மஹாபாரதம் ஆதிபர்வம் முழுவதும் With Images

Copyrighted work by Arasan Graphics Registration date: Copyright number: Fingerprint: Title:

September 15, 2013 - 10:35 AM WYZS-JEZJ-A1NI-3DKN

10e8115774db5cbebb23d0c1ce61cd623433ea312fd82b28495e2ada2816fea9

Mahabharatham - Adiparva in Tamil

Description: Category:

Book 1 of 18 books of Mahabharata known as Adiparva - in Tamil eBook

முன்னுைர என்ைன

காவியம்.

ேவறு

இது

மனங்கைள

மனிதனாக்கிய

எத்தைன

மாற்றியிருக்கும்!

ேபrன் அதன்

கைதக்களம், கைத ெசால்லும் பாங்கு, கிைளக்

கைதகள்,

முடிச்சு.

கைதகளுக்குள்

கைதயின்

எைதப்

பார்த்தாலும்

நீ ளம்

என்று

பிரம்மிப்பாக

இருந்தது. ஆனால்,

தற்ேபாது

உள்ள

இைளய

எத்தைன இளவயதில்

ெசால்லிேய

என்

ஒரு

தாய்

என்ற

ேபர்

ெசயைல

தைலமுைறயினர்

இைதப்

கவைலயும்

எதற்ெகடுத்தாலும்

தமிழ்நாட்டில்

விளக்குவார்.

படிப்பார்கள்

உள்ளது.

மஹாபாரதக்

எனது கைத

அப்ேபாெதல்லாம்

எனக்கு எrச்சலாக இருக்கும். 'என்னடா எதற்ெகடுத்தாலும் ஒரு

கைதயா?' என்று நிைனப்ேபன்.

என் அதிர்ஷ்டம் தூர்தர்ஷனில் 1988ல் மஹாபாரதம் ெதாடராக வந்தது. வழிேய

அப்ேபாெதல்லாம் இல்ைல

இரண்ேட

இந்தியாக

இருந்தாலும்

பார்த்துத்தான் ஆகேவண்டும். அந்தத்

ெதாடrல்

துrேயாதனன், அர்ஜூனன், பாத்திரங்கள் மிகவும்

ேசனல்கள்தாேன,

ேவறு

அத்ெதாடைரப்

வரும்

ீ பஷ்மர் ,

கிருஷ்ணன் எனக்கு பிடித்துப்

ேபாய்விட்டன. அதன் பிறகு எனது தாய் கைத ெசால்ல ஆரம்பிக்கும்ேபாெதல்லாம் ஆர்வமாகக் ேகட்கத்ெதாடங்கிேனன். ஞாயிற்றுக்கிழைமயானால்

முழு மஹாபாரதம்

(The 94-episode Hindi series originally ran from 2 October 1988 to 24 June 1990 on DD National. It was produced by B. R. Chopra and directed by his son, Ravi Chopra.)

1

http://mahabharatham.arasan.info

எப்ேபாது

மஹாபாரதம்

ேபாடுவார்கள்

ெதாடங்கிேனன்.

என்று

ஏங்கத்

அப்ேபாெதல்லாம் என் தந்ைத துக்ளக் பத்திrைக வாங்குவார்.

அந்த

பத்திrக்ைகையச்

சீண்டக்கூட

மாட்ேடன்.

திடீெரன்று

ஒருநாள் அந்த பத்திrக்ைகயின் ஒரு பக்கம் விrந்து கிடந்தது.

அதில் டி.வி. ெதாடர் தமிழ் வசனங்களுடன் அப்படிேய இருந்தது. அைதயும்

ெதாடர்ந்து

வாசிக்க

ஆரம்பித்ேதன்.

பள்ளிப்புத்தகங்கைளத் தவிர்த்து ேவறு புத்தகங்கைளப் படித்தது

அதுேவ

முதல்

முைற. அந்தத்

ெதாடrல்

திரு.ேசா

அவர்கள்

ஆங்காங்ேக வியாச பாரத்தில் இப்படியிருக்கும் ஆனால் இந்த டி.வி. ெதாடrல் இப்படி இருக்கிறது என்று ேகாடிட்டுக் காட்டுவார். 'ஆகா!

வியாச பாரதம்

தாேன

மூலம்.

அைத

நம்மால்

முடியவில்ைலேய' என்று நிைனக்க ஆரம்பித்ேதன்.

படிக்க

ஒரு நாள் பள்ளிக்கு என் தந்ைதயுடன் ெசல்லும்ேபாது, ெதருேவாரத்தில் புத்தகக்கைடயில் மஹாபாரதம் கவர்ந்தது. அது

என்

ேவண்டும்

வட்டிற்குச் ீ ேகட்ேடன்.

ராஜாஜி

என்

"நீ

கண்கைளக்

என்று

பயம்.

அது

படிக்க

என்

வளந்த

எனக்கு

ேகட்க

எல்லாம்

முடியாதுப்பா.

எழுதிய

தந்ைதயிடம்

ெசன்று

ஒரு

தாயாrடம்

பிறகு

அம்மா

வாங்கித் தேரன்'' என்றார் என் தாயார். எனக்கு வருத்தமாகிவிட்டது. டிப்ளமா இப்ேபாது

முதல் என்

ேசர்ந்ேதன். ராஜாஜியின் மகாபாரதம் அட்ைடப்படம் ைககளில் ேபருந்து ஆண்டு

மற்றும் உணவு ெசலவுக்காக வட்டில் ீ ெகாடுக்கும் பணம் ேசர ஆரம்பித்தது. பளிச்சிட்டது.

ஒரு நான்

நாள்

ஒரு

புத்தகக்

ேயாசிக்கேவ

கைடயில் மகாபாரதம்

இல்ைல,

வாங்கிவிட்ேடன்.

அைதப் படித்த பிறகும் திருப்தி ஏற்படவில்ைல. முழுவதும் அறிய முடியவில்ைலேய என்ற ஏக்கம்.


2


பின்னர் துக்ளக்-ல் ேசா அவர்கேள புதிய ெதாடராக மஹாபாரதம்

ேபசுகிறது

எழுத

ஆரம்பித்தார்.

வாராவாரம்

அைதப்

படிக்க

ஆரம்பித்ேதன். 'ேச! என்னடா இந்தவாரம் இவ்வளவு சுருக்கமா

ேபாயிடுச்ேசன்னு' நிைனப்ேபன். பிறகு "மஹாபாரதம் ேபசுகிறது''

என்று புத்தகங்களாகேவ

ேசா.

எங்கு

மயிலாப்பூர்

துக்ளக்கில்

கிைடக்கும்,

அலயன்ஸ்

விளம்பரம்

நிைனக்கிேறன். அவ்வளவுலாம்

நாள்

இரண்டு

என்

வால்யூமாக

ேதடிேனன்,

கிைடக்கவில்ைல.

கம்ெபனியில்

வந்தது.

ெசலவிடக்கூடாதுப்பா"

என்று

ரூ.500/-

ேகட்ேடன்.

பணத்ைத

அடம்பிடித்து, ைககளில்

கிைடக்கும்

விைல

தாயிடம்

ெவளியிட்டார்

என்றார்கள். வாங்கிக்

என்று

"கண்ணா! இரண்டு

ெகாண்டு,

ைமயிலாப்பூர் ெசன்று புத்தகங்கைள வாங்கிவிட்ேடன். ேநாபல்

பrசு ெபற்றது ேபான்ற உணர்வு. அைதப்படித்து,

மஹாபாரதத்திற்கும்,

'டிவி

மஹாபாரதத்திற்கு

எவ்வளவு வித்தியாசம் நிைனத்ேதன்.

ஒரு

ஒrஜினல்

இருக்கிறது' என்று வாரத்தில்

படித்து

முடித்ேதன். என் தாய் ஆச்சrயப்பட்டார். மஹாபாரதத்தில் நானும்

என்

சில

கைதகள்

தாயும்

பற்றி வாதிட

ஆரம்பித்ேதாம். என் தாய் "என்ைன விட உனக்கு அதிகமாகத் ெதrகிறேத" என்று ெபருமிதமாகச் திரு.ேசா

ெசான்னார்.

அவர்களும்

சுருக்கம்தான்,

ஆனால்,

இது

ெவறும்

முழுைமயானது

என்று

குறிப்பிட்டுவிட்டார்.

இந்த

ெஜன்மத்துல

பல

வருடங்களுக்குப்

அல்ல

சுருக்கேம

ரூ.500/-, முழுைமயானது என்றால் 'ஆகா! படிச்சு

முடிக்க

கிசாr ேமாகன் கங்குலியின் மாட்ேடாம்'னு நிைனத்ேதன். மஹாபாரதம் அட்ைடபடம்

பிறகு

எனது

வட்டில் ீ கம்ப்யூட்டர் வந்தது, இன்டர்ெநட் வந்தது. ஏேதா ேதடப் ேபாக,

Sacredtexts

அவர்களின் இலவசமாக

வைலத்தளத்தில்

ஆங்கில

"மஹாபாரதம்" முழுைமயானப்


கிசாr

ேமாகன் ெமாழி

கங்குலி ெபயர்ப்பு

பதிப்பாகக் கிைடத்தது. A4 அளவு

3


பக்கத்தில்,

புள்ளி

9

ெபயர்க்குறிப்புகள்

சுவாரசியமாகேவ

அப்பக்கங்கைளத்

எழுத்துருவில்

வரும்

இடம்

இல்ைல.

தவிர்த்துவிட்டு

பக்கங்கள்

2222

வந்தது.


அைவ

எனக்கு

வரும்ேபாெதல்லாம்

கைதக்குச்

கைதயின் பிரம்மாண்டத்ைத உணர்ந்ேதன்.

ெசன்றுவிடுேவன்.

எத்தைனக்

கிைளக்

கைதகள் அத்தைனக்கும் ஆசிrயrன் முடிச்சு. அப்பப்பா, இனி எந்த

ஒரு

புத்தகமும்

இதன்

உச்சத்ைத

நிைனக்கத் ேதான்றியது.

எட்ட

முடியாது

என்று

நாம் ஆரம்பித்து முடிக்கேவ 20 வருடங்கள் பிடித்தனேவ. இனி

வரும் இைளய தைலமுைற இைத எப்படிப் படிக்கும். சுருங்கச் ெசால்வதில் பலனில்ைல. முழுவதுமான தமிழ் ெமாழிெபயர்ப்பு

என்றால்

(இருக்கிறதா

என்று

எவ்வளவு விைலயிருக்கும். மைறய

ேவண்டியதுதானா

கூட

வாங்கிப்

இப்படி

எனக்குத்

ெதrயாது)

அது

படிப்பார்களா? இப்படிேய

ஒரு ஞானப்

ெபாக்கிஷம்.

ெசால்லேவண்டும்.

முழுவதும்

எனக்கு இப்ேபாது திரு.ேசாைவ நிைனக்க நிைனக்க ேகாபமாக வந்தது.

ஏன்

சுருங்கச்

ெசால்லியிருந்தால் எத்தைன ேபர் இதற்குள் (துக்ளக் எப்படியும் வாங்கத்தான்

ேபாகிறார்கள்)

இலவசமாக

ெதrந்திருப்பார்கள்.


எனக்கு சமஸ்கிருதம் ெதrயாது. தமிழ், ஆங்கிலம் மட்டும்தான் ெதrயும்.

என்

சிற்றறிவுக்கு

ஆங்கில

ெமாழிெபயர்ப்பிலிருந்து

ெசய்திருக்கிேறன். பரமன்

மீ து

அவ்வளவு

இது

என்னால்

பாரத்ைதப் ெபrய

எட்டியவைர

ேபாட்டு

ஆளாடா?"

தமிழுக்கு முடியுமா

மஹாபாரதத்ைத மாற்ற

ெதrயவில்ைல.

ஆரம்பிக்கிேறன். என்று

முடிவு

"நீ

என்ன

ேகட்காதீர்கள்.

நான்

பாமரன்தான், என்ைனவிடவும் பாமரர்கள் இலவசமாகப் படித்து ெதrந்து ெகாள்ள ேவண்டும் என்பதற்காகேவத் ெதாடங்குகிேறன். ெபrயவர்கள், ேவண்டும்.

மஹாபாரத

அறிஞர்கள்

பிைழயிருப்பின்

என்னைன

சுட்டிக்காட்டுங்கள்

மன்னிக்க திருத்த

முயல்கிேறன். ஆதிபர்வம் பகுதி 1 ஒரு வருடத்திற்கு முன் சும்மா விைளயாட்டாக ெமாழிெபயர்ப்பு ெசய்ேதன். அைதத் திரும்பவும் இந்தப் பதிப்பிற்காக ெமாழிெபயர்ப்பு ெசய்ய ேவண்டுமா என்று ேயாசித்ேதன்.

ேவண்டாம்


என்று

4

அப்படிேய

தருகிேறன்.

இனி


வரும் பகுதிகளில்

ெபயர்க்க நன்றி!

சற்றுக்

முயல்கிேறன்.

கூடுதல்

கவனம்

ெசலுத்தி

இனிதான் ெமாழிெபயர்க்க

ெமாழி

ேவண்டும்.

- ெச.அருட்ெசல்வப் ேபரரசன் 03/01/2013


5


"மஹாபாரதம் ெசால்லவா?" என்றார் ெசௗதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 1 அ

Shall I recite Mahabharata?" said Sauti| Adi parva - Section I

Mahabharata In Tamil

”மஹாபாரதம் ெசால்லவா”என்றார் ெசௗதி

ஓம்! ஆண்மக்களில் சிறந்த நர நாராயணர்கைளயும் சரஸ்வதி ேதவிையயும் வணங்கி, ெஜயம் என்று உரக்கச் ெசால்ேவாம். "ெசௗதி"

என்று

அைழக்கப்பட்ட

ேலாமஹர்ஷனrன்

மகனான

உக்ரசிரவன் புராணங்களில் சிறந்த ஞானம் ெகாண்டவர் ஆவார். அவர்,

ஒரு

நாள்,

ைநமிச

வனத்தில்

"குலபதி"

என்று

அைழக்கப்பட்ட ெசௗனகrன் பன்னிரண்டு வருட {12} யாகத்தில் பங்ெகடுத்து

கடினமான

உட்கார்ந்திருந்த, அணுகினார்.

ெபரும்

அந்த

விரதங்கைள

ேமற்ெகாண்டு

முனிவர்கைள

ஆன்மீ கவாதிகள்

தன்னடக்கத்துடன்

ெசௗதியின்

அழகான

வர்ணைனகைளக் ேகட்கும் ஆர்வத்தில் அவைர வரேவற்றனர். சrயான

முைறயில்

வரேவற்கப்பட்ட

ெசௗதி,

அந்த

ெதய்வக ீ

அவர்கைள

மனிதர்களால் இருகரம்

கூப்பி

வணங்கினார். பிறகு, அவர்களது ஆன்ம முன்ேனற்றம் குறித்து விசாrத்தார் {ெசௗதி}. பிறகு, எல்ேலாரும் அமர்ந்த பின்னர் ேலாமஹர்சனrன் மகன் (ெசௗதி),

தனக்ெகன

ெசௗதியின் விவாதத்ைத

பயணக்

ஒதுக்கப்பட்ட கைளப்பு

துவக்கினார்.


"ஓ

ஆசனத்தில்

நீ ங்கியதும், தாமைரக்கண்

6

ஒரு

அமர்ந்தார். முனிவர்

ெசௗதிேய,

நீ ர்


எங்கிருந்து வருகிறீர், எங்ெகல்லாம் உங்கள் காலத்ைத கழித்தீர்? ெசால்வராக!" ீ

என்றார்.

முனிவர்களின்

ெபrய

தரத்துக்ேகற்றபடி

கூட்டத்தில்

"பrக்ஷித்தின்

நடத்திய

{வியாசரால்}

இயற்றப்பட்ட

புனிதமான,

கிருஷ்ண

அவர்களின்

அந்த

வாழ்வு

பதிலளிக்க

அரசமுனி

பாம்பு

ஆச்சrயமான

ெசௗதி

ேகள்விக்கு

மகனான

*ஜனேமஜயன்

(நாகயாகத்தில்)

வல்லவரான

ேகட்கப்பட்ட

முற்பட்டார். ெசௗதி,

ேபச்சில்

ேவள்வியில்

துைவபாயணரால் வித்தியாசமான,

கைதகள்

அடங்கிய

மஹாபாரதத்ைத ைவசம்பாயணர் {வியாசrன் சீடர்} உைரத்தார்.

அைத

நதிகளுக்கும், உயர்

புனித

பிறகு

விட்டு,

பல

இடங்களுக்கும்

பிறப்பாளர்களால்

ெகௗரவ_பாண்டவ அதன்

ேகட்டு

மிகவும்

ேபார்

வம்சம்

சமந்தபஞ்சகம்

பார்க்கும்

{ைநமிசாரண்யம்} வந்ேதன்.

ஜனேமஜயன்

பயணித்து,

மதிக்கப்படும்

நைடெபற்ற

உங்கைளப்

புண்ணிய

ஓ ெபரும் முனிவர்கேள! நீ ங்கள்

ஆவலில்,

ெசன்று, இங்கு

ஒவ்ெவாருவரும் எனக்கு

பிரம்மாைவப் ேபான்றவர்கள்; கடவுளின் ஆசி ெபற்று உங்களது தியாகங்களினால் சூrயைனப் ேபால் ஒளி வசுபவர்கள். ீ ெபரும் தவங்கைள

அளித்தவர்கள்;

முடித்தவர்கள்.

புனித

ெநருப்புக்கு

ஆனாலும்

உணவு

தன்னடக்கத்துடன்

அமர்ந்திருப்பவர்கள். ஓ! பிறப்பால் உயர்ந்தவர்கேள! உங்களுக்கு ஆன்ம

கடைமகைளயும்,

புராணங்கைள

மrயாைதக்குrய ெசயல்கைள

திரும்பச் ெபரும்

விவrக்கும்

உலக

லாபங்கைளயும்

ெசால்லவா?

முனிவர்கள் கைதகைள

ெசால்லும்

அல்லது

மற்றும்

மிகுந்த

மன்னர்களின்

ெசால்லட்டுமா?"

என்று

ேகட்டார்.{ெசௗதி}


7


அதற்கு

முனிவர்


ஒருவர்,

"ெபரும்

துைவபாயணரால்

{வியாசரால்} முதலில் இயற்றப்பட்டு, அதன்பிறகு,

ேதவர்களாலும்,

பிரம்மமுனிகளாலும்

ெபrதும்

மதித்து

ரசிக்கப்பட்டு,

உைரநைடகளிேலேய துதிக்கப்பட்டு,

தனக்ெகன

பிடித்திருக்கும்,

ெபrதும் இடம்

வித்தியாசமான,

ேவதக்

கருத்துக்கள்

அழகான

ெமாழியில்

அடங்கிய,

புனிதமான பைடப்பு அந்த புராணம். மற்ற

வியாசர்

இயற்றப்பட்டு,

புராணங்களில்

உள்ள

கருத்துக்கைளயும் உள்ளடக்கி, மற்ற

(கிருஷ்ண துைவபாயணர்)

சாத்திரங்களிலும் விவrக்கப்பட்டு, ெகாண்டது {வியாசrன்}

நான்கு

அது.

ேவதங்களின்

ைவசம்பாயண

கட்டைளக்கிணங்கி

ெதளிவாக

சாைறயும்

முனிவர், அவர்

தன்னகத்ேத

துைவபாயணrன்

முன்னிைலயிேலேய,

அரசன் ஜனேமஜயனின் நாக யாகத்தில் விவrக்கப்பட்ட புனித பைடப்பான, பாரதம் என்று அைழக்கப்படும் அந்த வரலாற்ைற அறிந்து ெகாள்ள நாங்கள் எல்ேலாரும் ஆவலாய் இருக்கிேறாம்," என்று ெசான்னார்.

ெசௗதி ெசான்னார், "பலரும் பூஜிக்கும், பிறப்பும் இறப்பும் அறியா ஈசைன

இல்லாத

வணங்குகிேறன். பிரம்மைன

பழைமயானவர், வணங்குகிேறன்.

தவறறியா,

மாற்றமில்லா,

வணங்குகிேறன்.

சில

புலவர்கள்

விஷ்ணுைவ


புனிதமான சிந்தைனகைள நான் இப்ெபாழுது ேபாகிேறன்.

ஆதியானவர்,

முடிவில்லாதவராகிய பிரபலமாக

இந்த

இருந்தும்

வியாசrன்

இங்கு ெசால்லப்

வரலாற்ைற

ஏற்கனேவ

விவrத்து இருகிறார்கள், சிலர் அைத பலருக்கு பயிற்றுவித்துக் ெகாண்டிருக்கிறார்கள், இந்த


மற்றவர்கள்

உலகத்தில்

இந்த

உலகம்

பரப்புவார்கள்.

உள்ளளவும்

இந்த

வரலாறு

ஞானத்தின் ஊற்றுக்கண், மூவுலகங்களிலும் அறியப்பட்டது. இது உயர்பிறப்பாளர்களிடம் முழு மஹாபாரதம்

விபரமாகவும், 8

சுருக்கமாகவும்

இரு


வடிவங்களில் உள்ளது. இது பண்டிதர்களால் புலைமக்காகவும், உணர்வுகளுக்காகவும், மனித ெதய்வ உைரயாடல்களுக்காகவும் அலசி ஆராயப்பட்டது. இந்த

உலகம்

சூழப்பட்டிருந்த

ஒளியில்லாமல், ேபாது,

இருளால்

அடிப்பைட

பைடப்பான,

ஒரு ெபrய முட்ைட உருவானது. அது எல்லா உயிர்களின்

வித்ைதயும்

உள்ளடக்கியது.

அது

மகாதிவ்யமாகும். அது யுகங்களின் ஆரம்பத்தில் உருவானது.

அந்த

உண்ைமஒளி

ஸ்தானுவுடன்

பிரம்மா

-

பிரம்மனின்

பிரஜாபதியான

(குடியரசன்)

அடங்கியிருந்தது..

முட்ைடயிலிருந்து ெபருந்தகப்பன்

முட்ைடயில்

சூரகுரு

ெவளிப்பட்டார்.

அந்த

{சுக்ராச்சாrயார்}

அதன்

பிறகு


இருபத்திெயாரு{21}

பிரஜாபதிகள் ேதான்றினார்கள். அதாவது, மனு, வசிஷ்டர் மற்றும் பரேமஷ்டி, மகன்கள். வசுக்கள்,

பத்து அதன்

பிரேசதர்கள்{10}, பிறகு,

அசுவினி

விஸ்வ

தக்ஷன்,

இரட்ைடயர்கள்,

தக்ஷனின்

ேதவர்கள்,

ஏழு{7}

ஆதித்யர்கள்,

யக்ஷர்கள்,

சத்யர்கள்,

பிசாசங்கள், குஹ்யகர்கள், மற்றும் பித்rக்கள் ேதான்றினார்கள்.

பிரம்மத்திலிருந்து ெதாடர்ச்சியாக ேதான்றியைவ...

அதன் பிறகு, புனிதமான ஞானம் ெகாண்ட பிரம்மமுனிவர்களும், நற்குணம் பல ெகாண்ட அரசமுனிகளும் ேதான்றினார்கள். நீ ர், ெசார்க்கம், வருடங்கள், இரவு-பகல் ேதான்றின. உருவாகின.

பூமி,

காற்று,

காலங்கள், ேசர்ந்த

மாதங்கள்,

ஒரு

மனிதனுக்கு


ஆகாயம், நாள் ெதrந்த

9

ெசார்க்கத்தின் பிைறநாட்கள், ஆகியன

திக்குகள், பட்சங்கள்,

ெதாடர்ச்சியாக

அைனத்தும்

இப்படிேய


இந்த

அண்டத்தில்

அைனத்தும், ஆகிய

பைடக்கப்பட்ட

அைசவன


இந்த

அைசயாதன உலகத்தின்

அந்தியில், யுகங்களின் முடிவில் மீ ண்டும் அழியும்.

அதன்பிறகு

சக்கரத்தில்

பைடக்கப்படும்.

யுகமுடிவில் யுகமழிந்து

அதனதன்

யுகம் ெதாடங்கும்

மறுபடி

அைனத்தும் எப்படி

காலத்தில்

காய்

அடுத்த பல

யுகச்

மீ ண்டும் கனிகள்,

கனிந்து

காய்கின்றனேவா

விழுந்து அப்படி

இந்த யுகச்சக்கரம் சுழலும். ேதவர்கள் ெமாத்தம் முப்பத்தி மூவாயிரத்து முன்னூற்று முப்பத்து மூன்று{33333}.

திவ்-ன்

மகன்கள்:

பிரகத்பானு,

சக்சுஸ்,

ஆத்மவிபவசு, சவிதா, rசிகா, அர்கா, பானு, ஆஸ்வா மற்றும் ரவி. இந்த பைழய காலத்து விசுவசுவான்களில் மஹ்யா இைளயவன், அவனது

மகன்,

ேதவவிரதன்,

அவனது

மகன்

சுவவிரதன்,

அவனுக்கு மூன்று மகன்கள், தசேஜாதி, சதேஜாதி, சஹஸ்ரேஜாதி, ஒவ்ெவாருவரும்

நிைறய

மக்கைள

ெபற்றனர்.

புகழ்வாய்ந்த

சஹஸ்ரேஜாதிக்கு

அைதவிட

தசேஜாதிக்கு பத்தாயிரம்{10,000} மக்களும், சதேஜாதிக்கு அைதவிட பத்து

மடங்கும்{1,00,000},

பத்துமடங்கும்{10,00,000}

மக்கள்

இருந்தனர்.

இவர்களிலிருந்து

ெகௗரவர்கள், யதுக்கள், பரதர்கள், யயாதி, இக்ஷவாகு ஆகிேயார் வந்தனர்.

இவர்களின்

அரசமுனிகளும் சந்ததியினர்

இந்த

பல்கி

வrைசயில்தான்

ெபருகி

வந்தனர்.

எண்ணற்றவர்களாகி

அவர்களது இருப்பிடங்களும் எண்ணற்றதாகிவிட்டன. புrந்து ெகாள்ள கடினமான மூன்று அடுக்கு - ேவதம், ேயாகம், விஞ்ஞானம் - தர்மம், அர்த்தம், காமம் (அறம், ெபாருள், இன்பம்). அறம், ெபாருள், மற்றும் இன்பத்ைத விளக்கும் பல புத்தகங்கள் இருக்கின்றன.

மனிதனின்

சுருதிகளுக்கு

விளக்கங்கள்


வியாச

ஒழுக்க என

முனிவrன்

நீ திகள்,

பல

இந்த

வரலாறுகள்,

இருக்கின்றன. புராணத்தில்

இைவ

அடங்கி

விடும்.


10


வியாச முனிவர் இந்த ஞானத்ைத, விவரமாகவும் சுருக்கமாகவும் இரு வடிவங்களில் அளித்தார். எைதத் ேதர்ந்ெதடுப்பது என்பது பண்டிதர்களின்

விருப்பத்ைதப்

அதிலிருக்கும் சிலர்

சக்திவாய்ந்த

கைதக்காக

ெபாருத்தது.

சிலர்

மந்திரங்களுக்காக

படிக்கின்றனர்.

சிலர்

பாரதத்ைத

படிக்கின்றனர்.

கருத்துக்களுக்காக

படிக்கின்றனர். சில பிராமணர்கள் முழுவதுமாக படிக்கின்றனர். சிலர்


இருக்கின்றனர்.

விவrப்பதில்

சிலர்

அைத

ஞாபகம்

சிறந்து விளங்குகின்றனர். சத்யவதி

குமாரன்

(வியாசர்),

திறைமவாய்ந்தவர்களாக ைவத்துக்

ெகாள்வதில்

விரதங்களாலும்

தவத்தாலும்

ேவதங்கைள அலசிப்பார்த்து அதன்பிறகு இந்த புனித வரலாற்ைற ஒருங்கிைணத்தார்.

பராசரர்

குமாரனான

ஞானம்

வாய்ந்த

பிரம்மமுனி துைவபாயண வியாசர் இந்த ெபரும் வர்ணைனைய முடித்த என்று அவரது

பிறகு,

அைத

சிந்தித்தார்.

எப்படித்

பிரம்மா,

தன்


இருப்பிடத்திற்குச்

மனங்குளிர்வித்தார்.

சீடர்களுக்குக் விருப்பத்ைத

ெசன்று

முனிவர்கள்

சூழ

இருந்த

கற்பிப்பது அறிந்து,

முனிவைர வியாசர்

பிரம்மாைவப் பார்த்து ஆச்சrயம் அைடந்து, ைககூப்பி வணங்கி அவர் அமர ஆசனம் அளித்தார். ஹிரண்யகர்பர் (பிரம்மா) என்று அைழக்கப்பட்டவைர, வியாசர் வலம்

அருகில்

வந்து


இருந்த

புன்னைகயுடனும்

நின்றார்.

ஆசனத்தில் அமரச்


அவைரத்

முழுபாசத்ேதாடும்

ெசய்தார்.

தனக்கு

மகிழ்ச்சியான


வியாசர்,

பிரம்மாவிடம் "ஓ ெதய்வக ீ பிரம்மாேவ! என்னால் ஒரு பாடல்

(சுேலாகம்) இயற்றப்பட்டுள்ளது, அது மதிக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் ேவதங்களின்

சூட்சுமங்கைள

உபநிஷதங்களில் வரலாறு

வரும்

விவrத்திருக்கிேறன்,

சடங்குகள்,

அைனத்ைதயும்

இதில்

அங்கங்கள்,

புராணங்கள்,

ஒருங்கிைணத்திருக்கிேறன்.

ஆன்மீ கம், ஆன்மீ க மாணவனின் கடைமகள், சூrய சந்திரனின் பrமாணங்கள்,

காலங்கள்,

அழிவு,

பயம்,

ேநாய்,

இருப்பு,

இல்லாைம, வாழ்வியல் வைககள், நான்கு வர்ணங்களுக்கான விதிகள், புராணங்கள், கிரகங்கள், கிரகணங்கள், நட்சத்திரங்கள், யுகங்கள்,

rக்,


சாம,

யஜூர்

ேவதங்கள், 11

ஆதியாத்மா,

நியாய


சாத்திரம்,

உச்சrப்பு


மருத்துவ


தர்ம

சாத்திரம், பாசுபத தர்மம், வானவர், மனிதர் பிறப்பு, புண்ணிய நதிகள், புனிதமான இடங்கள், மைலகள், காடுகள், சமுத்திரம், வானவர்

நகரங்கள்,

நாடுகள்,

கல்பங்கள்,

ெமாழிகள்,

ேபார்க்கைல,

மனிதர்களின்

பல

விதமான

நாகrகங்கள்,

எல்லாவற்ைறயும் பிரதிபலித்திருக்கிேறன். ஆனால், அைத எழுத ஒரு எழுத்தைர இந்த உலகத்தில் நான் காண வில்ைல," என்றார். பிரம்மா

ெசான்னார்

உமக்குக்

கிட்டியுள்ள


வார்த்ைதகள்


"தத்தமது

இந்த

ெபரும்

ெதய்வகத் ீ



ஞானத்ைத

உச்சrக்கப்படும்

தன்ைமகளால்

முன்னிைலயில்

பாராட்டுகிேறன்.

முன்னேர,

அவற்ைற

உண்ைம நிைறந்த ெமாழிகளால் நீ ர் ெவளிக்ெகாணர்வர், ீ என்பது

எமக்குத் ெதrயும். உமது பைடப்பு பாக்களால் (சுேலாகங்களால்) ஆனது என்று நீ ர் ெசான்ன ீர். ஆகேவ, அைவ என்ேற

பாக்கள்

(சுேலாகங்கள்)

அைழக்கப்படட்டும்.

உமக்கு

நிகரான புலவர்கள் மூவலகங்களில் இருக்க அவற்ைற

மாட்டார்கள்.

ஓ

எழுதுவதற்கு

கேணசைர

ீ தியானிப்பராக ," என்றார். ெசௗதி

ெசான்னார்,

ெசால்லிவிட்டு இருப்பிடம்

கேணசைரத் தைடகைள


திரும்பினார்.

“இப்படிச்

கேணசரும் வியாசரும்

தனது


தியானித்தார்.

அகற்றி,

எண்ணங்கைள உடேன

முனி!

பக்தர்களின்

நிைறேவற்றும்

ேதான்றினார்.


கேணசர், அவைர

வியாசrன் வணங்கி,

முன்

ஆசனம்

ெகாடுத்து "ஓ கனங்களின் வழிகாட்டிேய! எனது எண்ணத்தில் இருக்கும்

பாரதத்ைத,

ேவண்டும்,” என்றார்.


நான்

ெசால்லச்

12

ெசால்ல

நீ ர்

எழுத


இைதக்ேகட்ட

கேணசர்

“எனது

எழுத்தாணி

ஒருக்

கணமும்

நிற்காமல், நீ ர் ேவகமாக ெசால்வதாக இருந்தால், நான் உமது பைடப்புக்கு எழுத்தராக இருக்கிேறன்,” என்றார்.

வியாசர் அந்தக் கடவுளிடம் “ஏதாவது ஒரு வார்த்ைதையேயா பதத்ைதேயா புrந்து ெகாள்ள கடினமாக இருந்து, நீ ர் எழுதுவைத நிறுத்தினாெலாழிய,

உமது

உறுதியளிக்கிேறன்,''

எழுத்தாணி


தனது

நிற்காது

என்று

கருத்து

ஏற்றுக்

ெகாள்ளப்பட்டதும் கேணசர் “ஓம்!” என்று ெசால்லிவிட்டு எழுதத்

தயாரானார். வியாசரும் ெசால்லத் துவங்கினார். இைடயிைடேய புrந்து

ெகாள்வதற்கு

கருத்துக்கைளயும்


ேசர்த்து,

ெசாற்கைளயும்,

அந்த



தனது

ஒப்பந்தத்திற்கு ஏற்ப ெசான்னார். ெசௗதி, “எனக்கு எட்டாயிரத்து எண்ணூறு(8800) பாக்கள் ெதrயும், சுகருக்கும்

{வியாசrன்

மகன்},

சஞ்சயருக்கும்

அேத

அளவு

ெதrயும். சில கடினமான ெசய்யுட்கைள இன்னும் கூட பலரால் புrந்து ெகாள்ள முடியாது. ேயாசிப்பதற்கு கேணசர் ஒரு கனம் எடுத்தால்,

அந்த

ேநரத்திற்குள்

விடுவார் வியாசர். ஒளியிழந்து

அறியாைம

பல

இருளில்

ெசய்யுட்கைள

தவிக்கும்

பைடத்து

குருடர்களின்

கண்கைள திறந்திருக்கிறது இப்பைடப்பு. சூrயன் எப்படி இருைள அகற்றுவாேனா, பிrவுகளில் அகற்றும்.

அப்படி

பாரதம்

முழு

அறம்,

காட்டும்

நிலவு

ெபாருள்,

வழி,

உதிக்கும்

இன்பம்,

மக்களின்

ேபாது

வடு ீ

என்ற

அறியாைமைய

எப்படி

அல்லி

மலர்

தனது இதழ்கைள விrக்குேமா அப்படி இந்த புராணம் மனிதனின் அறிைவ மலரச் ெசய்யும். வரலாறு எனும் விளக்கு, அறியாைம எனும்

இருைள

காண்பிக்கும்.

அகற்றி,

இயற்ைகைய,

உலகத்ைதக்

இந்த பைடப்பு, ஒரு மரத்ைதப் ேபான்றது, அதன் அதிகாரங்கள் விைதகைளப் ேபான்றன; ெபௗேலாம பர்வம், ஆஸ்திக பர்வம் ஆகியன ேபான்றது;

ேவர் சபா


ேபான்றன, பர்வமும்,

சம்பவ ஆரண்ய 13

பர்வம் பர்வமும்

நடுப்பகுதிையப் கிைளகைளப்


ேபான்றன, ஆரண்ய பர்வம் மர்ம முடிச்சுகள் உைடயது. விராட பர்வமும் உத்ேயாக பர்வமும் மரத்தின் பட்ைடையப் ேபான்றன, ீ பஷ்ம பர்வம் முக்கிய கிைள; துேராண பர்வம் இைலகள்; கர்ண

பர்வம் மலர்கள்; சல்ய பர்வம் நறுமணம்; ஸ்திr பர்வம் மற்றும்

அய்ஷிக பர்வம் ஆகியன மரத்தின் நிழல்; சாந்தி பர்வம் ெபrய

பழம்; அஸ்வேமத பர்வம் அழியாத உள் நரம்புகள்; ஆசிரமவாசிக பர்வம் அந்த மரத்தின் வளர்ச்சி; ெமௗஸல பர்வம் ேவதங்களின் துதி,

இது

சிறந்த

ெமாத்தத்தில்

இந்த

பிராமணர்களால்

பாரத

மரம்,

மதிக்கப்படுகிறது.


வாழ்வதற்கு

எவ்வாறு ேமகங்கள் உதவுகின்றனேவா அப்படி உதவும்,” என்றார். ெசௗதி

ெதாடர்ந்தார்


பகுதிகைள

"நான்

இப்ேபாது

சுருக்கமாக

அந்த

மரத்தின்

ெசால்கிேறன்.

சுைவ

முன்பு

ஒரு

காலத்தில் கிருஷ்ண துவாபாயணர்{வியாசர்}, கங்ைக ைமந்தன் ீ பஷ்மrன்

தூண்டுதலாலும்,

தூண்டுதலாலும்,

தனது

விசித்திரவrயனின் ீ

தாயின் இரு

{சத்தியவதி}

மைனவிகளிடமும்

{அம்பிகா,அம்பாலிகா} ெநருப்ைபப் ேபான்ற மூன்று குமாரர்கைள ெபற்றார்.

திருதராஷ்டிரன்,

குமாரர்களின்

பாண்டு,

ெபயர்களாகும்.

ெசன்றார்.

விதுரன்

பிறகு

என்பது

அவரது

அந்த

இருப்பிடம்

அந்த மூன்று ேபரும் பிறந்து, வளர்ந்து, ெபரும்பயணத்தில் பிrந்த பிறகு, ெபருமுனிவர் உலகிற்கு


பைடத்தார்;

இந்த


*ஜனேமஜயனும்,

இந்த

மானுட

ஆயிரமாயிரம்

பிராமணர்களும் ெதாடர்ந்து வற்புறுத்திக் ேகட்டுக் ெகாண்டதன் ேபrல்,

தனது


ைவசம்பாயணைர

உட்கார்ந்திருந்த

பாரதம்

உைரக்கும்படி

தனது

சீடனான

பணித்தார்.

இந்த

உைரகள், பாம்பு ேவள்வியின் (நாகயாகத்தின்) இைடெவளிகளில் உைரத்தனவாகும்". ********************************************************************************** ***

*விசித்திரவரயன் ீ

மகன்

பாண்டு.

பாண்டு

மகன்

அர்ஜுனன்.

அர்ஜுனன் மகன் அபிமன்யு. அபிமன்யு மகன் பrக்ஷித்.பrக்ஷித் மகன் ஜனேமஜயன்.


14


அந்த ஜனேமஜயன் நடத்திய நாகயாகத்தின் ேபாது, ஜனேமஜயன் ேகட்டுக்

ெகாண்டதற்கிணங்க


முன்னிைலயிேலேய

வியாசrன் சீடரான ைவசம்பாயணர் உைரத்ேத இந்த மகாபாரதம். ைவசம்பாயணர்

உைரத்தைத

ேகட்ட

ைநமிசாரண்யத்தில் உைரயாற்றுகிறார்.


15

ெசௗதிேய

தற்ேபாது


"மஹாபாரதம் ெசால்லவா?" என்றார் ெசௗதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 1 ஆ

71

"Shall I recite Mahabharata?" said Sauti | Adi parva - Section I In Tamil

ைநமிசாரண்யம்(இன்று)

குரு

பரம்பைரயின்

நன்னடத்ைதகைளயும், நிைலயான

விதுரrன்

பாண்டவர்களின்

காந்தாrயின்

ஞானத்ைதயும்,

தன்ைமையயும்

பிரதிபலித்திருக்கிறார். வாசுேதவனின்

ெபருைமகைளயும், வியாசர்

அந்த

{கிருஷ்ணனின்}

ேநர்ைமையயும்,

ெபருமுனிவர்

குந்தியின்

முழுைமயாக {வியாசர்}

ெதய்வகத்தன்ைமையயும், ீ

திருதராஷ்டிரன்

தீய ெசயல்கைளயும் விவrத்திருக்கிறார். பாரதத்ைதயும்

மகன்களின்

அதன்

ெபரும்

கிைளக்கைதகைளயும் இருபத்துநாலாயிரம் {24,000}

ெசய்யுள்

ஐம்பது

{150}


உைரத்தார்.

சுருக்கத்ைதப் வியாசரும் விநாயகரும்

அடிகைளக்

முதலில்

ெகாடுத்தார்.

அதன்பிறகு,

ெசய்யுள்

தனது

ெகாண்டு

அடிகள்

பைடத்தார். மகன்

அதன்

ெகாண்ட

இவற்ைற

சுகருக்கு பிறகு

நூற்று

கற்றுக் தனது

சீடர்களுக்கு கற்றுக் ெகாடுத்தார். அதன் பிறகு அதன் இன்ெனாரு

பைடப்பாக ெமாத்தம் அறுபது லட்சம் {60,00,000} ெசய்யுளடிகைளக் ெகாண்ட பைடப்ைப பைடத்தார். அதில் முப்பது லட்சம் {30,00,000} ெசய்யுளடிகள்


ேதவேலாகத்தில்

16

அறியப்பட்டுள்ளது.

பதிைனந்து


லட்சம்

{15,00,000}

ெசய்யுளடிகைள

அறிந்திருக்கிறது.

பித்rக்களின்

பதினான்கு

உலகம்

லட்சம்

{14,00,000}

கந்தர்வேலாகத்திலும், ஒரு லட்சம் {1,00,000} மானுட உலகத்திலும்

அறியப்பட்டிருக்கிறது. நாரதர் ேதவர்களுக்கு உைரத்தார், ேதவலன் பித்rக்களுக்கு

உைரத்தார்,

கந்தர்வர்,

யக்ஷர்,

ராட்சதர்கள்

ஆகிேயாருக்கு சுகர் உைரத்தார், இந்த மானுட உலகிற்கு வியாசrன் சீடரான ைவசம்பாயணர் உைரத்தார். ெசௗதியாகிய நான் பாரதத்ைத திரும்பச்

ெசால்லும்ேபாதும்

அந்த

ஒரு

லட்சம்

ெசய்யுளடிகைளயும் முழுைமயாகச் ெசால்கிேறன். யுதிஷ்டிரன்,

ேநர்ைமயும்

ஒழுக்கமும்

கிைளகள்,

மாத்rயின்

இரு

உள்ள

ஒரு

{1,00,000}

ெபrய

மரம்,

ீ அர்ஜூனன் அந்த மரத்தின் நடுப் பாகம், பமேசனன் அந்த மரத்தின் முழுைமயைடந்த

பழங்களும்


பிராமணர்கள்

பாண்டு

தனது

எல்ைலக்குள் முனிவர்கள் பகுதிக்குள் தனது

பூக்களும்

ஆகிேயார்

ேபான்றவர்கள்.

பராக்கிரமத்தாலும்

நாடுகைளத்


வந்த

நிைறந்த

ஒரு

ேவட்ைடயாடச்

ஆவார்கள்.

அந்த

கிைடத்தது.

மைனவிகளுடன்


ேவர்

பிறகு,

காட்டுப்

ெசன்றான்.

(ேபறின்ைமயால்),

அவனுக்குச்

அந்த

கிருஷ்ணன்,

தன்

காமத்தில் திைளத்திருந்த இரு மான்கைள ேவட்ைடயாடியதால்

{நகுல,சகாேதவன்}

ஞானத்தாலும்

பல

துரதிர்ஷ்டத்தால்

ைமந்தர்கள்

சாபத்தின்

சாபம்

மாைன அடிக்கும் பாண்டு

காரணமாக,

{குந்தி,மாத்rயுடன்}

கூட

பாண்டு

முடியாமல்

தனது

ேபானது.

தர்மேதவன், வாயு, இந்திரன் மற்றும் அஸ்வினி இரட்ைடயர்கைள அறிந்த

அந்த

அவர்களிடம் முனிவர்கள், வாழ்ந்த

இரு

குழந்ைதகைளப் தாயின்

அந்த

ைமந்தர்களும்

மைனவிமார்கள் ெபற்றனர்.

{குந்தியின்}

குமாரர்கைள,

இருந்த

அைவக்கு

{குந்தியும்,மாத்rயும்}

அந்த

கானத்திலிருந்த

அரவைணப்பில்

கானகத்தில்

திருதராஷ்டிரனும்

அைழத்துக்


அவன் ேபாய்,

''இவர்கள் எங்களது சீடர்கள். இவர்கள் உங்கள் ைமந்தர்கள், உங்கள் சேகாதரர்கள் மற்றும் உங்கள் நண்பர்கள். இவர்கள் பாண்டவர்கள்,'' என்று

ெசால்லி

அவர்களிடத்தில்

இருப்பிடம் திரும்பினார்கள்.


17

ஒப்பைடத்துவிட்டு

தங்கள்


பாண்டுவின்

புதல்வர்கள்

ெகௗரவர்கள்

பார்த்துக்

ஆனந்தத்தில் அல்ல

என்று

கத்தினர்.

என்றனர்;

சிலர்

அறிமுகப்படுத்தப்படுவைத

ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத,

சிலர்





மக்கள்


புதல்வர்கள்தான்

என்றனர். சிலர் பாண்டு இறந்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன, இைத எப்படி

நம்பவது?

குழப்பமுமாய்

என்றனர்.

இருந்தது.

வரேவற்கப்படுகிறார்கள். குடும்பத்ைத

எல்லா

''அவர்கள்


காணுங்கள்!

எல்லா

உணர்தலால்


எல்லாபுறங்களிலிருந்தும்

திைசயிலும்

கூச்சலும்

வைகயிலும் பாண்டுவின்

வரேவற்கப்படட்டும்!''

ேகட்குமாறு

கண்களுக்கு

என்று

ெதrயாத

ேதவதூதர்களின் ஒலி, விண்ைண முட்டும் அளவுக்கு கண ீெரனக் ேகட்டது. நறுமணத்துடன் கூடிய பூமைழ ெபாழிந்தது. சங்குகளும், ேமளங்களும்

முழங்கின.

ெவள்ளத்தில்

மூழ்கி,

ஆச்சrயமூட்டும் கூச்சலிட்டனர்.

இளவரசர்கள்

சம்பவங்கள்

தங்கள்


பாண்டவர்கள்

முழுைமையயும், அங்ேகேய

மக்கள்

மனநிைறைவப்

சத்தம்

அளவுக்கு இருந்தது. ேவதங்கள்

நடந்தன.

வருைகயில்

கற்றனர்.


மகிழ்ச்சி

பிரதிபலிக்க

ேதவேலாகத்ைத

சாத்திரங்கள்

இந்த

எட்டும்

பலவற்ைறயும்,

எல்ேலாராலும்

மதிக்கப்பட்டனர். எந்த அச்சுறுத்தலும் இல்லாமல் வாழ்ந்தனர். முக்கிய

மனிதர்கள்

அைனவரும்

யுதிஷ்டிரனின்

ஒழுக்க

சுத்தத்திலும், அர்ஜுனனின் வரத்திலும், ீ குந்தியின் அடக்கத்திலும், நகுல

மக்கள்

சகாேதவர்களின்


பணிவிலும்

இளவரசர்களின்

திருப்தியைடந்திருந்தனர்.

தைலைமப்

மற்ற குணநலன்கைளக் கண்டு வியந்து மகிழ்ந்தனர்.


18

பண்பு



பிறகு

ஒரு

நாள்


சைபயில்,

அர்ஜுனன்,

அரசர்கள்


வில்

ேபாட்டியில் ெவன்று கிருஷ்ைண {திெரௗபதி} என்ற ெபண்ைண சுயம்வரத்தில் ெவன்றான். அதிலிருந்து,

மிகச்சிறந்த

அவைன

மதித்தனர்.

ேபார்க்களங்களில்

அவன்

அரசன்

அண்ணன்-யுதிஷ்டிரன்)

ேபான்று திெரௗபதி சுயம்வரம்

{அர்ஜுனைன}

வில்லாலிகளும்


எதிrகைள (தனது

ராஜசூய

சூrயைனப்

அடக்கினான்.

யாகத்திற்காக

அண்ைட

நாட்டு இளவரசர்கள் எல்ேலாைரயும் ெவன்றான். வாசுேதவனின் அர்ஜுனன்

ஜராசந்தைன

ஆேலாசைனகைளக்

ஆகிேயாரது

ெதாடர்ந்தான்.

அழித்து,

வரத்தால் ீ

யுதிஷ்டிரன்

துrேயாதனன்


பrசுப்ெபாருட்கள்,

ேகட்டு, மகத

தனது

அந்த

ெசல்வத்தில்

விைலயுயர்ந்த

ீ பமேசனன்


நாட்டு

மன்னன்

ராஜசுய

யாகத்திற்கு

ெசழிப்பைதக்

கற்கள்,

தனது

ெபான்,

யாகத்ைத

வந்தான்.

கண்டான்.

நைககள்,

கால்நைடச் ெசல்வம் {மாடுகள்}, யாைனகள், குதிைரகள், கண்கவர் ஆைடகள், ெமல்லிய ஆைடகள், சால்ைவகள், ேதாலாைடகள், ரங்கு

என்ற வைக மான் ேதாலாலான தைரவிrப்புகள் என, இவற்ைற எல்லாம் கண்டு ெபாறாைம ெகாண்டான். அவனுக்கு அவர்கைளக் கண்டாேல

பிடிக்கவில்ைல.

அசுரத்தச்சன்

மயனின்

ைகவண்ணத்தில் ஆன மாளிைகக்கு அவன் ெசன்றான். பிரம்மிப்பு அைடந்தான்.

சில

விழுந்தான்.

இடங்கைளச்

அைதக்

கண்டு,

ீ பமேசனன் சிrத்து விட்டான். துrேயாதனன்

எதிலும்

கவைலேயாடு

இருப்பது

விருப்பமில்லாமல் திருதராஷ்டிரனுக்கு

சrயாக

கவனிக்காமல்

வாசுேதவனின்

அவன்


சூதாட்டத்தில் பாண்டவர்கள்

ெதrவிக்கப்பட்டது. அதன் பிறகு, சில

காலம்

கழித்து,

துrேயாதனன் மீ து ைவத்திருந்த பாசத்தால்,

பாண்டவர்களுடன்


19


சதுரங்கம் ஆட திருதராஷ்டிரன் சம்மதம் ெதrவித்தான். வாசுேதவன் இந்த

தகவைல

சலிப்பைடந்து, ஆனால் விதுரர்,

எந்த

என்ன

ஆத்திரமைடந்தான்.

பிரச்சைனயிலும்

நடக்கிறது


நிைனக்காமல்,

அறிந்து

என்பைத

துேராணர்,

ஒருவரும்

அவன்

தைலயிடவில்ைல,

மட்டும்

கிருபர்

கண்காணித்தான்.

ஆகிேயாைரப்

அறியாமல்

அந்த

ேபாrல்}

''பாண்டவர்கள்

பற்றி

க்ஷத்திrயர்கள்

ஒருவைரெயாருவர் ெகால்வதற்கு வழிவகுத்தான். {குருேஷத்திரப்

ேகாபத்தில்

ெஜயித்தார்கள்''

என்ற

ெகட்ட ெசய்திைய திருதராஷ்டிரன் ேகள்விப்பட்டான். துrேயாதனன், கர்ணன் மற்றும் சகுனியின் ெசயல்கைள நிைனத்துப் பார்த்தான், பிறகு சஞ்சயைன அைழத்து பின்வரும்படி உைரத்தான்.

''நீ என்ைன புறக்கணிக்கலாம். நீ சாத்திரங்களில் ஞானம் ெகாண்ட

வல்லவன். நான் ெசால்வைதக்ேகள். நான் ேபாைர விரும்பவில்ைல. நான்

எனது

வித்தியாசம்

முதிர்ந்ததால்,

பிள்ைளகளிடமும்

பார்க்கவில்ைல. என்ைன


என்

இழிவாகக்

பிள்ைளகளிடமும்

பிள்ைளகள்

கருதி

எனக்கு

ேபாைரத்

வயது

துவக்கினர்.

எனது புத்திர பாசத்தால் அவற்ைறெயல்லாம் ெபாறுத்ேதன். எனது மகன்


ெபாறாைம


ெகாண்டான்.

நைகப்புக்குள்ளாக்கப்பட்டைத காந்தர

மன்னனின்

அந்த

அவனால்

{சகுனியின்}

துைண

ெசல்வத்ைதக்

மாளிைகயில் தாங்க


கண்டு அவன்

முடியவில்ைல.

சூதாட்டத்தில்

கபடமாக பாண்டவர்கைள ேதாற்கடித்தான்.


20


எப்ெபாழுது,

வில்லம்பால்

ைகபிடித்தான்


இலக்ைக என்று

முன்னிைலயில்,

அடித்து

அர்ஜுனன்

தனது

அப்ெபாழுேத

எனக்கு

கிருஷ்ைணயின்

ேகள்விப்பட்ேடேனா!

{திெரௗபதியின்}

ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.


மதுவம்சத்து

சுபத்திைரைய


துவாரைகயில் ைகபிடித்தான் என்று ேகள்விப்பட்ேடேனா!


நம்பிக்ைகயில்ைல.


எனக்கு

ெவற்றியில்

தனது ெதய்வக ீ அம்பால் காண்டவ வனத்தில்

இந்திரனின்

தடுத்து

மைழையத்

அக்னி

ேதவைன

மகிழ்வித்தான்,

என்று


அரக்கு மாளிைகயிலிருந்து பாண்டவர்கள் தப்பித்தல்


எனக்கு


நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

குந்தியும்

மாளிைகயில்

அவள்

இருந்து


ெகால்லப்பட்டான்

ெசன்றார்கள்



தப்பிச்


மகத என்று

எனக்கு

மன்னன்

ஜராசந்தன்


அரக்கு என்று

ெவற்றியில் ீ பமனால் அப்ெபாழுேத

எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.

எப்ெபாழுது, பாண்டவர்கள் ராஜசுய யாகம் நடத்தினார்கள் என்று




எனக்கு


எப்ெபாழுது, திெரௗபதி தனது தீட்டு காலத்தில் கண்ண ீருடன் சைப

நடுவில்

இழுத்து

வரப்பட்டாேளா!


எனக்கு

ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல எப்ெபாழுது,

திெரௗபதியின் முற்பட்டு

தீய

ஒற்ைற


துட்சாதனன்

ஆைடைய

உருவ

ேதால்விகண்டாேனா!

21


அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.




ேதாற்கடிக்கப்பட்டும்

பலம் ெபாருந்திய தம்பிகள் அவனுக்கு ேசவகம் ெசய்தார்கேளா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

அழுதுெகாண்டிருந்த


தனது

அண்ணைனப் பின்ெதாடர்ந்து ெசன்று, பல துயரங்கைள சந்தித்து

அதிலிருந்த மீ ண்டார்கள் என்று ேகள்விப்பட்ேடேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.

எப்ெபாழுது, யுதிஷ்டிரனுக்கு சனாதர்களின் ஆதரவும், ஒழுக்கத்தில் சிறந்த பிராமணர்களின் ஆதரவும் கிட்டியது என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.

எப்ெபாழுது, அர்ஜுனன் முக்கண்ணனுடன் {சிவனுடன்} ேபார் புrந்து அவர்

என்று

பாராட்டுதைலப்ெபற்று அறிந்ேதேனா!


பாசுபத



அஸ்திரத்ைதப் எனக்கு

நீ திமானான

ெபற்றான்



ேதவேலாகம் ெசன்று இந்திரனிடம் இருந்து பல ெதய்வக ீ

ஆயுதங்கைளப்


என்று

அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.

எப்ெபாழுது, வானவர்களாலும் ெவல்ல முடியாத காலேகயர்கைளயும் சிவன் - அர்ஜுனன்



ெவன்றான்

ெபௗலமர்கைளயும்

என்று

எனக்கு

அறிந்ேதேனா! ெவற்றியில்



இந்திரனுக்கு

உதவி

ெசய்ய

ேதவேலாகத்தில் அசுரர்களுடன் ேபார் புrந்து ெவற்றிவாைகயுடன் வந்தான் என்பைத அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.


22


எப்ெபாழுது, கர்ணனின் ஆேலாசைனயின் ேபrல் எனது பிள்ைளகள் ேகாஷயாத்திைர ெசன்றேபாது கந்தர்வர்களால் சிைறபிடிக்கப்பட்டு, அர்ஜுனனால்

விடுவிக்கப்பட்டார்கள்,

என்று

அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. தர்மேதனின்

ேகள்விகளுக்கு


எனக்கு

பதிலளித்தான்

என்று

நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, காலத்தில்

எல்ைலக்குள்

எனது

கண்டுபிடிக்கத் அறிந்ேதேனா!


அறிந்ேதேனா! ெவற்றியில்


விராடனின்

அறிந்ேதேனா!

திெரௗபதியுடன் மைறந்திருந்த




எனக்கு

தவறினார்கள்,

என்று


தர்மேதவனும் யுதிஷ்டிரனும்

எப்ெபாழுது, எனது மூத்த வரர்கைளயும் ீ அர்ஜுனன் தன்னந்தனியாக விராடத்தில் ெவன்றான், என்று அறிந்ேதேனா அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

உலகத்ைத


நலனில்



மத்ய

அர்ஜுனனுக்கு அவைள

தன்

அளந்த

யது

குறியாக


ேதசத்து

மணமுடித்துக் மகனுக்கு

அரசன்,

வம்சத்து இருந்தான்

எனக்கு

தனது

ெகாடுக்க

மணமுடித்தான்

மகள்

என்று


ெசல்வங்கைளெயல்லாம்

ேதாற்ற

இழந்தும்,

என்பைத


உத்தைரைய

முன்வந்து,

அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

வாசுேதவன்



யுதிஷ்டிரன்,



தனது தனது

ெதாடர்புகளிலிருந்து எல்லாம் துண்டிக்கப்பட்டும் ஏழு அெக்ஷௗணி


23


பைட

திரட்டினான்,

என்று


ெவற்றியில் நம்பிக்ைக இல்ைல. எப்ெபாழுது,

நாரதர்

நாராயணர்கள்

பிரம்மேலாகத்தில்

என்று

கிருஷ்ணைனயும்

ெவளிப்படுத்தி.

பார்த்ததாக


எனக்கு

அர்ஜுனைனயும் அவர்,

நர


ெதrவித்தாேரா!



கிருஷ்ணன் குருவம்சத்திடம் மானிடர் நன்ைமக்காக தூதுக்கு வந்து ெவறுங்ைகயுடன் ெசன்றாேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

கர்ணனும்

சிைறபிடிக்கச்

ெசன்று

துrேயாதனனும்

அவனது

விஸ்வரூப

கிருஷ்ணைன

தrசனத்தில்

இந்த

பிரபஞ்சத்ைதேய கண்டார்கள், என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, ஆறுதல்

பிரைதயின்

கூறினான்,

(குந்தியின்)

என்று

ேசாகத்துக்கு

ஆறிந்ேதேனா!

ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

வாசுேதவனும்,

சந்தனுவின்

கிருஷ்ணன்


மகன்

எனக்கு

ீ பஷ்மரும்

பாண்டவர்களுக்கு ஆதரவாகப் ேபசி, பரத்வாஜrன் மகன் துேராணர் பாண்டவர்கைள

வாழ்த்தினாேரா! அப்ெபாழுேத எனக்கு


நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, ீ பஷ்மைரப்

ேபார்புrயும்

கர்ணன்

பார்த்து, வைர

ேபாrடமாட்ேடன்,'' ெசால்லி

பைடயில்

விலகினாேனா! எனக்கு

நான்

என்று



நம்பிைகயில்ைல.


''நீ ர்

தூது வந்த கிருஷ்ணன்


24



வாசுேதவன்,


காண்டீபம்

ஆகிய

மூன்று

ெபரும் சக்திகளும் இைணந்தது என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத ெவற்றியில் எனக்கு நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, தனது

அர்ஜுனனுக்கு

விஸ்வரூப

காண்பித்தாேனா! ெவற்றியில் பத்தாயிரம் அழிக்கும்


தrசனத்ைதக்


எனக்கு


ரதசாரதிகைள

பாண்டவைரேயனும்

ீ பஷ்மர்

ஒேர

நாளில் ஒரு

ெகால்லவில்ைல

என்று எப்ேபாது அறிந்ேதேனா! அப்ேபாேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, தாேன

வழி


தன்ைன

ெசான்னாேரா!


சிகண்டிைய

புண்படுத்தினான்,

என்பைத

ெவல்ல


முன்னிறுத்தி


ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

ேஷாமகா

அர்ஜுனன்-கிருஷ்ணன்

இனத்ைத

ஒரு

எனக்கு




சிலராக

உள்ள

ீ பஷ்மைர

எனக்கு

குழுவாக

ீ சுருக்கிய கிழத்தைலவன் பஷ்மர் , காயமைடந்து அம்பு படுக்ைகயில் படுத்தாேரா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. ீ பஷ்மர்


அம்புப்படுக்ைகயில் தண்ண ீைர அதற்கு

தாகத்திற்கு

அர்ஜுனனிடம்


தனது

ேகட்டு,

அம்பால்

பூமிையத் துைளத்து அவர் தாகத்ைத தணித்தான்


என்று

எனக்கு




ெவற்றியில் ீ அம்புப் படுக்ைகயில் பஷ்மர்

25



வாயு,

பிள்ைளகளுக்கு

இந்திரன்,

ஆதரவாக

சூrயன்

இைணந்தனர்,


என்று


குந்தி


எப்ெபாழுது, அற்புத ேபார் வரர் ீ துேராணர் ஒரு பாண்டவைரேயனும் ெகால்லவில்ைல

என்று





குருட்டு


அபிமன்யுைவ ெகாண்டு

சந்ேதாஷத்தில்

எனக்கு

குழந்ைத சூழ்ந்து

ெகான்றுவிட்டு குதித்து,

ஜயந்தைன

அர்ஜுனனின் ேகாபத்திற்கு

ஆளாக்கினார்கள்,

சக்கரவியூகத்தின் நடுவில் அபிமன்யு


என்று



ீ எப்ெபாழுது, கர்ணன், பமைன ெவன்று, தனது வில்லால் இழுத்துச்

ெசன்றும், அவைனக் ெகால்லாமல் விட்டான் என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. துேராணர்,

கிருதவர்மன், கிருபர், கர்ணன், துேராணrன் மகன், சல்ய மன்னன் ஆகிேயார்




ஜயந்தன்



என

எனக்கு

என்று


எப்ெபாழுது, கர்ணன் அர்ஜுனனுக்காக தான் ைவத்திருந்த சக்தி

ஆயுதத்ைத

கேடாத்கஜன்

மீ து

ஏவினான்

என்று



எப்ெபாழுது, திருஷ்டத்யுமனன் ேபார் ெநறிமுைறகைளத் தகர்த்து

தியானத்தில்

அறிந்ேதேனா! இல்ைல.

இருந்த

துேராணைரக்


எனக்கு

ெகான்றான்,


என்று

நம்பிக்ைக

எப்ெபாழுது, மாத்rயின் புதல்வன் நகுலன், துேராணrன் மகனுடன்

சrக்கு

சமமாக


மல்லுக்கட்டி

ரதத்ேதாடு

26

துரத்தினான்,

என்று





துேராணrன்

எனக்கு

இறப்ைப


அறிந்து,

அவரது

மகன்

{அஸ்வத்தாமன்} நாராயண அஸ்திரத்ைத முைற தவறி பயன்படுத்தி பாண்டவர்கைளக்

ெகால்லாமல்




ேதால்வியுற்றான்


எனக்கு

தனது

என்று


தம்பியான

துட்சாதனனின்

இரத்ைதத் குடித்தான், அவைன யாராலும் தடுக்க முடியவில்ைல என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைக இல்ைல.

ேபார்க்களத்தில் வரத்திற்கு ீ

நிகரற்ற,

பஞ்சமில்லாத

கர்ணைன

அர்ஜூனன்

ெகான்றான்

என்று



எனக்கு


நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, துட்சாதனைனயும்,

மன்னன்

துேராணைரயும்,

எனக்கு




வரர்களான ீ

கிருதவர்மைனயும்


கிருஷ்ணனாலும்

யுதிஷ்டிரனால்

வழ்த்தினான், ீ

எதிர்ெகாள்ளப்படாத


என்று

அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது,

சகுனி

ெகால்லப்பட்டாேனா! நம்பிக்ைகயில்ைல.

பாண்டு


எப்ெபாழுது,துrேயாதனன்

தனது


ைமந்தன்

எனக்கு

என்று

மதுரா


சகேதவனால்


பலத்ைதெயல்லாம்

இழந்து

மயக்க நிைலயில் ஒரு ஏrக்குச் ெசன்று அதன் நீ ராேலேய அரண்

அைமத்து இருந்தான் என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.


27


எப்ெபாழுது, ெசன்று


துrேயாதனைன

ேபசினார்கள்,

என்று

கிருஷ்ணனுடன்

அவமதிக்கும்


அந்த

ஏrக்கைரக்குச்

வைகயில்


அவனிடம்

எனக்கு

ெவற்றியில் நம்பிக்ைக இல்ைல. எப்ெபாழுது,கைதப்

ேபாrல்

கிருஷ்ணனின்

அறிவுைரயின்

ேபrல்

ீ பமன்

துrேயாதைன ேபார் ெநறிகைள மீ றி

என்று

அடித்துக்


ெகான்றான்


எனக்கு


ீ துrேயாதனன்_பமன்


{அஸ்வத்தாமன்}


துெரௗபதியின்

ஏrயின் நடுவில்



பாஞ்சாலர்கைளயும்

மக்கைளயும்

தூங்கிக்ெகாண்டிருக்கும்

ேபாது


ேகவலமான

முைறயில் ெகான்றான், என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல. எப்ெபாழுது, அஸ்வத்தாமன் எய்த ஐசிகா அஸ்திரம் உத்தைரயின்

கர்பத்தில் இருந்த கருைவ காயப்படுத்தியது என்று அறிந்ேதேனா! அப்ெபாழுேத எனக்கு ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயில்ைல.

எப்ெபாழுது, அஸ்வத்தாமன் எய்த பிரம்மாஸ்திரத்ைத அர்ஜூனன் திரும்பப்ெபற்று

''சஷ்டி''

என்று

உச்சrத்து

அஸ்வத்தாமனின்

தைலயில் இருந்த நைக ேபான்ற ஒரு ெபாருைள பறித்தான் என்று அறிந்ேதேனா!


எனக்கு




அஸ்வத்தாமன் கிருஷ்ணனும்

மகள்

தாக்கியதால்

சாபம்

வயிற்றில்

இருந்த

துைவபாயணரும்

ெகாடுத்தார்கள்

என்று



28

கருைவ

{வியாசரும்}



''அந்ேதா!

பிள்ைளகைள

ெபற்ேறாைர

இழந்து,

இழந்து,

ேபரப்பிள்ைளகைள

உடன்பிறந்ேதாைர

இழந்து,

இழந்து

வாடும்

காந்தாrயின் நிைல மிகவும் பrதாபத்திற்குrயது. பாண்டவர்களின் இந்த

ேவைல


கடினமானது.

எதிrகள்

இல்லாத

அரசாங்கத்ைத

அைடந்துவிட்டார்கள் அவர்கள்''. ''அந்ேதா!

ேபாrன்

ெவறும்

பத்து

மீ ந்திருக்கிறார்கள்

விைளவாக ேபர்

ேகள்விப்படுகிேறன்.

தான்

3

என்று ேபர்

ெகௗரவர்கள் தரப்பிலும், 7 ேபர் பாண்டவர்

திருதராஷ்டிரன்-காந்தாr

ேபாrல்

என்ைனச்

18

அெக்ஷௗணி

சுற்றிலும்

தரப்பிலும்

மீ ந்தார்கள்.

ஒேர

க்ஷத்திrயர்கள் இருளாக

இந்தக்

ேகாரமான

ெகால்லப்பட்டுள்ளனர்.

உள்ளது.

தடுமாறுகிறது, சூதா! என் மனது சஞ்சலமைடகிறது.''

எனது

நிைனவு

ெசௗதி ெசான்னார், ''திருதராஷ்டிரன் இந்த வார்த்ைதகளால் தனது

விதிைய ெநாந்து ெகாண்டு துக்கக் கடலில் மூழ்கி தன் நிைனைவ இழந்தான். பிறகு ெதளிவைடந்து சஞ்சயனிடம் இவ்வாறு ேபசினான். ''இவ்வளவும்

நடந்து

ஒருக்கணமும்

தாமதியாமல்

நான்

இனியும்

காணவில்ைல.''

முடிந்துவிட்டது. என்

உயிர்வாழ்வதில்

உயிைர எந்த

ஓ

சஞ்சயா

விட

இனி

விரும்புகிேறன்.

பலைனயும்

நான்

ெசௗதி ெசான்னார், ''நல்ல விேவகியான கவல்கனனின் புதல்வன் (சஞ்சயன்)

துக்கத்தால்

ெபாறுமிக்ெகாண்டிருந்த கூறினான்,''ஓ

மன்னா!

ெசால்லப்பட்டவர்கள் ராஜ

குடும்பங்களில்



வாடிக்ெகாண்டு,

பாம்ைபப்

திருதராஷ்டிரனிடம்

இதுவைர

வியாசராலும்

பிறந்தவர்கள்,


மாெபரும்

ேபால்

இவ்வாறு

நாரதராலும்

பலம்ெபாருந்தியவர்கள்.


ெபrய

ஆயுதங்கைளத்

லட்சணங்கைளயும்


இந்த பூமிைய தங்கள் நீ தியினாலும், யாகங்களாலும் ெபற்றிருந்தும் உன்ைனப்

ேபால


வருந்தினர்.


29

ைசவியா,

ஸ்ரீன்ெஜயா,


சுேஹாத்ரா,

ரந்திேதவா,

கக்ஷிவந்தா,

வல்ஹிகா,

தமனா,

சர்யதி,

அஜிதன், நளன், எதிrகைள அழிக்கும் விஸ்வாமித்ரன், ெபரும்பலம்

ெகாண்ட அம்வrஷா, மருதன், மனு, இக்ஷகு, கயன், பரதன், தசரத ைமந்தன் ராமன், சசவிந்து, பகீ ரதன், கிருதவrயன், ீ ஜனேமஜயன்,

நற்ெசயல்கைளச் ெசய்த யயாதி ஆகிேயார் யாகங்களால் மட்டும் அல்ல, ேதவர்களாலும் அருளப்பட்டவர்கள். இந்த இருபத்துநான்கு{24}

மன்னர்களும் பிள்ைளகளின் பிrவால் ெபrதும் துக்கப்பட்டவர்கள், என்று நாரதர் ைசவியனிடம் விவrத்திருக்கிறார். இவர்கைளத் தவிர இன்னுப் பலர் இருக்கின்றனர். புரு,

குரு,

யது,

சூரா,

விஸ்வஸ்ரவா,

அனுஹா,

யுவனஸ்வு,

காகுட்ஸ்தா, விக்ரமி, ராகு, விஜவா, விrேஹார்தா, அங்கா, பவா,

சுேவதா, விருபத்குரு, உசினரா, சதரதா, கன்கா, துளிதுஹா, துருமா, தாம்ேபாத்பவா, பரா, ேவனா, சாகரா, சங்கிrதி, நிமி, அேஜயா, பரசு, புந்தரா,

சம்பு,

விரகத்ரதா, நளா,


ேதவவிரதா,

மகாட்சஹா,

சத்யவிரதா,

வினிதாத்மா,

சந்தபாயா,

ேதவஹுயா,

சுக்ரது,

சுமித்ரா,

நிஷாத

சுபலா,

சுப்ரதிகா,

மன்னன்

ஜனுஜங்கா,

அனரன்யா, அர்கா, பிrயபிrத்யா, சுசிவிரதா, பாலபந்து, நிர்மார்தா, ேகதுசிருங்கா, பிrகித்பாலா, திrஷ்டேகது, பிரகத்ேகது, திrப்தேகது, நிர்மயா,

அபிக்ஷித்,

சப்பலா,

துகுர்தா,

கிrத்பந்து,

திrத்ேதசுதி,

சாம்பவ்யா, பிரதயங்கா, பிரஹா, சுருதி இவர்கைளயும், இவர்கைளப் ேபான்ேறார்

பலைரயும்

பலசாலிகளாகவும்,

நாம்

அறிவு

அறிேவாம்.

என்னதான்

நிைறந்தவர்களாகவும்


இருந்தாலும்,

அைனத்து மகிழ்ச்சிகைளயும் உதறித் தள்ளிவிட்டு உன் பிள்ைளகள் ெசய்தது

ேபால்

மரணத்ைதத்


தழுவினர்.

நல்லவர்களாயிருந்தும், உள்ளவர்களாகவும்,



ெபrய

ெசய்த

விைனயால்

எல்ேலாரும்

பலவான்களாகவும்,

உண்ைம


கருைண

ேபசுபவர்களாகவும்,

சுத்தமானவர்களாகவும், தன்னடக்கம் உள்ளவர்களாகவும் இருந்தும், பல

ெபrய

அவர்களுக்கு

முனிவர்களால்

இந்த

நிைல

விரும்புபவர்களாகவும்,


ஏற்பட்டது.


ேபராைசயுள்ளவர்களாகவும்,

ேமல் ேமாகம் உள்ளவர்களாகவும் ேதர்ச்சி

உன்

புகழப்பட்டிருந்தும்,

கண்டவன்,

இருந்தனர். நீ

புத்திகூர்ைமயுள்ளவன்,

தீயன

ெசல்வத்தின்

சாத்திரங்களில் நல்லவன்.

சாத்திரங்களின் அறிைவத் துைணெகாண்டு சிந்திப்பவர்கள் இப்படி உன்ைனப்

ேபால்


கவைல

ெகாள்ளமாட்டார்கள்.

30

நீ

விதியின்


பின்னால்

அழிவதும்

ெசல்கிறாய். காலத்தின்

உன்ைன

விதி

ைககளில்

இழுக்கிறது.

உள்ளது.

நிைலப்பதும்

எல்லா

நல்லதும்

காலத்ைத

எவராலும்

ெகட்டதும் காலங்களினால் ஆகிறது. அைனத்தும் உறங்கும்ேபாதும் காலம்

மட்டுேம

விழிப்புடன்

இருக்கிறது.

ெவல்ல முடியாது. ஆைகயால் நீ உன் கவைலைய விடு.'' ெசௗதி


பிள்ைளகளுக்காக

''கவல்கனனின்

கவைலெகாண்ட

புதல்வன்

{சஞ்சயன்}

திருதராஷ்டிரனுக்கு,

இப்படி

அறிவுைர கூறி, அவன் மனம் அைமதியைடயச் ெசய்தான். இந்த சம்பவங்கைளெயல்லாம்

எடுத்து

துைவபாயணர்

''பாரதத்ைதப்

புனிதமானது.

உபநிஷத்ைத உருவாக்கினார். படிப்பது

நம்பிக்ைகயுடன் பாவங்கள் மனிதன்,


ஒருவன்

இைதப்


இந்த

விலகும்.

முகவுைரைய

விடுபடுவான்.

தயிrலிருந்து

ெவண்ைண,

மருந்துகளிலிருந்து

படித்தால்

அைனத்து

துயரங்கள்

நான்கு

ேவதங்கைள ஒரு

ஆன்மிக

பாவங்களில்

ேவதங்களிலிருந்து நீ rலிருந்து

முழு

அவனுைடய

நம்பிக்ைகயுள்ள,

வரலாறுகளிலிருந்து பாரதம் எனக் ெகாள்க''. ''முற்காலங்களில்

புனிதமான

அடியாவது

படிப்பானாயின்,

அவைனத்

அமுதம்,

ஒரு

ஒரு

அணுகாது.

ஆரண்யகம்,

கடல்,


புறமும்,


ஒருபுறமும் துலாக்ேகாலில் ைவத்து வானவர்கள் பார்த்தனர். அதில் பாரதேம கனமுள்ளது என்ற முடிவுக்கு வந்தனர். அப்படி நான்கு ேவதங்கைளக்

காட்டிலும்

ெபrய

பாரதத்ைத,

உலகத்தினர்

மஹாபாரதம் என்று அைழத்தனர். இப்படி கருத்திலும் கனத்திலும் அதிகமுள்ள

மஹாபாரதத்ைத

அறிந்தவன்

எந்த

துன்பங்களுக்கு

ஆளாகமல், அைனத்து பாவங்களிலிருந்தும் விடுபட்டவனாவான்.


31


சங்கிரக பர்வம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 2 அ Sangraha Parva | Adi Parva - Section 2 In Tamil

"முனிவர்கள் 'ஓ சூதrன் குமாரா, நீ ெசான்ன சமந்த பஞ்சகம் என்ற இடத்ைதப் பற்றி முழுைமயாக அறிய

விரும்புகிேறாம்.'

என்று

ேகட்டார்கள். ெசௗதி

ெசான்னார்,"நான்

இந்தப்


ேகளுங்கள் அந்த


உச்சrக்கும் விவrப்ைபக்

பிராமணர்கேள,

சமந்த

பஞ்சகத்ைதப்

ெகாள்ள

நீ ங்கள் பற்றி


தகுதி

வாய்ந்தவர்கேள. திேரதா யுகத்திற்கும், துவாபர

யுகத்திற்கும்

இைடப்பட்ட

காலத்தில் அைனத்து ஆயுதங்கைளயும் உபேயாகிக்கத்ெதrந்த

ராமன்

(பரசுராமன்);

க்ஷத்திrயர்களின்

ெபாறுக்கமுடியாமல்


ெதாடர்ச்சியான

பரசுராமன் க்ஷத்திrயர்கைள அழித்தல்

அநீ திகைளப்

குலத்ைதேய

அழித்தான்.

அந்த

க்ஷத்திrய குலத்தின் குருதிையக் ெகாண்ேட இந்த சமந்த பஞ்சகம் என்ற

ஐந்து

ெவல்லப்பட்டு, ரத்தத்ைதக்

ஏrகள்

அந்த

உண்டாக்கினான்.

ஏrயின்


அருேக

தனது

அவன்

நின்று

ேகாபத்தால்


முன்ேனார்களுக்கு

அஞ்சலி

ெசலுத்தினான் என்பைத அறிய வருகிேறாம். ஒரு நாள் அவனது முன்ேனார்களின்

முதன்ைமயானவரான

முன்ேனார்கைளயும்


rச்சிகர்


என்பவர்


மற்ற

வந்து

'ஓ

ராமா {பரசுராமா}, ஓ அருள் நிைறந்த ராமா, பிருகுவின் ைமந்தேன, உன்னுைடய

அஞ்சலிைய

பலம்வாய்ந்தவேன,

அருள்


ெகாண்ேடாம்.

ஓ

உன்ைன

நிைறக்கட்டும்.

ஓ

ஒப்புயர்வற்றவேன, நீ விரும்பும் வரத்ைதக் ேகள்' என்று ேகட்டார். ராமன்{பரசுராமன்},"ஓ அஞ்சலியினால்

பாட்டன்கேள,

நீ ங்கள்

உண்ைமயிேல

திருப்தியைடந்தீர்கேளயானால்,

என்

இந்த

க்ஷத்திrயர்கைளக் ெகான்றதால் எனக்கு ஏற்பட்ட பாவங்கள் கைரய ேவண்டும்.

இந்த

சமந்த

பஞ்சகம்


இடமாக

உலகம்

முழுவதும் புகழ்ெபற ேவண்டும்' என்றான். அதற்கு முன்ேனார்கள் முழு மஹாபாரதம்

32


'அப்படிேய ஆகட்டும் ைமந்தேன, நீ அைமதி ெபறுவாய்' என்றனர். ராமனும் {பரசுராமனும்} அைமதியைடந்தான்.

அந்த காலத்திலிருந்து அந்த இடம் சமந்த பஞ்சகம் என்று புனித பூமியாகக்

ெகாண்டாடப்படுகிறது.

ஒவ்ெவாரு

இடத்தின்

ெபயரும்

அந்த இடத்தில் நடந்த ஏதாவெதாரு நிகழ்விைன ஞாபகங்களாக்கும் வைகயில்

இருக்க

ேவண்டும்,

என்று

ஞானமுள்ேளார்

ெசால்கின்றனர். துவாபர யுகத்திற்கும் கலியுகத்திற்கும் இைடப்பட்ட காலத்தில்

அந்த

சமந்த

பதிெனட்டு

அெக்ஷௗனி

பாண்டவப்பைடகளும் அணிவகுத்து அவர்கள்

பிராமணர்கேள!

பைடகளும் அந்த

அேத

ேபார்

அந்த

இடத்திற்கு

இடத்தில்

உற்சாகத்ைத

இடத்தில்தான்

ெசய்யும் வந்து

ஆர்வத்தில்

ேசர்ந்ததால்

மரணமைடந்தார்கள்.

மூவுலகத்திலும்

புனிதமானதும்

ெகௗரவப்பைடகளும்

ேமாதிக்ெகாண்டன.

இருந்தன.


பஞ்சகத்தில்தான்

ஓ

ெகாண்டாடப்படுவதும்,

அளிக்கக்கூடியதுமான

இடத்திற்கான ெபயர்க்காரணத்ைத ெசால்லியாயிற்று' என்றார்.

அந்த

முனிவர்கள், ``'ஓ சூதrன் குமாரேன, அெக்ஷௗனி என்பது என்ன. அதில்

எத்தைன

குதிைரகள்,

ெசௗதி


காலாட்கள்,

இருக்கும். முழுவதும் கூறு,” என்றனர். 'ஒரு

ேதர்,

ஒரு

ேதர்கள்,

யாைன,

மூன்று குதிைரகள் அடங்கியது ஒரு பட்டி,

ஐந்து

யாைனகள்


மூன்று பட்டிகள் ஒரு ேசனாமுகம், மூன்று ேசனாமுகங்கள்

என்றைழக்கப்படும்.

ஒரு

மூன்று

குல்மா

குல்மாக்கள்

ஒரு கனம், மூன்று கனங்கள் ஒரு வாகினி, மூன்று

வாகினிகள்

பிrதனா

ேசர்ந்தது

என்றைழக்கப்படும்.

பிrதனாக்கள்

ேசர்ந்தது

ேசர்ந்ததுதான்

ஒரு

மூன்று

சம்முக்கள்

ஒரு

ஒரு

ஒரு

மூன்று சம்மு,

அனிகினி,

அெக்ஷௗனி.

18 அெக்ஷௗனி

பத்து

பைடகள்

அனிகினிக்கள்

ஓ


கணிதவியலாளர்கள், ஒரு அெக்ஷௗனியில் இருபத்து ஓராயிரத்து எண்ணூற்று

எழுபது{21870}

யாைனகளும்{21870}, ஐம்பது{109350}

ஒரு

ேதர்களும்,

லட்சத்து

33

எண்ணிக்ைகயில்

ஒன்பதாயிரத்து

காலாட்பைடவரர்களும், ீ


அேத

குதிைரகள்

முன்னூற்றி

அறுபத்ைதந்து


ஆயிரத்து இதுதான்

அறுநூற்று

ஒரு

பத்தும்{65610}

அெக்ஷௗனியின்

இலக்கணப்படிச்

ஆகும்.

பாண்டவர்களுமாக

அற்புதங்கைளச்

வரச்ெசய்து,

ெசய்யும்

காரணமாக

அங்ேகேய

ீ பஷமர்

தாங்கிய

இந்தக்

கணக்குப்படி

பதிெனட்டு{18}

அெக்ஷௗனி

கணக்காகும்

பைடகள் இருந்தன.

ெசயல்களின்

பிராமணர்கேள!

ெசால்கிறார்கள்.

ெகௗரவர்களும்

பல

ஓ


காலமானது,

அங்கு

அழித்தது.

நாட்கள்

துேராணர்,ெகௗரவர்களின்

எண்களின்

ெகௗரவர்களின்

அைனவைரயும்


பத்து

என்று

வாகினிகைள

கூடி

ஆயுதங்கள்

ேபாைர

நடத்தினார்.

ஐந்து


காப்பாற்றினார். எதிrப்பைடகைளச் சிதறடிக்கும் கர்ணன் இரண்டு நாட்கள்

ேபார்

நடத்தினான்.

நடந்தது.

அந்த

நாளின்

சல்லியன்

அைர

நாள்

ேபாைர

ீ நடத்தினான். அதன் பிறகு பம துrேயாதன கதாயுத்தம் அைரநாள் இறுதியில்

அசுவத்தாமனும்

கிருபரும்,

இரவில் தூங்கிக்ெகாண்டிருந்து யுதிஷ்டிரனின் பைடகைள ஆபத்ைத உணராமல் ெகான்ெறாழித்தனர். 'ஓ

ெசௗனகேர,

உமது

யாகத்தில்

மறுவாசிப்பு

ெசய்யப்படும்

உன்னதமான பாரதம், இதற்கு முன்னால் ஜனேமஜயனின் யாகத்தில்

வியாசrன் புத்திசாலி சிஷ்யரால் {ைவசம்பாயணரால்} மறுவாசிப்பு ெசய்யப்பட்டது. இந்த பாரதம் பல பகுதிகளாகப் பிrக்கப்பட்டுள்ளது. ஆரம்பத்தில்

ெபௗஷிய,

ெபௗேலாம,

ஆஸ்திக

பர்வங்களில்

பல

புகழ்வாய்ந்த மன்னர்கைளப் பற்றி முழு நீ ளத்தில் விபரங்கைளத் தருகிறது.

இது

வார்த்ைதகளால் இதில்

புலன்களால்,

எண்ணத்தால்,

வித்தியாசமானவரால்

பலதரப்பட்ட

ெசால்லப்பட்டுள்ளன.

பயன்படுத்தும்

விவrக்கப்பட்ட

குணங்களும்,

ஞானமுள்ளவர்களால்,

பைடப்பு.

சமயச்சடங்குகளும் இது

ேமாட்சத்ைத

விரும்பும் மனிதர்களின் ைவராக்கியம் எனும் மனநிைலையத்தரும் என்று ஏற்கப்பட்டுள்ளது.

அறிய ேவண்டியவற்றில் சுயமும் ஒன்று. அதிகம் விரும்பப்படுவதில்

வாழ்வும் ஒன்று. அேதேபால் தான், இந்த வரலாறும் பிரம்மத்ைத அறிவதற்கு

உதவும்.

இது

எல்லா

சாத்திரங்களிலும்

முதன்ைமயானது. உடைலச் சுமந்து ெசல்லும் கால்கைளப் ேபால இந்த



நம்பியிருக்காத

34

ஒரு

கைதயும்

தற்கால


உலகத்திலும் கிைடயாது. நல்ல குடியில் பிறந்த முதலாளிகைள

எப்படி ேவைலக்காரர்கள் ெகாண்டாடுவார்கேளா அப்படிேய பாரதம் பல

புலவர்களால்

ெகாண்டாடப்படுகிறது.

உயிெரழுத்துகைளயும், தரப்பட்ட

உலக

ெமய்ெயழுத்துகைளயும்

ஞானங்கைளயும்

ஞானங்கைளயும்

எப்படி

காட்டுகிறேதா



ேவத

பல


பாரதமும் உயர்ந்த ஞானத்ைதக் காட்டுகிறது. 'ஓ

ஆன்மிகவாதிகேள,

ஒப்புயர்வற்ற

ஞானத்ைத,

அர்த்தத்ேதாடு,

நைடமுைற

பயன்படுமாறு, உள்ளடக்கி

ேகளுங்கள். உள்ளார்ந்த

வாழ்க்ைகக்குப்

ேவதக்கருத்துகைள

புகட்டுகின்ற

பாரதம்

பர்வங்கள்

என்ற பல பகுதிகளாகப் பிrந்து ேமற்கண்ட அைனத்ைதயும் ேகாடிட்டுக் காட்டுகின்றது. முதல்

பர்வம்

என்றைழக்கப்படுகிறது; சங்கிரகா;

அடுத்து

அனுக்கிரமானிகா இரண்டாவது

ெபௗசியா,


திெரௗபதி சுயம்வரம்

ெபௗலமா,


ஜாதுகிருகதகா

(அரக்கு

அதற்கடுத்து

பகாபதா

ஆதிவம்சவதரனா. அடுத்து வருவது அற்புதமான உணர்ச்சிகரமான சம்பவங்கைளக்

ெகாண்ட

சம்பவா.

மாளிைகக்கு ெநருப்பு ைவத்தல்) என்பது அடுத்து வருவது. அடுத்து ஹிடிம்பபதா

பர்வம்

(ஹிடும்ப

வதம்).

(பகாசுரன் வதம்), அடுத்து சித்திரரதா. அடுத்து திெரௗபதிைய தனது க்ஷத்திrய

திறைமகளால்


ெவல்லும்

சுயம்பவரா

(பாஞ்சாலி சுயம்வரம்). அடுத்து ைவவாஹிகா (திருமணம்). அடுத்து வருவது விதுரகமனா (விதுரrன் வருைக), ராஜ்யலாபா (அரைசப் ெபறுவது), சுபத்திரா

அர்ஜூன

ஹரனா

ஹரனா-ஹrகா,

பனவாசா

(சுபத்திைர

(அர்ஜூனன்

காண்டவ-தஹா

களவு).

வனவாசம்),

இதற்ெகல்லாம்

(காண்டவ

வன



தகனம்),

மய

தர்சனா (அசுர சிற்பி மயைன சந்தித்தல்). அதற்கடுத்து வருவது சபா, மந்திரா, அடுத்து

ஜராசந்தா,

ராஜசூய

சிசுபாலபதா (சூதாடுதல்),

திக்விஜயா

யாகா,

(சிசுபால

ேபார்).

ஆர்க்கியாஹரனா

வதம்).

அனுதியுதா

(ெதாடர்

(ஆர்க்கிய


(சூதாட்ட

திக்விஜயத்திற்கு

திருடுதல்),


ெதாடர்ச்சி),

தியுதா

ஆரண்யகா,

கிrமிரபதா (கிrமிரன் வதம்). அர்ஜூன விகமானா (அர்ஜூனனின் பயணங்கள்), ைகராதி;


35


கைடசியில்

உருவத்தில்

அர்ஜூனனுக்கும்

இருந்த

ேவடன்

மஹாேதவருக்குமிைடயில்

நடந்த ேபார். அதற்கடுத்து இந்திரேலாகவிகமனா (இந்திரேலாகப்

பயணம்);

அறம்


நற்பண்புகளின் புைதயலான மிகவும் ேசாகமான நளபகியான

(நளனின்

கைத).


தீர்த்தயாத்ரா, ஜடாசூரன் மரணம், யக்ஷர்களுடன் ேபார். நிவாடகவாசர்களுடனான ேபார், அஜகரா, மார்கண்ேடய

சிவன் அர்ஜுனன்

சந்தித்தல்).

ேகாஷயாத்ரா,

மிர்கா

சுவப்னா

சமஸ்யா

திெரௗபதி (மானின்

(மார்கண்ேடயைனச்

சத்தியபாமா

கனவு).

சந்திப்பு,

பிரகதாரன்யகா

மற்றும் ஐந்தரதுருமனா கைதகள். திெரௗபதி ஹரனா (திெரௗபதி

அபகrப்பு), ஜயத்ரதா பிேமாக்ஷனா (ஜயத்ரதன் விடுதைல). அடுத்து வருவது கற்புக்கரசி சாவித்திrயின் கைத. அதன்பிறகு குண்டல

ராமனின்

ஹரணா

(காதணி

அைழக்கப்படும். அதற்கடுத்து

கைத.

அடுத்த

திருட்டு)


என்று

"ஆரண்யா",

"ைவராதா".

பாரண்டவர்கள்

பர்வம்


ெசய்திருந்த

ஒப்பந்தப்படி

ஒருவருட தைலமைறவு வாழ்க்ைக. பிறகு கீ சக வதம்.


ெகௗரவர்களிட் அதற்கடுத்து திருமணம்.

விராட

ேதசத்ைத

மகளுடன்

அபிமன்யு




காப்பாற்றுவது.


ராமாயணம்

அவசியம்

அறிந்து ெகாள்ள ேவண்டிய உத்திேயாக பர்வம். அதன்பிறகு "சஞ்சய யானா"

(சஞ்சயனின்

(திருதராட்டிரனின் ெதய்வக ீ

வருைக).

தூக்கமின்ைம).

தத்துவங்களின்

"யானாசத்தி",




தன்ைமயறிதல்


வருவது

புதிராக

"பிரஜாகரா"

இருக்கும்

"சனத்சுஜாதா". வருைக.



மாதாலியின் கைத, "கலவா". அதன்பிறகு "சாவித்திr", "வாமேதவர்", "ைவனியா" மற்றும்

அரசைவ

ஆகிேயாrன்

"ேஷாதாசரஜிகா" வருைக.

கைதகள்.

கைதகள்.




"ஜமதக்னயா"


பிதுல்லபுத்ரசாசனா.


ேசைனகைளப் பார்ைவயிடல் பிறகு ேஷதாவின் கைத. அதன்பின்


36


நீ ங்கள் அறிந்து ெகாள்ள ேவண்டியது உயர்பிறப்பாளன் கர்ணனுடன் வாக்குவாதம். அதன்பிறகு,

இருபக்கமும்

பைடகளின்


அதிரதர்களின்

எண்ணிக்ைக.


உணர்ச்சிமயமான

அணிவகுப்பு. அடுத்து


ரதி


ேகாபத்ைதத் தூண்டும் உலுகனின் தூது. அடுத்து அம்ைபயின் கைத.

ீ பஷ்மrன்

ெகௗரவப்பைடத்தைலவர்

கைத. அதற்கடுத்து ஜம்பு தீபம் பூமியில் உண்டான கைத, தீவுகளின் ீ உருவாக்கம். அதன்பிறகு "பகவத் கீ ைத", பிறகு பஷ்மrன் மரணம். துேராணர்

பைடத்தைலைம

அபிமன்யுவின் உறுதி

ஏற்பது.


மரணம்,

சன்சப்தகர்களின்


கேடாத்கஜனின்


ெஜயத்ரதன்


எதிர்பாராத

ஏற்பது.



திடீர்

ெஜயத்ரதைனக்

ெகாள்ள

மைறவு.

அழிவு,

ெகால்வதாக

ேவண்டியது

நாராயணக்

ஏவுவது. அதன்பிறகு கர்ணன் மற்றும் சல்யனின் மைறவு.

மரணம்.

யாரும்

கைணைய

அதன்பிறகு துrேயாதனன் ஏrக்குள் மூழ்குவது. பிறகு

ீ பமனுக்கும்

துrேயாதனனுக்கும்

நடந்த

கைத யுத்தம். அதன்பிறகு, சரஸ்வதா, புண்ணிய இடங்களின்

வர்ணைன


வரலாறு.

அதன்பிறகு ெகௗரவர்களின் தீய ெசயல்கைளப் பற்றிய


வர்ணைனயான ஐசிக

பர்வம்,

முன்ேனார்களுக்கு அஞ்சலி,

ெபண்களின்

ெகௗரவர்களுக்கு

ெசௗப்திக

பர்வம்.

"ஜலபிரதனா"

(இறந்தவர்களுக்கான)

அழுைக.

தகன

அதன்

பிறகு

காrயங்கைள

ீ பம துrேயாதன யுத்தம்

விளக்கும் "சிரதா". அதன்பிறகு யுதிஷ்டிரைன வஞ்சகமாக ஏமாற்ற

நிைனத்து பிராமணனின் உருவத்தில் வந்த ராட்சசன் சார்வாகனின் அழிவு. பிறகு ஞானமுள்ள யுதிஷ்டிரனின் பட்டேமற்பு. அடுத்து

"கிரகபிரவிபாகா",


"சாந்தி",


"ராஜதர்மனுசாசனா", அதன்பிறகு "அபதர்மா" பிறகு "ேமாட்சதர்மா"

அடுத்து வருவன "சுகபிரசன அபிகாமனா", பிரம்ம பிரசனனுசாசனா", துர்வாசrன் மூலம் (அவrன் பிறப்பு), மயனுடன் விவாதம். அடுத்து "அனுசாசனிகா", பாவங்கைள

பிறகு

அழிக்கும்


ீ "பஷமர் "

ேமாட்சமைடவது.

"குதிைரபலி".

37





தத்துவங்கைளச்


"அனுகீ ைத".

அதன்பின்

ெதாடர்வன

"ஆசிரமவாசா", இறந்து ேபான தங்கள் மக்களின் ஆவிையக் காணும் "புத்ரதர்சனா",


குரூரமான

சம்பவங்கள்

"மஹாபிரஸ்தானிகா"

நாரதர்

வருைக.

நடக்கும்



ெகாடுைமயான

"ெமௗசலா".

ேமாட்சமைடதல்.



வருவது "கீ ல்வன்சா" புராணம். கைடசியாக வருவன குதூகலமான குழந்ைத

கிருஷ்ணனும்,

கம்சனின்

அழிவும்


"விஷ்ணு

அருளிய

நூறு{100}

பர்வா". அதன்பிறகு எதிர்காலத்ைத முன்னுைரக்கும் "பவிஷ்யபர்வா" ேமற்கண்டைவ பர்வங்களின்

உயர்ந்தபிறவியான சுருக்கேம.

வியாசர் அதன்


அைவயைனத்ைதயும் பதிெனட்டு{18} பர்வங்களாகப் பிrத்து ைநமிச வனத்தில் சூதர் பின்வருமாறு ெசான்னார். {1வது

பர்வம்_சுருக்கம்}

ெபௗசியா,

'ஆதிபர்வத்தில்

ெபௗேலாமா,

அதிவன்சவதரா,

சம்வா,

அரக்கு

ஆஸ்திகா,

மாளிைக

எrயூட்டல், இடும்பன் வதம், அசுரர்கள் பகன் மற்றும்

சித்ரரதன்

சுயம்வரம்,

{திெரௗபதி} நடக்கும் அரக்கு மாளிைக எrயூட்டல்


வதம்,திெரௗபதி

அைதத்ெதாடர்ந்து

அவள்

திருமணத்ைத

முன்னிட்டு

நாடுகடத்தல்,

சுபத்திைர

ேபார்,


வருைக,

அபகrப்பு, பrசு மற்றும் சீர்வrைச, காண்டவ

வனம் எrந்துேபாதல், அசுர சிற்பி மயனுடனான சந்திப்பு. ெபௗசிய பர்வத்தில் உதங்கrன் ேமன்ைம ெசால்லப்படுகிறது. ெபௗலமாவில் பிருகு

ைமந்தர்களின்

ேமன்ைம

ெசால்லப்படுகிறது.

ஆஸ்திக

பர்வத்தில் கருடன் மற்றும் நாகங்களின் பிறப்பு, ஆழிக் கைடதல் {பாற்கடல் கைடதல்}, ெதய்வகக் ீ குதிைர உச்ைசசிரவாவின் பிறப்பு,

ஜனேமஜயனின் நாகயாகத்தில் விவrக்கப்படும் பரதனின் பரம்பைர ஆகியன. சம்பவ பர்வத்தில் பல மன்னர்கள், நாயகர்கள் மற்றும் கிருஷ்ணதுைவபாயணrன்

(வியாசrன்)

பிறப்பு,


அசுரர்கள், யக்ஷர்கள், கந்தர்வர்கள், நாகங்கள், பறைவகள் மற்றும் அைனத்து

உயிrனங்களின்

பிறப்பு.


பரதனின்

வரலாறு,

அவனது பரம்பைர, கன்வrன் ஆசிரமத்தில் சகுந்தைல இருப்பது, பகீ ரதி

நதியின்


ெபருைம.


38

இல்லத்தில்

வசுக்களின்


பிறப்பும்,


ேமாட்சமைடதலும்,

ேமலும்

இந்த

பர்வத்தில்

ீ பஷ்மrன் பிறப்பு, மற்ற வசுக்களது சக்திகளின் பகுதிகைள தன்னுள் ீ அடக்குவது. அவரது {பஷ்மரது } அரசபதவி அண்டுவதில்ைல என்ற உறுதிேயற்பு,

பிரம்மச்சrயம்

பாதுகாப்பது,

அவனது

விசித்திரவrயைனப் ீ அrயைணயில் சாபம்

ெகாள்வது,

{சித்திராங்கதனது}

பாதுகாப்பது.

அமர்த்துவது,

ெபற்றதால்

மனிதனாகப்

அவைன

தர்மேதவன்

சித்திராங்கதைனப்

மைறவிற்குப்

பிறகு

{விசித்திரவrயைன} ீ

ஆணிமாண்டவ்யrன்

{விதுரனாகப்}

பிறப்பது.


மூலம் திருதராட்டிரன் மற்றும் பாண்டுவின் பிறப்பு, பாண்டவர்களின் பிறப்பு,

துrேயாதனின்

திட்டத்தால்

ெசல்வது.


சந்தித்தல்,

இடும்பைன

புேராச்சனன்


எச்சrக்ைக,

மடிவது,

அரக்கு

சுரங்கம்

மாளிைக

வதம்

ெசய்வது.

எrவது,

வாரணாவதம் ேதாண்டுவது, இடும்பிையச்

கேடாத்கஜனின்


பாண்டவர்கள் வியாசைரச் சந்திப்பது, அவrன் ஆேலாசைனகைள ஏற்பது,

ஏகச்சக்கர

நகரத்தில்

தைலமைறவாக

வசிப்பது,

அசுரன்

பகன் வதம், திெரௗபதி மற்றும் திருஷ்டத்யுமனனின் அமானுஷ்ய பிறப்பு,


அறிவுைரப்படி

பகீ ரதி

நதிக்கைரயில்

திெரௗபதி

சுயம்வரத்தில்

பங்ேகற்பதற்காக பாண்டவர்கள் பாஞ்சாலம் ெசல்லத் தீர்மானிப்பது. அர்ஜூனனின்

அங்காரபர்னன்

ெவற்றி,

கந்தர்வன்

அவரவrன் வரலாறுகைளச் ெசால்வது.

என்ற

தபதி,


கந்தர்வனிடம்

வசிஷ்டர்

பாஞ்சாலம்


ெசல்வது,

அைனத்து மன்னர்கள் முன்னிைலயிலும் ெகாடுத்த

குறிைய

திெரௗபதிைய சல்லியன், திெரௗபதி சுயம்வரம்_பாஞ்சாலம்

கர்ணன்

அர்ஜூனனிடம்

அடித்து,

ெவன்ெறடுப்பது. ஆகிேயார்

ேதாற்பது.

மற்ற

முடியுள்ளவர்கள்

அரச


ீ பமனிடமும் அர்ஜூனனிடமும் ேதாற்பது. பலராமனும் கிருஷ்ணனும் பாண்டவர்கைள இல்லத்தில்

அைடயாளம்

அவர்கைளக்

காண்பது.

ஒரு

காண்பது.


அசாதாரண


குயவனின் ஐவருக்கு

மைனவியாவதா? என்று துருபதன் மறுப்பது. ஐந்து இந்திரர்கைளப் பற்றிய

அற்புதமான

திருதராஷ்டிரனனின்

கைத,


அனுப்புவது, விதுரர் கிருஷ்ணைனப்


39

விதுரைரப்

பார்ப்பது,

திருமணம்,

பிரதிநிதியாக

காண்டவபிரஸ்தம்


பாண்டவர்களுக்கு

ஒதுக்கப்படுவது.

அவர்களது

பாதி

நாடு

தாேன

நாடு

ஆளுைம, சுந்தன் உபசுந்தன் வரலாறு. யுதிஷ்டிரனும் திெரௗபதியும் தனிைமயில்

இருப்பைதக்

கண்டதால்


கடப்பது, அர்ஜூனன் நாகத்தின் மகளான உலூபிையச் சந்திப்பது, அர்ஜூனன் புண்ணிய தலங்கள் ெசல்வது. வப்ருவாகனனின் பிறப்பு, பிரபாசா

சந்திப்பது.

என்ற



தலத்தில்

கடத்தப்படுதல்.

மாதவனும்

அர்ஜூனனும்

சுபத்திைரையச்

சீருடன்

இந்திரப்பிரஸ்தம் அனுப்பிைவத்தல். அபிமன்யு கருவிேலேய பாடம் ேகட்பது.

யஜ்னேசனிக்கு

திெரௗபதியுடன்

குழந்ைதகள்

யமுைனக்கு


உல்லாசப்

பயணம்

அர்ஜூனன் ெசல்வது.

காண்டீபத்ைத அைடதல், காண்டவ வனம் எrதல், அர்ஜூனனால் மயன்

காப்பாற்றப்படுதல்.

தப்பித்து,

மந்தபாலன்

ஆகியவற்ைறக்


சாரங்கி

என்ற இந்த

என்ற

நாகம்

முனிவைர

முதல்

தீயிலிருந்து

ஈன்ெறடுத்தல்,

பர்வமான

ஆதிபர்வம்

இருநூற்றி இருபத்ேதழு {227} அதிகாரங்கைளக் ெகாண்டது. இருநூற்றி

எண்ணூற்றி

இருபத்ேதழு

{227}

அதிகாரங்களில்

எண்பத்திநான்கு{8884}

பாடல்கள்

எட்டாயிரத்தி

(சுேலாகங்கள்)

உள்ளன.


40


சங்கிரக பர்வம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 2 ஆ Sangraha Parva | Adi Parva - Section 2 In Tamil

{2வது பர்வம்_சுருக்கம்} இரண்டாவது வருவது நீ ண்ட பகுதியானது சபா

பர்வமாகும்.

இதில்

பாண்டவர்கள் அரசைவ;

கட்டிய

ேலாகபாலகர்கள்

குறித்த நாரதrன் வர்ணைன; ராஜசூய

யாகத்திற்கான

தயாrப்பு,

ஜராசந்த


பைடெயடுப்புகள்;

வதம்,

ராஜசூய

யாகத்திற்கு மற்ற அரசர்களின் வருைக;

சிசுபாலன்

துrேயாதனைனப் ீ பமன்

ேகலி,

வதம்,

துrேயாதனனுடன் பாண்டவர்கள் சூதாடுதல்

பார்த்து

துrேயாதனனின்

ேகாபம்,

துக்கம்,

ெபாறாைம,

சூதாட்டத்திற்கு திட்டமிடல், யுதிஷ்டிரன் சகுனியிடம் ேதால்வியுறல், துக்கத்திலிருந்த திெரௗபதிக்கு திருதராட்டிரன் விடுதைல அளித்தல், துrேயாதனன், யுதிஷ்டிரன்

யுதிஷ்டிரைன

தனது

மீ ண்டும்

தம்பிகளுடன்

சூதாட

வனவாசம்

அைழத்தல்,

புகுதல்,

இதுேவ

வியாசரால் அைமக்கப்பட்ட சபா பர்வமாகும். இந்த பர்வம் எழுபத்தி

எட்டு{78} பகுதிகளாகப் பிrந்து இரண்டாயிரத்தி ஐநூற்றி ஏழு {2507} பாடல்களுடன் உள்ளது. {3வது

பர்வம்_சுருக்கம்} அதன்பிறகு

மூன்றாவதாக

வருவது

ஆரண்யக பர்வம். இந்த பர்வத்தில் பாண்டவர்கள் யுதிஷ்டிரைனப் பின்ெதாடர்ந்து

கானகம்

புகுதல்,

ெதௗமியrன்

ெசால்

ேகட்டு

யுதிஷ்டிரன் சூrய வழிபாடு ெசய்தல், சூrயனிடம் பிராமணர்களுக்கு உணவும்

நீ ரும்

திருதராட்டிரனால் பாண்டவர்கைளச் வனத்திலும் சுரபியின்

ெகாடுக்க விதுரர்

அட்சயப்

கானகம்

சந்திப்பது,

ெதாந்தரவு

வரலாறு,

சாபம்,

ீ பமனால்

வஞ்சகத்தால்

புகுவது,


ெகாடுப்பது,

ைமத்திேரயrன்

ைமத்திேரயர் நீ தி உைரத்தல்,

பாத்திரத்ைதப்

வியாசர் வரவு,

விதுரர்


பாண்டவர்களுக்கு அைதத்

தடுப்பது,

திருதராட்டிரனுக்கு

திருதராட்டிரனுக்கு ைமத்திேரயrன்

கிர்மிராவின்

வதம்,



ேதாற்றைதக்

பாஞ்சாலர்களும் விருஷ்ணி குலத்தவரும் வருைக. முழு மஹாபாரதம்

ெபறுதல்,

41

சகுனியின்

ேகள்வியுற்ற


தனஞ்ெசயன்{அர்ஜுனன்}, ெசால்வது,

மாதவனிடம்

கிருஷ்ணனிடம்


தனது

தன்

துயைர

ேகாபத்ைதச்

உைரத்தல்,

கிருஷ்ணன் சமாதானம் ெசய்தல், ெசௗவாவின் வழ்ச்சிைய ீ முனிவர் ெசால்வது, கிருஷ்ணன் சுபத்திைரையயும் அவள் குழந்ைதையயும் துவாரைகக்கு

அைழத்துப்

ேபாவது.

திருஷ்டத்யுமனன்

திெரௗபதியின் மகைன பாஞ்சலம் அைழத்துப் ேபாவது, அழகான துைவத

வனத்திற்கு




ீ பமன் ,

யுதிஷ்டிரன், திெரௗபதி விவாதம், வியாசrன் வருைக, பிராதிசிம்rதி

என்ற சக்திைய யுதிஷ்டிரனுக்கு அளித்தல், பாண்டவர்கள் காம்யக வனம் ெசல்வது, சக்தி வாய்ந்த அஸ்திரங்கைளத் ேதடி அர்ஜூனன்

அைலவது, ேவடுவ ரூபத்தில் இருக்கும் மகாேதவருடன் அர்ஜூனன் ேபார்புrவது.

ேலாகபாலகர்கைள

அவர்களிடம்


இந்திரேலாகம்



அைமதியிழப்பது. முனிவர்


இைதக்

பிரகதசுவாவிடம்


ெபறுவது,

ேகள்வியுற்ற


திருதராட்டிரன்


அழுைகயும்,

துயருைரப்பும், இந்த இடத்தில்தான் துயர்நிைறந்த நள தமயந்தியின் கைதயும்,

நளனின்

குணச்சிறப்பும்

ெசால்லப்படுகின்றன.

அேத

ெபருமுனிவrடம் இருந்து யுதிஷ்டிரன் பகைடயின் (சூதாட்டத்தின்)

இரகசியம் அறிதல், ேமலுலகிலிருந்து ெபருமுனி ேலாமசர் வருைக, அர்ஜூனன்

இந்திரேலாகத்தில்



இருப்பைதத்

இடங்களுக்குச்

ெசல்வது.

ெதrவிப்பது.

நாரதருடன்

புடஸ்டா ெசல்வது. இந்திரன் கர்ணனிடம் காதணிகைள வாங்குவது, கயாவின் ெபருைம, அகத்தியர்

வாதாபிைய

அகத்தியர்

ேலாபமுத்திைரயுடன்

rஷ்யசிருங்கர் ஜமதக்னி கைத,

சாப்பிடுவது,

பிரம்மச்சrயத்ைத



பிரபாசத்தில்

விருஷ்ணிகளும்

கைத,

ஏற்பது,

இராமனின்

கார்த்தவrயனின் ீ

ைகேகயர்களன்

இருப்பது,

புனித

கைத,

பூமியான

பாண்டவர்களும்


சுகன்யாவின்

கைத, பிருகு முனிவrன் மகன் சியவணனின்


42


கைத, சியவணrன் இளைம, பருந்து

புறா

கைத,

கைத,

இந்திரன்

ஜனகrன்

சிபிச்சக்கரவர்த்தியின்

சிபிையச்


கைத,

ேசாதிப்பது,

அஷ்டகவர்க்கத்தின்

அஷ்டவக்கிராவிடம்

வண்டி

ேதால்வியுறுவது, யவகிrதனின் கைத, நாராயண

சிபி சக்கரவர்த்தி

ஆசிரமத்திற்குப்

ீ பமன்


ேசாழகுல வித்து

வாசமலைரப்


கந்தமதனத்தில்

பறிக்கச்

உள்ள ீ பமன்


வாைழத்ேதாப்பில் பவானாவின் குமாரன் அனுமாைனச் சந்திப்பது, ீ பமன்

தடாகத்தில்

அனுமனும் என்ற

பாண்டவர்கள் சந்திப்பது.

ேபாrடுவது,

மலர்கைளப்

ராட்சதர்களிடமும்

அசுரைன

திரும்பிக்

குளித்து

ீ பமன்

வதம்

குேபரைனச்

ெகாண்டிருந்த

யக்ஷர்களிடம் ெசய்வது,


ஒரு

ேகள்விகளுக்கு

ெபrய

ேபாrடுவது,

ஜடா

விருஷபர்வாவின்

கைத,

அர்ஜூனைன

ஹிரண்யபர்வத்தில்

ஆயுதங்கைளப் மற்ற

விைடயளித்து

ீ பமைன


அபகrப்பது,


ெபற்று


நிவாடகவசர்களிடம்

பாம்பு

ீ பமனும் ,

பறிப்பது,

ீ பமைன

அதன்

மீ ட்பது.

வசுேதவன் பாண்டவர்கைளச் சந்திப்பது, மார்க்கண்ேடயர் வருைக,

ேவணாவின் மகன் பிருதுவின் வரலாறு. சரஸ்வதி மற்றும் முனவர் தர்கியூவின் கைத, மத்சியாவின் கைத, மார்கண்ேடயர் ெசால்லும் கைதகள்,

இந்திரதியுமனா


துன்துமராவின்

கைத,

பத்தினியின் கைத, அங்கிரசு முனிவrன் கைத, திெரௗபதி


சத்தியபாமா

திரும்புதல்,

உைரயாடல்,


துைவதவனத்திற்கு

பசுக்கைளக்

கவர்ந்து

பிடிபடுவது, அர்ஜூனன் அவைன விடுவிப்பது. யுதிஷ்டிரனின் கனவு, பாண்டவர்கள்

காம்யக

வனத்திற்கு

மறுபடியும்

விருகிதிெரௗனிகாவின் கைத. துர்வாசrன் கைத,


43

ெசல்வது


ஜயத்ரதன் திெரௗபதிையக ீ பமன்

அவைனப்

சிைரப்பது,

ராம

-

கடத்துவது,

பிடித்து

ராவண

முடிைய கைத,

சாவித்rயின் கைத, இந்திரன் கர்ணனின் குண்டலங்கைளப்

ெபற்று

அதற்கு

பதிலாக சக்தி ஆயுதத்ைதக் ெகாடுப்பது. ஆரண்யாவின்

ஜயத்ரதன் திெரௗபதிைய கடத்துதல்


கைத.

மூன்றாவது

வருவன.

இைவேய


இருநூற்றி

ஆரண்யக

அறுபத்தி

ஒன்பது{269}

பகுதிகளுக்குள் பதிேனாராயிரத்தி அறுநூற்றி அறுபத்தி நாலு{11664} பாடல்கைளக் ெகாண்டது இந்த பர்வம். {4வது

இதில்




விராட

வருவது

ேதசம்

விராட



ஒரு

ெபrய

மரப்ெபாந்தில் தங்கள் ஆயுதங்கைள மைறப்பது. அந்த ேதசத்தில் தைலமைறவாக கீ சகனின்

நியமிப்பது,

வதம்,

திெரௗபதியிடம்


திறைமயான

பாண்டவர்கைளக்

உளவாளிகளின் ெகௗரவர்கள் ெகௗரவர்கள் பைடைய

வாழ்வது.

கண்டுபிடிக்க

இயலாைம,

கவர்வது,

கவர்வது,

ெவன்று

அபிமன்யுவுக்காக

ீ பமன்

விராடனிடம்

ெகாண்ட

உளவாளிகைள

உத்தரவிடுவது,

விராட

ேதசத்து

பசுக்கைள

காப்பது,





காமம்

மீ ட்பது

தன்னந்தனியாக

உத்தைரைய


தனது

ெபறுவது

அந்தப்

மகன்

ஆகியைவ

இந்த நான்காவது பர்வமான விராட பர்வத்தில் அடங்கும். ெபருமுனி வியாசர்

அறுபத்தி

இரண்டாயிரத்து அடக்கியுள்ளார்.


ஏழு{67}

ஐம்பது{2050}

பகுதிகளாக

44

இைதப்

பாடல்களுக்குள்

பிrத்து,

இைத


சங்கிரக பர்வம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 2 இ Sangraha Parva | Adi Parva - Section 2 In Tamil

{5வது


"ஐந்தாவதாக

வருவது

உத்ேயாக

பர்வம். உபப்லவ்யா என்ற இடத்தில் பாண்டவர்கள் ஆைச

ெவற்றியின்


மீ து

இருக்கும்ேபாது,

துrேயாதனனும் அர்ஜூனனும் ஒேர

ேநரத்தில் வாசுேதவனிடம் ெசன்று "இந்தப்

ேபாrல்

எங்களுக்கு

உன்

அளிக்க


துைணைய

ேவண்டும்,"


"மனிதர்களில் முதன்ைமயானர்கேள! நான்

ேபார்

ஆேலாசகராகவும்

ஒருபுறம்

புrயாத

மற்ெறாருபுறம்

துrேயாதனன் சல்யனிடம் வரமாக பைடையக் ேகட்டல்.

ஒரு அெக்ஷௗணி பைடயும், இதில் உங்கள்

முட்டாள்

இருவrல்

ேபாrடாத

யாருக்கு


ஆேலாசகராக

எைதக்

பைடகைளக்

ெகாடுப்பது?"

ேகாrனான்.


ஏற்றான்.

என்றான்.



மதுராவின் மன்னன் பாண்டவர்களுக்குத் துைணயாக பைடைய அனுப்ப,

அைத


வஞ்சகமாக

தனது

விருந்ேதாம்பைல அளித்து வரம் ேகட்கிறான். வரமாக சல்யனின் துைணையக்

ெகாண்ட

துrேயாதனனிடம்

பாண்டவர்களிடம் இந்திரனின்

இப்படி

வந்து

ெவற்றிக்

நிகழ்ச்சி

வருகிறது.

சல்யன்

நிகழ்ச்சிையயும்

ெசால்லி,

வார்த்ைதையக்

நடந்த

கைத

ெகாடுத்துவிட்டு

ஒன்ைறயும்


பாண்டவர்கைளத் ேதற்றுகிறான்.



புேராகிதர்

ெகௗரவர்களிடம்

ெசல்லுதல் வருகிறது. அதன்பிறகு மன்னன் திருதராட்டிரனிடம் பாண்டவர்களின்

புேராகிதர்



ெவற்றிக்கைதையக் ேகட்ட பின் தனது புேராகிதரான சஞ்சயைன முழு மஹாபாரதம்

45


பாண்டவர்களிடம் அைமதிேயற்பட அனுப்புகிறான். இங்ேகதான் பாண்டவர்கைளயும்,

வாசுேதவைனயும்

நண்பர்கைளயும் பற்றிக்

ேகள்விப்படும்

திருதராட்டிரனின்

விபrக்கப்படுகிறது.

இந்த

ேநரத்தில்தான்


கூறும்

சம்பவம்


திருதராட்டிரனிடம்


தூக்கமற்ற

நிைல

உண்ைமபிறழாத

நல்ல

வருகிறது. ேமலும் இந்த இடத்தில்தான் கவைலயில்

மூழ்கியிருக்கும்

மன்னனிடம் ஆன்மிகத் தத்துவங்களின் உண்ைமத்தன்ைமைய

விபrக்கிறார்.


அர்ஜூனனின்

அடுத்த உடல்

நாள்

காைலயில்



உந்தப்பட்டு

தைலநகரான

அன்பாலும்,


மறுக்கப்படுகிறது. இந்த


அஸ்தினாபுரத்திற்குச் இரு


பற்றி

மன்னனிடம்

அைமதிக்கான


ேவண்டுகிறான்.

கிருஷ்ணன் அைமதிைய ேவண்டுதல்

மனக்குறிப்புகைளப்

ெதrவிக்கிறான். அப்ேபாதுதான்

சஞ்சயன்,

தரப்புக்கும்

தாேன

ெசன்று

நன்ைமையத்

ஆேலாசைனகள்

தம்ேவாத்வவாவின்

ஆைசயிலும் ெகௗரவத்

அைமதிைய தரக்கூடிய

துrேயாதனனால்

கைத


உயர்ந்த உள்ளங்ெகாண்ட மதுலி தனது மகளுக்குக் கணவைனத் ேதடுகிறான்.



பிதுலனின்

வருகின்றன.

கலவ


பயிற்சிகளும்


கைத

வருகிறது,

ஒழுக்கமுைறகளும்



மற்றும் கர்ணனின் தீச்ெசாற்கைளப் ெபாறுக்காது தனது ேயாக வலிைமயால் அதன்பிறகு ேபாய் அைத



அறிவுைர

பைகவர்களிடமிருந்து


தனது

ேதrல்

கூறுகிறான்.

மறுக்கிறான்.

பாண்டவர்களிடம்

விஸ்வரூபக்

பிறகு

கர்ணன்

காட்சி

கர்ணைன தனது


நிகழ்ச்சிகைள 46


ெபருைமயால்

அஸ்தினாபுரத்துப்

உபப்லவ்யத்திற்குத்

நடந்த

தருகிறான்.

திரும்பி

விபrக்கிறான்.



பைகவர்கைள

அடக்குபவர்களான


ேபாருக்குத் ேதைவயான எல்லா ஏற்பாடுகைளயும் ெசய்கின்றனர். அதன்பிறகு

இருதரப்பிலிருந்தும்

ேபார்க்களம் ேபாருக்கு

ேநாக்கி

முன்பு

தூதனுப்புகிறான். அதன்பிறகு

வந்தனர்

உலூகைன

பல்ேவறு


தயாrப்புகளும்,

மஹாபாரதத்தின்

ேபாருக்கு என்ற

பிrவுகளின்


அம்ைபயின்



ேதேராட்டிகள்

ஏற்பாடுகளுமான

ஐந்தாவது

தயாராகி

விபrப்பு



அைமதி


கைத.

கைத

ேபார்

இைவயைனத்தும்

உத்ேயாக


வருகின்றன. ஓ ஆன்மிகவாதிகேள! மாமனிதர் வியாசர் நூற்று எண்பத்து

ஆறு{186}

பிrவுகளில்

ஆறாயிரத்து

அறுநூற்று

ெதாண்ணூற்று எட்டு{6698} பாடல்களில் விபrத்துள்ளார். பர்வம்_சுருக்கம்} "அதன்பிறகு

{6வது

அற்புதமான இடம்

நிகழ்வுகள்

உருவான

ீ பஷ்ம

ெகாண்ட

வரலாைற

சஞ்சயன்

ெசால்லப்பட்டிருப்பது பர்வம்.

ஜம்பு

கூறுவது,

என்ற

யுதிஷ்டிர

ேசைனயின் ெபrய பின்னைடவும், பத்து நாட்கள் நடந்த ெகாடூரப் ேபாரும்


பாட்டனுக்காக

உயர்ந்த

உள்ளங்ெகாண்ட

விட்டுக்ெகாடுக்கும்



தந்திரத்ைத

அவனிடம் இருந்து விரட்டுகிறான். அர்ஜூனைனக் கடுைமயான வார்த்ைதகளால் கூறுகிறான் முன்னால்

திட்டி,

கிருஷ்ணன்.

நிறுத்தி

ீ பஷ்மைரத்


ீ பஷ்மைரத்

தாேன

ெகால்வதாகக்

சிகண்டிையத்

தனது

தன்

கூர்ைமயானக்

ீ கைணகளால் துைளக்கிறான். பஷ்மர் ேதrலிருந்து விழுகிறார். ீ பஷ்மர்

அம்புப்

பர்வமனது

படுக்ைகயில்

மஹாபாரதத்தில்

கிடக்கிறார்.

இந்தப்

ஆறாவது

ெபrய

பர்வமாக

அறியப்படுகிறது. நூற்றுப் பதிேனழு{117} பிrவுகளில், ஐயாயிரத்து எண்ணூற்று எண்பத்ெதட்டு{5888} பாடல்களில் இைவயைனத்தும் விபrக்கப்படுகின்றன. பர்வம்_சுருக்கம்} "அதன்பிறகு அற்புதமான நிகழ்வுகள்

{7வது

நிைறந்த பர்வமாகிய துேராண பர்வம் வருகிறது.


துேராணrடம்

யுதிஷ்டிரைனப் முழு மஹாபாரதம்

பைடத்தைலைமைய பிடிப்பதாக 47

ஒப்பைடப்பது,

துrேயாதனைனத் http://mahabharatham.arasan.info

திருப்திப்படுத்துவதற்காக

துேராணர்

சூளுைரப்பது.

சனசப்தகர்கைளயும் பகதத்தர்கைளயும் அர்ஜூனன் வழ்த்துவது, ீ

தனியாக ஆதரவில்லாமல் ெஜயத்திரதன் உட்பட பல வரர்களிடம் ீ அகப்பட்டுக்ெகாண்டு மரணத்திற்கப்பால்


மரணமைடதல்,


மகனின்

ஏற்படுத்திய

அழிவு.

ீ ெஜயத்திரதனின் முடிவு. யுதிஷ்டிரனின் உத்தரவின் ேபrல் பமன் மற்றும் சாத்யகியின் ெகௗரவப்பைடக்குள் புகுந்து அர்ஜூனைனத் ேதடுவது. சுருதயு,

மீ ண்டிருந்த

ஜலசந்தன்,

சனசப்தகர்களின்

ேசாமதத்தன்,

அழிவு.

அலம்பூஷன்,

விராடன்,

ேதர்ப்பைடப்

ேபாராளி துருபதன், கேடாத்கஜன்

இன்னும்

மற்றவர்களின்

மரணங்கள்

துேராண


விபrக்கப்படுகின்றன.

அஸ்வத்தாமன்

தனது

தந்ைதயின்

மரணத்தால்

ேகாபங்ெகாண்டு நாராயணக் கைணைய


ருத்ரனின்

ெபருைம.

ெபருைமகைள

மஹாபாரதத்தின் வருகின்றன.

நகரங்கைள கிருஷ்ணன்


ஏழாவது

ெமாத்தம்

ஏவுதல்.


வந்து

விபrத்தல்

நூற்று



மூன்று

அழித்ததில் அர்ஜூனனின்

துேராண

ஆகியைவ,

பர்வத்தில் பிrவுகளில்

எட்டாயிரத்து ெதாள்ளாயிரத்து ஒன்பது {8909} பாடல்களில் இைவ பராசர ைமந்தன் வியாசரால் ெதாகுக்கப்பட்டுள்ளது.


48


சங்கிரக பர்வம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 2 ஈ Sangraha Parva | Adi Parva - Section 2 In Tamil

8 வது பர்வம்_கர்ண பர்வம்

{8வது

பர்வம்_சுருக்கம்} "இதன்


சல்யன்

பிறகு

அற்புதமான கர்ண

கர்ணனுக்குத்

பர்வம்

ேதேராட்டியாகப்

பணியமர்த்தப்பட்டது, திrபுரா என்ற அசுரனின் வழ்ச்சி ீ பற்றிய வரலாறு, ேபாருக்குப் புறப்படுமுன்பு கர்ணனுக்கும் சல்யனுக்கும்

இைடேய நடந்த வாக்குவாதம், அன்னத்ைதயும் காக்ைகையயும் ஒப்பிட்டு

கர்ணைன


அவமானப்படுத்த

ைகயால்

பாண்டியன்

கைத

இறப்பது,

ெசால்வது, தண்டேசனா

மற்றும் தார்தாவின் மரணம். ஆபத்து என்றறிந்தும் கர்ணனிடம் தனித்து யுதிஷ்டிரன் ேபார் புrவது, அர்ஜூனனும் யுதிஷ்டிரனும் ேகாபத்துடன்

ேபசிக்ெகாள்வது,



ீ அைமதிப்படுத்தல் ஆகியன இந்தப் பர்வத்தில் வருகின்றன. பமன் துட்சாசனனுைடய மார்ைபக் கிழித்து, அவனுைடய இருதயத்தின் இரத்தத்ைதக்

குடிக்கும்

காட்சி


பின்பு

அர்ஜூனன் ேநருக்கு ேநராக கர்ணனிடம் ேபார் புrந்து அவைன வழ்த்துவது ீ பர்வமான

வருகின்றது. இந்தப்

பர்வம்

மஹாபாரதத்தின் அறுபத்து

எட்டாவது


{8}


நாலாயிரத்து ெதாண்ணூற்று அறுபத்து நான்கு{4964} பாடல்களில் விபrக்கப்பட்டுள்ளது.


49


{9வது

பர்வம்_சுருக்கம்} அடுத்ததாக



எல்லா

ெபrய

நிைலயில்

சல்ய

வரர்களும் ீ

மதுரா

வழ்ந்த ீ

மன்னன்

ெகௗரவப்பைடக்குத்

சல்யன்

தைலவனாக

நியமிக்கப்படுகிறான். ேபார்வரர்களின் ீ

பர்வம்.

பலப்

ேபார்க்காட்சிகள்

இந்த

9வது பர்வம்_சல்ய பர்வம்

பர்வத்தில் விபrக்கப்படுகின்றன. சல்யன்,

துrேயாதனன் மரணம்

யுதிஷ்டிரனின் ைகயில் வழ்கிறான். ீ இந்த பர்வத்தில்தான் தழுவுகிறான்.

ைகயால்

பைடயில்

சிறு

ெகாள்கிறான்.

ீ பமன்

துrேயாதனன் மைறத்துக்

சகாேதவனின்

ஏrக்குச்

துrேயாததைன

ெசன்று

இகழ்ந்த

சகுனி

குழுக்கேள

தன்ைன

எப்படி


எஞ்சியிருக்க

தண்ண ீருக்கிைடயில் தனது

வார்த்ைதகளால்

தந்திரத்தால்

ேபசி

அவைன

ீ ெவளிேய வர ைவக்கிறான், என்ற விபrப்பு. அதன் பிறகு பம துrேயாதன

கதாயுதப்

ேபார்

துவங்குகிறது,


ீ பமன் ெதாைடயில் அடித்து வழ்த்துகிறான். ீ இைவ அைனத்தும் இந்த




மூவாயிரத்து


இருநூற்று


இதன்


இருபது{3220} பாடல்களில்

வியாசர் இவற்ைற விபrக்கிறார்.

{10வது

ஐம்பத்து

பிறகு

வருவது

பயமுறுத்தும்


கிருதவர்மன்,

நிகழ்வுகள் ெகாண்ட ெசௗப்திக பர்வம். பாண்டவர்கள் கிருபர்,

ெசன்றவுடன்

துேராண

இரத்தத்தில் காண்கின்றனர். ைமந்தன்


நைனந்து இந்தக்

ேகாபங்ெகாண்டு

பாண்டவர்கள் ெகால்லாமல்

சபதேமற்கிறான்.


ெபrய

ஆகிேயார் கிடக்கும்

காட்சிையக் அவர்களின்

மூவரும்

உைடந்து,

துrேயாதனைனக் கண்ட

"பாஞ்சாலர்கள்,

ேபார்க்ேகாலம் பிறகு

ெதாைட


திருஷ்டத்யுமனன், கூட்டாளிகைளக்

அகற்றுவதில்ைல"


என்று

விட்டுவிட்டு

கதிர் அடங்கும் ேவைளயில் கானகத்துக்குள் நுைழகின்றனர்.


50


ஒரு

ெபrய

ஆலமரத்தடியில்

உட்கார்ந்திருக்ைகயில், ஒன்றன்பின்

ஒரு

ஒன்றாகக்


ஆந்ைத

ெகால்வைதக்

பல


காக்ைககைள

காண்கின்றனர்.

இந்தக்

காட்சிையக் கண்ட அஸ்வத்தாமன், இதயம் நிைறந்த ேகாபத்தால் பாஞ்சாலர்கைளப்

பழி

வாங்குவது

என்று

உறுதி

ெசய்கிறான்.

ேபார்க்கருவிகள்


பாஞ்சாலர்கள் ெகாட்டைகயின் வாசைல ஒரு இராட்சசன் காவல் காக்கிறான்.

அசுவத்தாமனின்

ெசயலிழப்பைதக் கண்டு மனதில் முக்கண் ருத்திரைன வழிபட்டு அவைரக்

குளிர்விக்கிறான்.

கிருபைரயும்




ேநரத்தில்


உறவினர்களுடன்

திருஷ்டத்யுமனுடன்

பிறகு


கூடிய

கிருதவர்மைனயும்,

இரவு

ேவைளயில்


அைனவைரயும்,

பாஞ்சாலர்கள் ேசர்த்துக்

யாரும்


ெகால்கிறான்.

ஐந்து

பாண்டவர்கைளயும், சாத்யகிையயும் தவிர்த்து மற்ற அைனவரும் மாள்கின்றனர்.

ைமந்தர்கள்,

பிrவால்

துயருற்ற

ெசய்து,

தனது

திெரௗபதியின் தனது

வசத்தாலும்

அழிக்கும்படி ஏவுகிறான். ேகட்டு

"இது


வார்த்ைதகளால் எடுத்துக்


உத்தரவு

அர்ஜூனைனக்

நடக்காது"


ெதய்வகக் ீ



அமர்கிறாள். ீ பமேசனன் ,

பயத்தாலும்


முடிவு

அசுவத்தாமைனத்


என்று

சாக

இரக்கமைடந்த

ெகாடுத்து



முன்னால்

மீ திருக்கும்

அசுவத்தாமன்

தந்ைத

உண்ணாதிருந்து

கணவர்களின்

கைதைய

ேதடுகிறான்.

தைமயன்,



கைணெயான்ைற

வார்த்ைதகைளக் அந்தக்

ெசயலிழக்க

கைணைய

ைவக்கிறான்.

துைவபாயணரும், கிருஷ்ணனும் மாறி மாறி அசுவத்தாமனுக்கு சாபம் ெகாடுக்கின்றனர். அசுவத்தாமனிடம் அவனது தைலயில் பிறப்பிலிருந்ேத


நைகெயான்ைற

அறுத்ெதடுத்து,

அவைனத் துரத்தி விட்டு, துயரத்தில் இருக்கும் திெரௗபதியின் முன்பு

தங்கள்

ெவற்றி

குறித்து

ெபருைம

ெகாள்கின்றனர்

பாண்டவர்கள். இப்படித்தான் பத்தாவது {10} பர்வமான ெசௗப்திக பர்வம் ெசால்லப்படுகிறது. ெமாத்தம் பதிெனட்டு{18} பிrவுகளில் எண்ணூற்று


பாடல்களில்

ெசௗப்திக

பர்வத்ைத

விபrக்கிறார் வியாசர். இந்த பர்வத்தில் ெசௗப்திக மற்றும் ஐஷிக பர்வங்கள் ெபருமுனிவரால் ேசர்க்கப்பட்டிருக்கிறது. முழு மஹாபாரதம்

51


{11வது பர்வம்_சுருக்கம்} இதன்பிறகு துயர்நிைறந்த ஸ்த்r பர்வம்



பிrவால்

துயருற்றிருந்த,

தீர்க்கதrசனப் பார்ைவ ெகாண்ட திருதராட்டிரன் முன்னால் "இது ீ ீ பமன் " என்று கிருஷ்ணன் ஒரு இரும்புச் சிைலையக் காட்ட, பமன்

மீ திருந்த ேகாபத்தால் அந்தச் சிைலைய இறுகப் பற்றித் தூள் தூளாக்குகிறான் ேகாபத்ைத

திருதராஷ்டிரன்.

அைமதிப்படுத்தி,

உலகப்பற்ைற

அறிவுறுத்துகிறான். அடுத்து



தனது

திருதராட்டிரனின்

விடச்ெசால்லி


உள்ள

ெபண்மணிகைள அைழத்துக் ெகாண்டு ேபார் நடந்த இடத்திற்கு ெசல்லுதல் ேகாப


மிகுதியால்

மயக்கம்

காந்தாrயும்

திருதராட்டிரனும்


நிைனவிழப்பது.

க்ஷத்திrயப் ெபண்மணிகள் திரும்பிவராத தங்கள் கணவர்கைளத்

ேதடிக் ெகாண்டு ேபார்பூமிக்கு வந்து சடலங்கைளத் ேதடுவது. கிருஷ்ணன்

காந்தாrக்கு

சடலங்களுக்கு கர்ணைனத்

யுதிஷ்டிரன் தனது

இைவயைனத்தும் பர்வத்தில்

கண்ண ீைர

ஆறுதல்

இந்த

இறுதிச்சடங்கு

மகன்

என்று

பதிெனாராவது

விபrக்கப்படுகின்றன. வர


ைவக்கும்

ெசய்வது,

இது.

குந்தி

ெவளிப்படுத்துவது.


உணர்வுள்ள

பர்வம்

ெசால்வது.

ஸ்த்r

ெநஞ்சங்களில்


இருபத்து

ஏழு{27} பிrவுகளில் எழுநூற்று எழுபத்ைதந்து{775} பாடல்களில் இந்த

பர்வம்

விபrக்கப்படுகிறது. {12வது


பர்வம்


பனிெரண்டாவதாக யுதிஷ்டிரன்

உறவினர்கைளக் ெகான்றைதக்

ீ 12வது சாந்தி பர்வத்தில்_பஷ்ம நீ தி

சாந்தி தனது குறித்து

ீ வருந்துவது. பஷ்மர் அம்புப் படுக்ைகயில் படுத்தபடிேய அரசனின்

ீ கடைமகைள விளக்கி, பஷ்ம நீ திைய அளிப்பது ஆகியன இந்த பர்வத்தில் வருகின்றன. ெமாத்தம் முந்நூற்று முப்பத்ெதான்பது முழு மஹாபாரதம்

52


{339}


பதினாலாயிரத்து

எழுநூற்று

முப்பத்திரண்டு

{14732} பாடல்களில் இது விபrக்கப்படுகிறது. {13 வது பர்வம்_சுருக்கம்} வrைசயில் அடுத்தது அனுசாசன பர்வம்.

ீ பஷ்ம

நீ திையக்

ேகட்டு


அைமத்துக்

ெகாண்டான்,

பற்றி


எப்படி

தன்ைன

நீ திகளுக்கும்,

மாற்றி

தர்மங்களுக்கும்,

ெபாருள ீட்டு தர்மங்களுக்குமான விதிகள், தனிப்பட்ட கடைமகள் இந்த


அலசப்படுகின்றன.


அலசப்படுகின்றன.

பசுக்களின்

காலம்


இந்த

ெபருைமகள் இடத்தின்


பலவாறாக

பrமாணங்கள்

ீ குறித்தும் இந்த பர்வம் விrவாக அலசுகிறது. பஷ்மர் நல்லுலகம் ெசல்வது

இந்த



இந்த

பதிமூன்றாவது

பர்வத்தில் பலதரப்பட்ட மனிதர்களின் கடைமகள் குறித்த நிைறய விளக்கங்கள்

உள்ளன.

நூற்று

நாற்பத்தாறு

{146}


எட்டாயிரம் {8000} பாடல்களில் இந்த பர்வம் விபrக்கப்படுகிறது. {14

வது



அஸ்வேமதிக

பர்வம்.

வருவது இதில்

பதினான்காவது

சம்வர்தா


மருதாவின் அற்புதமான கைத விபrக்கப்படுகிறது. பாண்டவர்கள் தங்கப்

புைதயைலக்

கண்டைடவது.


கைணயால் கருவில் எrந்து ேபான குழந்ைதைய கிருஷ்ணன் மீ ட்ெடடுத்து பrக்ஷித்தாகப் பிறப்பிப்பது, குதிைர ேவள்விக்கான ேபாrல் அர்ஜூனனின் பல நாடுகைளப் பிடிப்பது. சித்திராங்கதனின் ைமந்தன் வப்ருவாகனனுடன் அர்ஜூனன் ேபார். குதிைர


அஸ்வேமதிக

கீ rப்பிள்ைளயின்



ெசயல்பாடு

நூற்று

ஆகியன

மூன்று

{103}

பிrவுகளில் மூவாயிரத்து முன்னூற்று இருபது {3320} பாடல்களில் இந்த பர்வம் விபrக்கப்படுகிறது. {15வது



ஆசிரமவாசிகா

வருவது பர்வம்.

பதிைனந்தாவது திருதராட்டிரன்

நாட்ைடத்துறந்து தனது மைனவி காந்தாr மற்றும் விதுரனுடன் கானகேமகுவது.

என்றும்

மூத்தவர்களுக்கு

மதிப்பளிக்கும்

பிருைத {குந்தி} இைதக் கண்டு தனது ைமந்தர்களின் அைவையத் முழு மஹாபாரதம்

53


துறந்து அவர்களுடன்

தானும்

ேசர்ந்து கானகேமகுவது.

தனது

பிள்ைளகள் மற்றும் ேபரப்பிள்ைளகளின் ஆவிகளுடன் மன்னன் திருதராட்டிரன் உைரயாடுவது ஆகியன ஆசிரமவாசிக பர்வத்தில் வருகின்றன.

புண்ணியமளிக்கும்


கவைலகைள

காrயங்களில்

விதுரன் அருள்நிைலைய அைடவது. கவல்கனின் நிைலைய

விருஷ்ணி

புதல்வன்

அைடகிறான். குல

நாற்பத்திரண்டு{42}


சஞ்சயன்

இந்த


அழிைவப்

பற்றி

பகுதிகளில்,

விடுத்து

இறங்குவது.


நாரதrன்

அறிகிறான்.

ஆயிரத்து

அருள்

வருைகயால்

இந்தப்

ஐநூற்று

ஆறு

பர்வம் {1506}

பாடல்களில் விபrக்கப்படுகிறது. {16வது



வலிநிைறந்த

நிகழ்வுகள்

ெகாண்ட ெமௗசல பர்வம். இதில், ஒரு பிராமணனின் சாபத்தால் சிங்கம் ெபற்ற

ேபான்ற

இருதயம்

விழுப்புண்கைள

ெகாண்ட,

மார்பில்

பலப்

ெகாண்ட,

ேபார்களங்களில் விருஷ்ணி

குல

நாயகர்கள் குடிெவறியில் ஒருவைர ஒருவர் ேகாைரப் புற்களால் அடித்துக்


உப்புக்கடலருேக

அழிந்து

ேபாதல்,

பலராமரும் கிருஷ்ணனும் தங்கள் குலம் அழிந்து ேபாவைதக் கண்டுவிட்டு அர்ஜூனன் நகரத்தின்


ேநரமும்

துவாரைகக்குச்

ெவறுைமையக்

ெசன்று

கண்டு

வந்தெதனத்

விருஷ்ணிகள்

துயருறுதல்.

திரும்புதல்.

இல்லாத


இறுதிச் சடங்குகைள முடித்து விட்டு கடற்கைற அருேக தாங்கள் குடித்த

இடத்திேலேய

சடலங்கைளத் பலராமன்

தகனம்


அர்ஜூனன்.

மாண்டு

ெசய்துவிட்டு

சடலங்கைளத்

துவாரைகயில்

குழந்ைதகைளயும் ேவைளயில்

அர்ஜூன்

கள்ளர்களிடம்


தனது

ெசன்று

சன்யாச

கிடக்கும்

விருஷ்ணிகளின்

கிருஷ்ணன் தகனம்



அகப்படுகிறான்.



ெசய்கிறான்

ெபண்கைளயும்

ெகாண்டு தனது

கைணகள்

வரும்


ெசயலிழந்தைத

உணர்கிறான். வியாசrடம் ஆேலாசைன ெசய்து, யுதிஷ்டிரனிடம் தர்மத்ைத

ஏற்கப்ேபாவதாகச்

ெசால்கிறான்.

இதுதான் பதினாறாவது{16} பர்வமான ெமௗசல பர்வம். எட்டு {8}


54


பகுதிகளில்

முன்னூற்று

இருபது

{320}


இந்தப்

பர்வத்ைத விளக்குகிறார் வியாசர். {17வது


அடுத்தது,

பதிேனழாவது பர்வம் {17}.

மஹாபிரஸ்தானிகா,

மனிதர்களில் சிறந்தவர்களான பாண்டவர்கள் தங்கள் நாட்ைடத் துறந்து



ெவளிப்படும்

(மஹாபிரஸ்தானம்)

ெசன்று

கைடசி

அைழக்கின்றனர்.

ெநடும்பயணத்திற்கு

கடலில்

அக்னிைய

சிவப்பு

சந்திக்கின்றனர்.

நீ rல்

அக்னி

ேதவனின் ேவண்டுேகாளுக்கிணங்க அர்ஜூன் அக்னிைய வலம் வந்து


ஆயுதமான

ஒப்பைடக்கிறான்.

ஒருவர்

பின்

காண்டீபத்ைத ஒருவராக


விழும்

தனது

தம்பிகைளயும் அடுத்து விழும் திெரௗபதிையயும் விட்டு விட்டு திரும்பிப்

பார்க்காமல்

மஹாபிரஸ்தானிக



இது

ெசல்கிறான். மூன்று{3}

இதுேவ


முன்னூற்று இருபது {320} பாடல்களில் விபrக்கப்படுகிறது. {18வது



வரும்

இயல்புமீ றிய நிகழ்வுகள்

பர்வம் ெதய்வக ீ

ெகாண்ட

சுவர்க்க


பர்வம்.


ேபாக ெதய்வேலாகத் ேதர் வந்தும்,

தன்னுடன்

கைடசி வைர வந்த நாய் மீ து அதில்

எற்பட்ட ஏற

அன்பால்



ேநர்ைமைய ெமச்சி தனது மாற்றுருவத்ைதக் கைளத்து


18 வது பர்வம்_யுதிஷ்டிரனுக்கு நாய் உருவில் வந்த தர்மேதவன் காட்சி அளித்தல்

காட்சி அளிக்கிறான்.


55


அதன்

பிறகு

நல்லுலகம்

ஏறும்

உணர்கிறான்

யுதிஷ்டிரன்.


தனது

காண்பிக்கின்றனர். அழுகுரல்கைளக் இந்திரனும்

பூவுடைலத்


யமனின்

தம்பிகளின்

பாவிகளுக்கு


துறந்து



வலிைய

தூதுவர்

நரகத்ைதக்


பிளக்கும்

ஆட்சிக்குட்பட்ட

ேகட்கிறான்.

காண்பிக்கின்றனர்.

வழியில்

பிறகு


தர்மேதவைதயும்

ஒதுக்கப்பட்ட

இடத்ைதக்

கங்ைகயில்

மூழ்கி

முதலான

தனது

ேதவர்களுடன்

இன்பமயமாக இருக்கிறான் யுதிஷ்டிரன். இந்த பர்வம் ஆறு {6} பகுதிகளாக

இருநூற்று

ஒன்பது


{209}


ேமற்குறிப்பிட்டைவ பதிெனட்டு {18} பர்வங்களின் சுருக்கமாகும். பிற்ேசர்ைகயில் ஹr வம்சம், வவிஷ்யா ஆகியன வருகின்றன. ஹr வம்சத்தில் பனிெரண்டாயிரம் {12000} பாடல்கள் உள்ளன. இது

பர்வ

சங்கரஹா


"பதிெனட்டு

என்ற

பகுதியின்

அெக்ஷாணி

அங்கமாகும்.

பைடகள்

ெசௗதி

இந்தப்

ேபாrல்

கலந்து ெகாண்டன. இந்தப் ேபார் பதிெனட்டு நாட்கள் ெகாடூரமாக நடந்தது.

ஒருவன்

நான்கு

ேவதங்களும்

அங்கங்களும்

உபநிஷத்துகள் அத்தைனயும் அறிந்தும் பாரதம் அறியவில்ைல என்றால்

அவைன

விேவகமுள்ளவன்

ஒப்பற்ற

நுண்ணறிவுள்ள


என்று

கருத


முடியாது.

அறம்


இன்பம் ஆகியவற்ைற விளக்கி பாரதத்ைதப் பைடத்தார். இந்த வரலாற்ைறக்

ெசான்னாலும்

ேகட்டவர்கள் ேகட்க

இனிைமயானக்

ேவறு

விரும்பார்.

குரைலக்

ேகட்ட

அலறைலக் ேகட்க விரும்பார். எப்படி உலகங்களும் திறைமகள்

உண்டாயிற்ேறா, இந்த

(உண்டாகின்றன).

நான்கு

எவர்

ேகாகிலப்

பறைவயின்

எவரும்

காக்ைகயின்

ஐம்பூதங்களால் மூன்று


அற்புதமானத் எப்படி

வரலாறுகைள

பல

ெதாகுப்பால் வைகயான

புலவர்களின் வளர்கின்றன

உயிrனங்களும்

தான் வசிக்க ஒரு ெவளிைய நாடி இருக்கின்றனேவா அப்படிேய எல்லா எப்படி

புராணங்களும் புலன்கள்

இருக்கின்றனேவா முழு மஹாபாரதம்

இந்த


அத்தைனயும் அப்படிேய 56

நாடிேய

மனத்ைதச்


உள்ளன. சார்ந்து

நற்ெசயல்களும்


நற்பண்புகளும்

இந்த

வரலாற்றுடன்

ஆய்ைவச்

சார்ந்து

இைணப்பில்லாத

உலகத்தில்கூட

காணக்கிைடக்காது.

அடிைமகள்

தங்கள்

இருக்கின்றன.

ஒரு

கைதயும்

எல்லாப்

இந்த

தற்கால

புலவர்களும்,

முதலாளிகைள

எப்படிக்

ெகாண்டாடுவார்கேளா அப்படி பாரதத்ைதக் ெகாண்டாடுவார்கள். எப்படி

இல்லற

முடியாேதா

தர்மத்ைத

அப்படி

மற்ற

இந்தப்

மூன்று

பாடல்

தர்மங்கள்

ெதாகுப்ைப

விஞ்ச

எந்தப்

பாடலாசிrயrன் பாடல்களும் விஞ்ச முடியாது. "ஓ

ஆன்மிகவாதிகேள,

உலுக்குபவர்கேள,

ெசயலற்றத்

உங்கள்


தன்ைமைய அறத்தில்

நிைலத்திருக்கட்டும். அடுத்த உலகத்திற்குச் ெசல்பவனுக்கு ஒேர உற்ற

நண்பன்

ெகாண்டாடும்

அறேம.


உைடைமயாக்க உதடுகளால்

ெபாருைளயும்

புத்திசாலிகள்

இயலாது.

உச்சrக்கப்பட்ட

தன்னியல்பிேலேய

மைனவிமாைரயும்

கூட

அவற்ைறத்

துைவபாயணrன் பாரதம்

புனிதமானதும்

தனது

{வியாசrன்}

தன்னிகrல்லாதது. அறம்

அது

சார்ந்ததுமாய்

இருக்கிறது. இது பாவங்கைள அழித்து நன்ைமகைளத் தருகிறது. இந்த பாரதம் உைரக்கப்படும் ேபாது ேகட்ட யாவரும் புஷ்கரா

நதியில் நீ ராட ேவண்டிய அவசியம் இல்ைல. ஒரு பிராமணன் பகலில்

தனது

புலன்களால்

ெசய்த

பாவங்கள்,

மாைலயில்

பாரதம் படிப்பதால் விலகுகின்றன. ெசயல்களால், ெசாற்களால், மனத்தால்

படிப்பதால்


பாவங்கள்

விலகுகின்றன.

அதிகாைலயில்

ஆயிரம்


பாரதம்

அதன்

ெகாம்புகளில் தங்கத் தகடு ெபாருத்தி ேவதம் மற்றும் அைனத்துத் துைறகைளயும் அறிந்த பிராமணனுக்கு பrசளிக்கும் ஒருவனும், தினமும்

பாரதத்ைதக்

அைடகின்றனர்.

எப்படி

ேகட்பவனும் கப்பல்

ஒேர

ைவத்திருப்பவனால்

கதிையேய கடைலக்

கடக்க முடிகிறேதா, அப்படிேய இந்த ெபrய வரலாற்ைற பர்வ சங்கரஹா என்ற இந்தப் பகுதி கடக்க உதவும்.

மஹாபாரதத்தின் ஆதிபர்வத்தில் வரும் சங்கரஹா பர்வம் என்ற இந்தப் பகுதி இப்படிேய நிைறவைடகிறது.


57


நீ தி ேகட்ட நாயின் சாபம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 3 அ A Dog asking for Justice | Adi Parva - Section 3 In Tamil | Mahabharata (ெபௗஷ்ய பர்வம்) ெசௗதி மகன்


"பrக்ஷித்தின்



தனது

குருேக்ஷத்திரத்தின்

சமெவளியில்

ஒரு

ேவள்விைய

ெபrய

நடத்திக்ெகாண்டிருந்தான்.

ீ சுரூதேசனா, உக்ரேசனா, பமேசனா ஆகிேயார்

அவனுடன்

மூன்று

பிறந்த

தம்பிகளாவர்.


அப்படி

ஜனேமஜயன்_தம்பிகள் மூவர்_அடிபட்ட நாய்

உட்கார்ந்திருக்கும்

சமயத்தில், சரமா என்ற ெதய்வக ீ ெபண்நாயின் குட்டி, அந்த ேவள்வி நடக்கும் இடத்திற்கு

வந்தது.

ஜனேமஜயனின்

தம்பிகள்

ைநயப் புைடத்து விரட்டிவிட்டனர்.

மூவரும்,

அந்தக்

குட்டிைய

அந்தக் குட்டியும் வலியால் கதறிக்ெகாண்ேட தனது தாயிடம் ெசன்றது. அதன் தாய் "ஏன் அழுகிறாய்? யார் உன்ைன அடித்தது?' என்று ேகட்டது. இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட

அந்தக்

குட்டி

"நான்


தம்பிகளால்


விரட்டப்பட்ேடன்" என்றது. அதற்கு குட்டியின் தாய் "நீ ஏதாவது தவறு ெசய்து உன்ைன

அடித்தார்களா?"

ெசய்யவில்ைல. ெதாடவில்ைல. அத்தைனயும்

ேவள்விக்கு

அதன்

ேகட்ட

என்று

ேகட்டது.

ைவத்திருந்த

பக்கம்கூட

குட்டியின்

நான்

தாய்

"நான்

எந்தத்

ெநய்ைய

எனது

நாவால்

குட்டியின்

துயைரப்

பார்க்கவில்ைல"

சரமா,

தனது

தவறும்

என்றது

குட்டி.

ெபாறுக்கமுடியாமல், ஜனேமஜயனும் அவனது தம்பிகளும் இருக்கும் அந்தப் ெபrய ேவள்வி நடக்கும் இடத்திற்கு வந்தது. ஜனேமஜயனிடம் ேகாபத்துடன் "இவன்

எனது

ைமந்தன்,

உனது

ேவள்வியின்

ெநய்ைய

இவன்

நாவால்

ெதாடவில்ைல, அதன் பக்கேம பார்ைவையச் ெசலுத்தவில்ைல. எக்குற்றமும் ெசய்யாதிருக்க, அவர்கள்

ஒரு

ெசய்யாத

என்

இவன்

தண்டிக்கப்பட்டது

வார்த்ைதயும் ைமந்தன்

எவ்வாறு?

ேபசவில்ைல.

உங்களால்

பிறகு

"

என்று

சரமா

அடிக்கப்பட்டான்.


"எக்குற்றமும்

ஆைகயால்

அறியாதிருக்கும்ேபாது உன்ைன தீைம வந்தைடயட்டும்." என்று சபித்தது.

நீ

"ெதய்வகப் ீ ெபண் நாய் சரமாவால் இப்படிச் சபிக்கப்பட்ட ஜனேமஜயனுக்கு பயமும்,

ஆன்ம

பலக்குைறவும்


ேவள்வி

முடிந்ததும்

ஹஸ்தினாபுரம் ெசன்று இந்தச் சாபத்திலிருந்து விடுபட நல்ல புேராகிதைரத் ேதடினான். பrக்ஷத்

ைமந்தனான


ேவட்ைடயாடிக்

ெகாண்டிருக்ைகயில்

தனது ஆளுைகக்குட்பட்ட ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில் ஆசிரமம் அைமத்துக்


58



பிரபலமாக


அவருக்கு

இருந்த

ஆன்ம

சுரூதசரவா

என்ற

அர்ப்பணிப்புடன்

முனிவைரக்

கூடிய

கவனித்து

ேசாமசரவா

என்ற

ைமந்தன் ஒருவர் இருந்தார். அந்த முனி ைமநததைனத் தனது புேராகிதராக நியமிக்க

மனதில்

அருங்குணங்கைளக்

எண்ணங்ெகாண்டு ெகாண்டவேர!

அந்த

இந்த


உங்களது

வணங்கி,

ைமந்தைன

"ஓ

எனது

புேராகிதராக விடுங்கள்". இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட முனிவர் "ஓ ஜனேமஜயா! இந்த

எனது ைமந்தன், ஆன்மிக வழிபாட்டில் ஆழமானவன், ேவத கல்வி கற்றவன், எனது பூரண ஆசிகளும் அவனுக்கு உண்டு. ஒரு ெபண் பாம்பு எனது உயிர்

நீ ைரக் குடித்ததால், அந்தப் பாம்பின் கற்பத்தில் பிறந்தவன். இவன் உன்ைன எப்படிப்பட்ட

பாவத்திலிருந்தும்

விடுவிப்பான்.

மகாேதவனுக்கு

எதிரான

பாவமாக இருந்தாலும்கூட விடுவிப்பான். ஆனால் அவனுக்கு ஒரு பழக்கம்

இருக்கிறது. எந்தப் பிராமணன் வந்து என்ன இரந்து ேகட்டாலும் மறுேபச்சின்றி

ெகாடுத்துவிடுவான். அைத உன்னால் ஏற்க முடியும் என்றால், நீ அவைனக் கூட்டி ெசல்" என்றார். ஜனேமஜயன் அவைர புேராகிதராக ஏற்றுக் ெகாண்டு தனது தைலநகரம் திரும்பி தனது தம்பிகளிடம் "இவர் எனது ஆன்மிக குரு,

அவர் என்ன ேகட்கிறாேரா அைத ஆய்ந்துபார்க்காமல் முடித்துக் ெகாடுங்கள்" என்றான். தம்பிகளும் அதன்படிேய நடந்துெகாண்டனர். மன்னன் தம்பிகளுக்கு

இப்படிக் கட்டைளயிட்டுவிட்டு தக்ஷசீலத்திலத்திற்குப் பைடெயடுத்துச் ெசன்று அைதயும் தனது ஆளுைகக்கடக்கிக் ெகாண்டான்.

அேத சமயத்தில், அேயாதா ெதௗம்யா என்ற ஒரு முனி வாழ்ந்து வந்தார். அந்த

சீடர்கள்.

அேயாதா

உபமன்யு,

ெதௗம்யாவுக்கு அருணி,

ேவதா

மூன்று

என்பது

அவர்கள் ெபயர்கள். பாஞ்சாலத்ைதச் ேசர்ந்த

அருணி என்ற சீடைனத் தனது வயலில் உள்ள ஒரு

வாய்க்கால்

மைடைய

அைடக்க

உத்தரவிட்டார். அங்கு ெசன்ற ேபாது அைதச் சாதாரணமாக அைடக்க முடியாது என்பைத அருணி

உணர்ந்தான்.

தனது

ஆசானின்

கட்டைளைய நிைறேவற்ற முடியவில்ைலேய

என்று வருந்திக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாது ஒரு

வழி கிைடத்தது. ேநராக அந்த வாய்க்காைல அைடத்துக்


தாேன

படுத்துக்

குரு

அேயாதா

ெகாண்டான். நீ ர்வரத்தும் நின்றது. "சிறிது

ெதௗம்யா என்று

ேநரங்கழித்து

பாஞ்சாலத்தின்

மற்ற

இரு

அருணி

சீடர்களிடமும்

எங்ேக

ேகட்டார்.

குரு_அேயாதா ெதௗம்யா சீடன்_அருணி(உத்தாலகா)

"ஆசாேன, நீ ங்கள் தாேன அவைன வாய்க்கால் மைடயைடக்க அனுப்பின ீர்கள்"

என்றார்கள். இப்படி நியாபகப்படுத்தப்படேவ "அப்படிெயன்றால், எல்ேலாரும் வாருங்கள், அவனிருக்கும் இடத்திற்குச் ெசல்ேவாம்" என்றார்.


59


"அந்த


வந்ததும்,

"ஓ

பாஞ்சாலத்தின்

அருணிேய!

நீ

எங்கிருக்கிறாய்? இங்ேக வா மகேன" என்று கத்தினார். குருவின் குரைலக் ேகட்ட அருணி உடேன எழுந்திருந்து தனது ஆசானின் முன்னிைலயில் வந்து நின்று "ஆசாேன, வாய்க்காைல அைடக்க ேவறு வழிேயதும் ெதrயாததால். நாேன அந்த வாய்க்காலில் படுத்து நீ ர் வரத்ைதத் தடுத்துக் ெகாண்டிருந்ேதன். இப்ேபாது


வந்து

கூப்பிட்டதும்,

எழுந்து

வந்து

உங்கள்

நிற்கிேறன். அடுத்து நான் என்ன ெசய்யட்டும்?" என்று ேகட்டான்.


உடேன குரு, "புழுதி என்றும் பாராமல் வாய்க்காலில் படுத்து, நான் வந்ததால் நீ ேராட்டத்ைத விட்டதால் இன்று முதல் நீ உத்தாலகா என்று அறியப்படுவாய். என்னுைடய நற்ேபறு

வார்த்ைதகளுக்கு

கிட்டும்.

எல்லா

நீ

அடிபணிந்ததால்

ேவதங்களும்,

உனக்கு

தர்மசாத்திரங்களும்

விைரவில் உன்னுள்

ஒளிரும்" என்றார். இந்த வரத்ைதத் தனது குருவிடம் இருந்து ெபற்ற அருணி இதயம் மகிழ்ந்து தனது நாட்டிற்குச் ெசன்றான். அேயாதா

ெதௗம்யர்

ெதௗம்யாவின் அைழத்து

மற்ெறாரு

"மகேன,

நீ

சீடன்

உபமன்யு.

கால்நைடகைளக்

அவைன

கவனித்துக்

ஒருநாள் ெகாள்"

என்றார். அவனும் குருவின் கட்டைளைய ஏற்று மாடு ேமய்க்கச் ெசன்றான்.

அவற்ைற நாெளல்லாம் ேமய்த்துவிட்டு, மாைலயில் குருவின் இல்லத்திற்கு ஓட்டி வந்து குருவின் முன் நின்று மrயாைதயுடன் வணங்கினான்.

அவன் நல்ல நிைலைமயில் வந்திருப்பைதக் கவனித்த குரு "உபமன்யு, எனது

மகேன, நீ எைதக் ெகாண்டு உன்ைனத் தாங்கிக் ெகாள்கிறாய்? நீ மிகவும்

குண்டாக இருக்கிறாயா?" என்று ேகட்டார். அதற்கு "ஐயா, நான் பிச்ைச எடுத்து எனது ேதைவகைளச் சந்திக்கிேறன்," என்றான்.

இைதக் ேகட்ட குரு "பிட்ைசயின் மூலம் எது உனக்குக் கிைடக்கிறேதா, அைத எனக்குக் ெகாடுக்காமல் நீ பயன்படுத்தக் கூடாது" என்றார். இைதக் ேகட்ட உபமன்யு அந்த இடத்தில் இருந்து ெசன்றுவிட்டான். பிச்ைச எடுத்து, அைதத் தனது

குருவுக்குக்

ெகாடுத்தான்.

குரு

முழுவைதயும்

தாேன

எடுத்துக்

ெகாண்டார். இப்படி எல்லாவற்ைறயும் ெகாடுத்துவிட்டு, மாடுகைள ேமய்க்கச் ெசன்றுவிட்டான் மாைலயில்

உபமன்யு.

குருவின்

நாெளல்லாம்

இல்லத்திற்கு

ஓட்டி

மாடுகைள

வந்து


ேமய்த்துவிட்டு, முன்

நின்று

மrயாைதயுடன் வணங்கினான். குரு மறுபடியும் சீடன் நல்ல நிைலயிேலேய வந்திருப்பைதக் கண்டு "உபமன்யு, எனது மகேன, நீ பிச்ைச எடுத்துக் ெகாண்டு வந்த


தரவில்ைல.

நீ

எப்படிச்

நாேன


சமாளித்தாய்?"

ெகாண்ேடன்.

என்று


உனக்கு

உபமன்யு

எதுவும் "ஐயா,

பிச்ைச எடுத்த அைனத்ைதயும் உங்களிடம் ெகாடுத்துவிட்டதால், மறுபடியும்


60


இரண்டாவது

முைற

பிச்ைச

எடுத்து,

எனது

ேதைவையச்

சந்தித்ேதன்."

என்றான். "இது நீ உன் குருவுக்குச் ெசலுத்தும் மrயாைத அல்ல. இப்படிச் ெசய்வதால், பிச்ைச எடுத்து வாழ்பவர் பலrன் ேதைவகைள நீ அழிக்கிறாய். நீ ேபராைசக்காரன்

என்பைதயல்லவா

நிரூபிக்கிறாய்"


குருவிடம்

இைதக் ேகட்டுவிட்டு உபமன்யு ெசன்று விட்டான். அடுத்த நாள் மாடுகைள நாெளல்லாம் ேமய்த்துவிட்டு, மாைலயில் குருவின் இல்லத்திற்கு ஓட்டி வந்து

குருவின் முன் நின்று மrயாைதயுடன் வணங்கினான். குரு இவன் இன்னும்

குண்டாகேவ இருப்பைத கவனித்துவிட்டு, "உபமன்யு, எனது மகேன, நீ பிச்ைச எடுத்துக் உனக்கு


எதுவும்

வந்த


தரவில்ைல.

ெசல்வதில்ைல.


நீ

நீ

நாேன



முைற

ஆேராக்கியமாக


பிச்ைச

எடுக்கவும்

இருக்கிறாேய,

எப்படிச்

சமாளித்தாய்?" என்று ேகட்டார். இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட உபமன்யு "ஐயா, நான் இந்த

மாடுகளின்

பதிலளித்தான்.

பால்

"

எனது

குடித்து

என்ைனத்

உத்தரவில்லாமல்

தாங்கிக்

நீ

ெகாள்கிேறன்"

மாடுகளிடம்

பால்

என்று

எடுக்கக்

கூடாது" என்று கட்டைளயிட்டார் குரு, உபமன்யுவும் மாடுகைளக் கவனிக்கச்

ெசன்றுவிட்டான். மறுபடியும் குருவின் இல்லத்திற்கு வந்து எப்ேபாதும் ேபால வணங்கினான். "உபமன்யு,

இப்ேபாதும்

எனது

அவன்

மகேன,

நீ

குண்டாயிருப்பைதக்


பிச்ைச


கவனித்துவிட்டு உண்பதில்ைல,

இரண்டாவது முைற பிச்ைச எடுப்பதில்ைல, மாடுகளில் பால் எடுப்பதில்ைல, இருந்தும் குண்டாயிருக்கிறாேய, எதன் மூலம் இன்று சமாளித்தாய்?" என்று

ேகட்டார். "ஐயா, கன்றுக்குட்டிகள் தனது தாயிடம் பாலருந்தும் ேபாது, சிந்தும் உமிழ்பாைல என்றான். நிைறய

உறிஞ்சி

குரு,

"இந்தக்

உமிழ்பாைல

கன்றுக்குட்டிகளின்

உண்டு

நான்


கன்றுக்குட்டிகள்,

ெவளியிடுகின்றன,

இைரைய

உன்


என்று

நீ யுண்டதாகிறேத.

ஆைகயால் அப்படிச் ெசய்யாேத" என்றார். இப்படி


கட்டைளையக்

ெசன்றுவிட்டான்.


ேகட்ட


அபிமானத்தால்

நிைனக்கிேறன்.

இதுவும்


கட்டைளகளால்

ெகாண்ேடன்" அந்தக்

விதிமீ றல்தான்.

மாடுகைளக்

கவனிக்கச்

கட்டுப்படுத்தப்பட்டவன்,

பிச்ைச

எடுத்து உண்பதில்ைல, ேவறு எதுவும் உண்ணவும் வழியில்ைல. பாைலயும் குடிக்க முடியாது, உமிழ்பாைலயும் உறிஞ்சமுடியாது. உபமன்யு

ஒரு

கைளச்ெசடி)

ெநடிநிைறந்த

நாள்,

பசி

இைலகைள

ெகாடூரமான

தாங்கமுடியாமல்

உண்டான்.

குருடானான்.

குருடானதால்

மைறந்தததும்

குரு

விழுந்துவிட்டான்.

ெபாழுது தனது

அதன்,

சுைவயால்

சீடர்கைளக்

கசப்பும்

அவனது

தவழ்ந்து சாய்ந்து,


வந்து

ேமற்கு

கவனித்தார்

எrச்சலும்

கண்கள்

ஒரு

ஆர்கா

(Arka

-

ேசர்ந்த

பாதிக்கப்பட்டு

ெபrய

மைலகளில் உபமன்யு

குழிக்குள் கதிரவன்

வரவில்ைல

என்பைதயுணர்ந்த குரு, மற்ற சீடர்களிடம் ேகட்டார். அவர்கள் அவன் மாடு ேமய்க்கச் ெசன்றிருப்பதாகச் ெசான்னார்கள்.


61


குரு "உபமன்யுைவ எைதயும் உண்ணாத நிைலக்குக் ெகாண்டு வந்துவிட்ேடன்.

அவன் இன்னும் வரவில்ைலேய, வாருங்கள் அவைனத் ேதடுேவாம்" என்றார்.

அவர் அப்படிச் ெசால்லியதும், அைனவரும் அவருடன் ெசன்று கானகத்தில் உரத்த குரல் ெகாடுத்து ேதடினர் "ஓ உபமன்யு, நீ எங்கிருக்கிறாய்?". குருவின்

உரத்த குரைலக் ேகட்ட உபமன்யு "இங்ேக, கிணற்றுக் கடியில் இருக்கிேறன்" என்றான்.

குரு

என்ன

இைலகைளயுண்டதால், விழுந்துவிட்ேடன்"

நடந்தது

நான்

என்று


குருடாேனன்,


அதனால்

"ேதவர்களுக்ேக


இந்த

"ஆர்க

கிணற்றுக்குள்

மருத்துவர்களான


வழிகாட்டப்பட்ட

உபமன்யு,

இரட்ைடயர்கைள ேபாற்றி மகிழ்வி, அவர்கள் உனது பார்ைவைய மீ ட்பார்கள்" என்று

குரு


குருவினால்

இப்படி

அசுவினி இரட்ைடயர்கைள மகிழ்விக்க rக் ேவதத்திலிருந்து இந்த வrகைளச் ெசான்னான்.

"நீ ங்கேள பைடப்புக்கு முன்பிருந்தவர்கள், நீ ங்கேள முதலில் பிறந்தவர்கள், நீ ங்கேள ஐம்பூதங்களில் காட்சியளிப்பவர்கள், எனது ேகள்வி ஞானத்தாலும்,

தியானத்தாலும் இைத அறிந்த நான் உங்களது உதவிைய நாடி நிற்கிேறன். நீ ங்கள்

முடிவில்லாதவர்கள்,


இயற்ைகயில்

ஆன்மாவிலும்

உைறபவர்கள், நீ ங்கேள மரம் ேபான்ற உடலில் இறகுள்ள பறைவ. நீ ங்கேள எல்லா

உயிர்களின்

ெபாதுத்தன்ைம,

நீ ங்கேள

ஒப்பற்றவர்கள்,


பைடக்கப்பட்ட அைனத்து உயிர்களில் இந்த பிரபஞ்சத்ைத ஊடுருவியிருக்கும் ஆவி.

நீ ங்கேள ெபான் கழுகுகள், நீ ங்கேள எல்லாப்ெபாருட்களும் எதில் மைறயுேமா அதன் சாரம். நீ ங்கேள தவறிைழக்காதவர்கள், அழியும் தன்ைமயற்றவர்கள், நீ ங்கேள

நியாயமற்ற

ெவற்றிெகாள்ளும்


அழகான

அடிக்காமல்

அலகு.



ேமாதல்களிலும்

காலத்திற்கு

ேமல்

பணி

ெசய்பவர்கள். கதிரவைனப் பைடத்து, பகலால் ெவள்ைள நூலாலும், இரவால் கருப்பு

நூலாலும்

ஆைடயால்,

பின்னப்பட்ட


இரண்டு

ஆைட

நீ ங்கேள.

ெசயல்கைள

அப்படி

(கர்மங்கைள)

பின்னப்பட்ட

ேதவர்களுக்கும்

பித்rக்களுக்கும் பைடத்தவர்கள். காலத்தால் பற்றப்பட்ட உயிர்ப்பறைவயின்

பலத்ைதயும், முடிவில்லா ஆன்மாைவயும் பிரதிபலித்து, அவைள விடுவித்து அவளுக்குப்

ெபரும்

மகிழ்ச்சிையக்

ெகாடுப்பவர்கள்

நீ ங்கேள.


மயங்கி ஆழ்ந்த அறியாைமயில் இருப்பவர்களுக்கு நீ ங்கேள மிகப்ெபrய பrசு.

முன்னூற்று அறுபது மாடுகள், முன்னூற்று அறுபது நாட்கைளப் பிரதிபலித்து ஒரு

கன்றுக்குட்டிைய

கன்றுக்குட்டிேய உண்ைமையத்

ஈன்ெறடுக்கின்றன

எல்லாவற்ைறயும்

ேதடுபவர்கள்

பல

அதுதான்

ஆக்கவும்

பாைதகளில்

ஒரு

வருடம்.

அழிக்கவும்

ெதாடர்ந்து,

அந்தக்

ெசய்கிறது.

ஞானம்

எனும்

பாைல அந்தக் கன்றுக்குட்டியின் தயவால் ெபறுகின்றனர். அசுவினிகளாகிய நீ ங்கேள, அந்தக் கன்றுக்குட்டிையப் பைடப்பவர்கள்.


62


"வருடம்

என்பது

இரவுகைளயும் எழுநூற்று இைணத்த

சக்கரத்தின்

பல

பகல்கைளயும்

இருபது

ேகால்கைள

ஒரு

பிரதிபலிக்கும்


சுற்றளவு

மாதங்கைள

பிரதிபலிக்கிறது. மாயத்ேதாற்றம் அறியாதது.

பனிெரண்டு

முடிவில்லாமல்

இந்தச்

அழிைவ

அது

உலகங்கைளயும்

அசுவினிகளாகிய

எல்லா மற்ற

பாதிக்கின்றது.

நீ ங்கேள,


இந்தச்

ஓட்டத்ைத

முடுக்குபவர்கள். "காலச்சக்கரத்தால் பனிெரண்டு

சக்கரமான

ெகாண்டது

உயிrனங்கைளயும்


ைமயம்.

காலச் சக்கரம்

பிரதிபலிக்கப்படும்

ைமயத்ைதக்

ேகால்கைள

பிரதிபலிக்கின்றன.

வருடம்

ெகாண்டுள்ளது.

ஜாதகத்தின்

காலத்தின்

ஆறு

இந்தச்


சக்கரமான

இந்தச்

பருவங்கைளப்

சக்கரத்துடன் ராசிச்


சின்னங்கள்

சக்கரம்

அைனத்துப்

ெபாருட்களின் ெசயலுக்குமான பலைன ெவளிப்படுத்துகிறது. காலத்திற்கான ேதவைதகள்

இந்தச்

சக்கரத்தில்

லயித்திருக்கின்றன.

நான்


அப்படிப்பட்ட ஒரு சிரம காலத்தில் அகப்பட்டிருக்கிேறன். ஓ அசுவினிகேள,

என்ைனக் காலச்சக்கரத்தின் பிடியில் இருந்து விடுவியுங்கள். ஓ அசுவினிகேள, நீ ங்கேள

இந்தப்

பிரபஞ்சத்தின்


விடுவியுங்கள்.

உலகங்களின் பிடியில்

பயன்படு

ெபாருளாக

ஐம்பூதங்கள். உள்ள ீர்கள்.



என்ைன

பிரம்மாவா


ஐம்பூதங்களின் இருந்தாலும்,

உலகத்தின் மீ தும் புலன்கள் தரும் மகிழ்ச்சியில் வலம் வருகிறீர்கள். "ஆதியில்



பத்து

புள்ளிகைள

உருவாக்கின ீர்கள்.

அதன்பிறகு நீ ங்கேள கதிரவைனயும் வானத்ைதயும் ேமேல ைவத்தீர்கள். அேத கதிரவனின்

ஓட்டத்ைதக்

ெசய்கின்றனர்.

ேதவர்களும்,

விதித்திருக்கிறேதா ெபறுகின்றனர்.

கணக்கிட்டு

அதன்படி

முனிகள்,

மனிதர்களும்

தனது

தங்கள்

ேவள்விகைளச்



ெசய்து

என்ன

பலன்கைளப்

"மூன்று நிறங்கைளக் கலந்து, பார்ைவயில் படும் ெபாருட்கைளப்

இதிலிருந்துதான்

பைடத்திருக்கிறீர்கள்.

பிரபஞ்சேம

உண்டாயிற்று.

அதனால்தான் ேதவர்களும் மனிதர்களும் தங்களது ெதாழில்கைள முைறேய ெசய்ய முடிகின்றது.


63


"அசுவினிகளாகிய உங்கைள நான் துதிக்கிேறன். உங்கள் ைகவண்ணத்தால் உருவான இருக்க

வானத்ைதயும்

முடியாத

நான்

எல்லா

(நிச்சயிப்பவர்கள்) நீ ங்கேள. "நீ ங்கேள

அைனவருக்கும்

வாழ்க்ைகயில்

வரும்

உருஞ்சுகின்றன.


துதிக்கிேறன்.


ெபற்ேறார்.

உணவுகள்

ேதவர்களாலும்

ெசய்யாமல்

பலன்கைள

நியமிப்பவர்கள்

ஆண்களாகவும்,

ெபண்களாகவும்

நீ ருக்காகவும்,

இரத்தத்திற்காகவும்

விழுங்குபவர்கள் நீ ங்கேள. புதிதாகப் பிறந்த குட்டிகள் தனது தாயின் மார்ைப அசுவினிகேள,

காப்பாற்றுங்கள்!"

எனக்குப்

அந்த

குழந்ைதயின்

பார்ைவையக்

உருவத்ைத


எனது

எடுத்தவர்கள். வாழ்ைவக்

இப்படி வழிபட்டு ேவண்டிக் ெகாள்ளப்பட்ட அசுவினி இரட்ைடயர்கள் ேதான்றி

"நாங்கள் மனநிைறவு (திருப்தி) ெகாண்ேடாம். உனக்காக ஒரு அப்பம் இங்ேக இருக்கிறது. எடுத்துச் சாப்பிடு" என்றனர். இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட உபமன்யு, "ஓ

அசுவினிகேள, உங்கள் ெசாற்கள் எப்ேபாதும் ெபாய்த்ததில்ைல. ஆனாலும், எனது

ஆசாrயருக்குக் காணிக்ைக ெகாடுக்காமல் இந்த அப்பத்ைத என்னால் எடுத்துக் ெகாள்ள முடியாது." என்றான். அதற்கு அசுவினிகள் "இதற்கு முன்பு, உனது

ஆசானும் எங்கைள வழிபட்டார். அதனால் இேத ேபான்ற அப்பத்ைத நாங்கள் அவருக்குக் ெகாடுத்ேதாம். அப்ேபாது அவர் தனது ஆசானுக்கு காணிக்ைகயாகக்

ெகாடுக்காமேல அைத எடுத்துக் ெகாண்டார். உனது ஆசான் எப்படி நடந்து ெகாண்டாேரா, அப்படிேய நீ யும் நடந்து ெகாள்." என்றனர். இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட உபமன்யு, "ஓ அசுவினிகேள, உங்கள் மன்னிப்ைப மன்றாடிக் ேகட்கிேறன். எனது

குருவுக்குக் காணிக்ைகக் ெகாடுக்காமல் இந்த அப்பத்ைதப் ஏற்றுக் ெகாள்ளத்

துணிய மாட்ேடன்" என்றான். அசுவினிகள், "ஓ, உனது குரு பக்திைய நாங்கள் ெமச்சுகிேறாம். உன் குருவின் பற்கள் கருப்பு இரும்பாலானாது. உனக்கு அைவ

தங்கமாக இருக்கட்டும். உனது பார்ைவ உனக்குத் திரும்பட்டும், நீ நற்ேபறு அைடவாய்" என்றனர்.

"இப்படிச் ெசான்ன அசுவினிகள் அவனது பார்ைவைய மீ ட்டனர். குருவின் முன்பு ெசன்று வணங்கி நடந்தது அைனத்ைதயும் ெசான்னான். குருவும் அைதக் ேகட்டு உள்ளம்

நிைறந்து

ெசல்வங்கைளயும்

"நீ

அசுவினிகள்

ெசழுைமயும்

ெசான்னைதப்

ெபறுவாய்.

எல்லா

ேபாலேவ

எல்லா

ேவதங்களும்,

தர்ம

சாத்திரங்களும் உன்னுள் ஒளிரும்," என்றார். இதுேவ உபமன்யுவுக்கு வந்த ேசாதைன.


64


ெபௗசியனும் உதங்கரும் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 3 ஆ Paushya and Utanka | Adi Parva - Section 3 In Tamil | Mahabharata அதன்பிறகு

அேயாதா

ெதௗம்யாவின்


சீடன்

ேவதா என்று அைழக்கப்பட்டவைன அவனது எனது

குரு

அைழத்து

மகேன,

இல்லத்திேலேய தங்கியிருந்து ெசய்.

அது

சில

எனக்குச்

உனக்கு

"ேவதா,

எனது

நாட்கள் ேசைவ

லாபத்ைதத்

தரும்" என்றார். ேவதாவும் அவரது

இல்லத்திேலேய தங்கி எப்ேபாதும் ேசைவ ெசய்ய தயாராக இருந்தான். அந்த வட்டிற்காக ீ ெவயில், குளிர், பசி

தாகம்

என

முனுமுனுப்பின்றித் எருைதப்

ேபால

அைனத்ைதயும் தாங்கி

ஒரு

உைழத்தான்.

குருவும்

மனநிைறவு

ெகாண்டார்.

ேவதா

நற்ேபறும் உலக ஞானத்ைதயும் அைடந்தான். இதுேவ ேவதாவின் ேசாதைன.

"ேவதா, தனது குருவிடம் அனுமதி ெபற்று, தனது கல்விெயல்லாம் முடித்து

அங்கிருந்து விைடெபற்று, இல்லற தர்மத்ைத ஏற்று வாழ்க்ைக நடத்தினான். அவனது வட்டில் ீ

வட்டில் ீ

அதிக

அவனுக்கு

கஷ்டப்பட்டு

மூன்று

சீடர்கள்

வந்ததால்



ேவைலயும் ெகாடுக்காமல் பார்த்து வந்தான். சில

காலத்திற்குப்

பிறகு,

இரு

தாேன

எந்த

க்ஷத்திrயர்களான


கடுைமயான

ஜனேமஜயனும்

ெபௗஸ்யனும், ேவதாைவ குருவாக ஏற்றனர். ஒருநாள் ேவதா, ேவள்வி நடத்த ெவளியூர்

ெசல்ல

உதங்காைவ

ேவண்டி

வட்ைடக் ீ

"என்னெவல்லாம்

இருந்ததால்,

கவனிக்கும்


தனது

ெபாறுப்ைப

நடக்க

சீடர்களில் ஏற்க

ேவண்டுேமா

ஒருவரான

ைவத்துவிட்டு

அதுெவல்லாம்

கவனத்தால் நடக்கட்டும்" என்று ெசால்லிச் ெசன்றுவிட்டார். "உதங்கா

எப்ேபாதும்

கவனத்துடன்

அலுவல்கைளக்


உன்


அப்படி உதங்கா எல்லாவற்ைறயும் கவனித்து வரும்ேபாது அந்த இல்லத்தில் இருந்த ெபண்கள் கூடி வந்து "ஓ உதங்கா, உனது எஜமானி புத்திரப்ேபறுக்கான சrயான காலத்தில் இருக்கிறாள். உனது குருவும் இல்ைல. ஆைகயால், நீ குருவின்



ேதைவயானைதச்

ெசய்"


அதற்கு

உதங்கா "ெபண்களின் உத்தரவின் ேபrல் நான் அப்படிச் ெசய்வது சrயாகாது. சrயற்றைதச் என்றான்.

ெசய்ய


நான்

எனது

65

குருவால்

உத்தரவிடப்படவில்ைல."


குரு

தனது

பயணத்ைத

முடித்துக்




அத்தைனயும் அறிந்தார். உதங்காைவக் குறித்து மிகுந்த மனநிைறவு ெகாண்டு,

"உதங்கா, எனது மகேன, உனக்கு என்ன உதவிைய நான் அளிப்பது? உன்னால்

நான் நன்றாக ேசவிக்கப்பட்ேடன். அதனால் நமது நட்பு ெபருகிற்று. அதனால் நான் உன்ைன விடுவிக்கிேறன். உனது ஆைசகளைனத்தும் நிைறவைடயட்டும்" என்றார்.


இப்படி

விடுவிக்கப்பட்ட

உதங்கா,

"நீ ங்கள்

விரும்பியைத

நான்

ெசய்ய எனக்கு உத்தரவு ெகாடுங்கள். 'பயன்பாட்டுக்கு முரணாக கல்விைய அளிப்பவனும், இறப்பர்.

அைதப்

ெபறுபவனும்

அல்லது

இருந்தால்

இருவருக்குள்ளும்

அந்த

பைக

இருவrல்

ஒருவர்

ஏற்படும்'

என்று

ெசால்லப்பட்டுள்ளது. ஆைகயால், உங்கள் விடுவிப்பு எனக்குக் கிைடத்தாலும், குருவுக்கான ெசல்ல

காணிக்ைகயாக

விரும்புகிேறன்."

உங்களுக்கு


அவனது

நான்

குரு

ஏதாவது

ெசய்து

இைதக்ேகட்டு,

விட்டு

"உதங்கா,

எனது மகேன, சிறிது ேநரம் ெபாறுத்திரு." என்றார். சிறிது காலம் கழித்து, உதங்கா

மறுபடியும்,

"உங்களுக்கு

விருப்பமானைத

என்னிடம்

காணிக்ைகயாகக் ேகளுங்கள்" என்றான். அதற்கு குரு, "எனதன்பு உதங்கா, நீ

ெபற்ற கல்விக்கான காணிக்ைகயாக ஏதாவது ெபறும்படி நீ அடிக்கடிக் கூறிக் ெகாண்டிருக்கிறாய். ஆைகயால், உள்ேள ெசன்று உனது எஜமானியிடம் என்ன ேவண்டுெமன்று ேகட்டு, அவள் ேகட்பைதக் ெகாண்டு வந்து காணிக்ைகயாகக் ெகாடு" என்றார். உதங்கா தனது குருவின் மைனவியிடம் ெசன்று, "அம்மா, குரு என்ைன

ஏதாவது

வட்டுக்குச் ீ

காணிக்ைக

ெசல்ல

அனுமதித்துவிட்டார்.


வர

நான்


என்று

கற்ற

கல்விக்கு


அப்படிச்ெசய்தால் நான் இங்கிருந்து கடனளாகியாகப் ேபாக ேவண்டியதில்ைல.

நான் என்ன ெகாண்டு வரேவண்டும் என எனக்கு உத்தரவிடுங்கள்." என்றான். இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட குருவின் மைனவி, "மன்னன் ெபௗசியனிடம் ெசன்று,

ராணியின் ஒரு ேஜாடி கம்மைல பிச்ைசயாகக் ேகட்டு, அைத இங்கு ெகாண்டு வா.

இன்றிலிருந்து

விருந்திற்கு

வரும்

நான்காவது


நாள்



நாளாகும்.

இந்த

அன்று

கம்மல்களுடன்

காட்சியளிக்க விரும்புகிேறன். இைதயும் கவனத்தில் ெகாள் உதங்கா, நீ இதில்

ெவற்றி ெகாண்டால் நற்ேபறு உன்ைனத் ேதடி வரும். ேதால்வியுற்றால் என்ன நல்லது வரும் என்று எதிர்பார்ப்பாய்?" என்றாள். இப்படி

உத்தரவிடப்பட்ட

உதங்கா,

அங்கிருந்து

கிளம்பினான்.


வதிேயாரமாக ீ நடந்து ெசல்ைகயில் இயல்புக்குமிக்க ெபrய ேதாற்றத்தில் ஒரு காைளயும்,

அதன்மீ து


உடலைமப்பு

ெபற்ற

மனிதன்

அமர்ந்திருப்பைதயும் பார்த்தார். அந்த மனிதன் உதங்காைவப் பார்த்து "இந்தக் காைளயின்

சாணத்ைதச்

விரும்பவில்ைல.

சாப்பிடு"


உதங்கா

உடன்பட

அந்த மனிதன் மறுமடியும், "ஓ உதங்கா, ஆராயாமல் சாப்பிடு. உனது ஆசானும் இதற்கு முன் இைதச் சாப்பிட்டிருக்கிறார்.". உதங்கா சம்மதித்து சாணத்ைதச்


66


சாப்பிட்டு, அந்தக் காைளயின் சிறுநீ ைரக் குடித்து, ைககைளயும் வாையயும் சுத்தப்படுத்திக்


மrயாைதயாக

இருக்குமிடம் ெசன்றான். "அரண்மைனைய

வந்தைடந்ததும்,

கண்டான். அவைன

அணுகிய

ெதrவித்தேதாடு,

உதங்கா,

"நான்


மன்னன்

தனது

உன்னிடம்

மன்னன்

ெபௗசியன்

வணக்கத்ைதயும்

ஒரு

ேகாrக்ைக


அமர்ந்திருப்பைதக்

வாழ்த்துக்கைளயும்

ைவக்கேவ

வந்ேதன்"

என்றான். மன்னனும் பதில் வணக்கங்கைளத் ெதrவித்துக் ெகாண்டு, "ஐயா,

நான் உங்களுக்கு என்ன ெசய்ய ேவண்டும்?" என்று ேகட்டான். உதங்கா "உனது இராணியின்

ஒரு

ேஜாடிக்

கம்மல்கைள

எனது


மைனவிக்குப்

பrசாகக் ெகாடுக்க பிச்ைசயாகக் ேகட்டு வந்ேதன்" என்றான்.

"மன்னன், "உள்ேள ெபண்கள் இருக்கும் அைறகளுக்குச் ெசன்று இராணிையக் கண்டு

அவளிடம்

அைறகளுக்குச் திரும்பவும் முைற.

நீ

வாங்கிக்

ெசன்று


என்ைன

ெகாள்ளும்"


இராணிையக்

வந்து

இப்படி

"இதுவல்ல

உதங்கா

கண்டுபிடிக்க நீ

என்ைன

ஏமாற்றக்கூடாது.

ராணி



நடத்த

அந்த

ேவண்டிய

அைறகளில்

இல்ைல, என்னால் அவைரக் காண முடியவில்ைல." என்றான். இைதக் ேகட்ட மன்னன்

சற்று

ஞாபகப்படுத்திப்

ேநரம்

பாரும்,

மாசைடயவில்ைல

ேயாசித்தான்.

நீ ர்

என்பது

ஏதாவது

பின்பு

"ஐயா,

மாசுக்களுடன்

உறுதிதானா?

எனது

சற்று

ஏற்பட்ட

ராணி

கவனத்துடன் ெதாடர்பால்

கற்புக்கரசியாவாள்,

மாசுள்ளவர்கள் அவைளக் காண இயலாது. அவளும் தன்ைன மாசுள்ளவர்கள் மத்தியில் ெவளிப்படுத்த மாட்டாள்." என்றான். "இப்படிச்

ெசால்லப்பட்ட

உதங்கா,

சிறிது

ேநரம்

ேயாசித்துவிட்டு,

"ஆம்,

அப்படித்தான் இருக்க ேவண்டும். அவசரத்தில், உணவருந்தி்விட்டு நின்றபடிேய

சுத்திகrப்புச் சடங்ைகச் ெசய்ேதன்." என்றான். மன்னன் ெபௗசியன் "இதுதான் வரம்ைப மீ றிய குற்றம். நின்றபடி சடங்ைகச் ெசய்தல் சுத்திகrப்பு ஆகாது.

அதுவும் பயணம் ேமற்ெகாள்ளும்ேபாது அப்படிச் ெசய்தல் கூடாது" என்றான். உதங்கா இைத ஏற்றுக் ெகாண்டு, கிழக்கு ேநாக்கி உட்கார்ந்து, தனது முகம்,

ைக, கால்கைளச் சுத்தமாகக் கழுவினான். பிறகு சத்தமிடாமல் மூன்று முைற எச்சில்படாது

ெவதுெவதுப்பில்லாத

நீ ைர

குடைல

அைடயும்

வைர

உrஞ்சினான். தனது முகத்ைத இரு முைற துைடத்தான். பிறகு நீ ைர ைவத்து

தனது உறுப்புகைளத் ெதாட்டான் (காது, மூக்கு .......). இைவெயல்லாவற்ைறயும் ெசய்து,



அைறகளுக்குள்

நுைழந்தான்.

இம்முைற

ராணிையக் கண்டான். ராணியும் அவைனத் ெதrந்து ெகாண்டு, "வாருங்கள் ஐயா,

நான்


என்ன

ெசய்ய


ேவண்டும்"

பிச்ைசயாகக்

என்று

ேகட்டாள்.

ேகட்கிேறன்.

உதங்கா,

அவற்ைற

"அந்த

எனது

குருவுக்குக் காணிக்ைகயாகக் ெகாடுக்க ேவண்டும்" என்றான். ராணி மிகுந்த


67


விருப்பத்துடன் உதங்கrன் நன்னடத்ைதக்குப் பrசாகக் ெகாடுக்க ேவண்டும்

என்ெறண்ணி தனது கம்மல்கைளக் கழற்றிக் ெகாடுத்தாள். ெகாடுத்து விட்டு, "இந்த கம்மல்கைள பாம்புகளின் அரசன் தக்ஷகன் விரும்புகிறான். அதனால் இந்தக் கம்மல்கைளப் பத்திரமாக எடுத்துச் ெசல்ல ேவண்டும்" என்றாள். "இப்படிச்ெசால்லப்பட்ட

உதங்கா,

'ெபண்ேண,

பயங்ெகாள்ளாேத,

பாம்புகளுக்குத் தைலவன் தக்ஷகன் என்ைனப் பிடித்துவிட முடியாது.' என்று

ெசால்லிவிட்டு ராணியிடம் விைடெபற்றுக் ெகாண்டு ெபௗசியன் முன்பு வந்து "ெபௗசியா,

மனம்

நிைறந்ேதன்"

உதங்காவிடம், "ெகாைடயாகக்

நீ ண்ட

இைடேவைளக்குப்


ெகாடுக்கப்படும்

பிறேக

சrயான

கிைடக்கும்.

விருந்தினர்,

அதனால்

உம்ைம

வழிபட

விைரவாக

தயாராக

ைவத்திருக்கும்


நீ ர்

ெபாருள்

தகுதியுள்ள


சற்றுப்

ெபாறுத்திரும்." என்றான். உதங்கா, "சr, நான் ெபாறுத்திருக்கிேறன். வரைவக்குமாறு

ேவண்டுகிேறன்,"

சுத்தமான


ெபாருட்கைள

மன்னன்


ெகாண்டான் உதங்காவும் மகிழ்வுடன் இருந்தான். தனது முன்பாக ைவக்கப்பட்ட உணவும் குளிர்ந்ததாகவும், சுத்தமற்றதாகவும் ேமலும் முடியும்

அதில்

சுத்தமற்ற என்று

இருந்ததால்

உணைவக்

சபித்தான்.

உணைவ,

உதங்கா

ேகாபத்துடன்,

ெகாடுத்ததால்,

பதிலுக்கு

சுத்தமற்றது

நீ

பார்ைவைய

ெபௗசியனும், என்று

"நீ

"சுத்தமாக

எனக்கு

இழப்பாய்"


ெசான்னதால்

நீ

பிள்ைளப்ேபறில்லாமல் ேபாவாய்' என்று சபித்தான். உதங்கா, "இது

முைறயல்ல, எனக்கு சுத்தமற்ற உணைவப் பrமாறி, பதில் சாபம் ேவறு

தருகிறாயா,

கண்ணால்

சாட்சி

கண்டு

உன்ைன

நீ

திருப்திப்படுத்திக் ெகாள்." என்றான். ெபௗசியன்

உணவு

சுத்தமற்றதாகத்தான்

இருக்கிறது

என்று

தாேன

கண்டு

ெகாண்டான். அந்த உணவு குளிராகவும், முடியுடனும் யாேரா பின்னலிடாதப்

ெபண்ணால் தயாrக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பைத உணர்ந்து முனிைய சாந்தப் படுத்த முயன்றான் "ஐயா, உம் முன்னால் ைவத்த உணவு குளிந்ததாகவும், முடியுடனும்


சrயான

தயாrக்கப்படவில்ைல.

ஆகேவ

என்ைன

அது


அக்கைறயுடன் மன்னித்துக்

இந்த

ெகாள்ளும்.

உணவு

நான்

குருடாகாமல் காப்பாற்றும்," என்றான். உதங்கா, "நான் என்ன ெசால்கிேறேனா நடந்ேத

தீரும்.

நீ

குருடானாலும்

மிக

விைரவில்

பார்ைவைய அைடவாய். உனது சாபத்ைதயும் நீ திரும்பப் ெபற்றுக் ெகாள்," என்றான்.

ெபௗசியன் ெசான்னான், " எனது சாபத்ைதத் திரும்பப்ெபற என்னால் இயலாது. ஏெனன்றால் எனது ேகாபமும் இன்னமும் தணியவில்ைல. ஆனால் உமக்கு


68


இது

ெதrயாது.

அந்தணனின்



கூrய

கத்திையப்

ேபான்று இருந்தாலும், அவனது இதயம் புதிதாகக் கைடந்த ெவண்ணையப் ேபான்று அவனது

மிருதுவானது.


இது


ெமதுவான

க்ஷத்திrயர்களிடம்

ெவண்ைணையப்

பார்த்தால்,

ேபான்றும்,

அவனது

இதயம் கூrயக் கத்திையப் ேபான்றும் இருக்கும். அப்படியிருப்பதால், நான் ெகாடுத்த சாபத்ைத என்னால் திரும்பப் ெபற இயலவில்ைல. அதனால் நீ வந்த

வழிேய ேபாம்," என்றான். உதங்கா "நான், நீ சுத்தமற்ற உணவிைனத்தான் ெகாடுத்தாய் என்பைதக் காண்பித்ேதன். நீ என்ைன சாந்தப்படுத்தினாய், அது ஒருபக்கம்

இருக்கட்டும்,

ெசான்னதாகக்

கருதிேய



உணைவ

பிள்ைளப்

சுத்தமற்றது

ேபறற்றுப்

என்று

ேபாகட்டும்

நான்

என்று

சபித்தாய். ஆனால், உணவு சுத்தமற்றதாகேவ இருந்தது. ஆைகயால் உனது சாபம் என்ைன ஒன்றும் ெசய்யாது. இதில் நான் உறுதியாக இருக்கிேறன்." என்று ெசால்லிவிட்டு உதங்கா அந்த இடத்ைத விட்டு நகர்ந்தான்.


69


ஜனேமஜயன் துயரம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 3 இ Janamejaya Sorrow | Adi Parva - Section 3 In Tamil | Mahabharata

உதங்கா சாைல வழி நடந்து ெசல்ைகயில், அவைன ேநாக்கி ஒரு அம்மண பிச்ைசக்காரன்

வருவது

ேபால்,

ேதான்றுவதும்

மைறவதுமாக

இருந்தான்.

உதங்கா கம்மல்கைளத் தைரயில் ைவத்துவிட்டு, நீ ைர ேநாக்கிச் ெசன்றான்.

அந்ேநரத்தில் அந்தப் பிச்ைசக்காரன் ெவகுவிைரவாக அந்த இடத்திற்கு வந்து, கம்மல்கைள

சுத்தப்படுத்திக் ெகாண்டு,


ெகாள்ளும்


ஓடிவிட்டான்.

சடங்குகைள

கடவுள்கைளயும்,

முடித்து

ஆன்மிக

உதங்கா

தன்ைன

தன்ைன

சுத்தப்படுத்திக்

குருக்கைளயும்

வணங்கி

ெவகுவிைரவாகத் திருடைனப் பின்ெதாடர்ந்தான். மிகவும் சிரமப்பட்டு அவைன முந்தி

வந்து,

முயற்சித்தான்.

கம்மல்கைள உடேனேய



பிச்ைசக்காரன்

தனது

வலுக்கட்டாயமாக

பிடுங்க

மாற்றுருவத்ைதத்


தனது உண்ைமயான தட்சகன் உருவுடன் தைரயில் இருந்த ஒரு ெபாந்துக்குள் நுைழந்தான்.

அந்தப்

ெபாந்துக்குள்

நுைழந்து

பாம்புகளின் உலகிற்குச் ெசன்று ேசர்ந்தான். உதங்கா


ராணி

ெசான்னைத

பின்ெதாடர

அந்தப்


தனது

நிைனத்துப்

ெபாந்ைதத்

தனது

ெசாந்த

பார்த்தான்.

குச்சிைய

இடமான

உடேன

ைவத்துப்

ெபrதாக்கிப் பார்த்தான், ஆனால் ெபrய முன்ேனற்றத்ைத அவனால் காண முடியவில்ைல. இந்திரன் அவனுக்கு உதவ தனது மின்னல்தாக்கிைய (வஜ்ரம்) அனுப்பினான்.

அந்த

மின்னல்தாக்கி

அந்த

குச்சிக்குள்


அந்தப்

ெபாந்ைதப் ெபrதாக்கியது. உதங்கா அந்த மின்னல்தாக்கிைய பின்ெதாடர்ந்து ெபாந்துக்குள் ெசன்றான். உள்ேள ெசன்று பார்த்ததும் பாம்புகளின் உலகம் ஒரு முடிேவ இல்லாதிருப்பைதக் கண்டான். நூற்றுக்கணக்கான அரண்மைனகளும்,

ெபrய ேகாபுரங்களுடன் ெபrய வாயிற்கதவுகளுடன் கூடிய மாளிகைளகளும், விைளயாட்டுக்கும் ேகளிக்ைகக்கும் உகந்த பல்ேவறு அற்புதமான இடங்கள்

என பலவும் அங்ேக இருந்தன. உதங்கா கீ ழ்க்கண்ட வார்த்ைதகைளச் ெசால்லி பாம்புகைளப் ெபருைமப்படுத்தி மனம் நிைறய ைவக்க முயற்சித்தான்.


70


"மன்னன் ஐராவதனின் ஆளுைகக்குட்பட்டப் பாம்புகளாகிய நீ ங்கள், ேபாrல் வல்லவர்கள். இடியுடன்

காற்றினால்

கூடிய

உந்தப்பட்ட

மைழையப்

ேமகங்கள்

ெபாழிவது

ேபால்

ேவகமாகச்

ெசன்று

ேபார்க்கருவிகைள

ெபாழிபவர்கள். பல ரகமான கம்மல்கைள அணிந்து அழகாக இருப்பவர்கள். ஐராவதனின் மக்கள் நீ ங்கள். நீ ங்கள் கதிரவைனப் ேபால் ஒளி வசுபவர்கள். ீ கங்ைகயின்

வடக்குக்

ைவத்திருப்பவர்கள்.

கைரயில்,

அங்ேகதான்

நான்

உங்களில்

பலர்

பாம்புகளாகிய

இருப்பிடங்கைள

உங்கைள

அடிக்கடி

வழிபடுேவன். கதிரவனின் ெகாதிக்கும் கதிர்வச்சில் ீ ஐராவதைனத் தவிர ேவறு யாரால்

உலவ

ெசல்லும்ேபாது,

முடியும்?

அவனுக்குப்

இருபத்ெதட்டாயிரத்து உலவினாலும்,

ஐராவதனின்

பணிெசய்ய

எட்டு{28008}

அவைனவிட்டு

சேகாதரன்

பின்ெதாடர்ந்து

பாம்புகள்

ெதாைலவிேலேய

இருப்பேர.


ெசல்பவர்கேள அவனுடன்

இருப்பவர்கள்

நீ ங்கள்.

ஐராவதைனத் தனது அண்ணனாக நிைனக்கும் எல்லா பாம்புகைளயும் நான் வணங்குகிேறன். முன்பு

குருேக்ஷத்திரத்ைதயும்


ஓ

காண்டவ

தட்சகேன,

வனத்ைதயும்


தனது

அைடய

வசிப்பிடமாக

உன்ைனயும்

வணங்குகிேறன். தட்சகா, அஸ்வேசனா நீ ங்கேள இக்ஷுமதி கைரயில் உள்ள குருேக்ஷத்திரத்தில் புனிதமான

தங்கியிருக்கும்


துைணவர்கள்.

வசிக்கும்

மஹாதியும்னா

தட்சகனின்

தம்பியும்

என்ற

பாம்புகளின்

தைலவனுமான சிறப்பு மிக்க சுருதேசனா, உன்ைனயும் வணங்குகிேறன்.

பிராமண முனிவனான உதங்கா முக்கியமான பாம்புகைளெயல்லாம் இப்படி வணங்கியும் கம்மல்கள் தனக்குக் கிைடக்காதைத எண்ணிப் பார்க்கும் ேபாது, இரு ெபண்கள் ஒரு துணிைய கருப்பும், ெவள்ைளயுமாக இருந்த நூைலக் ெகாண்டு

ெநய்வது


ஒரு

ஆரங்கைளக் கண்டான்.

விசாrத்தான். "இந்தச்

ெகாண்ட

ெசயலில்

சக்கரத்ைத

அழகான


தனது

ஆரங்களுடன்

ைவக்கப்பட்டு,

ஆறு

குதிைரயுடன்

அவர்கைளெயல்லாம்

சக்கரமானது

முன்னூறு

ேபாலவும்


ஒரு

சுற்றுவது

மந்திரங்கைளக்


மனிதர்களால்

சந்திரனின்

ேபால,

மனிதைனயும்

இந்த

சுற்றளவில்

ஆறு

அேத

நாலாகப்

(காலங்களால்)

மாற்றங்கைளயும்



அேத

ேபால


பிrக்கப்பட்டு சுற்றப்பட்டு,

பிரதிபலிக்கின்றன.

பிரபஞ்சத்தின் பிரதிபலிப்பான இந்த மங்ைகயர் ெதாடர்ந்து கருப்பு ெவள்ைள நூல்களால்

துணிைய

நிற்காமல்

ெநய்து

அதில்

பல

பயனுள்ள

ெபாருட்கைளக்ெகாண்ட

உலகங்களுக்கும்,

வசித்துவரும்

பிரபஞ்சத்ைதக்

விrதிராைவயும் நமுச்சிையயும் ெகான்றவேன,

உயிர்களுக்கும் வாழும் வைக ெசய்கின்றனர். இடிையப் பயன்படுத்துபவேன, கருப்பு

காப்பவேன,

உைடயணிந்து

உண்ைமையயும்,

ெபாய்ைமையயும்

இந்தப்

பிரபஞ்சத்தில் காட்டுபவேன, சமுத்திரத்தின் ஆழங்களில் இருந்து கண்ெடடுத்த


71


அக்னியின் மாற்றுருவான குதிைரைய உனது வாகனமாய்க் ெகாண்டவேன, ேதவர்களின் தைலவேன, மூவுலகங்களின் தைலவேன, ஓ புரந்தரா! உன்ைன வணங்குகிேறன்" என்றான்.

குதிைரயுடன் இருந்த மனிதன் உதங்காவிடம், "உனது புகழ்ச்சியால் என் மனம்

நிைறந்ேதன். நான் உனக்கு என்ன நல்லது ெசய்யட்டும்?" என்றான். உதங்கா, "பாம்புகைள எனது ஆளுைகக்குள் ெகாண்டு வா" என்றான். அந்த மனிதன், "இந்த குதிைரக்குள் ஊது" என்றான். உதங்கா அந்த குதிைரக்குள் ஊதினான்.

அப்படி ஊதப்பட்ட குதிைரயின் உடலில் அங்கங்களிெலல்லாம் ெநருப்புடன் கூடிய

புைக

தட்சகன்

ேதான்றி

அந்தப்

எல்ைலயில்லா

ெநருப்பின்

ெவப்பத்ைதத்

உதங்காவிடம்

வந்து


உலகத்ைதேய

ஆச்சrயமைடந்தது

தாங்க

"ஐயா,

முடியாமல்,

உம்ைம

ெபாசுக்கியது.

மட்டுமல்லாமல்,

தனது

ேவண்டுகிேறன்.

இருப்பிடத்ைத உமது

அந்த

விட்டு


எடுத்துக் ெகாள்ளும்" என்றான். உதங்கா அைத எடுத்துக் ெகாண்டான். "கம்மல்கைளத்

திரும்பவும்

அைடந்த

உதங்கா

'ஓ,

இன்றுதாேன


மைனவிக்கு புனிதமான நாள். நான் ெவகுெதாைலவிலல்லவா இருக்கிேறன். எப்படி எனது மrயாைதைய அவளுக்குச் ெசலுத்துவது' என்று நிைனத்தான். உதங்கா

இப்படி

மனிதன்,

"இந்தக்

வசிப்பிடத்திற்கு அதற்கு

நிைனத்துக்

குதிைரயில்

ெநாடியில்

சம்மதித்து,


அந்தக்

ெகாண்டிருக்ைகயில் ெசல்

உதங்கா,

அைழத்துச்

குதிைரயின்

ெசல்லும்" மீ ேதறி

குதிைரயுடன்

இது

உனது



இருந்த


உதங்காவும்

இல்லத்திற்குச்

"அவனது குருவின் மைனவி{ேவதாவின் மைனவி}, காைலயிேலேய குளித்து முடித்து,

அவைனச்

தனது

கூந்தைல

சபிக்கக்

காத்திருந்தாள்.

இருப்பிடத்திற்குள் மrயாைதையத் இடத்திற்கு

அலங்கrத்து,

நுைழந்து,

ெதrவித்தான்.

வந்தாய்,

உன்ைன

அேத

தனது

"உதங்கா,

உதங்கா

வரவில்ைலெயன்றால்

ேவைளயில்,


நீ

சrயான

வரேவற்கிேறன்

உதங்கா

மைனவிக்கு சமயத்தில்,

மகேன,

நீ

ஒரு

குருவின் தனது

சrயான

அப்பாவி,

உன்ைன சபிக்க மாட்ேடன். நற்காலம் உனக்கு முன்ேப இருக்கிறது. உனது விருப்பங்கள் அைனத்தும் ெவற்றியால் முடிசூடப்படட்டும்," என்றாள் குருவின் மைனவி.

உதங்கா குருவுக்காகக் காத்திருந்தான். குரு{ேவதா}, "உன்ைன வரேவற்கிேறன். உன்ைன நீ ண்ட நாளாகக் காணமுடியவில்ைலேய என்ன காரணம்?" என்றார். உதங்கா,

"ஐயா,

என்னுைடய

இந்த

அலுவைல

நான்

பார்க்கும்ேபாது

பாம்புகளின் அரசன் தட்சகனால் தைட வந்தது. அதனால் நான் பாம்புகளின் வசிப்பிடம் ெசன்ேறன். அங்ேக நான் இரு ெபண்கள் கருப்பும் ெவள்ைளயுமான நூல்களால் என்ன

ஒரு

அர்த்தம்

துணிைய

என்று


ெநய்துெகாண்டிருப்பைதக்

உங்களிடம்

ேவண்டிக்

72

கண்ேடன்.

ேகட்கிேறன்?

அேத

அதற்கு

ேபால,


பனிெரண்டு ஆரங்களுடன் கூடிய ஒரு சக்கரத்ைத ஆறு மனிதர்கள் சுற்றிக்

ெகாண்டிருந்தனர். அது எைதக் குறிக்கிறது? நான் கண்ட அந்த மனிதன் யார்? நான்


அேதேபால்

வந்த

சாைலவழியில்

அந்த

இயல்புக்குமிைகயான

காைளயின்

மீ தமர்ந்திருந்த

குதிைர

ஒரு

என்ன?

மனிதைனக்

கண்ேடன். அவன் "உதங்கா, இந்தக் காைளயின் சானத்ைத சாப்பிடு, முன்பு உன் குருவும் இைதச் சாப்பிட்டிருகிற்றார்" என்றான். நான் அந்த சானத்ைதச் சாப்பிட்ேடன்.

அவன்

யார்?


கல்விெபற்ற

நான்,

உங்களிடமிருந்து அறிய விரும்புகிேறன்" என்றான்.

இைத

அவனது குரு{ேவதா}, "அந்த இரு மங்ைகயரும் ததாவும் விததாவும் ஆவர், கருப்பும்

ெவள்ைளயுமான

நூல்கள்,

இரைவயும்

பகைலயும்

குறிக்கின்றன.

ஆறு மனிதர்களால் சுற்றப்படும் பனிெரண்டு ஆரங்களுடன் கூடிய சக்கரம்,

ஆறு காலங்கைளக் ெகாண்ட வருடத்ைதக் குறிக்கிறது. குதிைரயுடன் கூடிய

அந்த மனிதன் பரஜன்யா ஆவான். அவன்தான் மைழக்கான ேதவன். அந்தக் குதிைர அக்னி ேதவன். சாைலவழியில் கண்ட அந்தக் காைள யாைனகளுக்கு

அரசனான ஐராவதமாகும். அதன்மீ திருந்த மனிதன் இந்திரனாவான். உன்னால் சாப்பிடப்பட்டக் பாம்புகளின் நண்பன்.

அதனால்

காைளயின்

சானம்

வசிப்பிடத்திலிருந்து

உன்

தான்

மீ திருந்த

அமிர்தமாகும்.

உயிருடன்

கருைணயால்

கம்மல்களுடன்

நீ

அதனால்தான்

திரும்பினாய்.

உனக்கு

இங்கு

உதவி


நீ

எனது

ெசய்திருக்கிறான்.

பாதுகாப்பாய்

வந்தாய்.

ஓ

மனதுக்கினியவேன, நான் உன்ைன விடுவிக்கிேறன். நீ நற்ேபறு ெபறுவாய்," என்றார்.

"தனது குருவிடம் இருந்து விடுபட்ட உதங்கா, தட்சகன் மீ திருந்த அதிகமான ேகாபத்தால் உந்தப்பட்டு ஹஸ்தினாபுரம் ெசன்றான்.

அந்த அருைமயான பிராமணன் விைரவாக ஹஸ்தினாபுரம் ெசன்றைடந்தான். சிறிது


ஜனேமஜயனுக்காக அைமச்சர்களால்

வாழ்த்துகைளயும்

முன்

தக்ஷசீலத்திலிருந்து

காத்திருந்தான்.

சூழப்பட்டிருப்பைத

ஆசீர்வாதத்ைதயும்

ெவற்றியுடன்

திரும்பிய

ெவற்றியைடந்த

உதங்கா

சrயான



ஏகாதிபதி

தனது


ெசான்னான். அந்த ஏகாதிபதியிடம் (Monarch) சrயான ேநரத்தில், இனிைமயாக ேபசினான் உதங்கா, "ஓ ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவேன! உனது கவனத்துக்கு அவசரமாக வரேவண்டிய ெசய்திகளிருக்கும்ேபாது, இப்படி சிறுபிள்ைளையப் ேபால் ெபாழுைதப் ேபாக்குகிறாேய, எப்படி?" என்றான். "ெசௗதி


அருைமயான ைவத்ேத

"இப்படிக்

பிராமணைன

எனது


வணங்கி,

கடைமகைளச்

ெசய்து


"எனது

ஜனேமஜயன்,

குடிகளின்

நலைன

ெகாண்டிருக்கிேறன்.

நான்

அந்த

மனதில் ெசய்ய

ேவண்டிய கடைம குறித்த ெசய்தி, என்ன ெகாண்டு வந்திருக்கிறீர்" என்றான்.


73


"பிராமணர்களின் முதன்ைமயானவனும், நற்ெசயல்களால் அைடயாளங்காணப் படுபவனுமான உதங்கா ெபrய இதயம் ெகாண்ட ஏகாதிபதியிடம், "ஓ மன்னா! உனது

கவனத்திற்கு

அதனால் உனது

வர

தையகூர்ந்து


அைதச்

அந்தக்

ெசய்வாயாக.

{பrக்ஷித்} தட்சகனால்

தகப்பன்

கடைம ஓ

உன்னுைடயதுதான்,

மன்னர்களுக்கு

மன்னா!

ெகால்லப்பட்டான்,

உனது

தகப்பனின் மரணத்திற்காக அந்தப் பாம்ைப நீ பழிவாங்க ேவண்டும். விதிவசத்தால்

நீ

பழிக்கு

பழி

வாங்கும்


வந்துவிட்டது.

காரணமில்லாமல் உனது தந்ைத அந்தப் பாம்பால் கடிக்கப்பட்டு, இடி விழுந்த மரமாக ஐம்பூதங்களாகக் குைறக்கப்பட்டான். அந்தத் தீய தட்சகன்,

பாம்பு

ேபாைதயுண்டு

இனத்திேலேய

ெதய்வம்

ேபான்ற

இழிவானவன்.

உனது

அதிகாரத்தால்

தந்ைதயும்,


முனிவர்கைளக் காக்கும் மன்னனுமானவைனத் ேதைவயில்லாமல் கடித்தான்.

ெசயல்களால்

தந்ைதையக்

காப்பாற்ற

காசியபைரயும்,


தீயவனான வந்த

விடாமல்

அந்தத்

தட்சகன்,

மருத்துவர்களின் திரும்பப்

ேபாக

உனது

தைலவன்

ைவத்தான்.

அந்தத் தீய பாதகைனத் தீயில் விழ ைவக்க பாம்பு ேவள்வி ஒன்ைற நீ ெசய்ய ேவண்டும். ஓ மன்னா! அதற்கான உத்தரைவக் ெகாடு. இப்படித்தான் இதனால்,

நீ

உனது


எனக்கும்

ெபrய

மரணத்திற்கு

உதவிையச்

நீ

பழி

வாங்க

முடியும்.

ெசய்தவனாவாய்,

ஒரு

சந்தர்ப்பத்தில் அந்தக் ெகாடிய பாதகன், எனது குருவுக்கான அலுவைல நான் ெசய்யும்ேபாது, அந்த அலுவலுக்குத் தைடேயற்படுத்தியிருக்கிறான்," என்றான். "ெசௗதி

ெதாடர்ந்தார்,

"இந்த

வார்த்ைதகைளக்

ெநய்யூற்றியது

ேபால்

அந்த

ேகட்ட

அந்த

ஏகாதிபதி,

தட்சகன் மீ து மிகுந்த ேகாபம் ெகாண்டான். உதங்காவின் ேபச்சு ேவள்வித் தீயில்

உதங்காவின் முன்னிைலயில்


துயரால்

ேகாபத்ைத

உந்தப்பட்டு,

தனது

அதிகrத்தது.

அைமச்சர்கைள

அைழத்து தனது தந்ைதயின் {பrக்ஷித்தின்} ேமாட்சப் பயணத்ைதக் குறித்து

விசாrத்தான். தனது தந்ைத மரணித்ததின் சூழல்கைள உதங்காவின் உதடுகளால்

ேகட்டேபாது,

துயருற்றான். அருள்மிகுந்த

மகாபாரதத்தின்

நிைறவைடகிறது.


துன்பத்தின்

ஆதிபர்வத்தில்

74

வலியால்

ெபௗசிய

பர்வம்

அவன்



ெசௗனகருக்கு பிராமணர்கள் காத்திருப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 4

80

Brahmins waiting for Saunaka | Adi Parva - Section 4 In Tamil | Mahabharata

ெபௗேலாம பர்வம் (ஆதிபர்வத்தின் உபபர்வம்) "புராணங்களில் ெதளிந்த புலைம ெகாண்ட ேலாமஹர்ஷணrன் புதல்வனான ெசௗதி, ைநமிச வனத்தில்


நைடெபற்றுக்

ெசௗனகrன்


வருட

ேவள்வியில் பங்ெகடுத்தவர்களிடம், குவிந்த

கரங்களுடன்,

"மன்னன் நாக


ேவள்விக்கு,

ஒரு

காரணமாயிருந்த உதங்காவின் ேகாடிட்டுக் இப்ேபாது உங்களுக்கு


ெசௗதி-ெசௗனகர்-ஆன்மீ கவாதிகள்

காட்டிவிட்ேடன்? நீ ங்கள்

என்ன

என்ன

ேகட்க

ெசால்லட்டும்"

விரும்புகிறீர்கள்? என்று


ஆன்மிகவாதிகள் "ஓ ேலாமஹர்ஷணrன் மகேன, ேகட்பதில்

ஆர்வமுள்ளைதேய


கைதயாகச்

ெசௗனகர்,

ேவள்வித்


அசுரர்களும்

ேதர்ந்த

புலைமயுள்ளவர்.

கந்தர்வர்கள்

குறித்த

உம்மிடம்

ெசால்வராக. ீ

தீயின்

முன்

சம்பந்தப்பட்ட அவருக்கு


நான் அதற்கு


ேகட்ேபாம்.

எங்கள்

நீ ர்

குருவான

அமர்ந்திருக்கிறார்.

கைதகளில்

மனிதர்கள்,

வரலாறுகளும்

அவரும் நாகர்கள்,

ெதrயும்.ஓ

ெசௗதிேய! இந்த ேவள்வியில் எங்களுக்ெகல்லாம் தைலவர் அந்த படித்த பிரமணேர.

அவர்

தகுதிவாய்ந்தவர்,

(சத்தியங்களுக்கும்) ஆரண்யகத்திலும், ேபசுபவர்,

உறுதிகளுக்கும்

உண்ைமயானவர். சாத்திரங்களிலும்

அைமதிைய

துன்புறுத்தாதவர்

தனது பண்டிதர்,

விரும்புபவர்,

(அஹிம்ைச,

ஞானமுள்ளவர், எந்த

புலால்

உண்ைமையப் உயிைரயும்

உண்ணாைம),

விதிக்கப்பட்டபடி ேநான்பிருப்பவர். முழு மஹாபாரதம்

75


எங்களால் ெபrதும் மதிக்கப்படுபவர், ஆைகயால், அவருக்காக

{ெசௗனகருக்காக} காத்திருப்ேபாம். அவர் எப்ேபாது வந்து தனது மதிப்புள்ள


அமர்கிறாேரா,

அப்ேபாது

அவர்ேகட்பனவற்றிற்கு பதிலளியும்," என்றார்கள். ெசௗதி,

"அப்படிேய

ஆகட்டும்.

அந்த

உயராத்மாவுள்ள

குரு

{ெசௗனகர்} வந்த அமர்ந்ததும் அவர் புனிதமான கைதகளில் பல வைகயான

ெபாருள்களுடன்

உைரக்கிேறன்"

என்று

அவர்


சிறிது

ேகட்பனவற்ைற

ேநரங்கழித்து,

அந்த

அற்புதமான பிராமணன் (ெசௗனகர்) தனது கடைமகைள முடித்து, கடவுளருக்கு

ேவண்டுதல்கைளயும்,

தனது

சுத்திகrப்ைபயும்

முடித்து ெபருேநான்புகள் ேநாற்ற முனிவர்கள் புைடசூழ ெசௗதி அமர்ந்திருக்கும் அந்த ேவள்வி நடக்கும் இடத்திற்கு மறுபடியும் வந்து

அமர்ந்தார்.

rத்விக்குகளுக்கும்,

தத்தமது

ஆசனங்களில்

சத்யர்களுக்கும்

கீ ழ்கண்டவாறு ேபசினார்


76

அமர்ந்திருக்கும்


அமர்ந்து


பிருகு பரம்பைர | ஆதிபர்வம் - பகுதி 5

Generations of Bhrigu | Adi Parva - Section 5 In Tamil | Mahabharata

(ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது)

"ெசௗனகர்


தகப்பனார்

முன்பு

புராணங்கைளயும்,

"குழந்தாய்,

உனது





பாரதத்ைதயும் கற்றுத் ேதர்ந்திருந்தார். நீ யும் அவற்ைறக்

புராதனமான

கற்றறிந்திருக்கிறாயா?

வசீகrக்கும்

பதிவுகளில்

அந்தப்

மனைத

கைதகள்

பட்டியலிடப்பட்டிருக்கும்.

அைவ

விேவகமுள்ள முதல் தைலமுைறயினrன் வரலாறாகும். அவற்ைறெயல்லாம் உனது

தந்ைதயில்

வாயிலாகக்

ேகட்டுள்ேளாம்.

பரம்பைரப் பற்றி அறிய விரும்புகிேறன். அந்த


விவrத்து

ெசால்வாயாக,

நாங்கள்

வாயிலாகக் ேகட்டுக் விரும்புகிேறாம்," என்றார்.

ெசௗதி,

"ைவசம்பாயணர்{வியாசrன்

முதலில்,

சீடர்}

உட்பட

பிருகுவின்


உயர்-ஆன்ம

உன்

{high-

souled} பிராமணர்கள் படித்தைதெயல்லாம் முன்பு நான் கற்று மறுபடி உைரத்திருக்கிேறன். என் தந்ைத கற்றிருந்தைதெயல்லாம் நானும் கற்றிருக்கிேறன். இந்திரனாலும்,

ஓ

பிருகு




வழித்ேதான்றேல!

குழுக்களாலும்,

மருதனாலும் (காற்று) ேபாற்றத்தக்க பிருகு பரம்பைர ெசய்திகைளக்

ீ ேகட்பராக . ஓ ெபருமுனிவேர, இதில் இந்தக்குடும்பத்தின் கைதைய புராணங்களில் விவrத்திருப்பதுேபால விவrக்கிேறன். "அருள்நிைறந்த

ெபருமுனிவர்

பிருகு,

தான்ேதான்றியாக

தன்னாேலேய

நிைலத்திருக்கும் பிரம்மாவிடம் (Self Existing - சுயம்புவிடம்) இருந்து ஒரு

வருணனின் ேவள்வியில் பிறந்தவர். பிருகுவிற்கு சியவணன் என்று ஒரு

மகன்

சியவணனுக்கு பிரம்மாதிக்கு

பிறந்தான்.

அவன்மீ து

நற்குணமிக்க

ேதவேலாக


பிரம்மாதி

நடனமாது

என்று

அன்புடனிருந்தார். ஒரு

கிrடச்சி


மூலம்

ருரு

என்ெறாரு மகன் பிறந்தான். ருருவுக்கு, பிரம்மத்வாரா என்ற தன் மைனவி மூலம் சுனகா என்ெறாரு மகன் பிறந்தான். ஓ ெசௗனகேர! நற்குணமிக்க


அவேர

உமது

77

மூதாைத.

அவர்

தன்ைன


ஆன்மிகத்திற்கு ேவதம்

அற்பணித்திருந்தார்.

அறிந்தவர்களில்

உண்ைமேபசி

நற்ெபயருடன்,

ேமம்பட்டவராக,

தன்ைனச்

ெசதுக்கி

நீ திமானாக,

நற்குணத்துடன்,

ைவத்திருந்தார்,"

என்று

பதிலுைரத்தார். ெசௗனகர், " ஓ சூத ைமந்தேன, ஒப்பற்ற பிருகுவின் ைமந்தனுக்கு சியவணன்

என்று ஏன் ெபயர் சூட்டப்பட்டது? எல்லாவற்ைறயும் ெசால்வாயாக!" என்று ேகட்டார்.

ெசௗதி, "பிருகுவுக்கு புேலாமா என்ற மைனவியிருந்தாள். அவளிடம் பிருகு அன்புடன் இருந்தார். பிருகுவின் ைமந்தைனச் சுமந்து அவள் ெபrய உருவம் ெபற்றாள்.

தர்மத்திற்கு

ஒருநாள்

நற்குணமுைடய

உண்ைமயுடன்

அவள்

இருப்பதில்

அப்படி

இருக்ைகயில்,

ேமம்பட்டவரான

பிருகு,

தனது

அவைள

வட்டில் ீ விட்டுவிட்டு, தன்ைனச் சுத்தப்படுத்திக்ெகாள்ள ெவளிேய ெசன்றார்.

அந்ேநரத்தில் புேலாமா என்ற அவள் ெபயைரேய ெகாண்ட அரக்கன் ஒருவன் பிருகுவின் இல்லத்திற்கு வந்தான். இல்லத்திற்குள் நுைழந்து, எவ்வைகயில்

பார்த்தாலும் களங்கமில்லாத பிருகுவின் மைனவிையக் கண்டான். அவைளக் கண்டதும் காமத்தில் மூழ்கிப்ேபாய், அறிைவ இழந்தான். அழகான புேலாமா,

கானகத்தின் கிழங்குகளும், கனிகளும் ெகாடுத்து அவைன வரேவற்றாள். ஓ நன்முனிவேர! அரக்கன்

அவைளப்


பார்த்ததுமுதல்

மகிழ்ந்து,

எல்லா

காமத்தீயில்

வைகயிலும்

அவைள அபகrப்பது என முடிவு ெசய்தான்.

ெவந்துெகாண்டிருந்த

குற்றங்குைற

இல்லாத

"எனது ஆைச நிைறேவறியது" என்று ெசால்லி, அந்த அபைலைய அபகrத்துச் ெசன்றான்

அரக்கன்.

நிச்சயித்திருந்தார். முைறயான

முனிவருக்கு பிருகுகுல

முன்னர்

ஆனால்

அவைள

அந்த

அரக்கன்

மாைதக்

கடத்துவதற்கு

இந்தக்

என்று நிச்சயித்தான்.

"அைறயின் சுடர்விட்டு

எrவைத

இந்த

கணேம,


மூைலயில்


அவளது

தந்ைத

பிருகு

அளித்தார்.

மனைதப்

அவனுக்குத்தான்

பின்னர்

சடங்குகளுடன்

வழித்ேதான்றேல!,

பாடுபடுத்தியது.

அவைள

ஓ

புண்

ெபரும்

அந்த

சிறந்தது

ேவள்வித்தீ கண்டான்.

அரக்கன் அந்த ெநருப்பிடம், "ஓ அக்னிேய ெசால்,

நீ ேய

ேதவர்களின்

வாயாக

இருக்கிறாய். நீ தியுடன் நீ ேய ெசால், இவள்


78


யாருைடய மைனவி ? தனிைமயில் கண்டதும், இவைள அபகrத்துச் ெசல்ல முடிவு ெசய்து, இந்த ஆசிரமத்தில் இருந்து வலுக்கட்டாயமாக அபகrக்கிேறன். முதலில்

எனக்கு

நிச்சயிக்கப்பட்டிருந்த

இந்தக்

ெமல்லிைடயாைள

அைடந்தான் என்றதுேம எனது இதயம் ேகாபத்தால் எrந்தது. "ெசௗதி



"ஏழு

ேகட்டு

சுடர்


ெகாண்ட

அந்த

ேதவைத

துன்பத்துக்குள்ளாகி,

ெபாய்

பிருகு

அரக்கனின்

ெசால்லவும்

பயந்து, பிருகுவின் சாபத்திற்கும் அேதயளவு பயந்து ெமதுவாக "ஓ அரக்கேன, இந்தப் புேலாமாைவ முதலில் நீ ேய ேதர்ந்ெதடுத்தாய். ஆனால் முைறயான புனிதமானச்

ஏற்கவில்ைல.

சடங்குகளுடனும்,

ெவகுெதாைலவுக்கும்

ேவண்டுதல்களுடனும் புகழ்மிகுந்த

இந்த

நீ

மாைத,

அவைள அருள்

கிைடக்கும் என்ற விருப்பத்தில் பிருகுவுக்கு அவளது தகப்பன் அளித்தான். ஓ அரக்கேன,

பிருகுவிற்ேக

அவள்

உrய

உனக்கு

அளிக்கப்படவில்ைல.

ேவதசடங்குகளுடனும்

அவளது

ேவண்டுதல்களுடன்,


என்ைன

சாட்சியாக ைவத்து அளித்தார். இதுேவ நான் அவைளப் பற்றி அறிந்தது. நான் ெபாய் ேபசத் துணிய மாட்ேடன். ஓ அரக்கர்களில் சிறந்தவேன, ெபாய்ைமக்கு இந்த உலகில் மதிப்பில்ைல " என்றும் பதிலளித்தான்.”


79


சியவணன் பிறப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 6 Birth of Chyavana | Adi Parva - Section 6 In Tamil | Mahabharata ெசௗதி இந்த

(ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது)


"ஓ

பிராமணேர

வார்த்ைதகைள

{ெசௗனகேர},

அக்னியிடமிருந்து

ேகட்ட

அரக்கன், ஆண் காட்டுப் பன்றியின் உருவெமடுத்து,

காற்றின் ேவகத்ேதாடு ஒத்து, மனதின் ேவகத்துடன், அந்த

மாைதக்

ெகாடுைமையத் குழந்ைத

கடத்திச்


தாங்கமுடியாமல்,

கருப்ைபயிலிருந்து

இந்தப்

ெபரும்


நழுவி

விழுந்தது.

அதனாேலேய அந்தக் குழந்ைதக்கு சியவணன் என்று ெபயர்

வந்தது.

குழந்ைத

தாயின்

கருவிலிருந்து

நழுவியைதயும், அந்தக் குழந்ைத சூrயைனப் ேபால

ஒளிர்வைதயும் கண்ட அரக்கன் அந்தப் ெபண்ணின் மீ திருந்த பிடிைய விட்டு கீ ேழ விழுந்து சாம்பலாக

மாறினான். ஓ பிருகு பரம்பைரயில் வந்த பிராமணேர, துயரத்தால்

தடுமாறிப்

புேலாமா,

பிருகு


ேபாயிருந்த


நடந்துெசன்றாள்.

அந்த

தனது

தனது

அழகிய


ைமந்தனின்

சியவணைன


களங்கமற்ற

மைனவி

அழுதுெகாண்டிருப்பைதப் ெபருந்தகப்பன் பிரம்மா கண்டார். கண்களிலிருந்து வழிந்த அவளது கண்ண ீர்த்துளிகள் ஒரு ெபrய ஆற்ைற உருவாக்கியது. அந்த ஆறு

ெபரும்

ஆன்மிகவாதியான

உருண்ேடாடியது. {பிருகுவின்}

எல்லா

மைனவியால்


உலகங்களின்

மைனவியின்

ெபருந்தகப்பன்

உற்பத்தியான

அந்த

பாதங்களில்

தனது

ஆற்ைறக்

மகனின்

கண்டு,

அதற்கு

வதுசாரா என்று ெபயர் ைவத்தார். அது சியவணனின் ஆசிரமத்ைதக் கடந்து ெசன்றது.

இந்த

விதத்தில்தான்


சக்தியுள்ள சியவணன் பிறந்தான்.


ெபரும்

ஆன்ம

"பிருகு தனது குழந்ைத சியவணைனயும், அதன் அழகான தாையயும் கண்டார்.

முனிவர் ேகாபத்தில், "உன்ைனக் கடத்த முடிவு ெசய்து வந்த அரக்கனிடம் யார் உன்ைனக்

ேபாகிேறன்"

காட்டிக்

ெகாடுத்தது?

என்று

எனது


அறுகுணங்ெகாண்டவேர,

அக்னிேய


உமது

ெகாடுத்தது.

அவன்

பருந்ைதப்

ேபானான்.

காப்பாற்றப்பட்ேடன்.


அந்த

ேபால


அவைன

சபிக்கப்

அரக்கனிடம்

என்ைனக்


அதற்கு

ெபௗேலாமா

ஒலிெயழுப்பி

மகனின்

அவைனப்


தீவிரஒளியால்

பார்த்துத்தான்

ெசௗதி


ேகாபங்ெகாண்டார்.

"புேலாமாவிடமிருந்து

கட்டுக்கடங்காத

ேகாபத்தால்,

திண்பாயாக" என்று அக்னிையச் சபித்தார்.


இைதக்

80

ேகட்ட "நீ

தான்

எனது

பிடிையவிட்டு, கீ ேழ விழுந்து சாம்பலானான்," என்றாள்.

"ஓ,

பிருகு,

கடத்திக்

நான்





இப்படிேய, "அக்னி ெபற்ற சாபம்" என்று அைழக்கப்படும் ஆதிபர்வத்தின் ஆறாவது பகுதி நிைறவைடகிறது


81


அக்னி பின்வாங்கினான் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 7 Agni Withdrew | Adi Parva - Section 7 In Tamil | Mahabharata ெசௗதி


(ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது) "பிருகுவின்

சாபத்தால்

ேகாபங்ெகாண்ட அக்னிேதவன், முனிவrடம், "ஓ பிராமணேர,


இப்படி

கண்மூடித்தனமாக நடந்து ெகாள்வதற்கு என்ன ெபாருள்?

நான்

நீ தியுடன்

நடந்து


உண்ைமையப் ேபசியும் இப்படி வரம்புமீ றி பழி வாங்குதல்

நியாயமா?


ேகட்டதால்,

நான் உண்ைமயான பதிைலச் ெசான்ேனன். ஒரு காrயத்ைதப் கூப்பிட்டு,

பார்த்தவைன

ேகள்வி

சாட்சியாகக்

ேகட்கும்ேபாது

அவன்

அறிந்தைதச் ெசால்லவில்ைல என்றால் அந்தப் பாவம், ஏழு தைலமுைறகளுக்கு நீ டிக்கும். தான் முழுவதும்

அறிந்திருந்தும்,

அறிந்தைதக்

கூறவில்ைல என்றால், குற்ற உணர்வால் அவன் கைறபட்டிருப்பான். என்னாலும்

உமக்குச்

சாபமிட

ெபrதும் மதிக்கப்படுபவர்கள்.


ஆனால்



இைவெயல்லாம் உமக்கும் ெதrயும், ஓ பிராமணேர, இப்ேபாது ெசால்வைதக் ேகளும்! எனது ஆன்மிக சக்தியால், நான் என்ைனப் ெபருக்கிக் ெகாண்டு, பல உருவங்களில் இருக்கிேறன். வருடக் கணக்காக நைடெபறும் ேவள்விகளில் இருக்கிேறன்.

புனித

சடங்குகள்

எங்ெகல்லாம்

நைடெபறுகின்றனேவா

அங்ெகல்லாம் இருக்கிேறன். ேவத மந்திரங்களுடன் எனதுச் சுடrன் ேமல் இடப்படும்

ெநய்ைய

அைடகின்றனர்.



பித்rக்களும்

பித்rக்களும்

ெபற்று

நீ ராவர்.

சாந்தம்

ேவள்விகளில்

அளிக்கப்படுபவனவற்றில் ேதவர்களுக்கும், பித்rக்களுக்கும் சம பங்கு உrைம உள்ளது. ஆைகயால் ேதவர்களும், பித்rக்களும் ேவறுேவறாகார். அவர்கைளச் ேசர்த்து

ைவத்தும்,

பிrத்தும்


மாறுதல்களுக்கு


வாய்

ஒப்ப

வழிபடுவார்கள். அந்த ேதவர்களும் பித்rக்களும் என் மீ து ஊற்றப்படுவைதேய உண்கின்றனர்.

அதனால்,

என்ைன

என்று

ெசால்வர்.

சுத்திகrக்கப்பட்ட

ெநய்ைய

முதல்மதியில் (அமாவாைசயில்) பித்rக்களும், முழுமதியில் (ெபௗர்ணமியில்) ேதவர்களும்

எனது

வாய்மூலமாகத்தான்

உண்கிறார்கள். அவர்களின் வாயாக இருப்பதால், எப்படி எல்லாவற்ைறயும் (சுத்தமானதும், சுத்தமில்லாததும்) என்னால் சாப்பிட முடியும்?

"அதன்பிறகு அக்னி பிராமணர்களின் ேவள்வியிலிருந்தும், புனிதச் சடங்குகள்

மற்றும் ைவபவங்களிலிருந்தும் என எல்லா இடங்களிலிருந்தும் தன்ைனச்


82


சுருக்கி

பின்வாங்கிக்

வசத்களும்,


சுவாதாக்களும்,

சுவாஹாக்களும்

உயிrனங்களும் துயரைடந்தன. கவைல

ெகாண்ட


மூன்று

உலகங்களும்

என்ன

ெசய்ய

ெநருப்பில்லாததால்

கடவுளrடம்

ேவள்விகள்

இல்லாமல்,

ெசன்று,



ஓம்களும், எல்லா

"குைறவற்றவர்கேள! ெதாடர்ந்து

நின்று


பிறகு

முனிவரால்

அக்னி

ேபானதால் குழப்பத்தில் உள்ளன. ேநர விரயமில்லாமல் இந்த காrயத்தில் ேவண்டும்

முனிவர்களும்

என்று

கடவுளரும்

நற்ேபறுெபற்றவேர!

உத்தரவிடுங்கள்."


ஏேதா

காரணத்திற்காக

முன்

ெசன்று

பிருகு

நின்று,

"ஓ

சபிக்கப்பட்டிருக்கிறான். ேதவர்களுக்கு வாயாக இருக்கும் அக்னிக்கு எப்படி இந்த இழிந்த நிைல ேநரலாம்?" என்று ேகட்டனர். இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட

பிரபஞ்சபைடப்பான்

ஆைணயிட்டார்.


{பிரம்மன்},

அக்னியிடம்

அக்னிையத்

ெமல்லிய

தன்

முன்

வார்த்ைதகளால்,

வர

"நீ ேய

உலகங்கைளப் பைடத்தவன், நீ ேய அவற்ைற அழிப்பவன்! நீ ேய அவற்ைறப்

பாதுகாப்பவன்! மூவுலகங்களிலும் உள்ள ேவள்விகைள நீ ேய நடத்துபவன்! ஆைகயால் ேவள்வி


ெநய்ைய

இருக்கும்ேபாது, பிரபஞ்சத்தில்

தைடெபறாமல்

உண்பவேன,

ஏன்

நீ ேய

இவ்வளவு

என்றுேம

இருக்குமாறு

நடந்து

எல்லாவற்றிற்கும்

முட்டாள்தனமாக

சுத்தமானவன்

நீ

நடந்து

மட்டுேம!

ெகாள்.

ஓ

தைலைமயாக ெகாள்கிறாய்?

பிரபஞ்சத்ைத

நிைலத்திருக்க ைவத்திருப்பவனும் நீ ேய! நீ உனது முழு உடலால் எல்லாேம கலந்தவற்ைற உண்பவனாக உன்ைனச் சுருக்கிக் ெகாண்டதாக எண்ணாேத. ஓ சுடர்களால்

ஆனவேன,

அப்படிப்பட்டவற்ைற விலங்குகளின் உண்ணும்.

ெவளிப்புறத்தில்

உண்ணும்.

வயிற்றில்)

எப்படி

(புனிதமாகிறேதா),

சைதகைள

உனது

கதிரவனின்



ெபரும்பகுதி

உன்

கதிர்பட்டதும் சுடர்களால்

சுடர்கள்

உண்ணும்

உடலும்



(ஊனுண்ணும்

எல்லாவற்ைறயும் சுத்தமாகிறேதா

எrக்கப்படுபைவ


சுத்தமானதாகும். ஓ ெநருப்ேப, நீ ேய தானாக உருவான எல்லாம் வல்ல சக்தி.

ஓ தைலவேன, உனது அந்த சக்தியால் முனிவrன் சாபம் உண்ைமயாகட்டும். உனது வாயில் பைடக்கப்படும் உனக்கு ேசர ேவண்டிய பங்ைகயும் எடுத்து, ேதவர்களுக்குச்

ேசர


ெதாடர்வாயாக" என்றார்.

பங்ைகயும்


உனது

பணிையத்

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "அக்னி பிரம்மனிடம், "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றான். எல்லாம்

வல்ல

ேவைலையப்

தங்கள்

பார்க்கச்

தைலவrன்

ஆைணப்படிேய


கடவுளரும்

அக்னி

தனது


மகிழ்ச்சியாக அவர்கள் எங்கிருந்து வந்தனேரா அங்ேக ெசன்றுவிட்டார்கள்.

முனிவர்கள் சடங்குகைளயும், ேவள்விகைளயும் ெசய்யத் ெதாடங்கினார்கள். ேமலுலகில்

கடவுளரும்,

அதற்கு

கீ ழ்

உலகில்



மகிழ்வுற்றன. அக்னியும் பாவத்திலிருந்து விடுபட்டதால் மகிழ்ந்தான்.


83


"ஓ

அறுகுணங்ெகாண்டவேர!


பழங்காலத்தில்


சாபத்திற்கு ஆளானான் அக்னி. அரக்கனின் அழிவு, ெபாேலாமா, சியவணனின்

பிறப்பு ஆகியனவற்றுடன் ெதாடர்புைடய இந்தக் கைத பைழய வரலாறுகளில் இப்படிேய ெசால்லப்பட்டிருக்கிறது. இப்படிேய,

அருள்நிைறந்த




84

ஆதிபர்வ

ஏழாவது

பகுதி


ருருவும் பிரம்மத்வாராவும் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 8 Ruru and Pramadvara | Adi Parva - Section 8 In Tamil | Mahabharata "ெசௗதி



(ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது) "ஓ


பிராமணேர,

சியவணன்,

தனது

மைனவி சுகன்யாவின் கருவைறயில் ஒரு ைமந்தைனப்

ெபற்ெறடுத்தான்.

ைமந்தன்தான்


கருவைறயில்

ருருைவப்

பிரம்மாதி.

சக்தி

பிரம்மாதி

அந்த

ெகாண்ட


ெபற்றான்.

ருரு,

தனது மைனவி பிரமத்வாரா மூலம் சுனகா என்ற மகைனப் ெபற்றான்.

ஓ பிரமணேர, அபrமிதமான சக்தி ெகாண்ட ருருவின்


"முன்ெபாரு


முழுவதுமாகக்

கூறுகிேறன் ேகளுங்கள்.

ஆன்மிக

கல்வியும்,

எல்லா

ேநரத்தில்,

கந்தர்வர்களின்

ஸ்தூலேகசா

என்ற

ேமனைகயுடன் அந்த

அப்சர

உயிrடமும்

ஒரு

ேமனைக, ஒரு

பிறந்த

குழந்ைதைய



அன்பு

முனி

ெநருக்கமாக

ஆசிரமத்திற்கருேக

சக்தியும்,

இருந்தார்.

மன்னன்


அவளது

ஓ

ஓ

குணமும்

பிராமண

விஸ்வவசு,

ேநரம்

பிள்ைளையப்

அவள்

ெசலுத்தும்

ெகாண்ட

முனிவேர,



ெநருங்கியதும்,

ெபற்ெறடுத்தாள்.

ஆற்றங்கைரயிேலேய

அந்த

மங்ைக

வழித்ேதான்றேல,

ஸ்தூலேகசrன்

அந்தப்

புதிதாகப்

விட்டுவிட்டாள்.

ஓ

பிராமணேர, ேமனைக என்ற அந்த அப்சரஸ் பாசத்ைதயும் அவமானத்ைதயும் ெசன்றுவிட்டாள்.

அந்த

பிராமண

முனி

ஸ்தூலேகசர்

அந்தக் குழந்ைதையக் கண்டார். அது ஒரு ெபண்குழந்ைத என்பைதக் கண்டார்.

அதன் அழைகயும், காந்திையயும் கண்டு அதன் மீ து பrவு ஏற்பட்டு, அந்தக் குழந்ைதைய எடுத்துச் ெசன்றார். அந்த



ஸ்தூலேகசrன்

நற்குணங்களுடன்

விதிகளுக்குட்பட்டு

சடங்குகைளெயல்லாம் அழகாலும், அவள்


மிஞ்சி

அந்தக்

அவரது


எல்லாப்

நின்றதால்,


இருப்பிடத்திேலேய

ஆசிகளுடன்

குழந்ைதக்குச் ெசய்தார்.

பண்புகளாலும்

பிரம்மத்வாரா

தனது

வளர்ந்தது.

ெசய்ய

அந்த



நற்குணங்களாலும்,


என்று

அந்தக்

ெபண்கைளயும்


அவைள

அைழத்தார். ெதய்வத்திற்கு அஞ்சி நடக்கும் ருரு, ஒரு நாள் ஸ்தூலேகசrன் ஆசிரமத்திற்கு

அருேக

இருந்த

பிரம்மத்வாராைவக்

கண்டு,

ேமாக

ேதவைதயின் கைணைய இதயத்தில் தாங்கிய ஒருவனாக ஆனான். பிருகுவின்


85


மகனான

தனது

தந்ைத

பிரம்மாதிைய,

ஆைசைய ஏற்க ைவத்தான். பிரம்மாதி

மகனுக்காக

ெவகுெதாைலவுக்குப்

கன்னிப்ெபண்

அவைளக்

ேகட்டான்.

பிரம்மத்வாராைவ

தனது

நண்பர்கள்

புகழ்வாய்ந்த அவளது

ருருவுக்கு

மூலம்

ஸ்தூலேகசrடம்

வளர்ப்புத்தந்ைதயும் நிச்சயித்துக்

திருமணம் அடுத்து வரும் பூரம் நட்சத்திரத்தில் என நிச்சயமானது. நிச்சயம்

முடிந்து

வசத்தால்,

அந்த

நாட்களுக்குள்ேளேய,

தனது

தனது

அந்தக்


சில

விதி

அழகான

கன்னிப்ெபண் மற்ற ெபண்களுடன் விைளயாடிக்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாது,

அவள்

ேநரம் ெநருங்கி வந்தது. வழியில் சுருண்டு

கிடந்த

பார்க்காமல்,

ஒரு

பாம்ைபப் அைத

மிதித்துவிட்டாள். ஊர்வனவும்,

அந்த

தனது

நஞ்சுப்

பற்கைள கவனக்குைறவாக இருந்த அவளது உடம்பில் ெசலுத்தி விதியின் விருப்பத்ைத நிைறேவற்றியது. பாம்பால் கடிபட்டதும், உணர்விழந்து தைரயில்

விழுந்தாள் அவள். அவளது நிறம் மங்கியது. அவளது அழகும் மங்கியது. கைலந்த

ேகசத்துடன்

கிடந்த

அவைள

உடனிருந்தவர்கள்

கவைலயுடன்

கண்டனர். மிகுந்த வலியுடன் தனது மரணத்ைதத் தழுவினாள் அவள். தூங்கிக் ெகாண்டிருப்பதுேபால் பாம்பு

கடித்தவுடன்,

கிடந்த

அந்தக்

ெகாடியிைடயாைள,

உயிேராடிருந்தைதவிட

அதிக


அந்தப்

அழகாகத்

ெதrந்தாள்.

கிடந்த

அவைளக்

வளர்ப்புத் தந்ைதயும், மற்ற முனிவர்களும் அங்கு வந்து, அைசவில்லாமல் தாமைர

மலர்

{பிரம்மத்வாராைவ} சங்கேமகலா, பரத்வாஜா,

தைரயில்

கண்டனர்.

உத்தாலகா,

கிடப்பைதப்

சுவஸ்த்யதிேரயா,

கதா,

ெகௗனகுத்ஸியா,

ேபாலக்

அைனவராலும்

அர்ஷ்டிேசனா,

மஹாஜனா,

ெகௗசிகா,

ெகௗதமா,

பிரம்மாதி,

அறியப்பட்ட

ஸ்ேவதா,

பிரம்மாதியின் மகன் ருரு மற்றும் அந்தக் கானகத்தில் வசிப்ேபார் ஆகிேயார் அங்ேக வந்தனர். பாம்பு கடித்ததால், தைரயில் உயிரற்ற சடலமாகக் கிடக்கும் அந்த

மங்ைகையக்

கண்டு


துக்கத்தில்

அழுதனர்.

இந்த



பகுதி

நிகழ்ச்சியால் அதிகம் பாதிக்கப்பட்ட ருரு அந்த இடத்ைதவிட்டு அகன்றான். இப்படிேய,





86


பாம்பினத்ைத அழிப்பதாக ருரு ஏற்ற உறுதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 9

86

Ruru's

vow for the destruction of the serpent-race

| Mahabharata ெசௗதி

(ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது) ெசான்னார்,

உயிரற்ற

சடலத்ைதச்

பிராமணர்கள் ெபரும்

| Adi Parva - Section 9 In Tamil

"பிரம்மத்வாராவின் சுற்றி


ருரு

அடர்ந்த

அமர்ந்திருக்கும்ேபாது,

துக்கமைடந்த

கானகத்தின்

ஆழத்துக்குச்

ெசன்று

சத்தம்ேபாட்டு கதறி அழுதான். துயரத்தால் உந்தப்பட்டு

பrதாபகரமாக

ைவத்தான். நிைனத்து

காதலி "ஐேயா,

ெவறுந்தைரயில்

நண்பர்களுக்கும் ெபrய

துயர்

ஒப்பாr

பிரம்மத்வாராைவ

எனது

பிrயமானவள்

எங்களுக்கும்

ஏதுமுண்டா?

கிடந்தாேள,

இைதவிட

நான்

இரந்தவர்க்கு

ஈந்தவனானால்,

எல்லா கடைமகைளயும் சrவர ெசய்பவனானால், ெபrயவர்கைள மதிப்பவனானால்,

உறுதிகளுக்குக்

கட்டுப்பட்டவனானால்,

என்

அழகு பிரம்மத்வாரா தைரயில் இருந்து எழுந்து வரட்டும்," என்று கதறினான்.

"தனது துைணைய இழந்த ருரு இப்படி கதறிக்ெகாண்டிருக்ைகயில், ேமலுலகத்

தூதுவர் ஒருவர் அந்தக் கானகத்துக்கு வந்து அவனிடம், "ஓ ருரு, உனது துயர் ேமlட்டால் நீ இப்ேபாது உச்சrத்தாேய வார்த்ைதகள், அைவ பயனற்றைவ. ஓ

நல்லவேன, இந்த உலகத்தில் உள்ளவர்களுக்கு நாட்கள் முடிந்தால், அவர்கள்

திரும்பி வருவதில்ைல. கந்தர்வருக்கும், அப்சரசுக்கும் பிறந்த இந்த அப்பாவி குழந்ைதயின் நாட்கள் முடிந்துவிட்டன. அதனால் மகேன, நீ உனது இதயத்ைத துயருக்குப்

பறிெகாடுக்காேத.

அவளது

உயிrன்

"ருரு,

"ஓ

மீ ட்ைபப்


பற்றி



ேதவர்கள்

ைவத்துள்ளனர்.

நடந்தால் பிரம்மத்வாரா கிைடக்க வாய்ப்பிருக்கிறது," என்றார். ேதவேலாகத்

தூதுவேர!

அக்கடவுளர்

நீ

முன்ேப



ெசால்லியிருக்கின்றனர். நான் அதன்படி நடந்துெகாள்ளகிேறன். முழுவதுமாகச் ெசால்லி எனது துயரத்திலிருந்து என்ைன விடுவியுங்கள்" என்றான். அதற்கு

ேதவ தூதுவர், "உனது வாழ்நாட்களில் பாதிைய உனது துைணக்குக் ெகாடுக்க ேவண்டும். பிருகுவின் பரம்பைரயில் வந்த ஓ ருருேவ, உனது பிரம்மத்வாரா தைரயில் இருந்து எழுந்து வருவாள்," என்றார்.


87


"ஓ ேதவதூதர்களில் சிறந்தவேர, நான் எனது வாழ்நாளில் பாதிைய எனது துைணக்குச்

சாதகமாக

அன்புக்குrயவைள,


அதிவிருப்பத்துடன் அவளது

ெகாடுப்ேபன்.

பைழய

உைடகளுடேன,

அவள் ேதாற்றத்துடேன எழுப்புவராக," ீ என்றான் ருரு. "ெசௗதி


"பிறகு

நற்குணங்கள்

ெகாண்ட

எனது

அழகான

கந்தர்வ

மன்னனும்

நிைனத்து,

ருருவுக்கு

(பிரம்மத்வாராவின் தகப்பன்) ேதவ தூதுவனும், தர்ம ேதவைதயிடம் ெசன்று, "ஓ

தர்மத்திற்கு

மன்னேன,

நிச்சயிக்கப்பட்டிருந்த

உமது

விருப்பமாக

பிரமத்வாராைவ

அவனது

பாதி

நாட்கைள


ெகாண்டு உயிர்ப்பிப்பாயாக" என்றனர். அறத்திற்கான மன்னன் (தர்மேதவன்), "ஓ


தூதேர,

உமது

விருப்பத்தால்,

ருருவின்

பாதி

ஆயுைளக்

ெகாண்டு அவனுக்கு நிச்சயிக்கப்பட்டிருந்த பிரம்மத்வாரா எழுந்திருக்கட்டும்" என்றான். ெசௗதி


அழகுைடய

அந்த

"அறத்தின்

மங்ைக

மன்னன்

அப்படிச்

பிரம்மத்வாரா,

ெசால்லியதும்,

ருருவின்

பாதி

அதிக

ஆயுைளத்

தன்னகத்ேத ெகாண்டு, மயக்கத்திலிருந்து எழுவைதப் ேபால் எழுந்தாள். ருரு தனது பாதி ஆயுைளத் தனது துைண எழும்பத் தந்ததால், பின்னர் அவனது ஆயுள் சுருங்கியது. "ஒரு

நன்னாளில்



திருமணம்

ஒருவருக்ெகாருவர் ெகாண்டிருந்தனர்.

தந்ைதயர்

ெசய்து

ைவத்தனர்.




தங்கள்

அழகான,

அந்தத்

முைறயான

தம்பதியினரும்

நாட்கைளக்

கிைடப்பதற்கrதான,

கடத்திக் தாமைர

இதழ்களின் ெமன்ைமையெயாத்த மங்ைகைய மணந்து ெகாண்ட பிறகும், ருரு பாம்பினத்தின்மீ து

ெகாண்ட

ேகாபம்


அந்தப்

பாம்பினத்ைதேய

அழிப்பதாக உறுதிேயற்றான். எப்ேபாெதல்லாம் அவன் பாம்ைபக் கண்டாேனா அப்ேபாெதல்லாம் ேகாபத்தால் உந்தப்பட்டு தனது ஆயுதத்ைத எடுத்து அந்தப் பாம்ைபக் ெகான்றான்.

"ஓ பிராமணேர, ஒரு நாள் ருரு அடர்ந்து ெபrய கானகத்திற்குள் நுைழந்தான். அங்ேக ஒரு வயதான துந்துபா வைகையச் {நீ ர்பாம்பு வைக} சார்ந்த ஒரு பாம்பு {சாபம் ெபற்ற முனிவர் சஹஸ்ரபத்} தைரயில் கிடப்பைதக் கண்டான்.

ேகாபத்தால் உந்தப்பட்ட ருரு, மரணக் ேகால் ேபால இருந்த ஒரு கட்ைடைய எடுத்து அந்தப் பாம்ைபக் ெகால்ல எத்தனித்தான். அப்ேபாது அந்த துந்துபா ருருவிடம், "ஓ பிராமணா, நான் உனக்கு எந்தக் ெகடுதைலயும் ெசய்யவில்ைல. பிறகு ஏன் ேகாபங்ெகாண்டு என்ைன அடிக்க வருகிறாய்' என்றது. இப்படிேய,





88


ஒன்பதாவது

பகுதி


சஹஸ்ரபத் ெபற்ற சாபம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 10 Sahasrapat Cursed

| Adi Parva - Section 10 In Tamil | Mahabharata (ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗதி ெசான்னார், "அந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட

ருரு,

எனது

"எனது

அன்பு

உயிருக்கு

மைனவி

ஒப்பான,

ஒரு

பாம்பால்

கடிக்கப்பட்டாள். ஓ பாம்ேப, அதுமுதல் எந்தப் பாம்ைபக்

கண்டாலும்

உறுதிேயற்றுள்ேளன். ஆைகயால்


அடிக்கப்

ேபாகிேறன்.

அதற்கு

துந்துபா,

ெகால்வது

என

உன்ைன

நான்

நீ

உனது

இழக்கப் ேபாகிறாய்" என்றான்.

மனிதர்கைளக் வைக.

கடிக்கும்

"ஓ

உயிைர

பிராமணா,

பாம்பினம்

ெபயரளவிேலேய

ேவறு

பாம்புகளாக

இருக்கும் துந்துபாக்கைள {நீ ர்பாம்புகைள} நீ ெகால்லுதல் கூடாது. மற்ற பாம்பு

வைககளிலும் கடிக்கும் வைகயுள்ளன. அவற்றின் நற்ேபறுகள் எங்களுக்கு {நீ ர் பாம்புகளுக்கு}

கிைடப்பதில்ைல.

ஆனால்


ேநரும்

ெகடுதிகள்

அைனத்தும் எங்களுக்கும் {நீ ர் பாம்புகளுக்கு} ேநருகின்றன. அவர்களின்

துயரம்



இைதயறியாமல்


ஆனால்

ஒருேபாதும்


இருந்ததில்ைல.

துந்துபாக்கைளக்



{நீ ர்

பாம்புகைளக்}

ெகான்றுவிடாேத," என்றது. "ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இந்த வார்த்ைதகைளப் பாம்பிடமிருந்து ேகட்ட முனிவர் ருரு, அதன் பயத்ைதயும் கண்டு, என்னதான் அது பாம்பாக இருந்தாலும் அந்தத் துந்துபாைவக் {நீ ர்

பாம்ைப}

ெகால்லவில்ைல.

அறுங்குணங்கைளக்

ெகாண்ட முனிவர் ருரு, "ஓ பாம்ேப, முழுவதுமாகச் ெசால். இந்த உருவத்தில் இருக்கும் நீ யார்?" என்றான். அதற்கு அந்த துந்துபா, "ஓ ருரு,

முன்பு

சஹஸ்ரபத்.

ெகாண்ேடன்,"

நான் ஒரு

ஒரு

முனிவனாக

பிராமணனின்

என்றது.

ருரு,

"ஓ

இருந்ேதன்.


எனது

இந்தப்

பாம்புகளில்

ெபயர்

பாம்புரு

சிறந்தவேன,

பிராமணனின் ேகாபத்துக்கு நீ ஏன் ஆளானாய்? எவ்வளவு காலம் நீ இந்த பாம்புருவில் இருக்க ேவண்டும்?" என்று ேகட்டான்.


89


இப்படிேய,


நிைறவைடகிறது



90


பத்தாவது

பகுதி


ருருவுக்கு சஹஸ்ரபத்தின் அறிவுைர | ஆதிபர்வம் - பகுதி 11

89

Sahasrapat addressing Ruru ெசௗதி


| Adi Parva - Section 10 In Tamil | Mahabharata

(ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது) ``துந்துபா

வைக

பாம்பு

ருருவிடம், "முன்பு

{சஹஸ்ரபத்}

ஒரு

காலத்தில், எனக்கு காகமா என்ற நண்பன் இருந்தான். அவன் ேபச்சில் வல்லவனாக, கடுந்தவங்களின் சக்தியுடன்

பயனால்


{காகமா}

ெநருப்பு

ஆன்மிக


அவன்

ேவள்வி

(அக்னி

ேஹாத்ரம்) ெசய்து ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, புற்களால் பாம்பு ேபான்ற ேதாற்றத்ைதச் ெசய்து,

அைதக்காட்டி

{காகமாைவ}

பயமுறுத்திேனன்.

மயக்கமுற்று


அவைன அவன்

உண்ைம

ேபசும், தனது உறுதிகளில் உறுதியாய் இருக்கும் ஆன்மிகவாதியான அவனுக்கு

புலனுணர்வு

மீ ண்டவுடன்,

ேகாபம்


"சக்தியில்லாத ெபாய்ப்பாம்ைபக் காட்டி என்ைன பயமுறுத்தியதால், நீ

நஞ்சில்லாப்

பாம்பாகப்

ேபா"

என்ற


ஓ

ஆன்மிகவாதிேய, எனக்கு அவனது தவமகிைம ெதrயும், ஆைகயால் கலங்கிய

உள்ளத்துடன்,

விைளயாட்டுக்காக,

உன்ைன

ைககூப்பிக்

மகிழ்விக்கேவ

குனிந்து,


"நண்பா,

ெசய்ேதன்.

என்ைன மன்னிக்க ேவண்டும். உனது சாபத்ைத திருப்பி எடுத்துக் ெகாள்" என்ேறன். என்ைன அந்த கலங்கிய நிைலயில் கண்ட அந்த ஆன்மிகவாதி

{காகமா},

சிறிது

ெநகிழ்ந்து

மூச்சுடன், "நான் ெசான்னது நடந்ேத தீரும். நான்

என்ன

ெசால்கிேறன்

என்பைதக்

ேகட்டு

சூடான

உனது


இதயத்தில்

பதிய

ைவத்துக் ெகாள். ஓ நல்லவேன, பிரம்மாதியின் ைமந்தன் ருரு எப்ேபாது உன் முன் ேதான்றுகிறாேனா, அப்ேபாது அவைனக் கண்ட மாத்திரத்தில் உனக்கு சாப விடுதைல கிைடக்கும், என்றான். நீ ேய அந்த பிரம்மாதியின் ைமந்தன் ருரு.”

எனது

சுய

உருைவ

அைடந்தது,

என்றான் துந்துபா {சஹஸ்ரபத்}.


உனக்கு

91

ஒரு

நல்லைதச்

ெசால்கிேறன்,"


"அப்படிச் ெசால்லிய அந்த ஒப்பற்ற மனிதன் {சஹஸ்ரபத்}, பிராமணர்களில்

சிறந்தவன், தனது பாம்பு உருவத்திைன அகற்றி ெதளிவான உண்ைம உருைவ அைடந்தான்.


பைடத்தவற்றில்


முதன்ைமயானவேன,

சக்தி

ெகாண்ட

அறத்திேலேய

ருருவிடம்,


"ஓ

அறம்,

உயிைரக் காப்பாற்றுவதுதான் (ெகால்ல வந்து ெகால்லாமல் ெசல்வதுதான்). அதனால் எந்த பிராமணனும் எந்த உயிrனத்தின் உயிைரயும் எடுக்கக்கூடாது.

பிராமணன் எப்ேபாதும் ெமன்ைமயானவனாகேவ இருக்க ேவண்டும். இதுேவ புனிதமான

ேவதங்களில்

ேவதங்கைளயும்,

ேவத

ெசால்லப்பட்டிருக்கிறது.

ஆகமங்கைளயும்

நன்கு

ஒரு


பிராமணன்

ைவத்திருக்க

ேவண்டும். உயிrனங்களின் உண்ைமத் தன்ைமைய கடவுள் நம்பிக்ைகயுடன்

உணர ேவண்டும். எப்படி ேவதங்கைள நிைனவில் ைவத்திருப்பது அவசியேமா அப்படி எல்லா உயிர்களுக்கும் நன்ைம ெசய்பவனாகவும், உண்ைமயுடனும்,

மன்னிக்கும் தன்ைமயுடனும், இருக்க ேவண்டும். உனது கடைம க்ஷத்திrயrன் கடைமயன்று.

முன்னனியில்

நிற்பது,

ெசங்ேகாலுடன்

அதிகாரம்

ெசய்வது,

குடிமக்கைள ஆள்வது ஆகியைவ க்ஷத்திrயர்களின் கடைமகள். ஓ ருருேவ,

ேகள். முன்ெபாரு காலத்தில் ஜனேமஜயன் என்பவன் பாம்புகளில் அழிவிற்காக ஒரு ேவள்வி நடத்தினான். அப்ேபாது ேவத கல்வி கற்ற, ஆன்மிக சக்தி மிக்க

ஆஸ்திகன் என்பவனது குறுக்கீ ட்டால் பாம்புகளுக்கு விடுதைல கிைடத்தது", என்றான் {சஹஸ்ரபத்}.

இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த பதிேனாராவது பகுதியான ெபௗேலாம பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


92


உணர்விழந்த ருரு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 12 Ruru fatigued

{ெசௗனகர்

| Adi Parva - Section 12 In Tamil | Mahabharata (ெபௗேலாம பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ஆன்மீ கவாதிகளிடம்} ெசௗதி



"இருபிறப்பாளrல்

{சஹஸ்ரபத்ேத},

ஏன்


{பிராமணர்களில்}



"ருரு

சிறந்தவேர

அழிவிற்காக

ேவள்வி நடத்தினான்? ஆஸ்திகர் ஏன் பாம்புகைளக் காப்பாற்றினார்? எப்படிக்

காப்பாற்றினார்?

உள்ேளன்" என்றான்{ருரு}.

அைத


அறிய

ஆவலுடன்

முனிவர் {சஹஸ்ரபத்}, "ஓ ருரு, இந்த முக்கியமான ஆஸ்திக வரலாற்ைற, பிராமணர்களின் உதடுகளால் நீ அறிவாய்," என்று ெசால்லி மைறந்து விட்டார். ெசௗதி


"மைறந்த

முனிவைரத்

{சஹஸ்ரபத்ைதத்}

ேதடி

ருரு

ஓடினான். அந்தக் கானகத்தில் அவைரக் கண்டுபிடிக்கமுடியாமல், கைளத்து, ேசார்வைடந்து




{சஹஸ்ரபத்}


மனதில் நிைனத்துப் பார்த்தான். மிகவும் குழம்பிப் ேபாய் புலன் உணர்ைவ இழந்தான்.

உணர்வு

மீ ண்டதும்,

ருரு

தனது


வந்து,

தனது

தந்ைதயிடம் {பிரம்மாதியிடம்} இந்த வரலாற்ைறப் பற்றிக் ேகட்டான். அப்படிக் ேகட்கப்பட்டதால், அந்த தந்ைதயும் {பிரம்மாதியும்} கைதையச் ெசான்னார்." இப்படிேய

ஆதிபர்வத்தின்

பர்வமும் நிைறவைடகிறது.


இந்த

பனிெரண்டாவது

93

பகுதியும்,

ெபௗேலாம


ஜரத்கருவும் யயவரர்களும் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 13 Jaratkaru and Yayavaras ெசௗனகர்

| Adi Parva - Section 13 In Tamil | Mahabharata (ஆஸ்திக பர்வம்)

{ெசௗதியிடம்},

"மன்னர்களில்

புலிையப் ேபான்ற ஜனேமஜயன் எக்காரணம் ெகாண்டு,


ேவள்வி

இனத்ைத

அழிக்க

எங்களுக்குச்

ெசால்.

நடத்தினான்?

முழுக்கைதையயும் இருபிறப்பாளrல்

ஆன்மிகவாதிகளில் ஆஸ்திகர்

{Astika},

ெநருப்பிலிருந்து அந்தப்

பாம்பு


சிறந்த,

முன்னவரான

பாம்புகைள

ஏன்

எrயும்

காப்பாற்றினார்?



இருபிறப்பாளrல்


சிறந்தவர்

யாருைடய

ேபச்சாளர்களில்

சிறந்தவேர,

ைமந்தன்?

நீ ண்டது.

ெசௗதி,

(Monarch){ஜனேமஜயன்} யாருைடய

ைமந்தன்?

ெசௗதி,

ஓ

"ஓ,

நான்

முழுவதுமாகேவ

"அந்த

ஆஸ்திகrன்

ெசால்லக்

ேகளுங்கள்" என்றார். ெசௗனகர்,

இந்த

ஒப்பற்ற பிரமணரான

"கிருஷ்ண

ஆஸ்திக


வரலாற்ைற,

புராணம்



ஞானமுள்ள

தந்ைதயும்,

ைநமிசாரண்யவாசிகளின் ஓதியிருக்கிறார்.

அப்படி

{வியாசரால்}


ஓதப்பட்ட

சீடருமான

ேபாது,

அங்ேக

ரசிக்கத்தக்க

ஓதப்பட்ட

கூறுவார்கள்.

ேவண்டுேகாளுக்கிணங்க, வியாசrன்

மிக

கடைமப்பட்டிருக்கிேறன்.

கைதைய முழு நீ ளத்துடன் ேகட்க ஆவலாக உள்ேளன்" என்றார். ெசௗதி,

கைத


இதற்கு முன்

ேலாமஹர்ஷனர் நானும்

இந்த முன்

எனது

இைத


ஓ

ெசௗனகேர, நீ ங்கள் ேகட்டுக் ெகாண்டதால், ஆஸ்திகrன் வரலாற்ைற நான் ேகட்டவாேற


பாவங்கைள

ெசால்லும்ேபாேத ேகளுங்கள்" என்றார்.


கைதையச்

நான்

"ஆஸ்திகrன் தந்ைத, பிரஜாபதிைய {தக்ஷைன} ேபான்ற சக்தி பைடத்தவர்.

அவர் பக்தியில் உறுதிமிக்க ஒரு பிரம்மச்சாr. காமத்ைதத் தன் கட்டுக்குள் ைவத்திருந்த

மிகப்ெபrய

ஆன்மிகவாதியான

அவர்

எப்ேபாதாவதுதான்

சாப்பிடுவார். அவர் ஜரத்கரு {Jaratkaru} என்ற ெபயரால் அறியப்பட்டிருந்தார்.

யயவரர்களில் முதன்ைமயானவரும், அறம்சார்ந்த கடுைமயான விரதங்களில் (தர்மம்

சார்ந்த



விரதங்களில்)

94

உறுதிமிக்கவர்.

ெபரும்


ஆன்மசக்திகைளக்


ெபrய

ஆசி

ெபற்று,

ஒரு முைற உலகம் முழுவதும் பயணம் ெசய்தார். வித்தியாசமான ஆறுகளில்


நீ ராடினார்.

ெசன்றார்,

புனித

ெபாழுது

எங்ேக

இருட்டுகிறேதா அங்ேக இைளபாறினார். இயல்பான மனிதர்களால் ெசய்ய முடியாத கடும் விரதங்கைள

ெபரும் சக்திேயாடு ெசய்தார். அவர் காற்ைற மட்டுேம உண்டு வாழ்ந்தார். தூக்கத்ைதத் துறந்தார்.

நடமாடும் ெநருப்புக்ேகாளமாகத் திrந்தார். ஒருநாள்,

ஜகத்கரு

ஒரு

தைலகீ ழாகத் கண்டதும்,

ெபrய

ெதாங்கிக்

ஜரத்கரு,

"இந்தக்

குழிக்குள்

ெகாண்டிருந்தைதக் குழிக்குள்,

தனது

கண்டார்.

நாலாபக்கமும்

மூதாைதயர்கள்


எலிகள்

கடித்துக்

ெகாண்டிருக்கும், விரானா மர நாறுகைளக் ெகாண்டு தைலகீ ழாக ெதாங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் நீ ங்கள் யார்?" என்று ேகட்டார். மூதாைதயர்கள்,

"நாங்கள்

கடுந்தவங்கைளச்

ெசய்த

யயவர

முனிவர்கள்.

நாங்கள் சந்ததி ேவண்டி பூமிக்குள் புைதந்து ெகாண்டிருக்கிேறாம். எங்களுக்கு

ஜரத்கரு என்று ஒரு மகன் இருக்கிறான். அவனால்தான் ேகடு வந்தது. தவம் மற்றும் சடங்குகளில் மட்டும் நாட்டம் ெகாண்டு அைலகிறான். திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு சந்ததிையப் ெபருக்கவில்ைல, அந்த மைடயன். அவனால், எங்கள் குலம் அழியப்ேபாகிறது. அதனால்தான் நாங்கள் இந்தக் குழிக்குள் ெதாங்கிக்

ெகாண்டிருக்கிேறாம்.

நண்பர்

வந்து

துரதிர்ஷ்டசாலிகளாக ேபால்


எங்கள்

இருக்கிேறாம்.

எங்கள் பக்கம்

ஓ

துக்கத்தில் நிற்கும்

வழியிருந்தும்

நடக்கமுடியாத

அருைமயானவேர,

பங்ெகடுக்கும்


யார்



யார்?

என்பைத

ஓ

அறிய

விரும்புகிேறாம். எங்கைளப் ேபான்ற துரதிர்ஷ்டசாலிகளுக்காக நீ ங்கள் ஏன் வருந்துகிறீர்கள்?" என்றனர். "ஜரத்கரு,

"நீ ங்கேள

எனக்கு

தாத்தனும்

பாட்டனும்

ஆவர்கள். ீ

நான்தான்

ஜரத்கரு, உங்களுக்கு நான் என்ன ேசைவ ெசய்ய ேவண்டும்?" என்றார். அதற்கு

முப்பாட்டன்கள்,


நீ ட்சிக்கு

ெசய்தாயானால்,

ெசய்தவனாவாய்.

நீ

"ஓ

குழந்தாய்,

உன்னால்

உனக்கும்

உனது

அறத்தினாலும்


உத்தரவு.

இதயத்ைத

தவ

ஒரு

மகைனப்

முடிந்தைத


வலிைம,

முயற்சி

ெபrய

ெவறும்

பூர்த்தியாவதில்ைல.

ஒரு

ெபற்று,

ெசய்.

நமது


நன்ைமையச்

விரதங்களாலும் குழந்ைதக்குத்

தகப்பனாகும்ேபாேத நீ முழுைமயைடகிறாய். ஆகேவ குழந்தாய், இது எங்கள் உனது


ெசய்து

குழந்ைதப்

ெபறுவதில்

நாட்டங்ெகாள்ள ைவ. இதுதான் நீ எங்களுக்குச் ெசய்யும் மிகப்ெபrய உதவி" என்றனர்.


95



"எனக்காக

இன்பத்திற்காக அவற்ைறச்

நான்

ெசய்யப்

ெபறுவதற்காகேவ,

நான்


ெசல்வம்

ெபற


ெசய்து


இந்தப்

சாத்திரங்களுக்கு

ெகாள்ள

எனது

அடிப்பைடயில்,

முக்தி

உங்களின்

புrதலின்

உட்பட்டு


ஒரு

நலனுக்காேவ

மைனவிையப்

ெபறப்

ேபாகிேறன். நான் இதற்குப் புறம்பாக நடக்க மாட்ேடன். எனது ெபயைரேய ெகாண்ட எனக்குப்

ஒரு

மணப்ெபண்ைண,

பிச்ைசப்

பrசாகத்

தர

அவளது


நண்பர்கள்,

முழு

மனதுடன்

அப்படிப்பட்டவைளேய

நான்

மணமுடிப்ேபன். ஆனால் என்ைனப் ேபான்ற ஒரு ஏைழக்கு எந்த மனிதன் தன் ெபண்ைணக்

ெகாடுப்பான்.



அந்தப்

ெபண்

எப்படியிருந்தாலும் நான் அவைள ஏற்றுக் ெகாள்ேவன். நான் ஒரு வார்த்ைதக்

ெகாடுத்துவிட்ேடன் என்றால் அதற்கு மாறாக நடக்க மாட்ேடன். நான் ஒரு ெபண்ைண

மணப்பதற்கு

நிச்சயம்

உறுதியளிக்கிேறன் பாட்டன்கேள.


ெசய்ேவன்

என்று

உங்கைள மீ ட்டு, புண்ணிய உலகங்களுக்கு அனுப்ப, நான் அவளிடம் நமது சந்ததிைய எழுப்புேவன் " என்றார்.{ஜரத்கரு}. இப்படிேய


இந்த

ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


பதிமூன்றாவது

96

பகுதியான

ஆஸ்திக

பர்வ


வாசுகியின் தங்ைக ெபயரும் ஜரத்கரு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 14

93

The name of Vasuki's Sister Mahabharata

ெசௗதி

is also

Jaratkaru

| Adi Parva - Section 14 In Tamil |

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)



"அந்தக்

{ஜரத்கரு},

முழுதும்

அைலந்தார்.

மைனவிையத்



உலகம்

ேமற்ெகாள்ளும்

ேதடி

கிைடத்தாளில்ைல.

ஒருநாள், அடர்ந்த கானகத்திற்குள் ெசன்று


தனது

மூதாைதயர்

நிைனவுகூர்ந்து

உரமில்லாக்குரலில்

தனக்கு

மைனவி ேவண்டும் என்று மூன்று முைற

ேவண்டினார்.

வாசுகி

{ஆண்

தனது

பாம்பு}

தங்ைகைய

முனிவருக்குக் ஆனால்,

அந்தப்

அப்ேபாது எழுந்து,

அந்த


பிராமணர்

அவளுக்கும் தனது ெபயர் {ஜரத்கரு

வாசுகி

என்று} இருக்க ேவண்டுேம என்று நிைனத்து

அவைளப்

ெபற்றுக்

ெகாள்ளத்

தயங்கினார்.

அந்த

உயரான்ம

ஜரத்கரு தனக்குள் 'எனது ெபயrல்லாத எந்தப் ெபண்ைணயும் நான் ஏற்க

மாட்ேடன்.' என நிைனத்துக் ெகாண்டு வாசுகியிடம், "உமது தங்ைகயின் ெபயர் என்ன என்று உண்ைமையக் கூறு, ஓ பாம்ேப" என்று ேகட்டார்{ஜரத்கரு}.

"வாசுகி, "ஓ ஜரத்கரு, இது எனது இைளய தங்ைக, இவளது ெபயர்

ஜரத்கரு.

மைனவியாக

பிராமணர்களில்

இந்தக்

நான்

ெகாடியிைட

உனக்குக்


மங்ைகைய

உனது

ெகாடுக்கிேறன்.

உனக்காகேவ

ஓ


காலம் இவைள வளர்த்ேதன். அதனால் இவைள ஏற்றுக்

ெகாள்," என்று கூறி உrய சடங்குகளுடன் தனது தங்ைக ஜரத்கருைவ திருமணம் ெசய்து ெகாடுத்தான் {வாசுகி}.

இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த பதினான்காவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.

வாசுகியின் தங்ைக ஜகத்கரு


97


ெபண் பாம்பு ஜரத்கருைவ மணந்த ஜரத்கரு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 15

95

Jaratkaru married she serpent Jaratkaru | Mahabharata

Adi Parva - Section 15 In Tamil |


ெசௗதி ெசான்னார், "பிராமணர்கைள அறிந்த மனிதர்களில்

முதன்ைமயானவர்கேள,

முன்ெபாரு சமயம் பாம்புகளின் தாய், அந்தப் பாம்புகளுக்கு

"காற்ைறச்

ெகாண்டிருப்பவன் ஜனேமஜயன் எனச்

சாபம்

சாபத்திலிருந்து பாம்புகளின் தங்ைகைய


அந்த


உங்கைள

சுட்ெடrப்பான்",

விட்டிருந்தாள்.

அந்தச்

விடுபடேவ

தைலவன்

தவங்கைளச்

முனிவருக்குக்

(அக்னி)

சாரதியாகக்

{வாசுகி}

{ஜரத்கருைவ}

ெசய்த

அந்தப்

அந்த

{ஜரத்கருக்குக்} {ஜரத்கரு}

ெசால்லப்பட்டிருக்கும்

தனது




சாத்திரங்களில் முைறயான

சடங்குகளுடன் அவைள மணமுடித்தார்.

அவர்களுக்கு {ஜரத்கரு-ஜரத்கருக்கு} உயரான்ம

பாம்பு ேவள்வி

மகனாக ஆஸ்திகர் பிறந்தார். ேவதங்களிலும்

அதன் கிைளகளிலும் ஆழ்ந்த ஞானம் ெகாண்டிருந்த அந்த முனி {ஆஸ்திகர்} எல்ேலாைரயும் ேபாக்கினார்.

சமமாக


தனது

"பின்பு

ெவகு

ெபrய

நாக

ெபற்ேறார்

இருவrன்


பயத்ைதயும்

பிறகு,

பாண்டவ

வழியில் வந்த ஒரு மன்னன் {ஜனேமஜயன்} ஒரு ேவள்வி


நடத்தப்பட்டது.


சேகாதரர்களும், அந்தப் பிராமணர் ஜரத்கருவும் ெபண் பாம்பு ஜரத்கருவும்


தான்

தாய்வழி

மற்ற

மரணத்திலிருந்து)


ேபறு

மூதாைதயர்கைளயும்



ஆஸ்திகர்,

பாம்புகைளயும்

(ெநருப்பு



98

அழிவிற்காக தனது

மாமன்களுமான

பாம்புகைளயும்

காப்பாற்றினார்.


விடுவித்தார்.

தனது

அந்த

அவரது ஓ



விரதங்களாலும், தவத்தாலும், ஆழ்ந்த ேவத கல்வியினாலும், தனது கடைமகள்

அைனத்திலுமிருந்து

விடுபட்டார்.

ேவள்விகளால்

ேதவர்கைளத் திருப்தி ெசய்து, பிரம்மச்சrயத்தால் முனிவர்கைளத் திருப்தி

ெசய்து,

ஒரு

மகைன

{ஆஸ்திகைர}


தனது

மூதாைதயர்கைளயும் {ய்யவரர்கைளயும்} திருப்தி ெசய்தார்.

இப்படிேய கடுைமயான விரதங்கள் இருந்த ஜரத்கரு தனது மூதாைதயர்கைள {யயவரர்கைள} விடுவித்து, தனது பற்றிலிருந்தும் விடுபட்டு ேமாட்சமைடந்தார். ஜரத்கரு

தனது

ேமலுலகம்

அறத்தின்

ெசன்றார்…

தரத்தால்,


தனது



ஆஸ்திகைர

கைதையச்

விட்டு

ெசால்ல

ேவண்டியுள்ளது. ஓ பிருகு குலத்தில் புலியானவேர {ெசௗனகேர}, ேவறு என்ன நான் ெசால்லட்டும்"{என்றார் ெசௗதி}.

இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த பதிைனந்தாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது


99


அருணன் தாய் வினைதக்கு இட்ட சாபம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 16

97

Aruna cursed mother Vinata



ெசௗனகர் ெசான்னார், "ஓ ெசௗதி, இன்னும் விrவாக இன்ெனாருமுைற அந்தப் படித்த, அறம்சார்ந்த

ஆஸ்கrன்


விளக்கு. அைத அறியும் ஆவல் எங்களுக்கு அதிகமாக உள்ளது. ஓ தகுதியானவேன, நீ இனிைமயாக,

சrயான

உச்சrப்புடன்

ேபசுகிறாய்; நாங்கள் உனது ேபச்சால் ெவகு திருப்தியைடந்துள்ேளாம். தந்ைத

ேபசுகிறாய்.

நீ யும்

{ேலாமஹர்ஷனர்}

உனது

ேபாலேவ

தந்ைத {ேலாமஹர்ஷனர்}

உன்

எப்ேபாதும் எங்கைளத் திருப்திப்படுத்த சித்தமாக

இருப்பார்.

{ேலாமஹர்ஷனர்} ெசான்னவாேர

உனது

அந்தக்

தந்ைத


காசியபர்

கைதைய

விவr."

ெசௗதி


"ஓ

ெவகுகாலம்

வாழ

தந்ைதயிடம் {ேலாமஹர்ஷனrடம்}


பிரஜாபதிக்கு

விவrக்கிேறன். {தஷனுக்கு}

ஓ

இரு

ஆசி

ெபற்றவர்கேள,

ேகட்டவாேர


ெபண்

மக்கள்

எனது


ெபாற்காலத்தில், இருந்தனர்.

ஓ

பாவமற்றவேர {ெசௗனகேர}, அந்தப் ெபண்மக்கள் மிகுந்த அழகுடன் இருந்தனர். காசியபருக்கு {Kasyapa} மைனவிகளான அந்த இருவrன்

ெபயர்கள் கத்ருவும், வினைதயும் {Kadru and Vinata} ஆகும். தனது இரு மைனவியரால் அைடந்தார்.

{கத்ரு,வினைதயால்}

திருப்தியைடந்த

அவர்,


ெபரும்

பிரஜாபதிையப்

இன்பம்

பிரதிபலித்து,

அவர்கள் ஒவ்ெவாருவருக்கும் ஒரு வரம் தருவதாகச் ெசான்னார். அந்த

இருமைனவியரும்

{கத்ரு,வினைத}


அகமகிந்தனர்.

கத்ரு, சம ஆற்றல் ெகாண்ட ஆயிரம் பாம்புகள் தனக்கு மகன்களாக ேவண்டும் என்று விரும்பினாள். வினைத, கத்ருவின் அந்த ஆயிரம்


100


பிள்ைளகளின் உருவம்,

வல்லைமைய

வரம்) ீ

விஞ்சும்

எல்லாவற்றிலும்

இரு

மகன்கள்

(பலம்,


ஆற்றல்,

என்று

விரும்பினாள். காசியபர், "அப்படிேய ஆகட்டும்!" என்றார். வினைத தனது

ேவண்டுதைல

அைடந்ததில்

ெபருமகிழ்ச்சி

அைடந்தாள்.

ஆற்றலில் முதன்ைமயான இரு புதல்வர்கைளப் ெபற்று தனது வரம் நிைறவைடந்து

என்று

ேவண்டுதலான கருக்கைள

திருப்தியானாள்.

ஆயிரம்

மகன்கைள

பத்திரமாகப்

ெசால்லிவிட்டு,

தனது

ெசௗதி


{பிராமணர்களில்} ெவகு

"உங்கள்

ெகாள்ளுங்கள்"

இருவைரயும்

கானகத்திற்கு ெசன்றார். {காசியபர்}.

தனது



மைனவியர்

கத்ருவும்

என்று

வாழ்த்திவிட்டு

"இருபிறப்பாளர்களில்



பிறகு,

முட்ைடகைளயும்,

இருமுட்ைடகைளயும்


கத்ரு

இட்டனர்.

ஆயிரம்

வினைத


ெபண் உதவியாளர்கள் அந்த முட்ைடகைளத் தனியாக

ெவதுெவதுப்பான

ைவத்தனர். ெசன்றன,

ஐநூறு

பாத்திரங்களின்

வருடங்கள்

கத்ருவால்

இடப்பட்ட


ஆயிரம்

முட்ைடகளும் ெவடித்து, குஞ்சுகள் ெவளிேய வந்தன.

இரட்ைடயர்கள்

ஆனால்

வினைதயின்

ெவளிப்படவில்ைல.

ெபாறாைமயால் உந்தப்பட்ட வினைத, தனது முட்ைடயில் ஒன்ைற உைடத்தாள். கரு,

ேமேல

வளர்ச்சியைடந்து,

வளர்ச்சியைடயாமல் இருந்தது.

ெகாண்டு, ேசவகம்

இதனால்

'நீ

{கால்கள் அந்த

காலங்கனியாத

ெசய்வாய்.

முட்ைடையயும்

கீ ேழ

இல்லாமல்}

சூrயனும் சாரதி அருணனும்

முட்ைடயிலிருந்த முட்ைடைய

உனது

உைடத்து

குஞ்சு

{அருணன்}

உைடத்ததால்,

நீ

ெபாறுைமயின்ைமயால்

அைதயும்

பாதிவளர்ந்த

ேகாபம்

அடிைமயாகச்

இன்ெனாரு கருவாய்

ஆக்கிவிடாேத. முட்ைட வளர்ச்சியைடய இன்னும் ஐநூறு வருடங்கள்

ெபாறுத்திரு.

அதில்

அடிைமத்தனத்திலிருந்து


மீ ட்பான்.

ைமந்தன் அந்தக்

உன்ைன


உனது

பலம்ெபற

முட்ைடைய அந்தக் காலம் வைர பத்திரமாகப் பாதுகாத்திரு" என்று

தனது தாய்க்கு {வினைதக்கு} சாபமிட்டு அந்தக்குழந்ைத {அருணன்}


101


வானத்துக்குப்

பறந்தது.

ஓ


அவேன

{அருணேன}

காைலயில் முதல் மணி ேநரத்தில் ெதrயும் சூrயனின் சாரதி!

"அதன்பிறகு ஐநூறு ஆண்டுகள் கடந்ததும், மீ தமிருந்த மற்ெறாரு முட்ைடைய உைடத்துக் ெகாண்டு, பாம்புகைளத் திண்பவனான கருடன் ெவளிப்பட்டான். ஓ

பிருகு குலத்தில் புலிேய, ஒளிையக் கண்டதுேம, வினைதயின் மகன் {கருடன்} தனது

தாைய

ேபrயக்குனrன்

விட்டுப் {the

பிrந்தான்.

Great

அந்தப்

பறைவகளின்

Ordainer} உத்தரவுப்படி

அரசன்,பசியால்

எது


உணவாகப் பைடக்கப்பட்டேதா, அைதத் ேதடித் தனது சிறகுகைள அடித்தான். இப்படிேய


இந்த



பதினாறாவது

102


ஆஸ்திக

பர்வ


ேமரு மைலயில் ேதவர்கள் தவம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 17 Gods in Meru ெசௗதி

| Adi Parva - Section 17 In Tamil | Mahabharata (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)


"ஓ

ஆன்மிகவாதிேய,

பாற்கடைலக்

கைடயும்

ேபாது

எழுந்து, ேதவர்களால் வழிபடப்படும், குதிைரகளின் ரத்தினமான {குதிைரகளின் அரசனான}


உச்ைசஸ்ரவைச

குதிைர

அந்த

சேகாதrகளும்

இரு

{கத்ருவும்,

வினைதயும்} அருகில் அணுகினர். ெதய்வகமான, ீ

அருள்நிைறந்த,

பைடப்புகளில்

தைலயாய

நித்திய

இளைம

பைடப்பான, வrயம் ீ

ெகாண்ட,

தவிர்க்க


ெகாண்ட,

நற்குறிகளும்


ெகாண்ட

அந்தக்

குதிைர அருளப்பட்டு இருந்தது" "ெசௗனகர்


குதிைரகளின் அரசன் உச்ைசஷ்ரவஸ்

"ஏன்

ேதவர்கள் பாற்கடைலக் கைடந்தனர்? எச்சந்தர்ப்பத்தில் அந்த பலம்ெபாருந்திய காந்திமிக்க குதிைரகளின் சிறந்தவன் ேதான்றினான்?" என்று ேகட்டார்.

"ெசௗதி ெசான்னார், 'காந்தி மிக்க ேதாற்றத்துடன் தங்கம் ேபான்ற சூrயக் கதிர்கைளத் தன்னகத்ேத அடக்கிக் ெகாண்டு ெவளிேய விடாத ேமரு என்ற

ெபயர் ெகாண்ட மைல ஒன்று இருந்தது. அது தங்கத்தால் நிைறந்த அழகான மைல. அதில் ேதவர்களும், கந்தர்வர்களும் வசித்தனர். பாவங்கள் நிைறந்த மனிதர்களால்

அந்த

மைலைய

ெநருங்கக்கூட


பயங்கரமான

மிருகங்கள் அந்த மைலயின் மார்பில் அைலந்து ெகாண்டிருந்தன. சாதாரண

மக்கள் அந்த மைலயில் ஏற சிந்தித்துக் கூடப் பார்க்க முடியாது. மரங்களும், அருவிகளும்,

இனிய

குரலில்

ெமல்லிைச

பாடும்

பறைவகளும்

அந்த

ஊக்கத்ைதக்

கண்ட

மைலயில் நிைறந்திருந்தன. ேதவர்கள் அதன் உச்சியில் அமர்ந்து ெகாண்டு அமுதத்திற்காக நாராயணர்

தவம்


பிரம்மனிடம்,


மருந்துகளும்,

ேதவர்களிடம்,

கைடயச்

"ேதவர்கைளயும்

ெசய்யும்.

ரத்தினங்களும்

"ஓ

ேதவர்கேள,

கண்டைடவர்கள்", ீ என்றார். இப்படிேய


இந்த



ேதவர்களின் அப்படிச்

இந்த

அசுரர்கைளயும் ெசய்தால்,

கிைடக்கும்",

என்று


அதில்

கடைலக்

கைடயுங்கள்,

பதிேனழாவது


103

அந்த

அமுதமும்,

ெசால்லிவிட்டு, அமுதத்ைதக்

ஆஸ்திக

பர்வ


காலகுட நஞ்ைசயுண்ட மேகஸ்வரன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 18

100

Maheswara swallowed poisonous Kalakuta

Mahabharata


"ெசௗதி

முகடுகளுடன் ெகாண்ட

மைலயில்

ெசான்னார், கூடிய

மைல

ஒன்று

இைரையத்

ெபயர்


அந்த

நிைறந்திருந்தன.

தங்கள்

எழுப்பியும்,

விலங்குகள்


அப்சரஸ்கள்

ேதடியும்

ெகாண்டிருந்தன.

கிண்ணரர்கள்

வருவார்கள்.

ேயாஜைனகள்

என்ற

பறைவகள்

ெமல்லிைசகைள


"ேமகம்ேபான்ற

மந்தரா

மூலிைககள்

எண்ணற்ற



(அதாவது

அைலந்து

அந்த


பதிேனாராயிரம்

88,000

ைமல்கள்

[1

ேயாஜைன = 8 ைமல்கள்]) ேமெலழுந்தவாrயும், அேத

அளவு


{சம

பங்கு}


கீ ழிறங்கியவாறும்

கடைலக்


மத்தாக அந்த மைலையப் பயன்படுத்த, அைதப் ெபயர்த்ெதடுக்க எண்ணித் ேதாற்றனர். ஆகேவ அவர்கள், மற்றும்

ேசர்ந்து

பிரம்மனிடம்,

ெபயர்த்ெதடுப்பது

அமர்ந்திருந்த "எங்கள்

என்று

ேவண்டினர்.

பாற்கடல் கைடதல்

விஷ்ணு

நன்ைமக்காக

ஆேலாசைன

இந்த

வழங்குங்கள்

மைலைய

கடவுளேர",

எப்படிப் என்று

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "ஓ பிருகுவின் ைமந்தேர ! விஷ்ணுவும் பிரம்மனும் ஒரு முடிவுக்கு வந்தனர். அந்தக்

கடினமானப்

(பாம்புகு)

பணிையப்

ெகாடுத்தான்,


இளவரசனான

தாமைரக்கண்ணன்

பிரம்மனாலும்,

பலம்ெபாருந்திய


ஆனந்தன்,

(விஷ்ணு).

நாராயணனாலும்

அந்த

மைலைய,

ஓ

ஆனந்தனுக்கு


வழிகாட்டப்பட்ட

அதன்

அந்த

கானகங்களுடனும்,

அவற்றில் வசித்த உயிர்களுடனும் ெபயர்த்ெதடுத்தான். ேதவர்கள், பாற்கடலின் கைரக்கு

ஆனந்தனுடன்

வந்து,

கடலிடம்,

"ஓ

கடேல;


உன்ைனக்

கைடந்து, அமுதத்ைத எடுக்க வந்துள்ேளாம்", என்றனர், அதற்கு அந்தக் கடல், "அப்படிேய ஆகட்டும், ஆனால் கிைடப்பனவற்றில் எனக்கும் பங்கு ேவண்டும். கைடயும்ேபாது,

அந்த

மைலயின்

சுழற்சியால்

ஏற்படும்

நீ ரடிப்ைபயும்,

நீ ர்

சுழற்சிையயும் (நீ ர் கலங்குதல்) என்னால் தாங்கிக் ெகாள்ள முடியும்", என்றது.


104


அதன்பிறகு ெசன்று,

"ஓ

ேதவர்கள், ஆைம

ஆைம

மன்னா,


நீ

அந்த

(திருமாலின்

மைலைய

உன்

கூர்ம

அவதாரம்)

முதுகில்


ெகாள்ள ேவண்டும்." என்றனர். ஆைம மன்னனும் அதற்கு ஒப்புக்ெகாண்டதால், இந்திரன் மந்தர மைலைய ஆைமயின் முதுகில் எடுத்து ைவத்தான்.

ேதவர்களும் அசுரர்களும் மந்தர மைலைய மத்தாக வடித்து,

வாசுகிைய

(பாம்பிைன)

கயிறாகப்

பயன்படுத்தி,

அமுதத்துக்காக

அந்தப்


கைடய

ஆரம்பித்தனர்.

அசுரர்கள்

வாசுகியின்

தைலப்

பக்கம்

ெகாண்டனர்,

மந்தர மைலைய மத்தாகவும் வாசுகிையக் ேதவர்களும் வால்பக்கம் அசுரர்களுமாக




இருபக்கமும்

வாயிலிருந்து

உயர்த்துவதும்,

ேதவர்களும்

வால்பக்கம்

பிடித்துக்

நின்று பாற்கடைலக் கைடதல்

நின்று


அவனது

கயிறாகவும் ெகாண்டு தைலப்பக்கம்

பக்கம்


ெகாண்டனர்.

ஆனந்தன்,

திடீெரனத்


கரும்புைக ெநருப்புடன்


தாழ்த்துவதுமாக

இழுத்த

ெவளிப்பட

இழுப்பில்,

ஆரம்பித்தது.

அந்தப் புைக ேமகமாக மாறி, இடி மின்னலுடன் கூடிய மைழையப் ெபாழிந்து

கைளத்துப் ேபான ேதவர்களுக்கு ஒரு உற்சாகதத்ைதக் ெகாடுத்தது. மத்தாகச் சுழன்ற மந்தர மைலயில் இருந்து ேதவர்களின் பக்கத்தில் விழுந்த மலர்களும் உற்சாகத்ைதக் ெகாடுத்தன.

"ஓ


பிராமணேர, ஒரு

உருமல்



ஆழத்தில்

கடுைமயான அது


உருமலுக்கு

ஊழி

இடும்

ஒப்பானதாக

இருந்தது. ெபrய நீ ர் மிருகங்கள் இந்த

ெபrய


சுழற்சியால் உப்பு

நீ rேலேய

தனது

விட்டன.

வாசுகியின் வாயிலிருந்து கரும்புைக ெநருப்புடன் ெவளிப்பட ஆரம்பித்தது.

வசித்தவர்களும்


இதனால்

அந்த

பாதாள உலகில் வசிப்பவர்களும், வருணனின்

ெகால்லப்பட்டனர்.

105

உயிைர

மந்தர

மைல

உலகில் சுழன்று


ெகாண்டிருக்கும்ேபாது பிடுங்கப்பட்டு விழுந்ததால்

உண்டாக்கின.

நீ ருக்குள்

ெநருப்புப்

காட்சியளித்தது. சிம்மங்களும், சாம்பலாகின. அடக்கினான். "ஓ

அந்த

விழுந்தன.

மரங்கள்


மரங்களும்


பறந்து

கூடிய


மூலிைககள்

உராய்ந்து

கரு


ெநருப்ைப

ேமகம்


உயிர்வாழ்


ேவருடன்

அவ்வப்ேபாது


மற்ற

ெபரும்


ெபrய

மின்னலுடன்



அந்த

ெபாறிகள்

மைல

ஓ

மீ திருந்து

யாைனகளும்,


ஆனதும்,

அதன்

ேபால்

பரவியதால்

இனங்களும்

தருவித்து

அந்த

கைடந்துெகாண்டு ஒன்றாகக்

அதில்


சில

காலம்

கலந்து

கூழாகி

அமுதத்தின் தன்ைம ெகாண்ட அந்தக் கூழ் பகுதி பகுதியாக அந்தக் கடலில்

கலந்தது. ேதவர்கள் அதில் கிைடக்கும் அமுதத்திற்காக அந்தக் கூைழயும், கடலின்

நீ ைரயும்,

தங்கத்தின்

திரவ

வடிவத்ைதயும்

கலந்து

கைடந்து

ெகாண்டிருந்தனர். பாைக பாைகயாக அந்தப் பாற்கடல் கைடயப்பட்டு அந்த கூழானச் சாற்றின் தன்ைமயால் ெதளிந்த ெநய்ையப் ேபான்று காட்சியளித்தது. ஆனால்

அப்ேபாதும்

அமுதம்

ேதான்றவில்ைல.

அங்ேக

அமர்ந்திருந்த

வரங்ெகாடுக்கும் பிரம்மன் முன்பு ேதவர்கள் வந்து, "தகப்பேன, அவ்வளவுதான். இன்னும்

கைடய

உதிக்கவில்ைல.



பலம்

ேவறு

ேபாதாது.

வழியில்ைல.

எங்கைளக் காப்பாற்ற ேவண்டும்", என்றனர்.

அமுதம்


நாராயணன்

தான்

"இைதக் ேகட்டதும் பிரம்மா, நாராயணனிடம், "ஓ ெதய்வேம, ேதவர்களுக்கு இன்னும் என்றார். பிறகு

ஆழமாகக்



பலத்ைத


அருளத்


திருவுள்ளம்

ெகாள்ளும்",

ேவண்டுதல்கைள

நிறுேவற்ற

உறுதிகூறி, "நல்லவர்கேள, ேபாதிய பலத்ைத உங்களுக்குத் தருகிேறன். ேபாய் மைலைய மீ ண்டும் சrயான இடத்தில் ைவத்து நீ ைரக் கைடயுங்கள்," என்றார்.

அப்படி பலத்ைத மீ ண்டும் ெபற்ற ேதவர்கள் திரும்பவும் கைடய ஆரம்பித்தனர். சிறிது


ெமன்ைமயான

பாற்கடலில் இருந்து உதித்தான்.

ஆயிரங்கதிர்களுடன்

நிலவு

(சந்திரன்)

ெவண்ைமயான உைடயுடன் லட்சுமியும், அதன் பிறகு ேசாமாவும், அதன்பிறகு

ெவள்ைளக் குதிைரயும், அதன்பிறகு நாராயணனின் மார்ைப அலங்கrக்கும் ெதய்வக ீ

ரத்தினமான

ெகௗஸ்துபாவும்

ெவளிப்பட்டன.

லட்சுமி,

ேசாமா,

குதிைர என வrைசயாக மனதின் ேவகத்ேதாடு ேதவர்கள் முன்னிைலயில்

வந்தனர். அதன்பிறகு அமுதம் ெகாண்ட ெவள்ைளப் பாத்திரத்ேதாடு தன்வந்தr உதித்தான். அவைனப் பார்த்ததுேம, அசுரர்கள் "அது எங்களுைடயது" என்று ெபrதும் கூச்சலிட்டனர்.


106


அதன்பிறகு நீ ண்ட ேநரத்திற்குப் பிறகு ெபரும் யாைனயான

தந்தங்களுடன் அைசத்து

ஐராவதம், தனது


இரு

ெவள்ைளத்

ெபருத்த

உடைல

அவைன

இடிக்கு

தைலவனான இந்திரன் எடுத்துக்ெகாண்டான். கைடதல்

நடந்து

இறுதியாக

காலகுட

ெகாண்ேட நஞ்சு


ெவளிப்பட்டது.

மூன்று உலகங்களும் நடுங்கின. பைடக்கப்பட்டவற்றின்

பாதுகாப்புக்காக,

பிரம்மனின் ேவண்டுேகாளுக்கிணங்க சிவன் அந்த நஞ்ைச எடுத்து விழுங்கினான். அந்த ெதய்வகமான ீ மேகஸ்வரன் அந்த நஞ்ைசத் தனது

ெதாண்ைடயில்

ஆைகயால் (நீ ல

நீ லகண்டன் ஆனான் சிவன்

நிற

அதுமுதல்

அவன்

நிறுத்தினான்.

நீ லகண்டன்

ெதாண்ைடயுள்ளவன்)

அைழக்கப்படுகிறான்

என

என்று

ெசால்லப்படுகிறது. இந்த அற்புதமான நிகழ்வுகள் எல்லாவற்ைறயும் கண்ட அசுரர்கள்

நம்பிக்ைகயிழந்தனர்.

அமுதத்ைதயும்,

ேதவர்களுடன் பைக ெகாள்ளத் தயாராகினர். அந்ேநரத்தில் ெபண்ணுரு



ைதத்தியர்களும்

அந்த

தனது

மாய

தானவர்கைள

மங்ைகயின்

லட்சுமிையயும்

சக்தியால்,

மதிையக்

மயக்கினான்.


அழகினால்

ெபற

கவரும்

தானவர்களும்,

அந்த அமுதத்ைத அந்த மங்ைகயின் ைகயிேலேய ெகாடுத்தனர்."

மயக்கப்பட்டு,

இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த பதிெனட்டாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


107


அமுதத்துக்காக ேதவாசுரப் ேபார் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 19 Devasura war for nectar



ெசௗதி ெசான்னார், "ைதத்தியர்களும் தானவர்களும் முதல்தரமான ஆயுதங்கைளயும்

ேகடயங்கைளயும்

தாக்கினர்.


துணிவுள்ள

அந்த

ேதவர்கைளத்

ெதய்வமான

விஷ்ணு,

கவர்ச்சியான

நரனுடன்


ெபண்ணுரு



தானவர்களின்

ைககளிலிலிருந்து அமுதத்ைத பறித்தார்.

"ெபரும்பயத்திலிருந்த ேதவர்கள்

ஆவலுடன் இருந்து

தாங்கள்

அமுதத்ைத

விஷ்ணுவிடம்

ெபற்று

குடித்தனர்.

ெபrதும்

விரும்பிய



தானவனும்

ேதவ

பருகிக்

ேமாகினி மற்றும் ேதவர்களும் அசுரர்களும்

ெகாண்டிருக்ைகயில்,

ேவடம்

பூண்டு

ராகு

அமுைதக்

என்ற

குடித்துக்

ெகாண்டிருந்தான். அது ராகுவின் ெதாண்ைடக்குள் ெசல்லுமுன்ேப

சூrயனும், சந்திரனும் அவைன அைடயாளம் கண்டு ேதவர்களிடம் காட்டிக் ெகாடுத்தனர்.

அமுதத்ைத அனுமதியின்றிப் பருகிய அந்த தானவனின் தைலைய நாராயணன்

சக்கர

ஆயுதத்ைதக்


ெவட்டினான்.

அப்படி

சக்கர ஆயுதத்தால் ெவட்டுண்ட ெபrய மைலமுகட்ைட ஒத்திருந்த அந்த

தானவனின்


தைலயற்ற

மைலகளுடனும், நடுங்கியது.

தைல,

வானத்திற்கு உடல்


அச்சமயத்திலிருந்து


பூமியில்

கதறியது.

தீவுகளுடனும்

ராகுவின்

அந்த

விழுந்ததால், இருந்த

தைலக்கும்

பூமி

சூrய

சந்திரர்களுக்கும் தீராப்பைக இருந்து வருகிறது. இந்த நாள்வைர ராகு சூrயைனயும் ேசாமைனயும் விழுங்கி வருகிறான்.


108


அதன்

பிறகு

தனது


கவர்ச்சிகரமான

ெபண்ணுருைவத்

விடுத்து,

பல ஆயுதங்கைள தானவர்கள் மீ து வசி ீ அவர்கைள நடுங்கச் ெசய்தான்.


உப்புநீ ர்

கடற்கைரயில்,


அசுரர்களுக்கும் ேபார்

இரு

ஆயிரக்கணக்கில்

தாக்கப்பட்டும்,

வாள்

இைடயில் கூrய

கைதகளும்,

பலதரமான

தரப்பிலிருந்து

ஆயுதத்தால்

மூண்டது.

ஈட்டிகளும்,

ேமாகினி அமுதத்ைதப் பகிர்ந்தளித்தல்

அந்த

ஆயுதங்களும்

வசப்பட்டது. ீ


சக்கர

கைணகளால்

புண்ெபற்றும் ெபரும் எண்ணிக்ைகயிலான அசுரர்கள் இரத்தம் கக்கி பூமியில்

விழுந்தார்கள்.

வல்லைமயால்,

அசுரர்களின்

தங்கத்தால்

கிடப்பது

விழுந்த


ேபால

வாள்களின்

பரவிக்

பளிச்ெசன்ற


வண்ணம்

உடல்கள்,

எங்கும்

ெகாண்ட

உடல்களிலிருந்து,

அலங்கrத்திருந்த

ேபார்க்களத்தில் நைனந்த

இருபுறக்கூர்


தைலகள்

இருந்தன. நிற

கிடந்தன.

இரத்தத்தால்

மைல

பளிச்ெசன

முகடுகள்

ஒளிவசி ீ

சூrயன் உதித்ததும் ஆயிரம் ேபார்க்கருவிகள் ேமாதிக்ெகாண்டன.

எங்கும் ஒேர கதறலும் ஓலமுமாக இருந்தன. தூரத்தில் இருந்து ேமாதிக் ெகாள்பவர்கள் இரும்புக் கைணகைளக் ெகாண்டு ஒருவைர

மற்றவர் கீ ேழ சாய்த்தனர். அருகில் இருந்து ேமாதிக் ெகாள்பவர்கள் ேதாள்பலத்தால் வாள்வசி ீ ஒருவைர மற்றவர் சாய்த்தனர். அங்ேக 'அவைன

நிலவிய

சூழல்

விடாேத',

துன்பகரமாக

'சாய்த்திடு',


'முன்ேனறு'

எப்ேபாதும் ேகட்டுக்ெகாண்ேட இருந்தன.

'ெவட்டு',

என்ற

'குத்து',

அலறல்கள்

இப்படி ேபார் மூர்க்கமான முைறயில் நடந்து ெகாண்டிருக்ைகயில், நரனும்

நாராயணனும்

ெதய்வகமான ீ

களத்தில்

வில்ைலக்

இறங்கினர்.

கண்ட

நரனின்

நாராயணன்,


தானவர்கைள

அழிக்கும் தனது ஆயுதமான சக்கராயுதத்ைத மனதில் நிைனத்தான்.

எதிrகைள அழிக்கும் பிரகாச ஒளிெகாண்ட அக்னிையெயாத்த அந்த


109


சுதர்சனம்,

நிைனத்த

மாத்திரத்தில்

வானிலிருந்து

அவனது

ைககளில் வந்தது. இயல்புக்குமிக்க (இயல்பு மீ றிய), ெகாடூரமான,

எrயும் தீையப் ேபான்ற, எதிrகளின் நகரங்கைளேய அளிக்கவல்ல பல

ஆயுதங்கைள

ேபான்ற


ைககைள

உைடய

மீ து

யாைனயின்

ெபருஞ்சக்தி

துதிக்ைககைளப்

ெகாண்ட


ஏவினான். யுக முடிவின் ேபாது ெநருப்பு எப்படி எல்லாவற்ைறயும் உட்ெகாள்ளுேமா

ைதத்தியர்கைளயும் உட்ெகாண்டது.

அப்படி,

ஒளிர்ந்து

சுழன்ற

அந்த

தானவர்கைளயும்

சில

ேநரம்


சக்கரமும்


தாக்கியது,

சிலேநரம்

பூமியிலிருந்து தாக்கியது, எதிr எப்படி ேபாrட்டாலும், பூதத்ைதப் ேபால ேலசாக அவர்களின் உயிைரக் குடித்தது. மறுமுைனயில்

கடும்

இதயங்ெகாண்ட

தானவர்கள்,


தரும் ேமகங்கைளப் ேபால ெவண்ணிறத்தில் வானின் ேமெலழும்பி ஆயிரக்கணக்கான அப்படி

மைலகள்

மைலகைள

மரங்களுடனும்,


மீ து

சமெவளிகளுடனும்


கீ ேழ

இறங்கி

வசி ீ

எrந்தனர்.

வசிெயrயப்பட்ட ீ

வரும்ேபாது

மற்ற

மைலகளுடன் ேமாதுவதால் ெபருத்த உறுமல் ஒலியுடன் கீ ழிறங்கி

வந்தன. பூமி நடுங்கிற்று. இப்படி ேதவ கணங்களும் அசுரர்களும் ேமாதிக்ெகாண்டிருக்ைகயில், ெபான்தைலக்

தூளாக்கினான். தானவர்கள்,


நரன்


சக்கராயுதமும்


அந்த

பலத்தால்

புகுந்து

மைலகைளத் எண்ணம்

தீப்ெபாறிேபால்

தனது

தூள்

கசந்த

கலங்கடித்து

வருவைதக் கண்டனர். இதனால் பயந்து, சிலர் உப்பு நீ ர் கடலின் ஆழத்துக்குள் புகுந்தனர்.

மூழ்கினர்.

சிலர்

பூமியின்

குடலுக்கள்

(பாதாளம்)

ெவற்றியைடந்த ேதவர்கள், மந்தர மைலக்கு தக்க மrயாைதகள் ெசய்து, அதன் பைழய அடித்தளத்திேலேய நிறுத்தினர். அமுதுண்ட ேதவர்களின்

எதிெராலித்தன. ேதவர்கள்

உற்சாகக்குரல்கள்


அவரவர்

ேதவேலாகத்திற்கு

வந்து

ேதவேலாகம்

இருப்பிடத்திற்கு உற்சாகமாக


ெசன்றனர்.


இந்திரன் அமுதக்கலசத்ைதக் கவனமாகப் பாதுகாக்க எண்ணி அைத நாராணயனனிடம் ெகாடுத்தன்.


110




இந்த

பத்ெதான்பதாவது

ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


111



தாய் வினைதயிடம் பாம்புகள் ெபற்ற சாபம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 20

103

Snakes cursed by their mother Vinata |

Adi Parva - Section 19 In Tamil |

Mahabharata

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) "ெசௗதி

பாற்கடலில்


கைடயப்பட்டது? சக்தியும்

"அமுதம்

ெபரும்

ெகாண்ட

உச்ைசஸ்ரவஸ்

கிைடக்கப்ெபற்றான்? கைதகைள

உைரத்துவிட்ேடன்.


அழகும்

குதிைர எப்படி

ேபான்ற

முழுைமயாக இந்தக்

குதிைரதான், அன்று கத்ரு மற்றும் வினைதயின்

முன்

ேதான்றியது.

கத்ரு வினைதயிடம், "மனதிற்கினிய

சேகாதr, உச்ைசஸ்ரவஸ் எந்நிறம்

ெகாண்டது என்பைத அதிக ேநரம் எடுத்துக்

சேகாதr?"

குதிைரகளின்

ெவள்ைள

நிறம்தான்.

என்றாள்.

அக்குதிைரயின் அழகானவேள,

ெசால்"

என்று ேகட்டாள். வினைத, "அந்தக்


நிச்சயமாக

ெகாள்ளாமல்

"ஓ

வால்பகுதி

நமக்குள்

என்ன

நிைனக்கிறாய்

நான்


இனிைமயாக

புன்னைகப்பவேள,

பந்தயம்.

ேதாற்கிறார்கேளா

கருப்பு

ஒரு

நீ

இளவரசன்

என்று

யார்

அவர்கள் ெவல்பவர்களுக்கு அடிைம", என்றாள் கத்ரு. "ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இப்படி ெவல்பவருக்கு ேதாற்பவர் அடிைம

என்று பந்தயம் கட்டி, அடுத்த நாள் அக்குதிைரையச் ேசாதித்துப்

பார்ப்பது என்று முடிவு ெசய்து அந்த இரு சேகாதrகளும் {கத்ருவும், வினைதயும்}

சேகாதrைய

தங்கள்

மகன்கைளயும்

ஏமாற்ற



எண்ணங்ெகாண்டு


ெசன்று

கத்ரு,

தனது

அந்தக்

தனது

ஆயிரம்

குதிைரயின்

வால்பகுதியில் முடியாக மாறி இருக்கும்படி பணித்தாள். ஆனால் அவளது மக்களாகிய அந்தப் பாம்புகள், அவள் பணித்த ேவைலக்குப் முழு மஹாபாரதம்

112


பணிய மறுத்தனர். அதனால் அவள் அவர்கைள ேநாக்கி, "பாண்டவப்

பரம்பைரயில் வரும் விேவகமுள்ள மன்னன் ஜனேமஜயன் நடத்தும் பாம்பு

ேவள்வியில்,

அக்னி

உங்கைள

உட்ெகாள்வானாக",

என்று

சபித்தாள். விதிவசத்தால், கத்ரு இப்படி மிகக்ெகாடூரமான சாபத்ைத இடுவைதக்

கவனித்த

ெபருந்தகப்பனான

பிரம்மன்,


எண்ணிக்ைக ெபருத்திருப்பைதக் கண்டும், மற்ற உயிrனங்களின் நன்ைமக்காகவும் இந்தச் சாபத்ைத மற்ற ேதவர்களுடன் அங்கீ கrத்தார். சக்தியுடன்,




மற்ற

விஷத்தன்ைமயுடன்,

உயிrனங்கைளக்

ேசர்ந்து ெபரும்

ெகான்றும்

வருவதாலும், மற்றவர்களின் சாைவ நிர்ணயிப்பவர்களின் சாைவ விதி நிர்ணயிக்கும் என்ற இயற்ைக நீ திப்படியும் தாயின் {கத்ருவின்} சாபம் பலிக்கட்டும் என்று ேதவர்களும் அங்கீ கrத்தனர். பிரம்மன் காசியபைர

அைழத்து,

"ஓ

புனிதமானவேன,

எந்த

எதிrையயும்

ெவல்லக்கூடிய உனது ைமந்தர்களான ெபரும் உருவமும், ெகாடூர விஷமும், ெகாண்ட


பிற

பாம்புகள்,

சபிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள்.


ஓ

தங்கள்

மகேன

கடிக்கும்

தாயால்

{காசியபேன},

இயல்பும்

{கத்ருவால்}

அதற்காக

நீ

துயர் ெகாள்ளாேத. பாம்பு ேவள்வியில் பாம்புகளின் அழிவு என்பது முன்ேப நிர்ணயிக்கப்பட்டதுதான்", என்று சமாதானம் ெசால்லி, கடும் விஷத்ைத

முறிக்கும்

விஷமுறிவு

{காசியபருக்கு} உபேதசித்தார்.{பிரம்மன்}



இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபதாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


113


ஆறுகளுக்கு அரசன் கடல் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 21 Ocean - King of rivers



"ெசௗதி

உதித்தது,

ெசான்னார், ஓ

ெசல்வமாகக் இரு

"இரவு

கழிந்ததும்


ஆன்மிகத்ைதேய

ெகாண்டவேர,

சேகாதrகள்

சூrயன்

அந்த

கத்ருவும்,

வினைதயும், அடிைமயாேவன் என்று தங்களுக்குள் ெகாண்டு, அந்தக்

பந்தயம்

ெபாறுைமயின்ைமயால்

குதிைரைய

அவசரமாகச்



ெபருங்கடைலக் நீ ர்ப்பாத்திரம்

மீ ன்கள்,

அந்த

(கடல்),

ெவகு

ஆழமானதாக,

திமிங்கலங்கைளேய ெபrய


பயங்கரமாக


காண

கண்டனர்,

அகலமானதாக, உருண்டு,

கட்டிக்

உறுமிக்

விழுங்கும்

மகரங்கள்

(மீ ன்

ெபருங்கடல்

அல்லது

நீ ர்நாயின்

உடலும்

யாைன முகமும் ெகாண்ட புராண கால மிருகம்), ெவவ்ெவறு உருவங்களிலாலான பல்ேவறு உயிrகள், மற்றும்

எண்ணிலடங்கா

ஆைமகள்

முதைலகள் ஆகியவற்ைறத் தன்னகத்ேத ெகாண்டு,

ரத்தினங்களின்

வயலாக,

வருணனின் இல்லமாக (நீ ர்க்கடவுள்),

மூலமாக

அரசனாக,


பயங்கரமாக,

மாற்ற

ெபrய

ெபருைம

114

இருப்பிடமாக, எல்லா

நீ ர்க்களஞ்சியமாக, இருந்தது.

நன்ைமயானது,

வாய்ந்தது.

எல்லா

பூமிக்கடியில்

நண்பனாக,

முடியாததாக

ேதவர்களுக்கு



நதிகளுக்கும் அசுரர்களுக்கு

உயிrனங்களுக்கும் ெதய்வகமானது, ீ

வசிப்பிடமாக,

உள்ள

மகரம்

காலத்திற்கும்

நாகர்களின்

அது

அமுதத்திற்கு

எல்ைலயில்லாதது,


புத்திக்கு

எட்டாதது, புனிதமானது, ெபரும் அதிசயமானது. அது

கருைமயானது,

நீ ர்வாழ்வனவற்றின்

பயங்கரமானது,

எந்ேநரமும்

ஒலிகேளாடு


இைரச்சலுடன்

உறுமிக்ெகாண்டிருப்பது, ஆழமான நீ ர்ச்சுழல்கள் நிைறந்தது, அது எல்லா உயிர்களுக்கும் பயங்கரத்ைத உணர்த்துவது. காற்றினால் உந்தப்பட்டு,

மிக

உயரத்திற்கு

கிளர்ந்ெதழும்பி,

குழம்பிக்

ெகாண்ேட இருப்பது. எல்லாப்பக்கங்களிலும் ைகைய உயர்த்தி

ஆடிக் ெகாண்ேட இருப்பதுேபால் அதன் அைலகள் பிரதிபலிக்கும். வாசுேதவனின் தந்ைதயான ேபாது

சிறப்புமிக்க


ஈர்க்கப்பட்டும்

சங்கான

வளர்பிைற

பஞ்சஜன்யத்திற்கு


அளவுக்கதிகமான

ெபrய

ேதய்பிைறயின் அைலகளால்

நிைறந்திருப்பது, ரத்தினங்களுக்கு ெபரும் வயலாகத் திகழ்வது, ெபரும்

சக்தி

பூமிைய


தூக்கிய

ேகாவிந்தர்

ேபாது

முன்பு

ெபரும்

பன்றி


அதிர்வுக்குள்ளாகி,

ெபrய

அைலகைள எழுப்பியது, ெபரும் தவம் ெசய்த அத்r முனிவர் நூறு


உைழத்தும்

நிைனவில்

ெகாள்ள


ஆழம் ெகாண்டது. கணக்கிலடங்கா சக்தி ெகாண்ட தாமைர ேபான்ற வயிறு பைடத்த விஷ்ணுவுக்கு ேபாதும்


அவனது

யுக

முடிவின்

ேயாக

நித்திைர

ஆன்மிகத் தவமான ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்கு படுக்ைகயாக பயந்த

இருப்பது.

விழும்

ைமனகாவுக்கு

இடிக்கு

அைடக்கலம்

ெகாடுத்தது. கடும் ேபார்களில் பின்வாங்கும் அரக்கர்களுக்கு வரவராவின்


பாற்கடல்


புகலிடமானது.

(ெபண்

கடற்குதிைர)

கிழம்பும் இதன்

சுடர் நீ ர்

சிதறும்


ெநய்யாகப் பயன்படும். இந்த எல்ைலயற்ற, கணக்கிலடங்கா ெபrய ஆறுகளுக்கு அரசன், நிைனவிலடங்காதவன்.

"குதிைரையக் வந்திருக்கும் {கத்ரு,வினைத}, முழு மஹாபாரதம்

கண்டு அந்த

ஒருவைர பந்தயத்தில்

ஆயிரக்கணக்கான

115

ஒருவர்

அடிைம

ெகாள்ள

ெபrய

ஆறுகள்

அழகான

உவைக

ெகாண்டவர்கள்


அைசவுகளுடன் அந்தக் கடலில் கலப்பைதக் கண்டனர். அந்தக் கடல்



நிைறந்து,


மகரங்கைளயும்

அைலகளின்


ெகாண்ட

அது

ஆட்டத்துடன்

திமிங்கலங்கைளயும்,

ஆழமாக

இருப்பைதயும்

கண்டனர். தன்னகத்ேத இருக்கும் நீ ர்உயிrகளின் பயங்கரமான ஒலிகைள

எதிெராலித்துக்

ெபrதாகவும், ெபரும்பரப்பு

ெகாண்ேட

அகலமானதாகவும்,

ெகாள்ளத்தகாததாகவும்,

இருந்தது

ெகாண்டதாகவும்,

அந்தக்

விண்ைணப்

எல்ைலயில்லாததாகவும்,

கடல்,

ேபால்

நிைனவில் நீ ருக்குப்

ெபrய களஞ்சியமாக இருப்பைதயும் கண்டனர். இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்ெதான்றாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


116


கத்ருவும் வினைதயும் கடைலக் கடந்தனர் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 22

106

Kadru and Vinata crossed the Ocean


Mahabharata


"ெசௗதி ெசான்னார், "தாயின் {கத்ருவின்} ஆைச, நிராைசயானால் அவள்

தங்கள்

பாசத்ைதத்

மீ து


எrத்துவிடுவாேளா பாம்புகள் அவளது

ைவத்திருக்கும் தங்கைள

என்ற

தங்களுக்குள்

ஆைணைய

பயத்தில்,

கலந்து

ேபசி,

நிைறேவற்றுவது

என்று முடிவு ெசய்தனர். மற்ெறாருபுறம், அவள்

கருைண

கிைடக்குமானால், சாபத்திலிருந்து எண்ணத்தில்,

தங்களுக்குக் தங்கைள

விடுவிப்பாள் "நாம்

என்ற


கடல் பயங்கரமானதாக

குதிைரயின் வாைலக் கருப்பாக்குேவாம்" என்று

ெசால்லிச்ெசன்று

மாறினர்.

"இப்ேபாது

அந்தக்


குதிைரக்கு

சக்களத்திகள் {காசியபrன்

வால்

முடியாக

மைனவிகள்} இருவரும்

பந்தயம் கட்டியுள்ளனர். ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, அப்படிப்

பந்தயம்




மகள்களான

அந்த

இரு

சேகாதrகள் கத்ருவும் வினைதயும் கடலின் அக்கைரக்குச் ெசல்ல

வான் ெவளியில் விைரந்தனர். அப்படிச் ெசல்லும்ேபாது, எவராலும் கலங்கடிக்க முடியாத கடல், திடீெரன காற்றால் கிளர்ந்ெதழுவதும் அடங்குவதுமாக


விழுங்கும் ெபrய மீ ன்கள்,

உடலும்

யாைன

ஆயிரக்கணக்கான உயிrகளுடன், ஆழத்ேதாடு

வருணனின்

நதிகளுக்கும்

முகமும்


மகரங்கள் (மீ ன் அல்லது நீ ர்நாயின் ெகாண்ட

ெவவ்ெவறு


எல்லா

அரசனாக,

புராண

கால

மிருகம்),

உருவங்களிலாலான

மிருகங்களுடன்

வைகயான

இல்லமாக,

திமிங்கலங்கைளேய

அணுக






வசிப்பிடமாக, உள்ள

வயலாக,

எல்லா


ெகாள்ளிடமாக, அசுரர்களுக்கு வசிப்பிடமாக, எல்லா பயங்கரமான உயிrனங்களுக்கும் அழுகுதலில்லாமல் முழு மஹாபாரதம்

இருப்பிடமாக,

நறுமணத்துடன்

117

ெபrய

நீ ர்க்களஞ்சியமாக,

அமுதத்தின்

இருப்பிடமாக


காலத்திற்கும் மாற்ற முடியாத, எல்ைலயில்லாத, புத்திக்கு எட்டாத, புனிதமான, ஆறுகளின்

ெபரும்

அதிசயமான.

நீ rனால்


நிைறந்திருந்த,

ெபrய

அைலகள்

நாட்டியமாடிக்ெகாண்டிருந்த. ெபrதாக, அகலமானதாக, விண்ைணப்

ேபால் ெபரும்பரப்பு ெகாண்டதாக, நிைனவில் ெகாள்ளத்தகாததாக, எல்ைலயில்லாததாக

இருந்த

அந்தக்

கடைல

இருவரும் {கத்ருவும்,வினைதயும்} ேவகமாகக் கடந்தனர். இப்படிேய

இந்த

இருபத்துெரண்டாவது




118

சேகாதrகள்



பிறந்தான் கருடன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 23 Garuda Born



"ெசௗதி

ெசான்னார்,"கடைலக் கடந்ததும், ேவகம்

துrதமான

ெகாண்ட

தனது

கத்ரு

சேகாதr

வினைதயுடன்

குதிைரக்கு


இறங்கினாள்.

ஓடக்கூடி

குதிைரகளில்


ேவகமாக

முதன்ைமயான குதிைரையப்

கருடன்

அந்தக்

பார்த்தனர்.

ெவள்ைளயாகவும்,

உடல்

வாலில்


சந்திரன்

கருமுடிகளுடன்

ேபால


குதிைரயின் வாலில் நிைறய கருமுடிகள இருப்பைதக் கூர்ந்து பார்த்த கத்ரு, ஆழ்ந்து வாட்டமுற்றிருந்த வினைதையத் தனது

அடிைமயாக்கிக் ெகாண்டாள். இப்படி, தான் பந்தயத்தில் ேதாற்று, அடிைமத்தனத்திற்குள் வருந்தினாள். "அேத


புகுந்தைத

அவனது

எண்ணி

{கருடனது}

வினைத

ேநரம்


வந்தவுடன்,

தாயில்லாமல் முட்ைடைய உைடத்துக் ெகாண்டு, பிரபஞ்சத்தின் எல்லா

புள்ளிகளுக்கும்

ஆவைலத்தூண்டிவிட்டு,

பிரகாசமான

ஒளிைய விடும் ெநருப்புக் குவியல்ேபால {Super Nova}, ெபரும் ஒளி ெகாண்டு, எங்கும் தன் விருப்பப்படி ெசல்ல முடிந்த, எவ்வளவு சக்திைய

ேவண்டுமானாலும்

ெகாள்ள

முடிந்த,

ெபரும்

ெபரும்

காந்திையத்

தனது

விருப்பப்படி

உயிrனமாக

{Super

ெபருக்கிக்

Giant},


உருைவ தனது விருப்படிேய அைடயும் அந்தப் பறைவ கருடன், மின்னைலப் ெநருப்புக்கு

பிறந்தவுடன் பறந்தான்.

ேபான்ற ஒத்த

தன்னகத்ேத பார்ைவயுடனும்,

காந்தியுடனும்,

ேவகமாக

யுக

இருந்த

உருவத்தால்

மூர்க்கமாகவும்,



119

முடிவில் அந்தப்

வளர்ந்து,

உணர்ச்சி

பிறந்தான். வரும் பறைவ,

வானத்தில்

ேவகத்துடனும்,



கடல்


ேபாலக்

காட்சியளித்தான்.

அைனத்து ேதவர்களும் அவைனக் {கருடைன} கண்டதும் பயந்து

விபவசுவிடம் (அக்னியிடம்) பாதுகாப்புக்காக தஞ்சம் புகுந்தனர். அவர்கள் தன் ஆசனத்தில் அமர்ந்திருந்த அந்தப் ெபருங்குழலுரு (நிைறய குழல்கள் ேபான்ற சுடர்கைளக் ெகாண்ட) ேதவனிடம்

{அக்னியிடம்} பணிந்து, இந்த வார்த்ைதகைளச் ெசால்லினர், "ஓ அக்னி,

உமது

உடைல

ெபருக்காதீர்,

எம்ைம

உட்ெகாண்டு

விடுவேரா? ீ இேதா இந்தப் ெபருங்குவியலான சுடர்கள் தங்கைள

அகலமாகப் ெபருக்கிக் ெகாண்ேட வருகிறேத" என்றனர். அதற்கு அக்னி, "ஓ அசுரர்கைள துன்புறுத்துபவர்கேள, நீ ங்கள் நிைனப்பது

ேபால அல்ல இது. இவன் ெபரும்பலம் வாய்ந்த கருடன். ஒளியில் என்ைன ஒத்திருப்பான், ெபரும் சக்தி இவனிடத்தில் இருக்கும்.

வினைதயின் மகிழ்ைவப் ெபருக்கப் பிறந்தவன் இவன். நீ ங்கள் காணும் இந்தத்

{Red

Giant}

தவறான


நம்பிக்ைகைய

ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. ெபாருந்திய ேதவர்களின்

இவன்

மகனாவான்.

பயப்படாதீர்கள்.

(மாயத்ேதாற்றத்ைத)

எதிr.

என்னுடன்

ெபரும்பலம்

நாகங்கைள

ஈடுபடுவபவன்,

இவன்

உங்களுக்குள்

காசியபrன்

இவன்

நன்ைமயில்

ராட்சதர்களுக்கும்

ஒளிக்குவியல்

ைதத்தியர்களுக்கும்,

இவைனக்

வந்து

அழிப்பவன்,

கண்டு

பாருங்கள்",

சிறிதும்

ேதவர்களுக்கு சிறிது தூரத்தில் இருந்து ெசான்னான்.

என்று

ேதவர்கள், கருடைனப் பார்த்து "நீ ேய முனிவன், ேவள்விகளில் கிைடக்கும் எப்ேபாதும்

அவிர்பாகத்தில்

பிரகாசிப்பவன்

ெபரும்பகுதிைய

நீ ,

பகிர்பவன்

முனிவர்களுடன்

நீ ேய,


வரும் கருடனான உனக்கு பறைவகளில் சிறந்தவெனனப் புகழ் உண்டாவதாக,

அைசவன,

அைசயாதன

ஆகியவற்றின்

உள்

உைறபவன் நீ , நீ ேய எல்லாவற்ைறயும் அழிப்பவன் {Black Hole}, நீ ேய


ஹிரண்யகர்பா

{Cosmic

Egg},

பைடப்பவன் தட்சனாகவும்,

{Big

Bang},

நீ ேய

பிரஜாபதிகளாகவும்

நீ ேய எல்லாவற்ைறயும் பைடக்கிறாய், நீ ேய கைண (திrபரத்ைத எrத்த மஹாேதவrன் {சிவனின்} ைகயில் கைணயாக {அம்பாக} இருந்த

விஷ்ணு),

பிராமணன்,

நீ ேய

நீ ேய

நான்முகம்

அக்னி,

நீ ேய

பைடத்த பவனா

பத்மஜம்,

நீ ேய

(பிரபஞ்சதிலுள்ள

அைனத்து ெபாருள்களிலும் உள்ளுைறபவன்). நீ ேய ஞானம், நீ ேய முழு மஹாபாரதம்

120


மாைய, நீ ேய ஊடுருவும் ஆவி, நீ ேய ேதவர்களுக்கு ேதவன், நீ ேய ெபrய உண்ைம, நீ ேய அச்சமற்றவன், நீ ேய மாறுதலில்லாதவன், நீ ேய

குணங்களற்ற

சக்தி,

நீ ேய

(நிர்க்குணம்)

ெசயல்,

நீ ேய


எங்கள்

நீ ேய

கதிரவனின்

காப்பாளன்,

நீ ேய

ெதய்வகங்களின் ீ கடல், நீ ேய சுத்தமான புனிதம், நீ ேய இருளின் தன்ைமகளற்றவன், ேபாட்டிகளில்

அறுங்குணங்களின்

ெவல்லப்படமுடியாதவன்

ெசாந்தக்காரன்

நீ ேய,

நீ ேய,

உன்னிலிருந்ேத

எல்லாம் உற்பத்தியாயிற்று, அற்புதமான ெசயல்கள் ெசய்பவன் நீ ேய,

இருந்தைவ

இல்லாதைவ


நீ ேய,


ஞானம் நீ ேய, கதிரவன் தன் கதிர்களால் ஒளி தருவது ேபால, நீ

எங்களுக்குக் காட்சி தருகிறாய், அழிவன, அழியாதன எல்லாம் நீ ேய,

ஓ

ஒளிரும்

அக்னிேய,


கதிரவன்

சுட்ெடrப்பைதப்


ேபால,

எல்லா


எrப்பவன் நீ ேய, ஓ பயங்கரமானவேன, பிரளயத்தில் எல்லாம் அழிந்தாலும்

அழியாதவன்


கருடா,

ேவண்டுகிேறாம்.

ஓ

நீ ேய.

எங்கள்


இயல்புமிக்கது,


ேமகங்கைளத்

ெதாடுபவன்,

ஒத்தது

ஓ

விண்ணில்

பாதுகாப்ைப மன்னேன, உன்

காந்தி,

உலவும்


உனது

சக்தி

மின்னைலப்

ேபான்ற பிரகாசமானவன் நீ , உன்ைன இருள் அணுகமுடியாது. நீ காrயமும்

அதன்

பலனும்

நீ ேய,

வரங்கைளயும், ெவல்ல முடியாத வரத்ைதயும் ீ பகிர்பவன் நீ ேய,

ஓ ேதவேன, புடம்ேபாட்ட தங்கம்ேபால இந்தப் பிரபஞ்சேம உன் காந்தியால் ெவப்பமைடந்தது. உன்ைனக்கண்ட அங்குமிங்கும் தங்கள் திrயும்

பயத்தால்


வாகனங்களில் உயர்ஆன்ம

காப்பாயாக.

ஓ

பறந்து

ேதவர்கைளக் பறைவகளில்

சிறந்தவேன, நீ ேய எல்லாவற்றுக்கு அதிபதி,

கருைணயுள்ள,

மூர்க்கமான கருடன்

உயர்ஆன்ம முனிவரான காசியபrன் புதல்வன் நீ , பிரபஞ்சத்தின் மீ து ேகாபங்ெகாள்ளாமல் கருைண ெகாள். நீ ேய யாவற்றுக்கும் தைலைமயானவன், ேகாபத்ைத தணித்து, எங்கைளக் காப்பாற்று. இடியின்

உறுமல்


ேபான்ற

உனது 121

குரலால்,

ஓ

பறைவேய,



பத்து

ேதவேலாகத்ைதயும், ெதாடர்ந்து இந்த

பூமிையயும்,

நடுங்க

உடைல

காந்தியுடன்

ைவக்கிறாய்.

சுருக்கு.

உன்ைனப்


இழந்து

தைலவேன,

நீ


அக்னிையப்

ேகாபமைடந்து,

பார்க்கும்ேபாது,

நடுங்குகிேறாம்.

ெசய்.

ஓ

விண்ைணயும்,

எங்கள்

அைமதியைடந்து,

நன்ைம

இன்பத்ைதயும்

புள்ளிகைளயும்,

இதயங்கைளயும் ேபான்ற

எமைனப்

எங்கள் ஓ

ேபான்ற



உனது


சிறப்புமிக்கவேன,

நற்ேபைறயும்

உனது

அளி",


என்று

ேவண்டினர்.{ேதவர்கள்}. இப்படி ேதவர்களாலும் முனிவர்களாலும் ேவண்டிக்ெகாள்ளப்பட்ட அழகான

{கருடன்},

இறகுகைளக் தனது


ெகாண்ட

சக்திையயும்

அந்தப்

பறைவயானவன்

காந்திையயும்

குைறத்துக்

இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்துமூன்றாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


122


கதிரவனின் சாரதியாக அருணன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 24 Aruna became the charioteer of Surya


Mahabharata


"ெசௗதி


அழகான

"எல்லாவற்ைறயும்

இறகுகளுைடய

பறைவ

உருவத்ைதச் சுருக்கிக் ெகாண்டான். அந்தப்

அச்சப்பட

பறைவ

கருடன்,

ேவண்டாம்,

தனது

ேகட்டுவிட்டு,

உடைலக்

கண்டு,

அந்த

தன்

"எவ்வுயிரும்

எனது

பயங்கர

உருைவக் கண்டு அச்சத்திலிருப்பவர்கேள, எனது

உருைவச்

சுருக்கிக்ெகாள்கிேறன்",


ெசௗதி



ெசல்லக்கூடிய,

"விருப்பப்பட்ட

தங்குதைடயின்றி

எவ்வளவு

விருப்பப்பட்ட

அளவுக்குப்


ெபருக்கிக்

ெகாள்ளக்கூடிய அந்தப் பறைவ {கருடன்} தனது

ஏற்றிக்

அண்ணன் ெகாண்டு

அருணைன

தனது

கதிரவன் அருணன்



{காசியபrன்}

இல்லத்ைதத்

ெதாடர்ந்து, அந்தப் ெபருங்கடலுக்கு அக்கைரயில் இருக்கும் தனது

அன்ைனயின் {வினைதயின்} பக்கத்தில் வந்து அந்தக் கடற்கைரயில் ேசர்ந்தான்.

சுட்ெடrக்க


உலகங்கைளத்

தீர்மானிக்கும்

தனது


ெகாடுங்கதிர்களால்

ெபரும்

காந்திமிக்க

அருணைன, கிழக்கு பகுதியில் அமர்த்தினான்". ெசௗனகர்


"ேபாற்றத்தக்கக்

உலகங்கைள

எrக்கத்

தீர்மானித்தான்?

ெசௗதி,

பாவங்களற்றவேர,

என்ன ெகடுதி அவனுக்கு ேநர்ந்தது?" "ஓ

கைடயும்ேபாது பருகியைத

ராகு


சூrயனும்


அப்படி

ேகாபங்ெகாள்ள

அமுதத்துக்காக பக்கம்

சந்திரனும்

நின்று



பாற்கடைலக் அமுதத்ைதப்

ெகாடுத்தனர்.

அப்ேபாதிருந்து அவன் அவர்கள் மீ து பைக ெகாண்டான். 'ராகுவால் முழு மஹாபாரதம்

123


நான்

விழுங்கப்படுவது,


நான்

நன்ைம

ெசய்ய

நிைனத்ததால்தாேன. இதனால் நான்தாேன பாதிக்கப்பட்ேடன். இேத ேதவர்களின்


விழுங்கப்ேபாகிேறன்.

நான்



அழிக்கப்

ேபாகிேறன்'

உறுதி ெகாண்டு கதிரவன் ேமற்கு மைலகளுக்குச் ெசன்றான். "அந்த

இடத்திலிருந்ேத

அதிகrத்தான். மிகுந்த


ெவப்பம்

அச்சமூட்டுகிறது. என்றார்கள்.


ேதவர்களிடம்

உண்டாகி

மூன்று


அழிக்க

ெசன்று,


உலகங்களும்

முனிவர்கைளயும்

தனது

என்று

ெவப்பத்ைத

"நடு

இதயமும்

இரவில் அடித்து

அழியப்ேபாகின்றன",



உதிக்கவில்ைல,

எனினும்

ெபருந்தகப்பனிடம் ெசன்று "இன்று ஏன் இந்த ெவப்பம் அதிகமாகி அச்சமூட்டுகிறது?



உலக அழிவு ெதளிவாகத் ெதrகிறது. அவன் {சூrயன்} உதித்தால் என்ன நடக்கும்?" என்றனர். அதற்கு ெபருந்தகப்பன், "உண்ைமயாக இன்று


உலக

அழிவுக்காகேவ

உதிக்கத்

தயாராகிறான்.

எப்ேபாது அவன் காட்சி தருகிறாேனா அப்ேபாேத எல்லாவற்ைறயும் சாம்பல்குவியலாக

எrத்துவிடுவான்.


அைதத்திருத்த

நான் {பிரம்மன்} நடவடிக்ைக எடுத்துவிட்ேடன். காசியபrன் உடலுடன்,

புத்திசாலி

மகனான

சாரதியாக

இருந்து,

ெபrயகாந்தியுடனும்,


எடுத்துவிடுவான். முனிவர்கள்

இந்த

ேதவேலாகவாசிகளின்

நடவடிக்ைக


அருணன்


அவனது

தனது

முன்பு


நின்று,

சக்திையெயல்லாம்

உலகத்தின்

நன்ைமையயும்,

நன்ைமைய உறுதிெசய்யும். ெசௗதி

"அருணன்,


{பிரம்மனின்}

ெபருந்தகப்பனின்

அந்த

கட்டைளப்படி, உத்தரைவ

நைடமுைறப்படுத்தினான். அருணனின் கதிரவன்

திைரயுடன்

உதித்தான்.

அருணனின் ெவப்பப் பாதுகாப்புத் திைரயுடன் சூrயன் உதிக்கிறான்

நான்

{ெசௗதி} இதுவைர கதிரவன் ஏன் ேகாபங்ெகாண்டான், கருடனின்


124


தைமயனான

அருணன்

நியமிக்கப்பட்டான்

என்பைதயும்

எப்படி

அவனது

ெசான்ேனன்.

சிறிது

சாரதியாக

ேநரத்திற்கு

முன்பு நீ ங்கள் {ைநமிசாரண்யத்தில் 12 வருட யாகத்தில் பங்ெகடுத்த ஆன்மீ கவாதிகளும்,

ெசௗனகரும்}

விளக்கத்ைத அடுத்து கவனியுங்கள்". இப்படிேய


இந்த

ேகட்ட

ேகள்விக்கான

இருபத்துநான்காவது



அடுத்த

125



கத்ரு இந்திரனிடம் ேவண்டுதல் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 25 Kadru's prayer to Indra



"ெசௗதி


"எந்த

ெசல்லக்கூடிய

அந்தப்

ெபரும்பலம்ெபாருந்திய தனது

தாயின்

இடத்திற்கும்

தன்

இச்ைசப்படி

பறைவ,

{வினைதயின்}

இருப்பிடம் ெசன்று கடற்கைரயில் இறங்கினான்.

அங்ேக

வினைத

பந்தயத்தில் ேதால்வியுற்று, தனது தமக்ைகக்கு

{கத்ருவிற்கு}

அடிைமயாக வாழ்ந்து கத்ரு,

ேசாகத்துடன் வந்தாள்.

வினைதையக்

அவளது

மகன்

மகன்)


கூப்பிட்டு,

(வினைதயின்


வினதா,

நடுக்கடலில்

"ஓ

ஒரு

அழகான இடம் இருக்கிறது, அந்த


இடம் பாம்புகளின் வசிப்பிடமாக இருக்கிறது. என்ைன கூட்டிச்

ெசல்"



{கருடனின்}

அந்த தாய்

அழகான {வினைத},

ஆங்ேக

இறகுகளுைடய தனது

ேதாளில்

பாம்புகளின் தாைய {கத்ருைவ} சுமந்து ெசன்றாள். கருடன் தனது

தாயின் {வினைதயின்} ேவண்டுதல்படி, பாம்புகைளத் (கத்ருவின் மக்கைள) பிறந்த

தனது

அந்த


வான்

ேநாக்கி எழும்பினான்.

தூக்கிச்

அதிகாr


{கருடன்}

வினைதக்குப்


கதிரவைன

அதனால், அந்தப் பாம்புகள் கதிரவனின் கதிர்களால் சுடப்பட்டு, மயக்கமைடந்தன. தனது


{பாம்புகளின்}

நிைலையக்

கண்ட

கத்ரு,

இந்திரனிடம் இப்படி ேவண்டினாள், "உன்ைன வணங்குகிேறன். ேதவேதவா!


உன்ைன

வணங்குகிேறன்,

126

விrத்ராைவக்


ெகான்றவேன!

நான்

ெகான்றவேன,

உன்ைன

வணங்குகிேறன்.

ஆயிரங்கண்

மணாளேன,

சூrயனால்

நமுச்சிையக்

ெகாண்டவேன,

சுடப்படும்

சச்சியின்


உனது

மைழத்துளிகளால் காப்பாற்றுவாயாக. நீ ேய வாயு, நீ ேய ேமகம், நீ ேய

ெநருப்பு,

நீ ேய

வானில்

காணும்

மின்னல்,

நீ ேய

ெபருேமகம்).

நீ ேய

ேமகங்கைள இயக்குபவன், ஆைகயால் நீ ேய ெபருேமகம் (யுக முடிவில்

பிரபஞ்சத்ைத


இடியும்

இருளாக்கும்

உறுமும்

உலகத்ைதப்

பைடத்தவன்,

ெவல்லப்பட

முடியாதவன்.

இருக்கிறாய்.

நீ ேய

ஒளி,

ஆதித்யன்,

நீ ேய

நீ ேய

விபவசு,

எல்லா

ேமகங்களுமாவாய்.

அைத

அழிப்பவன்.

எல்லா


ேதவன்,

நீ ேய

பூதங்கள்


இறுதிப்

பாதுகாப்பு.

நீ ேய

உயிrனங்களுக்கும்

விஷ்ணு, ஆயிரங்கண் ெகாண்டவேன! நீ ேய

நீ ேய

ஓ

ஆக

தைலவன்.

நீ ேய

ேதவேன,

நீ ேய

அமுதமும், ேசாமமும் ஆவாய். நீ ேய சந்திர நாள் (ஒரு நாள்), நீ ேய பலா (ஒரு நிமிடம்), நீ ேய க்ஷனம் (நான்கு நிமிடம்). நீ ேய ெபௗர்ணமி, நீ ேய

திருதி.

இரவுகள்,

நீ ேய

நீ ேய

நீ ேய

நிைறந்த பூமி. நீ ேய

அமாவாைச. வருடம்,

திமிங்கலங்கைளயும் உயிrனங்கைளயும், ெகாண்ட நீ ேய

விருப்பமுள்ள நீ ேய


நீ ேய

மைலகளும்

நீ ேய

நீ ேய

உண்டாகும் உள்ள

குடிப்பவன். பலம்

நீ ேய



காஸ்தன்,

மாதம்,

ெகாண்ட


மீ ன்கைளயும்

அறியப்பட்டவன்.

ேசாமரசத்ைதயும்,


நீ ேய

வாய்ந்தவன்,

பாடப்படுபவன்.

ேவள்விகைள

ெதளிந்த


ஆைசயின்


நீ ேய

கானங்களும்

அைலகள்



ேவதாங்கங்களிலும்

நீ ேய

திமிங்களலங்கைள

உலகில்

ஒப்பில்லாத

காலன்,

காலம்,

மகரங்கைளயும்


நன்ைமக்காகவும்

நீ ேய

ஒளிர்பவன்.

ெபருங்கடல்.

ெநய்ையயும்,

நீ ேய

பகல்கள்.


நீ ேய

கனிகளில்

வழிபடப்படுபவன். ேவதங்களிலும்

இதுேவ,

நடத்திக்

படித்த


ேவதங்கைள அதிக அக்கைறயுடன் படிக்கக் காரணம். {இப்படிேய கத்ரு இந்திரைன ேபாற்றினாள்} முழு மஹாபாரதம்

127


இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்து ஐந்தாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


128


பாம்புகைளக் காப்பாற்றிய இந்திரன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 26

111

Snakes saved by Indra



ெசௗதி ெசான்னார், "குதிைரகளில் சிறந்தைதத் தனக்கு ெகாண்ட ேதவ

கத்ருவால்

மன்னன் இப்படி


வழிபடப்பட்ட

பிறகு, வான வட்டத்ைத நீ ல நிற ெபரு

ேமகங்களால்

மைறத்து,

'உயிருண்டாக்கவல்ல, புனிதமான உங்கள்

துளிகைளத்

அம்ேமகங்கைளப்

பணித்தான்.


தங்களுடன்

ெதளியுங்கள்' அந்த

என்று

ேமகங்கள் கூடி

ேமாதிக்ெகாண்டு ெபாழிந்தன. வானும்

இடி


அதிகமான

நீ ரால்

இந்திரன், ஐராவதம், வஜ்ராயுதம்

நிைறந்தது. அந்ேநரம் யுகத்தின் முடிவு ேபாலக் காட்சியளித்தது. ேமகத்தில் இருந்து விழும் நீ ர்த்துளிகளில் ஒரு அைல ஏற்பட்டு, அந்த

அைலயால்

ேமகங்களுக்குள்

உறுமலும்,

மின்னலும்,

கடுைமயான காற்றும் உண்டானது. வானுக்கு ைபத்தியம் பிடித்து ஆடுவது

ேபால



அந்தக்

மைறக்கப்பட்டன.

காட்சி.


வான்




கதிர்கள் முற்றிலுமாக மைறந்தன. இந்திரனின் இந்தச் ெசய்ைகயால் அந்தப்



மகிழ்வுற்றன.

பூமி


நீ ர்

வைர

நீ ர்

நிைறந்தது, ெதளிவான, குளிர்ந்த பாதாளம்

பூமிெயங்கும் நிைறந்த

நீ ர்

பாய்ந்தது. அைலகள் சூழ்ந்தது.

பாம்புகளும் அவர்களின் தாயும்


129


{கத்ருவும்}

ராமனியகத்

(Ramniyaka

Island)

தீவில்

பத்திரமாகத்

தைரயிறங்கினர். இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்து ஆறாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது


130


கருடனிடம் பாம்புகள் கட்டைள | ஆதிபர்வம் - பகுதி 27 Snakes commanding Garuda



ெசௗதி ெசான்னார், "மைழத்தூறலில் நைனந்த பாம்புகள், மிகவும் மகிழ்ந்தன.

அந்த

அழகான

சுமந்து

ெசல்ல,

இறகுகள்

ெகாண்ட

விைரவாகத்

தீைவ


பறைவ

அைடந்தனர்.

அந்தத் தீவு, மகரங்களின் (யாைன முகமும், மீ ன் அல்லது நீ ர்நாயின் உடலும்

ெபற்ற

புராண

காலத்து

உயிrனம்) இருப்பிடமாக பிரபஞ்சம் பைடத்ேதானால்

தீர்மானிக்கப்பட்டிருந்தது. அவர்கள்

லவன

அங்ேக

சமுத்திரத்ைதக்

((உப்புக் கடல்) கண்டனர். அக்கடல் சுத்தம்

ெசய்யப்பட்டு

{பாடும்

பறைவகளின்}

ெகாண்ட நிைறந்து


பாம்புகளிடம் ேபசும் கருடன்

இைசக்கைலஞர்களின்


வந்திறங்கினர்.

இன்னிைசயால்

அக்கானகத்தில்

அங்ேக,

ெகாத்து


ெமல்லிைச

கருடனுடன்

அப்பாம்புகள்

ெகாத்தாக

பலவைகப்பட்ட பழங்களுடனும் மலர்களுடன் இருந்தன.

அழகான

மாளிைககளும்

அங்கு



குளங்கள்

கமலங்களால் {தாமைரகளால்} நிைறந்திருந்தன. சுத்தமான நீ ர் ெகாண்ட

குளங்களும்,

ஏrகளும் அங்கு

பல

இருந்தன. தவழ்ந்த

சுத்தமணங்ெகாண்ட ெதன்றலால் அங்கு நிலவிய சூழ்நிைலயாலும் கானகம் மகரம் (யாைன முகமும், மீ ன் (அ) நீ ர் நாய் உடலும்

இருந்தது. மட்டுேம

அந்தக்

புதுப்ெபாலிவுடன்

மலய


விைளயும்

பல

மரங்கள் அங்ேக இருந்தன. அதன் உயரங்கள் விண்ைண முட்டும் அளவுக்கு




பல

131


அதன்

மலர்கள்


உதிர்ந்து

ெதன்றலின்

இப்படி

அந்தக்

விருப்பமானதாகவும் உண்ட

வண்டுகள்

உதவியால்

கானகம்


அழகாகப்

அழகாகவும்,


கந்தர்வர்களுக்கு

மலர்களில்

மதிமயங்கிப்

பரவிக் இருந்து

பறந்து

மதுைவ

திrந்தன.

இந்தக்

காட்சிகள் பார்ப்பவர் உள்ளத்ைதக் ெகாள்ைள ெகாண்டன. அந்தக் கானகம்


அழகாகவும்,

மகிழ்ச்சிப்படுத்துவதாகவும்,

புனிதமானதாகவும்


இைதெயல்லாம்

கண்ட கத்ருவின் ைமந்தர்களான பாம்புகளின் உள்ளம் உவைக

ெகாண்டது. அங்ேக அவர்கள் மகிழ்ச்சியாகத் தங்கள் ெபாழுைதக் கழித்தனர். பறைவகளின் மன்னனான சக்தி நிைறந்த கருடனிடம்

"ேவறு ஏேதனும் இன்னும் அழகான, சுத்தமான நீ ர் நிைறந்தத் தீவுக்கு எங்கைள அைழத்துச் ெசல்" என்று கட்டைளயிட்டனர்.

"நீ ேயா விண்ணுக்கு அதிகாr, நீ வானில் பறந்து ெசல்லும்ேபாது நிைறய

அழகான

இடங்கைளக்

கண்டிருப்பாய்",


கருடன் சிறிது ேநரம் ேயாசித்துவிட்டு தனது தாய் வினைதயிடம், "இந்தப்


ேவண்டும் தனது

தாேய?"

மகனான

சக்திநிைறந்த

அதிகாrயிடம், ேநரத்தால் {கத்ருவும்

என்றான். {கருடன்}

வினைதயும்

சக்காளத்திகள்}


பறைவகளில் எனது

அந்தப்

நான்

ஏன்

இப்படிக்ேகட்கப்பட்ட

ெபரும்பலம்வாய்ந்த

"ஓ

நான்

ெசால்வைதெயல்லாம்

அறங்களும்

அந்த


சக்காளத்தியிடம்

காசியபrன் இரு பாம்புகள்,

ேகட்க

வினைத, உள்ள,

விண்ணுக்கு

எனது

ெகட்ட

அடிைமயாேனன்.

மைனவிகள். எனேவ

ஏமாற்று

ேவைல

ெசய்து,

என்ைன பந்தயத்தில் ேதாற்கடித்தன. அதனால் என் நிைலைம இப்படியாயிற்று"

என்றாள்

{வினைத}.

தனது

தாய்

இப்படிக்

கூறியைதக் ேகட்டு, அந்த விண்ணுக்கு அதிகாr {கருடன்} மிகவும் துன்பங்ெகாண்டு, அந்தப் பாம்புகளிடம், "பாம்புகேள, நான் எந்தப் ெபாருைளக்

ெகாண்டுவந்தால்,

அல்லது

எந்த


அைடந்தால், அல்லது எந்த வரச் ீ ெசயைலச் ெசய்தால், இந்த அடிைமத்தனத்திலிருந்து நாங்கள் விடுபடுேவாம் ெசால்லுங்கள்" என்று ேகட்டான்.{கருடன்} ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இைதக் ேகட்ட பாம்புகள், "உனது பலத்தால் அமுதத்ைதக் ெகாண்டு வா. ஓ பறைவேய, அப்ேபாது நீ ங்கள்


132


உங்கள்

அடிைமத்தனத்திலிருந்து

விடுதைல

ெபறுவர்கள்" ீ

என்றனர்.{பாம்புகள்} இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்து ஏழாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


133


கருடன் ேவட்ைட | ஆதிபர்வம் - பகுதி 28 Garuda's Hunt

"ெசௗதி




"இப்படி


ெசால்ல, அைதக் ேகட்ட கருடன் தனது தாயிடம்,

ெகாண்டு அதில்

"நான்

ெசன்று

வருகிேறன்.

ெகாஞ்சத்ைத

ஆைசப்படுகிேறன். வழிகாட்டுகள்",

அங்கு

நிஷாதர்கைளத் ெகாண்டு

வா.


வினைத,

நடுக்கடலில், இருக்கிறது.


தின்று

அமுதத்ைதக்

ஆனால்,

உயிைரயும்

எண்ணாேத.

அருந்த எனக்கு


வசிப்பிடம்

வாழும்

வழியிேலேய

நானும்

"ெதாைலதூரத்தில் நிஷாதர்களின்


இைத

ெகால்லப்படக்கூடாது.

ஒரு

மாய்க்க

மனதில்

அவன்

ெகாள்.



ேபான்றவன்.

ஒரு

பிராமணன் ேகாபம் ெகாள்ளும்ேபாது, ெநருப்பு ேபால அல்லது

சூrயைனப் ேபால அல்லது கூrய முைன ெகாண்ட ஆயுதத்தின் விஷம் ேபால ஆகிறான். பிராமணன்

எல்லா



இருக்கிறான். இந்தக் காரணங்களுக்காக ஒரு பிராமணன் அறம்

சார்ந்தவனாக கருதப்படுகிறான். ஓ மகேன {கருடேன}, உனக்கு எவ்வளவு

ேகாபம்

உண்டானாலும்,

பிராமணர்கைளக்

ெகால்லாதிருப்பாயாக. பிராமணர்களுடன் பைக என்பது எந்தச் சூழ்நிைலயிலும் கடுைமயான ஒருவைன

நல்லதல்ல.

விரதங்கள் உட்ெகாள்வது

இருந்த ேபால,

ஓ

பாவங்களற்றவேன,

ஒரு


சூrயனாலும்

ேகாபம்

அக்னியாலும்

கூட உட்ெகாள்ள முடியாது. சில குறிப்புகைளக் ெகாண்டு ஒரு நல்ல


உயிர்களிலும்


முன்

இனம்

காணலாம்.

பிறந்தவன்.

134

பிராமணேன

நான்கு

எல்லா

வர்ணங்களில்


முதன்ைமயானவன்.

அவன்

எல்லா


தந்ைதயும் தைலவனும் ஆகிறான்", என்றாள். கருடன், "ஓ தாேய

{வினைதேய}, பிராமணன் என்பவன் எந்த உருவத்தில் இருப்பான், அவனுைடய

நடத்ைத

ஒளிர்வானா?

அல்லது

ெகாண்டவனாக ேகட்டான்.

இருப்பான்?

வினைத,

நுைழந்தவுடன்,

எப்படியிருக்கும்,

"ஓ

அவன்

அவன்

சக்திகள்

ெநருப்ைபப்

ேபால

அைமதிமிக்கவனா?"


மீ ன்முள்

எந்த

ைதத்தது

உனது

ேபால,

என்று

ெதாண்ைடயில்

நிலக்கr

எrவது

ேபால உனக்குத் துன்பத்ைத ஏற்படுத்துபவைன, பிராமணர்களில் சிறந்தவனாக


ெகாள்.

உனது


பிராமணன் கூடக் ெகால்லப்படக்கூடாது.

ஒரு

வினைத தனது மகன் {கருடன்} மீ து ஏற்பட்ட பாசத்தால், "உனது குடலால்

ெசrக்கப்பட


ெகாள்"


ெபருந்துன்பத்திற்கு {கருடனின்} (காற்று


ேதவைத)

முடியாதவைன

பாம்புகளால்

உள்ளான பலத்ைத

உனது

நல்ல

வினைத,

பிராமணனாக

ஏமாற்றப்பட்டு, தனது

மகனின்

அறிந்திருந்தாலும்,

சிறகுகைளக்

காக்கட்டும்,

"மருதன்

உனது

முதுெகலும்ைப சூrயனும் சந்திரனும் காக்கட்டும். அக்னி உனது தைலையக்

காக்கட்டும்,

வசுக்கள்

உனது

முழு

உடைலயும்

காக்கட்டும். நானும் உனது நன்ைமக்காக இங்ேக அமர்கிேறன் (பூைச அல்லது தியானத்தில் அமர்கிேறன்). ஓ குழந்தாய், ெசல்.

உனது காrயத்ைத பாதுகாப்பாக முடி", என்று இதயப்பூர்வமாக ஆசி கூறினாள் {வினைத}. ெசௗதி


{வினைதயிடம்}

"இந்த


வார்த்ைதகைளத்

ேகட்ட

கருடன்,

தனது

தனது


சிறகுகைள

விrத்து, வானத்தில் ஏறினான். அந்தப் ெபரும்பலம் வாய்ந்தவன்,

விைரவாக ெசன்று பசிெகாண்ட எமைனப் ேபால நிஷாதர்கள் மீ து விழுந்தான். நிஷாதர்கைளக்

ெகால்லும்

தூசிப்படலத்ைதக் மரங்கைளக் தனது

கிளப்பினான்.

குலுக்கினான்,

கூrய


பணியில்,

அலகால்,

அந்த


மைலகளில்


மன்னன்

நிஷாதர்களின் 135

ெபரும் வளரும்


நகரவழிகைள


அகலமாக்கினான். அந்தப் பாம்புண்ணியின் {கருடனின்} திறந்த வாயினுள் காற்றில்

நிஷாதர்கள்


பறந்து

மரங்களின்

ெசன்று

அைசவால்

விழுந்தனர். பயந்த

திடீர்


எப்படி அலறிக் ெகாண்ேட வானில் கிளம்புேமா அப்படி ெபரும் புயைலப்

ேபாலக்

கிளம்பிய

தூசிப்படலத்தில்

குருடாகி,

அவர்கைள வரேவற்க விrந்து திறந்திருந்த கருடனின் வாயில் ேபாய்

நிஷாதர்கள்

விழுந்தனர்.

ெபரும்பலம்ெகாண்டு,

தனது

குறிக்ேகாைள ேநாக்கி ேவகமாக நகரும் அந்தப் பசி ெகாண்ட விண் அதிகாrகளின் {பறைவகளின்} மன்னன் {கருடன்}, தனது வாைய

மூடி

கணக்கிலடங்கா

மீ னவர்களின் ெதாழிைலச் ெசய்தான்.

நிஷாதர்கைளக்

ெகான்று,

இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்து எட்டாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


136


விபவசுவம் சுப்rதிகாவும் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 29 Vibhavasu and Supritika



ெசௗதி


"அப்படி

கருடன்

நிஷாதர்கைள

விழுங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாது, ஒரு

பிராமணன் தனது மைனவியுடன் அந்த விண்ணதிகாrயின் புகுந்து, ேபால்

ெதாண்ைடக்குள்

சுடர்விட்ெடrயும்

எrந்து

அந்தப்

ெதாண்ைடையச் கருடன்,

"ஒ


மரக்கr


சுட்டான்.



எனது

அலைக

{வாய்}

உனக்காகத் திறக்கும்ேபாது விைரவாக ேவளிேயறு.


ெசயல்களிேலேய

ஒரு

பாவகரமான பிராமணன்

ஈடுபட்டுக்

ெகாண்டிருந்தாலும்,


ெகால்லப்படக்



மைனவியான

இந்த

ெபண்ணும்

அவன்

கூடாதவன்"

"ஓ,


எனது

யாைன மற்றும் ஆைமையப்

நிஷாதப்

இறுகப் பற்றும் கருடன்

ெவளிேய

வரட்டும்" என்றான். அதற்கு கருடன், "நிஷாத இனத்ைதச் ேசர்ந்த அந்தப்

ெபண்ைணயும்

உன்னுடன்



விைரவாக ெவளிேய வா. எனது குடலின் ெவப்பத்தால் இன்னும் நீ ங்கள்

ெசrக்கப்படாமல்

இருப்பதால்,

காலந்தாழ்த்தாமல்

உன்ைனக் காப்பாற்றிக் ெகாள்", என்றான்.

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "அதன் பிறகு அந்தப் பிராமணன் நிஷாத இனத்ைதச் கருடைனப் பிராமணன் பறைவ

ேசர்ந்த புகழ்ந்து, தனது

மன்னன்

ஏறினான்.



அவரால் கருடன்,


தான்

மைனவியுடன் விரும்பிய

மைனவியுடன்



தன்

அவன்

தனது

{காசியபரால்} அவrடம்

137

வந்து

வந்தவுடன்,

அந்த



ேவகத்துடன்

விண்ணில்

ெவளிேய

மேனா

ெவளிேய


{காசியபைர}

உள்ளங்குளிர்ந்த

சrயாகப்

ேபசினான்.

அந்த

அந்தப்


ெபரும் முனிவர் (காசியபர்) "ஓ குழந்தாய் {கருடா}, நீ நன்றாக இருக்கிறாயா?

நாளும்

உனக்குத்

ேதைவயான

உணவு

கிைடக்கிறதா? மனிதர்களின் உலகத்தில் உனக்கு நிைறய உணவு கிைடக்கிறதா?" என்று ேகட்டார். "கருடன்,

"எனது

தாய்

{வினைத}


நன்றாக

இருக்கிறாள். எனது தைமயனும் {அருணன்*_ காைலச் சூrயனின் சாரதி}

எனக்கு

நானும்

அதனால்


எப்ேபாதும் எனது




உள்ளத்தில்

உணவு

அைமதி

ெகாணர்வதற்காகப்

ஆனால்

தந்ைதேய,

கிைடப்பதில்ைல.

இல்ைல.


பாம்புகளால்

நான்

அனுப்பப்பட்டிருக்கிேறன். எனது தாைய {வினைதைய} அடிைமக் கட்டிலிருந்து விடுவிக்க, இன்று நான் கண்டிப்பாக அைதக் ெகாணர்ேவன். 'நிஷாதர்கைள உண்பாயாக'

என்று

எனது

தாய்

{வினைத}

எனக்குக்

கட்டைளயிட்டாள். நான் அவர்கைள ஆயிரக்கணக்கில் தின்ேறன். ஆனாலும்

எனது

பசி

அடங்கவில்ைல.

எனேவ,

ஓ

ேபாற்றுதலுக்குrய குருேவ {காசியபேர}, அமுதத்ைத அபகrத்துக் ெகாண்டு

வரும்

அளவுக்கு

நான்

பலவானாக

ேவறு

ஏதாவது

உணைவ எனக்குக் காண்பியும். எனது பசிையயும் தாகத்ைதயும் தணித்துக்


தகுந்த

உணைவச்

சுட்டிக்

காட்டுங்கள்",

என்று ெசான்னான்.{கருடன்} "காசியபர்

கருடனிடம்,

புனிதமானது.

"நீ

காணும்

ேதவேலாகத்திலும்

இது

இந்த

ஏr


அறியப்பட்டிருக்கிறது.

முகம் கீ ழ்ேநாக்க, ெதாடர்ந்து தனது அண்ணனான ஆைமைய இழுத்துக்

ெகாண்டிருக்கும்

ஒரு

யாைன

இந்த

ஏrயில்

இருக்கிறது. முற்பிறவியிலிருந்ேத அந்த இருவருக்குள்ளும் பைக ெதாடர்கிறது.


ஏன்

இங்கிருக்கிறார்கள்

விrவாகச் ெசால்கிேறன் கவனமாகக் ேகள். "முன்ெபாரு


விபவசு

{Vibhavasu}

என்று

என்பைத

ஒரு

ெபரு

முனிவன் இருந்தான். அவன் மிகுந்த ேகாபக்காரன். அவனுக்கு சுப்rதிகா {Supritika} என்று ஒரு தம்பி இருந்தான். முழு மஹாபாரதம்

138


பின்னவன் (தம்பி {சுப்rதிகா} தனது ெசல்வத்ைத அண்ணனுடன் {விபவசுவுடன்}

கூட்டாக

ைவத்துக்

ெகாள்ள

விருப்பமில்லாதவனாக இருந்தான். சுப்rதிகா


பாகப்பிrவிைன

குறித்ேத

ேபசிக்

ெகாண்டிருந்தான். சில காலம் கழித்து விபவசு சுப்rதிகாைவப்

பார்த்து, "ெசல்வத்தின் மீ துள்ள கண்மூடித்தனமான ஆைசயால், மனிதர்கள் தங்கள் பரம்பைரச் ெசல்வங்கைளப் பிrத்துக் ெகாள்ள ஆைசப்படுவது

ெபrய

முட்டாள்த்தனமாகும்.

பரம்பைரச்

ெசாத்ைதப் பிrத்துக் ெகாண்டால், ஒருவர் ெசல்வத்தில் மற்றவர் ெபாறாைம


ஒருவருக்ெகாருவர்

சண்ைடயிட்டுக்

ெகாண்ேட இருப்பர். ெசாத்துக்கைள பிrத்துக் ெகாண்ட பிறகும், நண்பர்கள்

என்ற

அப்பாவிகளுக்கும் குைறகைளச்

ேபார்ைவயில் சுயநலம்


எதிrகளால்,

ெகாண்டவர்களுக்கும்

சுட்டிக்காட்டப்பட்டு

ேபதங்கள்

இைடேய

உருவாக்கப்பட்டு,

சண்ைடைய உறுதியாகி, சேகாதரர்களாகிய இருவரும் ஒருவர் பின் ஒருவராக விழுவர். பிrந்தவர்கைள, ேகடு ெவகு விைரவாக வந்தைடயும்.

இதன்

சேகாதரர்களுக்குள் அப்படிப்

பிrயும்

ஆனால்

நீ

புறந்தள்ளி

காரணமாகேவ

பிrவிைனைய

சேகாதரர்கள்

வாழ்ந்து,

ஒருவர்

(சுப்rதிகா),

ஞானமுள்ளவர்கள்

ஆேமாதிக்கமாட்டார்கள்.

சத்தியமான

மீ து ஒருவர்

எனது

சாத்திரங்கைளப்

பயத்தில் வாழ்வர்.

அறிவுைரகைள

ஏற்காமல்

எப்ேபாதும் பிrவிைனயிேலேய ஆவல்ெகாண்டிருக்கிறாய், உனது

தனிப்பட்ட ெசல்வத்திற்கு ஏற்பாடு ெசய்வதற்ேக விரும்புகிறாய். ஆைகயால் நீ யாைனயாகக் கடவாய்", என்று சபித்தான் {விபவசு}. இப்படிச் சபிக்கப்பட்ட சுப்rதிகா விபவசுைவப் பார்த்து, "நீ யும், நீ ர் நடுவில்

நகரும்

ஆைமயாகக்

கடவாய்",

என்று

பதிலுக்குச்

சுப்rதிகாவும்

விபவசுவும்

சபித்தான். "இப்படி

அந்த

இருமுட்டாள்களான

ெசல்வத்தின் காரணமாக ஒருவருக்ெகாருவர் சபித்துக் ெகாண்டு யாைனயாகவும்,

ஆைமயாகவும்

தாழ்ந்தார்கள்.


ேகாபத்தால் இப்படித் தரந்தாழ்ந்து மிருகங்களாகினர். இப்ேபாதும், தங்கள் ெபரும்பலத்திலும், உடல் எைடயிலும் கர்வங்ெகாண்டு முழு மஹாபாரதம்

139


தங்களுக்குள் எப்ேபாதும் பைக வளர்த்ேத வருகின்றனர். இந்த ஏrயில் இருக்கும் அந்த இரு மிருகங்களும் தங்கள் முற்பிறவிப் பைகையத் ெதாடர்ந்து ெகாண்ேட இருக்கின்றனர். இேதா பார், அவர்களில் ஒருவனான,

ெபருத்த உடலுைடய

இந்த அழகான

யாைன, இப்ேபாதுகூட சண்ைடயிட ெநருங்குகிறது. இேத ஏrயில் வசிக்கும்

ெபரும்

உடைல

உைடய

ஆைமயும்


பிளிறைலக் ேகட்டு, ெவளிேய வந்து ஏrைய முரட்டுத் தனமாகக் கலக்குகிறது. ைகையச்

ஆைமையப்

சுழற்றிக்



யாைனயும்

நீ ருக்குள்

தனது

ஓடுகிறது.

துதிக்

ெபரும்

சக்திையத் தன்னுள் ெகாண்டு, தனது தந்தங்களின் அைசவாலும்,

தனது துதிக்ைக, வால் மற்றும் கால்களாலும் மீ ன்கள் நிைறந்த இந்த

ஏrயின்

நீ ைரக்

கலக்குகிறது.

ெபரும்

பலம்

ெகாண்ட

ஆைமயும் தனது தைலையத் தூக்கி, தாக்குவதற்காக முன்ேன வருகிறது. யாைன, ஆறு ேயாஜைன (6 x 8 ைமல்கள்) உயரமும், அைதவிட மூன்று

இருமடங்கு

ேயாஜைன

ெகாண்டிருக்கிறது. ெகால்வதற்காகத்

சுற்றளவும்

உயரமும்,

ெகாண்டிருக்கிறது.

பத்து

ேயாஜைன

ைபத்தியக்காரத்தனமாக தாக்குதலுக்குத்

தயாராக

ஆைம,

சுற்றளவும்

ஒருவைர இருக்கும்

ஒருவர் இந்த

இருவைரயும் உணவாகக் ெகாண்டு, நீ விருப்பப்படும் காrயத்ைத நிைறேவற்று. "மைலையப் ெதrயும்

ேபான்றும்

கருேமகங்களின்

மூர்க்கமான

அந்த

கூட்டம்


யாைனையையத்

தின்று,

அமுதத்ைதக் ெகாண்டு வா", என்றார் {காசியபர்}. ெசௗதி


"கருடனிடம்

இப்படிச்


"ேதவர்களுடன் ேபாrடும்ேபாது நீ ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருப்பாய். ஓ முட்ைடயிடும் ெபாறிக்கும்}

இனேம,

{பறைவ

கமண்டலங்களில்


பிராமணர்களும்,

ெபாருள்களும்

உன்ைன

வாய்ந்தவேன,

நீ

சாமங்களும்,


புதிர்களும்

இனம்

முட்ைடயிடு

விளிம்புவைர பசுக்களும்,

ஆசீர்வதிக்கட்டும்.


(உபநிஷத்துகள்),

நீ ர் மற்றும்

ஓ

ேபாrடும்ேபாது,

ேவள்வி உன்ைன

நிரப்பி நல்ல


rக்,

ெநய்யும்,

குஞ்சு

யஜூர்,


வலிைமயாக்கட்டும்",

என்று அவைன {கருடைன} ஆசீர்வதித்தார் {காசியபர்}. முழு மஹாபாரதம்

140


இப்படி

தனது

தந்ைதயால்

{காசியபரால்}

ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட

கருடன், ஏrயின் அருகில் ெசன்றான்.

அவன் {கருடன்}, அந்த விrவைடந்த சுத்தமான நீ ைரச் (ஏrையச்) சுற்றி பல்ேவறு வைகயான பறைவகைளக் கண்டான். நகர்வதில் ெபரும் ேவகம் ெகாண்ட அந்த விண்ணதிகாr {கருடன்}, தனது தந்ைதயின்

யாைனைய இறுகப்

{கசியபrன்} ஒரு


காலிலும்,

பற்றினான்.

அதன்

ஆலம்வா

என்ற

ஆைமைய

பிறகு

விண்ணுக்குப் பறந்தான்.




அந்தப்

இடத்ைத

ெகாண்டு, காலிலும்

பறைவ

அைடந்து,

உயரமாக

அங்கு

பல

ெதய்வக ீ மரங்கைளக் கண்டான். அவனது

சிறகுகள்

மரங்கள் கிைளகள்

எழுப்பிய

பயங்ெகாண்டு

ெகாண்ட

ேபாேவாேமா'

என்று

அந்த

காற்றின்

குலுங்கத்


பயந்தன.

தாக்கத்தால்,

ெதாடங்கியன.

மரங்கள்,


'நாம்

அந்த

தங்கக்

உைடந்து

வரங்கைளத்

தரும்

அைவ, பயத்தால் நடுங்குவைதக் கண்ட அந்த விண்ணதிகாr,

ஒப்பற்ற ேதாற்றம் ெகாண்ட மற்ற மரங்கைள நாடிச் ெசன்றான். அந்த

மாெபரும்


கனிகைளயும்,


(ரத்தினங்கைளக்) கடல்

நீ ரால்

ெகாண்ட

தங்கம்


ெவள்ளியினாலான

விைலமதிப்பற்ற

கிைளகளுடனும்

சுத்தப்படுத்தப்பட்டு


கற்கைளக்


அங்குள்ள,

அைவ அந்த

மரங்களிேலேய அசுரத்தனமான விகிதத்தில் வளர்ந்திருந்த ஒரு ெபரும்

ஆல

மரத்ைத,

அந்தப்


மன்னன்

மேனா

ேவகத்துடன் ெநருங்கும்ேபாது, அந்த மரம், "ஒரு நூறு ேயாஜைன விrந்து


யாைனையயும்,

எனது

இந்தப்

ஆைமையயும்

மைலைய

ஒத்த

சிறகுள்ள


கிைளயில்,

அந்தப்

ெபரும்

ெபrய

கிைளயில்

அமர்ந்து,

மன்னன்


உண்பாயாக",


உயிர்கள்

ேவகத்துடன்

என்றது.

தங்கும்

இறங்கினான்.

ெபரும் அந்தக்

இைலகள்

நிைறந்த அந்தக் கிைள ஆட்டம் கண்டு ஒடிந்து விழுந்தது.


141


இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த இருபத்து ஒன்பதாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*அருணன்: ராமாயணத்தில் வரும் ஜடாயுவின் தந்ைதேய அருணன்.


142


கருடனுக்குப் ெபயர் ெகாடுத்த வாலகில்யர்கள் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 30

116

Valakhilyas naming Garuda



ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "தனது காலால் ெபரும் பலம் வாய்ந்த கருடன் ெதாட்டுப்

பிடித்தவுடேனேய,


கிைள

வியப்பால்

தனது

சுழலவிட்ட

கருடன்,


பார்ைவைய வாலகில்ய


தவமியற்றிக் கண்டான்.

ஒடிந்தது.

அந்தக்

தைலகீ ழாகத்

அந்தக்

அவர்கைளக் தனது

ெபரும்

கீ ேழ

அந்த


அந்தப்


ஆைமையயும் பற்றினான்.


கிைள

ெகால்லப்படுவார்கள் வாய்ந்தவன்,

கிைளயில்

ெகாண்டிருப்பைதக்

விழுந்தால் உணர்ந்த

அந்த

என்பைத



இறுகப்

முனிவர்கள் காப்பாற்ற

அலகால்

பற்றி,



இந்திரன் தனது மைனவியுடன்

ெகால்லப்படுவார்கேள

விருப்பங்ெகாண்டு,

சிறகுகைள

இந்தச்


அந்தக்


ெசயைலக்

என்பைத

என்று

கிைளையத்

உயர்ந்தான்.

கண்டு

உணர்ந்து,

அஞ்சி, அந்தப்

வியந்து,

அந்தப்

இது

ெபrய

பறைவக்கு ஒரு ெபயர் ெகாடுத்தனர். வாலகில்யர்கள், "பாம்புகைளத் தன்

உணவாக


இந்தப்

பறைவகளில்

முதன்ைமயான

விண்ணதிகாr, ெபரும் சுைமைய சுமந்து ெகாண்டிருக்கும்ேபாதும், தனது

சிறகுகளால்

உயர்வதால்,

கருடன்

சுமப்பவன்) என்று அறியப்படட்டும்", என்றனர். "தனது

சிறகுகளால்

நிதானமாக

மைலகைள


வாலகில்யர்கைளக்

பறந்து

காப்பாற்றிய

(ெபரும்

நடுங்க


ைவத்த

பிறகு,

சுைமையச்

கருடன்,

விரும்பியபடிேய யாைனையயும்,

ஆைமையயும் சுமந்து பறந்து, கீ ேழ இருக்கும் பல்ேவறு பகுதிகைள உற்று

ேநாக்கினான்.

கைடசியாக ெசன்றான்.

அவன்

மைலகளில் அங்ேக


அமர

ஒரு

முதன்ைமயான ஆன்மிக

143

இடமும்

காணவில்ைல.

கந்தமதனா

வழிபாட்டில்

மைலக்குச்




தனது

தந்ைத

காசியபைரக்


அந்த

விண்ணதிகாrைய, ெதய்வக ீ வடிவிலானவைன, அதிக பிரகாசமும், பலமும்

சக்தியும்

ெகாண்டவைன,

காற்று

ேவக

மேனா

ேவகம்

ெகாண்டவைன, ெபரும் மைல முகடு ேபாலக் காட்சியளிப்பவைன, பிராமணனின் இருப்பவைன, அைனத்து

சாபத்ைதப்

புத்திக்கு

ேபால

உடேன

எட்டாதவைன,

உயிருக்கும்

தயாராக

விவrக்க முடியாதவைன,

அச்சத்ைத

வலிைமயுள்ளவைன,

அடிக்கத்

ஏற்படுத்துபவைன,

பயங்கரமானவைன,

அக்னி

ெபரும்

ேபாலப்

பிரகாசிப்பவைன, ேதவர்களாலும், தானவர்களாலும், அசுரர்களாலும்

ெவல்லப்பட முடியாதவைன, மைலையப் பிளந்து, ெபருங்கடைலக்

குடித்து மூன்று உலகங்கைளயும் அழிக்க வல்லவைன, மூர்க்கமாக யமைனப்

ேபால்

காசியபரும்

காட்சியளிப்பவைன,


அவன்

தனது

தன்ைன

மகனான

ெநருங்கி

கருடைன

வருவைதக்

கவனித்த காசியபர், அவனது ேநாக்கம் அறிந்து ேபசினார். "காசியபர்,

"ஓ

ெசய்யாேத.



ேவண்டியிருக்கும். ெகாண்டிருக்கும்

கண்மூடித்தனமானச்

ெசய்தால்

சூrயக்

இந்த

நீ

கதிர்கைளக்

ேவதைனைய குடித்து

வாலகில்யர்கள்


"தவப்பயன்களால்

அைடய

உயிர்தாங்கிக்

ேகாபம்

ெகாண்டால்

தங்களது


உன்ைனச் சிதறடித்து விடுவார்கள்",என்றார் {காசியபர்}. ெசௗதி

ெசயைலச்

எrத்து, நற்ேபறு ெபற்ற வாலகில்யர்கைள சாந்தப்படுத்த எண்ணி காசியபர்

தனது

மகனுக்காக

அவர்களிடம்,

"ஆன்மிகத்ைதேய

ெசல்வமாகக் ெகாண்டர்வர்கேள, கருடனின் ெசயல்கள், அைனத்து உயிருக்கும்

நன்ைம

நிைனக்கும்

பார்ைவயால்

இந்தப்

பயக்கும்

பணி

ெசயல்கேள.

அவன்

சாதிக்க

வழங்குங்கள்",

என்று

கடுைமயானது.


அனுமதி

உங்கள்

கைடக்கண்

ேவண்டினார். ெசௗதி


ேவண்டிக்ெகாள்ளப்பட்ட தவங்கைள

இயற்ற,

"ஒப்பற்ற

அந்த

அந்தக்

காசியபரால்

ஆன்மிகவாதிகளும்,

கிைளையக்

ைகவிட்டு,

இப்படி

ஆன்மிகத்


இமய மைலக்குச் ெசன்றனர். அந்த முனிவர்கள் ெசன்றதும், அந்த வினைதயின்


ைவத்துக்ெகாண்ேட



தைடெகாண்ட

144

கிைளைய

குரலுடன்

தனது

தனது

வாயில்

தந்ைத


காசியபrடம், "ஓ ஒப்பற்றவேர, இந்த மரத்தின் கரத்ைத நான் எங்ேக வசி ீ எறிவது? ஓ ஒப்பற்றவேர, மனிதர்கள் இல்லாத ஒரு பகுதிைய எனக்குச் சுட்டிக் காட்டும்", என்று ேகட்டான். காசியபர், குைககளும்,

பனி நிைறந்த பள்ளத்தாக்குகளும் உள்ள, சாதாரண உயிrனங்கள் எண்ணத்தால்கூட

ெநருங்க


மனிதர்களற்ற

ஒரு

மைலையப் பற்றிச் ெசான்னார், அந்தப் ெபரும்பறைவ கிைளையயும்,

யாைனையயும், ஆைமையயும் தாங்கிக் ெகாண்டு அந்த மைலைய ேநாக்கி அந்தப்

ேவகமாகப்

பறைவ

பறந்து



ெபரும்

ெசன்ற



மன்னன்

ெநாடிப்ெபாழுதில்

தனது

உடல்

பைடத்த

ெபருங்கரத்ைத,

நூறு

(பசுத்) ேதால்கைளக் ெகாண்டு ஒரு சரம் அைமத்தாலும் சுற்றிக் கட்ட


கருடன்,

நூறாயிரம்

ேயாஜைனகைள மிகக் குைறந்த ேநரத்தில் பறந்து கடந்தான். அந்த விண்ணதிகாr, திைசையப்

பின்பற்றி

கிைளைய

கீ ேழ


மைலைய

விழ

தந்ைத



அது

சுட்டிக்காட்டிய

அந்த

அசுரத்தனமாக

ெபரும்

சத்தத்துடன்

கருடனின் சிறகு அைசவில் எழும்பிய புயலால் தாக்கப்பட்டு, அந்த மைலகளின்


நடுங்கினான்.

ரத்தினங்கைளயும்

தங்கங்கைளயும் ெகாண்டு அந்த மைலைய அலங்கrத்த சிகரங்கள், கட்டறுந்து எல்லாபுறமும் கீ ேழ விழுந்தன. கீ ேழ விழுந்த அந்தக் கிைள,

மின்னைலக்

கரும்பின்புறத்தில்

தங்க

ெகாண்டிருக்கும் மலர்கைளக்


ெகாண்ட


ேபால

மீ து

விழுந்து, அவற்ைறச் சாய்த்தது. கீ ேழ விழுந்த அம்மரங்கள், தங்கம்

ேபால மின்னி, மைல உேலாகங்களின் சாயேமற்றப்பட்டு, சூrயக் கதிர்களில் குளித்தைதப் ேபால ஒளிர்ந்தன.

பிறகு, அந்தப் பறைவகளில் சிறந்தவனான கருடன், அந்த மைலயின் உச்சியில்



தீய


ஆைமையயும்

உண்டு,

மைலைய விட்டு சிறகடித்து ெபரும் ேவகத்துடன் பறந்தான். சகுனங்கைளக்

பயம் ெகாண்டனர்.


கண்ட

145


அந்த



இந்திரனுக்குப் வஜ்ராயுதம், மின்னியது.

பிடித்த


ஆகாயத்திலிருந்து

விண்கற்கள்

ெநருப்புடனும்

புைகயுடனும் விழுந்தன.

ஆகாயத்திலிருந்து விண்கற்கள்...

மருதர்கள் தங்கள்


சக்திைய

மற்ற

வசுக்கள்,

ஆதித்தியர்கள்,


ெசலவிட்டன.


ேதவாசுரப்

ேபார்

பகலிேலேய ருத்ரர்கள்,

சப்யர்கள்,

தங்களுக்குள் நிகழ்ந்துேபாது

கூட இப்படிப்பட்ட நிகழ்ச்சி நடந்ததில்ைல. இடியுடன் கூடிய காற்று அடித்தது,

விண்கற்கள்

ேமகமற்றதாய்


ேதவர்களுக்கு ேதவர்களின்


ேதவனும்

முழங்கிக்

இரத்த

கழுத்திலிருந்த




பூமாைலகள்

வாடி

வானம்


ெபாழிந்தான்.


வரம் ீ

மங்கியது. ெகாடூரமாக இருந்த ேமகக்கூட்டங்கள், அடர்ந்த இரத்த மைழையப் ெபாழிந்தன. காற்றினால்

எழும்பிய

தூசிகள்

ேதவர்களின் அைனத்து கிrடங்களின் பளபளப்ைப

இருட்டாக்கியது. தைடகைளக்

குைறத்து

இந்த

இருண்ட

கண்டு


குழம்பிப் ேபான ஆயிரம் ேவள்விகள் ெசய்தவன்


பிரகஸ்பதியிடம், தகுந்தவேர, சீற்றங்கள் ேபாrல்

(இந்திரன்),

மற்ற

ெசன்று

"ஓ

வழிபடத்

இந்த

திடீெரன

இயற்ைக

ஏன்

எங்கைள

எழுந்தன?

ெவல்ல

எந்த

எதிrையயும் நான் காணவில்ைலேய", என்றான்.

பிரகஸ்பதி,

தைலவேன, உனது

ஓ

ஆயிரம்

தவறும்,




ேவள்வி

நடத்தியவேன,


கவனக்குைறவும்,


வாலகில்ய

விண்ணதிகாrயும்,




நிைனத்தமாத்திரத்தில்


"ஓ

பிரகஸ்பதி

தவமுேம

காரணம்.

அைடபவனுமான

146


ெபரும்



வினைதயின் மகன், ேசாமத்ைத அபகrக்க ெநருங்கி வருகிறான்.

அவனால் எல்லாம் கூடும். அைடய முடியாத ஒன்ைற அவனால் எளிதாக அைடய முடியும். ெசௗதி


அமுதத்ைதக் ெகாண்ட

"இந்த

காக்கும்


காவலர்களிடம்,

ஒரு

எண்ணங்ெகாண்டுள்ளான்.

பறைவ

ேகட்ட

"ெபரும்பலமும்


அவன்


அைத

இந்திரன், சக்தியும்

அபகrக்க

அபகrத்து

விடக்கூடாது. ஆைகயால் உங்கைள முன்கூட்டிேய எச்சrக்கிேறன். அவன்

அளவிலடங்காத


ெசான்னார்",

இைதக்

ேகட்டு

ெகாண்டனர். இடிைய

அவர்களுடன்

ெகாண்டவன்

என்று

தகவல்

வியந்து

ேமற்ெகாண்டனர். அமுதத்ைதச்

சக்தி

சுற்றி

ெபரும்

முழங்கும்

நின்றான்.


பாதுகாப்பு

அவர்கள் வரம் ீ

என்று

பிரகஸ்பதி ேதவர்கள்

நடவடிக்ைககைள

நின்று

ெகாண்ட,

இந்திரனும்

ெபருமதிப்பு

ெகாண்ட தங்கத்தில் ரத்தினங்கள் பதித்த மார்புக்

கவசங்கைளயும்,

பளபளப்புமிக்கத் கவசங்கைளயும்


உறுதியும்

ேதாலாலான

அணிந்தனர்.

அந்த வலிைமமிக்க ேதவர்கள், பல்ேவறு கூர்முைன

ெகாண்ட,

தrத்தனர்.

கணக்கிலடங்காதைவயாக

உருவங்களில் இருந்த

உள்ள

அந்த

எல்லா


ஆயுதங்கைளத் ஆயுதங்களும்

ெநருப்புப் ெபாறிகைளயும் புைகையயும் கக்கி பிரகாசித்தன. நிைறய சக்கரங்கைளயும், கைதகைளயும், பல்ேவறு

கூர்முைன

திrசூலங்கைளயும்,

வைகப்பட்ட

பளபளப்பான

முட்கைளக்


வாட்கைளயும்,

ெகாண்ட

இரும்பு

ேபார்க்ேகாடrகைளயும்,

ெகாண்ட


கைணகைளயும்,

வடிவங்கள்

ெகாண்ட

கைதகைளயும், தங்கள் உடலில் தrத்துக் ெகாண்டனர். பிரகாசமான ஆயுதங்கைளயும்,


ஆபரணங்கைளயும்

தrத்து,

தங்கள்

அச்சத்ைதத் தணித்து, ேதவர்கள் அங்ேக காத்திருந்தனர். ஒப்பற்ற பலமும், சக்தியும், பிரகாசமும் ெகாண்ட ேதவர்கள் அமுதத்ைதக்


147


காக்க

தீர்மானித்து

சுற்றி

நின்றனர்.


நகரங்கைள

அழித்ெதாழிக்க வல்லர்களான அவர்கள் {ேதவர்கள்} ெநருப்பு ேபால காட்சியளித்தனர்.

ேதவர்கள் அப்படி அங்கு நின்று ெகாண்டிருந்த காரணத்தால், அது ேபார்க்களம்

ேபால

காட்சியளித்தது.

நூறாயிரக்கணக்கான

கூர்முைன முட்கள் ெகாண்ட இரும்பு கைதகளின் பிரகா

சத்தால்,

அந்த இடம் சூrயனின் ஒளிகைளத் தன்னகத்ேத இழுத்துக் ெகாண்டு இன்ெனாரு சூrயன் ேபால் பிரகாசித்தது. இப்படிேய ஆதிபர்வத்தின் இந்த முப்பதாவது பகுதியான ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


148


வாலகில்யர்களின் ேகாபம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 31 (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗனகர், "ஓ சூத புதல்வா {ெசௗதிேய}, ”இந்திரன்

என்ன

தவறு

கவனக்குைறவாக என்ன

(அலட்சியமாக)

ெசயல்

வாலகில்யர்களின்

ெசய்தான்?

தவப்பயனின்


கருடன்

பிறந்தான்?

முடியாதவனாகவும்

ெவல்ல

அவன்



எப்படிப்

உயிrனங்களில்

ஒப்பற்றவனாகவும், இருக்கிறான்?


எப்படி



அந்த

விண்ணதிகாrயால் ெபரும் சக்தியுடன் எப்படி

ெசல்ல

முடிகிறது?

இவ்விபரங்கள் புராணங்களில் உள்ளெதனில் நான் அைதக் ேகட்க விரும்புகிேறன்", என்றார்.{ெசௗனகர்} அதற்கு

ெசௗதி,

உள்ளைவதான்.


ஓ

ேகட்பைவெயல்லாம்

இருபிறப்பாளேர


{பிராமணேர},

அைனத்ைதயும் விrவாகச் ெசால்கிேறன் ேகளுங்கள். "முன்ெபாரு

காலத்தில்,

புத்திரப்ேபறுக்காக


ேவள்வி

தைலவர்

நடத்தினார்,

நான்

காசியபர்,

முனிவர்களும்,

ேதவர்களும், கந்தர்வர்களும் அவருக்கு உதவி ெசய்தனர். காசியபர், இந்திரைனயும்


உதவியாக

வாலகில்யர்கைளயும்,

மற்ற




எrெபாருைளக் ேதவன்

ஆன்மிகவாதிகளான

ேதவர்கைளயும்

ெகாணர்வதற்கு மைலக்கு

ேவள்விக்குத்

நியமித்திருந்தார்.

நிகரான

ெபரும்

சுைமையத் தனிெயாருவனாக தனது பலத்தால் ஒரு சிரமுமின்றி ெகாண்டு வந்தான். வரும் வழியில், கட்ைடவிரல் அளேவ உள்ள வாலகில்ய




ஒரு

பலாச

இைலயின் தண்ைடச் சுமந்து ெகாண்டு வருவைதக் கண்டான். அந்த

முனிவர்கள் ேசாற்றுக்கில்லாமல் மிகவும் உடல்ெமலிந்து, அவர்கள் உடலுக்குள்ேள

உடல்

மைறந்திருந்தனர்.

மாடுகளின்

குழம்புகள்

ஏற்படுத்திய பள்ளத்தில் ேதங்கிய நீ rல் மூழ்கி மிகவும் சிரமப்படும் அளவுக்கு பலவனமாக ீ அவர்கள் இருந்தார்கள். அவர்களுக்குப் பின் முழு மஹாபாரதம்

149


வந்த

புரந்தரன்


(இந்திரன்),

தைலக்குேமல்

தனது

பலத்தில்

தாண்டிச்

கர்வங்ெகாண்டு,

ெசன்றது

மட்டுமல்லாமல்

அவர்கைளத் திரும்பிப்பார்த்து, ேகலியாகச் சிrத்தும் அவமதித்தான்.

இப்படி அவமதிக்கப்பட்ட முனிவர்கள் மிகுந்த ேகாபமும் துன்பமும் ெகாண்டு ஒரு ெபrய ேவள்விக்கு ஏற்பாடு ெசய்து, இந்திரைனப்

ீ பதியைடயச் ெசய்தனர். ஓ ெசௗனகேர ேகளும், தங்கள் விருப்பத்ைத நிைறேவற்ற, சிறந்த


ஆன்மிகவாதிகள்

ேமற்ெகாள்ளும்

ேவள்வித்தீயில்,



அந்த

ெநய்ைய

விட்டு, சத்தமாக, "நிைனத்த மாத்திரத்தில் நிைனத்த இடங்களுக்குச் ெசல்லும், ெசயலுக்குத் தகுந்தவாறு சக்திையத் தாேன ஏற்படுத்திக் ெகாள்ளும்,

இன்னுெமாரு

இப்ேபாதுள்ள



தைலவைன

தவப்பயன்களால்,

பயங்கரமாகவும்

ஒருவன்

ெசான்னார்கள். தைலவன்


ஆயிரம்

இைதக்

ேதவர்களில் நீ க்கட்டும்.

மேனா

உதிக்கட்டும்."


ேகள்விப்பட்டு,

உதித்து

எங்களது

ேவகத்துடனும்*,

என்று

மந்திரங்கைளச்

ெசய்த



பயங்ெகாண்டு,

ேநான்புகள் ேநாற்கும் காசியபrடம் தஞ்சம் புகுந்தான். அந்தப்



இந்திரனிடம்


எல்லாவற்ைறயும் ேகட்டு, வாலகில்யர்களிடம் ெசன்று அவர்களது

ேவள்வி ெவற்றிகரமாக முடிந்ததா என்று ேகட்டார். அந்த உண்ைம ேபசும்

முனிவர்கள்,




"பிரம்மனின்

உலகங்களிலும்

ெசால்வது




இவன்

ேதவர்களுக்குத்

ேபாலேவ

நடக்கட்டும்"

அைமதிப்படுத்தி,

(இந்திரன்)


மூன்று

நியமிக்கப்பட்டான்.

ஆன்மிகவாதிகேள, நீ ங்கள் மற்றுெமாரு இந்திரைன உற்பத்தி ெசய்ய பாடுபடுகிறீர்கள்!

சிறந்தவர்கேள,



ெபாய்யாக நீ ங்கள் வழிவகுக்கக்கூடாது. நீ ங்கள் பாடுபடும் இந்தக்

காrயம் நிைறேவறாமல், சிறகுள்ள உயிrனங்களில் ெபரும்பலம் ெகாண்ட பணிந்து

இன்ெனாரு

நிற்கும்


இந்த

என்று ேகட்டார்.{காசியபர்} காசியபரால்

இப்படி

முனிவர்களில்

உற்பத்தியாகட்டும்.


மீ து

கருைண

ேவண்டிக்ெகாள்ளப்பட்ட

முதல்வரான

பிரஜாபதி

150

முன்

ெகாள்ளுங்கள்",

வாலகில்யர்கள்,

காசியபருக்கு

மrயாைதகைளச் ெசலுத்திவிட்டு ேபச ஆரம்பித்தனர்.


உங்கள்

தங்கள்


வாலகில்யர்கள், "ஓ பிரஜாபதி, எங்கள் எல்ேலாராலும் நடத்தப்படும்

இந்த ேவள்வியானது ஒரு இந்திரனுக்காக நைடெபறுகிறது! அவன் உமக்கு மகனாகப் பிறக்கேவ இந்த ேவள்வி நைடெபறுகிறது. இதன் முடிைவ

உம்

ைகயிேலேய

விடுகிேறாம்.

எது

நன்ைமயாகவும்

சrயாகவும் இருக்குேமா அைதச் ெசய்யும்", என்று ெசான்னார்கள். ெசௗதி


நற்ேபறு

ெபற்றவளும்,

நன்மகளுமான தனது

"அேத

வினைத,

ேநான்புகைள


ேநான்பு

மனதிற்கினியவளும்,

ேநாற்பவளும்

பிள்ைளப்ேபறின்

முடித்து,



மீ துள்ள

தன்ைன

ஆைசயால்,


ெகாண்டு, உறவுக்கான சrயான கனிதரும் காலம் வந்தவுடன் தனது நாயகைன ெநருங்கினாள்.

காசியபர் அவளிடம், "மrயாைதக்குrயவேள, நான் நடத்திய ேவள்வி இப்ேபாது

கனி

தந்திருக்கிறது.

நீ

என்ன

அைசப்பட்டாேயா

அது

உனக்குக் கிைடக்கும். மூன்று உலகங்கைளயும் ஆளக்கூடிய இரு வரீ


உனக்குப்

பயனாலும்,

பிறப்பார்கள்.

வாலகில்யர்களின்

நல்லாைசயாலும்,

அந்த

இருப்பார்கள்",


எனது


தவப்பயனாலும்,



உனது


ெபற்றவர்களாகவும், மூவுலகங்களால் வழிபடத் தகுந்தவர்களாகவும் அவளிடம் மிகுந்த

என்று

{வினைதயிடம்},


சிறப்புமிக்க காசியபர் மீ ண்டும்

"இந்த


வா.

அநுகூலமான இந்த

விைதகைள,

இருவரும்

சிறகுள்ள

உயிrனங்களுக்கு {பறைவகளுக்கு} தைலவர்கள் ஆவர். நிைனத்த மாத்திரத்தில்


விண்ணதிகாrகள்,

மூன்று

என்று ெசான்னார்.

உருைவ


உலகங்களாலும்

இந்த

வரமிக்க ீ

மதிக்கப்படுவார்கள்",

நைடெபற்ற காrயங்களால் மகிழ்ந்த பிரஜாபதி {தஷன்}, ஆயிரம் ேவள்வி

ெசய்த

இந்திரனிடம்,

"ெபரும்

பலமும்

சேகாதரர்கள் உனக்கு உதவி ெசய்ய கிைடப்பார்கள். அவர்களால்

உனக்கு

வருத்தப்படாேத, இனி

நீ ேய

எப்ேபாதும்,


எந்த

காயமும்

எல்ேலாருக்கும்


151

ஏற்படாது.


அதனால்


ெபயைர

இரு

நீ

இருப்பாய்.

உச்சrப்பவர்கைள


சிறுைமப்படுத்தாேத. அந்தக் ேகாபக்காரர்கைள, இடிையப் ேபான்ற வார்த்ைதகைள

உச்சrப்பவர்கைள

அவமதிக்காேத",

என்று

அறிவுைர

இந்திரன் பயத்ைத

விட்டு,

அருணன்

கருடன்

தனது

காrயம்

கூறினார்.


நிைறேவறியதால்,


{வாலகில்யர்கைள}



ஆகிய

இரு

இைதக்

ேகட்ட

வினைதயும்,

மகிழ்ந்தாள்.

மகன்கைளப்

அவள்

ெபற்றாள்.

அருணன் குைற உடலுடன் பிறந்து சூrயனுக்கு சாரதியாக நின்றான். கருடனுக்கு


தைலைம


வழித்ேதான்றேல

ெகாடுக்கப்பட்டது.


கருடனின்

சாதைனகைளக் கவனமாகக் ேகளும்" {என்றார் ெசௗதி}. இப்படிேய

இந்த

முப்பத்ெதான்றாவது


ஓ

ெபரும்


ஆஸ்திக பர்வத் ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------*மேனாேவகம் அளவிட முடியாதது. மேனா ேவகம் என்பது ஒளியின் ேவகத்ைத விட அளப்பrயது.

ஒளியின்

ேதாராயமாக

வினாடிக்கு

ேவகமானது 3,00,000

கிமீ . மிகச்சrயாகச் ெசால்வதாய் இருந்தால் வினாடிக்கு பூமிக்கு

2,99,792.458

இைடபட்ட

சூrயனில்

கிமீ .

தூரம்

புறப்படும்

சூrயனுக்கும்

14,96,00,000

ஒளியானது

கிமீ .

(ெவளிச்சமானது)

வந்தைடய 8 நிமிடம் 19 வினாடிகள் ஆகும். இைத

ேபான்ெறல்லாம்

அளவிட


கூடியவன் கருடன் என்கிறார், வியாசர்.


152

சூrயனுக்கும் பூமிக்கும் உள்ள தூரம் 14,96,00,000 கிமீ

ேவகத்தில்

பூமிைய ெசல்லக்


ேதவர்கைளக் கலங்கடித்த கருடன் |ஆதிபர்வம் - பகுதி 32 Garuda attacked the Gods



ெசௗதி ெசான்னார், "ஓ பிராமணர்களில் முதன்ைமயானவேர, இப்படி ேதவர்கள் ேபாருக்குத்

தயாராக


மன்னன்

விேவகமுள்ளவர்கள் வந்தான்.


கருடன்,

முன்

அவனது

அந்த


அதிபலத்ைதக்

கண்ட



நடுங்கி,


ஆயுதங்களுடன்

ேமாதினர்.

ேசாமத்ைத

காப்பவர்களில் வரத்துடனும், ீ

(அமுதத்ைதக்)

அளவிட

சுடெராளியுடனும்,

முடியா


ேபான்ற

சக்தியுடனும்

ஒரு

பிராமணன் (ேதவ தச்சன் விஸ்வகர்மா) இருந்தான். சிறிது

ேநரேம


நீ டித்த

மன்னன்,

ஒரு தனது

ெபrய

ேமாதலுக்குப்

கூர்நகங்களாலும்,

பிறகு,

அலகாலும்,

சிறகுகளாலும் அடிபட்டு இறந்து கிடந்தது ேபால் பலர் தைரயில் கிடந்தனர். அந்த விண்ணதிகாr {கருடன்}, தனது சிறகுகளால் ெபரும்புயைல ஏற்படுத்தி, உலகங்கைள இருளில் முழ்க ைவத்து, ேதவர்கைள விஞ்சினான். ேதவர்கள் அங்கு ஏற்பட்ட புழுதியால் தாக்கப்பட்டு, மூர்ச்ைசயாகி அமுதத்ைதக்

விழுந்தனர். காத்த

தூசிப்படலத்தால் இறவாதவர்களால்

கருடைனக் காண இயலவில்ைல.

குருடாகியதால், {ேதவர்களால்}

இப்படி கருடன் அந்த ேதவேலாகத்ைதேய கலங்கடித்தான். தனது சிறகுகளாலும்


அலகுகளாலும்

ேதவர்கைளத்

153

துைவத்ெதடுத்து


காயங்கள் உண்டாக்கினான். பிறகு, பலம்வாய்ந்த வாயு ேதவன் அந்தத்

புழுதிைய

விரட்டியடித்தான்.

இருள்

மைறந்த

பிறகு,

ேதவர்கள் கருடைனத் தாக்கினர். அந்தப் ெபரும்பலம்வாய்ந்தவன் ேதவர்களால் ேமகம்

தாக்கப்படும்ேபாது,

ேபாலப்

அச்சத்ைத

ெபரும்

உறுமல்

ஏற்படுத்தினான்.

சக்திமிக்க

அந்த


ெகாண்ட

முடிவில்

உறுமி

எதிr

வாட்கள்,

வரும்


வரர்கைளக் ீ

மன்னன்,

பயன்படுத்தி உயர்ந்தான். இருபுறக்கூர்

யுக

தனது

ெபரும்



சிறகுகைளப்


முட்கள் பதித்த இரும்பு கைதகள், கூர் ஈட்டிகள், கைதகள்,


வடிவிலான ெகாண்ட

பல

கைணகள்,

சக்கரங்கள்,


சூrய



கருடன்

தங்கள் தைலக்குேமல் உயர்வைதக் கண்டனர். அந்தப்


மன்னன்,

எல்லாதிக்குகளிலிருந்தும் ஆயுதங்களால் புrந்தான். வானில்


ெபரும் ஒளிர்ந்து,

வரம் ீ


அவர்கைள பலதரப்பட்ட

தள்ளாடாமல்

கடும்

ேபார்

எல்லாப்புறங்களிலும்

தனது

ெகாண்ட

ேதவர்கைள



சிறகாலும் மார்பாலும் தாக்கினான். கருடனின் கூர்நகங்களாலும் அலகாலும் தாக்குண்ட ேதவர்களின் உடலில் இருந்து இரத்தம் பாய்ந்தது. பறைவ

மன்னனால்

கந்தர்வர்களும் ருத்ரர்களும் அஸ்வினி

சக்திையக் ஒதுங்கி,

ேதாற்கடிக்கப்பட்ட

கிழக்குபுறம்

பாய்ந்து

ஓடினர்,

ெதன்புறமாகவும்,

ஆதித்யர்கள்

ெகாைடயாகக்




வடபுறமாகவும்

ெநாடியும்

தங்கள்

சத்யர்களும் வசுக்களும்

ேமற்குபுறமாகவும், ஓடினர்.

ெபரும்

ேபாrலிருந்து

எதிrையத்

திரும்பிப்

பார்த்துக் ெகாண்டிருந்தனர். கருடன்,

யக்ஷர்களுடனும்,

ெபரும்


அஸ்வகிரந்தா,

ைரனுகா, துணிவுமிக்க கிரதானகா, தபனா, உலுகா, ஸ்வஸனகா, நிேமஷா,

பிராருஜா



புலினா

ஆகிேயாருடனும்

ெபரும்

154


ேபார்

புrந்தான்.


அந்த தனது



சிறகுகளாலும்,


கூrயநகங்களாலும்,

அலகாலும் துைவத்ெதடுத்து, யுக முடிவில் பினைகைய {Pinaka}

(சிவ தனுசு) ஏந்தி எதிrகைளத் தண்டிக்கும் சிவைனப் ேபாலக் காட்சியளித்தான்.

விண்ணதிகாrயால்

ெபரும்

வரம் ீ

ெகாண்ட

துைவக்கப்பட்டு,

யக்ஷர்கள்


இரத்தத்ைதப்

ெபாழியும் கரும் ேமகக்குவியல் ேபால கிடந்தனர். கருடன்


உயிைரக்

அந்த

கவர்ந்து,

அமுதம்

அந்த



இடத்திற்குச் ெசன்றான். அங்ேக அது எல்லாபுறமும் ெநருப்பால் சூழப்பட்டிருப்பைதக் வானத்ைத

மூடி



அச்சுடர்கள்


ெபரும்

காற்றால்

அைசக்கப்பட்டு, சூrயைனேய எrத்து விடுவது ேபால இருந்தது. ெதாண்ணூறு

மடங்கு

தன்ைனப்

ெபrதாக்கிக்

ெதாண்ணூறு

வாய்களுடன்,

சிறகுகைளேய

தனது

வாகனமாய்க்

வந்த

அந்த


வாய்களுக்குள்

பல

அைடத்து,

தண்டிப்பவனான, நீ ரால்,

அைணத்துவிட்டு,

சிறப்பு

ேவகமாகத்

மிக்க

அந்த


உருெவடுத்து, உள்ேள நுைழந்தான். இப்படிேய

இந்த

நதிகளின்

முப்பத்து

நீ ைர



கருடன்

வந்து, ெகாண்டு




அந்த

எதிrகைளத்

தான்

அைணத்தான். எடுக்க


சிறிய


ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


155


அமுதத்ைதக் கவர்ந்தான் கருடன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 33 Garuda took the Amrita



"ெசௗதி ெசான்னார், "அந்தப் பறைவ, கதிரவனின் கதிர்கைளப் ேபால

ெபான்ெனாளி

சங்கமிக்க

ெபற்று,


நீ ேராட்டம்

ேபால

அமுதுள்ள

இடத்திற்குள்

முைனகள்

ெகாண்ட

கத்திையப் (பல

ெபரும்

சக்கரம் ஒன்று

அருேக

சுழன்று


ேபான்ற

அது

பளபளப்புடன்


திருட

கூர்ைமயான

இரும்பு

ெகாண்டிருப்பைதக் பயங்கரமாக

சக்தியுடன்

சுழன்று)

அமுதத்தின் சூrயைனப்

ெசல்லும்


ேபான்ற

வாள்கள்

கடலில்

அமுதத்ைதத்

வருபவர்கைளக்

கண்டந்துண்டமாக

ெவட்ட

அந்தப்

ெபாறிைய ேதவர்கள் நிறுவியிருந்தனர். தனது



அந்த


வாள்களின்

அமுதத்ைதக் கவர்ந்த கருடன்

குறுக்கிக் ஆரத்திற்குள்


ெநருப்ைபக்

கக்கிக்

ெசன்ற

கருடன், அங்கு ஒளிமிகுந்த இரு பாம்புகள், மின்னைலப் ேபான்ற நாக்குகளுடன்,



அமுதத்ைதக் காத்துக் ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டான். அவற்றின் கண்கள் ேகாபத்தால் சிவந்து வங்கி ீ இருந்தன. அதன் கண்களும்

விஷத்தன்ைம


ஒன்று

ெகாண்டதாக

கருடைனப்

சாம்பலாகிவிடுவான்.

அழகான

ெதrந்தன.

பார்த்தாலும்

சிறகுகைளயுைடய

அந்தப்

அவன் அந்தப்

பறைவ, திடீெரனப் பாம்புகளின் கண்களில் தூசிைய இைறத்து, அவற்றால்

பார்க்க

எல்லாபுறங்களிலிருந்தும் வினைதயின்


உடல்கைளத்

தாக்கி,

துைவத்ெதடுத்தான். இருந்த

இடத்திற்குச்


முடியாதபடி அவற்ைறத்


விண்ணதிகாr,


அதன்பிறகும் ெசன்றான்.

156

தாக்கினான்.

அந்த

அவற்றின்

துண்டுதுண்டாகத்

காலந்தாழ்த்தாமல் அங்கு

ெசய்து,

இருந்த

அமுதம்



எடுத்துக் ெகாண்டு, தனது சிறகுகைள அடித்து ேவகமாகப் பறந்து, அங்ேக

சுழன்று


ெபாறிகைள

அடித்துத்

தூள்தூளாக்கினான். அந்த அமுதத்ைதத் தாேன குடித்துவிடாமல், அதனுடன் ெவளிேய வந்தான். "அதன்பிறகு


ேசார்ேவா

தளர்ச்சிேயா

ெகாள்ளாமல்,

கதிரவனின் ஒளிைய மங்கச் ெசய்து வந்த வழிேய திரும்பினான். "வினைதயின்



வான்வழிேய

வரும்ேபாது,

நாராயணைனக் கண்டான். கருடனின் தன்னலமற்ற ெசயலால் நாராயணன் ெபrதும் மகிழ்ந்தான். அழிவற்ற

அந்த


{மகாவிஷ்ணு},

அந்த

விண்ணதிகாrயிடம் {கருடனிடம்}, "ஓ. நான் உனக்கு வரம் தர விரும்புகிேறன்." என்றான். அதற்கு அந்த விண்ணதிகாr, "நான் உனக்கு ேமேல இருக்க ேவண்டும்", என்று கூறி மறுபடியும், "நான் அமுதத்ைதக்

குடிக்காமேலேய

ேநாயற்றவனாக,

மரணமற்றவனாக இருக்க ேவண்டும்", என்று ேகட்டான். விஷ்ணு வினைதயின் என்றான்.

மகனிடம்

{கருடனிடம்},


ஆகட்டும்"

அந்த இரு வரங்கைளயும் ெபற்ற கருடன் விஷ்ணுவிடம், "நானும் உமக்கு வரம் தருகிேறன். அறுகுணம் ெகாண்ட நீ ர் என்னிடம் ேகட்கலாம்", என்றான். விஷ்ணு,

ெபரும்

வல்லைம

வாகனமாகக்


பறைவக்கு

இடம்

ேமலிருக்கலாம்", விண்ணதிகாr ெசால்லி, ெசன்றான்.

தனது

ேதrன்

ெகாடுத்து,


ெபரும்

நாராயணனிடம்,

காற்ைற

பைடத்த

ேகலி

கருடைனத்

தனது

ெகாடிமரத்தில்

அந்தப்

"இப்படியும், ேவகம்



நீ ெகாண்ட



எனக்கு அந்த என்று


அப்படி அந்த விண்ணதிகாrகளில் முதன்ைமயானவன், சிறகுள்ள உயிrனங்களில் முழு மஹாபாரதம்

முதன்ைமயானவன் 157

அமுதத்துடன்

காற்றில்


பறந்து ெசல்லும்ேபாது, இந்திரன் இடிைய அவன் மீ து ஏவினான். கருடன்,

அந்தப்

பறைவ

மன்னன்,

ேபாருக்கு

அைழத்த

இந்திரனிடம் சிrத்துக் ெகாண்ேட இனிைமயான வார்த்ைதகளால், "தனது முதுெகலும்ைப உனது {இந்திரனது} வஜ்ர ஆயுதத்துக்கு

ெகாடுத்த முனிவைர (Dadhichi-ததிச்சி முனிவர்) நான் மதிக்கிேறன். வஜ்ர

ஆயதத்ைதயும்

நான்

மதிக்கிேறன்.

ஆயிரம்


ெசய்த உன்ைனயும் தான். எனது இந்த இறகு ஒன்ைற இேதா

ேபாடுகிேறன். அைத உன்னால் அைடய முடியாது. உனது இடிைய நான் தாங்கினாலும், எனக்கு சிறு வலி கூட ஏற்படவில்ைல", என்று


கருடனின்

சிறகு

தனது

இறகு

ஒன்ைற

அப்படிப்

பறந்தைத

(அழகிய


கருடன்

எல்லா

ேபாட்டான்.

உயிர்களும்

மகிழ்ச்சியுடன் கண்டு, அந்த இறகின் அழைகயும் கண்டு, "இந்தப் பறைவ

சுபர்ணா

ெகாண்டவன்)

என்று

அைழக்கப்படட்டும்." என்றனர். ஆயிரங்கண் ெகாண்ட புரந்தரன்

{இந்திரன்}, அந்த அற்புத நிகழ்ைவக் கண்டு, அந்தப் பறைவ ஒரு ேபருயிர் என்ெறண்ணினான். அப்படி

எண்ணிய

{கருடேன},

நான்

இந்திரன், உனது

"ஓ


பலத்தின்

சிறந்தவேன

எல்ைலைய

அறிய

விரும்புகிேறன். நான் உன்னுடன் உயிருக்குயிரான நட்பு ெகாள்ள விரும்புகிேறன்", என்றான்.

இப்படிேய இந்த முப்பத்து மூன்றாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


158


பாம்புகளின் நாவு பிளந்தது | ஆதிபர்வம் - பகுதி 34 Snakes tongue divided into twain



ெசௗதி


விரும்புவது

"அதன்

எனக்குள்ளும் தாங்க

கருடன்,

"ஓ

புரந்தரா,

நீ

ேபாலேவ,

உனக்குள்ளும் இருக்கட்டும்.

பின்பு

நட்பு எனது

பலம்

முடியாததாக

இருக்கும் என்பைத அறிந்து ெகாள். ஓ ஆயிரம் ேவள்வி ெசய்தவேன,

தன்

தாேன

பலத்ைத,

உயர்வாகப்

ேபசுவைத

நல்லவர்கள்

அனுமதிக்க

பாம்புகளின் இரட்ைடநாக்கு

மாட்டார்கள்,



காரணமில்லாத

நண்பனாகிவிட்டு பதிலளிக்கிேறன்.

ேபச

தற்ெபருைம ேகட்ட

எனது

மாட்டார்கள். சrயானதல்ல

படியால்,

ஒரு

ஓ

இறகால்,

இருப்பினும், என்றாலும்,

நண்பேன,

ஓ

சாகரா,

நீ

உனக்கு எல்லா

மைலகளுடனும், கானகங்களுடனும் சமுத்திரங்களின் நீ ருடனும் இருக்கும் இந்தப் பூமிைய, அதன் ேமல் நீ இருப்பினும் என்னால் சுமக்க முடியும். அதனுள்

ேசார்வில்லாமல்,


அைசவன,


அைசயாதன


ஆகியவற்ைறயும்

ஒன்றாகச் ேசர்த்து எனது பலத்தால் அைனத்ைதயும் நான் சுமக்க முடியும் என்பைத அறிந்து ெகாள்." என்றான். "ெசௗதி


கருடன்

ேபசியதும்,


"ஓ

ேதவேலாக தைலவனும்,

நன்ைமையக்

கருதி

ேபால்


தான்


இப்படி

மகுடத்ைத

நிற்பவனுமான எல்லாம்


ெபரும்வரமிக்க ீ அணிந்தவனும், உலகத்தின்


"நீ



சாத்தியப்படும்.

இப்ேபாது, உண்ைமயான, எனது உள்ளம் நிைறந்த நட்ைப ஏற்றுக் ெகாள்.

ேசாமத்ைத

ைவத்து

உனக்ெகந்த

பயனும்

இல்ைலெயன்றால், என்னிடம் திருப்பிக் ெகாடுத்துவிடு.


159


நீ

யாrடம்

இைதக்

எப்ேபாதுேம

எங்கைள


ேபாகிறாேயா,

எதிர்ப்பவர்கள்",

என்று


மறுெமாழி

கூறினான் {இந்திரன்}. இந்த ேசாமத்ைத நான் எடுத்துச் ெசல்ல ஒரு காரணம் இருக்கிறது. இந்த ேசாமத்ைத யாைரயும் குடிக்க விட மாட்ேடன். ஓ ஆயிரங்கண் ெகாண்டவேன {இந்திரேன}, நான்

இைதக் கீ ேழ ைவத்தவுடன், ஓ ேதவேலாகத் தைலவேன, அைத மீ ண்டும்


வந்து

விடுேவன்."

அதற்கு


"ஓ

முட்ைடயிடும் இனத்ைதச் ேசர்ந்தவேன, உனது வார்த்ைதகைளக் ேகட்டு நான் ெபrதும் மகிழ்கிேறன். ஓ

விண்ணதிகாrகளில்


{கருடேன},


இருந்து ஏதாவது வரத்ைதப் ெபற்றுக் ெகாள்" என்றான் {இந்திரன்}. ெசௗதி


ைமந்தர்கைள ஏற்பட்ட

"அதன்பிறகு


தனது

கருடன்,


தாயின்

அடிைமக்


கத்ருவின் ேவைலயால்

கட்ைடயும்,

அதன்

காரணத்ைதயும் (அருணனின் சாபம்) நிைனவுகூர்ந்து, "என்னதான் எல்லா

உயிரனங்கைளயும்

ஆளுைம


இருந்தாலும், நான் உனது உத்தரைவ ஏற்ேபன். ஓ

சாகரா,

இந்தப்


எனது

பலம்

எனக்கு

உணவாகட்டும்."

என்று

ேகட்டான். இைதக்ேகட்ட தானவர்கைள ெவல்பவன், "அப்படிேய

ஆகட்டும்" என்று ெசால்லி ேதவாதி ேதவன், ேபருயிர் (பரமாத்மா), ேயாகிகளின் தைலவன் ஹrயிடம் ெசன்றான். ஹr, கருடனின் ெசயல்கள்


அத்தைனையயும்

ைவத்தவுடன், ெசால்லி,

தைலவன் அைத

கருடனிடம்

இறகுகைளக்

அங்கீ கrத்தான்.


நான்

ெகாண்ட

"ேசாமத்ைத


விைட

நீ

கீ ேழ

வந்துவிடுகிேறன்."

என்று


அந்தப்


பறைவ,

இருப்பிடத்திற்கு ேவகமாகச் ெசன்றான். ெபருமகிழ்ச்சியில்

இருந்த

கருடன்

ேதவேலாகத்தின்

தனது

பாம்புகளிடம்,

அழகான தாயின்

"இேதா

பாருங்கள், நான் அமுதத்ைதக் ெகாண்டு வந்து விட்ேடன். இங்ேக அமர்ந்து



இைத

இந்தக் 160

குசப்

புல்லில்

(தர்ப்ைபப்


புல்லில்)

ைவக்கவிடுங்கள்.

சுத்தப்படுத்திக் முடித்து




ெசன்று

வழிபாடுகைளயும்

குடியுங்கள்.

நான்

உங்கைள

சடங்குகைளயும்

உங்கள்

உத்தரைவ

நிைறேவற்றிவிட்டதால், நீ ங்கள் ெசால்லியவாேற எனது தாைய அடிைமக்கட்டிலிருந்து இன்ேற, இப்ேபாேத விடுவியுங்கள்", என்று ெசான்னான். என்று

பாம்புகளும்


விட்டனர். ெகாண்டு

தங்கைள

அேத


அந்த


மகிழ்ச்சியுடன்

குசப்


புற்கள்

சாகரன்







சுத்தப்படுத்திக் மிகுந்த


தங்கள்



ெகாண்ட

ஏமாற்றியதற்கு

ஏமாற்றப்பட்டைத

அறிந்தனர்.

ைவக்கப்பட்டிருந்த

அந்தக்

ெகாள்ள

அமுதத்ைத பாம்புகள்


தங்கைள


காலியாக

அப்படியும்

குடிக்க

ைவக்கப்பட்டிருந்த,


பதில்ெசய்ைகயாக

குசப்

ெசன்று


அமுதம்

தைர



விடாமல்,

புற்கைளத்

அமுதம்

தங்கள்

நாவால்

நக்கின. இந்தச்

ெசயலால்,


நாக்குகள்

இரண்டாகப்

பிளந்தன.

அமுதத்துடன் ெதாடர்பால், புற்களும்

அந்தப்

இருந்த

அந்தக்

குசப்


தன்ைம ெகாண்டதாகியது. இப்படிேய கருடன்,


பாம்புகளுக்காக,

குசப் புல், தர்ப்ைபப் புல், ெவட்டிேவர்

ேதவேலாகத்திலிருந்து அமுதத்ைதக் ெகாண்டு வந்து பாம்புகளின் நாவுகைளப் பிளந்தான். அதன்பிறகு

அந்த

அழகான

இறகுகைளக்

ெகாண்ட

பறைவ

{கருடன்}, மிகுந்த மகிழ்வுற்று, அந்த அழகான கானகத்தில், தனது தாயுடன்

{வினைதயுடன்}

ெசயல்

புrந்து,


எல்லா

மகிழ்ச்சியாக

வாழ்ந்தான்.

மகத்தான

விண்ணதிகாrகளாலும்

ெபrதும்

161


மதிக்கப்பட்டு, பாம்புகைள ஏமாற்றி தனது தாய்க்கு {வினைதக்கு} மகிழ்ச்சிைய ஏற்படுத்தினான். எந்த

மனிதன்

இந்தக்

கைதையக்

ேகட்கிறாேனா,

நல்ல

பிராமணர்கள் முன்பு சத்தமாகப் படிக்கிறாேனா, அவன் நிச்சயம் ெபான்னுலகம் கருடனின்

ெபறுவான்.

(ெசார்க்கம்

சாதைனகைள

(அ)

ேதவேலாகம்)

ஒப்பிப்பதால்

ெபரும்

காண்பான்.


இப்படிேய இந்த முப்பத்து நான்காவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


162


பாம்புகளின் ெபயர் வrைச | ஆதிபர்வம் - பகுதி 35 Namelist of the Snakes | Adi Parva - Section 35 In Tamil | Mahabharata (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗனகர், "ஓ சூத புதல்வா {ெசௗதிேய}, நீ இதுவைர,

ஏன்


தாய்

{கத்ரு}

அவர்கைளச் சபித்தாள் என்றும், வினைத ஏன் தனது மகனால் {அருணனால்} சபிக்கப்பட்டாள் என்றும்,


கத்ரு

கணவன்

வரங்கைளப்


{காசியபர்}

பற்றியும்,


{அருணன்,கருடன்} பாம்புகளின்

வினைதக்கு ெகாடுத்த


ெபயர்கைளயும்

ெசால்லிவிட்டாய்.

ெபயர்கைளக்

ஆனால்,


கூறவில்ைலேய?

அவற்றில்

முக்கியமானவற்ைறக் ேகட்க ஆவலுடன் இருக்கிேறாம்", என்று ேகட்டார். ெசௗதி


"ஓ

ஆன்மிகத்ைதேய

ெசல்வமாய்க்

ெகாண்டவேர {ெசௗனகேர}, அைவ மிகவும் நீ ண்ட பட்டியலாக இருக்கும்

என்று

ெபயர்கைளயும்

பயந்ேதன்,

குறிப்பிட

நான்

எல்லா

இயலாது.


முக்கியமானவர்களின்

ெபயர்கைள மட்டும் விபrக்கிேறன். ேகளுங்கள்" "ேசஷன் முதலில் பிறந்தான், அடுத்து வாசுகி, அதன்

பிறகு

கார்ேகாடகன், மணி

என்ற

எலபத்ரன், கல்மஷன்,

ஐராவதன்,

தக்ஷகன்,

தனஞ்ெசயன்,

பாம்பு,

காலேகயன்,

புராணான்,

வாமனன், சவளன்,

நீ லன்,

பின்ஜரகன்,

ஆர்யகன்,

அனிலன், உக்கிரன்,

காலசேபாடகன், சூரமுகன், ததிமுகன், விமலபிண்டகன், அப்தன், காேராடகன், நகுஷன்,

சாம்கன், பிங்களன்,

முட்கரபிண்டகன்,

வலிசிகன்,

கம்வாள

நிஷ்டனகன்,

வாஹ்யகர்ணன், அஸ்வதரன்,

ேஹமகுஹன், ஹஸ்திபதன்,

கலியகன்,

விrடன்,

சாம்வர்டகன், பத்மன், மஹாபத்மன், சங்க முகன், குஷ்மண்டகன், ேக்ஷமகன், பிண்டரகன், காரவரன், ீ புஷ்பதன்ஷ்டிரகன், வில்வகன்,


163


வில்வபந்தரன், ஹrதிரகன்,

மூஷிகடன்,

அபராஜிதன்,


சங்கசிரசன்,

ஜிேயாதிகன்,

சங்கபிண்டன்,

பூர்ணபத்ரன்,

ஸ்ரீவகன்,

விராஜசன்,

ெகௗரவ்யன், சுவாஹூ,

சலிபிண்டன், பிரபாகரன், ஹஸ்திபிண்டன், பிதாரகன், சுமுக்ஷன், ெகௗனபஷானன், குதரன், குஞ்சரன், குமுதன், குமதாக்ஷன், தித்r, ஹலிகன்,

கர்தமன்,

வாகுமூலகன்,

கர்கரன்,

குண்ேடாதரன் மற்றும் மேஹாதரன். ஓ

மறுபிறப்பாளர்களில்


இைவேய

அகர்கரன்,


முக்கியமான



ெபயர்கள்.

பட்டியலின் நீ ளத்தில் பயங்ெகாண்டு மீ தத்ைத விட்டுவிடுகிேறன். ஓ

ஆன்மிகத்ைத

இந்தப்

ெசல்வமாய்க்


பிள்ைளகள்,

ெகாண்டவேர


ேபரப்பிள்ைளகள்

என

பலர்

உள்ளனர். அவர்கள் ெபயைரெயல்லாம் நான் உம்மிடம் ெசால்லப்

ேபாவதில்ைல. ஓ சிறந்த துறவிேய {ெசௗனகேர}, இந்த உலகில் ேகாடானுேகாடிகளில்

உள்ள


கணக்கிலடங்காதைவ”.{என்றார் ெசௗதி}. இப்படிேய

இந்த

முப்பத்ைதந்தாவது




164

எண்ணிக்ைக



உலைகத் தாங்கு ஆதிேசஷா! | ஆதிபர்வம் - பகுதி 36 Bear the earth Adisesha! ெசௗனகர்,


"ஓ



குழந்தாய்

முடியாதவர்களுமாக அருளப்பட்ட,


பல

சக்தியுடனும்,

வரம்



சாபமிடப்பட்ட

பிறகு


ெசய்தார்கள்?"

என்று

ேகட்டார். "ெசௗதி,

ெபரும்

குறிப்பிட்டாய்.

அப்படி என்ன

{ெசௗதிேய},

"அவர்களில்

புகழ்

வாய்ந்த, சிறப்பு மிக்க ேசஷன், தனது

தாைய

கடுைமயான காற்ைற

விட்டு,

உறுதிேயற்று


உண்டு,

உலகத்ைதத் தாங்கும் ஆதிேசஷன்

கடுந்தவம் ெசய்தான். அவனது

ஆன்ம வழிபாடுகைள, கந்தமதனா மைலயிலும், வத்r, ேகாகர்ண மைலகளிலும்,

புஷ்கர

வனத்திேலயும்,

அடிவாரத்திேலயும் ேமற்ெகாண்டான். அவன்

{ேசஷன்}

அவனது


இமாலய அந்த


இடங்களிேலேய

கழித்தான். சில இடங்கள் தனது நீ ருக்காகவும், சில இடங்கள் தனது

மண்ணுக்காகவும் புனிதத்தன்ைம வாய்ந்ததாகவும் இருந்தன. அந்த இடங்களில் ஒேர குறிக்ேகாளுடன், தனது உணர்ச்சிகைள அடக்கிக் ெகாண்டு

கடும்

ேதாலும்,

சைத


ெபருந்தகப்பன்,

கந்தல்துணி

தவம்

உடுத்தி,

ஆன்மிகவாதிைய,


கடுந்தவம்

நார்களும்

தைலயில்

பயின்று,

வத்திப்

எல்ேலாருக்கும் அந்த

சைட

தனது

ேபாய்

தrத்து,

சைதகளும்,

இருந்த

அந்த

ெபரும்

உறுதி

ெபருந்தகப்பனான

தவம்

பயிலும்

பிரம்மன்

ெகாண்டவனிடம், "ஓ ேசஷா, நீ ஏன்ன ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறாய்? உலகங்களில் எண்ணத்தில்

கடுந்தவத்தால்

வாழும்

மற்ற

இருக்கட்டும்.

ெகாண்டிருக்கிறாய். முழு மஹாபாரதம்

நீ

ஓ

மற்ற

ஓ



நன்ைமயும்

அற்றவேன,

உயிrனங்கைள

ேசஷா,

165

உனது

உனது

உனது

வருத்திக்



குடிெகாண்டிருக்கும்

விருப்பத்ைத

{பிரம்மன்}.


ெசால்"

என்றான்

அதற்கு ேசஷன், "என்னுடன் கருவில் பிறந்தவர்கள் {மற்ற பாம்புகள்} அைனவரும்

இதயத்தால்


வாழ

தீயவர்களாக


இருக்கிறார்கள். இது


அங்கீ கrக்கப்படட்டும். பைகவர்கைளப் ேபால், ஒருவருக்கு ெபாறாைம

ெகாண்டுள்ளனர்.

அதனால்,

நான்

ஒருவர்

நான்

ஆன்மிக

வழிபாடுகைளச் ெசய்ய வந்துவிட்ேடன். வினைதயிடமும் அவளது மகனிடமும்

{கருடனிடமும்}

விண்ைண







அன்புடன்

வல்லைம

இருப்பதில்ைல.


ெபற்றிருக்கும்

மற்றுெமாரு

சேகாதரேன. அவைன அைனவரும் பைகக்கிறார்கள். எங்கள் தந்ைத காசியபrன்

வரத்தால்,

இருக்கிறான்.

அதனால்,

அவன்


நான்

ெபரும்

ஆன்ம

பலத்துடன்

தவமியற்ற

இங்கு

வந்துவிட்ேடன். நான் இந்த உடைல இங்ேகேய விட்டு, அவர்களது உறைவ விடப்ேபாகிேறன். அடுத்த பிறவியிலும் எனக்கு அவர்கள் உறவு ேவண்டாம்", என்றான்.{ேசஷன்} "அப்படிச்

ெசான்ன

சேகாதரர்களின்

ேசஷனிடம்

நடத்ைதைய

{கத்ருைவ}

மறுத்துப்

{ேசஷேன},

அதற்கான

ெபருந்தகப்பன்,

நான்

ேபசியதால்

அறிேவன்.


"ஓ

ேசஷா,

தங்கள்

ெபrய

உன்

தாைய

ஆபத்ைத

எதிர்ேநாக்கியிருக்கிறார்கள். ஆனால் அதற்கு முன்ேப, ஓ பாம்ேப அதனால்

நீ

உனது

பrகாரத்ைத

சேகாதரர்கைளப்

நான்

பற்றி

ெகாடுத்திருக்கிேறன். வருத்தப்படாேத.

ஓ

ேசஷா, நான் உன்னால் ெபrதும் மகிழ்ச்சியைடகிேறன். ஆைகயால்

இன்று உனக்கு ஒரு வரம் தருகிேறன். நீ விரும்பும் வரத்ைதக் ேகள். ஓ



{ேசஷேன},

உனது

மனம்

அறத்தில்

நிைலத்திருப்பது அதிர்ஷ்டவசமானது. உனது மனம் ேமலும் ேமலும் அறம் சார்ந்து இருக்கட்டும்." என்றான்.{பிரம்மன்} "ேசஷன்,

"ஓ

ெபருந்தகப்பேன,

ஓ


ேதவேன."

இவ்வரத்ைதேய நான் விரும்புகிேறன். எனது இதயம் அறத்திேலேய திைளத்து,

அருள்


ஆன்ம

தவத்திேலேய

நிைலத்திருக்கட்டும்", என்று ேகட்டான். {ேசஷன்}


166


"பிரம்மன்,

"ஓ

ேசஷா,

அைமதிக்கான

உனது

தன்னலமற்ற

விருப்பத்ைதயும்


சுய

மறுப்ைபயும்,

நான்

ெபருமகிழ்வு

ெகாள்கிேறன். ஆனால், இந்த உனது ெசயல் எனது பைடப்புகளுக்கு நன்ைமயாக இருக்கட்டும். இது என் கட்டைள. இதுமுதல், ஓ ேசஷா, மைலகளுடனும்,


நகரங்களுடனும்,

கடல்களுடனும்,

ஒதுக்குப்புறங்களுடனும்


இந்த

உறுதியற்ற உலகத்ைத, சrயாகவும் சிறப்பாகவும் தாங்கிக் ெகாள். அதனால்

அவள்

{பூமாேதவி}

உறுதியுடன்

இருப்பாள்",


{பிரம்மன்} "ேசஷன், "ஓ அைனத்துயிர்க்கும் ேதவேன {பிரம்மேன}, அைனத்து

வரங்களும் அளிப்பவேன, ஓ பூமியின் தைலவேன, பைடக்கப்பட்ட எல்லா

ெபாருளுக்கும்


பிரபஞ்சத்

தைலவேன,

நீ ர்

ெசால்வது ேபாலேவ நான் இந்த உலகத்ைத உறுதியாகத் தாங்கிக் ெகாள்ேவன். அதனால், அவைள என் தைலயில் ைவயும்", என்றான். {ேசஷன்}

"பிரம்மன்,

"ஓ




ெசல்,

நீ

உள்ேள கடந்து ெசல்வதற்காக அவள் தன்னுள் பிளவு ஏற்படுத்தி வழி

தருவாள்.

ஓ

ேசஷா,

இந்த

உலகத்ைதத்

தாங்கி,


ெபrதும் மதிக்கப்படும் ெசயைலச் ெசய்", என்றான். {பிரம்மன்}

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "பாம்புகள் மன்னனின் {வாசுகியின்} அண்ணன் {ேசஷன்},

ஒரு


புகுந்து,


அடுத்த

புறம்

ெசன்று, அவைள, அவள் ேமல் எங்கும் பரவியிருந்த கடல் என்னும் கச்சுடன்



"ஓ

தனது

தாங்கினான்."

ேதவன்,

ேசஷா,

ஏெனனில்,

ஓ

தைலயால்


என்ைன

அல்லது

முட்டுக்


வாலவிட்ைடப்

ெகாடுத்துத்

நீ ேய

தர்ம


ேபால தனியாளாக, உன் ெபரும் உடலுடன், இந்தப் பூமிைய அதன் எல்லாப் ெபாருளுடனும் ேசர்த்து தாங்குகிறாய்."

"ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "அந்தப் பாம்பு, ேசஷன், ேதவன் ஆனந்தன், அந்த ெபரும் வரம் ீ மிக்கவன், பிரம்மனின் கட்டைளயால், அன்று முதல்



தனியாக

உலகத்ைதத்

167




நிற்கிறான்.

அந்த




இறவாதவர்களில் சிறந்தவன், ஆனந்தனின் {ேசஷனின்} உதவிக்காக

அழகான இறகுகள் ெகாண்ட வினைதயின் ைமந்தைன {கருடைன} நியமித்தான்." {என்றார் ெசௗதி} இப்படிேய

இந்த


ஆறாவது




168



பாம்புகளின் ஆேலாசைன | ஆதிபர்வம் - பகுதி 37 Consultation of the Snakes | Adi Parva - Section 19 37 Tamil | Mahabharata (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗதி ெசான்னார், "அந்தப் பாம்புகளில் சிறந்தவன் வாசுகி, தனது தாயின் அைத

ைவப்பது

சாபத்ைதக்

எப்படி

தனது

ேகட்டு,


என்பது



ஏைனய


ஐராவதன்

பாம்புகளுடன்

கலந்துைரயாடினான்.

எந்தக்

சிறந்ததாக

என்று

காrயத்ைதச்

ெசய்தால்



அது

ஆேலாசிக்கப்பட்டது.

வாசுகி

"வாசுகி, "`ஓ பாவங்கள் அற்றவர்கேள, சாபத்தின் காரணம் உங்கள் அைனவருக்கும் வழிவைக

ெதrயும்.

காண

அந்தச்


சாபத்ைத

எல்லா


சாபங்களுக்கும்

ைவக்க

பrகாரம்

உண்டு. ஆனால் தாயினால் இடப்பட்ட சாபத்திற்கு பrகாரம் இருக்க முடியாது.

இந்த

சாபம்

உண்ைமயானவைர

ஓைசயடங்காத,

சாட்சியாக

ைவத்து

எல்ைலயற்ற,

இடப்பட்டதால்,

எனது

இதயம் நடுங்குகிறது. நமக்கு அழிவுகாலம் வந்துவிட்டது என்பது நிச்சயம். தாையச்

இல்ைலெயன்றால்

சாபமிடாமல்

பாதுகாப்பது

எப்படி

ஆேலாசிப்ேபாம்.

தடுக்கவில்ைல.

என்பது



ஒளிந்து

ெகாண்ட

ஓைசயடங்கா குறித்து

கடவுள்

அதனால்,

ேநரத்ைத

ஞானங்ெகாண்டு

ஏன்

நமது

பாம்புகைளப்

வணடிக்காமல் ீ

பார்ப்பவர்கள்.

நாம்

அழிைவச் சந்திக்காமல் இருக்க, முன்ெபாரு காலத்தில் குைகக்குள் வழிவைககைளக்

அக்னிையக்

கண்ெடடுக்க

ைகயாண்டார்கேளா


அவற்ைறேய

என்ன

ைகயாண்டு

பாம்புகைள அழிக்க ஜனேமஜயன் நடத்தப் ேபாகும் ேவள்விையத் தடுக்க ேவண்டும்”,என்றான் பாம்புகளின் தைலவன் வாசுகி.


169


ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "கத்ருவின் வாrசால் {வாசுகியால்} இப்படிக் ேகட்டுக்ெகாள்ளப்பட்ட



கூடி,

விேவகத்துடன்

தங்கள் கருத்துக்கைள ஒருவருக்கு ஒருவர் பrமாறிக் ெகாண்டனர். பாம்புகளில் அணிந்து

ஒருசாரார்,

"நாம்

ஜனேமஜயனிடம்

ஒரு

"இந்த

மூத்த


உன்னுைடய

ேவள்வி

ேவடம்

நடக்கக்

கூடாது" என்று ேகட்டுக் ெகாள்ேவாம். மற்ற பாம்புகள் தங்கைள விேவகிகளாக நிைனத்துக் ெகாண்டு, "நாம் அவனுக்கு விருப்பமான ஆேலாசகர்களாக இருந்தாலும், ேவள்வி

ஆக

அவன்


நம்

எந்தக்


தைடபடும்படியாக

விேவகிகளில்


சிறந்தவனான

ஆேலாசைனச்

அந்த

மன்னன்

காrயமாக

ேகட்பான்.

நாம்

ெசால்ேவாம்.

நம்ைமப்

ெபrதும்

மதித்து கண்டிப்பாக ேவள்விையக் குறித்து ேகட்பான். நாம் "அது நடக்கக்

கூடாது"

என்று

ேவள்வி

நடக்காமல்


அதனால்

இவ்வுலகத்திலும்

அடுத்த உலகத்திலும் ஏற்படும் தீைமகைள எடுத்துச் ெசால்லி அந்த {ஜனேமஜயனின்}

தைலைமேயற்று ெகால்ேவாம். தைடபடும்.

கடிப்ேபாம்",


நலைன

நடத்தும்

முக்கிய

ேவள்வியில் என்று

விடுேவாம்.

விரும்பி

ஒருவைன

அந்தணர்


ேவள்விையத்

ஒருவர்


மற்ற

ஆேலாசைன" என்றனர்.

அந்த

நம்மில்

சம்பந்தப்படுேவார்

ெசால்லின.

அல்லது

கடித்துக் ேவள்வி



"இது

நாம் தீய

"பிராமணர்கைளக் ெகால்லலாகாது. ஆபத்து காலங்களில் மட்டுேம அது

சrயாக

காரணமாய்


இருக்கும்.

இருக்கும்", கூடிய



ேமகமாக

ெசால்வது மற்ற

மாறி,

உலக

அழிவுக்குக்


நீ ைரப்

"நாம்

ெபாழிந்து

இடி

அந்த

ேவள்வி ெநருப்ைப அைணத்து விடுேவாம்", என்றனர். ேவறு சில பாம்புகள், "இரவில் ெசன்று ேசாமரசம் உள்ள பாத்திரத்ைதத் திருடிச் ெசன்றுவிடுேவாம். அது அந்த ேவள்விக்குத் தைடைய ஏற்படுத்தும். அல்லது


அைனவைரயும் உணவுகளில்

நூறாகவும்

கடித்து

நமது

களங்கப்படுத்துேவாம்",

ஆயிரமாகவும்

பயத்ைத

சிறுநீ ைரயும்


{ஜனேமஜயனின்}

rத்விக்குகளாக


170

ெபருகி

ஏற்படுத்துேவாம். மலத்ைதயும்

மற்றவர்கள்,

நாம்

மாறி,

மக்கள்

அல்லது,

கலந்து

"மன்னனின்

"எங்களுக்கு

ேவள்விக்கான கூலியாக இந்த ேவள்வியின் நிறுத்தத்ைதக் ெகாடு,


என்று ேகட்டு அந்த யாகத்ைதத் தடுப்ேபாம்." என்றனர். இன்னும் சிலர்,

"மன்னன்

அவைன

{ஜனேமஜயன்}

தூக்கிக்


நீ rல்

நமது

நீ ந்தி

விைளயாடும்ேபாது,

இருப்பிடத்திற்குக்


ெசன்று அவைனக் கட்டிப் ேபாடுேவாம். அவனில்லாமல் ேவள்வி நடக்காதல்லவா?", {ஜனேமஜயைன} அதனால் இந்தச்

இந்தத்


அணுகி,

தீய

ெசய்யுங்கள்",

அவைனக்

ெசயலின்

ெசயல்தான்

ேகட்பவர்கேள,

ெசய்ய

"மன்னைன

ெகால்ேவாம்.

அறுந்துவிடும்

விடுவிக்கும்.

என்ன


சிலர்,


ேவர்

நம்ைம

ேவகமாக

என்று


ஓ

அல்லவா?

கண்களால்



சிறந்த

அைதச்


அவனது சம்மதத்ைத எதிர்ேநாக்கிப் பார்த்தனர். வாசுகி சிறிது ேநரம்

ேயாசித்துவிட்டு, "பாம்புகேள, நீ ங்கள் ெசால்லும் ஆேலாசைனகள் ஏற்புைடயதாக

இல்ைல.

ஆேலாசைனகைளயும் நன்ைமக்காக

நான்


நான்

என்ன



ெசால்வது?


எல்லா

உங்கள்


{தந்ைதயின்} கருைண மட்டுேம நம்ைமக் காக்க முடியும் என்று

நான் எண்ணுகிேறன். ஓ பாம்புகேள, உங்கள் ஆேலாசைனகளில் எந்த

ஆேலாசைனைய

நமது

குல


எனது

நன்ைமக்காவும் ஏற்பது என்பது ெதrயவில்ைல. அது

(அந்தக்

ெசய்யப்படும்.

காrயம்)

அதன்

கவைலெகாள்ளச்

உங்கள்

ெசழுைமயால்,


கவைல

அளவில்)

நன்ைமகளும்

ெசய்கிறது.

அந்தக்

தீைமகளும்

(ெபrய

என்ைன

எனக்கு மட்டுேம உள்ளது. இப்படிேய

இந்த


ஏழாவது

{37வது}




171


எலபத்திரன் ஞானம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 38 Elapatra's Knowledge | Adi Parva - Section 38 In Tamil | Mahabharata (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗதி ெசான்னார், "எல்லா பாம்புகளின் ேபச்ைசயும், வாசுகியின் வார்த்ைதகைளயும் ேகட்ட

{Elapatra-பாம்பு},

எலபத்ரன்


{பாம்புகளிடம்},

"அந்த


தடுக்க


ேவள்வி

என்ற

ஊட்டியிருக்கும், பாண்டவ

பயத்ைத

குலத்தில்

ேதான்றிய

ஜனேமஜயனும் ஒரு

ேவள்விைய மாட்டான்.

மன்னன் ஏேதா


நிறுத்த

ஓ

மன்னா

{வாசுகி},

எவன்

விதியினால்

பாதிக்கப்பட்டாேனா அவன்


விதியிடம்



பிரம்மனும் ேதவர்களும்


தஞ்சம்

புகலிடமாக

நமது

அைடய


ேவறு

காரணம்

விதியில்

ேவர்

இருக்க

பயத்தின்



விட்டிருக்கிறது. விதி மட்டுேம நமது புகலிடமாக இருக்க முடியும்.

பாம்புகளில் சிறந்தவர்கேள, நான் ெசால்வைதக் ேகளுங்கள். அந்தச் சாபம்

நமக்ெகதிராக

{கத்ருவின்}

உச்சrக்கப்படும்ேபாது,

மடியிேலேய

நான்

நமது

பதுங்கியிருந்ேதன்.

தாயின்


சிறந்தவர்கேள, ஓ ெபரும் காந்தி மிக்க தைலவேன (வாசுகி), (நான் பதுங்கியிருந்த) அந்த இடத்தில், (இந்த சாபத்தால்) கவைல ெகாண்ட

ேதவர்கள் ெபருந்தகப்பனிடம் {பிரம்ம்மனிடம்} ேபசும் வார்த்ைதகள் எனக்குக்


ேதவர்க்கு

ேதவா,



உங்கள்

"ஓ

ெபருந்தகப்பா

இருப்ைப

172

{பிரம்மா},

உணர்ந்தும்,

ஓ



அன்பான புதல்வர்கள் கிைடத்தும், இந்தப் பாவி கத்ருைவத் தவிர ேவறு

எவரால்

நீ ங்களும்,



சாபமிட


ஆகட்டும்",

என்று

ஓ

ெபருந்தகப்பேன,

அவைள

{கத்ருைவ}

அங்கீ கrத்துள்ள ீர்கள். அவள் {கத்ரு} அப்படிச் ெசய்வைத நீ ங்கள் ஏன் தடுக்கவில்ைல என்பைத நாங்கள் அறிய விரும்புகிேறாம்", என்றனர் {ேதவர்கள்}. அைவ

அதற்கு


"பாம்புகள்

ெகாடூரமாைவயாகவும்,

பல்கிப்

ெபருகிவிட்டன.

உருவத்தால்

பயங்கரமானைவயாகவும், மிகுந்த விஷத்தன்ைம உள்ளனவாகவும் இருக்கின்றன.

எனது

பைடப்புகளின்

நன்ைமைய

விரும்பி,

நான்

கத்ருைவத் தடுக்கவில்ைல. ஒரு தவறும் ெசய்யாதவர்கள், எந்தத் தீங்கும் ெசய்யாதவர்கள், அறம் சார்ந்தவர்கள் ஆகிேயாைர அந்த

விஷத்தன்ைமயுள்ள பாம்புகளும் மற்ற பாவிகளும் ேசர்ந்து கடித்துக் ெகால்கின்றன.


மணித்துளியில்,


உணர்ச்சிகைளத்

தனது

ேபrடர்

எப்படி

அந்த

தப்பிப்பார்கள் என்பைதயும் ேகள். முழு

சம்பவிக்கும் இடrல்

ஆளுைமக்குள்

அந்த


கட்டுப்படுத்திக்

ெகாண்டு, புத்திகூர்ைமயுடன், ஜரத்கரு என்ற ஒரு முனிவன் யயவர குலத்தில் பிறப்பான். அந்த ஜரத்கருவுக்கு ஆஸ்திகன் என்ற ெபயர் ெகாண்ட பிள்ைள இருப்பான். அவன் அந்த ேவள்விையத் {நாக ேவள்விையத்} தடுத்து நிறுத்துவான். எந்தப் பாம்புகள் அறம்சார்ந்து இருந்தனேவா, அைவ தப்பிக்கும்",

என்றார்



{பிரம்மனிடம்},

"ஓ

உண்ைமகள் அறிந்தவேர, ெபரும் சக்தியும் தவமும் ெகாண்ட அந்த ஜரத்கரு என்ற முனிவர்களில் முதன்ைமயானவன், தனது


புத்திரைன

ஈன்ெறடுப்பான்?",

யார் மூலமாக

என்று

ேகட்க,

பிரம்மன் பதிலளித்தார், "அந்த பிராமணர்களில் சிறந்தவன், தனது {ஜரத்கரு என்ற} ெபயைரக் ெகாண்ட தன் மைனவி மூலேம, ெபரும் சக்திையக்


ஈன்ெறடுப்பான்.

ெகாண்ட


தன்

மன்னன்

மகைன

வாசுகிக்கு

{ஆஸ்திகைன}

ஜரத்கரு

என்ற

ெபயrல் ஒரு தங்ைக இருக்கிறாள். இவள் மூலேம அந்த மகன் {ஆஸ்திகன்}பிறப்பான். அப்படிப் பிறந்து, பாம்புகைள விடுவிப்பான்." {என்றார் பிரம்மன்}


173


எலபத்திரன்

{

என்ற

பாம்பு}

ெதாடர்ந்தான்,

"ேதவர்கள்

ெபருந்தகப்பனிடம் {பிரம்மனிடம்}, "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றனர்.

அந்த ெதய்வமான பிரம்மனும் ேதவர்களிடம் இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு ேதவேலாகம் இருக்கும்


உன்

ஜரத்கருைவ},

மணமகளுக்காக

ஓ


வாசுகி,

நான்

அருந்தவங்கள்



ெசய்து,

பிச்ைசெயடுத்துத்

எனும்

ெபயrல்

அவைள

தனக்கான

திrயும்

{பாம்பு

ஒரு

ஜரத்கருவுக்கு

பிச்ைசயாக இடு. நீ அப்படிச் ெசய்தால் நாம் விடுவிக்கப்படுேவாம் என்பைத நான் அறிேவன்", என்றான். {பாம்பு எலபத்ரன்}. இப்படிேய

இந்த



{38வது}




174


வாசுகியின் கவைல |ஆதிபர்வம் - பகுதி 39 The sorrowful Vasuki



ெசௗதி


"ஓ


{பிராமணர்களில்} சிறந்தவேர {ெசௗனகேர},

எலபத்திரனின்

வார்த்ைதகைளக் எல்லா


ேகட்ட

ெபரும்

மகிழ்ச்சி ெகாண்டு, "நன்றாக ெசான்னாய்,

நன்றாக

ெசான்னாய்"

என்று

ஆச்சrயப்பட்டனர். அன்றிலிருந்து வாசுகி, தனது

தங்ைகயான ஜரத்கரு என்ற அந்தப் ெபண்ைண {ெபண் பாம்ைப} கவனமாக வளர்த்து வந்தான். அவள் {ஜரத்கரு} வளர உதவுவதில் ெபருமகிழ்ச்சி ெகாண்டான். "அந்த

ேவைளயில்தான்


இருப்பிடத்ைத


{வருணனின்



இருப்பிடம்

கடைல}

கைடய ெபரும்பலம் வாய்ந்த வாசுகி கயிறாகப் பயன்பட்டான். அந்த ேவைல முடிந்ததும், அந்தப் பாம்புகளின் மன்னன் {வாசுகி}, ெபருந்தகப்பனின்

{பிரம்மனின்}

முன்னிைலக்குச்


ேதவர்கள், வாசுகி உடனிருக்க, ெபருந்தகப்பனிடம் {பிரம்மனிடம்}, ""ஓ

தைலவேன

தாயின்

{பிரம்மேன},


வாசுகி

ெபரும்



(தனது

நிைனத்து)




துயருற்றிருக்கிறான். தனது இனத்தின் {பாம்பினத்தின்} ெசழுைமயில் ஆவலுள்ள

வாசுகி,

தனது

தாயின்

நிைனத்து அைடந்திருக்கும் இதயத்துயைரக் கவனியும். பாம்புகளின் மன்னன் {வாசுகி} நமது நன்ைமைய விரும்பி எப்ேபாதும் நம்முடன் {ேதவர்களுடன்}

நட்புடன்

இருப்பவன்.

ஓ


தைலவேன

{பிரம்மேன}, அவனிடம் {வாசுகியிடம்} கருைண ெகாண்டு, அவனது மன ேநாையப் ேபாக்கும்." என்று ெதrவித்தனர்.


175


"அதற்கு


ெசான்னைதேய பாம்புகளின்

"ஓ

இறவாதவர்கேள

நானும்

என்

{ேதவர்கேள},

மனதில்

மன்னன்{வாசுகி},

முன்பு


எண்ணியிருக்கிேறன்.

எலபத்திரன்


{வாசுகியிடம்} ெசான்னவாறு ெசய்யட்டும். அந்த ேநரம் இப்ேபாது வந்துவிட்டது.

தீயவர்கள்


சார்ந்ேதார் அழிய மாட்டார். ஜரத்கரு

பிறந்தவிட்டான்,

அதில்

அந்தப்

அழிவர்,

அறந்த


{ஜரத்கரு}



கடுந்தவங்கைளச் ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறான். வாசுகி, சrயான தருணத்தில்

{ஜரத்கருவுக்கு}

தனது


அளிக்கட்டும்.

ேதவர்கேள,


ெசழுைமயில் விருப்பம் ெகாண்ட பாம்பு எலபத்திரன் ெசான்னது அைனத்தும்

உண்ைம.

அைதத்

என்றார். {பிரம்மன்}. ெசௗதி


"

தவிர

ேவெறதுவும்


தாயின்

இல்ைல",


துயருற்றிருந்த பாம்புகளின் மன்னன் வாசுகி, ெபருந்தகப்பனின் {பிரம்மனின்} {ஜரத்கருைவ}


எண்ணங்ெகாண்டு,


தங்கள்


மைனவிைய

ேவண்டுகிறாேரா,

வந்து

உத்தரவிட்டு,

ெதrவியுங்கள்.

தனது


"எப்ேபாது

நமது



கடைமகளில்

எண்ணற்றப் வருமாறு

ேகட்டு,

அளிப்பதற்கு

உறுதியாக

ஜரத்கருைவக் ஜரத்கரு


இனத்தின்

இருந்த


தனக்கு

உடேன

ஒரு


ெசழுைம

அதில்தான்

{39வது}


அடங்கியிருக்கிறது" என்றான் {வாசுகி}. இப்படிேய

இந்த


ஒன்பதாவது



176


பrக்ஷித்தின் ேவட்ைட | ஆதிபர்வம் - பகுதி 40 The hunting of Parikshit | Adi Parva - Section 40 In Tamil | Mahabharata (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗனகர், "ஓ சூத ைமந்தா {ெசௗதிேய}, அந்த சிறப்புமிக்க முனிவர்


ெபயரால்

அந்தப்

ஏன்

உலகத்தால்

இந்த

அைழக்கப்பட்டார். ஜரத்கரு

என்ற

ெபயருக்கான காரணத்ைத எங்களுக்கு

நீ ர்

ெசால்ல

ேவண்டும்",

என்று

ேகட்டார். ெசௗதி,

""

`ஜரா’,

கழிக்கப்பட்ட


(Waste

ஒன்றுக்கும்

உதவாத

ெபாருளும்

உண்டு.

-

என்ற

ஆனால்

இங்கு ெபாருந்தாது), கரு (Karu அல்ல garu) என்றால் ெபrயது

சமீ கர் ேமல் பாம்ைபயிடும் பrக்ஷித்

என்று ெபாருள். இந்த முனிவர் {ஜரத்கரு} ெபரும் உடலுைடயவராக இருந்தார்.

ஆனால்

படிப்படியாகக்

அைதத்

குைறத்தார்.

காரணத்துக்காகேவ,

தனது

ஓ




நற்குணம்

புன்னைகத்து

ெபாருந்திய

ெசௗனகர்,

உக்ரசரவசிடம்


சேகாதrயும்

அைழக்கப்பட்டாள்", என்றார் {ெசௗதி}.

தவங்களால்


அேத

என்று

இைதக்ேகட்டுப்


"இதுவும்

அப்படிேயவா", என்று ெசால்லிவிட்டு பிறகு, "இதற்கு முன்

நீ ர் ெசான்னைதெயல்லாம் ேகட்ேடன். ஆஸ்திகர் எப்படிப் பிறந்தார்

என்பைத

அறிய

விரும்புகிேறன்",


{ெசௗனகர்}.


177



ெசௗதி, "சாத்திரங்களில்

ெசௗதி

"வாசுகி,

எப்படி

எழுதப்பட்டுள்ளேதா அப்படிேய ெசால்கிேறன்”, என்றார்.


தனது


விருப்பங்ெகாண்டு, ஆனால்

உயர்


ஆன்மிக

தவிர,


{கரத்கரு}

வழிபாடுகளிலும்


ஆன்ம

அளிக்க

உத்தரவிட்டிருந்தான்.

கழிந்தன,

கடுந்தவங்களிலும்,

ஜரத்கருவுக்குத்


பாம்புகளுக்கு


ஈடுபட்டாேர


ேதடவில்ைல.


அந்த

படிப்பிலும்,

ஆன்மிகத்திலும் ஆழ்ந்து ஈடுபட்டு, தனது உயிர் வித்ைதத்

தனது கட்டுப்பாட்டில் ைவத்து, மைனவிையப் ெபறுவதில் விருப்பமில்லாமல்,

முழு

சுற்றித் திrந்தார். பின்னர்,

முன்ெபாரு

உலைகயும்


அச்சமில்லாமல்

ஓ


{ெசௗனகேர}, ெகௗரவர் குலத்தில் பிறந்த பrக்ஷத் என்ற

மன்னன், தனது முப்பாட்டன் பாண்டுைவப் ேபால ெபரும் பலவானாகவும்,

வில்லாளிகளில்

அந்த

மான்,

சிறந்தவனாகவும்,

ேவட்ைடயாடுவதில் விருப்பமுள்ளவனாகவும் இருந்தான். ஏகாதிபதி,

எருைமகள்


காட்டுப்பன்றிகள்,


காட்டு

ஓநாய்கள்,

விலங்குகைள

ேவட்ைடயாடித் திrந்துெகாண்டிருந்தான். ஒரு நாள், ஒரு மாைனத் தனது கூர்ைமயான கைணயால் அதன் முதுகில்

அடித்து, அங்ேக, இங்ேக என்று அந்த விலங்ைகத் ேதடி, ஆழ்ந்தக்


ஊேட,


மிக்க

ருத்திரன்

ேதவேலாகத்திற்குள் ெசல்வது ேபால, ைகயில் வில்லுடன் ஊடுருவிப்


அகப்படவில்ைல.

எங்கு

ேதடியும்

பrக்ஷித்தினால்

அந்த

துைளக்கப்பட்ட

மான் எந்த

மானும் இதுவைர இப்படித் தப்பியதில்ைல.


178


இந்த

மான்,

எப்படி

புண்பட்டாலும்,

ெவகு

ேவகமாக

இந்த

மன்னன்

ெசார்க்கத்தில்

{பrக்ஷித்}

நுைழவாேனா

அப்படி ெவகு ேவகமாக ஓடியது. மனிதர்களின் மன்னன் பrக்ஷித்தால்

துைளக்கப்பட்ட

அந்த

மான்

அவனது

பார்ைவயில் இருந்து மைறந்து, அவைன கானகத்திற்குள் ெவகு

ெதாைலவிற்கு

கைளப்பும்,


தாகமும்

கானகத்தில் பாலருந்தும்

மாட்டு

ெகாண்ட

வந்துவிட்டது. மன்னன்,

மந்ைதகளுடன்

கன்றுகளின்




அந்தக்


உமிழப்படும்

நுைரைய (பால் நுைர) உறிஞ்சிக் குடித்துக் ெகாண்டிருந்த ஒரு முனிவைரக் {முனிவrன் ெபயர் சமீ கர்} கண்டான். பசியும்

ேசார்வுமாய்

இருந்த

அந்த

மன்னன்

{பrக்ஷித்}அவைர அவசரமாக அைடந்து, தனது வில்ைல உயர்த்தி,

அந்த

முனிவrடம்

{முனிவrடம்},

"ஓ

பிராமணேர, நான் அபிமன்யுவின் மகன், மன்னன் பrக்ஷத்,

என்னால் துைளக்கப்பட்ட மான் ஒன்ைறக் காணவில்ைல. அைத நீ ர் பார்த்தீரா?", என்று ேகட்டான். ஆனால், ேபசா

ேநான்பு ேநாற்ற அந்த முனிவர் {சமீ கர்} அவனிடம் ஒரு வார்த்ைதயும் ேபசவில்ைல. ேகாபம் ெகாண்ட மன்னன்,

அங்கு கிடந்த ஒரு இறந்த பாம்ைபத் தனது வில்லால் எடுத்து

அவரது




{சமீ கர்}

எந்த எதிர்ப்பும் ெதrவிக்காமல் அைமதியாக இருந்தார். மன்னன்

{பrக்ஷித்},


விட்டுவிட்டு,

தனது

{ஹஸ்தினாபுரத்திற்கு} அந்த


{சமீ கைர}

தைலநகரத்திற்கு


{சமீ கர்},


மன்னிக்கத்

மன்னர்களில்

ெதrந்த

புலிையப்

ேபான்றவன் அந்த ஏகாதிபதி என்றும், தனது கடைமகளில் அவன்

உண்ைமயாக

அவைன

இருந்தான்

அவமதிக்கேவா,


சபிக்கேவா


இல்ைல.

அந்த

ஏகாதிபதிகளில் புலிையப் ேபான்றவன் {பrக்ஷித்}, அந்த பரத



முதன்ைமயானவன் 179


தான்


அவமதித்த

அந்த

மனிதர்

ஒரு

அறம்



என்பைத அறியாமல் அப்படி அவமதித்துவிட்டான். ெபரும் சக்திகைளக் ெகாைடயாகவும், ஆழ்ந்த ஆன்மிக ேநான்புகளும்,

கடுைமயுடனும்,

தனது

உறுதிகளில்

உறுதியுடனும்

சிrங்கின்

{Sringin} என்ற

அைமதிப்படுத்த

கடும்ேகாபக்காரனுமான, இளவயதுைடய இருந்தான்.

மகன்

எல்லா

ெகாண்டிருக்கும் அவருக்குத்

தக்க

வழிபட்டு வந்தான்.

ஓ

ஒருவன்

தனது

உயிர்களுக்கும் குருவிடம்

மrயாைதகள்


அந்த

முனிவருக்கு

{சமீ கருக்கு}

நல்லைதேய

ெசய்து

அவ்வப்ேபாது

ெசன்று,


அன்று

ெசலுத்தி,





அப்படி ெசய்துவிட்டு, தனது குருவின் உத்தரவின் ேபrல்

வட்டுக்குத் ீ திரும்பி வருைகயில், தனது நண்பனான, முனி ைமந்தன்

கிrசன்

விைளயாட்டுத்தனமாகச்

{Krisa} அவனுடன்

சிrத்து,

ேபசிக்ெகாண்டு

வந்தான். அவன் {கிrசன்} ேபசிக் ெகாண்டிருந்த ேபாது, தனது


விஷத்ைதப்


ேபான்று

கடும்

வார்த்ைதகைளக் ேகாபம்

ேகட்டு,

ெகாண்டான்

சிrங்கின். கிrசன் ெசான்னான், "”மிகுந்த ெசருக்குடன் இராேத, ஓ

சிrங்கின், இவ்வளவு ெபrய சக்திகள் ெகாண்ட உன்ைனப் ேபான்ற ஒரு ஆன்மிகவாதியின் தந்ைத {சமீ கர்}, தனது ேதாள்களில்

உயிரற்றப்

பாம்ைபத்


ெகாண்டிருக்கிறார்”, என்றான் {கிrசன் சிrங்கினிடம்}. {சிrங்கின்

நண்பன்,

ெதாடர்ந்தான்...}


முனி


180

கிrசன்,

ேமலும்


"ஆைகயால்,

ஆழ்ந்த

ெகாண்ட

எங்கைளப்

ஆன்மிகத் முனி

ேபான்ற

தவங்களுடன்,

ைமந்தர்களிடம்

உண்ைம

ஞானமும்

அதில்

ெவற்றியும்

ஒரு

வார்த்ைதயும்

ேபசாேத. உன் தகப்பன் {சமீ கர்} ெசத்த பாம்ைபத் தாங்கிக் ெகாண்டிருக்ைகயிலும், வார்த்ைதகைளப் ஆண்ைம அைடய,

ேபசுபவேன

எங்ேக?

{சிrங்கிேன},

உனது

அவர்

ெசருக்கால்

ஓ


தந்ைத

ஒரு

{சிrங்கிேன}

{

சமீ கர்}

குற்றமும்

ெபrய

உனது


இந்த

ெசய்ய

,

நிைலைய

வில்ைல.

அதனாேலேய நாேன தண்டிக்கப்பட்டது ேபால உணர்ந்து வருத்தப்படுகிேறன்", என்றான் {கிrசன் சிrங்கினிடம்}. இப்படிேய

இந்த


நிைறவைடகிறது


நாற்பதாவது ஆஸ்திக

181

{40வது} பர்வ

பகுதியான ெதாடர்ச்சி


தந்ைதயின் கண்டிப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 41 Father rebuked the son


ெசௗதி

"இைதக்



ேகட்ட

{சமீ கர்} ெசத்த பாம்ைபத்


தனது



ெகாண்டிருக்கிறார், என்பைத



ேகாபம்

ெகாண்டான். கிrசைனப்

பார்த்து,

ெமன்ைமயாக,

"ேவண்டிக் ேகட்கிேறன், ஏன்

எனது

தந்ைத

{சமீ கர்} ெசத்த பாம்ைபச் சுமக்கிறார்?",

என்று

ேகட்டான். கிrசன்,

அதற்கு

"

அன்புக்குrயவேன,

ஓ

மன்னன்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, தந்ைதயின்

சமீ கrன் ேமல் ெசத்த பாம்ைபயிடும் பrக்ஷித்

{சமீ கrன்}

அவன்

பrக்ஷித் அந்த


ேவட்ைடயாடித்

ெசத்த

ேபாட்டுச்

{சிrங்கின் நண்பன் கிrசன்}.

பாம்ைப

ெசன்றான்",

திrந்து

உனது


சிrங்கின், "அந்த தீய ஏகாதிபதிக்கு {பrக்ஷித்} எனது தந்ைத {சமீ கர்}

என்ன ெகடுதி ெசய்தார்? ஓ கிrசா, இைதச் ெசால்லி, எனது ஆன்ம பலத்ைதக் காண்பாயாக", என்றான். கிrசன்,

"அபிமன்யுவின்


ேவட்ைடயாடிக்ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, கைணயால்

ைதத்தான்.

அந்த

ஒரு

மான்

மன்னன்

அடிபட்டு

மாைனத்

ஓடேவ,

பrக்ஷித் தனது

அைதத்

தனியாகத் துரத்திக் ெகாண்டு வந்தான். கானகம் அடர்ந்திருந்ததால் மன்னன்

{பrக்ஷித்தின்} பார்ைவ

அந்த

மானில்

ேமல்


தப்பியது. அப்ேபாது அவன் உன் தந்ைதையக் {சமீ கைர} கண்டு, அது

குறித்து வினவினான். உனது தந்ைத அப்ேபாது ேபசா ேநான்பில் இருந்தார்.



உனது


பதில்

ெசால்லவில்ைல.

தந்ைதயிடம்,

182

பசியுடனும்,

அைசவற்று

தாகத்துடனும்,


மிகுந்த ேசார்வுடனும் இருந்த மன்னன் {பrக்ஷித்} காணாமல் ேபான மாைனப் {சமீ கர்}

பற்றித்

ேபசா


திரும்பத்


அந்த

திரும்பக்



மன்னன்

பதிேலதும்


ெசத்த

உனது

தந்ைத

கூறவில்ைல.


தனது

வில்லின் நுனியில் எடுத்து, உனது தந்ைதயின் ேதாளில் ேபாட்டான். ஓ

சிrங்கின்,

தந்ைத

மன்னன்

வழிபாட்டில்




ஈடுபட்டுக்ெகாண்டிருந்ததால்



தைலநகரத்திற்குச்

உட்கார்ந்திருந்தார்.

ெபயைரக்

ெகாண்ட

{ஹஸ்தினாபுரத்திற்குச்}

உனது

அந்த

தனது

ெசன்றுவிட்டான்",

என்றான் {சிrங்கின் நண்பன் கிrசன்}.

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "ேதாள்களில் ெசத்த பாம்பு வந்த காரணத்ைதக் ேகட்ட அந்த முனி ைமந்தன் {சிrங்கின்}, ஆத்திரத்தால் கண்கள் சிவந்து,

எrயும்

வலிைமவாய்ந்த

தழெலனக்

முனிவன்

ேகாபம்

{சிrங்கின்}



அந்த


நீ ைரத் ெதாட்டு, மன்னைனச் {பrக்ஷித்ைதச்} சபித்தான்.

"சிrங்கின், "ெமலிந்த, வயதான என் தந்ைதயின் {சமீ கrன்} ேதாளில் ெசத்தப் பாம்ைபக் கிடத்திய அந்தப் பாவி ஏகாதிபதி {பrக்ஷித்}, அந்த பிராமணர்கைள அவமதிப்பவன், குருப்பரம்பைரயின் புகைழ மங்கச் ெசய்பவன், இந்த எனது வார்த்ைதகளின் பலத்தால், வலிைமயான

பாம்புகளின் மன்னன் தட்சகனால் கடியுண்டு, இன்றிலிருந்து ஏழு இரவுகளுக்குள்

யமனின்

உலகிற்குச்

ெசல்வான்",


{சிrங்கின்}. ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இப்படி மன்னைனச் சபித்துவிட்டு, சிrங்கின்

தனது தந்ைதையக் {சமீ கைர} காணச் ெசன்றான். அங்ேக மாட்டு மந்ைதக்கிைடயில், ேதாளில்

அந்த

தாங்கி

முனிவர்,

ெசத்தப்

அமர்ந்திருந்தார்.



தனது

ெபற்றவைர

{தந்ைதைய} அந்தக் ேகாலத்தில் கண்டு, அவன் {சிrங்கின்} மிகவும் துயருற்றான். தந்ைதயிடம்

அந்தத்

துயரால்

{சமீ கrடம்},

அவமrயாைதயால், சபித்துவிட்ேடன்.


"தந்ைதேய,

நான்

அந்த

கண்ண ீருடன்


குருப்பரம்பைரயில்

மன்னன்

ேநர்ந்த

வந்த

தனது

இந்த

பrக்ஷித்ைதச்

அந்தக்

ேகடுெகட்டவனுக்கு எனது சக்தியுள்ள சாபம் தகும். இன்னும் ஏழு

நாட்களில், பாம்புகளின் மன்னன் தட்சகன், அந்தப் பாவம் நிைறந்த


183


மன்னைன

{பrக்ஷித்ைத},

அனுப்புவான்",


மரணத்தின்

{சிrங்கின்}.


ேகாபத்துடன்


இருந்த

தனது

மகனிடம் {சிrங்கினிடம்} அந்தத் தந்ைத {சமீ கர்}, "குழந்தாய், நான்

உனது இந்தச் ெசயைல விரும்பவில்ைல. ஆன்மிகவாதிகள் இப்படி நடந்து

ெகாள்ளக்

கூடாது.

நாம்

அந்தப்

ேபரரசனின்

{பrக்ஷித்தின்} ஆளுைகக்குட்பட்ட இடத்திேலேய வாழ்கிேறாம். நாம் அவனால்

நீ தியுடன்

ெசய்திருந்தாலும்,

பாதுகாக்கப்படுகிேறாம்.

அவன்

நம்ைம

அவன்

என்ன

ஆள்வதால்,

அவைன

மன்னித்திருக்க ேவண்டும். நீ தர்மத்ைத அழித்தால், அந்த தர்மேம உன்ைனக்

கண்டிப்பாக

அழிக்கும்.

மன்னன்

{பrக்ஷித்} நம்ைமச்

சrயாகப் பாதுகாக்கவில்ைலெயன்றால், நமது நிைல ேமாசமாகும். நம்மால், நமது விருப்பத்தின்படி ஆன்மிகச் சடங்குகைளச் ெசய்ய இயலாது.

ஆனால்,

நீ தியுள்ள

பாதுகாக்கப்படும்ேபாது,

மிக

மன்னர்களால்


நாம்

தகுதிகைள

அைடகிேறாம். அந்த நற்ேபறில் அவர்களுக்கும் பங்கு உண்டு. எனேவ,

ஆதிக்கம்

மன்னிக்கப்பட


ேவண்டியவன்.

முப்பாட்டைனப்ேபால, பாதுகாக்க

தனது

ேவண்டுேமா,

மன்னன்

அதுவும்

எல்லாவைகயிலும்

அந்தப்

குடிகைள

அப்படிேயப்

நாம்

ஒரு

பrக்ஷித்

மன்னன்

தனது


பாதுகாத்தான்.

அந்த

ேநான்புகள் ேநாற்கும் ஏகாதிபதி {பrக்ஷித்}, ேசார்வாலும், பசியின் ெகாடுைமயாலும்,

எனது

அறியாைமயாலுேம எப்ேபாதும்

மக்கள்

தைடயின்றிச்

ெசய்ய

அைமதியுண்டாகும், (அந்த

இடத்தில்)

ேவள்விகைளத் ேதவர்கைளத்

ெபாழிகின்றனர். தானியங்களும், ெசால்கிறார்


தீங்ைகச்

தண்டிப்பதால்

(ேபசா)

ெசய்தான்.

சந்திக்கும்.

தங்கள்

தண்டைனகளின்

நிமித்தம்

நிைலநிறுத்தும்


மைழயால்,


படுத்துகிறது.

என்றால், மக்களின்

கடைமகைளயும்

மன்னன்,

நிைலநிறுத்துகிறான்.

தைடகளில்

மூலிைககளும்

நாடு

மன்னன்


ெசார்க்கத்ைத

திருப்திப்

மன்னனற்ற


அத்துமீ றுபவர்கைள


தர்மத்ைத


பாதுகாக்கிறான். ேதவர்கள்,


மன்னன்,

ேவள்வி,

மைழையப் பயன்படும்

விைளகின்றன. மனு

விதிைய

அங்ேக

ஆள்பவன்,

என்ன

ேவதம்

படிக்கும் ஆசாrயன் ேபான்ற பத்து ேபர்களுக்குச் சமம் என்கிறார்.


184


ேசார்வாலும்,

பசியின்

கைடப்பிடிக்கும் கிசாr

ேமாகன்

ெகாடுைமயாலும்,


அந்த

{பrக்ஷித்-மன்னன்

கங்கூலியின்

ஆங்கில

-

ேநான்புகைளக்

இவ்விடத்தில்

ெமாழிெபயர்ப்பில்

இளவரசன் என்ேற உள்ளது -Fatigued and oppressed with hunger, that penance-

practising prince hath done this through ignorance of my vow.} எனது ேநான்ைபப்

பற்றி அறியாததால் இந்தக் காrயத்ைதச் ெசய்தான். ஏன் இப்படி உனது குழந்ைதத்தனத்தால் நீ தியற்ற ஒரு காrயத்ைதச் ெசய்தாய்? ஓ

மகேன

{சிrங்கின்ேன},

எக்காரணத்ைதக்

ெகாண்டும்

அந்த

மன்னன் சாபத்திற்குத் தகுந்தவன் அல்ல", என்றார் {சமீ கர்}. இப்படிேய

இந்த

நாற்பத்ெதான்றாவது

{41வது}




185


பrக்ஷித்துக்கு ெசய்தி வந்தது | ஆதிபர்வம் - பகுதி 42 The message reached Parikshit | Adi Parva - Section 42 In Tamil | Mahabharata

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) ெசௗதி




தனது

{சமீ கrடம்},

தந்ைதயிடம் "நான் இந்தச்

ெசயைல அவசரத்தில் ெசய்திருந்தாலும்,

ஓ


அல்லது நான் ெசய்தது சrயில்லாத ெசயலாக


விரும்பினாலும்,


விரும்பாவிட்டாலும், வார்த்ைதகள்

ெபாய்க்காது.


ெசால்கிேறன், ேவறு

எனது

நான்

இந்தச்

உங்களுக்குச்

வழியில்ைல.

விைளயாட்டுக்காகக்

ஓ

சாபத்திற்கு

கூட

நான்

ெபாய்

ெசான்னதில்ைல",


{சிrங்கின்}. சமீ கர், ""ஓ குழந்தாய் {சிrங்கிேன}, நீ வரன் ீ என்பதும், உண்ைம ேபசுபவன் என்பதும் எனக்குத் ெதrயும். இதற்கு முன்பு நீ ெபாய் ெசான்னதில்ைல,


உனது

சாபமும்

ெபாய்க்காது.

நற்குணங்கள் நிைறந்து உலகறிந்த ஞானியாக ஒரு மகன், அவனது வயது

வரும்

ேவண்டும்,

வைர,

நீ ேயா

அறிவுைரகளும் ேவண்டும்?


நீ


குழந்ைத,

ஆேலாசைனகளும்


அறுகுணங்கள்

ேகாபவசப்பட்டால்

ஆேலாசைனயின்படிேய

அந்தக்


உனக்கு

ஆன்மிக

தவங்கள்

ெகாண்ட

ேகாபம்

எவ்வளவேவா வழங்கப்பட

ெசய்துெகாண்டு

சிறப்புமிக்கவர்கள்

ெபருகிக்

நடக்க


கூட,

தான்

இருக்கும். ஓ சடங்குகைளச் ெசய்பவர்களில் முதன்ைமயானவேன, நீ எனது மகனாக சிறுவனாக இருப்பதாலும், உனது அவசரத்ைத

நான் கண்டதாலும், நான் உனக்கு அறிவுைர வழங்க ேவண்டும். ஓ மகேன {சிrங்கிேன}, காட்டிலுள்ள பழங்கைளயும், கிழங்குகைளயும்


186


மட்டுேம உண்டு வாழ்ந்து வா. உனது ேகாபத்ைதக் ெகான்றுவிடு, உனது

ஆன்மிகச்


நற்பலன்கைளக்

ெகடுத்துக்

ெகாள்ளாேத. ேகாபம், ஆன்மிகவாதிகளின் அறங்கைளக் குைறத்து ெபரும்

வலிகைளக்

ெகாடுக்கும்.

நிைலத்ததில்ைல. மன்னிக்கும்

தன்ைமயுள்ள

எப்ேபாதும் குணம்

ெவற்றிையத்

அறம்

ஆன்மிகவாதிகளுக்கு,

தந்திருக்கிறது.

ெகாண்டவனாக,

சாராதவர்கள்

ஆகேவ,

உணர்ச்சிகைளக்

அைமதி

மன்னிக்கும்

கட்டுக்குள்

ைவத்து,

வாழக் கற்றுக் ெகாள். மன்னிக்கத் ெதrந்தவன், பிரம்மனாலும் எட்ட முடியாத



ெசய்ய

அைடவான்.

நானும்

ேதர்ந்ெதடுத்திருப்பதால், மன்னனிடம்

இதில்

எனது

அைமதி

ஏதாவது

{பrக்ஷித்திடம்} ,

அவமதித்ததால்,


'ஓ

அளவு

வழிையத்

ெசய்ய


முதிர்வுறாத

முடிந்த

ேவண்டும். என்ைன

நீ

இளவயது

மகன்

ேகாபம்


{சமீ கர்},

ெபரும்

ெகாண்டு உன்ைன சபித்திருக்கிறான்', என்று ஆளனுப்பி ெசால்ல ேவண்டும்" என்றார் {சமீ கர்}. "ெசௗதி


சrயான

உத்தரவுகள்

ேநான்புகள்

ேநாற்பவர்,

"அந்தப்

ெபரு

அன்பாலும்


கருைணயாலும்

மன்னன்


பrக்ஷித்திடம்

தனது

சீடைன அனுப்பினார். முதலில் மன்னனின் {பrக்ஷித்தின்} நலத்ைத விசாrத்துவிட்டு, ஆன்மிகத் என்ற

பிறகு

தவங்களில்

தனது

சீடைன

குருபரம்பைரயில்

உண்ைமையக்

ஈடுபடும்

அறிவுறுத்தி,

நன்னடத்ைதயுள்ள

அனுப்பினார். வந்த

கூறுமாறு

அந்தச் அந்த

சீடனும்

ேகார்முகன்


ஏகாதிபதிைய

{பrக்ஷித்ைத} ெநருங்கினான். அவன் மன்னனின் அரண்மைனக்குள் நுைழந்து,


தனது

வருைகையத்

ெதrவிக்குமாறு

வாயில்காப்ேபானிடம் ெசான்னான். அந்த

இருபிறப்பாளனான

சிறிது

ேநரம்

{பிராமணனான}

ேகார்முகன்

அந்த

ஏகாதிபதியால் {பrக்ஷித்தால்} சrயான முைறயில் வழிபடப்பட்டான். அவனது

ஓய்ெவடுத்துவிட்டு,

அைமச்சர்கள்

அறிவுறுத்தியிருந்தபடி

அந்தக்


முன்னிைலயில், சமீ கrன்

வார்த்ைதகைள முழுைமயாகச் ெசான்னான்.


187

{பrக்ஷித்திடம்}, தனக்கு

ேவதைனயான


ேகார்முகன்,

""ஓ

உணர்ச்சிகைளத் நிைறந்த,

ெகாண்ட,


தனது

ஆன்மிக

சமீ கர்

கட்டுப்பாட்டில் ெபயர்

அறம்சார்ந்த,

தன்ைன

அர்ப்பணித்துக்

ைவத்திருக்கும்,

வழிபாடுகளுக்குத்

என்ற

மன்னா,

ெகாண்ட,

ஒரு

அைமதி


உனது

ஆளுைகக்குட்பட்ட பகுதியில் வாழ்ந்து வருகிறார். ஓ மனிதர்களில் புலி

ேபான்றவேன,

அவரது


அவர்

உனது


வில்லின்

ேபசா

ேநான்பிருக்கும்ேபாது

நுனியால்

ெசத்த

பாம்பு

கிடத்தினாய். அவேர {சமீ கேர} உன்ைன மன்னித்துவிட்டார். ஆனால் அவரது

மகனால்

{சிrங்கினால்}

அவனால் {சிrங்கினால்} இன்று மன்னர்களின்

மன்னா

அது

நீ

{பrக்ஷித்தா},


சபிக்கப்பட்டிருக்கிறாய், தனது

தந்ைத

பின் ஓ


அறியாமல், 'நீ ஏழு இரவுகளுக்குள் தட்சகன் {பாம்பு} தீண்டி இறந்து ேபாவாய்'

என்று

சபித்துவிட்டான்

{சிrங்கின்}.

சமீ கர்


காப்பாற்ற தனது மகனிடம் {சிrங்கினிடம்} ேவண்டினார். ஆனால், அந்த

மகனால்


{சிrங்கினால்}

தனது


மகனின்

ெபாய்யாக்க

{சிrங்கினின்}


அைமதிப்படுத்த தன்னால் இயலாத காரணத்தால், ஓ மன்னா, உனது

நன்ைமக்காக என்ைன உன்னிடம் அனுப்பினார்", என்றான் {சமீ கrன் சீடன் ேகார்முகன்}.

குரு பரம்பைரயில் உதித்து, ஆன்மிக ேநான்புகளில் ஈடுபடும், அந்த மன்னன் {பrக்ஷித்}, இந்தக் ெகாடூர வார்த்ைதகைளக் ேகட்டு, தனது பாவகரமான

காrயத்ைத

நிைனவுகூர்ந்து,


வருந்தினான்.

அந்த முனிவர் {சமீ கர்} ேபசா ேநான்பு ேநாற்றிருந்தார், என்பைத அறிந்ததும் மிகவும் துயருற்று, அந்த முனிவர் சமீ கrன் அன்ைபயும் கருைணையயும், தனது பாவகர காrயத்ைதயும் நிைனத்துப் பார்த்து

மிகவும் வருந்தினான். ெதய்வத்ைதப் ேபாலக் காட்சியளித்த அந்த மன்னன்


வருத்தப்படவில்ைல.

தனது

ஆனால்,

மரணச்

தன்னால்

ெசய்திக்காக

அந்த


{சமீ கருக்கு} இைழக்கப்பட்டச் ெசயைல எண்ணி வருந்தினான். "அதன்பிறகு,

கருைணேயாடு மன்னன்

"அந்த

இருக்கட்டும்"


ெசன்றவுடன்,

ஆழ்ந்த


வழிபடத்தகுந்தவர்

அனுப்பி

என்று



கவைலயுடன்

188


இருந்த

அவன்


ேகார்முகைன

{ேகார்முகன்}

மன்னன்






வணாக்காமல் ீ


சிறந்தவனான

அந்த

தனது

அைமச்சர்களுடன்

ஆேலாசைனகள்

மன்னன்

வழங்குவதில்



நடத்திவிட்டு, ஒேர தூணில் ஒரு மாளிைகைய எழுப்பினான். அது இரவும்

பகலும்

மருந்துகளும்,

நன்கு

காக்கப்பட்டது.

மந்திரங்களில்

திறைம

மருத்துவர்களும்,


பிராமணர்களும்

அந்த மாளிைகயில் நிைறய இருந்தனர். எல்லாப் புறங்களிலிருந்து பாதுகாக்கப்பட்ட அைமச்சர்கள்

அந்த


புைடசூழ

அங்கிருக்கும்


அங்கிருந்ேத

மன்னைன

தனது

நிைறேவற்றினான்.

ெநருங்கமுடியாது.

காற்று

புகமுடியாதபடி அந்த இடம் பாதுகாக்கப்பட்டது. ஏழாவது நாளும் வந்தது. கல்விகற்ற அவர்


{பrக்ஷித்ைத}

பிராமணர்களில் சிறந்தவரான,

அந்த

{காசியபர்}




கடைமகைள

ஆவலில்

கடிபட

கூட

ெபரும்

வந்து

ெகாண்டிருந்தார்.

வந்து



அங்கு

எவரும்

மன்னைன

அவர் நடந்தனவற்ைற எல்லாம் ேகள்விப்பட்டிருந்தார். பாம்புகளில் முதன்ைமயான {பrக்ஷித்} பாம்பால்

தக்ஷகனால்

எமனுலகு

அந்த

ஏகாதிபதிகளில்

அனுப்பப்படுவான்

கடிபட்ட

பிறகு,

அந்த

என்பைத


சிறந்தவன்

அறிந்திருந்தார்.


குணப்படுத்த ேவண்டும். அதனால், தனக்கு ெசல்வமும் கிைடக்கும், நற்ேபறும்


பிராமணrன்

என்று

உருவில்




அந்தப்

ெசல்கிறீர்?

இப்படி

ேகட்டான்

{முதிர்ந்த


எண்ணினார்.

இருந்த

அந்தப்

மன்னைனக்


தனது


ஆனால்,


குணப்படுத்த



எண்ணி

வந்து

{தக்ஷகன்},

அந்த

ெநருங்கி


முதிர்ந்த


முனிவர்களில் காைளப் ேபான்றவrடம், "இவ்வளவு ேவகமாக எங்கு

தக்ஷகன்}.


ெசல்வதன்


ேநாக்கம்


என்ன?"

இருந்த

என்று

பாம்பான

இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட காசியபர், "தக்ஷகன், தனது விஷத்தால், குரு பரம்பைரயில்

வந்த,

பrக்ஷித்ைத

இன்று

அக்னிையப்

ேபான்ற

எதிrகைள

எrக்கப் சக்தி

ஒடுக்குபவனான,

ேபாகிறான்.

பைடத்த

ஓ

மன்னன்

மனதிற்கினியவேர,

தக்ஷகன்

கடித்த

பிறகு,

பாண்டவப் பரம்பைரயில் வரும் ஒேர பிரதிநிதியான அந்த அளவற்ற


189



மன்னைன

வணடிக்காமல் ீ என்று

ெவகு



ஓ


விைரவாகப்




ேபாய்க்ெகாண்டிருக்கிேறன்",

அதற்கு


{காசியபேர},

உம்மால்



நாேன

"நான்தான்

அந்த


அதிபதிைய {பrக்ஷித்ைத} எrக்கப் ேபாகிேறன். நில்லும், என்னால் கடிபட்டவைன

முடியாது",


காசியபர், "எனது கல்வியின் ஆற்றலால், அங்கு ெசன்று உன்னால்

கடிபட்ட ஏகாதபதிைய {பrக்ஷித்ைத} குணப்படுத்த முடியும் என்பதில் உறுதியாக இருக்கிேறன்." என்றார் {காசியபர்}. இப்படிேய

இந்த

நாற்பத்திரண்டாவது

{42வது}




190


பrக்ஷித்ைதக் ெகான்றான் தக்ஷகன்| ஆதிபர்வம் - பகுதி 43 Takshaka Killed Parikshit | Adi Parva - Section 43 | MahabharataIn Tamil (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗதி




உயிைரயும் முடியும்


என்றால்,


"அதன்

பிறகு


எந்த

ஓ

குணப்படுத்த காசியபேர

கடிக்கப்படும்

மரத்ைதக்

இந்த

காப்பாற்றும்.

ஓ

பிராமணர்களில் சிறந்தேர {காசியபேர} உங்களால் முடிந்த அளவு சிறந்தைதச் ெசய்து

உங்கள்

திறைமகைள ெசான்னது

மந்திரங்களின்


ேபால


காட்டும்." என்றான். காசியபர்,


"இைதப்

ெசய்து

ேபான்ற

எண்ணத்ைத

நீ

ெகாண்டிருந்தாயானால், ஓ பாம்புகளின் மன்னா {தக்ஷகா}, இந்த மரத்ைதக்

கடி,


காப்பாற்றுகிேறன்", என்றார். ெசௗதி



"அந்தப்

ெசான்னவுடன்,

கடிபட்டாலும்


அங்கிருந்த

அைத

மன்னன்,

ஒரு

நான்


ஆலமரத்ைதக்

கடித்தான். அந்த மரம், அந்தச் சிறப்புமிக்கப் பாம்பால் கடிபட்டு, விஷம் அதற்குள் ஊடுருவி, எல்லாபுறமும் பற்றி எrந்தது. அந்தப்

பாம்பு

{தக்ஷகன்},

ஆலமரம்

எrந்து


காசியபrடம், "ஓ பிராமணர்களில் முதன்ைமயானவேர, உம்மால் ஆனதில்

சிறந்தைத

முயற்சித்துப்


இந்த

மன்னைன {ஆலமரத்ைத} காப்பாற்றும்", என்றான்.


ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "பாம்புகளின் மன்னன் {தக்ஷகன்} ஏற்றிய விஷத்தால் சாம்பைல

அந்த எடுத்த


மரம்

{ஆலமரம்} சாம்பலாகியிருந்தது.


"ஓ

191


அந்த

மன்னா, இந்த



மன்னன்

மீ து

என்

ஞான

பலத்ைத

நான்

பிரேயாகிப்பைத பார். ஓ பாம்ேப {தக்ஷகேன}, உனது மூக்கின் அருகிேலேய

நான்

அவைன

{ஆலமரத்ைத} காப்பாற்றிக்

காட்டுகிேறன்", என்றார். பின்பு, ெமாட்டு ஒன்ைற உருவாக்கினார். அதன்

பிறகு,

அைதச்சுற்றி


இரு

இைலகைள

மரத்தின்தண்ைடயும்,

உருவாக்கினார்.

அதன்

கிைளகைளயும்

உருவாக்கினார். அதன் பிறகு அது முழுதும் வளர்ந்த மரமாக அைனத்து

இைலகள்



வித்ைதயால்,

கிைளகளுடன்

புத்துயிர்

ெபற்ற

விளங்கிற்று.


கண்ட

தக்ஷகன், அவrடம் {காசியபrடம்} "எனது விஷத்ைதேயா அல்லது என்ைனப்

ேபான்ற

முறிப்பது

இன்ெனாருவrன்

ஆச்சrயமன்று.

ஓ

விஷயத்ைதேயா


நீ ர்

ெசல்வமாகக்

ெகாண்டவேர, எந்த ெசல்வத்ைத விரும்பி நீ ர் அங்கு ெசல்கிறீர்? அந்த

ஏகாதிபதியிடம்


கடினமாக


திறைம

குறுகி,

எதிர்பார்க்கும்

இருந்தாலும் {சமீ கrன்


ெவகுமதிைய,

என்னாலும்

வாய்ந்தவரான


பாதிக்கப்பட்ட

நீ ர்

உமது

மகன்

தர

வித்ைத,

சிrங்கrன்}


அது


வாழ்நாள் சாபத்தால்

காப்பாற்றுவதில்

சந்ேதகத்திற்கிடமாகிப் ேபாகலாம். அப்படி அது நடந்தால், மூன்று உலகங்களிலும்


உமது

பாதிக்கப்பட்ட சூrயைனப் ேபால மங்கும். அதற்கு


கிரகனத்தால்

"ெபாருட்ெசல்வத்திற்காகேவ

ெசல்கிேறன்.

அைத

தங்கத்ைத


திரும்புகிேறன்",

புகழ்,

நீ




ெகாடு.




எதிர்பார்த்ைதவிட

அதிகமாகேவ

ஓ

நான்

"ஓ

நீ ர்

நான்

பாம்ேப,

வந்த

அங்கு

உனது

வழிேய


அந்த


மன்னனிடம் அதனால்

நீ ர்

அங்ேக ெசல்லாதீர்", என்றான் {பாம்பு மன்னன் தக்ஷகன்}. ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், “இைதக் ேகட்ட ெபரும் சக்தியும் ஞானமும்

ெகாண்ட ,அந்த பிராமணர்களில் சிறந்த காசியபர் அம்மன்னைன {பrக்ஷித்ைத}

நிைனத்து



அந்த

முனிவர்களில் முதன்ைமயான ெபரும் சக்தி ெகாண்ட ஆன்மிக ஞானத்ைதக்



ெகாண்ட 192


பாண்டவ



வந்த


{பrக்ஷித்தின்}

வாழ்நாள்

குறுகியைதக் கண்டு தக்ஷகனிடம் தான் விரும்பியைதப் ேபால அதிகமான

ெசல்வத்ைதப்



வந்த

வழிேய

திரும்பிப் ேபானார். அப்படி வந்த வழிேய காசியபர் ெசன்றதும், சrயான ேநரத்தில் தக்ஷகன்

அஸ்தினாபுரத்திற்குள்

மன்னன்



எச்சrக்ைகயுடன்

விஷமுறிவுக்கான

மந்திரங்களாலும்

வழியிேலேய,

வாழ்வதாகவும்,

மருந்துங்களாலும்

பாதுகாக்கப்பட்டிருக்கிறான் என்பதாகவும் அறிந்தான்.

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இப்படி எல்லாவற்ைறயும் அறிந்த அந்தப் பாம்பு {தக்ஷகன்}, "அந்த ஏகாதிபதி {பrக்ஷித்} எனது மாையயால் ஏமாற்றப்பட ேவண்டும். ஆனால் அைத எப்படிச் ெசய்வது?", என்று எண்ணினான். அந்த ேபால

மன்னனிடம்,

ேவடம்பூண்டு

சில

பாம்புகைளத்

பழங்கைளயும்,

தர்ப்ைபப்

துறவிகள்

புல்ைலயும்,

நீ ைரயும் ெகாண்டு ெசல்லச் ெசால்லி, "எல்ேலாரும் மன்னனிடம் {பrக்ஷித்திடம்} அைடயாளத்ைதயும்

ெசன்று,

ெபாறுைமயில்லாத

காண்பிக்காமல்,

அவைன

எந்த


பூக்கைளயும், நீ ைரயும் ஏற்குமாறு ெசய்யுங்கள்", என்று தக்ஷகன் கூறினான். ெசௗதி


உத்தரவிட்டவாேற

நடந்து

"அந்தப்

பாம்புகளும்,

ெகாண்டன.

அைவ


தர்ப்ைபப்

புல்ைலயும், நீ ைரயும், பழங்கைளயும் ெகாண்டு ெசன்றன. ெபரும் சக்தி ெகாண்ட அந்த மன்னர்களில் முதன்ைமயானவன் அந்தக்

காணிக்ைககைள



வந்தவர்களின்

ேவைல முடிந்தவுடன், "ெசன்று வாருங்கள்", என்று ெசான்னான். துறவிகைளப் ேபால ேவடம்பூண்டு வந்த பாம்புகள் ெசன்றவுடன், மன்னன் தனது அைமச்சர்களிடம், "அந்தத் துறவிகள் ெகாண்டு வந்த, இந்த அருஞ்சுைவ ெகாண்ட பழங்கைள உண்ணுங்கள்", என்றான்.


உந்துதலாலும்,


வார்த்ைதகளாலும், மன்னன் {பrக்ஷித்} தனது அைமச்சர்களுடன் அந்தப்

பழங்கைள


உண்ண

விரும்பி 193


புகுந்திருந்த,


அந்தக் குறிப்பிட்ட பழத்ைதேய எடுத்தான். அப்படி அவன் எடுத்து உண்ணும்ேபாது,

ஓ


அதன்

உள்ளிருந்து

கண்கள்

கருப்பாகவும், ெசம்பு நிற உடலுடனும், ஒரு அருெவறுக்கத்தக்கப் புழு ெவளிேய வந்தது. அந்த மன்னர்களில் முதன்ைமயானவன் அைத


மைறகிறான். அதனால்,

தனது

விஷத்தால்

எனது

சைப

உறுப்பினர்களிடம்,

எனக்கு

இனிேமல்

பாவகாrயத்திற்கு

"கதிரவன்

கண்ண ீrல்ைல.

தண்டைனயாகவும்,

அத்துறவியின் {சிrங்கின்} வார்த்ைதகள் உண்ைமயாகவும், இந்தப் புழுேவ

தக்ஷகனாக

அச்சைப


உறுப்பினர்களும்,

ேபச்ைச

வந்ததும், எடுத்து

மாறி

அங்கீ கrத்தனர். உணர்ைவ

தனது

கழுத்தில்

புன்னைகத்துக்



அவனது

விதியால்

மன்னன்

இழந்து

கடிக்கட்டும்",


புன்னைகயுடன்,

விட்டுக்ெகாண்டான்.

ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத,

தனது

அந்தப்

அவன்

ேநரம்

புழுைவ அப்படி

காணிக்ைகயாகக்

ெகாடுக்கப்பட்ட அந்தப் பழத்திலிருந்து ெவளிேய வந்த தக்ஷகன், அவனது

கழுத்ைதச்

சுற்றிக்



{பrக்ஷித்தின்} கழுத்ைதச் சுற்றிக் ெகாண்ட பாம்புகளின் மன்னன் தக்ஷகன்

கடித்தான்." இப்படிேய


இந்த

உறுமல்

நாற்பத்து

உறுமி,

புவிையக்


காப்பவைனக்

{43வது}




194


ஜனேமஜயனும் வபுஷ்டமாவும் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 44 Janamejaya and Vapushtama | Adi Parva - Section 44 | Mahabharata In Tamil (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

ெசௗதி ெசான்னார், "தக்ஷகன் சுருளுக்குள் அகப்பட்டுக்

கிடந்த

{பrக்ஷித்ைதப்}

பார்த்த

மன்னைனப்

சைப

உறுப்பினர்கள் மிகுந்த பயமும் துயரமும் ெகாண்டு


உறுமைலக்

ேகட்ட

அைமச்சர்களும் அப்படி

தக்ஷகனின்



தைலெதறிக்க பறந்து

ஓடினர்.

ஓடியேபாது,

பாம்புகளின் மன்னன் தக்ஷகன், ெபண்கள் அணியும்

ெநற்றிச்ச்சுட்டி

எப்படி

அவர்களது அடர்ந்த கூந்தைலப் பிrத்துக் காட்டுேம,

அப்படி

வானத்ைதப்

பறந்து ெசல்வைதக் கண்டனர்.

பிrத்து

மன்னன் {பrக்ஷித்} வாழ்ந்த வந்த அந்த மாளிைக தக்ஷகனின் விஷத்தால் பற்றி எrந்தது. இைதெயல்லாம் கண்ட மன்னனின்

சைப உறுப்பினர்கள் எல்லா திக்குகளுக்கும் பறந்து ெசன்றனர். மன்னன்



இடியால்

தாக்குண்டவன்

ேபால்

கீ ேழ

தக்ஷகனின் விஷத்தால் வழ்ந்த ீ மன்னைன {பrக்ஷித்ைத} கீ ேழ கிடத்தி,

அவனது

புேராகிதரும் குடிமக்கள் மன்னனின் ஏற்றனர்.


உறுப்பினர்களும்,

அவனது

அைனவரும் மகைன அம்மக்கள்

ஒடுக்குபவனான அைழத்தனர். சிறுவனாக

சைப

ஒன்றுகூடி, குரு

பரம்பைர

புது


தங்கள்

மன்னைன


சடங்ைக

சிறுவனாக

{ஜனேமஜயைன}

அந்தப்

அந்த

இறுதிச்

பிராமணரான

எண்ணத்தில்

நடத்தினர்.

இருந்த

அந்த

ஏகாதிபதியாக

நாயகன்,

எதிrகைள



அரச

என்று


விேவகமுள்ளவனாக



195


குரு

பரம்பைரயினrல்

காைளப்

ேபான்றவனான பrக்ஷித்தின் மூத்த மகன், தனது

சைப

உறுப்பினர்கள்

புேராகிதேராடு முப்பாட்டன் ஆண்டான்.

அந்த

{அர்ஜுனன்}

அந்த

எதிrகைளக் திறைம

நாட்ைட ேபால்

இளம்

{ஜனேமஜயனின்}

மற்றும் தனது

சிறப்பாக

ஏகாதிபதியின்

அைமச்சர்கள்,


வாய்ந்தவன்

இவன்



கண்டு,

காசி மன்னன் சுவர்ணவர்மனிடம், அவனது மகள் வபுஷ்டமாைவ தங்கள் மன்னனுக்கு மணமகளாகக் தகுந்த

குரு வம்ச நீ ட்சி

சடங்குகளுடன்,

விசாரைணகளுக்குப்

மகள்

குரு

{ஜனேமஜயனுக்கு}

ேகட்டனர்.

காசிமன்னன்,

பிறகு,

வபுஷ்டமாைவ



பலம்வாய்ந்த

மணமுடித்துக்

தனது

நாயகனுக்கு


மன்னன்

மணவாட்டிையப் ெபற்று ெபரு மகிழ்ச்சிேயாடு இருந்தான். அவன் {ஜனேமஜயன்} எந்ேநரத்திலும் ேவறு எந்தப் ெபண்ணுக்கும் தனது இதயத்ைதக்


ெகாடுக்காமல்

இதயத்துடனும்,



ெபரும்

சக்திையக்

மகிழ்ச்சியுடனும்,

நீ ர்நிைலகளிலும்,


கானகங்களிலும்,

மலர்ச்ேசாைலகளிலும் திrந்து ெகாண்டிருந்தான். பழங்காலத்தில் அைடந்த

புரூரவர்கள்

இருந்தனேரா இருந்தான். மங்ைக

கணவன்

ேதவேலாக அப்படி

மங்ைக

எப்படி

வபுஷ்டமாவும், கிைடத்தான்

தன்ேனாடு


இந்த

அழகானவர்களில் தான்

ஊர்வசிைய ஏகாதிபதியும்

அழகான

விரும்பியவாறு

என்ெறண்ணி,

இன்பமாக

அந்த அவன்

இருந்தேபாெதல்லாம்,

அர்ப்பணிப்புடனும், பாசத்துடனும் தனது கணவைன ஊர்வசி


{ஜனேமஜைன} திருப்திப்படுத்தினாள். இந்த

நாற்பத்து


{44வது}


ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது


196


புத்திரப்ேபறு குறித்து யயவரர்கள் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 45 Yayavaras regarding merit of begetting a son

| Adi Parva - Section 45 |


(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) "அேதேவைளயில், துறவி



மைறகிறேதா,

ெபரும் எந்த

ெபாழுது அந்த

இடத்ைத இரவுக்கான தனது இல்லமாக்கி, முழுதும்

பலத்ைதக்

உலகம்

சுற்றினார்.

ஆன்ம


ெகாண்டு, சுற்றித் திrந்து, முதிர்வுறாதவர்களால் ெசய்ய முடியாத கடினமான பல உறுதிகைள ேநாற்று, பல புனித நீ ர் நிைலகளில் நீ ராடினார்.

தினமும்

சைதப்பற்றில்லாமல் முன்ேனார்களின்

ெமலிந்து


ஆவிகள்

ஒரு


அவர்

ஒரு

ெபாந்துக்குள்,

வந்து,

நாள்

தனது

விரானா

மர

ேவrன் பிடிப்பில், தைலகீ ழாகத் ெதாங்கிக் ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டார். அந்த ஒரு ேவைரயும், அப்ெபாந்துக்குள் வாழும் ெபrய எலி தின்று ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டார். அப்படி

இருந்த

அந்த

பித்rக்கள்,

உணவில்லாமல்,

உடல்

ெமலிந்து, பார்ப்பதற்கு பrதாபமாக இருந்தனர். அவர்கள் தங்கள் ஆன்ம

விடுதைலயில்

அவர்களில்

விருப்பங்ெகாண்டிருந்தனர்.

ஒருவைர,

அடக்கத்துடன்

அணுகி,

அந்தப்

"இந்த


பrதாபகரமானவைர

விரானா

ேவர்களில்


ெகாண்டிருக்கும் நீ ங்கள் யார்? இந்த தனித்த விரானா ேவரும் இந்தப்


கடிக்கப்படுகிறேத? நிைலயிேலேய தைலகுப்புற துயrல்


மீ தமிருக்கும்


விழப்ேபாவது

சிக்குண்டிருக்கும்

பrதாபமாக ெசய்யட்டும்.



எலியின் ேவரும்

நீ ங்கள் உங்கைளப்

197

பற்களால்

அறுந்து

இந்தப்

ெதளிவாகத்

நான்

கூrய


ெதrகிறது. பார்க்க


விடும்

என்ன

இந்தத் எனக்குப் நல்லது


இந்த

உங்கள்

துயைர,

எனது

தவத்தில்

நாலில்

ஒரு

பங்கு,

அல்லது மூன்றிெலாரு பங்கு, அல்லது இரண்டில் ஒரு பங்ைகக் ெகாண்டு விலக்க முடியுமா என்று எனக்குச் ெசால்லுங்கள். ஓ,

எனது முழு புண்ணியங்கைளயும் எடுத்துக் ெகாண்டு உங்கைள விடுவித்துக் ெகாள்ளுங்கள். இதற்கு எனது முழு சம்மதம் உண்டு. நீ ங்கள் விருப்பப்படும்படி ெசய்யுங்கள்", என்றார்.

அதற்கு அந்தப் பித்rக்கள், "ெபருமதிப்புக்குrய பிரம்மச்சாrேய, நீ எங்கைள விடுவிக்க விரும்புகிறாய். ஆனால்,

ஓ


ேபச்சாளர்களில்

புண்ணியத்தால்

பிராமணர்களில் எங்கைள


விடுவிக்க



ஓ

உனது



எங்கள் ெசாந்த புண்ணியங்களின் பலன்கள் உள்ளன. ஆனால், ஓ பிராமணா இந்த


புனிதமற்ற

பிள்ைளயற்ற


நிைலயிேலேய

விழுகிேறாம்.

தனது


மகேன

ஒருவனுக்குச் சிறந்த தகுதி என்று ெபருந்தகப்பேன {பிரம்மேன} ெசால்லியிருக்கிறார். இந்தக் குழிக்குள் நாங்கள் விழப்ேபாகும் இந்தத் தருணத்தில், எங்களுக்கு எந்த சிந்தைனயும் ெதளிவாக இல்ைல.

ஆைகயால்,

ஓ

அறியவில்ைலெயன்றாலும், அறியும்.

நீ



உனது

வணக்கத்துக்கும்,

எங்கள்

உன்ைன

மனிதத்தன்ைமைய

நற்ேபற்றுக்கும்

துயைரயும்

நாங்கள் உலகம்

உrயவனாக

அவலநிைலையயும்

கண்டு,

எங்களுக்காகப் பrதாபப்படும் கருைணயுள்ளவனாக இருக்கிறாய். ஓ


கடுந்தவங்கைளச்


யார்



யயவரப்

ேகள்,


பிrைவச்


முனிவர்கள். ஓ முனிவேன, பிள்ைளப் ேபறில்லாமல், புனிதமான இடத்திலிருந்து

கீ ேழ

நூல்



விழுந்திருக்கிேறாம். அவன்

ஆனால்

இருக்கிறானா

ஒேர

ஒரு

இல்ைலயா

ெதrயவில்ைல. இருப்பினும் இது சிறிய விஷயம்தான். எங்களது கடும்


அதிர்ஷ்டமற்ற

அழிவைடயவில்ைல.

ஒரு

நூல்

ஜரத்கரு.

அந்த

எல்லாக்


அதிர்ஷ்டமற்றவன்

தனியாக இருக்கிறான். முழு மஹாபாரதம்

எங்களிடம் பயின்று,

198

எங்கைளப்

உள்ளது.

ேபாலேவ

அவன்

ேவதங்கைளயும் துறைவ

ெபயர் அதன்

ேமற்ெகாண்டு


ஆன்மாைவத் உயர்ந்த

தன்

ேபராைசகைளத்

ஆன்மிகத் துறந்து,

எங்கைள


ைவத்திருப்பவனான

லட்சியங்கைளக்

கைடப்பிடித்து, ெகாண்டு,


உறவினர்களும்


ஆன்மிகத்ைதத்

இந்த

மைனவி


நிைலக்கு

கிைடயாது,

கிைடயாது.

அவன்,


ஆழமாக தனது

ஈடுபட்டு,

தகுதியாகக்

கீ ழிறக்கியிருக்கிறான்.

மகன்


அதனால்,


எந்த

எங்கள்

சுயநிைனைவ இழந்து எந்த ஆதரவும் அற்று அனாைதகைளப் ேபால இந்தப் ெபாந்துக்குள் ெதாங்கிக் ெகாண்டிருக்கிேறாம். நீ அவைனச்

சந்தித்தால்,

அவனிடம்,

துயர்

தைலகுப்புறப்

எங்கள்

கருைண



புனிதமானவேன,

மீ து

ஒரு


உனது


பித்rக்கள்

ெகாண்டிருக்கின்றனர்.


ேதர்ந்ெதடுத்து,

பிள்ைளகைளப் ெபற்றுக் ெகாள். ஓ ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேன, ஓ மனதுக்கினியவேன, நீ ேய ஒேர ஒரு நூலாக உன்





இருக்கிறாய்


என்று

ெசால்.


இந்த

ஓ

ஒேர

நூலான விரானா ேவரானது எங்கள் குலத்தின் ெபருக்கத்ைதக் குறிக்கிறது.

ஓ


இைழயும்

பாதி

அதன்

இைழகள்

காலத்தால்

உண்ணப்படுகிறது. அந்த ேவர்கள் நாங்கேள. இருக்கும் ஒேர ஒரு கடிக்கப்பட்டுவிட்டது.

அந்த

எலிேய

ெபரும்பலம்ெபாருந்திய காலமாகும். பட்டிப்படியாக அந்தக்காலம், மதிநுட்பத்ைத


நன்ைமகளால்

வசீகrக்கப்பட்டு

ஆன்மிகத் தவங்கைள மட்டுேம ெசய்து ெகாண்டிருக்கும் அந்தப் பாதகன்

ஜரத்கருைவ

அவனது

ஆன்மிகம்

பலவனப்படுத்துகிறது. ீ

எங்கைளக்

காக்க

ஓ



ேவர்கள்

அறுந்து காலத்தால் சுயநிைனைவ இழந்து ேமலுலகில் இருந்து பாவங்கள் ெசய்த பாதகர்கைளப் ேபால கீ ேழ விழும் எங்கைளப் பார்.


எங்கள்


இந்தக்


விழுந்தால், அவனும் இந்த நரகிற்குள்ேளேய விழுவான் என்பைத அவனுக்குச்

ெசால்,

ேவள்வியாக




அைவெயல்லாம் முழு மஹாபாரதம்

ஓ

மகனற்று ஒரு

ஆன்மிகமாக



மகனுக்கு 199


எந்தச்

அது

ஈடாகாது.

ஓ

ெசயலாக

பயனற்றேத. குழந்தாய்,


எங்கைள இப்படிப் பார்த்திருக்கிறாயாைகயால், அைத அப்படிேய ஆன்மச்ெசல்வத்ைதக் முழுைமயாகவும்

ெகாண்ட

விபரமாகவும்

நீ

ஜரத்கருவிடம்

பார்த்தது

ெசால்.


ெசால். ஓ பிராமணா, எங்கள் மீ துள்ள கருைணயால், அவனிடம்

ெசன்று அவனது நண்பர்களுக்கிைடயில், எங்கள் குலத்திேலேய ஒரு


ெசால்.

ஓ

ஏற்று,


பிள்ைளகைளப்

எங்கள்


நண்பைனப்

ேபால

ெகாள்ள

எங்கள்

துயைரக் கண்டு வருந்தும் நீ யார்? இங்ேக வசிக்கும் நீ யார் என்பைதக் ேகட்க விரும்புகிேறாம்", என்றார் { ஒரு யயவர பித்r}. இப்படிேய

இந்த

நாற்பத்ைதந்தாவது

{45வது}




200


ஜரத்கரு ேகட்ட பிச்ைச | ஆதிபர்வம் - பகுதி 46 Jaratkaru begged for

| Adi Parva - Section 46 | Mahabharata In Tamil


"ெசௗதி


"இைதெயல்லாம்

ேகட்ட ஜரத்கரு மிகுந்த துயருற்றார். அந்தத்

துயரத்தால்

கண்ண ீருடன்


தனது

ேபசலானார்,

பித்rக்களிடம்

ஜரத்கரு, "நீ ங்கேள எனது பாட்டாக்களும், தாத்தக்காளுமாவர்கள். ீ ஆைகயால், நான் உங்கள்

நன்ைமக்கு


என்று

என்ன

ெசய்ய

ெசால்லுங்கள்.

நான்தான் உங்கள் மகனான, பாவி ஜரத்கரு. பாதகனான என்ைன, எனது பாவங்களுக்காகத் தண்டியுங்கள்." என்றார். பித்rக்கள், நற்காலம்

"ஓ

மகேன,

உனது

வந்திருக்கிறது.

இந்த

ஓ

அைலச்சலில்


நீ

உனக்கு

ஏன்

ஒரு

மைனவிையக் ெகாள்ளவில்ைல?" என்றனர். ஜரத்கரு,

"பித்rக்கேள,

எனது

உயிர்

வித்ைத

ேமல்ேநாக்கி

எழும்பச் ெசய்து, எனது உடலுடன் மற்ற உலகங்களுக்குச் ெசல்ல ஆவல்


மைனவிையக் நீ ங்கள் எனது

இந்த

எண்ணத்தாேலேய

ெகாள்ளவில்ைல.

பறைவகைளப் எண்ணத்ைத

ேபாலத்

ஆனால்

நான்

ஒரு

பாட்டன்மார்கேள,

ெதாங்குவைதக்

பிரம்மச்சrயத்திலிருந்து

கண்ட

பிறகு,

விலக்கிக்

ெகாண்ேடன். நீ ங்கள் விரும்புவைத உண்ைமயாகச் ெசய்ேவன். எனது ெபயர் ெகாண்ட ஒரு மங்ைகைய நான் கண்டு, அவளும் தனது

விருப்பத்தின்

ேபrல்


தன்ைன

ஒப்பைடப்பாளானால் நான் கண்டிப்பாக மணமுடிப்ேபன். அப்படி யாரும்


உண்ைம

பாட்டன்மார்கேள,


நான்

மணமுடிக்க

அவளால்

201


ெபறப்படும்

இது

பிள்ைள


உங்கள்

முக்திக்கு

வழி

வகுப்பான்.



அச்சமின்றி அருள் வாழ்க்ைக வாழ்வர்கள்." ீ என்றார். ெசௗதி


"இப்படித்

தனது

பித்rக்களிடம்

ெசால்லிவிட்டு மறுபடியும் உலைகச் சுற்றினார் அந்த முனிவர். ஓ ெசௗனகேர,

வயதான

பின்பும்

ெகாள்ளமுடியவில்ைல. துயர்ெகாண்டார்.

ஆனால்

வழிகாட்டுதலின்படி கானகத்திற்குள்

தனது

அவரது

ெசன்று

அவர்

ஒரு

மைனவிையக்

ேதால்விைய தனது

ேதடைலத்

தனது

உணர்ந்து

அவர்

முன்ேனார்களின்

ெதாடர்ந்தார்.

முன்ேனார்கைள



துயரத்தால் சத்தமாக அழுதார். அந்தக் கானகத்திற்குள் ெசன்ற

அந்த விேவகி, தனது முன்ேனார்களுக்கு நன்ைம ெசய்வதற்கு எண்ணி,

"நான்

முைற


சத்தமாகக்

அைசயாதன,

யாசிக்கிேறன்."




அறியப்படாதன

என்று

மூன்று

"அைசவன,

என்று

எந்த

உயிrனங்கள் இங்ேக இருக்கின்றனேவா, யாராக இருந்தாலும், எனது



ேகளுங்கள்!


துறவு

எனது

வாழ்க்ைக

முன்ேனார்கள்

ேமற்ெகாண்டுள்ள

என்ைன ஒரு மகனுக்காகத் திருமணம் ெசய்யப் பணித்தார்கள். நான் எனது முன்ேனார்களின் வழிகாட்டுதல்படி, வறுைமயுடனும்

துயரத்துடனும் ஒரு மணமகைள பிச்ைசயாகக் ேகட்டு உலகம் முழுவதும்

சுற்றித்

திrகிேறன்.

ேகட்ட

எந்த


பிச்ைசயாக

மணமுடிக்கட்டும்.

இந்த

உயிrனமும்

எனது

எனது

தனது

ெபயர்

மகைள

எனக்கு

அவைளப்

பராமrக்க

ெகாண்ட

இட்டாலும்,

நான்


அந்த

மணமகைள

மாட்ேடன். விருப்பமுள்ேளார் எனக்கு மணமகைள அளியுங்கள்." என சத்தமாகக்க கூறினார். இைதக் கவனித்த அந்த வழியில் இருந்த பாம்புகள் வாசுகிக்கு பாம்புகளின்

மன்னன்,

இந்தத் தகவைலத் ெதrவித்தன.

அந்த


ேகட்டு,

ஆபரணங்கள் பூண்ட மங்ைகைய அைழத்துக் ெகாண்டு முனிவர் இருந்த மன்னன்

வனத்திற்குச்


வாசுகி,


அங்ேக


ஓ

ெசன்று,


உடேன அவைள ஏற்கவில்ைல.

பிராமணேர, அந்த


இட்டான்.

தனது


அந்த

அந்த


ெபயர் ெகாண்டவளாக

இவள் இருக்கமாட்டாள் என்ெறண்ணிய அந்த முனிவர், அவைள முழு மஹாபாரதம்

202


ஏற்பதில்

தயக்கம்

ைமந்தேர, அவைளத்

காட்டினார்.

வாசுகியிடம் தன்னால்

அந்த

அதன்

பிறகு


பராமrக்க

ஓ




ேகட்டு,


ெசான்னார். இப்படிேய இந்த நாற்பத்தாறாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


203


மைனவிையப் பிrந்த ஜரத்கரு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 47 Jaratkaru parting his wife "ெசௗதி



ஜரத்கருவிடம்,

பிராமணர்களில் இந்த

மங்ைக

"வாசுகி

"ஓ


உமது

ெகாண்டவேள. ஆன்மிகத் எனது


ெபயர்

இவள்

தகுதி


தங்ைக.

உமது


நான்

தாங்குேவன். இவைள ஏற்றுக்

ெகாள்ளும். ஓ ஆன்மிகத்ைத ெசல்வமாகக் பயன்படுத்தி


நான்

அவைளக்

முதன்ைமயானவேர,

எனது

எல்லா

காப்ேபன்.

உமக்காக

நான்

திறன்கைளயும்

ஓ


அவைளக்

காப்ேபன்."

அதற்கு முனிவர், "நான் அவைளப் பாதுகாக்க மாட்ேடன் என்பது இதன்மூலம் எைதயும்

ஒப்புக்

இவள்

ெகாள்ளப்படுகிறது.

ெசய்யக்கூடாது.


அவள்

பிடிக்காத


ெசய்ய

ேநரும்ேபாது, நான் அவைள விட்டு விலகி விடுேவன்." என்றார். ெசௗதி


"

அதற்கு

"நான்

எனது

தங்ைகையக்

காப்ேபன்" என்று அந்தப் பாம்பு உறுதி கூறிய பிறகு, ஜரத்கரு

அந்தப் பாம்பின் இல்லத்திற்குச் ெசன்றார். மந்திரங்கைள அறிந்த பிராமணர்களில்

முதன்ைமயான,

கடுந்தவங்கள்

ேநாற்ற,

அறம்சார்ந்த அந்தத் துறவி சாத்திர விதிகளின் படி தன்னிடம் ெகாடுக்கப்பட்ட முனிவரால் மன்னனால்

அவளது

கரத்ைதப்

ெகாண்டாடப்பட்டு, ஒதுக்கப்பட்ட

அைறக்குள்ளிருந்த

அங்ேக

ெபரும்

தனக்காக



ெமத்ைதகள்

அைறக்குள்

பஞ்சைணயில்

விrக்கப்பட்டிருந்தன.

பற்றினார்.



தனது

அந்த


வாழ்ந்து வந்தார். தனது விருப்பத்திற்கு மாறாக எந்த காrயமும் நடக்கக்கூடாது என்று தனது மைனவிைய ஏற்க ைவத்தார். அந்த முனிவர்.

"அப்படி


ஏதாகிலும்

204

நடந்தால்,

உடேன

நான்


உன்ைனவிட்டு

விலகிவிடுேவன்,

தங்கமாட்ேடன்.

இந்த

உனது


பதியைவத்துக் ெகாள்" என்று கூறியிருந்தார்.


உனது

மனதிற்குள்

அந்தப் பாம்பு மன்னனின் தங்ைக கவைலயுடனும், அதிகமான வருத்தத்துடனும்

உறவினர்களுக்கு


நன்ைம


ெசய்ய

விருப்பம்



தனது

நாய்

ேபான்ற விழிப்புடனும், மான் ேபான்ற மருட்சியுடனும், பசுைவப் ேபான்ற

குறிப்புணர்தலுடனும்

தனது

கணவனிடம்

நடந்து

ெகாண்டாள். ஒரு நாள், தனது தீட்டு காலத்திற்குப் பிறகு, அந்த

வாசுகியின் தங்ைக, குளித்து தன்ைன சுத்தப்படுத்திக் ெகாண்டு, தனது நாயகனான அந்த முனிவைர அணுகினாள். அதன் பிறகு அவள்

கருத்தrத்தாள்.

தீச்சுடர்

ேபான்ற

ெபரும்

சக்தியுடனும்,

ெநருப்ைபப் ேபான்ற இயக்கத்துடனும் அந்த கரு இருந்தது. வளர்பிைறச் சந்திரன் ேபால அது வளர்ந்து வந்தது.

ஒருநாள் ெபரும் புகழ் வாய்ந்த ஜரத்கரு, தனது மைனவியின் மடியில்

படுத்து

மயங்கிக்

கிடப்பவர்

ேபாலத்

தூங்கிக்

ெகாண்டிருந்தார். அப்படி அவர் தூங்கிக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, ேமற்கு


மைறந்து


சூrயன்

அந்த

அைறக்குள் தனது கதிர்கைள அனுப்பினான். ஓ பிராமணேர, நாள் அப்படி கைரந்து ெகாண்டிருந்த ேபாது, வாசுகியின் தங்ைக தனது கணவrன் அறம் ெகட்டுவிடுேம என்று எண்ணம் ெகாண்டாள். "நான் இப்ேபாது என்ன ெசய்வது? எனது கணவைர எழுப்பலாமா ேவண்டாமா? தனது அறக் கடைமகளில் அவர் ேநரம் தவறாது இருப்பாேர. அவைர மீ றிச் ெசயல்படாதவாறு நான் என்ன ெசய்வது? ஒன்று அவரது ேகாபத்திற்கு ஆளாக ேவண்டும். அல்லது இந்த அறம் சார்ந்த


இழப்பதுேவ எழுப்பினால்

அறம்

இந்த

ேவண்டுதல்கள்

இவrன்

ெகட்டுப்ேபாக

இரு

தீைமகளில்

ேகாபத்துக்கு

இல்லாமல்

தீங்கானது.

நான் இவரது

கைரயுமானால்,

அறத்ைத

மாைல

205

அறத்ைத

ஆளாேவன்.

இழந்துவிடுவாேர." என்று நிைனத்தாள். முழு மஹாபாரதம்



கைடசியாக

ஒரு


தங்ைக

முடிவுக்கு

வந்த


இனிய

தனது

ெசால்ெகாண்ட



தீச்சுடர் ேபால ஒளிர்ந்து படுத்துக் கிடந்த முனிவர் ஜரத்கருவிடம் ெமதுவாகப்

ேபசினாள்.

அவள்,

"ஓ

ெபரும்

நற்ேபறுைடயவேர,

எழுந்திரும், கதிரவன் மைறகிறான். ஓ கடுந்தவங்கள் ெசய்வேர, ஓ சிறப்புமிக்கவேர, நீ ரால் உங்கைளச் சுத்தப்படுத்திக் ெகாண்டு, விஷ்ணுவின்

ெபயைர

ேவண்டுதல்கைள




மாைல

மாைல

ேவள்விக்கான

ேநரமாகிவிட்டது. சந்தி ெவளிச்சம் (மாைலயும் இரவும் சந்திக்கும் ேவைளயில் இருக்கும் ெவளிச்சம் Twilight) ேமற்கு புறமாக நகர்ந்து மைறகிறது." என்றாள். இப்படிக்

ேகட்டுக்ெகாள்ளப்பட்ட

சிறந்த


தகுதிகள்

ெகாண்ட ஜரத்கரு, ேகாபத்தால் உதடுகள் துடிக்க, "நாக குலத்தின் ேநசத்திற்குrயவேள, ஒருக்காலும் வந்ேதேனா

உன்னுடன் அங்ேகேய

(ெதாைடகைளக்) சூrயனுக்கு என்பைத மனிதன்,

நீ

என்ைன

இருக்க

நான்

ேபால

இதயப்பூர்வமாக

தான்



ெகாண்டவேள,


அவமதித்தாய்.

ஓ

நான்

அழகிய

உறங்கும்

மைறயும்

சக்தி

நம்புகிேறன்.

அவமதிக்கப்பட்ட


இனி

எங்கிருந்து குறங்குகள் ேவைளயில், கிைடயாது


வாழக்கூடாது.

அதுவும் என்ைனப் ேபான்ற அறம் சார்ந்தவர்கள் கூடேவ கூடாது."

என்றார். தனது கணவனால் இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட வாசுகியின் தங்ைக ஜரத்கரு, பயத்தால் நடுங்கி, "ஓ பிராமணேர, அவமதிக்க எண்ணி

நான்

உம்ைம

எழுப்பவில்ைல.

உமது

அறம்

ெகட்டுவிடக்கூடாது என்று எண்ணிேய எழுப்பிேனன்." என்றாள். இப்படி

குற்றமில்லாத,


அந்த

அழகான

தங்ைக

துயரத்தாலும், வருத்தத்தாலும், ேபாதுமான அளவு ைதrயத்ைத வரவைழத்துக்


ெகாண்டிருந்தாலும் ேபசினாள்.

அவளது

தனது

ெபாறுைமயாக வார்த்ைதகள்

இதயம்


நடுங்கிக்

ஜரத்கருவிடம்

கண்ண ீரால்

தைடபட்டு

ெவளிவந்தது. அவளது முகம் பயத்தால் மங்கியது. அவள் தனது கரங்கைளக்

குவித்து,


கண்ண ீrல் 206

குளித்த

கண்களுடன்,


"என்னிடம்

குற்றம்

பிrயக்கூடாது.

இல்லாத


ேபாது

பாைதயில்

என்ைனவிட்டு நீ ர்

ேபாகிறீர்,

நீ ர் எனது

உறவினர்களின் நன்ைமையக் கருதிக் ெகாண்டு நானும் அேத பாைதயில்தான்


ஓ



என்ன காரணத்திற்காக நான் உம்மிடம் ஒப்பைடக்கப்பட்ேடேனா அந்த

காrயம்

இருக்கிேறேன.

நிைறேவறாத

வாசுகி

அருைமயானவேர, உறவினர்கள்

எனது

அதிர்ஷ்டமில்லாதவளாக


தாயின்

மகைன

என்ன



ேகட்பான்?


ஓ

எனது

எதிர்பார்க்கிறார்கள்.

அந்தக் காrயம் இன்னும் நிைறேவறவில்ைலேய! எனது மகன் பிறப்பிேலேய



அடங்கியுள்ளது.

உம்முடனான எனது ெதாடர்பு இன்னும் பலனளிக்கவில்ைலேய, ஓ


நன்ைமகாகவும், உம்மிடம்


எனது


குலத்தின்

எனது

ெகாள்கிேறன்.

உறவினர்களின்

நன்ைமக்காகவும் ஓ

நான்

அருைமயானவேர,

உயரான்மாேவ, நான் குற்றமற்றவளாக இருக்கும்ேபாது, நீ ர் ஏன் விலகுகிறீர்? இது எனக்குப் புrயவில்ைல?" என்றாள். "இப்படிக் முனிவர்

ேகட்கப்பட்ட ஜரத்கரு,

ெபரும்

தனது


மைனவியிடம்


அந்த


சூழ்நிைலக்குத்

தக்க வார்த்ைதகைளப் ேபசினார். அவர், "ஓ அதிர்ஷ்டசாலிேய, நீ கற்பவதியாயிருக்கிறாய்

என்பைத


ெகாள்.


சிறந்து, ேவதங்களிலும் அதன் கிைளகளிலும் புலைம ெகாண்டு,

அக்னிைய ஒத்த ஒரு முனிவனின் ஆன்மா உன்னுள் இருக்கிறது." என்றார். "இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, அந்த அறஆன்மா ெகாண்ட ெபருமுனி ஜரத்கரு இதயத்தில் கடுந்தவங்கைளப் பயில எண்ணங்ெகாண்டு தனது வழிேய ெசன்றார். இப்படிேய

இந்த

நாற்பத்ேதழாவது





207


ஆஸ்திகர் பிறப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 48 The Birth of Astika | Adi Parva - Section 48 | Mahabharata In Tamil (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)


"ெசௗதி

ெசல்வமாகக் தைலவன் ஜரத்கரு

"ஓ

ஆன்மிகத்ைதச்


தன்ைனவிட்டுப்

தனது


ெசான்னாள்.

பிrந்தவுடன்,

தைமயனிடம்

நடந்த

அந்தப்

இளவரசன்,

தனது

ெசன்றாள்.



ேபராபத்தான

இந்தச்

ெசய்திையக் ேகட்டு, பrதாபகரமாக இருந்த தனது

சேகாதrயிடம்,

அைதவிடப்

பrதாபகரமாகப் ேபசினான். அவன், " ஓ இனிைமயானவேள, உன்ைன அளித்த காரணத்ைத நீ ேய

அறிவாய்.

உங்கள்

ெதாடர்பால்,

உனக்ெகாரு

மகன்

பிறந்தால், அந்த சக்தி மிக்கவன், பாம்பு ேவள்வியில் இருந்து நம் எல்ேலாைரயும்

காப்பான்.



முன்னிைலயில் ெபருந்தகப்பேன இைதச் ெசால்லியிருக்கிறார். ஓ அதிர்ஷ்டசாலிேய,

அந்த

கற்பவதியாகியிருக்கிறாயா?

முனிவனுடனான அவருக்கு

ெதாடர்பால்

உன்ைன

நீ

அளித்த

காரணம் கனியற்றதாக இருக்கும் என்று ேகட்க எனது இதயம் விரும்பவில்ைல. உண்ைமயில், இைத நான் உன்னிடம் ேகட்பது சrயாகாது.

இருப்பினும்,

விருப்பங்களின்

ஈர்ப்பால்,

நான்

உன்னிடம் ேகட்கிேறன். கடுைமயான தவங்களில் ஈடுபடும் உன் பிடிவாதக்கார தைலவனின் பின் நான் ெசல்லமாட்ேடன். அவன் என்ைன

சபித்துவிடக்கூடும்.

ஓ

இனிைமயானவேள,

எனது

இதயத்ைதக் ெநடுங்காலமாகக் குத்திக் ெகாண்டிருக்கும் கைண அகல,

உனது

தைலவன்

விபரமாகக்கூறு." என்றான். பாம்புகளின் ஜரத்கரு,


"அவrடம்

"இருக்கிறது"

என்று


என்னெவல்லாம்


பிள்ைளையப் ெசால்லிவிட்டு

208

ெசய்தான்

என்று

சமாதானத்ைதக்

ேகட்ட

பற்றி

நான்

ேகட்டதற்கு,

ெசன்றுவிட்டார்.

அவர்,


ேகலிக்காகக்

கூட

உண்ைமயற்றைதப்

ேபசி

நான்

ேகட்ட

நிைனவில்ைல. ஓ

மன்னா,

இைதப்

ேபான்ற



அவர்

ஏன்

ெபாய்ைம ேபச ேவண்டும்? அவர், "பாம்பினத்தின் மகேள, நமது தாம்பத்தியத்தால் எதிர்பார்த்த பலைன எண்ணி நீ வருந்தாேத. ஒளிரும்

கதிரவைனப்

ேபால

உனக்ெகாரு

மகன்

பிறப்பான்."

என்றார். ஓ சேகாதரா, இைதச் ெசால்லிவிட்டு, ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக்

ெகாண்ட


உனது

அகற்றிவிடு." என்றாள். "ெசௗதி வாசுகி

மனதில்

ெதாடர்ந்தார், தனது

கணவர்

இருந்த

"இைதக்


தைலவன்,


ஆழ்ந்த

ேகட்ட

சேகாதrயின்

ெபருமகிழ்வுடன், பாம்புகளின்

எனது

வருத்தத்ைத


மன்னன்



தனது


சேகாதrக்கு

ஏற்று, அந்தப்


ெசல்வத்ைதயும், ஆைட ஆபரணங்கைளயும் ெகாடுத்து நன்றாக கவனித்து,

அவைளத்


ெதாழுது




பிறகு,

காந்திையக்

ஓ

ெகாண்ட

அந்தக் கரு, வானத்தில் இருக்கும் வளர்பிைற மதிையப் ேபால வளர ஆரம்பித்தது. அந்தப்




சேகாதr,




தனது


பயத்ைத

விடுவிக்க, ேதவேலாகக் குழந்ைதைய ஒத்த காந்தியுடன் ஒரு மகைன வட்டில் ீ

ஈன்ெறடுத்தாள்.

வளர்ந்தான்.



அறிவுக்கூர்ைமையக்

அந்தக்


ேவதங்கைளயும், சியவணனுடன்

பாம்பு

அதன்

ெகாைடயாகவும்,

மன்னன்

கிைளகைளயும்,


படித்தான்.

அறம்சார்ந்த

எல்லா

குணங்களுடனும், ஞானத்துடனும், உலகத் ெதாடர்புகள் அற்று,

ஞானிையப் ேபாலக் கற்றான். அவன் எல்ேலாராலும் ஆஸ்திகன் என்று

அறியப்பட்டான்.

கானகத்திற்குச் அர்த்தத்ைத ஆஸ்திக

ெசன்ற

ைவத்து,



"இருக்கிறது" தந்ைத

அவன் இருக்கிறது 209

என்று


ெசான்ன

வார்த்ைதயின்

"ஆஸ்திகன்"

(வடெமாழியில்

என்று

ெபாருளாம்)

என்று



அவன்


பருவத்திேலேய


புத்திக்கூர்ைமயும், ஈர்ப்பு சக்தியும் ெபற்றிருந்தான். பாம்புகளின்

அரண்மைனயில்

ெபரும்

அக்கைறயுடன்

அவன்

ெபான்வண்ணமாக

அவன்

வளர்க்கப்பட்டான். திrசூலம் தrத்த சிறப்பு வாய்ந்த ேதவர்களின் தைலவன்


மகாேதவைனப் நாளுக்கு

மகிழ்வூட்டினான்.

ேபால

நாள்

அவன்



இப்படிேய இந்த நாற்பத்ெதட்டாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


210


பrக்ஷித் வரலாறு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 49 The History of Parikshit | Adi Parva - Section 49 | Mahabharata In Tamil (ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது)

"ெசௗனகர்,

"மன்னன்

அைமச்சர்களிடம், உயர்ந்தைதப்


தனது

பற்றி

தந்ைத


அவனது


ேகட்டான்

என்று

மறுபடியும் விrவாக எனக்குச் ெசால்" என்றார்.

ெசௗதி, "ஓ பிராமணேர, பrக்ஷித்தின் இறப்ைபப் பற்றி

தனது

அைமச்சர்களிடம்

மன்னன்

ஜனேமஜயன் என்ெனன்ன ேகட்டான் என்பைதக் ேகளும்" "ஜனேமஜயன்,

"உங்கள்


எனது

தந்ைத

எப்படி

மைறந்தார் என்பது ெதrயும். அந்தப் புகழ்வாய்ந்த மன்னன், அந்த ேநரத்தில்



தனது


இறப்ைபச்

நடந்த

சந்தித்தார்?

சம்பவங்கைள

எனது

விபரமாக

உங்களிடம் நான் ேகட்டறிந்தால், உலக நன்ைமக்ேகதுவாக நான் ஏதாவது

உத்தரவிட

இயலும்.



எதுவும் ெசய்ய முடியாது." எனக் ேகட்டான். அதற்கு ஒரு அைமச்சர், "ஓ ஏகாதிபதிேய,

உனது சிறப்புமிக்க

அந்த

விட்டு

தந்ைதயின் வாழ்க்ைகயில் நடந்த ஒரு சம்பவத்ைதயும், எப்படி மன்னர்

மன்னன்

இந்த


அகன்றான்

என்பைதயும் நீ ேகட்டதற்கிணங்க ெசால்கிேறன், ேகளும். உனது தந்ைத அறம் சார்ந்த உயர் ஆன்மாவாக, தனது மக்கைளக் காத்து வந்தான். இந்த உலகத்தில் அந்த உயர் ஆன்மா எப்படி நடந்து ெகாண்டான் என்பைதக் ேகளும். அந்த ஏகாதிபதி, அறத்திற்கும் நீ திக்குமான முழு உருவமாக தாேன இருந்து, அறம் உணர்ந்து, நான்கு

வர்ணங்கைளயும்,

அறத்தின்படி

காத்து

அருளப்பட்டு


அவரவர் ஒப்பற்ற

பூமாேதவிையக்

காத்து

கடைமகளுக்ேகற்ப வரத்துடன், ீ



அவைன

ெவறுத்தவர் யாருமில்ைல, அவனும் யாைரயும் ெவறுத்ததில்ைல. பிரஜாபதிையப்


ேபால


211

உயிர்கைளயும்

சமமாகப்


பாவித்தான். ஓ ஏகாதிபதிேய, தங்கள் கடைம தவறாது நடந்து வந்த

பிராமணர்கைளயும்,

ைவசியர்கைளயும்,

சத்திrயர்கைளயும்,

சூத்திரர்கைளயும்

பாரபட்சமின்றி

காத்துவந்தான்

அந்த

மன்னன்.

விதைவகைளயும்

காத்து

அைனத்துயிர்களுக்கும்,

அனாைதகைளயும், ஊனமுள்ளவைரயும் ஏைழகைளயும் தாங்கிக் வந்தான்.

தனது

சிறப்பான

குணங்களால் இரண்டாவது சந்திரைனப் ேபாலத் ேதான்றினான். நற்ேபறு

அருளப்பட்டு,

அவர்கைளத்

தனது


திருப்திப்படுத்தி,

மனதில்

உண்ைம

ைவத்து,

ேபசி,

அளவிலா

வரம்ெபாருந்தி, ீ சரத்வத்தின் சீடனாக இருந்து, ஆயுத அறிவியல் பயின்றான்.

ஓ

ஜனேமஜயா,

உனது

தந்ைத

ேகாவிந்தனுக்கு

அன்பானவனாக இருந்தான். ெபரும் புகழ் அைடந்து, அைனத்து மனிதர்களாலும்

ேநசிக்கப்பட்டான்.

குரு

பரம்பைரேய

அருகிப்

ேபாயிருந்த காலத்தில் உத்தைரயின் கற்பத்தில் அவன் பிறந்தான். அதனால் அந்த பலம்ெபாருந்திய அபிமன்யுவின் மகன் பrக்ஷித் (அருகிப் ேபான பரம்பைரயில் பிறந்தவன் என்று வடெமாழியில் அர்த்தம்)

என்று

அைழக்கப்பட்டான்.

மன்னர்களுக்கான

கடைமகைளப் பற்றிய உடன்படிக்ைககைள விளக்குவதில் அவன் நிபுணனாக

ெகாைடயாகப் கட்டுக்குள்


எல்லா

அறங்கைளயும்

ெபற்றிருந்தான்.

ைவத்து,

புத்தி

தனது

அவன்


கூர்ைமயுடன்,


ஞாபக

சக்தியுடன், எல்லா அறங்கைளயும் பயின்றான். தனது

மனதின்

ஒழுக்கமும்

அறுபது

சக்தியால்

ஆறு

வருடங்கள் ஒப்பாr

உணர்ச்சிகைளயும்

அறிந்த

உனது

ஆண்டான்.

பாடைவத்து

முதன்ைமயானவேன, ஆயிரம்

வருட

பருவத்திேலேய

ெவன்றான்.

தந்ைத,

அப்படிப்பட்ட

இறந்து

அவன்




தனது

அரைச

முடிசூட்டப்பட்டு,

பிறகு, நீ ர்

அரசியலும்

குடிகைள தனது

ஓ

மனிதர்களில்

குரு


அைடந்தீர்.

எல்ேலா


குழந்ைதப்

உயிrனத்ைதயும்

காப்பாற்றி வருகிறீர்." என்றார். ஜனேமஜயன், அவர்களது பரம்பைரயில்

"குடிகளின் அன்புக்கு



ஆளாகாத

ஒரு

ேதான்றியதில்ைல. 212

கருதாத

அல்லது


எங்கள்

குறிப்பாக

என்


முப்பாட்டன்களின் ெசய்வதாகேவ அருளப்பட்ட

நடத்ைத,

இருந்தைதக்

எனது

தந்ைத

ெபரும்

சாதைனகைளச்

ீ கண்டிருப்பர்கள் .

எப்படி

பல

மரணமைடந்தார்?

அறங்கள்


எல்லாவற்ைறயும் எனக்கு விபrயுங்கள். உம்மிடமிருந்து அைதக் ேகட்பதில் நான் ஆவேலாடு உள்ேளன்." என்றான். ெசௗதி


"இப்படி

அந்த

ஏகாதிபதியால்

ேகட்டுக்ெகாள்ளப்பட்ட மன்னனின் நலனில் அக்கைறயுள்ள சைப உறுப்பினர்கள், அவனிடம் எது எது எப்படி நடந்தேதா அப்படிேய ெமாத்தமாகத் ெதrவித்தனர்." சைப

உறுப்பினர்கள்,

"ஓ

மன்னா,

உனது

தந்ைத,

முழு

உலகத்ைதயும் பாதுகாத்தவன். சாத்திரங்களுக்கு உண்ைமயான மனிதர்களில்


வில்தாங்கியவர்களில் ேவட்ைடயாடுவதில் ேவட்ைடயாடுவைத நாட்டுக்கு

நன்ைம


அதிகம் ஒரு

நாட்டம்

ேபார்க்களத்தில் பாண்டுைவப்

ெகாண்டவன்.

வழக்கமாகேவ பயக்கும்

ேபால, அவன்

ைவத்திருந்தான்.

எல்லா


காrயங்களிலும் எங்கைளக் கலந்தாேலாசித்தான். அப்படிப்பட்ட அவன், ஒரு நாள், கானகத்திற்குள் ெசன்று, ஒரு மாைனத் தனது

கைணயால் அடித்தான். அடிபட்ட அந்த மான் ஆழ்கானகத்திற்குள் ஓடியது.

தனது


அந்த

மன்னன்.

அம்புறாத்தூணிையயும்,

மாைனத்

துரத்திக்

ெதாைலந்த


மாைன


வாைளயும்


அறுபது

அவனால் வயது


ஓடினான்

அந்த


ஆகியிருந்ததால்,

முதுைமயினால் தளர்வுற்று, மிகவும் ேசார்ந்து ேபாய் பசிெயடுத்து

கைளத்து இருந்தான். அங்ேக அந்த ஆழ்ந்த கானகத்திற்குள் ஒரு உயர்

ஆன்ம



விரதம்

ேமற்ெகாண்டிருந்தார்.

பற்றிக்


கைளப்பாலும் மன்னன்,

அவர்

ேசார்வாலும்

முடிவில்,

அந்த

மன்னன்


அவrடம்

பதிலளிக்கவில்ைல.

மாைனப் ஏற்கனேவ

ஆட்ெகாள்ளப்பட்டிருந்த


மரக்கட்ைட

ெமௗன

ேபால்

இருந்த

ெமௗன

விரதம் இருந்த முனிவைரக் கண்டு ெபரும் ேகாபம் ெகாண்டான். அவர்

ெமௗன


விரதம்



இருப்பது உந்தப்பட்ட 213

மன்னனுக்குத் உனது


தந்ைத

அவைர


அவமதித்தான்.

பரத

மன்னனான

உனது




பாம்ைப


தந்ைத,

அருைமயானவேன,

தனது


நுனியால்

கிடத்தினான்.

ஆனாலும்

அந்த



ஆன்மாவான

அந்த ஒரு

அந்த


ேகாபவசப்பட்டு, நன்ைமயானதாகேவா தீைமயானதாகேவா ஒரு வார்த்ைதையயும் ேபசவில்ைல. அவர் அந்த உயிரற்றப் பாம்ைபத் தாங்கிக் ெகாண்டு அேத நிைலயிேலேய இருந்தார்.

இப்படிேய இந்த நாற்பத்ெதான்பதாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


214


மரத்தில் இருந்த மனிதன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 50 The man on the tree | Adi Parva - Section 50 | Mahabharata In Tamil

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) ெதாடர்ந்தார்,

"ெசௗதி "அைமச்சர்கள்,

"அந்த

மன்னர்மன்னன்,

பசியாலும்,

கைளப்பாலும்

ெநாந்து

ேபாயிருந்ததால், ேகாபம் ஏற்பட்டு அந்த


பாம்ைபக்

ேதாள்களில்

கிடத்திவிட்டு

வந்துவிட்டான்.

தைலநகருக்கு

முனிவருக்கு,

அந்த

தனது

பிறந்த

ஒரு

பிள்ைள

அவன்

ெபயர்

பசுவிடம் இருந்தான்.

சிrங்கின்.

அவன்

தனது ெபரும் வரம் ீ , சக்தி மற்றும் தனது ெபரும் ேகாபத்துக்கு ெபrதும் அறியப்பட்டு இருந்தான். தினமும் தனது குருவிடம் ெசன்று, அவைர வழிபட்டு வரும் வழக்கம் அவனிடம் இருந்தது. அந்த


வருைகயில்

உத்தரவின்

தனது

ேபrல்

நண்பனின்


மூலம்,

தனது


வட்டுக்குத் ீ


ெபற்றவருக்கு

நடந்த

அவமானத்ைத அறிந்தான். ஓ மன்னர்களில் புலி ேபான்றவேன, தனது தந்ைத எக்குற்றமும்

ெசய்யாதிருப்பினும்,


பாம்ைபச்


அைசவற்றவராக அமர்ந்திருக்கிறார் என்பைதக் ேகள்விப்பட்டான். ஓ மன்னா, உனது



அந்த


கடும்

தவங்கைள

ேநாற்பவர், முனிவர்களில் முதன்ைமயானவர், தனது உணர்ச்சிகைள அடக்கி வாழ்பவர்,

சுத்தமானவர், அற்புதமான ெசயல்கள் ெசய்து ெகாண்டிருப்பவர்.

ஆன்மிகத் தவங்களால் அவரது ஆன்மா ஞானஒளி ெபற்றிருந்தது. அவரது

உறுப்புகளும், அதன் ெசயல்களும் அவரது முழு கட்டுப்பாட்டிற்குள் இருந்தன. அவரது ெசயல்களும், ேபச்சும் எப்ேபாதும் அருைமயாகேவ இருக்கும். அவர் ேபராைசகள்

அற்று

திருப்தியுடன்

வாழ்ந்தார்.

அவர்



ெகாடுப்பவர்.

வழக்கம். உனது


குணங்கைளக் ெகாண்டு


முதிர்ந்தவர்

அந்த

தந்ைதையச்

எந்த

உயிர்களுக்கும்


ெகாண்டவர்.

உனது

அந்த


அந்த

அதன்

ெமௗன


முனிவrன் சபித்தான்.

215

பைகயும்

இல்லாமல் துயரங்களில்

விரதம்

ெசான்ன

மகன் வயதால்

ெபரும்


அைனத்து ேகாபம்

இைளயவனாக





அவன்


முதிர்ந்தவனாக

அவன் தீராக் ேகாபம் ெகாண்டு ேவகமாக நீ ைரத் ெதாட்டு, இந்த அக்னிைய ஒத்த வார்த்ைதகைள உதிர்த்தான். "எனது ஆன்மிக பலத்ைதப் பார்! எனது இந்த

வார்த்ைதகளின்



இரவுகளுக்குள்,

ஏழு

பலமான

சக்தியும், அதிக விஷமும் ெகாண்ட தக்ஷகன், எந்த எதிர்ப்பும் ெதrவிக்காத என் தந்ைதமீ து இந்தப் பாம்ைபக் கிடத்தியவைன, தனது விஷத்தால் எrத்துக் ெகால்வான்."

சபித்துவிட்டு,

என்று


அவனது



தனது

தந்ைத

சந்தித்து,

தந்ைதையச்

எங்கிருந்தாேரா

தனது


அங்கு பற்றிச்

ெசான்னான். அந்த முனிவர்களில் புலி ேபான்றவர், இனிைமயான குணமும், தந்ைதயிடம்

ெகாண்ட

அனுப்பினார்.

அவன்

தனது

சீடன்

சைபக்கு

வந்து

ேகார்முகைன

சிறிது

ேநரம்

உனது


மன்னனிடம் எல்லாவற்ைறயும் மன்னனிடம் ெதrவித்தான். "எனது மகனால் நீ சபிக்கப்பட்டிருக்கிறாய், ஓ மன்னா. தக்ஷகன் தனது விஷத்தால் உன்ைன எrக்கப்ேபாகிறான். வார்த்ைதகைளத் வார்த்ைதகைளக்

ஓ

மன்னா,


ேகட்ட

இரு."

கவனமாக

உனது

என்று


ஓ

தந்ைத

தனது

அந்தக்

தக்ஷகனுக்கு



எதிராக


பலமான பாதுகாப்பு நடவடிக்ைககைளயும் ேமற்ெகாண்டான். ஏழாவது நாளில், காசியபர் என்ற பிராமண முனிவர், ஏகாதிபதிையச் சந்திக்க ெகாண்டார்.


கண்டுவிட்டான்.

ஆனால்

அந்தப்



கடத்தாமல்

இந்தப்

"எங்ேக

பாம்பு

மன்னன் இவ்வளவு



காசியபrடம்

ேநரத்ைதக்


ெசல்கிறீர்?

எக்காrயத்திற்காக நீ ர் ேபாகிறீர்?" என்றான். காசியபர், "ஓ பிராமணேர, நான் குரு



சிறந்த

விஷத்தால்

மன்னன்

பrக்ஷித்திடம்

இன்று

எrயப்


ேபாகிறான்.

அவன்

அவைனக்

குணப்படுத்தவும், அந்தப் பாம்பு கடித்து அவன் மரணிக்காமல் இருக்கவுேம நான் இவ்வளேவ


கடிபட

அந்த


தக்ஷகன். ைவக்க

ஓ

மன்னைன

பிராமணேர, ஆகாது.


ெசல்கிேறன்."

எதற்காகக்

என்னால் எனது


காக்கப்

கடிக்கப்படும்

விஷத்தின்

தக்ஷகன், "என்னால்

அற்புத

ேபாகிறீர்?

மன்னைன பலத்ைதப்

நாேன

பிைழக்க பாரும்."

என்று ெசால்லி, அங்ேக இருந்த கானக மன்னைனக் (ஆல மரம்) கடித்தான். அந்த ஆலமரம் அவனால் கடிபட்ட உடன் சாம்பலாக ஆனது. ஆனால் ஓ

மன்னா, காசியபர் அைத உயிர்மீ ட்டார். அதனால் தக்ஷகன் அவைர ஆைச காட்டி

மயக்க,

"உமது

விருப்பத்ைதச்

ெசால்லும்"



ேகட்கப்பட்ட காசியபர் தக்ஷகனிடம், "ெசல்வத்தில் விருப்பம் ெகாண்டு நான்


216


ெசல்கிேறன்."

அங்கு




எதிர்பார்த்தைத

விட

அதிக

அந்த

உயர்ஆன்ம

காசியபrடம்


"ஓ பாவமற்றவேர, நீ ர் அந்த ஏகாதிபதியிடம் ெசல்வத்ைத




ெகாண்டு, வந்த வழிேய திரும்பிச் ெசல்லும்." என்றான். இைதக் ேகட்ட, அந்த மனிதர்களில்



தான்


அளவு

ெசல்வத்ைதப் ெபற்றுக் ெகாண்டு, தான் வந்த வழிேய ெசன்றார். காசியபர்

பாதுகாப்பாக

,அறவழி

ெசன்றதும்,

திரும்பிச் தனது

பிரேயாகித்தான். அrயைணயில் ெகாடூர

உனது

அதன்


பிறகு

ஓ

அமர்த்தப்பட்டாய்.


மன்னர்கள்

ேமல்

தனது

மனிதர்களில் ஓ


விஷ



புலி




மாற்றுருவம்

தங்கியிருந்த,

அைறயில்




கண்டதுேபாலேவ

நீ

அந்த


உைரத்துவிட்ேடாம். மன்னனான உனது தந்ைதயின் கசப்பான முடிைவயும், உதங்க முனிவrன் அவமதிப்ைபயும் ேகட்டு, என்ன வழி நடக்க ேவண்டுேமா அைத நீ ேய ேதர்வு ெசய்து ெகாள்." என்றனர்.

"ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "எதிrகைள அடக்கும் மன்னன் ஜனேமஜயன், தனது அைமச்சர்களுடன் ேபசினான். அவன், "ஆலமரம், தக்ஷகனால் சாம்பலானைத எப்ேபாது


அறிந்தீர்கள்?

ெபற்றது?

உயிர்மீ ட்சி

எனது

அது

தந்ைத

எப்படி

காசியபரால்


அற்புதத்தால்

இறந்திருந்தாலும்,

தீண்டி

காசியபrன் மந்திரங்களால் அவைர நிச்சயம் பிைழக்க ைவத்திருக்க முடியும். அந்த


மன்னன்,

இழிந்தவன்,

காசிபரால்

விஷம்

அந்தப்

ஆன்மா,

பாவ

இறக்கப்பட்டு,



உலகம்

தன்ைன

பிைழத்தால்,

ேகலி ெசய்து எள்ளி நைகயாடும் என்று எண்ணியிருக்கிறான்.


அந்த

காசியபைர

இருந்ததால்தான்,

எண்ணம்

சமாதானப்படுத்தியிருக்கிறான். திட்டமிட்டிருக்கிேறன். காசியபரும்

என்ன

அந்தக்

ேபசிக்

அவைனத்

அவன்

தண்டிக்க


ெகாண்டார்கள்

நான்

ஒரு

தனிைமயாக

என்பைத


வழிையத் தக்ஷகனும்

பார்த்தபடிேய

அல்லது ேகட்டபடிேய எனக்குச் ெசால்லுங்கள்."

"அைத அறிந்த பிறகு, பாம்பினத்ைத ஒழிக்க ஒரு திட்டம் ெசய்கிேறன்." என்றான்.


217


அைமச்சர்கள்,

"ஓ

ேகள்.

ஏகாதிபதிேய

முதன்ைமயானவரும்,


அந்த

இளவரசனும்



சந்தித்துக்

ெகாண்ட ேபாது, ஒரு மனிதன், ஓ ஏகாதிபதிேய, காய்ந்த கிைளகைள தனது அந்த ஆலமரத்தின் மரத்தின் ேமல் ஏறி ேவள்விக்கான விறகுக்காக எடுத்துக் ெகாண்டிருந்தான். அவன்

அந்தப்

பாம்பாேலா

கவனிக்கப்படவில்ைல. சாம்பலானான்.

ஓ

அந்த

மன்னா,

அந்த

மனிதனும்

மன்னர்மன்னா,

அந்த

மரம்

ஓ

ேபாது,

உயிர்மீ ட்கப்பட்ட

அல்லது

உடன்


பிராமணராேலா அந்த

மரத்ேதாடு



மீ ண்டான்.

இவனும்

ஒரு

பிராமணrன் வட்டிற்கு ீ ஊழியம் ெசய்ய வந்திருந்த அவன், எங்களிடம் வந்து, தக்ஷகனுக்கும்,

பிராமணருக்கும்

முழுைமயாகச்

ெசான்னான்.

ேகட்டவாறும்


இைடயில்

ஓ

மன்னா

நடந்த

உைரயாடைல


பார்த்தவாறும்,

ெசால்லிவிட்ேடாம்.


ேகட்டதால், ஓ மன்னர்களில் புலி ேபான்றவேன, என்ன நடக்க ேவண்டும் என்று உத்தரவிடு." என்றனர். ெசௗதி



"மன்னன்

ேகட்டதும்



துயர்

தனது


அைமச்சர்களின்

அழத்

துவங்கினான்.

தனது ைககைளப் பிைசந்தான். அந்தத் தாமைரக் கண் ெகாண்ட மன்னன் ெபரு

சூடான

மூச்சுவிட்டு,

கண்களில்

நீ ர்

சிந்தி,

அழுதான்.

சத்தம்ேபாட்டு

மிகுந்த துக்கம் ெகாண்டு, நிைறய கண்ண ீர் சிந்தி, நீ ைரத் ெதாட்டு மன்னன் ேபசினான்.

தனது

மனதில்

ஏேதா

திட்டம்


அந்த

ேகாபமைடந்த

ஏகாதிபதி தனது அைமச்சர்களிடம் இந்த வார்த்ைதகைளக் கூறினான்.

"எனது தந்ைதயின் விண்ேணகுதைல உங்கள் மூலம் அறிந்ேதன். நான் என்ன முடிவு

ெசய்திருக்கிேறன்


ெகான்ற

விைரயமாக்கக்கூடாது சிrங்கிைன தக்ஷகன்.

ெவறும்

ஆழ்ந்த


அந்தப்

என்பைத


தக்ஷகைனப்

என்று

பழிவாங்குவதில்

எண்ணுகிேறன்.


ெவறுப்பாேலேய பிராமணர்

ெகாள்ளுங்கள்.

எனது

அவன்

காசியபைர

வந்திருந்தால்

எனது


தந்ைதைய

காரணமாக்கினான்

அந்தப்

எனது எrத்து,

பாவியான

திரும்பிப் தந்ைத

ேபாகச் நிச்சயம்

பிைழத்திருப்பார். காசியபrன் கருைணயால், அைமச்சர்களின் பாதுகாப்புடன்

இருந்த எனது தந்ைத பிைழத்திருந்தால் அவன் எைத இழந்திருப்பான்? தனது ேதால்விைய

மைறக்க,


எனது

ேகாபத்தின்

218

விைளவுகைளப்

பற்றிய


அறியாைமயால், சிறந்த

எனது

காசியபைரத்



காக்க


வந்த, அந்த

அந்த


பிராமணருக்குப்

ெபரும்

ெசல்வத்ைதக் ெகாடுத்து, மன்னைன பிைழப்பிக்க விடாமல் ெசய்த அந்தப் பாவியான உதங்க எனது


மீ து

முனிவைரயும், தந்ைதயின்

ெபரும்

உங்கள்

எதிrைய

சினம்


எல்ேலாைரயும் நான்

பழிக்குப்பழி

திருப்திப்படுத்திக்ெகாள்ள, வாங்கப்

என்றான். இப்படிேய

இந்த

ஐம்பதாவது




219

என்ைனயும்,


ேபாகிேறன்."

ஆஸ்திக

பர்வ


சூத சாதிக்காரன் தீர்க்க தrசனம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 51 Prophesy of a Suta caste man | Adi Parva - Section 51 | Mahabharata In Tamil



"மன்னன்



அைமச்சர்களும் உறுதி

ெசால்லவும்,

அைத

ெசய்தனர்.

அந்த


பாம்பு

நடத்தப்ேபாவதாக

தனது

ேவள்விைய முடிைவச் பிறகு

அந்த

பrக்ஷித்தின் அைழத்தான்.

தனது


பூமியின் ைமந்தன்

ெசால்லில்


எப்படி

"எனது

தக்ஷகைன

நான்

பழி


என்று

பரத

புேராகிதர்கைளயும்

திருப்தி

நிைறேவற்றுவது ெசான்னான்.

தைலவன்,

என்பது

தந்ைதையக் தீர்க்க

புலி,

rத்விக்குகைளயும்,

அந்தப்

ெபரும்பணிைய

பற்றிய

ெசய்திகைளச்

ெகான்ற

அந்தப் என்ன

ெசய்ய


அந்தப்

பாம்பு




நான்

பாவி

தக்ஷகனும் அவனது உறவினர்களும் ேசர்ந்து எrயும் ெநருப்பில்

விழ நான் என்ன ெசயல் ெசய்ய ேவண்டும்? எனது தந்ைதையத் தனது

விஷெமன்னும்

ெநருப்பால்

எrத்த

தக்ஷகைன

நானும்

எrக்கேவ விரும்புகிேறன்." என்றான். அதற்கு

அந்த

உனக்காகேவ

புேராகிதர்களின் ேதவர்கள்

உருவாக்கியிருக்கிறார்கள். என்று

அது

ஒரு பாம்பு

அறியப்படுகிறது.

விபrக்கப்பட்டுள்ளது.

ஓ

தைலவர்,

மன்னா,

"ஓ

ெபrய ேவள்வி

இது உன்னால்

மன்னா,

ேவள்விைய (சர்ப

யாகம்)

புராணங்களிலும் மட்டுேம

இந்த

காrயத்ைத நிைறேவற்ற முடியும். ேவறு எவராலும் முடியாது.


220



நன்கு

அறிந்தவர்கள்

இப்படி

இருப்பதாகச் ெசால்லியிருக்கின்றனர்.

ஒரு

ேவள்வி

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "ஓ சிறந்தவேர, இப்படி பதில் ெசால்லப்பட்ட

மன்னன்,

அக்னியின்

எrந்துவிட்டதாகேவ

மன்னன்


எண்ணம்


ேவள்விக்கான

வாயில்



ஏற்பாடுகைளச்



பிராமணர்களிடம்,

ெசய்கிேறன்.

அந்த

"நான்

என்ெனன்ன

முக்கியப் ெபாருட்கள் ேவண்டும் என்று ெசால்லுங்கள்." என்றான். ஓ சிறந்த பிராமணேர, ேவதங்களில் ேதர்ந்த, சாத்திரங்களின் படி

சடங்குகைளச் ெசய்யும் rத்விக்குகள், ேவள்விக்கான ேமைடைய

சாத்திரங்களில் ெசால்லப்பட்டுள்ளது ேபால் அளந்தனர். ேமைட விைலயுயர்ந்த

ெபாருட்களாலும்,

நிரம்பியிருந்தது.

அது

கிைடத்தற்கrய

பிராமணர்களாலும் ெபாருட்களாலும்

ெநல்லாலும் நிைறந்திருந்தது. rத்விக்குகள் அதில் அமர்ந்தனர்.

அந்த ேமைட விதியின் படி கட்டி முடிக்கப்பட்டதும், மன்னைன

அங்கு

அந்த

நாக

ஆரம்பிப்பதற்கு

ேவள்வி

முன்னர்,

ஒரு

துவங்க சம்பவம்

அமர்த்தினர். நடந்தது.

ேவள்வி

அது

அந்த

ேவள்வி பின்னர் தைடபடும் என்பைத அறிவிப்பதாக இருந்தது. ேவள்விக்கான கைலயில்

ேமைடையக்

நிபுணரான,

சூத

கட்டும்ேபாது,

சாதிையச்

ேசர்ந்த,

கட்டுமானக் புராணங்களில்

ெதளிந்த அறிவுைடய கட்டுமான நிபுணர் ஒருவர், "இந்த ேமைட அைமயும்

மண்ணின்

ஆரம்பிக்கப்படும்

ேநரமும்,

தன்ைமயும், இங்ேக

கட்டுமானப்பணி

வரப்ேபாகும்

ஒரு

பிராமணனால் இந்த ேவள்வி தைடெபறப் ேபாகிறது என்பைத அறிவிக்கிறது." அமரும்


முன்பு,

கவனத்துக்குவராமல்

இைதக்ேகட்ட வாயில்

யாைரயும்

என்று கட்டைளயிட்டான்.

மன்னன்,

காப்ேபாrடம் உள்ேள

ேமைடயில் தனது

அனுமதிக்கக்கூடாது

இப்படிேய இந்த ஐம்பத்ெதான்றாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


221


ெநருப்பில் விழுந்த பாம்புகள் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 52 Snakes fell on fire | Adi Parva - Section 52 | Mahabharata In Tamil

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) "ெசௗதி ெசான்னார், "பாம்பு ேவள்வி அதன் உண்ைமயான தன்ைமயுடன் நடந்தது. ேவள்வி

புேராகிதர்கள்,

கடைமகளுக்ேகற்ப

அவரவர்

தங்களுக்கு

வந்த உத்தரப்படி நடந்தனர். கருப்பு ஆைட அணிந்து, ெதாடர்ந்து புைக

பட்டுக் ெகாண்டிருப்பதால் கண்கள் சிவந்து,


சrயான

மந்திரங்கைள

ெநருப்பில் ெதளிந்த ெநய்ைய விட்டு உச்சrத்தனர்.


வாயில்

ெதளிந்த ெநய்ைய விட்டு, பாம்புகளின் ெபயர்கைளச் ெசால்லி,

அந்தப் பாம்புகைள பயத்தால் நடுங்க ைவத்தனர். அதன்பிறகு, பாம்புகள் அைழத்து, உப்பி,

தங்கள் அந்த

மூச்சு

தைலகளாலும்,

சக்திகைள

எrயும்

விட

இழந்து,

ெநருப்பில்

சிரமப்பட்டு,

வால்களாலும்

விழ

ஒருவைர ஆரம்பித்தன.

ஒருவைர

பிண்ணிக்

ஒருவர்


ஒருவர் உடல்

தங்கள்

ெபரும்

எண்ணிக்ைகயில் வந்து ெநருப்பில் விழுந்தன.

ெவள்ைளயாகவும்,

கருப்பாகவும்,

நீ லமாகவும்,

முதுைமயைடந்தும், இளைமயுடனும் பல பாம்புகள் பலவாறாக் கதறிக் ெகாண்டு அந்த எrயும் ெநருப்பில் விழுந்தன. ஒரு சில ஒரு குேராச நீ ளமும், ஒரு சில ஒரு ேயாஜைன நீ ளமும், ஒரு சில

ஒரு

பயங்கரமாகத்

ேகாகர்ண

சூழ்நிைலயில்,

நீ ளமும்

துன்பப்பட்டு


வந்து

நூற்றுக்கணக்கிலும்,

பத்தாயிரக்கணக்கிலும்


ெதாடச்சியாக


அந்தச்

ஆயிரக்கணக்கிலும், தங்கள்

உறுப்புகளின்

கட்டுப்பாட்ைடயிழந்து அழிந்தன. அப்படி அழிந்தனவற்றில் சில குதிைரகைளப் முழு மஹாபாரதம்

ேபாலவும்,

சில 222


துதிக்ைகையப்


ேபாலவும், மற்றும் சில ெபரும் உடைலக்ெகாண்டு, மதம் பிடித்த யாைன

ேபான்று,

பல

ெகாண்ட

கதாயுதம்

ேபால,

விஷத்துடன்,


வண்ணங்களில்

ேதாற்றத்துடன்,

ெபரும்

ெகாடுைமயான இரும்பு

பலத்துடன்,

முள்


கடிப்பதில் குறியாக இருந்த அந்தப் பாம்புகள், தங்கள் தாயின் சாபத்தால் ெநருப்பில் வந்து விழுந்தன.

இப்படிேய இந்த ஐம்பத்திெரண்டாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


223


தக்ஷகைனப் பாதுகாத்த இந்திரன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 53 Takshaka protected by Indra | Adi Parva - Section 53 | Mahabharata In Tamil

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) "ெசௗனகர்,

"

முனிவர்கள், வந்த

எந்தப்

பாண்டவ

விேவகியான

ஜனேமஜயனின் rத்விக்குகளாக யாெரல்லாம் பாம்பு

பாம்பு

அந்த

ேவள்வியில்,

ெபரும்

குலத்தில் மன்னன்


இருந்தனர்?

பயங்கரமான பாம்புகளுக்குப்

பயங்கரமாகவும், அவற்றுக்கு மிகுந்த துன்பத்ைத

வரவைழத்தும்

சதஸ்யர்களாக அவற்ைற

விளக்கமாகச்

ெசால்வராக. ீ ைமந்தேர,

இருந்தனர்?

ஆைகயால், நாங்கள்,

ஓ

சூத

யாெரல்லாம்

அந்தப் பாம்பு ேவள்வியின் சடங்குகைளச் ெசய்தனர் என்பைத அறிந்து ெகாள்ள முடியும்." என்று ேகட்டார்.

அதற்கு

ெசௗதி,

சதஸ்யர்களாகவும்

"அந்த

இருந்த

ஏகாதிபதியின் அந்த

rத்விக்குகளாகவும்,

விேவகிகளின்

ெபயர்கைளச்

ெசால்கிேறன். சந்தபார்கவா என்ற பிராமணர் ேஹாத்rயாக அந்த ேவள்வியில்


ேவதங்கைள


முதன்ைமயான அவர், சியவணனின் பரம்பைரயில் வந்து புகழ் வாய்ந்தவர்.

படித்த,


பிராமணரான

ெகௗத்சா,

ேவத

சுேலாகங்கைள உச்சrக்கும் உத்கத்rயாக இருந்தார். ெஜய்மினி பிராமணராகவும்,

அத்வர்யுக்களாகவும், சீடர்களுடனும்,

சர்ங்கர்வா வியாசர்

உத்தாலகா,

ேவதகல்வியிலும்


தனது

பிரமாடகா,


பிங்களா

மகன்



மற்றும் ஜபத்திலும்,

சுரூதஸ்ரவஸ்.

ேவதங்கைளக் கடந்து வந்த ேகாஹள ேதவசர்மன், ெமௗத்கல்யா,

சாமாெசௗரவா ஆகிேயாருடன் மற்றும் பல பிராமணர்கள் அந்த பrக்ஷித் ைமந்தனின் ேவள்வியில் சதஸ்யர்களாக இருந்தனர்.


224


அந்தப்

பாம்பு


ேவள்வியில், விடவும்,

rத்விக்குகள்



ெநய்ைய


எல்லா

உயிrனங்களிடத்திலும் பயத்ைத உண்டாக்கி, அந்த ெநருப்பில் வந்து விழ ஆரம்பித்தன. அப்படி விழுந்த அந்தப் பாம்புகளின் ெகாழுப்பும்

எலும்புக்குள்


சத்தும்

உருகி

ஆறுகளாக

ஓடின. பாம்புகள் அப்படி விடாமல் ெதாடர்ந்து வந்து எrந்ததால், அந்தச்

சுற்றவட்டாரம்


தாங்கமுடியாத

கடும்

நாற்றெமடுத்தது. அப்படி ெநருப்பில் விழுந்த மற்றும் விழுவதற்கு முன்


இருந்த

அந்தப்


கதறல்களும்

ெதாடர்ந்த வண்ணம் இருந்தன. அேத


நடத்துகிறான் இளவரசன்


என்று



அறிந்ததுேம,

புரந்தரனின்

அந்தப்


யாகத்ைத பாம்புகளின்

அரண்மைனக்குக்

ெசன்றான். இந்த காrயங்கள் அைனத்திற்கும் காரணமான அந்தப் பாம்புகளில்

சிறந்தவன்,


தனது

தவறுகைள


ெகாண்டு இந்திரனின் பாதுகாப்ைப நாடினான். இதனால் கருைண ெகாண்ட இந்திரன், "ஓ பாம்புகளின் இளவரசேன, ஓ தக்ஷகா,

பாம்பு ேவள்வியால் இந்த இடத்தில் உனக்கு எந்த பயமுமில்ைல. உனக்காக

ெபருந்தகப்பனிடம்

ேபசி

அவைர

சமாதானப்படுத்தி

இருக்கிேறன். ஆைகயால் உனக்கு எந்த பயமும் ேவண்டாம். உனது இதயத்தில் இருக்கும் பயத்ைத தணி." என்றான்

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இப்படி அவனால் ஊக்குவிக்கப்பட்ட, அந்தப் பாம்புகளில்





ஆனால்,

இருப்பிடத்திேலேய

வாசுகி,

இப்படி

தங்கி


ெதாடர்ந்து ெநருப்பில் விைழவைதக் கண்டும், தனது ெபருத்த குடும்பம்

ஒரு

சில

உறுப்பினர்களாகக்

குைறக்கப்பட்டைதக்

கண்டும் மிகவும் வருந்தினான். ெபரும் துயரம் ெகாண்ட அந்தப் பாம்புகள் மன்னனின் இதயம் உைடயும் நிைலயில் இருந்தது.

அவன் தனது தங்ைகைய வரைவத்து, "ஓ இனிைமயானவேள, எனது

உறுப்புகள்


எrகின்றன.



நான் 225

ேதவேலாகத்தின் எனது

புள்ளிகள்

சுயநிைனைவ

இழந்து


கீ ேழ

விழப்ேபாகிேறன்.

விழுகிறது,

எனது

எனது

இதயம்

மனம்

உைடகிறது.

திரும்புகிறது,

பார்ைவ

உணர்விழந்து,

இன்று

அந்த எrயும் ெநருப்பில் விழுந்துவிடுேவன் ேபாலும். பrக்ஷித் ைமந்தனின்

இந்த

உருவானதாகும்.

ேவள்வி

மரண

நமது

ேதவனின்

குலத்ைத

வசிப்பிடத்திற்கு

அளிக்க நானும்

ெசல்ல ேவண்டும் என்ற சாட்சி ெதrகிறது. ேநரம் வந்துவிட்டது. ஓ

எனது

காக்கேவ

தங்ைகேய,

நான்

பாம்பினத்தின்

ெகாண்டிருக்கும் நிறுத்துவான்.

நம்ைமயும்


ெபண்களில் இந்த

நமது

உன்ைன

சிறந்தவேள,



ெசால்லியிருக்கிறார்.

உறவினர்கைளயும் அளித்ேதன்.


ஆஸ்திகன்


ஓ



ஆைகயால், ஓ குழந்தாய், எனது பாதுகாப்புக்காகவும், என்ைன நம்பியிருப்பவர்களின் முழுைம

கண்டவனும்,

பாதுகாப்புக்காகவும், வயதில்


முதிர்ந்தவர்களாலும்

மதிக்கப்படுபவனான உனது ைமந்தைன கண்டு வா." என்றான். இப்படிேய இந்த ஐம்பத்து மூன்றாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


226


ஆஸ்திகர் உறுதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 54

Promis of Astika | Adi Parva - Section 54 | Mahabharata In Tamil


ெபண்பாம்பு

ெசான்னார், ஜரத்கரு,

"அதன்பிறகு,

தனது

அந்தப்

மகைன


வாசுகி ெசான்ன படி ேபசினாள், "ஓ மகேன, நான் எனது

தைமயனால்

அளிக்கப்பட்டதற்கான

உனது

பயைனப்

தந்ைதக்கு

ெபற


ேநரம் வந்து விட்டது. ஆைகயால் எது ெசய்யப்பட ேவண்டுேமா அைதச் ெசய்." என்றாள். ஆஸ்திகர், "ஓ தாேய, மாமா ஏன் உன்ைன எனது தந்ைதக்கு மணமுடித்துக்

ெகாடுத்தார்?

உண்ைம

முழுைமயும்

ெசால்வாயானால், நான் தகுந்தைதச் ெசய்ய ஏதுவாக இருக்கும்." என்றார். துயரத்தாலும்,

தனது



ெகாண்ட

விருப்பத்தாலும், அந்தப் பாம்புகள் மன்னனின் தங்ைக ஜரத்கரு, "ஓ

மகேன,



தாய்

கத்ரு

என்று

அறியப்படுகிறாள். ேகாபத்தால் தனது ைமந்தர்கைள அவள் ஏன் சபித்தாள்

என்பைத


ெகாள்."

அவள்

பாம்புகளிடம்,

"வினைதைய பந்தயத்தில் வழ்த்தி ீ எனது அடிைமயாகக் ெகாள்ள,

அந்தக் குதிைரகளின் மன்னன் உச்ைசஸ்ரவஸின் ேதாற்றத்ைதப் ெபாய்யாகப்

பிரதிபலிக்க


மறுத்ததால்,

வாயுைவச்

சாரதியாகக் ெகாண்டவன், ஜனேமஜயன் ேவள்வியில் உங்கைள

எrக்கட்டும். அங்ேக அழிந்து மீ ட்கப்படாத ஆவிகளின் உலகத்ைத நீ ங்கள்

அைடவர்கள்" ீ


இைதக்

ேகட்ட


உலகங்களின் ெபருந்தகப்பன் அவளிடம், "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்று ெசால்லி அவளது சாபத்ைத அங்கீ கrத்தார். வாசுகி, அந்த சாபத்ைதயும்,

ெபருந்தகப்பனின்

வார்த்ைதகைளயும்

ேகட்டு,

அமுதம் கைடயப்பட்ட சந்தர்ப்பத்தில் ேதவர்களின் பாதுகாப்ைப நாடினான். தங்கள் ெகாண்டு

ஓ


காrயம்


நிைறேவறியதும்,

ெபருந்தகப்பைனச்




சந்தித்தனர்.

227

அந்தச்


அைழத்துக் சாபத்ைத


விலக்க



தாமைரயில்

பிறந்தவrடம்

மன்றாடினர். ேதவர்கள், "ஓ தைலவேன, பாம்புகள் உறவினர்கைள


மன்னன் வாசுகி, தனது

வருந்துகிறான்.

அவனது

தாயின்

சாபத்ைத எப்படி விலக்க முடியும்?" என்றனர். பிரம்மன்,

"ஜரத்கரு,


என்ற



வrப்பான். அவளுக்கு பிறக்கும் பிராமணன், அந்தப் பாம்புகைள விடுவிப்பான்." என்ற கூறினார். ஓ ேதவர்கைளப் ேபான்ேறாேன, அந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட பாம்புகளில் என்ைன

சிறந்த

உனது


வாசுகி,

உயர்

அந்தத்

ேவள்வி

ஆன்ம

நடப்பதற்கு


திருமணத்தால்

நீ


மணமுடித்துக்


பிறந்தாய்.

இப்ேபாது அந்த ேநரம் வந்துவிட்டது. எங்கைள இந்த ஆபத்தில் இருந்து காக்க நீ முயற்சிக்க ேவண்டும். எனது

தைமயைனயும்

காப்பாற்றப் அளித்த

பார்.

காரணம்

என்ைனயும்

என்ைன

உனது

அப்ேபாதுதான்

அந்த

ெநருப்பிலிருந்து

விேவகமுள்ள நிைறேவறும்.

நிைனக்கிறாய் என்று ெசால் மகேன?" என்றாள்.

தந்ைதக்கு நீ

என்ன

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட ஆஸ்திகர் தனது தாயிடம், "ஆம், நான் நிைறேவற்றுேவன்" என்று ெசால்லிவிட்டு,

வாசுகியிடம் அவனது உயிைரத் திருப்பிக் ெகாடுப்பது ேபால, "ஓ வாசுகி,


சாபத்திலிருந்து


உம்ைம

ெபரும்

விடுவிப்ேபன்

உயிrனேம,

அந்தச்

என்று

உமக்கு

உண்ைமயாகச் ெசால்ேவன். கவைல ெகாள்ளாதீர். ஓ பாம்ேப! இனிேமல் எந்தப் பயமும் உமக்கு இல்ைல. நன்ைமையச் ெசய்ய நான் கடுைமயாக முயற்சிப்ேபன். எனது வார்த்ைத ெபாய்க்கும் என்று ேகலிக்காகக்கூட எவரும் ெசால்ல மாட்டார்கள். இைதப் ேபான்ற முக்கியமான ேநரத்தில், ஓ மாமேன, இன்று அங்கு நான் ெசன்று, ேவள்வியில் அமர்ந்திருக்கும் அந்த ஏகாதிபதிக்கு எனது வார்த்ைதகளில் முழு மஹாபாரதம்

அருள்

கலந்து

அவைனத்

228


ஓ


அருைமயானவேர, அந்த ேவள்விைய நிறுத்துகிேறன். ஓ உயர்ந்த மனம் ெகாண்டவேர, ஓ பாம்புகளின் மன்னேர, நான் ெசால்லும் அைனத்ைதயும் நம்புங்கள். எனது தீர்மானம் நிைறவைடயாமல் இருக்காது என்பைத நம்புங்கள்." என்றார். வாசுகி, "ஓ ஆஸ்திகா, எனது தைல நீ ந்துகிறது. எனது இதயம் உைடகிறது.

பூமிகளின்

புள்ளிகைள


காண

முடியவில்ைல. நான் எனது தாயின் சாபத்ைத அனுபவிக்கிேறன்." என்றான்.


"பாம்புகளில்

வருந்தேவண்டியதில்ைல



நீ ர்

கண்டு

ெகாள்வர். ீ

இனி

அந்த

ெநருப்பின் மீ தான உமது பயத்ைத நான் ேபாக்குகிேறன். யுகத்தின் முடிைவப் ேபால் எrயும் அந்த ெநருப்ைப அைணக்கிேறன். உமது பயத்ைத வளர்க்காதீர்." என்றார். ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "அதன்பிறகு, எல்லா தகுதிகளும் வாய்ந்த அந்த பிராமணர்களில் சிறந்த ஆஸ்திகர், வாசுகியின் இதயத்தில்

இருந்த துயரத்ைதத் துைடக்க முற்பட்டு அங்கிருந்து ஜனேமஜயன் ேவள்வி நடக்கும் இடத்திற்கு ெசன்றார். அங்ேக சூrயைனயும் அக்னிையயும் நடப்பைதக்

ஒத்த


எண்ணற்ற ஆனால்

சத்யஸ்யர்களுடன்

வாயில்

ேவள்வி

காப்ேபாரால்

அவர்

உள்ேள அனுமதிக்கப்படவில்ைல. அந்தப் ெபரும் துறவி அவர்கள்

ஏற்கும் படி அவர்கைள வாழ்த்தி ேவள்வி நடக்கும் இடத்திற்குள் நுைழந்தார்.

உள்ேள

சாதைனகைளயும்,

நுைழந்ததும்,


rத்விக்குகைளயும்,


சதஸ்யர்கைளயும்,

புனிதமான அக்னிையயும் ேபாற்றி வாழ்த்தினார். இப்படிேய இந்த ஐம்பத்து நான்காவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆஸ்திக பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


229


ஆஸ்திகர் புகழ்ச்சி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 55

adoration of Astika | Adi Parva - Section 55 | Mahabharata In Tamil

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) "ஆஸ்திகர்


பிரக்யாவில்

ேசாமனும்


"பழங்காலத்தில் வருணனும்


ஆனால்

உனது

ைமந்தேன,


எதிலும்

ேவள்வி, ஓ பரத குலத்தில் முதன்ைமயானவேன, ஓ

பrக்ஷித்தின்

குைறந்ததில்ைல. அைனவரும்

நம்மிடம்

அன்புகூர்ந்ேதார்

ஆசீர்வதிக்கப்பட்டு

இருக்கட்டும்!

சக்ரன் (இந்திரன்) ஆயிரம் ேவள்விகைள நடத்தினான். ஆனால்

உனது இந்த ேவள்வி, ஓ பரத குலத்தில் முதன்ைமயானவேன, ஓ பrக்ஷித்தின் ைமந்தேன, சக்ரனின் பத்தாயிரம் ேவள்விகளுக்குச் சமானமானதாகும்.



ஆசீர்வதிக்கப்பட்டு இருக்கட்டும்! யமன்,

ஹrேமதன்,

ரந்திேதவ


மன்னன்


ேவள்விையப் ேபாலேவ உனது ேவள்வியும் இருக்கிறது. ஓ பரத குலத்தில்




ஓ





இருக்கட்டும்! மயன், மன்னன் சசவிந்து, மன்னன் ைவஸ்ராவணன் ஆகிேயாரது ேவள்விையப் ேபாலேவ உனது இந்த ேவள்வியும் இருக்கிறது.

ஓ



நிrகா,


ஓ


சத்தியவதியின் ஆகிேயாரது

பரத



தாேன

ேவள்விையப் பரத

முதன்ைமயானவேன, தைலைம

அஜமிதா,

ேபாலேவ

புேராகிதராகி

தசரத

உனது

ஓ


ேவள்வியும்


ஓ

பrக்ஷித்தின் ைமந்தேன, நம்மிடம் அன்புகூர்ந்ேதார் அைனவரும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டு


ேதவ


இந்த


அஜமித

மன்னன்

குலத்ைதச்




ேதவேலாகத்திலும் அறியப்படும் ேவள்விையப் ேபாலேவ உனது முதன்ைமயானவேன,


ஓ




சத்தியவதியின்


தனது



தாேன

ஓ

பரத


ஆசீர்வதிக்கப்பட்டு தைலைமப்

கிருஷ்ணன் 230

குலத்தில் நம்மிடம்


புேராகிதராக (வியாசர்)

இருந்த நடத்திய


ேவள்விையப் ேபாலேவ உனது ேவள்வியும் இருக்கிறது. ஓ பரத குலத்தில்





ஓ



இங்ேக

இந்த






சூrயனின்

ெகாண்டிருப்ேபார் அைனவரும் (rத்விக்குகளும், சதஸ்யர்களும்) விrத்ரைனக்

ெகான்றவைனப்

பிரகாசத்துக்கு இைணயாகவும் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் அறிந்து ெகாள்ள

இனி

ேவறு

வழங்கப்படும்

எந்தக்

பrசுகள்

காrயம்

இல்ைல.

யாவும்

அழிவற்ற

அவர்களுக்கு தகுதிையப்

ெபறுகின்றன. உனது rத்விக்கு, துைவபாயணருக்கு இைணயான ேவறு

எந்த

rத்விக்கும்

இந்த


இல்ைல.

அவரது

சீடர்கள் rத்விக்குகளாகி, தங்கள் கடைமகைள அறிந்து, உலகம்

முழுவதும் பயணிக்கின்றனர். தனது உயிர்வித்ைதத் தங்கமாகக் ெகாண்டிருக்கும்

விபவசு,

சித்ரபானு

(அக்னி),

பாைதைய

என்று

அைழக்கப்படும்,

ேவள்விகளில் அளிக்கப்படும் அவிர்பாகத்ைத எடுத்துச் ெசல்பவன் தனது

வலப்புறமாக

எrயும்

ெநய்யாலான

புைகயால்

சுடர்கைளக்

அவிர்ப்பாகத்ைத

ெதளிவாகக்


காட்டி,

உனது


இந்த

எடுத்துச்

ெசல்கிறான். இந்த மனிதர்களின் உலகத்தில், குடிகைளக் காக்கும் மன்னன்


ேபால்

இன்ெனாருவன்

இல்ைல.

உனது

விரதங்களால் நான் எப்ேபாதும் ெபருைம ெகாள்கிேறன். நீ ேய வருணனும், நீ திேதவன் யமனும் ஆவாய்.

வஜ்ரத்ைதக் ைககளில் தாங்கியிருக்கும் சக்ரைனப் ேபால இந்த உலகத்திலுள்ள அைனத்து உயிர்கைளயும் நீ காக்கின்றாய். நீ ேய

காத்வாங்கா, நபாகா, திlபனுமாவாய். வரத்தில் ீ நீ யாயாதிையப் ேபாலவும்,

மந்தாத்rையப்




ேபான்ற பிரகாசமும், அற்புதமான சபதங்களும் ஏற்றிருக்கும் ஓ

ீ ஏகாதிபதிேய நீ பஷ்மைர ேபால் இருக்கின்றாய். வால்மிகிையப் ேபால

உனது

வசிஷ்டைரப் ைவத்திருக்கிறாய்.


ேபால

மைறத்து

உனது


ைவத்திருக்கிறாய்.


அரசாட்சிையப்

ேபால

அடக்கி உனது

அரசாட்சியும் இருக்கிறது. உனது காந்தி நாராயணைனப் ேபால இருக்கிறது.

நீ தியின் சூட்சமங்கைள

அறிந்து யமைனப்

ேபால

இருகின்றாய். அைனத்து அறங்களும் ெகாண்ட கிருஷ்ணைனப் முழு மஹாபாரதம்

231


ேபால இருக்கிறாய். நீ ேய வசுக்களின் நற்ேபறுகள் நிைறந்த வடு. ீ எல்லா

ேவள்விகளுக்கும்

தாம்ேவாபவனின் ராமைனப்


பலத்திற்கு

(ஜமதக்னி

சாத்திரங்களிலும்,

ஈடாக

ெகாடுப்பவன்

உனது


பலம்


பரசுராமன்)

ஆயுதப்பயிற்சியிலும்

நீ ேய.

ேபால,

சிறந்திருக்கிறாய்.

அவுர்வா மற்றும் திrத்தனின் சக்திக்கு ஈடாக இருக்கிறது உனது சக்தி. பயங்கரங்கைள உனது பார்ைவயால் பகீ ரதைனப் ேபாலப் பார்க்கிறாய்.

"ெசௗதி ெசான்னார், "ஆஸ்திகன் இப்படி அவர்கள் அைனவைரயும் ,

மன்னைனயும்,

ெநருப்ைபயும்

சத்யஸ்யர்கைளயும்,

வாழ்த்தினார்.

மன்னன்

சுற்றியிருக்கும்

சூழ்நிைலயின்


ஐம்பத்ைதந்தாவது


இந்த

232


மாறுதல்கைளக்




rத்விக்குகைளயும், கவனித்துப்



தக்ஷகைனக் ைகவிட்டான் இந்திரன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 56

Indra cast off Takshaka | Adi Parva - Section 56 | Mahabharata In Tamil


"ஜனேமஜயன்,

"இவர்


சிறுவைனப்

முதிர்ந்தவர்

ேபால

ேபாலப்

ேபசுகிறார். இவர் சிறுவனில்ைல. விேவகி. முதிந்திர்ந்தவர். வரமளிக்கலாம்


இவருக்கு

என்று

நான்



அனுமதிைய

எனக்கு அளியுங்கள்." என்றான். அதற்கு

சத்யஸ்யர்கள்,


மதிக்கப்பட எப்ேபாதும் சிறுவனின்

"ஒரு


ேவண்டியவன்.


பிராமணன் மன்னனால் கற்ேறார்

ெசய்வர்.

ேகாrக்ைககள்

இந்த


உன்னால் நிைறேவற்றப்பட ேவண்டும். ஆனால், முதலில் ேவகமாக வந்து ெகாண்டிருக்கும் தக்ஷகைனக் கவனிப்ேபாம்." என்றனர். ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "மன்னன் அந்த பிராமணச் சிறுவனிடம் "ஒரு வரத்ைதக் ேகள்." என்றான். இதனால் அதிருப்தி அைடந்த ேஹாத்r, "தக்ஷகன் இன்னும் இந்த ேவள்விக்கு வரவில்ைல." என்றார்.

"ஜனேமஜயன், "உங்கள் பலத்தில் சிறந்தைதச் ெசய்து, தக்ஷகைன விைரவாக

வர

ைவயுங்கள்.

இந்த


வரும். அவன் எனது எதிr." என்றான்.

ஒரு


"அதற்கு rத்விக்குகள், "சாத்திரங்களின் ஞானமும், இந்த ெநருப்பும் என்ன ெசால்கிறெதன்றால், ஓ ஏகாதிபதிேய, தக்ஷகன் பயத்தால் இந்திரனின் இருப்பிடத்தில் இருக்கிறான்." என்றனர். ெசௗதி


சாதிையச்


"புராணங்களில்

ேலாஹிதாக்ஷா


என்று

அறிவுைடய


சூத


மிகுந்தவர் முன்ேப ஒன்ைறச் ெசால்லியிருக்கிறார்.


233


மன்னனால்

சமயத்திலும்


ேகட்கப்பட்டு


அந்த

"தந்ைதேய,

ஏகாதிபதிக்கு


அந்த

நன்கறிந்த

பிராமணர்கள் ெசால்லியிருப்பது ேபால, நானும் ெசால்கிேறன், ஓ

ஏகாதிபதிேய, இந்திரன் "என்னுடன் எனது இருப்பிடத்தில் மைறவாக இரு. அக்னி உன்ைன எrக்கமாட்டான்"

என்ற வரத்ைத அவனுக்கு

அளித்திருக்கிறான்" என்றார். ெசௗதி



"இைதக்ேகட்ட

ேஹாத்rையத்

அவசரப்படுத்தினான்.

மன்னன்

தனது

அந்த


கடைமையச்

ேஹாத்r,

கவைல ெசய்ய


உச்சrத்து,

ெதளிந்த ெநய்ைய ெநருப்பில் விடும்ேபாது இந்திரன் வந்தான். அந்த சிறப்பு

மிகுந்தவன்

வந்திருந்தான்.

அவைனப்

கின்னரர்களும், தக்ஷகன்


கண்ணுக்குப்




புைடசூழ

நடன

ரதத்தில்

ேமகக்

கூட்டங்களும்,

மாதர்களும்

வந்திருந்தனர்.

ேமலாைடயினுள்

புலப்படாமல்

தனது



மன்னன்



ேகாபம்

ெகாண்டு, தக்ஷகைன அழிக்கும் ேநாக்கத்தில் மந்திரங்கள் அறிந்த பிராமணர்களிடம், இருப்பிடத்தில்

"ஆந்தப்

இருந்தால்,

பாம்பு

அவைன


இந்திரேனாேட

ெநருப்பில் விழச்ெசய்யுங்கள்." என்றான்.


வந்து

இந்த

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "இப்படி தக்ஷகைனக் குறித்து ஜனேமஜயனால் அவசரப்படுத்தப்பட்ட ெசால்லி

தக்ஷகனும்

ெநய்ைய

ேஹாத்r

ஊற்றினார்.

புரந்தரனும்

காட்சியளித்தனர்.


அதனால்

புரந்தரன்,

அந்த

அவனது

அப்படி

ெபயைரச்

ஊற்றப்படும்ேபாது,

பாதிக்கப்பட்டு

ேவள்விையப்



பயந்து

தக்ஷகைனக் ைகவிட்டு ேவகமாகத் தனது இருப்பிடம் திரும்பினான். இந்திரன்


ெசன்றுவிட்டதும்,

அந்தப்

பாம்பு


தக்ஷகன் மந்திரங்கைளக் ேகட்ட பயத்தால் உணர்விழந்து ேவள்வித் தீச்சுடrன் அருேக வந்துவிட்டான். அப்ேபாது

முடிகிறது.

rத்விக்குகள், ஓ

"ஓ

தைலவா,

மன்னர்

இனி

நீ

மன்னா, இந்த

முதல்வனுக்கு வரத்ைத அருளலாம்." என்றனர்.


234

உனது

ேவள்வி



"ஜனேமஜயன், இருப்பவேர, உமது

"அளவற்ற

உமக்கு

தக்க


முடியாதைதயும்

நீ ர்

அழகுடன்

வரமளிக்க


"ஓ


விரும்புவைதக்

ேகளும்.

ெகாடுக்கிேறன்

உறுதியளிக்கிேறன்." என்றான். rத்விக்குகள்,

குழந்ைதையப்

ஏகாதிபதிேய,


ேபால்

அதனால்,


என்று

நான்


உனது

கட்டுப்பாட்டுக்கள் வருவைதப் பார். அவனது ெகாடூரமான கதறலும்,

சத்தமான உருமலும் ேகட்கிறது பார். இதனால், இடிையத் தருபவன்

அந்தப் பாம்ைபக் ைகவிட்டுவிட்டான் என்பது உறுதியாகிறது. உனது மந்திரங்களால் ேமலுலகில்

அவனது


உடல்

விழுந்து

ெசயலிழந்துள்ளது,

ெகாண்டிருக்கிறான்.

அவன்

இப்ேபாது,

வானத்தில் உருண்டு, சுய உணர்ைவ இழந்து, சத்தமாக மூச்சுவிட்டு அந்தப்



"ெசௗதி


"அப்படி


வந்து

அந்தப்

ெகாண்டிருக்கிறான்."



தக்ஷகன் அந்த ேவள்வித்தீயில் விழுவதற்கு சிறிது ேநரத்திற்கு முன் ஆஸ்திகர்,


"ஓ


நீ

எனக்கு

இந்த உனது ேவள்வி

ஒரு

வரம்

அருள்வதாக

இத்ேதாடு முடிவுக்கு வரட்டும்.

ேமலும் பாம்புகள் இந்தத் தீயில் விழ ேவண்டாம்." என்றார்.

"ஓ பிராமணேர, அந்த பrக்ஷித்தின் ைமந்தன், ஆஸ்திகரால் இப்படிக் ேகட்கப்பட்டதால் மிகவும் வருந்தி அவrடம், "ஓ சிறந்தவேர, தங்கம், ெவள்ளி,

பசுக்கள்

என்று

நீ ர்

எைத

விரும்பினாலும்

நான்

தருகிேறன். ஆனால் எனது ேவள்வி நிற்காதிருக்கட்டும்." என்றான். ஆஸ்திகர்,

"நான்

தங்கம்,

ெவள்ளி,


என்று

எைதயும்

உன்னிடம் ேகட்கவில்ைல. ஓ ஏகாதிபதிேய, உனது இந்த ேவள்வி இத்ேதாடு

நிற்கட்டும்.

எனது


விடுதைல அைடயட்டும்." என்றார்.

உறவினர்கள்

இதனால்

ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "அந்த பrக்ஷித்தின் ைமந்தன் ஆஸ்திகரால் இப்படிக்

ேகட்கப்பட்டு,



ேபச்சாளர்களின்

முதன்ைமயானவrடம்,


235

அந்த

"பிராமணர்களில்

சிறந்தவேர, ேவறு ஏதாவது வரத்ைதக் ேகளும். நீ ர் அருளப்பட்டு


ீ !" என்றான். ஆனால், ஓ பிருகு பரம்பைரயில் வந்தவேர, இருப்பர் அவர்

ேவறு

எந்த

வரத்ைதயும்


ேகட்கவில்ைல.

அதன்பிறகு ஒட்டுெமாத்தமாக எல்லா ேவதமறிந்த சத்யஸ்யர்களும் மன்னனிடம்,

"இந்த


ெகாள்ளட்டும்." என்றனர். இப்படிேய

இந்த

ஐம்பத்தாறாவது

தனது




236

வரத்ைதப்




எrந்த பாம்புகளின் ெபயர்கள் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 57 The Names of the burnt snakes | Adi Parva - Section 57 | Mahabharata In Tamil


"ெசௗனகர், "ஓ சூத ைமந்தேர, இந்தப் பாம்பு



தீயில்


ெபயர்கைள

ேகட்க

விரும்புகிேறன்." என்றார். "ெசௗதி,

"பல

ஆயிரக்கணக்கில்,

ேகாடிக்கணக்கில் ெநருப்பில்


அந்த


ஓ

பிராமணர்களி அதிஅற்புதமானவேர, அதன் எண்ணிக்ைக என்னால் எண்ண

இயலாது.


நிறத்தால்

இதுவைர


நீ லமாகவும்,

எனது




சிவப்பாகவும்,


தீயில்


ெவள்ைளயாகவும்

என

ெகாடூரமான உருவங்களில், ெபருத்த உடலும், மரணத்ைதத் தரும் விஷத்ேதாடும், தாயின்


உதவியின்றி,



பாதிக்கப்பட்டு குலத்தில்

ெபயைர மட்டும் ேகளுங்கள். "ேகாடிசா,

ெகௗனபா,

ெபரும்

மானசா,

காக்ரா,

புர்ணா,

சிரமத்திற்குள்ளாகி,

தீயில்

வந்த

காலா,

காலேவகா,

ெநய்

விழுவது


பல

ேபால


ஹல்மகா,

பிராகலனா,

தங்கள்

பிச்சாலா,

ஹிரண்யவாகு,

காரணா, காக்ஷகா, காலதண்டகா - இைவ வாசுகிக்குப் பிறந்த தீயில் விழுந்த

பாம்புகள்.


ஓ


உருவத்திலும்

ெபரும்


பலத்துடனும்,


அந்தத்

தீயில் விழுந்து மடிந்தன. இப்ேபாது தக்ஷகனின் குலத்தில் வந்த பாம்புகளின்


ேகளுங்கள்.

புச்சுண்டகா,

மண்டலகா,

பிண்டேசகr, ரவனகா, உச்ேசாசிகா, காரவா, பங்கஸ், வில்வேதஜஸ், விேராகனா, சிலி, சலகரா, முகா, சுகுமாறா, பிரேவபனா, முத்கராவும்

சிசுேராமனும், சுேராமனும் மஹாஹனுவும். இைவ தக்ஷகனுக்குப் பிறந்து

ஹrனா,

தீயில்

கிrசா,

ெசௗஹதபனா பாம்புகள்.


-

இனி,

பாம்புகள்.

விஹாங்கா,

இைவ ஓ

பரவடா,

சரபா,

ஐராவதனுக்குப்


பாrஜாதா,

பந்தரா,

ேமதா,

பிரேமாதா,


ெகௗரவ்யா

பிறந்து

தீயில்


குலத்தில் பிறந்த பாம்புகளின் ெபயர்கைளக் ேகளுங்கள். எராகா, முழு மஹாபாரதம்

237


குண்டலேவணி, ேவணிஸ்கந்தா, குமரகா, வாஹுகா, சிrங்கேவரா, துர்தகா,

பிரதரா


அஸ்தகா

-

இைவ

ெகௗரவ்யாவுக்குப்

பிறந்து தீயில் விழுந்த பாம்புகள். இனி காற்ைறப் ேபான்ற ெபரும் ேவகமும்,



பிறந்த

விஷமும்




திருதராஷ்டிரன் ேகளுங்கள்.

சங்குகர்ணா, பிதரகா, குதரா, சுகுணாவும் ேஷசகாவும், பூர்ணங்கடா, பூர்ணமுகா, பிரஹாசா, சகுனி, தr, அமஹதா, குமதகா, சுேஷனா, வியாயா, ைபரவா, முண்டேவதாங்கா, பிசாங்கா, உத்ரபரகா, rஷபா, ேவகவத்,

பிண்டரகா,

ரக்தங்கா,

சர்வசாரங்கா,

சம்rதா,

பதாவும்

வசாகவும், வராஹகா, விராணகா, சுசித்ரா, சித்ரேவதிகா, பராசரா, தருணகா, மணிஸ்கந்தாவும் அருணியும். "ஓ





சாதைனகளுக்காக பாம்புகளின்

ெபrதும்


ெசால்லிவிட்ேடன். என்னால் எண்ணற்ற பாம்புகளின் ெபயர்கைள முழுவதுமாக ெசால்ல இயலாது. அந்தப் பாம்புகளின் ைமந்தர்கள், ைமந்தர்களின் எrந்தனர்.


அைவ

பல!

சில

எல்லாம் மூன்று

அந்தத்

தீயில்

தைலகளுடனும்,


சில

ஏழு

தைலகளுடனும், சில பத்து தைலகளுடனும் யுக முடிவில் வரும் ெநருப்ைபப்

ேபான்ற

விஷத்துடன்,


இருந்த அைவ ஆயிரக்கணக்கில் எrந்தன. "ெபரும்

உடலும்,

ெபரும்

ேவகமும்,

உருவத்துடன்

மைலமுகடுகைளப்

ேபான்ற

உயரமும், யமம், ேயாஜைன, இரு ேயாஜைன நீ ளம் உள்ளைவயும், நிைனத்த



உருைவக்ெகாண்டு

பல

பலங்கைளக் ெகாண்டைவயும், எrயும் ெநருப்ைபப் ேபான்ற விஷம் ெகாண்டைவயும்

தங்கள்

ேவள்வியில் எrந்தன. இப்படிேய

இந்த

தாயின்

ஐம்பத்ேதழாவது





238

அந்தப்

ெபரும்



பாம்புகள் யாைரக் கடிக்காது? | ஆதிபர்வம் - பகுதி 58 Who do the snakes don't bite? | Adi Parva - Section 58 | Mahabharata In Tamil

(ஆஸ்திக பர்வம் ெதாடர்கிறது) "ெசௗதி,

ஆஸ்திகருடன்

"இப்ேபாது,

ெதாடர்புைடய ஒரு அற்புத நிகழ்ைவச்

ெசால்கிேறன்


மன்னன்

ஜனேமஜயன் ஆஸ்திகருக்கு

அருளப்ேபாகும் இந்திரனின்

வரத்ைத

சமயத்தில் ைககளில்

இருந்து தூக்கி எறியப்பட்ட பாம்பு, கீ ேழ விழாமல் அந்தரத்தில் மிதந்தது. தக்ஷகன் ெபயைரச் ெசால்லி நிேவத்தியங்கள் சrயான முைறயில் கீ ேழ

அக்னியில்

ஊற்றப்பட்டும்,


விழாதைதக்

பயத்திலிருந்த கண்ட



ஆச்சrயப்பட்டான்." என்றார். ெசௗனகர், விழாதது,

"அப்படியா,

ஓ

விேவகிகளான

சூதேர, அந்த


அந்த

பிராமணர்களின்

பலனளிக்காததாலா?" என்றார்.

ெநருப்பில் மந்திரங்கள்

ெசௗதி, "சுயநிைனவிழந்த, அந்தப் பாம்புகளில் சிறந்த தக்ஷகன், இந்திரனால் ைகவிடப்பட்ட பிறகு, ஆஸ்திகர், "அங்ேகேய இரு", "அங்ேகேய


இரு",

"அங்ேகேய


இரு",

என்று

மூன்று

இதயத்துடன்,

முைற

பூமிக்கும்

வானத்திற்குமிைடயில் தக்ஷகன் மிதந்தான். பிறகு

சத்யஸ்யர்களின்

ெசான்னது

நிற்கட்டும்.

ேபால்

உண்ைமயாகின." ேபாது,

நடக்கட்டும்.


அருளப்படட்டும்.


இந்த

மன்னன்,

காக்கப்படட்டும்,

ஓ என்றான்.

உற்சாகமும்

ஆக்ரமித்திருந்தன.

வற்புறுத்தலால்

சூதா,

உனது

ஆஸ்திகருக்கு

மகிழ்ச்சியும்

அந்த

பாண்டவகுலத்தில் 239

ேவள்வி

இந்த

"ஆஸ்திகர் இத்துடன்

ஆஸ்திகரும்

வார்த்ைதகளும் வரம் இடம்

வந்த

அருளப்பட்ட முழுவதும்

மன்னன்,

அந்த




rத்விக்குகள்

ேவள்வி


அத்துடன்

சத்யஸ்யர்களின்

திருப்திெகாண்டு,

சிறந்த,

மன்னன்

நூற்றுக்கணக்கிலும்


கட்டுமானப்பணியில்

வந்தது.

பணியில்


ஆயிரக்கணக்கிலும்


கட்டடங்கள்



அடித்தளங்களின் விதிகைள அறிந்து, ஒரு பிராமணனால் இந்த பாம்புேவள்வி தைடபடும் என்று ெசான்ன சூத சாதிையச் ேசர்ந்த ேலாஹிதாக்ஷாவுக்கு

அவர்

எதிர்பார்த்தைதவிட

அதிகமாக

ெபரும் ெசல்வங்கைளக் ெகாடுத்தான். அசாதாரண அன்புைடய மன்னன்,


ஆைடகள்

பல

ெபாருட்கைளயும்,


உணவுகைளயும்,


அவரது

விருப்பத்திற்ேகற்ப ெகாடுத்து திருப்தியைடந்தான். அதன்பிறகும் அவருக்கு (ேலாஹிதாக்ஷாவுக்கு) பலவைகயில் மrயாைதையச் ெசலுத்தி,

அந்த

விேவகிைய

அைடந்த

ஆஸ்திகர்

வட்டுக்கு ீ

அனுப்பி,

அந்த

ேவள்விைய சrயான சடங்குகளுடன் முடித்தான். குறிக்ேகாைள ெபரும்

திருப்தியைடந்தார்.

மன்னன்

அவrடம், "நீ ர் திரும்பவும் வர ேவண்டும். எனது ெபரும் குதிைர ேவள்வியில் ேவண்டும்."

(அஸ்வேமத


ஏகாதிபதிையத் ெபருமகிழ்ச்சியுடன் தனது


திருப்திப்படுத்தி

அம்மான்கள்

ஆசிெபற்று,

யாகம்)


சத்யஸ்யராக

"சr"

என்று

தனது

அப்படி



தாயின்

இருக்க



மகிழ்ச்சியாகச் கால்களில்

நிைனவுகூர்ந்து

அந்த

ெசன்று



ெசான்னார். ெசௗதி



ெபரும்

"அவர்

மகிழ்வு

துறந்தனர். ஆஸ்திகrடம் ஒரு

வரம்


தருவதாகச்

என்ன

ெசான்னைதெயல்லாம் ெகாண்டு

ெபரும் திருப்தி ெசால்லினர்,

ெசய்வது?

திருப்திெகாண்ேடாம்.

தங்கள்

"ஓ


எங்கைளெயல்லாம்

ேகட்ட

பயங்கைளத்



கற்றவேன, நாங்கள்

உனக்கு

ெபரும்

காப்பாற்றிவிட்டாய்.

உனக்காக நாங்கள் என்ன ெசய்யட்டும் குழந்தாய்." என்றனர். ஆஸ்திகர், "பிராமணர்களும் மற்ற மனிதர்களும், காைலயிேலா அல்லது

மாைலயிேலா,


இந்த

எனது

240

ெசயைல



ேகட்டால்,


இருக்கக்கூடாது."



அவர்களுக்கு அதற்கு

எந்த

பயமும்

அந்தப்


ெபருமகிழ்வுடன், "ஓ ைமந்துனா, உனது வரத்தின் இயல்பாகேவ,

நீ ெசால்வதுேபாலேவ ஆகட்டும். நீ என்ன ேகட்டாலும் நாங்கள் மகிழ்ச்சிேயாடு ெசய்ேவாம். ஓ ைமத்துனா, ஆஸ்திகா, அர்திமான், சுனிதா

என்று

பகலிேலா

அவர்களுக்கு மனதில் பாம்பு

பாம்புகளினால்

ஜரத்கருவுக்குப்

ேவள்வியிலிருந்து

நிைனக்கிேறன். நீ ங்கள்

ெசன்றுவிடுங்கள்,



பாம்புகைளக்

ெபரும்


நிைனத்தாலும் 'நான்

பாம்புகேள.


ெபற்ற

இங்ேக

அருளப்படுவர்கள். ீ


பாம்புகேள,

கடும்


ெசான்ன

எந்தப்

பாம்பு

எனது


காத்த


ெசன்றுவிடுங்கள்.

பிறகு

நிைனவுகூருங்கள்

மனதால்

கடிக்காதிருங்கள்.

பாம்புகேள

ேவள்விக்குப்

பயம்

பிறந்த

அதனால்


ெகாண்ட

இரவிேலா

இருந்து விஷம் பாம்பு


ஆஸ்திகைரக்

குறித்துச் ெசால்லியும் கடிக்கிறேதா, அந்தப் பாம்புகளின் நாவு சின்சா


ேபாகட்டும்.'

கனி

என்று

ேபால யார்

நூற்றுக்கணக்காக ெசான்னாலும்

பாம்புகளால் எந்த ஆபத்தும் ஏற்படாது." என்றனர். ெசௗதி


"பிராமணர்களில்

பிளந்து



அப்படி முக்கியமான பாம்புகள் கூடி ெசான்னேபாது ஆஸ்திகர் ெபrதும் மகிழ்ந்தார். அதன்பிறகு

அந்த

உயர்

ஆன்ம


ெசன்றுவிடுவதில் தனது இதயத்ைதச் ெசலுத்தினார். அந்த


சிறந்தவர்,

அப்படி

பாம்பு



இருந்து பாம்புகைளக் காத்து, தனது ேநரம் வந்த ேபாது, தனது மகன்கைளயும் ேபரன்கைளயும் விட்டு ேமலுலகம் ெசன்றார். ஆஸ்திகர்


எப்படி

நடந்தேதா


ெசால்லிவிட்ேடன். இந்த வரலாற்ைறச் ெசால்வதால் பாம்புகளின் ேமல் இருக்கும் பயம் விலகும்.


241


ெசௗதி ெதாடர்ந்தார், "ஓ பிராமணர்கேள, ஓ பிருகு பரம்பைரயில் முதன்ைமயானவேர, உமது முன்ேனாரான பிரம்மாதி, இதுகுறித்து விசாrத்த

ருருவிடம்


நான்

ேகட்டவாேற,

நான்

ெசான்னவாேற இந்த வரலாற்ைற முழுவதுமாக ெசான்னார். ஓ பிராமணேர, வளர்க்கும்

ஓ

எதிrகைள


ஒடுக்குபவேர,

வரலாற்ைறயும்,

அந்த

நீ ர்

அறத்ைத

ேகட்டபடிேய

துந்துபாவின் கைதையயும் ேகட்டு முடித்ததால் உமது ஆர்வம் திருப்தியைடயட்டும்." என்றார். இப்படிேய

இந்த

ஐம்பத்ெதட்டாவது

ஆஸ்திக பர்வம் நிைறவைடகிறது.


242




ெபரும் வரலாறு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 59

The Great History | Adi Parva - Section 59 | Mahabharata In Tamil

(ஆதிவன்சவதரணா பர்வம்) "ெசௗனகர்


பிருகுவின் விrந்த

எனக்குச் ைமந்தா,

இந்த

காலத்தில் ெபரும்

"ஓ

மகேன,



ெசால்லிவிட்டாய். உன்னால்

ஓ

சூத

நான்

திருப்தியைடந்ேதன்.

உன்ைன


ஓ


ைமந்தா,

வரலாற்ைறச்



சூத

ெதாகுத்த

ெசால்.

அந்த

இைளேவைளகளில்

கூடியிருந்த

சத்யஸ்யர்கள்

முன்னிைலயில் உைரக்கப்பட்ட அந்த அற்புதமான வர்ணைனையச் ெசால். ேமலும்


என்ன

ேபசிக்

ெகாண்டார்கள்


ெசால். ஓ சூத ைமந்தா, நான் அைத உன்னிடமிருந்து ேகட்க விரும்புகிேறன். ஆைகயால் முழுைமயாகச் ெசால்." என்றார்.

ெசௗதி அந்த

ெசான்னார், "தங்கள் பிராமணர்கள்

கடைமகளின் இைடேவைளகளில்


காணப்படும்

பலவற்ைறப்

பற்றிப் ேபசிக் ெகாண்டனர். ஆனால் வியாசர் அற்புதமான ெபரும் வரலாறான பாரதத்ைத உைரத்தார்." என்றார். ெசௗனகர், "மஹாபாரதம் என்று அைழக்கப்பட்ட அந்த புனிதமான வரலாறு, பாண்டவர்களின் புகைழப் பரப்புகிறது. ேவள்வி முடிந்த பின்னர் ஜனேமஜயனால் ேகட்கப்பட்டு கிருஷ்ண துைவபாயணர் அைத

உைரத்தார்.

ேயாகக்கைலயால்

அைதக்


ேகட்க

ஆன்மா


ெகாண்ட,

கடைலப்

ேபான்ற மனைதக் ெகாண்ட அந்தப் ெபரும் முனிவரால் அந்த வரலாறு அைத

பிறந்தது.


நல்ல ெசால்,

மனிதர்களில் ஓ

சூத


ைமந்தா,

நீ


அைனத்ைதயும் ேகட்டும் எனது தாகம் அடங்கவில்ைல." என்றார். முழு மஹாபாரதம்

243


ெசௗதி,

"அந்த

விrந்து

ெபரும்

வரலாறான

வியாசரால்

ெதாகுக்கப்பட்ட மஹாபாரதத்ைத முதலில் இருந்து ெசால்கிேறன். ஓ



நான்

அைதச்

ெசால்லும்ேபாது ெசால்வதில்

அைத

நான்


ெபரும்


அைடகிேறன்." என்றார். இப்படிேய இந்த ஐம்பத்ெதான்பதாவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


244


மஹாபாரதம் ஆரம்பம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 60 Mahabharatham Begins | Adi Parva - Section 60 | Mahabharata In Tamil

(ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி) "ெசௗதிெசான்னார்,

"ஜனேமஜயன்

அமர்ந்திருக்கிறான்

என்று

நாக

ேகள்விப்பட்ட

துைவபாயணர் அந்தப்

ேவள்வியில் கிருஷ்ண

அங்ேக



கன்னிைக

பாட்டன்,

கலிக்கும்

சக்தியின்

ைமந்தன் பராசருக்கும் யமுைனயின் தீவு

சிறப்பு தாேன

ஒன்றில்

பிறந்தவர்.

வாய்ந்தவர்,

தனது

வளர்த்தார்.

அந்த

பிறந்தவுடன்


உடைல

ேவதங்கைளயும்

கிைளககைளயும்,

அதன்

எல்லா

வரலாறுகைளயும் கற்றார்.

ேவதங்களாலும், உறுதிகளாலும்,

தவங்களாலும், ேவள்விகளாலும்

ெபற்றுத் தயாரானார். அந்த


ேநான்புகளாலும்,




முதன்ைமயானவர்,

ேவதங்கைள நான்கு பகுதிகளாகப் பிrத்தார். அந்த

பிராமண



பிரம்மைனக்

கடந்தைத

ெதய்வகத்தன்ைமயுடன், ீ

மனதால்


ஞானத்துடன்

அறிந்தார்.

உண்ைமையப்

ேபாற்றி

அவர்


புனிதமான கடைமகளாலும், ெபரும் புகழாலும், அவர் பாண்டு, திருதராஷ்டிரன்,


ஆகிேயாைர



ெதாடரப் ெபற்ெறடுத்தார். அந்த


கிைளகைளயும் முழு மஹாபாரதம்



தனது 245

ேவதங்கைளயும் சீடர்களுடன்

அதன்



அமர்ந்திருந்த அந்த ேவள்விக்கு வந்தார். மன்னன் ஜனேமஜயன் சத்யஸ்யர்களும், ஒப்பான ேபால

பல

நாட்டு

rத்விக்குகளும்

சூழ


முதன்ைமயானவன்,

மன்னர்களும்,

அந்த



அந்த

அந்த


பிரம்மனுக்கு ேதவைனப்

பரதகுலத்தின்



வருவைதக் கண்டு, தனது ேசவகர்கள் மற்றும் உறவினர்களுடன்

ெபருமகிழ்ேவாடு ேவகமாக முன்வந்தைழத்தான். அந்த மன்னன் சத்யஸ்யர்களின்

அனுமதிேயாடு,

ெகாடுத்தைதப்

ேபால,

அந்த

ெபான்னாசனத்ைதக் ெகாடுத்தான்.


பிரகஸ்பதிக்குக்


ஒரு

அங்ேக அமர்ந்த வரங்கைள

அருளவல்ல, அந்த முனிவைர ெதய்வக ீ முனிவர்கள் வணங்கிய ேபாது,


மrயாைதகளுடன்

சாத்திரங்களில்


வணங்கினான்.

மன்னன்,

உrய

முற்றிலும்

தகுதிவாய்ந்த தனது பாட்டன் கிருஷ்ணருக்கு (வியாசர்) கால்கள் மற்றும்

வாையக்

கழுவ

நீ ரும்,

ஆர்கியாவும்,

பசுக்களும்

ெகாடுத்தான். அந்தப் பாண்டவ ஜனேமஜயனின் காணிக்ைககைள ஏற்று, பசுக்கைளக் ெகால்லக்கூடாது என்று ெசால்லி, வியாசர் மிகுந்த

திருப்திெகாண்டார்.

உட்கார்ந்திருந்த

தனது


மன்னன்

முப்பாட்டனிடம்,

அவரது

அங்கு

நலத்ைத

ேகட்டறிந்தான். அந்த சிறப்புமிக்க முனிவர் அவன் மீ து தனது பார்ைவையச்


சத்யஸ்யர்களால் வணங்கினார். கரங்கள்

அவனது

வணங்கப்பட்ட


கூப்பி,

நலத்ைதப்

அந்த

அவர்,

மன்னன்


தனது






சத்யஸ்யர்களுடன்

முதன்ைமயானவrடம்

ேகள்விகைளக் ேகட்கத் ெதாடங்கினான். "ஓ




ெசயல்கைளத் தங்கள் கண்ணாேலேய கண்டிருக்கிறீர்கள். நீ ங்கள் உைரக்கும்


அந்த


ெசயற்கrய

ெசயல்கைளச்

ஒற்றுைமயின்ைமக்குக் எண்ணற்ற

உயிர்கள்

பாட்டன்களுக்குள்

நான்

அந்தப்

காரணம்

பிராமணர்களில் சிறந்தவேர,

மடியக்

ேகட்க

ெசய்ய

என்ன?

விரும்புகிேறன். ைவத்த

விதிவசத்தால்

காரணமான

ெபரும்ேபார்

ஏன்

அந்த

எனது

நடந்தது?

ஓ

அைத எனக்கு முழுைமயாக, அது

எப்படி நடந்தேதா அப்படிேய ெசால்லுங்கள்." என்றான். முழு மஹாபாரதம்

246


"ஜனேமஜயனின் துைவபாயணர்,

இந்த

அங்ேக

ைவசம்பாயணrடம், பாண்டவர்களுக்கும்


தனது


"பழங்காலத்தில்


நடந்த

ேகட்ட



சீடன்

ெகௗரவர்களுக்கும்

பிணக்குகைள,

நீ

என்னிடம் ேகட்டறிந்தவாேற இந்த மன்னனுக்கு முழுைமயாகச் ெசால்." என்றார். "அதன்பிறகு


அந்த

பிராமணர்,

தனது


கட்டைளப்படி மன்னனுக்கும், சத்யஸ்சர்களுக்கும் மற்றும் அங்கு கூடியிருந்த கூறினார்.

ஏைனேயாருக்கும் முற்றிலுமாக

பாண்டவர்களுக்கும்

இந்த

முழு

வரலாற்ைறயும்


பைகைமைய



அழிந்த


முழுைமையயும் ெசான்னார்." இப்படிேய

அந்த

அறுபதாவது

ெகௗரவர்களுக்கும்,

ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி நிைறவைடகிறது.


247


பாண்டவர் வரலாறு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 61

The History of Pandavas | Adi Parva - Section 61 | Mahabharata In Tamil

(ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி) "ைவசம்பாயணர் "எனது

பகுதிகளும் எனது


உடலின்

தைரையத்

குருைவ

மrயாைதயுடனும் வணங்கி, இருக்கும் மற்ற

எட்டு

ெதாட

பக்தியுடனும்

முதற்கண்

இந்தச்

சைபயில்

அந்தனர்கைளயும்,

கற்றவர்கைளயும்

புத்திசாலிகளின்

வழிபட்டு,


மூவுலகங்களிலும்

இந்த



வியாசrடம் நான் ேகட்டவற்ைற முழுைமயாக உைரக்கின்ேறன். இைத

அறியப்ேபாகும்

அைழக்கப்படும்

ஓ

இந்தத்

வாய்ந்தவன்தான். உணரவில்ைல.


பாண்டவர்களுக்கும் சூதாட்டத்ைதத்

பாரதம்

எனது

ஒற்றுைமயின்ைம ஆட்சிைய

தகுதி

கட்டைளயில்


ஏன்

என்று

ேகட்கத்


ேகள்,


நீ ,

ெதாகுப்ைபக்

எனது

ைதrயமூட்டப்பட்டிருப்பதால்

"ஓ


பயத்ைத

நான்

ெகௗரவர்களுக்கும்

நிலவியது விரும்பி

என்றும்,

ஏன்

நாட்ைட

விட்டு அகற்றி வனவாசம் அனுப்பும் சம்பவம் நிகழ்ந்தது. யார் ேகட்கிறீர்கேளா



பரதகுலத்தில் சிறந்தவேன! "அந்த

நாயகர்கள்

இறப்ைபயடுத்து குறுகிய

(பாண்டவர்கள்)

தங்கள்

காலத்திற்குள்,

ெசாந்த

விவrக்கிேறன்

தங்கள்

வட்டிற்கு ீ



வில்வித்ைதயில்

வந்து

ேதர்ந்தனர்.

பாண்டவர்கள் உடல் பலத்தாலும், சக்தியாலும், மனபலத்தாலும், குடிகளிடத்தில் இருந்தைதத் ெகாண்டனர்.

பிரபலமாகவும்,

கண்ட


ேநர்ைமயற்ற

நற்ேபறுகள் அவர்கள்

மனம்

ேமல்

ெகாண்ட

அருளப்பட்டு ெபாறாைம

துrேயாதனன்,

கர்ணன், சுவலனின் ைமந்தன் (சகுனி) ஆகிேயார் நாட்டின் மீ து முழு மஹாபாரதம்

248


மறுக்கப்படாத ஆட்சி உrைமைய அைடய (acquirement of undisputed sovereignty)

துன்புறுத்தி


பல


வைககளில்

திருதராஷ்டிரனின்

தீய

பாண்டவர்கைளத் மகன்

ீ பமனுக்கு

ீ விஷத்ைதக் ெகாடுத்தான், ஆனால் ஓநாய் வயிறு ெகாண்ட பமன்

அந்த விஷத்ைத உணவுடன் ேசர்த்து ெசrத்து முடித்தான். அதன் பிறகும்

அந்தப்

பாவி


ீ பமைனக்


கட்டி

கங்ைகயின் நீ rல் தூக்கி வசி ீ விட்டு ெசன்று விட்டான். ஆனால் பலம்


ைககைளக்

ீ பமேசனன் ,

ெகாண்ட

அந்த

குந்தியின் ைமந்தன் எழுந்து, தான் கட்டுண்டு கிடந்த கயிறுகைள

அறுத்து, தன் வலிெயல்லாம் அகன்று ெவளிேய வந்தான். அவன் தூங்கிக்



எதிrகைள

அவைன

கடும்

உடெலங்கும்

அழிப்பவன்

விஷம்

தீண்டின.

அழியவில்ைல.

ெகாண்ட

இருப்பினும்

அப்படி


அந்த

பாண்டவர்கள்,

குருக்களாகிய தங்கள் ெபrயதந்ைதயின் மகன்களால் அடிக்கடி துன்பப்படும்ேபாது, கருத்ேதாடு




அந்த

எண்ணம்

ெகாண்ட

கவனிப்பதில்

தீய

தன்ைன


பூேலாக

தக்கைவக்கிறாேனா

மனிதர்களின் அப்படி


ஈடுபடுத்திக் மட்டுப்படுத்தி,

துன்பத்திலிருந்தவர்கைளக் காப்பாற்றினார். எப்படி

இன்பத்ைத

தீயவற்றிலிருந்து விலக்கி ைவத்தார்.

விதுரர்,

சக்ரன்

பாண்டவர்கைளத்

இப்படி மைறமுகமாகவும், ெவளிப்பைடயாகவும் பல வைககளில் முயன்றும் (குரு


பரம்பைரைய

காப்பாற்றப்படும்ேபாது,

விதியாலும், அழிக்க)

எதிர்கால

இடுகாட்டுக்

காரணத்துக்காகவும்


அழிப்பதில்

தன்

இயலாைமைய உணர்ந்த துrயாதனன், தனது ஆேலாசகர்களான விrஷா (கர்ணன்), துட்சாசனன் மற்றும் மற்றவர்கைள அைழத்து, திருதராஷ்டிரன் அறிய அரக்காலான வடு ீ ஒன்ைறக் கட்டினான். மன்னன்


தன்

மக்கள்


பாசத்தாலும்,

ஆட்சி உrைமயின் மீ திருந்த விருப்பத்தாலும், பாண்டவர்கைள புத்திசாலித்தனமாக பாண்டவர்கள்

தங்கள்

வாரனாவதத்திற்கு தாயுடன்

அனுப்பினான்.

அஸ்தினாபுரத்ைத

விட்டு

ெவளிேயறினர். அவர்கள் நகரத்ைதவிட்டு ெவளிேயறும் ேபாது, முழு மஹாபாரதம்

249



நடக்கப்

ேபாகும்

ஆபத்திலிருந்து

ெவளிேய

வருவது

எப்படி என்று சில ேயாசைனகைள அவர்களுக்குத் ெதrவித்தார். குந்தியின்


வாரனாவதத்ைத

அைடந்து

தங்கள்

தாயுடன் வாழ்ந்து வந்தனர். திருதராஷ்டிரனின் உத்தரைவ ஏற்றுக் ெகாண்டு

அந்த

நகரத்தில்,

அந்த

அரக்காலான


அந்த

எதிrகைள அழிப்பதில் சிறப்புவாய்ந்தவர்கள் வாழ்ந்து வந்தனர். அந்த

இடத்தில

தங்கைளப்

புேராச்சைனயிடம்

பாதுகாத்து

ஒரு


வருடம்


அங்ேக

வாழ்ந்தனர்.

விதுரrன் வழிகாட்டுதல்படி, ஒரு சுரங்கப் பாைதைய அைமத்து,

அந்த அரக்காலான வட்டுக்கு ீ ெநருப்பு ைவத்து புேராச்சைனைய (அவர்களது எrத்துக்

எதிrயும்,


ெகான்றனர்.

பயத்துடனும்

அந்த

ஒற்றருமானவைள)

எதிrகைள

ஆர்வத்துடனும்,

தங்கள்

அழிப்பவர்கள்,

தாைய


ெகாண்டு தப்பித்தனர். கானகத்திற்குள் ஒரு நீ ரூற்றுக்கு அருகில் ஒரு

ராட்சசைனக்

ைமந்தர்களுக்குப்

பயந்து,

ெவளிக்காட்டிவிடும் இருளில்

தப்பிச்

கண்டனர். தங்களது



எந்த

பயந்து

இங்ேக

திருதராஷ்டிரனின் ெசயலும்

தங்கைள


தான்

ீ பமன்

அந்த

இடும்பிைய

(அவன் ெகான்ற ராட்சசனின் தங்ைக) மைனவியாக அைடந்து, அவள் மூலமாக கேடாத்கஜன் பிறந்தான். கடும் விரதங்கைளயும் ேவதங்கைளயும் நன்கு அறிந்த பாண்டவர்கள், ஏகசக்கரம் என்ற நகரத்திற்குச் ெசன்று அங்க பிரம்மச்சாrகளாக ேவடம் பூண்டு மைறந்து


அந்த


எருைதப்

ேபான்றவர்கள், அந்த நகrல் ஒரு அந்தணrன் வட்டில் ீ சிறிது காலம்

யாவற்ைறயும்

தவிர்த்து

தன்னடகத்துடன்


ீ இங்ேகதான் ெபரும் கரங்கைளக் ெகாண்ட பமன் , பசிெகாண்ட, பலம்ெபாருந்தி சந்தித்தான்.

மனிதர்கைள

அந்த


ீ பமன்

ேபான்றவனான


தனது

ராட்சசனான



பகைனச்



புலி


அவைன ேவளமாகக் ெகான்று அங்கு வாழ்ந்த குடிமக்கைளக் காப்பாற்றி

பயத்திலிருந்து

விடுவித்தான்.


கூடியிருக்கும் இளவரசர்களுக்கிைடயில் கிருஷ்ைண (பாஞ்சால இளவரசி) ஒரு கணவைனத் ேதர்ந்ெதடுக்கப் ேபாகிறாள் என்பைத அறிந்தனர்.

அைதக்


ேகட்டதும் 250


பாஞ்சாலத்திற்குச்


ெசன்று அந்த மங்ைகைய அைடந்தனர். அப்படி திெரௗபதிைய (ெபாதுவான

மைனவியாக)




அறியப்பட்டதும்,

அந்த

அஸ்தினாபுரம்

திருதராஷ்டிரனாலும்,

அங்ேக

ஒரு

வருடம்




தண்டிப்பவர்கள்,

திரும்பினர்.

அங்ேக


ைமந்தனாலும்

ெசன்றதும்

ீ (பஷ்மர் )

"ஓ

அன்பானவர்கேள, உங்களுக்கும் உங்கள் தம்பிகளுக்கு கருத்து ேபதங்கள்

ஏற்படாதிருக்க,

இருப்பிடமாகத்


காண்டவபிரஸ்தத்ைத

தீர்மானித்திருக்கிேறாம்.

ெபாறாைமகைளயும் நகரங்களும்,

மறந்து

பல

அகலமான


எல்லா

தூக்கிெயறிந்துவிட்டு, சாைலகளும்

பல

ெகாண்ட

காண்டவபிரஸ்தத்துக்குச் ெசன்று அங்கு வாழுங்கள்." என்றனர். அதன்படி


தங்கள்

நண்பர்களுடனும்

பின்பற்றுபவர்களுடனும்,

பலவைகயான





காண்டவபிரஸ்தம்

தங்க

கற்கைளயும்


அங்ேக

அந்த

பிரைதயின் ைமந்தர்கள் பல வருடங்கள் தங்கி இருந்தனர். பல நாடுகள் தங்கள் பலத்தால் தங்கள் கட்டுப்பாட்டிற்குள் ெகாண்டு வந்தனர்.

தங்கள்



பால்

ஈடுபடுத்தி,

உண்ைமைய உறுதியாக ஏற்று, அைடந்த ெசல்வத்ைதக் கருதி கலக்கமுறாமல், தீைமகைளத்

ஒழுக்கமாகவும்


அைமதியாகவும்,


ெபரும்

பல

அதிகாரத்ைதப்

ீ பற்றினர். பமன் கிழக்ைக ெவன்றான், நாயகனான அர்ஜூனன் வடக்ைக

ெவன்றான்,

நாயகர்கைள

நகுலம்

அழிப்பவனான

இைவெயல்லாம் முழுவதும்

ஒவ்ெவாருவரும்

நடந்தபிறகு, அறியப்பட்டது. சூrயைனப்

ேமற்ைக

சகேதவன்

ெதற்ைக

அவர்களது ஐந்து

ேபால,

ெவன்றான்,



இந்த

எதிr

உலகம்

பாண்டவர்களும் பூமிக்கு

ஆறு

சூrயர்களாக இருந்தனர். அதன்பிறகு,

ெபரும்


வரத்ைதயும் ீ


ெகாண்ட யுதிஷ்டிரன் சில காரணங்களுக்காக, தனக்கு உயிருக்கு உயிரான, இடது ைகயாலும் வில்லின் நாைண இழுக்கும் சக்தி ெகாண்ட


கானகத்திற்கு


அந்த

மனிதர்களில் புலிேபான்ற அர்ஜூனன், அந்த உறுதியான ஆன்மா, முழு மஹாபாரதம்

251


அைனத்து அறங்கைளயும் ெகாைடயாகக் ெகாண்டு, கானகத்தில் பதிெனான்று

வருடங்களும்



சம்பவத்தில்,

பதிெனான்று

இந்த


மாதங்களும்


குறிப்பிட்ட



இனிைமயான

ேபச்சுைடய

கிருஷ்ணனிடம் ெசன்றான். அங்ேக அந்த விபவட்சு (அர்ஜூனன்) தாமைரக்

வசுேதவனின்

கண்

மைனவியாகக்

இருந்தாள். குந்தியின் ேவள்வி

இைளய

தங்ைக

ெபரும்

இந்திரனுடன்


அர்ஜூனனுடன், அல்லது

ெகாண்ட,

கிருஷ்ணனுடன் ைமந்தன்

ெநய்ையச்

அவள்

ஸ்ரீ


சுபத்திைரையத் சச்சி

ேபால



வாசுேதவனுடன்

அக்னிைய

மகன்



அர்ஜூனன்,

சுமக்கும்


இருந்ததுேபால

ஓ

தனது


காண்டவ


(அக்னியின் ெசrயாைமையப் ேபாக்க அங்ேக இருந்த மருத்துவ மூலிைககைள ேகசவனின்

எrத்து)

உதவி

ஆதாரங்கைளக் எப்படி


ெகாண்ட


ைமந்தனுக்கு

வற்றாத

ெகாடிக்கம்பத்தில்



கருடைனக்

காப்பாற்றினான்.


அந்த




கண்டு

ஏமாற்றி,

பணித்தான்.


அந்தத்

அைத

வருடம்

தீய

அைடவதில்


ஆக

நன்றி

நைககைளயும்

பாண்டவர்கைள ஒரு

மயைன

மீ து

ஒரு



கானகத்திற்கும்,

வாழவும்

வைகயான

கட்டடத்ைதக்


அசுரத்தச்சன்



விருப்பமும்


காண்டிபத்ைதயும்,

ரதத்ைதயும்



அக்னி

பணியும்

ஒரு

அரண்மைனையக் ஆர்வமும்

அழிப்பது

வில்லான



எதிrகைள

அம்புறாத்தூணிையயும்,

ெகாண்ட

மயன்,


பிரைதயின்

சந்தர்ப்பத்தில்தான்


எந்தப்

மிக

அந்த



மூலம்

அப்படி

அர்ஜூனனுக்கு


விஷ்ணுவுக்கு

கடினமில்ைலேயா

கடினமாகத்

இந்தச்

திருப்திப்படுத்தினான்.

சகுனியின் பனிெரண்டு

தைலமைறவு

முழு

பதிமூன்று

வருடங்கள் அவர்களுக்கு வனவாசம் அளித்தான்.


252


பதினான்காவது

வருடத்தில்,

ஓ



திரும்பி வந்து தங்கள் ெசாத்த்துக்கைளக் ேகாrனர். அவர்களால் அைதப்

ெபற


தீர்மானிக்கப்பட்டது. குலத்ைதேய


அதன்

பாண்டவர்கள் மன்னன்


ெமாத்த

துrேயாதனைனக்

தங்கள் ேபரழிவிற்குள்ளான அரைசப் ெபற்றனர்.

ேபார்

க்ஷத்திrய ெகான்று,

இதுதான் வதீய குணங்களுக்கு ஆட்படாத, எந்தத் தீயச் ெசயலும் ெசய்யாத



ஒற்றுைமயின்ைமயின் அரைச

இழந்தனர்.

ரலாறு.

ஓ


காரணமாகத்தான்


ெவற்றிெபற்ற

குருக்கள்

ெவற்றிைய

இந்த


அைடந்தனர்."



253


பாரதம் படிப்பது ேவதம் படிப்பதற்குச் சமம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 62

149

Reading Bharatha is equal unto reading Vedas | Adi Parva - Section 62 | Mahabharata In Tamil

(ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி) "ஜனேமஜயன்

ெசான்னான்,

பிராமணர்களில் குருக்களின் விளக்கும்

"ஓ


ெபரும்




என்று


நீ ங்கள் சுருக்கமாக ெசால்லிவிட்ட ேபாதிலும், ஓ ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேர, அந்த அற்புதமான விவrப்ைப முழுைமயாகச் ெசால்லுங்கள்.

அைதக் ேகட்பதில் நான் ெபரும் ஆவல் ெகாண்டுள்ேளன். நீ ங்கள் முழுைமயாகச் ெசால்லுங்கள். இப்படி அந்தப் ெபரும் வரலாைற மணிச்சுருக்கமாகக் அது

ேகட்பதில்

எப்படிப்பட்டெதன்றால்,

ெகால்லக்கூடாதவர்கைளக் காரணத்ைதச்

நான்

திருப்திெகாள்ளவில்ைல. அறம்

ெகான்றுவிட்டு,

ெசால்லப்

ேபாய்,

சார்ந்தவர்கள், அதற்கு


அற்பக்


ெகாண்டாடுவதற்குச் சமமானது. ஏன், அப்பாவிகளான, பழிக்குப் பழி

வாங்கும்

புலிேபான்றவர்கள்,

திறன்

அந்த

அைமதியாக

ஏற்றனர்?



யாைனகளின்


ெகாண்ட

அந்த


குருக்களின்

ஓ

துன்புறுத்தைல


கரங்கைளக் ெகாண்ட

ெகாண்ட, அந்த


ீ பமன் ,

ஆயிரம் தாங்கள்

தீங்கிைழக்கப்பட்டும் தனது ேகாபத்ைத அடக்கிக் ெகாண்டானா? துருபதனின் மகள், அந்தப் பத்தினி கிருஷ்ைண, அந்தப் பாவிகள் அவைளத் துன்புறுத்தும் ேபாது அவர்கைள எrத்துவிடும் சக்தி ெகாண்டவள்,

அந்த


ைமந்தர்கைள

தனது

ேகாபப் பார்ைவயால் எrக்கவில்ைலயா? பிரைதயின் மற்ற இரு முழு மஹாபாரதம்

254


மகன்களும்

(யுதிஷ்டிரனும்


(நகுலனும்

குருக்களிடம் அடிைமயாக

ெசன்றார்கள்?

காயப்பட்டு,

இருந்த

அர்ஜூனனும்),

சகேதவனும்) தீய

அந்தப்

சார்ந்தவர்களில்

ஏன்

இரு

பாவிகளான

பழக்கமான


அறம்


சூதாட்டத்தின்

பின்



தர்ம

ேதவைதயின் புதல்வருமான யுதிஷ்டிரன், தனது கடைமகைளச்

சrயாகச் ெசய்தும், ஏன் அந்த ெபரும் துன்பத்திற்கு ஆளானார்? தனது

கைனகளால்

ேபார்புrயும்

அந்தப்

பாண்டவ

தனஞ்ெசயன்

உலகத்திற்கு

அனுப்பிய,

மாந்தர்கைள


சாரதியாகக் ஏன்

ேவறு

ெகாண்ட


துன்புறுத்தலுக்கு ஆளானான்? ஓ ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேர, எனக்குச்



நடந்தனேவா

அந்தப்

ெபரும்

அைத

உள்ளவாேற

சாரதிகள்

சாதித்த

எல்லாவற்ைறயும் எனக்குச் ெசால்லுங்கள்." என்றான். அதற்கு ைவசம்பாயணர், "ஓ ஏகாதிபதிேய, அைதக் ேகட்பதற்கான ேநரத்ைத

ஒதுக்கிக்

ெசால்லப்பட்ட ஆரம்பம்

தான்.

இந்த

நான்

ெகாள்.

வரலாறு அைத


மிகப்


ெபrயது.

உைரக்கிேறன்.

இது

அளவிட

ெவறும் முடியா

ெபரும் மேனா சக்திெகாண்ட, சிறப்பு மிகுந்த ெபரும் முனிவர்

வியாசர் அருளி, எல்லா உலகங்களாலும் வழிபடப்படும், அந்த முழு

ெதாகுப்ைபயும்


அளவில்லா

முழுைமயாக மேனாசக்தி

நான்


ெகாண்ட

சத்தியவதி

மகனால் பைடக்கப்பட்ட இந்த பாரதம் நூறாயிரம் பாக்கைளக் (சுேலாகங்கைளக்) ெகாண்டது. எவர்கள் இைத அடுத்தவருக்குப்

படித்துக் காட்டுகிறார்கேளா, எவர்கள் இைதக் ேகட்கிறார்கேளா, அவர்கள் பிரம்மனின் உலைக அைடந்து, ேதவர்களுடன் சமமாக இருப்பர்.

இந்த

பாரதம்

ேவதங்களுக்கு

இைணயானது.

புனிதமானது. அருைமயானது. ேகட்பனவற்றிெலல்லாம் சிறந்தது. இது முனிவர்களால் வழிபடப்படும் புராணம். ெபாருள், இன்பம்

(அர்த்தம், காமம்) சம்பந்தமான பல உபேயாகமுள்ள கருத்துகள் இதில் அடங்கியுள்ளன. இந்தப் புனிதமான வரலாறு, இதயத்ைத ெபரும்வடைடதலில் ீ (Salvation) ஆர்வம் ெகாள்ள ைவக்கும்.


255


கற்றவர்கள்


தாராளமான,


உண்ைமயான

இந்த

நம்பிக்ைகயுள்ள

ேவதத்ைத,

மனிதர்களுக்கு

உைரக்கும்ேபாது அவர்கள் ெபரும் ெசல்வத்ைத அைடகின்றனர். கருைவ கர்ப்பத்திேலேய ெகால்லும் பாவம் கூட (கருக்கைலப்பு) இைதக்

ேகட்பதால்

அகலும்.

ெகாடூரமானவனாகவும்,

ஒரு

மனிதன்

பாவியாகவும்

எவ்வளவுதான்


இந்த

வரலாைறக் ேகட்பதால், ராகுவிடம் இருந்து விடுபட்ட சூrயைனப் ேபால என்று

எல்லா

பாவங்களும்

அைழக்கப்படுகிறது.

அகலும்.

இந்த

வரலாறு

ெவற்றியைடவதில்

ெஜயம்


ெகாண்ேடார் அைனவரும் இந்த இைதக் ேகட்க ேவண்டும். ஒரு மன்னன் இைதக் ேகட்பதால், முழு உலகத்ைதயும் தனது ஆளுைகக்குள்

ெகாண்டுவந்து,

தனது

எல்லா

எதிrகைளயும்

அடக்குவான். இந்த வரலாறு தனது இயல்பாேலேய, அைமதியாய் இருக்கும்

வலிைமயான

ெசயல்தான்.


கனிைய

உருவாக்கும் ஒரு ெபரும் ேவள்விதான் இந்த வரலாறு. இளம் ஏகாதிபதிகள், தங்கள் மைனவியுடன் இைதக் ேகட்க ேவண்டும். அதனால்


அrயைணைய அறம்,


வரம் ீ

அலங்கrக்கப் வடு ீ


(தர்மம்,

புதல்வர்கைள

ெபறுவார்கள். அர்த்தம்,

இந்த

ேமாட்சம்)

தங்கள்

வரலாறு என்பைத

அறியும் ஒரு உயர்வான புனிதமான அறிவியல் என்று அளவிலா மனம் ெகாண்ட வியாசரால் ெசால்லப்பட்டுள்ளது. இது தற்ேபாது உைரக்கப்படுகிறது. ேகட்பவர்கள்,

மகன்கைளயும்,

சிறப்பானைதச் உடலால்,

வருங்காலத்திலும்


இைதக்


ேகட்டு

ேவைலயாட்கைளயும்

வார்த்ைதயால்,


ெசால்

உைரக்கப்படும்.

மனதால்

ேகட்பதால்

பிறப்ைபப்

இயன்றதில்

ெபற்றிருப்பர்.


அகன்று

பற்றியக்

இைதக்


ேபாகும்.

கைதகளில்

பாரத குைற

கண்டுபிடிக்கும் மனம் இல்லாமல் இைதக் ேகட்பவர்கள், எந்தக் குைறபாடுகளினாலும்,


மறு

உலகத்ைதப்

பற்றிய

எண்ணத்தாலும் பயம் ெகாள்ளாதிருப்பார்கள். தனது

ெபரும்

சாதைனகளால்

உலகறிய

புகழ்

ெபற்ற,

உயர்

ஆன்ம பாண்டவர்கள், ஞானத்தின் பல கிைளகைள அறிந்த மற்ற க்ஷத்திrயர்கள் முழு மஹாபாரதம்


உயர்ந்த 256

ஆன்மாக்களின்

உயர்ைவச்


சித்தrக்கவும்,

உலகிற்கு


நன்ைம

இந்த

ெசய்யவுேம

ெதாகுப்ைபச்

அருைமயானதும்,

புகைழ


ெகாடுக்கக்கூடியதும்,

ெதய்வகமானதுமாகும். ீ

உற்பத்தி

தனது



ெசய்யக்கூடியதும்,

இது

நீ ண்ட

புனிதமானதும்,

அறத்தகுதிகைள

வளர்த்துக்

ெகாள்வதில் ஆர்வம் ெகாண்ேடார், இந்த வரலாைற புனிதமான பிராமணர்கள் மூலம் ேகட்டு, அழிவற்ற ெபரும் தகுதிகைளயும், அறத்ைதயும் ெபறுகின்றனர். இந்தக் குரு பரம்பைரயின் கைதைய விபrப்பவர்கள் அைடந்து

,

உடேன


சுத்தாமாகி,

ெபரும்

ெபrய

மrயாைதக்கு

குடும்பத்ைத

ஆளாகின்றனர்.

மைழப்பருவ நான்கு மாதங்களில் இந்த புனிதமான பாரதத்ைதத் ெதாடர்ந்து

படிக்கும்

பாவங்களிலிருந்தும்


தனது

விடுபடுகிறான்.


பாரதத்ைதப்

படித்த

யாைரயும் ேவதமறிந்தவர்களாகக் ெகாள்ளலாம். இந்தத்

ெதாகுப்பில்,

மறுபிறப்பு

முனிகள்,


அரசமுனிகள்,

பாவங்களற்ற


ேகசவன்,


ேதவன் மகாேதவன், பார்வதி, பார்வதி மகாேதவன் ெதாடர்பால் கார்த்திேகயன்

பிறந்து,



விபrக்கப்படுகின்றன.

பல

தாய்மார்களால் பசுக்களின்


அறம்

வளர்க்கப்படுவது,

ெபருைம,

ஆகியன

சார்ந்தவர்களாலும்

ேகட்கப்பட ேவண்டிய பாரதெமன்பது சுருதிகளின் ெதாகுப்பாகும். கற்றவர்களால், புனிதமான சந்திர நாட்களில் பிராமணர்களுக்கு இது உைரக்கப்படும்ேபாது, அவர்களது அைனத்துப் பாவங்களும்

அகன்று ேமாட்சத்ைதப் பற்றி அவர்கள் கவைல ெகாள்ளாமல், பிரம்மனிடம் ஐக்கியமைடவார்கள். ஷ்ரதா

(திதி)

எனும்

ேநான்பிருக்கும்

ேபாது,

இதில்

ஒரு

அடிையேயனும் பிராமணர்கள் மூலம் ேகட்டால், அந்த ஷ்ரதம் அழிவற்றதாகும், இதனால் பித்rக்கள் (முன்ேனார்கள்) மகிழ்ந்து அவர்கைள

ஆசீர்வதிப்பர்.

புலன்களாலும்

மனதாலும்,

அறிந்தும்

எந்த

அறியாமலும்

மனிதனாலும்

நமது


பாவங்கள் அைனத்தும், மஹாபாரதத்ைதக் ேகட்பதால் அழிந்து ேபாகும். உயர்ந்த பிறப்புகளான பாரத இளவரசர்களின் வரலாேற மஹாபாரதம் முழு மஹாபாரதம்

என்றைழக்கப்படுகிறது. 257

இந்தப்

ெபயrன்


இலக்கணத்ைத

அறிந்தவர்களின்


சுத்திகrக்கப்படும்.

இந்த பாரத குலத்தில் வரலாறு அற்புதமாக இருப்பதால், அது உைரக்கப்படும்ேபாது,

நிைலயாதவர்களின்

(அநித்யமானவர்கள்)

பாவங்கைள உறுதியாகப் ேபாக்குகிறது. கிருஷ்ண துைவபாயண முனிவர்


இந்தத்

எழுந்து,

ெதாகுப்ைப

மூன்று


வருடங்களில்


முடித்தார்.


தனது

ஆன்மிகக் கடைமகைள முடித்து மஹாபாரதத்ைதத் ெதாகுத்தார். ஆைகயால்,

இது

பிராமணர்களுக்குக்

உறுதிேயற்றிருக்கும்

ேகட்கத்தக்கது.

(ேநான்பிருக்கும்)


ேகட்பதற்காக

யாெராருவர் கிருஷ்ண துைவபாயணர் உைரத்திருக்கும் இந்தப்

புனித விபrப்ைப உைரக்கிறாேரா, அவருக்கும், அவர் ெசால்லிக் ேகட்கும்

ெசயல்களின் இருக்காது.

மற்றவர்களுக்கும் பலன்களால்

அறம்

அவர்களால்

(நன்ைம,

ெசய்ய

தீைம)

விரும்பும்


எந்தக்குைறயும்

மனிதன்

இைத

முழுைமயாகக் ேகட்க ேவண்டும். இது எல்லா வரலாறுகளுக்கும் இைணயானது.

இைதக்

ேகட்பவர்கள்

யாரும்

இதயச்

சுத்தம்

அைடவர். ஒருவன் எச்ெசயல் ெசய்து ேமாட்சத்ைத அைடவேனா, அேத ேபான்ற பலைன இந்தப் புனிதமான வரலாைறக் ேகட்பதன் மூலம்

அைடயலாம்.


ேகட்கப்படும்ேபாேதா,

அல்லது



இது

ேகட்கச்

ெசய்யப்படும்ேபாேதா, அந்த மனிதன் ராஜசூய யாகம் ெசய்தும், அசுவ

ேமத

பலைனப்

யாகம்


கடலாகவும்,

ேபாற்றப்படுகிறது.

ெசய்தும்

(குதிைர


ெபருமைல இந்த

ேவள்வி)


வயலாகவும்,

ெபரும்

ேமருவாகவும்

வரலாறு

பாரதம்

ேவதத்திற்கிைணயான

புனிதமானதும் அற்புதமானதுமாகும். ேகட்பதற்குத் தகுதியானது. காதுகளுக்கு அறங்கைள பாரதத்தின்

இனிைமயானது,

வளர்க்கவல்லது. ஒரு

பிரதிைய

பாவங்கைளப் ஓ

ேபாக்கவல்லது,


ேகட்பவருக்கு

ஒருவன்

ெகாடுப்பானானால்,

கடைல இடுப்புக்கச்ைசயாக அணிந்திருக்கும் முழு பூமிையேய அவனுக்குப் பrசாகக் ெகாடுத்ததாகப் ெபாருளாகும். ஓ பrக்ஷித் ைமந்தா, விபrப்பு

நான்



கவனமாகக் ேகள்.


ெசால்லப்ேபாகும்,

ெவற்றிையயும்

258

இந்த

இன்ப

ெகாடுக்கவல்லது.


முனிவர் ெதாடர்ந்து

கிருஷ்ண எழுந்து,

துைவபாயணர் இந்த

மூன்று


வருடங்கள் வரலாறான

மஹாபாரதத்ைதத் ெதாகுத்தார். பரத ஏகாதிபதிகளில் எருைதப் ேபான்றவேன, அறம், ெபாருள், இன்பம், வடு ீ சம்பந்தமாக இங்குப் ேபசப்படும்

வரலாறில் என்றார்.


அடங்காதது


எங்ேகயும் எைதயும்

259

ேபசப்படும், எங்கும்

ஆனால்,

காண

இந்த

முடியாது."


உபrசரன் (எ) வாசு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 63அ Uparichara (a) Vasu | Adi Parva - Section 63 | Mahabharata In Tamil

(ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர்


"உபrசரன்

என்ற ெபயrல் ஒரு மன்னன் இருந்தான். அந்த


அறத்துக்குத்

அர்ப்பணித்தவன்.

தன்ைன

ேவட்ைடக்கும்

அடிைமயாக இருந்தான்.

அந்த ெபௗரவ குல மன்னன், வாசு என்ற ெபயராலும்



வழிகாட்டுதலின்

அருைமயானதும் திைளக்கும்

அவன் படி

மகழ்ச்சியில்

அரசுமான

ேசதி

நாட்ைட

அடக்கி ஆண்டான். சில காலங்களுக்குப் பிறகு,




இருந்த

பின்வாங்கி

ஒதுங்கி

இருந்து, கடுந்தீவிரமாக தவம் ெசய்தான். அந்தக் காலத்தில், அவன்

எண்ணி


ேதவர்களின் தைலைமப் பதவிைய ேவண்டி கடுந்தவம் இருக்கிறான் என்று அணுகினர்.


தைலைமயில்

வந்து

அந்த


ேதவர்கள், அவன் முன் ேதான்றி, ெமன்ைமயாகப் ேபசி அவைன தவத்ைத ைகவிடைவத்து ெவற்றி ெபற்றனர். "ேதவர்கள்,

"ஓ


தைலவேன,


அறம்

இழிந்த

ேபாகாமல்

காக்கும் ெபாறுப்பு உன்னுைடயது. உன்னால் காக்கப்பட்ட அந்த அறம், இந்தப் பிரபஞ்சத்ைதேய

காக்கும்."




"ஓ

மன்னா,

பூமியில் அறத்ைத கவனமாகவும் கடுைமயாகவும் இருந்து காப்பாற்று. அறம் சார்ந்து வாழ்ந்து, பல புனிதமான பகுதிகைள நீ என்னதான்

நான்

ேதவேலாகத்ைதச்

நித்தியமாய்க் காண்பாய்.

சார்ந்தவனாகவும்,

நீ

பூேலாகத்ைதச்

சார்ந்தவனாக இருந்தாலும், நீ எனக்கு நண்பனாகவும், அன்புக்குrயவனாகவும் இருப்பாய். ஓ மனிதர்களின் மன்னா, நிைறந்த மிருகங்களின் வசிப்பிடமாகவும், புனிதமானதும், ேபாலப்

ெசல்வங்களும்

பாதுகாக்கப்பட்டதும்,

ெகாண்டதும்,


ெகாண்டதுமான

இந்தப்

ேசாளமும்

நிைறந்ததும்,

ஏற்றுக்ெகாள்ளக்கூடிய

இன்பங்களும் பூமியின்

நிைறந்ததும்,

மகிழ்ச்சிகரமான

ேதவேலாகத்ைதப்

தட்பெவட்ப

வளமான


நிைல

நிலத்ைதக் வசி.

ஓ

ேசதியின் ஏகாதிபதிேய, உனது ஆளுைகக்குட்பட்ட இந்த இடம், வளங்களால் நிைறந்துள்ளது. தாதுக்களும்

ரத்தினங்களும்,



விைலமதிப்பில்லாக் இந்த

260

நகரமும்,

கற்களும்,

அைதச்

வளமான

சுற்றியுள்ள


கிராமங்களும்

அறம்

ேநர்ைமயாக





அைதச்


ேகலிக்குக்

கூடப்

மக்களும்

ெபாய்

ேபசுவதில்ைல. மகன்கள் தங்கள் தந்ைதயிடம் இருந்து ெசாத்ைதப் பிrத்துக்

ெகாள்வதில்ைல. அதுேபாக, எப்ேபாதும் தங்கள் ெபற்ேறாrன் நன்ைமயிேலேய விருப்பங்ெகாண்டுள்ளனர். கட்டப்படுவதில்ைல. ேசதியில்,

ெமலிந்த

அைவ

நன்றாகப்

நால்வைகக்காரர்களும்,

ெசய்கின்றனர்.

மூவுலகங்களில்

அறிந்திருப்பாயாக.

மாடுகள்

ேபணப்பட்டுத்

அவரவர்


அந்தரத்தில்


உழுவதற்கு

ஏrல்

ேதற்றப்படுகின்றன.



சrயாகச்

அைனத்துயும்

நீ

மத்தியில்



ரதங்களில்

சிறந்த

ரதத்ைதப்

பயணிக்கும் ரதெமான்ைற நான் உனக்குத் தருகிேறன். அநித்தியமானவர்களின் இந்த


நீ


இந்த

பயன்படுத்துபவனாக இருப்பாய். வாடாத தாமைரகைளக் ெகாண்ட, ெவற்றிைய மட்டுேமத்

தரும்

மாைல

ேபார்க்களங்களில்

ஒன்ைற

அைத

நீ

நான்


அணிந்திருந்தால்,


ஆயுதங்களால்

காயமைடயமாட்டாய். ஓ மன்னா, ஒப்பற்றவாறு அருளப்பட்ட இந்த மாைல,

பூமியில் இந்திரனின் மாைல என்று அறியப்படும். அைத நீ உனது முகவrயாக அணிந்து ெகாள்ளலாம். விrத்திராைவக்

ெகான்றவன் (இந்திரன்) மன்னனுக்கு,

மூங்கிலாலான ஒரு

தடிைய ேநர்ைமயானவர்கைளக் காத்து, அைமதிைய ஏற்படுத்தக் ெகாடுத்தான். ஒரு

வருடம்

அந்தத்

ெசன்ற

தடிையத்

பிறகு,


அந்நாைளக்

ஊன்றி

ெகாண்டாடுவதற்காக


அந்ேநரத்தில்

மன்னன்


ஓ

ஏகாதிபதிேய, எல்லா மன்னர்களும், வாசுவின் உதாரணத்ைதத் ெதாடர்ந்து,

இந்திரவிழாைவக் ெகாண்டாடுவதற்கு முன் வாசலில் மூங்கில் தடிைய நட்டு ைவப்பைத

ஒரு

வழக்கமாகக்

ைவத்துவிட்டு,

திரவியங்களாலும்,

அைத

மலர்

தங்கமயமானத்

மாைலகளாலும்

அலங்கrத்துனர்.


வாழ்த்துவதற்காக,

அன்னத்தின்

அணிகலன்களாலும் அம்மன்னனின்


துணியாலும்,

மற்ற

பல

வாசவ

ேதவன்

உருவு


வழிபடப்படுகிறான்.

வழிபாட்ைட

அந்தத்

நட்டு

வாசைனத்

அணிகலன்களாலும்

மலர்மாைலகளாலும்,


ஏற்கிறான்.

தடிைய

அம்மன்னைன

நீ rல்

அப்படி

மிதந்து

வந்த

வந்து,


ஏகாதிபதிகளில் முதன்ைமயான மன்னன் வாசுவிடம், "ேசதியின் மன்னைனப் ேபால

இப்படி

மனிதர்களும்,

அரசுக்காகவும்

மகிழ்ச்சிகரமாக

ெபரும்புகைழயும், அைடவர்.

இருக்கும்." என்றான்.

என்ைன

வழிபடும்

ெவற்றிையயும்


நகரங்கள்

மன்னர்களும்,

தனது

விrந்து

மற்ற

நாட்டிற்காகவும், மகிழ்ச்சிகரமாக

அந்த உயர் ஆன்ம மகவத்தின் இந்த வார்த்ைதகளால் மகிழ்ந்தான் மன்னன் வாசு.

இந்த

இந்திரவிழாைவக்

ெகாண்டாடிய


அைனவரும்,

நிலங்கைளயும், ரத்தினங்கைளயும், விைலமதிப்பில்லா கற்கைளயும் பrசாகப் ெபற்றும்,

உலகத்தாரால்


ெபrதும்

மதிக்கப்பட்டு,

261


வாழ்வது


கண்கூடாகத் ெதrந்தது. மன்னன் வாசு இந்திரனால் ெபrதும் மதிக்கப்பட்டான். பதிலுக்கு

இந்திரைன

ெகாண்டாடினான்.

மதிக்க,

ேசதியின்

மன்னன்

வாசு,

இந்திரவிழாைவக்

வாசுவுக்கு ெபரும்பலமும் சக்தியும், அளவிடமுடியா வரமும் ீ ெகாண்ட ஐந்து

புதல்வர்கள் இருந்தார்கள். அந்த ஒவ்ெவாரு மகைனயும் தனது அரசாங்கத்தின் ஒவ்ெவாரு பகுதிக்கு பிரதிநிதியாக அமர்த்தினான் மன்னன். அவனது

மகன்

விrஹத்ரதா

மகதத்துக்கு

அதிபதியாக

நியமிக்கப்பட்டு

மஹாரதன் என்று அைழக்கப்பட்டான். பிராத்யக்ரஹாவும் மணிவாகனா என்று

அைழக்கப்பட்ட ெகௗசம்பாவும், மாெவலாவும், ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட யதுவும் அம்மன்னனின் மற்ற மகன்களாவர். ஓ


புதல்வர்களாவர். தங்கள்

ெபயrல்

இவர்கேள

அந்த

ஐந்து

அந்த



உருவாக்கிக்

தனிப்பரம்பைரகைள நிறுவினர்.

அரசமுனியின்


262

ெபரும்

அரசுகைளயும் பல

சக்தி

ெகாண்ட

நகரங்கைளயும்

காலங்களுக்கு



சாபம் விலகிய மீ ன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 63ஆ Fish, freed from curse| Adi Parva - Section 63 | Mahabharata In Tamil

மன்னன்

வாசு,

அளிக்கப்பட்ட

இந்திரனால்

தனது

பrசாக



அமர்ந்து வானத்தினூேட ெசல்லும்ேபாது, கந்தர்வர்களும், அப்சரஸ்களும் அவைன அணுகினர்.

ேமலுலகங்களுக்கு வந்ததால்

அப்படி

அவன்

உயர்ந்து

ெசன்று

உபrசரன்

என்று


அவனது

தைலநகரத்தின் வழியாக சுக்திமதி என்ற ஆறு ஓடியது. அந்த ஆறு

ஒரு


காமத்தால்

பித்துப்பிடித்து,

உயிர்ப்

பண்புகளுடன் விளங்கிய ேகாஹள மைலயால் தாக்கப்பட்டது.

மைலயின் தவறான முயற்சிையக் கண்ட வாசு, தனது காலால் அந்த மைலைய அடித்தான். வாசு மிதித்து உள்ேள தள்ளியதால்,

ேகாஹள மைலயின் அைணப்பிலிருந்து ஆறு ெவளிேய வந்தது. ஆனால்

அந்த

மக்கைளப்

மைல,

அந்த

ெபற்ெறடுத்தது.

நதியிடம்

இரட்ைடயரான

ேகாஹளத்தின்

இரு

அைணப்பிலிருந்து

தன்ைன விடுவித்த வாசுவுக்கு நன்றிக்கடனாக, தன் மக்கைள அந்த ஆறு அவனுக்ேக ெகாடுத்தது. அந்த ஆற்றின் மகைன தனது பைடகளுக்குத்

ெபாருளளிக்கும்

தைலவனாக வள்ளலும்,

அரசமுனிகளில்


சிறந்தவனும்,

தண்டிப்பவனுமான

வாசு நியமித்தான். கிrகா என்ற அந்த நதியின் மகள், வாசுவால் மணந்து ெகாள்ளப்பட்டாள்.

வாசுவின்

மைனவி

கிrகா,

தனது

தீட்டுக்காலம்

முடிந்து,

குளித்துத் தன்ைனச் சுத்தப்படுத்திக் ெகாண்டு, தனது நிைலையத் தனது

தைலவனிடம்

பித்rக்கள் முன்னவன் மாைனக்

அந்த

ெதrவித்தாள்.


வாசுவிடம்

ெகான்று

வந்து,

ெகாடுக்கச்

ஆனால், சிறந்தவன்,

தங்கள்

அேத

நாளில்

விேவகிகளில்

சிரதத்திற்காக

ெசான்னார்கள்.

ஒரு

மன்னனும்,

பித்rக்களின் கட்டைள மதிக்கப்படாமல் இருக்கக்கூடாது என்று எண்ணி, ெபரும் அழைகக் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட, மற்றுெமாரு ஸ்ரீயாக (லட்சுமியாக) இருந்த கிrகாைவ நிைனத்துக் ெகாண்ேட முழு மஹாபாரதம்

263


தனியாக

ேவட்ைடக்குக்

கிளம்பிப்


அது

வசந்த

காலமாைகயால், மன்னன் ெசன்ற கானகம், கந்தர்வ மன்னனின்

ேதாட்டத்ைதப் ேபால அழகாக இருந்தது. அங்ேக அேசாகங்களும், சம்பகங்களும்,

சுதங்களும்,


அங்ேக

திவ்யபாதாளம்,

அதிமுகங்களும்

புன்னகம்,

பாதாளம்,

நrேகளம்,

(மரங்கள்)

கர்ணிகரம்,

வாகுலம்,

சந்தனம்,

அர்ஜூனம்

ேபான்ற அழகான புனிதமான மரங்கள் ெபரும் நறுமணத்ேதாடும்,

சுைவ நிைறந்த பழங்கேளாடும் காட்சியளித்தன. அந்த முழுக் கானகேம


பித்துப்பிடித்து


ஹூங்காரத்தால் மனம்

அந்தக்


மைனவிையத் பித்துப்பிடித்து, அைலந்தான். இைலகளும் கண்டு,

பறைவகளின் கானகம்


அதன்

இனிைமயாலும்,

நிைறந்திருந்தது.

மலர்களால் ஒரு

நிழலில்

ஆனால்


கானகம்

அழகான

வண்டுகளின்

இருந்தான்,


அந்தக்

நாதத்தால்

பித்துப்பிடித்த

ஆைசயுடன்

தன்

இனிய


மூடப்பட்ட

அடர்த்தியான அமர்ந்தான்.

சுற்றியிருந்த

தனது

ஆைசயால்

அங்குமிங்கும்

கிைளகளும்,

அேசாக அந்தக்

மலர்களின்

மன்னன்

மரத்ைதக் காலத்தின்

நறுமணத்தாலும்,

இதமான ெதன்றலாலும், அவனது மனது அழகான கிrகாைவ

விட்டு அகலவில்ைல. துrதமாகச் ெசல்லக்கூடிய ஒரு பருந்து, தனக்கு மிக அருேக ஓய்ெவடுத்துக் ெகாண்டிருப்பைத மன்னன் கண்டான்.

தர்மம்

(அறம்)


அர்த்தம்

(ெபாருள்)


நுட்பமான உண்ைமகளில் அறிமுகம் ெகாண்ட அவன் அதனிடம் ெசன்று, "இனிைமயானவேன, இந்த விைதைய (உயிரணு) எனது மைனவி

கிrகாவிற்காக


ெசல்,


இைதக்

ெகாடு. அவளது காலம் வந்துவிட்டது." என்றான். அந்தத்

துrதமான


மற்ெறாரு பருந்து

வானத்தில் பருந்தால்

பருந்து,


பறந்தது, இது


பறந்து

பார்க்கப்பட்டது.

இைறச்சிையெயடுத்துச்

அைதப்

ெசல்கிறது


ெசல்ைகயில்,


என்று

ெசன்ற

நிைறத்து,

இரண்டாம் பருந்து அைத ேநாக்கிப் பறந்தது. இரு பருந்துகளும் தங்கள் வானத்தில் தங்கள் அலகால் சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்டன.


264


அப்படி

அைவ



அந்த

விைத யமுைனயின் நீ rல் விழுந்தது. ஒரு




அந்தஸ்து

ெகாண்ட

அத்rகா என்ற ெபயர் ெகாண்ட ஒரு அப்சரஸ் மீ னாகப் பிறந்து அந்த நீ rல் வசித்து வந்தாள். வாசுவின் விைத பருந்தின் பிடியில் இருந்து நீ rல் விழுந்ததும், அத்rகா விைரவாக அைத அணுகி, உடேன மீ ன்,

விழுங்கிவிட்டாள்.

மீ னவர்களால்

விழுங்கி

பத்து

சில

காலங்களுக்குப்

பிடிக்கப்பட்டது.

மாதங்கள்

அந்த

ஆகியிருந்தன.

பிறகு,

மீ ன்

அந்த

விைதைய

அந்த

மீ னின்

வயிற்றிலிருந்து, ஒரு ஆணும் ஒரு ெபண்ணுமாக மனித வடிவில் குழந்ைதகள்

ெவளிேய

ஆச்சrயமைடந்து,

மன்னன்

கூறினர்.

அவர்கள்,

"ஓ

குழந்ைதகைள என்றனர்.

வந்தன.

மன்னா, மீ னின்

ஆண்

இைதக்

கண்ட

மீ னவர்கள்

உபrசரனிடம்

வந்து

நடந்தைதக்

இந்த

மனித


வயிற்றிலிருந்து குழந்ைத


கண்ெடடுத்ேதாம்."

உபrசரனால்


ெகாள்ளப்பட்டது. அந்தக் குழந்ைத பிற்காலத்தில் அறம் சார்ந்து, உண்ைம நிைறந்த ஏகாதிபதி மத்ஸ்யனாக ஆனது.

அந்த இரட்ைடயர்களின் பிறப்புக்குப் பிறகு, அந்த அப்சரஸ் தனது சாபத்தில் இருந்து விடுபட்டாள். அவள் முன்னேம அந்த சிறப்பு

வாய்ந்தவரால் (சபித்தவர்), தான் மீ னாக இருக்கும்ேபாது மனித உருவில்

இரு

சாபத்திலிருந்து அந்த

குழந்ைதகைளப்

விடுபடுவாள்

ெபற்ெறடுத்ததும்

என்று

வார்த்ைதகளுக்கிணங்க,

இரு

தனது

ெசால்லப்பட்டிருந்தாள்.


பிறந்ததும்,

மீ னவர்களால் ெகால்லப்பட்டு, தனது மீ ன் உடைலத் துறந்து, சுய உருவு

ெகாண்டாள்.


அந்த

அப்சரஸ்


சித்தர்களும், முனிவர்களும், சாரணர்களும் ெசல்லும் பாைதயில் ெசன்றாள்.


265


பராசரrன் ஆைசக்கிணங்கிய சத்தியவதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 63இ

153

Satyavati accepted the embrace of Parasara | Adi Parva - Section 63 | Mahabharata In Tamil

அந்த அப்சரஸின் மீ ன் நாற்றம் ெகாண்ட ெபண்


மீ னவர்களிடம்

மன்னன்


"இவள்

உங்கள் மகளாக இருக்கட்டும்" என்றான். அந்தப் ெபண்குழந்ைத சத்யவதி என்ற ெபயரால்

அறியப்பட்டாள்.

அழைகக்








ஏற்றுக்ெகாள்ளப்படும்

புன்னைககைளச் சுமந்து, மீ னவர்களின் ெதாடர்பால்,

சிறிது

காலம்

மீ ன்

நாற்றத்ேதாேட இருந்தாள். தனது

(வளர்ப்புத்)


ேசைவ

ெசய்வதற்காக,

யமுைனயின் நீ rல் ஓடம் விட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள்.

இந்த

ேவைலைய

ஒருநாள்,

யாத்திைர

அவள்

ெசய்து

ெசய்து



ெபரும்

ேபாது,


பராசரரால் சத்தியவதி பார்க்கப்பட்டாள். அவள் துறவிகைளயும் காமத்தால்

பித்தங்ெகாள்ளச்


ெபரும்

அழைகக்

ெகாைடயாகக் ெகாண்டிருந்தைதயும், அருள் நிைறந்த புன்னைக

ெகாண்டிருந்தைதயும், கண்டார் பராசரர். அவைள அைடய ஆைச ெகாண்டார்.


மகளிடம்,

"எனது

எருைதப்ேபான்ற

அந்த


ெதய்வக ீ அழகும், ெமலிந்த ெதாைடகைளயும் ெகாண்ட வாசுவின் அருளப்பட்டவேள!"

அைணப்ைப என்றார்.


அதற்கு

ெகாள்,

சத்தியவதி,

ஓ "ஓ

புனிதமானவேர, நதியின் இருபுறமும் முனிவர்கள் இருப்பைதப்

பாருங்கள். அவர்களால் பார்க்கப்படும்ேபாது, உங்கள் ஆைசைய நான் எப்படி நிைறேவற்றுவது?" என்றாள்.


266


அவளால்


கூறப்பட்டத்

துறவி,

அங்ேக

மூடுபனிைய

உண்டாக்கினார். அது அந்தப் பகுதிையேய இருளில் மூழ்கடித்தது.

முனிவரால் உண்டாக்கப்பட்ட அந்த மூடுபனிையக் கண்ட அந்தப் ெபண்

ெபrதும்

ஆச்சrயப்பட்டாள்.

உதவியற்று,

நாணமும்

ெவட்கமும் ெகாண்ட அந்த மங்ைக, "ஓ புனிதமானவேர, நான் எனது தந்ைதயில் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் ஒரு ெபண் என்பைத மனதில்


அைணப்ைப

நான்

ஏற்றால்,

களங்கேமற்படும். கற்ைபக்

ஓ

ஓ


எனது


களங்கப்படுத்திக்ெகாண்டு,

கன்னித்

நான்

உமது

தன்ைமக்குக்


எப்படி

எனது

வடு ீ

திரும்ப

முடியும் ஓ முனிவேர? அதன்பிறகு என்னால் எனது உயிைரத் தாங்க

ெசய்ய




அைதச்

எண்ணிப்

ெசய்யுங்கள்."



என்ன

அந்த

முனிவர்களில் சிறந்தவர், அவள் ெசான்னைதெயல்லாம் ேகட்டு திருப்திெகாண்டு,

"நீ

எனது

ஆைசக்கு

இணங்கினாலும்,

நீ

கன்னியாகேவ இருப்பாய். ஓ அச்சங்ெகாண்டவேள, ஓ அழகான மங்ைகேய,

நீ

புன்னைகக்

கனியற்றதாக



வரத்ைதக் எனது

(பலன்றறதாக)

ேகள். அருள்

ஓ

இருந்ததில்ைல."

அழகான எப்ேபாதும் என்றார்.

இப்படிச்ெசால்லப்பட்ட அந்த மங்ைக, தனது உடல், இனிைமயான நறுமணத்ைத ெவளியிட ேவண்டும் என்ற வரத்ைதக் ேகட்டாள். அந்த சிறப்பு வாய்ந்த முனிவரும், அவளது இதயத்தில் இருந்த விருப்பத்ைத நிைறேவற்றினார். ேகட்ட வரத்ைதப் ெபற்றுக் ெகாண்டு, மிகவும் திருப்திெகாண்ட அவளுக்கு ெசயல்கள்

உடேன

பல

அவளது

ெசய்த

அந்த

காலம்


வந்தது.



அவள்

ஏற்றாள். அதுமுதல் அவள் மனிதர்களால் காந்தவதி (நறுமணம் ெகாண்டவள்)

அப்பாலிருந்த

என்று

அைழக்கப்பட்டாள்.


அவளது

ஒரு

ேயாஜைனக்கு

நறுமணத்ைத

நுகர

முடிந்தது. இதனால் அவள் ேயாஜனகாந்தா (ஒரு ேயாஜைனக்கு அப்பாலும்

நறுமணத்ைதக்

ெகாடுப்பவள்)

என்ற


ெபயராலும் அைழக்கப்பட்டாள். அந்த சிறப்பு வாய்ந்த பராசரர், அதன்பிறகுத தனது ஆசிரமத்திற்குச் ெசன்றுவிட்டார்.


267


அப்படி

வரத்ைத

பாழ்படாமல் ஏற்றதால்,


இருந்த

நறுமணமாகி,


கருத்தrத்தாள்.

கன்னித்தன்ைமயும்

பராசரrன்

யமுைனயின்

தீவு


ஒன்றில்,

அந்த

நாளிேலேய (கருக்ெகாண்ட அந்நாளிேலேய) ெபரும் சக்திையக் ெகாைடயாகக்


பராசரrன்


ெபற்ெறடுத்தாள். அந்தக் குழந்ைத, தனது தாயின் அனுமதிையப் ெபற்று,

ஆன்மிகத்தில்

தனது

மனைதச்

ெசலுத்தியது.

"சில

நிகழ்வுகளால், நீ என்ைன நிைனக்கும் ேபாது, நான் உன் முன் ேதான்றுேவன்" என்று ெசால்லிவிட்டு பராசரருக்குப் பிறந்த மகன் ெசன்றுவிட்டார். இப்படிேய அவர்


தீெவான்றில்

பிறந்தவர்)

என்று

துைவபாயணர்,

சத்தியவதிக்கு,


பிறந்ததால்,

பிறந்தார்.


அைழக்கப்பட்டார்.

அறம்,

மூலம்



யுகத்திற்கு

தனது

(தீவில்

கற்ற கால்

ஒன்ைற இழப்பைதயும், வாழ்வுக்காலமும், மனிதர்களின் பலமும் யுகங்கைளத் ெதாடர்ந்து வருவைதயும் கண்டு, பிரம்மன் மற்றும் பிராமணர்களின் உதவிையப் ெபற்று ேவதங்கைளத் ெதாகுத்தார்.

அதனால் அவர் வியாசர் (ெதாகுப்பாளர் (அ) அடுக்குபவர்) என்று அைழக்கப்பட்டார். அந்த வரமளிக்கும் சிறந்த மனிதர், சுமந்தா, ெஜய்மினி,

ைபலா,

ஆகிேயாருக்கு ேவதங்கைளக்

தனது

மகன்


கற்றுக்


268

ைவசம்பாயணர்

ஐந்தாவதாகக்


அவரால் தனியாகவும் எழுதப்பட்டது.

சுகர்,

பாரதத்தின்

ெகாண்ட

ெதாகுப்பு,


ெபரும் ேபார் காரணகர்த்தர்கள் பிறப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 63ஈ

155

The Births of Men of the great war | Adi Parva - Section 63 | Mahabharata In Tamil

அதன்பிறகு, புகழும்

ெபரும்



ெகாண்ட

அளவிடமுடிய

காந்திையத்



வசுக்களின்

பகுதிகைளக்


கங்ைகயின்

கருப்ைபயில்

சந்தனுவால்

பிறந்தார். ெகாண்ட

ெபரும்


புகழ்

ஒருவர்

ஆணிமாண்டவ்யர் ெபயrல்

என்ற



அவர்

விளக்கங்களில்

ஆழ்ந்த

புலைம


சிறப்புற்று, ெபரும் சக்திையக் ெகாைடயாகக் ெகாண்டு, ெபரும் நற்ெபயர் ெபற்றிருந்தார். அப்பாவியாக இருந்தும், திருட்டுப் பழி சுமத்தப்பட்டு,

அந்த

துைளக்கப்பட்டார். அதனால்

அவர்

வயதான

தர்ம


ேதவைதைய

கூரான

ஆணியால்

வரவைழத்து,

"எனது

குழந்ைதப் பருவத்தில் நான் ஒரு சிறு பறக்கும் பூச்சிைய கூரான புல்


பாவத்ைத

துைளத்திருக்கிேறன்.


நான்

ஓ

தர்மா!

நிைனவு

நான்

ஒரு

ைவத்திருக்கிேறன்.

அைதத்தவிர ேவறு எந்தப் பாவமும் எனது மனதில் இல்ைல. அப்படியிருந்தாலும், அதுமுதல் ஆயிரக்கணக்கில் தவங்கைளயும், ேநான்புகைளயும் ஆன்ம

ெசய்திருக்கிேறன்.

முன்ேனற்றம்

ெகாைலகளிேலேய

அந்த


ஒரு

பாவம்


பிராமணைனக்

எனது

ெகாண்டதா?



ெவறுக்கத்தக்கது ஆைகயால், ஓ தர்மா, நீ பாவம் நிைறந்தவன். நீ


சாபத்தின் புனிதமான சூதன்

சூத்திரனாகக் காரணமாக உடல்

குந்தியால்


கடவாய்!" தர்மன்

ெகாண்டு தனது

என்று

சூத்திரனாக


அந்தச்

பாவங்களற்று,

வடிவத்தில்

கன்னிைமகாலத்தில்

269

சபித்தார்.


சூrயன்

மூலம்



இயற்ைகயான

மின்னச்ெசய்யும் கருவைறயில்

காது

மார்புக்கவசத்ேதாடும்,

குண்டலங்கேளாடும்,


ெவளிேய


முகத்ைத

தனது

உலகம்

தாயின்


புகழ்வாய்ந்து, எல்லா உலகங்களாலும் வழிபடப்பட்ட விஷ்ணு, ேதவகிக்கு

வசுேதவர்

மூலம்




ெதய்வமும்

மூன்று

அவன்

உலகங்களின்

பிறப்பும்

இறப்பும்

அற்ற,

கதிrயக்கப் பிரகாசம் ெகாண்ட இந்த பிரபஞ்சத்தின் அதிபதியும், காrயங்களுக்கும்

மைறமுகக்

அழிவற்றவன்.

அவன்

குணங்களுன்

அவேன.

ஆவான்.

எல்லா

அவேன

எல்லா

காரணமாவான்.

உயிருக்குள்ளும்

அவன்


நகரும் அைனத்துக்கும் ைமயம் அவேன. சத்வ, ரஜஸ், தமஸ் அவேன

ஒருவேன

மாற்றமில்லாதவன்.


அவேன.


இந்தப்

பிரபஞ்ச

ஆன்மா,


அவேன

அவன்

கட்டுமானப்

பைடப்பாளன்,

அவேன

கட்டுப்படுத்துபவன், அவேன எல்லா ெபாருளிலும் மைறமுகமாக பிரபஞ்சத்தின்

பூதம்)

மூதாைத

அவேன.

ஓம்,

அளவில்லாதவன்,

அவன்

ஐந்து

கூறுகளுக்கு


(பஞ்ச

அறுகுணங்களில்

ஒருங்கிைணகிறான். அவேன பிரணவம், அவேன ேவதங்களின் எந்த

சக்தியாலும்

அைசக்கப்பட

முடியாதவன். தனது விருப்பத்தின் ேபrேலேய அைசபவன். சிறப்பு மிகுந்தவன். முைறயின்


உடேல


அவன்.

சந்நியாசம்

பைடப்பிற்கு

எனும்

முன்


அவன்

நீ rல்

மிதந்து ெகாண்டிருந்தான். இந்தப் ெபரும் கட்டைமப்புக்கு அவேன மூலம்.

அவேன


சிறந்த

அழிப்பவன்.

ஒருங்கிைணப்பாளன்,

அைனத்திலும்

அவேன

மைறவான

சாரம்

அவன், அவேன மாற்றம் இல்லாத ெபrயவன். புலன் நுகர்வால் அறியப்படும் பிரபஞ்சம்,

குணங்கள்

ஆதி

அந்தம்

அளவிடமுடியாதச்

இல்லாதவன் அற்று,

பிறப்பு

ெசல்வங்கைளக்

அவேன.

இறப்பும்


அவேன

அற்று,


உயிர்களுக்கும் ெபரும் தகப்பனாக இருப்பவன். அப்படிப்பட்டவன் அந்தக விருஷ்ணி குலத்தில் மனித உரு ெகாண்டு, அைனத்து அறங்கைளயும் வளர்க்கப் பிறந்தான். "அைனத்து ெகாண்டு

ஆயுதங்களிலும் விளங்கிய


ேதர்ச்சி

சாத்யகியும் 270

ெபற்று,

ெபரும்

கிருதவர்மனும்,

சக்தி



ஞானக்கிைளகளிலும் நாராயணனுக்குக்

புலைம


கட்டப்பட்டு,




பயன்படுத்துவதிலும் ேதர்ச்சி ெபற்று, சாத்யகா, மற்றும் ஹிrதிகா மூலம் பிறந்தனர். கடும் தவங்கள் ெசய்த முனிவர் பரத்வாஜrன்

விைத ஒரு குடத்துக்குள் ைவக்கப்பட்டு, அது வளரத்துவங்கியது. அந்த

விைதயில்

(பாைனயில் விழுந்து,


பிறந்தவர்).

பிறந்த

ேதான்றியவர்தான்

ெகௗதமrன்

விைத

இரட்ைடயர்தான்,


நாணல்


கட்டில் தாயும்

(கிருபி), ெபரும் சக்தி வாய்ந்த கிருபரும் ஆவர். அதன் பிறகு, அக்னியின்


திருஷ்டத்யுமனன்

ேவள்வித்தீயில்

பிறந்தான். அந்தப் ெபரும் பலம் வாய்ந்த வரன், ீ பிறக்கும்ேபாேத, துேராணrன்

அழிவுக்கான


ேவள்விப்


ீ படத்திலிருந்து

ைகயில்


பிரகாசத்துடனும்

அழகுடனும் திெரௗபதி பிறந்தாள். அதன்பிறகு பிரகலாதனனின் சீடன்

நக்னஜித்


சுவலன்

பிறந்தான்,

அறத்திற்கு

சுவலனுக்கு

எதிrயாகவும்,



அழிவுக்காகவும் சகுனி என்ற மகன் பிறந்தான். சுவலனுக்கு ஒரு மகளும் பிறந்தாள் அவள் துrேயாதனின் தாயானாள் (காந்தாr). அவர்கள்


உலக

திறம்ெபற்றிருந்தார்கள். விசித்திரவrயனின் ீ

லாபங்கைளப்


மண்ணில்,

ெபறும்

(வியாசர்)


கைலயில் மூலம், தைலவன்

திருதராஷ்டிரனும், ெபரும் பலம் ெகாண்ட பாண்டுவும் பிறந்தனர். அேத


புத்திசாலியுமான

மூலம்,

சூத்திர

அறத்திலும்

சாதியில்,

ெபாருள ீட்டுவதிலும்

விேவகியும், திறம்ெபற்ற

விதுரர் எந்தப் பாவங்களும் அற்று பிறந்தார். பாண்டு தனது இரு மைனவிகள்

மூலம

புதல்வர்கைளப்

ேதவர்கைளப்



ேபான்ற மூத்தவன்

ஐந்துப் ெபயர்

யுதிஷ்டிரன், அவன் தர்ம ேதவைதயின் (யமன்) விைதயிலிருந்து பிறந்தவன். (வாயு),

ஓநாயின்

எல்லா

வயிறு

ஆயுதம்

ெகாண்ட

ீ பமன்

தாங்கியவர்களிலும்

மருதனாலும்


நற்ேபறு ெபற்ற தனஞ்ெசயன் இந்திரனாலும், அழகான குணங்கள்

ெகாண்டு, எப்ேபாதும் தங்கள் மூத்தவர்களுக்குப் பணி ெசய்யக் காத்திருக்கும் மூலமும்

நகுல

சகாேதவனும்

பிறந்தார்கள்.

துrேயாதனன் முழு மஹாபாரதம்


விேவகியான

முதற்ெகாண்டு 271


திருதராஷ்டிரனுக்கு,

நூற்ெறாரு



பிறந்தார்கள், பிறந்தவன்

நூற்று ெபயர்

ஒன்றாக

அந்த

ைவசியப்

நூற்ெறாருவrல்,

ெபண்ணுக்குப் பதிெனாரு

ேபர்

(துட்சாசனன், துட்சகன், துர்மர்ஷணன், விகர்ணன், சித்திரேசனன், விவின்சதி, ெஜயன், சத்தியவிரதன், புருமித்ரன், யுயுத்சு ஆகிேயார்

மஹாரதர்கள் (ெபரும் ரத வரர்கள்). ீ அபிமன்யு, வாசுேதவனின் தங்ைக

அதனால் அந்த

சுபத்திைரக்கு அவன்

ஐந்து





பாண்டவர்களுக்கும் பிறந்தார்கள்.

மூலமாகப்

பாண்டுவுக்குப்

அந்த

பாஞ்சாலியின்

இளவரசர்க்ள


ேபரனாவான்.

மூலம்

ஐந்து


அழகானவர்களாகவும், அைனத்து ஞானக்கிைளகளிலும் ேதர்ச்சி ெபற்றவர்களாகவும் பிரதிவிந்தியனும்,

இருந்தார்கள்.

யுதிஷ்டிரனுக்கு,

விrேகாதரனுக்கு


சுருதகீ ர்த்தியும்,

சகாேதவனுக்கு

ெபரும்

நகுலனுக்கு

சக்தி

ெகாண்ட

சூதேசாமாவும், சதநிகனும்,

சுரூதேசனாவும்

ீ பிறந்தார்கள். பமன் , கானகத்தில் இடும்பியுடன் கூடி கேடாத்கஜன் என்ற ைமந்தைனப் ெபற்றான். துருபதனுக்கு சிகண்டின் என்ற ெபண் பிறந்தாள். அவள் பிற்காலத்தில் ஆணாக மாறினாள். சிகண்டினி, அவனுக்கு நல்லது ெசய்ய விரும்பிய ஸ்தூனா என்ற யக்ஷன் மூலமாக ஆணாக மாறினான். குருக்களின்

அந்தப்


ெபரும்

ேபாrல்

ஏகாதிபதிகள்

நாற்றுக்கணக்கிலும்,



ெகாள்ள வந்தனர். அதில் பங்குெபற்றவர்களின் எண்ணிக்ைகைய பத்தாயிரம்


உட்கார்ந்து

எண்ணினாலும்


எண்ண முடியாது. நான், இந்த வரலாற்றில் முக்கியமானவர்கள் ெபயர்

எல்லவாற்ைறயும்

ைவசம்பாயணர்.


ெசால்லிவிட்ேடன்."

272



பூமி பாரத்ைதக் குைறக்க ேதவர்கள் பிறப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 64

157

Gods born to reduce the mass of earth | Adi Parva - Section 64 | Mahabharata In Tamil

(ஆதிவன்சவதரணா பர்வ ெதாடர்ச்சி)

ஜனேமஜயன், பற்றியும்,

"ஓ


ெபயர்


நீ ர்

ெபயர்

குறிப்படவர்கைளப்

குறிப்பிடப்பதாவர்கைளப்

மன்னர்கைளப்

பற்றியும்

பற்றியும்,

விபரமாகச்

ெசால்லுங்கள். ஓ ெபரும் நற்ேபறுக்குச் ெசாந்தக்காரேர, பூமியில்

ேதவர்களுக்கு இைணயாக வாழ்ந்த அந்த மஹாரதர்கைளப் பற்றி முழுைமயாகச் ெசால்லுங்கள்." என்று ேகட்டான்.

ைவசம்பாயணர், "ஓ ஏகாதிபதிேய, உன்னால் ேகட்கப்படும் இந்தக் ேகள்வி ேதவர்களுக்ேக புதிரானது என்பைத நாம் அறிகிேறாம். இருப்பினும், பற்றியும் உலகத்ைத ெசய்து,

சுயபிறப்பாளைர

ெசால்கிேறன். இருபத்ேதாரு

மேகந்திர


ஜமதக்னியின் முைற


இயற்றினார்.

வணங்கி,

நான் மகன்

க்ஷத்திrயர்கள் ெசன்று,


தனது

அவற்ைறப் (பரசுராமன்), இல்லாமல் ஆன்மிகத்


இல்லாத

அந்தக் காலங்களில், க்ஷத்திrயப் ெபண்மணிகள், பிள்ைளப்ேபறு கருதி,

ஓ



உறுதிகைள

ஏற்றிருக்கு

பிராமணர்களிடம் வந்து, பிள்ைளப்ேபறுக்காக மட்டும், அதற்குrய


273


காலத்தில் மட்டும் வந்தனர். காமங்ெகாண்ேடா, தகுந்த காலம் இல்லாமேலா அவர்கள் அப்படி வந்ததில்ைல. ஆயிரக்கணக்கான க்ஷத்திrயப்

ெபண்மணிகள்

இப்படி


கருவுற்றனர். அதன்பிறகு ஓ ஏகாதிபதிேய, ெபரும் சக்தி ெகாண்ட க்ஷத்திrய

ஆண்களும்

பிறந்தனர். க்ஷத்திrயப்

ெபண்களும்

தங்கள்

ெபண்களால்,

குலம்

தைழக்கப்

ஆன்மிகத்தவங்களியற்றும்

பிராமணர்கள் மூலம் க்ஷத்திrய குலம் ேதான்றியது. அந்தப் புதிய தைலமுைற,


அதன்படி,

ஆயுளுடன்,

நான்கு

அறம்


வர்ணங்களும்,

வாழ்ந்தது.

பிராமணர்கைளத்

தைலைமயாகக் ெகாண்டு மீ ண்டும் ேதாற்றுவிக்கப்பட்டது. அந்த காலத்தில் மனிதர்கள் தங்கள் மைனவிையத் தகுந்த காலத்தில் மட்டும்


காமத்தாேலா,

அைடவதில்ைல.

ஓ

பரத

துைணயிடத்தில்

தகுந்த


தகுந்த

காலமல்லாமேலா




ெசன்றன.

இைதப்ேபான்ேற மற்ற உயர்கள் இருந்தன. பறைவகளும் தங்கள் பூமிையக் உயிர்கள் இருந்து,


காப்பவேன,

அப்படிப் அறத்ைத ஓ

எல்ைலகளாகக் மைலகளுடனும்,

நூற்றுக்கணக்கான

பிறந்தன. வளர்த்து

யாைன

ெகாண்ட

க்ஷத்திrயர்களால்

காலத்தில் அைவ

நைட



கவைலேயா

இந்த

அறம்

ேநாேயா

ெகாண்டவேன, அகலமான


ஆளப்பட்டது.

ஓ

சார்ந்து அற்று

கடல்கைள

பூமி,

தனது

நகரங்களுடனும்,


அப்படி

மறுபடியும் பூமி அறம்சார்ந்து ஆளப்பட்ட ேபாது, பிராமணர்கைள

முதலாகக் ெகாண்ட மற்ற வர்ணங்களும் மிகுந்த மகிழ்ச்சிேயாடு வாழ்ந்தனர். காமத்தினாலும், விடுத்த

ேகாபத்தினாலும்

மன்னர்கள்,

உண்டாகும்

நீ திேயாடு

களங்கங்கைள

தகுந்தவர்களுக்கு

தண்டைனயளித்து பூமிையக் காத்தனர். க்ஷத்திrயர்கள் இப்படி அறம்சார்ந்து

ஆள்வைதக்

ெசய்தவனும்,

அயிரம்

ேநரங்களில்


வாழ்த்தினான். முழு மஹாபாரதம்


கண்ட

கண்கைள ெபாழிந்து முதிராத 274

நூறுேவள்விகைளச்

உைடயவன் எல்லா வயது

சrயான

உயிர்கைளயும் ெகாண்ேடார்


மரணிப்பதில்ைல,

எந்தப்

ெபண்ணும்


முன்

மூப்பைடந்ததில்ைல. ஓ பரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன,

இப்படிேய பூமியம், கடற்கைரகளும், இப்படிப்பட்ட அறம் சார்ந்து நீ டித்து வாழ்ந்த மனிதர்களால் நிரம்பியது. க்ஷத்திrயர்கள் ெபரும் ெபாருட்ெசலவில்

ெபரும்




அதன்


எல்லா


உபநிஷத்துகைளயும் படித்தனர். ஓ மன்னா, அந்த காலத்தில் எந்த

பிராமணனும் ேவதத்ைத விற்கவில்ைல (பணம் ெபற்று கல்வி ெகாடுத்ததில்ைல).

அல்லது

சூத்திரனின்


ேவதத்ைத

சத்தமாகப் படித்ததும் இல்ைல. ைவசியர்கள், தங்கள் எருதுகளின் உதவியால்,

நிலத்ைத

கால்நைடகளிடம் அவற்ைற தாயின்

நுகத்தடி

நன்கு

பாைல

உழுதனர்.

தீனி

தங்கள்

பயன்படுத்தியதில்ைல.




கன்று

பருக்க

வளர்த்தனர்.

உணவாகக்

அவர்கள் தங்கள்

ெகாள்ளும்வைர

(புல்ேலா, மற்ற உணேவா ெகாள்ளும் வைர), அந்தப் பசுவிடம் இருந்து

பாைலக்

தவறான

கறக்காதிருந்தார்கள்.

அளவுகைள

ைவத்து

எந்த

தங்கள்

வியாபாrயும் ெபாருட்கைள

விற்காதிருந்தான். ஓ மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேன, எல்லா மக்களும்

அறவழியில்

நடந்து,

தங்கள் பார்ைவையச் ெசலுத்தினர்.

அறம்

சார்ந்ததில்


ஓ ஏகாதிபதிேய, எல்லா வைக மக்களும் தங்கள் கடைமகளின் கண்ணாயிருந்தனர். ஓ மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேன, அந்தக் காலத்தில்

அறம்

தாழாமல்

அழிவற்றதாக


ஓ

பரத

குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, பசுக்களும், ெபண்மணிகளும் சrயான ேநரத்தில் பிள்ைளகைளப் ெபற்றனர். மரங்கள் சrயான

காலத்தில் மலர்கைளயும் கனிகைளயும் ெகாடுத்தன. ஓ மன்னா, அப்படிேய

கிருத


(கிருதா

யுகம்)

பூமி


உயிrனங்களால் நிரம்பியிருந்தது. ஓ பரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, பூமியின் புவியைமப்பு இப்படி


தைலவேன,

இருந்த



மன்னர்

ஓ


பரம்பைரயில்

பிறக்க

ஆரம்பித்தனர். திதியின் ைமந்தர்கள் (ைதத்தியர்கள்), அதிதியின் ைமந்தர்களால் முழு மஹாபாரதம்

ேபாrல்

ேதாற்கடிக்கப்பட்டு, 275

தங்கள்


அரசுrைமைய

இழந்து,

ெசார்க்கத்ைதயும்

இழந்து,


பிறக்க ஆரம்பித்தனர். ஓ மன்னா, ெபரும் சக்திகைளக் ெகாண்ட அசுரர்கள்,

அரசுrைமயில்

உயிrனங்களில் கழுைதகள், மற்றும்

ஒட்டகங்கள்,

ராட்சதர்களாகப்


குறிப்பாக,

எருைமகள்,

பிறந்தனர்.

பிறந்தவர்களுக்கும்

கடைமப்பட்ட

பூமாேதவி,

தடுமாறினாள். மற்றும்



மன்னர்களாகப்

தன்ைன

ெபரும்



பூமிையப்


பூமிைய

நிைறத்தனர்.

எதிrகைள


பூமி

பிறந்தவர்களுக்கும்

ெபருைம

ெபரும்

திறன்

சத்திrயர்கைளயும்,


துரத்தப்பட்ட,


ஒடுக்கும்

மான்கள்

காப்பாளேன,

நிைலநிறுத்திக்

ெகாண்ட

மைறத்தனர்.

ஓ

பல


யாைனகள்,




பசுக்கள்,

தற்சமயம்


தானுவின்


திதி

ெகாண்ட

சக்திகைளக்

உருவங்களில்

ெகாண்ட

தங்கள்



ைவசியர்கைளயும்,

சூத்திரர்கைளயும் மற்ற எல்லா உயிரனங்கைளயும் அடக்கினர். எல்லா




ேதான்றனர்.

உண்ைமயற்று,

நூற்றுக்கணக்காகவும்,

பயமுறுத்திக் திrந்தனர்.

ெகான்று, ஓ

ஆயிரக்கணக்காகவும் அறமற்று,

இந்த மன்னா,


தங்கள்


ெபருைம ெகாண்டு, ேபாைதக்கு அடிைமயாகி, அசிரமத்திலிருந்த ெபரும் முனிவர்கைள அவமதித்தனர்.

ெபரும் சக்தி வாய்ந்த அத்தைகய அசுரர்களால் நிரம்பி வழிந்த பூமி,

பிரம்மனுக்காகக்

(ேசஷன்,

ஆைம,


ெபரும்

யாைன)

உயிரனங்களின்


பல

பலம்

ேசஷன்களின்

பலம் ஒருங்கிைணந்ததனால் உண்டான சக்தி மைலகளுடனும் கடல்களுடனும்

இருந்த

அந்த

பூமிையத்


ெகாள்ளத்தக்கதாக இருந்தது. ஆனால் தானவர்களின் எைடையச் சுமக்க



பூமாேதவி

உலகங்கள்

பைடப்ேபானான அழிவறியாத பிரம்மைனக் கண்டாள். அவrடம், எல்லா உயிர்களின் முன்னிைலயில் அைனத்ைதயும் கூறினாள். ஓ மன்னா, அவளது எண்ணத்ைத தான்ேதான்றியான, எங்கும் நிைறந்த,

ெபரும்

பிரபஞ்சமானதால், முழு மஹாபாரதம்

தைலவர் ஏன்

அறிந்திருந்தார்.

அவர் 276

மற்றவர்

ஓ

பரதா,

மனைத

அவேர



ெகாள்ளாமல் இருக்கப் ேபாகிறார்? அசுரர்கைளயும் ேசர்த்து. ஓ மன்னா,

பிரஜாபதி



பைடப்பாளியான

அதிபதிேய,

ஈசன்


அைழக்கப்பட்ட,

பிரப்பன்

சம்பு

அைனதுத

பூமாேதவியிடம்,



"ஓ

ெசல்வங்கள்

ெகாண்டவேள, நீ என்ன நிைனத்து என்னிடம் வந்தாேயா, அந்த காரணத்ைத

நிைறேவற்ற


நியமிக்கிேறன்." என்றார்.

வசிப்பவர்கைள

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பூமியிடம் இப்படிக் கூறிவிட்டு, ஓ மன்னா,

அந்த

பைடப்பாளி


ேதவர்கைள


திரும்பிச்



"பூமியின்

அந்தப்

பாரத்ைதக்

குைறக்க, நீ ங்கள் உங்கள் குணங்களுக்கு ஏற்ப பூமியில் பிறந்து உங்கள்

எதிrகைளக்

பைடப்பாளி,

காணுங்கள்."


குலங்கைளயும்





ேமலும்

அப்சரஸ்களின்

மனிதர்களிடத்தில்

நீ ங்கள் விருப்பப்பட்ட உருவில் வாழுங்கள்." என்றார். இந்திரேனாடு

ேசர்த்து

தைலவனின்

எல்லா


ேதவர்களும் ேகட்டு,

அைத

அந்தப்

எல்லா பிறந்து,

ேதவர்களின் ஏற்றனர்.

எல்ேலாரும் பூமியில் பிறப்பதாக முடிவு ெசய்து ைவகுண்டத்தில்

இருக்கும், சக்கரத்ைதயும், கைதையயும் தனது ைககளில் தாங்கி, ஊதா வண்ண ஆைடகைள அணிந்த, ெபரும் காந்தி ெகாண்ட, ெதாப்புளில் தாமைரையக் ெகாண்ட, அந்த எதிrகைள அழிக்கும்

நாராயணனிடம் ெசன்றனர். அந்த தனது அகன்ற மார்பில் தனது பார்ைவைய

தாழ்த்தியிருக்கும்

தைலவன்,



சுழல்

(ேயாக

அரசன்,

மச்சம்

நிைல),

ெபரும்

பலம்

ெகாண்டவன்,

பிரஜாபதியின் வாய்ந்தவன்,

அைனவrன்

துயர்துைடப்பவைன எல்லா ேதவர்களும் வழிபட்டனர்.

அைனவrலும் ேமன்ைமமிகுந்த இந்திரன் அவrடம், "அவதாரம் எடுங்கள்" என்றான். அதற்கு ஹr, "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றார்.

இப்படிேய இந்த அறுபத்துநான்காவது பகுதியான ஆதிபர்வத்தின் ஆதிவன்சவதரணா பர்வம் நிைறவைடகிறது


277


அைனத்துயிர்களின் பிறப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 65 Birth of all lives | Adi Parva - Section 65 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வம்)



நாராயணனுடன், பூமியில்

அவர்

எப்படி

கலந்தாேலாசித்தான். எல்ேலாருக்கும்



இறங்கப்

அவரவர்

ேபாகிறார்

பகுதிக்ேகற்ப

என்பது


உத்தரவுகைளக்

இந்திரன் குறித்து

வசிப்பவர்கள்

ெகாடுத்துவிட்டு,


நாராயணனின் இருப்பிடத்ைதவிட்டு அகன்று தனது இருப்பிடம் ெசன்றான்.

ேதவேலாகவாசிகள்

அழிவுக்காகவும், அவதாரம்

மூவுலகங்களின்

எடுத்தார்கள்.

தங்களுக்குப்



அப்படிப் பாம்புகள்,

பிறந்து, மற்றும்

உயிர்கைளயும் ேபான்றவேன, தானவர்கள், ஆகிேயார்களால்


தானவர்கள், மனிதனுக்குத்


பிரம்ம


ராட்சதர்கள், தீங்கிைழக்கு

பரத

ராட்சதர்கள், ெகால்லப்பட

278



பிறந்தார்கள். கந்தர்வர்கள், அைனத்து எருைதப்

பிறக்கும்ேபாேத,

கந்தர்வர்கள், முடியாத

புலி



குழந்ைதகளாகப்

ெபாருந்தியவர்களாக இருந்தார்கள்."


ஓ

பிடித்தமான

ெகான்றார்கள்.




ேபான்றவேன, அரச

ஒவ்ெவாருவராக



பலம்


ஜனேமஜயன், "ேதவர்கள், தானவர்கள், கந்தர்வர்கள், அப்சரஸ்கள், மனிதர்கள்,

யக்ஷர்கள்,



பிறப்ைப

முதலில் இருந்ேத ேகட்க நான் ஆைசப்படுகிேறன். ஆைகயால், அைனத்து என்றான்.


பிறப்ைபயும்


ெசால்லுங்கள்."

ைவசம்பாயணர், "அவசியம் ெசால்கிேறன். சுயம்புைவ என் சிரம்

தாழ்த்தி வணங்கிவிட்டு, ேதவர்கள் மற்றும் மற்ற உயிர்களின் ஆரம்பத்ைதச் ெசால்கிேறன். பிரம்மனுக்கு 6 ஆன்மிக மகன்கள்

இருந்ததாக அறியப்படுகிறது. அவர்கள் மrச்சி, அத்r, அங்கிரஸ், புலஸ்தியர், புலஹர், கிரது மற்றும் மrச்சியின் மகன் காசியபர் ஆவர்.

காசியபrடமிருந்ேத


உயிர்களும்

ேதான்றின.

தக்ஷனுக்கு (பிராஜாபதிகளில் ஒருவர்) நற்ேபறு ெபற்ற பதிமூன்று மகள்கள் இருந்தனர்.

ஓ பரதகுல இளவரசர்களில் புலி ேபான்றவேன, அந்த தக்ஷனின் மகள்களின்

ெபயர்கள்

பின்வருமாறு:

அதிதி,

திதி,

தனு,

கலா,

தனயு, சின்ஹிகா, குேராதா, பிராதா, விஸ்வா, வினதா, கபிலா, முனி

மற்று

கத்ரு

ஆவர்.

இவர்களுக்குப்

பிறந்த

ெபரும்

சக்திகைளக் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட மகன்களும், ேபரன்களும் கணக்கிலடங்காதவர்கள். ஆதித்யர்கள்

அதிதியின்

ேதான்றி,

இந்த

மூலம்



அதிபதிகளாக

இருக்கின்றனர். அவர்கள் ெபயர்கள் பின்வருமாறு: தத்r, மித்ரா,

ஆrயமான, சக்ரா, வருணா, அன்சா, வகா, விவஸ்வத், உஷா, சாவித்r, த்வஷ்த்r மற்றும் விஷ்ணு. எல்ேலாருக்கும் இைளயவர் எல்ேலாைரவிடவும் திதிக்கு

ஹிரண்ய


கசிபு

தரம்

என்று


அந்த

சிறப்புமிகுந்த

ேபாற்றும்

ஐந்து


மூத்தவனின்

ெபயர்

மூன்றாமவன்

ெகாண்டவராக


ஒரு

ஹிரண்யகசிபுவுக்கு இருந்தனர்.

பிரஹலாதன்,

அனுராதா,

இருந்தார். உலகம்


அடுத்தவன்


மகன்

ஸாஹ்ரதன்,

அடுத்தவர்கள்

சிபியும்,

வஷ்கலாவும் ஆவர். ஓ பரதா, பிரஹலாதனுக்கு மூன்று மகன்கள் இருந்தனர்

என்பது

விேராசனா,

கும்பா

ெபரும்

சக்தி

எல்ேலாரும் மற்றும்

ெகாண்ட


அறிந்த

நிகும்பா

வாலி

என்ற

279

ஆவர். மகன்

ஒன்று.


விேராசனாவுக்கு இருந்தான்.

அந்த


வாலியின்


வனா

என்பவன்

ெபரும்

அசுரன்

என்று

அறியப்பட்டான். ெபரும் நற்ேபறு அருளப்பட்டு அவன் ருத்ரைன வழிபட்டு


ெபயராலும்

அதனால்


அவன்

தனு

மஹாகாலன்

என்ற

நாற்பது


நமுச்சியும்

ெபௗலமனும்,

ெபற்றாள். ஓ பாரதா, அவர்களில் மூத்தவன் ெபரும் புகழ் ெபற்ற விப்ரசித்தி,

அசிேலாமன்,

மற்றவர்கள்" ேகசி,

சம்வரன்,

துர்ஜயா,

அயசிரஸ்,

அஸ்வசிரஸ்,

பலம்

மிகுந்த அஸ்வசங்கு, காகனமர்தன், ேவவத், ேகதுமத், சுவர்பானு, அஸ்வா,

அஸ்வபதி,

விrஷபர்வன்,

அஜகா,

அஸ்வகிrவா,

சுக்ஷாமா, ெபரும்பலம் ெபாருந்திய துஹுந்த, ஏகபதா, ஏகசக்ரா, விருபாக்ஷா,

மேஹாதரா,

நிசந்திரா,

நிகும்பா,

குபடா,

காபடா,

சரபா, சுலபா, சூர்யா, சந்திரமா ஆகிேயாராவர். இவர்கள் தனுவின் குலத்தில்

வந்தவர்களாவர்.

இதில்

குறிப்பிடப்படும்


சந்திரனும் ேதவர்கள் அல்லாதவர்கள். இனி ெதாடரும் ெபரும் பலம்


பத்து

ேபரும்

தனுவின்


வந்தவர்கள்தான். ஓ மன்னா அவர்களின் ெபயர்கள் பின்வருமாறு: ஏகாக்ஷா, ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட அம்rதபா, பிரலம்வா, நரகா, வாத்ராபி,

ஆகிேயார். ேபரன்களும்

சத்ருதபனா, ஓ

சதா,

பாரதா,

கவிஷா,

வனயு,

இவர்களுக்குப்

பிறந்த

கணக்கிலடங்காதவர்கள்.

திrகஜிவா

மகன்களும் சூrயைனயும்

சந்திரைனயும் விழுங்கும் ராகுைவ சின்ஹிகா ெபற்ெறடுத்தாள். அவேனாடு


சந்திரபிரமார்தனா புதல்வர்கள்

மூன்று

ஆவர்.

அவைளப்

தீய

ேபர்:

சுசந்திரா,

குேராதாவின்

ேபாலேவ

சந்திரஹந்தr,


தீயவர்களாக


தனயாவுக்கு நான்கு மகன்கள் அசுரர்களில் எருதுகைளப் ேபால இருந்தார்கள். ஆகிேயார்.


கலாவின்

விக்ஷரா,


வலா, :

வரா, ீ

வினாசனா

விrத்ரா குேராதா,

குேராதஹந்தr, குேராதசத்ரு ஆவர்கள் இன்னும் பல மகன்கள்

கலாவுக்கு இருந்தனர். முனிவrன் மகன் சுக்ரன், அசுரர்களுக்கு தைலைமப் புேராகிதராக இருந்தார். சுக்ரனுக்கு நான்கு மகன்கள் இருந்தார்கள். இருந்தனர்.




தாஷ்டதரா,

அத்r

புேராகிதர்களாக



இருவராகும் அவர்கள் சூrயனுக்குச் சமமான சக்திையப் ெபற்று, பிரம்ம உலகங்களுக்கைள அைடய எண்ணம் ெகாண்டனர்.


280



அறிந்தவாறு,




பிறப்ைப முழுவதும் ெசால்லவிட்ேடன். இவர்களது புத்திரர்கைள எண்ணி

கணக்கில்

இருக்கிேறன்.

ைவக்க


சக்தி

இல்லாதவனாக

எண்ணற்றவர்கள்,

அைடயாதவர்கள்.

ெபrய

நான்

புகழும்

வினைதயின் மகன்கள் தர்கியா, அrஷ்டேநமி, கருடன், அருணன், அருணி, வருணி ஆகிேயார். ேசஷன் அல்லது ஆனந்தன், வாசுகி, தக்ஷகன்,


குமரன்,

திருதராஷ்டிர், அர்கபர்ணா,

ஆகிேயாரும்

உக்ரேசனன்,

ஏழாவதாக


காளிசிரஸ்,

பதிைனந்தாவதாக

சுபர்ணன்,

காளி,

கத்ருவின்

வருணன்,

சூrயவசாஸ்,

ீ பமா ,

பிரயுதா,

உணர்சிகைளக் சித்ரரதன்,

குளிகன்

மக்கள்,

ேகாபதி,

சத்யவசாஸ்,

புகழுக்காகவும்,

கல்விக்காவும்,

ைவத்திருப்பதாலும் பதினான்காவதாக

பதினாறாவதாக


பிரஜன்யா,

நாரதன்

-ஆகிய

ேதவர்களும் கந்தர்வர்களும் முனியின் (முன்பு ெசான்னது ேபால தக்ஷனின்

மகளின்)

மகன்களாவர்.


பலைர

நிைனவுகூர்கிேறன். ஓ பாரதா, அனவதியா மனு, வன்சா, அசுரா, மர்கனபிrயா, அனுபா, சுபாகா, வாசி ஆகிேயார் பிரதா, சித்தா, பூர்ணா, வர்ஹின், ெபரும் புகழ்வாய்ந்த பூர்னயுஸ், பிரம்மச்சாr, ரதிகுனா, ஏழாவதாக சுபர்ணா, விஸ்வவசு, பானு, பத்தாவதாக சுசந்திரா


பிரதாவின்


ஆவர்.

இவர்கள்

அைனவரும் ேதவேலாகத்து கந்தர்வர்கள் ஆவர். ெபரும் நற்ேபறு ெபற்ற

பிரைத

அப்சரஸ்கள்,

திேலாத்தமா, சுவாஹூ.

தனது

ஆலம்வுசா,

அனுணா, சுரதா,

ெபற்றாள்.அதிவாஹூ, அவர்கள்

கணவர்

சுப்rயா ஹஹா,

மகன்களாவர்.


ரக்ஷிதா,



மூலம்

மிஸ்ரேகசி, ரம்பா,

பிராமணர்கள்,

வித்யுத்பர்னா,

மேனாரமா,

ஆகிேயாைர ஹூஹூ,


மகள்களாகப்

தும்வுரு


புராணக்கூற்றுப்படி

ேகசினி,


கந்தர்வர்கள்,

கபிலருக்குப்

பிறந்தவர்களாவர். கந்தர்வர்கள், மருதர்கள்,

அப்சரஸ்கள், பசுகள்,


பாம்புகள், ெபரும்

281

சுபர்ணர்கள், நற்ேபறும்,

ருத்ரர்கள், புனிதமான


கடைமகைளயாற்றும்




உயிர்களின் பிறப்ைபப் பற்றியும் ெசால்லிவிட்ேடன். இந்த

விவrப்ைபப்

விrத்தியைடந்து, அதனால்

ேவண்டும். இந்த

புனிதமாகவும்,

காதுகள்

ெசால்வதும்,

படிப்பதனால்,


சrயான


ஆயுள்


இைதச்

புகழப்படத்

குளிர்ந்தவராகவும்

ேகட்பதும்

ஒருவrன்

தகுந்தவராகவும்,

மனநிைலேயாடு


விவrப்ைப

ெசய்ய


முன்னிைலயிலும், பிராமணர்கள் முன்னிைலயிலும் படிப்பவன், ெபரும்

புத்திரப்ேபறு

ெபறுவான்,

நற்ேபறு,

புகழ்


உலகங்களில் சிறந்த உலகங்கைளயும் அைடவான்.


282


பரம்பைரகள் ஆய்வு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 66 Genealogy Report | Adi Parva - Section 66 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் "பிரம்மனின் அறுவர்

ஆன்மிக

என்று

(ஏற்கனேவ

ெசான்னார், மகன்கள்

அறியப்படுகிறது

குறிப்பிட்டது

இன்னுெமாருவர் ெபயrல்

ஸ்தானு

ேபால). என்ற


ஸ்தானுவின்

அந்த

ெபரும்

சக்தி

ெகாண்ட மகன்கள் பதிெனாருவர்

ஆவர்கள். அவர்கள் மிருகவயதா, சர்பா,

ெபரும்புகழ்

ெகாண்ட

நிrதி, அஜய்கபத், அஹிவிரத்னா, எதிrகைள

அடக்கும்

பினாகி,

தஹனாவும் ஈஸ்வரனும், ெபரும் காந்தி ெகாண்ட கபாலி ஆவர்கள். இவர்களுடன் ேசர்த்து ஸ்தானு மற்றும்


பர்கா

அைழக்கப்படுகிறார்கள்.


பதிெனாரு

ருத்ரர்களாக

மrச்சி, அங்கிரஸ், அத்r, புலஸ்தியர், புலஹர், கிராது ஆகிய ெபரும்

சக்தி

ெகாண்ட

அறு



புதல்வர்கள் என்று ஏற்கனேவ அறிந்திருக்கிேறாம். அங்கிரசுக்கு

மூன்று மகன்கள் என்று நன்கு அறியப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் கடும் தவங்கள் மன்னா

இருந்த

அத்rயின்




ெபரும்

சாதைனகளில் ஆன்மாைவ

உதத்யா,

எண்ணற்றவர்கள்.

முனிவர்களாக

ெவற்றியைடந்து,

திைளக்க

அறிந்தவர்களாக

ஆவர்.

ஆன்மிக அைமதியில்


ஓ

ஓ




ைவத்து,


சம்வர்தா

நன்கு


புலி

ேபான்றவேன, ெபரும் ஞானம் ெகாண்ட புலஸ்தியrன் மகன்கள், ராட்சதர்களும், குரங்குகளும், கிண்ணரர்கள் (பாதி மனிதன் பாதி

குதிைர), யக்ஷர்களும் ஆவர். ஓ மன்னா, புலஹாவின் மக்கள், சலபங்களும்

(இறக்ைக

கிம்புருஷர்களும் கரடிகளும்,

(பாதி

ஓநாய்களும்


உள்ள சிம்மம், ஆவர். 283

பூச்சிகள்), பாதி

சிம்மங்களும்,

மனிதன்),

ேவள்விகைளப்

புலிகளும், ேபான்று



கிராதுவின்

மகன்கள்,

ஆன்மிகத்துக்குத்

தங்கைள

அர்ப்பணித்து மூன்று உலகங்களாகாலும் அறியப்பட்ட சூrயனின்

ேதாழர்களான வாலகில்யர்கள் ஆவர். ஓ பூமிையக் காப்பவேன, முழு அைமதியுள்ள ஆன்மா ெகாண்ட, தன்ைன ஆன்மிகத்துக்கு

அர்ப்பணித்துக் ெகாண்ட அந்த சிறப்பு மிகுந்த தக்ஷன், பிர்ரமனின் வலதுகால்

பிரம்மனின் தக்ஷனின்

கட்ைடவிரலில் இடதுகால்

மைனவி


கட்ைடவிரலில்

ேதான்றினாள்.

ேதான்றியவனாவான்.

தக்ஷன்

அந்த

உயர்ஆன்ம

அவள்

மூலமாக

தனது ஐம்பது மகள்கைளயும் ெபற்ெறடுத்தான். அந்த மகள்கள் அைனவரும்

குற்றமற்ற

உைடயவர்களாக


ெகாண்டிருந்தனர். காரணத்தால் வாrசாக

தாமைர

தனது

ெகாண்டான்

இதழ்கைளப்

(அவர்களுக்குப்

(தர்ம

இருபத்ேதழு

ேதவைதக்கு)

மகள்கைளச்

ெகாடுத்தான்,


ேபைர

கண்கைள


இல்லாத

புத்rைககளாக

பிறக்கும்

தக்ஷன்


ேபான்ற

தக்ஷனுக்கு

மகள்கைள

இருப்பதற்காக).

தர்மனுக்கு


வாrசுகள்

தனது


பத்து

மணமுடித்துக் சந்திரனுக்கு காசியபருக்கு

ஆக்கிக்


ெகாடுத்தான், மணமுடித்துக் மணமுடித்துக்

ெகாடுத்தான். கிrதி, லக்ஷ்மி, திrதி, ேமதா, புஷ்டி, ஸ்ரதா, கிrயா, புத்தி,

லஜ்ஜா


மைனவிகளாவர். மைனவிகள்

இருபத்ேதழு ேசாமனின்

மாலி

சுயம்புவால்


ேபர்

ஆகிய

என்று

மைனவிகள்,

ஆவர்.

இந்த

பத்து

அமர்த்தப்பட்ட ேசாமனின்

உலகம்

தங்கள்

ேபரும்

தர்மனின் தர்மனின்

மைனவிகள்




ேநான்புகளால்,

ேநரத்ைதக் குறிக்க அமர்த்தப்பட்டுள்ளனர். அவர்கேள உலகத்தின் பயணத்திற்குத் துைண நிற்கும் நட்சத்திரங்களும் ேயாகினிகளும் ஆவர்.

பிரம்மனும் மனு என்ற ெபயrல் மற்றுெமாரு மகன் இருந்தான். அந்த மனுவுக்கு பிரஜாபதி என்ற மகன் இருந்தான். பிரஜாபதியின் மகன்கள் எட்டு ேபர், அவர்கள் வசுக்கள் என்றைழக்கப்படுவர். அவர்களின் ெபயர்கள்: தரா, துருவா, ேசாமா, அஹா, அனிலா, அனலா, பிரதியுஷா மற்றும் பிரபாசா ஆகும். அந்த எட்டு ேபரும் வசுக்கள்

என்று

தும்ராவுக்குப் முழு மஹாபாரதம்

அறியப்படுவர்.

பிறந்தவர்கள்.

அதில்

சந்திரமாசும் 284

தராவும்

துருவனும்

(ேசாமா

{நிலவு})


சுவசனாவும்

(அனிலா)


புத்திகூர்ைமயுள்ள

அஹா

சாண்டில்யாவுக்கும்,

ரதாவுக்கும்,

பிரதியுஷாவும்

ஸ்வாசாவுக்குப்

ஹுதசனா

பிரபாசாவும்

(அனலா)

பிரபாதாவுக்கு

மகன்களாவும் இருந்தனர். தராவுக்கு திரவினா மற்றும் ஹூட-

ஹவ்ய-வஹா என்ற இரு மகன்கள் இருந்தனர். துருவனின் மகன் உலகத்ைத

அழிக்கும்,



ேசாமனின் மகன் வர்சா ஆகும்.

காலனாவான்

(காலம்).

வர்சாஸ் தனது மைனவி மேனாகரா மூலம் சிசிரா, ரமணா ஆகிய மூன்று மகன்கைளப் ெபற்ெறடுத்தான்.

அஹாவின் மகன்கள் ேஜாதி, சமா, சாந்தா மற்றும் முனி ஆவர். அக்னியின் மகன் கானக நாணலில் பிறந்த குமரனாவான். அவன் கார்த்திேகயன் மற்றவர்களால் அவனது

என்று

அைழக்கப்பட்டு

வளர்க்கப்பட்டான்.

தம்பிகளாக

சகன்,

ஆகிேயார் பிறந்தனர்.

கிருத்திகா

கார்த்திேகயனுக்குப்

விசகன்


மற்றும் பிறகு,

ைநகேமயா

அனிலாவின் மைனவி சிவா, சிவாவின் மகன்கள் மேனாஜவா மற்றும்

அவிஞ்னதாகதி.

இந்த

இரு


அனிலனின்

மகன்களாவர். நீ ங்கள் அறியேவண்டிய பிரதியுஷாவின் மகன்கள்,

முனிவர் ேதவலனாகும். ேதவலனுக்கு இருமகன்கள். இருவரும் எல்லாவற்ைறயும்

ெபாறுத்துக்

ெகாள்ளக்கூடிய

ெபரும்

மேனா

சக்தி ெபற்றவர்கள். ெபண்களில் முதன்ைமயான, பிரகஸ்பதியின் தங்ைக,

அன்மிகத்



உண்ைமகைள தன்ைன

உைரத்துக்

ஈடுபடுத்திக்



முழு

உலகத்ைதயும் சுற்றி வந்தாள். அவள் எட்டாவது வசு பிரபாசனின் மைனவியானாள்.

அவள்,

கைலகளுக்கு

அதிபதியான

விஸ்வகர்மைனப் ெபற்ெறடுத்தாள். அந்த விஸ்வகர்மன் ஆயிரம் கைலகைள

ெபாறியாளனாக



ெசய்து,

நித்தியமானவர்களின்


ஆபரணங்கைள

வடிவைமத்து கைலஞர்களில் முதன்ைமயானவனாக இருந்தான். ேதவர்களுக்கான ேதவேலாக ரதத்ைத வடிவைமத்தது அவேன. இந்த இனம்

சிறப்பு இன்று


மிகுந்தவனின் வாழ

கண்டுபிடிப்புகளால்தான்

முடிகிறது. 285


மனித அவன்


அதற்காகேவ

வழிபடப்படுகிறான்.

அவேன

அழிவில்லா

விஸ்வகர்மன் ஆவான். எல்லா மகிழ்ச்சிையயும் அருளக்கூடிய சிறப்புவாயந்த தர்மன்


வலது



மனித

உரு


ெவளிேய வந்தார். அந்த அஹஸ்தனுக்கு (தர்மனுக்கு) அைனத்து உயிர்கைளயும்

அழுகு

படுத்தக்கூடிய

மூன்று


மகன்கள் இருந்தனர். அவர்கள் சாமா, காமா, ஹர்ஷா (அைமதி,

ஆைச, இன்பம்) ஆவர். அவர்களின் சக்தியாேல இந்த உலகம் தாங்கப்படுகிறது.

காமனின்

மைனவி

ரதி,

சாமனின்

மைனவி

பிராப்தி, ஹர்ஷனின் மைனவி நந்தா ஆவர். அவர்கைள நம்பிேய உலகம் இருக்கிறது. மrச்சியின்

மகன்



அசுரர்களும்.



மகன்கள்தான்

காசியபேர

இந்த

உலகங்களில் தந்ைதயாவார். ெபண் குதிைரயின் உரு ெகாண்ட த்வஷ்திr

சாவித்rயின்

மைனவியானாள்.

இரட்ைடயர்கைள வானத்தில் ெபற்ெறடுத்தாள்.

அவள்,


ஓ மன்னா அதிதியின் மகன்கள் இந்திரைனத் தைலைமயாகக் ெகாண்ட பன்னிருவர் ஆவர். அவர்களில்

இைளயவேன

விஷ்ணு ஆவான். இவர்கேள


மூன்று

இந்த

உலகேம

ேதவர்களாவர்

சார்ந்திருக்கும்

(எட்டு


பதிேனாரு ருத்ரர்கள், பனிெரண்டு ஆதித்யர்கள், பிரஜாபதி மற்றும் வஷத்கரா).

இனி

பக்ஷங்கள்,

பிறப்புகைளப்

பற்றி

பக்ஷர்களாக

அறியப்படுகின்றனர்.

குலங்கள்,

கனங்களின்

குறிப்பிடுகிேறன். ருத்திரர்கள், சத்யஸ்கள்,

மருதர்கள், வசுக்கள், பார்கவர்கள், விஸ்வேதவர்கள் ஆகிேயார் அருணன்,

கருடன்,

ஆதித்யர்களாக




அறியப்படுகிறார்கள்.



மகன்களான ஆகிேயார்


முக்கியமான எல்லா ெசடிகளும், சக்தி குைறந்த மிருகங்களும் குஹ்யர்கள் என்று அறியப்படுகின்றனர். முழு மஹாபாரதம்

286


இவ்வளவும் ேதவ கனங்களின் விபrப்பாகும். ஓ மன்னா, இந்த விவrப்பு மனிதனின் எல்லா பாவங்கைளயும் சுத்தப்படுத்தும்.

சிறப்பு மிகுந்த பிருகு, பிரம்மனின் மார்ைபக் கிழித்து ெவளிேய வந்தார். ெபரும் கல்வி கற்ற சுக்கிரன் பிருகுவின் ைமந்தனாவார். சுக்கிரன்

மைழக்கும்

சுயம்புவின்

ஆைணக்கிணங்க

பிரச்சைனகளுக்கும்,

ஒரு

ேகாளாகி,



வாழ்வுக்கும் ெபாறுப்ேபற்றார். ெபரும் புத்திகூர்ைமயுள்ள, ஞானம் ெகாண்ட, கடுைமயான தவங்கள் இருந்த, பிரம்மச்சாr வாழ்வு வாழ்ந்த

சுக்கிரன்

இருகூறாகப்

தன்

பிrத்து,

ஆன்ம


மூலமாகத்

ைதத்தியர்களுக்கும்

தன்ைன


குருவாகத் திகழ்ந்தார். ேதவர்கள் மற்றும் அசுரர்களின் நன்ைம கருதி பிரம்மனால் குருவாக நியமிக்கப்பட்டார் சுக்கிரன். அதன் பிறகு பிருகு மற்றுெமாரு அற்புத புதல்வைனப் ெபற்ெறடுத்தார். அவன்தான்

எrயும்

சூrயனாகப்

பிறந்த,


ஆன்மாவாக இருந்து, ெபரும் புகழ் ெகாண்ட சியவணனாவான். தனது தனது

தாயின் தாைய

கருப்ைபயில் விடுவிக்கக்

காரணமானான். மைனவியானாள். அவளிடத்தில்

மனுவின்

ெபரும்


ேகாபமாக

(அசுரனின்

புதல்வியான புகழ்

ெபற்ெறடுத்தான்.

ெவளிேயறி,


ஆருஷி

ெகாண்ட

அவுர்வன்,

இருந்து)

சியவணனின்

அவுர்வாைவ

தனது

தாயான

ஆருஷின் ெதாைடையக் கிழித்துக் ெகாண்டு பிறந்தவனாவான். அவர்வா

rச்சிகைனப்

ெபற்றான்,

rச்சிகன்

தனது


பருவத்திேலேய ெபரும் பலமும் சக்தியும் ெகாண்டு அைனத்து அறங்கைளயும்

ெகாண்டிருந்தான்.

rச்சிகா

ஜமதக்னிையப்

ெபற்ெறடுத்தான். அந்த உயரான்ம ஜமதக்னிக்கு நான்கு மகன்கள்

இருந்தனர். அவர்கள் அைனவrலும் இைளயவனாக இருந்தவன் ெபயர் ராமன் (பரசுராமன்). அைனத்து நற்பண்புகளாலும் தனது தைமயன்கைள

விஞ்சியிருந்தான்

ஆயுதங்களிலும்

க்ஷத்திrயர்கைள

ராமன்.

திறைமவாய்ந்தவனாக

அழிப்பவராகத்

திகழ்ந்தார்.

அைனத்து அவர்

இருந்து, தனது

ஆைசகைளத் தனது முழுக் கட்டுக்கள் ைவத்திருந்தார். அவுர்வா ஜமதக்னிைய

மூத்தவனாகக்

ெகாண்டிருந்தான். முழு மஹாபாரதம்


287

நூறு

மகன்கைளக்


அந்த நூறு மகன்களுக்கும் ஏராளமான வாrசுகள் உருவாகி இந்த பூமியில் நிைறந்திருந்தார்கள்.

பிரம்மனுக்கு மற்றும் இரண்டு மகன்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் மனுவுடன்

இருந்த

தத்rயும்

விதத்rயும்

ஆவர்.


தங்ைகதான் அைனத்து அனுகூலங்களும் ெகாண்ட தாமைரயில்

குடியிருக்கும் லக்ஷ்மி ஆவாள். வானில் பறக்கும் குதிைரகேள லக்ஷ்மியின் ஆன்மிகப் புதல்வர்கள் ஆவர். சுக்கிரனுக்குப்

பிறந்த

மகளான

திவி

வருணனுக்கு

மைனவியானாள். அவளுக்கு பிறந்தவர்கள் மகனான வளனும், மகளான ேதவர்களுக்கு மகிழ்ச்சி தரும் சுறாவும் (மது) ஆவர். உயிrனங்கள் அதர்மம்

ஒருவைர

(பாவம்)

உயிrனங்கைளயும் மைனவி

உண்டு.



ஒருவர்


விழுங்க

அதர்மம்

அழிக்கும்.

ஆரம்பித்த


அதர்மத்துக்கு

நிrதிக்குப்

பிறந்த

நிrதி


ேபாது

எல்லா

என்ெறாரு ைநரதர்கள்

என்று அைழக்கப்பட்டார்கள். அவளுக்கு எப்ேபாதும் பாவங்களில் மூன்று

ெகாடூர



அவர்கள் பயா (பயம்),. மஹாபயா (பயங்கரம்), மிrத்யு (மரணம்). இவர்கள்



அைனத்துயிர்கைளயும்

அழிப்பதிேலேய இருந்தார்கள். எல்லாவற்ைறயும் அழிப்பதிேலேய இருந்ததால்


அவர்களுக்கு தம்ரா

மைனவிேயா

உலகம்

அறியும்

மக்கேளா

ஐந்து

அற்று

மகள்கைளப்

ெபற்ெறடுத்தான். அைவ காக்கி (காக்ைக), ைசனி (பருந்து), பாசி (ேகாழி),

திrதராஷ்டிr

(வாத்து),

சுகி

காக்ைககைளப்


வாத்துகைளயும்

அன்னங்கைளயும்

(கிளி)

ைசனி

ஆவர்.

காக்கி

பருந்துகைளயும்,

கழுகுகைளயும், ராஜாளிகைளயும் ெபற்ெறடுத்தாள், திrதராஷ்டிr ெபற்ெறடுத்தால்,

அவள்

சக்ரவகர்கைளயும் ெபற்ெறடுத்தாள். சுகி, அழகான கிளிகைளப் ெபற்ெறடுத்தாள். குேராதா ஒன்பது மகள்கைளப் ெபற்ெறடுத்தாள்.

அவர்கள் மிrகி, மிருகமந்தா, ஹr, பத்ரமனா, மதங்கி, சர்துலி, ஸ்ேவதா, ஆகிேயார்.

சுரபி,

அைனதுத


ஓ


ெகாண்ட

முதன்ைமயானவேன

சுரசா மிrகி

மான்வைக ெகாண்ட எல்லா மிருகங்கைளயும் ெபற்ெறடுத்தாள். முழு மஹாபாரதம்

288


மிருகமந்தா, கரடிவைக மிருகங்கைளப் ெபற்ெறடுத்தாள். அந்த மிருகங்கள்

சிrமாரா

(இனிைமயான

பாத

அடிகள்

ெகாண்ட)

என்று அைழக்கப்பட்டன. பத்ரமனா ேதவேலாக யாைனகைளப் மற்றும்

ஐராவதத்ைதப்

(பசுவின்

வால்

மிருகங்கைளப்



ெகாண்ட)

என்று

ஹr

அைவகள்

குதிைரயின

ேகா-லங்குலா

அைழக்கப்பட்டன.

சர்துலி

சிங்கங்கைளயும், புrகைளயும், சிறுத்ைதகைளயும் மற்ற எல்லா பலம்வாய்ந்த

மிருகங்கைளயும்

மதங்கிக்குப்

பிறந்த



ஓ

யாைனகளாவர்.

மன்னா,

ஸ்ேவதா,

ஸ்ேவதா என்று தன் ெபயராேலேய அறியப்பட்ட ெபரும் ேவகம்

ெகாண்ட ெபrய யாைனையப் ெபற்ெறடுத்தாள். ஓ மன்னா சுரபி, இரு

மகள்கைளப்




ேராகினியும், ெதாைலதூரத்திற்குப் புகழ் ெகாண்ட கந்தர்வியும் ஆவர்.

ஓ

பரதா,

அவளுக்கு

மற்றுமிரு

மகள்கள்


அவர்கள் விமலா மற்றும் அனாலா ஆகும். ேராகினி பசுக்கைளப் ெபற்ெறடுத்தாள். கந்தர்வி குதிைர வைககைளப் ெபற்ெறடுத்தாள். அனலா,

சைதப்பற்று

datepalm),

தலி

வைக

மரங்கைளப் (tali),

ெகாண்ட (ேபrச்ைச, சிறு

பழங்கைளக் பைன,

ேபrச்ைச

ெகாடுக்கும்

ஹின்டலா

(little

date),

ஏழு

(hintala-ஈந்து-

கடைல

(nuts),

ெதன்ைன,) ெபற்ெறடுத்தாள். அவளுக்கு சுகி (கிளிகளின் தாய்) என்ற மற்றுெமாரு மகள் இருந்தாள். சுரசாவுக்கு கங்கா என்ற மகன்

(நீ ளமான



அருணனின்

ெகாண்ட

மைனவி

பைறைவகள்

ைசனி,

ெபரும்

வைக)


பலமும் ெகாண்ட இரு மகன்கைளப் ெபற்ெறடுத்தாள். அவர்கள் ெபயர் சம்பாதியும், ஜடாயுவும் ஆகும்.

சுரசா நாகர்கைளயும், கத்ரு புனகாக்கைளயும் (பாம்புகைளயும்) ெபற்ெறடுத்தனர். அருணனும்

வினைதக்கு

இரு


ெநடுந்தூரத்திற்கும்

கருடனும்

அகலத்திற்கும்

அறியப்பட்டிருந்தார்கள். ஓ மனிதர்களின் மன்னா, ஓ புத்திசாலி மனிதர்களின்


உயிrனங்களின் முழுைமயாகக் அைனத்துப்

வம்சப்


கூறிவிட்ேடன்.

ஆய்வு.

இைதக்

பாவங்களிலிருந்தும்


இதுேவ

289

முதன்ைமயான அைனத்ைதயும்

ேகட்பதனால்

விடுபடுகிறான்.

மனிதன் ெபரும்


ஞானத்ைதப்

ெபறுகிறான்.

முடிவாக

அடுத்த

பிறவியில்

முதன்ைமயான நிைலைய அைடகிறான்.


290


அசுரர்கள் பிறப்பு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 67அ

The Birth of Asuras | Adi Parva - Section 67 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ஜனேமஜயன்


ேபாற்றுதலுக்குrயவேர, மனிதர்களுக்கிைடேய தானவர்கள்,



ராட்சதர்கள்,

சிங்கங்கள்,



மற்ற

மிருகங்கள்,

உயிர்களும் உம்மிடம் ேமலும்,

மனித

அவதாரெமடுத்த

புலிகள்,



பிறந்த

ேகட்க

"ஓ

விபரத்ைத




ெசயல்கைளயும்,

சாதைனகைளயும்,

வrைசக்கிரமமாக

அறிய


அதற்கு முதலில்,

ைவசம்பாயணர், ேதவர்களும்

பிறந்தைதப்

பற்றி

"ஓ


தானவர்களும்

உனக்கு

மன்னா,

நான்

மனிதர்களுக்கிைடயில்



தானவர்களில் முதல்வனான விபரசித்தி, மனிதர்களில் எருைதப்

ேபால இருந்து, ஜராசந்தன் என்று குறிப்பிடப்பட்டான். ஓ மன்னா, மற்றும்

திதியின்

அறியப்பட்டவன், ெபரும்


இந்த



பிரஹலாதனின்

தம்பி,

ஹிரண்ய


என்று


சிசுபாலனாக

சம்ஹலாதன்

கசிபு

என்று

வாலஹிகர்களில்


அறியப்பட்டவன், எருதாக

இருந்த

புகழ்வாய்ந்த சல்யனாக ஆனான். எல்ேலாருக்கும் இைளயவனான உற்சாகமுள்ள அனுலாதன் இந்த உலகத்தில் திருஷ்டேகது என்று குறிப்பிடப்பட்டான். ஓ மன்னா திதியின்


சிவி

என்று

அறியப்பட்டவன்,


புகழ்வாய்ந்த ஏகாதிபதி துருமனாக ஆனான். ெபரும் அசுரனாக முழு மஹாபாரதம்

291


அறியப்பட்ட வாஷ்கலா பூமியில் ெபரும் பகதத்தனாக ஆனான். ெபரும் சக்திகைளக் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட ஐந்து அசுரர்களான அயசிரன், அஸ்வசிரன், உற்சாகமுள்ள அய்சங்கு, ககனமுர்தன், மற்றும் ேவகவத் ஆகிேயார் ேககயத்தின் மன்னர் பரம்பைரயில் பிறந்து

ெபரும்

ஏகாதிபதிகளாகத்

திகழ்ந்தனர்.

ெபரும்

சக்திெகாண்டு ேகதுமத் என்று அறியப்பட்ட மற்றுெமாரு அசுரன்,

பூமியில் ெகாடூர ெசயல்கள் புrயும் ஏகாதிபதி அமிெதௗஜாசாக ஆனான்.

சுவர்ணபானு

ஆனான்.

அஸ்வா


என்று



ெசயல்கள்

என்ற

முடியாத,

அேசாகனாக


ஆனான்.

ஓ

அசுரன்,


ேபாrல்

புrந்த

ெபரும்

ெபரும்

ெபரும்

அசுரன்,

ஆற்றல்

உக்கிரேசனனாக

ெகாண்ட

மன்னா,

அஸ்வாவின்

ெபரும்

ேபறு


தம்பியான,

திதியின் புதல்வனான அஸ்வபதி, ஹர்திகா என்ற பலம்வாய்ந்த ஏகாதிபதியாக

ஆனான்.


ஓ

விrஷபர்வன், பூமியில்


மன்னன்

மன்னன்

மன்னா,

ெபற்ற

திர்கபிரஞ்சா

விrயபர்வன்னிஃ

சால்வனாக

அசுரன் என்று

தம்பி


அஜகா

சக்திவாய்ந்த,

வலிைமமிக்க அசுரன் அஸ்வகிrவா பூமியில் மன்னன் ேராசமன் ஆனான்.

ஓ

மன்னர்

அசுரன்

சூக்ஷுமா,


மன்னன்

பிரகதிரதா என்று அறியப்பட்டான். அசுரர்களின் முதன்ைமயான துஹூந்தா, பூமியின் ேசனவிந்து என்று அறியப்பட்டான். ெபரும்

பலம் வாய்ந்த அசுரன் இஷூபா பூமியில் ஏகாதிபதி நாக்னஜிதன் அன்று



ஏகசக்கரன்

பிரதிவிந்தியன்

என்று

என்ற

ெபரும்


அசுரன்,

பல

ேபார்

முைறகைள அறிந்த விருபாக்ஷா என்ற ெபரும் அசுரன் பூமியில் மன்னன்

சித்திரவர்மன்

என்று


வரனான ீ


ெபரும்

சிறுைமயாக்குபவன், சுகுத்ரா

என்ற

முஞ்சேகசன் ேபர்ேபான, ெபரும்

ேபாrல்

அசுரன்,


ஹரன்,


அசுரன்,

என்று


சக்தி

எதிrகளின்

ேபறுெபற்ற

வாய்ந்த,



ேபறு தனது

மன்னன்

முதன்ைமயானவனாக

ெபருைமகைள சுவாஹுவாக

எதிrகைள

ெவற்றிெகாள்ளப்படாத



ெபற்ற

அழிக்கும், ஏகாதிபதி

புத்திகூர்ைமக்குப் நிகும்பன்

ேதவதீபனாகப் இருந்தான்.

என்ற

பிறந்து, திதியின்

ைமந்தர்களில் சரபா என்று அறியப்பட்ட ெபரும் அசுரன், பூமியில் முழு மஹாபாரதம்

292



ெபௗரவனாகப்

ேபறுெபற்ற

குப்பதன்


என்ற

ெபரும்

அசுரன்,

சக்தி


ெகாண்ட,


ஏகாதிபதி சுபர்ஸ்வா என்று அறியப்பட்டான். ஓ மன்னா கிராதா என்ற


ெபரும்

அசுரன்,

தங்க


மைலையப்

ேபால


பார்வேதயாவாகப்

ெஜாலித்தான்.

அசுரர்களில்

இரண்டாம் சலபா என்று அறியப்பட்டவன், வாலஹிக நாட்டில் ஏகாதிபதி

பிரகலாதனாகப்


திதியில்


நட்சத்திரங்களின் தைலவைனப் ேபா அழகு நிைறந்த சந்திரன் என்று அறியப்பட்டவன், பூமியில் காம்ேபாஜ நாட்டின் மன்னன் சந்திரவர்மன் ேபான்ற

என்று

ஆர்கா,




சிறந்த

ஏகாதிபதியாகப்

தானவர்களில்


மிருதபா


rஷிகனாகப்

பூமியில்,

கrஷ்டா



பஸ்சிமனுபகா

என்ற

ெபரும்

என்ற

அசுரன்

பூமியில் மன்னன் துருமேசனனாகப் பிறந்தான். மயூர்யா என்று அறியப்பட்ட

அசுரன்,



விஸ்வனாக

அறியப்பட்டான். மயூர்யனின் தம்பி சுபர்ணன், பூமியில் ஏகாதிபதி காலகீ ர்த்தியாக


ெபரும்

அசுரனான

சந்திரஹந்தr, பூமியில் அரசமுனி சுனகனாகப் பிறந்தான். ெபரும் அசுரனான

சந்திரவினாசனா,


ஓ

குரு




ஜானகியாக

இளவரசேன,

தானவர்களில் எருைதப் ேபான்ற தீர்கஜீவன், பூமியில் காசிராஜா

என்று அறியப்பட்டான். சின்ஹிகாவால் ெபறப்பட்ட சூrயைனயும் சந்திரைனயும்

தண்டிக்கும்

அறியப்பட்டான். விக்ஷ்ரன்,

தனயுவின்


கிரஹா, நான்கு

வாசுமித்ரா


கிராதா

மகன்களில்

என்று

என்று

மூத்தவன்


இரண்டாவதான ெபரும் அசுரன் விக்ஷரா, பாண்டிய மன்னனாகப் பிறந்தான்.


சிறந்த

வாலினா

என்று

அறியப்பட்டாவன், பூமியில் ஏகாதிபதி ெபௗந்தரமத்ஸ்யகா என்று அறியப்பட்டான், ஓ மன்னா, ெபரும் அசுரன் விrத்ரா பூமியில் அரசமுனி மனிமத் ஆனான். விrத்ரனின் தம்பி குேராதஹந்தr பூமியில் மன்னன் தண்டன் என்று அறியப்பட்டான். மற்ற அசுரன் குேராதவர்தனா, பூமியில் தண்டதரனாக அறியப்பட்டான்.

காேலயனின் எட்டு மகன்களும் பூமியில் ெபரும் மன்னர்களாகப் பிறந்தனர்.



மூத்தவன், 293

மகத

நாட்டின்


ஜயத்ேசனாவாகப் பிறந்தான். இரண்டாமவன், இந்திரைனப் ேபால், பூமிஇல்

அபராஜிதனாகப்

சக்தியம்

பலமும்


ெகாண்ட

மூன்றாமவன்,


ெபரும்

நிஷாதர்களின்

மன்னனானான். நான்காமவன், பூமியில் அரசமுனிகளில் சிறந்த சிேரனிமத்

என்று


ஐந்தாமவன்,

மன்னன்

மஹாஜனன் என்று அறியப்பட்டான். ஆறாவது அசுரன் அரச முனி

அபிருவாக அறியப்பட்டான். ஏழாமவன், சாத்திரங்களில் ேதர்ந்த

மன்னன் சுமுத்திரேசனன் என்று அறியப்பட்டன். காேலயர்களில் எட்டாமவன்

விரஹத்

உயிர்களுக்கும் அந்த



ெபயர்

அைழக்கப்பட்டான். ெபரும்


பலமும்


அறம்


குக்ஷி,



மன்னனாக



ெகாண்ட

பார்வதியா

அசுரன்

கிராதன

என்று


ஏகாதிபதி சூர்யாக்ஷனாக அறியப்பட்டான். ெபரும் அசுரன் சூrயன் பூமியில் வாலஹிக நாட்டு ஏகாதிபதி தரதனாக அறியப்பட்டான். ஓ மன்னா, குேராதவாச அசுர இனத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கள் பூமியில் வரீ

மன்னர்களாக

அவதrத்தார்கள்.

மத்ரகா,

கர்ணேவஷ்டா,

சித்தார்த்தா, கிதகா, சுவிரா, சுவாஹு, மஹாவரா, ீ வால்ஹிகா, கிராதா,

விசித்ரா,

சுரதா,

அழகான

மன்னன்

நீ லன்,

சிரவாசா,

பூமிபாலா, தண்டவக்ரா, துர்ஜயா, ருக்மி, ஜனேமஜயா, அஷாதா,

வாயுேவகா, புrேதஜா, ஏகலவ்யா, சுமித்ரா, வததனா, ேகாமுகா, காருக்ஷா, ேகமதுர்த்தி, சுருதயு, உத்வஹா, பிரகத்ேசனா, ேக்ஷமா,

உக்ரதீர்த்தா, கலிங்கம் மற்றும் மதிமத்தின் மன்னன் ஈஸ்வரன், ஆகிய இந்த மன்னர்களில் முதன்ைமயானவர்கள் அைனவரும் குேராதவாச அசுர குலத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கள். அசுரர்களில்

பலம்


ெபரும்

சாதைனகள்

ெசய்த

காலேநமி என்ற அசுரன் இருந்தான். அவன் ெபரும் வளத்துடன் இருந்தான். அவன் பூமியில் உக்ரேசனனின் மகனான கம்சனாகப் பிறந்தான். பிறந்தான். மூலமும்

ேதவகன்,

ஓ

மன்னா,

பிறக்காத



பர்வாஜrன்


மகன்,

எந்தப்

பிரகஸ்பதியின்

மன்னனாகப்

ெபண்ணின்

சாதைனகளின்

பகுதிகளில் பிறந்தவர்.


294


அவர்

ேவதங்கைளயும்,

அறிந்திருந்தார்

ஆயுதங்களின்


நீ

அறிவியைலயும்


ெகாள்ள

நன்கு


அவர் அற்புதமானச் ெசயல்கைளச் ெசய்து தனது குலத்திற்குப் ெபருைம ேசர்த்தார். ஓ

மன்னா,

அவரது

மகன்,

தாமைர


ேபான்ற

கண்கைளக் ெகாண்ட வரமிக்க ீ அசுவத்தாமன், ெபரும் சக்திையக் ெகாைடயாகக் எல்லா காமன்





எதிrகளுக்குப்

அடக்குபவன்,

குேராதனின்


பயங்கரமானவன்,

மஹாேதவன்,

உயிர்ப்பகுதிகைளக்

வசிஷ்டrன்

சாபம்,


யமன்,



உத்தரவு ஆகியவற்றால், எட்டு வசுக்களும், கங்ைகக்கு அவளது கணவன்

சந்தனு

மூலம்


அஷ்ட

வசுக்களில்

இைளயவரான, குருக்களின் பயங்கைளப் ேபாக்கியவர், ெபரும் புத்திசாலித்தனத்ைதக் ெகாைடயாகக் ெகாண்டவர், ேவதங்கைள அறிந்தவர். தரத்ைத

ேபச்சாளர்களின் ெமலிதாக்குபவர்.

ஆயுதங்களில்

முதன்ைமயானவர், ெபரும்

சக்திகைளயும்,

ேதர்ச்சிையயும்

ெபற்று

எதிrயின் எல்லா


முதன்ைமயானவராகத் திகழ்ந்தவர். பிருகு பரம்பைரயில் வந்த ஜமதக்னியின்

மகன்

ேமாதியவர். ீ பஷ்மர் .

ருத்ர

அவர்தான்,


எதிrகைள

(மூன்றாவது

குலத்ைதப்


அஷ்ட


ரதப்ேபாராளியான யுகத்தின்


வசுக்களில் பிறந்தவர்


யுகம்)

ெபருைமெகாள்ளச்

ராமனிடம்

இைளயவரான

கிருபர்.

சகுனி,

அவதாரமாவான்.

ெசய்த,

ேநரடியாக

எதிrகைள

ெபரும்

துவாபர

விrஷ்ணி


சாத்யகி, மருதர்களின் உயிர்ப்பகுதிகைளக் ெகாண்டு பிறந்தவன்.




மருத


துருபதனாக


அறியப்பட்டவனும்

ேசர்ந்தவேன.

கிருதவர்மனும்,

விராடனும் அேத குலத்ைதச் சார்ந்தவர்கள்தான். ஹன்சன் என்று

அறியப்பட்ட அrஷ்டனின் மகன் குரு பரம்பைரயில் பிறந்தவன், கந்தர்வர்களின் ஏகாதிபதியானான். கிருஷ்ண துைவபாயணrன் வித்தில்

பிறந்த

சக்திையயும் கண்


எரும்



குருடனாகப்


ெகாண்டவனாக,

ேகாபத்தாலும் முழு மஹாபாரதம்

தனது

தாயின்

295

ைககைளயும்,

ெபரும்

ஏகாதிபதியாக,

ஞானக்

தவறாலும், அவனது


ெபரும்

சக்தி


ெகாண்ட

தம்பி,

பாண்டு

என்று

அறியப்பட்டான்,

அவன்

உண்ைமக்கும் அறத்துக்கும் தன்ைன அற்பணித்துக் ெகாண்டான். ஓ

மன்னா,


அறம்

தர்மேதவைதயின்


அவதாரமான



என்று

அைழக்கப்பட்டவைர அத்r முனிவrன் அற்புதமான, ெபரும் ேபறு

ெபற்ற மகனாக நீ அறிந்து ெகாள்ள ேவண்டும். தீய எண்ணம் ெகாண்ட,

துன்மார்க்க

அழிப்பவன்,

(நான்காவது எல்லா

குரு

யுகம்)


அைனவைரயும் மகன்களான


உதித்தவன்,

அவதாரமாகப்


காரணமுமானான்.

மன்னன்

எrத்து


பிறந்தவனாவான்.

அழிவிற்கும், அவேன

நல்ல

பூமி

கலியின்


ெவறுைமயானதற்குக்

பைக


உட்ெகாண்டவன்.


புகைழ

மூட்டி

புலஸ்தியrன்

துrேயாதனனுக்குத்

தம்பிகளாகப்

பிறந்தனர். அந்த நூறு துன்மார்க்கர்களும் துட்சாசைன முதலில் ெகாண்டிருந்தனர்.

ஓ

பாரத

இளவரசர்களில்


ேபான்றவேன, அவர்கள் துர்முகா, துஹ்சுகா என்ற நான் ெபயர் குறிப்பிடாதவர்களாக துrேயாதனைன


ெகாள்.

ஆதrத்தார்கள்.



திருதராஷ்டிரனுக்குத்

தனது

ைவசிய மைனவி மூலம் யுயுத்சு என்ற ஒரு மகன் இருந்தான்.'' என்றார். ஜனேமஜயன், "ஓ சிறப்பானவேர, திருதராஷ்டிரனின் மகன்களின் ெபயர்கைள


பிறப்பின்

ெசால்லுங்கள்." என்றான்.

வrசப்படி

மூத்தவனிலிருந்து

ைவசம்பாயணர், "ஓ மன்னா, அவர்கள் : துrேயாதனன், யுயுத்சு, துட்சாசனன், துட்சஹா, துட்சலா, துர்முகா, விவின்சதி, விகர்னா, ஜலசந்தா,

சுேலாச்சனா,

சுவாஹூ,

துஷ்பிரதர்ஷனா,

சித்ரா,

விபசித்ரா,

விந்தா,

அனுவிந்தா,

துர்மர்ஷனா,

சிர்தாக்ஷா,

துர்தர்ஷா,

துஷ்கர்ணா,

கர்ணா,

அங்கதா,

துர்மதா,

சாருசித்ரா,

துஷ்பிரதர்ஷா, விவிட்சு, விகடா, சாமா, உர்ணநபா, பத்மநாபா,

நந்தா, உபநந்தகா, சனபதி, சுேஹனா, குண்ேடாதரா, மேஹாதரா, சித்ரவாஹு, அேயாவாஹு, ீ பமவளா ,

சித்ரவர்மன், மஹாவாஹு,

வளகி,


சுவர்மன், சித்ரசபா,

ீ விகர்மா, பம

296

துர்விேராசனா,

சுகுந்தலா,

உக்ரயது,

ீ ீ , பமயரா

ீ பமேவகா , கனகயு,


திrதயுதா, திrதவர்மான், திரதாக்ஷத்ரா, ேசாமகிrதி, அனாதரா, ஜராசந்தா, திrதசந்தா, சத்யசந்தா, சஹஸ்ரேவஹ், உக்ரசிரவஸ், உக்ரேசனா, ேக்ஷம்மூர்த்தி, அபராஜிதா, பாண்டிதகா, விசாலாக்ஷா, துராதரா,

திrதஹஸ்தா,

தீர்கேலாச்சனா,

அனதிrஷ்யா,

தீர்கவாஹு,

குண்டேவதா,

மஹாவாஹு,

விரவி,

வியுேதாரு,

கனகக்னா, குண்டஜா, சித்ரகா ஆகிேயாராவர். அந்த நூறுேபருக்கு ேமல் நூற்று ஒன்றாவதாக துட்சைல என்ற ெபண் ஒருவளும் இருந்தாள். பிறந்த

மன்னா,

திருதராஷ்டிரனுக்கு

யுயுத்சு,

அந்த

முடிவாக

ெபயைரயும்,


நிபுணத்துவம்

மகள்

மிகச்

ேபருக்கும்


ெபயைரயும் சிறந்த


ஓ

நூறு

ேவதங்களிலும்


ஓ



வரர்களாகவும், ீ

மன்னா

மூலம்

மூத்தவனாவான்.

ெபற்றவர்களாகவும்

அைவமட்டுமல்லாமல்,

ெபற்றிருந்தார்கள்.

நூறு

ைவசிய


ேபார்க்கைலயில் இருந்தார்கள்.


சாத்திரங்கைள

அறிந்து ைவத்திருந்தார்கள். அைனவருக்கும் தங்களுக்குத் தகுந்த மைனவியைரத் ேநரம்

வந்த

துட்சைலைய,

ேதர்ந்ெதடுத்துக் ேபாது,

ெகௗரவ

சகுனியின்

ெகாண்டார்கள். ஏகாதிபதி

ஆேலாசைனயின்

மன்னன் ெஜயத்ரதனுக்குக் ெகாடுத்தான்.


297

ஓ தனது

ேபrல்

மன்னா, மகள்

சிந்து


அவதாரங்களின் உயிர்ப்பகுதிகள் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 67ஆ

Life Portions of Gods | Adi Parva - Section 67 | Mahabharata In Tamil "ஓ


மன்னன்


தர்மனின் உயிர்ப்பகுதிகைளக் ெகாண்டவன், ீ பமசனன் , காற்று ேதவைதயின் உயிர்ப்புகதி, அர்ஜூனன்,

ேதவர்த்தைலவன்

உள்ள



உயிர்ப்பகுதி, நகுல சகாேதவர்கள், உலகில் அழகானவர்களான

உயிர்ப்பகுதிகைளயும் ேசாமனின்


மகனான


உயிர்களிலும்


ெகாண்டவர்கள்.

வர்சாஸ்,

மகனான


அபிமன்யுவாகப்

பிறந்தான். ஓ மன்னா, அந்த அவதாரத்திற்கு முன்

ேசாம

ேதவர்களிடம், என்னால்

ேதவைத

"எனது

இருக்க

(சந்திரன்),

மகைனப்


பிrந்து எனது


ஆன்மாைவ விட நான் அவைன அதிகம் ேநசிக்கிேறன். பூமியில்


அழிவு

என்பது

ேதவர்களால்

ஏற்படும்.


எங்களுக்கும் அதில் பங்கு உண்டு. ஆகேவ, எனது மகன் வர்சாஸ் பூமியில் அவதrத்து,



தங்காமல்,

திரும்பட்டும்.

நாராயணைனத்

துைணவனாகக் ெகாண்ட நரன், இந்திரனின் மகனாக பூமியில் அவதrத்து

அர்ஜூனன் என்ற ெபயரால் அைழக்கப்படுவான். எனது இந்த ைமந்தன், பூமியில்

அவனது மகனாகட்டும். அவன் சிறந்த ரதப் ேபாராளியாக பதினாறு வருடங்கள் பூமியில்


வாழட்டும்.


அவனது

பதினாறாவது


வயதில்,

ெகாண்ட

ேபார்

ெதாடங்க


ெபரும்

வரர்களும் ீ அழிைவச் சந்திப்பர். ஒரு ேமாதல், நர நாராயணர்கள் இல்லாமல்

ீ (அவர்கள் தைலயடு இல்லாமல்) நடக்கட்டும். அப்ேபாது ஏற்படுத்தப்படும் சக்கர வியூகத்தில்

உங்கள்


ெகாண்ட



ேபாrடட்டும், எனது மகன் எல்லா எதிrகைளயும் பின் வாங்கச் ெசய்வான்.

ெபரும் பலம் வாய்ந்த எனது மகன் அந்த வியூகத்ைதக் கிழித்து உள்ேள ெசன்று

கடுைமயான ேபாைர பயமின்றிச் ெசய்து, பாதி நாளில், நாலில் ஒரு பகுதி எதிr ேசைனைய அழிக்கட்டும். அதன் பிறகு எனது மகன் என் முன் ேதான்றட்டும்.

அவன் அவனது வழித்ேதான்றலாக ஒரு மகைனப் ெபற்ெறடுத்து, அந்த மகன் அழிைவ ேநாக்கிச் ெசன்ற பரத குலத்தின் சந்ததிையப் ெபருக்கட்டும்." என்று

ெசான்னான். ேசாமனின் இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட ேதவர்கள், "அப்படிேய ஆகட்டும்"



அந்த

நட்சத்திரங்களின்


(ேசாமன்) ெகாண்டாடினார்கள். முடிவாக, ஓ மன்னா, உனது தந்ைதயின் தந்ைத பிறப்பு விபரத்ைத உைரத்துவிட்ேடன்.


298


ஓ ஏகாதிபதிேய ெபரும் ரதப் ேபாராளியான திருஷ்டத்யுமனன், அக்னியின் உயிர்ப்பகுதிையக்



ஒரு

ராட்சதன்

முதன்முைறய

ெபண்ணாக அவதாரம் எடுத்தது சிகண்டினாகப் பிறந்தான். ஓ பரத குலத்தின்

எருைதப் ேபான்றவேன, திெரௗபதிக்குப் பிறந்த ஐந்து மகன்களும் ேதவேலாக விஸ்வாக்களாவர்.



பிrதிவிந்தியன்,

சூதேசாமா,

சுரூதகீ ர்த்தி, சதானிகா, மற்றும் சுரூதேசனா ஆகும்.

"யதுக்களின் முதன்ைமயான சூரா, வசுேதவrன் தகப்பனாகும். அவருக்கு

பிரைத

என்ற

உலகில்

ஈடு இைணயற்ற அழகான மகளும் உண்டு.

சூரன்,

தனது

மகனான

(தந்ைத

தனக்குப்

குழந்ைதயில்லாத வழி)

குந்திேபாஜனிடம்


முதல்


ைவத்துச்

குழந்ைதையக் அக்னிைய

ெகாடுப்பதாக

ெசால்லியிருந்ததால், மகைள

அத்ைத

அந்த

உதவிகைள


தனது


சில

எதிர்பார்த்துக்


அந்தக்

குழந்ைதையக் குந்திேபாஜன் தனது மகளாக ஆக்கிக் ெகாண்டான். அந்தக் குழந்ைத

அவனது

மகனாக

அவனது

இல்லத்திேலய


பிராமணர்கைளயும், விருந்தினர்கைளயும் கவனித்துக் ெகாண்டாள். ஒரு நாள் அவள்

ஒரு

ேகாபம்

ெகாண்ட

துறவிையக்

கவனிக்க

ேவண்டியிருந்தது.

உண்ைமைய அறிந்த, அறங்களின் புதிர்கைள அறிந்த அந்தத் துறவியின் ெபயர் துர்வாசர். பிரைத மிகுந்த கவனத்ேதாடு அந்த ேகாபம் ெகாண்ட முனிவைரக்

கவனித்துக் ெகாண்டாள். இதனால் திருப்தியைடந்த அந்த முனிவர் அவளிடம், "

ஓ நற்ேபறு ெபற்றவேள, உனது ேசைவயில் நான் திருப்தியைடந்ேதன். நான் இப்ேபாது ெசால்லப்ேபாகும் மந்திரத்ைதப் பயன்படுத்தி, எந்த ேதவைதையயும் வரவைழத்து, அவர்களின் அருளால் நீ குழந்ைதகைளப் ெபற்றுக் ெகாள்ளலாம். "

என்ற ெசால்லி மந்திரத்ைதச்ெசால்லிக் ெகாடுத்தார். இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட அந்தப்

ெபண்,

சிறிது

ேநரங்கழித்து

வரவைழக்க

மந்திரத்ைதச்

அந்த


தனது


ஆவல்

அதனால்

ேமlட்டால்

அந்த

சூrயைன

ஒளியின்

அதிபதி

அவைளக் கற்பந்தrக்க ைவத்து, அவளிடம் ஒரு மகைனப் ெபற்ெறடுத்தான். மகன்

பயன்படுத்துபவர்களில்


இருந்தான். அந்தப் ெபண் உறவினர்களுக்குப் பயந்து, அந்தக் குழந்ைதைய ரகசியமாகப் ெபற்ெறடுத்தாள். ெதய்வகக் ீ குழந்ைதயின் அழைகப் ெபற்றிருந்த அந்தக்



ேபாேத

காது

குண்டலங்களுடனும்,


கவசத்துடனும் பிறந்தது. அந்தக் குழந்ைத நாளின் அதிபதிையப் ேபாலேவ அழகாக



எல்லா


299

சrயான

அளவுகளின்படி


அங்கலட்சணத்துடன் இருந்தது. குந்தி அந்த அழகான குழந்ைதைய தண்ண ீrல்

விட்டாள். நீ rல் விடப்பட்ட அந்தக் குழந்ைதைய, தாைதயின் சிறப்பான கணவன் கண்ெடடுத்து,

தனது


அந்தக்


வளர்க்கக்

ெகாடுத்தான். அந்தத் தம்பதியர் அந்தக் குழந்ைதக்கு வாசுேசனா என்ற ெபயர்

ைவத்தனர், ஆனால் அந்தக் குழந்ைத தனது பட்டப் ெபயராேலேய ெபரும் புகழ்

ெபற்றது. அப்படிேய வளர்ந்து, ெபரும் பலசாலியாகி, எல்லா ஆயுதங்களிலும் ேதர்ச்சி


முதன்ைமயானவனாக, அந்தப்

அந்தக்

குழந்ைத.


புத்திசாலியானவன்

ெவற்றியைடந்த


உண்ைமையத்



தனது


பலமாகக்


ேவதத்ைதப் படிக்கும் ேபாது, பிராமணர்களுக்குக் ெகாடுக்கக்கூடாதது என்று

ஒன்றுமில்ைல என்று ஒரு உறுதிைய ைவத்துக் ெகாண்டான். அவ்ேவைளயில், இந்திரன் தனது மகன் அர்ஜூனனின் நன்ைமக்காக, பிராமண உரு ெகாண்டு

அவனிடம் ெசன்று, அவனது காது குண்டலங்கைளயும், இயற்ைகயான மார்புக் கவசத்ைதயும் பிச்ைசயாகக் ேகட்டான். அந்த வரனும் ீ உடேன தனது காது குண்டலங்கைளயும் ெகாடுத்தான்.

அந்த

கவசத்ைதயும்

வரனின் ீ

அறுத்து,

இந்தச்

ெசயலால்

அந்தப்

பிராமணருக்குக்

அதிர்ச்சியைடந்த

சக்ரன்,

அவனுக்கு ஒரு கைணையப் பrசாகாக் ெகாடுத்து, "ஓ ெவல்ல முடியாதவேன,

ேதவர்களாக இருந்தாலும், அசுரர்களாக இருந்தாலும், மனிதர்கள், கந்தர்வர்கள்,

நாகர்கள், ராட்சதர்கள் என்று எவராக இருந்தாலும் இந்தக் கைணயால் அவர்கள் மீ து ெசலுத்தினால் அவர்கள் நிச்சயம் ெகால்லப்படுவார்கள்." என்ற வரத்ைத அளித்தான்.

வசுேசனா

என்ற


முதன்

முதலாக

உலகில்

அறியப்பட்டவன் சூrயனின் இந்த மகேன. ஆனால், அவனது ெசயல்களால்,

அவைன எல்ேலாரும் கர்ணன் என்ேற அைழத்தனர். அந்தப் ெபரும் புகழ்வாய்ந்த

வரன் ீ தனது இயற்ைகயான கவசத்ைத அறுத்துக் ெகாடுத்ததால், பிரைதயின் மூத்த

குமாரன்,

கர்ணன்

என்று


ஓ


சிறந்தவேன, அந்த வரன் ீ சூத சாதியில் வளர்ந்தான். ஓ மன்னா, அந்தக் கர்ணன் ேமன்ைமமிகு மனிதன் - ஆயுதம் ெசலுத்துபவர்களில் முதன்ைமயானவன் -

எதிrகைள அழிப்பவன் - நாைள உண்டாக்குபவனின் சிறந்த உயிர்ப்பகுதி அப்படிப்பட்டவன் துrேயாதனனுக்கு ஆேலாசகனாக இருந்தான். ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட வாசுேதவன், ேதவர்களுக்குத் ேதவன் நாராயணனின் பகுதியாவான்.

ெபரும்பலம் ெபாருந்திய பலராமன் நாகேசஷனின் பகுதியாவன். ஓ ஏகாதிபதி, ெபரும்

சக்தி

ெகாண்ட

ேதவேலாகவாசிகளின்

குலத்திலும் பிறந்தனர்.

பிரதியும்னா,

பகுதிகள்ேமன்ைம

சனத்குமாரனாகும்.


மனிதனாக

இப்படிேய வசுேதவ

ஓ மன்னா அப்சர குலங்களில் இருந்தவர்கள் தங்கள்



அப்படி

பதினாறாயிரம்


உத்தரவின் ேபrல் உலகத்தில் அவதrத்தனர். இந்தப்


ேதவகன்னிைககள்,



ீ மைனவிகளாகினர். பஷமகrன் குலத்தில் ஸ்ரீ

(லட்சுமி) முழு மஹாபாரதம்

300

தனது

பகுதிையக்



நாராயணைனத் திருப்திப்படுத்த பூமியில் அவதrத்தாள். அவள் ருக்மணி என்ற

ெபயrல் பிறந்தாள். குளவி ேபான்ற ெமல்லிய இைடெகாண்ட களங்கமற்ற திெரௗபதி சச்சி யின்(ேதவேலாக ராணி - இந்திரனின் மைனவி) பகுதிையக் ெகாண்டு துருபதனின் வம்சத்தில் பிறந்தாள். அவள் உயரமும் இல்லாமல்,

குள்ளமும் இல்லாமல் சrயான உயரேம இருந்தாள். உடலில் நீ லத் தாமைரயின்

மனம் ெகாண்டு, தாமைர இதழ்கைளப் ேபால ெபrய கண்களுடன், அழகான, உருண்ைடயான

ெதாைடகளுடன்,

அடர்த்தியான

சுருள்

முடிகள்

ெகாண்ட

கருைமயான ேகசத்துடன், அைனத்து நல்ல அம்சங்களும் ெகாண்டு, மரகத நிற ேமனியுடன்,



ஐவrன்

இைதயத்ைதப்

பாம்பாட்டிையப் ேபால ஆட்டி ைவத்தாள். மற்றும் இரு ேதவைதகள் சித்தியும், திrதியும், அந்த ஐவrன் தாயானார்கள். அவர்கேள குந்தியும் மாத்rயும் ஆவர். மதி என்ற ேதவைத சுவலனுக்கு மகளாகப் (காந்தாr) பிறந்தாள்.

இவ்வாேற, ஓ மன்னா. எல்லா அவதாரங்கைளயும் குறித்தும், அவர்தம் பகுதிகள் குறித்தும், ேதவர்கள், அசுரர்கள், கந்தர்வர்கள், அப்சரஸ்கள், ராட்சதர்கள் என்று

அைனவர் பிறப்ைபயும் உைரத்துவிட்ேடன். பூமியில் ஏகாதிபதிகளாகப் பிறந்து, ேபாrல்

ேதால்வியுறாத,



அந்த


க்ஷத்திrயர்கள்,

உயர்

ெபரும்

ஆன்ம


ஏகாதிபதிகளாகப்

ைவசியர்கள்

என

யதுக்களின்


எல்ேலார்


உைரத்துவிட்ேடன். இந்த அவதாரங்கள் குறித்த விவrப்பு, ெசல்வத்ைத அைடய ைவக்கக் கூடாது, புகைழக் ெகாடுப்பது, குழந்ைதகைளக் ெகாடுப்பது, நீ ண்ட ஆயுைளக்

ெகாடுப்பது,



ெவற்றிையக்

ெகாடுப்பது.

இைதச்

சrயான

மனநிைலயிேலேய ேகட்க ேவண்டும். இந்த அவதாரங்களில் விவrப்புகைளயும், ராட்சதர்கள்




பிறந்தவர்கள் ஆகியவற்ைறக் ேகட்டவர்கள் , பைடப்பு, பாதுகாப்பு மற்றும்

பிரபஞ்ச அழிவு ஆகியவற்றில் ஞானம் ெகாண்டு, எவ்வளவுதான் துன்பங்கள் கவர்ந்தாலும் கீ ேழ விழமாட்டார்கள்.


301


துஷ்யந்தன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 68

Dushmanta (Dushyanta) | Adi Parva - Section 68 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ஜனேமஜயன்,

"ஓ



உம்மிடமிருந்து,


அவதாரங்கள்,


நான்




உயிர்ப்பகுதிகளுக்ேகற்ப

அவதாரம்,

ேபான்றவற்ைறக் ேகட்டுத் ெதrந்து ெகாண்ேடன். இருப்பினும்,

குருவம்சத்ைதப்

ஆதியிலிருந்து ஆைகயால்

பற்றி,

ேகட்க

ஓ

நான்



அவற்ைற

மறுபிறப்பாளர்களான

இந்த


முன்னிைலயில் கூறுங்கள்." என்றான். அதற்கு ேமன்ைம

ைவசம்பாயணர்,

"ஓ

மிகுந்தவேன,

நிறுவனர்

ெபரும்

ெகாண்ட

பரத

ெபௗரவ


துஷ்யந்தனாகும்

அவன்

கடல்களால்


சூழப்பட்ட

இந்த



(துஷ்மந்தன்

வடெமாழியில் ெசால்கிறார்கள்). நான்கு


என்று

பூமிையக்

உலகின்

நான்கு

காப்பாற்றுபவனாக

திக்குகளும்

அவன்

ஆதிக்கத்தில் இருந்தன. நடுக்கடலில் இருந்த சில பகுதிகளுக்கும் அவேன


ஒடுக்குபவனுக்கு,


மிேலச்சர்களின்

அந்த

எதிrகைள

நாடுகளும்

அடிபணிந்ேத

இருந்தன. அவற்ைறெயல்லாம் அவேன ஆண்டான்.



கலப்பு

சாதிகள்

ெகாண்ட


கிைடயாது. மண்ைண உழுபவர்கள் யாரும் இல்ைல (அந்த மண், தாேன

உற்பத்திையத்

சுரங்கங்களில் பரப்பிேலேய மனிதர்கள்

தரும்

ேவைலயாட்கள் ெபருவாrயாகக் யாரும்

அறத்தன்ைமயுடன், முழு மஹாபாரதம்


இல்ைல

எல்லா

(எல்லாம்

கிைடத்ததால்).

இல்ைல.

எல்லா

ெசயல்கைளயும் 302

இருந்ததால்).

பாவம்

பூமியின் நிைறந்த

மனிதர்களும் அறம்



ேநாக்கங்களுக்காகவச் ேபான்றவேன,


அங்ேக

ஓ

திருடர்கள்


யாரும்

புலி

இல்ைல.

ஓ

அன்புக்குrயவேன, அங்ேக பஞ்சம் குறித்த பயம் இல்ைல, ேநாய் குறித்த

பயம்

இல்ைல.


நான்கு

ெசய்வதில்

ஆைசைய

வர்ணங்களும்


அைடவதற்காக

தங்கள்


ெதய்வகச் ீ



ெசய்வதில்ைல. அவைன நாடி இருந்த அவனது குடிமக்கள் எந்த பயத்ைதயும்

ஊக்குவிக்காதவர்களாக


சrயான

நிலத்தில்

விைளந்தெதல்லாம்,



அந்த



நீ ர்ச்சத்தும்,


எல்லாவைக

பரஜன்யா


சைதப்பற்றும்

ெசல்வங்களும்,

அைனத்து வைக மிருகங்களும் நிைறந்திருந்தன. பிராமணர்கள்

தங்கள் கடைமகளில் ஈடுபாட்டுடன் இருந்து, எப்ேபாதும் உண்ைம ேபசுபவர்களாக இருந்தனர். அந்த இளம் ஏகாதிபதி அற்புதமான வரமும், ீ

இடிையப்


ேபான்ற

அவன்


மந்தர

உடைலயும்

மைலைய

அதன்

கானகங்களுடன் ேசர்த்து தூக்கும் வலிைமையப் ெபற்றிருந்தான். கைதையக் ெகாண்டு ேபாrடும் நான்கு முைறகளிலும் (தூரத்தில் இருப்பவர்கள் அடிப்பது, ஓட்டுவது)

பல

மீ து

தூக்கி

ேபருக்கு

அவன்

ஆயுதங்கைளயும் யாைனேயற்றம்,

எறிவது,




சுழற்றுவது,


பயன்படுத்துவதில்

குதிைரேயற்றமும்

இருப்பவர்கைள


எதிrகைள

அவன்

எல்லா


கற்றிருந்தான்.


அவன் விஷ்ணுைவப் ேபால இருந்தான், பகைல உருவாக்குபவன் ேபால


ஈர்ப்புவிைசயுடனும், இருந்தான்.

அந்த

இருந்தான்,

பூமிையப் ஏகாதிபதி

கடைலப்

ேபான்ற தனது

ெபாறுைமயுடனும்

குடிமக்களால்

ேநசிக்கப்பட்டு, அவர்கைள அறம் சார்ந்து ஆண்டான்.


303

ேபான்ற

ெபrதும்


துஷ்யந்தன் ேவட்ைட | ஆதிபர்வம் - பகுதி 69 Dushmanta Hunting | Adi Parva - Section 69 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி)


"அந்த

வாழ்க்ைகையயும் பற்றியும்

துஷ்யந்தைனப் அவன்

பரதனின்

சகுந்தைலயின்


ேகட்க


பற்றி

முழுைமயாகக்

சகுந்தைலைய

அறிந்தவேர,

ஆன்ம


நான்

புனிதமானவேர,

உயர்

எப்படி

ேதாற்றத்ைதப்


சிங்கத்ைதப் ேகட்க

அைடந்தான்?

புத்திசாலிகளில்

பிறப்ைபயும் ஓ

ேபான்ற


ஓ

உண்ைமைய


எனக்கு

முழுவைதயும் கூறும்." என்றான். ைவசம்பாயணர்,

"ஒருகாலத்தில்

ெபரும்



பலம்

ெகாண்ட

துஷ்யந்தன், தனது ெபரும் பைடயுடன் கானகத்திற்குச் ெசன்றான். குதிைரகைளயும்,

யாைனகைளயும் கூட்டிச் ெசன்றான். அந்த ஏகாதபதி அைழத்துச் ெசன்ற

பைட

நான்கு

ேதர்ப்ேபாராளிகள், வரர்கள் ீ

குதிைரப்பைட,

வாட்களுடனும்,

கைதகளுடனும்

வைககளாக

யாைனப்பைட)

கைணகளுடனும்,


(காலட்பைட, இருந்தன-

தங்கள்



ஈட்டிகைளக்

ைகயில் தாங்கிய வரர்களின் ீ பாதுகாப்புக்கு மத்தியில் ஏகாதிபதி தனது பயணத்ைதத் ெதாடர்ந்தான். சிம்ம கர்ஜைனக் ெகாண்ட வரர்கள், ீ

சங்குகைள

ெகாண்டும் எழுப்பின.


ஊதிக்


யாைனகளின் உரசும்


ெகாண்டும்,

ரதத்தின்

சக்கர

பிளிறலும்,

ஒலியும்


அைசவுகளும்

குதிைரகளின்

கலந்து 304

ேமளங்கள்

காைதச்

சத்தம்

கைனப்பும்,

ெசவிடாக்கும்


ஒலிகைள

எழுப்பி


பவனி

ெதாடர்ந்தது.

ெபரும்

அழைகக் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட மங்ைகயர், மாடிகளில் நின்று தனது

புகைழத்


தாேன

அந்தப்

அைடந்த

ெபண்கள்

அந்த

அவைன

வரீ


எதிrகைள


சக்கரைனக் (இந்திரைனக்) காண்பது ேபால் கண்டனர். அவேன இடிையப் ெபாழியும் இந்திரன் என்றும் நிைனத்தனர். அவர்கள், "இந்த


புலி

ேபான்றவன்,

ேபாrல்

வசுக்களுக்கு

இைணயானவனின் ெபரும் புஜம் எந்த எதிrகைளயும் விடாது" என்றனர்.



அவன்

மீ து


அன்பால்

அவர்கள் அவன் மீ து பூக்கைளத் தைல வழியாகப் ெபாழிந்தனர். அருள்கைள


வரும்


முன்னவர்கள்

வழிெயங்கும் அவனுக்கு முன்னால் ெசன்றனர், இைதெயல்லாம் கண்டு

அகமகிழ்ந்த

அமன்னன்,

மாைனக்


வர

கானகத்திற்குள் நுைழந்தான். பல


சூத்திரர்களும்

ேதவைனப்

சத்திrயர்களும், ேபால

ைவசியர்களும்,

இருந்த

ெபருைம


யாைனயின் மீ து அமர்ந்திருந்த அந்த ஏகாதிபதிையத் ெதாடர்ந்து ெசன்றனர்.

எல்லா

வகுப்புகைளச்


குடிமக்களும்

அந்த

ஏகாதிபதிையச் சிறிது தூரத்திற்குத் ெதாடர்ந்து ெசன்றனர். பின்பு

மன்னனின் உத்தரவின் ேபrல் திரும்பி வந்தனர். மன்னன், தனது

ேவகம் நிைறந்த ரதத்தில் ஏறி, அந்த ரதச் சக்கரத்தின் ஒலியால் உலைகயும் ேதவேலாகத்ைதயும் நிைறத்தான். அப்படிேய அந்த கானகத்திற்குள்

நுைழைகயில்

அந்தக்

கானகம்

நந்தவனம்

(ேதவேலாக நந்தவனம்) ேபால் இருப்பைதக் கண்டான். அங்கு, வில்வம், ஆர்கா, கதிரா, கபிதா மற்றும் தவ மரங்கள் நிைறந்து

இருந்தன. அங்ேக இருந்த மண் சrசமமாக இல்லாமல், அருகில் இருந்த

பாைறகளில்


அது

கற்கள்

நீ rன்றி,


ஆங்காங்ேகச்

மனிதர்களுமின்றி

பல

சிதறிக்


ெதாைலவிற்கு விrந்திருந்தது. அங்கு மான்களும், சிங்கங்களும், பல பயங்கர மிருகங்களும் நிைறந்து இருந்தன.

மன்னன் துஷ்யந்தன், அந்த மனிதர்களில் புலி ேபான்றவன், தனது துைணவர்களின் ெகான்று

அந்தக்


உதவிேயாடு, கானகத்ைத 305


மிருகங்கைளக்

அைமதியிழக்கச்



துஷ்யந்தன் தனது கைணகளால், அடிக்கும் ெதாைலவில் இருந்த பல புலிகைள விழச் ெசய்தான். தூரத்தில் இருந்த மிருகங்கைளக் காயப்படுத்தி, அருகில் இருந்த மிருகங்கைளத் தனது கனமான வாளால்

ெகான்றான்.

அந்த

அம்ெபய்பவர்களின்

முன்னவன்,

தனது கைணகளால் பல மிருகங்கைள வழ்த்தினான். ீ கைதையச் சுழற்றுவதில்

வல்லவனான

அந்த

மன்னன்,

பயமற்று

அந்தக்

கைதயாலும்

அந்த

கானகத்தில் திrந்தான். சில ேநரம் வாளாலும், சில ேநரம் தனது கைணகளாலும்,

சில

ேநரம்

தனது

கானகவாழ் உயிrனங்கைளக் ெகான்றான்.

அப்படி அந்தக் கானகம் அல்ேலாகல்ேலாப்பட்டுக்க ஒண்டிருக்கும் ேபாது, அந்த அற்புத சக்தி ெகாண்ட மன்னைனக் கண்டு அந்த கானகத்தில் வாழ்ந்த சிங்கங்கள் தங்கள் இருப்பிடத்ைத விட்டு

அகன்று ஓடின. பல மிருகங்கள் தங்கள் தைலவர்கைள இழந்து, பயத்தாலும், ஓடிக்

துன்பத்தாலும்


பலவாறாகக் அப்படி

கதறி

ஓடியதால்

எல்லப்புறமும் கைளப்புண்டு,

நீ ர்வற்றிய ஆற்ைறக் கண்டு, தாகத்தால் எல்லாப்புறமும் அைவ விழ

ஆரம்பித்தன.

இருந்த

அப்படி

வரர்களால் ீ

ைபத்தியம்


துதிக்ைககைள



உண்ணப்பட்டன. யாைனகள்

உயர்த்தி

ஓடின.

தனது

பிளிறிக் அந்த

பசிெகாண்டு

காயங்களால்


காட்டு

தங்கள்


பயத்தால், நீ ர்க்கழித்து, மலங்கழித்து, இரத்தமாக வாந்திெயடுத்து ஓடி

பல

வரர்கைள ீ

நிைறந்திருந்த

அந்தக்

மிதித்துக் கானகம்,

ெகான்றன.

மன்னன்

மிருகங்களால்


அவனது

பணியாட்களால், சிங்கங்களற்று, புலிகளற்று காட்சியளித்தது.


306


ஆசிரமத்திற்குள் நுைழந்தான் துஷ்யந்தன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 70

164

Dushmanta entered the asylum| Adi Parva - Section 70 | Mahabharata In Tamil




"மன்னன்

தனது

பணியாட்களுடன், ஆயிரக்கணக்கான மிருகங்கைளக் ெகான்று,

ேவறு


ேவட்ைடயாடும்

ேநாக்கில் ெசன்றான். ஒேர ஒரு பணியாைள மட்டும் அைழத்துச்

தாகத்தாலும்

ெசன்ற

அம்மன்னன்

ஒரு

பாைலவனத்ைதக்

முன்னணியில் அந்தச்

அைலந்து,

ெசடிகளற்ற

பசியாலும்

அந்தக்


சமெவளிையக்

கண்டான். கடந்த

அம்மன்னன் முனிவர்கள் நிைறந்த ஒரு கானகத்ைதக் கண்டான். சுகமான மலர்ந்த

அந்தக் ெதன்றல் மரங்கள்

கானகம் அங்கு அங்கு

அழகாக தவழ்ந்தது.

இருந்தது. மலர்கள்


அங்கு

தைரகெளல்லாம் பல ேயாஜைனகளுக்கு பச்ைசப்புல்ெவளிகளாக இருந்தன.


நிைறத்திருந்தது. அழகான

கானங்கள்

அந்தக்

மலர்களும்,


கானகெமங்கும்

மலர்கைளச்

பழங்களற்ற

முட்களுள்ள

மரங்கைளயும்

முைளத்த

பாடகர்களால்

சுற்றி

மரத்ைத

அங்கு

அந்தக்

கானகத்ைத

வரும்

வண்டுகளும்

ெபrய

அங்கு

மரங்களும்,



வண்டுகள்

சுற்றாத மரங்கைளயும் அங்கு காணமுடியவில்ைல. அங்கு இறகு இன்னிைசைய

(பறைவகளால்)

அக்கானகம்

எதிெராலித்துக்

எழும்பக்கூடிய

ெகாண்டிருந்தது.

எல்லா காலத்திலும் மலர்களால் அலங்கrக்கப்பட்டிருந்த அந்தக் கானகம், மலர்ந்திருந்த மரங்களின் நிழலால் குளிர்ந்திருந்தது.

இப்படி

இனிைமயாகவும்

கானகத்திற்குள்

பூங்ெகாத்துகளால் ெமல்லிய

அந்த

அற்புதமாகவும் ெபரும்

வில்லாளன்

அலங்கrக்கப்பட்ட

ெதன்றலில்

ஆடிக்

இருந்த




அந்த

அந்தக் கிைளகள்

ஏகாதிபதியில்

தைலயில் பூக்கைளப் ெபாழிந்தன.


307


வண்ணமயமானப் பூக்கைள ஆைடயாகக் ெகாண்டிருந்த மரங்கள் விண்ைண முட்டும் வண்ணம் உயர்ந்து, ேதவேலாகத்ைத எட்டி நின்றன.

கிைளகளில்



பூக்களில்

இருக்கும் ேதைன உறிஞ்ச வண்டுகள் rங்காரமிட்டபடி பறந்து திrந்தன.

ெபரும்


ஒன்ைற


காட்சிகைளெயல்லாம் காட்சியளித்தன. கந்தர்வர்கள்,

வசிப்படமாகத்

கண்டு

ஒன்று

அந்தக்

ெகாண்ட


பிண்ணிக்

கானகம்

அப்சரஸ்கள், திகழ்ந்தது.

மன்னன்


குளிர்ந்த



சித்தர்கள்,

குரங்கள்,

இந்தக்

அழகாகக்

சரணர்கள்,

கின்னரர்களுக்கு

நறுமணமிக்க

ெதன்றல்

அந்தக் கானகெமங்கும் தவழ்ந்தது. இந்த அழகுகைளெயல்லாம் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட அந்தக் கானகத்ைத மன்னன் கண்டான்.

அந்தக் கானகம் ஆற்றின் கழுமுகப் (delta) பகுதியில் இருந்தது. இந்திரைனப்

ெபருைமப்படுத்த

விழாக்காலங்களில்

முற்றத்தில்

நடும் பந்தக்காைலப் ேபால அங்கிருந்த மரங்கள் உயர்ந்திருந்தன. அந்தக்

கானகம்

திகழ்ந்தது.

அழகான

அந்த

பறைவகளுக்குப்


அங்ேக

பல

புகலிடமாகத்

துறவிகள்

வந்து

ேபாவைதயும் கண்டான். அந்த இடத்ைதச் சுற்றி பல மரங்கள் இருந்தன. முனிவர்

ேவள்வித்தீ குழுைவ

எண்ணிலடாங்கா

நடுேவ

எrந்து

மன்னன்

ேயாதிகள்,


வழிபட்டான்.

வாலகில்யர்கள்

அந்த

அங்ேக


பல

முனிவர்கைளக் கண்டான். ேவள்வி ெநருப்ைபக் ெகாண்ட பல மண்டபங்கைள மலர்கள்,

அங்ேக

அங்ேக

ஏற்படுத்தியிருந்தன.


அந்த

மரங்களிலிருந்து


இடேம


தைரவிrப்ைப

ெநடும்


ெபrய

கரங்களால் அழகு ெபருந்தி இருந்தது. ஓ மன்னா, புனிதமான ெதளிந்த மாலினி என்ற ஆறு அைனத்து நீ ர் உயிரனங்கைளயும் தனது மார்பில் தாங்கி அங்ேக ஓடிக் ெகாண்டிருந்தது. தங்கைள சுத்திகrக்கும்

ெபாருட்டு

அங்கு

வரும்

முனிவர்கைள

அது

மகிழ்ச்சிக் கடலில் ஆழ்த்தியது. பல

மான்வைக

மிருதுவான


அங்ேக

திrந்து

ெகாண்டிருந்தைதக் கண்ட மன்னனின் மனம் மிகவும் மகிழ்ந்தது.


308


எந்த எதிrயாலும் தடுக்க முடியாத ரத ஓட்டத்ைதக் ெகாண்ட அந்த



ேபால

அழகாக

இருந்த

ஒரு

ஆசிரமத்திற்குள் நுைழந்தான். அந்த ஆசிரமம் நதியின் கைரயில் அைமந்து ேபால


இருப்பைத


மன்னன்

உயிர்களுக்கும்


அங்ேக

பல

தாையப் வைக

குரங்குகளும், கரடிகளும் எண்ணிலடங்காமல் இருந்தன. அங்ேக

பல புனிதமான துறவிகள் படிப்பிலும் தியானத்திலும் தங்கைள ஈடுபடுத்திக்

ெகாண்டிருந்தனர்.

அங்ேக

யாைனகைளயும்,

புலிகைளயும், பாம்புகைளயும் கூட காண முடிந்தது. அங்ேக

அந்த

நதிக்கைரயில்தான்

இருப்பிடமாக

இருந்த


நாராயணர்களின்

நர


பல


முனிவர்களுக்கு


ஆசிரமத்ைதப்

ஆசிரமம்

ேபால

இருந்த

அந்த ஆசிரமத்ைதக் கண்ட மன்னன் அதனுள் நுைழந்தான். அந்த மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்றவன் அங்ேக இருந்த காசியபர் குலத்தில் வந்த கன்வ முனிவைரக் காணும் ஆவலில் உள்ேள நுைழந்தான். குதிைரகளும், யாைனகளும், ெகாடிகளும் ெகாண்ட , இந்தக் கானகத்தில் எல்ைலயில் இருக்கும் தனது பைடைய ெவறுத்த

மன்னன்


"நான்

காசியப


சார்ந்த இருளில்லா துறவிையத் தrசிக்கச் ெசல்கிேறன். நான் திரும்புவைர

வந்திருந்தான். அந்தக்


இங்ேக


தாகத்ைதயும்

மறந்தான்.

இருங்கள்."

நுைழந்த அங்ேக

மன்னன் அந்த

என்று

தனது


பசிையயும்


அழகில்

மயங்கி ஆசிரமத்தில் நுைழந்து, தனது அரச ேகாலத்ைத ஒதுக்கி

ைவத்து அந்த முனிவைரக் காணும் ஆவலில் உள்ேள ெசன்றான். அந்த


பிரம்மேலாகம்

சில

இடங்களில்

ேபால



ஓதும்

rக்கு


மந்திரங்கள்

காதுகளில் ஒலித்தன. மற்ற இடங்களிலும் ேவள்விச் சடங்குகள் நடந்து ெகாண்டிருந்தன. அங்கங்கள், யஜூர் ேவதத்தில் உள்ள

பண்கள் என பல ஒலிகள் ேகட்டுக் ெகாண்ேட இருந்தன. சில இடங்களில்


ேநாற்கும்


சாம

ேவதப்

பண்கள் ஒலிக்கப்பட்டன. அந்த ஆசிரமம் அதர்வன ேவதத்ைத அறிந்த முனிவர்களால் நிைறந்திருந்தது. முழு மஹாபாரதம்

309


மற்ற சில இடங்களில் சில பிராமணர்கள் அதர்வன ேவதத்ைதக் கற்றுக்


சம்ஹிைதகைள


சாம

உச்சrப்பு

மற்ற


ேவதத்தில்

பிசகாமல்


உள்ள

ெசால்லிக் உச்சrப்பு

கற்றுக் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருந்தனர். ெமாத்தத்தில் அந்த இடேம இரண்டாவது பிரம்மேலாகம் ேபாலக் காட்சியளித்தது.

ேவள்வி ேமைடகைள அைமக்கும் திறன் வாய்ந்த பிராமணர்கள் அங்கு

பலர்

தர்க்கம்


ேவள்விகளின்


மேனா

கிரம

விதிகளிலும்

அறிவியலிலும்அவர்கள்

ேதர்ச்சியைடந்திருந்தனர். அவர்கள் ேவதங்கைள முழுைமயாக

அறிந்திருந்தனர். ெபாருள்



விதமான

ெவளிப்பாடுகளுக்கும்

கைலயில்


ெபற்றிருந்தனர்.

முன்ெமாழிவுகைள

நிறுவுவதில்

நிபுணர்களாக

அவர்கள் எல்ேலாரும் ேமாக்ஷ தர்மத்ைதப் பின்பற்றுபவர்களாக இருந்தனர்.

மிதமிஞ்சிய

காரணங்கைள

நிராகrத்து,

சrயான

முடிவுகைள

ேமற்ெகாள்பவர்களாக அவர்கள் திகழ்ந்தனர். அவர்களில் சிலர் வார்த்ைதகளின் ெபற்றனர்,

இலக்கணத்ைதக்

ெபாருள்களின்

கற்றனர்,

ேஜாதிடத்

தன்ைமகைள


உணர்ந்தனர்,

காரணங்கைளப் பற்றியும் அதன் பலன்கைளப் பற்றியும் ஆழ்ந்த ஞானம்




குரங்குகளின்

ஒலிகைள ைவத்து அவற்றின் ெமாழிையப் புrந்து ெகாண்டனர். ெபரும்

ஒப்பந்தங்கைள

அறிவியலில்

ேதர்ந்திருந்தனர்.

ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத அந்த



ெசய்த


தைரவிrப்ைபக்

இைதெயல்லாம் இருப்பதாக காசியபrன் துறவிகளால்


கற்ற

பல

குரல்கைளக்


மனித

மனத்ைத

ஜபங்கள்


மrயாைதயுடன்

வழங்கிய

மன்னன் அந்த

இருப்பைத 310

ெசன்று



புனிதமாக

துைற


அந்த

கண்ட

பல

முன்ேனறிச்

அங்ேக




மன்னன்

குரல்கள்

கண்டு


கற்றிருந்தனர்,


அைமதிப்படுத்துவதாக அந்த

நன்கு

மன்னன் தான்

அதிசயித்தான்.

பிரம்மேலாகத்தில்

சிறப்புவாய்ந்த பல



அறிந்தான்.

தனது

மற்றும் இந்தச்


சிறிய

ஆய்வில்

அவன்



அந்த

வரர்கைளக் ீ ெகால்பவன் தனது அைமச்சர் மற்றும் புேராகிதருடன் அந்த

ஆசிரமத்தில்

உறுதிகளும்

ேநான்புகளும்

ேநாற்ற

முனிவர்கேளாடு இருந்தான்.


311


ேமனைகயின் ஆயத்தம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 71

Menaka's Readiness | Adi Parva - Section 71 | Mahabharata In Tamil (சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி( ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "அதன் பிறகு அந்த மன்னன்,

வாசலில்



ஆசிரமத்திற்குள் தவங்கள் அவைரக்


என்று

குரல்

ேகட்டு

அழுகுைடய

தனியாக

கன்வைரக்

காணாததால்,


மற்றவர்கைளயும்

நுைழத்தான்.

இருக்கிறீர்கள்?" குரைலக்

இருந்த

ஒரு

"ஓ,

அங்ேக

கடும்

இங்கு

யார்


சத்தமாகக்

எதிெராலித்தது.

ஸ்ரீையப்

மங்ைக,

அந்த


அவனது

ேபான்ற

(லட்சுமி)

துறவி

ஒருவrன்

மகைளப் ேபால உைட தrத்து ெவளிேய வந்தாள்.

அந்தக் கருங்கண் ெகாண்ட அழகானவள், மன்னன்

துஷ்யந்தைனப் பார்த்து அவைன மrயாைதயுடன் வரேவற்றாள். ஆசனம்


அப்படி


ஆர்கியா

வரேவற்று,

கால்கைளக்

(பிரசாதம்)


கழுவ

நீ ர்


மன்னனின் உடல்நிைல மற்றும் மனநிைல குறித்து விசாrத்தாள். அதன்பிறகு

அவனிடம், "என்ன ெசய்ய ேவண்டும்? ஓ மன்னா, நான் உமது உத்தரவுக்காகக் காத்திருக்கிேறன்." என்றாள். அந்த குற்றங்குைற இல்லாத, இனிைமயான ேபச்சு ெகாண்ட அந்த மங்ைகயால் வழிபடப்பட்ட மன்னன் அவளிடம், "நான் ெபரும்

அருள் ெகாண்ட கன்வ முனிவைர வழிபட வந்ேதன். ஓ இனிைமயானேவ, அழகானவேள, சிறப்பு மிகுந்த கன்வர் எங்ேக ெசன்றிருக்கிறார் என்று எனக்குச் ெசால்." என்றான்.

அதற்கு சகுந்தைல, "எனது சிறப்புமிகுந்த தந்ைத, பழங்கள் ெகாணர்ந்து வர

ஆசிரமத்ைதவிட்டு ெசன்றார். சிறிது ேநரம் நீ ங்கள் ெபாறுத்திருந்தால், அவர் வரும் ேபாது நீ ங்கள் காணலாம்." என்றாள். ைவசம்பாயணர்

"முனிவைரக் காணாது, அவளால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட மன்னன், அந்த மங்ைக மிகுந்த அழகும், கச்சிதமான உடலைமப்பும் ெகாண்டவளாக இருப்பைதக் கண்டான். அவள் இனிைமயானப் புன்னைகயுடன் இருப்பைதயும் கண்டான். குற்றங்குைற


இல்லாத

அழகுடனும்,

அடக்கத்துடனும்

அவள்

அங்கு

நின்றிருந்தாள். அவள் இளைமயின் ஆரம்பத்தில் இருப்பைத மன்னன் கண்டான்.

அதனால் அவளிடம், "யார் நீ ? யாருைடய மகள் நீ , ஓ அழகானவேள? நீ ஏன் இந்தக் காட்டுக்கு வந்தாய்? ஓ எழில்வாய்ந்தவேள, இப்படிப்பட்ட பண்புகளுடன்,

இவ்வளவு அழகுடன் உள்ள நீ எங்கிருந்து வந்தாய்? ஓ சுந்தரமானவேள, முதல்


312


பார்ைவயிேலேய நீ எனது இதயத்ைதத் திருடிவிட்டாய்! நான் உன்ைனப்பற்றி

முழுவதும் அறிய விரும்புகிேறன். ஆகேவ, அைனத்ைதயும் என்னிடம் ெசால்." என்றான். இப்படி ஏகாதிபதியால் ேகட்கப்பட்ட அந்த மங்ைக புன்னைகயுடன் கூடிய இனிைமயான வார்த்ைதகளில், "ஓ துஷ்யந்தேர, நான், அறம்சார்ந்த, விேவகமுள்ள, உயர் ஆன்ம, சிறப்புமிக்க துறுவி, கன்வrன் மகள்." என்றாள்.

இைதக்ேகட்ட துஷ்யந்தன், "உலகம் முழுவதும் வழிபடப்படும், அந்த ெபரும் அருள் ெகாண்ட முனிவர், ேமல்எழுப்பப்பட்ட உயிரணு ெகாண்டவராயிற்ேற.

தர்மன் கூட தவறலாம், ஆனால் அவர் தனது கடுைமயான விரதங்கைளக் ைகவிடமாட்டாேர. ஆைகயால், ஓ அழகான நிறம் ெகாண்டவேள, அவரது

மகளாக நீ எப்படிப் பிறந்தாய்? எனது இந்த ெபருத்த சந்ேதகத்ைத தீர்த்து ைவ." என்றான்.

சகுந்தைல, "ேகளும் மன்னா, பழங்காலத்தில் எனக்கு என்ன ேநர்ந்தது, அந்த முனிவருக்கு

நான்

எப்படி

மகளாேனன்

என்பைத

நான்

அறிந்த

வைர

கூறுகிேறன். முன்ெபாரு காலத்தில், ஒரு முனிவர் இங்கு வந்து எனது பிறப்ைபக்

குறித்துக் ேகட்டார். அவrடம் அந்த சிறப்பு மிகுந்தவர் (கன்வர்) ெசான்னைத உமக்குச் ெசால்கிேறன். ேகளும் மன்னா.

முனிவrன் ேகள்விக்கு எனது தந்ைத கன்வர், "பழங்காலத்தில் விசுவாமித்ர் கடுந்தவத்தில் ஈடுபட்டுக் ெகாண்டிருந்தார். இைதக் கண்ட ேதவர்த்தைலவன் இந்திரன், விஸ்வாமித்ரrன் தவத்தால், தனது இந்திர பதவி பறிேபாய்விடுேமா என்று

பயந்து

ேமனைகைய


"ஓ ேமனகா, நீ ேய அப்ரஸுகளில் முதன்ைமயானவள், ஆைகயால், ஓ இனிைமயானவேள, எனக்கு ஒரு ேசைவையச் ெசய். நான் என்ன ெசால்கிேறன் என்பைதக் ேகள். இந்தப் ெபரும் துறவி விஸ்வாமித்ரர் கதிரவனின் காந்தியுடன், கடும் தவத்தில் ஈடுபட்டுக் ெகாண்டிருக்கிறார். எனது இதயம் பயத்தால் நடுங்குகிறது. ஓ ெகாடியிைட ெகாண்ட ேமனைகேய, இது உனது கடைம. தனது ஆன்மாவில் தன்ைன மறந்து, கடுைமயான தவத்தில் ஈடுபட்டுக் ெகாண்டிருக்கும் விஸ்வாமித்ரர், என்ைன எனது பதவியில் இருந்து எறிந்துவிடுவார் என்பைத நீ கவனத்தில் ெகாள்ள ேவண்டும்.

நீ ெசன்று அவைர மயக்கி, அவரது ெதாடரும் தவத்ைத எனது நன்ைமக்காக கைலக்க ேவண்டும். ஓ அழகானவேள, நீ உனது அழகு, இளைம, ஏற்றுக்


313



முைற,

கைல,

புன்னைக


ேபச்சால்

மயக்கி

அவைர

தவத்திலிருந்து விடுபட ைவத்து ெவற்றி ெகாள்.'' என்றான். எல்லாவற்ைறயும்

ேகட்ட ேமனைக, "அந்த சிறப்பு வாய்ந்த விஸ்வாமித்ரர் ெபரும் சக்தி ெகாண்ட

ெபரும் துறவி. அவர் முன்ேகாபி ேவறு என்பைத நீ ர் அறிவர்ீ , அந்த உயர் ஆன்மாவின் சக்தி, தவம், ேகாபம் ஆகியைவ உமக்ேக கவைலையக் (பயம்) ெகாடுக்கின்றன. அப்படியிருக்கும்ேபாது நான் எப்படி பயப்படாமல் இருப்ேபன்?

சிறப்பு வாய்ந்த வசிஷ்டைரேய, பிள்ைளகளின் அகால மரணத்தால் ேவதைன தாங்காத


இருக்க

ைவத்தவர்

விஸ்வாமித்ரர்.

சத்திrயனாகப்

பிறந்தும், தனது ஆன்ம தவங்களின் அறத்தகுதியால் பிராமணனானவர். தனது சடங்ேகாடு கூடிய சுத்தி காrயங்களுக்காக, எளிதில் கடக்க முடியாத ஆழமான

நதிைய உண்டாக்கியவர். அந்த நதி ெகௗசிகி என்ற ெபயரால் அைழக்கப்பட்டது. தந்ைதயின்


ேவடுவனாக

வாழ்ந்த

வந்த


மதங்கன்

(திrசங்கு), ெகாடும் காலத்தில், விஸ்வாமித்ரrன் மைனவிைய ஆதrத்தான். பஞ்சம் தீரும் ேபாது, திரும்பிக் ெகாண்டிருந்த விஸ்வாமித்ரர், ெகௗசிகி என்று தனது ஆசிரமத்தின் அருகில் ஓடிக்ெகாண்டிருந்த நதியின் ெபயைர பரா என்று

மாற்றிவிட்டு, மதங்கனுக்கு நன்றிக்கடனாக, அவனது ேவள்விகளில் அவனது புேராகிதராக அமர்ந்தார். ேசாமச்சாைறக் குடிக்க ேதவர்த்தைலவேன பயந்து ேபாக


தைலக்ேகறி, எண்ணற்ற

நிைலைய

திருேவாணம்

உண்டாக்கியவர்

தனக்கும்


ேமலானவrன்

பாதுகாப்பளித்தவர் அவர்.

ேகாபம்

(சரவண) நட்சத்திரத்ைத முதலாகக் ெகாண்டு

நட்சத்திரங்களுடன்



உலத்ைதேய


பைடத்தவர்

திrசங்குவுக்கு

இத்தைகய ெசயல்கள் புrந்த அவைர ெநருங்க நான் அஞ்சுகிேறன். ஓ இந்திரா, நான்

அவரது

ேகாபத்

தீயில்

எrந்து

ேபாகாமல்


என்ன

ெசய்ய

ேவண்டுேமா அைதச் ெசால்லும். அவர், அவரது காந்தியால் மூவுலகங்கைளயும் எrக்கும்

சக்தி


அவரது

ஒரு

மிதி,


நிலநடுக்கத்ைத

ஏற்படுத்தும். ேமரு மைலையப் பூமியில் இருந்து ெபயர்த்ெதடுத்து, எவ்வளவு தூரம்

ேவண்டுமானால்

எறியும்

சக்தி

ெகாண்டவர்

அவர்.


மாத்திரத்தில் பூமியின் பத்து புள்ளிகளுக்கும் ெசன்றுவரும் சக்தி ெகாண்டவர் அவர். ெநருப்ைபப் ேபான்ற ஆன்மிக அறம் ெகாண்டு ஆைசகைளத் தனது முழு

கட்டுக்குள் ைவத்திருக்கும் அவைர என்ைனப் ேபான்ற ஒரு ெபண்ணால் எப்படித் ெதாட


எrயும்


ேபான்றது

அவரது

வாய்,

சூrயனும்,

சந்திரனும் ேபான்றன அவரது கண் கருவிழிகள். யமைனப் ேபான்றது அவரது நாக்கு.

ஓ

ேதவர்த்தைலவேன,

அவைரத்ெதாடக் ேசாமனும்,

கூட

ெபரும்


என்ைனப்

அவரது


ேபான்ற

வரத்ைத ீ

ெபண்ணால்,

நிைனத்தால்,

சத்யஸ்யர்களும்,

எப்படி

யமனும்,

விஸ்வர்களும்,

வாலகில்யர்களுேம பயந்து விடுவார்கேள. என்ைனப் ேபான்ற ெபண்ணால் அவைர எப்படி பயமில்லாமல் பார்க்க முடியும்? இருப்பினும், ஓ ேதவர் மன்னா, உமது

கட்டைளக்கிணங்கி,

அந்த


எப்படியாவது

அணுகுகிேறன்.

ஆனால், ஓ ேதவர்த்தைலவேன, நான் அந்த முனிவைர அணுகும்படிக்கு, உமது பாதுகாப்புடன் நான் ெசல்வது ேபான்ற ஒரு திட்டத்ைதத் தீட்டும். நான் என்ன


314


நிைனக்கிேறன்


ஆரம்பிக்கும்ேபாது,

மருதர்

நான்

அந்த



விைளயாட

(வாயு, காற்றுக் கடவுள்) அங்கு வந்து எனது ஆைடகைளக் கவர்ந்து ேபாகட்டும், மன்மதனும் (காதற்கடவுள்) உமது கட்டைளயால், எனக்கு உதவட்டும். அப்படி அங்ேக வரும் மருதர், கானகத்தில் இருந்து நறுமணத்ைதக் ெகாண்டு

வந்து முனிவைர மயக்கட்டும்." என்று ெசால்லி விட்டு, ேமனைக ெகௗசிகர் இருக்கும் இடம் ேநாக்கிச் ெசன்றாள்.


315


விஸ்வாமித்ரரும் ேமனைகயும் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 72 Viswamitra and Menaka | Adi Parva - Section 72 | Mahabharata In Tamil


கன்வர்

"அவளால்



சக்ரன்


எல்லா இடத்திற்கும் ெசல்லக்கூடியவைன (காற்றுக்கடவுள் வாயு) அைழத்து, முனிவrன் முன் ேமனைக இருக்கும்ேபாது, அவளுடன்

இருக்குமாறு கட்டைளயிட்டான். அழகான ேமனைக அச்சத்துடன் அந்த இடத்திற்குச் ெசன்றாள். அங்கு தனது பாவங்கைளத் தனது

தவத்தால் எrத்த விஸ்வாமித்ரர் இன்னும் தவத்தில் இருப்பைதக் கண்டாள்.


வணங்கி

விட்டு,

அவர்

முன்பாக

விைளயாட (ஆட) ஆரம்பித்தாள். சrயாக

அந்த


மருதன்

அவளது

ெவண்ணிற

ஆைடகைளக் களவாடிக் ெகாண்டு ெசன்றான். அப்ேபாது ெபரும் நாணத்தினால்,

அந்த

ஆைடகைளப்


ெகாள்ள

ஓடுவது

ேபாலவும், மருதனிடம் ேகாபம் ெகாண்டவள் ேபாலவும் நடந்து ெகாண்டாள்.

இைவெயல்லாவற்ைறயும்,


ேபான்ற

ெபரும் சக்தி ெகாண்ட விஸ்வாமித்ரர் கண்ெணதிேர ெசய்தாள். விஸ்வாமித்ரரும் ஆைடகள்

அவைள

விலக்கப்பட்ட


அந்தக்

அவைளயும், 316

ேகாலத்தில் அவளது


குற்றமில்லா


தன்ைமையயும் கண்டார். வயதின் தடயம் இல்லா அவள் ேபரழகு ெகாண்டவள்

என்பைத


அந்த



ேபான்றவர்,


அவளது

அந்த

அழைகயும்,

ெசயல்கைளயும் கண்டு காமங்ெகாண்டு, அவளது துைண தனக்கு

ேவண்டும் என்று குறிப்பால் உணர்த்தினார். அப்படிேய அவைள அைழக்கவும்


ெகாண்டவளும்

அந்த

அந்தக்

களங்கமில்லா

அைழப்ைப

ஏற்றாள்.

குணம்

அதன்

பிறகு

அவர்கள் நீ ண்ட காலம் ஒன்றாக இருந்தனர். ஒருவருடன் ஒருவர்

விைளயாடி, இன்புற்று, திருப்தியுடன் பல காலத்ைத ஒரு நாள் ேபால என்ற

வாழ்ந்தனர். மகைளப்

பள்ளாத்தாக்கில் ெசன்றாள்.

அந்த

ஓடும்

அங்ேக


ேமனைகயிடம்

ெபற்றார்.

அந்த

அந்த


ேமனைக,

மாலினி

என்ற

மகைளப்


சகுந்தைல

இமயமைல

கைரக்குச்


ஆற்றங்கைரயிேலேய

அந்தக்


அவள்

புதிதாகப்

பிறந்த

ெசன்றுவிட்டாள். சிங்கங்களும், புலிகளும் நிைறந்த மனிதர்கள் அற்ற




பல

ெகாண்டிருப்பைத


கழுகுகள்

நான்

கூடி


எந்த


காத்துக்

ராட்சதனும்

அல்லது

ஊனுண்ணும் மிருகமும் அதன் உயிைர எடுக்க வில்ைல. அந்தக் கழுகுகள்

ேமனைகயின்

தனியாக

கழுகுகளால்

எனது

சுத்திகrப்பு

மகைளப்

சடங்ைகச்

பாதுகாத்தன.

ெசய்யச்

சூழப்பட்டு

நான்

ெசன்ேறன்.


அங்ேக



அவைள இங்ேக ெகாண்டு வந்து எனது மகளாக்கிக் ெகாண்ேடன். உண்ைமயில், உணவு

உடைலப்

ெகாடுப்பவனும்,

பைடப்பவன்,

ஆகிய

மூவரும்,


காப்பவன்,

சாத்திரங்களின்

படி

தந்ைத என்ற தரத்ைதப் ெபற்றவர்கேள. கானகத்தில் தனிைமயில் பறைவகளால் அவளுக்கு

(சங்குந்தா)


சூழப்பட்டு


(பறைவகளால்


காக்கப்பட்டவள்)

என்ற

ெபயர் சூட்டப்பட்டது. ஓ பிராமணேர, இப்படிேய சகுந்தைல எனது மகளானாள்.

அந்தக்


சகுந்தைலயும்


தந்ைதயாகேவ மதிக்கிறாள்." என்றார்

"அந்த முனிவரால் ேகட்கப்பட்தற்கிணங்க எனது தந்ைத இப்படிச் ெசான்னார்.

ஓ



மன்னா, 317

இதனால்

நீ ர்

என்ைன


கன்வrன்

மகளாக



எனது

உண்ைம

தந்ைதைய அறியாததால், நான் கன்வைரேய எனது தந்ைதயாக மதிக்கிேறன். முடிவாக, ஓ நான்

மன்னா, எனது பிறப்ைபக் குறித்து

ேகள்விப்பட்டைதெயல்லாம்

ெசால்லிவிட்ேடன்." என்றாள்.


318

நீ ர்

ேகட்டதற்கிணங்க


சகுந்தைலைய மயக்கிய துஷ்யந்தன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 73

167

Dushmanta seduced Sakuntala | Adi Parva - Section 73 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இைவ எல்லாவற்ைறயும் ேகட்ட மன்னன் துஷ்யந்தன், " ஓ

இளவரசிேய,

நீ

என்னெவல்லாம் ெசான்னாேயா அவற்ைற

நன்றாகச்

ெசான்னாய்,

ஓ

அழகானவேள, நீ என் மைனவியாகு.

நான்

உனக்காக ெசய்யட்டும்? மாைல,

என்ன தங்க ஆைடகள்,

தங்கத்தாலான

வரவைழக்கப்பட்ட நாணயங்கள், உனக்கு

கம்மல்கள்,

அழகான

சிறந்த ஓ

நாடுகளில்

எனது


ெவண்முத்துக்கள்,

தைரவிrப்புகள்

பrசளிக்கிேறன்.

உனதாகட்டும்.

பல

முழு

அழகானவேள!

தங்க

ஆகியவற்ைற

இன்ேற

அரசாங்கமும்

என்னருேக

இன்று

வா,

ஓ

அச்சமுள்ளவேள, அழகானவேள, கந்தர்வ முைறப்படி என்ைன மணந்து ெகாள். ஓ கூராக இறங்கிச் ெசல்லும் ெதாைடகைளக் ெகாண்டவேள,

திருமண

முைறகள்



முைறேய முதன்ைமயானதாக மதிக்கப்படுகிறது." என்றான்.

இைதக்ேகட்ட சகுந்தைல, "ஓ மன்னா, எனது தந்ைத பழங்கள் ெகாண்டு வருவதற்காக ெவளிேய ெசன்றிருக்கிறார். சிறிது ேநரம் ெபாறுைம

ெகாள்வர்; ீ

தஷ்யந்தன்,

"ஓ

ேவண்டும்" என்றாள்.

வாழ்க்ைகத்


அவேர

அழகானவேள,

துைணயாக

என்ைன

களங்கமற்றவேள,

நான்

319

உமக்கு

அளிக்க

நீ


எனது நான்


உனக்காகேவ இதயம்

நண்பன்.

வாழ்கிேறன்

உன்னிடேம நிச்சயம்

ஆைகயால், ெமாத்தம் பிரம்மம்,

இருக்கிறது. ஒருவர்

முைறப்படி,

எட்டு

ெதய்வ,

என்பைத

நீ ேய

வைக

அர்ஷ,


தாேன


உன்ைன

திருமணங்கள் பிரஜாபத்ய,

ெகாள்.

தனக்கு

நிச்சயமான

சார்ந்திருக்கலாம்.

எனக்கு

அளிக்கலாம்.


அசுர,

எனது

அைவ,

கந்தர்வ,

ராட்சத,

ைபசாச என்ற வைககளாகும். சுயும்புவின் மகன் மனு, இவற்றின் எல்லா

தகுதிகைளயும்

ெசால்லயிருக்கிறார்.

அவவற்றின்

ஓ

ஒழுங்குக்ேகற்ப

களங்கமற்றவேள,

முதல்

நான்கு

வைகயும் பிராமணர்களுக்குப் ெபாருந்தும், முதல் அறு வைகயும் சத்திrயர்களுக்குப்

ெபாறுந்தும்.


இராட்சத

வைகயும் அனுமதிக்கப்படுகிறது. அசுர வைக ைவசியர்களுக்கும், சூத்திரர்களுக்கும் அனுமதிக்கப்படுகிறது. முதல் ஐந்தில் மூன்று

சrயானைவ, மீ தம் இரண்டும் சrயில்லாதைவ. ைபசாச மற்றும் அசுர வைககள் நைடமுைறயில் ெசய்யப்படேவ கூடாது. இைவேய

தர்மத்தின்

அங்கங்களாகும்.

எவெனாருவனும்

அதன்படி நடக்க ேவண்டும். கந்தர்வ மற்றும் இராட்சத வைக சத்திrயர்களுக்கு ஏற்றது. நீ இதனால் சிறு பயமும் அைடயத்

ேதைவயில்ைல. கைடசியில் ெசான்ன இருவைகயில் எந்த ஒரு வைகயும்,

அல்லது

இருவைகயும்

கலந்து

நமது


நைடெபறலாம். ஓ அழகான நிறம் ெகாண்டவேள, ஆைசயால் நிைறந்திருக்கிேறன் நான். நீ யும் அவ்வாேற இருக்கிறாய். கந்தர்வ முைறப்படி நீ எனது மைனவியாகு." என்றான். இைதெயல்லாம் தர்மத்தின்

அளிக்கலாம்.

ேகட்ட

பாைத ஓ

நிபந்தைனகைளக்



புரு



ேகளும்.

பதிலளித்தாள்,

"இதுதான்

நாேன

என்ைன

ேகட்பனவற்ைற



நான்

எனது

ெகாடுப்பதாக எனக்கு சத்தியம் ெசய்து ெகாடுக்க ேவண்டும். என் மூலமாகப்


மகேன

உமது

வாrசாக


ஓ

மன்னா, இதுேவ எனது நிைலயான மனத்துணிவு. ஓ துஷ்யந்தேர, இந்த வரத்ைத நீ ர் எனக்களிப்பதாக இருந்தால், நமது கூடுைக நடக்கலாம்." என்றாள்


320


"ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அந்த ஏகாதிபதி, சிந்திக்க எந்த ேநரமும்


ஆகட்டும்.

ஓ


உடனடியாக,

ஏற்றுக்ெகாள்ளப்படும்

நான்

உன்ைன

எனது

இது

எல்லாவற்றுக்கும்


தைலநகருக்ேக




ெசல்ேவன்.

நான் உனக்கு உண்ைமயாகச் ெசால்கிேறன். ஓ அழகானவேள, நீ ெசால்லிவிட்டு, அழகான

தகுதியானவேள."

அந்த


நைடெகாண்ட

கணவனாக

சுந்தரமான

அவைள

உறுதிகைளக் அவளிடம்

ெகாடுத்துவிட்டு,

"உனது

பைடகைள



பாதுகாப்புக்காக ைவக்கிேறன்.



முதன்ைமயானவன்,


மணந்து,



ெசன்றுவிட்டான். எனது


நான்கு நான்

அவன்

வைகப்

உன்ைன

எனது தைலநகருக்கு அைழத்துச் ெசல்கிேறன் ஓ இனிைமயான புன்னைக


ெகாண்டவேள"

எனத்



ெசால்லிச்

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ ஜனேமஜயா, இப்படி சத்தியம் ெசய்துவிட்டு, தனது

மன்னன்

இல்லம்


ேநாக்கிச்

ெசன்று,

அவன்

வந்தவழிேய



நிைனத்தான். அவன் தனக்குத் தாேன, 'எல்லாவற்ைறயும் அறிந்த பிறகு, சிறப்புமிக்க துறவி காசியபர் என்ன ெசால்வார்' என்று நிைனத்துக் ெகாண்ேட தனது தைலநகருக்குள் நுைழந்தான்.

மன்னன் ெசன்ற நிமிடத்தில், கன்வர் தனது குடிலுக்கு வந்தார்.

ஆனால் சகுந்தைல, ெவட்கப்பட்டுக்ெகாண்டு தனது தந்ைதைய அைழக்கச் ெசல்லவில்ைல. இருந்தாலும், அந்தப் ெபரும் துறவி, தனது

ஆன்ம

ஞானக்கண்

ஞானத்தால்


சிறப்புவாய்ந்தவர் எனக்காகக்



அவளிடம்,

காத்திராமல்

ெசய்தாேயா,


ரகசியமாக

அதனால்

உனது


கண்டு,

அந்த

"இனிைமயானவேள, இன்று

நீ

என்ன

நல்ெலாழுக்கத்துக்கு

இழுக்கில்ைல. புலன் அைச ெகாண்ட ஆணும், ெபண்ணும் எந்த மந்திரமும்


சத்திrயர்களுக்கு துஷ்யந்தன், முழு மஹாபாரதம்


சிறந்தேத.

உயர்

அந்த

ஆன்மா 321

முைறப்படி மனிதர்களில் ெகாண்டவனும்

ேசர்வது சிறந்த அறம்


சார்ந்தவனுமாவான். ஏற்றுக்

ெகாண்டாய்.

உலகில்

ெபரும்

ஓ

சகுந்தலா,

உனக்குப் பலம்

நீ

அவைனக்

பிறக்கப்

கணவனாக


மகன்

இந்த

வாய்ந்தவனாகவும்,


ெசலுத்துவான்.


வாய்ந்தவனாகவும் இருப்பான். அவன்


கடல்

ெசன்றால்


சகுந்தைல வாங்கிக்



எதிrகளிடம்

அணுகி,

மீ தும்

அதன்பிறேக

அவரது


மன்னன்

அது

தனது

பைடகளுடன்

தாங்கமுடியாததாக

தனது

காைலக்

அந்த

கைளப்பைடந்த

கழுவினாள்.

பழங்கைள

சrயான

அவரது

இருக்கும்."


சுைமைய


அடுக்கி

ைவத்து, அவrடம், "என்னால் கணவராக ஏற்றுக் ெகாள்ளப்பட்ட துஷ்யந்தைரயும்

அவரது

அைமச்சர்கைளயும்

நீ ங்கள்,

உங்கள்

கருைணயால் அருள ேவண்டும்." என்றாள் அதற்கு கன்வர், "ஓ அழகான நிறம் ெகாண்டவேள, உனக்காகேவ

நான் அவைன ஆசீர்வதிப்ேபன். ஆனால், ஓ அருளப்பட்டவேள, என்னிடமிருந்து நீ ஆைசப்படும் ஒரு வரத்ைத ெபற்றுக் ெகாள்." என்றார். ைவசம்பாயணர் அனுகூலமாக எப்ேபாதும்

இழக்காமல்

ெதாடர்ந்தார், இருக்க

அறம்

இருக்க

"சகுந்தலா,

ஆைசப்பட்டு,

வழுவாமல்,


ெபௗரவ

தங்கள்

என்ற

துஷ்யந்தனுக்கு ஏகாதிபதிகள்

அrயைணைய

வரத்ைதக்

ேகட்டாள்."



322


துஷ்யந்தனிடம் ெசன்றாள் சகுந்தைல | ஆதிபர்வம் - பகுதி 74அ

169

Sakuntala went to Dushmanta | Adi Parva - Section 74 | Mahabharata In Tamil

ைவசம்பாயணர் சகுந்தைலக்கு ெசய்து

அகன்றதும்,

,

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) "துஷ்யந்தன்

சத்தியங்கைளச்

ஆசிரமத்ைதவிட்டு

கூராகச்


ெதாைடகைளக் ெகாண்ட அவள் அளவிடமுடியா ஒரு

சக்தி

ெகாண்ட

ஆண்பிள்ைளையப்

ெபற்ெறடுத்தாள். குழந்ைத,

அந்தக்

மூன்று

வயது

அைடந்ததும், எrயும் ெநருப்ைபப் ேபான்ற

காந்திையப்


ஓ ஜனேமஜயா, அவன் அழகும், ெபருந்தன்ைமயும்,

நிபுணத்துவத்துடனும் முதன்ைமயான


சடங்குகைளெயல்லாம்

கன்வர்,

நாளுக்கு

அறம் நாள்



தர்மத்தின்படியான

புத்திசாலியாகும்

அந்த

குழந்ைதக்கு ெசய்வித்தார். அந்த ஆண்பிள்ைள முத்துக்கைளப் ேபான்ற


உள்ளங்ைகயில்


பற்கைளப்

அதிர்ஷ்ட


ேரைககைளயும்

சிங்கத்ைத வழ்த்தும் ீ பலம் ெபற்றிருந்தான். அகலமான

ெநற்றியுடன்,

வாய்ந்தவனாகவும் குழந்ைதையப் வளர்ந்தான்.

வளர்ந்தான்.

ேபான்ற


அழகுவாய்ந்தவனாகவும்,

காந்தியுடன் ஆறு

அவன் விளங்கி

வயதானேபாது,

ெபற்று,

பலம்

ேதவேலாக ேவகமாக

ெபரும்

பலம்

ெகாண்டு, சிங்கங்கள், புலிகள், கரடிகள், எறுைமகள், யாைனகள் ஆகியவற்ைற அடக்கிக் கவர்ந்து, அந்த ஆசிரமத்ைதச் சுற்றியுள்ள மரங்களில் கட்டி ைவத்தான். சில மிருகங்கள் ேமல் அமர்ந்து சவாr ெசய்து, சில மிருகங்களுடன் சண்ைடயிட்டு விைளயாடி மகிழ்ந்தான்.

கன்வrன்



இவனுக்கு

ஒரு ெபயர் ைவத்தனர். இவன் எந்த பலம் மிகுந்த மிருகத்ைதயும்


323


பற்றி அடக்கி ைவப்பதால் சர்வதமனா (அைனத்ைதயும் அடக்கி ைகப்பற்றுபவன்) என்று அைழக்கப்படட்டும் என்று ெசான்னார்கள்.

அதனால் அந்த வரமும் ீ சக்தியும் பலமும் ெகாண்ட பிள்ைளக்கு சர்வதமனா

என்று

பிள்ைளயின்

சகுந்தைலயிடம், நியமிக்க

ெபயர்

இயல்புக்குமிக்க இவைன


அந்தப்

ைவக்கப்பட்டது.

பிள்ைளயில்

ெசயல்கைளக்


ேநரம்


அறிய

வந்துவிட்டது


கண்டு,

என்று

அந்தப்

கண்டு,

வாrசாக


கன்வர்

தனது

சீடர்களிடம், "சகுந்தைலையயும், அவள் மகைனயும், அைனத்து அதிர்ஷ்ட

குறிகைளயும்

ெகாண்ட

அவளது

கணவனிடம்

தாமதிக்காமல் தாங்கிச் ெசல்லுங்கள். ெபண்கள் தன் தந்ைதவழி

அல்லது தாய்வழி உறவினர்களிடம் ெவகு காலம் வாழக்கூடாது. அப்படித்

தங்குவது,


நற்ெபயருக்கும்,

நன்னடத்ைதக்கும், அறத்துக்கும் களங்கத்ைத ஏற்படுத்தும். அதனால்

தாமதிக்காமல்

உடேன

அவைளத்

தாங்கிச்

ெசல்லுங்கள்.'' என்றார். அந்த சீடர்களும் முனிவrடம், "அப்படிேய ஆகட்டும்"

என்று

(ஹஸ்தினாபுரம்) மகைனயும் அழகான





ெசன்றார்கள்.

நகரத்திற்கு

முன்ெகாண்டு

புருவங்கைளக்

ெகாண்ட

சகுந்தைலையயும்,

ெகாண்டவள்,

அவளது


அந்த

அந்த

ேதவேலாக அழகுடன், தாமைர இதழ்கைளப் ேபான்ற கண்கைள உைடய பிள்ைளைய அைழத்துக் ெகாண்டு, தான் துஷ்யந்தைன

முதலில் சந்தித்த அந்த வனத்ைதவிட்டு அகன்றாள். மன்னனிடம் ெசன்ற பிறகு, அவளும், உதயசூrயனின் காந்திையக் ெகாண்ட அவளது

பிள்ைளயும்,


அறிமுகப்படுத்தப்பட்டார்கள்.

முனிவrன் சீடர்கள் அவைள மன்னனிடம் அறிமுகப்படுத்திவிட்டு, ஆசிரமத்திற்குத் திரும்பிச் ெசன்றார்கள். சகுந்தைல, மன்னைன சrயான இவன்


உமது

துதித்து,

வாrசாக


ேபான்ற

"இது

உமது

மகன்.

நியமிக்கப்படட்டும்.

இந்தப்

பிள்ைளைய,

ஓ

ஓ

நீ ர்

மன்னா,

மன்னா,


ெபற்றீர். ஆைகயால், ஓ மனிதர்களில் சிறந்தவேர, நீ ர் என்னிடம் ெசய்த

சத்தியத்ைத

ெபற்றவேர,

நிைறேவற்றும்.



கூடுவதற்கு

324

ஓ

ெபரும்

முன்பு


கன்வrன்


ஆசிரமத்தில் ஏற்பட்ட நமது ஒப்பந்தத்ைத நிைனத்துப் பாரும்." என்றாள். மன்னன்,

அவளது


ேகட்டு,


நிைனத்துப் பார்த்து, "எனக்கு எதுவும் ஞாபகத்திற்கு வரவில்ைல. ஓ துறவு ேகாலத்தில் இருக்கும் தீய ெபண்ேண, நீ யார்? தர்மம்

(அறம்), காமம் (இன்பம்), அர்த்தம் (ெபாருள்) ஆகிய ெசய்ைககளில் எதிலும் உன்னுடனான ெதாடர்பு இருப்பதாக நிைனவில்ைலேய. ேபா

அல்லது

இரு

அல்லது

நீ

என்ன

விருப்பப்படுகிறாேயா

அைதச் ெசய்." என்றான். அவனால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்டதும், அந்த அழகான நிறம் ெகாண்ட அப்பாவி அதிர்ச்சியைடந்தாள். துன்பம்

அவளது

நிைனைவ

இழக்க

ைவத்தது.

சிறிது

ேநரம்

மரக்கட்ைட ேபால் நின்றாள். இருப்பினும், விைரவாக அவளது கண்கள் தாமிரத்ைதப் ேபான்று சிவப்பாயின, உதடுகள் நடுங்கத் ெதாடங்கின.


325


துஷ்யந்தைனக் கடிந்து ெகாண்ட சகுந்தைல | ஆதிபர்வம் - பகுதி 74ஆ

Sakuntala rebuked Dushmanta | Adi Parva - Section 74 | Mahabharata In Tamil அவ்வப்ேபாது மன்னனின் ேமல் படும் அவளது பார்ைவ , அவைன எrத்தது. தன் உயரும் ேகாபத்ைதயும், துறவின் ெநருப்ைபயும், இயல்புக்குமிக்க (Extra ordinary) முயற்சியால் தனக்குள் கட்டுப்படுத்தினாள். சிறிது ேநரம் தனது நிைனவுகைளச்

ேசகrத்தாள். அவளது இதயம் துன்பத்திலும் ேகாபத்திலும் உழன்றது, அவள்

ேகாபத்தால் தனது தைலவைனப் பார்த்து, "எல்லாவற்ைறயும் அறிந்தும், ஓ ஏகாதிபதிேய, கீ ழ்த்தரமான மனிதன் ேபால, எைதயும் அறிந்ததில்ைல என்று எப்படி உம்மால் ெசால்ல முடிகிறது?

உமது இதயேம உண்ைமக்ேகா ெபாய்ைமக்ேகா உண்டான சாட்சி. ஆைகயால், உம்ைமத் உண்ைம

தாழ்த்திக்

ெகாள்ளாமல்,

நிைலைய

மற்றவர்களுக்குப்

விட்டு,


ேவெறாரு

பிரதிபலிப்பெதன்பது,

ேபசும்.


தன்ைனத்

தாேன

ஒருவன்

தனது

தானிருப்பதாக

திருடுவதற்குச்

சமமாகும். அவன் என்ன பாவம்தான் ெசய்ய மாட்டான்? உமது ெசயைல நீ ர் மட்டுேம

அறிந்திருப்பதாக

நிைனக்கிறீர்.

ஆனால்,

உமது


குடியிருக்கும் அளவற்ற ஞானம் ெகாண்ட பழைமயானவைர, (நாராயணன்) நீ ர்

அறியமாட்டீரா? உமது பாவங்கள் அைனத்ைதயும் அவர் அறிவார். நீ ர் அவர் முன்னிைலயிேலேய பாவம் இைழத்தீர். பாவத்ைத ெசய்பவன், யாரும் நம்ைமப் பார்க்கவில்ைல என்று நிைனக்கிறான். ஆனால், அவன் ேதவர்களாலும், தனது இதயத்தில் இருப்பவனாலும் பார்க்கப்படுகிறான். சூrயன், சந்திரன், காற்று,

ெநருப்பு, பூமி, ஆகாயம், இதயம், யமன், பகல், இரவு, இரவும் பகலும் சந்திக்கும் இரு

ேவைளகள்

(twilights), தர்மம் ஆகியன மனிதனின் ெசயல்களுக்கு சாட்சியாக இருப்பனவாகும். தனது அைனத்து ெசயல்களுக்கும் சாட்சியாக தனக்குள் இருக்கும் நாராயணன், ஒருவன் ெசய்யும் ெசயல்களில் திருப்தியைடந்தால், ஒருவனது ெசயல்களுக்கான பாவத்ைத சூrயனின் மகன் யமன், கணக்கில் எடுத்துக் ெகாள்ள மாட்டான். ஆனால் நாராயணன் திருப்தியைடயாவிட்டால் ெசய்வான்.


யமன்


ெபாய்யாகப்

பாவங்களுக்காக

பிரதிபலித்துக்

காட்டி

சித்திரவைத

(தான் எதுவாக

இல்ைலேயா அதுவாகக் காட்டி), தன் தரத்ைதத் தாழ்த்திக் ெகாள்பவைன கடவுள் என்றுேம ஆசீர்வதிக்கமாட்டார். அப்படிப்பட்டவைன அவனது ெசாந்த ஆன்மா கூட ஆசீர்வதிக்காது. நான் கணவனுக்கு அடங்கி நடக்கும் மைனவி. நான் எனது ெசாந்த

விருப்பதின்

ேபrேலேய

வந்ேதன்

என்பது

உண்ைமேய.

ஆனால்,

அதனால் என்ைன மrயாைத குைறவாக நடத்தாதீர். நான் உமது மைனவி,

ஆைகயால், நான் மrயாைதயாக நடத்தப்பட ேவண்டும். நான் எனது ெசாந்த விருப்பத்தின்

ேபrல்

உம்ைம

நாடி

வந்ததால்,

என்ைன

அப்படி

மதிக்கவில்ைலயா? பலேபர் முன்னிைலயில், என்ைன சாதாரணப் ெபண்ைணப்

ேபால ஏன் நடத்துகிறீர்? நான் ெவறுைமயாக இருப்பதால் அழவில்ைல. நான் ெசால்வைத

நீ ர்

ேகட்க

மாட்டீரா?

ஆனால்,

நான்

இரந்து

ேகட்பைத

நீ ர்

மறுதலித்தால், ஓ துஷ்யந்தேர, உமது தைல இந்த ெநாடியில் நூறு துண்டுகளாக ெவடித்துச் சிதரட்டும்! ஒரு கணவன் தனது மைனவியின் கர்ப்பத்தில் நுைழந்து,


326


தாேன மகனாகப் பிறக்கிறான். ஆைகயால், ேவதங்களின் படி ஒரு மைனவி ெஜயா (அவள் மூலமாக மறுபடியும் பிறப்பதால்) என்று அைழக்கப்படுகிறாள். ேவத


அறிந்தவர்களுக்கு

அப்படிப்பிறக்கும்

மகன்,

வழ்ந்து ீ

கிடக்கும் தங்கள் மூதாைதயர்களின் ஆவிகைள மீ ட்க உதவுகிறான். அப்படிப் பிறக்கும் மகன், புத் எனும் நரகத்தில் விழ ேவண்டிய தனது மூதாைதயர்கைள

மீ ட்பதால், சுயம்புவால் புத்திரன் (புத் எனும் நரகத்தில் இருந்து காப்பவன்) என்று அைழக்கப்படுகிறான். ைகப்பற்றுகிறான்.

ஒரு

ஒரு

மகனால்,

மகனின்

ஒருவன்

மகனால்,

மூன்று


மறுைமயில்


இருக்கிறான். ஒரு ேபரனின் மகனால், ெபருந்தகப்பன்களும், முப்பாட்டன்களும் முடிவில்லா


மகிழ்ச்சிைய

அைடகிறார்கள்.

வட்டுக் ீ

காrயங்கைளக்

கவனிப்பதில் நிபுணத்துவம் ெபற்றவள் உண்ைமயான மைனவி. ஒரு மகைனப் ெபற்றுக் ெகாடுத்தவள் உண்ைமயான மைனவி. தனது தைலவனுக்கு தனது இதயத்தால் பணிந்து நடப்பவள் உண்ைமயான மைனவி. தனது தைலவைனத்

தவிர ேவறு யாைரயும் அறியாதவள் உண்ைமயான மைனவி. ஒரு மைனவி என்பவள்

ஒரு

முதன்ைமயானவள்.


மைனவிேய,

பாதியாகும்.

ஒருவனது

நண்பர்களில்

மைனவிேய

தர்மத்திற்கும்,

லாபத்திற்கும்,

ஆைசக்கும் ேவராக (ேவர்- root) இருப்பவள். மைனவிகைள உைடயவர்கேள தர்ம காrயங்கள் ெசய்ய முடியும். மைனவிகள் உள்ளவர்கேள இல்லற வாழ்வு வாழ


மைனவிகைள

உைடவர்களுக்கு


இருக்க

காரணங்கள் இருக்கும். மைனவிகைள உைடயவர்கேள நற்ேபறு ெபற முடியும். இனிைமயாகப் ேபசும் மைனவிகள், மகிழ்ச்சியான தருணங்களில் நண்பர்களாக இருக்கிறார்கள்.

தர்ம

காrயங்கள்


ேபாது


தந்ைதயாக

இருக்கிறார்கள். துன்பத்திலும் ேநாயிலும் அவர்கள் தாயாக இருக்கிறார்கள். ஆழ்ந்த


பயணிக்கும்

ஒருவனுக்கும்

மைனவியானவேள

புத்துணர்ச்சியும், வசதியுமாவாள். மைனவிைய உைடய ஒருவன் எல்ேலாராலும் நம்பப்படுகிறான். ஆைகயால், ஒரு மைனவி என்பவள் ஒருவனது மதிப்புமிக்க ெசாத்தாவாள். ெசன்றாலும்,

கணவன்

பக்தியுள்ள

இந்த

உலைக

மைனவி

விட்டு

அவனுக்குத்

யமனின்

உலகத்திற்குச்

துைணயாகச்

ெசல்வாள்.

முன்ேன ெசல்லும் மைனவி கணவனுக்காகக் காத்திருப்பாள். ஆனால் கணவன்

முன்ேன ெசன்றுவிட்டால், கற்புைடய மைனவி, மிக விைரவாக அவைனத் ெதாடருகிறாள். இந்தக் காரணுங்களுக்காகேவ ஓ மன்னா, திருமணம் என்பது நிைலத்திருக்கிறது.

கணவன்,


துைணயால்,

இவ்வுலகிலும்

பரவுலகிலும் மகிழ்ச்சிைய அைடகிறான். ஒருவன் தாேன தனக்கு மகனாகப்

பிறக்கிறான் என்று கற்றவர்களால் ெசால்லப்படுகிறது. ஆைகயால், மகைனப் ெபற்றுக் ெகாடுத்த மைனவிைய ஒருவன் தனது தாயாகவும் பார்க்க ேவண்டும்.

ஒருவன் தனது மைனவியின் மூலம் ெபற்ெறடுத்த மகனின் முகத்ைதக் காணும் ேபாது,

கண்ணாடியில் தன்ைனக் காண்பது ேபால உணர்ந்து, அறம்சார்ந்த

மனிதைனப்

ேபால

துைணயால்,

ேவர்த்துக்

மகிழ்ச்சியைடந்து,

ெசார்க்கத்ைத


மனத்துயராலும், உடல் வலியாலும் துன்பப்படும் மனிதன், தனது மைனவியின் ெகாண்டிருக்கும்

கிைடக்கும் உற்சாகத்ைத அைடகிறான்.


327

ேபாது


குளியலால்


மகிழ்ச்சி, அறம் ஆகியன மைனவியாேல கிைடப்பதால், எந்த மனிதனும், தனது மைனவி ஏற்றுக் ெகாள்ளாத எைதயும் ெசய்யக்கூடாது. ஒரு மைனவி, தனது

கணவன் தாேன பிறக்கும் புனிதமான பூமியாகிறாள். முனிவர்களாலும், ஒரு ெபண் இல்லாமல் உயிrனங்கைள உருவக்க முடியாது. ஒரு தந்ைதக்கு தன்ைன ேநாக்கி ஓடி வரும் மகைன, அவன் உடல்முழுவதும் அழுக்காக இருந்தாலும், வாrயைணத்துக் கட்டிக் ெகாள்ளும் மகிழ்ச்சிைய விட எது மகிழ்ச்சிையத் தர

முடியும்? உம்ைம அணுகி, உமது முட்டிகள் ேமேலற குறுகுறெவன்று பார்த்துக் ெகாண்டிருக்கும்

உமது

மகைன

ஏன்

இப்படி

யாேரா

ேபால்

நடத்துகிறீர்?


இன்பத்துக்கு

ெமதுவான சந்தனக் குழம்பின் தீண்டல், ெபண்களின் தீண்டல், நீ rன் தீண்டல் ஆகியன


ஒரு

மகைன

எப்படி

முதன்ைமயானவேனா,

வாrயைணத்துக்

ஒரு

நான்கு


பிராமணன் கால்

இருகால்

மிருகங்களில்

மிருகங்களில் பசு

எப்படி

முதன்ைமயானேதா, ெபrயவர்களில் எல்லாம் முதன்ைமயானவனாக எப்படி

ஒரு காப்பாளன் இருக்கிறாேனா, அப்படி ஒரு மகேன எல்லா ெபாருட்களிலும் முதன்ைமயானவன். தீண்டலுக்குத் தகுந்தவன். ஆைகயால், இந்த அழகான குழந்ைத உம்ைம அைணத்துக் ெகாள்ளட்டும். ஒரு மகனின் அைணப்புக்கு

ஈடானது இந்த உலகத்தில் ேவறு எதுவும் இல்ைல. ஓ எதிrகைள ஒடுக்குபவேர, ஓ


பிள்ைளைய

எனது

உமது

துன்பங்கைளெயல்லாம்

கருவில்

மூன்று


விலக்கவல்ல


இந்தப்


ெபற்றிருக்கிேறன். ஓ புருவின் குலத்தில் வந்த ஏகாதிபதிேய, "இவன் நூறு குதிைர ேவள்விகைள நடத்துவான்" என்று நான் அைறயில் படுத்திருக்கும்ேபாது வானத்திலிருந்து ெசல்லும் தங்கள்

மக்கள்,

மடியில்


அசrrேகட்டது. ெவளிேய

உட்கார


தங்கள்

மற்ற

ைவத்து,

இல்லங்களிலிருந்து

பிள்ைளகளாயிருந்தாலும்,

தைலைய


முகர்ந்து,

நடத்தப்படும்


ெபரும்

முதல்

ெவளிேய மகிழ்ச்சி

சடங்கில்

(ெபயர்ைவக்கும்), பிராமணர்கள் இந்த மந்திரங்கைளச் ெசால்வார்கள் என்று உமக்குத் ெதrயும். "ஓ மகேன, நீ எனது உடல் மூலம் பிறந்தாய்! நீ எனது இதயத்தின் மூலம் பிறந்தாய், நீ எனக்கு மகானாக இருக்கும் நான். நீ நூறு வருடங்கள் வாழ்வாய்! எனது வாழ்வு உன்ைன நம்பிேய இருக்கிறது, எனது குலத்தின் வளர்ச்சி உன்னிடேம இருக்கிறது. ஆைகயால் மகேன, நீ மகிழ்ச்சியாக நூறுவருடங்கள் வாழ்வாய்." இவன் உமது

உடலிலிருந்ேத முைளத்தான். இவன் உமது இரண்டாவது உருவம். ெதளிந்த ஏrயில்

உம்

உருவத்ைதக்

காண்பது

ேபால

உமது


உம்ைமக்

ீ காண்பராக . ேவள்வி ெநருப்பு, இல்லற ெநருப்பால் தூண்டப்படுவைதப் ேபால,

உம்மில் இருந்து இவன் முைளத்தான். நீ ேர, உம்ைம இரண்டாகப் பிrத்துக் ெகாண்டீர்.

நீ ர்



ேபாது,

ஒரு

மாைனத்

ேதடிவந்து, என்ைன அணுகின ீர். ஓ மன்னா, அப்ேபாது நான் கன்னியாக எனது தந்ைதயின் ஆசிரமத்தில் வாழ்ந்து வந்ேதன். ஊர்வசி, பூர்வசித்தி, சஹஜன்யா, ேமனகா, விஸ்வாச்சி, கிrடச்சி ஆகிேயார் அப்சரஸ்களில் ஆறு முன்னவர்கள்.

அவர்களில் பிராமணருக்குப் பிறந்த ேமனைகேய முதன்ைமயானவள். அவள்

ேதவேலாகத்தில் இருந்து இறங்கி வந்து, விஸ்வாமித்ரருடன் கலந்து, என்ைனப்


328


ெபற்ெறடுத்தாள். இமயமைலயின்

அந்தக்

ெகாண்டாடப்படும்

பள்ளத்தாக்ெகான்றில்


ேமனைக,


என்ைன எல்லா

பாசபந்தங்கைளயும் துறந்து, நான் யாருக்ேகா பிறந்தவள் ேபால, என்ைன

அங்ேகேய விட்டுவிட்டு ெசன்றுவிட்டாள். பச்சிளம் குழந்ைதயாக இருக்கும்

ேபாேத ெபற்ேறாரால் துறக்கப்பட்ட நான், முன் ெஜன்மத்தில் என்ன பாவம் ெசய்ேதேனா,


உம்மாலும்

துறக்கப்படுகிேறன்.

நான்

எனது

தந்ைதயிடேம அகதியாகச் ெசல்லத் தயாராக இருக்கிேறன். ஆனால், உமக்கு ெசாந்தமான உமது குழந்ைதைய நீ ர் துறக்கக்கூடாது." என்றாள்.

இைதெயல்லாம் ேகட்ட துஷ்யந்தன், "ஓ சகுந்தலா, உன்னிடம் இந்த மகைன நான் ெபற்றதாக நான் அறியவில்ைல. ெபாதுவாகேவ ெபண்கள் ெபாய் ேபசுவர்.

உனது வார்த்ைதகைள யார் நம்புவார்கள்? எல்லா பாச பந்தமற்ற, கற்பற்ற

(Lewd - கற்பற்ற (அ) காமெவறி ெகாண்ட) ேமைனைகேய உனது தாய். தனது கடவுளருக்கு பூைஜைய முடித்தவுடன், பூைஜக்குப் பயன்படுத்திய மலர்கைள ஒருவன் தூக்கி எறிவைதப் ேபால, அவள் உன்ைன இமய மைல அடிவாரத்தில் விட்டுச் ெசன்றாள். க்ஷத்திrய குலத்ைதச் சார்ந்து, பிராமணராக ஆைச ெகாண்ட, காமம் நிைறந்த

உனது தந்ைத விசுவாமித்ரரும் எந்த பந்தமும் அற்றவர். இருப்பினும் ேமனைக அப்சரஸ்களில்

முதன்ைமயானவள்,

உனது

தந்ைதயும்


முதன்ைமயானவர். அவர்களின் மகளாயிருந்தும், நீ ஏன் காம ெவறி ெகாண்ட

ெபண் (Lewd woman) ேபால ேபசுகிறாய்? உனது வார்த்ைதகள் எந்த மதிப்புக்கும் அருகைதயற்றைவ. அந்த முனிவர்களில் முதன்ைமயானவர் எங்ேக? அப்சரஸ் ேமனைக

எங்ேக?

துறவு

ேவடம்

பூண்டு

நீ

ஏன்


கீ ழ்த்தரமாக

இருக்கிறாய்? உனது குழந்ைதேயா நன்றாக வளர்ந்திருக்கிறான். அவைன நீ

சிறுவன் என்று ெசால்கிறாய். ஆனால் அவன் நல்ல பலசாலியாக இருக்கிறான்.

சால மரத்ைதப் ேபால இவன் எப்படி இவ்வளவு ேவகமாக வளர்ந்தான்? உனது பிறப்ேப கீ ழ்த்தரமானது. நீ

காமெவறி ெகாண்ட ெபண்ேபாலப் ேபசுகிறாய்.

காமெவறிெகாண்ட ேமனைகயால் நீ பிறந்தாய். ெபண்துறவி ேவடம் பூண்டு, என்னிடம்

நீ

ெசால்வெதல்லாம்

நான்

அறியாதைவ.

உன்ைன


ெதrயவில்ைல. நீ எங்கு ெசல்ல ேவண்டும் என்று நிைனக்கிறாேயா அங்ேக ெசல்." என்றான்.


329


பரதைன ஏற்றான் துஷ்யந்தன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 74இ

Dushmanta accepted Bharata | Adi Parva - Section 74 | Mahabharata In Tamil சகுந்தைல, "ஓ மன்னா, நீ ர் சிறு கடுகளவு


அடுத்தவர்களின் மட்டும்

பார்க்கிறீர்.


ஆனால்

வில்வப் பழத்ைதப் ேபான்ற உமது ெபரும்


காண

மறுக்கிறீர். ேமனைக ேதவர்களில் ஒருத்தி. நிச்சயமாக, ேதவர்களில் முதன்ைமயானவளாக அறியப்படுகிறாள்.

அவள்

அதனால்

ஓ

துஷ்யந்தேர, உமது பிறப்ைபவிட

எனது பிறப்பு மிகவும் உயர்ந்தேத. ஓ மன்னா, நீ ர் பூமியில் நடக்கிறீர்,

நான் வானத்தில் உலாவுகிேறன்.

நமக்குள், ேமரு மைலக்கும், கடுகு விைதக்குமான வித்தியாசத்ைதக் காணும். எனது சக்திையப் பாரும். ஓ

மன்னா!

நான்


இந்திரன், குேபரன், யமன் மற்றும் வருணனின் வசிப்பிடங்களுக்குச் ெசல்ல முடியும்.

ஓ


நான்

உமக்கு




உண்ைமேய, எந்த தீய எண்ணத்தினாலும் இைதச் ெசால்லவில்ைல. நான் ெசால்வதைனத்ைதயும் ேகட்டு, பிறகு என்ைன மன்னிக்கப்பாரும். அழகற்ற ஒருவன்,

கண்ணாடியில்

அழகானவனாகேவ

தனது

எண்ணிக்

முகத்ைதக்

ெகாள்வான்.

காணும்

ஆனால்

வைர,

தன்ைன

கண்ணாடியில்

தனது

அழகற்ற முகத்ைதக் கண்ட பிறேக, அவனுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்ைத அவன் காண்பான். உண்ைமயிேலேய அழகாக இருப்பவன், யாைரயும்

இகழமாட்டான்.

வைசபாடுபவனாக


இருப்பான்.

தீயவற்ைறேய

அழகான

பூக்கள்

விரும்புபவன்தான்


நந்தவனம்

இருந்தாலும், பன்றி அழுக்ைகயும் சகதிையயுேம ேதடும். அைதப் ேபால், ஒருவர்

ேபசும் நல்லதும் அல்லதுமான கருத்துகளில் தீயவற்ைறேய எடுத்துக் ெகாள்வர் தீயவர்.

ஆனால் ஞானமுைடேயார், நல்லதும் தீயதும் கலந்த மற்றவர் ேபச்சிைனக் ேகட்டு,

பாலில்

கலந்த

நீ ைரத்

தவிர்த்து,

பாைல


அருந்தும்

அன்னத்ைதப் ேபால அந்தப் ேபச்சில் உள்ள நல்லவற்ைற மட்டுேம ஏற்பர். ேநர்ைமயானவர்களுக்கு, மற்றவர்கைள இழித்துப் ேபச வலிக்கும். ஆனால்,


330


தீயவர்கேளா அப்படிப் ேபசுவதில் இன்பம். ேநர்ைமயானவர்கள் மற்றவர்கள்

குைறையத் ேதடாமல் மகிழ்வுடன் இருப்பர். ஆனால், தீயவர்கள் மற்றவர்களின் குைறையக் கண்ேட மகிழ்வர். தீயவர்கள் எப்ேபாதும் நல்லவர்கைள இழித்ேத ேபசுவர். ஆனால், பின்னவர் (ேநர்ைமயானவர்) முன்னவரால் (தீயவர்) தனக்கு தீங்ேகற்பட்டாலும்,

தீங்ைகச்

ெசய்யார்.

தீயவர்கள்,

ேநர்ைமயானவர்கைளத்

தீயவர்கள் என்று குற்றம் சாட்டுவைதவிட ேகலிக்கிடமானது இந்த உலகத்தில் ேவறு

என்ன


இருக்க


ேபான்ற

கைடப்பிடிப்பதில்

ெகாடும்

நாத்திகர்கள்கூட,

வழுவியவர்கைளக்

விஷங்ெகாண்ட

உண்ைம

கண்டு


ேகாபக்காரப்

அறத்ைதக்

ெவறுப்பர்

எனும்ேபாது

நம்பிக்ைகயால் வளர்க்கப்பட்ட நான் எனக்கு என்ன ெசால்லிக் ெகாள்வது? ஒருவன்

தன்

உருவத்திேலேய

ஒரு

மகைனப்

ெபற்ெறடுத்து,

அவைனக்

கருதவில்ைலெயன்றால், அவன் நிைனக்கும் உலகத்ைத அைடய முடியாது.

ேதவர்களும் அவனது நற்ேபைறயும், உைடைமகைளயும் அழித்துவிடுவர். ஒரு மகன் ஒரு குலத்ைத ெதாடர ைவப்பவன். அது ஒரு சிறந்த அறச்ெசயல். ஆைகயால்

ஒருவன்

தனது

ெசால்லியிருக்கின்றனர்.

மகைன

தனது

ைகவிடக்கூடாது


தாேன

என்று


ெபறும்

மகன்,

மற்றவர்களிடம் இருந்து (பrசாக) ெபறும் மகன், விைலக்கு வாங்கப்பட்ட மகன், பாசத்தால் வளர்க்கப்படும் மகன்,


தவிர மற்ற

ெபண்டிrடம்

ெபறும் மகன் என ஐந்து வைகயான மகன்கள் இருப்பதாக மனு ெசால்கிறார். ஒருவனின்

அறத்ைதயும்


சாதைனகைளயும்

அதிகப்படுத்தி,

மீ ட்கின்றனர்.

ஓ



நரகத்திலிருந்து

தாங்கி,

அவனது

உமது

மகைனக்

மூதாைதயர்கைளயும்

புலிேபான்றவேர,

நீ ர்

ைகவிடலாகாது. ஆைகயால், ஓ பூமியின் தைலவேர, ஒரு மகைன மனதில் ைவத்தால்,

உண்ைம,



அறம்,

சிங்கத்ைதப்

ஆகியன

ேபான்றவேர,

உமது நீ ர்

மனதில்

இந்த

தங்கும்.

ஓ

ஏமாற்றுேவைலைய

ஒரு ஏrைய அர்ப்பணிப்பது என்பது நூறு கிணறுகைள அர்ப்பணிப்பைதவிடத் தகுதிவாய்ந்தது.

ஒரு

ேவள்விையச்

ெசய்வது

என்பது

ஒரு

ஏrைய

அர்ப்பணிப்பைதவிடத் தகுதிவாய்ந்தது. ஒரு மகன் என்பவன் ஒரு ேவள்விையச் ெசய்வைதவிடத் தகுதிவாய்ந்தவன். உண்ைம என்பது நூறு மகன்கைளவிடத்

தகுதிவாய்ந்தது. ஒரு முைற, நூறு குதிைரேவள்விகள் உண்ைமயுடன் நிறுத்திப் பார்க்கப்பட்டது. உண்ைமேய நூறு குதிைர ேவள்விகைளவிட அதிக கனம்

வாய்ந்ததாக இருந்தது. ஓ மன்னா, உண்ைம என்பது முழு ேவதங்களுக்கும், அைனத்து


கருதுகிேறன்.


உண்ைமக்கு

நீ ராடியதற்கும்

நிகரான

ேவறு

எந்த

சமம்

என்பது

அறமும்

நான்

இல்ைல.

உண்ைமையவிட உயர்ந்தது எதுவுமில்ைல. ஓ மன்னா, உண்ைம என்பேத கடவுள். உண்ைமேய உயர்ந்த ேநான்பு, தவம். ஆைகயால் உமது சத்தியத்ைத

மீ றாதீர் ஓ ஏகாதிபதிேய. உண்ைம உம்மில் ஒருங்கிைணந்திருக்கட்டும். எனது வார்த்ைதகளுக்கு நீ ர் மதிப்பளிக்கவில்ைலெயன்றால், எனது விருப்பப்படிேய

நான் ேபாேவன். நிச்சயமாக உமது துைண தவிர்க்கப்பட ேவண்டும். இருப்பினும்,


331


ஓ துஷ்யந்தேர, நீ ர் ெசன்ற பிறகு, இந்த எனது மகன், மைலகளின் மன்னைனக் ெகாண்டு அலங்கrக்கப்பட்டு நான்குபுறமும் கடலால் சூழப்பட்ட இந்தப் பூமிைய ஆள ேவண்டும்." என்றாள். ைவசம்பாயணர்

"சகுந்தைல, அந்த ஏகாதிபதியிடம் அப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, அவனது முன்னிைலயிலிருந்து அகன்றாள். அவள் அகன்றதும், காண முடியாத உருவாத்தில் வானத்திலிருந்து ஒரு அசrr, தனது புேராகிதர்களுடனும், குருக்களுடனும், அைமச்சர்களுடன் அமர்ந்திருந்த துஷ்யந்தனிடம் ேபசியது. அந்தக் குரல், "தாெயன்பவள் சைதையத் தாங்கும் உைறேய, தகப்பனால் உண்டான மகன், அந்தத் தகப்பேன ஆவான். ஆைகயால்,


துஷ்யந்தா,

அவமதிக்காேத.

ஓ

உனது


மகைன



ெகாள்,

தனது


ெசாந்த

விைதயின்

உருவான மகன், யமனின் இடத்திலிருந்து ஒருவைன மீ ட்கிேறன். நீ ேய இந்த பிள்ைளயின் மூதாைத. சகுந்தைல


உண்ைமையேய பிrத்து,

தனது

ேபசினாள்.

ஒரு


கணவன்,

தனது

பிள்ைளயின்

உடைல

வடிவில்

அவேன

பிறக்கிறான். ஆைகயால், ஓ துஷ்யந்தா, சகுந்தைலக்குப் பிறந்த உனது மகைன ஏற்றுக் ெகாள். ஓ ஏகாதிபதிேய, வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கும் மகைன ஏமாற்றி வாழ்வது

என்பது

துரதிர்ஷ்டவசமானது.


ஓ

புரு


வந்தவேன, சகுந்தைலக்குப் பிறந்த உனது உயர் ஆன்ம மகைன ஏற்றுக் ெகாள்.

எமது வார்த்ைதயால், நீ இந்தப் பிள்ைளைய ஏற்றுக் ெகாள்வதால், இந்தப் பிள்ைள இது முதல் பரதன் (ஏற்றுக் ெகாள்ளப்பட்டவன்) என்று அறியப்படட்டும்."

என்றது. ேதவேலாகவாசிகளின் இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட புருகுலத்தில் வந்த ஏகாதிபதி மிகவும் மகிழ்ந்து, தனது புேராகிதர்களிடமும், அைமச்சர்களிடமும் இப்படிப் ேபசினான், "ேதவ தூதரால் உச்சrக்கப்பட்ட வார்த்ைதகைளக் ேகட்டீரா? இவன் எனது மகன் என்பைத நாேன அறிேவன். சகுந்தைலயின் மகனாகக்

வார்த்ைத

பலத்ைத

ெகாண்டிருந்ேதனானால்,

சந்ேதகப்பட்டிருப்பர்.

மாட்டான்." என்றான்,

எனது


மகனும்

எனது


குடிமக்கள்

சுத்தமானவனாகக்

இவைன

இது

எனது

விஷயத்தில்

கருதப்பட்டிருக்க

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ பரதகுலத்தில் வந்தவேன, அந்த ஏகாதிபதி, தனது மகனின் புனிதம் ேதவ தூதர் மூலம் நிறுவப்பட்டதால், மிகவும் மகிழ்ச்சி

அைடந்தான். அந்த மகைன மகிழ்ச்சியாக ஏற்றுக் ெகாண்டான். அந்த மன்னன்

தனது மகனுக்கு தந்ைதயால் ெசய்யப்பட ேவண்டிய சடங்குகைளச் ெசய்தான். அந்த

மன்னன்

பாசத்ேதாடு

தனது


அைணத்துக்

தைலைய


முகர்ந்து



அவைன

வாழ்த்துகைள

உச்சrத்தனர். கவிஞர்கள் ெமச்சிக் ெகாண்டனர். அந்த ஏகாதிபதி அந்த மகனின் தீண்டைல




332

துஷ்யந்தன்

தனது

மைனவிையயும்


பாசத்ேதாடு ஏற்றுக் ெகாண்டான். அவளிடம் பாசத்ேதாடு இந்த வார்த்ைதகைளச் ெசான்னான், நடந்தது.

சிந்தித்துக்

"ஓ

ேதவைதேய,


உனது

ெகாண்டிருந்ேதன்.

உன்னுடனான

தூய்ைமைய எனது

எனது

எப்படி

மக்கள்,

நாம்

கலவி

நிறுவுவது

தனிைமயில்

என்று

காமத்தால்

நான்

இைணந்த

ேஜாடியாக நிைனப்பார்கேளயன்றி, கணவன் மைனவியாக அல்ல. ஆைகயால், எனது

வாrசாக

அமரப்ேபாகும்

தூய்ைமயற்றதாகக் கருதப்படும்.

இந்த

எனது



அன்பானவேள, ஓ ெபrய கண்கைள உைடயவேள, ேகாபத்தால் நீ உச்சrத்த அைனத்து கடுைமயான வார்த்ைதகைளயும் நான் மன்னித்ேதன். நீ ேய எனது அன்புக்குrயவள்." என்றான். ஓ பரதா, இப்படி தனது அன்பு மைனவியிடம் ேபசிய அந்த


துஷ்யந்தன்,

வாசைன

திரவியங்களும்,

உணவும்,

நீ ரும்

ெகாடுத்து அவைள ஏற்றுக் ெகாண்டான். அந்த மன்னன் துஷ்யந்தன், தனது

பிள்ைளக்கு பரதன் என்று ெபயrட்டு, தனது வாrசாக நியமித்தான். பரதனின்

புகழ்வாய்ந்த பிரகாசமான ரதச் சக்கரங்கள், ேதவர்களின் ரதச் சக்கரங்கைளப்

ேபால ெவல்ல முடியாதைவயாக சட சட என்ற ஒலிைய, ெதாடர்ந்து உலகம் முழுவதும்

எழுப்பிக்



துஷ்யந்தனின்

அந்த


பூமியின் எல்லா மன்னர்கைளயும் தனது குைடயின் கீ ழ் ெகாண்டு வந்தான்.

அவன் அறம்சார்ந்து ஆண்டு ெபரும் புகழ் அைடந்தான். அந்தப் ெபரும் பலம் வாய்ந்த


சக்கரவர்த்தி,

சர்வெபௗமா

என்ற

பட்டங்களாலும்

அறியப்பட்டான். மருதர்களின் தைலவனான சக்ரைனப் (இந்திைனப்) ேபால அவன்

பல



பிராமணர்களுக்கு

ெபரும்

ெகாைட

ெகாடுத்த அந்த ேவள்விகள் அைனத்திற்கும் கன்வர் தைலைமப் புேராகிதராக

இருந்தார். புேராகிதர் கூலியாக கன்வருக்கு ஆயிரம் தங்க நாணயங்கைளக் ெகாடுத்தான். அந்த பரதேன பல ெபரும் சாதைனகைளச் ெசய்தவன். அவன் ெபயைரச் ெசால்லிேய அவனது குலம் அது முதல் அைழக்கப்படுகிறது. அந்த

பரத குலத்தில் பிறந்தவர்கள், ேதவர்கைளப் ேபான்ற ெபரும் சக்திகள் ெகாண்ட ஏகாதிபதிகளாக




பிரம்மைனப்

ேபால

இருந்தனர். அவர்களின் எண்ணிக்ைக கணக்கிலடங்காதைவ. ஆனால், ஓ பரத

குலத்தில் வந்தவேன, அதில் ெபரும் நற்ேபறு ெபற்று, ேதவர்கைளப் ேபால இருந்து,

உண்ைமக்கும்

ேநர்ைமக்கும்

தங்கைள

முக்கியமானவர்களின் ெபயர்கைள என்னால் ெசால்ல முடியும்.


333

அர்ப்பணித்த


தக்ஷன், புருரவஸ், நகுஷன் மற்றும் யயாதி வரலாறு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 75

The History of Daksha, Pururavas, Nahusha and Yayati | Adi Parva - Section 75 | Mahabharata In Tamil (சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி( "ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "பைடப்புத் தைலவன் தக்ஷன், சூrயனின் மகன் மனு, பரதன், ருரு, புரு, அஜமிதா ஆகிய அரச முனிகளின் புனிதமான, அறத்திற்குக்கட்டுப்பட்ட, பதிவு ெசய்யப்பட்ட பரம்பைர

ஆய்ைவ

ேகட்டுக்

ெகாள்.

நான்

ஓ

உைரக்கும்ேபாது


யாதவர்கள், குருக்கள் மற்றும் பரத குலத்தின் பரம்பைர

ஆய்ைவயும்

உைரக்கிேறன்.

இந்தப்

நான்


உனக்கு

ஆய்வுகள்

புனிதமானைவ. அவற்ைற உைரப்பது என்பது மனதில்


ஏற்படுத்தும்

ெபrய

ெசயலாகும். இைத உைரப்பது, ெசல்வம், புகழ் மற்றும்

நீ ண்ட


ெகாடுக்கும்.

ஓ

பாவங்களற்றவேன, நான் ெபயர் குறிப்பிட்ட அைனவரும்


காந்திையக்

ெகாண்டவர்கள்,

முனிவர்களுக்குச் சமமானவர்கள். பிரேசதஸ்

பத்து





ெபரும்


ஆன்மிகத்திற்குத் தங்கைள அர்ப்பணித்து, எல்லா அறங்கைளயும் தங்களுக்குள் ெகாண்டிருந்தனர். ெநருப்பினால்,


பல

விஷம்



தங்கள்

ெசடிகைளயும்,

வாயில்


பூமிைய

ேபார்த்தி

மனிதர்களுக்கு சிரமத்ைத ஏற்படுத்திக் ெகாண்டிருந்த எண்ணிலடங்கா ெபrய

மங்கைளயும் எrத்தனர். இந்த பத்து ேபருக்குப் பிறகு தக்ஷன் என்ெறாருவன் பிறந்தான். இந்த தக்ஷனின் மூலேம பூமியில் உண்டான அைனத்து உயிர்களும்

உண்டாயின. ஓ மனிதர்களில் புலிையப் ேபான்றவேன, அதனால்தான் அவன் எல்ேலாருக்கும் பிறந்த

தக்ஷன்,

முப்பாட்டன்

வrணியுடன் ீ

என்று

அைழக்கப்படுகிறான்.

கலந்து,

தன்ைனப்ேபான்ேற

பிரேசதஸுக்குப்

கடுந்தவங்கைள

இயற்றும் ஆயிரம் மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்களுக்கு நாரதர், முக்திக்கு வழிவகுக்கும் சாங்கிய தத்துவத்ைதப் ேபாதித்தார். ஓ ஜனேமஜயா, அந்தப் பைடப்புத்

தைலவன்

தக்ஷன்,


உருவாக்குவதில்

ஆர்வங்ெகாண்டு, ஐம்பது மகள்கைளப் ெபற்றான். அவர்கள் அைனவைரயும்

தனது வாrசாகவும் (அந்த மகள்கள் ெபற்ெறடுக்கும் மகன்களும் தன்சார்பாக அறச்ெசயல்கள் ெசய்வதற்காக) நியமித்தான். தர்மனுக்கு பத்து மகள்கைளயும்,

காசியபருக்கு பதிமூன்று மகள்கைளயும், சந்திரனுக்கு ேநரத்ைதக் குறித்துக் காட்ட நியமிக்கப்பட்டிருந்த தன் மற்ற இருபத்ேதழு மகள்கைளயும் அளித்தான்.


334


மrச்சியின்

மூத்த

மகனான


அந்த


மைனவியருள்

மூத்தவளிடம் இந்தரைனத் தங்கள் தைலவனாகக் ெகாண்ட ஆதித்தியர்கள்

என்ற ேதவர்கைளயும், விவஸ்வத்ைதயும் (சூrயன்) ெபற்றார். விவஸ்வத்துக்கு யமன் பிறந்தான். அந்த மார்த்தாண்டன் (விவஸ்வத் [சூrயன்]) யமனுக்குப் பிறகு, ெபரும் புத்திசாலித்தனத்ைதக் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட மனுைவப் ெபற்றான். மனு

ெபரும்

அர்ப்பணித்தார். மனுவின்

மானவாஸ்

ஞானம் அவேர


ெகாண்டவராக

ஒரு



பிறந்தவர்கேள

அறத்துக்கு

உற்பத்தியாளராக


அதனாேலேய

தன்ைன



(வடெமாழியில் மனிதர்கள் என்று அர்த்தமாம் | மனுவிடம் பிறந்ததால் மனிதர்கள்) என்று அைழக்கப்படுகிறார்கள். இந்த மனுவின் மூலேம பிராமணர்கள், க்ஷத்திrயர்கள் மற்றும் அைனத்து மனிதர்களும் உற்பத்தியாகினர். அதனாேலேய அவர்கள் மானவாஸ் என்று அைழக்கப்படுகின்றனர். ஓ ஏகாதிபதிேய, அதன்பிறகு பிராமணர்கள், க்ஷத்திrயர்களுடன் கலந்தனர். மனுவின் மகன்களான பிராமணர்கள், ேவத கல்விக்குத் தங்கைள அர்ப்பணித்துக் ெகாண்டனர். மனு ேமலும் பத்து பிள்ைளகைளப் ெபற்றார். அவர்கள் ேவனா, திrஷ்ணு, நrஷ்யன், நபாகா, இக்ஷவாகு, கருஷா, சர்யாதி, எட்டாவதாக இளா என்ற ெபண், ஒன்பதாவதாக பிrஷத்ரு, பத்தாவதாக நபாகrஷ்டா ஆகிேயாராவர். அவர்கள் அைனவரும் க்ஷத்திrயர்களுக்கான ெசயல்களில் தங்கைள ஈடுபடுத்திக் ெகாண்டனர். இவர்கைளத் தவிர்த்து மனுவுக்கு இந்த பூமியில் ஐம்பது மகன்கள் இருந்தனர். ஆனால்,


அழிந்துவிட்டதாக இளாவுக்குப்


நாம்


ஒருவருவருக்ெகாருவர்

ேகள்விப்படுகிேறாம். இளாேவ


சண்ைடயிட்டு

கல்வியறிவுெபற்ற தாயாகவும்

புருரவஸ்

தந்ைதயாகவும்

இருந்ததாக நாம் ேகள்விப்படுகிேறாம். அந்தப் ெபரும் புருரவசுக்கு கடலில் உள்ள பதிமூன்று தீவுகளில் ஆதிக்கம் இருந்தது. அவன் மனிதனாக இருந்தாலும், அவைனச்

சுற்றி

மனிதசக்திக்கு

அப்பாற்பட்டவர்கேள

நட்பாக


புருரவஸ் தனது பலத்தால் ேபாைத ெகாண்டு, பிராமணர்களிடம் சண்ைடயிட்டு,

அவர்களின் ேகாபத்ைதப் பற்றி அக்கைர ெகாள்ளாமல், அவர்களது ெசல்வத்ைத எடுத்துக் ெகாண்டான். இைதக் கண்ட சனத்குமாரர்கள் பிரம்மேலாகத்திலிருந்து வந்து,


நல்ல



அைவயைனத்ைதயும், புருரவஸ் நிராகrத்தான். பலத்தால்

ேபாைதெகாண்ட

அந்தக்

கஞ்சத்தனமான


ஆனால்

காரண

காrயங்கைள அறியும் சக்திைய இழந்தைதக் கண்ட அந்த முனிவர்கள், ெபரும் ேகாபம் ெகாண்டு, தங்கள் சாபத்தால் அவைன உடேன அழித்தனர். கந்தர்வேலாகத்திலிருந்து

(ேவள்வி காrயங்களுக்காக) முதலில் இங்ேக ெகாண்டு வந்தது புருரவேஸ. அவன் அங்கிருந்து அப்சரஸ் ஊர்வசிையயும் ெகாண்டு வந்தான். அந்த இளாவின் மகன் (புரூரவஸ்) ஊர்வசியிடம் ஆறு மகன்கைளப் ெபற்றான். அயுஸ், திமத், அமாவாசு, திrதயுஸ், வானயுஸ், சதயுஸ் ஆகியன அவர்களது ெபயர்கள். அதில் முழு மஹாபாரதம்

மூன்று

வைகயான

335



ஆயுஸ்



நகுஷன்,

சுவர்பானு

விrதாசர்மன், என்ற

ரஜிங்கயா,

மகைளயும்

அேனனஸ்


என்ற

என்று

ெசால்லப்படுகிறது. ஓ ஏகாதிபதிேய, ஆயுஸின் எல்லா மகன்கைளக் காட்டிலும், நகுஷன்


ெபரும்

புத்திசாலித்தனத்ைதயும்,

ெபரும்


ெகாைடயாகக் ெகாண்டு அவனது அரைச அறத்தன்ைமயுடன் ஆண்டு வந்தான். மன்னன் நகுஷன், பித்rக்கைளயும், ேதவர்கள், முனிவர்கள், பிராமணர்கள், கந்தர்வர்கள்,

நாகர்கள்,




ைவசியர்கைளயும் சமமாக பாவித்துத் தாங்கினான். திருட்டு கும்பைலத் தன்

பலம் வாய்ந்த ைககளால் ஒடுக்கினான். முனிவர்கள், தன்ைன சிறந்த சுைமயாக கருதி தங்கள் முதுகில் அவைனச் சுமக்கும்படியும், அவைன வணங்கும்படியும்

ெசய்தான். தனது அழகால், அறத்தால், வரத்தால் ீ , சக்தியால் ேதவர்கைளயும் ெவற்றி ெகாண்டு, இந்திரைனப் ேபால் ஆட்சி ெசய்தான்.

நகுஷன் இனிைமயான ேபச்சு ெகாண்ட ஆறு மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்கள் யதி.

யயாதி,

சன்யாதி,

அயாதி,


துருவா

(ஐவர்தான்

ெசால்லப்படுகின்றனர்). யதி துறைவ ேமற்ெகாண்டு முனிவராகி பிரம்மனுக்குச்

சமமாக உயர்ந்தான். யயாதி ெபரும் வரமும் ீ , அறமும் ெகாண்ட ஏகாதிபதி ஆனான். அவன் இந்த முழு உலகத்ைதயும் ஆண்டான். பல ேவள்விகைளச்

ெசய்தான். பித்rக்கைள மிகுந்த மrயாைதயுடன் வழிபட்டான். அவன் எப்ேபாதும் ேதவர்கைள மதித்தான். அவன் முழு உலகத்ைதயும் தனது கட்டுக்குள் ெகாண்டு வந்து,

எதிrகளால்

அழிக்கப்பட

முடியாதவனாக


யயாதியின்

மகன்கள் அைனவரும் ெபரும் வில்லாளிகளாக இருந்தனர். அவர்கள் அைனத்து அறங்களும் ெகாண்டவர்களாகவும் இருந்தனர். ஓ மன்னா, அவர்கள் (அவனது

இரு மைனவியர்) ேதவயானி மற்றும் சர்மிஷ்ைடக்குப் பிறந்தனர். ேதவயானிக்கு யதுவும், துர்வாசுவும் பிறந்தனர். சர்மிஷ்ைடக்கு திரஹ்யு, அனு மற்றும் புரு

ஆகிேயார் பிறந்தனர். ஓ மன்னா, தனது குடிகைள அறம்சார்ந்து பல காலம்

ஆண்ட யயாதி, முதுைம தனது அழைக அழிப்பைதக்கண்டு தாக்குண்டான். ஓ பரதா, முதுைமயால் தாக்குண்ட அந்த ஏகாதிபதி, பிறகு, தனது மகன்களான யது,

புரு, துர்வசு, திரஹ்யு மற்றும் அனுவிடம் இப்படிப் ேபசினான், "நீ ங்கள் எனது

அன்புக்குrய மகன்கள். இளம்ெபண்களிடம் எனது ஆைசகைள நிைறேவற்றிக் ெகாள்ள,

நான் இளம் மனிதனாக இருக்க விரும்புகிேறன். எனக்கு நீ ங்கள்

உதவுவர்களா ீ ?" என்று ேகட்டான்.

அதற்கு ேதவயானிக்குப் பிறந்த மூத்த மகன், "ஓ மன்னா, உமக்கு என்ன ேவண்டும்? உமது இளைமைய நீ ர் எப்படிப் ெபற முடியும்?" என்றான். யயாதி, "ஓ

மகேன, எனது முதுைமைய நீ ஏற்றுக் ெகாள். உனது இளைமையக் ெகாண்டு நான் இன்பமாக இருப்ேபன். ெபரும் ேவள்வியின் ேபாது, முனிவர் உசானாஸால்

(சுக்ரன்) நான் சபிக்கப்பட்ேடன். ஓ மகேன, உனது இளைமையக் ெகாண்டு நான் இன்பமாக இருப்ேபன். உங்களில் யாராவது ஒருவன் எனது முதுைமைய ஏற்றுக் ெகாண்டு, எனது உடலால் இந்த நாட்ைட ஆண்டு ெகாள்ளுங்கள். உங்கள் இளைமயால் புத்துயிர் ஊட்டப்பட்டு, நான் இன்பமாக இருப்ேபன். ஆைகயால் எனது மகன்கேள, எனது முதுைமைய ஏற்றுக் ெகாள்ளுங்கள்." என்றான். முழு மஹாபாரதம்

336


ஆனால் எந்த மகனும் அவனது முதுைமைய ஏற்றுக்ெகாள்ள முன் வரவில்ைல. பிறகு,

அவனது

மீ ட்ெடடுக்கப்பட்ட

இைளய

மகன்

புரு

இளைமயுடனும்,


புத்துயிர்

வந்து,

"ஓ மன்னா, நீ ர்

ஊட்டப்பட்ட

உடலுடனும்

மறுபடியும் இன்பமாக இரும். நான் உமது முதுைமைய ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன். உமது



ேபrல்

அந்த

இந்த

அரச

நாட்ைட

முனி,

தனது

ஆள்கிேறன்."


அறத்தன்ைம

ெகாண்ட


ஆன்மிக

பலத்தால், முதுைமைய தனது உயர் ஆன்ம மகனுக்கும், புருவின் இளைமைய தனக்கும்

மாற்றிக்


இளைமயானான்.

அந்த


வேயாதிகத்ைத ஏற்றுக் ெகாண்ட புரு, நாட்ைட ஆண்டான். அதன்பிறகு அந்த மன்னர்களில் புலிேபான்ற

யயாதி, புலிேபான்ற சக்தியும்

பலமும் ெகாண்டு தனது இரு மைனவியrடமும் இன்பமாக ஆயிரம் வருடங்கள் வாழ்ந்தான். ேமலும், சித்ரரதனின் (கந்தர்வ மன்னன்) நந்தவனத்தில் அப்சரஸ் விஸ்வச்சியுடனும்



இப்படிெயல்லாம்


இருந்தும், அந்தப் ெபரும் மன்னன் திருப்தி அைடயவில்ைல. முடிவில் அந்த மன்னன்,

"உண்ைமயாக, ஒருவனது ஆைசகள் இன்பங்களால் திருப்தியைடயாது. மாறாக, ெநருப்பில் ேவள்வி ெநய்ைய விட்டால் எrவது ேபால, அது சுடர்விட்டு எrயும். ஒருவன், இந்த முழு உலகத்தில் உள்ள ெசல்வங்கள், ைவரம், தங்கம், மிருகங்கள், ெபண்கள் என எல்லாவற்ைறயும் அனுபவித்து இன்பமாக இருந்தாலும், அவனால் திருப்தி அைடய முடியாது. ஒரு மனிதன், எந்த உயிர்வாழும் ெபாருளுக்கும், எண்ணத்தாலும், ெசயலாலும், ேபச்சாலும் எந்தப் பாவமும் ெசய்யாமல் இருந்தால், அவன் பிரம்மைனப் ேபான்று சுத்தமானவனாக இருப்பான். எப்ேபாது ஒருவன் எதற்கும் பயப்படாதவனாக இருக்கிறாேனா, எப்ேபாது எதற்கும் பயத்ைத ஏற்படுத்தாமல் இருக்கிறாேனா, எப்ேபாது எதற்கும் ஆைசப்படாமல் இருக்கிறாேனா, எப்ேபாது எதற்கும்

எந்த

பிரம்மைனப்

தீங்ைகயும்

ேபான்ற



இருக்கிறாேனா

நிைலைய

அைடய

அப்ேபாேத முடியும்."

அவன் என்று

புராணங்களில் உைரக்கப்பட்டிருக்கும் உண்ைமகைள நிைனத்துப் பார்த்தான். அந்த



இவற்ைற

எண்ணிப்



ஆைசகளால் என்றும் திருப்தி ெகாள்ள முடியாது என்பதில் திருப்தி ெகாண்டு, தனது மனைத தியானத்தின் ேபrல் திருப்பினான். தனது மகனிடம் ெசன்று, அவனுக்கு

உrய

முதுைமைய



தனது

ஆைசகளில்

திருப்திெகாள்ளாத நிைலயில் தான் இருந்தாலும், இளைமைய தன் மகனுக்குத் திருப்பிக் ெகாடுத்து, அவைன (புருைவ) அrயைணயில் அமர்த்தி, அவனிடம்,

"நீ ேய எனது உண்ைமயான வாrசு, எனது குலத்ைதத் ெதாடர ைவக்கப் ேபாகும் நீ ேய எனது உண்ைமயான மகன். இந்த உலகத்தில் எனது குலம் உனது ெபயரால் அறியப்படட்டும்." என்றான். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பிறகு அந்த மன்னர்களில் புலிேபான்றவன், தனது

மகன்

அர்ப்பணித்து

புருைவ

அrயைணயில்



அமர்த்தி,

தன்ைன


ஆன்மிகத்துக்கு

ெபரும்


தகுதிகைள அைடந்து, பல வருடங்களுக்குப் பிறகு காலத்தால் கட்டுப்படுத்த


337


முடியாத இடத்திற்கு ெசன்றான். அவன் உண்ணா ேநான்பு இருந்து , தனது மனித உடைலவிட்டு, தனது மைனவிகளுடன் ேதவேலாகத்திற்கு உயர்ந்தான்.


338


உயிர்மீ ட்பு ஞானத்ைத அைடந்த கசன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 76

Kacha obtained knowledge of Sanjivani | Adi Parva - Section 76 | Mahabharata In Tamil (சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி(

"ஜனேமஜயன், "ஓ அன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேர, பிரஜாபதிையத் ெதாடர்ந்து பத்தாவது நபராக வரும் எங்கள் மூதாைதயர்

யயாதி, எப்படி கிைடக்க முடியாது சுக்ரனின் மகைள



இது

குறித்து விபரமாக அறிய நான் விரும்புகிேறன். வம்சங்கைள

நிறுவிய

ஏகாதிபதிகைளக்


குறித்தும்

தனித்தனியாக

எனக்குச் ெசால்லுங்கள்." என்று ேகட்டான். அதற்கு

"ஏகாதிபதி யயாதி, காந்தியால் இந்திரனுக்கு நிகராக இருந்தான். ஓ ஜனேமஜயா, உனது ேகள்விக்கான மறுெமாழியாக, சுக்ரனும் விருஷபர்வனும் எப்படி



தங்கள்


உrய

சடங்குகளுடன் அளித்தனர் என்பைத நான் உைரக்கிேறன். குறிப்பாக அவன் எப்படி ேதவயானியுடன் கலந்தான் என்பைதயும் ெசால்கிேறன்.

பழங்காலத்தில், மூன்று உலகங்களுக்கான அரசுrைமக்காக ேதவர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் ெவற்றியில்



ஆைச



காrயத்திற்காக புேராகிதராக

ெபருைமக்கான



பைக

ேபார்கள்

அங்கிரசின்

புேராகிதராக

நியமித்தனர்.

ெகால்லப்படும்



தானவர்கைள,

மகைன

நியமித்தனர்.

எதிrகள், அந்த

நிகழ்ந்தன.

கற்றறிந்த

இரு


தனது


(பிரகஸ்பதி)

தங்கள்

உசானைஸத்

தங்கள்

அேத


அேத

பிராமணர்களுக்கிைடயிலும் ேபார்களில்

ஞானத்தால்

சுக்ரன்


உயிர்ப்பித்துக்

மறுபடியும் உயிர் கிைடத்த அவர்கள் மீ ண்டும் ேதவர்களுடன் ேபார் புrந்தனர்.

அசுரர்களும் ேபார்க்களத்தில் பல ேதவர்கைளக் ெகான்றனர். ஆனால், ெபரும் சக்தி

ெகாண்ட

ெவளிப்பைடயான ேதவர்களின்

காவ்யர் மனம்

உயிைர

(சுக்ரன்)

ெகாண்ட

அவரால்

மீ ட்க

அறிந்த


சஞ்சீவனி

அறிவியைல,

அறியாததால்,


அதனால்,

வழ்ந்த ீ


மிகுந்த கவைலக்குள்ளாகினர். அந்த ேதவர்கள் இதயத்தில் ெபரும் துயரம்

ெகாண்டு, கற்றறிந்த உசானைஸக் கண்டு பயந்து, பிரகஸ்பதியின் மூத்த மகன் கசனிடம்

ெசன்று


ேபசினார்கள்.


339



உனக்கு


மrயாைத ெபrதாக

ெசலுத்துகிேறாம்.

நிைனக்கும்

எங்களிடம்


நீ

கருைண

எங்களுக்குச்


ெசய்து


உதவி

ெசய்.

அளக்கமுடியாத வரம் ீ ெகாண்ட பிராமணர் சுக்ரன் அறிந்திருக்கும் ஞானத்ைதக் கூடிய விைரவில் உனதாக்கிக் ெகாள். அந்த பிராமணைர நீ விருஷபர்வன்

சைபயில் காணலாம். அவர் எப்ேபாதும் தானவர்கைளேய காப்பார், ஆனால் அவர்களின் எதிrகளான நம்ைம காக்க மாட்டார். நீ அவைர விட வயதில் இைளயவன்தான். ஆைகயால், நீ அவைர மrயாைதயுடன் வழிபட முடியும்.

அவருக்குப்

ேதைவயானிையயும்

பிடித்தமான நீ

வழிபடலாம்.

மகளான,


உன் ஒருவனால் மட்டுேம அவர்கள் இருவைரயும் வழிபட்டு அைதச்


ெசய்ய

ேவறு

திருப்திப்படுத்த

ஒருவனாலும்


இயலாது.

ேதைவயானிைய உனது ஒழுக்கத்தாலும், சுதந்தர மனப்பான்ைமயாலும், இனிைமயாலும், ெபாதுவான

நடத்ைதயாலும் திருப்திப்படுத்தி, அந்த ஞானத்ைத உன்னால்


அைடய

முடியும்."


பிரகஸ்பதியின் மகன் ேதவர்களால் இப்படி ேகட்டுக் என்று


ெகாள்ளப்பட்ட பிறகு அவன், "அப்படிேய ஆகட்டும்."

விருஷபர்வன்




இப்படி

ேதவர்களால் அனுப்பப்பட்டு கசன், விைரவாக அசுரர்களின் தைலநகர் வந்து

சுக்ரைனக் கண்டான். அவைரக் கண்டு, அவrடம், "என்ைன உமது சீடனாக ஏற்றுக்


ைமந்தன்.

எனது

நான்

ெபயர்

அங்கிரஸ்

கசன்.

நீ ர்


எனது

ேபரன்,

குருவானால்,

பிரகஸ்பதியின் நான்

ஆயிரம்

வருடங்களுக்கு பிரம்மச்சrய வாழ்வுமுைறையப் பயில்ேவன். ஓ பிராமணேர, எனக்கு உத்தரவு ெகாடுங்கள்." என்றான்.

"இைதக் ேகட்ட சுக்ரன், "ஓ கசா, நீ வரேவற்கப்படுகிறாய், நான் உனது ேபச்ைச ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன். நான் உன்ைன மrயாைதயுடன் நடத்துேவன். நான் உன்ைன அப்படி நடத்துவதால், பிரகஸ்பதிைய நான் மதித்ததாக ஆகும்." என்றார். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், சுக்ரன் என்றும் அைழக்கப்பட்ட காவியரால்,

அல்லது உசனாஸால் உத்தரவிடப்பட்ட கசன், "அப்படிேய ஆகட்டும்." என்று ெசால்லி தான் குறிப்பிட்ட அந்த உறுதிைய (ஆயிரம் வருட பிரம்மசrயம்)

அப்ேபாேத ஏற்றான். ஓ பரதா, தான் குறிப்பிட்ட உறுதிைய ஏற்ற கசன், ஏற்ற சமயங்களில், தனது குருைவயும், ேதவயானிையயும் மனம் நிைறயச் ெசய்தான்.

உண்ைமயில், அவன் அவர்கள் இருவைரயுேம வழிபட்டான். அவன் இளைமயாக இருந்ததால், பாடிக்ெகாண்டும், ஆடிக்ெகாண்டும், பல விதமான வாத்தியங்கைள

வாசித்துக் ெகாண்டும் விைரவிேலேய ேதைவயானியின் மனைதக் கவர்ந்தான். ேதைவயானியும் இளைமயுடேன இருந்தாள்.


340


ஓ

பரதா,

அவன்,

அந்த

இளம்ெபண்

ேதைவயானிக்கு

மலர்கைளயும்,

பழங்கைளயும்ெகாடுத்தும், அந்த மங்ைக எப்பணிையக் ெகாடுத்தாலும் உடேன நிைறேவற்ற

ஆயத்தமாக

ேதைவயானியும்,

இருந்தும்,

(ஆயிரம்

வருட

அவைள

மனம்

பிரம்மச்சrய)

நிைறய


விரதத்ைத


ெகாண்டிருந்த அந்த இைளஞனுடன் தான் தனியாக இருந்த ேபாெதல்லாம் தனது பாடல்களாலும், இனிைமயான நடத்ைதயாலும் கவனித்துக் ெகாண்டாள். கசன்

அவ்வுறுதிைய ஏற்று ஐநூறு வருடங்கள் கடந்த பிறகு, தானவர்கள் அவனது ேநாக்கத்ைத அறிந்து ெகாண்டனர். ஒரு பிராமைணக் ெகால்வதில் எந்தத் தயக்கமும்

இல்லாத




ேகாபம்


ேகாபத்தாலும்,

இறந்ேதாைர

ஒருநாள், கானகத்தில் தனியாக மாடுகைள ேமய்த்துக் ெகாண்டிருந்த கசைனக் கண்டனர்.



தங்கள்

உயிர்ப்பிக்கும் தங்கள் ஞானம் ெவளியாகாமல் இருக்கவும், அவைன அங்ேகேய ெகான்றனர்.

அவைனக்

ஓநாய்களுக்கும்,


நrகளுக்கும்

அவனது

இட்டனர்.

உடைல

மாடுகள்,

துண்டு

தங்கைளக்

துண்டாக்கி கவனித்துக்

ெகாண்ட அவனில்லாமல், தங்கள் ெகாட்டைகக்குத் திரும்பின. கசனில்லாமல் மாடுகள்


திரும்பியைதக்

கண்ட

ேதவயானி

தனது

தந்ைதயிடன்

ெசன்று

"உமது மாைலேநர ெநருப்பு மூட்டப்பட்டுவிட்டது. சூrயனும் மைறந்துவிட்டான். ஓ தந்ைதேய! மாடுகள் தங்கைள ேமய்த்தவர் இல்லாமல் திரும்பிவிட்டன. உண்ைமயில் கசைன எங்கும் காண முடியவில்ைல. ஒன்று கசன் ெதாைலந்து ேபாயிருக்க ேவண்டும். அல்லது இறந்திருக்க ேவண்டும். இது நிதர்சனம். ஓ தந்ைதேய, நான் உண்ைமயாகச் ெசால்கிேறன். அவrல்லாமல் நான் வாழ மாட்ேடன்." என்றாள். இைதக்ேகட்ட

சுக்ரன்,

"நான் அவைன மீ ட்ெடடுக்கிேறன்" என்று ெசால்லி, "அவன் வரட்டும்" என்றார். இறந்ேதாைர மீ ட்கும் அறிவியைலப் பயன்படுத்தி கசைன வரச்ெசால்லி சுக்ரன் கட்டைளயிட்டார். தன்ைனத் தின்ற ஓநாய்களின் வயிறுகைளக் கிழித்துக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்த கசன், இதயத்தில் மகிழ்ச்சி ெகாண்டு, தனது குருவின் முன் வந்து நின்றான். அவனது தாமதத்திற்கான காரணம் ேகட்கப்பட்டதால், பார்கவrன் மகளிடம் அவன் ேபசினான். உண்ைமயில், அந்த பிராமணrன் மகள் ேகட்டதால், அவளிடம், "ஓ சுத்தமான நடத்ைத உள்ளவேள, நான் இறந்து ேபாேனன். குசப்புல்லாலும், விறகு குச்சிகளாலும் ஆன ேவள்விக்குத் ேதைவயான எrெபாருைள நான் சுமந்து

ெகாண்டு, இருப்பிடம் திரும்பும் ேபாது, ஒரு ஆலமரத்தினடியில் அமர்ந்ேதன். மாடுகள்


ஒன்றாகத்

திரட்டி,

அந்த

ஆலமரத்தின்

நிழலில்

நிறுத்தியிருந்ேதன். அசுரர்கள் என்ைனக் கண்டு, என்னிடம், "நீ யார்?" என்று

ேகட்டனர். நான், "பிரகஸ்பதியின் ைமந்தன்" என்ேறன். இப்படி தானவர்களிடம் நான் ெசான்னவுடன், அவர்கள் என்ைனக் ெகான்று, எனது உடைலத் துண்டு

துண்டாக ெவட்டி, நrகளுக்கும் ஓநாய்களுக்கும் ெகாடுத்தனர். பிறகு, அவர்கள் தங்கள்



மகிழ்ந்து


341

இல்லத்திற்குத்


ஓ


இனிைமயானவேள, பின்னர், அந்த உயர் ஆன்ம பார்கவrன் கட்டைளயால், நான் முழுவதுமாக மீ ட்கப்பட்டு உன் முன் நிற்கிேறன்." என்றான்.

"மற்றுெமாரு சந்தர்ப்பத்தில், ேதவயானி ேகட்டதற்கிணங்க, அந்தப் பிராமணன் கசன் காணகத்திற்குள் ெசன்றான். அவன் பூக்கைளப் பறித்துக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, தானவர்கள் அவைனக் கண்டனர். அவைன மறுபடியும் ெகான்று, அவனது உடைல அைரத்துக் கூழாக்கி கடல் நீ rல் கலந்தனர். நீ ண்ட ேநரமாகியும் அவைனக் காணாததால், அந்த மங்ைக மறுபடியும் தனது தந்ைதயிடம் ெசன்று ெசய்திையச் ெசான்னாள். அறிவியலின் துைண ெகாண்டு அந்தப் பிராமணரால் கட்டைளயிடப்பட்ட கசன், தனது குரு, மற்றும் குருவின் மகள் முன்னிைலயில் வந்து நின்று, நடந்தது அைனத்ைதயும் நடந்தபடிேய ெசான்னான். பிறகு மூன்றாவது முைறயாக அவைனக் ெகான்ற அசுரர்கள், அவைன எrத்து, சாம்பலாக்கி, அந்தச் சாம்பைல, அவர்களின் குரு அருந்தும் மதுவில் கலந்துவிட்டனர். மறுபடியும் ேதவயானி தனது தந்ைதயிடம் வந்து, "ஓ தந்ைதேய, கசன், மலர்கைளச் ேசகrக்கச் ெசன்றார். ஆனால் இன்னும் அவைரக் காணவில்ைல. அவர் ெதாைலந்துவிட்டார் அல்லது இறந்துவிட்டார் என்பது நிதர்சனம். நான் உங்களுக்கு உண்ைமயாகச் ெசால்கிேறன். அவrல்லாமல் நான் வாழ மாட்ேடன்." என்றாள். இைதக் ேகட்ட சுக்ரன், "ஓ மகேள, அந்த பிரகஸ்பதியின் மகன், இறந்ேதார் உலகம்


எனது

அறிவியலால்

அவன்

எத்தைன

முைற

மீ ட்கப்பட்டாலும், அவன் மீ ண்டும் மீ ண்டும் ெகால்லப்படுவான். நிச்சயமாக, நான்

என்ன

ெசய்ய?

பிராமணர்களாலும்,

ஓ

ேதவயானி,


வருந்தாேத,


அழாேத.


ஓ

மகேள,

வசுக்களாலும்,

அசுவினிகளாலும், அசுரர்களாலும், ஏன் உண்ைமயில், ெமாத்த பிரபஞ்சாலும், எனது சக்திக்காக ஒரு நாைளக்கு மூன்று முைற நான் வணங்கப்படும்ேபாது, நிச்சயமாக

நீ யும்

வணங்கப்படுகிறாய்.

உன்ைனப்ேபான்ற

ஒருத்தி,

இறந்து

ேபாேவாருக்காக வருந்தக்கூடாது. நான் அவைன எத்தைன முைற மீ ட்டாலும் அவன்


ெகால்லப்படுவான்.

அவைன

இறவாமல்

ைவத்தருக்க

இயலாது." என்றார். அதற்கு மறுெமாழியாக ேதவயானி, "ஓ தந்ைதேய அவர் ஒரு


அங்கிரசின்

ேபரனும்,

ேபரனும்,

ைமந்தனுமான

ஒரு

கடைலப்

ஒருவருக்காக

முனிவrன் ேபான்ற

நான்

ஏன்

மகனுமாவார்.

தகுதிவாய்ந்த

முதுைமயான


வருந்தக்கூடாது?

அவர்

ஒரு


நான்

பிரம்மச்சாrயாக ேவறு இருந்தார். ஒரு அன்மிகவாதியாக அவர் எப்ேபாதும் விழிப்புடனும்


உண்ணாதிருந்து,

கசனின்

திறைமவாய்ந்தவராகவும்



அழகான கசன், எனது அன்புக்குrயவன்." என்றாள்.

ஓ


அந்த

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அந்தப் ெபரும் முனிவர் காவியர், ேதவயானி ெசான்னைத


துயர்ெகாண்டு,


உரத்துப்

ேபசினார்.

"என்னுடன் இருக்கும் எனது சீடைனக் ெகான்று, நிச்சயமாக இந்த அசுரர்கள் என்ைனக் காயப்படுத்தேவ (எனக்குத் துேராகம் ெசய்யேவ) எண்ணுகின்றனர். முழு மஹாபாரதம்

342


இந்த ருத்ர வழிபாட்டாளர்கள், என்ைன அவர்களது குற்றத்தில் பங்ெகடுக்க

ைவத்து, என்ைன பிராமணனின் தரத்தில் இருந்து நிர்வாணமாக்குகின்றனர்

(இறக்குகின்றனர்){பிராமணர் பிராமணர்

என்பைத

உண்ைமயில்

பிராமணைனக் கூடியது."

மரணத்தின்

ஆைடயாகக்

இந்தக்

குற்றத்திற்கு


என்று

எனும்


ஆைடைய

குறிக்கிறார்

ஒரு

ெதாடங்கினார்.

ஆனால்,

அந்த

ெகாள்ளலாம்}

முடிவு


இந்திரைனேய

ேதவயானியால்

நுைழந்த

நிர்வாணமாக்குதல்;


ெகாடூர

என்பது


தாைடக்குள்

நீ க்கி

கசனுக்கு

அறிவியலின்

.

ஒரு

எrத்துவிடக்

அவரசப்படுத்தப்பட்டு,


கட்டைளயிடத்

துைண


கட்டைளயிடப்பட்ட கசன், தனது குருவுக்கு ேநரப்ேபாகும் அபாயத்ைத நிைனத்து பயந்து, தளர்ந்த குரலில், அந்த குருவின் வயிற்றுக்குள் இருந்து, "ஓ தைலவேர, என்னிடம்

கருைண


உமது



அன்புக்குrய

நான்

மகைனப்

கசன்

ேபால்

உம்ைம நடந்து

வழிபடுகிேறன்.

ெகாள்ளுங்கள்."

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "சுக்ரன், "ஓ பிராமணா, நீ எந்த வழியில் எனது

வயிற்றில் நுைழந்தாய்? இப்ேபாது நீ எங்ேக இருக்கிறாய்? இந்தக்கணத்தில் இந்த அசுரர்கைள விட்டகன்று, ேதவர்கள் நான் ெசல்லப்ேபாகிேறன்." என்றார். கசன்,

"உமது

கருைணயால்,

நான்

எனது

நிைனைவ

இழக்கவில்ைல.

நிச்சயமாக எனக்கு என்ன ேநர்ந்தது என்று என்னால் நிைனத்துப் பார்க்க

முடிகிறது. எனது ஆன்மிக அறங்கள் அழியவைடயவில்ைல. ஆைகயால், எனது இந்தத் தாங்க முடியாத வலிைய என்னால் தாங்கிக் ெகாள்ள முடிகிறது. ஓ காவியேர,

அசுரர்களால்

நான்

ெகால்லப்பட்டு,

எrக்கப்பட்டு,

சாம்பலாகக்

குைறக்கப்பட்டு, உமது மதுவில் கலக்கப்பட்டு, அந்த மதுைவ நீ ர் அருந்தும்ேபாது உமக்குள்

வந்ேதன்.

நீ ர்


வைர


திறைம

குறிப்பாக அந்த பிராமண அறிவியல் அழியாது." என்றான்.

அழியாது,

இைதக்ேகட்ட சுக்ரன் தனது மகளிடம், "ஓ மகேள, உனக்கு என்ன நன்ைமைய

நான் ெசய்ய முடியும்? எனது இறப்பால்தான், கசன் தனது உயிைரப் ெபறுவான். ஓ


கசன்

என்னுள்


எனது

வயிற்ைறக்

கிழித்து

வருவைதத் தவிர அவன் ெவளிேய வர ேவறு வழி இல்ைல." என்றார். அதற்கு ேதைவயானி, "இரண்டு தீைமயும் என்ைன ெநருப்ைபப் ேபால் சுட்ெடrக்கும்.

கசனின் இறப்பும், உமது இறப்பும் எனக்கு ஒன்ேறயாம். கசன் இறந்தாலும், நீ ர் இறந்தாலும் நான் எனது உயிைரத் தாங்க முடியாது." என்றாள். பிறகு சுக்ரன் ெசான்னார்,

"ஓ


மகேன,



மதிப்பதால், நிச்சயமாக நீ ஏற்கனேவ ெவற்றி மகுடம் தrத்து விட்டாய்.

ெபrதும்

நிச்சயமாக கசனின் உருவத்தில் இருக்கும் இந்திரனாக நீ இல்லாவிட்டால், நான் இன்று

உனக்கு

ெசால்லப்ேபாகும்

அறிவியைல


ெகாள்.

யாராலும்

உயிருடன் எனது வயிற்ைறவிட்டு ெவளிேய வரமுடியாது. இருப்பினும், ஒரு பிராமணன்

ெகால்லப்படலாகாது.


உனக்குச்


அறிவியைல ஏற்றுக் ெகாள். எனது மகனாக உனது வாழ்க்ைகைய ஆரம்பி.


343


என்னால் உனக்குக் ெகாடுக்கப்படும் ஞானத்ைதப் ெபற்றுக்ெகாண்டு, என்ைன மீ ட்ெடடு.

எனது

உடைல

விட்டு

ெவளிேய

ெகாள்வதில் கவனமாக இரு." என்றார்.

வந்து,

கருைணேயாடு

நடந்து

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "குருவால் அளிக்கப்பட்ட அந்த அறிவியைலப் ெபற்றுக்

ெகாண்ட

அந்த

அழகான

கசன்,

அவரது


கிழித்துக்

ெகாண்டு, வளர்பிைறயின் பதிைனந்தாவது நாளில் முைளக்கும் முழு நிலவாக ெவளிேய


தனது


உடல்

தவங்களின்

குவியல்

ேபால்

கிடப்பைதக் கண்ட கசன், அவைர தான் கற்ற அந்த அறிவியலின் துைண ெகாண்டு மீ ட்ெடடுத்தான். அவைர மதிப்புடன் வழிபட்ட கசன், தனது குருவிடம்,

"ஞானமில்லாத எனக்கு நீ ர் ெசய்தது ேபாலேவ, ஒருவனது காதுகளுக்குள், ஞானம்

எனும்

அமுதத்திைன

தாயாகவும் மதிப்ேபன். இந்தப் கூரும்

ெபரும்

ேசைவைய

காயப்படுத்த

நான்

தந்ைதயாகவும்

எப்படி

அப்படிப்பட்டவைரக்


ெகாடுக்கும்,

ஒருவைர

நிைனவு

எவனும்,

நன்றிெகட்டனாகி

ஊற்றும்

ஞானத்ைதக்


ெபாருட்களைனத்திலும் ெபாக்கிஷமான தனது


ஞானமைடந்து,

அவருக்ேக காயத்ைத ஏற்படுத்துபவர்கள் இந்த


இறுதியில்





ைவசம்பாயணர் கல்விகற்ற

மயக்கத்தால் உணர்ந்து,

ெவறுக்கப்பட்டு,

அைடவர்."



தான்

அந்த

ெசய்தவர்கள்

"அந்த

மதுவின்

ஏமாற்றப்பட்டைத

பானத்தால் ஏற்பட்ட


இழப்ைப

எண்ணிப்பார்த்து,

நிைனவு மங்கிய நிைலயில் கசைன தான் அந்த மதுவுடன் விழுங்க ேவண்டி வந்தைத நிைனத்துப் பார்த்து, பிராமணர்களின் நடத்ைத விதிகைளச் சீர்திருத்த எண்ணம்


தைரயிலிருந்து


அந்த

உயர்

ஆன்ம

உசானஸ்,


"இந்த நாள் முதல், மயக்கத்ைதக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல், மது அருந்தும் பிராமணன் பாவியாவான். அவன் தனது எல்லா அறங்கைளயும் இழந்ததாகக் கருதப்படுவான். அவன் ஒரு பிராமணைனக் ெகான்ற பாவத்ைதத் தாங்கியவனாவான். அவன் இந்த உலகத்திலும் மற்ற உலகங்களிலும் ெவறுக்கப்படுவான். இந்த நடத்ைத மற்றும் ெகௗரவ விதிைய எல்லா பிராமணர்களுக்கு உrத்தாக்குகிேறன். ேநர்ைமயான பிராமணர்களும், ெபrேயார்கைள மதிப்ேபாரும், ேதவர்களும், இந்த மூன்று உலகமும் இைதக்


344


ேகட்கட்டும்." என்று ெசால்லிவிட்டு அந்த உயர் ஆன்மாைவக் ெகாண்டவர்,

"தானவர்கேள, நீ ங்கள் முட்டாள்கள். கசன் அவனது ேநாக்கத்ைத அைடந்து விட்டான் என்பைத அறிந்து ெகாள்ளுங்கள். அவன் இனி என்னுடன்தான் வசிப்பான். இறந்ேதாைர மீ ட்கும் ஞானத்ைத அைடந்த அவன், பிரம்மனுக்கு நிகரான பலத்துடன் இருப்பான்." என்றார். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பார்கவர் இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, தனது ேபச்ைச நிறுத்தினார்.

தானவர்கள்

இதனால்

அதிர்ச்சி


தங்கள்

இல்லங்களுக்குச் ெசன்றனர். கசனும், முழுவதுமாக ஆயிரம் வருடங்கள் தனது குருவுடன் இருந்து, தனது வசிப்பிடமான ேதவேலாகத்திற்குத் திரும்ப, தனது குருவின் அனுமதிைய வாங்கினான்."


345


ேதவயானிைய ஏற்க மறுத்த கசன் - பகுதி 77

Kacha refused Devayani | Adi Parva - Section 77 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர்


"கசன்,

தனது விரதத்தின் காலம் முடிந்தவுடன் தனது


ேதவேலாகத்திற்குத்

அனுமதி

ெபற்று


முடிவு

ெசய்தேபாது, ேதைவயானி அவனிடம், "ஓ



ேபரேன,

நடத்ைதயால், பிறப்பால், கல்வியால், ஆன்மிகத்தால், பிரகாசிக்கிறீர். முனிவர்

பணிவால்,

எப்படி

நீ ர்


மதிப்புடனும்

மrயாைதயுடனும் எனது தந்ைதயால் நிைனக்கப்படுகிறாேரா, நானும்

உமது




வழிபடுகிேறன். ஓ ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேர, இைத அறிந்து, நான் ெசால்வைதக் ேகளும். உமது பிரம்மச்சர்ய விரத


நான்

எப்படி

நடந்து

ெகாண்ேடன்

என்பைத

நிைனத்துப் பாரும். இப்ேபாது உமது விரதம் முடிந்து விட்டது. இனி உமது அன்ைபயும் பாசத்ைதயும் என்னில் நிைலத்திருக்க ைவயும்.

உrய

மந்திரங்களுடன்

எனது

ெகாள்ளும்." என்றாள்.

கரத்ைத


அதற்கு கசன், "நீ எனது மrயாைதக்குrயவள். உனது தந்ைதைய வழிபடுவது


ேபாலேவ



நான்


நீ

வழிபடுகிேறன்.


ஓ

ெபrதும்

மதிக்கப்படுபவள். நீ அந்த உயர் ஆன்ம பார்கவருக்கு (சுக்ரன்) அவரது உயிைரவிட அருைமயானவள். ஓ இனிைமயானவேள! நீ எனது


மகளாதலால்,

நீ


எனது


மrயாைதக்குrயவேரா,


வழிபடத்தகுந்தவள்! ஓ ேதவயானி, எனது குரு சுக்ரன் எப்படி நீ யும்

அப்படிேய.

ஆைகயால், நீ இப்படிச் ெசால்லக்கூடாது." என்றான். ேதவயானி, "நீ ர்

எனது



குருவுைடய 346

மகனின்

மகன்

(ேபரன்).



ஓ



நீ ர்

எனது

மrயாைதக்கும் வழிபாட்டுக்கும் தகுதி வாய்ந்தவர். ஓ கசேர, நீ ர் அசுரர்களால் பல முைற ெகால்லப்பட்ட ேபாது, நான் உம்மிடம்

எப்படி பாசத்துடன் நடந்து ெகாண்ேடன் என்று நிைனத்துப் பாரும்.

ஓ ஒழுக்கமானவேர, எனது நட்ைபயும் பாசத்ைதயும் எண்ணி, எனது

வழிபாட்ைடயும்


மrயாைதையயும்

குைற

எண்ணிப்பாரும்.

இல்லாதேபாது,

நிராகrக்கக்கூடாது.

நான்

நீ ர்

உம்ைம

அர்ப்பணிப்புடன் நிைனக்கிேறன்." என்றாள். இைவயைனத்ைதயும் விரதங்களுக்குச் ெசய்ய

ேகட்ட

கசன்,

ெசாந்தக்காrேய,


தூண்டாேத.


"ஓ

இந்த

என்ைன

ஒழுக்கமான

பாவகாrயத்ைதச்

ஓ

அழகான

ெகாண்டவேள, என்னிடம் கருைண ெகாள்.

புருவம்

அழகானவேள, நீ எனக்கு எனது குருைவ விட மrயாைதயில் உயர்ந்தவள். ஓ ெபrய கண்களுடன் நிலைவப்ேபால அழகாய் இருப்பவேள, நீ ஒழுக்கம் நிைறந்தவள். காவியrன் உடல் எனது வசிப்பிடமாக

இருந்திருக்கிறது.



நீ

எனது தங்ைக முைறயாகும். இனிைமயானவேள, நாம் ஒன்றாக மகிழ்ச்சிகரமாக நமது ெபாழிைதக் கழித்திருக்கிேறாம். நமக்குள் நல்ல

புrந்துணர்வு

உண்டு. நாம்

உைரயாடியிருக்கிேறாம். உன்னிடம்

ஒழுக்கம்


அப்ேபாெதல்லாம்

தவறி


ேதவேலாகத்திற்குச் ஆைகயால்,

எனது

பல

எவ்வைகயிேலனும்

நடந்திருக்கிேறனா


ெசல்ல

பயணம்

தைலப்புகளில்

அனுமதி

என்று

நான்


ேகட்டு


நீ

நிற்கிேறன்.

அைமய

என்ைன

வாழ்த்து. எனது குருைவ கவனித்துக் ெகாள்ள எப்ேபாதும் தயார் நிைலயிலும்,



"ஓ

மைனவியாக்கிக் ெசன்றால்,

உமது

ஒருைமப்பட்டும்

கசேர,


ெகாள்ளாமல், இந்த

ஞானம்,

என்ைனத் உமக்கு

இரு."


என்ைன

நீ ர்

தனிைமப்படுத்திச்

கனி

ெகாடுக்காது

ேபாகும்." என்றாள்.


347



கசன்,

மறுக்கவில்ைல.

"உன்னிடம்

நீ

மறுத்ேதன்.

எனது

குைறகண்டு குருவின்

நான்

உன்ைன

மகளானதாேலேய

இது குறித்து எனது குருவின் கட்டைள எனக்கில்ைல. உனக்கு திருப்தியுண்டாகுமானால் முனியின் உனக்குச்

நடத்ைத


எப்படி

இருக்க

ெசால்லியிருக்கிேறன்.


நான்

தகுதியானவன்

சபித்துக்


ஓ

ெகாள். என்று


அல்ல.

ஆனாலும்,

ஒரு

நான்

உனது

என்ைன

சபித்துவிட்டாய். கடைமயாலன்றி உணர்ச்சிகளால் உந்தப்பட்டு நீ இந்தச் ெசயைலச் ெசய்தாய். ஆைகயால், முனிவrன் மாட்டான்.

இந்த மகனும் இந்த

உனது


திருமணத்திற்காக

ஞானம்


நிைறேவறாது. உனது

கனி

கரத்ைத

ெகாடுக்காது

எந்த ஏற்க என்று

ெசான்னாய். அப்படிேய ஆகட்டும். ஆனால், நான் யாருக்கு இந்த ஞானத்ைத

உபேதசிக்கிேறேனா,

கிைடக்கட்டும்." என்றான்.


அதன்

கனி

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ேதவயானியிடம் இப்படிச் ெசான்ன அந்த






அவன்

கசன்,


வரைவ

அறிந்த

ேதவர்கள், இந்திரைன முன் ெகாண்டு வந்து அவைன வழிபட்டு, அவனிடம்,

"நிச்சயமாக

நீ



பலன்

தரும்

காrயத்ைதச் ெசய்திருக்கிறாய். உனது சாதைன அற்புதமானது.

உனது புகழ் எப்ேபாதும் சாகாது. ேவள்விகளில் அளிக்கப்படும் ெகாைடைய அைடவதில் நீ யும் ஒரு பங்குதாரராக இருப்பாய்." என்றனர்.


348


ேதவயானியின் ேகாபம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 78 The wrath of Devayani | Adi Parva - Section 78 | Mahabharata In Tamil



"ேதவேலாகத்தில் அற்புதமான

வசிப்பவர்கள்,

பயின்று

வந்த


ஓ

வரேவற்பதில்

அறிவியைலப்



கசனிடமிருந்து அறிவியைல தங்கள்

பரத

கசைன






அந்த


குறிக்ேகாள்

நிைறேவறியதாகக் எல்ேலாரும்

கருதினர்.


ஆயிரம்

கூடி,


ெசய்தவனிடம்,

"ஓ

புரந்தரா!

உனது

வரத்ைதக் ீ

காட்ட

ேநரம்

வந்துவிட்டது. உனது எதிrகைளக் ெகால்." என்றனர். அப்ேபாது ேதவர்களுடன் இருந்த மகவத் (இந்திரன்), "அப்படிேய ஆகட்டும்." என்றான்.

ஆனால்

மங்ைகயைரக் சித்ரரதனின்

விைளயாடிக்



அந்த




இருந்த

மங்ைகயர்

நந்தவனத்திற்கு


அவன்


தன்ைனக்

நிைறய மன்னன் ஏrயில்

காற்றாக

மாற்றிக் ெகாண்டு, கைரயில் இருந்த அவர்களது ஆைடகைளக்

கைலத்துப் ேபாட்டான். சிறிது ேநரம் கழித்து, அந்த மங்ைகயர் நீ rலிருந்து எழுந்து, தங்கள் ஆைடகைள எடுக்க முற்பட்டு, அந்த ஆைடகள்


ஒன்றுடன்

அதனால்

ஆைடகைள

ஒன்று

கலந்து


குழப்பத்தில்

விருஷபர்வனின்


ஓ

கைலந்திருந்தைதக்

மகள்

மன்னா,

அதன்

ேதவயானியின்

சர்மிஷ்ைட பிறகு

எடுத்துக் அவர்கள்

இருவருக்குள்ளும் ஒரு சச்சரவு ஏற்பட்டது. ேதவயானி,

"ஓ


எந்த

எடுத்தாய்? நீ

அசுரனின்

மகேள,

ஏன்

எனது சிஷ்ைய அல்லவா? நீ



உனக்கு

349

எனது

ஆைடைய

நற்குணங்களற்று

ஏற்படாது."



அதற்கு சர்மிஷ்ைட, "உயர்ந்த ஆசனத்தில் அமர்ந்திருக்கும் எனது தந்ைதயின்

கீ ழ்

ஆசனத்தில் புகழ்பவர்

ேநாக்கிய


ேபால

பார்ைவயில்


புகழ்ந்து

காசு


படும்,

தாழ்ந்த



இருப்பவர்தாேன

உனது

தந்ைத. மற்றவர்கைளப் புகழ்ந்து, இரந்து வாழ்பவர் மகள்தாேன நீ .

இரப்பவர்களுக்குப்

பிச்ைசயிட்டு,

தான்

பிச்ைசெயடுக்காமல்

எல்ேலாராலும் புகழப்படுபவrன் மகள் நான். நீ ேயா பிச்ைசக்காr, உனது மார்பில் அடித்துக் ெகாண்டு தீய வார்த்ைதகள் ேபசுவதும், என்னிடம்

பைக

ெகாள்வதும்,

ேகாபப்படுவதும்

உன்ேபான்ேறாருக்கு வழக்கம்தான். பிச்ைசைய

ஏற்பவேள,

கண்ண ீெரல்லாம் துன்பத்ைத நீ தான்

வண்தான். ீ

ஏற்படுத்தலாம்.

சண்ைடயிட



சமமாகக்

அழுவதால்

நான்


ஆனால்

விரும்புகிறாய். கருதவில்ைல


ஆனால், என்பைத

என்று ேவகமாக மறுெமாழி கூறினாள். ைவசம்பாயணர்


சிந்தும்

"இந்த

உனது உனக்கு

ெசய்யமாட்ேடன். நான்


உன்ைன ெகாள்."


ேகட்ட

ேதவயானி மிகுந்த ேகாபம் ெகாண்டு அவளிடம் இருக்கும் தனது ஆைடகைளப் அங்கிருந்த

பிடுங்கினாள்.

ஒரு

கிணற்றில்

அதனால்,

சர்மிஷ்ைட,

தள்ளிவிட்டு,

வடு ீ

அவைள

திரும்பினாள்.

அந்தத் தீய சர்மிஷ்ைட, நிச்சயமாக, ேதவயானி இறந்து ேபானாள் என்று

கருதி


தனது

வடு ீ


நைடையக்

கட்டினாள். சர்மிஷ்ைட அந்த இடத்ைதவிட்டு அகன்றவுடன், அந்த இடத்திற்கு நகுஷனின்

மகன்


ேவட்ைடயாடுவதற்காக

ரதத்துடன்

யயாதி

கட்டப்பட்டிருந்த

வந்தான். இரு

அந்த

மன்னன்

வந்திருந்தான். குதிைரகளும்,

அந்த

அவனது அவனுடன்

தனியாக இருந்த ஒரு குதிைரயும் மிகவும் கைளத்திருந்தன. அந்த மன்னன்,


தாகத்துடன்



நகுஷனின் மகன் அங்கிருந்த கிணற்ைறக் கண்டான்.


350

அந்த


அது வற்றிப் ேபாய்க் கிடந்தைதக் கண்டான். ஆனால், அதற்குள் ஆழமாகப் பார்ைவையச் ெசலுத்துைகயில், ெநருப்ைபப் ேபான்ற மங்ைக

அதனுள்



அந்த

அருளப்பட்ட

மன்னன், ேதவர்கைளப் ேபான்ற நிறத்ைதக் ெகாண்ட அவைளக் கண்டு,




பளபளப்பாக்கப்பட்ட

நகங்கைளயும்,



தாமிரத்ைதப்

ரத்தினங்கள்

"ஓ

ேபான்ற

ெபாருத்திய

கம்மல்கைளயும் ெகாண்டிருக்கும் நீ யார்? உன்ைனக் கண்டால் மிகுந்த துன்பத்தில் இருப்பது ேபால் ெதrகிறது. நீ ஏன் இப்படி அழுது

உைடய

ெகாண்டிருக்கிறாய்? இந்தக்


நீ ண்ட


மங்ைகேய,

மகள்?" என்றான்.

நீ

புற்களும்,

எப்படி

உண்ைமயாகச்

ெகாடிகளும்

விழுந்தாய்?

ெசால்,

நீ

ஓ


அதற்கு ேதவயானி, "ேதவர்களால் ெகால்லப்படும் அசுரர்களின் உயிைர மீ ட்ெடடுக்கும் சுக்ரனின் மகள் நான். எனக்கு ேநர்ந்த இந்த

துயர்

அவருக்குத்


ஓ

மன்னா,

பளபளப்பாக்கப்பட்ட தாமிரத்ைதப் ேபான்ற நகங்கைள உைடய இது எனது வலக்கரம். நீ ர் நல்ல பிறப்பு பிறந்தவர்; எனது கரத்ைதப் பற்றி, என்ைன ேமேலற்றிவிடும்படி

நான்


நீ ர்

நன்னடத்ைதயும்,

ெபரும் வரமும், ீ பரந்த புகைழயும் ெபற்றவர் என்பது எனக்குத் ெதrயும்.


என்ைன

இந்தக்

கிணற்றில்


ேமேலற்றிவிடும்." என்றாள். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அவள் ஒரு பிராமணrன் மகள் என்பைத பற்றிப்

அறிந்த

மன்னன்

பிடித்து,

ெவளிேயற்றினான்.

யயாதி,

அந்த

அவளது

வலக்கரத்ைதப்

கிணற்ைறவிட்டு,

அவைள

அப்படி அந்த ஏகாதிபதி அவைள அந்தக் கிணற்றுக்குள் இருந்து ெவளிேயற்றி,

அவளது

கூராகச்


ெதாைடகைள

ைவத்தக்கண் வாங்காமல் இனிைமயுடன் கண்டுகளித்து, தைலநகர் திரும்பினான். முழு மஹாபாரதம்

351

தனது


அந்த நகுஷனின் மகன் ெசன்றுவிட்ட பிறகு, அங்கு வந்த தனது பணிப்ெபண்

குர்ணிகாவிடம்,


ெசன்று


"ஓ

இங்கு

நகரத்திற்குள்

குர்ணிகா,

ேவகமாக

நடந்தைதெயல்லாம் நான்

எனது

ெசால்.


நுைழய

மாட்ேடன்." என்றாள். ைவசம்பாயணர் குர்ணிகா, ெசன்று,

அசுரர்

அங்கு

ெபரும்

ெதாடர்ந்தார், தைலவன்



காவியைரக்கண்டு



ஓ


மகள்

கட்டைளயிடப்பட்ட

அைறக்கு

ேகாபப்


பார்ைவயுடன்,

ெபற்றவேர,

"ஓ

கானகத்தில்,

சர்மிஷ்ைடயால்

ேதைவயானி

தீங்கிைழக்கப்பட்டாள் என்பைத உமக்கு நான் ெதrவிக்கிேறன்." சர்மிஷ்ைடயால் அறிந்த

ேதைவயானி

காவியர்


கண்டவுடன்,

கனத்த

அவைளத்

பாசத்துடன்

தீங்கிைழக்கப்பட்டாள்

இதயத்துடன்

ேதடினார்.

அவைளக்

ெவளிேய


கட்டியைணத்து,

என்பைத ெசன்று,

அவைளக் துயரால்

அைடபட்ட குரலுடன், "ஓ மகேள, ஒருவைரத் தாக்கும் துயரம், ெபரும்பாலும் அவரது தவறுகளாேலேய ஏற்படும். ஆைகேயால்

உன்னிடம் ஏேதா தவறு இருக்கிறது, அதுேவ இந்ேநரத்தில் இப்படி தண்டித்திருக்கிறது."


தண்டைனயாக


இருக்கட்டும்,


"இது

அல்லாமலிருக்கட்டும்.

கவனத்துடன் நான் ெசால்வைதக் ேகளும். விருஷபர்வனின் மகள்

சர்மிஷ்ைட என்னிடம் ெசான்னதைனத்ைதயும் ேகளும். நீ ர் அசுர மன்னனால், கண்கள்

சிவக்க,

"கூலிக்காக இரந்து

வாடைகக்கு தீய

அமர்த்தப்பட்ட

வார்த்ைதகைளச்


மற்றவர்கைளப்

பிச்ைசெயடுத்து

வாழ்பவrன்

புகழ்பாடி


புகழ்பாடிக்

மகள்தாேன

நீ ,

என்று,

அவள்

ெகாண்டு, நாேனா,

புகைழ ஏற்றுக் ெகாண்டு, பிச்ைசயிட்டு, எந்தப் பrைசயும் ஏற்றுக் ெகாள்ளாதவrன்

மகள்"



மகளான

அந்த ெபருைம ெகாண்ட சர்மிஷ்ைட இப்படிேய ேபசினாள். ஓ தந்ைதேய,


புகழ்பாடி


நான்

பrசுகைள

வாடைகக்கு

அமர்த்தப்பட்டு

ஏற்பவரது

மகெளன்பது

உண்ைமெயன்றால், நான் அவளது கருைணையப் ெபற அவைளப்


352


புகழ்

பாட


இைத

நான்



ெசால்லிவிட்ேடன்." என்றாள். அதற்கு


"ஓ


பிச்ைசக்காரப் புகழ்பாடியின் எல்ேலாராலும்

விருஷபர்வேன யயாதியும்

நீ

வாடைகக்கமர்த்தப்பட்ட

மகளல்ல. யாைரயும் புகழ்பாடாத,

புகழப்படுபவனின்

அறிவான்.



மகேள

நீ .


அைத

மன்னன்

ெதய்வகத்தன்ைமயுடன், ீ

கற்பைனக்ெகட்டாத பிராமணனாக இருப்பேத எனது பலம். ஒரு முைற என்னால் வழிபடப்பட்ட சுயம்புேவ, நான் இந்த பூமிக்கும், ேதவேலாகத்துக்கும்


தைலைமயானவன்

என்று

நாேன

நல்லுயிர்களுக்காக


எல்லா


காப்பவன்."



"துயரத்தாலும்


அருைமயாகச்

தருபவன், என்றார்.

நாேன

ெபாருமிக்ெகாண்டிருந்த

தனது

ெகாண்டிருந்தார் சுக்ரன்."


353

ேகாபத்தாலும்

மகளிடம், இனிைமயான


சமாதானப்படுத்திக்


சுக்ரன் ேதவயானி உைரயாடல் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 79

The speech between Sukra and Devayani | Adi Parva - Section 79 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) சுக்ரன்



"ஓ


தீய

ேபச்சுகைள ெபாருட்படுத்தாதவன் அைனத்ைதயும்

அைடகிறான்

என்பைத


ெகாள். குதிைரகளின் கடிவாளத்ைத

இறுகப்பற்றாமல்

தளர்ந்தவாறு

பற்றுபவேன


சாரதி

ஞானமுள்ேளார் ஆைகயால்,

என்று

ெசால்கின்றனர்.

தனது

வளரும்

ேகாபத்ைதக் கட்டுப்படுத்துபவேன உண்ைமயான ேதவயானி,

மனிதன். தனது

ஓ

வளரும்

ேகாபத்ைதக்

அைமதியாகக்

கட்டுப்படுத்தி இருப்பவன் அைனத்ைதயும் அைடகிறான் என்பைத அறிந்து

ெகாள்.

மன்னிப்புக்கு

தஞ்சம்

ெகாடுப்பவன்,

தனது

வளரும் ேகாபத்ைத , சதுப்பு நிலத்ைதவிட்டு அகலும் பாம்ைபப் ேபால

அைசத்து,

ேகாபத்ைதக் பற்றி


கட்டுப்படுத்துபவன்,

அக்கைறெகாள்ள

ேகாபமைடயாதவன், நிைலகைளயும்

நாம்

அைடவான்

மனிதனாகிறான்.


மாட்டான். வாழ்வதற்கு (அறம்,

தீய

தனது

ேபச்ைசப்

காரணமிருந்தும் அவசியமான


இன்பம்,

நான்கு

வடு). ீ

ேசார்வைடயாமல் நூறு வருடங்களுக்கு மாதாமாதம் ேவள்விகள் ெசய்பவனுக்கும் எப்ேபாதுேம

நன்ைமக்கும் ெபண்களும்

இவனுக்கும்

ஒரு

ேகாபமைடயாதவன்

தீைமக்கும்



வித்தியாசமுமில்ைல.

உயர்ந்தவனாவான்.

ெதrயாத


ஆண்களும் ெகாள்வர்.

ஞானமுள்ேளார் அவர்கைளப் பின்பற்ற மாட்டார்கள்."

தனது

தந்ைதயிடமிருந்து

தந்ைதேய, முழு மஹாபாரதம்

இவற்ைறக்

ேகாபத்துக்கும் 354

ேகட்ட


மன்னிப்புக்கு

"ஓ

உள்ள


வித்தியாசத்ைதயும், ஆனால்,

ஒரு

அதனதன்

குரு

தனது

சக்திகைளயும் சீடனுக்கு

நான்



ெசய்ய

விரும்பினால், அந்தச் சீடன் மrயாைத குைறவாக நடக்கும்ேபாது அவைன மன்னிக்கக்கூடாது. ஆைகயால், தீய நடத்ைதயுள்ேளார்

இருக்கும் இந்த நாட்டில் இனியும் நான் வாழ ஆைசப்படவில்ைல. நன்னடத்ைதயுள்ள காrயங்கள் விருப்பம்

நல்லவர்கைளப்


ெகாண்ட

பழித்துப்

மனிதர்களுடன்,


ேபசி

நன்ைம

பாவகர


வசிக்கக்கூடாது.

நல்ல

நடத்ைதயுள்ள பிறப்பால் உயர்ந்தவர்கள், மrயாைதக்குrயவர்கள் ஆகிேயார்



மகள்

இடேம

ஒருவன்

உச்சrத்த

தீய

வாழத்தகுந்த


இடம்.

ெவறும்

எrெபாருைள எrக்க தூண்டிவிடப்பட்ட ெநருப்ைபப் ேபால எனது இதயத்ைத எrத்துக் ெகாண்டிருக்கின்றன. நற்ேபறு ெபற்ற ஒரு

எதிrையப் புகழ்பாடுவைதவிட ஒரு தீய காலம், நற்ேபறற்ற ஒரு மனிதனுக்கு


மூன்று


உலகங்களிலும் மரணம்

கூட

ேவறு

இல்ைல.

சிறந்ததுதான்

என்று

கற்றவர்களால் ெசால்லப்படுகிறது." என்றாள்.


355


ேதவயானியின் அடிைமயானாள் சர்மிஷ்ைட | ஆதிபர்வம் - பகுதி 80

174

Sarmishtha became the slave of Devayani | Adi Parva - Section 80 | Mahabharata In Tamil

ைவசம்பாயணர் "பிருகு




காவியர்

வந்த



ேகாபம் அவனது

மண்டபத்தில்


விருஷபர்வைன கனமான

அணுகி,


ேபசினார். "இந்தப் பூமிையப் ேபாலேவ,

பாவகர


உடேன

பலனளிக்காது! அைதச்

ஆனால்

ெசய்தவைன

தன்ைனேயா

அல்லது

அது

படிப்படியாகவும், அழிக்கும்.

தனது

இரகசியமாகவும்

அந்தக்

மகைனேயா

கனி

(பலன்)

அல்லது

தனது

ேபரைனேயா கண்டிப்பாக அணுகும். பாவங்கள் அதன் கனிையக் ெகாடுத்ேத தீரும். ஆடம்பர தனது

உணவுகைளப்


ஆன்மிகக்


ேபால,

அது

அக்கைறேயாடும்,

கட்டைளகைள தங்கியிருந்த

ெசrக்கேவ அறம்

நிைறேவற்றிக்

அங்கரசின்

ெசrக்காது.



ேபரைனக்

தனது

எனது

ெகான்றீர்கள்.

அந்தப் பிராமணன் கசைனக் ெகான்ற பாவத்தின் காரணமாகவும், எனது

மகைள



உங்களுடன்

தைலவேன,

பிதற்றல்


இனியும் ேபச்சு

விதத்தின்

இருக்க ேபசும்

காரணமாகவும்,

முடியாது. ெபாய்யனாக

ஓ

அசுரர்

என்ைன

நிைனக்காேத? உங்களுைடய குற்றங்கைளெயல்லாம் திருத்திக் ெகாள்ளாமல்

அைத


ெகாண்டிருக்கிறீர்கள்." என்றார்.

ேலசாகக்

கருதிக்

அதற்கு விருஷபர்வன், "ஓ பிருவின் ைமந்தேர, நீ ர் ஒழுக்கத்தில் குைறந்தவர்

என்ேறா,

கருதியதில்ைல.


ெபாய்யர்


356

என்ேறா

நான்

அறமும்,

ஒருேபாதும் உண்ைமயும்


உம்முள்ேளேய

வசிக்கின்றன.

கருைணேயாடு

ஓ

இரும்.

பார்கவேர,

எங்கைளத்



நீ ர்


ெசய்ய

ெசல்வதாயிருந்தால், நாங்கள் மறுபடியும் ஆழ்கடலுக்குள் ெசல்ல ேவண்டியதுதான்.



முடியாது." என்றான். சுக்ரன்,

"ஓ

தைலவன்

அசுரேன,

என்பது

நாேன

ேவறு



இருப்பின்,

ெசல்வத்திற்குத் எனது

ேதவயானியிடம் ெசன்று அவைள சாந்தப்படுத்து." என்றார். ைவசம்பாயணர் இப்படி


அைனத்ைதயும் பதிலளித்தாள். தைலவராகவும், அதிபதியாகவும் அப்படிச்


அவனது

இருப்பின்,

ேதவயானியிடம்

அதற்கு

பார்கவேர,

ெசால்லட்டும்" வந்து,

விருஷபர்வனிடம்

ேதவயானியிடம்

ெசான்னார். "ஓ

"காவியர்,

மன்னேன

என்றாள். "ஓ

ெசன்று,


நீ ேர

மகள்

அசுர


விைரவாக மன்னனின்

ெசல்வங்களுக்ெகல்லாம் இங்கு

வந்து




விருஷபர்வன்

புன்னைகயுைடய

ேதவயானி, நீ எைத விரும்பினாலும், அது எவ்வளவு கடினமாக இருப்பினும், அைத உனக்குக் ெகாடுக்கிேறன்." என்றான். ேதவயானி,

"சர்மிஷ்ைடயுடன்

கூடிய

ஆயிரம்


எனக்குப் பணியாளாக ேவண்டும் என்று நான் விரும்புகிேறன்! எனது தந்ைத என்ைன எங்கு அளிக்கிறாேரா (திருமணம் ெசய்து ெகாடுக்கிறாேரா) அங்கும் அவள் என்ைனத் ெதாடர ேவண்டும்." என்று பதிலுைரத்தாள்.

விருஷபர்வன் தனது பணியாள்மங்ைக ஒருத்தியிடம், "நீ ெசன்று, உடேன

சர்மிஷ்ைடைய

இங்கு





கட்டைளயிட்டான்.


வா.

நிைறேவற்றட்டும்."

"அந்தப்

ெபண்

அவள் என்று

பணியாள்

சர்மிஷ்ைடயிடம் ெசன்று, "ஓ இனிைமயான சர்மிஷ்டா, உனது உறவினர்களுக்கு முழு மஹாபாரதம்

நன்ைமையச் 357

ெசய்ய,

உடேன



என்ைனத் ெதாடர்ந்து வா. ேதவயானியின் தூண்டுதலால், அந்த பிராமணர் (சுக்ரன்) தனது சீடர்கைள (அசுரர்கள்) விட்டு அகலப் ேபாகிறார். ெசய்ய

ஓ

பாவமற்றவேள,

ேவண்டும்."

விரும்பியைத

நான்

தூண்டுதலாேலேய

நீ


விரும்பியைதச்


மகிழ்வுடன்



ெசய்ேவன்.

என்ைன

"ேதவயானி


அைழக்கிறார்.

எனது

தவறால், சுக்ரன், ேதவயானி ஆகிய இருவரும் அசுரர்கைள விட்டு அகலக்கூடாது." என்றாள். ைவசம்பாயணர்


"தனது


கட்டைளயிடப்பட்ட சர்மிஷ்ைட, தனது தந்ைதயின் மண்டபத்ைத விட்டு,

ஆயிரம்

மங்ைகயருடன்


ஒரு

பல்லக்கில்

வந்தாள். அவள் ேதவயானிைய அணுகி, "ஆயிரம் மங்ைகயருடன், நான் உனது பணியாளாக இருக்கிேறன். உன்ைன உனது தந்ைத எங்கு

அளிக்கிறாேரா

அங்கும்

உன்ைனத்

ெதாடருகிேறன்."

என்றாள். ேதவயானி, "நான், உனது தந்ைதயின் புகைழப் பாடிக் ெகாண்டு, பிச்ைசெயடுத்து, இரந்துண்டு வாழும் ஒருவrன் மகள் ஆயிற்ேற. நீ ேயா புகழப்படுபவள். நீ எப்படி எனக்குப் பணியாளாக இருக்க முடியும்?" என்றாள். சர்மிஷ்ைட,

அவனாலான

"துன்பத்தில் எல்லா

உழலும்

உறவினர்களுக்கு

உதவிகைளயும்

ெசய்ய

ஒருவன்


ஆைகயால், நான் உனது தந்ைத உன்ைன எங்கு ெகாடுக்கிறாேரா அங்கும் ெதாடர்ேவன்." என்றாள். ைவசம்பாயணர் ேதவயானியிடம்


"ஓ

பணியாளாக

மன்னா,

சர்மிஷ்ைட

இருப்பதாக

இப்படி

உறுதியளித்ததும்,

ேதவயானி தனது தந்ைதயிடம், "ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, நான்

திருப்தியைடந்ேதன்.

நுைழேவன்!

உமது

பலனற்றைவயல்ல

இனி

நான்

அறிவியலும்,

என்பைத

நான்

அசுரர்

தைலநகருக்குள்

ஞானத்தின்



உணர்ந்ேதன்!"

என்றாள். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அந்தப் ெபரும் நற்ெபயர் ெபற்ற பிராமணர்களில் முழு மஹாபாரதம்


தனது 358

மகளால்



ெசால்லப்பட்டதும்,

அசுரர்


இதயம்


மகிழ்ச்சியுடன் நுைழந்தார். அவைர தானவர்கள் ெபருமதிப்புடன் வழிபட்டனர்.


359


யயாதியின் திருமணம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 81 The Marriage of Yayati | Adi Parva - Section 81 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் சில

காலம்



"ஓ


அழகான

நிறம்

ெகாண்ட



இன்பமாக இருக்க கானகத்திற்குச் ெசன்றாள். சர்மிஷ்ைடயுடனும் மற்ற

பணிப்ெபண்களுடனும்

ெசன்ற


பைழய

இடத்திேலேய திrந்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தாள். அத்தைன

பணியாட்களின் ேசைவையயும் ஏற்று ெபருமகிழ்வு ெகாண்டாள். இதயம்

இலகுவாகி

விைளயாடிக்ெகாண்டு,

மலர்களிலிருக்கும்

ேதைனயும், பலதரப்பட்ட கனிகைளயும் உண்டு களித்தாள். அந்த ேநரத்தில்,

நகுஷனின்

மகன்

யயாதி


கைளப்புடனும்

தாகத்துடனும் மாைனத் ேதடிக் ெகாண்டு அங்கு வந்தான். அங்கு ேதவேலாக

ஆபரணங்கள்

பூண்டு,


திகழ்ந்த

ேதவயானி, சர்மிஷ்ைட மற்றும் பல மங்ைகயைரயும் கண்டான். அங்கிருந்தவர்களிேலேய

இனிய



அழகிய நிறத்துடனும், இைணயில்லாத அழகுடனும், இயல்பாகச் சாய்ந்திருந்தாள். அவளது கால்கைள சர்மிஷ்ைட பிடித்துவிட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள்.

இைவ

யாைவயும்

கண்ட

யயாதி,

"ஓ

இனிைமயானவர்கேள,

உங்கள் இருவrன் ெபயர்கள் என்ன? உங்கள் ெபற்ேறார் யார்? இந்த இரண்டாயிரம் மங்ைகயரும் உங்களுக்குப் பணி ெசய்யக் காத்திருப்பது

ேபாலத்

ெதrகிறேத."



ெசான்னைதக் ேகட்ட ேதவயானி, "ஓ மனிதர்களில் சிறந்தவேர, நான் ெசால்வைதக் ேகளும். அசுரர்களின் ஆன்மிக வழிகாட்டி முழு மஹாபாரதம்

360


சுக்ரனின் மகள் நான் என்பைத அறிந்து ெகாள்ளும். இந்த எனது ேதாழி,

எனது

பணிப்ெபண்ணாவாள்.

நான்

எங்ெகல்லாம்

ெசல்கிேறேனா அங்ெகல்லாம் இவள் எனக்குப் பணி ெசய்வாள்.

இவள் அசுர மன்னன் விருஷபர்வனின் மகள் சர்மிஷ்ைடயாகும்." என்று பதிலளித்தாள். அதன்பிறகு

யயாதி,


ஏன்

"இந்த

அழகான

புருவங்களும்,

அழகான

நிறமும் ெகாண்ட உனது ேதாழி அசரர் தைலவனின் மகளாக என்பைத அதற்கு


அறிய

ஆவலாக



பணிப்ெபண்ணாக

"ஓ

பயனாக

இருக்கிேறன்."


நிகழ்பைவ.

இருக்கிறாள்

என்று


இதுவும்




விதிப்பயேன, இதற்காக ஆச்சrயப்படாதீர். உமது குணங்களும், ஆைடகளும் மன்னர்களுக்குrயைவ ேபால் ெதrகிறது. உமது

ேபச்சும்

ேவதங்களின்படி

அழகாகவும்

சrயாகவும்

இருக்கிறது. உமது ெபயர் என்ன? எங்ேக இருந்து வருகிறீர்? நீ ர் யாருைடய ேகட்டாள்.

மகன்

என்பைத


ெசால்லும்."

என்று

அதற்கு அந்த ஏகாதிபதி, "எனது பிரம்மச்சrய காலத்தில் முழு ேவதங்களும்எனது

காதுகளுக்குள்

நுைழந்தன.

நான்

யயாதி

என்று அறியப்படுகிேறன். எனது தந்ைத ஒரு மன்னர், நானும் ஒரு மன்னேன." என்று பதிலுைரத்தான். ேதவயானி,

"ஓ

தாமைரகைளச் அல்லது

மன்னா,

நீ ர்

ேசகrக்கவா

ேவட்ைடயாடவா?"

எதற்காக

அல்லது

என்று

இங்கு

வந்திருக்கிறீர்?

மாற்றத்திற்காகவா?

விசாrத்தாள்.

யயாதி,

"ஓ

இனிைமயானவேள, மாைனத்ேதடிவந்து தாகமைடந்ேதன். இங்ேக தண்ண ீர் கிைடக்குமா என்ேற வந்ேதன். நான் மிகவும் கைளத்துவிட்ேடன். நான் இந்த இடத்ைதவிட்டகல உனது உத்தரவுக்காகக் காத்திருக்கிேறன்." என்றான்.


361



"எனது

பணிப்ெபண் எனது

நண்பராகவும்


வளைம

என்ைனவிட


ெபற

அந்தஸ்தில்

உமது

உமதாகட்டும்.

ீ இருப்பராக ."

தைலவராகவும்

"இனிைமயானவேள,

எனது

நான்

காத்திருக்கிேறன்.

பதிலளித்தாள். யயாதி,

மங்ைககளுடனும்

சர்மிஷ்ைடயுடனும்,

கட்டைளகளுக்காகக் நீ ர்

இரண்டாயிரம்

என்று


ெவகுவாக

தகுதி


சுக்ரனின் மகள் நீ . உனது தந்ைத, உன்ைன ெபரும் மன்னனுக்ேக கூட

அளிக்க


(மாட்டார்)."

என்று


ேதவயானி, "இதற்கு முன்பு, பிராமணர்கள் க்ஷத்திrயர்களுடனும், க்ஷத்திrயர்கள் பிராமணர்களுடனும் இைணந்திருக்கிறார்கள். நீ ர் ஒரு


ஆைகயால், ெசய்து அழகான

ஓ


ஏன்,


ெகாள்வராக." ீ

ைமந்தேர,

என்று


நீ ேர

ஒரு


பதிலுைரத்தாள்.


நான்கு

ஒருவrன் உடலில் இருந்ேத உற்பத்தியாயின. ஆனால்


கடைமகளும்,


எல்ேலாrனும்

மனிதனாலும்

ெதாடப்பட்டதில்ைல.

முனிவர்தான்.

சுத்தமும்


யயாதி,

"ஓ

வர்ணங்களும்

ஒன்றல்ல.

ேமன்ைமயானவன்."

ஒரு


ேதவயானி, "இந்த எனது கரம், உம்ைமத் தவிர இதற்கு முன் எந்த எனது





நான்

உம்ைம

உம்ைமப்

ேபான்ற

முனி ஒருவரால் ெதாடப்பட்ட எனது கரங்கைள ேவறு எவர்தான் ெதாடுவார்?" இருக்கும்

என்று



சுடர்விட்டு

பிராமணேன

எrந்து

யயாதி,


பரவிவரும்

தவிர்க்கப்பட

"ேகாபத்துடன்

பாம்ைபேயா

அல்லது

சுடர்கைளேயாவிட,

ேவண்டியவன்

ஒரு

என்பைத

ஞானமுள்ேளார் அறிவர்." என்று ெசான்னான். ேதவயானி அந்த ஏகாதிபதியிடம், ேகாபத்துடன்

"ஓ






ேபான்றவேர, பாம்ைபேயா

அல்லது சுடர்விட்டு எrந்து பரவிவரும் சுடர்கைளேயாவிட, ஒரு பிராமணேன


ேவண்டியவன்

என்று

ஏன்

ெசால்கிறீர்?" என்று ேகட்டாள். அதற்கு அந்த ஏகாதிபதி, "பாம்பு ஒருவைரத்தான் ெகால்லும், கூர்முைன ஆயுதமும் ஒருவைரத் முழு மஹாபாரதம்

362


தான் ெகால்லும். ஆனால் ஒரு பிராமணன் ேகாபமைடயும்ேபாது, ெமாத்த நகரங்கைளயும், அரசாங்கங்கைளயும் ெகால்கிறான். ஒ மருட்சியுைடயவேள, காட்டிலும்

ஆைகயால்தான்


நான்


மற்றவற்ைறக்

ேவண்டியன்

என்று

குறிப்பிட்ேடன். ஆைகயால் ஓ இனிைமயானவேள, உனது தந்ைத உன்ைன

எனக்களிக்காமல்,

ெசய்ய


என்று


உன்ைனத்

பதிலுைரத்தான்.



"

நீ ர்

என்னால் ேதர்ந்ெதடுக்கப்பட்டிருக்கிறீர் என்பேத நிச்சயம். நீ ராக

என்ைனக் ேகட்கவில்ைல என்பதும் நிச்சயம். ஓ மன்னா, எனது தந்ைத

என்ைன

உமக்கு

ெகாள்வர்ீ என்று அறிகிேறன். நீ ர்

எளிைமயான

அளித்தால்,

என்ைன


ேவண்டியதில்ைல.." என்றாள். ைவசம்பாயணர்


பணிப்ெபண்ைணத்

தன்

நீ ர்

என்ைன



அஞ்ச

"இதன்பிறகு.



அனுப்பினாள்.

ஒரு அந்தப்

பணிப்ெபண் சுக்ரனிடம் நடந்த எல்லாவற்ைறயும் விவrத்தாள். எல்லாவற்ைறயும்

ேகட்டறிந்து

வந்து சந்தித்தார்." பார்கவர்


வணங்கி,

புகழ்

கண்ட

ெகாண்ட

யயாதி

அவைர


"ஓ


இவர்


யயாதிைய

இருகரம்


உத்தரவுகளுக்காக எதிர்பார்த்திருந்தான். ேதவயானி,

பார்கவர்,

கூப்பி அவரது

ைமந்தர்.

நான்

துயரத்தில் இருந்த ேபாது, இவர் எனது கரத்ைதப் பற்றினார். நான் உமக்கு சிரம் தாழ்த்துகிேறன். என்ைன அவருக்கு அளியுங்கள். இந்த


ேவறு

எந்த

மனிதைரயும்

நான்


ெசய்து ெகாள்ள மாட்ேடன்." என்றாள். சுக்ரன், "ஓ அற்புதமான வரம் ீ

மிக்கவேன,


நீ

எனது


அன்பான


மகளால்

அவளது

ெகாள்ளப்பட்டிருக்கிறாய்.

நான் அவைள உனக்கு அளிக்கிேறன். ஆைகயால், ஓ நகுஷனின் ைமந்தா, இவைள உனது மைனவியாக ஏற்றுக் ெகாள்." என்றார்.


363


யயாதி,

"ஓ


இந்தக்


நான்

நான்

ஒரு


ெசய்வதால்,


வளராதக்

கருைவப்

ெபறும் பாவம் என்ைன அணுகாதிருக்கட்டும்." என்றான். சுக்ரன் அவனிடம், "நான் அந்தப் பாவத்திலிருந்து உன்ைனக் காக்கிேறன். நீ

விருப்பப்படும் வரத்ைதக் ேகள். இவைள மணந்து ெகாள்ள

அஞ்சாேத. நிரந்தர்த்தீர்ைவ நான் உனக்களிக்கிேறன். உனது


ெகாடியிைடயாள்

ேதவயானிைய

அறம்சார்ந்து காத்து வா. அவளுைடய துைணேயாடு நீ ெசய்யும் பயணங்கள்

விருஷபர்வனின் மrயாைதயாக

இனிைமயானதாக இந்த

மகள்

நடத்தப்பட

உனக்கு



அைமயும்.


அவைள

உனது

படுக்ைகக்கு நீ அைழக்கக்கூடாது." என்றார். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "சுக்ரனால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட யயாதி, அந்த பிராமணைரச் சுற்றி வந்தான். அதன்பிறகு அந்த மன்னன் ெசய்து

சாத்திரங்களில் திருமணம்

ெசால்லப்பட்டவாறு


சடங்குகைளச்

சுக்ரனிடமிருந்து

வளமான

ெபாக்கிஷங்களான அருைமயான ேதவயானி, சர்மிஷ்ைட மற்றும் இரண்டாயிரம்

அசுரர்களாலும் பார்கவரால்

மங்ைகயைரயும் மrயாைதயாக

ெபற்றுக்ெகாண்ட,

நடத்தப்பட்ட

உத்தரவிடப்பட்டு,

தனது

அந்த

சுக்ரனாலும் ஏகாதிபதி,


மகிழ்ச்சியுடன் திரும்பினான்."


364


யயாதிைய ஏற்கைவத்த சர்மிஷ்ைட | ஆதிபர்வம் - பகுதி 82

177

Sarmishtha made Yayati accept | Adi Parva - Section 82 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், யயாதி,


தனது

நகரத்திற்குத்

அைறக்குள் பிறகு

நகரத்ைதப் தனது

அங்கு

அந்த

தனது

மைனவி

அமர்த்தினான்.


வழிகாட்டுதலின்படி

ேபான்ற

திரும்பி,


ேதவயானிைய

"அதன் பிறகு


ெசயற்ைக

வனமான

அேசாகவனத்தின் நந்தவனத்திற்கு அருகில்

ஒரு மாளிைகையக் கட்டி விருஷபர்வனின் மகள்

சர்மிஷ்ைடைய

ஆயிரம்


மங்ைகயர்சூழ

இருந்த

சர்மிஷ்ைடக்கு தகுந்த மrயாைதகைளச் ெசய்து, அவளுக்கான உணவுக்கும், அந்த

ஆபரணங்களுக்கும்


சூழ்நிைலயில்


பல

ேதவயானியுடேன

ஏற்பாடு


ஆண்டுகள்

ஆனால்,


ேதவைனப்ேபால


கழித்தான். அவளது கனிதரும் காலம் வந்தேபாது, அந்த அழகான ேதவயானி மகைன

கர்ப்பந்தrத்தாள்.

ஈன்ெறடுத்தாள்.

அவள்

தனது


ஆயிரம்

அழகான வருடம்

மூத்த

கழிந்த

பிறகு, விருஷபர்வனின் மகள் சர்மிஷ்ைட பூப்ெபய்தி, தனது கனி

தரும் காலம் வந்தைத அறிந்து ஆவல்ெகாண்டு தனக்குள்ேளேய, "எனது

காலம்

மணாளைனத்


ஆனால்

ேதர்ந்ெதடுக்கவில்ைல.

நான்


என்ன

எனது

நடந்துவிட்டது?

நான் என்ன ெசய்ய ேவண்டும்? எனது ஆைசயின் கனிகைள நான் ெபறுவது எப்படி? ேதவயானி தாயாகிவிட்டாள். எனது இளைம இப்படிேய

நிராைசயுடன்

கழியப்ேபாகிறது.


ேதர்ந்ெதடுத்தவைரேய நானும் கணவராகத் ேதர்ந்ெதடுக்கலாமா? நிச்சயமாக எனக்கு


மகைனத்

தர

எனது

தீர்மானம்.


அந்த

அந்த அறம்

ஏகாதிபதிேய சார்ந்தவன்

என்ைனத் தனிைமயில் சந்திக்க மாட்டானா?" என்று நிைனத்துக் ெகாண்டிருந்தாள்.


365




சிந்தைனயில்

"சர்மிஷ்ைட

இப்படித்

தனது

சர்மிஷ்ைடையக்

கண்டு

மூழ்கியிருந்தேபாது,

அேசாகவனத்திற்கு

வந்த

மன்னன்,

எதிர்பாராமல்

அைமதியாக நின்றான். எந்த சாட்சியும் இல்லாத இடத்தில் அந்த ஏகாதிபதிையக் கண்ட இனிய புன்னைக ெகாண்ட சர்மிஷ்ைட

அவைன அணுகி, தனது கரங்கைளக் கூப்பி, "ஓ நகுஷ ைமந்தேர, ேசாமன்,


விஷ்ணு,

யமன்,

வருணன்


உம்முைடய அந்தப்புரங்களில் உள்ள மகளிைர யாராலும் காண முடியாது.

ஓ

மன்னா,

நான்

அழகானவள்


நல்ல

குலத்தில் பிறந்தவள் என்றும் நீ ர் அறிவர். ீ ஓ மன்னா, எனது

கனிதரும் காலம் வந்துவிட்டது. அது பலனளிக்காமல் ெசல்ல நீ ர் அனுமதியாமல்

இரும்

ெகாள்கிேறன்." என்றாள். யயாதி,

"நீ ல

நல்ல


நீ

நிச்சயமாக,

நான்

பிறந்தவள்.

நீ

நான்


ெபருைம

அழைகக்


என்று

உனது

மிக்க

பிறந்தவள்

என்று

நீ

எனக்கு

நான்


ெகாண்டிருக்கிறாய்.

எந்தக்

இைணந்த


என்பைத


குணத்தில்

மகைள

அைழக்கக்கூடாது



ேதவயானியுடன்


நான்

களங்கத்ைதயும்

ேபாது,

உனது

உசானஸ்,

படுக்ைகக்கு

கட்டைளயிட்டிருக்கிறார்."

என்று பதிலுைரத்தான். சர்மிஷ்ைட, கலவிக்காகவும், வார்த்ைதயால் ஒருவன் ெபாய்யுைரப்பது

"ஓ

மன்னா,

ேகலிக்காவும்,

திருமணத்திற்காகவும், ஒருவருக்கு

தான்

மரணேமற்படும்

ெசல்வத்ைதெயல்லாம் பாவமன்று

என்று

மாதrடம் ெசால்லும் எனும்ேபாதும்,

இழக்கும்ேபாதும் ெசால்லப்படுகிறது.

ெபாய்யுைரப்பது இந்த ஐந்து சமயங்களில் மன்னிக்கப்படுகிறது.


366


ஓ

மன்னா,

ேகட்கப்படும்

ேபாது,

ஒருவன்


உைரக்கவில்ைல என்பதால் அவன் பாவமிைழத்தவன் என்பது உண்ைமயாகாது. ேதவயானியும் ஆைகயால், சுருங்கி

ஒேர

நானும்

நீ ர்

காrயத்திற்கு

இங்கு

எங்களுள்

இருப்ேபன்

ேதாழிகளாக

ஒருவrன்

என்று

ேசைவ

ெசய்யேவ

அனுப்பப்பட்ேடாம்.



ெபாய்ைமேய


ஆகும்."

என்றாள். யயாதி, "ஒரு மன்னன் என்பவன் தனது குடிமக்களின் கண்களுக்கு சிறந்த உதாரணமாக இருக்க ேவண்டும். ெபாய்ைம ேபசும் ஏகாதிபதி நிச்சயமாக அழிைவேய சந்திப்பான். என்ைனப் ெபாருத்தவைர,

நான்

பயமுறுத்தினாலும்

எனக்கு

ெபரும்

ெபாய்யுைரக்க

இழப்பு


மாட்ேடன்."


சர்மிஷ்ைட, "ஓ ஏகாதிபதி, ஒருத்தி தனது ேதாழியின் கணவைர தனது

கணவராகேவ

பார்க்கலாம்.

ஒருத்தியுைடய

ேதாழியின்

திருமணம் என்பது தன்னுைடய திருமணேம ஆகும். நீ ர் எனது ேதாழியால் கணவராகத் ேதர்ந்ெதடுக்கப்பட்டீர். ஆைகயால், நீ ர் எனக்கும்

அேதேபால

"ேகட்பவருக்கு

கணவேர

ேகட்பைதக்


ேநான்பாகும்.

நீ

மன்னா,

பாவத்திலிருந்து

ஆவர்." ீ


ெகாடுப்பது ேகட்பது


ேபாலேவஏ,

நான்

யயாதி, நான் என்ன

ெசய்ய ேவண்டும் என்பைதச் ெசால்." என்றான். சர்மிஷ்ைட, "ஓ என்ைனக்

கைரேயற்றும்.

எனது

அறத்ைதக் காப்பாற்றும். உம்மால் தாயாகி, உலகத்தில் சிறந்த

அறத்ைதப் பயில என்ைன அனுமதியும். ஓ மன்னா, மைனவி, அடிைம, மகன் ஆகிேயார் சுயமாக ெசல்வம் சம்பாதிக்கக்கூடாது என்று



சம்பாதிப்பது


ெகாண்டவனுக்ேக (தைலவனுக்ேக) ெசாந்தம். உண்ைமயில் நான் ேதவயானியின் குருவாகவும் நீ ேர

எனது

அடிைம.

இருக்கிறீர்.

தைலவனும்

நீ ர்

ேதவயானிக்கு

ஆைகயால், குருவும்

நிைறேவற்றுமாறு

நான்




ெசால்லப்பட்ட எண்ணிப்

யயாதி



ேதவயானிையப்

ஆவர். ீ


367

எனது


"இப்படி

அவளது ேபச்சில் ஆைகயால்

தைலவனாகவும், ேபால,


ெகாள்கிேறன்."

சர்மிஷ்ைடயால்

இருந்த உண்ைமைய

அவன்

சர்மிஷ்ைடயின்


அறத்ைதக் காப்பாற்றி அவைள ெகௗரவப்படுத்தினான். அவர்கள் சிறிது காலத்ைத ேசர்ந்ேத கழித்தனர். அதன்பிறகு ஒருவருக்கு ஒருவர் பிrயாவிைட ெபற்று எங்கிருந்து வந்தனேரா அங்ேகேய தனித்தனியாகப் பிrந்து ெசன்றனர்.

சில காலம் கழிந்ததும், அந்த இனிய புன்னைகக்கும், அழகான புருவங்களுக்கும் ஏகாதிபதிகளில்

ெசாந்தக்காrயான

சிறந்தவனுடன்



அந்த

ெதாடர்பால்

கருத்தrத்தாள். ஓ மன்னா, அந்த தாமைரக்கண் மங்ைக உrய காலத்தில்


ேதவர்கைளப் ேபான்ற

ேபான்ற

காந்தியுடனும்,

கண்களுடனும்

அழகான

தாமைர

மகைனப்



368


யயாதிையத் தாக்கிய பலவனம் ீ | ஆதிபர்வம் - பகுதி 83

Decrepitude befell Yayati | Adi Parva - Section 83 | Mahabharata In Tamil (சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி( ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "இனிய புன்னைகயுைடய





அன்பற்ற

ெபாறாைமயைடந்தாள்.

ஓ

அந்தக்

ேகள்விப்பட்டு

பரதா,


உணர்ச்சிக்குப்

ெபாருளானாள். ேதவயானி அவளிடம் ெசன்று,

"ஓ

அழகான

காமத்தின் அைடந்து, என்றாள்.

புருவங்கள்

பாதிப்பால்

என்ன


உண்டான

பலைன

"ேவதங்கைள

அறிந்த

அருளக்கூடியவர்.

எனது

பாவம்


ெசய்திருக்கிறாய்?"

ஒரு அறம் சார்ந்த முனிவர் என்னிடம் வந்தார். அவர்

வரங்கள்

தகுதிகைளக்

கருத்தில்


ஓ

புன்னைகயுைடவேள,

நான்

விரும்பிய வரத்ைத அவர் எனக்குக் ெகாடுத்தார். இனிய

எனது

ஆைசகைள அைடவதற்காக நான் பாவ காrயம் ெசய்ய மாட்ேடன். அந்த முனிவராேலேய உண்ைமயாகச்

நான்

எனது


ெசால்கிேறன்." என்று

ெபற்ேறன்


என்று


உனக்கு

"அப்படி நடந்திருந்தால் சrதான், ஓ மருட்சியுைடயவேள, அந்த பிராமணrன் குலம், ெபயர், குடும்பம் பற்றிய ெசய்திகைள நீ அறிந்திருப்பாேய. நான் அைதக் ேகட்க விரும்புகிேறன்." என்றாள். சர்மிஷ்ைட, "ஓ இனிய புன்னைகயுைடயவேள, துறவாலும் சக்தியாலும் அந்த முனிவர் சூrயைனப் ேபான்றிருந்தார். அப்படி அவைரப் பார்த்ததும், இது குறித்து நான் அவrடம் ேகட்கவில்ைல." என்று பதிலுைரத்தாள். ேதவயானி, "இது உண்ைமயானால், அப்படிப்பட்ட ெபரும் பிராமணரால் இந்தக் குழந்ைத கிைடத்தது நிச்சயெமன்றால், ஓ சர்மிஷ்டா, நான் ேகாபமைடய எக்காரணமும் இல்ைல." என்றாள். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படி அவர்கள் ஒருவருடன் ஒருவர் ேபசிச்

சிrத்து, பிrந்து ெசான்றனர். சர்மிஷ்ைடயால் ெசால்லப்பட்ட ெசய்திைய அறிந்து ேதவயானி தனது அரண்மைனக்குச் ெசன்றாள். ஓ மன்னா, இந்திரைனயும் விஷ்ணுைவயும் ேபான்ற யது, துர்வசு என்று இரு மகன்கைள யயாதி,

ேதவயானியிடம் ெபற்றான். விருஷபர்வனின் மகள் சர்மிஷ்ைட அந்த அரச முனிவனால், திரஹ்யூ, அனு மற்றும் பூரு என்ற மூன்று மகன்களுக்குத் தாயானாள். ஓ

மன்னா,

ஒரு

நாள்

இனிய



யயாதியுடன்

தனிைமயில் கானகத்தில் (மன்னனின் விrவாக்கப்பட்ட நந்தவனம்) உலவிக்

ெகாண்டிருந்த ேபாது, அவள் ெதய்வக ீ அழகுடன் மூன்று குழந்ைதகள் ஒருவர்


369


மீ து ஒருவர் முழு நம்பிக்ைகயுடன் விைளயாடிக்ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டாள். ேதவயானி



ேபால

"ஓ


மன்னா,


அழகாக


ேதவேலாகக் பிள்ைளகள்?

காந்தியாலும் அழகாலும் இவர்கள் தங்கைளப் ேபால் இருக்கின்றனர் என்று நான் நிைனக்கிேறன்." என்று ேகட்டாள். ைவசம்பாயணர்

"ேதவயானி மன்னனின் மறுெமாழிக்காகக் காத்திராமல் அந்தக் குழந்ைதகளிடேம, "குழந்ைதகேள, உங்கள் குலம் என்ன? உங்கள் தந்ைத யார்? உண்ைமயான பதிைலச் ெசால்லுங்கள். அைனத்ைதயும் அறிய நான் விரும்புகிேறன்." என்றாள். அந்தக்



மன்னைன

(தங்கள் ஆட்காட்டி விரலால்) காட்டினர். சர்மிஷ்ைடையத் தங்கள் தாய் என்றனர். அப்படிச் ெசால்லிவிட்டு அந்தக் குழந்ைதகள் மன்னனின் கால்கைளக் கட்டிக் ெகாண்டனர்.

ஆனால் மன்னன் ேதவயானியின் முன்னிைலயில் அக்குழந்ைதகைளக் கண்டு

ெகாள்ளவில்ைல. அந்த பிள்ைளகள் அந்த இடத்ைத விட்டு அகன்று, தங்கள் தாயிடம் அழுது ெகாண்ேட ெசன்றனர். மன்னன், அக்குழந்ைதகளின் ெசயலால் மிகவும்

ெவட்கமைடந்தான்.

ஆனால்


மன்னிடம்


ெகாண்ட பாசத்ைதக் கண்டுெகாண்டு இரகசியத்ைத அறிந்து சர்மிஷ்ைடயிடம்,

"நீ என்ைன நம்பி இருக்கும்ேபாது, என்ைனேயக் காயப்படுத்தும் ைதrயம் உனக்கு எப்படி வந்தது? உனது அசுரவழக்கத்தால் மற்றுெமாரு தீங்ைகச் ெசய்ய நீ அஞ்சவில்ைலயா?" என்றாள். சர்மிஷ்ைட,

"ஓ இனிய புன்னைகயுைடயவேள, நான் முனிவைரப் பற்றிச் ெசான்னது முற்றிலும் உண்ைமேய. நான் சrயாகேவ நடந்து ெகாண்ேடன். அறம் சார்ந்ேத நடந்து ெகாண்ேடன். ஆைகயால் நான் உனக்கு அஞ்சவில்ைல. நீ மன்னைன உனது கணவராகத் ேதர்ந்ெதடுத்தது ேபால, நானும் அவைரேய எனக்குத் ேதர்ந்ெதடுத்ேதன். ஓ அழகானவேள, நைடமுைறயில் ேதாழியின் கணவர், தனது கணவரும் கூட. நீ ஒரு பிராமணrன் மகள் ஆைகயால், நீ எனது வழிபாட்டிற்கும் மrயாைதக்கும் தகுதிவாய்ந்தவள். ஆனால், நான் இந்த அரசமுனியின் ேமல் இன்னும் எவ்வளவு மதிப்ைப ைவத்திருக்கிேறன் என்பைத நீ ஆறியமாட்டாய்." என்றாள்.

ைவசம்பாயணர், "ஓ மன்னா, அவளது வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட ேதவயானி ெபrதும் சத்தம் ேபாட்டு, "ஓ ஏகாதிபதிேய, நீ ர் எனக்குத் தீங்கிைழத்துவிட்டீர்.

நான் இனி இங்கு வாழ மாட்ேடன்." என்றாள். இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, ேவகமாக கண்ண ீர்


கண்கேளாடு


தனது



மன்னன் அவைள அந்தக் ேகாலத்தில் கண்டு, மிகவும் துயரைடந்து, ெபrதும் அச்சமைடந்து,

அவளது

காலடிகைளத்


அவளது

ேகாபத்ைதத்

தணிக்க முயற்சி ெசய்தான். ஆனால் ேதவயானி, ேகாபத்தால் கண்கள் சிவந்து,


370


மன்னனிடம் ஒரு வார்த்ைதயும் ேபசாமல், கண்ண ீரால் குளித்த கண்கேளாடு, விைரவாக கவியின் ைமந்தனான தனது தந்ைத உசானஸிடம் ெசன்றைடந்தாள். அவளது தந்ைதையக் கண்டு, தனது மrயாைதகைளச் ெசலுத்தி, அவர் முன்பு

நின்றாள். யயாதியும் விைரவாக வந்து தனது வணக்கங்கைளத் ெதrவித்து பார்கவைர வழிபட்டான். ேதவயானி,

"ஓ ைகவிடப்பட்டது.


கீ ழ்ைமயானது

எனது

துைணவரால்

உயர்ந்து,

நல்ெலாழுக்கம்

உயர்வானது

தாழ்ந்தது.

விருஷபர்வனின் மகள் சர்மிஷ்ைடயால் நான் மீ ண்டும் உள்ளம் புண்பட்ேடன்.

இந்த மன்னன் யயாதி அவளிடம் மூன்று பிள்ைளகைளப் ெபற்றிருக்கிறார்.

ஆனால், ஓ தந்ைதேய, அதிர்ஷ்டமற்றவளான நான் இரண்டு ைமந்தர்கைளேய ெபற்றிருக்கிேறன்! ஓ பிருகுவின் ைமந்தேர, அறம் சார்ந்த கட்டைளகைள நன்கு அறிந்தவர் இந்த மன்னன் என்பது எல்ேலாராலும் அறியப்பட்டது. ஓ காவியேர,

ஆனால் இவர் ேநர்ைமயான பாைதயில் இருந்து வழுவி விட்டார் என்பைத நான் உமக்குச் ெசால்கிேறன்." என்றாள்.

இைதெயல்லாம் ேகட்ட சுக்ரன், "அன்பாக உன்ைனப் பின் ெதாடர்ந்தவைள அறம் சார்ந்த கட்டைளகைள அறிந்தும்,

நீ களங்கப்படுத்தியதால், ஓ ஏகாதிபதிேய,

ெவல்லப்படமுடியாத பலவன ீ நிைல (முதுைம) உடேன உன்ைன குைலத்துப் ேபாடட்டும்"


யயாதி,

"வணக்கத்திற்குrயவேர,

தனது


கனியுைடயதாக ஆக்க, அந்த தானவ மன்னனின் மகளால் தனிைமயில் நான்

ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்ேடன். அறம் சார்ந்ேத நான் அைதச் ெசய்ேதன். ேவறு எந்த ேநாக்கமும்



ஆண்,

கருைவக்

ெகான்ற

ஓ


ஒரு

ெபண்ணால்

அவளுக்குrய காலத்தில், தனிைமயில் ேகட்கப்பட்டு, அைத நிைறேவற்றாத ஒரு

பாவத்திற்கு

ஆளாவான்

என்று

ேவதம்

அறிந்தவர்களால் ெசால்லப்படுகிறது. விருப்பம் நிைறந்த மங்ைகைய, அவளது காலத்தில் தனிைமயில் அவளால் இரகசியமாகக் ேகட்கப்பட்டு, அவளுடன் அந்த ஆண்

ெசல்ல

வில்ைலெயன்றால்,

அவன்

எல்லா


இழந்து,

கருைவக் ெகான்றவன் என்று கற்றவர்களால் பழிக்கப்படுவான். ஓ பிருகுவின் ைமந்தேர,

இந்தக்

சர்மிஷ்ைடயிடம்

காரணங்களுக்காகேவ,

ெசன்ேறன்."



அதற்கு

விலக்க,


"நீ

நான்

என்ைன

நம்பியிருக்கிறாய். நீ எனது கட்டைளக்காக காத்திருந்திருக்க ேவண்டும். உனது கடைமகளில் ெபாய்ைமையக் கைடபிடித்திருக்கிறாய். ஓ நகுஷ ைமந்தா, நீ திருட்டுப் பாவத்திற்குச் ெசாந்தக்காரன்." என்றார். ைவசம்பாயணர்


"நகுஷ


யயாதி,

ேகாபமைடந்த

உசானஸால் சபிக்கப்பட்டு, உடேன தனது இளைம நீ க்கப்பட்டு பலவனத்தால் ீ

ஆட்ெகாள்ளப்பட்டான். யயாதி, "ஓ பிருகு ைமந்தேர, நான் இன்னும் எனது இளைமயாலும், ேதவயானியாலும் முழு திருப்தியைடயவில்ைல. ஆைகயால்,

ஓ பிராமணேர, என்னிடம் கருைணக் ெகாண்டு, இந்தப் பலவனம் ீ என்ைனத் ெதாடாமல்

இருக்கச்

"நான் ெபாய்ைமையப் ேபசுவேத இல்ைல. ஓ மன்னா, இப்ெபாழுதும், நீ பலவனத்தால் ீ தாக்கப்பட்டாய். முழு மஹாபாரதம்

ெசய்யும்."


371



ஆனால் நீ விருப்பப்பட்டால், உனது இந்த பலவனத்ைத ீ இன்ெனாருவருக்கு மாற்ற


என்று

பதிலுைரத்தார்.

யயாதி,

"ஓ


நான்

அறத்ைதயும் புகைழயும் ெபற தனது இளைமையத் தரும் எனது மகன் யாேரா,

அவேன எனது அரசாங்கத்ைத அனுபவிக்கட்டும் என்று கட்டைளயிடுங்கள். " என்றான். சுக்ரன், "ஓ நகுஷ ைமந்தா, என்ைன நிைனத்துக் ெகாண்டு, நீ உனது பலவனத்ைத ீ

யாெராருவருக்கும்

மாற்ற


எந்த

மகன்

உனக்கு

இளைமையக் ெகாடுக்கிறானா, அவேன உனது வாrசாகட்டும். அவன் நீ ண்டு ஆயுள் ெபற்று, ெபரும் புகழைடந்து, எண்ணற்ற மக்கைளப் ெபறுவான்." என்றார்.


372


யயாதியின் முதுைமைய ஏற்ற புரு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 84 Puru took the decrepitude of Yayati| Adi Parva - Section 84 | Mahabharata In Tamil



"யயாதி

பலவனமைடந்து ீ தைலநகருக்குச் மூத்த

மகன்

முதுைமயால் தனது

ெசன்று,

யதுைவ

தனது


"அன்புக் குழந்தாய், உசானஸ் என்று அைழக்கப்படும் காவியrன் சாபத்தால், பலவனமைடந்து, ீ

ேதால்

சுருக்கம்

ஏற்பட்டு,

தைல

மயிர் ெவண்ைமயாகி முதுைம என்ைன ஆட்ெகாண்டது. ஆனால், நான்


எனது

திருப்திெகாள்ளவில்ைல.

இளைமயின்


இனிைமயில்

ஓ

யது,

எனது

பலவனத்துடன் ீ கூடிய முதுைமைய நீ ஏற்றுக் ெகாள். உனது

இளைமையக்

ஆயிரம் உனக்குத்



நான்

கடந்ததும்,

திருப்பி

இன்பம்

நான்

அளித்து,

எனது

அனுபவிப்ேபன்.

உனது

இளைமைய

முதுைமையயும்

பலவனத்ைதயும் ீ ெபற்றுக் ெகாள்கிேறன்." என்றான். யது,

"பலவனம் ீ

நான்

உமது


ெகாள்வதால்

சிரமங்கள்


பலவனத்ைத ீ

நிச்சயமான

உண்பதிலும்

தீர்மானம்.

ஏற்க




குடிப்பதிலும் ஓ

இது

ெவண்மயிர்

மன்னா, எனது

தாங்கி,

மகிழ்ச்சியற்று, நரம்புகள் தளர்ந்து, உடெலங்கும் ேதால் சுருக்கம் ஏற்பட்டு,

உருகுைலந்து,

நலிவைடந்து, ஏற்பட்டு,

எந்த

உறுப்புகளின்

ேவைலையச்

நண்பர்களிடமும்

வலிைம

ெசய்யவும்

ேதாழர்களிடமும்

இயலாத

குன்றி, நிைல

ேதால்வியுற்று

வாழ்வேத பலவன ீ நிைலயாகும். ஆைகயால், ஓ மன்னா, நான் அைத

ஏற்க



இருக்கிறார்கள்.

அன்பானவர்கள்

ஆயிற்ேற.

ஓ

மன்னா,

அவர்கள் நீ ர்

உமக்கு

உமக்கு


நிைறய மிகவும்

கட்டைளகைள

அறிந்தவர். உமது மற்ற மகன்களிடம் இந்த உமது பலவனத்ைத ீ ஏற்கச் ெசால்லுங்கள்." என்றான்.


373


யயாதி, "ஓ மகேன, நீ எனது இதயத்திலிருந்து உற்பத்தியானாய், ஆனால்

எனக்கு

உனது

இளைமையத்

தர

மறுக்கிறாய்.

ஆைகயால், உனது மகன்கள் மன்னர்களாக இருக்க மாட்டார்கள்." என்று ெசால்லி அடுத்த மகன் துர்வசுவிடம், "ஓ துர்வசு, எனது பலவனத்துடன் ீ

கூடிய


நீ


ெகாள்.

உனது

இளைமையக் ெகாண்டு நான் இன்பம் அனுபவிப்ேபன். ஆயிரம் வருடங்கள் அளித்து,


எனது

நான்

உனது

முதுைமையயும்


பலவனத்ைதயும் ீ

ெகாள்கிேறன்." என்றான்.

திருப்பி


துர்வசு, "ஓ தந்ைதேய, நான் பலவனத்ைத ீ விரும்பவில்ைல. அது பசி,

இன்பம்,

உயிைரேய

பலம்,

கூட


ஒரு

யயாதி

உற்பத்தியானாய், மறுக்கிறாய். பாவியான

நீ ,

அழகு,

அறிவு

மனிதனிடம்


ஆனால்

எனக்கு

ஆைகயால், நீ ல

"நீ

உனது

நிற

இரத்தம்

ஆகியவற்ைறயும்,


ஏன்

எடுத்துவிடுகிறது."

எனது

இதயத்திலிருந்து

உனது


குலம்


உைடய

தர


மங்ைகயrடம்

பிள்ைளையப் ெபற்று தாழ்ந்த ரக ரத்தம் ெகாண்டு பயிற்சியாலும்

கட்டைளகளாலும் ஆட்ெகாள்ளப்பட்டிருக்கும் சுத்தமற்றவர்களின் மன்னனாவாய்.

ஆrயரல்லாதவராக


பாவம்

(உயர்குடியல்லாதவராக)

நிைறந்தவர்களாக,

மிருகங்கைளயும் ேபாலிருப்பர்." என்றான்.

பறைவகைளயும்

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "யயாதி, தனது மகன் துர்வசுைவ இப்படி சபித்துவிட்டு, சர்மிஷ்ைடயின் மகன் திரஹ்யுவிடம், "ஓ திரஹ்யு, நிறத்ைதயும் அழைகயும் அழிக்கும் எனது பலவனத்ைத ீ ஆயிரம் வருடங்களுக்கு ஏற்றுக் ெகாண்டு, உனது இளைமைய எனக்குத்

தா.

இளைமைய

ஆயிரம்

திருப்பிக்

முதுைமையயும் திரஹ்யு,

"ஓ

ஏற்றுக் மன்னா,

ெசல்வைதயும்,

வருடங்கள் ெகாடுத்து

கடந்ததும், எனது

ெகாள்கிேறன்."

உனது

பலவனத்ைதயும் ீ என்றான்.

பலவனமைடந்தவன் ீ


நான்


அதற்கு

யாைனகளில் குதிைரகளில்

ெசல்வைதயும், ெபண்கைளயும் அனுபவிக்க முடியாது. அவனது குரல்

கூட

கரகரப்பாகிவிடும்.


பலவனத்ைத ீ ஏற்க விரும்பவில்ைல." என்றான். முழு மஹாபாரதம்

374

நான்

உமது


யயாதி, "நீ எனது இதயத்திலிருந்து உற்பத்தியானாய், ஆனால் நீ எனக்கு

உனது


தர



உனக்கு ெபரும் மகிழ்ச்சிையக் ெகாடுக்கும் விருப்பம் எதுேவா அது

நிைறேவறாது.

நல்ல

குதிைரகளும்,

வாகனங்களும்,

பல்லக்குகளும்


யயாதி,

முதுைமையயும் ெகாண்டு

"ஓ


என்று

அனு,

நீ


இல்லாத,

ெபயரளவுக்ேக

அடுத்தவனான

எனது


வருடங்களுக்கு

இன்பங்கைள

ெகாள்.

ஆயிரம்

எருதுகளும்,

சாைலகேள

ேதசத்திற்கு

இருப்பாய்."

அனுவிடம்

யாைனகளும்,

கழுைதகளும்,

ெசல்வதற்கான

களிமண்ணால் மன்னனாக

ரதங்களும்,

நான்

உனது

இளைமையக்

அனுபவிக்கிேறன்." என்றான். அதற்கு உண்டு

அனு,

"பலவனமானவர்கள் ீ


ேவள்வித்தீயில் நான்

உமது


அசுத்தமாக

ெநய்ையக்

கூட


ஏற்க

இருப்பர்.

ஊற்றமுடியாது.

ேபால

அவர்களால் ஆைகயால்,

விரும்பவில்ைல."


யயாதி அவனிடம், "நீ எனது இதயத்திலிருந்து உற்பத்தியானாய், ஆனால்

எனக்கு

பலவனத்தில் ீ ஆைகயால்,

உனது

ெபரும்

பலவனம் ீ


தர

குைறகைளக்

உன்ைன


நீ

கண்டுபிடிக்கிறாய்.

வந்தைடயட்டும்!

ஓ

அனுேவ,

உனது சந்ததியினரும் இளைமைய அைடயும் ேபாது மரணத்ைத அைடவர். நீ ெநருப்பின் முன்பு அமர்ந்து ேவள்விகைளச் ெசய்ய முடியாது." என்று சபித்தான். கைடசியாக யயாதி, தனது இைளய மகன் புருவிடம் ெசன்று, "ஓ புரு,

நீ

எனது

இைளய

முதல்வனாவாய்! சாபத்தால்

மகன்!

உசானஸ்

பலவனம், ீ

ேதால்

ஆனால்

என்று

நீ


அைழக்கபடும்

சுருக்கம்,

ெவண்

காவியrன்

முடி

ஆகியன

என்ைன அட்ெகாண்டன. இருப்பினும் எனது இளைமைய நான் முழுைமயான அனுபவிக்கவில்ைலேய. ஆகேவ, ஓ புரு, எனது பலவனத்ைதயும் ீ முதுைமையயும் ஏற்றுக் ெகாள்! உனது இந்த இளைமையக் ெகாண்டு நான் சில வருடங்களுக்கு இன்பத்ைத அனுபவித்துக் முழு மஹாபாரதம்


ஆயிரம் 375




நான்

உனது

இளைமைய


திருப்பித்

தந்து,

எனது

முதுைமைய ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன்." என்றான். ைவசம்பாயணர் புரு

பணிவுடன்,

ெசான்னார், "ஓ

"இப்படி


மன்னனால் நீ ர்


ெசால்வைத

நான்

ெசய்கிேறன். ஓ மன்னா, உமது பலவனத்ைதயும் ீ முதுைமையயும் நான் ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன். எனது இளைமைய ஏற்றுக் ெகாண்டு வாழ்வின்

இனிைமைய

கட்டைளப்படி

அனுபவித்துக்

பலவனத்தாலும் ீ


உமது

முதுைமயாலும்

ஆட்ெகாள்ளப்பட்டு, எனது இளைமைய உமக்குக் ெகாடுத்து நான்

வாழ்ந்து வருகிேறன்." என்றான். யயாதி, "ஓ புரு, உன்னிடம் நான் திருப்தி ெகாண்ேடன். அப்படி திருப்தியைடந்ததால் ெசால்கிேறன். உனது அரசாங்கத்தில்

வாழும்

மக்கள் அவர்கள் விருப்பங்கள்

முழுவதும் ஈேடறி மகிழ்ச்சியாக இருப்பர்." என்றான். இப்படிச்

ெசான்ன

அந்தப்

ெபரும்

துறவி

யயாதி,

காவியைர

நிைனத்து, தனது பலவனத்ைதயும் ீ முதுைமையயும் அந்த உயர் ஆன்மாவான புருவுக்கு அளித்தான்.


376


தந்ைதக்குக் கீ ழ்ப்படியும் மகேன வாrசு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 85

180

The Son who obeys the father, shall be his heir | Adi Parva - Section 85 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் சிறந்த


"அந்த

ஏகாதிபதியான


யயாதி,

இளைமையப் மிகவும் அதன்பிறகு

புருவின்



நகுஷ

ெகாண்டு, ெகாண்டான்.

அவன்

தனது

சக்திக்கு

உட்பட்ட இன்பங்கைள காலத்திற்குத் தகுந்தவாறு

அனுபவித்தான்.


ெபரும்


அறத்திற்ெகதிரான


ஓ

மன்னா, எந்தச்

ெசயைலயும் அவன் ெசய்யவில்ைல. ேதவர்கைளயும்,

(பித்ருக்கைளயும்) மகிழ்வித்தான், மகிழ்வித்தான், சூத்திரர்கைள

பித்rக்கைளயும்

தனது

ஏழ்ைமயானவர்களுக்கு ைவசியர்கைளக் அன்பால்

குற்றவாளிகளுக்கும் யயாதி,

ேவள்விகளாலும்

குடிமக்களின்

தகுந்த

எல்லா

சிரதங்களாலும்

உணவு

காத்து


மகிழ்வித்தான்,

மகிழ்வித்தான்.

தண்ைடகைளக்

பகுதிகைளயும்

எல்லா



அவர்கைளக் காத்து மற்றுெமாரு இந்திரைனப் ேபால இருந்தான். சிம்மத்தின்


ெகாண்ட

அந்த


தனது

இைளைமையக் ெகாண்டு தனது கட்டுக்குள் இருக்கும் எல்லா இன்பங்கைளயும்

அனுபவித்தான்,

அறம்


எல்ைலயற்ற

மகிழ்ைவ அைடந்தான். தனது விருப்பதுக்குட்பட்ட அைனத்ைதயும் அவன் அனுபவித்தான். அவன் எப்ேபாது தனது ஆயிரம் வருட நிைறவு வரப்ேபாகிறது என்று

நிைனத்தாேனா

அப்ேபாேத

துன்பப்பட்டான்.


மர்மங்கைள அறிந்த அந்த மன்னன், தகுந்த காலங்கைளயும் (13 முழு மஹாபாரதம்

377


கஷ்தங்கள்

=

1

காலம்,

30

காலங்கள்

=

1

முகூர்த்தம்)

கஷ்தங்கைளயும் (கண் சிமிட்டும் ேநரம்) கவனித்து ைவத்து, சில ேநரங்களில்

விஸ்வச்சியுடன்

நந்தவனத்திலும்,

சில



அழகிய

அலகாவிலும்

(குேபரனின்

நகரத்தில்), சில ேநரத்தில் வடக்ேக இருக்கும் ேமரு மைலயின் உச்சியிலும்

விைளயாடினான்.

அந்த

அறம்


மன்னன்

எப்ேபாது ஆயிரம் வருடங்கள் நிைறந்தது என்று நிைனத்தாேனா அப்ேபாது

புருைவ

வரவைழத்து


"ஓ

எதிrகைள

அடக்குபவேன, ஓ மகேன, உனது இளைமையக் ெகாண்டு, எனது சக்திக்குட்பட்டு,

வாழ்வின்

இன்பங்கைள

அதனதன்


எனது முழு விருப்பம் ஈேடற அனுபவித்ேதன். இருந்தாலும், நம் விருப்பங்கள்


திருப்திெகாள்வதில்ைல. ெநருப்பில்

ெநய்

வளர்கிறது. தங்கம்,

ஒரு

தனி

இந்த


அனுபவித்துவிடுவதனால்

ஆனால்,

அைத

ஊற்றப்படட்டால்

ரத்தினங்கள்,

ெகாண்ட

அைத

மனிதன்

முழு

அவன்

வளர்வது

ெநல்,


அனுபவிப்பதனால்,

ேகாதுைம,


உலகத்துக்ேக


ெகாள்ள

ேபால

என

தனி

மாட்டான்.

அது

ெவள்ளி,

அைனத்தும் அதிபதியாக ஆைகயால்,

இன்பத்திற்கான தாகம் என்பது ைகவிடப்பட ேவண்டியது. உண்ைமயான


என்பது,

உலகப்ெபாருட்களின் ைகவிடுகிறார்கேளா என்பைதத் நாம்

அவர்களுக்ேக

தீயவர்களாலும்,

வாழ்வில்

இதயம்

ேநாயாகும்.

எனது

நிைலத்திருந்தது. தாகம்,



பாவிகளாலும்

அந்த

தாகம்

இந்த

விருப்பங்கைள இருப்பினும்,

வருங்காலங்களில்

நாளும்

அந்த

ைகவிட

ஆயிரம்

தாகம்


அந்த

தாகம்

வருடமும்

எனது

என்பது


நிைறேவற்றுவதிேலேய


அதிகrத்ேத

கானகத்திற்குச்

இந்த

தாகத்ைதக்

ேதால்வியுறும்ேபாதும்

ேதால்வியுறுவதில்ைல. மரணத்திற்கான


எவெராருவர்

மீ து

வந்தது.

ெசன்று

எனக்கிருந்த


அங்கு


மானின் மருட்சியுடன் அைமதியாக உலகப் ெபாருட்களின் மீ து எனது இதயத்ைதச் ெசலுத்தாமல் பிரம்மனின் மீ து ெசலுத்தி அந்த

தாகத்ைதக் ைகவிடப்ேபாகிேறன். ஓ புரு, உன்னிடம் நான் மிகுந்த திருப்திெகாண்ேடன்! முழு மஹாபாரதம்

வளைம

உனதாகட்டும்! 378

இந்த

உனது


இளைமையத் திரும்பப் ெபற்றுக் ெகாள்! எனது அரசாங்கத்ைதயும் ெபற்றுக் ெகாள். நிச்சயமாக நீ ேய எனக்குப் ெபரும் ேசைவையச் ெசய்த எனது மகனாவாய்." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பிறகு, நகுஷ ைமந்தனான யயாதி, தனது பலவனத்ைதத் ீ திரும்பப் ெபற்றுக் ெகாண்டான். அவனது மகன் புரு தனது இளைமையத் திரும்பப் ெபற்றுக் ெகாண்டான்.

யயாதி தனது இைளய மகனான புருைவ அrயைணயில் அமர்த்த விருப்பங்ெகாண்டான்.

ஆனால்

பிராமணர்கைளத்

தைலைமயாகக் ெகாண்ட நான்கு வைகயினரும் மன்னனிடம், "ஓ

மன்னா, ேதவயானியின் மூலம் உனக்குப் பிறந்த மூத்த மகனும், ெபரும் சுக்ரனின் ேபரனுமான யது இருக்கும்ேபாது, நீ ர் எப்படி ீ ? நிச்சயமாக யதுேவ உமது அரசாங்கத்ைத புருவுக்குக் ெகாடுப்பர்

உமது மூத்த ைமந்தன்; அவனுக்குப் பிறகு துர்வசுவும், அதற்குப் பிறகு சர்மிஷ்ைடக்குப் பிறந்த ைமந்தர்கள் திரஹ்யுவும் அனுவும் இருக்கிறார்கள்.


இருக்கும்ேபாது

அருகைதயாவான்?

புரு

இைளயவன் இைத

இருக்கிறான். எப்படி


மூத்தவர்கள் அrயைணக்கு


ெசால்லிக்

ெகாள்கிேறாம். நீ ர் தர்மம் எதுேவா அைதச் ெசய்யும்." என்றனர். யயாதி, "பிராமணர்கைள முதன்ைமயாகக் ெகாண்ட நால்வைக மக்கேள, நான் என் அரசாங்கத்ைத எனது மூத்த மகன் யதுவுக்கு ஏன்

ெகாடுக்கக்கூடாது

தந்ைதக்குக்


கீ ழ்ப்படியாதவன்


மகனாகமாட்டான்

தனது

என்பது

ஞானமுள்ேளார் வாக்கு. தனது ெபற்ேறார்கள் ெசால்வைத ஏற்று நடந்து, அவர்களின் நல்லதில் ஆர்வம் ெகாண்டு, அவர்களால் எல்லா


ைமந்தர்களாவர்.


யதுவாலும்,

ெகாள்ளப்பட்டவர்கேள ஏன்

துர்வசுவாலும்

சிறந்த

நான்

அலட்சியம் ெசய்யப்பட்ேடன். திரஹ்யு மற்றும் அனுவாலும் நான் அலட்சியேம

ெசய்யப்பட்ேடன்.

வார்த்ைதக்குக்

கீ ழ்ப்படிந்தான்.

மதிக்கப்பட்ேடன்.

புரு

ஒருவேன

அவனாேலேய

நான்

எனது ெபrதும்

ஆைகயால், எல்ேலாருக்கும் இைளயவேன எனது வாrசாவான். அவன் எனது பலவனத்ைத ீ ஏற்றுக் ெகாண்டான். நிச்சயமாக புரு முழு மஹாபாரதம்

379


எனது

நண்பனாவான்.


ெபrதும்



ெசயைல அவன் ெசய்தான். எனக்குக் கீ ழ்ப்படிந்த நடக்கும் எனது

மகேன எனக்கு அடுத்த மன்னனாகி, இந்த முழு உலகத்ைதயும் அவன் கட்டுக்குள் ெகாண்டு வருவான் என்பது கவியின் மகனான சுக்ரனின்


கட்டைளயும்

ஆகும்.


ெகாள்வெதல்லாம்,

புரு

அலங்கrக்கட்டும் என்பதுதான்." என்றான். அதன்

பிறகு

அந்த

ெபற்ேறாrன்

இைளயவனாக

மக்கள்,


உமது


உள்ள


முடிையத்

தாங்க

உங்கைள

அrயைணைய

உண்ைமதான்.


அருகைதயுள்ளவன். புரு

"அது

இந்த

நான்

ஓ

மன்னா,

மகேன,

அவன்

வளமாக

உமக்கு தகுதி

இருக்க


வாய்ந்தவேன.

ெசய்த சுக்ரேன

இக்காrயத்தில் கட்டைளயிட்டிருப்பதால், நாங்கள் ெசால்வதற்கு ேவறு எதுவும் இல்ைல." என்றனர்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "மக்களால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட நகுஷ ைமந்தன், அrயைணயில் புருைவ அமர்த்தினான். உrய சடங்குகளுடன் ஏகாதிபதி,

தனது


தைலநகைர

துறவிகளுடனும் கானகேமகினான். யதுவின்


புருவுக்கு

விட்டு

அளித்த

அந்த

பிராமணர்களுடனும்

யாதவர்கள்

என்ற

ெபயrல்


ேபாஜர்கள்

அைழக்கப்பட்டார்கள்; துர்வசுவின் ைமந்தர்கள் யவனர்கள் என்று அைழக்கப்பட்டார்கள்; என்று

திரஹ்யுவின்

அைழக்கப்பட்டார்கள்,

மிேலச்சர்களாக


அனுவின்


வம்சம்,


ெபௗரவர்கள்

என்று அைழக்கப்பட்டனர். ஓ ஏகாதிபதி, நீ அந்த வழியிேலேய (ெபௗரவர்கள்)

ஆயிரம்


உனது


கட்டுக்குள் ைவத்து அரசாளப் பிறந்திருக்கிறாய்." என்றார்.


380


யயாதியின் கடுந்தவம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 86 Rigid vows of Yayati | Adi Parva - Section 86 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ைமந்தன் மகைன மிகுந்த



மன்னன்

யயாதி,

அrயைணயில் வாழ

துறவு



பிராமணர்களுடன் ஏகாதிபதி,

இயற்றும்

இருந்த


ெவறும்

தனது

அமர்த்தி



"நகுஷ

அந்த

துறந்து,


கிழங்குகைளயும் மட்டும் உண்டு சில காலம்



பிறகு

ேதவேலாகத்திற்கு உயர்ந்தான். அப்படி ேதவேலாகத்துக்கு


அங்கு

அருளப்பட்டு இருந்தான். ஓ மன்னா, ஆனால் விைரவில் அவன் இந்திரனால்

ேதவேலாகத்திலிருந்து

கீ ேழ

பூமிக்குத்

தூக்கி

வசப்பட்டு ீ அந்தரத்தில் இருந்தான் என்று ேகள்விப்பட்ேடன். அதன் பிறகு,

சிறிது

காலம்

ெசன்று

அவன்

வசுமான்,

அஷ்டகன்,

பிரதார்தனா மற்றும் சிபியுடன் ேதவர்களின் உலைக அைடந்தான் என்றும் ேகள்விப்பட்ேடன்." என்றார். ஜனேமஜயன்,

"யயாதி,

ேதவேலாகத்திற்குள்

அனுமதிக்கப்பட்ட

பிறகு ஏன் தூக்கி வசப்பட்டு, ீ மறுபடியும் ஏன் ேசர்க்கப்பட்டார் என்பைத



அைத

அறிய

விரும்புகிேறன். ஓ பிராமணேர, இைவெயல்லாவற்ைறயும் இந்த இருபிறப்பாளர்களான

இந்த



ெசால்லுங்கள். பூமியின் அதிபதி யயாதி, நிச்சயமாக மற்றுெமாரு இந்திரைனப் ேபால இருந்தவர். குரு பரம்பைரயின் மூதாைதயர், சூrயைனப் அகில

ேபால

ஒளி

வசுபவர். ீ

முழுைமயாக,

அதாவது

உலகிலும்

கைதைய

பூமியிலும்

எப்படி

புகழ்வாய்ந்த வாழ்ந்தார்

தனது அந்த அவர்

சாதைனகளுக்காக சிறப்புவாய்ந்தவrன் ேதவேலாகத்திலும்

என்பைத


ெசால்லுங்கள்." என்று ேகட்டான். முழு மஹாபாரதம்

381


ைவசம்பாயணர், "நிச்சயமாக நான் யயாதியின் துணிச்சல்மிக்க பூேலாக



வாழ்வு



விலக்கவல்ல புனிதமான கைதைய உைரக்கிேறன். ேகளும்." நகுஷ ைமந்தனான மன்னன் யயாதி, தனது மூத்த மகன் யது உட்பட அைனத்து மகன்கைளயும் மிேலச்சராகும்படி விட்டு, தனது இைளய

மகன்

புருைவ


அமர்த்திவிட்டு,

துறவு

வாழ்க்ைக வாழ கானகத்திற்குள் ெசன்றான். அந்த

மன்னன்

பழங்கைளயும்

கிளங்குகைளயும்

உண்டு

சில

காலம் கானகத்தில் வாழ்ந்தான். தனது மனைதயும் உணர்ச்சிகைளயும் தனது முழுக்கட்டுப்பட்டால் ைவத்திருந்த

அந்த

மன்னர்

திருப்திப்படுத்தினான். என்ன

சடங்கு

ெசய்ய

பித்rக்கைளயும்,

வானபிரஸ்த



வாழ்க்ைக அப்படி

வாழ்பவர்கள்


ெநய்ைய ெநருப்பில் விட்டு சடங்குகள் ெசய்தான். அறுவைடக்குப் பின்



தானியங்கைள


தான்

உண்டு

உயிைரத் தாங்கி வந்தாலும், நாடி வரும் விருந்தினர்களுக்கும் அந்நியர்களுக்கும் ெநய்ையக்

பழங்கள்

ெகாடுத்தும்

ெகாடுத்தும்,

அந்த


சிறப்புவாய்ந்தவன்


ெகாண்டான். அந்த மன்னன் இைதப் ேபான்ற வாழ்ைவ ஆயிரம் வருடங்கள் தனது


ேபசா

ேநான்பிருந்து,

முழுக்கட்டுப்பாட்டுக்குள்


உணவாகக்

வருடத்ைதக் கடத்தினான்.



தனது

வந்து,

தூங்காமல்

மனைத

காற்ைற

ஒரு

முழு

அடுத்த ஒரு வருடம் நான்கு புறமும் ெநருப்பு வளர்த்து, ேமேல கதிரவன் காய கடுைமயான தவமியற்றினான். காற்ைற மட்டுேம உண்டு, ஆறு மாதங்கள் ஒரு காலில் நின்றான். அந்த மன்னன் தனது புனிதமான

கடைமகளின்

பூேலாகத்ைதயும்

தனது

பயனாக

புகழால்


ேதவேலாகத்ைதயும்

ேதவேலாகத்துக்கு

உயர்ந்தான்.


382


இந்திரன் யயாதி ேபச்சு | ஆதிபர்வம் - பகுதி 87

The speech between Indra and Yayati | Adi Parva - Section 87 | Mahabharata In Tamil





"அந்த

மன்னர்


மன்னன்

வசிக்கும்ேபாது,

அவன்


சத்யர்களாலும்,

மருதர்களாலும், வசுக்களாலும் மதித்து

நடத்தப்பட்டான்.



ெசய்து, தனது மனைதத் தனது முழுக்கட்டுப்பாட்டுக்குள் ைவத்து,

அந்த


ேதவேலாகத்திலிருந்து பிரம்மேலாகத்திற்கு ேதவேலாகத்தில்

ேகள்விப்படுகிேறாம்.

அடிக்கடி ெவகு

ெசன்று

வருவான்.


அவன்

வசித்ததாக

நாம்

ஒருநாள் அந்த மன்னர்களில் சிறந்தவன் யயாதி, இந்திரனுடன் ேபசிக்



அந்த

பூேலாக

அதிபதி

இந்திரனால் பின்வருமாறு ேகட்கப்பட்டான். "ஓ

மன்னா,



ேபாதும்,

ஒப்பைடக்கும்ேபாதும் ேகட்டான். யயாதி,

"கங்ைகக்கும்

அவனுைடயது அதுதான்

என்று

புரு



என்ன




ெசான்னாய்?"

யமுைனக்கும்

பூேலாகத்தின்

பலவனத்ைத ீ என்று

உட்பட்ட



முழு


நீ

நாடும்



இடம்.

அைதச்சுற்றியிருக்கும் இடங்கள் உனது தைமயன்களின் அரசாக இருக்க


ேகாபமைடயாதவேன முழு மஹாபாரதம்

ேகாபமைடபவைன

உயர்வானவன், 383

விட

மன்னிக்காதவர்கைளவிட http://mahabharatham.arasan.info

மன்னிப்பவன் மனிதன்

உயர்வானவன்.

உயர்வானவன்.

கீ ழ்ைமயுள்ள


மிருகங்கைளவிட

கல்லாதவர்கைள

விட

கற்றவர்கள் உயர்வானவர்கள். உனக்குத் தீங்கிைழக்கப்பட்டாலும் பதிலுக்கு

நீ

யாருக்கும்

தீங்கிைழக்கக்கூடாது.


ேகாபத்திற்கு மதிப்பில்ைலெயன்றால், அந்தக் ேகாபேம அவைன எrத்துவிடும்.

ேகாபப்படுபவனின் எடுத்துக்

அவனது


ெகாள்கிறான்.


மதிக்காதவன்,

புண்ணியங்கைளத்

கடும்

தன்


வசம் நீ

மற்றவர்களுக்கு வலிைய உண்டாக்காேத. இழிவான முைறகளில் உனது எதிrகைள ஒடுக்காேத. மற்றவர்கைள ேவதைனப்படுத்தும்

வைகயில் பாவம் நிைறந்த வாட்டும் ெசாற்கைள உச்சrக்காேத. கடுைமயும்

ெகாடுைமயும்



மனிதர்கைள முள் ேபாலக் குத்திக் ெகாண்டிருப்பவர்கள், தங்கள் நாவில் ராட்சதர்கைளச் சுமந்திருக்கிறார்கள் என்பைத அறிந்து ெகாள்.

வளைமயும்,

அதிர்ஷ்டமும்



ேபாேத பறந்து ேபாகும். நீ எப்ேபாதும் அறம் சார்ந்தவர்கைளேய உனக்கு உதாரணமாக எடுத்துக் ெகாள். எப்ேபாதும் உனது ெசயல்கைள கடந்த காலப் பார்ைவேயாடு அறம் சார்ந்தவர்களின் ெசயல்கேளாடு ஒப்பிட்டுப் பார்த்துக்

ெகாள்.

மதிக்கக்கூடாது. நடத்ைதகைள ேவண்டும்.

தீயவர்களின்

நீ

அறம்



தீச்ெசாற்கைள



உதடுகள்

நீ


ஞானமுள்ளவர்களின்


மூலம்

நடந்து

ெகாள்ள

உதிர்க்கப்பட்ட

தீச்ெசாற்கள் எனும் கைணகளால் தாக்குண்ட மனிதன், இரவும்

பகலும் அழுவான். அது அவனது உடலின் ைமய பாகத்ைதேய தாக்கும்.




அந்தக்

கைணைய அடுத்தவர் மீ து பயன்படுத்தமாட்டார்கள். அன்பு, நட்பு, ெகாைட, இனிைமயான ேபச்சு ஆகியவற்றால் கிைடப்பைதவிட,

ேதவர்கைள வழிபட்டும் புகழ்ந்தும் திருப்திப்படுத்துவதனால்கூட மூவுலகங்களிலும்



கிைடத்துவிடாது.

வாட்டும்

ெசாற்கைளப்

ஆைகயால், நீ எப்ேபாதும் தணிக்கும் வார்த்ைதகைள உச்சrக்க ேவண்டுேம


பயன்படுத்தக்கூடாது. வாய்ந்தவர்கைள முழு மஹாபாரதம்

நீ


மதிக்கப்பட

மதிக்க


384

ேவண்டிய நீ

தகுதி



மற்றவர்களுக்கு ெகாடுக்க ேவண்டும், எைதயும் இரந்து ேகட்கக் கூடாது. என்று ெசான்ேனன்" என்றான்.


385


அஷ்டகைன அைடந்த யயாதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 88 Yayati reached Ashtaka | Adi Parva - Section 88 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "அதன்பிறகு இந்திரன் யயாதியிடம்,

"ஓ

மன்னா,

கடைமகைளெயல்லாம்

முடித்த

பிறகு,

உனது நீ

கானகேமகினாய், ஓ நகுஷ ைமந்தனான யயாதிேய, ஆன்மிகக்

கடைமகளிலும்

யாருக்குச்

சமமாக


ேகட்கிேறன்."

மனிதர்களிேலா,

எளிைமயிலும்

இருக்கிறாய்

யயாதி,

ேதவர்களிேலா,

என்று

"ஓ

நீ

நான்

வாசவா,

கந்தர்வர்களிேலா

அல்லது

ெபரும் முனிவர்களிேலா ஆன்மிகத் தவத்தில் எனக்குச் சமமான ஒருவைரயும் நான் காணவில்ைல." என்றான். அதற்கு இந்திரன், "ஓ


உன்ைனவிடப்

சமமானவர்கைளயும்,

சிறியவர்கைளயும்

உண்ைமயானத்


மதிக்கவில்ைலயாைகயால், இழந்தாய். என்றான்.


நீ

ெபrயவர்கைளயும்,

நீ


உனது

ேதவேலாகத்திலிருந்து

யயாதி, நான்

"ஓ

நான்

விழ


நீ


விழேவண்டியது


இழந்துவிட்ேடன்.

ேதவேலாகத்திலிருந்து தைலவேன,

சக்ரா,


அதன்

எனது

தான்."



ேவண்டியதுதான்.

அறம்சார்ந்தவர்கள்

ஓ

நான்

ேதவர்கள் மற்றும்

ேநர்ைமயானவர்கள் மத்தியில் விழ விரும்புகிேறன்." என்றான். இந்திரன்,

"ஓ

ஞானமுள்ேளாம் அைடவாய்.

ஓ

உன்ைனவிட

மன்னா,

நீ

அறம்

மத்தியிேலேய

யயாதி,

இந்த

சார்ந்தவர்கள்


ெபரும்

அனுபவத்ைதக்

உயர்வானவர்கைளேயா,


புகைழ


சமமானவர்கைளேயா

இனி நீ மதிக்காமல் இராேத." என்று பதிலுைரத்தான். ைவசம்பாயணர்


ெதாடர்ந்தார், இருந்து

ெகாண்டிருக்ைகயில் பார்க்கப்பட்டான். அழுகுக்குச்



அரசமுனியான

அஷ்டகன்

சமமாக,

"இதன்

386

அப்படி

அஷ்டகனால்

அவைனக்



கண்டு,

காந்திக்குச்

யயாதி


அவன்

"இந்திரனின்

சமமாக



உயரத்தில்


விழும்

நீ ர்

யார்?

கருேமகங்களுக்குப்

பின்னிருந்து ெவளிவந்து விண்ைண அதிகராம் ெசய்பவர்களில் முதன்ைமயான அதிக

சூrயனா?

சக்தியுடன்


சூrயப்பாைதயில்



காந்தியுடன்,

விழும்


கண்டு, என்ன விழுந்து ெகாண்டிருக்கிறது என்று அைனவரும் ஆச்சர்யத்தில் சக்ரைனப்

மதியிழந்து

ேபான்று,

விஷ்ணுைவப்


அல்லது

ேபான்ற



சக்தியுடன்,


ேபான்ற


அல்லது


இருந்து விழும் உம்ைமக் கண்டு உண்ைமைய அறிந்து ெகாள்ள அணுகிேனாம். நாங்கள் யார் என்று நீ ர் ேகட்பதற்கு முன்னர், நீ ர் யார் என்பைதச் ெசால்லும். நீ ர் யார்? நீ ர் ஏன் இங்கு விழுகிறீர்? உமது

பயங்கள்

மைறயட்டும்.

அகலட்டும்,

உமது

துன்ப

துயரங்கள்

நீ ர் இப்ேபாது அறம்சார்ந்த ஞானமுள்ேளார் மத்தியில் இருக்கிறீர். வளைனக் ெகான்ற சக்ரேனகூட உம்ைம இங்குக் காயப்படுத்த முடியாது.


ஞானமுள்ேளாரும்,

தைலவைனப்

ேபான்ற

அறம்சார்ந்தவர்களும்

வரமிக்கவேர, ீ

துயரத்தில்


தங்கள் சமுதாயத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கைளத் தாங்குவார்கள். இங்ேக கூடியிருக்கும்

எங்களில்,


ேபான்ற


மற்றும் அறம்சார்ந்தவர்கைளத் தவிர ேவறு யாரும் கிைடயாது. ஆைகயால், இங்ேகேய அைமதியாகத் தங்கியிரும். ெநருப்புக்கு

மட்டுேம ெவப்பத்ைதக் ெகாடுக்கும் சக்தி உண்டு. பூமிக்கு மட்டுேம விைதக்கு உயிர் ெகாடுக்கும் சக்தி உண்டு. சூrயனுக்கு மட்டுேம எல்லாவற்ைறயும்

விருந்தினர்களுக்கு

ஒளிரச்ெசய்யும் மட்டுேம

சக்தியுண்டு.

அறம்

அைதப்

ேபால

சார்ந்தவர்கைளயும்

ஞானமுள்ேளாைரயும் கட்டைளயிடும் சக்தி உண்டு." என்றார்.


387


யயாதி கண்ட உலகங்கள்| ஆதிபர்வம் - பகுதி 89 Regions behelded by Yayati | Adi Parva - Section 89 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) யயாதி,

"நான்

நகுஷ

ைமந்தனும்,

தந்ைதயுமான யயாதி. அைனத்து

உயிைரயும்


சித்தர்கள்,

உலகத்திலிருந்து, விழுந்து

எனது


மதிக்காததால்,

மற்றும் அறத்


நான்



வயதால்

குன்றி நான்

உன்ைன விட மூத்தவன், ஆைகயால் நான் உன்ைன முதலில் வணங்கவில்ைல. கல்வியில்

நிச்சயம்,

வயதில்

உயர்வானவர்கைளயும்,

மூத்தவர்கைளயும்,


தகுதிகளில்

மூத்தவர்கள்

மதிக்கப்பட

உயர்வானவர்கைளயும் எப்ேபாதும் பிராமணர்கள் மதிப்பார்கள். அஷ்டகன் ேவண்டும் ஆன்மிகத்

"ஓ


என்று

நீ ர்

வயதால் ெசால்கிறீர்.

தகுதிகளாலும்

ஆனால்

கல்வியாலும்,

உயர்ந்தவர்கேள

வழிபடுவதற்கு

உண்ைமயான தகுதி வாய்ந்தவர்கள் என்று ெசால்லப்பட்டுள்ளது." என்றான்.

யயாதி, "பாவம் என்பது, நான்கு அறச்ெசயல்களின் தகுதிகைள அழிக்கிறது என்று ெசால்லப்பட்டுள்ளது. தன் ேதாற்றம் பற்றிய கர்வம்

என்பது


ஒருவைன

ஒன்றாகும்.

அடிச்சுவடுகைளப் தகுதிகள்

நரகத்திற்கு

அறம்


பின்பற்றமாட்டார்கள்.

உயர்வதற்ேகதுவான

ெசய்வார்கள்.

நானும்


ஆனால்

அைழத்துச் ,

தங்கள்


தீயவர்களின் ஆன்மிகத்

ெசயல்கைளேய ெபரும்


அறத்தகுதிகைளக்

அைவெயல்லாம்

குன்றிவிட்டன.

எனது சிறந்த முயற்சிகளினால் கூட நான் அவற்ைற மீ ட்ெடடுக்க முடியாது.

தனது

விதிையக் ெகாள்ளாமல்

கண்டு

நன்ைமயில் தனது


அக்கைறயுள்ளவன்,

ேதாற்றத்ைதப் அப்படிப்

ெசல்வங்கைள


அவனது


ெசய்வான்.

அவன்


388

பற்றி

பட்டவன் தகுதிகைள

எனது

கர்வம் ெபரும்

வளர்க்கும்


கற்று,


அடக்கமுள்ளவனாக அறிந்து,


இவ்வுலகம்

ஆன்மிகத்திற்குத் ெசல்வான்.


முழு


இன்பங்களிலிருந்து

தன்ைன

ெபரும்

அவன்

அர்ப்பணித்து,

ெசல்வத்ைத

விடுபட்டு,


அைடந்தவன்

எவனும்

ேபருவைக ெகாள்ளக்கூடாது. முழு ேவதங்கைளயும் அறிந்தவன் எவனும்

உலகத்தில் அங்ேக

கனியற்று

தகுதிகளற்று

இருக்குக்


விதிேய

இயற்ைகப்

தைலைமயானது.


ஞானமுள்ேளார், ேபருவைகேயா

கூடாது.

பண்புகள்




எந்த

துன்பேமா


இருக்கின்றன. முயற்சியும்

வலிைமைய


அறிந்த


அைடயக்கூடாது.

ெசழுைமயும்

துக்கமும் விதிைய நம்பிேய இருக்கின்றன, தனது முயற்சியாேலா சக்தியாேலா என்பைத


அல்ல

என்பைத


அறிந்தவன்,

துயரேமா

ஞானமுள்ளவன்

துன்பப்படாமலும், திருப்தியுடன்

ெசழுைமயில்


விதி

வலியது

ேபருவைகேயா

ெகாள்ள


துயரங்களில்

ேபருவைக

ெகாள்ளாமலும்

விதிேய

தைலைமயானது

என்று

உணரும்ேபாது, துயரமும் ேபருவைகயும் ஏற்படாது. ஓ அஷ்டகா,

இந்த உலகத்தில் ெபரும் சக்தியின் கட்டைளகைள அறிந்த நான், எப்ேபாதும்

பயத்துக்கு

ஆட்படுவதுமில்ைல

துயரத்ைத

ஊக்குவிப்பதும் இல்ைல. பூச்சிகளும், புழுக்களும், முட்ைடயிடும் இனங்களும், மனித

தாவர

உடலில்

மீ ன்களும்,

வைககளும்,


கற்களும்,

பைடக்கப்பட்டனேவ.

விைளவுகளிலிருந்து ஆன்மாேவாடு

புழு

ஊர்ந்து


இனமும்,

பூச்சிகளும்,நீ ர்களில்

புற்களும், அைவ

கட்ைடகளும்

தனது


-


ெசயல்களுக்கான

விலக்கப்படும்ேபாது

(பரமாத்மாேவாடு)

கலக்கின்றன.

தைலைம இன்பமும்

துன்பமும் நிைலயில்லாதன. ஆைகயால், ஓ அஷ்டகா, நான் ஏன்

துயரைடய ேவண்டும்? துன்பத்ைத விலக்க என்ன ெசயல் ெசய்ய ேவண்டும் என்பைத நாம் அறிய மாட்ேடாம். ஆைகயால், யாரும் துன்பத்ைதக் கண்டு துயருறக்கூடாது." என்றான். அஷ்டகனின் தாய்வழிப் பாட்டனான மன்னன் யயாதி, அைனத்து அறங்கைளயும்



அந்தரத்தில்


ெகாண்டு ேபசிக்ெகாண்டிருந்த ேபாது, அந்தப் ேபச்சின் முடிவில் முழு மஹாபாரதம்

389


அஷ்டகன் அவைன ேகள்வி ேகட்டான். "ஓ மன்னர் மன்னா, நீ ர் எந்த உலகங்கைளெயல்லாம் கண்டு இன்பமாக இருந்தீர். ஒவ்ெவாரு உலகிலும்


ேபரான்மாக்களின்

காலம்

அப்படி

ெசயல்கைளயும்,


இருந்தீர்?

கட்டைளகைளயும்

அறிந்த

சாமர்த்தியமுள்ள குருக்கைளப் ேபால, அறத்தின் கட்டைளகைள

உைரக்கின்றீேர!" என்று ேகட்டான். யயாதி, "நான் இந்தப் பூவுலகில்

ெபரும் மன்னனாக இருந்ேதன். முழு உலகமும் எனது கட்டுக்குள் இருந்தது. அைதத் துறந்து, எனது ஆன்மிகத் தகுதிகைள வளர்த்துக் ெகாண்டு


அைடந்ேதன்.

நான்

அங்ேக

ஆயிரம்

வருடங்கள் இருந்து, மிகவும் உயர்ந்த இடத்திலிருக்கும் ஆயிரம் கதவுகைள

உைடய,

நூறு


ெகாண்ட


இருக்கும் இயல்புக்குமிக்க அழகுைடய இந்திரனின் வசிப்பிடத்ைத அைடந்ேதன். இன்னும்

அங்ேகயும்

உயரமான

நான்

ஆயிரம்




அந்த



நிைலத்த மகிழ்ச்சி இருந்தது, அழிவு என்பது இல்லாத இடம் அது.

அந்த இடம் பைடப்பாளியும், பூமியின் தைலவனுமானவர் இருக்கு இடம். அந்த இடத்ைத அைடவது மிகவும் கடினம். அங்ேகயும் நான் ஆயிரம் வருடங்கள் வசித்ேதன், அதன்பிறகு அைதவிடவும் உயர்ந்த

இடமான ேதவர்களுக்கு ேதவன் (விஷ்ணு) வசிக்கும் இடத்திற்குச் ெசன்ேறன்.




ேதவர்களாேலேய ெகாண்டாடப்படும் பல்ேவறு இடங்களில் நான்

வசித்ேதன். நிைனத்த உருவத்ைத அைடயும் சக்தி ெபற்று, நந்தனா என்ற



நந்தவனத்தில்

அப்சரஸ்களுடன்

விைளயாடிக்ெகாண்டு, ேகாடி வருடங்கள் வாழ்ந்ேதன். அங்ேக கணக்கிலடங்கா வண்ண வண்ண மலர்கைளயும் நறுமணத்ைதயும் உைடய

அழகான




பல

வருடங்கள் கடந்து, நித்தியமான மகிழ்ச்சிைய நான் அனுபவித்துக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, ஓ மன்னா, ஒரு நாள், ேதவ தூதன் ஒருவன் கடுைமயான முகபாவத்துடன், சத்ததுடனும் ஆழ்ந்த குரலுடனும், ஓ மன்னர்களில்

சிம்மத்ைதப்


"ேகடுவந்தது!

ேகடு

வந்தது! ேகடு வந்தது!" என்று மூன்று முைற சத்தமிட்டது மட்டுேம என் நிைனவிலிருக்கிறது. நான் எனது அறத்தகுதிகைள இழந்து நந்தனத்திலிருந்து ேதவர்கள்,

விழுந்ேதன்.

"அந்ேதா!


என்னெவாரு

வானத்திலிருந்து

துரதிர்ஷ்டம்,

அறம்

சார்ந்தவனாக இருந்தும், புனிதமான கடைமகைளச் ெசய்திருந்தும், முழு மஹாபாரதம்

390


யயாதி

தனது



இழந்து


ெகாண்டிருக்கிறாேன" என்று துயருற்று ெசால்லினர்..


நான் விழுந்து ெகாண்டிருந்ேதன். நான் அவர்களிடம் சத்தமாக, "ேதவர்கேள, நான் விழப்ேபாகும் ஞானமுள்ேளார் இருக்கும் இடம் எங்ேக

இருக்கிறது?

என்று



உங்களுக்குச்

ெசாந்தமான இந்தப் புனிதமான ேவள்விகள் நடக்கும் இடத்ைதக் காண்பித்தனர். உருவாகும்

.

ேவள்விெநருப்பில்

சுற்றுப்புறத்ைதக்

ஊற்றப்படும்

கருைமயாக்கிக்

ெநய்யால்


வரும்

சுருண்ட புைகையக் கண்ேடன். அதன் வழிகாட்டுதல்படி, நான் உங்கள்

பகுதிைய

அணுகிக்


இடத்திற்கு வந்ததில் இதயத்தால் மகிழ்கிேறன்." என்றான்.


391

உங்கள்


மனிதன் இறந்த பிறகும், பிறக்கும் முன்பும் என்ன நடக்கிறது?| ஆதிபர்வம் - பகுதி 90 What happens after man's death, and before his birth? | Adi Parva - Section 90 | Mahabharata In Tamil



"நிைனத்த


உருைவ



ேகாடி

நந்தனத்தில்



நந்தவனத்தில் வாழ்த்துள்ள ீர். ஓ கிருத

யுகத்தின்

புகழ்வாய்ந்தவர்களில் முதன்ைமயானவேர, அந்தப்

எப்படி

பகுதியிலிருந்து

துரத்தப்பட்டு

இங்கு

"உறவினர்களும், மனிதைன

நீ ர்

இந்த

வந்தீர்?"

நண்பர்களும், உலகத்தில்

என்று


ெசாந்தங்களும்

யயாதி,

எப்படி

ைகவிடுகிறார்கேளா,

ஒரு


அவர்களது ெசல்வமும் ைகவிட்டுப் ேபாகும். அடுத்த உலகத்தில், இந்திரைனத் தைலைமயாகக் ெகாண்ட ேதவர்கள் நாம் அறத்ைத இழக்கும்ேபாது அஷ்டகன்,

நம்ைமக்

"எப்படி

ைகவிடுகிறார்கள்."

அடுத்த


நாம்


அறத்ைத

இழக்கமுடியும் என்பைத அறிய நான் ஆவலாக இருக்கிேறன். ஓ

மன்னா, ேபரான்மாக்களின் வார்த்ைதகைளயும் ெசயல்கைளயும் அறிந்தவர் நீ ர் என்பது எனக்குத் ெதrயும். என்ன ெசயல்புrந்தால்,

எந்த உலகத்ைத அைடயலாம் என்பைதயும் எனக்குச் ெசால்லும். " என்றான். யயாதி, "ஓ பக்தியுள்ளவேன, தங்கள் சுயெபருைமையேய ேபசிக் ெகாண்டிருப்பவர்கள்

ெபௗமா

என்ற

நரகத்தில்


தண்டிக்கப்படுவார்கள். என்னதான் ெமலிந்திருந்தாலும் அவர்கள் பூமியில்

வளர்ந்து

(மகன்கள்


ேபரன்கள்

வைகயில்)

கழுகுகளுக்கும், நாய்களுக்கும், நrகளுக்கும் உணவாக மாறுவர்.


392


ஆைகயால், ஓ மன்னா, ெபrதும் கண்டிக்கத்தக்க களங்கமுள்ள தீயவர்கள்

அடக்கப்பட



ஓ

ெசால்லிவிட்ேடன்.

மன்னா,

நான்

உனக்கு


என்ன

ெசால்ல ேவண்டும் என்பைதச் ெசால் என்றான்." அஷ்டகன், "வாழ்வில் முதுைம அைடந்து அழிந்துேபாகும்ேபாது, கழுகுகளும்,

மயில்களும்,

பூச்சிகளும்,

புழுக்களும்

மனித

உடைல உண்கின்றன. அப்ேபாது அந்த உடலில் இருந்த மனிதன் எங்கிருக்கிறான்

(அைவ

உண்ணும்ேபாது)?

அவன்

எப்படி

மறுபடியும் பிறக்கிறான்? ெபௗமா என்ற நரைகப் பற்றி பூமியில் நான் ேகள்விப்பட்டதில்ைலேய!" என்றான். யயாதி,

"உடல்

ெசயல்களுக்ேகற்ேப, புகுகிறான்.

அவன்

அழிந்த

பிறகு,

மறுபடி

ஒரு


மனிதன்,

தாயின்

தனது

கருவைறக்குள்

ெதளிவில்லாத

உருவுடன்

இருக்கிறான். ெதளிவான உருவைடந்து, பின்பு காணும்படியான ேதாற்றத்ைத


உலகில்

ேதான்றி,


பரப்பில்

நடக்கிறான். அவன் எங்ேக விழுகிறாேனா அதுதான் பூமி நரகம் (ெபௗமா). வாழ்வின் முடிைவ அவன் காண்பதில்ைல. அதனால் அவன் அந்த அடிைமத்தைளைய அறுப்பதில்ைல.

சிலர் ேதவேலாகத்தில் அறுபது ஆண்டுகள் வாழ்கின்றனர், சிலர் எண்பது


ஆண்டுகள்

கீ ேழ

வாழ்கின்றனர்.

விழுகின்றனர்.

அப்படி

அதன்

பிறகு



விழும்ேபாது,

ராட்சத உருவில் இருக்கும் மகன்கள், ேபரன்கள், உறவினர்கள் ஆகிேயாரால்

தாக்குண்டு


இதயத்திலிருந்து

விலகி

தங்கள் அடிைமத்தைளகைள அறுப்பதில்ைல." என்றான். அஷ்டகன், விழும்ேபாது,

"என்ன

பாவத்திற்காக,


தாக்கப்படுகிறார்கள்? அழிவதில்ைல?

பற்கள்

ஏன்


ெசார்க்கத்தில் ெகாண்ட


எப்படி

ஒரு


ராட்சதர்களால் முழுவதுமாக


புலனுணர்வுகளுடன் புகுகின்றனர்?" என்று ேகட்டான்.


393


யயாதி,

"ெசார்க்கத்தில்

ெபாருளாக

நீ rல்

கலக்கிறான்.

விந்தணுவாகிறது. தாயின்


பிறகு

விழுந்தவுடன்,

இந்த

நீ ேர

உயிர்

ெபண்ைமக்கான


புகுகிறது.

நுண்ணிய விைதயான


அங்ேக

அது

ஒரு

கருவாக

வளர்கிறது. பிறகு, மலrலிருந்து கனி உருவாவது ேபால், காணும் ேதாற்றம்

ெகாண்ட

காய்கறிவைககள்,

உருவாகிறது.

நீ ர்,

காற்று,

பூமி,


ஆகாயம்,

ெசடிகள்,

மற்ற

ஆகியவற்றில்

இேத உயிர்நீ ராக இருந்து, நான்கு கால் விலங்கினங்களாகவும், இரண்டு

கால்

விலங்கினங்களாகவும்

உருவாகிறது.

இதுதான்

அைனத்து உயிர்களுக்கும் ேநர்கிறது." என்றான். அஷ்டகன், "நான் எனது சந்ேதகங்கைளக் ேகட்கிேறன். அவற்ைற எனக்குச்

ெசால்லும்.

கருவைற


மனித

உருைவ

அைடயும் ஒரு ஜீவன் எப்படி ஒரு உருவத்ைத அல்லது ேவறு உருவத்ைதேயா அைடகிறது? தனித்தன்ைம வாய்ந்த உருவமும், கண்களும்,

காதுகளும்,


நீ ர்

நிைனவும்

எப்படி

ேபரான்மாக்களின்

கிைடக்கிறது?

ஓ


ெசயல்கைளயும் அறிந்தவர். ஆைகயால், என்னால் ேகட்கப்பட்ட இந்த ேகள்விக்கு முழுைமயான பதிைலச் ெசால்லும்." என்றான். யயாதி, "ஒருவனது ெசயல்களின் தகுதிக்ேகற்ப, உயிர்விைதக்குள் நுண்ணிய

உருெகாண்டு,

மறுபிறப்புக்கான

காரணத்திற்கான

சுற்றுப்புறச் சக்திகளால் ஈர்க்கப்பட்டு, ஒரு உயிர் கருவைறக்குள் விழுகிறது. அங்ேக அது குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் வளர்கிறது. முதலில்

அது

கருவாகிறது,

பிறகு

ெவளிப்புற


வளர்கின்றனர். குறிப்பிட்ட காலத்தில் அந்தக் கருவைறையவிட்டு ெவறிேய

வந்து,

மனிதனாகி,

உணர்கிறது.

தனது


உணர்கிறது;

தனது

மூக்கால்

தனது

காதுகளால்

நிைறத்ைதயும் மணத்ைதயும்,

ஒலிைய

உருவத்ைதயும் தனது

நாவால்

சுைவையயும், தனது முழு உடலால் ெதாடுதல் உணர்ைவயும், தனது

மனதால்

கருத்துகைளயும்


நுண்ணியச்


"மரணத்திற்குப்

வளர்கிறது." என்றான்.

சாறு

அல்லது அழிக்கப்படுகிறது." முழு மஹாபாரதம்

உணர்கிறது.

கண்கள்

ஓ

அஷ்டகா,

காணும்

உடலாக

பிறகு,

உடல்

எrக்கப்படுகிறது.

394


முழுவதுமாக

அழிக்கப்பட்ட

பிறகு,

என்ன

நியமத்தால்

(ெகாள்ைக) ஒருவன் புத்துயிர் ெபறுகிறான்?" என்று ேகட்டான்.

யயாதி, "ஓ மன்னர்களில் சிம்மத்ைதப் ேபான்றவேன, இறக்கும்

மனிதன் ஒரு நுண்ணிய உரு ெகாள்கிறான். தனது ெசயல்கைள கனவு

ேபால்


ெகாள்கிறான்,

பிறகு

அவன்

உருவத்திற்குள் காற்ைறவிட ேவகமாக உருமாறுகிறான். நற்குணமிக்கவர்கள் கீ ழ்ைமயான

புழுக்களாகவும், ெசால்ல


உருைவயும்

ஆகிறார்கள்.

ஒன்றுமில்ைல.

உயிரனங்கள்

பிறகு

உருைவயும்,

நான்கு

கால்களுைடய



பூச்சிகளாகவும்


ஆன்மாேவ! வளர்ந்து,

உயர்வான

ஓ

எப்படிப் கால்,


ேவறு


பிறக்கின்றன,

ஆறுகால்

அல்லது

உயிரனங்களாக

ேவறு


ெபரும்

கருவில் இன்னும்

எப்படி

ஆகின்றன

பூமிக்குத்

திரும்பாத

என்பைதச் ெசால்லிவிட்ேடன். நீ என்னிடம் ேவறு என்ன ேகட்கப் ேபாகிறாய்?" என்றான். அஷ்டகன், அளவுக்கு

"ஓ



ஆன்மிகத்தாலா எப்படி



அல்லது

எப்படி

ஞானத்தாலா?

அைடகிறார்கள்?

ஒருவன்

படிப்படியாக

பாராட்டப்படும் உயர்ந்த உலகங்கைள அைடய முடியும்?

இதற்கு முழுைமயாக பதிலளியுங்கள்." என்றான். யயாதி, "மனிதர்கள் ெசார்க்கத்தில் நுைழவதற்கு அவர்கள் ஏழு வாயில்களில் அனுமதிக்கப்பட ேவண்டும் என்று ஞானமுள்ேளார் ெசால்கிறார்கள். துறவு (ஆன்மிகம்), தயவு, அைமதியான மனம் (மன

அைமதி),

சுய

கட்டைள,

அடக்கம்,

எளிைம,


உயிரடத்திலும் அன்பு ஆகியைவேய அைவ. கர்வத்தால் ஒருவன் இைவயைனத்ைதயும் ெசால்கிறார்கள்.

இழக்கிறான்

ஞானத்ைதப்

என்று



ெகாள்பவன்


தாேன கற்றவனாக நிைனத்துக் ெகாள்கிறான். அந்தக் கல்வியால் மற்றவர்கைள

மதிக்காமல்

ேபாற்றப்படும்

அழிவில்லாத

அந்த

வைக

ஞானம்


உள்ள

இருக்கிறான். உலகங்கைள ஒருவன் 395

அப்படிப்பட்டவன் அைடய

பிரம்மத்ைத

முடியாது. அைடய


முடியாது. கல்வி, குைறவாகப் ேபசும் தன்ைம, ெநருப்பு முன்பு வழிபாடு, ேவள்விகள் ஆகிய இந்த நான்கும் ஒருவனது பயத்ைத விலக்கவல்லன. விலகுவதற்குப்


பதில்,

மதிக்கப்படும்ேபாது

அது

கர்வம்

கலப்பின்,

அதிகrக்கும்.

உவைகயும்,

பயம்


அவமதிக்கப்படும்ேபாது

துன்பமும் அைடயக்கூடாது. ஞானமுள்ேளார் மட்டும் மற்றுெமாரு ஞானமுள்ளவைர உள்ளவர்கள்

ேபால

ெகாடுத்திருக்கிேறன்

மதிப்பார். நடந்து -

தீயவர்களால்

ெகாள்ள

நான்

நல்ெலாழுக்கம்


நிைறய

நான்

நிைற


ெசய்திருக்கிேறன் - நான் நிைறய கற்றிருக்கிேறன் - நான் நிைறய ேநான்புகைளக் கர்வங்கேள,

கைடப்பிடித்திருக்கிேறன்

பயங்களின்

உணர்ச்சிகளுக்கு நற்குணமிக்க

ேவர்.

ஆளாகக்

கற்றவர்கள்,

என்பன

ேபான்ற


ேபான்ற


கூடாது.

மாற்றமில்லாத,

நீ

அது


ேபான்ற

இறப்பற்ற

பிரம்மத்ைத மட்டுேம துைணயாகக் கருதி, இகத்திலும் பரத்திலும் நிரந்தர அைமதி ெபறுகிறார்கள்." என்றான்.


396


வாழ்வின் நான்கு நிைலகள்| ஆதிபர்வம் - பகுதி 91 Four modes of life | Adi Parva - Section 91 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) அஷ்டகன்,

"வாழ்வின்

நிைலகளான,

கிருஹஸ்தம்,

பிரம்மச்சாr,

ஆகியவற்ைற எப்படி

பிக்ஷூ,

வானப்பிரஸ்தம்

கைடப்பிடிப்பவர்கள்

நடந்து

அறத்தகுதிகைள என்பதில்

நான்கு

அைடய

ேவதத்ைத




ேவறு பட்டு இருக்கிறார்கேள!" என்று ேகட்டான்.

யயாதி, "பிரம்மச்சாrகள் பின்வருமாறு ெசயல்பட ேவண்டும். தனது குருவின் வசிப்பிடத்தில் தங்கி, அந்த குருவின் கட்டைளப்படி பாடம் கற்க ேவண்டும். குருவின் கட்டைளக்காகக்

காத்திராமல் அவரது குறிப்புணர்ந்து ேசைவ ெசய்ய ேவண்டும். குரு உறக்கத்திலிருந்து கண்விழிக்கும் முன்பு அவன் விழித்துவிட ேவண்டும். குரு உறங்கச் ெசன்ற பிறேக அவன் உறங்கச் ெசல்ல

ேவண்டும். அவன் எளிைமயானவனாக, தனது உணர்ச்சிகைளத் தனது முழு கட்டுப்பாட்டில் ைவத்து, அைமதியுனும் விழிப்புடனும்

படிப்புக்காகத் தன்ைன அர்ப்பணிக்க ேவண்டும். அப்ேபாதுதான் அவன்

ெவற்றியைடய

இைவெயல்லாம் (இல்லறவாசி), சம்பாதிக்க


பைழைமயான

ெசால்லப்பட்டுள்ளன.

ேநர்ைமயான


நியாயமான

அவன்

உபநிஷத்தில்

கிருஹஸ்தன்

வழிகளில்


ெசய்ய



அவன் எப்ேபாதும் ஏதாவது தானம் தர ேவண்டும். தனது


உபசrக்க


சிறுபகுதிையேயனும் எடுத்துக் ேதடாமல்,

வரும்

விருந்தினர்கைள

எந்த

ஒரு

ெபாருைளயும்,

மற்றவனுக்குக்

ெகாள்ளக்

கூடாது.

தனது


ஒரு

அன்ேபாடு

ெகாடுக்காமல்

முனிவன்,


நம்பி,

அதில்

தாேன

கானகங்கைளத் எல்லா

தீய

காrயங்களிலிருந்தும் விடுபட ேவண்டும். அவன் ஏதாவது தானம் முழு மஹாபாரதம்

397


ெசய்ய ேவண்டும். எந்த உயிrனத்ைதயும் துன்புறுத்தக் கூடாது. அப்ேபாதுதான் அவன் தனது வழியில் ெவற்றிைய அைடவான். உண்ைமயான

பிக்ஷூ

என்பவன்,

தனது

ெசயல்களினால்

(உைழப்பு) தன்ைனத் தாங்கிக் ெகாள்ளக் கூடாது (உணவு). அவன் எண்ணற்ற சாதைனகள் ெசய்திருக்க ேவண்டும். அவன் தனது

உணர்ச்சிகைள முழு கட்டுப்பாட்டிற்குள் ைவத்திருக்க ேவண்டும். உலக

நிகழ்வுகளில்

ெகாள்ள



ஒரு

அவன்

தன்ைன

இல்லறவாசியின்

துண்டித்துக்

கூைரக்குக்கீ ேழ

படுத்துறங்கக் கூடாது. அவன் மைனவிையக் ெகாள்ளக் கூடாது. ஒவ்ெவாரு நாளும் அவன் சிறிது தூரத்ைதக் கடந்து ெகாண்ேட

இருக்க ேவண்டும். நாட்டின் ெபரும்பகுதிகளில் பயணம் ெசய்து ெகாண்ேட

இருக்க


வாழ்வுமுைறையத் ேதர்ந்ெதடுக்க குைறத்துக் தவிர்த்து



கற்றவன்,

(உலகத்ைதத்


ெகாண்டு, வர

உலகம்

சம்பந்தமான

வானப்பிரஸ்த


காட்டில்

இன்பங்களுக்கான



இந்த

தனது

வசிப்பது)

தனது

ேசர்ப்பதில்

பசிையக்

விருப்பத்ைதத்

வாழ்வுமுைற

அனுசrத்து

வழித்ேதான்றல்கைளயும்


வரும்ேபாது இறந்து ேபாகும் மனிதன், தனது பத்து தைலமுைற மூதாைதயர்கைளயும்,

தன்ைமயைடயச் ெசய்கிறான்." என்று பதிலுைரத்தான். அஷ்டகன், "எத்தைன வைகயான முனிவர்கள் இருக்கிறார்கள்?" என்று ேகட்டான். யயாதி,


"முனிவன்

என்பவன்,

வாழுமிடம்

இருக்க

ஒன்று



வசித்தால்

அல்லது

அவன்

வாழுமிடத்தில் வசித்தால், அருகில் கானகம் இருக்க ேவண்டும்." என்றான்.

அஷ்டகன், "முனிவன் என்றால் என்ன?" என்று ேகட்டான். யயாதி,

"ஒரு முனிவன் தன்ைன எல்லா உலகப் ெபாருட்களிலிருந்தும் விடுவித்துக் வாழுமிடங்களில் இருக்கும்

படி

ெகாண்டு, இருக்கும் பார்த்துக்

கானகத்தில் ெபாருட்கள் ெகாள்ளும்

வசிக்கிறான்.


சூழாமல்

முனிவன்,

அது

ேதைவப்படும்ேபாதும் அைவயைனத்தும் தனது தவ மகிைமயால் முழு மஹாபாரதம்

398


ெபறுவான். அவன் கானகத்தில் வசித்தாலும், அருகில் வாழுமிடம் இருக்க ேவண்டும். உலகப் ெபாருட்கைளெயல்லாம் துறந்த ஒரு ஞானமுள்ளவன், துறவியாக பிறப்பு

ஒரு

வாழ்கிறான்.

அல்லது

ெகாள்ளக்கூடாது.

உடுத்திக்ெகாண்டு, அவன்

தனது


ஆசிரமத்ைத


அவன்

குலப்ெபருைமையேயா,

கல்வியின் அவன்

அைதேய

உயிைரத்

மனிதன்

தனது

ெபருைமையேயா குைறந்த

ஆடம்பரமாகக்

தாங்குமளேவ

வாழிடத்தில்


காண்பித்துக்

அளவு

கருத

உண்ண

வசித்தாலும்,

ஆைட




வசித்ததற்குச் சமேம. அப்படிப்பட்ட

மனிதன்,

தனது

உணர்ச்சிகைளத்

தன்

முழுக்

கட்டுப்பாட்டிற்குள் ைவத்துக் ெகாண்டு, ேபசா ேநான்பு (ெமௗன விரதம்)

ேநாற்று,

விடுவித்துக்

தன்ைன


எல்லா

விருப்பங்கைளத்

ெசயல்களிலிருந்தும்


ெவற்றிைய

அைடகிறான். அறம் அனுமதித்த ேபாதும், சுத்தமான உணைவ மட்டுேம

உண்டு,

அடுத்தவர்களுக்கு


தீங்கிைழக்காமல், எப்ேபாதும் சுத்தமான இதயங்ெகாண்டு, துறவு

நிைல ெகாண்டு, ஆைசகைளத் துறந்து இருக்கும் மனிதைன நாம் ஏன்

மதிக்கக்கூடாது?


ெமலிந்து,

சைத,

எலும்பு,

மஜ்ைஜ, இரத்தம் ஆகியைவ சுருங்கி அவன் இந்த உலகத்ைதயும்,

உயர்ந்த உலகங்கைளயும் ெவற்றி ெகாள்கிறான். ஒரு முனிவன் ேயாக தியானத்தில் அமரும்ேபாது, மகிழ்வும் துயரமும், மதிப்பும் அவமதிப்பும்


நிைலைய

அைடந்த

மருந்தாகக்


பிரம்மத்துடன்

ஒன்றாகிப்

அவன்,

ஒருங்கிைணந்து

ேபாகின்றன.

இந்த



இன்பமைடகிறான்.

முனிவன்

தனது

விட்டு,

உணைவ

ஆவியால்

முழு

பிரபஞ்சத்துடனும் இைணந்து, முக்தி ெபறுகிறான்.


399


பrசுகைள ஏன் ஏற்கக்கூடாது? | ஆதிபர்வம் - பகுதி 92 Why gifts shouldn't be accepted? | Adi Parva - Section 92 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) அஷ்டகன், "ஓ மன்னா, சூrயைனயும் சந்திரைனயும்


பிரகாசித்துக்ெகாண்டு

பிரம்மாவுடன்

முதலில் ஒருங்கிைணவது துறவியா? அல்லது

ஞானமுள்ளவனா?"

ேகட்டான் யயாதி,

என்று

"ஞானமுள்ளவர்கள்,

ேவதங்கள்


அறிவின்

உதவிேயாடு,

பிரபஞ்சத்தில்

காணப்படுவெதல்லாம் மாைய என்பைத உறுதி ெசய்து, சுயமாக நிைலத்திருக்கும் பரமாத்மாைவ உடேன உணர்கிறார்கள். ேயாகத்துக்கும்,

தியானத்திற்கும்

அர்ப்பணித்திருக்கிறவர்களும் ெபறுகின்றனர். தரத்திற்ேகற்றப்பட ஆைகயால்,

ஆனால்,

அது

பயிற்சியின்

ஞானமுள்ளவேன

தங்கைள

அேத அவர்களின் மூலேம


முக்தி

ஞானத்ைதேய நிைனவின்

ெபறப்படுகிறது.

அைடகிறான்.

ேயாகத்திற்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்துக் ெகாண்ட மனிதன், உலக பந்தங்களால்

ஈர்க்கப்பட்டு

ெவற்றியைடயவில்ைலெயன்றால்,

ஒரு

ஆயுளுக்குள்

அவனது

பயிற்சிகளின்

முன்ேனற்றம் அவனது அடுத்த ஆயுளில் பிரதிபலிக்கும். அவன் ெவற்றியில்

உள்ள




காரணமாகத்

தன்ைன

ஞானமுள்ளவன்,

வருத்தி

அழிவில்லாத

ஒற்றுைமைய உடேன கண்டு ெகாள்கிறான். ஆைகயால், உலக இன்பங்களில் எந்த

ஈடுபட்டாலும்,

பாதிப்ைபயும்

முக்திையத்

அவற்றால்


தாமதப்படுத்த


அவனது


ஆைகயால், இல்ைல.

அவனது


பக்திக்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்தும், ெசயல்களில் (ேவள்விகளில்) கவனம்

ெசலுத்தியும்

தவறுபவர்கள்,

பயிற்சி

முக்தியில்

ெசய்து

ஞானம்

அைடயத்

விருப்பப்படுவதால்,

ெவற்றியைடயமாட்டார்கள் (ஞானம் அைடயாததால்). அவர்களின் ெகாடுைமயான இயல்புக்ேகற்ப, ேவள்விகள் அவர்களுக்கு கனி முழு மஹாபாரதம்

400


ெகாடுக்காது.


ெவற்றிக்கனியின் இருந்தால்,

மீ து

அதவுத்

நம்பி

ேமற்ெகாள்ளப்படும்


ேயாகம்

விருப்பத்தால்

ெசய்வதும்

பக்தி,

அல்லாமல்

ஒன்ேற."

என்று

பதிலுைரத்தான். அஷ்டகன், "ஓ மன்னா, நீ ர் அழகாகவும், ெதய்வக ீ மாைலயால்

அலங்கrக்கப்பட்டும் இளைமயாகத் ெதrகிறீர். உம்முைட காந்தி

ெபrதாக இருக்கிறது. நீ ர் எங்கிருந்து வருகிறீர், எங்கு ெசல்கிறீர்?

நீ ர் யாருைடய தூதுவன்? நீ ர் கீ ேழ பூமிக்குச் ெசல்கிறீரா?" என்று ேகட்டான். யயாதி,

"நான்

எனது


ெசார்க்கத்திலிருந்து



இந்த

முடித்துவிட்டு,

இழந்து நான்

பூமி

நரகிற்குள் விழுவதற்கு விதிக்கப்பட்டிருக்கிேறன். உங்களுடனான விவாதத்ைத


நான்

அங்குதான்

ெசல்ேவன். இப்ேபாதுகூட, பிரபஞ்சப் புள்ளிகளின் ஆளுனுர்கள் என்ைன

அவ்விடத்திற்குச்

ெசல்ல

கட்டைளயிட்டுக்

ெகாண்டிருக்கின்றனர். ஓ மன்னா, நான் இந்திரனிடம் ஒரு வரம் ெபற்றிருக்கிேறன்.


நான்




விழுந்தாலும்,

மத்தியிேலேய

விழுேவன். இங்ேக கூடியிருக்கும் நீ ங்களும் ஞானமும் அறமும் ெகாண்டவர்கேள." என்றான்.

அஷ்டகன், "நீ ர் எல்லாவற்ைறயும் அறிந்திருக்கிறீர். ஓ மன்னா, நான் ேகட்கிேறன். நான் மகிழ்வதற்கும் ெசார்கத்திேலா அல்லது அந்தரத்திேலா இருந்தால்,

ஏதாவது

நீ ர்

பகுதி


விழமாட்டீர்" என்றான். யயாதி,

"ஓ

மன்னா,

இருக்கிறதா?

அப்படி



காடுகளிலும்

ஏதாவது


மைலகளிலும்

எத்தைன மாடுகளும் குதிைரகளும் இருக்கின்றனேவா, அப்படிேய நீ

மகிழ




நிைறய

401

பகுதிகள்

இருக்கின்றன."



"ஓ

மன்னா,


அப்படி

நான்

மகிழ்வதற்காக உலகங்கள் இருந்தால், எனது அறத்தகுதிகளின் கனிகைளக் ெகாண்டு, அைவ எல்லாவற்ைறயும் நான் உமக்ேக தந்ேதன். ஆைகயால்,

நீ ர்

விழமாட்டீர்.



ெசார்க்கத்திலும்

அந்தரத்திலும்

முற்றிலுமாக

என்னெவல்லாம்

அப்படி எனக்காக இருக்கின்றனேவா அைவ எல்லாவற்ைறயும் விைரவாக என்றான். யயாதி,

எடுத்துக்ெகாள்ளும்.

"ஓ


உமது

துன்பம்


விலகட்டும்."

பிரம்மாைவ

அறிந்த

பிராமணன் மட்டுேம இப்படி பrசுகைள ஏற்கலாம். ஆனால், நம் ேபான்றவர்கள் ஏற்கக்கூடாது. ஓ ஏகாதிபதி, ஒருவன் பrசுகைள எப்படிக் ெகாடுக்க ேவண்டுேமா அப்படி பிராமணர்களுக்கு நாேன ெகாடுத்திருக்கிேறன். பிராமணனின்

பிராமணனல்லாதவேனா,

மைனவிேயா

அைடயாதிருக்கட்டும்.

பrசுகைள

நான்


அறச்ெசயல்கள் ெசய்வைதேய விரும்பிேனன்.

அல்லது

ஏற்று இருந்த

கற்ற

அபகீ ர்த்தி ேபாது,

இது வைர நான் அப்படி ஒரு காrயத்ைதச் ெசய்ததில்ைல. நான் எப்படி ஒரு பrைச ஏற்க முடியும்?" என்றான்.

அங்கு கூடியிருந்தவர்களில் பிராதர்தனா என்பவன், "ஓ அழகான உரு ெகாண்டவேர, எனது ெபயர் பிராதர்தனா. நான் உம்ைமக் ேகட்கிேறன்.

நான்

மகிழ்வதற்கு

ெசார்கத்திேலா

அல்லது

அந்தரத்திேலா ஏதாவது பகுதி இருக்கிறதா? நீ ர் அைனத்ைதயும் அறிந்திருக்கிறீர். ஆைகயால், எனக்கு பதிலுைரயும்." என்றான். யயாதி,

"ஓ

உலகங்கள், இருக்கும்

மன்னா, சூrயத் துன்பேம

காத்திருக்கின்றன.

நீ



தகட்ைடப்ேபான்று அற்ற


கணக்கிலடங்கா ஒளிவசிக்ெகாண்டு ீ


உலகத்திலும்

உனக்காகக் ஏழுநாள்

தங்கினாலும், அந்த உலகங்கள் பூர்த்தியாகாது." என்றான்.


402


பிரதர்தனா, "அவற்ைற நான் உமக்கு அளிக்கிேறன். ஆைகயால், விழுந்து



நீ ர்

விழக்ககூடாது.

ெசார்கத்திலிருந்தாலும்

எனக்கான

அந்தரத்திலிருந்தாலும்

அைவ உமதாகட்டும். விைரவாக நீ ர் அைத எடுத்துக் ெகாள்ளும். உமது துயரங்கள் அகலட்டும்." என்றான்.

யயாதி, "ஓ ஏகாதிபதி, சமசக்தி வாய்ந்த எந்த மன்னனும், அடுத்த மன்னன்

பrசாகப்

ேயாக ெபற


தவங்களின்

மூலம்

விரும்பக்கூடாது.

ேபராபத்தில்

ஞானமுள்ளவனாக

சிக்கிக்


ெபற்ற

ஒரு


மன்னன்

ெகாண்டாலும்,

கண்டிக்கும்



அவன்

நடந்து

ெகாள்ளக்கூடாது. ஒரு மன்னன் அறத்தில் தனது பார்ைவைய நிைலக்க அறிந்து,

ைவத்து,



ேபாலேவ,

பாைதயிேலேய

நடக்க

ெசால்வது ேபால நடந்து ெகாள்ளக்கூடாது. அறத்தகுதிகைள பrசுகைளப்

அைடய

ெபறாதேபாது,

விருப்பம் நான்

தனது


ெகாண்ட

எப்படி




அவற்ைறப்

ெபற

முடியும்?" என்றான். இந்த விவாதத்தின் முடிவில் மன்னர்களில் சிறந்தவனான

ேகட்கப்பட்டான்.


யயாதி,

வசுமத்

403

என்பவனால்

பின்வருமாறு


மீ ண்டும் ெசார்க்கத்ைத அைடந்தான் யயாதி | ஆதிபர்வம் - பகுதி 93

189

Yayati attained heaven again | Adi Parva - Section 93 | Mahabharata In Tamil

வசுமத்,

"ஓ


மன்னா,

ஓஷதஸ்வாவின் வசுமத்,

கனிகைள

அனுபவிக்க

ஏதாவது

ெசார்க்கத்திேலா

மகன்

எனது

அறத்தகுதிகளின் நான்

நான்

எனக்கு


அல்லது

அந்தரத்திேலா

இருக்கின்றனவா

என்று

நான் உம்ைமக் ேகட்கிேறன். ஓ

உயர்

ஆன்மாேவ,


நீ ர்

நல்லுலகங்கைளயும் அறிந்தவராயிற்ேற." என்றான். யயாதி,

அத்தைன

"அந்தரத்தில்

எத்தைன

பகுதிகளுடன்

ஒளியூட்டப்படும்



பகுதிகள் பூமி,

பத்து

இருக்கின்றனேவா




அளவு

உலகங்கள் உனக்கு ெசார்க்கத்தில் உள்ளன." என்றான். வசுமத், "அவற்ைற நான் உமக்குத் தருகிேறன். எனக்கான அந்தப் பகுதிகள்


ெகாண்டிருந்தாலும், அவற்ைறப்

உமதாகட்டும்.

ெமாத்தமாக

பrசாகப்

படவில்ைலெயனில்,

ஒரு


விழ

ெபறுவது புல்ைலக்

மாட்டீர்.

நீ ர்


ஓ



(புல்ைல


சrயாக

விைலயாகக் ெகாடுத்து) வாங்கிக் ெகாள்ளலாேம?" என்றான். யயாதி,

"நான்

விற்றதாகேவா

எைதயும் எனக்கு

வாங்கியதாகேவா,

நிைனவில்ைல.

அநியாயமாக

இப்படி

எந்த

மன்னர்களாலும் ெசய்யப்பட்டதில்ைல. அைகயால், நான் எப்படி அைதச் ெசய்ய முடியும்?" என்றான்.


404


வசுமத், "ஓ மன்னா, நீ ர் அப்படி விைல ெகாடுத்து வாங்குவது சrயல்ல என்று கருதினால், என்னுைடய பrசாக அைத ஏற்றுக் ெகாள்ளலாேம.

நான்

உலகங்களுக்குச்

ெசல்ல

எக்காரணம்


அந்த



அைவ

உமதாகட்டும்." என்றான்.

அதன்பிறகு, சிபி என்பவன் மன்னனிடம் ேபசினான், "ஓ மன்னா,

நான் உசினராவின் ைமந்தன். எனது ெபயர் சிபி. ஓ தகப்பனா, நான்

மகிழ

ெசார்கத்திேலா,

இருக்கின்றனவா? மகிழக்கூடிய

ஒருவன்,


தனது

அந்தரத்திேலா


அறத்தகுதிகளின்


கனியால்

அறிந்தவர்

நீ ர்."

என்றான். யயாதி,

"நீ

உனது

ேநர்ைமயானவர்கைளயும் அவமதித்ததில்ைல. ேபால


நீ

ேபச்சாேலா

எண்ணத்தாேலா,

அறம்சார்ந்தவர்கைளயும்

மகிழ்வதற்காக




மின்னல்

காத்திருக்கின்றன."

என்றான். சிபி, "அவற்ைற விைல ெகாடுத்த வாங்குவது தவறு என்று

நீ ர்

கருதினால்,

அவற்ைற



நாேன


அவற்ைறெயல்லாம் நீ ேர எடுத்துக் ெகாள்ளும். ஓ மன்னா, நான் அவற்ைற



ெகாள்ள

இருக்க



அந்த

உலகங்கைள நான் விரும்ப மாட்ேடன்." என்றான். யயாதி, "ஓ சிபி, இந்திரனின் வரத்ைதப் ீ ேபால வரமாக ீ இருந்து,

அந்த கணக்கற்ற உலகங்கைள நிச்சயமாக நீ ேய அைடந்தாய். ஆனால்,

நான்


மற்றவர்களால் ஆைகயால்,

ெகாடுக்கப்படும் நான்

பrசுகைள

உலகங்கைள ஏற்பதில்ைல."

என்றான். அஷ்டகன்,

"ஓ

மன்னா,



எங்கள்

அறங்களால் அைடந்த நல்லுலகங்கைள விருப்பப்பட்டு உமக்கு ெகாடுக்க

முன்வந்ேதாம்.

நீ ர்

அைத ஏற்றுக்


ஆனால், நாங்கள் அவற்ைற உமக்ேக அைத அளித்துவிட்டு, பூமி நரகிற்குள் இறங்கப் ேபாகிேறாம்." என்றான். முழு மஹாபாரதம்

405


யயாதி,

"உண்ைம

தகுதியானைத



ஞானமுள்ளவர்கேள,

ெகாடுங்கள்.

நான்


இதுவைரச்

ெசய்யாதைத என்னால் ெசய்ய இயலாது." என்றான். அஷ்டகன்,


யாருைடயைவ?

காணும்

அந்த

அந்த

ஐந்த

தங்க

உலகங்களுக்குச்

ரதங்களும்

ெசன்று

வரும்


அந்த

மனிதர்கள் அதில் பயணப்படுவார்களா?" என்று ேகட்டான். யயாதி, ஐந்து

"ெநருப்ைபப்

தங்க

ேபாலப்

ரதங்களும்

பளபளக்கும்

உங்கைள

நிரந்தர

அருள்


இடத்திற்கு அைழத்துச் ெசல்ல வந்திருக்கின்றன." என்றான். அஷ்டகன், ெசய்து

"ஓ

மன்னா,

ெசார்கத்ைத

அந்த

தங்க




நீ ேர

சவாr

எங்களால்

காத்திருக்க முடியாது. நாங்களும் உம்ைமப் பின்ெதாடர்கிேறாம்." என்றான். யயாதி,

"நாம்



ஒன்றாகச்

ெசல்லலாம்.

நிச்சயமாக நாம் அைனவரும் ெசார்க்கத்ைத ெவன்றுவிட்ேடாம். ெசார்கத்திற்கான புகழ்வாய்ந்த வழி கண்ணுக்குப் புலப்படுவைதப் பாருங்கள்." என்றான். ைவசம்பாயணர்


"பிறகு

அந்த


ஏகாதிபதிகளும் அந்த ரதங்களில் ஏறி ெசார்கத்திற்குச் ெசன்று, அங்ேக

அனுமதிக்கப்பட்டு,

முழு

அந்தரத்ைதயும்

தங்கள்

அறத்தின் புகழால் ஒளிரச் ெசய்தனர். அஷ்டகன், அைமதிையக் கைலத்து, "நான் எப்ேபாதும் இந்திரைன எனது

சிறந்த

நண்பனாக

கருதிேனன்.


நான்

மற்றவர்களுக்கு முன் ெசார்க்கத்தில் அனுமதிக்கப்பட ேவண்டும். ஆனால், எப்படி உசினராவின் ைமந்தன் சிபி, நம்ைமப் பின்தங்க ைவத்து ெசன்றுவிட்டான்?" என்று ேகட்டான்.


406


யயாதி, "உசினராவின் ைமந்தன் அவனுக்கான எல்லாவற்ைறயும் துறந்து


உலைக

அைடந்துவிட்டான்.


அவேன நம்மில் முன்னவன். அதுேபாக, சிபியின் ஔதாrயம், துறவு, உண்ைம, அறம், அடக்கம், மன்னிக்கும் தன்ைம, இனிைம, நல்ெலண்ணம்


விருப்பம்,

ஆகியைவ


அளக்கமுடியாத மிகப் ெபரும் ெசயல்களாகும்." என்றான். ைவசம்பாயணர் ஆர்வ


ேமlட்டால்,



மற்றுெமாறு

பாட்டனானவனிடம்,

"ஓ


இந்திரைனப் மன்னா,

ேபான்ற

நான்

தனது

தனது


உண்ைமையச் ெசால்லும். எங்கிருந்து நீ ர் வருகிறீர்? நீ ர் யார்? நீ ர் யாருைடய மகன்? ேவறு யாேரனும் பிராமணேரா க்ஷத்திrயேரா, பூமியில்

நீ ர்

ெசய்தைதப்


யயாதி,

"நான்



ேபால

ெசய்திருக்கிறார்களா?"



என்று

நான்

நகுஷனின் ைமந்தன் யயாதி. நான் புருவின் தந்ைத. நான் முழு ேவள்விக்கான

நூறு

பிராமணர்களுகுக்

அறச்ெசயல்களுக்காக


நான்

அழகான

ெகாடுத்ேதன். ேதவர்கள்

உைடகைளயும், குதிைரகைளயும்


மகிழ்ந்து

நன்ைம

ேபான்ற


ேமலும், இந்த முழு பூமிையயும், அதன் குதிைரகள், யாைனகள், பசுக்கள்,

தங்கள்,


விதமான

அற்புதங்கைளயுைடய பிராமணர்களுக்குக் வாய்ைம



ெகாடுத்ேதன்.

அறத்தாேலேய


நூறு

அந்தரமும்

எனது


பூமியும்

நிைலத்திருக்கின்றன.

எனது

வாய்ைம மற்றும் அறத்தாேலேய மனிதர்களின் உலகில் இன்னும் ெநருப்பு எrந்து ெகாண்டிருக்கிறது. நான் ஒரு ேபாதும் ெபாய் ேபசியதில்ைல. வாய்ைமையப்

இதன்


புகழ்கின்றனர்.

பிரதரதனாவுக்கும்

ஓ

அஷ்டகா,

வசுமத்துக்கும்

உண்ைமேய.


வாய்ைமயின்


ஞானுமுள்ேளார்


நான்

உனக்கும்,

ெசான்னெதல்லாம்


புகழப்படுகிறார்கள்

இந்த

என்பைத

நிச்சயமாக அறிேவன். எவெனாருவன், நல்ல பிராமணர்களிடம் நாம்

ெசார்கத்திற்கு

உைரக்கின்றாேனா

உயர்ந்தைதப்

அவன்

நாம்



களங்கமில்லாமல் உலகங்கைளேய

நம்முடன் அைடவான்." என்றான். முழு மஹாபாரதம்

407


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படிேய தனது சாதைனகளுக்காக சிறப்புவாய்ந்த

அந்த

மன்னன்

யயாதி,

தனது

இைண

வழித்ேதான்றல்களால் மீ ட்கப்பட்டு, பூமிைய விட்டு, தான் ெசய்த ெசயல்களின்

புகழால்

மூன்று



ெசார்கத்திற்கு உயர்ந்தான்.


408


புருவின் குல வரலாறு - பகுதி 94

History of Puru's lineage | Adi Parva - Section 94 | Mahabharata In Tamil (சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி( ஜனேமஜயன், "ஓ வழிபடத்தகுந்தவேர, புருவின் வழித்ேதான்றல்களான வரலாறுகைளப்

பற்றி


ெபரும்


நான்

அறிய



ெபரும் சாதைனகைளச் ெசய்த அம்மன்னர்கைள ஒவ்ெவாருவராக



புருவின் பரம்பைரயில் வந்த எந்த மன்னனும் நன்னடத்ைதயில்லாமேலா,

வரமற்ேறா ீ ,

அல்லது புத்திரப்ேபறு இல்லாமேலா இருந்ததாக நிச்சயமாக

ஆன்மிகத்ைத சிறந்த

நான்

ேகள்விப்படவில்ைல.



சிறந்த

ஓ



ெகாண்ட அந்தப் புகழ்வாய்ந்த ஏகாதிபதிகளின் வரலாறுகைள

விபரமாகக்

ேகட்க

விரும்புகிேறன்." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "உன்னால் ேகட்கப்படுவதால், புருவின் வம்சத்தில் வந்து,

வரத்தில் ீ


நிகராகவும்,



மதிக்கப்பட்டும் இருந்த நாயகர்கைளப்பற்றி அைனத்ைதயும் ெசால்கிேறன்.

புரு தனது மைனவி மூலம் பிரவரா ீ , ஈஸ்வரா, ெரௗத்ரஸ்வா என்ற மூன்று மகன்கைளப் இருந்தனர்.




பிரவராேவ ீ


ெபரும்

வம்சத்ைத

விளங்க

தர

வரர்களாக ீ

ைவப்பவனாக

இருந்தான். பிரவரா ீ தனது மைனவி சூரேசனி மூலம் மனஸ்யு என்ற மகைனப் ெபற்றான். தாமைர இதழ்கைளப் ேபாலக் கண்கைளக் ெகாண்ட மனஸ்யு நான்கு கடல்கள்

சூழ்ந்த

பூமிைய



மனஸ்யு

ெசௗவிr

என்பவைள மைனவியாகக் ெகாண்டான். அவள் மூலம் சாக்தன், சகானன், வக்மி

என்ற

மூன்று




ேபார்க்களத்தில்

நாயகர்களாகவும் ெபரும் ரத வரர்களாகவும் ீ இருந்தனர். இப்படிேய ெதாடர்ந்த பரம்பைரயில்

ெகௗத்ரஸ்வா,

புத்திசாலியாகவும்,


அறம்சார்ந்தவனாகவும்

மிஸ்ரேகசியிடம்

ெபரும்

இருந்த

வில்லாளிகளான

பத்து

மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்கள் அைனவரும் ெபரும் நாயகர்களாக வளர்ந்து, ேதவர்கைள

வழிபட்டு


மகிழ்விக்க



ெசய்தனர். அவர்கள் அைனவரும் ஞானத்தின் எல்லா கிைளகளிலும் ேதர்ச்சி

ெபற்று, எப்ேபாது தங்கைள அறத்திற்ேக அர்ப்பணித்து இருந்தனர். rச்ேசயு, காக்ஸ்ேரயு, ெபரும் சக்தி வாய்ந்த விrேகயு, ஸ்தான்டிேலயு, வேனயு, ெபரும்

புகழ்வாய்ந்த ஜேலயு, ெபரும் சக்தியும் புத்திகூர்ைமயும் ெகாண்ட ேதேஜயு,

இந்திரைனப் ேபான்ற வரம் ீ ெகாண்ட சத்ேயயு, தர்ேமயு, பத்தாவதாக ேதவர்கள் அளவு வரம் ீ ெகாண்ட சன்னேதயு ஆகியன அவர்களது ெபயர்களாகும். அவர்கள்


409


அைனவrேலயும்,

rச்ேசயுேவ

இந்த

முழு

உலகத்திற்கும்

ஏகாதிபதியாகி

ஆனந்தrஷ்டி என்ற ெபயrல் அறியப்பட்டான். வரத்தால் ீ அவன் ேதவர்களின் வாசவைனப்

ேபால


ஆனந்தrஷ்டியின்

மகன்

மதிநரா,

ெபரும்

புகழ்வாய்ந்த அறம் சார்ந்த மன்னனாக இருந்து, ராஜசூய மற்றும் அசுவேமத ேவள்விகைளச் ெசய்தான். மதிநராவுக்கு அளவிடமுடியா வரம் ீ ெகாண்ட நான்கு

ைமந்தர்கள் இருந்தனர். அவர்கள், தன்சு, மஹன், அதிரதன் மற்றும் ெபரும்

புகழ்வாய்ந்த துருஹ்யு ஆகும். அவர்களில் தன்சுேவ புருவின் வம்சத்ைத நீ ட்சி ெசய்தவன். அவன் இந்த முழு உலகத்ைதயும் அடக்கி ஆண்டு ெபரும் புகழும் ெபயரும் ெபற்றான். தன்சு ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட இலினா என்ற மகைனப் ெபற்றான்.

அவன்

ெவற்றிெகாள்பவர்களில்



முழு உலகத்ைதயும் தன் ெகாைடயின் கீ ழ் ெகாண்டு வந்தான். இலினா தனது

மைனவி ரத்னதாரா மூலூம் துஷ்யந்தைனத் தைலைமயானவனாகக் ெகாண்டு ஐம்பூதங்கைளப்

ேபான்ற

ஐந்து

புதல்வர்கைளப்



ீ துஷ்யந்தன், சூரன், பமன் , பிரவாசு, மற்றும் வாசு ஆவர். ஓ ஜனேமஜயா, அவர்களின் மூத்தவன் துஷ்யந்தன் மன்னனானான். துஷ்யந்தன் தனது மைனவி

சகுந்தைல மூலம் பரதன் எனும் புத்திசாலி மகைனப் ெபற்றான். அவேன பின்பு மன்னன் ஆனான். பரதன் தனது குலத்திற்குத் தனது ெபயைர ைவத்தான்.

அவனாேலேய அந்தக் குலத்திற்கு ெபரும் புகழ் கிைடத்தது. பரதன் தனது மூன்று

மைனவியrடம் ஒன்பது மகன்கைளப் ெபற்றான். ஆனால் அவர்களில் ஒருவரும்

தனது தந்ைதையப் ேபால் இல்ைல. ஆைகயால் பரதன் அவர்களிடம் திருப்தி ெகாள்ளவில்ைல. இதனால் மிகுந்த ேகாபம் ெகாண்ட அவர்களின் தாயார் அவர்கைளக்


ேபாட்டனர்.


பரதனுக்குப்

பிறந்தவர்கள்

யாரும் மன்னனாக முடியவில்ைல. அந்த ஏகாதிபதி பரத்வாஜrன் அருளால் ஒரு ெபரும் ேவள்விைய நடத்தி ஒரு மகைனப் ெபற்றான். அவனுக்கு பூமன்யு என்று

ெபயர் ைவத்தான். புருவின் வழி வந்த பரதன், அவனிடம் திருப்தி ெகாண்டு அவைனத் தனது வாrசாக்கினான். பூமன்யு தனது மைனவி புஷ்கரனியிடம் சுேஹாதரா, சுேஹாத்r, சுஹாவிஹ், சுேஜயா, திவிரதா, கீ சிகா என்ற ஆறு

மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்களில் மூத்தவனான சுேஹாத்ரா அrயைணைய அைடந்து,

பல

ராஜசூய


குதிைர



கடல்கைளத் தன் ேமல் கச்சாக அணிந்திருக்கும் - யாைனகளும், பசுக்களும் குதிைரகளும், நிைறந்த பூமிைய, அவளது ரத்தினங்கள் மற்றும் தங்கம் ஆகிய ெசல்வங்களுடன் முழுைமயாகத் தனது ஆதிக்கத்திற்குள் ெகாண்டு வந்தான். சுேஹாத்ராவின்


ஆட்சியில்

பூமி,



யாைனகள், குதிைரகள், பூைனகளுடன் மூழ்கிவிடுவது ேபால ெபரும் கனம் கனத்தது.

அவன்காலத்தில்

நூற்றுக்கணக்கிலும் இருந்தது.


நடந்த

ேவள்வி


அதிபதி

சுேஹாத்ரா

ேமைடகளால்


தனது

ேதான்றியது

மைனவி

பூமியில் ேபால

அய்க்ஷாகியிடம்

அஜமிதா, சுமிதா, மற்றும் புருமிதா ஆகிய மூன்று மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்களின் மூத்தவன் அஜமிதன் அந்த அரச பரம்பைரயின் ெதாடர்ச்சிைய

ஏற்றான். அவன் அவனது மைனவி துமினியிடம் rக்ஷாைவப் ெபற்றான். தனது மற்ற

மைனவிகளான


நீ லியிடம்

துஷ்யந்தைனயும்

410

பரேமஷ்டின்-ஐயும்,


ேகசினியிடம்

ஜானு,

ஜலா

வந்தவர்கள்.

குசிகர்கள்


ரூபினாைவயும்


பாஞ்சால

குலத்தில் வந்தவர்கள் அைனவரும் துஷ்யந்தன் மற்றும் பரேமஷ்டின் வழியில் வந்தவர்கள்.

ஜலன்

அளவற்ற


வரம் ீ

ரூபினாைவ

ெகாண்ட விட

ஜானுவின்

வயதில்

மூத்த


rக்ஷன்

மன்னனானான். rக்ஷா தனது குலம் தைழக்க சம்வரைனப் ெபற்றான். rக்ஷனின் மகன் சம்வர்ணன் பூமிைய ஆண்டு ெகாண்டிருந்த ேபாது தான் பஞ்சத்தாலும்,

ெதாற்று வியாதிகளாலும், மைழயின்ைமயாலும், ேநாய்களாலும் பல மக்கள் மாண்டனர்


என்று

பைடகைளத்

ேகள்விப்

தாக்கப்பட்டான். திரட்டி,

ேபார்

படுகிேறாம்.

பின்பு

அந்த

பரதகுல

பாஞ்சாலர்கள்

ெதாடுத்து,

இந்த

தங்கள்

முழு

மன்னன்

பல

நால்வைகப்



கட்டுக்குள் ெகாண்டு வந்தனர். தங்கள் பத்து அெக்ஷௗணி பைடகளுடன் வந்த பாஞ்சாலர்கள் பரதவம்ச இளவரசைனத் ேதாற்கடித்தனர். பிறகு

சம்வர்ணன்,

தனது

மைனவி,




அைமச்சர்களுடன் கானகத்திற்குள் பதுங்கி அங்ேக சிந்து நதிக்கைரயில் இருந்து மைலயடிவாரம்

வைர

ேகாட்ைட




முழுைமயாக ஆயிரம் வருடங்களுக்கு அந்தக் ேகாட்ைடயினுள்ேளேய பரதர்கள் வாழ்ந்தனர்.

ெவளிேயறிய

ஒரு

நாள்

சிறப்புவாய்ந்த

பரதர்கைள

அணுகினார்.




நாட்ைடவிட்டு


ஆர்கியா

ெகாடுத்தனர். அவைரத் தகுந்த மrயாைதகளுடன் வரேவற்று அமர ஆசனம் ெகாடுத்தனர். மன்னேன முனிவைர அணுகி, "நீ ர் எங்கள் புேராகிதரா இருக்க

ேவண்டும். ஓ சிறப்பு வாய்ந்தவேர, நாங்கள் எங்கள் அரைசப் ெபற முயற்சிக்கப் ேபாகிேறாம்."


வசிஷ்டர்,

"ஓம்" என்ற வார்த்ைதையச் ெசால்லி,

அதற்கு ஆேமாதித்து, பரத இளவரசைன க்ஷத்திrயர்களுக்கு தைலைமேயற்க நியமித்து, அந்தப் புரு வழி வந்தவர்கைள எருதின் ெகாம்புகைளப் ேபாலவும், யாைனயின்

தந்தத்ைதப்


உறுதியாக்கினார்.

மன்னன்

தன்னிடம்

இருந்து பறிக்கப்பட்டத் தைலநகைர மீ ண்டும் அைடந்து, மற்ற ஏகாதிபதிகைள

அவனுக்கு கப்பம் கட்ட ைவத்தான். முழு உலகத்தின் அரசாட்சிைய மீ ண்டும் ெபற்ற


பல



பிராமணர்களுக்கு ெபரும் பrசுகள் ெகாடுக்கப்பட்டன.

அந்த


சம்வர்ணன், சூrயனின் மகளான தப்திைய மைனவியாகப் ெபற்று, குரு என்ற மகைனப் ெபற்றான். குரு மிகுந்த நற்குணமிக்கவனாக இருந்தான். ஆைகயால் மக்கேள அவைன அrயைணயில் அமர்த்தினர். இவன் ெபயைரயுைடய குருஜங்காளா என்ற ேபார்க்களம் உலகத்தில் ெபரும் புகழ்ெபற்றது. துறவுக்குத்

தன்ைன அர்ப்பணித்து, அங்ேகேய ஆன்மிகத்ைதப் பயின்று அந்தக்களத்ைத

(குருேக்ஷத்திரம்) புனிதமாக்கினான். ெபரும்புத்திசாலியான குருவின் மைனவி வாஹினி ஐந்து மகன்கைளப் ெபற்றாள் என்று ேகள்விப்படுகிேறாம். அவர்கள் அவிக்ஷித், பவிஷ்யந்தா, ைசத்ரரதா, முனி மற்றும் ெகாண்டாடப்பட்ட ஜனேமஜயன் ஆவர். அவிக்ஷித் ெபரும் பலம் வாய்ந்த பrக்ஷித்ைதயும், மற்றும் சவலஸ்வா, அதிராஜா, விராஜா மற்றும் ெபரும்பலம் வாய்ந்த சல்மலி, உச்ைசஸ்ரவஸ், பாங்ககரா மற்றும் எட்டாவதாக ஜிதr ஆகிேயாைரப் ெபற்றான். முழு மஹாபாரதம்

411


இந்தக் குலத்தில் பிறந்தவர்கள்தான் ெபரும் ரதசாரதிகளும் நன்மக்களுமான ஜனேமஜயைனத்

தைலைமயாகக்

ெகாண்ட

மகன்கள்.

பrக்ஷித்துக்கு

பிறந்தவர்கள் அைனவரும் அறம் சார்ந்த கல்வி கற்றனர். அவர்கள் காக்ஷேசனா,

உக்ரேசனா, ெபரும் சக்தி வாய்ந்த சித்ரேசனா, இந்திரேசனா, சுேஷனா மற்றும் ீ பமேசனா ஆவர். ஜனேமஜயனுக்குப் பிறந்தவர்கள் திருதராஷ்டிரன், பாண்டு, வால்ஹிகா, ெபரும் சக்தி ெகாண்ட நிஷாதா, ெபரும் பலம் வாய்ந்த ஜம்வுநாதா,

குண்ேடாதரா, படாதி, எட்டாவதாகப் பிறந்த வசாதி ஆகிேயாராவர். அவர்களில் திருதராஷ்டிரன் மன்னனானான். திருதராஷ்டிரனுக்கு எட்டு மகன்கள் இருந்தனர்.

அவர்கள் குண்டிகா, ஹஸ்தி, விதர்கா, ஐந்தாவதாக கிராதா, ஹவிஸ்ரவஸ், இந்திரபா, பூமன்யு ஆவர். திருதராஷ்டிரனுக்கு நிைறய ேபரன்கள் இருந்தனர்.

அவர்களில் மூவர் மட்டுேம புகழ்வாய்ந்தவர்களாக இருந்தனர். ஓ மன்னா, அவர்கள்

பிரதீபா,

தர்மேனத்ரா,

சுேனத்ரா

அவர்.

இவர்களில்

பிரதீபன்

மன்னனானான். பிரதீபன் மூன்று மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்கள் ேதவாபி, சந்தனு மற்றும் ெபரும் ரத வரனான ீ வால்ஹிகா ஆவர். மூத்தவன்

ேதவாபி

துறவு

வாழ்ைவத்


தம்பிகளுக்கு

வழிவிட்டான். நாட்ைட சந்தனுவும் வால்ஹிகாவும் எடுத்துக் ெகாண்டனர்.

"ஓ ஏகாதிபதி, இவர்கைளத் தவிர்த்து நிைறய சிறந்த பரதகுல மன்னர்கள் ெபரும் சக்தி மிக்கவர்களாகவும், முனிவர்கைளப் ேபான்ற தவ வலிைம மிக்கவர்களாகவும் இருந்தார்கள். இப்படிேய மனுவின் குலத்திலும் ேதவர்கைளப் ேபான்ேற பல ரத வரர்கள் ீ இருந்தனர். அவர்களின் எண்ணிக்ைகயால் ஐலா குலம் அசுர பலத்துடன் வளர்ந்தது


412


அறம் வளர்க்கும் குல வரலாறு - பகுதி 95

The History that increases virtue | Adi Parva - Section 95 | Mahabharata In Tamil (சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி( ஜனேமஜயன், "ஓ பிராமணேர, நான் இதுவைர

எனது

மூதாைதயர்களின்

ெபரும் வரலாறுகைளக் ேகட்டறிந்ேதன். இந்த


பிறந்த

ெபரும்

ஏகாதிபதிகைளப் பற்றியும் அறிந்ேதன். இருப்பினும்

நான்


அந்தப்

வரலாறுகள்

திருப்தி ெபரும்

சுருக்கமாகேவ

உைரக்கப்பட்டிருக்கின்றன. ஆைகயால், ஓ


அந்த


பைடப்பு கர்த்தா மனுவில் ெதாடங்கி விபரமாகத் ெதrவிக்கவும். யார் தான் இந்த வரலாறுகைளப்

புனிதமாகக்

கருதமாட்டார்கள்?


கைடப்பிடித்த

அறங்கள், சாதைனகள், உயர்ந்த குணம் ஆகியவற்றால் அந்த ஏகாதிபதிகளின் புகழ் மூவுலகங்களுக்கும் பரவும்படி உயர்ந்தது. அவர்களின் தயாளம், வரம் ீ ,

உடல் பலம், மேனா பலம், சக்தி, நிைலத்த தன்ைம ஆகியவற்ைற ேதன் ேபான்ற இனிைமயான

உங்கள்

ெசாற்களால்

ெகாள்ளவில்ைல." என்றான்.



நான்


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "ஓ ஏகாதிபதிேய ேகள், உனது ெசாந்த குலத்தில் இந்த நற்ேபறுள்ள வரலாைற, துைவபாயணrடம் முன்பு நான் ேகட்டவாேர உைரக்கிேறன்.

"தக்ஷன் அதிதிையப் ெபற்றான். அதிதி விவஸ்வத்ைதப் ெபற்றாள். விவஸ்வத் மனுைவப் ெபற்றான். மனு ஹா என்பவைனப் ெபற்றான். ஹா புருரவைஸப் ெபற்றான். புருரவஸ் ஆயுைஸப் ெபற்றான், ஆயுஸ் நகுஷைனப் ெபற்றான். நகுஷன் யயாதிையப் ெபற்றான். யயாதிக்கு உசானஸின் மகள் ேதவயானி மற்றும் விருஷபர்வனின் மகள் சர்மிஷ்ைட என்று இரு மைனவியர் இருந்தனர். இங்ேக இது குறித்து (யயாதியின் பரம்பைர குறித்து) ஒரு சுேலாகம் ெசால்லப்படுகிறது. 'ேதவயானி யது மற்றும் துர்வசு என்ற இரு மகன்கைளப் ெபற்றாள். விருஷபர்வனின் மகளான சர்மிஷ்ைட திருஹ்யு, அனு மற்றும் புரு என்ற மூன்று மகன்கைளப் ெபற்றாள். யதுவின் வழித்ேதான்றல்கள் யாதவர்களானார்கள். புருவின் வழித்ேதான்றல்கள் ெபௗரவர்களானார்கள். புருவுக்கு ெகௗசல்யா என்ற மைனவி இருந்தாள். அந்த மைனவியின் மூலம் அவன் மூன்று குதிைர ேவள்விகைளயும், விஸ்வஜித் என்ற ேவள்விையயும் ெசய்து ஜனேமஜயன் என்ற மகைனப் ெபற்றான். ஜனேமஜயன், மாதவனின் மகள் ஆனந்தாைவ மணந்து ெகாண்டான். அவளிடம் பிரசின்வத் என்ற மகைனப் ெபற்றான். கிழக்கு ேதசங்களில் சூrயன் உதிக்கும் ேதசம் (ஜப்பான்) வைர ெசன்று அவற்ைற ெவன்று வந்ததால் அவன் அந்தப் ெபயைரப் ெபற்றான். பிரசின்வத், யாதவர்களின் மகள் அஸ்மகிைய மணந்து ெகாண்டு, அவளிடம் முழு மஹாபாரதம்

413


சன்யாதி

என்ற

வாராங்கிைய

மகைனப்

மணந்து


அஹயந்தி

சன்யாதி,

என்ற

திருஷத்வதாவின்

மகைனப்


மகள்

அஹயந்தி,

கிருதவrயனின் ீ மகள் பானுமதிைய மணந்து, அவளிடம் சர்வெபௗமா என்ற மகைனப்


சர்வெபௗமா,

ேககய

நாட்டு

இளவரசனின்

மகள்

சுனந்ைதைய அபகrத்து வந்து மணந்து ெகாண்டு, அவளிடம் ெஜயத்ேசனா

என்ற மகைனப் ெபற்றான். ெஜயத்ேசனா விதர்ப நாட்டு மன்னனின் மகள் சுஸ்ரவாைவ

மணந்து


அவசினா

என்ற

மகைனப்


அவசினா, மீ ண்டும் ஒரு விதர்பா நாட்டு இளவரசியான மர்யாதாைவ மணந்து, அவளிடம் அrஹன் என்ற மகைனப் ெபற்றான். அrஹன் அங்கி என்பவைள மணந்து

மஹாெபௗமா

பிரேசனஜித்தின்

மகள்

என்ற

மகைனப்

சுயஜனாைவ

மணந்து

ெபற்றான். அவளிடம்

மஹாெபௗமன்

அயுதநயி

என்ற

மகைனப் ெபற்றான். அயுத என்றால் பத்தாயிரம் என்று ெபாருள். அவன் நடத்திய ஒரு


பத்தாயிரம்

ஆண்


ெகாழுப்பு

ேதைவப்பட்டதால் அவனுக்கு அந்தப் ெபயர் வந்தது. அயுதநயி பிரதுஸ்ரவஸின் மகள் காமாைவ மணந்து, அவளிடம் அக்ேராதனா என்ற மகைனப் ெபற்றான்.

அக்ேராதனா கலிங்க மன்னனின் மகள் கரம்பாைவ மணந்து, ேதவதிதி என்ற மகைனப்


ேதவதிதி,

விேதஹ

நாட்டு

இளவரசனின்

மர்யாதாைவ மணந்து அவளிடம் அrஹன் (2) என்ற மகைனப் ெபற்றான்.

மகள்

அrஹன் (2) அங்கேதசத்து இளவரசனின் மகள் சுேதவாைவ மணந்து, அவளிடம்

rக்ஷா என்ற மகைனப் ெபற்றான். rக்ஷா, தக்ஷகனின் (பாம்பு) மகள் ஜ்வாலாைவ

மணந்து, அவளிடம் மதிநரா என்ற மகைனப் ெபற்றான். அந்த மதிநரா சரஸ்வதி

நதிக்கைரயில் பனிெரண்டு வருட ேவள்விைய ெவற்றிகரமாகச் ெசய்தான். அந்த ேவள்வியின் முடிவில், சரஸ்வதிேய அந்த மன்னன் முன்பு வந்து, அவைனத்

தனது கணவனாகத் ேதர்ந்ெதடுத்தாள். மதிநரா அவளிடம் தன்சு என்ற மகைனப் ெபற்றான். வருகிறது.

'தன்சு,

இங்ேக

தன்சுவின்

சரஸ்வதியிடம்

இளவரசிைய ெபற்றான்.

வழித்ேதான்றல்கள்

மதிநராவால்

மைனவியாகப்

ெபற்று,

பிறந்தவன். அவளிடம்

பற்றி

தன்சு,

இலினா

ஒரு

சுேலாகம்

காளிங்கி என்ற

என்ற

மகைனப்

இலினா தனது மைனவியான ரத்னதrயிடம் ஐந்து மகன்கைளப் ெபற்றான்.

அவர்களில் துஷ்யந்தன் மூத்தவனாக இருந்தான். துஷ்யந்தன், விஸ்வாமித்ரrன் மகள் சகுந்தைலைய மைனவியாகப் ெபற்றான். அவளிடம்

பரதன்

என்ற

மகைனப்

ெபற்றான்.'

இங்ேக

வழித்ேதான்றல்கைளப் பற்றி இரு சுேலாகங்கள் வருகின்றன.

"ஒரு

தாெயன்பவள்,

சைதையத்

தாங்கும்


துஷ்யந்தா,

(துஷ்யந்தனின்)

உைறேய,


தந்ைதெயன்பவன் மகைனப் ெபறுகிறான். நிச்சயமாக தந்ைதயான அவேன மகனாகப்

பிறக்கிறான்.


414

உனது

மகைன

ஆதr,


சகுந்தைலைய அவமதிக்காேத. ஓ மனிதர்களில் ேதவைனப் ேபான்றவேன,

தந்ைத என்பவன் தாேன மகனாகப் பிறந்து, நரகத்திலிருந்து தன்ைனேய காத்துக்

ெகாள்கிறான். நீ ேய இந்தக் குழந்ைதக்கு காரணமானவன் என்று சகுந்தைல உண்ைமையேய ெசால்லியிருக்கிறாள்." என்று ேதவதூதன் ெசான்னான்.

"இதற்காகேவ (ேதவ தூதனின் ேமற்கண்ட ேபச்ைசக் ேகட்ேட, மன்னன் தனது குழந்ைதைய ஆதrத்தான்) சகுந்தைலயின் மகன் பரதன் (ஆதrக்கப்பட்டவன், தாங்கப்பட்டவன் என்று ெபாருளாம்) என்று அைழக்கப்பட்டான். பரதன் காசி

நாட்டு மன்னன் சர்வேசனாவின் மகள் சுனந்ைதைய மணந்து அவளிடம் பூமன்யு

(இவன் ேவள்வியில் பிறந்தவன், {பரதனுக்கு ஏற்கனேவ ஒன்பது மகன்கள் இருந்து, அவர்கைள அவர்களின் தாயார்கேள ெகான்றுவிட்டனர்}) என்ற மகைனப் ெபற்றான். பூமன்யு தசர்ஹாவின் மகள் விஜயாைவ மணந்து அவளிடம் சுேஹாத்ராைவப் ெபற்றான். சுேஹாத்ரா இக்ஷவாகுவின் மகள் சுவர்ணாைவ மணந்து அவளிடம் ஹஸ்தி என்ற மகைனப் ெபற்றான். ஹஸ்தி என்ற அந்த மன்னேன ஹஸ்தினாபுரம் என்ற நகரத்ைத நிறுவினான். அதனாேலேய அந்த நகரத்திற்கு ஹஸ்தினாபுரம் என்ற ெபயர் வந்தது. ஹஸ்தி திrகார்தா நாட்டின் இளவரசி யேசாதைரைய மணந்து அவளிடம் விகுந்தனா என்ற

மகைனப்

சுேதவாைவ


மணந்து,

விகுந்தனா,

அஜாமிதன்

என்ற

தசர்ஹா

மகைனப்


இளவரசியான


அஜாமிதன்,

ராய்ேகயி, காந்தாr, விசாலா, மற்றும் rக்ஷா என்ற நான்கு மைனவியைரக்

ெகாண்டான். அவர்களிடம் இரண்டாயிரத்து நானூறு மகன்கைளப் ெபற்றான். அவர்களில் சம்வர்ணேன குலத்ைத தைழக்கைவக்கும் ெபாறுப்புக்கு வந்தான். சம்வர்ணன், விவஸ்வத்தின் மகள் தபதிைய மைனவியாகப் ெபற்று, அவளிடம்

குரு என்ற மகைனப் ெபற்றான். குரு, தசர்ஹா நாட்டு இளவரசி சுபாங்கிைய

மணந்து விதுரதா என்ற மகைனப் ெபற்றான். விதுரதா, மாதவாஸின் மகளான அமிர்தாைவ மணந்து, அவளிடம் பrக்ஷித் என்ற மகைனப் ெபற்றான். பrக்ஷித்,

ீ வாகுதாசின் மகள் சுவாசாைவ மணந்து, அவளிடம் பமேசனன் என்ற மகைனப்

ீ ெபற்றான். பமேசனன் , ேககய நாட்டு இளவரசி குமாrைய மணந்து, அவளிடம் பிரதிஸ்ரவஸ்

என்ற

மகைனப்


பிரதிஸ்ரவஸ்,

பிரதீபைனப்

ெபற்றான். பிரதீபன், சிபியின் மகள் சுனந்ைதைய மணந்து, அவளிடம், ேதவாபி, சந்தனு,

வல்ஹிகா

இளவயதிேலேய

என்ற

மூன்று

கானகேமகி


துறவியானான்.



மன்னனானான். இங்கு சந்தனுைவக் குறித்து ஒரு சுேலாகம் வருகிறது.

ேதவாபி

சந்தனு

"இந்த ஏகாதிபதியால் ெதாடப்பட்ட முதியவர்கள், விபrக்கமுடியாத ெபரும் இன்பத்ைத அைடந்தது மட்டுமின்றி, தங்கள் இளைமையயும் திரும்பப் ெபற்றனர். ஆைகயால் இந்த ஏகாதிபதி சந்தனு என்று அைழக்கப்பட்டான். சந்தனு கங்ைகைய மணந்து ெகாண்டான், அவள் ேதவவிரதைனப் ெபற்றுக்

ீ ீ ெகாடுத்தாள். ேதவவிரதன் பின்பு பஷ்மர் என்று அைழக்கப்பட்டார். பஷ்மர் ,தனது


415



நல்லது


ெசய்ய


சத்தியவதிையத்



காந்தகாளி

ெசய்து

என்று

ைவத்தார்.

அவள்,

அைழக்கப்பட்டார்.

சந்தனு

முன்ெபாரு காலத்தில், தனது மங்ைக பருவத்தில், பராசரரால் ஒரு மகைனப் ெபற்றாள்.

அந்த

சத்தியவதியிடம்

மகன்


சித்ராங்கதன்,

என்று

விசித்திரவrயன் ீ

என்ற

இரு


ெபற்றான். சித்திராங்கதன் இளவயதிேலேய கந்தர்வர்களால் ெகால்லப்பட்டான்.

ஆைகயால் விசித்திரவrயன் ீ மன்னனானான். அவன், காசி நாட்டு மன்னனின் மகள்களான

அம்பிகா,

அம்பாலிகா

என்ற

இரு

மங்ைகயைர

மணந்தான்.

இருப்பினும் விசித்திரவrயன் ீ , மகன் யாரும் இல்லாமேலேய இறந்து ேபானான்.

துஷ்யந்தனின் பரம்பைரத் ெதாடர்ச்சி இத்துடன் நிைறவுெபறப் ேபாகிறேத என்று சத்தியவதி

நிைனக்கத்

துவங்கினாள்.

பிறகுதான்

அவள்


துைவபாயணைர நிைனவுகூர்ந்தாள். அவர், அவள் முன்னிைலயில் வந்து, "உன் உத்தரவுகள் என்ன?" என்று ேகட்டார். அவள், "உனது தம்பி விசித்ரவrயன் ீ பிள்ைளயில்லாமேலேய ெசார்க்கம் அைடந்தான். நீ

அவனுக்காக




ெகாடு."


துைவபாயணர் அதற்குப் பணிந்து திருதராஷ்டிரன், பாண்டு, விதுரன் என்ற மூன்று பிள்ைளகைளப் ெபற்றார். துைவபாயணrடம் காந்தாr ெபற்ற வரத்தால் திருதராஷ்டிரன் அவள் மூலம் நூறு மகன்கைளப் ெபற்றான். திருதராஷ்டிரனின் அந்த நூறு மகன்களில் நால்வர் ெகாண்டாடப்பட்டனர். அவர்கள் துrேயாதனன்,

துஹ்சாசனன், விகர்ணன் மற்றும் சித்திரேசனன் ஆவர். பாண்டு பிரைத என்று அைழக்கப்பட்ட

குந்தி


மாத்r

என்ற

மணிேபான்ற

மைனவியைர

அைடந்தான். ஒரு நாள் பாண்டு ேவட்ைடயாடிக் ெகாண்டிருக்ைகயில், தனது

துைணைய அைணத்துக் ெகாண்டிருந்த மாைனக் கண்டான். அது உண்ைமயில் மானுருவில் இருந்த ஒரு முனிவராகும். அந்தச்


இருந்த

மாைனத்

தனது



திருப்தியைடந்தான். மன்னனின் கைணயால் தாக்குண்ட அந்த மான், உடேன தனது உருைவக் கைளந்து முனிவர் உரு ெகாண்டு, பாண்டுவிடம், "ஓ பாண்டு, நீ

அறம் சார்ந்தவனாக இருந்தும், ஒருவைரத் திருப்திப்படுத்தி மற்றவர் அைடயும் இன்பத்ைதப்

பற்றி

அறிந்திருந்தும்,

எனது


நிைறேவறாமேலேய

என்ைனக் ெகான்றாய். அைகயால், நீ யும் அதுேபாலேவ உனது துைணயுடன் இருக்கும்ேபாது, நீ திருப்திெபறும் முன்னேர சாவாய்!" என்று சபித்தார். இந்தச் சாபத்ைதக்

ேகட்ட

பாண்டு

முகம்

மங்கினான்,

அதுமுதல்

அவன்

தனது

மைனவியrடம் ெநருங்கவில்ைல. அவன் அவர்களிடம், "எனது குற்றத்தால்,

நான் சபிக்கப்பட்டிருக்கிேறன். குழந்ைதயில்லாதவர்களுக்கு ேவறு உலகங்கள் இல்ைல

தனக்காக

என்று

ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறன்."

வாrைசப்



416


குந்தி,

குந்திையத்

"அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றாள். ஆைகயால் அவள் வாrசுகைளப் ெபற்றாள். அவள் ீ தர்மேதவன் மூலமாக, யுதிஷ்டிரைனயும், மருதன் மூலமாக பமைனயும் , சக்ரனின் மூலமகா அர்ஜூனைனயும் ெபற்றாள். பாண்டு அவளிடம் மிகவும் திருப்தி ெகாண்டு, "உனது சக்காளத்தியும் குழந்ைதயில்லாமல் இருக்கிறாேள. முழு மஹாபாரதம்

ெபறுமாறு

என்று


ஆைகயால், அவைளயும் பிள்ைளகள் ெபற ைவ." என்றான். குந்தி, "அப்படிேய

ஆகட்டும்" என்று ெசால்லி, அவளுக்கும் வழிபாட்டு மந்திரங்கைளச் ெசால்லிக் ெகாடுத்தாள்.

சகாேதவைனப்

மாத்r,

அஸ்வினி


ஒரு


நாள்,

மூலம்,

ஆபரணங்களால்

நகுலன்



மாத்rையக் கண்டு, பாண்டுவின் விருப்பம் தூண்டப்பட்டது. அவன் அவைளத் ெதாட்ட மாத்திரத்தில் மrத்துப் ேபானான். குந்தியிடம் மாத்r, "எனது இந்த

இரட்ைடயர்கள், உன்னால் பாசத்துடன் வளர்த்து வரப்படட்டும்" என்று ெசால்லி, தனது தைலவனுடன் தகன ெநருப்பில் ஏறினாள். சில காலத்திற்குப் பிறகு அந்தப்


ஐவரும்


துறவிகளால்

ஹஸ்தினாபுரம்

ீ அைழத்துச் ெசல்லப்பட்டனர். பஷ்மருக்கும் , விதுரருக்கும் அவர்கள் அறிமுகம் ெசய்து

ைவக்கப்பட்டனர்.


அறிமுகப்படுத்திவிட்டு,

அந்தத்

துறவிகள், அைனவரும் கண்டுெகாண்டிருக்கும் ேபாேத மைறந்து ேபாயினர்.

அத்துைறவிகளின் ேபச்சின் முடிவில், அந்த இடத்தில் பூமைழ ெபய்தது. ெதய்வக ீ ேமளங்கள் வானத்தில் முழங்கின. அதன் பிறகு பாண்டவர்கள் எல்ேலாராலும்

ஏற்றுக் ெகாள்ளப்பட்டனர். அவர்கள் பிறகு தங்கள் தந்ைதயின் இறப்ைபப் பற்றிச் ெசால்லினர்.



இறுதிச்சடங்கு

முைறயாகச்

ெசய்யப்பட்டது. பாண்டவர்கள் அங்ேகேய வளர்ந்து வந்தனர். துrேயாதனன் அவர்கைளக் கண்டு மிகவும் ெபாறாைம ெகாண்டான். பாவம் நிைறந்த அந்த துrேயாதரன் அவர்கைள விரட்ட ராட்சதன் ேபால நடந்து ெகாண்டான். துrேயாதனன்

எவ்வளவுக்ெகவ்வளவு

எrச்சலைடகிறாேனா

அவ்வளவுக்கவ்வளவு, அவனது முயற்சிகள் ேதால்வியில் முடிந்தன. பிறகு திருதராஷ்டிரன் அவர்கைள ஏமாற்றி வாரனாவதம் அனுப்பினான். அவர்களும்

விருப்பத்துடன் அங்கு ெசன்றனர். அங்ேக அவர்கைள எrத்துக் ெகால்வதற்கான சதி

ேவைல

அறிவுறுத்தைல

ெசய்யப்பட்டிருந்தது. அவர்கள்

ஆனால்

ஏற்றதால்,

ஞானியான

அதிலிருந்தும்


தப்பினர்.

பிறகு

பாண்டவர்கள் இடும்பைனக் ெகான்று ஏகச்சக்கரம் என்ற நகருக்குச் ெசன்றனர்.

அங்ேக பகன் என்ற அசுரைன வதம் ெசய்து பாஞ்சாலத்திற்குச் ெசன்றனர். அங்ேக

திெரௗபதிையத்

திரும்பினர். ெபற்றனர்.



ெபற்றான், அர்ஜூனன் ெபற்றான்,

சகாேதவன்

தங்கள்





வசித்து

பிரதிவிந்தியைனப்

ெபற்றன்,

சுரூதகர்மைனப்


சுரூதகீ ர்த்திையப்

ீ பமன்



சூதேசாமைனப்

ெபற்றான், நகுலன் சதானிகைனப் இைடயில்,

ைசவிய

பழங்குடிையச் ேசர்ந்த ேகாவசனனின் மகள் ேதவிகாைவ யுதிஷ்டிரன் ஒரு சுயம்வரத்தில் ெயௗேதயா

மணந்தான்.

என்று


ெபயrட்டான்.

ஒரு

ீ பமனும்

மகைனப்

காசி

ெபற்று

நாட்டு


மன்னின்

மகள்

வலந்தைரைய மைனவியாகக் ெகாண்டு, சார்வாகன் என்ற மகைனப் ெபற்றான். அர்ஜூனன்

துவாரைகக்குச்

வாசுதேவனின்


தங்ைக


ெசன்று

சுபத்திைரைய, அவன்

இனிைமயான தனது


ேபச்சு



என்ற

ெகாண்ட


மகைனப்

ெபற்றான். அந்த மகன் ெபரும் தகுதிகைளப் ெபற்று, வாசுேதவனின் அன்புக்குப் பாத்திரனாக



நகுலன்

ேசதி

417

நாட்டு

இளவரசி

கேரனுமதிைய


மைனவியாகக் ெகாண்டு, அவளிடம் நிராமித்ரா என்ற மகைனப் ெபற்றான். சகாேதவன், மதுரா நாட்டு மன்னன் தியுதிமத்தின் மகளான விஜயாைவ ஒரு

சுயம்வரத்தில் மணந்து, அவளிடம் சுேஹாத்ரா என்ற மகைனப் ெபற்றான். ீ பமேசனன்

சில

காலங்களுக்கு

முன்பு

இடும்பியிடம்


என்ற

மகைனப் ெபற்றான். இவர்கேள பாண்டவர்களின் பதிேனாரு மகன்களாவர்.

அவர்களில், அபிமன்யுேவ குலத்தின் நீ ட்சிையத் ெதாடர்ந்தான். அவன் விராட நாட்டு மன்னனின் மகளான உத்தைரைய மணந்தான். அவள் இறந்த குழந்ைத

ஒன்ைறப் ெபற்ெறடுத்தாள். வசுேதவன், "இந்த ஆறுமாத குழந்ைதைய நான் மீ ட்ெடடுக்கிேறன்"

என்று


குந்திையக்


எடுக்கச்

ெசான்னான். குறித்த காலத்திற்கு முன்ேப பிறந்திருந்தும், அஸ்வத்தாமனின் ஆயுதத்தால் எrக்கப்பட்டிருந்தும், தனது பலம் சக்தி எல்லாவற்ைறயும் அது

இழந்திருந்தும், வாசுேதவனால் அந்தக் குழந்ைத மறுபடியும் சக்தியும், பலமும் ெபற்று மீ ண்ெடழுந்தது.

அப்படி அவைன மீ ட்ெடடுத்த வாசுேதவன், "இந்தக் குழந்ைத அருகிப் ேபான ஒரு குலத்தில்


அைழக்கப்படட்டும்."

அவன்


இன்றிலிருந்து

ஓ

மன்னா,


பrக்ஷித் உனது

என்று

தாயான

மாத்ரவதிைய மணந்து, உன்ைனப் ெபற்றான். ஓ ஜனேமஜயா! நீ யும் உனது மைனவி

வபுஷ்டமாவிடம்

சதானிகா


சங்குகர்ணா

என்ற

இரு

மகன்கைளப் ெபற்றிருக்கிறாய். சதானிகனும், விேதஹ நாட்டு இளவரசிைய மைனவியாகப் ெபற்று அசுவேமததத்தன் என்ற மகைனப் ெபற்றிருக்கிறான். ஓ

மன்னா,




வழித்ேதான்றல்கள்



இந்த

பாண்டவர்களின் அற்புதமான,

அறம்வளர்க்கும், புனிதமான வரலாற்ைற, ேநான்பு ேநாற்கும் பிராமணர்களால் அறிந்து

ெகாள்ள



தங்கள்

ெசயல்களாலும்,

குடிகைளக் காத்தும், ைவசியர்கள் கவனத்துடனும், மூவைக மனிதர்களுக்கும் உதவி ெசய்யக் காத்திருக்கும் சூத்திரர்கள் மrயாைதயுடனும் ேகட்டுக் ெகாள்ள ேவண்டும்.

ேவதமறிந்த


மற்றவர்களும்,

கவனத்துடனும்

மrயாைதயுடனும் இந்த வரலாற்ைற உைரப்பதாலும், அல்லது உைரப்பைதக் ேகட்பதாலும், ெவற்றி


ெகாள்வர்.

மனிதர்களாலும்

புனிதமானவரும்,



மதிக்கப்படுவர். சிறப்பு

நல்லுலைக

ேதவர்களாலும், பாரதத்தின்

வாய்ந்தவருமான



பிராமணர்களாலும்

இந்தத்


வியாசரால்

மற்ற

வரலாறு,

ெதாகுக்கப்பட்டது.

ேவதமறிந்த பிராமணர்களும் மற்றவர்களும் இைத மrயாைதயுடனும், ேகடு நிைனக்காமலும் ெவற்றி

ேகட்டால்,

ெகாள்வர்.




பாவிகளாக




மற்றவர்களால்

அவமதிப்புக்கு உள்ளாக மாட்டார்கள். இங்ேக ஒரு சுேலாகம் ெசால்லப்படுகிறது.

"இது (பாரதம்) ேவதத்திற்கு நிகரானது. இது ெதய்வகமானது ீ . அற்புதமானது. இது ெசல்வம், புகழ், ஆயுள் ஆகியவற்ைறக் ெகாடுக்கவல்லது. ஆைகயால், இது மனிதர்களால் மிகுந்த கவனத்துடன் ேகட்கப்பட ேவண்டியது."


418


கங்ைக - மஹாபிஷன் ேமாகம் - பகுதி 96

Ganga Mahabhisha lust | Adi Parva - Section 68 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் குலத்தில்


பிறந்த

"இக்ஷவாகு

மன்னன்

ஒருவன்

மஹாபிஷன் என்ற ெபயருடன் இருந்தான். அவன்

முழு

உலகத்திற்கும்


அவன்

வரத்துடனும், ீ

உண்ைம

அதிபதியாக



ேபச்சுைடயவனாகவும்


ஆயிரம்

யாகங்கைளயும்),

நூறு

ராஜசூய

குதிைர

ேவள்விகைளயும்



ெசய்து

தைலவைனத்


திருப்திப்

படுத்தி

ெசார்க்கத்ைத அைடந்தான். "ஒரு

நாள்


ஒன்றாகக் கூடி பிரம்மைன வழிபட்டுக்

ெகாண்டிருந்தனர். பல அரச முனிகளும் மன்னன் மஹாபிஷனும்

அந்த இடத்தில் இருந்தனர். ஆறுகளின் அரசி கங்ைகயும் அங்ேக ெபரும்பாட்டைன வழிபட வந்திருந்தாள். சந்திரனின் கதிர்கைளப்

ேபான்ற அவளது ெவண்ணிற ஆைட காற்றின் ெசயலால் சிறிது

அகன்றது. அவளது நிைல ெவளிப்பட்ட ேபாது, ேதவர்கள் தங்கள் தைலையக்

மஹாபிஷன் ெவறித்துப் மன்னன்

"பாவிேய,

கவிழ்த்துக்


முரட்டுத்தனமாக


மஹாபிஷன்

ஆனால்

அந்த

ஆறுகளின்

ெகாண்டிருந்தான். பிரம்மனால்

கங்ைகையப்

இதன்


அரசிைய


சபிக்கப்பட்டான்.

பார்த்தவுடன்

நீ

தன்னிைல

அவர்,

மறந்து

ேபானதால், நீ உலகத்தில் மறுபடி பிறப்பாய். ஆனால், நீ மறுபடி மறுபடி

இந்த

மனிதர்களின் ஆனால்

இடங்களுக்கு


உனக்கு


ேகாபம்

விடுபடுவாய்." என்று சபித்தார்.


வந்து


மூண்டதும்,

419

ேபாவாய். நீ

அவளும்,

தீங்கிைழப்பாள். சாபத்திலிருந்து





பூமியிலுள்ள

"மன்னன் எல்லா

ஏகாதிபதிகைளயும் துறவிகைளயும் மனதில் நிைனத்துப் பார்த்து, ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட பிரதீபனுக்கு

மகனாகப்

விரும்பினான். மன்னன்

பிறக்க



அரசியும்,

உறுதி

இழப்பைதப்

பார்த்து, அவைன விருப்பத்துடன் நிைனத்து, ெசன்றுவிட்டாள். வழியில்,

வசுக்களும்

அப்படி

அவள்

ெசார்க்கத்தில் அேத


வசிப்பவர்களான



கண்டாள். அவர்கள் அவதியில் இருப்பைதக் கண்ட "ெசார்க்கத்தில்


அரசி,

வசிப்பவர்கேள,


ஏன்


மனத்தளர்வுற்றவர்களாகக் காணப்படுகிறீர்கள்? எல்லாம் சrயாக இருக்கிறதா?" என்று ேகட்டாள். அதற்கு ேதவர்களான வசுக்கள், "ஓ


குற்றத்திற்காக, எங்கைளச்

அரசிேய, சிறப்புவாய்ந்த

சபித்துவிட்டார்.

மன்னிக்கத்தகுந்த வசிஷ்டர்



ேகாபங்ெகாண்டு முனிவர்களில்

முதன்ைமயான வசிஷ்டர் மாைல வழிபாட்டில் அமர்ந்திருந்தார். அவைர

எங்களால்

காண


இைத


பிறக்கக்

கடவர்கள் ீ

நாங்கள் அவைரக் கடந்து ெசன்ேறாம். ஆைகயால், ேகாபத்தால் அவர் என்று

எங்கைள


சபித்துவிட்டார்.


பிரம்மனால்

உச்சrக்கப்பட்டவற்ைறக்

ேகட்டு சினங்ெகாள்ள எங்களுக்கு சக்தி இல்ைல. ஆைகயால், ஓ நதிேய, நீ ேய மனிதப் ெபண்ணாகி வசுக்களான எங்கைளப் உனது பிள்ைளகளாக்கிக்

ெகாள்.

ஓ


எந்த

மனித

ெபண்ணின் கருவுக்குள்ளும் நுைழய நாங்கள் விரும்பவில்ைல" என்றனர்.

வசுக்களால் இப்படிக் ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்ட ஆறுகளின் அரசி, "அப்படிேய

ஆகட்டும்."


என்று


முதன்ைமயானவர்களில்

தந்ைதயாகக் ெகாள்வர்கள்?" ீ என்று ேகட்டாள்.


420

"பூமியிலுள்ள

யாைர




"பூமியில்,

பிரதீபனுக்கு

மகனாக

சந்தனு


பிறப்பான், அவன் பார் புகழும் மன்னனாக இருப்பான்." என்றனர்.

கங்ைக, "ேதவர்கேள, பாவங்களற்ற நீ ங்கள் ெதrவிப்பைதத் தான் நானும் விரும்பிேனன். நான் நிச்சயமாக சந்தனுவிடம் ெசல்ேவன். நீ ங்கள்


ெதrவிப்பது

ேபால,

இது

உங்களின்

விருப்பமும் கூட." என்றாள். வசுக்கள், "ஓ மூன்று மார்கமாகப் (ஆகாயம்,

பூமி

(தைர),

பாதாளம்)

பயணிப்பவேள,


பிறந்தவுடன், எங்கைள நீ rல் எறிந்துவிடு, அப்படி நீ ெசய்தால், நாங்கள்


ஆைகயால் என்றனர்.


ெவகு

அதற்கு

முழுவதுமாகக் மகனாவது

ெவகு

காலம்


கங்ைக,

ஆனால்



ேவண்டியதில்ைல.

மீ ண்டு

இருக்கக்கூடாது.


விடுேவாம்."

விருப்பப்படுவைத

என்னுடனான

கனியற்று

வாழும்படி

வாழ

அவரது

ெதாடர்பு


வழங்குங்கள்"

நான் ஒரு


வசுக்கள், "எங்கள் ஒவ்ெவாருவrன் சக்தியில் எட்டில் ஒரு பங்கு சக்திையச் ேசர்த்து, நீ உனது விருப்பத்திற்ேகற்றபடியும், அவனது விருப்பத்திற்ேகற்றபடியும்



ெபரும்

பூமியில் பிள்ைளகைளப் ெபறக்கூடாது. நீ

ெபறும்

ஆனால்,

சக்திகள்

அந்த

ெகாண்ட

ைமந்தன், புத்திரப் ேபறற்று இருக்க ேவண்டும்." என்றனர். இப்படி


ெசன்றவிட்டனர்.

கங்ைகயிடம்


ஒரு




மகன்,

உனது

ெசய்துவிட்டு,

இடத்திற்காகக்

காத்திருந்தனர்.


421


சந்தனு கங்ைகையச் சந்தித்தான் - பகுதி 97 Santanu met Ganga | Adi Parva - Section 97 | Mahabharata In Tamil



உயிர்களிடமும்

"அைனத்து

அன்பு

பாராட்டும்,

பிரதீபன் என்ெறாரு மன்னன் இருந்தான்.

அவன், பல வருடங்களாக தனது ஆன்மிக ேநான்புகைள கங்ைகயின் பிறப்பிடத்தில் ெசய்து


ஒரு

நாள்,

அழகும்

திறைமயும் நிைறந்த கங்ைக, ெபண்ணுரு ெகாண்டு, நீ rலிருந்து எழுந்து மன்னைன அணுகினாள். அழகான

அந்த


ஆன்மிகக்


கவர்ச்சிகரமான

மங்ைக,

கடைமகளில் அந்த

தனது


அரச

முனியின்

ஆண்ைம மிக்க சால மரத்ைதப் ேபான்ற வலது ெதாைடயில் அமர்ந்தாள். அந்த

மன்னன்


"ஓ


நீ

என்ன


என்று

விரும்புகிறாய்? நான் என்ன ெசய்ய ேவண்டும்?" என்றான். அந்த மங்ைக, "ஓ மன்னா,

நீ ர்

எனது

கணவராக

விரும்புகிேறன். ஓ குருபரம்பைரயில் வந்தவர்களில் முன்னவேர, நீ ர் எனதாகுக. சுய விருப்பத்துடன் தாேன வந்து ேகட்கும் ஒரு ெபண்ைண

மறுப்பது

ெமச்சமாட்டார்கள்."

என்பைத


அதற்கு


பிரதீபன்,

"ஓ

அழகான

நிறமுைடயவேள, நான் காமத்தின் வசப்பட்டு, அடுத்தவர்களின் மைனவியிடேமா அல்லது எனது வைகயில்லாத ெபண்களிடேமா ேபாக


ேநான்பாகும்."



அதிர்ஷ்டமற்றவேளா

இது

அதற்கு

அல்லது

எனது அந்த

அறம் மங்ைக,

அழகற்றவேளா


அல்ல.

"நான் நான்

எல்லா வைகயிலும் இன்பம் அனுபவிக்கத் தகுதி வாய்ந்தவள். நான்


நான்

உம்ைம

மங்ைகயrல்

எனது

அrதான

கணவனாக

அழகு


வாய்ந்தவள். ஓ

மன்னா,

என்ைன நிராகrக்காதீர்." என்றாள். பிரதீபன், "ஓ மங்ைகேய, நீ

தூண்டும் வழியில் நான் ெசல்வைதத் தவிர்க்கிேறன். நான் எனது முழு மஹாபாரதம்

422


ேநான்ைப

முறித்தால்,

பாவம்

என்

ேமல்

விழுந்து,

நான்

ெகால்லப்படுேவன். ஓ அழகான நிறமுைடயவேள, நீ என்ைன, எனது

வலது

ெதாைடயில்


மருட்சியுைடயவேள,

அது

எனது

இடது

மைனவிக்குrயது.

அைணத்தாய்.

மகள்களும்

மருமகள்களும்

அமரும் ெதாைடயாகும் என்பைத அறிந்து ெகாள். ெதாைடேய

ஓ

ஆனால்

நீ

அைத

ஏற்கவில்ைல. ஆைகயால், ஓ மங்ைகயrல் சிறந்தவேள, நான் உன்ைன ஒரு விரும்பப்படும் ெபாருளாக அனுபவிக்க முடியாது.

நீ எனது மருமகளாகலாம். நான் உன்ைன எனது மகனுக்கான மருமகளாக ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன்." என்றான்.

அந்த மங்ைக, "ஓ அறம் சார்ந்தவேர, நீ ர் ெசால்வது ேபாலேவ ஆகட்டும். நான் உமது மகேனாடு ேசர்ந்திருக்க அனுமதியுங்கள். உம்மீ து எனக்கிருக்கும் மrயாைதயால், ெகாண்டாடப்படும் பரத குலத்திற்கு அைனத்து


வருடங்களில்

இருப்ேபன்.

ஏகாதிபதிகளுக்கும் ெசய்யப்பட்ட

நீ ேர

உலகில்

புகலிடம்.

உள்ள

கைடசி

உமது

நூறு


அறச்ெசயல்கைளக்கூட ஒருவரால் எண்ணிவிட முடியாது. உமது குலத்தில் வந்த பல ஏகாதிபதிகளின் ெபருைமயும் நன்ைமயும் அளவற்றது.

ஓ


மருமகளாகும்ேபாது,

உமது

தைலவேர,


எனது

நான்

தைலவன்

உமது

என்ற

முைறயில் எனது ெசயல்களின் நீ திையக் (இது சr, இது தவறு

என்று) ேகட்கக் கூடாது. அப்படி உமது மகனுடன் வாழ்ந்து, நான் அவருக்கு


ெசய்து,

அவரது


அதிகrப்ேபன். இறுதியாக நான் ெபற்றுக் ெகாடுக்கும் மகன்களின் அறத்தாலும், நற்பண்புகளாலும் அவர் ெசார்க்கத்ைத அைடவார்." என்றாள்.

ைவசம்பாயணர் ெசால்லிவிட்டு


அந்த

"ஓ


மன்னா,

மங்ைக



மைறந்தாள். பிறகு மன்னன் தனது சத்தியம் நிைறேவற, தனது மகனின் பிறப்புக்காகக் காத்திருந்தான்.


423




ஒளியான,

ேபான்ற


புத்திரப்

பிறகு,


க்ஷத்திrயர்களில்

ேபறுக்கான


விருப்பத்தால்

தனது

மைனவியுடன் தவமிருந்தான். அப்படிேய காலம் கடந்து வயதான ஒரு

மகன்

உணர்ச்சிகைள

அடக்கி,


அவன்

மஹாபிஷைனத் தவிர ேவறு யாரும் இல்ைல. அந்தக் குழந்ைத, அதன்

தந்ைத

ஆன்மீ க

ேநான்புகளில்

இருந்தேபாது பிறந்ததால் சந்தனு என்று அைழக்கப்பட்டான்.

அந்த குருக்களில் சிறந்தவனான சந்தனு, அழியாத அருளுலைக ஒருவன்

தனது

ெசயல்

சந்தனு


மங்ைக,

உனது

வழியாக


அைடய

என்பைத அறிந்து, அறத்திற்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்தான். இளைமைய

அைடந்தவுடன்,

முடியும்


அவனிடம், "ஓ சந்தனு, சில காலத்திற்கு முன்பு, ஒரு ேதவேலாக நிறமுைடய


அவள்,


உன்ைன

வந்தாள்.

அழகான

ரகசியமாகச்


குழந்ைதகளுக்காக உன்னிடம் பrந்துைரக்கும்ேபாது, நீ அவைள உனது மைனவியாகக் ெகாள். ஓ பாவங்களற்றவேன, அவளது ெசயைலக்

கண்டு

ேகட்காேத.

ஆனால்,

உைரக்காேத.

ேமலும்

அைதச் அவள்

எனது




"பிரதீபன்,

உத்தரவிட்டுவிட்டு,

சrெயன்றும்

யார்



ெகாள்." தனது

அவைன

தவெறன்றும்

ேபrல்,


மகன்

நீ

அவளிடம் அவைள


சந்தனுவுக்கு


இப்படி

அமர்த்தி,

கானகேமகினான். சந்தனு ெபரும் அறிவும், இந்திரனுக்கு நிகரான பிரகாசத்ைதயும்

கானகத்திேலேய சந்தனு.

அந்த

ெகாண்டிருந்தான். தனது

ேவட்ைடக்கு

ெபரும்பங்கு


அடிைமயாகி,

ெபாழுைதக் சிறந்தவன்

கழித்தான்


மான்கைளயும் எறுைமகைளயும் ெகான்று ெகாண்டு இருந்தான். ஒரு

நாள்,

அவன்

ெகாண்டிருக்ைகயில், இருக்கும்

ஒரு

கங்ைகக் சித்தர்களும்

பகுதிக்கு


கைரேயாரமாக சாரணர்களும்

அங்ேக,


ஸ்ரீையப்

நிைறந்து ேபான்ற

ெஜாலிக்கும் அழகுடன் வனப்புள்ள ஒரு ெபண்ைணக் கண்டான். அவள் களங்கமற்றவளாக, முத்துப் பல் வrைசயுடன், ெதய்வக ீ ஆபரணங்கள் பூண்டு, மிருதுவான அைமப்பு ெகாண்ட ஆைடைய முழு மஹாபாரதம்

424


அணிந்து,

தாமைர

இதழ்களின்

இைழகைளப்

ேபால

பிரகாசத்துடன் இருந்தாள். அந்த ஏகாதிபதி, அந்த மங்ைகையக் கண்டு

ஆச்சrயமைடந்தான்.

ஆனந்தத்தால்


உடனடியாக மயிர்க்கூச்ெசrதல் ஏற்பட்டது. அவனது உறுதியான

பார்ைவ, அவளது அழைகக் குடித்துக் ெகாண்டிருந்தது. ஆனால் திரும்பத் திரும்பக் குடித்தும் அவனுக்கு தாகம் அடங்கவில்ைல. அவளும்

அந்த

கிளர்ச்சியைடந்து, ஏற்படும்

பார்த்துக் அந்த

பிரகாசமிக்க அவன்

பrவு

பாசத்ைத உணர்ந்தாள். ெகாண்ேடயிருந்து


நீ


இருந்தாலும், இருந்தாலும்,

அழகுைடயவேள,


மீ து

பார்த்தாள்

பார்த்தாள்.




"ஓ

எனது

யக்ஷப்

ேசர்ந்தவளாக



பrந்துைரக்கிேறன்." என்றான்.


அவன்

அதிகமாகப்

ெமலிதான

நாகப்ெபண்ணாக நீ

ஏற்பட்டு,

ெபரும்

ேதவைதயாக இருந்தாலும், தானவனின்

அப்ஸரசாக

மனிதப்ெபண்ணாகேவ

கண்டு

அவள் பார்த்தாள்,



ெகாடியிைடயாேள, மகளாக

மீ து

ஏகாதிபதிையக்

ஓ

மைனவியாகும்படி

425

ெபண்ணாக அல்லது ெதய்வக ீ



குழந்ைதகைளக் ெகான்றாள் கங்ைக - பகுதி 98 Ganga killed her children | Adi Parva - Section 98 | Mahabharata In Tamil



"அந்த மங்ைக, இனிைமயான ெமலிதான வார்த்ைதகைளப் ேபசி


ஏகாதிபதிையக் வசுக்களிடம்


கண்டு,

தான்

உறுதிைய

ெசய்த





கூறினாள்.

குற்றமற்ற குணம் ெகாண்ட அந்த மங்ைக, தனது ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதயாலும், இதயத்ைத ஊடுருவும் இன்பத்ைத மன்னனுக்குக் ெகாடுத்தாள். அவனிடம்,

"ஓ

மன்னா,

நான்

உமது

மைனவியாகி,

உமது

கட்டைளகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிேவன். ஆனால், ஓ ஏகாதிபதிேய, நான் ெசய்யும் எந்த ெசயலும், அைவ உமக்கு ஏற்பாக இருந்தாலும், ஏற்பில்ைல என்றாலும், நீ ர் தைலயிடக்கூடாது. என்னிடம் நீ ர் அன்பற்ற

இருக்கும் ஆனால்

அன்பற்ற


வைரயில்,

அப்படி

நீ ர்

ேபசக்கூடாது. நான்

உம்முடன்

என்

காrயத்தில்

வார்த்ைதையப்

உம்ைமவிட்டு


வாழ்ந்து

ேபசும்ேபாேதா,

விலகிவிடுேவன்."

நீ ர்

அன்பாக

வருேவன்.

தைலயிடும்ேபாேதா,


அக்கணேம அதற்கு

நான்

மன்னன்,

"அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றான். அதன்பிறகு அந்த மங்ைக, பரத குலத்தின்

முன்னவனான

அந்த

அருைமயான


கணவனாகக் ெகாண்டு மிகவும் திருப்தி ெகாண்டாள். மன்னன் சந்தனுவும் அவைளத் தன் மைனவியாகக் ெகாண்டு, அவளுடன்

முழு மகிழ்ச்சியுடன் இன்பம் அனுபவித்து வாழ்ந்தான். அவளிடம் அவன்

ெசய்து

ெகாடுத்த

உறுதிக்கிணங்க,


ஏதும்

ேகட்காமல் இருந்தான். அவளது நடத்ைத, அழகு, ெபருந்தன்ைம, மற்றும் தன் வசதிகைள அவள் கவனித்துக் ெகாள்ளும் பாங்கு என

அைனத்திலும்,

இந்த



சந்தனு

தன்

மைனவி மீ து, மிகவும் திருப்தி ெகாண்டான். மூன்று வழியில் முழு மஹாபாரதம்

426


ெசல்லும் (ஆகாயம், பூமி, பாதாளம்) ெதய்வக ீ கங்ைக மனித உரு ெகாண்டு, உயர்ந்த நிறத்ேதாடும், ெதய்வக ீ அழேகாடும், அவளது அறச்ெசயல்களின் ேபான்றவைன, சந்தனுைவக்

கனிகளால்,

இந்திரைனப்

கணவனாக

அந்த

ேபான்ற



பிரகாசத்ைத

அவனது

புலி

உைடய


மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்தாள். தனது கவர்ச்சியாலும், பாசத்தாலும் அவைனத்

தூண்டி,


மாதங்களும், ெதrயாமல்

அன்ேபாடு

மன்னைனயும்

காலங்களும்,

அந்த


பாடி,

மகிழ்ச்சியைடய

வருடங்களும்


ஆடி

தானும்

ைவத்தாள்.

உருண்ேடாடுவது

நிைனவு

மயங்கி

மைனவியுடன் காமத்தில் மூழ்கியிருந்தான்.

தனது

அந்த மன்னன் அப்படி தனது மைனவியுடன் மகிழ்ச்சியாக இருந்த ேபாது, எட்டு



பிள்ைளகைள,






ஆனால்,

பிறந்ததும்

ஓ

பரதா,

ஒருவர்

பின்

ேபான்று அந்தப்

ஒருவராக

நதியில் தூக்கி வசி, ீ "இைத உமது நன்ைமக்காகேவ ெசய்கிேறன்." என்று ெசான்னாள். அந்தப் பிள்ைளகள் திரும்பி வர முடியாதபடி மூழ்கிப் ேபாயினர். அவளது இந்த நடத்ைத மன்னனுக்கு பிடிக்கவில்ைல. ஆனால், தன்ைனவிட்டு

பிrந்து


ஒரு

விடுவாேள


என்று

எண்ணி

ேபசாதிருந்தான்.

தனது

ஆனால்

எட்டாவது பிள்ைள பிறந்ததும், தனது மைனவி முன்பு ேபாலேவ சிrத்துக் ெகாண்டு நதியில் அைதத் தூக்கி வச ீ முற்பட்ட ேபாது, மன்னன்


துக்கத்துடனும்,


அழிவிலிருந்து

மீ ட்கும் விருப்பத்துடனும், அவளிடம், "அைதக் ெகால்லாேத! யார் நீ , எங்கிருந்து நீ வந்தாய்? ஏன் உனது ெசாந்த குழந்ைதகைளக்

ெகால்கிறாய்? உனது குழந்ைதகைளக் ெகான்ற ெகாைலகாrேய, உனது பாவ மூட்ைட மிகப் ெபrயது!" என்று ெசான்னான். இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட

அவன்

விருப்பமுள்ளவேர,

நீ ர்

மைனவி,

ஏற்கனேவ,

"ஓ

பிள்ைள

வாrசின்

மீ து

ெபற்றவர்களில்

முதன்ைமயானவராகிவிட்டீர். நான் உமது இந்தக் குழந்ைதைய அழிக்க மாட்ேடன். ஆனால் நமது ஒப்பந்தப்படி, நான் உம்முடன் தங்கி இருக்கும் காலம் முடிவுக்கு வந்தது. நான் ஜானுவின் மகள் முழு மஹாபாரதம்

427


கங்கா.

நான்


ெபரும்



வழிபடப்படுபவள்.

நிைறேவற்றும்

ெபாருட்ேட

நான்

உம்முடன் நீ ண்ட காலம் வாழ்ந்து வந்ேதன். சிறப்பு மிகுந்த எட்டு

வசுக்கள், வசிஷ்டrன் சாபத்தால் மனித உரு ெகாண்டனர். இந்த உலகத்தில்

உம்ைமத்தவிர,

ெபற்ெறடுக்கும் மனித

உரு

மகிைம

ேவறு

இல்ைல.



அவர்கைளப்

அந்த

எட்டு


ெபறேவ

நான்

வசுக்களுக்குத்

தகப்பனானதால், நிரந்தர அருள் இருக்கும் பல உலகங்களுக்கு

ெசல்லும் தகுதிைய நீ ரும் அைடந்துவிட்டீர். வசுக்கள் பிறந்ததும், மனித உருவில் இருந்து அவர்கைள விடுவிக்கிேறன் என்று நான் அவர்களுக்கு

சாபத்திலிருந்து மன்னா,

நீ ர்

உறுதி

நான்

அருள்


அளித்திருந்ேதன். அவர்கைள


ஆனால்


உமக்கு

வசுக்களிடம்

ெகாடுத்திருந்த


நீ ண்ட

நாேன


விடுவித்திருக்கிேறன்.

ீ . இருப்பர்

கடும்

அபர்வ

நான்


வளர்த்துத்

உம்ைமவிட்டுச்

ெசய்த

தருேவன்.

உறுதியின்படிேய,

காலம் வாழ்ந்ேதன்.

428

இந்தக்

நான்

உம்முடன்

இந்தக்

கங்கதத்தன் என்று அைழக்கப்பட்டிருக்கட்டும்." என்றாள்.


ஓ



உண்ைமைய ெவளிப்படுத்தினாள் கங்ைக - பகுதி 99 Ganga told the truth | Adi Parva - Section 99 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) சந்தனு,

"வசுக்களின்

அபர்வா

என்பது


யார்?

என்ன?


சாபத்தால் வசுக்கள் மனிதர்கள் மத்தியில் பிறந்தனர்?

கங்கதத்தன்,

இந்த

உனது


மனிதர்களுடன்

வாழும்படி

என்ன ெசய்தான்? ஓ ஜானுவின் மகேள, எனக்கு முழுைமயாகச் ெசால்." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட ஜானுவின் ெதய்வக ீ

மகள்


ேபான்ற

சிறந்தவேர, அந்த

அந்த

அந்த

காலங்களிலும்,

அந்தந்த

மிருகங்களுடனும் பூத்துக்


மகனாகப்

மைலகளின்

வற்றிருந்தது. ீ

கணவனான,

ஏகாதிபதியிடம்,

பிற்காலத்தில்

ஆசிரமம்,


தனது

வருணனால்


அவரது

கங்ைக,

பரத

என்று

மன்னன்

ேமருவின்

பல

குலுங்கும்.

பரதகுலத்தில்

காலங்களுக்கு முன்னவரான


பறைவகளுடனும்,




அறியப்பட்டார்.

புனிதமானதாக

ஓ


ெபறப்பட்டவேர

அபர்வர்

இடம்

"ஓ


அங்ேக

ஏற்ற

எல்லா



அந்த


மகன், தனது ஆன்மிக ேநான்புகைள இனிய கிழங்குகளும் நீ ரும் நிைறந்திருந்த அந்தக் கானகத்திேலேய ெசய்து வந்தார்.

தக்ஷனுக்கு, சுரபி என்ற ெபயrல் ஒரு மகள் இருந்தாள். ஓ பரத குலத்தில்



அவள்


நன்ைமக்காக காசியபருடன் கூடி ஒரு மகைள (நந்தினி) பசுவின் உருவில்


அைனத்தும் திறன்

அந்த

உைடய

(விரும்பிய

ெகாண்டவளாக)


மகன்

காrயங்களுக்காக முழு மஹாபாரதம்

பசுக்களில்

பசுவாக



அைடந்தார். 429


இருந்தாள்.

நந்தினிையத்


தனது


நந்தினி

ேஹாம



அந்த

ஆசிரமத்திேலேய

நந்தினியும்



அப்படி

வசித்து வரும்ேபாது, அச்சமற்று மகிழ்ச்சியுடன் அந்த புனிதமான இடத்தில் அவள் உலவிக் ெகாண்டிருந்தாள்.

"ஒரு நாள், ஓ பரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேர, அந்தக் கானகத்திற்கு,


முனிவர்களாலும்,


வழிபடப்படும் வசுக்கள், பிருதுைவத் தைலைமயாகக் ெகாண்டு அங்கு


அங்ேக

தங்கள்

மைலகளுடன்

கூடிய

அழகான


அப்படி


மகிழ்ச்சியாக வசுக்களின்




மைனவியருடன்


ஓ

திrந்து




உலவிக்

உலவித்


உலவிக்

அந்த

ெகாண்டிருந்த,

ஒருத்தி,

அந்தக்


உைடய

நந்தினிையக் கண்டாள். அவள், ெபrய கண்களுடன், மடி கனத்து, ெமலிதான

வாலுடன்,

அதிர்ஷ்டக்

குறிகளும்,

அழகான

கால்களுடன்,


பாலும்,

அைனத்து அைனத்து

ெசல்வங்களும் ெகாண்டிருந்த அந்தப் பசுைவத் தனது கணவன் தியுவுக்குக்

காட்டினாள்.

ஓ



வரத்ைதக் ீ ெகாண்டவேர, தியு அந்தப் பசுைவக் கண்டு, அதன் சிறப்புகைள அழகான அழகான

ஆராய்ந்து

ெதாைடகைளயுைடய ஆசிரமத்திற்கு

ெசாந்தமானேத பிறந்தவன்

ரசித்து

இந்தப்

இதன்


கருங்கண்

மைனவியிடம், ெபண்ேண,

உrைமயாளரான

பசு.

பாைல

இளைம

தனது

ஓ

மாறாமல்

இருப்பான்."

இந்த


ெகாடியிைடயாேள,

அருந்தினால்,

"ஓ

சாகப்



ஓ

ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவேர, இைதக்ேகட்ட களங்கமற்ற குணம் ெகாண்ட


ேதவைத,

தனது

பிரகாசமிக்க

தைலவனிடம், "இந்த உலகத்தில் ஜிதவி என்ற ெபயrல் எனக்கு ஒரு

ேதாழி

இருக்கிறாள்.

அவள்

ேபரழகும்

இளைமயுமுைடயவள். அவள் மனிதர்களில் ேதவனாக இருக்கும்

அரசமுனி உசினராவின் மகள். அவள் மிகுந்த புத்திசாலியாகவும், உண்ைமக்கு அர்ப்பணிப்புடனும் இருக்கிறாள். ஓ சிறப்புமிக்கவேர, அந்த எனது ேதாழிக்காக இந்தப் பசுைவ அதன் கன்றுடன் ெபற விரும்புகிேறன். ஆைகயால், ஓ ேதவர்களில் சிறந்தவேர, எனது

ேதாழி அதன் பாைலக் குடித்து, இந்த உலகத்தில் ேநாய்களும் முழு மஹாபாரதம்

430


பலவனமும் ீ அைடயாமல் இருக்க, நீ ர் அைத இங்ேக ெகாண்டு வாரும். ஓ சிறப்பமிக்கவேர, பழியற்றவேர, எனது விருப்பத்ைத நீ ர் நிைறேவற்ற ேவண்டும். அைதத் தவிர நான் ேவறு எைதயும்

ஏற்றுக் ெகாள்ள மாட்ேடன்." என்றாள். தனது மைனவியின் இந்த வார்த்ைதகைளக்

ேகட்ட

தியு,



உண்டாக்க விருப்பங்ெகாண்டு, தனது சேகாதரன் பிருது மற்றும் ஏைனேயார் துைணயுடன் அைதத் திருடினான். அந்தப் பசுைவக் ெகாண்ட


ெபரும்

ஆன்மத்தகுதிகைள

மறந்த

தியு,

நிச்சயமாக அந்த தனது தாமைரக் கண் மைனவியின் உத்தரவின் ேபrேலேய அைதச் ெசய்தான். அந்ேநரத்தில் அவன், பசுைவத் திருடிய

பாவத்திற்காக

நாம்

விழுந்துவிடுேவாம்

நிைனத்துக் கூடப் பார்க்கவில்ைல. "மாைலயில் மகன்

தனது

பழங்கைளச்

ேசகrத்துக்

ஆசிரமத்திற்கு

வந்த


என்று


ேபாது,

பசுவும்

உைடய

அந்த

கன்றும்

காணவில்ைல என்பைதக் கண்டார். அவர் கானகத்திற்குள் ேதடத் துவங்கினார்,




புத்திகூர்ைம


தனது பசுக்கைளக் காணவில்ைல என்றவுடன், தனது ஆன்மிகப் கண்டார்.




உடேன

பால்

தரும்,

திருடிவிட்டனர்

ேகாபம்

அழகான

மூண்டது. வால்


வசுக்கைள,

ெகாண்ட

"

எனது

பசுைவ வசுக்கள் திருடியதால், அவர்கள் உண்ைமயாக பூமியில் பிறக்கட்டும்" என்று சபித்தார். ஓ பரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேர, அந்த சிறப்புவாய்ந்த முனிவர்

அபர்வர்


வசுக்கைளஅப்படிச்


அப்படிச் சபித்துவிட்டு, மீ ண்டும் தனது ஆன்மிகத் தவத்தில் முழு

இதயத்துடன் மூழ்கினார். ஓ மன்னா, அந்தப் ெபரும் சக்திவாய்ந்த, ஆன்மச்


ெகாண்ட

பிரம்மrஷி

ேகாபங்ெகாண்டு

தங்கைளச் சபித்தைத வசுக்கள் அறிந்தனர். அவர்கள் ேவகமாக அந்த


முயன்றனர்.

வந்து

அந்த


குளிர்விக்க

ஆனால், ஓ மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேர, அறத்தின் எல்லா விதிகைளயும் முழு மஹாபாரதம்

அறிந்த

அந்த

முனிவர் 431

அபர்வrன்

அருைளப்


ெபறுவதில் அவர்கள் ேதாற்றனர். அந்த அறம்சார்ந்த அபர்வர், "தவாவுடன் (அவர்களில் ஒரு வசுவின் ெபயர்) கூடிய வசுக்கேள, நீ ங்கள்



ஒரு

சபிக்கப்பட்டுள்ள ீர்கள்.

வருடத்திற்குள்

விடுபடுவர்கள். ீ

ஆனால்


உங்கள்


மனிதர்களுள்


ெசயலால்


சபிக்கப்பட்டீர்கேளா, அவன் (தியு) அவனது பாவச் ெசயலிற்காக, நீ ண்ட


உதிர்த்த


வார்த்ைதகைளப்

வசிப்பான்.

பயனற்றதாக்க

நான்



தியு

பூமியில் வசித்தாலும், அவன் பிள்ைளகைளப் ெபற மாட்டான். இருப்பினும்,

அவன்

அறம்

சார்ந்தவனாகவும்,

சாத்திர

அறிவுடனும் இருப்பான். அவன் தனது தந்ைதக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து

நடப்பான். ெபண் துைணயின் இன்பத்திலிருந்து அவன் விலகிேய இருப்பான்." என்று ெசான்னார்.

வசுக்களிடம் இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, அந்த ெபருமுனிவர் ெசன்று விட்டார். பிறகு வசுக்கள் அைனவரும் கூடி என்னிடம் வந்தனர். ஓ

மன்னா,

தூக்கி



எறிந்துவிடுேவன்

என்று

பிறந்தவுடன், வரம்

தங்கைள

தருமாறு

ெகஞ்சினர்.

ஓ



நடந்ேதன்..

ஓ



நீ rல்



உலக

வாழ்விலிருந்து விடுவிப்பதற்காக, நான் அவர்கள் விருப்பப்படிேய அந்த


சாபப்படி, இந்தக் குழந்ைதேய (தியு) பூமியில் சில காலத்திற்கு வாழ்வான்." என்றாள். ைவசம்பாயணர் ேதவைத


மைறந்தாள்.

அவள்

"இப்படிச் தனது

ெசால்லிவிட்டு, பிள்ைளயுடன்

அந்த தான்

ேதர்ந்ெதடுத்த இடத்திற்குச் ெசன்றுவிட்டாள். அந்த சந்தனுவின் மகன்

கங்ேகயன்

ெபயrடப்பட்டான்.


அவன்

எல்லா

ேதவவிரதன்


சாதைனகளிலும்

அவனது

தந்ைதைய மிஞ்சினான். சந்தனு, தனது மைனவி மைறந்தவுடன், தனது தைலநகருக்குத் துயரத்துடன் ெசன்றான். இனி அந்த சிறந்த மன்னன் சந்தனுவின் பல

அறங்கைளயும்,


ெபரும்

நற்ேபறுகைளயும்

432

விவrக்கிேறன்.



இந்த

வரலாேற


என்று

அைழக்கப்படுகிறது.


433


பயங்கரமானவன் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 100

The Terrible one | Adi Parva - Section 100 | Mahabharata In Tamil



"ேதவர்களாலும்

அரச

முனிகளாலும் அந்த


தனது

புகழப்பட்ட

சந்தனு,

ஞானத்திற்காகவும்,

அறச்ெசயல்களுக்காகவும், உண்ைம


ேபச்சுக்காகவும்

எல்லா

உலகங்களிலும்

அறியப்பட்டிருந்தான். தன்னடக்கம்,

தயாளம்,

அதிகாரத்தில் குணங்கள் (சந்தனு)

ெமன்ைம,

அந்த


ெபாறுைம,


வசித்தன.

குணம்,

அறம்,

புத்திகூர்ைம,

அதீத



சக்தி

ஆகிய

ேபான்றவனிடம்

ஆகியவற்றில்

சரளமாக

இருந்து, பரத குலத்ைதயும், மனித குலத்ைதயும் காத்து வந்தான் அந்த

ஏகாதிபதி.

அவனது


சங்கில்

(சங்கு)

உள்ளது


அவன்

ேபால மூன்று ேகாடுகள் இருந்தன. அவனது ேதாள் அகலமாக இருந்தது.

மதங்ெகாண்ட


பிரதிபலித்துக் ெகாண்டிருந்தான். அரசகைளக்கான இருந்தன.

எல்லா



குறிகளும்

ெசல்வதற்கு


முழுத்தகுதி


பூமியின் முதல்வனாக அவன் இருந்தான். ெபரும் சாதைனகள் ெசய்த

அந்த

மனிதர்கள், உயர்ந்தது


இன்பத்ைதயும், என்பைத

நடத்ைதையக்


அறிய


விட

இந்த

கண்ணுற்ற அறம்தான் குணங்கேள,

மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்ற சந்தனுவிடம் வசித்து வந்தன. உண்ைமயாக,

சந்தனுைவப்


ேவறு

எந்த


இதுவைர இருந்ததில்ைல. அறத்திற்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்துக் ெகாண்ட

அம்மன்னைனக்

கண்ட


மன்னன்

(King

(சக்கரவர்த்தி))

மற்ற


அறம் சார்ந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயான அவனுக்கு மன்னாதி


of

Kings

434

என்ற

பட்டத்ைதக்



அந்த

பரத





துயrல்லாமல்,

குலத்ைதக் இருந்த

பயமில்லாமல்,

அதிகாைலயில்



எந்த


குைறயும்


எழுவதற்கு



அைமதியுடன்


உறங்கி,

மகிழ்வானக்

கனவுகள்

கண்டு எழுந்தனர். அற்புதமான சாதைனகைளச் ெசய்து மற்ெறாரு இந்திரைனப் ேபால் இருந்த அந்த ஏகாதிபதியின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த



நன்னடத்ைதயுள்ளவர்களாகவும்,


தயாளர்களாகவும்,

அறம்

சார்ந்தவர்களாகவும், ேவள்விகள் ெசய்து ெகாண்டும் இருந்தனர். சந்தனு

பூமிைய

ேபான்ற

மற்ற

ெபரும்

ஆண்டு



அளவில்

பிராமணர்களுக்குச்

அைனவrன்


ெசய்தார்கள்;

ைவசியர்கள்

க்ஷத்திrயர்கைளயும்

வழிபட்டு

ேசைவ


அவைனப்

அறத்தகுதிகளும்

முன்ேனறின.

ேசைவ

க்ஷத்திrயர்களுக்குச்

ேபாது,

ெசய்தார்கள்;

சூத்திரர்கள்

ைவசியர்களுக்குச் ேசைவ ெசய்தார்கள். சந்தனு


ஹஸ்தினாபுரத்தில் உலகத்ைதயும்

வசித்து,

தைலநகரான கடல்களால்


அவன்

மகிழ்ச்சிமிகு சூழப்பட்ட

முழு

உண்ைமயுள்ளவனாக,

சூதுகளற்றவனாக, ேதவர்களின் மன்னைனப் ேபால அறங்களின் விதிக்குட்பட்டு



தயாளம்,

அறம்,

ஆன்மிகம்

ஆகியவற்றின் கலைவேயாடு இருந்த அவன், ெபரும் நற்ேபறு

ெபற்றான். அவன் ேகாபத்ைதயும், தீயவற்ைறயும் நீ க்கி, அழகான ேசாமைனப்

ேபால்

பிரகாசத்துடனும், யமைனப்


ேபான்ற

வாயுைவப்ேபான்ற





ஓ

ெகாண்டிருந்த அல்லது


மன்னா,

ேபாது,

ேவறு

ெபாறுைமயில்

எந்த

ெகால்லப்பட்டதில்ைல.

சந்தனு

மான்கேளா, மிருகேமா

இந்த




பன்றிகேளா,

ஆண்டு

பறைவகேளா

ேதைவேயற்பட்டாெலாழிய

அவனது ஆட்சிக்குட்பட்ட பகுதிகளில், அறத்தில் தைலசிறந்ததான அன்பு,

கருைணயுடன்,


ஆைச 435


ேகாபதாபங்களுக்கு


அப்பாற்பட்டு எல்லா உயிர்களிடத்திலும் பாரபட்சமற்றமுைறயில் ெசலுத்தப்பட்டது. ேதவர்கள், முனிவர்கள் மற்றும் பித்rக்களுக்கு மrயாைத பாவம்


வரும்



எடுக்கப்படவில்ைல.


எந்த

உயிrனத்தின்

சந்தனு,

ஆதரவற்றவர்களுக்கும்,

நடத்தப்பட்டன.

உயிரும்

துயரத்திலிருந்ேதாருக்கும்,



மிருகங்களுக்கும்

மற்றும் ஏைனய உயிரனங்களுக்கும் மன்னனாக மட்டுமில்லாமல் தந்ைதயாகவும்


குரு


வந்த

அந்த

சிறந்தவனின் ஆட்சியில் மக்கள் உண்ைமயுடன் ஒன்றிைணந்த ேபச்சுடனும், தயாளமாகவும், அறம் சார்ந்தும் இருந்தனர். இல்லற இன்பத்ைத முப்பத்தாறு ஆண்டுகள் அனுபவித்த சந்தனு, பிறகு கானகத்திற்கு ெசன்றான். சந்தனுவின்

மகனான

கங்ைகக்குப்

பிறந்த

வசு,

ேதவவிரதன்

என்று அைழக்கப்பட்டான். அவன், மிகுந்த அழகாலும், அவனது பழக்க அப்படிேய

வழக்கங்களாலும்,

அறிவிலும், ெபற்றிருந்த சக்தியும்

சந்தனுைவப்

நடத்ைதயாலும், பிரதிபலித்தான்.

ஆன்மிகத்திலும் ஞானம்

இயல்புக்கு

அதனதன்

ெபrயதாக மிக்கதாக

கல்வியாலும், உலகம்


அவனது

பலமும்,

கிைளகளிலும்

இருந்தது. இருந்தது.

அவன்

அவன்

ெபரும்

ரத

வரனானான். ீ உண்ைமயில் அவன் ெபரும் மன்னனாக இருந்தான்.

"ஒரு நாள், மன்னன் சந்தனு, தனது கைணயால் அடிபட்ட மான் ஒன்ைற

கங்ைகக்கைர

கங்ைக


ஓரமாக

வற்றிப்

ேதடிக்ெகாண்டிருந்த

ேபாயிருப்பைதக்

ேபாது,


ஓ

மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்றவேன, சந்தனு இந்தக் காட்சிையக் கண்டு

வியந்து

ஆறுகளில்



அவன்

ஆறு

தனது

எப்படி

மனதிற்குள்ேளேய,


ேவகமாக

வற்றிப் ேபாயிற்று? என்று ேகட்டுக் ெகாண்டான். அந்த சிறப்பு மிக்க


காரணத்ைதத்

ேதடிக்


ேபாது,

திடகாத்திரமான, இனிைமயான ஒரு இைளஞன், தனது கூrய ெதய்வக ீ


ஆயுதங்களால் ேபால

பிரம்மாண்டமான


நின்று


ஓட்டத்ைதத்

ெகாண்டிருப்பைதக் நீ ேராட்டம்,

ஒரு



இைளஞனால்

தடுக்கப்பட்டத்ைதக் கண்டு மிகவும் ஆச்சrயமைடந்தான். அந்த முழு மஹாபாரதம்

436


இைளஞன், சந்தனு,


தனது

மகைனத்

மகைன,

அவன்

தவிர

பிறந்த

ேவறு

யாருமில்ைல.

ேபாது

பார்த்ததுதான்.

அதன் பிறகு பார்த்தேதயில்ைல ஆைகயால் அந்த இைளஞைன அவனால்

நிைனவுகூரமுடியவில்ைல.

தந்ைதையப் மன்னைன

பார்த்தவுடேனேய

ெநருங்காமல்,

தனது

அந்த

இைளஞன்

கண்டுெகாண்டான் ெதய்வக ீ

மாய

தனது

எனினும்,

சக்திகைளப்

பயன்படுத்தி, ேமகத்தால் பார்ைவைய மைறத்து, அவன் பார்த்துக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத மைறந்து ேபானான்.

மன்னன் சந்தனு, தான் கண்ட காட்சிைய நிைனத்து வியந்து, ஒரு ேவைள

அந்த

இைளஞன்

தனது

மகனாக

இருப்பாேனா

என்ெறண்ணி கங்ைகயிடம், "எனது மகைனக் காட்டு" என்றான். இப்படிக்


கரத்தில்

பற்றி

கங்ைக,

அழகான

உரு


ஆபரணங்களால் அலங்கrக்கப்பட்ட பிள்ைளையத் தனது வலக் ஏற்கனேவ ஆபரணங்களால் வந்த

அந்த

கண்டுெகாள்ள

வந்து,

சந்தனுவிடம்

அவைள

காட்டினாள்.

அறிந்திருந்தாலும்,

அலங்கrக்கப்பட்டு,

அழகான


ெபண்ைண


அவனால்

கங்ைக,

சந்தனு, இப்ேபாது

ஆைடயுடன்


"மனிதர்களில்

புலி

ேபான்றவேர, சிறிது காலத்திற்கு முன், என்னால் எட்டாவதாகப் ெபறப்பட்ட ேதர்ச்சி

மகன்

இவன்தான்.

ெபற்றிருக்கிறான்

ஏகாதிபதிேய, அவைன

இவைன

நான்

இவன்

என்பைத



எல்லா ஆயுதங்களிலும்


நீ ர்


கூட்டிச்

ஓ


வளர்த்திருக்கிேறன்.

ஓ

மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேர, உமது இல்லத்திற்கு இவைனயும் அைழத்துச்

ெசல்லுங்கள்.


புத்திகூர்ைமயுடன்,

வசிஷ்டrடம் முழு ேவதத்ைதயும் அதன் கிைளகைளயும் கற்று வந்திருக்கிறான். எல்லா ஆயுதங்களிலும் நிபுணத்துவம் ெபற்ற சிறந்த

வில்லாளியான

இவன்,



ேபான்றவன். ஓ பரதேர (பரத குலத்தில் வந்தவேர), ேதவர்களும் அசுரர்களும் உசானஸ்

இவனுக்கு (சுக்ரன்)

அத்தைனையயும் அசுரர்களாலும்

நல்லைதேய அறிந்த

இவனும்

வழிபடப்பட்டும்

ெசய்ய

ஞானத்தின் அறிவான்.


நிைனப்பர். கிைளகள்


அறிந்த

எல்லா

சாத்திரங்களிலும் இவன் நிபுணத்துவம் ெபற்றிருக்கிறான். முழு மஹாபாரதம்

437


ஜமதக்னியின் எல்லா


பலம்வாயந்த


ெகாண்ட


ராமன்

ஆயுதங்கைளயும்,

உமது

மகன்

(பரசுராமன்), சிறப்பு


அறிந்த


ஓ

மன்னா,

உயர்வான வரத்ைதக் ீ ெகாண்ட, இந்த வரீ ைமந்தைன உமக்கு நான் ெகாடுக்கிேறன். இவன்

சிறந்த

வில்லாளன்.

அவர்களுக்குள்ளான


ஒப்பந்தங்கள்



இவன்

அறிவான்." என்றாள். இப்படி கங்ைகயால் ெசால்லப்பட்ட சந்தனு, சூrயைனப்

ேபான்ற

தனது

ைமந்தைன

தனது


அைழத்துச் ெசன்றான். ேதவர்களின் தைலநகைரப் ேபால இருந்த தனது தைலநகைர அைடந்ததும், அந்த புருவின் வழியில் வந்த ஏகாதிபதி, தன்ைன ெபறும் அதிர்ஷ்டசாலியாக நிைனத்தான். எல்லா

ெபௗரவர்கைளயும்


அரசாங்கத்ைதக்

காக்க,

தனது மகைன தனது வாrசாக அறிவித்தான். ஓ பரத குலத்தில்

எருைதப் ேபான்றவேன, தனது நடத்ைதயால் அந்த இளவரசன் விைரவாக

தனது

தந்ைதையயும்,

அரசாங்கத்துக்குட்பட்ட

மற்ற

அைனத்துக்

ெபௗரவர்கைளயும் குடிகைளயும்

திருப்திப்படுத்தினான். அதன்பிறகு, ஒப்புயர்வற்ற வரம் ீ ெகாண்ட மன்னன், தனது மகனுடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து வந்தான்.

இப்படிேய நான்கு வருடங்கள் ஓடின. ஒரு

நாள்

மன்னன்

கைரயில்

கானகத்திற்குச் அந்த

யமுைனக்

இருந்த


மன்னன்

ெகாண்டிருந்த இடத்திலிருந்து வருவைத

ேபாது, நறுமணம்


காரணத்ைத


ஒரு

அங்ேக

உலவிக் திக்கற்ற பரவி

அதன்

ெகாள்ள

விருப்பம் ெகாண்டு, அந்த மன்னன் அப்படியும்

இப்படியும்

ேதடிக்

ெகாண்டிருந்தேபாது, மீ னவ மகளான முழு மஹாபாரதம்

438





கூடிய



"ஓ

மங்ைகெயாருத்திையக்


நீ

யார்?

நீ

யாருைடய மகள்? இங்ேக என்ன ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறாய்?"

ீ என்று ேகட்டான். அவள், "ஆசிர்வதிக்கப்பட்டு இருப்பராக ! நான் மீ னவர்த்தைலவனின் மகள். அவரது உத்தரவின் ேபrல், ஆன்மத்

தகுதிகைள அைடய, வழிப்ேபாக்கர்கள் இந்த நதிையக் கடந்து அக்கைரக்குச் என்றாள். அந்த

ெசல்ல



இந்தப்

அழகும்,

கண்டு,

படகின்

மூலம்

உதவுகிேறன்."

தனது


இனிைமயும்,

நறுமணமும்

அவைளத்

கூடிய

அைடய எண்ணினான் மன்னன். அவளது தந்ைதயிடம் ெசன்று, தனது

ேகாrக்ைகைய


ஆனால்

அந்த

மீ னவர்த்தைலவன், "ஓ மன்னா, உயர்ந்த நிறத்துடன் எனது மகள் பிறந்தவுடேனேய, ேவண்டுேம

குடியிருக்கும்

அவளுக்ேகற்ற

என்று

உணர்ந்ேதன்.

விருப்பத்ைதக்

கணவைன

ஆனால்,

ேகளும்.

ஓ

அைடய

எனது


பாவமற்றவேர,

நீ ர்

உண்ைமயானவர், இந்த மங்ைகைய என்னிடம் இருந்து பrசாக அைடய

நீ ர்


ெகாண்டால்,

ஓர்



ெகாள்ளும். அந்த உறுதிைய நீ ர் ெகாண்டால், உண்ைமயாக நான்

எனது மகைள உமக்கு அளிக்கிேறன். உமக்குச் சமமான ேவறு கணவைன இவளுக்கு என்னால் அளிக்க முடியாது." என்றான். "இைதக் ேகட்ட சந்தனு, "நீ ர் ேகட்கும் உறுதி என்ன என்பைத நான்

ேகட்ட

ெசால்ல

தருேவன். மீ னவன்,

பிறேக,


அைத


மன்னா,

தர



தரக்கூடியது


"ஓ


நான்


முடியுமா


என்ன

என்று



ேகட்கிேறன்

என்றால், இந்த மங்ைக மூலமாகப் பிறக்கும் மகேன, உமக்குப் பிறகு

உமது

அrயைணைய

ஏற


ேவறு

யாரும்

இைதக்

ேகட்ட

உனக்கு வாrசாகக் கூடாது." என்றான். "ைவசம்பாயணர்


"ஓ

பரதா,

சந்தனுவால், அவன் ேகட்ட வரத்ைதக் ெகாடுக்க முடியவில்ைல. இருப்பினும் ஆைச ெகாண்டிருந்தது. வழிெயல்லாம் முழு மஹாபாரதம்

அவனுக்குள்ேள இருந்து அவைன எrத்துக்

அந்த

மன்னன்

மீ னவன்


மகைள 439

துயர்


ெகாண்டு, ெகாண்ேட


ஹஸ்தினாபுரம் நிைறந்த

ஏகாதிபதி.

திரும்பினான்.

தியானத்தில் ஒரு

நாள்,

தனது

இல்லம்


ேநரத்ைதப்


ேவதைன

ேபாக்கினான்

இருந்த

தனது

அந்த


ேதவவிரதன் ெசன்று, "உம்மிடம் எல்லா ெசல்வமும் இருக்கிறது.

எல்லா தைலவர்களும் உமக்குக் கீ ழ்ப்படிகிறார்கள், பிறகு ஏன் நீ ர்


லயித்துக்

துயரத்திலிருக்கிறீர்?




ேசாகத்துடனும் இழந்துவிட்டீர். அறிந்து

ெவளிேய

ெமலிந்தும்

நீ ர்

என்ன

ெகாள்ள

நான்


அதற்ேகற்ற

சிந்தைனயிேலேய


ெசல்வதில்ைல;

ஒரு

கூறாமல் இருக்கிறீேர. நீ ர்

உமது


காணப்படுகிறீர்.


சுறுசுறுப்ைபயும்

ேநாயால் அவதிப்படுகிறீர் விரும்புகிேறன்.

தீர்ைவ


என்பைத

அப்படி


ெசய்ய


என்றான். சந்தனு, தனது மகனிடம், "நான் துயரத்திலிருக்கிேறன் என்று நீ உண்ைமையச் ெசால்கிறாய் மகேன. நான் ஏன் இப்படி இருக்கிேறன்




ஓ

பரத

குலத்தில் வந்தவேன, இந்தப் ெபரும் பரம்பைரக்கு நீ ஒருவேன ெகாழுந்தாக


விைளயாட்டுகளிலும், இருக்கிறாய்.

ஓ

வரீ

மகேன.

நிைலயில்லாைமைய

நீ



ஆனால்


நான்,

வரீ

ெசய்வதிலுேம

மனித



ஓ

கங்ைகயின் ைமந்தேன, உனக்கு ஏேதனும் ஆபத்து ஏற்பட்டால், நான்

மகனற்றவனாகிவிடுேவன்.

எனக்கு

நூறு

மகன்களுக்குச்

ேபரரைச

வழிநடத்திச்


சமம்.

நீ

ஒருவேன


இனிநான்

மீ ண்டும் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள விரும்பவில்ைல. நமது


இருக்க



என்பேத

வளைம எனது


ேவண்டுதலும்

விருப்பமும் ஆகும். ஒேர மகன் உள்ளவன் மகனற்றவேன என்று ஞானமுள்ேளார் ெசய்யப்படும் அதனதன்


ேவள்விகளும்,

பலனாக


மூன்று



ஒரு



அறத்தகுதித் மகனின்



தரும்

என்பது

பிறப்பால்

ஏற்படும்

அறத்தகுதியில் பதினாறில் ஒரு பகுதிக்குக் கூட அது சமமாக முழு மஹாபாரதம்

440


இருக்காது.


மனிதனுக்கும்,

வித்தியாசமில்ைல.

ஓ

இவ்வைகயில்

கீ ழ்ைமயான ஞானிேய,

பார்த்தால்,

விலங்குகளுக்கும்

ஒரு

மகைனப்

ெபறுவதால்

ஒருவன் ெசார்க்கத்ைத அைடவான், என்ற நம்பிக்ைகயில் உள்ள சந்ேதகத்ைத

நான்


ஊக்குவிக்கவில்ைல.

ஏற்கும்

புராணங்களின்

ேவராக

ஏெனன்றால், இருக்கும்

ேவதங்களில், இதற்கு எண்ணற்ற சாட்சிகள் இருக்கின்றன. ஓ பரத


வரவிைளயாட்டுகளில் ீ

வந்தவேன,


நீ ேயா



வரன். ீ

நீ

ேபார்க்களங்களில் வழக்கூடிய ீ சாத்தியக்கூறுகள் நிைறய உண்டு. அப்படி

நடந்தால்,

இந்த

பரதப்

ேபரரசு

என்ன

ஆகும்.

அந்த

நிைனப்ேப என்ைனத் துயரைடய ைவக்கிறது. எனது துயருக்கான காரணத்ைத



ெசால்லிவிட்ேடன்."

என்றான். ைவசம்பாயணர் ேதவவிரதன், ேநரம்



ேயாசித்தான்.

"ெபரும்

புத்திகூர்ைமவாய்ந்த


பிறகு,

தனது

ேகட்டு,


சிறிது

நலனில்

அக்கைறயுள்ள, தனது தந்ைதக்கு அர்ப்பணிப்புடன் உள்ள ஒரு முதிர்ந்த

அைமச்சைர

காரணத்ைதக்




இப்படி

ஓ


பரத

துயரத்துக்கான


இளவரசனால்



அைமச்சர்,

காந்தவதிக்காக (சத்தியவதி) மீ னவன் ேகட்ட வரத்ைதப் பற்றிச் ெசான்னார். க்ஷத்திrய

பிறகு

ேதவவிரதன்,

தைலவர்கைளத்

வயதால்


மதிக்கத்தக்க



ேநரடியாக மீ னவர்த் தைலவனிடம் ெசன்று, தனது மன்னனின் சார்பாக

அவனது


மகைளக்

மrயாைதகள்


ெசய்து

மீ னவர்த்தைலவன்



அமர

ஆசனம் ெகாடுத்து, "ஓ பரத குலத்தின் எருைதப் ேபான்றவேன, நீ ஆயுதம்

தாங்கியவர்களின்

முதன்ைமயானவனும்,


ஒேர மகனுமாவாய். உனது பலம் ெபrயது. இருப்பினும் உனக்குச் ெசால்வதற்கு தகப்பனாக மதிப்பான

என்னிடம் இந்திரேன

ஒன்று


விரும்பக்கூடிய

வருத்தப்படுவான். முழு மஹாபாரதம்


இந்தக்

அவனும்

சம்பந்தத்ைத

ெகாண்டாடப்படும் 441

மணமகளின் இப்படிப்பட்ட

நிராகrக்க

மங்ைக

பிறந்த


விைதக்குச்

ெசாந்தக்காரர்,

உனக்கு

நிகரான

அறத்தகுதி

வாய்ந்தவர். அவர் என்னிடம் உனது தந்ைதயின் அறங்கைளப் பற்றி

பல

முைற

சத்தியவதியின் என்னிடம் அசிதர்


பற்ற

மகள்

ேபாதும்

இந்த

தகுதி


எனது

ேகட்ட

ேபசியுள்ளார்.

சிறந்த


நான்

மன்னன்

ஒருவேன

வாய்ந்தவன் பிரம்ம

கரத்ைத

மறுத்திருக்கிேறன்


முனிவரான

மணத்திற்காகக்


இந்த

ேநரத்தில் ெசால்லிக் ெகாள்கிேறன். இந்த மங்ைகையக் குறித்து

ெசால்ல என்னிடம் ஒரு வார்த்ைததான் உள்ளது. சக்காளத்தியின் மகன் எதிrயாக இருப்பதுதான் இந்தத் திருமணத்திற்குப் ெபரும் தைடயாக இருக்கிறது. ஓ எதிrகைள ஒடுக்குபவேன, ஒருவன் அசுரனானாலும்,

கந்தர்வனானாலும்

ைவத்திருப்பவனுக்குப் திருமணத்திற்குத்

தனக்குள்ேளேய

பாதுகாப்பில்ைல.

தைட.

ஆசிர்வதிக்கப்பட்டிருப்பாய்.

இதுதான்

ேவெறதுவும்

ஆனால்,

எதிrைய

இந்தத்

இல்ைல.


நீ

குறித்தும்,

அவளது திருமணம் குறித்து நான் ெசால்ல இதுதான் உள்ளது." என்றான். ைவசம்பாயணர் ேதவ

விரதன்


"ஓ

பரத

இவ்வார்த்ைதகைளக்


ேகட்டு,

தனது

வந்தவேன, தந்ைதக்கு

நன்ைம ெசய்ய விரும்பி அங்கிருந்த தைலவர்கள் மத்தியில், "ஓ

உண்ைம ேபசுவபவர்களில் முதன்ைமயானவேர, நான் உச்சrக்கப் ேபாகும் உறுதிையக் ேகளும்! இைதப் ேபான்ற உறுதிைய ஏற்கும்

துணிவு இதுவைர பிறந்த மனிதர்களிலும் இல்ைல, இனிேமல் பிறக்கப் ேபாகிறவர்களிடத்திலும் இருக்காது. நீ ர் எதிர்பார்க்கும் அைனத்ைதயும் மூலமாகப்

நான்


நிைறேவற்றுேவன். ைமந்தேன

மன்னனாவான்."


மீ னவர்த்தைலவன்,

அரசாட்சியில்

இந்த

மங்ைக



அடுத்த


விருப்பங்ெகாண்டு

(தனது

மகள் வயிற்றுப் பிள்ைளக்காக), அைடய முடியாதைத அைடய எண்ணி,

"ஓ


அற

ஆன்மா

உனது


தந்ைத

நீ


அளவற்ற சார்பாக

வந்திருக்கிறாய். நீ ேய எனது மகளின் திருமணத்ைத என் சார்பாக இருந்து



ெசால்ல


ெசய்.

ஆனால்,

ேவெறான்றும் 442

ஓ

இனிைமயானவேன,


நீ

ேவறு

ஒரு


உறுதியும் ெகாடுக்க ேவண்டுேம. ஓ எதிrகைள ஒடுக்குபவேன, மகைளப் ேகட்பது

ெபற்று

ைவத்திருப்பவர்கள்

ேபாலேவ


ேகட்க


இருப்பவேன,

ெகாடுத்திருக்கும் ெசாந்தக்காரேன,

நீ

நீ

சத்தியத்ைதக்

தகுதிவாய்ந்தவன்தான்.

ஓ

உனது

ஒவ்ெவாருவரும் ஓ

நான்

உண்ைமக்கு

சத்தியவதிக்காக


ெபரும்


ெசய்து நீ

கரங்களுக்குச்

மீ றுவாய்

என்று

நான்

சந்ேதகம் ெகாள்ளவில்ைல. இருப்பினும், உன்னால் ெபறப்படும் குழந்ைதகள் மீ து எனக்கு சந்ேதகம் இருக்கிறது." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ மன்னா, மீ னவர்த்தைலவனின் சந்ேதகங்களுக்கு அர்ப்பணித்த

விைடயளித்திருந்த



ெசய்ய

மீ னவர்த்தைலவேன, கூடியிருக்கும் அrயைணயில்

ேகளும்.

எனது


எனக்கு


ஓ




மன்னர்கேள,




உrைமையத்

இந்த

ேமற்ெகாள்கிேறன். அருளுள்ள

"ஓ

இங்ேக

நான்


மீ னவேர,


தனது

தன்ைன


பிள்ைளகளின்

பிரம்மச்சrயத்ைத இறந்தாலும்,



உறுதிையக் இப்ேபாது

ஓ

உண்ைமக்குத்

நான்,

துறந்ேதன்.

ஒரு

நாள்


தீர்ைவச்

முதல்

நான்

ெசார்க்கேலாக

நான்

மகனற்று


அைடேவன்." என்றான். ைவசம்பாணர்


"கங்ைக



வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட மீ னவனின் உடலில் இருந்த ேராமங்கள் சந்ேதாஷத்தால்

விைறத்து

நின்றன.

அவன்,

"எனது

மகைள

அளிக்கிேறன்" என்றான். உடேன, அப்சரஸ்களும், ேதவர்களும்,

முனிவர் குலத்ைதச் ேசர்ந்தவர்களும் அந்தரத்தில் இருந்து ேதவ விரதனின்


பூ

மைழ

ெபாழிந்து,

"இவன்

ீ பஷ்மன்

(பயங்கரமானவன்)." என்றனர். ீ பஷ்மன் பிறகு, தனது தந்ைதக்கு ேசைவ ெசய்ய அந்த அழகான மங்ைகயிடம், "தாேய, ரதத்தில் ஏறுங்கள், நமது இல்லத்திற்குச் ெசல்ேவாம்." என்றான். முழு மஹாபாரதம்

443


ைவசம்பாயணர் ீ பஷ்மன் ,

அந்த

அவளுடன்

அத்தைனயும்

அழகான


சந்தனு

சாதைனகளால், இளவரசனுக்கு

தனது

ெபrதும்

அவனது

உதவி





சந்தனுவிடம்

அங்ேக

இந்த

உண்ைமயிேலேய

ரதேமற

வந்து,


கூடியும்

"இவற்ைறச்

மங்ைக


தனியாகவும், "இவன்





ெசயைலப்

பாராட்டி

(பயங்கரமானவன்)

மகனின்


அந்த

விருப்பத்திற்ேகற்ப

தான்!"

இயல்புக்குமிக்க உயர்

இறக்கும்

ஆன்ம

வரம்

ெகாடுத்து, "நீ வாழ விரும்பும்வைர, இறப்பு உன்ைன அணுகாது. ஓ

பாவமற்றவேன,

ஆனால்,


அணுகும்." என்றான்


நிச்சயமாக உன்னிடம்

இறப்பு

அனுமதி

444

உன்ைன

ெபற்ற

அணுகும்.

பிறேக

அப்படி


சந்தனுவின் ைமந்தர்கள் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 101 The sons of Santanu | Adi Parva - Section 101 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "ஓ ஏகாதிபதிேய, திருமணச் சடங்குகள்

முடிந்ததும்,

மன்னன்

சந்தனு,

அந்த

அழகான மணமகைள தனது இல்லத்தில்



சத்தியவதிக்கு

புத்திக்கூர்ைமயுள்ள ைமந்தனாக

ஒரு

பிறந்தான். சந்தனு,

வரீ

மகன்


சித்திராங்கதன்

என்று

ெபயrட்டான்.

சக்தியுடன் திறைம வாய்ந்தவனாக இருந்தான்.

அவன்

ெபரும்

ெபரும் வரமிக்க ீ தைலவன் சந்தனு, சத்தியவதியிடம் மற்ெறாரு மகைனயும்

ெபற்று

தந்ைதக்குப்

பிறகு

ெபயrட்டான். அைடவதற்கு


அவன்

ெபரும்

வில்லாளியாக

மன்னனான்.

முன்னேர,


மன்னன்



சந்தனு,


என்று

தனது பருவம்


ீ காலத்தின் தைலயடுகைள உணர்ந்தான். சந்தனு ெசார்க்கத்திற்கு ீ உயர்ந்த பின்னர், பஷ்மன் தன்ைன சத்தியவதியின் தைலைமயின் கீ ழ்

நிறுத்தி,

எதிrகைள


சித்திராங்கதைன

அrயைணயில் ஏற்றினான். சித்திராங்கதன் எதிr மன்னர்கைள எல்லாம்




ேதவர்கைளயும் சித்திராங்கதன், மன்னைனப் அந்த

நிகர்

ெபரும்


யாரும்

மனிதர்கைளயும்,

ெவல்ல


பலம்

இல்ைல

என்று

அசுரர்கைளயும், என்று


அைழத்தான்.

கந்தர்வனும்,

குருேக்ஷத்திரத்தில் சரஸ்வதி

தனக்கு



ெபரும்

குருபரம்பைரயின்

ஏன்


பலசாலிகளான முன்னவனும்

உக்கிரமாக ேபார் ெசய்தனர். அந்தப் ேபார்


மூன்று

முழு


உக்கிரமாக நடந்தது. அந்த பயங்கரப் ேபாrல் அடர்ந்த கைணகள்

மைழையப் ேபாலப் ெபாழிந்தன. அவர்களிருவrல் அதிக தந்திரம் முழு மஹாபாரதம்

445


ெகாண்ட





சித்திராங்கதைனக் ெசன்றான். வரமிக்க ீ

ைமந்தன் சக்தி

ஓ

மன்னா,

ீ பஷ்மன் ,

ெகாண்ட

எதிrகைள

ெகான்றுவிட்டு

சித்திராங்கதன்

அவைன

இளவரசைனக்


ேபான்ற

ெபரும்


ெபரும்

பிறகு,

ஈமக்கடன்கைள



புலி

ெகால்லப்பட்ட

அவனது






ெகான்றான்.


இருந்த

ேபாேத


ீ விசித்திரவrயன் ீ பஷ்மனின் அதிகாரத்தின் கீ ழ் இருந்து, பிதுர்வழி வந்த

தனது

நாட்ைட



விதிகளிலிலும்

ீ அைனத்து சட்டங்களிலும் ஞானம் ெகாண்ட பஷ்மைன அவன் வழிபட்டு


ீ பஷ்மனும்

கட்டுப்பட்டு அவைனக் காத்து வந்தான்.


446

தனது

கடைமகளுக்குக்


காசியில் நடந்த சுயம்வரம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 102 The Swyamvara held at Kasi | Adi Parva - Section 102 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "ஓ குரு பரம்பைரயில்




சித்திராங்கதன் ெகால்லப்பட்டபிறகு, இருந்தும் ீ பஷ்மர்

அrயைண

தன்ைன

கட்டைளக்குக் ெகாண்டு,

அந்த

ஆண்டார்.

முதன்ைமயான தக்க



கீ ழ்

அமர்த்திக்


புத்திசாலிகளில்

தனது

வயது



தம்பிக்கு


திருமணத்ைதச்

ெசய்துைவப்பதில்

இதயம்

ெசலுத்தினார். அந்த சமயத்தில் காசி மன்னனின் அப்சரசுகைளப் ேபான்ற மகள்கள் மூவர், ஒேர சமயத்தில் ஒரு சுயம்வரத்தில்

தங்கள் துைணையத் ேதடிக் ெகாள்ளப் ேபாகின்றனர் என்பைத அறிந்தார்.

ரதம்

ெசலுத்துபவர்களில்


ீ எதிrகைள அழிக்கும் பஷ்மர் , தனது தாயின் கட்டைளைய ஏற்று, வாரணாசிக்கு

ஒற்ைற





எல்லா

அங்ேக

திக்குகளில்


வந்திருந்தைதக் கண்டார். தங்கள் கணவர்கைளத் ேதர்ந்ெதடுக்கக் காத்திருக்கும்

மூன்று


மங்ைகயைரயும்


ஒவ்ெவாருவராகச்



அங்ேக





தனது தம்பியின் சார்பாக, அந்த மங்ைகயைரத் ேதர்ந்ெதடுத்து அவர்கைள



ஏற்றி


கர்ஜைன


ஏற்றினார்.

அங்ேக

ஓ


ெசய்தார்,

"ஒரு



பல


ஒரு

பrசுகளுடன்



மன்னர்களிடம் தகுதியான

ஆழ்ந்த

மனிதைன



அளிக்கலாம்

ஒரு

என்று

ஞானமுள்ேளார் ெசால்கின்றனர். சிலர் இரு பசுக்கைளப் ெபற்றுக்


மங்ைகைய 447

அளிக்கின்றனர்.

சிலர்,

ஒரு


ெதாைகையக்

குறித்து,


அைதப்


ெபற்றுக் சிலர்

தங்கள்

மங்ைகயைரக் கவர்ந்து ெசல்கின்றனர். சிலர்

மங்ைகயrன்


சம்மதம்

ேபாைதயூட்டி

ெபற்று


ஒரு


மணக்கின்றனர்,

சம்மதிக்கைவத்தும்,

சிலர்

சிலர்

அந்த

மங்ைகயrன் ெபற்ேறாrடம் சம்மதம் ெபற்றும் மணக்கின்றனர். சிலர்

தங்கள்



மைனவிகைளப்


துைண

புrந்ததற்கான

ெபறுகின்றனர்.

திருமணங்களில்


இதில்

பrசாக

கற்ேறார்

வைகையேய

புகழ்கின்றனர். இருப்பினும் மன்னர்கள் (ஐந்தாவது வைகயான) சுயம்வரத்ைதேய தங்களுக்குத் ேதர்ந்ெதடுத்துக் ெகாள்கின்றனர். ஆனால்,

ஒரு


கூடியிருக்கும்


மத்தியில், எதிrகைள அழித்து, பலம் ெகாண்டு அபகrக்கப்பட்ட மைனவிேய

ஒருவனுக்குப்

பrைசப்

ேபான்றவள்

என்று

பல

முனிவர்கள் ெசால்கின்றனர். ஆைகயால், ஏகாதிபதிகேள, நான் இந்த



அபகrத்துச்


உங்களால் முடிந்தவைர சிறப்பாகப் ேபாராடிப் பாருங்கள். ஒன்று என்ைன

அழியுங்கள்

அல்லது


அழியுங்கள்.

ஓ

ஏகாதிபதிகேள, நான் இங்ேக ேபாருக்குத் தயாராக இருக்கிேறன்." என்று

அங்ேக


இளவரசர்,

கூடியிருந்து




ரதத்தில் காசி

ஏற்றி,

மன்னன்

முன்னிைலயில் இப்படிச் ெசான்னார். மங்ைகயைர அபகrத்து, மன்னர்களுக்கு ேபார் அைழப்பு விடுத்து, தனது ரதத்ைதச் ெசலுத்தினார்.

இப்படிச் சவால் விடப்பட்ட ஏகாதிபதிகள் தங்கள் புஜங்கைளத் தட்டிக்



அதிக

சப்தத்துடன்





தங்கள்

அங்ேக

ெபரும்

உதடுகைளக்


ெபரும்

அவசரத்துடன்

கடித்துக் கூச்சல்


ஒவ்ெவாருவரும் தங்கள் ஆபரணங்கைளத் துறந்து, ேபார் உr தrத்தனர்.

ஓ

ஆபரணங்கைளக் ஆபரணங்களில் முழு மஹாபாரதம்

ஜனேமஜயா, கழற்றி இருந்து


ேபார் எழுந்த 448

உr

அப்படித்

தrக்கும்ேபாது,

ஒளியானது,

தங்கள் அந்த



மின்னல் ெதrப்பைதப் ேபால இருந்தது. ேகாபத்தால் புருவங்கள் சுருங்கி, கண்கள் சிவந்து இருந்த அந்த ஏகாதிபதிகள் ெபாறுைம

துறந்து எழுந்து நடந்ததால் அவர்களது நைடக்கு ஏற்றார்ேபால் அவர்களது ஆபரணங்களும் ஆடின. அவர்கள் விைரவாக, சிறந்த குதிைரகள் பூட்டப்பட்ட அழகான ரதங்கைளக் ெகாண்டு வந்தனர். அந்த


ஆயுதங்கைளயும் குருக்களின் ஏந்தினர்.

ஓ

ேபார்வரர்கள் ீ

தrத்து,

தைலவைன பரதா,


தங்கள்

ேநாக்கித்

ஒரு

விதமான

ரதங்கைளச் தங்கள்

புறத்தில்



அந்த


கணக்கிலடங்கா ஏகாதிபதிகளும், மறுபுறத்தில் குருக்களின் வரர் ீ

தன்னந்தனியாகவும் அணிவகுத்தனர். அப்படிக் கூடியிருந்த அந்த ஏகாதிபதிகள்


ஒேர



கைணகைளத் தங்கள் எதிrைய ேநாக்கி அடித்தனர். இருப்பினும், ீ பஷ்மர் மிக விைரவாக அந்தக் கணக்கிலடங்காக் கைணகைளத்

தனது கணக்கிலடங்கா கைணகளால் தடுத்தார். அதன்பின், அந்த மன்னர்கள்


திக்குகளிலிருந்தும் மைழையக்

அவைரச்

சூழ்ந்து

ெபருேமகங்கள்

ெகாட்டுவைதப்

கூடி

ேபால



மைழெயனத்

எல்லா மார்பில், தங்கள்

ீ கைணகைளத் ெதாடுத்தனர். ஆனால், பஷ்மர் அவர்கள் ெதாடுத்த அைனத்துக் ஒவ்ெவாரு

கைணகைளயும்

தடுத்தது

ஏகாதிபதிையயும்

மும்மூன்று

மட்டுமில்லாமல், கைணகளால்

ைதத்தார். பதிலுக்கு அந்த ஏகாதிபதிகள் ஒவ்ெவாருவரும் ஐந்து ீ கைணகைளத் ெதாடுத்தனர். ஆனால், அைவ அைனத்தும் பஷமர் தடுத்து, ேமலும் இரு கைணகளால் அவர்கைளத் ைதத்தார். ேபார் மிக

உக்கிரமானது,

ெபாழிந்தன.

அடர்த்தியானக்

அந்தப்

ேபாைரப்

கைணகள்

பார்ப்பதற்கு

மைழெயனப்

ேதவாசுரப்

ேபார்

நடப்பது ேபாலத் ெதrந்தது. இந்தப் ேபாrல் கலந்து ெகாள்ளாத

ீ வரமிக்கவர்கூட, ீ இந்தக் காட்சிையக் கண்டு அஞ்சினர். பஷ்மர் பலrன் விற்கள், ெகாடிக் கம்பங்கள், மார்புக் கவசங்கள் மற்றும் எதிrகளின்

தைலகைளயும்


ஆயிரக்கணக்கிலும் அறுத்ெதறிந்தார். பயங்கரமான வரத்தாலும், ீ

இயல்புக்கு மிக்க தனது கரங்களின் இலகுத்தன்ைமயாலும் அவர் தன்ைனக் காத்துக் ெகாண்டார். இைதக் கண்ட எதிr வரர்களும் ீ அவைர

ெவகுவாகப்

பயன்படுத்துபவர்களில் முழு மஹாபாரதம்

பாராட்டினர். முதன்ைமயான 449

ஆயுதங்கைளப் அவர்,



ஏகாதிபதிகைளயும்

வழ்த்தி, ீ

அந்த



ெகாண்டு தனது தைலநகருக்குத் திரும்பினார். ஓ

மன்னா,

மன்னன்

அப்ேபாது,


பின்னாலிருந்து மங்ைகயைர

ரத

வரர்களில் ீ


அைழப்பு

விடுத்தான்.

அந்த

யாைன,

ெபண்




யாைனக்கூட்டங்களுக்குத்



ீ பஷ்மருக்குப்


தைலைமயான

ீ பஷ்மrடம் ,

யாைனையக் கண்டதும் தனது தந்தங்களால் மற்ற யாைனகளின் குடைலக்

கிழித்ெதrய

வருவது

ேபால

ேவகமாக


அப்படி வந்த சல்லியன் ேகாபத்துடன், "அங்ேகேய நில், அங்ேகேய நில்" என்றான். எதிrகைள அழிக்கும் மனிதர்களில் புலி ேபான்ற ீ பஷ்மர் , இந்த வார்த்ைதகளால் தூண்டப்பட்டு, சுடர்விட்ெடrயும்

ெநருப்பு ேபான்ற ேகாபத்துடன், வில்ைலத் தனது ைகயில் தாங்கி, புருவம் சுருங்கி எதிrயின் வரவுக்காகத் தனது ரதத்தில் காத்து நின்றார். அங்ேக

அவர்

நிற்பைதக்

நடக்கப்ேபாகும்

கண்ட


சல்லியனுக்கு

ஏகாதிபதிகளும்,

ீ பஷ்மருக்குமான

ெபரும்ேபாைரக் காணும் பார்ைவயாளர்களாக நின்றனர். பசுவின் பார்ைவையப்

ெபற்ற

எருதுகள்

ேபால

உறுமிக்


இருவரும் தங்கள் வரத்ைத ீ ஒருவர் ேமல் ஒருவர் காண்பிக்கத்

துவங்கினர். மனிதர்களில் முதன்ைமயான சல்லியன், இலகுவான இறகுகள் ெகாண்ட நூற்றுக்கணக்கான, ஆயிரக்கணக்கான தனது

ீ கைணகளால் சந்தனுவின் மகன் பஷ்மைர மைறத்தான். இப்படி ீ பஷ்மைர


மைறத்தைதக்

கண்ட


அைனவரும் அவைன ெவகுவாகப் பாராட்டினர். அவனது கரத்தின் நளினத்ைதக் கண்ட அந்தக் கூட்டம் ெபrதும் மகிழ்ந்து சல்லியைன சத்தம்ேபாட்டுப் பாராட்டியது. எதிrநாட்டு நகரங்கைள சத்தத்ைதக்


அடக்கும் ேகட்டு


அந்த

ேகாபம்



"இருங்கள்,

இருங்கள்" என்று ெசால்லி தனது சாரதியிடம், "கருடன் பாம்ைபக் ெகால்வது

ேபால,

உடேன

அவைனக்


விதத்தில்

சல்லியன் இருக்கும் இடத்திற்கு ரதத்ைத ெசலுத்தும்" என்றார். பிறகு,

அந்தக்


தைலவர்,

வருண


தனது

வில்லின் நாணில் ஏற்றி, சல்லியனின் நான்கு குதிைரகள் ேமல் முழு மஹாபாரதம்

450


ெதாடுத்தார். ஓ மன்னர்களில் புலி ேபான்றவேன, பிறகு அந்த குருக்கள்

சல்லியனின்

தைலவர்

சாரதிையக்

மங்ைகயருக்காகப் மனிதர்களில் ீ பஷ்மர் ,


ெகான்றார்.

ேபாrட்டுக்


ஐந்தரா

ஆயுதத்ைதப்

அந்த


ெகாண்டிருக்கும் சந்தனுவின்

சிறந்தவைன

முறித்து,

பிறகு,

பிரேயாகித்து

குதிைரகைளக் ெகான்றார். பிறகு

கைணகைள

அந்த

அந்த


சல்லியனின்


அவைன

உயிருடன் மட்டும் விட்டு வந்தார். ஓ பரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, நாட்டுக்குத்



இந்தத்

ேதால்விக்குப்


பிறகு

அறம்சார்ந்து

தனது

நல்லாட்சி

ெசய்தான். சுயம்வரத்திற்கு வந்த அைனத்து மன்னர்களும் தங்கள் தங்கள் நாட்டுக்குத் திரும்பினர். ீ பஷ்மர்

அந்த




மங்ைகயைரக் கவர்ந்து, குருக்களின் இளவரசன் விசித்திரவrயன் ீ அறம்

சார்ந்து,

(சந்தனுைவப்


ேபால)

சிறந்தவைரப்

ஆண்டுெகாண்டிருக்கும்

ேபால


ேநாக்கிச் ெசன்றார். ஓ மன்னா, வழியில் பல கானகங்கைளயும், நதிகைளயும்,

ேசாைலகைளயும்

மைலகைளயும்,


கடந்து


ெகான்ற

சமுத்திரம்

தைலநகர்


வந்து

ீ ேசர்ந்தார் பஷ்மர் . ேபார்க்களத்தில் ெபரும் வரத்ைதக் ீ காண்பித்து பல




தனது தன்

உடலில்

சிறு

நாட்டுக்கு

கீ ரலும்


இன்றி

மருமகளாகக்


காசி


மன்னன்

வந்தார்.

ீ ெபரும் பலம் வாய்ந்த பஷ்மர் , தனது தம்பிக்கு நன்ைம ெசய்ய

விரும்பி, தனது வரத்தால் ீ அந்த மங்ைகயைரக் ெகாண்டு வந்து, அவர்கைள,

தகுதி


விசித்திர

வrயனுக்கு ீ

காணிக்ைகயாக அளித்தார். அறத்தின்

விதிகைள

நன்றாக

அறிந்த

அந்த


ைமந்தன், மன்னர் குலத்தின் வழக்கத்தின்படி ெசயற்கrய ெசயல் ெசய்துவிட்டு,

தனது

தம்பியின்

திருமணத்திற்கான

ஏற்பாடுகைளக் கவனித்தார். சத்தியவதியின் ஆேலாசைனயின்படி முழு மஹாபாரதம்

451


திருமணத்திற்கான ெசய்யப்பட்ட


பிறகு,

புன்னைகயுடன்,

காசி

"இதயத்தால்

நான்



ேதர்ந்ெதடுத்துவிட்ேடன். ஏற்றுக்


அவrடம்

ீ பஷ்மரால்

ஏற்பாடுகளும்

இந்த

மகள்,



மன்னன்

ெசௗபாைவக்

அவரும்,


ெகாள்ளப்பட்டிருந்தது.

மூத்த

தனது

கூறினாள்

கணவராகத்


இது

எனது

அந்த

என்ைன

தந்ைதயாலும்


நான்

அவைரேய எனது தைலவனாகத் ேதர்ந்ெதடுப்பதாக இருந்ேதன். அறத்தின்


விதிகைளயும்

அறிந்தவர்

நீ ர்,

இைதயும்

அறிந்து, என்ன ெசய்ய ேவண்டுேமா அைதச் ெசய்யும்." என்றாள். பிராமணர்கள் ெசான்னதும், குறித்து



சிந்தித்தார்.

என்ன

அவர்

அந்த

மங்ைக

ெசய்யப்பட




என்பது


நன்கு

அறிந்திருந்தார். ேவதமறிந்த பிராமணர்களிடம் ஆேலாசித்து, காசி

மன்னனின் மூத்த மகள் அம்பாைவ, அவள் விருப்பப்படி என்ன ேவண்டுமானாலும் ஆனால்

மற்ற

அம்பாலிகாைவ, மணமுடித்துக்

ெசய்து இரு

தனது

ெகாள்ள

அனுமதி

மங்ைகயரான இைளய


அம்பிகா

தம்பி


விசித்திரவrயனுக்கு ீ



அறம்சார்ந்தவனாகவும், எைதயும் அதிக அளவு உண்ணாதவனாக இருந்தாலும்,

தான்

ெகாண்ட

இளைமயாலும்

அழகாலும்

ெபருமிதம் ெகாண்டு, தனது திருமணத்திற்குப் பிறகு காமத்திற்கு அடிைமயானான்.

அம்பிைகயும்,

அம்பாலிைகயும்

நல்ல

உயரமாகவும், தங்கத்ைத உருக்கியைதப் ேபான்ற நிறத்துடனும் இருந்தனர்.


மைறக்கப்பட்டிருந்தது,

சிரம்


சுருள்

விரல்

முடியால்

நகங்கள்

சிவப்பாக



இடுப்புகள்




குறிகளும்

நீ ண்டு

சைதப்பற்றுடன்

உருைளயாக இருந்தன. அவர்களது மார்புகள் நிைறந்து ஆழமாக ெகாண்ட

அந்த

இனிைமயான இளம் மங்ைகயர், தாங்கள் சrயான துைணக்ேக மணம்

ெசய்து

ெகாடுக்கப்பட்டதாக

விசித்திரவrயனிடம் ீ ெகாண்டனர். அசுவினி

அன்பாகவும்


இரட்ைடயர்களின்



மrயாைதயுடனும்


அழகுடனும்

452

அகம்

மகிழ்ந்து நடந்து



எந்த


அழகான

மங்ைகயrன்

இதயத்ைதயும்

திருடும்

ஆற்றல்

அவனுக்கு இருந்தது. அந்த


மைனவியrன் இளைமயின்

தாக்கப்பட்டான்.

ஏழு


ெநருக்கத்தில்

சுகமாக

ெதாடக்கத்திேலேய

நண்பர்களும்

இதற்கான


அவன்


கலந்தாேலாசித்து

தைடயில்லாமல் காச

தன்

ஆனால்,

ேநாயால்


தீர்ைவக்

கண்டறிய


ஆனால் அவர்கள் எவ்வளவு முயன்றும் குருக்களின் இளவரசன் மைறயும் சூrயைனப் ேபால இறந்து ேபானான். அறம் சார்ந்த ீ பஷ்மர்

கவைலயிலும்

சத்தியவதியிடம் பண்டிதர்கைள முடித்தார்.


துயரத்திலும்

ஆேலாசித்து ைவத்து

குரு

தனது

453

மூழ்கிப்

பரம்பைரயினர் தம்பியின்

ேபானார். சூழ

கற்ற

ஈமக்கடன்கைள


ீ சத்தியவதி பஷ்மருக்கிட்ட கட்டைள | ஆதிபர்வம் - பகுதி 103

The command of Satyavati to Bhisma | Adi Parva - Section 68 | Mahabharata In Tamil

ைவசம்பாயணர் "அதிர்ஷ்டமற்ற தனது



மகைன

சத்தியவதி நிைனத்து

துக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள். தனது மருமகள்களுடன் இறந்து

மகனின்


ேசர்ந்து,

ேபான

தனது

ஈமக்கடன்கைள அழுது

ெகாண்டிருக்கும் மருமகள்கைளயும்,

ஆயுதம்


ீ முதன்ைமயான பஷ்மைரயும் தன்னால்

இயன்ற

அளவு

ேதற்றினாள். தனது பார்ைவைய அறத்தின் கண் திருப்பி, தனது ீ தந்ைத வழி மற்றும் தாய்வழிகைளயும் ஆராய்ந்து பஷ்மrடம் , "ஈமக்கடன், சாதைனகள் மற்றும் குரு வழி வந்த சந்தனுவின் பரம்பைர

ெதாடர்ச்சி


ஆகியன


நற்ெசயல்களும்

உன்

ைககளிேலேய

ேமாட்சமும்

எப்படி

பிrயாதனேவா, அப்படி இந்த ெநடும் வாழ்க்ைகயில் உண்ைமயும்

நம்பிக்ைகயும் பிrயாதன, அறம் உன்னிடம் இருந்து பிrயாதது. ஓ அறம் சார்ந்தவேன, அறத்தின் விதிகைள அதன் சுருதிகளுடனும் ேவதங்களின் கிைளகளுடனும் நன்கறிந்தவன் நீ . நீ

அறத்தாலும்,

குடும்ப

சடங்குகளின்

ஞானத்திலும்

சுக்கிரனுக்கும் அங்கிரசுக்கு நிகரானவன். உன்னால் கடுைமயான சூழ்நிைலகளில்

புதிய

விதிகைளக்

கண்ெடடுக்க


ஆைகயால், ஓ அறம் சார்ந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயானவேன, உன்ைனேய நான் ெபrதும் நம்பியிருக்கிேறன். நான் உன்னிடம் ஒரு காrயத்ைதப் பற்றிச் ெசால்கிேறன். அைதக் ேகட்டுவிட்டு அதன்படி நடப்பதா? ேவண்டாமா? என்று நீ முடிெவடுத்துக் ெகாள்.


454


ஓ


எனது



மகனும்

உனது



ெபரும்

தம்பியுமானவன்






உனக்கு

அவன்

காசி

சக்தியுள்ள உயிைரப்

பிள்ைளயில்லாமல்



மகள்களான உனது தம்பியின் மைனவிமார், அழகும் இளைமயும் ேபறில்



ஆைகயால், ஓ ெபருத்த கரமுைடயவேன, எனது கட்டைளயின் ேபrல்,

நமது

உனக்கு


சந்ததிைய


உண்டாக்கு.


நீ

விருத்திக்காக

அற

இழப்ைபக்


ஆண்டு

வா.

ஒரு

அவர்களிடம் காக்கும்



நமது

ெபாறுப்பு

பரதர்களின்

முைறயாகத்

திருமணம் ெசய்து ெகாள். உனது மூதாைதயர்கைள நரகத்திற்குள் அழுத்திவிடாேத." என்றாள். ைவசம்பாயணர்


நண்பர்களாலும், எதிrகைள

தனது



உறவினர்களாலும்


விதிகளுக்குட்பட்ேட அறத்தால்

"இப்படி

அறம்

பதிலுைரத்தார்,


"ஓ

ெகாள்ளப்பட்டேத.

தாயாலும்,

ெசால்லப்பட்ட தாேய,


நீ

ஆனால்,

அந்த


புத்திரப்ேபறு

குறித்த எனது ஆைணையயும் நீ கவனத்தில் ெகாள்ள ேவண்டும்.

உன் திருமண காலத்தில் நடந்த அத்தைனயும் உனக்குத் ெதrயும். ஓ



நான்

நான்

அரசாங்கத்ைதயும், என்று

எது


மூன்று

அல்லது



துறக்க

ஆைணைய

உலகத்ைதயும்,


விட



பூமி


ெசார்கத்தின்

ேமன்ைமயானது

துறப்ேபன். தனது

ஆனால்,

மணத்ைதத்

துறக்கலாம், நீ ர் அதன் நீ ர்ைமையத் துறக்கலாம், ஒளி அதன் ஒளிரும்

தன்ைமையத்

உணர்ைவத்

ெவப்பத்ைதயும்

துறக்கலாம்,



காற்று

சூrயன்


அதன்

அதன்


ெதாடு

ெநருப்ைபயும்

கதிர்கைளத்

துறக்கலாம், ெவளி (Space) அதன் ஒலி எழுப்பும் தன்ைமையத் துறக்கலாம்,


தர்மத்ைதத்


துறக்க


தனது

வரத்ைதத் ீ

ஆனால்





தர்மன்



ெகாண்ட

ீ தனது மகன் இப்படிச் ெசால்லவும், சத்தியவதி பஷ்மrடம் , "ஓ முழு மஹாபாரதம்

455


உண்ைமைய இருக்கும்

வரமாகக் ீ

பிடிப்ைப


நான்


சத்தியத்தில்

நீ

உனக்கு


உனது

சக்திெகாண்டு, புதிதாக இன்னும் மூன்று உலகங்கைள உருவாக்க முடியும்.

எனது


உனது

ஆைண

என்ன

என்பது

எனக்குத் ெதrயும். ஆனால் இந்த அவசர காலத்ைதக் கருத்தில் ெகாண்டு, இந்தச் சுைமைய உனது முன்ேனார்களுக்குச் ெசய்யும் கடைமயாக


தண்டிப்பவேன,

நீ

சுமக்க




ஓ


துயரைடதிருக்க,

நமது குல நூல் அறுந்துவிடாமல் இருக்க, என்ன ெசயல் ெசய்ய ேவண்டுேமா அைதச் ெசய்." என்றாள். பிள்ைளைய இழந்ததால் அறத்திற்கு

இணக்கமாகப்

ேபசமுடியாமல்

இப்படி

அழுது

அறத்திலிருந்து

உனது

ெகாண்டு பrதாபகரமாக இருக்கும் சத்தியவதியால் தூண்டப்பட்ட ீ பஷ்மர் ,



"ஓ

விலக்காேத.

அரசிேய,

ஓ!



எங்கைள

நீ

அழித்துவிடாேத. ஒரு க்ஷத்திrயனால் உண்ைம மீ றப்படுவைத அறத்தின்

விதிகள்

அழிந்துவிடாமல்

ஏற்றுக் இருக்க

ெகாள்ளாது. க்ஷத்திrயர்கள்

ஓ

அரசிேய, இதுவைர

குலம் என்ன

ெசய்திருக்கிறார்கள். நாம் என்ன ெசய்யலாம் என்று உனக்குக் கூடிய




குலம்


அழிந்துவிடாமல் காக்க தக்க நடவடிக்ைகையச் ெசால்கிேறன். நான்

ெசால்வைதக்

ேகட்டுவிட்டு,

கற்ற

புேராகிதர்களிடமும்,

சாதாரண ேநரங்களில் ைகெகாள்ளக்கூடாத சமூக நடத்ைதைய

மீ றி, ஆபத்து காலத்தில் மட்டும் ெசய்யப்படும் ெசயல்களில் நன்கு பrச்சயமுள்ளவர்களிடமும் ஆேலாசைன ெசய்து, ேமற்படி நடக்க ேவண்டியைதக் குறித்து முடிெவடுத்துக் ெகாள்." என்றார்.


456


அங்க வங்க கலிங்க ேதசங்கள் பிறந்த கைத | ஆதிபர்வம் - பகுதி 104

The story of the birth of Anga, Vanga and Kalinga Nations | Adi Parva - Section 104 |




"பழங்காலத்தில், ஜமதக்னியின் (பரசுராமன்)


மகன்

தனது

ராமன்

தந்ைத

ெகால்லப்பட்டதால் ஆத்திரம் அைடந்து,

ைஹஹயா

மன்னைனத்

தனது

ேகாடrயால்

ெகான்றார்.


(ைஹஹய

மன்னன் கார்த்தவrயார்ஜூனனின்) ீ ஆயிரம் இந்த

கரங்கைள


சாதைனையச்

ெவட்டி

ெபரும்


இவற்றிெலல்லாம்


ெகாள்ளாமல், உலகத்ைத ெவற்றி ெகாள்ள தனது ரதத்தில் ஏறி ெபரும் அந்த


பிருகு

ஏந்தி

க்ஷத்திrயர்கைள


ெகாழுந்து

அழித்ெதாழித்தார்.

(பரசுராமன்),

தனது

ேவகமான கைணகள் மூலம் க்ஷத்திrய குலத்ைத இருபத்ேதாரு முைற அழித்ெதாழித்தார்.

அந்தப் ெபரும் முனிவரால் பூமி க்ஷத்திrயர்களற்று இருந்தேபாது, பல இடங்களிலிருந்து வந்த க்ஷத்திrயப் ெபண்டிர், ேவதமறிந்த பிராமணர்கள் மூலம் தங்கள் வாrசுகைளப் ெபற்றனர். இப்படிப் ெபறப்பட்ட


அந்தத்

தாய்

இதற்கு

முன்

மணந்திருந்தவருக்குச் (அந்தத் தாயின் கணவருக்குச்) ெசாந்தம் என


ெசால்கின்றன.

அந்த

க்ஷத்திrயப்

ெபண்டிர்

பிராமணர்களிடம் காமத்தாலன்றி அறம்சார்ந்த ேநாக்கத்திற்காக


457






க்ஷத்திrய

குலத்திற்கு புத்துயிரூட்டப்பட்டது. பைழய

வரலாற்றில்

இது

ெதாடர்பாக


கைத

இருக்கிறது. அைதயும் உனக்குச் ெசால்கிேறன். பழங்காலத்தில் உதாத்யா என்ற ஒரு ஞானமுள்ள முனிவர் இருந்தார். அவரது மைனவியின்

ெபயர்

மமதா

ஆகும்.

அவைள

அவர்

உயிருக்குயிராக ேநசித்தார். ஒரு நாள் உதாத்யாவின் இைளய சேகாதரனான, மமதாைவ

ெபரும்

சக்தி


சேகாதரனான


அவள்,

அந்த

ேதவ

தனது

நா

குரு


கணவrன்

நலமிக்க

இைளய


முதன்ைமயானவrடம் தான் அவரது மூத்த சேகாதரன் மூலமாக கருவுற்றிருப்பதாகவும், அதனால், அவரது விருப்பத்ைத ஈேடற்றிக் ெகாள்ளத்

துணியக்

கூடாெதன்றும்

ெதrவித்தாள்.

அவள்,

"ஓ

பிரகஸ்பதி, எனது கருவில் இருக்கும் குழந்ைத, கருவைறயில் இருந்தபடிேய


அதன்

ஆறு

அங்கங்கைளயும்

படித்திருக்கிறான். உமது வித்ைத நீ ர் வணாக்கக் ீ கூடாது. எனது கருவைற எப்படி ஒேர ேநரத்தில் இரு பிள்ைளகைளத் தாங்கும்? ஆைகயால், ெகாள்ளத்

இந்ேநரத்தில்

நீ ர்

துணியக்கூடாது."

உமது



அவளால்

ஈேடற்றிக் இப்படிச்

ெசால்லப்பட்ட பிரகஸ்பதி, என்னதான் ஞானவானாக இருந்தும், தனது

ஆைசைய

அைடந்துவிடுவது அப்ேபாது

கருவில்

அடக்க


என்று

எண்ணி,

இருந்த


அவைள

அவைள "ஓ

இப்ேபாேத



உமது

ெசயைல நிறுத்தும். இங்ேக இருவருக்கு இடமில்ைல. ஓ சிறப்பு

வாய்ந்தவேர, இந்த அைற சிறியதாக இருக்கிறது. நாேன இைத முதலில் ஆக்கிரமித்தவன். உமது விைத வணாகக்கூடாது. ீ என்ைன ேவதைனப் படுத்தாதீர்." என்றது. ஆனால், பிரகஸ்பதிேயா கருவில் இருந்த குழந்ைதயின் ெசால்ைலக்

ேகட்காமல்

ெசாந்தக்காrயான நீ ர்ைமயுடன் அதன்

மமதாைவ

அவளது

கால்களால்

ெபரும்பான்ைமயான முழு மஹாபாரதம்

அந்த

அைடந்தார்.

கருவைறக்குள் அந்த

வித்ைதத்

வித்துகள் 458

அழகிய

விழிகளுக்கு

அவரது

புகுவதற்குள், தடுத்தது. தைரயில்

வித்து


ஆைகயால், விழுந்து


அதன்காrயத்ைத நிைறேவற்ற கண்ட

அந்த

முடியாமல் ேபாயிற்று.


இைதக்



அவமானத்திற்குள்ளாகி, உதாத்யாவின் பிள்ைளைய அவமதித்து

சபித்தார், "எவ்வுயிரும் இன்புறுவது ேபால் நான் இன்புறும்ேபாது

அைதத் தைட ெசய்யும் விதமாக என்னிடம் நீ ேபசியதால் நித்திய இருள்

உன்ைன

சிறப்புவாய்ந்த உதாத்யாவின் பிறந்து,


பிள்ைள

திர்கதமஸ்

ெபயரால் குருடாக

மங்ைகைய மணந்த


(நித்திய


ேவத

பிரத்ேவசி

இருளால்

விrத்தியைடயச்

அந்த


பிள்ைளகெளல்லாம் புறம்பானவர்களாகவும்

சமமான


அழகான

அைடந்தான்.

குருடராகப்

கல்வி

இளம்

அந்த

என்ற

திர்கதமஸ் அறத்தில்

பிராமண







ேபராைசக்காரர்களாகவும் ஆனார்கள்.

சக்தியுைடய

உதாத்யாவின்

ெகௗதமைர

அந்த

சூழப்பட்டவன்)

ெபற்று,

திர்கதமஸ்,

ெசய்து,



ஞானம்

என்ற



என்று



ேதர்ந்தான்.

பல

ஆக்கிரமிக்கட்டும்."

அந்தப்

உண்ைமக்குப்


முழுைமயாக

அறிந்து, அதில் நிபுணத்துவம் ெபற்ற அறம்சார்ந்த சிறப்புமிக்க திர்கதமஸ்,

சுரபியின்

மகனிடமிருந்து

பயிற்சிகைளக்

கற்று,


உருவாக்குகிறது.


அந்தப்

இருக்குமிடத்தில்

பயத்ைதத்


பயிற்சிகளிேலேய

அது


இருக்கேவ

குலப்படியான

அவற்ைற

லயித்தார்

(ெவட்கேம

புனிதமான முடியாது


ேநாக்கம் என்ற

{பயிற்சி சம்பந்தமான ேவறு விஷயங்கள் ெதrயவில்ைல})


அேத ஆசிரமத்தில் வசித்த முனிவர்களில் சிறந்தவர்கள், அவர் தகுதிக்கு

மீ றிய


ெசய்வைதக்

கண்ணுற்று,

பாவமில்லாதிருக்கும்ேபாேத அதில் பாவத்ைதக் கண்டு, "ஓ, இந்த மனிதர்

தகுதிக்கு

மீ றிய

ெசயல்கைளச்

ெசய்கிறார்.

இவருக்கு

நம்முடன் இருக்கத் தகுதி இல்ைல. ஆைகயால், இந்தப் பாவிைய இங்கிருந்து

துரத்தி

விடுேவாம்."

என்று


ேமலும்

திர்கதமைசக் குறித்து பல ெசய்திகைளச் ெசால்லினர். அவரது மைனவியும்,


ெபற்றுவிட்டதால்,

அவரது

ெசயல்களால் ேகாபமைடந்தாள். முழு மஹாபாரதம்

459


அந்தக் கணவர் தனது மைனவியான பிரத்ேவசியிடம், "நீ ஏன் என்னிடம் அவரது

இப்படி

அதிருப்தி

மைனவி,

தாங்குவதால்

பர்திr

"ஒரு

என்று

ெகாண்டிருக்கிறாய்?"

கணவன்

தனது




அவைளக்

காப்பதால் பதி என்று அைழக்கப்படுகிறான். நீ ர் எனக்கு இதில் எைதயும் ெசய்யவில்ைல! மறுபுறம் ஓ ெபரும் ஆன்மிகத் தகுதி வாய்ந்தவேர, நீ ர் குருடராக ேவறு இருக்கிறீர். நாேன உம்ைமயும் உமது

குழந்ைதகைளயும்

தாங்குகிேறன்.

அைத

இனி

வருங்காலத்தில் என்னால் ெசய்ய முடியாது." என்றாள். தனது



இந்த


அவமானமைடந்து

பிள்ைளகளிடமும்,

"என்ைன

ேகட்ட

அவளிடமும்

அந்த

அவளது

க்ஷத்திரயர்களிடம்


ெசல்லுங்கள், நீ ங்கள் ெசல்வமும் வளமுமைடயலாம்." என்றார். அதற்கு அவரது மைனவி, "நான் உம்மால் கிடக்கும் ெசல்வத்ைத விரும்பவில்ைல.

அதனால்

ஏற்படப்ேபாவதில்ைல.

ஓ

எந்த

மகிழ்வும்


எனக்கு


நீ ர்

விருப்பப்படுவது ேபால ஏேதனும் ெசய்து ெகாள்ளும். இனியும்

என்னால் உம்ைம முன்பு ேபாலப் பார்த்துக் ெகாள்ள முடியாது." என்றாள். தனது மனிவியின் இந்த வார்த்ைதகளால் துயரைடந்த திர்கதமஸ், "இன்று முதல் ஒரு விதிைய அமலுக்குக் ெகாண்டு

வருகிேறன். இதுமுதல் எல்லாப் ெபண்களும் தங்கள் கணவைர அவர்கள்

வாழ்நாள்


பின்பற்ற


அந்தக்

கணவன் உயிருடன் இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், ஒரு ெபண் இன்ெனாரு விதிைய

ெதாடர்ைப

ஆடவனுடன்

மீ றிய


ெசயலாகும்).

எவெளாருத்தி

ைவத்திருக்கிறாேளா

வழ்ந்தவளாகக் ீ

கருதப்படுவாள்.

ெகாள்ளுதல் அவள்

தகாது

(அது

அப்படி

ஒரு

அறத்தின்கண்

கணவrல்லாத


பாவியாகேவ கருதப்படுவர். அவள் ெசல்வந்தராக இருந்தாலும், தனது


அவளால்


அனுபவிக்க

முடியாது. வைசெமாழிகளும் தீய அறிக்ைககளும் அவைளப் பின்

ெதாடர்ந்ேத வரும்." என்று ஒரு விதிையக் ெகாண்டு வந்தார். தனது மிகவும்

கணவrன்

இந்த

ேகாபமைடந்து,


வார்த்ைதகைளக் தனது 460

ேகட்ட

மகன்களிடம்,

பிரத்ேவசி

"கங்ைக

நீ rல்


இவைரத் தூக்கி எறியுங்கள்." என்று கட்டைளயிட்டாள். தங்கள் தாயின்

கட்டைளயின்

அடிைமகளான

ேபrல்

தீய

ேபராைசக்கும்

ெகௗதமரும்

ெபாய்ைமக்கும்

அவரது

சேகாதரர்களும்,

"நிச்சயமாகச் ெசய்கிேறாம். நாம் ஏன் இந்த முதிர்ந்த மனிதைர தாங்க

ேவண்டும்?"

என்று


அந்த


ஒரு

கட்ைடயில் கட்டி, அவrடம் கருைண காட்டாமல் நீ ேராட்டத்தில்

விட்டுவிட்டு வடு ீ திரும்பினர். அந்தக் குருட்டு முதியவர் அந்த நீ ேராட்டத்திேலேய கடந்தார்.

ஒரு


நாள்


பல



தனது


சுத்திகrப்புச்


நாடுகைளக்

மன்னன்

சடங்ைகச்

பலி,

ெசய்து

அந்த ஏகாதிபதி சடங்கில் மும்முரமாக இருக்கும் ேபாது, அவன் அருகில்

கட்ைடயில்


தன்ைன

கட்டப்பட்டு


அர்ப்பணித்திருந்த


அந்த



பலி, அந்த மனிதர் யார் என்பைத அறிந்து அவைரக் காப்பாற்றி, வாrைச உருவாக்க அவைரத் ேதர்ந்ெதடுத்தான். அவrடம் பலி, "ஓ சிறப்பு மிக்கவேர, எனது மைனவியிடம் நீ ர் சில அறம் சார்ந்த ஞானமுள்ள


உருவாக்க



இப்படிக் ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்ட ெபரும் சக்திவாய்ந்த முனிவர், அதற்குத்

தனது

ஏற்ைபத்

ெதrவித்தார்.

அதன்காரணமாக

மன்னன் பலி தனது மைனவி சுேதஷனாைவ அவrடம் அனுப்பி ைவத்தான். ஆனால் அந்த அரசி அவர் குருடர் என்பைத அறிந்து

அவrடம் ெசல்லாமல் ஒரு தாதிைய அனுப்பி ைவத்தாள். தனது உணர்ச்சிகைளக் முனிவர்

அந்த



சூத்திரப்



அந்த

ெபண்ணிடம்

பதிேனாரு


காக்ஷிவத்ைத



காக்ஷிவத்ைத மூத்தவனாகக் ெகாண்டு பதிேனாரு பிள்ைளகள் பிரம்மனின்

ெபயைர

உச்சrத்துக்


கண்ட

முனிவrடம்,



"அந்த அதற்கு

அந்த


மன்னன்

பலி

ேவதம்

படித்துக்


அந்த

என்னுைடயவர்களா?"

என்று


"இல்ைல.


என்னுைடயவர்கள். காக்ஷிவத்தும் மற்றவர்களும் என்னால் ஒரு சூத்திரப் அரசி

ெபண்ணுக்குப்

சுேதஷனா




உனது

குருடனாகக் 461

அதிர்ஷ்டமற்ற

கண்டு



வராமல் என்ைன அவமதித்து அவைள (சூத்திர சாதித் தாதிப் ெபண்ைண) அனுப்பினாள்." என்றார். அந்த மன்னன் முனிவைரச் சமாதானப்படுத்தி அந்த


வங்கா,

தனது

அவைள

கலிங்கா,


அரசி

சுேதஷைனைய

ேலசாகத்

புந்தரா

பிறப்பார்கள்.

ெதாட்டு,



"உனக்கு

சுஹுமா


என்ற

அங்கா,


ஐந்து ஒரு

சூrயைனப் ேபால இருப்பார்கள். அவர்களின் ெபயைரக் ெகாண்டு பல நாடுகள் இந்த பூமியில் உருவாகும்." என்றார்.

அதன் பிறகு, அந்தப் பிள்ைளகள் ஆண்ட நாடுகளுக்கு அங்கம், வங்கம்,

கலிங்கம்,

புந்தரம்,

சுகுமம்

என்ற


அந்த


ைவக்கப்பட்டன. இப்படிேய தைழத்தது.

பழங்காலத்தில் இப்படிேய

ரதவரர்களும் ீ குலத்தில்

பல

அறத்திற்குத்


பலியின் ெபரும்

குலம்

தங்கைள

வில்லாளிகளும், அர்ப்பணித்து

விைதயால்


ெபரும்


ஓ

தாேய,

இைதக் ேகட்டு, நீ விருப்பப்பட்டைதச் ெசய். இந்தக் காrயம் இனி ீ உன் ைகயில் உள்ளது." என்றார் பஷ்மர் .


462


சத்தியவதி ெசான்ன இரகசியம் | ஆதிபர்வம் - பகுதி 105 The Secret revealed by Satyavati| Adi Parva - Section 105 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ீ பஷ்மர்


"தாேய,

பரதப்

பரம்பைரத் ெதாடர்ச்சிக்கான வழிமுைற குறித்து நான் ெசால்வைதக் ேகள். ஒரு தகுதிவாய்ந்த

பிராமணைர



காணிக்ைகயாகக்


விசித்திரவrயனின் ீ வாrசுகைள

மைனவியrடத்தில்

உருவாக்கச்


"ைவசம்பாயணர் "சத்தியவதி

புன்னைகத்து,

உைடந்த

குரலுடன்

நம்பிக்ைகயில்,

நமது

கரத்ைதயுைடய பரதா, நீ இருக்கும்

ெசய்யலாம்."


ெமல்லப்

துக்கத்தால்



"ஓ

ெபரும்

ெசால்வது உண்ைமதான். உன்னிடம் குலம்

விருத்தியைடயும்

ஒரு

வழிையச் ெசால்கிேறன். துன்ப காலங்களில் கைடப்பிடிக்கப்படும் நடவடிக்ைககைள

நீ

நன்கறிந்திருப்பதனால்

அைத


மறுக்க முடியாது என்று நிைனக்கிேறன். நமது குலத்தில் நீ ேய அறம்

நிைறந்தவன்,

நீ ேய

உண்ைம

நிைறந்தவன்,

நீ ேய

எங்களுக்ெகல்லாம் காப்பாளன். ஆைகயால், நான் உண்ைமயில் என்ன ெசால்கிேறன் என்பைதக் ேகட்டு, எது சrயாக இருக்குேமா அைதச் ெசய். எனது தந்ைத ஒரு அறம்சார்ந்த மனிதர். அறத்திற்காகேவ அவர் ஒரு

படைக

ைவத்திருந்தார்.

ஒரு

நாள்,

எனது


துவக்கத்தில், நான் அந்தப் படகில் துடுப்பு ேபாட ெசன்றிருந்ேதன். அப்ேபாது,

அறம்



ெபரும்

ஞானமுள்ள முனிவர் பராசரர் அங்கு வந்து யமுைனையக் கடக்க எனது படகில் ஏறினார். நான் நதியின் மீ து துடுப்பு ேபாடும்ேபாது, அந்த



தூண்டப்பட்டு


ெமன்ைமயான வார்த்ைதகைளப் பயன்படுத்திப் ேபசினார். எனது தந்ைதையக் குறித்த பயேம எனது மனதில் ெபrதாக இருந்தது. முழு மஹாபாரதம்

463


ஆனால்




பயம்


என்ைன ஆக்கிரமித்தது. அவrடம் ஒரு புனிதமான வரத்ைத நான் ெபற்றதால்,


அவருைடய

ேவண்டுதைல

மறுக்க

முடியவில்ைல. ெபரும் சக்தி வாய்ந்த அந்த முனிவர் முதலில்

அந்த இடத்ைத அடர்த்தியான மூடுபனியால் மைறத்து, அவரது முழு

கட்டுப்பாட்டிற்குள்




மீ ன்

வந்து,

தனது

விருப்பத்ைத நிைறேவற்றிக் ெகாண்டார். அதற்கு முன்பு எனது உடலில்

முகம்

ஆனால்

அந்த


என்னிடம்,

சுழிக்க



நாற்றத்ைத

நறுமணத்ைதத்

அவரது

ெபற்ெறடுத்தாலும்,

அந்த


நான்

கன்னித்

நாற்றம்


அகற்றி

தந்தார்.

அந்த


அந்த


தன்ைமையத்

முனிவர் தீவில்

ெதாடர்ேவன்

என்றும் ெசான்னார். எனது மங்ைக பருவத்தில் என்னிடம் பிறந்த பராசரrன்


ெபரும்

சக்திகைளயுைடய

ெபrய

முனிவனாகி துைவபாயணர் (தீவில் பிறந்தவர்) {வியாசர்} என்று அைழக்கப்பட்டான். அந்த சிறப்பு மிக்க முனிவன் ேவதங்கைள

நான்காகப் பிrத்து இந்த உலகத்தில் வியாசர் (பிrப்பவர், அல்லது ஒழுங்குெசய்பவர்) என்ற ெபயரால் அைழக்கப்பட்டான். அவனது கrய

நிறத்திற்காக


கிருஷ்ணா

(கருப்பன்)


ேபச்சில் உண்ைம ெகாண்டு, ஆைசகைளத்

துறந்த அந்த ெபரும் ஆன்மிகவாதி, தனது பாவங்கைள எrத்து, அவன்

பிறந்தவுடேனேய

அந்த


தனது

தந்ைதயுடன்


உன்னாலும் என்னாலும் இப்பணிக்கு அவன் நியமிக்கப்பட்டால் பிரகாசமுள்ளவன்

உனது


மைனவியrடம் நல்ல பிள்ைளகைளப் ெபற்ெறடுப்பான். அவன் ெசல்லும்ேபாது என்னிடம், "தாேய, நீ சிரமப்படும்ேபாது என்ைன நிைனத்துக் கரமுைடய

ெகாள்."

ீ பஷ்மா ,


என்று

நீ


விரும்பினால்,



அந்தப்


என்பைத உறுதியாகச் ெசால்ேவன்." என்றாள். ைவசம்பாணர்


அந்தப்

ஓ

ெபரும்

ெபரும் துறவி

ெபற்ெறடுப்பான்

ெபருமுனிவைரப்

பற்றிய

ீ குறிப்ைபச் ெசால்லும்ேபாேத பஷ்மர் தனது கரத்ைதக் குவித்துக் ெகாண்டு, "அந்த மனிதர் அறம், ெபாருள், இன்பம் ஆகியவற்றின் நீ திகளில்

தனது


பார்ைவையச் 464


புத்திசாலி.

அவர்


ெபாறுைமயாக இருந்து, அறம் எதிர்கால அறத்திற்கும், ெபாருள் எதிர்காலப்

ெபாருளுக்கும்,

இன்பம்


இட்டுச்ெசல்லும் வைகயில் நடந்து ெகாள்பவர். ஆைகயால்,


ெசால்லப்படும்

இன்பத்திற்கும்

காrயம்

நமக்கும்

நன்ைமையத் தந்து, அறத்திற்கும் உட்பட்டு இருக்கும். இது ஒரு

சிறந்த ஆேலாசைன. இதில் எனது முழு ஏற்பும் உண்டு." என்றார். ீ ஓ குரு பரம்பைரயில் வந்தவேன, இப்படி பஷ்மர் ெசான்னதும், கலி (சத்தியவதி) துைவபாயண (வியாசர) முனிவைர மனதால் நிைனத்தாள்.


விவrத்துக்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாது

தனது தாயின் அைழப்ைப உணர்ந்து, யாரும் அறியா வண்ணெம அவளிடம்

வந்தார்

வியாசர்.


தனது

மகைனக்

கட்டியைணத்து வரேவற்று, தனது கண்ண ீரால் குளிப்பாட்டினாள். தனது மகனின் முன்னிைலயில் அந்த மீ னவ மகள் நீ ண்ட ேநரம்

ெபrதும் அழுதாள். அவளது முதல் மகனான ெபரும் வியாசர், அவள்

அழுவைதக்

கழுவினார்.

பிறகு

கண்டு,



நீ ரால்

பணிந்து,

"ஓ

அவைளக்

தாேய,

உனது

விருப்பத்ைத நிைறேவற்றேவ நான் வந்துள்ேளன். ஆைகயால், ஓ அறம்சார்ந்தவேள

கால

விரயமின்றி


கட்டைளயிடு.

நான் உனது விருப்பத்ைத நிைறேவற்றுகிேறன்" என்றார். பிறகு,

பரதர்களின் குடும்பப் புேராகிதர் வந்து அந்தப் ெபரும் முனிவைர வழிபட்டார். வியாசர் அந்த வழிபாட்டு காணிக்ைகைய ஏற்று சில வழக்கமான மந்திரங்கைள உச்சrத்தார். தனக்கு அளிக்கப்பட்ட வரேவற்ைபக் அமர்ந்தார்.

கண்டு


மகிழ்ந்து, அவர்

அவர்

தனது

வசதியாக


அமர்ந்தைத

உறுதி

ெசய்து ெகாண்டு, சில வழக்கமான விசாrப்புகைள விசாrத்து, அவrடம்,

"ஓ

கற்றவேன,

மூலமாகவும் அவர்கள்

தாய்

இரு

ெசாத்தாகும்.


மூலமாகவும்

ெபற்ேறாருக்கும்


தங்கள்


அைடகின்றனர். (தந்ைத


அேத

-

தாய்)

தந்ைத


உrைம

ெபாதுவான தாய்க்கும்

இருக்கிறது என்பதில் யாரும் சிறு சந்ேதகமும் இருக்காது. ஓ பிரம்மமுனி, நிச்சயமாக, விதிப்படி நீ ேய எனது மூத்த மகனானது ீ ேபால், விசித்திரவrயன் ீ எனது இைளய மகன் ஆவான். பஷ்மன் எப்படி

தந்ைதவழியில்


சேகாதரேனா

அப்படிேய நீ யும் தாய்வழியில் சேகாதரன். முழு மஹாபாரதம்

465


நீ

என்ன



ஆனால்,

நிைனக்கிேறன். தன்ைன

ெகாள்வாய் மகேன


மகன்

அர்ப்பணித்திருப்பதால்,

என்பது

இைதத்

தான்


அந்த

எனக்குத் நான்


உண்ைமக்காகேவ,

நாட்ைட ஆள்வதற்கு பிள்ைளையப் ெபற விரும்புவதில் அவன் ஊக்கம்


விசித்திரவrயனிடம் ீ அரசகுலத்தின்




உனது

தம்பி

பாசத்திற்காகவும்,

நமது

ீ பஷமனின்

ெதாடர்ச்சிக்காகவும்,

ேவண்டுேகாளுக்காகவும் எனது கட்டைளயின் ேபrலும், எல்லா உயிர்க்கும்

அன்புகூர,


வழங்க,

உனது

இதயத்தின்


நான்

மக்களுக்கும்

பாதுகாப்ைப

சுதந்திரத்துடன்,


நீ

ெசய்ய

ஓ


உனது இைளய சேகாதரனின் இரு விதைவகள் இளைமயுடனும் ெபரும்


அறத்திற்காகவும், விருப்பம்


மகைளப்

தர்மத்திற்காகவும்,


அந்த

வாrசு

ேபால ெபற


உள்ளனர். அவர்கள்

நியமிக்கப்பட

நீ ேய தகுதிவாய்ந்தவன். ஆைகயால், அவர்களிடம் நமது குலம் தைழக்கவும்,

நமது


ெதாடர்ச்சிக்காவும்

பிள்ைளகைளப் ெபறு." என்றாள். இைதக்

ேகட்ட


"ஓ


இவ்வாழ்விலும்

மறுவாழ்விலும் உள்ள அறத்தின் தன்ைமகைள நீ அறிவாய். ஓ

ெபரும் ஞானம் ெகாண்டவேள, உனது பாசமும் அறத்திேலேய நிைலத்திருக்கிறது.


உனது


ேபrல்,

அறத்ைத எனது ேநாக்கமாகக் ெகாண்டு, நீ விரும்பியைத நான் ெசய்ேவன்.

உண்ைமயான எனது


ேமலுலக


இந்தச்

தர்மத்திற்குக்

மித்ரைனயும்



வருடத்திற்கு

நான்


தவமிருந்த

அதனால்

ெசயல்



கட்டுப்பட்டேத,

வருணைனயும்

அந்த


நான்

மங்ைகயர் ேநான்ைபக்

அறிந்த

ேபான்ற

ஒரு

முழு

கைடப்பிடிக்க

சுத்திகrக்கப்படுவார்கள்.

எந்தப்

நான்

ெபண்மணியாலும்

கடும்

ெநருங்க

முடியாது." என்றார்.


466


பிறகு சத்தியவதி, "ஓ பாவங்களற்றவேன, நீ ெசால்வதுேபாலத் தான்

இருக்க

கருவுறும்படி


ஏதாவது

ஆனால்,


அந்த

எடு.


உடேன

மன்னன்

இல்லாத

நாட்டில் மக்கள் பாதுகாப்பின்றி அழிந்து ேபாவர். ேவள்விகளும் புனிதமாக

ெபாழியாது. நாட்ைட

காrயங்களும் ேதவர்கள்


தைடபடும்.


பாதுகாக்க


ேபாவர்.



மன்னன்

இல்லாத


அந்த

மங்ைகயர் கருவற நடவடிக்ைக எடு. அந்தப் பிள்ைளகள் தங்கள் தாயின்



இருக்கும்வைர


கவனித்துக் ெகாள்வான்." என்று ெசான்னாள். வியாசர்,

"அகாலத்தில்





எனது



அந்த


நான்


எனது

ேகாரத்ைதப் ெபாறுத்துக் ெகாள்ள ேவண்டும். அதுேவ அவர்கள் இளவரசியால்

ேநாற்றதற்குச்

எனது

கடும்

சமமாகும்.

ேகாசல

நாற்றத்ைதயும்,

நாட்டு ெகாடும்

ேதாற்றத்ைதயும், ேகாரமுகத்ைதயும், எனது ஆைடையயும், எனது உடைலயும்


ெகாள்ள

முடியுெமன்றால்,

அவள்

அருைமயான பிள்ைளையச் சுமப்பாள்." என்று பதிலுைரத்தார். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "சத்தியவதியிடம் இப்படிச் ெசான்ன பிறகு, ெபரும் சக்தி வாய்ந்த வியாசர் அவளிடம், "ேகாசலத்தின் இளவரசி அவளது


ஆைடகளும்,

படுக்ைகயைறயில்

ஆபரணங்களும்

எனக்காகக்

பூண்டு

காத்திருக்கட்டும்."

என்றார். இைதச்

ெசால்லிவிட்டு

அந்த



ேபானார்.

சத்தியவதி தனது மருமகைளத் தனிைமயில் சந்தித்து, நன்ைம பயக்கத்தக்க



ேபசினாள்,

"ஓ

ேகாசல இளவரசி, நான் ெசால்வைதக் ேகள். இது அறத்திற்குக் கட்டுப்பட்டது.

எனது

அழியப்ேபாகிறது. குலத்ெதாடர்ச்சி தைழக்க

எனது

பரதர்களின்

துயரத்ைதயும்,

அழிவைதயும்



ேகடுகாலத்தால், கண்ட

ஒரு

தனது

ீ பஷ்மன் ,


467


தந்ைதயின் நமது

குலம்



கூறியிருக்கிறான். இருப்பினும் அந்த ஆேலாசைனயின் சாதைன உன்னிடேம இருக்கிறது. ஓ மகேள, அைத அைடந்து, பரதர்களின் இழந்த பரம்பைரைய மீ ட்டுக்

ெகாடு.


ஓ

அழகான

ேபான்ற

ெபற்ெறடு.

அவன்

நமது


தான்

ேபச

பிரகாசத்துடன் பரம்பைர

சுைமையத் தாங்கிக் ெகாள்வான்."

மருமகளிடம், ெசால்வதில் அந்தக்


ெபரும்

கைடசி

முனிவர்களுக்கும், உணவளித்தாள்.


இைடையக்

ஒரு

வழி

நிைனத்தைத கட்டுப்பட்டு

வந்த

தனது

தனது

சிரமத்திற்கிைடயில்


வந்திருந்த


468

ெகாண்டவேள, பிள்ைளையப்

இந்த


அறம்


ேகாrக்ைகையச்

ெவற்றி

கண்டாள்.

பிராமணர்களுக்கும்,

விருந்தினர்களுக்கும்


திருதராஷ்டிரன், பாண்டு, விதுரன் பிறப்பு - பகுதி 106

The Birth of Dhritarashtra, Pandu and Vidura | Adi Parva - Section 106 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார்,

இளவரசியின்

"ேகாசல

மாதவிடாய்

முடிந்ததும், சத்தியவதி தனது

மருமகைள

நீ ராட்டிச்

சுத்தப்படுத்தி,

படுக்ைகயைறக்கு அைழத்துச்


அங்ேக

இருந்த

ஆடம்பரக்

கட்டிலில்

அமர்ந்து தனது மருமகளிடம், "ஓ ேகாசல இளவரசிேய, உனது கணவனின் உனது

மூத்த

அண்ணன்

குழந்ைதயாக

தூங்காமல்

நுைழவான்.

காத்திரு."


இன்று

ேகட்ட

என்றாள். அந்த

உனது


இன்றிரவு தனது

அவனுக்காகத்


மாமியாrன் இளவரசி,

ீ பஷ்மைரயும் , குரு பரம்பைரயில் வந்த மற்ற மூத்தவர்கைளயும் நிைனத்து அந்தக் கட்டிலில் சாய்ந்திருந்தாள். பிறகு

அந்த

உண்ைம

ேபசும்


(வியாசர்),

தான்

அம்பிைகையக் (இளவரசிகளில் மூத்தவள்) குறித்த ஒரு வாக்ைக முதலில் எrந்து

ெகாடுத்திருந்ததால்,

அவளது

ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத


நுைழந்தார்.

அந்த

விளக்கு

இளவரசி

அவரது கrய நிறத்ைதயும், தாமிரக்கம்பிகள் ேபால சிவந்திருந்த சடா முடிையயும், எrயும் தழல் ேபான்ற கண்கைளயும், கரடு முரடான தாடிையயும் பார்த்துப் பயந்து தனது கண்கைள மூடிக் ெகாண்டாள்.

அந்த


தனது

தாயின்


நிைறேவற்ற விரும்பினாலும், இளவரசியின் நிைலைய அறிந்து ெகாண்டார்.

அவள்



கண்ைணத்

திறந்து ஒரு முைறேயனும் அவைரப் பார்க்கவில்ைல. வியாசர் முழு மஹாபாரதம்

469


ெவளிேய

வந்த

ேபாது,

அவரது

"இளவரசி



பலம்

அைதக்ேகட்டு,

அவைளச்

ெபறுவாளா?"

"இளவரசி

அரசமுனியாக

தாய்

என்று

ெபறப்ேபாகும்

ெகாண்டவனாக


ெபரும்


பிள்ைள


சந்தித்து, பத்தாயிரம்

அவன்

கல்வியும்

சிறந்த

புத்திகூர்ைமயும்

சக்தியும் ெபற்றிருப்பான். அந்த உயர் ஆன்மா தனது காலத்தில் நூறு


தவறால்

அவன்


குருடாகப்

ஆனால்

அவனது

பிறப்பான்."

தாயின்

என்று


பதிலுைரத்தார். இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட சத்தியவதி, "ஓ ஆன்மிகத்ைதச் இருப்பவன்



ெபறுவான்?

குருடாக


ஏகாதிபதியாகும்

இருப்பவனால்

குருடாக

தகுதிைய

தனது


உறவினர்கைளயும்

குடும்பத்ைதயும் தனது தந்ைதயின் குல ெகௗரவத்ைதயும் எப்படி காக்க


நீ

என்று


குருக்களுக்கு


ஒரு


ெகாடுக்க ேவண்டும்." என்றாள். வியாசர் "அப்படிேய ஆகட்டும்" ெசன்று

விட்டார்.

மூத்த

ேகாசல

இளவரசி

சrயான காலத்தில் ஒரு குருட்டு மகைனப் ெபற்ெறடுத்தாள். ஓ

எதிrகைள


வரவைழத்தாள்.

அழிப்பவேன,


மருமகளிடம்

உறுதிக்கிணங்க,

உறுதி

வியாசர் தனது

தனது

ெபற்று

வியாசைர



முன்பு



ேபாலேவ

தனது

அணுகினார். அம்பாலிைக அந்த முனிவைரக் கண்ட பயத்தால் ஒளியிழந்து பயத்தால்

ெவளிறிவிட்டாள்.

ஓ

ெவளிறிப்ேபாவைதக்

பாரதா,

கண்டு


அவள்


"எனது

ெகாடும் உருவத்ைதக் கண்டு நீ பயத்தால் ெவளிறிப் ேபானதால், ஒளியிளந்து

ெவளிறிய

நிறத்தில்

மகைனப்


ஓ

அழகான முகம் ெகாண்டவேள, உனது மகனின் ெபயரும் பாண்டு (மங்கலானவன்)

என்று

இைதச்ெசால்லிவிட்டு அைறயில்


வந்தேபாது,

அவரது



நிறத்தில் என்றார்.



அந்த


ெவளிேய தாய்

அதற்கு பாண்டு


வழங்கப்படும்."

அந்த

என்ற

அந்த

470



அவைரச்

அவர்

சந்தித்து




ெவளிேய




அந்த

மங்கிய

அைழக்கப்படும் இன்னுெமாரு



இரந்து


அந்த



ஆகட்டும்" என்றார். அம்பாலிைக, அவளுக்குrய காலத்தில் மங்கிய நிறத்தில் ஒரு

மகைனப் ெபற்றாள். அந்தக் குழந்ைத மிகவும் அழகாக எல்லா அதிர்ஷ்டக்குறிகளும் பின்னாட்களில்


ெபரும்

தந்ைதயானான்.

அந்தக்


குழந்ைதேய


சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, விசித்திரவrயனின் ீ மூத்த விதைவ தனது

மாதவிடாய்க்குப்

ேபால

அழகான

பிறகு,

சத்தியவதியால்

வியாசைர

அணுகப் பணிக்கப் பட்டாள். ேதவேலாகத்ைதச் ேசர்ந்த மங்ைக அந்த

உருவத்ைதயும்

கடும்

இளவரசி

அந்த

நாற்றத்ைதயும்

முனிவrன் நிைனத்து

ெகாடும் தனது

மாமியாrன் உத்தரைவ ஏற்க மறுத்தாள். இருப்பினும், அப்சரஸ்

ேபான்ற அழகுைடய தனது தாதிகளில் ஒருத்திக்குத் தனது ஆைட மற்றும் ஆபரணங்கைளப் பூட்டி அவrடம் அனுப்பி ைவத்தாள். வியாசர்

வந்ததும்

அந்த

வணங்கினாள். அவள்

அவைர

ேகட்டுக்ெகாண்ட

மங்ைக

மrயாைதயுடன் ேபாது

எழுந்திருந்து


அவரருேக

அவைர


அமர்ந்தாள்.

ஓ

அவர்

மன்னா,

அந்தக் கடுந்தவம் இருந்த முனிவர் அவளிடம் மிகுந்த திருப்தி ெகாண்டு,


"இனிைமயானவேள, உனது



இனி

நீ


விைடெபறும்

அடிைமயாக

இருக்க

அதிர்ஷ்டசாலி,

முன்,

மாட்டாய்.

அவன்

அறம்

சார்ந்தவனாக இருந்து, இந்தப் பூமியில் புத்திசாலி மனிதர்களில் முதன்ைமயானவனாக



ஓ

மன்னா,

அவளிடம் கிருஷ்ண துைவபாணருக்குப் (வியாசருக்குப்) பிறந்த மகன்

பின்னாட்களில்


அவன்

பாண்டுவுக்கும் விருப்பங்களுக்கு


என்று


திருதராஷ்டிரனுக்கும்,

சேகாதரனானான்.


அப்பாற்பட்டவனாக


ஆைச இருந்து

மற்றும் ஒரு

அரசாங்கத்தின் சட்டங்கள் மற்றும் விதிகைளப் பயின்று அதில் நிபுணனானான். முழு மஹாபாரதம்

அவேன

ஆணிமாண்டவ்யrன் 471



பூமியில் பிறந்த தர்மேதவன் ஆவான். கிருஷ்ண துைவபாயணர் முன்ைபப்

ேபாலேவ

இளவரசியால் மகைனக்

தனது


ஏமாற்றப்பட்டைதயும்,

ெகாடுத்தைதயும்


தாையச்

தனது

மைறந்து ேபானார்.

தாய்




தான்

மூத்த

ெபண்ணுக்கு


ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத

இப்படிேய துைவபாயணருக்கும் உrைமயுள்ள விசித்திரவrயன் ீ நிலத்தில்,





குரு

ேபான்ற


472

அந்தப்

நீ ட்சி


கர்த்தாக்களாகப்


ஆணி மாண்டவ்யர் - ஆதிபர்வம் பகுதி 107 Ani Mandavya | Adi Parva - Section 107 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ஜனேமஜயன்

ைவசம்பயாணrடம்,

"சபிக்கப்படும்படி தர்மேதவன் அப்படி என்ன காrயம்


அவைன

சூத்திர

சாதியில் பிறக்கும்படி சாபம் தந்த அந்தப் பிராமணத் துறவி யார்?" என்று ேகட்டான்.

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "மாண்டவ்யர் என்ற

ெபயருடன்

ஒரு


இருந்தார். அவர் ஆகியவற்றுக்குத் ெதளிவுடன்


தன்ைன

இருந்தார். அருகில்

தர்மம், அர்ப்பணித்து,

அந்தப்

உள்ள

ஒரு

சத்தியம், தனது

ெபரும்

துறவு


துறவி,

மரத்தினடியில்

தனது


உள்ளங்ைககைள வானம் பார்க்க தனது மடியில் ைவத்து ேபசா ேநான்பு (ெமௗன விரதம்) இருப்பது வழக்கம். இைத அவர் பல

வருடங்களாகச் ெசய்து வந்தார். ஒரு நாள், அவர் ஆசிரத்திற்கு ெகாள்ைளயடித்த

ெபாருட்களுடன்


வந்தார்கள்.

ஓ

பாரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, அந்தத் திருடர்கைளத் ெதாடர்ந்து

அைமதிையக்


காவலர்களும்


அந்தக் காவலர்கள் வருவதற்கு முன்ேப, அத்திருடர்கள், தங்கள் ெகாள்ைளப் ெபாருைள அந்த ஆசிரமத்தில் மைறத்து ைவத்து, தாங்களும்



காவலர்கள்

வருவதற்கும்


சrயாக


மைறவதற்கும்

அக்காவலர்கள்,

மரத்தினடியில் அமர்ந்திருக்கும் முனிவைரக் கண்டு அவrடம், "ஓ பிராமணர்களில்


இங்ேக

வந்தத்


எந்த

வழியாகச் ெசன்றார்கள்? அைதக் குறித்துக் காட்டின ீர் என்றால், ேநர

என்று

விரயமில்லாமல் ேகட்டனர்.

ஓ

அவர்கைள மன்னா,


ெதாடர

அைமதியின்


காவலர்களால்

இப்படிக் ேகட்கப்பட்ட துறவி நல்லதாகேவா, அல்லதாகேவா ஒரு வார்த்ைதயும்

மறுெமாழியாகச்



மன்னனின் அதிகாrகள் ஆசிரமத்ைதச் ேசாதைனயிட்டு, அங்ேக முழு மஹாபாரதம்

473


மைறந்திருந்த

திருடர்கைள

ெபாருட்களுடன் ேமல்

கண்டுபிடித்தனர்.

அவர்களுக்குச்

முனிவைரயும் நிறுத்தினர்.

கழுவிேலற்ற


சந்ேதகம்


மன்னன்,

ெகாள்ைளயடித்த

இதனால்,

எழுந்தது.


திருடர்களுடன்

உத்தரவிட்டான்.

ேபாய்

அந்த


திருடர்களுடன்

மன்னன்


முன்பு

முனிவைரயும்

அறியாைமயில்

இருந்த

கழுவிேலற்றினர்.

அப்படி

அதிகாrகளும் அந்தத் தீர்ப்ைப அமலாக்கும் ெபாருட்டு அந்தக் ெகாண்டாடப்பட்ட

கழுவிேலற்றிவிட்டு, ெபாருட்களுடன் சார்ந்த



ைகப்பற்றப்பட்ட


காணச்

கழுவிேலற்றப்பட்ட

ெகாள்ைளப்


பிறகும்,

அந்த

அறம்

நீ ண்ட

ேநரமாக



உணவு இல்லாமலிருந்தும், அைசவில்லாமல் அேத நிைலயில் சாகாமல் உயிருடன் இருந்தார். அந்த


மட்டுமல்லாமல்

தனது

ஆன்ம


இரவில்

பறைவ

மற்ற

அவர்களைனவரும்

கழுவிேலற்றப்பட்டப்


பிறகும்

ஆன்மத்

அங்கு

அைழத்தார்.

ரூபத்தில்


வந்து,

மூழ்கியிருந்த

அந்தத் துறவிையக் கண்டு மிகவும் ேவதைனப்பட்டனர். அவர்கள் யார்

என்பைத

அந்த

முனிவருக்குச்


அவrடம்

"ஓ

பிராமணேர, கழுவில் ஏற்றப்பட்டு ெகாடுைமகைள அனுபவிக்கும் அளவுக்கு

நீ ர்

என்ன

பாவம்

ெசய்தீர்

என்பைத

அறிய

விரும்புகிேறாம். என்று ேகட்டனர்.


474


சாபம் ெபற்ற தர்ம ேதவன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 108

The curse begot by the god of Justice | Adi Parva - Section 108 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பயாணர் முனிவர்களில் ெகாண்ட


புலி

அந்த

ேபான்றவர்




முனிவர்களிடம்,

"நான்

அந்த


யாைர

பழிப்பது?

உண்ைமயில், யாரும் எெனக்கதிராக எைதயும் ெசய்யவில்ைல."

என்றார். ஓ ஏகாதிபதிேய, அதன்பிறகு, அந்த நீ தி அதிகாrகள், அவைர


கண்டு,

மன்னருக்குத்

ெதrவித்தனர்.

மன்னனும் அவர்கள் ெசான்னைதக் ேகட்டு, அேலாசகர்களுடன்

ஆேலாசித்து, அந்த இடத்திற்கு வந்து கழுவில் இருந்த முனிவைர அைமதிப்படுத்த முனிவர்களில் உமக்குத்

முயன்றான். சிறந்தவேர,

மன்னன் நான்

தீங்கிைழத்துவிட்ேடன்.


இரந்து

நான்


அவrடம்,

எனது

அறியாைமயால்


நீ ர்

"ஓ

மன்னிப்ைப


ேகாபம்

ெகாள்ளக்கூடாது." என்று ேகட்டான். மன்னன் இப்படிக் ேகட்டுக் ெகாண்டதன் பின்னர் முனிவர் அைமதியைடந்தார். ேகாபத்திலிருந்து கழுவுடன் அக்கழுைவ அைத

உருவ

ெவளிேய

முனிவrன் ெவட்டி


விடுபட்டிருந்த அவைரத்

உடலுக்கு

எடுத்தான்.


தூக்கி,

முயன்றான் எடுக்க

அம்முனிவைரக் அவரது

மன்னன்.


ெவளிேய

அதன்பின்

உள்ள

அந்த 475

கண்டு,

உடலிலிருந்து

ஆனால்

அவனால்




அந்த


கழுவின்

ஒரு


பகுதிைய உடலில் தாங்கிக் ெகாண்ேட நடந்தார். தனது அந்த நிைலயிலும், முடியாத

கடும்







அைடய

அந்தக்

கழு

அவரது உடலுக்குள்ேளேய இருந்ததால், மூவுலகங்களிலும் அவர் ஆணி மாண்டவ்யர் என்ற ெபயரால் அறியப்பட்டார். தர்மத்தின் உயர்ந்த


தர்மேதவனின்

அறிந்த


அந்த



ஒரு


நாள்

தனது

அrயைணயில் அமர்திருப்பைதக் கண்டு, அவைன அணுகி, "நான்

இந்தத் தண்டைனைய ஏற்க, நான் அறியாமல் ெசய்த பாவம்தான் என்ன? விைரவாகச் ெசால், பின்பு எனது ஆன்ம பலத்ைதப் பார்." என்று ேகட்டார். இப்படிக்


தர்மேதவன்,

மறுெமாழியாக,

"ஓ

ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேர, ஒரு காலத்தில் நீ ர் புல்ைலக்


ஒரு

பூச்சிையத்

துைளத்தீர்.

அச்ெசயலின்

காரணமாகேவ நீ ர் இத்துன்பத்ைதத் தாங்க ேவண்டியதாயிற்று. ஓ முனிவேர, ஒரு பrசு, அது எவ்வளவு சிறியதாக இருந்தாலும், தர்மத்தின் அளவுக்ேகற்றபடி அந்த ெபருகும். அேத ேபால ஒரு

பாவகாrயமும் அதன் தகுதிக்ேகற்பப் ெபருகி, துன்பத்ைத கூடேவ அைழத்து வரும்." என்றான். இைதக் ேகட்ட ஆணி மாண்டவ்யர்,

"இைத நான் எப்ேபாது ெசய்ேதன் என்று உண்ைமையச் ெசால்?" என்று


ெசய்ததாக

அவர்





அந்த

அைதச்


"பிறந்ததிலிருந்து பனிெரண்டு வயதுக்குட்பட்ட பிள்ைள ெசய்யும் காrயம்

பாவமாகாது.

ெகாள்ளாது.

ஒரு

சிறு


அைதப்

குற்றத்திற்காக

பாவம்

என்ைன

எனக்


தண்டித்தது தகாது. இது ெகாடுைமயானது. ஒரு பிராமணைனக் ெகால்வது காட்டிலும்

என்பது,

ேவறு

பாவகரமானது.

எந்த



ஓ

ெகால்வைதக்

தர்மேதவேன,

நீ

மனிதர்களில் சூத்திர வைகயில் பிறப்பாய். பதினான்கு வயதுக்கு முன்பு

ஒரு

பாவமாகாது

பிள்ைளயால் என்ற

விதிைய

ெசய்யப்படும் நான்

இது

எந்தக் முதல்

காrயமும் அமலுக்குக்

ெகாண்டு வருகிேறன். அந்த வயைதக் கடந்து ஒருவர் ெசய்யும் தீய ெசயேல, பாவமாகக் கருதப்படும்." என்றார்.


476


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அந்தச் சிறப்புமிக்க முனிவரால் சபிக்கப்பட்டதால், தர்ம ேதவன் சூத்திர வைகயில் விதுரனாகப் பிறந்தான். விதுரன் தர்மநீ தி, அரசியல், உலக ஆதாயம் ஆகிய சித்தாந்தங்களில் மற்றும்

ெதளிவான

ேகாபத்திலிருந்து


அறிவுடன்

அவன்



ேபராைச

விடுபட்டவனாக

எதிர்காலத்ைத ஊடுருவிப் பார்க்கும் பார்ைவயும், கலக்கமைடயா மன

அைமதியும்

ெபற்றிருந்த

விதுரன்,

நலன்களுக்காகேவ தன்ைன அர்ப்பணித்திருந்தான்.


477



மன்னனானான் பாண்டு - ஆதிபர்வம் பகுதி 109 Pandu became King | Adi Parva - Section 109 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பயாணர் மூன்று


குழந்ைதகளின்

(திருதராஷ்டிரன்,

பாண்டு,

குருஜங்காலர்களும்,

"அந்த

பிறப்பால் விதுரன்)

குருேக்ஷத்திரர்களும்,

குருக்களும்

வளைம ெபற்றனர். பூமியில் ஏராளமாக விைளந்து அறுவைடயானது. பயிர்களும் நல்ல

சுைவயுடன்


காலாகாலத்திற்கு ேமகங்கள் மைழையப் ெபாழிந்தன.

மரங்களில்

பழங்களும்

மலர்களும் நிைறந்திருந்தன. கால்நைடகளும், மிருகங்களும் பழங்கள்


மற்ற

மகிழ்ந்திருந்தன.

இனிைமேயாடும்

துைறசார்ந்த



வணிகர்களும்,

நறுமணத்ேதாடும்,

நகரங்களில்


ைகவிைனஞர்களும்,

வியாபாrகளும், கைலஞர்களும் நிைறந்திருந்தனர். மக்கள் வரம், ீ கல்வி,

ேநர்ைமேயாடிருந்து

திருடர்கேளா அைனத்துப்

பாவிகேளா

பகுதிகளும்



அற்றிருந்தனர்.

ெபான்னுலைகப்

அங்ேக

அரசாங்கத்தின்

ேபால


மக்கள் அறச்ெசயல்களுக்கும், ேவள்விகளுக்கும், சத்தியத்துக்கும் தங்கைள


ஒருவருக்கு

ஒருவர்

அன்பு


பாசத்ேதாடு இருந்து வளமைடந்து இருந்தனர். அவர்கள் கர்வம், ேகாபம், ேபராைச ஆகியவற்ைற ஒழித்து, நல்ல விைளயாட்டுகள் விைளயாடி


சமுத்திரத்ைதப்


நூற்றுக்கணக்கான ேமகத்ைதப்


கருைமயான


தைலநகரம்


அரண்மைனகைளயும்,

ேபான்ற

வைளவுகைளயும்


ெபரும்

இன்ெனாரு

அது

மாளிைககைளயும், வாயில்கைளயும்,

அமராவதி

ேபால

இருந்தது. மனிதர்கள் நதிகளிலும், ஏrகளிலும், கிணறுகளிலும், நந்தவனங்களிலும், சுற்றித்

திrந்தனர்.


அழகான

ெதற்கு

ேசாைலகளிலும் குருக்கள்,

478



வடபுல


குருக்களிடம்

ெகாண்ட

பைகைமயினால்,

சாரணர்களுடனும்,

முனிவர்களுடனும்

ெதாைலத்தவர்கள்


அந்த


மக்கள்

சுபிட்சமாக


நிைறந்ேத


நாட்டில்,


ெபருகி,


ைகம்ெபண்கள்


ேசாைலகள்

மரங்களால்



வசிப்பிடங்களிலும்

இைசந்து

வளைம


சித்தர்களுடனும்,


கிணறுகளும்

இல்லங்களிலும்

ஏrகளும்



முழு

அரசாங்கமும் விழாக்கால மகிழ்ச்சியுடன் திைளத்திருந்தது. ஓ ீ மன்னா, பஷ்மரால் அறம் சார்ந்து ஆளப்பட்ட அந்த நாடு நூறு ேவள்விக்

கம்புகளால்

அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தது.


ீ சக்கரம் பஷ்மரால் இயக்கப்பட்டது. மற்ற நாடுகளிலிருந்த மக்கள் தங்கள்

நாட்ைடத்


இங்கு

வந்து

வசித்ததால்,

மக்கள்

ெநருக்கம் மிகுந்ததாக அந்நாடு இருந்தது. அந்த சிறப்பு மிகுந்த இளவரசர்களின் இளைம ததும்பிய ெசயல்களால் அந்த நாட்டின் குடிமக்களும்

மற்ற

மக்களும்



நம்பிக்ைகயுடன் இருந்தனர். ஓ மன்னா குருக்களின் தைலவர்கள் வட்டில் ீ எப்ேபாதும் "ெகாடு", "சாப்பிடு" ேபான்ற வார்த்ைதகேள ேகட்டுக் ெபரும்


புத்திசாலியான



ஆகிேயாைர

பாண்டு


மற்றும் அவரது

பிள்ைளகள் ேபாலேவ வளர்த்தார். அந்தப் பிள்ைளகள் தங்கள் கடைமகைளத்

தங்கள்

வைகப்படி

சrயாக

ெசய்து,

தங்கைள

ேநான்புகளுக்கும் கல்விக்கும் அர்ப்பணித்தனர். பின்னர் அவர்கள் ேவதங்களிலும், பல வரீ விைளயாட்டுகளிலும் ேதர்ச்சி அைடந்து நல்ல

இளம்

வாலிபர்களாக

வளர்ந்தனர்.


விற்பயிற்சியிலும், குதிைரேயற்றத்திலும், கதாயுத்தத்திலும், வாள் மற்றும்

ேகடயச்

சண்ைடகளிலும்,

ேபாrல்

யாைனகைளக்

ைகயாளும் பயிற்சியிலும், நற்பண்புகைள வளர்க்கும் அறெநறிக் கல்வியிலும் ேதர்ச்சி அைடந்தனர். வரலாறுகள், பிrவுகள்,

புராணங்கள்,


ேவதங்களிலுள்ள

ேதர்ச்சியைடந்து அைடந்தனர்.

ஆழ்ந்த

ெபரும்

எல்ேலாrலும் முழு மஹாபாரதம்

வரம் ீ

ேமம்பட்டான்.

கல்வியின்

உண்ைமகள் திறைமவாய்ந்த

ெகாண்ட

பாண்டு,

திருதராஷ்டிரன் 479

அைனத்துப் ஆகியவற்றில் ஞானத்ைத

விற்ேபாrல்

உடல்



எல்ேலாrலும்

ேமம்பட்டான்.

அறம்


அறவிதிகளின்

ஞானத்தில் மூவுலகத்திலும் விதுரனுக்கு ஈடு யாரும் இல்ைல என்ற நிைல இருந்தது. சந்தனுவின் அருகிப் ேபான பரம்பைர, நீ ட்சி

கண்டைதக்

மன்னன்

மகள்கள்தான்

குருஜங்காலேம விதுரேன

கண்டு,


ேபசப்பட்டது.

என்ற

பாண்டு

குருட்டுத்தன்ைமயாலும், பிறந்ததாலும்

நாட்ைட


தாய்


முதன்ைமயானவர்கள்,

முதன்ைமயானது,

முதன்ைமயானது'

சிறந்த

'வரர்களின் ீ


நகரங்களில்

ேபச்சு

ஹஸ்தினாபுரேம


விதுரைர

நாடுகளிலும்


அைடயவில்ைல.





மன்னனானான். விதுரன்,

நாடு

காசி

தனது

ெபண்ணுக்குப்

கடைமயாற்றுவதில்



உண்ைமகள் மற்றும் அறம் குறித்து விவாதித்தார். அந்தப் ேபச்சு பின்வருமாறு அைமந்திருந்தது.


480


கற்புக்கரசி காந்தாr - ஆதிபர்வம் பகுதி 110 Chaste Gandhari | Adi Parva - Section 110 | Mahabharata In Tamil



விதுரrடம்,

ெகாண்டாடப்படும் சாதைனகைளயும் அறங்கைளயும் பூமியின்

"இந்த

குலம்,

ெபரும்


உள்ளடக்கி


மீ தும்

நமது

இந்தப்


ஆதிக்கத்ைதக்

ெகாண்டிருந்தது. பல அறம் சார்ந்த, சிறப்புமிகுந்த குலத்தில் புகழ்


ேதான்றியதால்

நிைலத்திருக்கிறது.

குலம்

காக்க,


அதன்

நமது

ேபாவதிலிருந்து


கிருஷ்ணாவும் {வியாசர்}),

இந்த


(துைவபாயணர்

சத்தியவதியும்,

நானும்

உங்கள்

மூவைரயும்

வளர்த்ேதாம். இந்த குலத்ைத மறுபடியும் கடெலன விrவைடயச்

ெசய்வது உனக்கும் எனக்கும் கடைமயாகும். நமது குலத்ேதாடு ெதாடர்பு


தகுதியுடன்

இருப்பதாக நான் ேகள்விப்படுகிேறன். ஒருத்தி

யாதவ

குல

மகள்

(சூரேசனன்

மூன்று மகள்),


இன்ெனாருத்தி

சுவலன் மகள், மற்ெறாருத்தி மதுைரயின் (மதுரா) இளவரசி. ஓ மகேன, இந்த மங்ைகயர் அைனவரும் நிச்சயமாக நீ ல இரத்தம்

உைடயவர்கேள (O son, all these maidens are of course of blue blood.). அவர்கள்

அழகும்

குடும்பத்துடன் உள்ளனர்.

ஓ


சம்பந்தம்

இரத்தமும்






நமது



நமது குல வளர்ச்சிக்காக அவர்கைளத் ேதர்ந்ெதடுக்க ேவண்டும் என்று நான் நிைனக்கிேறன். நீ என்ன நிைனக்கிறாய் என்பைதச் ெசால்."





"நீ ர்

எங்கள்


என்று

தந்ைதயும் தாயும் ஆவர். ீ நீ ேர எங்கள் ஆன்மிக குரு. ஆைகயால், உங்கள்



படுகிறேதா. அைதச் ெசய்யும்." என்றார்.


481

எது


ைவசம்பாயணர் இனிய

மகள்

காந்தாr


மூலம்

இைதக்


"விைரவில்

ஹரனிடம்

ெபறுவதற்கான

பிராமணர்கள் ீ பஷ்மர்


(சிவனிடம்)

வரத்ைதப்


ேகட்டு,


ெபற்றாள்


காந்தார

சுவலனின் நூறு

என்பைத

பாட்டனானான


தனது

தூதுவர்கைள அனுப்பினார். முதலில் மன்னன் சுவலன் குருட்டு

மாப்பிள்ைளக்குத் தன் மகைளக் ெகாடுக்கத் தயங்கினான். பின்பு, குருக்களின்

புகைழயும்,

இரத்தத்ைதயும்

நடத்ைதகைளயும்,


திருதராஷ்டிரனுக்குக் கற்புக்கரசியான

தனது


காந்தாr,

அறம்

முடிவு




மகைள


குருடன்

அந்தக்


ேகள்விப்பட்டாள். தனக்கு அவைன மணமுடிக்க தனது ெபற்ேறார் முடிவு

கணவன்

ெசய்துள்ளனர் மீ திருந்த

கண்கைளக்


இளைமயுடனும்

என்பைதயறிந்து,

அன்பு




தனது

எதிர்காலக்

மrயாைதயால்

சுவலனின்

இருந்த

மகன்

தனது

தனது

சகுனி,


குருக்களிடம் அைழத்து வந்து, முைறப்படி திருதராஷ்டிரனுக்குக் ெகாடுத்தான். காந்தாr

ெபரும்

மதிப்புடன்

வரேவற்கப்பட்டாள்.


ீ திருமணம் பஷ்மrன் வழிகாட்டுதல்படி ெபரும் ஆடம்பரத்ேதாடு நடத்தப்பட்டது.

அந்த


வரன் ீ

தனது

சகுனி,


பல

மதிப்புமிக்க

அளித்து,

ீ பஷ்ம rன்

வாழ்த்துகைளப் ெபற்று, தனது நகருக்குத் திரும்பிச் ெசன்றான். ஓ பரதகுலத்தில்


அந்த

அழகான

காந்தாr

தனது

நடத்ைதயாலும், அன்பான கவனிப்பாலும் எல்லா குருக்கைளயும்

திருப்திப் படுத்தினாள். காந்தாr, தனது கணவனுக்குத் தன்ைன முழுைமயாக அவளது


அவைன

நன்னடத்ைதயால்

திருப்திப்படுத்தினாள்.

அவள்

கணவைனத்

யாெதாரு

தவிர



ெபrயவர்கைளத்

கற்புக்கரசியாதலால், ஆடவருடேனா,

ெபrயவர்களுடேனா ஒரு வார்த்ைதயும் ேபசாதிருந்தாள்.


482

தனது

அல்லது


படத்ைத அழுத்தினால் படம் ெபrதாகத் ெதrயும்


483


பிறந்தான் கர்ணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 111

The Birth of Karna | Adi Parva - Section 111 | Mahabharata In Tamil



"யாதவர்களுக்குள் தைலவனாக ஒருவன்


சூரன்

என்று


வசுேதவrன்

அவன்

(கிருஷ்ணனின்

தந்ைத)

தந்ைதயாவான்.


பிருைத

என்று

ஒருத்தியும்


அவள்


மகள்

இந்த பூமியில் உள்ளவர்களுடன் ஒப்பிடமுடியாத

அளவு

அழகுைடயவளாக


ஓ



சூரன் எப்ேபாதும் உண்ைம ேபசுபவனாக இருந்தான். அவன், தான் முன்ேப

வாக்கு

ெகாடுத்திருந்தபடி,

பிள்ைளயற்றிருந்த

தனது

நண்பனும் ைமத்துனனுமான (தந்ைதயின் சேகாதr ெபற்ற மகன்) குந்திேபாஜனுக்குத் தனது மகைள சுவகாரமாகக் ீ ெகாடுத்தான். பிருைத தனது வளர்ப்புத் தந்ைதயின் இல்லத்தில் தங்கியிருந்து விருந்தினர்கைளயும் ெகாண்டாள்.

பிராமணர்கைளயும்


மைறந்த

நன்கு

உண்ைமகைளத்

கவனித்துக் ெதளிவாக

உணர்ந்து கடும் தவமிருந்த பயங்கரமான பிராமணரான துர்வாசர் ஒருமுைற

அங்கு

வந்திருந்தார்.


அவள்

அவைர

மrயாைதயுடன் கவனித்துக் ெகாண்டள். அந்த முனிவர் அவளது உபசrப்ைபக் கண்டும், எதிர்காலத் துயரங்கைளத் தனது ஆன்ம பலத்தால்

கண்டும்


பாவம்


(சல்லாபத்தில்

சம்பாதித்த


என்று

ஈடுபட்டிருந்த

பாண்டுவால் கண்டும்)

மான்கைளக்

பிள்ைள


ெபற அவள்

விரும்பிய ேதவர்கள் மூலம் பிள்ைள ெபறும் ஒரு மந்திரத்ைத உபேதசித்து,

"இந்த

வரவைழக்கப்படும் பிள்ைளகைளக்

மந்திரத்ைத

ேதவர்கள் ெகாடுப்பார்கள்."

உபேயாகித்து

வந்து




இப்படி

உனக்கு அந்த

பிராமணரால் ெசால்லப்பட்ட அந்த இனிைமயான குந்தி (பிருைத), முழு மஹாபாரதம்

484


ஆர்வத்தால்


ஆர்க்க

ேதவைன

(சூrயைன)

அைழத்தாள். அந்த மந்திரங்கைள உச்சrத்தவுடேனேய, பிரகாசமான அந்த அந்த

ேதவன்

தன்ைன

இயல்புக்குமீ றிய

மங்ைக

விவஸ்வத்

அணுகுவைத

காட்சிையக்

ஆச்சrயங்கூடிய

(சூrயன்)

அவைள

கண்ட

அவள்

அந்தப்


குற்றங்குைறயற்ற

அதிர்ச்சியைடந்தாள். அணுகி,

"இேதா

ஆனால்

நான்

இங்கிருக்கிேறன். ஓ கருங்கண் ெபண்ேண, நான் உனக்கு என்ன ெசய்ய ேவண்டும். ெசால்." என்றான். இைதக்

ேகட்ட

குந்தி,

"ஓ

எதிrகைள


ஒரு

பிராமணர் எனக்கு இந்த மந்திரத்ைத அருளினார். ஓ தைலவா, அதன் வலிைமையச் ேசாதிக்கேவ நான் உன்ைன அைழத்ேதன். உன்னிடம் இந்த குற்றத்திற்காக நான் தைல வணங்குகிேறன்.

ஒரு ெபண் எக்குற்றம் ெசய்தாலும், அவள் மன்னிப்ைபப் ெபறத் தகுதியானவேள." என்றாள். அதற்கு சூrயன், "துர்வாசர் உனக்கு இந்த

வரத்ைத

அளித்தார்

மருட்சியுைடய


என்பைத உனது

நான் பயத்ைத

அறிேவன். விடு,

ஓ

உனது

அைணப்ைப எனக்குக் ெகாடு. இனிைமயானவேள என் வருைக பலனற்றதாக முடியாது. அது கனி ெகாடுக்க ேவண்டும். நீ ேய என்ைன

அைழத்தாய்.

அது

ஒன்றுக்குமில்ைலெயன்றால்,

உனது வரம்புமீ றிய ெசயலாகேவக் கருதப்படும்." என்றான். ைவசம்பாயணர்


"இப்படிப்

ேபசிய

அது

விவஸ்வத்,

அவளது அச்சத்ைத அகற்ற ேமலும் பலவற்ைறச் ெசான்னான். ஆனால், ஓ பாரதா, அந்த இனிைமயான மங்ைக, பண்புைடைம மற்றும்

தனது

உறவினர்களிடம்

ேகாrக்ைகைய எருைதப்

ஏற்கத்


இளவரசி,

இந்த

காrயம்

எனக்காக,

இந்த

குந்திேபாஜனின் ஒளியூட்டும்

அந்த

நிைறேவற்றிக் ஒரு

எனது

மகன்

கவசத்துடனும், முழு மஹாபாரதம்

உள்ள

பயத்தால்,

துணியவில்ைல.

ஆர்க்கா



ெகாண்டான். பிறந்தான். முகத்ைத

தபனா,

இந்தத் அந்தக்

அவனது

ெதாடர்பால், குழந்ைத

"ஓ

ெகாடுக்காது,


பிரகாசிக்க 485


நிைறேவற்று"




பாவத்ைதக்


மகளிடம்

ஓ

அவனது

என்றான். உலகத்ைத

விருப்பத்ைத உடனடியாக



காது


குண்டலங்களுடனும்


அந்த

மகேன


கர்ணன் என்று உலகம் முழுவதும் அறியப்பட்டான். அந்த வரன் ீ கர்ணன் ஆயுதம் பயன்படுத்துபவர்களில் முதன்ைமயானவனாக இருந்து,







பிறந்த


பிறகு,

ேபால

அந்த



அந்த

மிகுந்த தபனா பிருைதக்கு அவளது கன்னித்தன்ைமைய திரும்பக் ெகாடுத்து

விண்ேணகினான்.

இளவரசி

தனக்கு

பிறந்த


மகைனக்

கண்டு

துயரைடந்து,

எது

சிறந்தேதா அைதச் ெசய்ய நிைனத்தாள். தனது உறவினர்களிடம் ெகாண்ட பயத்தால், தனது குற்றத்திற்கான சாட்சிைய மைறக்க

முடிெவடுத்தாள். ெபரும் பலம் ெகாண்ட தனது வாrைச நீ rல் விட்டாள்.

பிறகு,

சாதியில் கணவன்

நீ rல்


விடப்பட்ட

அந்தக்


நீ rலிருந்து




அவனும்

சூத

ராைதயின்

அவனது

மைனவியும்

ேசர்ந்து அக்குழந்ைதையத் தங்கள் மகனாகேவ வளர்த்தனர். இயற்ைகயான

ெகாண்டிருந்ததால், அக்குழந்ைதக்கு

கவசமும்,

ராைதயும்

வசுேசனன்

காது

அவளது

(வடெமாழியில்

குண்டலங்களும்

கணவனும்

ெசல்வத்துடன்

பிறந்தவன் என்று அர்த்தமாம்) என்று ெபயர் ைவத்தனர். அவன் ெபரும்




ெவப்பக்கதிர்கள்

நிபுணத்துவம் ெகாண்டு,


அவன்

எல்லா

ெபரும்


சக்திையத்

சுடும்

வைர


(அதிகாைல

துவங்கி மதியம் வைர) சூrயைன வழிபட்டான். அப்படி அவன்

சூrயைன வழிபடும் ேநரத்தில் யாசித்து வரும் பிராமணர்களுக்கு, ெகாடுக்க



என்று


இருக்கவில்ைல.



யாெதாரு

தனது

மகன்

அர்ஜூனனுக்கு நன்ைம ெசய்ய விரும்பி, பிராமண உரு ெகாண்டு, வசுேசனைன அணுகி அவனது இயற்ைக கவசத்ைத யாசகமாகக் ேகட்டான்.



ெகாள்ளப்பட்ட

கர்ணன்,

உடேன

தனது இயற்ைக கவசத்ைத அறுத்து, பிராமண உருவில் இருந்த இந்திரனிடம் ேதவர்களின் தயாளத்தில்

மrயாைதயுடன் தைலவன்

வசுேசனனுக்கு முழு மஹாபாரதம்


ைகக்கூப்பிக்

அந்தப்

பrைச

ஏற்று,

கர்ணனின்

கைணெயான்ைறக்





486


அவன்


"எந்த

ஒருவைன

(ஒருவைன

மட்டுேம),

அவன்

ேதவனாக

இருக்கட்டும், அசுரனாக இருக்கட்டும், மனிதனாக இருக்கட்டும், கந்தர்வனாக இருக்கட்டும், நாகனாக இருக்கட்டும், ராட்சதனாக

இருக்கட்டும், ேவறு யாராகவும் இருக்கட்டும், அவைன நீ ெவற்றி ெகாள்ள


அவன்

இக்கைணயால்


அழிவான்." என்று அவனிடம் ெசான்னான்.

இந்தக் காrயம் நடப்பதற்கு முன்னர் சூrயனின் மகன் வசுேசனன் என்ற


கவசத்ைத


அறுத்துக்

ஆனால்,

ெகாடுத்ததனால்

அது

தனது

இயற்ைக

முதல்,

அவன்

கர்ணன் (வட ெமாழியில் தனது உைறையத் தாேன அறுப்பவன் என்று அர்த்தமாம்) என்ற ெபயரால் அைழக்கப்பட்டான்.


487


பாண்டுவுக்கு மாைலயிட்டாள் குந்தி - ஆதிபர்வம் பகுதி 112

Kunti placed nupital garland on Pandu | Adi Parva - Section 112 | Mahabharata In Tamil




"அகன்ற

விழிகைளயுைடய

குந்திேபாஜனின் மகள் பிருைத, மிகுந்த அழகுடன் நல்லைவகள் அைனத்தும் ேநாற்று,

ெகாண்டவளாக

தன்ைன



கடும்


அவள்



எல்லா

நல்ல

குணங்கைளயும் ெகாண்டிருந்தாள். ஓ



அப்படி

இளைமயுடனும், ெபண்ைமக்கான அைனத்து குணநலன்கைளயும் ெபற்றிருந்தாலும், வரவில்ைல. கண்டு,

அவளது

தனது

ஒருவைரத்

எந்த

மகள்

தனது

என்ெறண்ணி, மன்னர்களுக்கும்


தந்ைத

அவளது

குந்திேபாஜன்,


துைணயாகத்

அைனத்து தூதனுப்பி

கரத்ைதக்

அல்லது

இந்நிைலையக் மன்னர்களில்

ேதர்ந்ெதடுக்க

நாட்டு

ேகட்டு


இளவரசர்களுக்கும்



புத்திசாலியான குந்தி, அந்த அரங்கிற்குள் நுைழந்ததும், சிரத்தில் முடி

தrத்தவர்களின்

வrைசயில்

நின்ற

பாரதர்களில்

முதன்ைமயானவனும் மன்னர்களில் புலிையப் ேபான்றவனுமான பாண்டுைவக் கண்டாள். அந்த அரச அணிவகுப்பில், சிம்மத்ைதப் ேபான்றப்

ெபருைமயுடன்,


அகலமான 488

மார்புகளுடன்,


எருைதப்ேபான்ற

விழிகளுடன்


ெபரும்


அங்கிருந்த மன்னர்களிேலேய பிரகாசமானவனாக, மற்றுெமாரு இந்திரைனப்

ேபால



பாண்டுைவ

அவன்

அந்தக்

அதிர்வுக்குள்ளானாள். நடுக்கத்துடனும் பாண்டுவின்

தைலவனாகத் அவரவர்


மகள்,

கூட்டத்தில்


கழுத்திலிட்டாள்.

ேதர்ந்ெதடுத்தைதக்

நாட்டிற்கு

கண்ட

இனிய

தாக்கத்தால்

முன்ேனறி,

குந்தி,

சிறந்த

கண்டு,

உணர்ச்சிகளின்

நாணத்துடனும்

குந்திேபாஜனின்

மணமாைலைய

பாண்டுைவத் மற்ற

யாைனகளிலும்,

தனது


குதிைரகளிலும்,

ரதங்களிலும் வந்தது ேபாலேவ திரும்பிச் ெசன்றானர். ஓ மன்னா, பிறகு, நடக்க ேவண்டிய திருமணச் சடங்குகைள மணமகளின் தந்ைத

சrயாகச்



இளவரசனும்,

மகவத்ைதயும்

ெபரும்



ெபௗலமிையயும்

ெபற்ற

மகளும்

(ேதவர்களின்

அந்த


அரசைனயும்

அரசிையயும் ேபான்று) ேபான்று காட்சியளித்தனர். ஓ

குரு




மருமகனுக்கு (பாண்டுவின்) குருக்களின் ெகாண்ட

ெபரும் இளவரசன்



மன்னன்



ெபரும்



பாண்டு,

குந்திேபாஜன் ெகாடுத்து,

அனுப்பிைவத்தான். பதாைககளும்,

ேசைனயுடனும், வாழ்த்துகளுடனும்

தனது

திருமணச்

அரண்மைனைய

அவனது பிறகு,

ெகாடிகளும்

பிராமணர்கள் தனது

தனது



அைடந்ததும்,

தனது

ராணிைய அங்ேக அமர்த்தினான்.


489


எட்டு திக்கும் முரசு ெகாட்டிய பாண்டு - ஆதிபர்வம் பகுதி 113

Victorious Pandu | Adi Parva - Section 113 | Mahabharata In Tamil




"சிறிது


பிறகு,

ீ சந்தனுவின் புத்திசாலி மகன் பஷ்மர் , பாண்டுவுக்கு இரண்டாவதாக ஒரு மைனவிையப் ெபற மனதில் தீர்மானித்தார். முதிர்ந்த ஆேலாசகர்கள், பிராமணர்கள், ெபரும் முனிவர்கள் மற்றும் நால்வைகப்

பைடயினருடன்

ெசன்றார்

ீ பஷ்மர் .

ெவளிேய


மதுரா

வால்ஹிகர்களில்


தைலநகருக்குச்


ேபான்ற

மதுரா

ீ மன்னன், பஷ்மrன் வருைகையக் ேகள்விப்பட்டு, அவைர வரேவற்க அவைர



தனது

ீ அரண்மைனக்குள் அைழத்துச் ெசன்றான். மதுரா மன்னன் பஷ்மைர உள்ேள

ைவத்து,


அவரது

சுத்திகrப்புக்கான


தைரவிrப்பில்

வழக்கமான



கழுவ

அவைர

நீ ர்

அமர



மrயாைதயின் நிமித்தமாகக் ெகாடுத்தான். அவர் வசதியாக அமர்ந்த பிறகு,

அவரது


வருைகக்கானக்


காரணம்

ெபருைமகைளப்


மன்னன்


ேபணும்

மதுரா

மன்னனிடம், "ஓ அைனத்து எதிrகைளயும் அழிப்பவேன, நான் ஒரு

ெபண்ணின் கரத்திற்காக வந்திருக்கிேறன் என்பைத அறிந்து ெகாள். ெபரும்

அழகுக்காகவும்,


மாத்r

பாண்டுவுக்காகத்

ேதர்ந்ெதடுத்திருக்கிேறன்.

உனக்கு

உண்டு


என்று

என்ற

அவளது

ெபயர்

ெகாண்ட

ேகள்விப்பட்ேடாம்.

490

அறத்திற்காகவும்

ஓ

ஒரு

நான்

தங்ைக

அவைள

மன்னா,

நீ


எங்களுடன்

கூட்டு

ேசர

அைனத்துத்

தகுதிகளும்


நாங்களும் உனது தகுதிக்குக் குைறந்தவர்கள் அல்ல. ஓ மதுராவின் மன்னா,

இைவெயல்லாவற்ைறயும்


ெகாள்."

ஆட்சியாளன்,



மனதில்


"என்



மனைதப்

எங்கைள

மதுராவின்

ெபாருத்தவைர,

உமது


ஒரு

குடும்பத்ைதத் தவிர நான் கூட்டு ேசர ேவறு எந்தக் குடும்பமும் இல்ைல. ஆனால்,

எங்கள்

வழக்கத்ைதக் இருக்கலாம்

குடும்பத்தில்

கைடப்பிடித்து

எங்கள்

வந்துள்ளனர்.

அல்லதாகவும்

இருக்கலாம்,

அது

நல்லதாகவும்



அந்த வரம்ைப மீ ற முடியாது. இது எல்ேலாரும் அறிந்தேத. நீ ரும் அைத

ீ . அறிந்திருப்பர்

அதில்

நான்



ஆைகயால், என் தங்ைகைய அளிக்க ேவண்டும் என்று என்னிடம்

நீ ர் இப்படிக் ேகட்பது முைறயல்ல. எங்கள் குடும்ப வழக்கத்ைதேய நான்

கைடப்பிடிப்ேபன்.

கைடப்பிடிக்கத்தகுந்ததும் இதன்காரணமாகேவ,


அதுேவ.

உமது

ஓ

அறம்

சார்ந்ததும்,

எதிrகைள

ேகாrக்ைகக்கு

அழிப்பவேர,


எந்த

உறுதியான பதிலும் தர முடியவில்ைல." என்றான். இைதக்ேகட்ட ீ பஷ்மர் ,

வழக்கம்

மதுரா

அறேம.


மன்னனிடம், சுயம்புேவ

இந்த

"ஓ

மன்னா,

இைதச்

சந்ேதகமற

உங்கள்


வழக்கத்ைதேய

கைடப்பிடித்தனர்.

உமது

இதில்

குற்றங்காண ஒன்றும் இல்ைல. ஓ சல்லியா (சல்லியன்), குடும்பப் ெபருைமக்கான

இவ்வழக்கம்

ஞானம்

ெகாண்டவர்களாலும்,

நல்லவர்களாலும் ஏற்கப்பட்டு நன்கறியப்பட்டேத." என்று ெசால்லி, நாணயமாகவும்,

நாணயமல்லாதைவயாகவும்

நிைறய

தங்கத்ைதயும், பல நிறங்களில் ஆயிரக்கணக்கான விைலயுயர்ந்த கற்கைளயும், ஆைட


ஆபரணங்கைளயும்,

குதிைரகைளயும்,

ரத்தினங்கைளயும்,

பவளங்கைளயும் சல்லியனிடம் ெகாடுத்தார். சல்லியன்

அந்த



அலங்கrக்கப்பட்டத்


தனது

எருைதப்ேபான்றவrடம்

பrசுகைள




ரதங்கைளயும்,

முத்துக்கைளயும்,




அந்தக்


குருக்களில் ெசல்லும்

ீ கங்ைகயின் ைமந்தனான, ஞானம் ெகாண்ட பஷ்மர் , தனது காrயம்


491


ஈேடறியதில் மகிழ்ந்து, மாத்rைய தன்னுடன் அைழத்துக் ெகாண்டு, யாைனயின்

ெபயர்

ெகாண்ட


(ஹஸ்தினாபுரம்) ெசன்றார். பின்பு


ஞானிகள்

குறித்துக்


ைவக்கப்பட்டான். மன்னன்


மாத்rயுடன்

திருமணச்

(பாண்டு),

அந்த

ஒரு

அதிர்ஷ்டமான

மன்னன்


அழகான


பாண்டு


மணமகைள,

நாள்

இைணத்து


அழகுநிைறந்த

அைறயில் அமர்த்தினான். ஓ மன்னர் மன்னா, அந்த ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவன்,

சிறந்தவாறு நாட்கள்

தனது

இருமைனவியருடனும்

உல்லாசமாக


அந்த



ஓ

தான்

விரும்பியதில்


மன்னன்,


முப்பது

ெவல்ல

ீ எண்ணி தனது தைலநகrல் இருந்து கிளம்பினான். பஷ்மrடமும் , மற்ற

குரு


தைலவணங்கி,

ெபrயவர்களிடமும்,

திருதராஷ்டிரனிடமும்

மற்றவர்களிடமும்

யாைனப்பைடயுடனும்,

பிrயாவிைட

குதிைர



குடும்பத்திலுள்ள

ெபற்று,

ெபரும்

ேதர்ப்பைடக்களுடனும்,

தனது குடிமக்களின் வாழ்த்துகளுடனும் பயணத்ைதத் துவக்கினான். அவ்வளவு

சந்தித்தான்


பலம்


பாண்டு.

புகைழப்

திருடர்க்குழுக்கைள யாைனகள்,

பைடயுடன்

அந்த


பரப்புபவன்,

அடக்கினான்.




புலி


பிறகு,


எதிrகைளச்

ேபான்றவன்,

அசர்ணாவின்


ரதவரர்கைளக் ீ

ெகாண்ட தனது பைடைய, சுயபலத்தில் ெபருமிதம் ெகாண்டு பல ஏகாதிபதிகளுக்கு

எதிரான

குற்றங்களும்

புrந்த

மன்னன் தீர்க்கனின்பால் (தீர்க்கன்) திருப்பினான்.


492

மகத

நாட்டு


அவனது


தைலநகrல்

ைவத்து

அவைனத்

அவைனக்ெகான்று,

அைனத்துச்

பாண்டு

அவனது

கருவூலத்திலிருந்த


வாகனங்கைளயும்,

ெசல்வங்கைளயும்,


தாக்கிய


கவர்ந்து


பிறகு

பாண்டு,

தனது

அவன் மிதிைல ேநாக்கித் திரும்பி விேதஹர்கைள வழ்த்தினான். ீ ஓ மனிதர்களில்



பிறகு

பைடைய காசி, சம்பா, புண்டரா (புந்தரம் என்றும் அைழக்கப்படும்) ஆகிய நாடுகளுக்கு வழி நடத்தி தனது பலத்தாலும் வரத்தாலும் ீ குருக்களின் ெநருப்புச்


சுடர்கைளப்

ஆயுதங்கைளயும்

பரவச்


ேபான்றக்

ெகாண்ட

நீ ண்ட

தூரம்

தாக்கும்


பாண்டு,


அந்த

எதிrகைள


தன்ைன எதிர்த்து வரும் எல்லா மன்னர்கைளயும் வழ்த்தினான். ீ பாண்டுைவத்


ெகாண்ட

அந்தப்

பைடயால்

வழ்த்தப்பட்ட ீ நாடுகள், குருக்களுக்கு கப்பம் கட்டும் நாடுகளாயின. அவன்,

உலகில்


உள்ள


எல்லா

மன்னர்கைளயும்

மதிக்கபடுவதுேபால



ஒேர

வரனாக ீ மதிக்கப்பட்டான். பூமியில் உள்ள மன்னர்கள் அைனவரும் அவன்


கரங்கூப்பித்


அவனுக்காகக்

காத்திருந்து, பலதரப்பட்ட ரத்தினங்களும் ெசல்வங்களும், மதிப்பற்ற

கற்கள், முத்துகள், பவளங்கள், ெபரும் அளவில் தங்கம் மற்றும் ெவள்ளி,

அழகான

முதல்

தரம்வாய்ந்த

ரதங்கள்,



அழகான

கழுைதகள்,


ஒட்டகங்கள்,

எறுைமகள், ஆடுகள், ெபான்னாைடகள், அழகான மிருகத் ேதால்கள், முழு மஹாபாரதம்

493


மிருகமயிர்களாலான

ஆைடகள்

ெகாடுத்தார்கள்.

ஆகியனவற்ைற

ஹஸ்தினாபுரத்தின்



மன்னன்


தனது

அவனுக்குக்

அைவ


ெபருமகிழ்ச்சிக்கிைடேய தனது தைலநகர் திரும்பினான். அவனது நாட்டின்


மகிழ்ச்சியுடனிருந்தனர். "மன்னர்களில்


மற்றவர்களும்

மன்னர்களும்

ேபான்ற

சந்தனு

ெபரும்

அைமச்சர்களும்,


ஞானியான

பரதனின் சாதைனகளும் புகழும் சாகப் ேபாகும் தருவாயில் (மங்கப் ேபாகும்

என்றனர். முன்பு

ேநரத்தில்),


அத்தைன

ேபரும்

அைவ

பாண்டுவால்

நிலத்ைதயும்

மீ ட்ெடடுக்கப்பட்டன."

ெசல்வத்ைதயும்

ஹஸ்தினாபுரத்தின்

புலியான

திருடியவர்கள் பாண்டுவால்

வழ்த்தப்பட்டு, ீ கப்பம் கட்ட பணிக்கப்பட்டனர். ீ எல்லா குடிமக்களும் ேசர்ந்து பஷ்மைரத் தைலைமயாகக் ெகாண்டு ெவற்றியைடந்து வந்தனர்.

வந்த


தங்கள்

தங்கள்

மன்னைன


வரேவற்க

பணியாட்கள்

ெவளிேய


வந்த ெசல்வத்ைதயும், யாைனகள், குதிைரகள், ரதங்கள், பசுக்கள், ஒட்டகங்கள்

பணியாட்கள்


மற்ற



ஒரு


முடிவில்லாத

அந்தப்

ேபரணியாக

ீ இருப்பைதயும் கண்டனர். பாண்டு தனது தந்ைத ேபான்ற பஷ்மைரக்

கண்டு, அவரது பாதம் பணிந்து வணங்கி, குடிமக்கைள அவரவர்

ீ தகுதிக்ேகற்ப வணங்கினான். பஷ்மர் , பல எதிr நாடுகைள ெவன்று

திரும்பியிருக்கும் தனது மகனான பாண்டுைவ ஆரத்தழுவி, மகிழ்ச்சி மிைகப்பட்டுக்

கண்ண ீர்

மகிழ்ச்சிக்கிைடேயயும்,

சிந்தினார். குழல்,

பாண்டு, சங்கு

தனது



ேமளச்

சத்தங்களுக்கிைடேயயும் தனது தைலநகருக்குள் நுைழந்தான்.


494


விதுரர் திருமணம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 114

Marriage of Vidura | Adi Parva - Section 114 | Mahabharata In Tamil



"பிறகு,

பாண்டு, திருதராஷ்டிரனின் கட்டைளயின் ேபrல்

தன்னுைடய

ைகப்பற்றப்பட்டச் ீ பஷ்மrடமும் ,

சத்தியவதியிடமும்,

தனது

தாய்மார்களிடமும் ெசல்வத்தின்



பாட்டியான

தனது


ஒரு

தனது


விதுரனுக்கும் ெகாடுத்தான். அந்த அறம் சார்ந்த

பாண்டு,

உறவினர்களுக்கும்

தனது

இதற்ெகாப்ப

பrசுகைளக்

ெகாடுத்துத்

திருப்திப்படுத்தினான். பிறகு, பாண்டு தனது வரத்தால் ீ அைடந்த பrசுகைளப்

ெபற்ற




ேகாசல

இளவரசிகள் ெபரும் திருப்தியைடந்தனர். குறிப்பாக அம்பாலிைக, ெஜயந்தைனக்

கட்டிப்பிடித்த

ஒப்புவைமயில்லாத

தனது


மகைன

அரசி

ஆரத்தழுவி,

ேபால,


மகிழ்ச்சியைடந்தாள். அந்த வரன் ீ ெகாண்டு வந்த ெசல்வங்கைள ைவத்து




ஆயிரம்

யாகங்களுக்குச்) ெசய்தான்.


குதிைர

சமமான

ேவள்விகளுக்குச்

அந்த

நூற்றுக்கணக்கிலும்,

காணிக்ைககள் ெசலுத்தப்பட்டன.

ஐந்து

ெபரும்

ேவள்விகளில் ஆயிரக்கணக்கிலும்

ஓ பரத குலத்தில் எருைதப்ேபான்றவேன, ெபரும் ெவற்றி ெபற்று திரும்பிய

பாண்டு

சிறிது

காலம்



ேசார்வாலும், தனது மைனவிகளான குந்தி மற்றும் மாத்rைய அைழத்துக் ெகாண்டு ஓய்வுக்காகக் கானகத்திற்குள் புகுந்தான். தனது அரண்மைனயில் இருக்கும் ஆடம்பர படுக்ைகைய விட்டு, கானகத்தின்


வசிப்பாளனாக

மாறி,

மான்கைள

விரட்டுவதிேலேய தனது காலத்ைதக் கடத்தினான். ெபரும் சால மரங்கள் அடர்த்தியாக பேசெலன வளர்ந்திருக்கும் மைல சார்ந்த இமயப்

பகுதியில்


அவனது 495

வசிப்பிடத்ைத




அங்ேக

அவன்

சுதந்திரமாகச்

அந்த

அழகான

பாண்டு,

இரு

அந்தக்

கானகம்



ெபண்

திrந்தான்.

யாைனகளுடன்

சுற்றித்திrயும் ஐராவதம் ேபாலத் தனது இரு மைனவியருடன் வாள்,

கைண

சுற்றினான்.


வில்லுடனும்,

அந்தக்


மைனவியருடனும்,

அழகான

கவசத்துடனும்

சுற்றித்திrந்த ஆயுதப் பயிற்சியில் நிபுணத்துவம் ெபற்ற பரத குல இளவரசைன, ேதவர்களில்

ஒருவன்

தங்களுக்கிைடேய

சுற்றிக்ெகாண்டிருப்பதாகக் கருதினர். திருதராஷ்டிரனின்


பாண்டுவுக்கு,


அவனது

தங்கள்

ேபrல்,


நாட்டு

ஓய்வுக்காலத்தில்,

மகிழ்ச்சிக்குrய எல்லா ெபாருட்கைளயும் அளித்தனர். அேத

சமயத்தில்,

ேதவகனுக்கும்

ஒரு



அழகும்

கண்டு,

மக்கள்

அவனது

ெபண்ணுக்கும்

மன்னன்

இளைமயும்

ெகாண்ட

ெபண்ெணாருத்தி இருப்பதாக, சமுத்திரம் ெசல்லும் கங்ைகயின் ீ ைமந்தன் (பஷ்மர் ) ேகள்விப்பட்டார்.

அவளது தந்ைதயின் இருப்பிடத்தில் இருந்து அவைளக் ெகாண்டு

ீ வந்த பஷ்மர் , அவைள, ஞானியான விதுரனுக்கு மணமுடித்தார். விதுரர் அவளிடம் தன்ைனப் ேபாலேவ திறைம ெகாண்ட பல பிள்ைளகைளப் ெபற்ெறடுத்தார்.


496


(ேமேல குறிக்கப்பட்டிருப்பது, மஹாபாரதத்தில் குறிக்கப்பட்டும் சூத்திர் அரசு. அபிரர்

என்ற

யாதவர்கேளாடு

இனம்

அங்ேக

ெதாடர்புைடய

அரசாண்டது.


அபிரர்கள்


என்பவர்கள்


அபிரர்கள் ஆப்கானிஸ்தானிலிருந்து வந்ததாகவும் நம்பப்படுகிறது. அந்த நாேட மன்னன் ேதவகனின் நாடாக இருக்கலாம். )


497


அரசேன! துrேயாதனைனக் ைகவிடு! - ஆதிபர்வம் பகுதி 115

O King! Cast off Duryodhana | Adi Parva - Section 115 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் "ஓ



சமயத்தில்

அேத


காந்தாrயிடம்

நூறு


ைவசிய

மைனவியிடம் ஒரு மகைனயும் ெபற்றான். பாண்டு, தனது இரு மைனவிகளான குந்தி மற்றும் மாத்r மகன்கைளப்

மூலம்

பின்னாட்களில் ரதவரர்களாக ீ ஐவரும்,

ஐந்து ெபற்றான். ெபரும்

இருந்த


அந்த குரு

பரம்பைரத் ெதாடர்ச்சிக்காகப் ெபறப்பட்டவர்கள்." ஜனேமஜயன், "ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, எப்படி காந்தாr

அந்த நூறு மகன்கைளயும் ெபற்றாள்? எத்தைன வருடங்களில் ெபற்றாள்?


ஒவ்ெவாருவருக்கும்

நிர்ணயிக்கப்பட்டிருந்தது? மைனவி

மூலம்

ஒரு


மகைனப்

ெபற்றார்?

ஆயுள்


அவர்


எப்படி

ைவசிய

கீ ழ்ப்படிந்து நடக்கும் தனது அறம்சார்ந்த மைனவி காந்தாrயிடம்

எப்படி நடந்து ெகாண்டார்? பாண்டு ஒரு முனிவைரக் ெகான்ற பாவத்தால்

சபிக்கப்பட்டிருக்கும்ேபாது,

ெபரும்

ரதவரர்களான ீ

ஐந்து மகன்களும் எப்படிப் பிறந்தனர்? இைவ எல்லாவற்ைறயும் குறித்து




எனது

மூதாைதயைரப் பற்றி அைனத்தும் அறிந்து ெகாள்ளும் தாகம் எனக்குத் தணியவில்ைல." என்று ேகட்டான். ைவசம்பாயணர், "ஒரு நாள் தனது வசிப்பிடத்திற்கு பசியுடனும் தாகத்துடனும்


கைளப்பாக

வந்த

498

ெபரும்

துைவபாயணைர


(வியாசைர), மிகுந்த மrயாைதயுடனும் கவனத்துடனும் காந்தாr கவனித்துக் மகிழ்ந்த





ஒரு

விருந்ேதாம்பலால்

வரம்

தர

எண்ணினார்.

காந்தாr தனது கணவைரப் ேபால பலமும், திறைமயும் வாய்ந்த நூறு பிள்ைளகைள விரும்பினாள். சில காலம் கழித்து காந்தாr கருவுற்று,

அந்தக்

கருவைறயில் அவள் குந்தி

கருைவ

இரு

தாங்கினாள்.

அதனால்

காைலக்

ெபரும்

முழு

ஆனால்

பிள்ைள

துயரத்திற்கு

கதிரவைனப்


ேபான்ற

தனது

பிறக்கவில்ைல.

ஆளானாள்.


பிரகாசத்துடன்

ஒரு

மகைனப் ெபற்ெறடுத்தாள் என்பைதக் ேகள்வியுற்றாள். இவ்வளவு வருடங்கள்

காத்திருந்ததால்

ெபாறுைமயிழந்தும்,

துயரத்தின்

மிகுதியாலும், தனது கணவைன அறியாமல், தனது வயிற்றில்

ஓங்கி பலமாக அடித்தாள். அதனால் இரு வருடங்கள் வளர்ச்சி கண்டிருந்த

இரும்புப்

பந்து


ஒரு

சைதப்பிண்டம்

ெவளிேய வந்து விழுந்தது. அவள் அைத ெவளிேய தூக்கிெயறிய முற்படும்ேபாது,


தனது

ஆன்மிக


நடப்பைத அறிந்து, அங்ேக வந்து, சைதப்பிண்டத்ைதக் கண்டு, சுவலனின் மகளிடம் (காந்தாrயிடம்) "நீ என்ன ெசய்துவிட்டாய்?" என்றார்.


தனது


அடக்கிக்


முனிவrடம், "குந்தி சூrயைனப் ேபான்ற பிரகாசத்துடன் மகைனப் ெபற்ெறடுத்தாள்


ேகள்விப்பட்டு,


எனது

வயிற்றில் ஓங்கி அடித்ேதன். ஓ முனிவேர, நீ ர் எனக்கு நூறு மகன்கள் பிறப்பார்கள் என்று வரமளித்திருக்கிறீர். ஆனால் நூறு மகன்களுக்குப் பதில் ெபரும் சைதப் பிண்டேம வந்திருக்கிறது!" என்றாள்.


"சுவலனின்

மகேள,

நிைல

அப்படித்தான்

இருக்கிறது. ஆனால் எனது வார்த்ைதகள் ெபாய்த்துப் ேபாகாது. நான்


ேநரங்களிலும் குடங்களில் ெகாண்டு


கூட

ேபச

சுத்திகrக்கப்பட்ட வரப்படட்டும்.

ெபாய்

ேபசியதில்ைல.

எனக்கு ெநய்

அைவ

ஒரு

அவசியமில்ைல.

ஊற்றி

இங்ேக

மைறவான

மற்ற

நூறு

உடேன இடத்தில்

ைவக்கப்படட்டும். அேத ேநரத்தில், இந்தச் சைதப் பிண்டத்தில் குளிர்ந்த நீ ர் ெதளிக்கப்படட்டும்." என்றார்.

"ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அந்தச் சைதப் பிண்டத்தில் நீ ர் ெதளிக்கப்பட்டு, முழு மஹாபாரதம்


துண்டும் 499

ஒரு

கட்ைடவிரலளவு


இருக்கும்படி

நூறு

கூறுகளாகப்

சுத்திகrக்கப்பட்ட மைறவான

ெநய்


பிrக்கப்பட்டன.

இருந்த

பிறகு

பாைனகளில்

ைவக்கப்பட்டு

அைவ

இடப்பட்டு

காத்துவரப்பட்டன.

அந்த

சிறப்புமிகுந்த வியாசர் சுவலனின் மகளிடம் (காந்தாrயிடம்) இரு முழு


கழிந்த

பார்க்கச் ெசான்னார்.


அப்பாைனகைளத்

திறந்து

பிறகு, ஞானியான துைவபாயணர் (வியாசர்) இந்த ஏற்பாடுகைள ெசய்துவிட்டு,

ஆன்மிகத்திற்குத்

தன்ைன

அர்ப்பணிக்க

இமயத்திலிருக்கும் மைலகளுக்குச் ெசன்றுவிட்டார். பிறகு

துண்டுகளாக்கப்பட்டு

பாைனயிலிருந்து பிறந்தான். மூத்தவன்.


ஞானியான பிறந்த



நாள்,

ீ பஷ்மருக்கும் ,

ெதrவிக்கப்பட்டது.


ெபரும்


கரம்

கழுைத

கத்துவது) அழ ஆரம்பித்தான். அந்த

சத்தத்ைதக்

ஓநாய்களும்,

யுதிஷ்டிரேன

ெசய்தி

ீ பமனுக்கும் பிறந்த நாளாக இருந்தது. துrேயாதனன்


மன்னன்

பிறந்த

விதுரருக்கும்

ைவக்கப்பட்ட

மன்னன்

அடிப்பைடயில்


அேத

அைடத்து

ேகட்ட

காகங்களும்

ெகாண்ட

ேபால

ெபரும்

(கழுைத

கழுைதகளும், தங்கள்

தங்கள்

வரன் ீ


கழுகுகளும், அலறல்கைளத்

ெதாடர்ச்சியாக எழுப்பின. கடும் காற்று வசத் ீ ெதாடங்கியது. பல இடங்களில் தீப்பற்றி எrந்தன. மன்னன் திருதராஷ்டிரன் ெபரும் பயங்ெகாண்டு,

விரும்புபவர்கள்


பிராமணர்கைளயும் யுதிஷ்டிரேன ெசய்பவனும்


ஆகிேயாைரயும், அைழத்து,

மூத்தவனும், ஆவான்.


தனது

நமது



"இந்த

பிறப்புத்

நலைன


குலத்ைதத்

ெதாடரச்

தகுதியின்

அறத்ைதக்

ெகாண்ேட அவன் இந்நாட்ைட அைடந்துவிட்டான். அதில் நாம் கருத்து கூற எதுவுமில்ைல.


500


ஆனால்,


பிறகு,

எனது

இந்த

மகன்


முடியுமா? எது சட்டப்படி சrயானதும், சூழ்நிைலக்குகந்ததும் என எனக்குச்



இந்த


ெவளிப்பட்டதும், ஓ பாரதா, நrகளும் ஊனுண்ணிகளும் (மாமிசம் உண்ணும்

விலங்குகள்)


ஊைளயிடத்

ெதாடங்கின.

அந்தத் தீய சகுனங்கைளக் கண்ட பிராமணர்களும், ஞானியான விதுரரும், "ஓ மன்னா, ஓ மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்றவேன, உமது மூத்த மகனின் பிறப்ைபெயாட்டி, பயமுறுத்தும் பல தீய சகுணங்கைளக் அழிக்கப்

காண

முடிகிறது.

பிறந்தவன்

இவன்

என்பது

நமது


இதனால்

உறுதியாகிறது.

ேபராபத்து

விைளயும்.

அைனவrன் ெசழிப்பும் இவைனக் ைகவிடுவதில் அடங்கியுள்ளது. இவைன மன்னா,


நீ ர்


இவைன

ெதாண்ணூற்று குலத்திற்கு


ஒன்பது


நன்ைம

ைகவிட்டுவிடும். குழந்ைதையக்

ஓ

ைகவிட்டால்


ெசய்ய

பாரதா,

ைகவிட்டு

ஓ

கூட,

மன்னா,

இந்த

உலகத்திற்கும்,

உமது

மீ தம்

நீ ர்

விரும்பினால்

ஓ

உமது

அவைனக்

உமது

ஒரு

குலத்திற்கும்

நன்ைமையச் ெசய்யும். ஒரு தனி மனிதன் ஒரு குடும்பத்திற்காகக் ைகவிடப்படலாம்.

ஒரு

ைகவிடப்படலாம்.

குடும்பம்

ஒரு

கிராமம்

ஒரு

ெமாத்த

கிராமத்திற்காகக்

நாட்டிற்காகவும்

ைகவிடப்படலாம். ஒருவன் தனது ஆன்ம நலத்திற்காக ெமாத்த உலகத்ைதயும் ைகவிடலாம்." என்று ெசான்னார்கள். விதுரரும், பிராமணர்களும்



இதயம்

அறிவுைரைய ஏற்கவில்ைல.

ெசால்லியும்,

மகனுக்கான

மன்னன்

பாசத்தினால்

அந்த

ஓ மன்னா, அதன் பிறகு, ஒரு மாத காலத்திற்குள், ெமாத்தம் நூறு மகன்களும்,


ஒரு



மகளும்

கற்ப

திருதராஷ்டிரனுக்குப்


ஒரு

பணிப்ெபண் திருதராஷ்டிரைனக் கவனித்து வந்தாள். ஓ

மன்னா,

சிறப்பு மகன்

அந்த


வருடத்தில்,



ஒருவைனப்


ெபரும்

அவன்

ைவசியப்

(பணிப்ெபண்ணிடம்) புத்திகூர்ைமயுைடய


யுயுத்சு

என்று ெபயrடப்பட்டான். ஒரு க்ஷத்திrயனால், ஒரு ைவசியப் முழு மஹாபாரதம்

501


ெபண்மணிக்குப் பிறந்ததனால் அவன் கர்ணன் (குந்தியின் மகன் அல்ல) என்றும் அைழக்கப்பட்டான். இப்படிேய அந்த ஞானி திருதராஷ்டிரனுக்கு, வரர்களாக, ீ ெபரும்

ரதப்ேபாராளிகளாக நூறு மகன்களும், ஒரு மகளும், ைவசியப்

ெபண்மணியிடம் ெபற்ற மற்றுெமாரு மகனான ெபரும் சக்தியும் வரமும் ீ ெகாண்ட யுயுத்சுவும் பிறந்தனர்.


502


நூறில் ஒன்று கூடியது எப்படி? - ஆதிபர்வம் பகுதி 116 One above the Hundred! How? | Adi Parva - Section 116 | Mahabharata In Tamil



"ஓ

பாவங்களற்றவேர, வரத்தால் நூறு


திருதராஷ்டிரrன்


பற்றி

பிறந்தைதப்


ெசான்ன ீர்கள். அவருக்குப் பற்றி


ஆனால்,

பிறந்த

மகைளப்

எந்தக்

குறிப்பும்

ெசால்லவில்ைலேய. ெவறுமேன

காந்தாrயிடம் நூறு மகன்களும், ைவசியப் ெபண்மணியிடம் ஒரு மகனும்,

பிறகு

நூற்ெறான்றாக



ெசால்லியிருக்கிறீர்.

அளவற்ற

ஒரு

சக்தி


மகளும்,

ெகாண்ட

(காந்தாr)

என்று


வியாச

நூறு


மகன்களுக்குத்

தாயாவாய் என்றுதாேன ெசால்லியிருந்தார்? அப்படியிருக்கும்ேபாது, ஓ சிறப்பு வாய்ந்தவேர, எப்படி காந்தாr அந்த நூறு மகன்களுக்கு ேமல்

ஒரு


சைதப்பிண்டம் காந்தாr

நூறு

மறுபடி

ெபற்றாள்

பங்காகப்

கருவுறவில்ைல

என்று

ெசால்கிறீர்?

பிrக்கப்பட்டது எனும்ேபாது,

அந்தச்

எனும்ேபாது,

எப்படி

துச்சைல

பிறந்தாள்? ஓ முனிவேர, இைத எனக்குச் ெசால்லுங்கள். எனக்கு ஆவல் ேமலிடுகிறது." என்று ேகட்டான்.

ைவசம்பாயணர், "ஓ பாண்டவர் வழி வந்தவேன, உனது ேகள்வி நியாயமானேத, ெசால்கிேறன்.

அந்தச்

சைதப்பிண்டத்தில் ெகாண்டிருந்தார். ெநய்

என்ன

ெதளித்து,

அைத

பகுதிகளாகப்

பாைனயிலும்


இந்தப்

நான்


ெபருமுனிவர்,

பிrக்கப்படும்ேபாது,



என்பைத



நிரப்பப்பட்ட

ேபாட்டுக்

நீ ர்


ெசவிலி ஒரு

பணி

அந்த

பிrத்துக்


துண்ைடப்


ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத, கடும் விரதங்கள் இருக்கும் அந்த அழகு

நிரம்பிய பத்தினி காந்தாr, மகளால் கிைடக்கப்ெபறும் பாசத்ைத உணர்ந்து,

தனக்குள்,

'முனிவர்

ெசான்ன

பிறகு,

நான்

நூறு

மகன்கைளப் ெபறுேவன் என்பதில் சந்ேதகமில்ைல. அதில் மாற்றம் இருக்க வாய்ப்பில்ைல. ஆனால், அந்த நூறு மகன்களுக்கு ேமலும் முழு மஹாபாரதம்

503


ஒரு மகள், அந்த மகன்களுக்ெகல்லாம் இைளயவளாகப் பிறந்தால்

நான் மிகவும் மகிழ்ேவன். அதனால், எனது கணவருக்கு, மகளின் பிள்ைளகளால்


நல்லுலகங்கள்


தனது

மருமகனின் (மகளின் கணவன்) மீ து ஒரு ெபண் ெகாண்டிருக்கும் பாசமும்

ெபறுைமக்குrயது.

மகன்களுக்கு

மகன்களாலும்,

ேமலும்

மகளின்

அருளப்பட்டிருப்ேபேன. உண்ைமயானால், ேஹாமம்

நான்


மrயாைதயாகக்

ஒரு


நான்

மகைளப்


சூழப்பட்டு,

கடும்

இரந்ேதார்க்கு

ெபrதும்

விரதங்கள்


ஈவது

உண்ைமயானால்,

வருவது


உண்ைமயானால், வணங்கி

நூறு

ெபறுேவேனயானால்,

மகன்களாலும்

நான்

எனது

ெபrேயார்கைள

(அச்ெசயல்களின் கனியாக) எனக்கு ஒரு மகள் பிறக்க ேவண்டும்.' என்று





அந்த

சிறப்புமிகுந்த முனிவர் கிருஷ்ண துைவபாயணர் (வியாசர்) அந்தச் சைதப்

பிண்டங்கைளப்

பகுதிகைளயும்

எண்ணி




அவர்,


நாறு


(காந்தாrயிடம்), "இேதா இருக்கிறார்கள் உனது நூறு மகன்களும். நான்


ெபாய்யுைரக்கவில்ைல.


இங்கு

நூறுக்கு ேமல் ஒரு பகுதி மிகுந்து இருக்கிறது. உனக்கு மகளின் மூலமாக

மகன்

ஆைசக்கிணங்க,

கிைடக்கேவ

இந்தப்

பகுதி

இது


மீ ந்திருக்கிறது. ெபற்ற

உனது


மகளாக உருவாகும்." என்று ெசால்லிய அந்தத் துறவி, இன்ெனாரு

பாைனயில் ெதளிந்த ெநய்ைய நிரப்பி வர ைவத்து, அந்தப் பகுதிைய ஒரு மகளுக்காக இட்டு ைவத்தார். ஓ பாரதா, துச்சைலயின் பிறப்பு குறித்த அைனத்ைதயும் உனக்குச் ெசால்லிவிட்ேடன்.

ஓ


உைரக்க ேவண்டும் என்று ேகள்." என்றார்


504

நான்


என்ன


துrேயாதனாதிகள் யார்? - ஆதிபர்வம் பகுதி 117

The names of Duryodhana's brothers | Adi Parva - Section 117 | Mahabharata In Tamil



"திருதராஷ்டிரrன்


ெபயர்கைள அவர்களின் பிறப்பு வrைசயில்





மன்னா,

வrைசயில் ெபயர்கள்,




யுயுத்சு, துட்சாசனன், துட்சகன், துட்சலன், ஜலசந்தன், சமன், சகன், விந்தன்,

அனுவிந்தன்,

துர்தர்ஷன்,

சுவாகு,

துஷ்பிரதர்ஷனன்,

துர்மர்ஷனன், துர்முகன், துஷ்கர்ணன், கர்ணன் (குந்தியின் கர்ணன் அல்ல), விவின்சதி, விகர்ணன், சலா, சத்வன், சுேலாச்சனன், சித்ரா, உபசித்ரா,

துர்விகஹா, நந்தகன்,

சித்ராக்ஷன், விவித்சு,

உபநந்தகன்,

துர்விேமாசனன்,

சித்திரகுண்டலன்,

சாருசித்திரன்,

விகாடனானன்,

சித்ரவாணன்,

அேயாவாகு,

ீ பமேவகன் ,

சரசனன்,

உர்னனாபன்,

சித்திரவர்மன்,

மஹாவாகு,

ீ பமவளன் ,

பலகி,

துர்மதன், சுனபன்,

சுவர்மன்,

சித்திராங்கதன், பலவர்தனன்,

ீ ீ உக்கிராயுதன், பமன் (குந்தியின் பமன் அல்ல), கர்ணன் (2), கனகயன், திrதயுதன்,

திrதவர்மன்,

திrதாக்ஷத்ரன்,

ேசாமகீ த்r,

அனுதரன்,

திrதசந்தன், ஜராசந்தன், சத்யசந்தன், சதன், சுவகன், உக்ரசிரவஸ், உக்ரேசனா, ேசனானி, துஷ்பாராெஜயா, அபராஜிதன், குண்டசயின், விசாலாக்ஷன், சுவரசன்,

கவாசின்,

துரதரன்,

அதியேகது,

கிராதனன்,

திrதஹஸ்தன்,

வாவஷின்,

குந்தன்,

சுஹஸ்தன்,

நாகதத்தன்,

குந்ததரன்,

வதேவன்,

அக்ரயாயின்,

தனுர்தரன்,

உக்கிரன்,

ீ பமரதன் , வரபாகு, ீ அலுலூபன், அபயன், ெரௗத்திரகர்மன், திrதரதன், அனதிrஷ்யா, பிரம்மாதி,

குந்தேபதின்,

பலம்


விரவி,

திர்கேராமன்,

திrகேலாசன திர்கவாகு,

வியுேதாரு, கனகத்வஜன், குண்டாசி, விராஜஸ் ஆவர்.

பிரமாதா,

மஹாவாகு,

இந்த நூறு மகன்கள் ேபாக, துச்சைல என்ற ெபயrல் ஒரு மகளும் இருந்தாள். அைனவரும் வரர்களும் ீ அதிரதர்களாகவும், ேபார்க்கைல முழு மஹாபாரதம்

505


நிபுணர்களாகவும்



ேவத



சrயான

அைனத்து ஆயுதங்களில் பயிற்சியும் ெபற்றனர். ஓ ஏகாதிபதிேய, மன்னன்


சrயான

சடங்குகளுடன் துச்சைலைய ெஜயத்ரதனுக்கு (சிந்து மன்னனுக்கு) அளித்தான்.


506


கிந்தமாவிடம் சாபம் ெபற்ற பாண்டு! - ஆதிபர்வம் பகுதி 118

Pandu cursed by Kindama | Adi Parva - Section 118 | Mahabharata In Tamil



"ஓ

உச்சrப்பவேர,

பிரம்மைன


அருளால்




இயல்பற்ற முைறயில் பிறந்த பற்றி

வrைசயாகச்

ெசால்லிவிட்டீர்.




ெபயர்கைளயும் ெசால்லிவிட்டீர்.

ஓ


இைவ





அவதாரங்கைளச் ேதவர்களின் என்று

எல்லாவற்ைறயும் ஆனால்



ெசான்ன ீர்.


பாண்டவர்களப்

பற்றிச்

மற்றவைகயினrன்






ெசால்லும்ேபாது,

வரத்துடன் ீ

நான்


அவதராமகேவ

இயல்புக்குமிக்க

பிறந்தனர்


சாதைனகைள அவர்களது பிறப்பு முதல் ேகட்க விரும்புகிேறன். ஓ

ீ ைவசம்பாயணேர, அவர்களது சாதைனகைள உைரப்பராக ." என்று ேகட்டான்.

ைவசம்பாயணர், "ஓ மன்னா, ஒரு நாள் பாண்டு மான்களும் காட்டு விலங்குகளும்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாது மான்

கூட்டத்திற்கு


(இமயத்தின்

தைலைமயான


ெதற்கு

ெபrய

உலவிக்

இறக்கங்களில்) மான்

ஒன்று

ஒரு

தனது

துைணக்குச் ேசைவ ெசய்து ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டான். அந்த விலங்குங்கைளக்

கண்ட

அந்த


தனது


ேவகமான தங்க இறகுகள் ெகாண்டு ஐந்து கைணகளால் அவ்விரு மான்கைளயும்

துைளத்தான்.

ஓ


அவன்

அடித்தது

மானல்ல, அது ஒரு முனிவrன் மகன். மானின் உருவத்தில் தனது துைணயுடன்

உல்லாசமாக


பாண்டுவால்

துைளக்கப்பட்டு, தைரயில் விழுந்து, மனித குரலில் கதறி அழுதார் அந்த முனிவின் மகன். முழு மஹாபாரதம்

507


அந்த மான் பாண்டுவிடம், "ஓ மன்னா, காமத்திற்கும் ேகாபத்திற்கும் அடிைமயாகி, ெசய்யும் ெசய்ய

காரணங்கைள

மனிதர்கள்கூட



ஆனால்

ஆராயாமல்,

இது

ேபான்ற

தனிப்பட்ட

விதி

நீ தி



ஒரு


விதிக்கு நீ திக்கு

பாவம்



நிற்க


நிற்க

முடியும். விதியுடன் முரண்பட்டு நிற்கும் எைதயும் ஞானமுள்ேளார்

ஏற்றுக் ெகாள்ள மாட்டார்கள். ஓ பாரதா, நீ அறம் சார்ந்த குலத்தில் பிறந்தவன்.


ஆைச


ேகாபத்திடம்

ேதால்வி

கண்டு உனது மதிைய எப்படி நீ இழந்தாய்?" என்று ேகட்டது. பாண்டு,

"ஓ மாேன, மன்னர்கள் எப்ேபாதும் உன்ைனப் ேபான்ற மிருகங்கைள எதிrகைளக்

ெகால்வைதப்


ேநரடியாகவும்,

அறியாைமயால் வருகின்றன. என்ைன


நீ

இது

என்ைன

ேபாலேவ

மான்கைளத்

மைறமுகமாகவும்


வழக்கேம.


நடத்திக்

துரத்தி,

மான்கைளயும்

வருகின்றனர்.

வைசபாடலாகாது.

வைசபாடுகிறாய்?

ெபரும்


முன்ெபாரு

அந்தக்

வைக

ெகால்லப்பட்ேட



நீ

ஏன்

அகத்திய




உனது

இருந்த

அர்ப்பணித்தார்.

அைதப்

அைனத்து ேபான்ற

முன்ேனாடிக் கைதகளின் ஒப்புதல்படிேய நீ யும் ெகால்லப்பட்டாய்.

அப்படியிருந்தும் நீ எங்கைள வைசபாடுவாயா? அந்தக் குறிப்பிட்ட ேவள்விக்கு,

அகத்தியர்,

மான்கள்

ெகாழுப்ைப

ேஹாமத்ைத நடத்தினார்." என்றான். அதற்கு

அந்த

மான்,

தயாராயில்லாதேபாது

"ஓ


மன்னா,

ைவத்ேத

தங்கள்

கைணகைளப்

எதிrகள்

பறக்க

விட

மாட்டார்கள். அைதச் ெசய்ய ஒரு ேநரம் இருக்கிறது (பைக முடிவு அறிவிக்கப்பட்ட

பிறகு).

இந்த

மாதிr


ெகால்லுவது

தகாது." என்றது. பாண்டு,

"ஒரு

மாைனக்

ெகால்வதற்கு

முன்,


அது

கவனமாக இருக்கிறதா? இல்ைலயா என்று கருதாமல் பலதரப்பட்ட வைககளில் அவற்ைறக் ெகால்வது நன்கறியப்பட்டது.

ஆைகயால், ஓ மாேன, என்ைன ஏன் நீ வைசபாடுகிறாய்?" என்றான்.


508


அதற்கு அந்த மான், "ஓ மன்னா, ஒரு மாைனக் ெகான்று விட்டாேய என்ேறா அல்லது எனக்குக் காயேமற்படுத்திவிட்டாய் என்ேறா நான் உன்ைன

பழிகூறவில்ைல.

ெசய்வதற்குப்

பதில்,

ஆனால்,

எனது

இப்படி

கலவி



ெசயல்

வைர

நீ

காத்திருந்திருக்க ேவண்டும். ஒரு மான் இதுேபான்ற காrயத்தில் ஈடுபட்டுக்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாது

மனிதன்தான்

அைதக்

உயிரனங்களுக்கும்

எந்த

ெகால்வான்?

ஏற்புைடயதும்,


கலவியின்


காலம்


எல்லா

நன்ைம

ெசய்வதுேம ஆகும். ஓ மன்னா, இந்த எனது துைணயுடன், நான் எனது காம ேவட்ைகையத் தணித்துக் ெகாண்டிருந்ேதன். ஆனால் எனது

மன்னா,



அறம்

ெபௗரவர்களின் இப்படிப்பட்ட

உலகளாவிய

பலனற்றதாகிவிட்டது.


ெசயல்களுக்காக

(புருவின்

ஒரு

முழு

வம்சம்)


ஓ




பிறந்தும்

ெசய்திருக்கிறாய்.

ெவறுப்புக்குகந்த,

ஓ

நீ

பாரதா,

புகைழக்ெகடுக்கக்கூடிய

ெபரும்பாவகரமான இச்ெசயல் மிகக் ெகாடூரமானதாகக் கருதப்பட ேவண்டும்.

ெகாண்டது.

இது



காமக்கலவியின்

அறப்படிப்பிைனகள் அறிந்திருக்கிறாய்.




இட்டுச்ெசல்லக்கூடிய

இட்டுச் நீ

கடைமகளின் ேபான்ற



நீ ,

தன்ைம

அறிந்திருக்கிறாய். விதிகைள

இப்படி

நீ


ெசய்திருக்கக்கூடாது.

ஓ

மன்னர்களில் சிறந்தவேன, ெகாடூரச் ெசயல்கள் புrபவர்கைளயும், பாவகரச்


புrபவர்கைளயும்,


விவrக்கப்பட்டுள்ள அறம், ெபாருள், இன்பம் ஆகிவற்ைறக் காற்றில் தூக்கி

வசுபவர்கைளயும் ீ



தண்டிப்பேத ஆனால்

உனது

உனக்கு

கடைம.

ஒரு

ஓ

குற்றமும்

ெசய்யாத என்ைனக் ெகாண்டு நீ என்ன ெசயல் ெசய்திருக்கிறாய்? ஓ

மன்னா, மானுருவில் இருந்தாலும், நான் பழங்களும் கிழங்குகளும் உண்டு வாழும் முனிவன் ஆேவன். நான்

இந்தக்




எல்ேலாருடனும்



சமாதானமாக

நீ


ெகான்றுவிட்டாய். ஓ மன்னா, இதற்காக உன்ைன நான் நிச்சயம் சபிப்ேபன். ஆண், ெபண் ேஜாடியான எங்களிடம் ெகாடுைமயாக நீ நடந்து

ெகாண்டதால்,

உனக்கு

காமேவட்ைகயின்

பாதிப்பு

ஏற்படும்ேபாது உன்ைன மரணம் கடந்து ேபாகும். நான் கிந்தமா


509


என்ற ெபயர் ெகாண்ட மனித

சமூகத்தில்

நாணியதால்,

நான்



எனது

இந்த நான்

தகுதியுைடய

இப்படிப்

பட்ட

மானுடன்

முனிவனாேவன்.


காமக்கலவியில்


என்பைத

ெசய்ய


அறியாமல்,

நீ

என்ைனக் ெகான்றதால், உனக்கு பிராமணைனக் ெகான்ற பாவம்

ேசராது. ஆனால் நீ உணர்விழந்த மனிதனாக, மானுருவில் இருந்த என்ைன,


இப்படிப்பட்ட என்ைனப்

காமத்துடன்

கலந்திருந்தது அந்த

நீ

இறப்ைபத்

ேபாேல

ெகான்றதால்,


அணுகும்ேபாது,

ேபாலேவ, நீ யும்

நிைலயிேலேய



கலவியில்

நீ


விதி

உனது


எனது

துைணயுடன்

நான்

உனது மைனவியுடன் கலப்பாய்.

ஆவிகளின்

இருந்த

உனது

அந்த


உனது

பாசத்தாலும்,

அைடவாய்.

மைனவியும்,

உனது

மrயாைதயாலும்,

மரணேதவனின் இடத்திற்கு உன்ைனத் ெதாடர்ந்து வருவாள். நான் மகிழ்ச்சியாக


நீ


துயைரக்


வந்தாய். அேத ேபால, நீ மகிழும்ேபாது துயர் உன்ைன வந்தைடயும்." என்று சபித்தது.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இைதச் ெசால்லிவிட்டு, அந்த மான்,

துயரத்துடன் தனது ஆவிைய விட்டது. அந்தக் காட்சிையக் கண்ட பாண்டு ேசாகத்தில் மூழ்கினான்.


510


வானப்பிரஸ்தம் ஏற்றான் பாண்டு - ஆதிபர்வம் பகுதி 119 Pandu entered vanaprastha mode of life | Adi Parva - Section 119 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர், இறப்புக்குப்

"மானின்

பிறகு,

மன்னன்

பாண்டு தனது மைனவியrடம்

மிகவும் துயரப்பட்டு, ெபrதும் அழுதான். அவன், "தீயவர்கள், அறம்சார்ந்த

குடும்பங்களில்


பிறந்தாலும்,

ஆைசயினால்




வரவைழத்துக்

ெகாள்கின்றனர்.

இளைமயில்

காமத்திற்கு

கனியாக

அபாயத்ைத

பிறந்திருந்தாலும்,

எனது

அறம்

தந்ைத


சந்தனுவுக்குப்

{விசித்திரவrயன்} ீ

அடிைமயானார்

தனது

என்று

நான்

ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறன். அந்தக் காமாந்தக மன்னனின் நிலத்தில் (மைனவியrடம்) {அம்பிைக, அம்பாலிைக}, உண்ைமையப் ேபச்சாகக் ெகாண்ட


அந்த




தீய



எண்ணம்


துைவபாணர்



ஒருவrன்


மகனான

நான்,

துரத்திக் ெகாண்டு வாழ்ந்து வருகிேறன். ஓ! ேதவர்கள் என்ைனக் ைகவிட்டனேர! பிள்ைளகள்

நான்

ெபற

இனி



என்ற

வழி

ஆைசயும்,

ேதட



உலகம்

சம்பந்தமான ெபாருட்களுேம முக்திக்கான ெபரும் இைடயூறு. எனது தந்ைதயின்

அழிவற்ற

வாழ்க்ைகமுைறைய எனது

வந்து,

உணர்ச்சிகைள கடுைமயான

மைனவிகள் சிரத்ைத


மழித்து,

எழுச்சியால்

ஏற்று

வாழப்ேபாகிேறன்.

எனது


நான்

நான்

பிரம்மசrய

முழுக்கட்டுப்பாட்டிற்குள்


மற்ற

இனி

இருக்கப்



உறவினர்கைளக் தாங்கிக்



ெகாள்ள

இங்ேக

எனது

எனது

நின்று

ெகாண்டிருக்கும் மரங்களிடம் இரந்து, தனியாக உலகம் முழுவதும் சுற்றப் ேபாகிேறன்.


511


பாசம்

உடைல

ெவறுப்பு


மைறத்து,



கீ ேழா

புழுதியால்

அல்லது,

எனது

ைகவிடப்பட்ட

வடுகைளேயா ீ எனது வசிப்பிடமாக்கிக் ெகாண்டு வாழப் ேபாகிேறன். இன்பம்,


அவதூைறயும் வாழ்த்து

ஆகியவற்றின்

புகழ்ச்சிையயும்

கூறேவா

அைமதியாக எவைரயும்

ெபறேவா


ஆனால்,



பrசுகைள

ஏமாற்றாமல்,


விைளவுகைளப்பற்றி


கருதுேவன்.

நான்

ஏற்காமல்

ஒருவrடமும்

கருதாமல்,

எல்ேலாருடனும்


புருவம்


நான்

நான்

சுருக்காமல்


எல்லா

உயிrனத்தின் நன்ைமக்கும் என்ைன அர்ப்பணிப்ேபன். நான் நான்கு வைகப்பட்ட

உயிரனங்களுக்கு

(முட்ைடயிடும்

இனம்,

முட்ைடயிடாமல் குஞ்சு ஈனும் இனம், புழுக்கள் மற்றும் தாவரங்கள்)

எந்தத் தீங்கும் ெசய்ய மாட்ேடன். மாறாக அைனத்து உயிர்களிடமும் எனது பிள்ைளகைளப் ேபால எண்ணி சமமாக நடந்து ெகாள்ேவன்.

ஒரு நாைளக்கு ஒரு முைற ஐந்திலிருந்து பத்து குடும்பங்களிடம் பிச்ைச

ேகட்ேபன்.



அன்று

எனக்கு



கிைடக்கவில்ைல

உணவில்லாமல்


ஒருமுைறக்கு ேமல் ஒருவrடமும் பிச்ைச ேகட்க மாட்ேடன். நான் ஏழு

அல்லது

பத்து

வடுகள் ீ

வலம்

வந்தும்

எனக்கு


கிைடக்கவில்ைல என்றாலும், ேபராைசயினால் உந்தப்பட்டு எனது வலத்ைத நீ ட்ட மாட்ேடன். எனக்கு

பிச்ைச

கிைடத்தாலும்,

கிைடக்காவிட்டாலும்,

சலனப்படாமல் ெபருந்துறவிையப் ேபால இருப்ேபன். ஒருவன் எனது கரத்தில் எனது

ஒன்ைறக்


ேகாடrயால்

கரத்தில்

ெவட்டினாலும்,

சந்தனக்குழம்ைபப்

அவ்விருவைரயும் சமமாகேவ மதிப்ேபன். நான்


மற்ெறாருவன்

பூசினாலும்,

வளைமையயும்

நான்

மற்றவருக்குப்

ெபருந்துன்பத்ைதயும் விரும்பமாட்ேடன். நான் வாழ்வில் மகிழ்ேவா, மரணத்தில் துயேரா அைடய மாட்ேடன். நான் வாழ்ேவா, சாேவா எைதயும்

விரும்ப

பாவங்கைளக்


கழுவி,

எனது

இதயத்திலிருக்கும்

மகிழ்ச்சிையத்

தரவல்ல

எனது


கடைமகைள நல்ல ேநரத்தில், நாளில், காலத்தில் அளவு கடந்து ெசய்ேவன். ேமலும் நான் அறம், ெபாருள், மற்றும் புலனுணர்வுகள்


512


ஆகியவற்ைறத் தரும் அைனத்து ெசயல்கைளயும் துறந்திருப்ேபன்.

உலகின் அைனத்து பாவங்கள் மற்றும் பழிகளிலிருந்து விடுபட்டு, காற்ைறப்

ேபால



பயணித்து

பிள்ைளகைளப் கட்டுப்பட்டு

எனது

ெபறும்


கட்டுப்படாமல் வாழ்ைவ





இழந்து,


பயமற்ற

ெகாள்ேவன்.

கடைமகளுக்குக்



பிறழ்ந்து மாற்றுப் பாைதயில் பயணிப்ேபன். ேபராைச காரணமாக

நாையப் ேபால் மற்றவர்கைளப் பிச்ைசக்காரப் பார்ைவ பார்க்கும் உலக மக்களால் மதிக்கப்பட்டாலும், மதிக்கப்படாவிட்டாலும் எனது பயணத்ைதத் ெதாடர்ேவன். ைவசம்பாயணர் மைனவியரான அவர்களிடம்,


குந்தி

"நம்ைம

மற்றும் நம்பி

"அந்த

மன்னன்

மாத்rயிடம் இருக்கும்

தனது

துயரத்துடன்

ேகாசல

ேதச

இரு

அழுது

இளவரசி

{பாண்டுவின் தாய் - அம்பாலிைக}, விதுரர், நமது நண்பர்களுடன் கூடிய

மன்னர்,

ெபrதும்



சத்யவதி,

நமது

குடும்ப புேராகிதர்கள், ேசாம பானம் குடித்து கடும் தவம் இருக்கும்

சிறப்புமிகு பிராமணர்கள் மற்றும் மூத்த குடிமக்கள் ஆகிேயாருக்கு பாண்டு துறவு வாழ்க்ைக வாழ கானகத்திற்குள் புகுந்தான் என்று ெதrவிக்கப்படட்டும்." என்றான். துறவு வாழ்க்ைக வாழ எண்ணும்

தங்கள் தைலவனின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட குந்தியும் மாத்rயும் சrயான


வார்த்ைதகளால் ேபான்றவேர,

நீ ர்

அவைன துறவு

அணுகி,


"ஓ

பரத

வாழ,



மணந்து ெகாள்ளப்பட்ட மைனவியருடன் ைகக்ெகாள்ளக்கூடிய பல வாழ்க்ைக

முைறகள்


அதனால்

நீ ர்


அைடவர். ீ நாங்களும், எங்கள் தைலவனின் (பாண்டுவின்) துைண ெகாண்டு,


அடக்கி,

ஆடம்பரத்ைத

விட்டு,

கடும்

ேநான்புகள் இருந்து, அந்த நன்ைமையப் ெபறுேவாம். ஓ மன்னா, ஓ ெபரும்


ஞானம்


இந்த


நாளிேலேய

நீ ர்

இந்த



ைகவிட்டீரானால்,

விட்டகல்ேவாம்."

பாண்டு, "இந்த முடிவு உங்கள் அறத்தின் தன்ைமயால் ஏற்பட்டது. ஆைகயால்,

நான்

உங்கள்

இருவருடனும்

என்

தந்ைதயrன்

அழிவற்ற பாைதயில் பயணிப்ேபன்.


513


நாடு நகரங்களின் ஆடம்பரங்கைளக் ைகவிட்டு, மரப்பட்ைடகைள ஆைடகளாக



கிழங்குகைளயும்

உண்டு,

ஆழ்ந்த கானகத்திற்குள் தீவிர தவங்கள் இயற்றுேவன். காைலயும் மாைலயும் குளித்து ேஹாமம் ெசய்ேவன். குைறவாக உண்டு எனது உடைலக் குைறத்து, மரப்பட்ைடகைளயும்,

ேதாலாைடகைளயும் அணிந்து, எனது தைலயில் கூந்தைல முடிந்து

இருப்ேபன். ெவப்பத்திற்கும் குளிர்ச்சிக்கும் என் உடைலக் ெகாடுத்து, பசிையயும் தாகத்ைதயும் மதிக்காமல், எனது உடைலக் குைறத்து கடும் தவம் இயற்றுேவன். தனிைமயில் வாழ்ந்து, தியானத்திற்கு என்ைன


பைடயல்


கனிந்த

கனிகைள


உண்டு,

பித்rகளுக்கும், ேதவர்களுக்கு வாக்காலும், நீ ராலும், பழங்களாலும் உறவினர்கைளேயா

எனது

உடல்

அல்லது

வழும் ீ

வைர,


நான்

எனது


நகரங்களில் வசிப்பவர்கைளேயா சந்திக்க மாட்ேடன். வானப்பிரஸ்த வாழ்வு முைறயில் என்னெவல்லாம் விதிகள் உள்ளனேவா, அைவ கடுைமயாக இருப்பினும் அைனத்ைதயும் நான் கைடப்பிடிப்ேபன்." என்றான்.



"அந்த

குரு

மன்னன்,

தனது

இரு

மைனவியrடமும் அப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, தனது தைலயில் இருந்த ெபrய ஆபரணத்ைதயும், விைலமதிப்பில்லா தங்கத்திலான தனது ஆரத்ைதயும், ைகக்காப்புகைளயும், காது குண்டலங்கைளயும், தனது மைனவிகளின்


ஆைடகைளயும்

ஆபரணங்கைளயும் பிராமணர்களுக்குக் ெகாடுத்துவிட்டான். பிறகு அவர்கைள


கவனித்துக் திரும்பி,

ெகாண்டவர்களிடம்,

பாண்டுவும்

அவனது


மைனவியரும்

ெசல்வம், ஆைச, மகிழ்ச்சி மற்றும் காம இச்ைச ஆகியவற்ைறத் துறந்து



பிறகு

அந்த

ெசன்றுவிட்டனர் பணியாட்கள்

என்று

இைதயும்

ெதrவியுங்கள்." மற்றும்

அந்த

மன்னன் ேபசிய அன்பான வார்த்ைதகைளயும் ேகட்டு "ஓ! நாங்கள்

ேமாசம் ேபாேனாம்!" என்று ெசால்லி ெவப்பக்கண்ண ீருடன் தங்கள் ஏகாதிபதிைய

ெசல்வங்களுடன்


விட்டு,

(அைனவருக்கும்

பrசாகப்

பாண்டு



ெகாடுக்க)

ேவகமாக ஹஸ்தினாபுரம் ெசன்றனர்.


514


மனிதர்களில் முதன்ைமயான திருதராஷ்டிரன், கானகத்தில் நடந்த அைனத்ைதயும் ேகள்விப்பட்டு, தனது தம்பிக்காக அழுதான். தனது தம்பியிடம்

உள்ள

பாசத்தால்,

படுக்ைகயின்

சுகத்ைதயும்,

நல்ல

ஆசனத்ைதயும், நல்ல உணைவயும் சில நாள் தவிர்த்தான். அேத ேநரத்தில், குரு இளவரசன்

பாண்டு

தனது

இரு

மைனவியருடன், பழங்களும்

கிழங்குகளும் உண்டு, என்ற

நாகசதா


ெசன்றான். சித்ரரதா


ெசன்று

அங்கிருந்து காலகூடம் ெசன்று, அங்கிருந்து இமயத்தில் இருக்கும் கந்தமதனா மைலக்குச் ெசன்றான்.

ஓ மன்னா, பாண்டு, மஹாபூதங்களாலும், சித்தர்களாலும், ெபரும் முனிவர்களாலும் காக்கப்பட்டு, சில காலங்கள் சம தளத்திலும், சில காலங்களில்

மைல

இந்திரதியும்னா ஹன்சகூடம்

இறக்கங்களிலும்

என்ற

என்ற

ஏrக்கு

மைலையக்


பயணப்பட்டான்.

கடந்து,

நூறு



சிகரங்களுைடய

சதசிருங்கா என்ற மைலக்குச் ெசன்று அங்ேக கடும் தவப்பயிற்சி ெசய்தான்.


515


பாண்டு ெசான்ன கைத - ஆதிபர்வம் பகுதி 120

The story told by Pandu | Adi Parva - Section 120 | Mahabharata In Tamil

ைவசம்பாயணர் சக்தி

ெகாண்ட

துறவுக்கு



ெசான்னார், பாண்டு,

தன்ைன

அர்ப்பணித்தான்.

குைறந்த

அங்கு


"ெபரும்

வசித்த

சித்தர்கள்

சரணர்களிடத்தில்


பிடித்தமானவனாக

ஆனான். ஓ பாரதா, அந்த ஆன்மிகக் குருக்களுக்கு பயனற்ற மனைத

ேசைவ

கர்வத்திலிருந்து

ெசய்து,



ெகாண்டு வந்து, ஆைசகைள அடக்கி, தனது

சக்தியாேலேய

ெசார்க்கத்திற்குள் நுைழயும் தகுதிைய

அைடந்தான். சில முனிவர்கள் அவைன ேசாதரா (சேகாதரா) என்று அைழத்தனர், அவைனத்

சிலர்

தனது

நண்பா

ெசாந்த

என்று

அைழத்தனர்,

மகனாகேவ


நிைனத்தனர்.

ஓ

பரத

குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, பல காலம் கழித்து, தனித்திருந்து ெபரும்

ஆன்மத்

தகுதியைடந்து

பிரம்மrஷிையப்

(அவன்

க்ஷத்திrயனாக இருப்பினும்) ேபான்று ஆனான் பாண்டு. ஒரு

அமாவைச


(புது

நிலவு)

பிரம்மைனக்

நாளில்,

காணும்


ஆவலால்

இயற்றும்

உண்டான

தங்கள்

பயணத்தின் ஆரம்ப இடத்தில் ஒன்று கூடினர். அவர்கள் கிளம்பத் தயாராயிருப்பைதக் நலமிக்க

பாண்டு


அதற்கு


ெசல்கிறீர்கள்?" வசிப்பிடத்தில் ஆகிேயாrன்

கண்ட

இன்று

சந்திப்பு

அந்தத்

துறவிகளிடம்,





நைடெபறவிருக்கிறது.

அந்தச்

"நா

எங்ேக

"பிரம்மனின்

பித்ருக்கள்

சுயம்புைவக்

காண இன்று நாங்கள் எல்ேலாரும் அங்கு ெசல்கிேறாம்." என்றனர். ைவசம்பாயணர்


எழுந்தான்.

இரு

"இைதக்

ேகட்ட

பாண்டு,

முனிவர்களுடன் ெசார்க்கத்ைதக் காண விருப்பம் ெகாண்டு உடேன தனது


மைனவியைரயும்

516




முனிவர்கைளத்


அந்த

ஆயிரம்

சிகரங்கள்

ெகாண்ட

மைலக்கு வடக்கு ேநாக்கி நடக்க முற்படும்ேபாது, அந்தத் துறவிகள்,

"இந்த எங்கள் வடேநாக்கு பயணத்தில், மைலகளின் அரசன் மீ து ெமதுவாக

ஏறும்ேபாது,




மற்றும் அப்சரஸ்ககள் ெசல்வைதயும், மரங்கள் அடர்ந்து இன்னிைச

நிரம்பிய ெபரும் மாளிைககைளயும், சமமும் சமமற்றதுமான தைர ெகாண்ட

குேபரனின்

கைரகைளயும்,

நந்தவனத்ைதயும்,

ஆழமான

குழிகைளயும்

ெபரும்


ெகாண்ட,

சாதாரண

மனிதர்கள் ெசல்ல முடியாத பகுதிகைள அந்த மைலயின் மார்பில் நாங்கள்

கண்டிருக்கிேறாம்.

பனியால்

மூடப்பட்டு,

காய்கறிகேளா,

விலங்குகேளா அற்ற உயர்ந்த இடங்களும் அங்ேக இருக்கின்றன.

சில இடங்களில் ெபரும் மைழ ெபய்து ெகாண்ேட இருக்கும். அைவ

வசிப்பதற்கு ஏற்ற இடங்களாக இருக்காது. மற்ற விலங்குகைளப் பற்றி

ேபச

ேவண்டாம்,


ெகாண்ட

விலங்குகளாலும்

அவற்ைறக் கடக்க முடியாது. காற்று மட்டுேம அங்கு புக முடியும். அைதத்


சித்தர்களும்,

ெபரும்



அங்ேக நுைழய முடியும். இந்த இளவரசிகள் எப்படி அந்த மைலயில் இருக்கும்


அறியாதவர்களான மாட்டார்களா?

இடங்கைள

இவர்கள்,


ஏறுவார்கள்?

வலிைய


ஓ

பரத

வழ்ந்துவிட ீ



ேபான்றவேன, எங்களுடன் நீ வராேத." என்றனர்.

பாண்டு, "ேபறு ெபற்றவர்கேள, மகனில்லாதவனுக்கு ெசார்க்கத்தில் அனுமதியில்ைல

என்று

மூதாைதயருக்கு

நான்

அந்தத்


முடியவில்ைல அழிவுடன்


நான்

ெகாண்ட

என்பதால்



எனது

கடைன

நான்

மகனற்றவன்!

ேபசுகிேறன்.

துயருறுகிேறன்.

எனது


ெசலுத்த

அழிவும்

நிச்சயம்!

எனது

மூதாைதயர்களின்

உடலின்

பூமியில் பிறக்கும் மனிதர்கள் நான்கு கடன்களுடன் பிறக்கின்றனர். மூதாைதயர்களுக்கான முனிவர்களுக்கான ஆகியவற்றுடேன கடன்கைள

கடன்


ேதவர்களுக்கான

சக

மனிதர்களுக்கான


பிறக்கின்றனர்.

தீர்க்காதவர்கள்



இக்கடன்கைளத்

கடன்,

அைடக்க


தர்மப்படி

சrயான ெபற

கடன், கடன்

அந்த


மாட்டார்கள்

என்று ஞானமுள்ேளார் ெசால்கின்றனர். ேதவர்கள் நாம் ெசய்யும் ேவள்விகளால் கடன் அைடபடுகின்றனர். முனிவர்கள் நாம் ெபறும்


517


கல்வி,

தியானம்


ஆன்மிக

அறிவு


கடன்

அைடபடுகின்றனர். முன்ேனார்கள், நாம் பிள்ைளகள் ெபறுவதாலும், ஈமக்கடன்கள்

ெசய்வதாலும்

மனிதத்தன்ைமயுடன், வாழ்ந்தால்

மற்ற


கடன்





அைடபடுகின்றனர்.

எக்குற்றமும்

கடன் சக


அைடபடுகிறது.


நான்,

கடைன

அைடத்துவிட்ேடன். இந்த மூன்ைறத் தவிர மற்றெதல்லாம் எனது உடலுடன்

அழியப்ேபாகின்றன.

துறவிகேள,

நான்

எனது

முன்ேனார்களுக்கான கடனில் இருந்து இன்னும் விடுபடவில்ைல. பிள்ைளகைளப்

ெபற்று

கடன்கைள

அைடக்கேவ


சிறந்தவர்கள் இந்த உலகத்தில் பிறக்கின்றனர். நான் உங்களிடம் ஒன்று ேகட்கிேறன். நான் எனது தந்ைதயின் நிலத்தில் ெபறப்பட்டது ேபால,



எனது



ெபறப்பட ேவண்டுமா?" என்று ேகட்டான். அதற்கு முனிவர்கள், "ஓ அற ஆன்மா ெகாண்ட மன்னா, பாவமற்ற, நற்ேபறு ெபற்ற, ேதவர்கைளப் ேபான்ற சந்ததி உனக்கு இருக்கிறது. நாங்கள்

எங்கள்


ஞானப்பார்ைவயால்

புலி


அைதக்


காண்கிேறாம். உனது

ஓ

ெசாந்தச்

ெசயல்களால் ெபறும் முடிைவ ேநாக்கி இரு. புத்திசாலி மக்கள், தாங்கள் அறிந்து ெசய்யும் ெசயல்களின் கனிைய அைடகின்றனர். ஆைகயால், ஓ மன்னா, ஆன்ம விடுதைல ெபற நீ ேய முயற்சி ெசய்.

நீ அைடயப்ேபாகும் கனி ெதளிவாகத் ெதrகிறது. திறைமவாய்ந்த, ஏற்றுக் ெகாள்ளப்படும் சந்ததிைய நீ நிச்சயம் அைடவாய்." என்றனர். ைவசம்பாயணர் ேகட்ட

பாண்டு,


மானின்

"துறவிகளின்




சக்திையத்

தான்

இழந்தைத நிைனத்துப் பார்த்து ஆழ்ந்த வருத்தம் ெகாண்டான். தான் மணந்த



வாrசுகைள

"இந்த

குந்திைய

இக்கட்டான


மூவலகத்திலும் நித்திய

சிறந்த

அறம்

தர்மத்ைதப்





ேபாதிக்கும்

ெசய்.

புகைழ

ஓ



குந்தி,


ஒரு

விைளவிப்பவன்


மகேன

என்று


ேவள்விகள், ெகாைடகள், ஆன்மிகத் தவங்கள் மற்றும் கவனமாக ேமற்ெகாள்ளப்பட்ட



518

ஆகியவற்றால்

மகனற்ற



எந்த

அறத்தகுதிையயும்

ஏற்பட்டுவிடாது

என்று

ெசால்லப்படுகிறது. ஓ இனிைமயான புன்னைகயுைடயவேள, இைத எல்லாம்

அறிந்த

நான்,

நான்

மகனற்றவன்

என்பதில்

நிச்சயமைடகிேறன். நித்திய மகிழ்ச்சி ெகாண்ட பகுதிகைள நான் அைடய முடியாது. ஓ மருட்சியுைடயவேள, பாவியான நான் தீய காrயங்களில் ெகாண்ேடன். அழித்தது.


எனது

நான்

உற்பத்தித்


வாrசுகளாகவும் ெகாள்கின்றன.

உறுப்பினர்களாக


திறைன

விதிகள்


அடுத்த


வாழ்ைவக்

ஆறு

அந்த

ஆறு

ெகடுத்துக்

மானின்

வைக

சாபம்


உறுப்பினர்களாகவும் வைக

ஒப்புக்



ெகாள்ளப்பட்டாலும்

வாrசாக

ஏற்றுக்ெகாள்ளப்படுவதில்ைல. தற்ேபாதுள்ள வழக்கத்தின்படி நான் அைதச் ெசால்கிேறன். ஓ பிருதா, நான் ெசால்வைதக் ேகள். அைவ, தாேன,

தான்

மணந்து



ெபறும்

மகன்

முதல் வைக, அன்பு நிமித்தமாக திறைமமிகுந்த மனிதர் மூலம் தன் மைனவியிடம்


மகன்

இரண்டாம்

வைக,

பணத்தின்

நிமித்தமாக ஒருவர் மூலம் தன் மைனவியிடம் உண்டாகும் மகன் மூன்றாம் வைக, கணவன் இறந்தபிறகு மைனவியால் ெபறப்படும்

மகன் நான்காவது வைக, திருமணம் ஆகும் முன்பு மைனவி ெபறும் மகன்


வைக,

கற்பற்ற


ெபறும்

மகன்

வாங்கப்படும்

மகன்

ஆறாவது வைக, சுவகாரமாகப் ீ ெபறப்படும் மகன் ஏழாவது வைக, சில



வைக,


தாேன


முன்வந்து

மகனாகுபவன்

ஒன்பதாம்

வைக, கற்பிணி மணமகளுடன் ெபறப்பட்ட மகன் பத்தாவது வைக,

சேகாதரன் மகன் பதிேனாராவது வைக, தாழ்ந்த சாதி மைனவியிடம் ெபறப்படும் மகன் பனிெரண்டாவது வைக. ஒரு குலத்தில் பிள்ைளப் ெபறுவதில் குலத்தில்

ேதால்வியுற்றால்,


இக்கட்டான

ஒரு


சூழ்நிைலகளில்,

தாய்

அதற்கடுத்த





திறைமவாய்ந்த

சில

தங்கள்

தம்பிகள் மூலம் பிள்ைளகைளப் ெபறுகின்றனர். சுயம்புவான மனு, தன்னால்

சுயமாக

அப்பிள்ைளகைளப் அறத்தகுதி நான்


எனது

பிள்ைள

ெபற

ெபறலாம்

முடியாவிட்டால்,



உற்பத்தித்

திறைன

பிறர்

மகன்கேள


இழந்துவிட்டதால்,


ஓ

நீ

மூலம் குந்தி,

எனக்கு

சமமான அல்லது என்ைனவிட உயர்ந்த ேவறு நபர் மூலம் பிள்ைள ெபற நான் கட்டைளயிடுகிேறன்.


519


ஓ குந்தி, தனது தைலவனால் பிள்ைளப்ேபறு ெபறப் பணிக்கப்பட்ட சரதன்தயனர் மகளின் வரலாற்ைறக் ேகள். அந்த வரமங்ைக, ீ தனது

மாதவிடாய் முடிந்ததும், முைறயாகக் குளித்து, நான்கு சாைலகள் சங்கமிக்கும் நீ ண்ட

ெவன்ற


ேநரம் ஒரு

அங்கு


இரவில்

ெசன்று


அங்ேக


சரதன்தயனrன்

காத்திருக்கவில்ைல.

அதற்குள்

அவள்

துறவில்

மகள்

அவrடம் பிள்ைள ேகாrனாள். ெநருப்பில் ெதளிந்த ெநய்ைய விட்ட பிறகு

(புன்ஞவனா

என்ற

ேவள்வி

ெசய்து)

அவள்

துர்ெஜயைன

மூத்தவனாகக் ெகாண்ட மூன்று மகன்கைள அந்த பிராமணர் மூலம் ெபற்ெறடுத்தாள்.

ஓ


ெபற்றவேள,

நீ யும்

அந்த

வரமங்ைகைய ீ உதாரணமாகக் ெகாண்டு எனது கட்டைளைய ஏற்று, உயர்ந்த

அறத்தகுதி



விைத


விைரவாகப் பிள்ைளையப் ெபறு." என்றான்.


520


குந்தி ெசான்ன பத்ரா கைத - ஆதிபர்வம் பகுதி 121 Kunti told the story of Bhadra | Adi Parva - Section 121 | Mahabharata In Tamil




"இப்படிச்ெசால்லப்பட்ட

குந்தி

நாயகனான

பாண்டுவிடம்,

அந்த

மன்னன்

குருக்களில்

தனது


ேபான்றவனிடம், "ஓ அறம்சார்ந்தவேர, நீ ர்


தகாது.

ஓ


ெசால்லுதல்

தாமைரக்

கண்

ெகாண்டவேர, நான் உமக்ேக என்ைன அர்ப்பணித்திருக்கிேறன். கரம்

ெகாண்ட

பரதேர,

ஓ

ெபரும்

ெபரும்

சக்தி

ெகாண்ட நீ ேர என்னிடம் பிள்ைள ெபற முடியும்.

அதன்

ெசார்க்கத்திற்கு வருகிேறன்.

ஓ

பிறகு

நான்

உம்முடேன

குருகுல

ேசர்ந்ேத

இளவரசேர,

உம்

அைணப்பில்

என்ைன

ஏற்று பிள்ைளகைளப் ெபறுவராக. ீ உமது அைணப்ைபத் தவிர ேவறு எந்த


கருதமாட்ேடன். உலகத்தில்

அைணப்ைபயும்

உம்ைமவிட

இருக்கிறான்?

நான்

கற்பைனயில்

உயர்ந்தவனாக

ஓ

அறம்சார்ந்தவேர,

எந்த

கூட

மனிதன்


கண்

ெகாண்டவேர, நான் ேகள்விப்பட்ட ஒரு புராண விவrப்ைப ேகளும். நான் அைதச் ெசால்கிேறன்.

பழங்காலத்தில் புருவின் குலத்தில் வியுஷிதஸ்வா என்ற ெபயருடன் ஒரு

மன்னன்


அவன்

தன்ைன

அர்ப்பணித்திருந்தான்.

ெசய்து


உண்ைமக்கும்


அறத்திற்கும்

ஆன்மாவாக

ெபரும்

கரம் ெகாண்டிருந்த அவன் ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், ஒரு ேவள்விையச் அங்ேக


ெபரும்

முனிவர்களும் வந்தனர். இந்திரன் ேசாமச்சாற்றாலும், பிராமணர்கள் அவர்கள் ெபற்ற பrசுகளாலும் ேபாைதயுண்டிருந்தனர். ஆைகயால், அந்த


காrயங்கைளயும் வியுஷிதஸ்வா அவன்

அவ்ேவள்வியில் அவர்கேள

மற்ற

ெசய்ய

ெசய்ய


குளிர்காலத்திற்குப்

பிறகு


ஆரம்பித்தனர். அதிகமாக

வரும்



பிரகாசித்தான்.


ேபால

இருமடங்காகப் பிரகாசித்தான். அந்த பலம் வாய்ந்த வியுஷிதஸ்வா, முழு மஹாபாரதம்

521


பத்து யாைனகளின் பலத்ைதக் ெகாண்டு ெபரும் குதிைர ேவள்வி ஒன்ைறச் ெசய்து கிழக்கு, வடக்கு, ேமற்கு மற்றும் ெதற்கிலிருந்த அைனத்து

ஏகாதிபதிகைளயும்

வழ்த்தி ீ அவர்கைளக் கப்பம் கட்ட

ைவத்தான். ஓ குருக்களில் சிறந்தவேர இந்த மன்ைனக் குறித்து

புராணங்கைள உைரப்பவர்கள் ஒரு பாடைலப் பாடுவர்கள். அந்தப் பாடலில்


அவன்

கடல்சூழ்ந்த


சாதிகைளயும்,

ஒரு

உலகத்ைதயும்


ெவன்று,


பாதுகாப்பதுேபாலக் காத்தான் என்று ெசால்லப்படுகிறது. அவன் பல ெபரும்


ெசய்து

ெபரும்


பிராமணர்களுக்குக் ெகாடுத்தான். கணக்கிலடங்கா நைககைளயும், விைலமதிப்பில்லா


ேவள்விகைளத் துவங்குகினான்.

ேசகrத்தபிறகு

அடுத்த

ெபரும்

அவன் அக்னிஸ்ேதாமா என்ற ேவள்விையயும் மற்றும் சிறப்பான ேவத


இைறத்தான்.

ஓ

மன்னேர,

ெசய்து,

ெபரும்

ேசாம

வியுஷிதஸ்வாவுக்கு

ஒரு

சாறுகைள

அன்பான

மைனவி இருந்தாள். அவள் காக்ஷிவத்தின் மகள் பத்ரா ஆவாள். அவள் பூேலாகத்திேலேய மிகுந்த அழகு வாய்ந்தவளாக இருந்தாள்.

அந்த ேஜாடி ஆழமான காதல் ெகாண்டதாக இருந்தது என்று நாம் ேகள்விப்படுகிேறாம். மைனவியுடேனேய

மன்னன்


வியுஷிதஸ்வா

பிrயாமல்


தனது

காமத்தின்

மிைக, அவனுக்கு மூச்சு சம்பந்தமான ேநாையக் ெகாண்டு வந்தது. மன்னன்

சில

தினங்களுக்குள்

தான்

புகேழாடிருக்கும்ேபாேத,

மூழ்கும் கதிரவைனப் ேபால இறந்து ேபானான். பிறகு பத்ரா என்ற அந்த

அழகிய

அறம்


அரசி,

மகனில்லாத

காரணத்தால்


துயர்

ெகாண்டாள். அவள் ெகாண்ட ெபரும் துயரால் மிகவும் அழுதாள். ஓ மன்னேர,

நான்


ேகளும்.

பத்ரா

கன்னத்தில் கண்ண ீர் வழிந்ேதாட, "ஓ அறம் சார்ந்தவேர, கணவன் இறந்த பிறகு ெபண்களால் ஆகப்ேபாவது ஒன்றுமில்ைல. கணவன்

இறந்த பிறகு வாழ்பவள், துயர் நிைறந்த இருப்ைபேய வாழ்க்ைக என்று ெபறுகிறாள். ஓ க்ஷத்திrய குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேர, கணவன்

இல்லாத

பாைதயிேலேய என்ைனயும்

ெபண்களுக்கு

ெதாடர


இறப்ேப

வரம்.

நீ ர்

இல்லாத

விரும்புகிேறன். ெசல்லும்.


நான்

உமது

அன்புகூர்ந்து


என்னால் ஒரு ெநாடியும் வாழ முடியாது. ஓ மன்னேர, என்னிடம் அன்பு ெகாண்டு, விைரவாக என்ைன அைழத்துக் ெகாள்ளும். ஓ


522


மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேர, நான் சமமான மற்றும் சமமற்ற தைரகளிலும் தைலவா,

நீ ர்

உம்ைமத் திரும்ப

ெதாடர்ேவன்.

மாட்டீேர.

நீ ர்

தான்

ெசன்றுவிட்டீேர.

உம்ைமத்

ஓ


வருேவன். ஓ மன்னா, உமது நிழைலப் ேபால வருேவன். ஓ தாமைர இதழ்

ேபான்ற

கண்கைள

உைடயவேர,

நீ rல்ைலயாைகயால்,

இன்றிலிருந்து மனத்துயர் என்ைன மீ றி, எனது இதயத்ைத உண்ணப்

ேபாகிறது. ெசன்ற பிறவியில் ஏேதா அன்பான காதல் ேஜாடிையப் பிrத்ததாேலேய ேநர்ந்தது.

இன்று

நான்

நான்

இந்தப்

உமது

பாவகர


பிrவால்

வாழ

துயருறேவ

பைடக்கப்பட்டிருக்கிேறன். ஓ மன்னா, தன் தைலவனிடம் இருந்து ஒரு ெநாடி பிrந்து வாழும் பாவியான அந்தப் ெபண், துயர்வாழ்வு வாழ்ந்து, நரகத்ைத இங்ேகேய அனுபவிப்பாள். ஓ மன்னா, நான் இந்த

நாளிலிருந்து,

ஆடம்பரத்ைத


உம்ைம


காணுேவன் என்ற நம்பிக்ைகயில் தைரயில் குசப்புற்கைள விrத்து,

படுக்கப் ேபாகிேறன். ஓ மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேர, உம்ைம

என்னிடம் காட்டும். ஓ மன்னேர, ஓ தைலவேர, துயரால் அழுது ெகாண்டிருக்கும்

உமது

உத்தரவிடும்." என்றாள்.


மைனவிக்கு


குந்தி ெதாடர்ந்தாள், "ஓ மன்னேர, இப்படிேய அந்த அழகான பத்ரா

தனது நாயகனின் மரணத்தால் துயருண்டு அழுதாள். இதயத்தின்

துயரத்தால் அழுதுெகாண்டிருந்த பத்ரா தனது கரத்தால் சடலத்ைத அைணத்துக் ெகாண்டாள். அப்ேபாது ஒரு உருவமில்லாத குரல், "ஓ பத்ரா


இந்த

இடத்ைத

விட்டு

அகன்று

ேபா.

ஓ

இனிய

புன்னைகயுைடயவேள, நான் உனக்கு இந்த வரத்ைத அளிக்கிேறன். நான் உன்னிடம் பிள்ைள ெபறுேவன். எட்டாவது

அல்லது

பதினாலாவது

பிைற

ெகாண்ட

நாளில்

குளித்துவிட்டு, உனது படுக்ைகயில் என்னுடன் படு." என்றது. பத்ரா அந்தக்

குரல்




ஓ

ேபாலேவ

நடந்து

பரதர்களில்



அவள்


அவளது கணவனின் சடலம் மூன்று சால்வர்கள் மற்றும் நான்கு மதுரர்கைளக் ெகாண்ட ஏழு பிள்ைளகைளப அவளிடம் ெபற்றது.


523


ஓ பரதர்களில் எருைதப்ேபான்றவேர, நீ ரும் என்னிடம் அந்த சிறப்பு

மிகுந்த வியுஷிதஸ்வா ேபால, நீ ர் அைடந்திருக்கும் உமது ஆன்ம பலத்தால் பிள்ைளகைளப் ெபறும்." என்றாள்.


524


குந்தியிடம் ைகக்கூப்பிய பாண்டு - ஆதிபர்வம் பகுதி 122

Pandu joined his palms over his head to Kunti | Adi Parva - Section 122 | Mahabharata In

Tamil





மன்னன்

அன்பான

"தனது

மைனவியால்

ஒழுக்கவிதிகைள


நன்கறிந்து,

பாண்டு,

அறம்

சார்ந்த வார்த்ைதகளில், "ஓ குந்தி, நீ என்ன

ெசான்னாேயா

உண்ைமதான்.

வியுஷிதஸ்வா நிச்சயமாக

இருந்தார். ஒழுக்கம்

பழங்காலத்தின்

நீ

ேபாலத்தான்



ேதவர்களுக்குச்

ஆனால்,


விதிகைளயும்


அது

அறிந்த

நான்

அவர்

சமமாக







ஓ

அழகான


முன்ெபல்லாம்

ைவக்கப்படவில்ைல.

சில

முகமும்,



நைடமுைறகைளச் இனிய

வட்டுக்குள் ீ

கணவர்கைளேயா

உறவினர்கைளேயா நம்பி இருக்கவில்ைல. அவர்கள்

சுதந்திரமாகச்

ஓ

குணங்கைளக்


கணவர்கைளப்

பின்பற்றாமல்

நம்பிக்குrயவர்களாக அழகானவேள,


அது


இல்லாதிருந்தனர்.

பாவம்

என்று



அல்லது

திrந்து,

விரும்பியவாெறல்லாம் இன்புற்றிருந்தனர். சிறந்த

புன்னைகயும்

மற்ற



தங்கள்



ஓ

கருதப்படவில்ைல.

அது அந்த காலத்தில் அங்கீ கrக்கப்பட்ட நடத்ைதயாகும். இன்றும் அந்த


எந்தப்

ெபாறாைமயுமின்றி

விலங்குகளாலும் கைடப்பிடிக்கப்படுகின்றன. அந்நடத்ைத



ேமற்ேகாளாக

ெமச்சப்படுகிறது.

525

பறைவகளாலும்,

அங்கீ கrக்கப்பட்டு ஓ

ஒடுங்கிய

ெபரும்

ெதாைட



அந்நடத்ைத

நைடமுைறயில்



வடக்கு


குருக்களுக்குள்

மீ து

கடுைமயில்லாத

அந்நடத்ைத, நிச்சயமாக பழங்காலத்தில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தது. இன்று

வழக்கிலிருக்கும்

நிறுவப்பட்டது. என்றும்,

நைடமுைற,

இப்ேபாதிருக்கும்

அது

எதற்காக


பல

காலம்

நடத்ைதைய

நிறுவப்பட்டது

கடந்ேத

யார்

நிறுவியது



உத்தாலகர் என்ற ெபயrல் ஒரு ெபரு முனிவர் இருந்தார் என்றும்,

அவருக்கு சுேவதேகது என்ற ஆன்மத் தகுதிவாய்ந்த மகன் ஒருவர் இருந்தார் என்றும் நாம் ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறாம்.

ஓ தாமைர இதழ்கைளப் ேபான்ற கண்கைளயுைடயவேள, இன்ைறய அறம்


நிறுவப்பட்டது.

நடத்ைத

ஸ்ேவதேகதுவின் ஸ்ேவதேகதுவின் என்றார்.

தனது

அதன்

தாயின்

உத்தாலகர்,


எல்லா


தாயின்

கண்டு


ஸ்ேவதேகதுவின்

முன்னிைலயிேலேய

ெசல்வைதக்

ஸ்ேவதேகது.

அந்த

ைககைளப்

கரம்பற்றி

ெபrதும்

ேகாபத்திலிருக்கும் "ஓ


வைக


ேகள்.

பற்றி,

ேகாபத்தாேலேய ஒரு

ஒரு

"நாம்

ெவளிப்பைடயாக

ேகாபத்தால் தனது

மகேன!

நாள்,


ெசல்லலாம்"


தூண்டப்பட்டார்

மகைனக்

கண்ட

நைடமுைறயில்

உள்ளது.

ேகாபமைடயாேத.

இருந்ேத


இந்த

இந்த


சுதந்திரமானவர்கேள. ஓ மகேன, ஆண்கள் இவ்விஷயத்தில் தத்தம் வைகப்படி,


மாடுகைளப் அந்த

ேபால


நடந்து மகன்

ெகாள்வார்கள்." ஸ்ேவதேகது,


இவ்வைக

நடத்ைதைய அங்கீ கrக்க மறுத்து, இன்று நைடமுைறயில் இருக்கும் ஆண்களுக்கும்,

ெபண்களுக்குமான

நடத்ைத

விதிைய

இந்த

உலகத்தில் நிறுவினார். ஓ ேபரறமுைடயவேள, தற்ேபாது நிலவும் நைடமுைற,

மனித


காலத்திலிருந்து

நைடமுைறயிலிருக்கிறேதயன்றி மற்ற உயிர்வைககளில் இல்ைல (O

son; men in this matter, as regards their respective orders, act as kine.' என்று ஆங்கிலத்தில் இருக்கிறது). தற்ேபாைதய நைடமுைற நிறுவப்பட்ட பின்பு, ெபண்கள்

தங்கள்

கணவர்கைளப்

பின்பற்றாதிருப்பது

பாவம்

என்றானது.

குற்றவாளியாகின்றனர்.

கன்னிப்

அதன்படி, முனிவர் ெகாண்டு வந்த வைரமுைறைய மீ றும் ெபண்டிர், கருைவக்

ெகான்ற


526


பருவத்திலிருந்ேத

புனிதமாக



அன்பான

களங்கப்படுத்துவதால்

கற்புைடய

ஆண்களும்

அேத

குற்றவாளியாகின்றனர். ஒரு ெபண், தன் கணவனால் பிள்ைள ெபற பணிக்கப்பட்டு, அவள் அைத மறுத்தால், அவளும் அேத ேபான்ற குற்றவாளியாகிறாள். ஆைகயால்,

ஓ


பழங்காலத்தில்,

அதற்கு

பழங்கால நடத்ைதைய மீ றி, உத்தாலகrன் மகன் ஸ்ேவதேகதுவால் நிறுவப்பட்டதுதான்

இந்த

நைடமுைற.

ஓ

ஒடுங்கும்

ெதாைடகள்

ெகாண்டவேள, ெசௗதசனின் மைனவி மடயந்தி, தனது கணவனால் பிள்ைள

ெபறப்

பணிக்கப்பட்டு

விசஷ்ட


ெசன்றாள்

என்று நாம் ேகள்விப்படுகிேறாம். அவrடம் ெசன்ற அந்த அழகான மடயந்தி

அஸ்மகன்

கணவனுக்கு ெசய்தாள்.


ஓ

என்ற

நன்ைம

மகைனப்



குரு



அவள்

விருப்பத்தாேலேய

கண்களுைடயவேள,



எப்படி

நீ ட்சிக்காக


ஓ

ெபறப்பட்ேடாம்

தனது

மருண்ட


என்பைத

நீ

அறிவாய். ஓ குற்றமில்லாதவேள, இந்த ேமற்ேகாள்கைளக் கண்டு, அறத்துடன்

முரண்படாத

எனது

கட்டைளைய

நீ


ேவண்டும். ஓ கணவனுக்கு அர்ப்பணிப்புடன் இருக்கும் இளவரசிேய, ஒரு

மைனவி,

ேதைவப்பட்டாலும், தனது

கணவைன

மற்ற

தனது

நாட

அறிந்தவர்களால்


அவளுக்குச்

மாதவிடாய்



என்று

ஒழுக்க

ெசால்லப்பட்டுள்ளது.

சுதந்திரம்



இக்காrயத்ைத

ஞானமுள்ேளார் ெதான்ைமயான நடத்ைத என்கின்றனர். ஆனால்,

ஒரு காrயம் பாவமானேதா, பாவமற்றேதா, கணவன் பணிப்பைத மைனவியர்


தீர்மானிக்கின்றன.


குறிப்பாக,

ஓ

கடைம

என்று


களங்கமில்லாதவேள,


திறைன இழந்த நான், பிள்ைளப்ேபைறக் காண விரும்புவதால், நீ எனக்கு

ேமலும்

அதிகமாகக்

கீ ழ்ப்படிந்து

நடக்க


ஓ

இனிைமயானவேள, உன்ைன இக்காrயத்ைத ஏற்க ைவக்க, சிவந்த

விரல்களுைடய எனது கரங்கைள தாமைரயாலான குவைளயாய்க்

குவித்து, அவற்ைற எனது தைலக்கு ேமல் ைவத்துக் ேகட்கிேறன். ஓ ஆழ்ந்த


பார்ைவ

ஆன்மத்


ஓ


ெகாண்டவேள, தகுதியுைடய

அழகிய

எனது



இைடயுைடயவேள,

527

மூலம் நீ

ேபrல்

பிள்ைள


நீ ,

ெபற

அந்தக்


காrயத்தால்,

நான்,

பிள்ைளகளால்

அருளப்பட்டவர்கள்

இடத்திற்குச் ெசல்ேவன்." என்றான்.


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "எதிr நகரங்கைள ெவன்ற பாண்டு

இப்படிச் ெசான்னதும், ஏற்றுக் ெகாள்ளக்கூடிய, தனது கணவனுக்கு

நன்ைம பயக்கக்கூடிய எந்தச் ெசயைலயும் கவனத்துடன் ெசய்யும் அவ்வழகிய குந்தி, "ஓ தைலவா, எனது மங்ைகப்பருவத்தில், எனது தந்ைதயின்

வசிப்பிடத்தில்

ெகாண்டிருந்ேதன். தகுதியுைடய வந்ேதன்.

நான்

விருந்தினர்கைள

கடும்

விரதமிருக்கும்

பிராமணர்கைளயும்

ஒருநாள்...

மனைதத்


ெபரும்


தனது

ஆன்மத்



ைவத்திருக்கும் தர்மத்தின் புதிர்களில் ஞானம் ெகாண்ட துர்வாசர் என்று

மக்களால்


பிராமணைர,

பணிவுடன்

கவனித்து அவரது அருைளப் ெபற்ேறன். எனது ேசைவயால் திருப்தி ெகாண்ட

அந்த


ேதவர்களில்

எவைரயும்

எனது

இருப்புக்கு அைழக்கும் ஒரு மந்திரத்ைத எனக்கு வரமாகத் தந்தார்.

அந்த முனிவர், "இந்த மந்திரத்ைதக் ெகாண்டு ேதவர்களில் எவைன நீ

அைழக்கிறாேயா,

விரும்பினாலும் கீ ழ்ப்படிவான்.

அவன்

உன்ைன

விரும்பாவிட்டாலும்,

ஓ

இளவரசி,

நீ

அணுகி,

உனது

அவனது

அவன்

விருப்பத்திற்கு

அருளால்

பிள்ைள

ெபறுவாய்." என்றார். ஓ பரதேர, நான் எனது தந்ைதயின் இல்லத்தில் வாழ்ந்த ேபாது, அந்த பிராமணர் என்னிடம் இப்படிச் ெசான்னார். பிராமணரால் உச்சrக்கப்பட்ட வார்த்ைதகள் ெபாய்யாக முடியாது. அந்த வரத்தின் கனிைய அைடயத் தகுந்த காலமும் வந்துவிட்டது. ஓ அரச முனிவேர, நன்மக்கைளப் ெபற உம்மால் பணிக்கப்பட்ட நான் ேதவர்களில் எவைரயும் அைழக்க முடியும். ஓ உண்ைம ேபசும் மனிதர்களில்


நான்


யாைர

அைழப்பது என்று எனக்குச் ெசால்லும். இதனிமித்தமாக, நான் உமது கட்டைளகளுக்காக

ெகாள்ளும்." என்றாள். இைதக் நமது

ேகட்ட

பாண்டு,


அைழப்பாயாக. தர்மேதவனும்


காத்திருக்கிேறன்

"ஓ

இன்ேற

அவேன

அறமும்


அழகானவேள, ஈேடற்றிக்


நம்ைமப்

528


நற்ேபறுெபற்றவேள,

ெகாள்ள,

தர்மேதவைன

அறம்

மிகுந்தவன்.

பாவத்தால்

களங்கப்படுத்த



ஓ

அழகிய

இளவரசி,

அதனால்,


எந்தக்

காrயத்ைதயும் நாம் ெசய்யவில்ைல என்று உலகமும் நிைனக்கும். அவன்

மூலமாக

நாம்

முதன்ைமயானவனாக ஒழுக்கத்திற்கு

ெபறும்

மகன்,

இருப்பான்



என்பது

ேதவனால்

நிச்சயம்.


நீ தி

ெபறப்படுபவன்,

மற்றும் தனது

இதயத்ைத பாவகாrயத்திலும், புனிதமற்ற காrயத்திலும் ஈடுபடுத்த மாட்டான்.

ஆைகயால், கண்முன்

ஓ

இனிய

நிைலயாக

புன்னைகயுைடயவேள,

ைவத்து,


அறத்ைத

உன்


கைடப்பிடித்து, நீ தி மற்றும் அற ேதவைன உனது மந்திரங்களின் உதவியுடன் அைழப்பாயாக." என்றான். ைவசம்பாயணர்


"பிறகு,

ெபண்களில்

சிறந்த

குந்தி,

தனது தைலவனால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்டு, "அப்படிேய ஆகட்டும்." என்றாள். வலம்


வந்து,


அவன்






529


அவைன

ெகாண்டாள்."


ீ யுதிஷ்டிரன், பமன் , அர்ஜூனன் பிறப்பு - ஆதிபர்வம் பகுதி 123

The Births of Yudhishthira, Bhima and Arjuna | Adi Parva - Section 123 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ஜனேமஜயா, ஒரு

முழு

பிறகுதான்,


காந்தாr

வருடம்

குந்தி

நடத்தி,

சிறிது


அைழத்தாள்.



கருவுற்று

தர்மேதவைன

பிள்ைளவரத்திற்காக அவள்

"ஓ

கடத்தாமல்,

தகுந்த

ேவள்வி


முன்

துர்வாசர் அவளுக்கு ெகாடுத்திருந்த மந்திரத்ைதத் திரும்பச் ெசால்ல

ஆரம்பித்தாள். தர்ம ேதவன், அவளது மந்திரத்தால் கட்டுண்டு, குந்தி இருக்கும்



ேபான்ற

தனது

ேதrல்

வந்து,

புன்னைகத்து, "ஓ குந்தி, நான் உனக்கு என்ன ெகாடுக்க ேவண்டும்?" என்று


குந்தி

பதிலுக்குப்


"நீ ர்

எனக்கு

பிள்ைளப்ேபறு தர ேவண்டும்" என்றாள். அதன் பிறகு அந்த அழகான குந்தி, அந்த நீ தி ேதவனுடன் ஆன்ம வடிவில் கலந்து, அைனத்து உயிர்களின் ெபற்றாள்.

நன்ைமக்குத்


தன்ைன

ெபரும்

அர்ப்பணிக்கும்

புகழ்

மகைனப்

அைடயப்ேபாகும்

அந்த

அற்புதமான குழந்ைதைய அபிஜித் என்று அைழக்கப்படும் எட்டாவது முகூர்த்தத்தில், நடு மதிய ேவைளயில் (Noon) ஏழாவது (கார்த்திைக) மாதத்தின்



நாளான,


வளர்பிைறயில் (பஞ்சமி திதியில்), ேஜஷ்ட (ேகட்ைட) நட்சத்திரம் சந்திர சிம்ம

லக்னத்தில் லக்னம்


கலந்திருந்தேபாது

என்று

(விருச்சிக

பிற்பகுதியில்

அக்குழந்ைத

ராசி).

பார்த்ததாக

பிறந்தவுடன்,

ஒரு

{ேமலும்

நிைனவு} அசrr,

"இக்குழந்ைத மனிதர்களில் சிறந்தவனாகவும், அறம்சார்ந்தவர்களில் முதன்ைமயானவனுமாவான். ெபரும் வரமும், ீ ேபச்சில் உண்ைமயும் ெகாண்டு,


இவன்

இந்தப்

பூமிைய

ஆள்வான்.

பாண்டுவின் இந்த முதல் குழந்ைத யுதிஷ்டிரன் என்ற ெபயரால் அறியப்படுவான்.

மூவுலகத்தாலும் என்றது.


இவன்,

வரமும் ீ

அறியப்பட்ட,

புகழ்

530

ேநர்ைமயும்



மன்னனாவான்."



மைனவியிடம், ேவண்டும்.

மகைன

அைடந்த

பாண்டு,

"க்ஷத்திrயர்கள்

உடல்

அப்படியில்ைலெயனின்


தனது

வலிைமயுடன்

இருக்க

க்ஷத்திrயன்

இல்ைல

அவன்

என்பது ஞானமுள்ேளார் தீர்மானம். ஆைகயால், ஒரு ெபரும் பலம் நிைறந்த

குழந்ைதையக்

ேகட்பாயாக."


இப்படி

தனது

தைலவனால் பணிக்கப்பட்ட குந்தி வாயு ேதவைன அைழத்தாள். இப்படி


அந்த

ெபரும்

வலிைம

ெகாண்ட

காற்று

ேதவன் (வாயு) மாைன வாகனமாகக் ெகாண்டு அவளிடம் வந்து, "ஓ குந்தி, நான் உனக்கு என்ன ெகாடுக்க ேவண்டும்? உனது இதயத்தில் என்ன


என்று

ெசால்"

என்று


அவள்

அடக்கத்துடன் புன்னைகத்து, "ஓ ேதவர்களில் சிறந்தவேர, எனக்கு ெபrய

உடலுறுப்புகளும்

ெபரும்

பலமும்

கர்வத்ைதயும்

சிறுைமப்படுத்தக்கூடிய

வலிைமயான

கரங்களும்,

என்று


ஒரு

ீ பமன்



அைனவrன்

பிள்ைள

என்று

முரட்டுத்தனமான




ெகாண்ட

குழந்ைதைய அந்த வாயுத்ேதவன் அவளிடம் ெபற்றான். ஓ பாரதா! அந்தக்



முன்ைபப்

ேபாலேவ

ஒரு

அசrr,

"இந்தக் குழந்ைத பலம் நிைறந்தவர்களில் முதன்ைமயானவனாக இயல்புக்குமிக்க என்றது.

ஓ

(அசாதாரண)

பாரதா,

உனக்கு

பலம்

நான்


விrேகாதரனின்

இருப்பான்." ீ {பமனின் }

பிறப்ைப ஒட்டிய ஒரு அற்புதமான நிகழ்ச்சிைய நிச்சயம் ெசால்ல ேவண்டும்.

அவன்

பிறந்ததும்

தனது

தாயின்

மடியில்


மைலயின் மார்பில் விழுந்தான். அவன் விழுந்த ேவகத்தில் கீ ேழ இருந்த

ெபரும்கல்

சுக்குநூறாக


சிதறியது.

ஆனால்,

அவனுக்கு உடலில் சிறு காயமும் ஏற்படவில்ைல. ஒரு புலிையக்

கண்டு பயம் ெகாண்ட குந்தி, தனது மடியில் குழந்ைத தூங்கிக் ெகாண்டிருப்பைத

மறந்து

எழுந்ததாேலேய

அவன்

கீ ேழ

விழ

ேநர்ந்தது. அவள் அப்படி எழுைகயில், இடிையப் ேபான்ற உறுதியுடன் இருந்த அக்குழந்ைத, மைலயின் மார்பில் விழுந்து, அங்ேக இருந்த கற்பரப்ைப

சுக்குநூறாக்கியது.

அதிசயித்தான்.

ஓ

பரதர்களில்

இைதக்

கண்ட


பாண்டு

முழு


பூமிையயும்

ீ ஆண்ட துrேயாதனுக்கும், விrேகாதரன் {பமன் } பிறந்த அந்த நாேள, பிறந்த நாளாக அைமந்தது.


531


விrேகாதரன்

பிறந்த

பிறகு,

பாண்டு

ேபாகிேறன்?

உலகின்


சிந்திக்க

ஆரம்பித்தான், 'உலகப் புகழ் ெபறும் மிகச் சிறந்த மகைன நான் எப்படி

அைடயப்

விதிையயும்

முயற்சிையயும்

காலத்திற்ேகற்ற முடியாது.

நம்பி

ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறாம்.

ெபாருட்களும்


முயற்சியில்லாமல்

இந்திரேன

எல்லா


ேதவர்களுக்குத் நிச்சயமாக,


தைலவன்

அவேன

ஆனால்


அளவிடமுடியாத

பலமும், சக்தியும், வரமும், ீ புகழும் ெகாண்டவன். எனது துறவால் அவைனத்


அவைனப்

ேபான்ற

ெபரும்

பலம்

ெகாண்ட மகைன நான் ெபறுேவன். நிச்சயமாக அவன் தரும் மகன், எல்ேலாrனும்

சிறந்தவனாக,

எல்லா

மனிதைரயும்,

மனிதரல்லாதவைரயும் ேபார்க்களத்தில் ெவல்பவனாக இருப்பான். ஆைகயால், நான் எனது இதயத்தாலும், ெசயலாலும், ேபச்சாலும் கடும்

துறைவ

ேமற்ெகாள்ளப்

தீர்மானித்தான்.

ேபாகிேறன்.'

என்ற

மனதிற்குள்

அதன்பின்பு, குருக்கள் மன்னன் பாண்டு, ெபரும் முனிவர்களுடன் ஆேலாசைன

ெசய்து,

ேநான்பிருக்கக்


கட்டைளயிட்டான்.

ஒரு

ஓ

முழு

பாரதா,

வருடத்திற்கு

அேத


அவனும் காைல முதல் மாைல வைர ஒற்ைறக் காலில் நின்று, மனைத

ஒருமுகப்

படுத்தி,

திருப்திப்படுத்தினான். நீ ண்ட


பிறகு




பாண்டுைவ

அணுகி,

அவனிடம், "ஓ மன்னா, மூவுலகத்தாலும் ெகாண்டாடப்படும் மகைன

நான் உனக்குத் தருேவன். அவன் பிராமணர்கள், பசுக்கள் மற்றும் ேநர்ைமயான ெகாடுக்கும்


மகன்,

உறவினர்களுக்கும்

நலைனக்

தீயவர்கைள

காப்பான்.



நான்


நண்பர்களுக்கும்

ெகாடுப்பான்.


மனிதர்களிலும் முதன்ைமயானவனாக இருந்து, எந்த எதிrகளாலும் ெவன்றிட

இயலாதவனாக



வாசவனால்

(ேதவர்கள் தைலவனால்) இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட குரு பரம்பைரயின் அறம்சார்ந்த

மன்னன்,

அந்த


நிைனவுகூர்ந்து,

குந்தியிடம், "ஓ நற்ேபறு ெபற்றவேள, உனது ேநான்பு ெவன்றது. ேதவர்களின்

தைலவன்

விருப்பத்ைதப்ேபாலேவ,



532

திருப்தியைடந்து,


உனது

ெபரும்


புகைழயும்

அைடயப்

விரும்புகிறான்.

அந்த

ஒடுக்குபவனாகவும், ெபரும்


மகன்

ெபரும்

ஆன்மாைவக்

மகைன





ஞானமுள்ளவனாகவும்


பிரகாசத்துடன்,



அழகிய


கதிரவனுக்கு

நிகரான

நிகரற்றிருந்து,

ெபரும்

சாதைனகைளச் ெசய்பவனாக இருப்பான். அவன் ேபரழகனாகவும் ஓ


இைடயும்


இனிய

தைலவன்

புன்னைகயும்


கருைண

ெகாண்டிருக்கிறான். அவைன அைழத்து, க்ஷத்திrய அறங்களுக்கு இருப்பிடமான மகைனப் ெபறுவாயாக." என்றான். ைவசம்பாயணர்


அந்தக்


குந்தி,

தனது தைலவனால் இப்படிக் ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்டதும், சக்ரைன

(ேதவர்களின் மன்னன்) அைழத்தாள். அப்படி அைழத்ததால், அவன் அவளிடம் அவளிடம்

வந்து,

அர்ஜூனன் என்று


அக்குழந்ைத

பின்பு

அைழக்கப்பட்டவைன

பிறந்தவுடன்,

வானத்ைத

அைடத்து நிற்கும் ேமகங்களின் ஆழத்துடனும் ெபரும் சத்தத்துடனும்

ஒரு அசrr குந்தியிடம் ேபசியது. அது அந்த ஆசிரமத்தில் வசிக்கும் எல்லா


ேகட்டது,

"ஓ

குந்தி,

இந்த

உனது


சக்தியால் கார்த்தவrயனுக்கும், ீ வரத்தால் ீ சிவனுக்கும் சமமானவன்.

அவன் ஒப்பற்ற சக்ரைனப் ேபால நீ ளமாகவும் அகமாகவும் உனது புகைழ

பரப்புவான்.



கூட்டிய

விஷ்ணுைவப் (அதிதியின் இைளய மகன்) ேபால, இந்தக் குழந்ைத

உனது மகிழ்ச்சிையக் கூட்டுவான். மதுரர்கைளயும், குருக்கைளயும்,

ேசாமகர்கைளயும், ேசதி, காசி, கருஷ நாட்டு மக்கைளயும் அடக்கி, குருக்களின்

வளைமைய

இவன்

பாதுகாப்பான்.

(மன்னன்

ஸ்ேவதேகது நடத்தும் ேவள்வியின் ெதய்வக ீ பானம் அக்னிக்குத் ெதவிட்டியதால் {ெசrக்காமல் இருந்ததால், அஜீரணத்ைதப் ேபாக்க}). காண்டவ



விலங்குகளின்

ெகாழுப்ைப,

இவனுைடய கரத்தின் பலத்தால் ெபற்ற அக்னி ெபரும் மனநிைறவு அைடவான்

ஆண்ைமயற்ற மூன்று இவன்

இந்த

ெபரும்


ஏகாதிபதிகைள


ஜமதக்ேனயா

அல்லது

வரன், ீ


தன்


இந்த

ஓ

விஷ்ணுைவப்


சேகாதரர்களுடன் குந்தி,

ேபால



வரமனிதர்களில் ீ முதன்ைமயான இவன், ெபரும் புகைழ அைடவான்.


533


ேபார்க்களத்தில் இவன் தனது வரத்தால் ீ ேதவர்களுக்குத் ேதவன் சங்கரைன பாசுபதம்

(மகாேதவைன)

எனும்




அவrடம்

இந்த



கரமுைடயவன் இந்திரனின் கட்டைளயால் நிவாடகவசர்கள் என்ற ேதவர்களுக்கு எதிrகளான ைதத்தியர்கைளக் ெகால்வான். இவன் எல்லா

வைகயான



ெபற்று,

தனது

குலத்தின் நற்ேபறுகைள மீ ட்ெடடுப்பான்." என்றது அந்த அசrr. குந்தி,

தனது



படுத்திருக்கும்ேபாது,


அந்த

நூறு

இந்த



ெகாண்ட

மைலயில் வசித்த துறவிகளும், தத்தம் ரதங்களில் அமர்ந்திருந்த இந்திரனுடன்

கூடிய

உச்சrக்கப்பட்ட



ேகட்டு

இவ்வளவு மிகவும்

சத்தமாக

மகிழ்ந்தனர்.

(அரூபமான) ேமள முழக்கங்கள் முழு ஆகாயத்ைதயும் நிைறத்தது. அங்ேக

கண்ணுக்குத்ெதrயாத

கதறல்களுடன்

அந்தப்


பகுதி

தூதுவர்கள்



ேதவர்க்குழுக்களும்

அங்ேக

(நாகர்களும்),


மகிழ்ச்சிக்

தூவினார்கள்.

கூடி,

தங்கள்

மrயாைதைய பிருைதயின் ைமந்தனுக்குச் ெசலுத்தினர். கத்ருவின் ைமந்தர்களும்

கந்தர்வர்களும்,

பைடப்பு

ெகௗதமர்,

விஸ்வாமித்ரர்,


ஏழு


மrச்சி,


ஜமதக்னி,

பரத்வாஜர்,


ைமந்தனும்,



சூrயன்

ெதாைலந்த ேபாது உலகத்துக்கு ஒளியூட்டிய அத்r முனிவருடன் ெபருமுனிவர்களும் அங்கிரஸ்,

(சப்த

புலஸ்தியர்,

rஷிகளும்)

அங்ேக

புலாஹர்,

கிராது,

பைடப்புத் தைலவன் தக்ஷன் மற்றும் கந்தர்வர்களும் அப்சரசுகளும் அங்ேக


ஆபரணங்களுடனும்,


மாைலகளுடனும்,

அழகிய

ஆைடகளுடனும்

அைனத்து வந்த

அப்சரசுக்களின் பல குழுக்கள் அங்ேக வந்து மகிழ்ச்சியுடன் ஆடி, விபத்சுவின் வாழ்த்து தும்வுரு

(அர்ஜூனன்)


(தும்புரு)


பாடினர்.

உச்சrத்தனர்.

அழகிய

அடிகளுடன்

ெபரும்


கந்தர்வர்களுடன் பாடினான்.

ஓ

கூடிய

மன்னா,

ீ பமேசனன் , உக்ரேசனன், உர்நயுஸ், அநாகா, ேகாபடி, திருதராஷ்டிரன், சூர்யவசஸ், எட்டாவதாக யுகபா, திrநபா, கர்ஷினி, நந்தி, சித்ரரதன், பதிமூன்றாவதாக

பதிைனந்தாவதாக விrஹதன்,

சலிசிரா,

கலி,

விrஹகன்,


பதினான்காவதாக

பட்டியலில்

ேபரான்மா

534

பரஜன்யா,

பதினாறாவதாக கரளன்,

நாரதர்,

பிரம்மச்சrன்,


வாஹுகுணா, ெபரும் புகழுைடய சுவர்ணா, விஸ்வவசு, பூமன்யு, சுசந்திரா,

சாம்



குரல்

வளமிக்க


அங்ேக

ஹாஹா

மற்றும் ஹூஹூவின் ெகாண்டாடப்பட்ட குழுக்களடங்கிய ெதய்வக ீ கந்தர்வர்கள்


கண்கைளயுைடய

பல

ஆபரணங்களுடன் அனவத்யா,

வந்து

குணமுக்யா,

சிறப்பான

அங்ேக

குணவரா,


அப்சரஸ்களும்,

ெபrய


ஆடிப்பாடினர்.

அத்rகா,

ேசாமா,

மேனாரமா,

அசிதா,

அனுசனா,

மிசரேகசி,

ஆலம்புஷா, மrச்சி, சுசிகா, வித்யுபர்ணா, திேலாத்தமா, அம்பிகா, லக்ஷ்மணா, சுப்rயா,

ேக்ஷமேதவி,

சுவபு,

ரம்பா,

புண்டrகா,

சுகந்தா,

சுரசா,

சுவாஹூ,

பிரமாதினி,

கம்யா,

சரத்வதி ஆகிய எல்லா அப்சரஸ்களும் ேசர்ந்து ஆடினர். ேமனைக, சஹஜன்யா,

கார்னிகா,

புஞ்சிகஸ்தலா,

rதுஸ்தலா,

கிrட்டச்சி,

விஸ்வச்சி, புர்வசித்தி, ெகாண்டாடப்படும் உம்ேலாச்சா, பத்தாவதாக பிரம்ேலாச்சா,

பதிேனாராவதாக

ஊர்வசி

ஆகிய

ெபrய

பாகா,

இந்திரா,

கண்கைளயுைடய ேதவேலாக மங்ைகயர் அங்ேக வந்து கூட்டமாகப் பாடினர்.

தர்த்தி,

ஆகிய


விஸ்வஸ்வத்,

ஆர்யமான்,

புஷன்,

மித்ரா,

திவஸ்த்r,

வருணா,

பர்ஜன்யா

ஆதித்யர்களும்

அல்லது


விஷ்ணு,

மகைனப்

ெபருைமப்படுத்த அங்ேக வந்தனர். ஓ மன்னா, மிrகவியாதா, சர்பா, ெகாண்டாடப்படும்

நிrதி,

அஜய்கபாதா,

அஹிவிரதனா,

பினாகின்,

தாஹனா, ஈஸ்வரா, காபாலின், ஸ்தானு மற்றும் சிறப்பு மிகுந்த பகா ஆகிய

பதிேனாரு

ருத்ரர்களும்

இரட்ைடயர்களும், மருதர்களும்,

எட்டு

அங்ேக

வசுக்களும்,

விஸ்வேதவர்களும்,




சதயர்களும்


அங்ேக


கார்ேகாடகன், வாசுகி, கச்சப்பா, குண்டா, மற்றும் ெபரும் நாகனான

தக்ஷகன் ஆகிய ெபரும் பலம்வாய்ந்த உயர்ந்த அறத்தகுதி ெகாண்ட ேகாபக்காரப்

அrஷ்டேநமி, அங்ேக


கருடன்,


அருணியும்

அங்ேக

அசிதத்வஜாவும்


மைலச்சிகரங்களிேலா மற்றவர்கைளயும்

அங்ேக


தத்தம்

ெவற்றி




ஆன்ம


பல

வந்த

தார்க்ஷ்யா,

நாகர்களும் அருணனும்

ரதங்களிேலா


ெகாண்ட

ெபரும்

அல்லது



மட்டுேம கண்டனர். இந்த அற்புதக் காட்சிையக் கண்ட அந்த சிறந்த முனிவர்கள்



புதல்வர்களிடம்

ேமலும் அன்பும் பாசமும் ெகாண்டனர்.


535


அந்தக்

ெகாண்டாடப்பட்ட

எண்ணங்ெகாண்டு

பாண்டு,

தான்

ேமலும்

மணந்து

வந்த

விரும்பினான். (ேவறு ேதவர்கைள அைழக்க) ஆனால்

குந்தி

நான்காவது நான்கு

பிரசவத்ைத


ஸ்வாrனி

(Heanton

நிைனக்கிேறன்}) ஐவருடன்


உறவு

{hean

என்று

"துயர்

-


தாழ்வு,




உறவு


Heantor

அவள்

ேபச

காலத்தில்கூட,

அனுமதிக்கவில்ைல.

-


தாழ்ந்தவள்

அைழக்கப்படுகிறாள்.

ைவத்தால்

ெபற

அேத

விைலமகளாகிறாள்

ெபண்

என்று சமயம்

(Harlot).

ஆைகயால், ஓ கற்றவேர, இது சம்பந்தமான சாத்திரங்கைள நீ ர் அறிந்தும், ஏன் பிள்ைள ெபறும் விருப்பத்தால், என்னிடம் நீ திைய மறந்து ேபசுகிறீர்?" என்று ேகட்டாள்.


536


"நான் முட்டாளா?" என்றாள் குந்தி - ஆதிபர்வம் பகுதி 124 "Am I a fool?" asked Kunti | Adi Parva - Section 124 | Mahabharata In Tamil

ைவசம்பாயணர் "குந்தியின்



மகன்களும்,

திருதராஷ்டிரனின் மகன்களும் மதுரா

நூறு

பிறந்த

பிறகு,


(மாத்r)

பாண்டுவிடம்,

எதிrகைள

ெசய்யவில்ைலெயன்று நான்

"ஓ

அழிப்பவேர,

எனக்கு

உம்ைம

மகள் நீ ர்

நன்ைம நான்

குைறெசால்லவில்ைல.

குந்திையவிட

நிலவரத்தில்

நான்


ஓ


உயர்ந்தவளாக


தாழ்ந்தவளாகேவ

வந்தவேர,

பிறப்பால் இருப்பு


காந்தாr

நூறு

ஓ

குரு


ெபற்றுவிட்டாள் என்றும் நான் கவைல ெகாள்ளவில்ைல. குந்தியும் நானும்

சமமானவர்களாக


குந்தியிடம்


நீ ர்

பிள்ைள ெபறேவண்டும் என்று விதிக்கப்பட்டது ேபால, நான் மட்டும் பிள்ைளயில்லாமல் அளிக்கிறது. விட்டாள்




அவள்,

தான்

எனக்கு

மகள்

நான்

எனக்கு


கவைலைய

பிள்ைளப்ேபறைடய

நன்ைம

ெசய்தேதாடு

மட்டுமல்லாமல் உமக்கும் நன்ைம ெசய்ததாகேவ இருக்கும். அவள் எனது எதிrயாக இருப்பதால், அவளிடம் எனது நன்ைமையக் கருதச் ெசால்ல


அன்பாக



ஓ

மன்னேர,

உண்ைமெயன்றால்,

நீ ர்



விருப்பத்ைத நிைறேவற்றச் ெசால்லும்." என்றாள்.

எனது

இைதக் ேகட்ட பாண்டு, "ஓ மாத்r, இந்த எண்ணம் எனது மனதிலும்

ஓடிக் ெகாண்டுதான் இருந்தது, ஆனால், நீ அைத எப்படி எடுத்துக் ெகாள்வாய்

என்று


நிைனத்ேத,


நான்

நான்

உனது

அைத


விருப்பைத


ெகாண்டதால், நான் நிச்சயம் முயற்சி ெசய்ேவன். நான் ேகட்டு குந்தி மறுக்க மாட்டாள் என்ேற நிைனக்கிேறன்." என்றான்.


537


ைவசம்பாயணர் தனிைமயில்,

"ஓ

ெதாடர்ந்தார், குந்தி,

எனது

அதன்பிறகு குல

பாண்டு


வளர்ச்சிக்காகவும்,

அடுத்த

உலகத்தில் எனக்குக் கிைடக்க ேவண்டிய நன்ைமக்காகவும் ேமலும் சில பிள்ைளகைளக் ெகாடு. ஓ அருளப்பட்டவேள, எனக்கும், எனது மூதாைதயர்களுக்கும், ஏன் உனக்கும் கூட எப்ேபாதும் அவிர்ப்பாகம்

(ஈமக்கடன் ெசய்யும் ேபாது வழங்கப்படும் பிண்டம்) கிைடக்க அது வழிவகுக்கும். ஓ குந்தி, எனக்கு நன்ைம எதுேவா அைதச் ெசய். எனக்கும் உலகத்திற்கும் சிறப்பான நன்ைமகைள வழங்கு. நிச்சயம் அது உனக்கு சிரமமாக இருக்கும். விரும்பி அைதச் ெசய். இந்திரைனப்

பார்,

அவன்

ைகப்பற்றியிருப்பினும், நடத்துகிறான்.



புகழுக்காக

ஓ அழகானவேள,

சாகாப்புகழைடய

ஆட்சி

உrைமையக்



ேவதங்களில் ெதளிந்த ஞானம்

உள்ள பிராமணர்கள், ெபரும் ஆன்மத் தகுதிகைள அைடந்த பிறகும், ேவள்விகைள நடத்துவதற்காக தங்கள் ஆன்மிக குருக்கள் நாடுவது,

புகழுக்காக மட்டுேம. அப்படிேய, அரசமுனிகளும், பிராமணர்களும் ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாக அைடந்த பிறகும், கடுைமயான ஆன்மிக சாதைனகைளச்



ெபறுவதற்கான

வழிையக்

காண்பித்து)

பழியற்றவேள, அவைள

ஒரு

படைகக்

பிள்ைளகளுக்குத்

தனது

தைலவனால்

மாத்rயிடம்,


"ேநரத்ைத


மாத்rையக்

காப்பாற்றி,


தாயாக்கி

அைடவாயாக." என்றான்.

மட்டுேம.

(பிள்ைளப்ேபறு

அழியாப்


புகைழ


விரயமாக்காமல்,

நீ

குந்தி,


எவைரயாவது நிைன, அவர் மூலமாக, அந்த ேதவைனப் ேபான்ற பிள்ைளைய

நீ

ெபறுவாய்."

ேயாசித்துவிட்டு, அசுவினிகள்

அழகர்களான ெபற்றனர். அழகிலும்


ேவகமாக

நகுலன்,


இந்த


மாத்r

இரட்ைடயர்கைள


வந்து,


பிறந்த

ேபாது



ேநரம்

நிைனத்தாள்.

பூேலாகத்தின்

என்ற

ஒரு

சிறிது

அந்த


இரட்ைடயர்கைளப்

அசrr,

"சக்தியிலும்,

இரட்ைடயர்கைளயும்

மிஞ்சுவார்கள்." என்றது. அக்குழந்ைதகள் ெபரும் சக்தியும், அழகும் ெகாண்டு, அந்த ெமாத்த பகுதிையயும் பிரகாசிக்கச் ெசய்தனர்.


538


ஓ மன்னா, எல்லா பிள்ைளகளும் பிறந்த பிறகு, அந்த நூறு சிகரம் ெகாண்ட


வசித்த



வாழ்த்தி,

அவர்களது பிறப்பிற்கான முதல் சடங்ைகச் ெசய்து, அவர்களுக்கு ெபயrட்டனர். குந்தியின் மக்களில் மூத்தவன் யுதிஷ்டிரன் என்றும், ீ பமேசனன்

இரண்டாமவன்


மூன்றாமவன்


என்றும், மாத்rயின் மக்களில் முதலில் பிறந்தவன் நகுலன் என்றும் அடுத்தவன்


ைமந்தர்களின் வருட

முதன்ைமயானவர்கள்,

இைடெவளியில்

உருவமாகத்

அபrமிதமான ஆன்மாவில்

என்று

திகழ்ந்தனர். சக்தியும்,

அைழக்கப்பட்டனர்.



ஐந்து

வருடங்களின்

ெபரும்

பலமும்


ெபrயவர்களாகவும்

இருந்த

ேபான்ற

ஒரு

முழு

அழகும்,


தன்

அந்த


பிள்ைளகைளக்

கண்டு மன்னன் பாண்டு மிகவும் மகிழ்ந்தான். நூறு சிகரம் ெகாண்ட அந்த


வசித்த

முனிவர்களுக்கு

பிடித்தமானவர்களாகினர்.

அந்தப்


சில காலம் கழித்து பாண்டு மறுபடியும் குந்தியிடம் மாத்rக்காகப் ேபசினான்.

ஓ மன்னா, தனிைமயில் தனது தைலவனால் ேகட்கப்பட்ட குந்தி, "ஓ மன்னேர, ஒரு முைற அந்த மந்திரத்ைதச் ெசான்னதற்ேக, அவள் இரு


ெபற்றுவிட்டாள்.

ஏமாற்றப்படவில்ைலயா? பிள்ைளகைளப்

அவள்

ெபற்றுவிடுவாள்

நான்

அவளால்

என்ைனவிட

என்று

நான்

அதிகம்

அஞ்சுகிேறன்.

நிச்சயமாக இதுேவ தீய ெபண்களின் வழி. ஒரு முைற இரட்ைட ேதவர்கைள அைழத்தால் ஒேர பிரசவத்தில் இரு பிள்ைளகைளப் ெபற்றுவிடலாம் என்பைத நான் அறியவில்ைல. அந்த அளவு நான் முட்டாளாயிருந்திருக்கிேறன்.

ஓ மன்னா, நான் உம்ைம ேவண்டிக் ேகட்டுக் ெகாள்கிேறன். எனக்கு ேமலும்

கட்டைளயிடாதீர்.

இருக்கட்டும்." என்றாள். ஓ

மன்னா,

பிள்ைளகள் ெபரும்



நீ ர்

பாண்டுவுக்கு,


புகைழ

இதுேவ


ெபரும்

ெபறப்பட்டனர்.

அைடயவும்,

குரு

539

தரும்

வரமாக

பலமுைடய



ஐந்து


விrவாக்கவும்


வாழ்ந்தனர். அைனவரும் தங்கள் ேமனியில் அதிர்ஷ்டக்குறிகைளக் ெகாண்டு,

ேசாமைனப்

(சந்திரைனப்)

ேபான்ற


சிங்கத்ைதப் ேபான்ற ெபருைமயுடனும், சிங்கத்ைதப் ேபான்ற நைட, மார்பு,

கண்கள்,


கழுத்து



முதன்ைமயானவர்களாக



ெபற்று,

ெபற்று,

வில்ைலப்




பிரதிபலித்து வளர்ந்தனர். அந்தப் பனி மூடிய புனிதமான மைலயில் வசிக்கும் ெபரும் முனிவர்கள், அக்குழந்ைதகள் வளர்வது ேபாலேவ,

அவர்களது அறங்களும் வளர்வைதக் கண்டு ஆச்சrயமைடந்தனர். குரு



விrவாக்கப்பிறந்த

நூறு


ஐந்து

பாண்டவர்களும்,

ஏrயில்

தாமைரகள்

ெகாத்துெகாத்தாக வளர்வைதப் ேபால ேவகமாக வளர்ந்தனர்.


540


பாண்டு மாத்r காமம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 125

The Lust of Pandu over Madri | Adi Parva - Section 125 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ெசான்னார்,

"மைலச்சrவில் இருந்த தன்


முன்


வரும்

தன்


கண்ட

பாண்டு, தனது பலம் மீ ட்ெடடுக்கப்பட்டது ேபால


ஒரு நாள், அைனத்து உயிர்கைளயும் கிளர்ந்ெதழச் ெசய்யும் ஒரு வசந்த காலத்தில்,

ஒவ்ெவாரு புதிய

மரமும்

இைலகளால்

மலர்ந்திருக்கும்

அந்த

வனத்தில்,

அந்த

மன்னன் தனது மைனவி மாத்rயுடன் உலவிக் ெகாண்டிருந்தான்.

அந்தக்


பலாசம்,

பrஹத்திரகம்,

கர்ணிகரம்,

rங்காரமிட்டபடி


திலகம்,

அேசாகம்,

மா,

சம்பகம்,

ேகசரம்,

அதிமுகம்,

மலர்ந்திருந்த

பாrஜாதம்,

கருவாகம் ஆகிய மரங்களில் பித்தம்பிடித்த வண்டுகளின் கூட்டம் அங்ேக

ேகாகிலம் ஆகிய மலர்களில் வண்டுகள் அமர்ந்து இனிைமயாக rங்காரம் பூக்கள்

இைசத்தன.


கனிகளின்


அங்ேக


சிறு

குளங்களும்

அங்ேக


பாரத்தால்




தாழ்ந்து

அவனுள்

இருந்தைதக்

தாமைரகளுடன்


ஆதிக்கத்ைத

தங்கள்

கண்ட

பல

பாண்டு,


அந்த

அற்புதக் காட்சிகளின் மத்தியில், ேதவர்களில் ஒருவைனப் ேபால, பாரமற்ற



உலவிக்ெகாண்டிருந்த 541

பாண்டு,

அைர


ெவளிப்பைடயான

ஆைடைய

(Semi-transparent

-

ஒளி

ஊடுருவும்

ஆைட) அணிந்திருந்த தனது மைனவி மாத்rயுடன் தனிைமயில் இருந்தான்.

மன்னனின் தாமைர

இளைமயான

ஆைச


காட்டுத்தீையப்



கண்டு


எதிராக

உடுப்ைபக்

ேபால

ேபான்ற


கண்ட

ெகாண்டது.


ஆைசைய

அடக்க

தனது

இயலாமல்,

அவன்

காமத்தால் ெவற்றிெகாள்ளப் பட்டான். அந்த மன்னன் அவளது அவைளப்

பற்றி

இழுத்தான்.

ஆனால்,

மாத்r பயத்தால் நடுங்கி, அவளால் முடிந்த வைர பலத்துடன் தடுத்துப்

பார்த்தாள். காமத்தால் உண்ணப்பட்ட பாண்டு, தனது

துரதிர்ஷ்டத்தால் அைனத்ைதயும் மறந்தான்.

ஓ குரு பரம்பைரயில் வந்தவேன, அந்த ஏகாதிபதி, விதிவசத்தால் முனிவrன்

சாபத்தில்

பயமற்று,


ெவல்லப்பட்டு,

தாேன தன் உயிைர மாய்த்துக் ெகாள்ள நிைனத்தவன் ேபால, வலுக்கட்டாயமாக மாத்rயின் அைணப்ைபப் ெபற முற்பட்டான். புலன்களின்

உணர்வில்


மன்னன்

மயங்கி,

உணர்ைவ

இழந்து,

மரண


உறவு

ேதவனிடம் தாேன அகப்பட்டுக் ெகாண்டான். அந்த அற ஆன்மா ெகாண்டவாேற,

பாண்டு,


மாண்டு ேபானான். பிறகு

மாத்r

சத்தமாகக் குந்தி,

தனது

கதறி

தனது

தனது



அழுதாள்.


சடலத்ைத

அந்தத்

மகன்களுடனும்

துயரக்


ெசல்வாக்கால்

அைணத்தவாேற

கதறைலக்

ேகட்ட

மகன்களுடனும்,

மன்னன் அப்படிக் கிடந்த பகுதிக்கு வந்தாள். பிறகு ஓ மன்னா, மாத்r குந்தியிடம் பrதாபகரமான குரலில், "ஓ குந்தி, இங்ேக தனியாக

வா,

இைதக்

ேகட்ட

ெசால்லிவிட்டு ேவகமாக

பிள்ைளகள் குந்தி, "எனக்குக்

ஓடினாள்.


இருக்கட்டும்."

பிள்ைளகைள ேகடு




வந்தது" மாத்rயும்

என்று

இருக்கச் ெசால்லி,


கிடந்த

ேகாலத்ைதக் கண்ட அவள், துயரத்தாலும் வருத்தத்தாலும், "ஓ மாத்r,

ஆைசைய


அடக்கி,

இந்த

நாயகைனப்

பாதுகாப்பாகக் காத்து வந்ேதேன.


542


முனிவrன் சாபத்ைத மறந்து, காமத்துடன் உன்ைன அவர் எப்படி அணுகினார்? ஓ மாத்r, இந்த மனிதர்களின் முதன்ைமயானவர்

உன்னால் காக்கப்பட்டிருக்க ேவண்டும். தனிைமயில் ஏன் அவைர மயக்கினாய்?


ெகாண்டிருந்த இருக்க

எப்படி




முடிந்தது?

ஓ

வருத்தப்பட்டுக்


வால்ஹிக

மகிழ்வாக

இளவரசி,

நமது

தைலவனின் முகம் மகிழ்ச்சியால் நிைறந்திருந்தைத நீ கண்டாய்,

நீ என்ைனவிட நற்ேபறு ெபற்றவள். இதற்காகேவ நீ என்னால் எதிrயாகக் கருதப்பட ேவண்டியவள்." என்றாள்.

மாத்r, "மrயாைதக்குrய ேசாதr, எனது கண்கள் கண்ண ீரால் நிரம்ப, நான் மன்னைரத் தடுத்துப் பார்த்ேதன். ஆனால் அவரால் தன்ைன அடக்கிக் ெகாள்ள முடியவில்ைல. முனிவrன் சாபத்ைத

ெமய்யாக்க முற்படுவது ேபாலேவ அவரது ெசயல்பாடு இருந்தது." என்றாள். குந்தி,

"அவர்

மணந்த


நாேன

மூத்தவள்,

தைலைமத் தகுதி என்னுைடயேத. ஆைகயால், ஓ மாத்r, நான் அைடய ேவண்டியைத அைடய விடாமல் தடுக்காேத. நான் நமது தைலவைர மாத்r,

மரண


ேதவன்

அவரது

பகுதிக்குத்

உடைல

ெதாடர



ெகாடு.

ஓ

இந்தக்

குழந்ைதகைள நீ வளர்த்து வா." என்றாள். அதற்கு மாத்r, "நான் இன்னும்

நமது




அவrடம்

இருந்தும் பிrயாமல் இைணந்திருக்கிேறன். ஆைகயால், நாேன அவைரத்

ெதாடர்ேவன்.

எனது

பசி


தீரவில்ைல.

நீ

எனக்கு மூத்த சேகாதr, ஆைகயால், உனது ஏற்ைப எனக்குக் ெகாடு.

இந்த

பரத

குல


முதன்ைமயானவர்

உறவுக்காக என்ைன அணுகினார். அவரது பசி தீரவில்ைல. நான் யமனின்


ேவண்டாமா? பிைழத்து

ஓ

ெசன்றாவது

அவரது

மrயாைதக்குrயவேள,



உனது

பசிையத்

உனக்கு

பதில்


தீர்க்க நான் எனது

பிள்ைளகள் ேபால் கருதி வளர்க்க முடியாது. அதனால் எனக்குப் பாவம்

சம்பவிக்காதா?

ஓ

குந்தி,

ஆனால்

நீ ேயா,

எனது

பிள்ைளகைளயும் உனது பிள்ைளகள் ேபால் வளர்ப்பாய். மன்னர், என்ைன



ஆவிகளின் 543




ஆைகயால், எனது உடலும் அவருடன் எrக்கப்பட ேவண்டும். ஓ மrயாைதக்குrய ேசாதr, எனக்கு ஏற்பான இந்த விஷயத்ைத மறுக்காேத. நீ

இந்தப் பிள்ைளகைள நிச்சயமாக கவனத்துடன்

வளர்ப்பாய். அைத நாேன ஏற்றுக் ெகாள்ேவன். இதற்கு ேவறு வழி இல்ைல." என்றாள்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "மதுரா மன்னனின் மகளான அந்த பாண்டுவின்


மைனவி


ஈமச்சிைதயில் ஏறினாள்.


இவ்வார்த்ைதகைளச் ேபான்றத்

544

தனது

ெசால்லிவிட்டு, தைலவனின்


மrயாைதயுடன் ஏற்றுக் ெகாள்ளுங்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 126

Accept them with reverence | Adi Parva - Section 126 | Mahabharata In Tamil


(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ெசான்னார்,

"பாண்டுவின்

இறப்ைபக்

கண்ட


ஒருவrடம்

ஒருவர்

ேதவர்கைளப் ேபான்ற ஞானமுள்ள ஆேலாசைன

ெசய்து,

"நன்கறியப்பட்ட


உrைமையயும்,

அரசாங்கத்ைதயும்

மன்னன் துறந்து

பாண்டு,

வந்து,

ஆட்சி

இங்ேக

ஆன்மிக

தவங்கள் ெசய்து, இந்த மைலவாழ் துறவிகளிடம்

தன்ைன

அர்ப்பணித்துக் ெகாண்டான். அவன் இப்ேபாது

தனது

மைனவிையயும்,

மகன்கைளயும் நம்பிக்ைகயுடன் நம் ைககளில் ஒப்பைடத்துவிட்டு ெசார்க்கத்திற்கு

பிள்ைளகைளயும்

உயர்ந்திருக்கிறான்.

மைனவிையயும்


அவனது

அவனது

நாட்டிற்குச்

ெசன்று

ஒப்பைடப்பது வருவது நமது கடைமயாகும்." என்றனர்.

ைவசம்பாயணர் பரந்த

ஒருவர்

இதயம்


ெகாண்ட


முடிெவடுத்தனர்.

அந்த

"பின்பு

ஆன்ம


ஆேலாசித்து,


ெவற்றிகளைடந்த




ஒருவைர


முன்னணியில்

ீ ெகாண்டு, பஷ்மர் மற்றும் திருதராஷ்டிரன் ைககளில் அவர்கைள ஒப்பைடக்க

விரும்பினர்.


இரண்டு

உடேன

அந்த

ெநாடியிேலேய

அந்தத்

துறவிகள் தங்களுடன் பிள்ைளகைளயும் குந்திையயும் அைழத்துக் பயணத்ைதத்

பிேரதங்கைளயும்

ெதாடங்கினர்.

அனுபவித்திராதவள்

இதுவைர

என்றாலும்,

அன்பு


வாழ்வின் மிகுந்த


கஷ்டங்கைள குந்தி,

தான்

ேமற்ெகாண்டிருந்த அந்த ெநடும் பயணத்ைத மிகக் குைறந்ததாகேவ மதித்தாள்.


545



காலத்திற்குள்

குருஜங்காலத்ைத {குருஜங்கால


நாட்டிற்கு தைலநகரம்}

அைடந்த, அந்த சிறப்பு மிகுந்த குந்தி,

தன்ைன

பிரதான

வாயிலில்

அறிமுகப்படுத்திக்

ெகாண்டாள். துறவிகள் அங்ேக இருந்த

பணியாளர்களிடம்,

தங்கள்

வருைகைய

மன்னருக்குத்

ெசான்னார்கள்.

ெதrயப்படுத்தச்


ெசய்திைய


அைவக்கு


அந்த

மிக எடுத்துச்



வந்திருப்பைதக்

சாரணர்களும்,


ஹஸ்தினாபுரவாசிகள் ஆச்சrயமைடந்தனர். சூrயன் உதித்த சிறிது

ேநரத்திற்குள் அவர்கள் தங்கள் மைனவியருடனும், பிள்ைளகளுடன் கணக்கிலடங்காத எண்ணிக்ைகயில் துறவிகைளக் காண வந்தனர். எண்ணிக்ைகயில் ரதங்களிலும்,



வாகனங்களிலும்


எல்லாவைகயான


தங்கள்

மைனவியருடனும், பிராமணர்களுடனும் வந்தனர். இந்நிகழ்ச்சியின் ேபாது, ைவசியர்கள் மற்றும் சூத்திரர்களின் வருைகயும் மிக அதிக அளவில்



முன்ேனறியிருந்ததால் இருந்தது.


அந்தப்


ஒவ்ெவாரு ெபரும்




பக்தியில்


ேசாமதத்தன்

அல்லது

வால்ஹிகா, ஞானப் பார்ைவ ெகாண்ட அரசமுனி {திருதராஷ்டிரன்}. விதுரன்,

ெபருைமக்குrய




ேகாசல

இளவரசி. காந்தாr மற்றும் அந்த அரசகுடும்பங்கைளச் சார்ந்த பல ெபண்கள் அக்கூட்டத்தில் இருந்தனர். பலதரப்பட்ட ஆபரணங்கைளப் பூண்டிருந்த



நூறு


ெவளிேய

தங்கள் புேராகிதர்களுடன் வந்த ெகௗரவர்கள், தங்கள் சிரம்தாழ்த்தி முனிவர்கைள

வணங்கி,


அமர்ந்தனர்.


ெதாட்டு





சிரம்தாழ்த்தி

546

வணங்கி

அந்த

தங்கள்

துறவிகளுக்கு

தங்கள்




ஓ


கழுவ

அைசயாமல் குறித்தும்,

கட்டிமுடித்து,

ைவத்து,


பிறகு,


விலங்கின்

மூத்தவர்


அரசுrைமெபற்றிருந்தும்,

ஒருவர்

உலக

ெபரும்

சடங்காக


உடைல


அந்தப்

சம்பிரதாயச்

நீ ர்

அரசு

அத்துறவிகளில்


மன்னா,

கூட்டத்ைத

அத்துறவிகளுக்கு



ேதாலால் மற்ற

நின்று,

ஆட்சி

முடிைய

மூடியிருந்த

முனிவர்களின் "குருக்களின்

இன்பங்கைளத்


நூறு

சிகரங்கள் ெகாண்ட மைலயில் வாழ முடிவு ெசய்தான் மன்னன் பாண்டு என்பைத நீ ங்கள் அைனவரும் அறிவர்கள். ீ

அங்ேக அவன் பிரம்மச்சrய வாழ்வு முைறைய ஏற்றான். ஆனால்

கடவுளின் அறிவுக்ெகட்டாத சில ேநாக்கங்களினால், அவனது மூத்த மகனான இந்த யுதிஷ்டிரன் தர்மேதவன் மூலம் அங்ேக பிறந்தான். பிறகு

அந்த

அடுத்த


மகைனப்

முதன்ைமயான இந்திரனால்

மன்னன்,


இவன்



பலம்


வாயுவிடம்


என்று

ெபறப்பட்ட

தனது

வில்லாளிகைளெயல்லாம்




அடுத்த

மகனான


அடக்கிவிடக்

இந்த

இந்த

உலகின்

கூடியவன்.


இவர்கைள இங்ேக பாருங்கள், வில்ைலப் பயன்படுத்துவதில் ெபரும் பலம்


இரட்ைடயர்களால் முைறையக்

இந்த


ெபறப்பட்டவர்கள்.


மாத்rயிடம்

வானப்


பிரஸ்த






வளர்ப்பு


பாண்டு, தனது பாட்டனின் அருகிப் ேபான பரம்பைரைய இவ்வாறு மீ ட்ெடடுத்தான்.

பாண்டு



ேவத கல்வி ஆகியைவ சந்ேதகமற உங்களுக்கு ெபரும் மகிழ்ைவத் தரும்.

அறம்

பற்றி,


பாண்டு


ஞானமுள்ேளாrன்


பிrந்துவிட்டான்.

அவைன

பாைதைய

பதிேனழு

உறுதியாகப்

நாட்களுக்கு

எrயப்ேபாகும்

முன்பு

ஈமச்சிைதயில்

கண்ட அவனது மைனவி மாத்r, அச்சிைதயில் தாேன ஏறி உயிைரத் துறந்து,

தனது

தைலவனுடன்,

பகுதிக்குச் ெசன்றுவிட்டாள். அவர்களின்

நன்ைமக்காகச்

பத்தினிகள்

ெசய்ய

சடங்குகைளயும் நிைறேவற்றுங்கள்.


547

வாழும்


வானுலகப்



இைவேய

எதிrகைள




உடல்கள்

(எrக்கப்படாத





பகுதிகள்). தங்கள்


இேதா

தாயுடன் தக்க

மrயாைதயுடன் ஏற்றுக்ெகாள்ளப்படட்டும். நீ த்தார் கடனின் முதல் சடங்கு முடிந்ததும், குருக்களின் மதிப்ைப என்றும் ேபணிக்காத்த

அறம்சார்ந்த பாண்டுைவ பித்ருக்களின் வrைசயில் நிறுவ ஆண்டு சிரதம் (சபிந்தகரணா) நைடெபறட்டும். ைவசம்பாயணர்


"குஹ்யர்களுடன்

இருந்த

அந்தத்

துறவிகள், குருக்களிடம் இவ்வாறு ெசால்லிவிட்டு, மக்கள் பார்த்துக் ெகாண்டிருந்த

அந்ெநாடிேய,


சித்தர்களும்

ேபாேத மைறந்து ேபானார்கள்.


ஆவியாகி




பார்த்துக்ெகாண்டிருக்கும்

தங்கள்


பார்ைவயிேலேய

ேபானைதக்

கண்ட

குடிமக்கள் அதிசயம் அைடந்து தங்கள் இல்லங்களுக்குத் திரும்பிச் ெசன்றனர்.


548


பாண்டுவின் இறுதிச்சடங்கு - ஆதிபர்வம் பகுதி 127 Last rites of Pandu | Adi Parva - Section 127 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார்,

"திருதராஷ்டிரன் விதுரrடம்,

"ஓ

விதுரா,

மன்னர்களில் சிங்கத்ைதப்

ேபான்றவனுக்கும்

(பாண்டு) மாத்rக்கும் ஈமக்கடன்கள்

அரசமுைறயில்

நைடெபறட்டும். அவர்களின்

ஆன்ம


பசுக்கைளயும்,

ஆைடகைளயும்,

ரத்தினங்கைளயும்,

பலதரப்பட்ட ெசல்வங்கைளயும் ேகட்பவர்களுக்கு ேவண்டிய அளவு ெகாடு. மாத்rயின் இறுதிச் சடங்குகைள குந்தி விரும்பும்படி ெசய்ய

ைவ. மாத்rயின் உடைல சூrயேனா, வாயுேவா காணமுடியாதபடி கவனமாக

மூட


ெசய்.

பாவமற்ற

பாண்டுவுக்காக

வருந்தாேத. அவன் மதிப்புமிக்க மன்னனாக இருந்து, ேதவர்களுக்குச் சமமான ஐந்து வரமகன்கைளவிட்டுச் ீ ெசன்றிருக்கிறான்." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ பரதா, பிறகு விதுரர் "அப்படிேய ஆகட்டும்"


என்று

ஈமச்சடங்ைகச்

ேதர்ந்ெதடுத்தார். ெசய்யாமல்,


அந்தக்


ீ பஷ்மருடன்

ெசய்ய


குடும்பத்தின்

ெநய்யால்

ஆேலாசைன ஒரு

புேராகிதர்கள்

மணத்துடன்

ெசய்து,

இடத்ைதத்

ேநரவிரயம்


புனிதமான ெநருப்ைப எடுத்துக் ெகாண்டு நகரத்ைதவிட்டு ெவளிேய வந்தனர். பிறகு நண்பர்களும், உறவினர்களும், ஆதரவாளர்களும் ேசர்ந்து, அந்தக்

அந்த ஏகாதிபதியின் உடைல துணியால் நன்றாக மூடி, காலத்திற்குrய

வாசைனதிரவியங்களாலும் எடுத்துச்


துணிகளாலும் முழு மஹாபாரதம்

பூக்களாலும்,

அைத

பல்லக்கில்

அலங்கrத்தனர்.

அலங்கrத்தனர்.

பிறகு

பூமாைலகைளயும்,

பிறகு

549


அந்த

சிறந்த

அைத

ஆடம்பரத்


மூடிய


உடைல

அரசியுடன்

ேதாள்களில்



ெவண்குைடையப்



வாத்தியங்களால்

பல்லக்கில் அந்தப்


இன்னிைச

ைவத்து,

தங்கள்

பல்லக்குக்கு

சாமரம்

வசி, ீ

எழுப்பினர்.

ேமேல


அந்தக்

காட்சி

தைகைமயுடனும் {grand} சிறப்புடனும் பிரகாசமாக இருந்தது. அந்த மன்னனின்

ஈமச்சடங்கில்

நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் அந்த

ெபரும்

கலந்து

ரத்தினங்கைளக்

விழாவுக்கு

ெவண்குைடகைளயும்,

ெகாண்ட

நீ ண்ட

கூட்டத்திற்கு


அழகான

சாமரங்கைளயும்

பிறகு






புேராகிதர்கள் ெவள்ளுைட தrத்து அந்த பல்லக்ைகச் சுற்றிவந்து ெதளிந்த

விட்டனர்.

ெநய்ைய

பாத்திரத்தில்



க்ஷத்திrயர்களும்,




நிரந்தரமாக

நீ ர்

வந்து

"ஓ

நம்பிக்ைகயில்லாமல்

இருந்த

எங்கு

தங்கள்

இளவரசேர,

பாவிகளான

ெசன்றுவிட்டீர்?"

ைவசியர்களும், மன்னனுக்காக

எங்கைள என்று

எங்கள்

மீ து


கதறி


ீ பஷ்மர் , விதுரர் மற்றும் பாண்டவர்களும் கதறி அழுதனர். பிறகு கங்ைகக்கைரயில் இருக்கும் ஒரு அழகான வனப்பகுதிக்கு வந்தனர்.

சிம்ம இதயம் ெகாண்டு உண்ைமயுடன் இருந்த இளவரசன் மற்றும் அவனது

துைணையச்


வந்த

அந்த

பல்லக்ைக

அங்ேக

ைவத்தனர். பிறகு பல தங்கப் பாத்திரங்களில் நீ ர் ெகாண்டு வந்து, பல வைக மணம் உள்ள குழம்புகைள அந்த இளவரசன் உடலில்

பூசி, பிறகு சந்தனக்குழம்ைப மறுபடியும் பூசினர். பிறகு அவர்கள் அதற்கு

ெவள்ளுைட

காணப்பட்ட

தrத்துவிட்டனர்.

மன்னன்,


அந்தப்


புது

உைடயுடன்


படுக்ைகயில் தூங்கிக் ெகாண்டிருந்தது ேபால் இருந்தான். புேராகிதர்களின்

வழிகாட்டுதலுக்கிணங்கி

ஈமச்


நிைறவைடந்ததும், ெகௗரவர்கள், அரசன் மற்றும் அரசியின் இறந்த உடல்களில்

தாமைரகைளயும்,

சந்தனக்குழம்ைபயும்,

வாசனாதி திரவியங்கைளயும் ைவத்து தீயிட்டனர்.


பிறகு உடல்கள் தீப்பற்றிக் ெகாண்டதும், ெகௗசல்யா {அம்பாலிைக}, "ஓ

எனது

உணர்வற்று

மகேன,

எனது


மகேன!"

விழுந்தாள்.

என்று

அவள்

ெவடித்துக்

அப்படி

கதறி

விழுவைதக்

கண்டு அந்நாட்டுக் குடிமக்களும், குடிேயறிகளும் மன்னன் மீ திருந்த


550


பாசத்தால்

துயருண்டு

பறைவகளும், ஒப்பாrயால் ைமந்தனான


கதறி

இருந்த

துக்கமைடந்தன.

ீ பஷ்மரும் ,


விலங்குகளும்

அங்ேக


ேதற்ற முடியாதபடி துக்கத்திலிருந்தனர். அழுது




கூட

இருந்த

விதுரரும்,


இருந்த





பாண்டவர்கள் மற்றும் குரு பரம்பைரயில் வந்த மகளிர் ஆகிேயார் பாண்டுவுக்கு நீ ர் தர்ப்பணம் ெகாடுத்தனர். இைவெயல்லாம் முடிந்த பிறகு,

அவர்கேள


பாண்டவர்கள் தூங்கினர்.

மகன்கைள தங்கள்

இைதக்கண்ட


மக்கள்


முதிர்ந்தவர்கள்



அனுஷ்டித்தனர்.


551



துறந்தனர்.

என்ற

மகன்களுக்காக

பாண்டவர்கேளாடு

வருந்திக்ெகாண்டிருந்த

ேதற்றவிைழந்தனர்.

நண்பர்களுடன்

படுக்ைககைளயும்

இளைமயானவர்கள் மன்னன்

துக்கத்திலிருந்தாலும்,

படுத்துத்

குடிமக்களும் குடிமக்களில்

வித்தியாசமில்லாமல்

வருந்தி


அந்தப்


அழுது

துக்கம்


ீ பமன் குடித்த ரசகுண்ட ரசம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 128

Bhima drank Rasakunda (Nectar vessels) | Adi Parva - Section 128 | Mahabharata In Tamil



ெசான்னார், "பிறகு ீ பஷ்மரும் , குந்தியும்

தங்கள்


இறந்து

நண்பர்களுடன் ேபான

ஏகாதிபதிக்கான சிரதத்ைதச்

(சிரார்த்தம்) ெசய்து

பிண்டம்

வழங்கினர்.

ெகௗரவர்களுக்கு ம்,

ஆயிரக்கணக்கான பிராமணர்களுக்கு ம்

விருந்து

(உணவு) பைடத்து, ரத்தினங்கைளயும் நிலங்கைளயும் வழங்கினர். தங்களது


இறப்பினால்

உண்டான

அகற்றிவிட்டைமயால், ஹஸ்தினாபுரத்துக்கு

அசுத்தங்கைள அவர்கைள


பாண்டுவின் அந்நாட்டு




ஏேதா

தங்கள்

பிள்ைளகளில் ஒருவர் இறந்தைதப் ேபால பிrந்த மன்னனுக்காக அைனவரும் அழுதனர். அந்த

சிரார்த்தம்

ேமற்கண்ட



பிறகு,

ெபருைமக்குrய வியாசர், குடிமக்கள் துயரத்தில் ஆழ்ந்திருப்பைதக் கண்டு, ஒரு நாள், தனது தாய் சத்தியவதியிடம் ெசன்று, "தாேய, மகிழ்ச்சியான

நமது


காலங்கள்

முடிந்துவிட்டன.

552

ேபrடர்

காலம்


அந்த


ெவன்றுவிட்டது.

நாளுக்கு

அதிகrத்துக் ெகாண்ேட இருக்கிறது. உலகத்திற்கு

வயதாகிவிட்டது.

நீ டித்திருக்காது.

இனி,

குற்றங்களாலும், விழிப்புணர்வுக்கு ெகாள்.

இதுமுதல்

ேயாகத்தின் இந்தச்

பாவம்


விதிமீ றல்களாலும் நீ

நாள்

ெநடுநாைளக்கு

கானகத்திற்குச் மூலம்

சமூகம்

நாடு,

ெசன்று,

உன்ைன


ஆழ்ந்த


ேவைலகளாலும்

குற்றங்களாலும் நிரம்பியிருக்கும். நன்ைமகள் நைடெபறாது. இந்த வயதான காலத்தில் நீ உனது குலத்தின் அழிைவ கண்ணுறாேத." என்றார்.

வியாசrன் வார்த்ைதகைள மறுப்பின்றி ஏற்றுக் ெகாண்ட சத்தியவதி உள் அைறக்குச் ெசன்று, தனது மருமகளிடம், "ஓ அம்பிகா, உனது ேபரப்பிள்ைளகளின் ெசயல்களால் நமது பாரத அரச மரபும், அதன் குடிமக்களும் அழிந்து ேபாவார்கள் என்று நான் ேகள்விப்படுகிேறன். நீ

அனுமதித்தால்,


மகனது

இழப்பால்

ெகாசல்யாவுடன்

வருத்தப்பட்டுக்

{அம்பாலிைகயுடன்}

நான்

கானகத்திற்குச் ெசல்கிேறன்." என்றாள். ஓ மன்னா, இைதச் ெசான்ன அந்த


அரசி,

அனுமதிையப்

ெபற்று


ெசன்றாள். அங்ேக தனது இரு மருமகள்களுடனும் வந்து, ஆழ்ந்த சிந்தைனக்குள்

ஐக்கியமாகி,

ஒரு

நல்ல

உடைல விட்டு ேமலுலகத்திற்கு ஏறினாள்." ைவசம்பாயணர் ேவதங்களில்


"பிறகு

ெசால்லப்பட்டுள்ளபடி



சுத்திகrக்கும்

தனது

பூத



ெசய்து, தங்கள் தந்ைதயின் இல்லத்தில் இளவரசர்களின் பாணியில் வளரத்ெதாடங்கினர்.


விைளயாடும்ேபாது, தனியாகத்

அடிப்பதிலும், புழுதிைய

அைனத்து ைமந்தன்,

தங்கள்

ெதrந்தனர். உணவு

வாr



ேவகத்திலும்,

சம்பந்தமான

இைரப்பதிலும்



அவர்களுக்குள்ேளேய

மிைகயால்


அந்த

முடிையப்





மகன்களுடன்

ைவத்து.


ெபாருைள

உண்பதிலும்,


வாயுத்

பற்றி



இழுத்து சிrத்து

மகிழ்ந்தான். அந்த நூற்ெறாரு பிள்ைளகைளயும் ஒருவராக பாவித்த


553


ீ ெபரும் சக்தி பைடத்த விருேகாதரன் {பமன் } தான் ஒருவனாகேவ அவர்கைள ீ ன்} {பம



அந்த

பாண்டவர்களில்

{ெகௗரவர்கைள}

முடிையப்

இரண்டாமவன்


இழுத்து

தூக்கி கீ ேழப் ேபாட்டு, பூமியில் இழுத்துச் ெசன்றான். இதனால் சிலர் தங்களது முட்டிைய உைடத்துக் ெகாண்டனர், சிலர் தங்கள் தைலகைளயும், சிலர் தங்கள் ேதாள்கைளயும் உைடத்துக்

ீ ெகாண்டனர். சில சமயங்களில் அந்த இைளஞன் {பமன் } அவர்களில் பத்துேபைர

ஒரு

பிடியில்

பற்றி,


இறப்புக்கு

அருேக

ெசல்லும் வைர நீ rல் அமிழ்த்தினான். திருதராஷ்டிரனின் மகன்கள்

ீ பழங்கைளப் பறிக்க மரங்களில் ஏறினால், பமன் அந்த மரத்ைதத் தனது

காலால்

பழங்களுடன்

எட்டி


உைதப்பான். கீ ேழ

மரத்திலிருந்த

விழுந்தனர்.


குத்துச்சண்ைடயிலும்,

ேவகத்திலும், நிபுணத்துவத்திலும் நிச்சயம் அந்த இளவரசர்களில் யாரும்

ீ பமனுக்கு

சமமாக

இல்ைல.

ீ பமன் ,

குழந்ைதத்தனத்தால்

அவனது பலத்ைதக் காட்ட அவர்கைள இம்சித்தாேன ஒழிய விேராத மனப்பான்ைமயால் அல்ல.

ீ பமனின் இந்த அற்புதமான கண்காட்சிையக் கண்ட பலம் வாய்ந்த திருதராஷ்டிரனின் மகன்களில் மூத்த துrேயாதனன், அவர்களிடம் பைக

வளர்க்க

ஆரம்பித்தான்.

அந்தத்

தீய


துrேயாதனன் தனது அறியாைமயாலும் ஆவலாலும், ஒரு பாவகர

காrயத்திற்குத் திட்டமிட்டான். "வரத்தால் ீ பாண்டுவின் இரண்டாவது ீ மகனான பமனுக்கு ஒப்பாக எந்த மனிதனும் இல்ைல. சூழ்ச்சியின்

ீ மூலேம நான் அவைன அழிக்க ேவண்டும். பமன் தனியாகேவ நம் நூற்ெறாருவைரயும் ஆைகயால்,

அவன்


அைழக்கும்

ேதாட்டத்தில்

வல்லைமயுள்ளவன்.

துயிலும்ேபாது,

அவைன

கங்ைகயின் நீ ேராட்டத்தில் நான் தூக்கி எறியேவண்டும். அதன்

பிறகு

இைளயவனான

அவனது

மூத்த


அர்ஜூனைனயும்

சிைறயில்

யுதிஷ்டிரைனயும்,

அைடத்து,

எந்தத்

ெதால்ைலயும் இல்லாமல் நான் தனியாளாக அரசாளலாம்." என்று மனதில்

எப்ேபாதும் பார்த்துக்

திட்டமிட்டுக்


ீ பமைனத்


ெகாண்ட

தாக்கவல்ல

ஒரு




அந்தத்

அைமந்துள்ள

554

தீய


வாய்ப்புக்காகப்

ஓ

பாரதா,

ேநரம்

தூரத்தில்

பிரமாணேகாடி

என்ற


ெபயர்

அதில்

ெகாண்ட


அகலமான

ஒரு

அழகான

துணிகைளயும்,

மாளிைகைய

எழுப்பி,

ஆடம்பரப்

ெபாருட்கைளயும்

உற்சாகமூட்டும்


ெதாங்கவிட்டான். அவன் அந்த மாளிைகயில், நீ ர் விைளயாட்ைட நடத்த

ேவண்டி,

உணவுப்



நிரப்பி


உற்சாகமூட்டும்

ெகாடிகள் அந்த மாளிைகயின் மீ து பறந்தன. அந்த மாளிைகயின் ெபயர் நீ ர்விைளயாட்டு {water sport house) மாளிைக என்பதாகும். அங்ேக

சைமயற்கைல

நிபுணர்கள்


உணவுப்ெபாருட்கைளத் தயாrத்தனர். எல்லாம் தயாரான நிைலயில் அதிகாrகள்

துrேயாதனனுக்குச்

ெசால்லியனுப்பினர்.


அந்த தீய மனதுைடய இளவரசன் {துrேயாதனன்} பாண்டவர்களிடம்,

"வாருங்கள், நாம் பூக்கள் நிைறந்து மரங்கள் அடர்ந்த கங்ைகயின் கைரக்குச்

ெசன்று

அதைனக்

ேகட்ட

நீ ர்

விைளயாடலாம்."


என்று

அதற்குச்


சம்மதித்ததால்,

திருதராஷ்டிரன் ைமந்தர்கள், பாண்டவர்கைள அைழத்துக் ெகாண்டு, ெபரும்

உருவத்திலான


நாட்டு

ரதங்களின்


ேமலும்

ேமலும்,


அந்த

நகரத்ைத


விட்டகன்றனர். குறிப்பிட்ட அந்த இடத்திற்கு வந்த இளவரசர்கள், பணியாட்கைள அனுப்பிவிட்டு, அங்ேக இருந்த நந்தவனம் மற்றும் ேசாைலகளின் அழைக ேபால

ரசித்துக்


அரண்மைனக்குள்

குைகக்குள்

நுைழந்தனர்.

நுைழயும்

உள்ேள

சிங்கங்கள்


கட்டுமானக்கைலஞர்களின் நிபுணத்துவத்ைத, அந்த மாளிைகயின்

அழகான சுவர்களிலும், உத்தரத்திலும் கண்டனர். அந்த மாளிைக அழகாக வண்ணம் பூசப்பட்டிருந்தது. அதில் இருந்த ஜன்னல்களும், ெசயற்ைக

நீ ரூற்றுகளும்

அருைமயாக


அந்த

மாளிைகக்கருகில் ெதளிந்த நீ ருடன், அடர்த்தியான தாமைரகைளக் ெகாண்ட

குளங்களும்

மலர்களால்


அதன்

அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தன.

விைளயாடத்


பிறகு

கைரகள்

பிறகு




உணவுகைளப் பrமாrக்ெகாண்டனர். அேத ேநரத்தில் அந்தத் தீய ீ துrேயாதனன், பமைன ஒழிக்க எண்ணி, உணவில் கடும் நஞ்ைசக் கலந்தான்.

நாவில்

ேதைனயும்,


கத்திையயும்

ீ ைவத்திருந்த அந்தத் தீய இைளஞன், ேவகமாக எழுந்து, பமனிடம்


555


நட்பு பாராட்டி, நஞ்சு கலந்த உணைவக் ெகாடுத்தான். உணைவக் ெகாடுத்தவிட்டு,

தான்

ைமந்தர்களும்,

பாண்டு

மகிழ்ச்சியில்

தனது


விைளயாடினர். ெவள்ளுைட


மகிழ்ந்தான்.

முடிந்தது,


விைளயாட்டால்

ஈேடற்றிவிட்ட

பிறகு


விைளயாட்டு

தrத்து,



மகிழ்வாக



ஆபரணங்கைள

கைளப்பைடந்து,

நீ rல்

அணிந்து


அந்த

நதிக்கைரைய ஒட்டியிருந்த இன்பமாளிைகயில் மாைலயில் ஓய்வு எடுக்க நிைனத்தனர். மற்ற இைளஞர்கைள நீ rல் விைளயாடவிட்ட ீ இரண்டாவது பாண்டவன் {பமன் } ெபrதும் கைளப்பைடந்திருந்தான். அதனால்

அவன்




வந்து


ெகாண்டான். அவன் அந்தக் கடும் நஞ்சின் ஆதிக்கத்தால் மிகவும் கைளப்புற்றிருந்தான். அங்ேக வசிய ீ குளிர்ந்த காற்று, அந்தக் கடும்

நஞ்ைச ேவகமகாக உடெலங்கும் பரவச் ெசய்தது. அதனால் உடேன ீ {பமன் }

அவன்


தனது

அங்ேக

உணர்ைவ கிடந்த

இழந்தான்.

ெகாடிகைளக்

இைதக்

கண்ட

கயிறுகளாக்கி

அவைனக் கட்டி நீ ருக்குள் தூக்கி எறிந்தான்.

இப்படி உணர்ைவ இழந்த பாண்டுவின் ைமந்தன், நாகேலாகம் வைர மூழ்கிப் ேபானான். கடும்

விஷப்பற்கைளக்


கடித்தன.

ெகாண்ட

நாகங்கள்

வாயுத்ேதவனின்


அவைன

உடலில்

கலந்திருந்த காய்கறி விஷம், இந்த பாம்பு விஷத்தால் முறிந்தது. பாம்புகள்

அவன்


கடித்திருந்தன.

ஆனால்

அவனது

மார்ைப மட்டும் அவற்றால் கடிக்கமுடியவில்ைல. அைவ பாம்பின் பற்கள்

ஊடுருவ


வண்ணம்


பாம்புகளால் அவனது மார்ைபக் கடிக்க முடியவில்ைல. தனது

உணர்வுகைள

கட்டுகைள


அவிழ்த்ெதறிந்து,

ெபற்ற

குந்தி


இருந்ததால்



தனது


அழுத்தினான். மீ தம் இருந்த பாம்புகள் தங்களது உயிருக்கு அஞ்சின ஓடி, மன்னன் வாசுகியிடம் ெசன்று, "ஓ பாம்புகளின் மன்னா, விஷம் உண்டு, ெகாடிகளால் கட்டப்பட்ட மனிதன் ஒருவன் நீ rல் மூழ்கி வந்தான்.


556


உணர்வற்ற ஆனால்,

அவன்,




அவைனக்


கடித்தேபாது,


அவன்

தனது

உணர்வுகைள மீ ண்டும் ெபற்று, தனது கட்டுக்கைள அறுத்ெதறிந்து, எங்கைளத் துன்புறுத்த ெதாடங்கிவிட்டான். அவன் யார் என்பைத நீ ங்கள்

தான்


ரக

விசாrக்க


Majesty}." என்றன.

ீ பமேசனன் ஆர்யகன்



இருந்த

என்ற

பாட்டனாவான்

பிள்ைளயாவான். தைலவன் மகிழ்ந்து, வாசுகி,

{வாசுகி}

அவன்

{சூரன்,

சூரனின்

தனது

ஆரத்தழுவிக் ீ பமனிடம்


ஒருவன்


இவைன

பாம்புகளின் திருப்தி

இந்த

மன்னா,

எவ்வாறு



ஆர்யகனிடம்

தாராளமாக

மாட்சிைமயுைடயவனான


கண்டு

ேகட்டறிந்த


ேகட்ட

அவன்

வயிற்று

ீ {பமைனக் )




ெபண்

யாைவயும்

ெகாள்ளட்டும்." என்றான். வாசுகியின்


மகளாவாள்}.

உறவினைனக்

{Your

வாசுகி,


ஆர்யகனின்


"நாம்

பணத்ைதயும்

ெசன்று

ெகாண்ட

குந்தி

ெபருந்திருப்தியுடன்,

ேவண்டுேகாளுக்கிணங்க,


ெபயர்

மாட்சிைமயுைடயவேர

ெசய்வது?


ஆர்யகன்,

நீ ேய

"ஓ



ேதைவயில்ைல. அவன் ரசகுண்டத்தில் இருக்கும் பானத்ைதப் பருகி, அதன் காரணமாக அளவிடமுடியா பலத்ைத அைடயட்டும். அந்த ரசகுண்டத்தின் ஒவ்ெவாரு பாத்திரத்திலும் ஆயிரம் யாைனகளின் பலம் அடங்கியிருக்கிறது. இந்த இளவரசனால் எவ்வளவு குடிக்க முடியுேமா அவ்வளவு குடித்துக் ெகாள்ளட்டும்." என்றான். பாம்புகளின் பாம்புகள்,

மன்னன்

அதற்கு

அனுமதி

நன்நிமித்தத்திற்கானச்



மற்ற

ெசய்ய

ீ ஆரம்பித்தன. பமேசனன் தன்ைனச் சுத்திகrத்துக் ெகாண்டு, கிழக்கு

முகமாக இருந்து அந்த அமுதத்ைதப் பருகினான். அவன் ஒரு முழு பாத்திரத்ைதயும்

ஒேர

மூச்சில்

முழுைமயாகக்

குடித்தான்.

விைரவாகக்


முடித்தான்.

இைதப்ேபான்று எட்டு பாத்திர ரசத்ைத அவன் நிைறவைடயும்வைர



557


அற்பதமான


படுக்ைகைய ஏற்பாடு ெசய்தன. அதில் அவன் வசதியாகப் படுத்துக் ெகாண்டான்.


558


இளவரசர்களின் குருவானார் கிருபர் - ஆதிபர்வம் பகுதி 129

Kripa became the Guru of the princes | Adi Parva - Section 129 | Mahabharata In Tamil




"அேத

ேநரத்தில் ெகௗரவர்களும் பாண்டவர்களும் விைளயாடி

முடித்துவிட்டு,

இல்லாமேலேய

நகரம்

ரதங்களிலும்

மற்ற


ீ பமன் சிலர்

குதிைரகளிலும், சிலர் யாைனகளிலும், சிலர் ஹஸ்தினாபுரம் வழியிேலேய

வாகனங்களிலும்

ெசன்றைடந்தனர்.

ீ "பமன்

ஒருவருக்ெகாருவர்,

நமக்குமுன்

ேபாயிருப்பான்"

என்று

ெசால்லிக் ெகாண்டனர். தீய துrேயாதனன் ீ பமன் ெதாைலந்ததால் இதயத்தில் மகிழ்ந்து, தனது


நகரத்துக்குள்

நுைழந்தான். தீயைவ

அறியாத


ேபால்







அந்த

பிருைதயின் மூத்த மகன், தனது தம்பியின் மீ துள்ள அன்பால், தனது தாயிடம்

ெசன்று,

வந்துவிட்டானா? காணவில்ைல.

நந்தவனத்திலும்

ஓ

அவைள

அவன்

அந்த

வணங்கி,

நற்றாேய,

அவைன

எங்ேக

அழகான

"ஓ

ீ பமன்

தாேய,

எங்ேகயும்

ெசன்றிருப்பான்?

ேசாைலயிலும்

நீ ண்ட

நான்

அவைன

ேநரமாக

நாங்கள் ேதடிேனாம். ஆனால் அவைன எங்கும் காணவில்ைல. கைடசியில்


அந்த

வரன் ீ

ீ பமன்


முன்ேப

ெசன்றிருப்பான் என்று நிைனத்ேதாம். ஓ சிறப்பான இல்லத்தரசிேய, நாங்கள்

இங்ேக

வந்திருந்தால்,

ெபரும்


கவைலயுடன் எங்கு

எங்ேகயும்

அனுப்பியிருக்கிறாயா?


எந்தத்

ெதளிவும்

தூங்கிக்ெகாண்டிருப்பான் முழு மஹாபாரதம்

என்ேற

559

வந்ேதாம்.

ெசன்றுவிட்டான்? அந்த

அவன்

அவைன

பலசாலியான

எனக்கு

இல்ைல.

நிைனத்ேதன்.

இங்கு நீ


ஆனால்

அவன்

அவன்


வரவில்ைல. அதனால் அவன் (உயிருடன்) இல்ைல என்ேற நான் முடிவு ெசய்ய ேவண்டியுள்ளது." என்றான்.

ெபரும் புத்திசாலியான யுதிஷ்டிரனின் இந்தச் ெசாற்கைளக் ேகட்ட குந்தி

அதிர்ச்சியால்


கீ ச்சிட்டு,

அவன்

"அன்பு


மகேன,

நானும்

வரவில்ைல.

ஓ...

உனது தம்பிகளுடன் ெசன்று அவைனத் ேதடு." என்றாள்.



துயரத்தால் குந்தி தனது மூத்த மகனிடம் இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு,

ீ விதுரைர அைழத்து, "ஓ சிறப்புமிக்க க்ஷத்r {விதுரா}, பமேசன ைனக் காணவில்ைல. சேகாதரர்கள்

அவன்

எங்கு


ெசன்றுவிட்டான்?

நந்தவனத்திலிருந்து

அவனது

மற்ற

திரும்பிவிட்டனர்.

ீ ெபரும் கரம் ெகாண்ட பமன் மட்டும் இன்னும் வடு ீ வரவில்ைல.

துrேயாதனன் அவைன விரும்பவில்ைல. அவன் கபடக்காரன், வண் ீ

வழக்காடுபவன், தாழ்ந்த மனதுைடயவன் மற்றும் அந்தக் ெகௗரவன் ஒரு

விேவகமற்றவன்.

துராைசைய

அவன்

அrயைணயின்

ெகாண்டுள்ளான்.

மீ து

அவன்

ெவளிப்பைடயான


எனது

அன்புக்குrயவைனக் ெகான்றுவிட்டாேனா என்று அஞ்சுகிேறன். இது எனக்குக் கடும் துன்பத்ைத விைளவிக்கிறது. நிச்சயமாக இது எனது இதயத்ைத எrக்கிறது." என்றாள்.

விதுரர், "அருளப்பட்ட இல்லத்தரசிேய, அப்படிச் ெசால்லாேத. உனது மற்ற


துrேயாதனைன மகன்கைளயும் {வியாசர்}



குற்றஞ்சாட்டினால்,


உனது

அவன்

விடுவான்.


ெகாள்.

அந்தப்


வாழ்வார்கள் என்று ெசால்லியிருக்கிறார்.

அந்தத்

உனது

ெபரும்

தீய

மற்ற


நீ ண்டநாட்களுக்கு

ீ ஆைகயால், பமன் கண்டிப்பாகத் திரும்பி வந்து உனது இதயத்துக்கு மகிழ்வூட்டுவான்." என்று மறுெமாழி கூறினார். ைவசம்பாயணர் குந்தியிடம்



இப்படிச் குந்தி

"அந்த


ெபரும்


தனது


தனது


வசிப்பிடத்திற்குத்

இல்லத்திேலேய

தங்கியிருந்தாள்.


560


அேதேநரத்தில்,

தூக்கத்திலிருந்து

அன்றிலிருந்து எழுந்தான்.

ெசrத்திருந்ததால், உணர்ந்தான்.

அவன்

அவன்

சமாதானப்படுத்தி ெகாண்டவேன, குடித்ததனால்,

வடு ீ

ெபரும்

விழித்தைதக்


அது

ெவல்லமுடியாது. நீ ராடி

அவன்

மகிழ்ச்சியூட்டி,

ஓ

குரு


இழந்திருக்கின்றனர்." என்றனர். அந்த


நாகர்கள்

அவைனச்

பலம்வாய்ந்த இந்த

உன்ைன

நன்னிமித்தத்ைதத்

ீ பமன்

கண்ட

உனது

நீ rல்

தன்ைன

கரங்கைளக்

ரசத்ைத

யாைனகளின் யாராலும்

பரம்பைரயில் தரும்

இந்தப்

வந்த

பலத்ைத ேபாrல்


தன்ைன

நீ



நீ ராடி

தனது

ரசம்

பலவானாகத்



திரும்பு.


"ஓ

ீ பமன்

நாள்,

அருந்திய


உனக்கு

ெகாடுத்திருக்கிறது. ேபான்றவேன,


நீ rல்

சமாதானம்


ெகாண்டு, ெவள்ளுைட தrத்துக் ெகாண்டான். ெவண்மலர்களாலான பூமாைலகைளச் பரமான்னத்ைத பிறகு

அந்த

சூடிக்

(அrசியும்

எதிrகைள

ஆபரணங்கைளயும் வாழ்த்துகைளயும் தனது


சர்க்கைரயும்

அடக்குபவன்,

பூண்டு

துதிகைளயும்

மrயாைதையயும்

நாகர்களால் கலந்த

ெகாடுக்கப்பட்ட

கூழ்)




ெசலுத்தி,




பாதாள


பதிலுக்குத்

ேலாகத்திலிருந்து

எழுந்தான். நாகர்கள் அந்த தாமைரக் கண் ெகாண்ட பாண்டவைன நீ rலிருந்து

தூக்கி,

அவன்



அேத

நந்தவனத்தில் இறக்கிவிட்டு, அவன் கண் எதிrேலேய மைறந்தனர். ீ பூமியின் பரப்புக்குத் திரும்பிய பலசாலியான பமன் , தனது தாயிடம் ேவகமாக

ஓடினான்.

அவளுக்கும்,

(தைலைய

மனத்திப்

தனது

மூத்த

சேகாதரனுக்கும்

தைலவணங்கி, தனது இைளய சேகாதரர்களின் உச்சிைய முகர்ந்து பார்த்த

ஒடுக்குபவன்,

அவனது

தாய்

பார்த்து)


அந்த


எதிrகைள

எருதுகைளப்

ேபான்ற தனது சேகாதரர்களின் அைணப்புக்குள் ெசன்றான். அவர்கள்

ஒருவருக்ெகாருவர் பாசத்துடன், திரும்பத் திரும்ப, "இன்று என்ன மகிழ்ச்சி!

என்ன



மகிழ்ச்சி!"

என்று

561


ஆனந்த

ஆச்சrயம்


பிறகு,

ெபரும்

பலமும்


ீ பமன்

ெகாண்ட


அத்தைனயும் தனது சேகாதரர்களிடம் ெதrவித்தான். துrேயாதனின் தீச்ெசயல்,



நடந்த

அதிர்ஷ்டம்


அதிர்ஷ்டமற்ற நிகழ்வுகள் எல்லாவற்ைறயும் விவrத்தான். அத்தைனயும் ேகட்ட யுதிஷ்டிரன், "இந்த விஷயத்தில் எல்ேலாரும் ெமௗனமாக

இருங்கள்.

பாதுகாத்துக்

ெகாள்ளுங்கள்."

இன்றிலிருந்து, யுதிஷ்டிரனால்

பற்றி


இப்படி

யுதிஷ்டிரனுடன் குந்தியின்

இைதப்


யாrடமும்





விழிப்புணர்வு


என்று

எச்சrக்கப்பட்ட



அப்படி

ேபசாதீர்கள்.


எந்தக்


கவனக்குைறவும்

ஏற்படாதவண்ணம், விதுரர் நல்ல ஆேலாசைனகள் வழங்கினார்.

ீ சில காலம் கழித்து, மறுபடியும் துrேயாதனன் பமனின் உணவில்

புத்தம்புதிய கடும் விஷத்ைதக் கலந்தான். ஆனால், பாண்டவர்கள் மீ து

யுயுத்சு

(திருதராஷ்டிரனுக்கு

ைவசிய


மூலம்

பிறந்தவன்) ெகாண்ட நட்பினால், அந்தக் காrயத்ைத அவர்களுக்குத் ெதrவித்துவிட்டான்.



அதற்கு

எந்த

மறுப்பும் ெதrவிக்காமல் அைத விழுங்கி, முழுவதுமாகச் ெசrத்தும் ீ விட்டான். அந்தக் கடும் விஷத்தால் பமனின் மீ து எந்த பாதிப்ைபயும் ஏற்படுத்த முடியவில்ைல.

ீ பமனின் அழிவுக்காகக் கலக்கப்பட்ட நஞ்சு ேவைல ெசய்யாததால், துrேயாதனன்,

கர்ணன்


சகுனி


கூடி

பாண்டவர்களின் மரணத்திற்காக இன்னும் பல தீய திட்டங்கைள வகுத்தனர்.

அறிந்தாலும்,

அந்தத்

திட்டங்கள்



ஆேலாசைனப்படி



தங்கள்

கடுஞ்சீற்றத்ைத அடக்கிக் ெகாண்டனர். அேத


ேசாம்பலுடன், ெகௗதமைர

மன்னன்

(திருதராஷ்டிரன்),

குறும்புத்தனங்கள்


நிரம்பி

குருவாக

குரு


வளர்வைதக்

நியமித்தான்.

கண்டு,


{இளவரசரகள்} அவrடம் கல்வி கற்க அனுப்பினான். அடர்த்தியான புதrல்

பிறந்த


ெகௗதமர்

(கிருபர்

562


அைழக்கப்பட்டவர்),




ெபற்றிருந்தார்.

அவrடம் ஆயுத கல்விக் கற்கத் துவங்கினர்.


563

குரு



ெகௗதமைர மயக்கிய ஜனபதி - ஆதிபர்வம் பகுதி 130 Janapadi seduced Gautama | Adi Parva - Section 130 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ஜனேமஜயன்,

"ஓ

கிருபrன்




எல்லாவற்ைறயும் ெசால்லுங்கள்.

கற்ைறயிலிருந்து


நாணல்

அவர்

எப்படி

உண்டானார்? ஆயுதங்கைள எவ்வாறு அவர் அைடந்தார்?" என்று ேகட்டான். ைவசம்பாயணர் மன்னா,


ெபரும்

"ஓ


ெகௗதமருக்கு சரத்வத் {சரத்வன் என்றும் ெகௗதமர் என்றும் ெசால்லப்பட்டவர்} என்ற

ெபயrல் ஒரு மகன் இருந்தார். அந்த சரத்வத் பிறக்கும்ேபாேத (ைககளில்) கைணகளுடன் பிறந்தார். ஓ எதிrகைள


அறிவியல்களில்

(ேவத


கல்வியில்)


மகன்

மற்ற


அஸ்திர அறிவியலில் மிகுந்த நாட்டம் ெகாண்டிருந்தார். கடும் ேநான்புகளால் மாணவ பருவத்தில் ேவத ஞானத்ைத அைடயும் பிராமணர்கைளப் ெகௗதமர்

(ேகாதமrன்


கடும்

அச்சமூட்டினார். ேதவர்கள்

ேபால

ஓ

தைலவன்,


இயன்றதில்

சரத்வத்

மகன்)


ஆயுத

ேநான்புகளால் குரு

"ெகௗதமrன்

சிறந்தைதச்

அறிவியலில் இந்திரைனப்


ஜனபதி

என்ற

தவத்ைத

ெசய்."


என்று



ெபrதும் பிறகு



கைலக்க



ெகௗதமrடம்

அனுப்பினான். அவள் அந்த சரத்வத்தின் அழகான ஆசிரமத்திற்குச் ெசன்று, வில்

மற்றும் அம்புகளுடன் இருந்த அந்தத் துறவிைய மயக்கினாள். உலகில் ஈடு இைண ெசால்லமுடியாத வடிவழகுடன் கானகத்தில் தனிைமயில்

ஒற்ைறயாைடயுடன்

இருந்த

அந்த

அப்சரைசக்

கண்ட சரத்வத்தின் கண்கள் ெபரு மகிழ்ச்சியால் அகல விrந்தன. முழு மஹாபாரதம்

564


அந்த


வில்லும்

கண்டதால்,

கைணகளும்

அவரது

நழுவின,


அவரது

உடல்

இருந்த


உணர்ச்சியால் ஆட்டம் கண்டது. இருப்பினும், அவரது உயர்ந்த ஆன்மிகத்

திறனாலும்,


எதிர்த்து

ஆன்ம

ெபாறுைம

பலத்தாலும்,

அத்துறவி

காத்தார்.


விைரவாக அவர் அைடந்த மாற்றங்களால், அவைர அறியாமல் அவரது

உயிர்

நீ ர்


ெவளிேயறியது.

மான்

ேதாைலயும்

அவர்

தனது

வில்ைலயும்



அந்த அப்சரைச விட்டு அகன்று ஓடினார். இருப்பினும், அவரது உயிர்

நீ ர்

நாணற்கற்ைறயில்

வழ்ந்து, ீ

இருகூறாகப்

பிrந்து,

இரட்ைடப் பிள்ைளகள் அதிலிருந்து உற்பத்தியாயின.

அப்ேபாது, சந்தனுவின் பைடயில் பணியாற்றுபவர்களில் ஒருவன் தற்ெசயலாக வில்லும்

அந்த

இரட்ைடயர்கைளக்

அம்புகளும்

மான்

ேதாலும்




கண்டு,

அவர்கள் யாேரா ேபார்க்கைலயில் திறன்வாய்ந்த பிராமணrன் பிள்ைளகள் என்று நிைனத்தான். இப்படித்

தீர்மானித்து,


அந்தப்


ெசன்று

பிள்ைளகைள காட்டில்

வில்

அம்புடன்


ெகாண்டிருந்த மன்னனிடம் காட்டினான். இைதக் கண்ட மன்னன் இரக்கங்ெகாண்டு, "இவர்கள் எனது பிள்ைளகளாகட்டும்" என்று ெசால்லி,

அரண்மைனக்குக்


ெகாண்டுவந்தான்.

பிரதீபனின்


தனது

மகன்

வட்டுக்குக் ீ


சந்தனு,



வந்து,

அறம்

சார்ந்த சடங்குகைளச் ெசய்வித்தான். அவன் அவர்கைள வளர்க்க ஆரம்பித்து,


கிருபன்

வளர்த்ததால்


தனது

கிருபி

இரக்கத்தினால்


என்று


(கிருைப)


அப்ெபயர்கைள


ேகாதமrன் மகன் தனது ஆசிரமத்ைத விட்டகன்று, ெதாடர்ந்து ஆயுத


ெதய்வகப் ீ

உறுதியுடன்

பார்ைவயால்

தனது

பயின்றார்.

மகனும்

பிறகு

மகளும்

தனது


அரண்மைனயில் வளர்வைதக் கண்டார். இதன்காரணமாக அவர் அந்த


எல்லாவற்ைறயும் முழு மஹாபாரதம்

ெசன்று,


தனது


565

குலம் கிருபருக்கு

முதல் ஆயுத


அறிவியலின்

நான்கு*


ஞானத்தின்

பல

கிைளகைளயும் அதன் புதிர்கைளயும் விவரமாக எடுத்துைரத்தார். குறுகி காலத்திற்குள் கிருபர் அந்த அறிவியலில் நிபுணத்துவம்

ெபற்றார். திருதராஷ்டிரனின் நூறு மகன்களும், பாண்டவர்களும்

யாதவர்களும், விருஷ்ணிகளும் மற்றும் பல நாடுகளில் இருந்து பல

இளவரசர்களும்

அவrடம்

பாடங்கள் கற்க வந்தனர்.


ஆயுத


___________________________________________________________________________

* நான்கு வைக ேபார் = 1. ப்ரேயாகம் - பயன்படுத்துவது, 2. சம்ஹாரம் -

அழிப்பது 3.கல்பம் - ஆயுதத்துக்கு மந்திர பலம் ெகாடுப்பது 4. ரஹஸ்யம் மைறமுக

வித்ைத

{இது

திரு.ம.வ.ராமானுஜசாrயார் ீ


புத்தகத்திலுள்ள ேமற்ேகாள். அவர் இன்னும் அதிகமாக ெகாடுத்திருக்கிறார். நாம் சுருக்கிக் ெகாடுத்திருக்கிேறாம்}


566


கிrடச்சியிடம் மயங்கிய பரத்வாஜர் - ஆதிபர்வம் பகுதி 131 Bharadwaja's burning desire for Ghritachi | Adi Parva - Section 131 | Mahabharata In Tamil



"ேமன்ைமயான

கல்விையத் தனது ேபரப்பிள்ைளகளுக்குக் ெகாடுக்க




ேபார்


ெபரும்



ஒரு

ஆசிrயைரத் ேதடிக் ெகாண்டிருந்தார். ஓ பாரதர்களின்

தைலவேன,

ெபரும்

புத்திசாலித்தனம் இல்லாத எவரும், ஆயுத அறிவியலின்

ேதவர்கைளப் எவரும்,

நுட்பம்

ேபான்ற

குரு

இருக்கக்கூடாது

அறியாத பலம்

குலத்தவருக்கு

இல்லாத


என்ெறண்ணிய ீ {பஷ்மர் },






எவரும்,

புலி


ஓ

பரத்வாஜrன்


மகனும்,


கீ ழ்

கல்வி பயில பாண்டவர்கைளயும், ெகௗரவர்கைளயும் அனுப்பினர். ீ பஷ்மரால்


வரேவற்பினால்

ெபrதும்

மகிழ்ந்த

உலகப்புகழ்ெபற்ற சிறப்புவாய்ந்த துேராணர் அந்த இளவரசர்கைளத் தனது

ஆயுத

சீடர்களாக



பயிற்றுவித்தார்.

ஓ

ெகாண்டார். அதன்



எல்லா

ெபரும்



பலம்


ெகௗரவர்களும் பாண்டவர்களும் குறுகிய காலத்திற்குள் அைனத்து ஆயுதங்களிலும் நிபுணத்துவம் ெபற்றனர்." என்று ெசான்னார். ஜனேமஜயன், "ஓ பிராமணேர, துேராணர் எப்படி பிறந்தார்? அவர்

ஆயுதங்கைள எங்ேக, எப்படி அைடந்தார்? அவர் குரு குலத்தவrடம் எப்படி

வந்தார்?

ஏன்

வந்தார்?



வாய்ந்தவர்களின் முதன்ைமயான அவரது ைமந்தன் அஸ்வத்தாமன் எப்படிப்

பிறந்தான்?

விரும்புகிேறன்! ேகட்டான்.


இைவ

அவற்ைற


விவரமாகச்

567

நான்


ேகட்க என்று




"கங்ைக

உற்பத்தியாகும்

இடத்திற்கருேக பரத்வாஜர் என்ற ெபயர் ெகாண்ட கடும் ேநான்புகள் ேநாற்கும் ஒரு ெபரும் முனிவர் இருந்தார். அவர், பழங்காலத்தில் ஒரு நாள், பல ெபருமுனிகளுடன் ேசர்ந்து, அக்னி ேஹாத்ர ேவள்வி ெசய்வதற்காக,



ெகாள்ள


நீ ராடச் ெசன்றார். அந்த நதிக்கைரக்கு வந்ததும், சற்று ேநரத்திற்கு முன்

எனும்

அங்கு

வந்திருந்த,

அப்சரைசக்

ெபருைமயும்

சுத்திப்படுத்திக்

அழகும்


கவர்ச்சிகரமான ெகாண்டு


அவள்,

தனது

ேசார்வும்


ெகாண்ட


முகபாவத்தில்


எழுந்தாள்.


அவள்

அந்த

கைரயில் நடந்து வந்த ேபாது, அவளது ஆைட ெமல்ல நழுவியது. அவளது

ஆைட

காமத்தீயால்

கைலந்தைதக்

தாக்குண்டார்.

கண்ட

அந்த

அடுத்த


ெநாடிேய

எrயும்

உணர்வுகளின்

ேவகத்தால் அவரது உயிர் நீ ர் ெவளிேயறியது. அந்த முனிவர் அைத உடனடியாக துேராணம் (குடம்) என்ற ஒரு பாத்திரத்தில் பிடித்தார். ஓ

மன்னா,

பரத்வாஜரால்

பாதுகாக்கப்பட்டு

வந்த

அந்தப்

பாத்திரத்திலிருந்த உயிர்நீ ர் மூலம் துேராணர் உதித்தார். இப்படிப்

பிறந்த அந்தப் பிள்ைள ேவதங்கைள அதன் அதன் கிைளகளுடன் படித்தார்.

அதற்கு

ெகாண்டவர்களில்

சில



பரத்வாஜர்,





பிறந்த

முன்பு,

ெபரும்

அக்னிேவசருக்கு

ஆயுத

சக்தி

ஆயுத

ஞானம்

ெகாண்ட

ஞானமான

அக்ேனயத்ைதப் ேபாதித்தார். ஓ பரதகுலத்தில் முதன்ைமயானவேன, குருவின்

பிள்ைளயான

ஞானத்ைதக் ெகாடுத்தார். பரத்வாஜருக்கு இருந்தான். அந்த

நல்ல


அந்த

துேராணருக்கு

நண்பராக,

பிrஷதனுக்கு


பிrஷதனின்

அவருடன்

கல்வி


அந்த

பிrஷதன்

மகனான

(அக்னிேவசர்),

துருபதன்

ெபரும்

என்ெறாரு

ஆயுத

மன்னன்



தனது

மகன்


ேபான்ற அந்த துருபதன், துேராணருடன் விைளயாடுவதற்காகவும், பயில்வதற்காகவும்

தினசr


ஆசிரமத்திற்கு வந்தான். ஓ ஏகாதிபதி, பிrஷதன் இறந்த ேபாது,

பலம்வாய்ந்த கரங்கள் ெகாண்ட துருபதன் வடக்கு பாஞ்சாலத்திற்கு மன்னனானான்.


அந்த


568

பரத்வாஜரும்

ெசார்க்கத்திற்கு


உயர்ந்தார்.

அைதத்



தனது


ஆசிரமத்திேலேய தங்கிக் கடும் ேநான்புகைள ேமற்ெகாண்டிருந்தார்.

ேவதங்கைளயும் அதன் கிைளகைளயும் நன்கறிந்து, தனது துறவின் மூலம்

தனது

பாவங்கைள எrத்த,

ெகாண்டாடப்படும் துேராணர்,

பிள்ைள ெபரும் விருப்பத்தாலும் தனது தந்ைதயின் விருப்பத்திற்கு அடிபணிந்தும், சரத்வத்தின் மகள் கிருபிைய மணந்து ெகாண்டார்.

அந்தப் ெபண்மணி, எப்ேபாதும் அறம் சார்ந்த ெசயல்களும், அக்னி ேஹாத்ரம் ெசய்வதிலும் ஈடுபட்டு, கடும் தவங்கைள ேமற்ெகாண்டு, அஸ்வத்தாமன்

என்ற


ெபயர்


ெகாண்ட

(ெதய்வக) ீ

மகைனப்

குதிைர


உச்ைசஸ்ரவைசப்

ேபால் கைனத்தான். அந்தக் கைனப்ைபக் ேகட்டு, வானத்திலிருந்து

ஒரு அசrr, "இந்தக் குழந்ைதயின் குரல், கைனக்கும் குதிைரையப் ேபால



எதிெராலித்தது.

(குதிைரக்

அைழக்கப்படட்டும்." பரத்வாஜrன்


என்றது.


இக்குழந்ைத



குரேலான்)

{துேராணர்}

ெபரும்

என்ற




ஆசிரமத்திேலேய ெதாடர்ந்து வசித்து, தன்ைன ஆயுத அறிவியல் ஆராய்ச்சிக்கு அர்ப்பணித்தார். "ஓ

மன்னா,

இந்த

ேநரத்தில்தான்,

ஆயுதம்

தாங்கியவர்களில்

முதன்ைமயான, எதிrகைள அழிக்கும், சிறப்பு மிகுந்த, பிராமணர் ஜமதக்ேனயர்

{பரசுராமர்}


உள்ள

எல்லா

ெசல்வங்கைளயும் பிராமணர்களுக்கு ெகாடுத்துவிட விரும்புகிறார் என்று

ேகள்விப்பட்டார்

ஞானத்ைதயும்,

துேராணர்.

அவரது


ராமrன்

{பரசுராமrன்}

ஆயதங்கைளப்

ஆயுத


ேகள்விப்பட்ட துேராணர் தனது இதயத்தில் அவற்ைறயும், ராமrடம் இருந்த நீ திகள் சார்ந்த ஞானத்ைதயும் ெபற நிைனத்தார்.

ெபரும் அறத்தகுதிகைளக் ெகாண்ட, ெபரும் பலம்வாய்ந்த கரங்கள்

ெகாண்ட துேராணர், கடும் ேநான்புகள் ேநாற்கும் தனது சீடர்களுடன் மேகந்திர மைலக்குப் பயணப்பட்டார். அங்ேக மேகந்திர மைலைய

அைடந்த உயர்ந்த அறத்தகுதிகள் ெகாண்ட பரத்வாஜrன் ைமந்தன், எதிrகைளத்

துைடத்ெதறிந்தவரான,



{பரசுராமர்} தனது மனைத முழு கட்டுப்பாட்டுக்குள் ைவத்து, ெபரும்

அைமதியுடன் இருப்பைதக் கண்டார். பிருகுவின் குலக்ெகாழுந்ைத


569


{பரசுராமைர} அங்கிரசு


தனது

முனிவர் தனது

பாதங்களில்

சீடர்களுடன் வழியில்



அணுகி,

வந்த

தன்

தனது

ெபயைரயும்,

ேகாத்திரத்ைதயும்



வணங்கினார்.

ராமrன்


ெகாடுத்துவிட்டு, ஆழ்ந்த கானகத்திற்குள் ெசல்லத் திட்டமிட்டுள்ள ஜமதக்னியின் துேராணர்,

உதித்தவன்


"ெபண்ணின்

நான்

மகைனக்

{பரசுராமைரக்}

கருவிலில்லாமல்,

என்பைத


கண்ட

பரத்வாஜர்

ெகாள்ளும்!

மூலம்

நான்


பிறப்பில் வந்த பிராமணனாேவன். எனது ெபயர் துேராணன். நான் உம்மிடம் இருந்து ெசல்வத்ைதப் ெபற விரும்பி வந்திருக்கிேறன்." என்றார்.

இைதக்ேகட்ட,


வரேவற்கப்படுகிறாய்,

ஓ


அழித்தவர்,


சிறந்தவேன!

என்ன விரும்புகிறாய் என்பைதச் ெசால்." என்று ேகட்டார். பரத்வாஜrன்

ெகாடுத்துவிட


முதன்ைமயானவrடம்

{துேராணர்},

எண்ணியிருந்த

{பரசுராமrடம்},

எல்லா "ஓ

"நீ நீ

ெசல்வங்கைளயும் அழிப்பவர்களில்


வைகப்பட்ட

ேநான்புகள் ேநாற்றவேர, நான் நித்தியமான {அழிவற்ற, அளவற்ற}

ெசல்வத்ைத விரும்புகிேறன்." என்றார். அதற்கு ராமர், "ஓ துறைவச் ெசல்வமாகக்



இருந்த

தங்கத்ைதயும்,

மற்றும் நான் என்ன ெசல்வெமல்லாம் ைவத்திருந்ேதேனா அைவ

அைனத்ைதயும் பிராமணர்களுக்குக் ெகாடுத்துவிட்ேடன். நகரங்கள் பல

ெகாண்ட

காசியபருக்குக் இந்த

உடலும்,

இந்த

ஆழிசூழ்

ெகாடுத்துவிட்ேடன்.

மீ ந்திருக்கின்றன.

பல

{கடல்



இரண்டில்

எைத

சூழ்ந்த}



எனது


நான்

ஆயுதங்களும்


உனக்குக் ெகாடுக்க சித்தமாயிருக்கிேறன். உனக்கு என்ன ேவண்டும் என்பைதக் ேகள். அைத உனக்கு நிச்சயம் தருேவன். விைரவாகச் ெசால்!" என்றார்.


570



"ஓ

ைமந்தேர,

உமது

ஆயுதங்கைளயும் ஏவும்,

புதிர்களுடன்

தனது




நிச்சயமாக, அதன்

ேபாதித்துக் ெகாடுத்தார்.

உகந்த

{மந்திரங்கள்}

தாரும்."

என்று



என்று

ெசான்ன பிருகுவின் ைமந்தர்

ஆயுதங்கைளயும் அந்த




{பரசுராமர்}

எல்லா

அவற்ைற

முற்றும்

அைழக்கும்

ீ பரசுராமர் ெகாடுத்த ஆயுத அறிவியல் குறியடு

பிருகு

விதிகளுடனும்

ெமாத்த



புதிர்களுடனும்


அைவ எல்லாவற்ைறயும் ஏற்று, ேபாதுமான அளவு அைடந்ததாக திருப்தி

ெகாண்ட

அந்த




மகிழ்ந்து, தனது நண்பன் துருபதனின் நகரத்திற்குப் பயணப்பட்டார்.


571


துேராணைர அவமதித்த பாஞ்சாலன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 132

Drupada insulted Drona | Adi Parva - Section 132 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "ஓ மன்னா, பிறகு, பரத்வாஜrன் பலம் வாய்ந்த

மகன்

{துேராணர்},

துருபதனின்

"என்ைன

உனது

ஏகாதிபதியிடம், என்றார்.

தனது


நண்பனான

முன்பு




ெசன்று,

கூடிய

அந்த

அறிந்துெகாள்."

மகனின்

ேபச்ைச,

{துேராணrன்}

பாஞ்சாலர்களின்

தைலவனால் {துருபதன்} தாங்கிக் ெகாள்ள முடியவில்ைல. அந்த

மன்னன்,

ேகாபம்


துேராணrடம், என்று


"ஓ

ெபருைம

புருவங்கைளச்


அறிமுகப்படுத்திக்


சுருக்கி,



கண்கள்

உம்ைம

உமது

ேபாைதயால்

எனது

சிவக்க

நண்பர்

இந்த ேபச்சு சற்றும்

புத்திக்குப் ெபாருத்தமானதாக உயர்ந்த வைகயில் இல்ைலேய. ஓ உணர்வு

மங்கியவேர,

ெபரும்

மன்னர்களுக்கு,

உம்ைமப்ேபான்ற

அதிர்ஷ்டமும் ெபாருளும் அற்ற நண்பர்கள் இருக்க முடியாது. முன்பு ஒரு சமயம் உமக்கும் எனக்கும் நட்பிருந்தது உண்ைமதான், ஆனால் அப்ேபாது நாம் சமமாக இருந்ேதாம். ஆனால் காலத்தின் மாற்றம் நட்ைபயும்

நட்ெபன்பது

பலவனமாக்கும். ீ எப்ேபாதும்

இவ்வுலகத்தில்

எந்த

நிைலத்திருப்பதில்ைல.

இதயத்திலும்

காலம்

அைத

அrத்து விடுகிறது. ேகாபம் அைத அழித்துவிடுகிறது. ஆைகயால், அந்த

ேதய்ந்து

ஒட்டாதீர்.

ேபான

அைதப்பற்றி


நட்ைபச்

இனி


நிைனக்காதீர்.

572


ஓ





நான்


ஒரு


காரணத்திற்காகேவ நட்பு ெகாண்டிருந்ேதன். ஏழ்ைமயானவனுக்கும்

ெசல்வந்தனுக்கும் இைடயிலும், கற்றவனுக்கும் கல்லாதவனுக்கும் இைடயிலும், இருக்கேவ

வரனுக்கும் ீ


நிைனக்கிறீர்?

நட்பும்,

நமது

ேகாைழக்கும் முந்ைதய

பைகைமயும்

இைடயிலும்

நட்ைப

நீ ர்

ஏன்

ெசல்வத்தாலும்,

நட்பு

ெதாடர

பலத்தாலும்

சமமான இருவருக்குள்ேளேய இருக்க முடியும். வறுைமயானவனும், ெசழுைமயானவனும்

நண்பர்களாக

இருக்கவும்

முடியாது,

சண்ைடயிட்டுக் ெகாள்ளவும் முடியாது. அசுத்த பிறவியும், சுத்தமான

பிறவியும் நண்பர்களாக இருக்கேவ முடியாது. ரதவரனாக ீ இல்லாத ஒருவன்,

அப்படியிருப்பவனிடம்


இருக்க


அப்படிேய மன்னனாக இல்லாத ஒருவன், மன்னனுக்கு நண்பனாக இருக்க முடியாது.

ஆைகயால், நீ ர் ஏன் இன்னும் நமது பைழய நட்பு ெதாடர ேவண்டும் என்று நிைனக்கிறீர்?" என்று ேகட்டான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "துருபதனால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட, ெபரும் பலம் வாய்ந்த பரத்வாஜrன் மகன் ேகாபத்தால் நிைறந்தார்.

இருப்பினும் சிறிது ேநரம் ேயாசித்துவிட்டு, மனதில் அது குறித்து ஒரு தீர்மானத்திற்கு வந்தார். பாஞ்சால மன்னனின் ஆணவத்ைதக் கண்டு,

அதற்கு

ஒரு

சrயான

பதிலடி


விரும்பினார்.

பாஞ்சாலத் தைலநகைரவிட்டு அவசரமாக அகன்ற துேராணர், தனது பாத அடிகைள யாைனயின் ெபயர் ெகாண்ட குருக்களின் தைலநகர் {ஹஸ்தினாபுரம்} ேநாக்கி ைவத்தார்.


573


துேராணrன் திறைம - ஆதிபர்வம் பகுதி 133 The talent of Drona | Adi Parva - Section 133 | Mahabharata In Tamil




"ஹஸ்தினாபுரத்துக்கு

வந்த

அந்தப் பிராமணர்களில் சிறந்த பரத்வாஜrன் மகன் {துேராணர்}, ெகௗதமrன் இல்லத்தில் வாழ்க்ைக பலம்

(கிருபrன்)

தைலமைறவு



(அஸ்வத்தாமன்), எடுக்கும்

மகன்


வகுப்புகளுக்கு

இைடெவளிகளில்,


மகன்களுக்கு பயிற்சிையப்

அவரது

ஆயுதப்

ேபாதித்தான்.



வரத்ைத ீ யாரும் அறிந்திலர். துேராணர்



தைலமைறவாக


இல்லத்தில் வசித்து வரும்ேபாது, ஒரு நாள், அந்த வரீ இளவரசர்கள் ஒன்றுேசர்ந்து, ஹஸ்தினாபுரத்ைத விட்டு ெவளிேய வந்தனர்.

நகரத்ைதவிட்டு ெவளிேய வந்து, ஒரு பந்ைத ைவத்து விைளயாடிக் ெகாண்டும்,



உலவிக்


இருந்தனர். அப்ேபாது ஒரு சம்பவம் நடந்தது. அந்த இளவரசர்கள் ைவத்து



அந்த



பந்து,

தங்களால்

ஒரு


இயன்றவைர

பந்ைத

அந்தக் கிணற்றிலிருந்து இருந்து மீ ட்க முயற்சித்தனர். ஆனால் அந்த

இளவரசர்களின் முயற்சிகெளல்லாம் பலனற்றுப் ேபாயின. அவர்கள் பந்ைத எப்படி மீ ட்பது என்பைத அறியாமல் ஒருவrன் கண்ைண மற்றவர்

ெவட்கத்துடன்

அத்தருணத்தில் தளர்ச்சியுற்று, காய்ந்து, முடித்து


ெமலிந்து,

தனது

அன்றாட

வந்திருந்த,



கறுத்த

கவைலேயாடிருந்தனர்.

அருேக,

வறுைமயால்

அக்னிேஹாத்ரம்


நிறம்

574

ெகாண்ட

சrயாக

முதுைமயான

ெசய்வதால்

ேமனி


ஒரு

பிராமணைரக்


கண்டனர். ெவற்றியில் நம்பிக்ைகயிழந்திருந்த அந்த இளவரசர்கள், அந்தச்


அவைரச்


பிராமணைரக்

கண்டதும்,


உடனடியாக

நம்பிக்ைகயிழந்த

அந்த

இளவரசர்கைளக் கண்ட துேராணர் (அவேர அந்தப் பிராமணர் ேவறு யாரும்

அல்லர்),


தனது

திறைமைய


"உங்கள்




பலத்திற்கு

இது

பிறந்தவர்களாயிற்ேற!


ஏன்

ெவட்கக்ேகடு. உங்கள் ஆயுத நிபணத்துவத்திற்கு இது ெவட்கக்ேகடு! நீ ங்கள்

பாரத


அந்தப் பந்ைத மீ ட்க முடியவில்ைல? இன்று எனக்கு இரவு உணவு தர நீ ங்கள் வாக்கு தந்தால், நான் இந்த புற்குச்சிகளினால் {Blades of grass

என்கிறார்

எறிந்து

கங்குலி}

பந்ைதயும், இப்ேபாது நான் தூக்கிக் கீ ேழ

ெதாைலயப்ேபாகும்

இந்த

ேமாதிரத்ைதயும்

ெவளிேய

எடுக்கிேறன்." என்றார். இப்படிச் ெசால்லிய எதிrகைள ஒடுக்கும் அந்தத்


{நீ rல்லாத}

தனது


ேமாதிரத்ைத தூக்கி


எறிந்தார்.

அந்தக்


காய்ந்த

மகனான

யுதிஷ்டிரன் துேராணrடம், "ஓ பிராமணேர (நீ ர் அற்பப் ெபாருைளக் ேகட்கிறீர்)


காலத்திற்கும்

நீ ர்


அனுமதியுடன்,

ேகட்பைத


{உணைவ}


பாரத

அறம்

ெகாண்ட

புற்கள்

ெபறுவைதக்


அைடவர்." ீ

உமது


இளவரசர்கைளக்

கண்டு

மந்திரங்களின்

மூலம்

புன்னைகத்து, "இந்த எனது ைக நிைறந்த புற்கைள {ஈக்குகைள}, எனது

ஆயுத

மூலதனமாக்குகிேறன். தகுதிைய

இந்தப்

மற்ற

எந்த

ஆயுதங்களுக்கும் காணுங்கள்!

இல்லாத

நான்

இந்த

புற்குச்சிகளில் ஒன்ைறக் ெகாண்டு பந்ைதத் துைளக்கப் ேபாகிேறன். அதன்பின்


அந்தக்

குச்சிைய

குச்சியால்


இரண்டாம்

குச்சியால்

குச்சிையத்

துைளத்து,

துைளப்ேபன்.

இப்படிேய அைத ஒரு சங்கிலியாக்கி, பந்ைத ெவளிக் ெகாண்டு வரப் ேபாகிேறன்." என்றார்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "துேராணர் தான்

எைதச்

ெசான்னாேரா

அைத

அப்படிேய ெசய்து காட்டினார். இதனால், அந்த இளவரசர்கள் ஆச்சrயமைடந்தனர். மகிழ்ச்சியால் அகன்றன.



கண்ட

விழிகள்

காட்சிைய

இயல்புக்குமிக்கதாகக் கருதிய அவர்கள்,


575


அந்தக்

கற்ற

பிராமணrடம்,

ேமாதிரத்ைதயும்

ெவளிேய

ெசான்னார்கள். அந்தச்



காலங்கடத்தாமல்



ஒரு

அந்த

வாருங்கள்


என்று

அம்ைபயும்

எடுத்து, அம்பால் ேமாதிரத்ைதத் துைளத்து, அைத உடேன ெவளிேய எடுத்தார்.

அவர்,

ஆச்சrயத்தில்

அம்பால்

துைளத்த

மூழ்கியிருந்த

ேமாதிரத்ைத

இளவரசர்களிடம்



அவரால் ேமாதிரம் மீ ட்கப்பட்ட விதத்ைதப் பார்த்த இளவரசர்கள், "ஓ பிராமணேர,


உம்ைம

வணங்குகிேறாம்.

இப்படிப்பட்ட

திறைம யாருக்கும் கிைடயாது. நீ ர் யார், யாருைடய மகன் என்பைத அறிய

ஆவலாக



ேவண்டும்?" என்று ேகட்டார்கள்.

உமக்கு

என்ன

ெசய்ய

ீ இப்படி இளவரசர்களால் ேகட்கப்பட்ட துேராணர், "நீ ங்கள் பஷ்மrடம்

ெசன்று என்ைனப் பற்றியும் {எனது உருவத்ைதப் பற்றியும்}, எனது

திறைம பற்றியும் விவrயுங்கள். அந்தப் ெபரும் பலம் வாய்ந்தவர் என்ைன அைடயாளம் ெதrந்து ெகாள்வார்." என்றார். அதற்கு அந்த இளவரசர்கள், ெசன்று

அவரது


அந்தப்

பிராமணருைடய


இளவரசர்களிடம் அந்தப்




என்று

ேபச்சின்

கருப்ெபாருைளயும்,

நடத்ைதையயும்


துேராணைரத்

தவிர

ீ பஷ்மrடம்


விவrத்தனர்.


ேகட்டறிந்த

ேவறு

யாரும்

இல்ைல

என்பைத அறிந்து, இந்த இளவரசர்களுக்கு அவேர சிறந்த ஆசானாக இருக்க



ஆயுதங்கைளப் ீ பஷ்மர் ,

நடந்தபடிேய முனிவர்

அவைர

அவர்

சாதுர்யமாகக்



அரண்மைனக்கு


ஹஸ்தினாபுரத்திற்கு




"ஐயா,

அக்னிேவசrடம்

கடந்த

ேநரடியாகச்

ெசன்று


முதன்ைமயான வந்த


அந்தப்


அைனத்ைதயும் காலத்தில்


நான்


ெபறவும்,

ெபரும்

ஆயுத

அறிவியைலக் கற்கவும் விரும்பி ெசன்ேறன். எனது குருவுக்கான ேசைவக்காக

என்ைன

வாழ்ந்ேதன்.

அந்த


அவருடன்

பல

வருடங்கள்,

தைலயில் முடிந்த கூந்தலுடன் {ஜடா முடியுடன்} பிரம்மச்சாrயாக இளவரசனான,




அேத


யக்ஞேசனனும்

576


{துருபதனும்}

வந்து,


அந்த

ஆசிரமத்திேலேய

எப்ேபாதும் அவைன




தங்கினான்.


எனக்கு

பிடித்திருந்தது.

ஒன்றாக

அவன்

எனது


நண்பனானான்.


வாழ்ந்ேதாம்.


ஓ

குரு

எனக்கு

பல

பல

குலத்தவேர,

நாங்கள் சிறு வயது முதல் ஒன்றாகேவ கல்வி பயின்று வந்ேதாம். அந்த


அவன்



இனிைமயாகேவ

ீ ேபசுவான். ஓ பஷ்மேர , அவன் என்ைனத் திருப்திெசய்வதற்காக, "ஓ துேராணா, எனது சிறப்புமிக்க தந்ைதக்கு நாேன விருப்பமான மகன். அந்த

மன்னர்

என்ைன


ஏகாதிபதியாக

நியமிக்கும்ேபாது, அந்த நாடு உனதாகும். ஓ நண்பா, இது சத்தியம். எனது நிலப்பகுதி, ெசல்வம், மகிழ்ச்சி எல்லாேம உன்ைன நம்பி

இருக்கும்." என்று ெசான்னான். கைடசியல் நாங்கள் பிrய ேவண்டிய காலமும்

நாட்டுக்குத்

வந்தது.


கல்வி

நிைறவு

அடிெயடுத்து

ெபற்று,


அவன்

அவனது


நான்

அவனுக்கு எனது வாழ்த்துகைளச் ெசான்ேனன். நிச்சயமாக, அவன் ெசான்ன


நான்

ைவத்திருந்ேதன்.



சில காலத்திற்குப் பிறகு, எனது தந்ைதயின் உத்தரவின் ேபrலும், பிள்ைளப்ேபறில் எனக்கிருந்த விருப்பம் ெகாடுத்த மயக்கத்தாலும்,

கடும் ேநான்புகள் ேநாற்று ெபரும் புத்திகூர்ைமையக் ெகாைடயாகக் ெகாண்டு, ெசய்து


கடும்

மணந்ேதன். ெகௗதமி

அக்னிேஹாத்ரமும்

தவமிருக்கும்

{கிருபி},


சிறு


இருந்த,

கூந்தல்


ெபரும்

மற்ற

வரனான ீ

ேவள்விகளும்

ெகாண்ட

கிருபிைய


ேபான்ற


என்ற

மகைனப் ெபற்றாள். என்ைனப் ெபற்ற ேபாது எனது தந்ைத எப்படி மகிழ்ந்தாேரா மகிழ்ந்ேதன். ஒரு

நாள்,


ஒரு

நான்

அஸ்வத்தாமைனப்

ெசல்வந்தனின்

மகன்

பால்

ெபற்ற

ேபாது

குடிப்பைதக்

கண்ட

அஸ்வத்தாமன் அழ ஆரம்பித்தான். அைதக் கண்ட எனக்கு திைச குறித்த

அறிவு

மங்கிப்

ேபானது.

திைச

மறந்து

நின்ேறன்.

சில

பசுக்கைள ைவத்திருப்பவrடம் ஒரு பசுைவக் ேகட்கத் துணியாமல்,


577


பல பசுக்கைள ைவத்திருப்பவrடம் ஒரு பசுைவப் ெபற எண்ணி, நாடு விட்டு நாடு திrந்ேதன். ஆனால் நான் ஒரு கறைவப் பசுைவ அைடயாததால்

எனது

அைலச்சல்

பலனற்றதானது.

நான்

எனது

காrயத்தில் ேதாற்றுப் ேபாய்த் திரும்பி வந்ேதன். அப்ேபாது எனது மகனின்



நீ rல்

அrசி

மாைவக்

கலந்து

ெகாடுத்தனர். அைதக் குடித்த எனது அப்பாவி மகன், தான் பால் குடித்துவிட்டதாக ஏமாந்து, "நான் பால் குடித்துவிட்ேடன், நான் பால் குடித்துவிட்ேடன்!"

என்று

சந்ேதாஷக்கூத்தாடினான்.

நான்

அருகிேலேய அைமதியாக இருந்ேதன். என்ைனக் கடிந்து ெகாண்ட நான்,


ஒரு

தீர்மானத்திற்கு

வந்து,


எனது

வாழ்க்ைகையக் கூட நடத்த முடியவில்ைல என்று பிராமணர்களால் ைகவிடப்பட்டு நிந்தைன ெசய்யப்பட்டாலும், ெபாருள் விருப்பத்தால் யாருக்கும்

அடிைமயாக


அந்நிைல

தீர்மானமாகக்

மாட்ேடன்

என்று

ெவறுக்கத்தக்கது.


நான்

ஓ

எனது

தீர்மானித்ேதன்.

ீ பஷ்மேர ,

பைழய

இைதத்

நண்பனிடம்

ெசன்ேறன். அந்த ேசாமகர்களின் மன்னனிடம் {துருபதனிடம்}, எனது அன்பு மகைனயும் மைனவிையயும் அைழத்துச் ெசன்ேறன். அவன் ஆட்சியில் அமர்த்தப்பட்டான் என்பைதயறிந்ேதன். அப்ேபாது நான், என்ைன


மகிழ்ச்சியுடன், ெசன்று,

"ஓ

ெபற்றவனாக



எண்ணி


புலி

மகிழ்ந்ேதன். எனது


அேத

நண்பனிடம்

என்ைன

உனது

நண்பனாக அறிந்து ெகாள்!" என்று ெசால்லி, அவைன ஒரு நண்பன் எப்படி

ஆனால்

நம்பிக்ைகயுடன்

ைகவிட்டு, இப்படி

துருபதன், எள்ளி

அணுகுவாேனா

என்ைன நீ ர்

அணுகிேனன்.

காட்டுமிராண்டியாக

நைகயாடினான்.

திடீெரன்ெறன்று

அப்படி

அவன்

அணுகுவதால்,



"என்ைன

உமது



வலுவிழக்கச்

உயர்ந்த வைகயாக எனக்குச் சிறிதும் ேதான்றவில்ைல. நீ ர் உம்ைம எனது நண்பன் என்று ெசய்யும் அறிந்து

காலம்,

நட்ைபயும்


காrயத்திற்காக பிறவிகளுக்கு இல்லாதவன்,

ெசால்கிறீர்!

வலுவிழக்கச்

உம்முடனான

ஆனது.


அப்படி

எனது

அசுத்தமான இருக்க

இருப்பவனுக்கு


என்ைபைத

பிறவிகள்


நட்பு

ஒரு




ரதவரனாக ீ


சம

தகுதி வாய்ந்த இருவருக்குள் மட்டுேம நட்பிருக்க முடியும். ஆனால் சம தகுதி இல்லாதவர்களிடம் அது இருக்க முடியாது. ஆைகயால், ேதய்ந்து

ேபான


நமது

முந்ைதய

578

நட்ைபச்


ஒட்டாதீர்.


இனியும் அது குறித்து நிைனயாதீர். ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, உம்முடனான

எனது

நட்பு

ஒரு


ஏைழக்கும்


கல்லாதவனுக்கும்

ேகாைழக்கும்


காrயத்திற்காக

ெசல்வந்தனுக்குமிைடயில்

வரனுக்கும் ீ

கற்றவனுக்கும்

இைடயிலும்

நட்பிருக்க

இைடயிலும்,

நட்பிருக்க


ஆைகயால், ஏன் நமது பைழய நட்ைபப் புதுப்பிக்க நிைனக்கிறீர்? ஓ

தாழ்ந்த புrதல் உள்ளவேர, ெபரும் மன்னர்கள், உம்ைமப் ேபான்ற ஏழ்ைமயான, மன்னனாக

அதிர்ஷ்டமற்றவருடன்

இல்லாத


நான்

ஒருவன்

உமக்கு


மன்னனுக்கு

நாட்ைடக்

இருக்க



ெகாடுக்கிேறன்

இருக்க என்று

எப்ேபாதாவதுகூட ெசான்னதாக எனக்கு நிைனவில்ைல. ஆனால், ஓ

பிராமணேர, இப்ேபாது என்னால் ஒரு இரவுக்கான உணவும், தங்கும் இடத்ைதயும்


உமக்குத்

தர



இப்படி

அவனால் ெசால்லப்பட்ட பிறகு, விைரவாகச் ெசய்யக்கூடிய ஒரு காrயத்ைத

என்

மனதில்

நிச்சயித்துக்


நான்

எனது

மைனவியுடன் அவனருகில் இருந்து ேவகமாக வந்துவிட்ேடன். ஓ ீ பஷ்மேர , ேகாபம்

இப்படி

துருபதனால்




புத்திகூர்ைமயுள்ள,

நான்

எளிதாகக்

குரு

நான்,


குலத்தவrடம்,

கற்றுக்ெகாள்ளக்கூடிய

திறன்ெகாண்டச் சீடர்கைள விரும்பி எதிர்பார்த்து வந்திருக்கிேறன். நான்

உமது

வந்திருக்கிேறன்.

விருப்பங்கைள இப்ேபாது,


நான்

என்பைதச் ெசால்லும்." என்று ேகட்டார். ைவசம்பாயணர்


ஓ

குரு

என்ன


ெசய்ய

"பரத்வாஜrன்


மகனால்


ீ ெசால்லப்பட்ட பஷ்மர் அவrடம், "உமது வில்லில் நாைண ஏற்றும். பிராமணேர,

கற்பியும்.

குரு

இளவரசர்கைள

குலத்தவரால்

ஆயுத

சாதைன

ெகாண்டாடப்பட்டு,

ெசய்ய


மகிழ்ச்சிைய நிைறத்து, உமது வசிப்பிடத்ைத எல்லா வசதிகளாலும் நிரப்பும்.

குலத்தவர்

ஓ


நீ ேர




தைலவன்.

ெசல்வமும்,

குரு

ஆட்சி

உrைமயும், நாடும் உமேத! இன்றிலிருந்து குரு குலத்தவர் உமேத.

இது ஏற்கனேவ சாதிக்கப்பட்டுவிட்டதாக உமது இதயத்தில் குறித்துக் ெகாள்ளும். ஓ பிராமணேர, எங்கள் நற்ேபறின் கனியாக உம்ைம

இப்ேபாது ெபறுகிேறாம். நிச்சயமாக, நீ ர் எங்கள் மீ து ைவத்திருக்கும் கருைணேய இங்கு உமது வரவாகும்." என்றார்.


579


ஏகலவ்யன், துேராணர், அர்ஜூனன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 134 Ekalavya, Drona and Arjuna | Adi Parva - Section 134 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "இப்படி ீ பஷ்மரால்


மனிதர்களில் ெபரும்




ெகாண்ட

குரு

குலத்தவrன்

வசிப்பிடத்திேலேய அங்ேகேய

புகழுடன்

ஆரம்பித்தார். காலத்திற்கு ீ பஷ்மர்

தங்கி,

தனது

ெகௗரவர்கைள

வாழ

அவர்

ஓய்ெவடுத்த

சிறிது

பின்,

ேபரப்பிள்ைளகளான அைழத்து,

அவருக்கு சீடர்களாகக் ெகாடுத்தார். துேராணருக்கு

ெபாருட்கைளயும் ெகாடுத்தார் பரத்வாஜrன்

மகனுக்கு

ெசல்வங்களும் ெகாடுத்தார்.


அதன்பின்,

ெபரும்பலசாலி

{துேராணருக்கு} அழகான

பல


பrசாகக்

ீ பஷ்மர் .

அந்தப்

ீ (பஷ்மர் )

ெநல்லும்,



வடு ீ

சிறந்த

பலவித

ஒன்ைறயும்


மகிழ்ச்சியுடன் ெகௗரவர்கைளத் (பாண்டு மற்றும் திருதராஷ்டிரனின் ைமந்தர்கைள)

தனது

சீடர்களாக



அப்படி

அவர்கள் அைனவைரயும் சீடர்களாக ஏற்றுக் ெகாண்ட துேராணர், ஒரு

நாள்

கூப்பிட்டு,


தனது

காலில்

(பாண்டவ விழுந்து


ெகௗரவர்கைளக்)

வணங்க

ைவத்து,

கனத்த

இதயத்துடன், "நான் எனது இதயத்தில் ஒரு குறிப்பிட்ட காrயத்ைத ைவத்திருக்கிேறன். ஓ

பாவங்களற்றவர்கேள,

ெபற்றதும்,

அந்த




நிைறேவற்றித்


தருவதாக

உண்ைமயுடன் உறுதி கூறுங்கள்." என்று ெசான்னார்.

எனக்கு

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட குரு இளவரசர்கள்




580

ஆனால்


ஓ


மன்னா,


அந்தக்

அர்ஜூனைன மறுபடி


காrயம்

சத்தியம்

மார்புறத்

மறுபடி

எதுவாக

ெசய்தான். தழுவி,

முகர்ந்து,

விட்டார்.

பிறகு


மகிழ்ச்சியைடந்த

அவன்

அந்தப்

ெபரும்

நிைறேவற்றித்

தைலயின்

ெபாழுது வரம் ீ


நறுமணத்ைத


ெகாண்ட

ஆனந்த


பாண்டுவின் மகன்களுக்கு ெதய்வக ீ மற்றும் மனித ஆயுதங்களில் பயிற்சி ெகாடுத்தார். ஓ பாரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன,

அந்த பிராமணர்களில் சிறந்தவrடம் ஆயுதப் பயிற்சி ெபற மற்ற நாட்டு இளவரசர்களும் அந்த இடத்தில் குழுமினர்.

விrஷ்ணிகள், அந்தகர்கள், மற்றும் பல்ேவறு நிலங்களில் சாதியில்

உள்ள

வந்த

{சூrயைமந்தன்})

சீடர்களானார்கள்.

இளவரசர்கள்,

ராைதயின் ஆகிேயார்

மகன்

சூத

(கர்ணன்

துேராணருக்குச்

ஆனால்


ேமல்


எல்ேலாrலும், சூதப் பிள்ைளயான கர்ணன் மட்டும்


அர்ஜூனன் அவைன

துrேயாதனனின் பாண்டவர்கைள அறிவியலில்


எதிர்த்தான்.

துைண


அவமதித்தான்.


தனக்கிருக்கும்


அவன் ஆயுத

அர்ப்பணிப்பாலும்,

நிபுணத்துவத்தாலும், கரங்களின் பலத்தாலும், விடாமுயற்சியாலும் எப்ேபாதும் குருவின் அருேக இருந்து, அைனவைரக் காட்டிலும் (சக மாணவர்களுடன் ஒப்பிடுைகயில்) அர்ஜூனன் ேமம்பட்டு இருந்தான். குரு

எடுக்கும்

பாடம்


ஒன்றாக


அர்ஜூனன், தனது கரங்களின் லாவகத்தாலும், நிபுணத்துவத்தாலும் சக மாணாக்கrல் முதன்ைமயானவனாகத் திகழ்ந்தான். துேராணர் தனது மாணாக்கர்களில் எவரும் இந்திரனின் மகனுக்கு நிகராக


(எக்காலத்திலும்)

வர


என்ற

நம்பிக்ைகக்கு

இப்படிேய துேராணர், ஆயுத அறிவியல் குறித்த தனது பாடங்கைள இளவரசர்களுக்குப் ேபாதித்தார். மாணவர்கள் நீ ர் நிரப்பும் ேபாது,


581



ேநரம்



என்று

எண்ணி

அவர்களுக்கு குறுகிய வாய் ெகாண்ட பாத்திரத்ைதக் {கமண்டலம்}

ெகாடுப்பார் துேராணர். ஆனால், தனது மகனான அஸ்வத்தாமனுக்கு மட்டும், ேவகமாக நீ ர் நிரப்பி, விைரவாகத் தன்னிடம் அவன் வர

ேவண்டும் என்று எண்ணி, அகன்ற வாய் ெகாண்ட பாத்திரத்ைதக் ெகாடுத்து அனுப்புவார். அஸ்வத்தாமன் விைரவாக வந்து விட்டால், மற்றவர்கள்

வருவதற்குள்

ஆயுதங்கைளப் முைறகைள


தனது


இைத

அறியவந்தான்.

ெகாண்ட

பாத்திரத்தில்

{வருணாஸ்திரம் ைமந்தன்

varuna




நீ ர்

அந்தக்

நிரப்பி,



(அர்ஜூனன்)

வருணாயுதத்ைதக்


ேவகமாக

நுட்பமான

ஜிஷ்ணு



மனிதர்களிலும்

ேமன்ைமயான

கற்பித்தார்.

weapon}க்

அேத

இைடேவைளயில்,

குறுகிய

தனது



ஞானம்

அவனும்

ெகாண்ட

பிருைதயின்

வாய்


அந்தப்


ைமந்தன் {அர்ஜூனன்}, தனது குருவின் ைமந்தைன விட சிறப்பில் எந்த


தாழ்வைடயவில்ைல.


தான்

ேமற்ெகாண்ட ஆயுதப் பயிற்சிக்கு ஒப்பாக தனது குருவுக்கு ெசய்த ேசைவயால்,

விைரவிேலேய

மாணவனானான். பயிற்சியில்

அவன்



சைமயற்காரைன

குருவுக்குப்

தனது

மாணவனுக்கு

அர்ப்பணிப்ைபக்


பிடித்தமான

ரகசியமாக,

கண்டு,

ஆயுதப் தனது

"ஒருேபாதும்

அர்ஜூனனுக்கு இருளில் உணவிடாேத. இைத நாேன ெசான்ேனன் என்றும்



ெசால்லாேத."

விளக்ெகாளியில்

அருந்திக்ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, ஆனால்,

சக்தி

ெதாடர்ந்தான்.


ெகாண்ட


காற்றால்


பழக்கத்தால்

சில

நாள்

விளக்கு


உணவு

அைணந்தது.

உணவருந்துவைதத்

அவனது

ைக,

வாய்க்கு

ெசல்வைதக் கண்டான். பழக்கவழக்கத்தின் {habit} சக்திைய உணர்ந்த

பலம் வாய்ந்த கரங்களுக்குச் ெசாந்தக்காரனான பாண்டு ைமந்தன் {அர்ஜூனன்},

இரவில்

விற்பயிற்சி

பாரதேன,

இரவில்


"நான்

கற்பிக்கும்

வித்ைதயால்

ேகட்ட


வில்லிலிருந்து


வந்து


உனக்கு

ெசய்யத்

புறப்படும்

அவைனக்


நிகரான

இவ்வுலகத்தில் இருக்க மாட்டான்." என்றார்.


582


ஓ

நாெணாலிையக்

கட்டியைணத்துக் நான்

வில்லாளி

உனக்கு

ஒருவனும்






அர்ஜூனனுக்கு குதிைர, யாைன, ரதம் ேபான்றவற்றில் அமர்ந்தும்,

தைரயிலும் ேபார் ெசய்யும் பயிற்சிையப் ேபாதித்தார். ெபரும்பலம் ெகாண்ட



கைத

{கதாயுத்தம்},

வாள்,

ேவல், ஈட்டிகள், கைணகள் ெகாண்டு ேபாrடும் பயிற்சிகைளயும்

ேபாதித்தார். அவர், அவனுக்கு பல ஆயுதங்களில் பயிற்சியும், ஒேர ேநரத்தில்

பல

மனிதர்களிடம்

ேபாrடும்

பயிற்சியும்


அவரது நிபுணத்துவத்ைதக் ேகள்விப்பட்ட பல நாட்டு மன்னர்களும் இளவரசர்களும்,

ஆயுத

அறிவியல்

படிக்கும்

ஆர்வத்தில்,

துேராணrடம் ஆயிரக்கணக்கில் வந்து குழுமினர். ஓ ஏகாதிபதிேய,

அப்படி வந்தவர்களில், ஏகலவ்யன் என்ற இளவரசனும் இருந்தான்.

அவன் நிஷாதர்களின் {நிஷாதர்கள் - ேவடுவ மீ னவத் ெதாழில் ெசய்யும் (கலப்பின

சாதியினர்}


தாழ்ந்தவர்கள்

என்று

கங்குலி

ெசால்கிறார்) மன்னன் ஹிரண்யதனுசின் மகனாவான். இருப்பினும்,

தர்ம நீ திகள் அைனத்ைதயும் அறிந்த துேராணர், தனது உயர்குடி மாணவர்கைள

விட

இந்த

விஞ்சிவிடப்ேபாகிறான் உயர்குடி

மாணவைன

மாணவனாக


என்று

நிஷாதனானவன்,

எண்ணி

{தாழ்ந்த

விஞ்சிவிடப்ேபாகிறான்


திறைமயில்

குடி

மாணவன்,

என்ெறண்ணி},

ஆனால்,

ஓ

அவைன

எதிrகைள

ஒடுக்குபவேன, அந்த நிஷாத இளவரசன், துேராணrன் பாதத்ைதத்

தனது தைலயால் ெதாட்டு வணங்கி, வந்த வழிேய கானகத்திற்குள்

ெசன்றான். அங்ேக களிமண்ணால் துேராணர் உருவத்ைதப் பதுைம ெசய்து,

அைத



ஏற்று

வணங்கி,

அப்பதுைமக்கு முன் தினசr ஆயுதப் பயிற்சிகைளச் ெசய்து வந்தான். தனது


விற்பயிற்சியில் அவனுக்கு,

ேமல்

அவன்

நாணில்


கைண

அளவற்ற


ெபாருத்துவது,

மதிப்பினாலும்,

அர்ப்பணிப்பினாலும்,

இலக்கு

ேநாக்குவது,

விடுப்பது ஆகிய மூன்றும் மிக எளிதானது. ஒரு நாள், ஓ எதிrகைள அழிப்பவேன, துேராணருடன் ெகௗரவ மற்றும்

பாண்டவ


தங்கள்


ஏறி

ேவட்ைடக்குச் ெசன்றனர். ஓ மன்னா, அந்தக் குழுவினருடன் ஒரு ேவைலக்காரன் சில வழக்கமான ெபாருட்களுடன் தனது நாையயும் அைழத்து வந்தான்.


583


கானகத்திற்கு வந்த அவர்கள், தங்கள் ேவட்ைடையத் ேதடி உலவிக் ெகாண்டிருந்தனர். அேத ேவைளயில், கூட வந்த நாயும் தனியாக கானகத்தில்

உலவி,

நிஷாத


(ஏகலவ்யன்)

இருக்குமிடத்திற்கு வந்தது. கறுப்பு உைடயுடனும், உச்சந்தைலயில் குடுமியுடனும்,

அழுக்ேகறிய

உடலுடனும்

கறுத்த

நிறத்துடனும்

இருந்த நிஷாதைனக் கண்ட அந்த நாய், சத்தமாகக் குைரத்தது. அதனால்

அந்த


தனது

கரத்தின்

லாவகத்ைத

ெவளிக்காட்ட, வாைய அதன்

(நாய்

மூடும்

முன்ேப)

வாய்க்குள்

கைணகைள ஏழு

இக்காட்சிையக்

மூழ்கினர்.

தங்கள்

தவறாது

குறிையச்

கண்ட

திறனில்

அந்த


பாண்டவர்களிடம் வரர்கள், ீ

ெவட்கமைடந்து,

ஏழு

அடித்தான்.

துைளக்கப்பட்ட வந்தது.

நிஷாத

அந்நாய்,




அறியாத

மனிதனின் லாவகம் ெகாண்ட கரத்ைதயும், ெசவித்திறன் ெகாண்டு சrயாக

அடிக்கும்

திறைனயும்

புகழ

ஆரம்பித்தனர். பிறகு, இப்படிப்பட்டத் திறைமையக் காட்டியிருக்கும், அவர்களால் ெசன்றனர்.

அறியப்படாத

ஓ

மன்னா,

அந்தக்

கானகவாசிையத்


விைரவிேலேய

ேதடிச்


ேதடிப் ேபான இலக்ைக அைடந்னர். வில்லிலிருந்து நிறுத்தாமல் ெதாடர்ச்சியாகக் ஏகலவ்யைனக்

கைணகைளச்


சரமாக




அந்நியமானவனாக

இருந்த,

அந்தக் கடும் முகம் ெகாண்டவனிடம், "நீ யார்? யாருைடய மகன் நீ ?" என்று




அம்மனிதன்,

நான் நிஷாத மன்னன் ஹிரண்யதனுசின் ைமந்தன். ஆயுதக்

கைலயில்


ெபற்ற

ஆசான்

"வரர்கேள, ீ


மாணக்கனாக என்ைன அறிந்து ெகாள்ளுங்கள்." என்றான். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்பாக






584

அந்த

ெகாண்ட

நிஷாதன்



நகரத்திற்குத் திரும்பி, துேராணrடம் ெசன்று, கானகத்தில் அவர்கள் கண்ட அதிசயமான வில்வித்ைதச் சாதைனையப் பற்றி அவrடம் ெசான்னார்கள். ேநரமும்



ஏகலவ்யைனச்

துேராணைரத்


தனிைமயில் அன்பில்

சிந்தைன



ஓ

மன்னா,

ெசய்து

தனது




குரு

"நீ ர்

தன்

பிறகு

மீ து

என்ைன

அன்புடன் உமது மார்ேபாடு அைணத்து, எனக்குச் சமமாக உமது மாணவர்கள் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள் என்று ெசான்ன ீர். இப்ேபாது

உமது

என்ைனவிடச்


சிறிது

அர்ஜூனைன ெசன்றார்.

நிஷாத


"இவ்வார்த்ைதகைளக்

ேமம்பட்டவனாக



மாணவனான

ேநரம்


அங்ேக,


சிந்தித்து

ஒரு




எவ்வாறு?"


என்று

ேகட்ட


நிஷாத

அழுக்கு

வந்து,

இளவரசனிடம்

பூசி,


குடுமியுடன், கந்தலாைடயுடன், ைகயில் வில்ேலந்தி, ெதாடர்ச்சியாக சரம்ேபால கண்டார். வந்து,

கைணயடித்துக்

ஏகலவ்யன்

அவரது




பாதத்ைதத்


இப்படி


மrயாைதயாகக்

ெகாண்டிருக்கும் கண்டு,


தன்ைன

அவரது

அவர்

எட்டுகள்

ெநடுஞ்சாண்

துேராணைர

கரங்குவித்து

சில

ஏகலவ்யைனக்

கிைடயாக

வணங்கிய

சீடனாகத்

முன்

முன்

நிஷாத

ெதrவித்து,


பிறகு

துேராணர், ஓ மன்னா, ஏகலவ்யனிடம், "ஓ வரேன, ீ நீ எனது சீடனாக இருப்பின், எனக்குrய கூலிையக் {தட்சைணையக்} ெகாடு" என்றார்.

இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட ஏகலவ்யன் மிகவும் திருப்திெகாண்டு, "ஓ

குருேவ,

நான்

கட்டைளயிடுங்கள்.

உமக்கு


என்ன

தரட்டும்?


எனக்கு

மனிதர்கைளக்

காட்டிலும் முதன்ைமயானவேர, எனது குருவுக்கு நான் தரமாட்ேடன் என்று ெசால்வதற்கு உலகில் எந்தப் ெபாருளும் இல்ைல." என்றான். அதற்கு


"ஓ

ஏகலவ்யா,


எனக்கு

பrசு

ெகாடுக்கும் ேநாக்கம் உனக்கு இருக்குமானால், உனது வலக்ைகக் கட்ைட விரைல நான் உன்னிடம் ேவண்டுகிேறன்." என்றார்.


585


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "உண்ைமக்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்து, தான் ெகாண்ட உறுதிைய காக்க விரும்பிய ஏகலவ்யன், கூலியாகக் கட்ைடவிரைலக்

ேகட்ட

ேகட்டும்

மகிழ்ந்த

கூட,

ஆரவாரமில்லாமல்


தனது


முகத்துடன்,


இதயம்

கட்ைடவிரைல

துேராணrடம் ெகாடுத்தான்.

பாதிக்காமல்,

ெவட்டிெயடுத்து,

அதன்பிறகு, மீ தம் இருந்த விரல்களுடன் கைணயடித்த அந்த நிஷாத இளவரசன், ஓ மன்னா, தனது லாவகம் ெகட்டிருந்தைத அறிந்தான். இதனால் அர்ஜூனன், அவனிடம் இருந்த (ெபாறாைம எனும்) ேநாய் அகன்று மகிழ்ச்சியைடந்தான்.


சீடர்களில்

கைதையப்

இருவர்


திறன்வாய்ந்தவர்களாக இருந்தனர். அவர்கள் இங்ேக

துருேவாதனனும்


Druvodhana


குறிப்பிடுகிறார்)

{கங்குலி என்ேற

ஆவர்.

அவர்களிருவரும் ஒருவர் ேமல் ஒருவர் ெபாறாைம


அசுவத்தாமா ஆயுத அறிவியலின் புதிர்களில் {மந்திர ஆயுதங்களில்} (in the mysteries of the science of arms) அைனவைரயும் விஞ்சி நின்றான். இரட்ைடயர்கள்

அைனவைரயும் அைனவைரயும்


விஞ்சி

விஞ்சி

எல்லாவைகயிலும் புத்திகூர்ைமயில், பலத்தில்,

சகாேதவனும்)

நின்றார்கள்.


யுதிஷ்டிரன் ஆனால்


இருப்பனவற்ைறச்

விடாமுயற்சியில்

என

வாட்ேபாrல் ரதப்ேபாrல்


விஞ்சி

சrயாகப்


பயன்படுத்துவதில்,



விஞ்சி நின்றான் அர்ஜூனன். அைனத்து ஆயுதங்களிலும் ேதர்ந்த அவன்,

ரதவரர்களில் ீ

முதன்ைமயானவர்களுக்கு

முதன்ைமயானவனாக இருந்தான். அவனது புகழ் கடல் நுனி வைர உலெகங்கும் கல்வியாக

பரவியது.




(லாவகமான

ஒேரமாதிrயான கரம்

ெகாண்ட

இளவரசன்) அைனவைரயும் மிஞ்சினான். குருவுக்கு அர்ப்பணிப்புடன் இருப்பதில்,

அைனவrலும்


முன்னவனாக

586


எல்லா


இளவரசர்களிலும், அர்ஜூனன் மட்டுேம அதிரதனானான் (அதிரதன்-

தன்னந்தனி ரதவரனாக ீ இருந்து, ஒேர ேநரத்தில் அறுபதாயிரம் எதிrகளுடன்

ீ பமேசனனின்

புrபவன்).

ேபார்

ெபரும்பலத்ைதயும்,


அைனத்து ஆயுதங்களிலும் ேதர்ந்தைதயும் கண்ட திருதராஷ்டிரனின் தீய மகன்கள், அவர்களிடம் ெபாறாைம ெகாண்டனர். ஓ








தனது


சீடர்களின்

ஆயுதப்

பயன்கைளச் ேசாதித்துப் பார்க்க விரும்பி, அவர்கள் அைனவைரயும் ஒருங்ேக கூட்டினார். அவர், ஒரு மரத்தின் மீ து ஒரு ெசயற்ைக பறைவைய இலக்காக ைவத்தார். பிறகு துேராணர் அவர்களிடம்,

"உங்கள் விற்கைள விைரவாக எடுத்துக் ெகாண்டு இங்ேக வந்து

நின்று, விற்களில் கைணையப் ெபாருத்தி, அந்த மரத்தில் இருக்கும் பறைவக்கு


குறி


தைலையக்

நான்

உத்தரவிட்டதும்,

ெகாய்யுங்கள்.

குழந்ைதகேள,

அந்தப்

நான்

ஒவ்ெவாருவருக்கும் ஒரு வாய்ப்ைபத் தருேவன், ஒருவர் ஒருவராக வாருங்கள்." என்றார். ைவசம்பாயணர்




கட்டுக்கடங்காதவேன,

உனது

"அங்கிரஸ்


கைணயால்

ைமந்தர்களில்

யுதிஷ்டிரனிடம், குறி

ைவத்து,

"ஓ

நான்

உத்தரவிட்டதும் அடி." என்றார். ஓ மன்னா, யுதிஷ்டிரன் தனது குரு விரும்பியபடிேய


வில்ைல


பறைவையக்

குறிபார்த்தபடி நின்றான். ஆனால், ஓ பாரத குலத்தவrல் எருைதப்

ேபான்றவேன, துேராணர், குறி பார்த்து நிற்கும் குரு இளவரசனிடம், "ஓ இளவரசேன, அந்த மரத்தின் ேமல் இருக்கும் பறைவையப் பார்." என்றார். அடுத்த



பார்க்கிறாய்?

தனது

குருவிடம்,


மரத்ைதப்

"பார்க்கிேறன்"

"ஓ


பார்க்கிறாயா,



நீ

என்ன

பார்க்கிறாயா?

அல்லது உனது சேகாதரர்கைளப் பார்க்கிறாயா?" என்று ேகட்டார். அதற்கு


பார்க்கிேறன்,

எனது

"நான்


பார்க்கிேறன்,

சேகாதரர்கைளப்


பார்க்கிேறன்.

அந்தப்

பறைவையயும் பார்க்கிேறன்." என்றான். துேராணர் மறுபடியும் அேத ேகள்விைய அவனிடம் ேகட்டார், மறுபடியும் அேத பதிேல வந்தது. துேராணர் யுதிஷ்டிரனிடம் எrச்சலைடந்து, "நீ நில்.

அந்தக்

குறிைய


அடிக்கப்ேபாவது

587

தனியாகப் பிrந்து

நீ யல்ல."

என்று

கடிந்து




அேத

ேதர்ைவ

துrேயாதனனுக்கும்,

திருதராஷ்டிரனின் மற்ற ைமந்தர்களுக்கு ஒருவர் பின் ஒருவராக

ீ ைவத்தார். மற்ற சீடர்களான பமன் மற்றும் பல நாடுகளில் இருந்து வந்திருந்த ஏைனேயாருக்கும் அேத ேதர்ைவேய ைவத்தார். ஆனால் யுதிஷ்டிரன் ெசான்னது ேபாலேவ "மரம், தாங்கள், சக மாணவர்கள், பறைவ


காண்கிேறன்."

என்ேற


ெசால்லினர். குருவால் கடிந்து ெகாள்ளப்பட்ட அவர்கள் தனியாக நிற்க ைவக்கப்பட்டனர்.


588


பிரம்மாயுதத்ைதப் ெபற்ற அர்ஜூனன்

235

- ஆதிபர்வம் பகுதி 135

Arjuna gained Brahmastra | Adi Parva - Section 135 | Mahabharata In Tamil

(சம்பவ பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் "அைனவரும்

ேதாற்றதும்,

"உன்னால்

அக்குறி

ெசான்னார், துேராணர்

புன்னைகயுடன் அர்ஜூனைன அைழத்து, ேவண்டும்;

அடிக்கப்பட



அதில்

ெசலுத்து.

உத்தரவிட்டதும்

நீ

உனது


மகேன,

நான்

கைணையப்

பறக்க விட ேவண்டும். ஓ

உனது

வில்


கைணயுடன் சிறிது ேநரம் இங்ேக நில்" என்றார்.






விருப்பப்படி தனது வில்ைல வைளத்து அப்பறைவக்கு குறி ைவத்து நின்றான்.

ஒரு

ெநாடிக்குப்

பிறகு


மற்றவர்களிடம்

ேகட்டது ேபால, "ஓ அர்ஜூனா, அங்ேக இருக்கும் பறைவையயும், அம்மரத்ைதயும்

என்ைனயும்

பார்க்கிறாயா?"

என்று


அதற்கு அர்ஜூனன், "நான் அப்பறைவைய மட்டுேம காண்கிேறன். உம்ைமேயா அல்லது அம்மரத்ைதேயா காணவில்ைல." என்றான். கட்டுக்கடங்காத ெகாண்டு,

அடுத்த


ெநாடியில்,

அர்ஜூனனிடம்




பலம்


ரதவரனிடம் ீ {அர்ஜூனனிடம்} "நீ அக்கழுைகக் காண்கிறாெயன்றால், அைதப்

பற்றி

அக்கழுகின்

தைலைய

காணவில்ைல." ேகட்ட

விவr."

என்று



துேராணருக்கு



காண்கிேறன்,


மகிழ்ச்சியால்

"நான்

அதன்

உடைலக்


முடிகள்


சிலிர்த்துக் ெகாண்டன. பிறகு அவர் பார்த்தனிடம் {அர்ஜூனனிடம்}, "அடி

{shoot}"



ேகட்ட


உடேன தனது கைணைய பறக்க விட்டான். அந்தக் கூர்ைமயான கைண ேவகமாக ெசன்று மரத்திலிருந்த கழுகின் தைலைய அடித்து,

அைத தைரயில் வழ்த்தியது. ீ அந்தக் காrயம் முடிந்ததும், துேராணர் முழு மஹாபாரதம்

589


ஓடி வந்து பல்குணைனத் {அர்ஜூனைனத்} தனது மார்புறக் கட்டித்

தழுவிக் ெகாண்டு, துருபதனும் அவனது நண்பர்களும் ஏற்கனேவ ேபாrல் வழ்ந்துவிட்டதாக ீ நிைனத்துக் ெகாண்டார்.

சில காலம் கழித்து, ஓ பாரத குலத்தவrல் எருைதப் ேபான்றவேன, துேராணர்

தனது


அந்த

சீடர்கைள



கங்ைகக்

கைரக்கு, அதன் புனிதமான நீ ேராட்டத்தில் நீ ராடச் ெசன்றார்.

அனுப்பப்பட்டது அவரது

நீ ேராட்டத்தில்

ேபான்ற

ெதாைடையப்

தன்பலத்தாேலேய

அவர்

ஒரு

இறங்கியதும்,

ெபரும்

பற்றியது.

மீ ளமுடியும்

பலம்



அந்த

முதைல

இக்கட்டிலிருந்து


அவசரத்துடன்

துேராணர், சீடர்கைளத் தன்ைனக் காக்கும்படி ேகட்டார்.

அவர், "ஓ, இந்த மிருகத்ைதக் ெகான்று, என்ைனக் காப்பாற்றுங்கள்"

என்றார். அவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்டதும், மற்ற சீடர்கள் திைகத்துப் ேபாய்

அவரவர்



தனது

நின்றாலும்,

ஐந்து


விபத்சு

(அர்ஜூனன்),


அந்த

மிருகத்ைத நீ rேலேய அடித்து வழ்த்தினான். ீ அர்ஜூனனின் தயார் நிைலையக்

கண்ட


அந்த


முதன்ைமயானவனாகக் கூறுகளாகப்

கருதி

மிருகம்,

அவைன

அவரது



பிrக்கப்பட்டதால்,

அந்தச்

சீடர்களிேலேய

ெபரும்




இரு


ஆவிைய விட்டிருந்த அம்முதைலயிடமிருந்து விடுபட்டார். பிறகு


மகன்

{துேராணர்}

அந்த

ரதவரனான ீ

அர்ஜூனைன அைழத்து, "ஓ ெபரும் பலம்வாய்ந்தவேன, இந்த மிக ேமன்ைமயான


{பிரம்மாஸ்திரத்ைத}

அைத

ஆயுதமான

ஏவும்


பிரம்மாயுதத்ைத

திரும்பப்

ெபறும்

முைறகளுடன் ெபற்றுக் ெகாள். இருப்பினும், நீ எப்ேபாதும் இைத மனித எதிrயின் மீ து பயன்படுத்தக் கூடாது. தாழ்ந்த சக்தி ெகாண்ட எந்த

எதிrயின்

மீ து

இது

ஏவப்பட்டாலும்,

இந்த

முழு

பிரபஞ்சத்ைதேய அது எrத்துவிடும். ஓ குழந்தாய், மூவுலகத்திலும் இதற்கு

ஒப்பான


நான்

ஆயுதம்

இல்ைல


என்று

ேகட்டு,

நீ


இைத


ைவத்துக் ெகாள். ஓ வரேன, ீ எப்ேபாதாவது மனிதனல்லாத எதிr


590


உன்னுடன் ேபார் புrயும்ேபாது, அவனது மரணத்திற்காக நீ இைத பயன்படுத்தலாம்." உறுதிகூறி,


குவிந்த

தனக்குச்

கரங்களுடன்

ெசால்லப்பட்டைத

அந்த

ெபரும்

ஏற்று,


ெபற்றுக் ெகாண்டான் விபத்சு {அர்ஜூனன்}. குரு


வில்லாளி


இருக்க


"இவ்வுலகத்தில் நீ

எந்த

உனக்கு

எதிrயாலும்

மிஞ்சிய

வழ்த்தப்பட ீ

மாட்டாய். நீ ெபரும் சாதைனகைளச் ெசய்வாய்." என்று ெசான்னார்.


591


அரங்ேகற்றக் களம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 136 Debut field | Adi Parva - Section 136 | Mahabharata In Tamil




பாரதகுலத்தில்

"ஓ


திருதராஷ்டிரன் மற்றும் பாண்டுவின் மகன்கள்

ஆயுதத்



ஓ

விட்டைதக்

திறைமைய கண்ட


கிருபர்,

ேசாமதத்தன்,

வால்ஹிகா,




மகன்

ீ (பஷ்மர் ),



ஆகிேயாரது முன்னிைலயில் மன்னன் திருதராஷ்டிரனிடம், மன்னர்களில் மகன்கள்

"ஓ

குரு


தங்கள்

முடித்துவிட்டனர். அனுமதியுடன்

ஓ

உமது

கல்விைய

மன்னா,

உமது


நிபுணத்துவத்ைத

காட்டட்டும்."

என்றார். இைதக்ேகட்ட மன்னன் இதயம்நிைறந்த மகிழ்ச்சியுடன், "ஓ பிராமணர்களில்


நீ ர்

ெபரும்


சாதித்திருக்கிறீர். அரங்ேகற்றம் நிகழும் இடத்ைதயும் ேநரத்ைதயும், அது

எப்படி

நடக்க


கட்டைளயிடுங்கள்.



எனது குருட்டுத் தன்ைம, எனக்கு ஏற்படுத்தியிருக்கும் துயர், எனது பிள்ைளகளின் பைக

ெகாள்ள

ஆயுத


ைவக்கிறது.

ெசால்வைதெயல்லாம்

அர்ப்பணித்திருப்பவேன, ேவெறதுவும்

ெசய்து

இல்ைல

ஓ

காணும்

க்ஷத்r

ெகாடு.

இைதவிட என்று

பாக்கியமுள்ேளாrடம் (விதுரா)


ஏற்புைடயது

எனக்கு

ஓ


நிைனக்கிேறன்."

தன்ைன


மன்னனுக்குத் ேதைவயான உறுதிகைளக் ெகாடுத்துவிட்டு, விதுரர் தனது பணிையச் ெசய்யப் புறப்பட்டார். ெபரும் ஞானம் ெகாண்ட துேராணர், கிணறுகளும், நீ ரூற்றுகளும் ெகாண்ட, மரங்கள் மற்றும் அடர்த்தியான நிலத்ைத

புதர்களற்ற

அளந்த



ஒரு


நல்ல

592

அளந்தார்.

நட்சத்திரம்

ெகாண்ட

அப்படி சந்திர


நாளில், நடக்கும் காrயத்திற்கு சாட்சியாக அங்ேக கூடி நிற்கும் குடிமக்களுக்கு


ேதவர்களுக்குப்

பலி


அதன்பிறகு, ஓ மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்றவேன, மன்னனின் சிற்பிகள், அந்த இடத்தில், பலதரப்பட்ட ஆயுதங்களுடன் ஒரு ெபrய தரமான

அரங்கத்ைதச்


ெசால்லியுள்ளபடி

அைமத்தனர். ேமலும் அவர்கள் மற்றுெமாரு ெபrய அரங்கத்ைத ெபண்

பார்ைவயாளர்களுக்காக

அவர்களுக்குத் அைமத்துக்

தகுந்தது

அைமத்தனர்.

ேபால


ேமைடகைளத்

ெசல்வந்தர்கள்

குடிமக்களும் தங்களுக்கு

அகலமாகவும்

விசாலமாகவும் குடில்கைளத் தங்களுக்கு அைமத்துக் ெகாண்டனர். நிச்சயிக்கப்பட்ட சுத்தமான

அரங்ேகற்ற


விைலமதிப்பில்லா அலங்கrக்கப்பட்ட

நாள்



ைவடூrயம்

அந்த


முத்துச்

ேபான்ற

அரங்கத்தினுள்,


சரங்களாலும், கற்களாலும்



குருக்களில் முன்னவர்கள் ஆகிேயாைர முன் நடக்க விட்டு, மன்னன் {திருதராஷ்டிரன்} தனது அைமச்சர்களுடன் நுைழந்தான். ஓ

ெவற்றிெபற்ற

அருளப்பட்ட மகளிர் சுேமரு



ஆகிேயார் {ேமரு}


குந்தி

பகட்டான

மைலமீ து



அரச

ஆைடயுடுத்தி,

ஏறுவது

அம்ேமைடயில்

ேபால

ஏறினர்.


குடும்பத்தின்


மற்ற


பணிப்ெபண்களுடன்


க்ஷத்திrயர்களுடன் கூடிய நால்வைக மக்களும், இளவரசர்களின்

ஆயுதத் திறைனக் காணும் ஆவலில், நகரத்ைத விட்டகன்று, அந்த இடத்திற்கு ஓடி வந்தனர்.

அந்தக் காணற்கrய காட்சிையக் காண அைனவரும் அைமதியற்றுக் காத்திருந்தனர். ஒரு ெநாடிப் ெபாழுதில் அங்ேக ெபரும் கூட்டம்

கூடியது. தாைர {ஊதுகுழல்} மற்றும் ேமளங்களின் {பைற} ஒலியும், பல குரெலாலிகளும் ேசர்ந்த ஒலி, கலங்கும் சமுத்திர ஒலிையப் ேபாலிருந்தது. கைடசியாக,



ஆைடயுடன்,

பூணூல்

பூட்டி,

ெவண்ணிற தாடியுடன், ெவள்ைள மாைல அணிந்து, ெவண்ணிற சந்தனக்

குழம்ைப


ேமனியில்

பூசிக்

593


தனது

மகனுடன்


அரங்கத்தினுள்

நுைழந்தார்.

அக்

காட்சியானது,


ெசவ்வாய்க்கிரகத்துடன் ேமகமற்ற வானில் காட்சியளிப்பது ேபால இருந்தது.

அந்த பரத்வாஜர் {துேராணர்} உள்ேள நுைழந்ததும், ேநரத்தில் பூைஜ ெசய்து,



பிராமணர்கைள

மங்கள

காrயங்கள் ெசய்ய ைவத்தார். இனிைமயான இைசயுடன் சடங்குகள்

ெசய்து திருப்தியைடந்த பிறகு, பல தரப்பட்ட ஆயுதங்களுடன் சிலர் உள்ேள நுைழந்தனர். இடுப்புக்

கச்ைசைய

ெபரும்



கவசக்

வாrனால் பாரத

தங்கள்

ெகாண்ட

வயதுக்குத்



ைகயுைறகைள

அம்பறாத்தூணிகளுடனும் தைலைமயாகக்

வாrக்

உள்ேள

அந்தத்

தகுந்த

ெகாண்ட

(இளவரசர்கள்),

அந்தப்

தங்கள்


விற்களுடனும்


யுதிஷ்டிரைனத்

துணிவுமிக்க



உள்ேள


ஆயுதங்களில் தங்கள் அற்புதமான திறன்கைளக் காட்சிப்படுத்தினர். அப்ேபாது, சில பார்ைவயாளர்கள் கீ ேழ இறங்கும் அம்புகளுக்ேகற்ப அச்சத்தால்

தங்கள்


அச்சமில்லாமல்

அக்காட்சிைய

ெபாறித்த



குதிைரைய


கீ ேழ

சாய்த்தனர்.

அதிசயத்துடன்

லாவகமாக

ஓட்டி,

தங்கள்

பார்த்தனர்.

தங்கள்


சிலர்

ெபயர்

அடித்தனர்.

விற்கைணயில் {வில் + கைண} தங்கள் இளவரசர்களின் வரத்ைதக் ீ கண்ட

பார்ைவயாளர்கள்,

காண்கிேறாேமா பாரதேன,

என்று


சில



கந்தர்வர்களின் வியப்பில்


நகரத்ைதக்

ஆழ்ந்தனர்.

ஓ


மக்கள் ஒேர ேநரத்தில் "சrயாகச் ெசய்தீர்! சrயாகச் ெசய்தீர்!" எனத் தங்கள்

கண்கைள

அகலவிrத்து

ஆச்சrயக்

கூக்குரலிட்டனர்.

தங்கள் திறைமகைளயும், விற்கைணயில் தங்கள் ைகத்திறைனயும், ரதங்கைளக் காட்டிய

கட்டுப்படுத்தும்

அந்தப்

வாட்கைளயும்


ெபரும்


பலம்

ேகடயங்கைளயும் விைளயாட

ெதாடர்ச்சியாகச்

ெகாண்ட



வரர்கள், ீ


ெசய்து

தங்கள்

அந்த

பார்ைவயாளர்கள்

இளவரசர்களின் சுறுசுறுப்ைபயும், கட்டுடைலயும், கருைணையயும், அைமதிையயும், வலுவான பிடிையயும், வாள் மற்றும் ேகடயத்தில் அவர்கள்

ெகாண்ட



594

கண்டு

அதிசயித்தனர்.

பிறகு,


ீ விrேகாதரனும் {பமனும் }, சுேயாதனனும் {துrேயாதனனும்}, ைகயில் கைதகளுடன் தங்களுக்குள் ேபார்புrய ெசல்லும் இரண்டு ஒற்ைறச் சிகர மைலகள் ேபால அரங்கத்தினுள் நுைழந்தனர். அந்தப் ெபரும்

பலம் ெகாண்ட வரர்கள் ீ தங்கள் இடுப்பு கச்ைசகைள இறுகக் கட்டிக்

ெகாண்டு, தங்கள் சக்தி அத்தைனையயும் வரவைழத்து, இரண்டு சினம் ெகாண்ட யாைனகள் ஒரு ெபண் யாைனக்காக ேபாட்டியிட்டு

உறுமுவது ேபால உறுமினர். சினம் ெகாண்ட யாைனகைளப் ேபால இருந்த

அந்த

வலமாகவும்


இடமாகவும்

சாதைனகைளெயல்லாம்

வரர்கள் ீ

சுற்றினர்.

இருவரும்,


திருதராஷ்டிரனுக்கும்,

தாய்க்கும் {குந்தி}, காந்தாrக்கும் விவrத்தார்.


595

அரங்கத்ைத




அர்ஜூனன் மாயாஜாலம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 137

Arjuna showed his profound skill | Adi Parva - Section 137 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "பலம் ெபாருந்திய குரு மன்னனும் ீ பமனும் அரங்கத்தினுள் நுைழந்ததும், பார்ைவயாளர்கள் தங்கள் மனக்ேகாட்டத்தினால் காரணமாக

{மனேவற்றுைமயால்}

இருபிrவாகப்

பிrந்தனர்.

சிலர்,


ஈர்ப்பு

"குருக்களின்

வரீ

ீ மன்னைனப் பாருங்கள்" , சிலர், "பமைனப் பாருங்கள்!" என்றும் கூவினர். இப்படிப்பட்ட கூவல்களின் காரணமாக அங்ேக திடீெரன ெபருங்கூச்சல் எழுந்தது. அந்த இடம் ஒரு கலங்கியக் கடைலப் ேபாலக் காட்சி அளித்தைதக் கண்ட புத்திசாலியான பரத்வாஜர் {துேராணர்},

தனது

"பயிற்சியில்


மகன்

அஸ்வத்தாமைன


வரர்கைளயும் ீ தடுத்து நிறுத்து.

ெகாண்ட

அைழத்து, இந்த

இரு

ீ பமனுக்கும் துrேயாதனனுக்குமான இந்த ேமாதலால் கூட்டத்தின் ேகாபம் தூண்டப்படக் கூடாது." என்றார். ைவசம்பாயணர் காற்றினால்


ெகாந்தளிக்கிற


"பிரளயகாலத்தில்

இரு 596

கடல்கைளப்

உருவாகும்

ேபால

தங்கள்


கைதகைள ைமந்தன்

துேராணர் தங்கள்

ஆழ்ந்த

உயர

ஓங்கியபடி




இைசைய குரலில்


நிறுத்தச்

இந்த



நிற்ைகயில்,


குரு


இைசக்கைலஞர்கைளத் ேமகங்கைளப்

வார்த்ைதகைளச்

ேபான்ற


"என்

மகனிடம் ேபான்ேற நான் அன்பு ைவத்திருக்கும், அைனத்து ஆயுத நிபுணன், இந்திரனின் ைமந்தன், இந்திரனின் தம்பிக்கு (விஷ்ணு) ஒப்பான

பார்த்தைனப்

சடங்குகைளத் {அர்ஜூனன்},

திருப்திகரமாகச்

தனது

முன்பு,

தrத்து,


மாைல

ேநர

பாருங்கள்."

ெசய்த

ைகயுைற

உடற்கவசத்ைதயும் நிைறத்து,

{அர்ஜூனன்}

இைளஞன்

கவசத்ைதயும்,

அம்பறாத்தூணியில்

வில்ேலந்தி,

கதிர்களால்

பல்குணன்


கைணகைள

அரங்கிலிருந்த



கூட்டத்தின்

வானவில்லின்

நிறம்ெபற்ற, மின்னலுடன் கூடிய ேமகம் ேபால {மின்னேலாடு கூடிய சந்தியா

காலச்


ேமகம்

ேபால

என்று

கூறுகிறார்

ம.வ.ரா} ீ

காட்சியளித்தான். ெமாத்தக்


கூட்டமும் தங்கள்

அர்ஜூனைனக்

கண்டதும்

சங்கங்கைள

ெபருமகிழ்ச்சி

{சங்குகைள}


ஒலிெயழுப்பினர். இன்னிைச வாத்தியங்களும் இைசக்கப்பட்டன. "குந்தியின் ேநர்த்தியான மகன் இவன்" "இவேன பாண்டவர்களில் நடுவன்

(மூன்றாமவன்)",


மகன்.",

ேபாகிறவன்.",

"இவேன

"இவேன


குரு

குலத்ைதக்

"இவேன

காக்கப்

ஆயுதந்தrத்தவர்களில்

முதன்ைமயானவன்", "இவேன அறத்ைதக் கைடப்பிடிப்பவர்களில்

முதன்ைமயானவன்", "இவேன சrயான நடத்ைதயுள்ளவர்களில் முதன்ைமயானவன்", ெகாள்கலன்"

"இவேன

ஞான

காrயங்களின்

ெபரும்

என்று கூட்டத்தில் இருந்து ஆச்சrயக் கூச்சல்கள்

எழுந்தன. இந்தப் பாராட்டுகைளக் ேகட்டதால், குந்தி ஆனந்தக் கண்ண ீர் வடித்தாள், அவள் மார்பில் சுரந்த பாலுடன் அக்கண்ண ீர் ேசர்ந்து,

அவளது

மார்ைப

நைனத்தது.


முதல்வனான திருதராஷ்டிரன் இந்தக் கூச்சல்களால் காதைடத்து, மகிழ்ச்சியுடன் ெபருங்கடல் தீடீெரனக்

விதுரனிடம்,

ேபால,

கூச்சல்


"ஓ

க்ஷத்r

வானுலகிற்ேக எழுகிறது?"

ேகட்குமளவு

என்று

597

{விதுரா},


கலங்கியப்

ஏன்

இப்படி


"ஓ


ெபரும்பலம்வாய்ந்த ஏகாதிபதிேய, பாண்டு மற்றும் பிருைதயின் மகனான பல்குணன் {அர்ஜூனன்}, தனது கவசங்கைள அணிந்து ெகாண்டு


நுைழந்திருக்கிறான்.

அதனால்தான்

இந்த கூச்சல் எழுகிறது." என்றார். திருதராஷ்டிரன், "ஓ ெபரும் ஆன்மா

ெநய்ையப்

ெகாண்டவேன, ேபான்ற

பிருைதயிடம்

மூன்று

அருளப்பட்டவனாக,

உதித்த

ெநருப்புகளால்,


கருைணைய


பார்ைவயாளர்கள் ஆயுதங்களில்

தங்கள்

தனது

வயவ்யா

அவன்,

வருண


உண்டாக்கினான். ேமகங்கைள


உண்டாக்கினான்,

ெபற்றனர்.




நீ ைர

உண்டாக்கினான்,


{ேமகாஸ்திரம்)

பர்வத்ய


(வாயு

பரஜன்யா

திைளத்திருந்த

அரங்கத்திலுள்ேளாருக்குக்

அக்ேனய

உண்டாக்கினான்.


உணர்வு

லாவகத்ைதக்

காட்சிப்படுத்தினான். உண்டாக்கினான்,

"மகிழ்ச்சியில்

சுய

நான்

அைடந்தவனாக,

காக்கப்பட்டவனுமாக உணர்கிேறன்." என்றான். ைவசம்பாயணர்


ேமலும்

அஸ்திரம்} ெபௗமா

காற்ைற ஆயுதத்தால்

{பர்வதாஸ்திரம்} மைலகைள உருவாக்கினான். பிறகு அந்தர்தான ஆயுதத்தால்

முன்பு

மைறயைவத்தான். {அர்ஜூனன்}

ஒரு

மறுெநாடியில் ெநாடியில்

உண்டாக்கிய

பிறகு,

அந்த

குருவுக்கு



விருப்பமானவன்


{குள்ளமாகக்}

ேதர்த்தட்டிலும்,


காணப்பட்டான்,

காணப்பட்டான்.

மறுெநாடியில்

ேதர்

ஒரு

நடுவிலும்,

அதற்கடுத்த ெநாடியில் தைரயிலும் காணப்பட்டான். கரங்கைளத் திறைமயாகப்

பயன்படுத்த


ெபற்ற

அந்த

வரன், ீ

பல

கைணகைளக் ெகாண்டு சில ெமன்ைமயான, சில கடுைமயான, சில



குறிகைள



இரும்புப்

காட்டினான்.

பன்றியின்

வாயில்

நகர்ந்து ஐந்த

கைணகைள ஒேர கைண ேபால தைடயில்லாமல் தனது வில் நாணிலிருந்து அடித்தான். கயிற்றில் ெதாங்கியபடி அங்குமிங்கும் ஆடிக்ெகாண்டிருக்கும்

துைளயிடப்பட்ட

மாட்டின்

ெகாம்பில்

இருபத்திெயாரு கைணகைள அடித்தான். ஓ பாவங்களற்றவேன, இப்படி



வாள்,

வில்,

598

கைத

ஆகிய



தனக்கு

உண்டான

ஆழமான

நிபுணத்துவத்ைதக்

காட்டி

அந்த

அரங்கத்ைதச் சுற்றி வந்தான். ஓ

பாரதேன,

அந்தக்

அரங்கத்திலிருந்த

கண்காட்சி

நல்லபடியாக

பார்ைவயாளர்களின்

இைசவாத்தியங்களின்

ஒலி

நின்றது,


குதூகலம்


அடங்கியது.

வாயிலருேக

ைகதட்டும் ஓைச ேகட்டது. அச்சத்தம், தட்டுபவrன் பலத்ைதயும் சக்திையயும்

முன்னறிவிக்கும்


இடிச்சத்தம்

ேபாலக்

ேகட்டது. ஓ மன்னா, அந்ெநாடியில் இந்தச் சத்தத்ைதக் ேகட்ட கூடியிருந்த கூட்டம், "பூமியின் மைலகள் பிளந்தனவா? அல்லது

பூமிேய பிளந்துவிட்டதா? அல்லது வானத்தில் ேமகங்கள் கூடி கர்ஜிக்கின்றனவா?" என்று நிைனத்தனர். பிறகு பார்ைவயாளர்கள் அைனவரும்

வாயிைல

நட்சத்திரங்களின் சந்திரன்

கூட்டமான

ேபால

ைமந்தர்களுடன் துrேயாதனன்,

ஐந்து


ஹஸ்த


நட்சத்திரத்துடன்

சேகாதரர்களான

நின்றிருந்தார்.

ெசருக்குள்ள

அஸ்வத்தாமனுடனும்

ேநாக்கினர்.

தனது

பரபரப்புடன்

எதிrகைள

நூறு


ஐந்து

கூடிய

குந்தியின் அழிக்கும்

சேகாதரர்களுடனும் நின்றான்.

ஒங்கிய

ஆயுதங்களுடன் நின்ற தனது நூறு சேகாதரர்கள் சூழ, ைகயில் கைதயுடன் ேபாrடச்

நின்ற

அந்த

ெசல்ைகயில்



{இந்திரன்} ேபால இருந்தான்.


599

தானவர்கைள சூழப்பட்ட

எதிர்த்து

புரந்தரன்


அங்க மன்னனானான் கர்ணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 138 Karna became the king of Anga | Adi Parva - Section 138 | Mahabharata In Tamil




"பார்ைவயாளர்கள்

கண்கள்



ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத, நகைர


முகம்

பிரகாசித்து,

கவசத்தாலும் எடுத்து,

விrய

கர்ணன்,


இயற்ைகக்

காதுகுண்டலங்களாலும் தனது

வாைளச்

வில்ைல

சுற்றிக்


ெகாண்டு, மைலப்பாைற நடந்து வருவது ேபால


அந்த

அகன்ற

ெவகு

அரங்கத்திற்கு

தூரத்திற்குப்

புகழ்

ெகாண்டு எதிrகைள அழிக்கும், அகன்ற கண்

ெகாண்ட

பிருைதக்கு

அந்தக்

அவளது

கர்ணன்,

கன்னிப்பருவத்தில்

பிறந்தவனாவான். சிங்கம், எருது அல்லது யாைனக்கூட்டத்தின் யாைனையப் அவன்,

ேபான்ற

ெவப்பக்கதிர்

வரம் ீ

தைலைம

ெகாண்ட

உமிழும்


ஒரு

பகுதியுமாவான்.

அவன் பிரகாசத்தில் சூrயைனயும், அழகில் சந்திரைனயும், சக்தியில் ெநருப்ைபயும் ேபால இருந்தான். சூrயனால்

ெபறப்பட்ட

அவன்,

தங்கப்

பைன

மரம்

ேபால்

ெநடிதுயர்ந்து இருந்தான். சிங்கத்ைத ெகால்லும் இளைம வலிைவப் ெபற்றிருந்த

அவன்,



ெசய்து,

அழகான குணநலன்களுடன் இருந்தான். ெபரும்பலம் வாய்ந்த கரம் ெகாண்ட

அந்த

துேராணருக்கும் ெசலுத்தினான்.

வரன், ீ

அரங்கத்ைதச்

கிருபருக்கும்

அந்த

சுற்றி

ேநாட்டம்

அலட்சியமாக

ெமாத்தக்கூட்டத்தினரும்

விட்டு,

வணக்கம்

நடப்பைத

அைசவில்லாமல் பார்த்து, "யார் இவன்?" என்று நிைனத்து, அந்த

வரைனப் ீ பற்றி அறிந்து ெகாள்ள ேபராவல் ெகாண்டனர். நாவன்ைம மிக்க



அந்த

சூrய


ேமகங்கைளப் ேபான்ற ஆழ்ந்த குரலில், அசுரைர அழிக்கும் பகனின் {இந்திரனின்}

மகனான,



600

அறியப்படாத

தம்பியிடம்,

"ஓ


பார்த்தா, நான் நீ ெசய்து காட்டியைத மிஞ்சும் வைகயில் இந்தச் சைபயின்

முன்

வியப்பில்

வரச்ெசயல்கள் ீ


மைலத்துவிடுவாய்."

அருளப்பட்டவர்களில்


முடிப்பதற்குள்,


ேபால


கருவியின்

துைண


அக்கணத்தில் தைலகுனிந்த



ேபாது,

ஓ

அைத

நீ


ஓ

அவன்



ெமாத்தமாக


ேபச்சு ேபசி

ஏேதா

ஒரு

எழுப்பப்பட்டவர்கள்


புலி


ேகாபமைடந்து


கண்டால்


ெவட்கித்

நிைறந்தான்.

பிறகு கர்ணன், துேராணrன் அனுமதியுடன், பார்த்தன் முன்பு ெசய்து காட்டிய

பாரதேன,


அதிசயங்கைளயும்



கட்டித்

தனது

ெசய்து


தழுவிக்


காட்டினான்.

ெசன்று

ஓ

கர்ணைன


"ஓ

ெபரும்பலம் வாய்ந்த வரேன, ீ நீ வரேவற்கப்படுகின்றாய். நான் என் நற்ேபறின்

நிமித்தமாகேவ

பண்பட்டவேன,

நீ

உன்ைன


அைடந்திருக்கிேறன்.

படி



ஓ

எனது

அரசுக்கும் கட்டைள ெகாடு." என்றான். அதற்கு கர்ணன், "நீ இப்படிச் ெசான்னேத


நீ

கூறியவற்ைற

அைடந்தவனாகேவ

நான்

என்ைனக் கருதுகிேறன். நான் உனது நட்ைபேய விரும்புகிேறன். ஓ தைலவா,

அர்ஜூனனுடன்

ேநருக்கு

ேநர்

ேபாட்டியிடுவேத

எனது

விருப்பம்." என்றான். துrேயாதனன், "என்னுடன் ேசர்ந்து வாழ்வின் நன்ைமகைள மகிழ்ச்சியுடன் அனுபவி! உனது நண்பனுக்கு நன்ைம ெசய், ஓ எதிrகைள அடக்கி ஒடுக்குபவேன, அைனத்து எதிrகளின் தைலயிலும் உனது பாதத்ைத ைவ." என்றான். ைவசம்பாயணர்


அவமதிக்கப்பட்டதாகக்

"இதன்பிறகு,

கருதி,

தன்


தான்

சேகாதரர்களுக்கு

{துrேயாதனாதிகளுக்கு} மத்தியில் மைலெயன நின்ற கர்ணனிடம்,

"அைழக்கப்படாமல் வருபவர்களும், ேகட்கப்படாமல் ேபசுபவர்களும் ெசல்லும் பாைத {உலகம்} உன்னுைடயேத. என்னால் ெகால்லப்பட்ட

பிறகு நீ அங்ேகதான் ேபாகப் ேபாகிறாய்." என்றான். கர்ணன், "இந்த அரங்கம் எல்ேலாருக்கும் ெபாதுவானது, ஓ பல்குணா, இது உனக்கு மட்டும் ெசாந்தமல்ல. சக்தியில் ேமன்ைமயானவர்கேள மன்னர்கள். க்ஷத்திrயர்கள் மதிப்பார்கள். வழி.

ஓ

பலத்ைத

வாய்ச்சண்ைட

பாரதா,



மதிப்பார்கள்.

எதற்கு?

அது


601

பலத்ைத


பலவனமானவர்களின் ீ நான்

இன்று

உனது


தைலையக் ெகாய்யும் வைர உனது கைணகளால் என்னிடம் ேபசு." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "சேகாதரர்களால் விைரவாகத் தழுவி அனுப்பப்பட்ட, துேராணrன்

மறுபுறத்தில்,



அனுமதியுடன்

கர்ணன்,




அவன்

பார்த்தன்,

முன்ேனறினான்.

சேகாதரர்களுடன்

கட்டித் தழுவி தனது வில்ைலயும் அம்புகைளயும் எடுத்துக் ெகாண்டு ேபாருக்குத் தயாராக நின்றான். பிறகு

வானம்,



கூடிய

வண்ணமயமான

வில்


{இந்திர

மூடப்பட்டது.

தனுசு},


ஒளிக் கதிர்கைள உதிர்த்தது. அப்ேபாது வrைசயாகச் சிறகு விrத்து

பறந்து ெசன்ற ெவண்ணாைரகைளப் பார்த்து, வானத்ைத மைறத்துக்

ெகாண்டிருந்த ேமகங்கள் சிrப்பது ேபால் இருந்தது. இந்திரன் தனது மகன்


பாசத்தினால்

அந்த

அரங்கத்ைதேய


ெகாண்டிருந்தான். சூrயனும் ேமகங்கைளக் கைலத்துவிட்டு, தனது வாrைசேய பார்த்துக் ெகாண்டிருந்தான். பல்குணன் ேமகங்களின்

ஆழத்தில் மைறந்திருந்தான். கர்ணன் சூrயக் கதிர்களால் சூழப்பட்டு பார்ைவயில்

ெதrந்தான்.


மகன்

கர்ணனுக்கு

அங்ேக


ீ அருகில் நின்றான். பரத்வாஜர் {துேராணர்}, கிருபர் மற்றும் பஷ்மர் ஆகிேயார்

பார்த்தனுக்கு


இரு


பிrவுகளாகப்


பிrந்திருந்தன.

ெபண்

பார்ைவயாளர்களும் அப்படிேய பிrந்திருந்தனர். அப்ேபாது, நடக்கும்

காrயங்களின் நிைல ெதrந்த குந்திேபாஜனின் மகள் குந்தி இைதக் கண்டு

மூர்ச்ைசயைடந்தாள்.

அறிவுைடய மீ து


சந்தனத்ைதயும்

சுயநிைனவு

ெபண்


பணியாட்களின்

நீ ைரயும்

மீ ட்கப்பட்ட


ெதளித்து

குந்தி,

கண்டு,

எதுவுமில்ைலயாைகயால்

கவசம்


மூர்ச்ைச

அவள்

ெதளிவித்தார்.

அணிந்த

அவளால்

(அவர்கள்

கடைமகளிலும்

தனது

இரு

ெசய்யக்கூடியது

இருவைரயும்

காக்க

ீ வழியில்லாததால்) பயத்தால் படிக்கப்பட்டிருந்தாள் . இரு வரர்களும் ீ கரங்களில்

வில்


ைவத்திருப்பைதக்

ேநருக்கு

ேநராக

கண்ட

இருவர்

அைனத்துக் ேபாrடும்

முைறகைளயும் நன்கறிந்த சரத்வத்தின் மகன் {கிருபர்}, கர்ணனிடம், "குந்தியின்

இைளய


மகனான

இந்தப்

602

பாண்டவன்,

ெகௗரவக்


குலத்ைதச் சார்ந்தவன். அவன் உன்னுடன் ேபார் புrவான். ஆனால், ஓ


கரம்


நீ யும்

உனது

குலத்ைதக் கூற ேவண்டும். உனது தந்ைத, தாய் மற்றும் நீ எந்த அரசு

வழிைய


அலங்கrக்கிறாய்

என்பது

ேபான்றவற்ைற

கூற

இைதெயல்லாம் அறிந்த பிறேக, பார்த்தன் உன்னுடன் ேபாrடுவான், இல்ைலெயன்றால்

ேபாrடமாட்டான்.

புகழற்ற குலத்தில் பிறந்த என்றார்.



மனிதர்களுடன் ேபாrட மாட்டார்கள்."

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படி கிருபரால் ெசால்லப்பட்டதும், கர்ணனின்

முகம்,

மைழக்காலத்தின்,

மைழநீ ரால்

ைதக்கப்பட்டு

கசக்கிக் கிழித்ெதறியப்பட்ட தாமைர ேபால் ஆனது. துrேயாதனன், "ஓ

குருேவ,

பைடகைளத் மனிதர்கள்

அரசகுல

தைலைம

ரத்தம்

அரசுrைம


தாங்குபவர்கள் ேகாரலாம்

ஆகிய

என்று


மூன்று


வைக


ெசால்கின்றன. பல்குணன் அரசனாக இல்லாத ஒருவனிடம் ேபார் புrய விரும்பவில்ைல என்றால், நான் கர்ணைன அங்க ேதசத்தின் மன்னனாக்குகிேறன்." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "அந்ெநாடியிேலேய, தங்க ஆசனத்தில் அமர்த்தப்பட்டு, உலர்ந்த ெநல், மலர்கள், நீ ர், தங்கம் ஆகியவற்ைறக் குடங்களில்



அறிந்த


கர்ணன் மன்னனாக நிறுவப்பட்டான். அவன் தைலக்கு ேமல் அரச


603


குைட பிடிக்கப்பட்டது. அந்த சந்ேதகமில்லாத வரனுக்கு ீ சுற்றி நின்று சாமரம் வசப்பட்டது. ீ மகிழ்ச்சி நிைறந்த அந்த மன்னன் {கர்ணன்} ெகௗரவ

துrேயாதனனிடம்,

"ஓ



ேபான்றவேன, நாட்ைடப் பrசாகக் ெகாடுக்கும் உனக்கு, அதற்குச் சமமாக

நான்

என்ன

ெகாடுக்கப்ேபாகிேறன்?

ஓ

மன்னா,

நீ

ெசால்வது அைனத்ைதயும் நான் ெசய்ேவன்." என்றான். சுேயாதனன் அவனிடம்,

"நான்

உனது

நட்ைபேய



அதற்கு கர்ணன், "அப்படிேய ஆகட்டும்." என்றான். அவ்விருவரும் மகிழ்ச்சியால் ஒருவைர ஒருவர் கட்டியைணத்துக் ெகாண்டு ெபரு மகிழ்ச்சி ெகாண்டனர்.


604


ீ பமனின் ஏளனமும் துrேயாதனனின் ேகாபமும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 139

Bhima's ridicule and Duryodhana's wrath | Adi Parva - Section 139 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அதன்பிறகு,

ேமலாைட

விறுவிறுத்து

நடுக்கத்துடன்

நழுவிய நிைலயில், ேவர்த்து ஒரு

ேகாைல

தன்ைனத் ஒரு

ஊன்றித்


அதிரதன்


{ேதேராட்டி}

அந்த அரங்கத்தினுள் வந்தான். அவைனக்


பட்டேமற்பினால் நைனந்திருந்த இருந்த

தைலயுடன்

கர்ணன்,

தனது

வில்ைலவிட்டு, மகனுக்குrய மrயாைதயுடன் தைலவணங்கினான். அந்தத் ேதேராட்டி பரபரப்புடன் தனது பாதங்கைள ஆைடயால் மூடி, ெவற்றி

ேமலும்

மகுடம்

சூடிய

கர்ணைன

பாசமிகுதியால்

அங்கேதசத்தின் தைலயில்,


தனது

நைனத்தான். கர்ணைன

ேதேராட்டி

அவன்

ேதேராட்டிையக்

ேதேராட்டியின்

மகனாகக்

பார்த்தனின்

என்று

கர்ணைன

முடிசூடப்பட்டு

கண்ண ீைரப்

அந்த

மகேன,

மகேன

அைழத்தான். ஆரத்தழுவி,

நைனந்திருந்த

பனித்துளியாக்கி

ேமலும்

பாண்டவ

ீ பமன் ,

மரணத்ைதப்

ெபறும்

தாழ்ந்தவேன,

எப்படி

கண்ட

கருதி,

ைககளால்

அவன்

ஏளனமாக,

"ஓ

தகுதி உனக்கில்ைல. உனது குலத்துக்கு ஏற்ற வைகயில் சவுக்ைக உடேன


ெகாள்.

ஓ


ேவள்வி ெநருப்பினருகில் இருக்கும் ெநய்ையப் ெபற ஒரு நாய்க்குத் தகுதியில்ைலேயா


அங்கேதசத்ைத

உனக்கும் தகுதியில்ைல." என்றான். இப்படிச்


ெபருமூச்சுவிட்டுக்ெகாண்டு, {சூrயைனக்} மதம்பிடித்த


யாைன


கர்ணன்,

நடுங்கும்

வானிலிருக்கும்

தாமைரக்கூட்டத்திற்கு

எழுவது

605

ேபால,

ஆட்சி

ெசய்ய

உதடுகளுடன்,

பகலவைனக்

இைடயிலிருந்து


தனது




விrேகாதரா,

ேபான்ற

அங்கிருந்த தகாது.

பயங்கரமான இது

பலேம




புrயும்


க்ஷத்திrயனுக்கு


ீ பமேசனனிடம் ,

ேபசுவது

இதயப்பூர்வமான

"ஓ


அறமாகும்.

பிறப்பால் தாழ்ைமயுற்றிருப்பினும், ஒரு க்ஷத்திrயன் ேபார்புrயத் தகுதி வாய்ந்தவேன. ெதய்வக ீ நதிகளின் மூலமும் {பிறப்பிடமும்}, ெபரும்

வரர்களின் ீ

மூலமும்

{பிறப்பிடமும்},

அறியப்படுவதில்ைல.


சுட்ெடrக்கும்

நீ rலிருந்ேத

தானவர்கைளக்


எழுகிறது.



இடி

{வஜ்ரம்}

ததீச்சி முனிவrன் எலும்பால் ஆனது. சிறப்பு மிகுந்த குஹேதவன் {முருகன்},

பல





அவனது மூலம் யாருக்கும் ெதrயாது. சிலர் அவைன அக்னியின் மகன்


ருத்திரனின்

சிலர்

மகன்

கிருத்திைகயின்



சிலர்

மகெனன்றும்,


சிலர்

மகெனன்றும்

க்ஷத்திrயர்களாகப் பிறந்தவர்கள் பிராமணர்களாக ஆனைதப் பற்றி

நாம் ேகள்விப்படுகிேறாம். விஸ்வாமித்திரரும் மற்றவர்களும் (மற்ற க்ஷத்தrயர்களும்)

நித்தியமான

பிரம்மத்ைத

அைடந்துள்ளனர்.

ஆயுதம் தாங்கியவர்களில் முதன்ைமயான நமது குரு துேராணர் நீ ர்க்குடத்தில்

பிறந்தவர்,

நாணற்கட்டிலிருந்து பிறப்ைபக்



ேகாதம

ெவளிவந்தவர். நான்



பிறந்த

பாண்டவர்கேள,



அதிர்ஷ்டக்குறிகைளயும்


உங்கள்

ேபான்ற


இயற்ைகக் கவசமும் காதுகுண்டலங்களும் ெகாண்ட (கர்ணைனப்

ேபான்ற) ஒரு புலிைய ஒரு ெபண்மானால் ெபற முடியுமா? இந்த இளவரசன், தனது கரத்தின் பலத்தாலும், அவன் ெசய்யும் அைனத்து ெசயல்களிலும் அவன் உத்தரவுக்கு, கீ ழ்ப்படிய நான் ஏற்றிருக்கும்

உறுதியாலும், அவன் அங்கேதசத்ைத மட்டுமல்ல, முழு உலகத்தின் மனிதர்கைளயும்

ஆளும்

தகுதி

உைடயவன்.

நான்

கர்ணனுக்குச்

ெசய்திருக்கும் இந்தக் காrயத்ைதப் ெபாறுக்காத எவரும் இங்ேக

இருந்தால், அப்படிப்பட்டவன் தனது காலின் உதவியால் ரதத்தில் ஏறி, வில்ைல வைளக்கட்டும்." என்றான். ைவசம்பாயணர் அங்கீ கrப்பது


ேபால


"துrேயாதனனின்


606


ேபச்ைச

குழப்பமான


முணுமுணுப்பு எழுந்தது. கதிரவன் கீ ழிறங்கியதும், துrேயாதனன் கர்ணனின்

ெவளிச்சத்தில் துேராணர்,

கரங்கைளப் ெவளிேய


தங்கள்



சிலர்

பற்றி,



விளக்குகளின்

ஆகிேயார் புைடசூழ






ஓ

மன்னா,

மக்களில்

சிலர்

அர்ஜூனேன ெவற்றியாளன் என்றும், சிலர் கர்ணேன ெவற்றியாளன் ேபசிக்ெகாண்டு

துrேயாதனேன


அதிர்ஷ்டக்குறிகைளக் அைடயாளம்

ெவற்றியாளன்

குந்தி,

கண்டு,

கண்டுெகாண்டாள்.


கர்ணனிடம்

அவைனத்

தனது

அங்கேதசத்தின்

சில

மகனாக

அரசுrைமையத்

தன் மகன் அைடந்தைதக் கண்டு, தாய்ப்பாசத்தால் மிகவும் மகிழ்ந்து ேபானாள்.

ஓ




கர்ணைன

இவ்வழியில்

ஆயுதத்திறைம

மீ து

அைடந்த


பயத்திலிருந்து விடுபட்டான். ஆயுதத் திறைம ெகாண்ட அந்த வரன் ீ கர்ணன்,

தனது


திருப்திப்படுத்தினான். நிகரான

ேபாராளி

ெதாடங்கினான்.



அேதேவைளயில்

இந்த


உலகத்திேலேய

607

துrேயாதனைனத்

இல்ைல

கர்ணனுக்கு

என்று

நம்பத்


துருபதன் சிைற பிடிக்கப்பட்டான் - ஆதிபர்வம் பகுதி 140 Drupada captured | Adi Parva - Section 140 | Mahabharata In Tamil




"பாண்டவர்கள்


திருதராஷ்டிரன் மகனின் ஆயுதத் ேதர்ச்சிையக் கண்ட துேராணர், தனது

கூலிையக்

{தட்சைணையக்}

ேகட்கும்

தருணம் வந்தெதனக் கருதினார்.

ஓ மன்னா, குரு துேராணர், ஒரு நாள்,

தனது

சீடர்கைள

அைழத்து, "பாஞ்சால மன்னன் துருபதனிடம் ேபாrட்டு அவைனப் பிடித்து என்னிடம் ெகாண்டு வாருங்கள். அதுேவ


{தட்சைணயாக}


நான்

இருக்கும்"


காணிக்ைகையக்


என்று

என்று



கூறினார்.

அந்த

வரர்களும், ீ

அவைரயும்



எண்ணி,

கூலியாக

குருவுக்குத்

தங்கள்

ெகாண்டு ேவகமாகத் தங்கள் ரதங்களில் ஏறிக் கிளம்பினர்.

அந்த மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்றவர்கள், ேபாகும் வழிெயங்கும் பாஞ்சாலர்கைள அடித்துக்ெகாண்ேட ெசன்று, ெபரும் பலம்வாய்ந்த துருபதனின் நகரத்ைத முற்றுைகயிட்டனர். துrேயாதனன், கர்ணன், பலம்வாய்ந்த சுேலாசனன்


யுயுத்சு,

துட்சாதனன்,

ஆகிேயாரும், பலரும்


ெபரும்


விகர்ணன்,

வரம் ீ

ெகாண்ட

தாக்குதலில்

ேபாட்டியிட்டுச்

ஜலசந்தன்,



முன்னணி முதல்

ெபற

தரமான

ரதங்களில் ெசன்ற அந்த இளவரசர்கள், தங்கள் குதிைரப்பைடையத்

ெதாடர்ந்து எதிrயின் தைலநகருக்குள் {காம்பில்யத்திற்குள் [காம்பில்யம் | Kampilya]} நுைழந்து, அந்த நகrன் ெதருக்களில் முன்ேனறினர்.

அேத ேநரத்தில், பாஞ்சால மன்னன், ெபரும் பைடையக் கண்டும், பலத்த

ஆரவாரத்ைதக்

ேகட்டும்,

தனது

அரண்மைனையவிட்டு ெவளிேய வந்தான்.


608

சேகாதரர்களுடன்


மன்னன்

யக்ஞேசனன்

இருந்தாலும், மைழெயனப்

குரு



எளிதாகப்


எழுப்பினர்.

யக்ஞ்ேசனன்,

குரு

நல்ல

{துருபதன்}

கடுந்தாக்குதல்

பைடயினர்

கைணகைள

ெதாடுத்துப்

ேபாrல்

குலத்தவைரத்

பைடபலத்துடன்

தனது

ேபார்க்குரல்

அடக்க




அணுகி, களத்ைதச் சுற்றிலும் தனது கடும்கைணகைள மைழெயனப் ெபாழிய ஆரம்பித்தான்.

அந்தப் ேபார் ெதாடங்குவதற்கு முன்னேர, ெகௗரவ இளவரசர்கள் தங்கள்

வரத்தில் ீ

தற்ெபருைம

காட்டியைதக்

கண்ட


தனது குருவான பிராமணர்களில் சிறந்த துேராணrடம், "இவர்கள் தங்கள்


காட்டியபிறகு,


இம்முயற்சியில்

இறங்குகிேறாம். பாஞ்சால மன்னைன இவர்களில் எவரும் ேபாrல்

அணுக முடியாது." என்றான். தனது சேகாதரர்களால் சூழப்பட்டிருந்த பாவங்களற்ற குந்தியின் மகன், இப்படிச் ெசால்லிவிட்டு, நகரத்திற்கு

ெவளிேய ஒரு ைமல் ெதாைலவில் காத்திருந்தான். அேத ேநரத்தில் துருபதன்

ெகௗரவ

முற்றுைகயாளர்கைளக்

கண்டு,


விைரந்து, சுற்றிலும் ெகாடும் கைணகைள மைழெயனப் ெபாழிந்து, ெகௗரவர்களின்

தளபதிகைளக்

ேபார்க்களத்தில் எந்த

அவன்

கடும்

நகர்வது

ஆதரவுமின்றித்

தனி

துன்பத்துக்குள்ளாக்கினான்.



லகுவாக

அவன்


ேபாrட்டாலும்,

ெகௗரவர்களுக்குப் பல துருபதர்கள் அவர்கைள எதிர்த்து நிற்பது ேபாலத் ேதான்றிற்று. பாஞ்சாலர்களின் பயமுறுத்தும்

வடுகளிலிருந்து ீ

சத்தம்


கைணகள்




சங்கு,

ேபrைக,

வைர,

அந்த

எல்லாபுறங்களிலும்

பாஞ்சாலன்

சிம்ம

பைறகளின்



கர்ஜைன

அந்தப்


அவனது வில்லின் நாெணாலி வானுலைகேய அைடவது ேபாலக் ேகட்டது.

பிறகு

தீர்கேலாசனன், தங்கள்

ஆனால்,


துட்சாதனன்

கைணகைள ேபாrல்

வில்லாளியான கைணகளால்

தளபதிகைளப்


மீ து



ெபாழிந்தனர்.

{துருபதன்},


கடும்

வலிைமயுடன்

609

ேகாபம்


மகன்

துைளக்கப்பட்டாலும்,


சுவாஹூ,


பிrஷடனின்

ெபரும்


ஓ

பாரதா,


அந்த

ெபரும்

எதிர்ப்பைடத்

துன்புறுத்தினான்.

ெநருப்புச்


சக்கரம்

ேபால


அந்தக்



கர்ணைனயும்


பல

சுழன்ற

விகர்ணன்

வரீ

துருபதன்,


தனது


இளவரசர்கைளயும்,


வரர்கைளயும், ீ அடித்து, அவர்களின் ேபார்த் தாகத்ைதத் தணித்தான். பிறகு

தனது

அந்நாட்டு


மைழத்துளிகைளப்


ெபாழிவது

ேமகம்

ேபால,



மீ து

மீ து

பலதரப்பட்ட ஏவுகைணகைளப் {அம்புகள் என்ேற நிைனக்கிேறன். கங்குலி Missiles

என்கிறார்},

களத்திற்குள்



இைளஞர்களும்

ெகௗரவர்கைளப்

முதியவர்களும்

ெபரும்பலத்துடன்

தாக்கினர். ஓ பாரதா, பிறகு, ெகௗரவர்கள், ேபார் தங்களுக்ெகதிராக உக்கிரமைடவைதக்

கண்டு,

பாண்டவர்கைள ேநாக்கி ஓடினர். பாண்டவர்கள், ேகட்டு, ஈடுபட

ேதாற்றவர்களின்

துேராணைர


அவசரமாய்

ேவண்டாம்

முன்ேனறினான். மாத்rயின்


ேபார்


வணங்கி,

தங்கள்


என்று

அவன்

மகன்கைள ரதத்தில்

ெசால்லித்

தனது


கதறல்கைளக்



ேபாrல்

தடுத்துவிட்டு,

ரதச்சக்கரங்களுக்கு

(நகுலன்,

நின்று

ெசய்வைத


அவன்

விைரவாக காவலாய்

ஆகிேயாைர)



ஏறினர்.

அன்று

பைடகளுக்கு முன்னணியில் ைகயில் கைதயுடன் ஓடினான். தனது சேகாதரர்களுடன்

ெசன்ற

அந்தப்



எதிrகளின் கர்ஜைனையக் கண்டு, அவர்கைள ேநாக்கி முன்ேனறி, அந்த

முழுக்களத்ைதேய

நிரப்பினான்.

ெபரும்

கரம்

தன்

ேதர்ச்சக்கரங்களின்

ெகாண்ட

ீ பமன் ,

மகரம்

ஒலியால்

கடலுக்குள்

நுைழவைதப் ேபால, பாஞ்சாலர்களின் பைடக்குள் புகுந்து, புயலால் கலங்கிய

சமுத்திரெமன

காட்சியளித்தான். ைகயில்

கைதயுடனிருந்த

கூச்சலிட்டு,

ீ பமன் ,



எமனாகக்

யாைனப்பைடைய

ேநாக்கி முன்ேனறினான். ேபார்த்திறன் வாய்ந்த அர்ஜூனன், தனது

கரத்தின் பலத்தால் அந்த எதிrப் பைடையத் தீவிரமாகத் தாக்கிய

ீ அேத ேநரத்தில், பமன் , ெபரும் எமைனப் ேபால தனது கைதையக் ீ ெகாண்டு யாைனகைளக் ெகால்ல ஆரம்பித்தான். பமன் , மைலைய நிகர்த்த

அந்தப்

ெபரும்

மிருகங்கைளக்

கைதயால்


அவற்றின் தைலகைளச் சிதறடித்தான். இரத்த ஊற்றில் நைனந்த


610


அைவ,

இடியால்


தகர்ந்த


குதிைரகைளயும், காலாட்பைட

மைலப்பாைறகள்


ரதங்கைளயும்

வரர்கைளயும், ீ


பல

ரத

ேபாலத்

விழ


யாைனகைளயும், ைவத்தனர்.

வரர்கைளயும் ீ

பல


உண்ைமயாக, கானகத்தில் ஒரு ேமய்ப்பன் ஒரு தடிைய ைவத்துக் ெகாண்டு


விrேகாதரனும்

ீ {பமனும் },

மாடுகைள

எளிதாக


ஓட்டுவதுேபால,

பல

யாைனகைளயும் ஓட்டிச்ெசன்றான்.


அேதேநரத்தில் பரத்வாஜrன் மகனுக்கு {துேராணருக்கு} நன்ைமைய

விரும்பிய பல்குணன் {அர்ஜூனன்}, பிrஷடனின் மகைன {துருபதைன} கைண

மைழயால்

யாைனயிலிருந்து

தீவிரமாகத்

தாக்கி,

விழைவத்தான்.

ஓ

அவன்




முடிவில் அைனத்ைதயும் உட்ெகாள்ளும் கடும் ெநருப்ைபப் ேபால இருந்த


யாைனகைளயும்



பாண்டவர்களால்

கடுைமயாகத்

எதிர்ெகாண்டனர்.


சிருஞ்சயர்களும், மூர்க்கமாகப்

ேபாrட்டனர்.

குரைலக்ேகட்ட





தாக்கப்பட்ட



ஆயுத

வழ்த்தினான். ீ

பாஞ்சாலர்களும்,

மைழயால்

ெபருங்குரெலழுப்பி பார்ைவக்கு

அவைன

அர்ஜூனனுடன்

அந்தப்

ேபார்

ெபரும்

ேகாபம்

கடுைமயானதாகவும் பயங்கரமானதாகவும் ெதrந்தது. எதிrகளின் ெகாண்டு,

எதிrகள்

கடுைமயாகப்

மகன்

மீ து

தனது



கைணகைள

புத்துயிரூட்டப்பட்ட

ேபாrட்டான்.

அவன்


கைணகைளத்


அடித்துக் ெகாண்ேட இருந்ததால், அந்த ேநரத்தில் அர்ஜூனைனக் கண்டவர்கள், கைணைய அவன் நாணில் பூட்டுவதற்கும், அைதத் ெதாடுப்பதற்கும்

உள்ள

இைடெவளிையக்


அங்ேக

எழுந்த குரல்கள் சத்தமானதாக இருந்தன. சில குரல்கள் உற்சாக அங்கீ கrப்பாகவும் தளபதி

{சம்பரன்}


சத்தியஜித்துடன்,

பிறகு,



ேதவர்த்தைலவைன


மன்னன்

ேநாக்கி,

வருவது

தனது

சம்பராசுரன்

ேபால


அர்ஜூனன் அந்தப் பாஞ்சால மன்னைனத் தனது கைண மைழயால் மைறத்தான்.



அணியில்,

தைலைம

யாைனைய எதிர்த்து வரும் சிம்மத்ைதக் கண்ட மற்ற யாைனகளின் பிளிறல்

ேபால


ஒரு

பயம்

கலந்த

611

கூச்சல்




மன்னைனச் சிைறப்பிடிக்க வரும் அர்ஜூனைனக்கண்ட ெபரும் வரம் ீ

ெகாண்ட சத்யஜித், அவைன ெநருங்கினான். இந்திரைனயும், அசுரன் விேராசனனின் மகைனயும் {பலிச் சக்கரவர்த்திையயும்} ஒத்திருந்த

அந்த இரு வரர்களும் ீ ேபாருக்காக ஒருவைரெயாருவர் விைரவாக அணுகி

ஒருவர்


பைடையக்

கலங்கடித்தனர்.

பிறகு

அர்ஜூனன் ெபரும் பலத்துடன் ஆற்றல்வாய்ந்த பத்து கைணகளால் சத்தியஜித்ைதத்




அதிசயித்தனர். ஆனால் சத்தியஜித் ேநரத்ைத வணடிக்காமல் ீ நூறு கைணகளால் அர்ஜூனைனக் கடுைமயாகத் தாக்கினான். பிறகு

நகர்வதில்

லாவகம்

ெகாண்ட,

அந்த

ெபரும்

ரதவரனான ீ

அர்ஜூனன், இப்படிக் கைணகைள மைழயால் மைறக்கப்பட்ட ேபாது, தனது

கைணகளின்

பலமும்

ேவகமும்

கூடுவதற்காகத்

தனது

வில்லின் நாைண உருவித் ேதய்த்தான். பிறகு எதிrயின் வில்ைல இரண்டாகப்

விைரந்தான். கடுைமயான ரதத்ைதயும்,

பிளந்த

ஆனால்

கடுைமயாகத்

சத்தியஜித்

வில்ைல

அவனது







இப்படி


பார்த்தைனயும்,

ேதேராட்டிையயும்,


மன்னைன

ேமலும்

அவனது

குதிைரகைளயும்


எதிrகைள


வரனால் ீ

மன்னிக்காத

தனது

ேபாrல்


அவைன {சத்தியஜித்ைத} விைரவாகக் ெகால்ல விரும்பி, எண்ணற்ற கைணகளால் வில்ைலயும்,


குதிைரையயும்,

வில்ைலப்


ேதேராட்டிையயும்,

ேதrன்

பின்

பிறகு,

தனது

விற்கள்


சத்தியஜித்

பிளப்படுவைதயும்,


ெகாடிையயும்,

(இடது)

இருந்த

ைகையயும்,

பணியாைளயும்



ெகால்லப்படுவைதயும்

கண்டு,

ேபாைர நிறுத்தித் திரும்பினான். தனது

தளபதி


தாக்குதலில்

மன்னன்,

அந்தப்


பாண்டவ

பின்வாங்கியைதக் இளவரசன்

கைணகளின் மைழையப் ெபாழிய ஆரம்பித்தான்.

மீ து,

கண்ட

தாேன

பிறகு, ெவற்றியால் அலங்கrக்கப்பட்ட வரர்களில் ீ முதன்ைமயான அந்த




612

ேபாrட

ஆரம்பித்து,



வில்ைல இரண்டாகப் பிளந்து, அவனது ெகாடிக்கம்பத்ைத வழ்த்தி, ீ எதிrயின் குதிைரகைளயும் ேதேராட்டிையயும் ஐந்து கைணகளால்

துைளத்தான். பிறகு தனது வில்ைலத் ஒரு புறமாகத் தூக்கிெயறிந்த அர்ஜூனன், அகன்ற


அம்பறாத்தூணிைய

ெகாடுவாைள இருந்து





அதிலிருந்த

முைன

குதித்தான்.

அங்ேக

குரல்

ரதத்திற்குக்


தனது

அச்சமற்று நின்று, கடலின் நீ ைரக் கலங்கடித்து, ெபரும்பாம்ைபப் பிடிக்கும் கருடைனப் ேபால, துருபதைனச் சிைறப் பிடித்தான். இந்தக் காட்சிையக் கண்ட பாஞ்சாலப் பைடயினர் பல திைசகளில் ஓடினர். பிறகு

இருதரப்பு

ெபரும்பலத்ைதக் குரெலழுப்பி,

பைடகளுக்ெகதிேரயும்

காட்சிப்படுத்திய

பாஞ்சாலர்களிடமிருந்து

தனது



ெவளிேய


ெபரும்

அவன்

(சிைறபிடிக்கப்படவனுடன்) திரும்பி வருவைதக் கண்ட இளவரசர்கள் துருபதனின் தைலநகைர நிர்மூலமாக்க ஆரம்பித்தனர். அவர்களிடம் அர்ஜூனன்,

"ஏகாதிபதிகளில்


ஓ

சிறந்த

வரர்களின் ீ உறவினனாவான். ீ பமா ,

அவனது

இந்த


வரர்கைளக் ீ

குரு

ெகால்லாேத.

குல

நமது

குருவுக்கான காணிக்ைகைய மட்டும் நாம் ெகாடுப்ேபாம்." என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ மன்னா, இப்படி அர்ஜூனனால் ீ பமேசனன் ,

தடுக்கப்பட்ட

தனது

ேபார்ப்பயிற்சியில்

ேபாrனால்}

திருப்தியைடயவில்ைல


பிறகு

ெகால்லாமல்

திரும்பினான். அந்த

ஓ


பரத



சிைறபட்ட

{இந்தப்

எவைரயும் எருைதப்

துருபதைன

அவனது நண்பர்கள் மற்றும் ஆேலாசகர்களுடன் அைழத்துச் ெசன்று, துேராணrடம் பறிக்கப்பட்டு,


முழு

அவமதிக்கப்பட்டு,

கட்டுப்பாட்டுக்குள்


ெகாண்டுவரப்பட்ட

துருபதைனக் கண்ட துேராணர், அந்த ஏகாதிபதியுடனான பைழய பைகைய



"உனது

தைலநகரமும் என்னால் நிர்மூலமாக்கப்பட்டன.

அரசும்

உனது

ஆனால், என்னதான் உனது உயிர் எதிrயின் ைகயில் இருந்தாலும், நீ அதற்காக அஞ்சாேத. நீ இப்ேபாது (என்னுடனான) உனது நட்புக்கு உயிரூட்ட

விரும்புகிறாயா?"


என்று

613


இைதச்



சிறிது



"வரீ

அஞ்சாேத!

பிராமணர்களாகிய



மன்னிப்பவர்கேள.

ஓ

விைளயாடியதால்,

மன்னா,

உனது






நான்

வளர்ந்ேத வந்திருக்கிறது.




பருவத்திலிருந்து

ெகாண்ட

பாசமும்

அன்பும்

ஆைகயால், ஓ மன்னா, நான் உனது நட்ைப மறுபடியும் ேகட்கிேறன். உனக்கு

ஒரு

வரமாக,

(உனது

நாடாக

இருந்த)

பாதி


ெகாடுக்கிேறன். மன்னன் அல்லாதவன் ஒரு மன்னனுக்கு நண்பனாக இருக்க



என்று

நான்

நீ

முன்பு


ெசான்னாய்.

பாதி

ஓ


யக்ஞ்ேசனா,


பகீ ரதிக்கு {கங்ைக ஆறு} ெதற்ேகயுள்ள நாட்டுக்கு நீ ேய மன்னன். அேத ேவைளயில், அந்த நதிக்கு வடக்ேக இருக்கும் நாட்டுக்கு நான் மன்னன். ஓ பாஞ்சாலா, உனக்கு விருப்பமிருந்தால், என்ைன உனது நண்பனாக அறிந்து ெகாள்." என்றார்.

இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட துருபதன், "நீ ர் ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட உயர்ந்த

ஆன்மா.

இச்ெசயலால் மிகுந்த

நான்



ஓ


ஆச்சrயமைடயவில்ைல.


விரும்புகிேறன்." என்றான்.

நான்

உமது

நீ ர்

நான்



நிைலத்த

நட்ைப

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அதன்பிறகு, ஓ பாரதா, துேராணர் பாஞ்சால

மன்னைன

சில


மrயாைதகளுடன்

மகிழ்ச்சியாக விடுவித்து, பாதி நாட்ைடயும் அவனுக்கு அளித்தார். அன்றிலிருந்து துருபதன்,

கங்ைகக் கைரயில்

பல நகரங்களுடன்

கூடிய மகந்தி மாகாணத்தில் உள்ள காம்பில்யத்தில் கவைலயுடேன வசித்து



ெபற்ற

ேதால்விக்குப்

பிறகு,

துருபதன், சர்மண்வதி ஆற்றின் கைர வைர இருந்த ெதன் பாஞ்சால நாட்ைட

ஆட்சி

தாழ்ந்தவனாக


பிரம்மசக்தியில்


ெவறும்

{ஆன்ம


பலத்தில்}


மட்டுேம துேராணைர ெவல்லமுடியாது என்று நிைனத்த துருபதன், (தனது பிராமண எதிrைய அடக்க) ஒரு மகைனப் ெபறுவதற்காக உலகம் முழுவதும் சுற்றினான்.


614


அேத ேநரத்தில், துேராணர் அஹிச்சத்திராபுrயிேலேய ெதாடர்ந்து வசிக்கலானார். ஓ மன்னா, இப்படிேய நகரங்களும் பட்டணங்களும் அடங்கிய

அஹிச்சத்திராபுr

அர்ஜூனனால்

அைடயப்பட்டு,

துேராணருக்கு அளிக்கப்பட்டது.


615


தூக்கமிழந்த திருதராஷ்டிரன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 141 Dhritarashtra lost his sleep | Adi Parva - Section 141 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ மன்னா, ஒரு வருடம் ெசன்றதும், திருதராஷ்டிரன்,

மக்கள் மீ து அன்பு ெகாண்டு, பாண்டுவின் மகன்

யுதிஷ்டிரைன,

அவனது

உறுதிக்காகவும், மேனாபலம், ெபாறுைம, கருைண,

ெவளிப்பைடத்தன்ைம,

ேநர்ைமயான அரசின்

இதயத்துக்காகவும்

இளவரசனாக




அந்த

நன்னடத்ைதயாலும், குணங்களாலும்,

வாட்ேபாrலும்,

தனது

கண்ணும்



பாண்டவனான

குந்தி

நல்ல

கடைமயில்

இருந்ததாலும்,


தன்

நிறுவினான்.

காலத்திற்குள்,

கருத்துமாக


மைறய

விrேகாதரன்,



சங்கர்ஷனrடம்

கதாயுத்தத்திலும்,

(பலராமனிடம்)

ரதப்ேபாrலும்


ீ பாடங்கைளக் கற்றுக் ெகாண்டிருந்தான். பமனின் பயிற்சி காலம் முடிந்ததும், தியுமத்ேசனைனப் ேபான்ற பலம் ெபற்று, ெதாடர்ந்து தனது சேகாதரர்களுடன் ஒற்றுைமயாகத் வாழ்ந்து, தனது வரத்ைதப் ீ ெபருக்கத்



தனது

(ஆயுதங்களின்

மீ தான) உறுதியான பிடியாலும், நகர்வதில் உள்ள லாவகத்தாலும்,

குறியில் கச்சிதத்தாலும், க்ஷூரா, நாராசா, பலா, விபதா ேபான்ற ேநரான,

வைளந்த

ெபற்றிருந்ததாலும், அர்ஜூனனுக்கு


ெபrதும்

நிகராக

கனமான


ெகாண்டாடப்பட்டான்.

கரங்களின்

லாவகமும்,

திறைம



ெகாண்ட ஒருவன் உலகத்தில் இல்ைல என்று உறுதிகூறினார். ஒரு

நாள்,




அர்ஜூனனிடம்,

ெகௗரவ


"அகஸ்தியருக்கு,

அக்னிேவசன்

என்ற ெபயrல் ஆயுத அறிவியல் பயிலும் சீடர் ஒருவர் இருந்தார். அவர்

எனக்கு

இருந்ேதாம். இடிையப்

குருவாகவும்,

எனது

ேபான்ற,


ஆன்மத் முழு

நான்

தகுதியால்,



616

நான்

சீடனாகவும்

அவrடமிருந்து,

உட்ெகாள்ளும்

சக்தி


ெகாண்ட, ெபாய்க்காத ஆயுதமான பிரம்மசிரஸ் என்ற ஆயுதத்ைத அைடந்ேதன். அந்த ஆயுதம், இப்ேபாதிருந்து, அைத

சீடனுக்கு


ஓ பாரதா, எனது இந்த ெசயலால்,

சீடன்

ெபயர்ந்து

ெகாடுக்கும்ேபாது


எனது

குரு



"ஓ

பரத்வாஜrன் மகேன, இந்த ஆயுதத்ைத எப்ேபாதுேம நீ மனிதர்கள் மீ து

ஏவக்கூடாது.


சக்தி

குைறந்தவர்கள்

கூடாது." என்று ெசான்னார். ஓ வரேன, ீ நீ

மீ து

ஏவேவ

யாரும் ெபறமுடியாத

இந்தத் ெதய்வக ீ ஆயுதத்ைத இப்ேபாது அைடந்திருக்கிறாய். ஆனால் முனிவrன் (அக்னிேவசrன்) கட்டைளக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து நட. இங்ேக

பார் அர்ஜூனா, இப்ேபாது உனது சேகாதரர்கள் மற்றும் உறவினர்கள் முன்னிைலயில்

நீ

உனது

ஆசாrயனுக்கு

கூலிையக்

(தட்சைணையக்) ெகாடு." என்றார். இைதக்ேகட்ட அர்ஜூனன், தனது

குரு என்ன ேகட்டாலும் தருவதாக வாக்களித்தான். அதற்கு குரு, "ஓ பாவங்களற்றவேன, என்னுடன்

ேபாrட

இளவரசர்களின் அதற்கு

நான்

உறுதி




கூறி,

என்று


ேபான்றவன்



தனது

பாதத்ைதத்

ேபாது,

அந்த

நீ யும் குரு



வடக்கு

ேநாக்கி ெசன்றான். ஆழி சூழ் உலகத்தில் அர்ஜூனனுக்கு நிகரான வில்லாளி இல்ைல என்ற வார்த்ைத உலகெமங்கும் எதிெராலித்தது {பரவியது}.


வாட்ேபாராகட்டும்,


ரதத்திலிருந்து

வில்

கதாயுத்தமாகட்டும்,

பயன்படுத்துவதாகட்டும்

எல்லாவற்றிலும் அற்புதமான திறைமெபற்றிருந்தான். சகாேதவன்,

கடைமகள் மற்றும் நீ திகளின் அறிவியைல ேதவர்களின் ஆன்மீ கத் தைலவனிடமிருந்து சேகாதரர்களின்


(பிரகஸ்பதி)

கட்டுப்பாட்டுகள்

அன்பான

ெபற்று,

நகுலன்,



துேராணரால்

தனது

தனது


ெகாடுக்கப்பட்டு, சிறந்த வரனாகவும், ீ ெபரும் ரதப் ேபாராளியாகவும் (அதிரதனாகவும்) இருந்தான். கந்தர்வர்களால் பைடெயடுக்கப்பட்டும், ெதாடர்ந்து

மூன்று


ேவள்வி

ெசய்த

ெபரும்

ெசௗவரைனக் ீ ெகால்லும் அளவுக்கு, அர்ஜூனனும் மற்றவர்களும்

ெபரும் பலசாலிகளாகினர். பாண்டுவாேலேய அடக்கமுடியாத அந்த யவனர்களின் {ெசௗவர} ீ அரசைன, அர்ஜூனன் கட்டுப்படுத்தினான். மறுபடியும்,


*ெசௗவரர்களின் ீ புத்திசாலி






குரு

ஆட்சி

குலத்தவைர

ெபரும்

வரம் ீ

அதிகாரத்தின்

திடமாகப்

617

ேபாrட்ட

அவமதித்ேத

வந்த

எல்ைலைய

உணர

ெகாண்ட

விபுலைன,

தத்தாமித்ரா

என்று



ெசௗவரீ

மன்னன்

சுமித்திரைன

(அவனது

ீ தற்ெபருைமைய) தனது கைணகளால் நசுக்கினான். பமனின் துைண ெகாண்டு,

தனி

{அர்ஜூனன்},

மன்னர்கைள


ெசன்ற


பாண்டவன்

பத்தாயிரம் ரதங்களுடன் இருந்த கிழக்கு நாடுகளின் அடக்கினான்.


அேத

ேபாலேவ

தனி

ரதத்தில் ெசன்று ெதற்கு நாடுகைளயும் குரு குலத்தவrன் அரசுக்கு ெபரும் கப்பம் கட்ட ைவத்தான். இப்படிேய

அந்த




பாண்டவர்கள், மற்ற மன்னர்களின் பகுதிகைள ெவற்றி ெகாண்டு, தங்கள்



எல்ைலகைள

வில்லாளிகளின்

விrவுபடுத்தினர். ெபரும்

அந்த


பலத்ைதயும் கண்ட மன்னன் திருதராஷ்டிரனுக்கு பாண்டவர்கள் மீ து

ைவத்திருந்த நல்ெலண்ணம் விஷமாகி, அன்றிலிருந்து அவர்கைளக் குறித்து கவைல ெகாண்டு, தூக்கமின்றி இருந்தான்.

_____________________________________________________________________


618


*

ெசௗவரம் ீ

என்ற

ெபயrல்

12

இளவரசர்களால்

ஆளப்பட்ட

12

நாடுகள் சிந்து நதிக்கைரேயாரம் இருந்ததாகத் ெதrகிறது. ெசௗவரம் ீ என்றால்

நூறு

வரர்களின் ீ

அரசு

என்று

ெபாருள்.

ெஜயத்ரதன்

அவர்களுக்ெகல்லாம் தைலவனாக இருந்தான். மஹாபாரதம் 3.263ல் ெஜயத்ரதன்

பாஞ்சாலியிடம்

வrைசயாகக் கூறுகிறான்.


அந்த

619




கணிகர் நீ தி - ஆதிபர்வம் பகுதி 142 அ (நrக் கைத) Kanika's Law | Adi Parva - Section 142 | Mahabharata In Tamil




"பாண்டுவின் வரீ ைமந்தர்கள், ெபரும்

சக்தி


பலத்ைத ெபருக்கி வருவைதக் ேகள்விப்பட்ட

மன்னன்

திருதராஷ்டிரன் மூழ்கி



கவைலயில் பrதாபமாக

பிறகு,

அரசியலின்

அவன்,


நன்கு

அறிந்தவரும்,

வழங்குவதில்

நிபுணருமான,



அைமச்சர்களில் முதன்ைமயான

கணிகைர

அைழத்து, "ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, தினமும்



வருகின்றனர்.


நான்

நிழலால்


அதிகமாக மிகுந்த

மைறத்து ெபாறாைம

ெகாண்டுள்ேளன். நான் அவர்களுடன் அைமதி காக்கவா? அல்லது ேபார் ெதாடுக்கவா? ஓ கணிகேர, இது ெதாடர்பாக உமது அறிவுைர

நிச்சயமாக எனக்குத் ேதைவ. நான் நீ ர் ெசால்வது ேபால நடந்து ெகாள்ேவன்." என்றான். ைவசம்பாயணர்


"அந்த



மன்னனால் இப்படிக் ேகட்கப்பட்டதும், கூர்ைமயான வார்த்ைதகளல், அரசியலின் அறிவியல் ஏற்றுக்ெகாள்ளும் வைகயில் ேபசினார். ஓ

பாவமற்ற

ேபாவைதக்

மன்னா,

ேகள்.

ஓ

ெசால்வைதெயல்லாம் ெகாள்ளாேத.

உனக்கு

குரு


ேகட்ட


விைடயாக

பிறகு

நான்



உயர்த்திப்பிடித்த


நான்

ேகாபம்

கைதகளுடேனேய

{கதாயுதங்களுடேனேய} (ேதைவப்படும்ேபாது தாக்குவதற்கு) எப்ேபாதும் {தண்டைன

ெகாடுப்பதற்குத்}


தயாராக

620

இருக்க




எப்ேபாதும் ேவண்டும்.

தங்கள்



அதிகrத்துக்

தாக்கத்

தயாராக



இருக்க


கண்டு அைனவரும் அஞ்சுவர். ஆைகயால் ஒரு மன்னன் எப்ேபாதும், அவன் ெசய்யும் அைனத்ைதயும் விட தண்டைனக்கு தஞ்சமளிக்க ேவண்டும் {தண்டைன ெகாடுக்க தயாராக இருக்க ேவண்டும்}. தனது எந்த பலவனத்ைதயும் ீ

எதிr


ெகாள்ளாத


அவன்

தன்ைன தகவைமத்துக் ெகாள்ள ேவண்டும். ஆனால், தான் தனது எதிrயிடம்

கண்டுபிடிக்கும்

அழிவிற்காக)

அவைனத்

பலவனத்ைதக் ீ

ெதாடந்து


ெகாண்ேடயிருக்க

(அவனது


அவன் {மன்னன்} எப்ேபாதும், ஒரு ஆைம தனது உடைல மைறத்துக் ெகாள்வது ேபால, தனது ெசயல்கைளயும், அதன் முடிவுகைளயும், தனது

ெசாந்த



பார்ைவயிலிருந்து

மைறத்து ைவக்க ேவண்டும். ஒரு குறிப்பிட்ட ெசயைலத் ெதாடங்கி விட்டால்,

அைத

புண்ைண

{புண்}

அவன்


முடிக்க


ஒரு

முள்ைளப் பார், அைத முழுைமயாக எடுக்காவிட்டால், அது வளரும் உற்பத்தி



தீங்கு


{அழிவு}


எதிrையக் ெகால்வது எப்ேபாதும் பாராட்டுக்குrயேத. எதிr ெபரும் வரனாக ீ


அவனது

ஆபத்து

ேநரத்ைத}

எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்க ேவண்டும். பிறகு, எந்த மன

{ெகட்ட

உறுத்தலும் இல்லாமல் அவைனக் ெகால்ல ேவண்டும். அவன் {எதிr} ெபரும்

ேபார்வரனாக ீ

பறக்க

ைவக்க


அவனது

ஆபத்துக்


தகப்பேன

{மன்னா},


{ெகட்ட ேநரத்ைத} எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்து, அவைன வானுலகிற்கு


ஓ

ெவறுப்பூட்டும் வைகயில் எதிr இருந்தாலும் அவைன வைசபாடக் கூடாது.

அருகருேக

ஒன்றுவிழுவதால் கானகத்ைதேய


எளிதாகத்

எrத்துவிடும்

ெபாருட்கள்

தீையப்

சக்தி

ஒரு

பரவ

ஒன்றின்ேமல்

ைவத்து

தீப்ெபாறிக்கு

ஒரு

உண்டு.

மன்னர்கள் சில ேநரங்களில் குருடர்களாகவும், ெசவிடர்களாகவும் நடிக்க ேவண்டும். தங்களால் தண்டிக்க இயலாவிட்டால் {தண்டிக்க முடியாத காரணம் இருக்கும்ேபாது}, தண்டைனக்குrய குற்றம் எைதயும்

தான்

காணாதது

ேபால

நடிக்க


இது

ேபான்ற

ேநரங்களில், அவர்கள் தங்கள் விற்கைள {வில்} புல்லால் ஆனதாக மதிக்க


ஆனால்,




உறங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் மான்கூட்டம் ேபால விழிப்புடன் இருக்க ேவண்டும். அவைன

உனது

பைகவன்

உனது

ெவளிப்பைடயாகேவா


621

ஆட்சிக்குள்ளிருக்ைகயில்,

அல்லது

ரகசியமாகேவா


எந்தவைகயிலாவது ேகாrனாலும்,

ெகான்றுவிடு.


எதிrையேயா

நீ

இைறத்தாவது நிம்மதியாக முடியாது.

நீ

கருைணேய

அல்லது

காயப்படுத்தியவைனேயா,

அவன் உன்னிடம் பாதுகாப்புக் உன்ைன

{ேதைவப்பட்டால்}

ெகான்றுவிடு.

அப்படி

இருக்கலாம்.

காட்டாேத.

ஒருமுைற

ஏராளமாகப்

அவைனக்

இறந்தவர்களால்

உனது மூன்று,

ஐந்து மற்றும்

உனது

பணத்ைத

ெகால்வதால்

நீ

பயமுறுத்தேவ

ஏழு

(ஆதாரங்கைள)

பைகவர்கைள {மூன்று: பிரபுசக்தி, மந்திர சக்தி, உற்சாக சக்தி - ஐந்து:

மந்திr, ேதசம், அகழ், ெபாக்கிஷம், ேஸைன - ஏழு: ராஜா, மந்திr, ஸ்ேநகன், ெபாக்கிஷம்,

ேதசம்,

அகழ்,

ேஸைன.}

அழிக்க


நீ

உனது

எதிrைய ேவேராடும் கிைளகேளாடும் {ேவேராடும் ேவரடி மண்ேணாடும் என்ேற தமிழில் ெசால்வார்கள் என்று நிைனக்கிேறன்.} அழிக்க ேவண்டும்.


நீ

நம்பிக்ைகக்குrயவர்கைளயும்

அவர்களின் அழிக்க

கூட்டாளிகைளயும்


கருப்ெபாருள்

அழிந்துவிட்டால், கூட்டாளிகளாலும், நம்பிக்ைகக்குrயவர்களாலும் நிைலத்திருக்க


ஒரு


ேவர்

கிழிக்கப்பட்டால்

{அறுக்கப்பட்டால்}, அதன் கிைளகளாலும் {Branches}, குச்சிகளாலும் {twig}

முன்பு ேபால நிைலத்திருக்க முடியாது.

உனது ெசாந்த ெசயல்கைளயும், அதன் முடிவுகைளயும் கவனமாக மைறத்து,

உனது


குைறகைளயும்


கண்காணித்துக் ெகாண்ேட இருக்க ேவண்டும். ஓ மன்னா, உனது எதிrகைள ஆவலுடன் கவனித்துக் ெகாண்ேட உனது நாட்ைட நீ ஆள


பழுப்பு

{Brown}

ேவள்வி

நிற

ஆைட

ெநருப்ைபத்


அணிந்தும்,

ஜடா

எrயவிட்டும்,

முடி

தrத்தும்,

மிருகங்களின் ேதாைல உனது படுக்ைகயாகக் ெகாண்டும், {நல்லவன் ேபால் ேவடமிட்டு} உனது எதிrயின் நம்பிக்ைகைய முதலில் நீ ெபற

ேவண்டும். அவன் நம்பிக்ைகைய நீ ெபற்றதும், உடேன ஓநாயாக எழுந்து

அவன்

பறிப்பதற்காக,

ேமல்

விழ



கிைளகைள

கனிந்த

பழங்கைளப்

வைளக்க,

ெகாக்கி

மாட்டப்பட்ட தடிையப் பயன்படுத்துவது ேபால, ெசல்வத்ைத அைடய ெதய்வக ீ {காவி} உைடயும் அணியலாம் என்று ெசால்லப்படுகிறது. எப்படியும்

ேதர்வுக்

ெகாள்ைகையேய

{பறிக்கப்


கனிகைளத்

ேதர்ந்ெதடுப்பதில் உள்ள ெகாள்ைக} நீ பின்பற்ற ேவண்டும் ஆைகயால்

கனிைய அைடய பின்பற்றப்படும் நைடமுைறேய, உனது எதிrகைள

அழிப்பதிலும் பின்பற்றப்பட ேவண்டும். காலம் வரும் வைர உனது


622


எதிrையத்



ெகாள்,

அப்ேபாதுதான்,

ேநரம்

வந்ததும், மண்பாைனைய கடும் தைரயில் ேவகமாக தூக்கி வசுவது ீ ேபால, அவைன கீ ேழ தூக்கி வசி ீ துண்டுகளாக உைடக்க முடியும். ஒரு

எதிr

விட்டுவிடக் அவைனக்

உன்னிடம் கூடாது.

பrதாபகரமாகப்


ெகான்றுவிட

ேபசினால்,

எந்த


நீ

கருைணயும்


அவைன

காட்டாமல்

கைலகளாேலா

அல்லது பணம் ெசலவழித்ேதா ஒரு எதிr அழிக்கப்பட ேவண்டும். எதிrயின்

கூட்டாளிகளிடம்

அல்லது


பைடபலத்தாேலா, ெசய்தாவது

ேவண்டும்," என்றார். திருதராஷ்டிரன்,

உனது

அல்லது

பைடபலத்ைதப்

பலத்துக்கு


"அைமதியின்

ெசலவழித்ேதா அல்லது

ஒற்றுைமயின்ைமைய உனது

உகந்த

எதிrைய

கைலகளாேலா

எந்தச்

அழிக்க

அல்லது

ஒற்றுைமயின்ைமைய

பயன்படுத்திேயா

வளர்த்ேதா

ஒரு

பணம்

ஏற்படுத்திேயா

எதிrைய

எப்படி


வந்த,

அழிக்கலாம் என்பைத எனக்கு உண்ைமயாகச் ெசால்வராக," ீ என்று ேகட்டான். கணிகர்,

"ஓ


ேகள்,


அரசியலின் அறிவியல் அறிந்த ஒரு நrயின் வரலாற்ைறக் ேகள். தனது

நலனின்


அக்கைறெகாண்ட

ஒரு


நrயானது, புலி, எலி, ஓநாய் மற்றும் கீ rப்பிள்ைள ஆகிய நான்கு சகாக்களுடன்


வந்தது.

ஒரு

நாள்,


ஒரு

மான்கூட்டத்திற்கு தைலைமயான வலுவான மான் ஒன்ைற அந்த நண்பர்கள்


அந்த

மானின்

ேவகத்தாலும்,

பலத்தாலும்



அைத அவர்களால் அடிக்க முடியவில்ைல. அதனால் கலந்து

ேயாசிக்க

ஒரு


ேபாட்டனர். நr ேபச்ைசத் துவங்கி, "ஓ புலிேய,

நீ யும்

அடிப்பதற்குப்

இந்த

ெபரும்

மாைன


ெசய்தாய். ஆனால் இளைமயான இந்த மானின்

ேவகத்தாலும்,

புத்திசாலித்தனத்தாலும் அது உன்னால் முடியவில்ைல.


623


இந்த

எலி


ெசன்று,



அந்த

மானின்

ெபரும்

மகிழ்ேவாடு

கடிக்கட்டும். அந்த ேவைல முடிந்ததும், அடி.


விருந்ைத

நாம்


உண்ேபாம்."

என்றது.

காைலக்

நீ அைத அணுகி, அைத

நrயின்

இந்த

அந்த


ேகட்ட அைனவரும், அந்த நr ெசான்னது ேபாலேவ விழிப்புடன் ேவைல ெசய்தனர். எலி ெசன்று அந்த மானின் காைலக் கடித்தது.

எதிர்பார்த்தது ேபாலேவ புலி அந்த மாைனக் ெகான்றது. மானின் உடல்


சகாக்களிடம், ெகாண்டு


கிடப்பைதக்

"அருளப்பட்டவர்கேள,

வாருங்கள்.

அேத

கண்ட

உங்கைளச்


நான்

பார்த்துக் ெகாள்கிேறன்," என்றது.

நr

தனது

சுத்திகrத்துக்

இந்த

மாைனப்

நr ெசான்னைதக் ேகட்டு அைனவரும் நீ ரூற்றுக்குச் ெசன்றனர். நr அங்ேகேய காத்திருந்து தான் என்ன ெசய்ய ேவண்டும் என்பைத ஆழ்ந்து

தியானித்தது.



ெபரும் அந்த

சக்தி

ெகாண்ட


புலி,



திரும்பியது.

அங்ேக நr தியானத்தில் மூழ்கி இருப்பைதக் கண்ட புலி, நrயிடம், "நீ ஏன் வருத்தத்தில் இருக்கிறாய்? ஓ ஞானமுள்ளவேன, புத்திசாலி உயிrனங்களில் நீ ேய முதன்ைமயானவன். நாம் அைனவரும் இந்த விலங்கின் உடைல உண்டு மகிழ்ேவாம்." என்றது. அதற்கு அந்த நr, "ஓ

ெபரும்

ெசான்னான்

பலம்

ெகாண்ட

ெதrயுமா?

ேகவலமானது.

இந்த

கரமுைடயவேன,


மான்

மன்னன்


எலி

என்ன பலம்

{புலியின்}

ெகால்லப்பட்டது.

எனது

கரத்தின் பலத்தால், அவன் {புலி} இன்று தன் பசிையப் ேபாக்கிக் ெகாள்ளப்ேபாகிறான் என்று அந்த எலி ெசான்னான். அவன் {எலி} இப்படித்

தற்ெபருைமயாகப்

ேபசியதால்,

நான்

இந்த

உணைவத்

உணர்வுகள்

விழித்துக்

ெதாட விரும்பவில்ைல." என்றது. அதற்கு அந்த புலி, "எலி அப்படிச் ெசான்னது


ெகாள்ளட்டும்.

நான்


இன்று

எனது

எனது

முதல்,


இந்தக்




உலவும் அதன்

சைதைய மட்டுேம உண்ேபன்," என்று ெசால்லி ெசன்றுவிட்டது. புலி


அந்த


எலி

வந்தது.

இந்த

மானின்

எலி


கண்ட நr, "ஓ எலிேய, அருளப்பட்டிரு. ஆனால் கீ rப்பிள்ைள என்ன ெசான்னான் நகங்கள்


பட்டதால்)


ேகள்.

விஷத்தன்ைமயுள்ளது.

624

நான்

உடல்

இைத

(புலியின் உண்ண


மாட்ேடன். ஆனால் மறுபுறம், ஓ நrேய நீ அனுமதித்தால், அந்த எலிையக் ெகான்று, அவைன உணவாகக் ெகாள்கிேறன் என்றான்," என்றது.

இைதக்

ெபாந்துக்குள் மன்னா,

நுைழந்தது.

கண்ட


நr


ேநரப்ேபாகிறது. ெகாள்."

எலி

எலி

அஞ்சி,



அந்த

தனது

இடத்திற்கு,

ஓ

தன்ைனச் சுத்திகrத்துக் ெகாண்டு ஓநாய் வந்தது. ஓநாய்

வந்தைதக்

என்று

ேகட்ட

அதனிடம்,


அவன்

எதிர்பார்க்கிேறன். என்றது.

"விலங்குகளின்

தனது நீ

உனக்கு


உனக்கு

மிருகத்தின்

மன்னன்

நிச்சயமாகத் இங்கு


சைதைய

{புலி}

தீங்கு

வருவான்

படி


ெசய்து

ஓநாயும்,

{பந்தியிலிருந்து} நrயால் இப்படி விலக்கப்பட்டது. அந்த ஓநாய் தனது

உடைல


சுருக்கிக்


ேவகமாக

ஓடிப்

ேபானது.

அதன்பிறகுதான் கீ rப்பிள்ைள வந்தது. ஓ மன்னா, அது வருவைதக் கண்ட

நr,

"எனது


பலத்தால்,

நான்

மற்றவர்கைளத்

ேதாற்கடித்ேதன். அவர்கள் ஏற்கனேவ ஓடிவிட்டார்கள். முதலில் நீ என்னிடம் {மானின்}

சண்ைடயிடு,

சைதையச்


சாப்பிடு"

நீ

என்றது.

"வரர்களான ீ

புலியும்,

ஓநாயும்,



ேதாற்கடிக்கப்பட்டனர்

விருப்பப்பட்டபடி அதற்கு

கீ rப்பிள்ைள,



இந்த

எலியும்


நீ

அவர்கைளவிடெபrய வரனாகத்தான் ீ இருப்பாய். நான் உன்னுடன் சண்ைடயிட

விரும்பவில்ைல."

என்று

ெசன்றுவிட்டது.


கீ rப்பிள்ைள

கணிகர் ெதாடர்ந்தார், "அைவகள் எல்லாம் அந்த இடத்ைதவிட்டு அகன்றதும், நr தனது ெகாள்ைக முடிவுகளின் ெவற்றியால் {suceess of

his policy என்கிறார் கங்குலி} மிகவும் மகிழ்ந்து, தனியாக அந்த மானின்

சைதைய

உண்டது.



இேத

ேபால

{இந்த

நrையப் ேபால} நடந்து ெகாண்டால், அவர்கள் எப்ேபாதும் மகிழ்வுடன்

இருப்பர்.

தூண்டியும்,


ைதrயமில்லாதவர்கைள வரமானவர்கைள ீ

பrசளிப்பதாலும்,



ேபராைசக்காரர்களுக்கு தாழ்ந்தவர்களிடம்

பயத்ைதத்

கைலகைளக்

ெசல்வங்கைளப்


காட்டியும்,

அவர்கைள நமது ஆளுைகக்குள் ெகாண்டு வர ேவண்டும். நான்

ெசான்ன இைதெயல்லாம் ஒருபுறம் ைவத்துவிட்டு, ஓ மன்னா, நான் ெசால்லப்ேபாகும் ேவறு ஒன்ைறக் ேகள்."


625


கணிகர் நீ தி - ஆதிபர்வம் பகுதி 142 ஆ

Kanika's Law | Adi Parva - Section 142 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் "உனது


மகேனா,

நண்பேனா,

சேகாதரேனா, தந்ைதேயா அல்லது ஆன்மிக குருவாகேவ இருந்தாலும் அவர்கள்

எதிrயானால்,

வளைமைய


மனவுறுத்தலும் அவர்கைள மந்திரம்


நீ


எந்த


சாபங்கள்

மூலேமா,



ெசல்வத்ைதக் ெகாடுத்ேதா,

விஷமிட்ேடா,

அல்லது

ஏமாற்றிேயா,

ஒரு

எதிr

ெகால்லப்பட ேவண்டும். அவைன எக்காரணம்

அலட்சியத்தால்


புறக்கணித்துவிடக்கூடாது.

இரு

தரப்பும்

சமமாக

இருந்து, ெவற்றிைய நிர்ணயிக்க முடியா சமயத்தில், அக்கைறயுடன் விடாமுயற்சியில் ஈடுபடுபவன் வளைம ெபறுவான். எது


என்பைத குருேவ


அறியாமல்,

தீய


எைத


அவரும்



புன்னைகயுடன்

ேபசி,

நீ



விட

தண்டிக்கப்பட

அப்ேபாதும்

ேகாபமில்லாமல்

ஒரு

ேவண்டும் ஆன்மிக


உனது

நீ

உதட்டில்

இருப்பைதப்

ேபால

காண்பிக்க ேவண்டும். வைச ெமாழி ேபசி உனது ேகாபத்திற்கான குறிப்ைபக்

காட்டக்கூடாது.

பாரதேன, நீ

தாக்குவதற்கு

முன்னும்,

தாக்கும்ேபாதும் கூட ெமன்ைமயாகேவ ேபச ேவண்டும்! தாக்குதல் முடிந்ததும், கண்ண ீேர

பாதிக்கப்பட்டவனிடம் விடு.


ெபாருைளக்

உனது

கருைண

காட்டி


நடத்ைதயாேலா

எதிr

வருந்து,

ஏன்

ெகாடுத்ேதா,


இருக்கைவத்து, அவன் நிைல சrயில்லாத ேபாது அவைன அடிக்க ேவண்டும்.

ெபrதும்

ெவறுக்கத்தக்க

குற்றவாளி,


வாழ்வைதக்கண்டு நீ சிrக்கலாம், அவன் அணிந்திருக்கும் ேவடம் கரு



மைலகைள

மைறப்பைதப்

626

ேபால

அவனது


குற்றங்கைள

மைறத்துவிடும்.




வட்ைட ீ

நீ

மரணதண்டைன

ெகாளுத்த


பிச்ைசக்காரர்கள், நாத்திகர்கள் மற்றும் கள்ளர்கைள உனது நாட்டில் வசிக்க அனுமதிக்கேவ கூடாது {And thou shouldst never permit beggars and atheists and thieves to dwell in thy kingdom என்கிறார் கங்குலி.} ேகலிப் ேபச்சாேலா,

விஷத்தாேலா,

கூட்டாளிகைள

உணர்ச்சிமிக்கப்

விைலேபசிேயா,

ேபாராேலா,


பrசாகக்

ெகாடுத்ேதா, அல்லது உனது பலத்துக்குகந்த எந்த வழியிலாவது உனது எதிrைய அழிக்க

ேவண்டும். இந்த விஷயத்தில் நீ ெபரும்

ெகாடூரனாக ெசயல்படலாம். மரண கடி கடிக்க, நீ உனது பற்கைளக் கூர்ைமயாக்க


தூக்காதவாறு

இருக்க


விைளவு,

இல்லாவிட்டாலும்,

அந்த

நீ

நீ

உனது

எதிr

எதிrைய

மறுபடி



அடிப்பதால்

தனது

தைலையத்

ஒருவனிடம்

அவனிடமும்

பயேம

பயத்துடன்தான்

இருக்க ேவண்டும். பயமில்லாதவனிடேம பயம் ேவண்டும் என்றால், ஒருவனிடம்

பயம்


ேவண்டியதில்ைல.

அைதப்பற்றிச்

ெசால்லேவ

முதலாமவன் பலசாலியாக இருப்பின் அவன் உன்ைன ேவர் வைர அழித்துவிடுவான் (நீ தயார் நிைலயில் இல்லாததால்). நன்றியுடன் இல்லாதவர்கைள நீ நம்பேவ கூடாது. நன்றியுள்ளவர்கைளயும் நீ நம்பக்கூடாது. மாறினால்,

நீ

உனது

நம்பிக்ைகக்குrயவர்கள்


அழிந்துவிடுவாய்.

உனக்கு

நன்றி

எதிrயாக


நம்பகத்தன்ைமைய ேசாதித்துப் பார்த்த பிறேக, அவர்கைள உனது நாட்டிலும்



அன்னிய

நாட்டிலும்

ேதசங்களில்

ஏமாற்றுக்காரர்களாகவும், இருக்க


இடங்களில், தைலைம

உள்ளவர்கள்


துறவு

ேகாலம்

நந்தவனங்களில்,

ேகாவில்கள்

நீ திபதி

ஒற்றர்களாக



இடத்தில்,

மற்ற

சrயான

பூண்டவர்களாகவும்

ேகளிக்ைக



தைலைமத்

ஒற்றர்கள்

நியமிக்க

தளபதி


இடங்களில்,

வாrசாகும்


தகுதி


குடிக்கும் அரங்கினில் {Drinking Halls என்கிறார் கங்குலி}, ெதருக்களில், மற்றும்

(பதிெனட்டு)

தீர்த்தங்களில்

(அைமச்சர்,

தைலைம

குரு,

வாrசாகும் தகுதி உள்ளவன், தைலைமத் தளபதி, அரசைவ வாயில் காப்ேபார், உள் அைறகளில் இருக்கும் மனிதர்கள், சிைறக் காவலர்,

தைலைம நிலமளப்பவர், ெபாக்கிஷ அதிகாr, கட்டைளகைள ஏற்று


627


நடத்துபவர், வல்லுனர்,

நகர

காவல்துைற

நீ திபதி,

சைப

அதிகாr,

தைலவர்,

தைலைம

முதன்ைம

கட்டிட

ஆபத்துதவிகள்,

கானகங்கைளக் காப்பவர் ஆகிய பதிெனட்டு தீர்த்தர்கள்} ேவள்வி நடக்கும்

நதிகளில்,

இடங்களில்,

கிணறுகளின்

கானகங்களில்

இடங்களிலும்


அருகில்,


மைலகள்

மக்கள்

இருக்க

கூடும்




ேபச்சில்

தாழ்ச்சியுடனும், இதயம் கத்திையப் ேபால் கூர்ைமயுடனும் இருக்க ேவண்டும்.




ெசய்து

ெகாண்டிருக்கும்ேபாதும் உதட்டில் புன்னைகேயாடு இனிைமயாகேவ ேபச ேவண்டும். வளைமயில் விருப்பம் இருந்தால், நீ பணிவு, உறுதி,

அைமதி ஆகியவற்றின் எல்லா கைலகைளயும் ஏற்று அனுசrக்க ேவண்டும். உனது தைலைய தாழ்த்தி மற்றவர்களின் கால்கைள நீ வணங்கினாலும், ேவண்டும்.

நம்பிக்ைகயுடனும்

ெகாள்ைககளின்

விருப்பத்துடனும்


நன்கு

இருக்க

அறிந்த

மனிதன்,

மலர்களால் அலங்கrக்கப்பட்ட கனியில்லா மரமாகேவ இருப்பான். அப்படிேய

கனி

ெகாடுத்தாலும்

அது



பறிக்க

முடியாத உயரத்தில் இருக்கும். அந்தப் பழம் பழுத்திருந்தால் அது பதனிடப்படாததாக

{raw}

காட்சியளிக்க

முயல


இவ்வழியில் தன்ைன தகவைமத்துக் ெகாள்பவன் எக்காலத்திலும்

புகழால் மங்கமாட்டான். அறம், ெபாருள் மற்றும் இன்பம் ஆகியன நன்ைமயும்

தீைமயும்

கலந்து

ஒருங்ேக

பின்னப்பட்டைவயாகும்.

அதில் நன்ைமகைள மற்றும் ஏற்று, தீைம தவிர்க்கப்பட ேவண்டும். அறத்ைதப் பயில்பவர்கள் ெபாருளின்ைமயால் வருத்ததுடன் இருந்து,

இன்பத்ைத ஏற்க மாட்டார்கள். ெசல்வத்ைத அைடபவர்கள் மற்ற இரண்ைடயும் ஏற்காமல் மகிழ்ச்சியற்று இருப்பார்கள். இன்பத்ைத மட்டுேம

அனுபவிப்பவர்கள்


இன்பம்

சம்பாதிக்காததாலும் ேவண்டும்.


அறம்

பயிலாததாலும்,

துன்பப்படுவார்கள்.


நீ

ெபாறாமைலயற்றிருந்து,

நிறேவற்ற,

முைனப்புடனும்

வழ்ந்துவிட்டபின், ீ

நீ


துன்பப்படாதவாறு அக்கைரயுடன்

அடக்கத்துடனும்,

பிராமரணர்கைள


பயில

உனது

கவனத்துடனும்,

கலந்தாேலாசிக்க

ெமன்ைமயாகவும்

அறம்,


வலுவாகேவா

எவ்வைகயிலாவது எழுந்துவிட ேவண்டும். அப்படி எழுந்த பின்னர் அறம்

பயில

வளைமயாக





இைத

ேபrடர்களால்

ேபrடர்களிலிருந்து நாம்

628

பாதிக்கப்படாதவர்கள் மீ ளும்

காணலாம்.


கவைலயால்


பாதிக்கப்பட்டவன்,

பழங்கால


(நள

தமயந்தி

வரலாற்ைறப் ேபான்ற) {ேமலும் அrச்சந்திரன் சந்திரமதி, ராமன் சீைத வரலாறு

ேபான்ற}

வரலாறுகைளக்

ேகட்க


துன்பத்தால்

பாதிக்கப்பட்ட இதயம் ெகாண்டவன், எதிர்கால வளைமைய நம்பி சமாதானம்

ெகாள்ள

இதுவைர

அைடந்த


கல்விகற்ற

நன்ைமகைள



ஆறுதலைடவான். ஒரு எதிrயிடம் ஒப்பந்தமிட்டபின், எதுவும் இல்ைல

என்று

எழுப்பப்படும்ேபாது,


மரத்தில்


629

இனி ெசய்ய

வசதியாக இைளப்பாறுபவன்,

உச்சியில்

விழுவைதப் ேபால வழ்வான். ீ


படுத்துறங்கியவன்


கணிகர் நீ தி - ஆதிபர்வம் 142 இ

Kanika's Law | Adi Parva - Section 142 | Mahabharata In Tamil

ஒரு

தனது


மன்னன்,


ஒற்றர்களின்


வைச

ெசால்லுக்கு

அேலாசகர்கைள

அருகிேலேய

கண்டு,

அஞ்சாமல் ைவத்துக்

தனது

ெகாள்ள

அவன்,

தனது


முன்பு,


ஒரு

உணர்வுகைள மீ ன்கைளப்




தனது

மைறக்க

மீ னவன்


வளைமயைடவைதப் ேபால, ஒரு மன்னன் தனது எதிrயின் உயிர் ேபான்ற

முக்கியமானவற்ைறக்

கிழிக்காமலும்,

ெகாடூர

ெசய்ைககள்

ெசய்யாமலும்


நிர்மூலமாகப்பட்ட

உனது


பலம்,


அவனது

வளைம

பைடபலத்தில்


ெபற


உள்ளது.

அவற்ைற

அது

உழுது

ேமேலெயடுத்து, கத்தrத்துத் தள்ளாவிட்டால், ேநாயால் தாக்கப்பட்டு,

பசியால் துன்பப்பட்டு, குடிைய எதிர்பார்க்க ேவண்டியதிருக்கும் {and

want of drink என்கிறார் கங்குலி}. ேதைவயிருக்கும் ஒருவன் ஒருேபாதும்

(விருப்பத்தால்) வளமானவைன நாடமாட்டான். ஒருவனின்

ேதைவ

பூர்த்தியான

பிறகு,

அவன்


ெபறுவதற்காக யாைரயும் அணுகத் ேதைவயில்ைல. ஆைகயால், நீ

ஒருவனுக்கு எைதயும் ெசய்தால், அைத முழுைமயாகச் ெசய்யாேத. ஆனால்,

அவர்கள்)

மற்றவர்கள் விரும்பிக்

வளைமயில்

(அவர்களின்

ேகட்கும்படி

விருப்பமுள்ள

ஒருவன்,

ேதைவ

உனக்கிருப்பின்,


அக்கைறயுடன்

ஏைதயாவது

மிச்சம்

ைவ.

கூட்டாளிகைளயும், ஆதாரங்கைளயும் ேதடிக் ெகாண்டு, கவனமாகத்

தனது ேபாைரத் ெதாடுக்க ேவண்டும். இக்காrயங்களில் அவனது உைழப்பு, மதிநுட்பத்தால் வழிநடத்தப்பட ேவண்டும். ஒரு மதிநுட்பம்

வாய்ந்த மன்னன் எப்ேபாதும், தான் ெசய்யப்ேபாகும் காrயங்களின் ேநாக்கத்ைத, முழு மஹாபாரதம்


எதிrகளும்

630

அறியா

வண்ணம்


ைவத்திருக்க ேவண்டும். பிறகு, அந்தச் ெசயல் ெசய்யப்படும்ேபாேதா

அல்லது முடியும்ேபாேதா, அைத அவர்கள் உணர்ந்து ெகாள்ளட்டும். ஆபத்து

ேநராத

ேவண்டும். அைதப்

வைர

ஆனால்

பற்றிப்

ஆபத்து

பிடிக்க

ெகாண்டுவரப்பட்ட ெசயல்படும்


நீ

ெநருங்கிவிட்டால்,


எதிrைய

நண்ைடப்

அஞ்சுவது


நம்புபவன்,

ேபாலத்

ேபால

நீ

தனது

தனது

தனது

நடிக்க

ைதrயமாக


கருத்துருவில்


தாேன

வரவைழத்துக் ெகாள்கிறான். எதிர்காலத்தில் நீ ெசய்ய ேவண்டிய காrயத்திற்கு {ஆபத்து கருதி} இப்ேபாேத அவசியம் வந்துவிட்டதாக நீ உணர


ேவண்டும்). ஏற்படும்

(அைதச்

சந்திக்க

இல்லாவிட்டால்,

ஆபத்து

அைமதியின்ைமயால்,

ஒரு

ஒத்திைக




அவசரத்தால்

நிகழ்வுகைள

நீ

கவனிக்கத் தவறிவிடுவாய். வளைமைய விரும்பும் ஒருவன், இடம் மற்றும்

ேநரமறிந்து


அவன்


விதிையக்

மதிநுட்பத்துடன்

கட்டுப்படுத்தும்

ெசயல்புrய


மீ தும்,

ேவள்விகள் மீ தும், அறம், ெபாருள் இன்பத்தின் மீ தும் எப்ேபாதும் ஒரு கண் ைவத்திருக்க ேவண்டும். இடமும், ேநரமும் (கருத்தில்

ெகாள்ளப்பட்டால்) ெபரும் நன்ைமைய விைளவிக்கும் என்பது நன்கு அறியப்பட்ட

ஒன்றாகும்.

எதிrயானவன்

முக்கியமற்றவனாக

இருப்பினும், அவன் ெவறுக்கப்படேவ ேவண்டும். விைரவில் அவன்

தனது ேவர்கைள அகலமாக விrக்கும் பைன மரமாகேவா, அல்லது ஆழ்ந்த


மூட்டுபவனாகேவா

எழும்பும்

மாறலாம்.

தீப்ெபாறியாகி சிறு

ெபரும்




விறகிடப்படுவதால் ெபரும் பகுதிகைள எrக்கும் சக்தி ெபறுகிறது, அேத

ேபால

ஒரு

மனிதன்



நண்பர்கைளயும்

ஏற்படுத்திக்


வல்லைமமிக்க

எதிrையக்

நம்பிக்ைக,

அது




ஏதாவது ஒரு காரணத்ைதக் கண்டுபிடித்து சாக்கு கூற

கூட அடக்கும் வலிவு ெபறுவான். உனது எதிrக்கு நீ ெகாடுக்கும் நிைறேவறுவதற்கு முடிக்க

ெவகு

ேநரம்

முன்னேர


மாறிவிட


பிணக்கு வர ஏதாவது சாக்ைக {சாக்கு, காரணம்} நீ உற்பத்தி ெசய்ய ேவண்டும்.

அந்தக்

காரணம்,


காரணத்தில்


வந்ததாகவும் காட்டிக் ெகாள்ள ேவண்டும். எதிrகைள அழிக்கும் காrயத்தில்



தகுதியிலும்


கத்திையப் ேபால இருக்க ேவண்டும். கருைணயற்று கூர்ைமயாக, ேதாலுைறக்குள்



ைவக்கப்பட்டு,

631

ேதைவப்படும்ேபாது


சிரத்ைத

மழிக்கேவா

{தாைட

மழித்தல்}

ேபால்

அவன்

அல்லது

தாைடயில்

ஒரு

முடியில்லாமல்

எடுக்கேவா ெவகு கூர்ைமயான ஒரு கத்திையப் இருக்க

ெபருைமகைளத்


ஓ

தாங்குபவேன,


கவனித்து,

ஒரு

குரு


பாண்டவர்கைளயும்

ெகாள்ைகைய

உருவாக்கிக்

ெகாள். பின்னர் நீ துன்பத்துக்குள்ளாகாதவாறு இப்ேபாேத ெசயல்படு.

நீ அைனத்தும் அருளப்பட்டவன் என்பைதயும், அைனத்து அதிர்ஷ்டக் குறிகைளயும் ெபற்றவன் என்பைதயும் நான் அறிேவன். ஆைகயால்,

ஓ மன்னா, பாண்டுவின் ைமந்தர்களிடம் இருந்து உன்ைனக் காத்துக் ெகாள்!

ஓ

சேகாதரர்கைள ஆைகயால், ேவண்டும்

மன்னா, விட

ஓ


(உன்


எதிrகைள

என்பைத




விட) நீ

ெதளிவாகச்


பலசாலிகள்;

என்ன

ெசய்ய


ஓ

மன்னா, அைத உனது ைமந்தர்களுடன் ேகள். அப்படிக் ேகட்டுவிட்டு, ெசயல்படு

(ேதைவயானைத

பாண்டவர்களால் நிச்சயமாக,

ெகாள்ைககளின்

எந்த


ெசய்து

அச்சமும் நீ

அறிவியல்

ெகாள்).

ஏற்படாதவாறு

துன்பத்திற்கு

{Science

of

Policy}

ஓ

நடந்து

மன்னா,

ெகாள்.

ஆளாகாதவாறு,



வைகயில், ெசயல்கைளச் ெசய்." என்றார். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "குரு குல மன்னன் திருதராஷ்டிரன் சிந்தைனயிலாழ்ந்து அைனத்ைதயும் திரும்பினார்.


துக்கத்திலிருக்கும்ேபாது,


கணிகர்

தனது

தன்னாலான


***சம்பவ பர்வம் முற்றிற்று***

632


துrேயாதனன் அைடந்த அசூைய - ஆதிபர்வம் பகுதி 143 Jealousy of Duryodhana | Adi Parva - Section 143 | Mahabharata In Tamil

(ஜதுக்கிரக பர்வம்)

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "சுவலனின் மகனும்

(சகுனியும்),

மன்னன்

துrேயாதனனும், கர்ணனும்

துட்சாதனனும்,


ஒருவர்

ஆேலாசைன ெசய்து ஒரு தீய திட்டத்ைத வகுத்தனர்.

குரு

குல

மன்னன்

திருதராஷ்டிரனின் சம்மதத்ைதப் ெபற்று, குந்திையயும், அவளது ைமந்தர்கைளயும் எrத்துவிட


தீர்மானித்தனர்.


இதயத்ைதப்

ஆனால், ேமேலாட்டமான குறிப்புகைளக் படிக்கும்

வல்லைமெபற்ற


விதுரர், இந்தத் தீயவர்களின் வதனத்ைதக் கவனித்ேத அவர்களது ேநாக்கத்ைதப் புrந்து ெகாண்டார். பாண்டவர்களின் அறிவால் விதுரர், தப்பிச்

நன்ைமக்குத்

ஞானம்


ெசல்ல

ெகாண்ட

அவளது


தன்ைன


ஆன்மாவான


என்ற

அந்த

உண்ைம


எதிrகளிடம்

தீர்மானத்துக்கு



அதன்

ெபாருட்டு, ெபரும் காற்ைறயும், அைலகைளயும் சமாளிக்கும் ஒரு படைகக் (குரு)

ெகாணர்ந்த



குந்தியிடம்,

ெபருைமகைளயும்

"இந்த


வாrசுகைளயும்

அழிக்கப்

பிறந்திருக்கிறான். தனது தீய ஆன்மாவால், நித்தியமான அறத்ைத அவன்

ைகவிடப்ேபாகிறான்.

ஓ

அருளப்பட்டவேள,

காற்றிலும்,

அைலகளிலும் நிைலத்து நிற்கும் ஒரு படைக இந்த நீ ேராட்டத்தில் தயாராக


விrத்திருக்கும்

வைலயிலிருந்து,




அப்படகில்

ைமந்தர்களுடன் தப்பித்துவிடு," என்றார். "ஓ!

பாரத

சுற்றி

ஏறி


மரணம்

உனது


ேபான்றவேன{ஜனேமஜயேன}, இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட சிறப்பு வாய்ந்த குந்தி, ெபrதும் துயரைடந்தாள். தனது ைமந்தர்களுடன்,

அந்தப் படகில் அடிெயடுத்து ைவத்து, கங்ைகயில் ெசன்றாள். பிறகு பாண்டவர்கள், முழு மஹாபாரதம்


ஆேலாசைனப்படி,

633

அந்தப்

படைகக்


ைகவிட்டு, ேபாது)

தங்கள்

எதிrகள்




பாண்டவர்களின் ஏேதா

ஒரு

நிஷாதப்

ேபானாள். (அந்த

அழிவுக்காகத்

{ேவடுவப்}

வட்ைடக் ீ





அங்கு

ெபண்மணி,

மிேலச்சர்களில்

வாரணாவதத்தில்




அரக்கு


(தாங்கள்


தனது

கட்டியவன்}

அரக்கு

வட்டில், ீ

ஒரு

பாவி

அந்த




ைமந்தர்களுடன்

இழிந்தவனான

இருந்த

அப்பாவி எrந்து

புேராச்சனனும்



எrந்து

தங்கள்

ஆேலாசகர்களுடன், அவர்களது எதிர்பார்ப்புகளில் ஏமாற்றப்பட்டனர் {பாண்டவர்கள்

எrந்தார்கள்

இப்படிேயதான்


என்று

நம்பி


ஆேலாசைனயால்,

பாண்டவர்கள் தங்கள் தாயுடன் காக்கப்பட்டனர்.

ஏமாந்தனர்}.



ஆனால், (வாரணாவத) மக்கள் அவர்கள் பாதுகாப்பாக இருப்பைத அறியவில்ைல. அரக்குவடு ீ எrவைதக் கண்ட வாரணாவத மக்கள் (பாண்டவர்கள்

வருத்தப்பட்டனர். அத்தைனயும் அவர்கள்

எrந்து


இறந்துவிட்டதாகக் மன்னன்

ெதrயப்படுத்த

அந்த

அைடந்துவிட்டாய்.

தூதர்கைள

நீ

பாண்டவர்கைள

இறுதியாக,

ஓ

குரு

குல

ெபrதும்

திருதராஷ்டிரனிடம்

தங்கள்


ெகான்றுவிட்டாய்!

கருதி)

ெசன்று,

"உனது

மன்னா,

உனது


அனுப்பினர்.

இலக்ைக

நீ

எrத்துக்

விருப்பங்கைள

நிைறேவற்றி, உனது பிள்ைளகளுடன் இந்த நாட்ைட மகிழ்ச்சியாக அனுபவி" என்றனர்.

இைதக் ேகட்ட திருதராஷ்டிரனும் அவனது பிள்ைளகளும், தங்கள் உறவினர்கைளயும்,

க்ஷத்திrையயும்



(விதுரைரயும்),

குரு

ீ குலத்தவர்களின் முதன்ைமயான பஷ்மைரயும் ேசர்த்துக் ெகாண்டு, துக்கமாக

ேபாலக்



பாண்டவர்களுக்கு இறுதி மrயாைதகைளச் ெசய்தனர்", என்றார்.

ஜனேமஜயன், "ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, அரக்கு வடு ீ எrந்த வரலாற்ைறயும், வரலாற்ைறயும் தீயவrன்

அதிலிருந்து

நான்

(கணிகrன்)



ேகட்க


தப்பித்த


ேகட்டு,

ெசயல்பட்ட

அவர்கள் ெசய்த (ெகௗரவர்கள்) ெசயல் ெகாடுஞ்ெசயலாகும். நடந்த


634


வரலாறு அத்தைனயும் எனக்குச் ெசால்லும். நான் அைதக் ேகட்கும் ஆர்வத்தால் ெகாதித்துக் ெகாண்டிருக்கிேறன்", என்று ேகட்டான். ைவசம்பாயணர்,

"ஓ



அரக்கு

வடு ீ

எrந்தைதயும், ஓ ஏகாதிபதிேய, பாண்டவர்கள் தப்பியைதயும் பற்றி நான்


உைரக்கும்ேபாது

பலத்தாலும்,


விஞ்சியிருப்பைதக் சிந்தைனயில் கர்ணனும்,

தீய

ஆழ்ந்தான்.

பிறகு,

மகனான

ஒன்றாக


ஒன்றன்பின்

ஆயுத

சாதைனகளாலும்



பாண்டவர்களின் விதுரrன்

கண்ட

மரணத்திற்காக

ஆேலாசைனகளுக்குக்


ேகட்டுக்ெகாள்.

வருத்தத்துடன்


சகுனியும்


பல

பிள்ைளயான


தடுத்துவிட்டு,





பற்றி

எப்ேபாதுேம ேபசாமலிருந்தனர். ஓ பாரதேன, பாண்டு ைமந்தர்களின் சாதைனகைளக் கண்ட குடிமக்கள், ெபாது இடங்கள் அைனத்திலும் அவர்கைளப் பற்றிேய ேபச ஆரம்பித்தனர். மாளிைக முற்றத்திலும்,

மற்ற இடங்களிலும் கூடி, பாண்டுவின் மூத்த மகேன (யுதிஷ்டிரன்), நாட்ைட ஆளும் தகுதிையப் ெபற்றவன் என்று ேபசினர். அவர்கள், "திருதராஷ்டிரன்,

ஞானக்கண்



(பிறவிக்) குருடாயிருப்பதால், முன்ேப அவனால் நாட்ைட அைடய முடியவில்ைல. முடியும்?

கடும்





அவனால் எப்படி அைடய உண்ைமக்குத்

தன்ைன

ீ அர்ப்பணித்திருக்கும் சந்தனுவின் ைமந்தன், பஷ்மர் முன்ேப ஆட்சி உrைமைய

நிராகrத்துவிட்டார்.


நாம்

ஏற்கமாட்டார்.

(அrயைணயில்)

இப்ேபாது,


மகன்

திருதராஷ்டிரைனயும் முன்னவைரயும்

இப்ேபாதும்


அமர்த்தலாம்.

உண்ைமயானவனாகவும்

அவர்

அவன்

அவன்

பின்னவைரயும்

வழிபட்டு தங்கள்

மகிழ்ச்சியாக ைவத்திருப்பான்", என்றனர்.

மூத்தவைன

ேவதமறிந்தவனாகவும்,

அன்பானவனாகவும்

ீ பஷ்மைரயும் ,

அைத

நீ திகள்


நிற்கிறான்.

அறிந்த

அவன்

பிள்ைளக்குட்டிகளுடன்

யுதிஷ்டிரன் மீ து அன்பு ெகாண்டவர்கள் இப்படிப் ேபசிச் ெசல்வைதக் ேகட்ட




635





ெபருந்துயர் நிறுத்த

ெகாண்ட


திருதராஷ்டிரனிடம் கண்டு,

அந்தத்

ெசன்று,


தீய

இளவரசனால்

ெபாறாைமயால் அவன்

அப்ேபச்சுகைள

ெகாதிப்பைடந்து,

தனிைமயாக

வணங்கி,



ஆதrக்கும்

குடிமக்களால் ெவறுப்புண்டு, அந்த ஏகாதிபதியிடம், "ஓ தந்ைதேய, கைலந்து



தீய

சகுனத்ைதக்


ீ வார்த்ைதகைள உச்சrப்பைதக் ேகட்ேடன். உம்ைமயும், பஷ்மைரயும் கூட

கடந்து,



மகைன

மன்னனாக்க

ீ விரும்புகின்றனர். பஷ்மர் இந்த நாட்ைட ஆளமாட்டார். ஆைகயால் அவர் இைத ஏற்றுக் ெகாள்வார். குடிமக்கள் நமக்குப் ெபருந்தீங்கு ெசய்ய

முைனகின்றனர்

என்பது

தனது


நாட்ைட

உமது

குருட்டுத்தன்ைமயால்,

ேபாலேவ

தனது

ெதrகிறது.

பாண்டு,



அைடய


அைடந்தான். ஆனால் நீ ேரா, நாட்ைடப் ெபற முழுத் தகுதி இருந்தும், பாண்டுவின் இந்நாட்ைட

வாrசு

அைத

என்ற

அைடந்தால்,




பிறகு

அவனது

மகன்

மகனும்,

அதற்குப் பிறகு அவனது மகனின் மகனுேம அைதப் பாண்டுவின் வழியில்

ெபறுவர்.

அவ்வழக்கத்தின்

மன்னா,

நாமும்

நமது

விலக்கப்பட்டு,

சந்ததியும்


ஓ

ஆளாகாதவாறும், நிைல

நமக்கு

ெபறுங்கள்.

ெபற்றுவிட்டீர், சாதகமாக

ஓ



உணவுக்காக

ஏற்படாதவாறும், மன்னா,


இல்ைலெயனினும்

அரச

நீ ர்

துயரத்திற்கு

நாேம

நாம்

நம்பியிருக்கும்

ஆேலாசைனகைளப்


எவ்வளவுதான்


மனிதர்களாலும்

மற்றவர்கைள தகுந்த

ஓ

குலத்திலிருந்து

எல்லா

அவமதிக்கப்படுேவாம். ஆைகயால்,

பயனாக,

அரசுrைமையப்

மக்கள்

அரசாட்சிையத்

நமக்குச்

ெதாடர

ேவண்டும்." என்றான்.


636


பாண்டவர்கைள வாரணாவதம் அனுப்புங்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 144

Let Pandava's go Varanavata | Adi Parva - Section 144 | Mahabharata In Tamil

(ஜதுக்கிரக பர்வ ெதாடர்ச்சி)

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "தனது கண்கைளப் ெகாண்ட

ேபான்ற

மன்னன்

தனது

ஞானம்


மகனின்

வார்த்ைதகைளக் ெசான்னைத

இந்த

ேகட்டும்,


துயரைடந்ததால்,

கணிகர்

பார்த்தும்,

அவனது

மனம்

{நன்ைமக்கும் தீைமக்குமாக} ஆட்டம் கண்டது.

பிறகு


கர்ணன், சுவலனின் மகனான சகுனி மற்றும்

நான்காவதாக

துட்சாதனனும்



நடத்தினர். இளவரசன் துrேயாதனன், திருதராஷ்டிரனிடம்,

"ஓ தந்ைதேய, புத்திசாலித்தனமான சூழ்ச்சியால், பாண்டவர்கைள வாரணாவதம் எனும் நகரத்திற்கு அனுப்புங்கள். அதன் பிறகு நாம் அவர்கைளக்


அஞ்சத்

ேதைவயில்ைல"


தனது

மகனால் உச்சrக்கப்பட்ட வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட திருதராஷ்டிரன், சிறிது

ேநரம்







தனது

தன்ைன

துrேயாதனனிடம்,

அர்ப்பணித்திருந்தான்.

உறவினர்களிடம் என்னிடம்

"பாண்டு

அவன்

கடைமயுணர்வுடேனேய


கடைமயுணர்ச்சியுடன்

இருந்தான். அவன் உலக இன்பங்கைளப் ெபrதாக மதிக்காமல், நாடு உட்பட அைனத்ைதயும் எனக்குத் தந்துவிட்டான். அவனது மகனும்,

அவைனப் ேபாலேவ அறத்திற்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்து, எல்லா நற்ெசயல்களும் புrகிறான். அவன் உலகப்புகழ் அைடந்து, மக்களின் அபிமானத்துக்குrயவனாக


பல


ெகாண்டிருக்கிறான்; அப்படியிருக்ைகயில் அவனது தந்ைதவழியில்

அவனுக்கு வந்த நாட்டிலிருந்து, அவைன எப்படி விரட்ட முடியும்? ஆேலாசகர்களும்,

(நாட்டின்)

பைடவரர்களும், ீ


ேபரன்களும் பாண்டுவால் நன்கு ேபணிப் பராமrக்கப்பட்டவர்கள்.

ஓ மகேன, இப்படி பழங்காலத்தில் பாண்டுவால் நன்ைமயைடந்த குடிமக்கள்,

யுதிஷ்டிரனுக்காக,


நம்ைம

637

நமது



உறவினர்களுடனும்

ேசர்த்துக்



மாட்டார்களா?"

அதற்கு துrேயாதனன், "ஓ தந்ைதேய, நீ ர் ெசால்வது அைனத்தும்

உண்ைமேய. நமது எதிர்காலத்தின் மீ து விழுந்திருக்கும் தீைமையக் கணக்கில்


மrயாைதகைளயும்

நாம்

மக்களுக்கு


ெகாடுத்ேதாெமன்றால்,

அதிகாரத்ைதக்

கண்டு

நம்

ெபாக்கிஷமும்,


பக்கேம


நிற்பார்கள்.

அைமச்சர்களும்

இந்த

கட்டுப்பாட்டுக்குள்ேளேய இருக்கின்றனர்.

ஓ

நமது

மன்னா,


நமது

ஆைகயால், நீ ர் ஏதாவது நல்ல உபாயம் ெசய்து, பாண்டவர்கைள இங்கிருந்து

வாரணாவத


ெவளிேயற்றிவிடும்.

ஓ

மன்னா, ஆட்சி உrைமகள் அைனத்தும் என்னிடம் வந்தபிறகு, குந்தி அவளது ைமந்தர்களுடன் அவ்விடத்தில் இருந்து திரும்பி வரட்டும்" என்று பதிலுைரத்தான். திருதராஷ்டிரன், மனதிலும்

"ஓ

துrேயாதனா,


ஆனால்,

இேத

அது

சிந்தைனதான்

பாவம்

ஆைகயால், நான் அைத ெவளியிடவில்ைல. பாண்டவர்கள்


என்

ெசயல்

ீ பஷ்மேரா ,

துேராணேர,


பார்ைவயில்,

நாடுகடத்தப்படுவைத

க்ஷத்திrேயா {விதுரேரா}, ெகௗதமேரா (கிருபேரா) ஒருேபாதும் ஏற்க மாட்டார்கள்.

ஓ

ெகௗரவர்களான அறம்சார்ந்த

அன்பு

நாமும்,


வித்தியாசத்ைதயும்

மகேன,


இரு

சமேம.

பக்கங்களுக்கும்

காணமாட்டார்கள்.




எந்த நாம்

பாண்டவர்களிடம் இப்படி நடந்து ெகாண்டால், ஓ மகேன, நாம் குரு குலத்தவர் ைககளாலும், இந்த சிறப்புவாய்ந்தவர்கள் ைககளாலும்,

இந்த முழு உலகத்தின் ைகயாலும் மரணிக்க மாட்ேடாமா? {அவர்கள் நம்ைமக் ெகால்லாமல் விடுவார்களா?}" என்று ேகட்டான்.

ீ துrேயாதனன், "பஷ்மருக்கு இருபக்கத்திடத்திலும் அளவுக்கு மீ றிய பாசம்


நடுநிைலேய பக்கம்


வகிப்பார்.



அவர்


மகன்

(சச்சரவு

மகன்


எங்கிருக்கிறாேனா

638

வரும்ேபாது) என்

அங்ேகதான்




அதில்


கிருபரும்

இருக்க



அவரால்

துேராணரும்

அஸ்வத்தாமனும் இருக்கும் பக்கத்தில் தான் சரத்வத்தின் மகனான தங்ைகயின்

மகைனயும்

துேராணைரயும்,

(அஸ்வத்தாமைனயும்)

தனது

புறக்கணிக்க

முடியாது. க்ஷத்திr (விதுரர்), ரகசியமாக நமது எதிrகள் பக்கத்தில் இருப்பினும், அவரது வாழ்ைவ நடத்த நம்ைமேய நம்பியிருக்கிறார்.

அவர் பாண்டவர்கள் பக்கம் நின்றாலும், அவர் ஒருவரால் நமக்கு எந்த

பாதிப்ைபயும்

அச்சமும்

ஏற்படுத்திவிட





எந்த

வாரணாவதத்திற்கு

நாடுகடத்துங்கள். அவர்கள் இந்நாளிேலேய அங்ேக ெசல்லத் தக்க நடவடிக்ைககைள சுடர்விட்ெடrயும் உட்ெகாள்ளும்

எடுங்கள். ெநருப்பு

துயைர

ஓ


உட்ெகாள்வதுேபால

அைணயுங்கள்.

இச்ெசயலால்

அத்துயரம்,

என்ைன

எனது

உறக்கத்ைதக் களவாடுகிறது. பயங்கரமான கைண ேபால எனது இதயத்ைத துைளக்கிறது" என்றான்.


639


வாரணாவதம் கிளம்பினர் பாண்டவர்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 145

Pandava's set for Varanavata | Adi Parva - Section 145 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் இளவரசன்


"பிறகு





தனது

மக்களுக்கு

மrயாைதகளும்

ெகாடுத்து அவன் பக்கத்திற்கு இழுத்துக் ெகாண்டிருந்தான்.

அேத

திருதராஷ்டிரனால் ெகாடுக்கப்பட்ட

சில

அங்கத்தினர்கள், வாராணவதம் துவங்கினர்.

என்ற


உத்தரவுகள்


சைப

ஒரு

நாள்,

நகரத்தின்


அழைகப்பற்றி


வர்ணிக்கத்

வரவிருக்கும்

பசுபதி

(சிவன்) திருவிழாைவப் பற்றிக் கூறினர். அங்கு வரும் மக்கள் கூட்டம்



அந்த




அத்திருவிழா மிக உற்சாகமானதும் மகிழ்ச்சிகரமானதும் ஆகும் அைனது


பூண்டவர்கள்

கூறினார்கள்.

இது அங்கிருந்த அைனத்துப் பார்ைவயாளர்களின் இதயங்கைளயும் வசீகrத்தது.

இப்படி,


ஓ

பாண்டவர்களுக்கு,

உத்தரவுப்படி

வாரணாவதத்ைதக் குறித்து அந்த சைப உறுப்பினர்கள் ேபசியதும், மன்னா,



அங்கு

காணும்

ெசன்று

ஆவல்

அந்த

உண்டானது.

பாண்டவர்களின் ஆவல் தூண்டப்பட்டைத உறுதிப்படுத்திக் ெகாண்ட அம்பிைகயின் மனிதர்கள்



{திருதராஷ்டிரன்} எப்ேபாதும்


வாரணாவதம்

"இந்த

தான்

உலகத்திேலேய மிக மகிழ்ச்சிகரமான நகரம் என்று ெசால்கிறார்கள். ஆைகயால்,

திருவிழாைவக்


காணும்

ஆவல்




நடக்கும் உங்கள்

நண்பர்களுடனும் விசுவாசிகளுடனும் அங்கு ெசன்று ேதவர்கைளப் ேபால



இருங்கள்.

640

அங்ேக

பிராமணர்களுக்கும்,


(அங்ேக கூடியிருக்கும்) இைசக் கைலஞர்களுக்கும் முத்துக்கைளயும் ரத்தினங்கைளயும் ெகாடுங்கள். நீ ங்கள் விரும்புவைர அங்ேக சிறிது காலம்


ேபால



ெகாண்டிருந்து, பிறகு ஹஸ்தினாபுரம் திரும்புங்கள்" என்றான்.


ேநாக்கங்கைளப்

ெதாடர்ந்தார், புrந்து

"யுதிஷ்டிரன்,

ெகாண்டாலும்,


தான்

பலவனமாக ீ

இருப்பைதக் கருதி, மன்னனிடம், "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றான். பிறகு,




வால்ஹிகா,

அஸ்வத்தாமன்,


ெகௗரவா,

பூrஸ்ரவஸ்,



மற்ற


ேசாமதத்தன், சைப

துறவிகள்,



உறுப்பினர்கள்,

புேராகிதர்கள்


குடிமக்கள், சிறப்புமிகுந்த காந்தாr ஆகிேயாrடம் ெமதுவாகவும், எளிைமயாகவும்,

"திருதராஷ்டிரர்


ேபrல்

நாங்கள்,

எங்கள் நண்பர்கள் மற்றும் விசுவாசிகளுடன், மக்கள் கூட்டம் நிைறந்த,

ெசல்கிேறாம்.

அந்த

மகிழ்ச்சிகரமான,


வளைம


அைடயவும்,


எங்கைள அணுகாதிருக்கவும் எங்களுக்கு வாழ்த்து கூறுங்கள்." என்றான்.


ெகாண்டதும்,

மூத்த

ெகௗரவத்

மகன்


தைலவர்கள்



மகிழ்ச்சிகரமாக அவர்கைள வாழ்த்தி, "பாண்டுவின் ைமந்தர்கேள, அைனத்து

கூறுகளும்

வழிெயங்கும்

(ஐம்பூதங்களும்)

ஆசீர்வதிக்கட்டும்.

அணுகாதிருக்கட்டும்" என்றனர். பாண்டவர்கள்,

நல்ெலண்ணம்

(தங்கள்

பங்கு)

உண்டுபண்ணும்

சிறு

உங்கைள தீைமயும்

நாட்ைட


உங்கள் உங்கைள

அைடய

சில

ெசய்துவிட்டு,

தங்கள் தயாrப்புகைள முடித்து, வாரணாவதத்திற்குக் கிளம்பினர்.


641



642


புேராசனனிடம் ேபசிய துrேயாதனன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 146

Duryodhana spoke to Purochana | Adi Parva - Section 146 | Mahabharata In Tamil


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார்,

"ஓ

பாரதேன,


மன்னன்,

இப்படிக்ேகட்டுக்

ெகாண்டைதக் ேகட்ட தீய துrேயாதனன், திருப்தி



ஓ

பாரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, பிறகு

அதன்

அவன்

தனது

ஆேலாசகரான

புேராசனைனத்

புேராசனனிடம் அரக்கு மாளிைக கட்டும்படி

தனிைமயில் அவனது

வலக்கரத்ைதப்


துrேயாதனன் ஆைணயிடுதல்


நிரம்பிய

இந்த


முழு


உலகும்

எனேத.

எனக்குச் சமமாக உனக்கும் ெசாந்தம். ஆைகயால், அைதக்

காப்பது

நம்பிக்ைகக்குrய

உனது

கடைமயாகும்.

ஆேலாசகர்

எனக்கு

ேவறு

"ஓ

புேராசனா,

ஆனால்

உன்ைன

யாரும்

அது

விட

இல்ைல.

ஆைகயால், ஓ தந்ைதேய, எனக்கு ஆேலாசைனகள் கூறி, எனது

எதிrகைள உமது புத்திசாலித்தனமான உபாயங்களால் நீ ர் அழிக்க ேவண்டும். நான் ெசால்வைதப் ேபால ெசய்யும். பாண்டவர்கைள, திருதராஷ்டிரர் அங்ேக


திருதராஷ்டிரர்




அனுப்பியிருக்கிறார். ேபrல்


விழாக்களில்

ெகாண்டிருப்பர்.

அவர்கள் கலந்து

ேவகமாக

ெசல்லக்கூடிய ேகாேவறு கழுைதகள் பூட்டப்பட்ட இரதத்தில் ஏறி, நீ ர்

இன்ேற

நாற்ேகாண

அங்கு

ெசல்ல

அரண்மைனைய


ஆயுதக்

அங்கு

கிடங்கின்

ெசன்று,


ஒரு

கட்டி

விைல உயர்ந்த ெபாருட்களாலும் ஆசனங்களாலும் நிரப்பி, அந்த மாளிைகையக் கிைடக்கும்

(துருவியறியும்

சணல்,

பிசின்

கண்களுடன்)


எளிதாக

காத்து

எrயும்

வாரும்.

மற்ற

ெபாருட்கைளப் (அவ்வட்ைடக் ீ கட்டுவதில்) பயன்படுத்தவும். சிறிது முழு மஹாபாரதம்

643


மண்ணும், அளவில்


ெநய்யும்,

அரக்ைகயும்

எண்ெணயும், ேசர்த்து

சணைலயும்,

ெநய்ையயும்,

அரக்ைகயும்,

ெகாழுப்பும்

சுவர்களில்

பூசச்

எண்ெணையயும்,



அதிக

வடு ீ



பரப்பி

ைவத்து

பாண்டவர்கேளா மற்றவர்கேளா அந்த வடு ீ எளிதாக எrந்து விடும் என்று

முடிவு

அப்படிப்பட்ட ெபரும்

ெசய்யாதவாறு

ஒரு

மாளிைகைய


குந்தியுடனும்

திருதராஷ்டிரர்

அைத

அவர்களது குைற

அைமக்க

அைமத்து,


வந்து


ெசால்லாதவாறு


பாண்டவர்கைளப் அம்மாளிைகயில்

வசிக்க

ைவயும்.

ெதாழில்திறைமவாய்ந்த

ெதாழிலாளர்களால் ேமலான ஆசனங்கைளயும், வாகனங்கைளயும், படுக்ைககைளயும்



ெகாடும்.

காrயம்


நன்றாக

முடியும் வைர வாரணாவதத்தில் உள்ள எவரும் எைதயும் அறியாத வண்ணம்

அைதச்

ெசய்ய


உறங்குவைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு, அச்சமில்லாமல், நீ ர் அந்த மாளிைகயில்

ெவளிப்புற


தீ

ைவக்க


அதன்காரணமாக பாண்டவர்கள் எrந்து சாக ேவண்டும். மாளிைக எrந்ததால் பாண்டவர்கள் இறந்தார்கள் (அது ஒரு விபத்து) என்று மட்டுேம மக்கள் ெசால்ல ேவண்டும்." என்றான். குரு

இளவரசனிடம்,



என்று

ெசால்லிய

புேராசனன், ேவகமான ேகாேவறு கழுைதகள் பூட்டப்பட்ட ரதத்தில் வாரணாவதம்

ேநரங்கடத்தாமல்,


ஓ


மன்னா,

ஆைணகளுக்குக்

அவன் ெசான்ன எல்லாவற்ைறயும் ெசய்தான்.


644

அங்ேக

ெசன்று

கீ ழ்ப்படிந்து,


விதுரrன் பிதற்றல் ெமாழி - ஆதிபர்வம் பகுதி 147

Vidura spoke in mlechha tongue | Adi Parva - Section 147 | Mahabharata In Tamil




"அேதேவைளயில் காற்று




நல்ல குதிைரகள் பூட்டப்பட்ட ரதத்தில் ஏறினர்.


ஏறுவதற்கு


திருதராஷ்டிரன், குரு

ெபரும்


துயரத்துடன் துேராணர்,



குல

பாதங்கைளத்

மூத்தவர்கைள

மன்னன்




ெதாட்டனர்.

பிறகு

மூத்தவர்களின்


வணங்கி,

சிறுவர்கைளயும்

தங்களுக்குச் சமமாக வாrயைணத்து, அரசகுல

மகளிர்


எல்ேலாrடமும்

விைடெபற்றுக் ெகாண்டு, அவர்கைள மrயாைதயுடன் வலம் வந்து, நாட்டின்

குடிமக்களிடமும்

விைடெபற்றுக்


தங்கள்

ேநான்புகளின் மீ து முழு மனம் ைவத்து வாரணாவதம் ெசன்றனர். ெபரும் ஞானமுள்ள விதுரரும், குரு குலத்தவrல் எருைதப் ேபான்ற மற்றவர்களும் ெகாண்டு,


குரு


குலத்தவrல்


புலிகைளப்

ேபான்ற

ெபரும்

சிறிது தூரத்திற்குப் பின் ெதாடர்ந்து ெசன்றனர். பாண்டவர்கைளத்

ெதாடர்ந்த

குடிமக்களில்

சிலர்

துயர்


துன்பத்துடன்

ெசல்லும் பாண்டுவின் மகன்கைளக் கண்டு மிகவும் வருத்தத்துடன் சத்தமாக, "தீய ஆன்மா ெகாண்ட மன்னன் திருதராஷ்டிரன் ஒேர

கண்ணுடன் எந்தப் ெபாருைளயும் பார்ப்பதில்ைல. அந்த குரு குல ஏகாதிபதி



பக்கம்

தனது



யுதிஷ்டிரேனா,

ெசலுத்த


ீ மனிதர்களின் முதன்ைமயான பமேனா , அல்லது குந்தியின் (இைளய) மகனான

உணர்ச்சி குற்ற

தனஞ்ெசயேனா{அர்ஜுனேனா}

(புரட்சிப்

உணர்ச்சி)


ேபார்

ெதாடுக்கும்




இனி


பாவத்தினால்

ேதைவயில்ைல.


645

குற்ற




மகன்


என்ன

ெசய்ய


தங்கள்


மூலம்


நாட்ைடயைடந்தைத திருதராஷ்டிரனால் ெபாறுக்க முடியவில்ைல. பாண்டவர்கள் துயருறு

அந்த

பாவகர



அனுமதித்தார்?

குரு

பூமிக்கு

எப்படி


விசித்திரவrயனும், ீ

அரசு

நாடு

இந்தப்


இப்ேபாேதா,

முனியான

அந்த

ெபரும்

அநீ திைய


நம்ைமத்


தந்ைதையப் ேபால கவனித்துக் ெகாண்டனர். ஆனால்

கடத்தப்படுவதில்


புலி


ேபான்ற

பாண்டு

ேதவேலாகம் உயர்ந்துவிட்டான். பாண்டுவின் ைமந்தர்களான இந்த இைளவர்கைள

திருதராஷ்டிரனால்

முடியவில்ைல. அற்புதமான

இந்த

நாடு

கடத்தைல

நகரத்ைதயும்

நமது

ெபாறுத்துக் ஏற்காத

ெகாள்ள

நாமும்,

இல்லங்கைளயும்

இந்த


யுதிஷ்டிரன் ெசல்லுமிடத்திற்ேக ெசல்ேவாம்." என்றனர். தாேன துக்கத்துடன் வந்து ெகாண்டிருந்தாலும், வழியில் துயருற்ற குடிமக்களின்

ெசாற்கைளக்



ேபான்றவர்,


நமது


இதயத்துடன் நீ ங்கள்

சிறிது

"மன்னன்

மதிப்புக்குrயவர்,

முதன்ைமயானவர். இல்லாத

ேகட்டு

ஏற்று,

நமக்குத்

அவர்


ேநரம்

ஆன்ம

சிந்தித்த

தகப்பைனப்

குரு,

நமக்கு


ெசயல்படுத்துவேத

நண்பர்கள்.


எங்கைளச்

நமது

சுற்றி

நடந்து, உங்கள் ஆசீர்வாதங்களால் எங்கைள மகிழ்வித்து, உங்கள் வசிப்பிடங்களுக்குத்

திரும்புங்கள்.

காrயமாக




ெசய்யக்கூடிய

காலம்





நாங்கேள

எங்களுக்குக்

எங்களுக்கு ஏற்றுக்

ீ சாதிப்பர்கள் ,"

நன்ைம



இப்படி

ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்டதும், அக்குடிமக்கள் பாண்டவர்கைள வலம் வந்து,

தங்கள்


ஆசிகைளக்

பாண்டவர்கைளக் நீ திகளைனத்தும்

கூறி,


தத்தமது

வசிப்பிடங்களுக்குத்

பின்ெதாடர்வது

விழிப்பைடயச்

அறிந்த




(மிேலச்சர்களின்

ெமாழி)



பிதற்றல்

கற்றறிந்த

நின்றதும்,

மூத்தவைன ெமாழிைய


அேத

ெமாழிைய நன்கறிந்த யுதிஷ்டிரனிடம் மிேலச்ச நாவு உச்சrக்கும்


646


வார்த்ைதகைள மற்றவர் அறியாவண்ணம் யுதிஷ்டரனுக்கு மட்டுேம புrயும்

வண்ணம்,

"அரசியல்

அறிவியலுக்கு

ஏற்ப


திட்டங்கைள கண்டறிந்த ஒருவன், அவற்ைற அறிந்து ெகாண்டு, ஆபத்ைத விலக்கும் முைறயில் நடந்து ெகாள்ள ேவண்டும். உடைல

ெவட்டுவதற்கு,

ஆயுதங்களும் தடுக்கும்

இருக்கின்றன

முைறகைளயும்

இரும்பால்

ெசய்யப்படாத

என்பைத அறிந்த ஒருவன்,

அறிந்திருந்தால்,

அவைன

கூrய

அைதத்

பைகவரால்

காயப்படுத்த முடியாது. ைவக்ேகாைலயும் மரத்ைதயும் உண்பவேனா {ெநருப்ேபா}

பனிைய


உலர்த்துபவேனா

துைளயில்

ேபான்றைவகைள}

எrக்க

{சூrயேனா}

ஆழ்ந்த

என்பைத

அறிந்த

வசிப்பவர்கைள முடியாது

{எலி,

முயல்

ஞானமுள்ளவன் பாதுகாப்பாக வாழ்ந்திருப்பான். குருடன் வழிையப் பார்ப்பதில்ைல.

குருடனுக்கு

திைசகளின்



உறுதியற்ற ஒருவன் வளத்ைத அைடவதில்ைல.

இைத ஞாபகத்தில் ைவத்துக் ெகாண்டு, உங்கைளக் காத்துக் ெகாள். எதிrகளால்


இரும்பாலாகாத


(எrயக்கூடிய வடு) ீ எடுக்கும் மனிதன், தனது வசிப்பிடத்ைத நrயின் வசிப்பிடம்

ைவத்தால்)

ேபால


சுற்றினால்

வழிகள்

நட்சத்திரங்களின் தன்னிடம்

ஆக்கினால்

உள்ள

துைண

(ெவளிேய


தப்பிக்கலாம்.

பற்றிய



ஐந்ைதக்

ஒரு

திைசைய

(ஐம்புலன்கைளக்)

வழி

மனிதன்

பல

ஊர்


அறியலாம்.

கட்டுப்பாட்டில்

ைவத்திருக்கும் ஒருவைன, அவனது எதிrகளால் அடக்க முடியாது. இப்படிச்





ெகாண்ேடன்"


மகன்

விதுரrடம்,

பிறகு


"உம்ைம


நான்

கற்ற

புrந்து


சில

அறிவுைரகள் ெசால்லி சிறிது தூரம் அவர்கைளத் ெதாடர்ந்து, பின்பு அவர்கைள

வலம்

வந்து,

வசிப்பிடம் திரும்பினார். குடிமக்களும்,



விதுரரும்

விைடெபற்று

ெசன்ற

பிறகு,

தனது

குந்தி

யுதிஷ்டிரrடம், "மக்கள் முன்னிைலயில் க்ஷத்திr{விதுரர்} ெசான்னது

எதுவுேம விளங்கவில்ைல. அவர் எதுவுேம ெசால்லாதது ேபாலேவ


647


இருந்தது. குரலில்,

நாங்கள் ேபசிக்

ஆனால்

நீ யும்

பதிலுைரத்தாய்.

அறிந்து ெகாண்ட

என்று ேகட்டாள். யுதிஷ்டிரன்,

அேத

ேபான்ற


ெகாள்வது

தவறல்ல


"அறம்



ஒன்றும்


நான்


ேகட்க

அேத

புrயவில்ைல.

நீ யும்

அவரும்

விரும்புகிேறன்,"


நமக்காகக்

கட்டப்பட்டிருக்கும் மாளிைக எளிதில் எrயத்தக்கப் ெபாருட்களால் ஆனது

என்று

இருக்கக்கூடாது ைவத்திருக்கும்

ெசான்னார். என்றும்

ஒருவன்

தப்பிக்கும் தனது

முழு

அைடவான் என்றும் ெசான்னார்.

வழிைய

நீ

புலன்கைளக்




அரசாட்சிையயும்

அதற்கு நான் விதுரrடம் நான்

புrந்து ெகாண்ேடன் என்று ெசான்ேனன்," என்றான்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பாண்டவர்கள் பங்குனி மாதத்தின் எட்டாவது நாளில் ேராகிணி நட்சத்திரத்தில் வாரணாவதம் வந்து ேசர்ந்து, அந்த நகரத்ைதயும் நகர மக்கைளயும் கண்டனர்."


648


யுதிஷ்டிரன் ெசான்ன உபாயம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 148 The option chose by Yuthishthira | Adi Parva - Section 148 | Mahabharata In Tamil






வருைகையக்

(வாரணாவதத்தின்) குடிமக்கள்


மிகுந்த மகிழ்ச்சி ெகாண்டு, ேவகமாக

ஆயிரக்கணக்கான வாகனங்களில்

வாரணாவதத்ைதவிட்டு ெவளிேய



அந்த

சிறந்தவர்களுக்குக் {பாண்டவர்களுக்குக்}

ெகாடுப்பதற்காக, சாத்திரங்களில்

ெசால்லப்பட்டுள்ள வைகப்


பல

பrசுப்


வந்தனர். வாரணாவதத்தின் மக்கள்,

ைமந்தர்கைள ெஜயம்

பாண்டவர்களுக்கு வாரணவதத்தின்

குந்தி

என்ற

குடிமக்கள் பrசளித்து வரேவற்றனர்.

அணுகி,

வார்த்ைதைய

உச்சrத்து,

அவர்கைளச்


நின்றனர். இப்படி மக்களால் சூழப்பட்ட மனிதர்களில் புலி ேபான்ற

யுதிஷ்டிரன், ேதவர்களுக்கு மத்தியில் இருக்கும் இடிையக் ைககளில் தாங்கியிருப்பவன் அைனத்து

ேபாலப்

{இந்திரன்}

ஆபரணங்களாலும்

பாவமற்றவர்கள்,


பிரகாசமாக


அலங்கrக்கப்பட்ட நன்கு

அந்தப்

வரேவற்கப்பட்டு,

மக்கள்ெதாைக நிைறந்த அந்த வாரணாவதத்துக்குள் நுைழந்தனர். ஓ ஏகாதிபதிேய, அந்த நகருக்குள் நுைழந்த அவ்வரர்கள், ீ தங்கள் கடைமகளில்

வசிப்பிடத்துக்குச்


வசிப்பிடங்களுக்கும்,


ெசன்றனர். பின்பு

பிறகு

சூதர்கள்,

நகர



அதிகாrகளின் ைவசியர்கள்

வசிப்பிடங்களுக்கும், ஏன் சூத்திரர்களின் வசிப்பிடங்களுக்கும் கூட


649


ெசன்றனர். ஓ பரத குலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன, குடிமக்களால் ெபrதும் முன்பு


விட்டு,


அவைனத்


புேராசனைன ெசன்றனர்.

தங்கள் பின்பு

அவர்களுக்காக கட்டி ைவக்கப்பட்ட அரண்மைனக்குச் ெசன்றனர். புேராசனன்


படுக்ைககைளயும்,

முன்பு

உணைவயும்,

தைரவிrப்புகைளயும்,



ெபாருட்கைளயும் ைவத்தான். விைலயுயர்ந்த ஆைடகைளப் பூண்டு ெகாண்ட


ெகாண்டாடப்பட்டு, ஆரம்பித்தனர்.

புேராசனனாலும்,

வாரணவதத்திேலேய

மக்களாலும்


வாழ

பாண்டவர்கள் அப்படி பத்து இரவுகள் அங்கு தங்கினார்கள். அவ்வடு ீ சபிக்கப்பட்ட

வடாயிருப்பினும், ீ

புேராசனன்


இது

"அருளப்பட்ட வடு" ீ என்று அைழக்கப்படுகிறது, என்று ெசான்னான்.

அதன்பிறகு அந்த மனிதர்களில் புலி ேபான்றவர்கள் விைலயுயர்ந்த ஆைடகள்

பூண்டு,

அந்த

கயிைலயினுள்

குஹ்யகர்கள்

அந்த

ஆய்வு

மாளிைகக்குள் (யக்ஷர்கள்}

புேராசனனுடன்,

நுைழவது

ேபால

நுைழந்தனர். அறம்சார்ந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயான யுதிஷ்டிரன் வட்ைட ீ

ெசய்து,

ீ பமனிடம்

அது

எrயத்தக்கப்

ெபாருட்களால்தான் கட்டப்பட்டிருக்கிறது என்பைதத் ெதrவித்தான்.

அரக்ைகத் {அரக்கு} தயார் ெசய்யும்ேபாது அதனுடன் கலக்கும் ெநய் மற்றும்

ீ பமனிடம் ,

ெகாழுப்பின் "ஓ

வாசத்ைத



நுகர்ந்து

கண்ட


எrயத்தக்க


இவ்வடு ீ

ெபாருட்களாேலேய

கட்டப்பட்டிருக்கிறது. நிச்சயமாக இது ெதளிவாகத் ெதrகிறது. நமது எதிr, நம்பத்தகுந்த கட்டுமானக் கைலஞர்கைளக் ெகாண்டு, சணல், குங்கிலியம், ெதளிந்த


ெநய்யில்

புல்,

ைவக்ேகால்,

ஊறைவத்து

மூங்கில்

இந்த


வட்ைட ீ

அழகாகக்

கட்டியிருக்கிறான். துrேயாதனனின் உத்தரவுக்கிணங்கி, இந்தத் தீய

பாவி புேராசனன், அவைன நம்பிய நம்ைம எrப்பதற்காகேவ இங்கு ீ தங்கியிருக்கிறான். ஆனால், ஓ பிருைதயின் மகேன{பமேன }, ெபரும்

புத்திகூர்ைம ெகாண்ட விதுரர், இந்த ஆபத்ைத உணர்ந்ேத என்ைன முன்கூட்டிேய

எச்சrத்திருக்கிறார்.

நம்

மீ து

ெகாண்ட

பாசத்தால்

எப்ேபாதும் நமது நன்ைமையேய விரும்பும் நமது சிறிய தகப்பனார், அைனத்ைதயும் அறிந்து ெகாண்டு, துrேயாதனனின் கட்டைளயால்


650


இந்தப்பாவிகளால்

ரகசியமாகக்

கட்டப்பட்ட

இந்த

ஆபத்தான

வட்ைடப் ீ பற்றி நமக்குச் ெசால்லியிருக்கிறார்." என்றான். இைதக்

ேகட்ட

ீ பமன் ,


வடு ீ

திரும்புவது

நமக்கு

"ஐயா,

என்பைத

நீ ர்

இது

எrயத்தக்கப்

அறிந்தால்,

ெபாருட்களால்

உடேன

நாம்

இந்த

இடத்ைதவிட்டு அகன்று நாம் முதலில் தங்கியிருந்த இடத்திற்ேக {!} நன்ைமையத்

தரும்."



"நாம் இங்ேகேய வாழ ேவண்டும் என்ேற எனக்குத் ேதான்றுகிறது. சந்ேதகத்திற்கிடமில்லாமல் விழிப்பான

எச்சrக்ைகயுடனும்

நிைலயிலும்

ெசய்து

இங்கிருந்து


மதிக்காதவன்.

நாம்

அப்படி

உணர்வுகள்

வாழும்ேபாது,

தப்பிப்பதற்கான

வாய்ப்ைப

ஏதாவது


ேவண்டும். நிச்சயமாக புேராசனன் அவதூைறயும் பழிபாவத்ைதயும் அந்தப்

பாவி

ெகால்லப்பட்ட ேகாபப்பட்டு ேபாகிறார்?

இங்கு

தங்கியிருக்கிறான். ீ பஷ்மர்

பிறகு


அல்லது



எதிராகச்

சீறும்

வாய்ப்பிருக்கிறது. நாம்



நமது

ேகாபம்

ேகாபத்திற்கு

பாட்டனான

ேபான்றவர்களும்,

அறச்சீற்றம்

உத்தரவுக்கிணங்கிேய

நாம்


ஏன்

ஆளாகப்

ெகாள்வாரா? அவர்

ீ பஷ்மரும் , தீய

அப்படிக்

மற்ற

ேகாபமைடயவும்

எrக்கப்படுவதற்கு

தப்பித்ேதாெமன்றால்,

குரு

காrயங்களுக்கு


எவ்வாறிருப்பினும்,

இங்கு

ஆட்சிைய

அஞ்சி,


துrேயாதனன், நாம் இருக்கும் இடத்ைதத் ேதடி தனது ஒற்றர்கைளக்

ெகாண்டு நமக்கு மரணத்ைத ஏற்படுத்துவான். நமக்கு அதிகாரமும் இல்ைல பலமும் இல்ைல. ஆனால், துrேயாதனன் இரண்ைடயும் ெகாண்டிருக்கிறான். நமக்கு நண்பர்கேளா கூட்டாளிகேளா இல்ைல. ஆனால்


அவனது


இரண்ைடயும்

ெகாண்டிருக்கிறான்.

நாம்

ெசல்வமற்றிருக்கிேறாம். துrேயாதனனுக்ேகா முழு ெபாக்கிஷமும் ேமற்ெகாண்டாவது


நம்ைம

அவனால்

எந்த

ெகால்ல

உபாயத்ைத


என்பது

நமக்குத் ெதளிவாகவில்ைலயா? ஆைகயால், நாம் இந்தப் பாவிைய (புேராசனைன)

ஏமாற்றி,


கடத்தி,

சில


நம்ைம மைறத்துக் ெகாள்ேவாம். ேவட்ைடயில் காலம் கடத்தி, நாம் இந்தப்பூமியில் இடத்திற்கான

சுற்றுேவாம்.



பாைதகள்

திrவதால்,


நமக்குத்

இந்த

ெதளிவு

ஏற்படும். அதனால் நாம் எதிrயிடமிருந்து தப்பிக்கும்ேபாது, அப்படித் தப்பிப்பது

சுலபமாக



651

ேமலும்,

இந்த

நாேள,

மிக



நமது


உண்டாக்குேவாம்.

இவ்வழியில்

ெசய்வதைனத்ைதயும் நம்ைம

உட்ெகாள்ள

பாதுகாப்புக்கான

மைறத்து முடியாது.

ஒரு

ெசய்து

நாம்


சுரங்கப்

பாைதைய

வந்தால்,

ெநருப்பால்

ெசயல்பட்டு

இங்ேகேய

நாம்

தங்கி,

புேராசனேனா

நமது

அல்லது

வாரணாவத குடிமக்கேளா அறியாத வண்ணம் ெசய்ய ேவண்டும், நாம்

தப்பிப்பைதயும்




652


அறியக்கூடாது,"


சுரங்கப்பணி ெதாடங்கியது - ஆதிபர்வம் பகுதி 149 Passage work started | Adi Parva - Section 149 | Mahabharata In Tamil

(ஜதுக்கிரக பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் நிபுணரான


ஒருவர்

{கனகன்}

ரகசியமாகச் விதுரரால் நான்



"சுரங்கம்

ேதாண்டுவதில்

நண்பர்


சந்தித்து

"நான்

அனுப்பப்பட்டவன்.

ேதாண்டுவதில்

நிபுணன். நான் பாண்டவர்களுக்கு ேசைவ நான்

ெசய்ய என்ன

என்பைதச்


ெசய்ய





நம்பிக்ைகயால் விதுரர் என்னிடம் "நீ



ெசன்று

நன்ைம

ெசய்"

என்றார். நான் உங்களுக்கு என்ன

தருமனுடன் சுரங்கம் ேதாண்டும் நிபுணர்

ெசய்ய ேவண்டும்? ேதய்பிைறயின் பதினான்காவது

நாள்

இரவில்




{சதுர்த்தசி}

இந்த

வட்டின் ீ கதவுகளுக்கு தீ ைவப்பான். மனிதர்களில் புலி ேபான்ற தாயுடன்



வைகயில் திருதராஷ்டிரனின் மகன், அந்தத் தீய பாவி முடிவு ெசய்து

மிேலச்ச

ைவத்திருக்கிறான். ெமாழியில்

ெமாழியில்

ஓ




ஏேதா

மகேன,

ெசால்ல,

கூறியிருக்கிறீர்.

நீ ரும்


இக்குறிப்புகைள

அேத நீ ர்

என்ைன நம்புவதற்காகேவ ெதrவிக்கிேறன்." என்றார். இவ்வார்த்ைதகைளக்

ேகட்ட


ேபசும்


மகன் அவrடம், "ஓ இனிைமயானவேர, நான் உம்ைம விதுரrன் நம்பிக்ைகக்குrய அறிந்திருக்கிேறன். அர்ப்பணிப்புடனும் யாெதான்றும்

நண்பராகவும், இருப்பவர்.

இல்ைல.


நீ ர்

அவrன்

அன்புக்குrயவருமாக


உண்ைமயாகவும்

அவருக்கு 653

கற்ற நீ ர்


எப்படி

அறியாத

ேவண்டியவேரா,


அேத

ேபாலத்தான்

எங்களிடமும்



ேவண்டியவர்.

காணாதீர்.

அவrடமும்



எப்படிேயா அப்படிேய உங்களுக்கும். கற்ற விதுரர் எங்கைளக் காப்பது ேபால, நீ ரும் எங்கைள காப்பாற்றும். எrயத்தக்க இந்த வடைட, ீ


மகனின்

உத்தரவாேலேய


கண்டுபிடித்தான். அந்த இழிந்த துன்மார்க்கன் ெசல்வம் மற்றும் கூட்டாளிகளின் துைண ெகாண்டு எங்கைள இைடெவளியின்றி

ெதாடர்கிறான். உமது சிறு உைழப்ைபக் ெகாடுத்து வரவிருக்கும் ெபருந்தீயிலிருந்து




இங்ேக

எrத்துக் ெகால்லப்பட்டால், துrேயாதனனின் விருப்பம் ஈேடரும்.

இங்ேகதான் அந்தப் பாவியின் ஆயுதம் நிைறந்த ஆயுத சாைல இருக்கிறது.

இந்தப்

மதில்கள்

ெபrய


தப்பிக்க

மாளிைகையெயாட்டி எந்த

வழியும்



கட்டப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால் துrேயாதனனின் இந்தப் புனிதமற்ற

திட்டத்ைத விதுரர் ஆரம்பத்திலிருந்ேத அறிந்திருக்கிறார். அவேர எங்கைள

முன்கூட்டி

அறிந்திருந்த இருக்கிறது.

அந்த

எச்சrத்தார். ஆபத்து,

இைவ


க்ஷத்திr


முன்கூட்டிேய

நமது


வாயிலருேக

அறியாவண்ணம்

எங்கைளக் காப்பாற்றும்." என்றான்.

இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட அந்த சுரங்க நிபுணர், "அப்படிேய ஆகட்டும்"

என்று



ேதாண்டும்

பணிைய

கவனத்துடன் ெதாடங்கி, ெபrய சுரங்க வழிைய உண்டாக்கினார். அச்சுரங்கத்தின் சமமாக

நடு

மரப்பலைகயால்

வாயிைல இைதக்

வாய்

கவனமாக



மூடப்பட்டு

பார்த்துவந்த

அது


அந்தப்

தைரக்கு

அவ்வட்டின் ீ

பாவி


கவனித்துவிடப் ேபாகிறான் என்ற பயத்தில்

அவ்வாய்

அப்படி மூடப்பட்டிருந்தது. பாண்டவர்கள் ஆயுதங்கைளத் தயார்

நிைலயில் ைவத்துக் ெகாண்டு {ஆயுதம் தrத்துக் ெகாண்ேட} தங்கள் அைறயில்

உறங்கினர்.

ேவட்ைடயாடினர். நம்பவில்ைல அங்கு குறித்து

ஓ

மன்னா,


பாதுகாப்புடன் வாரணாவத


பகெலல்லாம் இப்படி,

நம்புவது


புேராசனைன

ேபால


பாசாங்கு



654

கானகத்தில் ெசய்து

திட்டம்

அறிந்திருக்கவில்ைல.


உண்ைமயில்,

சுரங்க

நிபுணரான


நண்பைரத்

தவிர

ேவறு யாரும் இத்திட்டத்ைத அறியவில்ைல.


655


ீ மாளிைகக்கு தீயிட்டான் பமன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 150 Bhima set fire to the palace | Adi Parva - Section 150 | Mahabharata In Tamil





சந்ேதகத்திற்கிடமில்லாமலும் வாழ்ந்தைதக் புேராசனன்



மகிழ்ச்சியுடனும் ஒரு

வருடம்

கண்ட





மகிழ்ச்சிேயாடிருப்பைதக் கண்ட குந்தியின் அறம்சார்ந்த ைமந்தன் "ெகாடும்

இதயம்

அந்தப்


ெகாண்ட

பாவி

நன்றாக

ஏமாற்றப்பட்டிருக்கிறான். நாம் தப்பிச்

காலம்

ெசல்வதற்குத்

தகுந்த

வந்தெதன

நான்

நிைனக்கிேறன். சாைலக்கு

புேராசனைன ெகான்று, அங்ேக ேபரும் தப்பிச்


அவனது

விட்டு,

யாரும்

ஆயுத

மூட்டி,

எrத்துக் உடைல

நாம்

ீ வாரணாவதத்தில் பமன்

ஆறு

அரக்கு மாளிைகக்கு தீமூட்டுதல்


ெசன்றுவிடலாம்,"

என்று

ீ பமன் ,



இரட்ைடயர்களிடம் (நகுலன் மற்றும் சகாேதவனிடம்) ெசான்னான்,

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ மன்னா, பிறகு தானம் ெசய்யும் நிகழ்ச்சி ஒன்று நடந்த ேபாது, குந்தி ஒரு குறிப்பிட்ட நாள் இரவில் ெபரும்

எண்ணிக்ைகயிலான


உணவு

ெகாடுத்தாள். அங்ேக பல ெபண்களும் வந்து உண்டும், குடித்தும், அவர்கள்

விருப்பப்பட்டவாறு

மகிழ்ந்திருந்தனர்.

பிறகு


குந்தியிடம் அனுமதி ெபற்று தங்கள் வடுகளுக்குத் ீ திரும்பினர்.


656


யாத்திைர

ெசய்து

ெகாண்டிருந்த,

மகன்களுக்குத் நிஷாதப்

தாயான

ெபண்மணி

ெபண்மணி},

ஒரு

{ேவடுவப்

உணவு

விரும்பியும்,

ஐந்து

ெபற


இழுக்கப்பட்டும், தனது மகன்கள் அைனவைரயும்

அந்த

விருந்துக்கு அைழத்து வந்தாள். ஓ

மன்னா,

மகன்களும் உண்டிருந்த ேபாைத

பாண்டவர்கள் சுரங்கப் பாைதக்குள் நுைழந்தனர்.

அவளும்

அவளது


மதுவினால்


நிைல

தடுமாறி இருந்தனர். அந்த

மாளிைகயில்

உணர்விழந்து மாளிைகயில்

பிணம்

அந்தப்

ேபால்

வசித்தவர்கள்

ெபண்

தனது

உறங்கிக்



ெகாண்டிருந்தாள். உறங்கப்

அந்த

படுத்தவுடன்,

அங்ேக அந்த இரவில் ெபரும் பலத்துடன் கூடிய காற்று வசியது. ீ அப்ேபாது அந்த

ீ பமன் ,

வட்டுக்கு ீ


தீ


மூட்டினான்.



அந்த



ைமந்தன், அந்த அரக்கு வட்டின் ீ கதவுகளுக்கு தீ மூட்டினான். பிறகு அவன்

அந்த

மாளிைகையச்


பல


தீ

மூட்டினான். பாண்டவர்கள் சுரங்க வழியிலிருந்து ெவளிேயறினர்

அந்த

வடு ீ

பல

தீப்பற்றிக்

ெகாண்டைதக் கண்டு திருப்தி ெகாண்ட பிறகு,

அந்த

பாண்டுவின் ேநரத்ைத

பாைதக்குள் ெநருப்பின்


விரயமாக்காமல் நுைழந்தனர்.

எழுப்பியது.

ெகாண்டைதக் குடிமக்கள்

657



ெவப்பமும்

உக்கிரமைடந்து



வடு ீ

கவைல

சுரங்கப்

பிறகு

அந்நகர

கண்ட

தங்கள்

அந்த

அந்த

உறுமலும் மக்கைள

தீப்பற்றிக்

நகரத்து



முகங்களுடன் "அந்தத் தீய ஆன்மா ெகாண்ட பாவி (புேராசனன்)

அவனது முதலாளியின் உறவினர்கள் அழிவுக்காக துrேயாதனனின் கட்டைளயின் ேபrல், இவ்வட்ைடக் ீ கட்டினான். நிச்சயமாக அவேன

இதற்கு தீ மூட்டியிருக்கிறான். ச்சீ... ச்சீ.. எவ்வளவு ஓரவஞ்சைன ெகாண்ட




அவன்தான்

சிறந்தவர்களான எrத்த


தீய

ெபற்றிருக்கிறான் வாrசுகைள

சந்ேதகமற்ற

ஆன்மா

திருதராஷ்டிரன்.

எதிrகளாகக்

எrத்துவிட்டான்! அந்த


அப்பாவி

ெகாண்ட

கருதி,

இளவரசர்கைள,

அந்தப்

பாவிையயும்

(புேராசனைனயும்), விதி எrத்து ெகான்றுவிட்டது." என்றனர். ைவசம்பாயணர்


"வாரணாவதத்தின் (பாண்டவர்களின் ஒப்பாr


குடிமக்கள் விதிைய

ைவத்தழுது,



பாண்டவர்கள் அைழத்துக்

தங்கள்


வழியிலிருந்து

நிைனத்து)

அன்று

அவ்வட்ைடச் ீ

இப்படி இரவு



தாைய

அந்தச்

ெவளிவந்து,

சுரங்க

யாரும்

அறியாத வண்ணம் விைரவாக ஓடினர். ஆனால்,

தூக்கக்

கலக்கத்தாலும்,

பயத்தாலும் தங்கள் தாயுடனிருந்த அந்த எதிrகைளத்

சேகாதரர்கைளயும் தாையயும் ீ தூக்கிக் ெகாண்ட பமன்

ஆனால்,

ஓ



தண்டிப்பவர்களால்

முன்ேனற



வரமும், ீ

துrதமான

ீ இயக்கமும் ெகாண்ட பமேசனன் , அந்த இருளில் தனது சேகாதரர்கள் அைனவைரயும்,

தனது


இரட்ைடயர்கைளத் யுதிஷ்டிரைனயும்,

தாையயும்

அவன்,

தனது

தனது



தாையத்

பக்கங்களிலும்

அர்ஜூனைனயும்

தனது

இரு

ஓடத்

ேதாளிலும்,

{இடுப்பிலும்},

கரங்களிலும்

தூக்கிக் ெகாண்டான். ெபரும் சக்தியும், பலமும், காற்ைறப் ேபான்ற ேவகமும்

ெகாண்ட

விrேகாதரன்,

எதிர்பட்ட

மரங்கைளத்

தனது

மார்பால் ஒடித்துக் ெகாண்டும், பூமிையத் தனது பாதச்சுவடுகளால் ஆழமாகத் துைளத்துக் ெகாண்டும் ெசன்றான்.


658


கங்ைகையக் கடந்த பாண்டவர்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 151 Pandavas crossed the Ganga | Adi Parva - Section 151| Mahabharata In Tamil

(ஜதுக்கிரக பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் "அேத




தனது நம்பிக்ைகக்குrய ஒரு நல்ல

மனிதைன

குணம்

பைடத்த

அந்த

கானகத்திற்குள் அனுப்பினார். அந்த

மனிதன்,

ஒரு


கங்ைகயின் அளந்து

பாண்டவர்களுக்காக விதுரரால் அனுப்பப்பட்ட


மூலம்

ஆழத்ைத

ெகாண்டிருந்த அவர்களது

தாயாருடன்

துrேயாதனனின் அறிந்த

பகுதியில்,


படகும் படகுக்காரனும்

துன்மார்க்கனான


தீய


திட்டங்கைளத்

புத்திகூர்ைமயுள்ள


தனது

அதன்

காரணமாகேவ அந்த விேவகமுள்ள மனிதைன பாண்டவர்களிடம்

அனுப்பினார். விதுரரால் அனுப்பப்பட்ட அந்த மனிதன் புனிதமான கங்ைகயின் கைரயில் இயந்திரங்களுடனும் ெகாடிகளுடனும் கூடிய படெகான்ைற பாண்டவர்களுக்குக் காட்டினான். அப்படகு,

கடும்

காற்ைறயும்

புயல்காலத்திலும்

சமாளிக்கும்

ைகவிைனஞர்களால் விதுரரால்தான்

அைலகளின்

வண்ணம்

கட்டப்பட்டிருந்தது.

அனுப்பப்பட்டவன்

ேவகத்ைதயும்


அம்மனிதன்,

என்பைத

தான்

நிரூபிக்க

பாண்டவர்களிடம், "ஒ யுதிஷ்டிரா, கற்றறிந்த விதுரர், நான் அவrடம் இருந்துதான்

வருகிேறன்

ெசால்லியனுப்பினார். பனிையக்

காய

வசிப்பவைன

என்பைத

நிரூபிக்க

'ைவக்ேகாைல

ைவப்பவேனா {சூrயன்}

எrக்க


ஒரு

சம்பவத்ைதச்

உண்பவேனா


இைத

{அக்னி},

ெபாந்தினுள்

அறிந்தவன்

தன்ைன

மரணத்தில் இருந்து காத்துக் ெகாள்வான்.' என்ற வார்த்ைதகைளச் ெசால்லச்


அனுப்பப்பட்டவன்தான்

இதன்

என்பைதயும்,

மூலம் நான்

நான்

விதுரரால்

நம்பிக்ைகக்குrயவன்

என்பைதயும் அறிந்து ெகாள்ளும். அைனத்ைதயும் அறிந்த விதுரர், முழு மஹாபாரதம்

659


'ஓ


மகேன,

நீ


கர்ணன்,


அவனது சேகாதரர்கள், மற்றும் சகுனிைய ேபாrல் ேதாற்கடிப்பாய்' என்று

நான்

ெசான்னதாகச்

ெசால்.'



நீ rல்

இருக்கும் இந்தப் படகு, புறப்படுவதற்குத் தயாராக இருக்கிறது. இது நிச்சயம் உங்கள் அைனவைரயும் இந்தப் பகுதிகளிலிருந்து தாங்கிச் ெசல்லும்." என்றான். அந்த


சிறந்தவர்கள்

தங்கள்

தாயுடன்

ேசாகமாக

இருப்பைதக் கண்ட அம்மனிதன், அவர்கைள கங்ைகயின் மீ திருந்த படகில்

ஏற்றி,




தானும்

"விதுரர்

ஏறிக்


உங்கைள

பிறகு

(மானசீகமாக)

உச்சிேமாந்து {தைலைய முகர்ந்து} அைணத்து, 'உங்களுக்கு நன்ைம தரும்

இந்தப்

எக்காரணம்

பயணத்ைதத்


தனியாக

ேமற்ெகாள்ளும்ேபாது,

கவனக்குைறவுடன்

என்றும் ெசான்னார்," என்றான்.

இருந்துவிடக்கூடாது'

இவ்வார்த்ைதகைள அந்த இளவரசர்களுக்குச் ெசான்ன விதுரரால் அனுப்பப்பட்ட

அந்த

ேபான்றவர்கைள

மனிதர்,

தனது

அந்த

படகில்




அக்கைரக்கு

அைழத்துச் ெசன்றான். அப்படி நீ rன் ேமல் அவர்கைள அைழத்துச்

ெசன்று, அவர்கள் பாதுகாப்பாக அக்கைரயில் இறங்கியைதக் கண்ட அம்மனிதன்

"ெஜயம்"

{ெவற்றி}

என்ற

வார்த்ைதச்


அதன்பிறகு அவர்கைள விட்டகன்று, அவன் எங்கிருந்து வந்தாேனா அங்ேகேய திரும்பிச் ெசன்றான்.

அச்சிறப்பு




விதுரருக்கான

ெசய்திையச் ெசால்லிவிட்டு, கங்ைகையக் கடந்து, ரகசியமாகவும் ேவகமாகவும் முன்ேனறினர்.


660


யுதிஷ்டிரன் துயரம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 152 The sorrow of Yuthishthira | Adi Parva - Section 152 | Mahabharata In Tamil (ஜதுக்கிரக பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர்


"பிறகு இரவு கழிந்ததும், நகரத்து மக்கள்

ெபருமளவில்

பாண்டுவின் காண


அவ்வடு ீ

கூடி

ைமந்தர்கைளக் எrந்து

அரக்ைகக்

கட்டப்பட்டது

ேபான



அைதக் கட்டிய (துrேயாதனனின்)

ஆேலாசகர் புேராசனனும் எrந்து இறந்தான்



அைணத்த

பிறகு

அம்மக்கள் அறிந்தனர். அவர்கள், "நிச்சயம்

இது

அழிவுக்காக

பாண்டவர்களின் பாவியான


ஏற்படுத்திய

திட்டம். துrேயாதனன் திருதராஷ்டிரனுக்குத் ெதrந்ேத பாண்டுவின் வாrசுகைளக்

ெகான்றிருக்கிறான்

என்ற

சிறு

சந்ேதகமும்

எழுபடுகிறது. இல்ைலெயன்றால் அவ்விளவரசன் தனது தந்ைதயால் தடுக்கப்பட்டிருக்க ேவண்டும்.

ீ சந்தனுவின் ைமந்தன் பஷ்மர் , துேராணர், விதுரர், கிருபர் மற்றும் மற்ற


ஆகிேயார்,

தங்கள்


சrவரச்

ெசய்ய வில்ைல என்ற சிறு சந்ேதகமும் எழுகிறது. சr இனி, "உனது

ெபரும் விருப்பம் ஈேடறியது! நீ பாண்டவர்கைள எrத்துவிட்டாய்" என்று

திருதராஷ்டிரனுக்குச்


அனுப்புேவாம்."

என்று

அவர்கள் ெசால்லிக் ெகாண்டனர். பிறகு,



காண

சிலைர

அனுப்பினர்.

அவர்கள் அந்த அப்பாவி நிஷாதப் ெபண்மணியும், அவளது ஐந்து மகன்களும்

எrந்து



பிறகு,

விதுரரால்

அனுப்பப்பட்ட சுரங்க நிபுணர், யாரும் அறியாவண்ணம், சாம்பைல


661


அகற்றி,

அவர்

ேதாண்டியிருந்த

சுரங்கக்

ேபாட்டு அைத மைறத்தார். பிறகு,

அந்நகர

ஆேலாசகர்

குடிமக்கள்,


புேராசனனும்

எrந்து

இறந்த

தீயச்


(துrேயாதனனின்)

ேபாய்

திருதராஷ்டிரனுக்குச் ெசால்லியனுப்பினர். பாண்டவர்கள்

குழியில்

ெசய்திையக்

இறந்ததாக

ேகட்ட

மன்னன்

திருதராஷ்டிரன் ெபரும் துயர் ெகாண்டு அழுதான். அவன், "இந்த வரீ ைமந்தர்கள் ெகாண்ட

தங்கள்

எனது



எrந்து

ேபானதால்,

மன்னன்

பாண்டு,

ெபரும்

புகழ்


இன்றுதான் இறந்து ேபானான். மக்கேள ேவகமாக வாரணாவதம் ெசன்று

அவ்வரர்களுக்கும், ீ

ஈமச்சடங்குகைளச் ெகாணர்ந்து அவர்களது

குந்திராஜனின்

ெசய்யுங்கள்.

அதற்குத்

நன்ைமக்கான

எrந்து

ேபானவர்களின்

ெசய்ய


மகளுக்கும்


தகுந்த

எல்லா

எலும்புகைளக்


ெசயல்கைளயும்





அங்ேக

ெசல்லட்டும். பாண்டவர்களுக்காகவும், குந்திக்காகவும் இச்சூழலில் என்றான்.

நற்கருமங்கள்


ெதாடங்கட்டும்."

உறவினர்களால் சூழப்பட்ட அம்பிைகயின் ைமந்தன் திருதராஷ்டிரன், இைதச்




நீ ர்க்கடன்

ெசலுத்தினான். அைனவரும் ேசாகத்தால் தாக்குண்டு சத்தமாக "ஓ யுதிஷ்டிரா, ஓ குரு குலத்தின் இளவரசேன!" என்று கதறி அழுதனர். ீ அேத ேவைளயில் மற்றவர்கள், "ஓ பமா !, ஓ பல்குணா!" என்றும்,

ேவறு சிலர், "ஓ இரட்ைடயர்கேள!, ஓ குந்தி!" என்றம் கதறி அழுது தங்கள்

நீ ர்க்கடன்கைளச்

ெசலுத்தினர்.

பாண்டவர்களுக்காக

அந்நாட்டு குடிமக்கள் அழுதனர், ஆனால், உண்ைமைய அறிந்ததால், விதுரர் அதிகமாக அழவில்ைல. அேதேவைளயில், தாயுடன் அகன்று


ெபரும் ஆறு

கங்ைகக்

பலம்

ேபராக


கைரக்கு





தங்கள்

விட்டு

படேகாட்டியின்

கரபலத்தாலும், நதியின் ேவகமான ஓட்டத்தாலும், சாதகமாக வசிய ீ காற்றாலும்

ேவகமாக



662

மறுகைரைய




அப்படைக

ெவளிச்சத்தில்

தங்கள்


இருட்டில்

வழிையக்

கண்டுபிடித்து

நட்சத்திரங்களின் ெதன்திைசயில்

முன்ேனறினர். ஓ மன்னா, ெபரும் துன்பத்திற்கிைடயில் கைடசியாக அவர்கள் அடர்ந்த கானகத்ைத அைடந்தனர். அவர்கள் உறக்கம் பின்பு

கைளத்துப்



வலிநிைறந்தது

ேபாய்,

தாகத்தால்

கண்கைள


நாவறண்டு



"இைதவிட

ஒவ்ெவாரு வாய்ந்த

ெநாடியும்

என்ன இருக்க முடியும்? நாம் இப்ேபாது

மூடியது. ஆழ்ந்த

கானகத்திற்குள் இருக்கிேறாம். நமக்குத் திைசகள் ெதrயவில்ைல. ேமற்ெகாண்டு

நகரவும்


பாவி


இறந்துவிட்டானா இல்ைலயா என்பதும் நமக்குத் ெதrயவில்ைல.

நாம் மற்றவர்களுக்குத் ெதrயாமல் எப்படி இவ்வாபத்துகளிலிருந்து தப்பப்

ேபாகிேறாம்?

ஓ

பாரதேன,

முன்பு

ேபாலேவ

எங்கைளச்

சுமந்து ெகாண்டு முன்ேனறு. நம்மில் நீ ேய பலவானும், காற்ைறப் ேபால் ேவகமாக நகர்பவனும் ஆவாய்." என்றான். யுதிஷ்டிரனால் வாய்ந்த




ெகாள்ளப்பட்டட

குந்திையயும்,

அவனது

ெபரும்

பலம்

சேகாதரர்கைளயும்

தூக்கிக் ெகாண்டு, ேவகமாக நடந்து முன்ேனறினான்.


663


ீ அழ ஆரம்பித்த பமன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 153 Bhima started to cry | Adi Parva - Section 153 | Mahabharata In Tamil (ஜதுக்கிரக பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "இப்படி அந்தப் ெபரும்

ீ பமன்



ெசல்ைகயில், அவனது மார்பின் ேமாதலால் அந்த முழு கானகேம அதன் மரங்களுடனும், கிைளகளுடனும் ெதrந்தது.

நடுங்குவது

அவனது

ேபாலத்

ெதாைடகளின்

அைசவு

உண்டாக்கிய காற்று, ஆனி, ஆடி மாதக் (ேம, ஜூன் மாதக்) காற்று ேபால வசியது. ீ அந்தப் ெபரும்

ீ பமன்


ெகாடிகைளயும்

சாய்த்து

உண்டாக்கி

மரங்கைளயும்,

தனக்கு


வழிைய


உண்ைமயில் அவன், தன் வழியில் நின்ற ெபரும் மரங்கைளயும், ெசடிகைளயும், ேபாட்டான்.

அதன்

யாைன

பூக்கள்

மந்ைதயின்


கனிகளுடன்

அறுபது

வயதான

ஒடித்துப்

தைலைம

யாைன குறிப்பிட்ட காலத்தில் தனது உடலின் மூன்று பகுதிகளில்

நீ ர் வழிய, ெபரும் மரங்கைள ஒடித்துப் ேபாட்டு கடந்து ெசல்வைதப் ீ ேபால அந்தக் கானகத்ைத பமன் கடந்து ெசன்றான். ீ பமனின்

சக்தி,

கருடன்


மருதனின்

(வாயுத்ேதவன்)

ேவகத்திற்கு இைணயாக இருந்தது. அதனால் பாண்டவர்கள் {அப்படிச் ீ பமன்


ஏற்பட்டது. நீ ந்தி,

மீ து



கடக்கக்


மாறுேவடம்

பூண்டு

மயக்கமைடயும்

இருந்ததால்}


மகன்களுக்குப்



சூழல்

நீ ேராட்டங்கைள

பயந்து,


சமமற்ற


ீ கைரகளில், பமன் , நுட்பமான உணர்வுகள் ெகாண்ட தனது தாைய,

ேதாளில் சுமந்து ெகாண்டு ெசன்றான். ஓ பாரதகுலத்தில் எருைதப் ேபான்றவேன,

மாைல

சேகாதரர்கைளயும் பழங்களும்,


கிழங்குகளும்

பயங்கரமான சுற்றிலும்

ெநருங்கும்




நீ ரும்


664


அrதாகேவ



ீ பமன்

ேபாது

ெகாண்ேட),


அந்தக்

மிருகங்களின்

(தனது ஒரு

கானகத்ைதச்



அலறல்கள் அவற்றின்





மைறத்தது.

அகாலமான

அலறல்கள்

பார்ைவயில் காற்று

வசி, ீ

கடுைமயாகின.

இருட்டு,

ெபrதும்

சிறிதுமான

சாய்த்தது.




தவித்தனர்.

ெகாடிகைளயும்,

இைலகைளயும்,

அந்தி

சாய்ந்ததும்,



பல

கடும்



அவதிப்பட்ட

தைரயில் ெகௗரவ

இளவரசர்கள் {பாண்டவர்கள்} தூக்கத்தால் கனத்து ேமலும் முன்ேனற இன்றி

அந்தக்

குந்தி,

தனது



மகன்களிடம்,


அமர்ந்தனர். "நான்

உணவும்,

தாகத்தால்

ஐந்து

நீ ரும்

அவதிப்பட்ட


தாய்.

இப்ேபாது நான் அவர்கள் மத்தியில் இருக்கிேறன். இருப்பினும் நான்

தாகத்தால் அவதிப்படுகிேறன்," என்றாள். குந்தி இைதத் திரும்பத் திரும்ப

தனது

மகன்களிடம்



ீ ேகட்ட பமனின் இதயம், தாய் மீ து ெகாண்ட பாசத்தால் இரக்கப்பட்டு

ெவந்தது. உடேன அவன் (முன்பு ேபாலேவ) {அைனவைரயும் தூக்கிக் கிளம்பத்

ெகாண்டு}


வாழும்

ஆன்மா


ீ இல்லாத அந்த பயங்கரமான ெபrய கானகத்தில், பமன் முன்ேனறி

நடந்து, அகலமாக கிைளகள் பரவிய ஒரு அழகான ஆல மரத்ைதக் கண்டான். தனது

ஓ

பாரத


சேகாதரர்கைளயும்




இறக்கிவிட்டு,

அங்ேக


"இங்ேக ஓய்ெவடுங்கள், அேத ேவைள நான் நீ ர் ேதடிச் ெசல்கிேறன். நீ ர் வாழ் பறைவகளின் இனிய ஒலிகைள நான் ேகட்கிேறன். இங்ேக ஒரு ெபrய குளம் இருக்க ேவண்டும் என்று நான் நிைனக்கிேறன்." என்றான். ஓ

பாரதா,

"ேபா"

என்று

தனது

மூத்த

சேகாதரனால்

ீ கட்டைளயிடப்பட்ட பமன் , அந்த நீ ர்வாழ் பறைவகளின் ஒலி வந்த திக்கில்



அவன்

ஓ


பாரத

ஒரு


ஏrைய


வந்தைடந்தான்.

அங்ேக குளித்து முடித்து, தனது தாகத்ைதத் தணித்துக் ெகாண்டான். தனது சேகாதரர்கள் மீ து ெகாண்ட பாசத்தால் தனது ேமலாைடைய

நீ rல் முக்கி, அைத அவர்களுக்குக் ெகாண்டு வந்தான். தான் ெசன்ற நான்கு

ைமல்



ேவகமாக

துன்பமைடந்து,


வந்து,


தனது

அவைளக்

ேபாலப்

தாய்

கண்டு

ெபருமூச்சு

இருக்கும் ெபரும்

விட்டான்.

விrேகாதரன்{பீமன்}, தனது தாயும் சேகாதரர்களும் ெவறும் தைரயில்


665


படுத்துறங்குவைதக் கண்டு, துக்கத்தால் மன உைளச்சலைடந்து அழ ஆரம்பித்தான்.

"ஓ,



தூங்குவைதக்

காணும் பாவியாேனேன, இைதவிட ெபrய வலிதர ேவறு என்ன நிகழ

ேவண்டும்?



அந்ேதா,


வாரணவதத்தின்

தூங்க

தூங்குகிறார்கேள!

விைலயுர்ந்த

முடியாதவர்கள்,

ஓ,

தாமைர



ேபான்ற ெமன்ைம ெகாண்ட குந்தி, எதிrப் பைடகைளத் துவம்சம் ெசய்யும்


மகளான

குந்தி,


விசித்திரவrயனின் ீ மைனவியுமான

தங்ைகயான

குந்தி,

குந்தி,

குறிகள்

மருமகளும்,

குந்திராஜனின்


குந்தி,

சேகாதரர்கள்)

தாயான


எங்களின்

(ஐந்து


குந்தி, விைலயுயர்ந்த படுக்ைகயில் படுக்கத் தகுதி வாய்ந்த இந்த குந்தி, ெவறும் தைரயில் தூங்குவைதக் காணும் காட்சிைய விட,

வலி நிைறந்த காட்சி எது இருக்க முடியும்! ஓ, தர்மன், இந்திரன், மருதன் ஆகிேயாrன் பிள்ைளகைள ஈன்ெறடுத்து, அரண்மைனயில் மட்டுேம

உறங்கியவள்,

உறங்குகிறாேள!

ஓ,

கைளப்பைடந்து


புலி

ெவறும்


ேபான்றவர்கள்

(எனது

சேகாதரர்கள்) ெவறும் தைரயில் தூங்குவைதக் காணும் காட்சிைய விட

வலி


காட்சி

எது

இருக்க


ஓ,

மூவுலகத்ைதயும் ஆளும் தகுதி ெகாண்ட அறம்சார்ந்த யுதிஷ்டிரன், சாதாரண

மனிதைனப்

தூங்குகிறாேன!

ேபாலக்



ஒப்பில்லாத,

நீ ல


ேமகங்கைளப்

ேபால கருநிறம் ெகாண்ட அர்ஜூனன், ெவறுந்தைரயில் சாதாரண மனிதைனப் ேபாலத் தூங்குகிறாேன! ஓ, இைதவிட வலிநிைறந்தது எது இருக்க முடியும்? ஓ அஸ்வினி இரட்ைடயர்கைளப் ேபான்ற அழகுடன்


ேபால


இந்த


சாதாரணமானவர்கள் ேபால ெவறும் தைரயில் தூங்குகிறார்கேள! ெபாறாைமயும்

தீய

இல்லாதவன்,

கிராமத்தில்

இவ்வுலகத்தில் ேவறு



கிராமத்தில்

வழிபடப்பட்டு

எண்ணமும்




வாழ்வான்.

அேத

புனிதமைடந்து,

இருப்பார்கள்.


666

உறவினர்களும் மரம்

வைக

ேபால


கனிகளுடனும்




மகிழ்ச்சியாகேவ

வளர்ந்தும்,

ஒற்ைற

இைலகளுடனும்

ெகாண்டாடப்பட்டு

உறவினர்களுைடயவர்களும், இருப்பவர்களும்


தனியாக மரம்

ெகாண்ட

நிைறய

அறத்துடனும்




உறவினர்கைளயும் மகிழ்வூட்டுபவர்கள், ஒேர கானகத்தில் வளரும் ெநடும்

மரங்கைளப்

ேபால

ஒருவைர

வாழ்கின்றனர்.

நாம்

மகன்களாலும்

நாடுகடத்தப்பட்டு,

சிரமத்திற்கிைடயில்

தீய

ஒருவர்

நம்பிேய

திருதராஷ்டிரனாலும்

அவனது

மரணத்திலிருந்து

தப்பித்து

ெபரும்

வந்திருக்கிேறாம்.

அந்த

ெநருப்பிலிருந்து தப்பித்து, இந்த மரத்தின் நிழலின் ஓய்ெவடுத்துக்

ெகாண்டிருக்கிேறாம். ஏற்கனேவ இவ்வளவு துன்பப்பட்ட பிறகு, இனி நாம் எங்ேக ெசல்வது? ெதாைலேநாக்குப் பார்ைவ சிறிதும் அற்ற திருதராஷ்டிரன் ைமந்தர்கேள, நீ ங்கள் தீயவர்கள், உங்கள் தற்காலிக ெவற்றியில்


அதிர்ஷ்டத்ைதக்



ெகாடுத்திருக்கிறார்கள்.

ஆனால்

தீய

உங்களுக்கு பாவிகேள,

நீ ங்கள் இன்னும் உயிேராடிருப்பது, யுதிஷ்டிரன் உங்கைளக் ெகால்ல எனக்குக்

கட்டைளயிடாமல்


இருப்பதால்தான்.

நிைறந்திருக்கும்

துrேயாதனா)

உன்ைன

உனது

நான்,

இல்ைலேயல்

இந்நாளிேலேய

பிள்ைளகள்,

(ஓ

நண்பர்கள்,

சேகாதரர்கள், கர்ணன் மற்றும் (சகுனியுடன்) சுவலனின் மகேனாடு ேசர்த்து

கங்குலி) என்ன

யமனின்

உலகத்திற்கு

அனுப்பியிருப்ேபன்.

ெசய்ய?


ஆனால்,



(புளூட்ேடா


என்று ெசால்லி அழுதான்.

இழிந்த

மூத்த

ேகாபம்

கிரகம்


பாவிகேள,


நான்

மன்னன்

ெகாள்ளவில்ைலேய?"

ீ இப்படிச் ெசால்லிய பலம்வாய்ந்த கரம் ெகாண்ட பமன் , ேகாபத்தால் எrந்து, தனது உள்ளங்ைககைளப் பிைசந்து ெகாண்டு, துக்கத்தால்

ஆழ்ந்த ெபருமூச்சு விட்டான். தனது சேகாதரர்கள் ெவறும் தைரயில் நம்பிக்ைகயுடன் கண்ேட

சாதாரண

ீ விrேகாதரன்{பமன் },

மனிதர்கைளப் திடீெரன்று

ேபாலத்

துயில்வைதக்

ேகாபமைடந்தான்.

ீ பமன்

தனக்குள், "இந்த கானகத்திற்கு அருகில் ஏேதா நகரம் இருக்கிறது என்று




ெகாண்டிருக்கிறார்கள்.

ஆைகயால் நான் விழிப்புடன் அமர்ந்து ெகாள்ேவன்.

அவர்கள் உறக்கத்திலிருந்து எழுந்ததும், இது {நான் ெகாண்டு வந்த

நைனந்த ஆைட} இவர்களது தாகத்ைதத் தணிக்கும்" என்று ெசால்லிக்



667


ீ இப்படிச் ெசால்லிக் ெகாண்ட, பமன் விழிப்புடன் அமர்ந்து, தனது தாையயும், சேகாதரர்கைளயும் பார்த்துக் ெகாண்டான்.


668


ீ பமனிடம் ேபசிய ராட்சசி - ஆதிபர்வம் பகுதி 154

Rakshasha woman spoke to Bhima | Adi Parva - Section 154 | Mahabharata In Tamil (ஹிடிம்ப வத பர்வம்) ைவசம்பாயணர்






அருகில் ஒரு சால மரத்தில்

{ஆச்சா மரம்} ஹிடிம்பன் என்ற

ெபயர்

ஒருவன்

ெகாண்ட

ஆற்றலும் மாமிசம்


ெகாண்ட


ராட்சசன்

வலிைமயும்

அவன்,

ெகாடியவனாவான்.

ெபரும்

மனித

அவனது

முகம்

கடுைமயுடனும், அவனது பற்கள் நீ ண்டு கூர்ைமயாகவும் இருந்தன.

இப்ேபாது அவன் பசிேயாடும் மனித சைதைய உண்பதற்கு ஏங்கிக் ெகாண்டும் ெகாண்ட


அவனது

நீ ண்ட

ேகசமும்,

கால்களும்,

தாடியும்



வயிறும்

நிறத்திலிருந்தன.

அவனது ேதாள்கள் அகலமாக, மரத்தின் கழுத்து ேபால இருந்தன;

அவனது காதுகள் கைணகளின் முைனகைளப் {அம்பு முைன} ேபான்று இருந்தன.

அவனது ேதாற்றம் பயப்படும் வைகயில் இருந்தது. கடும் முகமும், சிவந்த

கண்களும்



உைடய

ேபாது,

அந்த

மிருகம்

தற்ெசயலாகப்








அவன்

பசியுடனும், மனித மாமிசத்துக்காக ஏங்கிக் ெகாண்டும் இருந்தான்.

அவனது காய்ந்த ேகாைர மயிைர ஆட்டி, தனது விரல்களால் அைத ேமல்ேநாக்கிக் ேகாதிவிட்டுக் ெகாண்ட அந்த ெபரும் வாய் பைடத்த மனித

விட்டுக்

மாமிசம்

உண்பவன்,





ஆவலுடன் திரும்ப




ெபரும்

ெகாட்டாவி


உடலும்,

ெபரும்

பலமும், ெபருேமகத்தின் நிறமும், கூர்ைமயான நீ ண்ட பற்களும், ஒருவிதமான பளபளப்புடன் கூடிய முகங்களும் ெகாண்ட அவன்

எப்ேபாதும் மனித மாமிசத்ைத விரும்புபவன் ஆவான். அவன், மனித


669


வாைடைய முகர்ந்து ெகாண்ேட, தனது தங்ைகயிடம், "ஓ தங்காய், ெவகு

நாட்களுக்குப்

பிறகு

அணுகியிருக்கிறது! நிைனத்தாேல,

எனக்கு

ஏற்ற


எனது

வாயில்

உணவு

என்ைன

உணவின்

நீ ரூறுகிறது.

சுைவைய

எந்த


சைதையக்

ெகாடுக்கப்

தாங்கிக் ெகாள்ள முடியாத எனது கூர்ைமயான எட்டு பற்களுக்கு, ெவகு

நாைளக்குப்

பிறகு,

சுைவயான

ேபாகிேறன். மனிதத் ெதாண்ைடையத் தாக்கி, நரம்புகைள அறுத்து, நான்

புத்தம்புதிய

அதிகமாகக்

{fresh}

குடிக்கப்

சூடான

மனித


இரத்தத்ைத

(இன்று)

இக்கானகத்தில்


ெகாண்டிருக்கும் அவர்கள் யார் என்பைத அறிந்து வா. பிடித்தமான கடும்

மனித

வாைட

மனிதர்கைளக் அவர்கள்


என்

எனது

மூக்ைகத்



துைளக்கிறது.


தூங்குகிறார்கள்.


நீ

அந்த வா.


கண்டு அஞ்சத் ேதைவயில்ைல. மனித சைதைய திருப்தியாக உண்ட பிறகு, நாம் ேசர்ந்து பல வைககளில் நடனமாடலாம்." என்றான்.

அந்த வனத்தில் ஹிடிம்பனால் இப்படிக் ெசால்லப்பட்ட ஹிடிம்ைப என்ற

நர


உண்பவள்,

தனது

தைமயனின்

கட்டைளக்கிணங்கி, ஓ பாரத குலத்தில் வந்தவேன, பாண்டவர்கள்

இருந்த இடத்திற்குச் ெசன்றாள். அங்ேக ெசன்றதும், அவள் தங்கள் தாயுடன்




அமர்ந்திருந்த,

கண்டாள். பலம்

பாண்டவர்கைளயும்,

ீ பமேசனைனயும்

ெவல்லமுடியாத

வாய்ந்த சால மரத்ைதப்

ீ ேபான்ற பமேசனனின்

பூமியில் ஒப்பிடமுடியாத அழைகக் கண்ட அந்த ராட்சசி, உடேன அவனிடம் காதலில் விழுந்து, தனக்குத் தாேன, "சுடப்பட்ட தங்கம் ேபான்ற

அகலமான

நிறத்துடன்,

ெபரும்

ேதாள்களுடன்,

ேகாடுகளுடன்,

தாமைர

கரங்களுடன்,

சங்கு

ேபால


சிங்கம்ேபான்ற


ேபான்ற

மூன்று

கண்களுடன்

இருக்கும் இந்த மனிதன் எனக்குக் கணவனாக இருக்கத் தகுந்தவன். எனது

தைமயனின்


ஒரு

பாசத்ைதவிட, வலுவானது. எனக்கும் இவைரக்


ெபண்

அவளது

இவைரக்


தனது

ஆைணக்கு

சேகாதரனிடம்

கணவனின்

மீ து

ெகால்வதால்,


ெகால்லாதிருந்தால்,

சில

நான்

கீ ழ்ப்படிய


ெகாண்டிருக்கும் எனது

தைமயனுக்கும்

ெநாடிகளுக்கானது.

இவருடன்

காதல்


நான்


இருக்க முடியும்." என்று ெசால்லிக் ெகாண்டாள். நிைனத்த உருைவ


670



சக்தி

ெகாண்ட

அந்த

முன்ேனறினாள்.


ராட்சசி,

அழகான


பூண்டு,

இதழ்களில்

ீ உருவம் ெகாண்டு ெமதுவாக ெபரும் கரம் ெகாண்ட பமைன ேநாக்கி புன்னைகயுடன்

ஆபரணங்கள்

எளிைமயாக

நடந்து


ெசன்று,

"ஓ

மனிதர்களில் எருைதப் ேபான்றவேர, எங்கிருந்து நீ ர் இங்கு வந்தீர்?

நீ ர் யார்? ெதய்வக ீ அழகுடன் உறங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் இவர்கள் யார்? ஓ பாவங்களற்றவேர, தனது அைறயில் கிடப்பைதப் ேபால

நம்பிக்ைகயாக இந்தக் கானகத்தில் உறங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் இந்த ேமம்பட்ட


ராட்சசனின்

உைறவிடம்


இங்கு

ெபண்மணி

என்பைத

ஹிடிம்பன்

நீ ர்

யார்?

இக்கானகம்

ீ ? அறியரா

என்ற

தீய

ஒரு




வருகிறான். ெதய்வக ீ அழகுைடயவர்கேள, நான் எனது தைமயனான அந்த

ராட்சசனால்,

உங்கைளக்


அவனது

உணவாக்க

அனுப்பப்பட்ேடன். ஆனால் உண்ைமையச் ெசால்கிேறன். ெதய்வக ீ பிரகாசத்துடன்





தவிர

ேவறு எவைரயும் கணவராக ஏற்க முடியாது என்று கருதி உம்ைம காக்க


கடைமகைளயும்

நீ திகைளயும்

அறிந்த

நீ ர்,

இவற்ைறயும் அறிந்து, எனக்கு எது சrேயா அைதச் ெசய்யும். எனது இதயமும்

எனது

கைணயால்)

உடலும்

காமனால்

துைளக்கப்பட்டது.

விருப்பத்ேதாடிருப்பதால்,

என்ைன

ஓ,

(மன்மதனால்)

நான்

உமதாக்கிக்

(அவனது

உம்ைம

அைடய


ஓ

ெபரும் கரங்கள் ெகாண்டவேர, மனித சைத உண்ணும் ராட்சசனிடம்

இருந்து நான் உம்ைம காக்கிேறன். சாதாரண மனிதர்க்ள நுைழய முடியாத மைலகளின் மார்பில் நாம் வாழலாம். என்னால் காற்றில் பறக்க



நான்

அைத

அப்பகுதிகளில்


என்


மகிழ்வுக்காக

இன்பத்துடன்


நீ ர்

இருக்கலாம்."

ீ அவளது இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட பமன் , "ஓ ராட்சசப் ெபண்ேண, ஒரு

முனிவைனப்

ைவத்திருக்கும் இைளய

ேபால

ஒருவனால்,

சேகாதரர்கைள

தனது

தனது

எப்படி

உணர்ச்சிகைளக் தாையயும்

ைகவிட்டுவிட்டு


மூத்த வர



தூங்கும் தாையயும், சேகாதரர்கைளயும் ராட்சசனுக்கு உணவாகப் ேபாகும்படி

விட்டு,


ேபான்ற

எந்த

மனிதன்,

தனது

காமத்ைதத் தணித்துக் ெகாள்ளச் ெசல்வான்?" என்றான்.


671


அதற்கு அந்த ராட்சசப் ெபண், "ஓ, இவர்கைள விழிக்க ைவயும், நான் உமக்கு ஏற்புைடய அைனத்ைதயும் ெசய்ேவன்! நான் நிச்சயம்

உங்கள் அைனவைரயும் எனது நர மாமிசம் உண்ணும் தைமயனிடம் இருந்து காப்ேபன்!" என்றாள். பிறகு

ீ பமன் ,


"ஓ

ராட்சசப்


ெபண்ேண,

இக்கானகத்தில்

"உனது

சுகமாக

தீய

தைமயனிடம்

உறங்கும்

சேகாதரர்கைளயும், எனது தாையயும் எழுப்ப மாட்ேடன்.

எனது

ஓ மருட்சியுைடயவேள, ராட்சசர்களால் எனது கரத்தின் பலத்ைதத் தாங்க முடியாது. ஓ

அழகான

கந்தர்வர்களாேலா,

கண்களுைடயவேள, யக்ஷர்களாேலா

எனது

மனிதர்களாேலா, பலத்ைதத்

தாங்க

முடியாது. ஓ இனிைமயானவேள, நீ இங்ேக இருப்பதும் ெசல்வதும் உனது விருப்பம். அல்லது நீ ெசன்று உனது தைமயைனேய கூட இங்கு

அனுப்பு.

அதுபற்றிெயல்லாம்

ஓ

கட்டுடல்

கிஞ்சிற்றும்

ெகாண்டவேள

கவைல

நான்

ெகாள்ளவில்ைல."



672


ீ பமன் ஹிடிம்பன் ேமாதல் - ஆதிபர்வம் பகுதி 155 The fight between Hidimva and Bhima | Adi Parva - Section 155 | Mahabharata In Tamil (ஹிடிம்ப வத பர்வம்) ைவசம்பாயணர் "ராட்சசத்

ஹிடிம்பன்,


தனது

ெவகு

தைலவன்

தங்ைக

ேநரமாகியும்

திரும்பாதது

கண்டு,

மரத்திலிருந்து

கீ ழிறங்கி,

பாண்டவர்களிருக்கும்


முன்ேனறினான். கண்களுடன், கரங்களுடன், திறந்த

கரங்களும்

ெபrய

உடலுடனும்,

தைலமயிரும்

வாயுடனும்,

கூrய

கருேமகக்


நீ ண்ட

நட்டுக்


சிவந்த



கூட்டங்கள்

பற்களுடனும்

நிற்க,

ேபான்ற

காண்பதற்கு

அவன் மிகப் பயங்கரமாக இருந்தான். கடும் முகம் ெகாண்ட தனது தைமயன் மரத்திலிருந்து இறங்கியைதக் கண்ட ஹிடிம்ைப மிகுந்த

ீ அச்சம் ெகாண்டு, பமனிடம் , "அந்த நரமாமிசம் உண்ணும் தீயவன், இங்ேக ேகாபத்ேதாடு வருகிேறன். நான் உம்ைம ேவண்டிக் ேகட்டுக் ெகாள்கிேறன். ேகட்டு

ராட்சச

நடந்து

நீ ரும்

உமது


சக்திகைளக்


ஏறிக்ெகாள்ளும். ெசல்கிேறன்.

ஓ

சேகாதரர்களும்

சக்தி

ெகாண்ட

நான்

ஓ

ெபரும்

நான்,

பைடத்தவள். உம்ைம


நான்

வரம் ீ

விரும்பிய நீ ர்



இடங்களுக்கு

எனது

வானத்தினூேட

தண்டிப்பவேர,

சுகமாகத்

இடுப்பில் தூக்கிச்

தூங்கும்

இவர்கைளயும் {உமது சேகாதரர்கைளயும்} உமது தாையயும் விழிக்கச் ெசய்யும்.

நான்



வானத்தில் பறந்து ெசல்கிேறன்." என்றாள்.



ீ பமன் , "ஓ அழகான இைடயுைடயவேள, எதற்கும் அஞ்சாேத. நான் இங்கிருக்கும்


வைர,

எந்த

ராட்சசனாலும்

673

இவர்கைளக்


காயப்படுத்திவிடமுடியாது என்பதில் உறுதியுடன் இருக்கிேறன். ஓ ெகாடியிைடயாேள.

நான்

இவைன

உன்

கண்ெணதிrேலேயக்

ெகால்ேவன். ஓ மருட்சியுைடயவேள, ராட்சசர்களில் இழிந்த இவன், எனக்கு

எதிrயாக

ராட்சசர்களும்

இருக்க

ஒன்று

தகுதியற்றவன்.


வந்தாலும்

ஏன்

அவர்களாலும்

கரங்களின் பலத்ைதத் தாங்க முடியாது.

எல்லா எனது

எனது பலம் நிைறந்த கரங்கைளப் பார், ஒவ்ெவான்றும் யாைனயின் துதிக்ைகையப் ேபால இருக்கின்றன. இரும்பு கைதையப் ேபான்ற இந்த

எனது

ெதாைடகைளயும்,

மார்புகைளயும் ஒப்பான

எனது

பார்.

ஓ

அகலமான



காண்பாய்.

நீ

ைவரம்

இன்று

ஓ

பாய்ந்த


அழகான

இைட

ெகாண்டவேள, என்ைன மனிதன் என்று நிைனத்து ெவறுக்காேத." என்றான்.

ஹிடிம்ைப, "ஓ மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேர, ஓ ெதய்வக ீ அழகு வாய்ந்தவேர, ஆனால்


மனிதர்களிடம்

நான்

அந்த

உம்ைம


அவமதிக்கவில்ைல.

காட்டிய


நான்

கண்டிருக்கிேறன்." என்று பதிலுைரத்தாள். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, பிறகு, மனித மாமிசம்


அந்தக்

ீ பமனின்


ேகாபம்





வரும்


வந்தான். முகம் முழு மதிையப் ேபான்றும், தைலயில் பூச்சூடி, புருவங்களும், நாசியும், கண்களும், மயிர்சுருளும் உள்ள அழகான ெபண் ேபால,

தனது தங்ைக மானுட உரு ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டான். அவளது நகங்களும்,

ேமனியும்

ஆைட

Transparent

நுண்ைமயான

நிறத்துடன்


அைனத்து வைக ஆபரணங்களும் பூண்டு நன்றாக ஒளி ஊடுருவும் {Fine


robe}

அணிந்திருந்தாள்.


கண்ட

அந்த

அவள்

மனித

அழகான மாமிசம்

உண்பவன், அவள் உடலுறவு ெகாள்ள விரும்புவதாக சந்ேதகித்து, மிகுந்த ேகாபத்துக்குள்ளானான். ஓ குரு குலத்தவrல் சிறந்தவேன {ஜனேமஜயா},

அகல

தனது

விrத்து


தங்ைகயிடம்


"நான்

674

ேகாபம்


கண்கைள

பசிேயாடிருக்கும்ேபாது,

எனது


பாைதயில் தைடைய ஏற்படுத்திய உணர்வற்ற ெஜன்மம் எது? ச்சீ... ச்சீ...

கற்பற்ற


ெபண்ேண!



நீ


தீங்கிைழக்க



உடலுறவில்


நிைனக்கிறாய்.

ராட்சசர்களின்

நீ

நமது

நற்ெபயைரயும்

மrயாைதையயும் துறக்கத் தயாராயிருக்கிறாய். நீ யாருடன் ேசர்ந்து எனக்குத்

தீங்கிைழக்க

நிைனக்கிறாேயா,



உன்ைனயும் இப்ேபாேத ெகால்கிேறன்." என்று தனது தங்ைகயிடம் இப்படிச்

ெசால்லிய

ஹிடிம்பன்,


கண்கள்

சிவக்க,

பற்களுடன் பற்கள் அழுத்தி, அவைள அங்ேகேய ெகால்ல அவளிடம் ஓடினான். இப்படி அவனது தங்ைகயிடம் அவன் விைரவைதக் கண்ட

ீ தாக்குபவர்களின் முதன்ைமயான ெபரும் சக்தி பைடத்த பமன் , "நில். நில்." என்று ெசால்லிக் கண்டித்தான். ைவசம்பாயணர்


"தனது

தங்ைகயிடம்


ீ உள்ள ராட்சசைனக் கண்ட பமன் , (ஏளனமாகச்) சிrத்து, அவனிடம், "ஓ ஹிடிம்பா, சுகமாகத் தூங்கும் இவர்கைள எழுப்ப உனக்கு என்ன ேதைவயிருக்கிறது?

ஓ

மனித



தீயவேன,

ேநரந்தாழ்த்தாமல் முதலில் நீ என்ைன அணுகு.

என்ைன முதலில் தாக்கு, ெபண்ைணக் ெகால்வது உனக்குத் தகாது. குறிப்பாக

அவள்

பாவம்

ெசய்யாமல்,

பாவத்திற்கு

ஆளாகியிருக்கும்ேபாது தகேவ தகாது. என்னுடன் உறவு ெகாள்ள விரும்பிய

அவளது

உயிrனுள்ளும் உந்தப்பட்டாள்.

ெசயலுக்கு

அவள்

ெபாறுப்பில்ைல.

உைறந்திருக்கும்

காமேதவனால்

எல்லா அவள்

நீ தீய பாவி, ராட்சசர்களில் மிக ேமாசமானவன். உனது தங்ைக உனது உத்தரவின் ேபrேலேய இங்கு வந்தாள். அவள் என்ைனக் கண்டு, என்ைன விரும்பினாள். அதனால் இந்த மருட்சியுைடயவள் உனக்கு

என்ன

புrந்திருக்கிறான்.

தீங்கு

ெசய்தாள்.

இக்குற்றத்திற்கு

இங்கு நீ

காமேதவேன

அவைளத்


தாக்குவது

உனக்குத் தகாது. ஓ தீய பாவிேய, நான் இங்கிருக்கும் ேபாது ஒரு ெபண்ைண


ெகால்ல


ஓ

நரமாமிசம்

உண்பவேன, என்னிடம் வந்து ேநருக்கு ேநர் ேமாது. தனி ஆளாக

நான் உன்ைன யமனுலகு அனுப்புகிேறன். ஓ ராட்சசா, இன்று உனது தைல,

யாைனயினால்


மிதிக்கப்பட்டு

675

நசுங்குவது

ேபால

எனது



நசுங்கி


நீ

உறுப்புகைள

பருந்துகளும்,

திண்ணட்டும்.

சுக்குநூறாகப்

ெகால்லப்பட்ட

மீ னுண்ணும்

பிறகு,



இப்ேபாrல்


நாைரகளும்

நrகளும்

ஒரு

ேபாகிறது.

இன்று

{Heron




நான்

இந்தக்

இன்று உனது

கங்குலி},

பிய்த்துத்


ராட்சசர்கள் அற்ற கானகமாக மாற்றுகிேறன். மனிதர்கைள உண்டு நீ

ெவகுகாலமாக

இக்கானகத்ைத

ஆண்டுவருகிறாய்!

நீ

ெபரும்

மைலையப் ேபால இருந்தாலும், ெபரும் யாைனையத் ெதாடர்ந்து இழுக்கும் சிம்மம் அைதக் ெகால்வைதப் ேபால, ஓ ராட்சசர்களில்

இழிந்தவேன, உன்ைன நான் ெகால்வைத இன்று உனது தங்ைக காணப் ேபாகிறாள். இக்கானகத்ைத மனிதர்கள் அச்சமற்று உலவ ஏற்றதாக மாற்றப்ேபாகிேறன்." என்றான்.

இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட ஹிடிம்பன், "ஓ மனிதா, இந்த உனது வண் ீ

இைரச்சலுக்கும்,

இருக்கிறது?

தற்ெபருைமக்கும்


தற்ெபருைம

ேபசு.

நீ

என்ன

ெசான்னைதச்


தாமதிக்காேத.


ெசய், நீ


வரம் ீ


பலவான் என்று உன்ைன நிைனக்கிறாய். ஆைகயால், என்னுடன் ேமாதி உனது பலத்ைதப் பற்றி அறிந்து ெகாள். அதுவைர, நான்

இவர்கைளக் (உனது சேகாதரர்கைளக்) ெகால்ல மாட்ேடன். அவர்கள் சுகமாக

உறங்கட்டும்.

ஆனால்

முதலில்,

தீய

ேபச்சு

ேபசும்

முட்டாளான உன்ைன நான் ெகால்ேவன். உனது ரத்தத்ைதக் குடித்த

பிறகு, இவர்கள் அைனவைரயும் ெகால்ேவன். கைடசியாக எனக்குத் தீங்கிைழத்த என்றான்.

இவைளயும்

(எனது

தங்ைகையக்)

ெகால்ேவன்."

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படிச் ெசால்லிய அந்த நரமாமிசம் உண்பவன்,

தனது

கரங்கைள,


ஓடி



ீ பமைன

ீ ேநாக்கி ேகாபமாக நீ ட்டினான். பிறகு, பயங்கர வரம் ீ ெகாண்ட பமன் , தன்ைன

ெபரும்பலத்துடன் வன்முைறயுடன்

வந்த

விைளயாட்டாகப் அந்த


பற்றினான்.

ராட்சசைனயும்

கரங்கைளப்

பிறகு,

ெபரும்

பற்றி,

அவைன


ீ பமனுைடய

முப்பத்திரண்டு முழம் நீ ளத்திற்கு ஒரு சிம்மம் சிறிய மிருகத்ைத இழுத்துச்

ெசல்வைதப்


நிைறைய


அந்தப்


ேபால

உணர்ந்த

இழுத்துச்

பாண்டவைன

அந்த

676

ராட்சசன்,


ெபரும்


ேகாபம்



ெபரும் கூச்சல் ேபாட்டான். இக்கூச்சலால், சுகமாக உறங்கும் தனது சேகாதரர்கள்

எழுந்துவிடாமல்

ீ பமன்

இருக்க,

அந்த

ராட்சசைன

இன்னும் அதிக தூரத்திற்கு இழுத்துச் ெசன்றான். கட்டியைணத்துக் ெகாண்டும் பலத்துடன்

ஒருவைரெயாருவர்

காண்பித்தனர். ெபரும்

ஹிடிம்பனும்,



மரங்கைள

ஒடித்தும்,

இழுத்துக்

ீ பமேசனனும்

மதம்பிடித்த

ேமாதிக்

தங்கள்


ெகாள்வைதப்




வளர்ந்த

ேபால,

முைளத்திருந்த

ெபரும் இரு


ெகாடிகைளப்

பிடுங்கியும் சண்ைடயிட்டனர். இவ்ெவாலியால் அந்த மனிதர்களில் புலி ேபான்றவர்கள் (உறங்கிக் ெகாண்டிருந்த பாண்டவர்கள்) தங்கள் தாயுடன்

எழுந்திருந்து,

ஹிடும்ைப

அமர்ந்திருப்பைதக் கண்டனர்.


677

தங்கெளதிrல்


ீ ஹிடிம்பைனக் ெகான்றான் பமன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 156 Bhima Killed Hidimva | Adi Parva - Section 156 | Mahabharata In Tamil (ஹிடிம்ப வத பர்வம்)



"தங்கள்


உறக்கத்திலிருந்து அந்த

எழும்பிய


புலி

ேபான்றவர்கள்,

ஹிடிம்ைபயின்


அழைகக் கண்டு வியந்தனர். குந்தி,

அவளது

கண்டு

ஆச்சrயப்பட்டு,


ீ பமைனக் ேகாபமூட்டும் அர்ஜுனன்

அழைகக்

இனிைமயாக,

"ஓ

ேதவர்களின் மகைளப் ேபால இருப்பவேள,


நீ

யாருைடயவள்?

என்ன

காrயமாக

யார் நீ

நீ ?

ஓ

இங்ேக

அழகான

நிறம்

வந்திருக்கிறாய்?

எங்கிருந்து வந்திருக்கிறாய்? நீ கானக ேதவைதயாகேவா அல்லது

அப்சரஸாகேவா இருப்பின், உன்ைனப் பற்றி முழுைமயாக ெசால்லி, நீ

ஏன்

இங்கிருக்கிறாய்


ெசால்."

என்று


அதற்கு ஹிடிம்ைப, "நீ பார்த்துக் ெகாண்டிருக்கும், நீ ல ேமக நிறம் ெகாண்ட

{இருண்ட}

இந்த

விrந்த

கானகம்,

ஹிடிம்பன்

என்ற

ராட்சசனின் வசிப்பிடமாகும். ஓ அழகான ெபண்மணிேய, என்ைன அந்த ராட்சசத் தைலவனுைடய தங்ைகயாக அறிந்து ெகாள்.

மதிப்புக்குrய ெபண்மணிேய, நான் எனது சேகாதரனால் ஏவப்பட்டு, உன்ைனயும்

உனது


ெகால்ல


ெகாடூரமான எனது சேகாதரனின் கட்டைளயால் இங்கு வந்த நான், உனது


மகைனக்


ஓ


மங்ைகேய, பிறகு, எல்லா உயிrனுள்ளும் உைறயும் காதல் ேதவன் என்ைன, பிறகு,

உனது

உனது

(மனதால்) என்னால்

பலம்



ேதர்ந்ெதடுத்ேதன்.


எதிர்ப்பால்)

மகனின்

வைர

மகைன

எனது

பிறகு,

ஆனால்

அந்த


கணவராக

உங்கைளெயல்லாம்

முயன்ேறன்.



ெவளிேயற்ற

(உனது

நரமாமிசம்

நான்

மகனின்

உண்பவன்,

எனது தாமதத்ைதக் கண்டு, இந்த உனது பிள்ைளகைளக் ெகால்ல இங்ேக வந்தான். ஆனால் அவன், உனது ெபரும் பலம் வாய்ந்த


678


ீ மகனான, எனது கணவரால் {பமனால் } வலுக்கட்டாயமாக இழுத்துச்

ெசல்லப்பட்டுள்ளான். நரனும் ராட்சசனும் ஆன அந்த இரும் ெபரும் பலசாலிகளும் ெகாண்டு,

தங்கள்

ஒருவைர


ஒருவர்

காண்பித்து,

நசுக்கி,

இந்த


முழு

பகுதிையயும்

தங்கள் சத்தத்தால் நிரப்பிக் ெகாண்டிருப்பைதப் பார்." என்றாள். ைவசம்பாயணர்







"அவளது

நகுலன்


ேவகமாக

ெபரும்



முந்திக்ெகாண்டும்,


பைடத்த

ீ பமனும் ,

ராட்சசனும்

ெபரும்



ஒருவைரெயாருவர்

சக்தி

ேகட்ட

ஒருவைர

ஒருவர்

இழுத்துக் ெகாண்டும் இரு சிங்கங்கள் ேமாதிக் ெகாள்வைதப் ேபால ேமாதிக்



சண்ைடயால்

எழுந்த

தூசிப்படலத்தால், அந்தக் காேட பற்றி எrவதுேபாலத் ெதrந்தது. அவர்களது


தூசியால்

மூடி,



பனியால் மூடப்பட்ட இரண்டு ெபரும் மைலகைளப் ேபாலிருந்தனர். ீ பமன்

பிறகு,

ராட்சசனால்

ஒடுக்கப்படுவைதக்

கண்ட


ெமதுவாக, உதடுகளில் புன்னைகயுடன், "ஓ ெபரும் கரம் ெகாண்ட ீ பமா ,

அஞ்சாேத!

சண்ைடயிட்டு

நீ

இந்தப்

கைளத்துப்


ேபாவைத


ராட்சசேனாடு

(உறங்கிக்

ெகாண்டிருந்ததால்), அறியாமல் இருந்ேதாம். உனக்கு உதவி ெசய்ய நான்


ெகால்ல,

நீ

காக்கட்டும்."

இங்ேக

நிற்கிேறன்.

வழிவிடு.

நகுலனும்


இைதக்

நான்

இந்த


ேகட்ட


நமது

ீ பமன் ,

"ஓ

தாையக்

சேகாதரா,

"அந்நியைனப் ேபால் நின்று சண்ைடைய மட்டும் பார் சேகாதரா! முடிைவ எண்ணி அஞ்சாேத. எனது கரங்கள் எட்டும் தூரத்திற்கு

வந்த பிறகு, இவன் உயிருடன் தப்பமாட்டான்." என்றான். அர்ஜுனன், "ஓ

ீ பமா ,

இந்த



ேநரம்


ைவத்திருப்பதன் அவசியம் என்ன? ஓ எதிrகைள ஒடுக்குபவேன, நாம்

ெசல்ல

கிழக்கு


சிவக்கிறது,


காைல

சந்தி


தங்க

வரப்ேபாகிறது.


அக்காலத்தில்

ீ ராட்சசர்களின் பலம் கூடும். ஆைகயால், ஓ பமா , விைளயாடாமல் துrதமாக

ெசயல்பட்டு

இந்த



உடேன

ெகால். நாளின் இரு சந்தி காலங்களில் ராட்சசர்கள் தங்கள் மாய சக்திகைளப் பயன்படுத்தி ஏமாற்றுவார்கள். உனது கரங்களில் பலம் அத்தைனையயும் பயன்படுத்து." என்றான்.


679


ைவசம்பாயணர் ேகாபம்


ீ பமன் ,

மூண்ட

"அர்ஜுனனின்

பிரளய


இந்தப்

பயன்படும்


வாயுவின்

(தனது தந்ைதயின்) பலத்ைதக் ெகாண்டு, ெபரும் ேகாபம் ெகாண்டு அந்த

நீ ல

ேமகம்

ேபான்ற


உடைலத்

தூக்கி,

நூறு

ீ முைற சுழற்றினான். பிறகு பமன் , அந்த நரமாமிசம் உண்பவனிடம், "ஓ

ராட்சசா,

உனது



சைதகைள


இறப்புக்கு

ஒன்றுமில்லாமல்

நீ

வண். ீ

வளர்த்திருக்கிறாய்.

தகுதியுள்ளவேன.

ஆக்கிவிடுகிேறன்.


வணாக ீ

முட்ெசடிகள்

நான்

நான்

இல்லாத

இந்த



இன்று

நீ

உன்ைன

இன்று

இந்தக்


கானகமாக்குகிேறன். ஓ ராட்சசா, நீ மனிதர்கைள உனது உணவாக

ீ இனி ெகாள்ள முடியாது." என்றான். அப்ேபாது அர்ஜுனன், "ஓ பமா , இந்த ராட்சசைனக் ெகால்வது கடினமாக இருப்பின், நான் உனக்கு உதவி

ெசய்து,

அவைனக்


ெகால்கிேறன்.


அல்லது

ஓ


விrேகாதரா


ீ {பமா },

நான்

தனியாக இந்த ராட்சசைனக் ெகால்கிேறன். அதற்காவது வழிவிடு. நீ கைளத்திருக்கிறாய்.

கிட்டத்தட்ட

ேவைலைய

முடித்துவிட்டாய்.

உனக்கு ஓய்வு ேதைவப்படுகிறது." என்றான். ைவசம்பாயணர் ேகட்ட

ீ பமன் ,


"அர்ஜுனனின்

ெநருப்ெபனக்

ேகாபம்



ராட்சசைனத்

ெகால்லப்படும்ேபாது,


தைரயில் ேதய்த்து, அவைன மிருகத்ைதக் ெகால்வைதப் ேபாலக் ெகான்றான்.

அந்த


சத்தத்ைத எழுப்பினான். அச்சத்தம் அக்கானகம் முழுதும் நிைறந்து, ஈரமான


ேபrைக பிறகு

{நைனந்த

அந்த

ேமளம்}


ேபால

ீ பமன் ,

ஆழமான


அவ்வுடைல

தனது

ைககளில் பிடித்து, இரண்டாக மடித்து, நடுவில் உைடத்து அவனது சேகாதரர்கைளத் திருப்திப்படுத்தினான். ஹிடிம்பன் மகிழ்ந்து,

ெகால்லப்பட்டைதக்

ேநரங்கடத்தாமல்





ெபrதும்

ீ பமைன

ீ வாழ்த்தினர். ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட அந்த சிறப்பு மிக்க பமைன , ெபrதும்




"மrயாைதக்குrய

அண்ணா, இக்கானகத்திற்கு அருகிேலேய ஒரு நகரமிருப்பதாக நான் நிைனக்கிேறன்.


நீ

அருளப்பட்டிருப்பாய்.

680

உடேன

நாம்

அங்கு


ெசன்றால், துrேயாதனனால் நமது சுவடுகைள அறிய முடியாது." என்றான்.

பிறகு, அந்த பலம்வாய்ந்த ரத வரர்கள், ீ அந்த மனிதர்களில் புலிகள், "அப்படிேய

ெதாடர்ந்தனர்.



பின்ெதாடர்ந்தாள்.


என்று



681

தங்கள்

ெபண்


ஹிடும்ைபயும்


கேடாத்கசன் பிறப்பு - ஆதிபர்வம் பகுதி 157 Birth of Ghatotkacha | Adi Parva - Section 157 | Mahabharata In Tamil (ஹிடிம்ப வத பர்வ ெதாடர்ச்சி)

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், " ஹிடிம்ைப


ெதாடர்ந்து வருவைதக் கண்ட

ீ பமன் , அவளிடம், "ராட்சசர்கள் தங்கள்

மனதிேலேய ெகாண்டு,

ஏமாற்றிப்

பைகைமைய ைவத்துக்

எதிrகைள

பழி

தீர்ப்பார்கள்.

ஆைகயால், ஓ ஹிடிம்ைபேய, நீ

ஹிடிம்ைப குந்தியிடம் ேவண்டுதல்

உன்

சேகாதரன்

ேபான

ீ வழிேய ேபா." என்றான். ேகாபப்பட்ட பமைனக் கண்ட யுதிஷ்டிரன்,

ீ "ஓ பமா , ஓ மனிதர்களில் புலி ேபான்றவேன, ேகாபவசப்பட்டு ஒரு ெபண்ைணக்

கைடப்பிடிப்பது

ெகால்லாேத. என்பது



ஓ


பாண்டவேன,


காப்பைதவிட

அறத்ைதக் உயர்ந்த

ேநாக்கத்தில்

வந்த

ஹிடிம்பைன ஏற்கனேவ நீ ெகான்றுவிட்டாய். இந்தப் ெபண் அந்த ராட்சசனின் தங்ைகயாவாள். இவள் ேகாபப்பட்டால் கூட, இவளால் நம்ைம என்ன ெசய்துவிட முடியும்?" என்றான். ைவசம்பாயணர் அவளது

வணங்கி,


மகன் "ஓ

"பிறகு

யுதிஷ்டிரைனயும்

ஹிடிம்ைப,

மrயாைதயாக

மrயாைதக்குrயவேள,

காம

குந்திையயும்

ேதவன்

கரங்கூப்பி ைககளில்

அகப்பட்ட ெபண்ணின் ேவதைன என்ன என்பது உனக்குத் ெதrயும். ஓ



ீ பமேசனனால்

உண்டான

அந்த

ேவதைன என்ைன சித்திரவைத ெசய்கிறது. நான் இதுவைர தக்க ேநரத்திற்காகக் காத்திருந்து, தாங்கமுடியாத ேவதைனையத் தாங்கி வந்ேதன்.

நான்

மகிழ்ச்சியைடயத்தக்க

அந்த

ேநரம்


வந்திருக்கிறது. என் நண்பர்கள், உறவினர்க்ள மற்றும் எனது குல வழக்கங்கள் ஆகியவற்ைறக் ைகவிட்டு, ஓ அருளப்பட்ட மங்ைகேய,

நான் இந்த உனது மகைன, இந்த மனிதர்களில் புலி ேபான்றவைர

எனது கணவராகத் ேதர்ந்ெதடுத்ேதன். ஓ சிறப்பு வாய்ந்த மங்ைகேய! நான்

உண்ைமையச்


இந்த

வரராேலா ீ

அல்லது

உன்னாேலா நான் ைகவிடப்பட்டால், நான் இந்த உயிைர இனியும்


682



ெகாள்ள

ெகாண்டவேள, அடிைமயாக காட்டு.

ஓ



ஒரு

என்ைன

அறிவற்ற

அழகுைடயவைர,

அல்லது



அவைர


நான்

எனக்கு

என்ைன

நிறம்

கீ ழ்ப்படிந்த கருைண

உனது

கணவராக்கு.

விருப்பப்படும்

அழகான




எனது

ஓ

மகேனாடு

இந்த




ெசல்ல அனுமதி ெகாடு. ஓ அருளப்பட்டவேள என்ைன நம்பு. நான் அவைர



உங்களிடேம

என்ைன


நிைனக்கிறாேயா

வந்துவிடுேவன்.

அப்ேபாேத

நான்

நீ


வந்து, நீ ெசால்வைதெயல்லாம் ெசய்ேவன். நான் உங்கைள எல்லா ஆபத்துகளிலிருந்தும்

பகுதிகளுக்ெகல்லாம்

காப்ேபன்.

நுைழயமுடியாத



சமமற்ற



ேவகமாக ெசல்ல நிைனக்கும்ேபாெதல்லாம் நான் உங்கைள என் முதுகில்


ைவத்து


ீ பமைன


என்ைன

ஏற்க

ஓ,


கருைண


ஒருவன்

துன்பத்திலிருக்கும் ேபாது, அவைன எவ்வழிைய ேமற்ெகாண்டாவது காக்க


அறவழியில்

என்று

நடப்பவன்,

முதன்ைமயானவனாவான். மனிதர்களுக்கும்

ெபரும்

ெசால்லப்படுகிறது. அறம்

துன்பேம


துன்பகாலத்திலும்


அறத்திற்கும்,

அபாயமாகும்.

அறேம

அறம்


வாழ்ைவக்

காக்கிறது. ஆைகயால் அதுேவ {அறேம} வாழ்ைவக் ெகாடுக்கிறது. ஆகேவ,


அல்லது

கடைமயின்


நாடினால் அழிைவக் ெகாடுக்காது." என்றாள். ஹிடிம்ைபயின்


ேகட்ட


நாம்

"ஓ

ஹிடிம்ைபேய, நீ ெசால்வது ேபாலத்தான் உள்ளது. அதில் சந்ேதகம் இல்ைல. ஆனால், ஓ ெகாடியிைடயாேள, நீ யும் நீ ெசால்வது ேபால

ீ நடந்து ெகாள்ள ேவண்டும். பமன் , தன் குளியைல முடித்து, தனது தினசr ேவண்டுதல்கைளயும் சடங்குைளயும் {பூைஜகைள} முடித்து, சூrயன் மைறயும் வைர உன்ைனக் கவனிப்பான். நீ விரும்பியவாறு அவனுடன்

பகெலல்லாம்

விைளயாடு,

ஓ

மேனாேவகம்

ீ ெகாண்டவேள! ஆனால் நீ தினமும் பமேசனைன இரவுக்கு முன்னர் இங்கு திரும்பக் ெகாண்டு வந்துவிட ேவண்டும்." என்றான். ைவசம்பாயணர் யுதிஷ்டிரனுக்கு



உணர்ந்தி

ீ "பமன் ,

ஹிடிம்ைபயிடம்,

683

தனது "ஓ

சம்மதத்ைத

ராட்சசி,

நான்


ெசால்வைதக் ேகள்! உண்ைமயில் உன்னிடம் நான் ஒரு ஒப்பந்தம்

ெசய்கிேறன். ஓ ெகாடியிைடயாேள, உனக்கு ஒரு மகன் பிறக்கும் வைர நான் உன்னுடன் இருப்ேபன்." என்றான். அதற்கு ஹிடிம்ைப, "அப்படிேய


என்று

தாங்கி ேவகமாகச் ெசன்றாள்.



தனது

உடலில்

அழகாக காட்சி ெகாடுக்கும் மைல முகடுகளிலும், ேதவர்களுக்கும்

புனிதமான பகுதிகளிலும், மான்கள் நிைறந்த, இனிய கானம் பாடும் பறைவகள்


இடங்களிலும்,

தன்ைன

அழகாக

அலங்கrத்துக் ெகாண்டு, சில சமயங்களில் வழவழப்பானவற்ைற ீ வந்து ெகாட்டிய அந்த ஹிடிம்ைப அந்தப் பாண்டவனுடன் {பமனுடன் }

விைளயாடி

அவைன

மகிழ்வித்தாள்.


யாரும்

நுைழய முடியாத பகுதிகளிலும், ெபrய அளவுக்கு வளர்ந்த பூத்து குலுங்கிய மரங்களும், தாமைரகளும், அல்லி மலர்களும் நிைறந்த மைலயின்

மார்பிலும்,

கைரகளிலும்,

நீ ரூற்றுகளிலும், ெகாடிகள்

நதிகள்

ஓைடகளிலும், அடர்ந்த


அைமத்த

அதன்


இமயத்திலும்,

தீவுகளிலும்,

கைரகளிலும்,


அதன்

மைல

கானகத்திலும்,

பலவிதமான

குைககளிலும்,

ேதவர்களுக்கும் புனிதமான கானகங்களிலும், மைலச்சrவுகளிலும், குஹ்யர்கள்


துறவிள்

வாழும்

பகுதிகளிலும்,

எல்லா

காலத்திற்கும் ஏற்ற வைகயில் பழங்களும் மலர்களும் நிைறந்த மானசேராவrன்

(ஏr)

மகிழ்வித்தாள்.

மேனாேவகம்



கைரகளிலும்

ஹிடிம்ைப

ீ பமனுடன்

அழகான

விைளயாடி

ெகாண்ட

அவைன

அவள்

இந்த


கண்கள்

பகுதிகளிெலல்லாம் அந்தப் பாண்டவன் மூலம் ஒரு பிள்ைள ெபறும் வைர


விைளயாடினாள்.

பயங்கரமாகவும்,

ெபrய



வாயுடனும்,

சில

அம்பு

ேபான்ற

நீ ண்ட

காதுகளுடனும் பார்ப்பதற்கு பயங்கரமாகவும் ஒரு மகைன அவள் பற்கள்

கூர்ைமயாகவும்,

தாமிரத்ைதப் சத்தம்


சிவப்பாகவும்,

உறுமலாகவும்,

ெபரும்

கரங்களுடனும், ெபரும் பலத்துடனும், கட்டுக்கடங்காத வரத்துடனும் ீ

வளர்ந்த அந்த பிள்ைள, ெபரும் பலம் வாய்ந்த வில்லாளி ஆனான். நீ ண்ட

வங்கிய ீ

நாசிகளும், கால்

அகலமான

ஆடு

(Calf)

மார்பும்,

தைசகளும்,

பயமுறுத்தும் ேவகமான


இயக்கமும்

ெகாண்ட அவன் மனிதனுக்குப் பிறந்திருந்தாலும், மனிதனுக்குrய


684


எந்த அம்சமும் இல்லாதிருந்தான். பிசாசங்கள் மற்றும் அைனத்து ராட்சசர்கைளயும் பலத்தால் விஞ்சியிருந்தான். ஓ

{ஜனேமஜயா},




பிறந்த அந்த ஒரு

அவன்

மணிேநரத்திேலேய

இைளஞனுக்கு

உrய

வளர்ச்சிைய அைடந்தான். அந்தப் பலம்


வரன் ீ



நிபுணத்துவமும் ராட்சசப்

உடேன


ெபண்கள்,


கருத்தrத்த உடேனேய விரும்பிய உருைவ


பிள்ைளையப் அவர்கள்


ெபற்ெறடுப்பார்கள்.


தங்கள்

உருைவ மாற்றிக் ெகாள்வார்கள்.

கேடாத்கஜன் பிறந்தான்

அந்த

வழுக்ைகத்

தைலயுைடய

பிள்ைள, அந்த ெபரும் வில்லாளி, தான் பிறந்தவுடேனேய, கீ ேழ குனிந்து தனது வணங்கினான்.

தாய் மற்றும் தந்ைதயின் பாதங்கைளத் ெதாட்டு அவனது

ைவத்தனர். அனது தாய், ேபால

(வழுக்ைகயாக)

ெபற்ேறார்கள்


ஒரு

ெபயர்

அவனது தைல கடத்ைதப் {பாைனையப்}


குறிப்பிட்டாள்.

ெபற்ேறார்


ெபரும்

இருவரும் ேசர்ந்து அவைன கேடாத்கசன் (பாைனத்தைலயன்) என்று அைழத்தனர்.


கேடாத்கசன் இருந்து,

அவர்களில் ஒருவனானான்.


பிறகு

கேடாத்கஜன் பாண்டவர்களிடமிருந்து விைடெபறுகிறான்

விருப்பமானவனாகி,

ஹிடிம்ைப,

(கணவனுடன்) தங்கும் காலம் முடிவுக்கு

உணர்ந்து, வணங்கி

வந்தைத


அவள்


முதன்ைமயான விரும்பிய


தனது

685



ராட்சசர்களில் கேடாத்கசன்

ேநரம்

வருவதாக


தனது


உறுதியளித்து,

அவர்களைனவைரயும்

வணங்கிவிட்டு, வடதிைச ேநாக்கிச் ெசன்றான். நிச்சயமாக, சிறப்பு

வாய்ந்த இந்திரன், கர்ணனுக்கு கைணெயான்ைறக் (அது யார் மீ து ெதாடுக்கப்படுகிறேதா, நிமித்தமாக,

ெபரும்

அவனது

ரத

மரணம்

வரனான ீ

நிச்சயம்)

கேடாத்கசைன

ெகாடுத்ததன் (தனது

ஒரு

பகுதிையக் ெகாடுத்து), நிகரற்ற சக்தி ெகாண்ட அந்தக் கர்ணனுக்கு தகுதிவாய்ந்த பைகவனாக்கினான்.


686


வியாசைரச் சந்தித்த பாண்டவர்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 158 Pandavas came across Vyasa | Adi Parva - Section 158 | Mahabharata In Tamil (ஹிடிம்ப வத பர்வ ெதாடர்ச்சி)



மன்னா,

அந்த

பலம்



உணவுக்காக)



(தங்கள்

மற்றும் பல மிருகங்கைளயும் ெகான்று,

கானகம்

கானகம்

ெகாண்டிருந்தனர். அப்படிச்


மத்ஸ்யம்,

பாஞ்சாலம்,

வியாசைரச் சந்தித்த பாண்டவர்கள்

விட்டுக் ெசன்று


திrைகயில்

திrகார்த்தம்,

கீ ச்சகம்

நாடுகைளயும்

ஆகிய


அவற்றிலிருந்த அழகிய கானகங்கைளயும், ஏrகைளயும் கண்டனர். அவர்கள்



மரப்பட்ைடகைளயும்

சடாமுடி

மிருகத்

தrத்து,

ேதால்கைளயும்

ஆைடயாயுடுத்தியிருந்தனர். அவர்களுடன் இருந்த குந்தியும், துறவு ஆைடகளுடேனேய இருந்தாள். அந்தப் ெபரும் ரதவரர்கள் ீ தங்கள் தாைய


மைறந்தும்

சுமந்தபடி


சில

ேவகமாகவு,ம்


சில

ெபரும்


ேவகத்துடனும்

ெசன்றனர். அவர்கள் rக் மற்றும் மற்ற ேவதங்கைளயும், அைனத்து ேவதாங்கங்கைளயும், அறிவியல்கைளயும் பாண்டவர்கள் (வியாசைரச்)

படித்தனர்.


வணங்கிய,

தங்கள்

ைககூப்பி நின்றனர்.



சந்தித்தனர்.

துைவபாயணைர {பாண்டவர்கள்},

ஒழுக்கம்



அறெநறிகைள

திrைகயில்

அந்தச் அந்த


அரசியல்


எதிrகைள


"பாரத

தங்கள்

அவர்



நன்குணர்ந்த பாட்டைனச்


தண்டிப்பவர்கள்


வந்த

எருதுகேள,

திருதராஷ்டிரன் மகன் மூலம் நீ ங்கள் வஞ்சகமாக ஏமாற்றப்பட்டு


687


நாடுகடத்தப்படும்

நிைலைய

அைடவர்கள் ீ

என்று

நான்

முன்ேப

அறிந்திருந்ேதன். அைத அறிந்ததாேலேய நான் உங்களுக்கு நன்ைம ெசய்ய

ேவண்டி

எண்ணி

இங்கு


துயரைடயாதீர்கள்.

மகிழ்ச்சிக்காகேவ திருதராஷ்டிரன் ஒன்றுதான்

என்பதில்

துயரத்திலிருப்பவர்களிடத்திலும், இருப்பவர்களிடத்திலும் அவர்களுக்குச் இருப்பார்கள்.

இைவ

என்பைத



நீ ங்களும்




உங்கள்


எனது

பார்ைவயில் இருப்பினும்,

இளம்

மீ து

நடந்தைத


சந்ேதகமில்ைல.


சாதகமாக


வயதில்

ெகாண்ட


ஒருதைலப்பட்சமாகேவ

எனது

பாசம்

உங்களிடேம

அதிகமாக இருக்கிறது. அந்தப் பாசத்தால் நான் உங்களுக்கு நன்ைம

ெசய்ய விரும்புகிேறன். நான் ெசால்வைதக் ேகளுங்கள். இங்கிருந்து ெவகு


ஒரு


நகரம்


அங்கு

எந்த ஆபத்தும் உங்கைள அணுகாது. அங்ேக நீ ங்கள் மாற்றுருவில் வாழ்ந்து, எனது வரவுக்காகக் காத்திருங்கள்." என்றார். ைவசம்பாயணர்


"சத்தியவதி

குமாரன்


பாண்டவர்களுக்கு நன்ைம ெசய்ய விரும்பி, அவர்கைள ஏகசக்கர

நகரத்திற்கு அைழத்துச் ெசன்றார். அந்த குரு {வியாசர்} குந்தியிடம், "ஓ

மகேள,

உனது

மனிதர்களில் சிறப்புமிகுந்த

மகன்




தன்ைன

ேபான்ற

இந்த


முழு உலகத்ைதயும் ெவன்று, அைனத்து ஏகாதிபதிகைளயும் இந்தப் பூமி



கடைல

ஆள்வான்.

கச்ைசயாக

ீ பமன்


அணிந்திருக்கும்

அர்ஜுனனின் இந்த

முழு

உலகத்ைதயும் அைடந்து, அதன் ஆட்சி உrைமைய ஏற்று அவன் மகிழ்வான். தங்கள்

ெபரும்

ரத

ஆட்சிக்குrய






விரும்பியவாறு

இருப்பார்கள். அந்த மனிதர்களில் புலி ேபான்றவர்கள் பல ராஜசுயம் மற்றும்

குதிைர

பிராமணர்களுக்கு மகன்கள்

தங்கள்


ேவள்விகள் பல

ேபான்ற

பrசுகைள



அளிப்பார்கள்.

அரைச


மகிழ்ச்சியாகவும் ைவத்திருப்பார்கள்." என்றார்.


688

இந்த


ெசய்து

உனது

தங்கள்

ஆடம்பரமாகவும்


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இவ்வார்த்ைதகைளச் ெசால்லிவட்டு, வியாசர்


ஒரு



அறிமுகப்படுத்தி ைவத்தார். தீவில் பிறந்த அந்த முனிவர் {வியாசர்}, பாண்டவர்களில் மூத்தவனிடம், "எனக்காக இங்ேக காத்திருங்கள்! நான்

இங்ேக


சூழ்நிைலகளுக்கும்

வருேவன்.


இந்த

நாட்டிற்கும்

பழக்கப்படுத்திக்

நீ ங்கள் இங்ேக ெபருமகழிச்சியைடயலாம்." என்றார்.

இந்த


பிறகு, ஓ மன்னா {ஜனேமஜயா}, பாண்டவர்கள் தங்கள் கரங்கைளக் கூப்பியபடி

அந்த




என்று

ெசான்னார்கள். அந்த சிறப்பு மிகுந்த குருவான முனிவர் வியாசர், எங்கிருந்து வந்தாேரா அங்ேகேய திரும்பிச் ெசன்றார்.


689



690


பிராமணன் துயரம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 159 Brahmana's Distress | Adi Parva - Section 159 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம்)


"ஓ பிராமணர்களில்


அந்தப்

ெபரும் ரத வரர்களும், ீ குந்தி ைமந்தர்களுமான


ஏகசக்கரத்திற்கு என்ன

வந்த

பிறகு

ெசய்தார்கள்?"

என்று



ேசாகத்தில் பிராமணர் குடும்பம்

குந்தி


ஏகசக்கரம்

இல்லத்தில் சிறிது காலம் தங்கினர்.

இரந்துண்டு

{பிச்ைசெயடுத்து}



"அந்த ெபரும் ரத வரர்களான ீ


வாழும்

கானகங்கைளயும்,

ஒரு

வாழ்ைவ


ேமற்ெகாண்டு,

நிலப்பகுதிகைளயும்,

பல

நதிகள் மற்றும் ஏrகைளயும் கண்டு, தங்கள் ெசயல்களால் அந்த

நகரத்தின் விருப்பமான வசிப்பாளர்களாக மாறினர். இரவு வந்ததும், குந்தியின் முன் தாங்கள் இரந்து ெபற்று வந்தைத ஒன்றாக ேசர்த்து ைவத்தனர்.

குந்தி

அவற்ைற



ஒவ்ெவாருவருக்கான பகுதியாகப் பிrத்துக் ெகாடுப்பாள். அைதேய அவர்கள் ஒவ்ெவாருவரும் ெபற்றுக் ெகாண்டனர். அந்த





தங்கள்

ீ தாயுடன் ேசர்ந்து முழு பகுதியில் சr பாதிைய உண்டேபாது, பமன் மட்டுேம தனித்து மற்ற பாதிைய உண்டான். ஓ

பாரத




பாண்டவர்கள் அங்கு சிலகாலம் வாழ்ந்தனர்.


691



ஒரு

நாள்,


எருைதப்ேபான்றவர்கள்


ீ பிச்ைசெயடுக்க ெசன்றுவிட்டார்கள். பமன் மட்டும் (தனது தாயுடன்) பிருைதயுடன்

(வட்டில்) ீ


உள்



அழுைகச்



சத்தம்

ஓ



குந்தி

அந்தப்

பாரதா,

அந்நாளில்



பிளக்கும்

இப்படி

பrதாபகரமான

அந்த

அழுைகைய

ேகட்ட குந்தியால், ஓ மன்னா, அவள் இரக்க குணமும் நன்ைமைய

விரும்பும் இதயமும் ெகாண்டைமயால், அவ்வழுைகையத் தாங்கிக் ெகாள்ள



பிருைத


தாக்குண்ட


{குந்தி},

வார்த்ைதகைளச் ெசால்லலானாள்.

கருைண

அந்த


"ஓ மகேன, நமது துயர் தணிந்து, இந்த பிராமணrன் இல்லத்தில், அவரால் மதிக்கப்பட்டு, திருதராஷ்டிரனின் மகனுக்குத் ெதrயாமல், நாம்

இங்கு மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து வருகிேறாம். ஓ மகேன, நாம்

இங்கு மகிழ்ச்சியாக வசித்ததற்கு ஈடாக, இந்த பிராமணருக்கு நாம்

ெசய்ய ேவண்டிய நன்ைமையக் குறித்து எப்ேபாதும் நான் சிந்தித்ேத வருகிேறன்.

ஓ


இருக்கிறாேனா

அவேன

மற்றவர்களிடம் ெகாடுப்பான். அதில்

எவன்


ெபறுவைதவிட

இந்த


ெசய்நன்றி

பிராமணருக்கு

இல்ைல.

அவன்


மறவாமல்

மனிதன்.

அதிகமாகத்

ஏேதா

தான்

திரும்பக்

துயேரற்பட்டிருக்கிறது.


ஏதாவது

உதவி

தாேய,

அந்த

இருக்குமானால், நாம் நிச்சயம் அைதச் ெசய்ய ேவண்டும்." என்றாள். தாயின்


ேகட்ட

ீ பமன் ,

"ஓ

பிராமணனின் துயரம் எப்படிப்பட்டது, அது எங்கிருந்து உருவானது என்பைத


உறுதி

ெசய்து


ெகாள்.


அவற்ைற

நான்

அறிந்தால்,

அைத

அது

அவர்களுக்குச்

சாதித்துக் ெகாடுப்ேபன்." என்றான். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ மன்னா, தாயும் மகனும் இப்படி ஒருவருக்கு அவர்கள்

ஒருவர்

அந்த

அழுைகைய

அந்த


ேகட்டார்கள்.

தாம்புக்கயிற்றால் ேபால

ேபசிக்


சிறப்புமிகு


ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத, மற்றும்

அவனது

கன்ைறக்

காணச்

பிறகு


692


குந்தி,

இருந்த




உள்

பசு




அங்ேக




ேசாகம்



தனது

மைனவி,

முகத்துடன்

"இவ்வுலக

மகன்


உட்கார்ந்து

வாழ்வு


நாணைலப்


உள்ள ீடற்றதாக இருக்கிறது. கனியற்றதாக இருக்கிறது. கைடசியில்

சுதந்திரம் இல்லாமல் துயரத்துடேனேய முடிகிறது. வாழ்க்ைகயில் துன்பம்


ேநாய்தான்.

இருக்கிறது!


வாழ்வு

என்பது

என்றாேல

அது


துயரம்,

துயரங்களின்

ெதாகுப்பு மட்டும்தான்! ஆன்மா ஒன்று. ஆனால் அது அறத்ைதச் சம்பாதிக்க

ேவண்டியிருக்கிறது,



இன்பத்ைதயும்

சம்பாதிக்க ேவண்டியிருக்கிறது. இைவ மூன்ைறயும் ஒேர ேநரத்தில் ெசய்வதால்,

இைவ

ஒன்றுக்குள்

சிலர்

விருப்பங்களின்

ஒன்று

துயரத்ைதக் ெகாடுக்கிறது. நமது




முரண்பட்டு,

முக்தியைடவது

என்கின்றனர். ஆனால் நான் அைத அைடயேவ முடியாது என்று நம்புகிேறன்.

ெபாருள ீட்டுவது

ெபாருள ீட்டுதலில் ெபாருள்

மீ து

அைடந்த



பிறகு

துயரத்ைதத்

ஆைச

ெபரும்

நரகத்ைதத்

தருகிறது.

ெகாள்வதால்,

துயரம்

தருகிறது.

அந்தப்


ஒருவrன்

ெபாருைள

ஏதாவது

ஆபத்து

ேநர்ந்தால், அதற்கு உைடைமயாளன் துயரைடகிறான். நான் இந்த ஆபத்திலிருந்து

தப்பிக்கும்


இந்தப்

வழிைய

அறியவில்ைல.

பகுதிையவிட்டு

ெசல்ல என்னால் முடியவில்ைல. ஓ பார்,

நான்

முன்ேப

இருக்கலாம்

என்று

ேவறு


எனது

பறந்து

ெபண்ேண ஞாபகப்படுத்திப்


ெசான்ேனன்!

நான்

ெசன்று

நீ தான்


என்

ேபச்ைசக்

ேகட்கவில்ைல. நான் பலமுைற ெதாடர்ந்து ெசால்லியும் நீ "நான் இங்ேகேய

பிறந்ேதன்,


வடு" ீ


என்றாய்.

ஓ

வளர்ந்ேதன்,

ெபண்ேண,

உனது

இது

எனது

மதிப்புக்குrய

தந்ைதயும், தாயும், பல காலத்திற்கு முன்னேர ெசார்க்கம் ெசன்றனர். உனது உறவினர்கள் எல்ேலாரும் இறந்துவிட்டார்கள். இருப்பினும் நீ இங்ேகேய

வாழ


மீ து

ேகட்கவில்ைல.


ெகாண்ட

ஆனால்

என்று

ஏன்

பாசத்தால்,

இன்று

ேநரம்

விரும்பினாய்?

உனது

வந்துவிட்டது,

உனது

நான்


நீ

உறவினர்களில் ஒருவர் இறப்பைத நீ காணப் ேபாகிறாய். அக்காட்சி எனக்கு வருத்தத்ைத அளிக்கிறேத! எனது மரணத்திற்கான ேநரம் வந்ததாகேவ நான் நிைனக்கிேறன். நான் உயிருடன் இருக்கும் வைர,


693




நலைனப்

பார்க்காமல்,

யாரும்

இறப்பைத

நான்

அனுமதிேயன்.

எனது நற்காrயங்களில் எல்லாம் நீ துைண புrந்திருக்கிறாய். சுய பாராட்டினாய். ேதாழியாக


(நட்பாக)

எனது ெபற்ேறாரால், நீ பிறந்து,

தாையப்

உன்ைன

ேபால

எனக்கு

ெகாடுத்திருக்கிறார்கள்.

நிரந்தர வசிப்பிடம்.



அன்பு


நீ


எனக்கு

எனது இல்லறத்தில் இைணந்தாய். தூய

நல்ல




ெபற்று, என்னிடம் அர்ப்பணிப்புடன் இருந்து அப்பாவியாக வாழ்ந்து வந்திருக்கிறாய். சடங்குகளுடன்

உன்ைன

மணந்த

சபதேமற்றிருக்கும்

நான்


காரணத்தால்,

உன்ைன

நான்

எனது

உrய


ைகவிட

காக்க


இளம்

வயதிலிருக்கும் {மயிர் இைணயுறுப்புகள் வளராத - yet without the hirsute

appendages} (முழு மனிதனாகாத) எனது மகைன நான் எப்படித் தியாகம்

ெசய்ய


ஒ


ேதர்ந்ெதடுத்து

அளிப்பதற்காக

உலகம் பைடத்ேதானால் என்னிடம் ெகாடுக்கப்பட்ட எனது மகைள நான் எப்படித் தியாகம் ெசய்ேவன். அவள் {மகள்} மூலம் ெபறும் மகனால்

{ேபரனால்}



என்கின்றனர்.

மகைளக்

ைகவிட

நல்லுலகங்கைள

நான்

எப்படி

அைடவது? சில மனிதர்கள் மகனிடேம தந்ைதயின் பாசம் அதிகம் சிலர்

மகளிடம்தான்

அதிகம்


என்கின்றனர். ஆனால் எனக்கு இருவரும் சமேம. எனது அப்பாவி துறந்து

மறு


உலகம்

துணிேவன்?

ெசன்றால்,

எனது

நிம்மதியாக

வாழ்ைவ

இருக்க

நான்

முடியுமா?

இவர்கள் எப்படி தங்கள் வாழ்ைவ நகர்த்துவார்கள்? இங்கு இருக்கும்

யாைரயும் துறப்பது ெகாடுைமயானேத. மறுபுறம், நான் என்ைனத் தியாகம் ெசய்தால், நானில்லாமல் இவர்கள் அழிந்து ேபாவார்கள். நான்

விழுந்திருக்கும்

வழியறியாமல்

துயரம்

ெபrயது.

இருக்கிேறேன.

இதிலிருந்து

ஐேயா

நான்


என்

ெநருங்கியவர்களுடன் எங்கு ெசல்ேவன். ஒன்று நான் இவர்களுடன்

ேசர்ந்து ெமாத்தமாக இறந்து ேபாக ேவண்டும். இவர்கள் இல்லாமல் நான் உயிருடன் இருக்க முடியாது!" என்றான்


694


"என்ைனக் ைகவிடு" என்றாள் மைனவி - ஆதிபர்வம் பகுதி 160 "Abandon me" said the wife | Adi Parva - Section 160 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம்) ைவசம்பாயணர்


"பிராமணனின்

இவ்வார்த்ைதகைளக் அவனது

ேகட்ட

மைனவி,


நீ ர்

சாதாரண

மனிதைரப்

ேபாலத்

துயரைடயக்கூடாது. ேநரமில்ைல.

"ஓ

இது

புலம்புவதற்கான

எல்லா

நீ ர்

படித்தவர்;

மனிதர்களும்

இறப்பது உறுதி என்பைத நீ ர்

ேசாகத்தில் பிராமணர் குடும்பம்

அறிவர்; ீ


முடியாதவற்றிற்காக யாரும் வருத்தப்படக்கூடாது. மைனவி, மகன் மற்றும்

மகள்


புrந்து


ஏற்பட்டனர்.

ஒருவனின்

மனநிைலையக்

துயரங்கைளக்


ேபாடும்.


அதாவது,

அவள்

சுயத்திற்கு

பயன்படேவ

ெகாண்ட

நீ ர்,

நாேன

அங்கு

உமது


நிச்சயமாக இந்தக் காrயேம ஒரு ெபண்ணின் உயர்ந்த ெதய்வக ீ ெசய்தாவது


உலகத்திலும்,

தனது

எனது மறு

தனது

கணவrன் ெசயல்

நலத்ைதப் உம்ைம


எனக்கு

உயிைரேய ேபண

தியாகம்


மகிழ்விக்கும்,

இந்த

புகைழயுண்டாக்கும்.

நிச்சயமாக நான் ெசால்லும் இதுேவ உயர்ந்த அறமாகும். அதனால் நீ ர்


ஒருவன்

மகிழ்ைவயும்

எக்காரணத்திற்காக

ஒன்றாக

அைடவர். ீ

விரும்புவாேனா,


அைத

நீ ர்

என்

மூலமாக அைடந்து விட்டீர். நான் உமக்கு ஒரு மகைளயும் ஒரு மகைனயும்



எனது

கடனிலிருந்து

விடுபட்டுவிட்ேடன். உம்மால் உமது குழந்ைதகைள நன்கு ேபணி பராமrத்து

சந்ேதாஷமாக



695

ெகாள்ள


ஆனால்


என்னாேலா,


ேபால

நீ ேர

வாழ்வும்,

ெசல்வமும்


எனது

இழந்த

பிறகு

நானும்,

இந்த

சந்ேதாஷமாக

இளம்



ெகாள்ள

ஆவர். ீ

பிள்ைளகளும்

உம்ைம

எப்படி

வாழ

முடியும்? என்ைன நம்பி இரு குழந்ைதகைள ைவத்துக் ெகாண்டு, தைலவனில்லாமல்

விதைவயாகி,



நீ ர்

இல்லாமல் , என்னால் எப்படி ேநர்ைமயான வாழ்வு வாழ முடியும்?

நம்பிக்ைகயற்ற மrயாைதயற்ற வணான ீ மனிதர்கள், இந்த உமது மகைள

இவைள

ைகப்பற்ற எப்படிப்

இைறச்சிைய

விரும்பினால்,

பாதுகாப்ேபன்?


நான்



பறைவகைளப்

ேபால



தூக்கிெயறியப்பட்ட

கணவைன இழந்தப் ெபண்ைண அைடய தீய மனிதர்கள் ஆவலுடன் இருக்கிறார்கள். மனிதர்களால்

நான்

நிைலயின்றித்

விரும்பப்படும்


முடியாத நிைல ஏற்படலாம். இந்த

உமது


வழியில் என்றும் நான்

மகைள,

எவ்வாறு

தள்ளாடி,

உமது



பயணிக்க


நடந்த

என்னால் நடத்திச் ெசல்ல முடியும்?

தைலவனில்லாதிருக்கும்


இந்தக்


ெசய்து,


உம்ைமப்ேபான்ற அறம்சார்ந்தவனாக எப்படி நான் வளர்க்க முடியும்? தைலவனில்லாத ேவதத்ைதக்

ேகட்க

என்ைன



ேபால,

நம்பத்தகாத


உமது மகளின் கரத்ைதக் ேகட்பார்கள். உமது ரத்தமும் குணமும் இல்லாதவர்களுக்கு

நான்

உமது

மகைள

அளிக்காவிட்டால்,

அவர்கள் காகம் ேவள்வி ெநய்ையத் தூக்கிச் ெசல்வைதப் ேபால அவைளத்



உமது

ெசல்வார்கள். மகளும்

உமது

மகன்


நம்பத்தகாதவர்கள்

ேபால்


இருந்தால், இந்த உலகத்தின் ேநர்ைமயற்ற மனிதர்களாலும் நான் நிந்திக்கப்படுேவன். அப்படி நிந்திக்கப்படும்ேபாது நிச்சயம் சாேவன். உம்ைமயும் என்ைனயும் இழந்த இந்தப் பிள்ைளகள் , நீ ர் வற்றும் ேபாது

அழியும்

மீ ைனப்

ேபால


விடுவர்.

நீ ர்

{கணவர்}

இல்லாமல் மூவரும் அழிவது நிச்சயம். ஆைகயால், நீ ர் என்ைனத் தியாகம் ெசய்வேத தகும்.


696


ஓ பிராமணேர, பிள்ைளகைளப் ெபற்றுக் ெகாடுத்த ெபண், தனது தைலவனுக்கு

முன்பு

இறந்து

ேபானால்

அதுேவ


தகுதி

உறவினர்கைளயும்,

ஏன்

{புண்ணியம்} என்று நீ திகைள அறிந்த மனிதர்கள் கூறுகிறார்கள். நாம்

உமக்காக,

மகைனயும்,

மகைளயும்,

உயிைரக் கூட விடத் தயாராயிருக்கிேறன். தனது தைலவனுக்குப் பிடித்தமான

காrயங்கைளச்

ேவள்விகள்,

துறவு,

உயர்ந்ததாகும்.





குலத்துக்கும்

ஆபத்திலிருந்தும் உறவினர்கள்,

துயரத்திலிருந்தும் மற்றும்

காக்கப்படுகின்றனர்

தன்ைன



பாதுகாக்க


அறமாகும்.

விடுபடேவ

விரும்பப்படும் என்று

தீர்மானித்துள்ளனர். ஒருவன்

கடைம,

ெசய்யத்துணிவது


மைனவி

ெபாருட்களும்,

தானங்கள்

நான்

உமக்கும்


விடுவித்துக்


உமது

ஒருவன்

குழந்ைதகள்,



அந்தச்

ெகாள்ள,

தனது


ெகாண்டுதான் தனது மைனவிைய பராமrத்துப் பாதுகாக்க முடியும். எதிர்பார்த்த

அல்லது

ஒருவனின்

மைனவி,

எதிர்பாராத மகன்,

விபத்துகளுக்கு

ெசல்வம்,

வடு ீ

அளிக்கேவ ஆகியைவ

அைடயப்படுகின்றன என்று உண்ைமையக் கற்றவர்கள் ெதளிவாக

விளக்குகின்றனர். ஒரு தனி மனிதனின் சுயதத்துக்கு ஈடாக, அவனது உறவினர்கள்

அைனவைரயும் பார்த்தாலும்},

{எைடேபாட்டுப்

மrயாைதக்குrயவேர,


ெசய்ய

நிகர்த்துப்

அது


காத்துக் ெகாள்ளும். என்ைனத்




எனக்கு

அனுமதி

உமது

பார்த்தாலும் ஆைகயால்,

சுயத்ைதக்


உமது

பிள்ைளகைளப் பாதுகாத்துக் ெகாள்ளும். நீ திகைள அறிந்தவர்கள்,

ெபண்கள் ெகால்லப்படலாகாது என்று தங்கள் உடன்படிக்ைககளில் ெசால்கின்றனர். அந்த நீ திகைள ராட்சசர்கள் அவர்கள்

ஒரு

ஒரு

ஆைணக்

ெபண்ைணக்

ராட்சசர்கள் அறியாதவர்களல்லர்.





சந்ேதகத்திற்கிடமானேத.

ஓழுக்க விதிகைள அறிந்த நீ ர், என்ைன ராட்சசன் முன்பு கிடத்தும். நான் நிைறந்த மகிழ்ச்சிைய அைடந்துவிட்ேடன். ேமலும் நிைறந்த ஆன்மத்


எனக்கன்பான

இந்தப்


அைடந்திருக்கிேறன்.


697


ெபற்ேறன்.

நான்



நான்

சாவதற்கு

ெபற்றுக் நன்ைம

வருந்தவில்ைல.


ெசய்யேவ

நான்

வயதாகிவிட்ேடன். விரும்புகிேறன்.

உமக்குப்

நான்

இைவ



உமக்கு


நிைனவில் நிறுத்திேய நான் இந்தத் தீர்மானத்திற்கு வந்துள்ேளன். ஓ

மrயாைதக்குrயவேர,



நீ ர்


மைனவிைய அைடயலாம். அவள் மூலமாக நீ ர் ஆன்மத் தகுதிகைள மறுபடியும்


அதில்

பாவமில்ைல.

ஒரு

ஆணுக்கு

மறுமணம் என்பது அறச்ெசயேல. ஆனால், அதுேவ ெபண்ணுக்கு இரண்டாம்

கணவைன

அைடந்தாேல

ெபரும்பாவம்

ஆகும்.

இைதெயல்லாம் கவனத்தில் ெகாண்டு, உமது தியாகம் தவிர்க்கப்பட ேவண்டிய ைகவிட்டு

ஒன்று

உமது


சுயத்ைதயும்,

நிைனவில் உமது



குலத்ைதயும்,

உமது

பிள்ைளகைளயும் காத்துக் ெகாள்ளும்." என்றாள். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ பாரதா, மைனவியால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட பிராமணன், அவைளக் கட்டியைணத்துக்ெகாண்டான். துயரத்தால் உந்தப்பட்ட இருவரும் அைமதியாக அழுதனர்


698


பாலகனின் மழைலச் ெசாற்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 161 Lisp of a child | Adi Parva - Section 161 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம் ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் "தனது



ெபற்ேறாrன்

துயர்


ேகட்ட

மகள்

துயரைடந்து, "உங்கைளக் ெகாள்ள ேபால்

ெபரும்



யாருமில்லாதது

{அநாைதகள்

இவ்வளவு நீ ங்கள்

ஏன்

ேபால}

துயரைடந்து

அழுது

ெகாண்டிருக்கிறீர்கள்? நான் ெசால்வைதக் ேகட்டுவிட்டு, எது சrேயா அைதச்


ைகவிடுவது என்ைனக்


என்பது


சந்ேதகத்திற்கு

ைகவிடத்தான்





இடமில்லாதது.

ேபாகிறீர்கள்.

எப்படியும்

என்ைனக் ைகவிட்டு, எல்லாவற்ைறயும் காத்துக் ெகாள்ளுங்கள். பிள்ைளகள்


ெபறுகிறான்.


ெபற்ேறாைர

இவ்வுலகத்திலும்

உலகத்திலும்)

நீ ேராைடையக்

என்று

கடந்து

ஆைகயாேலேய

காப்பார்கள்

எண்ணிேய படகாகப்

(இந்த

ஒரு

மனிதன்

பயன்படுத்தி

ெசல்லுங்கள். மறு

கற்ேறார்கள்

உலகத்திலும்,

ஒரு

இந்த

அந்தப்


கஷ்டகால

பிள்ைள,


மறு

தனது

காக்கிறான்.


புத்ரன்

(காப்பவன்)என்று அைழக்கின்றனர். மூதாைதயர்கள் என்னிடமிருந்து மகளின்


எதிர்பார்ப்பார்கள்

(முக்திக்காக).

ஆனால்,

(எனது பிள்ைளகளுக்காகக் காத்திராமல்) நான் எனது தந்ைதையக்

காப்பதன் மூலம் அவர்கைளக் காத்தவளாேவன். இந்த எனது தம்பி பாலபருவத்தில் அவனும்


இறப்பது


சந்ேதகமில்லாதது.


எனது

அழிந்தால்

தந்ைதயாகி

நீ ர்

இறந்தால், எனது தம்பியும் உம்ைமத் ெதாடர்வான். பித்rக்களுக்கு ெகாடுக்கப்படும் துன்பத்துக்கு

ைகவிடப்பட்டு, பிள்ைளயும்

பிண்டம்

ெகாடுக்கப்படாமல்

ஆளாவார்கள். ஏன்

இறந்த


எனது

எனது

தந்ைதயாலும்

தாயாலும்

பிறகு

ைகவிடப்பட்டு

அவளும்

699


ெபரும்

தம்பியாலும்


(கணவரும் இருக்க


மாட்டாளாைகயால்) முழுவதுமாக தாயும்

இந்த


நான்

ெபரும்

ேபாேவன்.

நீ ரும்,



பிண்டத்தால்

மகிழ்ச்சியைடவார்கள்.

தாேன

துயரத்திற்குள் எனது

ஆழ்ந்து

தம்பியும்,

தப்பித்தீர்கெளன்றால் நமது

தான்

தனக்கு

எனது



மகன்

{நாேம

நமக்கு

மகனாகப் பிறக்கிேறாம்}. மைனவிேய ஒருவனுக்கு நட்பு, ஒரு மகேளா


பிரச்சைனயின்


ெகாடுங்கள்.

அகற்றி


உம்ைம

இழந்து,

ஊற்றுக்கண்.

காத்துக் ஓ


தந்ைதேய!

உதவியற்று

அந்த

ஊற்றுக்கண்ைண

நான்

ெபண்ணானதால்,

எனக்கு


அறவழிைய


எல்லா

இடங்களுக்கும் ெசல்ல ேவண்டியிருக்கும். ஆைகயால் நான் எனது தந்ைதயின்

குலத்ைதக்

காக்க

எண்ணி,

எனது

அறத்தகுதியின்

அடிப்பைடயில் அந்தச் சிரமமான காrயத்ைத முடிப்ேபன். என்ைன விட்டுவிட்டு


சிறந்த

நீ ர்

அங்ேக

(ராட்சசனிடம்)

ெசன்றால், நான் மிகவும் வருந்துேவன். ஆைகயால், ஓ தந்ைதேய,

என்னிடம் கருைண ெகாள்ளுங்கள். ஓ மனிதர்களில் சிறந்தவேர, நமக்காகவும்,

நமது

குலத்துக்காகவும்,

நமது

அறத்தகுதிகளுக்காகவும் எப்படியும் எப்ேபாதாவது பிrய ேவண்டிய

என்ைன இப்ேபாது ைகவிட்டு உங்கைளக் காத்துக் ெகாள்ளுங்கள். ஓ


ேவண்டாம்.

நீ ர்



இந்த

ெசார்க்கத்திற்குச்



தாமதம்


எங்கள்

உணவுக்காக அந்நியர்களிடம் நாய்கைளப் ேபாலப் பிச்ைச எடுத்துத் திrவைதவிட

வலி

ஆனால்

உமது

நீ ர்

காக்கப்பட்டாேலா, பகுதிகளில்

நிைறந்ததாக

ேவறு


நான்

வாழ்ேவன்.

ேதவர்களுக்கும் ெதய்வங்களுக்கும்

இருக்க


இந்தச்

சிரமத்திலிருந்து

மகைள

அளித்துவிட்டு,

சந்ேதாஷமாக இப்படி

எது



பைடயல் ைவத்தால் நன்ைம

நடக்கும் என்ேற நாம் ேகள்விப்படுகிேறாம்." என்றாள். ைவசம்பயாணர்


"அந்தப்


தனது

மைனவியுடன், தனது மகளின் ஒப்பாrையக் ேகட்டு முன்ைன விட அதிக துக்கம் ெகாண்டான். அம்மூவரும் ேசர்ந்து அழ ஆரம்பித்தனர். இைதக்

குரலில்,

கண்ட

தந்ைதேய

பாலகனான

கண்கள்

அழாதீர்கள்"

நீ ேரா,


ஓ

என்று



தாேய

பிரகாசிக்க,

நீ ேயா,

புன்னைகத்துக்

700

மகன்,

ஓ


"அழாதீர்கள்,

தமக்ைகேய


ஓ

நீ ேயா



ஒவ்ெவாருவைரயும் ஆரவாரத்ேதாடு மனிதர்கைள என்றான்.

ஒரு

அணுகினான்.



புல்ைல அந்த

இறுதியில்




ெபரும்

"இைதக் நான்



ெகால்ேவன்"

துயரத்திலிருந்தாலும்,

குழந்ைதயின் இனிைமயான மழைலப் ேபச்சு அவர்களின் முகத்தில் ஆனந்தத்ைதக் சமயம்

மீ ட்கும்

என்று



அமுதம்

வந்தது.

ேபான்ற

பிறகு


குந்தி

அணுகி,


இது

தான்

தக்க

இறந்தவர்கைள


ேபசி,

அவர்கைள துக்கத்திலிருந்து மீ ட்ெடடுத்தாள்.


701


துயர் விசாrத்தாள் குந்தி - ஆதிபர்வம் பகுதி 162

Kunti asked the cause of grief | Adi Parva - Section 162 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம் ெதாடர்ச்சி) குந்தி,

"

நான்,


உங்கள்

அறிய


துயரத்தின்


முடியுெமன்றால்

அைதக்

கைளந்து

என்றாள். அதற்கு

அந்த

நான்

விடுேவன்."


"ஓ

துறைவச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேள, நிச்சயமாக உன் ேபச்சு உனக்குத் தகுதி வாய்ந்தேத! துயரம்


மனிதர்களால் பகன்


இந்நகரத்திற்கும் வாய்ந்த

கைளயமுடியாதது. ெபயர்

அந்த

நரமாமிச

பாவி

நகரத்திற்கும்,

ஆள்கிறான்.

நாட்டுக்கும்

பலத்தால் அவற்ைறக் காக்கிறான். எங்களுக்கு

எந்த


இவற்றிற்ெகல்லாம்

ஒருவன்

உண்ணியான

மனித


எதிrயிடமிருந்தும்

பயம்

அவேன

ெபரும்

சைதைய

அவன்

எங்கள்



தைலவனாவான்.


இந்நாட்ைட

இந்த

இந்த

ெகாண்ட

இந்நாட்டிற்கும்

அந்தப்

ெவற்றிகண்டு இந்த

என்ற

ஆனால்,

பலம்

உண்பதில்

அசுரர்களுக்கும்,


அவனது


அவன்

அந்த

மாமிச

காப்பதால், நிச்சயமாக எந்த வாழும் உயிrடமும் எங்களுக்கு பயம் உண்ணிக்கு,

மாடுகைளயும், ெசல்ல

ஒரு


ஒரு

ேசாற்ைறயும்,

இவற்ைறெயல்லாம்


உடன்படிக்ைக இந்நகரத்தின்

வண்டி

கூலியாக

அனுப்புவதாக

நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.

வட்டு ீ

உrைமயாளர்கள்

நர

இரண்டு

அவ்விடம்


அதன்

ஒருவர்

எருைம


ஒரு

நிமித்தமாக,

பின்

ஒருவராக

அவனுக்கு உணவு அனுப்ப ேவண்டும். ஒவ்ெவாருவருக்கும் அந்த முைறைம பல வருடங்கள் இைடெவளியில் வரும். யாராவது இந்த முைறைமைய மீ றத் துணியும்ேபாது, அந்த ராட்சசன் குழந்ைதகள் மைனவிகள் ெகான்று

உட்பட

விடுவான்.

இப்பகுதியின் அறிவியைல


இந்நாட்டில்

மன்னன்

குடும்பத்தில்

ேவத்திரகீ யா

வாழ்கிறான்.

அறியாதவனாகவும்,


702

அவன்


என்ற

அரசு

நகரத்தில்,


புத்திகூர்ைமயற்றவனாகவும்


இருக்கிறான். அவன் இந்த ராட்சச ெதால்ைலக்கு ஒரு உபாயமும் ெசய்யவில்ைல.

பலவனமான ீ


அந்தப்

பாவியின்

ஆளுைகக்குள் இருக்கும் எங்களுக்கு இந்த நிைல ேவண்டியதுதான். பிராமணர்கைள என்பது

ஒரு


பறைவகைளப் ெசல்பவர்கள்.

நாட்டிற்குள்

காrயம்.

ேபால்

ஒருவன்



நாடுவிட்டு


வசிக்க

யாைரயும் நாடு

(நல்ல)

நம்பி

ைவப்பது

இராமல்,

சுதந்திரத்துடன்

மன்னைன

அைடய

ேவண்டும். பின்பு மைனவிைய அைடய ேவண்டும், அதன் பிறகு ெசல்வம்

ேசர்க்க

அைடந்தால்தான்,


இந்த

அவனால்

தனது

மூன்ைறயும்

ஒருவன்


பிள்ைளகைளயும் காக்க முடியும். இந்த மூன்ைறயும் அைடவதில் எனது


ஆபத்ெதனும்

தைலகீ ழாகேவ

கடலில்

மூழ்கி




சிரமப்படுகிேறன்.

நான்

ெசான்ன அந்த முைறைம இப்ேபாது என் ேமல் விழுந்திருக்கிறது.

முன்பு ெசான்னது ேபால அந்த ராட்சசனுக்கான கூலிையயும் ஒரு

மனிதைனயும் உணவாக நான் ெகாடுக்க ேவண்டும். இதற்காக ஒரு மனிதைன

விைலக்கு


எனது


வாங்க

குடும்பத்ைத

ராட்சசனிடம்

என்னிடம் விட்டு

(அவனது


பிrயவும்

பிடியில்)

இல்ைல.




எனது

குடும்பம்

முடியாது. நான் இப்ேபாது தப்பிக்க வழியில்லாமல் துயரம் எனும் கடலில்

மூழ்கப்ேபாகிேறன்.

நான்

இன்று

முழுவைதயும் அைழத்துக் ெகாண்டு அந்த ராட்சசனிடம் ெசல்லப் ேபாகிேறன்.

அவன்

எங்கள்


ெகால்லட்டும்."



703


குந்தியின் ெசால்லமுதம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 163

Nectar words of Kunti | Adi Parva - Section 163 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம் ெதாடர்ச்சி) "ஓ


அஞ்சாதீர்.

நீ ர்

இந்த

ஆபத்திற்காக

அந்த


இருந்து தப்புவதற்கு ஒரு வழிைய நான்

காண்கிேறன். உமக்கு ஒரு மகன் தான் இருக்கிறான், இருக்கிறான். ஒேர

அவனும்

இளைமயான

மகளும்

மைனவி

பாலகனாக

உட்பட


ஆதரவற்ற

இருக்கிறாள். இவர்களில்

ெசல்வைத


ஓ

உமது

எவரும்

நான்


எனக்கு ஐந்து மகன்கள் இருக்கின்றனர். அவர்களில்

ஒருவன்

காணிக்ைகைய

ராட்சசனுக்கான


ெசல்லட்டும்." என்றாள் குந்தி.


இைதக் ேகட்ட பிராமணன், "என் உயிைரப் பாதுகாத்துக் ெகாள்ள, எப்ேபாதும்

நான்

வாழ்வுக்காக,

விருந்தாளியின்

இந்தக்

ஒரு



உயிைரேயா

நான்

ெசய்ய


உயிைரேயா துறக்க

அல்லது


எனது ஒரு

பாவகர

காrயங்கள் ெசய்பவர்களும், தாழ்ந்த பிறப்பு பிறந்தவர்களும் கூட இைதச் (நீ என்ைன ெசய்யச் ெசால்வைதச்) ெசய்ய மறுப்பார்கள்.

ஒரு பிராமணனின் நன்ைமக்காக, ஒருவன் தன்ைனேயா அல்லது தனது வாrைசேயா தியாகம் ெசய்யலாம் என்று ெசால்லப்படுகிறது. நான்

அந்த

விரும்புகிேறன். மரணமா?

அருைமயான ஒரு

என்று

அறிவுைரைய


வரும்ேபாது

மரணமா? நான்


அல்லது

நடக்க

எனது

பின்னைதேயத்

ேதர்ந்ெதடுப்ேபன். பிராமணைனக் ெகால்வது என்பது பாவத்திேலேய ெபரும்

பாவமாகும்,

அதற்கு

விேமாசனேம

இல்ைல.

ஒரு

பிராமணனின் உயிர்த்தியாகத்ைதவிட, ஒருவன் தன்ைனத் தியாகம் ெசய்து

ெகாள்வேத



என்று

704

நான்


ஓ



நான்



ெசய்வதால்,

தற்ெகாைல ெசய்யும் குற்றவாளி ஆக மாட்ேடன். இன்ெனாருவன் எனது

உயிைர

எடுக்கும்ேபாது,

எந்தப்

பாவமும்


இைணய முடியாது. ஆனால்

ெதrந்ேத

நான்

ஒரு


மரணத்திற்கு

அனுப்பிேனன் என்றால், அந்தக் ெகாடிய பாவகரச் ெசயலுக்கான விேமாசனேம எனக்குக் கிைடக்காது. தனது

வடு ீ

ேதடி

தஞ்சமைடந்தவர்கைளேயா

வந்தவைரேயா,

ைகவிடுவதும்,



மரணம்

ேவண்டுபவைனக் ெகால்வதும் ெகாடூரமான பாவகர ெசயல்களாகும்

என்று கற்றவர்கள் கூறியிருக்கிறார்கள். துயர் நிைறந்த காலத்தில் ெசய்வதற்கு அனுமதிக்கப்பட்ட ெசயல்கைள அறிந்த சிறந்தவர்கள், இது

ேபான்ற

ெகாடூர


ெசய்யக்கூடாது

என்கின்றனர்.

நான் இன்று எனது மைனவியுடன் அழிவேத சிறந்தது. ஆனால் ஒரு பிராமணனின்

மரணத்ைத

மாட்ேடன்." என்றான். குந்தி,

"ஓ


காக்கப்பட



நான்

நானும்

ஐந்து

என்று

ஒருேபாதும்

ஒரு



உறுதியான

மகன்களுக்குப்

பதில்

ெகாள்ள


கருத்ைதேய

எனக்கு

நூறு

மகன்கள் இருந்தாலும், நான் எவrடமும் குைறவான அன்பு ைவக்க முடியாது.



ஏெனன்றால்

எல்ேலாைரயும்


ேபாலேவ

நிைனப்ேபன். ஆனால் இந்த ராட்சசனால் எனது மகைனக் ெகால்ல ெகாண்டவன்.


எனது

மகன்

ெபரும்



நிபுணத்துவமும்


உண்டு.

அவன் ராட்சனுக்கு நன்றியுடன் அவனது உணைவக் ெகாடுப்பான். ஆனால், அவன் தன்ைனக் காத்துக் ெகாள்வான் என்பது எனக்கு நிச்சயமாகத்


ெபரும்

உடல்

ெகாண்ட

பல

ராட்சசர்கள்

எனது வரீ மகனிடம் ேமாதுவைத நான் கண்டிருக்கிேறன். இறுதியில்

அவர்கள் எனது மகன் ைகயால் ெகால்லப்பட்டுள்ளனர். ஆனால், ஓ பிராமணேர,


யாrடமும்

ெசால்லிவிடாதீர்.

ஏெனன்றால், இப்படிப்பட்ட சக்திைய அைடயவிரும்பும் மனிதர்களின் ஆவலால், எனது மகன்களுக்கு பிரச்சைனகள் எழும்.


705


தனது குருவுக்குத் ெதrயாமல் இந்த ஞானத்ைத ேவறு ஒருவனுக்கு

என் மகன் ெகாடுத்தால், அவனுக்கு {என் மகனுக்கு} அந்த ஞானம் பயன்படாது

என்று


ெசால்லியிருக்கின்றனர்."

என்றாள். பிருைதயால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்டதும், அந்தப் பிராமணன் தனது மைனவியுடன் மகிழ்ச்சியைடந்து, அமுதத்ைதப் ேபான்ற குந்தியின் ேபச்ைச





பிறகு

வாயுவின்

குந்தி,


அந்த


ீ (பமனிடம் )

ெசன்று,

காrயத்ைத முடித்துக் ெகாடுக்கும்படி ேகட்டுக் ெகாண்டாள். அதற்கு ீ பமன் , "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்று மறுெமாழி கூறினான்.


706


குந்திையக் கடிந்து ெகாண்ட யுதிஷ்டிரன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 164 Yudhishthira rebuked Kunti | Adi Parva - Section 164 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம் ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர்


ீ "காrயத்ைத முடிப்பதாக பமன் "நான்

அைதச்

ெசய்கிேறன்"

என்று உறுதி கூறிய பிறகு, ஓ பாரதா


அந்த

நாைளக்கான

தங்கள்

பிச்ைசையப்

பாண்டவர்கள் வந்தனர்.

பிறகு

வடு ீ

ெபற்று



ீ மகனான யுதிஷ்டிரன், பமனின் முகத்ேதாற்றத்ைத அவன்

நிைனத்திருக்கும் இயல்ைப

குந்தியும் யுதிஷ்டிரனும்



தாயின் ரகசியமாக,

"ஓ

ைவத்து, காrயத்தின்

யூகித்தான்.


தாேய,

சாதிக்க தனது

அமர்ந்த

பயங்கர

வரம் ீ

ீ ெகாண்ட பமன் சாதிக்க நிைனக்கும் காrயம் என்ன? அவன் உனது கட்டைளயின் அல்லது


ெசாந்த

குந்தி,

கட்டைளயின் இந்த

ேபrல்

விருப்பத்தில்

"எதிrகைளத்

ேபrல்,


அக்காrயத்ைதச்

ஒரு



விடுவித்து


ேபாகிறான்." என்றாள்.

ேபாகிறானா?"

என்று


ெசய்து,


பிராமணனுக்கு

ேபாகிறானா?

ீ பமன் ,

காrயம்

எனது


யுதிஷ்டிரன், "ஓ தாேய, என்ன கடுங்காrயம் ெசய்துவிட்டாய்? இந்த ெசயற்கrய


காrயம்

தற்ெகாைலக்கு

ஒப்பானதாகும்.

ஒருவன் தனது ெசாந்தக் குழந்ைதையக் ைகவிடுவைத கற்ேறார் ெமச்சுவதில்ைல.

ஓ

தாேய,

மற்றவர்களுக்காக

உனது

ெசாந்த

மகைனேய தியாகம் ெசய்ய ஏன் விரும்புகிறாய்? ஓ தாேய, உனது


707


பிள்ைளைய எதிராக


ைகவிடுவதனால்,

மட்டுமல்ல,

நீ

மனித ெசயல்களுக்கு

ேவதங்களின் படிப்பிைனகளுக்கும்

எதிராகச்

ீ ெசயல்படுகிறாய். பமனின் கர வலிைமைய நம்பிேய நாம் இரவில் மகிழ்ச்சியுடன் உறங்குகிேறாம். திருதராஷ்டிரனின் தீய மகன்களிடம் இருந்து


நாட்ைட

மீ ட்பதும்


அவைன





எந்த

சகுனியும்

ீ விழிதட்டாமல் இரவு முழுவதும் உறங்குவதில்ைலேயா, எந்த பமன் நம்ைம

அரக்கு

மாளிைக

அபாயத்திலிருந்து

மீ ட்டாேனா,

ீ புேராசனனின் மரணத்திற்கு காரணமான அந்த பமைன நம்பிேய, திருதராஷ்டிரனின் மகன்கள் அழிந்து விட்டதாகவும், உலகத்திலுள்ள அைனத்து



ைகவிடுவதாக

ெகாண்டிருக்கிேறாம். முடிவு

அைடந்துவிட்டதாகவும் ஓ

ெசய்துவிட்டாயா?

தாேய

நீ

உன்

நீ

நாம்

அவைனக்

சுய

நிைனைவ

இழந்து விட்டாயா? துயரங்கள் ேமகமாகச் சூழ்ந்து உனது புத்திையக் ெகடுத்ததா?" என்றான்.

தனது மகனிடம் இருந்து இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட குந்தி, "ஓ ீ யுதிஷ்டிரா, விrேகாதரைனக் {பமைனக் } குறித்து நீ வருத்தப்படாேத.

எனது புத்தியின் பலவனத்தால் ீ நான் இந்த முடிைவ எடுக்கவில்ைல. திருதராஷ்டிரன் மகன்களுக்குத் ெதrயாமல் நாம் இந்த பிராமணrன் இல்லத்தில்

கவைலயில்லாமல்

இைதச்



வருகிேறாம்.

அவரும்

நம்ைமப் ெபrதும் மதிக்கிறார். ஓ மகேன, அதற்கு பதிலுதவியாக நற்குணங்கைளயும் ெசய்யும்


இழக்காதவேன


விட

மனிதன்.

பலமடங்கு

ெசய்நன்றிையயும்

ஒருவனுக்கு


பிறர்

அவன்

அவர்களுக்குச் ெசய்ய ேவண்டும். அரக்கு மாளிைக நிகழ்ச்சியிலும்,

ீ ஹிடிம்பனின் அழிவிலும் பமனின் வரத்ைத ீ நான் கண்டிருக்கிேறன். விrேகாதரனிடம் ீ பமனது

ீ {பமனிடம் }


பலம்

எனக்கிருக்கும்




ெபrயது.

பலத்திற்குச்

சமமானதாகும். அதனாேலேய, அவனால், யாைன கனம் ெகாண்ட உங்கள்

ஒவ்ெவாருவைரயும்

வாரணாவதத்திலிருந்து


ீ ெகாண்டு வர முடிந்தது. பமனின் பலத்திற்கு ஈடாக இந்த உலகத்தில்

யாரும் இல்ைல; இடிைய ைகயில் தாங்கி நிற்கும் ேபார்வரர்களின் ீ

முதன்ைமயானவைனேய {இந்திரைனேய} அவன் ெவன்றுவிடுவான். அவன் பிறந்தவுடன், எனது மடியில் இருந்து, மைலயில் மார்பில் விழுந்தான். அவனது உடலின் கனத்தால் அவன் விழுந்த பாைற


708


துண்டு துண்டாக உைடந்து ேபானது. ஓ பாண்டுவின் ைமந்தேன,

ீ இதிலிருந்தும் நான் பமனின் பலத்ைத அறிந்து ெகாண்ேடன். இந்தக் காரணங்களுக்காகேவ, அவைன

நிறுத்த


அறியாைமயாேலா இப்படிச்

முடிைவ


அல்லது


அறச்ெசயல்

எடுத்ேதன்.

சாதிக்கப்படும்;

நான்

ஏேதனும்

ெசயல்படவில்ைல. வலிந்து

எதிrக்கு

ஓ

ஒன்று

எதிராக,

நான்

முட்டாள்தனமாகேவா,

லாப

ேநாக்கத்ேதாேடா

ெசய்வதற்காகேவ

யுதிஷ்டிரா,

இச்ெசயலால்

பிராமணனுக்கான

இந்த

இரு

ெசய்நன்றி

ெசய்வது, மற்ெறான்று உயர்ந்த அறத்தகுதிைய அைடவது. பிராமணனுக்கு ஆனந்தமான

உதவி




க்ஷத்திrயன்,

அதன்

{ெசார்க்கத்ைத}

பிறகு

அைடவான்

என்பது எனது நிர்ணயம். அப்படிேய ஒரு க்ஷத்திrயனின் உயிைரக் காப்பாற்றும் மற்ெறாரு க்ஷத்திrயன் மறுவுலகில் ெபறுவது ேபால இவ்வுலகிலும் ெபரும் புகழ் ெபறுவான். ஒரு ைவசியனுக்கு உதவும் க்ஷத்திrயன் இவ்வுலகத்தில் ெபரும் புகழ் ெபறுவான். மன்னர் இனம்

தன்ைனத் தஞ்சமைடயும் சூத்திரைனயும் காக்க ேவண்டும். அப்படிச் ெசய்தால்,

அடுத்த

அரசவழியிேலா

பிறவியில்


அவன்

வளைம

ஒரு

ெபற்று,

அரசகுடும்பத்திேலா

மற்ற


மrயாைதைய அவன் ெபற்று இருப்பான். ஓ புருகுலத்தில் முைளத்த ெகாழுந்ேத,

கடந்து


இந்தக்

ெசன்ற

நாட்களில்


ஞானி

வியாசர், கடுந்தவம் ெசய்து தான் கண்டைத என்னிடம் ெசான்னார். காrயத்ைதச்


தீர்மானத்துக்கு

நான்

வந்ேதன்." என்றாள்


709


ீ பம பகாசுர ேமாதல் - ஆதிபர்வம் பகுதி 165 The Fight between Bhima and Vakasura | Adi Parva - Section 165 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம் ெதாடர்ச்சி)

"தனது தாயின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட



"ஓ

தாேய,


மீ து

இரக்கப்பட்டு, நீ வலிந்து ெசய்த காrயம்

அருைமயானது.

ஓ

பிராமணர்களிடம் நீ

அனுப்புவதால்,

ீ பமன்

தனது

சத்தியத்ைதக்

காக்குமாறு


ஆனால்,

ஓ

இரக்கப்பட்டு

நிச்சயமாக நரமாமிச

திரும்புவான்.

யாெதான்ைறயும் அந்த

நீ


உயிருடன் வசிப்பவர்களிடத்தில்

தாேய,

அந்த

உண்ணிையக்



தாேய,

இந்த

ெசால்லாமல்,

பிராமணrடம்

ெசால்."

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இரவு கழிந்தது, பாண்டு ைமந்தன் ீ பமன் , ராட்சசனுக்கான உணைவ எடுத்துக் ெகாண்டு அந்த நரமாமிச

உண்ணி இருக்கும் இடத்திற்குக் கிளம்பினான். பாண்டுவின் பலம் ெபாருந்திய அணுகி,

மகன்

தான்

ஆரம்பித்து,

ீ {பமன் },


அந்த

அந்த

ெசன்ற

ராட்சசைனப்


வசித்த

உணைவத்

ெபயர்


தாேன

உண்ண




இடத்ைத

ீ அைழத்தான். பமனின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட ராட்சசன், எrயும் ேகாபத்துடன்

ெநருங்கினான்.

ெவளிேய

வந்து,

ீ பமன்

ெபரும் உடலும், ெபரும் பலமும் ெகாண்டு, கண்கள் சிவக்க, சிவந்த தாடி மற்றும் தைல மயிருடன், பார்ப்பதற்கு பயங்கரமாக இருந்தான்.

தனது பாதச் சுவடுகளால் பூமிைய ஆழமாக அழுத்தினான். அவனது

வாய் ஒரு காதிலிருந்து மற்ற காது வைர விrந்து திறந்திருந்தது. அவனது

காது


அம்பு

முைனகைளப்

710

ேபால


கடும்


முகத்துடன்,

மூன்று

ெகாண்டிருந்தான் ீ பமைனக்

கண்டு,


ேகாடுகளுடன்

அந்த

ராட்சசன்.

தனது

கண்கைள

கண்ெணதிrேலேய

தனது


அகல

எனது

பள்ளமான

உணவு

உணைவ

விrத்து, உண்டு,


ெநற்றியும்

உண்ணும் ெகாண்டு,


"என்

எமனுலகு

ெசல்ல

விரும்பும் இந்த முட்டாள் யார்?" என்றான். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா!}

ீ இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட பமன் , அந்த ராட்சசைன மதிக்காமல் ஏளனமாகச்

சிrத்து,

முகத்ைதத்

திருப்பாமேலேய

உண்பைதத்

ெதாடர்ந்தான். இைதக்கண்ட அந்த நரமாமிச உண்ணி, தனது இரு கரங்கைளயும்

உயர்த்திக்


ெபரும்

சத்தத்துடன்

ீ பமைன

அங்ேகேய, அப்ேபாேத ெகான்று ேபாடுவதற்காக அவைன ேநாக்கி ஓடினான். ராட்சசன் ேமல் சிறு பார்ைவைய மட்டும் வசி, ீ மீ ண்டும்

அவைன மதிக்காமல், ராட்சசனின் உணைவ ெதாடர்ந்து உண்டான் அந்த

எதிr

தனது

இரு



அந்த



கரங்கைளயும்


குந்தியின் ஓங்கி

மகனான

ீ {பமன் }.

ேகாபம்

விrேகாதரைன,

பின்னாலிருந்து

வலிைமயாக

ீ அடித்தான். இப்படித் தாக்கப்பட்ட பமன் , அைதச் சிறிதும் லட்சியம் ெசய்யாமல், ராட்சசைனத் திரும்பிக் கூடப் பார்க்காமல் ெதாடர்ந்து

உண்டு ெகாண்டிருந்தான். பின்பு அந்த பலம்ெபாருந்திய ராட்சசன், எrயும்


தாக்குவதற்காக

ஒரு



ஓடினான்.

பிடுங்கி,

இேத



ீ மனிதர்களில் காைளயான பலம்ெபாருந்திய பமன் , ஓய்வாக ெமாத்த உணைவயும்

உண்டு.




ேமாதலுக்காக மகிழ்ச்சியுடன் எழுந்து நின்றான். பிறகு, ஓ பாரதா, ீ ெபரும் சக்தி ெகாண்ட பமன் ஏளனமாகச் சிrத்து, ேகாபம் ெகாண்ட

ராட்சன் வசிய ீ மரத்ைதத் தனது இடது ைகயால் பிடித்தான். பிறகு

அந்த பலம் ெபாருந்திய ராட்சசன், பல மரங்கைளப் பிடுங்கி வந்து

ீ பமன் மீ து எrந்தான். அந்தப் பாண்டவனும் அேத அளவு ராட்சசன் மீ து

எrந்தான்.

பிறகு,

ஓ

மன்னா


மனிதனுக்கும்

ராட்சசனுக்கும் இைடயில் மரங்கைளக் ெகாண்டு நடக்கும் ேபார் உக்கிரமைடந்து,

அந்தப்

பகுதிேய

மரங்களற்றுப்

ேபானது.

பிறகு

அந்த ராட்சசன், தாேன பகன் என்று ெசால்லிக் ெகாண்டு, அந்தப்

ீ பாண்டவன் மீ து பாய்ந்து, ெபரும் பலம் வாய்ந்த பமைனத் தனது கரங்களால் பற்றினான்.


711


அந்தப்

ெபரும்

வரனும் ீ


கரங்கள்

ெகாண்ட

ராட்சசைனக் கட்டிப் பிடித்து, உற்சாகமவும் வன்முைறயுடனும் தனது சக்திையச் ெசலுத்தினான்

ீ பமனால் ெபரும்


ெசல்லப்பட்டும்,

கைளப்பைடந்தான்

அந்த

ீ பமைனத் ராட்சசன்.

தான்

இழுத்தும்

இந்த

இருவrன்

கண்டு,

அவைனக்

பலத்தால் பூமி நடுங்கியது. ெபரும் மரங்கள் துண்டு துண்டானது. பிறகு

தனது


ீ பமன் ,

கால்


கைளப்பைடந்தைதக்

முட்டிகளால்



நடு

வலக்ைகயால்


பிடித்து,


ீ பமன் ,

பிறகு

ைவத்து,

அவனது

அழுத்தி,

ெபரும்

தனது

அவனது

{ராட்சசனின்}


கால்முட்டிைய

கழுத்ைதத் இடுப்பு

தனது

அைடைய

இடது ைகயால் பிடித்து, ெபரும் பலத்துடன் அவைன இரண்டாக மடித்துப்


அலறினான்.

அந்த


உண்ணி


ீ ஓ ஏகாதிபதிேய! இப்படி பமனின் முட்டியால் ஒடிக்கப்பட்ட அந்த ராட்சசன் இரத்த வாந்தி எடுக்க ஆரம்பித்தான்


712


புதிய பண்டிைக உதயமானது - ஆதிபர்வம் பகுதி 166

The rise of a new festival | Adi Parva - Section 166 | Mahabharata In Tamil (பக வத பர்வம் ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் "ெபரும்



பகன்,

ேபான்ற

ீ (பமனின்

இப்படி

முட்டியால்)

பயங்கரமாகக் இறந்தான்.

அச்சமைடந்த

ஒடிக்கப்பட்டு, கதறி

இச்சத்தங்களால்



பணியாட்களுடன் வந்தனர்.

தங்கள்

ெவளிேய

உணர்ைவயிழந்து


கண்ட,

தாக்குபவர்களில்

அச்சமைடந்திருக்கும்

ீ பமன் ,


அவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறி, அவர்கைள (நரமாமிசம் உண்பைதக் ைகவிடுேவாம்

என்று)

உறுதிேயற்க

ைவத்து,

"இனி

ேமல்

மனிதர்கைளக் ெகால்லாதீர்கள். அப்படி மனிதர்கைளக் ெகான்றீர்கள் என்றால்,


நீ ங்களும் ஓ

பகைனப்

மன்னா

ேபாலச்

{ஜனேமஜயா}

சாக


ேவண்டியதுதான்."


ேகட்ட

ீ ராட்சசர்கள், "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்று ெசால்லி, பமன் விரும்பிய உறுதிைய ஏற்றனர். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா} அந்நாளிலிருந்து, (அந்தப் பகுதிையச்

ேசர்ந்த)



சமாதானமாக

ீ வாழ்வைதேய அந்த நகரவாசிகள் கண்டனர். பிறகு பமன் , உயிரற்ற அந்த


வாயில்கள்


உண்ணிைய



கிடத்தி,


யாரும்

பகனின்

ெசன்று

கவனிக்கும் ரத்த

நகரத்தின் முன்ேப

சம்பந்தமுள்ள

ீ உறவினர்கள், பமனின் பலத்தால் அவன் ெகால்லப்பட்டைதக் கண்டு, மிகவும் அஞ்சி, பல திைசகளில் ஓடினர்.

அேத



அந்த




ெகான்ற

பிறகு,

யுதிஷ்டிரனிடம்

ீ பமன்


அத்தைனையயும் விபரமாகக் கூறினான். அடுத்த நாள் காைலயில்


713


ெவளிேய

வந்த

நகரவாசிகள்,

உடல்


ரத்தத்தால்

நைனந்து, தைரயில் பிணமாகக் கிடக்கும் ராட்சசைனக் கண்டனர். ெபரும்


சின்னாபின்னமாகச்

பார்ைவயாளர்களின் அவர்கள்

ேபான்ற

சிைதக்கப்பட்டு முடிகள்



ஓ

மன்னா,



சிலிர்த்துக்

ஏகசக்கரம்

இளைமயானவர்களும், தங்கள்

அந்த


அதன்




பிறகு,

அந்நகர

முதுைமயானவர்களும்

மைனவியருடன்

வந்து

பகைனக்

உண்ணி,

கண்ட

நின்றன.

கண்டைதத்

குடிமக்களில்


கண்டு,

அைத

ஒரு

அமானுஷ்ய மனிதனின் சாதைன என்று கருதி மைலத்து நின்றனர். ஓ



உடேன


தங்கள்

கடவுகள்களிடம் ேவண்டிக் ெகாள்ள ஆரம்பித்தனர்.

அதன்பிறகு, அந்தக் குறிப்பிட்ட நாளில் அந்த ராட்சசனுக்கு உணவு எடுத்துச்


முைற

யாருக்கு

வருகிறது

என்று


அைனவரும் கணக்கிட்டனர். பிறகு சrயாக உறுதி ெசய்து ெகாண்டு,

அவர்கள் அைனவரும் (தங்கள் ஆவைலத் தணித்துக் ெகாள்ள) அந்த பிராமணனிடம்

வந்து


அந்த



மைறக்க


ெதாடர்ச்சியாகக்

பிராமணர்களில் எண்ணி,

காைளயானவன்,

குடிமக்களிடம்,

"நான்

ராட்சசனின் உணைவ எடுத்துச் ெசல்லப் பணிக்கப்பட்ட பிறகு, எனது உறவினர்களுடன் மந்திரங்கள்


அறிந்த

ஒரு

அழுது

உயர்


ஆன்ம




துயரத்ைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு, என்னிடம் வந்து நான் அழும் காரணத்ைதயும்


முதன்ைமயானவர்,

அதன்

பிறகு

புன்னைகயுடன்

வாக்குறுதிகைளயும்


என்று

உணைவ

"இன்று

கானகத்திற்குச் அைமந்த



இந்தக்


காrயம்

நம்


அைனத்து பாவிக்கு

எனக்காகப் பயப்படாேத!"





714


எனக்கு

அந்த

நான் உணவு எடுத்துச் ெசல்கிேறன். நீ ெசால்லி,

அந்த

பகனின்

நன்ைமயாக

அவராேலேய

ஆனது."


ஏகசக்கர நகரமும் பகாசுரன் காடும் வட்டத்திற்குள் காட்டப்பட்டுள்ளன

பிறகு அந்த (நகரத்தின்) பிராமணர்களும், க்ஷத்திrயர்களும் இைதக் ேகட்டு

இைதக்

ெபrதும்

ேகட்டுப்

ெகாண்டாட

பயத்திலிருந்து

அதிசயித்தனர். ெபrதும்


ைவசியர்களும்,



விடுவித்த

ஒரு

அதில்



பண்டிைகையக்

(பகன்

நிைனவாக)


பிராமண

வழிபாேட முக்கிய சடங்காக இருந்தது.


715


அமானுஷ்ய பிறப்புகள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 167 Supernatural Births | Adi Parva - Section 167 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வம்) குடிமக்கள்


தங்கள் தங்கள் வடுகளுக்குச் ீ ெசன்ற அந்த

முன்பு

பிறகு,


ஏகசக்கர


ேபாலேவ


வசித்தனர். ஜனேமஜயன், "ஓ பிராமணேர, ராட்சசன்

பகைனக்

ெகான்ற

பிறகு, மனிதர்களில் புலியான அந்தப்

ெசய்தார்கள்?" என்று ேகட்டான்.


என்ன

ைவசம்பாயணர், "ஓ மன்னா, ராட்சசன் பகைனக் ெகான்ற பிறகும், பாண்டவர்கள் அந்த பிராமணrன் வட்டிேலேயத் ீ ெதாடர்ந்து வசித்து, ேவதம்

படிக்க

நாட்களுக்குள்,

தங்கைள

கடும்

நியமித்துக்


ேநாற்ற


ஒரு


சில

அந்த

வட்டிற்கு ீ வந்து தங்கினார். அந்த பிராமணர்களில் காைளயானவன் விருந்தினர்கைள நன்கு உபசrத்து, புதிதாக வந்த பிராமணைரயும்

தகுதி வாய்ந்த வழிபாடுகள் நடத்தி வரேவற்று, தனது இல்லத்தில் தங்கிக்

ெகாள்ள

காைளகளான புதிய

இடம்

அந்தப்


விருந்தினrன்

ேகட்டறிந்தனர்.


அந்தப்

பிறகு,

தங்கள்

சுவாரசியமான





அனுபவங்கைளக்



நாடுகள், புண்ணியம் நிைறந்த இடங்கள், ஆறுகள், மன்னர்களின் பல


மாநிலங்கள்


நகரங்கைளப்


விவrத்தார். இந்த விவrப்பு முடிந்ததும், ஓ ஜனேமஜயா, அந்தப் பிராமணர்,


யக்ஞ்ேசனன் சுயம்வரம்

மகளான




திருஷ்டத்யும்னன்


சிகண்டியின் பிறப்பு குறித்தும், மற்றும் எந்தவித ெபண் ெதாடர்பு இல்லாமல்



பிறந்த


(திெரௗபதியின்) பிறப்ைபக் குறித்தும் ெசால்ல ஆரம்பித்தார்.


716


பிறகு

அந்த


காைளகளான


அந்தச்


இயல்புக்குமிக்க ேகட்டுக்

பிறகு,அந்தப் விவrப்ைப ேமலும்



கைதகைளக்

ெகாண்டனர், பிராமணர்

முடித்ததும்,

விபரங்கைள அைதக்

அறிய

ேகட்டுத்

தங்கள் ஆவைலத் தணித்துக் "ஓ




மகன்


திருஷ்டத்யும்னனின்


ேவள்வி ெநருப்பிலா நடந்தது? ேவள்வி ேமைடயில் கிருஷ்ைணயின்

இயல்புக்கு மிக்க பிறப்பு எப்படி ேநர்ந்தது? துருபதனின் மகன் எப்படி எல்லா

ஆயுதப்

துேராணrடம் துருபதனின்

பயிற்சிகைளயும்

கற்றான்?

நட்பு,

எப்படி?

ஓ

உைடந்தது?" என்று ேகட்டனர். ைவசம்பாயணர் மனிதர்களில்


யாருக்காக?

ெதாடர்ந்தார், காைளயான

ெபரும்


717



ேகட்கப்பட்ட திெரௗபதியின்

குறித்து எல்லா விபரங்கைளயும் விவrத்தார்."



என்ன


வில்லாளியான

அந்த பிறப்பு


பிராமணர் ெசான்ன துேராணர் துருபதன் கைத ஆதிபர்வம் பகுதி 168 Drona and Drupada story said by the Brahmana | Adi Parva - Section 168 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) பிராமணர்,

"கங்ைக

சமெவளிைய

நதி,



பகுதியின்

கடுந்தவங்களுக்குத்

தன்ைன அர்ப்பணித்த ஒரு ெபரும் முனிவர்


கடும்

ேநான்புகள் ேநாற்று, ெபரும் ஞானம் ெகாண்ட ெபயர் தனது

அவர்


ெபற்றிருந்தார்.

என்ற

ஒரு

நாள்


காrயங்களுக்காக கங்ைகக்கு வந்த அவர்,


சுத்திகrப்ைப



தனது


கைரயில் நின்று ெகாண்டிருந்தைதக்


அப்ேபாது, காற்று எழுந்து, அங்ேக நின்று ெகாண்டிருந்த அப்சரசின் ஆைடைய

விலக்கியது.

ஆைட

விலகிய

அவைளக்

ெகாண்ட

முனிவர் காமங்ெகாண்டார். இளைமயிலிருந்ேத தன்ைன அடக்கிக் கடுைமயான


ேநாற்றிருந்தும்,

அவர்

ஆளுைகைய

உணர்ந்தார்.



அவரது

உயிர்நீ ர்

ெவளிேய வந்தது. அப்படி அது ெவளிேய வரும்ேபாதும், அவர் அைத ஒரு

பாைனயில்

பாதுகாக்கப்பட்ட அைழக்கப்பட்ட

(துேராணம்)

அந்த

ஒரு

நீ ரால்

மகன்

பிடித்தார்.


பிறந்தார்.


பாைனயில்



என்று


ேவதங்கைளயும், அதன் பல கிைளகைளயும் கற்றுத் ேதர்ந்தார். பரத்வாஜருக்கு

பிrஷதன்

என்ற


மன்னன்


இருந்தான். துேராணர் பிறந்த ேநரத்தில், பிrஷதன் துருபதன் என்ற


718


ெபயர் ெகாண்ட மகைனப் ெபற்றான். பிrஷதனின் மகனான அந்த க்ஷத்திrயக்காைள, தினமும் பரத்வாஜrன் ஆசிரமத்திற்கு ெசன்று, துேராணருடன் விைளயாடவும் கல்வி கற்கவும் ெசய்தான். பிrஷதன்

இறந்த

பிறகு,

அவ்ேவைளயில்


(ெபரும்

அrயைண

பிராமண


வரரான) ீ

ராமன்

{பரசுராமன்}(தனது ஓய்ைவ அறிவித்து கானகம் புறப்படும் மாைல ேவைளயில்)

தனது


ெகாடுத்துவிடத்

தீர்மானித்திருக்கிறார் என்பைத துேராணர் ேகள்விப்பட்டார். இைதக் ேகட்ட பரத்வாஜrன் மகன், கனாகத்திற்குள் ஓய்வுக்காகப் புகப்


ராமனிடம்

{பரசுராமனிடம்}

ெசன்று,

"ஓ

பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, என்ைன துேராணன் என்று அறிந்து ெகாள்ளும். நான் உம்மிடம் ெசல்வத்ைத அைடய வந்திருக்கிேறன்." என்றார்.

அதற்கு

ராமன்,

நான்


ெகாடுத்துவிட்ேடன். இப்ேபாது என்னிடம் இருப்பெதல்லாம், எனது இந்த உடலும், எனது ஆயுதங்களும் எனது

உடேலா

ஒன்ைற "ஐயா,

நீ

அல்லது


உமது

திரும்பப்



"பிறகு


ஆயுதங்கைளெயல்லாம் துேராணர்


சக்தி


அதற்கு


உrய

பிருகு

என்று

இந்த

இரண்டில்

மர்மங்களுடன்),

அைதத்

வழிகளுடன்


துேராணருக்குக்

ெவற்றிமகுடம் ெபரும்


(அதன்

ெபறவும்

தாரும்." என்று ேகட்டார்.

ஓ

ஆயுதங்கேளா,

ேகட்கலாம்."


ெதாடுக்கவும்,


எனது

மட்டும்தான்.

சூடியவராகத் வாய்ந்த


வந்த


ெகாடுத்தார். தன்ைன

ராமன்,

தனது

இதனால்,


ஆயுதங்கைளெயல்லாம்

ராமனிடம் இருந்து ெபற்ற துேராணர், பிரம்மாயுதத்ைத அைழத்து மிகவும்


மனிதர்களிலும் ெகாண்டார். மன்னன்

அைதப்

ேமன்ைம

அந்த

ெபரும்

துருபதனிடம்

ெபற்றதால்,

அைடந்ததாகத்



தான்

தன்ைன






மகன்,

அந்த

ஏகாதிபதிைய அணுகிய அவர், "என்ைன உனது நண்பனாக அறிந்து ெகாள்"


இைதக்

ேகட்ட


"தாழ்ந்த


பிறந்தவன், சுத்தமான உயர்ந்த பிறப்பில் வந்தவனிடம் நண்பனாக


719


இருக்க



ரதவரனல்லாதவன், ீ


ரதவரனின் ீ

மன்னனல்லாதவன்,

நண்பனாக முடியாது.

ஒரு



ஆைகயால், (நமது) முந்ைதய நட்ைப ஏன் (மீ ட்க) விரும்புகிறீர்? பிராமணர்



"ெபரும்

ெகாண்ட

துன்பத்துக்குள்ளாகி,

புத்திசாலித்தனத்ைதக்



இதனால்

மன்னைன

ெபரும்

அவமதிக்க

சrயான

சந்தர்ப்பத்ைத மனதில் நிச்சயித்துக் ெகாண்டு, யாைனயின் ெபயரால் அைழக்கப்படும்


(ெகௗரவர்களின்)


கல்வி

அனுப்பிைவத்தார்.

ீ ெசன்றார். அங்ேக பஷ்மர் தனது ேபரப்பிள்ைளகைள, பரத்வாஜrன் மகனிடம்

{துேராணrடம்}

கற்க

துேராணருக்கு அைனத்து விதமான ெசல்வங்கைளயும் பrசளித்தார். மன்னன் சீடர்கள்


அவமதிக்க



கூட்டி,


"பாவங்களற்றவர்கேள,

தனது


ஆயுதகல்வி கற்ற பிறகு, நான் மனதில் நிைனத்திருப்பைத எனக்குக் குருதட்சைணயாக அர்ஜுனனும் ஆகட்டும்"


தர




பிறகு


தங்கள்

குருவிடம்,


திறைமயைடந்த

என்று

குறிைய





"பிrஷதனின்

மகன் துருபதன், சத்திரவதிக்கு {காம்பில்யம் என்று நிைனக்கிேறன்} மன்னனாவான்.



அவனது

நாட்ைடப்

பறித்து,

என்னிடம் ெகாடுங்கள்." என்று தனது குருதட்சைணையக் ேகட்டார். பிறகு பாண்டவர்கள் ேபாrல் துருபதைன வழ்த்தி, ீ அவைன அவனது அைமச்சர்களுடன்

ைகதியாக்கி,



துேராணர் வழ்ந்த ீ ஏகாதிபதியிடம், "ஓ மன்னா, நான் உனது நட்ைபக் ேகாருகிேறன்;

மன்னனல்லாதவன்


நட்ைப

நாடத்

தகுதியில்லாதவனாைகயால், ஓ யக்ஞேசனா {துருபதா}, நான் உனது நாட்ைட





தீர்மானிக்கிேறன். நீ பகீ ரதிக்கு (கங்ைகக்கு) ெதற்ேக உள்ள நாட்ைட ஆண்டு

ெகாள்.

அேத

ெகாள்கிேறன்." என்றார். பிராமணர்


ேவைள

வடக்ைக

"ஞானமுள்ள

நான்


ஆண்டு

மகனால்

இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட பாஞ்சால மன்னன், அந்த பிராமணர்களில்


720


சிறந்தவrடம்,



"ஓ

பரத்வாஜrன் உயர் ஆன்ம மகேன, நீ அருளப்பட்டிரு. நான் நமக்குள் நிைலத்த ெதய்வகமான ீ நட்ைப விரும்புகிேறன்." என்றான். இப்படி ஒருவருக்ெகாருவர் பிறகு

துேராணரும்

வந்தனேரா மன்னனின் இதயத்தில்




மனதிலிருந்து துன்பம்

ஒப்பந்தத்ைத


ெசன்றனர். ஒரு

ெகாண்ட

நிறுவிக்

அவரவர்

ஆனால்

இந்த

ெநாடிப்ெபாழுதும்

அந்த

மன்னன்

ெகாண்டனர். எங்கிருந்து

அவமதிப்பு

அகலவில்ைல.

தனது


அப்படிேய ேபாக்கினான்.


721


திருஷ்டத்யும்னன் மற்றும் திெரௗபதி பிறப்பு - ஆதிபர்வம் பகுதி 169 The Births of Dhrishtadyumna and Draupadi | Adi Parva - Section 169 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி)

பிராமணர் ெதாடர்ந்தார், "அதன்பிறகு மன்னன் துருபதன், இதயத்தில் துயர்


ேவள்விச்


சடங்குகைள

ஆசிரமங்களுக்குச்

நடத்துவதில்


ெசன்று,


பிராமணர்கைளத் ேதடினான். "சாதைனகைளச் ெசய்யக்கூடிய வாrசு ஒருவனும்

எனக்கில்ைலேய"


ஆக்கிரமிக்கப்பட்டு,

என்று




ெபறுவதில்

ஆழ்ந்த

விருப்பம் ெகாண்டிருந்தான். அந்த ஏகாதிபதி ெபரும் ஏக்கத்துடன் எப்ேபாதும்,

"ம்…ம்…

ைவத்திருக்கிேறன். என்று


ச்சீ…

என்ன

ச்சீ…என்ன


உறவினர்கைளக்


ெபற்று

ெகாண்டிருக்கிேறன்."


துேராணைரப்

பழிவாங்குவைத நிைனத்து, அந்த ஏகாதிபதி விடாமல் ெபருமூச்சு


722


விட்டுக்ெகாண்டிருந்தான். ஓ பாரதா {யுதிஷ்டிரா},அந்த மன்னர்களில் சிறந்தவன்,

வரத்தாேலா, ீ


முயற்சித்தும்,

ஒழுக்கத்தாேலா,


பயிற்சியாேலா,

பலத்தாேலா,

சாதைனகளாேலா,

துேராணைர விஞ்ச ஒரு வழிைய அைடயவில்ைல.

யமுைன மற்றும் கங்ைகக் கைரகளில் திrந்த அந்த ஏகாதிபதி ஒரு பிராமணrன்


வந்தைடந்தான்.

அந்த


ஸ்நாதகர் அல்லாத எந்த பிராமணரும் இல்ைல, கடும் ேநான்புகள்

ேநாற்காத எவரும் இல்ைல, அறத்தகுதிகளில் உயர்ந்த இடத்ைதப் ெபறாமல்

யாரும்

உபயாஜர்

என்ற

முனிவர்கைளக்

இல்ைல.

கடும்


மன்னன்

அங்ேக


யாஜர்

ேநாற்ற


இரு

தங்கள்


பிராமண

உயிைர

முழுக்

கட்டுப்பாட்டுக்குள் நிறுத்தி, உயர்ந்த வைகையச் ேசர்ந்தவர்களாக

இருந்தார்கள். காசியப குலத்தில் உதித்து பழம்ெபரும் கல்விகைளக் கற்றவர்களாக



அந்த


சிறந்தவர்கள் அந்த மன்னனுக்கு உதவும் தகுதியுடன் இருந்தார்கள். அந்த

மன்னன்

ஒருைமயுடனும்,

ெபரும்

அந்த

துவங்கினான். அந்த

இருவrல்

கடும்


சிரத்ைதயுடனும்,


இைளயவர்


பிரமாணர்களிடம்

சாதைனகளில்

ேபசத்

முதன்ைமயுடனும்

ேமன்ைமயுடனும் இருப்பைத உறுதி ெசய்து ெகாண்ட அந்த மன்னன், அைனத்து

ெகாடுப்பதாகக் பாதங்களில்


ேநாற்ற


உபயாஜைரத்

கூறினான்.

பணிந்து

விரும்பக்கூடிய

ஒரு

அவrடம்

ெகாடுப்பதாக


நாள்

மனிதர்

வாக்கு

ெபாருட்கைளக்

மன்னன்,




உபயாஜrன் அைனத்து


வார்த்ைதகளில் அந்த பிராமணைர வழிபட்டு, "ஓ உபயாஜேர, ஓ பிராமணேர,

நீ ர்

ஒரு


அதற்கு

(அறம்

சார்ந்த)

ேவள்விச்

சடங்கு

நடத்தி,

துேராணைரக் ெகால்லும் பிள்ைள எனக்குக் கிைடக்குமாறு ெசய்ய எைவெயல்லாம்

நான்


ஏற்புைடயனேவா

பசுகைளயும்,

உமக்கு

அைவெயல்லாவற்ைறயும்

தருகிேறன். ஓ பிராமணர்களில் முதன்ைமயானவேர, உண்ைமயில் நான் உமக்குப் பrசளிக்கத் தயாராக இருக்கிேறன்." என்றான். இப்படி மன்னனால் ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்ட அந்த முனிவர், " என்னால் (இது


723


ேபான்ற


ெசய்ய)

முடியாது"


ஆனால்,

துருபதன் அந்த மறுெமாழிைய முடிவாக எடுத்துக் ெகாள்ளாமல்,

மறுபடியும் அந்த பிராமணைரச் ேசவித்தான். பிறகு ஒரு வருடம் முடிந்ததும், பிராமணர்களின் முதன்ைமயான அந்த உபயாஜர், அந்த ஏகாதிபதி


அண்ணன்

(யாஜர்),

ஒரு

அைழத்து நாள்

இனிய

ஒலியுடன்,

ஆழ்ந்த

"எனது


உலவிக்

ெகாண்டிருந்த ேபாது, கீ ேழ விழுந்து கிடந்த ஒரு கனிைய எடுத்தார். அதன்

சுத்தத்ைதப்

பற்றி

(அவ்ேவைளயில்)

அவர்

நான்

கவைல

அவைரத்



ெசன்று



ெகாண்டிருந்ேதன். அப்ேபாது அவரது இந்த தகுதியற்ற ெசயைலக் கண்ேடன்.



அவர்

சுத்தமற்ற

மனவுறுத்தல்


அப்படி

அந்தக்

(குறிப்பிட்ட) கனியில் பாவத்ைதக் காணாத அவரது இயல்பு, மற்ற

காrயங்களில் இவர் எப்படிப் பாவங்கைளப் பகுத்தறிவார் என்பதில் ஐயங்ெகாள்ள ைவத்தது. அவர் தனது குருவின் இல்லத்தில் வாழ்ந்த ேபாது,

கல்வி

கற்றுெகாண்டிருக்கும்ேபாது,

அவர்


மனிதர்களின் விருந்தில் (சுத்தமற்ற உணவில்) மீ ந்தவற்ைற {பிச்ைச} உண்பார்.

அவர்


ெகாண்டிருப்பான்.

அவர்

உணைவப்


பற்றிேய

ேபசிக்

விரும்பாமலில்ைல.

இைதெயல்லாம் ெசால்வதன் மூலம், நான் எனது தைமயன் உலக ெபாருட்கைள அைடவதில் நாட்டம் ெகாண்டிருக்கிறார் என்பைதச் ெசால்ல

வருகிேறன்

என்பைத

மன்னா, அவrடம் ெசல். அவர்


ெகாள்.


ஓ

உனக்கு ஆன்மிகக் காrயங்கைளச்

ெசய்து ெகாடுப்பார்." என்றார். உபயாஜrன் இந்த வார்ைதகைளக் ேகட்ட

மன்னன்

இல்ைலெயனினும், (இன்னும்)

துருபதன், அவரது

யாஜர்

மீ து


மrயாைதக்குrயவராக

இருந்த


ெசன்றான். யாஜைர

கருத்து

அங்ேக

வழிபட்ட

துருபதன், "ஓ ஆசாேன, எனக்கு ஆன்மிகக் காrயங்கைளச் ெசய்து

ெகாடும், உமக்கு நான் எண்பதாயிரம் பசுக்கைள {பிறகு ஒரு டித்தில்

பத்தாயிரம் பசுக்கள் என்று துருபதன் ெசால்வதாகச் ெசால்கிறார் கங்குலி}

அளிக்கிேறன்! இதயத்ைத அைணக்க


எrக்கிறது;


முதன்ைமயானவராக நிபுணத்துவம் நட்பினால்

நீ ர்

என்


வாய்ந்தவராக

உண்டான


நான்

ஒரு

ெகாண்டுள்ள


ேவதங்கைள துேராணர்,

இருக்கிறார்.

ேபாட்டியில்

724

பைக

எrயும்

எனது



பிரம்ம

ஆயுதத்திலும்

(வலிைம


இழந்த)

என்ைன


முத்திவிட்டார். ெபரும் புத்திகூர்ைமையக் ெகாைடயாகக் ெகாண்ட

அந்த உயர் ஆன்ம பரத்வாஜ மகன், குரு குலத்தவrன் குருவாவார். இவ்வுலகத்தில் அவைர விஞ்ச ஒரு க்ஷத்திrயன் கிைடயாது. ஆறு முழு

முழம்

நீ ளமுள்ள


அவரது

ெகால்லத்தக்கதாக உயரான்ம

அவரது

கைணகள்



மகன்,

வில்

வல்லைம


இந்தப்

ெபரும்

பிராமணராகப்

மிக்கதாக

உயிைரயும் வில்லாளி,

பழக்கப்பட்டாலும்,

உலகம் முழுவதும் க்ஷத்திrய சக்திைய அழிக்கிறார். உண்ைமயில், அவேர


ஜமதக்னிையப்

முன்னிைலயில் விட்ெடrயும் பலத்துடன்


ேபான்றவர்.

எந்த



அழிக்கப்ேபாகும்

அவரது

மனிதனும் ெநய்ைய

பயங்கர

அவைர

விடுவது

பலத்ைதயும்



விஞ்சமுடியாது.

ேபால,


அவர்

சுடர்

பிரம்ம


நிற்கும் அைனத்து எதிrகைளயும் உட்ெகாள்கிறார். ஆனால் (உமது)

பிரம்ம சக்தி, க்ஷத்திrய பலத்துடன் கூடிய (துேராணrன்) பிரம்ம சக்திையவிட சக்திைய

ெபrயது.


பிரம்மஞானத்தில்



நான்

ெவறும்

குைறந்தவனாக

துேராணைரவிட




உம்ைம

நான்

அைடந்து விட்டதால் எனக்கு பிரம்ம சக்தியும் ேசர்ந்து கிைடக்கும். ஓ

யாஜேர,

ெகால்லக்கூடிய

ேபாrல் ஒரு

ெவல்லப்படமுடியாத,

மகைன

எனக்கு



மூலம்

கிைடக்கச் ெசய்ய ேவண்டும். நான் உமக்கு பத்தாயிரம் பசுக்கைளக் {பத்து

ேகாடி


என்று

என்றுதான்

இருக்கிறது.}



படுகிறது.

ஆனால்

ெகாடுக்கவும்

கங்குலியில்

தயாராக



இருக்கிேறன்."

ேகட்ட

யாஜர்,

"அப்படிேய ஆகட்டும்" என்று ெசான்னார். யாஜர் ஒரு குறிப்பிட்ட

ேவள்விையச் ெசய்வதற்காக பல சடங்குகைள மனதில் நிைனத்துப் பார்த்தார். காrயத்தின் ஆபத்ைதயும் உணர்ந்த யாஜர், துைணக்காக எைதயும்


எதிர்பார்க்காத


உபயாஜைரயும்

ஒரு



நடத்த

பிறகு

யாஜர்

உறுதியளித்தார். பிறகு அந்தப் ெபரும் துறவி உபயாஜர் துருபதனிடம்

ேவள்விக்குத் ேதைவயான அைனத்துப் ெபாருட்கைளயும் ேகட்டார். அதன் மூலேம துருபதன் வாrைச அைடய முடியும். பிறகு அவர், "ஓ

மன்னா, நீ விருப்பப்படுவது ேபால, ெபரும் வரத்துடனும், ீ ெபரும்


725


சக்தியுடனும், ெபரும் பலத்துடனும் உமக்கு ஒரு பிள்ைள பிறப்பான்." என்றார்.

பிராமணர் ெதாடர்ந்தார், "பிறகு மன்னன் துருபதன், துேராணைரக் ெகால்லும்

மகைன

ெவற்றிக்கான





உந்தப்பட்டு, ஏற்பாடு

தனது

ெசய்ய

ஆரம்பித்தான். (அைனத்தும் முடிந்ததும்) யாஜர், ேவள்வி ெநருப்பில்

ெதளிந்த ெநய்ைய விட்டதும், துருபதனின் ராணியிடம், "ஓ ராணி, ஓ பிrஷதனின் மருமகேள! இங்ேக வா, ஒரு மகனும் ஒரு மகளும் உனக்காக


வந்திருக்கின்றனர்." ராணி,

குங்குமப்பூவாலும், நிைறந்திருக்கிறது.

"ஓ

மற்ற

எனது

என்று

கட்டைளயிட்டார்.

வாசைனப்

ெபாருட்களாலும்


உடலும்

எனது

வாய்,

நறுமணத்ைதத்

தாங்கி

இருக்கிறது. (நீ ர் தரும் புனித ெநய்எனக்கு வாrைசத் தரும். ஆனால்) நான் ஏற்றுக் ெகாள்வதற்குத் தயாராக இல்ைல. எனக்காக சிறிது

ேநரம் காத்திரும். ஓ யாஜேர! அந்த மகிழ்ச்சியான நுகர்வுக்காகக் காத்திரும். { Wait for me a little, O Yaja! Wait for that happy consummation. என்று

கங்குலி ெசால்கிறார்.} இருப்பினும் யாஜர், "ஓ மங்ைகேய, நீ வந்தாலும்

சr, அல்லது காத்திருந்தாலும் சr, என்னால் பைடயல் ஏற்கனேவ தயாராகிவிட்ட

பிறகு,

புனிதமாக்கப்பட்ட

பிறகு

உபயாஜரால்

ஏன்

நிற்கப் ேபாகிறது? " என்றார். பிராமணர்


இந்த

"இைதச்


காrயம்



நிைறேவறாமலா

யாக


புனிதமான ெநய்ைய ஊற்றினார் யாஜர், அப்ேபாது அந்த ெநருப்பின் சுடர்களிலிருந்து

பிரகாசத்ேதாடும், கிrடத்துடனும்,

ஒரு


மார்புக்




கவசத்துடனும்,

ைகயில்

வாளுடனும்,

பயங்கரமாகவும்



வில்லும் அம்பும் தாங்கி, அடிக்கடி சத்தமான உறுமல்கள் உறுமி எழுந்தது. பிறந்த உடேனேய அந்தக் குழந்ைத, ஒரு அற்புதமான

ரதத்தில் ஏறி, சிறிது ேநரம் பயணம் ெசய்து வந்தது. இைதக் கண்ட பாஞ்சாலர்கள், "அற்புதம்! அற்புதம்!" என்று கத்தினர். மகிழ்ச்சியால்

குதித்துக் ெகாண்டிருக்கும் பாஞ்சாலர்களின் பாரத்ைதப் பூமி தாங்க

முடியாமல் தவிப்பது ேபாலத் ெதrந்தது. அப்ேபாது வானத்திலிருந்து ஒரு

குரல்,

"இந்த

பிறந்திருக்கிறான்.



இவன்



726

அழிவுக்காகப்

பயங்கைளப்

ேபாக்கி,


அவர்களின் புகைழப் பரப்புவான். இவன் மன்னனின் துயரத்ைதயும் ேபாக்குவான்" என்றது. அதன் பிறகு, ேவள்வி ேமைடயின் மத்தியில், பாஞ்சாலி



ஒரு

மகள்,

ெபரும்

நற்ேபறுடனும், மிகுந்த அழகுடனும் ேதான்றினாள். அவளது கண்கள் கறுைமயாகவும் அவளது

நிறம்

தாமைர

கறுைமயாக

இதழ்கைளப் இருந்தது,


கூந்தல்


நீ ல


சுருள் முடியாக இருந்தது. நகங்கள் அழகாக ெமருகிட்ட தாமிரம்

ேபால ேமடாக இருந்தது. அவளது புருவங்கள் அழகாக இருந்தன. மார்பு ஆழமானதாக இருந்தது { her eye-brows were fair, and bosom was deep என்கிறார்

ேபால

கங்குலி}.


உண்ைமயில், நீ லத்

அவள்


தாமைரையப்

ேபால

மகைளப்

இரண்டு

ைமல்

தூரத்தில் அவளது உடல் மணம் வசியது. ீ அவளது அழகு, பூமியில் ஈடு ெசால்லாத அளவுக்கு இருந்தது. ேதவேலாக மங்ைக ேபால இருப்பதால்,

ேதவனாேலா,

(திருமணத்திற்காக)

தானவனாேலா,

விரும்பப்படுவாள்.

அந்த

யக்ஷனாேலா அழகான

இைடெகாண்ட அந்தப் ெபண் பிறந்த ேபாது, ஒரு அரூப ஒலி, "இந்த கறுநிற மங்ைக ெபண்களில் முதன்ைமயானவளாக இருப்பாள். பல க்ஷத்திrயர்கள்

அழிவுக்கு

ெகாடியிைடயாள், சாதிப்பாள்,

இவள்

ஒேர


ேநரத்தில்ேதவர்களின்

ெகௗரவர்களுக்கு

என்றது.

இந்த

சிம்மகர்ஜைன அவர்களின்

புrந்தனர்.

பிள்ைளையயும் அவர்கைளப்

ஆபத்ைதயும்


பாரத்ைதத்

ேகட்ட

பூமியானது

தாங்க

ெபண்ைணயும்

ெபற

இருப்பாள்.


காrயத்ைதயும்

விைளவிப்பாள்."

பாஞ்சாலர்கள்


முடியாததாக கண்ட

யாஜைர

இந்தக்


பிrஷதனின்

அணுகி,

இருந்த

அந்தப்

மருமகள்,

"என்ைனத்

தவிர

ேவறு யாைரயும் இவர்கள் தாயாக அறியாதிருக்கட்டும்." என்றாள். யாஜர், மன்னனுக்கு நன்ைம ெசய்ய விரும்பி, "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்றார். பின்னர் அங்கிருந்த பிராமணர்கள் தங்கள் எதிர்பார்ப்புகள் பூர்த்தியைடந்து,

புதிதாய்ப்

பிறந்த

இரட்ைடயர்களுக்கு

ெபயர்ச்

சூட்டினர். "மன்னன் துருபதனின் இந்த மகன் அதிக ைதrயத்துடனும், இயற்ைக

கவசத்துடனும்,


தியம்னைனப்

ேபாலப்

பிறந்ததால், திருஷ்டத்யும்னன் என்று அைழக்கப்படட்டும் என்றனர்." பிறகு


"இந்தப்

ெபண்

கறுநிறத்தில்


கிருஷ்ைண {கருப்பி} என்று அைழக்கப்படட்டும்" என்றனர்.


727


பிராமணர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படிேய துருபதனுக்கு ேவள்வியில் அந்த

இரட்ைடயர்கள் பிறந்தனர். ெபரும் துேராணர், துருபதனிடம் இருந்து பாதி

நாட்ைடத்

இளவளரசைனத்

தான்

தனது

அைடந்ததற்கு

ஈடாக,


அந்த




அைனத்து ஆயுதங்களிலும் பயிற்சி ெகாடுத்தார். அந்த உயர் ஆன்ம பரத்வாஜrன் எண்ணி,


மகன் {துேராணர்},

தனது


புகழ்

விதி

நிைலக்க,

728


இந்தப்

முடியாதது

ெபரும்

என்று



பயணப்பட குந்தி ஆயத்தம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 170 Kunti ready to travel | Adi Parva - Section 170 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி)



"பிராமணrன்

இந்த


ேகட்ட



{ஆைசெயனும்}

ைதக்கப்பட்டவர்கள் இருந்தனர்.

கைணயால் ேபால்

நிச்சயமக

அந்த

ெபரும் பலம் வாய்ந்த வரர்கள் ீ தங்கள்

மன


இழந்திருந்தனர்.

சலிப்பைடந்தும், கவனக்குைறவுடனும் உண்ைமயான இல்லத்தில்

தனது

குந்தி

நாம்

யுதிஷ்டிரனிடம்,

பல


மகன்கைளக் "இந்த

இருந்த கண்ட


வாழ்ந்துவிட்ேடாம்.

இந்த

நகரத்தில், பல அழகான இடங்கைளக் கண்டும், சிறப்பானவர்களிடம் பிச்ைசெயடுத்தும்

கழித்துவிட்ேடாம்.

நமது

ஓ



இனிைமயாகக்

தண்டிப்பவர்கேள,

நாம்

இந்த

இடத்திற்கு மிகவும் பழகிவிட்ேடாம். புதியன எைதயும் நாம் இதில் காணவில்ைல. இப்ேபாது

ஓ

குரு

விரும்பினால்

பரம்பைரயில் பாஞ்சாலம்

வந்த

வரர்கேள, ீ


நாம்

நீ ங்கள் அந்த

நாட்ைடக் கண்டதில்ைல. அங்ேக வாழ்வது நமக்கு மகிழ்ச்சிையக் ெகாடுக்கலாம்.

ஓ

எதிrகைள

அழிப்பவர்கேள,

பாஞ்சாலனின்

நாட்டில், அதாவது பிராமணர்களுக்குத் தன்ைன அர்ப்பாணித்துள்ள யக்ஞ்ேசனனின்

நாடு

நமக்கு



என

நிைனக்கிேறன். ஒேர இடத்தில் வாழ்வது நல்லதல்ல என்பது எனது கருத்து.


ஓ

மகேன,

நாம்

அங்ேக


நன்ைம பயக்குமானால், நாம் அங்கு ெசல்லலாேம," என்றாள்.

நமக்கு

இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட யுதிஷ்டிரன், "எங்களுக்கு நன்ைம பயக்குவதாக


அல்லதாக


உனது

கட்டைளகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிவது எங்கள் கடைமயாகும். இருப்பினும்


729


எனக்கு இைளயவர்கள் அைத விரும்புகின்றனரா என்பது எனக்குத் ெதrயவில்ைல. அைத அறிந்து ெகாள்ளுங்கள்," என்றான்.


730


எனக்குக் கணவைனக் ெகாடு! - ஆதிபர்வம் பகுதி 171 Give me a husband | Adi Parva - Section 171 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர் ீ பமேசனன் ,





பயணத்ைதப்

அவர்களைனவரும்,

ஓ

மன்னா

பற்றிப்



அந்த



இடமளித்திருந்த) அந்த

(தனது



ேபசினாள்.".

ஆகட்டும்."

குந்தி




மாற்றுருவம்




தங்க

நிைறந்த ேநாக்கி

{காம்பில்யத்ைத}

"சிறப்பு

தனது

வணங்கிவிட்டு,

புறப்பட்டாள். ைவசம்பாயணர்

பிறகு,

இரட்ைடர்களிடம்


என்றனர். பிறகு,

"குந்தி



தங்கியிருந்தேபாது, ஒரு சமயம், சத்தியவதி ைமந்தரான வியாசர், அவர்கைளச்

சந்திக்கச்

தண்டிப்பவர்களான

ெசன்றிருந்தார்.


அவர்



கண்டு,

எழுந்திருந்து, வரேவற்பதற்கு எட்ெடடுத்து ைவத்து, மrயாைதயுடன்

வணங்கி, அவெரதிrல் அைமதியாக கரங்கூப்பி நின்றனர். இப்படிப் பாண்டவர்களால்


அந்த



திருப்தியைடந்தார். அவர் அவர்கைள அமரச் ெசால்லி, அவர்களிடம் மகிழ்ச்சியாகப்


ேபசி,

"எதிrகைள

ெசால்லப்பட்டுள்ளபடி

அழிப்பவர்கேள, அறம்சார்ந்த


வாழ்வு

வாழ்கிறீர்களா? நீ ங்கள் பிராமணர்கைள வழிபடுகிறீர்களா? நீ ங்கள் தகுதியுைடேயாருக்கு மrயாைத ெசலுத்துவதில் பின்தங்கி இருக்க மாட்டீர்கள் என்ேற நம்புகிேறன்." என்று ேகட்ட அந்த முனிவர் அறம் சார்ந்த பல வார்த்ைதகைளயும், விரும்பத்தக்க பல தைலப்புகளிலும் ேபசி, பிறகு அவர்களிடம், "ஒரு குறிப்பிட்ட ஆசிரமத்தில் வாழ்ந்த,

ஒரு சிறப்பு வாய்ந்த முனிவருக்கு, ஒரு அழகான ெபண் இருந்தாள். அவள்

ெமல்லிைடயும்,

புருவங்களும்,


அழகான

அழகான

ெபண்ணுக்கு

731

உதடுகளும், உண்டான

அழகான



தகுதிகளும் ெகாண்டிருந்தாள். அவள் தனது ெசாந்தச் (கடந்தபிறவிச்) ெசயல்களின்

கற்புைடயவளாக, கணவைன

பலனாக

அதிர்ஷ்டமற்றவளாக

அழகானவளாக

அைடந்தாளில்ைல.


அந்த

துக்கமான


மங்ைக


ஒரு

ஒரு

கணவைன அைடய, அவள் துறவு ேநான்ைபப் பயில ஆரம்பித்தாள். தனது

துறவின்

திருப்திப்படுத்தினாள்.

மூலம்

அவர்

சங்கரைன


அந்த சிறப்புவாய்ந்த மங்ைகயிடம், "நீ

(மஹாேதவைன)

நன்ைம

ெசய்ய

அருளப்பட்டிரு!



வரத்ைதக் ேகள்! நீ விரும்பியைதக் ெகாடுக்க வந்திருக்கும் சங்கரன் நான்!" என்றார். தனக்கு நன்ைமையப் ெபற விரும்பிய அந்த மாது, அந்தத்

தைலைம


ெதய்வத்திடம்

ெகாண்டவைர



திரும்ப,


கணவனாகக்

ெகாடு."

என்று ேகட்டாள். பிறகு, ேபசுபவர்கள் அைனவrலும் முதன்ைமயான அந்த

ஈசானன்

இளவரசர்களில் இப்படிச்

(மஹாேதவன்),

ஐவைர


நீ

"ஓ


கணவர்களாக

அந்த

மங்ைக,

அைடவாய்."

வரம்


பாரத


அந்தக்

கடவுளிடம், "ஓ தைலவா {கடவுேள}, உமது கருைணயால் நான் ஒரு

கணவைர அைடயேவ விரும்புகிேறன்." என்றாள். அதற்கு அந்தத் ெதய்வம்



"ஓ

மாேத,

'எனக்கு

கணவைனக் ெகாடு' என்று முழுைமயாக ஐந்து முைற நீ ேகட்டாய். ஆைகயால், ேவறு பிறவியில் நீ ஐந்து கணவர்கைள அைடவாய்." என்றார்.


பாரத



இளவரசர்கேள!

மங்ைக

அந்த

{பாண்டவர்கேள}



பிறந்திருக்கிறாள். பிrஷதனின் குலத்தில் வந்த அந்தக் களங்கமற்ற கிருஷ்ைண {திெரௗபதி}, {பாண்டவர்களாகிய} உங்கள் அைனவருக்கும் மைனவியாக

வாய்ந்தவர்கேள, வாழுங்கள்.

நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறாள். பாஞ்சாலர்களின்

அவைள




அைடந்த

ெசன்று பிறகு

பலம்

அங்ேக நீ ங்கள்

ீ மகிழ்ச்சியாக இருப்பர்கள் என்பதில் சந்ேதகமில்ைல." என்றார். ைவசம்பாயணர் ெசால்லிவிட்டு,

ெபரும்பாட்டன்.




"பாண்டவர்களிடம் அந்தச்





வாய்ந்த அந்தப்

ெபருந்துறவி அவர்கைள விட்டகன்று, எங்கிருந்து அவர் வந்தாேரா அங்ேகேய ெசன்றார்.


732


அங்காரபர்ணனும் {சித்திரரதன்} அர்ஜுனனும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 172 Angaraparna and Arjuna | Adi Parva - Section 172 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி)

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "வியாசர் ெசன்ற

பிறகு,

அந்த


காைளகளான பாண்டவர்கள், அந்தப் பிராமணைர

{வியாசைர}

வழியனுப்பிவிட்டு, மகிழ்ச்சி நிைறந்த இதயங்களுடன் தங்கள்

தங்கள்

முன்பு

ேநாக்கி)

எதிrகைள இலக்ைக இரவும்

விட்டு

தாையத்

(பாஞ்சாலம்

முன்ேனறினர்.

அந்த

அழிப்பவர்கள்,

அைடய

வடக்கு

பகலுமாகப்

புருவத்தில்

தங்கள்


பயணித்தனர்.

பிைற

குறி

தாங்கியிருக்கும் சிவனின் புனிதமான அங்காரபர்ணைன வழ்த்திய ீ அர்ஜுனன்

புலிகளான





அந்த

அைடயும்வைர மனிதர்களில்


கைரைய

வந்தைடந்தனர். அந்தப் ெபரும் ரத வரனான ீ தனஞ்ெசயன் ைகயில் விளக்குடன் {எrெகாள்ளி} முன் நடந்து அவர்களுக்குப் பாைதையக் காட்டி, அவர்கைளப் (காட்டு விலங்குகளிடம் இருந்து) பாதுகாத்து வந்தான். அப்ேபாது, அந்த கங்ைகயின் நீ rல் தனிைமயான அந்த

சூழ்நிைலயில், தனது மைனவியருடன் ஒரு கந்தர்வன் கர்வத்துடன் விைளயாடிக்

பாண்டவர்களின் மன்னனுக்குக் ெபரும்பலம்

எதிrகைளத் அவர்கள்

ெகாண்டிருந்தான். பாத



அடிேயாைசகள்

பாத


தாயாருடன்

நதிைய


சினம்


ேகட்ட




அணுகும்

அந்தக்

அடிேயாைசையக்


தங்கள்

அந்த

கண்டு

அந்த

அந்த



அணுகி, தனது பயங்கரமான வில்ைல வட்டமாக வைளத்து, "முதல் நாற்பது

வினாடிகைளத்




மாைலயும்

இரவும்

சந்திக்கும்

சந்திப்ெபாழுது முழுவதும், தங்கள் விருப்பத்திற்ேகற்ற வைகயில்


யக்ஷர்களும்,

733

கந்தர்வர்களும்




உலாவுவதற்காக

ேநரமைனத்தும்

நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

மனிதன்

ேவைல

நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

மீ த

ெசய்வதற்காக

ஆைகயால், அந்த ேநரத்தில் லாபத்தின் மீ திருக்கும் ேபராைசயின் காரணமாக இருவரும்

மனிதர்கள் (யக்ஷ,

முட்டாள்கைளக்

கந்தர்வர்கள்)


அணுகினாலும்

ெமச்சுவதில்ைல.

தூரத்தில்

அங்காரபர்ணன்

நான்

கர்வமும்



அணுகாேத.

நம்பிக்ைகயுள்ள

என்பைத


ெகாண்டவனும்

அந்த

குளங்கைள

ெகாண்டிருப்பைத

சுயபலத்தில்


மன்னர்கைளத்


என்ைன

குளித்துக்

அறியவில்ைலயா?


அறிந்த

நில்,



இந்த


நீ rல்

ெபருைமயும்,


ெகான்றுவிடுேவாம்.


பகீ ரதியின்

எங்கள்

நாங்கள் நீ ங்கள்




நான்

நண்பனும்

ஆேவன். இது எனது புலனுணர்வுகைளத் தணித்துக் ெகாள்ள நான் விைளயாடும்

எனது

கானகமாகும்.

கங்ைகக்கைரயிலுள்ள

இக்கானகம் அங்காரபர்ணம் என்ற எனது ெபயர் ெகாண்டதாகும். இங்ேக ேதவர்கேளா, கபாலிகர்கேளா, கந்தர்வர்கேளா, யக்ஷர்கேளா கூட

வர


அணிகலனான


என்ைன

கிrடத்தில்

உள்ள

அணுகுவதற்கு

எப்படி

துணிந்தீர்கள்?" என்று ேகட்டான். கந்தர்வனின்

இந்த

"மரமண்ைடேய


ெபாழுதாகட்டும்,

ேகட்ட

பகலாகட்டும்,

{மைடயேன}

பிரகாசமான நீ ங்கள்


இரவாகட்டும்,

சமுத்திரத்திலிருந்தும்,

சந்திப்

இமயத்தின்

பகுதிகளிலிருந்தும், இந்த நதியிலிருந்தும் மற்றவர்கைளத் தடுக்க யாரால்


ஓ

விண்ணதிகாrேய,


நிைறந்திருந்தாலும்,

வருவதற்ெகன்று


பகலானாலும், காரணமாக, ெசய்வைத

பலம்

நதிகளில்


மதிக்க

அது


ேநரெமல்லாம் நாங்கள்,

மாட்ேடாம்.

734

காலியாக

இரவானாலும் கங்ைகக்கு


உன்ைனத் தீயவேன,

பலவனமானவர்கேள ீ உன்ைன வழிபடுவார்கள்.


வயிறு

அதன்

ெதாந்தரவு ேபாrல்


இமயத்தின் ெபான் முகடுகளிலிருந்து ெவளிவரும் இந்த கங்ைக, ஏழு

நீ ேராைடகளாகப்

கங்ைக,

யமுைன,

பிrந்து

சரஸ்வதி,

சமுத்திரத்தின்

விதஷ்தா,

சரயு,

நீ rல்

கலக்கிறது.

ேகாமதி


கண்டகி ஆகிய இந்த ஏழு நீ ேராைடகளில் {ஆறுகளில்} நீ ெரடுத்து குடிப்பவர்கள்,



துைடத்ெதறிகிறார்கள். ஓ

கந்தர்வா,

இந்தப்

ேதவேலாகப்


பகுதியிலிருந்து

கங்ைக,

பாவங்கைளயும்

அளகநந்ைத

பாய்கிறது.

அது

என்ற

பித்rகளின்

உலகத்தில், பாவிகளால் கடக்க முடியாத ைவதரண ீ ஆகிறது என்று கிருஷ்ண


துைவபாயணேர



ஆபத்துகளிலிருந்து

காத்து

நதி,

அவைன

ஒருவைன

ெசார்க்கத்திற்கு

இந்த



ெசல்லக் கூடியது. அப்படியிருக்கும் ேபாது எங்கைளத் தடுக்க நீ ஏன் விரும்புகிறாய்?

உனது

இந்த

ெசயல்

இைசவாயில்ைல.



புறக்கணித்து,


அறச்ெசயலுக்கு

ஆபத்துகளிலிருந்தும்


அைடய வந்திருக்கும் எங்கைள யாரும் தடுக்க முடியாது. உனது பகீ ரதியின்

இந்தப்


நீ ைரத் ெதாடாமேலாருப்ேபாமா?." என்றான். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அர்ஜுனனின் இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட

அங்காரபர்ணன்

வட்டமாக

ெபருஞ்சினம்

வைளத்து,

அம்புகைள



ெகாடும்பாம்புகைளப்


மீ து


அடிக்க


தனது

ேபான்ற

வில்ைல அவனது


ஒரு

ைகயில்

பிறகு {ேதால்}

கவசத்துடனும், ஒரு ைகயில் விளக்கு பந்தத்துடனும் அந்த அம்புகள் அைனத்ைதயும் ஆயுதங்களின் எண்ணாேத, மைறந்து

விலக்கி

கந்தர்வனிடம்,

நிபணத்துவம்

அப்படி


உயர்ந்தவன்

அந்த

என்று

ஓ

நீ

வசும் ீ


நான்

வாய்ந்தவர்கைள ஆயுதங்கள் நீ


பயமுறுத்த

நீ ர்க்குமிழி



"ஓ

விட


ேபால {வரத்தில்} ீ


ஆயுதங்கைளக் ெகாண்டு நான் ேபாrடுேவன். கபடப் ேபார் ெசய்ய மாட்ேடன்.

(நான்

உன்

மீ து


வசப்ேபாகும்) ீ

இந்த

ெநருப்பாலான ஆயுதத்ைத, இந்திரனின் மrயாைதக்குrய குருவான பிரகஸ்பதி பரத்வாஜருக்குக் ெகாடுத்தார், அவrடம் இருந்து அைத அக்னிேவஸ்யர்



735

அக்னிேவஸ்யrடமிருந்தும்,


பிராமணர்களில் முதன்ைமயான எனது குரு துேராணர் அைடந்தார். அவர் அைத எனக்குக் ெகாடுத்தார்." ைவசம்பாயணர் அந்தப்


பாண்டவன்

{அர்ஜுனன்},

"இவ்வார்த்ைதகைளச்

தனது

ெசான்ன

ெநருப்பாலான


அந்த கந்தர்வன் மீ து ஏவினான். அவ்வாயுதம் அந்த கந்தர்வனின் ரதத்ைத

ஒரு

வல்லைமயால் கந்தர்வன்,


ெநாடிப்ெபாழுதில் உணர்விழந்த

அந்த

எrத்தது.

அந்தப்

ரதத்திலிருந்து

மலர்மாைலயால்

அந்த


தைலகீ ழாக

ஆயுதத்தின் வாய்ந்த


அலங்கrக்கப்பட்டிருந்த

அவனது

தைலமுடிையப் பற்றி, உணர்விழந்து கிடந்த அந்த கந்தர்வைனத் தனது

சேகாதரர்களிடம்




ீ கந்தர்வனின் மைனவியான கும்பனசி , தனது கணவைனக் காக்க விரும்பி, யுதிஷ்டிரனிடம் ஓடி, அவன் பாதுகாப்ைப ேவண்டினாள்.

அந்த கந்தர்வி, "ஓ ேமன்ைமமிக்கவேர, உமது பாதுகாப்ைப எனக்கு

அருளும்! எனது கணவைர விடுவியும்! ஓ தைலவா, எனது ெபயர் கும்பீ னசி,

இக்கந்தர்வrன்

ேகாருகிேறன்!"

என்று

மைனவி,


நான்

(இப்படித்

உமது

பாதுகாப்ைபக்

துயருற்ற)

அவைளக்

கண்ட யுதிஷ்டிரன் அர்ஜுனனிடம், "ஓ எதிrகைள அழிப்பவேன, ஓ

குழந்தாய், வரமற்று, ீ ெபண்ணின் பாதுகாப்ைப அைடந்து, புகைழ இழந்து,

ேபாrல் ேதாற்றவைன யார்தான் ெகால்வார்கள்?" என்று

ேகட்டான். ெபற்றுக்

அதற்கு




ெசல்.

உனக்கு

"ஓ


வருத்தப்படாேத.

கருைண

காட்டச்

கட்டைளயிட்டிருக்கிறார்.." என்றான்.

உனது

உயிைரப்


எனக்கு


மன்னர்

அதற்கு அந்த கந்தர்வன், "நான் உன்னால் ேதாற்கடிக்கப்பட்ேடன்.

ஆைகயால், நான் எனது அங்காரபர்ணன் (ஒளிரும் வாகனம் என்ற ெபாருள்

ெகாண்ட)

என்ற

எனது


ைகவிடுகிேறன்.

ஓ

நண்பா, எனது பலம் ஒடுக்கப்பட்ட பிறகு, கர்வங்ெகாண்ட ெபயைர

ைவத்திருக்கக்கூடாது. ெதய்வக ீ ஆயுதங்கைளத் தாங்கியிருக்கும் ஓ அர்ஜுனா,


உன்ைன

அைடய


நான்


புண்ணியம்

அறிந்த

மாய

ெசய்திருக்க சக்திகைள

(மாயத்ைத உற்பத்தி ெசய்யும் நுணுக்கம்) நான் உனக்குக் ெகாடுக்க விரும்புகிேறன். ேதாற்றத்தில்

வித்தியாசமான

அற்புதமான எனது

ரதம் உனது ெநருப்பாயுதத்தால் எrக்கப்பட்டது. இதற்கு முன்பு எனது


736


அழகான ேதருக்காக அந்தப் ெபயரால் அைழக்கப்பட்ட நான் {சித்திர

ரதன்}, இப்ேபாது எrந்த அந்த ேதrன் ெபயைரக் ெகாள்ள ேவண்டும்.

மாையைய




முன்பு

நான்

எனது

துறவு ேநான்புகளால் அைடந்ேதன். அந்த அறிவியைல நான் எனது உயிைரக் காப்பாற்றி உனக்கு இன்று அளிக்கிேறன். ஒருவன் தனது எதிrைய அவனது


ெவன்ற

உயிைரத்

பிறகு,

திருப்பித்

அந்த

எதிr

ேகட்கும்ேபாது

தருபவன்,

என்ன

அதிர்ஷ்டத்திற்குத்தான் தகுதியில்லாதவன்? இந்த அறிவியலுக்குப் ெபயர்

சாக்ஷுஷி

என்பதாகும்.

இது

மனுவால்

ேசாமனுக்கும்,

ேசாமனால் விஸ்வவசுக்கும், கைடசியில் விஸ்வவசுவால் எனக்கும் உைரக்கப்பட்டது.

ஒரு சக்தியும் இல்லாத என்னிடம், எனது குரு மூலமாக வந்தைடந்த அந்த அறிவியல், என்னிடம் வந்ததால் கனியற்றிருக்கிறது. நான்

அதன் ேதாற்றத்ைதயும், மாற்றங்கைளயும் விவrத்ேதன். இப்ேபாது அதன் சக்திையக் ேகள்! ஒருவன், (இதன் துைண ெகாண்டு) அவன் விரும்பியைதப்


(ெபாதுவாகவும், அறிவியைல,

அேதேபால்

குறிப்பாகவும்) ஆறுமாதங்கள்


ஒற்ைறக்

விரும்பியவாறும் ஒருவன்

காலில்

இந்த

நின்றால்

அைடயலாம். இருப்பினும் நான் உனக்கு இந்த அறிவியைல எந்த

கடினமான ேநான்பும் ேநாற்காமல் ெகாடுக்கிேறன். ஓ மன்னா, இந்த அறிவாேலேய


{கந்தர்வர்களாகிய}


விட

ேமன்ைமயாக இருக்கிேறாம். ஆன்ம பார்ைவ ெகாண்டு எைதயும் நாங்கள்


முடிவதால்


ேதவர்களுக்குச்

சமமானவர்களாகவும் இருக்கிேறாம். ஓ மனிதர்களில் சிறந்தவேன,

நான் உனக்கும் உனது சேகாதரர்களுக்கும் கந்தர்வர்களின் நாட்டில் பிறந்த

நூறு

குதிைரகைளக்




நிறத்துடன், மேனா ேவகம் ெகாண்ட அக்குதிைரகள் ேதவர்கைளயும் கந்தர்வர்கைளயும் சுமக்க நியமிக்கப்பட்டிருந்தன. அைவ சைதயற்று

ஒல்லியாக இருந்தாலும் அைவ கைளப்பைடவதில்ைல, எக்காரணம் ெகாண்டும் {இடியுடன்

துயரைடவதில்ைல.

கூடிய

தைலவனால்

உருவாக்கப்பட்டது.

மின்னலான



(விrத்தாசுரன்) ஆனால்,

அது

ஆயுதம்}

விrதைனக்

அவன்

மீ து

வஜ்ராயுதம்

ேதவர்கள் ெகால்ல

ஏவப்பட்டேபாது,

விrதாசுதrன் தைலபட்டு அது நூறு துண்டுகளாக உைடந்தது. அந்த

துண்டுகைளத் ேதவர்கள் மrயாைதயுடன் வணங்குகின்றனர். அைவ


737


மூவுலகத்திலும்,

அறியப்படுகிறது.

வஜ்ராயுதத்தின்

ேவள்வித்தீயில்

பிராமணர்களின் ரதங்களும்,


ைவசியர்

ேசைவயும்


அந்த


அதன்



வஜ்ரத்தின்

தானமும்,

சிதறிய


ெநய்ைய

விடும்

ேபார்

புrேயாம்

சூத்திரர்


பாகங்கேள.


க்ஷத்திrயர்களின் ரதத்தின் ஒரு பகுதியாக குதிைரகள் இருப்பதால், அைவ

அழிக்கப்பட

க்ஷத்திrயனின் வாrசாகிறது. அதன்

ேதைர

முடியாதைவ

அலங்கrக்கும்


முதலாளிகள்

எவ்ேவகத்ைதயும்

என்று




நான்

நம்பப்படுகிறது.

குதிைர,

பிறந்த

ேபால

வடவனின்

இக்குதிைரகள்,

எந்நிறத்ைதயும்


இந்த

எனது

குதிைரகள், உங்கள் விருப்பங்கைள எப்ேபாதும் நிைறேவற்றும்.

கந்தர்வனின் இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட அர்ஜுனன், "ஓ கந்தர்வா, ஆபத்து


உனது

உயிைர

அைடந்ததால்

நீ

இந்த

அறிவியைலயும், குதிைரகைளயும் ெகாடுப்பதாய் இருந்தால், நான் அவற்ைறக் ெகாைடயாகக் ெகாள்ள மாட்ேடன்." என்றான். அதற்கு அந்த

கந்தர்வன்,

"ஒரு



மனிதைரச்

சந்திப்பது

எப்ேபாதும் திருப்தியின் ஊற்றுக்கண்ணாகும். அதுவும் தவிர்த்து நீ எனக்கு

எனது

உயிைர

அளித்திருக்கிறாய்.


திருப்தியைடந்து, நான் இந்த அறிவியைல உனக்குக் ெகாடுக்கிேறன். எனினும் அக்கடைம அைனத்தும் ஒரு புறம் மட்டும் இருக்காது. ஓ விபத்சு

{அர்ஜுனா},

ஓ

பரத


காைளேய,

நான்

உனது

அற்புதமான ெதய்வக ீ ஆயுதமான ெநருப்பாயுதத்ைத {அக்ேனயாைவ} உன்னிடமிருந்து எடுத்துக் ெகாள்ேவன்." என்றான். அர்ஜுனன்,

"நான்

பண்டமாற்றாகப்

நிைலத்திருக்கட்டும். கந்தர்வர்கள் என்பைதச்

முன்

ெசால்.

அறம்சார்ந்தவர்கள். ேநரத்தில்

பயணம்

என்று ேகட்டான்.


உனது

குதிைரகைள

ெபற்றுக் ஓ

பயந்து


நண்பா, நிற்க



நமது



எங்கைள

738

ஆயுதத்துக்கான

மனிதர்களாகிய

ேவதமறிந்தவர்கள்.


எனது

ஓ



நட்பு


என்ன

நாங்கள் இரவு

கண்டிக்கிறீர்கள்."


அதற்கு கந்தர்வன், "மைனவிகளற்றவர்கள் நீ ங்கள் (கல்வி காலம் நிைறந்த

பிறகும்),


எந்தக்


ஆசிரமத்ைதயும்

(வாழ்க்ைக முைறையயும்) ஏற்றுக் ெகாள்ள வில்ைல {பிரம்மச்சrயம்,

இல்லறம், வானப்பிரஸ்தம், சந்நியாசம் ஆகிய நான்கு வாழ்க்ைகமுைறகள்}.

கைடசியாக,




பாண்டு

முன்ெகாண்டு

ைமந்தர்கேள,

நடக்கவில்ைல.



கண்டிக்கப்பட்டீர்கள். யக்ஷர்களும், ராட்சசர்களும், கந்தர்வர்களும்,

பிசாசங்களும், உரகங்களும், தானவர்களும் குரு பரம்பைரயினrன் வரலாற்ைற


ைவத்துள்ளனர்.

அதில்


ெகாண்டுள்ளனர். ஓ வரர்கேள, ீ நாரதrடமிருந்தும், மற்ற ெதய்வக ீ முனிவர்களிடமிருந்தும் உங்கள் மூதாைதயர்களின் நற்ெசயல்கைள

அறிந்து ைவத்திருக்கிேறன். கடைலக் கச்ைசயாக அணிந்திருக்கும் இந்த உலைக நான் சுற்றி வரும்ேபாது உனது குலத்தின் வரத்ைதக் ீ

கண்டிருக்கிேறன். ஓ அர்ஜுனா, மூன்று உலகங்களின் அவரது ஆயுத அறிவுக்காவும்,

ேவத

அறிவுக்காகவும்

புகழப்படும்


மகனான உனது குருைவயும் நான் அறிேவன். ஓ குரு குலத்தின் புலிேய, ஓ பிருைதயின் ைமந்தேன, நான் தர்மன், வாயு, சாகரன், அஸ்வினி



பாண்டுவாகிய

குருகுலத்ைத

என்றும் நிைலக்க ைவத்திருக்கும் ஆறு மூலங்கைளயும் அறிேவன். இவர்கள்

உங்கள்


தைழக்க



மனிதர்களும் ஆவர். நீ ங்கள் ஐந்து சேகாதரர்களும், கல்வி கற்று, உயர்ந்த

ஆன்மா

முதன்ைமயைடந்த உங்கள்

நல்ல




இதயங்கைளயும்,





நடத்ைதகைளயும்

அறிந்ேத நான் உங்கைளக் கண்டித்ேதன். ஓ குரு குலத்தவேர, பலம் நிைறந்த

எந்த

நடத்தப்பட்டால் ைமந்தா,

மனிதனும்

தனது

ெபாறுைமயாக


இருக்க

ஒருவனுக்கு

அதிகrக்கும்ேபாது


இருக்க

ஆகேவதான்

அவனது ேநான்பு

மைனவி


உங்களால் நிைலைய

பலம்


ேநாற்பவர்களின் ேபாrல்

மைனவின்


இருளின்

ஓ

தவறாக

குந்தியின் ஆதிக்கம்

அதிகrக்கும்ேபாது,


நான்

ேகாபம்


வழ்த்தப்பட்ேடன். ீ

அைடந்ேதன்

எதிrல்


நான்





ஏன்


இந்த

ஓ

நான்

இழிந்த


பிரம்மச்சrயேம வாழ்க்ைக முைறயில் உயர்ந்தது. இப்ேபாது நீ ங்கள் அந்த

அந்த

முைறயிேலேய


இருக்கிறீர்கள்.

739

அதனால்தான்,

ஓ


பாரத்தா, நான் ேபாrல் உங்களால் வழ்த்தப்பட்ேடன். ீ ஓ எதிrகைளத் தண்டிப்பவர்கேள,

மணம்புrந்த

எந்த

க்ஷத்திrயன்

எங்களுடன்

இரவில் ேபாrட்டாலும், அவன் உயிருடன் தப்பேவ முடியாது.

ஆனால், ஓ பார்த்தா, ஒரு பிராமணனால் சுத்திகrக்கப்பட்ட மணம் புrந்த


கவனித்துக் பலத்தால்

மனிதர்கள், விரும்பும்


தனது

ெகாள்பவன்

அழிப்பான்.

ஓ

உப்ேபாதும்


மாநிலத்தின்

இரவில்



புேராகிதர்கைள

நற்காrயங்களிலும் அதன்

நன்றாக

உலவுபவர்கைளத்

தபதியின்

கற்ற

புேராகிதைர

ஆறு

தனது



ெசய்ய

நியமித்துக்ெகாள்ள

கிைளகளுன்


சுத்தமாகவும், உண்ைமயாகவும், அறம்சார்ந்த ஆன்மாக ெகாண்டு,

சுயகட்டைள ெகாண்ட பிராமணன், ஒரு மன்னனுக்கு புேராகிதனாக இருக்கத் தகுதி வாய்ந்தவன். நீ திகளின் அைடந்த இருந்து,


ஒரு

அறிந்த


தனது

பிராமணைனப்


ெவற்றி

வார்த்ைதகளுக்குத்

வாைக

புேராகிதனாக

சூடுபவனாக



நன்னடத்ைதேயாடு இருந்து, இறுதியில் ெசார்க்கத்ைத அைடவான்.

கிைடக்காதது கிைடக்க, தான் ெகாண்டைதக் காக்க ஒரு மன்னன் எப்ேபாதும் தகுதி வாய்ந்த ஒரு புேராகிதைர அைடய ேவண்டும். தனது

வளைமைய

வழிநடத்துதேலாடு அணிந்திருக்கும் ைமந்தேன,


ஒருவன்

ெசயல்பட்டால்,

முழு

அவன்


பிராமணைனக்


கடைல


ெகாள்ளாத

ஒரு

புேராகிதrன் கச்ைசயாக

ஓ

தபதியின்

மன்னன்,

தனது

வரத்தால் ீ நிலத்ைதேயா அல்லது, பிறப்பால் மட்டுேம புகைழேயா அைடய


ைவப்பவேன,



ஓ

குரு


அதிகாரத்தில்

தைழக்க


அரசாட்சி நீ டித்திருக்கும் என்பைத அறிந்து ெகாள்." என்றான்.


740


சம்வர்ணனும் தபதியும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 173 Samvarana and Tapati | Adi Parva - Section 173 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி)

அர்ஜுனன், "நீ என்ைன தபேதயா என்று

அதிகமாக)

(ஒரு

முைறக்கும்

அைழத்தாய்.

ஆைகயால், அந்த வார்த்ைதயின் ெபாருைள

அறிய


நான்

ஓ அறம்சார்ந்த

கந்தர்வா, குந்தி ைமந்தர்களாகிய நாங்கள்


ெகௗந்ேதயர்கேள ைமந்தர்கேள}.

தபேதயர்கள்

ஆனால்

அைழக்கப்படக் தபதி

ேகட்டான். ைவசம்பாயணர் குந்தியின்



நாங்கள் என்று


என்பது


{குந்தி

யார்?''


தனஞ்ெசயனிடம்

என்று


{அர்ஜுனனிடம்}

மூவுலகங்களும் அறிந்த பின்வரும் கைதையச் ெசான்னான்.


"ஓ


ைமந்தா,



மனிதர்களில் முதன்ைமயானவேன, அந்த அழகான கைதைய நான் உங்களுக்கு உன்ைன


உைரப்ேபன்.

அைழத்ததற்கான

தபேதயா


என்று

விrவாக

நான்

நான்

ெசால்லப்ேபாகிேறன். கவனமாகக் ேகள். தபதி என்பவள், ேதவன் விவஸ்வத்தின்

{சூrயன்}

தங்ைகயாவாள்.

மூவுலகங்களாலும்

அவள்

மகளாவாள். தனது

சாவித்rக்கு

துறவு

ெகாண்டாடப்பட்டாள்.

இைளய

ேநான்புகளுக்காக ேதவர்களிலும்,

அசுரர்களிலும், யக்ஷர்களிலும், அப்சரஸ்களிலும், கந்தர்வர்களிலும் கூட


இல்ைல.

அளந்து

இைணயான ைவத்த

அழகு

அளவு

ெகாண்ட

ேபாலச்

ெபண்

சrயான

யாரும்


சமச்சீரான வனப்புகளுைடய உடலைமப்புடன், களங்கமற்ற குணம் ெகாண்டு,

கறுத்த


அகலமான


741

அழகான

ஆைட


அணிந்த

அந்தப்

ெபண்,

கற்புக்கரசியாகவும்,

சrயான

நடத்ைதயுள்ளவளாகவும் இருந்தாள். ஓ பாரதா {அர்ஜுனா}, அவைளக் கண்ட

சூrயன்,

நடத்ைதயுடனும்,


இைணயான

கல்வியுடனும்


அவளுக்குக்

கணவனாகும்

தகுதியுடன் மூவுலகங்களிலும் யாரும் இல்ைல என்று நிைனத்தான்.

அவள் வயதுக்கு வந்ததும், அவளுக்கு சrயான கணவைனக் காண முடியாமால்

அவளது

தந்ைத

மன

நிம்மதி

இழந்து,

சrயான

மனிதைர எப்படித் ேதர்ந்ெதடுப்பது என்ேற எப்ேபாதும் நிைனத்துக்

ெகாண்டிருந்தான். அந்த ேநரத்தில், ஓ குந்தியின் மகேன, rக்ஷாவின் மகனும்,

குரு


காைளயுமான,

ெபரும்

பலம்


மன்னன் சம்வர்ணன், ஆர்க்கியம், பூமாைல, நறுமணப் ெபாருட்கள் ஆகியவற்ைற,

உறுதிகளுடனும்

விரதங்களுடனும்,


துறவு ேநான்புகளுடனும் சூrயைன வணங்கி வந்தான். உண்ைமயில்

அந்த

மகிைமவாய்ந்த


அர்ப்பணிப்பு,

பணிவு மற்றும் பக்தியுடன் சூrயைன வழிபட்டான். அறவிதிகைளக் கைடப்பிடித்து அழகுடன்

வந்த


திகழ்வைதக்

கண்ட


சூrயன்,

இைணயில்லாத

அவேன

தனது

மகள்

தபதிக்கு சrயான இைண என்று நிைனத்தான். ஓ குரு குலத்தவேன {அர்ஜுனா}, தனது மகள் தபதிைய அந்த மன்னர்களில் சிறந்தவனான,

உலகப்புகழ்

ெகாண்ட


ெகாழுந்தான,

சம்வர்ணனுக்கு

அளிக்க விவஸ்வத் முடிவு ெசய்தான். சூrயன் எப்படி ஆகாயத்தில் தனது

பிரகாசத்ைதப்

பரப்பினாேனா,


மன்னன்

பார்த்தா


சம்வர்ணனும், அைனத்துப் பகுதிகைளயும் தனது நற்சாதைனகளின் பிரகாசத்தால்

பிரகாசிக்க


ஓ

பிராமணர்கைளத் தவிர்த்து அைனத்து மனிதர்களும் சம்வரணைன வழிபட்டார்கள். நண்பர்களின் மிஞ்சினான்.


இதயங்கைள



மன்னன்

ெவல்வதில்

இதயங்கைள


ேசாமைன

எrப்பதில்

{நிலைவ}

சூrயைன

மிஞ்சினான். ஓ ெகௗரவா {அர்ஜுனா}, தபனா (சூrயன்} தனது மகள் தபதிைய, அைனத்து அறங்களும் சாதைனகளும் ெகாண்ட மன்னன் சம்வர்ணனுக்கு அளிக்கத் தீர்மானித்தான். ஒரு

சமயத்தில்,

ஓ



அழகும்,

அளவிடமுடியா

வரமும் ீ ெகாண்ட அந்த மன்னன் சம்வர்ணன், மைலயின் மார்பில்


742


இருக்கும் அவன்

பார்த்தா,




ேதடி

அம்மன்னனின்

ேவட்ைடக்காகச்


உலவிக்ெகாண்டிருக்கும்ேபாது,


குதிைர,

ஓ

ேசார்வலும்,

கைளப்பாலும், தாகத்தாலும் அந்த மைலயிேலேய இறந்தது. அந்தக் குதிைரையக் ைகவிட்ட அம்மன்னன், ஓ அர்ஜுனா, அந்த மைலயின் மார்பில்


நடந்து

ெபrய

உலாவினான்.

அப்படி

கண்களுைடய

உலாவும்

ஒரு

ேபாது,

அழகான

அந்த


கண்டான். அந்த இடத்தில் அவ்வளவு அழேகாடிருந்தவைளக் கண்ட மன்னன்,

அவைள

ஸ்ரீ

என்ேற

{லட்சுமி}

நிைனத்தான்.


அவைள சூrயனின் கதிrல் உருவான உருவம் என்று நிைனத்தான்.

அவளது பிரகாசம் ெநருப்புக்கு ஒப்பாகவும், அருைளைடைமயாலும்,

இனிைமயாலும் நிலைவப் ேபாலவும் இருந்தாள். அந்த மைலயின் மார்பில்

நின்று


ெபாற்சிைலெயனப்

அந்தக்


கறுத்த

கண்

நின்றாள்.

உைடவள்,

ெகாடிகளுடனும்

ெசடிகளுடனும் கூடிய அந்தமைலேய, இந்த மங்ைகயின் அழகாலும், அவள் அணிந்து வந்த ஆைடயாலும், ெபான்மயமாக மாறியதாகத்

ேதான்றிற்று. அவைளக் கண்டது, தனது கண்கள் ெசய்த புண்ணியம் என்று


அம்மன்னன்,

தான்

பிறந்ததிலிருந்ேத

இப்படிெயாரு அழைகக் கண்டதில்ைல என்ேற நிைனத்தான். அந்த

மங்ைகயால், அம்மன்னனின் இதயமும் கண்களும் ெவல்லப்பட்டன. கயிற்றால்

கட்டப்பட்டவன்

ேபால

அவன்

அந்த


உணர்வுகளற்று ேவர் முைளத்து நின்றான். இவ்வழைகப் பைடத்த பைடப்பாளி நன்றாகக் மன்னன்


கைடந்த


பிறேக



ெசய்திருக்க




உலைக

என்று

இப்படி

அந்த


சிந்தைனகளுடன் இருந்த மன்னன் சம்வர்ணன், அந்த மங்ைகயின் அழகு

என்ற


தீர்மானத்துக்கு வந்தான். புனிதமான



துைளக்கப்பட்டு,

கண்டு,

மூவுலகங்களிலும்

வந்த

தனது

அந்த

காமனின் மன

இல்லாதது


(மன்மதனின்)

அைமதிையத்

அந்த

என்ற

அழகான


ெதாைலத்தான்.

ஆைசெயனும் கடுந்தீயால் உந்தப்பட்டு அவன், தனது இளைமயின் ஆரம்பத்திலிருந்த

அந்த

யாருைடயவள்?

ஏன்

நீ


இங்கு

ெபண்ணிடம்,

இருக்கிறாய்?

ஓ

"நீ

யார்,

இனிைமயாகப்

புன்னைகப்பவேள, இந்த ஏகாந்தமான கானகத்தில் ஏன் தனிைமயில்


743


சஞ்சrக்கிறாய்? களங்கமற்ற சrயான அைனத்து குணங்களுடனும், ஆபரணங்கள்

ேபான்ற

உனது

அங்கங்கைள

மைறக்க

ேவறு

ஆபரணங்கள் ெகாண்டு மைறத்திருப்பவேள, உன்ைனப் பார்த்தால் அசுரராகேவா,

கந்தர்வராகேவா,

யக்ஷராகேவா, மனிதப்

ராட்சசராகேவா,

பிறப்பாகேவா

நாகராகேவா,


ஓ

அற்புதமானவேள, நான் இதுவைர கண்டதிலும் ேகட்டதிலும் சிறந்த ெபண் நீ தான். உனது அழைக யாருடனும் ஒப்பு ேநாக்க முடியாது! ஓ

அழகான

முகம்

இனிைமயான நிைறந்த


முகமும்,

தாமைர


மதிைய



{நிலைவ}

ேபான்ற


காமேதவன் என்ைனத் துைளத்ெதடுக்கிறான்," என்றான்.

விட

அருள்


மன்னன் சம்வர்ணன் கானகத்திலிருந்த அந்த மங்ைகயிடம் இப்படிச் ெசான்னதும், அம்மங்ைக ஆைசத்தீயில் ெவந்துெகாண்டிருந்த அந்த

ஏகாதிபதியிடம் ஒரு வார்த்ைதயும் ேபசவில்ைல. அதற்குப் பதிலாக, ேமகத்தினூேட கண்களுைடய


மங்ைக,

மின்னைலப்

ேபால

அந்த

அந்த


அகன்ற


ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத மைறந்து ேபானாள். அம்மன்னன் கானகம் முழுவதும்

அப்ெபண்ைணத்

ேதடினான்.

ஆனால்,

அவைளக்

கண்டுபிடிப்பதில் ேதால்வியுற்ற அந்த ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவன் தனக்குள்ேளேய

ெபரும்புலம்பல்

அைசவற்று நின்றான்.


புலம்பி,

744




சம்வர்ணனிடம் ேபசிய தபதி - ஆதிபர்வம் பகுதி 174 Tapati spoke to Samvarna | Adi Parva - Section 174 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) கந்தர்வன் "அந்த


மங்ைக

மைறந்ததும்,


தரத்ைதக்

குைறப்பவன்

{சம்வர்ணன்}

காமனால்

தாக்குண்டு,

உணர்வுகள் இழந்து தைரயில் விழுந்தான்.

அப்படி


விழும்ேபாேத,

அந்த

உருண்ைட ேதான்றி

அந்த

குரு

அருளப்பட்டிரும்;

ஓ

மதுரமான


குரலில்,

"எழும்,

ஓ

முன்பு

நிைலக்க

மங்ைக

அழகான

இடுப்புடனும் மறுபடியும்

ைவப்பவனிடம்



மயங்கி


புன்னைகயுடனும், அவன்

அந்த

தண்டிப்பவேர,

புலிேய,


ெகாண்டாடப்படும் உம்ைமப் ேபான்றவர் உணர்ைவ இழக்கலாகாது,"

என்றாள். அந்த மதுரமான வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட அந்த மன்னன் தனது

அந்தப்

கண்கைளத்

ெபண்ைணக்


அந்த

உணர்ச்சிைய

திறந்து,

சைத


திரண்ட

விரக


இடுப்ைபக்

தாபத்தால்

மங்ைகயிடம்,

ெவளிக்ெகாணரும்

எrந்த

தனது

வார்த்ைதகளில்,

ெகாண்ட

"ஓ

அந்த

பலவன ீ


ெகாண்ட அற்புத மாேத! நீ அருளப்பட்டிரு! உன்ைனக் கண்டு ஆைசத் தீயில் நான் எrந்து ெகாண்டிருக்கிேறன். என்ைன ஏற்றுக் ெகாள். எனது வாழ்க்ைக மைறந்து ெகாண்டிருக்கிறது.

ஓ அகன்ற கண் ெகாண்டவேள, தாமைரையப் ேபான்ற ெமன்ைம ெகாண்ட


நிறுத்தப்படாமல், துைளக்கப்பட்டு ததும்பிய

மாேத,


வருகிேறன். நான்

கடிக்கப்பட்டிருக்கிேறன்.



காமன் ஓ

ஓ

நான்


நிமிடமும்



எனும்

ெகாடிய

சைதப்பற்றுள்ள

745

ஒரு

விஷப்

ெபரும்



இைடயாேள!



கருைண


ஓ


குரல்

முகம்

ெகாள்!

தாமைர


உன்ைன ேபான்ற

இதைழ

பாடும்

வாழ

கண்களுைடயவேள,

நிலைவப்

கின்னரர்களின்

இருக்கின்றது!


குணம்

அல்லது





ஓ

முடியாது! காமன்

ெகாண்ட

குரல்


ேபான்ற


எனது

வாழ்வு


ஓ

தாமைர

நீ




துைளக்கிறான்! ஓ அகன்ற கண்ணுைடயாேள, என்னிடம் கருைண ெகாள்!

ஓ



உனது

துயரத்திலிருந்து இதயத்ைதக்

மாேத,


அன்ைபக்

மீ ட்ெடடு.

கவர்ந்தாய்.


முதல்

எனது

ைகவிட்டுவிடாேத; என்ைன

பார்ைவயிேலேய

மனம்

ஒரு

நீ

ஓ

இந்தத்

எனது

நிைலயில்லாமல்

தவிக்கிறது! உன்ைனக் கண்ட பிறகு, நான் இன்ெனாரு ெபண்ணின்

மீ து பார்ைவைய ெசலுத்த மாட்ேடன்! கருைண ெகாள்! நான் உனது ெசால்ேகட்டுப் பணிந்து நடக்கும் அடிைம! உனது துதிபாடி! என்ைன ஏற்றுக் ெகாள்! ஓ தாமைரக் கண்ணாேள, ஆைசத்தீ என்னுள் எrந்து ெகாண்டிருக்கிறது!

அந்த


அைணத்துவிடு!

ஓ

அழகான

கைணகளுடன்


உனது


துைளத்துக்

நீ

அன்ெபனும் எனதாகி,


நீ ரால்

ெகாடும் அடக்க

முடியாத காமேதவைன அடக்க வழி ஏற்படுத்து! ஓ அழகான நிறம்

ெகாண்டவேள, கந்தர்வ முைறப்படி என்ைன மணந்து ெகாள்! ஓ ெமல்லிைடயாேள,

எல்லா

வைக

அந்த


திருமணங்களிலும்


முைறேய சிறந்தெதனச் ெசால்லப்படுகிறது," என்றான். கந்தர்வன்


ேகட்ட

தபதி,

"ஓ

"அந்த


மன்னா,

நான்

எனக்கு

இந்த சுய

எஜமானி இல்ைல. நான் எனது தந்ைதயின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள ஒரு

மங்ைக.

நீ ர்


அன்பு

ெகாண்டிருந்தால்,

எனது

தந்ைதயிடம் ேகளும். ஓ மன்னா, என்னால் உமது இதயம் களவு

ேபானதாகச் ெசால்கிறீர். ஆனால், நீ ரும், முதல் பார்ைவயிேலேய எனது

இதயத்ைதக்

இல்ைல.


மன்னர்களில் உம்ைம

நம்பி

புனிதமான அைடய

களவாடிவிட்டீர்.

சுதந்திரமற்றவர்கள்;


இந்த


நான்


குலத்திலும்

நான்

உம்ைம

அைனவrடமும் பிறந்திருக்கிறீர்.


உள்ள

746

எந்தப்

எனக்கு

முதலாளி


அணுகவில்ைல.

ஓ

நீ ர்

அன்பாக

இருக்கிறீர்.


கணவராக

ெபண்தான்



மாட்டாள்? ஆைகயால், சமயம் வாய்க்கும் ேபாது, எனது தந்ைதயான ஆதித்யrடம்

உறுதியுடனும் என்ைன

{சூrயனிடம்}


உமக்கு

எனது

அளித்தால்,

வழிபாட்டுடனும்,

ேநான்புடனும்,

கரத்ைதக்

ேகளும்.

எனது

தந்ைத

பிறகு,

மன்னா,

நான்

உமக்கு

ஓ

எப்ேபாதும் கட்டுப்பட்ட {அடங்கி நடக்கும்} மைனவியாக இருப்ேபன். எனது

ெபயர்

தபதி,


நான்

சாவித்rக்கு

காைளயானவேர,

சூrயனின் மகளாேவன்," என்றாள்.


747

நான்

இைளய

உலகிற்கு

தங்ைக,

ஓ

ஒளியூட்டும்


யார் அந்த வசிஷ்டர்? - ஆதிபர்வம் பகுதி 175 Who is that Vasishta? | Adi Parva - Section 175 | Mahabharata In Tamil (ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) கந்தர்வன் ெதாடர்ந்தான், "இைதச் ெசான்ன களங்கமற்ற

தபதி,





அந்த

ஏகாதிபதி மறுபடியும் பூமியில் விழுந்தான்.

அவனது அைமச்சர்களும் ெதாண்டர்களும் அவைனக்


கானகம்


அவன்

ேதடி,


கிடந்த

இடத்திற்கு வந்தனர். அந்த தனிைமயான இடத்தில்


வானவில்ைலப் விழுந்து

கிடந்த

ேபால


ைகவிடப்பட்டு

அந்த


மன்னைனக் கண்ட அவனது பிரதம மந்திr ெநருப்பால் சுடப்பட்டது

ேபால் துடித்தார். அந்த அைமச்சர், பாசத்ேதாடும் மrயாைதேயாடும், அன்பின்



சாதைனகளிலும்,

மதி

மயங்கி

சிறந்தவைன



தூக்கினார். முதிர்ந்த

கிடந்த

வயைதப்

அந்த

அந்த

ேபாலேவ

அைமச்சர்,

அந்த

ஏகாதிபதிைய நிமிர்த்தியவுடன் நிம்மதியைடந்து, அந்த மன்னனிடம் "ஓ பாவங்களற்றவேன! நீ அருளப்பட்டிரு! ஓ மன்னர்களில் புலிேய,

நீ அஞ்சாேத!" என்று ெசால்லி இனிைமயாகப் ேபசத் துவங்கினார். பசியாலும், தைரயில்

தாகத்தாலும்,


கைளப்பாேலயுேம

கிைடந்ததாக

அந்த

அவன்


அைமச்சர்

நிைனத்தார்.

தாமைர

இதழ்கைளக்

பிறகு அந்த வயது முதிர்ந்தவர், அந்த ஏகாதிபதியின் முடிதrத்த தைலயில்


நீ ைரத்ெதளித்து,

ெகாண்டு அவைன மூர்ச்ைச ெதளிவித்தார்.

ெமதுவாக

சுயநிைனைவ

அைடந்த

அந்தப்



ஏகாதிபதி, தனது அைமச்சர் ஒருவைரத் தவிர மற்ற பணியாட்கள் அைனவைரயும் பணியாட்கள் அமர்ந்தான்.


ெசன்றதும்.



அனுப்பிவிட்டான்.

அந்த

மன்னன்


748

அப்படி


ெகாண்ட

அந்தப்








தனது

கரங்கைளக் குவித்து, முகத்ைத உயர்த்தி சூrயைன வழிபட்டான்.

எதிrகைளத் தாக்கும் அந்த மன்னன் சம்வர்ணன், முனிவர்களில் சிறந்த தனது தைலைமப் புேராகிதர் வசிஷ்டைரயும் நிைனத்தான். அந்த

மன்னன்

இரவும்

இைடெவளியில்லாமல் பனிெரண்டாவது

பகலுமாகத்


நாளில்

அந்தப்



பிராமண

தியானித்தான்.



அங்ேக வந்தார். தபதியினால் உணர்விழந்த அந்த ஏகாதிபதியின் நிைலையத் தனது ஞானப்பார்ைவயால் உணர்ந்தார் அந்தப் ெபரும் முனிவர். எப்ேபாதும் ேநான்பு ேநாற்கும் அந்த ஏகாதிபதிக்கு நன்ைம ெசய்ய



சிறந்த

அந்த

அறம்சார்ந்தவர்

அவனிடம் அைனத்து உறுதிகைளயும் அளித்துப் ேபசினார். அச்சிறப்புமிகுந்த


அந்த



ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத, ேமேல எழும்பி வானத்தில் பிரகாசத்துடன் இருந்த சூrயனிடம் ேபசினார்.

ஆயிரம் கதிர்கள் ெகாண்ட சூrயைன, அந்தப் பிராமணர் அணுகி, மகிழ்ச்சிகரமாக, "நான் தான் வசிஷ்டன்." என்றார். பிறகு

ெபரும்


சக்தி

அந்த

சிறந்தவrடம்,

வரேவற்கப்படுகிறீர் என்ன

ெகாண்ட

{உமது


"ஓ

வரவு

என்று

விவஸ்வத் ெபரு

நல்வரவாகட்டும்},


{சூrயன்}

முனிேய, உமது


ஓ

அந்த

நீ ர்

மனதில்

ெபரும்

நற்ேபறுெபற்றவேர, நீ ர் என்னிடம் இருந்து என்ன எதிர்பார்க்கிறீர், நாநலமிக்கவர்களில் கடுைமயான


முதன்ைமயானவேர, ேகட்டாலும்

நீ ர்

நான்

அைத


உமக்கு

அளிக்கிேறன்!" என்றான். இப்படி சூrயனால் ெசால்லப்பட்ட அந்த ெபரும்

ஆன்மத்தகுதி

ெகாண்ட

அந்தப்

ெபரும்


அந்த

ஒளிக்கடவுைள வணங்கி, "ஓ விபவசு, இது உனது மகளான தபதி, இவள்

சாவித்rயின்

இைளய

சேகாதr,

நான்

இவைள


ஆன்மா

சம்வர்ணனுக்காக உன்னிடம் ேகட்கிேறன்! அந்த ஏகாதிபதி ெபரும் சாதைனகள்

ெசய்தவன்,

அறம்

தவறாத

ெகாண்டவன். ஓ விண்ணதிகாrேய, சம்வர்ணன் உனது மகளுக்குத் தகுதியுைடய கணவனாக இருப்பான்." என்றார்.


749


அந்த முனிவரால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட விபாகரன் {சூrயன்}, தனது

மகைளச் சம்வர்ணனுக்கு அளிக்கத் தீர்மானித்து, அந்த முனிவைர வணங்கி,

"சம்வர்ணன்


சிறந்தவனாவான்,

நீ ர்

முனிவர்களில் சிறந்தவராவர், ீ தபதி ெபண்களில் சிறந்தவளாவாள்.

சம்வர்ணனுக்கு அவைள அளிப்பைதத் தவிர, இதில் நாம் ெசய்ய என்ன

இருக்கிறது?"

என்று

ெசான்ன

ேதவன்

தபனன்

{சூrயன்},

களங்கமற்ற தனது மகள் தபதிைய சம்வர்ணனுக்கு அளிப்பதற்காக,

சிறப்புமிகுந்த வசிஷ்டrடம் ெகாடுத்தான். அந்தப் ெபரும் முனிவர், அந்த

மங்ைக


தபதிைய



இடத்திற்குத்


வசிஷ்டருடன்

தபதியிடம்


ேதவமங்ைகையக் புருவங்கள்

புள்ளிகைளயும்

அந்த

மிகவும் தபதி

காதலால்

ெசய்து

வந்து

இருந்த

{சம்வர்ணன்}

கட்டுண்டு,



அந்த

மகிழ்ந்தான்.

அழகான

ேமகத்திலிருந்து


கிறங்கடித்து

சூrயனிடம்

காைள


கண்டு

ேபால


குருகுலத்தின்

நிைலக்கச்

ெகாண்ட

இறங்குவது



ெசார்க்கத்தின்

இறங்கினாள்.

அந்த

பத்து


பனிெரண்டு இரவு ேநான்பு முடிந்ததும், புனிதமான ஆன்மா ெகாண்ட அந்த





அவைன


இப்படிேய மன்னன் சம்வர்ணன் முழு மதிையப் ேபால வணங்கிய பிறகு தனது மைனவிைய அைடந்தான்." என்றான் கந்தர்வன்.

குரு பரம்பைரயின் முதன்ைமயான அந்தப் ெபரும் பலம் வாய்ந்த வில்லாளி


கந்தர்வனிடமிருந்து


ஆன்ம

சக்திையக் ேகட்டறிந்த பிறகு, அது குறித்து ேமலும் அறிய ஆவல்

ெகாண்டான். அந்த ஆவலால், கந்தர்வனிடம், "வசிஷ்டர் என்று நீ ர் ெசான்ன முனிவைரப் பற்றி நான் அறிய விரும்புகிேறன். அவைரக்

குறித்து முழுைமயாக எனக்குச் ெசால். ஓ கந்தர்வர் தைலவேன, எங்கள்

மூதாைதயர்களுக்கு


இருந்த

அந்தச்

மிகுந்த முனிவர் யார் என்பைதயும் ெசால்." என்று ேகட்டான்.


அதற்கு அந்தக் கந்தர்வன், "வசிஷ்டர் பிரம்மனின் ஆன்ம மகனும் (மனதால்

பிறந்தவர்)

அருந்ததியின்

கணவரும்

ஆவார்.

ேதவர்களாலும் கட்டுப்படுத்த முடியாத ஆைச மற்றும் ேகாபத்ைதத் தனது ஆன்ம ேநான்புகளால் ெவற்றி ெகாண்டு, அைவ {ஆைசயும் ேகாபமும்}

அவரது


கால்கைளப்

750

பிடித்துவிடும்படி

வாழ்ைவ




விசுவாமித்ரர்

ெசய்த

குற்றத்தினால்

அவரது ேகாபம் தூண்டப்பட்டாலும், அந்த உயர் ஆன்ம முனிவர் ெகௗசிகர்கைளக்

(மன்னன்

இனக்குழுைவ{குலத்ைத}) இழந்து


ெகாண்டு, அழிவு

தான்

விசுவாமித்ரrன்

ெகால்லாதிருந்தார்.


தன்ைன


சக்தியற்றவராகக்

அப்படியில்ைலெயன்றாலும்,

உண்டாகும்படி

தனது

எக்காrயத்ைதயும்

கருதிக்

விஸ்வாமித்ரருக்கு

ெசய்யாமல்,


கலங்கினாலும் கண்டங்கள் கலங்காததுேபால இருந்தார். வசிஷ்டர் தனது பிள்ைளகைள மரணேதவன் பகுதியில் இருந்து மீ ட்டு யமைன

(யம {தர்ம} நீ திைய) மீ றிச் ெசயல்படவில்ைல. தன்ைனேய ெவற்றி ெகாண்ட

அந்தச்

இக்ஷவாகுவாலும்


மற்ற

மிகுந்தவைர

ெபரும்

ஏகாதிபதிகளாலும்

உலகத்ைதயும் அைடய முடிந்தது. ஓ

குருகுல

இளவரசேன

அைடந்ததால்தான்,


முழு


சிறந்த

வசிஷ்டைர புேராகிதராக அைடந்ததால்தான், அந்த ஏகாதிபதிகளால் ெபரும்


ெசய்ய





முடிந்தது.

மறுபிறப்பாளரான

உதவுவது

ேபால,

ஓ


அந்த

அந்த



ேவள்வி ெசய்யத் துைண புrந்தார். ஆைகயால், இதயத்தில் அறம் நிைலத்த,


உங்களுக்கு ெவற்றி




நல்ல


நல்ல

ெகாள்.

தனது




ஓ


எல்ைலைய பிறந்த


பூமிைய

விrவுபடுத்திக்


ெகாள்ள

புேராகிதனாக ெகாள்ள



நல்ல


ெவற்றிெகாள்ள நிைனப்பவன் எவேனா, அவன் ஒரு பிராமணைனத் தன்

முன்

ெகாண்டிருக்க



ஓ

அர்ஜுனா,

அறம், ெபாருள், இன்பம் ஆகியவற்ைற அறிந்து, புலன்கைளத் தனது முழுக்கட்டுப்பாட்டில் பிராமணைர ெசான்னான்.

உங்கள்


ைவத்திருக்கும் புேராகிதராக

751

ஒரு



ெகாள்."

கற்ற

என்று


ஒரு துளி பனி கூட வானிலிருந்து விழவில்ைல! ஆதிபர்வம் பகுதி 176 Not even a drop of dew fell from the sky | Adi Parva - Section 176 | Mahabharata In Tamil

(ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர்


"இைதக்

ேகட்ட

அர்ஜுனன், "ஓ கந்தர்வா, ெதய்வக ீ ஆசிரமங்களில் வசித்த

விஸ்வாமித்ரர்,


ஆகிய

இருவருக்குமிைடயில் எப்ேபாது பைக ஏற்பட்டது? இைதக்குறித்து



ெசால்." என்று ேகட்டான். அதற்கு



மறுெமாழியாக,

"ஓ


நான்

அைத

வசிஷ்டrன் கைத மூவுலகங்களாலும்

புராணமாக

மதிக்கப்படுகிறது.

முழுைமயாக உைரக்கும்ேபாது ேகட்டுக் ெகாள். ஓ பாரத


குசிகrன்

காைளேய,

மகனாகிய

உலகப்

கன்யாகுப்ஜத்தில், புகழ்

ெகாண்ட

ெபரும் மன்னன் காதி என்று ஒருவன் இருந்தான்.

அந்த அறம்சார்ந்த காதிக்கு எதிrகைள அழிக்கும் விஸ்வாமித்ரர் என்ற

மகன்


மிருகங்கைளயும்,

பல

அவர்

ெபrய

வாகனங்கைளயும்

பைடையயும்,

ைவத்திருந்தார்.

பல

தனது

அைமச்சர்கள் புைடசூழ அந்த விஸ்வாமித்திரர் மான்கைளத் ேதடி காட்டில் திrவது வழக்கமாக இருந்தது.

பிறகு,


அைமந்த


மனிதர்களில் தபதியின்


விவஸ்வத்ைத

காைளயான


அழகான


பற்றி,

இயற்ைகக்

{சூrயைன} உrய

காட்சிகள் வழிபட்ட



கந்தர்வர்களும்

தங்கியிருந்த அந்த மைலயின் மார்பில் தங்கியிருந்தான். அந்த அரச முனி

தனது

{சம்வர்ணன்},



அனுமதியுடன்


அந்த



விரும்பினான்.

ஆகேவ அம்மன்னன் அக்காட்டின் நந்தவனத்தில் இருந்தபடி, தனது முழு மஹாபாரதம்

752


தைலநகருக்கும்,

நாட்டுக்கும்

வசிஷ்டைரத்

தனது

பிரதிநியாக்கினான். வசிஷ்டரும் அந்த ஏகாதிபதியிடம் விைடெபற்று அவைனவிட்டுச்


சம்வர்ணன்

அந்த


கானகத்தில் தனது மைனவியுடன் பனிெரண்டு முழு வருடங்களுக்கு ேதவர்கைளப்

ேபால



ஓ

பாரதர்களில் சிறந்தவேன, ஆயிரம் கண் ெகாண்ட ேதவன் {இந்திரன்} அப்பனிெரண்டு


தைலநகருக்ேகா

அல்லது

ெபாழியவில்ைல.

ஓ

அந்த

அவனது



நாட்டிற்ேகா



பிறகு,

அங்கு

ெபரும் பஞ்சேமற்பட்டு, அந்நாட்டின் மக்களும், ஏன் மரங்களும், சிறு

மிருகங்களும் கூட பட்டினியால் இறக்க ஆரம்பித்தன. அந்தக் கடும் பஞ்சம் ெதாடர்ந்த ேபாது, ஒரு துளி பனி கூட வானத்திலிருந்து

விழவில்ைல. அங்ேக எந்த தானியமும் விைளயவில்ைல. இைதக் கண்டு

நம்பிக்ைகயிழந்த


பட்டினிக்கு

அஞ்சி,

தங்கள்

வடுகைள ீ விட்டு அகன்று, பல திக்குகளிலும் சிதறி ஓடினர். பஞ்சம் தாக்கிய

அந்த

குழந்ைதகைளயும் ஒரு

கவளம்கூட

நாட்டு


உணவின்றி

எலும்புக்கூடுகளாய்ச் நிைறந்த,

மரண

அத்தைலநகரம்

மக்கள்

இந்நிைலக்கு

மைனவியைரயும்,

ெபாறுப்பற்றவர்களாக பட்டினியால்

சுருங்கியதால்,


தங்கள்

நகரம்

அத்

வளர்ந்தனர்.


மக்கள்,

தைலநகரேம,

ேபய்கள்

ேபாலக்

வழ்ந்தைதக் ீ


கண்ட,


முனிவர்களில் சிறந்த அந்த சிறப்புமிக்க வசிஷ்டர், ஒரு தீர்ைவக்

ெகாணரத் தீர்மானித்து, பல காலத்திற்கு தனிைமயாயிருந்துவிட்ட மன்னர்களில்


அத்தைலநகருக்கு

சம்வர்ணைன

அவனது

அைழத்துவந்தார்.



அவனது

தைலநகருக்குத் திரும்பியதும், நிைலைம பைழய நிைலக்கு மாறத் துவங்கியது. அந்த மன்னர்களில் புலி தனது ெசாந்த நகரத்திற்குத்

திரும்பிய ேபாது, அசுரர்கைளக் ெகால்லும் ஆயிரம் கண் ெகாண்ட ேதவன்,

விைளய

மைழைய

அபrமிதமாகப்



தானியங்கைள


ஆன்மாக்களில்

முதன்ைமயானவனால் {சம்வர்ணனால்} புத்துயிரூட்டப்பட்ட அந்தத் தைலநகரும்

நிைறந்ததாயிற்று. தனது

மைனவி

நாடும்

அந்த

உயிர்ெபற்று


தபதியுடன்,

ெபரும்

சச்சியுடன்




வருட

ேபால


ெசய்தான்."


753




"ஓ


இதுேவ

விவஸ்வத்தின்

மகளான தபதியின் வரலாறு. அவள் காரணமாகேவ நீ தபேதயன்

என்று அைழக்கப்படுகிறாய். மன்னன் சம்வர்ணன், தபதியிடம் குரு என்ற

மகைனப்


அவன்

ஆன்மிகவாதிகளில்

முதன்ைமயானவனாக இருந்தான். அந்தக் குரு குலத்தில் பிறந்த நீ , ஓ அர்ஜுனா, தபேதயன் என்று அைழக்கப்படுகிறாய்." என்றான்.


754


விஸ்வாமித்ரர் பிராமணனா? - ஆதிபர்வம் பகுதி 177 Is Viswamitra a Brahmana | Adi Parva - Section 177 | Mahabharata In Tamil

(ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) ைவசம்பாயணர்


"பாரதர்களில்



கந்தர்வனின்

இவ்வார்த்ைதகளால்

ஈர்க்கப்பட்டான். ெதாடர்ந்தான்,


"ஒரு


மன்னர் விஸ்வாமித்ரர் மான்கைள ேவட்ைடயாடிக்


ேபாது, கைளப்பாலும், தாகத்தாலும் மிகவும்

கைளப்பைடந்த வசிஷ்டrன்

வந்தைடந்தார்.

பலவனமானார். ீ

அந்த அந்த


ஆசிரமத்ைத அருளப்பட்ட

சிறப்பு வாய்ந்த முனிவர் மன்னர் விஸ்வாமித்ரர் வருவைதக் கண்டு, அந்த


சிறந்தவைர

{விஸ்வாமித்ரைர}


கவனித்துக் ெகாண்டார். ஓ பாரதா {அர்ஜுனா}, அந்த முனிவர் அந்த

ஏகாதிபதிக்கு, முகத்ைதயும், கால்கைளயும் கழுவிக் ெகாள்ள நீ ரும், ஆர்க்கியாவும், ெநய்ையயும் முனிவrடம் இருந்தது.



{வசிஷ்டrடம்}

அந்தப்


வணங்கினார்.

கனிகைளயும்,

விரும்பியைதக்

பசுவிடம்,

"இைதக்

அந்த




ெகாடு"

என்று

ஒரு

பசு

ேகட்டதும்,

அவrடம் ேகட்டைத உடேன ெகாடுத்துவிடுவாள்.

அவள்


தானியங்கைளயும், ரசங்கைளயும்,


பாைலயும்,

அமுதத்ைதப்

ெகாடுத்தாள்.

ஓ


பல


ஆறு

ேபான்ற

பல

வைக

பல

குடிக்கும்

பழங்கைளயும், {சுைவகளில்}


வைகயிலும்,

சாப்பிடும்

வைகயிலும், நக்கிச் சாப்பிடும் வைகயிலும், உறிஞ்சிச் சாப்பிடும் பண்டங்கைளயும்,



ரத்தினங்கைளயும், பலதரப்பட்ட ஆைடகைளயும் ெகாடுத்தாள். இந்த விரும்பத்தக்க



ெபாருட்களும்

755

ெகாடுக்கப்பட்டு,

அந்த



ெபrதும்

வழிபடப்பட்டார்.

அைமச்சர்களுடனும், மிகவும்

ேசைனகளுடனும்

திருப்தியைடந்தார்.

ஆறு

இதனால்,

கூடிய

தனது

அந்த


மன்னர்,

{ேமெலழுந்த}

உறுப்புகைளயும், அழகான விலா மற்றும் ெதாைடகைளயும், ஐந்து

அகலமான உறுப்புகைளயும், தவைளையப் ேபான்ற கண்கைளயும், அழகான


உருவத்ைதயும்,

பருத்த

ேநர்த்தியான

ெகாம்புகைளயும், ெகாண்டிருத


நன்றாக

அந்தப்

{பால்

காதுகைளயும்,

வளர்ந்த

பசுைவக்

தைலையயும் கண்டு

{விஸ்வாமித்திரர்} மிகவும் வியந்தார்.

மடிகைளயும்,

சுரக்கும்}

அழகான

கழுத்ைதயும்

அந்த


ஓ இளவரசேன {அர்ஜுனா}, அந்த காதியின் மகன் {விஸ்வாமித்திரர்}, அைனத்ைதயும்

கண்டு


நந்தினி

என்ற

அந்தப்

பசுைவ ெவகுவாகப் புகழ்ந்து அந்த முனிவrடம், "ஓ பிராமணேர, ஓ ெபரும்



பசுக்கைளப்


ெகாண்ேடா

அல்லது எனது நாட்ைடப் ெபற்றுக் ெகாண்ேடா, இந்த நந்தினிைய எனக்குக்

ெகாடும்.

{இப்பசுைவக்

எனது

ெகாடுத்துவிட்டு}

அைடந்து மகிழ்ச்சியைடயும்" என்றார். விஸ்வாமித்ரrன்

பாவங்களற்றவேர, எனது

இவ்வார்த்ைதகைளக் ேதவர்கள்,

ேவள்விகளின்



ெகாடுத்தாலும்,

ேகட்ட

விருந்தினர்கள்,

காrயத்திற்காகேவ


அதற்கு

மாற்றாக

நான்

நாட்ைட


நான்

பித்rகள்

இந்தப்

உமது

"ஓ

மற்றும் பசுைவ

நாட்ைடேய

நந்தினிையக்

நீ ர்


மாட்ேடன்" என்றார். அதற்கு விஸ்வாமித்ரர், "நாேனா க்ஷத்திrயன், நீ ேரா கல்விக்கு ஆன்மிகத்திற்கும் உம்ைம அர்ப்பணித்திருக்கும் ஒரு பிராமணர்.

ஆன்மாைவத்

ைவத்திருக்கும் ஏதாவது

அைமதியான

இருக்குமா?

தங்கள்

முழு





ெபrதான

நான்

சக்தி


ெகாடுக்க முன் வரும்ேபாதும், நான் விரும்பியைத நீ ர் எனக்குக் ெகாடுக்காவிட்டால்,

நான்

எனது

வர்ணத்தின்

பழக்கத்ைதக்

ைகவிட்டு, இப்பசுைவ பலவந்தமாக எடுத்துச் ெசல்ேவன்" என்றார். அதற்கு



"நீ ர்


ஏகாதிபதியும்

ெகாண்ட

ஆவர். ீ

நீ ர்

க்ஷத்திrயனும் விரும்பியைத

விைரவாகச் ெசய்யும். அதன் உrைம குறித்துக் கருதாதீர்" என்றார்.


756




விசுவாமித்ரர், நிலைவப்

ஓ

"இப்படி



பிறகு,

வசிஷ்டரால்


அன்னத்ைதப்

ெவண்ணிறம்

ெகாண்ட

ேபான்றும்,

அந்தப்

பசுவான

அந்த


நந்தினிைய கைசயால் அடித்து, ேமலும் பலவாறாகத் துன்புறுத்தி பலவந்தமாக நந்தினி,

இழுக்க


முயன்றார்.

ஓ

வசிஷ்டைர


அணுகி

தனது

முகத்ைத

உயர்த்தி பாவமாகப் பார்த்தாள். கடுைமயாகத் துன்புறுத்தப்பட்டும், அவள் அந்த முனிவrன் ஆசிரமத்ைதவிட்டு அகல மறுத்தாள்." "அவளது துன்பத்ைதக் கண்ட வசிஷ்டர், "ஓ இனிைமயானவேள, நீ

ெதாடர்ந்து அடிபட்டுக் ெகாண்டிருக்கிறாய். நான் உனது கதறைலக் ேகட்கிேறன்.

ஆனால்,

ஓ

நந்தினி,

விஸ்வாமித்ரர்

உன்ைன

பலவந்தமாக இழுத்துச் ெசல்லும்ேபாது, சதா மன்னிக்கும் குணம்

ெகாண்ட ஒரு பிராமணனான நான் இவ்விஷயத்தில் என்ன ெசய்ய முடியும்?" என்று ேகட்டார்.

கந்தர்வன் ெதாடர்ந்தான், "பிறகு, ஓ பாரத குலத்தின் காைளேய, விஸ்வாமித்ரைரயும், பயந்து


ேபான



ெசன்று ஏன்

பைடயினரால்

அவரது

அந்த

அணுகி,

இவ்வாறு

நடந்து

கடுைமயாகக்

இல்லாதவள்


துன்பத்திலிருக்கும்

ஏன்

பலம்


கைசகளால்

ேநான்பிலிருந்தும்

உடலில்


{வசிஷ்டைர}

ெகாள்கிறீர்.

{முதலாளி

தனது

காட்சிையயும்

சிறப்பானவேர,

கதறவிடுகிறீர்?"

ேகட்ட அந்த முனிவர், மன்னிக்கும்


"ஓ

தைலவன்

பrதாபகரமாக

பைடகளின்

கண்டு


அப்பாவியான

விஸ்வாமித்ரrன்

அடிபடும்

என்ைன

இல்லாதவள்}

ேபாலப்

என்று


அழுது

இழக்காமல்,

தனது

நந்தினியின்


விலகாமல்,

"ஒரு

ெபாறுைமைய

ஒரு

தன்ைமயிலிருக்கிறது.

பிராமணனின் நான்

க்ஷத்திrயனின்

பலம்

எனது

அவனது


தன்ைமைய விட முடியாத காரணத்தால், ஓ நந்தினி, நீ

எைதத்

ேதர்ந்ெதடுக்கிறாேயா அங்கு ெசல்" என்றார். அதற்கு நந்தினி, "ஓ சிறப்பு

மிகுந்தவேர,


நீ

ைகவிடாமல்,


ஓ

ைகவிடுகிறீரா


என்ைன

என்ன?

நீ ர்

பலவந்தத்தின்

காரணமாக எங்கும் அைழத்துச் ெசல்ல முடியாது" என்றாள்.


757


வசிஷ்டர், "ஓ அருளப்பட்டவேள, நான் உன்ைனக் ைகவிடவில்ைல! உன்னால்

முடியுெமன்றால்,

கயிறுகளால் உனது


இளம்

கன்று



நீ


அதனால்


இரு!

ெபrதும்

பலவனமைடந்து, ீ

ெசல்லப்படுகிறது!


"பிறகு

தடிமனான

அேதா


பார்"

பசு,

அவ்வார்த்ைதையக் ேகட்டு, கழுத்ைத ேமல்ேநாக்கி அைசத்து, தனது தைலைய உயர்த்தி, பார்க்க பயங்கரமாக மாறியது. ெதாடர்ந்து அடிக்கப்பட்ட அந்தப் பசு ேகாபத்தால் கண்கள் சிவக்க, விசுவாமித்ரrன் கைசயடியால் கண்கள் எrந்த

எல்லா


ேகாபம்

துன்புறுத்தப்பட்டு

சிவக்க

அந்த

பைடகைள


மதிய

பக்கங்களிலும்


ேநர

இங்ேகயும்

அதிகமாகியது.

சூrயன்

தாக்கிற்று.

ேபால

ஓடி,


உக்கிரமாகக்

காணப்பட்டாள். அவள் எrயும் நிலக்கrயாலான ெபரும் ெநருப்ைப தனது வாலிலிருந்து மைழெயனப் ெபாழிந்தாள். சில ேநரம் கழித்து, அவளது

வாலிலிருந்து,

பல்ஹவர்களின்

பைடைய


ெசய்தாள்.. அவளது {பால் ெகாடுக்கும்} மடியிலிருந்து திராவிடர்கள் மற்றும்

சகர்கள்

கருப்ைபயிலிருந்து சபரர்கைளயும்,

அரைச}

புறங்களிலிருந்தும் உமிழ்நீ rலிருந்து

யவனர்கைளயும், ஹூனர்கள்,

யவனர்கள்

சிறுநீ rலிருந்து

அரசர்கைளச்{பல்லவ

குடிகளான,

பைடைய


பைடையயும்,

காஞ்சிப்

பைடகைளயும்

ேகரளர்கள்

வாயின்

{சிங்களர்களா?},


சீனர்கள்

{சீன


{ேசரர்களா?}

எல்லா

தனது

கிராதர்கைளயும்,

சின்ஹலர்கைளயும் சிபுகர்கள்,

{காஞ்சிபுர

தனது

சபரர்கைளயும்,

ெபௗந்தரர்கைளயும்,

தனது

சாணத்திலிருந்து

ெசால்கிறார்கேளா!},

மற்ற

கசர்கள்,

ெசய்தாள்.

மற்ற

ேதசத்தவர்},

பல


பைடகைளயும் உற்பத்தி ெசய்தாள். பல

தரப்பட்ட

சீருைடகளில்

இருந்த

அந்த


பைடகளிடம், அவர்கள் பிறக்கும்ேபாேத பலதரப்பட்ட ஆயுதங்களும் உண்டாயிற்று. அரங்ேகறி,

உள்ளாகின.

இைவ

அந்த

அந்த

யாவும்




பைடகள்

பைட

கண்

முன்ேப

தாக்குதலுக்கு


ெபrயது

என்றால், விசுவாமித்ரrன் ஒரு சிப்பாையத் தாக்க அந்த மிேலச்ச


758


பைடயிலிருந்து

அறுவேரா,

திக்குகளுக்கும்

ஓடியது.

எழுவேரா

பாய்ந்தனர்.


ஆயுதங்களின் மைழயால் விசுவாமித்ரrன் பைட சிதுறுண்டு பல இைவ

யாவும்

விஸ்வாமித்ரrன்

கண்ெணதிrேலேய நைடெபற்றது. ஓ பாரத குலத்தின் காைளேய {அர்ஜுனன்},


பைட


உந்தப்பட்டு

இருந்தாலும், விஸ்வாமித்ரர் பைடயினrல் ஒருவrன் உயிைரயும் எடுக்கவில்ைல.

அந்த


சாதாரணாமாக

ஓட

விட்டாள்.

பாதுகாப்ைபயும்

காணாமல்

அந்தப்

பைடைய

பைட

இருபத்திேயழு


நந்தினி எந்தப்

ைமல்களுக்கு

{மூன்று


கண்டு,

ேயாஜைன தூரம் என்று ேவறு ஒரு பதிப்பு {கங்குலி அல்ல} ெசால்கிறது}

ஓடின.


இந்த

அற்புதக்

பிராமணர்களின் சக்திைய உணர்ந்து, க்ஷத்திrய சக்திைய ெவறுத்து,

"ச்சீ... ச்சீ... க்ஷத்திrய சக்தி சிறுைம ெகாண்டது. பிராமண சக்திேய உண்ைமயான ஆன்மீ கேம

ெசான்னார். ெபrய

சக்தி!

பலத்ைதயும்,

உண்ைமயான அதன்பிறகு


பலம்

அந்த



என்பைத

உணர்ந்ேதன்"

என்று

இன்பங்களுக்கும்

தனது



ஆராய்ந்து,

{விஸ்வாமித்ரர்},

தனது

முதுைகக் காட்டி {அைனத்து இன்பங்கைளயும் துறந்து}, தனது மனைத ஆன்மிகத்தில் நிைலக்க ைவத்தார். ஆன்மிகத்தில் ெவற்றிமுடிசூடி, மூவுலகங்கைளயும் எrத்து,

தனது


துன்பத்துக்குள்ளாக்கினார்.

ஆன்ம

ேநான்புகளின்



அந்த

ெவப்பத்தால்

அதனால்


பிராமணன் ஆனார். கைடசியில், குசிகனின் ைமந்தன் {விசுவாமித்ரர்}, இந்திரனுடன் ேசர்ந்து (ேதவேலாகத்தில்) ேசாம பானம் அருந்தினார். ****************************************************************

இக்கட்டத்தில் பல பதிப்புகளில் வசிஷ்டரும் விஸ்வாமித்திர்ரும் ேநரடியாகப் ேபார் ெசய்ததாகப் படித்திருக்கிேறன். ஆனால், கங்குலியின் The Mahabharataவில் அப்படி வரவில்ைல.


759


மன்னன் கல்மாஷபாதன்! - ஆதிபர்வம் பகுதி 178 Kalmashapada! | Adi Parva - Section 178 | Mahabharata In Tamil

(ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) கந்தர்வன் பார்த்தா,


இக்ஷவாகு

பிறந்த


கல்மாஷபாதன்



மன்னன்

ஈடு

இல்லாத

நாள்

இைண

வரத்துக்குச் ீ

ெசாந்தக்காரனாக ஒரு

"ஓ



ேவட்ைடயாட


தனது

தைலநகைரவிட்டுக்

மான்கைளயும்,




அந்த

பன்றிகைளயும்

ஆழ்ந்த

காண்டாமிருகங்கைளயும் ெநடுேநரம்

ஈடுபட்டு


கானகத்தில்,

வழ்த்தினான். ீ


தனது

(தனது

கைளப்பைடந்த

துரத்தைலக்


ஓய்ெவடுக்க விரும்பினான்.

பல

மன்னன்

பல

கைணகளால்)

அந்த

இந்த

ெசன்று

விைளயாட்டில்

அந்த


சிறிது

ேநரம்

சக்தி ெகாண்ட ெபரும் விசுவாமித்ரர், சிறிது காலத்திற்கு முன் இந்த ஏகாதிபதிையத் அந்த

தனது


கானகத்தில் மகனான,


சீடனாக

பசியாலும்,

முன்ேனறி

ஏற்க



முனிவர்களில் எதிர்பட்டார்.

விரும்பினார்.


ேபாrல்




ஒருவர்


அப்படிப்பட்ட வசிஷ்டrன்

அேத


ெவற்றிவாைகேய

சூடிவந்த அந்த மன்னன், வசிஷ்ட குலத்ைத வளரச் ெசய்யும் சக்திr என்ற

ெபயர்

மகைனக் வழியில்

ெகாண்ட





விலகி

நில்லும்"


இணக்கமான


வழி

நூறு


அவைரக்

கண்டு,


மூத்த

"எங்கள்


சமாதானமான

அந்த


இனிைமயாக, "ஓ மன்னா, இது எனது வழி. மன்னர்கள் எப்ேபாதும் ெநறியின்



உண்டாக்க

விதியாகும்.

760


இதுேவ

என்பேத

தர்மம்

அற



கடைமக்கான


நீ திகளிலும்

சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது"

என்றார். இப்படி அந்த இருவரும் மாறிமாறி தங்கள் பக்கம் உள்ள நியாயத்ைதச் ெசால்லி, "விலகி நில்லும், விலகி நில்லும்" என்ேற ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தனர். தர்மத்தின் வழிையத் தனது வழியாகக் ெகாண்ட

அந்த

ேகாபமும்

முனிவரும்

ெகாண்ட

இதனால்

அந்த


வழிெகாடுக்கவில்ைல.

அந்த


அரசனும்


மீ து


வழி

ெபருைமயும்

ெகாடுக்கவில்ைல.

ேகாபம்

ெகாண்ட

ெகாடுக்காமல்,

அந்த

அவைர

கைசயால் அடித்து ராட்சசன் ேபால நடந்து ெகாண்டான். இப்படி அந்த


மகனான{சக்திr}

கைசயால்

அடிக்கப்பட்ட


உணர்ைவ

இழந்து,

இழிந்தவேன,

நீ

முதன்ைமயானவைன

ஒரு



அந்த

{கல்மாஷபாதைன} துறவியிடம்

அந்த



தனது


"ஓ


ராட்சசைனப்

ேபால

நடந்து

ெகாண்டதால், இந்நாள் முதல் நீ மனித சைதைய உண்டு வாழும் ராட்சசனாக மாறுவாய். மன்னர்களில் இழிந்தவேன, ஆைகயால் நீ இந்த

மனித

உருவம்

பாதிக்குமாறு

உலகம்



திrவாய்" என்று சபித்தார், இப்படி சக்திr என்ற அந்த ெபரும் வரம் ீ ெகாண்ட முனிவர், மன்னன் கல்மாஷபாதனிடம் ேபசினார். இந்ேநரத்தில், அந்த

அந்த


ஏகாதிபதியும்,


கல்மாஷபாதைனச் வசிஷ்டருக்கும் {அர்ஜுனா},

சீடனாக


கடும்


சண்ைடயிட்டுக் பார்ைவயால்


ஏற்பதில்

ஒரு


பிணக்கு

இருந்த,

அவ்விருவைரயும்

ெகாள்கிறார்கள்

கண்டு)


இருந்த


விசுவாமித்ரருக்கும்


ெபரும்

ஓ

ஓ

சக்தி

(அவர்கள்

என்பைதத்


மகனும்

தனது

பாரதா


ெகாண்ட

இருவரும் ஆன்ம


விசுவாமித்ரர் தனது நன்ைமைய விரும்பி, அந்த இடத்தில் அவர்கள் இருவருக்கும்

ெதrயாமல்

அரூபமாக

சம்பவங்கைளக்



என்பதும்,

{Invisible}


இருந்து அந்த


சாபம்

உச்சrக்கப்பட்டவுடன், அந்த ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவனுக்கு இவர் மகன்

வசிஷ்டருக்கு

இைணயான

சக்தி

ெகாண்டவர் இவர் என்பைதயும் அறிந்து ெகாண்டான். சக்திrயால் சபிக்கப்பட்ட அந்த ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவன், அந்த முனிவைரச்


761


சாந்தப்படுத்த

எண்ணி


அவrடம்

தாழ்ைமயாக

ேவண்ட

ஓ குருக்களின் தைலவா, விஸ்வாமித்ரர், மன்னனின் மனநிைலைய அறிந்து


(தான்


காrயம்

மாறிப்

ேபாகுேம

ெகாண்ட

அந்த



உடலில்

என்ெறண்ணி) அந்த மன்னனின் உடலில் புகும்படி, ஒரு ராட்சசைன ஏவினார்.

சக்திrயின்

கிங்கரன்

என்ற

ெபயர்

சாபத்திற்குக்

கட்டைளக்குக்

கட்டுப்பட்டும்,

கட்டுப்பட்டும்

இறங்கினான்.

ஓ

அந்த





கட்டுப்பாட்டுக்குள் அந்த ஏகாதிபதி வந்துவிட்டான் என்பைத அறிந்த அந்த முனிவர்களில் சிறந்தவரான விஸ்வாமித்ரர், அந்த இடத்ைத விட்டு அகன்று அங்கிருந்து ெசன்று விட்டார். "சிறிது

ேநரம்



ஓ



அந்த

பாதிப்புக்குள்ளாகி,

ஏகாதிபதி, அவனது

அந்த

முழு

கட்டுப்பாட்டிற்குள் ெசன்று, தனது உணர்வுகைள இழந்தான். அந்த ேநரத்தில், ஒரு பிராமணன் அம்மன்னைன கானகத்தில் கண்டார். மிகுந்த

பசிேயாடு

இைறச்சியுடன்

இருந்த

கூடிய

மகிழ்விக்கும்

அந்த

அந்த

உணைவ


இரந்து


அந்த



நண்பர்கைள

கல்மாஷபாதன்,

அந்தப்

பிராமணrடம், "இங்ேகேய இரும், ஓ பிராமணா, சிறிது ேநரத்தில்

வந்துவிடுகிேறன். நான் அப்படி வரும்ேபாது நீ ர் விரும்பும் உணைவ நான்

ெகாடுக்கிேறன்"




அந்த

ஏகாதிபதி ெசன்றுவிட்டான். ஆனால் அந்த பிராமணர் அங்ேகேய

இருந்தார். அந்த உயர்ந்த எண்ணம் ெகாண்ட மன்னன் சில மணி ேநரங்களுக்கு

தன்



உலவிவிட்டு,

கைடசியாகத் தனது உள்ளைறக்குள் நுைழந்துவிட்டான். நடு

இரவில்

விழித்த

அந்த

மன்னன்,

தான்


உறுதி

நிைனவுக்கு வந்து, தனது சைமயற்காரைன அைழத்து, கானகத்தில் தங்கியிருக்கும் பிராமணrடம் தான் ெகாடுத்த உறுதிையச் ெசால்லி, "அங்ேக ெசன்று அவருக்கு உணவும் இைறச்சியும் ெகாடுத்து உபசr" என்றான்.


762




சைமயற்காரன்


இைறச்சி

ேதடி

கிைடக்காமல்

வருத்தப்பட்டு,

ேதால்விையச்


அந்த



ெவளிேய






வந்து,


எந்த

மனவுறுத்தலும்

அந்த

சைமயற்காரனும்,

அந்தச்


தனது

இருந்த


மறுபடியும், "மனித இைறச்சிைய அவருக்கு உணவாகக் ெகாடும்" என்றான். என்று

அதற்கு


(மன்னனுக்குக்


கட்டுப்பட்ட)

மரண


தண்டைன

ெகாடுப்பவர்களிடம் ெசன்று மனித இைறச்சிைய வாங்கி, அைதக் கழுவி, முைறயாகச் சைமத்து, ேவக ைவத்த அrசி ேசாறால் அைத மூடி,

ஆன்ம

ேநான்புகளுக்குத்

தன்ைன


அந்த

பிராமணருக்குக் காணிக்ைகயாகக் ெகாடுத்தான். ஆனால், அந்தப் பிராமணர்களில் உணவு


புனிதமற்றது

என்பைத


தனது


ஞானப்பார்ைவயால்,

கண்டு,


கண்கள்

உண்ணத் சிவக்க,

அந்த

தகுதியற்றது

"மன்னர்களில்

இழிந்த இவன் எனக்கு புனிதமற்ற, உண்ணத் தகுதியற்ற உணைவக் ெகாடுத்ததால்,

அந்தப்

பாவி,

இேத

ேபான்ற

உணைவ

விரும்புபவனாக ஆகட்டும். சக்திr சபித்தது ேபால இவன் மனித இைறச்சியில் முழுவதும்


சுற்றி,


ெகாண்டிருப்பான்" இரண்டாவது


என்று

முைறயாக

பாவியாக



அந்த

மன்னன்

இந்த

பயமுறுத்திக்

ஆைகயால், மீ து

உலகம்


அச்சாபம்


பலமிக்கச் சாபமாகியது. இதனால், உடேன அந்த மன்னன் ராட்சச மனநிைல ெகாண்டு, தனது உணர்வுகைள விைரவாக இழந்தான்.

சிறிது காலம் கழித்து, ஓ பாரதா {அர்ஜுனா}, அந்த ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவன்,

தனக்குள்



தனது

ெமாத்த

உணர்வுகைளயும் இழந்து, தனக்குச் சாபமிட்ட சக்திrையக் கண்டு, "இந்த



ெகான்ேற

சாபத்ைத நான்

நீ ர்

மனித

ஆரம்பிக்கிேறன்" என்று ெசான்னான். இப்படிச்

இைரைய ெகான்று

ெசான்ன

அந்த

அடித்துத்

உண்பது

தின்றான்.

உண்ணப்பட்டைதக்


மன்னன்,

கண்ட

புலி


உண்பைத

தனக்குப்


விசுவாமித்திரர்,

763

உச்சrத்தைமயால்,

இைறச்சிைய

ஒரு

ேபால

சக்திr

எனக்கு


சக்திrையக்

ெகால்லப்பட்டு


மற்ற



எதிராகவும்

ெகாண்டிருந்தார். அடித்து

அந்த

ேகாபம்

உண்பது

ராட்சசைனத்

ெகாண்ட

ேபால,

சிங்கம்,

அந்த


சிறு


ஏவிக்

மிருகங்கைள

சக்திrக்கு

இைளயவர்களான, சிறப்புவாய்ந்த வசிஷ்டrன் மற்ற மகன்கைளயும் விழுங்கினான். காரணம் ெபரும்

தனது


விசுவாமித்ரர்தான்

மைல



துயரத்ைதயும்


என்பைத

தாங்குவது

அறிந்த


ேபால,

இறந்ததற்குக்


ஒரு



அந்த

முனிவர்களில் சிறந்தவர், அந்த புத்திசாலிகளில் முதன்ைமயானவர்,

(ேகாபம் ெகாண்டு) குசிக இனத்ைத {விசுவாமித்ரrன் இனம்} அழிக்க எண்ணாமல், தனது உயிைரேய தியாகம் ெசய்யத் தீர்மானித்தார். அப்படித்

தீர்மானித்த,


தைர,

அந்தச்




ேமரு

மைலயின் உச்சியிலிருந்து விழுந்தார். ஆனால் அந்த கற்பாைறகள் பாண்டுவின் இறக்க

பஞ்சுப்

ைமந்தேன

வில்ைல

ெபாதி

ேபால


என்பைத

அவைரத்

தான்

அறிந்த

கீ ேழ

அந்த

தாங்கியது.

ஓ

விழுந்ததனால்

சிறப்புமிகுந்தவர்,

ெநருப்ைப வளர்த்து, அதற்குள் இறங்கினார். ஆனால், அந்த ெநருப்பு பிரகாசமாக

எrந்தேத

தவிர,

எதிrகைள


அவைரப்

அந்தச்

அவருக்கு குளிர்ச்சியாக இருந்தது.

ெபாசுக்கவில்ைல.


ஓ


பிறகும் துன்பத்தின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து மீ ளாத அந்தப் ெபரும் முனிவர்,


கடைலக் அதன்

கண்டு,

நீ rல்

தனது

விழுந்தார்.


ஆனால்,

விைரவாகக் கைரயில் ேசர்த்தன. கைடசியாக,

கல்ைலக்

அைலகள் கடும்


அவைர


ேநாற்ற அந்தப் பிராமணர் {வசிஷ்டர்} தன்ைனத் தாேன அழித்துக்

ெகாள்வதில் எவ்வைகயிலும் ெவற்றிெபறாமல், இதயத்தில் துயர் நிைறந்து, தனது ஆசிரமத்திற்குத் திரும்பினார்.


764


அஸ்மகன் பிறப்பு - ஆதிபர்வம் பகுதி 179

The Birth of Asmaka | Adi Parva - Section 179 | Mahabharata In Tamil

(ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி)

கல்மாஷ்பாதனும் வசிஷ்டரும்

கந்தர்வன் ெதாடர்ந்தான், "பிள்ைளகள் இல்லாத தனது ஆசிரமத்ைதக் கண்ட அந்த முனிவர்,


ெபருகி

ஒரு

ெபரும் துயரம் அைடந்து அந்த இடத்ைத விட்டு

அகன்றார். அப்படி அவர் சுற்றித் திrைகயில், ஓ பார்த்தா, மைழக்காலத்தில் ஓடிய

மரங்கைளயும், குலத்தவேன,

நதி,

அதன்

ெசடிகைளயும்

கைரகளில்

அடித்துச்

இருந்த

ெசல்வைதக்



இைதக் கண்ட துயரத்திலிருந்த முனிவர்,

ஓ

குரு

தான் கண்டிப்பாக

இதில் மூழ்கிப் ேபாேவாம் என்று எண்ணி, பல கயிறுகளால் தன்ைனக் கட்டிக் ெகாண்டு,

தனது துயரத்ைத நிைனத்து

வருந்தி,

அந்தப் ெபரும் நீ ரூற்றில்

விழுந்தார். ஆனால், ஓ எதிrகைள அழிப்பவேன {அர்ஜுனா}, அந்த நீ ரூற்று அவரது கட்டுகைள அறுத்து, அவைரக் கைர ஒதுக்கியது. அந்த முனிவர் அந்த

கைரயிலிருந்து எழுந்து, தான் கட்டிய கட்டுகைள முழுவதுமாக அவிழ்த்தார். ஆர்ப்பாட்டத்ேதாடு ஓடிய அந்த நீ ேராட்டம் அவரது கட்டுகைள அறுத்ததால், அந்நதிைய


{வசிஷ்டர்}

விபாசா

(கட்ைட

அறுத்தது

என்று

அர்த்தமாம்) என்று அைழத்தார். அந்த முனிவர் தான் ெகாண்ட துயரத்தால், ஒரு


தங்க

முடியாதவரானார்.

அவர்


ேமலும்,

நதிகேளாடும், ஏrகேளாடும் சுற்ற ஆரம்பித்தார். அப்படிச் சுற்றித் திrைகயில் ெகாடூரமான ைஹமாவதி அந்த

முதைலகள்

(இமயத்திலிருக்கும்)


என்ற நதிையக் கண்டு, அதில் விழுந்தார். ஆனால் அந்த நதி

பிராமணைர,

ெவவ்ேவறு


அைணயாத

திைசகளில்

பிrந்து

ெநருப்புக் ஓடியாது,


குவியலாக அது

முதல்

அந்த

நதி

நூறு சதத்ரு

(நூறாக ஓடிய என்ற அர்த்தமாம்) என்று அைழக்கப்படுகிறது.


765





கண்ட


அந்த

மரணிக்க முடியவில்ைல" என்று ெசால்லி,

"என்னால் சுயமாக

மீ ண்டும் தனது ஆசிரமத்திற்குச்

ெசன்றார். பல கணக்கிலடங்கா மைலகைளயும், நாடுகைளயும் கடந்து, தனது ஆசிரமத்திற்குள் அத்rசியந்தியும்

மறு

அவைரத்

ெநருங்கும்ேபாது, அருைளயும் ேஜாதிடம்,

பிரேவசம் ெசய்தார். ெதாடர்ந்தபடி


(ேவதாங்கங்கள்)

கல்பம்


அங்கு

பின்புறத்திலிருந்து {சிைக்ஷ,




வியாகரணம்,


அறிவார்ந்த ஒரு குரைலக் ேகட்டார்.

அவரது

மருமகளான

அவள்


சந்தஸ்,


அவைர ஆறு

நிருக்தம்,

ேவதம்

ஓதும்

அந்த ஒலிையக் ேகட்ட அந்த முனிவர், "யார் என்ைனத் ெதாடர்ந்து வருவது?"

என்று ேகட்டார். அதற்கு அவரது மருமகள், "நான் அத்rசியந்தி, சக்திrயின் மைனவி.

நான்

ஆன்மிகத்திற்கு

உதவியற்றவளாக வசிஷ்டர்,

இருக்கிேறன்"

"மகேள,

என்ைன



அவள்

அதன்

அர்ப்பணித்திருந்தாலும், ெசான்னைதக்

அங்கங்கேளாடு

ேகட்ட

உைரக்கும்

சக்திrயின் குரைலப் ேபான்ேற, ஒரு குரைல நான் ேகட்கிேறன். அந்தக் குரல் யாருைடயது?"

என்று


அத்rசியந்தி,

அதற்கு

"நான்

எனது

கருவைறயில், உமது மகன் சக்திrயின் குழந்ைதையச் சுமந்து வருகிேறன். அவன்


உைரப்பதாக

நீ ர்

வருடங்களாக


அந்தக்

அங்கு

குரல்

இருக்கிறான். அந்த


முனிவனுைடயேத

{குழந்ைதயினுைடயேத}" என்றாள். கந்தர்வன் ெதாடர்ந்தான், "அவரது மருமகளால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட சிறப்பு மிகுந்த குழந்ைத



இருக்கிறது!"


என்று

"ஓ,


(எனது குலம் தைழக்க) ஒரு தற்ெகாைல

எண்ணத்திலிருந்து

பின்வாங்கிக் ெகாண்டார். அந்தப் பாவமற்றவர், தனது மருமகளுடன் தனது ஆசிரமத்திற்குத்


அப்படி


ஒரு

நாள்

ஒரு

தனிைமயான கானகத்தில் அந்த முனிவர் கல்மாஷபாதைனக் (ராட்சசைனக்) கண்டார்.

ஓ பாரதா, ெகாடிய ராட்சசனின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருந்த அந்த மன்னன், அம்முனிவைரக் கண்டு மிகுந்த ேகாபம் ெகாண்டு எழுந்து, அவைர விழுங்க எண்ணினான். தீய ெசயல் புrயும் அந்த ராட்சசைனக்

கண்ட அத்rசியந்தி

வசிஷ்டrடம் கவைலயும் பயமும் கலந்த குரலில், "ஓ சிறப்பு மிகுந்தவேர, மரணத்ைதப் ேபான்ற அந்த ெகாடும் ராட்சசன், ைகயில் கைதயுடன் நம்ைம


766



வருகிறான்.


ஓ


இவைன

அடக்க

ெகாண்ட

ெகாடும்பாவியிடம்

அந்த

வாய்ந்தவேர,



ஓ




ஓ

ேவதமறிந்தவrல்

தவிர

இந்தப்


ேவறு


பயங்கரத்


ேதாற்றம் நிச்சயமாக

ராட்சசன் நம்ைம விழுங்கேவ இங்கு வருகிறான்" என்றாள். இைதக்

ேகட்ட


ேதைவயில்ைல.

"ஓ

மகேள,

அஞ்சாேத,

உடனடி ஆபத்ைத

நீ

எந்த

ராட்சசனிடமும்

பயம்

அளவுக்கு இவன்

எதிர்பார்க்கும்

ஒரு ராட்சசேன இல்ைல. இவன் ெபரும் சக்தி ெகாண்டு உலகத்தால் ெகாண்டாடப்பட்ட


என்ற

மன்னனாவான்.

அப்படிப்பட்டவன் இப்படிப் பயங்கரமான மனிதனாக இந்த வனத்தில் வசிக்கிறான்" என்றார்.

கந்தர்வன் ெதாடர்ந்தான், "அவன் முன்ேனறி வருவைதக் கண்ட ெபரும் சக்தி மிகுந்த முனிவர் வசிஷ்டர்,

வாய்ந்த அந்தச் சிறப்பு

"ஹும்"

என்ற


தனது

அவன்

மீ து

ெதாண்ைட புனிதமான


அவைனத்

ெதளித்து,

நீ ைரத்

ஓ பாரதா

{அர்ஜுனா}

தடுத்தார்.

சில

அந்த

மந்திரங்கைளச்

ெசால்லி, அந்த ஏகாதிபதிைய அக்ெகாடும் சாபத்திலிருந்து மீ ட்டார். வசிஷ்டர் மகனின் {சக்திrயின்} சக்தியால் அந்த ஏகாதிபதி பனிெரண்டு வருட காலமாக, கிரகணத்தின்ேபாது ேபால

ஒரு

கிரகத்தால்

ீ படிக்கப்பட்டிருந்தான் .

ீ படிக்கப்படும்

{ராகுவால்}


பிடியிலிருந்து


விடுபட்ட

அந்த

ஏகாதிபதி அந்தக் கானகத்தில், மாைலேநரத்தில் ேமகங்களுக்குப் பின் இருந்து ஒளிரும் சூrயைனப் ேபாலப் பிரகாசமாக இருந்தான். சுய நிைனைவ

அைடந்த அம்மன்னன்,

அந்த முனிவர்களில் சிறந்தவrடம்

கூப்பிய கரங்களுடன், "ஓ சிறப்பு வாய்ந்தவேர, நான் சூதாசனின் மகன், உமது சீடன்.

ஓ


முனிவர்களில் ெசால்லும்.


நான்

என்ன

உமது

ெசய்ய



என்ன என்று

என்பைத ேகட்டான்.

வசிஷ்டர், "எனது விருப்பம் ஏற்கனேவ ஈேடறிவிட்டது. நீ இப்ேபாேத உனது நாட்டுக்குத்


தைலவேன,

உனது

இனிேமல்

குடிமக்கைள


பதிலுைரத்தார். அதற்கு அந்த ஏகாதிபதி, ேமன்ைமயான

ஆட்சி


ெசய்.

ஓ


அவமதிக்காேத"

என்று

"ஓ சிறந்தவேர, நான் இனிேமல்

அவமதிக்கமாட்ேடன்.

உமது

கட்டைளக்குக்

கீ ழ்ப்படிந்து, இனி எப்ேபாதும் நான் பிராமணர்கைள வழிபடுேவன். ஆனால், ஓ பிராமணர்களில்


இட்சவாகு

குலத்திற்கு

நான்

பட்ட

கடைன

அைடக்க என்ன வழி? அழகும், சாதைனகளும் நன்னடத்ைதயும் ெகாண்ட ஒரு மகைன, இட்சவாகு குலத்தின் விருத்திக்காக எனக்குக் ெகாடும்" என்றான்.


767




ெகாள்ளப்பட்ட,

ேகட்டுக் உண்ைமக்குத்

தன்ைன




சிறந்த


"நான்


ெகாடுக்கிேறன்." என்று அந்த ெபரும் வில்லாளியான


ெசான்னார். சில காலம் கழித்து, ஓ மனிதர்களின் {அர்ஜுனா},

புத்திர சந்தானம் அருளும் முனிவர்

இளவரசேன

அந்த


அைழத்துக் இவ்வுலகத்தில்


அேயாத்தி

ெசன்றார்

என்ற


வசிஷ்டர்.


அந்நாட்டுக்


ெகாண்டு, அவனது


அவர்கைள வரேவற்று மகிழ்ந்து, தங்கள் தைலவைன ஏற்றுக் ெகாண்டனர். ஏகாதிபதி,

அந்த

வசிஷ்டருடன்,

அந்த


நகருக்குள்

ெவகு

காலத்திற்குப் பிறகு நுைழந்தான். அேயாத்தியின் குடிமக்கள், புேராகிதருடன் ேசர்ந்து

வரும்

மன்னைன,

தங்கள்

மைலகளுக்குப்

பின்


உதயசூrயைனப் ேபாலக் கண்டனர். அழகில் எல்ேலாrனும் ேமன்ைமயான அந்த ஏகாதிபதி, இைலயுதிர் காலச் சந்திரன் வானத்ைத நிைறப்பது ேபால, அந்த

முழு

அேயாத்திையயும்

தனது

பிரகாசத்தால்

நிைறத்தான்.

அந்த

அற்புதமான நகரம், ெதருக்கெளல்லாம் நன்றாக நீ ர் ெதளிக்கப்பட்டு, கூட்டிப்

ெபருக்கப்பட்டு, அழகான பதாைககள் அடுக்கப்பட்டு, சுற்றிலும் ேதாரணங்கள் கட்டப்பட்டு,

இருந்தது. இக்காட்சிையக் கண்ட அந்த ஏகாதிபதியின்

ஓ

குல

இதயம்

மகிழ்ந்தது. குரு


அந்நகரேம

நிைறந்து,


ஆேராக்கியமான குடிமக்களால் நிரம்பி, ேதவர்த்தைலநகரம் அமராவதிையப் ேபால


அந்த


தனது



அம்மன்னனின் கட்டைளயின் ேபrல், அரசி வசிஷ்டைர அணுகினாள். {பாண்டு இந்தக்

கைதைய

முன்ேப


ெதrவித்திருக்கிறான்.


அணுகினாள் என்ற லிங்ைகத் ெதாட்டு அந்தப் ெசல்லுங்கள்.} அந்தப் ெபரும் முனிவர்


அவளுடன்

ஒரு

கலந்தார்.

ஒப்பந்தம்

சிறிது


ெசய்து


அந்த


அரசி

விதிப்படி

கருவுற்ற

பிறகு,

மன்னனின் மrயாைதயான வணக்கங்கைள ஏற்றுக் ெகாண்ட அந்த முனிவர், தனது

ஆசிரமத்திற்குத்


பல



காலங்களுக்குச்

அந்த

அரசி

சுமந்தாள்.

768

அக்கருைவத்


தனது

பிறக்கவில்ைல


என்பைத அறிந்த அவள், தனது வயிற்ைற கற்துண்டால் {துண்டு கல்லால்} கிழித்தாள்.


(அவள்

கருத்தrத்து)



ஆகியிருந்த ேபாது, ெபௗதன்யம் என்ற நகரத்ைத உருவாக்கிய மனிதர்களில் காைளயான அரச முனி அஸ்மகன் அவளுக்கு மகனாகப் பிறந்தான்.

************************************************************** அஸ்மகன் குறித்து ேமலும் அறிய

http://ancientvoice.wikidot.com/asmaka என்ற லிங்குக்குச் ெசன்று பாருங்கள்.


769


பராசரருக்கு வசிஷ்டர் ெசான்ன கைத - ஆதிபர்வம் பகுதி 180 The Story told by Vasishta to Parasara | Adi Parva - Section 180 | Mahabharata In Tamil

(ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) கந்தர்வன் ெதாடர்ந்தான், "ஓ பார்த்தா, வசிஷ்டrன் வந்த


அத்rசியந்தி,


தைழக்க

மகைனப் மகன்

ேபான்ேற அந்த




ைவக்க




ஒரு

அந்த

சக்திrையப் இருந்தான்.

ஓ பாரதர்களில் முதன்ைமயானவேன,

சிறந்தவரான


தாேன

தனது

ேபரனுக்கு பிறப்பிற்குப் பின் ெசய்யும் சடங்குகைள ெசய்வித்தார். தற்ெகாைல

எண்ணத்திலிருந்த




இருக்கிறது என்று அறிந்ததும் அதிலிருந்து விலகியதால், பிறந்த அந்தக்


பராசரா

(இறந்தவைர

உயிர்

மீ ட்பது

என்று

அர்த்தமாம்) என்று அைழக்கப்பட்டான். அந்த அறம்சார்ந்த பராசரர், தான்

பிறந்த

நாளிலிருந்து,

வசிஷ்டைரேய

தனது

தந்ைதயாக

அறிந்து, அவrடம் அப்படிேய நடந்து ெகாண்டார். ஒரு நாள், ஓ குந்தியின்

மகேன,


அக்குழந்ைத,

பிராமண

தனது

தாய்

அத்rசியந்தியின்



வசிஷ்டைர தந்ைத என்று அைழத்தான்.

அத்rசியந்தி, 'தந்ைதேய' என்று தனது மகன் மிகத் ெதளிவாகவும் இனிைமயாகவும் உச்சrத்தைதக் கண்டு கண்களில் நீ ர் நிைறந்து, "ஓ


அைழகாேத. ஒருவனால்

ஓ

இது

உனது

மகேன,

உனது

தந்ைத

தாத்தா.

ஒரு

இவைரத்


தந்ைத

ைவத்து,

விழுங்கப்பட்டார்.

ஓ

என்று


அப்பாவிேய,

நீ

ெபரும் மதிப்பு ைவத்திருக்கும் இவர் உனது தந்ைதயில்ைல. இந்த மதிப்பு

தாயால்

மிக்கவர்




உனது




{குழந்ைத

770

தந்ைத."

அந்த


-


தனது

உண்ைம

ேபசும்


வருடம்


கர்ப்பத்தில்

ேகாபமும்

இருந்தவர்},


தீர்மானித்தார்.

ெபரும்

துன்பத்தில்

ெமாத்தப்

ஓ

ஆழ்ந்து,


பைடப்புகைளேய


பிறகு

அழிக்கத்

பிரம்மஞானிகளில்

முதன்ைமயானவரும், மித்ரவருணனின் மகனுமான சிறப்பு வாய்ந்த ெபரும்

துறவியான,

உலகத்ைத சில

நிதர்சன


அறிந்த


அழிக்க எண்ணம் ெகாண்டிருக்கும் தனது

விவாதங்கைள

முன்

ேபரனிடம்,

ைவத்து,

அத்தீர்மானத்ைதத்

தனது

"கந்தர்வன்


"பிறகு


மன்னன்

ேபரனின் மனதிலிருந்து நீ க்கினார்."

வசிஷ்டர், ெபயrல் ஒருவன்

"கிருதவர்யன் ீ



பிருகு

அந்த

பிராமணர்களுக்கு ெபரும்

ஓ

மன்னன்


அவன்,

வம்சத்தவrன்


{பராசரா}



ேவதமறிந்த சீடனாக

என்ற


ேசாம


அrசி







பிறகு,

அந்த

ஏகாதிபதி ெசார்க்கத்திற்கு உயர்ந்தான். ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் அவனது வழித்ேதான்றல்களுக்கு ெசல்வம் ேதைவப்பட்டது. பிருகு குலத்தவர் வளைமயாக



அறிந்த

சிறந்தவர்களிடம்


பிருகு

வம்சத்தவrல்

ெகாண்ட

பயத்தினால்

அந்த


பிச்ைசக்காரர்கள்

சிலர்,

தங்கள்

அந்த



நிலத்துக்கு அடியில் புைதத்து ைவத்தனர், சிலர் க்ஷத்திrயர்கள் மீ து ெகாடுத்தனர். சிலர் ெகாடுத்தனர். பார்கவrன்


க்ஷத்திrயக்


சில


க்ஷத்திrயர்கள்,

நிலத்ைதத்


காைளகளால்

ஒரு

ேதாண்டி,

அப்புைதயல்

கண்ெடடுக்கப்பட்டது.

ஏமாற்றுத்தனமான


(மற்ற)

க்ஷத்திrயர்களுக்கு அவர்கள் ேவண்டியைதக்


ெசல்வப்புைதயைல

அைத

771

இந்த


ெபரும்


நடத்ைதயால்

பிருகு

ேகாபம்


ெகாண்ட அந்த க்ஷத்திrயர்கள், அந்தப் பிராமணர்கள் அவர்களிடம் கருைண ேகட்டும் அவர்கைள அவமதித்தனர்.

அந்தப் ெபரும் வில்லாளிகள் அந்தப் பிருகு வம்சத்தவைரத் தங்கள் கூrயக்



ெகால்ல



சுற்றிவந்த

பிருகு


வம்சத்தவrன்

அச்சத்திrயர்கள்


கருைவக்


கூட,

பிருகு

வம்சம் இப்படி அழிக்கப்பட்ட ேபாது, அக்குலத்தின் ெபண்கள் பயம் ெகாண்டு,

யாரும்

அணுக



மைலகளுக்குச்

ெசன்றனர். அவர்களில் அழகான ெதாைடகளுைடய ஒருத்தி, தனது கணவனின்


தைழக்க

ைவக்க,

தனது

ெதாைடகளில்

ஒன்றில் ெபரும் சக்தி ெகாண்ட ஒரு கருைவத் தாங்கினாள். இைத அறிந்த

ஒரு

ீ படிக்கப்பட்டு ,


பிராமண

க்ஷத்திrயர்களிடம்

மங்ைக,

ெசன்று

பயத்தினால்


ெசான்னாள். இைதயறிந்த க்ஷத்திrயர்கள் அக்கருைவக் ெகால்லச் ெசன்றனர்.

அப்ெபண்

இருந்த


வந்த

அச்சத்திrயர்கள்,

பிரகாசமாக இருந்த அந்தத் தாயாகப் ேபாகிறவைளக் கண்டார்கள்.

ெதாைடயிலிருந்த அக்குழந்ைத, அவளது ெதாைடையக் கிழித்துக் ெகாண்டு,

மதிய

ேவைள

சூrயன்

ேபால

ெவளிேய

வந்து

அச்சத்திrயர்களின் கண் பார்ைவையப் பறித்து திைகப்பூட்டினான். தங்கள்


மைலகளில் துன்பப்பட்ட


இழந்த


அந்த

அச்சத்திrயர்கள்

திrந்தனர்.



ெபறத்

தங்கள்

ெபரும்

அணுக


இயலாத இழந்து

துயரைடந்து,

தீர்மானித்து,

அந்தக்

தங்கள்


ெபண்மணியிடம் தஞ்சமைடந்தனர். தங்கள் பார்ைவ ேபான ேபாது, தங்கைள

விட்டு

அச்சத்திrயர்கள், மிகுந்த

ஒரு

துயர்

ெபண்ணிடம்,



"ஓ

ெவளிேயறியைத

இதயங்களுடன்

ெபண்ேண,

கருைண


அந்த

ெகாள்.



எங்கள் பார்ைவைய மீ ண்டும் அைடய விரும்புகிேறாம். நாங்கள்

இனி அப்படிப்பட்ட தீய ெசயைலச் ெசய்யாது, எங்கள் வடுகளுக்குத் ீ திரும்புகிேறாம். எங்களிடம்

ஓ

கருைண

அழகானவேள, காட்டுங்கள்.

நீ யும்

உனது

எங்களுக்குப்

குழந்ைதயும்

பார்ைவையக்

ெகாடுத்து, மன்னர்களான எங்களுக்கு நன்ைமையச் ெசய்யுங்கள்" என்றனர்.


772


அவுர்வனின் கடுந்தவம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 181 Rigid Ascetic Penance of Aurva


(ைசத்ரரத பர்வ ெதாடர்ச்சி) வசிஷ்டர் ெதாடர்ந்தார், "இப்படி அவர்களால் ேகட்டுக் ெகாள்ளப்பட்ட அந்தப்

பிராமணப்

"குழந்ைதகேள, பார்ைவையப் உங்களிடம்

ெபண்,

நான்

உங்கள்

பறிக்கவில்ைல.

ேகாபம்

இல்ைல.

நான்

ெகாள்ளவும்


பிருகு

வம்சத்ைதச் ேசர்ந்த இந்தக் குழந்ைத உங்களிடம்



அறிந்த

இந்தக்


ேகாபத்தினால்தான்

உங்கள்

தன்

குலம்


அழிந்தைத

பார்ைவையப் பறிேபானது என்று சிறு சந்ேதகம் நீ ங்கள்

உள்ளது.

பிருகு



கருக்கைள

அழித்துக் ெகாண்டிருந்த அந்த ேநரத்தில் இந்தக் குழந்ைத எனது ெதாைடக்குள் வளைம

நூறு

உண்டாக,


ஆறு


அங்கங்களுடன்

பிருகு

கூடிய

குலத்திற்கு

ேவதம்

எனது

கருவில் இருந்த இவனுக்கு அருளப்பட்டது. தனது மூதாைதயர்களின்

மரணத்திற்குப் பழிவாங்கேவ பிருகு குலத்தின் இந்தக் ெகாழுந்து உங்கைளக் ெகால்ல விரும்புகிறது! இவனது ெதய்வக ீ சக்தியால் தான்

உங்கள்

கண்கள்

பறிக்கப்பட்டன.


ஓ

குழந்ைதகேள, எனது ெதாைடயிலிருந்து பிறந்த இந்த அற்புதமான குழந்ைதயிடம் அஞ்சலியின்


மூலம்



பார்ைவைய அருளலாம்." என்றாள். வசிஷ்டர்


வார்த்ைதகைளக் பிறந்த

ேகட்ட

குழந்ைதயிடம்,

"அந்தப்

அந்த

ெகாள்ளுங்கள். இவன்

பிராமணப்


"அனுகூலம்

ெசய்"

அந்த

என்று

உங்கள்

உங்களுக்குப்


ெதாைடயில் ேவண்டினர்.

அக்குழந்ைதயும் அவர்களுக்கு நன்ைம ெசய்ய விரும்பினான். அந்த பிராமண முனிவர்களில் சிறந்தவன், தனது தாயின் ெதாைடையக் முழு மஹாபாரதம்

773


கிழித்துப்


(ெதாைடயில்

பிறந்தவன்)

இளவரசர்கள் ஆனால்

இந்த

தங்கள்

அந்த


என்று


{ஔர்வா}


பார்ைவையப்

பிருகு

அவுர்வா

ெபற்றுச்


அந்த

ெசன்றுவிட்டனர்.


அவுர்வா

இவ்வுலகத்ைத ெவல்ல முடிவு ெசய்தார். அந்த பிருகு குலத்தின்

ெகாழுந்து, இறந்த தனது மூதாைதயர்களுக்கு அஞ்சலி ெசலுத்தும்

வைகயில், இந்த முழு உலகத்ைதேய அழிப்பதற்காக் கடும் தவம் இருந்தார். அந்த

தனது

மூதாைதயர்கைளத்


தனது

கடும்


தவத்தால்,

எண்ணிய

ேதவர்கைளயும்,

அசுரர்கைளயும், மனிதர்கைளயும் பாதிப்பைடயச் ெசய்தார். தங்கள் குலத்தில்


வந்த

பிள்ைள

என்ன

{அவுர்வனின்

ெசய்கிறான்

மூதாைதயர்கள்}

உலகத்ைத விட்டு அந்த முனிவrடம் வந்து,

என்பைத


அறிந்த

தங்கள்

"அவுர்வா, ஓ மகேன, உனது தவம் கடுைமயானதாக இருக்கிறது. உனது



கண்ேடாம்.

ஓ

மகேன,

மூன்று

உலகங்களுக்கும் நன்ைமையச் ெசய்யக் கருதி உனது ேகாபத்ைத அடக்கு.

ஓ


ஆன்மாைவத் இருந்ததால்,

தங்கள்


பிருகு

வம்சத்தவர்



ைவத்திருந்து

துன்பப்பட்டு

தங்கள்

அழிவைடயாமல்


ைகயால்

மரணத்ைத விரும்பிேனாம். ஓ குழந்தாய், நாங்கள் நீ ண்ட ெநடிய வாழ்வு




ேதய்ந்து

விரும்பிேனாம்.

கருவியாகப்

பயன்படுத்திக்

நிலத்துக்கடியில் ேகாபத்ைதத்

பதுக்கிய

தூண்ட

ேபாய்

அதற்கு

இந்த

ெகாண்ேடாம்.


ஒரு

எங்கள்

க்ஷத்திrயர்கைளக் பிருகு

என்பது,

காரணேம.

அழிைவ

ஓ

வம்சத்தவர்

க்ஷத்திrயர்களின் பிராமணர்களில்

சிறந்தவேன, எங்களுக்கு ேதவேலாகத்தில் விருப்பம் உண்டானதால், அந்தச் ெசல்வங்களால் எங்களுக்கு என்ன பயன் ஏற்பட முடியும்? ேதவேலாகத்தின்

ெபாருளாளர்

{Treasurer}

(குேபரன்)

எங்களுக்காகப்

ெபரும் ெசல்வத்ைத ைவத்திருக்கிறான். எங்கைள மரணம் ெவல்ல முடியாது

என்பைத

அப்ேபாதுதான்,

ஓ





இந்தச்

அறிந்ேதாேமா,

சிறந்த




ேதர்ந்ெதடுத்ேதாம். தற்ெகாைல ெசய்பவர்கள் அருளப்பட்டவர்களின் உலகத்ைத

அைடயேவ

தற்ெகாைல

எண்ணம்

ஏற்புைடய

வழிைய



இைத



ஆகேவ,

ேதர்ந்ெதடுத்ேதாம்.

774




உலகத்ைத அழிக்கும் இந்தப் பாவகர காrயத்திலிருந்து விடுபடு. ஓ குழந்தாய், க்ஷத்திrயர்கைளேயா அல்லது ஏழு உலகங்கைளேயா

அழிக்காேத. உனது ஆன்ம சக்திக்கு பங்கமுண்டாக்கும் உனக்குள் இருக்கும் ேகாபத்ைதக் ெகால்" என்றனர்.


775


ேகாபத்தால் உண்டான வடவாமுகாக்னி - ஆதிபர்வம் பகுதி 182 Vadvamukhaagni created by wrath | Adi Parva - Section 182 | Mahabharata In Tamil


நண்பர்கேள! மஹாபாரதம் கைதக்குள் கைத ெசால்லும் அைமப்பு ெகாண்டது என்பைதக் ேகள்விப் பட்டிருக்கிேறாம். ஆனால் எத்தைன கைதக்குள் கைத

என்பைதக் இப்ேபாது கவனியுங்கள். ைநமிசாரண்யம் என்ற இடத்தில்,ெசௗதி

என்பவர் ஆன்மீ கவாதிகள் கூட்டத்திடம் ெசால்லும் கைதக்குள்ேள [கைத 1] வியாசrன் சீடர் ைவசம்பாயணர் என்பவர் அர்ஜுனனின் ெகாள்ளுப் ேபரன்

ஜனேமஜயனிடம் ெசால்லும் மற்ெறாரு கைதக்குள்ேள [கைத 2]- கந்தர்வன்

அர்ஜுனனிடம் ெசால்லும் மற்றும் ஒரு கைதக்குள்ேள [கைத 3] - வசிஷ்ட மகrஷி தனது ேபரன் பராசரrடம் ெசால்லும் கைதக்குள் [கைத 4] - பிருகு குல

பித்rக்கள் பிருகு குலத் ேதான்றலான அவுர்வா க்ஷத்திrயர்கள் மீ து ெகாண்ட

ேகாபத்தால் இந்த உலைகேய அழிக்க முடிவு எடுத்தேபாது விவrக்கப்படும் காட்சிேய

கீ ழ்காணும்

பகுதியாகும்

[கைத

5].

இப்படி

ஐந்து

Flash

backகள்

ெகாண்ட கைதைய இதற்கு முன்பு எங்ேகயும் ேகட்டிருக்கிேறாமா? எழுத்தாளர்

எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் திைரக்கைத எழுத்தாளர்களுக்குப் ெபrதும் பயன்படும் நூல் மஹாபாரதம் என்கிறார். அதில் எவ்வளவு உண்ைம அடங்கியிருக்கிறது!



பராசரrடம்

தனது



ேகட்ட

"வசிஷ்டர்

விவrப்ைபத்

"பித்rக்களின் அவுர்வா,

ஓ

குழந்தாய் {பராசரரா} அவர்களுக்கு இப்படி மறு ெமாழி கூறினான்."பித்rக்கேள, ேகாபம் ெகாண்ட

நான்


ேபாகக்கூடாது.




ேகாபமும்,

தவம்

வணாகப் ீ

சபதமும் வணாகப் ீ ேபாவைத நான் ஏற்றுக் ெகாள்ள





மரத்ைத

ேபால,

நான்

எனது தவத்ைத சாதிக்கவில்ைல என்றால்

எனது ேகாபம், என்ைன உட்ெகாண்டுவிடும். தகுந்த காரணத்திற்காக ஏற்படும்

சீற்றத்ைத

முைனகைள

(அறம்,


நசுக்கும்


776

மனிதன்,

இன்பம்)


மூன்று

சமமாக

அைடய


முடியாதவன்

ஆகிவிடுவான்.

கட்டுப்பாட்டுக்குள் ேகாபத்திற்குத் ேகாபம்

முழு


தகுந்த

காக்கப்பயன்படும்.

வர

காரணம்

தீயவர்கைள

பூமிையயும்

எண்ணும்


அடக்கி,

நான்


குல

துக்கம்


இருக்காது.

அந்தக்

ேநர்ைமயானவர்கைளக்

பிறப்பதற்கு

ெதாைடக்குள்

தனது

முன்,

எங்கள்

எனது

தாயின்


க்ஷத்திrயர்களால் அழிக்கப்படும்ேபாது, எனது தாய் மற்றும் எங்கள் ெபண்களின்


அழுைகச்

சத்தத்ைத

நான்

ேகட்ேடன். பித்rக்கேள,

அந்தச்

சத்திrயப்

பாவிகள்

பிருகு

குலத்தவைர

கூட்டமாக

பிறக்காத குழந்ைதகளுடன் ேசர்த்து ெகான்று ஒழித்தேபாது, ேகாபேம எனது ஆன்மா முழுவதும் நிைறந்திருந்தது.

பிரசவிக்கும் ேநரத்தின் அருகிலிருந்த

எங்கள் குல கர்ப்பிணித் தாய்மார்களும்,

எனது

தாயும்,

எனது தந்ைதயும்

மிகவும் பயந்து ேபாய், தங்கைளக் காக்க ஒருவரும் இல்லாமல் இருந்தனர்.

பிருகு குலத்தின் ெபண்கள் ஒரு காப்பாளைனயும் காணாத ேபாது, எனது தாய் என்ைனத்

தனது

ெதாைடகளில்


ைவத்தாள்.

தான்


குற்றங்களுக்காகத் தன்ைனத் தண்டிப்பவன் ஒருவன் இருக்கிறான் என்பைத

அறிந்தால், உலகத்தில் யாரும் குற்றம் புrயமாட்டார்கள். ஆனால் அவர்கள் {குற்றம் பாவம்

புrபவர்கள்}

ஒரு

புrபவர்களின்

தண்டிப்பவைனயும்


காணவில்ைலெயன்றால்,

அதிகமாகும்.



பாவங்கைளத் தண்டிக்கும் சக்திையயும் உைடய ஒருவன், பாவம் நடப்பைதக் கண்டும் அைதத் மன்னர்களுக்கும்

தண்டிக்கவில்ைல என்றால், மற்றவர்களுக்கும்

எனது

அவேன ஒரு பாவியாவான்.

குலத்தவைரக்


சக்தி

இருந்தும், அவர்கைளக் {பிருகு குலத்தவைரக்} காக்கவில்ைல. வாழ்க்ைகயின் இன்பங்கைளத்


கடைமகைளத்

தள்ளிப்

ேபாடுபவர்களால்

யாைரயும் காக்க முடியாது. நான் அவர்களிடம் ேகாபம் ெகாண்டவனாகேவ இருப்ேபன். நாேன பைடக்கும் கடவுள். எனக்கு அநீ திையத் தண்டிக்கும் சக்தி

இருக்கிறது. நான் உங்களது ஆைணக்குக் கீ ழ்ப்படியும் சக்தியற்றிருக்கிேறன். நான்

இக்குற்றங்கைளத்

ெசய்யாமலிருந்தால்,



சக்தி


ெகாண்டிருந்தும், இேத

வைகயான

அைதச் அழித்து

ஒழிப்பைதச் ெசய்வார்கள். எனது

ேகாபத்தீ

இவ்வுலைக

உட்ெகாள்ளத்

தயாராயிருக்கிறது.

அைதத்

தடுத்தால், அது எனது சக்திையயும் என்ைனயும் ேசர்த்து உட்ெகாண்டுவிடும். ஆசான்கேள,





777


கருதுபவர்கள்


என்பது





உலகத்துக்கும்

நன்ைம

உண்டாகும்படி ஒரு வழிைய எனக்குக் காட்டுங்கள்" என்றான் {அவுர்வா}. வசிஷ்டர் ெதாடர்ந்தார், "அதற்கு அந்தப் பித்rக்கள், "உலகங்கைள எrக்கக்

காத்திருக்கும் உனது ேகாப ெநருப்ைப, நீ ருக்குள் தூக்கி ஏறி. அது உனக்கு நன்ைமையத் தரும். நிச்சயமாக, உலகங்கள் (அதன் அடிப்பைடத் ேதைவயாக)

நீ ைர நம்பிேய இருக்கின்றன. நீ ர்ைம ெகாண்ட அைனத்து ெபாருளிலும் நீ ர் இருக்கிறது.


இந்த

முழுப்


நீ ரால்

ஆனதுதான்.

ஆைகயால், ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேன, உனது ேகாபத்தின் ெநருப்ைப நீ rல் விடு. ஓ பிராமணா, நீ விரும்பினால், அந்த ேகாபத்தின் ெநருப்ைபப் ெபருங்கடலில் இருக்கட்டும்.

விடு, ஓ


நீ ைர


அது

உனது

உட்ெகாண்டு



ெமய்யாகும்,

உலகங்களும் ேதவர்களும் அழிய மாட்டார்கள்" என்றனர் {பித்rக்கள்}.

வசிஷ்டர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ குழந்தாய் {பராசரா}, அதன் பிறகு அவுர்வா தனது ேகாபத்தின் ெநருப்ைப, வருணனின் வசிப்பிடத்தில் {ேமகத்தின் வசிப்பிடமான கடலில்} விட்டான். ெபருங்கடலுக்குள் விடப்பட்ட அந்த ெநருப்பு அதன் நீ ைர உட்ெகாண்டு, ெபரும் குதிைரயின் தைல ேபால இருந்தது. அதனால் அைத வடவாமுக


அக்னி

உட்ெகாண்டது.

என்று

ெபரும் ஓ


ேவதம்


பராசரா,

நீ


கிளம்பி


முதன்ைமயானவர்கைள

அந்தப்

அைழத்தனர்.

ெபரும்

உலகங்களில்

கடலின்

உள்ள

அறிந்தவன்.

அதன்

நீ ைர

ஞானமுள்ள ஆைகயால்

அருளப்பட்டவேன, நீ உலகங்கைள அழிக்கக்கூடாது" என்றார் {வசிஷ்டர்}.


778


பராசரrன் ராட்சச ேவள்வி - ஆதிபர்வம் பகுதி 183 Parasara's Rakshasa sacrifice | Adi Parva - Section 183 | Mahabharata In Tamil


ெசால்




அழிப்பைதக்

ைகவிட்ட

பராசரர்,

ராட்சசர் அழிவுக்கான ேவள்விையச் ெசய்து பல ராட்சசர்கைள அழிப்பதும், பிறகு

அத்r,

புலஸ்தியர்,

புலஹர்

கிரது

அவ்ேவள்விைய நிறுத்தியதும்.



ெசால்லப்பட்ட அழிக்கத்

அந்தப்



"சிறப்புமிகுந்த

பிராமண

தூண்டிய



ெசால்

வசிஷ்டரால் {பராசரர்}


ேகட்டு




ஆனால், ேவதமறிந்தவர்களில் முதன்ைமயான சக்திrயின் மகனும், ெபரும் சக்தி ெகாண்ட முனிவருமான பராசரர், ஒரு ெபரும் ராட்சச ேவள்விைய

நடத்தினார்.

(தனது

தந்ைதயான)


படுெகாைலைய நிைனத்துப் பார்த்த அந்த முனிவர் முதிர்ந்த மற்றும்

இளைமயான ராட்சசர்கைள தான் நடத்திய ேவள்வியின் மூலமாக எrத்தார்.

(தனது

குறிக்கிடக்கூடாது படுெகாைலையத்

ேபரனின்)

என்று



உறுதிேயற்ற


நிறுத்தவில்ைல.

சபதத்தில்

ராட்சசர்களின்

பராசர


அவ்ேவள்வியில் சுடர்விட்ெடrயும் மூன்று ெநருப்புகளுக்கு எதிrல் நான்காவது ெநருப்பாக அமர்ந்திருந்தார்.


779


அந்த

வரும்



ஊற்றப்பட்ட

ைமந்தன் {பராசரர்} ேபால,

கைறயற்ற

ேமகத்ைத

ெபருமளவு

தனது

விட்டு

ெவளிேய



மூலம்

ெநய்

முழு

வானமண்டலத்ைதயும் ஒளிமயமாக்கினார். பிறகு வசிஷ்டரும் மற்ற முனிவர்களும், தன் சக்தியின் மூலேம ஒளிரும் இந்த முனிவைர {பராசரைர} இரண்டாவது சூrயன் ேபால மதித்தனர். பிறகு சுதந்திர

ஆன்மா ெகாண்ட அத்r முனிவர், மற்றவர்களால் ெசய்ய முடியாத

மிகக்கடுைமயான சாதைனயான அவ்ேவள்விைய முடித்து ைவக்க எண்ணி,

அவ்விடத்திற்கு


ஓ

எதிrகைள

அழிப்பவேன

{அர்ஜுனேன}, ேமலும் ராட்சசர்கைளக் காக்க விரும்பிய புலஸ்தியர்,

புலஹர், பல ெபரும் ேவள்விகைள நடத்திய கிரது ஆகிேயாரும் அங்ேக வந்தனர். ஏற்கனேவ பல ராட்சசர்கள் ெகால்லப்பட்டைதக் கண்ட


எதிrகைள


பராசரrடம்

இவ்வார்த்ைதகைள ெசால்லினர். "ஓ குழந்தாய், இந்த உனது ேவள்விக்கு எந்தத் தைடயும் இல்ைல என்று நம்புகிேறாம். உனது தந்ைதயின் மரணத்ைதப் பற்றி அறியாத அப்பாவி

ராட்சசர்கைளயும்

ெகான்ற

இந்தப்

படுெகாைலைய

நிைனத்து நீ மகிழ்ச்சி ெகாள்கிறாய். ஓ குழந்தாய், ஆன்மிகத்துக்குத் தன்ைன

அர்ப்பணிக்கும்


ெதாழில்

இது

இல்ைல.

அைமதிேய உயர்ந்த அறம். ஆைகயால், ஓ பராசரா, நீ அைமதிைய நிைலநிறுத்து. ஓ பராசரா, இவ்வளவு உயர்ந்தவனாக இருந்தும், நீ

இப்படிப்பட்ட பாவகர காrயத்ைத எப்படிச் ெசய்தாய்? அறெநறிகளின் விதிகள்



மூத்த

மகன்}

அறிந்த

மீ றி

சக்திrைய

நடப்பது,

{பராசரrன்

தந்ைத;


தகாது.


தான்

எந்த

உயிrனத்ைதயும் ேவேறாடு அழிப்பது உனக்குத் தகாது. ஓ வசிஷ்ட குலத்தில்


சாபத்தாேலேய

அப்படி


அவன்

சக்திrைய


உனது

தந்ைத

இறந்தான்.

வானுலகம்



ெசாந்த


எந்த

ஓ

ெபற்ற

தவறின் முனிேய,

ராட்சசனுக்கும்

சக்தி

கிைடயாது; அவேன தனது மரணத்ைத வரவைழத்துக் ெகாண்டான். ஓ

பராசரா,

குருட்டுத்தனமான

விசுவாமித்ரரும்

கருவிேய.

சக்திr,

இவ்விஷயத்தில்


ஒரு

ஆகிய

இருவரும் வானுலகத்திற்கு உயர்ந்து, அங்ேக ெபரும் மகிழ்ச்சிேயாடு இருக்கின்றனர். மகன்களுடன்

சக்திrக்கு

இைளயவர்களான,




780


மற்ற


ஓ


குழந்தாய், வசிஷ்ட ைமந்தனின் வாrேச, அப்பாவி ராட்சசர்களுக்கு அழிைவ



ெவறும்


கருவிேய.



நீ

நீ யும்

இது

அருளப்பட்டிரு!

இவ்ேவள்விையக் ைகவிடு. அது ஒரு முடிவுக்கு வரட்டும்." கந்தர்வன்



"புலஸ்தியராலும்

புத்திசாலியான வசிஷ்டராலும் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட சக்திrயின் ைமந்தனான

அவ்ேவளவிைய அழிவுக்கான

ெபரும்


முடிவுக்குக்



மூட்டப்பட்ட



அந்த

{பராசரர்},

ராட்சசர்கள் ெநருப்ைப,

அம்முனிவர் இமயத்துக்கு வடக்கில் ஆழ்ந்த கானகத்தில் விட்டார். அந்த


ராட்சசர்கைளயும்,



அைனத்து காலங்களிலும் அழித்து வருவைத இன்றும் காணலாம்.


781


பிராமணத்தியின் சாபம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 184

The Curse of the Brahmini | Adi Parva - Section 184 | Mahabharata In Tamil


கல்மாஷபாதனின்



ஏன்

ேசர்ந்தார்

என்று

அர்ஜுனனுக்கு, பிராமணத்தியின் சாபம் குறித்து கந்தர்வன் உைரத்தல். அர்ஜுனன், "ஓ கந்தர்வா,

ேகட்ட

மன்னன்

கல்மாஷபாதன், ேவதங்கள் அறிந்த மனிதர்களில் குரு


வசிஷ்டrடம்

தனது

ெசல்லுமாறு,

{மைனவிக்கு},

ராணிக்கு

கட்டைளயிட்டான்?

எதற்காகக் அறெநறிகள்


முனிவரான

வசிஷ்டரும்,

அந்தச்


ேசரத்தகாத

ஒரு

ஓ நண்பா,

இச்ெசயல்

பாவச்ெசயல்

ெசய்ய

தான் ஏன்


சந்ேதகங்கைள

ஊக்குவிக்கிேறன். பrந்துைரக்கிேறன்" என்று ேகட்டான்.

ெபரும்

ெபண்ைண

ேசர்ந்தார்? எனது

அறிந்த

ஆகாதா?

நிவர்த்தி

நான்

உன்ைன

அதற்கு கந்தர்வன், "ஓ ஒடுக்கப்படமுடியாத தனஞ்ெசயா {அர்ஜுனா}, வசிஷ்டர் மற்றும்

நண்பர்கைள

மகிழ்விக்கும்



நீ

ேகட்ட

ேகள்விகளுக்கு நான் பதிலுைரக்கும்ேபாது கவனமாகக் ேகள். ஓ பாரதர்களில் சிறந்தவேன, மன்னர் கல்மாஷபாதனுக்கு வசிஷ்டrன் சிறப்புமிக்க ைமந்தரான சக்திr

இட்ட

சாபம்


ஆளுைகயால்,

அச்சாபத்தின்

நான்

அந்த


எதிrகைள

ெசால்லியிருக்கிேறன். அழிக்கும்

மன்னன்

கல்மாஷபாதன், ேகாபத்தில் கண்கள் சுழல, தனது மைனவிைய அைழத்துக் ெகாண்டு



தனது

விட்டு

ெவளிேய




தனிைமயான

அங்ேக

உலவிக்

ெகாண்டிருந்தான். ஒரு நாள், சாபத்தின் ஆளுைகயில் இருந்த அம்மன்னன் பலவைகப்பட்ட ெசடிகளும்,

மான்களும்,

ெகாடிகளும்,

பல

மிருகங்களும்


ெபரும்



அவன்

உலவிக்

ெகாண்டிருந்தேபாது, அவன் மிகவும் பசித்துப் ேபானானான். அந்த ஏகாதிபதி உணைவத்

ேதடத்

துவங்கினான்.

பசி


கிள்ள,


அம்மன்னன், அக்கானகத்தின் ஒரு தனிைமயான இடத்தில் ஒரு பிராமணனும்


782


அவனது



மகிழ்சியாக

கண்ட

நிைறேவறாமேலேய

ஓடிச்

அந்த


ேஜாடி




ஓடும்

தங்கள்

அந்த

ேஜாடிையக்

அந்த

ஆைச

கண்ட

அம்மன்னன், அந்தப் பிராமணைன பலவந்தமாகப் பற்றினான். அப்ேபாது அந்த பிராமணத்தி {பிராமணப் ெபண்} அகப்பட்ட தனது கணவைனக் கண்டு அந்த ஏகாதிபதியிடம்,

"அற்புதமான


ெகாண்ட


ஓ

நான்

ெசால்வைதக் ேகள்! நீ சூrய குலத்தில் பிறந்தவன் என்பதும், அறெநறிகைளக் என்பதும்,

காப்பவன்

ெபrேயாrன்

ேசைவக்குத்

தன்ைன

அர்ப்பணித்தவன்

என்பதும் உலகம் அறிந்த ஒன்று. நீ பாவம் இைழப்பது உனக்குத் தகாது. ஓ ஒடுக்கப்பட

முடியாதவேன,


இழந்திருக்கிறாய். இப்ேபாது எனது காலம் கனிந்திருக்கிறது,

{முனிவர்களின்}


நீ

உனது

ஆைகயால், நான் எனது கணவேராடு இைணந்திருந்ேதன். எங்கள் உறவில் நான்


திருப்தியைடயவில்ைல.



எனது


கணவைர

கருைண

ெகாள்.

விடுவித்துவிடு."

ஓ

என்று

ேகட்டாள். இருப்பினும் அந்த ஏகாதிபதி {கல்மாஷபாதன்} அவ்வார்த்ைதகைளக் ேகளாமல், விருப்பப்பட்ட உணைவ உண்ணும் புலி ேபால அந்த பிராமணைன

விழுங்கினான். இக்காட்சியால் ேகாபமைடந்த அந்தப் ெபண்ணின் கண்ண ீர் தைரயில் விழுந்து ெநருப்ெபனத் தகித்து அந்த இடத்ைதேய எrத்தது. தனது கணவனுக்கு ேநர்ந்த ேபrடரால்

ெபரும் துன்பமைடந்த அந்த பிராமணத்தி


கல்மாஷபாதனிடம்

"ெகாடும்

பாவிேய,

எனது

ஆைச

நிைறேவறாத சூழ்நிைலயில், எனது மூக்கின் அருகிேலேய அன்பான எனது சிறப்புமிக்க கணவைர நீ விழுங்கியதால், ஓ தீயவேன, உனது மைனவிக்கான காலத்தில் நீ அவளுடன் இைணந்தால், எனது சாபத்தின் சக்தியால் உடேன நீ மரணிப்பாய்.

ஓ

பாவிேய,

ேமலும்,

உனது

மைனவி

நீ


பிள்ைளகைளத் தின்றாேயா, அந்த முனிவர் வசிஷ்டருடன் கூடி ஒரு மகைனப் ெபற்ெறடுப்பாள். ஓ மன்னர்களில் இழிந்தவேன, அவேன உனது குலத்ைதத் தைழக்க

ைவப்பான்"

ஒடுக்குபவேன, சக்தியாலும், ெவகு

என்று

ஓ



சிறப்புமிகுந்த அந்த ேமன்ைமயான வசிஷ்டர் தனது ஆன்ம


பார்ைவயாலும் இைவயாைவயும் அறிந்தார். பிறகு


காலம்

விடுபட்டதும்,

தனது

அணுகினான்.

ஆனால்,

அனுப்பிவிட்டாள். சாபத்ைத

சபித்தாள்.


மன்னன்

மதயந்தியிடம்

மதயந்தி

அவைன



ேகட்ட

அச்சத்துக்குள்ளானான்.


மைனவி

ஆைசயின்



அந்த

பைழய

இருந்த


783

அவளது


ெமன்ைமயாகப்



{கல்மாஷபாதன்}

மன்னன்,

தனது

பைழய




ேபசி


கடும் நடந்த


காrயத்திற்காக


வருந்தினான்.

இந்தக்

காரணத்திற்காகேவ,

ஓ

மனிதர்களில் சிறந்தவேன, அந்த பிராமணத்தியின் சாபத்தால் பாதிப்பைடந்த அந்த


தனது

ராணியிடம்

ஒரு

மகைனப்

ெபற




784


பாண்டவர்களின் புேராகிதரானார் ெதௗமியர் - ஆதிபர்வம் பகுதி 185 Dhaumya became the priest of Pandavas | Adi Parva - Section 185 | Mahabharata In Tamil

தகுந்த


ெசான்னதும்,





நியமித்ததும்.

ேகட்க,


உத்ேகாச்சம்

ெசன்று

பாண்டவர்க்ள

"ஓ


நீ

ைவத்திருக்கிறாய். ேவதமறிந்த

எந்த

நியமிக்கப்படத்

தகுதி

என்று ேகட்டான். அதற்கு


தங்கள்




நியமிக்கச்

ெதௗமியைரத்


சுயம்வரத்திற்குச் ெசல்ல உத்ேதசித்ததும்...


ெதௗமியைர

அறிந்து ஆைகயால்,



வாய்ந்தவர்"

"இக்கானகத்தில்

உத்ேகாசகம் எனும் புண்ணியத்தலம் இருக்கிறது.

ேதவலனின்




ெதௗமியர்

ெகாண்டிருக்கிறார். விருப்பப்பட்டால் புேராகிதராக

ெதௗமியர்


{ஜனேமஜயனிடம்},

அங்ேக


அவைர


உங்கள்


ெகாள்ளுங்கள்" என்றான். ெசான்னார்

இைளய

"நடந்த

காrயம்

அத்தைனயிலும் திருப்தி ெகாண்ட அர்ஜுனன் பிறகு, தனது அக்ேனய

அஸ்திரத்ைத முைறயான சடங்குகளுடன் அந்தக் கந்தர்வனுக்குக் ெகாடுத்தான்.

பிறகு

கந்தர்வர்களில்


தற்சமயத்திற்கு நாங்கள்

உன்னிடேம


அருளப்பட்டிரு." என்றான்.


அவனிடம் நீ

அந்தப்




785


பாண்டவன்,

புரவிகள்

ேநரம்

"ஓ

{குதிைரகள்}


ெகாள்கிேறாம்.

நீ


பிறகு

தங்கள்

அந்த

கந்தர்வனும்,

மrயாைதைய

கைரைய


விட்டு



அகன்று,

பிறகு,

வணங்கி,


ஓ


பாரதா

அந்த


பகீ ரதியின்


{ஜனேமஜயா}.


உத்ேகாசகத்திற்குச் ெசன்று, அந்தப் புனிதமான ஆசிரமத்திலிருந்த ெதௗமியைரத்

தங்கள்

ேவதமறிந்தவர்களில் காட்டுப்






ெதௗமியர்,


புேராகிதராகச்




சம்மதித்தார்.



தங்கள்

ஆட்சியுrைமையயும்,

தங்கள்

தாயுடன் ேசர்ந்து அறுவராக ேசர்ந்து அந்தப் பிராமணைரத் தங்கள் புேராகிதராக நாட்ைடயும்,



தங்கள்




அைடந்துவிட்டதாக நிைனத்தனர். அந்த பாரத குலத்தின் காைளகள், குரு

ெதௗமியைரத்


தங்கள்

புேராகிராக

காப்பாளrன்

கீ ழ்


உண்ைமப்







உணர்ந்தனர்.

அறெநறிகளின்

விதிகைளயும் அறிந்த அந்த உயர்ந்த ஆன்மா ெகாண்ட ெதௗமியர், தனது

எஜமானர்கள்

ஆனால்

தமிழில்

ஆன்மிக

(எஜமானர்கள்

குருவாகி,



வடெமாழியில்

ஆன்மிக சீடர்கள் என்று அர்த்தமாம்) {எஜமானர் என்பது தமிழ் அல்ல. ெபாருேள

புத்திகூர்ைமயுள்ள, விடாமுயற்சியுடன் பாண்டவர்கைளக்

அரசுrைமையயும், ஏற்கனேவ

மன்னர்கள், அவைரயும்

திrந்து

பலம்ெபாருந்திய, கூடிய

கண்ட

நாட்ைடயும்

ெதௗமியர் தங்கள்


786


ேபான்ற சார்ந்த

தங்கள்

தகுதிகளினாேல

வாழ்த்து

உச்சrக்கப்பட்டு,

அந்த


சுயம்வரத்திற்குச் ெசல்லத் தீர்மானித்தனர்.


அறம்

ஆக்கினார்.

அறத்

கருதினார்.

பிராமணrடம்




அைடந்துவிட்டதாகக் அந்தப்

வழங்கப்படுகிறேதா?}




பாஞ்சாலம் ெசல்ைகயில் - ஆதிபர்வம் பகுதி 186 On the way to Panchala | Adi Parva - Section 186 | Mahabharata In Tamil பாஞ்சால

நாட்டிற்குச்

(சுயம்வர பர்வம்)




பிராமணர்கைளச்

சந்திப்பதும், அவர்களுடன் ேசர்ந்த ெசல்ல உடன்படுவதும்.....

ைவசம்பாயணர் "அந்த

ஐந்து

அந்த

மனிதப்

ஐந்து


சேகாதரர்கள்,




நாட்ைடயும்,

திெரௗபதிையயும், திருமணத்ைத நடக்கப்

(அவளது

ஒட்டி)

விழாக்கைளயும் அந்த


தங்கள்





அந்த

ஒடுக்குபவர்கள்


முன்ேனறுவைதக்

பிரம்மச்சாrகளான

கிளம்பினர்.

மனிதப்புலிகள்,

எதிrகைள

ெசல்லும்ேபாது,


காண

அந்நாட்டுக்குக்

பாஞ்சாலம் ெசல்ைகயில் பாண்டவர்களும்

அங்கு



அந்தப்

ஓ

மன்னா


பாண்டவர்கைளக் கண்டு, "நீ ங்கள் எங்ேக ெசல்கிறீர்கள்? எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?" என்று ேகட்டனர். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், "பிராமணக் காைளகேள, பிறந்த



எங்கள்

என்பைத

தாயுடன் அறிந்து


ஒருவயிற்றில்



ஏகசக்கர நகரத்தில் இருந்து வருகிேறாம்." என்றான். அதற்கு அந்தப் பிராமணர்கள், "துருபதனின் வசிப்பிடமான பாஞ்சால நாட்டுக்குச்


அங்ேக

ெபரும்

அச்சுயம்வரத்திற்காகப்

ெபரும்


ெசல்கிேறாம்.

அங்குதான்




யக்ஞேசனன்,

சுயம்வரம்

நடக்கிறது.

நாமைனவரும்



விழாக்கள்

ெசலவழிக்கப்படுகிறது. அங்கு

(துருபதனின்

வசிப்பிடத்தில்) நைடெபறும். துருபதன் என்று அைழக்கப்படும் அந்த மகைள

எழுப்பினான்.


{திெரௗபதி}

ஒருவைர


ேவள்வி


வrக்கலாம்.

787


பல


கண்டு,

ேபார்களில்

ஒரு




ெபரும்பலம் வாய்ந்த கரங்களுடன் அழகாக இருக்கும் இந்த உனது தம்பிக்கு ஒருேவைள ெபருஞ்ெசல்வம் கிைடக்கலாம்," என்றனர். தாமைர


கண்களும்,

குைறயற்ற

ெகாண்ட

அந்த

புத்திசாலித்தனமும் மிகுந்த

ேபான்றக்

குணங்களும்

இளைமயும்,

ெகாண்ட

மங்ைக

அழகுைடயவள்


அந்தக்

திெரௗபதியின்

ஆவாள்.



நீ லத்தாமைரயின்

எழும்

நறுமணம்

இரண்டு

ைமல்களுக்கு வசும். ீ அவள், துேராணைர அழிக்கப் பிறந்தவனும், பலம்ெபாருந்திய



கரங்களுக்குச் ெசாந்தக்காரனும், ெபரும்

ெகாண்ட

திருஷ்டத்யும்னனின்

தங்ைகயாவாள்.

திருஷ்டத்யும்னன் இயற்ைகக் கவசத்துடனும், மற்றும் வாள், வில் அம்புகளுடன்

பிறந்தவனாவான்.


யக்ஞேசனனின்

இளவரசர்களிலிருந்து அவைளக்


காணவும்,

தனது

மகள்,

அங்கு


அங்கு


ெநருப்பாகப்


ேதர்ந்ெதடுப்பாள்.

வானுலகில்


திருவிழாைவப் ேபான்ற விழாக்கைளக் காணவும் நாங்கள் அங்கு ெசல்கிேறாம்.

அச்சுயம்வரத்திற்கு

மன்னர்களும், ெபரும்

இளவரசர்களும்



பrசாக

அர்ப்பணித்தவர்களாக,

பல


நடத்தி

அவர்களைனவரும்


அளித்தவர்களாக,


நிலங்களிலிருந்து

கல்விக்குத்

வாய்ந்தவர்களாக,

ெபரும்

தங்கைள

கடும்

தவம்

ெகாண்டவர்களாக, இளைமயும் அழகும் ெகாண்டவர்களாக, ெபரும்

ரத வரர்களாக, ீ கரங்களின் சாதைனக்குச் ெசாந்தக்காரர்களாகவும் இருப்பார்கள்.

அந்த

உணைவயும்

பல


ெவல்ல


வந்திருக்கும்

அந்த ஏகாதிபதிகள், அங்ேக ெபரும் ெசல்வத்ைதயும், பசுக்கைளயும், தருவார்கள்.

மகிழ்ச்சியூட்டும்


சுயம்வரத்திற்கு


ெகாடுப்பைதப்




தானமாகத்


விழாக்கைளக்

கண்டு

மகிழ்ந்து, அதன்பிறகு நாம் எங்கு ெசல்ல நிைனக்கிேறாேமா அங்கு ெசல்லலாம்.

பாடகர்களும்,


அந்தச்

சுயம்வரத்திற்குப்

ஆடற்கைலஞர்களும்,

788

பல

நடிகர்களும்,

புராணங்கைளயும்


பழங்கைதகைளயும் வரர்களும் ீ

உைரப்பவர்களும்,

பல

ெபரும்

நாடுகளிலிருந்து



இைவ

அைனத்ைதயும் கண்டு, அங்கு நமக்குத் தரப்படும் ெபாருட்கைளப் ெபற்று,

எங்களுடேன





ஒருவைர


ேபால

வாருங்கள்.

அழகாக


இருக்கிறீர்கள்.

ஒருேவைள, கிருஷ்ைண {திெரௗபதி} உங்கைளக் கண்டு, உங்களில் வrக்கலாம்.

பல

ேபார்களில்


ெபரும்பலம் வாய்ந்த கரங்களுடன் அழகாக இருக்கும் இந்த உனது தம்பிக்கு ஒருேவைள ெபருஞ்ெசல்வம் கிைடக்கலாம்." என்றனர். "பிராமணர்களின் "பிராமணர்கேள,


நாங்களும்

உங்களுடன்

ேகட்ட

யுதிஷ்டிரர்,

வருகிேறாம்.

நாம்

அைனவரும் ஒன்றாகச் ேசர்ந்து அம்மங்ைகயின் சுயம்வரத்ைதயும், அந்த அற்புதமான விழாைவயும் காணலாம்" என்றான்.


789


அரங்கிற்கு வந்தாள் திெரௗபதி - ஆதிபர்வம் பகுதி 187 Draupadi entered the amphitheatre



(சுயம்வர பர்வ ெதாடர்ச்சி)

பாஞ்சாலம்

ெசல்ைகயில்


வியாசைரச்

சந்திப்பதும்,

பாஞ்சாலம் ெசன்று இரந்துண்டு வாழ்ந்து ஒரு குயவன் வட்டில் ீ வசித்தலும், திெரௗபதியின் நீ ராடி

சுயம்வரத்ைத

சுயம்வர


மண்டபத்திற்கு

அறிவிப்பதும்,

வருவதும்,


குறிைய

மங்கள

அடிப்பவர்கள்

திெரௗபதியின் கரம் பற்றலாம் என்று திருஷ்டத்யும்னன் அறிவிப்பதும்.



பிராமணர்களால் பாண்டவர்கள்,

"ஓ


மன்னன்




ஆளப்படும்

ெதன்பாஞ்சாலத்ைத ேநாக்கி முன்ேனறினர். அப்படி அவர்கள்



பாவங்களற்ற,

சுத்தமான ஆன்மாைவக் ெகாண்ட சிறப்பு மிகுந்த துைவபாயண முனிவைரக் {வியாசைரக்} கண்டனர். முனிவைர {வியாசைர} முைறயாக அவரால்

கவுரவிக்கப்பட்டு,

வணங்கி,

அவரது


ேபrல் துருபதனின் வசிப்பிடத்திற்கு முன்ேனறினர். அந்தப்

பலம்

அங்ேக

சிறிது


ரத


காலம்

தங்கி

ெமது


அழகான வனங்கைளயும், தடாகங்கைளயும் கண்டு முன்ேனறினர். சுத்தமாக,

கல்விக்குத்

இனிைமயாக,

தங்கைள


இன்ெசால்


ெசயல்களில்

ேபசுகிறவர்களான

பாண்டவர்கள், கைடசியாக பாஞ்சாலர்களின் நாட்டில் நுைழந்தனர். தைலநகைரயும் ேகாட்ைடையயும் கண்டு, ஒரு குயவனின் {பாைன ெசய்பவர்}


வசித்தனர்.

இரந்துண்டு

வாழும்


முைறைய அனுசrத்து பிராமணத் ெதாழிைலக் ைகக்ெகாண்டனர். அந்த



{காம்பில்யத்தில்}

வரர்கைள ீ அைடயாளம் காணவில்ைல.


790

யாரும்

அந்த


யக்ஞேசனன்


தனது

மகைள


{திெரௗபதிைய}

கிrடிக்குக்

மகனான

{அர்ஜுனனுக்கு}

ெகாடுப்பெதன்ற

ஆைசைய


ஆனால்

மனதில்

இதுகுறித்து

அவன் யாrடமும் ேபசவில்ைல. ஓ



அர்ஜுனைன




மனதில்

அர்ஜுனைனத்


நாேணற்ற

வில்ைலத்

மன்னன்

தவிர


ேவறு

ஒரு

தயாrத்தான்.

அந்த மன்னன் {துருபதன்} வானத்தில் ஒரு இயந்திரத்ைதச் ெசய்து, அதில் ஒரு குறிையயும் அந்த இயந்திரத்தில்

இைணத்தான் . பிறகு துருபதன், "இந்த வில்லில் நாேணற்றி, நன்கு அலங்கrக்கப்பட்ட இந்தக் கைணகைளக் ெகாண்டு ேமேல இந்த இயந்திரத்தில்


குறிைய

அடிப்பவன்

எனது

{திெரௗபதிையப்} ெபறுவான்" என்று ெசான்னான்.


"இவ்வார்த்ைதகைளச்

மகைளப்



சுயம்வரத்ைத அறிவித்தான். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, இைதக்ேகட்ட மற்ற

நாடுகளின்


அந்த

சுயம்வரத்ைதக்

அவனது


{காம்பில்யத்திற்கு} வந்தனர். அங்ேக பல சிறப்பு மிகுந்த முனிவர்களும்

அங்ேக,

காண

துrேயாதனனும்,


ஓ

ெகௗரவர்களும்

மன்னா


கர்ணைன


ெகாண்டு வந்தனர். அங்ேக பல ேமன்ைமமிகு பிராமணர்கள் பல நாடுகளில் இருந்தும் வந்திருந்தனர். அங்கு வந்திருந்த ஏகாதிபதிகள் அைனவரும்




நன்கு


வரேவற்கப்பட்டனர். சுயம்வரத்ைதக் காண விரும்பிய குடிமக்கள், கடல்

என

ஆர்ப்பrத்து,


ேமைடகளில்

அந்த

அைரவட்ட


அந்த

அரங்கத்தில் ஏகாதிபதி

{துருபதன்} அந்தப் ெபrய அரங்கினுள் வடகிழக்கு வாயில் வழியாக



பல

சமதளமான

அழகிய

அைறகளுடன்



தைர

அதில்


ெகாண்ட

இருந்த

அந்த

{காம்பில்யத்திற்கு}

ஒரு


அைமக்கப்பட்டது.

791

அந்த

அரங்கேம

வடகிழக்கில்


அரங்கம்

எல்லா


புறமும் உயர்ந்த சுவர்களுடன், சுற்றிலும் அகழியுடன், ஆங்காங்ேக

அலங்கார வைளவுகள் ெகாண்ட வாயில்களுடனும் இருந்தது. பல நிற

துணிகள்

ஆங்காங்ேக

அலங்காரமாக

சுவர்களில்

ெதாங்கவிடப்பட்டிருந்தன. எக்காளத்தின் {ஊதுகுழல், trumpet} ஓைசயும், கருப்பு

கற்றாைழயின்

நிரப்பியது.

நறுமணமும்,

aloes)


அலங்காரங்கள் அைறகள்

(black

சந்தனம்



ெதளிக்கப்பட்டு,

ெசய்யப்பட்டிருந்தன.


அந்த

அந்த


ெவண்ைமயாக

ைகலாச

மலர்


மைலைய

முட்டி நிற்கும் ேமகத்தின் நிறம் ெகாண்டிருந்தது. அந்த அரங்கத்தின் ஜன்னல்கள் தங்க இைழகள் ெகாண்டு வைலபிண்ணப்பட்டிருந்தன; சுவர்களில்

ைவரமும்,

துணிகளும்

விைலமதிப்பில்லா

பதிக்கப்பட்டிருந்தன.

அைறகளும்

மலர்


வைளயங்களுடனும்,

கற்றாைழகளின்

கம்பளங்களும்,

அதிலிருந்த மலர்


மாைலகளுடனும்,



ெவண்ணிறமாக ஒரு கைறயும் இல்லாமல் அன்னத்தின் கழுத்ைதப்

ேபால இருந்தன. அங்ேக வசிய ீ நறுமணம் ஒரு ேயாஜைன (எட்டு ைமல்கள்)

தூரத்திற்கு

ஒவ்ெவான்றும் அனுமதிக்கும்

நூறு

அலங்கrக்கப்பட்டு, இருந்த


கதவுகளுடன்


படுக்ைககளுடனும், அங்ேக

நுகர


ஏழு

பல

பல

உேலாகங்களாலும் ேபால

வடுகளில் ீ


உள்ேள

விைலமதிப்பில்லா

முகடுகைளப்

அடுக்கு

அைறகள்

கூட்டத்ைத

அைவ

கம்பளங்களுடனும்,


அைழக்கப்பட்டிருந்த

ெபரும்

அந்த

தங்கள்




பலதரப்பட்ட ஆபரணங்கைள அணிந்து ெகாண்டு ஒருவைர ஒருவர் அழகில்

விஞ்சி

{"திெரௗபதி"ையக்}

காண

அங்ேக

தங்கினர்.

அந்த

அரங்கத்தில்

"கிருஷ்ைண"ையக்

இருந்த

ேமைடயில்

அமர்ந்த அந்த நகரத்திலும் நாட்டிலும் வசிக்கும் குடிமக்கள், அங்ேக குழுமிய மன்னர்கள் சிங்கங்கள் ேபான்று ெபரும் சக்தி ெகாண்டு ெபரும் அந்த

ஆன்மாவாக

ஆட்சி

உrைம

கருங்கற்றாைழயின் இருந்தனர்.

அந்த

ெபரும்

அைறகளில்

ெபற்ற

நறுமணக்


உயர்ந்தவர்கள்

குழம்ைபப்

சுதந்திரத்துடன்

பூசி




மணத்துடன்


பிரம்மைன வழிபட்டு, தங்கள் நாடுகைள அைனத்து எதிrகளிடம் இருந்தும்

காத்தனர்.

தங்கள்

தங்கள்

நற்ெசயல்களின்

மூலம்

அவர்கள் முழு உலகத்தாலும் விரும்பப்பட்டார்கள்.


792


அந்த



அரங்கினுள்

பிராமணர்களுடன்


ெசழுைமையக்





நுைழந்தனர். மன்னனின்

அங்ேக


இளவரசர்கள், பிராமணர்கள் மற்றும் மற்ற மனிதர்களின் கூட்டம் மிகவும்

மகிழ்ச்சியுடன்,

கைலஞர்களின்

நாடக

திறைமகைளக்

(ெதாடர்ச்சியாக


நடிகர்கள்


வைக


ஆடல்

நிகழ்ச்சிகைளக்

கண்டு


ெபரும்

பrசாகப் ெபற்றதால்) நாளுக்கு நாள் குண்டாகத் ெதாடங்கினர். ஓ மன்னா, அது பல நாட்களுக்குத் ெதாடர்ந்தது. பதினாறாவது நாளில் அது

நிைறந்தது.

துருபதனின் அைரவட்ட

ஆைடகளும்,

ஓ

பாரத

மகள்,

தன்ைன

அரங்கினுள் அைனத்து

கரங்களில்

ஒரு

ைவத்திருந்தாள்.



நுைழந்தாள்.

தட்ைடயும்

அந்த

சந்திர



அந்த

பூண்டிருந்தாள்.

தனது

அவள்


தங்கத்

பிறகு

காைளேய

மலர்



மாைலையயும்

புேராகிதரான

மந்திரங்கள் அறிந்த ஒரு புனிதமான பிராமணர், ேவள்வி ெநருப்ைப மூட்டி,

ஊற்றி

சுத்திகrக்கப்பட்ட அக்னிையத்


ெநய்ைய

ஊற்றினார்.


சூத்திரங்கைள

மற்ற

உச்சrக்க

அப்படி

ெநய்ைய


ைவத்து,


இைசக்கப்பட்ட இைசவாத்தியங்கைள நிறுத்தினார். ஓ ஏகாதிபதிேய, அந்த அரங்கேம அைசவற்று அைமதியானது. ேமகத்ைதப் ேபான்ற ஆழ்ந்த குரலுைடய திருஷ்டத்யும்னன் தனது தங்ைகயின் கரம் பற்றி

அந்தக் கூட்டத்திற்கு நடுவில் நின்றான். அப்படி நின்று சத்தமான குரலில், சிறந்த

ேமகத்தின்


கர்ஜைனப்

ேபால,


அழகான வார்த்ைதகளில்

அவன்

{திருஷ்டத்யும்னன்},

"கூடியிருக்கும் மன்னர்கேள ேகளுங்கள். இதுதான் வில், இதுதான்

குறி, இைவதான் கைணகள். இந்த ஐந்து கைணகளால், அேதா அந்த இயந்திரத்தில்


துைளயின்

வழியாக,

அதற்கு

அப்பால்

இருக்கும் குறிைய அடிக்க ேவண்டும். உண்ைமயாகச் ெசால்கிேறன் நல்ல குலத்தில் பிறந்து, அழகுடன் கூடி பலம் ெகாண்ட எவரும், இன்று

இந்த

அருஞ்ெசயைலச்

சாதித்து,

எனது

தங்ைக

கிருஷ்ைணைய {திெரௗபதிைய} தனது மைனவியாக அைடயலாம்," என்றான்.

துருபதனின் பூமியின்

கூடியிருந்த மகன்,

{நாடுகளின்}

ஏகாதிபதிகளிடம்

தனது

தங்ைகயிடம்,

தைலவர்களின்

சாதைனகைளச் ெசான்னான்."


793


அங்ேக

ெபயர்,

ெசான்ன


குலம்



சுயம்வரத்திற்கு வந்த மன்னர்கள் யார்? - ஆதிபர்வம் பகுதி 188

Who are the Kings that attended the Swayamvara | Adi Parva - Section 188 | Mahabharata In Tamil



வந்த



திருஷ்டத்யும்னன் விளக்குவது!

திெரௗபதிக்கு



"துrேயாதனன்,

துர்விசகன்,

துர்முகன்,

துஷ்பிரதர்ஷனன்,

விவின்சதி,


துட்சாசனன்,

ஸஹன், யுயுத்சு,

வாயுேவகன்,

ீ பமேவகரவன் ,

விேராசனன்,

சுகுந்தலன்,

உக்ராயுதன், பலாகி, கனகாயு, சித்ரேசனன்,

சுவர்சன்,

கர்ணனுடன்

கூடிய

கனகத்வஜன்,

துஹுந்தன், விகடன் ஆகிய

இவர்களும்,


நந்தகன்,

ஓ

வாஹுசலி,

தங்ைகேய,

பல

ேமலும்


மகன்களும் உனது கரங்களுக்காக இங்ேக வந்திருக்கின்றனர். க்ஷத்திrயர்களில் மிகுந்த

சுவலன்,


ஏகாதிபதிகளும் விrசகன்,



உனக்காக

பிrகஹத்பலன்

வந்திருக்கிறார்கள்.

மற்ற


வந்திருக்கின்றனர்.

ஆகிய

ஆயுதம்


சகுனி,

மன்னrன்

தாங்கியவர்களில்

முதன்ைமயான சிறப்பு மிகுந்த அஸ்வத்தாமன், ேபாஜன், ஆகிேயார்

தங்கைள நன்கு அலங்கrத்துக் ெகாண்டு இங்கு வந்திருக்கின்றனர். பிருஹந்தன், மணிமானன், தண்டதாரன், சகேதவன், ெஜயத்ேசனன், ேமகசந்தி, சங்கன் மற்றும் உத்தரன் ஆகிய தனது இரு மகன்களுடன் விராடன், சுவர்சா

வர்தட்ேசமி,

ஆகிய

தனது

சுசர்மன், இரு

ேசனவிந்து,


சுனாமா


சுேகது,

சுசித்ரன்,

பலம்


சுகுமாரன், விrகன், சத்யதிrதி, சூர்யத்வஜன், ேராசமானன், நீ லன், சித்ராயுதன்,

ஸ்ேரனிமான்,

அங்சுமான்,

ேசகிதனன்,

சமுத்ரேசனனின்


ெபரும்

794

ெபரும்

பலம்


மகன்


சந்திரேசனன், தண்டனும்,

ஜராசந்தன்,

ெபௗந்தரகன்,


மகனுமான

வாசுேதவன்,

ெபரும்

விதண்டனும்

சக்தி


பகதத்தன், காளிங்கன், தம்ரலிப்தன், பட்னாவின் மன்னன், வரனான ீ ருக்மாங்கதன்

என்ற

தனது


வந்திருக்கும்

மத்ர

மன்னனான ெபரும் ரத வரன் ீ சல்லியன், ருக்மரதன், ெபரும் ரத வரர்களான ீ

பூr,

பூrஸ்ரவஸ்


சாலன்

என்ற

தனது

மகன்களுடன் குரு வம்சத்தில் வந்த ேசாமதத்தன், சுதேக்ஷனன், புரு குலத்ைதச்


உசிநராவின்

மகனான

சங்கர்ஷணன்

கம்ேபாஜன், சிபி,

(பலேதவன்)

கருஷ

{பலராமன்},

பிrகத்வலன்,

மன்னன்

சுேஷனன்,

பத்சரனிஹந்தன்,


(கிருஷ்ணன்),

ருக்மியின் பலம் ெபாருந்திய மகன், சம்பன், பிரத்யும்னனின் மகன் சருேதஷ்ணன், ஹிrதிகனின்

கதன்,

மகன்

அக்ரூரன்,

சாத்யகி,

கிருதவர்மன்,

பிrது,

உயர்

ஆன்ம

விப்rது,

உத்தவ,

விதுரதன்,

கங்கன், சங்குவும் கேவஷனன், அசவாஹன், அனிருதன், அமிகன், சrேமஜயன், வரனான் ீ வாதாபி ஜில்லி பிண்டரகன், பலம்வாய்ந்த உசினரன்,

ஆகிய

பிrஹத்க்ஷத்ரன், வால்ஹிகன், ைகதவன்,

விrஷ்ணி

சிந்துவின்


மகனான


சித்ராங்கதன்,

ரத

ேசர்ந்ேதார்,

பகீ ரதன்,

ஸ்ரூதயு,

உலூகன்,

ெஜயத்ரதன்,

வரன் ீ

சுவாங்கதன்,

மிக

பிrஹத்ரதன்,


வத்சராஜன், ேகாசல மன்னன், சிசுபாலன் மற்றும் பலம்ெபாருந்திய

ஜராசந்தன் ஆகிேயாரும், ேமலும் பல ெபரும் மன்னர்களும், உலகம் முழுவதும்


அருளப்பட்டவேள, ெகாண்ட


உனக்காக அந்தக்

க்ஷத்திrயர்களும்,

வந்திருக்கிறார்கள்.

குறிைய

ெபரும்

அடிப்பார்கள்.

ஓ

வரம் ீ


யாெரல்லாம் அக்குறிைய அடிக்கிறார்கேளா, அவர்களில் ஒருவைர நீ உனது கணவராகத் ேதர்ந்ெதடுக்கலாம்."


795


காட்சியில் வந்த நாயகன் {கிருஷ்ணன்}! - ஆதிபர்வம் பகுதி 189

The Entry scene of the hero (Krishna) | Adi Parva - Section 189 | Mahabharata In Tamil


பாண்டவர்கள், பிராமணர்களுக்கு மத்தியில் இருப்பைத அறிந்த கிருஷ்ணன்,

பலராமருக்கு அைதச் சுட்டிக் காட்டியதும்; வில்ைலப் பார்த்து சில அரசர்களின் ஆைச

ஒழிந்ததும்;

பல


வில்லில்



பங்கமைடந்ததும்; அர்ஜுனன் வில்லில் நாேணற்ற எழுந்ததும்.....




அந்த

ஒருவருக்ெகாருவர் சாதைன

"பிறகு

ேமேலாங்கும்

ெசய்தவர்களாகவும்,

காதுகளில்

இளைமயான வைகயில்

ெபரும்

வைளயங்களால் இளவரசர்கள்,

தங்கைள,


ஆயுத


ெகாண்டிருப்பதாகவும் நிைனத்துக் ெகாண்டு, தங்கள் ஆயுதங்கைளச் சுழற்றிக்


வரத்திலும், ீ

கர்வம்

யாைனகைளப்

ெபாறாைமயுடன்

ேபால


எனேத"


ஒவ்ெவாருவரும் விருப்பத்ேதாடு, நிற்கும்

{மன்மதனின்}



ேபால

அரசன்

அந்த




மகைள

மகள்

தங்கள்

ஒருவர் அரச


ெவல்லும்

உமாைவச்



"கிருஷ்ைண



கூடியிருந்தனர்.


தாக்கப்பட்டு,

796

மதம்

வசப்பட்டு,

எழுந்தனர்.

அழகிலும்,

ெசல்வத்திலும்,

ஒருவைர

ெசால்லிக்ெகாண்டு


ஆன


காமேதவனின்


தங்கள்

அறிவிலும்,


என்று





குலவழியிலும்,

இளைமயிலும்






நிைனவால்


இதயத்ைதத்

ெவல்வதற்காகத்

அந்தப்

குேபரனும்


தங்கள்

ெபாறாைமயுடன் அசுவினி

ெதாைலத்த




யமனும் அந்த

சுபர்ணர்கள்,

ஆதித்யர்கள், மருதர்கள்

நடக்க,



விஸ்வவசுக்கள்,

அங்ேக

பர்வதர்,

(Valadeva_பலேதவன்)


கூடி

வர,

தங்கள்

ைதத்தியர்கள்,


நாரதர்,

கூட


கூடிய முக்கிய கந்தர்வர்களும் அங்ேக வந்தனர். ஹாலாயுதன்


நண்பர்கைளக்

ஸ்வதர்கள்,


அரங்கத்திலிருந்த


ருத்ரர்கள்,

முன்னணியில்


சாரணர்கள்,

சிறந்த

அந்த

குஹ்யர்கள்,

அப்சரஸ்களுடன்

{பலராமன்},

ஜனார்த்தனன்

{கிருஷ்ணன்} மற்றும் மற்ற விருஷ்ணி குல {யாதவ குல} தைலவர்கள்,

அந்தகர்கள்



தைலைமைய

ஏற்ற

மற்ற

யாதவ குடிகளும் அந்தக் காட்சிையக் கண்டு அங்ேக இருந்தனர். திெரௗபதியால் ஈர்க்கப்பட்ட ஐந்து பாண்டவர்களும் மதம் பிடித்த யாைனகைளப் தடாகம் இருந்த

ேபால


அந்தப்


அமர்ந்திருந்தனர்.

சாம்பலால்

மூடப்பட்ட

பாண்டவர்கைளக் கிருஷ்ணன்

தாமைரகளால்

கண்ட

சிறிது



யது

ேநரம்

குல



சிந்தித்தான்.

பிறகு

ராமனிடம் (Valadeva_பலேதவனிடம்) {பலராமன்}, "அது யுதிஷ்டிரன், அது

ீ பமன் , அது ஜிஷ்ணு (அர்ஜுனன்); அது அந்த இரட்ைடயர்கள்," என்று கிருஷ்ணன்



ராமன்

ஆய்ந்து,

கிருஷ்ணைனக்


{பலராமன்}

திருப்தியான மற்ற



கண்ேணாட்டத்துடன்



ேபரன்களும், ேகாபத்தில் தங்கள் உதடுகைளக் கடித்துக் ெகாண்டு, கண்களும்,

இதயங்களும்,

கவனியாமல்,

தங்கள்

நிைனவுகளும்


{திெரௗபதியின்} ேமல் நிைலத்திருக்க, அங்கிருந்த பாண்டவர்கைளக்

கண்கைள

அகல

விrத்து

திெரௗபதிைய

மட்டும் கண்டனர். பலம் ெபாருந்திய கரங்களுைடய பிருைதயின் மகன்களும்

{யுதிஷ்டிரன்,

இரட்ைட வரர்களும் ீ

அர்ஜுனன்},

ீ பமன் ,

{நகுலன்,

சகாேதவன்},

அந்த



திெரௗபதிையக் கண்டு,

காமனின் கைணயால் அடிக்கப்பட்டிருந்தனர். ெதய்வக ீ முனிவர்கள், கந்தர்வர்கள், கூடியிருக்க, ேமளத்தின்

சுபர்ணர்கள்,


ஓைசயும்,




தூவி,

கணக்கற்ற

797

அசுரர்கள்,


மனிதக்

சித்தர்கள்


குலர்களும்

வச, ீ

ஒலிக்க,


புல்லாங்குழலின் அைமதியான இைச எதிெராலிக்க, வைண ீ மற்றும்

சிறு முரசின் இைச அந்த சுற்றுவட்டாரத்ைதேய நிரப்ப ேதவர்களின் ரதம்

உள்ேள

நுைழவதற்கு

இடமில்லாமல்


பிறகு,

கர்ணன், துrேயாதனன், சால்வன், சல்யன், அஸ்வத்தாமன், கிரதன்,

சுனிதன், வக்ரன், கலிங்க மன்னன், பங்கன், பாண்டியன் {பாண்டிய மன்னன்},

ெபௗந்தரன்,

விேதக

மன்னன்,

யவனர்கள்

தைலவன்,

மற்றும் மற்ற மன்னர்களின் மகன்களும் ேபரன்களுமான தாமைரக்

கண் ெகாண்ட அந்த அரசுrைம ெபற்ற இளவரசர்கள், ஒருவர் பின் ஒருவராக, அந்த ஒப்பற்ற அழகுைடய மங்ைகைய அைடய தங்கள் வரத்ைதக் ீ

காண்பிக்கத்

துவங்கினர்.

கிrடங்களாலும்,

மாைலகளாலும், ைக வைளயங்களாலும், மற்ற ஆபரணங்களாலும், அலங்கrக்கப்பட்டு,

ெபரும்


ெபரும்

வரத்துடனும் ீ

இருந்த அந்த இளவரசர்கள், தங்கள் பலமும் சக்தியும் ெவடித்துச் சிதற முயற்சித்தாலும், கற்பைனயில் கூட அந்த இயல்புக்கு மிக்க உறுதியுைடய மன்னர்களில்

வில்லுக்கு

ஆகியவற்ைற வில்லுக்கு

சிலர்,

தங்கள்

நாேணற்ற பலம்,

உபேயாகப்படுத்தி



கல்வி,

தங்கள்


நிபுணத்துவம்,


ஆனால்,

வங்க ீ


"அந்த சக்தி

அந்த

ெசய்த

அவர்கள் தைரயில் தூக்கி வசப்பட்டு, ீ சிறிது ேநரம் அைசவற்றுக் கிடந்தனர். தங்கள் சக்தி விைரயமாகியதால், தங்கள் கிrடங்களும்

மாைலகளும் நழுவ, ெபரு மூச்சு வாங்கி, இனி தங்களால் அந்த

அழகான மங்ைகைய ெவல்ல முடியாது என்று சாந்தமைடந்தனர். அந்த கடினமான வில்லால் தூக்கி விசப்பட்டு, மாைலகளும், ைக வைளயங்களும் அங்ேக




ஏகாதிபதிகளின் முதன்ைமயான ெசன்றான். நாணில்

கைலந்து


ஏகாதிபதிகள் இல்லாமல்,

துயைரக்

அவ்வில்ைல

கைணகைளப்

அந்த

துயர்

கிருஷ்ைணைய

துக்கத்துடன்

கண்ட

கர்ணன்,

ெபரும்

வில்லிருக்கும்

ெபாருத்தினான்.

தூக்கி,



வில்ைலச்


ெகாண்டனர். அந்த

சுமப்பவர்களில்


நாேணற்றி,


மகனும்,

அந்த சூத

குலத்ைதச் ேசர்ந்தவனுமான கர்ணன் ெநருப்ைபப் ேபால அல்லது ேசாமைனப் குறிைய

ேபால

அடிக்கத்

அல்லது

வந்தது

தீர்மானித்தைதக்

முதன்ைமயானவர்களான அடிக்கப்பட்டு,

சூrயேன


கண்ட


அந்தக்



விழுந்ததாகேவ

ேபால,

அந்தக்

நிைனத்தனர்.

குறி

ஆனால்,

கர்ணைனக் கண்ட திெரௗபதி சத்தமாக, "நான் ஒரு சூதைன எனது


798


தைலவனாகக்

ெகாள்ள

மாட்ேடன்."



கர்ணன், எrச்சலுடன் சிrத்து, ேமல்ேநாக்கிச் சூrயைனப் பார்த்து,

வட்டமாக வைளக்கப்பட்ட வில்ைல ஒருபுறமாகத் தூக்கி ஏறிந்தான். பிறகு பல க்ஷத்திrயர்களும் அந்த சாதைனையக் ைகவிட்ட பிறகு,

தமேகாசனின் மகனான, யமனுக்கு ஒப்பான அந்த சிறப்பு மிகுந்த

ேசதி நாட்டு மன்னன் சிசுபாலன், வரத்துடன் ீ உறுதி பூண்டு, அந்த வில்லுக்கு

நாேணற்றும்

ெபருமுயற்சியில்,

முழங்கால்

மடிந்து

பூமியில் விழுந்தான். ெபரும் பலமும் சக்தியும் ெகாண்ட மன்னன் ஜராசந்தன், அந்த வில்ைல அணுகி அங்ேக சிறிது ேநரம் அைசவற்ற மைலேபால


அப்படி

அவன்,

தூக்கிெயறியப்பட்டு, விழுந்த

அவனும்

முழங்கால்

மடிந்து


அந்த



அந்த

வில்லால்



விட்டு ெவளிேயறி தனது நாட்டுக்கு ெசன்றுவிட்டான். பிறகு மத்ர மன்னனான ெபரும் வரன் ீ சல்யன், ெபரும் பலத்ைதக் ெகாண்டு,

அந்த வில்லின் நாைணேயற்ற ெபரும் முயற்சி ெசய்து முழங்கால் மடிந்து தைரயில் விழுந்தான். கைடசியாக, உயர்ந்த மதிப்பிற்குrய பலர்



அந்த


சைபயில், ஏளனப்


ேபச்சுக்கு


உள்ளான

ேபாது,

குந்தியின் மகனான ஜிஷ்ணு {அர்ஜுனன்}, அந்த வில்லில் நாேணற்ற விரும்பி,


ெபாருத்தினான்.


கைணகைள

799

அந்த


நாணில்


குறிைய அடித்த அர்ஜுனன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 190 Arjuna it the mark | Adi Parva - Section 190 | Mahabharata In Tamil வில்லில்

நாண்

விவாதித்ததும்;


ெபாருத்த




எழுந்தது

பற்றி

நாேணற்றி

குறிைய

திெரௗபதி அர்ஜுனனுக்கு மாைலயிட்டதும்.....

பிராமணர்கள் அடித்ததும்;

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "எல்லா ஏகாதிபதிகளும் ைகவிட்டதும், பிராமணர்கள் அமர்ந்திருந்த

நாேணற்றுவைதக்

அந்தச்


கூட்டமாக

இடத்திலிருந்து

உயர்

ஆன்ம ஜிஷ்ணு {அர்ஜுனன்} எழுந்தான். இந்திரனின்

பதாைக

நிறத்ைதக்

ேபான்ற

பார்த்தன் {அர்ஜுனன்} வில்ைல

ெகாண்ட


முன்ேனறுவைதக் கண்ட முக்கியமான பிராமணர்கள், ேதால்கைள விரும்பவில்ைல


விரும்பினார்கள். புத்திசாலித்தனமும், ஒருவருக்ெகாருவர்,

தங்கள்

உயர்த்தி

மான்

ஆட்டியபடி,

சத்தமாக ஆர்ப்பrத்தனர். சிலர் இைத மற்றும்

முன்ேயாசைனயும்

"பிராமணர்கேள,





சிலர்

இைத

ெகாண்ட

ெபரும்



சிலர்,

பலசாலியும்,

அதில்


அைடந்தவனுமான, ெகாண்டாடப்படும் க்ஷத்திrயன், சல்யனாேலேய ேபாது,

பயிற்சியில்லாத,

பலவனமான ீ

பிராமண வாலிபன் ஒருவனால் எப்படி அந்த வில்லில் நாண் ஏற்ற முடியும்?

குழந்ைதத்தனமாக

முடிக்கப்படாத என்றால்,

இப்பணியில்

இந்த


காட்சியளிப்பார்கள். வறட்டுப்


அவன்

ஏகாதிபதிகளின் ஏளனமாக

அவன்

ெபருைமயால்

விரும்புகிறான்.

அவன்


ேமற்ெகாண்டிருக்கும்

ெவற்றியைடயவில்ைல


நைகப்பிற்கிடமாகக்

உறுதியற்று,

{கர்வத்தால்}

இந்தப்

800

ெமாத்த

குழந்ைதத்தனமாக,

இக்காrயத்ைதச்


அந்த

ெசய்ய



நாைண ஏற்ற முயற்சிக்காதவாறு அவைனத் தைட ெசய்யுங்கள்" என்றனர். அதற்கு

அல்லது

மற்றவர்கள், நமக்கு

அல்லது

"நாம்

எந்த

ேகலிப்

மrயாைத

ஆட்சியுrைமயில்

ஆளாக மாட்ேடாம்" என்றனர்.

ெபாருளாக்கப்பட குைறவும்

உள்ளவர்களின்

மாட்ேடாம்.

ஏற்பட்டுவிடாது.

அதிருப்திக்கும்

நாம்

சிலர், "யாைனயின் ெபரும் துதிக்ைகையப் ேபால இந்த அழகான வாலிபன்


அவனது

ேதாள்களும்,


ேபால



ெதாைடகளும் நல்ல கட்டுமஸ்துடன் இருக்கின்றன. ஆனால், அவன் அைமதியில்

இமயத்ைதப்

சிம்மத்ைதப் பிடித்த

ேபான்ற

யாைனக்கு

இருக்கிறான். கூடும்.

நைட

ஒப்பாயிருக்கிறது.



பயில்கிறான்.

பலமும்

அவன்

அவனது

அவன்

மதம்

உறுதியுடேனேய



வரம், ீ

நிைறேவற்றக்



இைவ இல்ைல என்றால், அவன் தானாக இக்காrயத்ைதச் ெசய்யத்

துணிந்திருக்க மாட்டான். அது ஒரு புறம் இருக்க, பிராமணர்களால் முடியாதது துறந்து,

இந்த

ெவறும்


காற்ைறேயா


அல்லது


ெவறும்

உணைவத்

பழங்கைளேயா

உண்டு, தங்கள் தவத்ைதச் ெசய்து, இைளத்துப் ேபாய் பலவனமாக ீ இருக்கும் பிராமணர்கள், தங்கள் சக்திையப் ெபாருத்தமட்டில் மிக

பலவான்கேள ஆவர். ஒரு பிராமணன் ெசய்யும் ெசயைல இது சr, இது தவறு என்றும், இந்தப் ெபரும் காrயத்ைத இவனால் ெசய்ய

முடியாது என்றும், இது அருளுைடயது, இது அருளற்றது என்றும்

ஒருவன் குைறத்து மதிக்கக் கூடாது. ஜமதக்னி முனிவrன் மகன் ராமன்

{பரசுராமன்},

மூலம்

அளவற்ற

ேபாrல்


க்ஷத்திrயர்கைளயும்

ேதால்வியுறச் ெசய்திருக்கிறார். அகத்தியர் தனது பிரம்மசக்தியின் ஆைகயால், ஏற்றட்டும்' "அப்படிேய

'இந்த

என்று

கடைல

இைளஞன்


முழுவதுமாகக் அந்த

ெசால்லுங்கள்" என்றனர்.




குடித்திருக்கிறார். சுலபமாக

அந்தப்

அதற்கு

நாண் பலர்,


ெதாடர்ந்து ஒருவருக்ெகாருவர் ேபசிக் ெகாண்ேட இருந்தனர். பிறகு,


அந்த

வில்ைல

அணுகி,

அந்த


மைலையப் ேபால நின்றான். அந்த வில்ைல வலம் வந்து {சுற்றி


801


நடந்து}, வரம் அருளும் ஈசானைன {the lord Isana} வணங்கி, மனதில்



ைகயிெலடுத்தான். துrேயாதனன்,

ருக்மன்,

சல்யன்

அறிவியலிலும்


சுனிதன்,



வக்ரன்,

ஆயுதப்




மகன்,

பயிற்சியிலும்,

அதன்



முடியாத வில்லில், இந்திரனின் மகனான அைனத்து மனிதர்களிலும் முதன்ைம ெகாண்ட அர்ஜுனன், ெபரும் சக்தி ெகாண்டு இந்திரனின் இைளய

தம்பி

ேபால

நாேணற்றினான். குறிைய

(விஷ்ணு

அங்ேக


இருந்த

அக்குறிைய

ேபால),

ஐந்து

கண்


இயந்திரத்தின்

தைரயில் விழ ைவத்தான்.

இைமப்பதற்குள்

துைள


வழியாகத்

பிறகு அங்ேக ெபரும் கூச்சலும் ஆர்ப்பrப்பும் வாைன நிைறத்து, அந்த


எதிrகைள ேதவர்கள்

ெபரும்

அழிப்பவனான

பூமாr

இைரச்சைல



ஏற்படுத்தியது.

{அர்ஜுனனின்}


அந்த



தங்கள் ேமலாைடைய எடுத்து மகிழ்ச்சியுடன் ஆட்டத் ெதாடங்கினர். ெவற்றி

அைடயாத

மனத்தளர்ச்சியாலும் வானிலிருந்து மைழெயனப்


ேசாகமான


அந்த

ெபாழிந்தது.

துன்பத்தாலும்



இைச

உச்சrத்தனர்.


வல்லுனர்கள்

முழுவதும் இைசக்க

ஆரம்பித்தார்கள், பாடகர்களும் அறிவிப்பாளர்களும் இனிய குரலில் (சாதைன

ெசய்த

வரைன) ீ

வாழ்த்தினார்கள்.

எதிrகைள

அழிப்பவனான துருபதன், அர்ஜுனைனக் கண்டு மிகுந்த மகிழ்ச்சி

ெகாண்டான். அச்சந்தர்ப்பத்தில் அந்த ஏகாதிபதி தனது பைடையக் ெகாண்டு

அந்த

உச்சத்ைதெயட்டிய {தர்மவான்களில்}


அரங்கத்ைதவிட்டு திரும்பினான். குறிைய

வரனுக்கு ீ

உதவ

ேபாது,

அறம்


அந்த



இரட்ைடயர்களுடன்,

அகன்று


அடித்தைதக்


தங்கள்

ேபால

கண்ட

கிருஷ்ைண




தற்காலிக

இருந்த

ஆரவாரம்

அந்த

இல்லத்திற்குத்

பார்த்தன்




மகிழ்ச்சியுற்று, ெவள்ளுைட அணிந்து, மலர் மாைலயுடன் அந்தக் குந்தியின்

மகைன


அணுகினாள்.

ெவன்று,



சாதைன

ெவற்றியுடன்

புrந்து

இருந்த

அர்ஜுனைன அைனத்து பிராமணர்களும் வாழ்த்தி வணங்கினார்கள்.


802


தனக்கு

மைனவியானவள்

மிக

ெநருக்கமாகத்

ெதாடர,

{அர்ஜுனன்} ேவகமாக அந்த இடத்ைதவிட்டுச் ெசன்றான்.


803

அவன்


பாண்டவர்கைள அைடயாளம் காட்டிய கிருஷ்ணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 191

320

Krishna traced Pandavas | Adi Parva - Section 191 | Mahabharata In Tamil


ீ மன்னர்கள் ேகாபம் ெகாண்டு துருபதைனக் ெகால்லத் துணிவதும்; பமனும் , அர்ஜுனனும்

ேபாருக்குத்

துணிந்து

நிற்பைத

பலராமனும் ேபசிக் ெகாள்வதும்.....



"(குறிைய


கிருஷ்ணனும்

அடித்த)

பிராமணனுக்குத்



தனது மகைள அளிப்பதற்கு மன்னன் (துருபதன்) தனது விருப்பத்ைத ெவளியிட்ட

ேபாது,

ஏகாதிபதிகள் ெபரும்

ஒருவைர

ேகாபம்

கூட்டத்ைதப் அவனது

அந்தச்

ஒருவர்


புல்ெலன

மகைள



மதித்து,


"நம்ைமக்


இந்த


திடீெரனப்

கடந்து,

நம்



அளிக்க

விரும்புகிறான் இந்தத் துருபதன்! ஒரு மரத்ைத நட்டு ைவத்து, அது கனி

ெகாடுக்கும் சமயத்தில்

நம்ைம

மதிக்கவில்ைல;

அைத ெவட்டுகிறான்.


அவைன

அந்தப்

நாம்

பாவி


விடுேவாம். அவனது வயதின் காரணமாக நாம் ெகாடுக்கும் ெபரு மதிப்ைபேயா, இப்படிப்பட்ட அவமதித்த

வணக்கத்ைதேயா

தீய

அந்தப்

ெபறும்

குணங்களுக்காக, பாவிைய,

தகுதி



அவனுக்கில்ைல.

மன்னர்கைளயும்


ேசர்த்துக்

ெகால்ேவாம்.

அைனத்து ஏகாதிபதிகைளயும் அைழத்து, அவர்களுக்கு அற்புதமான உணவு ெகாடுத்து உபசrத்து, கைடசியில் நம்ைம மதிக்கமாட்ேடன் என்கிறான். தனக்கு

ேதவ

சைப

இைணயான

காணவில்ைல?


ேபான்ற

ஒரு


இந்த



கூட்டத்தில்,

கூடவா

அவன்

க்ஷத்திrயர்களுக்கானது

என்ற

804


ேவதத்தின்

முடிவு

நன்கு

அறியப்பட்டது.

ஒரு

க்ஷத்திrயப்

ெபண்ணால் கணவனாகத் ேதர்ந்ெதடுக்கப்பட ஒரு பிராமணனுக்கு எந்த

உrைமயும்

கணவனாக இவைள நாம்

இல்ைல.

இந்த


திரும்பலாம்.

விரும்பப்படாமேலா,

மாது

மன்னர்கேள,

ேதர்ந்ெதடுக்க

தூக்கிப்

இந்தப்

நம்மில்

விரும்பவில்ைல

ேபாட்டுவிட்டு

எனில்,

நமது

ேதசங்களுக்கு

{விரும்பிேயா

விரும்பாமேலா}


ேபராைசயாேலா

ஒருவைரக்

ெபாருத்தவைர,

அவன்

ஏகாதிபதிகளான நமக்கு காயத்ைத ஏற்படுத்திவிட்டான். இருப்பினும் அவைனக் ெகால்லக்கூடாது. நமது நாட்டின் உயிர்கள், ெசல்வங்கள், மகன்கள்,

ேபரன்கள்

உண்ேடா


அைவ



(இவனுக்கு)


இந்தப்

ஏதாவது

ெசல்வெமல்லாம்

பிராமணர்களுக்காகேவ.

ெசய்தாக


பழிக்கு

அஞ்சிேயா, ஒவ்ெவாரு வர்ணத்திற்கும் ெசாந்தமானைத சrயாகப் பராமrக்க

எண்ணிேயா,

இனி

நடக்கப்


இது ேபான்ற முடிவு ஏற்பட கூடாது" என்றனர். ஒருவருக்கு

ஒருவர்



சுயம்வரங்களில்


அந்த

ஏகாதிபதிகளில் புலிகள் ேபான்றவர்கள், இரும்பு கைதகள், ேபான்ற ெபரும் ஆயுதங்களுடன் துருபதைனக் ெகால்ல அவைன ேநாக்கி அங்கும்

இங்குமாக

வில்லம்புகளுடன் கண்ட


அந்தப்

ெபரும்

ேபால

அந்த

விைரந்தனர்.

தன்ைன

பயம்

ேநாக்கிக்



ஏகாதிபதிகளும்


பிராமணர்களிடம்


பாதுகாப்பு

ேவண்டினான். ஆனால், எதிrகைளத் தண்டிக்கும் தகுதி ெகாண்ட ீ (பமனும்

பலம்

அர்ஜுனனும்),


வாய்ந்த மதம்

விைரந்து


பிடித்த வரும்

விரல்களுக்குக்

மூர்க்கமான


யாைனகைளப்


ைகயுைற

அணிந்த


அந்த

ஏகாதிபதிகள், அந்த குரு வம்ச இளவரசர்களிடம் ெபரும் ேகாபம் ெகாண்டு,

ீ பமைனயும் ,

ஆயுதங்கைள உயர்த்தினர்.


அர்ஜுனைனயும்

805

ெகால்ல

தங்கள்





பிடுங்கி,

புrந்த

பலம்


ீ பமன் ,

இடிையப்

ேபான்ற பலத்துடன், ெபரும் யாைனையப் ேபால அருகிலிருந்த ஒரு அதன்

இைலகைள

உதிர்த்தான்.

பிறகு

பிருைதயின் {குந்தியின்} மகனான அந்த பலம் வாய்ந்த கரங்கைளக் ீ ெகாண்ட பமன் , அந்த எதிrகைள அழிப்பவன், கைதயுடன் நிற்கும்

யமேதவன் ேபால அங்ேக மனிதக் காைளயான அர்ஜுனன் அருகில் ைகயில்




தாேன

ெபரும்

சாதைனகைளச் ெசய்தவனாக இருந்தாலும் ெபரும் புத்திசாலியான ஜிஷ்ணு


தனது

அண்ணனின்

ீ {பமனின் }

சாதைனையக்

கண்டு ெபrதும் வியந்தான். சாதைனகளில் இந்திரனுக்கு நிகரான

அவன், அச்சங்கைள உதறித் தள்ளி, தாக்குபவர்கைள ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து ைகயில் வில்லுடன் தயாராக நின்றான். ீ ஜிஷ்ணு {அர்ஜுனன்} மற்றும் அவனது அண்ணன் {பமன் } ஆகிேயாrன்

அருஞ்ெசயைலக் கண்ட ெதய்வக ீ புத்திகூர்ைமயும், புத்திக்ெகட்டாத அருஞ்ெசயல்கைளயும்

ெசய்த

தாேமாதரன்

(கிருஷ்ணன்},

தனது

அண்ணனான ெபரும் சக்தி ெகாண்ட ஹாலாயுதனிடம் (Halayudha = Valadeva

=

பலேதவனிடம்)

{பலராமனிடம்},

"ெபரும்பலம்


சிங்கத்தின் நைடையக் ெகாண்டு, ைகயில் நான்கு முழு முழ {four full Cubit}

நீ ளத்திற்கு

அர்ஜுனன்!

ஓ

ெபரும்

வில்ைல

சங்கர்ஷணா


{பலராமா}

நான்

அந்த

வரேன ீ

வாசுேதவனாக

இருந்தால் இந்த எனது கணிப்பில் சந்ேதகேமமில்ைல, ேவகமாக மரத்ைதப்


பிடுங்கி வரேன ீ

விrேகாதரைனத்

ஏகாதிபதிகைளத்


தவிர

ேவறு

அருஞ்ெசயைலச் ெசய்ய முடியாது. முழு மஹாபாரதம்

துரத்தத்

ீ {பமன் }!

யாரும்

806

தயாராயிருக்கும்

இன்று,

ேபாrல்

இவ்வுலகில்

இது

ேபான்ற


முழு

நான்கு

நடத்ைதயும்,

முழ

அழகான

உயரமும்,

சிங்க

நிறமும்,

நைடயும்,


அடக்கமான

நீ ண்ட

மூக்கும்

ெகாண்டு, தாமைர இதழ்கைளப் ேபான்ற கண்கைள உைடய அந்த மற்ெறாரு இைளஞன், சற்று ேநரத்திற்கு முன் அரங்கத்ைத விட்டுச்

ெசன்றாேன, அவன் தான் தர்மனின் மகன் {தர்ம்புத்திரன் = அறைமந்தன்

= யுதிஷ்டிரன்}. கார்த்திேகயைனப் {முருகைனப்} ேபான்று இருந்த மற்ற

இரு இைளஞர்களும் அஸ்வினி இரட்ைடயர்களின் மகன்கள் என்று நிைனக்கிேறன். பாண்டுவின் மகன்கள் தங்கள் தாய் பிருைதயுடன் {குந்தியுடன்}, அந்த அரக்கு மாளிைகயில் இருந்து தப்பி விட்டார்கள்

என்று நான் ேகள்விப்பட்ேடன்," என்றான். பின்பு, நீ rல்லா ேமகம் ேபான்ற நிறம் ெகாண்ட ஹாலாயுதன் {பலராமன்}, தனது தம்பியிடம்

{கிருஷ்ணனிடம்}, "இைதக் ேகட்டு நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியைடகிேறன்.

எனக்குக் கிட்டிய நற்ேபறினாேலேய, நமது தந்ைதயின்* {வசுேதவrன்} தங்ைகயான

பிருைத

{குந்தி},

ெகௗரவ


முதன்ைமயானவர்களுடன் (மரணத்திலிருந்து) தப்பினாள்," என்றான். ***************************************************************** *பிறந்தான் கர்ணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 111

யாதவர்களுக்குள் அவர்களது தைலவனாக சூரன் என்று ஒருவன் இருந்தான். அவன்

வசுேதவrன்

(கிருஷ்ணனின்

தந்ைத)

தந்ைதயாவான்.


பிருைத என்று அைழக்கப்பட்ட மகள் ஒருத்தியும் இருந்தாள். அவள் இந்த பூமியில்


உள்ளவர்களுடன்

ேபசுபவனாக

ஓ



ஒப்பிடமுடியாத

அவன்,

வந்தவேன, தான்

அளவு

சூரன்

முன்ேப

அழகுைடயவளாக


வாக்கு

உண்ைம

ெகாடுத்திருந்தபடி,

பிள்ைளயற்றிருந்த தனது நண்பனும் ைமத்துனனுமான (தந்ைதயின் சேகாதr

ெபற்ற மகன் = அத்ைத மகன்) குந்திேபாஜனுக்குத் தனது மகைள சுவகாரமாகக் ீ ெகாடுத்தான்......


807


அர்ஜுனனுடன் ேபார் புrவதிலிருந்து விலகினான் கர்ணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 192

322

Karna desisted the fight from Arjuna | Adi Parva - Section 192 | Mahabharata In Tamil


ீ அர்ஜுனன் கர்ணைனப் பின்வாங்கச் ெசய்ததும்; பமன் சல்லியைன ெவன்றதும்; துrேயாதனாதிகைள

ேதாற்றதும்;


யுத்தத்துக்குத்

தயாரான

ஏகாதிபதிகள் கிருஷ்ணனின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்டு அவரவர் இருப்பிடம் ீ திரும்பியதும், திெரௗபதியுடன் பமனும் அர்ஜுனனும் தாங்கள் தங்கியிருந்த குயவனின் வட்டுக்குச் ீ ெசன்றதும்.

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "பிறகு பிராமணக் காைளயrல் சிலர் தங்கள்

மான்

ேதாைலயும்,

கமண்டலங்கைளயும்

ேதங்காய்

{Water

ஆட்டிக்

pot}

ஓட்டினால்


ஆனா

நீ ர்

"அஞ்சாதீர்,

எதிrகளிடம் நாங்கள் சண்ைடயிடுேவாம்" என்றனர். இைதக் ேகட்ட அர்ஜுனன்,


ெசான்ன

பார்ைவயாளர்களாக


புன்னைகத்து, ெகாண்ட


"சற்று

எனது

ேகாபக்கார

சீறும்

ஓரமாக


அந்தப்

பிராமணர்கைளப் நின்று

பாருங்கள்.

நூற்றுக்கணக்கானக்



அந்தப்

நான்

ெபரும்

(இச்சண்ைடைய)

ேநரான

கைணகைள


மந்திரம்

தடுப்ேபன்"


பார்த்துப்



ேபால


அந்தக்



தான்

மணக்ெகாைடயாகப் {சீதனமாகப்} ெபற்ற வில்ைலத் தனது கரத்தில் ஏந்தி,

தனது

அண்ணன்

ீ பமன்

அருகினில்

நிற்க,

மைலெயன

அைசயாது இருந்தான். கர்ணனின் தைலைமயில் அந்த ெவறிமிக்க முழு மஹாபாரதம்

808



ேபாருக்காகக்

சேகாதரர்கள்,

இரு

கூடி

நிற்பைதக்


ெபண்

கண்ட

அந்த

யாைனக்காக

வரச் ீ

எதிr

யாைனைய ேநாக்கி விைரவாக முன்ேனறுவது ேபால அவர்கைள ேநாக்கி முன்ேனறினர்.

ேபாrட


இைதச்

ெசான்ன

அந்த

ஏகாதிபதிகள்,

"ேபாrட

விரும்புவைனக்



ெகால்வது அனுமதிக்கப்பட்டேத" என்று கடுைமயாகக் கூவினார்கள். ேநாக்கி


முன்ேனறினார்கள்.

ஜிஷ்ணுவிடம் வாய்ந்த


மத்ர

யாைனக்காக யாைன

அந்த

மன்னன்


ீ பமைன

ேபால


ெபரும்

ேபாrட

சல்யன்,

சூடாக

ேமாத

ெமல்ல

அசட்ைடயாகவும்

கர்ணன்

ெபரும்


விைரயும்

விைரந்தான்.

பிராமணர்களுடன்

சிரமமின்றியும்,


விைரந்தான்.

யாைனயுடன் ேநாக்கி

சக்தி

பலம்

ெபண்

ெபரும்


ஆரம்பித்து

அதிக

ேபாrல்

ஈடுபட்டுக்ெகாண்டிருந்தனர். விகர்தனனின் {சூrயனின்} மகன் கர்ணன் தன்ைன


வில்ைல



தனது

கண்ட

கூrய




அவைனத்

துைளத்தான். ேவகமதிகமுள்ள அந்தக் கூrய கைணகளின் கடும் சக்தியால் ராேதயன் {கர்ணன்} மயக்கமைடந்தான். பிறகு சுயநிைனவு திரும்பிய

கர்ணன்,

தாக்கினான். கர்ணனும்

பிறகு,

அதிக

ெவற்றிகரமான

அர்ஜுனனும்


ஒருவைர

ெவறித்தனமாகச்

இருவrன்

ைக

கைணகளாேலேய அடித்துக்


லாவகத்தால் மைறந்து

ெகாண்டிருந்ததால்

ேபானார்கள்}.

"எனது

அருஞ்ெசயலுக்கு




ஒருவர்

அழித்துக்



சண்ைடயிட்டார்கள்.

ேபானார்கள்



எதிரான

பாதுகாப்புடன்

எனது

{விைரவாக

அவர்கள் விடுத்த

கைணகைள


பலத்ைதப்

ெகாள்ள

பார்",

எதிர்விைனையக்


"உனது

குறித்துக்

ெகாள்." வரர்களுக்கு ீ மட்டும் ெதrந்த அவர்கள் பrமாறிக் ெகாண்ட வார்த்ைதகள் சக்தியும்

இைவதான்.


அர்ஜுனனின்

நிகற்று


ஆயுத

வலிைமயும்,


மகனான

கர்ணன் உணர்ந்து, மிகவும் சுறுசுறுப்பாகப் ேபாrட்டான். தன்மீ து

அர்ஜுனனால் ேவகமாக ஏவப்பட்டக் கைணகைளத் தடுத்து, உரக்க கத்தினான். அவனது இந்த அருஞ்ெசயைலக் கண்ட பல வரர்கள் ீ


809


ெபரும் ஆரவாரம் ெசய்தனர். பிறகு கர்ணன் தனது எதிர்ப்பாளனிடம், "ஓ


உனது


ஆயுதங்கேள ெகாண்டு சிறந்த



உன்ைன

வந்த

ராமனா


ெமச்சுகிேறன்.


ஆயுத

அறிவியலா?

{பரசுராமனா}?


ேபாrல்


ைவக்கும்.

அல்லது

அல்லது

அச்சுதன்

நீ

ஓய்வறியாத நீ

உருவம்


இந்திரனா?


அல்லது


விஷ்ணுவா? பிராமணனாக மாற்றுருவம் ெகாண்டு உனது ஆயுத

சக்தி அைனத்ைதயும் ெதாகுத்து என்னிடம் ேபார் புrயும் நீ யார்? நான்


கணவைனேயா


{இந்திரைனேயா},

தவிர

{அர்ஜுனைனேயா}




ேபார்

மகன்

அறிவியலும் {பரசுராமனும்}

பல்குணன்

இல்ைல,

இல்ைல.

முதன்ைமயான அருளால்,


ஆதீத

சாதாரண

நான்

ெபற்றிருக்கிேறன்.

பிரம்ம

"ஓ

மனித

நான்,

கர்ணா,

சக்தி

ஆயுதம்

தாங்கிய

மட்டுேம.


ெபௗரந்தர

ேபாrல்

எனது

ெவல்லேவ

தகுதி

நான்

ெகாண்ட



கிrடிையேயா


வாய்ந்தவர்கள் யாரும் கிைடயாது." என்றான். இைதக்ேகட்ட

சச்சியின்

ராமனும்

வரர்களில் ீ குருவின்

ஆயுதங்கைளப் நான்

இருக்கிேறன். அைகயால், வரேன ீ சற்று ெபாறு!" என்றான். ைவசம்பாயணர்

ஆயுத

இங்கு


"(அர்ஜுனனால்)இப்படிச்ெசால்லப்பட்டைத

ேகட்ட

ராைதயால்

சுவகrக்கப்பட்ட ீ மகன் கர்ணன், பிரம்ம சக்தி ெவல்ல முடியாதது என்று கருதினான். ஆைகயால் அந்தெபரும் பலம் வாய்ந்த ரத வரன் ீ ேபாrலிருந்து விலகினான். அேத


களத்தின்

ேவறு

பகுதியில்,

ேபாrல்

நிபுணத்துவமும், ெபரும் பலமும், திறைமயும் ெபற்ற ெபரும் பலம்

ீ வாய்ந்த வரர்களான ீ சல்யனும் விrேகாதரனும் {பமனும் } ஒருவருக்கு

ஒருவர் சவால் விட்டு, மதம் பிடித்த இரு ெபரும் யாைனகள் ேபால ேமாதிக்


இறுகப்

பற்றிய

ைக


கால்

முட்டிகளுடன் ஒருவைர ஒருவர் பலமாக அடித்துக் ெகாண்டனர். ஒருசமயம்

ஒருவைர

ஒருவர்

தள்ளிக்ெகாண்டும்,

ஒரு

சமயம்

அருகில் இழுத்துக் ெகாண்டும் இருந்தனர். அவர்களுக்குள் அடித்துக்


810


ெகாள்ளும் ேபாது கற்கள் விழும் ஒலி ேகட்டது. சில ெநாடிகளுக்கு அப்படிேய



பிறகு

குரு

குல

ீ வரனான ீ பமன் சல்லியைனத் தனது கரங்களில் உயரத் தூக்கி சுற்றி தூரமாக அடி

ஏறிந்தான். அந்த

படாதவாறு

அப்படி

ைகலாவகத்தின்

ஆச்சrயப்படுத்தினான். இப்படி


அச்சத்திற்குள்ளாகினர்.

"நிச்சயமாக

{வரர்கள்} ீ .


வசிக்கிறார்கள்

தூக்கிெயறிந்து

சாதைனயால்)

அவர்கள் இந்த

என்ன

கர்ணன்

ஏகாதிபதிகள் விைரவாக




(தனது


வசப்பட்டும், ீ

மற்ற

ீ பமேசனன் , அதிக


சல்லியைனத்

தூக்கி

ீ படிக்கப்பட்டதும் , ெகாண்டு,

மனிதக்



ீ பமைனச்


அபாரமானவர்கள்


எங்கு


ராமன்

கண்டறிய

{பரசுராமன்}, துேராணர், பாண்டுவின் மகன் கிrடி ஆகிேயாைரத் தவிர,

யாரால்


மகனான

கர்ணைன

எதிர்ெகாள்ள


ேதவகியின் மகன் கிருஷ்ணன், சரத்வனின் மகன் கிருபைரத் தவிர,

ேபாrல் யாரால் துrேயாதனைன எதிர்ெகாள்ள முடியும். வரர்களான ீ பலேதவன்

அல்லது



மகனான

ீ விrேகாதரைனத் {பமைனத் } தவிர யாரால் ெபரும் பலம் ெகாண்ட

சல்லியைனத்

தூக்கிெயறிய



இந்தப்

பிராமணர்களுடனான ேபாrலிருந்து நாம் விலகுேவாம். நிச்சயமாக பிராமணர்கள்


புrந்தவர்களாக



எக்காலத்திலும் பாதுகாக்கப்பட ேவண்டும். முதலில் இவர்கள் யார் என்பைத

அறிேவாம்;

அைதக்

கண்டறிந்துவிட்டால்

உற்சாகமாகப் ேபார் புrயலாம்" என்றனர். ைவசம்பாயணர்

ீ "பமனின்


இந்த

நாம்

அருஞ்ெசயைலக்

கண்ட கிருஷ்ணன், இவர்கள் இருவரும் குந்தியின் மகன்கேள என்று நிைனத்தான். மங்ைக

பிறகு

அங்கு

நியாயமான

ெபறப்பட்டிருக்கிறாள்" சண்ைடையக்


முைறயிேலேய

என்று

ைகவிடுமாறுத்

சண்ைடயிலிருந்து


ஏகாதிபதிகளிடம், (இந்தப் அந்த

தூண்டினார்.

விலகியதால்

ேபார்

பிராமணனால்)

ஏகாதிபதிகளிடம்

அந்த

நிைறவு

"இந்த


ெபற்றது.

பிறகு

அந்த ஏகாதிபதிகளில் சிறந்தவர்கள், மிகவும் அதிசயித்து, தங்கள் தங்கள்

நாடுகளுக்குத்



811

அங்ேக

வந்திருந்தவர்கள்,


"விழாவின்

முடிவு


ெவற்றிையத்

தந்தது.

பாஞ்சால இளவரசி ஒரு பிரமாணனுக்கு மணமகளானாள்" என்று ெசால்லிச்


ேதாலாைடகைள ீ பமனும் ,

மான்

உடுத்தியிருந்த

தனஞ்ெசயனும்



சிரமப்பட்டு

மற்ற



சூழப்பட்ட

அந்தக்கூட்டத்திலிருந்து

{அர்ஜுனனும்}

ெவளிேய



சின்னாபின்னமாக சிைதக்கப்பட்ட {And those heroes among men, mangled by the enemy என்கிறார் கங்குலி} அந்த வர ீ மனிதர்கள், அக்கூட்டத்திலிருந்து

ேமகத்தின்

மைறவியிலிருந்து

ெவளிப்படும்

நிலவும்


ேபால ெவளிேய வந்து, கிருஷ்ணனால் ெதாடரப்பட்டார்கள்.

அேத ேவைளயில் குந்தி, பிச்ைசெயடுத்து திரும்ப ேவண்டிய ேநரம் கடந்தும்

தனது




வராததால்

தனது



மனக்கலக்கம்

ஏதும்

தீைம

ேநர்ந்திருக்குேமா என எண்ணத் ெதாடங்கினாள். ஒரு ேநரம், அவள் தனது

கண்டு

பிள்ைளகைள ெகாண்டு,

நிைனத்தாள்.


அடுத்து,

சக்திகைளப்



ஏேதனும்

தீய




ேபாட்டனேரா


தங்கள்

ஏமாற்றி

என்று

மாய


ெகான்றுவிட்டனேரா என்று நிைனத்தாள். பிறகு தன் பிள்ைளகள் மீ திருந்த பாசத்தால், அவள் தனக்குத் தாேன, "இப்படி வழிகாட்டிய

(பாஞ்சாலத்திற்கு தனது மகன்கைள வழிநடத்திய) சிறப்பு மிகுந்த வியாசர்


பார்த்தாள்.


புத்தியுைடயவரா?"


தாமதமாக,


ேமகமூட்டமான

நாளில்,

சூழ

ேமக

என்ெறல்லாம்

பிற்பகலின்

வந்த

மைறவில்

ஜிஷ்ணு





ெவளிவரும்

சூrயைனப் ேபால அந்தக் குயவனின் வசிப்பிடத்தில் நுைழந்தான்.


812


அம்மா பிச்ைச ெகாண்டு வந்ேதாம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 193 Ma! We have brought alms | Adi Parva - Section 193 | Mahabharata In Tamil


ீ 'பிச்ைச ெகாண்டு வந்ேதாம்' என்று ெசால்லிய பமன் மற்றும் அர்ஜுனனின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட குந்தி 'அைனவரும் ேசர்ந்து அனுபவியுங்கள்' என்று ெசான்னதும்;

ெகாண்டதும்;

யுதிஷ்டிரனும் வியாசர்



திெரௗபதிையக்

நிைனவு


கூர்ந்து,

ேபசிக்


அைனவருக்கும் திெரௗபதி ெபாது மைனவி என்று யுதிஷ்டிரன் தீர்மானித்ததும்; கிருஷ்ணன் குயவன் வட்டிற்கு ீ வந்ததும்



"பிருைதயின்


அந்தச்


சிறப்புவாய்ந்த குயவனின்


திரும்பியதும்,

தங்கள்

அணுகினர்.

தாைய


முதன்ைமயான அவர்கள், தங்கள் தாயிடம்

யக்ஞேசனிைய


அன்று


அைடந்த பிச்ைச என்று


அைறயின் உள்ேள இருந்த குந்தி, தனது

பாராமல்,


"(நீ ங்கள்

அைடந்தைத)

அைனவரும் ேசர்ந்து அனுபவியுங்கள்' {enjoy ye all (what ye have obtained)} என்றாள். சிறிது ேநரம் கழித்து கிருஷ்ைணையக் {திெரௗபதிையக்}

கண்டு,

"அய்ேயா, நான் என்ன ெசால்லிவிட்ேடன்?" என்று பாவம் குறித்த அச்சத்தால் துயர்ெகாண்டாள் {குந்தி}. அச்சூழ்நிைலயில்





பற்றி,

{துருபதனின்} பிச்ைச

இருந்த


மகைள




வந்ேதாம்

என்று

விடுவிப்பது

உனது என்னிடம்

என்று


யக்ஞேசனியின் அணுகி,

எப்படி

"மன்னன்

யக்ஞேசனனின்

தம்பிகள்,


ெசால்லினர்.

ஓ

மன்னா

{யுதிஷ்டிரா}, நான் அதற்குச் சrயாக, 'நீ ங்கள் ெகாண்டு வந்தைத அைனவரும் ேசர்ந்து

அனுபவியுங்கள்'

காைளேய

{யுதிஷ்டிரேன},


ெசால்லிவிட்ேடன்.

எனது

ேபச்சு

ஓ

எதனாலும்

குருகுலத்தின் ெபாய்யாகாது

என்பைதயும், {எனது ெசால் ெபாய்யாகக்கூடாது} பாஞ்சால மன்னனின் மகள்


813


எைதச் ெசய்தால் அவைளப் பாவம் அணுகாது என்பைதயும், அவள் எப்படி அெசௗகrயம் அைடயாமல் இருப்பாள் {and how also she may not become

uneasy} என்பைதயும் எனக்குச் ெசால்" என்றாள் {குந்தி}. ெதாடர்ந்தார்,

ைவசம்பாயணர் மனிதர்களில்

வரனும் ீ ,


குருகுலக்

தனது

ெகாழுந்துகளில்

தாயால்


முதன்ைமயானவனும்,

புத்திகூர்ைம உைடயவனுமான மன்னன் (யுதிஷ்டிரன்), சிறிது ேநரம் சிந்தித்த

பிறகு, குந்திையத் ேதற்றி, தனஞ்ெசயனிடம் {அர்ஜுனனிடம்}, "ஓ பல்குணா

{அர்ஜுனா}, உன்னால் யக்ஞேசனி {திெரௗபதி} ெவல்லப்பட்டாள். ஆைகயால், நீ

அவைளத்


ெசய்து

ெகாள்வேத முைறயாகும்.

ஓ எதிrகைள

நிைலத்து எதிர்ப்பவேன, புனித ெநருப்ைப மூட்டி, முைறயான சடங்குகளுடன் அவளது கரத்ைதப் பற்று" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

இைதக் ேகட்ட அர்ஜுனன், "ஓ மன்னா, பாவத்தில் என்ைனப் பங்குெகாள்ள

ைவக்காேத. உனது விருப்பம் அறத்திற்கு ஆறுதலாக இல்ைல. அது பாவிகள் பின்பற்றும் வழியாகும். முதலில் நீ யும், அதன்பிறகு ெசயற்கrய சாதைனகள் ெசய்யும்

பலம்






நான்

ெகாண்ட

ெசய்து

814


ெகாள்ள



ெசய்ய



நகுலனும்,


ெபரும்

ெசயல்

புrயும்



ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டும். ஓ ஏகாதிபதிேய {யுதிஷ்டிரேன}, விrேகாதரனும் ீ {பமனும் }

நானும்,

இரட்ைடயர்களும்,

ஏன்

இந்த

மங்ைகயும்

கூட

உனது

கட்டைளக்காகக் என்றும் காத்திருப்ேபாம். நிைலைம இப்படி இருக்கும் ேபாது, எைதயும் சிந்தித்த பிறகு ெசய்தல்

நலம்.


கீ ழ்ப்படிபவர்கேள. நீ விரும்பியவாறு எங்களுக்குக்

அைனவரும் உனக்குக்

கட்டைளயிடு" என்றான்

{அர்ஜுனன்}. ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "மrயாைதயும் பாசமும் நிைறந்த ஜிஷ்ணுவின்



ேகட்ட



பாஞ்சால இளவரசிைய ேநாக்கித் தங்கள் பார்ைவையச் ெசலுத்தினர். அந்தப் பாஞ்சால

இளவரசியும்

இளவரசர்க்ள




கிருஷ்ைணைய {திெரௗபதிைய}

அந்தச்


பிறகு,



அந்த


தங்கள் ஒவ்ெவாருவைரயும்

பார்த்துக் ெகாண்டனர். பிறகு அைனவரும் அமர்ந்து திெரௗபதிைய மட்டுேம நிைனத்தனர். உண்ைமயில், அளவில்லா சக்தி ெகாண்ட அந்த இளவரசர்கள் அைனவரும்

திெரௗபதிையப்

ேபாது,


காமேதவன்


இதயத்தின் ேமல் பைடெயடுத்து, அவர்களது உணர்வுகைள ெநாறுக்கினான். பகட்டான அழகு ெகாண்ட அந்தப் பாஞ்சாலிைய, பூமியில் உள்ள அைனத்து ெபண்களுக்கும் அைனத்து

ேமலாக பைடப்புக் கடவுள் வடித்திருந்தான். அவளது அழகு


ெகாள்ைளயடிக்கும்.


மகனான

யுதிஷ்டிரன், தனது தம்பிகைளக் கண்டு, அவர்களின் மனதில் என்ன ஓடுகிறது என்பைதப்

புrந்து


துைவபாயணrன் அந்த மன்னன், அவர்களிடம்,


உடேன

அந்த

மனிதக்


காைள


நிைனவுகூர்ந்தான்.

தம்பிகளுக்கு மத்தியில் ஏற்படும் பிrைவ

பிறகு

எண்ணி அஞ்சி,

"இந்த அதிர்ஷ்டம் ெகாண்ட திெரௗபதி, நம் அைனவருக்கும்

ெபாது மைனவியாக இருப்பாள்" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}. ைவசம்பாயணர்


"பாண்டுவின்


தங்களில்

மூத்த

சேகாதரன் இவ்வார்த்ைதகைளச் ெசான்னைதக் ேகட்டு, ெபரும் மகிழ்ச்சியுடன் அவ்வார்த்ைதகைள மனதில் ேபாட்டு சுழற்றிக் ெகாண்டனர். விருஷ்ணி குல நாயகன்

(கிருஷ்ணன்,

நாயகர்களாக

தான்



இருக்க


கண்ட

ஐவரும்

என


குரு

குல

ெகாண்டு),

ேராகிணியின் மகனுடன் (பலேதவனுடன்) {பலராமனுடன்} அந்தமனிதர்களில் முதன்ைமயானவர்கள்

தங்கியிருக்கும்

குயவனின்



கிருஷ்ணனும், பலேதவனும் அங்ேக வந்ததும், அந்தக் குயவனின் இல்லத்தில்


815


நல்ல உடற்கட்டும்,

நீ ண்ட

கரங்களும்

ெகாண்ட

(யுதிஷ்டிரன்)

அஜாதசத்ரு

அமர்ந்திருக்க, அவைனச் சுற்றி அவனது தம்பிகள் ெநருப்பின் பிராகசத்ேதாடு

அமர்ந்திருப்பைதக் கண்டனர். பிறகு வாசுேதவன் அறம் சார்ந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயான,

அஜாமித


{யுதிஷ்டிரனின்} பாதங்கைளத்

வந்த


"நான்

குந்தி


கிருஷ்ணன்"


யுதிஷ்டிரைன அணுகிய ேராகிணியின் மகனும் அைதேய ெசய்தான் {பாதம்

பணிந்தான்}. கிருஷ்ணைனயும், பலேதவைனயும் கண்ட பாண்டவர்கள் ெபரும் மகிழ்ச்சிைய


ெவளிக்காட்டினர்.

ஓ

பாரத


முதன்ைமயானவேன

அதன்பிறகு, அந்த யது குல நாயகர்கள் தங்கள் தந்ைதயின்

சேகாதrயான



பாதத்ைதயும்

அஜாதசத்ரு

{யுதிஷ்டிரன்},

ெதாட்டனர்.

கிருஷ்ணைனக்

குருகுலத்தின்

கண்டு

நலம்

விசாrத்த பிறகு, "ஓ வாசுேதவா, மாற்றுருவில் வாழ்ந்து வரும் எங்கைள

எப்படி நீ கண்டுபிடித்தாய்?" என்று ேகட்டான். அதற்கு வாசுதேவன் சிrத்துக் ெகாண்ேட,

"ஓ மன்னா, ெநருப்ைப மைறத்தாலும், அைத அறிய முடியும்.

பாண்டவர்கைளத் தவிர இப்படிப்பட்ட பலத்ைத யாரால் பயன்படுத்த முடியும்?

எதிrகைளத் தடுப்பவர்கேள, பாண்டுவின் மகன்கேள, உங்களது நற்ேபறால் மட்டுேம

நற்ேபறால்


அந்த


ஆேலாசகர்களும்,

கடும்



அக்காrயத்தில்

தப்பின ீர்கள்.

தீய

மகனும்,


உங்களது அவனது


அருளப்பட்டிரு! குைகயில் இருக்கும் ெநருப்பு படிப்படியாக வளர்ந்து, சுற்றிலும்

பரவுவது ேபால வளைமைய ெபருக்கிக்ெகாள். எந்த ஏகாதிபதியும் உன்ைன அைடயாளம் காணாதபடி, நாங்கள் எங்கள் குடிலுக்குச் ெசல்கிேறாம்," என்று ெசால்லி, யுதிஷ்டிரனிடம் விைடெபற்று, குன்றாத வளைமயுள்ள கிருஷ்ணன், தன்னுடன்

பலேதவைனயும்



அந்தக்


வசிப்பிடத்தில் இருந்து விைரவாக ெவளிேயறினான்.


816


ஒளிந்திருந்தான் திருஷ்டத்யும்னன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 194 Dhrishtadyumna Concealed | Adi Parva - Section 194 | Mahabharata In Tamil


பாண்டவர்கள் வசிக்கும் குயவன் வட்டில் ீ திருஷ்டத்யும்னன் ஒளிந்திருந்ததும்; பாண்டவர்கள்


வழிகாட்டுதல்படி திெரௗபதி பிrத்துக் அறிந்து

ெகாண்ட

வந்த




துயரத்துடன் பிதற்றியதும்.....

ைவசம்பாயணர் அர்ஜுனனும்) பாஞ்சால




பிட்ைசைய

"குருகுல



பrமாறியதும்;

விஷயம்

திரும்பியதும்;


ீ (பமனும்

இளவரசர்கள் நடந்து

ெசல்ைகயில்,

திருஷ்டத்யும்னனும்


ெதாடர்ந்தான். தனது பணியாட்கள் அைனவைரயும் அனுப்பிவிட்டு, அந்தக்


பாண்டவர்களுக்குத் எதிrகைள திரும்பி,

ெதrயாமல்


இரட்ைடயர்களும்,

இல்லத்தில் ீ பமனும் ,

மாைல


ேநர

ஏேதா


ஒரு


அர்ஜுனனும்,

பிச்ைசைய



பிறகு,







817


பிறகு

அன்பான

ெகாண்ட

குந்தி,

மகளிடம் "ஓ

ஒரு

இதயம்


{திெரௗபதியிடம்},

இனிைமயானவேள, பங்ைக

இதிலிருந்து

நீ

முதலில் எடுத்து,



ெகாடுத்துவிடு.

உண்ண


திருஷ்டத்யும்னன் ஒளிந்திருந்து பார்த்தல்

உண்ணக்

விரும்புபவர்களுக்கு ெகாடு,

நமது

விருந்தினர்களாக வருபவர்களுக்குக் ெகாடு. மீ தத்ைத இரு பங்காகப்

ீ பிr. ஒரு பங்ைக பமனுக்குக் ெகாடு. ஓ இனிைமயானவேள, இந்த அழகான

நிறம்

ெகாண்ட

ீ {பமன் }

இைளஞன்


மன்னனுக்கு நிகராக இருந்து, ெபரும் தீனி தின்பவனாவான். மறு

பாதிைய ஆறு பங்குகளாக இட்டு, இந்த நான்கு இைளஞர்களுக்கும், ஒன்ைற எனக்கும், ஒன்ைற உனக்கும் எடுத்துக் ெகாள்" என்றாள்.

பிறகு, தனது மாமியாrன் இந்த அறிவைர வார்த்ைதகைளக் ேகட்டுக் ெகாண்ட அந்த இளவரசி, அவள் வழிகாட்டியபடி அைனத்ைதயும்

மகிழ்ச்சியுடன் ெசய்தாள். அந்த வரர்கள் ீ அைனவரும் கிருஷ்ைண {திெரௗபதி} தயார் ெசய்த உணைவ உண்டனர். பிறகு, மாத்rயின் மகனான

ெபரும்

ெசயல்புrயும்

புல்லினால்

{தர்ப்ைபப்


கிடத்திக்


புல்லினால்}படுக்ைக



சகாேதவன்,

மற்றவரர்கள் ீ ெகாண்டு


அைமத்து,


உறங்கினர்.

முதன்ைமயானவர்கள்

மான்

தங்கள்

குசப்

அதில்

ேதாலில்

அந்தக்

குரு

தைலகைளத்

ெதற்ேக ைவத்து படுத்திருந்தனர். குந்தி அவர்களின் தைலமாட்டில் படுத்துக்


கால்மாட்டில்


பாண்டுவின் அவர்களின்

கிடந்தாலும் குருகுலக்



கால்


மாட்டில்

அவளது

குசப்

எண்ணவில்ைல. ஆரம்பித்தனர்.

பிறகு

ஒரு


புல்லில்

அந்த

அந்தக்

துயர்


பைடையத்


{தர்ப்ைபப்

புல்லில்}



அந்த


ேபச

மrயாைத

தைலைம

818


கிருஷ்ைண,

தைலயைணயில்லாமல்


காைளகைளக்



குைறவாக



இருந்த

ஒவ்ெவாருவரும்,

ஆயுதங்கைளக்

ேபார்க்ேகாடrகள் உற்சாகமாக




ரதங்கைளக்



மைறவிடத்திலிருந்து) ேகட்டான்.




அவர்கள் இருந்த

வாட்கள்,


கைணகள்,

ேபசியது


ேபசிய


மகன்


ெவளிப்பட்டு,


(தனது

எல்லாவற்ைறயும் கிருஷ்ைணைய

{திெரௗபதிைய} அந்த நிைலயிேலேய கண்டனர். காைல



திருஷ்டத்யும்னன் தனது மைறவிடத்திலிருந்து நடந்தது



இரவில்

அந்த


ேபசிக் ெகாண்டைதக் குறித்தும் துருபதனிடம் விrவாகத்

ெதrவிக்க

மிக


ெசன்றான். பாண்டவர்கள்தான் தனது மகைளத் தூக்கிச்


ெசன்றார்கள் மன்னன்

இருந்தான். அந்த

"எனது

என்பைத



சிறப்புமிகுந்த கிருஷ்ைண

துயருற்று

திரும்பியதும்


எங்ேக

அறியாத


ெசன்றாள்?

யார்

அவைளத் தூக்கிச் ெசன்றது. ஒரு சூத்திரேனா அல்லது


இைடநிைல

ேசர்ந்தவேனா

அல்லது

வம்சாவளிையச்

கப்பம்

கட்டும்

ைவசியேனா எனது மகைளத் தூக்கிச் ெசன்று, தனது அழுக்கான பாதத்ைத எனது தைலயில் ைவக்கவில்ைல அல்லவா? ஓ மகேன, சுடுகாட்டில் பூக்குவியல் இைறக்கப்படவில்ைல அல்லவா? உயர்ந்த குல

க்ஷத்திrயேனா

அல்லது

அதனினும்


குலத்தாேனா

{பிராமணேனா} எனது மகைள அைடந்தானா? சாதாரண வம்சத்ைதச் ேசர்ந்த எவனும் கிருஷ்ைணைய {திெரௗபதிைய} ெவன்று அவனது இடது

மகேன,

காைல

எனது

எனது

ேசர்ந்திருந்தாள்

மகள்


ைவக்கவில்ைல

அல்லவா?

ஓ

மனிதர்களில் முதன்ைமயான பார்த்தனிடம்


நான்


மகிழ்ேவன்,

துயருற

மாட்ேடன். ஓ உயர்ந்தவேன, உண்ைமையச் ெசால், இன்று எனது மகைள

ெவன்றவன்



எவன்?

மகனின்


{பாண்டுவின்}

819





தான்

இருக்கிறார்களா?

வில்ைல


பார்த்தனா {அர்ஜுனனா?}" என்று ேகட்டான்.


820

குறிைய

அடித்தவன்


திருமண விருந்து தயார்! - ஆதிபர்வம் பகுதி 195

The Nupital Feast is ready | Adi Parva - Section 195 | Mahabharata In Tamil

(ைவவாஹிக பர்வம்)


ெசான்ன

விபரங்கைளக்

ேகட்ட



உறுதி ெசய்ய ஒரு புேராகிதைர அனுப்பியது; யுதிஷ்டிரன் புேராகிதைரக் கடிந்து ெகாண்டது; துருபதன் மற்ெறாரு தூதுவைர அனுப்பியது...

ைவசம்பாயணர் "தனது







அந்த

{திருஷ்டத்யும்னன்},


"மான்

ெபrய

கண்களுடனும்,


யாரால்


ெவல்லப்பட்டாள்





விற்களில்

சந்திரகுல






திருஷ்டத்யும்னன், தனது


வில்லுக்கு

ேதால்

சிவந்த



உயரத்தில் இருந்த குறிைய தைரயில் வழ்த்திய ீ இைளஞன், அவன் ெசய்த

சாதைனக்காக

அவைனக்



முதன்ைமயானவர்களால் ேவகமாக சூழப்பட்டான். எதிrகைளக் காணப் ெபாறுக்காமலும், ெபரும் சக்தியுடன் கூடிய

ெசயல்பாடுகளுடனும் ஆரம்பித்தான்.

அவன்


தாங்கியிருக்கும்


தைலவைனப்

ெதாடரும்

தனது


மத்தியில் ேபால,

ெவளிக்காட்ட


இடிையத்

பிராமணர்களாலும்,

முனிவர்களாலும் அவன் {அர்ஜுனன்} சூழப்பட்டிருந்தான். கூட்டத்தின் பின்

ெபண்

யாைனெயன,


{திெரௗபதி}, அந்த மான்ேதால் உடுத்திய இைளஞைனப் பிடித்துக் ெகாண்டு மகிழ்ச்சியுடன் பின்ெதாடர்ந்தாள். அக்காட்சிையக் காணப் ெபாறுக்காத அங்ேக


ேவெறாரு

வரன் ீ

ேகாபத்துடன், மரத்ைதப்

ேபாrட

பிடுங்கி


அந்த

மன்னர்

கூட்டத்திடம் விைரந்து, உயிrனங்கைள அடிக்கும் யமைனப் ேபால


821



{அம்மரத்ைதக்

அடித்தான்.

ஓ


ஏகாதிபதிேய!





அந்தக்

அங்ேக

அங்ேக

அந்த


ஒரு



நிலைவயும்

இரு


வலமுமாக


சூrயைனயும்

ெசன்ற

ெவளிேய}

இடமும்

ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய,

அரங்கத்ைதவிட்டுச் {நகருக்கு




ேபால

புறநகrல்

இல்லத்துக்குச்


ஒரு

ெபண்

{குந்தி} ெநருப்ைப மூட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள். அவைள அவர்களின் தாய்

என்று



அவைளச்


அமர்ந்திருந்தார்கள்.

அந்த

{திெரௗபதிையயும்}

அவ்வாேற

அவளது

சுற்றி

பாதம்


இரு






வணங்கி, ெசய்யப்

{குந்தியிடம்}

அவைள

மூன்று ேபால

அணுகி

கிருஷ்ைணையயும்

பணித்தனர்.

பிறகு

ஒப்பைடத்துவிட்டு,

அந்த

மனிதர்களில் முதன்ைமயானவர்கள், பிச்ைச எடுக்க ெவளிேய ஒரு சுற்றுக்கு ெசன்றனர். சில ேநரம் கழித்து அவர்கள் திரும்பினார்கள். கிருஷ்ைண அவர்களிடம் இருந்து பிட்ைசையப் ெபற்றுக் ெகாண்டு,

ஒரு பகுதிைய ேதவர்களுக்கும், ஒரு பகுதிைய பிராமணர்களுக்கும் ெகாடுத்தாள். மீ தம் இருந்ததில் ஒரு பகுதிைய அந்த மதிப்புக்குrய ெபண்ணுக்கும் மனிதர்களில்

{குந்திக்கும்}


ெகாடுத்துவிட்டு, மற்ற

அதில்

ஐவருக்கும்

மீ ந்தைத

ெகாடுத்தாள்.

அதிலும் அவளுக்குக் ெகாஞ்சம் எடுத்துக் ெகாண்டு, எல்ேலாருக்கும்

கைடசியாக அவள் உண்டாள். பிறகு, ஓ ஏகாதிபதிேய, அவர்கள் உறங்குவதற்காகத்



ெகாண்டார்கள்.

கிருஷ்ைண {திெரௗபதி} அவர்களின் பாத வrைசயில் அவர்களின் காலைணயாகப் படுத்துக் ெகாண்டாள். அவர்கள் படுத்த படுக்ைக குசப்

புற்களால்

ேதாைல

விrத்து

உறங்குவதற்கு பலதரப் ேபச்சு

{தர்ப்ைப

பட்ட

முன்

கரு


ேபாலேவா,

இல்ைல.

ஓ

அதன்

ேமல்



விஷயங்கைள

ைவசியன்

ேபாலேவா

அதில்

புல்லால்}ஆனது.

ேபான்ற

சூத்திரன்



உரத்த

கலந்தாேலாசித்தனர்.

ேபாலேவா,


மான்



பிராமணன் அவர்கள்

க்ஷத்திrயக் காைளகேள! அவர்கள் ேபச்சு முழுவதும் ராணுவப்பைட சம்பந்தமாகேவ


ஓ


நமது

நம்பிக்ைகயான

விைத கனி ெகாடுத்திருக்கிறது, என்ேற நிைனக்கிேறன். குந்தியின் மகன்கள் அைனவரும் அந்த அரக்கு மாளிைக எrந்ததில் இருந்து


822


தப்பியதாக

ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறாம்.

அந்த

இைளஞனால்

குறி

அடிக்கப்பட்ட விதமும், வில்லில் நாண் ஏற்ற அவன் பயன்படுத்தி பலமும், அவர்கள் ேபச்சின் தன்ைமயும், ஓ ஏகாதிபதிேய, அவர்கள் மாற்றுருவில்




என்பைதேய நிரூபிக்கிறது" என்றான் {திருஷ்டத்யும்னன்}.


தனது மகனின் இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட மன்னன் துருபதன் மிகுந்த மகிழ்ச்சி ெகாண்டு, உண்ைமயில் அவர்கள் சிறப்புமிகுந்த பாண்டுவின்

மகன்கள்தானா

புேராகிதைர மன்னனின்



புேராகிதர்,





யார்

அனுப்பப்பட்ட

ெசய்திைய


உrைம


என்பைத

ஒரு

இப்படி

{பாண்டவர்களிடம்}

"அைனத்ைதயும்

தகுதிவாய்ந்தவர்கேள,

உறுதிெசய்ய



பாராட்டி,

உைரத்தார்,

என்பைத

ெகாண்டாட

வரம்

உறுதிெசய்ய

ெசன்று,


விரும்புகிறார்.

அக்குறிைய அடித்த இவைனக் கண்டு, எல்ைலயில்லா ஆனந்தம்

ெகாண்டிருக்கிறார். உங்கள் குடும்பம் மற்றும் குலம் {இனம்} குறித்த தகவல்கைளக்



தைலகளில்

உங்கள்

பாதங்கைள ைவத்து, பாஞ்சால மன்னனின் இதயத்ைதயும் எனது இதயத்ைதயும்


ெகாள்ள


மன்னன்

பாண்டு

துருபதனுக்கு அன்புக்குrய நண்பராக இருந்தார். துருபதன் அவைரத்

தன்ைனப் ேபாலேவ கருதினார். நீ ண்ட காலமாக துருபதன் தனது மகைள

பாண்டுவுக்கு

ெகாண்டிருந்தார். கரங்கைள மணந்து அதுேவ

குைறயற்ற

உைடய

ெகாள்ள

மருமகளாக


தனது

என்ற


நன்ைமயானதுமாக




அளிக்க



மகைள

உrய

விருப்பத்ைதயும் அைதவிடச்

இருக்க

முடியாது;

நீ ண்ட


வளர்த்தார். சிறந்ததும்

துருபதைனப்

ெபாருத்தவைர அைதவிட புகைழத்தரக்கூடிய அறம்சார்ந்த எதுவும் இருக்க முடியாது" என்றார் {புேராகிதர்}.

இைதச் ெசான்ன அந்தப் புேராகிதர், ஒரு பதிலுக்காக அைமதியாக காத்திருந்தார். யுதிஷ்டிரன்,

அவர்


அப்படி



ீ பமைன

கண்ட


மன்னன் "இந்தப்

பிராமணருக்கு பாதம் கழுவ நீ ரும், ஆர்க்கியமும் ெகாடுங்கள். இவர் மன்னர்



புேராகிதர்,


823

நமது



உகந்தவர். மதித்து

நாம்

வழிபட


இவைர

சாதாரணமாக

ேவண்டும்"


ீ பமன்

ேகட்டுக்ெகாண்டபடி


பிறகு

ஓ

உயர்வாக




வழிபாடுகைள ஏற்றுக் ெகாண்ட பிராமணர் இதயத்தால் மகிழ்ந்து வசதியாக அமர்ந்தார். பிறகு


வைகயிலான

"மன்னன்

ஒரு

பாஞ்சாலன்

சீதனத்ைத


{பந்ைதயத்ைத}

சிறந்த


ெசய்து,

தனது மகைள தன் குல வழக்கப்படி ெகாடுத்திருக்கிறாேர அன்றி, சாதாரணமாகக்

ேகாrக்ைககைள

ெகாடுத்துவிடவில்ைல. நிைறேவற்றிேய

இந்த

வரன் ீ

இளவரசிைய

அந்தக்


ஆைகயால் மன்னன் துருபதனுக்கு, ெவற்றி ெகாண்டவனின் வம்சம், குலம்,

குடும்பம்,

ஒன்றுமில்ைல. அக்குறிையத்

மனநிைல

ஆகியவற்ைறச்



பதில் அளித்தாகிவிட்டது.

வழ்த்தி ீ

அந்த

ெசால்வதற்கு


இந்தக்


ேகள்விகளுக்ெகல்லாம்

அவர் ெசான்னைத {துருபதன் ெசான்னைத} நிைறேவற்றிேய இந்த சிறப்புமிகுந்த

வரன், ீ

கிருஷ்ைணையக்

அங்கு


{திெரௗபதிையக்}

மன்னர்களிடம்



வந்திருக்கிறான்.

இச்சூழ்நிைலயில், வருத்தமளிக்கக்கூடிய காrயங்களில் சந்திர குல மன்னன்


ெபாருந்தாத

ஏற்படுத்தும். அதிர்ஷ்டக்

ஈடுபடக்கூடாது.

இவ்விஷயத்தில் மன்னன்


குறிகைளயும்


அது





குைறைவ

நீ ண்டகாலமாக

ெகாண்ட

இந்த

மனதில்



இளவரசிையக்

விரும்பியது

ஈேடறும்.

பலவனமான ீ ஒருவனால் அந்த வில்லில் நாண் ெபாருத்த முடியாது. சாதாரண


பிறந்தவர்களாலும்,

ஆயுதத்


இல்லாதவர்களாலும் அக்குறிைய கீ ேழ வழ்த்தியிருக்க ீ முடியாது.

ஆைகயால், பாஞ்சால மன்னன் அவரது மகைளக் குறித்து இன்று வருந்தத் ேதைவயில்ைல. இனி இவ்வுலகில் யாரும், குறிைய கீ ேழ வழ்த்தி ீ

அச்ெசயைல

மாற்ற



மன்னன்

{துருபதன்} இக்காrயத்தில் துயர் ெகாள்ளாமல், காrயம் நடக்கும் ேபாக்கிேலேய விட்டுவிட ேவண்டும்" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.


824



இைவெயல்லாவற்ைறயும்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத இருந்து



தூதுவன்




{துருபதனிடம்}

வந்து,

"(திருமண)

விருந்து தயாராக இருக்கிறது" என்றான்.


825


விருந்தும் கண்காட்சியும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 196

The feast and the exhibition | Adi Parva - Section 196 | Mahabharata In Tamil

(ைவவாஹிக பர்வ ெதாடர்ச்சி)

பாண்டவர்கள் குந்தியுடன் துருபதன் வசிப்பிடம் ெசன்றதும்; பாண்டவர்கைளச் ேசாதிப்பதற்காக திெரௗபதியும்




ஆயுத

பல


அந்தப்புரம்

வrைசையப்

தீர்மானத்திற்கு வந்ததும்...


ெசன்றதும்;

வந்ததும்;

உணவுக்குப்

பார்ைவயிட்டதும்...


பிறகு ஒரு

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "தூதுவன், "மன்னன்


தனது


மகளின்

முன்னிட்டு

மணமகனுக்கு அருைமயான விருந்ைத ஏற்பாடு தினசr

அங்ேக

ெசய்திருக்கிறார்.

கடைமகைள வரவும்.


உங்கள்

முடித்துவிட்டு



அங்ேக

நைடெபறும். தாமதிக்காதீர். அற்புதமான குதிைரகள் பூட்டி தங்கத்தாமைரகளால் அலங்கrக்கப்பட்ட மன்னர்களுக்குத் அவறில்

ஏறி

இந்த

ரதம்

தகுதியுைடயது.



மன்னனின் வசிப்பிடத்திற்கு வாருங்கள்," என்றான். ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பிறகு அந்த குரு குல காைளகள், புேராகிதைர

அனுப்பிவிட்டு,

{திெரௗபதிையயும்}

அந்த





ஏற்றி,

அந்த

அற்புதமான வாகனங்களில் தாங்களும் ஏறி துருபதனின் இடத்ைத ேநாக்கி முன்ேனறினர். அேத ேவைளயில், ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா},

தனது புேராகிதர் மூலமாக யுதிஷ்டிரனின் வார்த்ைதகைள அறிந்த துருபதன், அந்த வரர்களின் ீ குலத்ைத அறிய எண்ணி, பலதரப்பட்ட ெபாருட்களின் ெபரும் ெதாகுப்ைபத் (நான்கு வைக வர்ணங்களின் படி

திருமணத்திற்குத்




826

ெபாருட்கைளத்)

தயாராக




ேகடங்கைளயும்,

மாைலகைளயும்,

கவசங்கைளயும்,



விைதகைளயும், பலதரப்பட்ட ெபாருட்கைளயும், விவசாயத்திற்குத் ேதைவயான



தயாராக

ைவத்திருந்தான். ஓ ஏகாதிபதிேய {ஜனேமஜயா}, அந்த மன்னன், பல கைலப்ெபாருட்கைளயும், கருவிகைளயும்

ேசகrத்து

கவசங்கைளயும், உறுதியான


விைளயாட்டுக்

ேகடயங்கைளயும்,

வாட்கைளயும்,



கூர்வாள்கைளயும்

அழகான


ஏகப்பட்ட



{scimitar},

அம்புகைளயும்,

ேபார்த்தளவாடங்கைளயும்

கூட



ெபாருட்கள்,


குந்தி,

அழகாக



அம்புகைளயும்,

ேபார்க்ேகாடாrகைளயும்,

அவன்

படுக்ைககள்,

பலவைக

கூடிய

விற்கைளயும்,


ேசகrத்து


குதிைரகளுடன்

முதல்தரமான





தயாராக

தைரவிrப்புகள்,

ஆைடகள்

ஆகியன

பல

அந்தத்

ெதாகுப்பில் இருந்தன. அந்தக் குழு துருபதனின் வசிப்பிடத்திற்குச் அறம்சார்ந்த



{துருபதனின்} உள் அைறக்குள் அைழத்துச் ெசன்றாள். மன்னனின் குடும்பத்ைதச் குருக்களின்



ராணிைய

{குந்திைய}

மகழ்ச்சிகரமான வழிபட்டனர்.


ஓ


{ஜனேமஜயா}, சிங்கத்தின் நைட ெகாண்டு, மான் ேதாலால் ஆன ேமலாைட

அணிந்து

காைளகைளப்

ேபால





அகன்ற

ேதாள்களுடனும், ெபரும் பாம்புகைளப் ேபான்று நீ ண்டு ெதாங்கும் கரங்களுடன்

இருந்த

{துருபதனும்},


{பாண்டவர்களில்}

{திருஷ்டத்யும்னனும்},

அந்த



அைமச்சர்களும்,

மன்னின்


கண்ட




மகனும்

பணியாட்களும்,

மிகுந்த மகிழ்ச்சியைடந்தனர். அந்த வரர்கள், ீ பாதத்ைதத் தாங்கும் மைன

பலைகயுடன்

கூடிய


இருக்ைககளில்,

தடுமாற்றமும், தயக்கமும் இல்லாமல் அமர்ந்தனர்.

எந்தத்

அந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயானவர்கள், ஒருவர் பின் ஒருவராக, அவரவர்


இருக்ைககளில்


தக்க


வrைசயாக,

அச்சமற்று

827

அந்த



அந்த



அமர்ந்ததும், நன்கு உடுத்திய ஆண் மற்றும் ெபண் பணியாட்களும்,

நிபுணத்துவம் வாய்ந்த சைமயற்காரர்களும் மன்னர்களுக்குத் தகுந்த பண்டங்கைள தங்கம் மற்றும் ெவள்ளி வட்டில்களில் {தட்டுகளில்}

ெகாண்டு வந்தனர். அந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயானர்கள் அந்த உணவுகைள இரவு

உண்டு,

உணவு






அந்த

வரீ


கடந்து,


பிறகு

அந்த


ேபார்க்கருவிகைளப்

பார்ைவயிட்டனர். இைதக் கண்ட துருபதனின் மகனும், துருபதனும், தங்கள்


தைலைம

அைமச்சர்களுடன்

கூடி,


மகன்கைள அரச ரத்தம் உைடயவர்கள் என்பைத அறிந்து மிகுந்த மகிழ்ச்சியைடந்தனர்.


828


உமது மகள் எங்களுக்கு ெபாது மைனவியாவாள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 197

328

Thy daughter,shall be the common wife of us all | Adi Parva - Section 197 | Mahabharata In Tamil


துருபதன் விசாrக்கும்ேபாது தாங்கள் பாண்டவர்கள்தான் என்று யுதிஷ்டிரன் ெசான்னது;


ஐவருக்கும்


ெதrவிப்பது; வியாசர் வருைக.....



பார்ைவயிட்டுக்



மன்னன்



பிராமண




உங்கைள


ேபாது,



சிறப்புமிக்க என்று


மகனான,



எதிர்ப்பு

அந்தப்

மகிழ்ச்சியாக,

அறிவதா?

அல்லது

பிராமணர்கள் என்று அறிவதா? அல்லது திெரௗபதியின் ைகப்பிடிக்க பிராமண உருவில் பூமியில் உலவும் ேதவர்கள் என்று அறிவதா? உண்ைமையச்


இருக்கின்றன!

எங்கள்



இருக்க

சந்ேதகங்கள்

எங்கள்

விருப்பத்துடன்



ேபசுவேத

ேவண்டாம்.

அர்ப்பணம்

சிறந்தது. ஓ


விதி

உங்கள்

ஓ



{உபயம்}

விடவும்,



ெபரும்

சந்ேதகங்கள்

கைளயப்பட்டால்

மாட்ேடாமா?

ெசய்யுமா?

கிணறுகைள


ஒரு






விடவும்,


உண்ைம


அழகுைடயவர்கேள,

மறுெமாழிையக்

ஓ

ேகட்ட

ெபாய்யுைரக்க எதிrகைளத்

பிறேக,

நான்

எனது மகளின் திருமணத்ைத உங்கள் முைறயில் ெசய்ய ஏற்பாடு ெசய்ய முடியும்" என்றான். முழு மஹாபாரதம்

829


துருபதனின் இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட யுதிஷ்டிரன், "ஓ மன்னா, மகிழ்வற்றவராக

இருக்காதீர்.

உமது



நிைறத்துக் ெகாள்ளும். நீ ர் உமது மனதில் வளர்த்து வந்த விருப்பம் ஈேடறியது. நாங்கள் க்ஷத்திrயர்கேள, ஓ மன்னா, நாங்கள் சிறப்பு மிகுந்த


மகன்கள்.



என்ைன

ீ மூத்தவனாக அறிந்து ெகாள்ளும். இவர்கள் பமனும் , அர்ஜுனனும். ஓ

மன்னா இவர்களாேலேய, உமது மகள் {திெரௗபதி}, அந்த மன்னர்கள் கூட்டத்தின்





சகாேதவனும்)

காைளேய,

ெவல்லப்பட்டாள்.


இரட்ைடயர்களும்


காத்திருக்கிறார்கள்.

ஓ



நாங்கள் க்ஷத்திrயர்கேள, ஆதலால் துயரத்ைத உமது



ஓட்டிவிடும்.

ஓ


தாமைரையப்

ேபான்ற உமது மகள் ஒரு குளத்தில் இருந்து இன்ெனாரு குளத்திற்கு

மாற்றப்படுகிறாள். அவ்வளவுதான். ஓ மன்னா, நீ ர் மrயாைதக்குrய ெபrயவர், எங்கள் முக்கிய புகலிடமும் ஆவர். ீ நான் உம்மிடம் முழு உண்ைமையயும் ெசால்லிவிட்ேடன்" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}. ைவசம்பாயணர் மன்னன்



உருட்டினான்.


"இவ்வார்த்ைதகைளக்

பரவசத்தால் நிைறந்த

ெமய்மறந்து


ேகட்ட

கண்கைள

சில


யுதிஷ்டிரனுக்குப் பதில் அளிக்கவில்ைல. ெபருமுயற்சியுடன் தனது உணர்ச்சிகைள



யுதிஷ்டிரனுக்கு



பாண்டவர்கள் பாண்டுவின்


பதில்



மகன்


கூறினான்.


தப்பினார்கள்

அந்த

அந்த

அறம்

நகரத்திலிருந்து



சrயான

அரக்கு

ேகட்டான். மாளிைக

எrயூட்டல் சம்பந்தமான அைனத்து தகவல்கைளயும் ெதrவித்தான். குந்தியின் துருபதன், பிறகு

மகன்

{யுதிஷ்டிரன்}


அந்த


ஆளும்

ெசான்னைதக்

ேகட்ட

திருதராஷ்டிரைனப்


மன்னன்

பழித்தான்.

மகனான

யுதிஷ்டிரனுக்கு



அைனத்து உறுதிகைளயும் ெகாடுத்தான். பிறகு அந்த ெசால்திறன் வாய்ந்தவர்களில் அவனது


தந்ைதவழி

அrயைணைய

மீ ட்டுத்


சபதேமற்றான்.


830


ீ பிறகு குந்தி, கிருஷ்ைண {திெரௗபதி}, பமன் , அர்ஜுனன், இரட்ைடயர் ஆகிேயார்


யக்ஞேசனனால்


{துருபதனால்}

ேபrல்

உrய

அங்ேக


தங்கி,

நடத்தப்

பட்டனர். பிறகு மன்னன் துருபதன் தனது மகன்களுடன் நடந்தது அத்தைனயும் உறுதி ெசய்து ெகாண்டு, யுதிஷ்டிரைன அணுகி, "ஓ

ெபரும் பலம் வாய்ந்த கரங்கள் ெகாண்டவேன, குரு இளவரசனான அர்ஜுனன் உrய சடங்குகளுடன் எனது மகளின் {திெரௗபதியின்} கரத்ைத

நன்னாளான

இன்ேற

பற்றட்டும்.


அவன்

திருமணத்திற்கான ஆரம்பச் சடங்குகைளச் ெசய்யட்டும்" என்றான். ைவசம்பாயணர் ேகட்ட

அற


மன்னன்

"துருபதனின்


"ஓ


ெபரும்

மன்னா,

நானும்

எனது

மகளின்

திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டும்" என்றான். இைதக் ேகட்ட துருபதன்,

"உமக்கு



நீ ேர

{திெரௗபதியின்} கரத்ைத உrய சடங்குகளுடன் ெபற்றுக் ெகாள்ளும். அல்லது



நீ ர்


சேகாதரனுக்குக் கூட திருமணம் ெசய்து ெகாடுக்கலாம்" என்றான். யுதிஷ்டிரன்,

"ஓ

மன்னா,

உமது

மகள்

எங்களுக்குப்

ெபாது

மைனவியாக இருப்பாள்! ஓ ஏகாதிபதிேய, இப்படி எங்கள் அன்ைன உத்தரவு இட்டிருக்கிறாள். எனக்கு இன்னும் திருமணம் ஆகவில்ைல,

ீ பாண்டுவின் மகன்களில் பமனும் அப்படிேய {திருமணம் ஆகாமல்}

இருக்கிறான். இந்த ரத்தினம் ேபான்ற உமது மகள் அர்ஜுனனால் ெவல்லப்பட்டாள்.

ஓ

மன்னா,

எந்த

ரத்தினத்ைத


அைடந்தாலும், அைதச் சமமாக அனுபவித்துக் ெகாள்ள ேவண்டும் என்ற

இந்த

விதி

எங்களுக்குள்


ஓ


சிறந்தவேர, அந்த நடத்ைத விதிைய எங்களால் ைகவிட முடியாது. ஆைகயால்,

கிருஷ்ைண,

எங்கள்


மணந்து

ெகாள்ளப்படும் மைனவியாக இருப்பாள். ெநருப்பின் முன்னிைலயில் ஒவ்ெவாருவராக எங்கள் கரங்கைளப் பற்றட்டும்" என்றான். அதற்கு துருபதன், "ஓ குரு குலத்தின் ெகாழுந்ேத, ஒரு மனிதன் பல மைனவிகைளக் ெகாள்ள வழிகாட்டப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால், ஒரு

ெபண்மணி பல கணவர்கைளக் ெகாண்டைத நாம் ேகள்விப்பட்டேத இல்ைல!

ஓ

அறவிதிகைளக் பாவகர


கைடப்பிடிப்பவராகவும்



மகேன,

நீ ர்


831

சுத்தமானவராகவும்,


நீ ர்


இத்தகு

பழக்கம்


நைடமுைறயிலும் இல்ைல, ேவதங்களிலும் இல்ைல. ஓ இளவரேச, ஏன்

உமது

புrதல்

இப்படி

ஆனது?

{ஏன்

உமது

புத்தி

இப்படி

ெசல்கிறது?}" என்று ேகட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன். "ஓ ஏகாதிபதி, அறெநறி

நுட்பமானது,


நாம்


அதன்

வாய்ந்தவர்கள்

ேபாக்ைக ெசன்ற

அறிவதில்ைல.


நாம்

ெசல்லலாம். எனது நாக்கு ெபாய்ைய உச்சrக்காது. எனது இதயமும் பாவத்தின்

பக்கம்


ஓ

கட்டைளயிட்டாள்; கட்டுப்பட்டேத.

திரும்பாது.

எனது


மன்னா,

எந்தப்

இது

பழிக்கும்

ெகாள்ள ேவண்டியதுதான்.

ஊக்கப்படுத்தாதீர்" என்றான். துருபதன்,

"ஓ


எனது

அைத


அஞ்சாமல்

தாய்


அங்கீ கrக்கிறது.

நியமங்களுக்குக்


நடந்து

ஓ மன்னா, இக்காrயத்தில் அச்சத்ைத

மகேன,

என்ன



என்பைத உமது தாயும், எனது மகன் திருஷ்டத்யும்னனும், நீ ரும் கலந்து ேபசி தீர்த்துக் ெகாள்ளுங்கள். ஆழ்ந்து ஆராய்ந்து எடுத்த உங்கள்

முடிைவ,

நாைள


சrேயா அைதச் ெசய்கிேறன்" என்றான்.


நான்

எது

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அதன்பிறகு, யுதிஷ்டிரனும், குந்தியும், திருஷ்டத்யும்னனும் இக்காrயம் குறித்து

கலந்து ேபசினர். இருப்பினும், சrயாக அேத ேநரத்தில், ஓ ஏகாதிபதி,

தீவில் பிறந்தவர் {வியாசர்}, ஊர்சுற்றிக் ெகாண்டிருக்கும் {யாத்திைர ெசய்யும்} வழியில் அங்ேக வந்தார்.


832


ஒரு ெபண்ணுக்குப் பல கணவர்களா? - ஆதிபர்வம் பகுதி 198

Polyandry? | Adi Parva - Section 198 | Mahabharata In Tamil ஒருத்திக்கு

பலர்

ஆட்ேசபைனகைள


கணவராக வியாசர்

இருப்பதில்

ேகட்டதும்;

துருபதன் பிறகு,

ேபான்ேறாருக்கு

மைனவியாவைத {வியாசர்} அறம் எனச் ெசான்னதும்.....





உள்ள

ஐவருக்கு


பாஞ்சாலர்களின் சிறப்பு வாய்ந்த மன்னனும், மற்றும் ஏைனேயாரும் எழுந்திருந்து

அந்தச்

(துைவபாயணருக்கு)



{வியாசருக்கு}


கிருஷ்ணருக்கு


வணக்கம்

ெதrவித்தனர். அந்த உயர் ஆன்ம முனி, அவர்கள் அைனவருக்கும்

பதில் வணக்கம் ெதrவித்து, அைனவrன் நலைனயும் விசாrத்தபடி தங்கத்

ெகாண்ட

தைரவிrப்பில்


கீ ேழ



சக்தி

கிருஷ்ணரால் (துைவபாயணரால்) {வியாசரால்} அந்த



தங்கள் விைலயுயர்ந்த ஆசனங்களில் அமர்ந்தனர். சிறிது

ேநரத்திற்குப்

பிறகு,


தனது

ஓ



அந்த

பிrஷதனின் மகன் {துருபதன்} இனிைமயான குரலில் அந்த சிறப்பு மிகுந்த

மகளின்



குறித்துப் ேபசினான். "ஓ சிறந்தவேர, பாவத்தின் கைற படியாமல் ஒரு ெபண் எப்படி பல மனிதர்களுக்கு மைனவியாக முடியும்? இது குறித்து எனக்கு உண்ைமையச் ெசால்லுங்கள்" என்று ேகட்டான்.

இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட வியாசர், "ஓ மன்னா, இந்த நைடமுைற பயன்பாட்டுக்கும் ேவதங்களுக்கும் எதிராக இருப்பதால் வழக்கற்றுப் ேபாயிற்று.

ஒவ்ெவாருவர்


கருத்ைதயும்

நான்,

ேகட்க


விரும்புகிேறன்"

உங்கள்

என்று



833




ேபசினான்,

ேகட்டு,


"பயன்பாட்டிலும்

எதிர்க்கப்பட்டிருக்கும்ேபாது,

இந்த



ேவதங்களாலும்

பாவகரமானது

என்பது எனது கருத்து, ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, பலர் கூடி ஒரு


ைவத்திருப்பைத

நான்


கண்டிேலன்.

பழங்காலத்தில் இருந்த சிறப்பு வாய்ந்தவர்கள் கூட இது ேபான்ற பயன்பாட்ைட

ைவத்திருக்கவில்ைல.


பாவம்

ெசய்யக்கூடாது. ஆைகயால், நான் இவ்வழியில் ெசயல்பட எனது மனைதத்

தயார்

ெசய்ய

சந்ேதகத்திற்கிடமான {துருபதன்}.


அறமாகேவ

இந்த


நைடமுைற படுகிறது"

எனக்கு


துருபதன் ெசால்லி முடித்ததும், திருஷ்டத்யும்னன், "பிராமணர்களில் காைளேய,




ஓ

பிராமணேர, நல்ல மனநிைலயில் உள்ள ஒரு அண்ணன், தனது தம்பியின்


நுட்பமானைவ அதுகுறித்து உகந்தது

{தர்மத்தின்

நாம்

எது,


எப்படி

அணுக

பாைதகள்

அறிவதில்ைல.

எது

இல்ைல

மனசாட்சியுடன்


புதிரானைவ},



நாம்

அத்தகு

நாம்

ெசால்ல

அறவழிகள்

ஆைகயால், அறத்திற்கு



ெசய்ய

முடியாது. உண்ைமயில், ஓ பிராமணேர, என்னால், 'திெரௗபதி, ஐந்து சேகாதரர்களுக்கு ெபாது மைனவியாக இருக்கட்டும்' என்று ெசால்ல முடியவில்ைல" என்று ேபசினான் {திருஷ்டத்யும்னன்}.

பிறகு யுதிஷ்டிரன், "எனது நாக்கு ெபாய்ைமையப் ேபசுவதில்ைல.

எனது இதயம் பாவெமனப்பட்டைத ேநாக்கி உயராது. ஒன்ைற எனது இதயம் அங்கீ கrக்கும் ேபாது, அது பாவகரமாக இருக்க முடியாது. புராணங்களில்

நான்

ஜடிைல

{Jatila} என்ற

ெபண்ைணப்


ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறன். ேகாதம குலத்ைதச் { race of Gotama} சார்ந்த அந்த அறம்சார்ந்த மங்ைகயrல் முதன்ைமயானவள் {ஜடிைல}, ஏழு

முனிவர்கைளத் திருமணம் ெசய்தாள். அேத ேபால ஒரு துறவியின் மகள், மரத்தில் பிறந்தவ அவள், முன்ெபாரு காலத்தில் பிரேசதர்கள் என்ற

ஒேர

ெபயைரயுைடய

பத்து

சேகாதரர்கைளத்


ெசய்தாள். அவர்கள் அைனவரும் ஆன்மிகத்தின் உச்சத்ைத அறிந்த ஆன்மாக்களாவர். ஓ அறவிதிகள் அைனத்ைதயும் அறிந்தவர்களில் முதன்ைமயானவேர,


ெபrேயாருக்குக்

834

கீ ழ்ப்படிதல்

நன்ைம


பயக்கத்தக்கது என்று ெசால்லப்படுகிறது. அப்படிச் ெசால்லப்படும் ெபrேயார்களில்

தாேய

முதன்ைமயானவள்

அறியப்பட்டது.

அவேள



அனுபவிக்குமாறு

என்பது

அைடந்த

நன்கு


கட்டைளயிட்டாள்.

இதன்

காரணமாகேவ, ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர, இச்ெசயைல நான் அறம் சார்ந்ததாகக் கருதுகிேறன்" என்று ேபசினான் {யுதிஷ்டிரன்}. பிறகு

குந்தி,

"


அறம்சார்ந்ததுதான். ெபாய்த்துவிடுேமா

என

ஓ

நான்

ெசான்னது பிராமணேர,

ேபாலேவ

இச்ெசயல்

எனது

வார்த்ைத

அஞ்சுகிேறன்.

நான் எவ்வாறு தப்பிப்ேபன்?" என்று ெசான்னாள்.

ெபாய்ைமயிலிருந்து

அைனவரும் ேபசி முடித்த பிறகு, வியாசர், "ஓ இனிைமயானவேள, இதுேவ


அறமாக

விைளவுகளிலிருந்து



ேபாது,

தப்பிப்பாய்?

ஓ

நீ

ெபாய்ைமயின்


மன்னா {துருபதா}, உங்களுக்கு அைனவrன் முன்னிைலயிலும் நான் இந்தப்

ேபச்சுவார்த்ைதைய

{discourse

=

பிரசங்கத்ைத}

நடத்த

மாட்ேடன். ஆனால், நீ மட்டும் தனியாக அமர்ந்து, இந்த நைடமுைற எப்படி நிறுவப்பட்டது? இதுேவ பழைமயானதும் நிைலத்ததுமாக ஏன் மதிக்கப்படுகிறது?

என்பைதப்

பற்றி

நான்


ேபாவைதக்

ேகள். யுதிஷ்டிரன் ெசான்னது அறத்திற்கு கட்டுப்பட்டது என்பதில் யாெதாரு சந்ேதகமும் இல்ைல" என்றார்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பிறகு அந்த சிறப்பு வாய்ந்த வியாசர் - குரு துைவபாயணர் - எழுந்து, துருபதனின் ைகையப் பற்றி ஒரு தனி அைறக்கு அைழத்துச் ெசன்றார். பாண்டவர்களும், குந்தியும் பிrஷ்தனின் அமர்ந்து



வந்த


திருஷ்டத்யும்னனும்




வரவுக்காகக்

காத்திருந்தனர். அேத ேவைளயில் துைவபாயணர் {வியாசர்} அந்தச் சிறப்பு


பலபதியுைடைம கருதப்பட


{Polyandry}


என்பது

பிரசங்கம்} நடத்தினார்.


என்ற


835

{துருபதனிடம்},


எப்படி

பாவகரமாகக்

ேபச்சுவார்த்ைத

{discourse

=


பல கணவர்களுக்கு ெபாது மைனவி - ஆதிபர்வம் பகுதி 199

332

Common wife for many husbands | Adi Parva - Section 187 | Mahabharata In Tamil


சிவனிடம்

சிவனிடம் ஐந்து

(ைவவாஹிக பர்வ ெதாடர்ச்சி) ெபற்ற

சாபத்ைதயும்,

கணவர்கைள

துருபதனிடம் ெசான்னது.....

வரமாகப்

பைழய

ெபற்ற


கைதையயும்


திெரௗபதி வியாசர்


"வியாசர்


"பழங்காலத்தில்,


ைநமிச வனத்தில் ஒரு ெபரும் ேவள்விைய ெசய்தனர்.

விவஸ்வத்தின் அந்த

ஓ

மகன்

இப்படி

தவிர்க்கப்பட்டு,


யமன்,

அர்ப்பணிக்கப்பட்ட

ஆனான்.

ெகால்லவில்ைல.

மன்னா,


விலங்குகைளக்



ெகால்பவன்

அந்த


நியமிக்கப்பட்ட

(அவ்ேவைளயில்) உலகத்தில்


எமன் ஒரு

ெபரும்

மரணம்

அளவில்

அதிகமானது. பிறகு, ேசாமன், சக்ரன், வருணன், குேபரன், சத்யர்கள்,

ருத்ரர்கள், வசுக்கள், அசுவினி இரட்ைடயர்கள் - ஆகிய ேதவர்கள் பிரபஞ்சத்ைதப்

பைடப்பவனான

பிரஜாபதியிடம்

{பிரம்மனிடம்}

ெசன்றனர். மக்கள் ெதாைக அதிகமானைதக் கண்டு அஞ்சி அவர்கள்

அந்தப் பிரபஞ்சப் பைடப்பாளனிடம், "ஓ தைலவா, பூமியில் மக்கள் ெதாைக

அதிகமானதால்

அஞ்சி,


வந்திருக்கிேறாம்.



ஏங்கிக்

ெகாண்டிருக்கிேறாம்"


தரும்

நிவாரணம்

ெபற

பாதுகாப்புக்காக




மனிதர்கைளப்

ெபருந்தகப்பன், "மக்கள் ெதாைகப் ெபருகுவதால் நீ ங்கள் அஞ்சத் ேதைவயில்ைல.


சாகாதவர்கள்.

பார்த்து அஞ்சுவது தகாது" என்றான்.


836


அதற்கு


சாவதில்ைல.

"மரணிப்பவர்கள்


வித்தியாசமும்


இல்ைல.

இந்த

{மனிதர்கள்}


அவர்களுக்கும்

வித்தியாங்கள்

எந்த

மைறந்ததால்

ெவறுத்துப் ேபாய், எங்களுக்கும் அவர்களுக்குமான வித்தியாசத்ைத நீ ங்கள்

அருள்வர்கள், ீ

என்ேற


வந்திருக்கிேறாம்"

என்றனர். அதற்கு அந்தப் பைடப்பாளி {பிரம்மன்}, "விவஸ்வத்தின் மகன்

{எமன்}


ெகாண்டிருக்கிறான். இருக்கின்றனர்.

அந்தப்

ெபரும்

அதனால்

இந்த

தான்




எமனின்

பங்கு

சாகாமல்


அறுந்து

ேபானால், மனிதர்கள் முன்ைபப் ேபாலேவ இறப்பார்கள். உங்கள் ஒவ்ெவாருவrன் சக்திையக் ெகாண்டும், உலகத்தில்

வாழும்


சக்தி மீ தம் இல்லாமல்



ெபருக்கித் {Sway = ஒருபுறமாய் சாய்த்துத்} தள்ளுவான்." வியாசர்


"ேதவர்களில்


பிறந்தவrன்

{பிரம்மனின்} இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட ேதவர்கள் அந்தப் ெபரும்

ேவள்வி நடந்த இடத்திற்குத் திரும்பினர். பகீ ரதியின் {கங்ைகயின்} அருேக


{ேதவர்கள்}

அந்தப்


ெசல்லப்படுவைதக் முதன்ைமயான

அந்த

கண்டு

ெபரும்

ஒரு


பலம்

(தங்கத்)

வாய்ந்தவர்கள்

தாமைர

அதிசயித்தனர். அது

எங்கிருந்து

அடித்துச்

ேதவர்களில் வருகிறது

என்பைத உறுதி ெசய்ய, பகீ ரதியின் ேபாக்குக்கு {நீ ேராட்டத்துக்கு}

எதிராக ெதாடர்ந்து ெசன்றான். கங்ைக, வற்றாத நீ ைர ெவளியிடும் இடத்திற்கு {நதி மூலத்திற்கு} வந்த இந்திரன், ெநருப்புப் ேபான்ற

பிரகாசமுள்ள ஒரு மங்ைகையக் கண்டான். தன்ைனச் சுத்திகrத்துக்

ெகாள்ள அந்த நீ ேராட்டத்திலிருந்து நீ ர் எடுக்க வந்த அந்த மங்ைக, அழுது


கண்ண ீர்த்துளிகள்,

தங்கத்தாமைரகளாக

இருப்பைதயும் அந்த

மாறிக்


அவள்



இந்த




காட்சிையக் கண்ட இடிதாங்கி {இந்திரன்} அந்த மங்ைகைய அணுகி, "ஓ


ெகாண்டிருக்கிறாய்?

மங்ைகேய

நான்

நீ

யார்?


என்னிடம் அைனத்தும் ெசால்" என்றான்.

நீ

அறிய

ஏன்

அழுது


வியாசர் ெதாடர்ந்தார், "அதற்கு அந்த மங்ைக, "ஓ சக்ரா {இந்திரா}, நான்

யார்



நான்

837

ஏன்

அதிர்ஷ்டமற்றவளாக


இருக்கிேறன் ேபாகும்




நான்

நீ

ஏன்

நீ

அறிந்திருக்கலாம்.

வந்தால்

அழுகிேறன்

நான்

என்பைத

நான்

அழமாட்ேடன். அறிந்து

கூட்டிப்

அப்படி

ெகாள்வாய்"

என்றாள். விைரவில் இமயத்தின் சிகரங்கள் ஒன்றில் ஒரு அழகான இைளஞனும், ஒரு மங்ைகயும் அrயைணயில் அமர்ந்து ெகாண்டு பகைட அந்த



இைளஞர்கைளக்

கண்ட

{ஆணும்


ெபண்ணுமான}

தைலவன்,

"புத்திசாலி

இைளஞேன, இந்தப் பிரபஞ்சம் எனது கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறது என்பைத அறிந்து ெகாள்" என்றான். பகைடயில்


ஆழ்ந்து


அந்த மனிதன்

ஈடுபட்டிருந்ததால்,

அவைனக்

கவனிக்கவில்ைல. இதனால் ேகாபம் ெகாண்ட இந்திரன், "நாேன பிரபஞ்சத்தின்

தைலவன்"


அந்த

இைளஞன்

(ேதவர்கள்

ேதவன்) மஹாேதவைனத் {சிவைனத்} தவிர ேவறு யாரும் இல்ைல. அவன்,


இருந்த

இந்திரைனக்

கண்டு,

சிறு


முட்டுேம புrந்தான். இருப்பினும் அந்தப் பார்ைவயால், ேதவர்கள் தைலவன் உடேன முடக்கப்பட்டு, கட்ைட ேபால அங்ேக நின்றான். பகைட



அந்த

ஈசானன்,

அழுது

ெகாண்டிருந்த அந்தப் ெபண்ணிடம், "சக்ரைன {இந்திரைன} இங்ேக ெகாண்டு

வா.


கர்வம்

அவனது

இதயத்திற்குள்

வராதவாறு, அவனுக்கு நான் பாடம் புகட்ட ேவண்டும்" என்றார்.

அந்தப் ெபண்மணியால் ெதாடப்பட்ட முடக்கப்பட்டிருந்த ேதவர்கள் தைலவன்

சக்ரன்

{இந்திரன்},

பூமியில்விழுந்தான்.

அந்தத்

ெதாடுதலால்

ெபரும் சக்தி ெகாண்ட சிறப்புவாய்ந்த ஈசானன் அவனிடம், "ஓ சக்ரா, இனி


இப்படி

நடந்து


அளவிடமுடியாதைவ,

அந்தக்


சூrயனுக்கு

ஒப்பான

ேபான்றவர்கேள" மைலகளின்

ெகாள்ளாேத.

இந்தப்

பிரகாசமுள்ள

ெசல்.


அரசனின்

கல்ைல


அவர்

அந்தக்


பலமும்

அகற்றி,

காத்திருக்கும்




ெபரும்

உனது

கல்ைல

அந்தக்

உன்ைனப் அகற்றி,

குைகயில்,

தன்ைனப் ேபாலேவ நான்கு ேபர் இருப்பைதக் கண்டான். அவர்களது அவல


ீ படிக்கப்பட்டு ,

"நானும்

கண்ட

சக்ரன்

இவர்கைளப்


ேபா

இருக்க


ேவண்டுமா?"

என்றான். பிறகு கிrச ேதவன் {சிவன்}, இந்திரைன முழுைமயாகக் கண்டு



கண்கைள

விrத்து,

838

"ஓ

ஆயிரம்



ெசய்தவேன,

என்ைன

அவமதித்து

தவறு

இைழத்ததால்,

கடத்தாமல் குைகக்குள் நுைழ" என்றான்.

ேநரம்

ஈசானனால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட ேதவர்கள் தைலவன் {இந்திரன்},

பழித்துப் ேபசப்பட்ட அந்தப் பயங்கரமான சூழலால் ஆழமான வலி ெகாண்டு,


பலமற்றுப்

ேபாய்,


படபடக்கும்

இமயத்தின் அத்திமர இைல ேபால அச்சத்தால் நடுகினான். காைள வாகனம்

ெகாண்ட

கடவுளின்

{சிவனின்}



உள்ளான இந்திரன், கரங்கள் குவித்து, தைல முதல் கால் வைர நடுங்கி, பல வடிவங்களும் அவதாரங்களும் எடுக்கும் அந்தக் கடும் ெதய்வத்திடம், "ஓ பாவா, முடிவற்ற பிரபஞ்சத்தின் காவலர் நீ ேர" என்றான்.

கடும்

ேபான்ற

நிைல

சக்தி

இவ்வார்த்ைதகைளக் மாட்டார்கள்.

ெகாண்ட

ேகட்டு

அந்த

{சிவன்}


ஒருசமயத்தில்



எனது


{இந்திரனின்} "உன்ைனப்

அருைள


அைடய

(குைகயில்

இருப்பவர்கள்) உன்ைனப் ேபால்தான் இருந்தனர். இந்தக் குைகக்குள் நுைழந்து,

சில

காலம்


கிட.

உங்கள்

அைனவrன்

தைலவிதியும் நிச்சயமாக ஒன்ேற. நீ ங்கள் அைனவரும் உலகத்தில் மனிதர்களாகப்


பல


பணிகைளச்

ெசய்து,

கணக்கிலடங்கா மனிதர்கைளக் ெகான்று, உங்கள் நற்ெசயல்களால்

தகுதியைடந்து, மீ ண்டும் மதிப்பு மிக்க இந்திரேலாகம் திரும்புவர்கள். ீ நான்

ெசான்னைதயும்



அங்ேக நீ ங்கள் ெசய்வர்கள்" ீ என்றான். அதன்

பிறகு,

எங்கள்


உலகத்திலிருந்து

பிரகாசமுள்ள


அந்த


விதிக்கப்பட்டிருக்கும்

பல


இந்திரர்கள்,


கடும்

"எங்கள் ெசன்று


ெசய்ேவாம். ஆனால், தர்மனும், வாயுவும், மகவத்தும் {இந்திரனும்}, அஸ்வினிகளும் எங்கள் தாயாrடம் எங்கைளப் ெபறட்டும். ேதவ மற்றும்

ேபாrட்டு, என்றனர்.

மனித





இந்திரேலாகம்

மனிதர்களுடன் திரும்புேவாம்"

வியாசர் ெதாடர்ந்தார், "பைழய இந்திரர்களின் அப்ேபச்ைசக் ேகட்ட, இடிதாங்கி


"இக்கடினமான


அந்தக்

பணிக்கு

கடவுளrல்

நாேன

839


ேநரடியாக

ெசல்லாமல்,


என்னிலிருந்து

ஒரு


விஷ்வபுக்கும்,

புத்ததாமனும்,


ெசய்து,

ஐந்தாவது ஒருவனாக அனுப்புகிேறன்" என்றான். நான்காவது

சாந்தியும்,

இந்திரர்களாக ெகாண்ட

ெபரும்


சக்தி

அந்த

இந்திரர்களிடமும்


{சிவன்},



சிபியும்,

அந்தப்

பைழய

அந்த

ஐந்து

வல்லைமமிக்க


கருைண

ெகாண்ட

ேதஜாஸ்வினுேம

ெசால்லப்பட்டுள்ளனர்.




ெசய்ய அருளினார். ேமலும், ெதய்வக ீ ஸ்ரீ-ஆன (அருள் ேதவைதயான) ஒப்பற்ற

அழகு

ெகாண்ட

அந்த


மனித

உலகில்

அவர்களுக்குப் {அந்த ஐந்து இந்திரர்களுக்குப்} ெபாது மைனவியாக நியமித்தார். பிறகு

அந்த

ஐந்து


இந்திரர்கைளயும்

ஆற்றல்

பைடக்கப்படாத

ெகாண்டவனும்,

ஆவியானவனும்,

நிைலத்திருப்பவனும்,



முடிவற்றவனும்,

பைழயவனும்,

வரம்புகள்

இல்லாத


பிரபஞ்சங்களின்

ஆவியுமான நாராயணனிடம் ெசன்றான் அந்த ஈசன். அைனத்ைதயும் நாராயணன் உலகில்

அங்கீ கrத்தான்.



கறுப்பும்

பிறகு

அந்த

ஹr

ெவள்ைளயுமான

இந்திரர்கள்

(நாராயணன்) இரு


தனது

முடிகைள

உடலில்

{மயிர்கைள}

எடுத்தான். அந்த இரு முடிகளும் ேதவகி மற்றும் ேராகிணி என்ற யது

அந்த


கருவைறகளில்

முடிகளில்

ஒன்று

புகுந்தன.

பலேதவன்

ெவள்ைளயாக


இருந்த

ஆனது.

அந்தக்

கறுப்பு முடி ேகசவனின் உருவமாக கிருஷ்ணன் ஆனது. இமயத்தின் குைககளில்


ைவக்கப்பட்டிருந்த

அந்த


இந்திரர்கள் ெபரும் சக்தி ெகாண்ட பாண்டுவின் மகன்கைளத் தவிர ேவறு

யாரும்

திறைமயுடன்

அைழக்கப்படும் பகுதியாவான்.

இல்ைல.,

இரு

பாண்டவர்களில்,

ைககளினாலும்





அழகு

"ஓ

ெசயல்படும்}

சக்ரனின்

மன்னா,

சவ்யசச்சின்


{இந்திரனின்}

இப்படியாக

{சம

ஒரு

பழங்காலத்திய

இந்திரர்கள் பாண்டவர்களாகப் பிறந்தனர். அந்தத் ெதய்வக ீ ஸ்ரீ-ேய ெபாது

ெகாண்ட


நிலைவயும்

ேபான்ற


திெரௗபதியாகப்


நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறாள்.

காந்தி


840

இரண்டு


சூrயைனயும்

ைமல்கள்

வைர


தனது நறுமணத்ைத வசும் ீ அவள், ேவள்விச் சடங்கின் அறத்தால்

பூமியில் பிறக்காமல் எப்படி சாதாரணமாகப் பிறக்க முடியும்? ஓ மன்னா, எனது ஆன்மப் பார்ைவையக் ெகாண்டு நான் உனக்கு ஒரு வரத்ைத

மகிழ்ச்சியாகத்


அவர்களுைடய


பைழய ெதய்வக ீ உடல்களுடன் குந்தியின் மகன்கைள இப்ேபாது பார்" என்றார்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "இைதச் ெசான்ன அறச் ெசயல்புrயும் அந்த புனிதமான பிராமணர் வியாசர், தனது ஆன்ம பலத்தால், அந்த மன்னனுக்கு



அளித்தார்.

அதனால்

அந்த

மன்னன் {துருபதன்} பாண்டவர்கைள அவர்களது பைழய ெதய்வக ீ

உடலுடன் கண்டான். அந்த மன்னன் {துருபதன்} அவர்கைளப் பைழய ெதய்வக ீ

உடலுடனும்,

தங்கக்

கிrடங்களுடனும்,


மாைலகளுடனும், இந்திரைனப் ேபால, அைனத்து ஆபரணங்களும்

பூண்டு, ெநருப்ைபயும், சூrயைனயும் ேபான்ற நிறத்தில் அழகாகவும்,

இளைமயாகவும், அகன்ற மார்புகளுடனும், ஐந்து முழ உயரத்திலும் இருப்பைதக் தன்னகத்ேத




கடவுள்கைளப் வசுக்கைளப்

அவர்கள், ெதய்வக ீ

மாைலகளின்

(மகாேதவர்கைள)

ேபால,


அல்லது

ஆைடகள்

சாதைனகைளயும் பூண்டு,

நறுமணத்துடனும்

{சிவன்கைளப்}

ருத்திரர்கைளப்

ேபால,

ேபால,

ெபரும்

முக்கண்

அல்லது

அல்லது

ஆதித்யர்கைளப் ேபால இருந்தனர். பாண்டவர்கைளயும், குறிப்பாக

அர்ஜுனைனயும் பைழய இந்திரர்களாகக் கண்ட மன்னன் துருபதன் மிகவும் திருப்தி ெகாண்டான். அந்தத் ெதய்வக ீ சக்தி அவர்களிடம் ஒளிந்திருப்பைதக் அதிசயித்தான்.

கண்ட

அந்த



ெபரும்




கூடிய

ெபண்மணிகளில் முதன்ைமயான தனது மகைள ேநாக்கி, அவளிடம், அந்தத்


பிறவிகளுக்கு

மைனவியாகப்


ெநருப்ைபப் ேபான்றும் நிலைவப் ேபான்றும் பிரகாசமான, ெபரும் அழகும் புகழும் ெகாண்ட அந்த ெதய்வக ீ மங்ைகையக் கண்டான் {கங்ைகக் கைரயில் அழுது ெகாண்டிருந்தாேள அந்த மங்ைக}. அந்த



கண்ட

அந்த



மகனின் {வியாசrன்} பாதங்கைளத் ெதாட்டு, "ஓ ெபரும் முனிவேர, எதுவும்

உமக்கு

அதிசயமன்று"

என்று


பிறகு

அந்த

முடிவர் மகிழ்ச்சியாகத் ெதாடர்ந்தார், "ஒரு குறிப்பிட்ட ஆசிரமத்தில்,


841


ஒரு



ஒரு

மகள்


அவள்

அழகானவளாகவும், கற்புக்கரசியாகவும் இருந்தாள். ஆனால் அவள் ஒரு கணவைன அைடயவில்ைல. ஆைகயால், அந்தப் ெபண் கடும் தவங்கள் இயற்றி சங்கரைரத் (மகாேதவைன) {சிவைன} திருப்திப் படுத்தினாள்.

அந்த

ெதய்வமான

சங்கரன்,

அவளது

தவத்தால்

திருப்தியைடந்து, அவளிடம், "நீ விரும்பிய வரத்ைதக் ேகள்" என்றார். இப்படிச்



கணவைர

அந்த

மங்ைக,

அந்த

தன்னிகrல்லா

தைலவனிடம், மறுபடியும் மறுபடியும் "அைனத்து சாதைனகைளயும் அைடய

நான்


ஐந்து



ேதவர்களின் தைலவனான சங்கரனும் அவைளத் திருப்திப்படுத்த, "இனிைமயான என்றான்.


அந்தத்

நீ

ெதய்வத்ைதத்

திருப்திப்படுத்திய

அைடவாய்"

அந்த

மங்ைக

மறுபடியும், "ஓ சங்கரா, நான் உன்னிடம் இருந்து அைனத்து அறமும் ெகாண்ட

ஒரு

கணவைர


அந்த

'எனக்குக்

கணவைனக்

அைடயேவ

ேதவர்க்குத்

ேதவன்,

நான்





ெகாண்டு மறுபடியும், "ஓ மங்ைகேய, நீ ஐந்து முைற என்னிடம், இனிைமயானவேள,

ெகாடு'

நீ

என்று

ேகட்டவாேற

ேகட்டாய்.




ஓ நீ

அருளப்பட்டிரு. இருப்பினும் இைவ அைனத்தும் உனது எதிர்கால வாழ்விேலேய {அடுத்த ெஜன்மத்திேலேய} கிைடக்கும்" என்றான். வியாசர்


"ஓ

துருபதா,

இந்த


அழுகுைடய

உனது மகேள அந்த மங்ைக. உண்ைமயில், பிrஷதனின் குலத்தில் வந்த

இந்தக்

கணவர்களுக்குப்

களங்கமற்ற ெபாது

விதிக்கப்பட்டிருக்கிறாள். இயற்றி,

அந்த


{திெரௗபதி},

மைனவியாகும்படி

பாண்டவர்களுக்காகேவ

ெதய்வக ீ உனது

ஸ்ரீ,

கடும்

மகளாக

ஐந்து

முன்ேப


அந்தப்

ெபரும்

அவளது

ெசாந்த

ேவள்வியில் பிறந்தாள். அந்த அழகிய ேதவைத, அந்த அைனத்து ேதவர்களாலும்

{இந்திரர்களால்}

ேசவிக்கப்பட்டு,

ெசயல்களின் மூலேம ஐந்து கணவர்களுக்கும் மைனவியாகிறாள். இதன்காரணமாகேவ

சுயம்பு

இவைளப்

பைடத்தார்."

இைவ

யாவற்ைறயும் ேகட்ட மன்னன் துருபதன், "நீ ங்கள் என்ன ெசய்ய விரும்புகிறீர்கேளா அைதச் ெசய்யுங்கள்" என்று ெசான்னான்.


842


ஒவ்ெவாரு நாளும் கன்னியானாள் திெரௗபதி - ஆதிபர்வம் பகுதி 200

334

Draupadi regained her virginity every day | Adi Parva - Section 200 | Mahabharata In Tamil



முதலான



திெரௗபதிையத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டது.



தக்க

வrைசயாக

"இைதக்

ேகட்ட துருபதன், "ஓ ெபரும் முனிவேர {வியாசேர},

நீ ர்


ேகட்காதிருந்தால், ெசான்னவாறு இருப்பினும்,

முன்பு


நான்

நடந்து

அைனத்ைதயும் ேதவர்களால் நான்

நான்

ெகாண்டிருப்ேபன். அறிந்ததால்,

தீர்மானிக்கப்பட்டதற்கு

ேவறுபட்டிருக்க


நீ ர்


ெசான்னைதச்

ெசய்ய

நான் தீர்மானிக்கிேறன். விதியின் முடிச்சு அவிழ்க்கப்பட உலகத்தில்

ெசயல்களின் கிைடயாது}.

முடியாதது.


விைளவு

ஒரு

நிச்சயிக்கப்பட்டது,

இந்த


நமது

கிைடயாது

மணமகைன பலருக்கு

{விைளவால்


ஆதரவாக

ஏற்பட்டைவ


முன்பு

நிறுத்தப்படுகிறது.

கிருஷ்ைண {திெரௗபதி} (தனது முந்ைதய பிறப்பில்) திரும்ப திரும்ப, "எனக்கு

கணவைனக்

{சிவனிடேம} தவறும்

மட்டில்,

வரம்


என்று

ேகட்டிருக்கிறாள்.

ெதய்வத்திற்கு சங்கரன்

ெகாடு"


எைதத்

தவறாக

ெபரும்




தீர்மானித்தாலும்,


ேதவனிடேம

பாவம்

அது

சrயும்

ெபாருத்த


சrயாக ெதாட

முடியாது. விதிக்கப்பட்டது ேபாலேவ இவர்கள் மகிழ்ச்சி நிைறந்த இதயங்களுடன் கிருஷ்ைணயின் {திெரௗபதியின்} கரங்கைள உrய சடங்குகளுடன் ெபறட்டும்" என்றான்.


843




"பிறகு




நீ திமானான யுதிஷ்டிரனிடம், "ஓ பாண்டுவின் மகேன, இன்று ஒரு நன்னாள்

{அதிர்ஷ்டகரமான

நட்சத்திரக்கூட்டத்திற்குள் சேகாதரர்களுக்கு {திெரௗபதியின்} இப்படிச்

அவனது


முன்பு,

மகனும்

ஏற்பாடுகைளச் விைலயுயர்ந்த

மன்னன்

ெகாள்!"

பிறகு


மகள்

உனது


{துருபதனும்},


திருமணப்

பூச(ம்)


திருமணத்திற்கு

அந்த

அவனது

இன்ேற,

யக்ஞேசனனும்

{திருஷ்டத்யும்னனு}






இன்று

நுைழகிறான்.

நீ


ெசான்னதும்,

நாள்}!



பrசாகத்

தர,

தயாராக

கிருஷ்ைணைய,

அவள்

குளித்த பிறகு, பல நைககளாலும், முத்துகளாலும் அலங்கrத்துக் ெகாண்டு


அந்தத்


சாட்சிகளாகக்

காண

மன்னனின் நண்பர்களும் உறவினர்களும், நாட்டின் அைமச்சர்களும்,

பல பிராமணர்களும், அந்நாட்டு குடிமக்களும் வந்தனர். அவர்கள் அைனவரும் தங்கள் தகுதிகளுக்ேகற்ப இருக்ைககளில் அமர்ந்தனர்.

முக்கிய மனிதர்களின் கூட்டத்தாலும் தாமைர மலர்களாலும் அந்த அரண்மைன அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தது. அல்லி மலர்கள் தூவப்பட்ட முற்றத்தில்

ைவரங்களும்

பைடகைள

அழகாக


வrைசயாக

நிற்க

ைவத்து,

பதிக்கப்பட்ட

அந்த

அரண்மைன,

அந்த

குல


நட்சத்திரங்களால் நிரம்பிய ைவக்கபட்ட வானம் ேபால இருந்தது. பிறகு

இளைமயுடன்

{பாண்டவர்கள்},


கூடிய



குரு

காது

வைளயங்களால்

நறுமணமாக்கப்பட்டு,



சந்தனக்குழம்பால்

ஆைட


அறச்சடங்குகள் ெசய்து, ெநருப்பின் பிரகாசமுள்ள தங்கள் புேராகிதர் ெதௗமியைர உடன் அைழத்துக் ெகாண்டு திருமண மண்டபத்திற்குள் ெபரும்

காைளகள்

மகிழ்ச்சிகரமான ஒருவராக

பசுவின்



ெகாட்டைகயில் தகுந்த

பிறகு,

நுைழவது



ேபால

ஒருவர்

நன்கு

பின்

அறிந்த

ெதௗமியர், புனித ெநருப்ைப மூட்டி, தகுந்த உச்சrப்புகள் ெகாண்ட வாழ்த்துகளுடன் அந்தச் பிறகு

{மந்திரங்களுடன்}



அவைன

தீயில்

அைழத்த

கிருஷ்ைணயுடன்



{Element-மூலப்ெபாருள்}


{திெரௗபதியுடன்}

844

அறிந்த


ெநய்ைய விட்டார்.

ெதௗமியர்,



ெநருப்ைப வலம் வந்த மணமகனும் மணமகளும் ஒருவர் ைகைய

ஒருவர் பற்றினர். இந்த ஒருங்கிைணப்பு முடிந்ததும், புேராகிதரான ெதௗமியர்,

ேபார்களின்

ஆபரணமான

{Ornament

of

Battles}

யுதிஷ்டிரனிடம் விைடெபற்றுக் ெகாண்டு, அரண்மைனைய விட்டு ெவளிேயறினார்.


குருகுலத்ைதத் ஆடம்பர

உைட

புேராகிதrன்

தைழக்க


அந்தப்

ெபரும்

ைவப்பவர்களான அடுத்த


அந்த

அடுத்த

அந்தப்

ரத



நாட்களில்,

ெபண்களில்

அந்தப்

சிறந்தவளின்

கரங்கைளப் ெபற்றனர். ஓ மன்னா {ஜனேமஜயா}, அந்த ெதய்வக ீ முனிவர்

{வியாசர்}

ெதாடர்புைடய, ெசான்னார். இளவரசி,



அதாவது,

முந்ைதய

இந்தத்

மிக்க

ஒரு


நாள்

திருமணங்களுக்குத்


ெகாண்ட

திருமணத்திற்குப்


அந்த


பிறகு


நாளும் தனது கன்னித் தன்ைமைய மீ ண்டும் ெபற்றாள் என்றார். {வியாசrன் சீடர் ைவசம்பாயணார்}.

திருமணங்கள் முடிந்த பிறகு, மன்னர் துருபதன் அந்த ெபரும் ரத வரர்களுக்கு ீ



அந்த


மன்னர்




ஒவ்ெவான்றிலும் தங்கக் கடிவாளத்துடன் கூடிய நான்கு குதிைரகள் பூட்டிய தங்கக்கூடுகள் ெகாண்ட நூறு ரதங்கைளக் ெகாடுத்தான். தங்கச்


ெபாட்டிலும், ெகாண்ட

ெகாண்ட

முகங்களிலும்

நூறு


ேபால

கூடிய


பணியாட்கைள,

இளைமயின் ெதய்வக ீ

ெநற்றிப்

அதிஷ்டக்குறிகளும்

அழகான

ஆபரணங்களுடனும்,

அலங்காரங்களுடனும் ெபண்

மைலகைளப்

யாைனகைளயும்

ஆைடகளுடனும், நூறு

நூறு

பூேவைல

ஆரம்பத்தில்


கூடிய

இருந்த அந்த

இளவரசர்கள் ஒவ்ெவாருவருக்கும் ெகாடுத்தான். இைவயாைவயும் அந்தச்

சந்திர

ெநருப்ைபச்

பrசுகைளயும்,



ஆைடகைளயும், ெபரும்

முடிந்து,

பலம்

ெபரும்

{துருபதனின்}





ெசல்வத்ைதயும்,

பல














845


ேபால


{காம்பில்யத்தில்}

பல



ஸ்ரீ-ையப்

புனித

பல


இருந்த


இந்திரர்கள்


இருப்பது ேபால, தங்கள் நாட்கைள இன்பத்துடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் கடத்தினார்கள்.


846


யுதிஷ்டிரன் ெபற்ற திருமண பrசுகள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 201

Marriage Gifts obtained by Yudhishthira | Adi Parva - Section 201 | Mahabharata In Tamil


திெரௗபதிக்கு குந்தியின் அறிவுைரகளும் ஆசீர்வாதமும்; பாண்டவர்களுக்கு கிருஷ்ணன் அனுப்பிய பrசுகள்...

ைவசம்பாயணர் துருபதன்,


"மன்னர்



பயங்களில்

பிறகு,

சம்மந்தம்

அவனது

எல்லா


விடுபட்டான்.

கூட

அச்சமற்று

நிச்சயமாக அது முதல் அந்த ஏகாதிபதி ேதவர்களிடம் இருந்தான்.



குடும்பத்ைதச்


ஒவ்ெவாருவர்

ெபயைரயும்


அணுகி,

ெபண்மணிகள்


தங்கள்

ெசால்லித்

தங்கைள அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்டு, அவர்களது


ெதாட்டு

வணங்கினர். சிவப்பு

பட்டு

மணிக்கட்டில் ெகாண்டு, முன்பு


அவளது

பாதத்ைத

உடுத்தியிருந்த


மாமியாைர



தனது

அடக்கமாக

திருமணத்திற்கான

ைககூப்பி



ேநான்புக்

கயிைறக்

வணங்கி,

பாசத்தின்

ைக

அவள்


பிருைத {குந்தி}, ெபரும் அழகும், அைனத்து அதிர்ஷ்டக் குறிகளும், இனிைமயான

மனநிைலயும்

நல்ல


பைடத்த

தனது

மருமகளிடம், "சச்சி தனது கணவனான இந்திரனிடமும், ஸ்வாஹா விபவசுவிடமும், பத்ரா

ேராகிணி

ேசாமனிடமும்,

ைவஸ்ராவனனிடமும்,

நாராயணனிடமும்

எப்படி

அருந்ததி

தமயந்தி

நளனிடமும்,

வசிஷ்டrடமும்,

இருப்பார்கேளா

அேத

ேபால

லட்சுமி

உனது

கணவனுடன் நீ யும் இரு. ஓ இனியவேள, நீ மகிழ்ச்சியும், நீ ண்ட ஆயுளும்


ெபறுவாயாக.

காத்திருக்கட்டும்.

கணவர்களுக்காக



அதிர்ஷ்டமும் ெபரும்

நீ

ெகாண்ட

வளைமயும்



847

வரீ

காத்திருக்க

மகன்கைளயும் உனக்காகக்



உனது

உனது


கணவர்களுக்கு அர்ப்பணிப்புடன் இரு. உனது வசிப்பிடத்திற்கு வரும் விருந்தினர்கைளயும், ெபrயவர்களிடம் இரு.

அந்நியர்கைளயும்

மrயாைதயுடனும்,

குருஜங்காலத்

உபசrத்து,

ெதய்வத்திடம்

தைலநகருக்கும்

அந்த

பக்தியுடனும்

நாட்டிற்கு

உனது

கணவன் நீ திமான் யுதிஷ்டிரனுடன் ராணியாக நியமிக்கப்பட்டிரு. ஓ மகேள,

இந்த

முழு

ெபரும்பலத்தாலும் நடக்கும் ெகாடு.

வரத்தாலும் ீ

குதிைர

ஓ

உலகமும்

கணவர்களின்

ெவற்றிெகாள்ளப்பட்டு



உனது

அவற்ைற

நீ



அைடந்தவேள உயர் வைக

ரத்தினங்கள்

அைனத்ைதயும் அைடந்து அதிர்ஷ்டசாலியாக, மகிழ்ச்சியுடன் நூறு வருடங்கள்


வா.

ஓ

மருமகேள,

உடுத்தியிருக்கும்


கண்டு

நான்



பாண்டு

முத்துகளும்,

கறுப்பு


மகிழ்வது

ேபால,

தாயாகும் ேபாதும் மகிழ்ச்சியைடேவன்" என்றாள்.



ஆபரணங்களும், அனுப்பி


நாடுகளிலிருந்து அழகுடன்

மதிப்புைடய

ேமலும்,

தருவிக்கப்பட்ட

கூடிய

விலங்கின்



நீ


(கிருஷ்ணன்}


தங்க

மாதவன்

(கிருஷ்ணன்)

பல




படுக்ைககைளயும், அனுப்பி

ஹr

பட்டு

பrசாக


ேபார்ைவகைளயும்,

ேதால்கைளயும்,



உயர்

பல

வாகனங்கைளயும்


பாத்திரங்கைளயும்,

ரத்தினங்கள் மற்றும் ைவரங்கைளயும் அனுப்பி ைவத்தான். ேமலும், பல நாடுகளில் இருந்து வந்த அழகும் இளைமயும் ெகாண்டு பல ஆபரணங்களால்

பணியாட்கைளயும்


பழக்கப்படுத்தப்பட்ட

ெகாடுத்தான். பல


மத்ரா

நாட்டிலிருந்து


விைல

ெபண் நன்கு


ேசணத்துடன் {குதிைர உடுப்பு}, ெபrய பற்களுைடய பல அற்புதமான குதிைரகைளயும், ரதங்கைளயும் பல வண்ணங்களில் ெகாடுத்தான். எல்ைலயற்ற ராட்சசன்}

ஆன்மா

ெகாண்ட

ெகான்றவன்

நாணயங்கைளக் ைவத்தான்.

{கிருஷ்ணைனத்}

ேகாடி

அந்த

{கிருஷ்ணன்},

ேகாடியாக


மதுைவக்


குவியல்களாக



எண்ணி,

848

என்ற

தங்க


ேகாவிந்தைனத்

அந்த

பrசுகைளயும் மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக் ெகாண்டான்.


{மது



திெரௗபதியால் துrேயாதனன் கணவனாகத் ேதர்ந்ெதடுக்கப்பட்டானா? - ஆதிபர்வம் பகுதி 202

Did Draupadi choose Duryodhana for her husband?| Adi Parva - Section 202 | Mahabharata

In Tamil


(விதுராகமன பர்வம்)

பற்றிய

திருதராஷ்டிரைனப் ேதர்ந்ெதடுத்தாள் துrேயாதனன்,

ெசய்திையக்

பழிப்பதும்;

என்பதாக

கர்ணன்,

ஆேலாசிப்பதும்.....


ேகட்ட

மற்ற


கணவனாக


சகுனி

புrந்து




ெகாண்டதும்;

திருதராஷ்டிரனுடன்


"அைனத்து ஏகாதிபதிகளுக்கும் (திெரௗபதியின்


வந்தவர்கள்)

ஒற்றர்களால்



திறைம

மகன்களுக்கும்

திெரௗபதிக்கும் நடந்த

வில்ைல அடித்த



ெசய்தி

எட்டியது.

வைளத்து

வரன், ீ


குறி

ெவற்றிெபறும்


விற்கைணகைளத் தாங்குபவர்களில்



தவிர

ேவறு

யாரும் இல்ைல என்பதும்; மத்ர மன்னன் சல்லியைன தைரயில் தூக்கி

எறிந்து,

ெதாடுதல்

ஒன்றாேலேய


உயிைர

எடுக்கும் வல்லைமெபற்ற அந்த வரன் ீ ேகாபம் ெகாண்டு மரத்ைதப் பிடுங்கி,

அங்ேக


மன்னர்கைள

பயமுறுத்தினாேன,

ீ அவன் எதிrகைள வழ்த்தும் ீ பமைனத் தவிர ேவறு யாரும் இல்ைல என்பதும்

அவர்களுக்குத்


ெதrவிக்கப்பட்டது.



உருெகாண்டு

மாற்றுருவில்

இருந்தார்கள் என்பைத அறிந்த ஏகாதிபதிகள் மிகவும் வியப்புற்றனர். குந்தியும்

எrந்ததால்

அவளது



ெகால்லப்பட்டார்கள்

ேகள்விப்பட்டிருந்தார்கள். முழு மஹாபாரதம்


849

அரக்கு



மாளிைக அவர்கள்



மரணித்தரவர்களின் மதித்தார்கள். அவர்கள்

புேராசனனின்


இழிந்தவன்,

இகழ்ந்தனர்.

குரு


தீய

"தூ


தைலவனாகத்

அந்த

ேதர்ந்ெதடுத்தைத

ேகட்ட


தம்பிகள்,

அசுவத்தாமன்,

ஆகிேயாருடன்

இதயத்துடன் துட்சாசனன்,

தனது

அந்த



Fie},

என்று

பாண்டவர்களுடன் ஏகாதிபதிகளும்,

பிறகு,

திெரௗபதி,

{அர்ஜுனைனத்}

தனது


மாமன்



ெவட்கத்தால்

தனது


இழிந்தவன்"


கவைல ெகாண்டான். தனது

-


ெகாண்டவைனத்

வந்தவர்களாக



விட்டுக்

ெவண்குதிைரையக்

திட்டத்ைத


அறிந்த

நாடுகைள

மீ ண்டு

{இகழ்ச்சிக்குறி


இைணக்கப்பட்டைத தங்கள்

உலகத்திலிருந்து

(சகுனி),


{துrேயாதனன்}

கர்ணன்,

ெவளிேயறினான்.

தைலகுணிந்து,

தனது

கனத்த

பிறகு

அண்ணனிடம்

ெமதுவாக, "அர்ஜுனன் மட்டும் தன்ைன பிராமணனாக மைறத்துக் ெகாள்ளவில்ைலெயனில், ெவற்றி


ெகாண்டதினாேலேய, அவைன

ஓ


முடியவில்ைல. முயற்சிகள்

கனி

விதிேய

அவனால்

முடியாது. மன்னா

திெரௗபதிைய அவன்

இப்படி

{துrேயாதனா},

{அர்ஜுனன்} வலியது

ெகாடுக்கவில்ைல;

எனக்

என ஓ

அைடவதில் மாற்றுரு

ஒருவராலும்

கண்டு

ெகாள்ள

நான்


அண்ணா


உயிேராடிருப்பது நமது முயற்சிகளுக்கு இகழ்ச்சிேய" என்றான்.

ஒருவருக்ெகாருவர் இப்படிப் ேபசிக்ெகாண்டு, {அவனது ெபாறுப்பற்ற

ெசயலுக்கு) புேராச்சனைனப் பழித்து, மகிழ்ச்சியற்ற துயர் நிைறந்த இதயங்களுடன் அவர்கள் ஹஸ்தினாபுரம் நகரத்திற்குள் புகுந்தனர்.

பிருைதயின் {குந்தியின்} பலம் ெபாருந்திய மகன்கள் {பாண்டவர்கள்}, அரக்கு

கூட்டணி ஆகிய

மாளிைகயின்


அைமத்தைதக்


மற்ற

கண்டு,


850

துருபதனுடன்

திருஷ்டத்யும்னன்,

ீ படிக்கப்பட்டு , மனத்தளர்ச்சி அைடந்தனர்.


தப்பித்து,


சிகண்டினி பயத்தால்


பிறகு, திெரௗபதி பாண்டவர்களால் ெவல்லப்பட்டாள் என்பைதயும்,

திருதராஷ்டிரனின் மகன்கள் கர்வ பங்கப் பட்டு, அவமானத்துடன் (ஹஸ்தினாபுரத்திற்குத்)


வந்தனர்,


அறிந்த

விதுரன் மகிழ்ச்சியில் திைளத்தான். ஓ மன்னா {ஜனேமஜயா}, பிறகு திருதராஷ்டிரைன

அணுகிய

க்ஷத்திr

{விதுரன்},

"குரு



மகன்

நற்ேபறால் வளைம அைடகின்றனர்!" என்றான். விதுரனின் இந்த வார்த்ைதகைளக்

ேகட்ட,

{திருதராஷ்டிரன்}, நற்ேபறு! இப்படி

ஓ

வியப்புற்று,

விதுரா,

என்ன


{திருதராஷ்டிரன்}, மகனான

ெபரும்


இருந்த


துrேயாதனைனத்


வந்தது!"

அந்தக்

மகள்

தனது

என்று

குருட்டு


"என்ன



தனது

தைலவனாகத்

மூத்த

{கணவனாகத்}

ேதர்ந்ெதடுத்திருக்கிறாள் என்பதாகப் புrந்து ெகாண்டான். உடேன அந்த

மன்னன்

ஆபரணங்கைளச் மகனான

ஆடம்பரமான

{திருதராஷ்டிரன்} ெசய்ய

உத்தரவிட்டான்.

துrேயாதனனும், முைறயில்

உத்தரவிட்டான். திெரௗபதி

திெரௗபதிக்காக

தான்

வரப்பட


பாண்டவர்கைளத்

{கணவர்களாகத்}

திெரௗபதியும்,

ஹஸ்தினாபுரத்திற்கு





அந்த

தனது

தனது



ஏகாதிபதியிடம்,

தைலவர்களாகத்

ேதர்ந்ெதடுத்திருக்கிறாள்



உயிருடன்தான் இருக்கிறார்கள் என்றும், அைமதியான முைறயில் வாழ்ந்து

மன்னன்

வருகிறார்கள் துருபதனின்




பல

ெபரு



வந்த

அைமத்திருக்கிறார்கள்

மற்ற


பல

மதிப்ைபயும்

ேமலும்,



நண்பர்களுடனும்,

மன்னர்களுடன்


ெபற்று

கூட்டணி


தனித்தனிேய ெபரும் பைடகள் இருக்கிறது" என்றும் ெதrவித்தான். விதுரனின்



அன்பானவர்கேளா, அல்லாமலும்,


ேகட்ட




பாண்டுவுக்கு



மீ து

"அந்தப்

எப்படி

அன்பானவர்கள். எனது

பாசம்

அதிகrத்திருப்பதற்குக் காரணம் என்ன என்று ேகள்! பாண்டுவின் வரீ மகன்கள் நன்றாகவும் வசதியாகவும் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் பல நண்பர்கைள அைடந்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் ேசர்த்திருக்கும்

உறவினர்களும், கூட்டணியில் ேசர்க்கப்பட்டிருப்பவர்களும் ெபரும்


851


பலம்

ெபாருந்தியவர்கள்.

{adversity}

அவனது

ெசழிப்ேபா

அைடந்திருக்கும்

எந்த


{prosperity},

ஏகாதிபதிதான்

கூட்டணியாகக்

இடுக்கண்ேணா துருபதைனயும்

ெகாள்ள


மாட்டான்? ைவசம்பாயணர்


"ஏகாதிபதியின்

{திருதராஷ்டிரனின்}

இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட விதுரன், "ஓ மன்னா, உமது இந்தப் புrதல் நூறு வருடங்களுக்கு மாற்றமில்லாமல் இருக்கட்டும்" என்று ெசான்னான்.



தனது


திரும்பினான் விதுரன். பிறகு, ஓ ஏகாதிபதி {ஜனேமஜயா}, அங்ேக திருதராஷ்டிரனிடம்,

துrேயாதனனும்,


மகனான

கர்ணனும் வந்தனர். அவர்கள் அந்த ஏகாதிபதியிடம், "ஓ மன்னா, விதுரர் முன்னிைலயில் வரம்பு மீ றிய எந்தச் ெசால்ைலயும் நாங்கள் ேபச

முடியாது!



முன்னிைலயில் எதிrயின்


நாங்கள் நீ ர்

ெசய்ய

விரும்புகிறீர்?

பாண்டவர்கைளப்

ஓ

ெசயல்படவில்ைல! பலவனப்படுத்த ீ



என்ன

வளைமைய



{Prosperity}

மன்னா, ஓ

தகுந்த

நீ ர்

ெசால்கிேறாம்!

ெபrதும்

உமதாகக்

ெசயல்பட



கண்ேடாம். விதுரrன்

புகழ்கிறீேர?

எடுக்க

உமது

கருதுகிறீரா?


நாம்

ஓ

ஓ

விதத்தில்

பாண்டவர்கைளப் ேவண்டும்.

ஓ

தந்ைதேய, பாண்டவர்கள் நம்ைமயும் நமது பிள்ைளகள், நண்பர்கள் மற்றும்


விழுங்காதிருக்க,

நாம்


ஆேலாசிக்க ேவண்டிய ேநரம் வந்துவிட்டது" என்றனர்.


852


திெரௗபதிைய பாண்டவர்களுக்கு எதிராக தூண்டுேவாம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 203

Duryodhana, “incite Draupadi against her husbands” | Adi Parva - Section 203 | Mahabharata In Tamil


(விதுராகமன பர்வ ெதாடர்ச்சி)



எதிராகத்

தூண்டவும்;

ீ பாண்டவர்கைளக் ெகால்லவும்; குறிப்பாக பமனின் ெபருைமகைளச் ெசால்லி, அவைனக்

ெகான்றால்


நாடு

ேகட்க

மாட்டார்கள்

ெசால்வதும்; பிறகு கர்ணனிடம் கருத்து ேகட்பதும்...


என்று


"திருதராஷ்டிரன்,

"சrயாக


பrந்துைரப்பைதத்தான் நான் ெசய்ய

விரும்புகிேறன். ஆனால், எனது சிறு சைத

{முக}

விதுரனுக்கு

மாற்றத்தினாலும்

அைதத்

ெதrவிக்க

நான் விரும்பவில்ைல. ஆைகயால், ஓ

மகேன,

அதற்காகேவ,

எனது

மனதின் சிறு குறிப்ைபயும் விதுரன் அறிந்து நான்

ெகாள்ளக்கூடாது

அவனது


பாண்டவர்கைளப்

ெகௗரவர்கள் ஆேலாசைன

என்ேற,

புகழ்ந்ேதன்.

இப்ேபாது விதுரன் ெசன்றுவிட்டான்.

ஓ சுேயாதனா (துrேயாதனா) உங்களுக்கு என்னத் ேதான்றுகிறது, ஓ ராேதேய

(கர்ணா)

உனக்கு

அதற்கு


என்னத்

ெசால்வதற்கு இதுேவ ேநரம்" என்றான்.

நிபுணத்துவம் குந்தியின்


ஆகிேயாருக்கும்},

"ஓ


ைகேதர்ந்த

மகன்களுக்கும் மாத்rயின்

ேதான்றுகிறது


நம்பிக்ைகக்குrய,



ீ {யுதிஷ்டிரன்,பமன் ,அர்ஜுனன்


{நகுலன்,சகாேதவன்

ஆகிேயாருக்கும்} இைடேய ேவற்றுைமைய உருவாக்க ேவண்டும்.

அல்லது துருபதனுக்கும், அவனது மகன்களுக்கும், அவனது நாட்டின் அைமச்சர்களுக்கும்


ெபரும்


853

பrசாகக்




மகனான

யுதிஷ்டிரைனக்

ைகவிட

ைவக்க


அல்லது நமது ஒற்றர்கைள துருபதனின் நாட்டில் தங்க ைவத்து, ஹஸ்தினாபுரத்தில்


விட்டதால்,


இனி

விடுவார்கள் ெபரும்

என்று

ஆதாரங்கள்


அவர்களுக்கு ெகாண்ட

பிrந்து

வந்து

பாஞ்சாலத்திேலேய

தங்கி

விவrக்க

சில



அல்லது

ஒற்றர்கைளக்

ெகாண்டு ேவற்றுைமயின் விைதகைளப் பாண்டவர்களுக்குள் தூவி, அவர்கைள

ஒருவர்


அல்லது


மீ து

ஒருவர்



அவளது

ெகாள்ள


கணவர்களுக்கு

ைவக்க


எதிராகத்

தூண்டிவிட

ேவண்டும். அவளுக்குப் பல தைலவர்கள் {கணவர்கள்} இருப்பதால்,

இந்தக் காrயம் கடினமானது அன்று. அல்லது சிலைரக்ெகாண்டு பாண்டவர்கள் ைவத்தால், அதிருப்தி


ெகாள்வாள்.

ஒற்றர்கைள ெகால்ல


அங்கு

ைவக்க


கிருஷ்ைண அல்லது,

ெசல்ல


ஓ

ைவத்து,

மீ து

அதிருப்தி



மன்னா,

சில

மீ து


ீ பமேசனைனக்



ெகாள்ள

ீ பமேன

அைனவrலும்

ீ பலசாலி. முன்ெபாரு காலத்தில் பாண்டவர்கள், பமைன மட்டுேம நம்பி,

நம்ைம

வரமானவன். ீ

அவமதித்திருக்கிறார்கள்.

அவேன


ீ பமன்

கடுைமயானவன்,

பாதுகாவலன்.

அவன்

ெகால்லப்பட்டால், மற்றவர்களின் பலமும் சக்தியும் குைறந்துவிடும். அவர்களது

ஒேர

பாதுகாவலான

ீ பமைன

இழந்துவிட்டால்,

மறுபடியும் நாட்ைடப் ெபற அவர்கள் முைனய மாட்டார்கள்.

ீ ஓ மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, பமன் பின்னாலிருந்து காத்தால்தான், ீ அர்ஜுனன் ேபாrல் தன்னிகர் இல்லாதவன். பமனில்லாத அர்ஜுனன், ராேதயனின்

{கர்ணனின்}

கால்வாசி

பலத்துக்குக்

கூட

ஈடாக

ீ மாட்டான். ஓ மன்னா, நிச்சயமாக பமனில்லாத பாண்டவர்கள், நமது பலத்திற்கு முன்னால் அவர்கைள அற்பமாக உணர்ந்து, நாட்ைடப் ெபற


முைனய


அல்லது

ஓ

ஏகாதிபதி, இங்ேக வந்து, நமக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து, அவர்கள் சாந்தத்ைத நிரூபித்தால், அதன் பிறகு நாம் அரசியலின் ஆைணப்படி (கணிகர் விபrத்தபடி) {பார்க்க: எப்படி

ஒடுக்க

அழகான

பகுதி142-ஆதிபர்வம்-


ெபண்கைளக்




அப்படி


மீ து

கணிகர்

நீ தி}அவர்கைள


இளவரசிைய

ஒடுக்கலாம்.

{பாண்டவர்கள்

854

அல்லது,

மீ து}

சில

வருத்தம்


ெகாள்ள

ைவக்கலாம்.

தூதர்கைள

அங்கு


அல்லது

அனுப்பி,

ஓ

ராேதேய


ஆட்கைளக்

இங்கு


{கர்ணன்},

நமது


ேமற்கண்ட

எந்த

முைறயிலாவது அவர்கைளக் ெகால்லலாம். ஓ


எைதயாவது

இந்த

(பலதரப்பட்ட)

ைகெகாண்டு


ஓ

முைனய


முைறகளில் ேவண்டும்.

தவறிைழக்காத காலம்


கடந்து


துருபதைன அவர்கள் நம்புவதற்கு முன் அவர்கைளத் தாக்கி நாம் ெவற்றி

ெகாள்ள


ஆனால்



நம்பிக்ைகக்கு உrயவர்களாக ஆகிவிட்டால், பின்பு நாம் நிச்சயம் ேதால்விையத்

தான்

சந்திப்ேபாம்.

ஓ


இைவேய

பாண்டவர்கைள ஏமாற்ற நான் ெகாண்டிருக்கும் கருத்துகள். இைவ நன்ைமயா தீைமயா என்பைதத் தீர்மானித்துக் ெகாள்ளுங்கள். ஓ கர்ணா, நீ என்ன நிைனக்கிறாய்?" என்று ேகட்டான்.


855


துrேயாதனைன ஏசிய கர்ணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 204 Karna sewed Duryodhana | Adi Parva - Section 204 | Mahabharata In Tamil துrேயாதனன் சூழ்ச்சிையக் இன்பம்,

நாடு


ெசான்ன

திட்டங்கைளக்

ைகயாளாேத என்று



ேகட்டு

காட்டு

கர்ணன்

என்று

அவைன

ெசான்னது;



ஏசியது;



ெசய்வான் என்று ெசான்னது; வரேம ீ க்ஷத்திrயனுக்கு அழகு என்று ெசான்னது;



"துrேயாதனனால்



ெகாள்ளபட்ட

கர்ணன்,

"ஓ


உன்

நிறுவப்பட்டதாக ெதrயவில்ைல.

பகுத்தறிவு

ஓ

தைழக்க

குரு

பாண்டவர்களுக்கு வழிவைகயும்

நன்கு



ைவப்பவேன,

எதிரான

எந்த

ெவற்றிெபறாது.

ஓ

வரமான ீ இளவரசேன, இதற்கு முன்ேப நீ


மூலம்

உனது


வழிவைககள்

விருப்பத்ைதச்

ேபாராடியிருக்கிறாய்.


ஆனால்,

உனது

எதிrகைளக் ெகால்வதில் ேதால்விேய கண்டிருக்கிறாய். அப்ேபாது அவர்கள்

உனது

அருகிேல


வந்தார்கள்.

ஓ

மன்னா,

அப்ேபாது அவர்கள் இளம் வயதுைடயவர்களாகவும் இருந்தார்கள். ஆனால், அப்ேபாது உன்னால் அவர்களுக்கு தீங்கு ெசய்ய முடிய வில்ைல.


வளர்ந்திருக்கிறார்கள்.

அவர்கள் ெபரும்

தூரத்தில் வச்சு ீ


ெகாண்டவர்களாக

இருக்கிறார்கள். ஓ உறுதியான முடிவு ெகாண்டவேன, குந்தியின்

மகன்கள் உனது எந்த நுட்பமான {தந்திரமான} திட்டமிடல் மூலமும் காயப்பட மாட்டார்கள். இது எனது கருத்து. அவர்களுக்கு ெசய்கிறது.

{பாண்டவர்களுக்கு}


விரும்புகிறார்கள்.

தங்கள்



அப்படியிருக்கும்ேபாது,

விதி

நாட்ைட

நமது

உதவி

அைடய


ெகாண்டு, எந்த வைகயிலும் அவர்களுக்கு தீங்கிைழப்பதில் நாம் ெவற்றிெகாள்ள



அவர்களுக்குள்

856



உருவாக்குவது

என்பது


காrயம்.

ெபாது


ெகாண்ட அவர்கள் அைனவைரயும் பிrக்க முடியாது. அேத ேபால

நமது ஒற்றர்கைளக் ெகாண்டு கிருஷ்ைணக்கும் {திெரௗபதிக்கும்} பாண்டவர்களுக்கு

ேபதத்ைத

ஏற்படுத்தவும்



{பாண்டவர்கள்} ேகடு காலத்தில் {துரதிர்ஷ்டத்தில்} இருந்த ேபாது,

அவள் அவர்கைளத் தைலவர்களாகத் ேதர்ந்ெதடுத்தாள். இப்ேபாது வளைமயில்


அல்லாமலும்,


விரும்புவார்கள்.

அைடந்துவிட்டாள். ைவக்க



கிருஷ்ைண அவைள


ேநர்ைமயானவனும்

ேபராைசயுைடயவன்

அவள்

பல

ைகவிடுவாளா?



அவள்



அறம்



ேபதம்

மன்னன்

சார்ந்தவனும் நாம்

நமது

அைடய

ெகாள்ள


ஆவான்;

அவன்

முழு

நாட்ைட

அவனுக்குக் ெகாடுப்பதாய் இருந்தாலும் அவன் பாண்டவர்கைளக் ைகவிட



மகனும்

{திருஷ்டத்யும்னனும்},

அைனத்துத் தகுதிகளும் ெகாண்டு பாண்டவர்களிடம் பிைணப்புடன் இருக்கிறான். ஆைகயால்,

உனது



எந்த


திட்டத்ைதச் ெசய்தாலும் பாண்டவர்களுக்கு தீங்கிைழக்க முடியாது, என்று நான் நிைனக்கிேறன். ஆனால், ஓ மனிதர்களில் காைளேய {துrேயாதனா}, உகந்ததும்

நான்

இனி

நன்ைமயானது

{பாண்டவர்கள்}

அழியும்

ெசால்லப் ஆகும்.

வைர


இருக்க


வைரயும்,

பாண்டவ


பrந்துைரக்கப்பட வைரயும்,

ேவண்டியது.

அவர்கைளத

எந்த

ேபாவதுதான்

ஆதாவது,

அவர்கைள இந்தப்

நமது

கட்சி

கட்சி

மன

நமக்கு


தாக்கி


பலமாக


ேபாக்ேக

பலவனமாய் ீ

உறுத்தலும்

உனக்கு


இன்றித்

தாக்க

ேவண்டும். ஓ காந்தாrயின் மகேன {துrேயாதனேன}, அவர்களது கணக்கிலடங்கா

வாகனங்களும்,

மிருகங்களும்,

நண்பர்களும்,

நட்புக் குழுக்களும் ஒன்றாகத் திரளாத வைர, ஓ மன்னா, உனது வரத்ைதக் ீ



ெபரும்

ெகாண்டிரு.




ெகாண்ட

மன்னன்

அவனது

மகனுடன் {திருஷ்டத்யும்னனுடன்} ேசர்ந்து, நம் மீ து ேபார் ெதாடுக்க

எண்ணாத வைர, ஓ மன்னா, உனது வரத்ைதக் ீ காட்டிக் ெகாண்டிரு. ஓ

மன்னா,




857


பாண்டவர்க்கு



தந்ைத

குலத்தவனான (கிருஷ்ணன்), வரத்ைதக் ீ

வழி

ெசாத்ைத

யாதவப்

புரவலன்


{விருந்து


அளிப்பவன்}

துருபதன் நகரத்திற்குள் நுைழயாத வைர நீ உனது

காண்பித்துக்


மீ ட்டுக்

நுகர்ச்சிப்


ெகாள்.


ெபாருட்கள்,


நாடு


இன்பத்துக்கான

என



அந்த

சிறப்புமிக்க பாரதன் {கிருஷ்ணன்} தனி ஒருவனாக வரத்ைதக் ீ காட்டி இந்த முழு உலகத்ைதேய அைடந்திருக்கிறான்.

இந்திரன் வரத்ைத ீ மட்டுேம ெகாண்டு மூன்று உலகத்தின் ஆட்சிைய அைடந்தான்.

ஓ


மன்னா,

ெமச்சப்

வரம் ீ

படுகிறது.


ஓ


க்ஷத்திrயக்

காைளேய,

துணிவுள்ளவனுக்கு வரேம ீ முக்கியமான அறமாகும். ஆைகயால், ஓ ஏகாதிபதி, ேநரத்ைதக் கடத்தாமல், நான்கு வைக ேசைனகைளக் ெகாண்ட நமது ெபரும் பைடையக் ெகாண்டு துருபதைனத் தாக்கி, பாண்டவர்கைள சமாதானக்

இங்ேக

ெகாள்ைக

லஞ்சமாகக்


ெகாண்ேடா,

ெகாடுத்ேதா

வருேவாம்.

பrைசயும்

அல்லது




உண்டாக்கிேயா பாண்டவர்கைளத் ேதாற்கடிக்க முடியாது. ஆைகயால், வரத்ைதக் ீ

உனது





ெவற்றி

ெவற்றிெகாண்டு

ெகாள்.

இந்த

உனது

பரந்த

உலகத்ைத ஆட்சி ெசய். ஓ ஏகாதிபதி, நமது இலக்ைக அைடய நான் ேவறு வழி எைதயும் காணவில்ைல" என்றான் {கர்ணன்}. ைவசம்பாயணர்

வார்த்ைதகைளக் அவைனப்

ெதாடர்ந்தார், ேகட்ட

ெபrதும்

{திருதராஷ்டிரன்} ஆயுதங்களில்

ெபரும்

"ராேதயனின்

ெமச்சினான்.



"ஓ

ெபற்ற

பலம்

{கர்ணனின்}



சூதனின்

ெபரும்

இந்த


அந்த

மகேன

ஞானம்


{கர்ணேன},

நீ


ஆைகயால் வரத்ைத ீ ெவளிக்காட்டச் ெசான்ன இந்த உனது ேபச்சு, உனக்கு


மிகவும் மற்றும்


ெபாருந்துகிறது.


ெசய்து,


நமது



வழிவகுக்கும்

திட்டத்ைத


{கர்ணனும்

நலனுக்கு

துrேயாதனனும்)

ஏற்படுத்தி, அைத ஏற்றுக் ெகாள்ளுங்கள்" என்றான்.


858




"பிறகு

மன்னன்


தனது ெபருைம வாய்ந்த அைமச்சர்கைள அைழத்து அவர்களுடன் ஆேலாசித்தான்".


859


ீ துrேயாதனைன எச்சrத்த பஷ்மர் - ஆதிபர்வம் பகுதி 205 Bhishma warned Duryodhana | Adi Parva - Section 205 | Mahabharata In Tamil


ீ பஷ்மrடம்

திருதராஷ்டிரன் சமமாக

நிைனப்பதாகச்



ெசால்வது;

சூழ்ச்சிேய




என்று

எச்சrப்பது;

ீ ெகாடுக்கும்படி பஷ்மர் அறிவுறுத்தியது;



கருத்ைதச்

ேகட்பது;

உலகம்




நிைனப்பைதச்


பாதி

அகப்பட்டது



"தனது

ெசால்லுமாறு

ீ திருதராஷ்டிரன் ேகட்டதால், பஷ்மர் , "ஓ திருதராஷ்டிரா,


சண்ைட

என்பைத

எப்படிேயா,


அங்கீ கrக்க எனக்கு


அப்படிேய.



நான்

காப்பது காக்க

எனக்கு



எனக்கு


உனது


ேபாலத்தான்.

திருதராஷ்டிரா, நான்

நீ


ேபால,

ஓ

அவர்கைளயும்


ேமலும்,

ஓ

மன்னா, துrேயாதனனுக்கும் மற்ற குரு குலத்தவருக்கும் அவர்கள் {பாண்டவர்கள்} ெநருக்கமாக


ெநருக்கேமா,



இத்தைகய



ீ அவர்களுடன் சண்ைட என்பைத நான் {பஷ்மன் } சற்றும் விரும்ப மாட்ேடன்.

அந்த

வரர்களுடன் ீ

{பாண்டவர்களுக்கு} இந்நாடு

அந்த

பாதி

குரு

ஒரு



தந்ைதயின் வழி வந்த நாடுதான். ேமலும்,

ஓ


ஒப்பந்தமிட்டு,

இந்த

ெகாடுத்துவிடு.

அவர்களுக்கு சந்ேதகமற,

முதன்ைமயானவர்களுக்கும்

நாட்ைட

உனது


ெசாத்தாகப் பார்க்கும் நீ , பாண்டவர்களும் இந்த நாட்ைட அவர்களது தந்ைதயின் ெசாத்தாக ேநாக்குகிறார்கள் என்பைத உணர ேவண்டும். பாண்டுவின்

புகழ்ெபற்ற


நாட்ைட

அைடயவில்ைல

என்றால், அது எப்படி உனதாகும்? அல்லது அது எப்படி மற்ற பாரத முழு மஹாபாரதம்

860


குலத் ேதான்றல்களுக்கு உrயதாகும்? சட்டப்படி நீ மட்டுேம இதற்கு

உrயவன் என நீ கருதினால், உனக்கு முன்னால் அவர்கள் நாட்ைட அைடவதுதான் சட்டப்படியானது என அவர்கள் கருதுவார்கள், என்று

நான் நிைனக்கிேறன். அைமதியாக அவர்களுக்கு பாதி நாட்ைடக் ெகாடுத்துவிடு.

இது,

ஓ


புலிேய,


நன்ைமையத் தரும். நீ ேவறுமாதிrயாகச் ெசயல்பட்டால், அைனவர் ேமலும்

தீைம

வந்து

விழும்.

நீ யும்

அவமrயாைதயால்

மைறக்கப்பட்டிருப்பாய். ஓ துrேயாதனா, உனது நல்ல ெபயைரக்

காப்பாற்ற முயற்சி ெசய். ஒருவனின் நல்ல ெபயர்தான் நிச்சயமாக அவனது பலத்தின் ஊற்றுக்கண். மதிப்பிழந்தவன் வாழ்வது வண் ீ

என்று ெசால்லப்படுகிறது. ஓ ெகௗரவா {துrேயாதனா}, ஒருவனது புகழ் நிைலத்திருக்கும் வைர அவன் சாவதில்ைல. ஒருவன் தனது

புகழ் இருக்கும் வைர வாழ்ந்து, அது மைறயும் ேபாேத இறக்கிறான். ஓ காந்தாrயின் மகேன {துrேயாதனா}. குரு குலத்தவருக்குத் தகுந்த

{ஏற்ற} நடவடிக்ைககைளத் ெதாடர்ந்து வா {ெசய்து வா}. ெபரும்பலம் ெகாண்ட கரமுைடயவேன, உனது மூதாைதயர்களின் ெசயல்கைளப்

பின்பற்று. பாண்டவர்கள் அழியவில்ைல என்பது நமக்குக் கிைடத்த நற்ேபறாகும்.

குந்தி

வாழ்வதும்

தனது

ெசயைல


மகள்

{குந்தி}

எrந்து

நமக்குக்


பாவி

கிைடத்த

நற்ேபறாகும்.


அழிந்தான்

என்பதும் நமக்குக் கிைடத்த ெபரும் நற்ேபறாகும். குந்திேபாஜனின் ெசத்தாள்

என்பைத

நான்

ேகட்ட

ேநரத்திலிருந்து, ஓ காந்தாrயின் மகேன {துrேயாதனா}, நான் எந்த உயிரனத்ைதயும்


சக்தி

அற்று


ஓ

மனிதர்களில் புலிேய, குந்திக்கு ேநர்ந்த விதிைய அறிந்த உலகம்,

உன்ைன விட புேராசனைன ெபrய குற்றவாளியாகக் கருதவில்ைல. ஓ மன்னா, பாண்டுவின் மகன்கள் ெநருப்பில் இருந்து தப்பி, மீ ண்டும்

காட்சி அளித்துவிட்டதால், உனது தீய ேநாக்கங்கைள விட்டுவிடு. ஓ

குரு குலத்தவேன, அந்த வரர்கள் ீ {பாண்டவர்கள்} வாழும் வைர, இடிைய

ஆயுதமாகக்



நிைனத்தாலும்,

அவர்களது மூதாைதயர் நாட்டில் அவர்களுக்கு இருக்கும் பங்ைக

இழக்கச் ெசய்ய முடியாது என்பைத அறிந்து ெகாள். பாண்டவர்கள் அறம்சார்ந்தவர்கள்

{தர்மவான்கள்},

ஒற்றுைமயானவர்கள்.

அவர்களுக்கு சrபாதி நாடான அவர்கள் பங்ைகக் ெகாடுக்காமல் இருப்பது

என்பது

{அநீ தியாகும்}.

நீ


சrயாக

இைழக்கப்படும்

ெசயல்பட

தவறாகும்

ேவண்டுெமனில்,

எனக்கு

ஏற்புைடயைத நீ ெசய்ய ேவண்டுெமனில், அைனவrன் நன்ைமைய


861


நீ

கருதுவதாக

இருந்திடில்,

ீ ெகாடுத்துவிடு" என்றார். {பஷ்மர் }


பாதி

862

நாட்ைட

அவர்களுக்குக்


துேராணர் ெசான்ன ஆேலாசைன - ஆதிபர்வம் பகுதி 206 அ

The counsel of Drona | Adi Parva - Section 206 A | Mahabharata In Tamil



உrய

பங்ைகக்

ெகாடுக்குமாறு



ீ பஷ்மரும் , துேராணரும் ெகௗரவர்களுக்கு தீங்கிைழப்பவர்கள் என்று கர்ணன் சாடியது;

ைவசம்பாயணர் ீ "பஷ்மர்

ேபசினார்,

முடித்ததும் "ஓ

திருதராஷ்டிரா,


துேராணர் மன்னா,

ஆேலாசைனக்கு




சrயானைத,

உண்ைமயானைத,

புகைழக்

ெகாடுப்பைதச் ெசால்ல ேவண்டும் என்று ஓ

நாம்

ேகள்விப்படுகிேறாம்.






ேபாலேவ


நானும்

கருதுகிேறன். இந்த நாட்டின் ஒரு பங்கு

பாண்டவர்களுக்குக்

ெகாடுக்கப்படட்டும். {திருதராஷ்டிரா}, ெகாண்ட

ஒரு



காலந்தாழ்த்தாமல்,

பாண்டவர்களுக்கு மணமகனுக்கும்

தூதுவைன

அறம்.



ெபரும்

ஓ


ேபச்சு




பrசுகைள


மணமகளுக்குமான

பாரதா

ெகாடுத்தனுப்பு.

துருபதனிடம் அந்தத் தூதன் ெகாண்டு ெசல்லட்டும். அவன் அந்த ஏகாதிபதியிடம்

{துருபதனிடம்}

{திருதராஷ்டிரா},



புதிய

உனது

கூட்டணிக்கு


ெபருக்கத்ைதச்

வழிவகுக்கட்டும்.


ஓ

அறிந்த


நீ யும்

துrேயாதனனும் இது விஷயத்தில் மிகுந்த மகிழ்ச்சி ெகாண்டதாக அந்த

மனிதன்

{தூதுவன்}

அறியட்டும்.

அவன்

துருபதனிடமும்,

திருஷ்டத்யும்னனிடமும் இைதத் திரும்பத் திரும்பச் ெசால்லட்டும். அவனுடன்

{துருபதனுடன்}

விரும்புவதாகவும்,


அதற்கு

கூட்டணி நீ

863

அைமப்பைத

தகுதியுைடயவன்

நீ

ெபrதும்



ெதrயப்படுத்தச்

ெசால்.

அந்த

மனிதன்

{தூதுவன்}


மகன்கைளயும், மாத்rயின் மகன்கைளயும் ெதாடர்ந்து வாழ்த்தட்டும்.

உனது உத்தரவின் ேபrல், ஓ மன்னா, சுத்தமான தங்கத்தால் ஆன ஆபரணங்கள்

திெரௗபதிக்குக்

ெகாடுக்கப்படட்டும்.

ஓ

பாரத

குலத்தின் காைளேய {திருதராஷ்டிரேன}, துருதபதின் மகன்களுக்கும் உகந்த


பாண்டவர்கைள அைழக்கட்டும். அந்த


துட்சாசனனும், எதிர்ெகாண்டு



ஹஸ்தினாபுரத்துக்குத்

இங்கு

வர

அழகான

வரட்டும்.

அந்தத்

திரும்பச்

{துருபதனால்}

விகர்ணனும்


பிறகு

தூதுவன்


அனுமதிக்கப்பட்டதும்,

ரதங்களுடன்



ஹஸ்தினாபுரத்ைத

அைடந்ததும், அந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயானவர்கள் உன்னால் {திருதராஷ்டிரன்}


வரேவற்கப்படட்டும்.


மக்களின் விருப்பப்படி அவர்களது தந்ைதவழி வந்த அrயைணயில் அவர்கள்

அமரட்டும்.


உனது

ஓ

பாரத


வந்த


இதுதான் பாண்டவர்களிடம் நீ நடந்து ெகாள்ள ேவண்டிய முைற. ெசாந்த


ேபான்றவர்கள்

ஆவர்"

என்றார்.{துேராணர்}.


864


"கர்ணா! நீ தீயவன்" துேராணர்! - ஆதிபர்வம் பகுதி 206 ஆ Drona said, "Karna! you are evil" | Adi Parva - Section 206 B | Mahabharata In Tamil


துேராணர் கர்ணனுக்கு மறுெமாழி கூறியது; ெகௗரவர்களின் அழிைவப் பற்றி எச்சrத்தது;




முடித்ததும்,

ஆகிய


ீ "பஷ்மர் ,


கர்ணன்


உமது

ெசல்வத்தாலும்,

உமது

கருைணகளாலும்

அதிகம்

ெகாழுத்துப் ேபாய் இருக்கிறார்கள். இவர்கைள


நம்பத்தகுந்த

நீ ர்

நண்பர்களாக

மதிக்கிறீர்! அப்படிப்பட்ட இவர்கள் இருவrன் உமது

ஆேலாசைனகளும்




ேவடிக்ைகயானது

அல்லவா? தீய ேநாக்கம் ெகாண்டு, தனது இதயத்தின் தீைமைய மைறத்து,

நல்ல

ஞானமுள்ேளார் நண்பர்களால்

ஆேலாசைன எப்படி


வழங்குவதாகச்

அங்கீ கrப்பார்கள்?


ெசய்ய

ெசால்பவர்கைள ேகடுகாலத்தில்,


தீைமயும்

ெசய்ய முடியாது. அைனவrன் மகிழ்ச்சிேயா, அல்லது ேநர்மாறான நிைலேயா


ஞானமுள்ளவனும்

முட்டாளும்,

முதுைமயைடந்தவனும், அற்றவனும்

-

மகிழ்ச்சியாகவும்

விதிையப்

ஆகிய

சில

எங்கும் காண்கிேறாம்.

ெபாறுத்ேத

(வயதில்)

அைமகிறது.

இளைமயானவனும்,

கூட்டணியுள்ளவனும், அைனவரும்


சில

கூட்டணி

மகிழ்ச்சியற்றும்

ேநரங்களில் இருப்பைத

பழங்காலத்தில் அம்பவிச்சன் என்ற ஒரு மன்னன் இருந்ததாக நாம் ேகட்டிருக்கிேறாம். அந்த மகதநாட்டுத் தைலவன் ராஜகிரஹா என்ற தைலநகைரக்



அவன்

தனது

காrயங்கள் எைதயும் ெசய்யாது இருந்தான். காற்ைறச் சுவாசிப்பது


865



அவனது


முயற்சியாக

அைமச்சர்களின்



அவனது



மஹாகர்ணி

என்ற அவனது அைமச்சன், அந்த நாட்டின் தைலைம நிர்வாகியாக ஆனான்.


அந்நாட்டில் கருதிக்




அந்த


அைமச்சன்,

என்று

மன்னைன

அவமதிக்க ஆரம்பித்தான். அந்தப் பாவி அந்த மன்னனுக்கு உrய அைனத்ைதயும் - ராணிகள், ெசல்வங்கள், ஆட்சி உrைமகைள - என

அைனத்ைதயும் எடுத்துக் ெகாண்டான். ஆனால், இவற்ைறெயல்லாம் அைடந்தும் அவனது ேபராைச தணியவில்ைல. அது இன்னும் பற்றி எrந்தது.


உrய

அrயைணையயும் கடைமகளில்


கவர்ந்தான்.

கவனமற்று

ஆனால்,


கவர்ந்த

அந்த

காற்ைறச்

மட்டுேம ெசயலாகக் ெகாண்டிருந்தும் கூட, அந்த

அைமச்சனால்

முதலாளியின்


நாட்ைட



அைடய

அவன்,

தனது

சுவாசிப்பைத

ெபற்றும்

முடியவில்ைல

,

தனது

என்று

ேகள்விப்படுகிேறாம். ஓ மன்னா, அந்த ஏகாதிபதியின் ஆட்சியுrைம

விதியின் ைகயில் இருந்தது என்பைதத் தவிர நாம் இதில் ேவறு என்ன

ெசால்ல

முடியும்!


ஓ

மன்னா,

இந்த

நாடு

விதியால் உமக்கு அளிக்கப்பட்டது. இந்த முழு உலகேம உமக்கு எதிrயாக



அது

உம்மிடேம


இருக்கும். இருப்பினும், விதி ேவறு விதமாகக் கட்டைளயிட்டால், நீ ர் எவ்வளவு முயன்றாலும், அது உம்மிடம் இருக்காது! ஓ கற்றவேர, இைவெயல்லாவற்ைறயும் ஆேலாசகர்களின்


ேநர்ைமையப்

பற்றிேயா


அல்லது

உமது

மற்ற

குணங்கைளப் பற்றிேயா தீர்மானித்துக் ெகாள்ளுங்கள். அவர்களில் யார்

தீயவர்கள்,

யார்

ஞானத்துடன்

ெசால்பவர்கள்

என்பைத



என்றான்{கர்ணன்}.

உறுதி

ேபசுபவர்கள்,

ெசய்து

"கர்ணனின்


ெகாள்ளுங்கள்"


ேகட்ட துேராணர் மறுெமாழியாக, "நீ தீயவன் ஆனதால், உனது தீய ேநாக்கத்தின் காரணமாகேவ இப்படிச் ெசால்கிறாய் என்பதற்கு நீ ேய சான்று

பகர்கின்றாய்.


எங்களிடம் குைற கண்டுபிடிக்கிறாய்.


866

தீங்கிைழக்கேவ,

ஆனால்,

ஓ

நீ

கர்ணா, நான்


ெசான்னது ெசான்னது

அைனத்தும் என்பைத

குரு


குலத்தின் ெகாள்.

வளைமக்காகச்

அைவெயல்லாம்,

{Prosperity}

தீயைதக்

ெகாண்டு வரும் என்று நீ மதித்தால், நமக்கு நல்லது எது என்பைத நீ ேய தீர்மானித்து ெகாள். நான் ெசான்ன நல்ல ஆேலாசைனகள்

பின்பற்றப்படவில்ைலெயன்றால், அற்ப காலத்திற்குள் ெகௗரவர்கள் அழிக்கப்படுவார்கள் என்ேற நான் நிைனக்கிேறன்" என்றார்.


867


"பாவிகளின் ேபச்ைசக் ேகட்காதீர்" விதுரன்! - ஆதிபர்வம் பகுதி 207

Vidura said, "Don't Listen to wretches" | Adi Parva - Section 207 | Mahabharata In Tamil


ீ விதுரன் பஷ்மருக்கும் துேராணருக்கும் ஆதரவாகப் ேபசுவது; துrேயாதனன், கர்ணன்



சகுனிையப்

பழித்தது;

பாவிகள்,


ெகால்லப்படுவார்கள் என்று எச்சrத்தது...

முட்டாள்கள்,

தவறால்

சிறுவர்கள்


என்று


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "துேராணர்

முடித்ததும், விதுரன் ஆரம்பித்தான், "ஓ

ஏகாதிபதி, உமது நண்பர்கள் சந்ேதகமற உமக்கு நன்ைமையேய ெசால்கிறார்கள். ஆனால்,

உமக்கு

விருப்பமில்ைல

அைதக்

ேகட்பதில்


அந்த

வார்த்ைதகளுக்கு உனது காதில் இடம்

கிைடக்கவில்ைல. சந்தனுவின் மகனும் குருகுலத்தவrல்


முதன்ைமயானவருமான ெசான்னது

அற்புதமானதும்,

உமது

நன்ைமக்கானதும் ஆகும். ஆனால் நீ அைதக் ேகட்க மறுக்கிறாய். குரு


அைதக்கூட மன்னா

ெசால்வதும்


மகனான



உனது

நன்ைமக்ேக,

கர்ணன்

கடுைமயாகச்

சிங்கங்களான

இந்த

ஆனால்

மதிக்கவில்ைல.

ஓ

சிந்தித்துபார்த்தாலும், ீ {பஷ்மர் ,

இருவைரவிட

துேராணர்} சிறந்த நண்பர்கள் கிைடக்க மாட்டார்கள். ஓ மன்னா, வயதில்

மூத்து,




கல்வியிலும்


சிறந்திருக்கும்


சமமான பார்ைவயிேலேய மதிக்கிறார்கள்.

இந்த


ஓ பாரத குலத்தின் மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, அவர்கள் இருவரும்


ஆகட்டும்,

இல்ைல.

இதற்கு

உண்ைம

ேபசுவதில்

ஆகட்டும்

தசரதனின்

மகன் ராமனுக்கும் கயாவுக்கும் எந்தவிதத்திலும் இைளத்தவர்கள் ஆேலாசைனயும் அவர்களுக்கு

முன்பு

வழங்கியது

எந்தக்



உனக்கு


காயத்ைதயும்

868

ஓ

எந்தத்

மன்னா,

ஏற்படுத்தியது

தீய

நீ யும்



ஆைகயால், மனிதப்


புலிகள்,

இருக்கும்ேபாது ேவண்டும்?


உனக்கு

ஞானம்

முதன்ைமயானவர்கள், வழங்கமாட்டார்கள். {விதுரன்}

உண்ைமயுடன்

ஓ


நீ

தீய




நிைலப்பாடு.

ஏன்

இந்த

வழங்க


ஆேலாசைனகைள


இந்த

காயப்படுத்தாது


ெகாண்ட

குரு

நடந்து

ெகாழுந்ேத,

அறவிதிகைள

இது

நன்கு

உனக்கு எனது

அறிந்த

இந்த இருவரும், ெசல்வத்திற்கு மயங்கி, பாகுபாட்டுடன் உங்கைள

ஏமாற்ற எைதயும் உச்சrக்க மாட்டார்கள் {ெசால்ல மாட்டார்கள்}. ஓ பாரதா


நன்ைமக்கு

ஆனதாகேவ

துrேயாதனைனயும் பாண்டவர்களும்

அவர்கள் நான்




உமது

அைனத்தும் ஓ

ேபாலேவ

மகன்கேள

உனது



ஆவர்.


பாண்டவர்கைளக் குறித்து தீய ஆேலாசைனகள் வழங்கும் உமது ஆேலாசகர்களுக்கு,

உமது

நலனில்

அக்கைற

இருக்குேமயானால்,

ஓ

மன்னா,

அைத



வைகெசய்யும்

உமது

ஆேலாசகர்கள்

ெசய்யவில்ைல. பிரகாசமுைடய


உமக்கு



ஓ

மிகுந்தவர்கள்

இல்ைல.

ஏதாவது

பாகுபாடு

ெவளிக்ெகாணர


மன்னா,

உமது

ீ {பஷ்மரும் ,


இந்த

ெபரும்

துேராணரும்},

தீயவற்றிற்கு வழி ேகாலும் எைதயும் ெசால்லவில்ைல என நான்

நிைனக்கிேறன். இருப்பினும் நீ ர் இைதப் புrந்து ெகாள்ளவில்ைல.

ெவற்றிெகாள்ளப்பட முடியாத பாண்டவர்கைளப் பற்றி இந்த மனிதக் ீ {பஷ்மரும் ,

காைளகள்

துேராணரும்}ெசான்னைவ


உண்ைமேய. ஓ மனிதர்களில் புலிேய, அதுகுறித்து ேவறுவிதமாக நிைனக்காதீர். நீ ர்


தனஞ்ெசயைன

இடக்ைகையயும் {இந்திரேன}

இரும்!


{அர்ஜுனைன}, சமமாகப்

வந்தாலும்

ேபாrல்

மகனான

அந்த

வலக்ைகையயும்,

பயன்படுத்துபவைன, ெவல்ல

அழகான

முடியுமா?

மகவத்ேத


யாைனகளின் பலம் ெகாண்ட, பலம் வாய்ந்த கரங்கைளக் ெகாண்ட

ீ அந்த ெபரும் பமேசனைன ேதவர்களாலும் ெவல்ல முடியுமா? வாழ அைசப்படுபவர்கள்

யாேரனும்,

யமனின்


ேபால

இருக்கும் அந்த இரட்ைடயர்கைள {நகுலைனயும், சகாேதவைனயும்} ேபாrல் ெவல்ல முடியுமா? அைமதி, கருைண, மன்னிக்கும் தன்ைம,


869


உண்ைம, வரம் ீ ஆகிய அைனத்ைதயும் ஒருங்கிைணத்து வாழும் பாண்டவர்களில்

மூத்தவைன

கூட்டாளியாகக்


ெவல்ல


ராமைன

ஆேலாசகராகக்

பிrஷ்தனின்


தங்கள்

தங்கள்


தங்கள்

சார்பாகக் ேபாrல்

மாமனாராகக்


வந்த

யாரால்

(கிருஷ்ணைன)

எல்ேலாைரயும்

மகன்களான,

ைமத்துனர்களாகவும்

{பலராமைன}

சாத்யகிைய

துருபதைனத்


எப்படி

ஜனார்த்தனைன


ேதாற்கடித்துவிட்டனர். ெகாண்டு,

(பலேதவைன)



{யுதிஷ்டிரைன}

மற்ற




ெவல்ல

முடியாதவர்கள் ஆவர். ஓ ஏகாதிபதிேய, இைதெயல்லாம் மனதில் ெகாண்டு,



{தர்மத்தின்}

உrைமைய ெசயலில் வைச

விட

உண்டான

பாண்டவர்களிடம் ெகாள்ளும்.

படி

படிந்த

நடந்து

கைற

ஏகாதிபதிேய, குரு

காத்து,


உrைம


விைளவால்,

அன்பாக

என்பது,

உயிைரயும் க்ஷத்திrய

ஓ


பழைமயாக

{பழிெசால்}

நடத்ைத

மீ து


உம்ேமல்

பாண்டவர்களிடம் சார்ந்த

ெபrய

வளர்ச்சிக்கு

புேராசனனின்


அைதக் உமது

நமது

இப்ேபாது, கழுவிக்

அன்பான

அைனவrன்

நன்ைமையத்

நம்ைம

உங்கள்


உள்ளது.



நமக்கு

எண்ணி


ஓ

நடந்து

ேகாரல்,

தரும்.


அது

ெசல்லும்.

நாம் ஏற்கனேவ துருபதனிடம் ேபாrட்டிருக்கிேறாம்; இப்ேபாது நாம் அவைன கூட்டாளியாக அைடய முடிந்தால், நமது கட்சிக்கு அது பலம் ேசர்க்கும்.

எண்ணிக்ைகயில்

ஓ

மன்னா,

தாசர்ஹர்கள்


{Dasarhas}

என்பவர்கள்

பலசாலிகள்.


எங்கிருக்கிறாேனா அவர்கள் அங்ெகல்லாம் இருப்பார்கள். எங்ேக கிருஷ்ணன் இருக்கிறாேனா அங்ேக ெவற்றியும் இருக்க ேவண்டும் என்பைத



ஓ

மன்னா,


சபிக்கப்படாமல், சமரசம் மூலம் தடுக்க முடிந்தைத ேபார் மூலம்

தடுக்க முற்பட்டால், அவர்களுக்கு ேதவர்களின் சாபம் இருக்காதா? பிருைதயின் என்பைத


அறிந்த



குடிமக்களும்,



மற்ற

காண

இருக்கிறார்கள்

குடிகளும்

ஆவலாக

ெபரும்

உள்ளனர்.

ஓ

ஏகாதிபதி, அவர்களுக்கு ஏற்புைடய வைகயில் நடந்து ெகாள்ளும். துrேயாதனன், பாவிகள்,

கர்ணன்,

முட்டாள்கள்


சுவலனின் மற்றும்

870

மகன்

சகுனி

சிறுவர்களாவர்.

ஆகிேயார் அவர்கள்


வார்த்ைதையக்


ேகட்காதீர்.

தவறால்

ஓ





ெகால்லப்படுவர்

என்று நான் முன்ேப அைனத்து அறங்கைளயும் ெகாண்ட உமக்குச் ெசால்லியிருக்கிேறன்" என்றான் {விதுரன்}.


871


துருபதனிடம் அனுமதி ேகட்ட விதுரன்! - ஆதிபர்வம் பகுதி 208

Vidura asked Drupada for permission | Adi Parva - Section 208 | Mahabharata In Tamil




விசாrப்புகைளயும்

ெசன்று,

ெசய்து,

பல

பrசுப்


ெசல்ல அனுமதி ேகட்பது;



நலம்


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார்,

"இந்தப்

பலதரப்பட்ட ேபச்சுகைளக்

ேகட்ட

திருதராஷ்டிரன், "சந்தனுவின் மகனான

கற்ற




துேராணரும், (ஓ

முனிவர் நீ யும்

விதுரா)

உண்ைமையயும், எனக்கு எது நன்ைமையத் தருேமா அைதயுேம ெசால்லியிருக்கிறீர்கள். குந்தியின்

வரீ





அந்த



ெபரும்


மகன்கேள!

எனது


மகன்கேள!

எனது

மகன்களுக்கு எப்படி இந்த நாட்டின்மீ து உrைம இருக்கிறேதா, அேத ேபால




பாசத்ைதக்



உrைம


உண்டு.


பாண்டவர்கைள அவர்களின் தாயுடன் {குந்தியுடன்} இங்கு அைழத்து வா. ஓ பாரதகுலத்தில் வந்தவேன {விதுரேன}, கூடேவ ெதய்வக ீ அழகுைடய கிருஷ்ைணையயும் {திெரௗபதிையயும்} அைழத்து வா.

நற்ேபறால் மட்டுேம பிருைதயின் {குந்தியின்} மகன்கள் உயிருடன் இருக்கிறார்கள்; ரதவரர்கள் ீ

நற்ேபறின்



மகைள



அந்தப்

ெபரும்

அைடந்தார்கள்.

நற்ேபறால் மட்டுேம நமது பலம் அதிகrத்திருக்கிறது; நற்ேபறால் மட்டுேம



அழிந்தான்.

872

ஓ

ெபரும்

பிரகாசமுள்ளவேன,




எனது

{நீ க்கப்பட்டது}.





யக்ஞ்ேசனனிடமும் ெசன்றான்.

ெபரும்


தரப்பட்ட

துயர்

"பிறகு



{துருபதனிடமும்}

ஓ

பாரதா

ேபrல்,

பாண்டவர்களிடமும்


நைககைளயும்,

ெசல்வங்கைளயும்,

பாண்டவர்களுக்காகவும்,

ெகால்லப்பட்டது

பல

திெரௗபதிக்காகவும்,

யக்ஞேசனனுக்காகவும்

கூட


ெசன்றான். அறத்தின் அைனத்து விதிகைளயும் அறிந்த, அைனத்து

அறிவியல்களிலும் ஆழ்ந்த ஞானம் ெகாண்ட விதுரன், துருபதனின் வசிப்பிடத்திற்கு அைழத்து,

வந்து,

அந்த

அவனுக்காகக்

சrயான



அங்ேக

ஏற்று


காத்திருந்தான். அைழத்தான்.

ஒருவர்கள் நலம் விசாrத்துக் ெகாண்டனர்.

{கிருஷ்ணைனயும்}

சrயான



விதுரைன


பாண்டவர்கைளயும் கண்டான்.

அவன்


வாசுேதவைனயும்


கண்டதுேம

பாசத்துடன் அவர்கைள அைணத்துக் ெகாண்டு அவர்களின் நலம் விசாrத்தான்.

{கிருஷ்ணனுடன்}ேசர்ந்து


வாசுேதவனுடன்


புத்திகூர்ைமெகாண்ட

விதுரைன தகுந்த முைறயில் வழிபட்டனர். ஆனால் விதுரன், ஓ மன்னா





நலைனக் குறித்து திரும்பத் திரும்ப பாசத்துடன் விசாrத்தான். ஓ ஏகாதிபதிேய குந்திக்கும்,

{ஜனேமஜயேன},

மகன்களுக்கும்,

திெரௗபதிக்கும்,

அவன்

ெகௗரவர்களால்

ெகாடுத்தனுப்பப்பட்ட

பிறகு,

பாண்டவர்களுக்கும்,

துருபதனுக்கும், அவன்

{விதுரன்}


துருபதனின் வழியாகக்


ெசல்வங்கைளயும் ெகாடுத்தான். அளவற்ற புத்திகூர்ைம ெகாண்ட

அடக்கமுைடய விதுரன், பிறகு பாண்டவர்கள் மற்றும் ேகசவனின் {கிருஷ்ணனின்} முன்னிைலயில் துருபதனிடம், "ஓ


மகன்களுடனும்

{துருபதேன},


நான்

உமது

அைமச்சர்களுடனும்

ெசால்லப்ேபாவைதக்

ேகளும்.

மன்னன் திருதராஷ்டிரன், தனது அைமச்சர்கள், மகன்கள் மற்றும்


873


நண்பர்களுடன் ேசர்ந்து மகிழ்ச்சி நிைறந்த இதயத்துடன், ஓ மன்னா

{துருபதா}, திரும்பத் திரும்ப உமது நலைனப் பற்றி விசாrத்தார். ஓ ஏகாதிபதி {துருபதா}, உம்முடன் ஏற்பட்ட சம்பந்தம் குறித்து அவர் {திருதராஷ்டிரர்} {துருபதா}, ெகாண்ட


அேத

மிகுந்த ேபால


விதத்திலும்


திருப்திெகாண்டுள்ளார்.


அைனத்து உமது

மகனான

ெபரும்

குரு

மகனான

ஓ

மன்னா

ெபரும்

ஞானம்

குலத்தவருடன்

நலைனக் ஞானம்



விசாrத்தார்.

ெகாண்டவரும்

உமது

நண்பருமான துேராணர் உளப்பூர்வமாக உம்ைமக் கட்டி அைணத்து,

உமது மகிழ்ச்சி குறித்து விசாrத்தார். ஓ பாஞ்சாலர்களின் மன்னா {துருபதா}, திருதராஷ்டிரனும், அைனத்து குரு குலத்தவரும் ேசர்ந்து, உமது

சம்பந்தம்

கிைடத்ததால்,

கருதுகிறார்கள்.

ெபரும்

அருள்

கிைடத்ததாகக்

ஓ யக்ஞேசனா {துருபதா), நீ ர் நிறுவிய இந்த கூட்டணியால், ஒரு

புதிய நாடு கிைடத்தைதப் ேபால அவர்கள் மகிழ்ந்திருக்கிறார்கள். ஓ ஏகாதிபதிேய

{துருபதேன},







நாட்டுக்கு

{குருஜங்காலத்திற்க்கு} மீ ண்டும் வருைக புrய அனுமதி அளியும். பிருைதயுடன் அந்த

{குந்தியுடன்}


கூடிய


{ஹஸ்தினாபுரத்ைதக்}

{பாண்டவர்களும்}

காணப்

ேபராவல்

ெகாண்டிருப்பார்கள். குரு குல மகளிரும், நாட்டு குடிமக்களும், மற்ற குடிகளும், பாஞ்சால இளவரசி கிருஷ்ைணையக் {திெரௗபதிையக்} காண ஆவலுடன் காத்திருக்கிறார்கள்.


ஓ


{துருபதா}, காலந்தாழ்த்தாமல், பாண்டவர்கள் தங்கள் மைனவியுடன் {திெரௗபதியுடன்} மன்னா,

அனுமதி

அங்ேக


கிைடத்ததும்,

ெசல்ல

நீ ர்

அனுமதிக்க

பாண்டவர்களுக்கு நான்

அங்ேக


ெசல்ல

திருதராஷ்டிரனுக்கு

ஓ

உமது

விைரவான

தூதர்கள் மூலம் ெசய்திையச் ெசால்லி அனுப்புகிேறன். பிறகு, ஓ

மன்னா {துருபதா}, பாண்டவர்கள், குந்தியுடனும் கிருஷ்ைணயுடன் {திெரௗபதியுடன்} கிளம்பட்டும்" என்றான் {விதுரன்}.


874


பாண்டவர்கள் தைலநகரானது காண்டவப்பிரஸ்தம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 209

The | Adi Parva - Section 209 | Mahabharata In Tamil




காண்டவப்பிரஸ்தம்

ேபாகச்


கிருஷ்ணைனத் தைலைமயாகக் ெகாண்டு பாண்டவர்கள் அங்ேக ெசன்றது; வியாசைரக் நகைர


நகரத்துக்கான

நிர்மாணித்தது;

இந்திரப்பிரஸ்தத்தின்

துவாரைக திரும்பியது;



ேபாலதான்



"ஓ

நிலத்ைதத்

ெபரும்


"விதுரrன்

ஞானம்


ெகாண்ட

விவrப்பு;

அளந்தது;


வார்த்ைதகைளக் விதுரா,

நீ ர்

ேகட்ட


மதிப்பிற்குrயவேர,

நானும்

இக்கூட்டணியின் விைளைவ எண்ணி ெபrதும் மகிழ்ந்திருக்கிேறன்.

இந்த இளவரசர்கள் தங்கள் மூதாைதயர் நாட்டுக்குத் திரும்புவேத சrயானது. ஆனால் அைத நாேன ெசால்வது சrயாகாது. குந்தியின் வரீ

மகனான



விருப்பப்பட்டு,

அறவிதிகள்

(பலேதவனும்)

{பலராமனும்},

ெகாண்டார்கெளன்றால், ஏெனன்றால்

ீ பமேனா ,

யுதிஷ்டிரேனா,

இந்த

கிருஷ்ணனும்),

ெசய்வதிேலேய




(ராமனும்



875

அல்லது


அறிந்த

அங்ேக

மனிதப்புலிகள்


என்றான் {துருபதன்}.

இரட்ைடயர்கேளா



அர்ஜுனேனா,

அேத

ராமனும்

மனம்

ெசல்லட்டும்.

{பலராமனும்}


ெகாண்டிருக்கிறார்கள்"





"ஓ


நம்பியிருக்கிேறாம்.

நீ ர்



உத்தரவிட



"பிறகு

ஆனால்,


அறவிதிகள்

பாண்டவர்கள் நாம்

ெசல்ல

எங்கள்



மகிழ்ச்சியுடன் ெசய்ேவாம்" என்றான்.

"நான்

{துருபதா}, ெசயைல



உம்ைம நாங்கள்


என்ற



அறிந்த

மன்னன் துருபதனின் கருத்துக்குக் கட்டுப்பட ேவண்டும்" என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

பிறகு துருபதன், "நான் இச்சூழ்நிைலையக் கருத்தில் ெகாண்டு இந்த மனிதர்களில் ஏற்றுக்



கிருஷ்ணனுக்கு இருக்கிறார்கள்.


எப்படிேயா


எண்ணுவைத






மகனான



கூட

பாண்டவர்களின் நலனில், மனிதர்களில் புலியான ேகசவைன விட {கிருஷ்ணைன

விட}

{துருபதன்}.


உத்தரவிடப்பட்ட துருபதனின் புகழ்ெபற்ற

உறுதியாக


மாட்டான்"

"சிறப்புவாய்ந்த


மகளான

இருக்க

கிருஷ்ணைனயும்,



தங்களுடன்



விதுரைனயும்,

{திெரௗபதிையயும்},



யாைனயின் ெபயரால் அைழக்கப்படும் நகரத்ைத {ஹஸ்தினாபுரம்} ேநாக்கிப் அவர்கள்


அப்படி

இன்பத்திற்காகவும்


பயணிக்கும்ேபாது

மகிழ்ச்சிக்காகவும்


ஆங்காங்ேக பல இடங்களில் நின்று பயணித்தனர். அந்த வரர்கள் ீ நகரத்தின்

அருேக


வந்துவிட்டார்கள்




சித்ரேசனனும்,

ேபார்வரர்களில் ீ

அைழக்கச் ெகௗதம

ெசன்றவர்கள்


ஓ

ெபரும்

வந்த


ேகட்ட

எதிர்ெகாண்டு

பாரதா, வில்

அப்படி

ெகாண்ட


கிருபரும்

ஆகும்.

மன்னன்

அைழக்க

எதிர்ெகாண்டு விகர்ணனும், துேராணரும்,

இவர்களால்

{ெகௗரவர்களால்} சூழப்பட்ட அந்தப் ெபரும் பலம்வாய்ந்த வரர்கள் ீ


876


{பாண்டவர்கள்}, அங்கு ேசர்ந்த கூட்டத்ைதக் கண்டு பிரகாசமைடந்து ெமதுவாக நகரேம

ஹஸ்தினாபுர

அங்கு

நகரத்திற்குள்



கூட்டத்தின்

ெமாத்த

ஆவல்ததும்பிய

ஆர்ப்பrப்பால் ஒளியூட்டப்பட்டு இருந்தது. மனிதர்களில் புலியான அவர்கள்,


கண்ட

அைனவrன்

இதயத்ைதயும்

மகிழ்ச்சியால் நிரப்பினர். மக்களின் இதயங்களுக்கு மகிழ்ச்சிையத் தரும்

தங்கள்


கட்டைளக்கு

சத்தமான


அறவிதிகைளயும் தங்கள்

அப்படி


கீ ழ்ப்படியக்

காத்திருக்கும்


சிலர்,

"இேதா,

ேபால

பாதுகாக்கும்


ெநருங்கிய

முன்ேனறிக்

நம்ைம

குடிமக்களின் அைனத்து

{குடிமக்கைள}



அந்த

மனிதர்களில் புலிகள் திரும்பிவிட்டார்கள்" என்றனர். இன்னும் ேவறு இடங்களில்,

"மக்களால்

உகந்தைதச்

ெசய்ய,

ெபrதும்

ேநசிக்கப்பட்ட

கானகத்திலிருந்து

பாண்டு,

நமக்கு

திரும்பிவிட்டான்,

என

நிச்சயமாகத் ெதrகிறது" என்றனர். இன்னும் சிலர், "குந்தியின் வரீ ைமந்தர்கள் {பாண்டவர்கள்} நகரம் {ஹஸ்தினாபுர நகரம்} திரும்பிய பிறகு,

தானம்

நமக்கு

என்ன

ெசய்திருந்தாேலா,

விட்டிருந்தாேலா, அந்த

நன்ைமதான்

நமக்கு

ெசயல்களுைடய

ேநராது?


ஏதாவது

ஆன்மத்


நாம்

எப்ேபாதாவது

தகுதி

இருந்தாேலா,


ெநய்ைய

தகுதிகைளக்


பாண்டவர்கள் இந்த நகரத்தில் நூறு ஆண்டுகளுக்கு இருக்கட்டும்" என்றனர்.

கைடசியாக அைடந்து},

கால்கைள


திருதராஷ்டிரன் வழிபட்டனர்.

இடத்ைத மற்றும்


அைடந்து சிறப்பு

{அரண்மைனைய


மதிப்பிற்குrய


அைனவrன்

கால்கைளயும் வழிபட்டனர். பிறகு (அங்கு குழுமியிருந்த) அைனத்து குடிமக்களின்

நலைனயும்

விசாrத்தார்கள்.


திருதராஷ்டிரனின் கட்டைளயின் ேபrல் அவர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட அைறகளுக்குள் நுைழந்தனர்.

அவர்கள் சிறிது ேநர ஓய்வுக்குப் பிறகு, மன்னன் திருதராஷ்டிரன் மற்றும்


மகன்

ீ பஷ்மரால்

(சைபக்கு)

அைழக்கப்பட்டார்கள். அவர்கள் வந்ததும், மன்னர் திருதராஷ்டிரன் யுதிஷ்டிரனிடம், தம்பிகளுடன்

ஓ



குந்தியின் நான்

மகேன


877

{யுதிஷ்டிரா}, ேகள்.

உனது




(உங்களுக்கும்

உருவாகாதிருக்க

உங்கள்

பங்காளிகளுக்கும்)

காண்டவப்பிரஸ்தத்திற்குச்

ேவற்றுைம

{Khandavaprastha

=

காண்டவப்பிரஸ்தம்) ெசல்லுங்கள். அங்ேக உங்கள் வசிப்பிடத்ைத நீ ங்கள் அைமத்துக் ெகாண்டால், உங்களுக்கு யாரும் தீங்கிைழக்க முடியாது.

இடிமின்னலால்

நாட்ைட


{thuderbolt}

{இந்திரனால்}

காக்கப்படும்

ேதவர்கைளப் ேபால பார்த்தனால் {அர்ஜுனனால்} காக்கப்பட்டு, பாதி காண்டவப்பிரஸ்தத்தில்

வசித்திருங்கள்"

என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

படத்திற்குக் கீ ேழ ெதாடர்கிறது.......

ைவசம்பாயணர் ெதாடரந்தார், "திருதராஷ்டிரன் ெசான்னைத ஏற்றுக் ெகாண்ட





மன்னைன {திருதராஷ்டிரைன} வணங்கிவிட்டு, ஹஸ்தினாபுரத்தில் இருந்து கிளம்பினர். பாதிநாட்டுடன் திருப்தி அைடந்து, சீர்படுத்தாத பாைலவனமான

காண்டவப்பிரஸ்தத்திற்கு

நகர்ந்தனர்.

குன்றாத

பிரகாசம் ெகாண்ட அந்த வரர்களான ீ பாண்டவர்கள், கிருஷ்ணைனத் தைலைமயாகக்


அங்கு

பலம்

ரதவரர்கள் ீ

வந்து,

அந்த

இடத்ைத

அழகுபடுத்தி, அைத இரண்டாவது ெசார்க்கமாக்கினர். அந்தப் ெபரும் வாய்ந்த





{திருப்திெசய்யும்}


ஒரு


புனிதமான,

சில

துைவபாயணrன் அதிர்ஷ்டமான


ெசய்து,

ஒரு

பrகாரம்


நிலப்பகுதிைய தங்கள் நகரத்திற்கு என அளந்தனர். பிறகு அந்த இடத்ைதச் சுற்றிலும்

சுற்றி,

பஞ்சு


கடைலப்

ேபான்ற

ேபான்ற

அகலமாக

ேமகத்ைதப

878

அகழி

ெதாடுவைதப்

ேதாண்டி,




கதிர்கைளப்

{ெசார்க்கத்ைதத் நகரங்களில்

ெதாடுமளவுக்கு}


ேபாகவதிையப் ேபான்று


{Bhogavati}


அந்த

(பாதாள

ெவண்ைமயான மதில்கைளக்

நகரம்,

நாகர்கள்


அது அரண்மைனகளுடனும்,

வானுயர்

கட்டினர்.


தைலநகரத்ைதப்}


வாயில்களுடனும், அந்த வாயில்கள் இரண்டு கதவுகளாக கருடனின் விrந்த சிறகுகைளப் ேபால இருந்தன. அந்த நகரம் பல ேமகம் ேபான்ற,

மந்தர


ேபான்ற


வாயில்களுடன்

காக்கப்பட்டிருந்தது.

தாக்குவதற்குத் தயாரான ஏவுகைணகள் ெபாருத்தப்பட்டு, எதிrகள் சாதாரணமாக இருக்கும்

எண்ணாத

இரு

கைணகளாலும்,

நாக்கு

பல

வாறு


ெகாண்ட


பாம்புகைளப்ப

ஏவுகைணகளாலும்

தயாராக

ேபான்ற


சுவrனூேட இருந்த ேகாபுரங்கள், ஆயுதம் தாங்கிய மனிதர்களால் நிரம்பியிருந்தது. சுவர் முழுவதும் எண்ணிலடங்கா வரர்கள் ீ முழு நீ ளத்திற்கும் வrைசயாக நின்றனர்.

ஆயிரக்கணக்கனா

கூrய

ெகாக்கிகளும்,

சதாக்னிகளும்

(நூறு

ேபைரக் ெகால்லும் இயந்திரம்), ேமலும் பல ேபார் இயந்திரங்களும்

அங்ேக இருந்தன. அந்தச் சுவர்களில் ெபrய இரும்பு சக்கரங்களும் ெபாருத்தப்பட்டிருந்தன.

இைவ

எல்லாவற்றாலும்

முதன்ைமயான நகரம் அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தது.


879

அந்த


அந்த


ெதருக்கள்

அகலமாகவும்

அற்புதமாகவும்

அைமக்கப்பட்டிருந்தன. அங்ேக விபத்துக்கான அச்சேம இல்லாமல் இருந்தது. ெதருக்கள் எங்கும் கணக்கற்ற மாளிைககளுடன் இருந்த அந்த நகரம் அமராவதிையப் ேபால இருந்தது. அதன் காரணமாகேவ அந்த

நகரம்

இந்திரப்பிரஸ்தம்

(இந்திரனின்

நகரம்)

{இன்ைறய

டில்லி} என்றும் அைழக்கப்பட்டது. நகரத்தில் ஒரு மகிழ்ச்சி நிைறந்த அதிர்ஷ்டமான இடத்தில் பாண்டவர்களின் அரண்மைன அைனத்து விதமான


நிரம்பி


அது


ெபாருளாளர் {ெபாக்கிஷ அதிகாr} குேபரனின் மாளிைகையப் ேபால இருந்தது.

அது

ேபால இருந்தது.


கூடிய


அந்த நகரம் கட்டிமுடிக்கப்பட்ட பிறகு, அங்கு



ெபாருள ீட்ட

பிராமணர்கள் விரும்பி

பல

மன்னா {ஜனேமஜயா},

ெமாழிகைளயும்

அங்ேக

பல

ஓ

ேமகக்கூட்டம்

வசிக்க

நன்கு


திக்குகளிலிருந்தும்

அறிந்த



வியாபாrகள் அந்த நகரத்திற்கு வந்தனர். கைலகளில் நிபுணத்துவம்

வாய்ந்த கணக்கற்ற மனிதர்களும், தங்கள் வசிப்பிடத்ைத அங்ேக அைமத்துக்

ெகாள்ள



அந்த

நகரத்ைதச்

சுற்றி

கனிகளும் மலர்களும் தரக்கூடிய கணக்கற்ற மரங்களுடன் கூடிய பல நந்தவனங்களும் அங்ேக ஏற்படுத்தப்பட்டன.


880


அங்ேக மாமரங்களும், அம்ராடக மரங்களும், கடம்ப மரங்களும், அேசாக


சம்பக


புன்ைன

மரங்களாலும்,

நாக, எலுமிச்ைச மரங்களாலும், பலா மரங்களாலும், சால {ஆச்சா}

மரங்களாலும், பைன மரங்களாலும், தமல, வாகுல, நறுமணமிக்க ேகதக மரங்களாலும், அழகாகப் பூத்துக் குலுங்கி, தனது கனிகளின் எைடயால்

கிைளகள்


ெதாங்கும்

ெபரும்

அமலக

குஞ்சக,

அதிமுக,

மரங்களாலும், ேலாத்ர மரங்களாலும், பூத்துக் குலுங்கும் அங்ேகால மரங்களாலும்,

நாவல்

மங்களாலும்,

பாதாள,

கரவிர, பாrஜாத மரங்களும், அைதப் ேபான்ற கணக்கிலடங்கா பல வைக

மரங்களும்

இறக்ைகயுள்ள அந்தப்

பூக்களாலும்

உயிrனங்களாலும்

பசுந்ேதாட்டங்கள்



கிறங்கடிக்கப்பட்டு குளங்களும்

கனிகளாலும்,

{ஏrகளும்}

அன்னங்களாலும்,

இனிய


தாமைரயும்,

நீ ர்

அல்லி

{குயில்}

கானத்தால்


மலர்களும்

சக்ரவகங்களாலும்


கூடிய


(கரும்பறைவ)

மயில்களின்

வாத்துகளாலும்

அன்னப்பறைவ}

அலங்கrக்கப்பட்டு




தடாகங்களும்

ெபரும்

சூழ்ந்து,

{ஒருவைக

அங்கு

நிைறந்திருந்தன. நீ ர்வாழ் ெசடிகளுடன் கூடிய குளங்களும் ெபரும்

அழகுடனும் அளவில் ெபrயதாகவும் இருந்தன. ஓ மன்னா, நல்ல

மனிதர்கள் வசித்த அந்தப் ெபrய நாட்டில் வாழ்ந்த பாண்டவர்களின் மகிழ்ச்சி நாளுக்கு நாள் அதிகrத்து வந்தது.

ீ அறம் சார்ந்த பஷ்மர் மற்றும் மன்னன் திருதராஷ்டிரன் ஆகிேயார் தங்களிடம்

அறத்தின்படி

நடந்து

ெகாண்டதன்

விைளவாக,

பாண்டவர்கள் காண்டவப்பிரஸ்தத்ைதத் தங்கள் வசிப்பிடம் ஆக்கிக் ெகாண்டார்கள். இருந்த

அந்த


அலங்கிரக்கப்பட்ட

ஐந்து


அந்த

ெபரும்

ஒரு

இந்திரனுக்குச்



ேபாகவதி

நகரம்

நகரம்,

ேபால

சமமாக

வரர்களால் ீ

நாகர்களால் இருந்தது.

ஓ

ஏகாதிபதிேய {ஜனேமஜயா}, பாண்டவர்கைள அங்ேக அமர்த்திவிட்டு,

அந்த வரனான ீ கிருஷ்ணன், அவர்களிடம் {பாண்டவர்களிடம்} விைட ெபற்றுக்


திரும்பி வந்தான்.


ராமனுடன்

{பலராமனுடன்}

881

துவாரவதிக்குத்


நாரதர் ெசான்ன திேலாத்தைம கைத - ஆதிபர்வம் பகுதி 210

The story of Tilottama said by Narada | Adi Parva - Section 210| Mahabharata In Tamil

(ராஜ்யலாப பர்வம்)



நாரதர்

வருைக;

சுந்தன்

உபசுந்தன்

கைதைய ேமேலாட்டமாகச் ெசால்வது; அந்தக்கைதைய விrவாகச் ெசால்லுமாறு பாண்டவர்கள் நாரதைர ேவண்டுவது… ஜனேமஜயன்,

"ஓ


ெசல்வமகாக்


எனது

முப்பாட்டன்களான அந்த உயர் ஆன்மா

ெகாண்ட




இந்திரப்பிரஸ்தத்தின்

அரசுrைமையப் ெபற்ற பிறகு என்ன

ெசய்தார்கள்?

அவர்களுைடய மைனவியான திெரௗபதி

அைனவருக்கும் கீ ழ்ப்படிந்து

அவர்கள் எப்படி

நடந்தாள்?

இைணக்கப்பட்டு சிறப்புமிகுந்த




ஒரு


ஆட்சியாளர்களிடம்,


எந்த

மன


ஆண்ட

அந்த

கிருஷ்ைணையக் ேவற்றுைமயும்

நிகழவில்ைலயா? ஓ ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டவேர, கிருஷ்ைணயுடன்


இைணந்த

பின்


ஒருவருக்கு ஒருவர் எப்படி நடந்து ெகாண்டனர் என்பைதக் குறித்து அைனத்ைதயும் நான் முழுைமயாகக் ேகட்க விரும்புகிேறன்" என்று ேகட்டான் {ஜயேமஜயன் ைவசம்பாயணrடம்}.


882


ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "எதிrகைள வாட்டும்

அந்தப்


திருதராஷ்டிரனின் கட்டைளயின் ேபrல் நாட்ைட

கிருஷ்ைணயுடன் ேசர்ந்து


அைடந்த


காண்டவப்பிரஸ்தத்தில் இருந்து


கடத்தினர்.

ெகாண்ட


உண்ைமையப் நாட்ைட

பிறகு,


தங்கள்

ெபரும்

சக்தி



அைடந்ததிலிருந்து,

அந்த

தனது

தம்பிகளின் துைணயுடன் அறம் சார்ந்து அைத ெகாண்ட






மகிழ்ச்சியுடன் அrயைணயில்




நிைறேவற்றினர்.


ஞானம்



வாழ்க்ைகையத்

ெபரும்

ெவன்று,


ெபருமதிப்பிற்குrய தங்கள்

அரசியல்

அப்படி

தங்கைள அங்ேக


தங்கள்

அரச




அமர்ந்திருக்கும்ேபாது, ஊர்சுற்றி வந்த ெதய்வக ீ முனிவரான நாரதர் அங்ேக வந்தார்.

அம்முனிவைரக் கண்ட யுதிஷ்டிரன், அவருக்கு தான் அமர்ந்திருந்த அழகான அமர்ந்த

ஆசனத்ைதக்


பிறகு,



ஆர்க்கியத்ைதக்

அந்த

யுதிஷ்டிரன், {நீ rல்


அவனது

மலர்

தூவி


ைகயாேலேய ெகாடுப்பது}

ெகாடுத்தான். பிறகு அந்த மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} அந்த முனிவrடம் தனது


நிைலையப்

பற்றிச்


அந்த


{நாரதர்}, வழிபாடுகைள ஏற்றுக் ெகாண்டு மிகவும் திருப்தியைடந்து, அவைன

மன்னைன

{யுதிஷ்டிரைன} அமரக்

வாழ்த்தி

ஆசீர்வதித்தார்.

கட்டைளயிட்டார்.


பிறகு

அந்த

{நாரதரால்}

கட்டைளயிடப்பட்ட அந்த மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} அமர்ந்தான்.

பிறகு அந்த மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்}, கிருஷ்ைணக்கு {திெரௗபதிக்கு} அந்தச்

சிறப்புமிக்கவrன்


{நாரதrன்}

883

வருைகையச்





வருைகையப்

பற்றி


திெரௗபதி, தன்ைனச் சrயான முைறயில் சுத்திகrத்துக் ெகாண்டு, மிகுந்த





அந்தத்


அந்த


ெதய்வக ீ முனிவrன்

அவர்

மைறவாக


முன்பு

{vieled}



நாரதர்


{நாரதrன்}

கரங்களுடன்


இருந்த

இளவரசி

பாதங்கைள


நாரதர்,

அவைளப்

பலவாறாக வாழ்த்தி, அந்த இளவரசிைய ஓய்ெவடுக்கச் ெசால்லி அனுப்பி




பாண்டவர்கள் பாஞ்சால




இளவரசி




உருவாகாதவாறு,



இரு



தனியாக

மைனவியாவாள். ெகாள்ளுங்கள்.




ெகாண்ட

"புகழ்ெபற்ற



ஒரு

அந்த

மணந்த


விதிைய


சுந்தனும்

உபசுந்தனும்

மூவுலகங்களாலும்


ஒன்றாகேவ வாழ்ந்தனர். தங்களுக்குள் ஒருவைர ஒருவர் அழித்துக் ெகாண்டால் அன்றி ேவறு ஒருவர் அவர்கைள அழிக்க முடியாது.

அவர்கள் இருவரும் ஒரு நாட்ைட ஆண்டு, ஒன்றாக ஒேர வட்டில் ீ வாழ்ந்து, ஒேர படுக்ைகயில் உறங்கி, ஒேர ஆசனத்தில் அமர்ந்து,

ஒேர தட்டில் உணவும் உண்டனர். இருப்பினும் அவர்கள் இருவரும் திேலாத்தைமக்காக ஒருவைர ஒருவர் ெகான்றனர். ஆைகயால், ஓ யுதிஷ்டிரா,

உங்கள்


ெசயல்படுங்கள். இைதக்


ேகட்ட






ஒருவர்

"ஓ


ெபரும்



நட்ைபப்

உருவாகாமல்


உருவாகி

பாதுகாத்துக்

மகன்கள்?

அசுரர்களான எப்ேபாது

ஒருவைர

ஒருவர்

ெகான்றனர்? சேகாதரர்கள் இருவைரயும் ஒருவைர ஒருவர் ெகால்ல

ைவத்த திேலாத்தைம யாருைடய மகள்? அவள் ஒரு அப்சரசா (நீ ர் ேதவைதயா)


அல்லது

ஏதாவது




இது

எங்கள்

ஓ

மகளா?

ஓ


{நாரதேர}, நடந்தது அத்தைனயும் அது நடந்தவாேற அறிய நாங்கள் விரும்புகிேறாம்.

என்றான்{யுதிஷ்டிரன்}.



884

ஆவல்

அதிகrக்கிறது"


சுந்தனும் உபசுந்தனும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 211 Sunda and Upasunda | Adi Parva - Section 211 | Mahabharata In Tamil

(ராஜ்யலாப பர்வ ெதாடர்ச்சி)

சுந்தன் உபசுந்தன் ஆகிேயாrன் கடுந்தவம்; பிரம்மா அவர்களுக்குக் ெகாடுத்த

வரம்; ெகாடுக்க முடியாத வரம்; மாற்றிக் ெகாடுத்த வரம்; மகிழ்ச்சி நிைறந்த ைதத்தியர்களின் நகரம்….

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "யுதிஷ்டிரனின் இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட நாரதர், "ஓ பிருைதயின் {குந்தியின்} மகேன, ஓ யுதிஷ்டிரா, நான்


தம்பிகளுடன் ேசர்ந்து

இந்தப்


பைழய


கைதைய

நடந்தபடிேய

உனது ேகள்.

பழங்காலத்தில் ஒரு ெபரும் பலம் வாய்ந்த ைதத்தியன் ஒருவன்

ெபரும் சக்தியும் பலமும் ெகாண்டு, நிகும்பன் என்ற ெபயrல் ெபரும் அசுரனான ஹிரண்யகசிபுவின் {விஷ்ணுவின் நரசிம்ம அவதாரத்தில் ெகால்லப்பட்டவன்}



அந்த

நிகும்பனுக்கு,

சுந்தன், உபசுந்தன் என்ற இரு மகன்கள் பிறந்தார்கள். அந்த வாய்ந்த



ெபரும்

வரமும் ீ ெகாண்டிருந்தார்கள்.


பலம்


அச்சேகாதரர்கள் இருவரும், கடுைமயானவர்களாகவும் தீய இதயம்

ெகாண்டவர்களாகவும் இருந்தனர். அந்த ைதத்தியர்கள் இருவரும் ஒரு

தீர்மானம்

எப்ேபாதும் இருவரும்



அைடவதில் தங்கள்

ஒேர




மகிழ்ச்சிையயும்


ஒருவர்

முடிைவயும்

துக்கத்ைதயும்



அவர்கள் பகிர்ந்து


ெசய்து வந்தனர். அந்தச் சேகாதர்கள் இருவரும் எப்ேபாதும் ேசர்ந்ேத இருந்தனர்.

எங்கு

ெசன்றாலும்

ேசர்ந்ேத


ஒேர

வைகயான தீர்மானமும் பழக்க வழக்கமும் ெகாண்ட அவர்கைளக் காணும்

ேபாது,


ஒேர

மனிதன்

இரு

885

பிrவாகப்

பிrந்தது

ேபால


இருந்தது. ெபரும் சக்தி ெகாண்டு, எல்லாவற்றிலும் எப்ேபாதும் ஒரு தீர்மானம்

ெகாண்ட


ஒரு



காரணத்துக்கான

உலகங்கைளயும் சேகாதரர்கள்,

அந்தச்

அடக்கி

சrயான


படிப்படியாக


ஆள


தயாrப்புகளுக்குப்

அங்ேக

ெசன்று


ெசய்து,

மூன்று

ெகாண்ட

அந்தச்

பிறகு,

கடும்

விந்திய

தவங்கைளச்

ெசய்தனர். பசியாலும் தாகத்தாலும் துன்புற்று, தைலயில் சடாமுடி தrத்து,

மரவுr


{மரப்பட்ைடகளால்

பிறகு

ஆன்மத்

ஆன

உடுப்பு}

தகுதி



நீ ண்ட


தங்கைளத் தைல முதல் கால் வைர அழுக்காகிக்ெகாண்டு, காற்ைற மட்டுேம

உண்டு,

கால்

கட்ைடவிரலில்

நின்று

தவம்


பிறகு தங்கள் உடல் சைதகைளத் துண்டுகளாக அறுத்து ெநருப்பில் ேபாட்டனர்.

தங்கள்



உயரத்

தூக்கியபடி,

நிைலத்தக்

அவர்கள் ேநாற்ற தவம் நீ ண்ட காலமாக நடந்தது.

அவர்கள் அப்படி ஆன்மிகத் தவம் இயற்றிக் ெகாண்டிருக்ைகயில்,

ஒரு அற்புதமான நிகழ்வு நடந்தது. அவர்களது ஆன்மிகத் தவத்தின் சக்தியினால்

நீ ண்ட

காலமாக

ெகாதிப்புற்ற

எல்லாப்புறங்களிலும் அவர்களது ேதவர்கள் ஆன்ம அந்த

தவத்தின்



எrமைலயான


விந்தியமைல

உபசுந்தனும்}



புைகைய

ெவளியிட்டது.

மகிைமையக்

அச்சமைடந்தனர்.

தவத்ைத

விந்தியமைல

பிறகு

முன்ேனற்றம்



காண


அச்சேகாதரர்கைள


பல

விடாது,

தைடகைள

உண்டாக்கினர்.

,

கண்ட

{சுந்தனும்

விைலமதிப்பில்லாத


ெபண்கைளக்

ெகாண்டும் மயக்கினர். இருப்பினும் அந்தச் சேகாதரர்கள் தங்கள் உறுதிைய

உைடக்கவில்ைல.







சேகாதrகள்,

உைடகளுடன்

பிறகு

தங்கள்


தாய்மார்கள், அவர்கைள

கைலந்த

மாயச்


மைனவியர்


அந்த


ேகசம்,

சிறப்புமிகு சக்திையப்



ஆபரணம்

பயத்துடன்

ஓடி


வருவது

ேபாலவும், ைகயில் கைத ெகாண்ட ஒரு ராட்சசன் அவர்கைளத் துரத்தி




வருவதாகவும்

886





சேகாதரர்கைள


அப்படி

ேநாக்கி,

ஓடி

வந்த

"எங்கைளக்


அந்தச்

காப்பாற்றுங்கள்"

என்று

ேகட்பது ேபாலவும் ேதான்றிற்று. ஆனால், இைவயாவும் அவர்கைள அைசக்கவில்ைல.

அந்தச்


தங்கள்


மங்ைகயரும்

ராட்சசனும்

உைடக்கவில்ைல. இந்தக் காட்சி அவர்களிடம் எந்த மாற்றத்ைதயும் ஏற்படுத்தாைதக் அவர்களது

கண்ட

ேபாது


அந்த



ேபானார்கள்.

பிறகு

கைடசியில், அைனவrன் நலைனயும் ேவண்டும், தைலவர்களுக்குத்

தைலவனான ெபரும்பாட்டன் {பிரம்ம}, அந்தப் ெபரும் அசுரர்களிடம் வந்து, அவர்கள் விரும்பிய வரத்ைதக் ேகட்குமாறு ெசான்னார். பிறகு

ெபரும்

உபசுந்தனும்,

இருக்ைகயில்

வரம் ீ

ெகாண்ட

ெபரும்பாட்டைனக்



{பிரம்மைனக்}


அந்தச்




கண்டு,

கூப்பி


தங்கள்

அவருக்காகக்



உபசுந்தனும்}அந்தக் கடவுளிடம், "ஓ ெபரும்பாட்டேன, நீ ர் எங்களது ஆன்மிகத் தவத்தால் திருப்தி அைடந்தீேர ஆனால், ஓ தைலவா,

எங்களுக்கு அைனத்து ஆயுதங்களின் அறிைவயும், மாய சக்திகளின் அறிைவயும்


ெபரும்பலத்துடன்



உருைவ


எடுக்கும்



எங்களுக்குத் தந்தருளும். கைடசியாக எங்களுக்கு சாகா வரத்ைத அருளும்" என்று ேகட்டனர் {சுந்தனும் உபசுந்தனும்}.

அவர்களின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட பிரம்மன், "சாகாவரம் தவிர்த்து,

நீ ங்கள் விரும்பிய அைனத்தும் உங்களுக்குக் கிைடக்கும். ஏதாவது ஒரு வைகயில் மட்டும் மரணம் ேநரும் வைகயில் நீ ங்கள் வரம் ேகட்டால்,

மரணிக்காதவர்


அடக்கி

ேபாலேவ

ஆளேவ

கடும்

வாழலாம். தவம்


மூன்று

இயற்றின ீர்கள்.

ஓ

ெபரும் பலம் வாய்ந்த ைதத்தியர்கேள, நீ ங்கள் ேகட்ட அந்த ஒரு விருப்பத்ைத என்றார்.

{சாகா

வரத்ைத}



தர

முடியாது"

நாரதர் ெதாடர்ந்தார், "பிரம்மனின் இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட சுந்தனும் உபசுந்தனும், "ஓ ெபரும்பாட்டேன, எங்களில் ஒருவரால் தவிர,

அைசவன,



அைசயாதன,

எந்தப்

என்ற

ெபாருளினாலும்

887

மூவுலகத்தில்


இருக்கும் மரணம்


ேநரக்கூடாது" என்று ேகட்டனர். அதற்கு ெபருந்தகப்பன் {பிரம்மன்}, "இப்ெபாழுது


ேகட்ட


நான்


அருள்கிேறன்" என்று ெசால்லி அவர்களுக்கு வரத்ைதக் ெகாடுத்து, அவர்களின் தவத்ைதக் ைகவிட ைவத்து, தனக்கு உrய பகுதிக்குச் ெசன்றுவிட்டார்.

பிறகு

பிரபஞ்சத்தில்


ெகால்லப்பட

ெபரும்

புத்திசாலித்தனம்

ைதத்தியர்கள்


ஆனார்கள்.

பிறகு,

திரும்பினார்கள்.

அந்தப்

பலம்


உபசுந்தனும்},


பல


வரங்கைளப்

ெபற்று,

முடியாதவர்களாக

தங்கள்

வசிப்பிடத்திற்குத் உைடய

அந்த

ைதத்தியர்களின் உறவினர்களும் நண்பர்களும், ெவற்றி மகுடம் சூடி பல வரங்கைளப் ெபற்றுத் திரும்பியிருக்கும் அவர்கைளக் கண்டு

ெபரு மகிழ்ச்சி அைடந்தனர். சுந்தனும் உபசுந்தனும் தங்கள் சடா முடிகைள

ெவட்டி


மகுடம்

சூடினர்.

விைல


ஆைடகைளயும் அணிகலன்கைளயும் அணிந்து மிகுந்த அழகுடன் காட்சியளித்தனர். அவர்கள் தங்கள் நகரத்தில் ஒவ்ெவாரு இரவும் தகுந்த

ேநரமாக

இல்லாதிருந்தாலும்

சந்திரைன

ைவத்தனர். அவர்களது நண்பர்களும்

அங்ேக


உதிக்க


ஆனந்தம் அைடந்து, மகிழ்ச்சி ெவள்ளத்தில் மூழ்கி, இன்பத்துக்குத் தங்கைள

அர்ப்பணித்தார்கள்.

சாப்பிடு,

ஊட்டு,

ெகாடு,

சந்ேதாஷப்படுத்து, பாடு, குடி ேபான்ற உற்சாகக் குரல்கள் தினம் தினம்

எல்லா

குரல்களுடன் நகரத்ைதேய

ைகதட்டல்களும்

நிைறத்தது.

ைதத்தியர்கள் ஈடுபட்டு,

வடுகளிலும் ீ

ஒரு




எல்லாவைகயான

முழு


வருடத்ைத

அந்த

உருைவ

இன்ப

ஒரு

கடப்பைதேய அறியாது இருந்தார்கள்."


ைதத்தியர்களின்


அந்த

விைளயாட்டுகளிலும்

நாளாகக்

கருதி,

காலம்

---------------------------------------------------------------------------------------------------------*எrமைல (Volcano)

என்பது புவியின் உட்புறத்திலுள்ள

சூடான கற்குழம்பு, சாம்பல் வளிமங்கள்

ேபான்றைவ

ஆகும்."வால்கேனா"

ெசால் இத்தாலிய ெமாழியிலிருந்து

வைகயில் புவி ெபறப்பட்ட

ேமேலாட்டில் உள்ள (volcano)

ேராமானியர்களின்

ெபயrலிருந்து ெபற்றதாகும்.

என்ற

துவாரம்

ெநருப்புக்

ெவளிேயறத்தக்க

அல்லது

ெவடிப்பு

கடவுளான வால்கன் என்னும்

நன்றி:http://ta.wikipedia.org/wiki/எrமைல


888


அசுரர் பிடியில் மூவுலகம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 212

Three worlds in clutch of Asuras | Adi Parva - Section 212 | Mahabharata In Tamil




மூவுலகங்கைளயும்

ெவன்றது;

ேவள்விகளும்,

பிதுர்காrயங்களும், இைறவணக்கமும் நின்றுேபானது; அசுரர்கள் ேகளிக்ைக விைளயாட்டுகளில் தங்கைள

ஈடுபடுத்திக் ெகாண்டது;

குருேக்ஷத்திரத்ைதத்

தங்கள் வசிப்பிடமாக்கிக் ெகாண்டது.

நாரதர் ெதாடர்ந்தார், "ெகாண்டாட்டங்கள் எல்லாம் முடிந்த பிறகு சேகாதரர்களான ஆட்சி


உrைமைய

பைடகைள

அைமச்சர்கள், முன்னர் ெசய்து,

ைதத்திய


அந்தச்


குல

மூத்தவர்கள்,

ஒப்புதைலப்


நட்சத்திரம்

மூன்று

கட்டைளயிட்டனர்.


ெசய்ய

மக


அணிதிரட்ட


உபசுந்தனும்,

சில

ெசய்து,


ெபற்று,



தங்கள்

தங்கள்

முதற்படியான

உச்சத்தில்

உலகங்களின் நாட்டின் மற்றும்

புறப்படுவதற்கு


அன்று

கவசம்பூண்டு,

இரவில்


கைதகளும், ேபார்க்ேகாடrகளும், ஈட்டிகளும், கம்புகளும் ெகாண்ட ெபரும் ைதத்தியப் பைடயுடன் ெசன்றனர்.

அந்தத் ைதத்தியப் பைடயினர் மகழ்ச்சி நிைறந்த இதயங்களுடன், சாரணர்கைளக்

{பாடகர்கைளக்}

பாடிக்ெகாண்டு


ெவற்றி










புகழ்ச்சிப்

பாடல்கைளப்

இடத்திற்கு ெசல்லும் சக்தி ெபற்ற அந்த ைதத்திய சேகாதரர்கள் மிகக்




பகுதிக்குச்

ேபார்


புrந்து,




ெதய்வத்தால்

வரம்

ஏறி,


வருவைத

அறிந்த

அருளப்பட்டைதயும்

அறிந்து ேதவேலாகத்ைதவிட்டு, பிரம்ம ேலாகத்திற்கு பாதுகாப்புக் ேகாr ெசன்றனர். கடுைமயான வரம் ீ ெகாண்ட ைதத்திய வரர்கள், ீ விைரவில்

இந்திரேலாகத்ைதத்


889

தங்கள்




விதவிதமான

யக்ஷ,

ராட்சச

இனங்கைளயும்,

விண்ைண அதிகாரம் ெசய்யும் அைனத்து உயிர்கைளயும் ெவன்று திரும்பினர்.

அடுத்ததாக, அந்தப் ெபரும் ரத வரர்கள் ீ

பாதாள

ேலாகத்தில்

உள்ள நாகர்கள் உலகத்ைதயும், கடலில்


உயினங்கைளயும் மிேலச்ச


வைககைளயும்

தங்கள்

கட்டுப்பாட்டுகள்

ெகாண்டு வந்தனர். அடுத்ததாக முழு

அசுரரான சுந்தன் உபசுந்தனின்



அசுர பைடயினர் பிராமணர்கைளயும் அரசமுனிகைளயும் ெகால்லுதல்

தங்கள்


வர தங்கள் பைடவரர்களுக்கு ீ ,

கடும் கட்டைளகைள இட்டனர். "பிராமணர்களும், அரச முனிகளும்,

தங்கள் பைடயல்களாலும், ெபரும் ேவள்விகளில் ெகாடுக்கப்படும் உணவு வைககளாலும், ேதவர்களுக்கு சக்திையயும், பலத்ைதயும், வளத்ைதயும்


ஈடுபடுபவர்கள் அைனவரும்




எதிrகள்


ஆவர்.


ெசயல்களில்


முகத்தில் ெகான்று ேபாட ேவண்டும்", என்றனர்.

இந்த

நாம்

நிலத்தின்

இப்படித் தங்கள் பைட வரர்களுக்குக் ீ கட்டைளயிட்டு, ெபரும் கடல் இருக்கும்

கிழக்குக்

சூளுைரத்து, எல்லா

அந்த

கடற்கைரக்கு

அசுர

திைசகளுக்கும்

ெசன்று



இந்தத்

தீய



முடிைவ


ெசய்தவைரயும்,

அந்த ேவள்விகளுக்குத் துைண புrந்த பிராமணர்கைளயும், அந்தச் சேகாதரர்கள்



உடனடியாகக்


அவர்கைள அப்படிப் பயங்கரமாகக் ெகான்று விட்டு, அந்த இடத்ைத விட்டு ேவறு இடத்திறகுச் ெசன்றனர். தங்கள் ஆன்மாைவ தங்கள் முழு




ஆசிரமங்களில் எrயும் ேவள்வி ெநருப்புகைள எடுத்த அந்தப் பைட

வரர்கள், ீ அைத நீ rல் தூக்கி வசினார்கள். ீ ேகாபத்தால் சாபங்கைள உச்சrத்த அந்தச் சிறப்பு மிகுந்த முனிவர்களின் சாபங்கள், அந்தச் சேகாதரர்கள்

(பிரம்மனிடம்)


ெபற்ற

890

வரங்களால்

ெசயலிழந்து


ேபாயின. தங்கள் சாபங்களால் கல்லின் ேமல் அடிக்கப்பட்ட கைண ேபால ஒரு சிறு அைசவும் இல்லாமல் இருப்பைதக் கண்டு, தங்கள்

சடங்குகைளயும் உறுதிகைளயும் ைகவிட்டு எல்லா திைசகளிலும் சிதறி

ஓடினர்.

தங்கள்

ஆன்மாைவத்

தங்கள்


ைவத்திருந்த ஆன்ம ெவற்றி ெபற்ற முனிவர்கள் கூட அந்த அசுர சேகாதரர்கள்



(பாம்புண்ணியான

கருடைனக்)

உைடக்கப்பட்டன.


ஓடினர்.


உைடக்கப்பட்டன.

கண்ட


அதில்

மகைனக்

ஆசிரமங்கள்



ேபால

கமண்டலங்களும்

இருந்த

சிதறிக் ெகாட்டப்பட்டன.


பறந்து

பாத்திரங்களும்

புனிதமானைவகள்


உயிrனங்கள் எல்லாம் ேபரழிவில் அழிந்தது ேபால, இந்த முழுப் பிரபஞ்சமும் ெவறுைமயானது. ஓ மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, முனிவர்கள் எல்லாம் ெபரும்



ேபாய்,

அரூபமாக மாறிய


அழிக்க

பிறகு,

எண்ணி

அந்த

இரு


உருவங்கைள எடுத்தனர். குைககளில் ஒளிந்திருந்த முனிவர்கைள ேநாக்கி

மதங்ெகாண்ட

யமனின்

உலகுக்கு

யாைனயாக


மாறிச்

ெசன்று

ைவத்தனர்.

சில



சிங்கங்களாகவும், சில ேநரங்களில் புலியாகவும் அடுத்த ெநாடிேய மைறந்தும்,


முனிவர்கைளெயல்லாம் நிறுத்தப்பட்டு, முழு

வழிகைளக்



உலகமும்

ைகயாண்டும்

கல்வியும்


விழாக்களும்

கண்ட


ெகால்லப்பட்டனர்.

ேகாலாகலங்களும்

அற்றுப்

ேபாயிற்று. பயந்த மனிதர்களின் ``ஓ, ஐேயா, அம்மா” என்ற ஓலேம எங்கும்

வணிகம்

ேபாயின,

ேகட்டுக் நின்று

ேபானது.

இந்த

திருமணங்களும்





வாங்குவதும் அறச்

விற்பதுமான

சடங்குகளும்


ேபாயிற்று.

நின்று

விழாக்களும்,

உழவு

{விவசாயம்}

ஒதுக்கப்பட்டது, விலங்குகள் {கால்நைடகள்} வளர்க்கப்படவில்ைல.

நகரங்களும் ஆசிரமங்களும் மனிதர்கள் அற்றுப் ேபாயின. எங்கு பார்த்தாலும்

பார்ப்பதற்ேக

எலும்புகளும்,

எலும்புக்கூடுகளும்,



என்ற

ஒலியும்,

சிதறி


பித்rகளுக்கு

{முன்ேனார்களுக்கு} மrயாைத ெசய்யும் விழாக்கெளல்லாம் நின்று ேபாயின.

'வஷத்'



சடங்குகளும்


நின்று

891

ேபாயின.

நற்ேபறுகளுக்கான

பூமி

காண்பதற்குப்


பயங்கமாக

ஆனது.

ெசயல்கைளெயல்லாம்



சூrயன்,

உபசுந்தனின்

சந்திரன்,

இந்தச்

கிரகங்கள்,

நட்சத்திரங்கள், விண்மீ ன் கூட்டங்கள், மற்றும் வானில் இருக்கும் அைனத்தும் சாட்சிகளாக நின்று பார்த்துக் ெகாண்டிருந்து, ஆழ்ந்த கவைல

அைடந்தன.

ேதவேலாகத்தின்

எல்லா

மூைலகைளயும்

தங்கள் ெகாடுைமயான நடவடிக்ைககள் மூலம் கட்டுப்பாட்டுக்குள் ெகாண்டு வந்த அந்த அசுர சேகாதரர்கள் {சுந்தனும் உபசுந்தனும்} எதிr என்று ெசால்ல ஒருவனும் இல்லாமல், குருேக்ஷத்திரத்ைதத் தங்கள் வசிப்பிடமாக்கினர்.


892


திேலாத்தைமயால் சிவனுக்கு வந்த மூன்று முகங்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 213

Siva's extra three faces due to Thilottama | Adi Parva - Section 213 | Mahabharata In Tamil


சுந்தனும் உபசுந்தனும் புrயும் தீயச் ெசயல்கைள ேதவர்களும் முனிவர்களும் பிரம்மனிடம் ெசால்லி முைறயிடுவது; பிரம்மன் விசுவகர்மாைவ அைழத்து அசுரச்



அழகான

ஒரு

ெபண்ைண

பைடக்கச்

ெசான்னது; பைடக்கப்பட்ட அப்ெபண்ைணப் பார்த்து ேதவர்களும், இந்திரனும், சிவனும் மயங்கியது;

நாரதர்


"பிறகு,

மன

அைமதியும், சுயக்கட்டுப்பாடும் ெகாண்ட அந்த





உயர்

அந்தப்

ஆன்ம

பிரபஞ்சப்

படுெகாைலையக் கண்ட ெபரும் துயரம் ெகாண்டனர்.

ஆைசகைளயும்,

புலன்கைளயும்,

ஆன்மாைவயும்

கட்டுப்பாட்டுக்குள் பிரபஞ்சத்தின்

மீ து

பrவு

முழு

ைவத்து,


அவர்கள் அைனவரும் ெபரும்பாட்டனின் {பிரம்மனின்}




திேலாத்தைம ஓவியம்

அக்னி,

அங்ேக

வாயு,



ேசாமன்

பிரம்மைனேய

ெசன்று,

ெபரும்பாட்டைனச் {பிரம்மைனச்} சுற்றி

ராஜா ரவிவர்மாவின்


அங்ேக

{சந்திரன்},

தியானிக்கும்

வாலகில்யர்கள்,


ேதவன்

சூrயன்,


மகாேதவன்

{சிவன்},

சக்ரன்


மrசிபர்களும்,

அஜர்கள்,


வானப்பிரஸ்தர்கள்,

பிரம்ம

ைவகானசர்கள்,

அவிமூடர்கள், ேபான்ற ெபரும் சக்தி பைடத்த பல ஆன்மிகவாதிகள் அங்ேக இருந்தனர்.

ேசாகம் நிைறந்த இதயங்களுடன் ேதவர்களும் மற்ற முனிவர்களும் பிரம்மைன

அணுகிய


ேபாது

893

ேமற்குறிப்பிட்ட




அங்ேக

ெபருந்தகப்பேனாடு

{பிரம்மேனாடு}

அமர்ந்திருந்தார்கள். அப்படி வந்த அவர்கள் {முனிவர்கள்} சுந்தன் மற்றும்

உபசுந்தனின்

{முனிவர்கள்}

அந்த

ெசயல்கைளப்

அசுர




{சுந்தன்,


உபசுந்தனின்}

ெசயல்கைள, அது எப்படி நிைறேவற்றப்பட்டது, எந்த வrைசயில் ெசய்யப்பட்டது பிறகு

ேபான்றவற்ைற


காrயத்ைதக் ெசான்ன




அதிக




என்ன

அசுரச்

அழிைவ

ெபரு

அந்தப்

விபரமாகக்

ஒரு



ேகட்டு,

என்பது

{சுந்தனுக்கும்

தீர்மானம்

இந்தக்





ஏற்படுத்த


அழுத்தத்துடன்

ெசய்ய

மனதில் தீர்மானித்தார். அந்த



சிறிது

ேநரம்


தன்

உபசுந்தனுக்கும்}

ெசய்து,

விஸ்வகர்மைன

{Viswakarman-ேதவேலாக தச்சன்} அைழத்தார். விஸ்வகர்மைனத் தன் முன்

கண்ட

{பிரம்மன்}

ெபரும்

ஆன்மத்


தகுதி


ெகாண்ட


இதயங்கைளயும்

ெகாள்ைள

ெகாள்ளும் தகுதி ெகாண்ட ஒரு மங்ைகையப் பைட {உற்பத்தி ெசய்}. ெபருந்தகப்பைன

{பிரம்மைன}

வணங்கி

அவரது

உத்தரைவ

மrயாைதயுடன் ெபற்றுக் ெகாண்டு, பிரபஞ்சத்தின் ெபரும் தச்சன் மிகுந்த கவனத்துடன் ஒரு மங்ைகையப் பைடத்தான். விஸ்வகிrத் {Viswakrit} முதலில் அைனத்து அழகு குணங்கைளயும் ெதாகுத்து அந்த மங்ைகயின் ெதய்வக ீ


மங்ைக,

பைடக்கப்பட்டாள். தயாrக்கப்பட்ட

அந்த

ஸ்தம்பிக்காத

ஒரு


பைடத்தான்.

ெபரும்

ரத்தினக்

விஸ்வகர்மனால் மங்ைக,



மூவுலகில்

அந்த

குவியல்களால்

உள்ள


ெபண்களிலும்

ஒப்பாரும் மிக்காரும் இல்லாதிருந்தாள். பார்ைவயாளர்கள் பார்த்து இல்லாதிருந்தது. ஸ்ரீையப்

சிறு


{லட்சுமிையப்}

பகுதிேயனும் மிக்க

ேபால

தனது


அவளது

உடலில்

அழகால்,




இதயங்கைளயும் கண்கைளயும் ெகாள்ைள ெகாண்டாள். அைனத்து ரத்தினங்களில்


உருவாக்கப்பட்டதால், {Tilottama} என்ற

சிறு





அவளுக்கு அதற்கு


அவள்

திேலாத்தைம

உயிர்


அதன் வாழ்க்ைக துவங்கிய ேபாது, அந்த மங்ைக {திேலாத்தைம}


894


பிரம்மனிடம் அைனத்து

தைல

வணங்கி,

ெபாருளுக்கும்


தைலவா

கூப்பி,

"பைடக்கப்பட்ட


நான்

என்ன

பணிையச் சாதிக்க ேவண்டும். நான் எதற்காகப் பைடக்கப் பட்ேடன்?" என்று


அதற்குப்



"ஓ

திேலாத்தமா, அசுரர்களான சுந்தன் மற்றும் உபசுந்தனிடம் ெசல். ஓ இனிைமயானவேள,

உனது

ெகாள்ைள


அழகால்

அவர்கைள மயக்கு. ஓ மங்ைகேய, அங்ேக ெசன்று, அந்த அசுரச் சேகாதரர்களின் {சுந்தன் உபசுந்தனின்} பார்ைவ உன் மீ து பட்டவுடன், உனது

அழகு

ஒருவருக்குள்

என்ற

ஒருவர்


அைடய


ெகாள்ளும்படி

ெகாள்" என்றார் {பிரம்மன்}. நாரதர்


ெபருந்தகப்பைன என்று


"அந்த

{பிரம்மைன} ேதவர்கள்

எண்ணம்

மங்ைக

வணங்கி,

சூழ்ந்த

நீ

நடந்து

{திேலாத்தைம},


அந்தச்



சைபையச்

சுற்றி

நடந்தாள். அந்த சிறப்பு மிகுந்த பிரம்மன் அப்ேபாது தனது முகத்ைத

கிழக்கு ேநாக்கி ைவத்து அமர்ந்திருந்தார். மகாேதவனும் கிழக்கு ேநாக்கிேய அமர்ந்திருந்தான். மற்ற ேதவர்கள் அைனவரும் வடக்கு ேநாக்கி அமர்ந்திருந்தார்கள். மற்ற முனிவர்கள் அைனவரும் எல்லா திைசகைளயும்


அமர்ந்திருந்தார்கள்.


அமர்ந்திருந்த அந்த சைபைய வலம் வந்த அந்த திேலாத்தைமைய, இந்திரனும்

அந்தச்


ஸ்தானுவும்

(மகாேதவனும் {சிவனும்}) மட்டும்தான் தங்கள் மன


இழக்காமல்


வந்தேபாது


ெகாண்டு இருந்தனர். ஆனால் அந்த மங்ைக தனது


ஆைசக்குள்ளான உடலில்

மகாேதவனின்

{சிவனின்}

(திேலாத்தைமக்

ெதன்புறத்தில்

கண்டு)


மலர்ந்த

தாமைரையப் ேபால ஒரு முகம் ேதான்றியது. அவள்

{சிவனுக்குப்}

{திேலாத்தைம} பின்புறம்



ேமற்கில்

{சிவனுக்கு}

வடக்கு

ஒரு முகம் ேதான்றியது. அந்த மங்ைக அந்தப் ெபரும்

ேதவனுக்கு

புறத்தில்


நான்காவதாக

உடலில் வடக்கு பக்கம் ஒரு முகம் ேதான்றியது.


895

அவனது


(அந்த


தைலவனுக்கு சிவந்தும்

காண


{இந்திரனுக்கு}

முன்பும்

பின்பும்,

இருந்த)

ஒவ்ெவான்றும்

இடுப்பிலுமாக


அகலமாகவும்,

ஆயிரம்

கண்கள்

ேதான்றியன. இப்படிேய ெபரும் ேதவன் ஸ்தானுவுக்கு {சிவனுக்கு} நான்கு

முகங்களும்,

வளைனக்

ெகான்றவனுக்கு

{இந்திரனுக்கு}

ஆயிரம் கண்களும் உண்டாயிற்று. இதன் நிமித்தமாக அைனத்து

ேதவர்களும் முனிவர்களும், தங்கைள வலம் வந்த திேலாத்தைம ெசன்ற

திைசகளில்



ெதய்வகமான ீ

தங்கள்

ெபரும்பாட்டைன

திேலாத்தைமயின் நகரத்திற்குக்)


மீ து

கிளம்பியதும்,

இருந்த

மதிப்பால்

முதல்


{பிரம்மைனத}

அைனவrன்

உடல்

முகத்ைதத்

பார்ைவயும்


அவளது


தவிர

திருப்பினர்.


{திருஷ்டியும்}


அழகின்

அந்தப்

(அசுரர்


பணி

மீ து

முடிந்ததாகேவ

நிைனத்தனர். அப்படி அந்த திேலாத்தைம ெசன்றதும், பிரபஞ்சத்தின் ேதவர்கைளயும் ைவத்தார்.


அந்தப்

ெபரும்


896

தைலவன்

விைட


{பிரம்மன்}



ெபண் பித்தால் அழிந்த சேகாதரர்கள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 214

Brothers deceased due to lust| Adi Parva - Section 214 | Mahabharata In Tamil


சுந்தனும் உபசுந்தனும் ெபரும் இன்பத்துடன் ேபாைதயில் இருப்பது; அவர்கள் இருக்கும்



ேமாதல்

பாண்டவர்களுக்குள்


ஏற்படுவது;

ஒரு

விதிைய

ெசன்றது;


ஏற்படுத்த

அவள்


அழிவது;

நாரதர்

வலியுறுத்துவது;

அவர்

முன்னிைலயிேலேய அவர்களுக்குள் ஒரு விதி பிறப்பது.

Art of Cambodia in the Musée Guimet ,Reliefs of Banteay Srei Temple, Sunda-Upasunda கம்ேபாடிய நாட்டு ஸ்ரீ ேகாவிலில் உள்ள சுந்தன் உபசுந்தன் திேலாத்தைம சிற்பம்

நாரதர்


{சுந்தனும் அற்று

"அேத



கட்டப்பாட்டுக்குள்


முழு

மூன்று


அசுரச்



வந்த

பிறகு,


அடக்கி

தங்கள்

எதிrகள்

தங்கள்

முழு

முயற்சிகளால்

ஏற்பட்ட கைளப்பும் நீ ங்கிய பிறகு, அவர்களால் இனி ெசய்யப்பட

ேவண்டியது எதுவும் இல்ைல என்ற நிைல ஏற்பட்டது. கந்தர்வர்கள், யக்ஷர்கள்,



ராட்சசர்கள்,

பூமிைய


ஆண்ட



வந்து,

தங்கள்

நாட்கைள மகிழ்ச்சியுடன் கழித்தனர். அவர்கள் தங்களுக்கு (மூன்று உலகிலும்) எதிrகேள இல்ைல என்று கண்டேபாது, இன்பத்திற்கும் மகிழ்ச்சிக்கும்


தங்கைள



மற்ற

முயற்சிகள்


ேபால


அவர்கள், ெபண்கள், வாசைனப் ெபாருட்கள், பூ மாைலகள், இைச,


897


குடி என அைனத்து வைக இன்பங்கைளயும் அைனத்து புலன் நுகர் ெபாருட்கைளயும் தாராளமாக அனுபவித்தனர்.

ஒரு நாள் விந்திய மைலகளில் இருக்கும் கற்களும் மரங்களும்

நிைறந்த சமெவளிகளுக்கு இன்பம் அனுபவிப்பதற்காகச் ெசன்றனர். மிகவும்


ஏற்புைடய வந்த



அந்தச்

விருப்ப


இருக்ைககளில்


ெபாருட்கைளயும் {சுந்தனும்


அங்ேக


இதயத்துடனும்,

அழகானப் ெபண்கள் துைணயுடனும் அமர்ந்தனர். அந்த மங்ைகயர், அந்தச் கூடிய

சேகாதரர்கைள நடனத்திற்கு

மகிழ்விக்க

எண்ணி,


அங்ேக


சேகாதரர்கைள வாழ்த்திப் பாடல்கள் பாடப்பட்டன.

இைசயுடன்

அங்ேக

அந்தச்

அேதேவைளயில், சிவப்பு பட்டில் ஆன ஒற்ைறயாைடயுடன் தனது அழகுகைள


காட்டுப்பூக்கைளப்

ெவளிப்படுத்திய

பறித்துக்


அந்த

திேலாத்தைம,



அந்தப் ெபரும் பலம் வாய்ந்த அசுரர்கள் {சுந்தன் உபசுந்தன்} இருந்த

இடத்திற்கு அவள் {திேலாத்தைம} ெமதுவாக வந்தாள். அந்த அசுரச் சேகாதரர்கள் நிைறய குடித்து ேபாைதயுடன் இருந்த ேபாது, அந்த கற்பைனக்ெகட்டாத

{திேலாத்தைமையக்} தங்கள்

அழகு

கண்டு

ஆசனங்கைள

மங்ைகயிருக்கும்

ெகாண்ட

அதனால்

விட்டு


தாக்குண்டனர்.






அந்த


கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருந்த அந்த இருவரும், தனக்ேக அந்தப் ெபண் ேவண்டும்

எனக்



அந்த


வலது

ைகையப் பற்றி இழுத்தான். தாங்கள் ெபற்ற வரங்களாலும், ெபரும் பலத்தாலும், குடித்த மதம்


மதுவினாலும்,





ரத்தினங்களாலும்,

ேபாைதக்குள்ளாகி,


ஆைசயினால்


அைவகளால் உந்தப்பட்டு,

ஒருவருக்கு ஒருவர் ைககளில் வில் வைளத்து ேகாபத்துடன், "அவள் எனது மைனவி, ஆைகயால் உனக்கு அவள் ெபrயவள்", என்றான் சுந்தன்.

"அவள்

ெகாழுந்தியாள்" அவர்கள் எனேத,

எனது

என்ற


உனத்தல்ல"

உள்ளாகினர்.

அந்த


மைனவி,


உபசுந்தனும்} என்றனர்.



கூறினான்

898

அழகால்

உனக்கு

ஒருவர்,

"அவள்

உபசுந்தன்.



அவள்



ேகாபத்துக்கு

ைபத்தியம்



ஒருவருக்குள் ஒருவர் தாங்கள் ெகாண்டிருந்த தங்கள் அன்ைபயும் பாசத்ைதயும் மறந்து, ஆைசயால் நிைனவிழந்து, கடும்

கதாயுதங்கைள

ைகயில்


(அவள்

ஏந்தினர்.

{திேலாத்தைம} "நாேன

ஒருவைர





என்று


நாேன

ஒருவர்


அடித்து ெகாள்ளும் சுந்தனும் உபசுந்தனும்

பற்றுவதில்)

முதல்வன்,

முதல்வன்" திேலாத்தைமக்காக கதாயுதங்களால்

கரம்

ஒருவைர

ஒருவர்



ெகாண்ட

உடேன


அந்த

முரட்டு

ரத்தத்தில் குளித்து, வானத்தில் இருந்து விழுந்த இரு சூrயன்கைளப் ேபால

கிடந்தனர்.

அங்ேக




மற்ற அசுரர்களும் இைதக் கண்டு பயத்தாலும் துயரத்தாலும் ஓடி பாதாள

ெகாண்ட


தஞ்சம்


முனிவர்களுடனும்



அங்ேக


ேதவர்களுடனும்


அந்த


ஆன்மா ெபரும் மிக்க

ெபருந்தகப்பன் திேலாத்தைமையப் பாராட்டி, அவளுக்கு ஒரு வரம்

தர விரும்புவதாகச் ெசான்னார். அந்தத் தைலைம ெதய்வம், வரம் ெகாடுக்க விரும்பி திேலாத்தைமயிடம், "ஓ அழகான மங்ைகேய, நீ

ஆதித்யர்களின் உலகத்தில் சஞ்சrக்கலாம். யாரும் நீ ண்ட ேநரம் பார்க்க முடியாத வைகயில் உனது பிரகாசம் ெபrதாக இருக்கும்!"

என்றார். அைனத்து உயிர்களுக்கு ெபரும்பாட்டன் அவளுக்கு இந்த வரத்ைதக் ெகாடுத்த பிறகு, மூன்று உலகங்களுக்கும் இந்திரைன முன்பு ேபாலேவ நிறுவி, தனது இடத்திற்குத் திரும்பினார்." நாரதர்


அதற்காகேவ அசுரர்கள்,

"இப்படிேய,


முன்னுதாரணமாகவும்

திேலாத்தைமக்காக

ஒற்றுைமயாகவும்,



ஒருவைர

அந்த

ஒருவர்

அழித்துக் ெகாண்டனர். ஆைகயால் பாசத்தால் நான் உங்களுக்குச் ெசால்கிேறன். எனக்கு

பாரத

ஏற்புைடயது



வந்த

ெசய்ய



விரும்புவர்கள். ீ

ஆனால், திெரௗபதி குறித்து உங்களுக்குள் ேவற்றுைம வராதபடிக்கு உங்களுக்குள் ஒரு ஏற்பாட்ைட ஏற்படுத்திக் ெகாள்ளுங்கள்" என்றார் {நாரதர்}.


899


ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ெபரும் முனிவர் நாரதரால் இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட

அந்த


ஒவ்ெவாருவருக்குள்ளும்

ஆேலாசித்து,


அளவிட

தங்கள்


சக்தி

ெகாண்ட அந்த ெதய்வக ீ முனிவrன் முன்னிைலயில், தங்களுக்குள் ஒரு

விதிைய


ஏற்படுத்தப்பட்ட

விதி


என்னெவன்றால்,



ஒருவர்

திெரௗபதியுடன் அமர்ந்திருக்கும்ேபாது, மற்ற நால்வrல் எவேரனும் அவர்கைளக்

கண்டால்,

அவன்



பிரம்மச்சாrயாக கானகத்திற்குள் ஓய்ந்து ேபாக ேவண்டும். இப்படி

ஒரு வதிையத் தங்களுக்குள் அைமத்துக் ெகாண்ட அறம் சார்ந்த பாண்டவர்கைளக்

கண்ட

ெபரும்


நாரதர்,


மிகவும் திருப்தி ெகாண்டு, அவர் விரும்பிய இடத்திற்கு ெசன்றார். இப்படிேய,

ஓ ஜனேமஜயா, நாரதரால் உந்தப்பட்ட பாண்டவர்கள்,

தங்களுக்குள் அைமத்துக்


ெபாது



ேமலும்,



இதனால்தான்,

இது

ஏற்படவில்ைல", என்றார் {ைவசம்பாயணர்}.


900

ஒரு

ஓ


விதிைய பாரதா

சச்சரவு


உண்ைமேய எனது ஆயுதம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 215 Truth is my weapon | Adi Parva - Section 215 | Mahabharata In Tamil

(அர்ஜுன வனவாச பர்வம்)

ஒரு பிராமணனிடம் பசுக்கைளத் திருடியவர்களிடம் இருந்து அைத மீ ட்டுக் ெகாடுக்க எண்ணி, தனது ஆயுதத்ைத எடுக்க அைறக்குச் ெசன்ற அர்ஜுனன், யுதிஷ்டிரனும் ஏற்பட்ட

விதி

திெரௗபதியும்

ேமற்ெகாள்வது;

தனித்திருப்பைதக்

மீ றப்பட்டதால்

அவன்

காண்பது;


வருட

ைவசம்பாயணர் "இப்படிப்பட்ட



வனவாசம்


ஒரு

நிறுவிக்

விதிையத் ெகாண்ட

பாண்டவர்கள், ெதாடர்ந்து அங்ேக {காண்டவ

பிரஸ்தத்தில்}

வசித்தனர்.

தங்கள்


மன்னர்கைளத் ஆதிக்கத்தின்


பலநாட்டு தங்கள்

கீ ழ்


வந்தனர். பிருைதயின் {குந்தியின்} ஐந்து

மகன்களான


ெகாண்டவர்கள் கிருஷ்ைண

ெகாள்ைளயrடமிருந்து பிராமணrன்

நதி,

ஐந்து

திெரௗபதி மகிழ்ச்சி

நீ ேராட்டங்களாப்

தனது

ஐந்து


சக்தி

அைனவருக்கும் {திெரௗபதி}


பசுக்கைள மீ ட்டான் அர்ஜுனன்

அந்த

நடந்தாள்.

யாைனகளால் நிைறந்த சரஸ்வதி

பிrந்து

வரக் ீ

இன்பமைடந்தைதப்

கணவர்கைளக்


கண்டு

அவைளக்

ேபால,

ெபரும் கண்டு

மகிழ்ச்சியைடந்தனர். அந்தச் சிறப்புவாய்ந்த பாண்டவர்கள் தங்கள் ெசயல்களில் அறத்தன்ைமயுடன் இருந்ததால், முழு குரு குலமும், பாவங்களில் வளர்ந்தனர்.




901




ஓ மன்னா {ஜனேமஜயா}, சில காலம் கழித்து, ஒரு சம்பவம்


ஒரு


கால்நைடகைள {Cattle = ஆடுமாடுகைள}, குறிப்பிட்ட சில


தங்கள்

ெகாள்ைளைய


ெசல்ைகயில் திருடிச் ெசன்றுவிட்டனர். ேகாபத்தால் தனது

உணர்ைவ

இழந்த

அந்தப்

காண்டவப் பிரஸ்தத்துக்கு வந்து,

குரு குலம்

தீய

துன்ப மிகுதியால்


கடிந்து


"பாண்டவர்கேள,

ஆட்சிக்குட்பட்ட

பாவிகளால்

எனது

ெசல்லப்பட்டிருக்கின்றன. ெசல்லுங்கள்.

ஐேயா

{Alas}




அந்தத் ஒரு



உங்கள்

ெவறுக்கத்தக்க

பலவந்தமாக

இழுத்தச்

திருடர்கைளத்


அந்தப்

துரத்திச்

பிராமணனிடம்

இருந்த புனிதமான ெநய், காகங்களால் ெகாண்டு ெசல்லப்பட்டேத. ஐேயா,

காலியான

பைடெயடுக்கிறேத! எடுத்துக்

சிங்கத்தின்



காக்கவில்ைலெயன்றால்,

குைகக்குள்

விைளச்சலில்

மன்னன்,

தீய

ஆறில்

ஒரு

அவனது

அவைன

நr

பங்கு

குடிகைளக்


அதிக

பாவங்கைளச் ெசய்த பாவி என ஞானமுள்ேளார் அைழக்கின்றனர். ஒரு



திருடர்களால்


ெசல்லப்படுகிறது. அறேம சிறுைமையத் தாங்குகிறேத! துயரத்தில் மூழ்கியிருக்கும்

எனது


பற்றித்

பாண்டவர்கேள!" என்றான் {பிராமணன்}. ைவசம்பயாணர் {அர்ஜுனன்}


கசப்பான

பிராமணர்களின் சத்தமாக

அந்தப்

அப்ெபாழுது

ஆயுதங்கைள இருந்த




அந்தச்

கிருஷ்ைணயும்



ெசான்ன

உறுதியளித்தான்.

ஆனால்,

ேகட்டு


"அஞ்சாேத!"




அந்த




அர்ஜுனனால்

மகனான

அழுது


{திெரௗபதியும்}


உந்தினாலும்,

"குந்தியின்

தூக்குங்கள்

தங்கள்

யுதிஷ்டிரனும்

அழுது

அவைன

என்று


{அர்ஜுனைன}

அைறக்குள்ளும்

நுைழய

முடியவில்ைல. ஆயுதங்கள் இல்லாமல் பிராமணனுடன் ெசல்லவும் முடியவில்ைல.

பிராமணனால்


அந்த


ேசாகம் நிைறந்த இதயத்துடன் சிறிது ேநரம் சிந்தித்தான். "ஐேயா,


902


இந்த



களவாடப்பட்டிருக்கிறேத!

நான்

அவனது கண்ண ீைர வற்றச் ெசய்ய ேவண்டும். இப்ேபாதும் அழுது ெகாண்ேட


வந்திருக்கிறான். என்றால், பாவம்

இந்தப்

ஏற்படும்.

அவன்,



நான்

பாரபட்சத்தால்

நமது

இந்த

நமது

இவைனக்


அறமற்ற

தன்ைம

வாசலுக்கு

காக்கவில்ைல

{யுதிஷ்டிரனுக்கு} {அதர்மம்}

நாடு

முழுவதும் அறியப்படும். அதனால் நமக்குப் ெபரும் பாவம் ஏற்படும். மன்னைன {யுதிஷ்டிரைன} மதிக்காமேல அைறக்குள் ெசன்றாேலா, எதிrகளற்ற

அந்த


{யுதிஷ்டிரனுக்கு}

உண்ைமயற்று

நான் நடந்து ெகாண்டதாக ஆகும். அந்த அைறக்குள் நுைழவதன் மூலம்,

நான்

வனவசா

தண்டைனெபற்று


சாகக்கூட

ேநrடும். உடைல விட அறேம ேமலானாது. ஆைகயால்தான் உடல்

அழிந்த பிறகும் அது நீ டிக்கிறது", என்று நிைனத்த தனஞ்ெசயன் {அர்ஜுனன்} ஒரு தீர்மானத்திற்கு வந்து, அந்த அைறக்குள் நுைழந்து யுதிஷ்டிரனிடம் அந்தப்


பிராமணனிடம்

வில்லுடன்

ெவளிேய


"ஓ

வந்த

அவன்,


அந்தப்

பாவித் திருடர்கள் நம்ைம விட்டு ெவகுதூரத்திற்குச் ெசல்லாதவாறு

விைரந்து முன்ேனறும். நான் உம்முடன் வந்து, உமது ெசல்வத்ைத திருடர்கள்

{அர்ஜுனன்}. பிறகு

ைகயில்


இருகரங்கைளயும்



மீ ட்டுத்

சம

தருகிேறன்"

நிபுணத்துவத்துடன்

ைகயில்

வில்ேலந்தி,


பயன்படுத்தும்

கவசம்

பூண்டு,

ேமற்கூடு ெகாண்ட ேபார்த்ேதrல் ஏறி கள்வர்கைளத் ெதாடர்ந்தான்.

அத்திருடர்கைளத் தனது கைணகளின் மூலம் துைளத்து, தங்கள்

ெகாள்ைளத் திரும்பத் தர நிர்ப்பந்தித்தான். அந்தப் பிராமணனுக்கு பசுக்கைள

மீ ட்டுக்

தைலநகருக்குத் அைனவராலும்



பாராட்டப்பட்ட

ெபரும்

புகழ்

மூத்தவர்கைள

அந்த


அைடந்து, வணங்கி,


கைடசியாக யுதிஷ்டிரைன அணுகி, "ஓ தைலவா, எனக்கு விைட ெகாடு.

நான்

திெரௗபதியுடன் விதிக்கப்பட்ட

எனது

சபதத்ைத

அமர்ந்திருப்பைத

விதிைய

மீ றியவன்

நிைறேவற்ற நான்



ஆகிேறன்.

நீ ர்



நான்

கானகத்திற்குச் ெசல்கிேறன். இதுேவ நமக்குள் நாம் தீர்மானித்துக்

ெகாண்டது", என்றான். அந்த வலிநிைறந்த ெசாற்கைளத் திடீெரனக் ேகட்ட யுதிஷ்டிரன் மிகுந்த துன்பம் ெகாண்டு ஆட்டம் கண்ட குரலில்


903


"ஏன்!"

என்று


தம்பி

தனஞ்ெசயனிடம்

பிறகு

சிறிது

ேநரம்


மன்னன்

யுதிஷ்டிரன், சபதங்கைளத் துறக்காத, சுருண்ட முடி ெகாண்ட தனது அற்றவேன,

நான்



உனக்கு

ேகள்.

ஓ

துயரத்துடன்,

மrயாைதக்குrயவன்

வரேன, ீ

"ஓ

பாவம்


நன்ைமக்காகேவ

அைறக்குள் நுைழந்தாய் என்பது எனக்குத் ெதrயும். நீ

நீ

நான்

அந்த


பிடிக்காதது எைதயும் ெசய்தாயா? ஆனால் எனது மனம் அதிருப்தி ெகாள்ளவில்ைலேய. ஒரு

தம்பி,

தனது

அண்ணனும்

அண்ணனின்

உட்கார்ந்திருக்கும் அைறக்குள் நுைழவது குற்றமாகாது.


ஒரு அண்ணன், தம்பியும் தம்பியின் மைனவியும் உட்கார்ந்திருக்கும் அைறக்குள் நுைழவேத குற்றமாகும். ஆைகயால், ஓ பலம் ெபாருந்திய கரம் ெகாண்டவேன, நீ ெசால்லும் காரணத்திலிருந்து விலகு. நான் ெசால்வைதச் ெசய்.

உனது அறம் தாழவில்ைல. நீ என்ைன அவமானப்படுத்தவில்ைல", என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}. இைதக்

ேகட்ட

ெசய்யும்ேபாது


இரட்டுற

"ஒருவன்

ெமாழிதல்

தனது


{உண்ைமைய

மழுப்பி

சிேலைடயாகப் ேபசுதல் - quiblling} அனுமதிக்கப்படுவதில்ைல என்று நீ ர்


நான்

ேகட்டிருக்கிேறன்.

நான்

உண்ைமயிலிருந்து

நழுவ முடியாது. உண்ைமேய எனது ஆயுதம்" என்றான் {அர்ஜுனன்}. ைவசம்பாயணர்


"மன்னனின்

அனுமதிையப்

ெபற்று,

அர்ஜுனன் தன்ைன கானக வாழ்வுக்குத் தயார் ெசய்து ெகாண்டான்; பிறகு

அவன்


{12}


கானகத்திற்கு ெசன்றான் {அர்ஜுனன்}.


904


வாழ


உலூபியின் காமமும் அர்ஜுனன் ெபற்ற வரமும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 216

The lust of Ulupi and Arjuna's boon

குளிப்பதற்காக


(அர்ஜுன வனவாச பர்வ ெதாடர்ச்சி)


இறங்கிய


உலூபி

என்ற

நாக

கன்னிைகயால் நீ ருக்கு அடியில் இழுத்துச் ெசல்லப்பட்டது; நீ ருக்கு அடியில்

ேவள்விச் சடங்கு ெசய்தது; இரவு தங்கி காைல கங்ைகக் கைர வந்தது; வரம் ெபற்றது;

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "குருகுலத்தின் புகைழப் பரப்பும் ெபரும் பலம்


கரம்

ெகாண்ட


(கானகத்திற்கு)

கிளம்பியேபாது, ேவதங்கள் அறிந்த பிராமணர்கள் அந்தச் சிறப்பு மிகுந்த வரனுக்குப் ீ



தூரம்


பரமாத்மாவுக்குத்



பிராமணர்களும், நிபுணத்துவம்

நடந்து

தங்கைள

அர்ப்பணித்து அதன்

வைர

ஒரு

நன்கறிந்த இைச

ெகாண்டவர்களும்,

கடவுளுக்குத் தங்கைள அர்ப்பணித்த துறவிகளும், நாகக் கன்னி உலூபியால் நீ ருக்கு அடியில் இழுத்துச் ெசல்லப்படும் அர்ஜுனன்

தம்பதியரும்},

உைரப்ேபாரும்,

{காட்டில்



கைதகைள பக்தர்களுக்கு உைரத்து பிரம்மச்சrயம்

வானப்பிரஸ்தர்களும்


துறவு

பூண்டவர்களும்,

எண்ணத்துடன்


இனிைமயாக

வாழும்

உைரக்கும்

பிராமணர்களும், ேமலும் பல்ேவறு வைகயில் இனிைமயாகப் ேபசும் மனிதர்களும்

இந்திரைனத்

ெதாடரும்

மருதர்கைளப்

ேபால,

அர்ஜுனனுடன் பயணித்தனர். ஓ பாரத குலத்தவேன {ஜனேமஜயா}, அந்த



கானகங்கைளயும்,


காைளயானவன்,

காணுதற்கினிய

ஏrகைளயும்,

905

தனது

பயணத்தில்

காட்சிகள்

நதிகைளயும்,

பல

ெகாண்ட

கடல்கைளயும்,


மாநிலங்கைளயும்,

நீ ைரயும்

கண்டான்,

ஒேர

நீ ளத்தில்

கங்ைக

உற்பத்தியாகும் இடத்திற்ேக ெசன்ற அந்த வரன் ீ அங்ேகேய வசிக்க நிைனத்தான்.

ஓ ஜனேமஜயா அந்தப் பாண்டு மகன்களில் முதன்ைமயான அந்த

உயர் ஆன்மா ெகாண்டவன் அங்கு வாழும்ேபாது ஏற்பட்ட அற்புத

நிகழ்ச்சிைய இப்ேபாது ேகள். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, குந்தியின் மகைனத் ெதாடர்ந்து ெசன்ற பிராமணர்களும் தங்கள் வசிப்பிடத்ைத அந்தப்

பகுதியிேலேய

ேஹாத்திரங்கைளச்


(ெநருப்ைப


மூட்டி


புனித

அக்னி

சடங்குகைளச்)

ெசய்தனர். ஓ மன்னா {ஜனேமஜயா}, சrயான பாைதயில் இருந்து

நழுவாத, ேநான்பு ேநாற்கும் கற்ற பிராமணர்கள் தினமும் அந்த புனித நீ ேராைடயின் அருகில் மந்திரங்கைளச் ெசால்லி, ெநருப்ைப

மூட்டி, அந்த ெநருப்பில் ெதளிந்த ெநய்ைய அவிர்ப்பாகமாக ஊற்றி

மலர்களால் வழிபட்டு வந்ததால், அந்த இடேம மிகுந்த அழகாகக்

காட்சி அளித்தது. ஒரு நாள், அந்தப் பகுதியில் பிராமணர்களுக்கு மத்தியில்

தங்கியிருந்த


காைளயானவன்

{அர்ஜுனன்}, தனது சுத்திகrப்பு சடங்குகைளச் ெசய்ய கங்ைகக்குள் இறங்கினான்.




தனது

முன்ேனார்கைள நிைனத்து நீ ரால் அர்ச்சைன ெசய்தான். அைதயும்

ெசய்து முடித்து ெநருப்பின் முன் ேவள்வி ெசய்ய நீ rல் இருந்து

எழுந்த ேபாது, அந்தப் ெபரும் பலம் வாய்ந்த வரன் ீ {அர்ஜுனன்},

காம ேதவனால் உந்தப்பட்ட நாக மன்னனின் மகளான உலூபியால் {Ulupi}

நீ ருக்கு

அடியில்


ெசல்லப்பட்டான்.


மகன் {அர்ஜுனன்}, நாக மன்னன் ெகௗரவ்யாவின் {Kauravya} அழகிய மாளிைகக்கு


ெசல்லப்பட்டான்.

அவனுக்காகேவ

அங்ேக

ேவள்வி ெநருப்பு எrவைத அர்ஜுனன் கண்டான். அந்த ெநருப்ைபக் கண்ட



மகனான



அச்சமற்ற

ேவள்விச்சடங்குகைள


உருவற்ற

ெநருப்பில் ெதளிந்த ெநய்ைய விடுவைதக் கண்ட அக்னி அவன் {அர்ஜுனன்}

மீ து




இப்படி

தனது

சடங்குகைள ெநருப்பின் முன் ெசய்த குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்}, நாக

மன்னன்

மகைளக

{உலூபிைய}கண்டு


சிrத்துக்

ெகாண்ேட, "ஓ அழகானவேள, உனது துடுக்குத் தனத்தால் என்ன காrயத்ைதச் ெசய்தாய்? ஓ மருண்டவேள! இந்த அழகான பகுதி


906


யாருக்குச்


ெசாந்தமானது?

நீ

யார்?

அர்ஜுனனின் உலூபி,


இந்த

"ஐராவதனின்

மகள்?"

என்று


ேகட்ட

{Airavata} குலத்தில்

பிறந்த

ெகௗரவ்யன் என்ெறாரு நாகன் இருக்கிறான். ஓ

இளவரசேர, நான் அந்தக் ெகௗரவ்யனின் மகள். எனது

ெபயர் உலூபி.


ஓ


காrயங்களுக்காக

புலிேய,

நீ ேராைடயில்

இறங்கிய உம்ைம நான் கண்டு, காம ேதவனால் மதியிழந்ேதன்.

ஓ


நான்

திருமணமாகாதவள். நான் உமது நிமித்தமாக காம

நாகக் கன்னி உலூபி

ேதவனால்

துன்புறுகிேறன்.

ஓ

குரு


வந்தவேர, உம்ைமக் ெகாடுத்து இன்று என்ைனத் திருப்திப்படுத்தும்", என்றாள் {நாகக் கன்னி உலூபி}. அர்ஜுனன்,

"மன்னன்

பிரம்மச்சrய

விரதம்

இனிைமயானவேள


{உலூபிேய},

நான்

ேநாற்றிருக்கிேறன்.

கட்டைளயால், பனிெரண்டு

நான்

ஓ

வருட

நிைனத்தவாறு

ெசயல்பட எனக்கு அதிகாரம் இல்ைல. ஆனால், நீ ர் அதிகாrேய, நான்

(என்னால்

முடிந்தால்)

உனக்கு

இன்பம்


விரும்புகிேறன். நான் எனது வாழ்வில் ெபாய்ைம ேபசியதில்ைல. ஆைகயால், ஓ நாக கன்னிைகேய, நான் உனக்கு இன்பம் அளிக்கும் அேத


குற்றத்தில்

ெபாய்ைமயிலிருந்தும்,


நான்

ெசால்", என்றான் {அர்ஜுனன்}.


கடைமைய

தப்பிப்ேபன்

தவறும்


அதற்கு உலூபி "ஓ பாண்டுவின் மகேன {அர்ஜுனேன}, நீ ர் ஏன் இந்த உலகத்தில் சுற்றிக் ெகாண்டிருக்கிறீர்? நீ ர் ஏன் உமக்கு மூத்தவரால்

பிரம்மச்சrய வாழ்வு வாழ கட்டைளயிடப்பட்டிருக்கிறீர்? என்பைத நான்



உங்கள்


அைனவrன்


ெபாது



யாராவது

தனிைமயில் அமர்ந்திருந்தால், அைதக் காணும் உங்களில் மற்றவர் பனிெரண்டு வருடங்களுக்கு பிரம்மச்சாrயாக கானகத்தில் வாழ்வது என்பது நீ ங்கள் அைனவரும் ஏற்றுக்ெகாண்ட உறுதியில் ஏற்பட்ட

புrந்துணர்வு {ஒப்பந்தம்} ஆகும். ஆைகயால் உங்களில் யாராவது


907


நாடு கடத்தப்பட்டால் அது திெரௗபதியின் நிமித்தமாகேவ இருக்க ேவண்டும்.

அந்த

உறுதியில்


நீ ர்

இந்தக்


ெசய்கிறீர். (எனது ேவண்டுேகாைள நீ ர் ஏற்றுக் ெகாள்வதால்) உமது

அறம் எந்தத் தாழ்ைவயும் அைடந்துவிடாது. ேமலும், ஓ அகன்ற கண் ெகாண்டவேர {அர்ஜுனேர}, துயரத்தில் உமது


தாழ்ந்துவிடாது.

ஓ

என்ைன

அர்ஜுனேர

இருப்பவைர மீ ட்பது

விடுவிப்பதால்

உமது

அறத்திற்குச்

உமது சிறு

அறம்

தாழ்வு

ஏற்பட்டாலும், எனது உயிைரக் காப்பாற்றியதால் உமக்குப் ெபரும் புண்ணியம் கிைடக்கும். உம்ைம வழிபடுபவளாக என்ைன அறிந்து ெகாள்ளும்.


ஓ

பார்த்தேர

{அர்ஜுனேர}!

உம்ைம

எனக்குக் ெகாடும்! ஓ தைலவா, இதுவும் (ெகஞ்சி அன்ைப ேவண்டும்

ெபண்ைண ஏற்றுக் ெகாள்ள ேவண்டும் என்பதும்) ஞானமுள்ேளார்

கருத்துதான். இந்த வழியில் நீ ர் ெசயல்படவில்ைல என்றால், நான் என்ைன

அழித்துக்

ெகாள்ேவன்,

என்பைத



ெபரும் பலம் வாய்ந்த கரங்கள் ெகாண்டவேர {அர்ஜுனேர}, எனது உயிைரக் காப்பாற்றி, ெபரும் புண்ணியத்ைதப் ெபற்றுக் ெகாள்ளும்.

ஓ மனிதர்களில் சிறந்தவேர {அர்ஜுனேர}, நான் உமது பாதுகாப்ைப ேவண்டுகிேறன். ஓ குந்தியின் மகேன {அர்ஜுனேன}, நீ ர் துயரத்தில் இருப்பவைரயும், காப்பவர்.

அழுது

ேவண்டுகிேறன்.

தைலவர்

இல்லாதவர்கைளயும்


ஆைச

நான்


நான்


உமது



ெகஞ்சிக்

ேகட்கிேறன். ஆைகயால் எனக்கு ஏற்புைடய ெசயைலச் ெசய்யும். உம்ைம


திருப்திப்படுத்துவேத உலூபி}.




எனது

தகும்"




"நாக

{நாகக்


கன்னி

மகளால்

{உலூபியால்} இப்படிச் ெசால்லப்பட்ட குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்}, அறத்ைதத்

தனது

குறிக்ேகாளாகக்


அவள்


அைனத்ைதயும் ெசய்தான். அந்தப் ெபரும்பலசாலியான அர்ஜுனன் இரவு முழுவதும் நாக மாளிைகயில் கழித்து, சூrயனுடன் தானும்

எழுந்தான். ெகௗரவ்யனின் அரண்மைனயிலிருந்து தான் கங்ைகயில் இறங்கிய அேத இடத்திற்கு, உலூபியுடன் வந்தான். கற்பு ெகாண்ட உலூபி அவனிடம் விைடெபற்றுக் ெகாண்டு தனது வசிப்பிடத்திற்குத்

திரும்பினாள். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அவள் அர்ஜுனைன யாரும் நீ rல்

ெவல்ல



படி "நீ rலும்

908

நிலத்திலும்

வாழும்

எந்த


உயிrனத்ைதயும் உம்மால் ெவற்றி ெகாள்ள இயலும்" என்று வரம் ெகாடுத்தாள் {உலூபி}.


909


அர்ஜுனன் சித்ராங்கைத திருமணம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 217 The Marriage of Arjuna and Chitrangada | Adi Parva - Section 217 | Mahabharata In Tamil



பல

சிகரங்கைளயும்,

பல


இடங்கைளயும்

கண்டு

மணிபுரம் ெசன்றது; அங்ேக சித்ரவாஹனன் மகள் சித்ராங்கைதைய மணந்தது;

ைவசம்பாயணர் {இந்திரனின்}


மகன்

பிராமணர்களிடம் மார்ைப

ேநாக்கிக்

"பிறகு



அந்த

(தன்னுடன்



அவன்

இடி

தாங்கியின்



வந்த)


அகஸ்தியவடம்

எனும்

இடத்ைத அைடந்து, அங்கிருந்து வசிஷ்டர் சிகரத்திற்குச் ெசன்றான். பிறகு அந்த குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்} பிருகுவின் சிகரத்திற்குச் ெசன்றான்.{பார்க்க வைர படம் {map} பதிவின் கீ ேழ உள்ளது}

அங்ேக தன்ைன நீ ராலும் சடங்குகளாலும் சுத்திகrத்துக் ெகாண்டு, பிராமணர்களுக்கு



வடுகைளயும் ீ

பrசாகக்







சுத்திகrத்துக் புனிதமான

ெகாண்ட


பிறகு,

ஹிரண்யவிந்து

பாண்டுவின் கண்டான்

அந்த

என்று




மகன்,

அதன்

{புண்ணிய

பல


பிறகு

பல

ஸ்தலங்கைளத்

தrசித்தான்}. அந்த உயரங்களில் {சிகரங்களில்} இருந்து இறங்கிய அந்த மனிதர்களின் தைலவன் {அர்ஜுனன்}, ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, கிழக்கிலிருக்கும்

நாடுகைளக்

காண

ஆவல்


பிராமணர்களுடன் ேசர்ந்து கிழக்கு ேநாக்கிப் பயணித்தான். அந்த குரு


நீ ர்நிைலகைள


முதன்ைமயானவன்

வrைசயாக


ஒன்றன்பின்

910

பல





ைநமிசவனத்தின் அடந்த காட்டில் (தாமைரகள் நிைறந்த) உத்பலினி என்ற நதிையயும், நந்தா நதி மற்றும் அபரநந்தா நதி, ெகௗசிகி நதி,

மற்றும் ெபரும் ஆறுகளான கயா மற்றும் கங்ைக, புனித நீ ர்நிைல ெகாண்ட அைனத்து இடங்கைளயும் கண்டு தன்ைனச் சுத்திகrத்துக்

ெகாண்டான். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அப்ேபாது (சில வழக்கமான சடங்குகளுடன்)


வங்கத்திலும்,

பல

கலிங்கத்திலும்

நீ ர்நிைலகைளயும்,

பசுகைளக்

உள்ள

புனித



புனித

இடங்கைளயும்


வங்கம்-

வங்காளம்

பார்ைவயிட்டான். {குறுக்கிடுவற்கு

வருந்துகிேறன்:

ேமற்கு

மாநிலமும், பங்களாேதஷ் நாட்ைடயும் உள்ளடக்கியது; கலிங்கம்இன்ைறய

ஒடிசா=ஒrஸ்ஸா

மாநிலத்ைதயும்

குறிக்கிறது.

வைரபடம் பதிவின் கீ ேழ பார்க்கவும்} அவற்ைறெயல்லாம்

கண்டு,



சrயாகச்

ெசய்து, நிைறந்த ெசல்வத்ைத தானமாகக் ெகாடுத்தான். பிறகு, ஓ பாரதா,

அந்தப்



கலிங்க



மகைனத்

நாட்டு



ெசன்ற


விைட

ெகாடுத்து அனுப்பி, அவைன ேமலும் ெதாடர்ந்து ெசல்லாமல் நின்று மகனான

அந்த

வரீ


{அர்ஜுனன்} அவர்களிடம் விைட ெபற்று சில பணியாட்கைள மட்டும் உடன்


சமுத்திரத்ைத



கலிங்க

நாட்ைடக் கடந்த அந்த பலம் வாய்ந்தவன் {அர்ஜுனன்} பலதரப்பட்ட வித்தியாசமான

நாடுகைளயும்,

புனித

இடங்கைளயும்,

வித்தியாசமான மாளிைககைளயும், அழகான வடுகைளயும் ீ வழியில் கண்டு ெகாண்ேட ெசன்றான். பிறகு துறவிகள் நிைறந்த மேகந்திர மைலையயும் ெமதுவாக

கண்டு,

நடந்து

அதன்

மணிபுரா

பிறகு

என்ற

கடற்கைர

நாட்டுக்குச்

வழியாகேவ


ஓ

மன்னா, அந்த நாட்டில் உள்ள புனிதமான இடங்கைளயும், புண்ணிய

நீ ர்நிைலகைளயும் கண்ட பலம்வாய்ந்த கரம் ெகாண்ட பாண்டுவின் மகன்,


சித்ரவாஹனனிடம்

மணிபுராவின்


அந்த


அறம்

மணிபுராவின்


மன்னனுக்கு,

ேபரழகுடன் விளங்கிய சித்ராங்கைத என்ற ெபயர்ெகாண்ட மகள் ஒருத்தி இருந்தாள். தனது தந்ைதயின் அரண்மைனயில் இன்பமாக உலவிக்



அவைள

911


சந்திக்க

ேநர்ந்தது.


சித்ரவாஹனனின் அந்த அழகான ெபண்ைண, அர்ஜுனன் அைடய விரும்பினான். ெசன்று,

அவள்

தனக்கு

அந்த


ேவண்டியைதக்

(அவளது

தந்ைதயிடம்)

{சித்ராங்கைதையக்}ேகட்டான்

{அர்ஜுனன்}. அவன்{அர்ஜுனன்} சிறப்புவாய்ந்த மகைள

சித்ரவாஹனனிடம்,

க்ஷத்திrயனின்

{சித்ராங்கைதைய}

"ஓ

{பாண்டுவின்}


மன்னா,

மகன்

ெகாடு"

நான்.

என்று

ஒரு

உனது


இைதக் ேகட்ட மன்னன், "நீ யாருைடய மகன்?" என்று ேகட்டான்.

அதற்கு அர்ஜுனன், "நான் தனஞ்ெசயன், பாண்டு மற்றும் குந்தியின் மகன்" என்றான். இைதக் ேகட்ட மன்னன் அவனிடம் இனிைமயான

ெசாற்களால், "எங்கள் குலத்தில் பிரபஞ்சனா என்ற ெபயrல் ஒரு மன்னன்


அவன்

பிள்ைள

இல்லாது


ஒரு

பிள்ைளையப் ெபற அவன் தீவிர ஆன்மிக ேநான்புகள் ேநாற்றான். அவனது

கடுந்தவத்தால்,

ஓ



அவன்

ேதவர்களுக்குத் ேதவனும், உைமக்குக் {உமாவுக்குக்} கணவனுமான மகாேதவைன,

பினைகைய

தன்னிகrல்லா



தைலவன்,

(ெபரும்

வில்)


அவனது

ஒவ்ெவாருவனுக்கும்

ஒேர

ஒேர


ஏந்திய



வரமாகக்

அந்த

அந்தச்

வரும்


அந்த வரத்தின் காரணமாக எங்கள் குலத்தில் ஒவ்ெவாருவருக்கும் குழந்ைததான்

எனது

எல்லா

மூதாைதயர்களும்

ஆண் மகைவத் தான் ஈன்றனர். இருப்பினும், ஓ பாரத குலத்தின் காைளேய

{அர்ஜுனேன},

காைளேய,

நான்

எனது


தைழக்கச்

ெசய்ய

எனக்குப் ெபண் மகைவேய ெகாண்ேடன். ஆனால், ஓ மனிதர்களில் மகைனப்


ேபாலேவ

எனது

பார்க்கிேறன்.

மகைள

அதனால்

{சித்ராங்கைதைய} அவைள

நான்

புத்rைகயாக்கி இருக்கிேறன் {புத்திrைக ஆக்க சடங்கு ெசய்தால், அவள்

மூலம்

வாrசாகும்}.




ஓ

பாரதா

{சித்ராங்கைதயிடம்} உன்னால் ெபறப்படும் எனது


வரதட்சைனயாக

{சித்ராங்கைதைய}

தைழக்க

எனக்கு

நீ


ைவக்க

அவளது




மகன்களில் ஒருவேன


ெகாடுத்தால்,

தகப்பனுக்கு

நான்

அந்த

எனது

மகைன

மகைள

சம்மதிக்கிேறன்.

ஓ

பாண்டுவின் மகேன, இைத நீ ஏற்றால், இந்த உடன்பாட்டின் படி நீ அவைள

அைடயலாம்"



912

அந்த



{சித்ரவாஹனனின்} "அப்படிேய

இந்த




என்று


சித்ரவாஹனனின்

ேகட்ட



மகைளப்


{சித்திராங்கைதைய}

(தனது மைனவியாகப்) ெபற்ற அந்தக் குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்}, அந்த


மூன்று


வசித்தான்.


சித்திராங்கைத ஒரு மகைனப் ெபற்றாள். அர்ஜுனன் அந்த அழகிய இளவரசிைய ெகாண்டான்.

{சித்ராங்கைதைய} பிறகு


வாr



(அவளது

தந்ைத{சித்ராவாஹனனிடம்}) விைடெபற்றுக் ெகாண்டு, தனது ஊர் சுற்றைலத் திரும்ப ஆரம்பித்தான்.


913


அப்சரஸ்கைளச் சபித்த பிராமணன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 218 Brahmana's curse on the Apsaras | Adi Parva - Section 218 | Mahabharata In Tamil


பிராமணனின் சாபத்தால் அப்சரஸ்கள் முதைலயாய் மாறியது;



"பிறகு அந்த பாரத குலத்தின காைள {அர்ஜுனன்}, புண்ணிய நீ ர்நிைலயான

ெதற்கு

கடற்கைரக்குச்


அங்ேக பல ஆன்மிகவாதிகள் வசித்து ஐந்து



அங்ேக


நிலம்

கிடந்தது

அங்ெகல்லாம் பல துறவிகள் வசித்து நீ rலிருந்து முதைலைய ெவளிேய ெகாண்டு வந்தான் அர்ஜுனன்

தவிர்க்கப்பட்டிருந்தன.

அந்த

அகஸ்தியம்,


ஐந்து

நீ ர்

ஆனால்,

நிைலகளும்


ெசௗபத்ரம்,

ெபரும்

புனிதம்

வாய்ந்த ெபௗேலாமம், ெபரும் நன்ைமகைளயும், அந்த நீ ர்நிைலயில் குளித்தால், குதிைர ேவள்விக்கு ஒப்பான பயன் தரக்கூடிய கரந்தமம்

என்ற நீ ர்நிைலயும், ெபரும் பாவங்கைளப் ேபாக்க வல்ல பரத்வாஜம் என்ற

நீ ர்நிைலயும்

அந்த

குரு

ஐந்து

அங்ேக

குலத்தவrல்



வாய்ந்தைவயாக


நீ ர்நிைலகைளயும்

கண்டு,


{அர்ஜுனன்}, அங்ேக

அந்த

யாரும்

வசிக்கவில்ைல என்பைதயும் கண்டு, குறிப்பாக ஆன்மிகவாதிகள் அங்ேக

வசிக்க

வில்ைல


உறுதி

ெசய்து


அங்ேக இருந்த நல்லவர்களிடம் கரங்கள் கூப்பி, "ஓ துறவிகேள,

இந்த ஐந்து நீ ர்நிைலகளும் பிரம்மைன உச்சrக்கும் துறவிகளால் விலக்கப்பட்டிருக்கிறேத அது ஏன்?" என்று ேகட்டான். அதற்கு அந்த

ஆன்மிகவாதிகள், "இந்த நீ ர்நிைலகளில் ஐந்து ெபரும் முதைலகள் வசிக்கின்றன. அைவ அங்ேக குளிக்க வரும் துறவிகைள இழுத்துச் ெசன்று

விடுகின்றன.

அதன்

காரணமாகேவ,

ஓ

குரு


மகேன {அர்ஜுனேன}, இந்த நீ ர்நிைலகள் விலக்கப்பட்டிருக்கின்றன" என்று ெசான்னார்கள்.


914




வார்த்ைதகைளக் மனிதர்களில்

அந்த

சக்தி

மிக்க


விலக்கப்பட்ட என்ற

ேகட்ட

"அந்தத்

அந்த

ெபரும்

நீ ர்நிைலகைளக்


நீ ர்நிைலக்கு

வந்த


அந்த

துறவிகளின்



காணச்

இந்த

ெகாண்ட


ெசன்றான்,


எதிrகைள

சுபத்ரா



வரன், ீ

குளிப்பதற்காகத் திடீெரன அந்த நீ ர்நிைலக்குள் மூழ்கினான். அந்த மனிதர்களில்

புலியானவன்

அந்த

நீ ர்நிைலக்குள்

மூழ்கியதும்,

அவனது காைல ஒரு ெபரும் முதைல பற்றியது. ஆனால், பலம் ெபாருந்திய

கரம்


ெகாண்ட

ேபாராடிய


அந்த

நீ ர்

மகனான


அதிகாrைய

{முதைலைய}

கைரயில் பலவந்தமாக இழுத்துப் ேபாட்டான். ஆனால் அர்ஜுனனால்

கைரயில், நிலத்தின் தைரயில் இழுத்துப் ேபாடப்பட்ட அந்த முதைல, ஆபரணங்கள்

பூண்ட


கண்டு,

மகனா

அந்த

அழகான


அந்த


"ஓ


இைழக்கிறாய்?"


ெசய்து

ெபண்ணாக


அழகானவேள, ெகாண்டு

மாறியது.

காணற்கrய

மங்ைகயிடம் நீ

யார்?

இருக்கிறாய்? என்று


நீ

நீ

அந்தக்


ஏன்

இந்த

ஏன்


நீ ைர


அதற்கு

அந்த

மங்ைக, "ஓ பலம் வாய்ந்த கரம் ெகாண்டவேர, நான் கானகத்தில்

விைளயாடும் ஒரு அப்சரஸு. ஓ பலம் வாய்ந்தவேர, எனது ெபயர் வர்ைக

{Varga}.

ெபாக்கிஷ

நான்

அதிகாrக்கு}


ெபாருளாளருக்கு

(குேபரனுக்கு}


{ேதவேலாக

அன்பானவள்.

என்னுடன் இன்னும் நான்கு ேதாழிகள் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் அைனவரும் அழகானவர்கள். நிைனத்த இடத்திற்கு ெசல்லக்கூடிய சக்தி

ெபற்றவர்கள்.



நான்


வசிப்பிடத்திற்குச் ெசன்ேறன். அப்படிச் ெசல்லும் வழியில் நாங்கள் கடும் தவம் இருந்த ஒரு பிராமணைனக் கண்ேடாம். அவன் மிகுந்த அழகுடனும்,


ேமற்ெகாண்டிருந்தான்.

அறிவுடனும்


தவம்

அந்த முழுக் கானகமும் அங்ேக இருந்த துறவிகளின் பிரகாசத்தால் மைறக்கப்பட்டிருந்தது. ேபாலப்

ஆன்மிக

பிரகாசிக்கச்

அவன்

அந்தப்

ெசய்திருந்தான்.

அர்ப்பணிப்ைபயும்,

அவனது

பகுதிையேய



அழைகயும்

அந்த


அவனது

கண்ட நாங்கள் அவனது தியானத்ைதக் கைலக்க திட்டமிட்ேடாம்.


915


நான் {வர்கா}, ெசௗரேபயி, சமிச்சி, வியுத்யுதா, மற்றும் லதா {Myself and

Saurabheyi

and

Samichi

and

Vudvuda

and

Lata} ஆகிேயார்

அந்தப்

பிராமணைன அணுகிேனாம். நாங்கள் பாட்டுப் பாடியும், சிrத்தும் மற்றும்

பல

வழிகளிலும்

ெசய்ேதாம்.

ஆன்ல

அந்த

அந்தப்



மயக்க

{இைளஞன்}


அவனது

இதயத்ைத எங்களில் நிைலெபறச் ெசய்யவில்ைல. அவனது மனம் முழுவதும் சக்தி


பைடத்த

ெசலுத்தாமல்

அந்த




நிைலத்திருந்தது. தனது


காைளேய




{அர்ஜுனேன},

அவன்

ெபரும்


ஆனால்,

ஓ


கண்ட ேபாதும் ெபரும் ேகாபத்துடன் கண்டான். அவன் எங்கைளப் பார்த்து,



முதைலகளாக

மாறி,

நூறு

வருடங்களுக்கு நீ ர்நிைலகளில் அதிகாரம் ெசலுத்துங்கள்." என்று சபித்தான் {என்று கூறினாள், அப்சரஸ் வர்கா}.


916



917


வர்கா ெதாடர்ந்த கைத - ஆதிபர்வம் பகுதி 219

Story continued by Varga | Adi Parva - Section 215 | Mahabharata In Tamil


பிராமணனிடம் சாபம் ெபற்ற அப்சரஸ்கள்; நாரதர் அப்சரஸ்களுக்கு ெதற்கு கடற்கைரயில் இருக்கும் புனித நீ ர்நிைலகளுக்குச் ெசல்லுமாறு வழிகாட்டியது;

அர்ஜுனன் அவர்கைள சாபத்திலிருந்து மீ ட்டது; அர்ஜுனன் மீ ண்டும் மணிபுரம்

ெசன்று தனது மகன் பப்ருவாஹனன் அrயைணயில் அமர்த்தப்பட்டிருப்பைதக் காண்பது; அர்ஜுனன் சித்திராங்கைதையக் கண்ட பிறகு ேகாகர்ணம் ெசல்வது;

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தாள்,


"ஓ

பாரத


இந்த

"வர்கா


சாபத்தின்

காரணமாக நாங்கள் அைனவரும் துயர் உற்ேறாம்.


அந்த

ஆன்மிகத்ைதச் ெசல்வமாகக் ெகாண்டு தனது

அந்தப்

உறுதியில்


பிராமணைரத்

விலகாத


ெசய்ய

நிைனத்ேதாம். அவrடம்


"அழகினாலும்

இளைமயாலும் ஏற்பட்ட கர்வத்தாலும், காம


உந்துதலாலும்,


முைறயற்ற




ெசய்ேதாம்.

ஓ


நீ ர்

எங்கைள மன்னியும். உண்ைமயில், ஓ பிராமணா, கடும் ேநான்பு ெசல்வமாகக்

ெகாண்ட

உம்ைம

மயக்க

நாங்கள் இங்கு வந்தது, மரணத்ைத ேநாக்கி வந்தது ேபாலாயிற்று. இருப்பினும்,

அறம்சார்ந்தவர்கள்,


ெகால்லப்படக்கூடாது

என்று ெசால்லியிருக்கின்றனர். ஆைகயால், அறத்தால் நீ ர் இன்னும் வளரும்.

நீ ர்

அறிந்தவேர, நண்பன்


ஒரு

என்ேற

ெகால்லலாகாது.



ெசால்லப்பட்டுள்ளது.



ேமம்பட்டவர்கள்

தங்கள்

ைகயில்

ஓ

அறத்ைத

அைனத்து ஓ

வாக்கும்


நன்கு


ெபரும்

வளைம

நாடி

வருவைர

ெமய்யாகட்டும்.

எப்ேபாதும் காப்பர். நாங்கள் உமது பாதுகாப்ைபக் ேகாருகிேறாம். நீ ர் எங்கைள மன்னிப்பேத தகும்" என்றனர்.


918


ைவசம்பாயணர் ெசால்லப்பட்ட


அந்த

"இப்படிச்

அற

ஆன்மாக்

ெகாண்ட பிராமணன், நற்ெசயல்களாலும் பிரகாசத்தாலும்

சூrயனுக்கும்

சந்திரனுக்கும்

நிகரான

அவர்களிடம் அந்தப்



அவன்,


"நூறு


நூறாயிரம் என்பன நிலத்த தன்ைமையக் குறிக்கும் குறீயீடுகள் ஆகும். நான் நூறு என்ற வார்த்ைதைய உச்சrத்ேதன். அது ஒரு


எல்ைல

ெகாண்ட

காலத்ைதக் குறிக்குேம அன்றி, முடிவற்ற காலத்ைதக்

குறிக்காது.


நீ ங்கள் முதைலகளாகி, மனிதர்கைளப் பிடித்து உண்ணுங்கள் (நான் ெசால்லியவாறு நூறு ஆண்டுகளுக்கு). அந்த காலத்தின் முடிவில்,

ஒரு ேமன்ைம மிகுந்தவன் உங்கள் அைனவைரயும் நீ rல் இருந்து ெவளிேய நீ ங்கள்


உங்கள்




கூட

ெபாய்

இழுத்துப்

உருைவ

ேபாடுவான்.


அைடவர்கள். ீ

நான்


நான்

ேபசியதில்ைல.

ெசான்னது நடந்ேத தீரும். நீ ங்கள் வசித்த அந்தப் புனித நீ ர்நிைலகள் உலக

மக்களால்

அத்துன்பத்திலிருந்து

நr-தீர்த்தங்கள்


(ெபண்களின்

துன்பத்திற்கும்


நிைலக்கும்

ெதாடர்புைடய புனித நீ ர் நிைல) என்ற ெபயரால் புகழ் அைடயும். அந்த

இடங்கள்

ேபாக்குவனவாகவும்

அத்தைனயும்,

புனிதமானதாகவும்,


என்றான் {அப்சரஸ்களிடம் பிராமணன்}. ைவசம்பாயணர்


"பிராமணனின்

இந்த

ஞானிகளால்

"வர்கா

பிறகு


பாவம்

காணப்படும்"

அர்ஜுனனிடம்,

ேகட்ட


{அப்சரஸ்கள்}அவைர மrயாைதயுடன் வணங்கி, வலம் வந்ேதாம். பிறகு,

"(நாம்

முதைலயாக

என்று

எண்ணிக்

மாறிய

பிறகு)

அந்த

இடத்ைத

நமது

உண்ைம

உருவத்ைதத் திரும்பத் தரும் மனிதைன நாம் எங்கு சந்திப்ேபாம்" இதயத்துடன் ெகாண்ேட


திரும்பிக்

வந்த

ெகாண்டிருந்ேதாம்.

ேபாது,

ஓ

பாரதா

விட்டு

அப்படி


கனத்த

நிைனத்துக் நாங்கள்

ேமன்ைமயுடன் கூடிய ெதய்வக ீ முனிவர் நாரதைரச் சந்தித்ேதாம்.


919


அளக்க முடியாத சக்தி ெகாண்ட அந்த முனிவைரக் கண்டதால், எங்கள் இதயங்கள் மகிழ்ச்சியால் நிைறந்தன.

ஓ பார்த்தா {அர்ஜுனா}, நாங்கள் அவைர மrயாைதயுடன் வணங்கி ெவட்கம் முன்பு

{அவமானத்தால்

நின்ேறாம்.

ெவட்கம்}

அவர்க்ள



முகத்துடன்

துயrன்

அவர்


ேகட்டார். நாங்கள் அவrடம் அைனத்ைதயும் ெசான்ேனாம்.

நடந்தது அத்தைனயும் ேகட்ட அந்த முனிவர், "ெதற்குக் கடலருேக இருக்கும்



இடமாகும்.


நிலங்களில்,

அது


ஐந்து


மகனான


ேமன்ைமயான,

தாமதமில்லாமல் சுத்தமான

நீ ர்

அங்ேக

ஆன்மா

நிைலகள்



ெகாண்ட,

அந்த

மனிதர்களில் புலியான, தனஞ்ெசயன் {அர்ஜுனன்}, உங்கைள இந்த இக்கட்டான சூழலில் இருந்து சந்ேதகமற {நிச்சயம்} விடுவிப்பான்" என்றார்.

ஓ

வரேன, ீ

அந்த



ேகட்ட

நாங்கள் அைனவரும் இங்ேக வந்ேதாம். ஓ பாவமற்றவேன, இன்று உண்ைமயிேலேய

நான்


விடுவிக்கப்பட்டுவிட்ேடன்.

ஆனால் எனது நான்கு ேதாழிகள் இன்னும் அந்த நீ ர்நிைலகளில் இருக்கின்றனர்.

ஓ

வரேன, ீ




"பிறகு,


விடுவித்து

காrயத்ைத ெசய்" என்றாள் {வர்கா அர்ஜுனனிடம்}.

ஓ


ெபரும்

ெகாண்ட


நல்ல

சக்தி

அந்தப்

முதன்ைமயானவன் {அர்ஜுனன்},


சாபத்திலிருந்து விடுவித்தான். நீ rலிருந்து தங்கள்

எழுந்த

ெசாந்த

அைடந்தார்கள். {ஜனேமஜயா},

ஓ

பிறகு

அவர்கள் உருைவ மன்னா

அந்த


பைழய


உருவுடன் காணப்பட்டனர். (எந்த காரணத்திற்காக அந்த இடங்கள் இழி

ெபயர்

ெபற்றிருந்தனேவா


அவற்றிலிருந்து)

920

அந்தப்

புனித


நீ ர்நிைலகைளக்

காப்பாற்றி,

அந்த

அப்சரஸ்களுக்கும்,


ேதர்ந்ெதடுத்த இடத்திற்குச் ெசல்ல விைடெகாடுத்து அனுப்பினான். அர்ஜுனன்

சித்திராங்கைதைய




காண

ஆவல்

மணிபுர

நகரம்


அவன்

முன்ேனறினான். அங்ேக வந்ததும், தன்னால் சித்திராங்கைதயிடம் ெபறப்பட்ட

மகனான

பப்ருவாஹனன்

{Vabhruvahana} அrயைணயில்

அமர்ந்திருப்பைதக் கண்டான். ஓ ஏகாதிபதி {ஜனேமஜயா}, மீ ண்டும்

சித்திராங்கைதையக் கண்ட அர்ஜுனன், ேகாகர்ணம் என்ற இடத்ைத ேநாக்கி முன்ேனறினான்.


921


கிருஷ்ணன் அர்ஜுனன் சந்திப்பு - ஆதிபர்வம் பகுதி 220 The meeting of Krishna and Arjuna | Adi Parva - Section 220 | Mahabharata In Tamil

ேமற்கு


கடற்கைர

பிரபாசத்துக்கு அர்ஜுனனும் ெசல்வது;

புனித

வருவது;


அங்ேக

ைரவதக

மைல


"அளவிடமுடியா

கண்டு

கிருஷ்ணைனச்

ெசல்வது;

பிறகு

களித்த

சந்திப்பது;




துவாரைக


வரம் ீ

ெகாண்ட

அர்ஜுனன், ஒன்றன் பின் ஒன்றாக ேமற்கு

கடற்கைரயில் இருந்து அைனத்து புனித நீ ர்நிைலகைளயும்,


இடங்கைளயும் {அர்ஜுனன்},


பிரபாசம்

இடத்ைத


ெவல்லமுடியாத புனிதமான

என்ற

அைடந்ததும்,





யாராலும் அந்த


அழித்தவன்

இடத்ைத

{அரக்கன்}

மதுைவ

(கிருஷ்ணன்)

அைதக்

ேகள்விப்பட்டான். மாதவன் {கிருஷ்ணன்},

குந்தி மகனான தனது நண்பைனக் {அர்ஜுனைனக்} காண உடேன அங்கு




ஆகிய


சந்தித்து ஒருவைர ஒருவர் அைணத்துக் ெகாண்டு, ஒருவர் நலைன மற்றவர் ேகட்டனர். பழங்காலத்தின் இரு

முனிவர்களான


கீ ேழ

நரனும்


நாராயணனுமான


அந்த


அர்ஜுனனிடம் அவனது பயணங்கைளக் குறித்து, "ஓ பாண்டவேன

{அர்ஜுனா}. நீ ஏன் புனித நீ ர்நிைலகைளயும் புண்ணி இடங்கைளயும் தrசித்துக்



பிறகு

உலகத்ைதச்



சுற்றி

வருகிறாய்?"


என்று


அைனத்ைதயும் ேகட்ட விருஷ்ணி குலத்தின் வரன் ீ {கிருஷ்ணன்}, "இது எப்படி இருக்க ேவண்டுேமா அப்படிேய இருக்கிறது", என்றான்.


922


பிறகு



விரும்பியபடி ைரவதக

சிறிது

பிரபாசத்தில்

{Prabhasa} தாங்கள் உலவி,


mountain} சில

பிரபாசம், ைரவதக மைல, துவாரைக

கடத்த

(இன்ைறய குஜராத் மாநிலம், இந்தியா)

ேநரம்

{Raivataka


அங்ேக


பிறகு


ைரவதகத்திற்கு

வருவதற்கு முன்ேப, கிருஷ்ணனின் உத்தரவின் ேபரால் அந்த மைல பல

கைலஞர்களால்

அழகுபடுத்தப்பட்டிருந்தது.


உத்தரவின் ேபrல் நிைறய உணவு வைககளும் அங்ேக ேசகrத்து வரப்பட்டன. ேசகrக்கப்பட்ட


அனுபவித்த {உண்ட}

அர்ஜுனன், வாசுேதவனுடன் {கிருஷ்ணனுடன்} அமர்ந்து நடிகர்கள் மற்றும் ஆடற்கைலஞர்களின் நிகழ்ச்சிகைளக் கண்டு களித்தான். பிறகு

அைனவருக்கு

உrய

மrயாைதையக்



ைவத்த அந்த உயர் ஆன்ம பாண்டவன் {அர்ஜுனன்} நல்ல அழகான அலங்கrக்கப்பட்ட




{படுத்துக்}

ெகாண்டான். அந்த அற்புதமான படுக்ைகயில் தன்ைனக் கிடத்திக்

ெகாண்ட அந்த பலம் வாய்ந்த கரம் ெகாண்டவன் {அர்ஜுனன்}, தான் ெசன்று

புனித

நீ ர்நிைலகள்,

ஏrகள்,

மைலகள்,

ஆறுகள்,

கானகங்கள் ஆகியவற்ைறப்பற்றி கிருஷ்ணனுக்குத் ெதrவித்தான். இைதெயல்லாம்


களவாண்டது.


நீ ட்டிய

அவைன

வைணயின் ீ

ெகாண்ேட,

{அர்ஜுனைன},

இன்னிைசச்


ஓ



தூக்கம்

பாடகர்களின்

புகழ்ச்சி

சடங்குகளுக்குப்

பிறகு,


சுரங்களுடனும்,

பாடல்களுடனும்,

{Panegyrics} மற்றும் வாழ்த்துகளுடனும் {அர்ஜுனன்} எழுப்பப்பட்டான். அத்தியாவசிய விருஷ்ணி


குலத்தவனால்


{கிருஷ்ணனால்}

பாசத்ேதாடு

அைழக்கப்பட்டான். தங்க ரதத்தில் ெசன்ற அந்த வரன் ீ {அர்ஜுனன்}, யாதவர்களின் ஜனேமஜயா,

தைலநகரான


ெசலுத்துவதற்காக, அதிலிருந்த


அந்த

வடுகளும் ீ

துவாரைகக்குக்


{அர்ஜுனனுக்கு}


நகரம்

ேதாட்டங்களும்

923


ஓ

மrயாைத

மட்டுமல்லாது,

கூட

நன்கு


அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தன. துவாரைகவாழ்

ஆயிரக்கணக்கிலும் இடங்களிலும்


மகைனக்



குவிந்தனர்.

ெபாது


வதிவழிகளில் ீ

ெபாது

காண

வழிகளிலும்


ஆயிரக்கணக்கிலுமான ெபண்கள், ஆண்களுடன் கலந்து நின்றது,

ேபாஜர்கள், விருஷ்ணிகள், அந்தகர்கள் ஆகிேயாrன் கூட்டத்ைதப் ெபருகச் ெசய்தது. ேபாஜர்கள்,



அந்தகர்கள்


மகன்கள் அைனவரும் அர்ஜுனைன மrயாைதயுடன் வரேவற்றனர்.

பதிலுக்கு அவனும், வழிபடத் தகுந்தவர்கைள வழிபட்டு, அவர்கள்

அருைளப் ெபற்றுக் ெகாண்டான். அந்த வரன் ீ {அர்ஜுனன்} யாதவ குல

இைளஞர்களால்

வயதுக்கு


நிகரானவர்கள்

அைணத்தான்.

பிறகு

மாளிைகக்குச்


அைனத்தாலும்

தங்கியிருந்தான்.


வரேவற்கப்பட்டான்.


ரத்தினங்களாலும்,


இன்பநுகர்


அங்ேக

924

மறுபடி

தன்

மறுபடி

ெபாருட்கள்


கிருஷ்ணனுடன்

பல

காலம்


"சுபத்திைரையக் கடத்து!" என்றான் கிருஷ்ணன் ஆதிபர்வம் பகுதி 221 "Kidnap Subhadra!" said Krishna | Adi Parva - Section 221 | Mahabharata In Tamil

(சுபத்திரா ஹரண பர்வம்)

ைரவதக மைலயில் ெபரும் விழா நடப்பது; பலராமன், பிரத்யும்னன், சாம்பன் ஆகிேயார் மது உண்டு ேபாைதயுடன் அங்ேக சுற்றித் திrவது; கிருஷ்ணனும், அர்ஜுனனும் ேமாகிப்பது;

தனித்து

உலவுவது;

சுபத்திைரையக்

சுபத்திைரையக்

கடத்திச்

கண்டு

ெசால்லுமாறு



அர்ஜுனனுக்கு வழி ெசால்வது; யுதிஷ்டிரனுக்குச் ெசய்தி அனுப்புவது;

ைரவதக மைலயில் நடந்த விழா




சில

ேபாஜர்கள்,



அந்தக

"ஓ


ைரவதக


மைலவிழாவில்,


ெபரும்



மைலயில்,

விழா


ஒன்று

அந்தகர்களின்

அக்குலங்கைளச்


வந்தது.

அந்த


பிராமணர்களுக்கு ஆயிரக்கணக்கில் ெசல்வங்கைளக் ெகாடுத்தனர். ஓ

மன்னா


அந்த

மைலப்பகுதியில்

இருந்த

பல

மாளிைககள் ரத்தினங்களாலும், பகட்டான சாயல் ெகாண்ட {gaudy hue} ெசயற்ைக மரங்களாலும் அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தன. பாடகர்கள்

பாடவும்,

நடனக்கைலஞர்கள்

ஆடவும்,

இைசக்கைலஞர்கள் தங்கள் கச்ேசrைய ஆரம்பித்தனர். அைனத்து ஆபரணங்கைளயும் ெபரும்

சக்தி

பூண்டிருந்த


தங்க



குல

பவனி

இைளஞர்கள்,

வந்து


மிகவும் அழகாக இருந்தனர். குடிமக்களில் சிலர் கால்நைடயாகவும், சிலர்



ரதங்களிலும்,

925

தங்கள்



பணியாட்களுடனும் அங்ேக



அங்கு

{மதுபானத்தினால்


ெபருங்களிப்புடன்

மயங்கிபடி},

தன்

மது

அருந்தி


உலவிக்

ெகாண்டிருந்த தைலவன் ஹலாதரன் (பலராமன்), தன்னுடன் இருந்த (தனது

மைனவி)

ேரவதியுடன்


பல

இைசக்கைலஞர்களாலும் மற்றும் பாடகர்களாலும் ெதாடரப்பட்டான். அங்ேக



பலம்



உக்ரேசனன், தனது ஆயிரம் மைனவியருடனும், பல இனிைமயான பாடகர்களுடனும் ருக்மினியனும் மிகுதியுடன்

அங்ேக


{பிரத்யும்னனும்},

அங்ேக

ேபார்களத்தில்

சாம்பனும்

உலவிக்

மது


உண்டு


உற்சாக


பூ

ேவைலப்பாடுகள் நிைறந்த விைல உயர்ந்த ஆைடகைள உடுத்தி மிகுந்த



ேகளிக்ைகயில்


சாருேதஷ்ணன்,

பிருது,


அக்ரூரன்,



சாரணன்,

விப்ருது,



கதன்,

சத்யகன்,

பப்ரு,

சாத்யகி,

ேபால

நிசதன்,

பங்ககாரன்,

மகாரவன், ஹார்த்திக்யன், உத்தவன் ஆகிேயாரும், இங்ேக ெபயர் ெசால்லப்படாத பாடகர்கள்


குழுவுடனும்

அலங்கrத்தனர். அந்த

மகத்தான

ெதாடங்கியேபாது, {அர்ஜுனனும்}, ெசன்றனர்.

பலரும்

ெதாடரப்பட்டு,

ஆடம்பரமான

அப்படி

அந்த

மைலவிழாைவ

திருவிழா

{கிருஷ்ணனும்},





வாசுேதவனும்

இைவ

தங்கள்

உலவிக்

பார்த்தனும்

கண்ணுற்று,



வசுேதவrன் {கிருஷ்ணனின் தந்ைத} மகளாகிய அழகிய பத்திைர {கிருஷ்ணனின் பூண்டு

தங்ைக


சுபத்திைர},







அவைளக் கண்டது முதல் காம ேதவன் வசம் ஆனான். பிறகு, ஓ பாரதா

ஆழ்ந்த


அந்த



அவைளக்



{சுபத்திைரையக்}


சிந்தித்துக் ெகாண்டிருந்த அர்ஜுனைனக் கண்டு புன்னைகத்து, "இது

எப்படி இருக்கிறது? கானத்தில் உலவித் திrயும் ஒருவனது இதயம் காமேதவனால்

கலங்கலாமா?

இது

எனது

தங்ைக,

ஓ


{அர்ஜுனா}, இது சாரணன் {பலராமன்} உடன் பிறந்த தங்ைகயாவாள். இவளது

ெபயர்


பத்திைர

{சுபத்திைர}.

926

இவள்

எனது

தந்ைதக்குப்


பிடித்தமான மகளாவாள். நீ அருளப்பட்டிரு. உனது இதயம் அவளிடம் நிைலத்திருந்தால்,

அைத


ெசால்.

நான்

இது


ேநரடியாக எனது தந்ைதயிடம் ேபசுகிேறன்", என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

அர்ஜுனன், "இவ்வளவு அழகுைடயவள், வசுேதவrன் {கிருஷ்ணனின் தந்ைத}

மகளாகவும்,

தங்ைகயாகவும்



அவளால்


யாைரத்தான்

வசீகrக்க

முடியாது? விருஷ்ணி குல மங்ைகயான உனது தங்ைக {சுபத்திைர} எனக்கு மைனவியானால், நான் அைனத்திலும் வளைமயைடேவன் என்பது

உண்ைமயாகும்.

ஓ

ஜனார்த்தனா

{கிருஷ்ணா},

எந்த

வழியில் நான் இவைள {சுபத்திைரைய} அைடய முடியும் என்பைத எனக்குச் முடிந்த

ெசால்.

இவைளப்


நான்

ெபறுவதற்காக, சாதிப்ேபன்"

மனிதனால்

என்று


பதிலுைரத்தான்

{அர்ஜுனன}. அதற்கு




என்பேத

"ஓ

க்ஷத்திrயர்களுக்கு


காைளேய,

விதிக்கப்பட்ட

முைற.

ஆனால், ஓ பார்த்தா {அர்ஜுனா}, இந்த மங்ைகயின் உணர்வு மற்றும்

மனநிைலைய நாம் அறியாததால், {சுயம்வரத்தில்} என்ன நடக்கும் என்பது

சந்ேதகத்திற்கிடமானதுதான்.

க்ஷத்திrயர்களுக்கு, ெசயலும்


ெமச்சப்படுகிறது

ெபண்ைண

என்று

வரம் ீ

அபகrத்துச்

கற்றவர்கள்



ெசால்கிறார்கள்.

ஆைகயால், ஓ அர்ஜுனா, அவள் சுயம்வரத்தில் என்ன ெசய்வாள் என்பது நமக்கு நிச்சயமாகத் ெதrயாததால், எனது இந்த அழகான தங்ைகைய {சுபத்திைரைய} பலவந்தமாக அபகrத்து ெசல்" என்றான் {கிருஷ்ணன்}. ேவண்டும்

பிறகு


என்பைத நிச்சயித்துக் ெகாண்டனர்.

தூதுவர்கைள அனுப்பி

கிருஷ்ணனும்,

இந்திரப்பிரஸ்தத்தில்



அைத



ேகட்டவுடன்,


வலுவான


என்ன

பிறகு,

ெசய்ய

ேவகமான


கரம்

தனது

ெகாண்ட

சம்மதத்ைதத்

*******************************************************************

ைரவதக மைல குறித்து தமிழன் திராவிடனா என்ற வைலப்பூவில் ஒரு ஆய்வுக்கட்டுைர படித்ேதன். அதன் லிங்க் பின்வருமாறு http://thamizhan-thiravidana.blogspot.in/2011/06/56-2.html


927


வாசகர்கள் அந்தப் பதிைவயும் படித்தால் மஹாபாரதம் குறித்த ஒரு புrதல் உண்டாகும் என்று நம்புகிேறன்.


928


சுபத்திைரையக் கடத்தினான் அர்ஜுனன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 222

Arjuna Kidnapped Subhadra | Adi Parva - Section 222 | Mahabharata In Tamil

(சுபத்திரா ஹரண பர்வ ெதாடர்ச்சி)

ைரவதக மைலயில் இருந்து திரும்பிக் ெகாண்டிருந்த சுபத்திைர அர்ஜுனன்

கடத்திக் ெகாண்டு ெசல்வது; இைத அறிந்த யாதவர்கள் ேகாபம் ெகாள்வது; பலராமன் கிருஷ்ணைனக் ேகட்பது; அர்ஜுனன் குறித்த தனது எண்ணத்ைத பலராமன் ெசால்வது…

ைவசம்பாயணர் ேகள்விப்பட்ட



"பிறகு,



அந்த

சம்மதத்ைதக்

மங்ைக

ைரவதக

மைலக்குச் ெசன்றிருப்பைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு, வாசுேதவனின் சம்மதத்ைதயும்,


ஆேலாசைனகைளயும்



பிறகு

அந்த

பாரத

சம்மதத்துடன்,

நன்றாக

உருவாக்கப்பட்டிருந்த

ெசய்து

ஒரு


காைள

தங்கத்

ேதrல்

{அர்ஜுனன்}, அந்த மனிதர்களில் முதன்ைமயானவன், கிருஷ்ணனின் பயணித்தான்.

அந்த ரததில் சிறு மணிகள் வrைசயாகத் ெதாங்கவிடப்பட்டிருந்தன.

அைனத்து வித ஆயுதங்களும் அதற்குள் இருந்தன. அந்த ரதத்தின் சக்கரங்களின் ஓைச ேமகத்தின் உறுமைல ஒத்திருந்தது. அந்த ரதம் முழு மஹாபாரதம்

929



பைகவர்கள் மற்றும்

எrயும்

கண்டால்

சுக்rவா


என்ற

ேபால

அஞ்சி


நடுங்கும்

இரண்டு

அந்த



ரத்தில்

ைசவ்யா

பூட்டப்பட்டிருந்தன.

அர்ஜுனன் கவசம் பூண்டு, ைகயில் வாள் தாங்கி, விரல்களுக்கு ேதால்

ைகயுைற

ெசன்று


ேவட்ைடக்குக்



அேத


கிளம்புவது


ேபால

சுபத்திைர,

ைரவதகத்துக்கு

மrயாைத

ெசலுத்திவிட்டு, அங்கிருந்த ெதய்வங்கைள வணங்கி, பிராமணர்கள்

வாழ்த்துகைளப் ெபற்று, மைலையச் சுற்றி நடந்து, துவாரவதிைய {துவாரைகைய}


ெகாண்டிருந்தாள். மகன்






கைணகளால் அந்தக்

தாக்குண்ட

வந்து

குற்றங்குைறயற்ற


யாதவப்

ெபண் ேமல் பாய்ந்து, அவைள {சுபத்திைரைய} வலுக்கட்டாயமாகத் தனது ரதத்தில் ஏற்றினான். இனிைமயான புன்னைக ெகாண்ட அந்த

மங்ைகையக் ைகப்பற்றிய பிறகு, அந்த மனிதர்களில் புலியானவன், அந்தத்

தங்க

ரதத்ைத

தனது

ேநாக்கிச் ெசலுத்தினான். அேதேவைளயில் அவள்

இப்படி


ஆயுதம்

அைழக்கப்பட்ட பார்த்தனின்

தrத்த




யாதவ

எக்காளத்ைத அைழத்தான்.

{trumpet}

அந்த

சைபத்தைலவன்,


விருஷ்ணிகளும்,

அந்தகர்களும்


அருந்தி

உணவு

ேபாட்டுவிட்டு குடிைய


விட்டு

ஓடி



உரத்து

அந்த

தனது



சைபயின் இைவ


பைடகைள

ேபாஜர்களும்,

புறங்களிலிருந்து

ெகாண்டிருந்தவர்கள்


என்று

ெசன்று,


முழக்கமிட்டு

எல்லா


சுதர்மா

பணியாட்களிடம்


பணியாட்கள்,

கண்டு,

ஓடினர்.


வரம் ீ

ெதrவித்தனர். ேகட்ட

சுபத்திைரயின்



தைலவனிடம்

(இந்திரப்பிரஸ்தத்ைத)

ெசல்லப்பட்டைதக்

அழுது

அந்த


குடித்துக்

அைத

ஓடி


ெகாண்டிருந்தவர்கள்



அந்த

விருஷ்ணி மற்றும் அந்தக குல வரர்கள், ீ அற்புதமான விrப்புகளால் மூடப்பட்டு,

பலவண்ண

அலங்கrக்கப்பட்டு ஆயிரம்

தங்க

எrயும்

ரத்தினங்கள் ெநருப்பு

அrயைணகளில்

ஏறி


ேபால

பவளங்களால்

பிரகாசமாய்


இருந்த


எrயும் ெநருப்பின் ேமல், ேமலும் அதன் பிரகாசத்திைன அதிகrக்க


930



ஏறி


அமர்ந்தது

வந்த

ேபால

அந்த



அப்படி

தங்கள்


அrயைணகளில்

ேதவர்கைளப் ேபால அமர்ந்த பிறகு, சைபத்தைலவன், அவனது பின் இருந்தவர்களின்

துைண


நடத்ைதையக் குறித்துப் ேபசினான். மதுவால்

ஜிஷ்ணுவின்

சிவந்த


கண்களுடன்

இருந்த

அந்த கர்வம் ெகாண்ட விருஷ்ணி வரர்கள், ீ இைதக்

ேகட்டதும்,


ெசய்ைகையத் தாங்க முடியாமல் தங்கள் இருக்ைககளில் அவர்களில்

ெசய்யுங்கள்

சிலர்,


{Yoke


"ரதங்கைளத்

our

cars

=

தயார்

எங்கள்

ரதங்களில் நுகத்தடி பூட்டுங்கள்} என்றனர். சிலர், "ஆயுதங்கைள எடுங்கள்" என்றனர். சிலர் "நமது விைல உயர்ந்த வில்ைலயும், உறுதியான

கவசங்கைளயும்

வாருங்கள்" தங்கள்

சாரதிகைள



நுகத்தடி


அவர்களாகேவ

பூட்டி,


தங்கள்

சிலர்

சிலர்


ரதத்ைத

தங்கள்

தங்க

ெகாண்டு எடுக்கச்

ெபாறுைமயிழந்து,

குதிைரகளுக்கு


பூட்டினர்.

அவர்களது ரதங்களும், ஆயுதங்களும், மற்ற ெபாருட்களும் வந்து ெகாண்டிருந்த


அந்த

வரர்களிடம் ீ

ெபரும்

கர்ஜைனகள்

எழுந்தன. பிறகு ெவண்ைமயாகவும் ைகலாச மைலையப் ேபால உயரமாகவும் இருந்த பலேதவன் {பலராமன்}, காட்டுப் பூக்களாலும், நீ ல

ஆைடகளாலும்


தன்ைன

ேபாைதயுடன்,

{கிருஷ்ணன்}


அலங்கrத்துக்

"புத்தியற்றவர்கேள,

அமர்ந்திருக்கும்ேபாது


மது

ஜனார்த்தனன்


என்ன

ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறீர்கள்? அவன் மனதில் என்ன இருக்கிறது

என்பைத அறியாமல் வணாக ீ ேகாபத்தில் கர்ஜிக்காதீர்கள்! ெசால்ல

ேவண்டியைத இந்த உயர் ஆன்ம கிருஷ்ணன் ெசால்லட்டும். அவன் ெசய்ய

விரும்புவைத

ஹலாயுதனின்


{பலராமனின்}

நிைறேவற்றுங்கள்"



ேகட்ட

அைனவரும் அைத ஏற்றுக் ெகாண்டு, "அற்புதம்! அற்புதம்!" என்றனர்.

பிறகு அவர்கள் அைனவரும் அைமதி அைடந்தனர். புத்திசாலியான


931


பலேதவனின் மீ ண்டும்

{பலராமனின்}


நிைலநிறுத்தப்பட்டது.

பிறகு

அங்கு



சைபயில் தங்கள் ஆசனங்களில் அமர்ந்தனர். பிறகு,

எதிrகைள


ராமன்


அைமதி

வாசுேதவனிடம்

{கிருஷ்ணனிடம்}, "ஓ ஜனார்த்தனா {கிருஷ்ணா}, இங்ேக அமர்ந்து ெகாண்டு,

நீ

ஏன்


மகன்


ெவறித்துப்


ெகாண்டிருக்கிறாய்? ஓ அச்யுதா {கிருஷ்ணா}, உன் நிமித்தமாகேவ, {அர்ஜுனன்}

ெகௗரவிக்கப்பட்டான்.

இங்கு


அைழக்கப்பட்டு

நமது


நம்மால் அந்தப்

பாவி {அர்ஜுனன்} உகந்தவனல்ல என்று படுகிறது. மrயாைதக்குrய

குடும்பத்தில் பிறந்த எந்த மனிதன், தான் உணவு உண்ட தட்ைட

உைடத்துப் ேபாடுவான்? முன்பு ஒரு சம்மந்தத்ைத மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்று,


இப்படிப்பட்ட நம்ைம

அதில்

ெகாடுஞ்ெசயைலச்


ெசன்றதால்


அவன்

அவமதித்து, தனது

ெகாண்டிருப்பவன்

ெசய்வான்?

இன்று

மரணத்ைத

அவன்

எவன்தான்


சுபத்திைரையத்

விரும்புகிறான்


என்ேற

படுகிறது. அவன் {அர்ஜுனன்} அவனது காைல எனது முடி தrத்த தைலயில்

ைவத்துவிட்டான்.

ஓ

ேகாவிந்தா


நான்

இைத எப்படிப் பழக்கப்பட்டைதப் ேபாலப் ெபாறுத்துக் ெகாள்வது? மிதிக்கப்பட்ட பாம்பு அைதத் தாங்கிக் ெகாள்ளாது சீறுவது ேபால நானும்

சீற

ேவண்டாமா?

உலகத்திலிருந்து அர்ஜுனனின் முடியாது"

இன்று


இந்த


வரம்பு

பிறகு

மீ றிய

நான்

தனியாக

அழித்து

ஒழிக்கிேறன்!

ெசயைல




ெசன்று

நான்

ெபாறுக்க

ேபாஜர்களும்,

விருஷ்ணிகளும், அந்தகர்களும், பலேதவன் {பலராமன்} ெசான்னது

அைனத்ைதயும் ஏற்று ேமக முழக்கம் ேபாலவும் துந்துபி வாத்தியம் ேபாலவும் கர்ஜைன ெசய்தனர்.


932


பாண்டவர்களின் பிள்ைளகள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 223 The children of Pandavas | Adi Parva - Section 223 | Mahabharata In Tamil யாதவர்கள் பிறகு

(ஹரணா ஹரண பர்வம்)

பrசுகளுடனும்



இந்திப்பிரஸ்தத்திேலேய பாண்டவர்களுக்கு ஆயுதங்களில்

சீர்வrைசகளுடனும்

ஐந்து


பாண்டவர்கள் மகிழ்தல்…

திரும்பிப்

ேபாதல்;

தங்குதல்;


ெபற்று



இந்திரப்பிரஸ்தம்


பிறந்தது;

பிறத்தல்;

வருதல், மட்டும்



விளங்குவைதக்


வளர்ந்து கண்டு


"இதுேபாலேவ


குலத்தவர் {யாதவ குலத்தவர்}


ேபசிக்ெகாண்டிருந்த வாசுேதவன்,

ேபாது,


இைணயான ஆழ்ந்த ெபாருள் ெகாண்ட

ெசாற்கைளச்


குடேகசன்

(உறக்கத்ைத ெவன்றவன் (அ) சுருள்

சுபத்திைரயுடன் இந்திரப்பிரஸ்தம்


திரும்பிய அர்ஜுனன்

அவமதிக்கவில்ைல.

அதிகrத்திருக்கிறான்.

சத்வத


கூலிப்பைடயினர்

அறிந்திருக்கிறான்.

முடி

ெகாண்டவன்)

தான்

ெசய்த

ெசயலால், நமது குடும்பத்ைத

அவன்



இல்ைல அந்தப்

நாம்

என்பைதப்

நமது

மrயாைதைய

{ெபாருளாைச


பார்த்தன் மகன்

ெகாண்ட}



சுயம்வரத்தின் முடிவில் சந்ேதகம் ெகாண்டிருக்கிறான். ஏேதா ஒரு மிருகத்ைதப்

பrசாக

ஏற்பது

ேபால

மணப்ெபண்ைண

தானமாக

{கன்னிகா தானம்} ெகாடுத்தால் எவன் ஏற்றுக் ெகாள்வான்? தனது வாrைச

விற்கும்


கண்ட

மனிதன்

என்று

யார்தான்


இருக்கிறான்? ேமற்கண்ட முைறகளில் உள்ள இந்தக் குைறகைள கடத்தியிருக்கிறான் முழு மஹாபாரதம்


என்று

நான்

933

விதிப்படிேய



இது

சrயான


சம்பந்தம்தான்.


{அர்ஜுனனும்}

புகழ்

புகழ்ெபற்றவள்

ெபற்றவேன

ஆவாள்.

ஆவான்.



நிைனத்துப் பார்த்து, அர்ஜுனன் அவைளக் கடத்திச் ெசன்றைதயும் ெபாருத்திப்




குலத்திலும்

பரத


குலத்திலும்,



மகளுக்கு

{குந்திக்கு} மகனுமான அர்ஜுனைன நண்பனாக ஏற்க யார் தான் விரும்ப

மாட்டார்கள்?

இந்திரைனயும்

முக்கண்

ருத்திரர்கைளயும்

மகாேதவைனத்

ெகாண்ட

எல்லா

தவிர,


பார்த்தைனப் {அர்ஜுனைனப்} ேபாrல் வழ்த்தவல்ல ீ ஒருவைன நான் காணவில்ைல.

அவனது

பூட்டப்பட்டிருப்பைவ பார்த்தன்

ரதம்

புகழ்ெபற்றது.

என்னுைடய


அந்த

குதிைரகளாகும்.

புகழ்ெபற்றவன்;


ேபார்வரனாக ீ

தனது

ைகயின்

லாவகத்திற்காகவும் அவன் {அர்ஜுனன்} புகழ்ெபற்றவன். அவனுக்கு நிகராக யார் இருக்கிறான்? நீ ங்கள் மகிழ்ச்சியுடன் தனஞ்ெசயைனப் {அர்ஜுனைனப்} பின்ெதாடர்ந்து ெசன்று அவனிடம் {அர்ஜுனனிடம்} அைமதியாக திருப்பி நம்ைம

சிறந்த


நல்ல

வார்த்ைதகளுடன்

வருவதுதான்


சிறந்தது.


வழ்த்தி ீ

இது

ேபசி

அவைனத்

எனது

அவனது

கருத்து.

நகரத்திற்குச்

ெசன்றுவிட்டான் என்றால், நமது புகழ் ஒழிந்தது என்று நிைனத்துக் ெகாள்ளுங்கள்.

அைமதியாகச்

ெசல்வதில்

எந்த

கிைடயாது" என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

அவமதிப்பும்

வாசுேதவனின் {கிருஷ்ணனின்} வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட அவர்கள் {யாதவ

குலத்தவர்கள்},


தடுக்கப்பட்ட

சுபத்திைரயுடன்

அவன்

வழிகாட்டியபடிேய


திருமணத்தில்

துவாரைகக்குத்


நடந்தனர்.


ைவக்கப்பட்டான்.

விருஷ்ணி குல ைமந்தர்களால் ெகாண்டாடப்பட்ட அர்ஜுனன், ஒரு முழு

வருடம்




அவனது

வனவாச காலத்தின் கைடசி வருடத்ைத அவன் {அர்ஜுனன்} புஷ்கரா என்ற



கழித்தான்.

வனவாச

காலமான

பனிெரண்டு வருட காலமும் முடிந்ததும் அவன் காண்டவப்பிரஸ்தம் திரும்பினான். அவன் {அர்ஜுனன்} முதல் மன்னைன {யுதிஷ்டிரைன} அணுகி, பின்பு பிராமணர்கைள மrயாைதயுடனும் கவனத்துடனும் வணங்கினான்.


அந்த

வரன் ீ


திெரௗபதியிடம் ெசன்றான்.


934


ெபாறாைம ெகாண்ட திெரௗபதி அவனிடம் {அர்ஜுனனிடம்}, "ஏன் இங்கு

தாமதிக்கிறீர்

ஓ


மகேன?

சத்வத

குல

மகள்

எங்கிருக்கிறாேளா அங்கு ெசல்லும்! கட்டிலிருக்கும் இரண்டாவது முடிச்சு எப்ேபாதும் முதல் முடிச்ைசத் தளர்த்தும்" என்றாள். பிறகு கிருஷ்ைண {திெரௗபதி} இந்தத் துன்பத்தால் மிகவும் புலம்பினாள். ஆனால்


அவைளத்

ெதாடர்ச்சியாகச்

சமாதானம்

ெசய்து, அவளிடம் {திெரௗபதியிடம்} மன்னிப்பு ேகாrனான். சிவப்புப் பட்டு

உடுத்தி

ெசன்று,

இருந்த

அவைள


இருந்த

{சுபத்திைரைய}


ராணிையப்

ேபால



இைடயர் ெபண் ேபால ஆைட மாற்றச் ெசய்து, உள் அைறக்குள்

அனுப்பிைவத்தான். ஆனால் அந்த அரண்மைனக்குள் வந்த அந்த புகழ்ெபற்ற


அந்த

ஆைடயில்

முன்ைப

விட

அழகாக

இருந்தாள். ெகாண்டாடப்பட்ட நீ ண்ட சிவந்த கண்கைளக் ெகாண்ட அந்த

பத்திரா

{சுபத்திைர}


பிருைதைய

{குந்திைய}

வழிபட்டாள். குந்தி அதிக பாசத்துடன் குற்றங்குைறயற்ற அவளது {சுபத்திைரயின்} உச்சிைய முகர்ந்து, அளவற்ற அருைள அவளுக்கு அருளினாள். ெபண்

{சுபத்திைர},




{சுபத்திைரைய} {அர்ஜுனன்}

முகம்

ெகாண்ட


"நான்


கணவர்

ேபான்ற



தங்ைகையப் "உனது

பிறகு

உனது


ேவைலக்காr"

அவைள



மாதவனின்


இருக்கட்டும்!"


எதிrகள்

ெசன்று

அந்தப்



என்று வாழ்த்தினாள். பிறகு பத்திரா {சுபத்திைர} மகிழ்ச்சி நிைறந்த இதயத்துடன், "அப்படிேய ஆகட்டும்!" என்றாள். அந்த ேநரத்திலிருந்து, ஓ




வாழ

ைவசம்பாயணர் இதழ்கைளப்

அந்த

ெபரும்


ேபார்வரர்களான ீ


ேபான்ற


"தூய

கண்கைளயும்




ஆன்மாவும்,

தாமைர

ெகாண்ட

பைகவர்கைளப்

ெபாசுக்கும் ேகசவன் {கிருஷ்ணன்}, பாண்டவர்களில் முதன்ைமயான அர்ஜுனன்

தனது


நகரமான

இந்திரப்பிரஸ்தத்ைத

அைடந்தான் என்று ேகள்விப்பட்டான். உடேன அவன் {கிருஷ்ணன்}

ராமனுடனும் {பலராமனுடனும்}, மற்ற விருஷ்ணி குல, அந்தக குல வரர்களுடனும், ீ சேகாதரர்கள், மகன்கள் மற்றும் வரம் ீ மிகுந்த மற்ற வரர்களுடனும் ீ அங்ேக வந்தான். அங்ேக வந்த எதிrகைள ஒடுக்கும்


935


{Saurin} ெசௗrனுடன் {கிருஷ்ணனுடன்}, மிகுந்த புத்திசாலியும், மிகுந்த தாராளவாதியுமான விருஷ்ணிகளின் வந்திருந்தார்.



அங்ேக

புகழ்ெபற்ற,



ெபரும்

ெபரும்

வரருமான ீ

தளபதியுமான

வரம் ீ

ெகாண்ட

புத்திசாலியான,

சீடருமான

குல

உத்தவரும்

அக்ரூரரும்

அனாதிருஷ்டியும்,


ஆன்மாவும்

அங்ேக


அங்ேக

வரம் ீ

ெகாண்ட

ஜில்லி,

சத்யகன், சல்யகன், கிருதவர்மன், சத்வதன், பிரத்யும்னன், சம்பன், நிசதன்,

சங்கு,

விப்ருது,

சாருேதஷ்னன்,

ெபரும்

பலம்

ெபரும்


சரணன்,

கற்றறிந்தவrல்

முதன்ைமயான கதன் ஆகிேயாரும் வந்திருந்தனர். இவர்கள் தவிர அங்ேக ேவறு பல விருஷ்ணிகளும், ேபாஜர்களும், அந்தகர்களும் இந்திரப்பிரஸ்தத்திற்கு மாதவன்


அவைன

திருமணப் வந்தைத

எதிர்ெகாண்டு

சகாதவைன} வளைம


ெகாண்ட

விருதுக்

பrசுகளுடன்

அந்த

அறிந்த

அைழக்க

மன்னன்





ெகாடிகளாலும்

வந்திருந்தனர்.

வரேவற்கப்பட்ட



{நகுல

ெபரும்

ெகாடிகளாலும் காண்டவப்

பிரஸ்தத்திற்குள் நுைழந்தனர். ெதருக்கள் நன்கு கூட்டப்பட்டு, நீ ர் ெதளித்து,


இைரத்து

ைவக்கப்பட்டிருந்தன.

ேமலும்

அதன் ேமல் சந்தன நீ ரும் ெதளித்து அந்த இடேம நறுமணத்துடனும் குளிர்ச்சியாகவும் எrயும்


கற்றாைழகளால்


{burning

aloes}


பகுதிகளிலும்



சூழ்ந்து இருந்தது. நகரம் முழுவதும் மகிழ்ச்சியாக ஆேராக்கியமான மனிதர்களாலும், வியாபrகளாலும் அலங்கrக்கப்பட்டு இருந்தது. மனிதர்களில்


சிறந்த


ராமனுடனும்

கரம்

ெகாண்ட

{பலராமனுடனும்}

ேகசவன்

ேவறுபல

விருஷ்ணிகள், அந்தகர்கள், மற்றும் ேபாஜர்களுடனும் நகரத்திற்குள் நுைழந்து, குடிமக்களாலும் ஆயிரக்கணக்கான பிராமணர்களாலும் வழிபடப்பட்டனர். மாளிைகையப்

இறுதியாக

ேபால

ேகசவன்

இருந்த




அரண்மைனக்குள்

நுைழந்தான். ராமைனக் {பலராமைனக்} கண்ட யுதிஷ்டிரன், அவைன உrய சடங்குகளுடன் வரேவற்றான். மன்னன்

{யுதிஷ்டிரன்}

ேகசவனின்


தைலைய

முகர்ந்து பார்த்து அவைன அைணத்துக் ெகாண்டான். வரேவற்பால்


936


திருப்தியைடந்த யுதிஷ்டிரைன

ேகாவிந்தன்

வழிபட்டான்.

ீ பமனுக்கும்

மrயாைத


பிறகு

மனிதர்கைள தனக்கு


அவன்

உrய

குல,


மூத்ேதாைர


ெசலுத்துனான்.



தாழ்ைமயுடன் புலியான


அந்தக

மகனான

குல

வரேவற்றான்.

வணங்கி,



சமமானவர்கைள

வரேவற்றான். சிலைரப் பாசத்துடனும், சிலைர மrயாைதயுடனும் வரேவற்றான். பிறகு ெபரும் புகழ்ெபற்ற rஷிேகசன் {கிருஷ்ணன்}, மணமகன்


{அர்ஜுனன்}உறவினர்களுக்கு பிறகு

சுபத்திைரயிடம்,

ெபரும்


அவளது


ெகாடுத்தனுப்பிய பrசுப் ெபாருட்கைளக் ெகாடுத்தான். கிருஷ்ணன் பாண்டவர்கள்


அலங்கrக்கப்பட்ட ரதத்துடனும்

ஆயிரம்

நான்கு

தங்க

மணிகளால்



நன்கு

வrைசயாக ஒவ்ெவாரு

பழக்கப்பட்ட

ரதசாரதிையயும் ெகாடுத்தான். ேமலும் அவன் {கிருஷ்ணன்} மதுரா

நாட்டின் அழகிய வண்ணங்களில் இருந்த, பால் ெகாழுத்திருக்கும், பத்தாயிரம் பசுக்கைளயும் ெகாடுத்தான். மிகவும் திருப்தி ெகாண்ட

ஜனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்} தங்க ேசணத்துடன் கூடிய சந்திரைனப் ேபான்ற

ெவண்

நிறத்தாலான


ஆயிரம்

ெபண்

குதிைரகைளயும்

ேமலும் அவன் {கிருஷ்ணன்} நன்கு பழக்கப்பட்ட, காற்றின் ேவகம்

ெகாண்ட ஆயிரம் ேகாேவறு கழுைதகைளயும் ெகாடுத்தான். அைவ ெவள்ைளநிறத்துடன் தாமைர



குளியலுக்கு

துைண

பிடrமயிர்

ேபான்ற

புrயவும்,


கண்கைள

உைடய

குடிப்பதற்கு

துைண

இருந்தன. அவன்,

புrயவும்

நிபுணத்துவம் ெகாண்ட வயதால் இளைமயான முதல் பருவத்தில் இருந்த கன்னிகைளக் { virgins all before their first-season }ெகாடுத்தான். அவர்கள்





அவர்கள் நன்கு உடுத்தி, ஒவ்ெவாருவரும் தங்கள் கழுத்தில் மட்டும் நூறு

வைககளில்

மினுமினுப்பாக பூண்டு,

தங்கம்



அணிந்திருந்தனர்.





ேசைவகளிலும்

ேதால்

ஆபரணங்களும் நிபுணத்துவம்

வாய்ந்தவர்களாக இருந்தார்கள். பால்ஹிக {Valhikas} நாட்டில் இருந்து

வரவைழக்கப்பட்ட நூறாயிரம் {ஒரு லட்சம்} ஏறத்தக்க குதிைரகைள {தனி

சவாrக்கு


எற்ற}

சுபத்திைரக்கு

937

வரதட்சைணயாகக்



அந்த


தாசர்ஹ

சுபத்திைரக்கு




ேபான்ற

பிரகாசத்துடன்,

சுத்திகrக்கப்பட்ட மற்றும் தாது நிைலயில் இருந்த முதல்தரமான தங்கத்ைத


விேசஷ

குணம்


ெகாண்ட

வரத்ைதேய ீ

பத்து

ெபாதிகளில்


கலப்ைபைய

ஆயுதமாகக் ெகாண்ட ராமன் {பலராமன்} அர்ஜுனனுக்குத் திருமணப் பrசாக, மதக் கண் (ெநற்றிப்ெபாட்டுகள், காதுகள், மலவாய்) திறந்து {நீ ர்

ெவளிப்பட்டு}

மும்மதமும்

ெபருகுகின்ற

மைலக்குன்றுகள்

ேபான்ற ேபாrல் ெவல்லப்பட முடியாத ஆயிரம் யாைனகைள, தங்க ஆபரணங்களாலும் முதுகுகளில்

ஒரு


மணிகளாலும்

அrயைணையயும்

பrசாக

சால்ைவகைளயும்

ெவண்

முதைலகளாகவும்,

அளித்த

அலங்கrத்து,

இைணத்துக்


ெவள்ளாைடகைளயும்

நுைரகளாகவும்,

ெவற்றிக்

அதனதன்

யாைனகைள

ெகாடிகைள

ெபrய

பாசிக்ெகாடிகளாகவும்

அந்தப் ெபரும் தனக்குவியல் எனும் ெபரும்புனல், ஆகியன முன்பு

நிரம்பியிருந்த பாண்டவர்கள் என்ற கடலில் ேவகமாகப் பிரேவசித்து

அவர்களின் பைகவர்களுக்குக் கிலிைய உண்டாக்கிற்று. யுதிஷ்டிரன் அந்தப்

பrசுகள்


ஏற்று,

அந்த


குல,

அந்தக குல ெபரும் வரர்கள் ீ அைனவைரயும் வழிபட்டான். அந்தச் சிறப்பு மிகுந்த குரு குல வரர்களும், ீ விருஷ்ணி குல அந்தக குல வரர்களும் ீ தங்கள் நாட்கைள விண்ணுலகில் இருக்கும் (இறந்த பிறகு

ெசன்ற)

கடத்தினர்.

அறம்

குருக்களும்

மகிழ்ச்சியுடன் இப்படி


சத்தமிட்டும்

இன்பமாகவும்


விருஷ்ணிகளும் ைகதட்டியும்

ேபால

இதயம்


விைளயாடிக்ெகாண்டும்

பல

இன்பமாகக் நிைறந்த



குருக்களுடன் கழித்த ெபரும் சக்தி ெகாண்ட அந்த விருஷ்ணி குல

வரர்கள், ீ பிறகு தங்கள் நகரான துவாரவதிக்குத் {துவாரைகக்குத்} திரும்பினர். அந்த விருஷ்ணி குல, அந்தக குல வரர்கள் ீ {Vrishni and the Andhaka races} ராமனுடன்

{பலராமனுடன்}




தூய

குரு

கதிர்கைள


ெவளியிடும்

ரத்தினக் குவியல்களுடன் ெசன்றனர். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அந்த உயர்

ஆன்ம



அந்த


நகரமான இந்திரப்பிரஸ்தத்தில் அர்ஜுனனுடன் தங்கினான். அந்தச்


938


சிறப்பு மிகுந்தவன் {கிருஷ்ணன்}, யமுைனக் கைரயில் மான்கைளத் ேதடி

அைலந்தான்.


பறகு

அர்ஜுனனுடன்

பன்றிகைளயும்

விைளயாடினான்.

பிறகு

தனது

ேகசவனின்




துைளத்து


பிrயமான

தங்ைகயான சுபத்திைர, புேலாமாவின் மகள் (விண்ணுலகின் ராணி) ெஜயந்தைனப்

ெபற்றது

ேபால

ஒரு



மகைனப்

ெபற்ெறடுத்தாள். சுபத்திைரயின் அந்த மகன், நீ ண்ட கரங்களுடனும், அகலமான

மார்புடனும்,




என்று

ேகாபம்


காைளையப் எதிrகைள


ேபான்ற


அந்த

அகலமான

அந்த


வரன் ீ

மகன்,

அந்த எதிrகைள அழிப்பவன், அந்த மனிதர்களில் காைள, பயமற்று இருந்ததால்


என்று

அைழக்கப்பட்டான் {அபி = பயமற்றவன், மன்யு = ேகாபமானவன்}.

அந்தப் ெபரும் வரன் ீ தனஞ்ெசயனால் சத்வத குல மகளிடம் சமி பலைகைய

{அரணிக்கட்ைடைய}

உரசி,

ேவள்வி


உண்டாக்குவது ேபால ெபறப்பட்டான். இந்தக் குழந்ைத பிறந்ததும், குந்தியின்

பலம்




நாணயங்கைளயும்

மகனான






அந்தக்


ஆன

{அபிமன்யு}

பிறந்ததிலிருந்து வாசுதேவனுக்கும் {கிருஷ்ணனுக்கும்}, தந்ைதக்கும் {அர்ஜுனனுக்கும்},

சித்தப்பாக்களுக்கும்}



சேகாதரர்களுக்கும் அைனத்து

{ெபrயப்பா

மக்களுக்குமான

சந்திரைனப் ேபால பிடித்தமானவனாக இருந்தான். அந்தக் குழந்ைத {அபிமன்யு}


அந்தக்

குழந்ைதக்கான

சடங்குகைளயும் கிருஷ்ணேன ெசய்தான். அந்தக்




{அபிமன்யு} அந்த

வளர்பிைறச்

எதிrகைள


சந்திரைனப்

அழிப்பவன்

முதல்

ேபால


அறிந்த, நான்கு கிைளகளுடனும் பத்து பிrவுகளுடனும் ெதய்வக ீ மற்றும்

மனித

ஆயுத

அறவியைல

அவனது

{அர்ஜுனனிடம்} இருந்து அறிந்தான்.


ெபரும் பலம் வாய்ந்த அந்தப் பிள்ைள {அபிமன்யு} தன்ைன ேநாக்கி ெசலுத்தப்பட்ட

ஆயுதங்கைளயும் பின்பும்

ஆயுதத்துக்கு கற்றான்.

நகர்வதில்


பதில்

அவன்

லகுவுடனும்

939

ைக

தாக்குதல்


லகுவுடனும்,



சாத்திரம்



சடங்குகளில்


தனது

தந்ைத

அர்ஜுனைனப்

ேபாலேவ

இருந்தான். தனது மகைனக் கண்ட தனஞ்ெசயன் {அர்ஜுனன்} மிகுந்த மகிழ்ச்சி


{இந்திரைனப்}

ேபால,

அர்ஜுனைனக்

அபிமன்யுைவக்

காணும்

கண்டு

மகவத்ைதப்



மகிழ்ச்சி ெகாண்டான். அைனத்து எதிrகைளயும் ெகால்லும் தகுதி

ெகாண்ட அபிமன்யு, தன்னிடம் அைனத்து அதிர்ஷ்டக் குறிகைளயும் ெகாண்டிருந்தான். ெகாண்ட

அவன்

காைளையப்

தைலையப்)

சிங்கத்ைதப்

ேபான்ற

ேபாrல்

ேபால

அகன்ற

ேபான்ற

தன்னிகரற்று


முகம்

ேதாள்


{ெநற்றி}

ெபருைமயுடன்

அகன்ற

(அதன்

ெகாண்ட

அவன்


ெபரும்

வில்ைலத்தாங்கிய அவன் வரத்தால் ீ மதங்ெகாண்ட யாைனையப் ேபால இருந்தான்.

முழு

அழகான


அவன்

ேபான்ற

ேபான்ற

முகம்

ெகாண்ட

ஆழ்ந்த


{அபிமன்யு},

ெகாண்டிருந்தான். {அபிமன்யு} அழகிலும்,

அவன்

வரத்திலும், ீ

சக்தியிலும்

கிருஷ்ணைனப் இருந்தான்.

ேமகம்

மற்ற

குணங்களிலும் ேபால

அதிர்ஷ்டம்

ெகாண்ட

பாஞ்சாலியும்

{திெரௗபதியும்}

தனது

ஐந்து

கணவர்கள் மூலம், ஐந்து வரீ மகன்கைளப் அவர்கள் ேபாrல்


மைல


ேபான்ற

தகுதியில்


முதன்ைமயானவர்களாகவும்,

அைசவற்றவர்களாகவும்

யுதிஷ்டிரனுக்கும்,

சூதேசாமன்


விrேகாதரனுக்கும்

ீ {பமனுக்கும் }, சுரூதகர்மன் அர்ஜுனனுக்கும், சதான ீகன் நகுலனுக்கும், சுரூதேசனன் சகாேதவனுக்கும் பிறந்தார்கள். ஆதித்யர்கைளப் ெபற்ற அதிதி ேபால பாஞ்சாலி {திெரௗபதி} அந்த ஐந்து வரர்களிடம் ீ ஐந்து வரர்கைளப் ீ தங்கள்

விந்திய


வருநலப்

{தீர்க்கத்தrசனப்}




ேபால

சில

பார்ைவயால்,


940

பிராமணர்கள் இந்த

மகன்

ஆயுதங்கைளத்



வல்லைம

ெபற்றுள்ளதால்


என்று

ீ அைழக்கப்பட ேவண்டும். பமேசனனால் திெரௗபதி ெபற்ற இந்தப் பிள்ைள,

ீ பமன்

பிறந்ததால்

ஆயிரம்

இவன்


சூத

ேசாம


ேசாமன்

வனவாசத்திலிருந்து


என்று


இந்தப்

பிள்ைள

அரச

முனியான

ெசய்த

பிறகு

அைழக்கப்படுவான்.

கடும்

சாதைனகைள

சுரூதகர்மன்

என்று

அைழக்கப்படுவான். நகுலன் தனது மகனுக்கு சிறப்பு மிகுந்த குரு குலத்தில்

வந்த

சூட்டிவிட்டான். வாஹினி


ேதவைதயின்

ேதவர்களுக்குத் {முருகனின்} பிள்ைளகள் பிறந்தனர்.

பிறந்த

{கிருத்திைக}

தளபதியான


நட்சத்திரத்தில்

அைழக்கப்படுவான்.


ஒரு

ெபயைரச்

சகாேதவனின்

சுரூதேசனனின்

ஒவ்ெவாருவரும் ஓ

சதானிகனின்


(கார்த்திேகயனின்) திெரௗபதியின்

வருட


பிள்ைள

இைடெவளியில்


முதற்

சடங்குகளான சூதகரணமும், உபநயமும் (முதல் ெமாட்ைட மற்றும் பூணூல்

சூடுதலும்)


ெதௗமியரால்

நடத்தப்பட்டது.

அற்புதமான குணங்களும் உறுதிகளும் ெகாண்ட அந்த அைனத்துப் பிள்ைளகளும்

ேவதங்கைளக்

கற்று,

அர்ஜுனனிடம்


மற்றும் மனித ஆயுதங்களின் அறிைவப் ெபற்றனர். ஓ மன்னர்களில் புலி ேபான்றவேன {ஜனேமஜனேன}, ேதவர்கைளப் ேபான்ற அகன்ற மார்புகளுடன் அவர்கள்

கூடிய





வளர்ந்தைதக்

941

ெபற்ற

கண்டு


ெபரும்



மதுவும் ெபண்களும் - திெரௗபதியும் சுபத்திைரயும் - ஆதிபர்வம் பகுதி 224

Wine and women - Draupadi and Subhadra | Adi Parva - Section 224 | Mahabharata In Tamil

(காண்டவ தகா பர்வம்)

இந்திரப்பிரஸ்தத்ைத


முைறயாக

ஆண்டது;


அர்ஜுனனும் யுதிஷ்டிரனிடம் விைடெபற்று, ேகளிக்ைகக்காக கானகத்திற்குச் ெசன்றது; அங்ேக மங்ைகயrடம் இன்பமாக இருந்தது; மதுவின் மயக்கத்தில்

இருந்த திெரௗபதியும் சுபத்திைரயும், ேபாைதயில் தள்ளாடிக் ெகாண்டிருந்த ெபண்களுக்கு



பrசாகத்

தந்தது;

அந்த

இடத்திற்கு அருகில் இருக்கும் ஒரு இடத்திற்கு அர்ஜுனனும் கிருஷ்ணனும் ெசன்றது; அங்ேக ஒரு பிராமணைனக் கண்டது;

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "திருதராஷ்டிரன் ீ பஷ்மrன்



ேபrல்

பாண்டவர்கள் இந்திரப்பிரஸ்தத்ைதத் தங்கள் வசிப்பிடமாக ஆக்கிக் ெகாண்ட பிறகு, மற்ற மன்னர்கைளத் ெகாண்டு

வர


தங்கள்



நற்குறிகளும்,



உடலுக்குள் இருக்கும் ஆன்மா மகிழ்ச்சியாக வாழ்வது

ேபால


இந்த





ஆட்சியில் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தனர். ஓ பாரத குலத்தின்

காைளேய




அறம்,

இன்பம்,

தகுந்த

அளவுகளில்

ெபாருள் ஏேதா

அைனத்தும் தனக்கு விருப்பமானைவ ேபால ஆகிய


மூன்று

மrயாைத ெசய்தான். அறம், இன்பம், ெபாருள்

நிைலகளுடன்,

பிரகாசித்தான்.



நிைலயாகத்

தானும்

தங்கள்

மன்னனாகக்

ெபரும்


ெகாண்ட குடிமக்கள், தங்கள் மன்னனிடம், ேவதங்கைளக் கற்பதில் ஆர்வம்

ெகாண்ட

ெசய்பவைனயும்,

ஏகாதிபதிையயும்,

நன்மக்கைளக்

காப்பாற்றுபவைனயும்


யுதிஷ்டிரனின் ெசல்வாக்கால், பூமியின் அைனத்து ஏகாதிபதிகளின் நற்ேபறும்


நிைலத்ததால்,


இதயம்

பரமாத்மாவுடன் தியானத்தில் நிைலத்திருந்தது. ஆைகயால், சுற்றி சுற்றி

எங்கிலும்


அறம்

வளர

ஆரம்பித்தது.

942

தனது

தம்பிகளின்


துைணயுடனும்


மத்தியிலும்,

அந்த

மன்னன்

{யுதிஷ்டிரன்}, நான்கு ேவதங்களால் தாங்கப்பட்ட ேவள்வி ேபால பிரகாசித்தான்.

பிரகஸ்பதிையப்


இருந்த

{யுதிஷ்டிரனுக்காக},

பைடப்புத்

கற்ற


தனஞ்ெசயனின் {அர்ஜுனன்} தைலைமயில், அந்த ஏகாதிபதிக்காக காத்திருக்கும்


மிகுதியால்,


தைலவனுக்காகக் ேபாலக்


{பிரம்மனுக்காக}


கண்களும்

பாச

இதயங்களும்

கைறயற்ற முழு நிலைவப் ேபால இருந்த யுதிஷ்டிரைனக் கண்டு சமமாகப் ெபரு மகிழ்வு ெகாண்டன. அந்த மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} எப்ேபாதும்

தனது

இன்ெசால்லும்

குடிகளுக்கு

ெபரும்

ஏற்புைடயைதேய

புத்திசாலித்தனமும்

சrயற்றைதேயா,

உண்ைமயற்றைதேயா,


பாரத

ஏற்கத்தகாதைதேயா அந்த

ஒரு

ேபாதும்


ெகாண்ட



தாங்கமுடியாதைதேயா,

ெசய்ததில்ைல.

ெபரும்


சக்தி


{யுதிஷ்டிரன்}, மற்றவர்களின் நலைனத் தனது நலன் ேபாலக் கருதி மகிழ்ச்சியுடன்

தனது

{யுதிஷ்டிரனது}


தம்பிகளும்

மன்னர்கைளத்

தங்கள்

கடத்தினான்.


அவனது


கட்டுப்பாட்டுக்

மற்ற


அைமதிையக் ெகடுக்க எந்த எதிrயும் இல்லாது இருந்தார்கள். சில

நாள்

"ெவப்ப



யமுைனயின்

கிருஷ்ணனிடம் வந்துவிட்டன

கைரகளுக்கு

நாம்

ேபசிய ஓ


கிருஷ்ணா,

ெசல்ேவாம்.

ஓ

வந்து,

{அர்ஜுனன்}, ஆைகயால்,


ெகான்றவேன, ஓ ஜனார்த்தனா {கிருஷ்ணா}, நண்பர்களுடன் அங்கு விைளயாடிவிட்டு, மாைலயில் இங்கு திரும்பி வருேவாம்" என்றான். அதன்

ேபrல்



"ஓ


மகேன

{அர்ஜுனேன}, அதுதான் எனது விருப்பமும். ஓ பார்த்தா, நண்பர்கள் சூழ

நாம்

திருப்தியாக

{கிருஷ்ணன்}.


நீ ர்விைளயாடித்


"ஓ

திரும்புேவாம்"

பாரதா



பிறகு,

ஒருவருக்ெகாருவர் ஆேலாசைன ெசய்த பார்த்தனும் {அர்ஜுனனும்}, ேகாவிந்தனும்




ெகாண்டு, நண்பர்களுடன் ேசர்ந்து ெவளிேய ெசன்றனர். உயர்ந்த


943


மரங்களுடன்

கூடிய

{யமுைனயின்


இருக்கும்}

ஒரு

அற்புதமான இடத்ைத அைடந்தனர். பல உயர்ந்த மாளிைககளுடன் கூடிய அந்த இடம் ேதவர்களின் நகைரப் ேபால இருந்தது. அந்த இடத்தில் விைல




உணவு

இன்பத்திற்கான

மலர்வைளயங்கைளயும், தூய


கதிர்கள்

ெகாண்ட

{அர்ஜுனனும்},

வைககைளயும்,


நறுமணப் ஓ

தகுந்தபடி

விைளயாடினர்.

அந்த

ஆழமாக


வைககைளயும்,



ரத்தினங்களால்

அலங்கrக்கப்பட்டிருந்தன.

மது


அதன்

பாரதா

உள்

குவித்தனர். அைறகள்


அந்த

அைறகளுக்குள் நுைழந்த ஒவ்ெவாருவரும் தங்கள் இன்பத்திற்குத் ெபண்கள்

பருத்த

விருந்தில்

உருண்ைடயான

மார்புகைளயும்,

கலந்த

இைடகளுடனும், அழகான

ெகாண்ட

பருத்து

கண்கைளயும்,

மதுவுண்டதால் தளர்ந்த தடுமாற்றம் ெகாண்ட நைடயுடனும் இருந்த ெபண்கள்


கட்டைளப்படி ெபண்கள்

அங்ேக

தங்கள்

அைறகளிலும்




விருப்படி




கானகத்திலும்,

சிலர்

நீ rலும்,


{கிருஷ்ணனும்}

வழிகாட்டியபடி


ெபண்களுக்கு

சிலப்

சிலர்

ேகாவிந்தனும்

விைளயாடினர்.

திெரௗபதியும்,

சுபத்திைரயும் மதுவின் மயக்கம் அதிகமாகி, அங்ேக விைளயாடிக் விைலயுயர்ந்த


ஆபரணங்கைளயும் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருந்தனர். அப்படி வாங்கிய மங்ைகயrல் சிலர் ஆனந்தக் கூத்தாடினர், சிலர் பாட ஆரம்பித்தனர்,

சிலர் சிrத்துக் ெகாண்டு ேகலி ேபச ஆரம்பித்தனர். சிலர் இன்னும்

அருைமயான மதுவைககைள குடிக்க ஆரம்பித்தனர். சிலர் ஒருவர் முன்ேனற்றத்ைத ஒருவர் தடுத்து, ஒருவேராடு ஒருவர் சண்ைடயிட

ஆரம்பித்தனர். சிலர் ஒருவேராடு ஒருவர் ரகசியம் ேபசினர். அந்த மாளிைககளும், கானகமும், புல்லாங்குழல் இைசயாலும், வைண ீ

மற்றும் மிருதங்க இைசயாலும் நிைறந்து வளைமயான காட்சிையக் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருந்தன. இப்படிப்பட்ட






அந்த

வாசுேதவனும் இடத்திற்கு

அருகிேலேய ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்திற்குச் ெசன்றனர். ஓ ஏகாதிபதி {ஜனேமஜயா}, அந்த

உயர்

எதிr


ஆன்ம


அடக்குபவனான


944

இரு


விைல





அப்படி

அமர்ந்த


{கிருஷ்ணனும்} தனஞ்ெசயனும் {அர்ஜுனனும்} மகிழ்ச்சியுடன் கடந்த கால சாதைனகைளக் குறித்தும் தங்கள் வரத்ைதக் ீ குறித்தும் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தனர்.

அப்படி



வாசுேதவைனயும், தனஞ்ெசயைனயும் ேநாக்கி வானுலகில் இருந்து

அசுவினிகள் வந்தது ேபால ஒரு குறிப்பிட்ட பிராமணன் அங்ேக

வந்தான். அப்படி அங்ேக வந்த பிராமணன் சால {ஆச்சா} மரத்ைதப் ேபால

உயரமாக

வளர்ந்தவனாக


அவனது

நிறம்

உருக்கிய தங்கத்ைதப் ேபால இருந்தது. அவனுைடய தாடி ெவளிர் மஞ்சள்


முைனகளில்

பச்ைச



அவன் உயரத்திற்ேகற்ற அகலம் ெகாண்ட உடைலப் ெபற்றிருந்தான்.

சடா முடியும் மரவுrயும் தrத்து, காைலச் சூrயைனப் ேபால அவன் பிரகாசமாக


தாமைர


ேபான்ற

கண்கைளயும், சிவந்த நிறத்ைதயும், ெகாண்டு எrயும் ெநருப்ைபப்

ேபால இருந்தான். பிரகாசத்துடன் இருக்கும் அந்தப் பிராமணர்களில் முதன்ைமயானவைனக்

கண்ட



{கிருஷ்ணனும்} தங்கள் ஆசனங்கைள விட்டு விைரவாக எழுந்து, அவைன அணுகி, அவனது உத்தரவுக்காகக் காத்திருந்தனர்.


945


அக்னியின் ெசrயாைம - ஆதிபர்வம் பகுதி 225

Agni suffering fro surfeit | Adi Parva - Section 225 | Mahabharata In Tamil

(காண்டவ தகா பர்வ ெதாடர்ச்சி)

ஸ்ேவதகி ெசய்த யாகங்கள்; ஸ்ேவதகி ெசய்த தவம்; தவத்ைத ெமச்சிய சிவன்;

தவத்திற்குத் துைணயாக துர்வாசர்; பனிெரண்டு வருட யாகத்தில் ெதாடர்ந்து ஊற்றப்பட்ட ெநய்ைய உண்ணும் அக்னி; ெசrயாைமயால் அவதிப்படும் அக்னி; ெசrயாைமக்கு ெசல்லுதல்…

அக்னி

ஒரு

வழி

ெசால்லுதல்;

அக்னி

காண்டவ

வனம்

பிரம்மனும் அக்னியும்

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "அந்தப் பிராமணன் அர்ஜுனனிடமும், சத்வத குலத்ைதச் ேசர்ந்த வாசுேதவனிடமும் {கிருஷ்ணனிடமும்}, "இந்தக்

காண்டவத்திற்கு


தான்

மிக

இந்த

அருேக



வரும்



இரு

முதன்ைமயானவர்கள். அதிகமாக உண்ணும் ெபரும் பசி ெகாண்ட பிராமணன்

நான்.

ஓ


குலத்தவேன


ஓ

பார்த்தா {அர்ஜுனா}, எனக்குத் தகுந்த உணைவக் காட்டி என்ைனத் திருப்திப்படுத்திடும்படி என்றான்.

இப்படி


அந்தப்

நான்

பிராமணனால்



ெகாள்கிேறன்"


கிருஷ்ணனும், பாண்டுவின் மகனும் {அர்ஜுனனும்} அவனிடம், "எந்த

வைகயான உணவு உம்ைமத் திருப்திப்படுத்தும் என்று ெசான்னால் நாங்கள் அைத உமக்குக் ெகாடுக்க முயற்சிப்ேபாம்." என்றனர்.

இப்படி பதில் உைரக்கப்பட்ட அந்தச் சிறப்பு மிகுந்த பிராமணன், எந்த வைகயான

ேகட்டதால்,

உணவு "நான்


சாதாரண

ேதைவ

உணைவ

என்று

அந்த



நான்

அக்னி என்பைத அறிந்து ெகாள்ளுங்கள்! உனக்கு உகந்த உணைவ

எனக்குக் ெகாடுங்கள். இந்தக் காண்டவ வனக் காடு இந்திரனால் காக்கப்படுகிறது. முழு மஹாபாரதம்

இது

அந்தச்

946


வாய்ந்தவனால்


காக்கப்படுவதால்,

நான்

அைத

உண்பதில்


ேதால்வி

ெதாடர்பவர்களுடனும்,

தனது

காண்கிேறன். இந்தக் கானகத்தில் இந்திரனின் நண்பனான தக்ஷகன் என்ற

நாகன்


குடும்பத்துடனும்


{தஷகனுக்காகேவ} கானகத்ைதக்


காக்கிறான்.

வருகிறான்.

அவனுக்காகேவ

தாங்குபவன்

பல



இந்தக்


ெபாருட்டு இங்கு பாதுகாப்பாக இருக்கின்றன. இந்தக் கானகத்ைத உண்ண நிைனத்தாலும், இந்திரனின் வரத்தால் ீ எனது முயற்சிகள் பலனளிக்கவில்ைல. நான் ெநருப்புச் சுடர்கைள வசியதும் ீ அவன் ேமகத்திலிருந்து நீ ைர ஊற்றுகிறான்.

ஆைகயால், நான் காண்டவ வனத்ைத உட்ெகாள்வைதப் ெபrதும் விரும்பினாலும்

அதில்




நான் ஆயுத நிபுணத்துவம் வாய்ந்த உங்களிடம் வந்திருக்கிேறன்.

நீ ங்கள் எனக்கு உதவி ெசய்தால், நான் நிச்சயம் இந்த வனத்ைத

எrத்துவிடுேவன். இதுேவ நான் விருப்பப்படும் உணவு! அற்புதமான ஆயுதங்கைள

இறங்குவைதயும்,

அறிந்த

நீ ங்கள்,

உயிrனங்கள்

மைழத்

தப்பிப்பைதயும்

துளிகள்

தடுத்தால்,

கீ ேழ

நான்

இந்த வனத்ைத எrக்க ஆரம்பிப்ேபன்!" என்றான். ஜனேமஜயன், "ேதவர்கள் தைலவனால் {இந்திரனால்} காக்கப்பட்டு, பல

உயிrனங்களுடன்

உட்ெகாள்ள அக்னி

அந்தச்

இருந்த




காண்டவ

காரணம்


ெதளிவாகத்

முனிவேர

{ைவசம்பாயணேர},

அந்தக்

அக்னி

வனத்ைத

காண்ட

ஏன்

வனத்ைத

விரும்பினான்?

உட்ெகாள்ள,

ெதrகிறது.

ஓ

ெபrய


{ைவசம்பாயணேர}, இைத விபரமாக அறிய நான் விரும்புகிேறன். ஓ எப்படி

எrக்கப்பட்டது


என்பைத


காண்டவ


வனம்

என்று

ேகட்டான் {ஜனேமஜயன்}. {விசித்திரவரயன் ீ

மகன்

பாண்டு.

பாண்டு

மகன்

அர்ஜுனன்.

அர்ஜுனன் மகன் அபிமன்யு. அபிமன்யு மகன் பrக்ஷித்.பrக்ஷித் மகன் ஜனேமஜயன். அந்த ஜனேமஜயன் நடத்திய நாகயாகத்தின் ேபாது, ஜனேமஜயன்


ெகாண்டதற்கிணங்க


முன்னிைலயிேலேய வியாசrன் சீடரான ைவசம்பாயணர் உைரத்ேத

இந்த மகாபாரதம். ைவசம்பாயணர் உைரத்தைத ேகட்ட ெசௗதிேய


947


தற்ேபாது ைநமிசாரண்யத்தில் ெசௗனகர் தைலைமயில் ெசௗனகrன் பன்னிரண்டு

வருட

{12}


பங்ெகடுத்த


மத்தியில் மகாபாரதத்ைத நமக்காகக் கூறுகிறார்} ைவசம்பாயணர் {ஜனேமஜயா},



"ஓ



தைலவா

ெசால்லியபடி

நான்

காண்டவனத்தில் மூண்ட ெபருந்தீையப் பற்றிச் ெசால்கிேறன். ஓ

மன்னா {ஜனேமஜயா}, புராணங்களில் பலமும் வரமும் ீ ெபாருந்தி இந்திரனுக்கு

நிகரான


ேகள்விப்படுகிேறாம். புத்திசாலித்தனத்தில் இல்ைல.

ஸ்ேவதகி



மன்னன்

{Swetaki}

ஒருவன்

ேவள்விகளிலும்,


ஐந்து

ெபரும்

ெசய்து,

நிகராக

என்ற

ெபயrல்

இருந்தான்

தானங்களிலும்,

யாரும்



என்று

உலகத்தில் பல

பrசுகள்

மற்ற

பலவும்

ெகாடுத்தான். ஓ

மன்னா


இதயம் எப்ேபாதும் ெபாருட்கைளக்

அந்த


ேவள்விகளிலும்,

ெகாடுப்பதிலுேம

{ஸ்ேவதகியின்}

அறச் சடங்குகளிலும், பrசு நிைலத்திருந்தது.

ெபரும்


உைடய

ஸ்ேவதகி,

பல


rத்விக்குகள்,


புைகபட்டு

கண்கள்

பாதிப்பைடந்து,

ேவள்விகைளச் ெசய்தான். தனக்கு ேவள்வி ெசய்ய உதவி ெசய்த பலவனமாகி ீ

அந்த

மன்னைனவிட்டுப்

ேபாகும்வைர


ேவள்விகைளச் ெசய்து வந்தான். பிறகு ஒரு கட்டத்தில் அவர்கள் இனிேமல்



உதவ


என்று

ெசால்லிச் ெசன்றுவிட்டார்கள். இருப்பினும், அம்மன்னன் {ஸ்ேவதகி},

ெதாடர்ந்து அந்த rத்விக்குகைள தன்னிடம் வருமாறு அைழத்துக் ெகாண்ேட இருந்தான். ஆனால், கண்கள் வலி ெகாண்ட அவர்கள்

{rத்விக்குகள்} அவனது ேவள்விக்கு வரவில்ைல. ஆைகயால், அந்த மன்னன்

{ஸ்ேவதகி},

தன்

rத்விக்குகளின்

சிபாrசில்

அந்த

rத்விக்குகைளப் ேபான்ேற உள்ள மற்ற rத்விக்குகைளக் ெகாண்டு தான்

ெதாடங்கிய

கடந்தது,


மன்னன்

அவ்ேவள்விைய ஸ்ேவதகி


முடித்தான்.

நூறுவருடங்கள்

திட்டமிட்டான்.

ஆனால்

சில


ெசய்வதற்கான அந்த


வாய்ந்த ஏகாதிபதிக்கு ஒரு புேராகிதரும் கிைடக்கவில்ைல. அந்தக் ெகாண்டாடப்பட்ட

உறவினர்களுடனும்


மன்னம்

{ஸ்ேவதகி},


தனது

ேசாம்பைல

948



தனது


புேராகிதர்கைள, சமாதானப் ேபச்சுகள் மூலமும், பrசுகள் மூலமும், அவர்கைள வணங்கியும் ெதாடர்ந்து அைழத்துக் ெகாண்டிருந்தான். அந்த

அளவில்லா

சக்தி

ெகாண்ட


{ஸ்ேவதகியின்}

ேநாக்கத்ைத சாதிக்க அைனவரும் மறுத்து விட்டனர். பிறகு ேகாபம் அைடந்த அந்த அரசமுனி {ஸ்ேவதகி}, ஆசிரமங்களில் அமர்ந்திருந்த

அந்த பிராமணர்களிடம், "பிராமணர்கேள நான் வழ்ந்த ீ மனிதனாக

இருந்தாேலா, உங்களுக்கு தரும் மrயாைதையேயா ேசைவையேயா குைறத்து

வழங்குபவனாக

இருந்தாேலா

உங்களாேலா

அல்லது

மற்ற பிராமணர்களாேலா இப்படி ைகவிடப்பட்ட கதிைய அைடய நான்

தகுதி

வாய்ந்தவனாேவன்.

அவமதிக்கவும் இல்ைல,

ஆனால்

நான்

உங்கைள

தரம் தாழ்த்தவும் இல்ைல. ஆைகயால்,

பிராமணர்களில் முதன்ைமயானவர்கேள, தகுந்த காரணமில்லாமல் நீ ங்கள்



எனது


தைட

ெசய்யக்

கூடாது. பிராமணர்கேள, நான் உங்கள் பாதுகாப்ைபக் ேகாருகிேறன்! நீ ங்கள் எனக்கு நன்ைம ெசய்ய ேவண்டுகிேறன். ஆனால்


பிராமணர்களில் அல்லது


துைணபுrய

சrயற்ற

முதன்ைமயானவர்கேள, ேநாக்கத்தால்

ைகவிடுவதாக மற்ற

சமாதானமாகவும்


இனிைமயாகவும்


எனது

புேராகிதர்கைள

ேபசி

பைகயால் நீ ங்கள்

ேவள்விக்குத்

நாடி,


அவர்களுக்குப்

பrசு

ெகாடுத்து இந்த ேவைலைய அவர்கள் ைகயில் ெகாடுப்ேபன்." என்று ெசால்லி

அந்த

தண்டிப்பவேன ேவள்விக்குத்

புேராகிதர்கள்,


அைமதியைடந்தான்.


துைண

புrய


பிறகு,


ேகாபம்

ஓ




என்பைத


அறிந்த

நடித்து,

அந்தப்

அந்த

மன்னனிடம் {ஸ்ேவதகியிடம்}, "ஓ மன்னர்களில் சிறந்தவேன, உனது

ேவள்விகள் இைடவிடாது ெதாடர்ச்சியாக நடக்கின்றன. உனக்குத் ெதாடர்ந்து

துைண

கைளப்பைடந்திருக்கிேறாம். கைளப்பால்,

நீ

பாவமற்றவேன, ெகாள்ள

புrந்து

உைழப்பால்


நீ திைய

வருவதால்,

விடுப்பு

இழந்ததால்,

முடியவில்ைல


அளிப்பேத உன்னால்

(ெதாடர்ந்து

நாங்கள் ேநர்ந்த

தகும்.

ஓ

ெபாறுத்துக்

எங்கைள

துrதப்படுத்திக்ெகாண்டிருக்கிறாய்). நீ ருத்ரனிடம் {சிவனிடம்} ெசல்! அவன் உனது ேவள்விக்குத் துைண புrவான்!" என்றனர். ேகாபத்தால் வந்த

அந்தக்


கண்டிக்கும்


949

ேகட்ட

மன்னன்


ஸ்ேவதகி மிகுந்த ேகாபம் ெகாண்டான். அந்த ஏகாதிபதி ைகலாச மைலக்குச் ெசன்று, அங்ேக துறவுக்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்தான். ஓ மன்னா


மகாேதவைன

அந்த

{சிவைன}


வழிபட




அவன்


கடுைமயான தவம் இருந்தான். உணவு உட்ெகாள்வைதத் தவிர்த்து, அவன் பல காலங்கைளக் கடத்தினான். அந்த ஏகாதிபதி {ஸ்ேவதகி}, நாள்

முழுவதும்,

சில

ேவைளகளில்

பனிெரண்டாவது

மணி

ேநரத்திலும், சில ேவைளகளில் பதினாறாவது மணி ேநரத்திலும் பழங்கைளயும்




மன்னன்

ஸ்ேவதகி ெதாடர்ந்து ஒரு காைல உயர்த்தியபடி ஆறுமாதங்களுக்கு நிைலத்த

கண்களுடனும்,


ஊன்றப்பட்டது


கவனத்துடனும்


ஒரு

ெநடும்

ஒரு

மரம்

தூண்

நிற்பது

ேபாலவும் நின்றான். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, கைடசியில் சங்கரன் {சிவன்}

கடும்

தவம்

ேபான்றவனிடம்

இருந்த


காண்பித்தான்.

அந்தத்


அந்த



{சிவன்}

அந்த

புலி



{ஸ்ேவதகியிடம்} அைமதியான கடும் குரலில், "ஓ மன்னர்களில் புலி ேபான்றவேன,

ஓ



உனது

துறவால்

நான் திருப்தியைடந்ேதன். நீ அருளப்பட்டிரு! ஓ மன்னா, இப்ேபாது நீ விரும்பிய


ேகள்."

என்று


அளவற்ற

சக்தி

ெகாண்ட அந்த ருத்திரனின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட அந்த அரச முனி

அந்தத்

ெதய்வத்ைதப்



{சிவனிடம்},

"ஓ

சிறப்பு மிகுந்தவேன, மூன்று உலகத்தாலும் வழிபடப்படுபவேன, நீ

என்னிடம் திருப்தியைடந்தாய் என்றால், ஓ ேதவர்களுக்குத் ேதவா, ஓ


துைண

புr."

ேபசப்பட்ட

தைலவா,

என்று

இந்த


{சிவன்}


"நாங்கேள

ேவள்விகளுக்குத்

கடுந்தவங்கைள




ெதய்வம் மன்னா,

எனது

ேகட்ட


துைண

அந்த

ெகாண்டு, நீ


{ஸ்ேவதகியால்} சிறப்பு



புrவதில்ைல;

இயற்றிய,

நீ

ஆனால்,

வரமாக

ஓ

இைத

விரும்புவதால், இச்சூழ்நிைலயில், ஓ எதிrகைளத் தண்டிப்பவேன, நான்

உனது


துைண

புrகிேறன்."



ருத்திரன் ெதாடர்ந்து, "ஓ மன்னர் மன்னா, ெதாடர்ந்த பனிெரண்டு வருடங்களுக்கு நீ விட்டு


இைடவிடாமல் ெநருப்பில் ெதளிந்த ெநய்ைய


பிரம்மச்சாrயாக

என்னிடம் ேகட்பைத அைடவாய்." என்றான் {சிவன்}.


950

வாழ்ந்தால்,

நீ


ருத்திரனால்


திrசூலம்


தாங்கியவன்


{சிவன்}


மன்னன்

ஸ்ேவதகி,

அந்தத்

வழிகாட்டியபடிேய


கடந்தன,

நடந்து

அங்ேக

மேகஸ்வரன் {சிவன்} மீ ண்டும் வந்தான். உலகத்ைத உண்டாக்கிய அந்தச் சங்கரன், அந்த அற்புதமான ஏகாதிபதியான ஸ்ேவதகிையக் கண்டு மிகுந்த திருப்தி அைடந்து உடனடியாக அவனிடம், "நான்

உனது ெசயல்களால் திருப்தியைடந்ேதன். ஆனால், ஓ மன்னர்களில் சிறந்தவேன, ஓ எதிrகைளத் தண்டிப்பவேன, நாேன வந்து உனது ேவள்வியில் இன்று துைண புrய மாட்ேடன். இந்தப் பூமியில் எனது

சுயத்தின் ஒரு பங்ைகக் ெகாண்டிருக்கும் ஒரு உயர்ந்த பிராமணன் இருக்கிறான்.

அவன்


துர்வாசன்

ெபரும்

சக்தி

ெகாண்ட

என்ற


அந்தப்


{துர்வாசன்} உனது ேவள்வியில் உனக்குத் துைணயாக இருப்பான். ஆைகயால், ேவள்விக்கான தயாrப்புகள் ெதாடங்கட்டும்." என்றான் {சிவன்}.

ருத்திரனின்


தைலநகருக்குத்


ருத்திரனிடம்

ெசன்று,


ேசகrக்கப்பட்ட

ேசகrத்தாகிவிட்டது.

ேகட்ட

மன்னன்,

ேதைவயானவற்ைறச்

பிறகு,

உனது

மன்னன்

ேசகrத்தான்.

{ஸ்ேவதகி}

"அைனத்துப்

தனது மறுபடி




தயாrப்புகளும் முடிந்து விட்டன. ஓ ேதவர்களுக்கு ேதவா, நாைள ேவள்வியில் மன்னனின் அைழத்து,


நீ

நிறுவப்பட்டிரு."


அவrடம்,



"ஓ



ேகட்ட

துர்வாசேர,

என்று

அந்த

ருத்திரன் இந்த


துர்வாசைர



{துர்வாசேர},

எனது

ஓ


ேபrல், நீ ர் இந்த மன்னனுக்கு அவனது ேவள்வியில் துைண புrயும்." என்று ெசான்னார்.

அதற்கு துர்வாச முனிவர் ருத்திரனிடம், "அப்படிேய ஆகட்டும்" என்று ெசான்னார். ேவள்வி


பிறகு


மன்னன்


அந்தச்

சுேவதகியின்



தயாrப்புகள்



ஏகாதிபதி அந்த

முடிந்து தகுந்த


பிராமணர்களுக்குக் ெகாடுக்கப்பட்ட பrசுகள் அதிகமாக இருந்தது.


951


அந்த


ேவள்வி


வந்ததும்

துைண

புrய

வந்த புேராகிதர்கள் அைனவரும் துர்வாசருடன் ெசன்று விட்டார்கள். ேவள்வியில் அைனத்து


இருந்த

அளவிடமுடியாத

சத்யஸ்யர்களும் ேவதங்கைள

வழிபடப்பட்டு,

ெசன்று

அறிந்த


சக்தி

ெகாண்ட

விட்டார்கள்.


அந்த

மற்ற


பிராமணர்களாலும்

பாராட்டப்பட்டு,

வாழ்த்துப்பா

பாடப்பட்டு, தனது அரண்மைனக்குள் நுைழந்தான்.

இதுதான் ஏகாதிபதிகளில் சிறந்த அரசமுனி ஸ்ேவதகியின் வரலாறு. பூமியில் ெபரும் புகழ் ெகாண்ட அவனுக்கு ேநரம் வந்ததும் தனக்கு வாழ்க்ைகயில் உதவிய

rத்விக்குகளுடனும்,

சத்யஸ்யர்களுடனும்

ெசார்க்கத்திற்கு உயர்ந்தான். ைவசம்பாயணர் அக்னி



ெநய்ையக்


"ஸ்ேவதகியின்

அந்த


அந்தக்



குடித்திருந்தான்.



சுத்திகrக்கப்பட்ட ெநய் அக்னியின் வாயில் ெதாடர்ந்து உற்றப்பட்டுக் ெகாண்ேட இருந்தது. அவ்வளவு அதிகமாக குடித்த அக்னிக்கு ெநய்

மிகவும் ெதவிட்டி, இனி யார் ைகயிலும் எந்த ேவள்வியிலும் ெநய் உண்ணக்கூடாது என்று விரும்பினான். அக்னி தனது நிறத்ைதயும் பளபளப்ைபயும் {ெநய்ைய}

இழந்து

உண்டு

மங்கிப்

ெதவிட்டும்

பசியற்ற {ஜீரணிக்காத}


நிைலைய

நிைலைய






அவன்

சக்தி

குைறந்து, ேநாயால் பாதிக்கப்பட்டான். பிறகு ேவள்வி ெநய்ையக் குடிப்பவன்

தனது


சக்தி

சிறுகச்

வழிபடப்படும்

சிறுக

குைறவைதக்



கண்டு,


ெசன்றான். தனது ஆசனத்தில் அமர்ந்திருக்கும் அந்தத் ெதய்வத்ைத {பிரம்மைன}அணுகிய உயர்ந்தவேன,

அக்னி



அளவுக்கதிகமாக

{தனது


{பிரம்மனிடம்},

ேவள்வியில்} தவிர்க்க

"ஓ

என்ைன


ெதவிட்டும் நிைலயால் இன்னும் நான் பாதிப்பைடந்திருக்கிேறன். ஓ பிரபஞ்சத்தின் சக்தியாலும் எனது

என்று

தைலவா

குைறந்து

இயல்பான


வருகிேறன்.

தன்ைமைய


நான்

பிரகாசத்தாலும்

அைடய


உமது

மறுபடி


ஹூதவாஹனின்

நான்

{அக்னியின்}

இவ்வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட சிறப்புமிகுந்த பைடப்பாளி {பிரம்மன்}


952



{அக்னியிடம்}

ஊற்றப்பட்ட

ேவள்வி




ெநய்ைய

நீ

"ஓ

உயர்ந்தவேன,


உனது

உண்டிருக்கிறாய்.

வாயில்


ீ இந்த ேநாய் உன்ைனப் படித்திருக்கிறது . ஆனால் ஓ அக்னிேய துயர் ெகாள்ளாேத. நீ உனது இயற்ைக நிைலைய விைரவில் அைடவாய். நான்

உனது


ெதவிட்டும்


நிைலைய

பயங்கரக்

ேபாக்குகிேறன்.

கானகமான


காண்டவ

வனம்,

ேதவர்களுைடய, எதிrகள் வசிப்பிடமாகிவிட்டது. அைத முன்ெபாரு முைற


இருக்கிறாய். இல்லமாகி உண்டால்,

அது



நீ


ேவண்டுேகாளுக்கிணங்கி

நீ

உனது

அந்தக்


அந்த

நீ

உயிரங்களுக்கு




ெகாழுப்ைப

நிைலைய

முன்ேனறி

சாம்பலாக்கி

அைடவாய்.

அங்கு


உயிrனங்களுடன் ெசன்று உட்ெகாள்வாயாக. அதனால் நீ ேநாயிலிருந்து

வார்த்ைதகைளத்

மீ ள்வாய்."



ெதய்வத்தின்

நீ


உதடுகளில்

உனது இந்த

இருந்த

அறிந்த அந்த ஹூதசானன் {அக்னி} ெபரும் ேவகத்துடன் முன்ேனறி

விைரவாக ெபரும் உற்சாகத்துடன் அந்தக் காண்டவப் பிரஸ்தத்ைத அைடந்தான். காண்டவ வனம் பற்றி எrவைதக் கண்ட அந்தக் கானக வாசிகள், ெபரும் முயற்சி எடுத்து அந்தப் ெபருந்தீைய அைணக்க முயன்றனர். நூறாயிரம் {ஒரு லட்சம்} யாைனகள், ேகாபம் ெகாண்ட ேவகத்துடன், தங்கள்

துதிக்ைககளில்

இைரத்தன. தைலகள்

நீ ர்


ெகாண்ட


வந்து

ைபத்தியமான

நாகங்கள்,


ஆயிரக்கணக்கான,

தங்கள்

பல

மீ து

தைலகளிலும்

பல நீ ர்

இைரத்து அந்த ெநருப்ைப அைணக்க முயன்றன. ஓ பாரதகுலத்தின் காைளேய


பலதரப்பட்ட ெநருப்ைப காண்டவ

வழிகளிலும்,

அைணத்தன. வனத்ைத

சுடர்விட்ெடrந்த

அைணக்கப்பட்டது.


அந்த

மற்ற

கானகவாழ்

பலவிதமான

இேத

ேபால

எrத்தான்.


953

உயிrனங்கள்,

முயற்சிகளிலும்

அக்னி

ஏழு


அக்கானக

முைற

அந்த

அந்த


வாசிகளால்


ஆயுதங்கள் ேகட்ட அர்ஜுனன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 226 Arjuna asked for weapons | Adi Parva - Section 226 | Mahabharata In Tamil


அக்னிக்கு வழி காட்டிய பிரம்மன்; அக்னி கிருஷ்ணனிடமும் அர்ஜுனனிடமும்

வந்தது; அக்னியிடம் ேபசிய அர்ஜுனன்; அக்னியிடம் வில்லும், குதிைரகளுடன் கூடிய ேதரும்; வற்றாத அம்புகளும் ேகட்ட அர்ஜுனன்…



ஹாவ்யவாகனன் ஏமாற்றமும்

ேபாக்கப்படாமல்

(அக்னி)



{ேநாய்

"பிறகு

ேகாபமும்,

தனது

பிணி

குணமாகாமேலேய},



அவன் பிரம்மனிடம் நடந்தது அைனத்ைதயும் ெசான்னான்.

அந்த


ெதய்வம்,

சிறிது ேநரம் ேயாசித்துவிட்டு, அவனிடம், "ஓ பாவமற்றவேன,



ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத நீ காண்டவ வனத்ைத இன்ேற


வழிைய

கண்டுவிட்ேடன்.

நான்


ெதய்வங்களான நரனும் நாராயணனும், இந்த

மனித உலகத்தில் ேதவர்களின் காrயத்ைத நிைறேவற்றுவதற்காக

அவதrத்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் அர்ஜுனன் என்றும் வாசுேதவன் {கிருஷ்ணன்} என்றும் அைழக்கப்படுகிறார்கள். அவர்கள் இப்ேபாது காண்டவ வனத்தில்தான் தங்கியிருக்கிறார்கள். அந்தக் கானகத்ைத எrக்க அவர்களின் துைணைய நீ அவர்களிடம் ேவண்டிக்

காத்தாலும்,

ெகாள். நீ

அதன்

அைத

பிறகு,

அந்த

உண்டுவிடலாம்.

வனத்ைத


ேதவர்கேள


காண்டவ வனத்தின் உயிrனங்கள் தப்பிப் ேபாகாதவாறு இந்திரைன (யாரும்

தப்பிப்

ேபாக


முறியடிப்பார்கள்.

இதில்

எனக்கு

பார்த்தனிடமும்

{அர்ஜுனனிடமும்}

உதவினால்

சந்ேதகேம

இல்ைல."

அவைன)


இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட அக்னி, விைரவாக கிருஷ்ணனிடமும் {ஜனேமஜயா},



அந்த


இருவrடமும்

ஓ

அவன்

ேபசினான் என்பைத நான் முன்னேம ெசால்லியிருக்கிேறன்.


954

மன்னா

என்ன


ஓ


{ஜனேமஜயேன}, எதிராக

புலி


காண்டவ


ேபான்றவேன


வனத்ைத

ெகாண்ட

எrக்கும்


இந்த

வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட விபத்சு {அர்ஜுனன்},

அந்தச் சந்தர்ப்பத்திற்ேகற்ற வார்த்ைதகைளப் பயன்படுத்தி


"என்னிடம்

{அக்னியிடம்},



ெதய்வக ீ ஆயுதங்கள் இருக்கின்றன. அைதக் ெகாண்டு


{இந்திரர்கைள} முடியும்.

எதிர்த்தும்

ஆனால்,

தாங்குபவர்கைள

ஓ

நான்

ேபாrட

உயர்ந்தவேர,

ேபார்க்களத்தில் எனது சக்திைய நான் ெசலுத்துவதற்கு ேவண்டிய எனது


பலத்ைதத்



வில்

என்னிடம் இல்ைல. எனது கரங்களின் லகுவான தன்ைமக்கு ஏற்ற வைகயில் என்னிடம் வற்றாத கைணகள் {அம்புகள்} இல்ைல. நான்


எனது

ெசல்ல

ரதத்தால்


தாங்க

எனது


கைணகளின்


சுைமைய

ேவகம்

ெகாண்ட

ெதய்வக ீ ெவண்ணிற குதிைரகளும் ேமக கர்ஜைனைய எழுப்பும் சக்கரங்களும் பூட்டப்பட்ட சூrயைனப் ேபான்ற பிரகாசம் ெகாண்ட ரதத்ைத

நான்


ேமலும்,



ஏற்றவைகயில் நாகர்கைளயும் பிசாசங்கைளயும் ெகால்லும் எந்த ஆயுதமும் மாதவனிடம் {கிருஷ்ணனிடம்} இல்ைல. ஓ உயர்ந்தவேர,

இந்திரன் இந்த அகன்ற கானகத்தில் மைழையப் ெபாழியும் ேபாது அைதத்

தைட

ெசய்யவும்,

இந்த



ெவற்றி

அைடயவும் நீ ேர எங்களுக்கு வழி காட்ட ேவண்டும். ஓ பாவகா {அக்னிேய}, நாங்கள் ஆண்ைமயினாலும், வரத்தாலும் ீ ெசய்யக்கூடிய அைனத்ைதயும் உயர்ந்தவேர,



தயாராக


ேதைவயானப்

ஆனால்,


எங்களுக்குக் ெகாடுக்க ேவண்டும்." என்றான் {அர்ஜுனன்}.


955

ஓ

நீ ர்தான்


கிருஷ்ணனுக்குக் கிைடத்த சக்கரம் - ஆதிபர்வம் பகுதி 227 The Chakra got by Krishna | Adi Parva - Section 227 | Mahabharata In Tamil அக்னி,


வருணைன

குதிைரகளுடன்


கூடிய

அம்பறாத்தூணிகைளயும்

ேசாமனிடம்

ரதத்ைதயும்,

அர்ஜுனனுக்குப்

வருணன்

ெபற்ற

காண்டீபத்ைதயும்,


ெகாடுத்தது;

கிருஷ்ணனுக்கு அக்னி சக்கரத்ைதக் ெகாடுத்தது; கிருஷ்ணனுக்கு வருணன் ெகௗேமாதகி என்ற கதாயுதத்ைதக் ெகாடுத்தது; கிருஷ்ணனும் அர்ஜுனனும் திருப்தியைடந்தது; அக்னி கானகத்ைத எrக்க ஆரம்பித்தது..

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "இப்படி அர்ஜுனனால் ெசால்லப்பட்ட, புைகையக்

ெகாடியாகக்

ெகாண்ட

ஹூதாசனன்

வருணனிடம் அந்த

{வருணைன}

{Hutasana-அக்னி},

{Varuna} ேபச



மகைன



அந்த வருணன் விண்ணுலகின் ஒரு புறத்ைதக்

காத்து

வருபவனாவான்.

நீ rல் தனது வடாகக் ீ ெகாண்டு, அந்த பூதத்ைத நீ ர்

{பஞ்ச

என்ற

பூதத்தில்

பூதத்ைத}

ஒன்றான


பவகனால் {Pavaka - அக்னியால்} தான் நிைனக்கப்படுகிேறாம் அறிந்த


வருணன்,

முன்பு

புைகையக் அந்த

சக்கரம் மற்றும் ெகௗேமாதகி



ேதவன்

ஆள்பவைன

கதாயுதத்துடன் கிருஷ்ணன்

என்பைத

{அக்னி}


ெகாண்ட நீ ைர

{வருணைன}

மrயாைதயுடன் வரேவற்றான். அந்த

நான்காவது ேலாகபாலன் {அக்னி}, அந்த நிைலத்த ேதவர்களுக்குத் ேதவனிடம்

ேசாமனிடம்

{வருணனிடம்}, ெபற்ற

"ேநரத்ைதக்


{வில்

அம்பறாத்தூணிையயும் {quiver அம்பிைன (கூைட)ையயும்} , ெகாடு.


குரங்கு

ெகாடி

ெகாண்ட

956


மன்னன்

-காண்டீபம்

- Gandiva},

ரதத்ைதயும்



ேபைழ






சக்கரத்ைதக்


சாதைனகைளச் அைவ

{கிருஷ்ணன்} ெபrய

சாதிப்பார்கள்.

இரண்ைடயும்

ெகாடு,"

காண்டீபத்ைதக்



இன்று

ஆகேவ,

{அக்னி}.

ேகட்ட


இந்த

வருணன்

பவகனிடம் {அக்னியிடம்}, "நன்று, நான் அவற்ைறக் ெகாடுக்கிேறன்," என்று ெசான்னான்.

பிறகு

அவன்,

அந்த அற்புதமான,

வில்


விற்களில்

ரத்தினமான, ெபரும் சக்தியுைடய வில்ைலக் ெகாடுத்தான். அந்த புகைழயும்

அதிகrப்பதாகவும்,

எந்த

ஆயுதத்தாலும் தாக்கப்படாததாகவும் இருந்தது. அது ஆயுதங்களில் தைலைமயானதாகவும்,

எல்லா


அழிப்பதாகவும்

இருந்தது. எதிrப்பைடகைள அழிக்கும் தன்ைம ெகாண்டதாகவும், அது ஒன்ேற நூறு விற்களுக்குச் சமமானதாகவும் இருந்தது. அது நாடுகைள

அளவில்

ெபrயாக்குவதாகவும்,

பல


நிறங்கைளத் தன்னகத்ேத ெகாண்டதாகவும் இருந்தது. அது நன்கு அலங்கrக்கப்பட்டு

ஒரு

காயமும்



இரண்டு


பலவனக்குறியும் ீ



வற்றாத


அழகாக

கந்தர்வர்களாலும்

எந்தக்


அது

வழிபடத்தக்கதாக

அம்பறாத்தூணிகைளயும்

வருணன்

ெகாடுத்தான். பிறகு ஒரு ெபரும் குரங்ைகக் ெகாடியில் ெகாண்டு ெதய்வக ீ ஆயதங்களால் நிரம்பிய ஒரு ரதத்ைதயும் ெகாடுத்தான். அந்த


பூட்டப்பட்டிருந்த

ேமகக்கூட்டங்களின்

ெவள்ளிையப்

நிறத்தில்,



ேபாருக்காகேவ




குதிைரகள், ேபான்ற


ேபான்ற

ெவண்ைமயான

தங்க

காற்றுக்கும்

தயார்

பஞ்சு

ேசணத்தால்

மனத்திற்கும்

ெசய்யப்பட்டு,

ஈடாக

ஆயுதங்களால்

நிரப்பப்பட்டு, ேதவர்களாலும், அசுரர்களாலும் அழிக்க முடியாதபடி

அந்த ேதர் இருந்தது. அது ெபரும் பிரகாசம் ெகாண்டதாக இருந்தது. அதன் சக்கரங்களின் ஒலி மிகச்சிறந்ததாக இருந்தது. அைதக் கண்ட அைனத்து உயிர்களின் இதயங்கைளயும், மகிழ்ச்சியால் நிைறத்தது. அது

பைடப்புத்

தைலவர்களில்

வடிவைமப்பாளனுமான தவத்திற்குப்

பிறகு


ஒருவரும்,

விஸ்வகர்மாவால்

ெசய்யப்பட்டது.

957

அது

பிரபஞ்சத்தின் கடும்


ஆன்ம

ெநடுேநரம்


பார்க்கத்தகாதவாறு இருந்தது.


இந்த


இருந்துதான்

தானவர்கைள அழித்தான். மாைல

ேநர

ேமகம்

ேபான்ற

ெபரும்


தைலவன்

ேசாமன்

மைறயும்


ஒளிையக்


கூடிய


ெகாடி


பிரகாசிப்பது ேபால அது ஒளிரும் அழகுடன் இருந்தது. அது தங்க நிறத்துடன்

அழகும்

ெகாண்டிருந்தது. அந்தக் ெகாடி மரத்தில் ஒரு ெதய்வகக் ீ குரங்கு {அனுமன்}, சிம்மத்ைதப் ேபான்ேறா அல்லது புலிையப் ேபான்ேறா பயங்கரமாக அமர்ந்திருந்தது. அந்தக்

குரங்கு,





சற்று

குனிந்து, கண்டது அைனத்ைதயும் எrப்பது ேபால இருந்தது. ேமலும் அந்தக் (மற்ற) ெகாடிகளில் பல ெபரும் மிருகங்கள் இருந்தன, அதன் கர்ஜைனகளும் ெசய்யும்


கதறல்களும்

வைகயில் ைகயில்

ேதாலாலான


வாைள

ைகயுைறகைள


அந்த

எதிr

பிறகு






ரதத்ைத

வலம்

பல

வந்து,

மயக்கமைடயச்

ேபார்க்கவசம்

விரல்களுக்கு ெகாடிகளால்

ேதவர்களுக்குப்

பணிந்து, அறம் சார்ந்த மனிதன், ெதய்வக ீ ரதம் ெசார்க்கத்திற்குச் ெகாண்டு




ஹூதாசனைனப் நாைண

ேபால

{அக்னிையப்}

பலமாகச்

அதன்மீ து

பணிந்த

வில்ைல

ஏறி


ெபரும்

{காண்டீபத்ைத}

சுண்டிவிட்டான்.

அதனால்

சக்தி

பிறகு

ெகாண்ட


அதன்

{காண்டீபத்தால்}

ஏற்பட்ட ஒலி, அைதச் சுண்டிய பாண்டவைனேய {அர்ஜுனைனேய} பயத்தால் நடுங்க ைவத்தது.

ரதத்ைதயும், வில்ைலயும், இரு வற்றாத அம்பறாத்தூணிகைளயும் அைடந்த மகிழ்ந்து

பிறகு

அந்தக்

அந்தக்

தகுதிவாய்ந்தவனாக


காrயத்திற்குத்


மகன்

துைண பிறகு

{அர்ஜுனன்} புrயத்

பவகன்


தன்ைனத் {அக்னி},

சக்கரத்தின் நடுவில் உள்ள துைளயில் இரும்பு கழிைய இைணந்து, அந்தச் சக்கரத்ைதக் கிருஷ்ணனுக்குக் ெகாடுத்தான். அது ெநருப்பு உமிழும் ஆயுதமாக இருந்தது. அது அவனுக்குப் {கிருஷ்ணனுக்குப்} பிடித்தமான ஆயுதமானது. அந்த ஆயுதத்ைத அைடந்த கிருஷ்ணனும்

அந்தப் பணிைய முடிக்க சமமானவனாக இருந்தான். பிறகு பவகன்


958


{அக்னி}


கிருஷ்ணனிடம், நீ

"ஓ


மனிதர்களாக

இல்லாத

ெகான்றவேன,

ெபரும்

இைதக்


சந்ேதகமற அழிக்க முடியும். இந்த {சக்கர} ஆயுதத்ைதக் ெகாண்டு, சந்ேதகமற,

ேதவர்கைளயும்,



ராட்சசர்கைளயும்,

ைதத்தியர்கைளயும்,

நாகர்கைளயும்

விட


பிசாசங்கைளயும்,

ேமன்ைமயுைடயவனாக

இருப்பாய். இைதக் ெகாண்டு நீ யாைர ேவண்டுமானாலும் அடிக்க

முடியும். ஓ மாதவா {கிருஷ்ணா}, ேபார்க்களத்தில் உன்னால் உனது எதிrகள் ேமல் ஏவப்படும் இந்த ஆயுதம், ெபாறுக்க முடியாததாக இருந்து, அந்த எதிrையக் ெகான்று மீ ண்டும் உனது ைககளுக்ேக திரும்பும்," என்றான். பிறகு வருணன், கிருஷ்ணனிடம் ெகௗேமாதகி {Kaumodaki} எனும்

கதாயுதத்ைதக்


அது


ைதத்தியர்கைளயும் ெகால்லும். ஏவப்படும் ேபாது அது இடிையப்

ேபான்ற ெபரும் ஒலிைய எழுப்பும். பிறகு, அர்ஜுனனும், அச்யுதனும் {கிருஷ்ணனும்} பவகனிடம் {அக்னியிடம்} ெபரும் மகிழ்ச்சியுடன், "ஓ ேமன்ைமயானவேன, இந்த ஆயுதங்கைளத் தrத்து, இதன் பயைன

உணர்ந்து, ெகாடிகளும் ெகாடிக்கம்பங்களுடனும் கூடிய ரதங்கைளப் ெபற்ற நாங்கள் இப்ேபாது, நாகைனக் {தனது நண்பன் தக்ஷகைனக்} காக்க


{இந்திரைனத்}

அசுரர்கைளயும்


(ஒன்றாக

ெபற்றிருக்கிேறாம். அளவிடமுடியா ைகயில்

விரும்பும் மற்ற

ேமலும்

சக்தி

சக்கரத்துடன்

ேசர்த்து)




எதிர்க்கும்


ெகாண்ட

தாங்குபவைனத்

"ஓ

rஷிேகசன்

ேபார்களத்தில்

வல்லைமையப்

பவகா

{அக்னிேய},


உலவும்ேபாது,

தனது

மூவுலகில்

எைதயும் அவனால் இந்த ஆயுதத்ைதக் ெகாண்டு ெபாசுக்க முடியும். இந்தக்


எனும்

வில்ைலயும்,

வற்றாத

இந்த

இரட்ைட

அம்பறாத்தூணிகைளயும் அைடந்த பிறகு, மூவுலகத்ைதயும் ெவல்ல நான் தயாராக இருக்கிேறன். ஆைகயால், ஓ தைலவா {அக்னி}, நீ

விரும்பியவாறு, உனது ெநருப்ைப இந்தக் கானகத்தின் அைனத்துப் புறமும்



உட்ெகாள்.


உனக்கு உதவி ெசய்ய இருக்கிேறாம்," என்றான் {அர்ஜுனன்}. ைவசம்பாயணர்


கிருஷ்ணனாலும்},

"இப்படி

அர்ஜுனனாலும்

தசர்ஹாவாலும்


இங்கு

{Dasarha

அந்த

-


மிக்க ேதவன் {அக்னி}, தனது சக்திக்குகந்த உருவத்ைதக் ெகாண்ட,

அந்தக் கானகத்ைத எrக்கத் தாயாரானான். தனது ஏழு சுடர்களால்


959


அதைன



புறங்களிலும்


சூழ்ந்து,

ெபரும்



உருவத்துடன்

அந்த

காண்டவ வனத்ைத உட்ெகாள்ள ஆரம்பித்தான். ஓ பாரத குலத்தின் காைளேய {ஜனேமஜயா}, அந்தக் கானகத்ைதச் சூழ்ந்து அைனத்துப்

புறங்கைளயும் பற்றி ேமகங்கைளப் ேபாலக் கர்ஜைன ெசய்த அக்னி அைனத்து




நடுங்கச்

அரசனான


ேமரு,

தனது

ஓ

பாரதா

ேமல்விழும்

சூrயனின் கதிர்களால் ஒளிர்வது ேபால எrயும் அந்தக் கானகமும் ஒளிர்ந்தது.


960


களத்தில் இறங்கிய இந்திரன் - ஆதிபர்வம் பகுதி 228 Indra entered the field | Adi Parva - Section 228 | Mahabharata In Tamil


அக்னி காண்டவ வனத்ைத எrக்க ஆரம்பித்தது; கிருஷ்ணனும் அர்ஜுனனும் கானகத்தில் எதிர் உயிrனங்கைளக் துயருற்றது; இறங்கி

எதிர் பக்கங்களில் நின்று ெகாண்டு தப்பிக்க நிைனத்த

ெகான்றது;

ேதேவந்திரனிடம்

கானகத்ைதக்


காக்கத்


விண்ணுலைக

முைறயிட்டது;

துணிந்தது;

எட்டியது;


இந்திரன் கடும் மைழையப் ெபாழிந்தது....


ேகாபம்

ேதவர்கள் களத்தில் ெகாண்ட

மைழைய ஏவும் இந்திரன்



"பிறகு

அந்த

ரதவரர்களில் ீ

முதன்ைமயானவர்கள், தங்கள் ரதங்களில் ஏறி, கானகத்தின் எதிர்

எதிர் புறங்களில் தங்கைள நிறுத்திக் ெகாண்டு, அந்தக் காண்டவ வனத்தில்

வசித்த




ெபரும்


இடத்திெலல்லாம்

தப்ப


காண்டவ

வனவாசி

நிைனத்தனேவா

விைரந்தனர்

(அைவ

படுெகாைல


அங்ெகல்லாம் தப்புவைதத்

எந்த

அந்தப்

தடுக்க).

நிச்சயமாக அந்த இரு ரதங்களும் ஒன்றாகேவ ெதrந்தன. அந்த இருவரர்களும் ீ அப்படி

எrந்து

எழுப்பி

எல்லா

கூட

ஒருவராகேவ



ெதrந்தனர்.

ேபாது,


திைசகளிலும்

அந்தக்

நூற்றுக்


ஓடின.

கானகம்

கணக்கிலும்,

சிலவற்றிற்கு

கதறல்கைள


உறுப்புகள் எrந்திருந்தன. சில அதிகமான ெவப்பத்தால் ெபாசுங்கிப் ேபாயின. சில ெவளிேய வந்தன, சில பயத்தால் ஓடின.

சில உயிrனங்கள் தங்கள் குட்டிகைளயும், சில ெபரும் பாசத்தால்

தங்கள் தாய் தந்ைதயைரயும், தைமயன்கைளயும் கட்டிப் பிடித்துக் ெகாண்டு,

யாைரயும்

அன்புக்குrயவர்களுடன் முழு மஹாபாரதம்

ைகவிட


961

முடியாமல்,


தங்கள்

இறந்தன.

பல


மிருகங்கள்

தங்கள்


ேமெலழுந்தவாrயாக விழுந்தன.

சில





உருண்டு


ெநருப்பாக

இறக்ைககளும்,

கீ ேழ

கண்களும்,

பாதங்களும் ெபாசுங்கப்பட்டு எrந்து இறந்தன. இந்த உயிrனங்கள் அைனத்தும்



ஆரம்பித்தன;



அந்தக்

கானகத்தின் குளங்களும் ஏrகளும் ெநருப்பால் சுடப்பட்டு ெகாதிக்க மீ ன்களும்

ஆைமகளும்


அழிந்தன. அந்த கானகவாழ் உயிர்களின் ெபரும் படுெகாைலையக் கண்ட

ேபாது,

எrந்த

பல



அைனத்தும்,


பறைவகள்,

ெநருப்ேப பல ரூபம் எடுத்ததனால் அப்படி ஆனது ேபால இருந்தது. இறகுகைளக்


பறந்து


அர்ஜுனனின் கைணகளால் துண்டுகளாக அறுக்கப்பட்டு, தைரயில் எrயும்


துைளக்கப்பட்ட காட்டுக்குள் தாக்குண்ட கதறவும்




அக்கானக

ஆரம்பித்தன.


எல்லாபுறங்களில்

ஓலங்களுடன்

வாசிகள் அங்ேக





எழுந்த


ஓலம்

எrயும்

கைணகளால் ஓலமிடவும்

(பழங்காலத்தில்)

பாற்கடைலக் கைடந்த ேபாது ஏற்பட்ட பயங்கரமான ஓலம் ேபால இருந்தது. சுடர் விட்டும் எrயும் அந்தப் ெபரும் ெநருப்பின் சுடர்கள் வானத்ைத

எட்டின.



அப்படி

வானத்ைத

ெபருந்துன்பத்துக்கு

ெசார்க்கவாசிகள்

உடெலல்லாம்

ஆயிரம்

கண்

எட்டிய

உள்ளாகினர்.

பிறகு


ெகாண்டவனும்,

சுடர்களால்

நூறு

அந்த



ெசய்வனும், அசுரர்கைளக் ெகான்றவனுமான தங்கள் தைலவனிடம் {இந்திரனிடம்} ேதவர்கள்,

"ஓ


பிறகு

இந்திரைன

மரணமற்றவர்களின்

அணுகிய

தைலவா,

ஏன்

அந்தத் அக்னி

கீ ழிருக்கும் உயிrனங்கைள எrக்கிறான்? உலகத்தின் முடிவுக்கான ேநரம் வந்துவிட்டதா?" என்று ேகட்டனர்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ேதவர்களின் இந்த வார்த்ைதகைளக் ேகட்டும், அக்னியின் ெசயைல தாேன கண்ட விrத்திரைனக் {Vritra} ெகான்றவன்


காண்ட

வனத்ைதப்

பாதுகாக்கக்

வானத்ைதயும்


வைகயான

கிளம்பினான். பிறகு ேதவர்களின் தைலவனான வாசவன் {Vasavaஇந்திரன்},

முழு

ேமகங்களாலும் மைறத்து, அந்த எrயும் காட்டின் ேமல் மைழையப் ெபாழிய ஆரம்பித்தான். இந்திரனால் கட்டைளயிடப்பட்ட அந்த நிைற


962


அதிகமான வந்து,


ேபார்



கனமுைடய


ெபாழிந்தன.

ஆனால்



மைழைய

அந்த

ேபாேத,

ெகாடிக்கம்பத்ைதப் காண்டவ

மைழயும்

அந்தக்


பாதி

ேபான்ற

வனத்தின்


காட்டிலிருக்கும்

மீ து

வந்து


ெவப்பத்தால் மிகவும் வற்றியது. ஆைகயால் அந்த மைழயின் நீ ர்

கீ ேழ இருக்கும் ெநருப்ைப அைடயேவ இல்ைல. பிறகு நமுச்சிையக் {Namuchi} ெபரும்

ெகான்றவன்

நிைற

மைழைய


ெகாண்ட

அங்ேக


ேமகங்கைள


அங்ேக

பிறகு

ேகாபம்


ேசகrத்து,

அந்த

கடும்


மைழயால், ெநருப்பு கட்டுக்குள் அடங்கியது. ேமேல ேமகங்களுடன் அந்தக்

கானகேம

புைகயாலும்,


பார்ப்பதற்குப் பயங்கரமாக இருந்தது.


963

ெவட்டாலும்,



இந்திரன் அர்ஜுனன் ேமாதல் - ஆதிபர்வம் பகுதி 229

The fight between Indra and Arjuna | Adi Parva - Section 229 | Mahabharata In Tamil

இந்திரனுக்கும்


அர்ஜுனனுக்கு

நடந்த

ேமாதல்;


அர்ஜுனைன

நிைனைவ இழக்கச் ெசய்தது; தக்ஷகன் மைனவியின் தந்திரம்; இந்திரன் தனது

நண்பனின் மகைனக் காக்க நிைனப்பது; தக்ஷகன் மகன் தப்பிப்பது; நாகர்கள்,

கருடர்கள், அசுரர்கள், ராட்சசர்கள் ஆகிேயாருடன் கிருஷ்ணனும் அர்ஜுனனும் ேமாதியது; ேதவர்கள் அைனவரும் ேசர்ந்து கிருஷ்ணனுடன் அர்ஜுனனுடனும் ேமாதியது; தாக்கியது;


இந்திரனிடம்

தஞ்சம்

புகுந்தது;



ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "பிறகு பாண்டுவின் மகனான விபத்சு {Vibhatsu-அர்ஜுனன்}, இந்திரனால் ஆன்மா


உண்டாகப்பட்ட

ெகாண்ட





தடுத்தான்.


அளவற்ற

மூடுபனியால்

சுற்று

வட்டாரத்ைத மைறப்பைதப் ேபால தனது ஆயுதங்களால் காண்டவ வனத்ைத மைறத்தான். அந்தக் கானகத்திற்கு ேமலிருந்த வானம் இப்படி



மைறக்கப்பட்ட

பிறகு,

கீ ேழ

இருந்த எந்த உயிrனத்தாலும் தப்ப முடியவில்ைல. அந்தக் கானகம்

அப்படி எrந்து ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, நாகர்கள் தைலவன் தக்ஷகன் அந்த இடத்தில் இல்ைல. அவன் அந்த ேநரத்தில் குருேக்ஷத்திரக் களத்திற்குச் ெசன்றிருந்தான்.

ஆனால், தக்ஷகனின் ெபரும் பலம் வாய்ந்த மகன் அஸ்வேசனன்

{Aswasena} அங்கிருந்தான். அவன் ெநருப்பில் இருந்து தப்பிக்க ெபரும் முயற்சிகைள

எடுத்தான்.,


ஆனால்

964




அைடக்கப்பட்டதால்,

எந்த

வழிையயும்

அவனால்


முடியவில்ைல. அப்ேபாது ஒரு பாம்பின் மகளாகிய அவனது தாய்,

அவைன முதலில் விழுங்கி அவைனக் காக்க நிைனத்தாள், அவனது தாய் முதலில் அவனது தைலைய விழுங்கினாள். பிறகு அவனது வாைல

விழுங்கினாள்.

தனது

மகனின்

வாைல

எழுந்தாள்.

ஆனால்

அவள்

விழுங்கிக்

ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத அந்தக் கடற்பாம்பு {அஸ்வேசனனின் தாய்} (பூமியில்

இருந்து}

தப்புவைதக்

அர்ஜுனன் கண்டு, தனது கூrய நுணுக்கமான கைணயால் அவளது உடலில்



ெகாய்தான்.

இவற்ைறெயல்லாம்

கண்ட இடிையத் தாங்கும் இந்திரன், தனது நண்பனின் மகைனக் காக்க எண்ணி, கடும் காற்ைற எழுப்பி, அர்ஜுனைன நிைனவு தவற

ைவத்தான். கிைடத்த அந்த கணேநரத்தில் அஸ்வேசனன் தப்புவதில் ெவற்றியைடந்தான்.

மாயசக்தியின்

ெவளிப்பாட்ைடக்

கண்ட

அர்ஜுனன், பாம்பால் ஏமாற்றப்பட்டு ெபரும் ேகாபம் அைடந்தான். முன்னும்

பின்னுமாக


உடன்


ெசன்று

வான்

வழியாகத்

விலங்குகைளயும்,


இரண்டாகவும்,

மூன்றாகவும், பல துண்டுகளாகவும் ெவட்டிப் ேபாட்டான். ேகாபம் ெகாண்ட

விபத்சுவும்


அக்னியும்,


{கிருஷ்ணனும்}, ஏமாற்றுத் தனமாகத் தப்பிய அந்தப் பாம்ைப, "நீ எப்ேபாதும் புகழைடய மாட்டாய்", என்று சபித்தனர். தன்ைன

நிகழ்ைவ

ஏமாற்றிய


{Jishnu-அர்ஜுனனன்} ேகாபம்

அந்த

ஜிஷ்ணு



கைணகள்

எனும் ேமகத்தால் வானத்ைத மைறத்து,

ஆயிரம்

கண்கள்

உைடயவனிடம் {இந்திரனிடம்} ேமாத

முற்பட்டான்.

ேகாபத்ைதக்

கண்டு,




ேமாத

முற்பட்டு,


தனது

கடும்

ஆயுதங்கைள வசி, ீ வானத்தின் ெபரும் பகுதிைய மைறத்தான். பிறகு மிகுந்த கர்ஜைனேயாடு இருந்த காற்று, ெபருங்கடல்கைளக் கலக்கி, ேவகமான


ெகாண்ட

ெபரும்

ேமகத்

திரள்கைள

ெமாத்தமாகக் ெகாண்டு வந்தது. அந்த ேமகத்திரள்கள் இடிையயும், பயங்கரமான மின்னல்ெவட்டுகைளயும் ெவளியிட்டன.


965


பிறகு,

காரணங்களின்

ேமகங்கைள

அறிவு

விலக்க,

வயவ்யா

ெகாண்ட


{Vayavya}

என்ற

அந்த


ஆயுதத்ைத அதற்கு உrய மந்திரங்களுடன் ெசலுத்தினான். அந்த ஆயுதத்தால்,

ேமகங்களும் மைழயால்

இந்திரனுைடய

அழிக்கப்பட்டன.


ெசய்யப்பட்டன.

அங்ேக

அகற்றப்பட்டது.

சிறிது

இடியின்


ேவகமான

அந்த







ேநரத்திேலேய

வானம்

அந்த

ெகாண்ட வற்றச்

மின்னலும்

தூசுகள்


இருள் அற்று காணப்பட்டது. அருைமயான குளிர்ந்த ெதன்றல் அங்கு வசியது. ீ சூrயத்தட்டு இயல்பு நிைலக்குத் திரும்பியது.

பிறகு ெதளிந்த ெநய்ைய உண்பவன் {அக்னி},

தைட

இல்லாததால்,

பல

ெசய்ய

யாரும்

உருவங்கைள



உடலில்

ெதறிக்க

ைவத்து,

அவனது


கசிந்த


ெவளியிட்டு

ெகாழுப்புகைள சுடர்கைளயும்

பிழம்பாக

எrந்து,

பிரபஞ்சத்ைதேய தனது கர்ஜைனயால் நிைறத்தான். ெகாண்ட


கருட

எண்ணிலடங்கா காடு




ேசர்ந்த அந்தக்

கிருஷ்ணனாலும்

அர்ஜுனனாலும் பாதுகாக்கப்படுவைதக் கண்டு, அந்த வரர்கைளத் ீ தங்கள்

இடிேபான்ற

நகங்களாலும்

அடிக்க

இறக்ைககளாலும், விரும்பி

அலகுகளாலும்,

ெபருைமயுடன்

வானில்

கூrய


கீ ழிறங்கின. ெநருப்ைபக் கக்கும் முகம் ெகாண்ட எண்ணிலடங்கா நாகர்களும் ேமலிருந்து கீ ழிறங்கி அர்ஜுனைன அணுகி, எந்ேநரமும் ெகாடும் விஷத்ைதக் கக்கிக் ெகாண்டிருந்தன. அவர்கள்

அணுகுவைதக்

உண்டான



துண்டுகளாக


கண்ட


வாட்டப்பட்ட ெவட்டிப்

966

தனது

கைணகைளக்


பிறகு

ேகாபத்தால் ெகாண்டு

உயிrழந்த


அந்தப்



ேபார்புrய

{ஐம்பூதத்தில் விரும்பி

பாம்புகளுடன் ஒன்றான

கீ ேழ

எrந்து

ெநருப்பில்}




அசுரர்களும்,

அங்ேக

கந்தர்வர்களும்,

யக்ஷர்களும், ராட்சசர்களும், நாகர்களும் உரக்கக் கத்திக் ெகாண்ேட

வந்தனர். அவர்கள் ெபரும் ேகாபத்தால் தங்கள் சக்தியும் வரமும் ீ தூண்டப்பட்டு, தனது ெதாண்ைடக்குழியில் இருந்து (வாயிலிருந்து) இரும்பு

குண்டுகைளயும்,

இயந்திரங்கைளயும்,

ெவடிகுண்டுகைளயும்

ெபrய

கற்கைள

கக்கும்

உந்தித்

கவண்கைளயும் {cataputs}, ஏவுகைணகைளயும்

தள்ளும்

எடுத்துக் ெகாண்டு,

கிருஷ்ணைனயும் பார்த்தைனயும் தாக்க வந்தனர். ஆனால்,



மைழெயனச்

சrயாகப்

ெபாழிந்தாலும், விபத்சு அவர்களுக்கு நிந்தைன ெசய்யும் வைகயில் பதில் ெசால்லி, அவர்களது தைலையத் தனது கூrய கைணகளால் அடித்தான்.


ெகால்லும்,

ைதத்தியர்கைளயும்,

ெபரும்

சக்தி

ெகாண்ட

தானவர்கைளயும்


தனது

சக்கரத்தால்

படுெகாைல ெசய்தான். அளவிலா பலம் ெகாண்ட பல அசுரர்கள், கிருஷ்ணனின்


துைளக்கப்பட்டும்,


வலுவால் தாக்கப்பட்டும், தனித்து விடப்பட்டு வழிதவறி கிடக்கும் அனாைதக் குழந்ைதையப் ேபால அைலகளின் கடுைம ெகாண்ட

கைரயில் அைசவற்று கிடந்தனர். பிறகு ேதவர்கள் தைலவனான சக்ரன்


தனது

ெவள்ைளக்


ஏறி.

அந்த

வரர்களிடம் ீ விைரந்து, ெபாய்க்காத தனது இடி ஆயுதத்ைத எடுத்து

ெபரும் பலத்துடன் வசினான். ீ பிறகு அந்த அசுரர்கைளக் ெகால்பவன் {இந்திரன்}, என்று

ேதவர்களிடம்,


வசப்ேபாவைதக் ீ ஆயுதங்கைள

"இந்த


கண்ட



இருவரும் இடி

ெகால்லப்பட்டனர்",


ஆளாளுக்கு


ஓ

மன்னா


அவர்களுைடய {ஜனேமஜயா},

யமன் {Yama} மரணத்ைதக் ெகாடுக்கும் கதாயுதத்ைதயும், குேபரன் {Kuvera} முள் கதாயுதத்ைதயும், வருணன் {Varuna} சுருக்கு கயிைறயும், அழகிய

ஏவுகைனையயும்,

ஸ்கந்தன்

(கார்த்திேகயன்)

{முருகன்}

தனது ேவலும் எடுத்துக் ெகாண்டு ேமரு மைலெயன அைசயாது நின்றார்கள்.


{Aswins}


தங்கள்

கரங்களில்

பிரகாசமிக்க ெசடிகளுடன் நின்றனர். தத்r {Dhatri} தனது ைகயில்


967


வில்லுடனும், ெஜயா {Jaya} தனது ைகயில் கைதயுடனும், ெபரும் பலம்

ெகாண்ட

மைலையத்

துவஷ்திr


கைணயுடனும்,

{Tvashtri}


மிrத்யு

{Mrityu}

ேகாபம்

சூrயன்


{Surya}

ெபரும்


ேபார்க்ேகாடrயுடனும்,

ஆர்யமான்

{Aryaman} கூர்முைன ெகாண்ட கனத்த தடியுடனும், மித்ரன் {Mitra} கத்தி ேபான்ற

கூர்ைமயுைடய

சக்கரத்துடனும்

அங்ேக


ஓ

ஏகாதிபதிேய {ஜனேமஜயா}, புஷா {Pusha}, பகா {Bhaga}, சாவித்r {Savitri} ஆகிேயார்




{அர்ஜுனனிடமும்} பலம்வாய்ந்த தங்கள்

விற்களும்,


கத்திகளும்

பார்த்தனிடம்

விஸ்வேதவர்களும்,

சத்யஸ்களும்

ருத்ரர்களும்,



பட்டா

கிருஷ்ணனிடமும்

விைரந்தனர்.

மருதர்களும்,


வைளந்த

பல

வசுக்களும்,



மற்ற

அந்த

பல


மனிதர்களான கிருஷ்ணனிடமும் பார்த்தனிடமும் {அர்ஜுனனிடமும்}

அவர்கைள அடித்து வழ்த்த ீ விைரந்தனர். விைரவில் ஏேதா நிகழப்

ேபாவைத முன்னறிவிக்குமாறு அந்தப் ெபரும் ேமாதல் இருந்தது.

பல உயிர்களின் உணர்வுகள் அங்ேக ெகாள்ைள ேபாவது ெதrந்தது. பிரபஞ்ச

கைலப்புக்கான


ேநரம்

ஆனால்,

வந்தைதப்

அச்சமற்ற

ேபால

ேபாrல்


ேதால்வியுறாத

அர்ஜுனனும் கிருஷ்ணனும், ேமாதத் தயாராக இருக்கும் சக்ரைனயும் {இந்திரைனயும்}


கண்டு,

அைமதியாகக் காத்திருந்தனர். ேபாrல்


ெபற்ற

அந்த



வில்லுடன்

ெபரும்

ேகாபம்

ெகாண்டு அந்த ேதவர்கைள ேநாக்கி முன்ேனறி, இடிையப் ேபான்ற தங்கள்

கைணகைளத்

கிருஷ்ணனாலும் கைடசியாக

ெதாடுத்தனர்.

அர்ஜுனனாலும்

அச்சமுற்று



அந்தத்

ேபார்க்களத்ைத

விட்டு


அகன்று,

இந்திரனின் பாதுகாப்ைபக் ேகாrனர். வானில் சாட்சிகளாக நின்று ெகாண்டிருந்த

அர்ஜுனனிடமும்


அச்சrயமைடந்தனர்.

மாதவனிடமும்

ேதால்வியுற்ற அவர்களது

{கிருஷ்ணனிடமும்}

ேதவர்கைளக்

வரத்ைதத் ீ

கண்டு


சாட்சியாகக் கண்ட சக்ரன் {இந்திரன்} அவர்களிடம் ெபரும் திருப்தி

ெகாண்டு, மீ ண்டும் தாக்குதல் நடத்த விைரந்தான். பிறகு, பகைனத் தண்டித்தவன் {இந்திரன்} இடது ைகயாலும் வில்லின் நாண் இழுக்க

வல்ல அர்ஜுனனின் வரத்ைத ீ உறுதி ெசய்ய நிைனத்து, கற்கைள


968


மிக


மைழயாகப்


ெபரும்

ேகாபம்

ெகாண்ட அர்ஜுனன் தனது கைணகைள அடர்த்தியான மைழயாகப் ெபாழிந்தான். பிறகு, நூறு ேவள்விகைளச் ெசய்தவன் {இந்திரன்},

தனது கல் மைழ தடுக்கப்பட்டைதக் கண்டு, இன்னும் அடர்த்தியாகக்

கற்கைளப் ெபாழிந்தான். ஆனால் பகைனத் தண்டித்தவனின் மகன் (அர்ஜுனன்) அந்தக் கல் மைழையத் தனது ேவகமான கைணகளால் தடுத்து தனது தந்ைதையத் திருப்தி ெசய்தான். பிறகு



மைலயின் ைகயால்

{அர்ஜுனன்} வானிலிருந்து விழுந்த கற்கள்

மகைன

சக்ரன்


சிகரம்

ஒன்ைறத்

ெபயர்த்ெதடுத்து,

மீ து

அடிக்க

வசினான். ீ

மந்தர தனது

அவன்

ஆனால்,

அர்ஜுனன், ெநருப்பு வாய் ெகாண்ட தனது ேவகமான

கைணகளால்,

அந்த

மைலச்

சிகரத்ைத ஆயிரம் துண்டுகளாக ஆக்கினான். வானிலிருந்து விழுந்த அந்த

மைலத்துண்டுகைளப்

பார்ப்பதற்கு,

ஏேதா

சூrயனும்,

சந்திரனும், ேகாள்களும் தங்கள் இடத்திலிருந்து நகர்ந்து பூமிைய ேநாக்கி விழுந்து ெகாண்டிருப்பைதப் ேபாலத் ேதான்றியது. அந்தப் ெபரும்

சிகரம்

அந்த



காண்ட

வசித்த எண்ணிலடங்கா உயிrனங்கைள அழித்தது.


969



"அர்ஜுனா! என்ைனக் காப்பாற்று," என்றான் மயன்! ஆதிபர்வம் பகுதி 230 "Arjuna! Save me," said Maya! | Adi Parva - Section 230 | Mahabharata In Tamil



பல


ெகான்றது;


பின்வாங்கியது;

இந்திரனுக்கு ஒரு அரூபக் குரல் எச்சrத்தது; மயன் தப்புவைத கிருஷ்ணன் கண்டது; மயைன அர்ஜுனன் காத்தது; அர்ஜுனன் வார்த்ைதக்குக் கட்டுப்பட்டு அக்னியும் அவைன விட்டுைவத்தது.

ைவசம்பாயணர் வாசிகளான, கரடிகள்




மற்ற

"பிறகு

ராட்சசர்கள்,

காட்டு

அந்த

காண்டவ


விலங்குகள்,

மதம்

வன

ஓநாய்கள்,

ெகாண்ட

யாைனகள், புலிகள், பிடr மயிர் ெகாண்ட சிங்கங்கள், மான்கள், நூற்றுக்கணக்கான உயிrனங்கள்

எருைமகள்,






மற்ற

கற்களால்

பயந்து, மிகுந்த துயரத்துக்கு உள்ளாகி எல்லாப்புறங்களிலும் பறக்க ஆரம்பித்தனர்.

அைவ

(எல்லாப்புறமும்

பற்றி

எrயும்}

கானகத்ைதயும், ஆயுதத்துடன் தயாராக நிற்கும் கிருஷ்ணைனயும், அர்ஜுனைனயும் கண்டன.


970


ெதளிவாகக் ேகட்கும் பயங்கரமான சத்தங்களால் பயம் ெகாண்ட அந்த


இடங்களில் கானகம் தங்கைளத் அைவ,


தங்கள் பற்றி


எrவைதயும்,

தயாராக

அச்சத்துடன்

நகரும்

கதறின.


அந்தப்

இழந்தன.

தனது

பல



பயங்கர

கண்ட

ஆரவாரத்தாலும்,

ெநருப்பின் சீற்றத்தாலும், அந்த ெமாத்தச் சுற்றுப்புறேம எச்சrக்கும் ேமகங்கைளப் ேபால சத்தம் நிைறந்ததாக இருந்தது. கrய நிறம் ெகாண்ட, பலம் நிைறந்த ேகசவன் {கிருஷ்ணன்} அவற்ைற அழிக்க, தீ

கக்கும்

சுய

சக்கரத்ைதச்


சுழற்றி


வசினான். ீ

தானவர்களும்

தனது

ெபrய


அடங்கிய அந்தக் கானகவாசிகள், அந்த ஆயுதத்தால் தாக்கப்பட்டு,

நூறு துண்டுகளாக ெவட்டப்பட்டு, அக்னியின் வாயில் விழுந்தனர். கிருஷ்ணனின் அவர்களது ேமகங்கள்

சக்கரத்தால்

ெகாழுப்பிலும்

ேபால

சிைதக்கப்பட்ட

ரத்தத்தில்


ஓ

அந்த

நைனந்து

பாரதா

அசுரர்கள்,

மாைல


ேநர

அந்த

விருஷ்ணி குலத்தவன் {கிருஷ்ணன்} மரணேம அங்கு ேநராக வந்து நடப்பது ேபால, பிசாசங்கைளயும், பறைவகைளயும், நாகர்கைளயும் மற்ற

விலங்குகைளயும்

ெகாண்டிருந்தான். கரங்களில்






ெகால்பவனான வசப்பட்ட ீ

நகர்ந்து


அந்தச்

சக்கரம்,

எண்ணிலடங்கா உயிrனங்கைளக் ெகாண்டு மறுபடி மறுபடி அவன் கரங்களுக்ேக திரும்பிக் ெகாண்டிருந்தது. பைடக்கப்பட்ட அைனத்து

உயிர்களின் ஆன்மாவான கிருஷ்ணனின் உருவமும் முகமும், அவன் பிசாசங்கைளயும்,

நாகர்கைளயும்,

ெகாண்டிருக்கும்ேபாது அங்ேக



அர்ஜுனைனேயா

வழ்த்த ீ



இனி


{ஜனேமஜயேன}, ேதவர்கள்

காக்க

நூறு

கிருஷ்ணைனயும்,

சண்ைடயிடுவைதக் ேவள்விகைளச்

யாரும்

முடியவில்ைல. பலத்தால்


மைறந்தார்கள்.

கண்டு,

அர்ஜுனைனயும் ைகவிட்டதும்,

ெசய்தவனிடம்


கிருஷ்ணைனேயா


எrந்து

என்று

பிறகு,


பின்வாங்கியைதக்


மிகக்கடுைமயாக



காட்சியில்

ராட்சசர்கைளயும்


கண்ட ஓ

ெசய்தவன்




ஏகாதிபதிேய (இந்திரன்),


பாராட்டினான்.

உருவமற்ற {இந்திரனிடம்}


ஒலி,

நூறு

ஆழமாகவும்

சத்தமாகவும், "உனது நண்பனான பாம்புகளின் தைலவன் தக்ஷகன்


971


ெகால்லப்படவில்ைல! அவன்

குருேக்ஷத்திரத்திற்குப்

{இந்திரா},


வர்த்ைதகளால்

அர்ஜுனனும்}

எrயூட்டப்படும்

{கிருஷ்ணனும்],

வழ்த்தப்பட ீ


ெகாள்!


ெதய்வங்களான


நரனும்


முன்ேப

ஓ

வாசவா


முடியாதவர்கள்

ெசார்க்கவாசிகளால்

பழங்காலத்தின் அவர்களது

வனம்

பயணப்பட்டுவிட்டான்.


ேபார்க்களத்தில் எனது

காண்டவ

என்பைத

{கிருஷ்ணனும்,

ேகள்விப்படப்படும்

நாராயணனும்

பற்றி

நீ

ஆவர்!

அறிவாய்.

ேபார்க்களத்தில் ெவல்லப்பட முடியாத அந்த பைழய முனிவர்களில்

சிறந்தவர்கள், உலகத்தில் யாராலும் ெவல்லப்பட முடியாதவர்கள்! அவர்கள்


ராட்சசர்களாலும்,

அசுரர்களாலும்,

யக்ஷர்களாலும்,

கந்தர்வர்களாலும்,

மனிதர்களாலும்,

கிண்ணரர்களாலும், நாகர்களாலும் மதிக்கப்பட ேவண்டியவர்கள்.

ஆைகயால், ஓ வாசவா {இந்திரா}, அைனத்து ேதவர்களுடன் ேசர்ந்து நீ யும்

இந்த

இடத்ைத

காண்டவத்தின்

விட்டுச்

அழிவு


ெசல்வதுதான்


நிர்ணயிக்கப்பட்டது!",

தகும்.

என்றது.

பிறகு இறவாதவர்களின் தைலவன் {இந்திரன்} அந்த வார்த்ைதகைள உண்ைம


என்று

ஏற்று,

தனது

ெசார்க்கத்திற்குத்


ேகாபத்ைதயும்


ெசார்க்கவாசிகள்,

ெபாறாைமையயும் ஓ




சண்ைடையக் ைகவிட்டைதக் கண்டு, அவைனத் தங்கள் அைனத்து பைடவரர்களுடன் ீ வாசுேதவனும்

பின்வாங்குவைதக்


{கிருஷ்ணனும்}, கண்டு

பிறகு,

அந்த




சிம்மகர்ஜைன


ஓ

ஏகாதிபதிேய {ஜனேமஜயா}, இந்திரன் காட்சிைய விட்டு அகன்றதும், ேகசவனும்


{கிருஷ்ணனும்}, பிறகு

அந்த




அந்தக்

கானகம்


எrவதற்கு

அச்சமற்று துைண புrந்தார்கள். காற்று ேமகங்கைள சிதற ைவப்பது ேபால,



வசித்த

ேதவர்கைளச் எண்ணற்ற

சிதற


உயிர்கைளத்

தனது

அந்தக்

கைண

மைழயால் ெகான்றான். அர்ஜுனனின் கைணகளால் ெவட்டப்பட்ட

கணக்கற்ற உயிர்களில் ஒன்று கூட, அந்த எrயும் கானகத்திலிருந்து

தப்ப முடிய வில்ைல. சண்ைடயிடுவதற்கு அப்பாற்பட்டு, அங்கிருந்த பலம்வாய்ந்த

ெபாய்ப்பைதக்

உயிர்களில்


காண

ஒருவராலும்

முடியவில்ைல..

972


சில

கைண


ஒரு


கைணயால் நூற்றுக்கணக்கான உயிர்கைளயும், சில ேநரங்களில் ஒரு

உயிைர




தனது

விலங்குகள்,


ெசன்றாலும்,

சமமற்ற

ேதrல்

கைணகளாலும் நகர்ந்தான்.

அடிக்கப்பட்டது

துைளத்துக்


ேபால

அந்த

தானாகேவ

அக்னியின் (ெநருப்பு ேதவன்) வாயில் விழுந்தன. நதியின் கைரக்குச் தைரக்குச்

ெசன்றாலும்,

சுடுகாட்டுக்குச்

ெசன்றாலும், எங்கு ெசன்றாலும் அந்த உயிrனங்கள் ெவப்பத்தால் துன்பத்துக்குள்ளாயின.

பல


வலியால்

கதறின.

யாைனகளும், மான்களும், ஓநாய்களும் துன்பத்தால் கதறின. அந்த

சத்தங்கைளக் ேகட்ட கங்ைகயிலும் கடலிலும் இருந்த மீ ன்களும், அந்தக்


வசித்த

வித்யாதரர்கள்

என்ற



தனியாக

இனங்களும் மிகுந்த அச்சத்துக்கு உள்ளாயின. ஓ பலம் வாய்ந்த கரம்

ெகாண்டவேன


சண்ைடக்கு நின்ற எந்த உயிrனத்தாேலயும் கrய நிறம் ெகாண்ட அர்ஜுனைனயும்,

ஜனார்த்தனைனயும்

{கிருஷ்ணைனயும்}

காணக்கூட முடியவில்ைல. ஹr {கிருஷ்ணன்} தன்ைன ேநாக்கி விைரந்து வந்த ராட்சசர்கைளயும், தானவர்கைளயும், நாகர்கைளயும்

தனது சக்கரத்தால்{சக்கராயுத்தால்} ெகான்றான். அந்தச் சக்கரத்தின் ேவகமான நகர்தலால் அந்தப் ெபரும் உடலில் இருந்த தைலகள்

ெகாய்யப்பட்டு, உயிர் மாய்க்கப்பட்ட அவர்களது உடல்கள் எrயும் ெநருப்புக்குள் ெகாழுப்பு


ெபரும்

ஆகியவற்றால்

ெபரும்

அளவிலான

திருப்திக்

சைத,

ெகாண்ட

சுடர்கள்,

ஹூதாசனன்

(ெநருப்பு

சுருள்புைக இல்லாமல் ெபரும் உயரத்திற்கு எழுந்தன. பிரகாசமான

தாமிரக்


ரத்தம்,

கடவுள்), எrயும் நாவுடனும், ெபrய வாயுடனும், ெநருப்புப் ேபான்ற கூந்தலுடனும் உதவியால்,


ேதன்

ெகாழுப்ைபக்


ஊற்ைறக்


குடிப்பது



ேபால



மகிழ்ச்சியைடந்தான்.

ெபரும்

திருப்தியைடந்த அக்னி ெபரும் இன்பம் அைடந்தான். தக்ஷகனின் வசிப்பிடத்திலிருந்து

மயன்

{Maya}

எனும்

ெகாண்ட

அக்னி,

அசுரன்

தப்புவைத

மதுைவக் ெகான்றவன் {கிருஷ்ணன்} திடீெரனக் காண ேநர்ந்தது. வாயுைவ

ரதசாரதியாகக்

தrத்தவrன்

உடலுடன்,

ேமகங்கைளப்


ேபால

ஜடாமுடி

கர்ஜித்து

அந்த

அசுரைன கண்டு அவைன {மயைன}உட்ெகாள்ள விரும்பினான்.


973


அசுரைனக்

{மயாசுரைனக்}

கண்ட

வாசுதேவன்


அவைன அடிக்கத் தயாராக தனது சக்கரத்ைத உயர்த்தி பிடித்தபடி நின்றான்.


அவைன



{மாயாசுரைன}


எrத்துவிட

மயன்,

அக்னி

"ஓ


"அஞ்சாேத"


என்னிடம் ஓடிவா, என்ைனக் காப்பாற்று!" என்றான். இந்த அச்சம் கலந்த


ேகட்ட


அர்ஜுனனின் அந்தக் குரல், ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, மயனுக்கு உயிர் ெகாடுத்தது

ேபால




கருைண

ெகாண்ட மகன் {அர்ஜுனன்} மயனிடம் அஞ்சுவதற்கு ஒன்றுமில்ைல

என்று ெசான்னதால், தாசர்ஹ குலத்ைதச் ேசர்ந்தவன் {கிருஷ்ணன்}, அதற்கு

ேமல்

நமுச்சியின்


மயைனக்

விரும்பவில்ைல. அக்னியும் அவைன எrக்கவில்ைல." ைவசம்பாயணர் கானகத்ைத,



புத்திகூர்ைமையக்



"இந்திரனால்


ெகாண்ட

ெகால்ல

பாதுகாக்கப்பட

தயவால்,

அக்னி

அந்த

பதிைனந்து

நாட்களுக்கு எrத்தான். அந்தக் கானகம் எrந்த ேபாது அக்னி அந்தக்

கானகவாசிகளில் ஆறு ேபைர மட்டுேம விட்டு ைவத்தான். அவர்கள் அஸ்வேசனன் {தக்ஷகனின் மகன்}, மயன், மற்றும் நான்கு சாரங்கப் பறைவகள் ஆகிய அறுவர் ஆவர்.


974


மந்தபாலர் - ஜrைத, லபிைத - ஆதிபர்வம் பகுதி 231 Mandapala - Jarita and Labita | Adi Parva - Section 231 | Mahabharata In Tamil

மந்தபாலர் அவருக்கு


எனும்


சந்ததி

இல்லாதிருப்பது;

கடும்

இல்லாததால்,

சந்ததிையப்

தவம்

சில

ெபருக்க



அவர்


சாரங்கப்

ெசல்வது;


அனுமதி

பறைவயாக

மாறி


தனது

அப்படி

அந்தக்

ஜrைதயுடன் கூடுவது; பிறகு லபிைத என்பவளுடன் ஊர்சுற்றுவது; அக்னி காண்டவ

வனத்ைத

எrக்கப்ேபாகிறான்

என்பைத

பிள்ைளகைள ஒன்றும் ெசய்யக்கூடாது என்று ேவண்டுவது.

ஜனேமஜயன், கானகம்

"ஓ


எrக்கப்பட்ட

ேபாது,

{ைவசம்பாயணேர}, சாரங்கம்

என்று


பறைவகைள ஏன் அக்னி உட்ெகாள்ளவில்ைல? இது கானகத்தில் எப்ேபாது நடந்தது? ஓ பிராமணேர, மய தானவனும், அசுவேசனனும் ெகால்லப்படாதது சாரங்கங்கள்

தப்புவதற்கு

ெசால்லவில்ைல. எனக்கு

எதற்காக ஓ

அற்புதமாகத்

என்று

என்ன


நீ ர்

ெசால்லிவிட்டீர்.

காரணம்

அந்தப்

ேதான்றுகிறது.

என்பைத


அந்தக்

ஆனால்,

நீ ர்

தப்பியது


காட்டுத்தீயில் அைவ ஏன் அழியவில்ைல என்பைத எங்களுக்குச் ெசால்லுங்கள்," என்று ேகட்டான் {ஜனேமஜயன்}. ைவசம்பாயணர் {ஜனேமஜயா},


அந்தக்

"ஓ

காட்டுத்தீயின்

எதிrகைளக் ேபாது

அக்னி

ெகால்பவேன ஏன்

அந்தப்

பறைவகள் எrக்கவில்ைல என்பைத நான் உனக்குச் ெசால்கிேறன். முழு மஹாபாரதம்

975


ஓ மன்னா {ஜனேமஜயா}, மந்தபாலர் {Mandapala} என்ற ெபயrல் ஒரு ெபரும் முனிவர் இருந்தார். அவர் சாத்திரங்கைள அறிந்தவராகவும், கடும்

தவம்

ேமற்ெகாள்பவராகவும்,

அர்ப்பணித்தவராகவும்,

அறம்

முதன்ைமயானவராகவும்

ஆன்மீ கத்திற்குத் சார்ந்த


தங்கள்

தன்ைன


உயிர்த்

திரவத்ைத

ேமல்ேநாக்கி எழ ைவத்த முனிவர்களின் வழிையப் பின்பற்றி அந்த ஆன்மிகவாதி,

ஓ

புலன்கைளயும் கல்விக்கும்



முழுைமயான

அறத்திற்கும்

தனது



தன்ைன


ைவத்து,


ஆன்மிகத்தின் கைரைய அைடந்த பிறகு, ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அவர்

தனது

மனித

உருைவ

விட்டு,



அைடந்தார். ஆனால், அங்ேக அவரது ஆன்மச் ெசயல்களுக்கான கனிைய

{பலைன}

ேதவைனச்



சுற்றி

அறிய,

அவர் ேதால்வி

உட்கார்ந்திருந்த "

பகுதிகைளெயல்லாம்

எனது


ேதவர்களிடம்

ஆன்மத்

அைடந்துவிட்டதாக

இதற்கான

தகுதிகளால்

நான்

மரண

கருதிய

இந்த

இந்தப்

பகுதிகள் என்னால் ஏன் அைடய முடியாதைவயாக இருக்கின்றன.

நான் இந்தப் பகுதிகைள அைடயக்கூடிய அளவிற்கு அறச் ெசயல்கள் ெசய்யவில்ைலயா? ஓ விண்ணுலகவாசிகேள, ஏன் இந்தப் பகுதிகள் எனக்கு

எதிராக

மூடப்பட்டிருக்கின்றன!

எனது

ஆன்ம

தவத்தின்

கனிகைளப் ெபறுவதற்காக நீ ங்கள் ெசான்னைத நான் ெசய்ேவன்", என்று ேகட்டார் {மந்தபாலர்}. அதற்கு


ேதவர்கள், ேபாேத

கடன்காரர்களாகப் ேகளும்.

"ஓ


எந்த

{மந்தபாலேர},

ெசயலுக்காக,

பிறக்கிறார்கள்

அறச்சடங்குகளும்,

எந்தப்



ெபாருளுக்காக ெசால்கிேறாம்,

விதிப்படியான


மக்கட்ேபறினாலும் மனிதர்கள் பிறவிக் கடனுடன் பிறக்கிறார்கள். அதில்

சந்ேதகமில்ைல.

சந்ததியாலும் ஒரு

ஆன்மத்

உமக்கு உமக்கு

ேவள்விகளாலும்,

{மக்கட்ெசல்வம்}

சந்ததி

எதிராக

துறவி,

அந்தக்


கிைடயாேத.

இப்பகுதிகள்


ெபறும்!

இன்பநிைலகள்

ெகாண்ட

உமக்கு


கடன்கள்

அைடபடும்.

ெசய்திருக்கிறீர்.

சந்ததி

ெசய்தால்,


நீ ர்

ஆனால்,

இல்லாததாேலேய

மூடப்பட்டிருக்கின்றன.


துறவாலும்,

நீ ர்

ீ . அனுபவிப்பர்

அைகயால்,

பலதரப்பட்ட ஒரு

மகேன

தனது தந்ைதைய புத் எனும் நரகத்தில் இருந்து மீ ட்கிறான் என்று


976



ெசால்கின்றன.


{மந்தபாலேர},



சந்ததிையப்


வார்த்ைதகைளக் நிைறந்த


மக்கள்

ேகட்ட

ஓ

ெபற



ெசய்யும்,"

"விண்ணுலகவாசிகளின்

மந்தபாலர்,



இந்த


ெபறுவது

எப்படி

என்பது


சிந்தித்தார். சிறிது ேநரம் சிந்தித்த அந்த முனிவர், பைடப்புகளில் பறைவகேள


இனவிருத்தி

ெசய்பைவ

என்ற

ெகாண்ட


கண்டார். உடேன அவர் ஒரு சாரங்கப் பறைவயாக மாறி, அேத இனத்தில்

ஜrைத

பறைவையயுடன் நான்கு

உறவு


உைரப்பவர்களாக இருக்கும்ேபாது, தாையயும் என்ற

{Jarita}

ெபயர்





ஆனார்கள்.

அந்த


ெபயrல்


நால்வரும்


நான்கு




ஒரு

லபிைதயிடம் மற்ெறாரு

ெபண்

அவர்

ேவதம்

முட்ைடகளில்


(Lapita-லபிைத

மைனவியிடம்)

ெசன்றுவிட்டார். ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அந்த ேமன்ைம மிகுந்த முனிவர்

லபிைதயின்

துைண

நாடி

ெசன்று

விட்டபிறகு,

தனது

சந்ததிகளின் மீ து பாசம் ெகாண்ட ஜrைத மிகவும் சிந்திக்கலானாள். தந்ைதயால்

அந்தக்

ஜrைதயின்


முட்ைடயிலிருந்த

குழந்ைதகைளக் இனத்துக்ேக

ைகவிடாமல்

உrய



அந்த



தாய்ப்பாசத்துன்

ெபற்று

வளர்த்து

ைகவிடப்பட்டாலும், {மந்தபாலrன்}

காத்துவந்தாள்.

அவள்


{ஜrைத},

சில

காலம்

தனது

அந்தப்


லபிைதயுடன் உலவிக் ெகாண்டிருந்த அந்த முனிவர் {மந்தபாலர்} காண்டவ கண்டார்.

வனத்ைத பிறகு


அந்தப்



பிரதிநிதியான, இறகு

வரும்


குழந்ைதகளாய்


திருப்திப்படுத்தினார்.

எrக்க


ேநாக்கத்ைத


அைத

பார்த்து, அந்த

ெபரும்

முைளக்காத


இருந்த சக்தி

ெநருப்பு தனது

அக்னிையக் தனது

ெகாண்ட

ெதய்வத்ைத

பிள்ைளகளுக்கு

வார்த்ைத ெசால்ல விரும்பிய அவர் {மந்தபாலர்} அக்னியிடம், "ஓ

அக்னிேய, நீ ேய இந்த உலகங்களின் வாயாவாய்! நீ ேய ேவள்வியில் ஊற்றப்படும் புனித ெநய்ையச் சுமந்து ெசல்பவன்! ஓ (பாவங்கைள}

சுத்தப்படுத்துபவேன, நீ ேய அைனத்து உயிர்களின் கூட்டுக்குள்ளும்


977


அரூபமாக இருக்கிறாய்! கற்றவர்கள் உன்ைன மூன்று தன்ைமகள்

பைடத்த ஒருவனாகச் ெசால்கிறார்கள். ஞானமுள்ளவர்கள் உன்ைன எட்டு

(வாய்கள்)

நிைலகள்


முன்பிேலேய ேவள்விகைளச் ெசய்கிறார்கள். இந்தப்




உனது

ெபரும் முனிவர்கள்,

பைடக்கப்பட்டது

என்று

தீர்மானிக்கிறார்கள். ஓ ேவள்வி ெநய்ைய உண்பவேன, நீ இன்றி இந்த ெமாத்தப் பிரபஞ்சமும் ஒேர நாளில் அழிந்துவிடும். தங்கள் மைனவியருடனும்,

பிள்ைளகளுடனும்

உன்ைன

வணங்கும்

பிராமணர்கள் நித்தியமான நிைலத்த பகுதிகைள ெவன்று தங்கள் காrயங்கைளச் சாதிக்கிறார்கள். ஓ அக்னிேய, கற்றவர்கள் உன்ைன

விண்ணில் மின்னலுடன் இருக்கும் ேமகம் என்று ெசால்கிறார்கள். ஓ



உமிழப்படும்



உயிர்கைளயும் உட்ெகாள்ளும். ஓ ெபரும் பிரகாசம் ெகாண்டவேன, இந்தப் பிரபஞ்சேம உன்னால் பைடக்கப்பட்டது. ேவதங்கள் உனது வார்த்ைதேய.

அைசயாதனவும், முதன்ைமயாக


உன்ைனேய

உன்ைனேய

உயர்களும், நம்பி

நம்பி

அைசவனவுன்



நீ ர்

பிரபஞ்சமும்

உன்ைனேய நம்பி இருக்கிறது. காணிக்ைககளாகக் ெகாடுக்கப்படும்

சுத்தீகrக்கப்பட்ட ெநய்யும், உணவுப் பைடயைலயும் பித்rகளுக்குக் ெகாடுப்பவன்

நீ ேய.

ஓ

ெதய்வேம,

நீ ேய

உட்ெகாள்பவன்,

நீ ேய

பைடப்பவன், நீ ேய பிரகஸ்பதி. நீ ேய அசுவினி இரட்ைடயர்கள்; நீ ேய சூrயன், நீ ேய ேசாமன் {சந்திரன்}, நீ ேய வாயு," என்று ேவண்டினார்.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஓ ஏகாதிபதி, இப்படி மந்தபாலரால் புகழ்ந்து

ெகாண்டிருக்க,

அக்னி

அந்த

அளக்கமுடியாத

சக்தி

ெகாண்ட முனிவrடம் திருப்தி ெகாண்டு, அவrடம், "நான் உமக்கு என்ன

ெசய்ய


என்று




கரங்களுடன் மந்தபாலர் சுத்தீகrக்கப்பட்ட ெநய்ையச் சுமப்பவனிடம் {அக்னியிடம்},


"நீ

சுத்தீகrக்கப்பட்ட

காண்டவ

விட்டுவிடு,"

ெநய்ையச்

வனத்ைத

என்று

எrக்கும்ேபாது


சுமப்பவன்

அதற்கு

{அக்னி},

எனது

அந்த


ஆகட்டும்" என்றான். ஆைகயால், ஓ ஏகாதிபதி {ஜனேமஜயா}, அவன் காண்டவ

வனத்ைத

எrக்கவில்ைல."


எrத்த

ேபாது

978

மந்தபாலrன்



ெநருப்பால் சூழப்பட்ட பறைவக் குஞ்சுகள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 232 Fire surrounded the infant birds | Adi Parva - Section 232 | Mahabharata In Tamil


ஜrைதயின் ஒப்பாr; குஞ்சுகள் தங்கள் தாையத் தப்பிக்கச் ெசான்னது; ஜrைத

குஞ்சுகைள ெபாந்துக்குள் நுைழயச் ெசான்னது; ெபாந்துக்குள் நுைழய மருத்த குஞ்சுகள்...



"காண்டவ



சுடர்விட்டு எrந்து ெகாண்டிருந்த ேபாது, அந்தப் பறைவக் குஞ்சுகள் மிகவும்

கலங்கிப்

இருந்தன. கவைல



எந்த

ேபாய்



{பறைவகள்}



தப்பிப்பதற்கு

இயலாத

குஞ்சுகள்


ஜrைத,



இந்தத்

என்பைத

அறிந்த


அைவ

தாயான துயர்

ெகாண்டு சத்தமாக அழுதாள். அவள், "ஓ தீ

பிரபஞ்சத்ைதப்

பிரகாசிக்கச் ெசய்து, கானகத்ைத எrத்துத் தள்ளி,

எனது

துன்பத்ைத

இேதா

எங்கைள


அதிகrக்க,

வருகிறேத,

அழிந்து ேபான எங்கள் மூதாைதயர்களின்

சாரங்கப் பறைவயான

ஒேர ஆதரவான, கால்களும் சிறகுகளும்

ஜrைத

முைளக்காத

இந்தப்

பிஞ்சு

குஞ்சுகளால்

ீ எனக்கு துயர் அதிகrக்கிறேத. எல்லாபுறமும் பதிைய க் கிளப்பிக் ெகாண்டு


இந்த


நக்கிக்

தனது


நீ ண்ட

எங்கைள

நாவால்


உயரமான

வருகிறேத.

இவர்கைளச் {குஞ்சுகைளச்} சுமந்து ெகாண்டு என்னால் தப்பித்துச் ெசல்ல

முடியவில்ைலேய.

துயர்ெகாண்டுள்ளதால், முடியவில்ைலேய. யாைர

நான்


எனது






ெசல்ேவன்?

979

யாைர

எனது

எனது

நான்

இதயம்

ைகவிடவும் விடுேவன்?

கடைமக்கு

உகந்த


ெசயல்தான் என்ன? ஓ பிள்ைளகேள நான் என்ன ெசய்ய ேவண்டும்

என்று நீ ங்கள் நிைனக்கிறீர்கள்? நான் என்ன சிந்தித்தாலும் நாம் தப்புவதற்கு வழி ெதrயவில்ைல. உங்கைள எனது இறக்ைககளால் மூடிய நானும் உங்களுடன் சாேவன். உங்கள்


என்ைனவிட்டு

தந்ைத

அகலும்

மூத்தவனாதலால்,

உனது

{மந்தபாலர்}

ேபாது,

சில

"ஜrதாr

குலேம

இவைன


{Jaritari}

நம்பி

என்ற

முன்பு

இவன்

இருப்பதலால்

இவேன {ஜrதாrேய} அதற்கு ஆதாரமாக இருப்பான். இரண்டாவது

மகனான சாrஸ்rக்குவன் {Sarisrikka} எனது மூதாைதயrன் குலத்ைத விருத்தி


எனது

இைளய

எனது


மகனான

ஸ்தம்பமித்ரன்

{Stamvamitra} ஆன்மிகத்துக்குத் தன்ைன அர்ப்பணித்து துறவியாவான். அறிந்தவர்களில் ெசால்லிவிட்டுச்

மகன்

துேராணன்

{Drona},


ெசன்றாேர.

ஆனால்


ஆவான்",

நம்ைம

என்று

இப்படி

ேபராபத்து

முந்திவிட்டேத. நான் யாைர எடுத்துச் ெசல்ேவன்? எைதச் ெசய்தால்

ெசய்ய ேவண்டியைதச் ெசய்ததாகும்? நான் தீர்மானிக்கும் சக்திைய

இழந்துவிட்ேடேன. எப்படி எனது பிள்ைளகைள ெநருப்பில் இருந்து காப்பது என்று எந்த முடிைவயும் எடுக்க முடியவில்ைலேய!" என்று அழுது ெகாண்டிருந்தாள். ைவசம்பாயணர்


"இப்படி

ஒப்பாr

ைவத்த

தனது

தாயிடம் அந்தக் பிஞ்சுக் குஞ்சுகள், "ஓ தாேய, உனது பாசத்ைதக் ைகவிட்டு, இங்ேக

ெநருப்பில்லாத

ெகால்லப்பட்டாலும்,

இடத்திற்கு பின்பு

உடேன

உனக்கு

ெசல்.

ேவறு



பிறப்பர். ஓ தாேய நீ ேய ெகால்லப்பட்டால், நமது குலத்தில் ேவறு பிள்ைளகள் இருக்க மாட்டார்கள். இந்த இடைரச் சிந்தித்துப் பார், ஓ

தாேய, நமது குலத்திற்கு நன்ைமயான காrயத்ைதச் ெசய்ய ேநரம் வந்தவிட்டது, இன்னும்

நீ

எங்கள்

காக்கப்பட்டால், தந்ைத


{மந்தபாலகர்}

ஈேடற்ற வழி இருக்கிறது," என்றனர். அந்தப்

பிஞ்சுகள்

ெசான்னைதக்

ேகட்ட


உனது

ஜrைத,

அைடய

விருப்பங்கைள

"இந்த


அருேக தைரயில் ஒரு ெபாந்து இருக்கிறது. அது ஒரு எலிக்குச் ெசாந்தமானது.

அந்தப்


ேநரங்கடத்தாமல்

நுைழயுங்கள். அப்ேபாது உங்களுக்கு ெநருப்பிடம் எந்தப் பயமும்


980


இருக்காது. ெபாந்தின்



வாயிைல


தூசுகளால்

நான்

அைடத்துவிடுேவன்.

இது

அந்தப்

தான்

சுடர்விட்டு எrயும் ெநருப்பில் இருந்து தப்பிக்க ஒேர வழி. பிறகு, ெநருப்பு

அைணந்ததும்,

நான்

இங்ேக


வந்து,

தூைச

அகற்றுகிேறன். ெநருப்பில் இருந்து தப்ப ேவண்டும் என்றால் எனது ஆேலாசைனப்படி

ெசய்யுங்கள்"

ஜrைத}.

என்றாள்{சாரங்கப்

பறைவயான

அதற்கு அந்தப் பறைவக் குஞ்சுகள், "இறகுகள் அற்று, சைதப்பிண்டம் ேபால்


நுைழந்தால்,




நாங்கள் எலி

அந்தப்

எங்கள்



அழித்துவிடும் என்பது நிச்சயம். எங்கள் முன் இருக்கும் ஆபத்ைத நாங்கள்

காண்பதால்,

அந்தப்


நுைழய


ெநருப்பில் இருந்து தப்பிக்கேவா, அல்லது அந்த எலியிடம் இருந்து தப்பிக்கேவா



எந்த

{மந்தபாலrன்}



இனப்ெபருக்கம்

எப்படி

எங்கள்

பலன்றறுப்

ேபாகும் என்பதும், எப்படி எங்கள் தாய் {ஜrைத} காக்கப்படுவாள் என்பதும்

எங்களுக்குத்



அந்தப்

ெபாந்துக்குள் நுைழந்தால், எலி எங்கைள அழித்துவிடும்; நாங்கள் இங்ேகேய இருந்தால், விண்ைண முட்டும் இந்த ெநருப்பு எங்கைள அழித்துவிடும்; இந்தப் ேபராபத்ைதச் சிந்தித்துப் பார்த்தால், கடித்து உண்ணப்பட்டு ெபாந்துக்குள்

இறப்பைதவிட,

எலி


விழுங்கிச்

ெநருப்பினால் சாகும்

ெநருப்பினால்


நிைல

அழிவது

ஏற்கப்பட்டுள்ளது.

981

இறப்பேத


தாழ்ந்தது;

அேத

ஞானமுள்ேளாரால்


தாயின் ேபச்ைச ஏற்க மறுத்த குஞ்சுகள் - ஆதிபர்வம் பகுதி 233

The young ones not accepting the mother's speech | Adi Parva - Section 233 | Mahabharata In Tamil


ஜrைத தனது மகன்கைள எலி வைளக்குள் புகச் ெசான்னது; குஞ்சுகள் அைத

ஏற்க மறுத்தது; எலிைய ஒரு பருந்து பிடித்து ெசன்றதாக ஜrைத ெசான்னது;

அைத ஏற்காத குஞ்சுகள் தங்கள் தாைய ேவறிடம் ேபாகச் ெசான்னது; எrயும் காட்டில் தனது குஞ்சுகைள விட்டுவிட்டு ஜrைத ெநருப்பில்லாத பாதுகாப்பான இடத்திற்கு ெசன்றது

ைவசம்பாயணர் ெசான்னார், "தனது மகன்களின் வார்த்ைதகைளக் ேகட்ட

எலிைய

ஜrைத

ெதாடர்ந்தாள்,

ஒரு

ெசன்றது.

பருந்து

தனது


"ெபாந்துக்குள்


கூrய

இருந்த

நகத்தில்

அந்தப்

அந்த

பற்றி

சிறு



ெசன்று

அச்சமற்று இருக்கலாம்." இைதக் ேகட்ட அந்தப் பிஞ்சுகள், "பருந்து அந்த

எலிையத்



ெசன்றைதக்


அந்தப்


ஆனால்

இருக்கலாம். எப்ேபாதும்


அவற்றிடம்

அணுக

முடியுமா




என்ற

எந்த

ேவறு

எலிகளும்


தூரத்திற்கு

நமக்கு

இங்ேகா

நமக்கு


எல்லா

அச்சமும்

உள்ளது.


காற்று ெநருப்ைப விலக்கிச் ெசல்வைதக் காண்கிேறாம். நாங்கள் அந்தப்


உயிrனத்தால்

நுைழந்தால்,


சாவு

அந்தப்


ெபாந்தில் ஆனால்,

வாழும்


இங்ேகேய இருந்தால் சாவு என்பது சந்ேதகத்திற்கிடமானதுதான். ஓ தாேய,

மரணம்

உனது

கடைமயாகிறது.

நிைலையவிடச்

உறுதியற்ற


நிைலேய,


நீ

நீ

வாழ்ந்தால்

மரணம்


இனிேமலும்

குழந்ைதகைளப் ெபற வாய்ப்பிருக்கிறது," என்றனர். முழு மஹாபாரதம்

982

உறுதியான தப்புவது நல்ல


பிறகு

சிறந்த

அவர்களின் பருந்து,


தாய்

தாழ

ெசல்வைத

{ஜrைத},

இறங்கி

நாேன

"பிள்ைளகேள,





அவன்

எலிையத்

{பருந்து}

அப்படி

ேவகமாகப் பறந்து ெசல்ைகயில், நான் அவைனப் {பருந்ைதப்} பின் ெதாடர்ந்து


வாழ்த்து

ெதrவித்ேதன்.

"ஓ

பருந்துகளின்

மன்னா, நீ எங்கள் எதிrயான எலிைய உனது கூrய நகங்களில் பற்றிச்

ெசல்வதால்,

நீ

எதிrகள்



தங்க

ேமனியுடன்

விழுங்கினான்.

நானும்


வாழ்த்துகூறிேனன். வந்துவிட்ேடன்.

நம்பிக்ைகயுடன் இல்ைல.

பிறகு

ெபாந்தில்

ெசல்லப்படுவைத

நாேன

பருந்து


வசித்த

என்

அந்த

இந்தப்

எலிைய



அஞ்சுவதற்கு

எலி


பருந்தால்

கண்ணால்

நீ

என்று


பிள்ைளகேள,

நுைழயுங்கள்.

அந்தப்

வாழ்வாயாக,"

அந்தப்


வாழ்வாயாக.

பிடித்துச்

பார்த்திருக்கிேறன்,"

என்றது. அதற்கு அந்தப் பிஞ்சுகள், "ஓ தாேய, அந்த எலி பருந்தால் எடுத்துச்

ெசல்லப்பட்டது

என்பைத


எந்த


அறியவில்ைல. அந்தக் காrயம் உறுதியானதா என்பது ெதrயாமல் எங்களால் அதற்கு

அந்தப்


ெசல்லப்பட்டது

ெபாந்துக்குள் தாய்

எனக்கு

நுைழய

{ஜrைத},

உறுதியாகத்

"எலி

முடியாது,"


பருந்தால்




பிள்ைளகேள, நீ ங்கள் பயப்பட அவசியமில்ைல. நான் ெசால்வைதச் ெசய்யுங்கள்," என்றாள். எங்களது நாங்கள் நபரால்

பயத்ைத

அதற்கு

விலக்க


ெசய்யப்பட்ட

அந்தப் பிஞ்சுகள், "ஓ

ெபாய்க்கைத

புத்தி

காrயம்,

தாேய,

ெசால்கிறாய்

என்று

திட்டமிட்ட

ெசயல்

கலங்கியிருக்கும்ேபாது

அந்த

நீ

நபrன்

ஒரு

என்று அrதாகேவ கூறலாம். எங்களால் உனக்கு எந்த ஆதாயமும்

இல்ைல. அேத ேபால நாங்கள் யார் என்பைதயும் நீ அறியமாட்டாய். அப்படியிருக்கும்ேபாது,

நீ

ஏன்

உன்

உயிைரப்

பணயம்

ைவத்து


உனது

எங்கைளப் பாதுகாக்கமுைனயேவண்டும்? நாங்கள் உனக்கு யார்? நீ இளைமயும்

அழகும்

ெகாண்டிருக்கிறாய்.

கணவைர {மந்தபாலைர} அைடய முடியும். நீ உன் கணவrடம் ெசல். நீ

மறுபடியும் நல்ல குழந்ைதகைளப்


நாங்கள் இந்த

ெநருப்பில் புகுவதால், அருள் நிைறந்த உலகங்கைள அைடயவிடு. இருப்பினும், ெநருப்பு எங்கைள உட்ெகாள்ளவில்ைல என்றால், நீ


983



இங்கு

வந்து

{சாரங்கப் பறைவக் குஞ்சுகள்}. ைவசம்பாயணர்

எங்கைள


அைடயலாம்,"

"இப்படித்

தனது


மகன்களால்

ெசால்லப்பட்ட அந்தத் தாய்ப்பறைவ {ஜrைத}, காண்டவ வனத்ைத விட்டு,

ெசன்றது.



ெநருப்பில்லாத

சுடர்கைளக்


அணுகியது.

அந்த

ெநருப்பு நான்கு

தங்கைள

முன்ேனறிய

மந்தபாலர்

இளம்பறைவகள்


பறைவக்குஞ்சுகளில்



பாதுகாப்பான

அக்னி,

அந்தச்

இருந்த



மூத்தவனான

984

தன்னுைடய




ஜrதாr,


இடத்ைத

பிறகு

எrயும்

அந்த



குஞ்சுகளிடம் இருந்து விலகிய அக்னி - ஆதிபர்வம் பகுதி 234 Agni

deviated from the young birds | Adi Parva - Section 234 | Mahabharata In Tamil


சாரங்கப் பறைவக் குஞ்சுகள் அக்னியிடம் ேவண்டுவது; அதில் இைளயவனான துேராணனின்

பாடலில்

விடுவது…

அக்னி

மயங்குவது;

அப்பறைவகைள

எrக்காமல்

ஜrதாr, "ஞானமுள்ள மனிதன் மரணத்ைதக் குறித்த விழிப்புடன் இருப்பான். ேநரத்தில் ஆன்மா,


எந்தத்

அவன்

துயரமும்


சந்திக்கும்ேபாது,

ெகாள்வதில்ைல.

இருப்பதில்ைல.

வலிையயும்



ஆனால்


துயரத்ைதயும்

ெபறுவதில்ைல," என்றான். இரண்டாவது

மரணத்ைதச்

குழம்பிய

மரணத்ைதச்


சாrசிrகன்,

அந்த

"நீ

முக்தி

அைமதியும்

புத்திசாலித்தனமும் ெகாண்டவன். நமது உயிருக்கு அச்சுறுத்தலான சமயம்

வந்திருக்கிறது.

பலrல்

ஒருவேர

ஞானமுள்ளவனாகவும்

வரமுள்ளவனாகவும் ீ வரமுடியும். இது சந்ேதகமில்லாதது," என்றான். மூன்றாவது


காப்பாளன்

என்று

(இைளயவர்கைள)

ஸ்தம்பமித்ரன்,




காப்பதில்

நான்காவதும்

மிக

ேதவன்

ஏழு

தவறினால்,

{அக்னி},


சுடர்

நக்கிக்

வருகிறான்," என்றான்.


விட்டு

985

சேகாதரேன

மூத்தவேன

துேராணன்,

ெகாண்ட

எrந்து,


மூத்த

இைளயவர்களால்

இைளயவனுமான

வாய்கைளயும்

சேகாதரேன

மீ ட்பவன்.

ெசய்ய முடியும்?" என்று ேகட்டான்.

நாவுகைளயும்

"மூத்த

தன்

நமது



என்ன

"ஏழு


எதிர்படும்

வசிப்பிடத்ைத



ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "ஒருவருக்ெகாருவர் இப்படிப் ேபசிக் ெகாண்ட

மந்தபாலrன்

அர்ப்பணிப்புடன் பாடினார்கள்.

கூடிய

ஓ

உைரக்கிேறன் ேகள்." "ஜrதாr,


"ஓ


புகழ்ச்சிப்

பாடைலப்


ெநருப்ேப,

{eulogistic


நீ ேய



hymn

பாடைல

ஆன்மா,

துதி}

நான்


தாவரங்களுக்கு உடலாக இருப்பவன் நீ ேய, ஓ சுக்ரா, உனக்கு நீ ர்

{தண்ண ீர்} காரணம் அதுேபால நீ ருக்கு நீ ேய காரணம்! ஓ ெபரும் சக்தி ெகாண்டவேன, உனது சுடர்கள் சூrயனின் கதிர்கைளப் ேபால தங்கைளப்

ேமலும்


"ஓ

கீ ழுமாக,


பின்புமாக

எல்லா

பக்கங்களிலும் ெபருக்கிக் ெகாள்கின்றன," என்றான். புைகையக்


ெகாண்ட

ேதவேன


சிறகுகள்

{அக்னிேய}, எங்கள் தாைய {ஜrைதைய} காணவில்ைல, நாங்கள் எங்கள்


தந்ைதையயும்

அறிந்ததில்ைல!

முைளக்கவில்ைல.

ஆைகயால், எங்கைளக் எங்கைள,

ஓ


காப்பாற்று!

உனது

சுடர்களாலும்

ஓ


ஓ

அக்னி

காக்க


உருவத்தாலும்,


நீ ேய

யாருமில்ைல.

குழந்ைதகளாக



காப்பாற்று!

நாடுகிேறாம்.



(பிரபஞ்சத்துக்கு)

இருப்பதால்


உனது

ஏழு


ெவப்பத்ைதக்

ெகாடுப்பவன். ஓ தைலவா, உன்ைனத்தவிர ேவறு யாரும் சூrயனின்

கதிர்களுக்கு ெவப்பத்ைதக் ெகாடுக்க முடியாது. சிறுவர்களாகவும் முனிவர்களாகவும்



காப்பாற்று.

ஓ

ஹவ்யவாஹனா {Havyavaha} (ேவள்வி ெநய்ையச் சுமப்பவேன), ேவறு வழியில் ெசன்று திருப்தி அைடவாயாக," என்றான். ஸ்தம்பமித்ரன்,

"ஓ


நீ ேய

அைனத்தும்!

இந்த

முழுப்

நீ ேய

தாங்கி

பிரபஞ்சமும் உன்னால் பைடக்கப்பட்டேத! அைனத்து உயிர்கைளயும் நீ ேய

தாங்கி

நிற்கிறாய்!


நிற்கிறாய்!

ேவள்வி

ேவள்வி

ஒருவனாகவும்

(விைளவுகளாகவும்)


முழு

ெநய்ையச் ெநய்யும்

பிரபஞ்சத்ைதயும்


நீ ேய!

ெசல்பவன்


(காரணகர்த்தாவாகவும்),

அறிந்துள்ளனர்!

986

நீ ேய!

மூன்று

அந்த

உன்ைன

பலராகவும்



பைடத்த நீ ேய, அவற்ைற ேநரம் வரும்ேபாது உன்ைனப் ெபருக்கிக் ெகாண்டு

அழிக்கிறாய்.

நீ ேய

உற்பத்திக்கு

காரணம்,

பிரபஞ்சத்தில் கைரந்திருக்கும் சாறு!" என்றான். துேராணன்,

"ஓ


தைலவேன,


நீ ேய


உடல்களில் தங்கி, உயிrனங்கள் உண்ணும் உணைவ நீ ேய ெசrக்க ைவக்கிறாய்.


நிைலத்திருக்கின்றன.

ஓ

ெவளிவந்தன.

சூrயனாக

நீ ேய


சுக்ரா,

உன்னுள்ேளேய

உனது வாயிலிருந்து ேவதங்கள் இருந்து



உலகம் விைளவிக்கும் அைனத்து நீ ர் ஆதாரங்கைளயும் குடித்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய். ெகாடுக்கிறாய். ைவக்கிறாய்.

அடர்த்தியான உன்னிடம்

சமுத்திரமும்


குடித்து,

மைழயாய்

ஓ

சுக்ரா,

வந்து


இைலகள்


அைத

குளங்களும்,

அருளப்பட்டது!

ஓ



ெகாண்ட

மைழயாக

இந்தச்

ெகாடிகளும் கதிர்கள்

வளர

ெசடிகளும்

உண்டாகின.

தடாகங்களும்,

கடும்

நீ ேய

ெபரும்


எங்களது இந்த உடல் வருணைன {நீ ர்க்கடவுள்} நம்பி இருக்கிறது.

எங்களால் உனது ெவப்பத்ைதத் தாங்க முடியவில்ைல. ஆைகயால், எங்களுக்கு

அதிர்ஷ்டகரமான

காப்பாளனாக

இரு!

எங்கைள

அழித்துவிடாேத! ஓ தாமிர நிறம் ெகாண்ட கண்கைள உைடயவேன, சிவந்த

கழுத்து

நிறத்தால்


குறிப்பவேன,

தனது



பாைதையக் இருக்கும்


வட்ைட ீ

சமுத்திரம் காப்பது ேபால, நீ ேவறு திைசக்குத் திரும்பி எங்கைள காப்பாற்று!" என்றான். ைவசம்பாயணர் துேராணனால் ேகட்டதில்



"பிரம்மத்ைத

ேகட்டக்ெகாள்ளப்பட்ட

{புகழப்பட்டதில்}



உச்சrக்கும்

அக்னி,


தான் தான்

மந்தபாலருக்கு அளித்த உறுதிையயும் நிைனவு கூர்ந்து அவனிடம்,

"ஓ துேராணேர! நீ ர் முனிவர். நீ ர் ெசான்னது அைனத்தும் பிரம்மம் (ேவத

உண்ைம).

நான்

அஞ்சாதீர்!




உங்கைள


இன்பமைடய நான்

ைவப்ேபன்.

இக்கானகத்ைத

உட்ெகாள்ளும் ேபாது, தனது மகன்கைளக் காக்க ேவண்டும் என்று அவர்



ேபசிய

ேபச்சுகளும், உமது ேபச்சும் எனக்கு நிைற ெசய்தன. நான் என்ன ெசய்ய ேவண்டும் என்று ெசால்லும். ஓ பிராமணர்களில் சிறந்தவேர,


987


நான் உமது பாடலால் மிகுந்த திருப்தி அைடந்ேதன். ஓ பிராமணேர, நீ ர் அருளப்பட்டிரும்!" என்றான் {அக்னி}. துேராணன்,

"ஓ

சுக்ரா,

இந்தப்

பூைனகள்



ெதால்ைல ெகாடுக்கின்றன. ஓ ஹுதாசனா; அவர்கைள, அவர்களின் நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்களுடன் உட்ெகாள்," என்றான். ைவசம்பாயணர்


"பிறகு

அக்னி

அந்தச்

சாரங்கப்

பறைவகளிடம் அவர்களுக்கு என்ன ேவண்டும் என்று ேகட்டு, தனது ேநாக்கத்ைதச் பலத்தால்





அந்தக்

ேமலும், காண்ட

988

ஓ


வனத்ைத

ேமலும்

அவன்

எrக்க


மைனவி மக்கைள அைடந்தார் மந்தபாலர் - ஆதிபர்வம் பகுதி 235

Mandapala went to his wife and children | Adi Parva - Section 235 | Mahabharata In Tamil

தனது





வருந்துவது;

லபிைத

ெபாறாைமயால் அவைர ஒதுக்கிப் ேபசுவது; ெநருப்பு அடங்கியதும் ஜrைத

தனது பிள்ைளகைளக் காண விைரந்தது; பிள்ைளகள் பத்திரமாக இருப்பது; அேத ேநரத்தில் மந்தபாலரும் அங்ேக வருவது



"ஓ

குருகுலத்ைதச்

ேசர்ந்தவேன

{ஜனேமஜயா}, முனிவர் மந்தபாலர், தான் ெகாடுங்கதிர்கள் ெகாண்ட ேதவனிடம் குறித்து

{அக்னியிடம்}

எண்ணி


ேபசிவிட்டாலும், பதட்டப்பட்டார்.

தனது



அவர்

மனேம அைமதியில் நிைலக்கவில்ைல. தனது மகன்கைளக் குறித்த துயருற்று, (தனது இரண்டாவது மைனவியான) லபிைதயிடம், "ஓ

லபிதா, எனது பிள்ைளகளுக்கு நகரும் சக்தி கிைடயாது. அவர்கள் எப்படி

இருக்கிறார்கேளா?

காற்று

கடுைமயாக

வசி, ீ


பலமாக வளரும்ேபாது, எனது பிள்ைளகளால் தங்கைளக் காத்துக் ெகாள்ள முடியாேத. அவர்களது தாயால் {ஜrைதயால்} அவர்கைள

எப்படிக் காப்பாற்றி மீ ட்க முடியும்? அந்த அப்பாவிப் ெபண், தன்னால் தனது சந்ததிையக் காக்க முடியவில்ைல என்று அறியவரும் ேபாது, துக்கம்

தாளமாட்டாேள.

ஸ்தம்பமித்ரன்,

இருக்கிறார்கேளா?


எனது



துேராணன்


ஜrதாr,



தாய்

{ஜrைத}

இருக்கிறாேளா?", என்று துயரத்துடன் ேபசினார் {மந்தபாலர்}.

எப்படி

எப்படி

ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, அப்படிச் ெசால்லி அழுது ெகாண்டிருந்த முனிவர்

மந்தபாலrடம்,

சக்காளத்தியின்

ேமல்

இருந்த

ெபாறாைமயால் லபிைத, "உமது பிள்ைளகள் அைனவரும் ெபரும் சக்தியும் வரமும் ீ ெகாண்ட முனிவர்கள் என்று நீ ர் எனக்கு உறுதி முழு மஹாபாரதம்

989


அளித்திருக்கிறீர்கள். வருந்தாதீர்.







ெநருப்பிடமிருந்து

சார்பாக

என்

நீ ர்

அச்சமில்ைல.

முன்னிைலயில்தாேன

ேபசின ீர்கள்? அந்தச் சிறப்பு மிகுந்த ேதவன் அவர்கைளக் காப்பதாகச் ெசான்னாரல்லவா? அக்னி

தனது

ேபச்ைச

கவைலயும்

நிைனக்கிேறன்} இல்ைல.


ெபாய்த்துக்ெகாள்ள

இல்ைல,

நண்பர்களின்

நன்ைம

எனது

பிரதிநிதிகளில்


உமது

பைகயாளிைய

கவைலெகாள்வதால்

தான்

ஒருவனான


உமக்கு

{பிள்ைளகள்

இதயம்

(ஜrைதைய)

தடுமாறுகிறீர்!

என்று

நிைனக்கவும்


என்

மீ து

நீ ர்

நீ ர்

ைவத்திருக்கும் அன்பு, முதலில் நீ ர் அவளிடம் ைவத்ததற்கு சமமாக இல்ைல

என்பது

சிதறவிடும்


ஒருவன்,

தனது

அதில்

ஒரு

கவனத்ைத கட்சி

இரு

கட்சிகளிடம்

துன்பத்ைத


அனுபவிப்பைதக் காண்பான்; ஆனால் அவன் தனது இதயத்துக்கு

அருேக இருக்கும் கட்சிைய அவமதிக்கக் கூடாது. நீ ர் யாருக்காக வருத்தப்படுகிறீேரா,

அந்த

ஜrைதயிடேம

ெசல்லும்!


ெபாருத்தவைர, உம்ைமப் ேபான்ற தீய மனிதனுடன் ெநருக்கமாக

இருந்ததற்குப் பலனாக இனிேமல் தனிைமயில் உலவி வருேவன்," என்றாள் {லபிைத}. இந்த


எண்ணம்

ேகட்ட



நான்

"நீ

உலகில்


ேபால

திrயவில்ைல.

பிள்ைளப்ேபறுக்காகேவ நான் இங்ேக இருக்கிேறன். அப்படி நான் ெபற்ற பிள்ைளகேள கூட ஆபத்தில் இருக்கின்றனர். தான் ெபறப் ேபாகும்

மனிதன்

ஒன்றிற்காக,

தீயவனாவான்.

அவமானப்படுத்தும் ேவண்டும்).

தன்னிடம் இந்த

ேதர்ந்ெதடுக்கிறாேயா

அைதச்


நான்


உலகம்

(ஆைகயால்,


உள்ள

அவைனப்

ெபாறுத்தவைர

ெசய்து

ெகாள்.

ைகவிடும்

புறக்கணித்து ெசல்ல

நீ

எைதத்


நக்கிச்

ெசல்லும் இந்தச் சுடர்விட்ெடrயும் ெநருப்பு, துயர் ெகாண்ட எனது இதயத்தின்

ேவதைனைய

அதிகrக்கிறது.

அப்படி

ேவதைன

அதிகrப்பதால், தீய நிதித்தங்கள் எழுகின்றன," என்றார் {மந்தபாலர்}.

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அேத ேவைளயில், அந்தச் சாரங்கப் பறைவகள்

வசித்த

பிள்ைளகளிடம்


அதிக



பிைணப்புள்ள

990

அடங்கியது.

ஜrைத,


தனது

எப்படி


இருக்கிறார்கள் என்பைதக் காண துயரத்துடன் விைரவாக வந்தாள்.

அவர்கள் அைனவரும் ெநருப்பிலிருந்து தப்பிப் பிைழத்து நலமுடன்

இருப்பைதக் கண்டாள். அந்தக் குஞ்சுகள் பாதுகாப்பாக இருந்தாலும் தங்கள்

தாையத்

அவள்

{ஜrைத},



உயிேராடு

கதறி

அழத்

கண்டதால்

அழுது

ெதாடங்கின.

ஆனந்தக்

அவளும்



தனது

விட்டாள்.


ஒவ்ெவாருவைரயும் ஆரத்தழுவினாள். சrயாக அேத ேநரத்தில், ஓ பாரதா {ஜனேமஜயா}, மந்தபால முனிவர் அங்ேக வந்தார். ஆனால், அவைரக்

கண்டு


அவரது


அந்த

ஒவ்ெவாருவrடமும்


ஒருவர்

பின்


மகிழவில்ைல.


ஒருவராகப்



பிறகு

ஜrைதயிடமும் ேபசினார். திரும்பத் திரும்பப் ேபசினார். ஆனால், ஒரு

மகேனா

அல்லது

ஜrைதேயா

அவrடம்

நல்லதாகேவா

அல்லதாகேவா பதிலுக்குப் ேபசவில்ைல. பிறகு



"இவர்களில்

அடுத்தவன்?

யார்

யார்

உனது

மூத்த

மூன்றாமவன்?

யார்

மகன்?

யார்

எல்ேலாrனும்

இைளயவன்? நான் துயரத்துடன் ேபசிக்ெகாண்டிருக்கிேறன். நீ ஏன் எனக்கு

ெசன்றது

பதில்

ெசால்ல

உண்ைமதான்,

மறுக்கிறாய்?

ஆனால்,

நான்

மகிழ்ச்சியாக இல்ைல," என்றார். பிறகு

ஜrைத,

லபிைதயிடம் முன்பு

நீ ர்

இைளயவனிடமும்

இனிய

புன்னைகயும்,

ெசல்லும்.


என்ைன

ெசன்றீர்!"

"ெபண்கைளப்

ெபாறுத்தவைர,

காதலிையேயா

விட


சr

உன்ைன

இருந்த

"மூத்தவனிடமும்,

மூன்றாமவனிடமும், இருக்கிறது?

நான்

தங்கள்

ேவறு


நான்

அடுத்தவனிடமும்,

உமக்கு


என்ன



அதற்கு

சக்களத்திையேயா,


சr

ேவைல

ெகாண்டவளான

ஒன்றுமில்லாமல்


விட்டுச்


இரகசிய

ெதாைலக்க ேவறு

இந்த

காரணம்

ேதைவயில்ைல. இந்த இரண்ைடத் தவிர ேவறு எதுவும், ெநருப்ைபப் ேபான்று

எrயும்

ேவதைனையயும் உயிrலும்

பைகையக்

உருவாக்காது.


ெகாள்ள

நன்கு

ைவக்காது.

அருளப்பட்ட,

அருந்ததியும்,

தனது

ெபரும்



நன்ைமயில் அர்ப்பணிப்புடன் இருந்த சிறப்பு மிகுந்த வசிஷ்டrடம் ெபாறாைமயுடன் நடந்து ெகாண்டாள். ேமலும் அருந்ததி எழுவrல்


991


ஒருவரான

அந்த


நட்த்திரமாக,

ெநருப்புடன்


{வசிஷ்டைர}

அவமதித்தாள். அந்த அவமதிக்கும் சிந்தைனயாேலேய அவள் சிறிய ெசய்யாத


சகுனங்களாக, மைறந்தும்

பிள்ைளகளுக்காகேவ மைனவிக்கு குற்றம்

புைக

சில

கலந்தது


இருக்கிறாள்.


நான்


குற்றமிைழக்கவில்ைலேயா

இைழக்கவில்ைல.

ேபால,


அப்படி


ெதrந்தும்,

உன்ைன எப்படி

நானும்


சில

உனது தனது

உனக்கு


அருந்ததி வசிஷ்டrடம் நடந்து ெகாண்டைதப் ேபால நீ என்னிடம் நடந்து

ெகாள்கிறாய்.

மைனவிகளாகேவ தாயாகிவிட்டால்,



தனது

ெபண்கைள

நம்பக்கூடாது.

கணவனுக்குச்

கருதுவதில்ைல," என்றார் {மந்தபாலர்}.


ேசைவ

தங்கள்


ெசய்ய

ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "அதன்பிறகு, அவரது {மந்தபாலரது}

பிள்ைளகள் அைனவரும் வந்து அவைர வழிபட்டனர். பிறகு அவர் அவர்களிடம்

அன்புடன்

உறுதிகைளயும் ெகாடுத்தார்."


ேபசி,

992




வன எrப்பு முடிவுக்கு வந்தது - ஆதிபர்வம் பகுதி 236 Forest conflagration extinguished | Adi Parva - Section 236 | Mahabharata In Tamil



தன்

பிள்ைளகளிடம்



உைரயாடி


ஜrைதையயும்

அைழத்துக் ெகாண்டு ேவறு நாட்டிற்குச் ெசன்றது; அர்ஜுனன் இந்திரனிடம் ேகட்டது;


அதற்கு

கால

நிர்ணயம்

ெசய்தது; கிருஷ்ணன் அர்ஜுனனின் நிைலத்த நட்ைப இந்திரனிடம் வரமாகக் ேகட்டது;



மயன்

நதிக்கைரயில் வந்து அமர்ந்தது.

ைவசம்பாயணர் பிள்ைளகளிடம், ேபசிேனன்.

விருப்பத்ைத அந்த


"உங்கள்

அந்த

"பிறகு

பாதுகாப்புக்காக


நிைறேவற்றுவதாக

வார்த்ைதயாலும்,

ஆகிய




உறுதி

உங்கள்


நான்

தாயின்


{அக்னி}

அளித்தான்.

தனது

எனது


{ஜrைதயின்}

அறத்தன்ைமயாலும், நீ ங்கேள ெபற்றிருக்கும் ெபரும் சக்தியாலும் தான்

நான்

முன்னேம



எனது

மக்கேள

{மகன்கேள}, என்ைனக்குறித்து உங்கள் இதயங்களில் மனக்கசப்ைப

நிைலக்க ைவக்காதீர். நீ ங்கள் அைனவரும் ேவதங்கைள அறிந்த முனிவர்கள்.

அக்னி

கூட

உங்கள்



ைவத்திருக்கிறான்," என்றார்.


993




"தனது



உறிதிகைளக் ெகாடுத்த அந்தப் பிராமணர் மந்தபாலர் தன்னுடன்

தனது மைனவிையயும் {ஜrைதையயும்} மகன்கைளயும் {சாரங்கப் பறைவகைளயும்}



அகன்று, ேவறு நாட்டிற்குச் ெசன்றுவிட்டார்.

அந்த

இடத்ைத

விட்டு

"இப்படிேய அந்த ெகாடும் கதிர்கள் ெகாண்ட பிரகாசமான ேதவன் {அக்னி},






ஆகிேயாrன் துைணயுடன் உலக நன்ைமக்காக காண்டவ வனத்ைத

எrத்தான். ெகாழுப்பு மற்றும் எலும்பினுள் இருக்கும் மஜ்ைஜயின் ஆறுகைளக்

குடித்த

அக்னி

ெபrதும்

அர்ஜுனனுக்கு ெவளிக்காட்டினான்.



தன்ைன

பிறகு மருதர்களால் சூழப்பட்ட புரந்தரன் {இந்திரன்}, வானில் இருந்து கீ ேழ

இறங்கி

ேகசவனிடமும்

வந்து

பார்த்தனிடமும்

{கிருஷ்ணனிடமும்},

{அர்ஜுனனிடமும்},

"ேதவர்களாலும்

கூடாத

காrயத்ைதச் சாதித்துவிட்டீர்கள். மனிதர்களால் அைடய முடியாத வரத்ைத நீ ங்கள் ஒவ்ெவாருவரும் ேகட்கலாம். நான் உங்களிடம் மிகுந்த திருப்தி அைடந்துள்ேளன்," என்றான் {இந்திரன்}. ைவசம்பாயணர் ெதாடர்ந்தார், "பார்த்தன் {அர்ஜுனன்}, இந்திரனின் அைனத்து

பிரகாசமுள்ள ேநரத்ைத

ஆயுதங்கைளயும் சக்ரன்


நிச்சயத்துக்





இதனால்

அவற்ைறக் "சிறப்பு




ெபரும்

ஒரு

மாதவன்


ஓ

பாண்டுவின் மகேன {அர்ஜுனேன}, அப்ேபாது நான் எனது அைனத்து ஆயுதங்கைளயும்



ஓ

குரு


இளவரசேன {அர்ஜுனேன}, அந்த ேநரம் வரும்ேபாது நான் அைத அறிேவன். உனது ஆன்ம தவங்களுக்காக {உனது தவங்கள் முடிந்த பிறகு},

நான்

ஆயுதங்கைளயும் ஆயுதங்கைளயும்

உனக்கு

எனது

{அக்ேனயா

{வாயு


ெநருப்பாலான

அஸ்திரங்கைளயும்},

அஸ்திரங்கைளயும்}

வயவ்யா


நீ

அைனத்ைதயும் என்னிடம் இருந்து ெபற்றுக் ெகாள்வாய்", என்றான் {இந்திரன்}.


994


பிறகு


நிைலத்ததாக தைலவன் வரத்ைத


இருக்க



என்று


அருளினான்.

வரங்கைளக்

அர்ஜுனனுடனான






மருதர்களின்

தனது

நட்பு


விரும்பிக்

ேகட்ட


தைலவன்

இந்த


ஹூதாசனனுடனும் (ேவள்வி ெநய்ைய உணவாகக் ெகாண்டவன்) {Hutasana-அக்னியுடனும்}

ேபசிய

பிறகு,

அக்கானகத்ைதயும்,




அைழத்துக் ெகாண்டு விண்ணுலகம் ெசன்றான். பதிைனந்து நாட்கள் மிருகங்கள்,


ஆகியவற்ைறயும் எrத்த அக்னி மிகவும் திருப்தி ெகாண்டு, ேமலும் எrவைத

நிறுத்திக்


{இைறச்சிைய}

உண்டு,

அர்ஜுனனிடம்,

"மனிதர்களில்

மிகத்

திருப்தி ேதர்வு

திருப்தியைடந்து அைடந்ேதன்.


தானவன்

இரு

இடத்திற்கு,


மயனும்

அச்யுதன்


தகுதிவாய்ந்தவர்களாக அக்னியால்

ெகாழுப்பு

அளவுக்கதிகமான



எனது


ெசால்லப்பட்ட Maya}


{Achyuta-கிருஷ்ணன்}

ீ இருப்பர்கள் ,"

{Danava

இரத்தத்ைதக்

சைதைய


கட்டைளயால், ெசல்வதற்கு




--அம்


மூவரும்--

நான்




வாசுேதவனும்,

ெகாஞ்ச

ேநரம்

உலவிவிட்டு, கைடசியாக நதியின் கைரயில் வந்து மகிழ்ச்சியுடன் அமர்ந்தார்கள்”.{என்றார் ைவசம்பாயணார்}

************ ஆதிபர்வம் முற்றும் ************


995


வந்த வழிையத் திரும்பிப் பார்க்கிேறன்! சுவடுகைளத் ேதடி! கடந்து வந்த பாைதயின் சுவடுகைளத் ேதடிப் பார்க்க ேவண்டும் என்ற ஆவலில் எழுத அமர்ந்திருக்கிேறன். இது நீ ண்ட நாளாக நான் ெசய்ய நிைனத்தது.

வாசகர்களுடன்

ஒரு

உைரயாடல்

ெசய்து,

தன்னிைல

விளக்கம் அளிக்க ேவண்டும் என்று பல நாள் நிைனத்திருக்கிேறன். சr ஆதிபர்வம்

முடியட்டும்.

மனதில்


வாசகர்களுக்குத்

ெதrவிக்கலாம் என்று இருந்ேதன். இேதா ஆதிபர்வம் முடிந்துவிட்டது.... எப்படி இந்த மஹாபாரத ெமாழியாக்கம் ெதாடங்கியது? நிைனவுகைளச் சுழற்றிப் பார்க்கிேறன்... 2012ம்

வருடம்

நவம்பர்

மாதத்தில்

எனது

பைழய

வைலப்பூவில்

பதிவுகள் எழுதிக் ெகாண்டிருந்ேதன். அங்ேக, பதிவுகேளாடு பதிவாக, கிசாr ேமாகன் கங்குலி அவர்களின் ஆங்கில மஹாபாரதத்தின் தமிழ் ெமாழிெபயர்ப்ைபயும்

பதிவிட


ேவறு

பதிவு

எழுதமுடியாத தருணத்தில் மட்டும் மஹாபாரதப் ெமாழியாக்கப் பதிவு எழுதுவது என்ற தீர்மானத்துடன் அைத எழுதிக் ெகாண்டிருந்ேதன். 2012 டிசம்பர்

மாத

முடிவு

ெபயர்த்திருந்ேதன்.

வைர

எனது

ெவறும்

மற்ற

4


பதிவுகளுக்கு



ெமாழி பார்ைவ

அந்த மஹாபாரதப் பதிவுகளுக்குக் கிைடக்கவில்ைல.

இருண்ட பாைதயில் ெவளிச்சம் காட்டியவர் ஒரு

நாள்

எனது


நண்பர்

திரு.ெஜயேவலன்

ெதாைலேபசியில்



என்ைன


ெமாழிெபயர்க்கிறீர்களா?" என்று ஆர்வத்துடன் ேகட்டார்.

திரு.ெஜயேவலன் அவர்களின் தமிழில்

மகாபாரதம்


"ஆமாம்"

என்ேறன்.

"எந்த

மஹாபாரதம்,

எந்த

மூலத்திலிருந்து

எடுக்கிறீர்கள்"


"வடெமாழியில்

இருந்தா நான்,

ஆங்கில

ெமாழிெபயர்க்கிேறன்,"

நான்

எடுக்கிறீர்கள்?"

"இல்ைல

கிசாr

ெமாழிெபயர்ப்ைபத் என்று


ேமாகன் தான்

ேகட்டார். கங்குலி தமிழில்

"ஏற்கனேவ

எழுதியிருக்கிறார்கேள,

996



பலேபர் ஏன்


எழுதுகிறீர்கள்?"

என்று

இல்ைல," என்ேறன். அவர்கள்

முழு

ெதrயாது}.


{அப்ேபாது

நான்

எனக்கு

மஹாபாரதத்ைதயும்

"அப்படியா!"

என்று

"முழு



திரு.ம.வ.ராமானுஜாசாrயார் ீ தமிழில்

நம்பாதவாறு

ெவளியிட்டிருப்பது ேகட்டுவிட்டு,

மற்ற

நலன்கைள விசாrத்துவிட்டு ெதாைலேபசி இைணப்ைபத் துண்டித்தார். ேமலும்

இரண்டு

இட்ேடன். "நீ ங்கள்

வாரங்களில்,


அேத

நண்பர்

ேமற்ெகாண்டிருப்பது

ெசய்யுங்கள் ெசான்ன

விட்டுவிடாதீர்கள்."

பிறகு,

அந்த

இரண்டு

மகாபாரதப்

பதிவுகைள



மிகப்

ெபரும்

பணி.

என்று

ஊக்கம்


வாரத்திேலேய

ேமலும்


இரு

அவர்


இட்ேடன்.

மஹாபாரதத்துக்ெகன்று தனி வைலப்பூ நமது

நண்பர்

{திரு.ெஜயேவலன்}


பல

கருத்துகள்


ெகாண்ட


பதிவுகளுடன்

உங்கள் ேசர்த்து

மஹாபாரதப் பதிவுகைள இடுவதால், படிப்பதற்கும் சிரமமாக இருக்கும். ஆைகயால்,

மகாபாரதத்திற்ெகன்று

தனி

வைலப்பூ

ஒன்ைற

நிறுவுங்கள்," என்று ேகட்டுக் ெகாண்டார். எனக்கு அவர் ெசான்னது சrதான் என்று பட்டது. ஆகேவ, புது வைலப்பூ ஒன்ைற நிறுவிேனன். புதிய வைலப்பூவுக்காக தனி ெடாைமன் {Domain} வாங்கலாமா என்றால், அதற்ெகன்று

தனியாக

www.arasan.infoவின்

ெசலவு சப்

ெசய்ய

ேவண்டுேம

ெடாைமனாக முகவrைய

http://mahabharatham.arasan.infoஎன்ற

என்ெறண்ணி, {Sub-Domain}ஆக

உண்டாக்கி,

புதிய

மஹாபாரத பிளாகருடன் அைத ேமப் ெசய்ேதன். பிறகு பல காலம் கழித்து, அதற்ெகன்று தனி முகவr வாங்கலாம் என்று நிைனத்த ேபாது {சமீ பத்தில்தான்}, 'அைனத்து லிங்குகைளயும் மாற்ற ேவண்டியிருக்கும், அது ெபrய பணி அதனால் ேவண்டாம்' என்று முடிவு ெசய்து அைத விட்டுவிட்ேடன்.

படங்கள் இைணக்க ேவண்டும் தனி வைலப்பூ ஆரம்பித்த உடன் வாரத்திற்கு 3 பதிவுகளாக இடுவது என்று

முடிவு

ெசய்து

ேவைல

ெசய்ய


இந்தப்

புதிய

வைலப்பூவில் ெமாழிெபயர்ப்புடன் ேசர்ந்து அந்தப் பதிவு சம்பந்தமான படங்களும்

இருக்க

விரும்பினார். முழு மஹாபாரதம்



என்று

காப்புrைம

997

திரு.ெஜயேவலன் குறித்த


விவாதங்கள்


எங்களுக்குள் நல்ல

வந்தன.

நாம்

ேநாக்கத்திற்காகேவ


வியாபாரம்

ெசய்கிேறாம்.

ெசய்யவில்ைல.

யாrடமாவது

வைரயச்

ெசான்னால் அதற்கு தனியாக ெசலவாகும். அது நம்மால் முடியாது. ஆைகயால் முடிந்த வைர கூகுளில் ேதடி எடுத்த படங்கைள இடுவது என்றும்,

வைலப்பூவின்

கீ ேழ,

படத்தின்

உrைமயாளர்

மறுப்பு

ெதrவித்தால் படங்கள் அகற்றப்படும் என்ற அறிவிப்ைபயும் ெவளியிட முடிவு ெசய்ேதாம். ஆேலாசைன

முடிவின்

படிேய

ெசய்யவும்


ேதடும்ேபாதுதான் ெதrந்தது அதுகூட எவ்வளவு கடினம் என்று. பல பதிவுகளுக்கு ெவவ்ேவறு

படங்கேள படங்கைள

கிைடக்கவில்ைல.சில


ஒன்றாக


இைணத்தும்,

வண்ணம்

மாற்றியும் பதிவுகளில் இட்ேடன். பிறகு அற்புதமான இரு தளங்கள் கிைடத்தன.

ஒன்று

www.ancientvoice.wikidot.com. ெபன்சில்

ஓவிங்கள்

www.backtogodhead.in

முதல் பல

மற்ெறான்று

வைலத்தளத்தில் நமது

கிைடத்தன.

கருப்பு முழு

ெவள்ைள மஹாபாரத

பதிவுகளில், பல பதிவுகளுக்கு அதிலிருந்து படங்கைள எடுத்து, அைத வண்ணமாக

மாற்றி


அப்பதிவுகளில்

வைலத்தளத்தில்

இைணத்துக்



சம்பந்தமாக

வைரபடங்கைளத் {Mapகைளத்} தயார் ெசய்து ைவத்திருந்தார்கள். அைத பதிவிறக்கி

எனக்கு

மின்னஞ்சலில்


ைவத்தார்

திரு.ெஜயேவலன் அவர்கள். இப்படிப்பட்ட Mapகள் நமது பதிவுகளுக்கு அவசியம்

ேதைவ

ெகாண்ேடன். ஆைகயால்,


ஆனால் அதன்


அந்த

ேமேலேய

நான்

அைத

Mapகள்

ஆங்கிலத்தில்


தட்டச்சு

ஏற்றுக் இருந்தது.

ெசய்து

மாற்றி

அைமத்து தமிழில் உருவாக்கப்பட்ட வைரபடங்கைள எனது பதிவுகளில் இைணத்துக் ெகாண்ேடன். பிறகு

இந்த


அனுப்பலாம்

என்று


ஆனால்

கீ ேழேய

ேகாrக்ைக ஒரு

படம்

வாசகர்கள்

ைவத்ேதன். கூட

படம் அது


வைரந்து இப்ேபாதும் யாராவது

ெபன்சிலில் கிறுக்கலாகத் தீட்டிக் ெகாடுத்திருந்தால் கூட நான் அைத வண்ணமாக

மாற்றிேயா

பயன்படுத்தியிருப்ேபன்.

அல்லது

ஆனால்

அந்த

அப்படிேயேவா வாய்ப்பு


கிைடக்கவில்ைல. முழு மஹாபாரதம்

998


பின்னூட்டங்கள் வர ஆரம்பித்தன பிப்ரவr மாத வாக்கில், பதிவுகளில் நிைறய எழுத்துப் பிைழகளும், ெபாருள்



வராத


குைறகளும்




ெதrயப்படுத்தினார்.

நான்

அவர்

ெசான்னைதெயல்லாம் ஒவ்ெவான்றாகத் திருத்த ஆரம்பித்ேதன். அதன் பிறகு

ஒரு

நானும்

நாைளக்கு

ஒரு


கருத்துகைளப்

பகிர்ந்து

பதிவிடுவது

என்று


ெகாள்ேவாம்.

ஆனது.

அதனால்



அன்றன்ைறய


அன்றன்ேற அவர் சுட்டிக்காட்டுவார், நானும் திருத்திவிடுேவன். பிறகு திருத்துவது


முடியவில்ைல}. கடவுச்



{ேவைல


திரு.ெஜயேவலனிடம்

ெசய்ய

எனது

தளத்தின்

ெசாற்கைளக் ெகாடுத்து நீ ங்கேள திருத்தி விடுங்கள் என்று

ெசால்லிவிட்ேடன். அவரும் இதுநாள் வைர ஒவ்ெவாரு பிைழயாகப் பார்த்துப் பார்த்துத் திருத்தி வருகிறார். பதிவுகள் குறித்த பின்னூட்டங்கள் ஒன்ேறா இரண்ேடாதான் அதுவைர வந்திருந்தன.

அப்படி


திரு.இர.கருணாகரன் அவர்களும்

ஆவர்.

பின்னூட்டம்

அவர்களும், அவர்கள்

ெகாடுத்தவர்கள்

திருமதி.இராஜராேஜஸ்வr




வரேவற்புத் ெதrவித்திருந்தனர். அதன்பின்பு ஒருவர் பின் ஒருவராக வந்து வாழ்த்தும் பாராட்டும் ெதrவித்தனர். எப்படியும் ஒரு பதிவுக்கு குைறந்தது

பத்து

பதிவுகளுக்குக் படிப்பதில்

பின்னூட்டம்

கீ ேழேய

ேசார்வு

என

பின்னூட்டங்கள்

ஏற்படுகிறது

வளர்ந்தது.

மஹாபாரதப்

இருப்பதால்


என்று

எதிர்விைன

வந்ததால்

பின்னூட்டம் பகுதிைய நிறுத்திவிட்ேடன். எழுத்தாளர் திரு.ெஜயேமாகன் அவர்களும்

தனது

மதிப்புைரயில்

பின்னூட்டப்

ெசால்லிேய ேகட்டிருந்தார். அதற்கு

பதிலாக


நீ க்கச்

விவாத ேமைட என்ற

புதிய பகுதிைய அறிமுகம் ெசய்திருக்கிேறன். அதற்கும் பதிவுகளுக்கும் எந்த

சம்பந்தமும்

இல்லாததால்

பதிவுகைளப்

படிப்பதில்

ேசார்வு


ஆங்கில ெமாழிெபயர்ைபக் காட்டும் சுட்டி பிறகு ஒரு நாள், ஒரு வாசகர் நண்பர் ெமாழிெபயர்ப்பில் ஒரு சந்ேதகம் ேகட்டார்.

ேமலும்,

மூலத்தில்

உள்ள

எண்களுக்கும்,

நமது

ெமாழிெபயர்ப்பில் உள்ள எண்களுக்கும் வித்தியாசம் இருப்பதாகவும் சுட்டிக்

காட்டினார்.


பரவாயில்ைல

999

ஆங்கிலத்தில்

அவராகத்

ேதடிப்



நமக்குச்

சுட்டிக்

காட்டுகிறாேர,

அதுேவ

நமது

பதிவின்

அடியிேலேய ஆங்கில மூலத்திற்கு ஒரு சுட்டிையக் ெகாடுத்தால் என்ன என்று

ேதான்றிற்று.


80


வைர

ெமாழி

ெபயர்த்திருந்ேதன். இருந்தாலும், அைனத்து பதிவிற்கு அடியிேலேயயும். அந்தப் பதிவின் ஆங்கில மூலத்திற்கு ெசல்வதற்கான சுட்டி, அந்தக் குறிப்பிட்ட பதிவுக்கு முந்ைதய பதிவிற்கு ெசல்வதற்கான சுட்டி, அந்தப் பதிவுக்கு

பிந்ைதய

பதிவுக்கு

ெசல்வதற்கான

சுட்டி

என

மூன்று

பட்டன்கைள ஒவ்ெவாரு பதிவின் அடியிேலயும் நிறுவிேனன். அதன் பிறகு

எழுதிய

முன்ேனற்பாடாகேவ

பதிவுகளுக்ெகல்லாம்

அந்த

பட்டன்கள் இருக்குமாறு பார்த்துக் ெகாண்ேடன்.

பிடிஎப் ேகாப்புகள் இலவசமாக 20.3.2013ல்




பகுதிகள் 51முதல்

01முதல்

100

61

வைரயும்,

வைரயும், 19.7.2013ல்

2.6.2013ல் ஆதிபர்வம்

பகுதிகள் 101 முதல் 150வைரயும், 25.7.2013ல் ஆதிபர்வம் பகுதிகள் 001 முதல்

150வைரயும்

வைலப்பூவிேலேய

பிடிஎப்

(PDF)

ெவளியிட்ேடன்.

ேகாப்புகளாகேவ

நல்ல

வரேவற்பு

நமது


பல

பதிவிறக்கங்கைளயும் கண்டது. 150க்கு ேமல் இன்னும் பிடிஎப் ேகாப்பு தயாrக்கவில்ைல. ஆதிபர்வம் பகுதி

01

முதல்

திருத்தங்கைளச் ேசர்ந்து}

236

வைர

கைடசி

ெசய்திருக்கிேறாம்

இன்று

ேநரடியாகப்


வைர

{திரு.ெஜயேவலனும்,

ஆன்ைலனிேலேய

திருத்தியிருக்கிேறாம்.

நாளான

இனி


பல

நானும்

பதிவுகைளேய ேகாப்பு

இடுவதாக

இருந்தால், கைடசியாக திருத்தப்பட்ட பதிப்புகைள எல்லாம் ஒன்றாகத் திரட்டித்தான்


மிகப்ெபrயதாக படங்களின்றி

ஆக்க



ேவண்டும். ஒரு

ேவறு

அைதத்

பதிைவ

பதிைவ

தாயாrக்கும்

காப்பி

காப்பி



பணி அது

எழுத்து

சிைதந்து வருகிறது. நாங்கள் {நானும் திரு.ெஜயேவலன் அவர்களும்} இருவரும் ெதாழில்நுட்ப வல்லுனர்கள் கிைடயாது. ெதrந்தைத ைவத்து முடிந்தைத மட்டும் ெசய்து வருகிேறாம். அதில் ேநரத்ைத ெசலவிடும் ேநரம்

பத்து

ெமாழியாக்கப்


இட்டுவிடலாம்.

திரு.ெஜயேவலன் அவர்கேளா அல்லது வாசக நண்பர்கள் யாரவேதா ெதாகுத்தால் தான் முடியும்.

ஒருவராக ெமாழிெபயர்ப்பது ஏன்?


1000


2013 ேம மாதம் ஆரம்பம் வைர ெமாத்தம் 7,000 பார்ைவகள் மட்டுேம ெபற்றிருந்தது


வைலப்பூ.

திரு.வள்ளுவர்


பின்னூட்டத்தில் ஏன் ஒருவராக ெமாழிெபயர்க்கிறீர்கள், ஒரு அணிைய (Team-ஐ)



ெமாழிெபயர்த்தால்

பணி

ேவகமாக

முடியுேம என்று ேகட்டிருந்தார். எனது ேவைல ேநரத்ைதயும், அதில் இருக்கும் சிரமத்ைதயும், ேமலும், பலர் ேசர்ந்து ெமாழி மாற்றுவதால் ஏற்படும்

சில

ஒழுங்கின்ைமகைளயும்

ெதrவித்து

அதற்கு

மறுப்பு

ெதrவித்திருந்ேதன்.

ெமாழிெபயர்ப்பைத நிறுத்திவிடலாமா? அந்தப்

பின்னூட்டத்தில்தான்

"தங்களுக்ெகாரு முழுைமயான ெதாகுத்து

ெசய்தி,

அவர்

இதற்கு


முன்ேப

சில

80


ஆண்டுகளுக்கு

ம.வ.ராமாசுனாச்சாrயார் ீ

ெவளியிடப்பட்டுள்ளது"

ேகட்பதற்கு

{திரு.வள்ளுவர்}

என்று


என்பவரால்

ேகட்டிருந்தார்.

முன்புதான்

முன் அவர்

நானும்

அந்த

ெமாழிெபயர்ப்ைபப் பற்றிக் ேகள்விப்பட்டிருந்ேதன். இப்படி ஒரு ெமாழி ெபயர்ப்பு


இப்பணிைய

நாமும்

இத்ேதாடு


ஏன்

ெமாழி

ெபயர்க்க


என்று

ேயாசித்து

நிறுத்திவிடலாம்



அவர்

பதில்


ெசால்லவில்ைல. அப்படியா அப்படியா என்று மட்டும் ேகட்டார். பதில் ஒன்றும்

ெசால்லாமேலேய

விட்டுவிட்டார்.

அதுவைர

நான்

ஆதிபர்வத்தில் 85 பகுதிகள் ெமாழிெபயர்த்திருந்ேதன். அடுத்த நாள் அவர் என்ைன ெதாைலேபசியில் அைழத்து "நான் இைத முன்ேப

ேகள்விப்பட்டிருக்கிேறன்.

ஆனால்

அந்தப்

பதிப்பு

யார்

ைகயிலும் இல்ைல என்ேற நான் ேகள்விப்பட்ேடன். ேமலும் அப்படிேய ஒரு ெமாழிெபயர்ப்பு இருந்தாலும் நீ ங்கள் ெமாழிெபயர்ப்பதில் எந்தத் தைடயும் இல்ைலேய. நீ ங்கள் ெதாடருங்கள்" என்றார். நான், "அவர் {திரு.ம.வ.ராமானுஜாசாrயார் ீ ெமாழி


வடெமாழி

ெபயர்த்திருக்கிறாராம்.

நாம்

மூலத்திலிருந்ேத ெமாழிெபயர்ப்பது

ஆங்கிலத்திலிருந்து, எப்படி இருந்தாலும் அதற்கு நிகராகாது" என்று ெசான்ேனன். உங்களுக்கு ெகாடுப்பது

அதற்கு

அவர்,

விதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு

"நிகேரா

ேவைல,

இலவசமாகக்

நகிர்


இல்ைலேயா,

இது

ெதாடருங்கள்.

நாம்

கிைடக்கிறது.

அதிக

ேபைரச்

ெசன்றைடகிறது. நாைள யார் ேவண்டுமானாலும் இைணயத்தில் ேதடி எடுத்துக்

ெகாள்ளலாம்.

ெதாடர்ந்ேத சமாதானம்

ஆக




அைகயால்

இைத


"சrதான்,


எனக்கு

இைணயத்தில்

1001

கண்டிப்பாகத்

ஒரு



யார்



எளிதில்

ேதடி


ெகாள்ளலாேம.

சr

ெதாடர்ேவாம்" என்று ெதாடர்ந்ேதன். 2013, ேம 16ம் ேததி, ஆங்கிலத்தில் இருந்து

ஒரு

Family

Tree

படத்ைதப்

பதிவிறக்கி,

தமிழில்மஹாபாரத

வம்ச வரலாற்று படம் ஒன்ைற வடிவைமத்து தளத்தில் ெவளியிட்ேடன். அதற்கு நல்ல வரேவற்பு கிைடத்தது. அைதத் ெதாடர்ந்து வைலப்பூவின் பார்ைவகளும் அதிகrக்க ஆரம்பித்தன.

திரட்டிகள் ேம

மாத


தாண்டியிருந்தது


முழு

10,000


பார்ைவயாளர்கைளத்

வைலப்பூ.

நான்

இந்தக்

காலத்தில்தான் பதிவுகைளத் திரட்டிகளில் இைணக்க ஆரம்பித்ேதன். இண்ட்லி, தமிழ்மணம், தமிழ்10, தமிழ்ெவளி, ேதன்கூடு, ஹாரம் என எந்தத்

திரட்டியும்

விடவில்ைல

{இங்ேக

குறிப்பிடாத

பல

திரட்டிகைளயும் கூட முயன்றிருக்கிேறன்}. அதனால்தான் அந்த அளேவ கூட பார்ைவகள் கிைடத்தன.

பதிவின் சுருக்கம், ஆங்கிலத் தைலப்பு, ெபாருளடக்கம் 2013

ஜூைல

20ந்ேததி

வைலப்பூவுக்கு

ஒரு

திரு.தியாகராஜன்

TOCயும்,

என்ற

அதாவது

வாசக

நண்பர்,

ெபாருளடக்கம்

பக்கமும்,

பதிவுகளின் ஆரம்பத்தில் அந்தப் பதிவின் சுருக்கத்ைதயும், அதற்கு ஒரு ஆங்கிலத் அேபாது

தைலப்ைபயும் 170


சூட்டுமாறு கடந்து

அறிவுறுத்தினார்.

விட்ேடன்

என்று

சிந்தித்ேதன்.


மறுபடி ஆரம்பத்திலிருந்து திருத்திக் ெகாண்டு வர ேவண்டுேம என்று எண்ணி

மைலத்ேதன்.

ேயாசைனதாேன

நாம்

சr

ெசய்துதான்

சிரமத்ைதப்

ஆகேவண்டும்.

பார்க்கக்கூடாது

என்று

நல்ல எண்ணி

அைனத்து பதிவுக்கும் ஆங்கிலத் தைலப்ைபக் ெகாடுத்ேதன். ஆனால் சுருக்கம்

ெகாடுப்பது

சுருக்கத்ைத ெகாடுக்க

அவர்

ெபrய

ெசான்னதற்கு


ெகாடுத்தது.

அவர்

வைலப்பூவிேலேய ெபாருளடக்கம்

பணியாக


அடுத்த


பதிவில்

பதிவுகளுக்குப்




பதிவுகளும்

இருந்தைத

அவர்

என்று

கருதி,



புது

ெமருைகக்

முன்ேப என்ற

கவனிக்கவில்ைல

நமது சுட்டியில்

ேபாலும்.

ஆக

அவர் ெசான்ன அைனத்து அறிவுறுத்தல்கைளயும் ெசய்து முடித்ேதன். மதிப்புைரகளும் அறிமுகங்களும் - பதிவு திரட்டிகளும் 27.5.2013

அன்று

மஹாபாரதத்திற்கு


திரு.RVஅவர்கள் ஒரு

தனது

அறிமுகம்

1002


ெகாடுத்திருந்தார்.

முழு அந்த


வைலத்தளத்தில் பிளாகrன் ெசன்று,


சில

ேடஷ்ேபார்டில்

அந்தப்


பார்ைவகள்

கண்ட கீ ேழ

நான்,

வந்திருப்பைத

அவரது

எனது

வைலத்தளத்திற்கு

பின்னூட்டமாக

எனது

நன்றிையத்

ெதrவித்திருந்ேதன். திரு.ெஜயேவலன்


தனது

பங்குக்கு

முகநூலில்மஹாபாரதத்ைதப் பரப்பிக் ெகாண்டிருந்தார். அப்படி அவர் பரப்பி வருைகயில், எழுத்தாளர் திரு.ெஜயேமாகன் அவர்களுக்கு நமது முழு


அறிமுகப்படுத்தி

ஒரு

மடல்

எழுத,

அைத

திரு.ெஜயேமாகன் அவர்கள் தனது தளத்தில் ெவளியிட்டிருந்தார். அன்று ஒரு நாள் மட்டும் முழு மஹாபாரத வைலப்பூ 4000 பார்ைவகைளக் கண்டது. அதுவைர அதிகபட்சமாக ஒரு மாதத்தில் கிைடக்கக்கூடிய பார்ைவகள் ஒேர நாளில் கிைடத்தன. பிறகு, வாடிக்ைகயாக வாசிக்கும் நண்பர்கள் பலர் கிைடத்தனர். இங்கு எழுத்தாளர் திரு.ெஜயேமாகன் அவர்கைளக் குறித்து ெசால்லிேய ஆகேவண்டும். அவைரத்

நான்


அவரது


நீ ண்ட

நாள்

கருத்துகைளப்

வாசகன். பகிர்ந்து

இருப்பினும். ெகாள்வதற்கு

தயக்கேம காட்டி வந்திருக்கிேறன். நான் யார் என்று கூட ெதrயாமல், ஒரு நண்பrன் மடல் மட்டும் கண்டு, "இவனுக்ெகல்லாம் நாம் ஏன் அறிமுகம் ெகாடுக்க ேவண்டும்" என்று நிைனயாமல் உடேன தனது தளத்தில்

அறிமுகம்

ெசய்து


ெபருந்தன்ைம

இன்ைறய

எழுத்தாளர்களில் எத்தைன ேபருக்கு இருக்கும். ஆங்கிலத்தில் Down to Earth

என்று

ெசால்வார்கள்.


எளிைம

ெகாண்ட

ஒரு

எழுத்தாளைரத் தமிழகம் காண்பது அrது. இவைரப் ேபான்ேறாைர நாம் ேபாற்றிப் பாதுகாக்க ேவண்டும். திரு.ெஜயேமாகன் அவர்கள் இவ்வளவு ெசய்தும்,

நான்

மிக

மிக

தாமதமாகத்தான்


நன்றி

ெதrவித்ேதன். அந்தக் குற்ற உணர்ச்சி இன்னும் எனக்குள் இருக்கிறது.

முக நூல் (Facebook) திரு.ெஜயேவலன் அவர்களும் முழு மஹாபாரத முகநூல்பக்கத்ைதச் ெசழுைமப்படுத்தி ஆைகயால்

பலைர

நான்

ைலக்


ெசய்ய

பதிவிட்டதுேம

(ஒரு

அைர


மணி

ேநரத்திற்குள்)

படிக்க ஒரு ஐம்பது ேபர் ேசர்ந்தனர். ஒருவர் அந்த முகநூல்பக்கத்ைத ைலக்

ெசய்தாேல,


நமது

பதிவு

Status

update

ஆகும்ேபாது,

அவருக்கு {ைலக் ெசய்தவருக்கு} ெசன்றுவிடும். அப்படி இந்த ெநாடி வைர 1033 ேபர் ைலக் ெசய்திருக்கிறார்கள். ேமலும் நானும் முகநூலில்


1003


பல

குழுமங்களில்


பக்கங்கைள

பகிர்ந்து


இப்ேபாது வைர நமது வைலப்பூ 1,06,300 பார்ைவகள் ெபற்றிருக்கிறது. ேம மாத ஆரம்பத்தில் ெவறும் பத்தாயிரம் பார்ைவகளாக இருந்தது, மூன்ேற மாதத்தில் ஒரு லட்சம் பார்ைவகைளக் கடந்தது.

நிைனவுகள் ஒரு லட்சம் பார்ைவகைள எட்டும் ேபாது ேயாசித்ேதன். நாம் இந்த வைலப்பூைவ நிறுத்திவிடலாம் என்று நிைனத்ேதாேம. அப்ேபாைதய பத்தாயிரம்


மாறியிருக்கின்றனேவ.

இன்று

ஒரு

வைலப்பூைவத்

லட்சம்

பார்ைவகளாக


நடத்தி

நல்ல

ேவைல ெசய்ேதாம். ஒரு லட்சம் ேபrல் பத்தாயிரம் ேபராவது சில கைதகைளயாவது

ெதrந்திருக்க

மாட்டார்களா?

அதற்கு

திரு.ெஜயேவலன் அவர்களுக்கு ேகாடி நன்றிகள். தமிழர்



அறிய


என்ற

ேநாக்கத்தில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட இந்த வைலப்பூ மூன்று மாதத்தில் ஒரு லட்சம்


ெமாழிெபயர்ப்ைப வருடங்கள்

ெபற்றது

ஆரம்பித்த

ஆகும்

என்று

என்பது ேபாது

ெபrய

சாதைன




முடியேவ

ஆனால்

மூன்று


அவர்கள் ெகாடுத்த ஊக்கத்தால் இன்ேறாடு ெதாடைர ஆரம்பித்து 9 மாதங்களும் 17 நாட்களும் ஆகின்றன {22.11.2013 முதல் 8.9.2013 வைர) ஆக


290

முடித்துவிட்ேடன்.


ஆகஸ்ட்

ஆதிபர்வத்தில்

2013ல்


236


58


ெமாழிெபயர்த்ேதன். கிருஷ்ண ெஜயந்திக்குள் (28.8.2013) ஆதிபர்வத்ைத முடிக்க


என்று


ஆனால்


இன்றுதான் முடிகிறது. அதிலும் ஒரு சிறப்புதான். நாைள விநாயகர் சதுர்த்தி

அன்று

சபா

பர்வத்தின்

முதல்


ெவளியிட்டு

ஆரம்பிக்கப் ேபாகிேறாம் என்ற நிைனேவ ெநகிழ்ச்சிையத் தருகிறது.

புத்தகமாக ெவளியிடலாமா? மஹாபாரதத்தின்



புத்தகமாக

ெவளியிட

ேவண்டும் என்று சில வாசக நண்பர்கள் ேகட்டிருந்தார்கள். அச்சகத்தில் விசாrத்ததில், எழுத்து அளைவச் சுருக்கி, 7.5" x 10" அளவு ெகாண்ட ஒரு புத்தகத்ைத படங்கள் இல்லாமல் ஆக்கி

{தற்சமயம்

நாம்

400 பக்கங்கள் ெகாண்டதாக

ெமாழிெபயர்த்திருக்கும்



யூனிேகாட் எழுத்துருவில், 10 புள்ளியில், MS Word ெமன்ெபாருளில், A4 அளவு ெகாண்ட ேகாப்பில் 700 பக்கங்கள் வருகிறது}, ஆயிரம் புத்தகம்


1004


அச்சடிக்க

ேவண்டுெமன்றால்

என்கிறார்கள்.


ரூ.2,00,000

ெபrய

ெதாைக



இது

எப்படியும்

இன்ைறய


சக்தியாகிவிட்டது. சமயம்

வரும்.

மஹாபாரதத்ைதயும் எண்ணத்ைதக்

ெசலவு

இருந்தவாறு



லட்சம்



ைகவிடுகிேறன்.





இைணயத்தில்

இைணயம்

ெகாள்ளட்டும்

ஆகும்

ெசய்ய


இைணயம்


ெசலவு

என்று


அமரும்

மூலேம

முழு


அந்த

ஏதாவது

பதிப்பகம்

ெசலைவ ஏற்க முன் வந்தால் ெசய்யலாம் என்று இருக்கிேறன். இப்ேபாேத

பதிவு

நீ ண்டு

ெமாழிெபயர்ப்புகைளத் நிறுத்துகிேறன்.

விட்டதாகக்

ெதாடர

எைதயாவது



சபா


விட்டுவிட்ேடன்

பர்வம்

இத்ேதாடு

என்று

கருதினால்,

மீ ண்டும் இந்தப் பதிைவ திருத்திக் ெகாள்ேவன். பார்ைவயிட்டு படித்த அைனத்து வாசகர்களுக்கும் நன்றி. நமது முழு மஹாபாரத


ெதாடங்கியிருக்கிேறாம்.

புதிதாக


விவாதேமைட

விவாதங்கைள


திரு.தமிழ் வள்ளுவர் அவர்களும், திரு.ெமய்யப்பன் அருண் அவர்களும், திரு.முத்தமிழ் ேவந்தன் அவர்களும் ெதாடர்ந்து நடத்தி வருகிறார்கள். இந்த


ேமலும்

ேமலும்

அந்தப்

வளரும்.

பகுதி


{விவாத

ேமைட}



வாசகர்கள்

அங்ேக

ெசன்று விவாதத்தில் பங்ெகடுத்துக் ெகாள்ளுங்கள். ஏதாவது

பிைழகள்

ேமைடயின் மறுெமாழி

கடிதம் என்ற

மின்னஞ்சல்

சுட்டிக்காட்ட என்ற

ேவண்டுெமன்றால்

சுட்டியிலும்,

சுட்டியிலும்,


அந்த கீ ேழ

[email protected]

முகவrயிலும்

ெதrவிக்கலாம்.

விவாத இருக்கும்

என்ற

எனது

பிைழகள்

சுட்டிக்காட்டினால் நிச்சயம் திருத்திக் ெகாள்ேவன். அைனவருக்கும் நன்றி அன்புடன் ெச.அருட்ெசல்வப்ேபரரசன் 8.9.2013, திருெவாற்றியூர்


1005


கம்பனுக்குக் கிைடத்த சைடயப்ப வள்ளல்! நான் எனது அைறயில் கணினியின் முன்பு


சபாபர்வம்


முதல்

பிளாகrல்

ெகாண்டிருந்ேதன். வாசலில்


பதிேவற்றிக் அப்ேபாது


தகப்பனார்

எனது

{சி.ெசண்பகக்குட்டி

தமிழாசிrயர்

M.A.,B.Ed.என்ைனத்

ஓய்வு},

ேதடி

யாேரா

வந்திருப்பதாகக் குரல் ெகாடுத்தார்.

யாராக இருக்கும் என்று நிைனத்துக் ெகாண்டு

திரு.ெஜயேவலன் இட்டுவிட்டு,

வாசலுக்கு




ெகாண்டிருந்தார். அவர்

படத்ைத

எனது

{எனது

அவசர

இைணத்து அங்ேக

எனது

ெவளிேய

பதிைவயும்

எனது

தந்ைதயுடன்


மைனவி}

அவசரமாக


நண்பர்

உைரயாடிக்

விசாrத்தார்.

கைடத்ெதருவுக்குச்

ெசன்றிருப்பதாகச் ெசான்ேனன். பதிவுகள் குறித்து விசாrத்தார். ேபசிக்ெகாண்ேட முன்ேப

எனது


கைடக்கு அரசன்

ெசன்ேறாம்

{எனது

வைரகைல

வட்டின் ீ மற்றும்

ஒளியச்சுக்ேகாைவ ைமயம்}. அவர் வட்டில் ீ இைணய இைணப்பு ேவைல

ெசய்ய

கைடசி

பதிவு

வில்ைல


படிக்கவில்ைல என்றும் ெதrவித்தார். படித்திருந்தால்,

கைடசி

இரண்டு


பதிவுகள்


ெகாண்டு ேபசியிருப்பார் என்பது எனக்கு ெதrயும். ஏெனன்றால் அந்தப்

பதிவில்

பல

சுட்டிக்காட்டியிருந்ேதன். மஹாபாரதம் அதில் இது,

வளர

எப்படிெயல்லாம்

துைண

ெசால்லியிருந்ேதன். இப்படிெயல்லாம்


இடங்களில் புrந்து

அவர் இந்த

வருகிறார்

ெபயைரச் முழு


அைதப்

படித்திருந்தால், "என்னங்க

1006


ேபாடக்கூடாதுங்க,

எடுங்க…

ெபயைர

எடுங்க" என்று துைளத்திருப்பார். ேபான் வரவில்ைல என்றதுேம

இவர் படிக்க வில்ைல என்ற சந்ேதகத்துடன் தான் இருந்ேதன். இைணயத் ெதாடர்பு பழுதாக இருப்பதாகத் ெதrவித்ததும். எனது

ைமயத்தியில்

காட்டிேனன்.


கணினியில்

அதற்குள்

"உங்கள்

பதிைவத்

மைனவி

பாருங்கள்", என்று ேகட்டார்.

திறந்து

வந்துவிட்டாரா

நான் வட்டினுள் ீ ெசன்று பார்த்துவிட்டு, "இன்னும் வரவில்ைல"

என்று





"என்னங்க

திறந்திருந்த இது,

பக்கத்ைதப்

இந்தப்

ேபாட்ேடா

எப்படிங்க உங்களுக்கு கிைடச்சது?" என்றார். நான் முகநூலில்


எடுத்ததாகச்



இப்படி

பண்ண ீட்டீங்க. இவ்வளவு வள வளனு எழுதக்கூடாதுங்க. இத எடுங்க.. அத எடுங்க.." என்றார். நான், எைத எடுக்க ேவண்டும் அைத

ெமாத்தமாகச்

ெசால்லுங்கள்,

ெகாள்கிேறன் என்று சமாளித்ேதன். அதற்கு

எனது

மைனவி

ைமயத்தியின்


நான்

பிறகு

{திருமதி.லட்சுமி

வாசலில்


வந்து

அரசன்

நின்றார்.

"ஆதிபர்வம்


236

M.A.},


பகுதிகளும்,

முடிச்சுட்டாரு உங்க வட்டக்காரரு. ீ ெதrயுமா?" என்று ேகட்டுக்

ெகாண்ேட எழுந்தார். "ஆமாம். ெதrயும் சார்" என்று என் மைனவி

ெசான்னார். உடேன அவர் தனது ைகயில் ைவத்திருந்த ஒரு சிறு கவைர


என்



இது?" என்று என் மைனவி ேகட்டார்.

"என்ன

சார்

அதற்கு, "இது ஒரு சிறு பrசு. உங்கள் கணவர் இரெவல்லாம் மஹாபாரதம் சிரமம்

எழுதுகிேறன்

பாராமல்

என்று


உட்கார்ந்தாலும், நீ ங்கள்


ஒத்துைழப்பு

ெகாடுத்தைமக்கா இந்தப் பrசு." என்று ெசான்னார். என் மைனவி வாங்க

மாட்ேடன்

என்று

வலுக்கட்டாயமாகக் ெகாடுத்துவிட்டார். நான்


நின்று



முயன்றும்

அந்தக்

கவைரப்

பார்த்ததும் அது பணம் என்று ெதrந்தது. "ஐேயா… என்னங்க இது, இதுெவல்லாம் முழு மஹாபாரதம்

கூடாது...",

என்று 1007


அவர்

கைடசி


வைர ேகட்கமாட்ேடன் என்று நின்றுவிட்டார். சr என்று எனது

மைனவிைய உள்ேள எடுத்துச் ெசல்ல ெசான்ேனன். அடுத்து


திறந்திருந்த

அப்பதிைவ

சிறிது

எடிட்

ெசய்ேதாம். {அவர் ெபயர் வரும் இடங்களில் நீ க்கச் ெசான்னைத, நான்

அைதப்

பிறகு


ெகாள்கிேறன்

என்று

சமாளித்துவிட்ேடன்}. பிறகு கைடசிப் பதிவாக, அவர் வந்த ேபாது

அவசர அவசரமாக இட்ட சபா பர்வம் பதிைவயும் காண்பித்ேதன். அவர்

பிறகு

வட்டிற்கு ீ

ெசால்லிவிட்டுக்

கிளம்பத்

ெசன்று


ெகாள்வதாகச்

தயாரானார்.

பிறகு



இருந்த

கவைர

அைனவrடமும் ெசால்லிக் ெகாண்டு கிளம்பிவிட்டார். அவர்

ேபான

வாங்கிப்

பிறகு

எனது

பிrத்ேதன்.


அதிர்ந்துவிட்ேடன்…

மூவாயிரத்து

அறுநூறு)

ரூ.23,600/-

அதில்

(ரூபாய்


{மஹாபாரதத்தின் ஆதிபர்வம் பகுதிகள் ெமாத்தம் 236Xரூ.100=23600 ரூபாய் என்பது அவரது கணக்கு என்று பின்பு அறிந்ேதன்}. ஏேதா

நான்

சாதாரணமாகத்

தான்

எதிர்பார்த்திருந்ேதன்.


இவ்வளவு ெதாைகையப் பார்த்ததும் ஆடிப் ேபாய்விட்ேடன். அவர் ெசன்று

ஒரு

15

நிமிடம்

ெதாைலேபசியில் சாதாரணமா

தான்

அைழத்ேதன்.

எதிர்பார்த்ேதன்.

ெகாடுக்கலாமா?



உடேன



ெதrஞ்சிருந்தா

அவைர

இது,

நான்

ெதாைகெயல்லாம் வாங்கியிருக்க

மாட்ேடேன!" என்ேறன். அவர், "ஏங்க, இது உங்களுக்கு இல்lங்க. நீ ங்க இரெவல்லாம் உக்காந்து குடுக்காம

பதிவு

ேபாது

கஷ்டப்பட்டாங்க

அவங்களுக்கு

நம்ம

நிைனப்பு

என்ற

எழுதுன புருஷன்


ெதால்ைல

பாருங்க

உங்க

மைனவி,

ெவட்டியா

ேவைல

பாக்கிறாேர

வந்துடக்கூடாது.

உங்களுக்கும்

நாம

ஏேதா

தர்மத்துக்குத்தாேன எழுதுேறாம். எப்ப எழுதினா என்ன என்று ஒரு

ேசாம்பல்

வந்துவிடக்கூடாது.


சபா

பர்வத்துக்கு

இதவிட ேவகமாக ேவைல நடக்கணுங்க. ைமயத்தில் ேவைல இல்லாத ேபாது, நீ ங்க ேவற ேவைல ெசய்றதுக்குப் பதில், ஒரு பதிைவ

ெமாழிெபயர்த்துடலாம்.


அதுக்கு

1008

இது

ஒரு

ஊக்கமாக


இருக்கும். இப்ப என்னிடம் இருக்குது. அதனால ெகாடுத்ேதன். அத

தப்பா நிைனக்காதீங்க", என்றார். அவர்


ேபசிக்ெகாண்ேட

வண்டி

ஓட்டுவதாக

அறிந்ேதன். சr நீ ங்கள் வட்டுக்கு ீ ெசன்றதும் ேபசுகிேறன் என்று


ெதாைலேபசி

ெதாடர்ைபத்

வாழ்வில் ெபற்ற முதல் நன்ெகாைட இது. இந்தக்

கலிகாலத்தில்

இப்படியும்

துண்டித்ேதன்.


என்

இருக்கத்தாேன

ெசய்கிறார்கள். இவ்வளவுக்கும், திரு.ெஜயேவலன் அவர்கள் ஒரு

பகுத்தறிவுவாதி {ேபாலிப் பகுத்தறிவுவாதி அல்ல}. முதல் பதிவு

முதல்

கைடசி

இைணத்தும்,

ெசய்திருக்கிறார்.

பதிவு

வைர

இந்த

இரண்டாவதாக

திருத்தியும்,

வைலப்பூவிற்குப்

இந்த


அவரது

எண்ணும்

புதிய

ெபrய


படங்கைள ேசைவ

எண்களில்

ெகாடுக்கப்பட்டிருப்பதால்,

வைலப்பூ குறித்த ெதாைலேபசிகைள அவேர ேகட்டு {முதல் எண் எனதாக


ெதrயாத

எண்கைள

நான்

ேமற்ெகாண்டிருக்கும்

நான்

ெபரும்பாலும்

திருத்தங்கைளயும் அவேர ெசய்து வருகிறார். கம்பனுக்குக் எனக்குத்

கிைடத்த ெதrகிறார்

உதாரணத்திற்குத் நிகராக

என்ைன

தான்

சைடயப்ப

பணியால்

எடுப்பதில்ைல.}

வள்ளைலவிட

திரு.ெஜயேவலன் ெசான்ேனன்.

அவர்கள்.

அதற்காக

ஒப்பிட்டுக்


ெதய்வங்கள்


ேமலாக

யாரும்

ஒரு

கம்பனுக்கு நிைனக்க

ேவண்டாம். அவர்

நம்பாத

ேவண்டும் என்று பரமைனத் தியானிக்கிேறன்.

ேபரருைள

அருள

அன்புடன் ெச.அருட்ெசல்வப்ேபரரசன் 9.9.2013, திருெவாற்றியூர்


1009


வாழ்த்துப்பா நியாயப்படி

இந்த

இைளஞrன்

{திரு.தமிழ்வள்ளுவர்},

இந்தப்

பதிைவதான் இந்த ெமன்புத்தகத்தின் முதல் பக்கமாக இட்டிருக்க ேவண்டும்.

ஆனால், இது என்ைன வாழ்த்தி எழுதப்பட்ட கவிைதயாக இருப்பதால் சுய

தம்பட்டமாகத் ெதrயுேம என்ெறண்ணி கைடசியாச் ேசர்க்கிேறன். திரு.தமிழ்

வள்ளுவர் அவர்கள் என்ைன மன்னிக்கட்டும். கீ ழ்க்கண்டது அனுப்பியது.

திரு.தமிழ்வள்ளுவர்


எனக்கு

மின்னஞ்சலில்

ஐயா, வணக்கம். திரு.ெஜயேவலன்

அவர்கைளச்

சைடயப்ப

வள்ளளுக்கு

ஒப்பிட்டிருந்தீர்கள்.

ஊக்கம், ஆேலாசைன, திருத்தம், நிதி ஆகிய அைனத்தும் வழங்கிடும் அவர் சைடயப்பைரக் காட்டிலும் ேமலானவர். அவருக்கு ேகாடான ேகாடி நன்றிகள் உrத்தாகுக.

என்ைனப் பற்றி நான் இதுவைர எதுவும் ெதrவிக்காமல் இருந்து விட்ேடன்.

நான் கணக்கியல் (charted accounting) துைறயில் பட்டம் பயின்று ெகாண்டிருக்கும்

மாணவன். வயது பத்ெதான்பது. தமிழில்

ெபரும்

ஈடுபாடு

உண்டு.

ஆக

தற்சமயம்


தங்களுக்கு

வழங்கக் கூடியது வாழ்த்துப் பா மட்டுேம. குைறயிருப்பின் ெபாறுத்தருள்க.

அற்ைறய நாள் பாரதத்ைத

அருளினேன வியாச முனிவன்

பிற்ைறய நாள் ெசந்தமிழில்

ெபயர்த்தனேன புலவன் வில்லி

இற்ைறய நாள் உைரநைடயில் இயற்றினேர புலவர் குழாம்

மற்ைறய நூல் தாக்கமதால் மருகினேவ இைவயாவும்.

கமழ் அந்நூல் மணம் யாவும்

கண்ெணதிேர மைறந்திடேவ

தமிழ் மக்கள் நலம் நாடி தன்ைமமிகு பாரதத்ைத

அமிழ்ெதாத்த உைரநைடயில் அருளுகின்ற மாமணிேய

இமிழ் கடல்சூழ் உலகமதில்

இைணயிலேவ நின்பணிக்கு.


1010


எண்ணத்திைன முழுைமயுற ஏட்டதனில் வடித்திடு நாள்

வண்ணப்புவி காலத்திைன

ெவன்றெபரு அறிஞருமாய்

அன்ைனத்தமிழ் பதம்நாடும்

அரும்புலேவார் வrைசதனில்

விண்ைணத்ெதாடும் புகேழாடு விண்ணவராய் வாழ்வேர! ீ

நன்றி

-தமிழ்வள்ளுவர் கீ ழ்க்கண்டது நான் அவருக்கு மறுெமாழியாக மின்னஞ்சலில் இட்டைவ நண்பேர! முதலில் உங்கள் ெபயைரப் பார்த்தவுடன், இது புைன ெபயராக இருக்கும்,

ீ வயதில் முதிர்ந்தவராக இருப்பர்கள் என்று நிைனத்ேதன். பத்ெதான்பது வயது இைளஞன் என்று ெசால்லி என் ஊகத்ைதத் தவிடுெபாடியாக்கிவிட்டீர்கள்.

பத்ெதான்பது வயதில் இப்படிப்பட்ட மரபு சார் பாடல் இயற்றும் திறன் ெபற்ற நீ ங்கள், நிச்சயம் இைறயருள் ெபற்றவேர.

வாழ்த்துப்பா

மிக

மிக



அருைம.

ஆனால்,

தகுதியுைடயவனா என்பது விளங்கவில்ைல.

என்ன தவம் ெசய்ேதேனா?



திக்குமுக்காட

நான்

ைவக்கிறீர்கள்

அன்புடன் ெச.அருட்ெசல்வப்ேபரரசன்


1011


என்ைனத் ெதாடர அஞ்சல் முகவr

:

ெச.அருட்ெசல்வப் ேபரரசன் அரசன் வைரகைல

(ேதவகி ஒளியச்சுக் ேகாைவ ைமயம்)

30/100, டாக்டர் அம்ேபத்கர் நகர், முதல் ெதரு,

திருெவாற்றியூர், ெசன்ைன - 600 019. மின்னஞ்சல்

:

[email protected]

ெதாைலேபசி

:

9543390478 (7.00-10.00 a.m & 8.00-10.00 p.m. only) 9551246464

முகநூல்

:

https://www.facebook.com/tamilmahabharatham

கீ ச்சு

:

https://twitter.com/arasaninfo

மற்ற

:

www.arasan.info http://graphics.arasan.info http://cinema.arasan.info

வைலப்பூக்கள்


1012


மஹாபாரதம் ஆதிபர்வம் முழுவதும் With Images

Recommend Documents