Βυζαντινός κατάφρακτος, τέλη του 10ου αι. Οι κατάφρακτοι συνιστούσαν το σώμα των βαριά οπλισμένων ιππέων. Εμφανίστηκαν στο βυζαντινό στρατό στην εποχή του Νικηφόρου Β’. Η πανοπλία αποτελείται από το κλιβάνιον, το οποίο έχει μακριά μανίκια ως τον αγκώνα, και από ένα ενισχυμένο επιλωρύκιο που φορούσαν πάνω από αυτό. Στο κεφάλι του φοράει ένα σιδερένιο κράνος με λοφίο, ενώ στο πρόσωπό του μια αλυσιδωτή κουκούλα 2 ή 3 στρώσεων, η οποία άφηνε ακάλυπτα μόνο τα μάτια. Φέρει επίσης περιβραχιόνια και περικνημίδες με αρθρωτά σιδερένια ελάσματα. Τα κενά μεταξύ τους καλύπτονται με αλυσιδωτά μέρη. Έχει τέλος αλυσιδωτά γάντια. Τα άλογα προστατεύονταν με κλιβάνια από δέρμα βοδιού, τα οποία άφηναν μόνο ένα χώρισμα μπροστά, για να διευκολύνεται η κίνηση. Στο κεφάλι τους ακάλυπτα έμεναν μόνο τα μάτια και τα ρουθούνια (πίνακας του Αλέξανδρου Βασιλόπουλου για τη ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)
Βαράγγος φρουρός, τέλη του 10ου αι. Σκανδιναβός μισθοφόρος της περίφημης βαράγγειας αυτοκρατορικής φρουράς. Συγκροτούσαν την πιστή σωματοφυλακή του αυτοκράτορα και έχαιραν ιδιαίτερης εκτίμησης ως δεινοί πολεμιστές. Η φήμη και η δόξα που απέκτησαν έτυχαν τέτοιας απήχησης, ώστε τα κατορθώματά τους καταγράφηκαν στα έπη της βόρειας Ευρώπης. Ήταν Σκανδιναβοί, Ρως, Αγγλοσάξωνες και Γερμανοί. Συνήθως οξύθυμοι και πότες,. Ο άνδρας που απεικονίζεται (σε κατάσταση μέθης) είναι Δανός. Φοράει αλυσιδωτή πανοπλία που φτάνει ως το ύψος των μηρών. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των Βαράγγων ήταν ο πέλεκυς (τσεκούρι). Τα όπλα τους τα προμηθεύονταν από την πατρίδα τους, αλλά συχνά συμπλήρωναν εξαρτήματα από το αυτοκρατορικό οπλοστάσιο. Ο μανδύας, ο χιτώνας, οι περικνημίδες και τα περιβραχιόνια που φοράει είναι βυζαντινά. Το ξίφος που φέρει στην πλάτη του (όπως συνηθιζόταν, όταν δεν το χρησιμοποιούσαν) είναι σκανδιναβικής κατασκευής. (πίνακας του Αλέξανδρου Βασιλόπουλου για τη ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)
