qwφιertyuiopasdfghjklzxερυυξnmηq ςwωψerβνtyuσiopasdρfghjklzxcvbn mqwertyuiopasdfghjklzxcvbnφγιmλι qπσπζαwωeτrtνyuτioρνμpκaλsdfghσj ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ klzxcvλοπbnαmqwertyuiopasdfghjklz 1ο ΓΕΛ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ xcvbnmςγqwφertyuioςδφpγρaηsόρ ωυdfghjργklαzxcvbnβφδγωmζqwert λκοθξyuiύαςφdfghjklzxcvbnmqwerty uiopaβsdfghjklzxcεrυtγyεuνiιoαpasdf ghjklzxcηvbnαςφδmqwertαςδyuiopa sdfαςδφγθμκxcvυξςφbnmςφγqwθeξ τςδφrtyuφγσοιopaαςδφsdfghjklzxcv αςδφbnγμ,mqwertyuiopasdfgαςργκο ϊτbnmqwertyςδφγuiopasςδφγdfghjk lzxςδδγςφγcvbnmqwertyuioβκςλπp asdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdγαε ορlzxcvbnmqwertyuiopasdfghjkαεργ 2012-2013
Δημήτρησ ΜπαΪράμησ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΣΙ ΠΡΟΣΑΕΙ ΣΟΤ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΤ ΙΝΣΙΣΟΤΣΟ ΣΙ ΟΔΗΓΙΕ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΣΩΝ ΛΤΚΕΙΟΤ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ:
Πφλη για την Ελληνική Γλώςςα www.greek-language.gr Βικηθήκη: el.wikisource.org
ΚΕΙΜΕΝΟ 1 – ΚΑΣΗΓΟΡΟΤΜΕΝΟ Δημοςθένη, Κατ’ Αριςτογείτονοσ, Α, 15-16
Ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κἅν μεγάλην πόλιν οἰκῶσι κἅν μικράν, φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται. τούτων δ’ ἡ μὲν φύσις ἐστὶν ἄτακτον καὶ κατ’ ἄνδρ’ ἴδιον τοῦ ἔχοντος, οἱ δὲ νόμοι κοινὸν καὶ τεταγμένον καὶ ταὐτὸ πσιν. ἡ μὲν οὖν φύσις, ἅν ᾖ πονηρά, πολλάκις φαῦλα βούλεται· διόπερ τοὺς τοιούτους ἐξαμαρτάνοντας εὑρήσετε. οἱ δὲ νόμοι τὸ δίκαιον καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ συμφέρον βούλονται, καὶ τοῦτο ζητοῦσιν, καὶ ἐπειδὰν εὑρεθῆ, κοινὸν τοῦτο πρόσταγμ’ ἀπεδείχθη, πσιν ἴσον καὶ ὅμοιον, καὶ τοῦτ’ ἔστι νόμος. ᾧ πάντας πείθεσθαι προσήκει διὰ πολλά, καὶ μάλισθ’ ὅτι πς ἐστι νόμος εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν, δόγμα δ’ ἀνθρώπων φρονίμων, ἐπανόρθωμα δὲ τῶν ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων ἁμαρτημάτων, πόλεως δὲ συνθήκη κοινή, καθ’ ἣν πσι προσήκει ζν τοῖς ἐν τῆ πόλει.
Λεξιλόγιο νἰθέσ –ῶ= θαηνηθώ, δηακέλσ ἄηαθηνο = αθαλόληζηνο πξόζηαγκα = πξνζηαγή, θαλόλαο
δόγκα = άπνςε, απόθαζε ζπλζήθε = ζπκθσλία
ΚΕΙΜΕΝΟ 2 – ΑΝΣΙΚΕΙΜΕΝΟ Δημοςθένη, Κατά Μειδίου, 95-96
Κάλει δὴ καὶ τὸν Στράτων’ αὐτὸν τὸν τὰ τοιαῦτα πεπονθότα· ἑστάναι γὰρ ἐξέσται δήπουθεν αὐτ. Οὗτος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πένης μὲν ἴσως ἐστίν, οὐ πονηρὸς δέ γε. οὗτος μέντοι πολίτης ὤν, ἐστρατευμένος ἁπάσας τὰς ἐν ἡλικίᾳ στρατείας καὶ δεινὸν οὐδὲν εἰργασμένος, ἕστηκε νυνὶ σιωπῆ, οὐ μόνον τῶν ἄλλων ἀγαθῶν τῶν κοινῶν ἀπεστερημένος, ἀλλὰ καὶ τοῦ φθέγξασθαι ἥ ὀδύρασθαι· καὶ οὐδ’ εἰ δίκαι’ ἥ ἄδικα πέπονθεν, οὐδὲ ταῦτ’ ἔξεστιν αὐτ πρὸς ὑμς εἰπεῖν. καὶ ταῦτα πέπονθ’ ὑπὸ Μειδίου καὶ τοῦ Μειδίου πλούτου καὶ τς περηφανίας παρὰ τὴν πενίαν καὶ ἐρημίαν καὶ τὸ τῶν πολλῶν εἷς εἶναι. καὶ εἰ μὲν παραβὰς τοὺς νόμους ἔλαβεν τὰς πεντήκοντα δραχμὰς παρ’ αὐτοῦ, καὶ τὴν δίκην ἣν κατεδιῄτησεν ἀποδεδιῃτημένην ἀπέφηνεν, ἐπίτιμος ἅν ἦν καὶ οὐδὲν ἔχων κακὸν τῶν ἴσων μετεῖχε τοῖς ἄλλοις ἡμῖν· ἐπειδὴ δὲ παρεῖδε πρὸς τὰ δίκαια Μειδίαν, καὶ τοὺς νόμους μλλον ἔδεισε τῶν ἀπειλῶν τῶν τούτου, τηνικαῦτα τηλικαύτῃ καὶ τοιαύτῃ συμφορᾶ περιπέπτωκεν ὑπὸ τούτου. Λεξιλόγιο θαιέσ,- ῶ=θσλάδσ, θαιώ θζέγγνκαη=κηιώ ειεύζεξα, θξαπγάδσ ὀδύξνκαη=ζξελώ,θιαίσ θαηαδηαηηῶ δίθελ=θαηαδηθάδσ ἀπνδηαηηῶ δίθελ=αζσώλσ
κεηέρσ ηῶλ ἴζσλ=έρσ ίζα δηθαηώκαηα παξνξῶ ηηλα=παξαβιέπσ, αδηαθνξώ δέδνηθα=θνβάκαη, ηξέκσ πεξηπίπησ ηηλί ὑπό ηηλόο=ξίρλνκαη από θάπνηνλ
ΚΕΙΜΕΝΟ 3 – ΑΠΑΡΕΜΥΑΣΟ Ξενοφώντοσ , Λακεδαιμονίων Πολιτεία, 8, 1-3
ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν ἐν Σπάρτῃ μάλιστα πείθονται ταῖς ἀρχαῖς τε καὶ τοῖς νόμοις, ἴσμεν ἅπαντες. ἐγὼ μέντοι οὐδ' ἐγχειρσαι οἶμαι
πρότερον
τὸν
Λυκοῦργον
ταύτην
τὴν
εὐταξίαν
καθιστάναι πρὶν ὁμογνώμονας ἐποιήσατο τοὺς κρατίστους τῶν ἐν τῆ πόλει. τεκμαίρομαι δὲ ταῦτα, ὅτι ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις πόλεσιν οἱ δυνατώτεροι οὐδὲ βούλονται δοκεῖν τὰς ἀρχὰς φοβεῖσθαι, ἀλλὰ νομίζουσι τοῦτο ἀνελεύθερον εἶναι: ἐν δὲ τῆ Σπάρτῃ οἱ κράτιστοι καὶ ὑπέρχονται μάλιστα τὰς ἀρχὰς καὶ τ ταπεινοὶ εἶναι μεγαλύνονται καὶ τ ὅταν καλῶνται τρέχοντες ἀλλὰ
μὴ
βαδίζοντες
ὑπακούειν,
νομίζοντες,
ἥν
αὐτοὶ
κατάρχωσι τοῦ σφόδρα πείθεσθαι, ἕψεσθαι καὶ τοὺς ἄλλους: ὅπερ καὶ γεγένηται. εἰκὸς δὲ καὶ τὴν τς ἐφορείας δύναμιν τοὺς αὐτοὺς
τούτους
συγκατασκευάσαι,
ἐπείπερ
ἔγνωσαν
τὸ
πείθεσθαι μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι καὶ ἐν πόλει καὶ ἐν στρατιᾶ καὶ ἐν οἴκῳ: ὅσῳ γὰρ μείζω δύναμιν ἔχει ἡ ἀρχή, τοσούτῳ μλλον ἅν ἡγήσαντο αὐτὴν καὶ καταπλήξειν τοὺς πολίτας τοῦ ὑπακούειν. Λεξιλόγιο ἐγρεηξῶ + ηει. απαξθ.=επηρεηξώ, πξνζπαζώ θαζίζηεκη=νξγαλώλσ, εμαζθαιίδσ, ηαθηνπνηώ ηεθκαίξνκαη=ζπκπεξαίλσ ππέξρνκαη ηάο αξράο=πεξηπνηνύκαη
ἕπνκαη=αθνινπζώ κεγαιύλνκαη=θαπρηέκαη θαηάξρσ ηηλόο=θάλσ ηελ αξρή ζπγθαηαζθεπάδσ=ηδξύσ καδί γηγλώζθσ+εηδ. απξθ=θαηαιαβαίλσ ἀξρή=εμνπζία
ηνπο άξρνληεο
θαηαπιήηησ=ηξνκάδσ, εκπλέσ, εμσζώ
ΚΕΙΜΕΝΟ 4 – ΚΑΣΗΓΟΡΗΜΑΣΙΚΗ ΜΕΣΟΦΗ Ιςοκράτη, Αεροπαγητικόσ, 60-62
Ἔπειτα
κἀκεῖθεν
ῥᾴδιον
γνῶναι
τὴν
ἐμὴν
διάνοιαν·
ἐν γὰρ τοῖς πλείστοις τῶν λόγων τῶν εἰρημένων ὑπ’ ἐμοῦ φανήσομαι
ταῖς
μὲν
ὀλιγαρχίαις
καὶ
ταῖς
πλεονεξίαις
ἐπιτιμῶν, τὰς δ’ ἰσότητας καὶ τὰς δημοκρατίας ἐπαινῶν, οὐ πάσας, ἀλλὰ τὰς καλῶς καθεστηκυίας, οὐδ’ ὡς ἔτυχον, ἀλλὰ δικαίως καὶ λόγον ἐχόντως.
οἶδα γὰρ τούς τε
προγόνους τοὺς ἡμετέρους ἐν ταύτῃ τῆ καταστάσει πολὺ τῶν ἄλλων διενεγκόντας, καὶ Λακεδαιμονίους διὰ τοῦτο κάλλιστα
πολιτευομένους,
ὅτι
μάλιστα
δημοκρατούμενοι
τυγχάνουσιν. ἐν γὰρ τῆ τῶν ἀρχῶν αἱρέσει καὶ τ βίῳ τ καθ’ ἡμέραν καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδεύμασιν ἴδοιμεν ἅν παρ’ αὐτοῖς τὰς ἰσότητας καὶ τὰς ὁμοιότητας μλλον ἥ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἰσχυούσας· οἷς αἱ μὲν ὀλιγαρχίαι πολεμοῦσιν, οἱ δὲ καλῶς δημοκρατούμενοι χρώμενοι διατελοῦσιν. Τῶν τοίνυν ἄλλων πόλεων ταῖς ἐπιφανεστάταις καὶ μεγίσταις, ἥν ἐξετάζειν βουληθῶμεν, εὑρήσομεν τὰς δημοκρατίας μλλον ἥ τὰς ὀλιγαρχίας συμφερούσας· ἐπεὶ καὶ τὴν ἡμετέραν πολιτείαν, ᾗ πάντες ἐπιτιμῶσιν, ἥν παραβάλωμεν αὐτὴν μὴ πρὸς τὴν ὑπ’ ἐμοῦ
ῥηθεῖσαν,
ἀλλὰ
πρὸς
τὴν
ὑπὸ
τῶν
τριάκοντα
καταστσαν, οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἅν θεοποίητον εἶναι νομίσειεν. Λεξιλόγιο δηάλνηα=ζθέςε, δηάζεζε ἐπηηηκῶ ηηλη=θαηαθξίλσ, απνδνθηκάδσ θαζίζηακαη θαισο=ιεηηνπξγώ ζσζηά
θαηάζηαζηο=πνιηηηθό ζύζηεκα, εγθαηάζηαζε, πεξίζηαζε αἱ αξραί=νη άξρνληεο
ἐρόλησο ιόγνλ=κε αηηηνινγεκέλεο απόςεηο
αἱ ξεζηο=εθινγή ἐπηηήδεπκα=αζρνιία, άζθεζε, εξγαζία πνιεκέσ-ῶ ηηλί=πνιεκώ, δελ αλέρνκαη
ΚΕΙΜΕΝΟ 5 – ΕΠΙΘΕΣΙΚΗ ΜΕΣΟΦΗ Λυςίασ, Επιτάφιοσ, 27-29
Μετὰ ταῦτα δὲ Ξέρξης ὁ τς Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν τς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ τς ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος δὲ τ γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ τῆ συμφορᾶ, ὀργιζόμενος δὲ τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς δ’ ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν καὶ χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο, τς δὲ πεζς στρατις οὕτως ἄπειρον τὸ πλθος ἦγεν, ὥστε καὶ τὰ ἔθνη τὰ μετ’ αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ ἅν ἔργον εἴη καταλέξαι· ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον τοῦ πλήθους· ἐξὸν γὰρ αὐτ χιλίαις ναυσὶ διαβιβάσαι κατὰ τὸ στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου τὴν πεζὴν στρατιὰν ἐκ τς Ἀσίας εἰς τὴν Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν διατριβὴν αὑτ πολλὴν ἔσεσθαι·ἀλλ’ ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει πεφυκότα καὶ τὰ θεῖα πράγματα καὶ τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν διὰ τς θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν δὲ διὰ τς γς ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας
μὲν
τὸν
Ἑλλήσποντον,
διορύξας
δὲ
τὸν
Ἄθω,
ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ τῶν μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν δὲ ἑκόντων προδιδόντων Λεξιλόγιο ἀηηκαδνκαη=πξνζβάιινκαη ἀρζνκαη=ζηελαρσξηέκαη, νξγίδνκαη ἀπαζήο, -εο=αρηύπεηνο, ἀλαίζζεηνο, ν κε παζώλ ἀπεηξνο, -νλ(α+πεηξα)=ακαζήο, άπεηξνο
θαηαιέγσ=απαξηζκώ, δηεγνύκαη δηαηξηβή=αξγνπνξία, θαζπζηέξεζε ὑπεξνξῶ=πεξηθξνλώ, θαηαθξνλώ ηα θύζεη πεθπθόηα=όζα ππάξρνπλ από ηε θύζε δηάλνηα=ινγηθή, ηξνπνο ζθέςεο
ἀπεηξνο(α+πέξαο)=ακέηξεηνο, αλππνιόγηζηνο ἐξγνλ ἐζηί=είλαη δύζθνιν
πινῦο=ν πισηόο δξόκνο δεύγλπκη=δέλσ, ελώλσ, ζπλδέσ δηνξύηησ=ζθάβσ
ΚΕΙΜΕΝΟ 6 – ΠΡΟΔΙΟΡΙΜΟΙ Ανδοκίδησ, Περί μυςτηρίων, 141-43
Δέομαι οὖν ἁπάντων <ὑμῶν> περὶ ἐμοῦ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν, ἥνπερ καὶ περὶ τῶν ἐμῶν προγόνων, ἵνα κἀμοὶ ἐγγένηται ἐκείνους μιμήσασθαι, ἀναμνησθέντας αὐτῶν ὅτι ὅμοιοι τοῖς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίοις τῆ πόλει γεγένηνται, πολλῶν ἕνεκα σφς αὐτοὺς παρέχοντες τοιούτους, μάλιστα δὲ τς εἰς ὑμς εὐνοίας, καὶ ὅπως, εἴ ποτέ τις αὐτοῖς ἥ τῶν ἐξ ἐκείνων τινὶ κίνδυνος γένοιτο ἥ συμφορά, σῴζοιντο συγγνώμης παρ’ ὑμῶν τυγχάνοντες. εἰκότως δ’ ἅν αὐτῶν μεμνῆσθε· καὶ γὰρ τῆ πόλει ἁπάσῃ αἱ τῶν ὑμετέρων προγόνων ἀρεταὶ πλείστου ἄξιαι ἐγένοντο. ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρες, αἱ νες διεφθάρησαν, πολλῶν βουλομένων τὴν πόλιν ἀνηκέστοις συμφοραῖς περιβαλεῖν, Λακεδαιμόνιοι ἔγνωσαν ὅμως τότε ἐχθροὶ ὄντες σῴζειν τὴν πόλιν διὰ τὰς ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ἀρετάς, οἳ ὑπρξαν τς ἐλευθερίας ἁπάσῃ τῆ Ἑλλάδι. Λεξιλόγιο δένκαη+ηει. απξ.=παξαθαιώ θάπνηνλ λα… εὐλνηα=αγάπε, θηιία, επκέλεηα δηαθζείξνκαη=θαηαζηξέθνκαη, ράλνκαη ἀλήθεζηνο=αλέπαλόξζσηνο
πεξηβάιισ ηηλά ηηλη=πξνμελώ ζε θάπνηνλ θάηη, ξίρλσ γηγλώζθσ+ηει.απαξ.=απνθαζίδσ λα… ὑπάξρσ ηηλόο ηηλη=θάλσ ηελ αξρή ζε θάηη ζην, πξσηνζηαηώ
ΚΕΙΜΕΝΟ 7 – ΤΓΚΡΙΗ Ιςοκράτησ, Περί αντιδόςεωσ, 76-78
βούλομαι δ’ ὑμῖν διὰ βραχέων ἀπολογήσασθαι περὶ ἑκάστου, καὶ ποισαι μλλον ἔτι καταφανὲς ὡς ἀληθ καὶ τότε προεῖπον καὶ νῦν λέγω περὶ αὐτῶν. Καὶ πρῶτον μὲν ποῖος γένοιτ’ ἅν λόγος ὁσιώτερος ἥ δικαιότερος τοῦ τοὺς προγόνους ἐγκωμιάζοντος ἀξίως τς ἀρετς τς ἐκείνων καὶ τῶν ἔργων τῶν πεπραγμένων αὐτοῖς; ἔπειτα τίς ἅν πολιτικώτερος καὶ μλλον πρέπων τῆ πόλει τοῦ τὴν ἡγεμονίαν ἀποφαίνοντος ἔκ τε τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν καὶ τῶν κινδύνων ἡμετέραν οὖσαν μλλον ἥ Λακεδαιμονίων; ἔτι δὲ τίς ἅν περὶ καλλιόνων καὶ μειζόνων πραγμάτων τοῦ τοὺς Ἕλληνας ἐπί τε τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν παρακαλοῦντος καὶ περὶ τς πρὸς ἀλλήλους ὁμονοίας συμβουλεύοντος; Ἐν μὲν τοίνυν τ πρώτῳ λόγῳ περὶ τούτων τυγχάνω διειλεγμένος, ἐν δὲ τοῖς ὑστέροις περὶ ἐλαττόνων μὲν ἥ τηλικούτων, οὐ μὴν περὶ ἀχρηστοτέρων οὐδ’ ἧττον τῆ πόλει συμφερόντων. γνώσεσθε δὲ τὴν δύναμιν αὐτῶν, ἥν παραβάλλητε πρὸς ἕτερα τῶν εὐδοκιμούντων καὶ τῶν ὠφελίμων εἶναι δοκούντων. Λεξιλόγιο δηά βξαρέσλ=ζύληνκα, κε ιίγα ιόγηα πξέπσ ηηλη=αξκόδσ, ηαηξηάδσ ἀπνθαίλσ=απνδεηθλύσ, θαλεξώλσ θαιόο=σξαίνο παξαθαιῶ=παξαθηλώ
δηαιέγνκαη=πξαγκαηεύνκαη, ζπδεηώ ηειηθνπηνο=ηόζν ζπανπδάηνο παξαβάιισ=ζπγθξίλσ, παξαβάιισ εὐδνθηκσ=έρσ θαιή θήκε, είκαη έληηκνο
ΚΕΙΜΕΝΟ 8 – ΕΠΙΡΡΗΜΑΣΙΚΟΙ ΠΡΟΔΙΟΡΙΜΟΙ Θουκυδίδησ, 6, 97, 1-4
οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης τς νυκτὸς τῆ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο καὶ ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη τ στρατεύματι ἐκ τς Κατάνης σχόντες κατὰ τὸν Λέοντα καλούμενον, ὃς ἀπέχει τῶν Ἐπιπολῶν ἓξ ἥ ἑπτὰ σταδίους, καὶ τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε ναυσὶν ἐς τὴν Θάψον καθορμισάμενοι· ἔστι δὲ χερσόνησος μὲν ἐν στεν ἰσθμ προὔχουσα ἐς τὸ πέλαγος, τς δὲ Συρακοσίων πόλεως οὔτε πλοῦν οὔτε ὁδὸν πολλὴν ἀπέχει. καὶ ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς τῶν Ἀθηναίων ἐν τῆ Θάψῳ διασταυρωσάμενος τὸν ἰσθμὸν ἡσύχαζεν· ὁ δὲ πεζὸς ἐχώρει εὐθὺς δρόμῳ πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς καὶ φθάνει ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον πρὶν τοὺς Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ τοῦ λειμῶνος καὶ τς ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ οἵ τε ἄλλοι, ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε, καὶ οἱ περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι· στάδιοι δὲ πρὶν προσμεῖξαι ἐκ τοῦ λειμῶνος ἐγίγνοντο αὐτοῖς οὐκ ἔλασσον ἥ πέντε καὶ εἴκοσι. προσπεσόντες οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ τρόπῳ ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν· καὶ ὅ τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει καὶ τῶν ἄλλων ὡς τριακόσιοι. Λεξιλόγιο ἐμεηάδνκαη=έρσ γεληθή επηζεώξεζε ιαλζάλσ+θαη.κηρ=θξπθά.. θαζνξκίδνκαη=αξάδσ πξνέρσ=πξνβάιισ, μεβγαίλσ
αἰζζάλνκαη=παίξλσ είδεζε ν ιεηκώλ=ιηβάδη ἐμέηαζηο=επηζεώξεζε βνεζέσ-ῶ=ηξέρσ γηα λα βνεζήζσ
δηαζηαπξόνκαη-νῦκαη=νρπξώλσ κπήγνληαο παζζάινπο δξόκῳ=ηξέρνληαο, βηαζηηθά θζάλσ+θαη.κηρ=πξνθηαίλσπξνιαβαίλσ λα.. γξήγνξα
ζηάδηνη=κέηξν κήθνπο, αγώλαο δξόκνπ πξνζκείγλπκη=πξνζεγγίδσ, πιεζηάδσ πξνζπίπησ ηηλη=επηηίζεκαη
ΚΕΙΜΕΝΟ 9 – ΑΠΡΟΩΠΗ ΤΝΣΑΞΗ Λυςίασ, Κατά Ερατοςθένουσ, 31-33
καίτοι εἰ χρὴ τοῖς διὰ τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν ἑτέρους ἀπολέσασι συγγνώμην ἔχειν, ἐκείνοις ἅν δικαιότερον ἔχοιτε· κίνδυνος γὰρ ἦν πεμφθεῖσι μὴ ἐλθεῖν καὶ καταλαβοῦσιν ἐξάρνοις γενέσθαι. τ δὲ Ἐρατοσθένει ἐξν εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἀπήντησεν, ἔπειτα ὅτι οὐκ εἶδεν· ταῦτα γὰρ οὔτ’ ἔλεγχον οὔτε βάσανον εἶχεν, ὥστε μηδ’ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν βουλομένων οἷόν τ’ εἶναι ἐξελεγχθναι. χρν δέ σε, ὦ Ἐρατόσθενες, εἴπερ ἦσθα χρηστός, πολὺ μλλον τοῖς μέλλουσιν ἀδίκως ἀποθανεῖσθαι μηνυτὴν γενέσθαι ἥ τοὺς ἀδίκως ἀπολουμένους συλλαμβάνειν. νῦν δέ σου τὰ ἔργα φανερὰ γεγένηται οὐχ ὡς ἀνιωμένου ἀλλ’ ὡς ἡδομένου τοῖς γιγνομένοις, ὥστε τούσδε ἐκ τῶν ἔργων χρὴ μλλον ἥ ἐκ τῶν λόγων τὴν ψφον φέρειν, ἃ ἴσασι γεγενημένα τῶν τότε λεγομένων τεκμήρια λαμβάνοντας, ἐπειδὴ μάρτυρας περὶ αὐτῶν οὐχ οἷόν τε παρασχέσθαι. οὐ γὰρ μόνον ἡμῖν παρεῖναι οὐκ ἐξν, ἀλλ’ οὐδὲ παρ’ αὑτοῖς εἶναι, ὥστ’ ἐπὶ τούτοις ἐστὶ πάντα τὰ κακὰ εἰργασμένοις τὴν πόλιν πάντα τἀγαθὰ περὶ αὑτῶν λέγειν. Λεξιλόγιο ζπγγλώκελ ἐρσ ηηλη=ζπγρσξώ θαηαιακβάλσ=ζπλαληώ, βξίζθσ, πξνθηαίλσ ἐμαξλνο εηκη=αξλνύκαη ἀπαληῶ=ζπλαληώ ε βάζαλνο=δνθηκή, έιεγρνο
γίγλνκαη κελπηήο=κελύσ, αλαθνηλώλσ ζηε βνπιή, θαηαγγέισ ἀληάνκαη,- ῶκαη=ζηελαρσξηέκαη θέξσ ηελ ςῆθνλ=απνθαζίδσ παξέρνκαη ηηλα=παξνπζηάδσ, εκθαλίδσ
ἐμειέγρνκαη=ειέγρνκαη, απνδεηθλύνκαη έλνρνο
πάξεηκη=παξεπξίζθνκαη ἐπί ηηλί ἐζηί-εμαξηάηαη από θάπνηνλ ἐξγάδνκαη θαθά=βιάπησ
ΚΕΙΜΕΝΟ 10 – ΠΑΘΗΣΙΚΗ ΤΝΣΑΞΗ Δημοςθένησ, Κατά Ολυμπιοδώρου βλάβησ, 1-2
Ἀναγκαῖον ἴσως ἐστίν, ὦ ἄνδρες δικασταί, καὶ τοὺς μὴ εἰωθότας μηδὲ δυναμένους <εἰπεῖν> εἰσιέναι εἰς δικαστήριον, ἐπειδὰν ὑπό τινος ἀδικῶνται, ἄλλως τε καὶ ὑφ’ ὧν ἥκιστα προσκεν [ἀδικεῖσθαι], οἷον καὶ ἐμοὶ νυνὶ συμβαίνει. οὐ βουλόμενος γάρ, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀγωνίζεσθαι πρὸς Ὀλυμπιόδωρον οἰκεῖον ὄντα καὶ ἀδελφὴν τούτου ἔχων, ἠνάγκασμαι διὰ τὸ μεγάλ’ ἀδικεῖσθαι ὑπὸ τούτου. εἰ μὲν οὖν μὴ ἀδικούμενος, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀλλὰ ψεῦδός τι ἐγκαλῶν Ὀλυμπιοδώρῳ τούτων τι ἐποίουν, ἥ τοῖς ἐπιτηδείοις τοῖς ἐμοῖς καὶ Ὀλυμπιοδώρου μὴ ἐθέλων ἐπιτρέπειν, ἥ ἄλλου τινὸς τῶν δικαίων ἀφιστάμενος, εὖ ἴστε ὅτι πάνυ ἅν Ἠσχυνόμην καὶ ἐνόμιζον ἅν ἐμαυτὸν φαῦλον εἶναι ἄνθρωπον· νῦν δ’ οὔτε μικρὰ ἐλαττούμενος ὑπὸ Ὀλυμπιοδώρου, οὔτε διαλλακτὴν οὐδένα φεύγων, οὔτ’ αὖ μὰ τὸν Δία τὸν μέγιστον ἑκών, ἀλλ’ ὡς οἷόν τε μάλιστα ἄκων, ἠνάγκασμαι ὑπὸ τούτου ἀγωνίζεσθαι ταύτην τὴν δίκην. Λεξιλόγιο ἀγσλίδνκαη=κπιέθνκαη ζε δίθε, θαηαθεύγσ ζηα δηθαζηήξηα ἐγθαιῶ ηηλη=θαηεγνξώ θάπνηνλ ἐπηηξέπσ ηηλη=αλαζέησ ἀθίζηακαη ηηλόο=απνθεύγσ, δείρλσ απξνζπκία, απνζηαηώ
ἐιαηηνπκαη κηθξά ππό ηηλνο=δεκηώλνκαη ιίγν δηαιιαθηήο=ζπκθηιησηήο, κενζιαβεηήο
ΚΕΙΜΕΝΟ 11 – ΡΗΜΑΣΙΚΑ ΕΠΙΘΕΣΑ Ξενοφώντοσ, Απομνημονεύματα, 1,7,1-2
ἐπισκεψώμεθα δὲ εἰ καὶ ἀλαζονείας ἀποτρέπων τοὺς συνόντας ἀρετς ἐπιμελεῖσθαι προέτρεπεν: ἀεὶ γὰρ ἔλεγεν ὡς οὐκ εἴη καλλίων ὁδὸς ἐπ᾽ εὐδοξίαν ἥ δι᾽ ἧς ἄν τις ἀγαθὸς τοῦτο γένοιτο, <ὃ> καὶ δοκεῖν βούλοιτο. ὅτι δ᾽ ἀληθ ἔλεγεν, ὧδ᾽ ἐδίδασκεν: ἐνθυμώμεθα γάρ, ἔφη, εἴ τις μὴ ὢν ἀγαθὸς αὐλητὴς δοκεῖν βούλοιτο, τί ἅν αὐτ ποιητέον εἴη. ἆρ᾽ οὐ τὰ ἔξω τς τέχνης μιμητέον τοὺς ἀγαθοὺς αὐλητάς; καὶ πρῶτον μέν, ὅτι ἐκεῖνοι σκεύη τε καλὰ κέκτηνται καὶ ἀκολούθους πολλοὺς περιάγονται, καὶ τούτῳ ταῦτα ποιητέον: ἔπειτα, ὅτι ἐκείνους πολλοὶ ἐπαινοῦσι, καὶ τούτῳ πολλοὺς ἐπαινέτας παρασκευαστέον. ἀλλὰ μὴν ἔργον γε οὐδαμοῦ ληπτέον, ἥ εὐθὺς ἐλεγχθήσεται γελοῖος ὢν καὶ οὐ μόνον αὐλητὴς κακός, ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος ἀλαζών. καίτοι πολλὰ μὲν δαπανῶν, μηδὲν δ᾽ ὠφελούμενος, πρὸς δὲ τούτοις κακοδοξῶν, πῶς οὐκ ἐπιπόνως τε καὶ ἀλυσιτελῶς καὶ καταγελάστως βιώσεται; Λεξιλόγιο ἐπηζθνπνπκαη+πι.εξση.=εμεηάδσ, εξεπλώ νη ζπλόληεο=νη καζεηέο ζθεπή=ζηνιή, ελδπκαζία
πεξηάγνκαη ηηλα=πεξηθέξσ, γπξίδσ θαθνδνμῶ=έρσ θαθή ππόιεςε ἀιπζηηειῶο=αλώθεια
ΚΕΙΜΕΝΟ 12 – ΕΓΚΛΙΕΙ Δημοςθένησ, Κατ’ Αριςτογείτονοσ Α, 32-33
τί γὰρ οὗτος ὀκνήσειεν ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἀνηκέστων ἥ δεινῶν, ἄνθρωπος μιαρὸς καὶ πατρικς ἔχθρας πρὸς τὸν δμον ἀνάμεστος; τίς δ’ ἅν ἄλλος μλλον, ὃ μὴ γένοιτο, ἀνατρέψειεν τὴν πόλιν, εἰ λάβοιτ’ ἐξουσίας; οὐχ ὁρθ’ ὅτι τς φύσεως αὐτοῦ καὶ πολιτείας οὐ λογισμὸς οὐδ’ αἰδὼς οὐδεμία, ἀλλ’ ἀπόνοι’ ἡγεῖται, μλλον δ’ ὅλον ἔστ’ ἀπόνοι’ ἡ τούτου πολιτεία; ἣ μέγιστον μέν ἐστιν αὐτ τ ἔχοντι κακόν, δεινὸν δὲ καὶ χαλεπὸν πσι, πόλει δ’ οὐκ ἀνεκτόν. ὁ γὰρ ἀπονενοημένος ἅπας ἑαυτὸν μὲν προεῖται καὶ τὴν ἐκ λογισμοῦ σωτηρίαν, ἐκ δὲ τοῦ παραδόξου καὶ παραλόγου, ἐὰν ἄρα σωθῆ, σῴζεται. τίς ἅν οὖν εὖ φρονῶν αὑτὸν ἅν ἥ τὰ τῆ πατρίδι συμφέροντα ταύτῃ συνάψειεν; τίς οὐκ ἅν εἰς ὅσον δυνατὸν φεύγοι, καὶ τὸν ἔχοντα ταύτην ἐκποδὼν ποιήσαιτο, ἵνα μηδ’ ἄκων αὐτῆ ποτε περιπέσῃ; οὐκ ἀπονοίας, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς ὑπὲρ πατρίδος βουλευομένους δεῖ ζητεῖν ὅτῳ κοινωνήσουσιν, ἀλλὰ νοῦ καὶ φρενῶν ἀγαθῶν καὶ προνοίας πολλς. ταῦτα μὲν γὰρ εἰς εὐδαιμονίαν ἄγει πάντας ἀνθρώπους, ἐκείνη δ’ οἷ τοῦτον ἀπελθεῖν δεῖ. Λεξιλόγιο ἀλήθεζηνο=αζεξάπεπηνο ἀλάκεζηνο=γεκάηνο, πιήξεο ἀπόλνηα=παξαθξνζύλε ἡγοῦκαη ηηλόο=είκαη αξρεγόο θάπνηνπ
παξάινγνο=απξνζδόθεηνο ζπλάπησ ηη ηηλη=ζπλδέσ, ζπζρεηίδσ ἐθπνδώλ=καθξηά ἐθπνδώλ πνηοῦκαη
πνιηηεία=πνιίηεπκα πξντέκαη εκαπηόλ=παξακειώ ηνλ
ηηλα=εμνπδεηεξώλσ, απαιιάζζνκαη δεησ ηηλνο=αλαδεηώ, ςάρλσ
εαπηό κνπ παξάδνμνο=αιιόθνηνο
θνηλσλσ ηηλη=κεηέρσ ε θξελ=κπαιό, θαξδηά
ΚΕΙΜΕΝΟ 13 – ΠΑΡΑΣΑΚΣΙΚΗ ΤΝΔΕΗ Δημοςθένησ, Περί των εν Φερορονήςω, 15-17
ἐγὼ μὲν οὐκ οἴομαι, ἀλλὰ καὶ εἴ τισι μλλον ἀπιστοῦσιν ἥ ἡμῖν, καὶ τούτους εἰσφρήσεσθαι μλλον ἥ ’κείνῳ παραδώσειν τὴν πόλιν, ἄν περ μὴ φθάσῃ λαβὼν αὐτούς. οὐκοῦν ἡμῶν μὲν μὴ δυναμένων ἐνθένδ’ ἀναπλεῦσαι, ἐκεῖ δὲ μηδεμις ὑπαρχούσης ἑτοίμου βοηθείας, οὐδὲν αὐτοὺς ἀπολωλέναι κωλύσει. νὴ Δία, κακοδαιμονῶσι γὰρ ἅνθρωποι καὶ ὑπερβάλλουσιν ἀνοίᾳ. πάνυ γε, ἀλλ’ ὅμως αὐτοὺς δεῖ σῶς εἶναι· συμφέρει γὰρ τῆ πόλει. καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε δλόν ἐστιν ἡμῖν, ὡς ἐπὶ Χερρόνησον οὐχ ἥξει· ἀλλ’ εἴγ’ ἐκ τς ἐπιστολς δεῖ σκοπεῖν ἧς ἔπεμψε πρὸς ὑμς, ἀμυνεῖσθαί φησι τοὺς ἐν Χερρονήσῳ. ἅν μὲν τοίνυν ᾖ τὸ συνεστηκὸς στράτευμα, καὶ τῆ χώρᾳ βοηθσαι δυνήσεται καὶ τῶν ἐκείνου τι κακῶς ποισαι· εἰ δ’ ἅπαξ διαλυθήσεται, τί ποιήσομεν, ἅν ἐπὶ Χερρόνησον ἴῃ; «κρινοῦμεν Διοπείθη νὴ Δία.» καὶ τί τὰ πράγματ’ ἔσται βελτίω; «ἀλλ’ ἐνθένδ’ ἅν βοηθήσαιμεν αὐτοί.» ἅν δ’ ὑπὸ τῶν πνευμάτων μὴ δυνώμεθα; «ἀλλὰ μὰ Δί’ οὐχ ἥξει.» καὶ τίς ἐγγυητής ἐστι τούτου; Λεξιλόγιο απιστω τινι=δυσπιστώ, δεν πιστεύω εισφρέομαι-ουμαι=εισέρχομαι, εισάγω ου φθάνω λαβών=προφταίνω να καταλάβω
κακοδαιμονάω-ω=είμαι παρανοϊκός ανοια=ανοησία, μωρία αμύνομαι τινά=εκδικούμαι κάποιον συνίσταμαι=αποτελούμαι, είμαι
αναπλέω=αποπλέω
ενωμένος ο, η σως, το σων=σώος, ασφαλής
ΚΕΙΜΕΝΟ 14 – ΕΙΔΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Λυςίασ, Κατά Θεομνήςτου Α, 30-31
Ἀκούω δ’ αὐτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν λόγον τρέπεσθαι, ὡς ὀργισθεὶς εἴρηκε ταῦτα ἐμοῦ μαρτυρήσαντος τὴν αὐτὴν μαρτυρίαν Διονυσίῳ. ὑμεῖς δ’ ἐνθυμεῖσθε, ὦ ἄνδρες δικασταί, ὅτι ὁ νομοθέτης οὐδεμίαν ὀργῆ συγγνώμην δίδωσιν, ἀλλὰ ζημιοῖ τὸν λέγοντα, ἐὰν μὴ ἀποφαίνῃ ὡς ἔστιν ἀληθ τὰ εἰρημένα. ἐγὼ δὲ δὶς ἤδη περὶ τούτου μεμαρτύρηκα· οὐ γάρ πω ᾔδη ὅτι ὑμεῖς τοὺς μὲν ἰδόντας τιμωρεῖσθε, τοῖς δὲ ἀποβαλοῦσι συγγνώμην ἔχετε. Περὶ μὲν οὖν τούτων οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν· ἐγὼ δ’ ὑμῶν δέομαι καταψηφίσασθαι Θεομνήστου, ἐνθυμουμένους ὅτι οὐκ ἅν γένοιτο τούτου μείζων ἀγών μοι. Λεξιλόγιο τρέπομαι επί τον λόγον=ισχυρίζομαι μαρτυρω=καταθέτω, επιβεβαιώνω συγγνώμην δίδωμι τινί=συγχωρώ
αποφαίνω=αποδεικνύω τιμωρουμαι τινα=τιμωρώ τιμωρω τινι=βοηθώ αποβάλλω=ρίχνω τα όπλα καταψηφίζομαι
ξημιόω-ω=τιμωρώ
τινός=καταδικάζω κάποιον
ΚΕΙΜΕΝΟ 15 – ΑΝΑΥΟΡΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Δημοςθένησ, Ολυνθιακόσ Β’, 11-13
Φημὶ δὴ δεῖν ἡμς τοῖς μὲν Ὀλυνθίοις βοηθεῖν, καὶ ὅπως τις λέγει κάλλιστα καὶ τάχιστα, οὕτως ἀρέσκει μοι· πρὸς δὲ Θετταλοὺς πρεσβείαν πέμπειν, ἣ τοὺς μὲν διδάξει ταῦτα, τοὺς δὲ παροξυνεῖ· καὶ γὰρ νῦν εἰσιν ἐψηφισμένοι Παγασὰς ἀπαιτεῖν καὶ περὶ Μαγνησίας λόγους ποιεῖσθαι. σκοπεῖσθε μέντοι τοῦτ’, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅπως μὴ λόγους ἐροῦσιν μόνον οἱ παρ’ ἡμῶν πρέσβεις, ἀλλὰ καὶ ἔργον τι δεικνύειν ἕξουσιν ἐξεληλυθότων ὑμῶν ἀξίως τς πόλεως καὶ ὄντων ἐπὶ τοῖς πράγμασιν, ὡς ἅπας μὲν λόγος, ἅν ἀπῆ τὰ πράγματα, μάταιόν τι φαίνεται καὶ κενόν, μάλιστα δ’ ὁ παρὰ τς ἡμετέρας πόλεως· ὅσῳ γὰρ ἑτοιμότατ’ αὐτ δοκοῦμεν χρσθαι, τοσούτῳ μλλον ἀπιστοῦσι πάντες αὐτ. πολλὴν δὴ τὴν μετάστασιν καὶ μεγάλην δεικτέον τὴν μεταβολήν, εἰσφέροντας, ἐξιόντας, ἅπαντα ποιοῦντας ἑτοίμως, εἴπερ τις ὑμῖν προσέξει τὸν νοῦν. κἅν ταῦτ’ ἐθελήσηθ’ ὡς προσήκει καὶ δὴ περαίνειν, οὐ μόνον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ συμμαχικὰ ἀσθενῶς καὶ ἀπίστως ἔχοντα φανήσεται Φιλίππῳ, ἀλλὰ καὶ τὰ τς οἰκείας ἀρχς καὶ δυνάμεως κακῶς ἔχοντ’ ἐξελεγχθήσεται. Λεξιλόγιο αρέσκει τινι=εγκρίνεται διδάσκω τινα τι=διφωτίζω, εξηγώ παροξύνω τινα=εξεγείρω, παρακινώ, ξεσηκώνω
χρωμαι τω λογω ετοιμότατα=λέω μεγάλα λόγια απιστω τινι=δυσπιστώ μετάστασις=μεταβολή
ψηφίζομαι+τελ.απαρ.=αποφασίζω απαιτω τι=διεκδικώ, αξιώνω λόγου ςποιουμαι περί τινός=απαιτώ εξηγήσεις σκοπω+πλ.ερωτ.=φροντίζω, ειμί επί τινι=επιστατω, επιβλέπω
μεταβολή=μεταμόρφωση προσέχω τον νουν τινι=στρέφω την προσοχή μου σε κάποιον περαίνω=ολοκληρώνω εξελέγχομαι+κατ.μτχ=αποδεικνύ ομαι ότι<
ΚΕΙΜΕΝΟ 16 – ΑΙΣΙΟΛΟΓΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Ιςοκράτησ, Υιλιπποσ, 145-147
καίτοι τοὺς ὀνομαστοτάτους καὶ τοὺς ἀρίστους αὐτῶν ἴσμεν ἐν μικροῖς πολιχνίοις καὶ νησυδρίοις τὰς ἀρχὰς κατασχόντας. ἀλλ’ ὅμως ἰσόθεον καὶ παρὰ πσιν ὀνομαστὴν τὴν αὑτῶν δόξαν κατέλιπον· ἅπαντες γὰρ φιλοῦσιν οὐ τοὺς σφίσιν αὐτοῖς μεγίστην δυναστείαν κτησαμένους, ἀλλὰ τοὺς τοῖς Ἕλλησι πλείστων ἀγαθῶν αἰτίους γεγενημένους. Οὐ μόνον δ’ ἐπὶ τούτων αὐτοὺς ὄψει τὴν γνώμην ταύτην ἔχοντας, ἀλλ’ ἐπὶ πάντων ὁμοίως· ἐπεὶ καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν οὐδεὶς ἅν ἐπαινέσειεν, οὔθ’ ὅτι τς θαλάττης ἦρξεν οὔθ’ ὅτι τοσοῦτον πλθος χρημάτων εἰσπράξασα τοὺς συμμάχους εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀνήνεγκεν, ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ὅτι πολλῶν πόλεων ἐξουσίαν ἔλαβε, τὰς μὲν ἀναστάτους ποισαι, τὰς δ’ αὐξσαι, τὰς δ’ ὅπως ἐβουλήθη διοικσαι· πάντα γὰρ ταῦτα παρν αὐτῆ πράττειν· ἀλλ’ ἐκ τούτων μὲν πολλαὶ κατηγορίαι κατ’ αὐτς γεγόνασιν, ἐκ δὲ τς Μαραθῶνι μάχης καὶ τς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίας, καὶ μάλισθ’ ὅτι τὴν αὑτῶν ἐξέλιπον ὑπὲρ τς τῶν Ἑλλήνων σωτηρίας, ἅπαντες αὐτὴν ἐγκωμιάζουσιν. Λεξιλόγιο κατέχω τάς αρχάς=εξουσιάζω ποιω τινά ανάστατον=ερημώνω αναφέρω τι=εισάγωγ, φέρω
εκλείπω τινα=αφήνω, εγκαταλείπω
ΚΕΙΜΕΝΟ 17 – ΦΡΟΝΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Δημςθένησ, Κατά Υιλίππου, Δ, 29-30
ὑμεῖς τοίνυν οὐκ ἀκούειν, πρὶν ἅν ὥσπερ νῦν αὐτὰ παρῆ τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι περὶ οὐδενὸς εἰώθατ’ ἐφ’ ἡσυχίας, ἀλλ’ ὅταν μὲν ἐκεῖνος παρασκευάζηται, ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ καὶ ἀντιπαρασκευάζεσθαι ῥᾳθυμεῖτε, καὶ ἄν τι λέγῃ τις, ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ’ ἀπολωλὸς ἥ πολιορκούμενόν τι πύθησθε, ἀκροσθε καὶ παρασκευάζεσθε· ἦν δ’ ἀκηκοέναι μὲν καὶ βεβουλεῦσθαι τότε καιρός, ὅθ’ ὑμεῖς οὐκ ἠθέλετε, πράττειν δὲ καὶ χρσθαι τοῖς παρεσκευασμένοις νῦν, ἡνίκ’ ἀκούετε. τοιγαροῦν ἐκ τῶν τοιούτων ἐθῶν μόνοι τῶν πάντων ἀνθρώπων ὑμεῖς τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν πραγμάτων εἰώθασι χρσθαι τ βουλεύεσθαι, ὑμεῖς δὲ μετὰ τὰ πράγματα. Λεξιλόγιο πάρεστι τα πράγματα=εμφανίζεται κίνδυνος
εκβάλλω=διώχνω καιρός εστί=είναι ευκαιρία
ραθυμ ω=ζω αμέριμνος, τεμπελιάζω
βουλεύομαι=σκέφτομαι, συζητώ είωθα+τελ. απρ=συνηθίζω να<
ΚΕΙΜΕΝΟ 18 – ΤΠΟΘΕΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Λυςίασ, Κατά Αλκιβιάδου Α’ Λιποταξίου 11-13
ἐνθυμηθναι δὲ χρὴ ὅτι, εἰ ἐξέσται ὅ τι ἄν τις βούληται ποιεῖν, οὐδὲν ὄφελος νόμους κεῖσθαι ἥ ὑμς συλλέγεσθαι ἥ στρατηγοὺς αἱρεῖσθαι. θαυμάζω δέ, ὦ ἄνδρες δικασταί, εἴ τις ἀξιοῖ, ἐὰν μέν τις προσιόντων τῶν πολεμίων τς πρώτης τάξεως τεταγμένος τς δευτέρας γένηται, τούτου μὲν δειλίαν καταψηφίζεσθαι, ἐὰν δέ τις ἐν τοῖς ὁπλίταις τεταγμένος ἐν τοῖς ἱππεῦσιν ἀναφανῆ, τούτῳ συγγνώμην ἔχειν. καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἡγοῦμαι δικάζειν ὑμς οὐ μόνον τῶν ἐξαμαρτανόντων ἕνεκα, ἀλλ᾽ ἵνα καὶ τοὺς ἄλλους τῶν ἀκοσμούντων σωφρονεστέρους ποιτε. ἐὰν μὲν τοίνυν τοὺς ἀγνῶτας κολάζητε, οὐδεὶς ἔσται τῶν ἄλλων βελτίων: οὐδεὶς γὰρ εἴσεται τὰ ὑφ᾽ ὑμῶν καταψηφισθέντα: ἐὰν δὲ τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἐξαμαρτανόντων τιμωρσθε, πάντες πεύσονται, ὥστε τούτῳ παραδείγματι χρώμενοι βελτίους ἔσονται οἱ πολῖται. ἐὰν τοίνυν τούτου καταψηφίσησθε, οὐ μόνον οἱ ἐν τῆ πόλει εἴσονται, ἀλλὰ καὶ οἱ σύμμαχοι αἰσθήσονται καὶ οἱ πολέμιοι πεύσονται, καὶ ἡγήσονται πολὺ πλείονος ἀξίαν εἶναι τὴν πόλιν, ἐὰν ὁρῶσιν ἐπὶ τοῖς τοιούτοις τῶν ἁμαρτημάτων μάλισθ᾽ ὑμς ὀργιζομένους καὶ μηδεμις συγγνώμης τοὺς ἀκοσμοῦντας ἐν τ πολέμῳ τυγχάνοντας. Λεξιλόγιο ενθυμέομαι-μουμαι=έχω υπόψη μου εξεστι+τελ.απαρ.=επιτρέπεται,
ακοσμέω-ω=παρεκτρέπομαι αγνωςαγνωτος=άγνωστος,άσημος
είναι δυνατόν κειμαι=βρίσκομαι αιρουμαι τινα=εκλέγω πρόσειμι=επιτίθεμαι, πλησιάζω
τιμωρουμαι τινα=τιμωρώ αισθάνομαιμαθαίνω,αντιλαμβάνομαι τυγχάνω συγγνώμης=συγχωρούμαι
καταψηφίζομια τινός δειλίαν =καταδικάζω κάποιον για δειλία
ΚΕΙΜΕΝΟ 19 – ΣΕΛΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Θουκυδίδησ, 7, 17
ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα τ ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν τε ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους καὶ χρήματα αὐτόθεν καὶ ναῦς καὶ ὁπλίτας ἑτοιμάζων. πέμπουσι δὲ καὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς, ὅπως φυλάσσοιεν μηδένα ἀπὸ Κορίνθου καὶ τς Πελοποννήσου ἐς τὴν Σικελίαν περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ Κορίνθιοι, ὡς αὐτοῖς οἱ πρέσβεις ἧκον καὶ τὰ ἐν τῆ Σικελίᾳ βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ τὴν προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι, πολλ μλλον ἐπέῤῥωντο, καὶ ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν καὶ ἐκ τς ἄλλης Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τ αὐτ τρόπῳ πέμψοντες: ναῦς τε οἱ Κορίνθιοι πέντε καὶ εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι πρὸς τὴν ἐν τῆ Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ τὰς ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον οἱ ἐν τῆ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν ποιούμενοι. Λεξιλόγιο υπομένω=μένω πίσω εκπλους=σαλπάριασμα επαγγέλλω ες τινα τι=παραγγέλλω σε κάποιον κάτι το εαρ=η άνοιξη φυλάσσω=προσέχω
επιρρώνυμαι=παίρνω θάρρος η ολκας, της ολκάδος=εμπορικό πλοίο πληρόω,ω=επανδρώνω φυλακή=φρουρά απαίρω=σηκώνω
περαίομαι,ουμαι=περνώ,φτάνω ακαιρος=άσκοπος πέμψις=αποστολή
ποιουμαι φυλακήν προς τι=απασχολούμαι με την αντιμετώπιση κάποιου
ΚΕΙΜΕΝΟ 20 – ΤΜΠΕΡΑΜΑΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Ιςοκράτησ Πανηγυρικόσ 117-119
τοσοῦτον δ’ ἀπέχουσι τς ἐλευθερίας καὶ τς αὐτονομίας, ὥσθ’ αἱ μὲν ὑπὸ τυράννοις εἰσί, τὰς δ’ ἁρμοσταὶ κατέχουσιν, ἔνιαι δ’ ἀνάστατοι γεγόνασι, τῶν δ’ οἱ βάρβαροι δεσπόται καθεστήκασιν· οὓς ἡμεῖς διαβναι τολμήσαντας εἰς τὴν Εὐρώπην καὶ μεῖζον ἥ προσκεν αὐτοῖς φρονήσαντας οὕτω διέθεμεν, ὥστε μὴ μόνον παύσασθαι στρατείας ἐφ’ ἡμς ποιουμένους ἀλλὰ καὶ τὴν αὑτῶν χώραν ἀνέχεσθαι πορθουμένην, καὶ διακοσίαις καὶ χιλίαις ναυσὶν περιπλέοντας εἰς τοσαύτην ταπεινότητα κατεστήσαμεν, ὥστε μακρὸν πλοῖον ἐπὶ τάδε Φασήλιδος μὴ καθέλκειν, ἀλλ’ ἡσυχίαν ἄγειν καὶ τοὺς καιροὺς περιμένειν, ἀλλὰ μὴ τῆ παρούσῃ δυνάμει πιστεύειν. Λεξιλόγιο ανάστατος γίγνομαι=καταστρέφομαι
μακρόν πλοιον=πολεμικό πλοίο καθέλκω=ρίχνω στη θάλασσα
φρονέω-ω=περηφανεύομαι, σκέφτομαι διατίθεμαι τινά ούτω=φέρνω κάποιον σε δύσκολη θέση πορθέομαι-ουμαι=κυριεύομαι
ησυχίαν αγω=αδρανώ καιρός=ευκαιρία πιστέυω τινι=εμπιστέυομαι κάποιον
ΚΕΙΜΕΝΟ 21 – ΕΝΔΟΙΑΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Ξενοφώντοσ, Ελληνικά, 2, 1, 2-4
πυθόμενος δὲ τὸ σύνθημα ὁ Ἐτεόνικος, ἀπόρως μὲν εἶχε τί χρτο τ πράγματι διὰ τὸ πλθος τῶν καλαμηφόρων: τό τε γὰρ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς ἐπιχειρσαι σφαλερὸν ἐδόκει εἶναι, μὴ εἰς τὰ ὅπλα ὁρμήσωσι καὶ τὴν πόλιν κατασχόντες καὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τὰ πράγματα, ἅν κρατήσωσι, τό τ' αὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπους συμμάχους πολλοὺς δεινὸν ἐφαίνετο εἶναι, μή τινα καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διαβολὴν σχοῖεν καὶ οἱ στρατιῶται δύσνοι πρὸς τὰ πράγματα ὦσιν: ἀναλαβὼν δὲ μεθ' ἑαυτοῦ ἄνδρας πεντεκαίδεκα ἐγχειρίδια ἔχοντας ἐπορεύετο κατὰ τὴν πόλιν, καὶ ἐντυχών τινι ὀφθαλμιῶντι ἀνθρώπῳ ἀπιόντι ἐξ ἰατρείου, κάλαμον ἔχοντι, ἀπέκτεινε. θορύβου δὲ γενομένου καὶ ἐρωτώντων τινῶν διὰ τί ἀπέθανεν ὁ ἄνθρωπος, παραγγέλλειν ἐκέλευεν ὁ Ἐτεόνικος, ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε. κατὰ δὲ τὴν παραγγελίαν ἐρρίπτουν πάντες ὅσοι εἶχον τοὺς καλάμους, ἀεὶ ὁ ἀκούων δεδιὼς μὴ ὀφθείη ἔχων. Λεξιλόγιο απόρω ς έχω+πλαγ. Ερώτηση=βρίσκομαι σε αμηχανία χρωμαι τινι=χρησιμοποιώ επιχειρέω-ω=επιτίθεμαι σφαλερός=επικίνδυνος κατέχω=καταλαμβάνω, κυριεύω κρατέω-ω=νικώ απόλλυμι τινα=εξολοθρεύω
διαβολήν έχω=προκαλώ εχθρότητα ειμί δύσνους=έχω εχθρική διάθεση εντυγχάνω τινί=συναντώ κάποιον οφθαλμιάω-ω=πονώ στο μάτι παραγγέλλω=διακηρύσσω,
δεινός=φοβερός
πληροφορώ
ΚΕΙΜΕΝΟ 22- ΕΝΑΝΣΙΩΜΑΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ Δημοςθένησ, Επιτάφιοσ, 13-14
ἀνάγκη δ´ ἐν τ μεταξὺ διαλαβεῖν, καὶ πρὸ τοῦ τὰ τοῖσδε πεπραγμένα τοῖς ἀνδράσιν δηλοῦν καὶ τοὺς ἔξω τοῦ γένους πρὸς τὸν τάφον ἠκολουθηκότας πρὸς εὔνοιαν παρακαλέσαι. καὶ γὰρ εἰ μὲν εἰς χρημάτων δαπάνην ἤ τιν´ ἄλλην θεωρίαν ἱππικῶν ἥ γυμνικῶν ἄθλων ἐτάχθην κοσμσαι τὸν τάφον, ὅσῳπερ ἅν προθυμότερον καὶ ἀφειδέστερον ταῦτα παρεσκευάσμην, τοσούτῳ μλλον ἅν προσήκοντ´ ἔδοξα πεποιηκέναι· λόγῳ δ´ ἐπαινέσαι τούτους τοὺς ἄνδρας αἱρεθείς, ἅν μὴ τοὺς ἀκούοντας συμβουλομένους λάβω, φοβοῦμαι μὴ τῆ προθυμίᾳ τοὐναντίον οὗ δεῖ ποιήσω. ὁ μὲν γὰρ πλοῦτος καὶ τὸ τάχος καὶ ἡ ἰσχὺς καὶ ὅς´ ἄλλα τούτοις ὅμοια, αὐτάρκεις ἔχει τὰς ὀνήσεις τοῖς κεκτημένοις, καὶ κρατοῦσιν ἐν αὐτοῖς, οἷς ἅν παρῆ, κἅν μηδεὶς τῶν ἄλλων βούληται· ἡ δὲ τῶν λόγων πειθὼ τς τῶν ἀκουόντων εὐνοίας προσδεῖται, καὶ μετὰ ταύτης μέν, κἅν μετρίως ῥηθῆ, δόξαν ἤνεγκε καὶ χάριν προσποιεῖ, ἄνευ δὲ ταύτης, κἅν ὑπερβάλῃ τ λέγειν καλῶς, προσέστη τοῖς ἀκούουσιν. Λεξιλόγιο διαλαμβάνω=διακόπτω την ομιλία μου αφειδως=με πολυτέλεια αιρέομαι-ουμαι=εκλέγω, εκλέγομαι, προτιμώ όνησις=ωφέλεια κρατω εν τινι=νικώ με κάτι
πάρειμι τινι=παραβρίσκομαι προσδέομαι τινός=έχω ανάγκη δόξαν φέρω=δοξάζω προσποιω χάριν=κάνω εντύπωση προσίσταμαι τινι=ενοχλώ οι ακούοντες=οι ακροατές
ΚΕΙΜΕΝΟ 23 – ΠΛΑΓΙΕ ΕΡΩΣΗΕΙ – Ξενοφώντοσ, Ελληνικά, 5, 2, 8-9
οἱ δ' ἐκ Φλειοῦντος φεύγοντες αἰσθανόμενοι τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπισκοποῦντας τῶν συμμάχων ὁποῖοί τινες ἕκαστοι ἐν τ πολέμῳ αὐτοῖς ἐγεγένηντο, καιρὸν ἡγησάμενοι, ἐπορεύθησαν εἰς Λακεδαίμονα καὶ ἐδίδασκον ὡς ἕως μὲν σφεῖς οἴκοι ἦσαν, ἐδέχετό τε ἡ πόλις τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς τὸ τεῖχος καὶ συνεστρατεύοντο ὅποι ἡγοῖντο: ἐπεὶ δὲ σφς αὐτοὺς ἐξέβαλον, ὡς ἕπεσθαι μὲν οὐδαμοῦ ἐθέλοιεν, μόνους δὲ πάντων ἀνθρώπων Λακεδαιμονίους οὐ δέχοιντο εἴσω τῶν πυλῶν. ἀκούσασιν οὖν ταῦτα τοῖς ἐφόροις ἄξιον ἔδοξεν ἐπιστροφς εἶναι. καὶ πέμψαντες πρὸς τὴν τῶν Φλειασίων πόλιν ἔλεγον ὡς φίλοι μὲν οἱ φυγάδες τῆ Λακεδαιμονίων πόλει εἶεν, ἀδικοῦντες δ' οὐδὲν φεύγοιεν. ἀξιοῦν δ' ἔφασαν μὴ ὑπ' ἀνάγκης, ἀλλὰ παρ' ἑκόντων διαπράξασθαι κατελθεῖν αὐτούς. ἃ δὴ ἀκούσαντες οἱ Φλειάσιοι ἔδεισαν μὴ εἰ στρατεύσαιντο ἐπ' αὐτούς, τῶν ἔνδοθεν παρείησάν τινες αὐτοὺς εἰς τὴν πόλιν. καὶ γὰρ συγγενεῖς πολλοὶ ἔνδον ἦσαν τῶν φευγόντων καὶ ἄλλως εὐμενεῖς, καὶ οἷα δὴ ἐν ταῖς πλείσταις πόλεσι νεωτέρων τινὲς ἐπιθυμοῦντες πραγμάτων κατάγειν ἐβούλοντο τὴν φυγήν. Λεξιλόγιο οι φεύγοντες=οι εξόριστοι επισκοπέω-ω=εξετάζω, ερευνώ καιρός=περίσταση διδάσκω=λέω, διαφωτίζω ηγεομαι-ουμαι=οδηγώ
φυγάς=εξόριστος φεύγω=είμαι εξόριστος πάρειμι τινά=εισάγω επιθυμέω-ω νεωτέρων πραγμάτων=επιθυμώ αλλαγή
εκβάλλω=εξορίζω ουδαμου=πουθενά επιστροφή=στροφή, φροντίδα
καθεστώτος κατάγω την φυγήν=επαναφέρω τους εξόριστους
Περιεχόμενα ΚΕΙΜΕΝΟ 1 – ΚΑΣΗΓΟΡΟΤΜΕΝΟ .............................................................................................. 2 Δημοςθζνη, Κατ’ Αριςτογείτονοσ, Α, 15-16 .......................................................................... 2 ΚΕΙΜΕΝΟ 2 – ΑΝΣΙΚΕΙΜΕΝΟ ..................................................................................................... 3 Δημοςθζνη, Κατά Μειδίου, 95-96 ........................................................................................ 3 ΚΕΙΜΕΝΟ 3 – ΑΠΑΡΕΜΦΑΣΟ .................................................................................................... 4 Ξενοφώντοσ , Λακεδαιμονίων Πολιτεία, 8, 1-3 .................................................................... 4 ΚΕΙΜΕΝΟ 4 – ΚΑΣΗΓΟΡΗΜΑΣΙΚΗ ΜΕΣΟΧΗ .............................................................................. 5 Ιςοκράτη, Αεροπαγητικόσ, 60-62 .......................................................................................... 5 ΚΕΙΜΕΝΟ 5 – ΕΠΙΘΕΣΙΚΗ ΜΕΣΟΧΗ ............................................................................................ 6 Λυςίασ, Επιτάφιοσ, 27-29 ...................................................................................................... 6 ΚΕΙΜΕΝΟ 6 – ΠΡΟΔΙΟΡΙΜΟΙ .................................................................................................. 7 Ανδοκίδησ, Περί μυςτηρίων, 141-43..................................................................................... 7 ΚΕΙΜΕΝΟ 7 – ΤΓΚΡΙΗ .............................................................................................................. 8 Ιςοκράτησ, Περί αντιδόςεωσ, 76-78...................................................................................... 8 ΚΕΙΜΕΝΟ 8 – ΕΠΙΡΡΗΜΑΣΙΚΟΙ ΠΡΟΔΙΟΡΙΜΟΙ ...................................................................... 9 Θουκυδίδησ, 6, 97, 1-4 .......................................................................................................... 9 ΚΕΙΜΕΝΟ 9 – ΑΠΡΟΩΠΗ ΤΝΣΑΞΗ ........................................................................................ 10 Λυςίασ, Κατά Ερατοςθζνουσ, 31-33.................................................................................... 10 ΚΕΙΜΕΝΟ 10 – ΠΑΘΗΣΙΚΗ ΤΝΣΑΞΗ ....................................................................................... 11 Δημοςθζνησ, Κατά Ολυμπιοδώρου βλάβησ, 1-2 ................................................................ 11 ΚΕΙΜΕΝΟ 11 – ΡΗΜΑΣΙΚΑ ΕΠΙΘΕΣΑ ........................................................................................ 12 Ξενοφώντοσ, Απομνημονεφματα, 1,7,1-2........................................................................... 12 ΚΕΙΜΕΝΟ 12 – ΕΓΚΛΙΕΙ ......................................................................................................... 13 Δημοςθζνησ, Κατ’ Αριςτογείτονοσ Α, 32-33 ....................................................................... 13 ΚΕΙΜΕΝΟ 13 – ΠΑΡΑΣΑΚΣΙΚΗ ΤΝΔΕΗ .................................................................................. 14 Δημοςθζνησ, Περί των εν Χερορονήςω, 15-17 ................................................................... 14 ΚΕΙΜΕΝΟ 14 – ΕΙΔΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ.......................................................................................... 15 Λυςίασ, Κατά Θεομνήςτου Α, 30-31 ................................................................................... 15 ΚΕΙΜΕΝΟ 15 – ΑΝΑΦΟΡΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ ................................................................................ 16 Δημοςθζνησ, Ολυνθιακόσ Β’, 11-13 .................................................................................... 16 ΚΕΙΜΕΝΟ 16 – ΑΙΣΙΟΛΟΓΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ ............................................................................... 17
Ιςοκράτησ, Φιλιπποσ, 145-147 ............................................................................................ 17 ΚΕΙΜΕΝΟ 17 – ΧΡΟΝΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ ..................................................................................... 18 Δημςθζνησ, Κατά Φιλίππου, Δ, 29-30 ................................................................................. 18 ΚΕΙΜΕΝΟ 18 – ΤΠΟΘΕΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ ................................................................................. 19 Λυςίασ, Κατά Αλκιβιάδου Α’ Λιποταξίου 11-13 .................................................................. 19 ΚΕΙΜΕΝΟ 19 – ΣΕΛΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ......................................................................................... 20 Θουκυδίδησ, 7, 17 ............................................................................................................... 20 ΚΕΙΜΕΝΟ 20 – ΤΜΠΕΡΑΜΑΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ ..................................................................... 21 Ιςοκράτησ Πανηγυρικόσ 117-119 ........................................................................................ 21 ΚΕΙΜΕΝΟ 21 – ΕΝΔΟΙΑΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ .............................................................................. 22 Ξενοφώντοσ, Ελληνικά, 2, 1, 2-4 ......................................................................................... 22 ΚΕΙΜΕΝΟ 22- ΕΝΑΝΣΙΩΜΑΣΙΚΕ ΠΡΟΣΑΕΙ .......................................................................... 23 Δημοςθζνησ, Επιτάφιοσ, 13-14 ........................................................................................... 23 ΚΕΙΜΕΝΟ 23 – ΠΛΑΓΙΕ ΕΡΩΣΗΕΙ –...................................................................................... 24 Ξενοφώντοσ, Ελληνικά, 5, 2, 8-9 ......................................................................................... 24