நான்

என்

ரூம்ல

கபாய்

படுக்குகைன்,,

கபெகவண்டியழத

நாழளக்கு கபெலாம்,, நாம இன்னும் நிழைய கபெகவண்டியிருக்கு மாமா, இதுக்கு கமல நான் உங்க ரூமுக்குள்ள இருந்தா அது ெரியில்ழல,, ப்ள ீஸ் நான் கபாகைன் மாமா” என்று மான்ெி பகாஞ்ெலாகவும் பகஞ்ெலாகவும் ெத்யனிடம் கவண்டினாள் ஆனால் அவள் வாய்தான் கபாகிகைன் என்ைகத தவிர உடல் ெத்யகனாடு இன்னும் அழுத்தமாக

ஒட்டிக்பகாண்டது,,

அவளின்

கபச்சும்

பெயலும்

ெத்யனுக்கு

ஒன்ழை

மட்டும் அழுத்தமாக உணர்த்தியது,.... அது மான்ெிக்கு ெத்யன் புதியவனல்ல,, அவள் அவனுழடய

நிழனவுகழள

பவகுநாட்களாக

சுமந்துபகாண்டு

இருக்கிைாள்

என்று

மட்டும் புரிந்தது,, ஆனால் எப்படி இது நடந்தது என்று மட்டும் புரியவில்ழல ெத்யன்

அவழள

தழுவிய

கரங்கழள

விலக்காமல்,,

“

மான்ெி

எனக்கும்

பதரியும்,,

கல்யாணத்துக்கு முன்னாடிகய கதவிகூட நான் பெய்த தவைால் அவள் என்ன ஆனாள்,, நான் என்ன ஆகனன் எல்லாம் பதரியும்,, மறுபடியும் அந்த தப்ழப பண்ணமாட்கடன்,, நீ பயப்படாகத,, சும்மா பகாஞ்ெகநரம் என்கூட இப்படிகய இரு அதுகபாதும்,, ஏன்னா இந்த ஒரு மாெமா உன் மனசுல என்ன இருக்குன்னு புரியாம நான் தவிச்ெ தவிப்பு இருக்கக,, பராம்ப கஷ்டம் மான்ெி ” என்ை ெத்யன் அவழள அழணத்தபடிகய கட்டிலில் அமர்ந்து,, மான்ெிழய பக்கத்தில் உட்கார ழவத்து அவள் சுதாரிக்குமுன் அவள் மடியில் தனது தழலொய்த்தான் மான்ெி

அவன்

இப்ப மட்டும்

தழலழய விலக்கவில்ழல,, என் மனசுல

என்ன

தன் வயிற்கைாடு அழுத்திக்பகாண்டு,,

இருக்குன்னு

உங்களுக்கு

புரிஞ்சுகபாச்ொ?,,

“

நான்

எதுவுகம பொல்லழலகய அப்புைம் எப்படி உங்களுக்கு பதரியும்” என்ை மான்ெி குனிந்து அவன் காதின் நுனிழய தனது உதட்டால் உரெியபடி ககட்க அவள்

வயிற்ைின்

வழளத்த

உட்புைமாக

ெத்யன்

“

ெரி

நீ

திரும்பி லவ்ழவ

படுத்து

தனது

பொல்லழல

ழககளால்

அவள்

ஒத்துக்கிகைன்,,

இடுப்ழப

ஆனா

இப்படி

வயசுப்ழபயகனாட தனி ரூம்ல உன் மடியில படுக்க வச்சு தழலழய ககாதி விடுைிகய இதுக்கு என்ன அர்த்தம்?” என்று ெத்யன் ககட்டான் தன் விரல்களில் இருந்த அவன் முடிழய பகாத்தாக பிடித்து இழுத்த மான்ெி “ ம்ம் இதுக்கு

அர்த்தம்,,

வச்ெிருக்ககன்னு

எனக்கு

அர்த்தம்

பதரியக்கூடாதுன்னு

பிடிச்ெ

,,

என்ழன

என்

இகதா

மாமாழவ

பாருங்க

எவ்வளவு

மாமா

அடக்கி

என்கனாட நான்

என்

வச்ெிருந்கதன்,

மடியில மனசு

ஆனா

படுக்க

உங்களுக்கு நீங்க

அழத

பவளிகய பகாண்டு வந்துட்டீங்க ெரி ,, "

ஆனா

அதுக்காக

நாம

பரண்டுகபரும்

உடகன

கல்யாணம்

பண்ணிகிட்டு

கெர்ந்து

வாழ்ந்திட முடியாது,, பரண்டு கபரும் கபெி முடிவு பண்ண கவண்டிய விஷயங்கள் இன்னும் எவ்வளகவா இருக்கு,, அபதல்லாம் எப்கபா எங்க கபெப்கபாகைாம்னு முதல்ல முடிவு

பண்ணுங்க,,

நம்கமாட

இந்த

மாதிரி

உணர்ச்ெிகளுக்கு

முத்தம்

குடுக்கைது,,

கவண்டுமானால்

காதலாக

வடிகாலாக

கபெைது

இருக்கலாம்,,

எல்லாம் ஆனா

கண்முன்கன இருக்கும் நம்கமாட பிரச்ெழன அப்படிகயதான் இருக்கு,, அழத எப்படி தீர்கைதுன்னு

கயாெிக்கனும்”

என்று

தீர்க்கமாக

மான்ெி

கபெிக்பகாண்கட

கபாக....

ெத்யனிடம் எந்த பதிலும் இல்ழல “ என்ன மாமா நான் பாட்டுக்கு கபெிகிட்கட இருக்ககன்,, நீங்க எதுவுகம கபெழல” என்று மான்ெி மறுபடியும் ெத்யன் தழல முடிழய பற்ைி உலுக்கி ககட்டாள் ஒரு பலத்த பபருமூச்சுடன் அவள் மடியில் இருந்து எழுந்து அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்த ெத்யன்,, அவள் ழகழய எடுத்து தன் ழகக்குள் ழவத்துக்பகாண்டு “ இல்ல மான்ெி நீ இவ்வளவு பமச்சூர்டா கபசுகவன்னு

எதிர்பார்க்கழல,, நீ

நாம

பராம்ப

பரண்டு

நம்கமாட

கபரும்

இன்னிக்கக

வாழ்க்ழகழய

அப்படிகயதான்

இருக்கு,,

நிர்ணயம்

பநருங்கிட்டாலும்,,

பெய்யமுடியாது

என்ழனப்பற்ைி

நீ

பொல்ைது பராம்ப கபரக்ட்,,

இன்னும்

,,

இந்த

நம்ம

நிழைய

முத்தத்தால் பிரச்ெழனகள்

பதரிஞ்சுக்கனும்,,

அழதபயல்லாம் நான் பொன்ன பிைகு நீ என்ன நிழனக்கிகை என்று பதரிஞ்ெ பிைகுதான் நம்ம கமகரஜ் ெரியா” என்று ெத்யன் பொல்ல,, கமகரஜ் என்று ெத்யன் பொன்னதும்,, மான்ெியின் முகம் குங்குமமாய் ெிவந்தது அந்த டியூப்ழலட் பவளிச்ெத்தில் பவகு அைகாக இருந்தது,, ெத்யன் எட்டி அவள் முகத்ழத தனது கரங்களில் ஏந்தி “ யப்பா பராம்ப அைகுடி நீ,, அப்படிகய கடிச்சு வச்ெிரலாமான்னு

இருக்கு ” என்று பொன்னதும் கமலும் ெிவந்த முகத்கதாடு “ச்ெீ கபாங்க” என்று பட்படன அவன் மடியில் கவிழ்ந்தாள் தன் மடியில் விழுந்த கதவழதயின் கூந்தழல ககாதிய ெத்யனின் கண்கள் திடீபரன கலங்கியது

‘

எவ்வளவு

பமன்ழமயானவள்

தீண்டாமல்

பார்த்துக்கனும்,

பொல்லிய

பிைகுதான்

முதலில்

எந்தபவாரு

இவள்,,

எனக்குள் முடிவும்

எந்த

இருக்கும்

எடுக்க

துன்பமும்

பிரச்ெழனழய

கவண்டும்,,

எனது

இவழள இவளிடம் இைப்புகள்

அழணத்தும் இவள் வந்தால் எனக்கு கிழடக்ககவண்டும்,, அதுக்கு பமாதல்ல என்கனாட பிரச்ெழன ெரியாகனும்’’ என்று கயாெித்த ெத்யன் கண்களில் இருந்து வைிந்த கண்ணழர ீ கவனிக்கவில்ழல,, அது அவன் கன்னங்களில் வைிந்து மடியில் கவிழ்ந்து படுத்திருந்த மான்ெியின் காதில் துளியாக விைந்தது பட்படன்று எழுந்து அமர்ந்த மான்ெி ெத்யனின் கண்களில் இருந்து வைிந்த கண்ணழர ீ பார்த்ததும் பதைிப்கபாய் அவன் முகத்ழத தன்னருகக இழுத்தாள் “ என்னாச்சு மாமா, ஏன் கண்ணர்ீ விடுைீங்க,, நான் எதுவும் தப்பா பொல்லிட்கடனா,, அய்கயா மாமா நீங்க அைகவ கூடாது” என்று அவன் கண்கழள துழடத்து தன் மார்பில் அவன் முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டாள் “ இல்ல மான்ெி நீ எதுவும் தவைா பொல்லழல,, எழதஎழதகயா பநழனச்கென் அதான் கண்ண ீர் வந்துருச்சு,, நீ எனக்கு கிழடச்ொ பத்து வருஷமா இைந்தபதல்லாம் எனக்கு திரும்ப கிழடச்சுடும்னு கதானுச்சு அதான் பகாஞ்ெம் பீல் பண்ணிட்கடன்” என்ைவன் அவளிடமிருந்து விலகி அமர்ந்தான் “

மான்ெி

நீ

கபாய்

படு

நாழளக்கு

காழலயில

உன்ழன

ஒரு

இடத்துக்கு

கூட்டிப்

கபாகைன்,, அங்கக நிழைய தனிழம கிழடக்கும் நாம கபெைதுக்கு ஏத்த இடம் அங்க கபாய் எழுந்து

கபசுகவாம்,,

இப்கபா

அவழளயும்

கபாய்

ழகபகாடுத்து

படு

கநரமாச்சு

எழுப்பினான்,,

”

என்ை

அவழள

ெத்யன்

கட்டிழலவிட்டு

கதாகளாடு

அழணத்து

கதவருகக கபாய் விட்டான் கதழவ பநருங்கி திைந்த மான்ெி திரும்பி ெத்யழன பார்த்தாள்,, அவள் பார்ழவயில் ெத்யன் இதுவழரயில் பார்த்தைியாத ஏக்கமும் யாெிப்பும் இருந்தது,, ெத்யனுக்கு என்ன பொல்வது என்று புரியாமல், புருவத்ழத உயர்த்தி “ என்னம்மா” என்று ககட்டான் கதழவ

பிடித்துக்பகாண்டு

நின்ைிருந்தவள்

ஒன்னுமில்ழல

என்பதுகபால்

தழலயழெத்தாள்,, இரண்கட எட்டில் அவழள பநருங்கிய ெத்யன் அவள் பற்ைி “என்ன விஷயம் மான்ெி என்னாச்சு பொல்லு” என்று ககட்க

எதுவுகம பொல்லாமல் அவழனகய குறுகுறுபவன்று பார்த்த மான்ெி

“ மாமா நீங்க

எனக்கு கவனும் மாமா என்ழன கல்யாணம் பண்ணிக்குவங்க ீ தாகன,, பநாண்டின்னு கவனாம்னு

பொல்ல

ஆகவெமாக

மாட்டீங்ககள

அவழன

இறுக்கி

”

என்று

கண்களில்

அழணத்தவள்

அகத

வைிந்த

கண்ண ீகராடு

ஆகவெத்கதாடு

அவன்

முகபமல்லாம் முத்தமிட்டாள் அவளுழடய ஆகவெத்தில் ெத்யன் ஒரு நிமிடம் அெந்து கபானான்,, பிைகு அவழள ெமாதானப்படுத்தும் குழைத்தான்,, பநருங்கி

விதமாக

எச்ெில்

ஒரு

பதரிக்க

வினாடி

அவள்

முதுழக

அவன்

முகத்தில்

தயங்கி

பிைகு

வருடி

அவளின்

முத்தமிட்டவள்

அவனின்

ஆகவெத்ழத

அவன்

உதட்ழட

கீ ழுதட்ழட

ஆர்வமாக

கவ்விக்பகாண்டாள் ெத்யனுக்கு இந்த மான்ெி பராம்ப புதுழமயாக இருந்தாள்,, இத்தழன நாள் பார்த்துவந்த மான்ெிக்கும் இவளுக்கும் துளிகூட ெம்மந்தகமயில்ழல,, அவளிடம் கண்டிப்பும் கைாரும் இருந்தது,,

இவளிடம்

முழுக்க

முழுக்க

காதல்

மட்டுகம

இருந்தது,

அந்த

காதழல

அவள் பவளிப்படுத்திய விதம்தான் ெத்யழன ெந்கதாஷத்தில் திக்குமுக்காட ழவத்தது ெத்யன்

உணர்ச்ெி

கவகத்தில்

பற்ைியிருந்த

அவள்

இடுப்ழப

அழுத்தி

பிழெய

ஆரம்பித்தான்,, பமதுபமதுவாக அவனுக்குள் உைங்கிக்கிடந்த உணர்ச்ெிகள் தழலதூக்க,, அதன்

பாதிப்பு

அவனுழடய

இடுப்புக்கு

கீ கை

இருந்த

அதிகப்படியான

விழரப்பில்

பதரிந்தது இதற்க்குகமல்

இந்தநிழல

நீடித்தால்

ஆபத்து

என்று

புரிந்த

ெத்யன்,,

அவெரமாக

உதட்ழட அவளிடமிருந்து பிடுங்கிக்பகாண்டு,, சுவற்ைின் பக்கமாக திரும்பி நின்று

“

மான்ெி பவளிகய கபா, ப்ள ீஸ் என்னால முடியழல ெீ க்கிரமா கபாய்டு மான்ெி” என்று பலமற்ை குரலில் கிசுகிசுப்பாக கூைினான் மான்ெிக்கு ஏகதா புரிந்திருக்க கவண்டும் க்ளுக்பகன்று அவள் வாய் பபாத்தி ெிரிக்கும் ெத்தமும் அழத பதாடர்ந்து அவள் கதழவ திைந்து பவளிகயறுவதும் ககட்டது அவள்

கபானதும்

பமத்ழதழய

கட்டிலில்

குத்தினான்,,

“

பபாத்பதன்று ச்கெ

கவிழ்ந்து

என்ழனப்பற்ைி

விழுந்த

என்ன

ெத்யன்,,

ழககளால்

பநழனச்ெிருப்பா”

என்று

புலம்பியவன் “ அபதல்லாம் அவ தப்பா பநழனக்க மாட்டா,, ஏன்னா அவளுக்கும் என் நிழலழமதான்” என்று தன்ழனத்தாகன ெமாதானம் பெய்துபகாண்டான் மான்ெியின் அவளது

கண்களில்

வார்த்ழதகள்

மாமான்னு

கூப்பிட

பதரிந்த

காதலும்

காதில்

ஒலித்தது,,

மாட்டாளான்னு

ஏக்கமும் யப்பா

ஏங்கிகனன்,

ெத்யனுக்கு எத்தழன

ஆனா

அவ

ஞாபகம்

வந்தது,,

மாமா,,

ஒருமுழை

எத்தழன

மாமான்னு

கூப்பிட்ட,,

உண்ழமயிகலகய

இவள்

கதவழததான்,,

என்று

நிழனத்த

ெத்யனுக்கு

அப்கபாதுதான் ஒரு விஷயம் புரிந்தது இதுவழர கதவிழய நிழனத்தால் மட்டுகம ஏற்படும் உணர்ச்ெி பகாந்தளிப்பு இப்கபாது மான்ெியிடமும்

ஏற்ைப்பட்டுள்ளது,,

தனது

விழரத்த

உறுப்ழப

ழகயால்

பதாட்டுப்பார்த்தான் இன்னும் விழரப்பு குழையவில்ழல, இது எப்படி முடியும் என்று அவழனகய ககள்விககட்டு பகாண்டான் ஏபனன்ைால் ஒருமுழை தனது நண்பர்களுடன் அவன் ஒக்ககனக்கல் கபாயிருந்த கபாது, அங்கககய

கஹாட்டலில்

ரூபமடுத்து

இரவு

தங்கினார்கள்,,

அப்கபாது

நண்பர்கள்

ஏற்பாடு பெய்திருந்த பாலியல் பதாைில் பெய்யும் பபண்கழள ஆளுக்கு ஒருத்தியாக அழைத்துச்பெல்ல, ெத்யனுக்கும் ஒருத்தி அனுப்பப்பட்டாள்... அவளிடம் ெத்யன் பட்ட அவமானம் இன்னும் கண்முன்கன நிைல் படமாக ஓடியது நாழள

முதல்

கவழலயாக

மான்ெியிடம்

இழதபயல்லாம்

பொல்லிவிடகவண்டும்

என்று நிழனத்துபடி படுத்துக்பகாண்டான் ெத்யன் " அன்கப உன் உதடுகள் உச்ெரித்த... " அந்த ஒற்ழை வார்த்ழதயில் தான்.. " என் உலககம விடிந்தது! " இனிகமல் எனது விடியல்.. " உனது மடியில் தான்! மான்ெியின்

அழணப்பில்

ெத்யனுழடய

அன்ைாடப்

கிழடத்த

சுகத்ழத

பைக்கத்தில்

எந்த

மனதில்

அழெகபாட்டபடிகய

மாற்ைமும்

இல்லாமல்

கதவி

படுத்த வந்து

அவனுழடய கபார்ழவக்குள் படுத்துக்பகாண்டாள், எப்கபாதும் கதவிழய அழணத்தபடி சுகமாக உைங்கிப்கபாகும் ெத்யன், அன்று பாதியில் திடுக்கிட்டு விைித்துக்பகாண்டான் கதவியின் ஞாபகங்களுக்காக இதுகபால ஒரு கற்பழன வாழ்வில் ஈடுபட்டது இன்று தன்னுழடய

சுயத்ழதகய

நிழனக்கவில்ழல,, எவ்வளவு

தவறு

பதாழலக்க

கதவியின் என்று

கவண்டியிருக்கும்

நிழனவுககளாடு

ெத்யனுக்கு

புரிந்தது,,

என்று

வாழ்வழத கதவியின்

ெத்யன்

இன்பமாக

மரணத்ழத

இதுவழர நிழனத்தது

மைக்க

கதர்ந்பதடுத்த வைி பராம்ப தவகைா என்று பராம்ப ெங்கடப்பட்டான் ெத்யன்,

நான்

கதவியின் என்ை

மழைவு

எங்கக

பயத்தில்தான்

மழைவு

இப்படி

ஏற்ப்படுத்திய

அதாவது

பிரிவு

தன்னுழடய வைிழய

கொகத்ழத

எனும்

வாழ்க்ழகழய

ெத்யன்

கதர்ந்பதடுத்தது,,

கற்பழனயில்

நரகத்ழத

தின்றுவிட்டு

சுகமாக்கிக்

தவிர்க்க,,

கபாய்விடுகமா

அதாவது

பகாண்டு

கற்பழன

எனும்

அவளின்

இருந்தான், பொர்கத்ழத

கதர்ந்பதடுத்தான் ெத்யன் ஆனால்

அந்த

நரகம்தான்

இன்று

ெத்யழன

பிரச்ெழன

ஆகிவிடுகமா

என்று

இப்கபாதும்

அவன்

கதவிழய

மனம்

பிற்கால

முதன்முழையாக மைக்க

மணவாழ்க்ழகக்கு

பராம்ப

பபரும்

பயந்தான்

ெத்யன்,,

ஆனால்

அதற்காக

நிழனக்கவில்ழல,,

கதர்ந்பதடுத்த வைிமுழை எவ்வளவு தவறு என்று இப்கபாது புரிந்தது மான்ெிழய

கட்டியழணத்து

முத்தமிட்டு

,,

அதனால்

ஏற்ப்பட்ட

உணர்ச்ெிகளின்

உச்ெத்ழத மான்ெியிடகம கனவில் புணர்ந்திருந்தால் கூட தப்பில்ழல ஏபனன்ைால் அது மான்ெியுடன்

அவன்

இருந்திருக்கும்,,

வாைப்கபாகும்

ஆனால்

இவன்

எதிர்கால

தாம்பத்தியத்தின்

ஆண்ழமயின்

விழரப்ழப

ஒத்திழகயாக

அடக்கியது

கதவி

எனும்கபாது ெத்யனின் அடி வயிறு தடதடத்தது, இத்தழன நாட்களாக பொர்க்கமாக கதான்ைிய ஒன்று,, இன்று திக்குத்பதரியாத பபரும் காடாக பதரிந்தது,, இதிலிருந்து எப்படி பவளிகய வருவது என்று புரியாமல் தவித்தான்,, ஒரு விழலமாதிடம் பட்ட அவமானம் மான்ெியிடம் ஏற்ப்பட்டால் அத்கதாடு உயிகராடு வாழ்வதற்கக அர்த்தமில்ழல என்று கலங்கினான் ெத்யன் கடபிளில்

இருந்த

முட்டிக்பகாண்டு

கதவியின் வந்தது,

படத்ழத

தனது

எடுத்து

பார்த்தான்,,

வாழ்க்ழக

பவறும்

ெத்யனுக்கு கண்ண ீர்

கண்ண ீர்

காவியமாகி

விடுகமாபவன்று பயம் வந்தது,, தனது இந்த மனகநாய்க்கு என்ன ழவத்தியம் பெய்வது என்று புரியவில்ழல,, கபொமல்

மான்ெிழய

என்

வாழ்வில்

இருந்து

ஒதுக்கிவிட்டு,

இப்படிகய

வாழ்ந்துவிடலாமா என்று கூட நிழனத்தான்,, ஆனால் மான்ெி கழடெியாக பொன்ன “ பநாண்டின்னு

என்ழன

ஒதுக்கிடாகத

மாமா”

என்ை

வார்த்ழதகள்

ெத்யனின்

காதில்

ஒலித்தது, “ அய்கயா கடவுகள, எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி, நான் ழபத்தியக்காரனாகவ ஊழர சுத்திகிட்டு

இருந்திருக்கலாகம,

கடவுகள

ஏன்

இப்படிபயல்லாம்

”

என்று

ெத்யன்

வாய்விட்டு அலைினான் அவன்

கண்ணர்ீ

வைிந்து

கதவியின்

படத்தில்

விழுந்தது,

ெத்யன்

தனது

படத்ழத துழடத்தான்,, கதவி புன்னழகயுடன் ெத்யழன பார்த்து ெிரித்தாள்

ழகயால் “ கதவி

நீதான்

எனக்கு

வாை

வைிபொல்லனும்,,

என்னால

இழத

தாங்கமுடியழல

கதவி,,

எனக்கு மான்ெி கவனும் கதவி,, இனிகமல் அவ இல்லாம என்னால வாைமுடியாது கதவி,,

நாகன

உலகம்னு

பநழனச்சுகிட்டு

இருக்குை

அந்த

அப்பாவிழய

என்னால

ஏமாத்த முடியாது கதவி ” என்று ெத்யன் கதவியிடம் கவண்டினான் கலங்கிய கண்களுடன் பநஞ்ெில் கதவியின் படத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு ெத்யன் உைங்க ஆரம்பிக்கும் கபாது பபாழுது விடிய ஆரம்பித்துவிட்டது,, அன்று

காழல

ழகயில்

காபியுடன்

மான்ெிதான்

அவழன

எழுப்பினாள்,,

கலொக

மூடியிருந்த கதழவ திைந்துபகாண்டு உள்கள வந்திருக்க கவண்டும் “ எழுந்திரு மாமா மணி

ஏைாகுது”

என்று

மான்ெியின்

குரல்

ககட்ட

அடுத்த

நிமிடம்

கண்விைித்து

பார்த்தான் மான்ெி

குளித்துவிட்டு

தழலயில்

சுற்ைப்பட்ட

டவகலாட

இருந்தாள்,,

அவள்

நீண்ட

கூந்தலின் ஈரம் அவளது கதாள்களில் வைிந்து கபாட்டிருந்த அரக்கு நிை ரவிக்ழகழய நழனத்திருந்தது,

முகத்தில்

பநற்ைிப்பபாட்கடாடு

எந்தபவாரு

இருந்தாள்,

ஒப்பழனயும்

எலுமிச்ழெ

நிைத்தில்

இல்லாமல்

அரக்கு

நிை

பவறும்

கராஜாக்கள்

வாரியிழைத்த புடழவயில் கதாவழதயாக நின்ை மான்ெிழய பார்ழவயால் பருகினான் ெத்யன் அவன்

பார்ழவ

எங்ககயா

பவட்கத்ழதபகாடுக்க

கபாய்

கபெலாம்னு

“என்ன

மாமா

பொன்னிகய

அப்படி

அதான்

பார்க்கிை

இன்னிக்கு

காழலயிலகய

குளிச்சு

பரடியாயிட்கடன்’” என்று மான்ெி பவட்கக் குரலில் பொல்ல இரவு

நடந்தழவகள்

வலம்வர

“

ம்ம்

ஒன்கைாபடான்று

கபாகலாம்,

கபாட்டி

கண்டிப்பா

கபாய்

கபாட்டுக்பகாண்டு கபெித்தான்

ஞாபக

ஆகனும்”

அடுக்கில்

என்ை

ெத்யன்

அவளிடமிருந்து காபிழய வாங்கி கடபிளில் ழவத்துவிட்டு “ நான் பல் கதய்ச்ெிட்டு காபிகுடிக்கிகைன்நீ

கபாய்

தழலழய

நல்லா

காயழவ,,

ஈரம்

பொட்டுது”

என்று

அக்கழரயுடன் பொன்னான் ெரிபயன்று தழலயழெத்து மான்ெி பவளிகய கபானாள்,, அவன் பொன்ன அந்த ஒரு வார்த்ழத

பகாடுத்த

முடியாது,,

இவளுக்கு

எனது

பிரச்ெழனழய

ெந்கதாஷம்

அவள்

எடுத்துச்பொன்னால் தீர்க்க

இவள்

முகத்தில்

பதரிந்தது,,

புரிந்துபகாள்ளும்

ஏதாவது

வைி

இவழள

மனதிடம்

பொல்வாளா?

என்று

ஏமாற்ை

இருக்குமா?, ெத்யனுக்கு

கவழலயாக இருந்தது குளித்து காழல டிபன் ொப்பிட்டு இருவரும் காரில் கிளம்பும் கபாது மணி எட்டழர ஆகியிருந்தது,,

ெத்யன்

மான்ெிழய

அழைத்துக்பகாண்டு

ஒரு

மழலயடிவாரத்துக்கு

கபானான்,,

கராட்டி

காழர

நிறுத்திவிட்டு

இைங்கி

மான்ெியுடன்

மரங்கள்

அடர்ந்த

தனிழமயான இடத்தில் அமர்ந்து அவளுக்கும் ழகபகாடுத்து இழுத்து தன் பக்கத்தில் அமர ழவத்தான் ெத்யழன

உரெிக்பகாண்டு

அமர்ந்த

மான்ெி

“

எங்ககயா

கூட்டிப்கபாக

கபாைீங்கன்னு

பநழனச்கென்,, அப்புைம் பார்த்தா இங்க வந்துருக்கீ ங்க” என்ைாள் தன் ழகயில் இருந்த மான்ெியின் காந்தல் விரல்கழள நீவிய ெத்யன் “ இந்த ஊர்ல தனிழமயான இடம்னா அது இதுதான் மான்ெி,, யார் பதால்ழலயும் இல்லாமல் நிழைய கபெலாம்” என்ைான் “

ெரி

பொல்லுங்க

என்ன

ஒருத்தழரபயாருத்தர்

கபெனும்,,

நல்லா

எனக்கு

பதரிஞ்சு

புரிஞ்சுகிட்கடாம்னு

கநத்து

ழநட்கட

பநழனக்கிகைன்,,

நாம

இன்னும்

கபெைதுக்குஎன்ன இருக்கு மாமா” என்ை மான்ெி அவன் வலதுழகழய எடுத்து அவன் விரல்கழள தன் விரல்ககளாடு ககார்த்துக் பகாண்டாள் ெிைிதுகநரம் தயங்கி எங்பகங்ககா இலக்கற்று பார்த்த ெத்யன், பிைகு ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய்,, அவளிடமிருந்த தன் விரல்கழள வழுவில் உருவிக்பகாண்டு “ மான்ெி என்ழன பத்தி உனக்கு என்ன பதரியும்னு எனக்கு பதரியாது,, ஆனா நீ பதரிஞ்சுக்க கவண்டியது இன்னும் நிழைய இருக்கு,, அபதல்லாம் உனக்கு பொல்லாம நான் கநத்து உன்ழன பதாட்டது தப்புதான்,, ஆனா உணர்ச்ெிகளுக்கு முன்னாடி யாருகம தூசுதான்,, இன்னும்

உன்

மனசுல

ஆழெழயயும்

ஏக்கத்ழதயும்

உண்டாக்குைதுக்கு

முன்னாடி

எல்லாத்ழதயும் உன்கிட்ட பொல்லிர்கைன்” என்று ெத்யன் பபாது மன்னிப்பு ககட்பவன் கபால கபெ................ “ மாமா பகாஞ்ெம் இருங்க,,, இப்கபா நீங்க என்ன பொல்லப்கபாைீங்க,, நான் முன்னாடி மனநிழல ெரியில்லாம இருந்தவன்னு தாகன,, அதுதான் எனக்கக பதரியுகம.,, பத்து வருஷத்துக்கு

முன்னாடி

கதவி

அக்காழவ

கதடிகிட்டு

ஆத்துல

பாலத்துக்கு

கீ கை

சுத்தியழதயும்,, உங்கழள இழுத்துட்டு வந்து ழகழய காழல கட்டி கார் வச்சு இந்த ஊருக்கு பஜயந்தி அக்கா கூட்டிட்டு வந்தழதயும், நான் என் கண்ணால பார்த்திருக்ககன் மாமா,, அப்புைம் நீங்க மனநல மருத்துவமழனயில் இருந்தது, அப்புைமாபலவருஷமா மாத்திழர ொப்பிடுைது,, கதவியக்கா ஞாபகத்தில் குடிப்பது எல்லாகம எனக்கு பதரியும் மாமா,, நீங்க எதுவும் பொல்லகவண்டாம்” என்று மான்ெி பதளிவாக தீர்கமாக கபெினாள் அவள்

கபசும்

வழர

இபதல்லாத்ழதயும்

அவள்

விட

முகத்ழதகய

எனக்கு

ஒரு

பொன்னாத்தான் உனக்குபுரியும்” என்ைான்

பார்த்த பபரிய

ெத்யன் பிரச்ெழன

“

இல்ல

மான்ெி

இருக்கு,,

அழத

முகத்தில் குைப்ப கரழககள் முடிச்ெிட “ இன்னும் என்ன மாமா பிரச்ெழன இருக்கு?” என்ைாள் மான்ெி அவளின் கநர்ப்பார்ழவழய தவிர்த்து தழலகுனிந்த ெத்யன் “ மான்ெி நான் பொல்ைழத உன்னால எந்தளவுக்கு புரிஞ்சுக்க முடியும்னு எனக்கு பதரியழல,, ஆனா உனக்கு ஒரு ஆண் எப்படி இருப்பான் என்ன பெய்வான்னு பதரியுமா?” என்று ககட்க இந்த

ககள்வியால்

கமலும்

குைம்பிய

மான்ெி

“

விவரமா

பதரியாது,

ஓரளவுக்கு

பதரியும்” என்று அவளும் தழலகுனிந்து பதில் பொன்னாள் “ அப்கபா ெரி நான் பொல்ைழத ககளு,, கதவி இைந்ததுக்கு அப்புைமா நான் அந்த ஒரு வருஷமா

எப்படியிருந்கதன்னு

எனக்கக

பதரியாது,,

ஆஸ்பிட்டல்ல

இருந்து

அக்கா

வட்டுக்கு ீ வந்ததும் கதவிகயாட நான் வாழ்ந்த அந்த ஒருநாள் நிழனவு எனக்கு பராம்ப அதிகமா இருந்தது,, அவகூட அன்னிக்கு நான் அவ்வளவு அன்கயான்யமா இருந்கதன், எந்த பக்கம் பார்த்தாலும் அகத ஞாபகம் எழத பெய்தாலும் அகத ஞாபகம்னு பராம்ப கஷ்டப்பட்கடன்,, அந்த கஷ்டத்துக்கு நாகன ஒரு வைி கண்டு பிடிச்கென்,, அதாவது தினமும் கதவி கூட கற்பழனயில் வாழுைதுன்னு முடிவு பண்கணன், ஒருநாள் இரவு அவகளாட கற்பழனயில் வாழ்ந்து பார்த்கதன், அது பொர்கத்ழத விட எனக்கு சுகமா இருந்தது” என்று பொன்ன ெத்யன் நிறுத்திவிட்டு மான்ெிழய பார்த்தான் “

இதிபலன்ன இருக்கு

மாமா,,

நம்ம துழணழய நிழனச்சு

கற்பழனயில்

வாழுைது

எல்லாரும் பண்ைதுதாகன, இதுல குைப்பம் என்ன இருக்கு” என்று மான்ெி புரியாமல் ககட்க “ மான்ெி நீ பொல்ைது உயிகராட இருக்கிைவங்க கூட நாம கெர்ந்து வாழுை மாதிரி கற்பழன பண்ைது, நான் பெத்துப்கபான கதவிகூட வாழ்ந்துகிட்டு இருக்ககன்,, முழுொ பொன்னாத்தான் உனக்கு புரியும்,, இப்கபா நான் தினமும் கதவிகயாட ஒரு புருஷன் பபாண்டாட்டியா

தாம்பத்யம்

நடத்துகைன்,,கிட்டத்தட்ட ஒவ்பவாரு

இரவும்

வாழ்க்ழகக்கு

பபரிய

நடத்துகைன்,,

எட்டு

எனக்கு

வருஷமா

பொர்கமா

பிரச்ெழனயாருச்சு

அதாவது இது

பதரிஞ்ெது, மான்ெி”

இைந்தவள்

நடக்குது,, ஆனா என்ை

கூட

குடும்பம்

கதவியுடன் இப்கபா

ெத்யன்

வாழும்

அதுகவ

நிமிர்ந்து

என்

அவள்

முகத்ழத ெங்கடமாக பார்த்தான் “ ம்ம் எதுவாயிருந்தாலும் பொல்லுங்க மாமா நான் புரிஞ்சுக்குகவன்” என்ைாள் மான்ெி அன்கபாடு அவள் ழகழய எடுத்து தன் ழககளுக்குள்அடக்கிய ெத்யன் “ மான்ெி நான் பொல்ைழத வச்சு என்ழன தவைா பநழனக்காகத,, என்ழன பத்தி எல்லாகம உனக்கு பதரியனும்னு

தான்

இழத

பொல்கைன்,,பரண்டு

வருஷத்துக்கு

முன்னாடி

என்

ப்ரண்ட்ஸ்ங்க

கூட

ஒக்ககனக்கல் கபாகனன் அங்கக கஹாட்டலில் ரூம் எடுத்து பரண்டு நாள் தங்கிகனாம், அன்னிக்கு ழநட் என்கூட இருந்த பெங்க எல்லாம் என்ஜாய் பண்ண பபாண்ணுங்கழள அகரஞ்ச் பண்ணியிருந்தானுங்க,, எனக்கும் கெர்த்துதான்,, அந்த பபாண்ணு என் ரூமுக்கு வந்தப்ப நானும் பகாஞ்ெம் கபாழதயில் இருந்கதன் ,, "

ஆர்வத்கதாட

அந்த

பபாண்ழண

நான்

பதாட்கடன்

மான்ெி,,

ஆனா

என்

மனெில்

இருந்த ஆர்வம் உடலில் இல்ழல, எனக்கு அந்த பபாண்ணுகூட பெக்ஸ் வச்சுக்ககவ முடியழல, அதாவது சுத்தமா என்கனாட ஆண்ழமக்கு எழுச்ெிகய வரழல, அவளும் என்னன்னகவா

பண்ணி

பார்த்தா,

என்னால

கழடெி

வழரக்கும்

முடியகவயில்ழல,,

அந்த பபாண்ணு என்ழன திட்டிட்டு கபாய்ட்டா” என்ைவன் ஒரு பபருமூச்சுடன் ‘’ மான்ெி நான் பொல்ைது உனக்கு புரியுதா?” என்ைான் தழலகுனிந்திருந்த மான்ெியிடமிருந்து “ம்ம் புரியுது” என்ை பதில் மட்டுகம வந்தது " அதுதான் என்கனாட பிரச்ெழனகய கதவி அல்லாத இன்பனாரு பபண்ழண என்னால திருப்தி படுத்த முடியாது மான்ெி,, இப்கபா என்கனாட நிழலழம உனக்கு பதளிவா புரியுகம,, இதுவும் ஒருவழக மனவியாதி தான் மான்ெி,, நான் அது நடந்து அடுத்த வாரகம மறுபடியும் பாகாயம் ஆஸ்பிட்டல் கபாய் எனக்கு ட்ரீட்பமண்ட் பண்ை டாக்டர் கிட்ட நடந்தது எல்லாம் பொன்கனன் மான்ெி" என்று ெத்யன் பொல்ல " அதுக்கு டாகடர் என்ன பொன்னாரு " என்று மான்ெி ஆர்வமாக ககட்டாள் அவளுழடய ஆர்வம் ெத்யழன வாட்டி வழதத்தது " அவரும் நான் பொன்னழதத்தான் பொன்னார் மான்ெி,, இது ஒருவழகயான மனவியாதி தான் நீங்க ஒத்துழைச்ொ ெரி பண்ணலாம்னு பொன்னார்,, காதலியாகவும் மழனவியாகவும் நிழனக்கின்ை கதவிழய பதய்வமாக

நிழனக்கச்

பொன்னார்,,

ெில

கயாகாெனப்

பயிற்ெிகழள

பொல்லி

பெய்யச்பொன்னார்,, நானும் பகாஞ்ெநாளா இபதல்லாம் பெய்கைன் மான்ெி ஆனா எந்த பலனும்

இல்ழல,,

தினமும்

கதவிழய

நிழனக்காமல்

என்னால

தூங்கமுடியழல,,

எங்கக இதாகலகய மறுபடியும் நான் ழபத்தியமாகி விடுகவகனா என்று பயமாயிருக்கு மான்ெி" என்ை ெத்யன் கலங்கிய தனது கண்கழள துழடத்துக்பகாண்டான் அவழனகய

திழகப்கபாடு

பார்த்த

மான்ெிழய

பார்த்து

"

என்னம்மா

அதிர்ச்ெியா

இருக்கா,, இன்னும் பொல்கைன் ககளு கநத்து ழநட் உன் கூட அவ்வளவு ெந்கதாஷமா கிஸ் பண்ணிட்டு ழநட் உன் நிழனப்கபாடகய படுத்த பகாஞ்ெகநரத்தில் கதவிகயாடத் தான் என்னால எல்லாகம பண்ண முடிஞ்சுது,, இகதநிழல நீடித்தால் அது உனக்கு நான் பெய்ை துகராகம் தாகன மான்ெி,, அதனாலதான் நாம கபெி ஒரு முடிவுக்கு வரனும்னு பொன்னது,,

" உன்ழன எனக்கு பராம்ப பிடிக்கும் உன்ழன உயிராய் விரும்புகைன் மான்ெி,, ஆனா இப்படி

ஒரு

உனக்கு

பபாம்ழம

நான்

இருக்கிைவனா,,

வாழ்க்ழக

கவண்டாம் நல்லா

வாழ்ந்து

மான்ெி,,

படிச்ெவனா

நீ

உன்ழன

கவை

பார்த்து

கஷ்ட்டப்படுத்த

யாராவது

கமகரஜ்

விரும்பழல,,

நல்ல

பண்ணிக்ககா"

மனநிழலயில் என்று

ெத்யன்

பொல்லி முடித்துவிட்டு அவள் முகத்ழதகய பார்க்க மான்ெி எதுவுகம கபெவில்ழல,, ஆனால் அவள் முகத்தில் குைப்பமும் இல்ழல,, பராம்ப பதளிவாக இருந்தது ழகழய தழரயில் ஊன்ைி தனது ஒற்ழை காழல அழுத்தமாக பதித்து எழுந்த மான்ெி,, புடழவயின் பின்னால் இருந்த தூெிழய தட்டிவிட்டு " ெரி வா மாமா வட்டுக்கு ீ கபாகலாம்" என்ைாள் அவளின் பதிழல எதிர்பார்த்து காத்திருந்த ெத்யன் " என்ன மான்ெி எதுவுகம பொல்லாம கிளம்பிட்ட,, என் விஷயத்தில் உன்கனாட முடிவு என்ன அழத பொல்லிட்டு கிளம்பு மான்ெி" என்ைான் " என் முடிவுதாகன அழத இன்னிக்கு ொயங்காலம் பொல்கைன்,, நீங்க என்ழன வட்டுல ீ விட்டுட்டு ஆபிஸ்க்கு கிளம்புங்க" என்று பொல்லிவிட்டு காழர கநாக்கி நடந்தாள் கவறு வைியின்ைி ெத்யனும் அவள் பின்கனாடு நடந்துகபாய் காழர பநருங்கி அவளுக்கு கதவு திைந்து விட்டு, அவள் அமர்ந்ததும் இவனும் அமர்ந்து காழர கிளப்பினான் பெல்லும் வைியில் ெத்யன் மனது பலவாறு குைம்பியது 'ஒருபக்கம் மான்ெி தன்ழன கவண்டாம் என்று பொல்லக்கூடாது என்று கடவுழள கவண்டினான்,, இன்கனாரு பக்கம் இந்த

நல்ல

மனம்

பழடத்த

அைகிக்கு

நான்

கவண்டாம்

கவறு

நல்ல

வாழ்க்ழக

அழமயட்டும் என்று கடவுழள கவண்டினான்... அவளின்

முடிவுக்காக

மாழல

வழர

காத்திருக்க

கவண்டும்

என்பகத

ெத்யனுக்கு

பகாடுழமயாக இருந்தது,, மான்ெிழய வட்டில் ீ விட்டுவிட்டு ஆபிஸ்க்கு கபான ெத்யனுக்கு,, ஒவ்பவாரு பநாடியும் நகர்வது பகாடுழமயாக இருந்தது,, மாழல எப்கபாது வரும் என்று காத்திருந்து ெரியாக ஐந்து மணி ஆனதும் உடகன கிளம்பி வட்டுக்கு ீ வந்தான் வட்டில் ீ

அவன்

கபெிக்பகாண்டு

அக்கா

பஜயந்தி

இருந்தாள்,,

ெத்யன்

உழடமாற்ைிக் பகாண்டு வந்தான்

வந்திருந்தாள்,, தனது

மான்ெி

அக்காழவ

அவளிடம் நலம்

உற்ொகமாக

விொரித்து

விட்டு

ெத்யன் வந்ததும் காபி எடுத்து வந்து பகாடுத்தாள்,, ெத்யன் அவளுழடய பதிலுக்காக ஏக்கத்துடன் அவள் முகத்ழத பார்த்தான் " ஏய் பபண்கண! உன் பெவியில் ககட்கிைதா? " என் மனதின் பமௌனக்கதைல்கழள!. " ஏய் பபண்கண! உன் கண்ணில் பதரிகிைதா? " நீயில்லாது எனது உடல் இழளத்து துறும்பாவழத! " ஏய் பபண்கண! உன் மனம் அைிகிைதா? " உன்ழன நிழனத்து உருவாகும் ஏக்கப்பபருமூச்சுகழள! " ஏய் பபண்கண! உன் இதயத்திற்கு புரிகிைதா? " உன் பார்ழவபடாத என் ஜீவனின் மரண அவஸ்ழதகழள! " ஏய் பபண்கண! உன் அைிவு உணர்கிைதா? " உன்னால் ஏங்கும் என் கதகத்தின் உயிர் கெிவுகழள! மான்ெி அமர்ந்த

*பகாடுத்த

காபிழய

ெத்யன்,,

டிவிழய

உைிஞ்ெியபடி பார்ப்பதும்

தனது

கொபாவில்

ஓரக்கண்ணால்

அக்காவின்

மான்ெிழய

அருகில்

பார்ப்பதுமாக

இருந்தான்,, ஒரு கவழள இவள் ‘’ எனது முடிழவ இன்று மாழல பொல்கிகைன், என்று காழலயில் பொன்னழத மைந்துவிட்டாளா?,, இவ்வளவு அலட்ெியமாக இருக்கிைாகள என்று மனதில் எண்ணியபடி காபி குடித்து முடித்தான் பஜயந்தியிடம் ெிைிது கநரம் குடும்ப விவகாரங்கழள பற்ைி கபெிக்பகாண்டு இருந்தவன்,, அடிக்பகாருதரம்

மான்ெிழய

கபால

மும்முரமாக

டிவிழய

திரும்பிப்

பார்த்தான்,,

பார்த்துக்பகாண்டு

அவள்

இருக்க

இவழன

கவணிக்காதது

எரிச்ெலழடந்த

ெத்யன்

“

ெரிக்கா எனக்கு பகாஞ்ெம் முக்கியமான பமயில் பெக் பண்ணணும் ழநட் ொப்பாடு பரடியானதும்

கூப்பிடுங்க”

என்று

பொல்லிவிட்டு

எழுந்து

தனது

அழைகதழவ

பநருங்கினான் “மாமா பகாஞ்ெம்

இருங்க”

என்று

மான்ெியின் குரல்

உடகன பிகரக்கடடித்து ெடனாக திரும்பியது

ககட்டதும்

ெத்யனின்

கால்கள்

என்ன என்று ஆர்வத்கதாடு ெத்யன் மான்ெிழய பார்க்க,, “ மாமா காழலயில பதருவில் கராஜாச்பெடி

வித்தாங்க

நானும்

கலர்

கலரா

அஞ்சு

பெடி

வாங்கி

மாடியில்

பால்கனியில் வச்சுருக்ககன், உங்ககிட்ட கராஜாச்பெடிழய காட்டனும்னு பநழனச்கென்,, வர்ைீங்களா மாடிக்கு கபாகலாம்” என்று மான்ெி ெிறு புன்னழகயுடன் ககட்க “ ஓ கபாகலாகம” என்று மறு கயாெழனயின்ைி ெத்யன் திரும்ப,, பஜயந்தி

டிவிழய

பண்ணணும்னு

பார்த்துக்பகாண்கட

பொன்ன,,

“

கராஜாச்பெடி

என்ன

ெத்தி

முக்கியமான

காழலயில

பமயில்

பெக்

பார்த்தா

கபாச்சு,

இருக்கிை

உதட்டில்

வைிந்த

ெிரிப்ழப

கவழலழய பாருடா ”என்று பொன்னாள் ெத்யன்

அெடு

வைிய

அக்காழவ

ஏைிட்டான்,,

அடக்கிக்பகாண்டு டிவியில் கவணமாக இருப்பதுகபால் காட்டிக்பகாண்ட பஜயந்தி “ ெரி அவ ஆழெழய ஏன் பகடுப்பாகனன், கபா கபாய் பார்த்துட்டு வா ெத்தி” என்று பொல்ல,, மான்ெிக்கு முன்கன ெத்யன் மாடிப்படிழய கநாக்கி ஓடினான் அவன் பின்னாகலகய வந்த மான்ெி,, ஏன் இப்படி ஓடி வர்ைீங்க பமதுவாத்தான் வந்தா என்ன” என்ைபடி ஒரு ஒரு படிகளாக ஏைினாள்,, அவளுக்கு முன்னால் படிகளில் இருந்த ெத்யன் திரும்பி “ ஏன் மான்ெி படி ஏை பராம்ப கஷ்டமா இருக்கா” என்று ககட்க,, “அபதல்லாம் கபாய்

ஒன்னுமில்ல

கராஜாச்பெடிழய

கபாங்க”

காட்டி

“

என்ைவள்

மாடிழய

எப்படியிருக்கு

மாமா,,

அழடந்ததும் எல்லாம்

பால்கனிக்கு

சூப்பர்

கலர்ல்ல”

என்று ககட்டாள் உண்ழமயிகலகய

கராஜாச்பெடிகள்

அைகாக

இருந்தது,,

ஐந்து

வண்ண

கராஜாச்பெடிகளில் ெில பூக்கள் மலர்ந்தும்,, ெில பூக்கள் பமாட்டாகவும் ெிரித்தன ,, ெிைிதுகநரம்

பூக்கழள

ொய்ந்துபகாண்டு

“

பார்த்து

பெடிழய

ரெித்த பார்க்க

ெத்யன் மட்டும்

பிைகு நீ

திரும்பி

என்ழன

ழகபிடி

கூட்டிட்டு

சுவற்ைில்

வரழலன்னு

பதரியும் மான்ெி,, பொல்லு என்ன முடிவு பண்ணியிருக்க மான்ெி” என்று ககட்டான் அவனருகில்

வந்து

கண்டுபிடிச்சுட்டீங்க,,

நின்று ஆனா

அவழன இதுக்காக

ஏைிட்டுப்

பார்த்த

பாராட்டுகவன்னு

மான்ெி

எல்லாம்

“

கபரக்ட்டா

எதிர்பார்க்காதீங்க

மாமா,, ெரி நான் முடிவு பண்ணியிருப்கபன்னு நீங்க நிழனக்கிைீங்க மாமா ” என்று குறும்புடன் கூைினாள்

மங்கிவரும் மாழல கவழளயில் அவளின் முகத்தில் பதரிந்த அைகு ெத்யழன தடுமாை பெய்ய “ என்ன முடிவு பண்ணிருப்ப,, மாமா எனக்கு எதுவுகம கவண்டாம் உங்கழள பார்த்துக்கிட்கட கபாதும்னு

உங்ககூட

டயலாக்

இந்த

பொல்லப்

வட்டுல ீ

கபாை

அது

ஒரு

கவழலக்காரி

தாகன”

என்று

மாதிரி

ெத்யன்

வாழ்ந்தா

விட்கடத்தியாக

பொல்ல அவன் முகத்ழதகய உண்ணிப்பாக பார்த்த மான்ெி “ அபதப்படி மாமா இப்படி ஒரு முடிவு

நான்

எடுப்கபன்னு

பொல்ைீங்க,

உங்க

பகஸ்

பராம்ப

தப்பு

மாமா”

என்று

கநரடியாக அவழன பார்த்து பொன்னாள் ககள்வியாய் அவழள பார்த்த ெத்யன் “ அப்படின்னா என்ன முடிவு பண்ணிருக்க” என்று குைப்பமாக ககட்டான் “ என்னால எதுவுகம கவனாம்னு எல்லாம் இருக்கமுடியாது,, நான் என்ன ொமியாரா எல்லாத்ழதயும்

அடக்கியாள,

நானும்

ெராெரி

பபாண்ணுதான்,

எனக்கு

எல்லாகம

கவனும், அந்தகாலத்து பபாண்ணுங்க மாதிரி ‘அய்கயா நாதான்னு நீங்ககள ெகலமும்னு, டயலாக் கபெிட்டு எல்லாத்ழதயும் மைந்து மரத்துப்கபாய் என்னால வாை முடியாது ” என்று மான்ெி தீர்கமாக பொல்ல “ அப்படின்னா என்ழன மைந்துட்டு கவை ஒருத்தழன கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு முடிவு

பண்ணிருக்கியா?”

என்ைான்

ெத்யன்,,

இழத

பொல்லும்கபாது

அவன்

வார்த்ழதகழள அவகன பவறுத்தான் அவழன கடுழமயாக முழைத்து பார்த்த மான்ெி “ என்ன நக்கலா?, நான் ஒன்னும் அப்படிப்பட்ட பபாண்ணு இல்ழல,, கநத்து அப்படி தடவித்தடவி முத்தம் குடுத்துட்டு இன்னிக்கு கவை ஒருத்தழன கட்டிக்கிையான்னு ககட்கிைீங்ககள உங்களுக்கு பவட்கமா இல்ழல,, உங்களுக்கு எப்படிகயா எனக்கு நீங்கதான் இனிகமல் புருஷன்” என்ை மான்ெி ெத்யழன இன்னும் அதிகமாக ஒட்டி நின்ைாள் அந்த

அந்திமாழலயில்

தங்களின்

கூட்ழடத்

கதடி

வானில்

பைந்த

பைழவகளுடன்

தானும் பைப்பது கபால் உணர்ந்த ெத்யன், தனது உற்ொகத்ழத பவளிக்காட்டாமல் “ குைப்பாத மான்ெி என்னன்னு பதளிவா பொல்லு” என்று ககட்டான் அவழன பநருங்கி உராய்ந்து பகாண்டு நின்ை மான்ெி, அவன் கபாட்டிருந்த டீெர்ட்டின் கமல் இரண்டு பட்டன்கழள ழகயால் திருகியபடி,, “ ஏன் மாமா உங்களுக்கு மட்டும் பநஞ்சுல இவ்வளவு முடியிருக்கு” என்று ெம்மந்தமில்லாமல் ககட்டாள்

பட்படன்று அவள் ழகழய தட்டிவிட்ட ெத்யன் “ ஏய் நான் என்ன ககட்கிகைன் நீ என்ன கபசுை

,,

விழளயாடாத

மான்ெி

இது

பரண்டு

கபகராட வாழ்க்ழக

ெம்மந்தப்பட்டது”

என்று ெற்று ககாபமாக பொல்ல “ அபதல்லாம் பட்டுன்னு எப்படி மாமா பொல்ைது,,, இப்படித்தான் ஆரம்பிக்கனும்,,நீங்க பமாதல்ல

என்

ககள்விக்கு

இவ்வளவு

முடியிருக்கு”

பதில்

என்று

பொல்லுங்க,,

ெிறு

உங்களுக்கு

குைந்ழதழய

கபால

மட்டும்

பநஞ்சுல

பிடிவாதமாக

ஏன்

மறுபடியும்

ககட்க இந்த முழை ெத்யனுக்கு ககாபம் வரவில்ழல, ெிரிப்புத்தான் வந்தது தனது ெட்ழடயின் பட்டழன திருகிய அவள் ழககழள பற்ைிக்பகாண்டு “ ம்ம் யூரியா கபாட்டு வளர்த்கதன்,, நீ எவ்வளவு புத்திொலின்னு பநழனச்கென் நீ என்னடான்னா இப்படி ககழனத்தனமா ககள்வி ககட்கிை” என்ைான் “

ஓய்

மாமா

இது

ககழனத்தனமா,,

கநத்து

உங்கழள

ெட்ழடயில்லாம

பார்த்தப்ப

எவ்வளவு முடியிருந்துச்சு அதான் ககட்கடன்,, ெரி விடுங்க இப்ப என்ன உங்களுக்கு என்

முடிவு

பதரியனும்

பொல்லுங்க,,

இப்கபா

அவ்வளவு

என்ழன

தாகன,,

கல்யாணம்

ெரி

நான்

ககட்கிைதுக்கு

பண்ணிக்க

உங்களுக்கு

நீங்க

எது

பதில்

தழடயா

இருக்கு?” என்று கநரடியாக அவழன ககட்டாலும் அவள் விரல்கள் அவன் ெட்ழடயின் பட்டழன திருகியபடிகய இருந்தது ெத்யனுக்கு அவளுழடய பநருக்கமான இந்த நிழலயில் காழலயில் கபெியபதல்லாம் மறுபடியும்

ஞாபகத்துக்கு

வரவில்ழல,,

ெிைிதுகநரம்

கண்மூடி,,

காழலயில்

பொன்ன

காரணங்கழள மனதில் பகாண்டு வந்தான் ெத்யன் பிைகு

கண்கழள

அதாவது

திைந்து

உன்ழன

என்

“

தழட மனசு

எதுன்னா

என்கனாட

விரும்பினாலும்

இன்ழைய

உடல்

நிழலழமதான்,,

உன்ழன

ஏத்துக்கழல,,

கதவிகயாட மட்டுகம நான் உைவுகழள கற்பழன பண்ணி வாழ்வதால் கவறு எந்த பபண்ணிடமும்

உைவு

பகாள்ள

முடியாது

இது

ஒரு

பபரிய

பிரச்ெழன

மான்ெி,,

அதனால என்ழனவிட்டுட்டு கவை ஒருத்தழன கல்யாணம் பண்ணிக்கச் பொன்கனன்” என்று கவறு எங்ககா பார்த்தபடி ெத்யன் பொன்னான் எங்கக

அவன்

பிரச்ெழனன்னு

முகத்ழத

தன்

பொல்லிட்டீங்க

பக்கம்

திருப்பிய

அதனால

நானும்

மான்ெி

“

இது

நம்ம

பவளிப்பழடயாகவ

வாழ்க்ழக

ககட்கிகைன்,,

கதவி அக்காவுக்கு பிைகு நீங்க இதுவழரக்கும் எத்தழன பபாண்ணுங்ககளாட உைவு வச்சுருப்பீங்க?” என்று மான்ெி ககட்க “என்ன மான்ெி என்ழன ெந்கதகப்படுைியா” என்று ெத்யன் கநரிழடயாக ககட்டான்

“

அய்கயா

மாமா

பொல்லுங்க,

உங்கழள

இதுவழரக்கும்

ெந்கதகப்படழல,, எத்தழன

நான்

ககட்டதுக்கு

பபாண்ணுங்ககூட

கபரக்டா

பெக்ஸ்

பதில்

பண்ணிருக்கீ ங்க

அழத பொல்லுங்க” என்று மான்ெி அழுத்தமாக ககட்டாள் மறுபடியும் அவள் அழதகய ககட்டதும் ககாபமான ெத்யன் “ ஏன்டி காழலயிலதான் அவ்வளவு

பொன்கனன்ல,,

ஒக்ககனக்கல்

ெம்பவம்

இதுவழரக்கும்

மட்டும்தான்,,

எவகூடயும்

ஆனா

அழத

நான்

படுத்ததில்ழல,,

எதுலயுகம

கெர்க்கமுடியாது,

கதால்வியில் முடிந்த ஒரு தப்பு,, அவ்வளவுதான்” என்று எரிச்ெலாக கூைினான் " அப்புைம் ஏன் மாமா என்னால எந்த பபாண்ழணயும் திருப்தி படுத்தமுடியாதுன்னு நீங்ககள பநழனக்கிைீங்க,, எவகூடயும் படுக்காமகலகய இந்த மாதிரி முடிவு பண்ணா எப்படி மாமா,, அன்னிக்கு உங்ககளாட நிழலழமக்கு ஒரு வடிகாலா கதவியின் உைழவ பயன்படுத்தின ீங்க,, "ஆனா இப்கபா இன்பனாரு பபண் மழனவியா உங்க வாழ்க்ழகயில் வந்தா நிச்ெயமா மாறுவங்க ீ

மாமா,,

எனக்கு

நம்பிக்ழக

இருக்கு,,

அதனால

நீங்க

பயப்படாம

எங்கப்பாவுக்கு கபான் பண்ணி ெீ க்கிரம் வரச்பொல்லுங்க” என்று மான்ெி முடிக்க அவழளகய

பவைித்துப்பார்த்த

கயாெிக்காமலா முடிவுதான்,,

ெத்யன்

இருந்திருப்கபன்னு

உனக்கு

ஒரு

“

ஏன்

மான்ெி

பநழனக்கிை?,,

விஷயம்

பொல்கைன்

பல

இழதபயல்லாம்

நாட்களா

ககளு,,

கயாெிச்சு

உனக்கு

நான்

நான் எடுத்த

எப்படிகயா

பதரியாது ஆனா எனக்கு நீ எனக்குள் ஒரு அங்கமாகிட்ட,, அப்படிப்பட்ட உன்ழனகய நான்

இைக்க

நிழனக்கிகைன்னா

பிரச்ெழனகயாட

தீவிரத்ழத

புரிஞ்சுக்ககா,,

நீ

நல்லபடியா ஒருத்தழர கல்யாணம் பண்ணி நல்லாரு மான்ெி” என்று ெத்யன் அழடத்த குரலில் கூை ெட்படன்று

ககாபமான

பநழனச்சுக்கிட்டு முத்தபமல்லாம் மட்டும்

மான்ெி

இருப்ப,, குடுத்துட்டு

நடக்ககவ

நடக்காது,,

“

ஏன்

நான் கவை

மாமா மட்டும்

மட்டும்

கதவி

கநத்து

ஒருத்தழன

எனக்கு

நீ

நீதான்

கூட

உன்ழனய

கல்யாணம் கவனும்,,

வாழ்ந்தழத கட்டிப்பிடிச்சு

பண்ணிக்கனுமா,,

பமாதல்ல

என்

அது

காதழலச்

பொல்ல என் ஊனம் ஒரு தழடயா இருந்தது,, " ஆனா இப்கபா என்னாலயும் இவ்வளவு கம்பீரமான ஆழண ெலனப்படுத்த முடியும்னு பநழனக்கும்

கபாது

எனக்கு

தன்னம்பிக்ழக

வந்திருச்சு

,

எனக்கு

நீதான்

கவனும்

அதுவும் எல்லாகம கவனும்,, உன்னால என்கூட கெர்ந்து வாை முடியும் மாமா மனழெ கபாட்டு விட்டாள்

குைப்பிக்காத

மாமா

”

என்று

மான்ெி

தன்

தரப்ழப

பதளிவாக

பொல்லி

ெத்யனுக்கு

அவள்

வார்த்ழதகள்

பராம்ப

ெந்கதாஷமா

இருந்தாலும்,,

அவளுக்கு

இன்னும் புரியழவக்கும் கழடெி முயற்ெியாக “ மான்ெி திருமணத்திற்கு பிைகு எதுவுகம நடக்காமல் ஒருவர் முகத்ழத ஒருவர் பார்த்து கண்ண ீர் விட்டு,, கண்ட டாக்டழரயும் கபாய்

கன்ெல்ட்

பண்ணகவண்டிய

நிழலழமழய

கயாெிச்சுப்பாரு

மான்ெி,,

அதுவும்

நீகவை எனக்கு எல்லாகம கவனும்னு பொல்ை,, அப்புைம் எதுவுகம கிழடக்கழலன்னா அடுத்த நாகள ககார்ட்டுல கபாய் நிப்ப கபாலருக்கு,, அதுக்குத்தான் பொல்கைன் எதுக்கு இந்த

ரிஸ்க்

விலகிவிடலாம்

மான்ெி

பகாஞ்ெநாள்

கவதழனயா

இருக்கும்

பிைகு

ெரியாயிடும் ” என்று ெத்யன் பவறுத்த குரலில் பொன்னதும் அவன் வார்த்ழதகளின் வரியம் ீ அவள் முகத்தில் பதரிய “ அதாவது கநத்து அவ்வளவு நடந்த

பிைகு

நான்

இன்பனாருத்தழன

கல்யாணம்

பண்ணிக்கனுமா?

உங்க

மனொட்ெிழய பதாட்டு பொல்லுங்க,, “கதவி

இைந்ததும்

ழபத்தியமான

நீங்க

நான்

இன்பனாருத்தழன

கல்யாணம்

பண்ணும்கபாது அழமதியா கவடிக்ழக பார்த்து அட்ெழத தூவுவங்களா? ீ ெரி அப்புைமா நீங்க என்னாவங்க? ீ ெந்கதாஷமா இருப்பீங்களா? ......... “

இல்ல

இல்ல

கதவி

அளவுக்கு

நான்

பொல்லமுடியுமா?

இந்த

முப்பத்ழதந்து

உன்ழன

நாளுல

கநெிக்கழலன்னு

உங்களின்

உங்களால

தவிப்ழப

ஒவ்பவாரு

நாளும் பார்த்துகிட்டுதான் இருக்ககன் மாமா, என்கிட்ட பபாய் பொல்லாதீங்க,,.... “ மாமா எனக்கு பெக்ஸ் கமல இருக்குை ஆழெயால எனக்கு எல்லாகம கவனும்னு நான்

பொல்லழல,

முத்தமிடும்

ஆண்

என்ழன

கட்டிபிடிக்கும்

நீங்களா

இருக்கனும்,

ஆண்

நீங்களா

என்கனாட

இருக்கனும்,,

உடழல

என்ழன

பொந்தமாக்குவதும்

நீங்களா இருக்கனும்,, பமாத்தத்தில் எனக்கு எல்லாகம உங்ககளாட நடக்கனும்னு என்ை அர்த்தத்தில்

பொன்கனகன

தவிர,,

கவை

எவன்

கூடகயா

இல்ழல”

என்று

மான்ெி

ஆகவெமாக கபெ ெத்யன் வாயழடத்துப் கபாய் அவழளகய பார்த்தான் “ என்ன மாமா அப்படி பார்க்கிை என்னடா அவ்வளவு ஏபைடுத்தும் நம்மல பார்க்காம அடக்கமா

இருந்தவ

கதழவப்பட்டுச்சு

அது

இப்கபா கநத்து

இப்படி ழநட்கட

கபசுைாகளன்னா? எனக்கு

எனக்கு

கிழடச்ெிருச்சு,,

ஒரு

அனுமதி

இனிகமல்

நான்

எதற்காகவும் உங்கழள விட்டுக்பகாடுக்க தயாராக இல்ழல,, ............ “

இன்னும்

பொல்லப்கபானா

கதவிகயாட

காதழல

விட

என்கனாட

காதல்

பராம்ப

வலுவானது,, எப்படின்னு பநழனக்கைீங்களா? கதவி உங்கழள பகாஞ்ெநாளில் பார்த்து பைகி

பராம்ப

ெீ க்கிரத்திகலகய

எல்லாகம

முடிஞ்சுகபாச்சு,,

ஆனா

என்

காதல்

அப்படியில்ழல,,

கிட்டத்தட்ட

பத்துவருஷமா

நான்

உங்கழள

காதலிக்கிகைன்,,என்று

மான்ெி பொன்னதும்,,.. ெத்யன் அவழள ஆச்ெரியத்கதாடு பார்த்தான் “ ஆமா மாமா உங்கழள ெின்ன வயசுல பார்த்ததுதானாலும் என் மனசுல உங்களின் நிழனவுகள் அப்படிகய பதிஞ்சுகபாச்சு,, அப்பப்கபா எங்கப்பா உங்கழள பார்க்க வருவாகர எப்படின்னு

நிழனச்ெீ ங்க

,

அவர்

மைந்தாலும்

நான்தான்

அவழர

வற்புறுத்தி

அனுப்புகவன்,, நீங்க கபான்ல அப்பா கூட கபசும்கபாபதல்லாம் ஸ்பீக்கழர ஆன் பண்ணி உங்க

குரழல

வந்கதன்

ககட்டு

பதரியுமா?

ரெிப்கபன்,, உங்கழள

இங்கக

தினமும்

கவழலன்னதும் பார்க்கலாம்னு

எவ்வளவு

ஆழெகயாட

பநழனச்சுத்தான்,,

ஆனா

என்கனாட ஊனம் எனக்கு பபரிய குழையா இருந்துச்சு, கநத்து ழநட்ல இருந்து அதுவும் கிழடயாது,,

இப்கபா

பொல்லுங்க

என்

லவ்

எவ்வளவு

ஸ்ட்ராங்கானதுன்னு?

இது

ஒன்னும் விவரம் புரியாத டீகனஜ் காதல் இல்ல மாமா,, பத்து வருஷத்து காதல்” என்று மான்ெி

கண்களில்

கண்ண ீருடன்

உதடுகள்

துடிக்க

ெத்யனிடம்

தன்

மனழத

முழுழமயாக எடுத்து பொன்னாள் தன் எதிகர நின்ைவழளகய கண்பகாட்டாமல் பார்த்த ெத்யன் “ மான்ெி” என்று ஒரு ெிறு கூச்ெலுடன் அவழள வாரியழணத்துக் பகாண்டு, அவள் முகத்தில் தன் உதடுகளால் முத்தத்ழத

தாறுமாைாக

வாரியிழைத்தான்,

அந்த

முத்தங்கள்

எந்த

இடபமன்று

புரியாமல் அவள் முகத்தில் எங்குபார்த்தாலும் தனது தடத்ழத பதித்தது அவனுழடய இறுகிய அழணப்பு மான்ெிழய மூச்சுத்திணை சுகமான

ஒரு

வலி

பரவ

தன்

பங்குக்கு

ழவத்தது,,

அவளும்

உடபலங்கும்

அவழன

இறுக்கி

அழணத்துக்பகாண்டாள் மான்ெியின் இடுப்ழப வழளத்து தூக்கியவாகை திரும்பிய ெத்யன் பின்புைம் இருந்த காம்பவுண்ட் கவழல

சுவற்ைில்

ெீ ராக

உட்கார

பதாடர்ந்தான்,,

முத்தமிட்டான்,

அவளின்

ழவத்தான்,

இப்கபாது

பிைகு

தடுமாற்ைம்

முகபமல்லாம்

மறுபடியும் இல்லாமல்

இவனுழடய

தனது

முத்தமிடும்

பவகு

நிதானமாக

எச்ெில்ப்பட்டு

நிலா

பவளிச்ெத்தில் மினுமினுத்தது அவனின் அமர்ந்து ழககளால்

ஒவ்பவாரு அவழன

முத்தத்ழதயும்

தனது

ெத்யனின்

கால்களால்

இடுப்ழப

கண்மூடி அவன்

ரெித்த

மான்ெி,

கால்கழள

வழளத்துக்பகாண்டாள்,

ழகப்பிடி

வழளத்துப்

அவன்

சுவற்ைில்

பிடித்து,

முத்தத்தால்

தன்

அவள்

முகத்தில் கவிழத எழுத, அவள் தனது முகத்ழத காகிதமாக்கி அவன் எழுதும் முத்த கவிழதக்கு பகாடுத்தாள் அவனின் உமிழ்நீரும் அவளின் இதழ்த்கதனும் ஒன்ைாக கலந்து புதியகதார் சுழவழய இருவருக்கும் அைிமுகம் பெய்தது,, அவள் தனது பத்து வருட தாகத்ழத அந்த ஒர்

இரவில் தீர்த்துக்பகாள்ள முயன்ைாள், அவன் வாயினுள் இருக்கும் ஈரத்ழதபயல்லாம் உைிஞ்ெி எடுத்தாள் அந்த

ஈர

இரவும்

பதரியாமல்

மங்கிய

மழைத்தது

இருட்டும்

,

அவர்கள்

இல்ழலபயன்ைால்

காதல்

பெய்வழத

அந்த

ஊர்

பவளியுலகுக்கு

மக்கள்

அழனவரும்

இலவெமாக ஒரு முத்தக்காட்ெிழய பார்த்து ரெித்திருப்பார்கள் ஒருகட்டத்தில் இருவருகம கழலத்துப்கபானார்கள், இருவரின் பிடியும் பமல்ல தளர ஆரம்பித்தது, மான்ெி அவன் கதாளில் முகத்ழத ொய்த்துக்பகாள்ள, ெத்யன் அவளின் தழல உச்ெியில் தன் தாழடழய ழவத்து மூச்சுவாங்க இழளப்பாைினான் அவன் கதாளில் சுகமாக ொய்ந்தவாறு “ இவ்வளவு ஆழெழய மனசுல வச்சுகிட்டு கவை ஒருத்தழன கல்யாணம் பண்ணிக்கச் பொல்ைீங்ககள மாமா” என்று மான்ெி காதகலாடு ககட்க அவள் கூந்தழல விரலால் அழலந்த ெத்யன் “ எனக்கு கவை வைி பதரியழல மான்ெி, பொல்லிட்டு என் மனசு எவ்வளவு கவதழன பட்டுச்சு பதரியுமா?” என்ைான் ெத்யன் “இந்த

பிரச்ெழனழய

நிழனக்கிைீங்க கயாெிச்சு

நம்ம

மாமா,,

கல்யாணத்துக்கு

இதுதான்

வச்ெிருக்ககன்

,

உங்க

பிைகு

பயம்னா,

கழடெியாத்தான்

ெரி

நான்

அழத

பண்ணமுடியாதுன்னு

அதுக்கும்

உங்ககிட்ட

ஒரு

முடிழவ

பொல்லனும்னு

பநழனச்கென்,, இப்கபா பொல்கைன் மாமா” என்ைவள் அவனிடமிருந்து பகாஞ்ெம் விலகி அவபன கதாள்கழள தனது இரண்டு ழகயாலும் பற்ைிக்பகாண்டு அவழனகய பார்த்தாள் " என்ன முடிவு பொல்லு மான்ெி" என்று ெத்யன் ஆர்வமும் குைப்பமுமாக ககட்டான் பகாஞ்ெம்

தயங்கிய

கல்யாணத்துக்கு

மான்ெி

முன்னாடிகய

"

இல்ல

மாமா

முயற்ச்ெி

இன்பனாரு பபாண்கணாட முடியாதுன்னு

உங்க

பண்ணி

பயத்ழத

கபாக்க

பார்க்கக்கூடாது?

நீங்க பநழனக்கிைீங்ககளா

நாம

ஏன்

அதாவது

எது

அது

முடியுமா

முடியாதான்னு நாம ஏன் முயற்ச்ெி பெய்து பார்க்கக்கூடாது? உங்க மனசுல இருக்கிை குற்ைவுணர்ச்ெியும் கபாய்டும்ல,, இதுதான் நான் எடுத்த முடிவு மாமா, நீங்க எப்கபா எங்ககன்னு பொன்னா நான் அதுக்கு பரடி மாமா" என்று மான்ெி பொன்னதும் ............ அவள்

பொன்னதன்

அதிர்ந்து

அர்த்தம்

கபானான்

"

ஏய்

புரிய

ெத்யனுக்கு

உனக்கு

என்ன

ெில

நிமிடங்கள்

ழபத்தியமாடி

ஆனது,,

புரிந்ததும்

பிடிச்சுருக்கு

இந்த

மாதிரிபயல்லாம் கபசுை,, ஒரு பபாட்டச்ெி கபசுை கபச்ொடி இது,, உன்கிட்ட இருந்து இழத

எதிர்பார்க்கழல

மான்ெி

பவறுப்புடன் பொன்னான்

"

என்று

ெத்யன்

அவள்

கதாள்கழள

பற்ைி

உலுக்கி

தன்ழன உலுக்கிய அவழனகய முழைத்த மான்ெி “ ஏன் நான் பொன்னதுல என்ன தப்பு இருக்கு ,, நல்லா கயாெிச்சு பாருங்க மாமா,, அதாவது மூடிய கதவுக்கு பின்னாடி பூதமா பிொொன்னு பயந்து பயந்து அன்ைாடம் வாழுைழதவிட கதழவ திைந்து பார்த்து அங்கக இருக்கிைது

பூதமா

இல்ழல

வரம்

பகாடுக்கும்

கதவழதயான்னு

கன்பார்ம்

பண்ணிக்கலாம்னு பொல்கைன் மாமா,, இகதா பாருங்க இழத ஏன் கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி நடக்கும் அெிங்கம்னு பநழனக்கிைீங்க, உங்க வியாதிக்கு ஒரு ழவத்தியமா நிழனச்சு

பாருங்க,

எழதத்

தின்னா

பித்தம்

பதளியும்னு

இருக்கிைது

நம்கமாட

நிழலழம, அழத தின்னு வியாதிழய குணப்படுத்துைழத விட்டுட்டு என்னகமா கழத கபசுைீங்க,, இப்கபா நீங்க கநாயாளி உங்களுக்கு மருந்து நான், என்ழன ொப்பிட்டுத்தான் பாருங்ககளன்

கநாய்

குணமாகுதா

இல்ழலயான்னு

பதரியும்,

பமாதல்ல

மனழெ

பதளிவா வச்சு கயாெிங்க புரியும், முடியழலயா நீங்க எழதயுகம கயாெிக்க கவண்டாம் உங்களுக்கும் கெர்த்து நான் கயாெிக்கிகைன் மாமா,, கநரமாச்சு அக்கா கதடுவாங்க நான் கபாகைன் ” என்று கபெி முடித்த மான்ெி ழகப்பிடி சுவற்ைில் இருந்து கீ கை குதித்து தனது வலது காழல இழுத்துக்பகாண்டு மாடிப்படிகழள கநாக்கி கபானாள் கபாகும் அவழளகய அதிர்ச்ெியுடன் பார்த்தான் ெத்யன் " உனக்காக காத்திருந்து காத்திருந்து.. " என் உயிர் பிரியுபமன்ைால்.. " அழதவிட எனக்கு கவைன்ன கவண்டும்.. " பொல் அன்கப! " நான் விட்டமூச்சுக்கும்... " நான் விடும்மூச்சுகுமான.. " இனி விடப்கபாகும் மூச்சுக்கும்.. " சுவாெகம நீதாகன! " எங்கக நீ பென்ைாலும்,, உன்கனாடு " ஓடிவரும் நிைலாக நானிருப்கபன்!

" என்பழத மட்டும் நீ நம்பிவிடு.. " அதுகபாதும் எனக்கு! மான்ெி

இைங்கி

கபாவழதகய

கண்பகாட்டாமல்

பார்த்த

ெத்யனுக்கு

அவளின்

வார்த்ழதகள் ஒவ்பவான்றும் மறுபடி மறுபடி பெவிகளில் அழைந்தது,, இவளுக்கு என்ன ஆச்சு

பராம்ப

அடக்கமா,,

அழமதியா

நல்லாத்தாகன

இருந்தா,,

இப்கபா

இவ்வளவு

கபசுைாகள,, இந்த புது பூகம்பத்ழத எப்படி ெமாளிப்பது என்று எண்ணிய ெத்யனுக்கு அந்த இரவின் ஈரக்காற்ைிலும் பநற்ைியில் பபாடிப்பபாடியாக வியர்த்தது ஆனால் இவள் இவ்வளவு தூரம் துணிந்து கபெக் காரணம் தன்மீ து உள்ள அளவற்ை காதல்தான் என்று ெத்யனுக்கு பதளிவாக புரிந்தது,, தன்ழன இைக்கக்கூடாது என்றுதான் அவள் இப்படிபயாரு முடிவு எடுத்துள்ளாள் என்று ெத்யனுக்கு விளங்கியது,, ெிலநிமிடம்கள் மான்ெியின் கபச்சு முட்டாள்தனமானது என்று நிழனத்த ெத்யன்,, இந்த கபச்ெின் பின்னனி அளவற்ை மாெற்ை அவளது காதல் என்றுணர்ந்ததும், அவன் மனம் உற்ொகத்துடன் கூவியது எது

எப்படியிருந்தாலும்

மான்ெி

கருத்ழத

ெத்யனால்

ஏற்க்க

முடியவில்ழல,,

திருமணத்திற்கு முன்பு உைவு ழவத்ததால் கதவியின் உயிர் கபானது,, அகத தவழை மீ ண்டும்

பெய்து

மான்ெிழயயும்

இைக்கக்கூடாது

என்று

மட்டும்

ெத்யன்

உறுதியாக

இருந்தான் கதவியின் உயிர் பிரிந்ததற்கு வயிற்ைில் உருவான தன் குைந்ழதயும் முக்கிய காரணம்,, அது

மட்டும்

நிழனத்த

இல்ழலபயன்ைால்

ெத்யனின்

மனதில்

அவள்

கதவிழய

நிச்ெயம் பற்ைிய

உயிருடன் ெிந்தழன

இருந்திருப்பாள் வந்ததுகம

என்று

மான்ெிழய

விலக்ககவண்டும் என்ை எண்ணமும் அதிகமானது மான்ெி பொன்னது கபால் முயற்ெி பெய்து மான்ெியின் வாழ்க்ழகயில் ரிஸ்க் எடுக்க ெத்யன் தயாராக இல்ழல , அதனால் மான்ெியின் வாழ்க்ழக ககள்வி குைியாகிவிட கூடாது,,

தன்னால்

பாண்டியழன

முடிந்தால்

வரவழைத்து

மான்ெிழய

விஷயத்ழத

மாற்ை

கவண்டும்

பொல்லிவிடகவண்டும்,,

இல்ழலபயன்ைால் தன்னுழடய

மகள்

வாழ்க்ழக வனாவழத ீ எந்த தகப்பன் பார்த்துக்பகாண்டு சும்மா இருப்பான்,, நிச்ெயம் இந்த

பிரச்ெழனக்கு

இைங்கினான் ெத்யன்

அவகர

முடிவுகட்டி

விடுவார்

என்று

எண்ணியபடி

படிகளில்

ஹாலில் அமர்ந்து பஜயந்தியுடன் டிவி பார்த்துக்பகாண்டு இருந்த மான்ெி ெத்யழன பார்த்ததும்

“

வா

மாமா

பண்ைாங்க”

என்ைாள்

ொப்பிடலாம்

முகத்ழத

கநரமாகுது,,

பாவமாக

அக்காவும்

ழவத்துக்பகாண்டு

நமக்காக

ஒன்றுகம

பவயிட் நடவாதது

கபால்... ெத்யன் மணிழய பார்த்தான்,, எட்டழர ஆகியிருந்தது,,இப்கபாது அழைக்குள் கபானால் மறுபடியும்

மறுபடியும்

வந்து

கதழவ

தட்டுவாள்,,

அழதவிட

உணழவ

முடித்துக்பகாண்கட உள்கள கபாய் கதழவ ொத்திக்பகாள்ளலாம் என்று ொப்பிட கபாய் அமர்ந்தான் அக்காவுடன்

கபெிக்பகாண்கட

ொப்பிட்டு

முடித்த

ெத்யன்,,

தனது

அழைக்குள்

வந்து

கதழவ ொத்திக்பகாண்டான்,, மான்ெிழய பார்த்து பதுங்குவது கபான்ைபதாரு எண்ணம் அவனுக்குள் உருவானது அழைக்குள் வந்து கம்பியூட்டரின் முன் அமர்ந்தான் ெத்யன் ,, பவகுகநரமாக தனது ஆர்வக்ககாளாழை கம்பியூட்டரில் முயன்று பகாண்டிருந்த ெத்யன் கதவு திைந்து மான்ெி உள்கள வந்தழத கவனிக்கவில்ழல அவன் முன்னால் கடபிளில் பால் டம்ளர் ழவக்கப்பட,, திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்த ெத்யன் எதிரில் இருந்த மான்ெிழய பார்த்து “ நீ எப்ப உள்ள வந்த, கதழவ கூட தட்டாமல் அப்படிகய வர்ை” என்று வரவழைத்த எரிச்ெலுடன் ககட்க “ இபதன்ன புதுொ இருக்கு , கநத்து ழநட் கதழவ தட்டிட்டா உள்ள வந்கதன்,, அதுவும் எவ்வளவு கநரம் உள்ளகவ இருந்கதன்” என்று மான்ெி குறும்பா கண் ெிமிட்டி பொல்ல இவ கநத்து நடந்தழத விடமாட்டா கபாலருக்கக என்று நிழனத்தவாறு “ எனக்கு பால் கவனாம் ழநட்ல பால் குடிக்கும் பைக்கம் இல்ழல,, பமாதல்ல எடுத்துட்டு கபா” என்று ெற்று ககாபத்கதாடு ெத்யன் பொன்னான் “

பரவாயில்ழல

இப்ப

இருந்து

பைகிக்கங்க”

என்று

அலட்ெியமாக

பொன்னவள்,,

கவகமாக திரும்பி ெத்யன் படுக்ழகயில் இருந்த பழைய பபட்கவழர எடுத்து விட்டு கவறு ெலழவ பெய்தழத கபாட ஆரம்பித்தாள் அவெரமாய் கெழர விட்டு எழுந்த ெத்யன் கவகமாக மான்ெிழய பநருங்கி “ ஏய் ஏய் இரு நீ ஏன் இந்த கவழலபயல்லாம் பெய்ை, என் பபட்ழட தட்ெிணா வந்து க்ள ீன் பண்ணுவான்,, நீ பவளிகய கபா” என்று ககாபமாக அவள் கதாள் பற்ைி கதவு பக்கம் திருப்பினான் ெத்யன்

“

அபதல்லாம்

இனிகமல்

தட்ெிணா

பெய்யமாட்டான்,,

நான்தான்

பெய்கவன்”

என்று

அலட்ெியமாக கூைி அவழன அதிர ழவத்து அவன் ழகழய தட்டி விட்டவள், சுருட்டி கீ கை கபாட்டிருந்த பபட்ெீ ட்ழட குனிந்து எடுத்துக்பகாண்டு “ பால குடிச்சுட்டு கவழலயா தூங்குங்க

சும்மா

எப்பபார்த்தாலும்

ெிஸ்டம்

முன்னாடி

உட்கார்ந்துகிட்டு

இருக்கீ ங்க”

என்று அதிகாரமாய் பொல்லிவிட்டு நகர்தாள் அவள்

பொன்ன

வார்த்ழதகளால்

பிரழம

பிடித்து

நின்ைிருந்த

ெத்யன்

ெட்படன்று

சுதாரித்து “ ஏய் மான்ெி நில்லு ,, இப்கபா என்ன பொன்ன மறுபடியும் பொல்லு” என்று அவழள பிடித்து நிறுத்தினான் “

ம்..

இனிகமல்

நீங்க

ெம்மந்தப்பட்ட

கவழலபயல்லாம்

தட்ெிணா

பண்ணமாட்டான்

நான்தான் பண்ணுகவன்னு பொன்கனன்” என்று மான்ெி நிறுத்தி நிதானமாக பொன்னாள் “ இதுக்கு என்ன அர்த்தம் மான்ெி” என்று ெத்யன் அவழள உற்று கநாக்க “ என்ன ககள்வி கமல ககள்வி ககட்குைீங்க.. எனக்கு கவழலயிருக்கு நான் கபாகைன்” என்று மான்ெி திரும்ப,, “ ஏய் பதில் பொல்லிட்டு கபா” என்று ெத்யன் அவழள பிடித்து இழுக்க,, தனது பலமற்ை ஒரு

காழல

தழரயில்

ெரியாக

ஊன்ைாத

மான்ெி

ெத்யன்

இழுத்த

இழுப்பில்

பக்கவாட்டில் ெரிய ஆரம்பித்தாள் ெட்படன்று அவள் இடுப்பில் ஒரு ழகயும் கதாளில் ஒரு ழகயுமாக சுற்ைிவழளத்து அவழள தாங்கிய ெத்யன், அவழள தூக்கி தன்மீ து ொய்த்துக்பகாண்டு “ ைாரிம்மா பகாஞ்ெம்

முரட்டுத்தனமா

இழுத்துட்கடன்

ைாரி

கண்ணம்மா”

என்று

ெத்யன்

ெமாதானம் பெய்தாலும் கீ கை விழுந்திருப்கபாகம என்ை பயத்தில் மான்ெியின் உடல் நடுங்கியது ெத்யனுக்கு ெங்கடமாகிவிட , கமலும் அவழள இறுக்கி அழணத்து தழலழய முதுழக வருடி பகாடுத்து “ ஸ்.......... மான்ெி அதான் விைாம பிடிச்சுட்கடன்ல அப்புைம என்ன, ரிலாக்ஸ் மான்ெி” என்று தனது தாழடழய அவள் உச்ெியில் ழவத்து கதய்த்து ஆறுதல் கூைினான் இவனின்

ஆறுதலான

அழணப்பில்

மான்ெியின்

நடுக்கம்

குழை,

அவன்

பநஞ்ெில்

அழுத்தமாக தனது முகத்ழத அழுத்திக்பகாண்டாள்,, ெத்யனும் அவழள விலக்காமல் கமலும் இறுக்கியபடி “ சும்மா தடுமாைி விைப்கபானதுக்கு கபாய் ஏன் மான்ெி இவ்வளவு நடுக்கம்? ” என்று ககட்டான்

ெிைிதுகநரம் முகத்ழத கீ கை

விழுந்தா

அவன்

எல்லாரும்

மார்பில் ககலி

உரெிய

மான்ெி

பண்ணி

“ொதாரணமா

ெிரிச்சுட்டு

இருக்கிைவங்க

கபாய்டுவாங்க,,

ஆனா

என்ழனப்கபால ஊனமானவங்க கீ கை விழுந்தா பரிதாபம்ங்கை பபயரில் எங்க மனழெ கமலும் ரணமாக்கி எங்க ஊனத்ழத அழுத்தமாக மனசுல பதிய ழவப்பாங்க,, இதுகபால நான் ஸ்கூல் படிக்கும் கபாது நிழைய நடந்திருக்கு மாமா,, அதனால எனக்கு கீ கை விைைமாதிரி இருந்தா உடம்பபல்லாம் பயங்கரமா நடுங்கும்” என்று மான்ெி பமல்லிய குரலில் பொன்னாள் ெத்யனுக்கு என்ன பொல்வது என்கை புரியவில்ழல,, அவளின் வார்த்ழதகள் ஊனமுற்ை ெமுதாயத்தின்

ஒட்டுபமாத்த

பவளிப்பாடாககவ

கதான்ைியது,,

மான்ெியின்

மனதிலிருக்கும் வலிகழள ெத்யனால் புரிந்துபகாள்ள முடிந்தது,, ஊனமுற்ைவர்களிடம் இரக்கம்

காட்டுவழத

விட

,,

கதாைழமயுடன்

கபெினாகல

அவர்களின்

வைி

குழையுபமன்று ெத்யன் புரிந்துபகாண்டான் அவளின் கவனத்ழத திழெதிருப்பும் கநாக்கில் “ ெரி இப்கபா என்னகமா இனிகம இந்த கவழலபயல்லாம் நான்தான் பெய்கவன்னு பொன்னிகய அது எப்புடி முடியும், நீதான் இன்னும் பரண்டு நாள்ல நீ தங்கியிருக்குை வட்டுக்கு ீ கபாய்டுவிகய” என்று பொன்ன ெத்யனின் குரலில் பமல்லிய கொகம் “ நான் இங்ககருந்து கபாகப்கபாகைன்னு உங்களுக்கு யார் பொன்னது” என்ை மான்ெி நிதானமாக ெத்யனின் மார்பு கராமங்கழள வருடியபடி ககட்டாள் ஒகரபயாரு நிமிடம் தான் ெத்யன் கயாெித்தான்,, அடுத்தநிமிடம் அவள் பொன்னதின் முழு

அர்த்தமும்

கபாகழலயா?,, பொல்லழல?

அவன்

ஏன் ”

முகத்திலழைய

கபாகழல

என்று

“

ஏய்

என்னாச்சு?,

ெரமாரியாக

என்னடி

இழதப்பத்தி

ககள்விகழள

அடுக்கிய

பொல்ை?,, ஏன்

நீ

அங்கக

பமாதல்லகய

ெத்யன்

மான்ெிழய

தன்னிடம் இருந்து பிய்த்து எடுப்பது கபால இழுத்து தள்ளி நிறுத்தினான் அவன்

முரட்டுத்தனமாக

இழுத்ததில்

ஏற்பட்ட

வலியால்

முகம்

சுைித்த

மான்ெி

“

அதுக்கு ஏன் இப்படி பிச்சு எடுக்குைீங்க,, யப்பா ெரியான முரடு” என்ைவள் எட்டி அவன் இடுப்ழப பிடித்து தனது இரண்டு ழககளாலும் வழளத்துப் பிடித்துக்பகாண்டாள் அவளின்

பெந்தனங்கள்

அவன்

பநஞ்ெில்

பஞ்சு

பபாதிகளாய்

அமுங்க,

ெத்யனுக்கு

பபறும் இம்ழெயாக இருந்தது “ ஏய் விடு மான்ெி இபதன்ன ெின்ன குைந்ழத மாதிரி பிடிவாதம்,, பொல்ல

விடுன்னு

பொல்கைன்ல”

என்று

ெத்யன்

ஈனஸ்வரத்தில்

முனங்கலாக

“ ம்ஹூம் நான் இப்படிகய இருந்துதான் பொல்லுகவன்,, ககட்க இஷ்டம்னா ககளுங்க இல்கலன்னா விடுங்க” என்று மான்ெி அவழன அழணத்தபடிகய கபெினாள் இப்கபாது அவனுக்கும் அவழள விலக்க மனமில்ழல,, அவள் தனங்களின் உரெலால் அவன் பநஞ்சு சூகடை,, “ மான்ெி பவளிய அக்கா இருக்காங்க,, ஏதாவது பநழனச்சுக்கப் கபாைாங்க,, விடும்மா” என்று கிைக்கமாக ெத்யன் பொல்ல .......... “ அக்கா தூங்கிட்டாங்க .. இப்கபா தான் தழலவலிக்குதுன்னு பொன்னாங்க,, நான்தான் ழதலம் கதய்ச்சு பிடிச்சு விட்டுட்டு வந்கதன்,, அதனால நீங்க பயப்படாதீங்க மாமா” என்று கிசுகிசுப்பாக மான்ெி கூைியதும் அதற்க்கு கமல் அவழள விலக்க ெத்யன் எதுவும் ொக்குகபாக்கு பொல்லாமல் “ ெரி நீ காரணத்ழத பொல்லு” என்ைான் “ ம் அந்த பபாண்ணுங்க எல்லாரும் என்ழன எப்பவுகம பரிதாபமா பார்க்குைாங்க,, ஒரு ெின்ன கவழல பெய்தா கூட ,, அய்கயா நீங்க அபதல்லாம் பெய்ைீங்கன்னு பிடுங்கி வச்சுர்ைாங்க,, அவங்கல்லாம் எங்கயாவது கழடக்கு கபானா கூட என்ழன கூட்டிட்டு கபாகமாட்கடங்குைாங்க,, பாவம் உங்களால நடக்க முடியாதுன்னு பொல்லி என்ழன அவாய்ட் பண்ைாங்க மாமா,, அதனால இனிகமல் நான் இங்க இருந்கத காகலஜுக்கு கபாகைன்,, ப்ள ீஸ் கவண்டாம்னு பொல்லாத மாமா” என்று அவன் பநஞ்ெில் முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு மான்ெி கண்ணர்ீ ததும்பும் குரலில் பொன்னதும் ..... ெத்யனால் எதுவுகம கபெமுடியவில்ழல,, ஆறுதலாக அழணக்கிகைன் என்று அவழள தன் பங்குக்கு இறுக்கிக்பகாண்டவன்,, பவகுகநரம் வழர எதுவும் கபெவில்ழல மான்ெி அவனது அழணப்பில் உடல் வலித்தாலும் அழத காட்டிக்பகாள்ளாமல் அவன் கமகலகய சுகமாக ொய்ந்து பகாண்டாள் அவள் மனது ெத்யனுக்கு புரிந்தாலும் இபதல்லாம் ெரியாக வருமா,, இவள் இங்கக தங்கினால் ஊர் என்ன கபசும் என்று கலக்கமாக இருந்தது,, அழதப்பற்ைி அவளிடகம ககட்டான் ெத்யன் “ மான்ெி நீ பொல்ைது எனக்கும் புரியுதுடா,, ஆனா இது வில்கலஜ், நான் தனிக்கட்ழட என்கூட

ஒகர

வட்டுல ீ

நீயும்

தங்கினா,,

பார்க்கைவங்க

என்ன

பொல்லுவாங்கன்னு

கயாெிச்ெியா? அத்கதாட நாழளக்கு நீ நல்லபடியா இன்கனாரு வட்டுல ீ கபாய் வாைனும் மான்ெி,,

அதனால

பண்ணிகிட்டு

இபதல்லாம்

இருடா

ெரியா

கண்ணம்மா”

வராது

மான்ெி,,

என்று

ெத்யன்

பொல்வதுகபால மான்ெிக்கு எடுத்து பொன்னான்

நீ

அங்கககய ெிறு

அட்ஜஸ்ட்

குைந்ழதகளுக்கு

அடுத்த

நிமிடம்

அவழன

ஆகவெத்துடன்

தள்ள

..

ெத்யன்

மான்ெி

அவன்

தடுமாைி

பநஞ்ெில்

கட்டிலில்

ழகழவத்து

விழுந்தான்

,,

ககாபமாக விழுந்தவன்

குைப்பத்கதாடும் ககாபத்கதாடும் மான்ெிழய பார்த்தான் “

இல்ல

பதரியாமத்தான்

பிடிச்சுருச்ொ,,

ககட்கிகைன்,...

எப்பபார்த்தாலும்

என்ழன

உங்களுக்கு

கவை

மறுபடியும்

எவனுக்காவது

ழபத்தியம்

கல்யாணம்

பண்ணி

ழவக்கிைதுலகய இருக்கீ ங்க,, அதுவும் அழத கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்கட கவை பொல்ைீங்க,, இது

எப்படி

இருக்கு

கல்யாணம்

பண்ணி

கபெின ீங்க

அப்புைமா

பதரியுமா? ழவக்கிை நான்

உங்க மாதிரி

பபாண்டாட்டிய இருக்கு,,

கவை

ஒருத்தனுக்கு

இன்பனாருமுழை

பபால்லாதவளாயிருகவன்,”என்ைவள்

இந்த

வைிந்த

மறு

மாதிரி

கண்ணழர ீ

துழடத்துக் பகாண்டு “ பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி உங்க கதவி பராம்ப வரமான ீ பபாண்ணுன்னு நீங்க எங்க வட்டுக்கு ீ வரும்கபாது அடிக்கடி பொல்வங்க,, ீ கதவி மட்டும் வரமானவ ீ இல்ல நானும்தான்,, அவளாவது நீங்க கிழடக்கமாட்டீங்கன்னு பெத்துப்கபான ,, ஆனா என்ன பண்ணுகவன்

பதரியுமா,,

பகான்னுடுகவன்,,ச்கெ

நான்

என்ன

ொகைதுக்கு

மனுஷன்பா

நீங்க

என்ன

முன்னாடி

உங்கழளயும்

பொன்னாலும்

மண்ழடயில

ஏைமாட்கடங்குது,” என்று வரமாக ீ கபெி கண்கள் கலங்க ெத்யனின் காலருகக கட்டிலில் பதாப்பபன்று அமர்ந்தாள் மல்லாந்து விழுந்த நிழலயிகலகய படுத்திருந்த ெத்யன் அதிர்ச்ெியுடன் “ ஏய் மான்ெி என்னடி இப்படிபயல்லாம் கபசுை?” என்று திழகப்புடன் ககட்க “

பின்ன

இவழள

கவை

எப்படி

சுலபமா

கபசுவாங்களாம்,,

ஏமாத்தலாம்னு

என்னடா

கனவு

வாயில்லா

காணாகத

பூச்ெியா

மாமா,,

என்

இருக்காகள

காலுக்குத்தான்

வலுவில்ழல, ஆனா என் ழக படு ஸ்ட்ராங்,, பார்க்குைியா ” என்று தனது வலதுழக முஷ்டிழய மடக்கி காட்டி மான்ெி மிரட்டலாக பொன்னதும் ெத்யனுக்கு ெிரிப்பு தாங்கவில்ழல,, ம்ம் என்னா வரமா ீ கபசுைாப்பா என்று மனதில் எண்ணியவாறு

“என்னடி

நான்

ெம்மதிக்கழலன்னா

என்ழன

அடிப்பியா”

என்று

குறும்பாக ெத்யன் ககட்க “

ஆமா

என்னால

பின்கன,,

என்ழன

முடியழலன்னா

கட்டிக்க கூட

ெம்மதிக்கழலன்னா

ஆளவச்சு

உங்கழள

நிச்ெயம்

அடிச்சு

அடி

தூக்கிட்டு

உழததான்,, வந்து

என்

கழுத்துல தாலி கட்ட ழவக்கழலன்னா நான் பாண்டியன் பபாண்ணு மான்ெி இல்ல” என்று மான்ெி ககாபத்கதாடு கபெினாள்

அவளின்

கபச்ழெ

பாண்டியன்

ககட்டு

பபாண்ணு

ெத்யனுக்கு

இல்கலன்னா

கமலும்

கமலும்

பரவாயில்ழல,,

ெிரிப்புதான்

வந்தது

பரிமளாகவாட

“

ெரி

பபாண்ணுன்னு

வச்சுக்கலாம்” என்று ெத்யன் நக்கல் பெய்ய “

இகதா

பாரு

மாமா

விழளயாடாகத,,

உறுதிகயாட இருக்ககன்,, நீ

இந்த

விஷயத்தில்

நான்

பராம்ப

மன

என்ழன ஒன்னுகம பண்ணமுடியாது,, கபெமா என்ழன

கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு குடும்பம் நடத்துை வைியப்பாருங்க” என்று விைிகழள உருட்டி அவழன மிரட்டலாக பார்த்தாள் மான்ெி ஒருக்களித்து பராம்ப

படுத்து

ழகயால் தழலழய

பயமாயிருக்குடி,,

என்று

தாங்கிய ெத்யன்

பயந்தவன்

கபால்

நடித்து

“

அகடய்யப்பா

“

ம்

இன்னும்

எனக்கு எதாவது

இருக்கா” என்று நக்கலாக ககட்டான் கட்டிழல விட்டு எழுந்து இடுப்பில் ழககழள ழவத்தபடி நின்ை மான்ெி “ இன்னும் இருக்கு ககளுங்க,, நான் இனிகமல் இங்கக இருந்துதான் கவழலக்கு கபாகவன்,, இங்க யார் என்ன பொன்னாலும் எனக்கு கவழலயில்ழல,, உங்க அக்காகிட்ட காழலயில வந்ததுகம

விஷயத்ழத

பொல்லிட்டாங்க,

பொல்லிட்கடன்,

அக்கா

எனக்கு

திங்கக்கிைழம

காழலயில

இருக்கிைதால

பயமில்லாமல்

ஆயாழவ இப்கபா

ழநட்டுக்கு

உங்க

என்

அக்காகிட்ட

நான்

துழணயா

தங்கைதுக்கு ெனிக்கிைழம

கபாைதா

பொன்னாங்க,

இருக்க

பொன்னாங்க,

கூட கபாய்

துழணக்கு

அவங்களும்

படுத்துக்க

பொல்லப்கபாகைன்”

காழலயில

மத்தபடி பதரு

வந்து

தட்ெிணா

தண்ணி

பொன்னாங்க,, என்று

ெம்மதம்

மான்ெி

கூட

பதளிக்கிை ஆனா

நான்

மூச்சு

வாங்க

பொல்லப்கபாை”

என்று

நிறுத்த .... குைப்பமாக

அவழள

ஏைிட்ட

ெத்யன்

“

அக்காகிட்ட

என்ன

அவெரமாக ககட்டான் “ ம் துழண எனக்கு கவண்டாம் அந்த ஆயாழவ உங்க தம்பிக்கு துழணயா வந்து படுத்துக்க பொல்லுங்கன்னு பொல்லப்கபாகைன்” என்று மான்ெி குறும்பாக பொல்ல “ ஏய் என்ன நக்கலாடி” என்று ெத்யன் படுக்ழகயிலிருந்து கவகமாக எழுந்து அமர்ந்தான் இதழ்களில் கதங்கிய ெிரிப்புடன் அவனருகில் வந்த மான்ெி, அவன் கால்களுக்கு நடுகவ நின்று அவன் முகத்ழத தன் ழககளில் ஏந்தி பநற்ைியில் முத்தமிட்டு “ அப்படி என்கூட ஒகர வட்டுல ீ தங்க உங்களுக்கு பயமாயிருந்தா எங்கப்பாவுக்கு கபான் பண்ணி ெீ க்கிரமா வரச்பொல்லுங்க, என்ைவள் முத்தமிட,

அவரு

மறுபடியும் ெத்யன்

வந்து

பநற்ைியில்

நம்ம

கல்யாண

முத்தமிட்டு,

எல்லாவற்ழையும்

மைந்து

கததிழய

முடிவு

பண்ணட்டும்”

இரண்டு

கன்னத்திலும்

சுகமாக

கண்கழள

மாைி

மாைி

மூடிக்பகாண்டு

அவளின்

அடுத்து

முத்தத்திற்காக

தனது

உதடுகழள

பிளந்துபகாண்டு

தயாராக

உதடுகளில்

பதியகவயில்ழல,

இருந்தான் ஆனால்

மான்ெியின்

ெட்படன்று

இதழ்கள்

கண்கழள

கபாய்விட்டிருந்தாள்,,

திைந்து

அவனது பார்க்க,,

“அடிப்பாவி

அங்கக

மான்ெி

ஏமாத்திட்டாகள”

ெத்யன்

இல்ழல,

அங்கிருந்து

ெத்யன்

வாய்விட்டு

என்று

புலம்பியபடி கட்டிலில் விழுந்தான் மான்ெி

முத்தமிட்ட

இருந்தது,,

கன்னங்கழள

கன்னங்கழள

தடவிப்

தடவிய

பார்த்தான்,,

விரல்கழள

இன்னும்

எடுத்து

அவளின்

உதட்டில்

ஈரம்

ழவத்து

முத்தமிட்டுக்பகாண்டான் மான்ெி

கபெிய

ஒலித்தது,,

ஒவ்பவாரு

அவளது

உறுதி

வார்த்ழதகளும் அவழன

ெத்யன்

வியக்க

காதில்

ழவத்தது,,

மறுபடியும் இனிகமல்

மறுபடியும் தன்னுழடய

கபச்ழெ அவள் ககட்கமாட்டாள் என்று ெத்யனுக்கு பதளிவாக புரிந்தது,, அவளுழடய கபச்சு ெத்யனுக்கு ெந்கதாஷத்ழத பகாடுத்தாலும் தனது நிழல குைித்த பயம் மனதின் ஓரம் இருந்துபகாண்டு அவழன வாட்டி வழதத்தது அதன்பிைகு ெத்யனின் வாழ்க்ழக முழைகய தழலகீ ைாக மாைிப்கபானது,, காழலயில் ழகயில்

காபியுடன்

அவழன

எழுப்பும்

மான்ெி

அவனுக்கு

பிடித்த

டிபனழன

பெய்துவிட்டு, தட்ெிணாவின் உதவியுடன் அவெரமாக மதிய உணழவயும் தயார் பெய்து ெத்யன் தட்ெிணா இருவருக்கும் ககரியரில் ழவத்து தட்ெிணாவிடம் பகாடுத்து காரில் ழவக்க

பொல்லிவிட்டு,

இவள்

அவெரமா

குளித்து

ொப்பிட்டு

மினி

பஸ்

ஏைி

காகலஜுக்கு கபாய்விடுவாள் ஒரு டிழரவழர வரச்பொல்லி காரில் கபாகுமாறு ெத்யன் பொன்னழத மறுத்துவிட்டு பஸ்ைில் கபாய்விடுவாள்,, மாழல நாலழரக்பகல்லாம் வட்டுக்கு ீ வரும் மான்ெி, அவன் வருவதற்குள் காபி கபாட்டு ஏதாவது டிபன் பெய்து தயாராக இருப்பாள் ெத்யன் வந்து முகம் கழுவி வரும்கபாது டவல் பகாடுப்பதில் இருந்து ,, காபி பகாடுத்து இரவு டின்னருக்கு பைிமாறுவது வழர எல்லாகம மான்ெியின் பபாறுப்பில் நடந்தது ெத்யன் குளித்துவிட்டு வரும்கபாது தட்ெிணா இல்ழல என்ைால் ெத்யனிடம் இருந்து டவழல

பிடுங்கி

கவனிக்காத

எக்கி

ெமயத்தில்

அவன் ெத்யன்

தழலழய ொப்பிட்ட

துவட்டி தட்டில்

விடுவது,, அவளுக்கும்

பிைகு உணவு

தட்ெிணா ழவத்து

ொப்பிடுவது என்று அவ்வப்கபாது தனது காதழல பொல்ல மான்ெி மைக்கவில்ழல

மான்ெி

ெத்யன்

வட்டில் ீ

பொல்லிவிட்டபடியால்

தங்குவது

எந்த

பற்ைி

பஜயந்தி

பிரச்ெழனயும்

கபான்

இன்ைி

பெய்து

அன்ைாட

பாண்டியனிடம்

வாழ்க்ழக

சுகமாக

கபானது

ெத்யன்

மட்டும்

அனுபவித்தான்,, உரெிவிட்டு

மனதில்

ஓர்

ஒருமுழையும்

பெல்லும்

மான்ெிழய

உறுத்தலுடகனகய

எல்லாவற்ழையும்

தன்ழன

கடந்து

பெல்லும்கபாது

ஒன்றுகம

பெய்யமுடியாமல்

சுகமாக

அழுத்தமாக

தவித்தான்,,

அவன்

தவிப்புக்கு காரணம் இன்னுமும் வாழ்ந்து வரும் கதவியுடனான கனவு வாழ்க்ழக தான், ெத்யன் பயத்துக்கு காரணம் ெில கநரங்களில் சுற்றுமுற்றும் பார்த்துவிட்டு எதிர்பாராத தருனங்களில் மான்ெி தரும் முத்தங்களுக்காக ெத்யன் ஏங்க ஆரம்பித்தான் ,, அந்த முத்தம் பநற்ைியில் கிழடக்கும் இல்ழலபயன்ைால்

கன்னத்தில்

கிழடக்கும்,

ெத்யன்

அைகாக

ட்ரிம்மாக

டிரஸ்

பெய்திருந்தால் இடுப்பில் ழகழவத்து அவன் அைழக ரெித்துவிட்டு ,,தனது இதழ்கழள ெட்படன்று அவன் உதட்டில் ழவத்து அழுத்தி முத்தமிட்டு ெத்யன் அழத உணரும் முன் பட்படன்று விலகி விடுவாள் அவளுடன் கைிக்கும் ஒவ்பவாரு நிமிடத்திற்கும் ெத்யன் ஏங்க ஆரம்பித்தான்,, ஆனால் இப்கபாபதல்லாம்

இரவில்

ெத்யன்

படுக்ழகழய

மாற்ை

மான்ெி

வருவதில்ழல,,

ஒருநாள் ெத்யன் அவழள இழுத்துழவத்து ககட்டகபாது ... பவட்கத்தில் ெட்ழட

தழலகுனிந்த

பட்டழன

பிய்த்து

மான்ெி,, எடுக்கும்

அவளுக்கு

பிடித்த

கவழலழய

விழளயாட்டான

பெய்தபடி

தயங்கி

ெத்யனின்

தயங்கி

"

ம்

அதுவந்து எனக்கு பராம்ப இதுவா இருக்கு மாமா,, உங்க ரூமுக்குள்ள வந்தா என் கமகல எனக்கக நம்பிக்ழக இல்ழல மாமா,, அதான் உங்க ரூமுக்கு வர்ைதில்ழல" என்ைவள் அவழன ஏபைடுத்துப் பார்த்து " மாமா ெீ க்கிரமா அப்பாவுக்கு கபான் பண்ணி வரச்பொல்லு

மாமா,,

நாம

ெீ க்கிரமா

கல்யாணம்

பண்ணிக்கலாம்"

என்று

ஏக்கமாக

ககட்டாள் ெத்யனுக்கு மனதில் ெந்கதாஷம் முக்கால்வாெி நிைம்பி வைிந்தாலும்,, அந்த கால்வாெி பயத்ழத உதைி எைிய முடியவில்ழல,, அன்கபாடு மான்ெி தழுவிய ெத்யன் " மான்ெி உன் முடிவில் எந்த மாற்ைமும் இல்ழலயா? கல்யாணத்துக்கு அப்புைமா வருத்தப்பட மாட்டிகய மான்ெி" என்று பமல்லிய குரலில் ெத்யன் ககட்டான் அவன் பநஞ்ெில் வரும் அவளுக்கு பிடித்தமான ஆண் வாெழனழய நுகர்ந்தபடி " இல்ல மாமா என் முடிவில் எந்த மாற்ைமும் இல்ழல,, கல்யாணத்துக்குப் பிைகு உங்கழள இப்படி பயந்து பயந்து பதாடாமல் உரிழமகயாட பக்கத்துல நின்னா அதுகவ எனக்கு

கபாதும் மாமா,, உங்களுக்கு எப்ப என்கூட கெரனும்னு கதானுகதா அப்கபா கெர்ந்து வாைலாம்" என்று மான்ெி தனது நிழலப்பாட்ழட உறுதியாக பதரிவித்தாள் அவழள

விலக்கி

நிறுத்தி

பநற்ைியில்

அழுத்தி

முத்தமிட்ட

ெத்யன்

"

எல்லாம்

விதிவிட்ட வைிப்படி நடக்கட்டும் மான்ெி,, என்னாலயும் இனிகமல் உன்ழன விட்டுட்டு இருக்கமுடியாது,,

மாமாவுக்கு

கபான்

பண்கைன்

இப்கபா

ெந்கதாஷமா?

என்

கதவழதக்கு" என்று ெிரிப்புடன் ெத்யன் ககட்க ம்ம் என்று தழலயழெத்த மான்ெி தனது ெந்கதாஷத்ழத அவன் உதட்டில் முத்தமிட்டு பதரிவித்தாள் அன்று மாழல பாண்டியனுக்கு கபான் பெய்து,, காரணகாரியம் எதுவும் பொல்லாமல் உடனடியாக கிளம்பி வருமாறு பொன்னான் " ஒவ்பவாரு முழையும் பற்ைாக்குழை.... " பட்பஜட் கபாடும் அரொங்கத்ழத கபாலகவ... " உனது முத்தமும் பற்ைாகுழையாககவ இருக்கிைது! " ஒவ்பவாரு முழையும் கனவில் நீகய முத்தமிடுகிைாய்.. " நான் முத்தமிடுவதற்க்குள் விடிந்து விடிகிைது! " கனவில் மட்டும் அழுத்தமாக ஆைமாக முத்தமிடும் நீ .... " விடிந்ததும் என்ழன பார்க்க பவட்கி ஓடிவிடுகிைாகய! " ஒவ்பவாரு நாளும் என் கனவில் நீ முத்தமிடுவது கபால்... " நான் உன் கனவில் வந்து முத்தமிடுகிகைனா அன்கப? மறுநாள் கமல்மருவத்தூர் ரயில்நிழலயம் பென்று பாண்டியழன அழைத்து வந்தான் ெத்யன்,,

காரில்

கூட

அவரிடம்

எழதயுகம

பொல்லவில்ழல

,

வட்டுக்குள் ீ

நுழைந்தவழர மான்ெி வரகவற்று கொபாவில் அமர்த்திவிட்டு காபி எடுத்துவர உள்கள கபாய்விட்டாள்,,

பாண்டியன் அமர்ந்த

வட்டில் ீ

ெத்யன்

பதரிந்த

‘’என்ன

மாற்ைங்கழள

மாமா

அப்படி

ஆச்ெரியமாக

பார்க்கைீங்க

பார்த்தார்,,

எல்லாம்

உங்க

அவர்

அருகக

பபாண்கணாட

கவழலதான் ,, வட்ழடகய ீ மாத்திட்டா” என்ை ெத்யனி குரலில் பபருழம வைிந்தது காபி எடுத்துவந்த மான்ெி அழத பாண்டியனிடம் பகாடுத்துவிட்டு ெத்யன் அருகிலிருந்த கொபாவின் ழகப்பிடியில் உரிழமயாக அமர்ந்துபகாண்டாள் பாண்டியன் வியப்புடன் மகழள பார்த்தார்,, மான்ெியின் முகத்தில் முன்பிருந்த இறுக்கம் இல்ழல,

ஒரு

நிம்மதி,

ெந்கதாஷம்,

பலகாலமாக

கதடியது

கிழடத்த

திருப்தி,

இழவபயல்லாம் கெர்ந்து அவள் முகத்தில் ஒரு பபாலிழவ ஏற்ப்படுத்தியிருந்தது ெத்யன்

அருகில்

உரிழமகயாடு

அமர்ந்திருக்கும்

மகழள

பார்த்துவிட்டு

ெத்யன்

முகத்ழத பார்த்தார் பாண்டியன் அவர்

பார்ழவழய

பமல்லிய உட்கார்ந்து

ெந்திக்க

ககாபம்கூட

ெத்யனுக்கு

வந்தது,,

உட்கார

ெங்கடப்படுத்துைாகள,

என

ெங்கடமாக

இருந்தது,,

இடமாயில்ல

நிழனத்தவன்

மான்ெியின்

இங்கக

அவழள

வந்து

கமல்

உரெிகிட்டு

அங்கிருந்து

கிளப்பும்

கயாெழனயில் “ மான்ெி எனக்கு தண்ணி எடுத்துகிட்டு வா” என்ைான் இவனுக்கு கமல் கில்லாடியான மான்ெி “ தட்ெிணா அண்ணனுக்கு தண்ணி எடுத்துட்டு வா ” என்று உள்கள பார்த்து குரல் பகாடுத்தாள்,, அடுத்த நிமிடம் தட்ெிணா ழகயில் தண்ணர்ீ பாட்டிலுடன் வந்து ெத்யனிடம் பகாடுக்க,, அழத வாங்கி இல்லாத தாகத்துக்கு தண்ண ீர் குடித்த ெத்யன் “ ஏன்டா நீ இன்னும் கழட

ொவிழய

எடுத்துகிட்டு

கழடக்கு

கபாகழலயா?

கநத்து

ஏகப்பட்ட

வண்டி

ெர்வஸ்க்கு ீ வந்திருந்துச்கெடா? நீ இன்னும் இங்ககய இருக்க ” என்று ெத்யன் ககட்க “

இல்லண்கண

இன்னிக்கு

உங்க

மாமா

வர்ைாரு,

பகாஞ்ெம்

ொமான்கள்

வாங்க

கழடக்பகல்லாம் கபாை கவழல இருக்குன்னு அக்கா பொன்னாங்க அதனால மணிக்கு கபான்

பண்ணி

வரச்பொல்லி

கழட

ொவிழய

அக்கா

குடுத்தனுப்பிட்டாங்க”

என்று

தட்ெிணா விளக்கம் பகாடுத்தான் மான்ெியின்

முன்

கயாெழனயும்

நிர்வாகத்

திைழமயும்

ெத்யனுக்கு

ஏற்கனகவ

பதரிந்திருந்தாலும், பபருழம பபாங்க அவழள பார்க்காமல் இருக்கமுடியவில்ழல அவன் பார்ழவ புரிந்து பவட்கமாக புன்னழகத்த மான்ெி “ ம்ம் அப்பா வந்து அழர மணிகநரம் ஆச்சு பமாதல்ல விஷயத்ழத பொல்லுங்க” என்று ெத்யழன அதட்டினாள் “ என்ன ெத்யா கமட்டர்” என்று பாண்டியன் ககட்க

“ நீ எழுந்து பமாதல்ல குளிச்சுட்டு டிபன் ொப்பிடு மாமா,, என்ன விஷயம்னு அப்புைமா பொல்கைன்” என்று ெத்யன் ெமாளித்தான் பட்படன்று அவன் பக்கத்தில் இருந்து எழுந்த மான்ெி “ எங்கப்பா பத்து மணிக்குத்தான் ொப்பிடுவாரு உங்களுக்கு பதரியும் தான அப்புைம் ஏன் இப்பகவ ொப்பிட பொல்ைீங்க,, உங்களுக்கு பொல்ல ழதரியம் இல்கலன்னா விடுங்க நாகன பொல்லிக்கிகைன்” என்று ெத்யழன பார்த்து முழைப்புடன் பபாரிந்து தள்ளிய மான்ெி பாண்டியன் எதிரில் வந்து நின்ைாள் “

அப்பா

என்

ஜாதகத்ழத

எடுத்துட்டு

வரச்பொல்லி

கநத்து

கபான்

பண்கணகன

எடுத்துட்டு வந்திருக்கீ ங்களா?” என்ைாள் “ ம் எடுத்துட்டு வந்துருக்ககன் கபக்ல இருக்கு அம்மு” என்ைார் பாண்டியன் கவகமாக

ெத்யன்

அழைக்குள்

நுழைந்த

மான்ெி

ெிைிதுகநரத்தில்

ழகயில்

ஒரு

கநாட்டுடன் வந்து அழத பாண்டியனிடம் நீட்டினாள் “ அப்பா இது ெத்யா மாமாகவாட ஜாதகம்

இன்னும்

பகாஞ்ெகநரத்தில

பஜயந்தி

அக்காவும்

அவங்க

வட்டுகாரரும் ீ

வருவாங்க நீங்களும் அவங்களும் கபாய் எங்க பரண்டு கபருக்கும் பபாருத்தம் பார்த்து பராம்ப ெீ க்கிரமாககவ ஒரு நல்லநாளா பார்த்து கல்யாணத்துக்கு கததி வச்சுட்டு வாங்க” என்று மான்ெி மூச்சு வாங்க கவககவகமாக பொல்லி முடித்தாள் பாண்டியன்

முகத்தில்

ெந்கதாஷம்

தாண்டவமாடியது,,

இருந்தாலும்

நம்பமுடியாமல்

ெத்யழன பார்த்தார், ெத்யன் உதட்ழட பிதுக்கி தனது கதாள்கழள குலுக்கினான் “ இந்த ஒரு மாெமா இதுதான் மாமா என் நிழலழம,, இவ நில்லுன்னா நிக்கனும் உட்காருன்னா

உட்காரனும்,,

மீ ைி

ஏதாவது

பெஞ்கென்

காழத

பிடிச்சு

திருகிடுவா,,

இப்கபா நீங்க இன்னும் பரண்டு நாள் கலட்டா வந்திருந்தா,, என்ழன கடத்திக்கிட்டு கபாய்

கல்யாணகம

பண்ணியிருப்பா

மாமா,,

அவ்வளவு

கவகம்,,

நானும்

என்

நிழலழமழய எவ்வளகவா எடுத்துச்பொல்லி புரிய வச்சு பார்த்கதன் இவ் எழதயுகம எடுத்துக்கைதா இல்ழல,, ஒகர பிடிவாதமா நான்தான் கவனும்னு பொல்ைா,, நீங்களாவது பொல்லி புரியழவங்க மாமா” என்று ெத்யன் பொன்னான் அதுவழர

அவன்

பொல்வழதகய

கவனித்த

பாண்டியன்

“

அம்முவுக்கு

எல்லாம்

பதரியும் ெத்யா நாம எதுவும் புத்தி பொல்ல கவண்டியது இல்ழல அவள் எடுக்கும் முடிவு எப்பவுகம ெரியாத்தான் இருக்கும்,, எனக்கக குடும்ப விஷயத்தில் நிழைய புத்தி பொல்லுவா ெத்யா,, என்ழனப்பபாறுத்தவழர அம்மு எது பொன்னாலும் அது ெரிதான்,, என்

மக

மனசுல

ஒவ்பவாருமுழையும்

என்ன நீ

இருக்குன்னு எனக்கு

எனக்கு

கபான்

பராம்ப

நாளாககவ

பண்ணும்கபாது

நான்

பதரியும்,, அவழள

கவனிச்சுருக்ககன்,, குழைகயாட

நாகன

இருக்கிை

அழமதியாயிருந்கதன்,,

இழதப்பத்தி மகழள

ஆனா

உன்கிட்ட

உன்

கபெனும்னு

தழலயில

இப்கபா

பநழனச்கென்

கட்டக்கூடாதுன்னு

அம்முகவாட

குழை

ஆனா

பநழனச்சு

உனக்கு

பபரிொ

பதரியழலகய ெத்யா எதுவாயிருந்தாலும் பவளிப்பழடயா பொல்லு” என்று பாண்டியன் உருக்கமாக கவண்டி ககட்டார் அவரின் கபச்சு ெத்யனுக்கு கவதழனயாக இருந்தது,, திரும்பி மான்ெிழய பார்த்தான்,, அவள்

சுவற்ைில்

ொய்ந்து

நின்று

விைிகளில்

துளிர்த்த

நீழர

விரல்களால்

சுண்டிவிட்டாள், இனிகமலும்

ஏதாவது

கபெி

அப்பா

மகள்

இருவரின்

உணர்ச்ெிககளாடு

விழளயாடக்கூடாது என நிழனத்த ெத்யன் உடகன கவறு எழத பற்ைியும் ெிந்திக்காமல் “ அட நீ கவை மாமா எப்கபா அவழள கபாட்கடாவுல பார்த்கதகனா அப்ப இருந்து ப்ளாட்

ஆயிட்கடன்,,

விட்டுட்டு

நான்

இதுக்கு

ழபக்ல

கமல ஆபிஸ்

நீங்களாச்சு

உங்க

கபாகைன்,,

மகளாச்சு,,

எங்கக்கா

காழர

இங்ககய

வட்டுகாரருக்கு ீ

கார்

ஓட்டத்பதரியும் அதனால நீங்க எல்லாரும் கபாய் ஜாதகம் பார்த்துட்டு வாங்க” என்று ெத்யன் எழுந்துபகாண்டான் எழுந்தவன் மான்ெிழய பநருங்கி அவள் முகத்ழத நிமிர்த்தினான்,, அவள் விைிகளில் நீர் திழரயிட்டு இருக்க தன விரலால் அழத வைித்பதடுத்த ெத்யன் ,, பாண்டியன் பக்கம் திரும்பி “ மாமா பகாஞ்ெம் ெீ க்கிரகம முகூர்த்தம் இருக்கிை மாதிரி பாருங்க மாமா என்ழன ககட்டா இந்த ஜாதகம் பார்க்கிை கவழலகய கவனாம்னு தான் பொல்லுகவன்,, ஆனா எங்கம்மா ஒத்துக்க மாட்டாங்க அதுக்காகத்தான் இபதல்லாம்” என்று கூைிவிட்டு மான்ெியிடம் “ கமடம் வந்து டிபன் எடுத்து வச்ொ நல்லாருக்கும்,, இன்னிக்கு ெீ க்கிரமா ஆபிஸ் கபாகனும் பகாஞ்ெம் கவழலயிருக்கு” என்ைான் “

ைாரி

ைாரி

கடபிளுக்கு

வாங்க

டிபன்

எடுத்து

ழவக்கிகைன்”

என்று

அவெரமாக

கிச்ெழன கநாக்கி கபானாள் மான்ெி அவள் கபானதும் பாண்டியழனப் பார்த்து “ மாமா இபதல்லாம் ெரியா வருமா? மான்ெி பராம்ப நல்லவ மாமா அவளுக்கு என்னால எந்த பிரச்ெழனயும் வரக்கூடாதுன்னு தான் நான்

எவ்வளகவா

கட்டுப்படுத்தி

பார்த்கதன்

,,

ம்ஹூம்

முடியழல

மாமா,

அவ

காதலுக்கு முன்னாடி எல்லாகம தூசு மாதிரி பைந்து கபாயிருச்சு,, ஆனா என்ழனப்பத்தி உங்களுக்கு

எல்லாகம

பதரியும்,,

உங்ககிட்ட

எழதயுகம

நான்

மழைச்ெதில்ழல

அதனால உங்க மககளாட வாழ்க்ழகழய முன்நிறுத்தி கயாெிச்சு முடிவு பண்ணுங்க மாமா” என்று பமல்லிய குரலில் தழலகுனிந்து ெத்யன் பொன்னான்

கொபாவில்

இருந்து

எழுந்து

ெத்யன்

அருகக

வந்த

பாண்டியன்

“

ெரி

மாப்கள

கல்யாணம் எங்க வக்கிைது இங்கயா? இல்ல மதுழரயிலயா? ஏன்னா மதுழரயிலதான் ஏகப்பட்ட பமாய்

பொந்தக்காரங்க

எழுதியிருக்ககன்

மாப்கள

நான்

இருக்காங்க,,

நான்

எல்லாத்ழதயும்

அம்மாகிட்ட

கவை

வசூல்

அங்க

எல்லாருக்கும்

பண்ணனும்,,

கபான்கபாட்டு

ெரி

ெரி

எல்லாத்ழதயும்

ஏகப்பட்ட

நீ

பகளம்பு

கபெி

முடிவு

பண்ணிக்கிகைன்” என்று தனது உறுதியிழன பாண்டியன் கூைினார் அவருழடய

கநரடியான

கபச்சும்

கவறு

எழதப்பற்ைியும்

கயாெிக்க

முடியாது

என்ை

அவருழடய கூற்றும் பார்த்து ெத்யனுக்கு ெிரிப்பு வந்தது “ மகளுக்கு கமல இருக்கய்யா நீரும்,, ெரி நடத்துங்க நடத்துங்க,, ஆனா ஒன்னு கல்யாணம் மட்டும் என் விருப்பப்படி தான்

நடக்கும்

ெரியா

மாமா”

என்று

ெத்யன்

பொல்லும்கபாகத

“

டிபன்

எடுத்து

வச்சுட்கடன்” என்ை மான்ெியின் குரல் அவழன அழைத்தது பாண்டியனிடம் பார்ழவயால் விழடபபற்று அவெரமாக கடபிளுக்கு ஓடினான் ெத்யன்,, ொப்பிட்டு

முடித்து

கதாட்டத்திற்கு

கபாய்

ழககழுவிவிட்டு

திரும்பியவன்

முன்பு

டவழல நீட்டிய மான்ெி “ இன்னிக்கு மதியம் ொப்பிட வட்டுக்கு ீ வந்துருங்க மாமா அப்பா

,

பஜயந்தி

அக்கா

எல்லாரும்

இருக்காங்கல்ல

அதான்

பொல்கைன்

”

என்று

மான்ெி பொல்ல டவலில்

ழகழய

துழடத்தபடி

“

ம்ம்

வர்கைன்

”

என்ை

ெத்யன்

அப்கபாதுதான்

கவனித்தான் ,, மான்ெி புடழவயின் பகாசுவத்ழத பகாத்தாக இடுப்பில் பொருகியிருக்க,, அவளின்

பவண்பணய்

இடுப்பில்

துளித்துளியாய்

வியர்ழவ

பூத்திருந்தது

பராம்ப

கவர்ச்ெியாக இருக்க ,, ெத்யன் அவழள பநருங்கி தாபத்கதாடு நிமிர்ந்து பார்த்தான் அவன் பார்ழவ புரிந்து “ மாமா அப்பா இருக்காரு தயவுபெஞ்சு ஆபிஸ்க்கு பகளம்புங்க” என்று

எச்ெரிக்கும்

குரலில்

கூைிவிட்டு

இரண்டடி

பின்னால்

நகர்ந்த

மான்ெி

தடுமாைினாள் அவள் இழுத்து

கீ கை “

ெரியாமல்

இந்த

ஒரு

இடுப்பில் மாெமா

ழகவிட்டு

உன்

அைழக

தாங்கிய ெத்யன் அவழள காட்டி

என்ழன

மயக்கி

தன்னருகக வச்சுருக்கடி,,

ஆபிஸ் கபானா கூட கவை எதுவுகம கதான மாட்கடங்குது, உன் ஞாபகமும் இந்த பவண்பணய் மாதிரியான உடம்பும் தான் ஞாபகம் வந்து இம்ழெ பண்ணுது” என்ைவன் அவள் இடுப்ழப பற்ைி வியர்ழவழய துழடத்தான் அவன் பிடியில் பநளிந்தவாறு “ இவ்வளவு ஆழெய மனசுல வச்சுகிட்டு அப்புைம் ஏன் மாமா கவஷம் கபாடுை,, ெரி அப்பா குளிக்க வருவாறு நீ பகளம்பு மாமா ப்ள ீஸ் ” என்று ஹாழல ஒரு பார்ழவயும் ெத்யழன ஒரு பார்ழவயும் பார்த்து மான்ெி பகஞ்ெினளள்

“ ெரி கண்ழண மூடி திைக்குைதுக்குள்ள பட்டுன்னு ஒன்னு குடுத்துட்டு கபாயிடு மான்ெி” என்ை ெத்யழன ஆச்ெர்மாக பார்த்தாள் மான்ெி ஒவ்பவாரு நாளும் மான்ெி பகாடுத்து ெத்யன் வாங்கித்தான் பைக்கம் இன்று கநர்மாைாக ெத்யகன ககட்டான் எட்டி அவன் கதாள் வைியாக ஹாழல பார்த்த மான்ெி பிைகு “ ெரி மாமா குடுக்கிகைன்,, ஆனா இன்னிகலர்ந்து எதுவுகம கிழடயாது,, கல்யாண கததி முடிவு பண்ணிட்டா நான் கவழலழய ரிழென் பண்ணிட்டு அப்பா கூட விருதாச்ெலம் கபாயிடுகவன்,, கல்யாணம் எப்பகவா அப்பதான் வருகவன்” என்ை மான்ெி ெத்யன் பொன்னதுகபாலகவ கண்மூடி திைப்பதற்குள் பட்படன்று அவன் வலது கன்னத்தில் முத்தமிட்டு விலகினாள் ெத்யனுக்கு இப்கபாது முத்தம் ஞாபகம் வரவில்ழல,, அவள் பொன்ன வார்த்ழதகள் தான்

பயமுறுத்தியது,,

பார்க்காம

நான்

எப்படி

அப்படின்னா

அவ

இருப்கபன்,

அப்பா

தினமும்

கூடகவ

இவ

கபாயிடுவாளா?

முகத்துல

தாகன

இவள

விைிப்கபன்,,

இனிகமல் என்ன பண்ைது என்று ெத்யன் கலவரமாய் ெிந்திக்கும்கபாகத மான்ெி உள்கள கபாய்விட்டாள் கவகமாக அவள் பின்னால் ஓடிய ெத்யன் கிச்ெனுக்குள் நுழைந்து “ ஏய் மான்ெி என்ன இப்படி பொல்லிட்ட,, கல்யாணத்துக்கும் நீ இங்ககய இருக்கைதுக்கும் என்ன ெம்மந்தம்,, நீ எங்கயுகம கபாககூடாது இங்ககய இரு மான்ெி” என்று தவிப்புடன் அவள் கதாள் பற்ைி பகஞ்ெினான் அவனுழடய மான்ெியின்

தவிப்பு முகத்தில்

புரிந்தாலும் பதரிய

“

தன்னால்

ஒன்றும்

அபதல்லாம்

முடியாது

பெய்யமுடியாத மாமா,,

சூழ்நிழல

நல்லா

கயாெிச்சு

பாருங்க உங்கம்மா என்ழன பத்தி என்ன நிழனப்பாங்க,, இப்கபா இங்க இருக்கைகத பஜயந்தி

அக்கா

மாட்டாங்க,,

பொன்னதால

இன்னும்

ெம்மதிச்ொங்க

பகாஞ்ெநாள்

தாகன,”

இல்கலன்னா

என்று

மான்ெி

ஒத்துக்கிட்டு பொன்னதும்

இருக்க அவழள

பரிதாபமாக பார்த்தான் ெத்யன் மான்ெிக்கு கததிழய

அவன் முடிவு

மனது

புரிய,,

பண்ணுங்க

பவட்கமாக

எல்லாம்

தழலகுனிந்து

ெரியாப்கபாய்டும்

“

ெீ க்கிரமா

மாமா”

என்று

கல்யாண பொல்ல,,

பவட்கத்தால் குங்கும நிைமான அவள் முகத்ழத ரெித்த ெத்யன் அவழள பநருங்கி இழுத்து அழணத்தான் அப்கபாது பின்னால் பாண்டியனின் காலடிகயாழெ விலகினார்கள்

இருவரும்,,

மான்ெி

அடுப்பில்

ககட்க, பதட்டத்துடன் பட்படன்று எழதகயா

கிளறும்

ொக்கில்

திரும்பிக்பகாள்ள,, ெத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியாமல் பாண்டியழன பார்த்து அெடு வைிய ெிரித்து ழவத்தான்

பாண்டியனும் நிழலழமழய உணர்ந்து நிழலழமழய சுமூகமாக்கும் கநாக்கில் “ ெரி மாப்கள நீ பகளம்பு நான் ஜாதகம் பார்த்துட்டு உனக்கு கபான் பண்கைன்” என்ைார் ெரி

என்று

தழலயழெத்து

பாண்டியழன

அழைத்து

“

பவளிகய

கபான

மாமா முகூர்த்தம்

ெத்யன்

மறுபடியும்

இந்த மாெத்துலகய

உள்கள

வந்து

இருக்கிை

மாதிரி

பாருங்க” என்று பொல்ல “ இந்த மாெத்துலகயவா எப்படி மாப்கள முடியும்,, இன்னும் இந்த மாெத்துல இருப்பத்தி பரண்டு

நாள்தான்

இருக்கு.,,

அதுக்குள்ள

கல்யாண

ெத்திரம்

கிழடக்காகத

மாப்கள,,

என்று பாண்டியன் கவழலயாக கூைினார் “

இல்ல

மாமா

கல்யாணத்ழத

நான்

விமரிழெயா

முடிச்சுட்டு

பண்ை

ரிஜிஸ்டர்

மாதிரி

ஆபிஸ்ல

இல்ழல,, பதிவு

ஏதாவது

ககாயிலில்

பண்ணிரலாம்னு

முடிவு

பண்ணியிருக்ககன்” என்று ெத்யன் தனது முடிழவ பொன்னான் “ என்ன ெத்யா இப்புடி பொல்ை” என்று பாண்டியன் திழகப்புடன் ககட்க “ இதுக்கும் ஒரு காரணம் இருக்கு மாமா,, விமர்ழெயா கல்யாணம் பண்ணா,, என்ழன பதரிஞ்ெவபனல்லாம் மழைமுகமா பபாண்ணு

நக்கல்

வந்து

‘

பாருடா

கபசுவாங்க,,

இப்பவாவது

இவனுக்பகல்லாம்

மான்ெி

கல்யாணம்

பதரிஞ்ெவங்க

கூடுகதன்னு

கல்யாணம் எல்லாம்

ஆகுதுன்னு

பாவம்

பரிதாபப்படுவாங்க,,

இந்த எங்க

பரண்டுகபழரயும் வாழ்த்துைவங்கழளவிட பார்த்து பரிதாபப்படுைவங்க தான் அதிகமா இருப்பாங்க,, அழத நான் விரும்பழல மாமா,, எனக்கு பிரச்ெழன இல்ழல எழதயும் தாங்கி பைக்கம் ஆயிருச்சு ஆனா மான்ெிழய பார்த்து யாரும் பரிதாபப்படுைழத நான் விரும்பழல,, அதனால பரண்டு கபமிலிகயாட ெிம்பிளாக தான் கமகரஜ்” என்று ெத்யன் தீர்மானமாக பொல்ல மான்ெிக்காக

இவ்வளவு

கயாெிக்கிைாகன,,

பாண்டியன்

ெத்யழன

அதிெயமாக

பார்க்கும்கபாகத “மாமா” என்ை பமல்லிய கூச்ெலுடன் ஓடிவந்து அழணத்துக்பகாண்டு மான்ெி அவன் பநஞ்ெில் தனது முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு அை ஆரம்பித்தாள் அவள் கூந்தழல ககாதிய ெத்யன் “ அைாத மான்ெி என்னப் பண்ைது, நாம்ழம மட்டும் மத்தவங்கல்ல இருந்து வித்யாெமா பழடச்சுட்டான் அந்த ஆண்டவன்,, அதனால நம்ம கமகரஜ்ம்

வித்யாெமாகவ

கிளம்புகைன்”

என்று

நடக்கட்டும்,,

அவழள

நீ

நிமிர்த்தி

ஒப்பழடத்து விட்டு ெத்யன் பவளிகயைினான்

அப்பாவுக்கு கண்கழள

டிபன்

எடுத்து

துழடத்து

ழவ

நான்

பாண்டியனிடம்

அதன்பிைகு அகத மாதத்தில் கழடெியாக இருந்த முகூர்த்தம் இருவரின் ஜாதகத்திற்கும் பபாருத்தமாக

இருக்க

அன்கை

திருமணம்

பெய்வது

என்று

அழனவரும்

கபெி

முடிவுபெய்தனர் மறுநாகள

மதுழரயில்

அைழக

பார்த்து

இருந்து

கிளம்பி

பபருழம

வந்த

ெத்யனின்

தாங்கவில்ழல,,

அம்மாவுக்கு

ெத்யன்

மான்ெி

மான்ெியின் இருவரின்

கஜாடிப்பபாருத்தத்ழத பார்த்து ஒரு மணிகநரத்துக்கு ஒருமுழை திருஷ்டி கைித்தார்,, மான்ெியின் ஊனத்ழத பற்ைி ஒரு வார்த்ழத கூட அவர் கபொதது அவழர மிகுந்த உயரத்தில் ழவத்தது ஆனால்

திருமணம்

மதுழர

மீ னாட்ெி

அம்மன்

ககாவிலில்

தான்

நடக்ககவண்டும்

என்பதில் அம்மா பிடிவாதமாக இருந்தார், காரணம் ககட்டகபாது ெத்யனுக்கு திருமணம் ழககூடினால்

மீ னாட்ெி

அம்மன்

ககாயிலில்

ழவப்பதாக

தான்

பிரார்த்தழன

பெய்திருப்பதாக பொன்னார் ... ெத்யனும் கவறு வைியின்ைி ெம்மதித்தான்,, தம்பிக்கு கபான் பெய்து திருமணத்திற்கான ஏற்ப்பாடுகழள எளிழமயாக பெய்யச்பொன்னான் ெத்யன் அன்று இரவு ரயிலில் பாண்டியனும் மான்ெியும் புைப்பட தயாராக,, ெத்யனுக்கு தன்னில் பாதிழய

பிரிவது

கபால

பராம்ப

கஷ்டமாக

இருந்தது

“

மாமா

டிக்பகட்

ரிெர்வ்

பண்ணாம அன் ரிெர்வ்ல கபான உட்கார ெீ ட் கிழடக்காது மாமா,, மான்ெிக்கு பராம்ப கஷ்டமா இருக்கும்,, அதனால இன்னும் இரண்டு நாள் கைிச்சு கபாங்க மாமா,, நான் டிக்பகட்

ரிெர்வ்

பண்ணி

தர்கைன்”

என்று

ெத்யன்

எத்தழனகயா

ொக்கு

கபாக்குகள்

பொல்லி பார்த்தான் “

என்ன

மாமா

எனக்கு

கபாயா

ட்ழரன்ல

ெீ ட்

கிழடக்காது,,

எங்கழள

மாதிரி

இருக்கிைவங்களுக்கு என்கை ஒரு பபட்டியிருக்குகம அதில இடம் கிழடக்கும் மாமா,, நீங்க கவழலப்படாதீங்க மாமா” என்று மான்ெி ெமாதானம் பொன்னாலும் அவழள அந்த பபட்டியில் அனுப்ப ெத்யனுக்கு துளிகூட விருப்பம் இல்ழல அன்று

இரவு

மான்ெிழயயும்

பாண்டியழனயும்

அழைத்துக்பகாண்டு

ெத்யன்

தான்

ரயில்நிழலயம் கபானான்,, வைியில் காரில் “ கநரத்கதாடு எழுந்திரிங்க, கவழலகயாடு ொப்பிடுங்க,

கபரக்ட்டான

ழடம்ல

தூங்குங்க,,

மான்ெி

ஆயிரம்

அைிவுழரகள்

கூை

எல்லாவற்றுக்கும் ம்ம் என்பழத தவிர ெத்யன் எந்த பதிலும் பொல்லவில்ழல,, மான்ெிழய

ரயிலில்

ஏற்ைியதும்

இருவருக்குகம

கண்ண ீர்

முட்டிக்பகாண்டு

வந்தது,,

ரயில் ஜன்னலில் இருந்த மான்ெியின் விரல்கழள ெத்யன் பற்ைிக்பகாண்டு கலங்க,,

“ச்சு இபதன்ன மாமா ெின்ன குைந்ழத மாதிரி கலங்கிகிட்டு,, இன்னும் பதிகனழு நாள் தாகன

மாமா”

என்று

மான்ெி

ஆறுதல்

பொன்னாலும்

அவழன

பார்க்க

முடியாமல்

உதட்ழட கடித்து அழுழகழய அடக்கியவாறு தழலழய குனிந்துபகாண்டாள் ரயில்

கிளம்பிவிட

ெத்யன்

கண்களில்

கண்ண ீர்

திழரயிட

ழகயழெத்து

விழடபகாடுத்தான் ஆனால் அந்த பதிகனழு நாளும் மான்ெி அருகில் இல்ழலகய தவிர,, கபானிகலகய அவழன

ஆட்டுவித்தாள்,

காழலயில்

எழுப்புவதிலிருந்து

இரவு

கண்

மூடும்

வழர

எல்லாகம மான்ெி பொல்படிதான் நடந்தது,, ஒரு பபண் ஆணின் வாழ்க்ழகயில் எப்படி அங்கம்வகிக்கிக்கிைாள் என்று ெத்யனுக்கு பதள்ளத்பதளிவாக புரிந்தது,, திருமண நாழள எண்ணி தவிக்க ஆரம்பித்தான் ெத்யன் " இனிவரும் காலம் பூராவும்.. " " நீ இல்லாமல் நான் வாழ்கவன் என்கைன் வராப்பாக! ீ " அடி ழபத்தியக்காரி! " நீ என்ழனப் பிரிந்த கபாதுதான்.. " நான் என்ழனகயப் புரிந்துபகாண்கடன்.. " என்னுள் இருக்கும் இடம் பதரியாது.. " மழைந்துகிடந்த நீ... " பிரியும்கபாது மட்டும் எப்படி.. " விஸ்வரூபம் எடுத்தாய்? " உன் விரல் பதாட்ட நாட்கழள... " விரல்விட்டு எண்ணுகிகைன்.. " நீ வருவதாயில்ழல!

" நிமிடம் கூட பெல்வதாயில்ழல! " உன் அழைப்பிற்காக காத்திருந்து.. " கழளத்து கொர்ந்து விட்கடன்! " இதயகமா கனத்து விட்டது! " என் மூழளகயா பெயலிைந்து விட்டது! " என் கண்கள் மட்டும் ஜீவகனாடு இருக்கிைது... " உன்ழன நிச்ெயம் கண்டுவிடும் ஆழெயில்!! திருமணநாளும் பநருங்கியது,, எதிர்காலத்தில் மான்ெியுடன் நடத்தப்கபாகும் தாம்பத்யம் எப்படி இருக்குகமா என்ை ககள்வி பூதகரமாக எழுந்தாலும்,, மனதில் ஆயிரம் வண்ணக் கனவுகளுடன் ெத்யன் தனது காரில் மதுழர புைப்பட்டான் திருமணத்திற்கு வட்டில் ீ

முதல்

நாகள

தங்கழவக்கப்பட்டாள்,,

மான்ெி

மதுழரக்கு

மான்ெியின்

அழைத்து

அம்மா

வரப்பட்டு

பரிமளாவுக்கு

பதரிந்தவர்

ெத்யன்

தனக்கு

மாப்பிள்ழளயாக வந்ததில் மிகுந்த ெந்கதாஷம் திருமண

தினத்தன்று

காழலயில்

ெத்யன்

தம்பி

வட்டிலிருந்து ீ

அழனவரும்

ஒரு

கவனில் புைப்பட்டு மீ னாட்ெி அம்மன் ககாயிழல வந்தனர்,, மான்ெியின் குடும்பத்தாரும் இன்பனாரு கவனில் ககாயிலுக்கு வந்துவிட்டனர் ஆளாளுக்கு ஒரு கவழலழய பார்க்கு முகூர்த்த கநரம் பநருங்கியது,, அன்று திடமான முகூர்த்தநாள்

என்பதால்

ககாயிலின்

குளத்ழத

சுற்ைிலும்

ஏகப்பட்ட

திருமண

கஜாடிகளும் அவர்களின் உைவுக்கூட்டமுமாக நிரம்பி வைிந்தது .. தனது குடும்பத்தினர் நடுகவ ெத்யனின் கண்கள் மான்ெிழய கதடியது,, ஒரு மூழலயில் இரண்டு

பபண்கள்

ஒரு

பபட்ெீ ட்ழட

விரித்து

மழைவாக

பிடித்திருக்க

அதனுள்

மான்ெிக்கு கல்யாணப் பட்ழட கட்டிவிட்டுக் பகாண்டு இருந்தனர் பரிமளாவும், ெத்யன் தம்பி மழனவியும்,, ெத்யனால் மான்ெிழய பார்க்கமுடியவில்ழல பபட்ெீ ட் மழைவுக்கு கீ கை அவள் கால்கள் மட்டும்

பதரிந்தது,,

பகாலுசுகள்

இல்லாத

பவள்ழள

நிை

கால்கள்,,

அவள்

முதன்முதலாக

தன்

வட்டுக்கு ீ

வந்தகபாது

"நீ

ஏன்

பகாலுசு

கபாடழல"

என்று

மான்ெிழய ககட்டது ெத்யனுக்கு ஞாபகம் வந்தது இத்தழன

நாட்களாக

தனது

வட்டில் ீ

இருந்தவளுக்கு

ஒரு

பகாலுழெக்

கூட

வாங்கித்தரவில்ழலகய என்று ெத்யனின் மனம் உறுத்தியது அப்கபாது அவனுக்கு பின்னால் இருந்து " கடய் ெத்யா இங்க என்னடா பண்ை" என்று பஜயந்தியின் குரல் உரத்து ககட்க,,, ெத்யா

என்ை

பவளிகய

வார்த்ழத

மான்ெியின்

எட்டிப்பார்த்தாள்,,

நிமிடகநரத்தில்

விைிகழள

காதில்

விை

அகதெமயத்தில் விரித்து

அவன்

பட்படன்று

பபட்ெீ ட்ழட

விலக்கி

அவழளப்

பார்க்க,

உள்வாங்கிய

மான்ெி

ெத்யனும் கம்பீரத்ழத

பவட்கமாய் ெிரித்து தழலழய உள்கள இழுத்துக்பகாண்டாள் அவ்வளவு

கூட்டத்திலும்

ெந்கதாஷமாக

அவள்

இருந்தது,,

தன்ழன

பஜயந்தி

கவனித்து

மறுபடியும்

விட்டது

வந்து

ெத்யனுக்கும்

அவழன

பராம்ப

ழகழயப்பிடித்து

இழுத்துச்பென்ை ஐயரின் முன்பு அமர ழவத்தாள் ெிைிதுகநரத்தில் மான்ெியும் விரித்து ழவத்திருந்த ஜமுக்காளத்தில் அவனருகில் அமர சுற்ைியிருந்த சுற்ைமும் நட்பும் ஆரவாரத்கதாடு ழகயில் அட்ெழதகயாடு காத்திருக்க, ஐயர் மந்திரம் பொல்ல. ெத்யனின் தாய் தாலிழய எடுத்து ெத்யன் ழகயில் பகாடுக்க, உணர்ச்ெி

பபருக்கில்

சுற்ைிலும்

பஜயந்தி

பபருமிதத்கதாடு

பரிமளா

பாண்டியன்

பார்த்துவிட்டு,,

மூவரும்

தான்

கண்கலங்க,

கட்டப்கபாகும்

ெத்யன்

தாலிக்காக

தழலகவிழ்ந்து அமர்ந்திருக்கும் மான்ெியின் தங்க கழுத்தில் தாலிழய பூட்டினான் அடுத்த

நிமிடம்

நண்பர்களும்

அட்ெழத

ெத்யனுக்கு

அவர்கள்

ழககுலுக்கி

மீ து

வாரியிழைக்கப்பட்டது..

வாழ்த்துபொல்ல,

ெத்யன்

மழனவிழய பார்த்தான் " புதுமணம் புரியும் பூமககள, உன் " ஓர விைிகயாரம் ஒதுங்கும் குறுநழகக்கு.. " விலங்கிட இனி கதழவயில்ழல..!! " பகட்டி கமளம் முைங்கும் நல்கவழள,

பதரிந்தவர்களும்

பபருழமயுடன்

தன்

" பூகவலியிட்டு மழைத்த மனழத நாழள " பபான்தாலியிட்டு பழைொற்று ..!! " உழைகெரும் எங்கள் குலமககள.. " வள்ளுவன் வகுத்த வைியில் "நல்லைம் கபணி இல்லைம் ெிைக்க பெய்வாயாக....!! ெத்யன்

மான்ெி

ககாவிலுக்கு

திருமணம்

பவளிகய

நல்லபடியாக

இருந்த

முடிந்தது,,

கஹாட்டலில்

ெத்யன்

ஏற்பாடு

தம்பி

விநாயகம்

பெய்யப்பட்டிருந்து

கல்யாண

விருந்துக்காக வந்தவர்கழள அழைத்துக்பகாண்டு கபானான், பஜயந்தி மணமக்கழள அழைத்துக்பகாண்டு ெிைப்பு தரிெனம் மூலம் அம்மன் ெந்நிதிக்கு ொமி கும்பிட அழைத்து கபானாள்,, கூட்ட பநரிெலில் தன் புது மழனவிழய ழகப்பற்ைி அழைத்துச்பென்ை ெத்யன் மான்ெிழய ஒட்டி நின்று அம்மழன தரிெித்தான் மான்ெி ெில நிமிடங்ககள ொமி கும்பிட்டாள், பிைகு அருகில் நின்ை தனது கணவனின் கம்பீரத்ழத

பவட்கமின்ைி

கவனிப்பழத

கூட

ரெித்தாள்,,

மான்ெி

ெட்ழட

பக்கத்தில்

இருந்த

பெய்யவில்ழல,

ஒரு

பநய்தீபம்

ெிலர்

இவழள

அவர்களின்

முன்

வந்தகபாது தான் ெத்யன் கண்திைந்தான் இருவரும் இவர்கள்

தரிெனம்

முடிந்து

இருவரும்

ெற்று

பவளிகய

வரும்கபாது

பின்தங்கிகய

பஜயந்தி

வந்தனர்,,

முன்னால்

மதுழரவரன் ீ

பெல்ல

ெிழலயருகக

வந்தகபாது அந்த ஆள் அரவமற்ை அழமதி மனழத வருட “ மாமா பகாஞ்ெகநரம் இங்க உட்கார்ந்துட்டு ெத்யன்,,

தன்

கபாகலாமா?” அக்காழவ

என்று

அழைத்து

மான்ெி “

நீ

ககட்டதும்

கபாக்கா

ெரிபயன்று

நாங்க

இகதா

தழலயழெத்த

வர்கைாம்”

என்று

பொன்னான் பஜயந்திக்கும்

வந்தவர்கள்

எல்லாரும் ொப்பிட்டார்களா,,

என்று

கவனிக்கும்

கவழல

இருந்ததால் ெரிபயன்று தழலயழெத்து விட்டு உடகன கபாய்விட்டாள் தழர சுத்தமாக இருந்த ஒரு இடத்தில் ெத்யன் அமர்ந்து,, மான்ெியின் ழகழய பிடித்து இழுத்து

அருகில்

அமர்த்திக்பகாண்டான்,,

பநயில்பாலிஷ்

பூெப்பட்டிருந்த

அவள்

விரல்களில் அைழக வருடி ரெித்தபடி “ ம் பநழனச்ெழத ொதிச்ெிட்ட,, இந்த கல்யாணம் கவனாம்னு பநழனச்ொலும்,, இன்னிக்கு இந்த உலகத்துலகய அதிக ெந்கதாஷமானவன் நான்தான் மான்ெி” என ெத்யன் உணர்ச்ெி பூர்வமாக கபெினான்

பவட்கத்கதாடு அவழன ஏைிட்ட மான்ெி “ மனசுல உண்ழமயான காதல் இருந்தா அது நிச்ெயம் பஜயிக்கும் மாமா,, என் ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் நீங்க எனக்கு கிழடப்பீங்க நிச்ெயமா அது

கிழடப்பீங்கன்னு

பலிச்ெது,,

ஆமா

மனசுக்குள்ள பஜபம்

அவ்வளவு

கநரமா

மாதிரி பொல்லிகிட்கட இருப்கபன்,

ொமிகிட்ட

என்ன

கவண்டின ீங்க?”

என்று

மான்ெி ககட்க “கவபைன்ன கவண்டப்கபாகைன் மான்ெி,, கல்யாணம் நல்லபடியா முடிஞ்ெது,, இனிகமல் அடுத்து

நடக்கப்கபாைபதல்லாம்

எந்த

பிரச்ெழனயும்

இல்லாம

நடக்கனும்னு

தான்

கவண்டிகனன்,, ஆமா நீ என்ன கவண்டின மான்ெி” என்று ெத்யன் ககட்டான் “ நாம்ளுது எல்லாம் ஒகரபயாரு கவண்டுதல் தான்,, அடுத்த வருஷம் இகத கநரம் எங்க

குைந்ழதகயாட

உன்ழன

பார்க்க

வர்ை

மாதிரி

அருள்

புரியனும்

தாகய”

அவ்வளவுதான் படாபட்” என்று மான்ெி கண்கழள ெிமிட்டி ெிரித்தாள் “ ம்ம் நீ எப்பவுகம பராம்ப பாஸ்ட் தான் மான்ெி,, ஆனா கடவுள் பராம்ப பாவம்டி நமக்கு கல்யாணமும் பண்ணி வச்சுட்டு,, அடுத்ததா விளக்குப் பிடிக்கிை கவழலக்கும் அவழரகய கூப்பிடுகைாம் பாரு” என ெத்யன் குறும்பாய் பொல்ல “அடச்கெ

என்ன

மாமா

இப்படிபயல்லாம்

கபசுை”

என்று

மான்ெி

பவட்கமாய்

ெினுங்கினாள் அவள் ெினுங்கழல கண்பகாட்டாமல் ரெித்த ெத்யன் “ மான்ெி மதுழரக்கு வந்ததில் இருந்து கதவியின் ஞாபங்கள் என்ழன பராம்ப அரிக்குது,, இகத ககாயிலில் நானும் அவளும் சுத்தாத இடமில்ழல,, அந்த குளத்து படிக்கட்டில் நானும் அவளும் உட்காராத இடமில்ழல மான்ெி,, அவளுக்காகன்னு இருந்த நான் இன்னிக்கு உன்ழன கல்யாணம் பண்ணிகிட்கடன், இப்கபா அவ ஆத்மா நம்மழள ஆெிர்வதிக்கும் தாகன மான்ெி,, ஏன்னா எனக்காக அவ உயிழரகய விட்டா ஆனா நான் இன்னிக்கு கவை ஒரு பபாண்ழண ெந்கதாஷமா கல்யாணம் பண்ணிகிட்கடன்,, இது என் அடி மனசுல உறுத்துது,, மான்ெி என் மனசு உனக்கு புரியுதா?” என்று ெத்யன் ககட்க மான்ெியிடம் இருந்து எந்த பதிலும் இல்ழல,, தனது விரலில் இருந்த பநயில்பாலிழஷ நகத்தால் சுரண்டியபடி தழலகுனிந்து அமர்ந்திருந்தாள் ெட்படன்று அவள் விரல்கழள பற்ைிய ெத்யன் “ ஏய் மான்ெி என்னாச்சு அழத ஏன் சுரண்டின,,

பாரு

அெிங்கமா

ஆயிருச்சு,,

ஏன்

மான்ெி

என்னாச்சு”

ககட்டான் தழலகுனிந்து ஒன்றுமில்ழல என்று தழலயழெத்தாள் மான்ெி

என்று

ெத்யன்

“ ஏன் மான்ெி நான் கதவி பத்தி கபெினது உனக்கு பிடிக்கழலயா?,, அவழள உனக்கு கபாட்டியா

நிழனக்கிையா?

அவ

இப்கபா

உயிகராட

இல்ழல

மான்ெி,,

நாகன

பநழனச்ொலும் அவ உன்கூட கபாட்டிக்கு வரமாட்டா மான்ெி” என்று ெத்யன் மாற்ைி மாற்ைி ககள்வியும் பதிலுமாக மான்ெியிடம் ககட்க தழரயில்

ழககழள

ஊன்ைி

பட்படன்று

எழுந்த

மான்ெி

“

ெரி

நாம

கபாகலாமா?

எல்லாரு நம்மழள கதடுவாங்க” என்ைவள் அவன் பதிழல எதிர்பார்க்கமல் முன்னால் நடக்க ஆரம்பித்தாள் ெத்யனுக்கு ஒன்றுகம புரியவில்ழல ,, ஏன் எதற்காக எதுவுகம கபொம கபாைா,, நான் அப்படி எதுவும் தவைாக பொல்லழலகய,, இபதல்லாம் இவளுக்கு பதரிஞ்ெ விஷயம் தாகன,, அப்புைம் ஏன் இந்த பாராமுகம்,, என்று பலவாைாக குைம்பிய ெத்யன் திரும்பி பார்ப்பதற்க்குள் மான்ெி இருபதடி முன்னால் கபாய்க்பகாண்டிருந்தாள் ெத்யன்

அவெரமாக

எழுந்து

அவள்

பின்னால்

கபாய்

“நில்லு

மான்ெி”

என்று

குரல்

பகாடுத்தான் உடகன நின்ை மான்ெி திரும்பி அவழனப்பார்த்து பளிச்பென்று புன்னழக பெய்தாள்,, ஆனால்

அந்த

புன்னழகயில்

ஜீவகன

இல்ழல,,

“

என்ன

மாமா”

என்று

நின்று

ெிரித்தவழள குைப்பமாக உற்றுப் பார்த்த ெத்யன் “ ம்ஹூம் ஒன்னுமில்ல வா” என்று அவளுடன் இழணந்து நடக்க ஆரம்பித்தான் ககாவிலில் இருந்து பவளிகய வந்து இருவரும் கஹாட்டலில் ொப்பிடும் கபாதுகூட இருவரும் அதிகமாக கபெிக்பகாள்ளவில்ழல,, இருவரும் காரில் விநாயகம் வட்டுக்கு ீ வரும்கபாது

மாழல

மணி

இரண்டாகிவிட்டது,,

ஆரத்தி

சுற்ைி

இருவரும்

உள்கள

அழைத்து பெல்லப்பட்டனர் கபானதும் ெத்யன் தனது உழடகழள கழலந்து ஷாட்ஸ்க்கு மாைிவிட்டு, பஜயந்திழய தனியாக

அழைத்தான்

பட்டுகெழலழய

“

அவளால

அக்கா

மான்ெிக்கு

தூக்கிகிட்டு

கவை

நடக்க

டிரஸ்

முடியழல,,

மாத்தி

விடுங்க,

அப்புைம்

அந்த

இன்பனாரு

விஷயம்,, மற்ை ெம்பிரதாயங்கள் எல்லாம் அங்கக என் வட்டில் ீ கபாய் வச்சுக்கலாம், இங்கக எதுவும் பெய்யகவண்டாம்,, நாழளக்கு விடியகாழலகய ஊருக்கு கிளம்பலாம் அக்கா எல்லாத்ழதயும் பரடியா எடுத்து வச்சுக்க ” என்று பொன்ன ெத்யன் அழைக்குள் கபாய் கட்டிலில் படுத்துக்பகாண்டான் அவன் பின்னாகலகய வந்த பஜயந்தி “ கடய் தம்பி எல்லாம் ெரிதான்,, நாழளக்கு நீங்க பரண்டுகபரும்

விருதாச்ெலம்ல

மறுவடு ீ

கபாகனும்

நீ

பாட்டுக்கு

நம்ம

ஊருக்கு

வர்கைன்னு பொல்ை காழலயில ககாயில்ல வச்சு பாண்டியனும் பரிமளாவும் அத்தழன முழை

பொல்லிட்டு

கபானாங்ககள,,

இப்கபா

நீ

இப்படி

பொல்ைகய

ெத்தி,,

அவங்களுக்கு என்ன பதில் பொல்ைதுடா” என்று பஜயந்தி கவழலயாக ககட்க

இப்கபா

ெத்யனுக்கு

அந்த

விஷயகம

இருக்கும்

மனநிழலயில்

அப்கபாதுதான் விருதாச்ெலம்

ஞாபகம்

வந்தது,,

ஆனால்

கபாக

விருப்பமில்ழல,,

அவனுக்கு எதற்க்கும்

மான்ெியிடும் ஒரு வார்த்ழத ககட்டுவிட்டு முடிபவடுப்பது நல்லது ‘ தாய் வட்டுக்கு ீ கபாககவண்டும் என்ை ஆழெ அவளுக்கு இருந்த அது என்னால் தழடபட கவண்டாம், என்று

நிழனத்த

ெத்யன்

“

ெரி

இருக்கா

மான்ெிழய

ஒரு

வார்த்ழத

ககட்டுட்டு

பொல்கைன்” என்று கூைிவிட்டு எழுந்து மான்ெிழய கதடிப்கபானான் வட்டின் ீ பின்புைம் இருந்த மாடிபடிக்கு கீ கை விநாயகத்தின் பிள்ழளகள் பபாம்ழமகள் ழவத்து விழளயாடிக்பகாண்டிருக்க மான்ெி அவர்களுடன் அமர்ந்துபஹலிகாப்டர்க்கு கீ பகாடுத்து பைக்க விட்டுக்பகாண்டிருந்தாள் அவழளத்

கதடி

விழளயாடுவழத

வந்த

ெத்யன்

ரெித்தான்,,

தூரமாய்

மணப்பபண்

நின்று

மான்ெி

அலங்காரம்

பிள்ழளகளுடன்

கழலக்கப்பட்டு,,

பிஸ்தா

பச்ழெயில் ொதாரண காட்ட கெழலயும் ஒரு ெில நழககள் மட்டும் அணிந்து கழுத்தில் புது தாலிகயிறு மின்ன, கூந்தழல லூொக பின்னலிட்டு அதில் ெரமாக மல்லிழகபூ சூடியிருந்தாள் பிள்ழளகள் ெத்யழன கவனித்துவிட்டு பபரியப்பா பபரியப்பா என்று கூச்ெலிட,, மான்ெி ெட்படன்று

திரும்பி

விழுங்கிக்பகாண்டு

ெத்யழன இருப்பழதப்

பார்த்தாள்,, பார்த்து,

தன்

கணவன்

பவட்கத்தால்

தன்ழன

முகம்

பார்ழவயால்

ெிவக்க

கண்ணால்

ஜாழட பெய்து என்ன என்று ககட்டாள் “ ம்ஹூம் ஒன்னுமில்ல சும்மா கபெலாம்னு வந்கதன்” என்ைான் ெத்யன் பிள்ழளகளின் கன்னத்தில் தட்டி இகதா வருவதாக பொல்லிவிட்டு ெத்யனிடம் வந்தாள் “ என்ன கபெனும் பொல்லுங்க மாமா” என்று ககட்டாள் “

இல்ல

நாழளக்கு

விருதாச்ெலம்

வரச்பொல்லி

உங்கப்பா

பொல்லிட்டு

கபானார்,,

இன்னும் பகாஞ்ெநாள் கைிச்சு கபாகலாம்னு நான் பநழனக்கிகைன்,, நீ என்ன பொல்ை மான்ெி?” என்று ெத்யன் ககட்டான் மான்ெி

ஒரு

நிமிடம்

கூட

கயாெிக்கவில்ழல

,,

“

இப்கபா

விருதாச்ெலம்

கபாககவண்டாம் பிைகு ஒருநாள் பார்க்கலாம்” என பட்படன்று பதில் பொன்னாள் மான்ெிழய என்ைான்

உற்றுப்பார்த்த

ெத்யன்

“

இதுக்கு

ஏதாவது

காரணம்

இருக்கா

மான்ெி”

அவன்

பார்ழவழய

தவிர்த்து

“

பராம்ப

முக்கிய

காரணம்

எதுவுமில்ழல

மாமா,,

நாம்களாட கல்யாண வாழ்க்ழக நம்ம வட்டுலதான் ீ ஆரம்பிக்கனும் அதுல நான் பராம்ப உறுதியா இருக்ககன்.. அதனால அப்பாவுக்கு கபான்கபாட்டு இப்கபா வரமுடியாதுன்னு பொல்லிடுங்க” என்று மான்ெி தீர்மானமாக பொன்னாள் அவளுக்கு பதில் எதுவும் பொல்லாமல் ெத்யன் அழமதியாக அவழளகய பார்த்தான்,, ஏகதாபவாரு

பிரச்ெழனழய

மான்ெி

மனதில்

சுமந்துபகாண்டு

இருக்கிைாள்

என்பது

அவள் பார்ழவயிகலகய பதரிந்தது,, இருந்தாலும் தனது முடிவுக்கு அவளும் ஒத்துப்கபானழத எண்ணி ெந்கதாஷப்பட்டு “ ெரிம்மா என் மாமானார்க்கு உடகன கபான் பண்ணி பெல்லிர்கைன்” என்ைான் ெத்யன் ெிரிப்புடன் அன்று இரவு உணவு முடிந்ததும் தனது பமாழபழல எடுத்து பாண்டியனுக்கு கபான் பெய்தான்,, கைித்து

எப்படிகயா

அவருக்கு

பொல்லி

விருதாச்ெலம்

வர்கைாம்

என்று

புரியழவத்தான்,, பொல்ல,,

இன்னும்

பாண்டியனும்

ெிைிதுநாள்

அழரமனதாக

ஒத்துக்பகாண்டார் மறுநாள்

அதிகாழல

மூன்று

மணிக்கக

ெத்யன்

மான்ெி,

பஜயந்தி

அவள்

கணவர்,

ெத்யனின் அம்மா, என ஜந்து கபர் மட்டும் ெத்யன் காரில் ஊருக்கு கிளம்பினார்கள் காழல ஒன்பது மணிக்பகல்லாம் ெத்யன் வட்டுக்கு ீ வந்துவிட்டனர் வாெலிகலகய நிற்க்க ழவத்து பஜயந்தி இருவருக்கும் ஆரத்தி சுற்ைி உள்கள அழைத்து பென்ைாள்,, அழனவரும் வைியில் காழல உணழவ ொப்பிட்டு விட்டதால்,, மற்ைவர்கள் அவரவர் கவழலழய பார்க்க, மான்ெி பூழஜயழையில் விளக்ககற்ைினாள்,, ெத்யனின் அம்மா இருவழரயும் கெர்ந்து கும்பிட பொன்னதும் , ெத்யனும் மான்ெியும் கஜாடியாக விழுந்து கும்பிட்டனர் ெத்யன் கபாய்

ெிைிதுகநர வருவதா

ஓய்வுக்குப்

பின்,

பொல்லிவிட்டு

மதிய

உணழவ

கிளம்பினான்,,

முடித்துக்பகாண்டு

வாெல்

வழர

வந்து

ஆபிஸ்க்கு

வைியனுப்பிய

மான்ெியிடம் கண்களால் விழடபபற்று கிளம்பினான் ெத்யன் காரில் பெல்லும்கபாதும் ஆபிஸ்ல் இருக்கும் கபாதும் ெத்யனுக்கு ஒகர நிழனப்புதான்,, இந்த திருமணம் ெரியா என்ை ககள்விதான் பபரிதாக எழுந்தது,, இன்ழைய மான்ெியிடம் நிழைய

மாறுதல்கள்

இருப்பது

பதளிவாக

பதரிந்தது,,

அவ்வளவு

பிடிவாதமாக

நான்தான் கவண்டும் என்று அத்தழன பாயிண்டுகழள முன் வச்சு கல்யாணம் பண்ணவ இப்கபா ஏன் அதிகமாக மவுனம் ொதிக்கிைாள் என்று ெத்யனுக்கு குைப்பமாக இருந்தது

ஆபிஸ்ல் எந்த கவழலயிலும் மனம் ஒன்ைவில்ழல,, மான்ெி பற்ைிய ெிந்தழனககள மனழத ஆக்கிரமித்தது,, ெரியாக மணி ஐந்து ஆனதும் வட்டுக்கு ீ கிளம்பிவிட்டான்,, ெத்யன்

வட்டுக்குள் ீ

மாற்ைிக்பகாண்டு பநருங்கி

நுழைந்தகபாது

இருந்தாள்,,

பின்புைமாக

மான்ெி

ெத்யனுக்கு

இடுப்ழப

தனது

இருந்த

வழளத்து

நீண்ட

கூந்தழல

ஆர்வத்தில்

அவழள

இறுக்கி

பின்னாலாக

கவகமாக

அவழள

அழணத்து

தழரழய

விட்டு அழரயடி உயகர தூக்கினான்.. அவன்

பிடியில்

இருக்காங்க பகஞ்ெ,,.... கதழவ

இருந்த

விடுங்க,,

ெத்யன்

மான்ெி

வந்துட

அவழள

பின்னங்காலால்

“மாமா

அத்ழத

கபாைாங்க

அழணத்து

உழதத்து

அக்கா

மாமா”

என்று

தூக்கியவாறு

ொத்திவிட்டு

எல்லாம் பமல்லிய

தனது

கிச்ென்ல குரலில்

தான் மான்ெி

அழைக்குள்

நுழைந்து

கட்டிலில்

கவிழ்த்து

மான்ெிழய

கபாட்டு அப்படி அவள்மீ து அவனும் ெரிந்தான் அவளின் பிடரியில் தன் உதட்ழட ழவத்து கதய்த்து “ மான்ெி பராம்ப அைகா இருக்க மான்ெி” என்று பிதற்ைய ெத்யன் கிழடத்த இழடபவளியில் தனது ழகழய அவளின் வயிற்ைில்

விட்டு

அழுத்தமாக

பிழெந்த

வாறு

அடுத்தடுத்து

அவள்

பின்கழுத்தில்

முத்தமிட்டான் விடுங்க மாமா,, விடுங்க மாமா,, என்று வாய் கூைினாலும் மான்ெி தனது வயிற்ழை எக்கி

அவன்

அவளின்

ழகக்கு

புடழவழய

மறுழகழய

கமகல

வைிவிட்டாள்,, விலக்கி

ெத்யன்

உள்கள

கநாக்கி

ஒரு

ழகழய

மான்ெியின்

எடுத்துச்பென்று

அடி

கீ ழ்

கநாக்கி

வயிற்ழை

ரவிக்ழகக்கு

பெலுத்தி

வருடினான்,,

கமல்

அவளின்

பபாற்க்குடங்கழள கலொக வருடினான் ெத்யன்

இதுவழரயில்

தீண்டாத

விழளயாடியிருக்கிைார்கள்,,

இடங்கள்

இழவ,,மூெசு

கட்டியழணத்துக்

முட்ட

பகாண்டு

முட்ட

முத்தமிட்டு

கழதகள்

பல

கபெியிருக்கிைார்கள்,, ஆனால் இதுகபால பநருக்கமாக தீண்டியதில்ழல, ெத்யனுக்குள் பநருப்பு பரவி உடம்பு சூகடைியது அவனுக்கு

கீ கை

பகாடுத்தாலும், உடம்ழபயும்

கிடந்த

திடீபரன்று இறுக்கு

மான்ெிக்கு அவள்

உடல்

உடம்பில்

குறுக்கினாள்,,

குழைந்து ஒரு

பிடிவாதமாக

அவன்

விழரப்பு அவழன

பெயலுக்கு

வந்தது,,

இடம்

வயிற்ழையும்

முன்கனை

விடாமல்

தடுத்தாள், அவள் உடல் விழரத்த கபாகத ெத்யன் அவழள உணர்ந்துபகாண்டான்,, “ என்னடா என்னாச்சு ப்ரீயா இரு நான்தாகன மான்ெி” என்று அவள் காதில் கிசுகிசுப்பாக ககட்டான்

“ இல்ல கவனாம் என்ழன விடுங்க,, எனக்கு கவண்டாம்” என்ை மான்ெி தன் பலம் முழுவழதயும் திரட்டி அவழன கீ கை ெரிக்க முயன்ைாள் அவளின் முயற்ெிழய புரிந்த ெத்யன்,, கமலும் அவழள வற்புறுத்தாமல் பக்கவாட்டில் ெரிந்து

திரும்பி

அவழள

பார்த்தான்,,

மான்ெியின்

கண்கள்

கலொக

கலங்கியிருக்க

கட்டிழலவிட்டு கீ கை இைங்கி கழலந்து கிடந்த புடழவழய ெரி பெய்துவிட்டு அவழன நிமிர்ந்து பார்த்தாள் அவள் முகத்ழத தீர்கமாக பார்த்த ெத்யன் “ ெரி நீ பவளிய கபா மான்ெி நான் அப்புைமா பவளிகய வர்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு திரும்பி படுத்துக்பகாண்டான் மான்ெி கதழவ திைந்து பவளிகயறும் ெத்தம் ககட்க,, திரும்பி பார்த்த ெத்யன் எழுந்த ஜன்னலருகக கபாய் நின்றுபகாண்டு பாக்பகட்டில் இருந்து ஒரு ெிகபரட்ழட எடுத்து உதட்டில்

பபாருத்தி

பற்ை

ழவத்து

புழகழய

இழுத்து

நுழரயீரழல

அனுப்பி

பிைகு

கயாெழனயுடன் ஜன்னலுக்கு பவளிகய ஊதினான் மான்ெியின் பிரச்ெழன எதுபவன்று ெத்யனுக்கு புரியவில்ழல,, ஆனால் அதன் தீவிரம் புரிந்தது,, காரணம் கதவியாக இருக்கலாம் என்று அவன் அைிவு யூகித்தது,, ஆனால் எல்லாம் பதரிந்து தாகன ெம்மதித்தாள் அப்புைம் என்ன என்று தவித்தான் ெத்யன் முடிந்த ெிகபரட்ழட எடுத்து பவளியில் வெிய ீ ெத்யன் தழலயில் ழகழவத்துக்பகாண்டு கட்டிலில் அமர்ந்தான்,, தனது திருமணம் ஒரு தவைான முடிகவா என்று திருமணமாகி மைாவது நாகள கயாெிக்க ழவத்துவிட்டாகள என்று நிழனத்தான், என்னதான் ஆச்சு இவளுக்கு என்று தனது பநற்ைியில் அழைந்து பகாண்டான் ெிைிதுகநரம் கைித்து கதழவ தட்டிவிட்டு காபியுடன் உள்கள வந்த மான்ெி

“ என்ன

மாமா இன்னும் டிரஸ் கூட மாத்தாம இருக்கீ ங்க” என்ைாள் இயல்பாக,, அவள் முகம் பதளிவாக இருந்தது இப்கபாது

ெத்யனுக்கு

தன்மீ கத

ெந்கதகம்

வந்தது,,

ஒருகவழள

பபண்ழமயின்

இயல்பான கூச்ெத்ழத தவைாக எண்ணிக்பகாண்கடகனா,, என்று கயாெித்தான்,, அவனும் இயல்பாகி “ ழநட் டின்னருக்கு என்ன மான்ெி பெய்திருக்க” என்று ககட்க அவனுக்கு மாற்று துணிழய எடுத்து கட்டிலின் மீ து ழவத்த மான்ெி

“ நான் எங்க

பெய்கதன்,, அத்ழதயும் அக்காவும் உங்களுக்கு பிடிச்ெ பூரியும் ென்னா மொலாவும் தயிர் பவங்காயமும்

பெய்திருக்காங்க,,

நீங்க

முகம்

கழுவி

ொப்பிடலாம்” என்று பொல்லிவிட்டு பவளிகய கபானாள்

டிரஸ்

மாத்திகிட்டு

வாங்க

இரவு

உணழவ

தனது

அம்மாவுடன்

அமர்ந்து

கபெிக்பகாண்கட

ொப்பிட்ட

ெத்யன்,,

ெிைிதுகநரம் அமர்ந்து டிவி பார்த்தான்,, பஜயந்தியின் கணவருடன் தனது பதாைிழல பற்ைி ெிைிதுகநரம் கபெிக்பகாண்டிருந்தான், பிைகு பகௌதமுடன் ககரம் விழளயாடினான், ஆனால்

எதிலுகம

மனம்

ஒன்ைவில்ழல,

உள்ளுக்குள்

படபடபவன்று

இதயம்

அடித்துக்பகாண்டது ெிைிதுகநரம்

கைித்து

கிளம்பிவிட்டனர்,, பஜயந்தியும்

பகௌதமும்

தட்ெிணாவும்

பவளி

அவன்

அப்பாவும்

அவர்களுடன்

வராண்டாவில்

வந்து

அவர்கள்

கிளம்பிவிட்டான்,,

படுக்ழகழய

வட்டுக்கு ீ ெத்யன்

விரித்து

ழபக்கில் அம்மாவும்

படுத்துக்பகாண்டு

கல்யாணத்திற்கு வந்தவர் கபானவர்கள் பற்ைிய கழத கபெினர்,, டிவியின் கெனல்கழள மாற்ைி மாற்ைி ழவத்துக்பகாண்டு எதிலும் மனம் ஒன்ைாமல் ஒருகட்டத்தில் டிவி ஆப் பெய்துவிட்டு எழுந்துபகாண்ட ெத்யன்,, தனது அழைக்குள் பென்று கதழவ ொத்தி தாளிட்டான் கதழவ மூடிவிட்டு திரும்பி பார்த்தான் ெத்யன்,, மான்ெி புதுப்புடழவயில் தழல நிழைய மல்லிழக சூடி ஜன்னல் வைியாக பவளிகய இருட்ழட பவைித்துக்பகாண்டு இருந்தாள்,, கட்டிலின் அருககயிருந்த கடபிளில் ஒரு தட்டில் பகாஞ்ெம் பைவழககளும் இனிப்பும் இருந்தது,

ஒரு

ஜக்கில்

பால்

ழவத்து

அதன்மீ து

ஒரு

டம்ளர்

கவிழ்த்து

ழவக்கப்பட்டிருந்தது ெத்யன்

திருமணம்

ொந்திமுகூர்த்தம் மனதில்

எப்படி

ஏற்பாடு

நிழனத்து

எளிழமயாக

நடந்தகதா,

பெய்யப்பட்டிருந்தது,,

உதட்டளவில்

ஓ

புன்னழகத்த

அழதவிட

இன்றுதான் ெத்யன்,

எளிழமயாக

முதலிரவா?

ஜன்னலருகக

என்று இருந்த

மான்ெிழய பநருங்கினான் அவளின் பின்புைமாக நின்று அவழள பதாடாமல் “ என்னாச்சு மான்ெி, எவ்வளவு கநரம் இப்படிகய நிப்ப, வா உட்காரு ” என்று அழைத்தான் அவழன திரும்பி பார்த்த மான்ெி, உதட்ழட எட்டாத ெிரிப்புடன்,, “ம் ெரி மாமா” என்று பொல்லி கட்டிலின் ஒரு மூழலயில் அமர்ந்தாள் அடுத்த மூழலயில் அமர்ந்த ெத்யன் “ ம் இப்கபா பொல்லு மான்ெி உனக்கு என்ன பிரச்ெழன,, நான் தாலி கட்டும் கபாது ெந்கதாஷமா இருந்த மான்ெி இப்கபா இல்ழல,, இந்த மான்ெிக்கு நிழைய குைப்பம் இருக்கு,, பொல்லு என்ன குைப்பம்?” என்று ெத்யன் பதளிவாக ககட்டான்

அவன் சுற்ைி வழளக்காமல் கநரடியாக கபெியது மான்ெியின் மனதுக்கு நிம்மதிழய தந்திருக்ககவண்டும்,,

நீளமாய்

ஒரு

மூச்பெடுத்து

பவளிகய

விட்டவள்

“

குைப்பம்

எல்லாம் ஒன்னுமில்ழல மாமா,, நான் பராம்ப பதளிவா இருக்ககன்” என்ைாள் “

ெரி

அப்கபா

நான்தான்

குைம்பியிருக்ககன்

கபாலருக்கு,,

பதளிவா

என்ன

முடிவு

பண்ணிருக்க?” என்ைான் இறுக்கமான குரலில் ெத்யன் நிமிர்ந்து அமர்ந்த மான்ெி “ நமக்குள்ள இப்கபாழதக்கு இபதல்லாம் எதுவும் கவண்டாம் மாமா,,

இன்னும்

நல்லா

ஒருத்தழரபயாருத்தர்

புரிஞ்சுகிட்டதுக்கு

அப்புைமா

நாம

ஒன்னா கெருவதுதான் நல்லது மாமா” என்று மான்ெி நிதானமாக பொல்ல “அப்கபா

நாம

இன்னும்

ஒருத்தழரபயாருத்தர்

நல்லா

புரிஞ்சுக்கழலன்னு

பநழனக்கிையா மான்ெி” என்ைான் ெத்யன் அவழளவிட நிதானமாக “

நான்

பொல்ை

புரிதல்

கவை

மாமா,,

நான்

இல்லாம

உங்களுக்கு

வாழ்க்ழககய

இல்ழலன்னு ஒரு நிழலழம வரும்ல அழத பொன்கனன்” என்று மான்ெி தீர்கமாக பொன்னாள் “

இரு

இரு

எனக்கு

ஒருத்தழரபயாருத்தர் அதுக்கு

காரணம் பராம்ப

விஷயம்

விரும்பிகனாம்,,

என்கனாட

ெரியாப்கபாயிடும்,, அப்புைம்

ஒரு

நீங்க

பிடிவாதமா

ஆனா

ப்ராப்ளம்,,

இல்லாம

புரியழல ஆனா

எனக்கு

இருந்து

நான் நீ

மான்ெி,,

கல்யாணத்துக்கு அபதல்லாம்

வாழ்க்ழககய

என்ழன

நாம

பரண்டுகபரும் ெம்மதிக்கழல

மாைிடும்,,

இல்ழலன்னு

கல்யாணம்

எல்லாம் பொன்ன,,

பண்ணிகிட்ட,,

இப்கபா

திடீர்னு என்னாச்சு இப்படி ஏன் கபசுை” என்று ெத்யன் விளக்கம் ககட்டான் அவழனகய ெிைிதுகநரம் உற்றுப்பார்த்த மான்ெி ெரி மாமா நான் ககட்கிை ககள்விக்கு பமாதல்ல பதில் பொல்லுங்க,, நான் உங்கழள விட்டுட்டு இருந்த இந்த இருபது நாள்ல நீங்க என்ழன பத்தி எத்தழன நாள் பநழனச்ெீ ங்க?” என்று ககட்க “ என்ன மான்ெி பதரிஞ்ெிருந்தும் இப்படி ககட்கிை,, எப்பவுகம உன் பநழனப்புதான்,, என்னில்

பாதிழய

பிரிஞ்ெ

மாதிரி

பராம்ப

பநாந்துட்கடன்

மான்ெி”

என்று

பதில்

பொன்னான் ெத்யன் “ நான் ககட்டது ழநட்ல மாமா” என்ைாள் மான்ெி “ ழநட்லயா?” என்று புருவம் சுருக்கிய ெத்யன் “ எனக்கு புரியழல மான்ெி” என்ைான்

“ஆமா

ழநட்லதான்

ககட்கிகைன்,,

அதுவும்

இங்கக

யாழர

பநழனச்ெீ ங்க”

மான்ெி

இபதல்லாம்,,

என்று

கட்டிழல காட்டி ககட்டாள் மான்ெி ெத்யன்

திழகப்புடன்

என்ழனப்பத்தி

அவழள

எல்லாம்

பார்த்தான்

பதரியும்

,,

“

தாகன,

என்ன

அபதல்லாம்

பதரிஞ்சுதாகன

உனக்கு என்ழன

கல்யாணம் பண்ணிகிட்ட” என்று கலொன ககாபத்துடன் ெத்யன் ககட்டான் மான்ெியின் முகத்திலும் ககாபம் வந்து அமர்ந்தது “ ெரி அழத விடுங்க,, இப்கபா என்ன பண்ணப்கபாைீங்க ,, இன்னிக்கு நமக்கு பர்ஸ்ட்ழநட்,, இப்கபா நாம என்ன பண்ணனும்,, உங்ககளாட

பழைய

நிழலழம

மாைிடுச்ொ,,

அதாவது

கதவி

கூட

நீங்க

வாழுைது

இப்கபா மாைிடுச்ொ மாமா” என்று மான்ெி ககட்டதும் தழலகுனிந்த ெத்யன் ,, “ இல்ழல மான்ெி,, மாைகவ இல்ழல ” என்ைவன் பட்படன்று நிமிர்ந்து “ ஆனா இதுனால உனக்கு என்ன பிரச்ெழன,, கதவி இப்கபா இல்ழல மான்ெி,, நானும்

நீயும்

என்ன

பதய்வமானவழள

பண்ணாலும்

கபாய்

உனக்கு

கபாட்டிக்கு

கபாட்டியா

வரமாட்டா,,

பநழனக்கிைகய,,...

மான்ெி ச்கெ

இைந்து

இழத

நான்

உன்கிட்ட எதிர்பார்க்கழல மான்ெி” என்று ெத்யன் வருத்தமாக பொல்ல “ ம்ம் இழதகயத்தான் நானு ககட்கிகைன் மாமா இைந்து பதய்வமானவளுக்கு நம்ம பபட்ரூம்ல

என்ன

கவழல,,

அவ

இருக்ககவண்டியது

பூழஜ

ரூம்ல

தான்,,

இது

என்கனாட பபட்ரூம் இதுல நானும் என் புருஷன் மட்டும்தான் இருக்கனும்,, இங்கக கவை

யாருக்கும்

இருந்தாலும்

ெரி

இடமில்ழல,, இங்க

அது

வரக்கூடாது”

இைந்துகபான என்று

கதவியின்

மான்ெி

நிழனவுகளாக

படபடபவன்று

பபாரிந்து

தள்ளினாள், ெத்யனுக்கு எதுகவா புரிவதுகபால் இருந்தது,, “ஆனால் இபதல்லாம் ஏன் புதுொ கிளப்புை மான்ெி ஏற்க்கனகவ பதரிஞ்ெ விஷயம் தாகன?” என்று ெத்யன் முகத்ழத சுைித்துபடி ககட்டான் “

ஆமா

பமாதல்லகய

எல்லாகம

பதரியும்தான்,,

அப்கபா

காதல்

என்

கண்ழண

மைச்சுது,, மாமாவுக்காக எழத கவனும்னாலும் பெய்யலாம்னு பநழனச்கென்,, இப்கபா என் புருஷன் மனொல கூட யாழரயும் பநழனக்ககூடாதுன்னு சுயநலமா கயாெிக்குது என் மனசு,, காதழல உங்ககிட்ட யாெிச்ெ எனக்கு தாம்பத்தியத்ழத கதவிகூட பங்கு கபாட்டுக்க விருப்பம் இல்ழல, எனக்கு மட்டும் கவனும் மாமா எல்லாகம கவனும் ” என்று மான்ெி கலங்கிய குரலில் கபெ

ெத்யனுக்கு புரியுது

அவள்

மான்ெி,

மனநிழல

ஆனா

பதள்ளத்பதளிவாக

இழத

விலகியிருந்து

புரிந்தது,,

“

ொதிப்பழத

நீ

பொல்ைது

எனக்கு

அருகில்

இருந்து

விட

ெிறுகச்ெிறுக என்ழன மாற்ைிக்பகாள்ள நீயும் ஒத்துழைக்கலாகம?” என்ைான் " இல்ல மாமா எனக்கு அந்த ழதரியம் இல்ழல,, நீங்க என்ழன நிழனச்சு என்கூட படுக்குைீங்களா,, இல்ல கதவிழய பநழனச்சு என்கூட படுக்குைீங்களான்னு ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் ெித்ரவழத படமுடியாது,, நான் கமாெமான சுயநலவாதிதான்,, ஒத்துக்கிகைன், எனக்கு

என்

பநழனச்சு

மாமா

வாழ்ந்த

மட்டுகம எனக்கு

கவனும்,,

இது

பத்து

ஒன்னும்

வருஷமா

உங்கழளகய

பபரியவிஷயமில்ழல”

மனசுல

என்று

மான்ெி

பொல்ல “ஏன் மான்ெி நான் மாைிட்கடன் என் மனசுல நீதான் இருக்கன்னு பபாய் பொல்லி நான் உன்ழன

பதாடமுடியாதுன்னா

பநழனக்கிை?

”

என்று

ெத்யன்

ககலியாக

ககள்வி

ககட்டான் ெத்யன் “ இல்ல மாமா உங்களால எனக்கு துகராகம் நிழனக்க முடியாது,, எனக்கு நம்பிக்ழக இருக்கு மாமா” என்று மான்ெி தீர்கமாக பொன்னாள் இருவரும்

கபெிப்கபெிகய

கழலத்து

கபாய்

ஒருவழரபயாருவர்

பார்த்துக்பகாண்டு

அழமதியாக ெிைிதுகநரம் இருந்தனர் தனது

பதாண்ழடழய

ெரி

பெய்துபகாண்ட

ெத்யன்

“

என்

மனசு

மாைாமகலகய

கபாய்ட்டா என்ன பண்ணுைது மான்ெி” என்று கலக்கத்துடன் ககட்டான் “

ஏன்

மாமா

மாைாது,,

கதவி

மட்டும்தான்

உங்கள்

வாழ்க்ழகன்னு

பநழனச்ெீ ங்க

இப்கபா அந்த இடத்தில் நான் வந்து உட்கார்ந்துட்கடன்,, இப்கபா உங்ககூட கட்டிலில் மட்டும் வாழும் கதவிழய மைக்க முடியாதா என்ன,, மாமா எனக்கு கதவியின் கமல எந்த

வருத்தகமா

பபாைாழமகயா

இல்ழல,,

ஆனா

எனக்கு

என்

புருஷழன

யாருக்கூடயும் பங்குப்கபாட்டுக்க முடியாது,, அது பெத்துப்கபானவளா இருந்தாலும் ெரி அவ்வளவு தான்” என்று தீர்மானமாக கபெினாள் மான்ெி ெத்யன்

பரிதாபமாக

கல்யாணகம ெரின்னு

கவண்டாம்னு

கதான்ைிய

முன்னகய

மான்ெிழய

மருந்தா

ஒன்று

பார்த்து

அத்தழன இன்னிக்கு

உங்களுக்கு

"

இபதல்லாம்

முழை

பொன்கனன்,,

தப்பா

இருக்ககன்னு

மான்ெி" என்று ெத்யன் விரக்த்தியாக ககட்க

பதரியுதா

கயாெிச்சுதான் அன்னிக்கு

மான்ெி,,

பொன்னிகய

நான்

எல்லாகம

கல்யாணத்துக்கு

அபதல்லாம்

சும்மாவா

பமல்ல தழலகுனிந்த மான்ெி " அன்னிக்கு பொன்னபதல்லாம் உண்ழம மாமா,, நான் கவஷம் கபாடழல,, ஆனா இப்கபா ஒரு மழனவி ஸ்தானத்தில் இருந்து கயாெிச்ொ,, என்கனாட ெிந்தழனகள் எல்லாகம பராம்ப சுயநலமாகத்தான் இருக்கு மாமா,, என்ழன மன்னிச்சுடுங்க" என்று மான்ெி கண்கலங்க ெத்யனிடம் மன்னிப்பு ககட்டாள் " ஆமா இபதல்லாம் கநத்து ககாயிலில் கதவிழய பத்தி நான் கபெிய பிைகு கயாெிச்சு எடுத்த முடிவா மான்ெி" என்று ெத்யன் புருவங்கள் முடிச்ெிட ககட்டான் " இல்ல மாமா நிச்ெயமா இல்ல,, உங்கழள பிரிஞ்சு இருந்த இந்த இருபது நாள்தான் எனக்கு ெிந்திக்கும் தன்ழமழய பகாடுத்துச்சு,, நல்லா கயாெிச்சு எடுத்த முடிவு மாமா இது" என்று மான்ெி அவெரமாக பொன்னாள் அதன்பிைகு

ெத்யன்

எதுவுகம

கபெவில்ழல

அழமதியாக

தழலகவிழ்ந்து

அமர்ந்திருந்தான் ,, மான்ெி

எழுந்து

அவனருகில்

வந்தாள்,,

அவன்

முகத்ழத

நிமிர்த்தி

பநற்ைியில்

முத்தமிட்டாள்,, பிைகு இரண்டு கன்னத்திலும் முத்தமிட்டாள் " இகதா பாருங்க மாமா நாம பரண்டுகபரும் எப்பவும்கபால காதலர்கள் தான் அப்படின்னு மனசுல பநழனக்காம ,

இகதா

இவதான்

பொந்தம்,

இவழள

என்

மழனவி,

இவளுழடய

அனுபவிக்கவும்

ரெிக்கவும்

உடலும் எனக்கு

மனமும்

முழு

எனக்கு

உரிழம

மட்டும்

உண்டுன்னு

மனசுக்குள்ள பொல்லிகிட்கட இருங்க,, " மாமா இனிகமல் இகதா நான் இங்கதான் கீ ை படுத்துக்குகவன்,, என்ழன பார்க்கிை ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் இவ ஏன் கீ ை படுக்கனும்,, இவ இருக்க கவண்டிய இடம் என் கட்டில்

அல்லவான்னு

இடத்தில்

பநழனச்சு

அைகாயிருக்கும்,,

கிட்கட

அவழள

இருங்க,,

எப்படி

உங்க

பதாட்டால்

மான்ெியின்

ரெிப்பாள்,,

உடல்

அவழள

எந்த எப்படி

என்ன பண்ணனும்,, துணிகள் மூடிய என்கனாட உடல்பாகம் எல்லாம் எப்படியிருக்கும்,, அழத எப்படி ழகயாளுவது,, இப்படி உங்க ெிந்தழனகள் பமாத்தமும் மான்ெி என்ை உங்க

உரிழமயுள்ள

பபாண்டாட்டிழய

சுத்திகய

வர்ை

மாதிரி

பார்த்துக்கங்க

மாமா,,

நிச்ெயம் கதவிழய மைந்து என்ழன நிழனப்பீங்க" என்று மான்ெி ஒரு குைந்ழதக்கு பொல்வதுகபால் ெத்யனுக்கு பொன்னாள் அவளின் அவனுக்கு

ஒவ்பவாரு

வார்த்ழதயும்

குமுைிக்பகாண்டு

ெத்யனின்

வந்தது

அழணத்துக்பகாண்டு கதைிவிட்டான் ெத்யன்

"

உண்ழம

மான்ெி"

நிழலழய

என்று

பழைொற்ை

அவழள

இறுக

தன் மார்பில் இருந்த ெத்யனின் தழலழய வருடியபடி " கவண்டாம் மாமா அைாதீங்க,, எல்லாம் ெரியாயிடும் நாமளும் குடும்பம் குைந்ழதன்னு ெீ க்கிரகம வாழுகவாம் மாமா எனக்கு நம்பிக்ழக இருக்கு மாமா" என்று கூைிவிட்டு மான்ெியும் கண்ணர்ீ விட அவழள நிமிர்ந்து பார்த்த ெத்யன் " இபதல்லாம் நடக்குமா மான்ெி,, நான் மாறுகவனா" என்று கவழலயாய் ககட்டான் " நிச்ெயமா மாறுவங்க ீ மாமா,, நீங்க மாைழலனாலும் இகதா இதுக்கு ஒரு ெக்தி உண்டு அது நிச்ெயமா உங்கழள மாத்தும் மாமா" என்று தனது கழுத்தில் இருந்த புது மஞ்ெள் கயிழை இழுத்து ெத்யனிடம் காட்டினாள் மான்ெி ெிைிதுகநரம்

இருவரும்

அழணத்தபடி

தங்களின்

பிற்காலத்ழத

மான்ெி

நீ

பற்ைி

கண்ண ீருடன்

ெிந்தித்தனர் ,, பிைகு

அவன்

பிடியிலிருந்து

விலகிய

"

படுத்துக்ககா

மாமா,,

நான்

கீ ை

படுத்துக்கிகைன்" என்று பொல்லிவிட்டு மான்ெி தயாராக கீ கை கபாட்டு ழவத்திருந்த பபட்ெீ ட்ழட

தழரயில்

விரித்து

ஒரு

தழலயழனழய

அதில்

கபாட்டு

படுத்துக்பகாண்டாள் அப்படிகய கட்டிலில் ெரிந்த ெத்யன், ஒருக்களித்து படுத்து மான்ெியின் அழமதியான எைில் பபாங்கும் முகத்ழதகய பார்த்தான்,, ' இந்த ெிைிய வயதில் இவளுக்கு எவ்வளவு அைிவுபூர்வமான ெிந்தழனகள்,, என்று ெத்யனுக்கு வியப்பாக இருந்தது,, தனது முதலிரவு ஏமாற்ைத்தில் முடிந்ததில் வருத்தம் இருந்தாலும்,, தீர்மானமாக கபெிய மான்ெிழய நிழனத்து பபருழமயாக இருந்தது ெத்யனுக்கு என்னுழடய இன்ழைய நிழல நிச்ெயம் ஒருநாள் மாறும்,, அன்று இகதா என் மழனவி மான்ெிழய

அழணத்துக்பகாண்டு

தாம்பத்தியத்தில்

கழளத்துப்கபாய்

என்ை நம்பிக்ழக ெத்யன் மனதில் அன்று இரகவ கவரூன்ைியது "என் மனதில் பஞ்சு பபாதிகளாய்... "குவித்து ழவத்திருக்கும் நிழனவுகழள... " கற்பழனயான கனவு மூட்ழடகழள.... " ஏராளமான விளங்கப்படாத விழதகழள... " புழதக்கப்பட கவண்டிய நாள் எப்கபாது?

உைங்குகவன்,

" இனி என்று வருகமா? " மஞ்ெத்தில் புரண்டு... " மலர்ககளாடு குழைந்து... " மங்ழகயவழள பகாஞ்ெி... " என் பஜன்மம் பூரணமழடய " ஒரு முதல்இரவு!!!!! ெத்யன்

மான்ெிழய

விைித்தகபாது

மான்ெி

பார்த்துக்பகாண்கட தான்

எதிர்

உைங்கிப்கபானான்,,

நின்ைாள்,,

புது

காழலயில்

பபாைிவுடன்

அைகு

கண்

ஓவியமாக

நின்ைவழள பார்த்து கண்ெிமிட்டிய ெத்யன் “ இந்த ெீ ன் அப்படிகய ெினிமாவுல வர்ை மாதிரிகய

இருக்குல்ல,,

காழலயில

ஹீகராயின்

ஏன்

பொல்கைன்னா,,

இப்படித்தான்

ஹீகராவ

பர்ஸ்ட்ழநட் எழுப்புவா

முடிஞ்ெ

மான்ெி”

மறுநாள்

என்று

ெத்யன்

தழலயில்

குட்டிய

கிண்டல் கபெ ....... பவட்கமாய் மான்ெி

“

ெிரித்து,,

என்ன

பிைகு

நக்கலா,,

பபாய்யான அய்கயா

முழைப்புடன்

பாவம்

ெத்யன்

ழநட்படல்லாம்

புள்ள

கதம்பி

கதம்பி

அழுதுச்கென்னு பரிதாபப்பட்டு காழலயில் பிரஷா ஒரு தரிெனம் குடுக்கலாம்னு வந்தா ெினிமா

ஹீகராயின்

கூடயா

கம்கபர்

பண்ைீங்க

உங்கழள...........”

என்று

பெல்லமாக

அதட்டிய வாறு ெத்யனின் கழலந்த தழலமுடிழய கமலும் கழலத்தாள் தனது

தழலழய

கழலத்த

மான்ெியின்

விரல்கழள

பற்ைிய

ெத்யன்

அந்த

காந்தல்

விரல்கழள தன் உதட்டில் ழவத்து அழுத்தி முத்தமிட்டு “ மான்ெி ழநட் நீ பொன்னது எல்லாம் பராம்ப ெரி,, கணவன் மழனவிக்கு இழடகய யாரும் வரக்கூடாதுன்னு நீ நிழனக்கிைது

கபரக்ட்,, முதல்ல

ஒரு காதலியா கபெின,, இப்கபா ஒரு மழனவியா

கபசுை,, ககட்க பராம்ப ெந்கதாஷமாத்தான் இருக்கு,, ஆனா அழத இப்படி என் பக்கத்துல படுத்துக்கிட்டு கூட கபாராடலாம்,, நீ தழரயில படுத்து நான் கமல படுத்துக்க எனக்கு ெங்கடமா இருக்கு மான்ெி,, நீ என் பக்கத்துல படுக்கைதால உன் பக்கம் பலவனமா ீ ஆயிரும்னு

நீ

பநழனச்ொ

கவண்டாம்

நீ

கீ ைகய

படுத்துக்க,,

என்

பொல்ைது ெரிதான?” என்று ெத்யன் ககள்வியாக அவழள பார்க்க...........

மான்ெி

நான்

அவழன

முழைத்த

மான்ெி

“

அப்படி

என்ன

என்

பக்கம்

பலவனமாயிடும்னு ீ

பொல்ைீங்க,, அபதல்லாம் நான் பராம்ப திடமா இருப்கபன்” என்று மான்ெி பநஞ்ழெ நிமிர்த்தி வராப்பாக ீ பொன்னாள் நிமிர்த்தி காட்டி அவளின் தாமழர பமாட்டுகழளகய பவைித்த ெத்யன்,, “ ம்ம் சூப்பர்” என்று உதட்ழட ஈரப்படுத்திக் பகாண்டு பொல்ல அவன்

தழலமுடிழய

ககாதியவாறு

எதிகலா

கவணமாக

இருந்த

மான்ெி

“

என்ன

சூப்பர்,, நான் பொன்னதா” என்று ககட்க “ நீ பொன்னதுக்கு பெய்தகய அது சூப்பர்” என்று ெத்யன் கண்களில் குறும்பு மின்ன அவளின் நிமிர்ந்த தனங்கழள பார்த்து பொன்னான் அவன் எழத பொல்கிைான் என்று புரிய “ ஏய் ச்ெீ பார்ழவழய பாரு திருடன் மாதிரி” என்று

அவன் தழலயில்

தட்டியவள் பவட்கத்துடன் ெட்படன்று

திரும்பி அவனுக்கு

முதுகு காட்டி நின்றுபகாண்டாள் “ அய்கயா அதிகாழலயிலகய ராஜககாபுரத்கதாட தரிெனம் பார்த்தா பராம்ப நல்லதுன்னு பபரியவங்க பொல்வாங்க,, நீ என்னடான்னா இப்படி திரும்பி நின்னுகிட்டகய மான்ெி” என்ைவன் அவளின் முதுகில் தன் கன்னத்ழத ழவத்து அவழள இடுப்கபாடு வழளத்து தன் மடியில் அமர்த்திக்பகாண்டான் " மான்ெி எவ்வளவு அைகுடி நீ ,, அப்படிகய பார்த்துக்கிட்கட இருக்கலாம் கபால அைகு,, இப்கபாதான் பூத்த புது பூ பனி துளிழய தாங்கி தழலயழெத்து ெிரிக்குகம அந்த மாதிரி அைகு

மான்ெி

நீ

,,

புதுொ

பிைந்த

குைந்ழத

முதன்முழையா

அகதாட

அம்மாழவ

பார்த்து ெிரிக்குகம அதுகபால அைகு மான்ெி நீ ,, புதுொ ஒரு கவிழத புத்தகம் வாங்கி அழத பிரித்து படிக்கும் கபாது வருகம ஒரு பரவெம் அதுகபால மான்ெி நீ ,, "

கடும்

ககாழடயில

ஆடும்கபாது

ஆற்ைங்கழர

மனபெல்லாம்

ஒரு

ஓரம்

இருக்கும்

இனிழமயான

ஆலமரத்தில்

உணர்வு

ஊஞ்ெல்

வரும்பாரு

கட்டி

அதுகபால

நிழனத்து பார்ப்பதற்கக பராம்ப இனிழமயானவள் மான்ெி நீ,, ஒரு ஆற்ைங்கழர,, அதன் ஓரம்

ஒரு

தனிழமயான

குருவிகள்,,

அங்கக

பபாைாழம

படனும்

நாம

கதாப்பு,, காதல்

மான்ெி,,

என்

அங்கக

நீயும்

பண்ைழத அைகிய

நானும்

பார்த்து

கவிழதகய

கூடகவ

அந்த நீ

நிழைய

குருவிங்க

கபாதும்டி

ெிட்டு

எல்லாம்

எனக்கு

கவை

எதுவுகம கவண்டாம்” என்று ெத்யன் காதலாய் பிதற்ைி அவழள அழணத்து பிடரியில் முத்தமிட்டான்

தனது வயிற்ைில் இருந்த ெத்யனின் விரல்ககளாடு தனது விரல்கழள பிண்ணிக்பகான்ட மான்ெி “ என்னாச்சு மாமா உங்களுக்கு,, காலங்கார்த்தாகலகய இப்படி உளைீங்க” என்று ககலியாய் ககட்டாள் “ ம்ம் நான் உளர்கைனா,, பொல்லுவடி பொல்லுவ,, லவ்ழவ எவ்வளவு பீல் பண்ணி பொல்லிகிட்டு

இருக்ககன்,,

இரு

இரு

உன்ழன”

என்ை

ெத்யன்

தன்

ழகக்குள்

இருந்தவழள அப்படிகய திருப்பி ஒரு குைந்ழதழயப் கபால் ஏந்திக்பகாண்டான் அவன் கண்கழள பார்த்த மான்ெி அதில் பதரிந்த காதழலயும் தாபத்ழதயும் பார்த்து நாணத்துடன் "விடு மாமா கவழலயிருக்கு" என்று கண்கழள மூடிக்பகாண்டாள்,, அவள் வாய்தான்

விடு

மாமா

என்று,

இதழ்ககளா

அவன்

முத்தமிடுவானா

என்று

ஏங்கி

துடித்தது ெத்யனுக்கு

அவளின்

அந்த

அதிகாழல

அைகு

பித்தம்

பகாள்ள

பெய்தது,,

ெத்யன்

குனிந்து பநற்ைியில் முத்தமிட்டான், ெத்யன் ழகயில் இருந்த அவள் உடல் கலொக துடித்து விழரத்தது, ெத்யன் அவளின் மலர் விைிகளில் மாைிமாைி முத்தமிட்டான், விழரத்த அவள் உடல் சூடானது,, அவளின்

பளிங்கு

ெட்படன்று

கன்னங்களில்

பிளந்துபகாண்டு

முத்தமிட்டான்,

உள்கள

இருந்த

துடித்த

அவளின்

பவண்முத்துப்

ஈர

பற்கள்

உதடுகள்

பளிச்பென்று

பதரிந்தது,, ெத்யன்

குனிந்து

தழலக்கு

அவளின்

அடியில்

விட்டு

பிடித்துக்பகாண்டான்,,

கீ ழுதட்ழட தன்

இப்கபாது

கவ்விக்பகாண்கட முகத்துக்கு

முத்தமிட

ஒருழகழய

கநராக

அவழள

ெரியாக

அவளின் உயர்த்தி

இருந்தது,,

இவன்

குனியகவண்டிதில்ழல மான்ெி அைகாக இதழ்கழள பிளந்துபகாடுக்க,, ெத்யனின் தனது உதடுகளால் காற்று புகக்கூட

இடமின்ைி

வாழயக்கூட கலட்டாகத்தான்

அவள்

பகாப்புளிக்க வந்தது,

வாழய வில்ழல

ஆனாலும்

அழடத்துக்பகாண்டான்,, என்ை

இந்த

முத்த

நிழனப்பு சுழவழய

இன்னும்

ெத்யனுக்கு பாதியில்

தான் பராம்ப

விட்டுவிட்டு

கபாகவும் மனமில்ழல,, ஆனால் மான்ெி இவழனவிட கவகமாக இருந்தாள்,, தனது இரண்டு ழககளாலும் அவன் கழுத்ழத

சுற்ைி

வழளத்துப்பிடித்து,,

அவன்

வாய்க்குள்

தனது

இரு

இதழ்கழளயும்

பெலுத்தி பூட்டிக்பகாண்டாள்,, ெத்யகன நிழனத்தாலும் விலக முடியாதளவுக்கு அவளின் கவகமிருந்தது

அதன்பிைகு ெத்யனிடம் பின்வாங்கல் இல்ழல,, பராம்ப கவகமாகவும் ஆர்வமாகவும் அவளின்

இதழ்த்

அவளின்

ஈர

கதழன

ரெித்து

இதழ்களின்

உைிஞ்ெினான்,,

வாெழனயும்

மான்ெியின்

கபாட்டி

உடல்

வாெழனயும்,

கபாட்டுக்பகாண்டு

ெத்யழன

மயக்கியது,, ஒகர கநரத்தில் இருவரும் மாற்ைிமாற்ைி உைிஞ்சுவதும் பிைகு மாத்திமாத்தி பச் பச்பென்று ஈரமாக முத்தமிடுவதுமாக பராம்ப ஆர்வமாக ெத்தமிட்டு முத்தமிட்டு பகாண்டனர் இருவரும் மான்ெிழய பார்க்க பார்க்க ெத்யனுக்ககா அந்த காழலயிலும் கமாகத்தீ மிக கமாெமாக பற்ைிக்பகாண்டது,,

காதலியாக

இருந்தகபாது

முத்தமிட

இருந்த

பயமும்

தயக்கமும்

இப்கபாது இல்ழல,, இவள் என் மழனவி,, இகதா என் ழகயில் கிடக்கிைாள்,, இந்த பூவுடல்

பமாத்தம்

எனக்கு

பொந்தமானது

என்ை

நிழனப்கப

அவழன

கமலும்

கிளர்ந்பதை பெய்தது தன்

ழகயில்

கிடந்த

மான்ெிழய

படுக்ழகயில்

பூழவப்கபால்

கிடத்திவிட்டு,,

கட்டிழலவிட்டு இைங்கி கதழவ மூடிவிட்டு வந்து மீ ண்டும் கட்டிலில் அமர்ந்து குனிந்து அவளின்

பாதங்கழள

ழகயிபலடுத்து

அவற்ைில்

தன்

உதடுகழள

பதித்தான்,

பிைகு

அவள் பாதங்கழள தனது மடியில் ழவத்துக்பகாண்டு பமதுவாக அவளின் புடழவழய முைங்கால் வழர உயர்த்தினான் ெத்யன் மான்ெியின் பகாண்டு

கால்கள்

பெய்தது

தந்தங்கழள

கபால்

கபால

பவண்ழமயாகவும்,,

பமன்ழமயாகவும்

இருந்தது,,

பவறும்

ெிறுெிறு

பெந்நிை

பூக்கழள முடிகள்

அைகுக்கு அைகு கெர்தது, ெத்யனின் ஆர்வமும் தாபமும் அதிகரிக்க ெட்படன்று குனிந்து அவள் முைங்காலில் முத்தமிட்டு தனது நாவால் ஈரமாய் வருடிவிட்டான் மான்ெியின்

உடல்

ெிலிர்த்தழத

ெத்யனின்

நாக்கும்

உதடுகளும்

உணர்ந்த

அகதகவழளயில் மான்ெி தனது கால்கழள ெட்படன்று இழுத்துக்பகாண்டாள்,, முகத்தில் ஏமாற்ைத்துடன்

ெத்யன்

அவழள

நிமிர்ந்து

பார்க்க,,

மான்ெியின்

விைிகள்

கலங்கி

கண்ண ீர் குளமாக கதங்கியிருந்தது திழகத்துப்

கபான

குனிந்து

என்னடா

“

ெத்யன்

அவள்மீ து

கண்ணம்மா

படர்ந்த

என்னாச்சு,,

வாகை திடீர்னு

கமகலைி கண்

அவள்

முகத்தருகக

கலங்கியிருக்கு”

என்று

கவழலயாக ககட்டான் முகத்ழத பக்கவாட்டில் திருப்பிய மான்ெி “ எனக்கு எல்லாகம புடிச்ெிருக்கு மாமா,, ஆனா இகத லவ்கவாட நாம பரண்டுகபரும் ழநட்ல ஒன்னு கெரனும் மாமா,, அதுதான் உண்ழமயான தாம்பத்தியம்,, அதுக்கு எத்தழன நாள் ஆனாலும் பவயிட் பண்ணலாம் மாமா ப்ள ீஸ் எனக்காக” என்று மான்ெியின் குரல் பகஞ்ெியது

ெத்யன்

எதுவுகம

விழுந்தவன்

கபெவில்ழல

அழமதியாக

அவளுக்கு

இருக்க,,

அவன்

பக்கவாட்டில்

பக்கமாக

ெரிந்து

படுக்ழகயில்

திரும்பி படுத்த

மான்ெி

தனது

விரல்களால் அவன் பநற்ைிழய வருடியவாறு “ இல்ல எனக்கு இப்பகவ கவனும்னு நீங்க பொன்னா,, அழத என்னால தடுக்கமுடியாது மாமா,, ஏன்னா என் உடம்பு என் கபச்ழெ ககட்காது,, இனி எதுவாயிருந்தாலும் உங்கள் விருப்பம்,, ஆனா நம்ம மனசும் உடலும் ஒகர மாதிரி ெங்கமிக்கனும் மாமா” என்று மான்ெி பொல்லச்பொல்ல ெத்யன் தனது கண்கழள மூடிக்பகாண்டான் மான்ெி குனிந்து ஆதரவாக அவன் பநத்தியில் முத்தமிட்டு “ மாமா நான் கபாகவா? உங்களுக்கு என் கமல் ககாபம் இல்ழலகய” என்று அவனிடம் ககட்க ெத்யன் கண்கழள மூடியவாகை “ ம் கபா” என்ைான் ஆனால்

மான்ெி

கபாகவில்ழல,,

ஒரு

காழல

அவன்கமல்

மடித்துப்

கபாட்டு,

ஒருழகயால் அவன் கழுத்ழத சுற்ைி அவன் காதருகக ெரிந்து “ மாமா ழநட்டு நான் வந்கதனா,, ஒரு நிமிஷமாவது என்ழன நிழனச்ெீ ங்களா மாமா ” என்று ரகெியக் குரலில் ககட்க அவள் அழணத்த ெத்யனின் உடல் ெட்படன்று விழரக்க,, எழதகயா பார்த்து பயந்தவன் கபால கண்கழள இறுக்கி மூடிக்பகாண்டு “ இல்ழல மான்ெி நீ வரகவயில்ழல” என்று தழலழய இப்படியும் அப்படியும் அழெத்து தனது துக்கத்ழத பவளிப்படுத்தினான் மான்ெி

ெிைிதுகநரம்

எதுவுகம

கபெவில்ழல,,

அழமதியாக

அவன்

தழலழய

தன்

கழுத்தடியில் ழவத்து அழணத்தவள் “ பரவாயில்ழல மாமா விடுங்க ஒருநாள்ல எப்படி மாற்ைம்

வரும்,,

நான்

காத்திருக்ககன்

மாமா

“

என்று

அவழன

ஆறுதல்

படுத்திய

மான்ெி படுக்ழகயிலிருந்து எழுந்து அமர்ந்தாள் ெத்யன் இன்னும் கண்கழள திைக்கவில்ழல,, அவன் கண்களின் ஓரம் கலொக ஈரம் இருந்தது, அவன் கால்கழளப் பற்ைி இழுத்த மான்ெி “ அய்கயா ராொ பீல் பண்ணது கபாதும்

பமாதல்ல

குடுத்துட்டீங்க,, பதரியழலகய”

கபாய்

அய்கயா என்று

பல்ல

விளக்குங்க,,

கடவுகள

இதனால

குறும்பாக

மான்ெி

கபெி

இகதாட எனக்கு

அவழன

எனக்கு என்ன

இயல்புக்கு

கிஸ்

கவை

ஆகப்கபாகுகதா பகாண்டு

வர

முயன்ைாள் நாம்

இப்படியிருந்து

நிழனத்த

ெத்யன்

கமலும்

அவழள

கண்விைித்து

ெங்கடத்திற்கு

அவழளப்பார்த்து

உள்ளாக்க கலொக

கவண்டாம்

புன்னழக

என்று

பெய்து

அபதல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது,, நீ கபா நான் அப்புைமா வர்கைன்” என்று பொன்னான்

“

“ அய்கயா ழடம் என்னாச்சு பாருங்க ஏைழர ஆகுது,, நான் உள்ள வந்து கிட்டத்தட்ட நாற்பது நிமிஷம் ஆகுது,, பவளிய அத்ழதயும் அக்காவும் என்ன பநழனப்பாங்ககளா பதரியழல,, நீங்க வாங்க மாமா பல் கதய்ச்சுட்டு காபி குடிக்கலாம்” என்று மான்ெி அவன் ழகழய பற்ைி இழுத்தாள் “

ெரிெரி

வர்கைன்

இரு”

என்று

எழுந்து

அமர்ந்த

ெத்யன்

மான்ெிழய

கிட்கட

வரச்பொல்லி ழெழக பெய்து அவளின் ரவிக்ழகக்கு பவளிகய வந்திருந்த கறுப்பு நிை உள்ளாழடயின் பட்ழடழய உள்கள தள்ளி விலகியிருந்த புடழவழய ெரிபெய்து, பிைகு கழலந்து

கிடந்த

கூந்தழல

சுருட்டி

காகதாரம்

ஒதுக்கிவிட்டான்,,

பின்னர்

அவள்

கதாழளப்பற்ைி தள்ளி நிறுத்தி எல்லாம் ெரியாயிருக்கிைதா என்று பார்த்தான் “ம் இப்கபா ஓகக,, வா கபாகலாம்” என்று பவளிகய கபாக கதழவ திைந்தவன் ழகழய பற்ைிய மான்ெி .... “ மாமா உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் பொல்ல நிழனச்கென் மைந்கத கபாச்சு,, அத்ழத வட்டு ீ

கவழல

இத்கதாட

பெய்ய

எனக்கு

எல்லாத்துக்கும்

ெழமயல்

பெய்ை

ஒரு

அம்மாழவ

கவழல

வரச்பொல்லியிருக்காங்க,,

மட்டும்தான்,,

அதனால

இனிகமல்

உங்கழள கவனிச்சுக்கை கவழல எல்லாம் என்கனாடது” என்று மான்ெி பொல்ல ெத்யன்

புருவம்

சுருக்கி

“

கவனிச்சுகைதுன்னா

எப்படி

எனக்கு

புரியழல

மான்ெி”

என்ைான் "

ம்

அதாவது

உங்களுக்கு

முதுகு

கதய்ச்சு

குளிக்க

ழவக்கிைதுல

இருந்து,,

டிரஸ்

எடுத்து ழவப்பது, டிபன் ொப்பாடு காபி, அப்புைம் ழநட் இந்த ரூம் க்ள ீன் பண்ணி, தழலயழன உழை மாத்துைது வழரக்கும் இனிகமல் எல்லாகம நான்தான் பெய்கவன்,, ம்

அகதாட

கதய்ச்சு

உங்களுக்கு

அழுத்தி

கால்

விடுைதுன்னு

வலிச்ொ

பிடிச்சு

எல்லாகம

விடுைது,

நான்தான்

தழல

வலிச்ொ

பண்ணுகவன்”

என்று

ழதலம் மான்ெி

காதில் பதாங்கும் ஜிமிக்கிகள் ஆட ழகழய ஆட்டி ஆட்டி கபெ,, ெத்யன் அவழளகய உற்றுப்பார்த்தான் அவளின்

ஒவ்பவாரு

வார்த்ழதயின்

அர்த்தமும்

ெத்யனுக்கு

பதளிவாக

புரிந்தது,,

அதாவது நான் உன் பபாண்டாட்டி என்பழத என் மனசுல அழுத்தமாக பதிய ழவக்கும் அடுத்த முயற்ெியின் பதாடக்கம் தான் இது என்று ெத்யனுக்கு பதளிவாக புரிந்தது “

ெரிங்க

கமடம்

இனிகமல்

நீங்க

உட்காரச்

பொன்னா

உட்கார்ந்து,,

எழுந்திருக்க

பொன்னா எழுந்திருக்கிகைன் கபாதுமா,, இப்கபா வா கபாகலாம்” என்று அவள் இடுப்பில் ழகப்கபாட்டு வழளத்துக்பகாண்டு பவளிகய வந்தான் ெத்யன்

அம்மா மற்றும் பஜயந்தி முன்பு மான்ெி கூச்ெத்தில் பநளிந்தாள்,, இருந்தாலும் ெத்யன் விடவில்ழல கதய்ச்சுட்டு

அவழள

இழுத்துக்பகாண்கட

வர்ைதுக்குள்ள

பவந்நீர்

கதாட்டத்துக்கு

கலந்து

பரடி

கபாய்

பண்ணி

ழவ

“

நான்

மான்ெி”

பல் என்று

பொல்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தான் அதன்பிைகு வந்த நாட்களில் மான்ெி பொன்னது கபாலகவ நடந்துபகாண்டாள், அவளின் கவனம் முழுவதும் ெத்யன்தான் இருந்தான்,, அவனுழடய கதழவகழள பார்த்து பார்த்து கவனித்தாள்,,

அவன்

முகம்

கலொக

வாடியிருந்தாலும்

துடித்து

கபாய்விடுவாள்,,

இழதபயல்லாம் ஏற்கனகவ இவள் பெய்த கவழலகள்தான் என்ைாலும் ெிலவற்ைில் ஒரு அன்கயான்யம், கணவன் மழனவி என்ை பிழணப்பின் பநருக்கம் இருந்தது அவன்

குளிக்கும்

கபாது

இவளும்

உள்கள

நுழைந்து

அவனுக்கு

தன்

பார்ழவயால்

தீமூட்டிக் பகாண்கட உடம்பு கதய்க்கிகைன் என்று அவழன தடவித்தடவி உசுப்கபத்தி அவன்

அழணக்க

வரும்கபாது

“

ெரி

நான்

டிபன்

பரடி

பண்கைன்

நீங் க

ெீ க்கிரமா

குளிச்சுட்டு வாங்க மாமா” என்று பாத்ரூமில் இருந்து பவளிகய வந்துவிடுவாள் ஆபிஸ்க்கு ெத்யன் கிளம்பி பவளிகய வரும்முன் அவன் ெட்ழட காலழர பகாத்தாகப் பற்ைி

இழுத்து

யாருமில்லாத

அழுத்தமாய் கநரத்தில்

உதட்டு

முத்தம்

அவழன

அழணத்தது

என்ன

கதழவபயன்று

பகாடுத்து மாதிரி

அனுப்புவாள்,,

பநருங்கி

வட்டில் ீ

உட்கார்ந்து

டிவி

பார்ப்பாள் இப்கபாபதல்லாம்

தனக்கு

ெத்யனுக்கு

மைந்து

கூட

கபாய்

விட்டது, அந்தளவுக்கு அவழன பார்த்துக்பகாண்ட மான்ெி ெில நாட்கள் கைித்து ஒருபடி முன்கனைி

குளித்துவிட்டு

வந்தால்

அவன்

அழையில்

அவழன

ெட்ழடபெய்யாமல்

இயல்பாக உழடகழள மாற்ை ஆரம்பித்தாள் ெத்யன் தவிர்த்து

அழதபயல்லாம் விடுவாள்,,

ழநட்டிழய

கவனித்து

இரவு

தழலவைியாக

பநருங்கினான்

கநரங்களில்

ெத்யனுக்கு

மாட்டிக்பகாண்டு

என்ைால் முன்கப

அவனிடம்

நாசுக்காக

அவழன

புடழவழய

கழலந்து

வந்து

பின்னாடி

“

சுருட்டிக்கிட்டு இருக்குகபால அழத எடுத்து விடுங்க மாமா” என்று அவன் ஆண்ழமக்கு கொதழன ழவத்தாள் ெத்யன் அழத ெரிபெய்து விட்டு அவழள கெர்த்து அழணத்தான் என்ைால்,, பமல்லிய புன்னழககயாடு “ அய்கயா எனக்கு தூக்கம் வருது மாமா” என்று அவழன விலக்கி விட்டு தழரயில் படுத்துக்பகாள்வாள் ெில நாட்கள் கைித்து அம்மாவும் மதுழரக்கு கிளம்பி விட,, அவர்களது பநருக்கம் ெற்று அதிகமானது,, ஆனால் மவுனமான பநருக்கம்,, ஒருவர் முகத்ழத ஒருவர் கநரடியாக

பார்த்துக்பகாள்ளாமல்

உடல்கழள

உரெிக்பகாள்ள

விட்டார்கள்,

அதனால்

மூளும்

பநருப்ழப அழணக்க இருவருகம ழதரியமில்லாமல் மவுனம் காத்தனர் ெத்யனுக்கு

நாளுக்கு

இருந்தாலும் அவள்

நாள்

மான்ெியின்

ெட்டு

அவள்மீ தான

ஏக்கம்

ஞாபகங்கள்தான்

பவளிப்பழடயாக

காட்ட

அதிகமானது,,

அவழன

ஆபிஸ்

வழதத்தது,

ஆரம்பித்திருந்த

உடல்

வடு ீ

எங்கக

இப்கபாபதல்லாம்

பாகங்கள்

ெத்யழன

பித்தனாக்கியது இரவில் தூக்கம் வராமல் தவித்தான்,, அவனுக்கு எல்லாம் மைந்தது கதவிழய மைக்க ழவத்தது மான்ெியின் அைகும் அன்பும்,, கதவியுடன் நடக்கும் காமப் கபாராட்டத்ழத மான்ெியின் காதல் பவன்ைது,, பூழஜயழையில் மாட்டியிருக்கும் கதவியின் படத்ழத பதாட்டு கும்பிடும் கபாது மட்டுகம கதவியின் ஞாபங்கள் மனழத அழுத்தும்,, இனி

மான்ெிழய விட்டு விலகியிருப்பது

நாட்களாக

அவளிடம்

எண்ணிக்பகாண்டு பெக்ஸ்க்கு

தனது

மாற்ைத்ழத

பநருங்கும்

மட்டும்

கடினம் என்ை நிழலயில் கடந்த இரண்டு பொல்லிவிட

கபாபதல்லாம்,

அவழள

அனுகுவதாக

மான்ெி தவைாக

கவண்டும்

தன்ழன

என்று

ெத்யன்

நம்புவாளா,,

பவறும்

நிழனப்பாகளா

என்ை

அச்ெம்

ெத்யழன வாட்டியது இப்கபாபதல்லாம் அவர்களுக்குள் ஒரு மவுன யுத்தம் நடந்தது,, இருவருக்கும் நடுகவ இருந்த

கனமான

திழர

கதய்ந்து

பமல்லியதாக

மாைிவிட்டது,,

இருவரும்

கெர்ந்து

மூச்ழெ இழுத்து ஊதினாகல கிைிந்து வைிவிடும் அளவிற்கு மிக பமல்லிய திழரதான் இருந்தது,,

ஆனால்

அந்த

திழரழய

யார்

முதலில்

கிைிப்பது

என்ை

தயக்கம்

இருவரிடமும் இருந்தது அன்று

இரவும்

புடழவழய

அப்படித்தான்,,

கழலந்துவிட்டு

மான்ெி

பால்

ழநட்டிழய

எடுத்து

வந்து

மாட்டிக்பகாண்டு

பகாடுத்த

பிைகு

தனது

தழரயில்

விரித்திருந்த

படுக்ழகயில் படுத்துக்பகாண்டாள்,, ெத்யன் தன் ழகயில் இருந்த புத்தகத்தில் கவனம் கபாகாமல் தவித்தபடி ஓரக்கண்ணால் அவழளகய பார்த்தான் ெிைிதுகநரத்தில் மான்ெி உைங்கிவிட ெத்யன் கட்டில் ெம்மணமிட்டு அமர்ந்து அவழளகய பவைித்தான், தனது ழககழள மார்புக்கு குறுக்கக கட்டிக்பகாண்டு மான்ெி உைங்கியதால் அவளின்

பெந்தனங்கள்

இடதுகாழல

மடக்கியும்

கமல்

கநாக்கி

மான்ெி

பிதுங்கி

உைங்க,,

இருந்தது,,

முைங்கால்

வலது

வழர

காழல

உயர்ந்திருந்த

நீட்டியும் ழநட்டி

அவளின் கால் அைழக பவளிச்ெமிட்டுக் காட்டியது பபாறுக்க முடியவில்ழல ெத்யனால் பட்படன்று படுக்ழகயில் இருந்து எழுந்து அவளின் காலருகக மண்டியிட்டு அமர்ந்தான்,, முைங்கால் வழர உயர்ந்த ழநட்டிழய கமலும்

உயர்த்தினான்,

மான்ெியின்

பெவ்வாழை

பதாழடகள்

இரவு

விளக்கின்

ஒளியில்

மின்னியது ெத்யன் குனிந்து இயல்பான

அவளின் வலது பதாழடயில்

பபண்ழம

ெட்படன்று

தனது உதட்ழட

விைித்துக்பகாள்ள

மான்ெி

பதித்து முத்தமிட,,

தடாபலன்று

எழுந்து

அமர்ந்தாள்,, தன்னருகக மண்டியிட்டு அமர்ந்திருந்த ெத்யழன பார்த்ததும் அவளுக்கு விஷயம் புரிந்திருக்க கவண்டும் " என்ன மாமா" என்று மட்டும் ககட்டுவிட்டு தழலழய குனிந்துபகாண்டாள் அந்த

ஒரு

மான்ெி

நீ

வார்த்ழதக்காககவ கவனும்

தூங்கமுடியழல,,

இத்தழன

மான்ெி,,

பராம்ப

நாளாக

என்னால

தவிப்பா

இருக்கு

காத்திருந்தவன்

உன்ழன மான்ெி,,

கபால

ெத்யன்

பார்த்துக்கிட்கட

நான்

ழநட்ல

"

ழநட்ல

தூங்கி

மூனு

நாளாச்சு,, இப்பல்லாம் எனக்கு கவபைந்த ஞாபகமும் வரழல மான்ெி நீ நீதான் கவனும், இதுக்குகமல என்னால தாங்கமுடியாது மான்ெி" என்று புலம்பி தீர்த்த ெத்யன் ெட்படன எட்டி மான்ெிழய இழுத்து அழணக்க முயன்ைான் அவன் அழணத்த மறுநிமிடம் “ மாமா என்ன இது விடுங்க மாமா ப்ள ீஸ் விடுங்க” என்று அவழன உதைி விலக்கினாள் மான்ெி அவள் தன்ழன உதைியதும் ககாபம் வர ெத்யன் “ என்ன மான்ெி இன்னும் நீ என்ழன நம்பழலயா?” என்று ககட்டான் அவன் ககாபத்ழத கண்டு பயந்து தழலகுனிந்த மான்ெி “ நம்புைது நம்பாதது இல்ழல இப்கபா

விஷயம்,,

இன்னிக்கு

கவண்டாம்

மாமா

கபாய்

படுங்க

ப்ள ீஸ்”

என்று

பகஞ்ெினாள் “ அதான் ஏன் கவண்டாம்” என்று ெத்யன் பிடிவாதமாக ககட்க "ம் அது அப்படித்தான் மாமா இன்னும் பரண்டு நாழளக்கு எதுவுகம கவண்டாம்,, இந்த மூனு நாளும் நான் பவளிய தான் படுத்திருக்கனும்,, ஆனா எனக்கு தனியா படுக்க பயமா

இருந்ததால

இங்க

வந்து

படுத்துக்கிட்கடன்,,

ைாரி

மாமா”

என்று

மான்ெி

திக்கித்திணைி பொல்லவும் மான்ெியின் என்று

நிழலழம

தழலயில்

ெத்யனுக்கு

புரிய,

அடித்துக்பகாள்ள

தனது

கவண்டும்

துரதிர்ஷ்டத்ழத என்ை

எண்ணி

உணர்ழவ

அய்கயா

கஷ்டப்பட்டு

அடக்கிக்பகாண்ட ெத்யன் “ ைாரி மான்ெி தப்பா பநழனக்காகத,, எனக்கு இப்படின்னு பதரியாது ைாரி,, நீ படுத்துக்ககா மான்ெி” என்று பொல்லிவிட்டு தனது படுக்ழகயில் பதாப்பபன்று கவிழ்ந்து விழுந்தான் ெத்யன்

அதன்பிைகு

அவன்

உணர்ச்ெிகழள

கட்டுக்குள்

பகாண்டு

வந்து,

அவன்

எப்கபாது

உைங்கினான் என்று அவனுக்கக பதரியாது,, காழலயில் எழுந்தகபாது பபாழுது நன்ைாக விடிந்துவிட்டது மான்ெி வந்து எழுப்பவில்ழலகய என்று நிழனத்த வாறு அவெரமாக எழுந்து பவளிகய வந்தான் ெத்யன் ,, பவளிகய ஹாலில் பரிமளாவும் பாண்டியனும்,, பாண்டியனுழடய அம்மாவும் கொபாவில் அமர்ந்து காபி குடித்துக்பகாண்டு இருந்தனர் அவர்கழள பார்த்து அதிெயித்த ெத்யன் பாண்டியன் அருகில் கபாய் அமர்ந்து “ என்ன மாமா

பொல்லாம

பொல்லியிருந்தா

பகால்லாம

ஸ்கடஷனுக்கு

வந்துருக்கீ ங்க,, கார்

கபான்

எடுத்துகிட்டு

பண்ணி

ஒரு

வந்திருப்கபகன”

வார்த்ழத

என்று

ெத்யன்

ககட்க “ இல்ல மாப்கள அம்மா அம்முழவ பார்க்கனும்னு பராம்ப பிடிவாதமா இருந்தாங்க அதான் கநத்து அவெரமா கிளம்பி வந்கதாம்,, அகதாட மூனாவது மாெத்துக்கு மான்ெிக்கு ெில ெம்பிரதாயங்கழள பெய்யனும் அதனாலயும் வந்கதாம் மாப்கள” என்று பாண்டியன் பொல்ல “என்ன ெம்பிரதாயம் மாமா” என்று ெத்யன் குைப்பமாக ககட்டான் “ அது கவபைான்னும் இல்ல மாப்கள,, கல்யாணம் ஆகி மூனா மாெம் எங்க வட்டுக்கு ீ கூட்டிப்கபாய்

தாலி

கயிறு

மாத்தி

கபாடுைது

ஒரு

ெம்பிரதாயம்,,

பபாண்ணுங்க

வாழ்க்ழகயில பராம்ப முக்கியமானதும் கூட ,, அதான் நாங்ககள வந்து அம்மூழவ ழககயாட கூட்டிப்கபாகலாம்னு வந்கதாம்” என்று பாண்டியன் முடிக்க “ ஓ அப்படியா” என்ைவன் “ ெரி பகாஞ்ெம் இருங்க மாமா நான் குளிச்சுட்டு வர்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு எழுந்து கபானான் ெத்யன் பின்னாகலகய

டவல்

எடுத்துக்பகாண்டு

வந்த

மான்ெிழய

பார்த்து

“

என்ன

மான்ெி

அவங்க கூட கிளம்ப கபாைியா” என்று ககட்டான் ெத்யன் “

ஆமா

மாமா

ெம்பிரதாயங்கள்

நான்

கபாகழலன்னா

பராம்ப

முக்கியம்,,

பாட்டி

சும்மா

அதனால

விடாது

இன்னிக்கு

திட்டும்,, ழநட்

பாட்டிக்கு ட்ழரனுக்கு

கிளம்புகைன் மாமா” என்று மான்ெி தயங்கி தயங்கி பொன்னாள் அவழளகய பார்த்த ெத்யன் “ ெரி கிளம்பு மான்ெி,, பகாஞ்ெ நாள் கைிச்சு எனக்கு ழடம் இருந்தா வர்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து பகாண்டான்

அன்று மாழல ெத்யன் வட்டுக்கு ீ வந்த கபாது மான்ெி தனது பபற்கைாருடன் புைப்பட தயாராக இருக்க,, ெத்யன் எதுவும் கபொமல் மனதில் சூழ்ந்த பவறுழமழய மழைத்து அவர்கழள காரில் ஏற்ைிச்பென்று ரயில்நிழலயத்தில் வைியனுப்பி விட்டுட்டு வந்தான் வட்டுக்கு ீ வந்து படுக்ழகயில் விழுந்தவனுக்கு தூக்ககம வரவில்ழல,, மான்ெி இல்லாத வடு ீ

நரகமாக

காட்ெியளித்தது,,

நடு

இரவில்

மின்ொரம்

நின்று

கபாய்விட,

தழலயழனழய எடுத்துக்பகாண்டு பமாட்ழட மாடியில் கபாய் படுத்தான் ெத்யன் வானில்

காய்ந்த

பவுர்ணமி

நிலவின்

அைழக

ரெிக்க

முயன்ைான்

ெத்யன்

அங்கக

நிலவுக்கு பதிலாக மான்ெியின் எைில் பகாஞ்சும் மதிமுகம் தான் பதரிந்தது " ஏய் நிலகவ .. " காதலாகி கெிந்துருகி ெருகாய் உதிர்ந்து,, " அவகள யாதுமாகி நிற்கின்கைகன" " அவளிடம் இழதச்பொல்வாயா? " என்ழன மட்டுகம " இதயத்தில் பகாண்ட என்னவள்... " தன்ழன எனக்காகத்... " தயங்காது தர வந்தவள்! " என் இதயச்ெிழையில் அவளின்.. " நிழனவின்ைி கவைில்ழல.. " அவளிடம் இழதச்பொல்வாயா?" தனது

காதல்

மழனவிழய

நிழனத்து,,

பால்நிலவுடன்

காதல்கழத

கபெிய

ெத்யன்

அன்று தூங்க பவகுகநரம் ஆனது, தனிழமயும் இரவும் நிலவும் அவனின் விரகத்ழத அதிகப்படுத்த,

மான்ெிழய

நிழனத்து

அவள்

உடலின்

நிழனத்து பராம்பகவ தவித்து துடித்தான் ெத்யன்

மன்மத

எைில்

வழளவுகழள

அதிகாழல பைழவயினங்களில் கூவலில் கண்விைித்த ெத்யன் எழுந்து அமரும்கபாகத ஒரு

முடிவுடன்

வாைமுடியாது வரகவண்டும்

எழுந்து என்பது

என்று

அமர்ந்தான்,, பதளிவாக

இனிகமல்

புரிய

மான்ெி

உடகன

எண்ணியபடி

பாழய

வரகவண்டும்

என்ை

இல்லாமல்

தன்னால்

அவழள

அழைத்து

கபாய்

சுருட்டிக்பகாண்டு

மாடியில்

இருந்து

இைங்கினான் மான்ெிழய

அழைத்து

ெந்கதாஷம்

தானாக

உதட்டில்

வந்து

நிைந்தரமாகி

விட்ட

நிழனப்பு

ஒட்டிக்பகாள்ள, ெிரிப்புடனும்,,

வந்ததுகம

முகத்தில்

அவன்

என்றுமில்லாத

பமல்லியதாக

முகத்தில் பதளிவும்,,

விெிலடித்தபடிகய

தனது

கவழலகழள முடித்துக்பகாண்டு ஆபிஸ்க்கு கிளம்பினான் ெத்யன் அன்று முழுவதும் ெந்கதாஷமாக ஆபிைில் பகல் பபாழுழத கபாக்கியவன்,, அன்று மாழல

நாழள

பெய்யகவண்டிய

கணக்குப்பிள்ழளயிடம்

விபரமாக

கவழலகழள

பொல்லிவிட்டு

ஆறு

பற்ைிய

தகவல்கழள

மணிக்கு

ஆபிைிலிருந்து

கிளம்பியவன்,, வைியில் இருந்த ஒரு நழகக்கழடயில் நுழைந்து மான்ெிக்கு நிழைய ெலங்ழககள் ழவத்த அைகான பவள்ளி பகாலுசு ஒன்ழை வாங்கிக்பகாண்டு வட்டுக்கு ீ வந்தான் அவெரமாய் குளித்து கவறு உழட மாற்ைிக்பகாண்டு தன்ழன முகத்ழத கண்ணாடியில் பார்த்தான், அந்த முகத்தில் இருந்த காதழல பார்த்து அவனுக்கக பவட்கமாக இருந்தது,, ஒரு கபக்ழக எடுத்து தனக்கு மாற்றுழட ஒரு பெட் எடுத்து ழவத்துக்பகாண்டான் அன்று மாழல ஒரு மணிக்கு மான்ெி கபான் பெய்து அவன் என்ன ொப்பிட்டான் என்ை விபரம் ககட்டகபாது கூட ெத்யன் தான் விருதாச்ெலம் வரும் தகவழல மான்ெியிடம் பொல்லவில்ழல,,

மான்ெி

தான்

வருவழத

எதிர்பார்த்திருக்க

கூடாது

என்று

நிழனத்தான்,, ஆனால் அவளுழடய கபச்ெில் அவளுக்கும் பிரிவின் தாக்கம் அதிகமாககவ பதரிந்தது,, ஒவ்பவாரு வார்த்ழதக்கும் அதிக இழடபவளிவிட்டு கபெியவள், கபெி வார்த்ழதழய மறுபடியும் கபெினாள்,, இறுதியில் கபாழன ழவக்கும் முன் இருந்த பபரும் தயக்கம் அவளின்

மனழத

பவளிச்ெம்

கபாட்டு

காட்ட,,

ெத்யன்

மனதில்

உற்ொகம்

பிய்த்துக்பகாண்டது ஏழு மணிக்கு உதட்டில் ெிரிப்புடன் கார் ொவிழய விரலில் சுைற்ைியபடி பவளிகய வந்த ெத்யன்,, தட்ெிணாவிடம் தகவல் பொல்லிவிட்டு காரில் ஏைி கிளம்பினான் ெத்யன் ,, அவன் மனழத கபாலகவ காரும் உற்ச்ொகத்துடன் ெீ ைிப்பாய்ந்தது ெரியாக பதிகனாரு மணிக்கு

விருதாச்ெலத்ழத கடந்து

கெத்தியாத்கதாப்பு பெல்லும் ொழலயில்

இருந்து

பிரிந்த ெிறு ொழலயில் பென்று பாண்டியனின் வடு ீ இருக்கும் கிராமத்ழத அழடந்தான் ெத்யன் ெத்யன் காழர அதிக ெத்தமில்லாமல் நிறுத்தி விட்டு இைங்கினான்,, இதற்க்கு முன் மூன்று

முழை

பாண்டியழன

பார்க்க

ெத்யன்

வந்திருக்கிைான்

என்பதால்,

வட்ழட ீ

சுலபமாக கண்டு பிடித்து வந்துவிட்டான், பாண்டியனின் வடு ீ இரண்டு பக்கமும் பபரிய திண்ழணகள் பகாண்ட பழைய காலத்து ஓட்டு வடு,, ீ வாெற்படியில் ஏைிய ெத்யன் திண்ழணயில் படுத்திருந்த பாண்டியன் ெத்தம் ககட்டு விைித்துக் பகாண்டு ெத்யழன பார்த்தார் அந்த கநரத்தில் அவழன எதிர்பார்க்காத பாண்டியன் ெிறு திழகப்புடன் “ என்ன மாப்கள இந்த கநரத்தில் வந்துருக்கீ ங்க” என்ைபடி எழுந்து கதாளில் இருந்த துண்டால் தனது முகத்ழத துழடத்துக்பகாண்டு கதழவ திைந்தார் ெத்யனுக்கு

என்ன

நின்ைிருந்தான்,,

பதில்

அவன்

பொல்வது

முகத்திலிருந்து

என்று

புரியாமல்

பாண்டியனுக்கு

கலொக

என்ன

அெடு

வைிய

புரிந்தகதா,,

கதழவ

திைந்து உள்கள கபாகும்கபாகத “ மான்ெி கூடத்ழத ஒட்டி இருக்குை ரூம்ல தூங்குைா மாப்கள,,

நீ

ஏதாவது

ொப்பிடுையா,,

உங்கக்காழவ

எழுப்பவா

என்று

ககட்க”

என்று

ககட்க “

இல்ல

மாமா

வரும்கபாகத

விழுப்புரத்தில்

ஓட்டலில்

ொப்பிட்டுட்கடன்,,

எனக்கு

எதுவும் கவனாம்,, பாவம் தூங்குைவங்கழள எழுப்பாதீங்க” என்ைபடி அவர் பின்னாடிகய வந்தான்,, கூடத்தில்

ஒரு

ஓரமாய்

பாய்விரித்து

பரிமளா

படுத்திருக்க,

அவளுக்கு

அருகக

பாண்டியனின் அம்மாவும் படுத்திருந்தார்,, அவர்களுக்கு எதிர் திழெயில் இருந்த கதழவ பாண்டியன் ழககாட்ட,, ெத்யன் அவழரப்பார்த்து தழலயழெத்து விட்டு அந்த கதழவ கநாக்கி

கபாக,,

பாண்டியன்

ெத்தமில்லாமல்

பவளிகயைி

மறுபடியும்

திண்ழணயில்

படுத்துக்பகாண்டார் கதழவ திைந்து உள்கள பென்ைான் ெத்யன்,, அந்த அழையில் இருந்த பமல்லிய இரவு விளக்கின் பவளிச்ெம் அந்த அழையில் இருப்பழத பதளிவாக்கியது ,, அந்த அழையில் கிடந்த பழைய காலத்து மரக்கட்டிலில் மான்ெி ஒயிலாக படுத்திருந்தாள்,, ெத்யன் தன் ழகயில் இருந்த கபக்ழக ஒரு ஓரமாக ழவத்துவிட்டு அவளருகக வந்து மார்புக்கு குறுக்கக ழகக்கட்டி அவள் தூங்கும் அைழக ரெித்தான்

வலது

காழல

நீட்டி

மீ துகபாட்டுக்பகாண்டு,,

இடதுகாழல கதாளில்

கிடந்த

மடக்கி

பக்கத்தில்

முந்தாழனழய

இருந்த

எடுத்து

தழலயழன

மார்புக்கு

குறுக்கக

சுற்ைியபடி இரண்டு ழகழயயும் மடக்கி கழுத்துக்கு கீ கை முட்டு பகாடுத்து படுத்திருக்க, அவள் வலதுழக மடக்கியிருந்த இழடபவளியில் அவளின் வலது மார்பின் பபரும்பகுதி பிதுங்கி வைிந்தது, ெத்யன் எச்ெில் விழுங்கியபடி அவளின் அைழக பார்த்து அெந்து கபாய் நின்ைிருந்தான்,, அவன் பார்க்கும்கபாகத மான்ெி புரண்டு மல்லாந்து படுக்க, அவளின் மார்புக்கு குறுக்கக கிடந்த

முந்தாழன

பவகுவாக

விலகி

அவளின்

பபாற்க்குடங்களின்

அைழக

பவளிச்ெமிட்டுக் காட்ட, ெத்யன் உடம்பில் சூடு சுறுசுறுபவன ஏை,, ஏகதா ஜுரம் வந்தது கபால் அடிவயிறு தடதடக்க,, கபாட்டுருந்த கபன்ட்டுக்குள் ரொயன மாற்ைங்கள் நிகை, அதன் பாதிப்பு அவனின் ஆண்ழமயின் விழரப்பில் பதரிந்தது ெத்யனால் அதற்க்கு கமல் தாக்குபிடிக்க முடியாமல்,, அவெரமாக தனது ெட்ழடழய கைட்டி வெிபயைிந்தான், ீ இடுப்பில் இருந்த பபல்ட்ழட அவிழ்த்து எைிந்தவன்,, அப்படிகய அவளின்

கால்

பக்கமாக

ெரிந்து

கட்டிலில்

படுத்து

தனது

கபன்ட்

பாக்பகட்டில்

ழகவிட்டு அதிலிருந்த பகாலுசுகழள எடுத்தான்,, மான்ெி கட்டியிருந்த புடழவ அதிகமாக சுருண்டு கனுக்காலுக்கு கமகலைி அவனுக்கு வெதியாக

இருக்க,,

ஒரு

ஒரு

பகாலுொக

ெத்தமில்லாமல்

மிக

ஜாக்கிரழதயாக

மாட்டினான், பிைகு இரண்டு கால்கழளயும் கெர்த்து மாற்ைி மாற்ைி முத்தமிட்டான் அவ்வளவு கநரம் அெந்து தூங்கியவள்,, அவன் உதடுகள் அவள் கால்கழள பதாட்டதும் ெட்படன்று கநரத்தில்

விைித்துக்பகாண்டு எதிர்பார்க்காததால்

பட்படன்று

எழுந்து

அதிர்ச்ெியுடன்

அமர்ந்தாள்,,

விைித்தவள்,

தான்

ெத்யழன காண்பது

அந்த

கனகவா

என்று தன் ழகழய கிள்ளி பார்த்துக்பகாண்டாள் அவளின்

காலருகில்

ழகயில்

தழலழய

தாங்கி

ஒருக்களித்து

படுத்திருந்த ெத்யன்,

மான்ெி அவள் ழகயில் கிள்ளி பார்த்து வாய்விட்டு ெிரித்து “ ஏய் கனவில்ழல மான்ெி நிஜமாககவ உன் மாமா தான்,, இரு நான் நிறுபிக்கிகைன் ” என்று கூைி எட்டி அவளின் ழகழய பற்ைி தன்மீ து இழுத்து ெரித்தான் அவள் கழுத்ழத சுற்ைி வழளத்து தன் முகத்கதாடு அவள் முகத்ழத ழவத்து இழைத்து அவள் முகம் முழுவதும் தனது உதடுகளால் ஈரமாக ககாலம் வழரந்தான்,, அவனின் எச்ெில்

ஈரம்

பட்டு

அவள்

முகம்

பளபளக்க,,

மான்ெி

சுகமாக

கண்கழள

மூடிக்பகாண்டாள் ெத்யன்

தன்

மார்பில்

கிடந்த

பூங்பகாத்ழத

எப்படி

ழகயாளுவது

என்று

புரியாமல்

தடுமாைி முத்தத்ழத திைவுககாலாக பகாண்டு அவளின் கட்டைகு உடழல திைந்தான்,

அவள்

மார்பில்

பதாற்ைிக்பகாண்டிருந்த

முந்தாழன

முற்ைிலும்

விலகி

ெரிந்து

விழுந்தது,, அவளின் ெழதப்பற்ைான மார்பு கலெங்கங்கள் அவனின் பவற்று மார்பில் அழுந்தி பக்கவாட்டில் பிதுங்கியது இப்கபாது அவன்

ெத்யன்

அருந்த

அவளின்

அருந்த

உதடுகழள

அவளின்

கவ்வி

இதழ்கள்

கதனருந்திக்

கதழன

பகாண்டு

சுரந்தது,,

இருந்தான்,,

மான்ெி

அவனின்

உைிஞ்ெலில் தன்ழன மைந்து வாழய பிளந்து பகாடுத்தாள்,, ெத்யனின் நாக்கு அவள் நாக்ககாடு

உைவாட,,

அவனுழடய

கீ ழுதடு

மான்ெிக்கு

கிழடக்க,,

அவளும்

அழத

விடாமல் தனது பற்களால் கவ்விக்பகாண்டாள் அவன்

உதட்ழட

ெந்கதாஷமான பிதுக்கி

விடாமல்

ெத்யன்,,

அவள்

இழுத்து

அவளுக்கு

வாய்க்குள்

ெப்பிய

வெதியாக

தள்ளினான்,,

மான்ெியின்

தனது

ஆர்வத்ழத

உதட்ழட

மான்ெியின்

அந்த

பார்த்து

இன்னும்

அதிகமாக

ஆகவெமான

முத்தம்

அவளின் உணர்ச்ெிகயாட்டத்ழத பொல்ல,, ெத்யன் அவழள அழணத்தவாறு எழுந்து அமர்ந்தான் ெத்யன்

கால்கழள

மண்டியிட்டு

விரித்து

நீட்டியிருக்க,,

அமர்ந்திருந்தாள்,,

அவனின்

ெத்யன்

கால்களுக்கு

அவள்

நடுகவ

கவ்வியிருந்த

மான்ெி

உதடுகழள

விடுவிக்காமகலகய அவகளாடு அப்படிகய படுக்ழகயில் ெரிந்தான்,, மான்ெி கீ கை கிடக்க அவள்

மீ து

ெரிந்த

ெத்யன்

பவடுக்பகன்று

அவளிடமிருந்து

தனது

உதடுகழள

பிடுங்கிக்பகாண்டான் அதுவழர கண்மூடி ரெித்து அவனின் முரட்டு உதடுகழள சுழவத்த மான்ெி,, அவன் உதடுகழள முகத்ழத அவள்

பிடுங்கி பார்த்தாள்,

உதட்டில்

பகாண்டதும், அவள்மீ து

அழுத்தி

தனது

விைி

அழுத்தமாக

முத்தமிட்டு

“

மலர்த்தி

அவள்மீ து

எவ்வளவு

ஏமாற்ைத்துடன்

படர்ந்த

கநரமா

ெத்யன்

கிஸ்

அவன்

ெிரிப்புடன்

பண்ணிகிட்கட

இருக்கிைது,, அடுத்த கட்டத்துக்கு கபாககவண்டாமா?” என்று காதகலாடு ககட்க மான்ெி

பவட்கமாக தன்

முத்தமிட்ட புழதத்து

ெத்யன்

இப்படியும்

ழககளால்

ெற்று

ெரிந்து

அப்படியுமாக

முகத்ழத அவளின் உரெி

மூடிக்பகாண்டாள்,,

பவண்பஞ்சு

அவளுக்கு

மார்பில்

கமலும்

மூடிய

ழககளில்

தனது

முகத்ழத

சூகடற்ைிய

ெத்யன்,,

அவளின் இடுப்பு ெழதழய பற்ைியிருந்த தனது வலது ழகழய கமகல எடுத்து வந்து அவளின் இடது மார்பில் ழவத்து அதன் பமண்ழமழய பரிகொதிப்பவன் கபால கலொக அழுத்தினான் ெட்படன்று மான்ெியின் உடலில் ஒரு ெிலிர்ப்பு வந்து அடங்கியது, தன் மார்பில் இருந்த அவன் ழகழய தட்டிவிட்டவள், பவட்கம் சுமந்த முகத்கதாடு கண்கழள மூடிக்பகாள்ள,,

ெத்யன்

இப்கபாது

இறுக்கமாக

பற்ைி

அழுத்தமாக

பிழெய,

மான்ெியின்

உதடுகள்

ெட்படன்று பிளந்து பகாண்டு “ ஸ் .. க் மா...மா “ என்று ஒரு சுகமான முனங்கல் பவளிப்பட, அவளின்

உற்ச்ொகமான இன்கனாரு

ெத்யன்

தனது

மார்ழபயும்

இடது

அழுத்தமாக

ழகழயயும்

கமகல

பற்ைிக்பகாள்ள,

எடுத்து

மான்ெியின்

வந்து உடல்

பவடுக்பகன்று உதைி ெிலிர்த்தது தனது இடுப்ழப வழளத்து அவனுக்கு தனது மார்புகழள வாட்டமாக தூக்கிக்பகாடுக்க,, ெத்யன் இப்கபாது அவளின் மார்ழப கனியழவக்கும் முயற்ெிழய ழகவிட்டு விட்டு அவளின்

ரவிக்ழகழய

அவிழ்க்கும்

முயற்ெியில்

ஈடுப்பட்டான்,

அழர

மயக்கத்தில்

இருப்பவள் கபால கண்மூடியிருந்த மான்ெி அவன் அடுத்து என்ன பெய்கிைான் என்பழத உணர்ந்து ெிறு முனங்கலாய் “ கவனாம் மாமா” என்று பொன்னாகள தவிர அவளின் குரல் அவழன தடுக்கும் ெக்திழய இைந்துவிட்டிருந்தது அவள்

ரவிக்ழகயின்

ஊக்குகழள

ஒவ்பவான்ைாக

விடுவித்து

இரண்டு

பக்கமும்

தள்ளினான்,, ரவிக்ழகயின் கட்டுபாட்டில் இருந்து விடுபட்ட அவளின் பகாழுத்து கனத்த மார்புகழள தனது கட்டுப்பாட்டில் ழவக்க முடியாத அவளின் உள்ளாழட பாதி மார்ழப பவளிகய தள்ளி ெத்யனின் ஆண்ழமக்கு கமலும் கொதழன ழவத்தது ெத்யன்

அழதயும்

எடுத்துவிட்டு

அந்த

அற்புத

அைழக

ஆழடயில்லாமல்

பார்க்கும்

ஆழெயில் அவளின் முதுகுக்கு அடியில் ழகவிட்டு அவழள கலொக உயர்த்தி அடியில் இரண்டு

ழகழயயும்

நுழைத்து

உள்ளாழடயின்

ஊக்ழக

விடுவிக்க

முயன்ைான்,,

அவனால் முடியாமல் தடுமாைினான் அவனது

தடுமாற்ைத்ழத

கண்டு

ரெித்த

மான்ெி

பார்த்ததும்

“

ஏய்

எனக்குத்தான்

பதரியழலகய நீ பஹல்ப் பண்ணக்கூடாதா மான்ெி ப்ள ீஸ்” என்று ெத்யன் தாபத்துடன் ககட்க “ம்ஹூம்” என்று கண்கழள மூடிக்பகாண்டாள் மான்ெி, “ ெரி விடு என்னால முடியாதா என்ன”

என்ை

அழணத்த

ெத்யன்

ெத்யன்,

அவழள

அவளின்

தூக்கி கதாள்

புரட்டினான் வைியாக

,,

எக்கி

அவழள அவளின்

தன்கனாடு

கெர்த்து

முதுழக

பார்த்து

உள்ளாழடயின் ஊக்ழக எப்படி விடுப்பது என்று பார்த்து அழத விடுவித்து அவளின் கதாள் வைியாக கைட்டி தூரமாக வெிபயைிந்தான் ீ தனது நிர்வாண மார்புகழள ெத்யன் காணமுடியாத வாறு அவழன கெர்த்து அழணத்த மான்ெிழய புரட்டி மல்லாத்திய ெத்யன் ,, பகாட்டி கிடந்த அந்த பகாள்ழள அைழக கண்பகாட்டாமல் ரெித்தான்

அவன் கண்களால் தனது மார்பு கனிகழள விழுங்குவழத கண்ட மான்ெி, ழககளால் தனது

தனங்கழள

மூட

மூடமுடியவில்ழல, பார்ழவயால்

அவளது

விழுங்கிய

முயற்ெியாக முதலில்

முயன்ைாள்,,

முயற்ெிழய

அவளின்

வலது

அவளால்

கனத்த

தனது

கால்வாெி ழககளால்

கலெங்கழள

மார்ழப தனது

வாயால்

தனங்கழள

தனது

தடுத்த

வாயால்

கூட

ெத்யன்,, விழுங்கும்

கவ்வி வாய்க்குள் அழடக்க

முயன்ைான் அவளின் மார்பில் கால் வாெி கூட விழுங்க அவன் வாய் பகாள்ளவில்ழல,, தனது வாழய இவ்வளவு ெிைியதாக பழடத்த ஆண்டவழன மனதுக்குள் ெபித்தபடி கிழடத்த கால் வாெிழய ெப்பியும் உைிஞ்ெியும் கடித்து இழுத்தும் தனது இஷ்டத்துக்கு மாற்ைி மாற்ைி விழளயாடினான் ெத்யன் அவளின் மார்பு காற்ைழடத்த தழலயழனழய கபால பமன்ழமயாகவும் திடமாகவும் இருந்தது, ெத்யனின் விரல் பட்டாகல ெிவக்கக் கூடிய அவளின் மார்பு கலெங்களில் இப்கபாது இவன் பற்கள் நிழைய தடங்கழள ஏற்படுத்தியது,, ெத்யனின் உணர்ச்ெிகழள வடிக்க வார்த்ழதககள இல்ழல என்பது கபால் அவன் உடல் பகாந்தளித்தது மான்ெியின் ெிைிய காம்புகள் இவனிடம் படாதபாடுபட்டு விழரத்து நிமிர்ந்து அளவில் ெற்று பபரியதாகியது, அது ெத்யனுக்கு உைிஞ்ெி இழுக்க இன்னும் வெதியாக கபானது,, ெத்யனின் உதடுகளும் ழககளும் மான்ெிழய புழுவாய் துடிக்க ழவத்தது,, படுக்ழகயில் உடல் பதியாமல் தாறுமாைாக பநளித்து வழளத்த மான்ெிழய இழுத்து பிடித்து வாய் கழளத்து கபாகும்வழர சுழவத்தான் ெத்யன் மான்ெி

மார்புகள்

ழவத்து

படுத்த

ெிவந்து ெத்யனின்

கனிந்து

விட

பமன்ழமயான

தழலமுடிழய

தனது

அவளின்

விரல்களால்

மார்பில்

ககாதிய

தழல

மான்ெியின்

பெயலில் அவளின் ஒத்துழைப்பு பதரிந்தது,, அவளின் மார்பில் இருந்து முகத்ழத எடுத்து அவழள நிமிர்ந்து பார்த்த ெத்யன்,, அவள் வலது மார்பின் காம்ழப பற்ைி விரலிடுக்கில் ழவத்து திருகியபடி “ இது சூப்பரா இருக்கு மான்ெி,, இவ்வளவு பபரிெ எப்புடித்தான் அந்த ெின்ன ஜாக்பகட்டில் வச்சு அழடச்ெகயா பதரியழல” என்று குறும்பாக பொல்லிவிட்டு மாற்ைி மாற்ைி மார்பில் முத்தமிட்டான் அவனின்

கபன்ட்டுக்குள்

முட்டிகமாதி

தவித்த

அவனுழடய

ஆண்ழமக்கு

தீனி

கபாடகவண்டும் என்பது புரிய,, மான்ெியின் மீ திருந்து இைங்கிய ெத்யன், தனது கபன்ட் பகாக்கிழய

அவிழ்த்து

கபன்ட்ழட

கால்

உள்ளாழடயுடன் மான்ெியின் அருகில் படுத்தான்

வைியாக

நழுவவிட்டு

பவறும்

மான்ெி

தனது

காட்டினாள்,,

ழககளால்

முகத்ழத

அவளருகில்

படுத்த

இறுக்கி

ெத்யன்

மூடிக்பகாண்டு

அவளின்

தனது

இடுப்ழப

தடவி

பவட்கத்ழத பாவாழடயின்

முடிச்ழெ கண்டுபிடித்து அதன் சுருக்ழக விடுவித்து, பமதுவாக கீ கை இைக்கினான் ,, மான்ெி அவன் ழகழய இறுக்கமாக பற்ைிக்பகாண்டு தவிப்புடன் “ கவனாம் மாமா அது இருக்கட்டும்” என்று கிசுகிசுப்பாக பொன்னாள் அவள் இடுப்புக்கு கீ கை ழகவிட்டு அவழள உயர்த்தியவாறு “ இது மட்டும் ஏன் மான்ெி,, கவண்டாம் பவட்கம்

எடுத்துடலாம்” தாளாத

என்று

மான்ெி

அவளின்

தனது

காலின்

ழகயால்

வைியாக

தனது

உருவிபயடுத்தான்,,

பபண்ழமழய

பபட்டகத்ழத

மூடிக்பகாள்ள,, எழுந்து

அமர்ந்த ெத்யன்

மன்மத

கமட்டின்

மான்ெி

பதாழடகழள

விரித்து கமட்டில்

பிடித்து

வலுக்கட்டாயமாக

அைழக

கெர்த்து

அதன்

அழுத்தமாய்

கண்கழள

ழகழய

விலக்கிவிட்டு

விரித்து

ெத்யன்

ரெிக்க,,

அகல

ழவத்துக்பகாள்ள,

மத்தியில் ஒரு

அவளின்

இருந்த

முத்தம்

ெத்யன்

அைகிய

ழவக்க,,

“

அவளின்

பமல்லிய

அய்கயா

கூச்ெத்துடன் பதாழடகழள

கராமங்கள்

மாமா”

அந்த

படர்ந்த

என்று

மான்ெி

இருந்த

கழடெி

பமல்லியதாக கூச்ெலிட்டாள் அடுத்தடுத்து

பல

ஆழடழயயும்

முத்தங்கழள

அவிழ்த்துவிட்டு

பதித்த

ெத்யன்,

அவளுக்கு

தனது

கமகல

இடுப்பில்

படர்ந்தான்,

முழுவிழரப்ழப

எட்டியிருந்த அவனது ஆண்ழம அவளது பதாழடகளுக்கு நடுகவ தஞ்ெமழடய,, அதன் வரியத்ழதயும் ீ விழரப்ழபயும் கண்டு மான்ெியின் முகத்தில் பமல்லிய பயம் படர்ந்தது அவளின்

முகத்தில்

அவள்

மனழத

படித்த

ெத்யன்,,

அவள்

காதருகக

குனிந்து

"

பயப்படாகத மான்ெி,, உனக்கு வலிக்காமல் ட்ழரப் பண்கைன்" என்ைவன் பொன்னவன் தனது

இடுப்ழப

உயர்த்தி

அவெரத்தில்

தனது

இருப்பிடத்ழத

அைிய

துடித்த

தனது

முறுக்கிய ஆண்ழமழய அவளின் பபண்ழம வாெலில் ழவத்தான் மான்ெி

கண்களில்

பயமும்

உதடுகளில்

துடிப்புமாக

அவன்

முகத்ழதகய

பார்க்க,,

ழதரியமாக இரு பயப்படாகத என்பது கபால் தனது கண்கழள மூடி திைந்து அவளுக்கு ஆறுதலளித்த பபண்ழமயின்

ெத்யன்,,

தனது

வாெழல

விரலால்

கண்டுபிடித்து

அவள் தனது

ஈரமான

பபண்ழமழய

ஆண்ழமயின்

நுனிழய

தடவி ழவத்து

அழுத்தினான் மான்ெியின்

முகத்தில்

இருந்த

பயம்

இப்கபாது

அதிகரிக்க,

பதாழடகழள

இறுக்கி

ழவக்க முயன்ைாள்,, தனது பதாழடகளால் அவழள தடுத்த விரித்த ெத்யன் தனது இடுப்ழப

கவகமாக

ஓங்கி

அழுத்த,,

முட்டிக்பகாண்டு நின்ைது அவனது உறுப்பு

பாதிவழர

உள்கள

பென்று

எங்ககா

ெத்யன்

நிமிர்ந்து

மான்ெிழய

பார்த்தான்

,,

அவள்

பயத்தில்

கண்கழள

இறுக்கி

மூடிக்பகாண்டு தனது ழகயால் ெத்யனின் இடுப்ழப வழளத்து பிடித்திருந்தாள்,, அவள் அெந்த கநரம் பார்த்து தனது ஆண்ழமழய அதிரடியாக அடித்து இைக்கினான் ெத்யன்,, தடுத்த திழரழய கிைித்துக்பகாண்டு அத்துமீ ைி உள்கள நுழைந்த ெத்யனின் ஆணுறுப்பு தனது தடத்ழத அவளின் பபண்ழமயில் பதித்தது அவள்

மீ து

ைாரிம்மா

படுத்து

வலி

பகாஞ்ெகநரம்

தாங்காமல் தான்

அலைிய

வலிக்கும்

மான்ெிழய

அப்புைம்

இறுக்கி

ெரியாயிடும்"

அழணத்த

என்று

"

கூைிவிட்டு

பமதுவாக தனது இடுப்ழப அழெக்க,, ஏற்கனகவ நீர்விட்டு ஈரமாக இருந்த அவளின் பபண்ழம இவனுக்கு ெிரமமாக வைிவிட்டது

தனது தாம்பத்தியத்தின் ஒரு பகுதியான கூடழல ,, பமதுவாக ஆரம்பித்த ெத்யன்,, இருக்க

இருக்க

ஆைமாகவும்

கவகமாகவும்

தனது

கவழலழய

தழடயின்ைி

பதாடர்ந்தான் " ப்ள ீஸ் மாமா பமதுவா பண்ணுங்க" என்று மான்ெியின் உதடுகள் பகஞ்ெினாலும் ,, அவனின்

ஆண்ழம

தாக்குதழல

அவள்

பவகுவாக

ரெிக்கிைாள்

என்பது

பதளிவாக

அவள் முகத்தில் பதரிந்தது,, தனது கீ ழுதட்ழட பற்களால் அழுத்தி கடித்துக்பகாண்ட மான்ெி ெத்யனுக்கு வெதியாக தனது இடுப்ழப உயர்த்தி பகாடுத்தாள் இவனது

கவகத்தில்

ழகயாலும்

அதிர்ந்து

பற்ைிக்பகாண்டு

குலுங்கிய

தனது

மான்ெியின்,,

கவழலழய

பபாற்குடங்கழள

தீவிரமாக

பதாடர்ந்த

இரண்டு ெத்யனால்

பவகுகநரம் தாக்குபிடிக்க முடியவில்ழல அவளின்

பபண்ழமக்குள்

ெீ ைி

துடித்து

தடித்த

ெத்யனின்

உறுப்பு

பவடித்து

தனது

ஆண்ழம ரெத்ழத அவளின் கருவழரயின் வாெழல பிளந்து கடந்து உள்கள கபாய் பகாட்டியது,,

பபாங்கி

வைிந்த

அவனின்

ஆண்ழமயின்

துடிப்ழப

நன்ைாக

உணர்ந்த

மான்ெி அவன் முதுழக தடவி ஆறுதல் படுத்தினாள் அவளின் பபண்ழமழய துழளத்து தனது உயிர் விழதழய நட்ட கழளப்பில் அவள் பக்கத்தில் ெரிந்த ெத்யன் மான்ெி பார்த்து திருப்தியாக புன்னழகக்க,, அவள் காதலாய் அவழன அழணத்துக்பகாண்டாள் " இருவர் இழணயும் முதல் உைவு" " என் பக்கத்தில் அைகான மழனவி"

" என் கண்ணுக்குள் பவப்பம்" " அவளின் உடலில் ஒரு தகிப்பு" " இருவரின் கரத்திலும் பதற்ைம் நடுக்கம்" " உணர்ெிகழள இளழம உந்தி தள்ளும்" " இங்கக தீண்டும் தீண்டலில் பதைித்து விழுவது" " கூச்ெம் - அச்ெம் - நாணம்" " இன்னும் இன்னும் கவண்டும்" " பநருக்கமாய் இளம் மழனவி" " இளழமயின் அடங்காத பகாதிப்பு" " இதழ்களில் கதடலின் துடிப்பு " " உடல்களில் உரிழமயின் உந்துதல்" " இங்கக தீண்டும் தீண்டலில் பவடித்து வழ்வது" ீ " பவட்கமும் - மூர்க்கமும்" " உணர்ச்ெியான இந்த கபாராட்டத்தில்" " பவற்ைி யாருக்கு என்ை உண்ழம" " இதுவழர கண்டுபிடிக்கப்படாத ஒன்று!!! பராம்ப பார்த்து

அவெரமாக

இன்பத்தின்

பவட்கமாகவும்

உச்ெத்ழத

பதாட்ட

திருப்தியாகவும்

இருவரும்

புன்னழக

ஒருவழரபயாருவர்

பெய்தபடி

பநருங்கி

படுத்துக்பகாண்டனர்,, மான்ெி தனது இடது காழல தூக்கி அவன் கால்மீ து உரிழமயுடன் கபாட்டுக்பகாண்டு,,

இடதுழகயால்

பநருக்கிக் பகாண்டாள்,,

அவன்

இடுப்ழப

சுற்ைி

வழளத்து

தன்கனாடு

மான்ெியின்

கூந்தலில்

இருந்த

கெங்கிய

மல்லிழகயின்

வாெமும்

,,

காமத்தின்

உச்ெத்ழத பதாட ெத்யன் உழைத்த கடும் உழைப்பால் வந்த வியர்ழவயின் வாழடயும் கெர்ந்து அந்த ெிைிய அழையில் பரவியிருக்க,, இதுதான் தாம்பத்தியத்தின் வாெழனகயா என்று ெத்யன் எண்ணினான் ெத்யனின் முரட்டு உடழல மான்ெி தனது கட்டுப்பாட்டில் பகாண்டு வருவது கபால் காலாலும்

ழககளாலும்

சுற்ைி

ஆழெயில்

முடிந்தவழர

வழளக்க,,

அவழள

ெத்யனுக்கும்

பநருங்கி

அவளுக்குள்

இறுக்கினான்,

அடங்கிவிடும்

இருவருக்கும்

இழடகய

நூலளவு கூட இழடபவளி இல்லாதபடி பார்த்துக்பகாண்டனர் இருவரும்

ஒரு

மூடியிருந்த

கபார்ழவக்குள்

கபார்ழவழய

திமிைிக்பகாண்டு

பிழணந்து

மீ ைிக்பகாண்டு

பதரிந்தது,,

ெத்யன்

கிடந்தனர்,

இருவரின்

மான்ெியின்

தனது

அைகு

விரல்களால்

மார்புகள்

மார்புகள்

அந்த

வழர

பவளிகய

ெழத

குவியழல

ெத்யனுக்கு

அலுக்ககவ

வருடினான்,, அவளின்

மார்பு

கலெங்கழள

பார்ப்பதற்கும்

சுழவப்பதற்கும்

இல்ழல,, மான்ெியின் உடல் அைகானது என்று ெத்யனுக்கு பதரியும், ஆனால் அவளின் பபாற்கலெங்களின் அைகும் அளவும் அவழன பிரம்மிக்க ழவத்தது,, இவளின் ெிற்ைிழட எப்படி இந்த கனத்ழத சுமக்கிைது என்ை ெந்கதகம் வந்தது ெத்யனுக்கு........ அவளின் மார்ழப மூடியிருந்த கபார்ழவழய கீ கை இைக்கி, கிழடத்த பவளிச்ெத்தில் அவளின்

அைகு

தனங்களுக்கு

ககாபுரத்ழத

பிரம்மகன

பார்த்தான்,,

அைகான

பவண்மதிழய

திருஷ்டிப்பபாட்ழட

ஒத்து நடுவில்

இருந்த

அவளின்

ழவத்தது

கபால

கருழமயான வட்டமும் வயலட் நிை காம்புகளும் ெத்யனின் உணர்ச்ெிகழள மறுபடியும் கிளைிவிட்டது ஒரு ழகயால் அவளின் மார்பில் ஒன்ழை பற்ைினான்,, ம்ஹூம் முடியவில்ழல, பிைகு இரண்டு ழகயாலும் பற்ைி அதன் சுற்ைளழவ கணித்த ெத்யன் அடி மார்பில் ழகழய ழவத்து

தனங்கழள

பபரிசுடி

எப்படித்தான்

தூக்கி இழத

எழடழயயும் சுமக்குைகயா”

கணித்த என்று

ெத்யன்

“

குறும்பாக

ஸ்

யப்பா

எவ்வளவு

கூைிவிட்டு,

ழகயில்

இருந்த பஞ்சு குவியலுக்கு அழுத்தமாக முத்தம் பதித்தான் மான்ெிழய

நிழனத்து

ெத்யனுக்கு

ஆச்ெரியமாக

இருந்தது,,

இவளுக்கு

இவ்வளவு

ஆழெயா என்று வியந்தவன், அழத அவளிடகம ககட்டான் “ ஏன் மான்ெி என்கமல இவ்வளவு

ஆழெழய

வச்சுகிட்டு

எப்படி

உன்னால

இத்தழன

நாளா

இவ்வளவு

கட்டுபாட்கடாட இருக்க முடிஞ்சுது” என்று கண்கள் அகல வியந்தவழன பார்த்து............

“ அதுக்காக நான் பட்ட ெிரமம் பகாஞ்ெ நஞ்ெமில்ழல மாமா,, இன்னிக்கு நீங்க வரழல நாழளக்கு காழலயில நான் கிளம்பி நம்ம வட்டுக்கு ீ வந்திருப்கபன்,, அதுவும் நான் இங்கக வர்ைதுக்கு முதல் நாள் ழநட் நீங்க என்கிட்ட வந்து கபெினதுக்கப்புைம் என்னால ஒன்னுகம முடியழல மாமா,, மறுநாள் அப்பா வந்து என்ழன கூட்டிட்டு வந்ததும் ெரி இதுவும்

நல்லதுக்குத்தான்னு

பநழனச்சு

கிளம்பி

வந்துட்கடன்,,

ஆனா

இங்க

வந்ததும்தான் எனக்கு உங்ககளாட பிரிவு எவ்வளவு வலிக்கும்னு புரிஞ்ெது,, இனிகமல் உங்கழளவிட்டு

ஒருநாள்

கூட

பிரியமாட்கடன்,

எங்க

கபானாலும்

பரண்டு

கபரும்

கெர்ந்கத கபாகலாம் மாமா, என்ழன எங்கயும் தனியா அனுப்பாதீங்க மாமா ” என்ை தன் மனழத

திைந்த

மான்ெி

அவன்

கழுத்ழத

வழளத்து

தன்

மார்கபாடு

அவளின் வார்த்ழதகளும் அழணப்பும் ெத்யழன பொர்கத்தின் வாெழல

கள்ளச்ொவி

அழுத்திக்பகாண்டாள்

கபாட்டு திைந்து

உள்கள அனுப்ப,, தன் முகம் இருந்த இடத்தின் பமண்ழமழயயும்

வாெழனழயயும்

ரெித்தபடி

“

மான்ெி

இப்கபா

என்

மனமும்

உடலும்

பராம்ப

பதளிவாகிருச்சுன்னு நம்புையா மான்ெி” என்று ககட்டான தன் மார்புகளுக்கு மத்தியில் ழமயங்பகாண்டிருந்த அவன் முகத்ழத தழலழய பற்ைி உயர்த்திய மான்ெி “ அது பதரியாமலா இவ்வளவு தூரம் உங்கழள அனுமதிச்கென்,, அன்னிக்கு ழநட்கட நம்ம வட்டுலகய ீ எனக்கு உங்க மனசு புரிஞ்சு கபாச்சு மாமா, இப்கபா

என்கூட

படுத்திருக்கிைது

கதவிகயாட

காதலன்

இல்ழல,,

மான்ெிகயாட

புருஷன் ெத்யமூர்த்தி,, இனிகமல் நம்ம குலபதய்வமா கதவிழய நிழனக்கனும் மாமா அதுகபாதும்” என்று ெத்யனுக்கு பதளிவாக எடுத்துச் பொன்னாள் மான்ெி அவளின்

புரிதல்

ெத்யனுக்கு

பராம்ப

அைிவும்

நிழைந்த

மழனவி

எத்தழன

ெந்கதாஷமாக கபருக்கு

இருந்தது,,

கிழடப்பார்கள்,,

இதுகபால்

அைகும்

கணவனின்

முகம்

பார்த்து பெயல்படும் மழனவியாக பஜாலித்த மான்ெிழய கண்பகாட்டாமல் பார்த்தான் ெத்யன் அவன் பார்ழவ புரிந்து ெிரித்த மான்ெி,, கபார்த்தியிருந்த பபட்ெீ ட்ழட மார்கபாடு கெர்த்து பிடித்தவாறு எழுந்து அமர்ந்தாள், ெத்யன் ஒருக்களித்து படுத்திருக்க மான்ெி அவனுக்கு பக்கத்தில்

அமர்ந்திருக்க,, அவளின் மார்புகழள மட்டுகம மழைத்திருந்தது கபார்ழவ

பின்புைம்

முதுகு

பமாத்தமும்

நிர்வாணமாக

பதரிய,

இடுப்புக்கு

கீ கை

இரு

பிருஷ்டங்களுக்கு நடுகவ இருந்த பள்ளத்தாக்கு வழர அவளின் பின்புை நிர்வாணம் எைிலாய் விழளந்து பநளிந்து ெத்யழன பவைிகயற்ைியது எழுந்து

அமர்ந்திருந்தவழள

இடுப்ழப

சுற்ைி

வழளத்த

ெத்யன்

அவழள

இழுத்து

தன்மீ து கபாட்டுக்பகாண்டு கால்களால் அவழள சுற்ைி வழளத்தான்,, ஏற்கனகவ மறு

எழுச்ெிழய அழடந்திருந்த அவன் உறுப்பு மான்ெியின் உடழல பதாட்டதும் கமலும் விழரத்து சூட்டுககாழல கபால தகித்தது அவனின் விழரப்ழப தனது அடி வயிற்ைில் உணர்ந்த மான்ெி ெங்கடமாக பநளிந்து “ விடுங்க

மாமா

டிரஸ்

கபாட்டுக்குகைன்,,

பராம்ப

ஒரு

மாதிரியா

இருக்கு”

என்று

பவட்கமாய் கூை “ என்னது டிரைா.... அது எதுக்கு வனா,, ீ எப்படியிருந்தாலும் மறுபடியும் அவுக்கனும்,, அதனால

இப்படிகய

இரு

மான்ெி,,

நான்

மட்டும்

என்ன

டிரஸ்

கபாட்டுகிட்டா

இருக்ககன்” என்று குறும்பாக கூைி ெத்யன் மான்ெிழய தூக்கி ெரியான பபாெிஷனில் தன்மீ து பபாருத்திக்பகாண்டான் இப்கபாது அவனின் விழரத்த உறுப்பு அவளின் பபண்ழமழய உரெி மறு அழடக்கலம் ககட்க,, மான்ெி அவன் கழுத்ழத இறுக்கமாக கட்டிக்பகாண்டு “ ஒரு மாதிரியா இருக்கு மாமா என்ழன கீ கை விடுங்க” என்று கிசுகிசுப்பாக கூைினாலும் தனது கால்கழள ெற்கை விரித்து அழலந்து பகாண்டிருந்த அவனின் பெங்ககாலுக்கு வைிவிட... அது கிழடத்த இழடபவளியில் புகுந்து பபண்ழம வாெலில் வந்து முட்டி நின்ைது அவழள அழணத்திருந்த ெத்யன் “ மான்ெி கலொ இடுப்ழப தூக்கி அதுக்கு வைிவிட்டு உள்ள அனுப்பு” என்று ரகெியமாக பொல்ல “ம்ஹூம்” என்ை மான்ெி கமலும் அவழன இறுக்கிக்பகாண்டாள் “ ஏய் ப்ள ீஸ் மான்ெி இதுக்கு கமல நான் தாங்க மாட்கடன், கலொ இடுப்ழப மட்டும் தூக்கி

உள்கள

விடு,

அப்புைம்

பமதுவா

நீகய

மூவ்

பண்ணு

மான்ெி

பராம்ப

நல்லாருக்கும்,, என்று கிைக்கமாக கூைினான் “ ச்ெீ ச்ெீ நானா பண்ணனும்,, ம்ஹூம் முடியகவ முடியாது” என்று தன் காதுகளில் பதாங்கிய

ஜிமிக்கிகள்

ஆட

கவகமாக

தழலயழெத்து

மறுத்த

மான்ெி

தனது

பபண்ழமழய பதாட்டு தடவி இதமளித்த அவனது உறுப்ழப தனது இடுப்ழப அழெத்து பதாழடயிடுக்கில் தள்ளி பதாழடகளால் இறுக்கிப்பிடித்து பகாள்ள ............. புதிதாக

எழுந்த

வித்தியாெமான

உணர்ச்ெியில்

தவித்துப்

கபான

ெத்யன்

“

அய்கயா

மான்ெி பகால்லாதடி” என்று வாய்விட்டு அரற்ைிய வாறு அவளின் இடுப்ழபப் பற்ைி உயர்த்தி பிடித்து “ ம் உள்ள விடு மான்ெி,, ப்ள ீஸ் முடியழலடி” என்று அவள் கண்கழள பார்த்து ஏக்கமாக கூை..

அவழனகய ெிலவினாடிகள் பார்த்த மான்ெி ,, குனிந்து அவன் பநற்ைியில் முத்தமிட்டு அவன்

காதருகில்

தனது

இதழ்கழள

ழவத்து

“

எனக்கு

உன்ழன

பராம்ப

பராம்ப

புடிக்கும் மாமா ,, நீங்க என்ன பொன்னாலும் நான் பெய்கவன்,, இப்கபா என்ன மாமா பண்ணனும், எனக்கு எதுவும் பதரியாது,, நீங்க பொல்லுங்க நான் அதுகபால பண்கைன்” என்று பமல்லிய குரலில் பொன்னாள் அந்த

ஏகாந்த

அழடத்தது,,

நிழலயிலும் இவளுக்கு

மான்ெியின்

ஏன்

வார்த்ழதகள்

என்கமல

இவ்வளவு

ெத்யனின்

காதலும்

பதாண்ழடழய

ஆழெயும்,,

அப்படி

என்னதான் இவளுக்கு நான் பெய்கதன்,, இதுகபான்ை உண்ழம காதலும், இப்படிபயாரு நிழைவான அைகான தாம்பத்தியமும் தனக்கு கிழடக்குமா என்று ஏங்கிய நாட்கழள மனதில் எண்ணினான் ெத்யன் அவன்

உடலும்

மனமும்

தனது

அழணப்பில்

மான்ெியின்

காட்டிய

அருகாழமழய

ெத்யன்

அவள்

நிழனத்து

இடுப்ழப

மகிழ்ந்தது,,

உயர்த்தியதும்

அழத

அவர்களின்

இழடகய ழகவிட்டு தனது உறுப்ழப பிடித்து அவளின் பபண்ழம வாெலுக்கு அருகில் ழவத்துவிட்டு “ ம் இடுப்ழப அழுத்து மான்ெி” என்று ரகெியமாக பொல்ல மறுகணம் மான்ெியின் இடுப்பு ெட்படன்று அழுத்த,, இருவரின் அடிவயிறும் கமாதிய அடுத்த வினாடி ெத்யனின் விழரத்து நிமிர்ந்த நரம்புகள் புழடத்த உறுப்பு ெரக்பகன்று அவளுக்குள் கபாய் அழடக்கலமானது, “ ஆவ்” என்ை கூச்ெலுடன் மான்ெி ெத்யழன இறுக்கி அழணத்துக்பகாண்டு அவன்மீ து படுத்துக்பகாண்டாள் ெத்யனுக்கும்

இது

புதுொ

இருந்தது,

மான்ெியின்

முதுழக

வருடி

ஆறுதல்படுத்தி

“

பமதுவா இடுப்ழப அழெச்சு மூவ் பண்ணு மான்ெி” என்று அடுத்து பெய்யகவண்டியழத அவளுக்கு பொன்னான் அவன் மார்பில் தனது பூப்பந்துகழள அமுக்கி, அதன் அளழவ விரிவுபடுத்திய மான்ெி “ ம்ஹூம் முடியழல மாமா,, எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு,, இபதல்லாம் இப்படிக்கூட பெய்வாங்களா” என்று அவனிடம் ெந்கதகம் ககட்டாள் “

ம்

பெய்யலாம்

அபதல்லாம்

மான்ெி,,

கபாகப்கபாக

இன்னும்கூட

இதில்

கத்துக்கலாம்,,

நிழை

இப்கபா

இது

முழைகள் மட்டும்,,

இருக்கு

,,

ஆனா

ப்ள ீஸ்

எனக்காக

தனது

இடுப்ழப

பண்ணு மான்ெி” என்று அவளிடம் ெத்யன் பகஞ்ெினான் ெற்று

கநரம்

அழெத்து பதாட்டு

அழமதியாக

அவன் பதாட்டு

பொருகிக்பகாள்ள,,

அவன்மீ து

ஆழெழய

நிழைகவற்ை

வருவதுகபால உதடுகழள

கிடந்த

இருந்தது,,

மான்ெி

ஆரம்பித்தாள்,, ெத்யனின்

பிளந்துபகாண்டது

மான்ெி தனது அழெழவ கவகப்படுத்தினாள்

பமதுவாக

,

ெத்யனுக்கு

கண்கள்

அழர

புசுபுசுபவன்று

பொர்கத்ழத பார்ழவயாக

மூச்சுவிட்ட

படி

அவளுக்கு

இழணயாக

ெத்யன்

தனது

இடுப்ழப

உயர்த்தி

அவளின்

பபண்ழமழய

கமாத,, இருவரும் ஒகர தாளகதியில் இயங்கினர்,, ெற்று கநரத்தில் மான்ெியின் உடல் வில்லாக வழளய மூச்சு தாறுமாைாக சூடாக வர,, “ மாமா,, மாமா,, மாமா” என்று வாய்விட்டு அலைி துடித்து இறுதியில் உச்ெத்தின் உணர்ச்ெிழய மான்ெியால் தாங்க முடியாமல் ெட்படன்று அவன் உறுப்பிலிருந்து தன்து பபண்ழமழய உருவிக்பகாண்டு அவன்மீ து இருந்து பக்கவாட்டில் ெரிந்து விழுந்தாள்,, அவள்

முகமும்,

அவள்

விைிகளில்

வைிந்த

நீரும்

அவளின்

நிழலழய

ெத்யனுக்கு

விளக்க,, ெட்படன்று புரண்டு அவழள அழணத்து “ ச்சு ஒன்னுமில்லடா கண்ணம்மா,, பயப்படாகத இந்த மாதிரிதான் இருக்கும்,, ஆனா நல்லாருந்துச்ொ இல்ழலயா? ” என்று காதலாய் ககட்டான் தனது ழககளால் அவன் முகத்ழத ஏந்திய மான்ெி “ என்னன்னு பொல்லத் பதரியழல மாமா,, என் உயிழர யாகரா அப்படிகய பவளிகய உருவி எடுக்கிை மாதிரி இருந்தது,, அப்படிகய ஓன்னு கத்தி அைனும் கபால இருந்துச்சு,, உங்கழள கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்கட பெத்துடனும்

கபால

கதானுச்சு,,

இனிகமல்

இதுமாதிரி

கவனாம்

மாமா

என்னால

தாங்கமுடியழல” என்று கண்ணரும் ீ காதலுமாக தனது முதல் உச்ெத்தின் உணர்ச்ெிழய விவரித்த மான்ெிழய பார்த்து ெத்யனுக்கு ெந்கதாஷமாக இருந்தது தன்னால் ஒரு பபண்ழண திருப்தியாக உைவு பகாள்ள முடியுமா? என்று ஏங்கி தவித்த நிழல

மாைி,

தன்

மழனவிழய

உச்ெத்தால்

கண்ணர்ீ

விட

ழவக்கவும்

தன்னால்

முடியும் என்பது ெத்யனுக்கு பராம்ப ெந்கதாஷமா இருந்தது உடகன

அவளின்

கமகலைிய

ெத்யன்

“

இது

கபாதும்டி

எனக்கு,,

இந்த

மாதிரி

ெந்கதாஷத்ழத ஒரு பபாண்ணுக்கு என்னாலயும் தரமுடியும் என்பழத நிரூபிச்ெ நீ என் வாழ்க்ழகயில்

வந்த

என்

அைகு

கதவழத

மான்ெி”

என்று

உணர்ச்ெி

கவகத்தில்

கண்கலங்க ெத்யன் கபெ......... இப்கபாது மான்ெி அவழன பதாட்டு தடவி “ நீ ஆம்பிழள சூரன் மாமா,, ம்ம் நீங்க கவனா

பாருங்க

இன்னும்

பத்து

மாெத்தில்

உங்களுக்கு

நான்

பரட்ழட

புள்ழளங்க

பபத்து தரகலன்னா என்ழன என்னான்னு ககளுங்க ,, என்று குறும்பாக கூைி ஆறுதல் படுத்தினாள் அவளின்

கபச்சு

உண்ழமயாககவ

தந்த

கற்பழன

இரட்ழட

ெத்யன் இைங்கினான்

மிகுந்த

பிள்ழளகழள

சுகத்ழத

தர,,

பபற்றுவிடும்

இன்னும்

பத்து

மாதத்தில்

முயற்ச்ெியில்

தீவிரமாக

அவளின்

இருபுைமும்

ழகயூன்ைி

மிக

நிதானமாக

அவளின்

முகத்ழத

பார்த்துக்பகாண்கட இயங்கிய ெத்யழன பார்த்து பவட்கமாய் ெிரித்த மான்ெி அவனின் இரண்டு கதாளிலும் ழகழவத்து தன்மீ து இழுக்க,, ெத்யன் கலொக வழளந்து அவளின் அைகு

கலெங்களில்

ஒன்ழை

கவ்வி

சுழவத்தபடி

தனது

இயக்கத்தின்

கவகத்ழத

கூட்டினான் மான்ெியின்

முகத்தில்

முழுழமயான

நிழைவு,,

தனது

கணவனின்

ஆண்ழமயின்

பெயல்பாடுகளில் இருந்த கவகமும் ஆைமும் அவழள அதிர பெய்தாலும்,, அவனுக்கு ெழளக்காமல் ஈடுபகாடுத்தாள்,, அவன் கலொக கழளத்து கொர்வது கபால இருந்தால் அவனுக்கு பிடித்த தனது தனங்களில் ஒன்ழை அவன் வாய்க்குள் தினித்து சுழவக்க பகாடுத்து தன் மார்பின் மீ கத படுக்க ழவத்து அவன் தழலழய ககாதிவிடுவாள் ெத்யன் மறுபடியும் உற்ொகத்துடன் இயங்க ஆரம்பித்ததும்,, கிைக்கமாக விைிமூடி தனது முனங்கலால் அவழன கமலும் உற்ொகப்படுத்துவாள்,, அந்த ஒகர இரவில் இருவரும் காமத்தில் பல வித்ழதகழள கற்றுக்பகாண்டனர்,, கழலத்து கொர்ந்து கபாகும் தனது இழணழய எப்படி திருப்தி பெய்து எழுப்ப கவண்டும் என்ை வித்ழத இருவருக்குகம பதரிந்துவிட்டதால்,, இருவருகம விடியவிடிய ெலிக்காமல் புணர்ச்ெியில் ஈடுப்பட்டனர் கடந்த ஆறு மணிகநரமாக ஆழடயின்ைி இப்படி கிடக்கிகைாகம என்ை அச்ெம் கூச்ெம் விடுத்து கட்டிய

இருவரும் தாலி

ஒருவருக்பகாருவர்

மட்டுகம

மிச்ெமிருக்க,,

ஆழடயானார்கள்,, அழதபயடுத்து

அவள்

அவளின்

கழுத்தில்

கனத்த

அவன்

மார்புகளின்

பிளவுக்குள் கபாட்டு அவளின் நிர்வாண உடழல ெத்யன் அணுவணுவாக ரெித்தான் அவள் காலில் இருந்த ெத்யன் அணிவித்த பகாலுசுகளும்,, ழககளில் இருந்த கண்ணாடி வழளயல்களும்

விடியவிடிய

ெத்தம்

எழுப்பி

அவர்களின்

தாம்பத்ய

கவிழதக்கு

இழெயானது,... ெத்யனின்

முரட்டு

கமாதலில்

முகத்தில்

பதரிந்த

வலி

இருந்தது,,

அந்த

ஈர

அவளது

கலந்த

இரவில்

பபண்ழம

ெந்கதாஷம்,,

எத்தழன

அதிர்ந்து

ெத்யனின்

முழை

தனது

துடித்தாலும்,,

ஆண்ழமக்கு உயிர்நீழர

அவள்

ொன்ைாக

அவளுக்குள்

விழதத்கதாம் என்ை எண்ணிக்ழகழய மைந்து ெத்யன் அவழள அழணத்துக்பகாண்டு கிடந்தான் ஜன்னல் வைியாக சூரிய கதிர்கள் அழைக்குள் வரும்வழரக்கும் விைித்திருந்த ெத்யன் அவள் மீ திருந்து ெரிந்து இைங்கி அவழள அழணத்தபடிகய படுக்க,, அவள் ெற்று கீ கை ெரிந்து அவன் மார்பில் முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு உைங்க ஆரம்பித்தாள்,, ஆனால் ெத்யனுக்கு உைக்கம் வரவில்ழல,, தன் மார்பில் முகத்ழத ழவத்துக்பகாண்டு உைங்கும் மழனவியின் முகத்ழத பார்த்துக்பகாண்டு விைித்கத கிட்ந்தான்

ெற்றுகநரத்தில்

ெத்யன்

பமதுவாக

கதிர்களின்

பவளிச்ெத்தில்

முழுவதும்

இவனின்

ெிவந்திருந்த

அவழள

அவளின்

தடங்கள்,,

இடங்களில்

விலக்கிவிட்டு

பபான்னுடழல

நிழைய

பார்த்தான்,,

இடங்களில்

இதமாக

எழுந்து

ெிவந்து

முத்தமிட்டான்,,

அமர்ந்து,,

சூரிய

அவளின்

உடல்

கன்ைி

கபாயிருந்தது,,

அவள்

உடல்தான்

கழளத்துப்கபாயிருந்தகத தவிர தூங்கும் அவள் முகத்தில் அப்படிபயாரு ெந்கதாஷம்,, எழதகயா பஜயித்த நிழைவு பதரிந்தது ெத்யன் அமர்ந்த நிழலயில் அவள் முதுகில் ழகவிட்டு தூங்கும் அவழள வாரிபயடுத்து தன்மீ து

ொத்திக்பகாண்டான்,,

அழெவில்

கண்விைித்த

மான்ெி

“

என்னாச்சு

தூக்கம்

வரழலயா,, இன்னும் கவனுமா மாமா ” என்று பமதுவாக ககட்க ெத்யனுக்கு

என்ன

ஒத்துழைத்தாலும் ககட்கும்

பொல்வது

தனது

இதுகபான்ை

என்கை

தூக்கத்ழத

இழண

புரியவில்ழல,,

நிழனக்காமல்

யாருக்கு

“

கிழடக்கும்,,

இவ்வளவு

இன்னும்

கநரம்

கவனுமா”

இவளுக்காகத்தான்

என்று

இத்தழன

காலமாக கடவுள் என்ழன காத்திருக்க ழவத்தாரா,, என் கதவழத இவளுக்காக ொவின் நுனியில் கூட காத்திருக்கலாகம,, என்று எண்ணினான் ெத்யன் அழணத்திருந்த அவளிடம் “ கபாதும்டா கண்மணி,, இத்தழன நாள் இைந்தழத எல்லாம் ெரிகட்ட இதுக்கு

ஏகதாபவாரு கமல

இந்த

ஆர்வத்துலதான் மாதிரி

உன்ழன

இத்தழன

வாட்டி

கஷ்டப்படுத்த

இப்படி

மாட்கடன்,,

பண்ணிட்கடன்,, இப்கபா

விடிஞ்சு

பராம்ப கநரம் ஆச்சு இதுக்கு கமலயும் நாம ரூமுக்குள்களகய இருந்தா நல்லாருக்காது,, அதனால எழுந்துகபாய் குளிச்சுட்டு ஏதாவது ொப்பிட்டு வந்து தூங்கலாம் மான்ெி” என்று ெத்யன் பொன்ன அடுத்த வினாடி சுறுசுறுப்பான மான்ெி “அய்கயா உங்களுக்கு பெிக்குதா மாமா” என்ைபடி கவகமாக கட்டிலில் இருந்து இைங்கி,, தனது உழடகழள அள்ளி தனது நிர்வாணத்ழத அழரகுழையாக மழைத்துக்பகாள்ள,, “ ஏய் மான்ெி எனக்கு பெிபயல்லாம் ஒன்னுமில்ழல,, பவளிகய ஏதாவது பநழனப்பாங்க அதனாலதான் பொன்கனன்” என்ைவன் அவள் தன்பனதிரில் நாசுக்காக உழட மாற்றும் அைழக ரெித்தபடி பொன்னான் “ ஆனாலும் இன்னும் உங்களுக்கு காபி கூட குடுக்கழலகய” என்று ெங்கடப்பட்ட படி மான்ெி தனது உழடகழள அணிந்து முடிக்கவும் பவளிகயயிருந்து “ அம்மூ அம்மூ” என்ை பரமளாவின் குரல் ககட்கவும் ெரியாக இருந்தது “

இகதா

வர்கைன்ம்மா”

என்று

பதில்

பகாடுத்த

மான்ெி,,

ஓரமாக

இருந்த

ெத்யன்

எடுத்துவந்த கபக்ழக எடுத்து அதிலிருந்து அவனது ொட்ஸ் ஒன்ழை எடுத்து அவனிடம்

பகாடுத்து

“

இழத

கபாட்டுகிட்டு

பவளிகய

வாங்க”

என்ைவள்

அவெரமாக

கதழவ

கநாக்கி கபானாள் அவள்

நழட

முற்ைிலும்

வித்தியாெமாக

இருக்க

“

மான்ெி

பகாஞ்ெம்

இரு”

என்று

அவழள நிறுத்திய ெத்யன் பநருங்கி வந்து “ என்ன மான்ெி பராம்ப ஏதாவது பபயினா இருக்கா,, நடக்ககவ பராம்ப கஷ்டப்படுைிகய ைாரிம்மா” என்று வருத்தமாக கூை ெட்படன்று அவன் வாழய பபாத்திய மான்ெி “ அய்கயா அபதல்லாம் ஒன்னுமில்ல மாமா,, அது வந்து........... சுத்தம் பண்ணாம நடக்கைதால உங்களுக்கு அப்படி பதரியுது,, எனக்கு வலிபயல்லாம் எதுவுகம இல்ழல” என்ைவள் அவன் முகத்ழத பநருங்கி “

உங்களுக்கு

ஒரு

உண்ழமழய

பொல்லவா,,

நான்

பபண்ணாக

பிைந்தகத

இந்த

இரவுக்காகத்தான் கபால இருக்கு மாமா,, அந்தளவுக்கு உங்ககூட இருந்த ஒவ்பவாரு பநாடிழயயும் ரெிச்சு அனுபவிச்கென் மாமா” காதருகில் மிக ரகெியமாக கூைினாள் ெத்யனுக்கு

அவளின் வார்த்ழதகள் ஜிவ்பவன்று

கெர்த்தழணக்க

முயன்ைான்,,

அவன்

ழகழய

கபாழதகயற்ை

விலக்கிய

அவழள தன்கனாடு

மான்ெி

“

அய்கயா

ொமி

இப்கபா ஆழள விடுங்க இல்கலன்னா இன்னும் பகாஞ்ெகநரத்தில் எங்க பாட்டி வந்து கதழவ தட்டுவாங்க” என்று கூைியபடி கவகமாக அழைழயவிட்டு பவளிகயைினாள் ெரித்தபடி

கட்டிலில்

வந்து

அமர்ந்த

ெத்யனின்

மனது

மிகுந்த

உற்ச்ொகத்துடன்

இருந்தது,, இந்த நிமிடகம மரணம் வந்து தன்ழன மடிகயந்தினாலும் ெந்கதாஷமாக மரணத்ழத வரகவற்ப்பான்,, அந்தளவுக்கு ெந்கதாஷத்தின் உச்ெியில் இருந்தான் ெத்யன் ெிைிதுகநரம்

கட்டிலில்

கண்மூடி

படுத்து

இரவு

நடந்த

தனது

தாம்பத்தியத்தின்

அரங்ககற்ைத்ழத மனதில் பகாண்டு வந்து ரெித்தான்,, பிைகு இரவு உழைத்த உழைப்பின் தாக்குதல்

அவன்

வயிற்ைில்

பெியாக

பதரிய,,

பமதுவாக

அழைவிட்டு

பவளிகய

வந்தான் கூடத்தில்

அமர்ந்து

பாண்டியன்

கதங்காழய

உரித்துக்பகாண்டு

இருக்க,,

ெழமயலழையில் இருந்து உணவு வழககளின் வாெழன கதம்பமாக வந்தது,, ெத்யழன

பார்த்த

பாண்டியன்

“

மாப்கள

கதாட்டத்துல

பவந்நீர்

காயுது

ெீ க்கிரமா

குளிச்ெிட்டு வா மாப்கள ொப்பிடலாம்” என்று பொல்ல,, அவழர

பார்க்க

பவட்கப்பட்ட

கதாட்டத்துக்கு கபானான்

ெத்யன்,,

தழல

கவிழ்ந்து

ெரிபயன்று

பொல்லிவிட்டு

அங்கக

மான்ெி

குளித்துவிட்டு

கூந்தலில்

சுற்ைிய

துண்டுடன்

எதிகர

வந்தாள்,,

அடர்த்தியான நீல நிைத்தில் புடழவயும் ரவிக்ழகயும் அணிந்திருந்தாள்,, அந்த கருநீல புடழவ அவளின் ெிவந்த நிைத்ழத கமலும் எடுப்பாக காட்டியது,, எந்தவிதமான

ஒப்பழனயும்

இல்லாது

தங்கநிை

பதுழமயாக

பஜாலித்த

மான்ெிழய

கநாக்கி ெத்யன் கவகமாக அடிபயடுத்து ழவக்க,, அவன் எதற்க்காக வருகிைான் என்று புரிந்த மான்ெி,, ெட்படன்று இரண்டடி பின்னால் நகர்ந்து “ மாமா பாட்டி இங்ககதான் இருக்காங்க” என்று ரகெியமாக கூைி கண்ணால் ஜாழட காட்டினாள் பாத்ரூமுக்கு

பக்கத்தில்

இருந்த

பபரிய

ககாட்ழட

அடுப்பில்

தீமூட்டி

பவந்நீர்

காயழவத்து பகாண்டு இருந்தார் பாட்டி ெத்யன்

ஏமாற்ைத்துடன்

பாத்ரூமுக்குள்

மான்ெிழய

நுழைந்து

பார்க்க,,

அவனுக்கு

அவள்

குளிப்பத்தற்காக

கண்ெிமிட்டி தயார்

ெிரித்துவிட்டு

பெய்தாள்,,

அவள்

பின்னாகலகய வந்த ெத்யன் அவழள பின்புைமாக அழணத்து “ மான்ெி அங்கக பாகைன் நம்மழள மாதிரிகய பரண்டு காதல் பைழவகள்” என்று கூை மான்ெி

அவன்

காட்டிய

இடத்தில்

பார்த்தாள்,,

பாத்ரூம்

பக்கமாக

வழளந்திருந்த

இலந்ழத மரத்தின் ஒரு கிழளயில் பல வண்ணத்தில் இைக்ழககழள பகாண்ட இரண்டு காதல் பைழவகள் தங்களின் காதழல பார்ழவயால் பைிமாைிக்பகாண்டு இருந்தன,, மான்ெியின் ெத்யன்,,

"

பின் மான்ெி

கழுத்தில் நாமலும்

வைிந்த

ஈரத்ழத

எப்பவுகம

இந்த

தனது காதல்

நாவினால்

வைித்து

உைிஞ்ெிய

கபால

காதகலாட

பைழவகள்

வாழ்ந்து காதகலாடு இைந்துகபாகனும் " என்று உணர்ச்ெிகயாடு கூைினான் அவன் ழககளுக்குள் திரும்பிய மான்ெி அவழன அழணத்துக்பகாண்டு " ஆமாம் மாமா" என்ைாள்,, அடுத்தகணகம அவள் இடுப்ழப பற்ைி ெத்யன் உயகர தூக்க,, " மாமா பாட்டி பாட்டி"

என்ை

மான்ெியின் குரழல

பபாருட்படுத்தாது

அவளின்

அழணத்தாலும்,,

அவன்

ஆலிழல

வயிற்ைில்

அணிவித்த

அவளின்

முகம் புழதத்தான் ெத்யன் அவன்

அவழள

பமன்ழமயாக

கால்களில் இருந்த பகாலுசுகளின் ெத்தம் மிக வன்ழமயாக ஒலித்தது

" என் காதல் மழனவியின் அைகு..... " அவளின் நிைம் இளம்பபான் மஞ்ெள்! " அவளின் இதழ்கள் கராஜாவின் கதன்! " அவளின் கன்னம் பவண்புைாவின் பமன்ழம! " அவளின் கழுத்து தந்தத்தின் வழளவு! " அவளின் தனங்கள் முயலின் துள்ளல்! " அவளின் இழட பவங்கலக் குடம்! " அவளின் கால்கள் பளிங்குக் கழடெல்! " அவளின் வாெம் கற்பக விருட்ெம்! " அவளின் குரல் வழணயின் ீ நாதம்! " அவளின் முத்தம் என் உணர்ச்ெிகளின் ொவி! " இழவயழனத்தும் கெர்ந்தவள்தான்.. " என் காதல் கதவழத!