சம்யுக்தா - கலையாத கனவுகள்-3

சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள்

Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 1 of 226

http://samyukthavintamilnovels.blogspot.in/


1 “ச ோழர்கள முக்கியத்துவம்

ோட

கட்டிடக்கலையிை,

இருக்கும்

ைோரஸ்...

விமோனங்கள்

மோ ிரி உயரமோ இருக்கும்... போண்டியோஸ், தவ கட்டியிருப்போங்க... தசோல்ைிக்

மீ னோட்சியம்மன்

தகோண்டிருந்

அலமப்பிலன

விமோனங்களுக்கு

தடம்பிள்

ரி ன்யோ,

விண்லைத்

ி ளகோபுரங்கல

உயரமோக்

ஆர்க்கிதடக்ட்ை...”

அக்ளகோயிைின்

ஆங்கிளைோ-இந் ியனோன

த ோடற

ஹியூளகோ

மோ ிரி

என்று வலரபட

ைோரஸிற்கு

எடுத்துக்

கோட்டினோள். ‘நோன்கு கண்கல

க்

த ோடங்கி

ிலசக கவரும்

ம ில்

ிலும்

சிற்பங்கல

சுவருக்கு

அலமக்கப்பட்டிருக்கும் ளகோபுரம் என்று

அக்ளகோவில்

ச்

தவ

வி ம்,

மற்றவற்லறவிட

அவனிடம் வி

பிரம்மோண்ட

ளகோபுரங்கல

தசதுக்கியிருக்கும்

ிப்புறமிருக்கும் ஒன்பது

அ ிக

கட்டிடக்கலையின்

வி ம்,

சித் ிலர

ங்கல

உயரமோகக்

எழுப்பி,

க்

ஆடி

வ ீ ிகள்

தகோண்ட

வீ ி வலர

த ற்கு

கட்டப்பட்டிருக்கும்

அலமப்லப,

அ ில்

வி ம்’

ஒவ்தவோன்றோய்

க்கினோள்.

‘கட்டிடம் என்பது தவறும் சுவரோல் எழுப்பப்பட்ட ல்ை. கோைந்ள ோறும், ஒரு

நோட்டின்

போரம்பரியத்ல யும்,

தகோண்டிருப்பது’ என்ற எண்ைத்ல

நோகரிக

வோழ்லவயும்

தவ

ிப்படுத் ிக்

இருவரும் தகோண்டிருந் ோர்கள்.

அவர்கள் வடிவலமக்கும், மோடர்ன் ஆர்க்கிதடக்ட் வலகலயச் ளசர்ந் கட்டிடங்களுக்கும்,

விவோ ித்துக்

தகோண்டிருக்கும்

பழங்கோைக்

ளகோவில்

கட்டிடக்கலைக்கும் எந் ச் சம்மந் மும் இல்லை. ஆனோல், ‘பழலமலயத் த ரிந்து தகோள்

ோமல், புதுலமலய எவரோலும்

உருவோக்க முடியோது’ என்ற உண்லமலய இருவரும் அறிந்ள


[email protected]

இருந் னர்.

Page 2 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அந்

அ ிகோலை

ளவல

தபரும்போன்லமயோனவர்கள் தசல்வல

ங்கல

‘உன்னிப்போகத் போர்க்கச்

ோன்

தசய்வல விட, ிரும்பிப்

அல ப்

தசல்பவர்க ிரும்பிப்

பற்றிப்

ில்

போர்த்துச் தபரி ோக

வில்லை அவள்.

தவண்லமயோன

கட்டோயம்

வழியில்

விளனோ மோகத்

உைர்ந் ிருந் ோலும்,

அக்கலறதயடுத்துக் தகோள்

ைோரஸின்

யில்,

தசோல்பவற்லறக் நிறமும்,

அவன்

போர்க்கச்

அ ீ

ளபசிய

தசய்யும்’

ளகட்டுக்

உயரமும், மிழ் என்பது


பைலரத்

தமோழி,

ிரும்பிப்

அலனவலரயும்

அவளுக்குத்

த ரிந்ள

இருந் து. போ ம்,

கண்டம்,

பட்டிலக, உபோனம்

த ோடர்புலடய வோர்த்ல கல புதுமண்டபம்

ோண்டி

என்று ளகோவில் கட்டிடக்கலை

ப் பற்றி விவோ ித் வோளற நடந்து வந் வர்கள்,

முடிவலடயோ

இரோஜ

ளகோபுரத் ின்

அருகில்

நின்றோர்கள். ஒளர கல்ைினோைோன உயர்ந்

தூண்கல

தகோண்டிருக்லகயில், “தபோட்டப் புள்ல சட்லட

ளபோட்டிருக்கு...”

என்ற

க் ளகமரோவிற்குள் அடக்கிக்

ோன்... ஆம்பில

தபண்ைின்

கைக்கோ ளபண்ட்,

விமர்சனத் ிற்கு

தமல்ைப்

புன்முறுவல் பூத் ோள் ரி ன்யோ. ‘கோைின் முக்கோல் போகத்ல த் த ோடுமோறு இறுக்கமோக அைிந் ிருந் முரட்டு தடனிமும், த ோ ள ோல

த ோ

ப்போன ளமல் சட்லடயும், சுருள் சுரு

ோகத்

த் த ோட்ட கூந் லும், மதுலர மோநகருக்குச் சற்றும் தபோருந் ோது’

என்பது அவளுக்குப் புரிந்ள

இருந் து.

‘ஆபோசத்ல த் தூண்டோமல், உடலை மலறக்கத் ோன் உலட’ என்பது அவளுலடய தகோள்லக. அ ில்,

‘ மிழர்களுக்கோன

உலட,

என்தறல்ைோம் அவள் பிரித் றிந்

உலட’

ில்லை.


[email protected]

ஐளரோப்பியர்களுக்கோன

Page 3 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கட்டிட

ளவலை

சோ ோரைமோகச் சோ

நடக்கும்

இடங்களுக்குச்

தசல்லும்ளபோது,

சர்வ

ரத் ின் மீ து ஏறுவது, இறங்குவது என்று ஆண்களுக்குச்

சரிசமமோக ளவலை தசய்வோள். அ ற்கு,

ஆண்கள்

அைிவது

ளபோன்ற

உலடகள்

தபோருத் மோன ோக

இருக்க, அவற்லற அைிவல ளய வழக்கமோக்கிக் தகோண்டிருந் ோள். ‘எப்படி உலட அைிந் ோலும், அல

விமர்சனம் தசய்வ ற்கு ஆட்கள்

இருப்போர்கள்’ என்பது அவளுலடய அனுபவத் ில் கண்டறிந் ‘யோர் என்ன தசோல்வோர்கள

உண்லம.

ோ என்று கவலைப்பட்டுக் தகோண்டிருக்கும்

மனி னோல், எல யும் சோ ிக்க முடியோது’ என்ற உறு ியோன எண்ைத்ள ோடு விமர்சனத்ல

ஒதுக்கித்

ள்ளும் மனநிலைக்கு வந் ிருந் ோள்.

“உங்க சித் ி, அத்ல

எல்ைோருளம தசோல்ைிட்டோங்க... இங்க இருக்கற

வலரக்குமோவது கோஸ்ட்டியூம் ளசஞ்ச் பண்ளைன் ரியோ...” என்ற ைோரஸின் குரைில்

ிரும்பிப் போர்த் வள், குறும்புடன் புன்னலக புரிந் ோள்.

அந் ப்

புன்னலகக்குப்

பின்பிருக்கும்

பிடிவோ த்ல

தநோடியில்

உைர்ந் வன், “ம்ஹூம்... உங்கிட்ட ஏள ோ ஒண்ணு சரியில்லை... மதுலரக்கு வந்

ிை இருந்து வம்பும், ீ பிடிவோ மும் ஒண்ைோ ளசர்ந் ிருக்கு... யூ ஆர்

நோட் நோர்மல்... ஈஸ் ள ர் சம் ிங் ரோங்?” என்ற வினோளவோடு ஏறிட்டோன். ஊடுருவும் லைகுனிந் வ “ம்ம்... முலறயோ ஊர்ை ோன்

கண்க ிடம், “இந்

ியோகரோஜோ

சின்னச்

ின்

போர்லவலயச்

கோளைஜ்...”

அத ல்ைோம்

என்றவள்,

இவ்வ

வு

“வோழ்க்லகயில்

அவமோனங்கல

ஞோபகத் ிை

லவக்குது...” என்று தசோல்ைிவிட்டுப் ப “அவமோனப்பட்டோ,

முடியோமல்

ஊர்ை ோளன படிச்ச?” என்று ளகட்டோன்.

சின்ன ோன்னோலும்

ைோரஸ்...

சந் ிக்க

வந்து

ச்

சந் ிச்சது

பிடிவோ ம்

மு ன் இந் பிடிக்க

ீதரன்று புன்னலக புரிந் ோள். சந்ள ோசமோ

சிரிக்கவோ

தசய்வோங்க?”

என்ற ளகள்விக்கு,


[email protected]

Page 4 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “இன்னும் நல்ைோளவ சிரிப்ளபன் ைோரஸ்... அவமோனங்கறது தரோம்பப் பிடிச்ச

விஷயமோயிடுச்சு...

ஸ்தடப்

டு

லம

சக்ஸஸ்...”

என்று

ளமலும்

புன்னலக புரிந் ோள். கூர்ந்து போர்த் வன், “அது சரி... நம்ம ைவ் ஸ்ளடோரிை வர்ற வில்ைன் யோர்?” என்று ளகட்கவும், அ ிர்ந்து ளபோய், “வோட்?” என்றோள். கோலர தநருங்கி அ ில் லககல

க் கட்டியவோறு சோய்ந்து நின்றவன்,

“இன்தனோரு முலற தசோல்ைணுமோ?” என்று ளகட்டோன். சமோ

ித்துக் தகோண்டவள், “நம்ம ைவ் ஸ்ளடோரியோ போஸ்? இத் லன

நோள் இல்ைோம, புதுசோ இப்ப என்ன?” என்று ளகட்டோள். “இத் லன நோள் இல்லைன்னு தசோன்ளனனோ என்ன? ஐ இன்

ைவ்

வித்

யூ

ளபபி...”

என்று

கோ லுடன்

ிங்க் ஐ ஃபோல்

தசோன்னவலனப்

போர்த்து

‘ஹோங்!’ என்று அ ிர்ந்து நின்றோள். ‘ஜஸ்ட் ஃபோர் ஃபன் என்று கண்கல என்று

மனம்

அவல

எ ிர்போர்த் ோலும்,

ச் சிமிட்டிச் தசோல்ைப் ளபோகிறோன்’

அவனுலடய

கண்க

ிைிருந்

உறு ி,

அலசத்துப் போர்த் து.

‘இது ளபோன்ற சூழ்நிலை வரும்’ என்று கனவிலும் எ ிர்போர்க்கவில்லை அவள். அவளுலடய வய ிைிருந்ள ருவோயில்

வோழ்வில்

ைோரஸ்

அறிமுகமோனவன் அவனுடன்

மிக

முக்கியமோனவன்.

என்றோலும்,

ஏற்பட்ட

சந் ிப்பு,

பி.ஆர்க். அவள்

சிறு

முடிக்கும் வோழ்லவளய

மோற்றியலமத் து. அவளுக்குக் அவன்

கிலடத் ிருக்கும்

புகழுக்குப்

பின்னைியில்

இருப்பவன்

ோன்.

ஃபிரோன்ஸில், மூன்றோண்டுக

ோக

அவனுலடய எடுத்துக்

தகோண்ட

உ வியோ பயிற்சி,

ரோகச்

அவளுலடய

ளசர்ந்து, ிறலம

தமருளகருவ ற்குக் கோரைமோக அலமந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 5 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் போண்டிச்ளசரியில்

பிறந்து

வ

ர்ந் வனோக

இருந் ோலும்,

ற்ளபோது

பிரோன்லஸ வோழிடமோகக் தகோண்ட புகழ் தபற்ற கட்டிடக்கலை வல்லுநன் அவன். போண்டிச்ளசரியின்

பிதரஞ்சுக்

தபரும்போன்லமயோன

குடியிருப்புப்

கட்டிடங்கள்,


பகு ியின் குடும்பத் ினரோல்

வடிவலமக்கப்பட்டலவ. கோைம்

கோைமோகக்

குடும்பத் ிைிருந்து அவர்களுலடய

கட்டிடத்துலறயில்

வந்

ஊரின்

ோளைோ

முத் ிலர

என்னளவோ,

கட்டிடக்கலை

ப ித்து

வந்

சிறுவய ிளைளய

சோம்ரோஜ்யத் ின்

சக்கரவர்த் ியோகத்

ிகழ்கிறோன். வியக்கலவக்கும் கற்ளகோயிலையும்,

சிற்பக்கலைலயத்

னித் ன்லமளயோடு

ஒவ்ளவோர்

தகோண்ட

அடியிலும்

அழகுடன்

மி

ிரும் முகைோயர்க

து

ியும் எண்ைமிடோமல் இரசிக்கும் கட்டிடக்கலையின் கோ ைன் அவன் விடோமுயற்சி,


ின் கட்டிடங்கல

ன்னகத்ள

அயரோ

யும் ‘ம ம்’ என்ற ஒன்லறப் பற்றி

உலழப்பு,

ந்ல யிடமிருந்து

ளநரந் வறோலம

கற்றுக்

ளபோன்றவற்லற

தகோண்டிருந் ோலும்,

கட்டிட

வடிவலமப்பில் நவன ீ யுக் ி, ஒவ்தவோரு சதுர அடிலயயும் அழகோக்கி மி லவக்கும்

ிறன்,

நகரங்கள்

வடிவலமப்பு

என்று

ர

பைவற்லற

ைோரஸிடமிருந்து ோன் கற்றுக் தகோண்டோள். அவனுலடய

ிறலம ோன்,

மதுலரயிைிருந்து

ஞ்சோவூர்

தசல்லும்

வழியில், நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகம் ஒன்லற வடிவலமக்க அவர்கல அலழத்து வந் ிருக்கிறது. மருத்துவம், கல்லூரிகளும், வச ியுடன்

தபோறியியல்,

ஒன்றன்

ஐளரோப்பிய

கலை,

அருகில் போைியில்

அறிவியல்

மற்தறோன்று


[email protected]

அலனத்துக்

இருக்குமோறு,

வடிவலமத்துக்

பைமுலற ளவண்டுளகோள் விடுக்கப்பட்ட பின்னளர கி

என்று

தகோடுக்க

விடு ி ளவண்டி,

ம்பி வந் ிருந் ோன்.

Page 6 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஒப்பந் ம் முடிந்து, ஆரம்ப கட்ட ளவலைகல ரி ன்யோவின்

ளமற்போர்லவயில்

தபோறுப்லப

ப் போர்லவயிட்ட பின்,

ஒப்பலடத்துவிட்டு

ஊர்

ிரும்புவ ோக இருந் ோன். அவர்கள்

இருவருக்குமிலடயில்

ஆத்மோர்த் மோன

நட்பு


இ ற்கிலடயில் ‘கோ ல்’ என்ற ஒன்று எங்கிருந்து வந் த ன்பது அவளுக்குப் புரியவில்லை. ிலகப்பிைிருந்து மறுப்போகத்

தவ

ிவரோமளைளய,

‘வோய்ப்பில்லை’

என்று

லையலசத் ோள்.

“இந்

ஊளரோடு

த ோடர்புலடய

நபர்

யோரோளைோ

நீ

கோயம்பட்டிருக்க

ரியோ... பழலச மறக்க முயற்சி பண்ணு... ளடக் யுவர் ஓன் லடம்...” என்று தசோன்னவன், என்பல

‘படபடதவன்று

ளபசுபவ

உைர்ந்து, தமல்ைத் ள ோள

“தவ

ிப்பலடயோ

ப்ரளபோஸ்

ிடமிருந்து

ப ில்

ஏதுமில்லை’

ோடு அழுத் ிக் தகோடுத் ோன். பண்ைலைன்னோலும்,

மோசக்கைக்கோ

தசய்லகயோை ைவ்லவப் புரிய லவக்க ட்லர பண்ைிட்டுத் ோன் இருக்ளகன்... புரியலைன்னோ என்ன அர்த் ம்? ளவற யோளரோ உன் ட்ரீம்ளைண்ட்ை இருக்க வோய்ப்பிருக்குன்னு நோட்க

ோகளவ

ோளன

ன்னுலடய

அர்த் ம்...”

என்று

மனநிலைலயக்

ளகட்டளபோது,

கவனித் ிருக்கிறோன்’

‘பை என்பது

புரிந் து. சோ ோரைமோக வோயடித் ிருப்போள்.

இருந் ிருந் ோல், அப்ளபோ ிருக்கும்

அவனுக்குச்

மனநிலையில்,

சரிக்குச் அவ

ோல்

சரி

அப்படிச்

தசய்ய முடியவில்லை. “ப்தரோபஷனலைத்

விர ளவற எந்

ட்ரீமும் எனக்கில்லை ைோரஸ்...

ஒரு கோைத் ிை இருந் து நிஜம்... அடைசண்ட் க்ரஷ்னு வச்சுக்க... டீன் ஏஜ்ை அந் க்

கனவு

அர்த் மில்ைோ

சந்ள ோசமோ

இருந் து...

பட்,

அது

நோன்

மட்டும்

கண்ட

கனவு... இப்ப அந் க் கனவு இல்லை...” என்று உறு ியோகச்

தசோல்ைிவிட்டு, அைட்சியத்துடன் முடிலய ஒதுக்கிக் தகோண்டோள்.


[email protected]

Page 7 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “இல்லைன்னோ

எனக்கு

சந்ள ோசம் ோன்

ரியோ...

என்ளனோட

ப்ரளபோசலைக் கன்சிடர் பண்ணு...” என்றவோறு கோரில் ஏறிக் தகோண்டோன். தவ

ிப்பலடயோக

மன ிைிருப்பல ச்

தசோல்ைிவிட்டோன்.

அவலனப்

ளபோன்ற ஒருவன் வோழ்க்லகத் துலையோகக் கிலடப்பது தபரிய வரம் ோன். ஆனோல், அவ ஒரு

ோல் சம்ம ம் தசோல்ை முடியவில்லை. வி

குழப்பமோன

மனநிலையிளைளய,

ஒப்பந் த் ிற்கோக, அவனுலடய உ வியோ ஃபோர்மல் ‘அன்லறய

ஷர்ட்லடயும்,

ஒப்பந் ம்

என்பது புரிந்ள

ரோகத்

ளபண்ட்லடயும்


அன்லறய

யோரோனோள். அைிந்து


மிக

தகோண்டவளுக்கு,

முக்கியமோன


முயன்று குழப்பத்ல

ஒதுக்கியவள், கம்பீரத்ள ோடு நிமிர்ந் ோள்.

மதுலரயில்,

தபற்ற

ஒப்பந் மோகக்

ஒன்று’

புகழ்

லகதயழுத் ிட

அவர்களுலடய ோக

கட்டுமோன இருந் ோர்கள்.


கட்டுமோனப்

ளமற்போர்லவயில் தசய்யவிருப்பது அந் ‘இதுளபோன்ற

வோய்ப்புக்

நிறுவனத்ள ோடு

கூட்டு

கட்டிட


பைிலய


நிறுவனம் ோன்.

கிலடக்குமோ’

என்று

பை

வருடங்க

ோகக்

கோத் ிருந் ோள். அ னோல் ோன், பல்ளவறு பைிகளுக்கிலடயில் ளநரமில்ைோமல் ைோரலஸயும் வற்புறுத் ி ஒப்புக்தகோள் இந்

ஒப்பந் த் ோல்,

‘மன ில்

வித்

லவத் ிருந் ோள். எரிந்து


கக்கச் சந் ர்ப்பம் கிலடக்குமோ, இல்லை ளமலும் தநருப்பு

தநருப்லபக்

ன்லனத்

கிக்கப்

ளபோகிற ோ’ என்பது அவளுக்குத் த ரியோது. ‘இரண்டில்

ஒன்லறத்

த ரிந்து

தகோண்டு ோன்,


அடுத்

அடிலய எடுத்து லவக்க ளவண்டும்’ என்று முடிதவடுத் ிருந் ோள். யோரோகி வந் வள், சற்ளற கைக்கத்ள ோடு ைோரலஸ ஏறிட்டோள்.


[email protected]

Page 8 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ளடோண்ட்

மிக்ஸ்

புன்னலகளயோடு குறும்புடன் “சிை

பர்ஸனல்

தசோன்னவனிடம்,

வித்

“தயஸ்

ப்தரோபஷனல்”

போஸ்...”

என்று

என்று தசோல்ைித்

லைவைங்கினோள். சமயங்கள்ை,

யோர்

போஸ்ளன

த ரியற ில்லை

ரியோ...”

என்று

ளகைி தசய் வோளற அவளுடன் இலைந்து நடந் ோன். கோர்ப் பயைம் முழுவதும், அவள் மட்டும் ோன் ஒப்பந் த் ின் ளபோது ள லவப்படுதமன்று ளவண்டிய

கட்டிட

வடிவலமப்பின்

நோட்கைக்லகயும்,

மோ ிரிலயயும்,

ஆட்கைக்லகயும்,

முடிக்க

பைக்கைக்லகயும்

மன ிற்குள் புரட்டிக் தகோண்ளட வந் ோள். ஆனோல், அவன் எப்ளபோதும் ளபோை இைகுவோகப் பயைம் தசய் ோன். குறிப்பிட்ட ளநரத் ிற்கு முன்ளப, நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகத் ிற்குத் ிட்டமிட்டிருக்கும்

ோ

ோ

ரின்

அலுவைகத்ல

அலடந் ளபோது,

அவர்களுக்கு முன்ளப கோத் ிருந் வலனப் போர்த் தும், ரி ன்யோவின் இ யம் ரி ம்

வறித் துடித் து. பை

வருடங்களுக்குப்

பிறகு,

கண்முன்

த ரியும்

பிம்பத்ல

மன ிற்குள் நிரப்பிக் தகோண்டவளுலடய மனம் ளசோர்ந் து. ‘அவலனப்பற்றி நிலனக்களவ கூடோது... கோணும் சந் ர்ப்பம் வோய்த் ோல் சோ ோரைமோகக்

கடந்து

ளபோக

ளவண்டும்’

என்று

பை

உருப்ளபோட்ட பின்னரும், மன ிற்குள் ஒரு வைி பரவுவல

வருடங்க அவ

ோக

ோல் உைர

முடிந் து. இன்னத ன்று தசோல்ை முடியோ நிலனவுகல ‘இனியும்

விப்போல், கண்கல

மூடிப் பலழய

விழுங்கிக் தகோண்டோள். ஒரு

முலற

அவமோனப்படக்கூடோது’

என்று

மனல யும்

உடலையும் கட்டுப்போட்டிற்குள் தகோண்டு வந் ோள். அ ற்குள், அவள் புறமிருந்

கோரின் க லவத்

ிறந்து விட்ட ைோரஸ்,

“இறங்குங்க போஸ்...” என்று ளகைி தசய் ோன்.


[email protected]

Page 9 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் முகம் சிவந் வோளற, “ஸோரி... பலழய ஞோபகங்கள்...” என்று தசோல்ைிக் கீ ழிறங்கினோள். அவர்கல

தநருங்கி

வந் வன்,

வரளவற்று

அறிமுகம்

தசய்து

தகோள்வல

அறிந் ோலும், நிமிர்ந்தும் போரோமல் ைோரஸிற்குத் ள லவயோன

தபோருட்கல

க் கோரிைிருந்து எடுக்கும் போவலனயில் குனிந்து தகோண்டோள்.

“ஹளைோ

மிஸ்டர்

லச ன்யன்!”

என்றவோறு

ைோரஸ்

லக

குலுக்குவல க் கண்டவள், சைனமின்றி இருவலரயும் நிமிர்ந்து போர்த் ோள். ‘ ன்லன வந்

நிலனவில்

லவத் ிருக்கிறோன்’

என்பல ,

அவனிடமிருந்து

புன்னலகயோல் அறிந்து தகோண்டோள். சட்தடன்று

ைோரஸின் வோங்கி,


லகயில் அல விட

போர்லவலய

வழங்கப்பட்டிருந் அ ிக

அைட்சியம்

மைர்க்தகோத்ல

அைட்சியத்துடன்

கோர்

தசய் வள்,


டிலரவரின்

லகயில்

தகோடுத் ோள். லச ன்யனின் இடுங்கிய போர்லவ கண்டு தகோள்

ன்லனத் துல

ப்பது புரிந் ோலும்,

ோமல் ைோரலஸப் பின்த ோடர்ந் ோள்.

2 தன்லனக் தகோண்டிருந்

கண்டு

தகோள்

ோமல்


ரி ன்யோலவப்

போர்த்துக்

லச ன்யனின் முகம் இறுகியது.

‘ஒரு ளவல மோறியிருப்ப ோல்,

, எட்டு வருட கோைத் ில், அலடயோ

ம்

கோை

ன்னுலடய ள ோற்றம் சிறிது

முடியவில்லைளயோ’

என்று

ஒரு

கைம் குழம்பிப் ளபோனோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 10 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘அ ற்கு வோய்ப்பில்லை’ என்பல , அவளுலடய நடத்ல யிைிருந்ள புரிந்து தகோண்டோன். ‘அவள்

கோட்டியது

பூங்தகோத்ல தகோடுத்

தவ

ிப்பலடயோன

அைட்சியம்’

ஏறக்குலறயத் தூக்கி வசிதயறியோ ீ

என்பல ,

குலறயோக டிலரவரிடம்

தசயல் உைர்த் ியது.

‘ளபோயும்

ளபோயும்

இவல

ப்

போர்த் துப்

புன்னலகத்ள ோளம’

என்று

நிலனத்துக் தகோண்டோன். பலழய லச ன்யனோக இருந் ோல், ‘சரி ோன் ளபோடி’ என்று அைட்டிக் தகோள்

ோமல்

தசன்றிருப்போன்.

அல்ைது,

அவ

து

அைட்சியத்ல க்

ளகோபத்ள ோடு எ ிர்தகோண்டு, மன்னிப்புக் ளகட்க லவத் ிருப்போன். கல்லூரி இருந் ன.

நோட்க

ில்,

வய ின்

ளகோபமும்

மு ிர்வோல்,

ளவகமும்

அவனிடம்

ற்ளபோது

அ ிகமோக

இரண்டுளம

சற்ளற

குலறந் ிருந் ன. அது விர,

அன்லறய

முக்கியமோன நோள். அவ ருைத்ல

ோக்கல

கட்டிடக்கலையில்

, அவன்

கட்டிடங்கல

யும்

அவலனப்தபோருத்

வலரயில்

மிக

து அைட்சியத்ல ப் பற்றி நிலனத்து, மகிழ்ச்சியோன

வைடித்துக் ீ தகோள்

அடுக்குமோடிக் பங்க

நோள்,

கட்டிக்

யும்,

யோரோக இல்லை. தபரும்

தகோடுத்து,

முன்னைி

நிறுவனமோக

வச ி

பலடத்ள ோரின்

அம்மதுலர அவனது

மோநகரில் நிறுவனத்ல க்

தகோண்டு வந் ிருந் ோன். பை வருடத் ின் கடின உலழப்பு, அ ன் பின்னைியில் இருந் து. ‘நூற்றுக் கட்டிடத்ல த்

கைக்கோன

ளகோடிகள்

மு லீட்டிைோன

ிட்டமிட்டுக்

கட்டுவது’

என்பல க்

புரோதஜக்ட்டில்,

கனவில்

மட்டுளம

நிலனத்துப் போர்த் ிருந் ோன். ‘என்றோவது

அது

ளபோன்ற

நிலைக்கு

உயர


என்பது

தவறியோகளவ அவனுக்குள் இருந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 11 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அ ற்கோன


ஈடுபடுவ ற்கோகக்

கிலடத்

கிலடக்கோவிட்டோலும், வோய்ப்பிலன,

தபரிய

புரோதஜக்ட்டில்

முன்ளனற்றத் ின்

படிக்கட்டோக

நிலனத் ோன். இக்கோைத் ில்,

சிவில்

ஆர்க்கிதடக்ட்டுகளுக்குத் ோன்

தபோறியோ

ம ிப்பு

அ ிகம்

ர்கல

என்பது

விட,

நலடமுலறயில்

அவனறிந்து தகோண்ட உண்லம. சிவில்

துலறயில்,

ஈடுபடப்ளபோகிறது’

‘ ன்னுலடய

என்பள ,

நிறுவனமும்

அப்ளபோல ய

நிலையில்

ளவலைக

ில்

சோ லனயோகத்

த ரிந் து. ‘ரி ன்யோவின் அைட்சியத்ல , ளவறு வழியின்றிச் சகித்துக் தகோள் ளவண்டும்’

என்று

முடிதவடுத்து,

அவல

ப்

பின்

த ோடர்ந் ோன்.

மன ில்

மட்டும், ஒரு சிை பலழய நிலனவுகள் எட்டிப் போர்த் ன. ‘ஒரு என்பல


ளவலை

தசய்ய


நிலனத்துப் போர்க்களவ, அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லை.

‘தபண்கள், தவ

ளமற்போர்லவயில்

எப்ளபோதும்

ிப்பலடயோகச்

ஆண்களுக்குக்

தசோல்ைோவிட்டோலும்,

கீ ழ் ோன்’

அவனுக்குள்

என்று

ஆைோ ிக்கம்

ஊறிப்ளபோயிருந் து. சோ ோரைமோகளவ, நோகரீகத் ள ோற்றத் ில் வைம் வரும் தபண்கல அவனுக்குப் பிடிக்களவ பிடிக்கோது. நிைவின் கு

ிர்ச்சியோன அழளகோடு,

ோன் உண்டு

என்று அலம ிளயோடு வைம் வரும் தபண்கல அச்சம், தபண்கத

மடம்,

நோைம்,

பயிர்ப்பு

ன் ளவலையுண்டு

த் ோன் அவனுக்குப் பிடிக்கும். தகோண்ட

தபண்கல

த் ோன்

ன்று ஒப்புக் தகோள்ளும் இரகம் அவன்.

ஆனோல், அ ற்தகல்ைோம் ளநர்மோறோக, நவ நோகரீகப் தபண்ைோகத் ோன், ரி ன்யோ மு ன் மு ைில் அறிமுகமோனோள்.


[email protected]

Page 12 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் முழங்கோல் ஷர்ட்டுடனும்,

வலர

அவர்கள்

ளபோது, அவனுடனிருந் வழிந்

வழிசல்க ‘நண்பர்க

இறுகப் கிரிக்தகட்

வில

ஷோட்ஸூடனும்,

யோடும்

லம ோனத் ிற்கு

டீவந்

நண்பர்கள், “சூப்பர் ஃபிகர் மச்சி...” என்று ஆரம்பித்து

ோல், அவல

ின்

பிடித் ிருந்

கூற்று

த்

ிரும்பிப் போர்த் ோன்.

தபோய்யில்லை’

என்பல ப்

போர்த்

கைளம

உைர்ந்து தகோண்டோன். சிை தநோடிகத

ன்றோலும்,

ன்னுலடய போர்லவ அவல

வைம் வருவல யும், அவளுலடய அழகு

ச் சுற்றிளய

ிரும்பிப் போர்க்க லவத் ல யும்

புரிந்து தகோண்டோன். ‘அழகோக இருக்கிறோள்’ என்ப ற்கு ளமல் அவனுக்கு எந் வி ள ோன்றவில்லை.

தசோல்ைப்ளபோனோல்,

அவள்

மீ து

ஒரு

ஈடுபோடும்

வி

எரிச்சல்

ளவண்டுமோனோல் ள ோன்றியிருந் து. அவனறிந் பயிற்சிலய

வலகயில்,

அந்

ளமற்தகோண்ட ில்லை.

லம ோனத் ில் ஒரு

தபண்கள்

சிைர்,

கோலை

யோரும் ளநரத் ில்

நலடப்பயிற்சிலய மட்டுளம ளமற்தகோள்வோர்கள். அவள் அைிந் து ளபோன்ற அலர குலற ஆலடகல வலரயில் அந்

லம ோனத் ில் யோரும் அைிந்

ஆனோலும்,


, அவன் போர்த்

ில்லை என்பது உறு ி.

மனசோட்சி,

‘கண்ைியமோகத் ோன்

உலடயைிந் ிருக்கிறோள்... ஆபோசமோக இல்லை’ என்று எடுத்துலரத் து. அலம ியும்,

அடக்கமுமோன

‘சுற்றியிருக்கும் ஆண்கள்

தபண்கல

வ

ர்ந் வனுக்கு,

ன்லனக் கவனிக்கிறோர்கள்’ என்பல

உைரோமல்,

னி ஒரு தபண்ைோக லம ோனத் ில் வில

ப்


யோடிக் தகோண்டிருந்

தசயல்

ஏளனோ பிடிக்கோமல் ளபோனது. அவல

ப்

பற்றிக்

கவனத்ல ச் தசலுத்

கண்டு

தகோள்

ோமல்,

வில

யோட்டில்


முயன்றோன்.


[email protected]

Page 13 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஆனோல்,

போல்

போர்த் வோளற வில

ஒரு

புறமும்,

ளபட்

யோட்லடத் த ோடர்ந்

ஒரு

புறமுமோக

நண்பர்க

ின்

அவல

ப்

டுமோற்றம், அவள்

மீ து ளகோபத்ல த் ள ோற்றுவித் து. அன்லறய கிரிக்தகட் பயிற்சி, அவ அவள யோளரோ வில

ோ, சுற்றியிருப்பவர்கல

ஒருவனுடன்

ோல் அள ோ க ியோனது.

ப் பற்றித் து

ளபோட்டி

ளபோட்டுக்

ியும் கவலைப்படோமல், தகோண்டு

தடன்னிஸ்

யோடிவிட்டுச் தசன்றோள். அடுத் டுத்

ஒருபுறத்ல த்

நோட்க

ில்

வறோமல்

வந் வள்,

அந்

லம ோனத் ின்

ன ோக்கிக் தகோண்டோள்.

கிரிக்தகட்லட

விட்டுவிட்டு,

தடன்னிஸ்

மட்லடலயத்

தூக்கிய

நண்பர்கள், அவனுலடய ளகோபப் போர்லவலயக் கண்டு, தூரத் ிைிருந் வோளற அவல

க் கிண்டல் தசய்யும் நிலைளயோடு நிறுத் ிக் தகோண்டனர். ிடீதரன்று

ஒரு

நோள்,

போர்க்குது...” என்ற நண்பர்க ஆனோல்,

“மச்சி!

அந்

ஃபிகர்

உன்லனளய ோன்

ின் ளகைிலய, மு ைில் அைட்சியம் தசய் ோன்.

அந் க் ளகைியிைிருக்கும்

உண்லமலய அவளன உைர்ந்து

தகோள்ளும் சந் ர்ப்பங்கள் வோய்த் ன. ‘ ன்லன மட்டும் ‘அத ல்ைோம்

ோன் போர்க்கிறோள்’ என்பல

எப்படி

உைர்ந்து தகோண்டோன்.

நடந் து?

எப்ளபோ ிருந்து

ன்லனப்

போர்க்கிறோத

போர்க்கிறோள்?’

என்பது

அவனுக்குப் புரியவில்லை. அழகோன முடியவில்லை

தபண் அவனோல்.

‘இத ன்ன

ன்று

பிரச்சலன’

கர்வம்

என்ற

தகோள்

ரீ ியில் ோன்

எரிச்சல் தகோண்டோன். ‘யோர்

வட்டிற்கு ீ

விருந் ினரோக

வந் ிருக்கிறோள்’

என்ற

விபரத்ல

நண்பர்கள் விசோரித்து அறிந்துவந்து த ரிவித் துடன், “இப்பத் ோன் ட்தவல்த் எக்ஸோம்

எழு ிருக்கோ

ோம்...

தசன்லனப்


[email protected]

தபோண்ணு...

தரோம்பப்

தபரிய

Page 14 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் போர்ட்டி ோன்... சும்மோ கும்முன்னு இருக்கோ...” என்று தசோன்னளபோது, கோ ில் வோங்கிக் தகோள்

வும்

போர்ப்பள ோடு

யோரோக இல்லை. மட்டும்

நிறுத் ிக்

தகோள்

ோ வள்,

ளபசுவ ற்கும்

முயன்றளபோது, அவனுலடய மன ில் அபோயமைி ஒைித் து. நட்புக்கரம்

நீட்டியவல

க்

கண்டு

தகோள்

ோமல்,

முகத் ிைடித் து

ளபோை அவ்விடத் ிைிருந்து அகன்று விட்டோன். ஆண், அவனுக்கு என்று

தபண் இருந்

பழகிய

நட்லபப் ில்லை.

பைர்,


தபரி ோக

கல்லூரியில்

குறுகிய

நல்ை

ளசர்ந் து

கோைத் ில்

எண்ைம்

த ோடங்கி,

கோ ைர்க

ோக

எதுவும்

நண்பர்கள் மோறி

ஊர்

சுற்றியல ப் போர்த் ிருக்கிறோன். த ய்வகக் ீ கோ தைன்று பி ற்றுபவர்கள், சிை நோட்க

ில் தவவ்ளவறு

ிலசயில் பிரிவல க் கண்டு, இகழ்ச்சிளயோடு சிரித்துக் தகோள்வோன். ‘பிளரக்-அப்’ ைவ்வும்,

என்ற

வோர்த்ல ,

பிளரக்-அப்புமோக

மோறி

சர்வ

மோறி

சோ ோரைமோக

வருவல க்

தவ

ிவரும்.

கோ தைன்று

தசோல்ை

அவனுக்குப் பிடிப்ப ில்லை. ‘கவர்ச்சிலயப் புரி லுமில்ைோ

பற்றியும்,

வய ில்

கோ லைப்

வரும்

உைர்வுகத

பற்றியும் ல்ைோம்

த

ிவும்,

ஹோர்ளமோன்க

ின்

ஆட்டம்’ என்பது அவனுலடய எண்ைம். ‘ஆண், தபண் நட்புகள் இறு ி வலரயில் கண்ைியம் கோப்ப ில்லை’ என்ற அபிப்பிரோயம் அவனுக்கு. எல்லைக்குட்பட்ட பிரச்சலனகளுக்கு ஆ

நட்பு,

ோவல

எல்லைலயக்

கடக்கும்

ோடு

ளசர்ந்து

எண்ைற்ற

அறிந் ிருந் ோன்.

அ னோல், வய ிற்ளக உரிய ஆர்வத்ள ோடு தபண்கல நண்பர்கள

ளபோது

எப்ளபோ ோவது

ளகைி

ப் போர்ப்பள ோடும்,

தசய்வள ோடும்


தகோள்வோன். அல த் ோண்டி ‘நட்பு’ என்ற ஒன்லறத் ள டிய ில்லை. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 15 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவல

த்

விர்ப்ப ற்கோக,

வில

யோட்டு

லம ோனத் ிற்குச்

தசல்வல க் கூட நிறுத் ிக் தகோண்டோன். ஆனோல், அவ ‘ ோன்

ோல் ஒதுங்கியிருக்க முடியவில்லை.

இறு ியோண்டு

படிக்கும்

அள

கல்லூரியில்,

மு ைோமோண்டு

மோைவியோக நுலழவோள்’ என்று அவன் எ ிர்போர்க்கவில்லை. வந் துளம, என்ற

‘படிப்ப ற்கோக

ரீ ியில்

கண்ைிலமக்கோமல்

தசய்துவிட்டு, முகத்ல த்

ோல்,


உனக்கோகத் ோன்

போர்த்


வந்ள ன்’ அைட்சியம்

ிருப்பிக் தகோண்டோன்.

ஆனோல், எங்கிருந் ோலும் விழிக

வந் ல விட

ின்

ன்லனத் ள டிக் கண்டறியும் அவளுலடய ளகைிக்கு

ஆ

ோன

ளபோது,

நிலறயக்

ளகோபமலடந் ோன். ‘அவரு என்ளனோட ஆளு... கோளைஜ் ளகம்பஸ்குள் லகலஸயும் இருந்து

கிரவுண்ட்ை

கூட

எங்க

ஒண்ைோ

இருக்கோர்னு

த ோைியில் ளபசிய ளபச்சுக்கல

நிக்க

லவ...

தசோல்ளவன்...’

இருக்கற அத் லன தசகண்ட்

என்று

ஃப்ள

சவோல்

ோர்ை

விடும்

அவளன ளகட்டிருக்கிறோன்.

ஆரம்பத் ில், ‘பட்டோம்பூச்சிப் பருவத் ில் ஏள ோ பி ற்றுகிறோள்’ என்று நிலனத் ிருந் ோன். கண்டுதகோள்

அவல

ப்


தபரி ோக

ஆர்வம்

ள ோன்ற

ோல்,

வுமில்லை.

சந் ர்ப்பம்

கிலடக்கும்

ளபோத ல்ைோம்,

என்தறல்ைோம் இகழ்ச்சிளயோடு ளபசத் ன்னுலடய

நண்பர்கல

‘அலரளவக்கோடு,

லூசு,

மட்டி’

வறிய ில்லை அவன்.

‘அண்ைோ!

அண்ைோ!’

என்றலழத் வோறு

சுற்றிவரும்ளபோது, எரிச்சலைக் கோட்டோமல் ஒதுங்கிக் தகோண்டோன். எத் லன

அைட்சியப்படுத் ினோலும்,

அவல

விரட்ட


அவனோல் முடியவில்லை. தநருங்க விடோமல் போர்த்துக் தகோண்டோதனன்று ளவண்டுமோனோல் தசோல்ைைோம்.


[email protected]

Page 16 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கல்லூரி

முடிந் துளம,

தசோல்ைைோம். தபோரு

நடுத் ரக்

‘அவல

மறந்து

குடும்பத் ில்

ோ ோர நிலைலய ளமம்படுத்

அது ளபோன்ற நிலையில்,

பிறந்து

ளபோனோன்’ வ

ர்ந்

என்றும்

ோல்,

வட்டின் ீ

ளவண்டிய கடலம அவனுக்கிருந் து.

ன்லனச் சுற்றிச் சுற்றி வந்


நிலனவு அவனுக்குத் ள ோன்றளவயில்லை. ஆனோல், எடுத்


ிைிருந்து,


எட்டிப்போர்த்து, சிறு சைனத்ல அ னோளைோ

தபற்ளறோர்கள்


நிலனவுகள்

ிருமைப்

ளபச்லச

அவ்வப்ளபோது

மன ிற்குள்

ஏற்படுத் ியிருந் ன. பை

வருடங்கள்

கழித்து


சந் ிப்பு,

அவனுக்ளக மகிழ்ச்சிலயக் தகோடுத் ிருந் து. அவனறிந் கு ித் ிருக்க போர்க்கோ


ளவண்டும்.

அச்சந் ிப்போல்

ஆனோல்,

ரி ன்யோ பு ியவ

அறியோ

போவலன

கோட்டி,

துள்

ிக்

நிமிர்ந்தும்

ோகத் த ரிந் ோள்.

‘சுற்றிச் சுற்றி வந் வளுக்ளக எந் மட்டும் பலழய நிகழ்வுகல

உைர்வும் ள ோன்றோ

ளபோது,

ோன்

ஏன் நிலனக்க ளவண்டும்’ என்று அவல

பற்றி இகழ்ச்சியோக நிலனத்து, அவ அன்லறய

மகிழ்ச்சியோல்

ஒப்பந் த்ல

து நிலனவுகல



மன ில்

ள்

தகோண்டு

ப்

ினோன். வந் ோன்.

அவனுக்கோன பைி, சிவில் துலறலயக் கவனிக்கப் ளபோவது மட்டுமோகும். அவனுலடய ஆறு மோ

நிறுவனத்ல ச்

ளசர்ந்

ஆட்கள்

அலனவரும்

அடுத்

கோைத் ிற்கு, முழு மூச்சுடன் நடக்கவிருக்கும் பைியில் ஈடுபட

ளவண்டும். அவலனப் கட்டிடக்கலைளயோடு

ளபோைளவ,

எைக்ட்ரிகல்,


பை

இன்டீரியர்

துலறகல

ச்

என்று

சோர்ந் வர்களும்

அன்லறய கூட்டத் ில் கைந்து தகோண்டிருந் ோர்கள்.


[email protected]

Page 17 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ைோரஸின் ளபச்சு சோர்பில்

அலனத்துப்

என்பல த் த

மிகச் சுருக்கமோன ோக இருந் ோலும், ‘அவனுலடய

பைிகல

ிவோக வி

ைோரஸ்

கி

யும்

ளமற்போர்லவயிடப்

ளபோவது

ரி ன்யோ’

க்கியது.

ம்பிச்

தசன்ற

பின்னர்,

அலனவருடனும்


சோர்பில் உலரயோடியது ரி ன்யோ ோன். ‘இவளுக்குள்

இத் லன

ிறலம

ஒ

ஆச்சரியப்படத் க்க வலகயில், அவளுலடய த அந்

தநோடியில்,


ிந் ிருக்கிற ோ!’

என்று

ிவோன ளபச்சு இருந் து.

கம்பீரத்ல க்

கண்டு

அவனோல்

வியக்கோமைிருக்க முடியவில்லை. மோ ிரி வடிவலமப்பின் படத்ல சிை

மோறுபோடுகளுடன்

இருந்

முன்ளப போர்த் ிருந் ோலும், ளமலும்

இறு ிப்

படத்ல க்

கண்டதும்,


ிறலமலயயும் அவனோல் வியக்கோமைிருக்க முடியவில்லை. அது

ளபோன்ற

ஒருவனுக்குக்

கீ ழ்

பைி

புரியும்

ரி ன்யோவின்

ிறலமயும் புரிந் து. கைந்துலரயோடல் முடிவலடயும்

ருவோயில், ஒரு சிை இடங்க

தசய்யளவண்டிய மோற்றத்ல ப் பற்றி அவ அதுவும், நிறுவனர் ளபசச்தசோல்ைியிருந் சட்தடன்று லககல குரைில், “எங்கள ளவலை...”

என்று

ோட ப்

நீட்டித்

ில்

ிடம் ளபசுவ ற்கு முயன்றோன்.

ோல் ளபச முயன்றோன் அவ்வ

ளவ.

டுத் வள், அவனுக்கு மட்டும் ளகட்கும்

ோனுக்கு தவோர்க் பண்றது மட்டும் ோன் உங்கள

கத் ரித் ோற்ளபோைச்

தசோல்ைவும்,


ோட

முகம்

இறுகியது. ‘இவளுக்கிருக்கும்

ிமிருக்கு...’

என்று

தசய் வன், “வோஸ்துப்படி ஒரு சிை இடங்கல ஓனர்

தசோல்ைியிருக்கோர்...

அவளரோட


அர்ச்சலன

மோற்றம் தசய்யச் தசோல்ைி

இஷ்டத்துக்கு

மோத் ித்

ர்றது ோன்

உங்க ளவலை...” என்று அவனும் பட்தடன்று தசோன்னோன்.


[email protected]

Page 18 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “தவயிட் பண்ணுங்க... மீ ட்டிங் முடிஞ்சதும் ளபசைோம்...” என்று பலழய போைியிளைளய ப ில் தசோன்னோள். ‘ ன்னுலடய என்று

அைட்சியப்

நிலனத் வன்,

ளபச்சுக்களுக்குப்

ன்லனக்

கட்டுப்படுத் ிக்

ப ிைடி தகோண்டு

தகோடுக்கிறோள்’ சற்று

அலம ி

கோத் ோன். இருவரும்

இலைந்து

‘ஒருவருக்தகோருவர் என்று உைர்ந்து, னிலம

பைி

முலறத்துக்

புரிய

ளவண்டிய

தகோண்டிருந் ோல்

சூழ்நிலையில்,

நன்றோக

இருக்கோது’

ைிந்து ளபோக முடிதவடுத் ோன். கிலடத் துளம,

“நிலறய

மோற்றம்

உங்கிட்ட...”

என்று

போரோட்டுவது ளபோைச் தசோல்ை முயன்றோன். ஆழ்ந்து போர்த் வள், “மோறோம அப்படிளய இருக்க முடியுமோ?” என்று ளகட்டோள். தபோறுலமலய

இழுத்துப்

அலரளவக்கோட்டுக்குள் ளபோை...

உங்க

தகோஞ்சம்

தைவல்ை

பிடித் வனிடம், ஏள ோ

இருந்து,

இருக்குன்னு

இறங்கி

வந்து

“இந் புரிஞ்சிட்டீங்க

ளபசறீங்க...”

என்று

ளகட்டோள். “இதுவலரக்கும்,

உன்ளனோட

ளவண்டிய அவசியத்ல

நோன்

அ னோை

மோ ிரி

என்ன?

ிட்ட

ஏற்படுத் ியது...” என்று தசோன்னவன், “நீ...” என்ற

வோர்த்ல லயச் தசோல்ைோமல் ள ோள்கல “நோய்

ளபசின ில்லையோ

வோலை

ிட்டிளனன்னு

ளகோபத்ல க் கட்டுப் படுத்

ஆட்டிட்டு

தசோல்ைப்

உங்க

ளபோறீங்க

பின்னோடிளய ோ?”

எனவும்,

வந்ள ன்... அவனோல்

முடியவில்லை.


[email protected]

க் குலுக்கிக் தகோண்டோன்.

Page 19 of 226



3 ‘ளகோபமோம்

ளகோபம்... தபரி ோகக் ளகோபத்ல க் கோட்ட வந்துவிட்டோன்...

கத்துக்குட்டி என்று தசோல்வ ற்கு அவனுக்கு எத் லன தகோழுப்பு இருக்க ளவண்டும்...’

என்று

லச ன்யன்

தசோல்ைிச்

தசன்றவற்லற

நிலனத்

ரி ன்யோவின் மன ில் சிறு வைி பரவியது. எத் லன

கோைமோனோலும்,

‘அவனுலடய

அடிமன ில்


ன்லனப் பற்றிய எண்ைங்கள் மோறோது’ என்பது புரிந் து. ‘வோஸ்து சோஸ் ிரத்ல ப் பற்றிய அனுபவ அறிவு உனக்குப் ளபோ ோது... ஏழு ஆண்டுகள் அனுபவம் எனக்கு இருக்கிறது... த ரியோ ல ச் தசோன்னோல் ளகட்டுக் தகோள்வது கூட உனக்குக் கஷ்டமோ?’ என்று ளகட்டள

அவளுக்கு

எரிச்சலை வரவலழத் து. மு ல் கல்ச்சலரப் வோஸ்து

மூன்றோண்டுகள் போடமோகப்

ஹிஸ்டரி

படித் வளுக்கு,

சோஸ் ிரத் ிற்கும்

உள்

ஆஃப்

ஆர்கிதடக்ட்சர்

இந் ியக்

த ோடர்பு

கட்டிடக்

த ரியோமல்

அண்ட்

கலைக்கும் ளபோய்விடுமோ

என்ன? வடகிழக்கில் படுத் படி

லையும்,


உருவகப்படுத்துவல எட்டு

ஆண்

அறியோ வ

ளமற்கில் ஒருவலர

கோலும்

‘அ ர்வை

ளவ ம்,


குப்புறப்

புருஷனோக

ோ என்ன?

ின் மோ ிரிகல

பிரஹத்

கலைலயப்

சம்ஹில பற்றிச்


[email protected]

இருக்க,

வோஸ்து

ிலசயிைிருப்ப ோகக் கரு ப்படும் கடவுள்கல

பயன்படுத் ிப் பை கட்டிடங்க


த ன்

க் குறியீடுக

வடிவலமக்கோ வ த ோடங்கி

ோ என்ன?

மயம ம்

தசோல்ைப்பட்டிருக்கும்

ோகப்

வலர

பல்ளவறு

Page 20 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நூல்க

ிைிருக்கும்

வோஸ்து

முலறகல

ப்

படித் ிருக்கிளறன்’

என்று

பட்தடன்று தசோல்ை நிலனத் வள், தசோல்ைோமல் நிறுத் ினோள். ‘கல்லூரிக்

கோைத் ிைிருந் ல ப்

ளபோைளவ

ிட்டுகிறோன்...

இவன்

மோறளவ மோட்டோன்’ என்று வருத் த்துடன் நிலனத்து, போர்லவலய பில்டிங் மோடைில் ப ித் வோறு அமர்ந்து தகோண்டோள். அைட்சியம்

கோட்டுவ ோகச்

ளகோபமோன ளபச்சுத் ோன் தவ ‘வோஸ்து ளவண்டும்’

தகோண்ளடயிருக்கும்’


ளவண்டோம்...

விடுத் து,

நவன ீ

அந் க்

போைியில்

கட்டிடத்ல க்

ர் ோன்.

‘அரசியல்வோ ியோன வோஸ்துலவப்

போர்க்க

ளவண்டுளகோள்

கட்டவிருக்கும் உரிலமயோ

அ ற்கும்

ிப்பட்டது.

சோஸ் ிரத்ல ப்

என்று

தசோல்ைி,

அவரின்

என்று

தகோள்லககள்

ளகள்விப்

பின்பற்றிளய

பட்டிருந்

அடிக்கடி ோல்,

கட்டிட

மோறிக்

முடிந் வலர

வடிவலமப்புகல

நிர்மோைித் ிருந் ோர்கள். அ ற்கோக, அவளுலடய

லைலமயில் பத்துப் ளபர் அடங்கிய டீளம

ளவலை போர்த் து. இப்ளபோது,

துல்ைியமோக

தகோண்டிருப்ப ற்கு,

ைோரஸும்

வோஸ்துலவக் அவனுடன்

கைக்கிட்டுக்

வடிவலமப்புப்

பைியில்

ஈடுபட்டவர்களும் ோன் ளகோபப்பட ளவண்டும். ‘இவன்

ளகோபப்படுவல க்

ளகட்க

ளவண்டியது,


ளநரம்’

என்று நிலனத்துக் தகோண்டோள். அவல அறிவு

மட்டம்

அலரகுலற

ளபச்லசத் ோன், அவ

ட்டிப் அறிவு’

ளபசியள ோடு, என்ற

ரீ ியில்,

ோல் சகித்துக் தகோள்


[email protected]

‘ஒட்டுதமோத் ப் அவன்

தபண்க

ளபசிச்

ின்

தசன்ற


Page 21 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எப்ளபோது

போர்த் ோலும்,

‘தபண்கல

ளமைோனவர்கள் என்ற எண்ைம் மட்டுளம அவ

விட

ஆண்கள்

ஒரு

படி

ோன் இவனுக்கு’ என்று முலறத்துப் போர்க்க

ோல் முடிந் து.

‘எந் த்

துலறயோக

தகோண்டிருக்கிறோர்கள்.


அ ில்


கட்டிடக்கலைதயன்ன

சோ ித்துக்

வி ிவிைக்கோ?’

என்று

மன ிற்குள் தபோறுமினோள். ‘கட்டிடக்கலையின்

ளநோபல்

பரிசு

என்று

தசோல்ைப்படும்

பிரிட்ஸ்கர்

ஆர்கிதடக்சர் பரிலசக் கூடப் தபண்கள் தபற்று விட்டல ப் படித் ிருக்கிறோயோ இல்லையோ?’ என்ற ளகள்விலயக் ளகட்டுவிடைோதமன்று ள ோன்றியது. ‘அவர்களுள், ஜக ஹ ித் என்ற புகழ்தபற்ற தபண் ஆர்க்கிதடக்ட் ோன், ளடோக்கிளயோவில் நடக்கவிருக்கும் இரண்டோயிரத் ி இருப ிற்கோன ஒைிம்பிக் ஸ்ளடடியத் ின்

உள்கட்டலமப்புகல

வடிவலமக்கிறோர்

என்பது

உனக்குத்

த ரியுமோ?’ என்றும் ளகட்க அவளுக்கு ஆலச ோன். ளமலும் விவோ த்ல

பை வ

ளகள்விகள்

ள ோன்றினோலும்,

ர்த்துக் தகோள்

தவ

ிப்பலடயோகப்

ளபசி,

அவள் விரும்பவில்லை.

“போஸிடம் தசோல்கிளறன்... ஓனருடன் ளபசிக் தகோள்கிளறோம்...” என்று இரண்ளட

வோக்கியங்க

அவலனத்

ில்

சுருக்கமோகப்

ிரும்பியும் போரோமல் கி


வந்து

ளசர்ந்

ளபச்லச

முடித்துக்

தகோண்டு,

ம்பி வந்துவிட்டோள். பிறகும்,


மனம்

அலம ி

தபறவில்லை. எல ப்


ள ோன்றியிருக்கோது.

ளபசியிருந் ோலும், ‘அவலனப்


பற்றித்

இந்

அ

வு

த ரிந் து ோளன’

ளகோபம் என்று

வருத் த்துடன் நிலனத் ிருப்போள். ‘தசோன்னோல்

தசோல்ைிவிட்டுப்

ளபோகட்டும்’

என்று

எ

ி ோக


தகோள்வோள்.


[email protected]

Page 22 of 226



பை

அவளுக்கிருக்கும் தகோள்


ோக

ளநசிக்கும்


ிறலமலயக் குலறத்து ம ிப்பிட்டல , அவ

கலையில் ோல்

ோங்கிக்


‘எத் லன

புகழ்தபற்ற

கட்டிடங்கல

வடிவலமத் ிருந் ோலும், பழலமவோ

ப்


எண்ைம் தகோண்ட ஆைோல் அல ப்

போரோட்டிப் ளபசக் கூட முடியோது’ என்பல ச் லச ன்யனின் ளபச்சிைிருந்து உைர்ந்து தகோண்டோள். ‘ ன்லனயும் குழந்ல கல

ப்

தபற்று

ளவண்டுதமன்று, தபோறுமிக்

குடும்பத்ல யும் வ


ர்க்கும்


தபண்

கோதுபடளவ

தகோண்டிருக்லகயில்,

கவனித்துக் னக்கு


மலனவியோக

தசோல்ைியிருக்கிறோளன’


முன்போக

சூடோன

வர

என்று ள ன ீர்

நீட்டப்பட்டது. நிமிர்ந்து

போர்த் வளுக்கு,

ைோரலஸக்

கண்டதும்

குற்ற

உைர்ச்சி

ள ோன்றியது. “ஸோரி போஸ்!” என்றவ

ிடம், “ளஹய்! நமக்குள்

இத ல்ைோம் எதுக்கு

ரியோ?” என்றவோளற அருகில் அமர்ந்து தகோண்டோன். லகக

ில்

தபற்றுக்

தகோண்ட

ள ன ீலர

தமல்ை

“லச ன்யன், ரி ன்யோ தரண்டு ளபருளம லரமிங்கோ

உறிஞ்சியவ

ிடம்,

ன்யோங்கற ளவர்ட்ை

முடியற மோ ிரி இருக்கு...” என்று தசோல்ைவும், அவளுக்குப் புலரளயறியது. “ஈஸி ளபபி!” என்றவன், “தவல்! லச ன்யன்

ோன் உன்ளனோட டீன்-ஏஜ்

ஹீளரோவோ?” என்று ளகட்டோன். ‘யூகித்துவிட்டோன்’

என்பது

புரியளவ,

“ம்ம்...”

என்று

தசோல்ைியவோறு

லையலசத் ோள். சிை

தநோடி தம

னத் ோல்,

அவளுலடய நிலனவுகள்

இருவருலடய

மு ல் சந் ிப்லப ளநோக்கிப் பயைித் ன.


[email protected]

Page 23 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அள

கூடல்

மோநகரில் ோன்,

அவர்களுலடய

கண்க

ின்

கூடலும்

நடந் து. ளகோலட

மலழச்சோரலை

நலனந் வோறும் மு ல்

நடந்து

ருைத்ல

இரசித் வோறும்,

தகோண்டிருக்லகயில்,

அவ

அ ன்

அவலனப்

சிைிர்ப்பில்


ளநர்ந்

ோல் மறக்களவ முடியோது.

இருவருலடய தபயரிலும் உள்

ஒற்றுலமயோல் ோன் லச ன்யலனத்

ிரும்பிளய போர்த் ோள். ‘லச ன்யோ’ என்று யோளரோ அலழத் என்ற தபயர் மட்டும், அவளுலடய கோதுக

ில், இறு ிப் பகு ியோன ‘ ன்யோ’ ில் த

ிவோக விழுந் து.

தபற்ளறோர் அலழக்கும் தபயரோ ைோல், அவல ஆைின் குரலுக்குத் இரு

சக்கர

யும் அறியோமல் அந்

ிரும்பிப் போர்த் ிருந் ோள். வோகனத் ில்

மலழலயயும்

தபோருட்படுத் ோமல்

நின்ற லச ன்யலனக் கண்டு பிரம்பித்து நின்றது அந் அவலனப்

தபோறுத் வலர,

சிை

ளவல

தநோடிகள்

வந்து

யில் ோன். சோ ோரைமோகப்

போர்த்துவிட்டு, நண்பனுடன் உலரயோடத் த ோடங்கி விட்டோன். ஆனோல், ஒருங்ளக

அவளுக்குத் ோன்

சிைிர்த் ன.


அந்


அந் ப் வய ில்

முகம்

போர்லவயில் எல க்

மறக்க

உடலும்,

கண்டு

முடியோமல்,

மனமும்

மயங்கினோள


ோ

ப ிந்து

ளபோனது. ‘பரவசம்! பரவசம்! வோர்த்ல க

ில் தசோல்ை முடியோ

பரவசம்!’ அந்

தநோடியில் ஏற்பட்டது நூற்றுக்கு நூறு உண்லம. ‘நோடி நரம்புக சூடோன

இரத் ம்,

ில் மீ ட்டப்பட்ட இனிய இலச, கன்னங்க தசல்கள்

ள ோறும்

மோற்றங்கள், ஒரு சிை கைங்க

என்று

எத் லனளயோ

ிளைளய வந்து ளபோயின.


[email protected]

புத்துைர்ச்சி’

ில் போய்ந்

Page 24 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அப்படி அவளுக்குப்

வந்

மோற்றங்கள்

புரியோ

பு ிர் ோன்.

ஏன்

எ னோதைன்பது

அந்

வய ில்

‘கோ ல்’

இன்ற என்று

வும் ோன்

ள ோன்றியது. எத் லனளயோ ஆண்கல இ யத் ில்

க் கடந் ிருந் ோலும், அவலனப் ளபோை யோரும்

டம் ப ித்துச் தசல்ைவில்லை.

‘அவலன எப்ளபோது போர்ப்ளபோதமன்ற ஏக்கம், இனிய கனவுகள்’ என்று அந்

வய ிற்ளக உரிய கற்பலனகள் நிலறய ஏற்பட்டன. கற்பலனக்

வோழ்க்லக, மிகுந்

கனவுக

ில்

அவளனோடு

லக

ளகோர்த்துச்


மகிழ்ச்சிலயக் தகோடுத் து.

ஆனோல், ‘இப்ளபோது அந் க் கற்பலனகளும், கனவுகளும் தசன்ற இடம் எங்ளக?’ என்று அவளுக்ளக த ரியவில்லை. ‘கவர்ச்சிக்கும் ளகோ

ோறு...


கோ லுக்கும்

கோ ல்

என்று

வித் ியோசம் நிலனத் து

த ரியோ

பருவ

அபத் ம்...’

வய ின்

என்று

சிை

ோகளவ ள ோன்றத் த ோடங்கியிருந் து.


நிலனவுகல

க்

கலைக்குமோறு

“ஏள ோ ளகோபமோ ஆர்க்யூ பண்ைிட்டிருந்

குறுக்கிட்ட

ைோரஸ்,

ோ ஆல்பர்ட் தசோன்னோன்...” என்று

ளகட்ட ிளைளய, ‘என்ன விவோ ம்?’ என்ற வினோ த ோக்கி நின்றது. இருவருக்குமிலடயில்

நடந்

ளபச்சுவோர்த்ல லய

ஒன்று

விடோமல்

அவனிடம் தசோல்ைி முடித் ோள். “சின்னச் சின்ன ஆல்ட்டர்

ோளன... தசஞ்சு தகோடுத் ிடுங்க...” என்றவன்,

“ஓனர்கிட்ட நோளன ளபசிடளறன்...

இதுமோ ிரிக் ளகோபப்பட யோர் அவனுக்கு

லரட்ஸ் தகோடுத் ோ?” என்று அழுத் த்துடன் ளகட்டோன். ‘ளவலையில் தகோள்

ஏற்படும்

குறுக்கீ டுகல

,

ைோரஸ்

சகித்துக்

மோட்டோன்’ என்று அவளுக்குத் த ரியும்.

‘லச ன்யனுடன் தகோள்வ ற்குக் கூடத்

ளபோட்ட

ஒப்பந் த்ல த்

ிரும்பப்

தபற்றுக்

யங்கமோட்டோன்’ என்பதும் த ரியும்.


[email protected]

Page 25 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ஓனளரோட லபயனும், லச ன்யனும் ஃப்தரண்ட்ஸ்... வோஸ்து போர்க்க ளவண்டோம்னு நிைவரத்ல

ஓனர்

தரண்டு

ளபருக்கும்

த ரியோது...”

என்று

அவனிடம் த ரியப் படுத் ினோள்.

“இனிளமல், ஆல்பர்ட்

தசோன்னது

டீல்


எந்

பண்ைட்டும்...

பண்ணு...” என்று கட்டல

விஷயத்ல க்

அவனோை


முடியோ ப்ப,

நீ

வந் ோலும், ளஹண்டில்

யிடும் குரைில் த ரிவித் ோன்.

யக்கத்துடன், “அவன் தரோம்ப ஃப்தரண்ட்ைி ைோரஸ்... ளடைண்ட்ளடட் பர்ஸன்... எங்க தரண்டு ளபருக்குள் வி த் ிலும்

போ ிக்கோது...”

இருக்கற பிரச்சலன, ளவலைலய எந்

என்று

அவன்

ளகட்கோ

உறு ிதமோழிலய

வழங்கினோள். அல க்

கண்டு

தகோள்

ோமல்,

ள ன ீர்

அருந்துவ ில்

குறியோக

இருந் வனிடம், “எல்ைோர்கிட்ளடயும் ஒரு சிை குலறகள் இருக்கும் ைோரஸ்... பிடிவோ ம் பிடிக்கறது, தசோன்ன ளபச்சுக் ளகட்கோம எ ிர்த்துப் ளபசறதுன்னு எங்கிளடயும் வரும்...


குலறகள்

இருக்கு...

தபோண்ணுங்கன்னோளை

எங்கிட்ட அது ஓவரோளவ தவ


அவனுக்குக் இ

ளகோபம்

க்கோரமோ

அ ிகம்

நிலனப்போன்...

ிப்படும்...” என்று தசோன்னோள்.

“அவலனப் பத் ி எல்ைோளம த ரியுது... தசோல்ற வி த்ல ப் போர்த் ோ ளமல்

சோவனிஷ்ட்

மோ ிரியும்


என்ன

எ ிர்போர்ப்பிை

இங்க

வந் ிருக்க ரியோ?” என்று ளகட்டோன். சிறிது அவனுக்கும்

ளநர

என்லனப்

ைோரஸ்... அது அந் இருந் து...” கண்கல

அலம ிக்குப்

என்று

பின்பு,

“எனக்குப்

பிடிக்கணும்னு

வயசிலைளய த தசோன்னவள்,

எந் க்

பிடிச்சிருந்

மோ ிரி,

கட்டோயமும்

இல்லை

ிவோப் புரிஞ்சுது... எ ிர்போர்ப்பு மட்டும் பலழய

நிலனவுக

ின்

ோக்கத் ில்

மூடிக் தகோண்டோள்.

“நோன் ஒண்ணும் அவலனத் ள டிப் ளபோய்த் த ோந் ரவு பண்ைலை... ஆர்வத்ள ோட ஹீளரோ

போர்ப்ளபன்...

தவோர்ஷிப்...

ஃப்தரண்ட்ளஸோட

கோளைஜ்

ளடஸ்ை

என்று தசோல்ைிப் தபருமூச்சுடன் கண்கல Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]


எல்ைோரும் த்

ளகைி

ளபசுளவன்...

அனுபவிக்கறத் ோன்...”

ிறந் ோள். Page 26 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ள ன ீர்க் ளகோப்லபலயக் கீ ளழ லவத்துவிட்டு, “என்ளனோட ளகோபத்துக்குக் கோரைம்,

நிலறய

ஹர்ட்

பண்ைிட்டோன்...

ள லவயில்ைோ த ல்ைோம்

நிலறயப் ளபசிட்டோன்... சந் ர்ப்பம் கிலடச்சோ நோன் யோருங்கறல

அவனுக்கு

ப்ரூப் பண்ைனும்னு எண்ைம் மனசிை இருந் து... அதுக்கோன சந் ர்ப்பம் கிலடச்சிருக்கற ோ

நிலனக்கிளறன்...”

என்று

தசோல்ைி

சிை


நிறுத் ினோள். “அதுவுமில்ைோம, வந்ள ன்...

அந்


வயசிை

கவர்ச்சியோன்ளன


த ரியலை...

தசோன்னவோறு எழுந் வள், சோ “ஒரு

வருஷமோளவ,

குழப்பம்

அப்ப

த

ளமை

ைவ்னு ோன்

ிவோனோப் ள ோைினது

யோளரோட

கோ ைோ,

நிலனச்ளசன்...”

என்று

ரத் ின் அருகில் தசன்று நின்றோள்.

கல்யோைம்

பண்ைிக்ளகோன்னு

பண்ைிட்டிருக்கோர்...” என்று தசோல்ைவும், ‘த ரியும்’ என்று “ளவற

ளபோதும்னு

உருவமும்,


அப்போ

கம்தபல்

லையலசத் ோன்.

கனவுகள

ோட

ஒத்துப்

ளபோகலை ைோரஸ்... வருங்கோைக் கைவன்னு கற்பலனயோ நிலனச்சோக்கூட லச ன்யளனோட முகம்

ோன் நிலனவுக்கு வருது... இந்

விட்டுப் ளபோகணும்...” என்று

பிரம்லம என்லன

ன்னுலடய மனநிலைலயத் த ரிவித் ோள்.

‘ஒரு பூவில் ஒரு கோய் ோன் கோய்க்கும்... இ யத் ில் ஒரு முலற ோன் கோ ல்

வரும்’

என்தறல்ைோம்

கோ ல்

வசனம்

ளபசிக்தகோண்டிருக்கும்

இரகமல்ை அவள். ‘விரும்பிய வோழ்க்லக கிலடக்கோவிட்டோல், கிலடத் ல என்று முடிதவடுக்கக் கூடிய சரோசரிப் தபண் ‘ ோன் விரும்புபவன்,

விரும்பைோம்’

ோன்.

ன்லனயும் விரும்ப ளவண்டும்’ என்று எண்ைம்

தகோண்டவளும் அல்ை. னக்குக் கோ ல்

கிலடத்

அற்பு மோன

நிலறளவறவில்லை’

என்ற

வோழ்க்லகலய,

‘கல்லூரிப்

கோரைத் ிற்கோகத்

பருவக்

த ோலைத்துக்

தகோள்பவளும் இல்லை.


[email protected]

Page 27 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எல யும்


அசோத் ிய

அத் லனயும் இருந்தும், மன ிற்குள் சிறு



ிருமைத்ல ப் பற்றி முடிதவடுக்கச்

லட வந்து தகோண்ளட இருப்பது ோன் ஏதனன்று புரியவில்லை. ‘அவலனப்

யோரிடமும் அவ

ல ரியம்

போர்க்கும்

ளபோத ல்ைோம்

ள ோன்றவில்லை’

ள ோன்றிய

என்பது

உைர்வுகள்,

ன்லனளய

அைசி

ளவறு

ஆரோய்ந்து

றிந்து தகோண்ட சத் ியம். ‘வோழ்வின்

இறு ி

வலர



எழும்

ளபோது,

மன ில் சிறு வைியும் எழும்’ என்றும் அவளுக்குத் ள ோன்றியது. “அவலன மறக்க

முடியலையோ?”

என்று ளயோசலனயுடன்

ளகட்டோன்

‘ஆம்... இல்லை’ என்று ஒருவி மோன குழப்பத்துடளனளய

லைலய

ைோரஸ்.

மோற்றி மோற்றி அலசத் ோள். ீர்மோனமோக

முடிதவடுப்பவ

ிடம்,

குழப்பத்ல க்

மோ ிரிக்

கற்பலனகள்

கண்டு

ஆச்சரியத்ள ோடு போர்த் ோன். “கோளைஜ்

ளடஸ்ை

ள ோைின

ள ோணுது...

இப்ப


என்றவோறு

ிரும்பிப் போர்த் வள்,

“எப்பவோவது ோன் வலரக்கும்

என்லனத்

ப்ரோக்டிகைோ

அவளனோட ப்போளவ

ஞோபகம்

ளயோசிக்க

வருது

அபத் மோத்

ஆரம்பிச்சிட்ளடன்”

ைோரஸ்...

நிலனச்சிட்டோளனன்னு

கலடசி

ஆ ங்கம் ோன்

அ ிகமோ இருக்கு...” என்று வருத் த்துடன் தசோன்னோள். “லச ன்யளனோட

போர்லவயிை

ஆர்வம்

இருந் ல

நோளன

கவனிச்ளசன்... ஆனோ, ைவ் பண்றோன்னு ள ோைலை...” என்று அவனுலடய கைிப்லபச் தசோன்னவன், அவளுலடய முகத்ல க் கூர்ந்து கவனித் ோன். எந்

மோற்றமும்

ளபோறவலனத் த

ிவில்லை...

ள டி அவன்

இல்ைோமல் வரணும்னு எ ிர்போர்க்கிற


[email protected]

இருப்பல க் அவசியமில்லை தபோண்ணும்

நீ

கண்டு,

“ஒதுங்கிப்

ரியோ...

உனக்கும்

இல்லை...

தரண்டு

Page 28 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ளபருக்கும்

மனப்

எல்ைோத்ல யும் அவ

தபோருத் ம்

மறந் ிட்டு

ளவற

இருக்கிற

மோ ிரியும்

வோழ்க்லகலய

இல்லை...

அலமச்சுக்க...”

எனவும்,

ிடமிருந்து ப ில் கிலடக்கவில்லை. சிை தநோடிகள் ளயோசலனக்குப் பின், “இந்

பண்ளறன்னு

நோன்

அவங்கிட்ட

அவன் ோன்



நிமிஷம் வலரக்கும் ைவ்

கிலடயோது

பண்ைிக்கைோமோன்னு

ஒரு

ைோரஸ்... நோள்

ஆனோ,

ளகட்டோன்...

என்லன தரோம்பப் பிடிச்சிருக்கற ோவும் தசோன்னோன்...” எனவும், “வோட்!” என்று ிடுக்கிடளைோடு ளகட்டோன்.

4 “வோட்! லச ன்யன்.

என்னடோ

தசோல்ற?”


என்று

கூர்லமயோன

ிடுக்கிடளைோடு கண்க

ில்


ளகோபம்

எட்டிப்

போர்த் ிருந் து. “உண்லமலயத் ோன் ளபசியிருக்கோன்...

தசோல்ளறன்


லச ன்யோ...

தமோலபல்ை

ரி ன்யோகிட்ட



சம்பத்

வோய்ஸ்ை

ளபசியிருக்கோன்...” என்று தசோன்ன அன்பழகலன முலறத்துப் போர்த் ோன். ‘கல்லூரிக்

கோைத் ில்,

நண்பர்கள்

ஏள ோ

வில

யோட்டுத் னம்

புரிந் ிருக்கிறோர்கள்’ என்பது அவனுக்குப் புரிந் து. ‘ளமளை லவத் ிருந்

தசோல்லு’

என்பது

ளை அவுட் ப்

ளபோை

லசலக

தசய்துவிட்டு,

லகயில்

ோலன ஒதுக்கி லவத் ோன்.

“பிரியப் ளபோளறோம்னு நிலனக்கும் ளபோது தரோம்பக் கஷ்டமோயிருக்கு, உன்லன

தரோம்பளவ

புரிஞ்சுக்கோமப்

மிஸ்

பண்ற

மோ ிரியிருக்கு,

ளபோயிட்ளடன்தனல்ைோம்


[email protected]


இத் லன

நோள்


Page 29 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் பண்ைிக்கைோமோன்னு ளகட்டிருக்கோன்...” என்று தசோன்னதும், அவனது முகம் இறுகியது. ‘இத ன்ன வில

யோட்டு?’ என்ற ளகள்விளயோடு அவனுலடய விழிகள்

ளகோபத்ல க் கக்கின. யக்கத்துடன், “தரண்டு முலற ளபசியிருக்கோன்... ஒரு முலற ளமளரஜ் புரளபோஸல்... அடுத் நோள் கோலையிை நம்ம ஃளபர்தவல் நடக்கும் ளபோது, நீ ளபசற மோ ிரிப் ளபசி தரஸோர்ட்டுக்கு வரச்தசோன்னோன்...” என்று தசோல்ைவும், ‘ னக்குத்


நிலனத் வன்,

என்னதவல்ைோம்

லகயில்

எஞ்சியிருந்

நடந் ிருக்கிறது...’

மோர்க்கலர

என்று

அ னுலடய

இடத் ில்

ஏறக்குலறயத் தூக்கி எறிந் ோன். ‘மிமிக்ரி ஆர்ட்டிஸ்டோன உடன் படித் தசய் ிருப்போன்’

என்று

சிை வோர்த்ல கள் “நீ

ிட்டித்

ளபசின ோ

இன்னமும்

சற்றும்

எ ிர்போர்க்கவில்லை

அவன்.

ளகோபத்துடன்

ீர்த் ோன்.

நிலனச்சிட்டுத் ோன்,

அவல

நண்பன், இது ளபோன்ற ளவலை

ரி ன்யோ

தரஸோர்ட்டுக்கு

அவமோனப்படுத் ிட்ட ோத் ோன்

வந் ோ...

நிலனச்சிட்டிருக்கோ...”

என்று தசோல்ைவும், அவனுலடய முகம் இறுகியது. “அவள அவளுக்கு

ோட

புத் ிலயப்

இருக்கோ...

புல்

ளமய

இல்லையோ?

விட்டுட்டோ அவோய்ட்

ோ?

அறிவுங்கறது

பண்ற

ஒருத் ன்

இப்படிதயல்ைோம் கோ ல் வசனம் ளபசுவோனோன்னு ளயோசிக்களவ மோட்டோ என்று ஏ

ோ?”

னத்துடன் ளகட்டோன்.


முடித் துளம,

‘அப்ளபோல ய

ளயோசிக்கோமல் மகிழ்ச்சியில் துள்

மனநிலையில்

எல யும்

ிக் கு ித் ிருப்போள்’ என்பது அவனுக்குப்

புரிந் து. “அவ ளமை போர்த் ோலும்,

ப்புக் கண்டு பிடிக்கறல

அவல

ளய

குலற

நிறுத்து லச ன்யோ... எப்பப்

தசோல்ைிட்டிருக்க..”

என்று

தசோன்ன

நண்பனின் ளபச்சு பிடிக்கோ வனோய் முகம் சுழித் ோன்.


[email protected]

Page 30 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அல க்

கண்டு,

“அந் ப்

தபோண்ணு

ளமை

என்ன

ப்பு

இருக்குடோ?

பிடிச்சிருக்குன்னு போர்க்கத் ோளன தசஞ்சோ? நோங்தகல்ைோம் கோளைஜ் ளடஸ்ை போர்க்கோ என்ன?”

தபோண்ணுங்க என்று

ோ?

அத் லன

ளவற நோள்

ஏ ோவது மன ில்

த ோல்லை

தகோடுத் ோ

லவத் ிருந் ல க்

ோ

தகோட்டித்

ீர்த் ோன் அன்பழகன். “எத் லன அலுத் வன்,

வருஷமோனோலும்

“என்ன

இந் த்

பண்ைியிருக்கணும்னு

த ோல்லை தசோல்ற...

விடோது...” அவ

என்று

பின்னோடிளய

நோனும் சுத் ியிருக்கணும்னு தசோல்றயோ?” என்று ளகைியுடன் ளகட்டோன். “தகோஞ்சம் சோஃப்டோ அவகிட்டப் ளபசியிருக்கைோம்... லடம் கிலடக்கும் ளபோத ல்ைோம் இன்சல்ட் பண்ைிட்டிருந் ... அதுவும் கலடசி நோள், தரோம்ப ஓவரோப் ளபசிட்ட...” என்றவலன இலடமறித் வன், “மயிளை மயிளை இறகு ளபோடுன்னு தகஞ்சிட்டிருக்கற லடப் இல்லை நோன்... படிக்கற வயசிை ைவ் ஒரு ளகடோ அவளுக்கு?” என்று தசோல்லகயில், நண்பனின் முகம் ளபோன ளபோக்லகக் கண்டு புன்முறுவல் புரிந் ோன். ‘அன்பழகனும், கல்லூரி நோட்க

ில் கோ ைித்துத்

ிருமைம் தசய் வன்’

என்பது நிலனவிற்கு வந் து. “ைவ் எ ிர்த்து

ளமளரஜ்

ளமளரஜ்

சச்சரவுமோத் ோளன

பண்ைி,

நீ

பண்ைிட்டு,

என்னடோ

சோ ிச்ச...

சந்ள ோசமோவோ

கோைத்ல

தரண்டு

இருக்கீ ங்க...

ஓட்டறீங்க...”

என்று

வட்லடயும் ீ சண்லடயும் ளகைிளயோடு

நி ர்சனத்ல ச் தசோன்னோன். முகம்

கன்றினோலும்,

“எல்ைோ

வட்லையும் ீ

அப்பப்ப

சண்லட

இருக்கறது ோண்டோ... எல்ைோ ளநரமும் சண்லட ளபோட்டுட்டோ இருக்கோங்க...” என்று சமோ

ிக்க முயன்ற நண்பலனப் போர்த் தும், ளமலும் சிரிப்பு வந் து.

“அது ோன்

வரிலசயோ

தரண்டு

குட்டி

ஏஞ்சல்லஸப்

தபத் ோச்ளச...

எல்ைோ சமயமும் சண்லடன்னு நோனும் தசோல்ைலை...” என்று கண்கல

ச்

சிமிட்டிச் தசோல்ைிப் ளபச்லச மோற்ற முயன்றோன்.


[email protected]

Page 31 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நண்பனின் ளகைி புரிந் ோலும், ரி ன்யோலவப் பற்றிய ளபச்லச நிறுத் விரும்போமல், “ஒளர ஒரு முலற, நோன் தசோல்றல

முழுசோக் ளகளுடோ...”

என்று தகஞ்சளைோடு தசோன்னோன் அன்பழகன். ‘சரி தசோல்லு... ஆனோ, இனிளமல் அவல

ப் பத் ிப் ளபசளவ கூடோது...”

என்ற எச்சரிக்லகயும் தசய்து விட்டு, “சம்பத் ளபசினல

இத் லன நோள் ஏன்

தசோல்ைலை?” என்ற ளகள்விலயயும் ளகட்டோன். “அப்பளவ தசோல்ை வந்ள ோம்... அவ ளபலரக் ளகட்டோளை ளகோபப்பட்ட... உன்ளனோட

ளகோபத்துக்குப்

பயந்தும்,

அப்படிளய விட்டுட்ளடோம்...

அவள

ோட

ஒதுக்கத்ல ப்

போர்த்தும்

ிரும்பி வருவோன்னு எ ிர்போர்க்கலை...” என்று

குற்ற உைர்ச்சியுடன் கூறினோன். த ோடர்ந்து, ஓவரோத்

“நம்ம

ஃளபர்தவல்

நடந் ப்ப

ரி ன்யோலவ


ிட்டிட்ட... எங்களுக்கு தரோம்பவும் கஷ்டமோப் ளபோச்சு...” எனவும்,

எப்ளபோள ோ நடந் து நிலனவில் இல்ைோமல் ளயோசித் ோன். அவனுலடய ஆண்கள்

என்ப ோல்,

அலனவரது

வகுப்பில்

இருந் வர்க

பிரிவுபச்சோர

விருப்பப்படி

ில்

விழோலவக்

தரஸோர்ட்

தபரும்போன்லமயினர்


ஒன்லறத்

நடத் ோமல்,

ள ர்ந்த டுத்து

நடத் ியிருந் ோர்கள். இறு ி

நோ

ோ ைோல்,

விரல்

விட்டு

எண்ைக்கூடிய

ஒரு

சிைலரத்

விர, அலனவருளம மதுவின் பிடியில் சிக்கியிருந் ோர்கள். ‘அப்ளபோது, அவமோனப்படுத்தும்

ன்லனத்

ள டி

வந் வல

வி த் ில்

ஏள ோ

ளபசிளனோம்’

க்

ளகோபத்துடன் என்பது


அவனுலடய நிலனவில் இருந் து. ஆனோல், ‘என்ன ளபசிளனோம்’ என்பது நிலனவில் இல்லை. அவனுளம ளபோல யின் பிடியில் இருந் ோன். கண்க மூல

ில் நீர் வழிய, தவறித்

போர்லவயுடன் அவள் தசன்றது மட்டும்

யில் ப ிவோகியிருந் து.


[email protected]

Page 32 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அடுத் நோள், ளபோது, அவர்கல

சுற்றியிருந்


அவல

ப்


ளபசவந்

ப் ளபச விடோமல் தசய்து விட்டு, ளவலையில் ளசர்ந்து

தகோண்டோன். ள ோள்கல

க்

குலுக்கி,

‘த ோல்லை

நிலனத்துக் தகோண்டோலும், அவ

ஒழிந் து’

என்று

அசட்லடயோக

து குற்றம் சோட்டிய விழிகள் அவ்வப்ளபோது

நிலனவிற்கு வரும். அவனுலடய முகத்ல ளய போர்த்துக் தகோண்டிருந்

அன்பழகன், “அவ

நல்ை தபோண்ணுடோ... நீ நிலனக்கற மோ ிரி ளமோசமோனவ இல்லை...” என்று தசோல்ைவும், புரியோமல் புருவங்கல

ச் சுருக்கினோன்.

அவனுலடய மன ிற்கு, ‘கோ ல்’ என்ற வோர்த்ல ளய பிடித் மோன ோக இல்லை. அவ

ிடம்

அ னோல்,

அவல

யும்

பிடிக்கவில்லை

என்பல த்

விர,

னியோகக் குலற எதுவும் கண்ட ில்லை அவன்.

அந்

வய ில்,

எந் ப்

தபண்

ன்லனச்

சுற்றி

வந் ிருந் ோலும்,

அதுளபோைத் ோன் எரிந்து விழுந் ிருப்போன். கோத் ிருக்கும் தபோறுப்புகல

தயல்ைோம் விட்டுவிட்டு, கோ ல் என்னும்

மோலயலயப் பற்றி நிலனப்ப ற்கு அவனுக்கு ளநரமில்லை. அ ில், ‘ரி ன்யோலவப் பற்றி ளமோசமோக என்ன நிலனத்ள ோம்’ என்பது நிலனவில் இல்லை. “அவல

ஐடம்

ளகர்

ோன்னு

ளகட்ட


இருக்கும் ளபோது, தகோஞ்சம் கூட தவட்கமில்ைோம, இந் வந் ிருக்க...

நோன்

பண்ைிக்கைோம்னு

தசட்

ஆகலைன்னோ,

வந் யோதனல்ைோம்

ளகட்ட...”

இத் லன

பசங்க

ளநரத் ிை எதுக்கு

யோலரயோவது என்று

தசட்


அவனுக்குள் அ ிர்வு பரவியது. “அன்லனக்கு ஏறக்குலறய அவல

நீ

ளபசினத ல்ைோம்

நிலனவிை

இல்லைன்னோலும்,

ப்ரோஸ்ட்டிட்யூட்னு தசோல்ைோமச் தசோல்ைிட்ட...” என்று

தசோல்ைவும், முழு அ ிர்வும்

ோக்க, ளபச முடியோமல் அமர்ந்து தகோண்டோன்.


[email protected]

Page 33 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ ோன்

இது

ளபோைப்

ளபசியிருக்கிளறோம்’

என்பள


அ ிர்ச்சியோக இருந் து. நண்பர்கள்

ஒன்று

ளசரும்

ளபோது

மட்டும்,

அரி ோக

மது

அருந்தும்

பழக்கம் அவனுக்கு இருந் து. ‘குடிளபோல

மனி னின்

த ரிந் ோலும், சிை சமயங்க ‘இந்

அ

விற்குக்

குைநைன்கல

ில் அல த்

க்

விர்த்

கீ ழ்த் ரமோகப்

தகடுப்பது’

என்பது

ில்லை.

ளபசுளவோம்’

என்பல

அவளன

எ ிர்போர்க்கவில்லை. ‘நோவினோல் சுட்ட வடு என்றும் ஆறோது’ என்பது புரிந் ிருந்

ோல், குற்ற

உைர்ச்சி ஏற்பட்டது. ‘என்ன ோன்


வய ில்

இப்படியோ ளபசுளவோம்’ என்று

கோ ைின்

மீ து

தவறுப்பு


ன்லனளய தநோந்து தகோண்டோன்.


மனநிலைலயளய அைசி ஆரோய்ந் ோன். பள்

ி

இறு ியோண்டு


கோைத் ிளைளய,


வோழ்க்லகப் ளபோரோட்டம் த ோடங்கிவிட்டது. மோற்றி

மோற்றி

எத் லன

துயரங்கள்.

அடுத்

ளவல

க்கு

உைவில்ைோமல் கூட சிரமப்பட்ட ளநரம் அது. த ோழிைில் கவனமின்றி

எற்பட்ட

விபத் ில்

தபரும் சிக்கிக்

நஷ்டத் ோல், தகோண்டது,

கைங்கிப்

ளபோன

குடும்பத் ிற்குள்

ந்ல இடியோக

இறங்கியது. முதுகுத்

ண்டில் அடிபட்டுக் கிடந் வலர நடமோட லவக்கப் ளபோரோடிக்

தகோண்டிருந் ோர்கள். பைம் பலடத் வர்க

பலடத்

உறவினர்கள்

ஒதுங்கிக்

ோல் பை உ வி தசய்ய முடியோ


[email protected]

தகோண்டளபோது,

மனம்

நிலை.

Page 34 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் யோரிடமும்

லகளயந் ோமல்,

விற்று, இைட்ச இைட்சங்க


அள

தயல்ைோம்

ோக தசைவழித் ோர்கள்.

‘விற்ப ற்குச் சிறு விவசோய நிைத்ல த் நிலையில், பள்

தசோத்துக்கல

விர எதுவும் இல்லை’ என்ற

ியில் படிக்கும் ளபோள , கைப்லபலயக் லகயில் பிடித் ோன். கோைகட்டத் ில்,


படித்துக்


அவனுலடய அண்ைன், குடும்பத் ில் யோலரப் பற்றியும் கவலைப்படோமல், கோ ல்

ள ோல்வியோல்

ற்தகோலை

தசய்து

தகோண்டது

ளபரிடியோக

இறங்கியது. வய ோன ோய்,

ோத் ோ, போட்டி, முடங்கிக் கிடக்கும்

ங்லக, பள்

ியில் படிக்கும்

ந்ல , கைங்கி நிற்கும்

ம்பி என்று யோலரப் பற்றியுளம அவன்

கவலைப்படவில்லை. ‘கோ ைோ! கவர்ச்சியோ!’ என்ளற த ரியோ

ஒன்றிற்கோக வோழ்க்லகலயத்

த ோலைத்துக் தகோண்டோன். படிக்கின்ற

வய ில்

கோ ல்


முக்கியமோகப்

ளபோன ோளைோ

என்னளவோ, குடும்பத் ில் யோருக்கும் ‘கோ ல்’ என்ற வோர்த்ல ளய பிடிக்கோமல் ளபோனது. தபோறியியல் கல்லூரியில் ளசர்வ ற்கோன ஆரம்ப கட்டத் த ோலகலயச் தசலுத் த் ள லவயோன பைம் கூட அவர்க ோயின் வற்புறுத் லுக்கோக, பிடிக்கோ

ிடம் அப்ளபோது இல்லை. ளபோதும் உறவினர்க

ிடம் கடன்

ளகட்க முலனந் ோன். ‘இைவசமோகப் தபற்றுக் தகோள்ளும் எண்ைம் இல்லை’ என்று த படுத் ிய ளபோதும், அவன் சந் ித் து அவமோனங்கல “உ வின்னு படிக்கலைன்னோ

லகளயந் ிட்டு என்ன?”

வந்துட்டோன்...


த் ோன்.

இப்படிப்

ளகட்ட

ிவு

பிச்லசதயடுத்துப்

உறவினர்க

ின்

குரல்

ஒவ்தவோன்றும், வடுவோக அவனுலடய மன ில் ப ிந்து ளபோனது.


[email protected]

Page 35 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ரோ

மனள ோடு,

கல்விக்

கடலனப்

தபற்றுத் ோன்


ளசர்ந் ோன். ‘அவமோனப்படுத் ியவர்கள்

வியந்து


உயரத்ல த்

த ோட

ளவண்டும்’ என்ற தவறிளயோடு படித் ோன். ன்னுலடய குடும்பச்

சூழ்நிலைலய,


ிடம்

கூடப்

பகிர்ந்து

தகோண்ட ில்லை அவன். இரண்டு

ஆண்டுகள்

த ோடர்

லவத் ியத் ோல்,


ந்ல

ளநோயின் பிடியிைிருந்து எழுந் து, குடும்பச் சுலமலயக் குலறத் து. ஆனோலும்,

பகு ி

ளநர

ளவலை

ஏ ோவது

ஒன்லறச்

தசய்து,

மோ ோ

மோ ம் கைிசமோன வருமோனத்ல ச் சம்போ ிக்க ஆரம்பித் ிருந் ோன். இறு ியோண்டில், ளவலையில் ப்ள

கவனம்

ளசர்ந்துவிட

ஸ்தமண்ட்டிற்குத் படிக்கும்


அவனது

வய ில்

முழுக்க,


‘நல்ை

என்ற

கம்தபனியில் எண்ைத்துடன்,

யோர் தசய்வ ிளைளய இருந் து. வோழ்க்லகலயப்

எழும்ளபோத ல்ைோம்,

‘கோ ல்’

ளபோக்கிக் என்ற

தகோண்ட

அண்ைனின்

வோர்த்ல

தவறுப்லபக்

தகோடுத் து. ‘இ

லமப் பருவம்’ என்பது சிகரத்ல த் த ோட உத்ளவகத்துடன் முயை

ளவண்டிய பருவம். விழுந் ோல், எழுச்சியுடன் அடுத்து நடக்க ளவண்டியல க் கவனிக்க ளவண்டிய பருவம். தூற்றுவோர்

தூற்றட்டுதமன்று

தூக்கிப்

ளபோட்டுவிட்டு,

அப்படிப்

ளபசுபவர்கல

ப் ளபோற்றும் படி தசய்ய முயலும் பருவம். வோழ்வில் வரும்

இடர்கல

ன்னம்பிக்லகயோல் முறியடிக்க ளவண்டிய பருவம்.

த்

நோட்டின் வட்டுப் ீ

லைதயழுத்ல ளய மோற்றும் ஆற்றலைக் தகோண்ட பருவம்.

தபோறுப்ளபோடு,

தசல்லும் கடலமலயத்

நோட்லடயும்

முன்ளனற்றப்

போல யில்


ோங்கிய பருவம்.


[email protected]

Page 36 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அந் க் இல

கடலமகல

மறந்து,

கோ ைின்

பின்னோல்

சுற்றும்

ஞனோல், ‘சிகரதமன்ன, வட்டின் ீ கூலரலயக் கூடத் த ோட முடியோது’

என்ற உறு ியோன நம்பிக்லக அவனிடம் எழுந் து. அது ளபோன்ற மனநிலையில் இருந்

ளபோது ோன், ரி ன்யோ அவலனளய

சுற்றிச் சுற்றி வந்து, தவறுப்லபச் சம்போ ித்துக் தகோண்டோள். ற்ளபோல ய அவனுக்குத் த

நிலையில்,


அைட்சியத் ின்

கோரைம்

ிவோகப் புரிந் து.

அவமோனங்கல யூகிக்க முடியோ

ச்

சந் ித் வனோல்,


மனநிலைலய

என்ன?

தபருமூச்சுடன் நிமிர்ந் வன், “நோன் ஆர்த் டோக்ஸ் ஃளபமைிை இருந்து வந் வன் அன்பு... ரி ன்யோளவோட நடவடிக்லககள் என் மனசிை ப ிஞ்சிருக்கைோம்... அல

என்ன


ஒத்துக்களறன்...

நோன்


ளபசினது

கிலடச்சோ

ப்போளவ

தரோம்பத்

நோன்

ப்பு...

மன்னிப்புக்

ளகட்டுக்களறன்...” என்றோன். த ோடர்ந்து, விட்டுடு...

ப்பு

“சம்பத் என்

ளபசினல ச்

ளமை


வலரக்கும் நோன் தகட்டவன் தகோள்

தசோல்ை


இருக்கட்டும்...

அவல

ப்

இப்படிளய தபோறுத்

ோன்...” என்று தசோல்ைி, ளபச்லச முடித்துக்


ஒரு

மோ ிரியோகப்

போர்த் வோளற,

தகோட்டிட்ளட இருந் து ஏன்னு ஒரு நோ

“அவல

ளபோளறோம்னோ

ளயோசிச்சுப்

போரு...

உனக்ளக

பிடிக்கலைங்கறது

கரிச்சுக்

ோவது ளயோசிச்சிருக்கயோ லச ன்யோ?”

என்ற அன்பழகனின் ளகள்விக்கு, ‘இல்லை’ என்று “நல்ைோ



லையலசத் ோன். புரியும்...

கோரைம்

விைகி

விைகிப்

இல்லை...

சிை

சமயங்கள்ை, தரோம்பப் பிடிச்சோலும் விைகிப் ளபோளவோம்... பிடிச்சிட்டோ என்ன பண்றதுங்கற

பயளம

தூரத்

ள்

ி

நிற்கச்

நண்பனின் வோர்த்ல கள் அவனுக்குத் த


[email protected]

தசோல்லும்...”

என்று

தசோன்ன

ிவோகப் புரிந் ன.

Page 37 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் சோ ோரைமோக இருந் ோல், இது ளபோைப் ளபசிய ற்குத்

ிட்டியிருப்போன்.

ஆனோல், அவனோல் ளகோபப்பட முடியவில்லை. “உன்ளனோட மனசிையும் சைனம் இருந் து... இப்பவும் இருக்கு... அல தவ

ிப்படுத் ிடக் கூடோதுன்னு ளகோபத்ல

தவ

ிப்படுத் ற” என்ற நண்பனின்

வோ த்ல , எ ிர்வோ ம் தசய்யோமல் ளகட்டுக் தகோண்டோன்.

5 “இப்பவும் தவ முன்

லச ன்யன் ளமை உனக்கு க்ரஷ் இருக்கு ரியோ... அல

ிப்படுத் ிடக் கூடோதுன்னு ோன் அைட்சியம் கோட்டற...” என்று ைோரஸ் ினம் தசோன்னல ‘நடக்கோது

என்று

நிலனத் வோளற அமர்ந் ிருந் ோள் ரி ன்யோ. த ரிந்

பின்பும்,

ஏன்

முழுலமயோகத்

த

ிவு

தபறோமல் இருக்கிறோய்?’ என்று அவனுலடய கண்கள் ளகட்ட ளகள்விக்கு, அவ

ோல் ப ிை

ிக்க முடியவில்லை.


ந்ல யும்,

ளவறு வோழ்க்லகக்குத் எந்

‘கல்லூரிப்

பருவச்

யோரோகு’ என்று முன்

சைனங்கல

தகோடுத்

கோைக்தகடு

கடந்து,

ினம் அறிவுறுத் ியிருந் து,

ளவலைலயயும் முழுக் கவனத்ள ோடு தசய்ய விடோமல் ‘அவர்

க்

முடிந்துவிட்டல ச்

டுத் து. தசோல்ைோமல்

தசோல்கிறோர்’ என்பது புரிந் து. அந்

வோர இறு ியில் வரப்ளபோவ ோக அவர் அறிவித் ிருந்


‘சித் ி, மோமோவுடன் கைந்து ளபசி, நல்ை வரலன முடிவு தசய்யக் கூடும்’ என்று எ ிர்போர்த் ோள்.


[email protected]

Page 38 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘இருபத்ல ந்து வயல த் த ோட்ட பின், இன்னும் ஆரம்பிக்கோமல்

இருப்பது

அ ிசயம்’

என்பல

ிருமைப்ளபச்லச

அவளும்

உைர்ந்ள

இருந் ோள். ‘லச ன்யனுக்கோக, லபத் ியம்

கோைம்


முழுக்கத்

பிடிக்கவில்லை’

ிருமைத்ல என்று

மறுக்கும

மன ின்

வு

ஒருபகு ி

இகழ்ச்சியோகச் தசோன்னது. ‘ஆனோல், இது ளபோைக் குழப்பத்துடன் ஏன் அமர்ந் ிருக்கிறோய்?’ என்று மறுபகு ி ளமலும் இகழ்ச்சியோகக் ளகட்டது. ன் மன ின் குழப்பங்கல

த்

ீர்த்துக் தகோள்

ளவண்டி மதுலரக்கு

வந் வள், ளமலும் குழப்பமலடந் ிருந் ோள். சிறுவய ிளைளய

ோலய இழந் வளுக்குத்

நண்பனோகவும் இருந்து அவல சிறு சிறு நிகழ்வுகல

ோயோகவும், குருவோகவும்,

உருவோக்கியவர், அவளுலடய

ந்ல

ோன்.

க் கூட அவரிடம் பகிர்ந்து தகோள்ளும் வழக்கம்

அவளுக்கு இருந் து. லச ன்யலனப் ளபச்சுக்கல

யும்,

பற்றிச் ன்லன

தசோல்ைியிருந் ோலும், அவம ித்

அவன்

வி த்ல யும்

ளபசிய

தசோல்ைோமல்

மலறத் ிருந் ோள். னக்கு, அவலனப் பிடித் ிருக்கிறத ன்பல யும், ஆனோல் அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லைதயன்பல யும்

கல்லூரிக்

கோைத் ிளைளய

சுருக்கமோகச்

தசோல்ைியிருக்கிறோள். இரண்டோவது தசமஸ்டரின் முடிவுகள் கூட தவ அதுளபோதைல்ைோம்

தசோன்னளபோது,

‘படிக்க

ி வரோ

அனுப்பினோல்,


இந்

வய ில்

உனக்குக் கோ ைோ?’ என்தறல்ைோம் ளகட்டுக் ளகோபப்படவில்லை அவர். மோறோக, அவளுக்குப் புரிய லவக்க முயன்றோர். அவரும்

டீன்

ஏஜில்

ஏற்படும்

பருவ

மோற்றங்கல

க்

கடந்து

வந் வர் ோளன! Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 39 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஆனோல், அந்

வய ில், அவர் தசோல்வல தயல்ைோம் ளகட்டு, நல்ை

வி மோக ளயோசிக்கத் ோன், அவ

ோல் முடியவில்லை.

‘இனக் கவர்ச்சி, சைனம், க்ரஷ்’ என்ற வோர்த்ல கல

மனம் ஏற்க

மறுத் து. த ோலைவிைிருந்து

அவலனப்


ளபோள ,

‘உடல்

முழுவதும்

வரும் சிைிர்ப்பு, பட்டோம் பூச்சி ளபோைப் படபடக்கும் மனநிலை, மன ிற்குள் எழும் பரவச உைர்வு’ இத ல்ைோம் கோ ைின் அறிகுறிகத

ன்று நம்பினோள்.

ஏள ோ த ய்வகக் ீ கோ ல் ள ோற்றுவிட்டது ளபோைத் ோன் ள ோன்றியது. ஏறுக்கு மோறோக ளவண்டோ வற்லற ளயோசித் ோள். ‘இனக்கவர்ச்சிதயன்றோல்... அது ளவறு யோரின் மீ தும் வரவில்லைளய... லச ன்யனின் மீ து மட்டும் ‘அவமோனங்கல

ச்

ோளன வந் து... அது ஏன்?’ என்று ளயோசித் ோள். சந் ித்

குலறயோ ிருப்பது ஏன்?’ என்று, ‘அவலனத் ளபோதும்,

ிருமைம்

அதுளவ


அவன்

மீ ிருக்கும்

ஈர்ப்பு

ன்னிடளம ளகட்டுக் தகோண்டோள். தசய்து

தசோர்க்கம்


என்ற

மகிழ்ச்சியோக

கனவிலனத்

வோழ்ந் ோல்

துலடத்த றிய

முடியவில்லைளய... அது ஏன்?’ என்று ளயோசித் ோள் ‘தவப்பச் விடும்...

சைனதமன்றோல்

ஆனோல்,

மலறயவில்லை?

மன ில் இது

கூட, சைனம்,

தவறும்

மலழயோகப் கோைங்கள்

சைனமில்லையோ?

தபோழிந்து

மலறந்து

தசன்றோலும் அல யும்

ஏன் ோண்டி

ளவதறோன்றோ?’ என்தறல்ைோம் ள லவயற்று நிலறய ளயோசித் ோள். தவறும் அவ

சைனதமன்றோல்

எ

ி ில்

கடந் ிருக்க

முடியும்.

ஆனோல்,

ோல் கடந்து ளபோக முடியவில்லை. கிலடக்கோ

தபோரு

ின் மீ ிருக்கும் ஏக்கம் அவளுக்கு அ ிகமோகளவ

இருந் து. மன ில் ஏற்பட்ட ஒரு தவற்றிடத்ல

ஏற்கமுடியோமல்

டுமோறிப்

ளபோனோள்.


[email protected]

Page 40 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் துருவித் துருவிக் ளகட்கோவிட்டோலும், ‘ ன்னுலடய ளயோசலனகல போர்த்ள

ந்ல

நிலறய

யூகித் ிருக்கிறோர்’

என்பது

ப்


அறிவுலரயுடன் கூடிய அவரது ளபசிய ளபச்சிைிருந்து த ரிந்து தகோண்டோள். அவல

ச்

அவளுலடய ‘இந்

சரி

தசய்யும்

வித்ல லய

ி ோக

அறிந் ிருந்

ோல்,

டுமோற்றத்ல ப் ளபோக்க அவரோல் முடிந் து. வய ில்

ள ோன்றும்... இந்

ஹோர்ளமோன்கள்

நடத்தும்

நோடகம்

கோ தைன்று

ஈர்ப்பு விலரவிளைளய கோைோமல் ளபோய்விடும்...’ என்று

ளபச்லச சோ ோரைமோக ஆரம்பித்து, அவல ‘டீன்-ஏஜின் முடியோது...’

எ

சைனங்கல

என்ற

ளபோது,

க்

க் ளகட்க லவத் ோர்.

கடந்து

வரோ வர்கள்

‘எல்ளைோருக்குளம

சைனம்

யோரும்

இருக்க

வருவது

சகஜம்...

அல தயல்ைோம் சோ ோரைமோக எடுத்துக் தகோண்டு கடக்க ளவண்டும்’ என்று தசோல்ைி ளயோசிக்க லவத் ோர். ‘படிக்கின்ற நிலனத் ோல்,


படிப்பு

படிக்கோமல்

வைோகுதமன்றும், ீ

இனக்கவர்ச்சிலயக்

எ ிர்கோை

ைட்சியம்

ளபோகும்’ என்றும் பக்குவமோகச் தசோல்ைி, நி ர்சனத்ல தசல்ைக்

குழந்ல யோக

நிலனத்து,

கவலைலய, ஒரு வழியோக அவ அ ற்குப் பின், ஓர

கனவுகல

அன்லபப்

ோல் உைர்ந்து தகோள்

தபோழிபவரின்

முடிந் து.

வு அவளுக்குப் புரி ல் ஏற்பட்டது.

த ோடர்ந்து,

ஹோர்ளமோன்க

ப் பற்றிப் புரிந்து தகோள்

‘அது

ளபோன்ற

ின்

வோழ்க்லகயில்


ஆட்டத் ோல்

வரும்


தவற்றுக்

கனவுக

ில்

மூழ்கிக்

வோழ்க்லகயில் உருப்படமுடியோது’ என்பல ப் புரிந்து தகோள் ‘பக்குவப்படோ

த ோலைந்து

உைர லவத் ோர்.

பருவ வய ில் வரும் இனக்கவர்ச்சிலயப் புரிந்து தகோள் அல த்

கோ ைோக

கிடந் ோல்,


வய ில்

ள ோன்றும்

கோ ல்

எண்ைங்கள்,

நன்லமலயயும்

ீலமலயயும்

சிந் ிக்க

விடுவ ில்லை’

என்பல ப் புரிந்து தகோள்



[email protected]

Page 41 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘விழுந் ோல் எழ முடியோ பைர்

பருவ ளபோல யில், கோ ல் ள ோல்விதயன்று

ற்தகோலை தசய்து தகோள்வது லபத் ியகோரத் னம்’ என்பல ப் புரிந்து

தகோள்


வோழ


தபோற்கோைத்ல

நிலனக்கோமல்,

ள ோல்விதயன்றோல், மரைம்

ோன்

பருவத் ினரின் எண்ைங்கல

தவறுக்கவும் முடிந் து.

‘தபற்றவலர முக்கியமோகப்

நிலனப்பல

ளபோயிற்றோ?’

எண்ைமிடுவல க்

ீர்வு’ என்ற முதுதகலும்பற்ற விடலைப்

விட,

ளநற்று

என்ற

குலறத்து,

‘கோ ல்

வந் வனின்

ளகள்விளயோடு,

ன்லனப்

பற்றிய


அவலனப்

ந்ல யின்

பற்றி

கனவுகல

நனவோக்க முயன்றோள். ‘படிக்கின்ற வோழ்க்லகயின்

வய ில்

படிப்பு

ஆ ோரம்’

என்ற

மட்டும் த

ோன்

ிவோன

முக்கியம்...

முடிவுடன்,

அது ோன் ந்ல யிடம்

நிலறயப் ளபசினோள். ‘ ன்னுலடயது

கோ ல்

அல்ை...

கவர்ச்சிளயோ,

ஈர்ப்ளபோ,

ஏள ோ ஒன்று இருந்துவிட்டுப் ளபோகட்டும்... பக்குவமில்ைோ

சைனளமோ

வய ில் வந்

அது ளவண்டளவ ளவண்டோம்...’ என்ற லவரோக்கியத்ள ோடு படிப்பில் ஆழ்ந் கவனத்ல ச் தசலுத் ‘அந்


வய ோவது

பகுத் றியத்

என்பல ப் பற்றிளயோ, குைநைன்கல பருவம்... அப்ளபோது வந் வய ில்

குழப்பமோ?’

கிடந் வள், ளநரத்ல “ரி ன்யோ!” உருவத்ல க்

குழப்பத்ல

என்று

த ரியோ

வயது...

அைசி ஆரோயும் த ஒத்துக் தகோள்

கண்கல

மூடி,

யோர்,

என்ன

ிளவோ இல்ைோ

ைோம்... ஆனோல், இந்

ளயோசலனக

ில்

மூழ்கிக்

கவனிக்கவில்லை.

என்று

அலழக்கும்


குரைில்

அலுப்புடன்

நிமிர்ந் வள்,

கண்கல

த்

லச ன்யனின்

ிரும்பவும்

மூடிக்

தகோண்டோள்.


[email protected]

Page 42 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவலனப்

பற்றிய


ோல்,

‘இது ளபோை, எத் லன பகல் கனவுகல அந்

நிலனலவ உ றித்

ள்

வந்

கனதவன்று

ள ோன்றியது.

க் கண்டிருப்ளபோம்’ என்று நிலனத்து,

ினோள்.

அலனத்துளம கலைந்து ளபோன கனவுகள். அவளுக்கு வருத் த்ல த் ரும் நிலனவுகள். கோைடிச் சப் ம் அருகில் ளகட்கவும், அயர்வுடன் விழித் வளுக்கு, “ஆர் யூ ஓளக?” என்ற லச ன்யனின் குரல் வித் ியோசமோக ஒைித் து. ‘அவன் கனவில் ளகட்கவில்லை, ளநரில் நிற்கிறோன்’ என்பது புரிந் தும், கண்கல

நன்றோக விழித் ோள்.

சரியோக மூடப்படோ கண்டு

ிலரயின் இலடதவ

ிக

ில் சூர்ளயோ யத்ல க்

ிடுக்கிட்டுப் ளபோய், ளநரத்ல ப் போர்த் ோள். அ ிகோலை ளநரத்ல க்

கடிகோரம் கோட்டியது. ‘இருப்பது அலுவைகம்’ என்பதும் புரிந் து. அவர்களுக்கோக அலறயில்,

ஓர்

அலுவைகம்

ள லவயோன

ஒதுக்கப்பட்டிருந் து.

அலனத்து

உபகரைங்கல

யும்

அவளுலடய தபோருத் ி

ஆட்க்கிதடக்ட் ஸ்டுடிளயோவோக மோற்றியிருந் ோள். ளவலைலயக்

கட்டோயம்

முடிக்க


சூழ்நிலையில்

கி

ம்பி

வந் வள், ‘விடிய விடியக் குழப்பத்துடன் அமர்ந்து தகோண்ளட தூங்குளவோம்’ என்று எ ிர்போர்க்கவில்லை. “ஓ

கோட்!

வோய்விட்டுத் ள ோ சமோ

உருப்படளவ

மோட்ட

ரி ன்யோ!”

என்று

ன்லனளய

ிட்டியவோறு எழுந் ோள்.

ிலும், முதுகிலும் வைிலய உைர்ந்து, சிறு சிறு அலசவுகளுடன்

ித்து நின்றோள். ளமலசயின் மீ து பரப்பி லவத் ிருந்

பில்ைர்

தமஷர்தமண்ட்டுடன்


மற்ற

லசட் ளமப், ஃப்ள

உபகரைங்கல

ச்

சீர்

ோர் ப்

ோன்,

தசய்லகயில்

ன்லன வித் ியோசமோகப் போர்ப்பது புரிந் து.


[email protected]

Page 43 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவனுலடய

ளகள்விலயக்

போர்லவலயயும் கண்டுதகோள் ‘தபரி ோக விடிந்தும்

அக்கலற

விடியோ

கண்டு

தகோள்

ோ வள்

ளபோை,

வில்லை.


ளநரத் ில்,


எ ற்கோக

விசோரிக்க

வந் ோன்?’

வந்துவிட்டோன்...

என்று


ள ோன்றிய ளகள்விலயக் ளகட்கவில்லை. “ளநத்து

ஈவினிங்

வந் ிட்டு,

இன்னும்

வட்டுக்குப் ீ

ளபோகலைன்னு

தசக்யூரிட்டி தசோன்னோர்... ஃபுல் லநட் தவோர்க் பண்ைினயோ?” என்றவனது குரைில்

ஒைித்

ளகள்வியோல்,

‘ளகட்பது

அவன்

ோனோ!’

என்று

ஆச்சரியத்துடன் நிலனத்து நிமிர்ந்து போர்த் ோள். ‘ளவறு

வழியில்லை...

இனிளமல்

ன்லனச்


தகோள்

ளவண்டுதமன்று நிலனத்துக் ளகட்கிறோன்’ என்ளற அவளுக்குத் ள ோன்றியது. “ம்ம்... எப்பவும் பண்ற தவோர்க்

ோன்... சிை சமயங்கள்ை இழுத் ிடும்...”

என்று தவறுமளன தசோன்னவள், ளைப்டோப்லப மூடி லவத் ோள். ‘உட்புறம் வோய்விட்டுக்

பூட்டியிருந்

க லவத்

ளகட்கோவிட்டோலும்,

இருமுலறயோகப்

போர்த்து,

ிறந்து,

க லவயும்


ஏன்

வந் ோய்?’

அவலனயும் ளகோபத்ல க்

என்று

ஒருமுலறக்கு கி

ற

ளவறு

முயன்றோள். ‘கோவைோ என்பல

ியிடம்

மோற்று

சோவிலயப்

தபற்றுத்

ிறந் ிருக்கிறோன்’

தநோடியில் புரிந்து தகோண்டிருந் ோள்.

ஆழ்ந்து போர்த் வோறு, “தரோம்ப ளநரம் க லவத் ப ில் வரலை... அதுக்கு முன்னளம தசக்யூரிட்டி

ட்டிப் போர்த்ள ன்...

ட்டிப் போர்த் ிட்டு எனக்குக்

கோல் பண்ைினோங்க...” என்றோன். “அப்படிளய தூங்கிட்ளடன்...” என்று சுருக்கமோகச் தசோன்னவள், அங்கும் இங்குமோகப்

பறந்து


கூந் லை,

ளபோனிலடலுக்குள்

அடக்கினோள்.


[email protected]

Page 44 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அன்லறய

ினத் ில்,

கல்லூரிகளுக்கோன

அடிக்கல்

நோட்டும்

விழோ

நலடதபறுவ ோக இருந் து. அது முடிந் வுடன், கட்டிட ளவலை த ோடர்போன கைந்துலரயோடல் ஒன்றிற்கும் ஏற்போடு தசய்யப்பட்டிருந் து. பிரஷண்ளடஷனுக்குத் வோஸ்துவின்

படி

ள லவயோன


குறிப்புகல

தசய்வ ிலும்

கவனத்துடன் தசய் ிருந் ோல், நள்

எடுப்ப ிலும்,

முயன்றிருந் ோள்.

ிரவிளைளய ளவலைகல

முழுக்

முடித் ிருக்க

முடியும். ஆனோல், ளவலைலய

மன ில்

எல தயல ளயோ

முடித் ளபோது,

கோலை


மூன்று

குழப்பிக்

மைி

என்று


கடிகோரத் ில்

போர்த் து ளபோைிருந் து. ‘கண்டல யும் ளயோசித்துவிட்டு,

ன்னிளைளய மூழ்கிப் ளபோய் விடிய

விடிய இப்படியிருந் ிருக்கிளறோளம’ என்று லச ன்யன்

எரிச்சல் பட்டவளுக்கு,

ன்னுலடய முகத்ல ளய போர்ப்பது புரிந் து.

‘அைங்கரித்துக் முழுக்கத்

ன் மீ ள


தூங்கோமல்

நின்றோளை

ளபய்க்குத்


துலையிருந்

மோட்டோன்... நிலையில்,

இரவு இப்படிப்

போர்க்கிறோளன!’ என்று நிலனத்துளம, அவளுக்குச் சிரிப்பு வந் து. ‘அலரளவக்கோடு மன ில்

முழுளவக்கோடோகிவிட்ட ோக

எண்ைமிட்டளபோது,

பண்றது

ளசஃப்டி

“லநட்

இல்லை


ரி ன்யோ...

நிலனப்போன்’

இப்படித்

பகல்ை

னியோ

வந்து

என்று தவோர்க்

ளவலைலய

முடிச்சிருக்கைோம்...” என்றோன். ‘எந் என்று

ளநரத் ில் ளவலை தசய்ய ளவண்டுதமன்று எனக்குத் த ரியும்...’


கறுவியவள்,

“தவ

ிை


உங்க

தசக்யூரிட்டி

பர்ஸன்ஸ் நம்பிக்லகயோன ஆட்கள் இல்லையோ?” என்று ளகட்டோள். “யோலரயும் ளவணும்னோலும் தகோடுக்கக்

நம்பக் ப்புப்

கூடோது...”

கூடோது


பண்ைைோம்... என்று

சிை

அ ற்கோன

ைிவோகச்

சமயங்கள்ை

யோர்

சந் ர்ப்பத்ல ,

நோம



ஆச்சரியமோக இருந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 45 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் பைமுலற,

ைோரஸ்

அப்ளபோத ல்ைோம் லச ன்யனுலடய

நட்பு

அது

ளபோைச்


அக்கலறயோன


ளபச்லச,

அவ

தசோல்ைியிருக்கிறோன். தகோள்வோள்.

ஆனோல்,

ோல்

தகோள்


முடியவில்லை. ‘ ன்னிடம்

ளகோபத் ில்

கு ிப்பவன்,

ைிவோகப்

ளபசுவது,

லசத் ோன்

ளவ ம் ஓதுவது ளபோைிருக்கிறது’ என்று நிலனத்துக் தகோண்டு, வட்டிற்குச் ீ தசல்வ ற்கோக அலறக் க லவ ளநோக்கி நடந் ோள். ன்லன எப்பவும்

முலறத்துப்

நம்பக்

அட்லவஸ்...

போர்ப்பவலனக்

கூடோதுன்னு

ஆனோ,

தசோல்றீங்க

தசக்யூரிட்டிலயயும்

தசோல்ைிவிட்டு, அலறலய விட்டு தவ “எப்படிப்

போர்த்துக்குவ?

தூங்கிட்டிருந் ...

யோரோவது

கண்டு, நோன்

ள ங்ஸ்

வர்க்கத்ல ஃபோர்

யுவர்

நம்பற ில்லை...”

என்று

ிளய தசல்ை முயன்றோள்.

நோன்

மயக்க

ோ?

“ஆண்

வந் து

மருந்து

கூடத்

தகோடுத் ோக்

கூட,

த ரியோமத் உனக்குத்

த ரியோது... நல்ைதுக்குச் தசோன்னோ, தகோஞ்சமோவது ளகட்டுக்கணும்...” என்று தசோன்னது,

ன்லனப் போர்த்து இகழ்ச்சியுடன் தசோல்வ ோகளவ அவளுக்குப்

பட்டது. தபோறுலமயற்றுப் ளபோய், “என்ளனோட ளசஃப்டிலயப் போர்த்துக்க எனக்குத் த ரியும்... போதுகோப்பு இல்ைோம லநட் லடம்ை தவோர்க் பண்ை வர்றதுக்கு நோன்

ஒண்ணும்

முட்டோள்

இல்லை...”

கூறிவிட்டு, அலறயிைிருந்து தவ

என்று

முகத் ிைடித் ோற்ளபோைக்

ிளயறினோள்.

6


[email protected]

Page 46 of 226



“போரோட்டு தசோல்ைிட்டுப்

ைோ ஏ ோவது தசோன்னோக் கூட முகத் ிைடிச்ச மோ ிரி ப ில் ளபோவோ...

ளபசோம

இருடோ...”

என்று

அன்பழகனிடம்

அ ட்டைோகச் தசோன்னோன் லச ன்யன். அந்

ப ிைில்

ன்லனளய விசித் ிரமோகப் போர்த்

விஷயம்?’ என்று கண்க “ம்ஹூம்... என்று

நண்பனிடம், ‘என்ன

ோளைளய ளகள்வி ளகட்டோன்.

தசோன்னோ

அடிப்ப...

அடிக்க

இழுக்கவும், “வோலய மூடிட்டுப்

மோட்ளடன்னோ

ளபசோம

இரு...”

தசோல்ளறன்...”

என்று

பட்தடன்று

ப ில் தசோன்னோன். “சோப்போட்டிை


கோரத்ல க்

குலற


அப்பத் ோன்

வயசோக வயசோகக் ளகோபம் குலறயும்...” எனவும், ‘இவன் இப்ளபோல க்குப் ளபச்லச நிறுத் “உப்புச்

மோட்டோன்’ என்று நிலனத் வோளற ளகைியோகப் போர்த் ோன். சப்பிைோம

லவஃப்

சலமக்கறல ச்

சோப்பிட்டு,

தசோரலைளய

இல்ைோமப் ளபோயிடுச்சுன்னு தசோல்றோன்னு ள விகிட்ட தசோல்ைவோ?” என்று ளகட்கவும், கப்தபன்று வோலய மூடிக் தகோண்ட நண்பலனக் கண்டு சிரிப்பு வந் து. “அதுவுமில்ைோம குழந்ல ங்களுக்கு தசோல்ைிவிட்டுத்

அப்போ

உனக்குத் ோன் ஆயிட்ட...

நோன்

வயசோயிடுச்சு... இன்னும்

தரண்டு

ளபச்சிைர்...”

ிரும்பியவனின் போர்லவ வட்டத் ிற்குள், ரி ன்யோ

என்று ோங்கள்

இருக்கும் பகு ிலய ளநோக்கி வருவது த ரிந் து. ைோரஸுடன்

ீவிரமோக எல ளயோ விவோ ித்துக் தகோண்டிருந் வ

ின்

மீ து, அவனுலடய போர்லவ அ ிகமோகளவ சிை கைங்கள் ப ிந்து விைகியது. அ ற்குள்,

அருகிைிருப்பவன்

அல க்

கண்டு


“நோன்

போர்க்கலைடோ... நீ போர்த் ல ப் போர்க்களவ இல்லை...” என்று தசோல்ைவும், ிரும்பி ஒரு முலற முலறத் ோன்.


[email protected]

Page 47 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “நோன்

ளபசலைடோ...

ளபோைியோன


ளபச

ட்லர

கூறவும்,

பண்ைளவ


இல்லை...” முகத் ில்

என்று

முறுவல்

படர்ந் து. அன்று தசன்ற

அ ிகோலையில்,

ளபோது ோன்,


அவலனயும்

‘மோலையில்

இழுத்துக்

அலுவைகத் ிற்கு


ஜோகிங்

வந் வள்,

இரவு

னியோக இருக்கிறோள்’ என்று இரவுக் கோவைரிடமிருந்து தசய் ி

வந் து. ப றித்

துடிக்கோவிட்டோலும்,

‘என்னவோயிற்ளறோ’

என்ற

கவலை

அவனுக்குத் ள ோன்றியது உண்லம. க லவத்

ட்டிப் போர்க்குமோறு கூறிவிட்டு, தமோலபலை அலைக்கோமல்

கோத் ிருந் ோன். சிறிது ‘அவ

ளநரம்

ிடமிருந்து எந் கவலை

த ோடர்ந்து

க லவத்

ட்டும்

ஒைி

ளகட்ட

பின்,

ப ிலும் இல்லை’ என்றதும், சிறு ப ற்றம் வந் து.


தசோல்ைிவிட்டு,

அவசரமோகக்

கி

ம்பி

விட்டோன். அவல

ப்

தசோன்னோலும், அவனோல் ‘அந் சிபோரிசில்

போர்த்துவிட்டுத் மலறமுகமோகக்

டுத்து நிறுத்

ிரும்பி ளகைி

வரும்ளபோது,


நடந் ல ச்

நண்பனின்

ளபச்லச,


அலுவைகக் கட்டிடம் நியமிக்கப்பட்ட

தசன்ளறன்’ என்று தசோன்னல

இரவுக்

ன்னுலடயது என்ப ோலும், கோவைர்

அலழத் ோர்

நண்பன் நம்பவில்லை என்பல

ன்னுலடய என்ப ோலும் உைர்ந்ள

இருந் ோன். த ோடர்ந்து ளகள்விகள் ளகட்ட நண்பனின் ளபச்சிைிருக்கும் நியோயமும் அவனுக்குப் புரிந் து.


[email protected]

Page 48 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவலனப் தபோறுத் வலர, ரி ன்யோ யோளரோ ஒருத் ி ோன். அவளுக்கோக, அ ிகோலையில்

நண்பலனயும்

மறந்து

விலரந்து

தசன்றிருக்க

விடுத்து,

என்னதவன்று

ளவண்டிய ில்லை. அவளுலடய

தசல்ளபோனிற்கு

விசோரித் ிருக்கைோம். அவ்வ

வு

ஏன்

அலழப்பு

ஆல்பர்ட்லட கோவைர்க

அலழத்து

ிடளம

விசோரித் ிருக்கைோம்.

அலறலயத்

ிறந்து

போர்க்கச்

தசோல்ைியிருக்கைோம். ஆனோல்,

‘எது

ன்லன


ளபோகத்

தூண்டியது?’

என்பது

அவனுக்ளக த ரியவில்லை. ‘நண்பர்க என்ற கூத்ள

ின் ளகைிப் ளபச்சுக்க

ோலும், தூண்டு ல்க

ோலும் ோன் கோ ல்

துவங்குகிறது’ என்ற எண்ைம் அவனுக்கு உண்டு. அ னோல்,

அது ளபோன்ற ளபச்சுக்கல நண்பனிடம்

த்

விர்த்து விடுவோன்.

ளமலும்

வி

க்கம்


ள லவயில்ைோ ல ப் ளபசுவோன் என்று த ரிந் ிருந் விரும்போமல்

ளபோனோல்,

ோல், ளபச்லச வ

ர்க்க

விர்க்க நிலனத் ோன்.

‘விடுளவனோ’ என்று நிலனத்துக் ளகைி தசய்து தகோண்டிருந் வனிடம், “நோம டீன்-ஏஜ்ை இல்லை அன்பு... ஸ்டோப் அப்ளபோதும், சகஜம்னு போர்ப்போங்க

“எல யோவது

தசோல்லுவோன்... ோன்னு

ிஸ் நோன்தசன்ஸ்...” என்றோன்.

ளகட்டோ,

இல்லைன்னோ,

அ ட்டுவோன்...

ஏன்

ளபச்சிைர் இவல

ப்

ப றிட்டுக்

லசட் ளபோய் கி

அடிக்கறது யோரோவது ம்பணும்னு

தகோஞ்சமோவது ளயோசிக்க லவ ஆண்டவோ...” என்று ளமலும் கீ ழும் போர்த்து முணுமுணுத்

ளபச்சு, “அன்பு அண்ைோ!” என்ற ரி ன்யோவின் அலழப்பில்

நின்றது. ஆர்வத்துடன் அவ

ிடம் ளபசினோலும், ‘என்லனப் போர்த் ோல் ளபசுவோள்

என்று தசோன்ளனளன’ என்று போர்லவயோல் ளகட்ட அன்பழகனிடம், ளபசுமோறு லசலக தசய்து ஒதுங்கி அமர்ந்து தகோண்டோன்.


[email protected]

Page 49 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ற்ளபோது குழந்ல கள்

என்று

குைத ய்வம் கவனித்

தபங்களூரில் வ

ளவலை

ர்த்து,

ளகோவிலுக்கு

போர்ப்ப ில்

குழந்ல களுக்கு

வந் ிருப்பது


ிருமைம்,

தமோட்லட

அடிப்ப ற்கோக

நண்பன்

தசோல்வல க்

வலர

லச ன்யனுக்குச் சைிப்பு வந் து.

அவளும் ஓயோமல் ஆவலுடன் ளகட்பல ப் போர்க்லகயில், ‘ ன்னிடம் மட்டும்

ோன் அைட்சியம் கோட்டுக்கிறோள்’ என்ற உண்லம புைப்பட்டது.

“நீங்க...

இங்க?”

என்று


ளகள்வியோக

ன்லனக் கண்டதும் ளவண்டுதமன்ளற ள ோள்கல அலடயோ

மோகத்


ஏறிட்டவள்,

க் குலுக்கி, புரிந்

லையலசத் ல க் கண்டு, ‘தகோழுப்புடி உனக்கு’

ற்கு என்று

ிட்டினோன்.

‘ள லவயில்ைோ ல ப்

ளபசோள ’

என்று

கண்க

ோல்


எச்சரிக்லக தசய் ோன். “எனக்கும் உரிலமயோ

ரின்


இருக்கு

மகன்,

னக்கும்

ரித்து...” நண்பன்’

என்ற

அன்பழகன்,


‘கட்டிட

த ரிவித்துவிட்டு,

ளவறு ளபசத்துவங்கவும், ‘எச்சரிக்லகலயக் கோப்போற்றுகிறோன்’ என்று

ிருப் ிப்

பட்டுக் தகோண்டோன். “நல்ை ஜோப்.... நல்ை ளசைரி... கைக்கற ரித்து...” என்பல க் ளகைியோகச் தசோன்ன

நண்பலனக்


‘ஏடோகூடமோக

எல யோவது

ளபசப்ளபோகிறோன்’ என்பது புரிந் து. ‘என்னளவோ ளபசட்டும்’ என்று ஒதுங்கிக் தகோண்டோன். “மூணு அப்படிளய, என்று

வருஷமோ,

ஃபிரோன்ஸ்ை ோன்

கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்

ளமளனஜ்தமண்ட்ை

த ரிவித் வளுலடய

ளயோசித்து, பின் ப ‘அவர்கள்

தவோர்க்

விழிகள்,

பண்ைிட்டிருக்ளகன்...

எம்.எஸ்.

குழப்பத்துடன்

முடிச்சிட்ளடன்...” சிை


ிச்சிடுவல க் கண்டு, குழம்பிப் ளபோனோன். இருவருக்குள்

என்ன

இரகசியம்’

என்பது

அவனுக்குப்

புரியவில்லை.


[email protected]

Page 50 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ளஹர் ர்றோர் ளசர்ந்

ளபண்ட்

ளபோை...”

வோங்கிப்

என்று

ளபோடற

அன்பழகன்

அ

வுக்கு

உங்க

ளகட்கவும் ோன்,

போஸ்

அவள்

சம்ப

ம்


கோைத் ில் அவளுலடய போப் கட்டிற்கு, “ரப்பர் ளபண்ட் ளவணும்னோ

வோங்கித்

ர்ளறோம்...


ளபய்

மோ ிரி

சுத் ோள ...”

என்று


ளகைி தசய்வது நிலனவிற்கு வந் து. “என்ளனோட சரியில்லை

போஸ்

நல்ை

ளபோை...

நிலைலமயிை

சம்ப

கோ ிை

இருக்கீ ங்க...”

ம்

ர்றோர்...

இருந்

என்று

ஆனோ

கடுக்கலனக்

அவளும்

சல

உங்க கூட

க்கோமல்

போஸ் விற்கற

ளகைியில்

இறங்கவும், வியப்புடன் போர்த் ோன். ‘ஓயோமல் ளபசுவோள் என்பது த ரியும். ஒரு நோளும் என்ன ளபசுகிறோள் என்பல க் ளகட்ட ில்லை’ என்பது நிலனவிற்கு வந் து. அவனுலடய



அவனுக்ளக

வியப்போக

இருந் து. ‘ஒரு


இவள்

வரும்

ிலசப்பக்களம

நிற்க

மோட்ளடோம்...

இப்ளபோது அடிக்கல் நோட்டு விழோவின் பரபரப்பிற்கு நடுவில், ளஹர்ளபண்ட், கடுக்கன்

என்று

ளபசுவல தயல்ைோம்



அமர்ந் ிருக்கிளறோளம...’ என்று மன ில் ளயோசலன ஓடியது. அள

நிலனவுடன் இருவலரயும் போர்த் ோன்.

இரவு விழிகல

த்

முழுக்க

உறங்கோ ற்கு

அறிகுறியோகச்

விர, சுறுசுறுப்புடன் இருந் வ

சற்ளற

சிவந் ிருந்

ின் மீ து அவனுலடய போர்லவ

மீ ண்டும் ஒரு கைம் அழுத் மோகப் ப ிந்து விைகியது. “இடி ளசைரி

விழுந் ோலும்,

அசரோம

ஆஃபீஸ்ை

தூங்கறதுக்கோ

உங்க

போஸ்

ர்றோர்... கும்பகர்ைலன எழுப்பற மோ ிரி உன்லனயும் எழுப்பணும்னு

ளகள்விப்பட்ளடன்...”

என்ற

ளகைிலய

அன்பழகன்

லச ன்யனுலடய நிலனவுகள் அ ிகோலை ளநரத் ிற்குத் அலுவைகத் ிற்குச் தசன்று, க லவத்

த ோடர்லகயில், ோவின.

ட்டிப் போர்த்துத்

ிறக்கோ

ோல்,

அவனுக்குச் சிறு ப ற்றம் உருவோயிருந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 51 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் மோற்றுச்

சோவிலய

லவத்து

ிறந்து

தசன்றபின்,

அமர்ந்

நிலையிளைளய ரி ன்யோ உறங்குவல க் கண்டதும், ப ற்றம் வடிந்து ளகோபம் உருதவடுத் து. ‘எழுப்பிவிட்டு உறங்குபவல

நன்றோகத்

ிட்டளவண்டும்’

என்று

நிலனத் வோளற

ப் போர்த் வனுலடய போர்லவயில், ‘எப்ளபோது இரசலன வந் து’

என்பது அவனுக்ளக புரியவில்லை. து

ியும்

சுருள் சுரு

ஒப்பலனயற்ற

ோக இருந்

முகம்,

அபூர்வமோகத்


சற்ளற

கூந் ல், மின்விசிறியின் ஓட்டத் ோல் அலைபோய்ந்து,

அவனுலடய மன ில் சிறு அ ிர்லவத் ள ோற்றுவித் து. ‘பிலற நு ல், பூரைச் சந் ிரன் ளபோன்ற முகம், வில் ளபோன்ற புருவம், அழகோன அகன்ற கண்கள்’ என்தறல்ைோம் சோமுத் ிரிகோ இைட்சைத் ின் படி, அங்கம் அங்கமோக வர்ைிக்கத் ள ோன்றோவிட்டோலும், ‘ஏள ோ இலமக்கோமல் போர்த்ள ோம்’ என்பது நிலனவில் இருந் து. அவ புரிந்து,

ிடம் சிறு அலசலவக் கண்டு, ‘ ோன் எ ற்கோக வந்ள ோம்’ என்பது

ிடுக்கிடலுடன் நிமிடத் ில் சமோ

ளபோக்கு, அவனுக்ளக புரியோ

ித்துக் தகோண்டோன். அவனுலடய

பு ிரோக இருக்கிறது.

ோயோரும், சுற்றமும் தசோல்வது ளபோை, ‘கோைோ கோைத் ில் தசய்து

தகோள்

ளவண்டும்...

அப்ளபோது ோன்

சரிப்படும்’

என்று

ிருமைம் நிலனத்து,

அவளுலடய தபயலர அழுத் மோக உச்சரித்து எழுப்பினோன். ளசோம்பலுடன்,

உ டு

சுழித் வோளற

அவள்

விழித் து

கூட

அழகோன ோகத் ள ோன்றியது. ன்னுலடய மனநிலை அபோயகரமோன போல யில் தசல்வல க் கண்டு, சற்று

ைிவோகளவ அவ அது விர,

உைர்ந் ிருந்

ிடம் ளபசினோன்.

‘ ோன் ோலும், அவல

ளபசிய

சரியில்லை’

என்று

க் கவனித்துப் போர்ப்ப ோக நிலனத் ோன்.


[email protected]

ளபச்சு

Page 52 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘வில

யோட்டுத் னமோக,

நி ர்சனம்

புரியோமல்

இரவு


அலுவைகத் ில் இருந் ிருக்கிறோள்’ என்று ோன் அவன் நிலனத் ள . ‘போதுகோத்துக்

தகோள்

த்

த ரியும்’

என்ற

தசோன்ன

ளபோது

கூட,

‘வம்பிற்கோகச் ீ தசோல்கிறோள்’ என்று ோன் நிலனத் ோன். ‘எப்படிளயோ

ளபோகட்டும்’

என்று

கி

ம்பி

ஆல்பர்ட்டிடம் போதுகோப்லபப் பற்றி ஒரு வோர்த்ல

வந்து

விட்டோலும்,

தசோல்ைி லவத் ோன்.

‘ரி ன்யோ ளமடம் எப்ளபோதும் போதுகோப்புடன் ோன் இருப்போர்... அது விர, ைோரஸின்

அலுவைகத் ில்

னிலமயில்

பயைம்

பிரத் ிளயோகி மோக

பைிபுரியும்

தசய்ய

தபண்கள்,

ளநரிடும்

வடிவலமக்கப்பட்ட

இரவு

ளபோதும்,

ஆலடலயக்

ளநரத் ிலும்,

போதுகோப்பிற்கோகப் கட்டோயம்

அைிய

ளவண்டும்... அலுவைக அலறயிலும் போதுகோப்பிற்குத் ள லவயோன வச ிகள் இருக்கும்... வந் துளம, இங்கும் ள லவயோனல ச் தசய்து விட்டோர்...’ என்று ஆல்பர்ட் த ரிவித் பின், அவளுலடய அைட்சியத்ல தகோள்


அலுவைகத் ில் அல

ஏள ோ

போதுகோப்பிற்கு

அவ்வ

ஓர


என்று

தசய் து

நிலனக்கோமல்,

அவனுக்கும்

த ரியும்.

அழகுபடுத்துவ ற்தகன்று

வு நோட்கள் நிலனத் ிருந் ோன்.

இந் ியோவிலும், உள்

அவனோலும் புரிந்து

தபண்க

ின்

ோலடகளும், ஓவர் ளகோட்களும்

போதுகோப்பிற்கோக ற்ளபோது

பிரத் ிளயோகி

யோரிக்கப்பட்டு வருவல

வு அறிந் ிருந் ோன். அ ன்

த ரிந் ிருந்

மூைம்,

‘எதைக்ட்ரிக்

ஷோக்


முடியும்’

என்பது

ோல், ‘ளபோ ிய போதுகோப்புடன் இருக்கிறோள்’ என்பல ப் புரிந்து

தகோண்டோன். அ ன்

பின்,

‘அவளுலடய

விஷயத் ில்

அநோவசியமோக

மூக்லக

நுலழக்கக் கூடோது’ என்று முடிதவடுத் ிருந் ோன். அல ப் பற்றி ளயோசித்துக் தகோண்டிருக்லகயில், ரி ன்யோவின் குரல் சற்ளற உயர்ந்து ஒைித்து, அவனுலடய நிலனவுகல Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

த்

லடதசய் து. Page 53 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ைோரலஸக் ளகைி தசய்யோ ீங்க அண்ைோ... அவருக்கும் உங்கள வயசு

ோட

ோன்... ஆனோ, ஸ்கூல் ளடஸ்லைளய அவங்க அப்போளவோட கன்ஸ்ட்ரக்

ஷன் ஃபீல்ட்ை இறங்கிட்டோர்...” என்று கூறிக் தகோண்டிருந் வ சற்ளற கண்டிப்பு இருந் ல ‘இவளுலடய

ின் குரைில்,

உைர்ந்து தகோண்டோன்.

குருநோ லர

ஏள ோ

ளகைியோகச்


விட்டோன்

ளபோை’ என்று நிலனத் வன், இலடயில் குறுக்கிட முயன்றோன். “ ோஜ்மகோலைப் இஸோ

நிலனவுக்கு

போர்க்கும் வருவோர்...

ளபோது, அது

போர்க்க லவக்கிற பில்டிங்க்ஸ், அந் ைோரஸுக்கும்

நிச்சயம்

அந் ப்


மோ ிரி ோன்

ளபருக்கோவது

உஸ் ோத்

எல்ைோலரயும்


ஆர்க்கிதடக்ட்லடயும் ஞோபகப்படுத்தும்...

புகழ்

கிலடக்கும்...”

என்று

தசோன்னதும்,

அவனுக்கும் ஆளமோ ிக்கத் ள ோன்றியது. அல த் கம்ளபர்


பண்ைோ ீங்க...”

குலறத்து

ம ிப்பிடுவது

“இங்க

கட்டற

என்று

பில்டிங்லஸ,


ளபோை

ஏள ோ

ைோரளஸோடள ோட

‘ைோரஸின்

ிறலமலயக்

தசோல்ைியிருக்கிறோன்’


புரிந்து தகோண்டோன். ‘இந் அந்

ஊர்ை, கட்டிடம் கட்டறதுக்கு யோரும் இல்லைன்னு தசோல்ைியோ,

லம ோ மோவுப் பயலைக் கூட்டிட்டு வந் ிருக்கோங்க...’ என்று முன் ினம்

கூட ஏள ோ தசோல்ைிக் தகோண்டிருந் ோன் என்பது நிலனவிற்கு வந் து. ‘நன்றோக வோங்கிக் கட்டிக் தகோள் ஃப்தரண்டுக்ளக பண்ைலை த ரியுது...”

உங்க ளபோை...

என்று

‘மலறமுகமோகத்

ளமை ஆனோ,

நம்பிக்லகயில்ைோ ஃபிரோன்ஸ்ை

தசோல்ைிவிட்டு, ன்னுலடய

ட்டும்’ என்று நிலனக்லகயில், “உங்க

ன்லனப்

ிறலமலயயும்

ோை ோன்,

சிபோரிசு

இருக்கறவளரோட

ிறலம

போர்ப்பல க் குலறத்துச்

கண்டதும், தசோல்கிறோள்’

என்பது புரிந் து. ‘இவளுக்குக்


ிமிர்

அ ிகமோகப்

ளபோயிற்று’

என்று

நிலனத் ோலும், ஏளனோ அவனுக்குக் ளகோபம் வரவில்லை.


[email protected]

Page 54 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவனுளம,


கூற்றில்

இருந்

உண்லமலய

உைர்ந்ள

இருந் ோன். ‘நூற்றுக் கைக்கோன ளகோடிகள் ம ிப்பிைோன ப்ரோதஜக்ட்லட எடுத்துச் தசய்யும த ரிந்

விற்கு,

னக்குப்

பைபைளமோ,

ஆள்பைளமோ

இல்லை’

என்பது

ோல் அலம ி கோத் ோன்.

மனி ர்க

ின் ள லவகள் தவவ்ளவறு வி ம். ஒரு சிைர் பைத் ின்

பின்னோல் ஓடுபவர்கள். ஒரு சிைர் புகழின் பின்னோல் ஓடுபவர்கள். ‘ைோரலஸப்

ளபோன்று,

இருக்கும் ஒருசிைரின்

பைத் ின்


புகழின்

பின்பும்

ஓடோமல்

ிறலம, அவர்களுலடய தபயலர சரித் ிரத் ில் நிற்க

லவக்கும்’ என்ற உண்லமலய அவனுளம அறிவோன். ‘ ன்னுலடய தபயலர கட்ட

மீ ட்க

ளநோக்கம்

ளவண்டும்

தவற்றி

என்ப ில்

பைத் ோலும்

என்ப ிளைளய மட்டும் ோன்

ளமம்பட்டு,


இருக்கிறது...’

ந்ல

இழந்

இப்ளபோதும் என்பது

அடுத்

அவனுக்ளக

த ரியும். அவனுக்கும் கோைத்ல த் தபோறுத்

புகழ்

ோண்டி

கிலடத் ிருந் ோலும்,

நிற்கோது’

என்பல

‘அது

அவளன

ற்கோைிகப்

அறிவோன்.

புகழ்,

அவலனப்

வலர, அது ள லவயும் இல்லை.

பைத்ல க் கட்டிடங்கள்

கைக்கிட்டு,

வோழ்வ ற்கோன

சிறுகச்

சிறுகச்

இடத்ல யும்,

ளசமித்துக் சற்ளற

கட்டப்படும்

அழலகயும் ோன்

எ ிர்போர்க்கின்றன. அ ற்கு, ‘ ன்னுலடய

ிறலம ளபோதும்’ என்ற எண்ைம் இருந்

அவளுலடய ளபச்லசக் கண்டு தகோள் அ ற்குள், விலடதபற்றுக் கி

ைோரஸிடமிருந்து

ோல்,

வில்லை. ரி ன்யோவிற்கு


வரளவ,

ம்பினோள்.


[email protected]

Page 55 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அடிக்கல் நோட்டு விழோவிற்கு வந் ிருந் கட்டிடங்க

சிறப்பு விருந் ினர்களுக்கு,

ின் முப்பரிமோை அலமப்பு அழகோகச் சித் ரிக்கப்பட்டுக் கோட்டப்

படுவ ோக இருந் து. அ ற்கோன

ளநரம்

தநருங்கிவிட்டல

உைர்ந் வன்,

‘அவல

த்

த ோடர்ந்து தசல்ைைோம்’ என்று நண்பனுக்குச் லசலக தசய் ோன். எ ிர்போர்த் து ளபோைளவ, அலனத்துக் கல்லூரிக

ின் வோயில் த ோடங்கி,

கோர்டனின் அலமப்பு என்று தமதுதமதுவோக உட்புறத் ில் நகர்ந்து, தூண்க அலமப்பு

ஜன்னைின்


வலர

அலனத்ல யும்

த

ின்

ிவோக

முப்பரிமோைத் ில் கோட்டியல க் கண்டோன். “ட்ரோயிங்க


த்ரீ

டி

வியூ

கற்பலன

பண்ைிப்

போர்த்ள ன்

லச ன்யோ... ஆனோ, இவங்க கோட்டினது எக்ஸ்ட்ரோர்டினரி... தசம பர்ஃபக்ட் தவோர்க்...” என்று தசோன்ன நண்பனிடம் ஆளமோ ிப்போகத்


7 “நீ

டிலஸன் பண்ைின பில்டிங்க்தஸல்ைோம் தவப்லசட்ை போர்த்ள ன்


எக்ஸ்ட்ரோர்டினரி

ளடைண்ட்...

தரண்டு

வருஷமோ

எமர்ஜிங்

ஆர்க்கிதடக்ட் அவோர்ட் வோங்கற ோவும் ளகள்விப்பட்ளடன்... உன்லன, இந் மோ ிரிப்



இருக்கு...”

என்று

போரோட்டும்

அன்பழகலன

வியப்புடன் போர்த் ோள் ரி ன்யோ. ‘இந்

விஷயங்கல

, இவனிடம் யோர் தசோல்ைியிருப்போர்கள்?’ என்று

ள ோன்றிய ளகள்விக்கு, ‘லச ன்யன்’

என்ற ப ிலை அவளுலடய மனளம

தசோன்னது.


[email protected]

Page 56 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘லச ன்யனுக்குத் கட்டிடங்கல

ப்

ன்லனப்

பற்றியும்


எப்படித்

ோன்

த ரியும்?’

வடிவலமத்

என்று

வியப்புடன்

ளயோசித் ோள். ‘நிச்சயம்

ன்லனப் பற்றித் த ரிந்து தகோள்ளும் ஆர்வம் அவனுக்கு

வந் ிருக்கோது... ளபச்சு வோக்கில் ஆல்பர்ட் தசோல்ைியிருக்கக் கூடும்...’ என்று முடிவு தசய்து தகோண்டோள். னித்துவமோன வடிவங்க வடிவலமத் தபற்றுத்

ோலும், இண்டீரியர் தவோர்க்கினோலும், அவள்


வடுகள், ீ

பைருலடய

போரோட்லடப்

ந் ிருந் ன.

“அதுவும், வடுகள் ீ

ஸ்ளபோர்ட்ஸ்

எனக்கு

கிலடக்கவும்,

பர்ஸன்ஸ்கோக


பிடிச்சுது...”

புன்னலகயுடன்

நீ

டிலஸன்

என்று

லையலசத்து

பண்ைியிருந்

ளமலும்

ஏற்றுக்

போரோட்டு ல்

தகோண்டவளுலடய

மன ில், சிறு ஏமோற்றம் பரவியது. இல தயல்ைோம் தகோள்

ோ


தகோண்ட

பின்னரும்,

எல யும்

கோட்டிக்

லச ன்யலன நிலனத்து ஏற்பட்ட ஏமோற்றம் அது.

‘உனக்குப் புத் ிளய இல்லை ரி ன்யோ... அவனோவது போரோட்டுவ ோவது! அப்படிச்

தசய் ோல்

ளவண்டும்

உைகளம

என்ப ற்கோக

அழிந்து


ளபோய்விடோ ோ?

அவன்

போரோட்ட

தசய் ோயோ?

அவலனப்

பற்றி

நிலனக்கோமல், உன் வோழ்க்லகயின் முன்ளனற்றத் ிற்கோன வழிலய மட்டும் போர்...’

என்று

ன்லனளய

ிட்டிக்


விழிகள்,

‘லச ன்யலனக் கோளைோம்’ என்று சுற்றிச் சுழன்றன. ‘அது அவசியமற்ற ளவலை’ என்பது புரிந் ோலும், அவலனத் ள டோமல் இருக்கமுடியவில்லை அவ அ ிகோலையில் விடோமல்

த ோல்லை

போர்லவ


ோல்.

கண்விழித் தசய்து



தகோண்டிருந் து.

புல க்கப்பட்டிருந்

அதுவும்,

ஏள ள ோ

முகம் ோன் அவனுலடய

உைர்வுகல

த்

ட்டிதயழுப்பியிருந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 57 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் பருவ

வய ில்

ள ோன்றியது

ளபோைளவ

மற்தறோரு


அவளுக்குள் ஏற்பட்டிருந் து. உடைின் சிைிர்ப்லபயும், மன ில் சில்தைன்ற உைர்லவயும் அடக்குவ ற்குப் தபரும்போடு பட ளவண்டியிருந் து. ‘நி ர்சனத்ல ப் ளபோயிருக்கிளறோம்’ ஒதுக்கித்

ள்

புரிந்து

என்று

தகோள்

கசப்புடன்

ோமல்,

சூடு

நிலனத் ோலும்,

தசோரலையற்றுப் அவ

ோல்

எல யும்


ஒருவி

ளபோரோட்டத்துடன்

சந் ித் ிருந் ோள்.

இருந்

பலழய கோயங்கல

க்

கி

ளபோது ோன், றி விட்டு,

அன்பழகலனச்

மனல

வைிக்கச்

தசய் ோலும், அந் ச் சந் ிப்பு மகிழ்ச்சிலயளய தகோடுத் ிருந் து. ‘லச ன்யன், அன்பழகலனத்

த ரிஞ்சவளரோட

ள டலைக்

கன்றிய முகத்ல ச் சமோ

குழந்ல கல

என்று

தசோன்ன

ிடுக்கிடலுடன் போர்த் ோன்.


அல ப்

ளபசிட்டிருக்கோன்...’


கண்டு

தகோண்டோன்’

என்பது

புரிந்

ோல்,

ித்துக் தகோண்டு நிமிர்ந் ோள்.

ளபச

விருப்பமில்ைோ வல

ப்

ளபோை,


ப் பற்றி விசோரித் ோள்.

குறுகுறுதவன்று

ன்லனளய போர்த் வனிடம், “ளகட்க நிலனக்கிறல க்

ளகளுங்க...” என்றோள். “எப்ப ளநோக்கி வந்

ளமளரஜ்

இன்விளடஷன்

ளகள்விலய ஓர

தகோடுக்கப்

ளபோற?”

என்று

அவல

வு எ ிர்போர்த் ிருந் ோள்.

“அட! நீங்க என்னளமோ எனக்கு இன்விளடஷன் தகோடுத் ிட்டு ளமளரஜ் பண்ைின மோ ிரி, எங்கிட்டக் ளகட்கறீங்க... கோளைஜ் முடிச்சதும், என்ளனோட த ோல்லை

ஒழிஞ்சுதுன்னு

தசோன்னத ல்ைோம்

கோைோம

சும்மோன்னு

ஓடிப்

புரிஞ்சுக்கோம

ளபோயிட்டீங்க...

சிஸ்டர்னு

இருந் ிட்ளடன்...”

என்று

மன ில் இருந் ல க் ளகைி ளபோைச் தசோல்ைி விட்டோள்.


[email protected]

Page 58 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “தரண்டு

மூணு

ஒதுங்கிட்ளடன்...

முலற

ிரும்ப

மீ ட்

நீ

அவோய்ட்

பண்ணுளவோம்னு

பண்ைவும்,

நோனும்

எ ிர்போர்க்கலை...”

என்று

சற்ளற சங்கடத்துடன் தசோன்னோன். ‘எந்


அவலனத்

விர்த்ள ோம்’

என்பது

நிலனவிற்கு

வரளவ, அவளுக்குப் தபருமூச்சு வந் து. “ளயோசிக்கிற தமண்டோைிட்டிை, நோன் இல்லை அண்ைோ... என்னளமோ ோங்க

முடியோ

கஷ்டத்ல

பண்ைிட்டிருந்ள ன்... நீங்தகல்ைோம்

அனுபவிக்கற

வோழ்க்லகலயப்

கிண்டல்

பண்ற

இருந் ிருக்ளகன்...” என்றவ

பத் ி

மோ ிரி,

மோ ிரி

எதுவுளம

தரோம்ப

லூசுப்

ஃபீல்

த ரியலை... தபோண்ைோ ோன்

ிடம் குறுக்கிட்டு,

“இப்ப மட்டும் புத் ிசோைியோவோ இருக்க...” என்று ளகைியோகக் ளகட்டோன். முலறத் வ

ிடம்,

“சரி

சரி...

நீ

எப்பவுளம

புத் ிசோைி ோன்

ரித்து...

சும்மோவோவது ஒத்துக்களறன்... தடன்த்ை ஸ்ளடட் ள ர்ட்... அப்புறம் கோளைஜ்ை யுனிவர்சிட்டி

டோப்பர்னு

ளகள்விப்பட்ளடன்...

அதுக்கோகவோவது

ஒத்துக்களறன்...” என்றோன். முறுவைித் வள், புத் ிசோைி

“படிப்பு

கிலடயோது...

ளவறண்ைோ...

முட்டோள் னமோ

ஆனோ,

நிலறயப்

வோழ்க்லகயிை

பண்ைிருக்ளகன்...”

என்றவள், “உங்கல

யும்

மீ ட்

பண்ை


எ ிர்போர்த்ள ன் அண்ைோ...” என்று விரல்கல கனிவுடன்

போர்த் வோறு,

“நடந்

“ரித்து!” ஓட்டிட்டிருந்

நோன்

ஆரோய்ந் வோளற கூறினோள்.

எல யுளம

என்று ளகட்ட ளகள்வியோல், அவனுலடய கண்கல ப ில் தசோல்ைத்

கிலடக்கும்னு

மறக்க

முடியலையோ?”

ளநரோகப் போர்த் வள்,

ோம ித் ோள்.

என்ற

அலழப்பினோல்,

“கோளைஜ்


ளபோது

நீங்க

டூ வைர் ீ நம்பர் தசோல்ைவோ? இல்லை உங்க ளடட் ஆஃப் பர்த்

தசோல்ைவோ?” என்று ளகைியோகக் ளகட்டோள்.


[email protected]

Page 59 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “உன்ளனோட அபோர ஞோபக சக் ிலய சந்ள கப்படளவ மோட்ளடன்... அந் லபக்லக போசமோ போர்த் வ

டவித்

டவிக் தகோடுத்து, என்ளனோட கோ லைளய பிரிக்கப்

ோச்ளச நீ... ள விலய சமோ ோனப் படுத்

ஒரு மோசமோச்சு... அல

மறக்க முடியுமோ?” என்று கல்லூரிக் கோைத் ில் நடந் ல

நிலனவு கூர்ந்து

சிரித் ோன். ஆண்டுகள்

பை

எண்ைிைிருந்து,

கடந்

அலனத்தும்

பின்னும், நிலனலவ

இரு விட்டு

சக்கர

வோகனத் ின்

நீங்கோமல்

இருப்பது,

அவளுக்கு ஆச்சரியமோக இருந் து. கல்லூரிக்

கோைத் ிைோவது,

லச ன்யலன

இருசக்கர

வோகனத் ின்

எண்லைக்

டவுவது

மட்டுமின்றி,

சீட்லடயும்

கண்டு,

மு ன்

மு ைில்

சந்ள ோசத்துடன்

டவிக்

சந் ித்

கண்க

தகோடுத் வோளற

ோல்


ளபோத ல்ைோம், வோகனத் ின் எண்லை நிலனவில் லவத் ிருப்போள். ‘அன்பழகனின் த ரியோ

ோல்,

வோகனத்ல

ினமும்


அந்

வோகனத்ல ப்

ஓட்டி

வந் ோன்’

போர்ப்பல

என்பது

வழக்கமோகக்

தகோண்டிருந் ோள். அது,

‘அன்பழகனின்

நிலனத்தும் போர்த்

சண்லடலய

ஏற்படுத்தும்’

என்று

ில்லை.

புன்னலகயுடன், நிலனக்கறீங்க

கோ ைில்

ோ? அந்

“எல்ைோத்ல யும்

மறந் ிட

முடியும்னு

வித்ல லய எனக்குச் தசோல்ைிக் தகோடுங்க...” என்று

ளகட்டோள். “மறந் ிடு நிகழ்வுகல


பக்குவமில்ைோ

வயசிை

நடந்

கசப்போன

மறந் ிடணும்... வ ீ ஆர் ஆல் க்ளரோன் அப்....” என்று அறிவுலர

தசோன்னோன். “ஃளபர்தவல்

அன்லனக்கு



ஆனோ...” என்று த ோடர்ந்து ளபச முயன்றவலனத் “விடுங்கண்ைோ...


ப்பு...

டுத் ோள்.

ிரும்பவும் குடி ளபோல யிை ஏள ோ உ

றிட்டோன்னு

ரீஸன் தசோல்ைோ ீங்க...” என்று அலுப்புடன் தசோன்னோள். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 60 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் த ோடர்ந்து,

“ளபோல யிை

ளபசறவங்க

உண்லமலய

மட்டும் ோன்

ளபசுவோங்கன்னு ளகள்விப் பட்டிருக்ளகன்... மனசிை இருக்கறது ோளன வோயிை வரும்...” என்றதும், அவனோல் நண்பனுக்கோக வோ ோட முடியவில்லை. “என்லனப் பத் ி என்ன நிலனக்கிறோர்னு த ரிஞ்சிக்க, ஒரு சந் ர்ப்பம் கிலடச்ச ோ நிலனச்சு, சந்ள ோசப் பட்டுக்களறன்... அவர் ளமை என்ன

இருக்கு?


படிக்க

அனுப்பினோ,

ள லவயில்ைோ

ப்பு...” என்று தசோன்னவளுலடய விழிக

இரக்கத்துடன்

ன்

மீ து

போர்லவலயப்

ப்பு தசோல்ை

கனவுகள்

கண்டது

ில் வைி த ரிந் து.

ப ித் ிருந் வலனக்

கண்டு,

வைிலய மலறத்துக் தகோண்டோள். ஆனோலும், மன ிற்குள் ள ோன்றிய வைி மலறவ ோயில்லை. “உன்லனப் நிலனச்சு

பத் ித்

அவளன...”

த ரியோம, என்று

ளகோபத் ிை

தசோல்லகயில்,

ளபசிட்டோன்...

அல

“ளவண்டோம்...”

என்று

அழுத் த்துடன் மறுத் ோள். முகத் ில் வந் ிருந் தசோல்ைணும்... அவளரோட

இந்

ளபச்சும்

இன்லனக்கு

கடினத்துடன், “உங்க ஃப்தரண்டுக்கு ள ங்ஸ் ோன் மோ ிரி

ஒரு

நிலைலமக்கு

கோரைம்...

எனக்தகோரு

அலடயோ

முன்ளனறியிருக்ளகன்னோ,

அன்லனக்குப் த்ல த்

பட்ட

ள டித்

அவமோனம் ோன்,

ந் ிருக்கு...”

என்று

கம்பீரத்துடன் தசோன்னோள். அது ளபோன்ற ஏ ‘வோழ்க்லகயில்

னத்ல யும், அவமோனத்ல யும் சந் ித் ிரோவிட்டோல்,


ள ோன்றியிருக்கோது. வில ‘லச ன்யன், சந்ள ோசத் ில் துள்

சோ ிக்க


என்ற

தவறி

யோட்டுப் தபண்ைோகளவ வோழ்ந் ிருப்போள்.

ன்லன

வரச்தசோல்ைிவிட்டோன்’

ிக் கு ித்துக் தகோண்டு கி

என்ற

ம்பிய ளபோது, ‘அந்

ளபோன்ற சந்ள ோசமோன நோள் இல்லை’ என்று நிலனத்துத் ோளன கி ஆனோல், அந் துன்பத்ல த்

அவளுள்

நோள், ஆயுள் முழுக்க நீங்கோ

ரும் என்று நிலனத் ோ


[email protected]

அ ீ நோல

ப்

ம்பினோள்!

வடுலவ ஏற்படுத்துமோறு

ோ என்ன?

Page 61 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் படபடப்பும்,

பரவசமும்,

ப ற்றமுமோக

தசன்றவளுலடய மனம் முழுக்க அவன் அத் லன

உைர்வுகளும்

மிஞ்சும் என்று நிலனத் ோ அவலனச்

ரிஸோர்ட்லட

ளநோக்கிச்

ோளன நிலறந் ிருந் ோன்!

வடிந்து

ளபோய்

வைியும்,

ளவ லனயும்

ோ என்ன?

சுற்றியிருக்கும்

நண்பர்கல

க்

கூடக்

கவனிக்கோமல்,

ஆர்வமும் ஆலசயுமோக அவலன மட்டுளம போர்த்து, அருகில் தசன்று தபயர் தசோல்ைி அலழத் ிருந் ோள்! ிரும்பித்

போர்த் வனின்

கண்க

ில்,

ளகோபோக்னி இருக்குதமன்று எ ிர்போர்த் ோ “இங்க

எதுக்கு

வந் ?”

ன்லனச்

சுட்டுப்

தபோசுக்கும்

ோ என்ன?

என்ற

ளகள்வியில்,

ஒைிப்பல க்கூட உைரோமல், “இத ன்ன ளகள்வி? உங்கல

அபோயமைி

ப் போர்க்கத் ோளன

வந்ள ன்...” என்று மட்டும் ோளன தசோன்னோள். “லூசோடி வரணும்னுகூட

நீ...


விவஸ்ல

கூட

ளயோசிக்களவ

இல்லையோ?”

ஆரம்பித் வலனப் புரிந்து தகோண்டோ

என்று

மோட்டயோ? ளகோபத் ில்

எங்க கு ிக்க

ோ என்ன?

அவனுலடய ளகோபத் ில் சு ோரிக்கோமல், எதுவும் புரியோ

குழப்பத் ில்,

“இன்லனக்குப் போர்க்கலைன்னோ இனி..” என்று ஆரம்பித்து, ‘இனிளமல் போர்க்க முடியோது’ என்று அவன் ளபசியல த் ோளன தசோல்ை முயன்றோள். ”உைகம் பின்னோடி, இந்

அழிஞ்சிடப்

ளபோகு ோ?

பிடிக்கலைன்னு

ஒதுங்கறவன்

மோ ிரி அலையற தபோண்லை நோன் போர்த் ள


என்று ஆரம்பித்து, ளபச்சலடத்துப் ளபோக லவப்போன் என்று எ ிர்போர்த் ோ

ோ

என்ன? மதுவின்

வோலட

ஒரு

வழியோக

மூல

அ ோன் ளநத்துப் ளபசினத ல்ைோம் மறந் ிட்டீங்க இல

நோன்

எ ிர்போர்க்கலை...

லய

எட்ட,

“டிரிங்க்ஸோ?

ோ? ம்ஹூம்... உங்ககிட்ட

கல்யோைத்துக்கப்புறம்

இத ல்ைோம்

விட்டுடுங்க... இல்லைன்னோ...” என்று ஆரம்பித்து, “சற்று ளநரத் ிற்கு முன் என்லன

வரச்தசோன்னல ளய

மறந்துவிட்டோய்...


[email protected]

மலனவியோனபின் Page 62 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அலனத்ல யும்

மறந்துவிடுவோய்’

என்று

யக்கத்துடன் ோன்

தசோல்ை

முயன்றோள்! அ ற்குள்


தநருங்கியவன்,

“கல்யோைமோ?

என்று ளகட்டு அ ிர லவப்போன் என்று எ ிர்போர்த் ோ “உங்களுக்கும், ‘படிப்லப

முடி,

எனக்கும் ோன்...

அ ற்குள்

ளவலையில்

வந்துவிடுளவன்... அ ன்பின் தசோன்னல

ளநத்து

யோருக்கு?”

ோ என்ன?

லநட்...”


என்று நல்ை

ிருமைம் தசய்து தகோள்

ஆரம்பித்து, நிலைலமக்கு

ைோம்’ என்று அவன்

நிலனவுபடுத் த் ோளன முயன்றோள்!

இரவு


தூங்கோமல்

கனவுகள

ோடு

கழித் ல

நிலனத் ிருக்லகயில், “கல்யோைக் கனவோ? உனக்கும்... எனக்குமோ?” என்று இகழ்ச்சிளயோடு ளகட்போதனன்று கனவு கண்டோ அ ன் பின், அவல ன்லனக்

தகோத் ிக்

ோ என்ன?

ப் ளபசவும் விடோமல், தகோட்டிய வோர்த்ல கள்,

கூறு

ளபோட்டல ,

அன்ற

வும்

அவ

ோல்

மறக்க

முடியவில்லை. “நீதயல்ைோம்

தபோண்ணுை

ளசர்த் ிளய

இல்லை...

அச்சம்,

மடம், பயிர்ப்புன்னு தபோண்ணுங்களுக்கு இருக்கற குைங்கல பட்டுருக்கயோ?” என்று அவன் ளகட்ட வோர்த்ல க

நோைம்,

க் ளகள்விப்

ின் அர்த் ம், அவளுக்கு

நிச்சயமோகத் த ரிந் ிருக்கவில்லை. “ஓ... டிதரஸ்

என்லன

மயக்கிடைோம்னு

பண்ைிட்டு,

ோன்

அைங்கோரத்ள ோடு

இப்படி

அலரயும்

வந் ிருக்கயோ?

குலறயுமோ ஒழுக்கமோன

தபோண்ைோ இருந் ோ இருட்ட ஆரம்பிச்சிடுச்சுன்னு த ரிஞ்சிருந்தும் இப்படி தவ

ிை

தகோள்

வந் ிருப்பயோ?”

என்று

ஆரம்பித் ல ளய

அவ

ோல்



‘ ன்னுலடய ஒழுக்கத் ில் என்ன குலற கண்டோன்’ என்பல புரிந்து தகோள்

ியில்

ோல்


சிை சமயங்க தவ

அவ

ில், நம்பிக்லகயோன நண்பர் குழுவுடன் டின்னருக்கோக

தசன்றிருந்

ோல்,

‘அவலன


[email protected]

நம்பி

அந்

ளநரத் ில்

கி

ம்பி

Page 63 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் வந் ல

ஏன்

வதறன்று

தசோல்கிறோன்’



தகோள்

முடியவில்லை. ‘மு ன் மு ைோக, ளநரில் சந் ித்து, மகிழ்ச்சிளயோடு ளபசப்ளபோகிளறோம்’ என்ற

கனவில்,

உடலைத்

சற்று

அைங்கோரத்துடன்

ழுவியிருந்

சல்வோரில்

என்பல ப் புரிந்து தகோள் எல்ைோவற்லறயும்

வந் ிருந் ோலும்,

என்ன

குலற

ம்பிப்

வோர்த்ல க

பிடித் ோன்

முடியவில்லை. விட,

‘அவளன

வரச்


இப்படிதயல்ைோம் ளபசுகிறோன்’ என்பல ப் புரிந்து தகோள் “கி

கண்டு

கச்சி மோக

ளபோன்னு

தசோல்ளறனல்ை...”

என்று

ோல், பிரம்லம பிடித் ோற்ளபோை நிற்பல

“தசோன்னோக் ளகட்கற ரகமோ நீ... ஒரு ளவல

எ ற்கோக

முடியவில்லை. ளகோபத் ில்

கத் ிய

உைர்ந்து தகோண்டோள். என்லன மட்டும் போர்க்க

வரலையோ? ஹோஸ்டல்ை ஐடம் சோங்தகல்ைோம் ஆடளறன்னு தசோன்னோங்க... அது மோ ிரி, இந் ளபோது, அவ

ஃளபர்தவல்ை ஆட வந் யோ என்ன?” என்று த ோடர்ந்

ோல் கோது தகோடுத்துக் ளகட்க முடியவில்லை.

அல த் த ோடர்ந்து தகோட்டிய வோர்த்ல கல போர்க்க முடியோமல், தபரிய மூச்சுக்கல

அவ

ோல் நிலனத்தும்

எடுத்து,

ன்லன நி ோனப்படுத் ிக்

வரச்தசோல்ைிவிட்டு

அவமோனப்படுத் ினோன்?’

தகோண்டோள். ‘எ ற்கோகத் என்று

ன்லன


முலற

ளயோசித்துப்போர்த்தும்,


விலட

கிலடக்கவில்லை. ‘அவனுலடய வோழ்க்லகலய விட்டுத்

ன்லனத் துரத் ிட ளவண்டும்’

என்பது மட்டும், அவனுலடய ளநோக்கமோகத் ள ோன்றியது. ‘அ ற்கோக இப்படிதயல்ைோம் ளபச ளவண்டுமோ?’ என்பது கண்ைருக்கு ீ நடுவில் ள ோன்றிய ளகள்வி. ‘அவலனளய

துரத் ித்

துரத் ிக்

கோ ைித்து,


தசய்து

கோட்டுகிளறன்’ என்தறல்ைோம் அவள் சவோல் விடவில்லைளய! Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 64 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கல்லூரிக்குள் கண்டதும் பகு ிக

நுலழந் தும்,

போர்லவயோல்

‘அவன்

வருடுவோள்.

சிை

எங்ளக’

என்று

சமயங்க

ில்

ள டுவோள்.

அவனிருக்கும்

ில் நலட பயில்வோள்.

மிஞ்சி மிஞ்சிப் ளபோனோல், கோலை வைக்கம், பிறந் நோள் வோழ்த்துப் ளபோைத் ோன்


தசோல்ைியிருக்கிறோள்.

மட்டும் ளநசத்ல க் கோட்டத் அவனுலடய

ஆனோல்,

கண்க

ோல்

வறிய ில்லை.

பிடித் மின்லமலயத்



ோல்,

ஒருநோளும் கோ ைிப்ப ோகச் தசோல்ைி அவன் முன் நின்ற ில்லைளய! ‘சிை வருடங்கள் கழித்து, கட்டோயம்

தசோல்ைிப்

முடிதவடுத் ிருந் ோள ‘இது

ன்னுலடய மனநிலை மோறோமல் இருந் ோல்



என்று


!

ளபோன்ற

தசயல்க

ளகவைமோன வோர்த்ல க

ோல்

ோல்,

தவறுப்லப

ிட்டுவோனோ!’ என்று

வ

ர்த்துக்

ோங்க முடியோ

தகோண்டு, ஆத் ிரம்

தபருகியது. ‘ ிட்டம் முன்பு

ளபோட்டு

அவமோனப்படுத் ி

வரவலழத்து,

அவத

விட்டோன்...

ன்னளவோ

அத் லன

ஆண்களுக்கோக

ஒழுக்கம் தகட்ட தபண் என்தறல்ைோம் ளபசி

ளபருக்கு

அலைபவள்,

லைநிமிர விடோமல் தசய்து

விட்டோன்’ என்று மன ிற்குள் குலமந் ோள். ‘அ ற்தகல்ைோம், கோைில் அைிந் ிருப்பல க் கழற்றி அடித்துவிட்டு, சீ ளபோடோ

என்று

தசோல்ைிவிட்டு

வந் ிருக்க

எதுவும் ளபசோமல் வந்துவிட்டது தசய்யத்

வறிய ற்கோகத்

அவல தகோள்

ளய



ன்லனளய

போர்த் ிருந்

ளபோய்

வறு’ என்று, அன்று

ோன்

ிட்டிக் தகோண்டோள்.


ோமல், விலடதபறுவ ற்கோகத்

அ ிர்ந்து

எல யும்



“எனக்கோக, அவலன மன்னிக்க முடிஞ்சோ மன்னிச்சிடு ரித்து... மனசிை வன்மத்ல ளயோ, ளகோபத்ல

வ

ர்த் ிட்டிருக்கோ ... உன்ளனோட ஃபியூச்சருக்கு


[email protected]

Page 65 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நல்ை ில்லை...”

என்று

கவலைளயோடு

தசோன்னவலனப்


கைகைதவன்று சிரித் ோள். “விட்டோ

என்லன

இல தயல்ைோம்

வில்ைியோக்கிடுவங்க ீ

பரவோயில்லை...

வச்சு உங்க

நோன்

ளபோை...

என்னண்ைோ

ஃப்தரண்ட்

மோ ிரிளய,

ளகோபம்...

தசய்யப்

நீங்களும்

வன்மம்... ளபோளறன்?


பத் ி

ஏறுக்கு மோறோ ளயோசிக்கறீங்க...” என்று தசோன்னோள். “ஸோரிம்மோ... தசோன்ளனன்...”

அவனுக்கோக

என்று

நோன்

தசோல்ைலை...


புரிந்

ற்கு

உனக்கோகத் ோன் அலடயோ

மோகத்

லையலசத் ோள். “நல்ை வி மோ ளயோசிக்கற ளகோபம்


வன்மதமல்ைோம் நிலறயக்

வு ோன் அப்போ என்லன வ

இல்லைன்னு

இல்லை...

கத்துக்கைோம்...”

தசோல்ை

ஆனோ,

இந்


ர்த் ிருக்கோர்...

மோட்ளடன்...

மோ ிரிப்

ஆனோ,

போடங்கள்ை

அன்பழகனுலடய

இருந்து

புன்முறுவலைக்

கண்டு நிறுத் ினோள். “என்னடோ

இவ

த்துவம்

ளபசறோ

தநகட்டிவ்வோ எது நடந் ோலும், அல லைஃளபோட

சக்ஸஸ்


ோன்னு

ஆச்சரியமோ

இருக்கோ?

போஸிட்டிவ்வோ மோத் ிக்கற ிை ோன் அப்போ

அடிக்கடி

தசோல்வோர்...”

என்று

தசோன்னோள். த ோடர்ந்து

ளபசியவள்,

“ஆனோ,

தபோண்ணுங்கன்னோளை நிலறய இ

உங்க

ஃப்தரண்டுக்கு

க்கோரம்... மட்டமோன புத் ி... அதுக்கோவது

போடம் கத்துக் தகோடுப்ளபன்...” என்று தசோல்லகயில், “எந்

ஃப்தரண்டப் பத் ிச்

தசோல்ற...” என்ற லச ன்யனின் குரலைக் ளகட்டு, ஒரு தநோடி

ிலகத்துப்

ளபோனோள். ‘எல தயல தயல்ைோம் ‘ளகட்டோல்

ளகட்டுவிட்டுப்

ளகட்டோன்’

ளபோகிறோன்’

என்பது

என்ற


அைட்சியத்துடன்

நின்றவள், ிரும்பிப்

போர்த் ோள்.


[email protected]

Page 66 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “மட்டமோன

புத் ி

யோருக்கு

தசோல்ைிட்டிருக்ளகன்... நீங்க உங்கல

இருக்ளகோ,

அவங்கல

ப்

ப் பத் ின்னு நிலனச்சீங்க

பத் ி

ோ?” என்று

இகழ்ச்சிளயோடு ளகட்டோள்.

8 ரி

ன்யோலவச்


சற்று

த ோலைவிைிருந்து

ைோரஸிற்கு,

சரியில்லை’ என்பல அவளுலடய



கவனித்துக்

முகபோவலனகள்,

‘ஏள ோ

உைர்த் ின. முகத்ல

லவத்ள ,

அகத்ல க்

கண்டறிய

அவனோல்

முடியும். மதுலரக்கு இயல்பிற்கு

வந்

மோறோன

ிைிருந்ள , பைவலக

குழப்பம், உைர்வுகல

கைக்கம், ,

ளகோபம்


என்று

முகத் ில்

கண்டு விட்டோன். கைகைப்பும், அலடயோ

புன்னலகயும்


னித்துவமோன

ங்கள். அவற்லறத் த ோலைத்துவிட்டு, கடின முகத்துடன் வல

வருபவல

ய

இயல்பிற்குக் தகோண்டு வர ளவண்டுதமன்று ள ோன்றியது.

அவன் நிலனத் ிருந் ோல், இயல்பிற்குக் தகோண்டு வந் ிருக்க முடியும். ஆனோல், ‘கோ ைிப்ப ோகச் தசோன்ன ிைிருந்து, போர்ப்பல த்

விர்ப்பவல

க்


ன்னுலடய கண்கல

விட்டுப்

பிடிக்கைோம்’

ப்

என்று

நிலனத்து ஒதுங்கியிருந் ோன். அவனுலடய தநோடியிளைோ,

ஒரு

மன ில்

வந்

நிமிடத் ிளைோ,

கோ ல், ஒரு

மைி

ிடீர்

மோற்றமோக

ளநரத் ிளைோ,

ஏன்

ஒரு ஒரு

மோ த் ிளைோ வந் து இல்லை.


[email protected]

Page 67 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் மண்ைிற்குள் ஆழப் புல ந்து கிடக்கும் வில

ளபோை, மன ிற்குள்

அவளுலடய நிலனவுகளும் புல ந்து கிடந் ன. உரிய

பருவம்

வந் தும்,

ன்

துலடத்த றிந்து, முட்டி ளமோ ி முல கிடந்

அன்பும் ஒரு கட்டத் ில் து அந்

அன்பு,

எப்ளபோது

மீ ிருக்கும் க்கும் வில

லடகல


ளபோைத் ோன், புல ந்து

ிர்விட்டது.


என்ற

நிலைலய

அலடந் த ன்று

அவனுக்குத் த ரியோது. அந்

ஈர்ப்பு, எப்ளபோது ளநசமோக தநஞ்சில் லமயம் தகோண்டத ன்றும்

த ரியோது. அந்

ளநசம், எப்ளபோது கோ ைோகக் கனிந் த ன்றும் த ரியோது.

மன ிற்குள் கனிய


வில யோகத்

என்ற

உைர்வில் மனல

தூவப்பட்டவ

உைர்வில்

தமல்ை

ின்

தமல்ை

தநகிழ லவத்து, கடந்

நிலனவுகள், வ

ர்ந்து,

கோைங்கள்

ளநசம்

என்ற

ஒரு வருடத் ிற்கும் ளமைோகளவ

கோ ல் என்ற மைரோக மைர்ந்து மைம் வசுகிறது. ீ மன ிற்குள்

கோ தைன்னும்

பூக்கள்

பூத்

ருைத்ல

மிகவும்

இரசித்துக் தகோண்டிருந் ோன். ‘அவள்

ன்னவள்’ என்ற நூறு ச வ ீ


ோயோரும்,

உறு ி அவனுக்குள் இருந் து.


வழியில் உறவினர் என்பல விட, பள்

ந்ல யும்

ஏள ோ

சுற்று

ிக் கோைம் த ோட்ளட நண்பர்கள் என்ற

பிலைப்பு இரு குடும்பங்களுக்குள்ளும் இருந் து. ரி ன்யோவின்

ோயோர்

உயிரிழந்


‘ ோயற்ற

தபண்’

என்று

அவள்மீ து ஏற்பட்ட குடும்பத் ினரின் அ ிகப் போசத் ோல், அந் ப் பிலைப்பு மிகவும் தநருக்கமோகிப் ளபோயிற்று. த ோலைளபசி

உலரயோடல்க

ோலும்,



ளபோது

ளநரிலும் சந் ித்து, தபரியவர்கள் நட்லபப் புதுப்பித்துக் தகோண்டிருந் ோர்கள்.


[email protected]

Page 68 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ ங்கள் வருடங்க

இருவலரயும்

இலைக்க


என்ற

எண்ைம்

சிை

ோகப் தபரியவர்களுக்கு இருப்பல , சிை நோட்களுக்கு முன்பு ோன்

த ரிந்து தகோண்டிருந் ோன். ‘அ னோல் ோன், மூன்று வருடங்க

ோகத்

ன்னுலடய வட்டில் ீ

ங்கி,

னக்குக் கீ ளழ ளவலை போர்க்கவும் அனும ித் ிருக்கிறோர்கள்’ என்பல யும் புரிந்து தகோண்டிருந் ோன். ‘தபரியவர்கள் வந்துவிட்டல ப்

எ ிர்போர்த் புரிந்து

மோற்றம்,

ன்னுள்

தகோண்டோலும்,

எப்ளபோள ோ

அவளுள்ளும்


வரளவண்டும்’ என்று கோத் ிருந் ோன். ‘எ ிர்போர்த்

மோற்றம்,

நிலனத் ிருந் வனுக்கு,

தமல்ை

மதுலரப்

தமல்ை

பயைத் ில்

வருகிறது’

ஒரு

என்று

லடக்கல்

வந்து

ளசருதமன்று நிலனக்கவில்லை. லச ன்யலனப் சுகமோன ோகக்

பற்றி

கூட

அறியோவிட்டோல்,

இருந் ிருக்கும்.

கோத் ிருப்பது

ஆனோல்,

அவனுக்குச்

இப்ளபோது

சுலமயோகத்

ள ோன்றியது. ‘இனிளமலும்

ோம ித் ோல்,

தசோல்ை

இயைோ

சூழ்நிலை

வந்துவிடைோம்’ என்று அவனுலடய ஆழ்மனம் அறிவுறுத் ிய ோல், மனல த் ிறந்து கோட்டிவிட்டோன். அவனுலடய

கற்பலன

சோம்ரோஜ்யத் ில்

கட்டிய

கோ ல்

மோ

ிலக,

முடிவலடயோமல் போ ியில் நிற்பது புரிந் து. ‘முற்றுப் தபற லவக்க வருவோ

ோ, இல்லை

லரமட்டமோக்கிடுவோ

ோ’

என்தறல்ைோம் அவன் ளயோசிக்கவுமில்லை, கவலைப்படவுமில்லை. ஏள ோ

ஓர்

உைர்வு,


நம்பிக்லகலயத்

ர


லவத் ிருந் து. சிறு

வய ிைிருந்து

அவல

ப்

பற்றிச்

ளசமித்து

லவத் ிருந்

நிலனவுகள் கூட, ள லவயோன நம்பிக்லகலயக் தகோடுத் ிருக்கைோம். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 69 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அது தகோடுத்

உறு ியில், எப்ளபோதும் இருப்பல

அக்கலறயுடன், அவல ரி ன்யோவும்,

விட, இருமடங்கு

க் கவனிக்கவும் துவங்கிவிட்டோன்.

லச ன்யனும்

எல ளயோ

விவோ ிப்பது

புரிய,

கூர்ந்து

கவனித் ோன். இருவருலடய முகத் ின் உைர்வுகளும், அவனுக்குச் சரியோகப் படவில்லை. அ ற்கு

ளமலும்,

வழங்கப்பட்டிருந்

கு

அவனோல்

ிர்போனத்ல

விைகியிருக்க


எடுத்துக் தகோண்டு, அவர்க

ின் அருகில்

தசன்றோன். “நோன் மட்டும்

என்தனன்ன

அன்பு


ளபசிளனன்னு

தசோன்னோன்.... மனமோரச்

த ரியோது


தசோல்ைிக்

ப்பு...


ரியல்ைி

தகோண்டிருக்கவும்,


சோரி...”

என்று


புருவங்கள் முடிச்சிட்டன. புரியோ

விஷயங்கள் புைப்படத் த ோடங்கின.

‘இருவருக்குள்ளும் என்ன நடந் ிருக்கும்’ என்பல , அவனோல் யூகிக்க முடிந் து. ஒருவி ‘மன்னிக்கத்

ர்மசங்கடமோன

அலம ி

அவ

ிடம்

நிைவியத ன்றோலும்,

யோரோக இல்லை’ என்பல ப் புரிந்து தகோண்டோன்.

‘இனியும்


உலரயோடலுக்குள்

நுலழயோமைிருப்பது

சரியில்லை’ என்று ள ோன்றளவ, “ரியோ!” என்றலழத் வோறு குறுக்கிட்டோன். ன்லனக் ிரும்பியவ

ின்

கண்டதும், அருகில்

ர்மசங்கடம்

தசன்றவன்,

“ஆல்ட்டர்

நீங்கி, பண்ைின

நிம்ம ியுடன் டிரோயிங்க்ஸ்

ளவணும்” என்று ளகட்டோன். அருகிைிருக்கும்


அப்ளபோது ோன்

கண்டவன்

ளபோை,

சிளனகத்துடன் புன்னலக புரிந் ோன்.


[email protected]

Page 70 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் சம்பிர ோயப்

ளபச்சுக்களுக்கிலடயில்,

வோங்கி, அ ில் ப ிவு தசய்யப்பட்டிருந்


வலரபடங்க

ளடப்ைட்லட

ின் மோற்றங்கல

ப்

போர்லவயிட்டோன். “நோர்த்

லசட்

கோர்னர்ை


ரியோ...

சோயில்

தடஸ்ட்டுக்குக்

இலடயில்

பர்டிக்குைர்

குறிக்கிட்ட

இருக்கற

சோயில்

ஏரியோவிை

தகோடுக்கச் லச ன்யன்,


இருக்கறல ,

தசோல்ைிடு...” முன்

ினம்

டிஃபதரண்ட்டோ

இன்தனோரு என்று

ோனும்

முலற

தசோல்ைவும், கவனித்

ோகச்

தசோல்ைி, பரிளசோ லனக்கு அனுப்பியிருப்ப ோகவும் த ரிவித் ோன்.

“குட்!

லையலசத் வன்,

வலரபடத் ிைிருந்து


விைக்கோமல்,

தரோம்ப

வந் ிருக்கு

பில்ைளரோட

எக்ஸ்டர்னல்

அழகோ

ரியோ...

லடமன்ஷன் மட்டும் மோத் ணும்... ஆல்ளஸோ கோைம் டிலஸன்ஸ்...” என்று தசோல்ைிவிட்டு சிறிது ளயோசித் ோன். “இந்

பில்டிங்ை

இருக்கட்டும்... இல

ளகோரிந் ியன்

லடப்


ளடோரிக்

ஆல்பர்ட்டுக்கு ஃபோர்ளவர்ட் பண்ைிட்டுக் கி

லடப்

ம்பு... ஒரு

முக்கியமோன ளவலை இருக்கு...” என்றோன். “மீ ட்டிங் எல்ைோ

ைோரஸ்...”

என்று

டீதடயில்ஸும்

நோளன

ஏறிட்டவ

ிடம்,

“ஆல்பர்ட்

தசோல்ைிட்ளடன்...”

என்று

போர்த்துப்போன்... அழுத் மோகச்

தசோல்ைிவிட்டு, லச ன்யனிடம் விலட தபற்றோன். “என்ளனோட கோர் அந் ப் பக்கம் இருக்கு...” என்றவ

ிடம், “நீ டிலரவ்

பண்ை ளவண்டோம் ரியோ... டிலரவலர எடுத் ிட்டு வரச்தசோல்ைிருக்ளகன்...” என்றோன். “அப்படிதயன்ன முக்கியமோன ளவலை ைோரஸ்?” என்று ளகட்டவ “அப்படிதயன்ன குழப்பம் ரியோ?” என்று அவல ிலகத்துப் ளபோனவ

ிடம்,

ப் ளபோைளவ ளகட்டோன்.

ிடம், “ஒளர ஒரு நோள், போண்டிச்ளசரி ளபோயிட்டு

வளரன்னு தசோல்ைிட்டுப் ளபோளனன்... இப்படி, ஃபுல் லநட் தவோர்க் பண்ைச் தசோன்ளனனோ?” என்று ளகட்டோன்.


[email protected]

Page 71 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எப்ளபோதும்

அவனிடமிருக்கும்

ளபோயிருந் ல

உைர்ந் வளுக்கு,

இைகு

மனப்போன்லம


ிட்டப்

கோைோமல்

ளபோகிறோதனன்று

ள ோன்றியது. “நீ


தசோல்ைலை

ைோரஸ்...

பட்,


போஸுக்கு

ளவலைலய முடிக்கலைன்னோ, எப்பவோவது தகோஞ்ஞ்ஞ்சமோ ளகோபம் வரும்...” என்று

போவலனளயோடு

தசோன்னவள்,

“அ ோன்

முடிச்ளச

ஆகணும்னு

உட்கோர்ந்ள ன், அப்படிளய தூங்கிட்ளடன்...” என்றோள். பலழயபடிளய

ன்னிடம் ளபசியவல

க் கண்டு மன ிற்குள் மகிழ்ச்சி

தபருகியது. வோய்விட்டுச் சிரித் வோளற, “ளகோபமோ இருக்கிற மோ ிரி, நடிக்கக் கூட முடியோது

ளபோை...”

என்று

தசோன்னவன்,

“வோட்ஸ்

ரோங்

வித்

யூ?

என்று

ளகட்டோன். மறுப்போகத்

லையலசக்க

முயன்றவள்,


“த ரியலை

ைோரஸ்... ஒரு மோ ிரிக் குழப்பமோ இருக்கு...” என்றோள். “குழப்பமோ... தசல்ைமோகத்


இங்க

ஏ ோவது

இருக்கோ?”

என்று

லையில்

ட்டினோன்.

“ப்ப்ச்ச்...” என்று உ ட்லடப் பிதுக்கியவள், “என்லன எதுக்குத்

னியோ

விட்டுட்டுப் ளபோன ீங்க?” என்று ளகட்கவும், ஒரு தநோடி அவனுலடய இயக்கம் நின்று ளபோனது. அரி ோக,

சிை

ளநரங்க

ில்

மட்டும் ோன்,


மரியோல

கிலடக்கும். அ ற்கோக அவனுலடய இயக்கம் நிற்கவில்லை. ‘ ன்லன, ஒரு நோள் கூட விட்டுப் பிரியோமல் இருக்க ளவண்டும் என்று நிலனக்கிறோ

ோ?

இல்லை...

இது

ன்னுலடய நட்லப எ ிர்போர்க்கிறோ


[email protected]

ளபோன்ற

குழப்பமோன


ோ?’ என்று ளயோசித் ோன்.

Page 72 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எதுவோக இருந் ோலும், அவனுக்கு மகிழ்ச்சி ள ோன்றியது. அவளுலடய லகலயப் பற்றி அழுத் ியவன், கோர் வந்து நிற்கும் ஒைி ளகட்டுத்


போர்த் ோன். லச ன்யனின்

விழிகள்

த ோடர்ந் ிருப்பல யும்,

ங்கள்

அ ிலும்



ஆழ்ந்

பின்

ளயோசலனயுடன்

ளநோக்குவல க் கண்டதும், அவனுலடய புருவங்கள் முடிச்சிட்டன. பற்றியிருந்

லககல

விடுவித்துவிட்டு,

கோரின்

க லவத்

ிறந்துவிட்டோன். “எங்க

ளபோளறோம்?”

என்று

ளகட்டவ

ிடம்,

கோரில்

ஏறுமோறு

தசோல்ைிவிட்டு, மறுபுறம் ஏறி அமர்ந் ோன். “எங்ளகயும் இல்லை... வட்டுக்குப் ீ ளபோளறோம்... நல்ைோத் தூங்களறோம்... நோல

க்கு

பிரக ீஸ்வரோ

தடம்பிள்

விசிட்...”

என்று

ிட்டமிட்டிருந் ல ச்

தசோல்ைவும், ளகோபத்துடன் முலறத் ோள். “தூங்கு

ரியோ...

நல்ை

தூக்கமும்,

தரஸ்ட்டும்

இருந் ோ ோன்

ஆர்க்கிதடக்ட்டுக்கு கற்பலன வரும்... தரண்டும் இல்லைன்னோ, ளட அண்ட் லநட் என்ன தவோர்க் பண்ைினோலும், அவுட்புட் இருக்கோது...” என்றோன். ‘பைமுலற

தசோன்னது ோன்’


தகோள்வல ப் ளபோைக் ளகட்டுக் தகோள்



வில்லை அவள்.

அவளுலடய மனநிலைலய யூகித் வன், “உனக்கும், லச ன்யனுக்கும் நடுவிை என்ன நடந் துன்னு தசோல்லு...” என்று ளகட்டோன். அவளுக்கும் ள ோன்றிய ோல், ஏற்பட்ட

யோரிடமோவது

லச ன்யலனப்



பகிர்ந்து போர்த்

இறு ிச்

தகோள்

ளவண்டுதமன்று

நோள்

மு ைோய்

ன்

மன ில்

சந் ிப்பில்

அவன்

ளபசியது

வலர


விர,

அலனத்ல யும், ஃப்தரஞ்ச் தமோழியில் தசோல்ைி முடித் ோள். ‘லச ன்யன்,


தகோள்

ோமல்

ளபசிவிட்டோன்’

அவனுக்குக் ளகோபமோக எதுவும் ள ோன்றவில்லை. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 73 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எல்ைோவற்லறயும்

இைகு

மனப்போன்லமயுடன்

அணுகுபவன்

என்ப ோளைோ என்னளவோ, பை வருடங்களுக்கு முன்பு நடந் ல , இன்னும் விடோமல் நிலனவில் லவத்துக் தகோண்டிருப்பது சரியோகப் படவில்லை. ‘விடிகின்ற

ஒவ்தவோரு

நோளுளம

ஒரு

புதுப்பிறவி

நல்ை ோக இருப்பவற்லற மட்டும் எடுத்துக் தகோண்டு, நடந் ிருந் ோலும்,

அல

மறந் ிட

தகோண்டவனுக்கு,



நிகழ்வுகல

ளபோை ோன்,

ீ லம

ருமோறு எது

என்ற

மறக்கோமல்

எண்ைம் மன ிற்குள்

லவத் ிருக்கும் ரி ன்யோவின் தசயல்போட்டில் உடன்போடு இல்லை. லச ன்யலனப்

பற்றி

முழுலமயோக

விசோரித்

ில்,

வறோன

கவல்கள் எதுவும் அவனுக்குக் கிலடக்கவில்லை. ‘அன்போன பட்டிருக்கும்

குடும்பம்,

வி ம்,

லச ன்யலனத்

கடின

தூக்கி

ஒருவருக்தகோருவர் உலழப்பு,

நிறுத் க்

ரோ

கூடியலவ

போசத் ோல் முயற்சி’

பற்றிளய

பிலைக்கப் என்தறல்ைோம்


ளகள்விப்

பட்டிருந் ோன். ரி ன்யோவின்

மன ிைிருக்கும்



பற்றிவோளற,

“உன்ளனோட

அகற்றுவது,

அவனுக்கு முக்கியமோகப் பட்டது. அவளுலடய

விரல்கல

ப்

ப்ரோப்

த்துக்கு

சிம்பிள் தசோல்யூஷன் தசோல்ைவோ?” என்று ளகட்டோன். ஆளமோ ிப்போகத்

லையலசத் வ

ிடம்,

“ஒருத் ன்

புரியோம

ஏள ோ

தசோன்னோ, அது உண்லமயோயிடுமோ?” என்று ளகட்டோன். “ம்ஹும்...” உண்லமயில்லை...

என்றவ அப்புறம்

ிடம்,

“அவன்

எதுக்கோகக்

தசோன்ன ிை


கவலைப்படணும்?”

என்றதுளம

அவளுக்குப் புரிந்து ளபோனது. ‘எல்ைோவற்லறயும்

எப்படித் ோன்

எ

என்று அவலன முலறத் வோளற, விரல்கல


[email protected]

ி ோக


தகோள்கிறோளனோ’

இழுத்துக் தகோண்டோள்.

Page 74 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “யூ

ளநோ

உண்லமயோ

ஒன்

ளமோர்

இருந் ோலும்

ிங்...

ளவற

ப்ரோப்

கவலைப்படக்கூடோது,

ம்

எது

வந் ோலுளம,

தபோய்யோ


கவலைப்படக்கூடோது...” என்றோன். “ைோரஸ்!” என்றவோறு பற்கல தவோரி

அபட்

வோட்

அ ர்ஸ்

க் கடித் வ

ிங்க்

ஆஃப்

ிடம், “கூல் ளபபி... ளடோண்ட்

யூ...”

என்று

தபோறுலமயோகச்

தசோன்னோன். “தபோய் ள்

தசோல்ைியிருந் ோங்கன்னோ,

ிட்டுப்

ளபோகணும்...

உண்லம ோளனன்னு வி

அல யும்

தபோய்

உண்லம

ோளனன்னு


தசோல்ைியிருந் ோங்கன்னோ,


ள்

ிடணும்...”

என்றவனுலடய

க்கத் ில், அவளுலடய முகத் ில் நன்றோகளவ முறுவல் பூத் து. “இது ோன்

நோன்

எ ிர்போர்த் து...

யோர்

எது

தசோன்னோலும்,

கவலைப்படோம வோழக் கத்துக்கணும்... நோன் ளவணும்னோ கத்துத்

ர்ளறன்...”

என்று சிரிப்புடன் தசோன்னோன். யக்கத்துடன் போர்த் வள், “எனக்கு லச ன்யன் ளமை ைவ்தவல்ைோம் இல்லை ைோரஸ்... ளகோபம் ோன் இருக்கு... ஆனோ, போர்க்கும் ளபோது, தகோஞ்சம் டிஸ்டர்பன்ஸோவும் தசோன்னவள்,


“இந்

மோ ிரிக்

என்று

குழப்பத்துடன்


உனக்கு

த

ிவில்ைோமல்

வந் ிருக்கோ?”

என்று

ளகட்டோள். ‘எந்

மோ ிரி’ என்று தசோல்ைோவிட்டோலும், அவனுக்குப் புரிந் து.

வோழ்க்லகலயப் ‘மன ிற்கும்

மூல

பற்றி

க்கும்

முடிதவடுக்க


ஒரு

ளவண்டிய வலகப்

ருைங்க

ளபோரோட்டம்’

ில்,

என்று

உைர்ந்து தகோண்டோன். “ம்ஹூம்...” என்றவனிடம், “நிஜமோ?” என்று சந்ள கத்துடன் ளகட்டோள். சிரித் வோளற, “ஒளர ஒரு ஆல

லசட் அடிச்சோ ோன் குழப்பம் வரும்...

எனக்கு வருமோன்னு நீளய ளயோசிச்சுப் போரு...” என்றோன்.


[email protected]

Page 75 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ளஹய்!” என்று புஜத் ில் குத் ியவள், “ ர்டீன் இயர்ஸ்ை...ம்ம்... என்ன ளபர்... ைிஸோ... அதுக்கப்புறம் ஃளபோர்ட்டீன்ை எைிடோவோ? எைிஸோவோ? ஏள ோ ஓர் எைி... த ன்...” என்றவள், “ஃபிஃப்டீன்ை யோர் போஸ்...” என்று ளகட்டோள். ஒரு டஜன் தபயர்கல

ச் தசோல்ைிவிட்டு, “மீ ிதயல்ைோம் மறந் ிடுச்சு

ரியோ...” என்று தசோன்னவனின் லகக

ில், மீ ண்டும் ஓர் அடி விழுந் து.

“ஓளக... ளஜோக்ஸ் அபோர்ட்... தரோம்ப டயர்டோ இருக்க... எல்ைோத்ல யும் மறந் ிட்டுத் தூங்கு...” என்று கட்டல சோ ோரை மனநிலைக்குத் ஒதுக்கி

லவத்து

விட்டு,

ளபோைச் தசோன்னோன்.

ிரும்பிய ோளைோ என்னளவோ, குழப்பங்கல

நன்றோகச்

சோய்ந்து

அமர்ந்து,

கண்கல

மூடிக்

தகோண்டோள். சிை இ ழ்க

தநோடிக

ிளை

உறங்கியும்

ளபோனவல

ப்

போர்த் வனுலடய

ில், புன்னலக அரும்பியது.


தபண்கல

ப்


போர்த் ிருந் ோலும்,

தகோண்டிருந் ோலும்,

‘இவள்

னி

என்பல

தகோள்

ப் ளபோகிறோள

ோ’ என்று மன ிற்குள் நிலனத் ோன்.


வோழ்க்லகயில்,

அவள்



அடிதயடுத்து


லவத்


தயல்ைோம் ஒரு முலற எண்ைிப் போர்த் வோளற, அவ்வப்ளபோது

உறங்குபவ

ின் முகத்ல யும் போர்த் ோன்.

‘ னது அருகோலமயில், இவள் இருந் ோளை ளபோதும்’ என்ற நிலறவோன உைர்வு ள ோன்றியது. உறக்கத்ல க் கலைக்கோமல், தமதுவோகக் கோலர ஓட்டச் தசோன்னவன், ளைப்டோப்பில் அலுவல்கல ிடீதரன, பிடித்

ப் போர்க்கத் த ோடங்கினோன்.

‘லச ன்யனின்

விைகல்களுக்குக்

கோரைம்,

அவல

ப்

ோலும் இருக்குமோ’ என்று ள ோன்றிய ளயோசலனயோல், மன ிற்குள் ஓர்

அ ிர்வு வந் து.


[email protected]

Page 76 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் லச ன்யனுலடய

போர்லவலய,

ஒரு

முலற

அைசி

ஆரோய்ந் வனுலடய மன ில், சிறு கவலையும் எட்டிப் போர்த் து. எ

ி ோக அல


ள்

ியவன்,

ன்னருகில் உறங்குபவல

க்

கோ லுடன் போர்த் ோன். ‘யூ ஆர் நோட் ஒன்ைி லம ட்ரீம் ளபபி... யூ ஆர் லம ளவர்ல்ட்... ஐ ளடோண்ட் வோண்ட் டு லூஸ் யூ...’ என்று மன ிற்குள் தசோல்ைிக் தகோண்டு, அவளுலடய தநற்றியில் புரண்ட கலைந்

கூந் லை தமன்லமயோக ஒதுக்கி

விட்டோன்.

9 இரவு ளபோட்டியிட்டு,

ளநரத்து

வோனின்

மின்னிக்

தகோண்டிருந் ல க்

கருத் ில் ப ித்துக் தகோள்

ோ

நட்சத் ிரங்கள் கண்க

ஒன்ளறோதடோன்று ோல்

கண்டோலும்,

லச ன்யனின் மனம், ரி ன்யோலவப் பற்றிச்

சிந் ித்துக் தகோண்டிருந் து. ‘மட்டமோன புத் ியுள் புரிந் ோலும்,

“எந்

வன் என்று

ஃப்தரண்டப்

ன்லனத் ோன்

பத் ிச்

தசோல்ற?”

ிட்டினோள்’ என்பது என்று

அவ

ிடம்

ளநரடியோகளவ ளகட்டுவிட்டோன். ‘எந் ப்

பிரச்சலனதயன்றோலும்

ளநருக்கு

ளநர்

ளபசித்

ீர்த்துவிட

ளவண்டும்’ என்ற எண்ைமும், ‘ வறோன ளபச்சிற்கு மன்னிப்புக் ளகட்டுவிட ளவண்டும்’ என்ற எண்ைமும் அவனுக்கிருந் ன. அவளுலடய

இகழ்ச்சியோன

ப ிலை,

ன்

மீ து

வறிருப்ப ோல்

தபோறுத்துக் தகோண்டோன்.


[email protected]

Page 77 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் சோ ோரைமோகக்

ளகட்பது

ளபோை,

புத் ிக்கோரனோ ரி ன்யோ?” என்று ளகட்டுத் உடனடியோகச் ள ோணு ோ?”

சமோ

என்று

ித்துக்

ளகட்கவும்,

“நோன்

ோன்

அந்

மட்டமோன

ிலகக்க லவத்து விட்டோன்.


“உங்களுக்ளக

அப்படித் ோன்


ல ரியத்ல

தமச்சத் ோன்

ள ோன்றியது. அலனவரிடமும் ஓயோமல் ளபசினோலும், அவனிடம் ஒரு முலற கூட, ல ரியமோகப் ளபசிய ில்லை அவள். ஏ ோவது

வோழ்த்துச்

தசோல்ை

விறுவிறுத்துப் ளபோய் நிற்பவ இருவலரயும்

டுமோறிப் ளபோய் நிற்போள். ளவண்டுதமன்றோல்

கூட,

வியர்த்து

ின் முகம் நிலனவிற்கு வந் து.

இலைக்கும்


சுற்றியுள்

நண்பர்கள் ோன்

ளகைி ளபசிச் சிரிப்போர்கள். “ஓளஹோ... நடக்கட்டும்...

முக்கியமோன ஆனோ,

பயப்படறோ... எங்கல

ஆள்

சோன்ளஸ

விஷ்

பண்ைியோச்சு...

இல்லை...

தயல்ைோம் ம ிக்கிறள

உனக்கு

நடக்கட்டும்

மட்டும் ோன்டோ

இல்லை...” என்ற நண்பர்க

ின்

ளகைிக்கு, அலனவலரயும் முலறத்துவிட்டுச் தசல்வோன். இப்ளபோது

ல ரியத்துடன்

ளபசுபவ

ின்

நிமிர்லவ

இரசிக்கத்

ள ோன்றியது. “என்லனத் ோன் தசோல்ளறன்னு த ரியுது ரி ன்யோ... தபோண்ணுங்கல இ

க்கோரமோ...” என்று ஆரம்பித் வலனத் “நிலனக்கலைன்னு



வந் ிருக்ளகன்னு


இவளுக்குக்

தபோய்

கீ ழ

நிலனச்சோலும்

டுத் வள், தசோல்ைோ ீங்க...

ளவலை

நிலனப்பீங்க...”

தசய்ய

இப்பக்


என்று


கூட, நிலை ப ில்

தகோடுத் ிருந் ோள். ‘அந்

எண்ைம் அவனுக்குத் ள ோன்றியிருந் து உண்லம’ என்ப ோல்,

அவலனயும் அறியோமல் சிை கைங்கள் அலம ி கோத் ோன்.


[email protected]

Page 78 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘மன ிைிருப்பல க் கண்டு தகோண்டோள்’ என்பது புரிந் தும், “உனக்குக் கீ ழ ளவலை தசய்யற மோ ிரி அக்ரிதமண்ட் ளபோட்ட ோ, எனக்தகோண்ணும் ஞோபகம்

இல்லை


சப்ளபோர்ட்டிவ்

கம்தபனி ோன்

எங்கள

ோடது...”

அதுக்குத்

ோளன

என்று தசோல்ைிவிட்டோன். “போ ிக்குப் ளவலை

போ ி



“ஒரு

உருவோக்கின டிலஸன்ஸ்...

ளபோறீங்க?

உங்கல

வோயோடுபவல

நோன்

த்

எப்ப

தூக்க

ளவணும்னோலும்

முடியும்...”

இந்

என்று

ப்ரோதஜக்ட்ை

ளமலும்

ரோமல்

க் கண்டு, அவனுக்குப் புன்னலக அரும்பியது.

ளவல

உன்ளனோட ோ?

...”

என்று

இழுத் வன்,

தசக்ரட்டரிக்கோக,

“கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்

கம்தபனிலயக்கூட

உங்க

கம்தபனி

போஸ்

எழு ித்

ருவோர்னு நோன் நிலனக்கலை...” என்று இடக்கோன ப ில் தசோல்ைிவிட்டோன். “இல த் ோன் மட்டமோன புத் ின்னு தசோன்ளனன்...” என்று தவடிக்கவும், ‘சோ ோரைமோகச்

தசோன்னல த்

வறோகப்

தபோருள்


விட்டோள்’

என்பல ப் புரிந்து தகோண்டோன். ‘ளகைிலயயும் ன்னுலடய

ளவறுவி மோகப்

ளபச்சுக்கள் ோன்’

தபோருள்

என்றுைர்ந் வன்,

தகோள் “மட்டமோ


சோ ோரைமோ ோன் தசோன்ளனன்...” என்று தபோறுலமயோகளவ வி “ஓ!

நோன்

ோன்

சோ ோரைமோ

சரியோ ோளன ளபசுவங்க... ீ அதுவும் மட்டும் ோளன

ளபசுவங்க... ீ

எடுத்துக்கலை...

லவத் து க்கினோன்.

நீங்க


ண்ைியடிச்சிட்டுப் ளபசினோ, உண்லமலய

நோங்க ோன்

ப்புத்

ப்போப்

புரிஞ்சுக்குளவோம்...”

என்று தசோல்ைவும், அவனுலடய முகம் இறுகிப் ளபோனது. “ஸ்கூல்

ளடஸ்ை

உலழக்கிறோர்தனல்ைோம்


கஷ்டப்பட்டு

ளகள்விப்பட்டிருந்ள ன்...

குடும்பத்துக்கோக

அந்

சீதனல்ைோம்

ண்ைியடிக்கறதுக்கோகன்னு த ரியோமப் ளபோச்சு... வட்டுக்கும், ீ நோட்டுக்கும் நல்ை

குடிமகன்...”

என்று

ளமலும்

அவமோனப்படுத்தும்

வி த் ில்

முணுமுணுத் ல யும் தபோறுத்துக் தகோண்டோன்.


[email protected]

Page 79 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘என்ளறோ நண்பர்களுடன் ளசர்ந்து தசய் து, இப்படி ஓர் அவப்தபயலரத் ள டித்

ரும்’ என்று நிலனத்தும் போர்த்

“லூசு,

அலரளவக்கோடு,

த் ி,

ில்லை அவன். ிமிர்

பிடிச்சவ,

அடங்கோப்பிடோரின்னு

தசோன்னத ல்ைோம் கூட ஈஸிளய எடுத் ிட்ளடன்... ஆனோ....” என்று த ோடர்ந்து தசோல்ை முடியோமல் நிறுத் ிக் தகோண்டவளுலடய கண்க ப

ப

ில், கண்ைரின் ீ

ப்லபக் கண்டு, வோயலடத்துப் ளபோனோன். “அந் க் கோைம் மோ ிரி, தபோண்ணுங்கன்னோ வட்லட ீ விட்டு தவ

வரோம,

சலமச்சுப்


ப்

ளபோடறல


கடலமயோ

போர்த் ிட்டிருக்கணும்னு ோளன

தசஞ்சிட்டு,

ிை

குடும்பம்

எ ிர்போர்க்கறீங்க?”

என்று

ளகட்டளபோதும் ப ில் தசோல்ைவில்லை. “தரஸோர்ட்டுக்கு மைிக்கு ளமை தவ ள லவக்கோக

தசோன்னள ,

ிை வர்றது

லநட்

ஆண்கள் ோன்

வரச்

ஷிப்ட்ை

ப்போன

அவமோனப்படுத் த் ோளன?

ப்போ? எத் லனளயோ ளபர் தபோரு தவோர்க்

பண்றோங்க...

கண்ளைோட்டத்ள ோட

உங்கல

போர்க்கறீங்க...

இருக்கற நம்பிக்லகயிை ோன் நோங்தகல்ைோம் ல ரியமோ தவ என்று


‘அன்று

ன்

மீ ிருக்கும்

ஆறு ோ ோரத் மோ ிரி

உங்க

ளமை

ிை வர்ளறோம்...”

நம்பிக்லகயில் ோன்

வந் ிருக்கிறோள்’ என்பது அவனுக்குப் புரிந் து. “அம்மோ

இறந் துக்கப்புறம்,

ஸ்கூலுக்குக்

கி

போட்டிலயத் த ோந் ரவு பண்ைக் கஷ்டமோ இருந் ஸ்லடை

இப்படி

மோத் ிட்ளடன்...

அது விர,

ம்பற

அவசரத் ிை

ோை, என்ளனோட ளஹர்

நோன்

ஒரு

ஸ்ளபோர்ட்ஸ்

பர்ஸன்... ளபண்ட், ஷர்ட் ளபோடறது எனக்கு தரோம்ப சோ ோரைம்... அல யும் அசிங்கமோப் அர்த் ம்...

போர்த் ீங்கன்னோ, நீங்க


உங்க

மனசு ோன்

ஆ ிகோைத் ிை

ளபோட்ட

அழுக்கோ


மோ ிரி

ளவட்டிலயக்

கட்டிட்டோ இருக்கீ ங்க... தஜண்ட்ஸ் மட்டும் மோறிட்ளட இருக்கைோம், ளைடீஸ் மோறோம தகோட்டித்

இருக்கணுமோ?”

என்று

ளகட்டு,

மன ிைிருப்பல ப்

படபடதவனக்

ீர்த்துவிட்டோள்.


[email protected]

Page 80 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘அவளுலடய ளபசி

முடித்து

ளகோபதமல்ைோம் மூச்சு

வோங்க

குலறயட்டும்’ நின்றவ

ிடம்,

என்று

கோத் ிருந் வன்,

மனமோர

மன்னிப்பும்

ளகட்டுவிட்டோன். அப்ளபோதும் முலறத்துக் தகோண்டு நின்றவ ைோரஸ் வந்து ளசரவும், ளபச்சு ‘அவ

ிடம், ளபச முயலுலகயில்,

ிலச மோறிப் ளபோயிற்று.

ிடம் மன்னிப்பும் ளகட்டோயிற்று... மன்னித் ோல் மன்னிக்கட்டும்...

இல்ைோவிட்டோல் எப்படிளயோ ளபோகட்டும்...

ன்னுலடய ளவலை முடிந் து...’

என்று நிலனக்க முடியவில்லை அவனோல். ‘எப்ளபோள ோ நடந் ல

இன்னமும் மன ில் லவத் ிருக்கிறோள

’ என்று

எண்ைி சர்வ சோ ோரைமோக ஒதுக்கிவிட்டுப் ளபோகவும் முடியவில்லை. அள

வய ில்,

அவனும்

நிலறய

அவமோனங்கல

ச்

சந் ித் வனோ ைோல், அவள் ளபசிச் தசன்றவற்லறப் பற்றிளயளய சிந் ித்துக் தகோண்டிருந் ோன். ‘மயிர்நீப்பின்

உயிர்

வோழோக்

கவரிமோன்’


உவமோனப்படுத் ிச் தசோல்ைப்படும் ‘மோனம்’ என்ற பண்பு, கோைம் கோைமோகத் மிழரின் வோழ்ளவோடு த ோடர்புலடயது. ஒரு சிைரோல் அலனத்ல யும் எ ஆனோல், தபரும்போன்லமயினரோல் எ ‘அவமோனம்’

என்ற

ஒன்று

ி ோகக் கடந்து ளபோய்விட முடிகிறது.

ி ோகக் கடந்து ளபோக முடிவ ில்லை. எத் லனளயோ

ளபோர்கள்

உருவோகக்

கோரைமோகவும் அலமந் ிருக்கிறது. வோழ்க்லகயில் அடித்

ின்

தவற்றிக்கு

அவமோன

உைர்ச்சி

‘பை ஆண்களுக்கு மத் ியில் அவமோனப்படுத் ியது, அவல

ப் தபரிதும்

மோய்

வி

தவற்றி ங்கும்

தபற்ற

பை

பைவற்றுள்,

அனுபவசோைிக இந்

முக்கியமோன ஒன்றோகும்.

போ ித் ிருக்கிறது’ என்பது லச ன்யனுக்குப் புரிந் து.


[email protected]

Page 81 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘நீ ஒரு ளமல் ஷோவனிஸ்ட்’ என்று தசோல்ைோமல் தசோன்னவளுலடய குரல், அவனுலடய கோதுக அவமோனத்ல தகோண்டு,

ில் ஒைிப்பது ளபோைிருந் து.


ள்

ன்னிடமிருக்கும் குலறகல

தவற்றியின் அடுத்

ினோலும்,

விமர்சனத்ல

உைர்ந்து தகோள்

ோ


மனி னோல்,

படிக்கட்டில் கோல் ப ிக்க முடியோது.

‘எனக்கு எல்ைோம் த ரியும்... நோன் தசய்வது ோன் சரி’ என்ற எண்ைம் தகோண்டு வோழ்பவர்கள், தபரும்போன்லமயினரின் மன ில் மூடர்க

ோகத் ோன்

இடம் பிடிக்கிறோர்கள். அல த் த

ிவோக உைர்ந் ிருந்

லவத் ிருக்கும் எண்ைங்கல ரி ன்யோலவ

லச ன்யன், தபண்கள் மீ து

ோன்

ப் பற்றிய, சுய அைசைில் ஈடுபட்டோன்.

மட்டுமல்ை,

தபண்கல

ப்


தகோள்வள

அவனுக்குக் கடினமோகத் ள ோன்றியது. ‘தபண்கள் இது ளபோை ோன் இருக்க ளவண்டும்’ என்று அவனுலடய ந்ல ,

ோத் ோ, மோமோ, சித் ப்போ வலகயறோ ஆண்கள் யோரும் தசோல்ைிக்

தகோடுத் சோர்ந்

ில்லை.


அவனுள்

வில த் வர்கள்,

அவலனச்

தபண்கள் ோன். “தபோட்டப்புள்ல


நடக்கப்

எப்படிதயல்ைோம் அக்கோவிற்கு

ன்னோ

அடக்க

பழகணும்... நடக்க

ளபோ ித்

ஒடுக்கமோ

கு ிலர

ளவண்டும் போட்டி ோன்,

மோ ிரி

இருக்கணும்... நடக்கக்

என்ப ற்குக் ‘தபண்கள்

நிைத்ல ப்

கூடோது...”

கூட,

என்று


இப்படித் ோன்

இருக்க

ளவண்டும்’ என்ற எண்ைத்ல , மு ன் மு ைில் அவனிடம் உருவோக்கியவர். “எ ிர்த்துப் ஆம்பல தகட்ட

ங்க ளபர்

ளபசோ டி...

தசோன்னோக் வோங்கிக்

தபோண்ணுன்னோ

ளகட்டுப்

பழகு...

தகோடுக்கோ ...”

ளரோஷப்படக்


என்று

தகோடுக்கிற

அக்கோவின்

போர்லவலயயும் கண்டித்து, கீ ழ்ப்படி லைக் கற்றுக் தகோடுத் அடுத்

கூடோது...

சிறு

இடத் ிை எ ிர்ப்புப்

அன்லனக்கு

இடம் உண்டு.


[email protected]

Page 82 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ஆண்பிள்ல தபோம்பல

ன்னோ

எப்படி

ளவணும்னோலும்

இருப்போன்...

ங்க ோன் நல்ைவி மோ நடந்துக்கணும்... அணுசரிச்சுப் ளபோகணும்...”




‘தபண்கள்

உறவுக்கோரப்

ஆண்களுக்குள்


அடக்கம்’

சர்வசோ ோரைமோகப்

என்பல , ளபசுவல க்

ளகட்டிருக்கிறோன். ‘ஆண்களுக்கு மத் ியில், நின்று ளபசக்கூடோது, ஆண்கள் உைவுண்ட பின்னர் ோன் உண்ை ளவண்டும்’ என்தறல்ைோம் த ோடங்கி கட்டுப்போடுகல வி ித்து வோழ்பவர்கள், அவனுலடய வட்டுப் ீ தபண்கள இல

யவர்கள்


லைமுலறப் தபண்கள்,

கோ

மோற்ற

.

நிலனத் ோலும்,

மூத்

தசயலைச் தசய்வ ோக நிலனத்துத்

டுத்து

நிறுத்துவல யும் போர்த் ிருக்கிறோன். தபண்


தகோடுப்ப ற்தகன்றும், பிறந் வர்கத அள

வ

ர்ப்பள

ஆண்கள்


குடும்பத்ல க்

தசய்து கோப்போற்றப்

ன்ற எண்ைமும் அவர்களுக்குள் ஊறிப் ளபோயிருந் து.

எண்ைம்

சிந் ிக்கக்

ோன், சிறு வய ில் அவனுக்குள்ளும் இருந் து.

கூடிய

வய ில்,

குடும்ப

போரத்ல ச்

சுமக்க


நிைத் ில்

விவசோய

கடலம வந்துவிட்டது. சூரியனுக்கு ளவலைகல

ப்

முன்ளப

போர்ப்பதும்,

மோர்க்தகட்டிற்குச்

விழித் ோதனன்றோல், வில

தசல்வதும்,

ந்

அ ன்

கோய்கறிகல பின்

பள்

ிக்குச்



தசல்வதும்,

பள்

ி

முடித்து வந் துளம மீ ண்டும் விவசோய ளவலையில் மூழ்கிவிடுவதுதமன்று அவனுலடய நோட்கள் கழிந் ன. ‘ ந்ல லய விற்ப ற்கு

ளவறு

எப்படிக் ஏ ோவது

குைப்படுத்துவது? இருக்கிற ோ?

மருத்துவச்

இருக்கின்ற

பைம்

தசைவிற்கு, ீர்ந் தும்

சோப்போட்டிற்கு என்ன தசய்வது? ளவறு ளவலை தசய் ோல், இன்னும் பைம் கிலடக்குமோ?’ என்பன ளபோன்ற சிந் லனகள


[email protected]

அவலன ஆக்கிரமித் ிருந் ன.

Page 83 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் வோழ்க்லகப்

ளபோரோட்டத் ில்

சிக்கியிருப்பவன்,

ஆைோ ிக்கத்ல யும்,

தபண்ைோ ிக்கத்ல யும் பற்றியோ சிந் ித்துக் தகோண்டிருப்போன்? தசோல்ைப்


கோ ைிப்ப ோகச்

தசோல்லும்

தபண்கல

க்

கண்டோளை தவறுப்பு ோன் வந் து. அ னோல் ோன்,


சோ ோரை

நடத்ல களும்,

அசோ ோரைமோகத் ள ோன்றியிருப்பல ப் புரிந்து தகோண்டோன். ளவலையில்

ளசர்ந் தும்,


எண்ைங்களும்

ஓர

வு

மோறிப்ளபோயின. ‘தபருநகரங்க

ில்,

ஆணும்

தபண்ணும்

சரி

நிகர்

சமோனமோய்

உலழப்பல க் கோை ளநர்ந் து அவலன மோற்றியது’ என்ளற தசோல்ைைோம். ஆனோல், முற்றிலும் மோற்றிவிடவில்லை. ‘ ன்லன விட படிப்பு, அந் ஸ்து, ளவலை என்று அலனத் ிலுளம ஒரு படி

கீ ழோன

தபண்லைத் ோன்

மறுக்கமுடியோ

உண்லம.

ஆண்கள்


விரும்புகிறோர்கள்’

எண்ைமும்

அது

என்பது

ளபோைத் ோன்

இருந் து. தபண்ணுரிலமலயப் போடி, புரட்சிப் தபண்கல மலனவிலய

நடத்தும்

வி த்ல க்


ப் பலடத்

போர ிக்கும்,


நிளவ ி ோ

ள லவப்பட்டோர். அவளனோ சோ ோரை மனி ன். அ னோல், வோலழயடி வோலழயோக வரும் பழக்கத்ல

‘ஆைோ ிக்கம்’

என்று

ஒத்துக்

தகோள்

ளபசிய

முலற,

நடந்து

முடியவில்லை

அவனோல். ஆனோல், அலனத்துளம மன ில்

‘அவ

ிடம்

வறு’ என்பல நிலனப்பல

மட்டும் த எப்ளபோதுளம

தகோண்ட

வி ம்

ிவோகப் புரிந்து தகோண்டோன். ளநரடியோகச்

தசோல்ைிவிடுவது

அவனுலடய குைம்.


[email protected]

Page 84 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘இத ல்ைோம்

ஒத்து

வரோது...’

என்று

அவ

ிடம்

ளநரடியோகளவ

தசோல்ைியிருக்கைோம். அது ளபோை, ஏள ோ ஒரு தபண்ைிடம் தசோன்ன ோகக் கூட அவனுக்கு நிலனவிருந் து. ஆனோல், ‘ரி ன்யோவிடம் தசோல்ைோ து ஏன்?’ என்ற ளகள்விலயத்

ன்

மன ிடளம ளகட்டுக் தகோண்டோன். ‘தசோல்ை

முடியவில்லையோ?


பிடிக்கவில்லையோ?’

என்று

அவனுலடய மனளம ப ில் ளகள்வி ளகட்டு, ‘நீளய ளயோசி’ என்று ளகைியோகச் தசோன்னது. ிலகப்புடன் விைகுவ ற்குக்

அமர்ந் ிருந் வனுக்கு,

கோரைம்,

உனக்குப்

‘ரி ன்யோலவ

பிடித்து

விடுளமோ

என்ற

விட்டு பயமோகவும்

இருக்கைோம்’ என்று அன்பழகன் தசோன்னது நிலனவிற்கு வந் து. ‘அவல

ப் பற்றிய நிலனவுகள், மன ில் எங்கோவது இருக்கின்றனவோ’

என்று ள டிப் போர்த் ோன். ‘புரோதஜக்ட்

தவோர்க்’

என்று

கழித்துவிட்டோல், ஆளறழு மோ ங்க கல்லூரி

வில

யோட்டு

கல்லூரிக்குச்

தசல்ைோ

நோட்கல

க்

ில் அவ்வப்ளபோது போர்த் ிருப்போன். லம ோனத் ில்

இருந் ோல்,

போலைளயோ, வோைிபோலைளயோ தூக்கிக் தகோண்டு,

ளபஸ்கட்

ன்லனப் பின் த ோடர்ந்து

வந் வளுலடய நிலனவு மு ைில் வந் து. அல த்


ண்ைர்ீ

குடிக்கும்


ளபோட்டிக

என்று விழிக

‘ ன்லனப்

சோக்கில் ில்

பரிசு


வகுப்பலறலய தபற்றதும்

ளவண்டுதமன்ப ற்கோகளவ அடிக்கடி

னது

போரோட்டுக்

ோல் ள டிய ரி ன்யோ, கிடோர் வோசிக்லகயில்

டுமோறிப் ளபோன ரி ன்யோ, டுமோறித் ள ோழிக

தசன்ற

கிலடக்குமோ

ன் போர்லவயோல்

ன்லனக் கண்ட ோல் ளபஸ்கட் போல் ளமட்ச்சில்

ிடம்

நிலனவடுக்கிலும், அவல

கடந்து

ிட்டு வோங்கிய ரி ன்யோ...’ என்று அவனுலடய ப் பற்றிய நிகழ்வுகள் நிலறய அைிவகுப்பல ச்

சிறு அ ிர்வுடன் உைர்ந் ோன்.


[email protected]

Page 85 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஒரு நோ

மோ

கோைம்,

ன்று,

புரோதஜக்ட்


தபோருட்படுத் ோமல்,

தவோர்க்கிற்கோகச்

வரலவ

கல்லூரிக்கு

தவ

தசன்று

எ ிர்போர்த்து, ியில்

ிரும்பிய

தவயிலையும்

நின்றிருந் வ

ின்

ள ோற்றம்

நிலனவிற்கு வந் து. மன ிற்குள் சிறு அ ிர்வு ள ோன்றியல

ஒதுக்கிவிட்டு, மலறமுகமோக,

‘லபத் ியக்கோரி! படிக்க வந் ல ச் தசய்யோமல், பரோக்குப் போர்க்கிறோள்’ என்று ிட்டித்

ீர்த்து விட்டோன்.

மு ன் மு ைில் ளகோபப்பட்டுத்

ிட்டிய அந்

நிகழ்வு, நிழற்படமோய்

மன ிற்குள் அப்படிளய இருந் து. அல த் அவல


பைமுலற

ப் பற்றிய ளவதறந்

சிை


த்

விர,

நிலனவும் எழவில்லை.

வருடங்களுக்குப்

சமயம், பை நோட்கள் அவ

ிட்டிய

பிறகு,

ிருமைப்ளபச்லச

வட்டில் ீ

ஆரம்பித்

து நிலனவுகள் ஆக்கிரமித் ிருந் து நிலனவிற்கு

வந் து. போரம்பரிய

வழக்கப்படி,

‘புடலவ

உடுத் ி,

இலடவலர

த ோங்கும்

கூந் ளைோடு, அலம ியோன மஞ்சள் பூசிய முகத் ில் தபோட்ளடோடு, அ ிர்ந்து ளபசோமல் அலம ியோன தபண் ளவண்டும்...’ என்தறல்ைோம்

ரகரிடம், போட்டி

தசோன்னல க் ளகட்டுக் தகோண்டிருந் ோன். அல க்

ளகட்டதுளம,

‘போட்டியுலடய

எ ிர்போர்ப்பிற்கு,

ரி ன்யோ

ளநர்

எ ிரோக இருப்போள்...’ என்று ள ோன்றியிருந் து. ிடுக்கிட்டுப் ள்

ளபோய்,

ியதுமில்ைோமல்,

‘சிை

உடனடியோக

அந்

வருடங்களுக்குத்

எண்ைத்ல ிருமைப்


ளபச்ளச

எடுக்கக்

கூடோது’ என்றும் கூறிவிட்டோன். ஆனோலும், அவளுலடய நிலனவுகள் மன ிற்குள் எழுந் ன. “உங்க

ைோஜிக்ளக

எனக்குப்

புரியலை...

நீ

மோன

முடி

இருக்கறவங்க ோன் அழகோன, அடக்கமோன தபோண்ைோ? முடி வ

ரோ வங்க,


Page 86 of 226

[email protected]


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அடங்கோப்பிடோரிக

ோ?

இந் ிரோகோந் ியிை விமர்சனம் மூல

நீங்க,

என்லன

ஆரம்பிச்சு

பண்றீங்க...

இருக்கோன்னு


கிரண்ளபடி

இந் க்

கோைத் ிை,

ளயோசிங்க...”

விமர்சனம் வலரக்கும்

முடிலயப்

என்று

ன்

பண்ைலை... எல்ைோலரயும்

பத் ி

ளயோசிக்கோம,

நண்பன்

யோருக்ளகோ

பட்தடன்று ப ில் தகோடுத் வளுலடய ளபச்சு நிலனவிற்கு வந் து. “ஆரம்பத் ிை,

எல்ைோப்

பசங்களும்

இப்படித் ோன்

கற்பலனளயோட

இருப்பீங்க... தபோண்ணுக் கிலடக்கலைங்கற நிலைலம வந் ோ, குட்லடளயோ தசோட்லடளயோ




முடிவுக்கு

வருவங்க...” ீ என்று ளகைி தசய் தும் நிலனவிற்கு வந் து. ங்களுக்கோக

ஒரு

முடிதவடுத் துளம,

அவல

பிரம்மோண்டமோன ப்

பற்றி

வட்லட ீ

நிலனத் ல

வடிவலமக்க

மீ ண்டும்

அ ிர்வுடன்

உைர்ந் ோன். அவனுலடய ஹவுஸ்’ என்ற


கற்பலனத்

ன்னுலடயல யும்

கைந்து

தகோள்வோள

ட்ரீம்

ிறலம

கட்டியது

பிடித்துப்

அந்

வடு’ ீ

ளபோய்,

என்பது

அ ில்

நிலனவிற்கு


தபண்ைிற்குள்,

இத் லன

கற்பலனக

ோ!

ோ!’ என்று பைரும் போரோட்டியளபோது, அவன் மட்டும் மன ிற்குள்

போரோட்டிவிட்டு, தம ‘தவ

‘லம

ிலகப்புடன் அமர்ந்து விட்டோன்.

‘மு ைோமோண்டு ிறலமக

அலமப்பு,

லைப்பிைோன ளபோட்டிக்கோக அவள் வடிவலமத் து.

‘அவளுலடய வந் தும்


னமோக இருந் ோன்.

ிப்பலடயோகப் போரோட்டிப் ளபச ஆரம்பித் ோல், விடோமல் பற்றிக் ோ’ என்ற பயம் அவனுக்கு. அல

மன ிற்குள் ளமலும் ‘ ன்ளனோடு

உைர்ந் துளம, அவனுலடய

ிலகப்புப் பரவியது. ளபசிப்

பழகி

விடுவோ

ளகோபப்பட்ளடோம்’ என்று உைர்ந் வனுக்குத் த ‘ ன்னுலடய மனல த் ன்னுலடய கட்டுப்போடுகள்

என்ற

பயத் ினோல் ோன்

ிவோகப் பைதும் புரிந் ன.

ர்த் ி விடுவோள

ோ என்ற பயம்... அ னோல்,

ர்ந்து விடுளமோ என்ற பயம்...


[email protected]

ோ

ன்னுலடய Page 87 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தகோள்லககள்

கோற்றில்

அவனுக்குத் த

நம்பிக்லகயற்றுப் த்

விடுளமோ

என்ற

பயம்...’

என்பத ல்ைோம்

ிவோகப் புரிந் ன.

‘இத ல்ைோம் அவல

பறந்து

நடந்து ளபோய்,

டுத்து நிறுத்

‘மனல க்

விடுளமோ ளகோபம்

என்ற

என்ற

பயத் ோல் ோன்,

ஆயு த்ல க்

ன்

லகயில்

மீ ள


முயன்ளறோம்’ என்பது புரிந் து.

கட்டுப்

படுத் த்

த ரியோ

பிலழக்கோக,

அவல

க்

கோயப்படுத் ி விட்ளடோம்’ என்பதும் புரிந் து. “இப்ளபோ ோவது,

அவல

ப்

பற்றி

நல்ை

வி மோக

ளயோசி...”

என்று

தசோன்ன அன்பழகனிடம், சற்றும் ளயோசிக்கோமல், “ஒத்து வரோது” என்று ப ில் தசோல்ைியிருந் ோன். ‘ ங்களுலடய குடும்பத் ிற்கு ஒத்து வர மோட்டோள்...’ என்று அடுக்கிய கோரைங்கள்,

‘பை

வருடங்களுக்கு

முன்பு


ளயோசித்து

லவத் ிருந் லவ’ என்பதும் புரிந் து. ‘ ோன்

நடந்து

என்பல த் த

தகோண்டவி ம்,

ஒரு

வலகயோன

ற்கோப்பு

முயற்சி’

ிவோக உைர்ந்து தகோண்டோன்.

‘கோ லை தவறுப்பவனுக்கு, ஒரு தபண்ைின் மீ து வரும் ஈர்ப்பிைிருந்து ற்கோத்துக்

தகோள்ளும்

முயற்சி...


எ ிர்போர்ப்பிைிருந்தும்

குடும்பத் ினரின் எ ிர்போர்ப்பிைிருந்தும் ளவறுபட்டிருக்கும் ஒரு தபண்ைிடம் மனல ப்

பறிதகோடுத்துவிடக்

முயற்சி...’ என்பதும் த எண்ைங்க குைோ ிசயங்க இருந் ோலும்,

ில்

கூடோது

என்று


ிவோகப் புரிந் து. எத் லனளயோ

முரண்போடுகள்


ில் மோறுபோடுகள் இருந் ோலும், எ ிர்போர்ப்புகள் ளவறுவி மோக ‘படிக்கும்

கோைத் ிளைளய

அவல

பிடித் ிருக்கிறது’ என்பது, அவனுக்குத் த ள் ‘பிடித் ம்

ற்கோத்துக்

என்பது

எல்லைக்ளகோடு...

த்

ன்

ஆழ்

மன ிற்குப்

த் த

ிவோகப் புரிந் து.

அல த்

ோண்டிவிடக்


ன் குடும்பப் பழக்க வழக்கங்களுக்கு, அவள் ஒத்து வர மோட்டோள்...’ என்று


[email protected]

Page 88 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எப்ளபோதும்

ளபோைளவ

முடிதவடுத் வனின்

கண்களுக்குள்,


உருவம் வந்து புன்னலக புரிந் து.

10 புன்னலகயுடன்

ளவலையோட்க

ிடம்

உலரயோடிக்


லச ன்யனின் உருவத்ல த் த ோலைவிைிருந்து போர்த் ோள் ரி ன்யோ. மன ிைிருக்கும்

ளகோபத்ல


தகோட்டி

என்னளவோ, சோ ோரைமோகப் போர்க்க முடிந் து அவ ‘ஒருகோைத் ில், ோனோ?’ என்று

இவனுலடய

விட்ட ோளைோ

ோல்.

வருலகக்கோகக்

கோத் ிருந் து

நோன்

ன்னிடளம ளகட்டுக் தகோள்ளும் நிலையிைிருந் ோள்.

இப்ளபோல ய


ள ோன்றினோல்,

ோரோ

மோகப்

ள ோன்றினோல்,

ளபசவும்

அவலனப்





ஆனோல்,

ளபச

அ ற்கு

ளவண்டுதமன்று ளவண்டுதமன்று

முயற்சி

தசய்யவும்

அவளுக்குத் ள ோன்றவில்லை. அவனுலடய

ள ோற்றம்,

அவளுலடய மன ில் கி

நலட,

உலட,

போவலனகள்

எதுவும்,

ர்ச்சிலய ஏற்படுத் வில்லை.

‘த ோலைவில் இருக்கும் வலர, ஒரு தபோருள் பிரம்மிப்போகத் த ரியும், அருகில்

தநருங்கி

வர

வர

சோ ோரைமோகப்

ளபோய்விடும்’

என்று

ளகள்விப்பட்டிருக்கிறோள். அது உண்லம என்பல பலழய உைர்வுகத மன ிற்குள்

உைரத் துவங்கியிருந் ோள்.

ல்ைோம் எங்ளகோ தசன்றுவிட்டல ப் ளபோைிருந் து.

சிறகடித்துப்

பறந்

பட்டோம்பூச்சிகள்

அமர்ந்துவிட்டல ப் ளபோைவும், நோடி நரம்புக Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

அலம ியோக

ில் மீ ட்டப்பட்ட இலச, ஒரு Page 89 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கோைத் ில் ஒைித்

ற்கோன அலடயோ

ம் மட்டும் எஞ்சியிருப்பது ளபோைவும்

ள ோன்றியது. ஆனோல்,

ளவலைலயத்

துரி

க ியில்

தசய்ய

லவக்கும்

போங்கும்,

அவனுலடய ஆளுலமயோன ளபச்சும் அப்ளபோதும் ஈர்க்களவ தசய் ன. நிைத்ல த் ள ோண்டுவதும், மறுபுறம் மண்லைக் குவிப்பதுமோக, துரி க ியில்

இயங்கிக்

தசய்பவர்க


இயந் ிரங்க

ின்

ஒைியும்,

ின் ளபச்லசயும் கவனித்துக் தகோண்டு சிறிது ளநரம் நின்றோள்.

கட்டிட ளவலைகளுக்கோக, இடம் தபயர்ந்து வந் ிருந் இல

ஞர்கள், அ ீ அவர்கள்

ஒரு

புறம்

ளவலை

வட இந் ிய

சுறுசுறுப்புடன் இயங்கிக் தகோண்டிருந் ோர்கள்.

ங்குவ ற்கோக அலமக்கப்பட்டிருந்

அைிவகுத் ிருப்பல ப்

புறம் தசன்ற விழிகல

த்

ற்கோைிகக் கட்டிடங்கள்

போர்த்துவிட்டு,



டுத்து நிறுத் ோமல், அவன் மீ து போர்லவலயச்

தசலுத் ினோள். அங்குமிங்கும் கண்கல

க்

பறந்து

கோக்கக்


கருப்புக்

மண்

கண்ைோடி

துகள்க

அைிந் ிருந் து,

ிைிருந்து


வச ியோக இருந் து. ிடீதரனத்

ிரும்பிப் போர்த் வன், அவ

ருகில் வரவும், சற்று

ிைறிப்

ளபோனோள். “தவயில்

அ ிகமோ

தசோல்ைல க் ளகட்டு,


நிழல்ை

‘தபரி ோகக் கரிசனம்

நிற்கைோம் கோட்ட

ரி ன்யோ...”

என்று

வந்துவிட்டோன்’

என்று

மன ிற்குள் ளகோபப்பட்டோள். ப ில் தசோல்ைோமல் நின்றவல

ளநர்போர்லவ போர்த் வன், “தகோஞ்சம்

ளபசணும்...” என்றோன். அதுநோள் போவலன, அவல

வலர

இருந்

அைட்சியத்ல த்

த ோலைத் ிருந்

முக

அங்ளகளய நிற்க லவத் து.


[email protected]

Page 90 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘எத் லன நோட்கள் முகத்ல த்

ிருப்பிக் தகோண்டு தசல்வது?’ என்ற

ளகள்வி அவளுக்குளம ள ோன்றியது. அதுவுமில்ைோமல்,

அவன்

ளபசிய ற்குப்

அவளுலடய இயல்லப மீ றி, மட்டம்

ப ிைடி

தகோடுப்ப ற்கோக,

ட்டுவது ளபோைப் ளபசியிருந் து ளவறு,

மன ிற்குள் சிறு உறுத் லையும் ஏற்படுத் ியிருந் து. ‘லச ன்யனிடம் வ


என்று

நடந்து


தகோண்டிருக்கோமல்,

கண்டிக்கும்

ளவலை

வலகயில்

முலற

வறு...

நிமித் மோக

ைோரஸ்

சண்லடலய

ஒழுங்கோகப்

தசோல்ைியிருந் து,

ளபசு...’ ஓர

வு

ளயோசிக்கவும் லவத் ிருந் து. ‘கடின


அவனிடமிருக்கும்

விடோமுயற்சி,


நல்ை

ளநர்லம, குைங்கல

போசம்’ ப்

பற்றி

என்று அவளும்

அறிவோள். ‘அன்லனயிடம் தசய்யும்

குைம்,

கோட்டும்

அன்பு,

தபரியவர்கல

சளகோ ரிக்கோகப்

ம ிக்கும்

போர்த்துப்

குைம்’

என்று

போர்த்துச் அவல

க்

கவர்ந் லவ நிலறய இருந் ன. ‘என்றோவது ஒரு நோள், இது ளபோை நல்ை நிலைக்கு வருவோன்...’ என்று ஒருகோைத் ில் எ ிர்போர்த் ிருக்கிறோள். ‘எந் ப் அ

விற்கு

பின்புைமும் உயரத்ல

இல்ைோமல்,


ளநர்லமயோன

பிடித் ிருக்கிறோன்’

வழியில்,

என்று

இந்

இப்ளபோதும்,

மன ிற்குள் அவலனப் போரோட்டவும் தசய் ோள். ஆனோல், தவ

ிப்பலடயோகப் போரோட்ட மனம் வரவில்லை.

‘உன்லனப் பற்றித் த ரியோமல் ளபசிவிட்டோன் என்ப ற்கோக, அவலன மட்டம்

ட்டிப்

ளபசுவது

சரியில்லை’

என்று


மனசோட்சிளய

குற்றம் சோட்டியிருந் து. மன ிைிருக்கும்

ஈளகோலவத்

தூக்கிதயறிந்து

சோ ோரைமோகப் ளபசிவிட முடியும். ஆனோல், அவ Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

விட்டோல்,

அவளனோடு

ோல் முடியவில்லை. Page 91 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அலம ியோக நின்றவ ளபசறது

எனக்கும்

ிடம், “ஒளர விஷயத்ல த்

பிடிக்கோது...

ளகோபப்படுளவளன

ிரும்பத்

ஒழிய,

இது

ிரும்பப்

வலரக்கும்

யோலரயும் ஹர்ட் பண்ைினது இல்லை...” என்று தசோல்ைவும், அவனுலடய குரைிலும்

முகத் ிலும்

இருந்

கன்றல்,

‘அது

உண்லம’

என்பல

உைர்த் ியது. “ரியல்ைி ஸோரி...” ளபசினத ல்ைோம் புரிஞ்சிட்டோப்

என்று

நிறுத் ியவன்,

சரியோயிடோது...

ளபோதும்...

மனசோர

மன்னிக்க

“ஸோரி தசோல்ைிட்டோ, நோன் வருத் ப்படளறங்கறல ,

முடியலைன்னோலும்

நீ

பரவோயில்லை,

மறக்கவோவது முயற்சி பண்ணு...” என்று மன ிைிருப்பல ச் தசோல்ைிவிட்டு, எந்

ப ிலையும்

எ ிர்போரோமல்

தசல்ைவும்,

அவலனளய

போர்த் வோறு

நின்றோள். ‘இது

வலர,

யோரிடமும்

மன்னிப்புக்

ளகட்டு,


தகோண்டோன்...

மன்னிப்பும்

பழக்கமில்லை’ என்பது அவளுக்குப் புரிந் து. ‘ஓர

விற்குத்

ளகட்டுவிட்டோன்...

ன்லனப் பை


விட்டது...’ என்றும் அவ ‘கல்லூரியில் பழகியிருக்கக்

புரிந்து ோக

மன ிைிருந்

ஆற்றோலம

ீர்ந்து

ோல் நிலனக்க முடியவில்லை.


கூடோ ோ’

ளபோது,

என்ற

இதுளபோை

ஏக்கம்,

ஒரு

எ

கை

ி ோகப்

ளநரம்

ளபசிப்

ள ோன்றியது

முற்றிலும் உண்லம. ‘என்ன

எ ிர்போர்க்கிளறோம்’

என்பது

அவளுக்ளக

புரியோ

பு ிரோக

இருந் து. ‘யோரிடமும் மன்னிப்புக்

விளரோ ம்

ளகட்ட

கோட்டிப்

பிறகும்,

பழக்கமில்லை’

விடோப்பிடியோகக்

என்ப ோல்,

ளகோபத்ல

அவன் இழுத்து

லவப்ப ிலும் அவளுக்கு விருப்பமில்லை. ஆனோல்,

இருவருக்குமிலடயில்

ள ோன்றியது ளபோய், தபரிய இலடதவ


[email protected]

ஒரு

வி

பந் ம்

இருப்ப ோகத்

ி உருவோகியிருப்பது ளபோைிருந் து.

Page 92 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘அந்

இலடதவ

ிலயக்

கடக்க

முடியும்’

என்று


ள ோன்றவில்லை. ஆனோலும், த ோடர்போக, தகோள்

அல

சக

ளமலும்

மனி ர்க

ிடம்

தபரி ோக்கோமல், நடந்து

‘கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்

தகோள்வது

ளபோை

நடந்து

ைோம்’ என்று நிலனத் ோள்.

‘அது சோத் ியப்படுமோ?’ என்பதும் புரியவில்லை. “ரி ன்யோ!” கலைந் வள்,

என்ற

ஆல்பர்ட்டின்

அலழப்பினோல்

சிந் லனயிைிருந்து

ிரும்பிப் போர்த் ோள்.

ைோரஸிடமிருந்து தகோடுக்கவும்,



வந் ிருப்ப ோகக்

தசல்ளபோலன

கூறி

தசல்ளபோலனக்

கோரிளைளய

விட்டுவிட்டு

வந் ல ப் புரிந்து தகோண்டோள். ைோரஸிடம் தசோல்ைோமல் வந்

ற்கோக,

வறு தசய் து ளபோை ஒரு

கைம் குன்றிப் ளபோனோள். ‘ ஞ்சோவூர் த ரிவித்துவிட்டு, தவ

ியில் கி

தசல்ைைோம்’ ‘ள ோழிகல

என்று ப்

தசோல்ைியிருந் வனிடம்



மறுப்புத்

என்று


ம்பி வந் ிருந் ோள்.

ிரும்பி

வரும்

வழியில்,

நடந்து


ளவலைகல

ப்

போர்லவயிட்டுச் தசல்ை வந்துவிட்டோள். அது

ஓர

னிலமலயத்

வு

உண்லமயும்

விர்க்கிளறோம்’

கூட. என்ற

ஆனோல்,

‘ைோரஸுடனோன

உண்லமயோன

கோரைத்ல

அவளுலடய மனம் சுட்டிக் கோட்டியது. கோ ைிப்ப ோகச்

தசோன்ன ிைிருந்து,

முன்பு

உரிலம எடுத்துக் தகோண்டு பழகுவ ற்கு அவ கோ லைச்

தசோன்ன

பின்,

அல ப்

ளபோை


அ ிக


பற்றி

ளநரடியோகப்

ளபசவில்லை

என்றோலும், மலறமுகமோகப் ளபசிக் தகோண்டு ோன் இருந் ோன்.


[email protected]

Page 93 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ஈர்ப்பு

அலனவருக்குளம

இருக்கும்’

என்ற

ளபசிய ளபச்சுக்கள் கூட, அவளுலடய மனத்த ‘சினிமோ

நடிகளரோ,

கிரிக்தகட்

ரீ ியில்,

அ ிகோலையில்

ிவிற்கோக என்று புரிந் து.

வரளரோ ீ

அல்ைது

ஏ ோவது

ஒரு

பிரபைத் ின் மீ ள ோ, நண்பர்கள் மீ ள ோ ஈர்ப்பு இல்ைோமல் எந் ப் தபண்ணும் கல்லூரி

வோழ்க்லகலயக்

கடக்க

முடியோது...

அந்

நபருக்குத்


முடிந்து விட்டோல், ஈர்ப்புக் குலறந்துவிடும்... அல்ைது அந் ப் தபண்ைிற்குத் ிருமைம் முடிந்து விட்டோல், ஈர்ப்பு இருந்

இடம் த ரியோமல் மலறந்து

விடும்...’ என்று ைோரஸ் தசோன்ன வோர்த்ல கள்,

னக்கோகத் ோன் என்பதும்

த ரிந் ிருந் து. பல்ளவறு முலற

ந்ல யிடம் ளகட்டுப் பழக்கப்பட்ட வசனங்கள் ோன்.

ிரும்பக் ளகட்ப ில், அவளுக்குப் தபரி ோக ஒன்றும் ள ோன்றவில்லை. ஆனோல், அவனிடம்

ந்ல யிடம் உரிலமயோகப் ளபசுவது ளபோை, அலனத்ல யும்

தசோல்ை

விரும்பும்

மனல

நிலனக்கும்ளபோது,


என்னளவோ ளபோைிருந் து. ‘லச ன்யலனப் நிலனத் ிருப்போனோ’

போர்ப்ப ற்கோக, என்று

லசட்டிற்கு

மு ன்

வந் ிருப்ளபோதமன்று

முலறயோக

ர்மசங்கடத்துடன்

நிலனத் வள், அவனுலடய அலழப்லப ஏற்றுப் ளபசினோள். எ ிர்போர்த் து ளபோை எல யும் ளகட்கோமல், “ம ியம் சோப்பிட்டோயோ?” என்று


ப ில்

தசோல்ை


“ம்ம்...”

என்று


தசோன்னோள். “ளைட்டோகுமோ?”

என்று

ளகட்டவனிடம்,

வந் ிடுளவன் ைோரஸ்...” என்று தசோல்ைிவிட்டுக் கி ‘அவனிடம்


மனநிலைலயப்

“தகோஞ்ச

ளநரத் ிை

ம்பினோள். பற்றி

எப்படிச்

தசோல்வது’

என்று ளயோசித் வோளற பயைித் வளுக்கு, ஒன்றும் ள ோன்றவில்லை. ஆனோல்,

‘நிச்சயம்


மனல

ைோரஸ்

ளவ லனப்

படுத் மோட்டோன்’ என்று உறு ியோக நிலனத் ோள்.


[email protected]

Page 94 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் வட்டிற்குள் ீ நுலழந் துளம, ளைப்டோப்பில் மும்மரமோக ளவலை தசய்து தகோண்டிருந் வன் கண்க நிமிர்ந்து

ில் பட்டோன்.


கைக்கதமல்ைோம் கோைோமல் ளபோவல

புன்னலகயில்,


உைர்ந் ோள்.

‘ ன்னிடம் எல யுளம ளகட்கப் ளபோவ ில்லை’ என்பல


போர்லவ உைர்த் ிய ோல், நிம்ம ியுடன் அமர்ந் ோள். “ஹளைோ!” பரவியது.

என்ற

அலழப்பில்

அவனுக்கருகில்

சிை


போர்த் வளுக்குள்

பறலவகள்

உற்சோகம்

அமர்ந் ிருப்பல க்

கண்டு,

ஆர்வத்துடன் அருகில் தசன்று அமர்ந் ோள். அவளுக்குப் பறலவகள் என்றோல் மிகுந் ‘ னக்கோகத்

ோன்

எடுத்து

விருப்பம்.

வந் ிருக்கிறோன்’

என்பது

த ரிந் தும்

உற்சோகம் தபருகியது. “ஏஞ்சல்! ஹவ் ஆர் யூ?” என்று நைம் விசோரித் பறலவலயப் போர்த்துப் புருவங்கல

உயர்த் ியவ

ளமக்கோவ் வலகப்

ிடம், “யூ ஆர் எ டோல்...

யூ லுக் ப்தரட்டி...” என்தறல்ைோம் அது த ோடர்ச்சியோகச் தசோல்வல க் ளகட்டு, கைகைதவன்று சிரித் ோள். “ைோரஸ்!

ோத் ோளவோட

ளபர்ட்ஸோ?

எடுத் ிட்டு

வரப்ளபோளறன்னு

தசோல்ைளவ இல்லை... ளஸோ கியூட்...” என்று உற்சோகத்துடன் தசோன்னவோறு, ஒரு பறலவயினுலடய கழுத்ல “ஸ்கோர்ைட் வயசிை

ளமக்கோவ்

நோனும்

பண்ைிட்டிருந்

ஆல்ளஸோ

லுக்

எனக்கு


வச்சிருந்ள ன்...

பிடிக்கும்

படிக்கோம

ைோரஸ்...

அல ளய

சின்ன

ட்தரயின்

ோை, எங்ளகளயோ தகோண்டு ளபோய் விட்டுட்டோங்க...” என்று

பலழய நிலனவுகல லைலய

தமல்ை வருடிக் தகோடுத் ோள்.

ப் பகிர்ந்து தகோண்டோள்.

ஒரு

புறமோகத்

ப்தரட்டி...”

ிருப்பிப்

என்று


[email protected]

போர்த்

தசோன்னவளுக்கு,

ளமக்கோவ்விடம், ளைப்டோப்பில்

“யூ

ஏள ோ

Page 95 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தசய்து


ைோரஸ்,

சிரிப்லப

அடக்கிக்

தகோள்வது

கண்க

ில்

பட்டது. “என்ன போர்லவ

சிரிப்பு?”

என்று

ளகட்டதுளம,

குறும்புடன்


டுமோற்றத்ல க் தகோடுத் து.

‘எ ற்கோக இந் ப் போர்லவ?’ என்று புரியோமல்

ிலகத் வ

ிடம், “க்

வர்

ளகர்ள்... யூ ஆர் லம ஏஞ்சல்...” என்று ஆஃப்ரிக்கன் ளபரட் ஒன்று இலடயில் குறுக்கிட்டுப் ளபசியது. “ளஹய்!



ளவலையோ?”

என்று

ளகட்டவோளற

ைோரலஸ முலறத் ோள். “அல ப்

போரோட்டிப்

ளபசிடோ ...”

என்று


கண்க

ோல்

சிரித் வலனப் போர்த்து முலறத்து விட்டு, அந் ப் பறலவலயயும் போரோட்டும் வி த் ில் ளபசினோள். அ ற்குப் போடிய

ப ிை

ஆஃப்ரிகன்

ிக்கும்

க்ளர

ளபரட்,

சரித் வோறு தசோல்ைவும், சிரிப்லபக்


“ஐ

“வோன்னோ

ைவ்

கிஸ்

யூ...” யூ...”

என்று என்று

ரோகமோகப் லைலயச்

ிலகத்துப் ளபோனோள்.


படுத் ிக்

தகோள்


வோய்விட்டுச்

சிரித் வலனக் கண்டதும், அவளுக்கும் சிரிப்பு வந் து. அல

அடக்கிக் தகோண்டு, “ளநோ... யூ ஆர் ளபட் போய்...” என்று ப ில்

தசோல்ைிவிட்டு, மீ ண்டும் ைோரலஸ முலறத் ோள். ள ோள்கல

க்

குலுக்கியவனிடம்,

“ளபர்ட்லஸயும்

தகடுத்து

வச்சிருக்கயோ நீ? இத ல்ைோம் உன்ளனோட ளவலையோ ோன் இருக்கும்...” என்று தசோன்னவோளற அருகிைிருந்

ளஸோபோ குஷலன, அவன் மீ து ளகோபத்துடன்

விட்தடறிந் ோன். ன்

மீ து

விழுந் ல


“ளகட்டல க் தகோடு...” என்று கண்கல

கழுத் ின்

பின்பிறம்

லவத் வோளற,

ச் சிமிட்டிச் தசோன்னோன்.

ஒரு கைம் அவளுக்கு மூச்சலடத்துப் ளபோனது. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 96 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘எல க்

தகோடுப்பது...

யோருக்குக்

தகோடுப்பது...’

என்பது

அவளுக்குப்

புரியவில்லை. ளகட்ட தபோருல

பறலவ

க்

தகோத் ிக்

அலம ியுடன்

அ னுலடய

வில

யோட்டுப்

தகோண்டிருக்க,

ளவலைலய

நிறுத் ிவிட்டுப்

போர்த் வனுலடய போர்லவ, பறலவ ளகட்டல ளய ளகட்டது. அந்


உள்

வோங்கவும்


விர்க்கவும்

முடியோமல் புதுவி மோக உைர்ந் ோள். ‘எப்ளபோதும் ளகைி

போர்ப்பது

ளபசுகிறோன்’

ளபோைத் ோன்


அவ

போர்க்கிறோன்... ோல்

எ

ி ோக

ளவண்டுதமன்ளற எடுத்துக்

தகோள்

முடியவில்லை. கோ ைிப்ப ோகச் வில

தசோன்ன ிைிருந்து,

‘இது

ளபோன்ற

ளபச்சுக்கள்

யோட்டல்ை... உண்லமயோகத் ோன் தசோல்கிறோன்’ என்பது அவளுலடய

மன ிற்கு உறு ியோகத் த ரிந் து. அவனுலடய

நோட்டில்

இது

ளபோன்ற

விஷயங்கத

ல்ைோம்

சர்வ

சோ ோரைம். ஆனோல், அவளுக்குச் சோ ோரைமில்லைளய! அல த் விர,

மற்தறோன்றும்

மிழ்ப்தபண்ைோல் கைோச்சோரத் ின் ‘தவ

தபற்று

வ

அவளுக்கு ர்க்கப்பட்ட


ைோரஸிடம்,


ோக்களம அ ிகமோக இருக்கும்.

ிநோட்டில்

வசித் ோலும்,

என்பது அவளுக்கு நன்றோகத் த ரிந்

எல்லைகல

த்

ோண்டிப்

பழகோ வன்’

ஒன்று.

அவனிடமிருந்து போர்லவயோல் வந் வந் ல

உறுத் ைோக

ளகள்விதயன்றோலும், இைகுவோக

ஆச்சரியமோகளவ உைர்ந் ோள்.

‘ ோன் என்ன நிலனக்கிளறோம்’ என்பல நிலையில் அமர்ந் ிருந் வ என்று சிறகுகல

உைர்ந்து தகோள்

முடியோ

ிடம், “யூ ஆர் லம ளகர்ள்... வோன்னோ கிஸ் யூ...”

அலசத்து ஆடியவோளற ஆஃப்ரிகன் க்ளர ளபரட் போடலைத்

த ோடர்ந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 97 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் லைலயச் வி மும்,

சோய்த்து

சிறகுகல

வரவலழத் ோலும்,

ஒரு

கண்கல

விரித்தும்


மடக்கியும்

அடக்கிக் தகோண்டு,

கோட்டியவோறு

ஆடிய

அ னுலடய

வி மும்

கூண்டின்

போடிய

சிரிப்லப மீ து

அமர

தம

னளம

லவத் ோள். பறலவக

ின்

ஒைிலயத்

விர,

அந்

இடத்ல

ஆட்தகோண்டது. அல க் கலைப்பவன் ளபோை, “இத ல்ைோம்

ோத் ோளவோட டிதரய்னிங்

ரியோ... எனக்கும், இதுக்கும் எந் ச் சம்மந் மும் இல்லை...” என்றோன். ‘அவனுலடய போண்டிச்ளசரிப் பயைம் ஒரு வோர கோைத் ிற்கு ளமல் நீடிப்ப ில்லை’

என்பல

உைர்ந் ிருந் வளுக்கு,

‘அவன்


ளவலைளய

பறலவகல

உண்லம’ என்று புரிந் து. ‘ ோத் ோவிற்கு தரோமோன்ட்டிக்கோக ிட்டியவளுக்கு,

ளவறு

மோற்றியிருக்கிறோர்’

எப்ளபோதுளம

என்று

உற்சோகத்துடனும்

வருபவலர நிலனக்க, இ ளழோரங்க “எனக்கு

இல்லை...

ளவணும்னோ,

தசல்ைமோக

க்

கூட


கைகைப்புடனும்

வல

ய

ில் சிரிப்பு எட்டிப் போர்த் து. நோளன

லடரக்டோ

ளகட்ளபன்...

மீ டிளயட்டதரல்ைோம் வச்சுக்க மோட்ளடன்...” என்று ைோரஸ் தசோல்ைவும், ஒரு சிை தநோடிகள் ஒன்றும் புரியோமல் விழித் ோள்.

11


[email protected]

Page 98 of 226



புரியோமல் கன்னங்க

ில்,

விழித்துக்

தமல்ை


தமல்ை

அமர்ந் ிருந்


போர்த்


சிவப்பு

ளரோஜோக்கல

,

இரசலனயுடன் போர்த் ோன் ைோரஸ். ‘ ோன்

ளநசிக்கும்

த ன்னிந் ியப் தபண்க ‘ஆண்களுக்குச் அறியோமல்

சமோனமோக


இரசலனயுலடயவர்க

கட்டிடங்களுக்கு

ஈடோன

அழகு,

ின் தவட்கம்’ என்று ள ோன்றியது. சரிநிகர்


அரி ோகக்

அற்பு மோன

இந்


உைர்வு,

அவர்கல

ஆண்கல

யும்

மிகவும்

ோக மோற்றுகிறது’ என்று அவனுக்குத் ள ோன்றியது.


இது

ளபோன்ற


மிகவுளம

விரும்புவோன். மன ில் அ ற்கு சிவக்க

ளமல்

ள ோன்றுவல , ளபசினோல்,

ளமலும்


லவத்துவிட்டோலும்

ளபசிட

அவனுக்கும்

கன்னத் ில்

விடுவோள்’

ஆலச ோன்.


என்று

அடித்துச்


ோல்,

போர்ப்பள ோடு நிறுத் ிக் தகோண்டோன். கன்னத் ின்

சிவப்பு,

ஒருவி க் கடினத் வி ித் ிருக்கும்

சிை

தநோடிக

ில்


ளபோவல யும்,

ன்லம வருவல யும் கண்டவன், ‘ ன் ளபச்சு, அவள்

எல்லைக்ளகோட்லடத்

ோண்டிவிட்டது’



தகோண்டோன். வோர்த்ல க எ ிர்ப்பிலன

ோல் அத்து மீ றும் ளபோது, அல க் கூட அனும ிக்கோமல், தவ

ிக்கோட்டும்

த ன்னிந் ியக்

கைோச்சோரத்ல ப்

தபருலமயுடன் நிலனத்துக் தகோண்டோன். “த்ரீ இயர்ஸ்ை, எத் லனளயோ போர்ட்டிக்கு என்ளனோட வந் ிருக்க ரியோ... இந் இந்

மோ ிரிப் ளபச்தசல்ைோம், சர்வ சோ ோரைம்ங்கறது உனக்ளக த ரியும்... மோ ிரி

மட்டும்,

ஏன்

சிசுளவஷலன இந்

அழகோ

அலம ி?”

ளஹண்டில்

என்று


அவனுலடய ளகள்வி புரியோமல் புருவங்கல


[email protected]

பண்ைியிருக்க... நிமிர்ந்து

இப்ப

போர்த் வள்,

ச் சுருக்கினோள்.

Page 99 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “இந்

மோ ிரிதயல்ைோம்,

மனசுக்குள் என்று

நோன்

உங்கிட்டப்

ளபச

மோட்ளடன்னு

முடிவு பண்ைி வச்சிருக்க... அ ோளன?” என்று ளகட்கவும், ‘ஆம்’

லையலசத் ோள். “அள

மோ ிரி

இளமஜிளனஷன் ோன்

லச ன்யன்கிட்ளடயும்

உனக்கு

இருந் ிருக்கு... அது மோறிப் ளபோன ோை, ரியோைிட்டிய உன்னோை அக்ஸப்ட் பண்ைிக்க

முடியலை...”

என்று

ளைப்டோப்பில்


ப ித் வோளற

தசோன்னோன். “புரியலை என்று ளகட்டவல

ைோரஸ்...

இப்ப



பத் ின

ளபச்சு?”

, சிை தநோடிகள் ஆழ்ந்து போர்த் ோன்.

முகத் ிைிருந்து, அகத்ல ப் படித் வனோய், “என்ன குழப்பம் உனக்கு?” என்று அலம ியோகக் ளகட்டோன். “குழப்பமோ? அவ

ிடம்

த

ிவோ ோளன


எந் க்

போர்லவலயயும் விைக்கிக் தகோள் ன்


தகோண்டவல போர்லவயும்

க்

என்று

ளகள்விலயயும்


ளகட்கவுமில்லை.

வுமில்லை.



எனக்கு

இருக்ளகன்...”


‘உன்னுலடய

அத்துப்படி

ரியோ...

தமல்ைத்

லை


என்னிடளம

குனிந்து

தசய்லகயும்

தபோய்யோ?’

என்று

மன ிற்குள் ளகட்டுக் தகோண்டோன். ளபசப் பிடிக்கோமல் ஒதுங்குபவ

ின் தசோந்

விஷயத் ிற்குள்


ிரும்ப நுலழவது, அவனுக்கும் பிடிக்கவில்லை ோன். ஆனோல்,


முகத் ிைிருந்

வோட்டம்

அவலனப்

ளபசலவத் து. என்ன ோன்,

‘லச ன்யலனப்


என்று

வோய்வோர்த்ல யோகச் தசோன்னோலும், அவளுலடய மன ில், ‘இப்ளபோ ோவது லச ன்யன்

ன்லனப் புரிந்து தகோள்வோனோ’ என்ற எ ிர்போர்ப்பு இருப்ப ோகத்



[email protected]

Page 100 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘அந்

எ ிர்போர்ப்பு ோன்,

இத் லன

தூரத் ிற்கு

அவல


வந் ிருக்கிறது’ என்றும் நிலனத் ோன். ‘ளவண்டோம்’ என்று ஒதுக்கியவலன, பை வருடங்கள் கழிந்

பின்னும்

நிலனவில் லவத்துக் தகோண்டு ள டி வந் து, அவனுக்குச் சரியோன ோகத் ள ோன்றவில்லை. ள லவயில்ைோ படுத் ோமல்,

குழப்பங்க

அடுத்

கட்டத் ிற்கு

தபரியவர்களுடன் ளபசி, ஆனோல்,

ில்

அது

நகர்த் வும்

ிருமைத்ல ளபோைச்

ஆழ்ந் ிருப்பவல

த

அவனோல்

முடித்துக் தகோள் தசய்வ ற்கு,

த்

ிவு


வும் முடியும்.


மனளம

சம்ம ிக்கவில்லை. கட்டோயத் ினோல் முழுக்க

மறக்க

மோற்றத்ல க்




வந் ோல்,

அது


வோழ்நோள்

ங்கிவிடுதமன்று

நிலனத் ோன். ‘முழுலமயோன

த

ிவு


வர


முழுமனள ோடு

ன் கோ லை ஏற்க ளவண்டும்... அ ற்கு எத் லன கோைம் ளவண்டுமோனோலும் கோத் ிருக்கைோம்...’ என்ற முடிவில் த

ிலவ

தசோல்ைித்

ஏற்படுத்தும்

ீர்மோனமோக இருந் ோன்.

எண்ைத்ள ோடு,

ிட்டிட்டிருக்களய, உன்ளனோட

“லச ன்யன்

ளமை

ப்பு

ப்பு உனக்குப் புரியலையோ ரியோ?”

என்று ளகட்டோன் மீ ண்டும்


விழித் வ

உங்கிட்ட சரியோப் ளபசினள

ிடம்,

“கோளைஜ்

ளடஸ்ை,

அவன்

இல்லை... அப்படியிருக்கும் ளபோது, ஒளர ஒரு

ளபோன் கோலை மட்டும் நம்பி, அவலனத் ள டிப் ளபோனல க் கூடத்

ப்புன்னு

தசோல்ை மோட்ளடன்... அவலனப் பத் ித் த ரிஞ்சிருந்தும், அத் லன போய்ஸ் சுத் ியிருக்கும்

ளபோது,

அதுவும்

னியோப் ளபச ட்லர பண்ைினது வோடிய மோ ிரி ோன்

முகத்துடன்

ப்பு

லை

நடந் ிருக்கணும்...

எடுத் ிட்டிருக்கும்

ளபோது,

ோளன?” என்று ளகட்டோன்.

குனிந் வ

சிசுளவஷன்


[email protected]

டிரிங்க்ஸ்

ிடம்,

“இடத்துக்குத்

சரியில்லைன்னு

குந்

த ரிஞ்சு, Page 101 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அட்லீஸ்ட்

அவனுக்குக்

கோல்

பண்ைியோவது

ளபசியிருக்கணும்...”

என்று

தசோன்னோன். புரிந்

ற்கு

அலடயோ

மோகத்

லையலசத் வ

ிடம்,

“ளபோன்ை

ளபசினது, அவனோ இருக்க வோய்ப்பில்லைன்னு ள ோணுது ரியோ... அவலன மோ ிரி ளவற யோரோவது ளபசியிருக்கவும் வோய்ப்பிருக்கு...” என்று தசோன்னதும் மறுப்போகத்


ளகள்வியோக

ஏறிட்டவனிடம்,

“அந்

மோ ிரி

வில

யோட்தடல்ைோம்

அவனுக்குப் பிடிக்கோது... ளகோபம் வந் ோ கன்னோ பின்னோன்னு அவளனோட

தமோலபல்

நம்பர் ோன்...

எனக்கு

நல்ைோத்

ிட்டிடுவோன்...

த ரியும்...”

என்று

தசோன்னோள். “தகோஞ்ச ளநரம் ளபசினதுக்ளக, அவன் ஸ்ட்தரயிட் ஃபோர்ளவர்ட்ங்கறது புரியுது...

அப்படியிருக்கும்

ளபோது,

வரச்தசோல்ைியிருப்போன்னு

நிலனக்கிறயோ?

மோட்டோனோ?” என்று ளகட்டதும், சிறு

சிறு


லவத் ிருக்கும்

தபண்க

அவமோனப்படுத் றதுக்கோக

ின்

ளநரடியோத்

உன்லன ிட்டியிருக்க

ிலகப்புடன் அமர்ந்து விட்டோள். க்

கூட

நீண்ட

மூல

கோைத் ிற்கு

அலமப்பு,

நடந்

நிலனவு எல யுளம

மறக்கவிடோமல், அவளுக்கு நிலனவு படுத்துகிறது என்பது புரிந் து. மனி

மூல

ளய,

ஆண்களுக்தகன்றும்

தபண்களுக்தகன்றும்

னித் னியோக வடிவலமக்கப் பட்டிருக்கிறது. அ னோல், இரு ரப்பினருலடய சிந் லனகளும் ளவறுபட்டிருக்கும். ஆண்களுலடய எண்ைங்கல

ஆண்க

‘லச ன்யன் இவ

எண்ைங்கல

எ ற்கோக

அப்படி

ோலும்,

தபண்களுலடய

முடியோது.

நடந்து

தகோண்டோன்

என்பல

முடியோது’ என்று நிலனத் வன், ளயோசலனயில்

ின் ப ிலுக்கோகக் கோத் ிருந் ோன்.

“ஆரம்பத் ிை ள ோணுச்சு

தபண்க

ோலும் புரிந்து தகோள்

ோலும் புரிந்து தகோள்

அமர்ந் ிருந் வ

ப்

ைோரஸ்...

ள ோைலைன்னோலும், ஆனோ,

தரோம்ப


[email protected]

தகோஞ்ச


வருஷம்

முடியலை...

கழிச்சுத்

அவனுக்கோக Page 102 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நோளன

சப்ளபோர்ட்

பண்ைிக்களறன்னு,

ளயோசிக்கக்


முடிவு

பண்ைிட்ளடன்...” என்று தசோன்னோள். “இப்ப ளயோசி ரியோ... அவமோனப் படுத் றதுக்கோக வரச்தசோன்னோன்னு நிலனக்கிறது, அவளனோட ளகரக்டளரோட ஒத்துப் ளபோகலை... அந்

ஃளபர்தவல்

போர்ட்டிை, அவன் உன்லன எ ிர்போர்க்களவ இல்லைன்னு ள ோணுது...” என்று மன ில் ள ோன்றியிருந் ல ச் தசோன்னோன். த ோடர்ந்து, “ னியோ ஒரு தபோண்ணு போர்ட்டிக்கு வந் ோ, அசம்போவி ம் ஏ ோவது நடக்கவும் வோய்ப்பிருக்கு... அ னோை, ளகோபத்ள ோட அனுப்பத் ோன் இருந்

டிலர

பண்ைியிருக்கோன்...

அது

ிட்டி தவ

புரியோம,

நீ

ிை

அலம ியோ

ோை, அவளனோட ளபச்சு எல்லை மீ றியிருக்கு...” என்று தசோல்ைவும்,

குழப்பத்துடன் அமர்ந்துவிட்டோள். “நல்ைோ

ளயோசி

லசட்ை இருக்கிற

ரியோ...

அவலன

ப்லபயும், நீ

நியோயப்படுத் லை...


புரிஞ்சுக்கணுங்கறதுக்கோகச்

தசோல்ளறன்...

அவலனப் பத் ின ஒரு இளமஜிளனஷன் உன் மனசிை இருந் ிருக்கு... அது உலடஞ்சு ளபோனல , உன்னோை புரிந் ன் அலடயோ “உனக்குப் அவங்கள

ோட

மோகத்

ோங்கிக்க முடியலை...” என்று தசோல்ைவும்,


பிடிக்கோ ளபசறல

குைங்கள் அவோய்ட்

யோர்கிட்டயோவது

பண்ைணும்...”

என்று

இருந் ோ,


‘லச ன்யனுலடய குலறகள் த ரிந்

பின்னும், அல ப் தபரி ோக எடுத்துக்

தகோள்

விரும்பியது

ோமல்,

ளபசிப்

பழக

நீ ோன்’

என்பல

நிலனவுபடுத் ினோன். “ஒரு

ளவல

,

அவங்க

குலறகல

குலறகள

ோட

யோலரயோவது மோத்

டிலர

ஏத்துக்கணும்...

நிலனக்கிறல ச்



பண்ைைோம்...

தரண்டுளம

கோட்டிட்ளட

ர்ந்

வி ம் ளவற... அவன் வ

த ரிஞ்சோ,

முடியலைன்னோ

இல்ைோம

இருக்கிற ோை,

இருக்கோ?” என்று ளகட்டதும், ‘இல்லை’ என்று “நீ வ

பிடிச்சிருக்குன்னு

குலறயோ

ஏ ோவது

யூஸ்

லையலசத் ோள். ர்ந்

வி ம் ளவற... தரண்டும்

தபோருந் ிப் ளபோறது கஷ்டம்... அப்படிப் ளபோகணும்னோ, யோரோவது ஒருத் ர் Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 103 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கோம்பர்லமஸ்

பண்ைிக்கணும்...

அது

இயல்லபத்

த ோலைச்சிட்டு

வோழற

வோழ்க்லக...” என்று தசோன்னவலன இலடமறித் ோள். “இப்ப தவ


ைோரஸ்

இந் ப்

ளபச்சு?”

என்று

பிடித் மின்லமலய

ிப்பலடயோகத் த ரிவித் ோள். “சின்ன விஷயத்ல ப் தபருசோ எடுத் ிட்டு, ஏன் எதுக்குன்னு குழப்பமோ

ளயோசிச்சிட்டிருக்கக்


கண்ட்ரீஸ்ை கூட, தபண்கல இருக்கு...

எவளனோ

லஹ

என்னளவோ

சுத் ி

முணுமுணுத் வோளற எல யோவது

தசோல்ைிட்டுப்

எங்க

நிலனச்சயோ என்ன?” என்று கண்க “ச்ச்...”

என்று

ப்போவும்

ளபோறோன்னு


ச் சிமிட்டியவோறு நிறுத் ினோன்.

போர்த் வ

தசோல்ை


ோட போர்லவ

வருளவன்னு


ளயோசின்னு

தடமோக்ரஸி

ப் போர்க்கிற ஆண்கள

ளபோட்டுட்டு...” என்று தசோல்ைி, கண்கல ‘சுத் ிச்

தைவல்

வந்ள ன்

த ரியும்...’

என்று

ிடம்,

“ளஹப்பியோ

ரியோ...

நீ

ளவற

ளவற ஏ ோவது

ில் சிரிப்ளபோடு ளகட்டோன்.



“தசோல்ை

நிலனச்சல ச்

தசோல்ைி முடி...” என்றோள். “நிலனக்கறல தயல்ைோம்

தசோல்ை


ஆலச

ளகட்கறதுக்கு தரடியோ இருக்கயோ?” என்று சீண்டவும், பற்கல “என் ளமை இருக்கிற குலற, வோய்விட்டுச் முடிதவடுக்கறது, ளபோட


இயல்லபதயல்ைோம் ஆயிடுவ...

“பிடிவோ ம்,

ளரோஷம்... ஏன்னோ, நீ

இயல்பு


நீயோ

இருக்க


பிடிச்சிருக்கு...” என்று தசோன்னளபோது, அவ த

ளயோசிக்கோம

இத ல்ைோத்ல யும் அது

மோத் ிட்டோ,


க் கடித் வள்,

ப்பு எல்ைோத்ல யும் தசோல்ைி முடி...” என்றோள்.

சிரித் வன், இந்

ோன்...

குலறயோ

ைிஸ்ட்

இயல்பு...

அந்

மோட்ட...

ளவற

அத ல்ைோளம

ிடம் வந்

அவசரமோ

யோளரோ எனக்குப்

அ ிர்லவ அவனோல்

ிவோக உைர முடிந் து. அவளுலடய

உடைிலும்

உைர்ந் வன், “நம்ம விஷயத்ல

ஓடும்

நடுக்கத்ல த்

ிருப் ியோக

இன்தனோரு நோள் ளபசைோம்...” என்றோன்.


[email protected]

சிறு

Page 104 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ப்

ீஸ்

ைோரஸ்...

இதுவலரக்கும் அந் உங்கிட்டிருந்து

நம்ம

விஷயத்ல ப்

மோ ிரி ளயோசிச்சள

ஒதுங்கிப்

ளபோளறன்...

ளபச


இல்லை... என்லனயும் அறியோம அது

தரோம்பக்

கஷ்டமோயிருக்கு...

அதுவும் குழப்பமோ இருக்கு... பலழய மோ ிரிளய ளபளசன்...” என்றவளுலடய குரைில் இருந்

விப்பு, அவனுக்குப் தபருமூச்லச வரவலழத் து.

அவனுலடய மன ில் கோ ல் மைர்ந்

பிறகு, அவ்வப்ளபோது சீண்டும்

வலகயில் ளபசிக் தகோண்டு ோன் இருக்கிறோன். அத் லன வில

நோட்க

ோக,

அவற்லறதயல்ைோம்

உைர்ந்து

தகோள்

ோமல்,

யோட்டுப் ளபச்சோக நிலனத்து ஒதுக்கியிருக்கிறோள். ‘அத ல்ைோம் இவளுலடய நிலனவிளைளய இல்லைளய...


கோத் ிருப்பு எத் லன நோட்கள் த ோடருளமோ...’ என்று நிலனத் வன், அவள் ளகட்ட ற்குச் சம்ம மோக, உறு ி வழங்கும் வலகயில் “நீயோப்

ளபசற

வோய்தமோழியோகவும்

வலரக்கும், உறு ிய

நோன்

ளபச

ித் வன்,

லையலசத் ோன். மோட்ளடன்...”

“லச ன்யலனப்

என்று பத் ிச்

தசோல்ைிட்டிருந்ள ளன... ஆரம்பத் ிைளய, அவலனப் பத் ி, உனக்கு நல்ைோத் த ரிஞ்சிருக்கு...

ஆள்

நல்ைோருக்கோன்னு

போர்த் ிட்டு...”

எனவும்

நன்றோக

முலறத்துப் போர்த் ோள். “ளஹய்!

உண்லமலயச்

தசோன்னோ

ஒத்துக்கணும்...

வச்சுட்டு, கலடசியிை அவலன ளமல் சோவனிஷ்ட்னு அவன்

எப்பவும்

ஒளர


நீளய

ஆரம்பிச்சு

ிட்டறது சரியில்லை...

இருந் ிருக்கோன்...

நீ ோன்

மோறிட்ளட

இருந் ிருக்க...” என்று தசோல்ைிவிட்டு, அவளுலடய முகம் ளபோன ளபோக்லகப் போர்த்துச் சிரித் ோன். “சிரிக்கோ

ைோரஸ்...” என்று சிணுங்கியவள், “எல்ைோத்ல யும் தசோல்ைிக்

கோட்டியோச்சல்ை... இன்னும், ளவற ஏ ோவது இருக்கோ?” என்று ளகட்டோள். “இருக்கு...” போர்த் ிருந் ோலும்,

என்றவன், அக்மோர்க்

“எத் லனளயோ சவுத்

வித் ியோசமோன

இண்டியன்

கல்ச்சலரப்

தபோண்ணு ோன்

நீ...

ஈளரோப்பியன் கல்ச்சர்ை சோ ோரைமோ நிலனக்கிற கிஸ்லஸக் கூட, உன்னோை Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 105 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் சோ ோரைமோ

நிலனக்க

முடியோது...”

என்று

நி ர்சனத்ல

அவ

ிடம்

தசோன்னோன். “அப்படியிருக்கும்

ளபோது,

ட்ரடிஷனைோ

வ

ர்ந்

கோளைஜ்

லபயன்

ஒருத் ன், டிரிங்க்ஸ் போர்ட்டி நடக்கும் ளபோது, ஒரு தபோண்ணு அவலனத் ள டி

வர்றல ச்

சோ ோரைமோ

ளகட்டுவிட்டு, கு அவ

எடுத்துப்போன்னு

ிர்சோ னப் தபட்டியிைிருந்

எ ிர்போர்க்கைோமோ?”

கு

ிர்போனத்ல

என்று

எடுத்து வந்து

ிடம் நீட்டினோன். மறுக்கோமல்

வோங்கிக்

தகோண்டவள்,

“இவ்ள

ோ

ளநரம்

தைக்சர்

ளகட்டதுக்ளக டயர்ட் ஆயிட்ளடன்... நீ ோன் நிலறயக் குடிக்கணும் ைோரஸ்...” என்று அைட்டிக் தகோள் ‘அவ

ிடம்

ோமல் தசோன்னோள்.

அசட்டுப்

என்ற வம்ளபோ ீ இல்ைோ

பிடிவோ ளமோ,


எண்ைம் ோன்

சரி

ோல் நிச்சயம் ளயோசிப்போள்’ என்று நிலனத்துத் ோன்

தசோன்னோன். ஆனோல், கண்க

ளகைி

தசய்வோத

ன்று

நிலனக்கோ

ோல்,

என்னதவன்று

பருகியவோறு,

“அஃபிஷியைோ

ோளைளய ளகட்டோன். கு

ிர்போனத்ல ச்

சிறிது

சிறி ோகப்

லச ன்யளனோட ளபசறதுன்னு, வரும்ளபோள

முடிவு பண்ைிட்ளடன் போஸ்...

உங்கிட்ட ோன் தசோல்ைலை...” என்று தசோல்ைவும், வியப்புடன் போர்த் ோன். “ஆனோ... இருக்கு...

முடியுமோ

ஒரு

மோ ிரி

ைோரஸ்? ஃபீல்

அவலனப்

பண்ளறன்...

போர்த் ோளை புரியு ோ

டுமோற்றமோ

உனக்கு?”

என்று

யக்கத்துடன் ளகட்டோள். “ம்ம்...”

என்று

லைலய

எல்ைோளம முடியும் ரியோ...

அலசத் வன்,

“முடியும்னு

நிலனச்சோ

டுமோற்றத்துக்கு இ ிை ஒண்ணும் இல்லை...

ஓவரோ ளயோசிக்கற நீ... டீன் ஏஜ் ளகர்ள்கும், இப்ப இருக்கற தமச்சூரிட்டியோன ளகர்ள்கும் வித் ியோசம் இருக்கு... நோர்மைோ இரு... அதுளவ ளபோதும்...” என்று அழுத் த்துடன் தசோன்னோன்.


[email protected]

Page 106 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “தயஸ்... என் ளமை இருக்கிற

ப்பும் புரியுது ைோரஸ்... தகோஞ்சம் கூட

ளயோசிக்கோமப் பண்ைிட்ளடன்... ஐ வில் ட்லர டு ஃபர்தகட் எவ்ரி ிங்...” என்று த

ிவுடனும்,

எல யும்

எ ிர்தகோள்ளும்

துைிவுடமும்

தசோன்னல க்

ளகட்டுவிட்டு, மீ ண்டும் ளைப்டோப்லபக் லகயில் எடுத்துக் தகோண்டோன். அடுத் டுத்

நோட்க

ில்,


ளவலையில் மூழ்கிப் ளபோனவல லச ன்யனுடன் ள லவப்படும தசய்யத்

ிட்டமிட்டிருந்

ளபசியல க் பைிக

ந்ல ,


ளபோை

ிருப் ியுடன் போர்த் ோன்.

இயல்போகப்

விற்குப்


த்

நீங்கி,

ளபசவில்லைதயன்றோலும்,

கவனித்துவிட்டு,

ஓய்வின்

ளபோது

ில் கவனத்ல ச் தசலுத் ினோன்.

ோத் ோ, போட்டியின் வருலகயும், அவ


சற்று ஒதுங்கியிருக்க லவத் து. ஆனோல்,

‘லச ன்யலனப்

வருங்கோைத் ில்

பற்றி

நல்ைவி மோகப்

ளபசிய

ளபச்சுக்கள்,

ன்னுலடய கோ லுக்கு எ ிரோக வந்து நிற்கும்’ என்பல

அவன் அறிந் ிருக்கவில்லை. லச ன்யன்,

அவல

ஆர்வத்துடன்

தசன்றல யும் ஆல்பர்ட் த ரிவித்

போர்த் ல யும்,

ளபசிச்

பிறகும், லச ன்யனுக்குச் சோ கமோகப்

ளபசியிருக்க ளவண்டிய ில்லை. ‘லச ன்யனுலடய மனம், தமல்ை தமல்ை ரி ன்யோவின் போல் ஈர்க்கப் படுகிறது’ என்ற சந்ள கம் ள ோன்றிய பின்பும், லச ன்யனுலடய நிலைலய வி

க்கியிருக்க ளவண்டிய ில்லை. ‘சோ ோரைமோக

இருவரும்

ளபசிப்

பழகத்

துவங்கினோல்,


எண்ைங்களுக்கு எ ிரோனதும் நடந்துவிடைோம்’ என்ற நி ர்சனத்ல ப் புரிந் பின்னும்,

லச ன்யனுடன்


ளபசிப்

பழகச்

தசோல்ைியிருக்க

ளவண்டிய ில்லை. கோ ல்

மீ து

அவனுக்கிருந்

நம்பிக்லக,

சோ ோரைமோக

நிலனத்துப்

ளபசலவத் ிருந் து.


[email protected]

Page 107 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அது விர, ‘ரி ன்யோவிற்கும், லச ன்யனுக்கும் இருக்கும் வோழ்க்லகத் துலை

பற்றிய

எ ிர்போர்ப்புகள்



ளபோகோது’


நம்பினோன். ஆனோல், ‘அந் இல்லை’ என்பல கோ ல்

நம்பிக்லக ஆட்டம் கோைப் ளபோகும் நோள் த ோலைவில் அவன் அறிந் ிருக்கவில்லை.

ஒரு

வலக

யுத் ம்.

கிழிக்கோவிட்டோலும், நிலனவுகல ளவல்


வோள்


உடலைக்

க் தகோண்டு மனல க் கிழிக்கும் யுத் ம்.

குத் ோவிட்டோலும்,

ஏமோற்றத்ல க்


மனல க்

குத்தும் யுத் ம். அந்

யுத் ம்,

ள ோல்விலயயும்,

இருவருக்குள்

ஒருவர்


நிலனத் ோலும்

நடந் ோல்,

தவற்றிலயயும்,

மோற்றியலமக்க


சமோ ோனத்ல யும், சரைலடவல யும் ஒருவர் நிலனத் ோலும் தகோண்டுவர முடியும். அந்

யுத் த் ில்,

ஒருவரோல் எல யுளம கோயத்ல

மூன்றோவது

நபரின்

குறுக்கீ டு

னி

ீர்மோனிக்க முடியோது. யோரோவது ஒருவரின் மன ில்

ஏற்படுத் ோமல், யுத் மும் முடிவிற்கு வரோது.

அல ப் பற்றிதயல்ைோம் நிலனக்கோமல், எந் குத் ிக்

ஏற்பட்டோல்,

கிழிக்கக்

கோத் ிருக்கும்

வோல

ளநரத் ிலும் மனல க்

உைரோமலும்,

கோ ல்

யுத் த் ில்

துைிந்து ளபசிவிட்டோன். அ ன்

வில

வோக,

வைியும்

ளவ லனயும்

ஏற்படுதமன்று

அவன்

உைர்ந் ிருக்கவில்லை. ‘ ன்னுலடய

ளபச்சுக்களுக்கோக,

ஒரு

கைமோவது

வருத் ப்படப்

ளபோகிளறோம்’ என்பல யும் அவன் உைர்ந் ிருக்கவில்லை. ‘எல ளயோ எண்ைிப் ளபசிய ளபச்சுக்க ளபோகும் சூழ்நிலையில்,

ோல், நிஜத்ல

எ ிர் தகோள்

ப்

விப்ளபோம்’ என்றும் அவன் எ ிர்போர்க்கவில்லை.


[email protected]

Page 108 of 226



12 ‘எல இப்படி

ளயோ எண்ைிக் தகோண்டு, சம்ம மோகத்



லைலய ஆட்டிய ோல்,

ிைறுளவோம்’

என்று


எ ிர்போர்க்கவில்லை. “தபோண்ணு நோங்களும்

போருங்கன்னு

ஏற்போடு

நீ ோனடோ

தசோன்ன...

பண்ைியிருக்ளகோம்...

அல

ிடீர்னு,

நம்பித் ோளன தகோஞ்ச

நோள்

ளபோகட்டும்னு தசோன்னோ எப்படி?” என்று ளகோபத்துடன் ளகட்ட அக்கோவின் குரைிற்கு, அவனோல் ப ிை அவனிடம் மறுப்புத்

ிக்க முடியவில்லை.

ளகட்டுவிட்டுத் ோன்

த ரிவிக்கோமல்,

ஆரம்பித் ோர்கள்.

‘போருங்கள்’

என்று

சம்ம ம்


ளபோை


அவன்

ோன். ரி ன்யோலவப் ிருமைத் ிற்கோக

பற்றி,

ளமலும்

அடிக்கடி

ளமலும்

சம்ம ம்

ளயோசிக்க ளகட்டுக்

விரும்போமல், தகோண்டிருந்

தபற்ளறோர்களுக்குப் பச்லசக்தகோடி கோட்டி விட்டோன். ‘தபண்லைத் குடும்பத் ினரும்

ள டிப் அைசி

பிடித்து,

ஜோ கப்

தபோருத் ம்

ஆரோய்ந்து,



இரண்டு எப்படியும்

மோ க்கைக்கோகும்’ என்று நிலனத் ிருந் ோன். ‘வருடங்கள ஆனோல்,

ஆனோலும் ஆகைோம்’ என்பது அவனுலடய எண்ைம். ‘சம்ம ம்’

என்ற

தசோல்லைக்

ளகட்டதும்,

‘ஒரு

வோர

கோைத் ிற்குள், தபண்போர்க்கும் படைத் ில் தகோண்டு வந்து நிறுத்துவோர்கள்’ என்று, அவன் நிலனத்தும் போர்த் ிருக்கவில்லை.


[email protected]

Page 109 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “மீ ட்டிங்ை தசோல்ைி,

இருக்ளகன்கோ...

‘ளபசி

வட்டுக்கு ீ

முடிக்கட்டும்’

வந்து

என்று

ளபசிக்கைோம்...”

கோத் ிருந்

என்று


ர்மசங்கடத்துடன் போர்த் ோன். ‘அக்கோ,

இத்ள ோடு

ளபச்லச


தகோள்

மோட்டோள்’

என்பது

அவனுக்ளக த ரியும். “தபோண்ணு


என்னன்னு

தசோல்றது?


ஃபோர்மோைிட்டிக்கோக போர்க்கைோம்னு தசோல்ைிட்ளடோம்...” என்று ஆ ங்கத்துடன் ளகட்ட அக்கோலவத் “என்லனக்

டுத்து நிறுத்தும் வழி அவனுக்குப் புைப்படவில்லை.

ளகட்டுட்டோ

வளரன்னு

தசோன்ன ீங்க...”

ளகட்டவன், ளைப்டோப்பில் போர்லவலயப் ப ித் ிருந் அமர்ந் ிருந்

க்குக்

சுள்த

ன்று

ரி ன்யோவும், அருகில்

ஆல்பர்ட்டும் நிமிர்ந்து போர்ப்பல க் கண்டு அலம ியோனோன்.

“முக்கியமோன நோல

என்று

ளவலைன்னோப்

கோலையிை

டிஸ்கஸ்

ளபோயிட்டு

வோங்க...

பண்ைைோம்...”

ளநோ

என்று

ப்ரோப்

ம்...

இலடமறித்து

தமல்ைிய குரைில் தசோன்ன ரி ன்யோவிடம், ‘முக்கியமோன ளவலை இல்லை’ என்று மறுப்புத் த ரிவித் ோன். “தவோர்க் ளைோட் எவ்வ மோசத்துக்கு, இவ்வ

வு

நிம்ம ியோ

வு இருக்குன்னு உனக்ளக த ரியும்கோ... மூணு

மூச்சு

விடக்கூட

அவசரப்படுவங்கன்னு ீ

வளரோம்னு தசோல்ைிடு...” என்று

எனக்கு

நிலனக்கலை...

தகோண்டிருந் ோன்.

கட்டுமோனப் பைிக

இல்லை...

இன்தனோரு

நோள்

ைிவோகச் தசோல்ைி, ளபச்லச முடித் ோன்.

உண்லமயோகளவ மூன்று தபரிய புரோதஜக்ட்க ிைறிக்

ளநரம்

அது

விர,

ஒரு

ில் மூழ்கி, ளநரமின்றித் சிை

அபோர்ட்தமண்ட்

ிலும் ஈடுபட்டிருந் ோன்.

பை வருடங்களுக்கு முன்பு, குலறபோடுகளுடன் கட்டப்பட்டுப் போ ியில் நிறுத் ப்பட்டிருந்

நட்சத் ிர அந் ஸ்துள்

ளஹோட்டைின் கட்டிட ளவலை

ஒன்று, முடித்துக் தகோடுக்குமோறு அவனிடம் விடப்பட்டிருந் து.


[email protected]

Page 110 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் உரிலமயோ இழுத் டித்துக்

ரின்

விருப்பத் ிற்கிைங்க,


இடிப்பதும்

ளவலை,

எரிச்சலை

கட்டுவதுமோக வரவலழத்துக்

தகோண்டிருந் து. மற்தறோரு

புரோதஜக்ட்டிலும்,

ரம்

குலறந்

இரும்புக்

கம்பிகல

அவனுக்ளக த ரியோமல் பயன்படுத்துவல க் கண்டறிந் ிருந் ோன். முடியும் நிலையிைிருந்

புரோதஜக்ட்டுகளுக்குத்

னிக்கவனம் தசலுத்

ளவண்டிய நிலையில் ளவறு இருந் ோன். அலனத்து

ளவலைகளும்

ஒன்றோகச்

ளசர்ந் ள ோடு

மட்டுமல்ைோமல்,

மோறி மோறி ஏ ோவது ஓரிடத் ில் பிரச்சலனலய ஏற்படுத் ிக் தகோண்டிருந் ன. ‘ஓயோமல் ஓடிக் தகோண்டிருக்கிளறோம்’ என்பது அவனுக்குளம புரிந் து. ஆனோல், அந்

ஓட்டத்ல

அவனோல் நிறுத்

‘ஓய்தவடுப்ப ற்கோகச் முந் ிக்தகோள்வோர்கள

ோ’

சற்று

என்ற

முடியோது.

நின்றோல்கூட,

எண்ைம்

பின்


த ோடர்பவர்கள்

வலர,

அவனோல்

ஓய்தவடுக்கவும் முடியோது. இது

ளபோன்ற

சூழ்நிலைகளுக்கிலடயில்,

‘உடனடியோகத்

ிருமைமோ’

என்று சைித் ோலும், ‘ ன்னுலடய கண்கள் ரி ன்யோலவ அடிக்கடி போர்த்து மீ ள்வதும்’ ஒரு கோரைதமன்பல த் மிகவும்

ிடுக்கிடலுடன் உைர்ந்து ோனிருந் ோன்.

சுருக்கமோக,

ளவலை

நிமித் மோகத் ோன்

ளபச

ஆரம்பித் ோதனன்றோலும், கைகைப்போகப் ளபசும் ஆல்பர்ட்டின் சுபோவத் ோல், சிை சமயங்க

ில் இயல்போகப் ளபசினோன்.

அவ்வப்ளபோது கோட்டினோலும்,

போர்லவக

ில்

அவளுளம

ளவலைகளுக்கிலடயில்

சிறு

சிறு

இயல்போக

வரும்

ளகைிப்

ிளைளய,

அந்

ளவறுபோடுகல

நடந்து ளபச்சுக்கல

தகோள்

க்

வும்,

இரசிக்கவும்

த ோடங்கியிருந் ோன். ஒரு அவ

றியோ

சிை

நோட்க

ளபோது



[email protected]

இயல்பு

தசய்லககல

த ோலைந்து ஊன்றிக்

ளபோய்,

கவனிப்பது, Page 111 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவனுலடய

வழக்கமோகிப்

ளபோனது.

அல க்



தகோள்

முயன்றோலும், அவனோல் முடியவில்லை. அப்படிக் கவனித்துப் போர்த்

ோல், அவள் தசய்யும் சிறு தசயல் கூட

மன ிற்குள் போ ிப்லப ஏற்படுத்துவல

உைர முடிந் து.

அக்கோவிடம் அ ட்டலுடன் ளபச்லச முடித்துக் தகோண்டவனுக்கு, அந் போ ிப்புகத

ல்ைோம் நிலனவிற்கு வந் ன.

மீ ண்டும் முடியோ ல

ிருமைத் ிற்கு

உைர்ந்

ன்னருகில்

ப்போக

மனதுடன்

சம்ம ம்

தசோல்ை

லைவைிப்பது ளபோைிருந் து.

ள ன ீலர

போர்த் தும், ஒரு வி கல

ோல்,

முழு

நகர்த் ி

லவத்


கரத்ல ப்

நிம்ம ி படர்ந் து.


ஆல்பர்ட்டிற்கும்,


யோரித்துக் தகோடுப்பல ப் போர்த் ிருக்கிறோன். அவல

இது

ளபோைத்

ப் தபோறுத் வலர அது

இயல்போன ஒன்று. ள லவலய


அவனோல் ோன் கட்டுப்படுத் அவல

ளய

தசய்

தசய்லகயோல்,

தநகிழ்ந்

மனல ,



தகோண்டிருப்பல

உைர்ந்து,

தநகிழ்லவ

மலறத்து, நன்றி த ரிவித் ோன். “சுமோரோ ோன்

இருக்கும்...

அட்ஜஸ்ட்

பண்ைிக்கங்க...”

என்று

இருவரிடமும் தசோல்ைவும், எடுத்துப் பருகினோன். போல்

தப

டரில்

பிடிக்கோவிட்டோலும், அந் அல ப் போரோட்டித் ோன்

யோரிக்கப்

பட்ட

ள ன ீரின்

சுலவ

அவ்வ

வோகப்

ளநரத் ிற்கு மிகவும் இ மோக இருந் து.

போரோட்டிய

ஆல்பர்ட்டிடம்,

“ளவறு

வழியில்லை...

ீர ளவண்டும்...” என்று ளகைியோகச் தசோன்னோன்.

அவளுலடய முகத் ில், கை ளநரத் ில் மின்னி மலறந்


மன ிற்கு இ மோக இருந் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 112 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எல ளயோ தகோள்வல க்

தசோல்ை

கண்டவன்,

வந் வள், “தசோல்ை

சட்தடன்று

நிலனச்சல ச்



தசோல்லு

ரி ன்யோ...”

என்று ளகட்டு விட்டோன். “ைட்ச

ைட்சமோ

கிஃப்ட்

வோங்கிக்

தகோடுக்கிற ிை

வோழ்க்லகளயோட

சந்ள ோசம் இல்லை... சின்னச் சின்னப் போரோட்டிை, தபரிய தபரிய சந்ள ோசம் அடங்கியிருக்கு... ளபசைோம்... தவ


அ ட்டைோளவ

ளபசோம,

அப்பப்ப

போரோட்டியும்

ியிை மட்டுமில்ை, ஃளபமிைி தமம்பர்ஸுக்குள்ள

யும் ஒரு

போண்ட் கிரிளயட் பண்ணும்...” என்று தசோல்ைவும், அவனோல் ப ில் தசோல்ை முடியவில்லை. ‘அக்கோவிடம்

ளகோபமோகப்

ளபசிய ற்கும்

ளசர்த்து

மலறமுகமோகச்

தசோல்கிறோள்’ என்பது புரிந் து. ‘அக்கோவிடம்

ளகோபப்பட்ட ற்கு,

இவள்

என்ன

தசோல்வது?’

என்று

உடனடியோகத் ள ோன்றியது. ிட்டுவல யும், அ ட்டுவல யும் அவர்கள் மீ து கோட்டும் உரிலமயோன தசயைோகத் ோன்

நிலனத் ோன்.


உரிலமயில்

குறுக்கிடுவது

ளபோலுைர்ந் ோன். ‘நிச்சயம்

அக்கோவின்

முகம்

வோடிப்ளபோயிருக்கும்...


ிட்டினோல் தபோறுத்துக் தகோள்வோயோ? ளபசுவல யோவது ளகட்கிறோயோ?’ என்று மனசோட்சி எடுத்துலரக்களவ, ரி ன்யோ தசோன்னல ப் பற்றிச் சிந் ித் ோன். குடும்பத் ினரின்

மீ து

நிலறய

அன்பு

லவத் ிருந் ோன்.

ஆனோல்,

தவ

ிப்படுத் ிய ில்லை. அவன் மட்டுமல்ை, யோருளம வோய் வோர்த்ல க

தவ

ிப்படுத் ிக் தகோண்ட ில்லை. போர்த்துப்

தவ

போர்த்துச்

ிப்படுத்துவோர்.


சலமக்கும்

ோய்,

அலுவல்களுக்குத்

ளவலைப்

பளுலவக்

இப்படி ஒவ்தவோருவரும் தசயல்க


[email protected]

ள ோள்

குலறத்து ோல் தவ

உைவின்

மூைம்

அன்லப

தகோடுக்கும்

அன்லப

தவ

ோக

ந்ல ,

ிக்கோட்டுவோர்.

ிப்படுத் ிக் தகோள்வோர்கள்.

Page 113 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் முகத் ின்

கல

தசய்துவிடுவோர்கள்.

ப்லபப்

போர்த் ள


ள லவயோனவற்லறச்

ளவண்டிய லனத்தும்

ளகட்கோமளைளய

வந்துவிட்டும். சலமயல் மிகவும்

கூட,


சுலவயோக

பிடித் மோன


வி த் ில் ோன்

இருக்கும்.

சம்பிர ோயத் ிற்கோகவோவது

அவன்

போரோட்டிய ில்லை. ‘போரோட்டிப்

ளபச


என்று

ஒரு

நோளும்

அவனுக்குத்

ள ோன்றியதுமில்லை. உைவுண்ணும் தசோல்ைோமல்,

ளபோது,

லகலய

‘ளபோதும்’

நீட்டித்

டுத்து,

என்று

கூட

வோய்

லசலகயோல்

ிறந்து

தசோல்ைிவிட்டுப்

ளபோவோன். அத ல்ைோம்,

‘அவர்களுலடய

கடலம’

என்பது

ளபோை


தகோண்டிருந் ோன். ‘அந் க் கடலமலய, ரி ன்யோ தசய்ய மோட்டோள்’ என்று அவனுலடய மன ிற்குள் ஓர் உருவகம் இருந் து. ‘பைக்கோரப் தபண்... விடுமுலறயில் அவள

ோடு தசைவிட, ஒரு தபரிய

வட்லடளய ீ விலைக்கு வோங்கி ளவலையோட்கல

நியமித்துப் பரோமரிக்கும்

ந்ல ...

ஹோஸ்டல்


உைலவச்

ள ோழிகளுக்கும்

சோப்பிட


விடோமல், சலமத்து

அவ்வப்ளபோது எடுத்து

வரும்

ளவலையோட்கள்...’ இத ல்ைோம் ோன் அவன் அறிந் து. அப்ளபோத ல்ைோம் விைகியிருந்து போர்த் ோன். அருகிைிருந்து போர்க்கும் ளபோது, அலனத்துளம ளவறுபோடோகத் த ரிந் ன. ‘அல ச் தசய்... இல ச் தசய்...’ என்று யோருக்கும் கட்டல தசய்ய முடிந்

ளவலைகல

, அவள

யிடோமல்,

தசய்து தகோள்வல ப் போர்க்லகயில்,

‘ ன்னுலடய உருவகம் தபோய்யோக இருக்குளமோ’ என்று நிலனத் ோன்.


[email protected]

Page 114 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவள்


ள லவயோன

ைோரஸும்,

ள ன ீலர

ஆல்பர்ட்டுளம,

அவர்கள

அவர்களுக்குத்

யோரித்துக்

தகோள்வல ப்

போர்த் ிருக்கிறோன். அத ல்ைோம்


சலமயைலறப்பக்கம்

புதுலமயோன ோக

அவன்

இருந் ன.

தசன்ற ில்லை.

ஒரு

நோளும்

தசல்வ ற்கு

யோரும்

அனும ித் துமில்லை. “இங்தகன்னடோ உனக்கு ளவலை?” என்று அடுத் ோளயோ தவ

நிமிடளம போட்டிளயோ,

ியில் அனுப்பிவிடுவோர்கள்.

‘ரி ன்யோ தசோன்னது ளபோை, சிறு சிறு தசயல்களுக்கும் போரோட்டுவது ளமல் நோட்டுக் கைோச்சோரத் ின்

ோக்கம்’ என்று நிலனத் ோலும், அ ில்

வறு

இருப்ப ோகத் ள ோன்றவில்லை. ‘நமக்கோகச்

தசய்பவர்க

ின்

மன ில்

சிறு

உற்சோகத்ல க்


வருவ ற்கோக’ என்ளற ள ோன்றியது. “லச ன்யன்!”

என்ற

விடுபட்டவனுக்கு,


‘கைந்துலரயோடைில்

அலழப்பில்

ளயோசலனயிைிருந்து

பங்ளகற்கோமல்,

எங்தகங்ளகோ

மனல ச் தசலுத் ிக் தகோண்டிருக்கிளறோம்’ என்பது புரிந் து. மன்னிப்புக்



முழு



தசலுத் ினோன். ளவலைகல எந்

மறு நோளுக்கு ஒத் ி லவப்பது, அவனுக்குப் பிடிக்கோது.

ளநரம் என்றோலும், முடித்துவிட்டுத் ோன் தசல்வோன். ‘அக்கோவுடனும்,


குழந்ல களுடனும்

தசைவழிக்க ளவண்டும்... அப்படிளய மூன்று மோ

சிறிது

ளநரம்

கோை அவகோசத்ல

வோங்க

ளவண்டும்’ என்று நிலனத்து, மோலை ளநரத் ிளைளய வடு ீ “என்னடோ என்று

உடம்பு

ப றியவர்க

சரியில்லையோ?

ிடம்,

ளவலைலய


[email protected]

இவ்வ

வு


ிரும்பினோன்.

சீக்கிரம் தகோண்டு

வந் ிருக்க...” வந்

ோகத்

Page 115 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் த ரிவித்துவிட்டு,

“மோமோ!”

என்று

ஓடி

வந்


அலைத்துக்

தகோண்டோன். “அத்ல லயப்

போர்க்கப்

ளபோைோம்னு


பட்டுப்

போவோலடதயல்ைோம் ளபோட்ளடன்... யோருளம நல்ைோருக்குன்னு தசோல்ைலை... நீங்க ோன்

வரளவயில்லை...”

என்று

குட்டிப்தபண்

குற்றம்

சோட்டவும்,

புன்முறுவல் வந் து. “அப்ப யோர் இந்

ஒண்ணு ஏஞ்சல்னு

பண்ைைோம்... போர்ப்போங்க...”

வோக்கிங்

ளபோகைோம்...

போர்க்கிறவங்க

என்று சமோ ோனப்படுத்தும் வி த் ில்

தசோன்னோன். “வோக்கிங் தசோன்ன ீங்கள


புதுசோ

ஒரு

குட்டி

போர்க்

வந் ிருக்குன்னு

... அங்க ளபோகைோம்...” என்று சிறுவன் தசோல்ைவும், ‘அந் ப்

பகு ியில் ோன்

எங்ளகோ


வடு ீ

இருக்கிறது’

என்ப ோல்

ளயோசித் ோன். ‘எப்ளபோள ோ

தசோன்னல


நிலனவு

லவத் ிருக்கிறோளன...

எப்படி மறுப்பது?” என்றும் ளயோசலன ஓடியது. ‘பட்டுப் போவோலட அைிந்து வில

யோட முடியோது... ளவறு எங்கோவது

ளபோகைோம்’ என்தறல்ைோம் ஒவ்தவோரு கோரைமோகச் தசோல்ைிப் போர்த் ோலும், குழந்ல கள் எல்ைோவற்றிற்கும் உரிய ப ில் லவத் ிருந் ோர்கள். ‘அவல

ச் சந் ிக்கவோ ளபோகிளறோம்’ என்று நிலனத் வன், அலழத்துப்

ளபோவ ோகச் தசோல்ைிவிட்டோன். ந்ல யும்

அவர்களுடன்

கி

ம்புவல ப்

போர்த் தும்,

‘ ிருமை

விஷயத்ல ப் பற்றிப் ளபசப்ளபோகிறோர்’ என்று யூகித் ோன். எப்ளபோதுளம

த

ிவோன

முடிவுகல

எடுப்போன்.

படிப்பு,

த ோடங்கி, தசோந் மோகத் த ோழில் ஆரம்பித்து, அடுத் டுத் நிலனத் து ளபோைளவ

வ

ளவலை ர்ச்சிகல

ிட்டமிட்டுச் தசய்து தகோண்டிருந் ோன்.


[email protected]

Page 116 of 226




அந் த்

த

ிவு

இல்லை.

ரோசுத்

ட்டுகல

ப்

ளபோை மனம், இருபக்கமும் ஏறி இறங்கிக் தகோண்டிருந் து. சிை ளநரங்க

ில், ‘உடளன

ிருமைம் தசய்து தகோண்டோல் குழப்பம்

ீர்ந்துவிடும்’ என்று ஒரு புறம் சோயும் மனம், பை ளநரங்க

ில் ‘இன்னும்

சிறிது கோைம் கழித்துப் போர்க்கைோம்’ என்று மறு புறம் சோய்ந்து, மன ிற்குள் நிலையில்ைோ ‘ ந்ல

ஆட்டத்ல

நடத் ிக் தகோண்டிருந் து.

ளபசுவல க்

ளகட்டோைோவது,

என்று அவலரயும் அலழத்துக் தகோண்டு கி குடியிருப்புப் பகு ிக்குள்

ிருந்

நிறுத்துவ ற்கு இடம் கிலடக்கோ நிறுத் ியவன், லகக தகோண்டிருந்

ஒரு

ிவு

கிலடக்கைோம்’

ம்பினோன்.

சிறிய பூங்கோவிற்கு அருகில் கோலர

ோல், அருகிைிருக்கும் வட்டிற்கு ீ அருகில்

ில் பறலவகல

லவத்துக் தகோண்டு ஊஞ்சைில் ஆடிக்

ரி ன்யோலவக் கண்டு, அப்படிளய நின்று விட்டோன்.

குழந்ல க

ின்

குதூகைக்



ிலகப்புடன் ஊஞ்சைிைிருந்து இறங்குவது கண்க “ளபசுவ ோ... போருங்க

த

ளவண்டோமோ...”

ளபர்ட்ஸ்...

அப்புறம்

தசோல்ைிய குழந்ல கள், அந் “வோங்க!

என்லன

என்று

ரோபிட்

போர்த் வளும்,

ில் பட்டது.

ளயோசிக்லகயில்,

கூட

ஓடுது...”

“மோமோ!

என்று

அங்க

குதூகைமோகச்

வட்டின் ீ வோயிலை அலடந் ிருந் னர்.

அலடயோ

ம்

த ரியு ோ?”

என்று

ளகட்ட


ிரும்பிப் போர்த் ோன். அந் ஒருவர், போர்த்துத்

வட்டு ீ வோயிைில் நின்று கோவைோ ன்னுலடய

ந்ல யிடம்

அந் க்

ியிடம் ளபசிக் தகோண்டிருந் ளகள்விலயக்

ளகட்பல ப்

ிலகத்துப் ளபோனோன்.

‘ ந்ல க்கு, இந்

வட்டினருடன் ீ எப்படி அறிமுகம்’ என்பது அவனுக்குப்

புரியவில்லை.


[email protected]

Page 117 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் குழந்ல க

ின்

அலழத் வரிடம்,

ஆரவோரத்ல க்

மறுப்புச்

கண்டு,

தசோல்ைோமல்,

வட்டிற்குள் ீ

யங்கும்

வருமோறு

ந்ல லயக்

கண்டு,

உலரயோடைில் குறுக்கிட முயன்றோன். அ ற்குள் உள்ள

ரி ன்யோவும்

வந்து

அலழக்களவ,



அனுப்பி லவத் ோன். இருவலரயும்

உள்ள

தசன்றவலரப் போர்த்து,


“இவங்கல

அலழத்துவிட்டு,

த் த ரியுமோப்போ?”

பின்

என்று

த ோடர்ந்து ந்ல யிடம்

ளகட்டோன். த ரிந் வர் ஒருவரின் தபயலரச் தசோல்ைி, “அவர் மூைமோப் பழக்கம் லச ன்யோ... அவளரோட தபோண்ணு ஜோ கம் உனக்குப் தபோருத் மோ இருந் து... மு ன் மு ல்ை உனக்கு வந் என்று தசோல்ைவும், ஒரு வி “ரி ன்யோ!”

வரன்... அவளர வடு ீ ள டி வந்து ளபசினோர்...” அ ிர்வு அவலனத்

ோக்கியது.

என்று அவலனயும் அறியோமல் தசோல்ைவும், “தபோண்ணு

ளபர் ஞோபகமில்ைப்போ... ஆனோ, இந் ப் தபோண்ணு ோன்... அப்ப ோன் கோளைஜ், முடிச்சிருந் ோன்னு

நிலனக்கிளறன்...

போட்டியும்,

அம்மோவும்

இருந்ள ோம்..

நீயும்

நிலறய

ளவண்டோம்னு


பிடிச்சிருந் து...

ளயோசிச்சோங்க... தசோல்ை,

ஆனோ,

குழப்பத் ிை ோன்

ளபச்சுவோர்த்ல

அப்படிளய

நின்னுடுச்சு....” என்றோர். ‘அவளுலடய என்பள

ந்ல யிடம்,

ன்லனப்


தசோல்ைியிருக்கிறோள்’

அவனுக்கு அ ிர்ச்சி.


ளபச்லசக்

ளகட்டு,

அவரும்


வலர

ளபசியிருக்கிறோர்’ என்பது அ ற்கு ளமல் அ ிர்ச்சியோக இருந் து. ‘விலரவில் மறந்துவிடுவோள்’ என்று நிலனத் ிருக்லகயில் இவ்வ

வு

தூரம் மறக்கோமைிருப்பள , அவனுள் சிறு அ ிர்லவத் ள ோற்றுவித் ிருந் து. ‘ ிருமைப்

ளபச்சு

முழுலமயோக அ ிர்ந்

வலர

தசன்றிருக்கிறது’

என்பது

த ரிந் தும்,

மன ிற்குள், ஏள ோ உைர்வு ள ோன்றி, முற்றிலுமோக

அவலன ஆட்தகோண்டது. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 118 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “உனக்கு ஏறிட்ட

இந் ப்

தபோண்லைத்

ந்ல யிடமிருந்து,

த ரியுமோ?”

அந்

என்று

உைர்லவ

ளயோசலனயோக

அவனோல்

மலறக்க

முடியவில்லை. “த ரியும்போ... எங்க கோளைஜ்ை ோன் படிச்சோ... போர்த் ிருக்ளகன், ஆனோ அ ிகம் ளபசின ில்லை... இப்பப் பண்ற புரோதஜக்ட்ை இவள பண்ளறன்...” என்று தசோல்லும் ளபோள “அந் ப்

தபோண்ணுக்கு,

குரல் சிறிது


டுமோறியது.


ளகட்கவும், அவருலடய ளகள்வி தசல்லும்

ோட ோன் தவோர்க்

ஆகலையோ?”

என்று

ிலச புரிந்து ‘இல்லை’ என்று

லையலசத் ோன். ளயோசலனயுடன் போர்த் வர், “இந் ப் தபோண்ணுன்னோ கல்யோைத்துக்கு சம்ம ம்

தசோல்லுவயோ?”

என்று


ப ில்

தசோல்ை


ிலகப்புடன் நின்றோன்.

13 “இந் என்று

ப்

ளகட்ட


லபயன்னோ, ந்ல யின்

கல்யோைத்துக்குச் குரைில்,

சம்ம ம்

படுக்லகயில்

தசோல்லுவயோ?”

சுருண்டு

படுத் ிருந்

ிலகத்துப் ளபோய் எழுந்து அமர்ந் ோள்.

அது

ளபோன்ற

ளகள்விலய

எ ிர்போரோ

ோல்,

அல

முழுலமயோக

உள்வோங்கிக் தகோள்வ ற்ளக, அவளுக்குச் சிறிது ளநரம் பிடித் து. ‘இந் ப்

லபயன்

என்பது அவளுக்குத் த அவருலடய போர்லவலய

என்று


குறிப்பிடுகிறோர்’

ிவோகளவ புரிந் து.

கண்கல

விைக்கிக்

பற்றித் ோன்

ளநருக்கு



[email protected]

ளநர்


ளசோர்ந் ிருந்

முடியோமல், முகத்ல யும்,

Page 119 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கைக்கத்துடனிருந்

கண்கல

யும்,

ஆளுயரக்

கண்ைோடி

மலறக்கோமல்

கோட்டியது. ‘இந்

அ


ன்னிடம்

போ ிப்பு


என்பல

அவள

எ ிர்போர்க்கவில்லை. அவர்களுலடய அலழப்லப ஏற்று, வட்டிற்குள் ீ வந் அவனுலடய

லச ன்யனும்,

ந்ல யும், மிஞ்சி மிஞ்சிப் ளபோனோல் அலர மைி ளநரம் கூட

இருந் ிருக்க மோட்டோர்கள். அந்

ளநரத் ிற்குள், புயைடித்து ஓய்ந் து ளபோை அவளுலடய மனம்

அலம ியில் ஆழ்ந்து கிடந் து. மோலை

ளநரச்

சிற்றுண்டிலயயும்,

ள ன ீலரயும்

உபசரித் ள ோடு, லச ன்யனின் அக்கோ குழந்ல கல தசன்று, பறலவகளுடன் வில குழந்ல யினுலடய “பூங்கோவிற்கு

வரும்

னியோக அலழத்துச்

யோட லவத்து ஒதுங்கிக் தகோண்டோள். பட்டுப்

ளபோது,

த்

தகோடுத்து


போவோலடலயப் போவோலட

போரோட்டியதுடன்,

அைிந் ோல்,

வில

யோட

சிரமமோக இருக்குளம...” என்று எ ோர்த் மோகத் ோன் ளகட்டோள். “அத்ல லயப் போர்க்கப் ளபோகைோம்னு பட்டுப் போவோலட ளபோட்ளடன்... ஆனோ,


நோள்

ளபோகைோம்னு

ப ில் தசோன்னள ோடு நிறுத் ிக் தகோள் “உங்கல

மோ ிரிளய

எங்க

மோமோ

ோ

தசோல்ைிட்டோங்க...”

என்று

சிறுமி,

அத்ல யும்

நல்ைோப்

ளபசுவோங்க...

அத்ல லய எனக்கு தரோம்பப் பிடிச்சிருக்கு... ளமளரஜுக்கு இன்னும் அழகோ பட்டுப் போவோலட ளபோடுளவன்...” என்று தசோல்ைி முடித் ோள். மன ிற்குள் எழுந் “எந்

மோமோவிற்குக்

ஏமோற்றத்ல கல்யோைம்?”

உடனடியோக விழுங்கிக் தகோண்டு, என்று

குழந்ல யிடளம ளகட்கவும் முடிந் து அவ


[email protected]

உறு ி

தசய்து

தகோள்

க்

ோல்.

Page 120 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “லச ன்யன் தசோல்ைவும்,

மோமோவுக்குத்


ோன்...”

மன ில்

என்று

எழுந்

அழுத் ம்


ிருத் மோகச் அவ

ோளைளய

இனம் கோை முடியவில்லை. சிறு

ஏமோற்றம்

எழுந் து


ளபோன்ற இழப்பின் உைர்வுகள், அவல ‘லச ன்யனுக்குத் சமயங்க


‘எல்ைோம்

ச் சிறிதும்

நடந்து

முடிந்து

விட்டது’

ோக்கவில்லை.

முடிந் ிருக்கைோம்’

ில் நிலனத் ிருக்கிறோள். நி ர்சனத்ல

எ ிர்தகோள்

என்று

சிை

எப்ளபோதுளம

யங்கிய ில்லை அவள். தபரியவனோன வருங்கோை

சிறுவனிடம்

அத்ல லயப்


லவத்துக்

விசோரித்

போர்த்துள்

தகோள்

ைோம்

ில்,

ோர்கள்... என்று


ஒரு

லவத்து மோ த் ில்

ளபசியிருக்கிறோர்கள்...

லச ன்யனுக்கு நிலறய ளவலை இருப்ப ோல், என்ற தசய் ிகல

‘ளகோவிைில்


ஆனோல்,

ள்

ிப்ளபோகும்’


ளபசியது,

தயல்ைோம் அறிந்து தகோண்டோள்.

லச ன்யன்,


அக்கோவுடன்

ஒருவி மோக ளயோசலனலய எழுப்பியது. ‘தபண்லைப் ளவண்டும்

என்று


முடிவு


அக்கோ

தசய் ிருப்போர்கள்... அலழத் து,


ளவலைகளுக்கு

போர்க்க நடுவில்

எரிச்சலை மூட்டியிருக்கக் கூடும்...’ என்று நிலனத்துக் தகோண்டோள். ‘வருங்கோை மலனவிலயப் போர்க்க, அவனுக்குக் கசக்கிற ோம்...’ என்று ளமலும் மன ிற்குள் நிலனக்கவும் முடிந் து அவ ஆனோல்,


தகோண்ளட

ீர



தசய்யோ

வருங்கோை

என்ற

மலனவிலயப்

உைர்லவக்

தசயைோக,

ோல்.

துருவித்


கட்டுப்படுத் துருவி



மலறமுகமோகச்

சிைவற்லறத் த ரிந்து தகோண்டது, முழுலமயோன ஏமோற்றத்ல க் தகோண்டு வந்து ளசர்த் து. ‘மோமோ பண்ணுவோங்க

கட்டற ோம்’

என்று

வட்லட, ீ



[email protected]

அத்ல

அழகோ ‘அந் ப்

தபண்,

அைங்கோரம் இண்டீரியர் Page 121 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தடகளரஷன்

அல்ைது


கலைளயோடு


படிப்புப் படித் ிருக்க ளவண்டும்’ என்று புரிந்து தகோள் ‘அத்ல

ளவலை

ளபோவோர்கள்... எங்கள

தசய்கிறோர்கள்...

ோடு வில

இனிளமல்,

ஏள ோ

ஒரு

முடிந் து. மோமோளவோடு

ஆஃபிஸ்

யோடுவோர்கள்...’ என்தறல்ைோம் தசோன்னது,

அவளுலடய மன ில் ஏமோற்றத்ள ோடு, வைிலயயும் ஏற்படுத் ியிருந் து. அந்

வைியும், ஏமோற்றமும், ‘அவலனத்

முடியவில்லை’ என்ப ோல் எழுந்

ிருமைம் தசய்து தகோள்

ல்ை’ என்பல த் த

ிவோக உைர்ந்ள

இருந் ோள். ‘என்னுலடய தசோன்னவன்,

மலனவி

‘இனிளமல்

ளவலைக்குப்

ளபோகக்கூடோது’


ஈடுபடுத் ப் ளபோகிறோன்’ என்பள

அவல

த ோழிைில்

மலனவிலயயும்

ப் தபரிதும் போ ித் து.

அது, அவளுலடய ஈளகோலவ ஒரு வி த் ில்

ோக்கியது.

‘அவனுலடய உரிலமயோன ளகோபத் ிற்குக் கோரைம், சிறு பிடித் மோக இருக்குளமோ’ என்று அவ்வ ஓர் எண்ைத்ல


ன் மீ து ஏற்பட்ட

வு கோைம் மன ின் மூலையில்

லவத்துக் தகோண்டிருந் ோள்.

‘உரிலமயுைர்ச்சி ள ோன்றும் இடத் ில், அன்பும் ள ோன்றும்’ என்று ஒரு கோைத் ில் நம்பிக்லகயுடன் இருந் ோள். எஞ்சியிருந் தூ

அந்

எண்ைம், நம்பிக்லக அலனத்தும், இப்ளபோது தூள்

ோகச் சி றிப் ளபோயின. ‘நவநோகரீகப் தபண் ளவண்டும் என்று முடிதவடுத் ோலும், ஒரு கைம்

கூடத்

ன்லன எண்ைிப் போர்க்க மோட்டோன்’ என்ற ள ோன்றிய உைர்ளவ,

அவல

ப் தபரிதும் கோயப்படுத் ியிருந் து.

அவனுலடய அவனுலடய

முகத்ல


ந்ல யுடனும்,

வழியனுப்பிலவத் வள்,


போரோமல்,

சிரமத்துடன்

குழந்ல களுடனும் சக் ி

குலறந் து

ளபசி, ளபோனது

ளபோலுைர்ந் ோள். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 122 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எதுவும்



பிடிக்கோமல்,

ந்ல

ரகுரோமன்

படுக்லகயில்

வந்

தசன்று

அரவளமோ,

படுத்துக்

அவல

அலழத்

அரவளமோ ளகட்கவில்லை. “உங்கம்மோ

இல்ைோ

நிலனச்சிருந்ள ன்... இருக்ளகன்னு

அப்போவோ

என்று

த ரியோம,

வ

மட்டுமில்லை,

நிலனச்சிருந்ள ன்...

ள ோணுது...” உைர்வுகல

குலற

ஃப்தரண்ட்

அப்படிதயல்ைோம்

வருத் த்துடன்

ர்த் ிட்ளடன்னு

தசோன்ன

மோ ிரி

இல்லைளயோன்னு

ந்ல லய,

ஏமோற்ற

க் கட்டுப்படுத் ிக் தகோண்டு, ளநர்போர்லவயோகச் சந் ித் ோள்.

“இல்லை

டோடி...


இல்லை...

எந் ப்

லபயனோ


இப்ளபோல க்குச் சரின்னு தசோல்ை மோட்ளடன்... தகோஞ்ச நோள் ளபோகட்டும்...” என்று த

ிவோகளவ தசோன்னோள்.

‘ளவறு

வழியில்ைோமல்

எண்ைதமல்ைோம் முடிலவத் த

அவளுக்குச்

சிறிதும்

இல்லை.

என்பது

ளபோன்ற

நன்றோக

ளயோசித்

ிவோகத் ோன் தசோன்னோள்.

கலடசிச் வோர்த்ல க

தசோல்கிளறோம்’

சந் ிப்பில்,

ின் வரியம் ீ

ள

ோய்க்

தகோட்டிய


ோங்கோமல், நன்கு ளயோசித்து எடுத்

முடிவு ோன்

அது. லச ன்யலனப்

பற்றி

அவள்

உருவோக்கியிருந்

பிம்பம்,

அன்ளற

உலடந்து சி றி விட்டது. அ னோல் ோன், அந் தகோள்


கவல்கல

நிலனக்கவுமில்லை.

அவலனப்

பற்றிய

ச் ளசகரிக்க ளவண்டும் என்ற எண்ைமும் ள ோன்றவில்லை.

‘ளவண்டோம்’ தசல்வ ற்கு, உ றித் ள்

நிகழ்விற்குப் பின்னர், லச ன்யலனத் த ோடர்பு

என்று

ளரோஷம்


அவமோனப்படுத் ியவலனத்

தகட்டுப்

ளபோகவில்லைதயன்று

வும் முடிந் து அவ


ோல்.


[email protected]

ள டிச்

Page 123 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் வோழ்க்லகலய அ னுலடய ளபோக்கில் வோழப் பழகிக் தகோண்டோலும், அவனுலடய வோர்த்ல க

ின் வரியம் ீ


ிரும்ப நிலனவிற்கு வந்து,

அவளுக்கு ஓர் உந்து சக் ிலயக் தகோடுத் து. முன்ளனறுவ ற்கோன

வோய்ப்புகல

ைோரஸ்

உருவோக்கித்

ந் ோலும்,

‘முன்ளனற ளவண்டும்’ என்ற உந்து சக் ிலயக் தகோடுத் து லச ன்யனின் வோர்த்ல கள் ோன். மதுலர

புரோதஜக்ட்லட,

ஆரம்பத் ில்

அவளும்

ட்டிக்

கழிக்கத் ோன்

மீ ிலயத்

த ரிந் வலர

முடியோ

சிபோரிளசோடு



நிலனத் ோள். ‘வலரபடமோவது லவத்து


வந் ளபோது ோன், வ

யோரித்துக்

தகோள்கிளறோம்’

எள ச்லசயோக

தகோடுங்கள்... என்று

மறுக்க


ர்ச்சிலயப் பற்றியும் த ரிந்து தகோண்டிருந் ோள். அ ன்

பின்னர் ோன்,

ைோரலஸ

வற்புறுத் ி


தகோள்

லவத் ிருந் ோள். ‘நோன் கோல்ப ித் ஒன்லற

நன்றோக அன்று

இருக்கிளறன் கட்டல

நிலனத்தும்

யிட்ட

போர்க்கப்

என்பல க் ஈளகோ,

கோட்டு’

‘அவளனோடு

ளபோவ ில்லை’

என்று

மதுலரயில்



த

என்ற

ிவோகளவ

தசோல்ைியிருந் து. “ைோன்ை ளபோய்ப் ளபசைோம்... வோ

ன்யோ...” என்றலழத்

ந்ல லயப்

பின் த ோடர்ந் வளுக்கு, அவரிடம் என்ன தசோல்வத ன்ளற புரியவில்லை. “தசோல்லு ைோரஸுக்கும்

ன்யோ... மனசிை இருக்கிறல உனக்கும்

ளமளரஜ்

தவ

பண்றல ப்

ிப்பலடயோச் தசோல்லு...

பத் ிப்

ளபசணும்னு ோன்

வந்ள ன்... இப்பப் ளபச ளவண்டோம், தகோஞ்ச நோள் ளபோகட்டும்னு ைோரஸ் தசோன்ன ளபோள , ஒரு மோ ிரி இருந் து...” என்று தசோன்னதும், ‘ ன்னுலடய சோர்பில் உள்


ளபசியிருக்கிறோன்’

என்ற

உைர்வில்,


ம் தநகிழ்ந் து.


[email protected]

Page 124 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “இங்க

வந்து

ைோரளஸோட ளசோர்வுடன்

போர்த் ோ,

அம்மோவுக்கு


என்ன


சந்ள கம்

சரியோ

தசோல்றதுன்ளன

உரிலமயுடன்


புரியலை...”

அவருலடய

ள ோ

ில்

என்று சோய்ந்து

அமர்ந்து தகோண்டவள், எதுவும் ளபசவில்லை. “லச ன்யளனோட வட்ை ீ இன்தனோரு முலற ளபசட்டுமோ?” என்று ளகட்ட ந்ல யின் ளகள்வியில், அ ிர்ந்து ளபோனோள். லைலய

நிமிர்த் ிப்

மு ல்லைளய ளபசின ீங்க “ம்ம்...”

என்று

இருக்கும்...”


முலறன்னோ...

ோ டோடி?” என்று ளகட்டோள்.

ஆளமோ ிப்போகத்

என்று

“இன்தனோரு

லையலசத் வர்,



“மூணு

வருஷம்

மனல த்

ோக்கிய

அ ிர்ச்சிலய உள்வோங்கிக் தகோண்டோள். ‘ ன்னுலடய தகோடுக்கும்

ந்ல ,

விருப்பங்களுக்கு ‘ னக்கோக

இது

எப்ளபோதுளம ளபோைச்

முக்கியத்துவம்

தசய் ிருப்போர்’

என்பல

எ ிர்போர்க்கவில்லை அவள். ஆனோல்,


வட்லடத் ீ

ள டிச்

தசன்று


பிடிக்கவில்லை’ என்று அவளுலடய மனளம தசோன்னது. “ஒரு ளமளரஜுக்கோக மதுலரக்கு வந் ிருந்ள ன்... த ரிஞ்சவர் ஒருத் ர் லச ன்யலனப் பத் ிச் தசோல்ைி, உனக்குப் போர்க்கறீங்க கோளைஜ்

டீதடயில்ஸ்

போர்த் ப்ப,

அது ோன் அவங்க வட்ை ீ ளபசிப்

நீ

தசோன்ன

ோன்னு ளகட்டோர்...

லச ன்யன்னு

புரிஞ்சுது...

போர்த்ள ன்...” என்று தசோல்ைவும், எந் ச்

சைனமுமின்றிக் ளகட்டுக் தகோண்டோள். ‘ஒத்து

வந் ிருக்கோது’

ளகள்விலயயும்

என்பது

அவளுக்ளக

த ரிந்

ோல்,

எந் க்

ந்ல யிடம் ளகட்கவில்லை.

‘அவனுலடய வட்டில் ீ ளவண்டோதமன்று தசோன்னோர்கள

ோ என்னளவோ,

அவளன ளவண்டோதமன்று தசோல்ைியிருப்போன்’ என்று ள ோன்றியது.


[email protected]

Page 125 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “தமட்ரோஸ் அதுக்கப்புறம்,

தபோண்ைோன்னு அவங்கப்போலவ


மீ ட்

ளயோசிச்சோங்க


ளபசிளனன்...

ோம்...

ஓர

வு

ிருப் ியோப் ளபசின மோ ிரி இருந் து... ஆனோ, இன்னும் தரண்டு வருஷம் ளபோகட்டும்னு


அனுப்பிட்டோங்க...

தசோல்ைிட்ட ோ,

ைோரளஸோட

அம்மோ

எனக்குத்

ளவற,

நீ

கவல்

கோளைஜ்


ளசர்ந் ப்பளவ

உன்ளனோட ளமளரஜ் பத் ிப் ளபசிட்டிருந் ோ... அ னோை நோனும் லச ன்யன் வட்ை ீ

ிரும்பப் ளபசலை...” என்று தசோல்ைிவிட்டு, அவளுலடய முகத்ல ப்

போர்த் ோர். ‘அடுத்து

என்ன


ளபோகிறோர்’

அவருலடய முகத்ல ப் போர்ப்பல த் ைோரஸினுலடய “ைோரஸூடன்

ளவலை

புரிந்

ோல்,


விர்த் ோள்.

அன்லன,


என்பது


தசய்ய

ஆலசயினோல் ோன்,

ஃபிரோன்ஸ்

வருகிறோயோ?”

என்று

ளகட்டிருக்கிறோர் என்பது புரிந் து. “உன்லனத் சண்லட

னியோ

ளபோட்டோ...”

அனுப்ப

என்று

முடியோதுன்னு


தசோன்னோ,


ஒளரயடியோ

அன்லனக்கும்,

ன்

ந்ல க்கும் கோைம் கோைமோக நிைவும் நட்லப நிலனக்க, எப்ளபோதும் ளபோை இ ம் பரவியது. அவர்கல பிரியோமல்

ப்

ளபோைளவ,

இருக்க

‘ைோரஸிற்கும்


அவளுக்கும்

என்று


பைமுலற

நட்பு


தசோல்ைியிருக்கிறோள். அப்ளபோத ல்ைோம், உன்லன

ஃப்தரண்டோ

மழுப்பைோகச் மட்டுளம

சிரித்துவிட்டு,

வச்சிருக்க

“தரோம்ப

முடியோது

கோைத்துக்கு

ரியோ...”

என்று

தசோல்ைியிருக்கிறோன். ளகோபத்துடன் முலறத் ைோங்கோ

நமக்குள்

இந்

ளபோத ல்ைோம், “ளஹய்! கூல் ளபபி... லைஃப் ஃப்தரண்ட்ஷிப்


அல தயல்ைோம்

ோண்டி...” என்று இழுத்துவிட்டு, “எங்க வட்ை ீ நீயும் ஒரு தமம்பர்... இப்ப இல்லை...

பை

வருஷமோளவ,


ஃபீல்

பண்ளறன்...”

என்று

தசோல்ைியிருக்கிறோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 126 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அது ளபோன்ற சமயங்க தகோள்

ோமல்,

மன

ில், அவன் ளபசிய ன் அர்த் த்ல ப் புரிந்து

தநகிழ்லவ


ள ோ

த ரிவித் ிருக்கிறோள். இப்ளபோது, புரியோ லவதயல்ைோம் த

ில்


ிவோகப் புரியத்

த ோடங்கின. “ ன்யோ!”

என்றலழக்கும்

“உன்ளனோட முடிலவ நீ




ோன் தசோல்ைணும்...” என்ற

கலைந் வள்,

ந்ல லயப் போர்த்து

விழித் ோள். “உங்க வயசிை நிலறயப் ளபருக்கு, கோ ல் எது, இன்ஃளபக்ஷுளவசன் எதுன்ளன

புரியறது

இத் லன

வருஷமோ

ள ோள்க

இல்லை...

உன்லனப்

குழப்பத் ிைளய

புத் ிசோைின்னு

இருக்க...”

எனவும்,

நிலனச்சோ, அவருலடய

ில் சோய்ந்து அமர்ந் ோள்.

“நோன்


குழப்பவோ ியோத் ோன்

இருக்ளகன்

டோடி...

ஆனோ,

லச ன்யன் வட்ை ீ ளபசளவ ளவண்டோம்... எனக்கு இன்னும் தகோஞ்சம் லடம் தகோடுங்க...

அப்புறம்,

நீங்க

என்ன

தசோன்னோலும்

ளகட்கிளறன்...”

என்று

தமல்ைிய குரைில் தசோன்னோள். “நோன்

ஒண்ணு

தசோல்ளறன்

ளகட்கறயோடோ?”

என்று

ளகட்டவரிடம்,

“தசோல்லுங்க டோடி...” என்றோள். “கோ ல் எங்க ஆரம்பிக்குது த ரியுமோ?” என்று ளகட்கவும், ‘த ரியோது’ லையலசத் ோள். “என்லனப் ஆரம்பிக்குது... மயக்கத் ிை

தபோருத் வலரக்கும், உங்க

வயசிை

போஸிடிவ்

வர்ற

ளகரக்டர்ஸ்

கல்யோை

கோ லுக்குக் மட்டும்



ோன்

த ரியோது...

போர்ப்பீங்க...

ஆனோ,

கல்யோைம் பண்ைினதுக்கப்புறம் அப்படிளய எ ிர்மோறோ மோறிடும்...” என்று தசோன்னதும், அவளுலடய ள ோழிக என்பது த ரிந் ிருந் “ைவ் எதுவும்

ோல், ஆளமோ ிப்போகத்

ளமளரஜுக்கும்,

இல்லை...

ின் வோழ்க்லகயில் அது ோன் நடக்கிறது

அளரஞ்ச்ட்

தசோல்ைப்ளபோனோ,


[email protected]

லையோட்டினோள்.

ளமளரஜுக்கும்

தரோம்ப

ைவ்

பண்ைிட்டவங்க ோன்

ளமளரஜ்

வித் ியோசம்

Page 127 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நிலறய

சண்லட

ளபோடறோங்க...”

என்று


ஒரு

கைம்

நிறுத் ினோர். “புரி ல் வந் துக்கப்புறம் ோன் வோழ்க்லக ஆரம்பிக்குது... அந் ப் புரி ல் கல்யோை வோழ்க்லகயிை ோன் கிலடக்குது... கோ ளைோட சக்ஸஸ் கல்யோை வோழ்க்லக ோன்... த ோடங்குதுன்னு

அ ோன்,


தசோல்ளறன்...”

எனவும்,

கோ ல்

புரிந்

ற்கு

கல்யோைத் ிை அலடயோ

மோகத்

லையோட்டினோள். “லச ன்யளனோட விசோரிச்சிட்டுத் ோன்

அப்போ

உன்லனப்

ளபோனோர்...

அ னோை,

பத் ி

ளபசிப்

ஆர்வத்ள ோட

போர்க்கைோம்...

ஆனோ,

அவங்க வட்ளடோட ீ தபோருந் ிப் ளபோக முடியுமோன்னு ளயோசிச்சுப் போர்... நீ ோன் நிலறய கோம்பர்லமஸ் பண்ைிக்கணும்... அத ல்ைோம் முடியுமோன்னு ளயோசி...”

எனவும்,

“ளயோசிக்களவ

ளவண்டோம்

டோடி...

ளவற

இடத் ிை

அவருக்கு ஃபிக்ஸ் பண்ைிட்டோங்க...” என்றோள். ளயோசலனயுடன், “அந் ன்யோ...

மோ ிரி, லச ன்யளனோட அப்போ தசோல்ைலை

போர்த்துட்டிருக்ளகோம்னு

ோன்

தசோன்னோர்...”

“ச்ச்... எப்படிளயோ டோடி... ஆனோ, ளவண்டோம்...” என்று த

என்று


ிவுடன் மறுத் ோள்.

“இன்னும் மூணு மோசம் லடம் எடுத்துக்க... ைோரஸோ, லச ன்யனோன்னு நல்ைோ ளயோசிச்சு தசோல்லு... லச ன்யன் ளவண்டோம்னு முடிவு பண்ைினோ, ைோரளஸோட

அம்மோகிட்டப்

முடியோது... எடுத்

ளபசிடுளவன்...

அதுக்கப்புறம்

மோத்

முடிவு சரியில்லைன்னு லைஃப்ை எப்பவும் வருத் ப்படக்

கூடோது...” என்று அவளுக்கோன கோை அவகோசத்ல “இப்ளபோல க்கு நோனும் எந் ளகரக்டர்ஸ்னோலும், உன்ளனோட

எல யும்

தரண்டு

முடிவு ோன்

வழங்கினோர்.

முடிவும் எடுக்கலை... வித் ியோசமோன

ளபலரயும்


குலற

முடிவு...”

தசோல்ை என்ற

முடியோது... உறு ிலயயும்

தகோடுத்துவிட்டுப் ளபச்லச முடித்துக் தகோண்டோர். ‘ஒருவி மோன

தநருக்கடிக்குத்

ள்

ப்

பட்டிருக்கிளறோம்’

என்பது

அவளுக்குப் புரிந் து.


[email protected]

Page 128 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘குழப்பமோன மனநிலையில் எல யும் ளயோசிக்கக் கூடோது’ என்று ஒத் ி லவத் ோலும்,


மோறி

மோறி

எங்தகங்ளகோ

பயைித்துக்

தகோண்டிருந் ன. ‘ ன்னுலடய நிலனத் ோலும், அவ


மோற்றிக்

தகோள்


என்று


14 தன்லனக் தகோண்டு,

கண்டதுளம, வோடியிருந்

புன்முறுவலைத்

வழ

முகத்ல ச் சட்தடன்று மோற்றிக்

விட்ட

ரி ன்யோலவச்

சிை


ளயோசலனயோகப் போர்த் ோன் ைோரஸ். இதுநோள்

வலர,

இதுளபோதைல்ைோம்


மலறத்துக்

தகோண்ட ில்லை அவள். யோருலடய தவ




கோயப்படுத் ோமல்,


குைம்,

நிலனப்பல


இருவருக்குளம

மன ிலும்

வருத் த்ல த்

இருந் து. இப்ளபோது

மலறக்கிறோத

ன்றோல்,

‘ ன்

ள ோற்றுவிக்கும் வலகயில், ஏள ோ ஒன்று நடந் ிருக்கிறது’ என்பல ப் புரிந்து தகோண்டோன். எல்ைோவற்லறயும்





தசோல்ைோமல் இருந் ல ளய ஆச்சரியமோக உைர்ந் ிருந் ோன்.


[email protected]

Page 129 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ற்ளபோல ய

முகவோட்டத் ிற்குக்

கோரைம்,

‘லச ன்யளனோடு

த ோடர்புலடய நிகழ்வோக இருக்கும்’ என்று எண்ைினோன். அவளுலடய

ந்ல யின் முகத் ில் படிந் ிருந்

ளயோசலனயிைிருந்து,

‘அவளுலடய முகவோட்டத் ிற்குக் கோரைம் அவருக்குத் த ரியும்’ என்பல உைர்ந்து தகோண்டோன். ‘ ன்னிடம்

மலறப்ப ற்கு,

ஏ ோவது

கோரைமிருக்கும்’

நிலனத் வன், அ ற்கோகப் தபரி ோக அைட்டிக் தகோள் ‘யோரிடமும்

தசோல்ைோமல்,

என்று

வில்லை.



குழப்பிக்

தகோள்வ ற்கு, யோரோவது ஒருவரிடம் பகிர்ந்து தகோண்டோல் ளபோதும்’ என்று நிலனத் ோன். “வோட் இல்லைன்னு

ளஹப்பண்ட் ளமக்கோவ்

ரியோ?

யூ

லுக்

தசோல்ைிடுச்சோ

ளஸோ

என்ன?”

ளஸட்...

என்று

நீ

அழகோ

சோ ோரைமோகக்

ளகட்டவோறு அருகில் அமர்ந் ோன். ஆச்சரியத்துடன், அவள்

ன்லனப் போர்ப்பல

உைர்ந்து, புருவங்கல

உயர்த் ி என்னதவன்று வினவினோன். “யோர்

கதமண்ட்

தசோல்ைியிருக்களய... மோட்ளடன்...”

என்று

பண்ைினோலும் ளமக்கோவ்


கவலை

படக்

கதமண்ட்டுக்தகல்ைோம் “ளஹப்பியோ

இருக்க

கூடோதுன்னு ளசோகமோயிட

டிப்ஸ்

ஏ ோவது

ளவணுமோ?” என்று சிரிப்புடன் ளகட்டோன். “டிப்ஸ் எதுக்கு ைோரஸ்... உங்கிட்ட இருக்கிற சந்ள ோசத்ல க் தகோஞ்சம் கடன் தகோளடன்...” என்று ளகைியோகக் ளகட்டோள். ளகைியோகப் சோயல் த ரியோ ல

ளபசினோலும்,


உைர்ந் வன், “யூ ஆர்

கண்க

ில்

உற்சோகத் ின்

ஒன்ைி ஒன் ஹூ க்ரிளயட்

யுவர் ளஹப்பினஸ்...” என்று தசோன்னோன்.


[email protected]

Page 130 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ஓ கோட்! முடியலை டோடி...” என்று பரி ோபத்துடன் தசோன்னவல அருகில்


அடக்கிக்


அமர்ந் ிருந்

யும்,

ரகுரோமலனயும்

புரியோமல் போர்த் ோன். “நிஜமோளவ சந்ள ோசத்ல க் கடன் லககல

ர முடியோது ரியோ...” என்றவனிடம்

க் கூப்பி, “விட்டுடு ைோரஸ்...” எனவும், வோய்விட்டுச் சிரித் ோன்.


ந்ல யும், இது ளபோைளவ ஏ ோவது ஒன்லறச் தசோல்ைிக்

தகோண்டிருந் ிருக்க


என்று

யூகித் வன்,

‘நீங்களுமோ?’

என்று

ளகட்பது ளபோை அவலரப் போர்த் ோன். ஆதமன்று

லையலசத் வலரப் போர்த் தும், ‘ ன்னுலடய யூகம் சரி’

என்பல த் த ரிந்து தகோண்டோன். அவல ளசோகமோ?

ச் சீண்டும் வலகயில், “அப்போ, ஊருக்குக் கி

ஆனோ,

அதுக்தகல்ைோம்

ஃபீல்

ம்பப் ளபோறோர்னு

பண்ணுவயோ

என்ன?”

என்று

ளகட்டோன். ‘சிறிது தசய்ய

ளநரம்

ஓய்வு

ஆரம்பித்து

கிலடத் ோலும்,

விடுவோள்’

என்பது

ந்ல யுடன்

வடிளயோ ீ


ோல்,

ளசட்

‘நிச்சயம்

அ ற்கோகக் கவலைப்பட மோட்டோள்’ என்பது அவனுக்ளக த ரிந் ிருந் து. “ஃபீல் கவலைப்பட

பண்ற ோ...

ளசச்ளச...


ோத் ோவும்

எல்ைோருக்கும்

ஊருக்குப்

ளசர்த்துத் ோன்

நீ

ளபோனோக்கூட இருக்களய...”

என்று தசோல்ைவும், அவனுக்குள் ஓர் இனிலமயோன உைர்வு பரவியது. வில

யோட்டிற்கோகச்

தபண்ைிடமிருந்து வந் ‘ ந்ல யின் என்பல

தசோல்வது

புரிந் ோலும்,

கோ ைிக்கும்

வோர்த்ல கள், அவனுக்குப் பரவசத்ல ளய

நிலனவு

உைர்ந் ிருந்

வரும்ளபோத ல்ைோம், ோல்,

வில

ன்லனத்


ந் ன.

ள டுவோள்’ ளபச்லசயும்

இனிலமயோகத் ோன் அவனோல் நிலனக்க முடிந் து.


[email protected]

Page 131 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘அடுத்து

ஏள ோ

ளகைியோகச்


ளபோகிறோள்’

த ரிந் ோலும், மன ிற்குள் தபோங்கிய கோ லைக் கட்டுப் படுத் கண்ைிலமக்கோமல் அவல

ிப்படுத் ோவிட்டோலும்,

கட்டுப்படுத் ிக் தகோள் அவளுலடய

கண்க

ோல்

தவ

ிந்து

ோல் கோ லை

தசோல்வல ,

அவனோல்

முடியவில்லை. ந்ல ,

சிறு

மலறந்து

அ ிர்ச்சியுடன்


அவன்

தசயல்க

ன்லனக்

கோண்பல க்

யோரோக இல்லை.

ில் ோன்

ளநர்லம

இருக்கோது.

ிப்பலடயோன தசயல்கள் எப்ளபோதும் நம்பிக்லகலய வில க்கும்’ என்ற

உண்லமலய, சிறு வய ிைிருந்ள அது விர, தவ

ந்து, வோர்த்ல க

கோ லைச்

கண்டோலும், போர்லவலய மோற்றிக் தகோள் ‘ஒ


ளய போர்த் ோன்.

அவளுலடய மனநிலைக்கு ம ிப்புத் தவ

என்பது

கலடப்பிடித்து வந் ோன்.

‘ஏமோற்றும்

ிப்படுத்துவல த்

கோத் ிருப்பவன்,

எண்ைம்

விர்க்கைோம்...

எ ற்கோக



மலறக்க


கோ லை

தசய்து

தகோள்

என்ற

த

க்

ிவுடன்

இருந் ோன். போர்லவலய அலுப்புடன்

உைரோமல்,

தசோன்னவ

“தரண்டு

ிடம்,

“இங்க

ளபரும்

இருக்கீ ங்கள

ோளன

...”

இருக்ளகோம்

என்று ரியோ...

அதுக்தகன்ன?” என்று ளகட்டோன். “ம்ம்...

நிலறய


ஒளர


பண்ைினோலும்,

அட்லவஸ் பண்ற ிை கூடவோ ஒளர மோ ிரி இருப்பீங்க... ளகட்க முடியலை... ளசம்

ப்

ட்...”

முடிக்லகயில்,

என்று சிறி

கோதுகல வு

த்


த ோட்டுப் அவ

ளபோைிப்

ிடம்

புைம்பலுடன்

ிரும்பியிருப்பல த்

ிருப் ிளயோடு கண்டோன். “அங்கிள்! உங்கல

உங்க

தபோண்ணுக்கு

தரோம்ப

இடம்

தகோடுக்கறீங்க...

ரம்பம்னு தசோல்றோ... அத ல்ைோம் ஏன்னு ளகட்க மோட்டீங்க

ோ?”

என்று ளகட்டோன்.


[email protected]

Page 132 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “உன்லனயும்

ளசர்த்துத் ோன்

தசோல்றோ

ைோரஸ்...

அதுவுமில்ைோம,

என்லன மோ ிரிளய நீ கிழவனோயிட்ளடன்னு தசோல்ைோம தசோல்றோ... நீயும் ளகளு...” என்று ரகுரோமன் தசோல்ைவும், “டோடி!” என்று அ ட்டினோள். “ளசச்ளச இருக்கோது அங்கிள்... என்லன மோ ிரி உங்கல தசோல்ைோமச்

தசோல்றோ...”

என்று

அவருக்கு

ப ில்

யும் யூத்னு


“இப்ப

ைோரஸ்னு அ ட்டு ரியோ...” என்றோன். “யூ... யூ...” என்று தசோல்வ றியோமல் நோ

ி ல

ிைறியவள், லகயில் கிலடத்

ச் சுருட்டி, அவன் மீ து பட்தடன்று சோத் ினோள்.

அவளுலடய லகலயப் பிடித்து அடிக்கவிடோமல் தசய் வன், “தரோம்ப தடர்ரரோ வ “நீ

ர்த் ிட்டீங்க அங்கிள்...” என்றோன்.

சின்னப்

மோத்

ட்லர

லபயனோ

இருக்கணுங்கறதுக்கோக,

பண்ைோள

தசோல்றோ? அப்படித் ோளன மீ ண்டும் அ ட்டுபவல

ைோரஸ்...

என்லனயும்

யூத் ோ

உனக்கு

வயசோயிடுச்சுன்னு ோன்

ன்யோ?” என்று ளகட்ட

ந்ல லய “டோடி!” என்று

ப் போர்த்துச் சிரித் ோன்.

“ளநோ அங்கிள்... உடம்புக்கு வயசோனோலும், மனசிை யூத் ோ இருக்கீ ங்க... அதுக்கோகச்

தசோல்ைிருப்போ...

அப்படித் ோளன

ரியோ?”

என்று


வம்பிழுத் ோன். “ஓ ளகட்டவ

கோட்!


ளஜோக்கர்

மோ ிரியிருக்கோ?”

என்று

ிடம், “அத ன்ன மோ ிரி ரியோ... அப்படிளய ோன் இருக்கு...” என்றோன்.

முலறப்புடன், “மனச ளமன்

போர்த் ோ,

ைோரஸ்...

விை டோடி எப்பவும் யூத்

வயசுக்ளகத்


ோன்... நீ ோன் ஓல்ட்

நடந்துக்க

டிலர

பண்ணு...

அட்லவஸ் பண்ைோள ...” என்றோள். ‘என்னுலடய வய ிற்கு ஏற்றபடி நடந்து தகோள் ளபோதைல்ைோம்

நடந்து

தகோண்டோல்,

விருப்பம் ோன்... அது

அனும ிப்போயோ?’

என்று

மன ில்

நிலனத்துக் தகோண்டு குறும்புடன் போர்த் ோன்.


[email protected]

Page 133 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவளுலடய முடியோமல்

சிை

போர்லவ,


கைங்கள்

கோண்லகயில்,

நின்று,

“ ன்யோ!”

போர்லவளயோடு

டுமோறித்

என்று

கைந்து,

விப்பல

அவர்க

மீ

வியப்புடன்

ின்

போர்லவப்

பரிமோற்றத் ிற்கிலடயில் குறுக்கிட்டோர் ரகுரோமன். “உன்லன

விடப்

தபரியவங்களுக்கு

மரியோல

தகோடுத்துப்

ளபசிப்

பழகுன்னு தசோல்ைிருக்ளகன்...” என்று கண்டிக்கும் வி த் ில் தசோன்னவரிடம், “ைோரலஸ

வோங்க ளபோங்கன்னு

கூப்பிட்டற ோ!

ளபோங்க டோடி...”

என்றதும்,

மன ிற்குள் சிரித்துக் தகோண்டோன். “டின்னர் லடம் முடியளவ ளபோகுது... சீக்கிரம் சோப்பிட வோங்க...” என்று மீ ண்டும்


அவ்விடத்ல

விட்டு நகர்பவல


எல ளயோ

கண்கல

ச்

ளபர்


ப் போர்லவயோல் பின் த ோடர்ந் ோன்.

சிந் ித் வோறு

அங்கிள்... என்ளனோட பிர ர்ஸ், அவல ரி ன்யோன்னு

சந் ிக்கோமல்


ோன்

போர்த்

ரகுரோமனிடம்,

“விடுங்க

விடச் சின்னவங்க... அவங்களும் கூப்பிடறோங்க...


இது ோன்


எழுந்து

நின்றவர்,

அலறலய

ளநோக்கிச்

பிடிச்சிருக்கு...” என்றோன். எல ளயோ

தசோல்ை

“சோப்பிடைோம்போ...”

என்று

தசல்ைவும், புரிந்து தகோள் ட்டுக்க

ில்

வந்து,


முடியோமல் ளயோசலனயுடன் போர்த் ோன்.

உைலவ


கவனமின்றிக் தகோறித்துக் தகோண்டிருந் வ ளயோசிக்கக்

கூடோது

லடனிங்

ரியோ...”

என்று

லவத்


உைவில்

ிடம், “சோப்பிடும் ளபோது எல யும்


“ஒழுங்கோ

சோப்பிடு

ன்யோ...” என்று ரகுரோமனும் அ ட்டினோர். ங்கள் இருவலரயும் மோறி மோறிப் போர்த் வள், எதுவும் தசோல்ைோமல் விலரவோக உண்பல க் கண்டு, அவளுலடய புன்னலகலய வோட விடோமல் என்ன

தசய்ய

ளவண்டுளமோ,

அல ச்

தசய்ய

அத் லன

வழிக

ிலும்



[email protected]

Page 134 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவளுலடய

ந்ல யின் ஒத்துலழப்பும் இருந்

ோல், அது எ

ி ோன

தசயைோயிற்று. “தரண்டு

ளபரும்


அலம ியோ

இருக்கீ ங்க

ோ?”

என்று

அ ட்டலுடனும், பலழய உற்சோகத்துடனும் அவள் ளகட்கும் வலர இருவரும் ஓயவில்லை. “தசஸ், ளகரம் எதுவும் ளவண்டோம்... நோன் தூங்கப் ளபோளறன்...” என்று தசோல்ைிவிட்டு எழுந் வள், “சந்ள ோசத்ல ளவண்டிய ில்லை... ப

யூ

ஆல்ளஸோ

நோன் மட்டுளம கிரிளயட் பண்ை

ளமக்

மி

தவரி

ளஹப்பி...”

என்று

ிச்தசன்று சிரிப்புடன் இருவரிடமும் தசோல்ைிவிட்டுச் தசன்றோள். துள்

லுடன்

தசல்பவ

போர்த் ிருந்துவிட்டுத்

ின்

உருவம்

மலறயும்

வலர

ிரும்பியவன், மீ ண்டும் ரகுரோமனின் ளயோசலனயுடன்

கூடிய போர்லவலயச் சந் ித் ோன். எப்ளபோதுளம,

மலறக்க

நிலனக்கும்

விஷயங்க

ில்

லையிடுவல

விரும்ப மோட்டோன். அ னோல், அவரிடம் எல யும் ளகட்க விரும்பவில்லை அவன். ஆனோல், ‘மன ிைிருப்பல

ரி ன்யோளவ பகிர்ந்து தகோள்


என்று அவனுலடய ஆழ்மனம் உரிலமயுடன் எ ிர்போர்ப்பில் கோத் ிருந் து. ‘அவளுக்கும்,


இலடயிைிருக்கும்

பிலைப்பு,


தசோல்ை லவக்கும்’ என்று நம்பினோள். ன்னிடம்


தகோள்

ோமல்

உறங்கச்

நடவடிக்லகயோல், மு ன் முலறயோகச் சிறு ஏமோற்றத்ல

தசன்றவ

ின்

உைர்ந் ோன்.

“ைோரஸ்! தகோஞ்சம் ளபசணும்... கோர்டன்ை ளபோய்ப் ளபசைோமோ? என்று ளகட்டதும்,

“எங்கிட்ட

தசோல்றதுக்கு

என்ன

யக்கம்

அங்கிள்?”

என்று

ளகட்டவோறு அவருடன் இலைந்து நடந் ோன்.


[email protected]

Page 135 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அலம ியோக

அமர்ந் வர்,

சிை

வினோடிகளுக்குப்

பிறகு,

“ஸோரி

ைோரஸ்...” என்று தசோல்ைவும், ‘எ ற்கோகச் தசோல்கிறோர்’ என்பது அவனுக்குப் புரியவில்லை. “ ன்யோ...”

என்று

டுமோறியவர்,

இருக்கிறது த ரியோம, ஒரு அவனோல் புரிந்து தகோள் ‘தவ

“உன்ளனோட

மனசிை

கோ ல்

ப்புப் பண்ைிட்ளடன்...” என்று தசோன்ன ளபோதும்,


ிப்பலடயோக,

ரி ன்யோவிடம்

தகோண்டிருந் ோன்... தபற்ளறோர்க


ோன்

கோ லைப்


ிடம் கூடச் தசோல்ைவில்லை... இ ில், என்ன

வறு தசய் ிருக்க முடியும்?’ என்று ளயோசித் ோன். மோலையில், லச ன்யலனச் சந் ித் ல

ஆரம்பித்து, ரி ன்யோவிற்கோக

அவனுலடய வட்டில் ீ மூன்றோண்டுகளுக்கு முன்பு ளபசியல த் தசோல்ைி நிறுத் வும், “அ னோதைன்ன அங்கிள்?” என்று எ

யக்கத்துடன்

ி ோகக் ளகட்டோன்.

“அதுக்கு முன்னளம உங்கம்மோ ளகட்டோ... அவளுக்கு ப ில் தசோல்ைோம, ன்யோவுக்குப்

பிடிச்சிருந்

ோை

போர்த்ள ன்...”

என்று


“இட்ஸ்

ஓ.ளக. அங்கிள்... எனக்குப் புரியுது...” என்றோன். மூன்று ளயோசித்து

மோ

கோைம்

எடுக்கும்

தசோல்ைியிருப்பல யும்


முடிலவத் தசோன்னளபோது,

அவகோசம் ோனும் “ஓ!”

தகோடுத் ிருப்பல யும்,


என்றவன்,

தகோள்வ ோகச் எதுவும்

ளகட்கத்

ள ோன்றோமல் அமர்ந் ிருந் ோன். “நோங்க உன்ளனோட

மட்டும் ோன் மனசிை

இன்லனக்குத் ோன்

ஆலசப்பட்ளடோம்னு ன்யோ


இருப்போன்னு



நிலனச்சிருந்ள ன்... எ ிர்போர்க்கலை... வித் ியோசத்ல ப்

போர்த்ள ன்... மு ல்லைளய த ரிஞ்சிருந் ோ, அவளுக்கு இப்படி ஒரு சோய்ஸ் தகோடுத் ிருக்களவ

மோட்ளடன்...”

என்று

கவலைளயோடு

த ரிவித் வலரப்

போர்த்துப் புன்னலக தசய் ோன். “என்ளனோட மனசு புரிஞ்ச ோை ோன் அம்மோ ளபசிருக்கோங்க அங்கிள்... ளநோ பிரோப்

ம்... நீங்க எப்பவுளம தபஸ்ட் டோடி


[email protected]

ோன்... அவ ளயோசிக்கட்டும்... Page 136 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் டீன் ஏஜ்ை ளயோசிக்கறதுக்கும், இந்

வயசிை ளயோசிக்கறதுக்கும் வித் ியோசம்

இருக்கு... கவலைப்படோம இருங்க...” என்று தசோன்னோன். “லச ன்யனும் கவலையோ

அள



மோ ிரி என்று

ரி ன்யோகிட்ட

வட்ை ீ

நோன்

ளவற

அவங்கக்கோ

ளபோகலைன்னு

ளகள்விப்பட்ளடன்...

ோன்னு

மோ ிரி


படிக்கோ வங்க...




ோன்

அவனுக்குளம

அது

சிக்கலை ஏற்படுத் க் கூடும் என்பது புரிந் து.


ளபோவோ

ளயோசிச்சிடக்

எ ிர்போர்ப்புகள்

அவங்க

கூட,

வட்ை ீ


ளைடீஸ்

ஃளபமிைி

சிசுளவஷனோை

அவங்கள

ோட

ளயோசிக்கிறோங்கன்னும்

அ ிகம் கோளைஜ்

ரி ன்யோ


ளகள்விப்பட்ளடன்...”

என்று

ிருமைப்ளபச்சு நின்று ளபோன ற்கோன கோரைத்ல


தகோண்டோன். ‘ரி ன்யோலவப்


த ரிந் ிரோ

ோல்,

இது

ளபோை

ளயோசித் ிருப்போர்கள்’ என்பது அவனுக்கும் புரிந் து. ளமலும், ஆரோயும்


கோரைங்க

ில்,

குடும்பங்க பைதும்

ில்


ஆரோயப்பட்டிருப்பல ச்

அைசி


அலம ியோகக் ளகட்டுக் தகோண்டோன். “தபோண்ணு, ைோரஸ்...

லபயன்னு

நோங்க

ன்யோளவோட அம்மோ இருந்


பிரிச்சுப்

போர்த்

ில்லை

வலர, பிஸினலஸப் போர்த் ிட்டோ...”

என்று தசோல்ைி, அவருலடய நிலனவில் ஒரு கைம் நிறுத் ினோர். “ ன்யோவும் எல்ைோப் தபோறுப்லபயும் ஏத்துக்கணும்னு ஆலசப்பட்ளடன்... அதுக்கோகத் ோன் அவள

ோட

என்றவரின் எண்ைத்ல

ஆரம்பத் ிைிருந்ள

ஆலச

எங்க

குரைில்,

ட்தரயின்

பிஸினலஸ

‘இப்ளபோதும்

பண்ைிளனோம்...

விட்டு,


ஆனோ,

விைகிப்

ளபோயிடுச்சு...”

ஆலச


விட்டு விைகிப் ளபோய் விடக்கூடோது’ என்ற கவலை இருப்பல

உைர்ந் ோன்.


[email protected]

Page 137 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “சந்ள ோசமோ

உங்க

கல்யோைத்ல

நடத் ணும்னு ோன்

ஆலசப்படளறன்... அ னோை ோன், உங்க கம்தபனியிலும் நிலறய இன்தவஸ்ட் பண்ைிளனன்...” தவ

என்று


மன ில்

இருந் ல த்

த

ிவோகளவ

ிப்படுத் வும், அவனுலடய நம்பிக்லக ளமலும் அ ிகரித் து. “இந்

ஊர்ை, சோ ோரைக் குடும்பத்

லைவியோ அவல

முடக்கறதுை

எனக்குக் தகோஞ்சம் கூட இஷ்டமில்லை... சிறகடிச்சுப் பறக்கப் பழகினவல அன்புச்

சிலறயோ


நிலனக்கிளறன்... பட், அவள ஒண்ணும்

தசய்ய

தகோடுத்துப்

அ ில்

அலடக்கக்

,

கூடோதுன்னு ோன்

ோட விருப்பம் ளவற மோ ிரி இருந் ோ, என்னோை


பழகிட்ளடன்...”

அவள

என்றவர்,

ோட

விருப்பத்துக்ளக

‘ ன்லன

நிலனத்துக்

ம ிப்புக் கவலைப்

படுகிறோர்’ என்பல ப் புரிந்து தகோண்டோன். “கவலைப் குடும்பத்ல

படோமத்

தூங்குங்க


விட்டுக்

மலனவின்னு ளயோசிக்கறல

அங்கிள்...

லச ன்யனோை



அவளனோட அவனுக்கு

விட, அவளனோட ளபரண்ட்ஸுக்கு மருமகள்,

அக்கோவுக்கு நோத் னோர்னு பை ளரோல்ை ளயோசிப்போன்...” எனவும், அவருலடய முகம் த

ிவது புரிந் து.

“அதுமட்டுமில்ைோம,

அவங்க

மறுத்

கோரைங்கள்

அப்படிளய ோன் இருக்கு... ஃபிரோன்ஸ் வோழ்க்லக அவல


இன்னும் மோடர்னோ

மோத் ியிருக்கு...” என்று நம்பிக்லகயுடன் தசோல்ைியனுப்பினோன். அ ற்குப் ஆழ்ந் ோன்.

பின்,

உறங்கச்


புரிந்து தகோள்


முடிவல்ை. இரு குடும்பங்க அ னோல் ோன், ோ?

மனநிலைலயத்

மனம் த ள்

வரோமல், த்

த

ளயோசலனயில் ிவோக

அவனோல்


எடுக்கும்


இந் ியோவில்,

இருப்போ

தசல்ை

என்பது

ிலடளய ஏற்படும் பிலைப்பு.

‘ ங்களுலடய

கலடசிக்

இருவர்

கோைம்

குடும்பத் ிற்குப்

வலர

ங்களுடன்

உறவுகளுக்கும், தபரியவர்களுக்கும் ம ிப்புக் தகோடுப்போ


[email protected]

தபோருத் மோனவ

ோக

இலைந் ிருப்போ

ோ?

ோ?’


Page 138 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் பல்ளவறு

ளயோசலனகளுக்குப்

வழக்கத்ல

உைர்ந் ிருந் ோன்.

அ ில்


முடிதவடுக்கும்

அலனத்ல யுளம,

ஆரோய்ந் ிருக்கிறோர்கள்’

என்பல

நலடமுலற


சிை

நோட்களுக்கு

வட்டிலும் ீ

முன்பு ோன்


தகோண்டிருந் ோன். ‘ னது அன்லனயின் ளவலைக

ம்பிக

ிடம் அன்பு கோட்டுவது, உடல்நிலை சரியில்ைோ

அலனத்துப்

தபோறுப்புகல

இந் க்

தசய்வது,

எந்த ந்

கோரைங்களுக்கோகவும்,

கோரைங்க

அ ிகரித் ள ோ, நிலனத்து,

னது

ின் ளபோது,

ப் போரோட்டுவல க் கண்டிருக்கிறோன்.

அன்லனக்கு மிகவும் பிடித் ிருப்பல

என்று

பறித்துச்

ில் ள ோள்தகோடுப்பது’ என்று எத் லனளயோ நிகழ்வுக

ன்னுலடய தபற்ளறோர்கள் அவல


யும்

ளபோது

ரி ன்யோலவத்



ோல், அவனுலடய குடும்பத் ினருக்கு அவள் மீ து

அந் க்

கோரைங்கள்




அவல

தபோருந் ி

வரோது

நிரோகரித் ிருப்பல

வியப்புடன் கண்டோன். ‘ ங்களுலடய வரும்.

பழக்க


வழக்கங்களுக்கு,

வட்டினருடன் ீ

அது

தபோருந் ிப்

இயல்போகப் ளபோவது

தபோருந் ி

சிரமம்’

என்று

அவனுக்குளம ள ோன்றியது. தபரியவர்க கவலையில்லை.

ின்

எ ிர்போர்ப்புகல

அல தயல்ைோம்

ப்

பற்றி


அவன்

அவனுக்குக் கோ ைிக்கவும்

துவங்கவில்லை. ‘கோட்சிகள் ஒருவருக்குப்

ஒன்று பிடிப்பது

என்றோலும்

போர்லவகள்

மற்தறோருவருக்குப்

ளவறு...

பிடித் ிருக்க

அ னோல், ளவண்டிய

அவசியமில்லை...’ என்று நிலனத் வோளற அமர்ந் ிருந் ோன். பைவற்லற எத் லனளயோ

ளயோசித் வன்,

கோரைங்கல

ச்



[email protected]

‘மனி

மனம்

விசித் ிரமோனது...

நிரோகரித் ோலும்,

மன ிற்குப்

Page 139 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் பிடித்துவிட்டோல், அத் லனலயயும் நீர்த்துப் ளபோகச் தசய்து விடும்’ என்பல மட்டும் ளயோசிக்க மறந்து விட்டோன்.

15 ‘ரி

ன்யோலவப் பிடித் ிருக்கிறது’ என்றுைர்ந்

விைக்கி ளபோவல

லவத்

ற்கோன

கோரைங்கள்,

நோ

ிைிருந்து, அவல

ஒவ்தவோன்றோய்

வலுவிழந்து

நிலனத் வோளற அமர்ந் ிருந் ோன் லச ன்யன்.

அதுவும், ‘ ிருமைத் ிற்கோகப் போர்க்கப்படும் தபண் ரி ன்யோ என்றோல், உடனடியோகத்

ிருமைத் ிற்குச்

சம்ம ம்

தசோல்வோயோ?’

என்று

ந்ல

ளகட்ட ிைிருந்து, மனம் அவனது கட்டுப்போட்டிளைளய இல்லை. ஏ ோவது

ஒன்லற

நிலனத் ோல்,

அல ப்

பற்றிளய

அ ி ீவிரமோகச்

சிந் ிப்போன். அப்ளபோக்கின் கோரைமோகத் ோன், ‘எந் என்று

பள்

ியில்


ளபோள

நிலைலய அலடய ளவண்டும்’

ிட்டமிட்டோளனோ,

சற்றும்


அவல

ளபச்சினோல்

ளமலும்

வறோமல்

அந்நிலைலய அலடந் ிருக்கிறோன். ரி ன்யோலவப் சிந் ிக்கத்

துவங்கிய

போர்த் மனம்,

தபற்று, அ ி ீவிரமோக அவல

ிைிருந்து, ந்ல யின்


தூண்டு ல்

ப் பற்றிளய சிந் ித் து.

அவளுலடய நிலனவுகள், முழுக்க முழுக்கத் உைர்ந் ோலும்,

ப்

ன்லன ஆக்கிரமிப்பல

டுக்க நிலனக்கவுமில்லை, ‘ள லவயற்ற சிந் லன’ என்று

ஒதுக்கி லவக்கவுமில்லை. ‘தபண்க

ிடம்

அ ிகம்


மீ து


பழகோ வன்’ சைனம்,

என்ப ோல், தபரும்

மு ன்

போ ிப்லப

மு ைில் ஏற்படுத் த்

துவங்கியது. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 140 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் வோழ்வில் அதுவலர அனுபவித் றியோ

புதுவி

இன்பத்ல

உைரத்

துவங்கினோன். அதுவலர, கற்பலன

த ோழிலையும்,

தசய்து

முன்ளனற்றத்ல யும்

வந் வனுலடய

மன ில்,

பற்றி


ிருமைத்ல ப்

பற்றிய

கற்பலனகள் முழுக்க முழுக்க வியோபித் ன. அலனத்துளம,



ளபசிய

ளபச்சுக்களுக்குப்

கோ லைப்

பற்றிளயோ

பின்பு ோன். ிருமைத்ல ப் ந்ல யிடம்

பற்றிளயோ,

ளபசும்

பழக்கதமல்ைோம்


ளநரடியோகத் குடும்பத் ில்

யோருக்கும் இல்லை. தபரும்போலும், அக்கோவின் கைவர் ோன், அவனுலடய கருத்துக்கல

க்

ளகட்டு, குடும்பத் ினருக்குத் த ரிவிப்போர். ிருமைத்ல ப் ிலகத் ோலும், விட்டபின், மருமக

ந்ல


“உங்க

ோ


வில


வரணும்...

இல்லைங்கப்போ...”

அவ்வ


பிடிச்ச

எனக்குன்னு

என்று

ளகட்ட

வு

ளநரடிக் பூங்கோவில்

ளகள்வியில் வில

யோட

தபோண்ணு ோன்

நம்ம

னியோ

அபிப்பிரோயமும்

நோட்கள்

எந்

நிலனத்து


லவத் ிருந் ல

ளநரடியோகச் தசோல்ைிவிட்டோன். “அது த ரியும் லச ன்யோ... ஆனோ, உனக்குப் பிடிச்சிருந் ோ எங்களுக்கு முழுச் சம்ம ம்...” என்று தசோன்னவரிடமிருந்து,

ன் முகத் ில் ள ோன்றிய

ஆச்சரிய உைர்லவ மலறத்துக் தகோண்டோன். ‘ ன்னுலடய


தகோண்டோர்’ என்பது அவனுக்குத் த “யோரும் உருவோனவன்

எதுவும் நீ...

கஷ்டத்ல தயல்ைோம்

தசோல்ைிக் பத்து

குழப்பத்ல ப்



ிவோகளவ புரிந் து. தகோடுக்கோம, வருஷத்துக்கும்

போர்த் ிட்டிருக்ளகோம்...

உன்

உன்லனளய ளமை, ளமை

முழு

தசதுக்கிட்டு நீ

படற

நம்பிக்லக

இருக்கு...” என்ற ளபோது, மன ிற்குள் நிலறவோய் உைர்ந் ோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 141 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தபரிய

சம்ப

த்துடன்

கூடிய

ளவலைலய

விடமுடிதவடுத் ளபோது,

ோத் ோவும் போட்டியும் அவனுலடய முடிலவ முழுலமயோக எ ிர்த் ோர்கள். ிருமைமோகோ கட்டுமோன

அக்கோலவ

நிறுவனத் ின்


ளவலைலய

‘லபத் ியகோரத் னம்’ என்று அவனுலடய ‘கவலை,

பயம்,


அ ிர்ச்சி’

புகழ்

தபற்ற

ஒதுக்கிவிட்டு

வந் ல ,

ோயும் தசோன்னோர்கள்.

என்ற



யும்

குடும்பத் ினரிடமிருந்து விடுவிக்க லவத்து, அவனுலடய முடிவிற்கு முழு ஒத்துலழப்புக் தகோடுக்கச் தசய் வர் அவனுலடய அவன்

மீ து

குடும்பத் ினர்

ந்ல


ோன்.

அந்

நம்பிக்லக ோன்

அவனுக்கு உந்து சக் ி. அது ோன், அவலன இயக்கிக் தகோண்டிருக்கிறது. ‘வோழ்க்லகத்

துலைலயத்

ள ர்ந்த டுத் ல்’

என்பது

னிப்பட்ட

முடிவோக இருப்ப ில் அவனுக்கு விருப்பமில்லை. ‘ னக்கு மற்தறோரு


ளபத் ி,

துலை

என்பல

அன்லனக்கும்

விட,

ந்ல க்கும்

வய ோன


போட்டிக்கு

மகள்’

என்று

அந் க் குடும்பத் ிற்ளக பு ிய உறவோகத் ோன் நிலனத் ோன். அ னோல் ோன்,

‘குடும்பத் ினரின்

சம்ம மும்

முக்கியம்’

என்று

நிலனத் ிருந் ோன். ந்ல யின் ளகள்விக்குப் ப ில் தசோல்வ ற்குச் சிறிது கோை அவகோசம் எடுத்துக்

தகோண்டவன்,

எடுக்கலைப்போ...

“இதுவலரக்கும்

இனிளமலும்

எடுக்க

அந்

மோ ிரி


எந்

என்று

முடிவும்

உறு ியோகளவ

தசோன்னோன். ளயோசலனயுடன், வச ிக்கும் தசோன்னல க் என்பல

நீ

“அந் ப்

நோன்னு

தபோண்ளைோட


ளகட்டவனுலடய

அழகுக்கும்,

ளபோட்டுட்டு

மனமும்,

படிப்புக்கும்,

வருவோங்க...”

‘அலவதயல்ைோம்

என்று உண்லம’

முன்ளப உைர்ந் ிருந் து.


[email protected]

Page 142 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘எல க்

கண்டு

ன்லனளய

சுற்றி

வந் ோள்’

என்று

பைமுலற

சிந் ித்துப் போர்த்து விட்டோன். ‘ ன்னுலடய


லவத் ிருக்கிறோள்’

என்பள ,

கஷ்டப்பட்டு

நிலை

உட்பட


“ஸ்கூல்

ளடஸ்ை


உலழக்கறீங்கன்தனல்ைோம்


குடும்பத்துக்கோகக்

ளகள்விப்பட்ளடன்”

என்று

ஒரு

முலற குத் ல் ளபச்சிற்கு நடுவில் தசோன்ன ிைிருந்து யூகித் ிருந் ோன். ‘அத ல்ைோம்

அவல

ஈர்த் ிருக்குளமோ’

என்று

நிலனத் வனுலடய

மன ில், அவள் மீ து தநகிழ்வு ள ோன்றியிருந் து. ‘நிச்சயம் அன்பு



ளபோன்றலவதயல்ைோம்

அ னோல் ோன்,

இன்று

வலர

குடும்பத் ின்

அவளுக்குப் மறக்கோமல்

மீ து


பிடித் ிருக்க



லவத் ிருக்கிறோள்...’

என்று அவனோகளவ யூகத்துக் தகோண்டிருந் ோன். “அவங்க பரம்பலரப் பைக்கோரங்க லச ன்யோ... நம்ம வட்லட ீ வைியத் ள டி வந் து ோன், தரோம்ப ளயோசலனயோ இருந் து... ஒரு ளவல பிடிச்சிருக்குளமோன்னு அவனுக்குச் சற்று

நிலனச்ளசன்...”

என்று

ந்ல



ிலகப்போக இருந் து.

‘ரி ன்யோவிற்குப்

பிடித்

ோல்

ள டி

வந் ோர்’

என்ற


ப ிலைச் தசோல்ைிவிடைோம் ோன். ஆனோல், அப்படிச் தசோல்வது அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லை. ‘ளவறு

எந் க்

கோரைமும்

உடனடியோகத்

உண்லமலயச் தசோல்ைப் பிடிக்கவில்லை?’ என்று

ள ோன்றோ

ளபோது,

ஏன்

ன் மன ிடளம ளகள்வி

எழுப்பினோன். ‘அவல முழுலமயோக ப ிைில்

ப்

பற்றி,

அப்போ

முடிக்கோமல்

வறோக



விட்டோல்...’

யூகத் ிற்ளக

விட்ட

என்று மன ின்



[email protected]

Page 143 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ ந்ல

மட்டுமல்ை...

நிலனத்துவிடக்

கூடோது...’

யோரும்

என்ற

அவல

எண்ைம்

ப்


ள ோன்றியள ,

வறோக அவனுக்குப்

பு ி ோக இருந் து. ‘பை முலற அவல

த்

வறோக நிலனத்துப் ளபசியபின், மற்றவர்கள்

வறோக நிலனக்கக் கூடோத ன்று நிலனப்பது நியோயளம இல்லை’

என்று

ன்லனளய இடித்துலரத்துக் தகோண்டோன். “இப்ப, நீங்க தசோன்னதுக்கப்புறம் ோன், இந் க் கல்யோைப் ளபச்சு பத் ித் த ரிஞ்சதுப்போ... கோளைஜ் படிக்கும் ளபோது அந் ப் தபோண்லைப் போர்த் து... ிரும்ப

இப்பத் ோன்

போர்க்கிளறன்...”

என்று

எல யும்

தவ

ிப்படுத் ோமல்

ப ில் தசோன்னோன். “நோம இத் லன

யோருக்கும்

குலறஞ்சவங்க

வருஷத்ள ோட

உலழப்புக்கு

இல்லை


முன்னோை,

பரம்பலர

உன்ளனோட பரம்பலரயோ

வர்ற தசோத்த ல்ைோம் ஒண்ணுளமயில்லை... இன்னும் தகோஞ்ச வருஷத் ிை அவங்கல

விடவுளம

தபரிய

அ

வுக்கு

முன்ளனறிடுவ...”

என்று

தபருலமயுடன் மகலனப் பற்றிச் தசோன்னோர். அவனுலடய

வட்டிலும், ீ

தபரிய

ைோனும்,

நலடபோல யின்

இரு

மருங்கிலும் அைிவகுத்து நிற்கும் வண்ை மைர்களும், வரளவற்பலறயில் பிரம்மோண்ட சோண்டிைியரும், நோற்புறமும் ளபோடப்பட்டிருக்கும் கச்சி மோன ளஸோபோக்களும் குலறவில்ைோமல் இருந் ன ோன். ஆனோல், அவளுலடயது கல்லூரியில் படிக்கும் ளபோது, எப்ளபோ ோவது வந்து

ங்குவ ற்கோக வோங்கப்பட்ட வடு. ீ அ ிைிருந்

‘தசன்லனயிைிருக்கும்

வடு ீ

பை

மடங்கு

பைச் தசழுலமளய,

பிரம்மோண்டத்துடன்


என்பல ப் பலறசோற்றியது. “அவங்கப்போகிட்டளய

இந்

ளகட்டிருக்கைோமல்ைப்போ...”

என்று,

த ரிந்து தகோள்

சம்மந் ம் ‘என்தனன்ன

ஒத்து ளபசினோர்கள்’

வருமோன்னு என்பல த்

விரும்பிக் ளகட்டோன்.


[email protected]

Page 144 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ளபசியவற்லறக் அடுத்

ளகட்டறிந் ளபோது,

நிலைலய அலடந் ள “ஒரு

கோைத் ிை

வோங்க


அ ிகரித்து,

விரச் சற்றும் குலறயவில்லை.

பைம்

முக்கியம்னு

ளகோடியோ வச்சிருந் ோலும், அல ிரும்ப


நோனும்

நிலனச்ளசன்...

ளகோடி

வச்சு என்ளனோட மலனவிளயோட உயிலரத்


பைத்ல விட

முக்கியமோனது

உறவுகள்...

அள ோட ம ிப்புப் புரிஞ்சதுக்கப்புறம், பைம் மட்டுளம வோழ்க்லகன்னு நோன் நிலனக்கிற ில்லை... ிறலமலயயும் தசோன்னப்ப

உங்க

லபயளனோட

ளகள்விப்பட்டுத் ோன்


நல்ை

குைத்ல யும்,

ள டிவந்ள ன்னு

பிடிச்சுப்ளபோச்சு...”

என்று

ந்ல

அவங்கப்போ

த ரிவித்

ளபோது,

அவனுக்குளம இ மோக இருந் து. “அம்மோ இடத் ிை

இல்ைோ

அன்ளபோட

னியோளவ

வ

தபோண்ணு,

போர்த்துக்கற

ர்ந்

ோை,


உறவுகள்


பண்ைிக்

ளவணும்னு

அது ோன்

தகோடுக்கிற

ஆலசப்படளறன்,

ஆலச...

த ரிஞ்சும்

த ரியோமத்

ப்புப் பண்ைினோக் கூட, தசோல்ைிக் தகோடுத்துப் புரிய லவக்கப்

தபரியவங்க

இருக்கீ ங்கன்னு

தசோன்னப்ப

பிடிச்சுப் ளபோச்சு...” என்ற ளபோது, எழுந் ஒவ்தவோன்றோய்ச் இல்ைோமல், தவ

தசோல்ைச்

நிலறகல


போட்டிக்கும்

முறுவலை அடக்கிக் தகோண்டோன். தசோல்ை,


ளபசியிருந்

உங்கம்மோவுக்கும்,

எந்

தசோல்ைோமல், ரி ன்யோவின்

வி ப்

உள்

போசோங்கும்

ல

உள்


வோளற

ளபச்சுக்கல

இரசிக்களவ தசய் ோன். ‘ஒரு சிை மனி ர்க பிடித்துவிடுவல ப் வருடங்கள்

ின் சுபோவங்கள், சிை நிமிடங்க

ளபோைளவ,

கடந்

பிறகும்



ில் மன ில் இடம்


நிற்கின்றன’

என்பது

ளபச்சுக்கள் அவனுக்குப்

புரிந் து. “ஆரம்பத் ிை, நிலனச்ளசோம் அவங்க எ

நம்ம


அப்போலவ

ிலமயும்,

வ

குடும்பத்துக்கு தபோண்லைப்

எங்களுக்கு

ர்ப்பும்

அந் ப்


[email protected]


ஒத்து பத் ித்

வரோதுன்னு ோன்

த ரியலைன்னோலும்,


தபோண்ணுகிட்ளடயும்

அவளரோட இருக்கும்னு Page 145 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நிலனச்ளசோம்...” என்ற ளபோது, அதுவலர ளயோசிக்கோ

ளகோைம் அவலனயும்

ளயோசிக்க லவத் து. “அப்புறம், ஒரு கல்யோைத் ிை ரி ன்யோலவப் போர்த்ள ோம்... கைகைப்போ எல்ைோர்கிட்ளடயும் ளபசின கூட இல்ைோம நடந் எங்களுக்குப்

வி மும்,

அ ோன்

ளபோது, அவனுக்குத்

“கல்யோைத்ல ப் ரி ன்யோலவப்

பத் ி,

ல ரியமோன

ளயோசிச்ச ில்லை...”

என்று

உங்கிட்டக்

ச் தசஞ்ச வி மும்

ளகட்ளடோம்...”

என்று

ிலகப்போக இருந் து.

நோன்

பிடிக்கலைன்னு

ஆர்க்கிதடக்ட்...

அைட்டல் தகோஞ்சம்

வி மும், ள லவயோன உ விகல


தசோல்ைி முடித்

பைக்கோரிங்கற


தசோல்ை

தபோண்ணு... அவருக்கு

ளயோசிக்கலைப்போ...


அல த்

ிறலமயோன

ோண்டி

ளவற

மட்டுமில்ைோமல்,

ன்


மன ிற்ளக

தசோல்ைிக் தகோண்டோன். “இதுவலரக்கும், போர்த்

ில்லை...


எந் ப்


பிடிச்சிருந் ோ

தபோண்லையுளம சந்ள ோசம் ோன்

தசோல்லு...

ளபசிப்

இவ்வ

வு

எங்களுக்கு

போர்க்கைோம்...”



வில் தபரும்

ோனோன்.

போர்லவலயயும்,

மனநிலைலயயும்

கைித்து விட்டோர்’ என்பது அவனுக்குத் த அதுமட்டுமன்றி, அ

நீ

முக்கியம்...

என்று

முடித்து, அவனுலடய ப ிலுக்கோகக் கோத் ிருந் ளபோது, மன டுமோற்றத் ிற்கு உள்

ஆர்வமோ

‘ரி ன்யோலவப்

ந்ல

நன்றோகக்

ிவோகப் புரிந் து. பிடித்துப்

ளபோயிரோமல்,

இந்

விற்குப் ளபசமோட்டோர்’ என்பதும் அவனுக்கு உறு ி. உடனடியோக அவனோல் ப ில் தசோல்ை முடியவில்லை. ‘முன்பிருந்

ரி ன்யோ

அவனுலடய மன ிற்குத் த ‘ ன்னுலடய ன்னுலடய

சிறு

ளவறு,

இப்ளபோ ிருப்பவள்

என்பது

ிவோகத் த ரிந் து.

போர்லவக்கோகக்


ளவறு’

அைட்சியம்

கோல்

கடுக்க

தசய்துவிட்டுச்

நின்றவள்

அவள்.

தசல்பவள்

இவள்’

என்ற எண்ைளம அவலன ளயோசிக்க லவத் து. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 146 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஐளரோப்பிய மோற்றியிருப்பது எவ்வ

வோழ்க்லக தவ


ிப்பலடயோகத்

உலடகல

த ரிந் ோலும்,

மன ின்

ளமலும் உட்புறத்ல

வு மோற்றியிருக்கும் என்பது அவனுக்குத் த ரியவில்லை. இத் லன

ன்லனத்

வருடங்கள்

ள டி

வந் ள

கடந்

பின்னும்,


அவளுலடய எண்ைங்கல

எல யும்

நம்பிக்லகலய

ப் பற்றித் த ரிந்து தகோள்


வழங்கினோலும்,

ோமல்

ன்னிச்லசயோக

முடிதவடுக்க விரும்பவில்லை அவன். ளயோசித்துவிட்டுச் தசோல்வ ோகத்

ந்ல யிடம் தசோல்ைிவிட்டு, சிறிது

கோை அவகோசம் வோங்கிக் தகோண்டவனுலடய மனம் முழுக்கத்

ிலகப்பில்

ஆழ்ந் து. ‘ரி ன்யோ

என்ன

ளயோசிக்கிளறோதமன்றோல், விட்ட ோ?’ என்று ‘இன்னும் என்பல

தசோல்வோள ன்னுலடய

ோ

என்பல

மனம்

அவல


ஏற்கத்

யோரோகி

ன்னிடளம பைமுலற ளகட்டுப் போர்த் ோன். ளயோசிக்கிறோயோ?

அவல


ஒத்துக் தகோள்’ என்ற ப ில் மட்டுளம த

‘பைம்,


அந் ஸ்து னக்கோகளவ

என்று

பிடித் ிருக்கிறது

ிவோகக் கிலடத் து.


எண்ைிப்

பழகும்

ன்லன விரும்பியவள்’ என்பது மட்டுளம அவனுள்

நிலறந் து. ‘ஒத்துவரோது’ என்று எண்ைிய எத் லனளயோ விஷயங்க

ில் ஒன்று

கூட அவனுலடய நிலனவிற்கு வரவில்லை. அலனத்துளம நிலனவடுக்லக விட்டு எங்ளகோ தசன்று விட்டல ப் ளபோலுைர்ந் ோன். ளமலும் சிறிது ளநரம் ளபசிக் தகோண்டிருந் ளபோது ோன், ‘ ன்னுலடய த ோழிைிற்கு

வட்டிைிருந் ீ வோளற

ள டுகிறோர்கள்’ என்பள

உ வி



தபண்

அவனுக்குத் த ரிய வந் து.

த ோழிைில், வருங்கோை மலனவிலய ஈடுபடுத்தும் எண்ைதமல்ைோம் அவனுக்கு அதுவலர ள ோன்றிய ில்லை.


[email protected]

Page 147 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ரி ன்யோ

ஒத்து

வரமோட்டோள்’

என்று

நிலனத்

ற்கு


ஒரு

கோரைம். “நம்ம

குடும்பத் ிை,

அனுப்பின ில்லைப்போ...

தபோண்ணுங்கல


கன்ஸ்ட்ரக்ஸன்ை...

ஒத்துட்டோங்க?” என்று ஆச்சரியத்ல “போட்டி,

அந் க்

கோைத்துக்ளகத் நோன்

போட்டி

எப்படி

அடக்க முடியோமல் ளகட்டு விட்டோன்.

மனுஷி...


தசோல்லுவோங்க...

மோ ிரி மோத் ிக்கணும் லச ன்யோ... எழுந் ிரிக்க முடியோம

படுக்லகயிை

இல்லைன்னோ

கோைத்து

ளவலைக்ளக

படுத் ிருந்

நம்ம

கோைத்ல


நிலனச்சுப்

என்னவோகியிருக்கும்...

போரு...

நீ


உ விக்கு

யோர்

வந் ிருப்போங்க... ஏ ோவது ளவலை த ரிஞ்சிருந் ோ தசய்ளவன்னு உங்கம்மோ கண்ைர்ீ அல

விட்டல ,

வருஷக்

கைக்குை

போர்த் ிருக்ளகன்...”

அறிந் வனோ ைோல், ஆளமோ ிப்போகத்

என்ற

ளபோது,


“குடும்பத் த ோழில்ை கோைங்கோைமோ தபண்கள் ளவலை தசஞ்சிட்டு ோன் இருக்கோங்க...

எந்

பழக்கணும்...

வரப்

ளவண்டோம்னு

நிலைலயயும் ளபோற

நோனும்

ளவலைளயோடு

சமோ

மருமகல

அம்மோவும்


ிக்கப்

தவ

ிை

தபோண்ணுங்கல ளவலைக்கு

நிலனச்சதுக்குக்

தரண்டு

மடங்கு

ப்

அனுப்ப

கோரைம், போரம்

வட்டு ீ சுமக்க

ளவண்டியிருக்கும்னு ோன்...” என்று தசோன்னளபோது, அப்போவின் சிந் லனகள் பு ிய ளகோைத் ில் இருப்பல

வியப்போகப் போர்த் ோன்.

ஒரு சிை முலற அலுப்புடன் ளவலைக்கு வரும் தபண்கல என்று

போர்த் ிருக்கிறோன்.


சலமயல்

இருக்கின்ற

ளநரத்ல தயல்ைோம்


பிரித்துக்

ப் போவம் குழந்ல ,

தகோடுத்துவிட்டு,

ஓய்வில்ைோமல் ஓடுவல ப் போர்த் ிருக்கிறோன். ‘ னக்கு வரப்ளபோகும் மலனவி ளவலைக்குச் தசல்ைக் கூடோது’ என்ற கருத்ல

மோற்றிக் தகோள்

ோமல் இருப்ப ற்கு, அதுவும் ஒரு கோரைம்.

“கன்ஸ்ட்ரக்ஷலன நம்ம குடும்பத் த ோழில்னு நிலனச்சுக்க... வட்ை ீ இருந்து ளவலை தசஞ்சோலும் சரி, உன்ளனோட ஆஃபீஸுக்கு வந்து ளவலை தசஞ்சோலும்

சரி,

எங்களுக்குப்

பிரச்சலன


[email protected]

இல்லை...

வட்டு ீ

ளவலைக்கு Page 148 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எல்ைோத்துக்குளம ஆள் ளபோட்டிருக்கும் ளபோது, எதுக்கோகக் கவலைப்படணும்?” என்று

ளகட்டளபோது,

மன ில்

பூட்டியிருக்கும்

கட்டுக்கத

ல்ைோம்

விடுபட்டல ப் ளபோலுைர்ந் ோன். ‘இயற்லக என்று

வழங்கியிருக்கும்


அவற்லற

கோ ல்


உைர்வுகள் நுலழய

ள லவயில்லை’

விடோமல்,

இரும்புக்

ளகோட்லட கட்டி பூட்டுப் ளபோட்டு லவத் ிருந் ோன். அலனத்துளம

கட்டுப்போட்லட

உலடத்து

சீறிப்

போய்ந்து,

அவலனளய

ோக்க வந் ன. அந் த்

ோக்கு லைச்

சுலமயோக

உைரவில்லை.

நிலறந் ிருக்கும்

கல்லூரி

சுகமோகளவ

உைர்ந் ோன். ஆவலும்,

ஏக்கமும்

ரி ன்யோவின் முகம், கண்கல விழுங்க

ளபோன்ற

கூந் லை


ிரும்ப அவனுலடய மன ில் எழுந் து.

ப் பற்றி நிலனத்

வருவது

அலையோன


நோட்க

கைளம, அந் உைர்வு

அகன்ற கண்கள்


நிலனக்லகயில்,

எழுந் து.


மனம்

ன்லன அலை அலை

போய்ந் து. தமோத் த் ில் துவங்கியது. வில

அவனுக்குள் வுகல

நிமிடத் ின் உைர்வுகல அவ

ிடம்


ஓர்

இரசோயன


ப் பற்றி எண்ைிப்போர்க்கோ

சப் மில்ைோமல்

மோற்றம் அது. அந்

மட்டும் இரசிக்கத் துவங்கினோன்.

ளபசுவ ற்குச்

ிட்டுக்கல

நிலனவிற்கு வந்து, அந் த்

சிறிது

வோங்கிவிட்டு, யக்கங்கல

யக்கம்


னக்கோக ஏங்கியவ

த்

ின் ள ோற்றம்

கர்த் து.

சிறிது கோைம் கழித்து, ‘சந் ர்ப்பம் கிலடத் ோல் ளபச ளவண்டும்’ என்று முடிதவடுத்துக்

கோத் ிருந் வன்,


வரவிற்கோகவும்

கோத் ிருந் ோன்.


[email protected]

Page 149 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ஒரு

வோரம்

கடந்



முடியவில்லை’

அவலனயுமறியோமல் அவனது கண்களும், மனமும் அவல

என்ற

ளபோது,

த் ள டின.

16 ஒரு நடக்கும்

வோரம்

கடந்

லசட்டின்


பக்கமும்

அலுவைகத் ின்

தசல்ைோமல்

பக்கமும்,

விர்ப்பது,

ளவலை

ரி ன்யோவிற்ளக

சரியோகப் படவில்லை. ‘ளவண்டோம்’

என்று

மறுத்

வந்துவிட்டு,

தபோறுப்ளபற்றிருந்


லையில்

ைோரலஸயும்

வற்புறுத் ி

ளமற்போர்லவயிடும்

சுமத் ிவிட்டு,

என்ன


ளவலைலயயும்

தசய்வத ன்று


ளசோம்பலுடன் அமர்ந் ிருப்பது, அவளுக்தகோன்றும் உவப்போன ோக இல்லை. அப்ளபோல ய

மனநிலையில்,

அவ

ோல்

ளவதறதுவும்

தசய்ய

முடியவில்லை. ‘லச ன்யலனப்

போர்ப்பல ளயோ,

ளபசுவல ளயோ

விர்க்க


என்று மன ில் ள ோன்றிய எண்ைத்ல ச் தசயைோற்ற, எங்கும் தசல்ைோமல் கவனத்துடன் வட்டிளைளய ீ அமர்ந் ிருந் ோள். அ ற்கோக,

‘அவளுக்குச்


போர்க்களவ


என்ற உைர்ளவோ, ‘ ிருமைப் ளபச்சு வலர வந்து, அலனத்தும் லகநழுவிப் ளபோயிற்ளற’ என்ற

விப்ளபோ, ‘மறுத்துவிட்டோளன’ என்ற தவறுப்ளபோ எதுவும்

ஏற்படவில்லை. இழப்பு, வைி, ளவ லன ளபோன்ற உைர்வுகல மு ைோண்டு

முடிவிளைளய

உைர்ந்துவிட்ட ோல்,

தயல்ைோம் கல்லூரியின் இப்ளபோது

இழப்போக

எல யும் எண்ைவில்லை.


[email protected]

Page 150 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ ிருமைம்

தசய்து

தகோள்வதும்,

னிப்பட்ட விருப்பம்’ என்பல த் த


என்று

ோன்,

தகோள்

ன்லனக்

அவனுலடய ோல், மனல ச்

ி ோன ோகளவ இருந் து. முடியோ

மோறி மோறி அவளுலடய மனல த் ‘ஏன்

ோ தும்

ிவோக உைர்ந் ிருந்

சீர் தசய்து தகோள்வது, அவளுக்கு எ என்னதவன்று

தகோள்

கைலவயோன

உைர்வுகள்,

ோக்கிக் தகோண்ளட இருந் ன.

ளகட்கோமல்,

ிருமைத் ிற்கோகப்

ந்ல லயப் பற்றி நிலனத்து, ‘எல்ைோம்

ளபசினோளரோ’

ன்னோல் ோன்’ என்று தநோந்து

தகோண்டோள். ‘முன்ளப

ன்லனப்

ிருமைத் ிற்கோகத்


ந்ல

ளகவைமோகப்

அணுகிய

ளபோது,

ளபசியவன்,

ளமலும்

ளகவைமோக

நிலனத் ிருப்போன்’ என்ற எண்ைம் ள ோன்றி, அவளுலடய சுயமரியோல க்கு ஓர் அடிலயக் தகோடுத் து. எ

ி ோக



ஒன்றும்

நடக்கோ துளபோை,

அவன்

முன்னோல் ளவடமிட்டு நிற்ப ற்குப் பிடிக்கவில்லை. ‘லச ன்யலனப்



என்று

நிலனக்கும்

ளபோள ,

ர்மசங்கடமோக உைர்ந் ோள். ‘சிை

சமயங்க

ில்

விர்ப்பது

நல்ை

வில

என்ப ோல், அவலனப் போர்ப்பல ச் சிை நோட்களுக்குத் எ ிர்போர்த் து ளபோைளவ, அவ

ோல் ஓர

வுகல

ளய

ரும்’

விர்த் ோள்.

வு சோ ோரை மனநிலைக்குத்

ிரும்ப முடிந் து. ஆனோல்,

பல்ளவறு

ளவலைக

ில்

ஈடுபட்டு,

சுறுசுறுப்போக

இருந்துவிட்டு, வட்டிளைளய ீ இருக்க ளநர்ந் து ோன் சைிப்லபக் தகோடுத் து. மனம்

ளபோன

வலரந்துவிட்டு,

ளபோக்கில்,


ஒரு

பிடிக்கோ

சிை ோல்

கட்டிட

வலரபடங்கல



ளபோட்டுவிட்டோள்.


[email protected]

Page 151 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘பு ி ோக என்று

ஏ ோவது



உ விக்கு

இறங்கினோல்,

ஒரு

தபண்லை

சைிப்புத்

த ரியோது’



சலமயற்கலை, வட்லட ீ அைங்கரிக்கும் கலையிலும் இறங்கிப் போர்த் ோள். ஆனோல், அவளுலடய எண்ைம் தபோய்த்துப் ளபோனது ோன் மிச்சம். உறங்கோ நகரத் ில், அயரோமல் பைர் ஓடிக் தகோண்டிருக்க, அவளுலடய ளநரம் மட்டும், நத்ல

ளவகத் ில் நகர்வது ளபோைிருந் து.

உள்ளூரிைிருந் ளபரோசிரியர்கல

ப்

ஒன்றிரண்டு ள ோழிகல போர்த் ள ோடு,

த ோடர்பு நிலறவலடந் ‘ஐந்து இப்ளபோத ன்ன

இந்

இங்கிருக்கப்

ன்னிடளம ளகட்டுக் தகோள் ஃபிரோன்ஸ் இருந்

ில்லை

அவ்வூருக்கும்

ோகத் ோன் அவ

வருடங்கள்,



ோல் நிலனக்க முடிந் து. ஊரில் ோன்

பிடிக்கோமல்,

ங்கிப்

இப்படி

ஓர்

படித்ள ோம்...

அலுப்பு?’

என்று

த் ோன் முடிந் து.

வோழ்வில், அவள்.

ப் போர்த்துவிட்டு, கல்லூரிப்

ஒரு

மூன்று

நோளும், வருடங்க

இதுளபோைச் ில்,

ஒரு

சைிப்புடன்

வோர

கோைம்

ஓய்தவடுத் தும் இல்லை. நோள்

முழுக்கப்

குடும்பத் ினருடன் தசன்லனக்கு ளவலைகல

பரபரப்புடனும்,

வோர

ஊர்சுற்றுவதுமோகப் வந் ோலும்,

விடுமுலறக

ில்

புத்துைர்ச்சியுடன்

ைோரஸின் இருப்போள்.

போண்டிச்ளசரியிைிருக்கும்

அலுவைக

ப் போர்லவயிடச் தசன்று விடுவோள்.

அல தயல்ைோம் நிலனக்கும் ளபோள , ‘ஆரம்பத் ில் பிடிக்கோவிட்டோலும், ன்லனயும்

அறியோமல்

ஃபிரோன்ஸ்

நோட்டு

வோழ்க்லக

முலறக்குப்

பழக்கப்பட்டு விட்ளடோம்’ என்பல ப் புரிந்து தகோண்டோள். ஆனோல், இருக்கும்...

அங்கிருக்கும்


ளபோது,


‘இந் ியோவில்

இருந் ோல்

ளபோளவோம்...’

என்று

நன்றோக

ஏக்கத்துடன்

இருப்போள்.


[email protected]

Page 152 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் புைம்

தபயர்ந்து

வோழும்

தபரும்போன்லமயினரின்

நிலையில் ோன்

அவளும் இருந் ோள். தசோந்

ஊரிலனப்

பற்றிய

ளமம்போடு,

சு ந் ிரமோன

வோய்ப்புகள்,

சுத் மும்

கோரைங்கள் அவர்கல ‘ஊரில்


வோழ்க்லக

சுகோ ோரமுமோன த்


முலற, வோழ்க்லக’

‘தபோரு

ோ ோர

முன்ளனற்றத் ிற்கோன என்று


ிரும்ப விடோமல் ஈர்த்துக் கட்டிப் ளபோடுகின்றன.


அப்படி

தசோல்ைிக் தகோண்ளட, தசோந்


ஊருக்குத்

இப்படி

இருக்கும்...’

என்று

ிரும்பி வரவும் மனமற்று வோழும்

வோழ்க்லகயில் ோன் அவளும் இருந் ோள். ‘ைோரஸிற்கு நிலனத் வள்,

இது

சற்று

ளபோன்ற

ள்

ி

சைிப்தபல்ைோம்

அமர்ந்து,

ள ோன்றோ ோ?’


ீவிரமோக

என்று

எல ளயோ

தசய்து தகோண்டிருந் வனின் மீ து போர்லவலய நிலைக்கவிட்டோள். வில

யோட்டிற்கோக

மூழ்கியிருக்கும்

வம்பிழுக்கோமல்,


ளபோக்கு,

தபரும்போலும்

எல்ைோவற்லறயும்


விட


தபரும் சைிப்லபக் தகோடுத் து. “லசட்டுக்குப்

ளபோகலையோ

ரியோ?”

என்று

ஒளர

ஒரு

முலற

ளகட்டள ோடு சரி, ளபோகச் தசோல்ைி வற்புறுத் வில்லை. அவளுலடய


ஆனோல்,

உரிலமயோன

ஒட்டோத்

ன்லமலயக் தகோடுத் ன.

உைர்ந்து,

போர்லவயும்,

சீண்டல்

இ மோகப் இல்ைோ

ளபசினோன் ோன். ளபச்சும்,

ஏள ோ

‘சீண்டுவது ளபோைப் ளபச ளவண்டோம்’ என்று தசோன்னது அவள் ோன். ‘அந்

வோர்த்ல களுக்கு

ம ிப்புக்

தகோடுத்துத் ோன்

ஒதுங்கியிருக்கிறோன்’ என்பது புரிந் து. ஆனோல், அந் வருடக்

ஒதுக்கம், அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை.

கைக்கில்

மகிழ்ச்சியுடன்

எ ிர்தகோண்ட

ஒன்று

இல்ைோ து

ளபோை ஏமோற்றமோக உைர்ந் ோள். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 153 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ஏ ோவது ளபசுவோனோ’ என்று எ ிர்போர்த்துத் ோன், அவனுலடய போர்லவ வட்டத் ிற்குள் வந்து அமர்ந் ிருந் ோள். ஆனோல், நிமிர்ந்தும் போர்க்கோமல் ளவலையில் மூழ்கிக் கிடத் வனின் மீ து ளகோபம் ளகோபமோக வந் து. “என்ன போஸ் நீ... ளவலைளய தசய்யோம சும்மோ உட்கோர்ந் ிருக்ளகன்... ஏன்னு

ளகட்க

மோட்டயோ?

அப்படிதயன்ன


ளவலை?”

என்று

அலுப்புடன் ளகட்டோள். போர்லவயோளைளய அலழப்பிற்கிைங்க

அருகில் எழுந்து


தசன்றவள்,

அலழத் வனின்


அவன்

கோட்டியவற்லறப் போர்லவயிட்டோள். “அர்பன்

ப்

ோனிங்கோ?


ஏரியோவோச்ளச...

ஆனோ,

இத ன்ன

ளபட்டர்ன்?” என்று ளகட்டவோளற, ம ிைோல் சூழப்பட்ட ளகோட்லடகள், அகன்ற வ ீ ிகள் ளநர்ளகோட்டில் தசன்று ஒன்லறதயோன்று தவட்டிக் தகோள்ளும் வி ம், கோற்ளறோட்டமோன இரண்டடுக்கு வடுகள், ீ சுகோ ோரமோன வடிகோைலமப்பு என்று போர்லவயிட்டுக் கண்கள் ப


வந்து,

தபரிய

நீச்சல்

த்ல க்

கண்டதும்

ிச்சிட நிமிர்ந் ோள்.

“தமோஹஞ்ச ோளரோ...” என்றதுளம, “தயஸ்... தம நியூ

கு

புரோதஜக்ட்...”

வடிவலமப்புக்கல உைக ளபோற்றப்படும்

என்று


ண்ட் ஆஃப்


தடட்...

அடுத் டுத்

வந்

வியப்புடன் போர்த் ோள்.

நோகரிகங்களுள், சிந்து

சமதவ

நகரத் ி

ிட்டமிடலுக்குச்

நோகரிக

மக்க

ின்

சிறப்போன ோகப் தபரு

நகரங்கள்

உயிர்ப்பிக்கப்படுவது ளபோல், அவள் கண்முன்னோல் விரிந் ன. “வோவ்! அளமஸிங்!” என்றவள், “அழிஞ்சு ளபோன சிட்டீளஸோட மோடலை உருவோக்கப் ளபோறயோ...” என்று ளகட்டோள். “ளபோளறோம்னு சின்னச்


சின்னல யும்

ளபசிட்டிருக்ளகோம்...

தரோம்ப

போர்த்துப்

போர்த்துச்

அருலமயோன


[email protected]

வருஷமோப்

ப்ள

ஸ்

தசய்ய

பண்ைிட்டிருக்ளகன்... ளவண்டியிருக்கு...

கிலடச்சிருக்கு...

டீல்

ளைோத் ளைோட Page 154 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தவோர்க்


போக்கியிருக்கு...


டூ

வக்ஸ்ை ீ

முடிச்சிடுளவன்...”

என்று தசோன்னவலன மகிழ்ச்சியுடன் போர்த் ோன். பிரோன்ஸ்

நோட்லடச்

போண்டிச்ளசரிலயயும், இந் ிய

நோட்டில்

‘என்றோவது

லீ

ளசர்ந்

கோர்பூசியர்


ஒரு

நோள்


தவர்டினண்ட்

சண்டிகர்

பீவவுட்ஸ்

நகலரயும்

தபயலர

நிலைக்கச்

தபயரும்

சரித் ிரத் ில்

வடிவலமத்து,

தசய் து இடம்

ளபோை, தபறும்’

என்று நிலனத் வளுக்குப் தபருலமயோக இருந் து. “டவுன்

ப்

ோனிங்

ளபோனப்பத் ோன்

ளமை

ரியோ...

உருவோக்கணுங்கறது

இன்ட்தரஸ்ட் அழிஞ்சு

கோளைஜ்

போகிஸ் ோன்ை டூ மன்த்ஸ்

வந் ள

ஹரோப்போ

ளபோனல ச்

ளடஸ்லைளய

விசிட்

சின்ன ோவோவது

ள ோணுச்சு...

அதுக்கோகளவ,

ங்கியிருந்ள ன்... ஒன் ஆஃப் லம ட்ரீம்...” என்று

தசோன்னவோறு, அருகில் லவத் ிருந்

ளகோல்ட் கோஃபிலய எடுத்துப் பருகத்

துவங்கினோன். “உன்ளனோட மகிழ்ச்சியுடன்

எல்ைோக்

கனவுளம


நிலறளவறும்


லகக

ைோரஸ்...” ிைிருந்

என்று ளகோல்ட்

கோஃபிலயப் பறித்து அருந் த் துவங்கினோள். அவனுலடய மீ ள்வல க்

கை


ளநரத் ோன்

ிலகத்

போர்லவ,

கோஃபியில்

தசய்

தசயலை


ளபோது,

போ ியில்

பறித்து

ப ிந்து ிலகத்துப்

ளபோனோள். எல யோவது

அருந்தும்

அருந்துவது

அவனுலடய வழக்கம். அவல

ச் சீண்டுவ ற்கோகளவ, போ ி குடிக்கும் வலர

கோத் ிருந்து,

யில்

ஏமோந்

போர்ப்பல க் கண்கல “உங்கிட்டிருந்து யோர்கிட்டயோவது

ளவல

பறித்துக்

தகோள்வோன்.


ச் சிமிட்டியவோளற இரசிப்போன். இந் ப்

பழக்கமும்

இருக்கிறல ப்

பறிச்சுக்

வந் ிடுச்சு குடிப்ப...”

ளபோை... என்று

நீ

ோளன

ள ோள்கல

க்

குலுக்கியவோறு மீ ண்டும் அருந் ினோள்.


[email protected]

Page 155 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கண்க

ில்

குறும்புச்

ளகள்வியும் பிறக்கோ “எதுக்குச்

சிரிப்லபத்

விர,


ளவதறந் க்

ோல் எரிச்சைலடந் ோள்.

சிரிச்ளசன்னு

தசோல்லு

ைோரஸ்...

தசோல்ை

வர்றதும்,

தசோல்ைோம நிறுத் ிடறல யும் போர்த் ோக் கடுப்போ இருக்கு...” என்றோள். அவனுலடய போர்த் வோளற,

ட்ளரட்

“யோரோ

மோர்க்



எடுத்துக்க

விழியகைோது

மோட்ளடன்

ரியோ...”

என்றவனுலடய போர்லவயும், புன்னலகயும் மன ில் ஏள ோ ஓர் உைர்லவத் ள ோற்றுவிப்பல

உைர்ந் ோள்.

“அப்புறம்,


சின்னச்

கோத் ிருக்கற

தபரிய

ஆலசப்பட்டுக்

நிறுத் ியவனின் போர்லவ,

சின்ன

ட்ரீம்...

ட்ரீம்...”

ன்னுலடய விழிகல

நிஜமோகணும்னு

என்று


ஊடுருவுவது புரிந் தும்

அலசவற்றுப் ளபோனோள். அந் க் நடந்து

குறுகுறுப்போன

தகோள்ளவன்...

போர்லவ,

ஏதனன்றோல்,

‘உன்னிடம்


நிலறளவறுமோ

ோன்

என்று

அப்படி

ஏக்கத்துடன்

கோத் ிருக்கும் எனது கனவு நீ’ என்று தசோல்ைோமல் தசோன்னது. ிலகப்புடன் அமர்ந் ிருந் வ கோஃபிலயத்

ின் ள ோ

ில் இயல்போகத்

ட்டியவோளற

ிரும்ப எடுத்துக் தகோண்டவன், “கூல் ளபபி... இது ளபோை, ளபசக்


தசோன்ன ோை ோன்,

தசோல்ைிவிட்டு, கோஃபிலயத் து

ித்து

அலம ியோ

இருக்ளகன்...”

என்று

ியோக இரசித்துப் பருகவும்,

ிலகப்பு

மோறோமல் அவலனப் போர்த் ோள். ஒரு கைம் ஆழ்ந்து போர்த் வன், ளபச்லச மோற்றும் வி மோக, “தரண்டு ளபருக்கும்

தரஸ்ட்

ஒத்துட்ளடன் உனக்கு

எந்

ரியோ...

ளவணுங்கறதுக்கோகத் ோன் பவுண்ளடஷன்

ளவலையும்

வோல்ஸ்

இல்லை...

இந்

கம்ப்

புரோதஜக்ட்டுக்கு

ீட்டோகற

ஆல்பர்ட்டும்,

வலரக்கும்,

மத் வங்களும்

போர்த்துக்கட்டும்... தரஸ்ட் எடு...” என்று தசோல்ைி, அவளுலடய கூந் லைக் கலைத்து விட்டுவிட்டு, ளவலைலயத் த ோடர்ந் ோன்.


[email protected]

Page 156 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கூந் லுக்குள் அவனுலடய விரல்க உைர்ந் வளுக்கு, அந்

ின் ஸ்பரிஷத்ல ச் சிைிர்ப்புடன்

அருகோலம ஒரு வி த்


நோட்கள்,

இது

விப்லபத்

ளபோைச்

ந் து. தசய் ிருக்கிறோன்.

அப்ளபோத ல்ைோம், இது ளபோன்ற சிைிர்ப்லப ஒரு நோளும் உைர்ந் ள ோள தகோள்வது

ோடு



என்தறல்ைோம்,

அவ

அலைப்பது,

ிடம்

யோரும்

ில்லை.

விரல்கல

தசய்யோ

தசய்யும் ளபோது, எந் க் கல்மிஷத்ல யும் அவள் உைர்ந்

ப்


தசயல்கல

ச்

ில்லை.

கோ லைச் தசோன்ன ிைிருந்து, அவனுலடய ஒவ்தவோரு போர்லவயும், த ோடுலகயும்

அவளுள்

ஒரு

வி மோன

மோற்றத்ல

ஏற்படுத் த்

த ோடங்கியிருந் ன. அவனுலடய விழிக

இயல்போன

ிலும் மனம்


ஊடுருவும்

குறும்பு

டுமோறுவது நன்றோகளவ புரிந் து.

மு ன்

தநருக்கத் ிலும்

கம்பீரத் ிலும்,

மு ைில்

உைரும்

ஓர்

ஆைின்

ஸ்பரிஷத் ிலும்,

ன்லனயும் அறியோமல் த ோலைந்து ளபோவது புரிந் து.

ன்லன நிலனத்ள

தவறுத்துப் ளபோனோள்.

‘அவனுலடய மன ில் கல்மிஷம் இல்லைதயன்றோலும்,


மன ில் வந்துவிட்டது’ என்பல ப் புரிந்து தகோண்டோள். ‘லச ன்யன் இல்லைதயன்று த ரிந் தகோள்

ோல், ைோரலஸ மனம் ஏற்றுக்

முயலுகிறள ோ’ என்று நிலனத் வள்,

ன்னுலடய மனம் ளபோகும்

ளபோக்லகளய அவமோனமோக உைர்ந் ோள். ‘அவன்

இல்லை,

அசிங்கமோன

தசயல்

அ னோல்

இவன்


என்று

இல்லை’

முடிதவடுப்பது என்று

ளபோை

நிலனத் வள்,

லைலயப் பிடித்துக் தகோண்டு அமர்ந்துவிட்டோள். இது

ளபோன்ற

தகோள்வள ோடு,

சிந் லனயோல்,

ைோரலஸயும்

என்பல த் ோன் அவ

ோல்


ோங்கிக் தகோள்


[email protected]

‘ ன்லனளய

அவமோனப்



படுத்துகிளறோம்’

முடியவில்லை. Page 157 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘கோ லைச் தசோன்ன பிறகு ோன், ைோரஸின் எல்ைோச் தசயல்கல வித் ியோசமோகப்

போர்க்கிளறோம்...

தகோண்டிருக்கிளறோதமன்றோல், உைர்ந் வள்,

அ ற்கு

னக்குப்

முன்பு,


யும்


பிடித் ிருப்ப ோல் ோன்...’

என்பல

ிடுக்கிட்டுப் ளபோனோள்.

‘ ோன்

அனும ித் ிரோவிட்டோல்,

தசயல்கல


தசய்ய

இது

ளபோன்ற

மோட்டோன்’

என்ற

உரிலமயோன உண்லமலயயும்

முகத் ிைடித் ோற்ளபோை உைர்ந் ோள். ‘நட்பு

என்ற

அலனவலரயும் தகோள்கிளறோம்...

நிலைலயத்

விட

ோனும்

அ ிகப்படியோன

அதுளபோைளவ


உரிலமலய



கோைமோகளவ



அனும ித் ிருக்கிளறோம்’

என்பல யும் ளயோசித்து அறிந் வளுக்கு, தசய்வ றியோ ‘பை

கடந் ோயிற்று...

ிலகப்பு ஏற்பட்டது.

சீண்டைிலும்,

குறும்போன

போர்லவயிலும் ஈர்க்கப் பட்டிருக்கிளறோம்’ என்பது புரிந் தும், நீருக்குள் மூழ்கி மூச்சு முட்டுவது ளபோை உைர்ந் ோள். “என்னோச்சு ைோரஸின் வித் வ “நோ...

ரியோ?

முகதமல்ைோம்

குரைிைிருப்பது,

‘அக்கலறயோ,

சிவந் ிருக்ளக...” சீண்டைோ’

என்று

என்று

ளகட்ட


ோல், அவலன நிமிர்ந்தும் போர்க்க முடியவில்லை. நோன்...

ஆஃபிஸுக்குப்

ளபோளறன்...”

என்று

தசோல்ைிவிட்டு, விழுந் டித்துக் தகோண்டு அவ்விடத்ல அலுவைகத் ிற்குச் அன்றோட ளவலைகல

தசன்ற

பிறகு,

ன்லனச்

ிைறளைோடு

விட்டு அகன்றோள். சமோ



ப் போர்க்கத் துவங்கச் சற்று ளநரம் பிடித் து.

ினந்ள ோறும் தசய்து முடிக்கப்பட்ட ளவலைகல

ப் பற்றிய ரிப்ளபோர்ட்,

ஆல்பர்ட்டிடமிருந்து தமயிைில் வந்துவிடுவ ோல், அவளுலடய போர்லவக்குப் பு ி ோக எதுவும் இல்லை. மற்ற முலற

கோண்ட்ரோக்டர்க

போர்லவயிட்டு


முடித்

ளபோது,

வந் ிருந் அலறக்க வு

தமயில்கல ட்டப்படும்

ஒரு ஒைி

ளகட்டது. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 158 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஆல்பர்ட்டுடன் ளநரத் ில்

இவன்

உள்ள

எங்ளக

நுலழந்

வந் ோன்?’

லச ன்யலனக் என்று


நிலனத் வோளற,

‘இந்

இ ழ்கல

க்

கூடப் பிரிக்கோமல், சம்பிர ோயத் ிற்கோக ஒரு புன்னலகலயக் தகோடுத் ோள். “எப்படியிருக்க வோர்த்ல யில் எ

ரி ன்யோ?”

ப ில்

என்று

தசோல்வது,

ளகட்டவனுக்கு,

அவள்

ஒற்லற


விடவுளம

ி ோன ோக இருந் து. ‘ னக்கு



ோன்

ள ோன்றவில்லை...

ளபசமுடியோ ோ?


ர்மசங்கடமோக எதுவுளம

இருக்கிறது...

நடக்கோ து

முட்டோள் னமோக

இவனுக்கு

ளபோைத்

ன்னோலும்


எண்ைித்

விக்கிளறோளம...’ என்று தநோந்து தகோண்டவள், மன ல ரியத்துடன் அவலன ளநருக்கு ளநர் போர்த் ோள். “ளவற ஏள ோ தவோர்க்ை பிஸின்னு ஆல்பர்ட் தசோன்னோர்...” என்ற ளபோது, ‘ ன்லனப் பற்றி விசோரித் ிருக்கிறோன்’ என்பது புரியளவ, புருவச் சுழிப்புடன் தவறுமளன

லைலய மட்டும் அலசத்து லவத் ோள்.

ஒட்டோ ளகட்டுவிட்டு,

ன்லமயுடன், நடந்து தகோண்டிருக்கும் ளவலைகல குறிப்பிட்ட

கோைத் ிற்குள்

அ ிகப் படியோன ஆட்கல

ளவலைலய

முடிக்க,

ப் பற்றிக் ளமலும்

நியமிக்க ளவண்டிய ன் அவசியத்ல ப் பற்றி

அவனிடம் சிறிது ளநரம் ளபசினோள். அவன் தசோன்ன ஆட்க

ின் எண்ைிக்லகலயக் குறித்து லவத் வள்,

கோண்ட்ரோக்டரிடம் ளபசும் படி ஆல்பர்ட்டிடம் கூறினோள். மூன்று ளபரும் உலரயோடிய ோளைோ என்னளவோ, ளவலை நிமித் மோக, இயல்போகப் ளபசும் நிலைக்கு வந் ிருந் ோள். அந்

நிலைளய, அவளுக்குப்

ளபோதுமோன ோக இருந் து. ஆல்பர்ட், அவனுலடய அலறக்குச் தசல்வ ற்கோகக் கி ‘லச ன்யனும் வி மோகத்

கி

ம்பி

விடுவோன்’

என்று


விலட

ம்பியளபோது, தகோடுக்கும்

ிரும்பிப் போர்த் ோள்.


[email protected]

Page 159 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எழோமல்

அமர்ந் ிருந் வன்,

“அப்போ

எப்படி

இருக்கோர்...

ஊருக்குப்

ளபோயிட்டோரோ?” என்று ளகட்கவும், அவளுக்கு ஆச்சரியம் ள ோன்றியது. சிை

நோட்க

விஷயத்ல ப்

ோகளவ



ளபசிய ில்லை

ஆச்சரியத்துடன், தவறுமளன

ளபசிப்

அவன்.

பழகினோலும்,

அ னோல்,

தசோந்

மன ில்

எழுந்

லைலய மட்டும் அலசத் ோள்.

“குட்டீஸ் தரண்டு ளபருக்கும் உன்லன தரோம்பப் பிடிச்சிடுச்சு... அடிக்கடி உன்லனப் பத் ி விசோரிக்கறோங்க... ளபர்ட்ஸ் பத் ியும் ளகட்டோங்க...” என்று தசோன்னதும்,

‘குழந்ல களுக்கோவது

பிடித் ிருக்கிறள ’

என்று

நிலனப்பு

னம்

நிலறயப்

ள லவயில்ைோ த ன்றோலும், அவளுக்குத் ள ோன்றியது. “தரண்டு

ளபருளம

தரோம்ப

ஸ்வட்... ீ

பண்ணுவோங்க ளபோை...” என்று அவல த ோடர்ந்து

இயல்போகப்

வோல்

யும் அறியோமல் தசோல்ைிவிட்டோள்.

ளபசியவனின்


கவனித் ோலும்,

மன ிற்குள் குழப்ப ளமகங்கள் சூழ்ந்து தகோண்டன. ‘இது ளபோதைல்ைோம் அவன் எந் ப் தபண்ைிடமும் ளபசிய ில்லை... தவட்டு அ

ஒன்று,


துண்டு

த றித்து

இரண்டோகத் ோன் விழும்...


வோர்த்ல கள்

ள லவயோன

ளவலைலய

விட்டுவிட்டு

எ ற்கோகப் ளபசுகிறோன்?’ என்று குழப்பத்துடன் ளயோசித் ோள். ‘ஒரு

ளவல

,

அ ிகப்படியோன

ளவலையோல்


ளசோர்லவப்

ளபோக்க, இது ளபோைப் ளபசுகிறோளனோ’ என்று ஆரோய்ச்சியுடன் கவனித் ோள். அவனுடய கண்க அலவ



ன்னிடம் எல ளயோ த ரிவிப்பது ளபோலுைர்ந் ோள்.

‘பிடிக்கவில்லை என்பல அந் க்

போவலன அவளுக்குப் புரியோ

கண்கள்

எல ச்

தவ

தசோல்ை

ிப்பலடயோகளவ த ரிவித் முயல்கின்றன’

பின்னரும்,



தகோள்வது, அவளுலடய யூகத் ிற்கு அப்போற்பட்ட ோக இருந் து.


[email protected]

Page 160 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘என்ன

வி மோன

போர்லவ’

என்பல

அவ

ோல்

இனம்

கோை

முடியவில்லைதயன்றோலும், ‘இது நோள் வலர, அவனிடமிருந்து இது ளபோன்ற போர்லவலய உைர்ந் அந் ப் நிலனவுகல

ில்லை’ என்பல த் த

போர்லவயும், க்

த ோடர்ந்


வர

ிவோக உைர்ந்து தகோண்டோள்.

ளபச்சும்

முயலுவல

கல்லூரிக்

கோை


இனிய

ிடுக்கிட்டுப்

ளபோனோள். ஒரு


இதுளபோன்ற


ஆவலுடன்

எ ிர்போர்த் வள் ோன். ‘ளபசிவிட

மோட்டோனோ’

ஏக்கத்ள ோடு கடந் வள் இப்ளபோது,

‘அந்

கடந்து

ளபோகும்


கைமும்

ோன். எக்கத்ல ப்

தகோண்டிருக்கிறோன்’ என்பல அவ

என்று

பூர்த் ி



உைர்ந் ோலும், ஒரு வோர்த்ல

ளபசிக்

கூட அ ிகமோக

ோல் ளபச முடியவில்லை. அப்ளபோ ோவது,

ளநரடியோக

பயப்படுவோள். பயம் என்பல எவ்வ

வு

உடைில்

பரவும்

கட்டுப்படுத்துவள

ளபசுவ ற்கு

நிலறய

விடப் ப ட்டளம அ ிகமோக இருக்கும்.

ல ரியமோனவ

ப ட்டம் விவரிக்க முடியோ


ோக

ஒரு வி


அப்ளபோது


உைர்வு.

சிைிர்ப்லபயும்,

ட டக்கும்

இ யத்

துடிப்லபயும்,

தபரும்போடோயிருக்கும். அல தயல்ைோம் கடந்து, அவ

ோல்

எப்படிப் ளபசியிருக்க முடியும்? ஆனோலும், தகோள்

‘நிலறயப்

ளபசளவண்டும்,

அவலனப்



ளவண்டும்’ என்ற கனவுகள் இருந் ன.

விழித்துக் தகோண்டிருப்பல ைைில்


கண்ட

கனதவோன்று

மகிழ்வுடன் உைரக்கூட முடியவில்லை அவ

நிலறளவறிக் ோல்.

விப்பது ளபோைிருந் து.


[email protected]

Page 161 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் சிரமத்துடன்

சமோ




நகர

நகர,

லச ன்யன் அ ிக ஆர்வத்துடன் ளபசுவது ளபோைத் ள ோன்றியது. ‘அத ல்ைோம் மன ின் கற்பலனளயோ!’ என்று குழப்பத்துடன் நிலனத்து, முடிந் வலர அல ப் பற்றி நிலனக்கோமல், ஒதுக்கித்

ள்

ி, சோ ோரைமோக

இருக்கக் கற்றுக் தகோண்டோள். ளவலை நிலனவுகள


ோடு

இடத் ிற்கு

ளபோரோடுவதும்,

வரும்


ளபோது, இருக்கும்

பலழய

ஈர்ப்பின்

ளபோது

பு ி ோக

ஏற்பட்டிருக்கும் ஈர்ப்பினோல் ளபோரோடுவதுமோக, மனம் முழுக்க நிம்ம ியற்ற ளபோரோட்டம் ோன் நடந்து தகோண்டிருந் து. நீரிற்குள் மூச்சிற்குத் நோட்கல

விப்பதும்,

ைைிற்குள் சிக்கிக் தகோள்வதுமோய்

க் கடத் ினோள்.

‘ஏன்

ோன் மதுலரக்கு வந்ள ோம்’ என்று

ன்லனளய தநோந்து தகோண்டு,

இருவரிடமிருந்தும் விைக நிலனத் ோள். ஆனோல், நிலனத் ல ச் தசயைோற்ற விடோமல் இருவருளம ஏ ோவது ஒரு



மன ில்

ளபோரோட்டங்கல

ஏற்படுத் ிக்

தகோண்டிருந் ோர்கள்.

17 ரி

ன்யோவின் கண்க

நிகழும் ளபோரோட்டத்ல

ின் உைர்வுக

யூகித் ிருந் ோன் ைோரஸ்.

இயல்போன ஒன்லற ஏற்றுக் தகோள் போர்த்துக்

ிைிருந்ள , அவளுலடய மன ில்

தகோண்டிருப்பல த்

விர,

முடியோமல் அவனோல்

விக்கும்

விப்லபப்


தசய்ய



[email protected]

Page 162 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கல்லூரியில்

நடந் வற்லற

லவத் ிருப்ப ற்குக்

கோரைம்,




ஈளகோவிற்கு

விழுந்

அடி’

என்று ோன் அவனுக்குத் ள ோன்றியது. அது விர,


கடுலமயோன

வோர்த்ல கல

க்

ளகட்டறிந் ிரோ வளுக்கு, லச ன்யனின் வோர்த்ல கள் ஆழமோன கோயத்ல மன ில் ஏற்படுத் ி, மறக்கவிடோமல் தசய்து விட்ட ோகவும் நிலனத் ோன். ரி ன்யோலவச் சிறு வய ிைிருந்ள

அறிந் ிருந்

அவள் கோ ைிக்கவில்லை’ என்பல த் த ‘அவலன


ஆழமோன உைர்வுகல கோைம் கோ ல்

ோல், ‘லச ன்யலன

ிவோகப் புரிந்து லவத் ிருந் ோன்.

ன்லனயும்

கோ ைிக்கவில்லை...

கோ ைின்

யும் அறியவில்லை’ என்பல யும் அறிவோன்.

கோைமோக,


குடும்பத் ில்


ிருமைம் தசய்து தகோண்டவர்கள் என்பள ோடு, ஆயுள் முழுவதும்

கோ ல் குலறயோமல் வோழ்ந் வர்க

ோ ைோல், கோ ைின் உைர்வுகல

ப் பற்றி

அவனுக்கு நன்றோகத் த ரியும். வோழ்வின் நோட்டின ோக

அனுபவத் ில்


கண்டறியும்

அல

நல்ை


ளகோட்போடுகள்


எந்

வோழ்ந் வர்கள்

அவனுலடய மூ ோல யர்கள். போண்டிச்ளசரியின் கோைத் ிைிருந்ள , அவனுலடய

கவர்னரோக

வோைிபத் ிற்கோக

மூ ோல யர்கள்,

டியூப்ள அவ்வப்ளபோது


நியமிக்கப்

பட்ட

இந் ியோவிற்கு

கைோச்சோரத் ில்

வந்

பிடித் வற்லற

பிரோன்சிற்கு எடுத்துச் தசன்றோர்கள். இந் ியத் அன்ளபோடு

ிருமை

வோழும்

முலறயும்,

ம்ப ியர்கல

ஆயுள்

க்

ஒருத் ி’ என்ற ளகோட்போட்லட, அவர்க

முழுவதும்

கோை

பிரிவில்ைோமல்

ளநர்ந் தும்,

‘ஒருவனுக்கு

ின் குடும்பத் ிலும் கலடப்பிடிக்கக்

கோரைமோக அலமந் ன. ளமல் இந் ியர்க

நோட்டு

நோகரிகத் ின்

ிலடயில், ‘விவோகரத்து’ என்பது எ


[email protected]

மீ து

ளமோகம்

தகோண்ட

ி ோன ஒன்றோகப் ளபோய்விட்ட Page 163 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நிலையில்,

இன்ற

வும்


குடும்பத் ினர்


தகோண்ட

இந் ியக் கைோச்சோரத்ல க் லகவிடவில்லை. அவனுலடய

ோத் ோவும்,

போட்டியும்

கோ ல்

தகோண்டு, போண்டிச்ளசரிக்கு இடம் தபயர்ந்து, இன்ற வோழும்

வோழ்க்லகலயப்



வும் மோறோ

தசய்து

அன்ளபோடு

தகோண்டிருப்பவனுக்குக்

கோ ைின்

உைர்வுகள் த ரியோமல் ளபோய்விடுமோ என்ன? ‘தபரும்போன்லமயினருக்கு ஒரு

கோைகட்டத் ில்

மோறிப்ளபோவோள்’ ிட்டமிட்டிருந்

என்ன

அபத் மோகத்

என்று


பருவக்

ளபோை,

ஓய்வு

கனவுகள்,


நோட்களுக்கோகத்

மட்டும் கவனிக்கத் துவங்கியிருந் ோன்.

ளமற்போர்லவயிடச்

தசய்வத ன்று

விடலைப்

ள ோன்றுவது

எண்ைிக்

ளவலைகல

ளவலைலய

அலமயும்

தசல்ைோமல்,


வட்டிைிருந் ீ வோளற

விப்பவளுலடய

மனல ச்

சரி

தசய்வ ற்கோன ளவலைலய அவனோல் தகோடுத் ிருக்க முடியும். ஆனோல்,

‘மதுலர

மோநகருக்கு

அவளுலடய வோழ்க்லக

ஒத்துவரோமல்,

முலறலய அவ

ோகளவ

மோறிப்

ளபோயிருக்கும்

உைரட்டும்’

என்று ோன்

அலம ிகோத் ோன். எ ிர்போர்ப்ளபோடு

ன்லனப்

போர்ப்பவ

ிடம்,


கோ லைதயல்ைோம் தகோட்டிவிட அவனுக்கும் ஆலச ோன். ஆனோல்,

சோ ோரைமோன

டுமோறுபவள், ‘இப்ளபோல க்குத்

ளகைிலய

எ ிர்தகோள்


ன்னருகிைோவது இருந் ோல் ளபோதும்’ என்று

நிலனத்துத் ோன் அலம ி கோத் ோன். ‘பலழய நண்பனோகத் த ரிந் ோலும்,

ன்னுலடய துலைலய எ ிர்போர்க்கிறோள்’ என்று

‘இனிளமல்

நட்பு

சோத் ியமில்லை’ என்பல த் த நட்பின் எல்லைகல துவங்கிவிட்ட

பின்,



ளபசுவத ன்பது

ிவோக உைர்ந் ிருந் ோன்.

க் கடந்துவிட்டு, கோ ைின் படிகல

‘நண்பன்’

என்று



யும் கடக்கத் தகோள்வ ில்

அவனுக்கு உடன்போடு இல்லை. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 164 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ னக்கும்,


சிறுவய ிளைளய

துவங்கி

இறுகியிருப்பல

என்றோவது


விட்ட

உைர்வு

அப்பிலைப்பு,

உைர்வோள்...

ரீ ியோன பிரிக்க

அதுளவ

பிலைப்பு...

முடியோ வோறு


மன ில்

கோ லைத் தூண்டும்’ என்ற உறு ியுடன் கோத் ிருந் ோன். ‘த த

ிவோன முடிலவ, ரி ன்யோளவ எடுக்க ளவண்டிய

ிவு ந்ல

வரும்வலர,

சற்று

தசோல்ைியிருந்

தபோறுலமயோக

ருைம்... அந் த்

இருக்குமோறு’


ோலும், அ ிக உரிலமலய எடுத்துக் தகோள்

ோமல்

சற்று விைகிளய இருந் ோன். அந்

விைகளை,

அவள்

மீ து


கோ லை

அ ிகப்படுத் ியது. மூன்றோண்டு ிலசக


கோைம்,

அலறக

உறங்கும் ளநரம்

பிரோன்ஸில்

ஒளர

த் ில்

இரு

ளவறு

ில் வசித் வர்கள் ோன் இருவரும். விர, தபரும்போன்லமயோன ளநரத்ல

ஒன்றோகளவ

கழித் வர்கள் ோன். எந்

ஒப்பந் மோகட்டும்,

இலைந்ள

உல்ைோசப்

பயைமோகட்டும்,


இருந் வர்கள் ோன்.

அப்ளபோத ல்ைோம், இது ளபோன்ற உைர்வுக

ின் பிடியில், இருவருளம

சிக்கிக் தகோண்ட ில்லை. ற்ளபோது, தசைவிடுவது இருப்பல

தவவ்ளவறு சிை

மைி

ளநரங்க

ில்

ோகக்

வசித் ோலும்,

குலறந் ிருந் ோலும்,

அவளுடன் எப்ளபோதும்

விட, அ ிக தநருக்கத் ில் இருப்ப ோக உைர்ந் ோன்.

என்ன ோன்


வட்டின் ீ பரோமரிப்பிற்குத் இருவர்

ங்க


போட்டி

ங்கியிருந்

னிலமயில்


துலையிருந் ோலும்,

ளவலையோட்கள் சுற்றிலுமிருந் ோலும்,


ளபோன்ற

பிரம்லம


ஏற்பட்டிருந் து.


[email protected]

Page 165 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘அள

உைர்வு ோன்

னிலமலயத்


விர்த்துவிட்டு

ஓடுபவ

ின்

ஏற்பட்டிருக்கிறது’

என்பல ,

ஓட்டத் ிைிருந்து

அவனோல்

கைிக்க முடிந் து. ‘ ன்னுலடய அவனுக்குத்

கோ லை

உைரத்

துவங்கிவிட்டோள்’

என்பள ,

ிருப் ிலயக் தகோடுத் து.

ரி ன்யோவின் நிலனவுகள் மனம் முழுக்க ஆக்கிரமித் ிருக்க, ‘அவள் இன்னும் வடு ீ

ிரும்பவில்லைளய’ என்று நிலனத்து, ளநரத்ல ப் போர்ப்பதும்,

வட்டு ீ வோயிலைப் போர்ப்பதுமோக அமர்ந் ிருந் ோன். அவ்வ

வு

கோைம்

இல்ைோ வோறு,

இப்ளபோத ல்ைோம்

அவல

நிலனக்கும் ளபோள , அவனுலடய மன ிற்குள் உற்சோகம் தபருக்தகடுத் து. கண்கள

ோடு

கண்கள்

கைக்கும்

தபோழுதுக

ில்


இன்பம்,

அவலன உல்ைோச மனநிலைக்கு அலழத்துச் தசன்றிருந் து. சிறு சிறு ளபச்சுக்க

ோல் அவளுக்ளகற்படும்

விப்பும்,

டுமோற்றமும்

அவலனக் கோ ைின் மயக்கத் ில் ஆழ்த் ியிருந் ன. அவ ஓடும்

து

கூந் லைத்

சிைிர்ப்லப

டவும்

ளபோத ல்ைோம்,

உைர்ந் வனுக்கு,

அது


உடைில்

னிலம

விப்லபக்

ளபோன்ற

தகோடுத் ிருந் து. அதுநோள் வலர அனுபவித் ிரோ விப்புடன் மைர்க

பிரியும்

விழிக

உைர்வுகள், அவளுலடய பிலைந்து

ிைிருந்தும்,

கன்னங்க

ில்

பூத்

தவட்க

ிைிருந்தும் கிலடத் ிருந் ன.

‘இனிளமல்,

நீண்ட


கோத் ிருக்க



தபோறுலம குலறயத் துவங்கிவிட்டது’ என்று தபருமூச்சுடன் நிலனத் வன், அவளுலடய தசல்ளபோனிற்கு அலழப்பு விடுத் ோன். இரண்டு ளவலைகல

அலழப்புகளும்

எடுக்கப்படோமல்

ஒரு முலற போர்த்துவிட்டு, அவல

என்தறண்ைிக் கி

ளபோகளவ,

‘கட்டிட

யும் அலழத்து வரைோம்’

ம்பினோன்.


[email protected]

Page 166 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ளவலை

நடக்குமிடத் ில்,

ரி ன்யோலவக்


சுழற்றியவன், லச ன்யனும், ஆல்பர்ட்டும் ளவகமோகத் வருவல க் கண்டு புன்முறுவலைத் சம்பிர ோய ளவலைகல

நை


ன்லன வரளவற்க

வழவிட்டோன்.

விசோரிப்பிற்குப்பின்,

துரி மோக

நலடதபறும்

ப் போர்லவயிட்டோன்.

மூைப்தபோருட்க ளசோ ித் வோளற,

ின்

ரத்ல யும்,

‘ரி ன்யோ

போதுகோப்பு

எங்கிருக்கிறோள்’

நடவடிக்லககல

என்று

யும்

ஆல்பர்ட்டிடம்

விசோரித் ோன். “ஆஃபீஸில்...”

என்று

புருவங்கள் முடிச்சிடத் “அக்கோளவோட என்ளனோட அவள

வில

கிலடத்

ப ிைோல்,

ஆஃபிஸ்


ிரும்பிப் போர்த் ோன்.

பசங்களுக்கு

வந் ோங்க...

ோட

லச ன்யனிடமிருந்து

ஸ்கூல்


லீவ்...

போர்த் தும்,

யோடிட்டிருக்கோங்க...”

என்று


தசோன்ன

ளபோகோம

லச ன்யலன,

அவனுலடய கண்கள் எலடளபோட்டன. ‘அவள்,

இவள்’

வோயிைிருந்து தவ ரி ன்யோ,

என்பன

ிவருவல

ளபோன்ற

லச ன்யனுலடய

அவன் இரசிக்கவில்லை.

லச ன்யனுடன்

படவில்லைதயன்றோலும்,

வோர்த்ல கள்,

ளபசுவல ப்



தபரி ோகக்

கவலைப்

குடும்பத் ினருடன்

ளபசிப்

பழகுவல யும் அவன் இரசிக்கவில்லை. ள ோற்றம் சரோசரி

நோகரிகமோன ோக

இந் ியப்


சங்கடங்கல

ன்னுலடய தசய்துவிட்டு,


போர்லவ


குைத்ல ப்

‘அவளுக்குள்



தகோண்டோல்,

அது

உருவோக்கும்’ என்று நிலனத் ோன். புரியோமல்

நடக்கவிருக்கும்

நின்றிருந் வனிடம்

ளவலைகல

ப்

பற்றிய

புன்னலக


த்

த ோடர்ந் ோன்.


[email protected]

Page 167 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அப்ளபோது,

ரி ன்யோவிடமிருந்து


வரளவ,

அலுவைகத் ிற்கு

வந்து தகோண்டிருப்ப ோகக் கூறிவிட்டு, அலழப்லபத் துண்டித் ோன். பயைம் அ ிரடியோக


ளபோது,


‘தபோறுலமயோகக்

மனல

மோற்றும்

கோத் ிருப்பல

முயற்சியில்

விட,

ஈடுபடைோமோ’

என்று ள ோன்றத் த ோடங்கியது. அலுவைகத் ில் வில என்று

யோடுவல

அவலனப்

நிறுத் ிவிட்டு,

ளகட்டவ

ின்

போர்த் துளம,

“என்ன


ைோரஸ்,

குழந்ல களுடன்

இந்

லடம்ை

உற்சோகத்ல

அவன்

விசிட்?”

கவனிக்கத்

வறவில்லை. “ஜோைியோ

குட்டீளஸோட

வில

யோடறல ப்


போஸ்

ளகோவிச்சுக்கப் ளபோறோர் ரியோ...” என்று ளகைி தசய்யவும், “உனக்கு என்ளனோட போலஸப் பத் ித் த ரியோது ைோரஸ்... போஸும் ளசர்ந்து வில

யோடுவோர்...”

என்று தசோல்ைவும், அவனுலடய புன்முறுவல் அ ிகமோனது. “போண்டிச்ளசரி தசோன்னதும்,

கி

ம்பப்


ளபோளறன்


ரியோ... வந்

அ ோன்

விசிட்”

ிலகப்லபத்

என்று

ிருப் ியோகக்

கவனித் ோன். “தசோல்ைளவ

இல்லை...

நோல

க்கு

வந் ிடுவ

ளகட்டவளுக்கு, “ம்ஹூம்... ஒன் வக் ீ டிரிப்...

ோளன?”

என்று

ோத் ோ, போட்டிளயோட ஃபிப்டி

ஃபிப்த் ஆன்னிவர்ஸரி வருது... அது முடிச்சதும், ளவற ஒரு புரோதஜக்ட் பத் ி முடிவு பண்ைணும்...” என்றோன். “ஓ!”


சற்ளற

விப்புடன்

ன்லனப்

போர்ப்பல க்

கண்டு,

“ஃபிரோன்ஸுக்குக் கூட டிக்தகட் புக் பண்ைிட்ளடன்...” என்றோன். “ஃபிரோன்ஸோ?” என்று ளகட்டவள், “ஆனோ...” என்று எல ளயோ தசோல்ை வந்து தசோல்ைோமல் நிறுத் ினோள். முகத் ில்

தவ

ிப்பலடயோகளவ

கண்டவன், “டூ மன்த்ஸ்

டிரிப்

வோட்டத்ல க்

ோன் என்ளனோடது...


[email protected]

த ரிந்

பி

ோன்

கனிவுடன்

பண்ைினள

Page 168 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நீ ோளன...

அதுளவ

எக்ஸ்தடண்ட்

ஆயிடுச்சு...”

என்றதும்,

குற்ற

உைர்ச்சியுடன் நிமிர்ந் வள், “ஸோரி!” என்றோள். இந் ியப் பயைத்ல த்

ிட்டமிடும் ளபோள , த ன்னிந் ியக் கட்டிடக்

கலைலயப் பற்றி ஆய்வு தசய்யும் ளநோக்கில் ோன் கி

ம்பியிருந் ோன்.

அ ற்கு உறுதுலையோக, ‘எங்தகங்கு தசல்ைைோம்’ என்று ீட்டி

விட்டு,


இடங்களுக்கும்

வருவ ோக

ிட்டங்கள்

உறு ிய

ித் வள்

அவள் ோன். ஆனோல், எங்குளம உடன் வரவில்லை. போண்டிச்ளசரியிைிருந்து உ வியோ

ருடன்,

வரவலழத் ிருந்

ஞ்சோவூர்,

கங்லக

தகோண்ட


ளசோழபுரம்,

ோரோசுரம்

ளபோன்ற ளசோழர் கட்டிடக் கலைகளுக்குப் புகழ்தபற்ற இடங்கல


போர்லவயிட்டிருந் ோன். வருத் த்துடன் நின்றிருந் வல

ளநோக்கி நீண்ட லககல

க் கட்டுப்

படுத் ிக் தகோண்டவன், “ளஹய்! கூல் ளபபி... இதுக்தகல்ைோம் எதுக்கு ஸோரி... கோைம் எங்க ளபோயிடப் ளபோகுது...” என்று தசோன்னோன். அவளுடன்

தசைவழிக்கத்

ிட்டமிட்டிருந்

ளநரங்கள்

குலறந்

ளபோ ிலும், ‘இந் ப் பயைத் ின் ளபோது கோ லைச் தசோல்ைிவிட ளவண்டும்’ என்று நிலனத் ிருந் ல ‘ ிருமைம் அவல

தவ


ிப்படுத் ி விட்டோன். என்று

தசோல்வோ

ோ?’

என்ற

எண்ைத்துடன்


எல ளயோ

ளயோசித்துக்

தகோண்டிருந் வள்,

வர்ளறன்...” என்று தசோன்னதும் அவனுலடய உள் ‘உன்லனயும்

போர்க்களவண்டுதமன்று

“நோனும் ம் துள்

ியது.

தசோன்னோர்கள்...

வருகிறோயோ? அப்படிளய தசன்லனக்குச் தசன்று விட்டுத்

போண்டிச்ளசரி

என்னுடன்

ிரும்பைோம்’ என்று

தசோல்ை நிலனத் ிருந் ோன்.


[email protected]

Page 169 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அ ற்கு நோட்கள்

அவசியமில்ைோமல்

குடிதகோண்டிருந்

தசய் வ


ின்

கண்க

த ன்படோ ல

ில்,

அத் லன

ஆச்சரியத்துடன்

கவனித் ோன். முகத் ிைிருந்

த

ிவும், கண்க


போவலனயும் அவனுலடய

யூகத் ிற்கு அப்போற்பட்டனவோக இருந் ன. “ளஹய்

ைோரஸ்!

கி

ம்பைோம்னு

தசோல்ைிட்டு

இப்படி

ளயோசிச்சிட்டிருந் ோ எப்படி?” என்று ளகட்டவோளற, ளைப்டோப்பில் வில தகோண்டிருந் கோத் ிருந்


அலழத்துக் தகோண்டு தவ

லச ன்யனின் வட்டு ீ டிலரவரிடம் அவர்கல

‘என்ன

நிலனக்கிறோள்’

என்பல

அவனோல்

யோடிக்

ியில் தசன்றவள், ஒப்பலடத் ோள். புரிந்து

தகோள்

முடியவில்லை. ஆனோலும்,



த

ிவு


நிம்ம ிலயக் தகோடுத் து. போர்லவயிட்டிருந்

ளவலைகல

ப் பற்றிப் ளபசியவோளற வடு ீ ளநோக்கிப்

பயைித் து, நீண்ட நோட்களுக்குப் பின் இருவலரயும் இயல்பிற்குக் தகோண்டு வந் ிருந் து. பறலவகல லவத் வ

த்

ோத் ோவிடம்

ிருப்பிக்

தகோடுப்ப ற்கோக


ிடம், “ளமக்கோலவ மட்டும் உன்ளனோடளவ வச்சுக்க ரியோ... ஒரு

வலகயிை அது உனக்குத் ோன் தசோந் ம்...” என்றோன். புரியோமல் போர்த் வ

ிடம், “உன்ளனோட ளமக்கோளவோட குஞ்சு ோன் இது...

அள ோட குஞ்சுகள் எல்ைோத்ல யுளம தசோன்னதும்

ோத் ோ பத் ிரமோ வச்சிருக்கோர்...” என்று

ிலகப்புடன் விழி விரித் ோள்.

“உங்கம்மோ

எனக்குத் ோன்

தகோடுத் ோங்க...

உன்ளனோடதும்

போண்டிச்ளசரியிை இருக்கு... அதுக்கு வயசோயிடுச்சு...” என்று புன்முறுவலுடன் தசோல்ைி

முடித்துவிட்டு,

தகோண்டவல

தமன்லமயோக

அப்பறலவலய

அலைத்துக்

ப் போர்த் வோளற அமர்ந் ிருந் ோன்.


[email protected]

Page 170 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “எங்கமோளவோட

ைோஸ்ட்

கைங்குவல ப் போர்த்துத் “ரியோ!” விழிக

என்றவளுலடய

கண்கள்


என்றலழத்துத்

“அம்மோலவ

கிஃப்ட்...”


ள ோள

மிஸ்

ிைிருந்து கண்ைர்ீ து

‘எப்ளபோ ோவது ோன்

ோடு

சோய்த்துக்

பண்ளறன்

தகோண்டவனிடம்,

ைோரஸ்...”

என்றவ

ின்

ித் து. கைங்குவோள்’

என்பது


ோல்,

அவளுலடய கைங்கிய மனநிலைலய எண்ைிக் கவலைப் பட்டோன். அன்லனயுடன் நிலனத்துக்

இருந்


சந்ள ோசமோன

வோழக்





‘ஏன்

இந் க்

கைக்கம்?’ என்பது புரியவில்லை. சிை தநோடிக அழணும்னு

ில் சமோ

ள ோணுச்சு...”

ித்துக் தகோண்டு விைகி அமர்ந் வள், “சும்மோ என்று


கண்கல

த்

துலடத்துக்

தகோண்டோள். “ஓ

ரியோ!

எதுவோனோலும்

அழணும்னு

ள ோைினோ

தசோல்ைிட்டுச்

தசய்...”

இப்படிளய

என்று

அழுவ?

இனிளமல்

தசல்ைமோகத்

லையில்

ட்டினோன். “இந்

ளபர்லட கிஃப்ட் பண்ைிடட்டுமோ?” என்று ளகட்கவும்,

ிலகத்துப்

ளபோனவனோல், உடனடியோக ப ில் தசோல்ை முடியவில்லை. இைட்சக் கைக்கோன ம ிப்புள் கவலைப்படவில்லை பரிசின்

வழித்ள ோன்றைோன

உயிர்ப்தபோருல அவ


பறலவலயக் தகோடுப்பல ப் பற்றிக் அவளுலடய உைர்வுக

அன்லனயின் ோல்

இறு ிப்

இலழக்கப்பட்ட

க் தகோடுப்பது அவனுக்குச் சரியோகப் படவில்லை.

ோகளவ விருப்பப்பட்டுக் ளகட்ட ோல், “உன்ளனோட இஷ்டம்... பட்,

யோருக்கு?” என்று ளகட்டோன்.


[email protected]

Page 171 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “லச ன்யளனோட அக்கோ தபோண்ணுக்கு தநக்ஸ்ட் வக் ீ பர்த்ளட வருது...” என்று

யக்கமின்றிச்


“ ோத் ோ


தசோல்ை

மோட்டோர் ோளன?” என்று ளகட்டோள். ரோமல்

போர்த் வளுலடய

கண்கல

ஊன்றிக்

கவனித் வன்,

“ ோத் ோ எதுவும் தசோல்ை மோட்டோர்... ஆனோ, ளவற ளபர்ட்ஸ் கூட வோங்கித் ரைோம்...

இல ளய ோன்

ள ோள்கல தசோல்ைி

க்

ரணும்னு

குலுக்கியவன்,

முடிக்கோமல்

இஷ்டப்பட்டோ...”

‘தகோடுத்து

நிறுத் ி,

ன்

விடு’

என்று


என்ற

வோர்த்ல லயச்

விருப்பமின்லமலய

மலறமுகமோகத்

த ரிவித் ோன். “இல ளய ர்றது ோன்

கிஃப்ட்

சரியோ

பண்ைிடளறன்

வரும்...”

என்று

ைோரஸ்...


நமக்குப்

பிடிச்சல த்


மன ில்

மு ன் முலறயோகச் சிறு கைக்கம் ள ோன்றியது. ளவறு

யோருக்குப்

பரிச

ிப்ப ோக


கைங்கியிருக்க

மோட்டோன். அல்ைது, பரிச

அச்சிறு

தபண்ைிற்கு

ளவறு

எந் ப்

தபோருல

ப்

ிப்ப ோக இருந் ோலும், அவனுலடய மன ில் கைக்கம் ள ோன்றியிரோது. ‘மிஞ்சி


மிஞ்சிப்

ளநரில்

அப்படியிருக்கும்


சிை

முலற

ளபோது,

ஒரு

மோ ப்

பழக்கமிருக்கக்

ளவண்டுதமன்றோல்

இவ்வ

வு

உயர்ந்

கூடும்...

சந் ித் ிருக்கைோம்... பரிலசக்


முடிதவடுத் து ஏன்?’ என்பது அவனுக்குப் புரியவில்லை.

18 ‘இவ்வ மகளுலடய

வு

விலை

பிறந் நோ

உயர்ந் ிற்கு,

ிலயத்

ரி ன்யோ


[email protected]

கி

ன்னுலடய பரிச

ிப்போள்’

அக்கோ என்று

Page 172 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எ ிர்போர்த் ிரோ

ோல்,

சற்ளற

ஆச்சரியத்துடன்

அவல

ப்

போர்த் ோன்

லச ன்யன். “ளஹப்பி பர்த்ள

டு யூ!” என்று போடிக் தகோண்டிருந்

சுற்றி, ஆரவோரத்துடன் குதூகைித் பத் ிரமோகக்

லகயோளும்

குழந்ல க

ிடமிருந்தும், அப்பறலவலயப்

வி த்ல ச்


ரி ன்யோவிடமிருந்தும், அவனோல் போர்லவலயத் “நிஜமோளவ இந் க் கி அக்கோவின் அைறும்

குரலையும், ளபோது

அப்பறலவலயச் தகோண்டிருந்

ிருப்ப முடியவில்லை.

ி, ஒரு ைட்ச ரூபோய் இருக்குமோ?” என்று ளகட்ட “போடும்

ளபோது ோன்

தவறியோயிடுவங்க... ீ

நல்ைோ ோன்கோ

அந் க்

கோசுை,


வருஷத்துக்கும்

ளகோழியடிச்சுக் குழம்பு வச்சிருக்கைோம்னு நிலனப்பீங்க...” என்று ளகைி தசய்து தகோண்டிருந்

அன்பழகனின்

குரலையும்

ளகட்டு,


சிரித்துக்

தகோண்டோன். ‘அக்கோவினுலடய

எண்ைப்

ளபோக்கு



எண்ைப்ளபோக்கும் அப்படித் ோன் இருக்கும்’ என்பது அவனுக்குத் த ரியும். படிப்லபத் த ோடர முடியோமல் ளபோனோலும், வட்டிைிருந் ீ வோளற தபரிய போல்

பண்லைலய

நிர்வகிப்ப ிலும்,

கோட்டும்

அக்கோவிற்கு,

என்பல


வ

ர்ப்புப்

கோ

ோன்

பிரோைிக

ின்

வ

ர்ப்பிலும்

மீ து

ஈடுபோடு

ிறலமலயக் கிலடயோது

அவனுக்குளம ஈடுபோடு கிலடயோது. ‘ளநரம்

ஒதுக்க


கிலடயோது’ என்ற எண்ைங்கல வச ியற்றவர்க

த்

சுத் மோகப்

பரோமரிக்கப்

தபோறுலம

விர, ‘அவற்றிற்குச் தசைவ

ிப்ப ற்கு,

ின் படிப்பிற்கு உ வி தசய்துவிடைோம்’ என்று நிலனக்கும்

இரகம் அவன். அவன் பட்ட துயரங்கள் மன ிைிருந் இருக்கும்

ிறலமயோன மோைவர்களுக்குத்

ோல், படிக்கப் பைமில்ைோமல் ன்னோல் இயன்ற உ விகல

ச்

தசய்வல க் கடலமயோகளவ லவத் ிருந் ோன்.


[email protected]

Page 173 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “நம்ம

போப்போ ோன்

ஆலசயோ வ ஆனோ,

ளகட்டோ

ர்த் ல த் தூக்கிக் தகோடுத் ிட்டோங்கள

இவ்ள



ோ

கோஸ்ட்ைியோனல

வந் ோ

நோமளும்

அதுக்கோக,

... நல்ை மனசு அன்பு...

வோங்கிக்க

ப ிலுக்குச்

ோம்...

ஒருமோ ிரி

தசஞ்சிடணும்...”


என்று

அக்கோ

தசோல்வல க் ளகட்டவோளற அருகில் வந்து நின்றோன். அன்பழகனிடம் ஒரு ளவலை தசோல்ைி அனுப்பியவன், “ரி ன்யோலவப் பிடிச்சிருக்கோ அக்கோ?” என்று ளகட்டோன். ‘ரி ன்யோ யோர்’ என்று ஓர

ந்ல

ளகோடிட்டுக் கோட்டியிருந்

ோல், ‘அக்கோ

வு புரிந்து தகோண்டிருப்போள்’ என்று நிலனத் ோன். “பிடிக்கோமப் ளபோகுமோடோ... மூணு வருஷத்துக்கு முன்ன ளபோட்ளடோை

போர்த் ப்பளவ எனக்குப் பிடிச்சிருந் து... தரோம்ப சிம்ப்பி தசோல்ைிக்

தகோண்டிருந் வள்,

ன்லனப் போர்ப்பல

ளபச்லச

ோ இருக்கோ...” என்று

நிறுத் ிவிட்டுத்

ிலகப்புடன்

அறிந்து புன்முறுவல் தசய் ோன்.

“ளடய்! ளவற தபோண்ணுப் போர்க்கைோம்னு அப்போ தசோன்னது...” என்று ஆரம்பித் வ

ிடம், கண்கல

“லச ன்யோ!”

என்று

ளபசிக்கைோம்கோ... இந் தசோல்ைித்

ஆரவோரத்துடன்

ஆரம்பித் வ

ிடம்,

“அப்புறம்

மோ ிரிப் ளபசறது ரி ன்யோவுக்ளக த ரியோது...” என்று

போர்லவ,

‘சந் ர்ப்பத்ல

நிலனத்துத் “யோர்

ிறந்து ஆமோதமன்றோன்.

டுத்து நிறுத் ினோன்.

அக்கோவின் புரிந் து.

மூடித்

ரி ன்யோலவத் உருவோக்கிக்

ிருப் ியுடன் அந் இந் ப்

ளபோட்டிருக்கறது

த்த டுப்பது

தகோண்டோவது


ளபசுவோள்’

என்று

இடத்ல விட்டு நகர்ந் ோன்.

தபோண்ணு?

சின்ன ோ

துல

தவள்ல


தவள

ர்னு

க கன்னு

லவரமோ இருக்குளமோ?” என்று அவனுலடய அத்ல

இருக்கு... மின்னுது...

கோதுை ஜோ ி

ஆரோய்ச்சி தசய்வல ப்

போர்த்து மீ ண்டும் மன ிற்குள் சிரித்துக் தகோண்டோன்.


[email protected]

Page 174 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவர்களுலடய தவ

உறவுக

ில்,

நலக

என்பது

அந் ஸ்ல

ிப்படுத் க் கூடிய ஒன்றோ ைோல், வட்டிைிருக்கும் ீ தபண்கள் சோ ோரை

நோட்க

ில் கூட கழுத் ிலும், லகக பிறந்

நோள்

உறவினர்கள்

ிலும் நிலறய நலககள் அைிவோர்கள்.

விழோவிற்கு

அலனவருளம,

வந் ிருந்

ப

ஒரு

ிச்தசன்று

சிை

த ரியுமோறு

தநருங்கிய ஆலடகளும்,

நலககளும் அைிந்து வந் ிருந் ோர்கள். அவற்றிற்தகல்ைோம் எ

ிலமயோன

எந்

ள ோற்றத் ில்

வி த் ிலும்

னி

அழகுடன்

மி

த ோடர்பு ிர்ந்

இல்ைோமல்,


மீ து,

ோக, சோயம் ளபோன தடனிம், தவ

ிறிய

அவனுலடய கண்கள் அடிக்கடி ப ிந் ன. ஏறக்குலறய இரண்டு மோ ங்க நிறத் ில்

டோப்ஸ்

அல்ைது

டீ-ஷர்ட்

ளபோன்ற

உலடக

ிளைளய

அவல

ப்

போர்த்துப் பழக்கப்பட்டிருந் ோன். அ னோளைோ என்னளவோ, ளநர்த் ியோன கோட்டன் குர் ோவில், உயர்த் ிப் ளபோடப்பட்டிருந்

ளபோனிலடளைோடு, கல்லூரியில் போர்த் து ளபோன்ற எ

ள ோற்றத் ில் நின்றிருந் வல ஆவல் கி

ிய

, மீ ண்டும் மீ ண்டும் போர்க்க ளவண்டுதமன்ற

ர்ந் து.

கண்கல

உருட்டிக்

கைகைதவன்று சிரிப்பவல

குழந்ல களுக்கு

எல ளயோ

தசோல்வல யும்,

யும் கோை நிலறவோக இருந் து.

‘இப்ளபோ ிருக்கும் ரி ன்யோவின் அலம ிலயயும், தபோறுப்லபயும் விட, கைகைதவன்ற

ளபச்ளசோடு

துள்

லுடன்

நலடபயில்பவல

த் ோன்

எ ிர்போர்க்கிளறோம்’ என்பது அவனுக்குப் புரிந் து. “வட்டுக்தகல்ைோம் ீ நடக்குது? உைகம்

வரவலழக்கிற

அ

வுக்கு

வந் ிடுச்சோ?

என்னடோ

லைகீ ழோச் சுத்து ோ என்ன?” என்று கோ ருகில் ளகட்ட

அன்பழகனுக்கு, அவனோல் ப ில் தசோல்ை முடியவில்லை. அவனுலடய ளகைிலயயும், வந் ிருந் ோன். மன ிற்குள் புதுவி

உைர்வுகள் கி


[email protected]

கிண்டலையும் இரசிக்கும் மனநிலைக்கு ர்வது ளபோைிருந் து.

Page 175 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ ன்னுலடய வட்டிற்கு ீ ரி ன்யோ வந் ிருக்கிறோள்’ என்று நிலனக்கும் ளபோது ஏற்பட்ட உைர்வு, அவனுக்கு மிகவும் பிடித் ிருந் து. அதுவும், வட்டின் ீ ள ோற்றத்ல ப் போர்த்து, அவள் சற்று நின்றது, அவனுக்குள் உற்சோகத்ல அவ்வ

வு

ளநரம்


வரவலழத் ிருந் து.

‘வருவோள

ோ,

மோட்டோள

ோ’

என்று

ளயோசித்துக்

தகோண்டிருந் ோன். ள லவயோன

அ

விற்கு


ளபசியவல

,

எந்

வி த் ிலுளம

அவ

ளபசிவிடைோம்’

அவனோல் தநருங்க முடியவில்லை. ‘ ிருமைத்ல ப்

பற்றி

ளநரடியோக

ிடம்

என்று

நிலனத் ோலும், அ ற்கோன சூழ்நிலை அவனுக்கு அலமயவில்லை. குழந்ல கல ஓர

அலழத்துச்

தசன்று

சிை

முலற

ளபச

லவத் பின்,

வு இயல்போகப் ளபச ஆரம்பித் ிருந் ோள். எப்படியோவது

தசய்து

லவக்க

பிறந் நோல


வரவலழத்து,


த்

குடும்பத் ினருக்கு

விரும்பிய ோல்,

அக்கோ

அறிமுகம் மகளுலடய

ங்களுலடய


தகோண்டோடுமோறு

முடிவு

விட்டு பிறந்

நோள் விழோவிற்கு வருமோறு ஒன்றிற்கு

தசய் ிருந் ோன். குழந்ல கல இரண்டு

முலறயோக

அலழக்க

லவத்

பிறகு,

அவனும்


விடுத் ிருந் ோன். ‘ ன்னுலடய

ளபச்சுக்களுக்கோக

தவறுத்து

விடவில்லைதயன்றோல்

நிச்சயம் வருவோள்’ என்ற எ ிர்போர்ப்பு அவனுக்குள் ள ோன்றியிருந் து. சமீ ப

நோட்க

ில்,

எ ிர்போர்ப்புடன்

அவனுலடய அன்றோட ளவலைக அவல

க்

ள டுவல யும், புதுவி

கோைோ மனம்

அனுபவத்ல த்

அவளுக்கோகக்

கோத் ிருப்பத ன்பது,

ில் ஒன்றோகப் ளபோய்விட்டது.

நோட்க

அவல

ில்,

னது

நோடுவல யும்

கண்கள்

அவல

உைர்ந் வனுக்கு,

த்

அது

ந் து.


[email protected]

Page 176 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கட்டிட

ளவலைகல

ளவலைக்கும்

ப்

போர்லவயிட

தசல்ைோமல்,

வரும்


ளநரத் ிற்கு,

ளவதறந்

ளநரத்ல யும்


தகோண்டிருந் ோன். ளவலை இந் ியர்க

நடக்குமிடத் ில்,

குடும்பத் ினருடன்

வசிக்கும்

வட

ின் குழந்ல களுடன் சிறிது ளநரம் ளபசிச் சிரிப்பல க் கண்டும்

கோைோமல் இரசிக்கத் துவங்கியிருந் ோன். சுற்றித் சோ மும்

ிரியும்


நோய்க்குட்டிகளுக்குத்

வந்து

லவப்பல யும்,

வறோமல் கோக்லகக

ின்

போலும்,

யிர்

ோகத் ிற்கோகத்

னியோக ஒரு தபரிய போத் ிரத் ில் நீர் லவக்கும் தசயலையும் கவனிப்பல வோடிக்லகயோக லவத் ிருந் ோன். அது ளபோன்ற சிறு சிறு தசயல்களும், அவனுலடய மன ில் தபரிய மோற்றத்ல ‘வில

ஏற்படுத் த் துவங்கியிருந் ன. யோட்டுப்

தபண்தனன்று

நிலனத் து

தபரும்

வறு’

என்று,

அவனுக்குத் ள ோன்றத் துவங்கியது. மனம் முழுக்க மோற்றத் ில் அந் மலறமுக இருந் ல த்

மோற்றதமல்ைோம்

ித் து.


சம்ம த் ினோலும் ோன் தவ

த்

தூண்டு ைோலும்,

வந் த ன்றோலும்,



முன்ளப

ிக் தகோைர்ந் ிருந் ோர்கள்.

மன ிற்குள் ஆலச இல்ைோ வனுக்கு, எந் த் தூண்டு லுளம ஆலசலய வில க்கோது. அவனுக்குள் முன்ளப இருந் ிருந்

ோல் ோன், தவகு விலரவோன

மோற்றம் நிகழ்ந் து. உறவுகளுடன் கூட்டுக் குடும்பத் ில் அந்நிளயோன்யமோக வோழ்பவர்கள், ிருமைத்ல த்

னிப்பட்ட

முடிவோகக்

கரு

மோட்டோர்கள்.

யோலரயோவது

பிடித் ிருந் ோல்கூட, ‘குடும்ப நபர்களுக்கும் பிடிக்க ளவண்டும்... அவர்களும் சம்ம ம் தசோல்ை ளவண்டும்’ என்ற எ ிர்போர்ப்பு அவர்களுக்குள் இருக்கும்.


[email protected]

Page 177 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ிருமை நிலைத்து

பந் ங்களும்,

நிற்ப ற்கு

இது

கூட்டுக் ளபோன்ற


வோழ்க்லகயும்

பழக்கங்களும்

மிக

இன்ற

வும்


கோரைம். அவனுலடய எ ிர்போர்ப்புகள் நிலறளவறும் சூழ்நிலையில் இருந் மன ின் உைர்வுகல “போர்லவ

ஓர

அந் ப்

வு தவ

ிப்படுத் ினோன்.

பக்கத் ிைளய

சந்ள ோசமோ இருக்கு லச ன்யோ... இந் கோந் ம்

அங்க


என்று

ோல்,

வட்டம்

ளபோடுது...

ஆனோ,

தரோம்ப

இரும்பு மனலசயும் ஈர்க்கக் கூடிய

ளகைி

தசய்

அன்பழகனிடம்,

“ஷ்ஷ்...

அடங்குடோ...” என்றோன். வோய்விட்டுச் சிரித் வோளற, வரோ ோன்னு

கோத் ிருக்ளகன்...

“எத் லன

என்ன

வருஷமோ

இப்படி

ோளன?”

என்று

ைவ்

ஒரு

நோள்


அன்பழகன். “ம்ஹூம்...” என்று மீ லசயிை

மண்

லையலசத் வனிடம், “இது ோன், கீ ழ விழுந் ோலும்

ஒட்டலைன்னு

தசோல்றது....”

என்று

ளகைிலயத்

த ோடர்ந் ோன். ன்னுலடய அன்பழகனிடம் தசோல்ைோ

மன ிைிருப்பல யும்,

த ரிவித் வன்,

“ஆர்வக்

ந்ல

ளகோ

ோறுை

தசோன்னல யும் ள விகிட்ட


அன்பு... அப்புறம் ளயோசிக்கைோம்...” என்றோன்.

“இன்னும் என்னடோ ளயோசிக்க ளவண்டியிருக்கு... ரி ன்யோலவப் பத் ி எனக்கு நல்ைோளவ த ரியும்... எந் முடியும்...

அவ

ஆர்த் டோக்ஸ்

இடத்துக்கும் அவ தபோண்ணு

ோை தபோருந் ிப் ளபோக

இல்லைங்கற

மோ ிரி,

தரோம்ப

மோடர்னோன தபோண்ணும் இல்லை... தரண்டுக்கும் நடுவிை இருக்கிறவங்க, இடத்துக்கு ஏத்

மோ ிரி அட்ஜஸ்ட் பண்ைிக்குவோங்க...” என்றோன்.

குழந்ல களுடன் ளபசிச் சிரித்து, அன்பழகனின் மலனவி ள விளயோடு ளசர்ந்து தவட்டப்பட்ட ளகக்குகல தகோண்டிருந் வள்,

அலனவருக்கும் தகோடுப்ப ற்கு உ விக்

னது வட்டுடன் ீ இயல்போகப் தபோருந் ிப் ளபோவது ளபோை

உைர்ந் ோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 178 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எந்

வி மோன தசயற்லகப் பூச்சுகளும் இல்ைோமல், இயல்போக நடந்து

தகோண்ட வி ம் அவலன மிகவும் கவர்ந் து. “உங்க ஊர் சலமயலும் எனக்கு தரோம்பப் பிடிக்கும் ஆண்ட்டி... ஆனோ, நோன்

சுமோரோ ோன்

வி மோகட்டும்,

சலமப்ளபன்...”

போல்

பண்லைத்

என்று

ோய்க்குத்

த ோழிலைப்

பற்றி

த ரிந் ல ப்

ளபசிய

அக்கோவிடம்

ளபசிய

வி மோகட்டும், மன ிற்குள் மிகவும் இ மோக உைர லவத் ன. அவளுலடய மற்றவர்க அவ

ிடம்

அறிவுத்

ிறலமலய



ிறலமலயப்


தகோள்

போரோட்டுவ ற்கோன

ோமல், மனம்

ிடம் இருக்கிறது என்பல த் த ரிந்துதகோண்டோன். ‘பிடிக்கோது

பிடித் ிருக்கிறது

என்ற என்ற

எண்ைத்துடன் எண்ைம்

போர்த் ோல்,


வந்துவிட்டோல்,

பிடிக்கோது.


எல்ைோச்

தசயல்களுளம பிடித் மோன ோகத் ள ோன்றும். போர்க்கும் கண்களும், சரி எதுதவன்பல த்

வறு

ீர்மோனிக்கும் மனதும் ோன் அலனத் ிற்கும் கோரைம்’ என்று

அவனுக்குத் ள ோன்றியது. “ள விளயோட ோன்

னியோப்

ளபசிட்டிருக்கோ...

போட்டியும்

பக்கத் ிை

இருக்கோங்க... இண்ட்ரடியூஸ் பண்ைி லவக்கைோம்... வோ...” என்று அன்பழகன் அலழக்கவும், எழுந்து தசன்றோன். “கண்மூடிக் கண் ளபோயிட்டோங்கக்கோ... போர்க்கோம

மோர்பிள்

வழுக்கி

பின்னந் லையிை மோத் ிட

ிறக்கற ளநரத்துக்குள் ோர்ை

விழுந் ிட்டோங்க...

அடி...


ஃப்ள

அந்

இழப்பு

ஒரு

எங்கம்மோ என்லனவிட்டுப் ண்ைி

எழுந் ிரிக்களவ

நிமிஷத்ல

இழப்பு ோன்...”

சிந் ியிருக்கறல ப் நோன்

என்று

தகோண்டிருப்பல க் ளகட்டுவிட்டு, அன்பழகலனத்

இல்லை...

நிலனத் ோலும்

ரி ன்யோ


டுத்து நிறுத் ி அங்ளகளய

நின்றோன். ‘ஏள ோ முக்கியமோனல புரிந் ோலும்,

‘என்ன

விவோ ித்துக் தகோண்டிருக்கிறோர்கள்’ என்பது

விஷயம்’

என்பல

அவனோல்


தகோள்



[email protected]

Page 179 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “இன்லனக்கு

இருக்கிறது,

முடியோதுக்கோ... அ னோை, நோல

நோல

க்கு

இருக்கும்னு

க்குன்னு எல யும்

ள்

தசோல்ை

ிப் ளபோடோ ீங்க...

வோழ்க்லகளயோட ஒரு நிமிஷம் கூட எல்ைோத்ல யும் மோத் ிடும்...” என்று த ோடர்ந்து தசோல்பவ

ின் ளபச்லசத்

ன்னுலடய போட்டியும் கவனிப்பல க்

கண்டோன். சுற்றியிருக்கும் யோலரயும் உைரோமல், “ளபரண்ட்ஸ்கிட்ட எதுக்குக்கோ ஈளகோ

போர்க்கறீங்க...

இருந் ோக்

கூட,


உங்க

ளமையும்,

குட்டீலஸப்

போர்த் ோ

படுத் ியிருந் ோலும்,

அன்பு

அன்பு

அண்ைோ

மனசு

இ

இருந் ோ

ளமையும்

கிடுவோங்க...

ளகோபம் எத் லன

மறந் ிடைோம்கோ...

நீங்க

தகோஞ்சம் இறங்கி வரைோம்கோ...” என்று தசோல்வல க் ளகட்டோன். அன்பழகனின் படுத் ியல

ோயோர் சற்ளற இறங்கி வரும்ளபோத ல்ைோம், அவமோனப்


அறிந் ிருந் வனுக்கு,

ள வி

இறங்கி

வர



விவோ ிப்பல

மலனவிக்கும்

இலடயில்

சிக்கிக்

மறுப்பல யூகம்

தசய்ய

முடிந் து. ோய்க்கும், நிலைலய தசய்து

எந்

ஆணும்

விரும்புவ ில்லை.



ஆனோல்,

அன்பழகனுக்குத்

ிண்டோடும்

கோ ல்

ிண்டோடும்

ிருமைம் நிலை ோன்

அலமந் ிருந் து. கோைம் கோைமோகப் தபண்களுக்குள் நடக்கும் உரிலமப் ளபோரோட்டத் ில் சிக்கிக் தகோண்டிருக்கும் ஆண்களுக்கு, சிை சமயங்க

ில் வளட ீ நரகமோகத்

ள ோன்றும். நல்ை

ோயோக


வறிவிடுகிறோள். நல்ை மக

தபண்,

நல்ை

மோமியோரோக

ோக இருக்கும் தபண், நல்ை மருமக

நடக்கத் ோக மோறத்

வறிவிடுகிறோள். கோ ைித்துத்

ிருமைம் தசய்து தகோண்ட பின், நோள் முழுக்க கண்ளை

மைிளய என்று தகோஞ்சிக் தகோண்டிருக்கப் ளபோவ ில்லை.


[email protected]

Page 180 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘எல்ைோருலடய

வோழ்விலும்

சச்சரவுகள் உண்டு’ என்பல

ளகோப,

ோபங்கள்

உண்டு;

சண்லட

அன்பழகனின் மூைமோகளவ அறிந் ிருந்

ோல்,

இனிலமயோன கோ லை மட்டும் அவன் கற்பலன தசய்யவில்லை. ிருமைத் ிற்குப்

பின்னோல்

வரும்

வோழ்வின்

நி ர்சனங்கல

யும்

எண்ைிப் போர்த் ோன். ‘கோ ல் மயக்கம் கற்பலன வோழ்தவன்றோல், கல்யோை வோழ்க்லக ோன் மயக்கமற்ற உண்லமக் கோ ல்’ என்று பைமுலற நிலனத் ிருக்கிறோன். “ஃளபமிைி தசோன்னல க்

ளமட்டலர

எங்க

ளகட்டோவது

ளபோனோலும்


ஆரம்பிச்சிடறோ...

வரு ோன்னு

ரி ன்யோ

போர்ப்ளபோம்...”

என்று

அலுப்புடன் அன்பழகன் புைம்புவது அலரகுலறயோகக் கோ ில் விழுந் து. ‘எத் லன


மறந் ிடைோம்கோ’

என்று

படுத் ியிருந் ோலும், ரி ன்யோ

தசோன்ன

அன்பு

இருந் ோ

வோர்த்ல க

ிளைளய,

அவனுலடய மனம் சுற்றிச் சுழன்றது. ‘ ோன்

அவமோனப்படுத் ியல

மறந் ிருப்போ

இருக்கிற ோ?’ என்று த ரிந்து தகோண்ளட

மீ து

அன்பு

ன் மீ து விழுவல க் கண்டு


ஒரு கை ளநரளமதயன்றோலும், அவளுலடய கண்க சைனத்ல

ன்

ீர ளவண்டும் ளபோைிருந் து.

எள ச்லசயோக அவளுலடய விழிகள், இலமக்கோமல் அவல

ோ?

ில் வந்

பலழய

அவனோல் இனம் கோை முடிந் து.

‘ ோன்

எ ிர்போர்த்

ப ிந் ிருக்கும் போர்லவ... தசோல்ைத்

யங்க

லவத் ிருக்கக்

அள

போர்லவ...

பை


ிருமைத்ல ப் பற்றி நிலனத்

லவத்

கோரைமோன

போர்லவ...

அவல

போர்லவ...’

என்று

ோகத்

ன்னுள்

கைளம சம்ம ம்



மனமோற


தகோண்டோன். அடுத்

கைளம, அவளுலடய போர்லவ விைகிச் தசன்றோலும், அல ப்

பற்றிக் கவலைப்படவில்லை அவன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 181 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அவல

ச்

சந் ித்

ினத் ிைிருந்து,

அத் லன

நோட்க

ோக,

அவன்

ள டிக் தகோண்டிருந் து கிலடத்துவிட்டது ளபோைிருந் து. அவள் கி

ம்பிச் தசன்ற பிறகு,

ந்ல யின் அலறக்குச் தசன்றவன்,

“ரி ன்யோ வட்ை ீ ளபசுங்கப்போ...” என்று தசோல்ைி விட்டோன். சற்று ளபசிப்

ிலகத் ோலும்,

போர்த் யோ?”

என்ற

சந்ள ோசத்துடன், ளகட்ட

“அந் ப்


தபோண்ணுகிட்ட

ளகள்விக்கு,

நீ

மறுப்போகத்

லையலசத் ோன். “தபோண்ணு தசோல்ைட்டும்... த

ளகட்கைோம்போ...

விருப்பமோ

இல்லையோன்னு

அதுக்கப்புறம்

ரி ன்யோகிட்டப்

அவங்கள

ளபசளறன்போ...”

என்று

ிவோகக் கூறினோன்.

19 “என்னோச்சு

ன்யோ?


ளபசோம

இருந் ோ

என்ன

அர்த் ம்?

ைோரளஸோட அம்மோ இந் ியோவுக்கு வந் ிருக்கோ... அவகிட்ட இருந்து

ப்பிக்க

இங்க

என்ன

வந் ோ,

லச ன்யளனோட

ளபரண்ட்ஸ்

பண்றதுன்னு நீளய தசோல்லு?” என்று ளகட்ட

வந்து

நிற்கறோங்க...

ந்ல க்கு, ரி ன்யோவோல் எந்

ப ிலுளம தசோல்ை முடியவிலை. ‘அப்ளபோ ிருக்கும் ோன்

மட்டுளம’

என்பது

தநருக்கடியோன த ரிந் ிருந்

சூழ்நிலைக்கு ோல்,

முழு

முழுக்கோரைமும்

அ ிர்வும்

ோக்க,

ளபச

முடியோமல் அமர்ந் ிருந் ோள். ‘குழப்பம் நீங்கித் த இப்படி ஒரு

ிவோன மனநிலைக்கு வந்

சிை நோட்களுக்குள்,

ிருப்பமோ!’ என்று அவளுக்கு ஆயோசமோக இருந் து.

‘லச ன்யனுலடய தபற்ளறோர், வடு ீ ள டி வந்து தபண் ளகட்போர்கள்’ என்று சற்றும் எ ிர்போர்த் ிருக்கவில்லை அவள். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 182 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘இந்

மோற்றம் எப்படி ஏற்பட்டது?’ என்ற ளகள்விக்கோன விலடலயச்

லச ன்யனின் முகத் ில் ள டிப் போர்த் ோள். அவனுலடய

விழிக

ில்

த ரிந்

ஆர்வத் ில்,

அ ிர்ந்து

ளபோய்,

சட்தடன்று போர்லவலய விைக்கிக் தகோண்டோள். ‘முன்பு

நடந்து

தகோண்ட

நடத்ல லய


சோ ோரைமோகப் ளபசுகிறோன்’ என்று அவ்வ

வு நோட்க

ஒழிய

ஒரு


மன ில்,

இப்படி

தகோள்வ ற்கோக,

ோக நிலனத் ிருந் ோள

விருப்பம்

வரும்’

என்று

நிலனக்கவில்லை. ‘இது ளபோன்ற எண்ைம் இருக்கிறது’ என்று முன்ளப த ரிந் ிருந் ோல், குழந்ல யின்

பிறந்

நோ

ிற்கோகக்

கூட,


வட்டிற்குச் ீ

தசன்றிருக்க மோட்டோள். ‘அவர்களுலடய

குடும்பத் ிற்கு

ஒத்து

வர

மோட்டோள்’

என்று

ஒதுக்கப்பட்டது, ஒரு வி த் ில் அவளுலடய ஈளகோலவப் போ ித் ிருந் து. குழந்ல களுடன் ளபசும் ளபோள , அவர்களுலடய வ ன்னுலடய

வ

ர்ப்பு

முலறக்கும்

நிலறய

ர்ப்பு முலறக்கும்,

ளவறுபோடுகள்

இருப்பல ப்

புரிந்து தகோண்டிருந் ோள். ‘ஒத்துவரோது’

என்று

ஒதுக்கிய ற்கோன

கோரைங்களும்,

பிடிபடத்

த ோடங்கியிருந் ன. ஆனோலும், ‘அவர்களுலடய பழக்க வழக்கங்கள் எப்படி இருக்கின்றன என்பல

ளநரிளைளய

கிலடத் ிருக்கிறது’

போர்த்துத்

என்ற


தகோள்

எண்ைத்துடனும் ோன்

ஒரு




தசன்றோள். எங்கு தசன்றோலும் உரிலமயோகக் கைகைப்புடன் ளபசுவது அவளுலடய இயல்பு.

ஆனோல்,



மோறோன நடத்ல யுடன், குடும்ப நபர்கள குழந்ல கள

ோடும்,


தசன்றளபோது,

இயல்பிற்கு

ோடு அ ிகம் ளபசுவல த் மலனவிளயோடும்

விர்த்து,

ளபசிவிட்டுத்

ிரும்பியிருந் ோள். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 183 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘பிடிக்கவில்லை என்று ஒதுக்கப்பட்ட பிறகு, இது ளபோை ஆர்வத்துடன் வந்து நிற்போர்கள்’ என்று கற்பலனயில் கூட நிலனத் ிருக்கவில்லை அவள். அவளுலடய படுத் ிக்

எண்ைம்

தகோள்வ ில்


இருந் ள

விர,

னது

மனநிலைலயத்

லச ன்யனிடம்

த


ிவு வரும்

என்ற எ ிர்போர்ப்பில் இருக்கவில்லை. ‘கண்ைில் பட்ட சிறு சிறு மோற்றங்கல ள ோற்றம் என்று ஒதுக்கியது எவ்வ

,

ன்னுலடய மன ின் மோயத்

வு தபரிய

வறு’ என்பது அவளுக்குப்

புரிந் து. வட்டின் ீ அலமப்லபப் போர்த்

நோ

ன்ளற, அவளுக்குச் சிறு அ ிர்ச்சி

ஏற்பட்டிருந் து. வட்டின் ீ ளபோைத்

உட்புறத்ள ோற்றங்களும்,


வந் ிருக்கக் ள்

முகப்பும், கூடோ ோ’

‘ ன்லனப் என்று

ளபோன்ற


ோன்

வடிவலமத் து

கற்பலன

அவனிற்கும்

ள ோன்றியல


ியிருந் ோள். ‘மன ிற்குள் ஏ ோவது நிலனவுகள் அவலனப் பற்றி எஞ்சியிருப்ப ோல்,

சிறு

சிறு


க்

கூடப்

தபரி ோக

எண்ைிக் தகோண்டு, முழுலமயோக அவலனத் ஆனோல்,

அவனது

போர்லவ

ன்லனத்

விழிகளுடன் கைக்க முயன்றல யும் உைர்ந்

ளயோசிக்கிளறோளமோ’

என்று

விர்க்க முயன்றோள். ள டி

வருவல யும்,

ன்

ளபோது, மன ிற்குள் தபரும்

நடுக்கம் பரவியது. ‘கல்லூரிக் கோைத் ில், பலழய நிலனவுக

ின்

ோன் எ ிர்போர்த்

போர்லவ அது’ என்பது புரிய,

ோக்கத் ில், ஒரு கை ளநரதமன்றோலும்


நின்று விட்டோள். அ ன்பின், அவ்வ

எவ்வ

வு

வு விலரவில் கி

பரவியிருந்

விலரவில்

அங்கிருந்து

கி

ம்ப

முடியுளமோ,

ம்பியும் வந்து விட்டோள். ஆனோல், மன ிற்குள்

அ ிர்வு மட்டும் குலறயளவயில்லை.


[email protected]

Page 184 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அந்

அ ிர்வு குலறவ ற்குள்

ோக, ‘தபற்ளறோலர அலழத்து வருவோன்’

என்று எ ிர்போர்க்களவயில்லை அவள். ‘ ன்னிடம்

ளபசிப்

நிமிர்ந்து போர்த் வ

போர்க்கோமல்

வந்துவிட்டோளன’

என்ற

விப்புடன்

ின் போர்லவயில், லச ன்யனும் ைோரஸும் அருகருளக

அமர்ந்து ளபசிக் தகோண்டிருப்பது த ன்பட்டது. இைகுவோகப் அதுவலர தவ

அவள்

ளபசிக்

தகோண்டிருப்பது

போர்த் ிரோ

ிப்பலடயோகத்

கோ ைின்

த ரிவல க்

ளபோைத்

விப்பு,




பிரம்லம

விழிக

ில்

பிடித் ோற்ளபோை

அவலன மட்டுளம போர்த் ிருந் ோள். அந்

ளநரத் ிலும், கண்கல

விப்புடன் போர்க்கத் ோன் அவ லச ன்யனின்

மூடித்

ிறந்து ஆறு ல் தசோன்னவலனத்

ோல் முடிந் து.

போர்லவ

ன்லன

அ

விடுவல

ஒருவோறு

உைர்ந் வள், ைோரஸிடமிருந்து போர்லவலய விைக்கிக் தகோண்டோள். கற்பலனயில் நடந்துவிட்டது

கூட

புரிந்

எ ிர்போர்த் ிரோ

ோல்,

அவ

ோல்

நிகழ்வு,


இருவலரயுளம

நிமிர்ந்து

மீ றி


முடியவில்லை. ‘இரண்டு

ளபருலடய

மன ிலும்

விட்ளடோளம’ என்ற குற்ற உைர்ச்சி அவல ோங்க முடியோ

போ ிப்பு

கோரைமோகி

க் குத் ிக் கிழித் து.

விப்புடன் அலறக்குள் புகுந்து தகோண்டவள்,

வந்து அலழக்கும் வலர, அலறலய விட்டு தவ ‘யோருலடய

ஏற்படக்


ந்ல

ியில் வரவில்லை.

புண்படுத் ோமைிருக்க,

இருக்கிற ோ?’ என்று நீண்ட ளநரம் ளயோசித்தும், அவ

ஏ ோவது

ோல் எந் த்

வழி

ீர்லவயும்

கண்டறிய முடியவில்லை. ‘ ன்னுலடய

மனம்

கைந் ோளைோசிக்கோமல்

த

ிந் ோல்

தசய்

தசயல்,

ளபோதும்’ இப்படி

என்று ஒரு

ந்ல லயக் சிக்கலை

உருவோக்குதமன்று ஒரு நோளுளம அவள் நிலனத்துப் போர்க்கவில்லை. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 185 of 226



மோ ிரி

சு ந் ரத்ல

எனக்குக்

தகோடுத் ிருந் ிருக்களவ

ளவண்டோம் டோடி... நீங்களும் ஸ்ட்ரிக்ட்டோன அப்போவோ இருந் ிருந் ோ, இந் மோ ிரித்

ப்புப்

பண்ைிருக்களவ

ர்மசங்கடமோன தசோன்னவள்,


நிலைலமயிை கண்க


உங்கல

நிறுத் ிருக்க வழியும்

யும்

இப்படி


என்று

கண்ைலரக் ீ


படுத்

முடியோமல், அவருலடய மடியிளைளய படுத்துக் தகோண்டோள். ‘ ன்

அழுலகலயப்

த ரிந் ோலும், அவ “நீ

எந் த்

பட்டோலும்,

அதுக்கு

போர்த் ோல்,

ந்ல

கைங்கிப்

ளபோவோர்’

ோல் கண்ைலரக் ீ கட்டுப் படுத்

முடியவிலை.

ப்பும்

யோருக்கோவது

நீ

பண்ைலை மட்டுளம

எழுந்து உட்கோர்...” என்று கட்டல

ன்யோ...

கோரைம்


என்று

ப்புன்னு

என்றவர்,

“அழோம

யிடும் குரைில் தசோல்ைவும், கண்க

ில்

நீர் வழிய எழுந்து அமர்ந் ோள். “தபத் வங்க

சு ந் ரம்

தகோடுக்களறோம்னோ,

குழந்ல ங்க ளமை இருக்கிற நம்பிக்லக ோன் எப்பவுளம கண்கல

நீ

கோப்போத் ிட்டுத் ோன்

அதுக்குக்

ன்யோ... அந்

இருக்க...”

என்று

கோரைம்

நம்பிக்லகலய தசோல்ைியவோளற

த் துலடத்து விடவும், அழுலகலயக் கட்டுப்படுத் ிக் தகோண்டோள்.

“எனக்கு

எந்

ர்மசங்கடமும்

இல்லை...

சுயம்வரம்

மூைமோ

கைவலனத் ள ர்ந்த டுக்கிற உரிலமலயப் தபண்களுக்கு ஒரு கோைத் ிை தகோடுத் ிருந் ோங்க...

ிறலம,

வரம்னு ீ

பண்ைி, மனசுக்குப் பிடிச்சவங்கல இ

வரசி நீ... உனக்கும் அந்


த ோண்லட

எல்ைோத்ல யும்

அைசி

ஆரோய்ச்சி

த் ள ர்ந்த டுத்துப்போங்க... நம்ம வட்டு ீ

சோய்ஸ் கிலடச்சிருக்கிற ோ நினச்சுக்க...” என்று அலடக்க


ள ோ

ில்


தகோண்டோள். “ைோரஸும் இல்லை... த மோட்டோங்க... உன்ளனோட

சரி,

லச ன்யனும்

சரி

தமச்சூரிட்டி

இல்ைோ வங்க

ிவோச் தசோல்ைிட்டோ, இதுக்கும் ளமை ஆலசலய வ தகோஞ்ச முடிலவச்

நோள்ை

எல்ைோம்



[email protected]

சரியோப்


ளபோயிடும்... ீரலைன்னோ,

ர்த்துக்க சீக்கிரமோ


Page 186 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் முடிவுக்கு

வோழப்

பழகிக்க...”

என்று


சரிதயன்று

லையலசத் ோள். போர்லவ த ோடும் தூரம் வலர ள டிப் போர்த்தும், அவ கண்டறிய


அணுகுபவன், இறுக்கத்ல

கண்க

ில்

எந்

வி மோன

படோமல்

ோல் ைோரலஸக்

சூழ்நிலைலயயும்

ஒதுங்கிக்

தகோண்டது,

எ

ி ோக

அவளுக்குள்

வில த் து.

அல த் விர,

ன்னிடம் எல யும் ளபச முயைோமல் தசன்று விட்ட

லச யனின் தசயலும் ஏதனன்ற ளகள்விலயத் ள ோற்றுவித் து. அலறயில்

கண்கல

அன்பழகனிடமிருந்து வந்

மூடி

ளயோசலனயில்

ஆழ்ந் ிருந் வல

,

அலழப்பு இலடயூறு தசய் து.

எ ற்கோக அலழக்கிறோதனன்று த ரிந் ோலும்,

விர்க்க நிலனக்கோமல்

எடுத்துப் ளபசினோள். எ ிர்போர்த் து

ளபோைளவ,

‘ளநரில்

சந் ித்துப்

ளபச


என்றதுளம, “எங்ளகன்னு தசோல்லுங்க... வளரன்...” என்று தசோன்னோள். இடத்ல க்



சிை

தநோடிக

ில்


யோரோகி, அவன் தசோன்ன ளஹோட்டலுக்குச் தசன்றலடந் ோள். கு ளபசினது வல

ிர்போனத்ல க் எல யுளம

க்கோமல்



மறக்கலையோ

ளநரடியோகக்


ரித்து...”


என்று

ப ில்


எல யும்


சுற்றி அலம ி

கோத் ோள் “உனக்கு ளபோன் பண்ைி ப்ரளபோஸ் பண்ைினது லச ன்யன் இல்லை... மிமிக்ரி

பண்ணுவோளன

சம்பத்,

அவன்

வில

யோட்டுக்குப்

பண்ைினோன்...”

என்று தசோல்ைவும், ‘ைோரஸின் யூகம் சரியோக இருக்கிறது’ என்று நிலனத்துக் தகோண்டோள். “இப்படி ரியோக்ஷளன இல்ைோம உட்கோர்ந் ிருந் ோ என்ன நிலனக்கிறது ரித்து?”

என்று


ளகட்டுவிட்டு,


[email protected]

“இத ல்ைோம்

தசோல்ைளவ Page 187 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ளவண்டோம்னு முடியலை...

லச ன்யன் இப்படி

மறக்கலைன்னு

தசோன்னோன்...

அலம ியோ


ஆனோ,

தசோல்ைோம

அவன்


எல யுளம

ோளன அர்த் ம்?” என்றோன்.

“உன் ளமை இருக்கிற அக்கலறயோை ோன், உரிலமளயோட ஃளபர்தவல்

இருக்க

போர்ட்டிை

அனுப்பத் ோன்...


அவன்

கூட,

தரோம்ப

அந்

இடத்ல

நல்ைவன்...”

என்று

ிட்டினோன்...

விட்டு

உன்லன


ளபச

முடியோமல் த ோண்லட அலடக்க அமர்ந் ிருந் ோள். “அவங்கண்ைலனப் பத் ியும், த ரியும்... உனக்குத்

லச ன்யலன த ரியும்...

ளயோசிச்சிருந் ோ,

அவங்க வட்லடப் ீ பத் ியும்

நம்பித் ோன்

அவங்க

குடும்பத்துக்கோகளவ

உன்லன

அவோய்ட்

குடும்பளம

வோழறவன்

இருந் தும்

அவன்...

பண்ைிருக்க

உனக்ளக சுயநைமோ

மோட்டோன்...”

என்று

அவளுக்குத் த ரிந் ல ளய மீ ண்டும் தசோன்னோன். தசோல்ை


முழுலமயோகச்


முடிக்கட்டுதமன்று

அலம ியோகக் கோத் ிருந் ோள். “ஏ ோவது

குறிக்ளகோல

இலடயூலறயும்

விரும்ப

ளநோக்கிப்

மோட்டோங்க...

ளபோயிட்டிருக்கிறவங்க, அவளனோட

எந்

முன்ளனற்றத்துக்கு

இலடயூறு மோ ிரி உன்லன நிலனச்சோலும், நீ அவலன தரோம்பளவ போ ிச்ச... அ னோை ோன் உன்ளமை ளகோபப்பட்டோன்... உங்கப்போ அவளனோட வட்டுக்கு ீ வந்து கல்யோைத்ல ப் பத் ிப் ளபசினது கூட அவனுக்குத் த ரியோது...” என்று தசோல்ைவும்,





கூடிக்


ளபோவது

ஆனோ,

அவன் அந்

ளபோைிருந் து. “நோங்தகல்ைோம் இருந்

ில்லை...

ஜோைியோ

டீன்

ஏலஜ

சுத் ிளனோம்... அவன்

அனுபவிக்களவ

இல்லை...

மோ ிரி தசகண்ட்

இயர் படிக்கிற வலரக்கும், கோய்கறி மூட்லடய லசகிள்ை தகோண்டு ளபோய், மோர்க்தகட்ை

ளபோட்டுட்டுத் ோன்

சந்ள ோசத்துக்கோகத் ோன்

கோளைஜுக்ளக

எல்ைோருளம

வருவோன்...

போர்க்கிளறோம்...

அவளனோட

அவங்கப்போ

எல ப் பத் ியுளம ளயோசிக்கோம, அவனுக்குப் பிடிச்சிருக்குங்கறல Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

கூட, மட்டும்

Page 188 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ோன்

ளயோசிக்கிறோர்...”

என்று


கைங்கிய

கண்கல

க்


படுத் ியவோறு அமர்ந் ிருந் ோள். “ஏ ோவது ளபசு ரித்து... உன் மனசிை என்ன இருக்குன்னு தசோல்லு...” என்று


“என்ன

தசோல்றதுன்னு

த ரியலைண்ைோ...”

என்று

தபருமூச்சுடன் தசோன்னோள். “ஒளர ஒரு ளகள்வி ளகட்ளபன்... அதுக்கோன உண்லமயோன ப ிலைச் தசோல்லுவயோ?” என்று ளகட்டதும் சம்ம மோகத் “லச ன்யலனப் பிடிச்சிருந் து வந் ிடலைளய...”

பிடிச்சிருக்கோ

த ரியும்... என்று

அவன்


இல்லையோ?

கோளைஜ்

ளடஸ்ை

ளபசின ோை

தவறுப்பு


“இப்பவும்

பிடிச்சுத் ோன்



அண்ைோ... இல்லைன்னு தசோல்ைலை... எப்பவுளம தவறுக்கவும் இல்லை...” என்று ஒரு வழியோகப் ளபச ஆரம்பித் ோள். “யோருக்கோக

நம்ம

கோளைஜ்ை

ஜோயின்

பண்ைின...

ஆர்க்கிதடக்சலர

எதுக்கோக சூஸ் பண்ைின?” என்று த ோடர்ந்து ளகட்ட ளகள்விக்தகல்ைோம் அவ

ோல் ப ில் தசோல்ை முடியவில்லை. லச ன்யனுக்கோகத் ோன்

அந் க்

தசன்லனயிளைளய படிக்கச் தசோன்ன

கல்லூரிலயளய

ள ர்ந்த டுத் ோள்.

ந்ல யிடம், கல்லூரிக்கு இருக்கும்

தபயரிலனயும் புகழிலனயும் தசோல்ைி, ளசர்ந்து தகோண்டவள் அவள் ோன். “ளயோசிச்சு

தசோல்ளறன்னு,



அனுப்புன ீங்க?

பிடிச்சிருக்குன்னு உடனடியோ தசோல்லுளவன்னு நினச்ளசன்... ளவலைக்கு லீவ் தசோல்ைிட்டு,


சம்ம த்ல த்

த ரிஞ்சிக்க

பண்ைிட்டிருக்ளகன்...” என்று தசோன்னவனிடம், மன ிைிருப்பல தவ

தவயிட் அவ

ோல்

ிப்பலடயோகச் தசோல்ை முடியுதமன்று ள ோன்றவில்லை. அவளுலடய

தம

னத்ல ப்

போர்த்துவிட்டு,

கோரைம் ைோரஸோ?” என்று ளகட்டதும், ‘ஆமோம்’ என்று

“இந் த்

ிலகத்துப் ளபோனோலும்,

யக்கத்துக்குக் யங்கோமல்



[email protected]

Page 189 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “லச ன்யன் ளயோசிப்ளபன்னு

தசோன்னப்பக்

கூட

நிலனக்கலை...”

நம்பலை

என்று


தவறித்

நீ


இந்

மோ ிரி

தசோன்னவலன

இலடமறித் ோள். “லச ன்யன் த ரிஞ்சிட்டு

என்ன

என்ன

நிலனச்ளசன்...

தசோன்னோர்?”

பண்ைப்

ஆனோ,

ளபோற...

பச்ளசோந் ி

என்று

நீ


வித் ியோசமோன

மோ ிரி

நிறம்

“அல த்

தபோண்ணுன்னு

மோறிட்டிருக்கற

இந் க்

கோைத்துப் தபோண்ணுன்னு ப்ரூஃப் பண்ைிட்ட... தரோம்ப சந்ள ோசமோ இருக்கு உன்லனப் போர்க்க...” என்று ளகோபத்துடன் தசோன்ன வோர்த்ல கல தகோள்

முடியவில்லை அவ

“நமக்குன்னு

ஒரு

நிலனச்சோ,

கலடசி

அந் ஸ்து,

ிறலம

லச ன்யலனத் தபட்டரோ

கல்ச்சர்

இருக்கு அந்

எல்ைோத் ிலையும் எறிய

இன்தனோருத் ன்

முடிவு வந் ோ

ஆண்க


ஒருத் லன

இருக்கணும்...

தபட்டரோ

ைோரஸ்

என்ன

அப்ப,

பண்ைப்

படிப்பு,

கிலடச்சதும்,

ைோரலஸ ளபோற...”

விட என்று


ின்

லவக்கிறது என்று நிலனத் ோள். அவ

மனசுை

நிலனப்பு பண்ைிட்ட...

தபோறியவும், ளவ லனயுடன் கண்கல தபரும்போன்லமயோன


ோல்.


தூக்கி

த்

இயல்பு,

அவலன


ளபச

ோலும் ப ிலுக்குக் ளகள்விகள் ளகட்க

முடியும். ஆனோல், ளகட்க விரும்பவில்லை. ன்னோல் வில

ந்

அனர்த் ங்களுக்கோக, அலனத்ல யும் தபோறுத்துக்

தகோண்டோள். ‘சைனமோகட்டும், வந் ோலும்,

கோ ைோகட்டும்,

அவற்லறச்

சகஜமோக

ஆண்களுக்கு ஏற்றுக்

தபண்களுக்கு மட்டும் வலரயலற வி ிப்பல

எத் லன


முலற

சமு ோயம்,

ஒன்றும் தசய்ய முடியோது’

என்பது அவளுக்குத் த ரியும். ஆனோலும், விட்டள !


இரண்டு


ஈர்ப்புக்களுளம


இரண்டு

தவவ்ளவறு

முலற

வந்து

கோைகட்டங்க

ில்

வந் னதவன்றோலும், எல யும் மோற்ற முடியோது.


[email protected]

Page 190 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் முன்ளனோக்கிச்


கோைத்ல ச்

சற்ளற

பின்ளனோக்கி

நகர்த் ி

இரண்டில் ஒன்லற மோற்றி விட முடியுமோ? ‘ஒன்லற மட்டுளம நிலனத்து, அது நிலறளவறோவிட்டோல் இறு ிவலர நிலனவுகள

ோளட

வோழ்ந்து

விடுவது

கல க

ில்

ளவண்டுமோனோல்

சோத் ியமோக இருக்கைோம். நலடமுலற வோழ்வில் சோத் ியமில்லை’ என்பல நன்றோகளவ அறிந் ிருந் ோள். “ஸோரி ரித்து...” என்று வருத் த்துடன் ஒைித் கண்விழித் வள்,

“ைோரளஸோட

ளகட்டிருக்கோங்கண்ைோ...

அன்பழகனின் குரைில்

வட்ை ீ


எந்


ப ிலும்


தசோல்ைலை...”

என்று

மட்டும் தசோன்னோள். “ரியல்ைி

ஸோரி...

இந்


ளபசியிருக்கக்


எங்க

குடும்பளம ஒதுக்கி வச்சப்ப, அந் க் குலற த ரியோம எங்களுக்கோக எல்ைோம் தசஞ்சிட்டிருக்கோன்...

அ ோன்..”

என்று

த ோடர்ந் வனிடம்,

“பரவோயில்லை

விடுங்க...” என்று முடித்துக் தகோண்டோள். “லச ன்யன் என்ன தசோன்னோர்னு தசோல்லுங்கண்ைோ” என்று மீ ண்டும் ஒரு முலற ளகட்டோள். “அவன் ளபசினல யும், நடந் ிட்ட வி த்ல யும் மன்னிக்க முடிஞ்சும், உடனடியோ உன்னோை சம்ம ம் தசோல்ை முடியலைன்னோ, அதுக்குக் கோரைம் ைோரஸோ

இருக்கைோம்னு

‘மன ிைிருப்பல கண்க

ில்

தசோன்னோன்...”

என்று


எப்படிளயோ புரிந்து தகோண்டோன்... ஒரு ளவல

த ரிந்

கோ லை


தகோண்டிருக்கக்


கூடும்’

என்று

நிலனத்துக் தகோண்டோள். “லச ன்யலன

விட

ைோரஸ்

ஒரு

படி

எல்ைோத் ிலையும்

உயர்ந் வன்னு நீ நிலனக்கைோம் ரித்து... ஆனோ, அத ல்ைோளம அவளனோட ஜீன்லைளய வந் து... கோைம் கோைமோ, கன்ஸ்ட்ரக்ஷன் ஃபீல்ட்ை இருக்கிற குடும்பத் ிைிருந்து

வந் வனுக்கு,

ிறலம

அ ிசயம்... அவங்கப்போ,

ோத் ோ,

அவளனோட


கம்தபனிக்கு

இருந் ோ ோன்

அது

ம்பிங்கன்னு அத் லன ளபளரோட உலழப்பு


[email protected]

குலறவோ

ஆனோ,

எந்

வி மோன

ளபக்ரவுண்டும் Page 191 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் இல்ைோம, தபோறுத்

ஒளர

ஒரு

ஆ

ோ

வலரக்கும், அவன்


சோ ிச்சிருக்கோன்...


ோன் தபஸ்ட்... ளயோசிச்சு நல்ை முடிவோ எடு...”

என்று முடித்துக் தகோண்ட ளபோது, தபருமூச்லச தவ

ியிட்டோள்.

அன்பழகனிடமிருந்து விலடதபற்றுக் தகோண்டு வட்டிற்கு ீ வந் ளபோது, மனம் முழுக்க லச ன்யனின் நிலனவுகள் மட்டுளம ஆட்தகோண்டன. அவலனப் நிலனவுப்

போர்த்

கைத் ிைிருந்து,

தபட்டகங்க

ில்

இருந்

அன்று

வலர,




புரட்டிப்

போர்த் ோள். ன்னருகில் வடித் வள், டோடி...

வந் மர்ந்

“நோன்

ஆனோ...”

எந் த்

என்று

ந்ல யின் ப்பும்

ள ோள்க

ில்

பண்ைலைன்னு

நிறுத் ியவள்,


மனசோட்சி

“லசட்டுக்குப்

கண்ைர்ீ

தசோல்லுது

ளபோயிட்டு

வர்ளறன்

டோடி... லச ன்யன்கிட்டக் தகோஞ்சம் ளபசணும்...” என்றோள். தமல்ைத்

ட்டிக் தகோடுத் வர், ளவதறதுவும் ளகட்கவில்லை.

“ைோரஸ் ளகட்டோ, எதுவும் தசோல்ைோ ீங்க... நோளன தசோல்ைிக்களறன்...” என்று

தசோல்ைிவிட்டு

ைோரலஸக் கண்டதும்

நிமிர்ந் வள்,

கண்க

ில்

வைியுடன்

நின்றிருந்


கை ளநரத் ிற்குள் வைிலய மலறத்துப் புன்முறுவல் தசய் வன், “கூல் ளபபி... இன்னமும் மனலசப் ளபோட்டுக் குழப்பிக்கோமப் ளபோய்ப் ளபசு...” என்று தசோல்ைவும், அவளுலடய

ிலகப்பு ளமலும் அ ிகரித் து.

எப்ளபோதும் ளபோை, கூந் லைக் கலைத்து வில கட்டுப்படுத் ிக்



யோட நீண்ட லகலயக்

நின்றவனின்

தசய்லக,

அவளுலடய மன ிற்குள் வைிலயத் ள ோற்றுவித் து.

20 Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 192 of 226



“ரி என்று

ன்யோவுக்கு



ிருத் மோகச்

என்ளகஜ்தமண்ட்டுன்னு

தசோன்ன

அன்லனயின்

தசோன்ளனன்...”

வோர்த்ல களுக்கு,

லையலசத் ோன் ைோரஸ்.

“அப்படி

நடக்க

தசோன்னதுளம, கண்கல


வோய்ப்ளப


இல்லை


மோம்”

போர்த்

என்று

உறு ியுடன்

அன்லனலயக்

கண்டு

ச் சிமிட்டினோன்.

“எங்கிட்டப்

ளபசோம,

அைட்டிக் தகோள்

ரியோ

எந்

முடிவும்

எடுக்க

மோட்டோ...”

என்று

ோமல் தசோல்ைவும் முடிந் து அவனோல்.

‘ரி ன்யோவோல்,

ன்லன விட்டுப் பிரிந்து தசன்று விட முடியோது’ என்ற

உறு ிலய அவனுலடய கோ ல் மனம் வழங்கிக் தகோண்ளட ோன் இருந் து. “தகோஞ்சம் கூட கவலைளய இல்ைோம ஜோைியோ இரு... உனக்தகல்ைோம் தசோல்ைிப் போர்த்துச்

புரிய

லவக்க

சிரித்துவிட்டு,


என்று

படுக்லகயிைிருந்து

தசோன்ன

எழுவ ற்கு

அன்லனலயப் மனமில்ைோமல்

படுத் ிருந் ோன். அவனுக்கும், கவலை, வைி, ளவ லன என்று அலனத்துளம இருந் ன. அலவதயல்ைோம் ரி ன்யோவின் தசய்லகக ‘சோ ோரைமோன

நிகழ்விற்குத்

ோல் ஏற்பட்டலவ.

ன்லனளய

வருத் ிக்

என்ற கவலைலயயும், ‘ ன்னிடம் பகிர்ந்து தகோள் விக்கிறோள

’

என்ற

லைகுனிகிறோள

’

ோமல் கண்ைர்ீ வடித்துத்

‘குற்றம்

தசய் வள்

ளபோைத்

’ என்ற வைியும் ஏற்பட்டிருந் ன.

‘ஒருளவல முடிதவடுப்போள

ளவ லனயும்,

தகோள்கிறோள

, ோ’

ன்னுலடய என்று

அருகோலம

எண்ைித் ோன்

இல்லைதயன்றோல், போண்டிச்ளசரிக்குக்

எ கி

ி ோக ம்பி

வந் ிருந் ோன். நள்

ிரவில்

இறுக்கத்துடனும்


வந்து

இருந்

ோயோர்

ளசர்ந் ளகட்ட

ளபோள ,

ளகோபத்துடனும்

ளகள்விகளுக்கு,

ப ில்

தசோல்ைவில்லை அவன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 193 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ஆல்பர்ட்டின்

லகங்கரியத் ோல்

நடப்பவற்லறத்


தகோண்டோர்கள்’ என்று யூகித் வன், “ரியோளவோட லைஃலப அவ ோன் டிலஸட் பண்ைணும்

மோம்...

கோலையிை

ளபசிக்கைோம்...”

என்று

ளபச

இடம்

தகோடுக்கோமல், அலறக்குள் புகுந்து தகோண்டோன். ‘ ோயோர்,

ன்லனத்

தூண்டி

விட்டு,

ரியோவிடம்

ளபச

லவக்க

முயற்சிக்கிறோர்’ என்று ோன் அவனுக்குத் ள ோன்றியது. “உன்லனக் நம்போ தும்

ளகட்கோமளைளய


முடிதவடுத் ிட்டோ

இஷ்டம்...”

என்று

ைோரஸ்...

ஆண்டவனின்

நம்பறதும்

மீ து

தசய்து தசோன்னல க் ளகட்டதும், அவனுலடய உறு ி சிறி

சத் ியம்

வு ஆட்டம்

கண்டது. “நீயும்

வர்றயோ?

இல்லையோ?”

என்று


பயைத் ிற்குத்

யோரோனவலரக் குழப்பத்துடன் போர்த் ோன். “ஃப்தரண்ட்

ஃப்தரண்ட்னு

வோர்த்ல க்கு

வோர்த்ல

தசோல்லுவோள

...

உங்கிட்ட எதுவும் தசோல்ைலையோ?” என்று ளகட்கவும், எழுந்து அன்லனயின் அருகில் வந்து ள ோ லகலயத்

ில் லகளபோட்டவன், “வில

மீ ரோ..” என்றோன்.

ட்டிவிட்டு, முலறத்துப் போர்த் வோளற, எதுவும் ளபசோமல்

அலறலய விட்டு தவ ந்ல ,

யோடோ

ிளயறியவலரப் பின் த ோடர்ந் ோன்.

ோத் ோ, போட்டி என்று அலனவருளம பயைத் ிற்குத்

இருப்பல க் கண்டளபோது ோன், ‘ ோயோர் வில

யோரோக

யோட்டிற்குச் தசோல்ைவில்லை’

என்பது புரிந் து. ‘ளவதறங்கோவது ரி ன்யோவிடமிருந்து

தசல்ைக்கூடும்’ வந்

அலழப்லப,

என்று

நிலனத் ளபோது,

ஸ்பீக்கரில்

ளபோட்டுப்

ளபசத்

துவங்கிய அன்லனலயக் கண்டோன். “மீ ரோ

ஆண்ட்டி!


கி

ம்போம

என்ன

பண்றீங்க....

ைோரஸ்

எழுந் ிரிக்கலைன்னோ, அவலன விட்டுட்டு நீங்க மட்டும் கி

ம்பி வோங்க...

பங்ஷனுக்கு

ஸ் ோனத் ிை

எல்ைோ

ரிளைடிவ்ஸும்


[email protected]

வந்துட்டோங்க...

அம்மோ

Page 194 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் இருந்து துள்

நீங்க ோன்

எல்ைோளம

பண்ைணும்...

லுடன் ஒைித்

ரி ன்யோவின் குரல்

“ைோரஸ்கிட்ட

தசோல்ைலையோ

“தமஹந் ி ளபோடறது,

புது

வோங்க...”

என்று

ிலகப்லப ஏற்படுத் ியது.

நீ...”

ட்தரஸ்

சீக்கிரம்

என்று

ளகட்ட

எடுக்கறதுன்னு

பிஸி,

அன்லனக்கு, அ னோை

ளபச

முடியலை... இனிளமல் ோன் தபோறுலமயோ தசோல்ைணும்... அவன் எப்பவுளம கூல்

ஆண்ட்டி...

அ னோை,


தசோல்ை

மோட்டோன்...


லைன்ை லச ன்யன் வரோர்... அப்புறம் ளபசளறன்...” என்று தசோல்ைி விட்டு லவத் வளுலடய குரலைக் ளகட்டவன், ளமலும் அலனவரும் ோ

ிட்டுவிட்டு

கி

ம்பிச்

தசல்வல க்

அமர்ந் வனுக்கு,


கண்டு,


னிலம

க லவத்

மட்டுமில்ைோமல்

தவறுலமலயயும் ஒருளசரத் ள ோன்றியது. ‘ ன்னுலடய

கண்களும்,

மனமும்

தபோய்யோய்ப் ளபோக முடியும்?’ என்று எவ்வ

கைித்

கைிப்பு

எப்படிப்

வு ளயோசித் ோலும், அவனுக்குப்

பிடிபடவில்லை. அவளுலடய போர்லவயில் வந் மோற்றத்ல யும் உைர முடியோ ‘சிறு சிறு தசயல்க

அ

மோற்றத்ல யும், தசயல்க

ில் வந்

விற்குச் சிறுவன் இல்லைளய!

ின் மூைம் தபரிய நம்பிக்லக தகோடுத் வ

ிடம்

நிச்சயம் மோற்றம் வந் ிருக்கோது’ என்ற அப்ளபோதும் நம்பிக்லக ள ோன்றியது. ஆனோல்,


விப்ளபோடும், வரளவ, சிறி

ஆர்வத்ள ோடு

டுமோற்றத்ள ோடும் எ ிர்தகோண்டவ

கூடிய

போர்லவலயத்

ின் தசயல் நிலனவிற்கு

வு கைக்கமும் ள ோன்றியது.

லச ன்யனுலடய

மனம்

இல்லைதயன்றுகூடத் ோன்

மோறுவ ற்கோன

உறு ியோக

நம்பியிருந் ோன்.

வோய்ப்பு ஆனோல்,

அந்

நம்பிக்லக தபோய்த்துப் ளபோனள ! அப்ளபோது,

‘ ன்

கோ ைில்

மீ து


நம்பிக்லகயும்

தபோய்த்துப் ளபோய்விடுமோ’ என்ற எண்ைம் ஒரு கைம் ளநரம் என்றோலும் அவனுக்குள் ள ோன்றியது. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 195 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘எ ிர்மலற எண்ைங்கள் எப்ளபோதுளம ஆபத் ோனலவ. நம்பிக்லகலயச் சில த்து

விடும்

ஆற்றல்

அறிந் வதனன்றோலும், தசல்வல

அவற்றிற்கு

எ ிர்மலற

உண்டு’

எண்ைம்

என்பல

நன்றோகளவ


சந் ித்துச்

அனும ித் ோன்.

எல்ைோவற்லறயும் இைகுவோக எடுத்துக் தகோள்வது ளபோை, அல யும் இைகுவோக எடுத்துக் தகோள் ‘அவளுலடய உருப்ளபோட்டுக்

முடியவில்லை அவனோல்.

மனம்

மோறியிருக்க

தகோண்டோலும்,


சிந் லனகல

இல்லை’

என்று

ஒருநிலைப்படுத் ளவோ,

மனல க் கட்டுப்படுத் ளவோ அவனோல் முடியவில்லை. ‘ளநரிளைளய விலரவோகக் கு சிை

தசன்றுவிட

நிமிடங்க

ிளைளய,

ஒைிப்பது

க லவச் சிறி

வு

க லவத் வு

என்று

முடிதவடுத் வன்

ியைலறக்குள் புகுந் ோன்.

த ோடர்ச்சியோக

“எவ்வ

ளவண்டியது ோன்’



மைி

தபோறுலமயற்றுப்

போத்ளரோலப

ளபோய்

அைிந்து


நுலழந்



அதுவலர

ிறந் ோன்.

ள்

ிவிட்டு

ளநரம்

தபல்

இடித் வோளற அடிக்கிறது?”

உள்ள என்று

அவனுக்குப் புரியோமைிருந் லவ புரிபட்டன. துருதுருதவன்ற

விழிகளும்,

அடக்கிக் தகோண்டிருந் மனல

ரி ன்யோ மூடித்


கைக்கத்ல

நின்றவல விட்டோள்’

க்

கண்டு


ிறந்து, மகிழ்ச்சிலயக் கட்டுப்படுத்

அவல

தசோன்ன

இ ழ்களும், அவற்றிைிருந்

இறுக்கிப் பிடித் ிருந்

முலறப்புடன்

அலவ

தசய் ியும்,


துடிப்பும், அவனுலடய

விடுவித் ன. மகிழ்ச்சி புரிந்து

தபருகியது.

தகோண்டோன்.

‘பலழய

கண்கல

முடியோமல், மீ ண்டும் மீ ண்டும்


மனமும்,

உடலும்

ளைசோகி,

வோனத் ில்

பறப்பது

ளபோன்ற

ள ோன்றியது. உல்ைோச மனநிலையோல், அவனுலடய உ டுக

உைர்வு

ில் அழகோன

சிரிப்தபோன்று ஒட்டிக் தகோண்டது. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 196 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் க லவத்

ோ

ிட்டபின்,

அ ிளைளய

அடக்க முடியோமல் போர்லவயோல் அவல

ளகட்டவ

ிடம்,

“ஈவினிங்

நின்றவன்,

ோபத்ல

ப் பருகினோன்.

“என்ன போர்க்கிற?” என்று லககல உயர்த் ிக்


க் கட்டிக் தகோண்டு, புருவங்கல

பங்ஷலன

வச்சிட்டு,

இங்க


வந் ிருக்க ரியோ?” என்று குறும்புப் புன்னலகயுடன் ப ில் ளகள்வி ளகட்டோன். போத்ளரோலபப் பற்றி இழுத் வள், “தகோழுப்புடோ உனக்கு... நீ போட்டுக்குக் கி

ம்பி

வந்துட்டோ

வந் ிடுவயோ?” வல

த்துத்

என்று

ம்பி

அர்த் ம்?

ளகட்ட

அடுத்

என்லன கைளம,

விட்டுட்டுத்


னியோ இலடலய

ன்ளனோடு இறுக்கிக் தகோண்டோன்.

விடுபடத் கி

என்ன

ிமிறியவல

வந்ள ன்...

ஆனோ,

நீ

அடக்கியவோளற, ளபசறதுக்கு

“நீயோ

என்ன

வரணும்னு ோன்

அர்த் ம்

ரியோ?”

என்று

என்று

அள

கிசுகிசுப்போகக் ளகட்டோன். “அர்த் ம்

புரியோமத் ோன்


பிடிச்சிருக்கயோ?”

ளபோைக் கிசுகிசுப்போய் ப ில் ளகள்வி அவ புன்னலக அவனுலடய இ ழ்க “இப்படிப் கண்கல

ிடமிருந்து பிறக்கவும், மந் கோசப்

ில் உ யமோனது.

பிடிச்சிருக்ளகன்னோ,

எப்படிப்

பிடிச்சிருக்ளகன்...”

என்று

ச் சிமிட்டிக் ளகட்டவோளற, இலடயில் தமன்லமயோகக் லககல

த்

வழ விட்டோன். கூச்சத்துடன் விழிகல

த்

ர்த் ியவள், “இப்ளபோல க்கு ஃபிரோன்லஸ

விட்டு இருக்க முடியலை... சுத் ிப் போர்க்க உன்ளனோட வளரன்னு அர்த் ம்...” என்று தசோல்ைவும், ஒரு லகயோல் அவளுலடய முகத்ல “ஃபிரோன்லஸ

விட்டோ

இருக்க

முடியலை?”

நிமிர்த் ினோன்.

என்று


என்று

ளகட்டுவிட்டு,

தநற்றியில் தசல்ைமோக முட்டினோன். “ஆமோ... “லபரன ீஸ் நடக்கணும்...

ளவற

ஏ ோவது

மவுண்தடய்ன்ை விண்டர்

நினச்சயோ ட்ரக்கிங்

ளகம்ஸ்


[email protected]

என்ன?”

ளபோகணும்...

போர்க்கணும்...

லபன்

ஃபோரஸ்ட்ை

பிதரஞ்ச்

போதகட்ஸ்,

Page 197 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் பிரிளயோளசஸ்

ளஷர்

பண்ைி

சோப்பிடணும்...”

என்று

அடுக்கிக்


தசன்றோள். முகத்ல

இறுக்கமோக

பண்ைிடளறன்... கி



“டிக்தகட்

புக்

ம்பிங்க தரண்டு ளபரும் நல்ைோ ஊர் சுத் ிக் கோட்டுவோங்க...

ம்பு...” என்றவோறு இலடயிைிருந்து லகலய எடுத்து சற்ளற விைகினோன். விைக


சிணுங்கியவோளற, தசோன்னோ ோன்

ஆலடலய

“உன்லன

புரியுமோ?”

இறுகப்

விட்டுட்டு என்று

பற்றியவள்,

என்னோை

“ைோரஸ்!”

இருக்க


ஒருவி ப்

தசோல்லு...”

என்று

என்று

முடியோதுன்னு பரவச

நிலை

அவலன ஆட்தகோண்டது. “இன்தனோரு

முலற

“தசோல்ைலைன்னோலும் லைலய

உனக்குத் ோன்

முட்டியவோளற

உள்வோங்கிக் தகோள்

புரிஞ்சிருக்ளக...”

ளபசியவளுலடய


ளகட்கவும், என்று கூட

மோர்பில் அவனோல்


“ரியோ!” என்று கோ லுடன் அலழத் வன், “புரிஞ்சோலும், நீ தசோல்றல க் ளகட்கிற சந்ள ோஷளம

னி...” என்று தசோல்ைிவிட்டு, அவளுலடய உச்சியில்

தமன்லமயோக இ ழ்கல

ப் ப ித்துவிட்டு, இலடலய வல

த்து அலைத்துக்

தகோண்டோன். “த ோட்டுத் த ோட்டுப் ளபச அைவ் பண்ைிளனளன அப்பப் புரியலையோ? கண்ைோைளய விழுங்கற மோ ிரிப் போர்த் ப்ப, மோட்டிட்டுத்

விச்ளசளன அப்பப்

புரியலையோ? உன்ளனோட இயல்பு என்னளவோ அத ல்ைோம் பிடிச்சிருக்குன்னு தசோன்னப்ப

அ ிர்ச்சியோ

நின்ளனளன

அப்பப்

புரியலையோ?

ளகட்டல க்

தகோடுன்னு தசோன்னப்ப, முகம் சிவந்து நின்ளனளன அப்பப் புரியலையோ? நீ இருந் ோ,

அப்போ

புரியலையோ?” ளகட்கக்

இல்ைோ

என்று

ளகட்க,

குலற

ஒற்லறப்

இலைந்து

த ரியலைன்னு

புருவங்கல

பிரிந்

இ ழ்கள்

தசோன்ளனளன

உயர்த் ி

அப்பப்

ஒவ்தவோன்றோகக்


ள லவயோன

ப ிலை வழங்கின. “த

ிவோயிட்டயோ ளபபி?” என்று கோ ருகில் ளகட்ட ளபோது, சிைிர்த்

அவளுலடய உடலும் அந்

ப ிலை உறு ி தசய் து.


[email protected]

Page 198 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “த

ிவு

வந்து

தரோம்ப

நோ

தசோல்றதுன்னு த ரியலை... இவ்ள ளபோது, ளவற வழியில்ைோ

ோச்சு

ைோரஸ்...

ஆனோ,


ோ தூரம், நீ உருகி உருகி ைவ் பண்ணும்

மோ ிரி நோன் ஓ.ளக. தசோல்ைக் கூடோள ... அல

நிலனக்களவ, ஒரு மோ ிரி அவமோனமோ இருந்துச்சு... அட்லீஸ்ட் கோ ல்ங்கற ஃபீல்

வரட்டும்னு

ள்

ிப்

ளபோட்ளடன்...”

என்றவ

ின்

இ ழ்கல

விரல்தகோண்டு தமன்லமயோக வருடினோன். “எங்கிட்ட

தசோல்ை

உனக்தகன்ன

யுவர் ைவ்...” என்றவன் கண்க

யக்கம்?

ஐம்

தவயிட்டிங்

ில் தமன்லமயோக இ ழ்கல

ஃபோர்

ப் ப ித் ோன்.

“கோ ல்னோ என்னன்னு, இன்னும் எனக்குப் புரியலை ைோரஸ்... ஆனோ, உன்லன


பிரிஞ்சிருக்க

முடியோதுன்னு


த

ிவோப்

புரிஞ்சிடுச்சு... உங்கிட்ட அவமோனமோ நிலனக்கிறதுக்கு எதுவுமில்லைன்னும் புரிஞ்சிடுச்சு...” என்று வருத் த்துடன் தசோன்னவ

ின், கூந் லைக் கலைத்து

விட்டோன். “ஒரு இருக்கிற

நோள் மோ ிரி

உன்லன ஃபீல்


பண்ளறன்...

பிரிஞ்சு நீ

இருந் ோளை,

ளவலைலய


ளைோன்ைியோ போர்த் ிட்டு,

என்லனப் போர்க்கோம இருந் ோ ளகோபப்படளறன்... உனக்குப் பிடிச்சத ல்ைோம் நோனும்

ரசிக்கிளறன்...




நிம்ம ியோ

இருக்ளகன்... உன்ளனோட போர்லவ, ளபச்சு, சீண்டல் எல்ைோளம பிடிச்சிருக்கு...” என்று தசோன்னல க் ளகட்டு வோய் விட்டுச் சிரித் ோன். தசல்ைமோக நோசிளயோடு நோசிலய உரசியவனின் மனம், ‘இத ல்ைோம் ோன் கோ ல் தபண்ளை’ என்று தசோன்னது. “லச ன்யன்...” ிறலம,

என்று

அந் ஸ்துன்னு


எல யுளம

ஒரு

கைம்

கம்ளபர்

நிறுத் ியவள்,

பண்ைி

“பைம்,

முடிதவடுக்கலை

ைோரஸ்... இத ல்ைோம் எதுவுளம இல்லைன்னோக் கூட உன்ளனோட சந்ள ோசமோ இருப்ளபன்...” என்றவ

ிடம், “ஷ்ஷ்... எதுவும் ளபச ளவண்டோம்... முடிஞ்சது

முடிஞ்சது ோன்... அல ப் பத் ிப் ளபசறது ள லவளய இல்லை...” என்றோன். “ச்ச்... நினச்சு,

ளபோ

ைோரஸ்...

எல்ைோலரயுளம

நோன்

சுயநைவோ ி...

கஷ்டப்படுத் ிட்ளடன்...


[email protected]


பத் ி

இப்பவும்

மட்டுளம என்ளனோட

Page 199 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் சந்ள ோசத்ல ளபசியவ


நிலனக்கிளறன்...”

கஷ்டப்படக்

“வோழ்க்லகக்கோன

முடிதவடு...

ோளன

ளபோரோட்டம்னு

லவக்கறது

வரும்

தசோல்ற?” ளபோது,

என்று



சுயநைமோ

ோட இயல்பு... வோழ்வோ, சோவோ ளபோரோட்டத் ிை

அது ோன்....

யோர்

லைலய மட்டும் உயர்த் ிப் போர்த்து,


இருக்கறது எல்ைோ உயிர்கள வோழ


ிடம், “நீ சுயநைவோ ி இல்லை ரியோ... எ ோர்த் வோ ி...” என்றோன்.

அலைப்பில் புல ந் ிருந் வள், “நோன்

என்று

என்ன

அ னோை,

உனக்குச்

தசோல்வோங்கன்னு

வோழ்க்லகலய எப்படி வோழணும்னு, நோம ளமலும் ளபச ஆரம்பித் வ

ோன்

சரின்னு

படறல

கவலைப்படோள ...

நம்ம

ீர்மோனிக்கணும்...” என்றோன்.

ிடம், “தகோஞ்ச ளநரம் ளபசோம இருக்கயோ...

நல்ை தரோமோண்டிக் மூலட என்ஜோய் பண்ை விடோமப் ளபசிட்ளட இருக்க...” என்று


கோற்றுப்

புகக்

கூட

இடம

ிக்கோமல்

இறுக்கிக்

நிலறந் ிருந் ோலும்,

‘நோனும்

தகோண்டோன். மனம்


மகிழ்ச்சியில்

சுயநைவோ ி ோன் ரியோ’ என்று மன ிற்குள் தசோல்ைிக் தகோண்டோன். தபற்ளறோர்கல ளபோது,

அலழத்துக் தகோண்டு தபண் ளகட்க லச ன்யன் வந்

கோ லையும்,

விப்லபயும்,

இருந் ிருக்க முடியும். வோடோ

தவ

ிக்கோட்டிக்

புன்னலகலய மட்டும் தவ

தகோள்

ோமல்

ிப்படுத் ியிருக்க

முடியும். ஆனோல், ‘ரி ன்யோவுடன்

ளவண்டுதமன்ளற ோன் ளபசி,


விடக்கூடோது’ என்ற எண்ைத்துடன் அ னோல் ரி ன்யோலவளய தவ

ோன்,

‘லச ன்யன்

இலமக்கோமல்

தவ

மன ில்

ிப்படுத் ியிருந் ோன்.

குழப்பத்ல

ஏற்படுத் ி

ோன் தசயைில் இறங்கியிருந் ோன். போர்க்கிறோன்’ போர்த் ோன்;

என்று கோ ைின்

த ரிந் ோலும், விப்லப

ிப்படுத் ினோன்; கைங்க ளவண்டோதமன்று ஆறு லும் தசோன்னோன்.


[email protected]

Page 200 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அப்ளபோள , ளயோசலனயும்,

லச ன்யனுலடய சற்ளற

போர்லவயில்

வந்

கைங்கியிருந் வனுலடய

மோற்றமும்,

மன ில்,

முழு

நம்பிக்லகலய வில த் ிருந் ன. ‘லச ன்யனுக்கு மற்தறோரு வோய்ப்புக் தகோடுத்துவிடக் கூடோது என்று முடிதவடுத்

சுயநைம் ோன், கோத் ிருக்க லவக்கோமல், அவல

தகோண்டு வந்து ளசர்த் ிருக்கிறது’ என்று தம

த்

ன்னிடம்

னத் ிற்கிலடயில் நிலனத்துக்

தகோண்டோன். அவலனப் தபோறுத் வலர கோ ல் யுத் த் ில் ள ோற்க விரும்பவில்லை. ரி ன்யோவின் மன ில் கோ ல் இருந் ிருந் ோல், அவளுக்கோக மனல க் கல்ைோக்கிக் தகோண்டு விட்டுக் தகோடுத் ிருப்போன். அது இல்லைதயன்றளபோது, விட்டுக் தகோடுக்க ஒருளபோதும் அவன் ‘போர்லவயிலும்,

ளபச்சிலும்

யோரோக இல்லை.

ஒதுக்கத்ல க்

கோட்டுபவ

ின்

மன ில்

கோ ல் இல்லை என்பல ப் புரிந்து தகோண்டிருப்போன்’ என்று நிலனத் ிருந் து வைோகப் ீ ளபோனோலும், ‘கோ லைப் பற்றிய உறு ியில்ைோ

மனமுலடயவன்

யங்குவோன்’ என்ற அவனது நம்பிக்லக வண்ளபோகவில்லை. ீ ‘ஆரம்பத் ிளைளய உைர்த் ியிருக்க ளவண்டுளமோ’ என்று மட்டும் சற்று வருத் ம்

ஏற்பட்டது.

ஆனோல்,

இப்படி

நடக்குதமன்று

அவனுளம

எ ிர்போர்க்கவில்லைளய! ‘ரி ன்யோவின் தசோல்ைோ

மீ து


கோ ல்’

என்று

அல ப்



தவ

ிப்பலடயோகச்


ஆல்பர்ட்,

‘மலறமுகமோகவோவது தசோல்ைியிருப்போன்’ என்பது அவனுக்கு உறு ியோகத் த ரியும். அவளுலடய நோ மீ து

போதுகோப்லபப்

பற்றி,

ிைிருந்து, ‘ னக்கும், அவளுக்கும் உள் னி

அக்கலற

கோட்டுவல ப்


கவலை

த ரிவித்

பிலைப்லபப் பற்றியும், அவள்

பற்றியும்

கல

கல யோக

நிலறயச்

தசோல்ைியிருப்போன்’ என்பது நிச்சயமோகத் த ரியும்.


[email protected]

Page 201 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் அலனத்ல யும்

ளகட்ட


யூகிக்கோ து

ஆச்சரியத்ல ளய

தகோடுத் து. ‘ரி ன்யோலவயும்,

ன்லனயும்

ளசர்த்துப்


சந் ர்ப்பங்கள்

லச ன்யனுக்கு அலமயவில்லை... அ னோல், புரிந்து தகோள்ளும் சந் ர்ப்பம் கிலடக்கவில்லை...’ என்றுைர்ந் ோன். ‘ ோனும் ஒரு வி த் ில் அவனுலடய மன ில் ஏற்பட்ட கோயத் ிற்குக் கோரைோமோகி விட்ளடோம்... கோ ல் யுத் ம் மன ில் கோயத்ல என்பல

ளயோசிக்கோமல்

ளபோய்விட்ளடோளம’

என்ற

ஏற்படுத்தும்

வருத் ம்


அவனுள் எழுந் து.

21 “நோனும் அன்பு...

சரி,

எங்கல


ப்

பத் ி

சரி,


தரண்டு

ளபருளம

ளயோசிச்ளசோம்...

சுயநைவோ ிகள் எங்க

தவறுப்புகளுக்கு மட்டும் ோன் மு ைிடம் தகோடுத்ள ோம்.. அவல தரோம்பளவ

சுயநைவோ ி....

உண்லமயோன இருக்குன்னு,

கோ லும், ஆல்பர்ட்

ஆனோ,

ைோரஸ்

நம்பிக்லகயும் மூைமோத்

பை

அந்

மோ ிரி

வருஷமோளவ

த ரிஞ்சிட்ளடன்...

அந்

விருப்பு,

விட நோன் இல்லை... அவன்கிட்ட நம்பிக்லக

தஜயிக்கறது ோன் சரி...” என்ற தசோன்ன லச ன்யலன, ஒரு மோ ிரியோகப் போர்த் ோன் அன்பழகன். “என்னடோ போர்க்கிற? கோ லைப் பத் ின புரி ல்ை மட்டும் ோன் எனக்குக் குழப்பளம

விர, மத்

விஷயத் ிை தரோம்பளவ த

தசோன்ன மோ ிரி, ள ோல்வியோ இல நடந் து

ளபோட்டிளய


ிவோ இருக்ளகன்... நீ

நிலனக்கலை... ைோரஸுக்கும், எனக்கும் என்றவனிடம்,

“நீ

ளபசறது


புரியலை...” என்று முணுமுணுத் ோன் அன்பழகன்.


[email protected]

Page 202 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “சரிசமமோ

இருக்கிறவங்களுக்குள்

நடக்கறது ோன்


அன்பு...

கோ லுக்கும், சுயநைத்துக்கும் நடக்கறது, ஒருநோளும் ளபோட்டியோக முடியோது... அ னோை, நோன் ள ோத்துப் ளபோயிட்ளடன்னு தசோல்றதுக்கு எதுவும் இல்லை...” என்ற நண்பலன, “நிஜமோளவ நீ ோன் ளபசறயோ லச ன்யோ?” என்று ளகட்டோன். “நோளன கூடப்

ோன் ளபசளறண்டோ... சுயநைவோ ிக

பரவோயில்லை...

குழப்பவோ ிக

ோவும்

கோ லைப்

இருந் ிட்ளடோம்...

பிடிக்கலைன்னோ தவ ளவலையிை

ஆனோ,

ோ மட்டும் இருந் ிருந் ோக்

பத் ின

கோளைஜ்

புரி ல்

இல்ைோ

ளடஸ்லைளய,


ிப்பலடயோச் தசோல்ைியிருக்கைோம், பிடிச்சிருக்குன்னோ

தசட்டிைோகிற

தசோல்ைியிருக்கைோம்...


குழப்பத் ிை,

தவயிட்

பண்ணுன்னு

ளபசினத ல்ைோம்

ப்போத் ோன்

ளபசிளனன்...” என்றவனுலடய குரைில் வருத் ம் ஒைித் து. “இப்பக்

கூட,

நீயும்,

அப்போவும்

ளபசலைன்னோ

மனசுை

என்ன

இருக்குன்னு புரட்டிப் போர்த் ிருப்ளபனோன்னு த ரியோது... ஆனோ, ஒரு நோளும் அவல

ப்

பிடிச்சிருக்குங்கறல

தவ

ிப்படுத் ிருக்க

மோட்ளடன்..”

என்று

உறு ியுடன் தசோன்னோன். அவ்வ

வு

தூரம்

இருக்கறல தயல்ைோம் தவ


தசோன்ன



“ரித்துகிட்ட,

வந் து

ளபசியிருக்கைோம்...”

தபரிய

என்று

உன் ப்பு


மனசிை

லச ன்யோ... புைம்பியல க்

ளகட்டதும், அவனுக்குப் தபருமூச்சு வந் து. தவ

ிப்பலடயோகப் ளபச அவனுக்கு மட்டும் விருப்பமில்லையோ என்ன?

ஆனோல்,

‘ளபசி




மனல

எழுந் ள

மோற்ற

ஒழிய,

முடியுமோ’

‘மோற்றி

என்ற

விடைோம்’

சந்ள கம்

என்ற

உறு ி

அவனுக்கு எழவில்லை. கன்ஸ்ட்ரக்ஷன் உயர்த் ியது.

த ோழிைில்

ிருமை

முழு


விஷயத் ில்,


லவத் து,

அவலன

நம்பிக்லகயின்லம,

ள ோல்விலய உைர்த் ியது. “எந் ளவணும்

ஒரு

தசயல்ை

அன்பு...

இறங்கினோலும்,

தஜயிப்ளபோமோ


[email protected]

தஜயிப்ளபோம்ங்கற

மோட்ளடோமோன்னு


சந்ள கத்ள ோட Page 203 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் இறங்கறவங்க

ோை

தஜயிக்களவ


என்று


சிை

தநோடிகள் நிறுத் ினோன். “எங்க

வட்டு ீ

சூழ்நிலையும்,


எ ிர்போர்ப்பும்

ரி ன்யோவுக்கு

நல்ைோளவ த ரியும்... எந்

வி மோன ளபோைித் னமும் எங்கிட்ட இல்லை...

நோன் இப்படித் ோன்னு த

ிவோக் கோட்டிளனன்... இந்

லைஃப் ளவணும்னு

முடிவு பண்ைிருந் ோ, தகோஞ்சமோவது என்ளனோட எ ிர்போர்ப்புக்கு ஏத் நடந்து

கோட்டி,

என்லனயும்

ளபோரோடியிருப்போ...”

என்று


தசோல்லும்

மோத்

ளபோது,

மோ ிரி


பண்ைப்



ளயோசலன வருவல க் கண்டோன். “அல

தசய்யலைங்கற ளபோள , இந்

விரும்பலைன்னு ோளன அர்த் ம்... அவள நோன்


என்று


லைஃலபயும், என்லனயும் அவ

ோட எ ிர்போர்ப்பும், கனவும் நிச்சயம்



த

ிலவக்

தகோண்டு வர நிலனத் ோன். “அப்ப, அவங்க குடும்ப பிஸினலஸ விட்டுட்டு, உன்ளனோட ஃபீல்லட தசைக்ட்


படிச்சது


தபோய்னு

தசோல்றயோ?”

என்று

ளகட்டதும், ளயோசித் ோன். “எனக்கோக, அன்பு...

அவ,

இந்

ஃபீல்லட

சிவில்

வந் ிருக்கைோளம...

சூஸ்

எஞ்சினியரிங் ஆர்க்கிதடக்ட்

பண்ைியிருக்க

ஜோயின்

பண்ைி

கனலவ

வோய்ப்பில்லை

நம்ம

ஜூனியரோ

எப்பளவோ

ைோரஸ்

வில ச்சிருக்கணும்... அது அவளுக்ளக த ரிஞ்சிருக்குளமோ என்னளவோ, ஆனோ நிச்சயம் ஒரு கோைத் ிை த ரிய வரும்...” என்று ஆழ்ந்

ளயோசலனக்குப்

பின் தசோன்னோன். “ரி ன்யோலவ எனக்குப் பிடிச்சிருக்குன்னு புரிஞ்சதுக்கப்புறமும், வட்ை ீ ளபசிப் போர்க்கைோம்னு எந் கோ ைோ

இருந் ிருந் ோ,

எண்ைமும் எனக்குத் ள ோைலை... ஆழமோன நிச்சயம்

ளபோரோடத்

ள ோைியிருக்கும்....

அது,

எனக்குத் ள ோைலை... அவநம்பிக்லகளயோட ோன் இருந் ிருக்ளகன்...” என்று ன்னுலடய

வலறயும் சுட்டிக் கோட்டினோன்.


[email protected]

Page 204 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “என்ன தசோன்னோலும் என்னோை ஏத்துக்களவ முடியலை லச ன்யோ...” என்று புைம்புவது ளபோைச் தசோன்ன நண்பலனப் போர்த்து கசப்புடன் முறுவல் தசய் ோன். “ளநரத்துக்கும், சூழ்நிலைக்கும் கோ ல்

இல்லை

சரிங்கறதும்,

அன்பு...

ஒத்து

குந்

நமக்கு

வரோதுன்னு

மோ ிரி மோத் ிக்கறதுக்குப் ளபர்

தபட்டரோ

நிலனச்சோ

இருக்கும்னு

ஒதுக்கறதும்

ள ோைினோ


கோ ல்

இல்லை... அதுமோ ிரி, ளவற யோளரோட தூண்டு ைோை வர்ற உைர்வும் கோ ல் இல்லை... ஒரு சோய்லஸ ள ர்ந்த டுக்கற மோ ிரி ோன் நோங்க நிலனச்ளசோம்... எனக்கும், ரி ன்யோவுக்கும் நடுவிை இருக்கறது நிச்சயம் கோ ல் இல்லை... அட்ரோக்ஷன் ோன்...” என்று உறு ியுடன் தசோன்னோன். “கோ லைப் எரிச்சலுடன்

பத் ி,

இப்ப

ளகட்ட


புரிஞ்சிடுச்சோ

நண்பனுக்கு

லச ன்யோ?”

இல்லைதயன்று

என்று


லையலசத் ோன். “கோ லைப் பத் ின புரி லும், ஆண்-தபண் நட்லபப் பத் ின புரி லும் எனக்கு

இல்லை...

சின்ன

வயசிைிருந்ள ,

ரி ன்யோவுக்கும்,

ைோரஸுக்கும்

இருக்கிற அந்நிளயோன்யத்ல ப் பத் ி, ஆல்பர்ட் நிலறய தசோல்ைியிருக்கோன்... அல ப்

புரிஞ்சுக்கோம,

அவங்க

ளபரண்ட்ஸ்

மோ ிரி

ஃப்தரண்ட்ஸ்னு

நிலனச்சிட்ளடன்... இப்பவும் சரியோப் புரிஞ்சுக்கலை...” என்றோன். “ைோரலஸப் கூடோது



பண்ைிட்டுப்

ள டி

ளபோயிட்டோ...

வந்து

என்று

தசோல்றவ, பழிக்குப்

இங்க

பழி

புைம்பலுடன்

வந் ிருக்களவ

வோங்கின

தசோன்ன


அன்பழகலனச்

சற்ளற ளகோபத்துடன் முலறத்துப் போர்த் ோன். “இப்ப, அவ ளமை எந் த் நடந் ிருக்கோ... என்லன தூரத் புரிஞ்சுக்கலை... இந்

ப்புளம இல்லை அன்பு... அவ சரியோ ோன் ள்

ியும் வச்சோ... ஆனோ, நோன்

ோன் அல ப்

நிலைக்குக் கோரைம், அவ இல்லை, நோன் மட்டும்

ோன்... அவ மனசுை என்ன இருக்குன்னு புரிஞ்சுக்க நிலனக்கோம, என்ளனோட மனலச மட்டும் போர்த்ள ன்... அ னோை, அவல


[email protected]

க் குலற தசோல்றல

விடு...”

Page 205 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் என்ற தவ

வோர்த்ல கள்


வோயிைிருந்து

கடினத்துடன்

ிப்பட்டன. “நோவடக்கம் எப்பவுளம ளவணும் அன்பு... அது நம்ம கிட்ட இல்லை...

நம்ம மோ ிரி இருக்கற ஆண்கள் ோன் நிறம் மோறும் பச்ளசோந் ிங்க மோ ிரி... அவல

ச்

தசோல்ைிட்டு

கண்டித் ல

வந் து


தபரிய

ப்பு...”

முன்ளப

மறுபடியும் நிலனவு படுத் ினோன்.

“ள விலய ைவ் பண்றதுக்கு மு ல்ை, ஸ்கூல்லைளய ஒரு தபோண்ணு பின்னோடி

சுத் ினவன்

சைனளமோ,

நீ...

கோ ளைோ,

அதுக்குப்

ளபர்

கல்யோைளமோ

பப்பி

ைவ்னு

ஆண்களுக்கு

நீளய

வச்சுட்ட...

எத் லன

முலற

ளவணும்னோலும் வர்றது ஆண்லமன்னு நிலனக்கறதும், தபண்களுக்கு வந் ோ கற்ளப ளபோச்சுங்கற மோ ிரிப் ளபசளறோளம அது ோன் பச்ளசோந் ித் னம்...” என்ற வோர்த்ல கள்

நண்பலனத்

லைகுனியச்

தசய்வல

உைர்ந் ோலும்,

அவனோல் தசோல்ைோமல் இருக்க முடியவில்லை. “இந்

விஷயத்துக்கோகவும் இந் க் கல்யோைம் ளவண்டோம்னு உறு ியோ

முடிதவடுத்ள ன்... கட்டுப்படுத்

ளகோபம்

நோன்

கத்துக்கலை...

ளவண்டியிருக்கும்... வ

ர்ந்

இவ்வ

வரும்ளபோது


வி த்துக்கு

வோர்த்ல கல

எனக்கோக


தகோட்டுளவன்...

அவ ோன்

தகோஞ்சமோ ோன்

ோங்கிக்க மோட்டோ...

க்

நிலறய

மோற


அவ

தகோட்டின வோர்த்ல க

ோை ோன்

வு நோள் என்லன மறக்கோம வச்சிருக்கோன்னு எனக்குத் ள ோணுது...”

என்று தசோல்ைிக் தகோண்டிருக்லகயில், நண்பன் ஏள ோ தசோல்ை வருவது த ரிந்து நிறுத் ினோன். “இவ்வ

வு

தூரம்

ளயோசிச்சவன்

எதுக்கோகடோ

தபோண்ணுக்

ளகட்டுப்

ளபோன?” என்ற ளகள்வி அவலன நிச்சயம் போ ித் து. ப ில்

தசோல்வ ற்கு

மனநிலைலய ஓர


தகோண்ட

ளநரளம


விற்குப் புரியலவத் து.

“ஆலச இருக்கல்ை லச ன்யோ... இன்னும் தகட்டுப் ளபோகலை... ஒளர ஒரு முலற ளபசிப் போர்த் ிடு... இத ல்ைோம் மறக்கறது கஷ்டம்டோ...” என்று தசோன்ன ற்கு மறுப்புத் த ரிவித் ோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 206 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “கோளைஜ் ளடஸ்ை உனக்கு இத ல்ைோம் புரிஞ்சிருக்கக் கூடோ ோன்னு ஒரு நிமிஷம் கூட நிலனக்கலைன்னு தசோல்லு... அவங்கப்போ ள டி வந் சமயத் ிை புரிஞ்சிருக்கக் கூடோதுன்னு நிலனக்கலைன்னு தசோல்லு... இழப்பு மோ ிரித் ள ோைலைன்னு தசோல்லு... நோன் எதுவுளம ளபசோம எழுந் ிருச்சுப் ளபோயிடளறன்...”

என்று

அடுக்கியவற்றிற்கு,

அவனோல்


எந்

ப ிலும் தசோல்ை முடியவில்லை. ‘அலனத்துளம கோைம் கடந்து ள ோன்றி என்ன பயன்’ என்று நிலனத்து, தபருமூச்சுடன் நிமிர்ந் வன், “கடந் விர,

எல யும்

மோத்

கோைத்ல த்

முடியோது

அன்பு...

மறுமுலற வருமோன்னு த ரியோது... அது


வோய்ப்லப

இல்லை,

எப்பளவோ

ஒரு


சோ ோரை

நழுவ

ிருப்பிப் போர்க்க முடியுளம முலற

வர்ற

வோய்ப்பு

ிரும்ப வந்துட்ளட இருந் ோ

நிகழ்ச்சியோயிடும்...

விட்டுட்ளடன்...

இனி,

எனக்கிருந் ளபசி

எந் ப்

பிரளயோஜனமும் இல்லை...” என்று தசோன்னோன். “நழுவ

விடக்


ோளன

தசோல்ைிட்டிருக்ளகன்...

ைோரஸுக்கோக ளயோசிக்கோ ... அவன் மட்டும் உனக்கோக ளயோசிச்சோனோ?” என்று அலுப்புடன் தசோன்னவலன இலடமறித் வன், “தபோறுலமயோ தசோல்றல க் தகோஞ்சம் ளகட்கறயோ?” என்று எரிந்து விழுந் ோன். ‘ைோரஸ்

இல்ைோவிட்டோல்,

நழுவ

மன ிற்குள் நிலனத்துக் தகோண்டவன், தவ “ைோரஸ்

எதுக்கோக

ரி ன்யோவுக்கோகன்னோ விட்டுக்


தகோடுக்கணுங்கற

அவனுக்கும், இந்

விட்டுக் விட்டுக் அவசியம்

புரோதஜக்ட்லடத்

விட்டிருக்க

மோட்ளடன்...’

என்று

ிப்பலடயோகச் தசோல்ைவில்லை. தகோடுக்கணும் தகோடுப்போன்...

ஆனோ,

அவனுக்கில்லை...

அன்பு... எனக்கோக எனக்கும்,

விர ளவற எந் த் த ோடர்பும் இல்லை...”

என்று தசோன்னோன். “என்ன தசோன்னோலும் என்னோை ஏத்துக்களவ முடியலை லச ன்யோ... அப்படிதயன்ன நீ

ப்புப் பண்ைிட்ட... சின்ன வயசிைிருந்ள


பத் ி, ைோரஸுக்குத் த ரியும்... ஆனோ, உனக்குத் த ரியோள ... புரிஞ்சுக்கக்


[email protected]

Page 207 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தகோஞ்சமோவது

லடம்

ளவண்டோமோ?”

என்று

புைம்புவது

ளபோைக்

ளகட்ட

நண்பலனப் போர்த்து, கசப்புடன் முறுவல் தசய் ோன். “விடுடோ... முடிவு

சின்ன

சரியோ ோன்

வயசிைிருந்து இருக்கும்...

புரிஞ்சு

வச்சிருக்கிறவன்

ரி ன்யோளவோட

மனசு,

எடுக்கற


புரியோமைோ இருக்கும்...” என்று ளகட்டோன். “அட்ஜஸ்ட் ளவணும்னோ வரோது...


நல்ைோருக்கும்


கற்பலனத்

அன்பு...

ளகோபம்

நிலனக்கறது ஆனோ,

வரும்,

சும்மோ

பிரோக்டிகல் சண்லட

தசோல்றதுக்கு

லைஃபுக்கு

வரும்...

ஒத்து

என்லனவிட

ிறலமயும், கத்துக்கற ளவகமும், அவளுக்கு அ ிகம்... அவல

டோமிளனட் பண்ை ோன் டிலர பண்ணுளவன்... கோம்பர்லமஸ் பண்ைிப் ளபோற சூழ்நிலை

வந் ோ,

அவலன

மிஸ்

ளயோசிக்கத்

அவல

அறியோம

பண்ைிட்ளடோளமோ,

ள ோணும்...

வோழ்க்லகக்ளக

யும் அந்

ப்புப்

மோ ிரி

அர்த் மில்ைோமப்

ைோரளஸோட

வரும்....

பண்ைிட்ளடோளமோதனல்ைோம்

ளயோசிக்கற

ளபோயிடும்...”

நிலனவு நிலை

என்றவன்

வந்துட்டோ,

சிை


நிறுத் ினோன். “எங்கிட்ட



அன்பு...

ைோரஸ்

என்லனவிட

ளமைோனவன்... தபஸ்ட் சோய்லஸ சூஸ் பண்றதுன் நி ர்சனம்... அவ மனசுை இருந்து,

ைோரலஸ

மறக்க

என்ளனோட நிலனவுகள தசோல்ைி

முடித்

லவக்கறது,

என்னோை


ஆனோ,

இல்ைோமச் தசய்ய ைோரஸோை முடியும்...” என்று

ளபோது,



சற்று

த

ிவு

வந் ிருப்பல ப் புரிந்து தகோண்டோன். “நோளனோ, மோட்ளடோம்...

நீளயோ

சைனம்

சந்ள கப்


படுளவோம்...

அது

த ரிஞ்சோ, நம்ம

ளபசளவ

ளநச்சர்...

விட

ைோரஸ்

நம்பிக்லகளயோட ரி ன்யோலவ என்ளனோட ளவலை தசய்ய விட்டோன்... அது நம்பிக்லக...” என்ற ளபோது, “ைவ்ளவ பண்ைியிருந் ோலும் ைோரஸ் ஏத்துப்போன்... அவங்க கல்ச்சர்ை மூணு நோலு கல்யோைம் பண்ைலைன்னோ தஜன்ம சோபல்யளம கிலடக்கோது...” என்று வோலய விட்ட நண்பலன மீ ண்டும் முலறப்புடன் போர்த் ோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 208 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “நமக்குப்

பிடிக்கலைன்னோ

குலற

தசோல்றது

ளகவைமோனது

மனசு முழுக்கக் கோ ல் இருந் ோலும், ரி ன்யோ ஒரு வோர்த்ல

அன்பு...

தசோன்னோ,

ைோரஸ் நிச்சயம் விட்டுக் தகோடுத் ிடுவோன்... அவலனப் பத் ிக் குலறயோப் ளபசோள ... ரித்து நல்ைவன்னு நீளய ோன் தசோல்ைிட்டிருந் ... இப்ப மோத் ிப் ளபசற...

இத ல்ைோம் ோன்

நம்ம

குலறன்னு

தசோல்ளறன்...

மோத் ிக்கோம இருந் ோ...” என்று தசோல்ைித் ள ோல “நமக்கு, நம்ம வடு ீ


க் குலுக்கி நிறுத் ினோன்.

ோன் உைகம் அன்பு... ைோரஸுக்கு உைகளம வடு... ீ

அவளனோட போர்லவயும், அைசலும் விரிவோனது... அவன் வ

ர்ந்


ளவற... ரி ன்யோ ஆலசப்பட்ட வோழ்க்லக எதுவோ இருந் ோலும்,

அவனோை

தகோடுக்க முடியும்...” என்று அழுத் த்துடன் தசோன்னோன். “ஸோரிடோ...” “என்னோை

என்று


வருத் த்துடன்

ோங்க முடியலை லச ன்யோ... இவ்வ

புைம்பியவன், எனக்கோகச்

“அவல

மனசுை

சமோ ோனம்

வு தூரம் வந் ிட்டு... என்று

வச்சிட்டுக்



கஷ்டப்பட

ஓர

வு

மோட்ட ோளன...

என்னோை

புரிஞ்சுக்க

முடியுது...” என்று தசோன்னோன். ‘நண்பனின் வருத் த்துடன்

புைம்பல்

என்பது


ோல்,


“யோருளம

யோருக்கோகவும்

நி ர்சனத்ல ப் த ரியும்...

னக்கோகத் ோன்’

வோழற ில்லை...

புரிஞ்சிட்டுத் ோளன

நமக்குன்னு

தசோன்னவனுலடய

ஆகணும்....

வோழ்க்லகளயோட

கோைத்துக்கு

வி ிச்சிருக்கிறது

வந்து

ில்

அறியோமல்

கண்க



ளசரும்...”

என்று

ஏமோற்றத் ின்

சோயல் வந்து ளசர்ந் து. “வோழ்க்லகயிை கிலடச்ச நல்ை அனுபவமோ, இல சுய

அைசலை

ிறலமலய ரி ன்யோவும்

ம ிச்சு

தகோடுத் து...

நடந்ள ன்னோ,

வருங்கோைத் ிை அதுக்குப்

மலனவிளயோட

பின்னோை,

ைோரஸும்

ோன் இருப்போங்க...” என்று ளபச்லச முடித்துக் தகோண்டோன்.

“கலடசியோ மட்டும்

எனக்ளக

எடுத்துக்களறன்...

ப ில்

ஒண்ளை தசோல்லு...

ஒண்ணு

யோருக்கோக


[email protected]

ளகட்கிளறன் உன்


மனசிை

அதுக்கு

இருக்கிறல Page 209 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தவ

ிப்படுத் ோம

சிக்கிக் தகோள்

வந் ...”

என்று

படிக்க

முயன்ற

நண்பனிடம்

அவன் விரும்பவில்லை.

“எனக்கோகத் ோன்... இருக்கிறல

மனல ப்

ஒத்து

விட,

வருமோ

ஒதுக்கிடறது

வரோ ோன்னு

தபட்டர்...”

அவனுலடய மனம் ‘ரி ன்யோவிற்கோக’ என்று த அன்பழகனிடம்


ளபோை,

சந்ள கத்ள ோட

என்று


ிவோகச் தசோன்னது. சண்லடயும்

சச்சரவுமோன

வோழ்க்லகலய நிச்சயம் வோழ அனும ித் ிருக்க மோட்டோன். ரி ன்யோவின் சம்ம ம் கிலடத் ிருந் ோல், அவளுலடய மகிழ்ச்சியோன வோழ்விற்கு என்ன தசய்ய முடியுளமோ அல ச் தசய் ிருப்போன். அ ற்குத் ள லவயோன பைமும், மனமும்

ற்ளபோது அவனுக்கிருந் ன.

ஆனோல், சந் ர்ப்பம் ோன் அலமயவில்லை. ‘ைோரஸுடனோன வோழ்வு எல்ைோ வலகக இருக்கும்’ என்று ஏற்பட்ட நம்பிக்லகயோல் ‘ைோரஸுலடய த ரிந் ிருந் ோல்

வட்டினரும் ீ

கூட,

ோன் விைகினோன்.

தபண்

ஒதுங்கிப்

ிலும் அவளுக்குச் சிறப்போக

ளகட்டிருக்கிறோர்கள்’

ளபோயிருக்க

மோட்டோன்.

என்று நிச்சயம்

ளபோரோடியிருப்போன். ைோரஸினுலடய தவ

போர்லவயில்

தவ

ிப்பட்ட

ிப்பட்ட அன்பும், அவலனப் ளபோரோட்டத்ல ைோரலஸப்

பற்றி


அன்பும்,

தசயல்க

ில்

விட்டு விைக்கி நிறுத் ின.

போரோட்டியிருந் ோலும்,

ஒளர

ஒரு

விஷயம் மட்டும், அவன் மீ து குலறயோக நிலனக்க லவத் து. ‘கலடசி

ளநரத் ில்,

ஆரம்பத் ிளைளய தவ வ


கோ லைக்

கண்க

ிப்படுத் ியிருந் ோல்,

தகோண்டிருக்க

மோட்ளடோளம’

ோல்

தவ

ிப்படுத் ிய ற்கு,

ன்னுலடய மன ில் ஆலசலய என்று

வைியுடன்

நிலனத்துக்

தகோண்டோன்.


[email protected]

Page 210 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ஆனோல், ‘அ ற்கோன அவசியம் ைோரஸிற்கு இல்லைளய... அவனுலடய கவனம்



ளமல் ோளன...’

என்ற

உண்லமயும்

உடனடியோகப் புரிந் து. ‘வைியும்,

ஏமோற்றமும்

இழப்பு வந் ோலும்

னக்தகோன்றும்

பு ி ில்லைளய...

ோங்கிக் தகோள்ளும் மனவைிலம

எத் லன

ன்னிடம் இருக்கிறது...’

என்று நிலனத்து, அலனத்ல யும் ஒதுக்க முயன்றோன். “கி

ம்பளறண்டோ...


மறக்க


பண்ணு...”

என்று

தசோல்ைிய அன்பழகலன வழியனுப்பி லவத் ோன். ‘கோைத் ோல்,


மறக்க

லவக்க

முடியோது’

என்பது

அவனுக்குத் த ரிந்து ோன் இருந் து. படித் என்றோவது

கல்லூரிலயக் ஒரு

நோ


ோவது

கட்டிடம்

அவளுலடய கற்பலனத்


ள ோன்றோமல் அவல

தகோண்ளட ோன்

ஒரு


ளபோய்விடுமோ?

நிலனவு


ளபோய்விடுமோ?

ன்னுலடயல க் கைந்து

நிலனவு படுத் ோமல் விட்டுவிடுமோ?

தசயளைோ,

இருக்கப்


அல்ைது

படுத் ோமல்

ிறன் பிடித்துப் ளபோய்

கட்டிய வட்டின் ீ அலமப்பு அவல ‘ஏ ோவது

ளபோது,

ளபச்ளசோ,

ளபோகிறது’

என்பது

அவல

நிலனவு



த ரிந்ள

ோன்

இருந் து. நிலனவுகல அது

கோைத் ின்

அழிக்க முடியோவிட்டோலும், ஒதுக்கி லவக்க முடியும். லகக

ிலும்,

வரப்ளபோகும்

துலைவியின்

லகக

ிலும்

இருக்கிறது. குடும்பம் வோழ்க்லகயின்

என்ற நி ர்சனம்.

ஒன்று அவனும்

வரும்ளபோது நிச்சயம்

மோறிப்ளபோவது ோன் மோறுவோன்.


என்பல க் கோைம் ோன் தசோல்ை ளவண்டும். இப்ளபோல ய நிலையில், அவனுலடய மனம் முழுக்க ரி ன்யோலவப் பற்றிய நிலனவுக

ின் சுலம ோன் இருந் து. அல த்

ோங்கிக் தகோள்வல த்

விர அவனுக்கு ளவறு வழியில்லை. Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 211 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் எந் ச்

சுலமலயயும்,

வய ிைிருந்ள

அவனோல்

சுமக்க


சுமக்க ஆரம்பித் வனோல், நிலனவுகல

ப ினோறு

ச் சுமக்க முடியோமல்

ளபோய்விடுமோ என்ன?

22 “விடு தகோண்டிருந்

ைோரஸ்...


கி

ம்பணும்...”

என்று

ரி ன்யோவிற்கு, ைோரஸின் அலைப்பு பிடித்ள

“ஷ்ஷ்...

ரியோ!”

என்று

டுத்து

சிணுங்கிக்


நிறுத் ியவனுலடய

விரல்களும்,

இ ழ்களும் அத்துமீ றலைத் த ோடர்ந் ன. அதுவலர உைர்வுகள்...

அவள்

அறிந் ிரோ

தமன்லமயோன

இ ழ்க

வருடல்கள்... ின்

அனுபவித் ிரோ

ஜோைங்கள்...

மூச்சுக்கோற்றின்

தவப்பம்... அலனத்துளம அவளுக்குப் புதுலமயோன ோக இருந் ன. உடதைல்ைோம் உருகிக் கலரவது ளபோைவும், மனதமல்ைோம் வோனில் மி ப்பது ளபோைவும் இருந் து. ளமலும் கட்டுப் படுத்

ளமலும்

ன்னுள்ள


ளய

புல ந்து

விட

முயன்றவலனக்

ிைறியவள், முழு பைத்ல யும்

ிரட்டி விைக்க

முயன்றோள். சிறிதும் நகர்த்

முடியோ ல க் கண்டு, “நமக்கோக எல்ைோரும் தவயிட்

பண்ைிட்டிருப்போங்க...” என்று நிலனவு படுத் ினோள். ளவறு

ஏள ோ

உைகத் ில்

இருப்பவலனப்

ளபோை,

“எதுக்கு?”

என்று

ளகட்டவலனப் போர்த் தும், அவளுக்குச் சிரிப்பு வந் து.


[email protected]

Page 212 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “டூ

மினிட்ஸ் நோன்

ளபசறல க் ளகட்கிறயோ?


ஈவினிங்

என்ளகஜ்தமண்ட்...” என்றதுளம, “யோருக்கு?” என்று ளகட்டவலனச் தசல்ைக் ளகோபத்துடன் ஒரு வழியோகத் “எங்கிட்ட

ள்

யோருளம

ி விட்டோள்.

தசோல்ைலை...”

என்றவனிடம்,

“எதுக்குச்

தசோல்ைணும்?” என்று ளகட்டோள். “எனக்கு ளசர்ந்து,


என்லன


யோருக்குச்

தடன்ஷன்

அம்மோவும்,

பண்ைிடைோம்னு

“உனக்தகல்ைோம்

பண்ைிக்கைோமோன்னு

தசோல்வோங்க?

தசோல்ை

ளகட்டயோ

நீ?”

என்று

நீயும்

நிலனச்சீங்க

ோ?”



உ ட்லடச்

சுழித் வோறு

தசோன்னோள். அவனுலடய உடலும், உள்

விரல்கள்

சுழித்

ன்

மும் சிைிர்க்கக் கண் மூடியவ

இ ழ்கல

த்

ீண்டியதுளம

ிடம், “கோ லைச் தசோன்னோ,

கல்யோைம் பண்ைிக்க ஆலச இருக்குன்னு அர்த் ம்...

அது

இல்ைோமைோ,

தசோல்ைியிருப்ளபன்...” என்று கிசுகிசுப்புடன் ளகட்டோன். அவனுலடய லககல

த்

டுத் வோறு, “நீ இன்னும் ஒழுங்கோ புரளபோஸ்

கூடப் பண்ைலை... நடு ளரோட்ை வச்சு, ளகஸூவைோ ஐ

ிங்க், ஐ ஃபோல் இன்

ைவ் வித் யூ ளபபின்னு தசோன்னோப் ளபோதுமோ?” என்று அவன் தசோன்னல ப் ளபோைளவ தசோல்ைிக் கோட்டிக் ளகட்டோள். இலடலய


தசோல்ைணும் ரியோ?” என்று விரல்களும், அவல “விடுன்னு

வல

த்துக்

தகோண்டவோறு,

லைளயோடு

“ளவற


லைலய முட்டியவனின் குரலும்,

எங்ளகோ அலழத்துச் தசன்றன.

தசோல்ளறனல்ை...”

என்று

மிரட்டிவிட்டு,

“உங்க

ஊர்

ஸ்லடல்ை தசோல்லு... தரட் ளரோஸ் இங்ளகளய இருக்கு... மண்டி ளபோட்டு வில் யூ ளமரி மீ ன்னு ளகட்டோ, ளயோசிச்சு தசோல்ளவன்...” என்று கண்கல

ச்

சிமிட்டி அவலனப் ளபோைளவ தசோன்னோள். பூக்குடுலவயில் தகோண்டவனிடம்,

இருந்

“நல்ைோக்

சிவப்பு குனி...


[email protected]

ளரோஜோலவ

ஆசிர்வோ ம்

எட்டி


பண்ளறன்...”

என்று

Page 213 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் தசோல்லும்

ளபோள ,

டுமோறி

விழப்

ளபோனவள்,

அனிச்லசச்

தசயைோக

அவலனப் பற்றிக் தகோண்டோள். ன் கோலைத் லகயும்,

‘ ன்லன

ட்டிவிட்ட ைோரஸின் கோலும், இலடயில் ப ிந் ிருந் ளஸோபோவின்

மீ து

விழ

லவத் ிருக்கிறோன்’

என்பல

உைர்த் ின. எழ முயன்றவ

ின் இரு புறமும் லகக

ோல் சிலறயிட்டுத்

டுத் வன்,

“அத ல்ைோம் ஓல்ட் ஸ்லடல் ரியோ... எத் லன குழந்ல

தபத்துக்கைோம்னு

தசோல்லு?”

முகம்

என்று


சிவப்பு

ளரோஜோவோல்


ஊர்வைம் நடத் வும், முகம் சிவந் ோள். “இது

ளமஜிக்

ளரோஸ்

ரியோ!

அள ோட

முகத்துக்கும் தகோடுக்குது...” என்று கண்கல அவனுலடய மோற்றத்ல

கண்க

ில்

ஏற்படுத் ,

த ன்பட்ட

அவலனப்

தரட்


ச் சிமிட்டிச் தசோன்ன ளபோது,

கோ ைின்


கைலர

ளவகம்


அவளுள்ளும்

கண்கல

மூடிக்

தகோண்டோள். இயல்போக அவனுலடய த ோடுலககல

மனம் ஏற்றுக் தகோள்வல

வியப்புடன் உைர்ந் ோள். ளரோஜோவின்


ளபோன்ற

இ ழ்கள்,


தநற்றியில்

துவங்கி, கண்கள், மூக்கு, கன்னம், இ ழ்கள் என்று பயைிக்கப் பயைிக்க, அவளுலடய உடல் முழுவதும் சிைிர்த் து. தவகு

ளவகமோக

இரத்

நோ

ங்க

ில்

போய்ந்

இரத் ம்,

புதுவி

உைர்லவக் தகோடுத் து. உைகளம வண்ை மயமோனது ளபோைிருந் து. கழுத் ில்

இறங்கிய

பூவின்

ஸ்பரிசம்

ள ோள்க

ில்

பட்ட

ளபோது

பட்தடன்று கண்விழித் ோள். அைிந்து டோப்ஸ் அவன் ள்

தவ

வந் ிருந் ிப்படுத் ிய

இ ழ்களும்

ஷ்ரக்

ஓரமோகக்

தவண்லம

பயைிப்பல க்

நிறத்

கண்டு,

கிடப்பல யும், ள ோள்க ளவகமோக

ில்

ஸ்லீவ்தைஸ்

பூவி ழ்கள

அவலன

ோடு


ினோள்.


[email protected]

Page 214 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘எப்ளபோது புரியோமல்

ஷ்ரக்லகக்

விழித் வ

கழற்றினோன்?

ிடம்,

“அல க்

எப்படிக்

கழட்டி

கழற்றினோன்?’

தரோம்ப

என்பது

ளநரமோச்சு...”

என்று

கிசுகிசுப்புடன் தசோன்னோன். “தரோம்பவுளம

தகட்ட

லபயன்

தகோள்வது ளபோைக் கண்கல

நீ...”

என்று



ச் சிமிட்டியவலனக் கட்டுப்படுத் த்

ன்னோல்

முடியோது என்பது அவளுக்குப் புரிந் து. எத் லன வருடக் கோத் ிருப்பு என்பது கூட அவளுக்குத் த ரியோது. ஆனோல், ில

உைகத்ல ளய

தவன்று

விட்டவன்

ளபோை,

மகிழ்ச்சியில்

த் வனின் உைர்வுகள், அவளுக்கு நன்றோகளவ புரிந் ன. “ப்

ீஸ் ைோரஸ்... உங்கிட்டப் ளபசணும்னு ோன் வந்ள ன்... தகோஞ்சூண்டு

நல்ை லபயன்

ோளன நீ... ஹோஃப் ஆன் ஹவர் ளபசிட்டுக் கி

ம்பைோம்...”

என்று தகஞ்சுவது ளபோைக் ளகட்டோள். சம்ம மோகத்

லையலசத் வன்,


அமரவும்,

மோத் லையோ நீ?” என்று ளகட்டவோறு அவலன விட்டுத்

ள்

“ட்தரஸ்

ி, மற்தறோரு

ளஸோபோவில் அமர்ந் ோள். “அப்புறம் போர்க்கைோம்... எது ளபசணும்னோலும் இங்க வந்து தசோல்லு...” என்று கண்க என்று கண்கல எழ

ோல்

விர, வோர்த்ல க

ோலும் அலழத் வனிடம், “முடியோது”

ச் சுருக்கிச் தசோன்னோள்.

முயன்றவலன,

“ளபசோம

உட்கோர்...

எழுந் ிருச்சு

வந்ள ன்னோ,

ளமளரஜ் ளடட்லட நோலு மோசம் கழிச்சு லவக்க தசோல்ைிடுளவன்...” என்று மிரட்டினோள். “அல ப் அைட்டிக்

பத் ிதயல்ைோம்

தகோள்

ோமல்

எனக்குக்

கவலையில்லை


“எல ப்

ரியோ...”

பத் ித் ோன்

என்று

உனக்குக்

கவலை...” என்று முலறத் வோளற ளகட்டோள். “லபயளனோட மனசு புரிஞ்ச அம்மோ இருக்கற ோை, கவலைப் படளவ ளவண்டிய ில்லை... அவ்ள

ோ


எவ்ள ஃபிக்ஸ்

ோ


பண்ைிடுவோங்க...


[email protected]

ளடட்

ஃபிக்ஸ்

பண்ை

இப்ளபோல க்கு

முடியுளமோ ஒளர

ஒரு

Page 215 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் கவலை ரியோ...” என்று குறும்போகச் தசோன்னவனின் வில ‘இப்படித்

ள்

யோட்டுக் குரல்,

ி அமர லவத்துவிட்டோளய’ என்று குற்றம் சோட்டியது.

லையில் லகலவத்து அமர்ந் வள், “முடியலை ைோரஸ்... இவ்ள

ோ

நோள் நல்ை லபயன் மோ ிரி ளவஷம் ளபோட்டயோ?” என்று ளகட்டோள். “எதுக்கு ரியோ மோத் ி மோத் ிப் ளபசற... இப்ப ோளன தகட்ட லபயன்னு தசோன்ன...

அப்புறம்

ஆரம்பித் ளபோது,

தகோஞ்சூண்டு ‘நடந்து

நல்ை

லபயன்னு

முடிந் வற்லறப்

தசோன்ன...”

ளபசுவல

என்று அவன்

விரும்பவில்லை’ என்பது ஒரு வழியோக அவளுக்குப் புரியத் த ோடங்கியது. ஆனோலும், வந் வ

‘த

ிவு

படுத் ிவிட


என்ற

எண்ைத்துடன்

ோல், ளபசோமல் இருக்க முடியவில்லை.

“லச ன்யளனோட

என்ன

ளபசிளனன்னு

ளகட்டதுளம, ‘இல்லை’ என்று மறுப்புடன் “நடந்து

முடிஞ்ச

கவலைப்படறள ோ

ளகட்க

மோட்டயோ?”


நிகழ்வுகளுக்கோக

ளவஸ்ட்...

என்று

உன்லனத்

விர

சந்ள ோசப்படறள ோ, ளவற


எனக்கு

ளவண்டோம்...” என்றவனின் குரல், உறு ியோக ஒைித் து. “தசோல்ைிளய ஆகணும்...” என்றவள், “நோன் எதுவுளம ளபசலை... அவன் மட்டும் ோன் ளபசினோன்...” என்று தசோன்னோள். சற்று அளரஞ்ச்ட்

ிலகப்புடன் நிமிர்ந் வனிடம், “அவலனப் தபோறுத் ளமளரஜ்னு

பிடிச்சிருக்கு,


அ னோை

எல்ைோத்ல யும்

விட,

அவங்க

அவனுக்கும் அவலனப்

வட்ை ீ




வலரக்கும் தசோன்னோன்...

தசோல்ற


லைஃப் போர்ட்னரோ வந் ோ, லைஃப் சந்ள ோசமோ இருக்கும்னு நிலனக்கற ோச் தசோன்னோன்...”

என்று



முகம்

ளபோகும்

ளபோக்கு

அவளுக்குப் புரியவில்லை. “என்னோச்சு?...”

என்று

தசய் வனின் அலம ிலயக் மனசுை

இருக்கறல

தவ


கண்டு ள ோல ிப்பலடயோ


[email protected]

ளமளை

தசோல்லுமோறு

க் குலுக்கியவோறு,

தசோல்ைிடுவோளன...

லசலக “எப்பவுளம


கூட

Page 216 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் மோறளவ

இல்லை...

நோன்

கூட

கோ ைிக்களறன்னு

ஏ ோவது

தசோல்ைிடுவோளனோன்னு தரோம்ப பயப்பட்ளடன்... சின்ன சைனம் ோன்... சீக்கிரம் சரியோப் ளபோயிடும்...” என்றோள். “இங்க வந்

ிை இருந்ள , எனக்குக் தகோஞ்சம் தகோஞ்சமோ ரியோைிட்டி

புரிய ஆரம்பிச்சிடுச்சு ைோரஸ்... நீயும், டோடியும் ளபசினல

வச்சு, நிலறய

ளயோசிச்சிட்ளட ோன் இருந்ள ன்...” என்றவள் ஒரு கைம் நிறுத் ினோள். “பக்குவமில்ைோ போசமோன


அன்பு, குடும்பத்ல இப்படி,

அந்

நோன்

வயசிை,

அம்மோ,

அக்கோ

நோன்

ளமை

எல யுளம வச்சிருக்கற

ளயோசிக்கலை... லச ன்யளனோட

மட்டுளம பிர ோனமோ வச்சு சுத் ற அவளனோட உைகம்...

ளகள்விப்பட்டத ல்ைோம்



ஆனோ,

அவங்க பழக்க வழக்கங்களுக்கும், வோழ்க்லக முலறக்கும் நோன் தபோருந் ிப் ளபோளவனோன்னு

ளயோசிக்கலை...”

என்று

அைசி

ஆரோய்ந்

மனதுடன்

தசோன்னோள். “ஆனோ, அ ட்டறதும்,

இப்பப்

ளபோது


வித் ியோசமோ


ிட்டறதும் அன்ளபோட ஒருவடிவமோ நிலறயப் ளபர் அக்ஸப்ட்

பண்ைிக்கைோம்... அடுத்


ஆனோ,

நிமிஷளம

என்னோை

போசத் ிை


உருகறதும்

ளகோபத் ிை

நோன்

வ

ிட்டறதும்,

ர்ந்

முலறக்குச்

சரிப்பட்டு வரோதுங்கறது உனக்ளக த ரியும்...” என்று தசோன்னோள். “தபரியவங்கள தசோன்னோலும்,

ோட

எ ிர்ப்பு

சரிசமமோ இல்ைோமக்

பழக்கம் ோன்... ஆனோ, ஏ ோவது

உட்கோர

மோட்டோங்க

ளகட்டுப்போங்க

ோம்...

ோம்...

எது


நல்ை

ப்புன்னு மனசிை பட்டோ, நோன் டோடிளயோட

ஆர்க்யூ பண்ணுளவன்... மரியோல லய நோன் கோட்டற வி ம் ளவற, அவங்க கோட்டற

வி ம்

ளவற...”

என்று

ளயோசித்து

லவத் வற்லறதயல்ைோம்

ளபசினோள். “ஒரு வோழணும்னோ, சோ ோரைமோப் எடுத்துப்போங்க

நோள்

தரண்டு

என்லனளய

நோள்னோ நோன்

பண்றத ல்ைோம், ோன்னு

எனக்குத்


[email protected]

பரவோயில்லை,

நிலறய அவங்க

கோைத்துக்கும்

மோத் ிக்கணும்... வட்ை ீ

த ரியோது...

நோன் சகஜமோ ஏ ோவது

Page 217 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நிலனச்சுப்போங்க

ோன்னு ஒவ்தவோண்ணுக்கும் ளயோசிச்ளசன்னோ, இயல்போளவ

இருக்க முடியோது...” என்று தசோன்னவளுலடய குரைில் த

ிவு இருந் து.

“அவங்க அக்கோளவோட குட்டீளஸோட ளபசிப் பழகும் ளபோள , எனக்குத் த

ிவு வந் ிடுச்சு ைோரஸ்... குட்டிப் தபோண்ணு, அவங்க வட்லடப் ீ பத் ிப்

ளபசப் ளபச, என்ளனோட வோழ்க்லக முலறக்கும் அவங்க வட்டுக்கும் ீ இருக்கிற வித் ியோசம் நல்ைோப் புரிஞ்சுது... என்ளனோட குழப்பத்ல ப் ளபோக்கினள ோன்...

அ னோை ோன்

ளமக்கோலவ

அவளுக்குக்

தகோடுத்ள ன்...”

அவ என்று

தசோல்லும் ளபோது, நன்றி இருந் து. “அவங்க


ளபோனதுக்கப்புறம்,

அவங்க

உைகத்ல

விட்டு

நோன் ளவதறங்ளகோ இருக்கற மோ ிரி ஃபீல் பண்ைிளனன்... தரோம்பப் போசமோன குடும்பம்

ைோரஸ்...

கற்பலனயிை,

இல்லைன்னு

கனவுை


போர்த் து

இது

ஆனோ,


மோ ிரியில்லை...”

என்று

தசோல்ைிவிட்டு எழுந்து வந் வள், அவனருகில் அமர்ந் ோள். தமன்லமயோக ளடைண்ட்லடயும், ோன்,



அலைத்துக் குளரோத்ல யும்

பிர ோனமோ

எனக்குள்

தகோண்டவனிடம்,

அவனுக்குக்

இருந் துங்கறது

இருந் ிருக்கு...

மனசுக்குள்

கோட்டணுங்கற புரியுது...


ர்ம சங்கடமோ இருந் து... ஒரு ளவல

“என்ளனோட எண்ைம்


ஃளபஸ்

பண்ைத் ோன்

ைவ்வுன்னு தசோல்ைிருந் ோன்னோ,

குற்ற உைர்ச்சி இருந் ிட்ளட இருக்கும்...” என்றவள், ைோரஸின்

அலைப்பு இறுகுவல க் கண்டு ஒரு கைம் நிறுத் ினோள். “ ப்போ எடுத்துக்க எதுவுளம இல்லை, பிடிச்சிருந் ோ தயஸ்னு தசோல்லு, பிடிக்கலைன்னோ

ளநோன்னு

ஒத்துவரோதுன்னு

தரண்டு

அவங்க

குடும்பத்துக்கு

தசோல்லுன்னு ளபருளம

நோன்

என்று தசோல்ைிவிட்டுத் ள ோள்க “ஆனோ, புரிஞ்சுக்களவ தகோஞ்சம்


இம்ப்தரஸ்

ஒத்து

பண்ைிட்ளடோம்...

வரமோட்ளடன்ளன

ளபோது

ஒருளவல

ஆயிட்டோளனோ


[email protected]

கலடசியிை அதுவும்,

தசோல்ைிட்ளடன்...”

ில் சோய்ந்து தகோண்டோள்.

வரும்


முடிவு


அவன் ,

அவங்க

என்னளவோ...

போர்த் வட்ை ீ

போர்லவலயப் தசோன்ன ோை


கஷ்டமோ Page 218 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் இருந் து...

அடுத்

நிமிஷளம


ளபோை

மோறிட்டோன்...

அதுக்கப்புறம் ோன் நிம்ம ியோ இருந் து...” என்று தசோன்னோள். ளமலும் ளகோபம் வ

அலைப்லப

இருந் ோ

ர்ந்

இறுக்கியவன்,

விட்டுடு


ரியோ...

அப்படிப்


நல்ைவன்

ளபச

ளமை

மட்டுமில்ை,

வச்சிருச்சு...

ஏ ோவது

எ ோர்த் வோ ி...

அவளனோட

வோழ்க்லக,

நிச்சயம் நல்ைோ அலமயும்...” என்றோன். முகத்ல கவலைப்படோம,

நிமிர்த் ி, சந்ள ோசமோ

“லச ன்யலனப்

பத் ிக்


வந் ிருக்ளகளன,

அதுக்குக்

கோரைம்

கூடக் என்ன

த ரியுமோ?” என்று ளகட்டவள், ஒரு கைம் நிறுத் ினோள். “கவலைப்பட

இன்தனோருத் ங்க

யோலரச் தசோல்கிறோத

ன்று புரியோ

இருக்கோங்க...”

என்று


ோல், ளகள்வியோக ஏறிட்டோன்.

“அன்பு அண்ைோ மட்டும் லச ன்யனுக்கோகப் ளபசலை... அவனுக்கோக தவயிட்

பண்ைிட்டிருந்

சண்லட

ளபோட்டோங்க...

வச்சிருக்கோங்கள விழிகள்

ப

சமயத் ிை, ஒரு

இன்தனோருத் ங்களும்


அவங்க

ள டிவந்து

வட்ை ீ


அந் ப் தபோண்ணு...” என்று போவலனளயோடு தசோல்ைவும்,

ிச்சிடப்

போர்த் வனுக்கு,


வருத் ம்


மலறந் து. “என்ளனோட சண்லட ளபோடறல

விட்டுட்டு, நீயும் சுயநைமோ இருன்னு

தசோல்ைிக் தகோடுத் ிட்டு வந் ிருக்ளகன்... ளபலரச் தசோல்லும் ளபோள

ஒளர

உருகல்ஸ்... அதுக்கப்புறம் ோன் தரோம்ப நிம்ம ியோ, லச ன்யளனோட ளபசப் ளபோளனன்...” என்றவ

ின் மன ில் நிலறவு இருந் து.

“ஆனோ ஒண்ணு ைோரஸ்... கலடசி வலரக்கும் அவளனோட கற்பலன மலனவி

எப்படி

இருக்கணும்னு

ளபோற ில்லை... என்லனத் கற்பலன,

ஒரு

நினச்சோளனோ,

அது

நிலறளவறளவ

ிட்டினதுக்கோன பனிஷ்தமண்ட்... ஆறடிக் கூந் ல்

அடியோயிடுச்சு...

ளசலை

கோைோமப்

ளபோய்,

தைக்கின்ஸ்,

குர் ோவோயிடுச்சு...” என்று தசோல்ைி வோய்விட்டுச் சிரித் வள்,


[email protected]

Page 219 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் “ஆனோ, எங்கிட்ட


சண்லட

போசமோன

ளபோட


வருவோ...

எவ்வ

அவங்க

வழக்கங்களுக்கு தரோம்பப் தபோருத் மோனவ

வு

பிடிச்சிருந் ோ,

குடும்பத்ள ோட

பழக்க

ோத் த ரிஞ்சோ...” என்று தசோல்ைி

நிம்ம ியுடன் அவன் மோர்பில் சோய்ந்து தகோண்டோள். “டீன்

ஏஜ்ை

வர்ற

கனவுக்கும்,

நிஜத்துக்கும்

எந்

சம்மந் மும்

இல்லை ைோரஸ்... ஆனோ, எல்ைோப் தபண்களுக்குளம, கல்யோைம்னோ, ஒரு சிை

எ ிர்போர்ப்புகள

மோற்றமில்ைோ சோய்ஞ்சுக்கத்

ோட

கனவு

புகுந் வடு, ீ

வரும்...


ள ோழனோவும்

கைவன்,

பிறந்

வடு ீ

அம்மோவோ

மோ ிரிளய

மோமியோர்...

கோைத்துக்கும்

ள ோள்

குலறயோ

கோ ல்,

சந்ள ோசமோன பகிர் ல் இருக்கற வோழ்க்லக இத ல்ைோம் ோன் கனவுகள்...” என்று ஒவ்தவோன்றோய் அடுக்கிக் தகோண்ளட தசன்றோள். “உன்ளனோட

கனவுகள்

முத் மிட்டவோளற நிலனச்ளசன்... தரோம்பளவ அந்


ஆனோ, நிஜ

அழகோன கனவுக்குள்

நிஜங்க

வோழ்ந்து

வரச்தசோல்ைிடைோம்...

அது விர,

புரோதஜக்ட்

எனக்கு

ளபலரச்

ஒரு

பயன்படுத் ிட்டோ,

விட

மோறிடுச்சு...

மூணு

ோ

இருக்ளகன்...

முலற

ளபோன

வோரம்,

அவளனோட

ஆல்பர்ட்கிட்ட



போர்த்துக்க,

இண்ட்தரஸ்ட்

தசோல்ைியிருக்ளகன்...

புரோதஜக்ட்னு

ளபோச்சுன்னு

, டோடியும் நம்ம குடும்பத்ள ோட ோன் இருப்போர்...”

புரோதஜக்ட்லடப்

வந் து...

உச்சியில்

எ ிர்போர்த் ல

போர்த் ிட்டுத் ோளன

என்று தசோன்னவள், மனத் ிருப் ியுடன் கண்கல “மதுலர

என்று

கலைஞ்சு

கலையலை...

சந்ள ோசமோன

உைகத் ிை

ரியோ?”

“கனவுகள்


அழகோன,

வருஷமோளவ

என்னோச்சு

தபரிய

அ

ளவற ஒரு

இல்ைோ

கனவு,

ஆட்கல

ஷோப்பிங் ோை,

இது

வுக்குப்


மோ ிரி

தசோல்ைிருக்கோன்...

மோல் தபரிய

வோய்ப்லபப்

ளபோயிடுவோன்...”

என்று

தசோல்ைவும், நிலறவுடன் போர்த் ோள். “என்ன ளபோகுது...”

போர்லவ?

நீ


தசோன்ன “ச்சீ...

இள

ஹோப்

ஆன்

ஞோபகம்

ஹவர் ோனோ

லடம் உனக்கு?”

முடியப் என்று

ளகட்டோள்.


[email protected]

Page 220 of 226



வயசுை,

தரோமோன்ஸ்

இந்

ஞோபகம்

ளகப்பிடல்ை


வரலைன்னோத் ோன்

வந் வனுக்கு,

ப்பு...



ஞோபகம்

இல்ைோமப் ளபோகுமோ?” என்ற ளபோது, அவனுலடய போர்லவயில் முற்றிலும் ன்லனத் த ோலைத் ோள். அவன்

சு ோரித்துக்


முன்



“என்

லபயலன நம்ப முடியோதுன்னு ஆண்ட்டி தசோல்ைி ோன் அனுப்பினோங்க... நீ அவங்ககிட்ட எதுவுளம தசோல்ைலைன்னு ளகோபமோ இருக்கோங்க... டிரஸ்லஸ மோத் ிட்டுக்

கி

ம்பு...

தசன்லனக்குப்

ளபோய்க்


தரஸ்ட்

எடுத்துக்கைோம்...” என்று தசோல்ைியவோளற அவலன விட்டு விைகினோள். “ளடோலர உன்னோை ஓபன் பண்ை முடியோது ரியோ... இங்ளகளய தரஸ்ட் எடுத் ிட்டுப்

ளபோகைோம்...”

“அம்மோவுக்குப்

லபயலனப்

எல்ைோருளம

ைவ்

ளமளரஜ்

ளமளரஜ் பண்ைிடுவோங்க மு ல்ை

கண்டு

என்று பத் ித்

குறும்புடன் த ரியோம

பண்ைினவங்க...

ோ? எனக்ளக த ரியோ

பிடிச்சது

அம்மோ ோன்...


இருக்குமோ?

எனக்கு

ஃளபமிைிை


அளரஞ்ட்

என்ளனோட ைவ்லவ, மு ன் த ரிஞ்ச

விஷயத்ல ச்

ஸ்தபஷைோப்

போர்த்துப்பயோம்...

தசோல்ைணுமோ என்ன?” என்று ளகட்டோன். “ஓ! அப்பளவ

என்ளனோட டவுட்

ளமக்கோலவ

வந் ிடுச்சுன்னு

வருஷமோ அப்பப்பப் ளபசறோங்க

தரோம்ப

தசோன்னோங்க...

அ னோை ோன்

மூணு

ோம்...” என்று தசோன்னவள், “எப்பிருந்து ைவ்

பண்ற ைோரஸ்...” என்று ளகட்டோள். “ளபசிப்

ளபசிளய

கோைத்ல

ஓட்டைோம்னு

வந் யோ?”

என்று

ளகட்டவோளற அருகில் தநருங்கினோன். அந் ப்




‘பின்புறமிருக்கும் க வின் வழியோக தவ

முகம்

சிவந் வள்,

ிளயறிவிடைோம்’ என்று நிலனத்துப்

பின்னலடந் ோள். “ளபக்

லசட்

கிலடக்கோம, கி

ளடோரும்

ஓபன்

பண்ை


ளவணுங்கறது

ம்ப மோட்ளடன்...” என்று குறும்புடன் தசோன்னவனும் பின்

த ோடர்ந் ோன். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 221 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் இண்ளடோர் நீச்சல் கு

த்ல த்

ோண்டிச் தசல்ை முடியோமல், “ைோரஸ்!”

என்று சிணுங்கியவள், “உனக்கு என்ன ோன் ளவணும்?” என்று ளகட்டோள். “உனக்குத் த ரியோ ோ?” என்று ளகட்டவனின் விழிகள் கைந்து,

விடுபட


சிலறப்படுத்துவல க்

ன் விழிகள

கண்டவள்,

ோடு

நகர்வல

நிறுத் ி, அலசயோமல் நின்றோள். அங்கிருந்

ஆஃப்ரிகன்

கிளர

ளபரட்,


கண்டு,

சூழ்நிலைக்ளகற்றவோறு, “வோன்னோ கிஸ் யூ...” என்று போடத் துவங்கியது. “உனக்கு

அஸிஸ்தடண்ட்டோ...”

என்று

குறும்புடன்

ளகட்க

ஆரம்பித் வள், அவனிடமிருந்து என்ன ப ில் வரும் என்பது த ரிந்

ோல்

சட்தடன்று உ ட்லடக் கடித்துக் தகோண்டோள். ிைறலைச் முடியோமல்

சமோ

ிக்க

பறலவலயப்


அவலன

போர்த் வோறு


நின்றவ

ிடம்,


“இனிளமல்,

ளவணுங்கறல க் ளகட்க மோட்ளடன்... நோளன எடுத்துப்ளபன்...” என்றோன். முகத்ல ப் போண்டிச்ளசரிை

பற்றியவோளற,

வ

ர்ந் து...

“அந்

எனக்கு

ஃப்ரோன்ஸ்ை

தரோம்ப

ஃளபமஸோன


விட்ட

ஒண்ணு...”

இ ழ்கல

ளபர்லடக்

ளவணுங்கறது ஒண்ணு ோன் என்று

கண்டுக்கோ ... அதுக்குத்

எனக்கு

அது

த ரியோது....

ளவணும்...

தசோன்னவனுலடய

நீ

விழிகள்

ப் பருகுவல க் கண்டதும், முகம் சிவக்க, “ம்ஹூம்...” என்றோள்.

“உன்லனப் தசோல்லுது,

பத் ி

மனசு

நல்ைோளவ

ளவணும்னு

த ரியும்

ரியோ...

தசோல்லுது...”

என்று

வோய் ோன்

ம்ஹூம்


‘அவன்

தசோல்வது உண்லம ோனோ’ என்று மனல ளய ளகட்டோள். வோய்விட்டுச் புருவங்கல

சிரித் வன்,

“மனசு

அது ோளன

என்று

உயர்த் ிக் ளகட்டோன்.

மிக தநருங்கி வந் வலன, நீச்சல் கு “ம்ம்...


உங்கிட்ட

ஜோக்கிரல யோ

இருக்கச்

த் ில்

தசோல்ைிச்

தசோல்ைி முடிப்ப ற்குள், அவளனோடு ளசர்ந்து நீச்சல் கு


[email protected]

ள்

முயன்றவோளற,


என்று

த் ில் விழுந் ோள்.

Page 222 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் நீரில்

த்

துலடத்துக்

ித்து

தவ

ிவந் துளம,



“என்ளனோட

வடிந்

நீலரத்

டிதரஸ்லஸயும்


நலனச்சிட்ட...” என்று முலறத் வோளற தசோன்னோள். “ளவற இலடலயப்

இருக்கு... பற்றி

கவலைப்படோள ...”

இழுக்கவும்,


என்று

தசய்ய

தசோல்ைியவோளற,


அவன்

மீ து

ளமோ ினோள். “அத ப்படி

ைோரஸ்

எனக்ளக

புரியோ ல க்

கண்டுபிடிக்கற...”

என்று

குறும்பு கூத் ோடக் ளகட்டோள். ளமலும்

சிரித் வன்,

“எனக்கு

ளவணுங்கற ப்

பத் ி

மனசு

தசோல்ைிடுச்சோ?” என்று ளகட்டுவிட்டு, “எங்கம்மோவுக்கு என்ளனோட மனசு நோன் தசோல்ைியோ

புரியுது...

உங்கப்போவுக்கு


மனசு,

நீ

தசோல்ைியோ

புரியுது... அது மோ ிரி ோன் இதுவும்...” என்றோன். ோய்,


போசத்ள ோடு

ஒப்பிட்டுப்


அவல

தநகிழலவத் து. “என்ளனோட

ட்தரஸ்ஸுக்கு

ளமட்ச்சோ

ட்தரஸ்

பிடிச்ச கைர் ோன் யூஸ் பண்ணுவ... பிடிச்ச ஃபுட் அவ்வ


ோன் நீயும் சோப்பிடுவ...

வு ஏன், மதுலரயிை ஒரு வோரம் சலமச்சளய எல்ைோளம என்ளனோட

ஃளபவரட்

ஐடம்ஸ்

உைகத்ல

ோன்...


தரோம்ப

நோ


தசோல்ைச் தசோல்ை வியப்புடன் விழிகல ‘ னக்ளக த ரியோமல் அ ிர்வு

பண்ைிப்ப...

அவளுள்

ரப்ளபோகிறோளனோ’

ோளவ

இரசிக்க

என்று

‘இன்னும் நிலனக்கும்

அறியோம,

ஆரம்பிச்சிட்ட...”

என்று

விரித் ோள்.

ன்னுள் இவ்வ

பரவியது.

உன்லனயும்

வு மோற்றங்க

எத் லன ளபோள ,

ோ!’ என்ற இனிய

இனிய

அ ிவுகல


த்

மனம்

சிறகடித்துப் பறக்கத் துவங்கியது. “கோ ல்னோ என்று

என்னன்னு

ளகட்டவனுலடய


குரளை

ஃபீல்

ன்னுள்

பண்ை புகுந்து

ஆரம்பிச்சிட்டயோ?” மோயம்

தசய்வல

உைர்ந் ோள். Do not copy. All Rights Reserved to the Author.

[email protected]

Page 223 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் உடளைோடு

ஒட்டிய

ஆலடகல

ஆர்வத்துடன்

பருகும்

கண்கல

ப்

போர்த் வளுக்கு, உடல் முழுவதும் மின்சோரம் போய்வது ளபோைிருந் து. ன்னுலடய


வருடியவனின்

கண்கல

நீர்த் ிவலைகல

இலமக்கோமல்

தமல்ை

தமல்ை


“எனக்கும்

ஆர்வம் ோன்னு மனசு தசோல்லுது...” என்று கூச்சத்துடன் தசோன்னோள். வோய்விட்டுச்

சிரித் வோளற,

எல்ைோத்ல யுளம

பிடிக்க

தநருங்கியவனின்


“ஃபிரோன்ளஸோட

வச்சிடளறன் முகத் ில்

ரியோ..”

என்று

எஞ்சியிருந்

தமன்லமயோகப் படிந்து விைகியளபோது, இ யம்

ஸ்தபஷல்

தசோல்ைி நீர்த்து

ிக

தமல்ை ின்

மீ து

ட டக்கும் ஒைி அவளுக்ளக

ளகட்டது. இலடலயப் பற்றியிழுத்

ஒரு லகயின் இறுக்கம் அ ிகமோவல யும்,

மற்தறோரு லக தமல்ை தமல்ை முதுகின் வழிளய நுலழவல யும்

உைர்ந் வளுக்கு,

நீரின்

வழ்ந்து கூந் லுக்குள்

சிைிர்ப்லப

விட

உைர்வுக

ின்

சிைிர்ப்ளப அ ிகமோக இருந் து. கூந் லுக்குள் நுலழந் அவனுலடய இ ழ்கள் கண்கள சிக்கிக்

ோடு

முகத்ல மிக ளபோைத்

லைலய நகரவிடோமல் பற்றிக் தகோள்

ன்னுலடய இ ழ்கல

கண்கள்

கைந்


சம்ம த்ல ச்

தசோல்ைின.

ளவல


லககளும்,

,

தநருங்குவல க் கண்டோள். யில்,

மயக்கத் ின்

துடிப்பின்


பிடியில்

மூைமோகத் கழுத்ல

ன்

வல

த்து

ளநோக்கி ளமலும் இழுத் ன. மிக டவத்

தமன்லமயோக



டவ, ஏற்பட்ட பரவசத் ோல் அவளுலடய கண்கள்

ோனோக

மூடிக்தகோண்டன. அவல ப ிை

லக,

தநருங்கியவனுலடய

யும் அறியோமல், ரசலனயோன அம்முத் ங்களுக்கு

ிக்கத் துவங்கினோள். அல க்

கண்ட

ஆஃப்ரிக்கன்

வோன்னோ கிஸ் யூ...” என்று சிறகுகல


[email protected]

கிளர

ளபரட்,

“யூ

ஆர்

லம

ளகர்ள்...

அடித்துப் போடியது.

Page 224 of 226


சம்யுக்தாவின் கலையாத கனவுகள் ‘ரி ன்யோவின் யோரும்

தநருங்க

த ோடர்ந்து அவர்கல ஆனோல், ‘நிச்சய ோர்த்

மனல யும்,

இ ழ்கல

முடியோது’

என்பல

யும்

ைோரலஸத்

உைரோ

விர

ோளைோ

ளவறு


க் கலைக்கக் குரல் எழுப்பிப் போர்த் து.

இருவருளம விழோவிற்குச்

அல க்

கவனிக்கும்

தசல்ை

நிலையில்

இல்லை.

என்பல

மறந்தும்


நின்றிருந் னர். கோ ல்

யுத் த் ில்

மகிழ்ச்சியோல்,

இ ழ்க

யோருக்கும் ோல்

தபரிய

தவற்றி

ளச ோரமின்றி

ஊர்வைம்

தவற்றி

நடத் த்

தபற்ற

துவங்கினோன்

ைோரஸ். பிலைந்தும், பிரிந்தும் இ ழ்கள் தசய்

யுத் த் ில் விவரிக்க முடியோ

தமன்லமயும், கோ லும் இருந் து. தவற்றி கனவுகள், கனவுக

ஊர்வைத் ில்

சைனத்ல க்

மகிழ்ச்சிளயோடு

கடந்து,

கோ ளைோடு

பங்தகடுத் கைந்

ரி ன்யோவின் ோல்,

கலையோ

ோயின!

****** ****** ******


[email protected]

Page 225 of 226




[email protected]

Page 226 of 226


சம்யுக்தா - கலையாத கனவுகள்-3

Recommend Documents