ΕΕ 101-1 13

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ ∆ΝΣΗ ΣΧΕ∆ΙΩΝ-ΑΣΚΗΣΕΩΝ

ΕΕ 101-1A (ΣΚ 30-1) ΕΓΧΕΙΡΙ∆ΙΟ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ

Η ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΞΗΡΑΣ (ΕΠΙΤΕΛΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ)

ΑΘΗΝΑ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Περιεχόµενα Πρόλογος Εισαγωγή

ΤΜΗΜΑ 1 ΤΜΗΜΑ 2 ΤΜΗΜΑ 3 ΤΜΗΜΑ 4 ΤΜΗΜΑ 5 ΤΜΗΜΑ 6 ΤΜΗΜΑ 7

ΤΜΗΜΑ 8 ΤΜΗΜΑ 9 ΤΜΗΜΑ 10 ΤΜΗΜΑ 11

ΤΜΗΜΑ 12 ΤΜΗΜΑ 13


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ∆Ε ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Η Φύση και ο Χαρακτήρας των Επιχειρήσεων Η Τακτική του Ελιγµού Η ∆ιοίκηση δια της Αποστολής Θεµελιώδες Πλαίσιο ∆ιεξαγωγής Επιχειρήσεων ∆ιοίκηση και Έλεγχος Η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων Ενσωµάτωση Άλλων ∆ιαδικασιών στη ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων

1 έως 24 1 4 5 7 11 15 23

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ Σχεδίαση και Σχέδια Επίλυση Στρατιωτικών Προβληµάτων Αρχές Σχεδίασης Κύρια Συστατικά του Σχεδίου

25 έως 46 25 27 29 37

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Γενικά Ανάλυση της ∆ιαδικασίας Λήψης Απόφασης Λήψη Αποστολής ∆ιερεύνηση Αποστολής Ανάπτυξη Τρόπων Ενεργείας Παράδειγµα Ανάπτυξης Τρόπων Ενεργείας Ανάλυση Τρόπων Ενεργείας (Πολεµικό Παίγνιο) Σύγκριση Τρόπων Ενεργείας Έγκριση Τρόπου Ενεργείας Σύνταξη ∆ιαταγών Η Σχεδίαση σε Περιορισµένο Χρόνο Κατάτµηση Σχηµατισµού σε Οµάδες

47 έως 96 47 51 51 54 65 72 81 88 91 92 92 94

ΤΜΗΜΑ 18

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ∆ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Λειτουργίες Προπαρασκευής Προπαρασκευή και ∆ιαδικασία Επιχειρήσεων Ενέργειες κατά την Προπαρασκευή

ΤΜΗΜΑ 19 ΤΜΗΜΑ 20 ΤΜΗΜΑ 21

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ Αρχές της ∆ιεξαγωγής Ευθύνες κατά τη ∆ιεξαγωγή Λήψη Απόφασης κατά τη ∆ιεξαγωγή


i-iv v-vi vii-xv

97 έως 104 97 ∆&Ε

των 98 100 105 έως 116 105 106 109

ΕΕ 101-1

Α

Η Σχεδίαση στο Στρατό Ξηράς

ΤΜΗΜΑ 22

Ταχεία ∆ΙΛΑ κατά τη ∆ιεξαγωγή

112 117 έως 122


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ∆ιαδικασία Αξιολόγησης Η Αποτελεσµατική Αξιολόγηση ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΧΗΣ Οργάνωση Μάχης και ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης Υλοποίηση ∆ιαδικασιών Οργάνωσης Μάχης Λήψη Αποστολής Έκδοση Προειδοποιητικής ∆ιαταγής Σύνταξη Αρχικού Σχεδίου Έναρξη Κινήσεων Εκτέλεση Αναγνωρίσεων Συµπλήρωση του Αρχικού Σχεδίου Έκδοση ∆ιαταγής Επίβλεψη – Βελτίωση Κατάτµηση της Μονάδας σε Οµάδες

123 έως 138


ΤΜΗΜΑ 27

117 119

123 126 127 128 130 135 135 136 137 137 138

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ Α’

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ 1. Οργάνωση της ∆ιοίκησης 2. Η Θέση του ∆ιοικητή 3. Ο Υποδιοικητής και το Επιτελείο 4. Καθήκοντα Επιτελείου 5. Οργάνωση Επιτελείου 6. Επιτελική Εργασία 7. Επιτελικές ∆ιευθύνσεις-Επιτελικά Γραφεία-Γραφεία 8. Λειτουργικά Τµήµατα 9. Ορίζοντας Σχεδίασης

Α-1 έως Α-14 Α-1 Α-3 Α-4 Α-5 Α-6 Α-7 Α-10 Α-10 Α-12

Β’

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗΣ 1. Οι Κατευθύνσεις του ∆ιοικητού κατά τη Σχεδίαση 2. Κατευθύνσεις Σχεδίασης Κατά Λειτουργία Μάχης

Β-1 έως Β-6 Β-1 Β-2

Γ’

ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ & ΣΧΕΣΕΙΣ ∆ΚΣΕΩΣ 1. Βασικές Αρχές 2. Σχέσεις – Μορφές ∆ιοίκησης και Υποστήριξης 3. Πίνακες Τακτικής Συγκρότησης

Γ-1 έως Γ-8 Γ-1 Γ-3 Γ-5

∆’

ΣΧΕ∆ΙΑ ΚΑΙ ∆ΙΑΤΑΓΕΣ

∆-1 έως ∆-24 ∆-1 ∆-2 ∆-3 ∆-5 ∆-7

1. Γενικά 2. Χαρακτηριστικά 3. Τύποι Σχεδίων 4. Τύποι ∆ιαταγών 5. Τεχνική Σύνταξης ΣΧΕΠ – ∆ΓΕΠ και ∆ιαφανών 6. Γενικοί Κανόνες Σύνταξης ΣΧΕΠ – ∆ΓΕΠ και ∆ιαφανών ∆-8

ii

Περιεχόµενα

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 1’

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 2’

Ε’

.

7. Βασικές Οδηγίες Ενεργειών

∆-14

Ο∆ΗΓΙΕΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ∆ΙΑΤΑΓΩΝ-ΣΧΕ∆ΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 1. ∆ιάρθρωση – Παραγραφοποίηση 2. Προ του Κειµένου Μέρος 3. Κυρίως Κείµενο 4. Μετά το Κείµενο Μέρος 5. Συµπληρωµατικά Έγγραφα 6. Παράδειγµα Κορµού ∆ιαταγής Επιχειρήσεων Ταξιαρχίας

∆-1-1-∆-1-42

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑΤΑ ∆ΙΑΤΑΓΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 1. ∆ιαταγή Επιχειρήσεων 8 Μαρτίου 1921 2. ∆ιαταγή Επιχειρήσεων 31 Οκτωβρίου 1940 3. ∆ιαταγή Επιχειρήσεων 5 Νοεµβρίου 1940 ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

∆-1-1 ∆-1-2 ∆-1-5 ∆-1-21 ∆-1-22 ∆-1-27

∆-2-1-∆-2-8 ∆-2-1 ∆-2-4 ∆-2-6 Ε-1 έως Ε-18

1. Γενικά 2-27. Τακτικά Έργα Αποστολής

ΣΤ’

Η Π3Ε ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ 1. Γενικά 2. Χρησιµοποίηση της Π3Ε 3. Στάδια της Π3Ε 4. Στάδιο 1ο: Αξιολόγηση του Περιβάλλοντος 5. Στάδιο 2ο: Αξιολόγηση Εχθρού 6. Στάδιο 3ο: Ενοποίηση Περιβάλλοντος και Εχθρού 7. Λοιποί Παράγοντες στην Π3Ε 8. Εφαρµογή της Π3Ε

ΣΤ-1 - ΣΤ-16 ΣΤ-1 ΣΤ-1 ΣΤ-3 ΣΤ-4 ΣΤ-8 ΣΤ-10 ΣΤ-16 ΣΤ-16

∆ΟΚΙΜΕΣ ΣΧΕ∆ΙΩΝ

Ζ’

Ζ-1 έως Ζ-18 1. Γενικά Ζ-1 2. Τύποι ∆οκιµών Ζ-1 3. Τεχνικές ∆οκιµών Ζ-3 4. Πλήρης ∆οκιµή Ζ-4 5. ∆οκιµή Μειωµένης ∆ύναµης Ζ-5 6. ∆οκιµή επί Αµµοδόχου Ζ-6 7. ∆οκιµή επί Σκαριφήµατος Ζ-7 8. ∆οκιµή επί Χάρτου Ζ-8 9. ∆οκιµή Επικοινωνιών Ζ-8 10. Ευθύνες για την Προετοιµασία – ∆ιεξαγωγή της Ζ-9 ∆οκιµής 11. ∆ιεξαγωγή ∆οκιµής Ζ-13

Η’

Η ∆ΙΑΚΛΑ∆ΙΚΗ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ 1. Τα Επίπεδα του Πολέµου και η Σχεδίαση 2. ∆ιαφορές ∆ιακλαδικής και Τακτικής Σχεδίασης 3. Από τη ∆ιακλαδική στην Τακτική Σχεδίαση 4. Η Σχεδίαση στις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις

Η-1 έως Η-6 Η-1 Η-2 Η-3 Η-4

iii

ΕΕ 101-1

Θ’

Α


Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ 1. Η Μεθοδολογία της Στοχοποίησης 2. Στοχοποίηση και Σ∆ΙΛΑ

Ι’

Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ 1. Γενικά 2. Σχέδιο ΠΑΕ 3. Σχέδιο ΠΑΕ και Σ∆ΙΛΑ

Θ-1 έως Θ-6 Θ-1 Θ-1 Ι-1 έως Ι-4 Ι-1 Ι-1 Ι-2

Πίνακας Συντµήσεων Ορολογία Βιβλιογραφία

iv

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το ΕΕ 101-1 είναι το θεµελιώδες εγχειρίδιο του Στρατού Ξηράς για τη σχεδίαση των επιχειρήσεων στο τακτικό επίπεδο. Είναι το εγχειρίδιο που εκφράζει το δόγµα του Στρατού για τη ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, δηλαδή για τη σχεδίαση, την προπαρασκευή, τη διεξαγωγή και την αξιολόγηση των επιχειρήσεων. Αποτελεί τη βασική πηγή για τη Στρατιωτική Επίλυση Προβληµάτων, τη Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης, την Οργάνωση Μάχης και των προτύπων για τα Σχέδια και τις ∆ιαταγές. Σε σχέση µε το ΣΚ 30-1 Επιτελικά Καθήκοντα τον οποίο αντικαθιστά, διευρύνει την έκταση και την οπτική που κάλυπτε ο προηγούµενος κανονισµός από την αυστηρή προσήλωση µόνο στη σχεδίαση και στην έκδοση διαταγών, στην κάλυψη όλων των δραστηριοτήτων της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. Περιγράφει πώς οι διοικητές µε την υποστήριξη των επιτελείων τους καθοδηγούν τη ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, µέσω της ∆ιοίκησης του Πεδίου της Μάχης, που είναι η επιστήµη και η τέχνη κατανόησης, νοερής σύλληψης, περιγραφής, κατεύθυνσης, ηγεσίας και αξιολόγησης των δυνάµεων για την εκπλήρωση των αποστολών. Αυτή η αλλαγή αποβλέπει στην καλύτερη περιγραφή της δυναµικής σχέσης ανάµεσα στους διοικητές, τα επιτελεία τους και στους υφισταµένους τους καθόλη τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων και όχι µόνο κατά τη σχεδίαση. Ο ΕΕ 101-1Α, αποτελείται από δύο µέρη. Το πρώτο µέρος εισάγει το στρατιωτικό προσωπικό στη διαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των επιχειρήσεων και αποτελείται από επτά κεφάλαια: Το Κεφάλαιο Α’ Η ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, στο οποίο γίνεται αναφορά στη φύση των επιχειρήσεων, στο επιχειρησιακό περιβάλλον και στη διοίκηση και έλεγχο των επιχειρήσεων. Το Κεφάλαιο Β’ Σχεδίαση, στο οποίο αναφέρονται οι Αρχές της Σχεδίασης και η Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων. Το Κεφάλαιο Γ’ Η Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης, στο οποίο περιγράφεται αναλυτικά όλες οι ενέργειες στα στάδια που οδηγούν στη λήψη απόφασης κατά τη σχεδίαση της επιχείρησης. Το Κεφάλαιο ∆’ Προπαρασκευή, στο οποίο περιγράφονται οι προπαρασκευαστικές ενέργειες των τµηµάτων µέχρι τη διεξαγωγή της επιχείρησης. Το Κεφάλαιο Ε’ ∆ιεξαγωγή, στο οποίο αναφέρονται οι αρχές της διεξαγωγής της επιχείρησης, οι ευθύνες του διοικητού κατά τη διεξαγωγή, καθώς και η Ταχεία ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων. Το Κεφάλαιο ΣΤ’ Αξιολόγηση, στο οποίο περιγράφεται η διαδικασία αξιολόγησης.

ΕΕ 101-1

Α


Το Κεφάλαιο Ζ’ Οργάνωση Μάχης, στο οποίο περιγράφεται η διαδικασία της οργάνωσης µάχης για τα µικρά κλιµάκια. Το δεύτερο µέρος αποτελείται από δέκα Παραρτήµατα και λειτουργεί υποστηρικτικά, παρέχοντας λεπτοµέρειες επί βασικών εργαλείων και ενεργειών κατά τη σχεδίαση. Ο ΕΕ 101-1 απευθύνεται σε όλους τους ηγήτορες και τα επιτελεία του Στρατού. Τα Κεφάλαια Α’ και Β’ περιέχουν το δόγµα για τη ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων και τη σχεδίαση και απευθύνονται σε όλα τα κλιµάκια. Τα Κεφάλαια Γ΄ έως και ΣΤ’ απευθύνονται σε όλα τα κλιµάκια από το επίπεδο του τάγµατος και πάνω. Το Κεφάλαιο Ζ’ απευθύνεται στους ηγήτορες των λόχων και των διµοιριών. Τη διακλαδική σχεδίαση στο Στρατό χρησιµοποιεί µόνο η Χερσαία Τµηµατική ∆ιοίκηση, όπως περιγράφεται στο Παράρτηµα Η’. Ο ΕΕ 101-1 εφαρµόζεται σε όλο το εύρος των επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού, χωρίς να υπεισέρχεται στην υιοθετούµενη τακτική χρησιµοποίησης των δυνάµεων κατά τις επιχειρήσεις. Τυχόν παραδείγµατα που µνηµονεύονται στο παρόν εγχειρίδιο, αποτελούν οδηγούς, που έχουν σκοπό να καταδείξουν διαδικασίες. Τα θέµατα υποστήριξης των επιχειρήσεων από πλευράς ∆Μ δεν καλύπτονται στον ΕΕ 101-1 αφού αναφέρονται αναλυτικά στον ΣΚ 210-1 «∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ».

vi

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.

Γενικά

Οι σύγχρονες επιτελικές διαδικασίες διαµορφώθηκαν από το Πρωσικό Γενικό Επιτελείο, κατά κύριο λόγο την περίοδο κατά την οποία προϊστάµενός του ήταν ο Στγος Χέλµουτ Φον Μόλτκε, το δεύτερο µισό του 19ου αιώνα. Καθώς ο πόλεµος έγινε πιο σύνθετος, το δόγµα για τη σχεδίαση και τη λήψη αποφάσεων εξελίχθηκε για να καταστήσει του διοικητές ικανούς να αποφασίζουν καλύτερα και γρηγορότερα από τους αντιπάλους τους. Η επιτελική υπηρεσία στον Ελληνικό Στρατό ουσιαστικά οργανώθηκε µε την έλευση της Γαλλικής Στρατιωτικής Αποστολής πριν τους Βαλκανικούς πολέµους. Στο επόµενο διάστηµα µέχρι το 1940 ο στρατός ακολούθησε το γαλλικό πρότυπο. Οι επιτελικές διαδικασίες µε τη µορφή που τις γνωρίζουµε υιοθετήθηκαν µεταπολεµικά µε την έκδοση του ΣΚ 30-1 το 1960 ως Επιτελικά ΚαθήκονταΕκτίµηση Καταστάσεως». Αυτός ο κανονισµός περιείχε µόνο την εκτίµηση της τακτικής καταστάσεως. Το 1962 συµπληρώθηκε µε τη Συµπλήρωση Υπ’ Αριθ. 1∆ιαταγές Επιχειρήσεων που στην ουσία αποτελούσε την υιοθέτηση της ΣΤΥΠ (STANAG) 2014 του ΝΑΤΟ όσον αφορά στην τυποποίηση του τρόπου έκδοσης των διαταγών. Το 1968 εκδόθηκε ο ΣΚ 30-1 µε τη µορφή που υπάρχει µέχρι σήµερα, διότι οι αναθεωρήσεις του 1978 και του 1996 επέφεραν ελάχιστες ουσιαστικές τροποποιήσεις.

2.

Γιατί να Αναθεωρηθεί ο ΣΚ 30-1;

Το ερώτηµα είναι εύλογο όµως υπάρχουν τρεις σοβαροί λόγοι που επέβαλαν την αναθεώρηση του κανονισµού. Ο πρώτος είναι ότι κάθε κανονισµός του οποίου η ηλικία στην πραγµατικότητα υπερβαίνει τα σαράντα χρόνια απαιτείται να αλλάξει. Ο δεύτερος είναι ότι στο διαρρεύσαντα χρόνο έχουν επέλθει διάφορες µεταβολές στον τρόπο που αντιµετωπίζονται οι διαδικασίες της σχεδίασης και που λαµβάνονται οι αποφάσεις. Οι µεταβολές επήλθαν ως αποτέλεσµα ανανέωσης και αναζήτησης αποτελεσµατικότερων διαδικασιών αλλά και ως αποτέλεσµα διδαγµάτων από τις διάφορες συγκρούσεις. Ο στρατός µας εποµένως οφείλει να ακολουθήσει τη διεθνή πρακτική για να ωφεληθεί το περισσότερο δυνατόν. Ο τρίτος λόγος σχετίζεται µε τις διεθνείς δραστηριότητες του στρατού µας. Η συµµετοχή εντός και εκτός του ΝΑΤΟ έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και οφείλουµε να εναρµονίσουµε τις διαδικασίες µας µε τις αντίστοιχες συµµαχικές ώστε να εξασφαλίσουµε τη διαλειτουργικότητα. Άλλωστε, εφόσον υπογράφουµε ότι αποδεχόµαστε τις ΣΤΥΠ, οφείλουµε να ενσωµατώνουµε τις προβλέψεις τους και στις εθνικές διαδικασίες.

3.

Το Πλαίσιο του Νέου Κανονισµού α.

Γενικά

Ο νέος κανονισµός αλλάζει αρίθµηση και για λόγους τυποποίησης και ονοµασία, για να αποδίδει καλύτερα το περιεχόµενό του και θα είναι πλέον το

ΕΕ 101-1

Α


ΕΕ 101-1Α1 H Σχεδίαση στο Στρατό Ξηράς. Για να είναι δε πιο εύχρηστος και λειτουργικός θα ακολουθηθεί από ένα δεύτερο τόµο που θα επεξεργαστεί η Σ∆ΙΕΠ, το ΕΕ 101-1Β Υποδείγµατα Σχεδίασης στον οποίο θα περιέχονται όλα τα υποδείγµατα και παραδείγµατα των προϊόντων της σχεδίασης. Ως βάση για την αναθεώρηση ελήφθη το εγχειρίδιο του αµερικανικού στρατού FM 5-0 «Army Planning and Orders Production»/2005 (Σχεδίαση ΣΞ & Έκδοση ∆ιαταγών) καθώς και το ταυτάριθµο εκδόσεως 2010 µε την ονοµασία The Operations Process (Η ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων). Βεβαίως χρησιµοποιήθηκαν και τα υπόλοιπα βοηθήµατα που αναφέρονται στη βιβλιογραφία όµως, επειδή ο στρατός µας ακολουθεί κατά βάση το αµερικανικό δόγµα, η αναθεώρηση στηρίχτηκε στα αµερικανικά εγχειρίδια. β. Η φιλοσοφική βάση στην οποία στηρίζεται ο νέος κανονισµός και από την οποία εκπορεύονται οι τεχνικές και οι διαδικασίες του, είναι η Τακτική του Ελιγµού (Maneuverist Approach).2 (1) Η Τακτική του Ελιγµού. Θέτοντάς το απλοποιηµένα, ο ελιγµός δεν αποσκοπεί στη φυσική εξόντωση του αντιπάλου όπως γίνονταν παραδοσιακά µε το αντίθετο του ελιγµού, την τριβή (attrition), αλλά στην καταβολή του µε την υπόσκαψη της θέλησής του να συνεχίσει τον αγώνα. Είναι µια έµµεση προσέγγιση που δίνει έµφαση στην προσβολή του νοητικού και ηθικού στοιχείου του εχθρού παρά στην προσβολή του φυσικού του στοιχείου. Ο σκοπός της είναι να εφαρµόσει τη δύναµη επί των τρωτών σηµείων του εχθρού. (2) Η τακτική του ελιγµού µπορεί να ευδοκιµήσει µόνο όταν ένας στρατός χαρακτηρίζεται από τη φιλοσοφία του mission command3 (διοικήσεως δια της αποστολής), που προάγει την ελευθερία ενεργείας και την πρωτοβουλία. Με τη διοίκηση δια της αποστολής, δίνεται έµφαση στα αποτελέσµατα τα οποία πρέπει να επιτύχουν οι υφιστάµενοι και όχι πώς θα τα επιτύχουν. Παρέχουν µέγιστη ελευθερία ενέργειας και εστιάζουν στο τι πρέπει να γίνει και το σκοπό της ενέργειας, χωρίς να καθορίζουν επακριβώς πώς θα γίνει. γ. Για την καλύτερη κατηγοριοποίηση και την οπτικοποίηση της διεξαγωγής των τακτικών ενεργειών, των δυνάµεων που θα χρησιµοποιηθούν και των αποτελεσµάτων που θα επιφέρουν, εισάγεται το Θεµελιώδες Πλαίσιο ∆ιεξαγωγής Επιχειρήσεων (Conceptual Framework). Το Θεµελιώδες Πλαίσιο περιλαµβάνει τέσσερα επιµέρους πλαίσια, το Γεωγραφικό, το Λειτουργικό, το Τακτικό και το Επιχειρησιακό Πλαίσιο, τα οποία χρησιµοποιούνται για να σχεδιάσουµε, να οργανώσουµε και να συγχρονίσουµε την εφαρµογή της µαχητικής ισχύος για την επίτευξη των επιχειρησιακών αντικειµενικών σκοπών.

1

Σύµφωνα µε την νέα αρίθµηση που προβλέπει ο ΣΚ 40-5 Στρατιωτικά ∆ηµοσιεύµατα. Ο όρος maneuverist approach δεν αποδίδεται επακριβώς στην ελληνική γλώσσα. 3 Ο όρος mission command προέρχεται από τον γερµανικό Auftragstaktik και δεν αποδίδεται επακριβώς στην αγγλική ούτε στην ελληνική. 2

viii

Εισαγωγή

4.

.

Τα Κύρια Σηµεία

α. Οι διοικητές καθοδηγούν τη ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων δια µέσω της ∆ιοίκησης του Πεδίου της Μάχης. Ο διοικητής παίζει τον κεντρικό ρόλο, βοηθούµενος από το επιτελείο του, στη ∆ιαδικασία ∆&Ε των Επιχειρήσεων, δια µέσω της ∆ιοίκησης του Πεδίου της Μάχης (Battle Command). Η ∆ιοίκηση του Πεδίου της Μάχης είναι η τέχνη και η επιστήµη κατανόησης, νοερής σύλληψης, περιγραφής, διεύθυνσης, ηγεσίας και αξιολόγησης των επιχειρήσεων για την εκπλήρωση της αποστολής. Πρόκειται δηλαδή για τη διοίκηση στο τακτικό επίπεδο η οποία ξεχωρίζεται από τη διοίκηση γενικά. β. Η διοίκηση δια της αποστολής (mission command) είναι ο αποτελεσµατικότερος τρόπος ενάσκησης διοικήσεως. Το επιχειρησιακό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από πολυπλοκότητα, αβεβαιότητα, χάος και τον συνεχώς µεταβαλλόµενο χαρακτήρα των επιχειρήσεων. Η καλύτερη µέθοδος για την υπερνίκηση όλων των παραπάνω δυσκολιών είναι η διοίκηση δια της αποστολής. Προαπαιτούµενα είναι η έκδοση διαταγών που θα καθορίζουν το τι και όχι το πώς, πλήρης εξοικείωση µε την πρόθεση του διοικητού σε όλη την κλίµακα της ιεραρχίας και ανάπτυξη κλίµατος εµπιστοσύνης και αµοιβαίας κατανόησης µεταξύ των διοικητών και των υφισταµένων τους σε όλα τα κλιµάκια διοικήσεως. γ. Ο χρόνος και η διαχείριση αυτού αποτελούν κρίσιµους παράγοντες κατά τη σχεδίαση. Η αποτελεσµατική σχεδίαση απαιτεί την έγκαιρη έκδοση σχεδίων και διαταγών στους υφισταµένους. Όταν κατανέµεται ο διαθέσιµος χρόνος, θα πρέπει ο διοικητής να εξασφαλίσει ότι οι υφιστάµενοί του θα έχουν ικανό χρόνο για τη δική τους σχεδίαση και προπαρασκευή των ενεργειών τους. Επιδίωξη κάθε διοικητή δεν είναι να σχεδιάσει µε βεβαιότητα έχοντας όλες τις διαθέσιµες πληροφορίες, αλλά µε γνώµονα το διατιθέµενο χρόνο, να σχεδιάσει έστω και µε ελλιπείς πληροφορίες. Η σχεδίαση δεν αποτελεί άκαµπτο µηχανισµό και πρέπει να εστιάζεται στο αποτέλεσµα και όχι στη διαδικασία. δ. Κάθε σχέδιο είναι ένα πλαίσιο από το οποίο πρέπει να προσαρµοζόµαστε και όχι ένα κείµενο που πρέπει να ακολουθήσουµε κατά γράµµα. Η αποτελεσµατική σχεδίαση παρέχει το πειθαρχηµένο πλαίσιο προσέγγισης και επίλυσης σύνθετων προβληµάτων. Η σχεδίαση όµως είναι µια συνεχής διαδικασία, της οποίας το σχέδιο είναι το αρχικό προϊόν, το οποίο βασίζεται στις πληροφορίες και την ενηµέρωση εκείνης της στιγµής και συνεπώς στην εξέλιξη των επιχειρήσεων υπόκειται σε αναθεωρήσεις. Το κριτήριο ενός καλού σχεδίου δεν είναι το εάν η διεξαγωγή εξελίσσεται όπως σχεδιάστηκε αλλά το κατά πόσον το σχέδιο διευκολύνει την αποτελεσµατική ενέργεια όταν αντιµετωπίζονται απρόβλεπτα γεγονότα. ε. Η αξιολόγηση αποτελεί διαρκή δραστηριότητα της ∆ιαδικασίας ∆&Ε των Επιχειρήσεων, αλλά το κέντρο βάρους της µετατοπίζεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Κατά τη σχεδίαση, η αξιολόγηση εστιάζεται στην κατανόηση των συνθηκών του επιχειρησιακού περιβάλλοντος. Κατά την προπαρασκευή, εστιάζεται στον καθορισµό της ετοιµότητας των φιλίων δυνάµεων να εκτελέσουν την επιχείρηση και στην επαλήθευση των προϋποθέσεων επί των οποίων βασίζεται το σχέδιο. Κατά τη διεξαγωγή, η αξιολόγηση εστιάζεται στην

ix

ΕΕ 101-1

Α


αποτίµηση της προόδου της επιχείρησης. Βασιζόµενος στην αξιολόγησή του, ο διοικητής προβαίνει σε τροποποιήσεις της διαταγής, εξασφαλίζοντας µε αυτόν τον τρόπο ότι η επιχείρηση παραµένει προσηλωµένη στην εκπλήρωση της αποστολής.

5.

Τι Αλλάζει µε το Νέο Κανονισµό

Το νέο εγχειρίδιο περιέχει πολλές και σηµαντικές αλλαγές σε σχέση µε το προηγούµενο και µαζί µε τις οργανωτικές αλλαγές στα επιτελεία των σχηµατισµών, σηµατοδοτεί µια νέα αρχή για τις επιτελικές διαδικασίες του στρατού µας. α. Η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων Το νέο εγχειρίδιο αναφέρεται στη σχεδίαση, η οποία εντάσσεται όµως στο ευρύτερο πλαίσιο της διοικήσεως και του ελέγχου των επιχειρήσεων, οι οποίες εξετάζονται πλέον συνολικά και όχι αποσπασµατικά κατά τµήµατα. Η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων (Operations Process), η οποία αντικαθιστά την Οργάνωση Μάχης του παλιού κανονισµού, αποτελείται από τις κύριες δραστηριότητες διοικήσεως και ελέγχου που πραγµατοποιούνται κατά τις επιχειρήσεις: Σχεδίαση, Προπαρασκευή, ∆ιεξαγωγή και Αξιολόγηση, η οποία είναι συνεχής σε µια επιχείρηση. Στην παραπάνω κατηγοριοποίηση στηρίζεται και η δηµιουργία των αντίστοιχων τριών οµάδων στα µεγάλα επιτελεία, ανάλογα µε τον ορίζοντα σχεδίασης: Οµάδα Σχεδίασης Μελλοντικών Επιχειρήσεων (Σχεδίαση), Οµάδα Σχεδίασης Τρεχουσών Επιχειρήσεων (Προπαρασκευή) και Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων (∆ιεξαγωγή). Η Οργάνωση Μάχης (ΟΜ) διατηρείται αλλά µε νέα έννοια. Η ΟΜ αποτελεί πλέον δραστηριότητα, που έχει εφαρµογή στα επίπεδα υποµονάδος – διµοιρίας και στην οποία συνυπάρχουν ταυτόχρονα η προπαρασκευή και η σχεδίαση. β.

Οι ∆ραστηριότητες της Σχεδίασης

Η Εκτίµηση καταστάσεως που παλαιότερα αντιµετώπιζε κάθε στρατιωτικό πρόβληµα τώρα αντικαθίσταται από τέσσερεις διαφορετικές µεν αλλά αλληλένδετες διαδικασίες, που διέπονται από την ίδια λογική και κατευθύνουν τις δραστηριότητες του στρατού: (1) Την Επίλυση Στρατιωτικών Προβληµάτων, που χρησιµοποιείται για όλες τις δραστηριότητες του στρατού και όχι µόνο τις επιχειρήσεις. (2) Τη Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης (Military Decision Making Process-MDMP) , η οποία υποκαθιστά στην ουσία την παλιά Εκτίµηση Καταστάσεως και χρησιµοποιείται από το επίπεδο τάγµατος και πάνω.

x

Εισαγωγή

.

(3) Την Ταχεία ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης (Rapid Decision Making and Synchronization Process-RDSP) , η οποία εφαρµόζεται κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής, όταν η ταχύτητα είναι ο πιο κρίσιµος παράγοντας. (4) Την Οργάνωση Μάχης (Troop Leading Procedure) που χρησιµοποιείται από το επίπεδο του λόχου και κάτω, χωρίς να αποκλείεται υπό ορισµένες συνθήκες και η εφαρµογή της στο επίπεδο της µονάδας. γ.

Σχεδίαση

Η Σχεδίαση στηρίζεται στη Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης (Σ∆ΙΛΑ) η οποία έχει την ίδια λογική µε την παλιά Εκτίµηση Καταστάσεως, είναι όµως πιο αναλυτική και περιλαµβάνει περισσότερα βήµατα (ενέργειες) και προφανώς απαιτεί περισσότερο χρόνο. Είναι προφανές ότι οι ενέργειές της εκτελούνται όλες όταν ο διατιθέµενος χρόνος είναι επαρκής. Σε συνθήκες περιορισµένου χρόνου, εφαρµόζονται τεχνικές εξοικονόµησης χρόνου. Η βασική αρχή είναι ότι ακολουθούνται τα στάδια της Σ∆ΙΛΑ, αλλά δεν εξετάζονται τόσο λεπτοµερειακά. Η διαφοροποίηση των Προτάσεων Επιτελών και Συµβούλων σε 1ου και 2ου Σταδίου καταργείται διότι έχει µεταβληθεί η διαδικασία λήψης απόφασης. Οι κυριότερες αλλαγές που επέρχονται είναι οι εξής: (1)

Η ∆ιακλαδική και η Τακτική Σχεδίαση

Το εγχειρίδιο αναφέρεται στην τακτική σχεδίαση την οποία χρησιµοποιεί ο Στρατός Ξηράς. Παλιότερα υπήρχε µόνο µία µέθοδος σχεδίασης η οποία χρησιµοποιούνταν σε όλα τα επίπεδα. Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια όµως αναπτύχθηκε και άλλη µέθοδος για το επιχειρησιακό (διακλαδικό) και το στρατηγικό επίπεδο. Τα δύο είδη ενώ χρησιµοποιούν την ίδια λογική βάση, διαφέρουν κυρίως στο επίπεδο που εφαρµόζονται, το σκοπό που επιδιώκουν, τα εργαλεία και τη µέθοδο που χρησιµοποιούν. Η κύρια διαφορά τους έγκειται στο κύριο εργαλείο σχεδίασης: Η σχεδίαση στο µεν διακλαδικό επίπεδο υλοποιείται δια της Επιχειρησιακής Τέχνης (Operational Art) ενώ στο τακτικό επίπεδο δια της Προπαρασκευής Πληροφοριών της Περιοχής Επιχειρήσεων - Π3Ε (Intelligence Preparation of the Battlefield - IPB). Στο εγχειρίδιο αποσαφηνίζονται τα δύο είδη σχεδιάσεων και περιγράφεται και ο τρόπος που συνδέονται µεταξύ τους. Επίσης καταργούνται και στοιχεία της επιχειρησιακής τέχνης που είχαν υπεισέλθει µε διάφορες τροποποιήσεις του παλιού κανονισµού όπως κέντρα βάρους κλπ. (2)

Προπαρασκευή Πληροφοριών στην Περιοχή Επιχειρήσεων

Αποτελεί αναλυτική µέθοδο για την ανάλυση των πληροφοριών του πεδίου της µάχης. Έχει εισαχθεί στο στρατό µας από το 1999 µε την αναθεώρηση του ΕΕ 151-1 «Πληροφορίες Μάχης» πλην όµως χρησιµοποιείται στη σχεδίαση όχι στο βαθµό που απαιτείται. Στο νέο εγχειρίδιο αποτελεί πλέον το βασικό εργαλείο της σχεδίασης. Ο αµερικανικός στρατός είναι ο πρώτος που εισήγαγε την Π3Ε στη σχεδίαση από το 1984 και έκτοτε έχει υιοθετηθεί από το ΝΑΤΟ και όλες σχεδόν τις χώρες της Συµµαχίας.

xi

ΕΕ 101-1

Α


(3)

Σχεδίαση µε βάση το Επιχειρησιακό Πλαίσιο

Η σχεδίαση στον παλιό κανονισµό βασίζονταν στα στοιχεία ελιγµού, τα οποία όµως στην ουσία ήταν σχεδόν όλα µέτρα ελέγχου. Τώρα η σχεδίαση βασίζεται στο επιχειρησιακό πλαίσιο, που περιλαµβάνει την αποφασιστική ενέργεια και τα υποβοηθητικά και υποστηρικτικά έργα. ∆ηλαδή ο διοικητής πρέπει να καθορίσει πρώτα ποια θα είναι η αποφασιστική ενέργεια για την εκπλήρωση της αποστολής του και να εντοπίσει στη συνέχεια τα υποβοηθητικά και υποστηρικτικά έργα που απαιτούνται για την υλοποίηση της αποφασιστικής ενέργειας. Η σχεδίαση µε βάση το επιχειρησιακό πλαίσιο συνιστά τη σηµαντικότερη αλλαγή στον τρόπο σκέψεως για τη σχεδίαση. (4)

Η

Νοερή

Σύλληψη

του

∆ιοικητού

(Commander’s

Visualization) Είναι η διανοητική διαδικασία δηµιουργίας αντίληψης της κατάστασης, προσδιορισµού της επιθυµητής τελικής κατάστασης, και νοερής διεξαγωγής της αλληλουχίας των γεγονότων σε γενικές γραµµές µε τις οποίες οι δυνάµεις του θα φτάσουν σε αυτή την τελική κατάσταση. (5) Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις (Commander’s Critical Information Requirements-CCIR)

∆ιοικητού-ΚΠΑ∆

Αποτελούν στοιχεία πληροφοριών, που είναι απαραίτητα στο διοικητή και που επηρεάζουν άµεσα τη λήψη απόφασης και καθοδηγούν την επιτυχή εκτέλεση της επιχείρησης. Προκύπτουν από την ανάλυση των πληροφοριακών απαιτήσεων, σε συνάφεια µε την αποστολή και την πρόθεση του ∆ιοικητού. Συστατικό στοιχείο των ΚΠΑ∆ είναι τα ΟΥΣΠ. Ενώ τα ΟΥΣΠ αποτελούν ουσιαστικές πληροφορίες για τον εχθρό, καιρό και έδαφος, οι ΚΠΑ∆ επιπρόσθετα απαιτούν πληροφορίες σχετικά µε τη διαθεσιµότητα των φιλίων δυνάµεων για την εκτέλεση της επιχείρησης. (6)

∆ιαχείριση Κινδύνου

Είναι ένα από τα νέα στοιχεία που εισάγει το νέο εγχειρίδιο. Είναι η διαδικασία αναγνώρισης, εκτίµησης και ελέγχου των κινδύνων, που εγείρονται από επιχειρησιακούς παράγοντες και οδηγεί στη λήψη αποφάσεων συγκρίνοντας το κόστος από τον κίνδυνο µε την επιτυχία της αποστολής. (7)

Πολεµικό Παίγνιο

Η ανάλυση των τρόπων ενεργείας γίνεται µε το πολεµικό παίγνιο που επιτρέπει στο ∆ιοικητή να επιλέξει τον τρόπο ενεργείας που εκπληρώνει µε τον καλύτερο τρόπο την αποστολή. Το πολεµικό παίγνιο βοηθά το ∆ιοικητή και το Επιτελείο να οραµατισθούν τη ροή της µάχης και να συγχρονίσουν τις ενέργειες.

xii

Εισαγωγή

.

(8)

Επιτελικά Εργαλεία

Τα επιτελικά εργαλεία που χρησιµοποιούνται στη σχεδίαση και δεν υπήρχαν παλιότερα είναι : (α) Πίνακας Συγχρονισµού (Synchronization Matrix). Είναι ένας πίνακας που µας εξασφαλίζει ότι έχουµε χρησιµοποιήσει όλα µας τα µέσα σε κάθε στάδιο µίας επιχείρησης, συσχετίζοντας τα γεγονότα µε το χρόνο. (β) ∆ιαφανές Υποστήριξης Απόφασης-∆ΥΑ (Decision Support Overlay-DSO). Το ∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης είναι ένα πολύ χρήσιµο εργαλείο τόσο για τη σχεδίαση όσο και για την διεξαγωγή των επιχειρήσεων το οποίο συµπληρώνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της Σ∆ΙΛΑ. Ο σκοπός του είναι να εντοπίσει πού πρέπει να κοιτάξουµε [Καθορισµένες Περιοχές Ενδιαφέροντος – ΚΠΕ (Named Area of Interest-NAI)] πού χρειάζεται να πάρουµε απόφαση [Σηµεία Απόφασης – ΣΑπ (Decision Point - DP)] και πού πρέπει να ενεργήσουµε [Στοχοποιηµένες Περιοχές Ενδιαφέροντος – ΣΠΕ (Targeted Area of Interest)]. Το ∆ΥΑ στην ουσία δηµιουργείται επειδή είναι αδύνατο κάποιος να παρατηρεί, να αποφασίζει και να ενεργεί σε όλο το εύρος της περιοχής επιχειρήσεων. Το ∆ΥΑ είναι το τελικό προϊόν της Π3Ε. (γ) Πίνακας Υποστήριξης Απόφασης-ΠYA (Decision Support Matrix-DSM). Ο Πίνακας Υποστήριξης Απόφασης υποστηρίζει το ∆ΥΑ και χρησιµοποιείται για να καθορίσει ποιος παρατηρεί πού και γιατί, και τι αποφάσεις χρειάζεται να ληφθούν και από ποιόν. (δ) ∆ιατύπωση ΗΤΕ (Ηµέτερου Τρόπου Ενεργείας) µε Σχεδιάγραµµα (Course of Action Statement and Sketch). Η διατύπωση ΗΤΕ µε σχεδιάγραµµα, καταγράφει µε σαφήνεια τον τρόπο, µε τον οποίο η Μονάδα θα εκπληρώσει την αποστολή της και επεξηγεί τον ελιγµό. Αποτυπώνει την τακτική συγκρότηση και περιλαµβάνει την αποστολή και την επιθυµητή τελική κατάσταση. ∆ίδει απάντηση στα ερωτήµατα ποιος (γενική τακτική συγκρότηση), τι (έργα), πότε, πού, γιατί (σκοπός), για κάθε υφιστάµενη Μονάδα. Πίνακας Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής (Execution (ε) Matrix). Ο Πίνακας Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής αποτελεί οπτική απεικόνιση των κρισίµων έργων και των διοικήσεων που έχουν αναλάβει την εκπλήρωσή τους κατά την επιχείρηση, µε χρονική σειρά. ∆ύναται να αναφέρεται στην συνολική δύναµη, ή σε λειτουργίες αυτής (πχ Πίνακας Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής Πυρών Υποστηρίξεως). δ.

Προπαρασκευή

Η προπαρασκευή περιλαµβάνει όλες εκείνες τις ενέργειες που εκτελούνται µετά τη σχεδίαση για τη βελτίωση των δυνατοτήτων για εκτέλεση της επιχείρησης. Εδώ έχουν ενταχθεί επίσηµα και οι δοκιµές των σχεδίων, µε λεπτοµέρειες για τον τρόπο που εκτελούνται.

xiii

ΕΕ 101-1

Α


ε.

∆ιεξαγωγή

Ο τρόπος µε τον οποίο παρακολουθούνται και κατευθύνονται οι επιχειρήσεις εισάγεται για πρώτη φορά µε το νέο εγχειρίδιο. Σε αυτό το πλαίσιο περιγράφεται και η διαδικασία λήψης απόφασης κατά την εκτέλεση που συνιστά την Ταχεία ∆ΙΛΑ. 4

στ. Παραπλάνηση Η παραπλάνηση έχει ενταχθεί µέσα στην κανονική διαδικασία σχεδίασης (Σ∆ΙΛΑ) για να µην αντιµετωπίζεται αποσπασµατικά. Για κάθε τρόπο ενέργειας αναπτύσσεται και αντίστοιχος τρόπος παραπλάνησης ο οποίος αρχικά πρέπει να περιέχει τον ΑΝΣΚ (ποιο είναι το αποτέλεσµα που θέλω να έχει;) το Στόχο (ποιόν θέλω να πείσω;) και εν συντοµία τον Τρόπο (πώς θα πείσω τον εχθρό να ενεργήσει κατά συγκεκριµένο τρόπο;). Ανάλογα µε τον τρόπο ενεργείας που επιλέχθηκε ακολούθως, αναπτύσσεται στη συνέχεια και το σχέδιο παραπλάνησης. ζ.

Στοχοποίηση

Η στοχοποίηση έχει επίσης ενταχθεί στο εγχειρίδιο, στο µέτρο που είναι απαραίτητο για να συνδεθεί µε τη Σ∆ΙΛΑ. η.

Σχέδιο /∆ιαταγή Επιχειρήσεων

Παρότι η µορφή της διαταγής των πέντε παραγράφων παραµένει η ίδια, εν τούτοις έχουν υιοθετηθεί κάποιες µεγαλύτερης ή µικρότερης σηµασίας αλλαγές όπως : (1)

Αποστολές – Έργα

Ο προϊστάµενος συνήθως αναθέτει έργα στον υφιστάµενο, ο οποίος µε τη διερεύνηση καταλήγει στη διατύπωση της αποστολής της µονάδας του, δηλαδή µία σαφή διατύπωση της ενέργειας που πρέπει να αναληφθεί και του σκοπού για τον οποίο αναλαµβάνεται. Η αποστολή αποτελεί σύνθεση έργου µαζί µε το σκοπό, η οποία σαφώς προσδιορίζει την ενέργεια που πρέπει να αναληφθεί και για ποιο λόγο. Η αποστολή διερευνάται στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητού δύο κλιµακίων πάνω και των επιβαλλοµένων και απορρεουσών έργων.

4

Ένα από τα διδάγµατα των Αµερικανών αλλά και των Βρετανών από το δεύτερο Πόλεµο του Κόλπου το 2003, ήταν ότι η σχεδίαση πριν τις επιχειρήσεις ήταν αποτελεσµατική και λεπτοµερής. Κατά την διεξαγωγή όµως, τα επιτελεία αδυνατούσαν συνήθως να παρακολουθήσουν το ρυθµό των επιχειρήσεων και αργούσαν να εκδώσουν διαταγές ή οι διαταγές που εξέδιδαν είχαν ξεπεραστεί από τα γεγονότα. Για το λόγο αυτό υιοθέτησαν νέες διαδικασίες διευθύνσεως των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής τους, όπως για παράδειγµα οι Αµερικανοί την Rapid Decision Making and Synchronization. Βλέπε Operations in Iraq, An Analysis from the Land Perspective, UK MOD 2005 και Taktische Führung von Landstreitkräften im multinationalen Umfeld, BmV 2006.

xiv

Εισαγωγή

.

(2)

Πρόθεση του ∆ιοικητού

Με αφετηρία την αποστολή και στο πλαίσιο της πρόθεσης του προϊσταµένου, ο διοικητής συλλαµβάνει νοερά την επιχείρηση, καταλήγοντας στην πρόθεση διοικητού. Η πρόθεση αποτελεί την πρώτη υποπαράγραφο στην παράγραφο Εκτέλεση και έχει τυποποιηθεί ώστε να περιλαµβάνει τρία στοιχεία: Το σκοπό, τα κύρια έργα και την τελική κατάσταση. (3)

Ιδέα Ενεργείας

Στην Ιδέα Ενεργείας δίδεται µία γενική και κατά το δυνατόν περιεκτική και σαφής εικόνα επί του τρόπου µε τον οποίο ο διοικητής αποφάσισε να ενεργήσει προς εκτέλεση της αποστολής του, επί του τρόπου δηλαδή µε τον οποίο σκοπεύει να χρησιµοποιήσει τις δυνάµεις που διαθέτει, µονάδες και µέσα, προς εκπλήρωση της αποστολής. Αναφέρεται περιφραστικά η αλληλουχία των ενεργειών µε κεντρικό άξονα την αποφασιστική ενέργεια και το πώς συνδέονται κατά αλληλένδετο τρόπο επάνω της τα υποβοηθητικά και υποστηρικτικά έργα. (4)

Ελιγµός

Στον ελιγµό πλέον διαχωρίζεται η επιχείρηση κατά Φάσεις, εντός των οποίων οι ενέργειες θα ιεραρχούνται σε Κυρία και ∆ευτερεύουσα(ες) Προσπάθειες. Ο ελιγµός δεν αποτελεί µία «στεγνή» αποτύπωση στοιχείων ελιγµού, αλλά µία περιγραφή αλληλουχίας ενεργειών και γεγονότων κατά Φάση, προκειµένου να κατανοήσουν οι υφιστάµενοι το έργο που έχουν να επιτελέσουν και τον τρόπο µε τον οποίο αυτό συνδέεται µε τα έργα των γειτόνων τους. (5)

Πυρά

Στο εδάφιο «Πυρά» αναφέρεται ο γενικός τρόπος χρησιµοποιήσεως των πυρών που έχουν διατεθεί, καθώς επίσης εάν θα βληθούν πυρά προπαρασκευής ή αντιπροπαρασκευής και η προτεραιότητα υποστηρίξεως διά πυρών. (6) Επιπρόσθετα, πλέον στην Ιδέα Ενεργείας µετά τα «Πυρά» αναφέρονται συνοπτικά και όλως γενικά ο τρόπος ενεργείας αναφορικά µε θέµατα των λειτουργιών µάχης. (7)

Στοιχεία Ελιγµού

Τα στοιχεία ελιγµού, στα οποία στηρίζονταν η προηγούµενη σχεδίαση και συµπεριλαµβανόταν στην υποπαράγραφο «Ελιγµός» της Ιδέας Ενεργείας, ήταν στην ουσία Μέτρα Ελέγχου, εκτός ορισµένων. Εκείνο που προβλέπεται τώρα είναι όλα τα Μέτρα Ελέγχου να αναγράφονται στις Συντονιστικές Οδηγίες και η κύρια προσπάθεια και η διάταξη να τίθενται στην ιδέα ενεργείας.

xv

ΕΕ 101-1

Α


(8)

Παραρτήµατα

Ο αριθµός και η σειρά των Παραρτηµάτων έχει αλλάξει, ως αποτέλεσµα των µέχρι τώρα εµπειριών αλλά και για να καλυφθούν νέα αντικείµενα. Τα παραρτήµατα οµαδοποιήθηκαν σύµφωνα µε τις λειτουργίες του πεδίου της µάχης (combat functions), όπου αυτό ήταν δυνατόν.

xvi

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α Η ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Πρέπει να γνωρίζωµεν, οποίαι και οπόσαι αι δυσχέρειαι της εξασκήσεως υπευθύνου ανωτέρας διοικήσεως εν πολέµω, ενώπιον της ασαφείας ενίοτε της καταστάσεως, της ελλείψεως ακριβών πληροφοριών, του αδυνάτου της εγκαίρου πάντοτε εκτιµήσεως των διαφόρων παραγόντων της αποφάσεως, ενώπιον των ισχυρών και επειγουσών απαιτήσεων του πολέµου, τόσον δια τον αγώνα όσον και δια την εν γένει λειτουργίαν της ζωής του στρατεύµατος. Αντγος Αλέξανδρος Παπάγος

ΤΜΗΜΑ 1 Η ΦΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ 1.

Γενικά

Η φύση και ο χαρακτήρας της σύγκρουσης είναι διαφορετικά πράγµατα. Η φύση της σύγκρουσης είναι διαρκής και δεν αλλάζει, διαφορετικά θα έπαυε να είναι σύγκρουση. Ο χαρακτήρας της όµως εξελίσσεται και αλλάζει λόγω της ανθρώπινης εµπειρίας, των καινοτοµιών που αναπτύσσονται καθώς και της δυναµικής της ίδιας της σύγκρουσης. Από τη φύση της η σύγκρουση ενέχει τον κίνδυνο, τη βία, την πολυπλοκότητα, συχνά δε είναι παράλογη και χαοτική. Ο χαρακτήρας της σύγκρουσης αλλάζει, µερικές φορές µάλιστα πολύ γρήγορα. Οι επιπτώσεις από αυτή τη διάκριση είναι τεράστιες για τις ένοπλες δυνάµεις, οι οποίες πρέπει να είναι ευέλικτες και κατάλληλες για να αντιµετωπίσουν τις αλλαγές του χαρακτήρα της σύγκρουσης και ταυτόχρονα να µείνουν προσκολληµένες στα διαρκή χαρακτηριστικά της φύσης της. Αυτή η κάπως αντιφατική κατάσταση έχει εφαρµογή ιδιαίτερα στο χερσαίο περιβάλλον, που είναι το πιο πολύπλοκο από τα άλλα δύο εξαιτίας της µεγαλύτερης ανθρώπινης εµπλοκής. 2.

Η Φύση της Σύγκρουσης

α. Όταν οι χερσαίες δυνάµεις µάχονται, δηµιουργούν ένα µοναδικό περιβάλλον το οποίο είναι περίπλοκο, δυναµικό και αντιφατικό. Ο αγώνας διεξάγεται µεταξύ πολύπλοκων ανθρώπινων οργανισµών και η έκβασή του είναι αβέβαιη και απρόβλεπτη. Ο Clausewitz περιέγραψε την αβεβαιότητα της σύγκρουσης ως εξής: «Ο πόλεµος κινείται σε µία ατµόσφαιρα που συντίθεται από κίνδυνο, σωµατική προσπάθεια, αβεβαιότητα και τύχη. Τα πάντα στον πόλεµο είναι απλά, αλλά ακόµη και το απλούστερο πράγµα είναι δύσκολο και αυτές οι δυσκολίες, κατά πολύ µη προβλέψιµες και µη αναµενόµενες, συγκεντρώνουν και παράγουν τριβή, µία ανασταλτική ενέργεια στην απόλυτη παρέκταση και αποφόρτιση της βίας. Αυτές οι δυσκολίες αποτελούνται από «κίνδυνο», «σωµατικό κόπο», «πληροφορίες» ή την έλλειψή τους και αναρίθµητα άλλα περιστατικά και αβεβαιότητες που προκαλούνται κατά τύχη. Αυτά είναι µερικά από τα αναπόφευκτα πράγµατα που πάντα ξεχωρίζουν τον πραγµατικό πόλεµο από τον πόλεµο στα χαρτιά και τα σχέδια.»

ΕΕ 101-1

Α


β. Ο χερσαίος αγώνας στηρίζεται κατά βάση στον άνθρωπο. Η ανθρώπινη συµπεριφορά εξηγεί τη φύση του αγώνα καλύτερα από τους αριθµούς ή την αλληλεπίδραση της τεχνολογίας, µολονότι και τα δύο είναι σηµαντικά. Επιπλέον, οι ένοπλες δυνάµεις µαθαίνουν από προηγούµενες εµπειρίες ενώ ο ηττηµένος µαθαίνει συνήθως τα περισσότερα. γ.

Τα ∆ιαρκή Χαρακτηριστικά της Μάχης

(1) Αβεβαιότητα και Χάος. Η συλλογή πληροφοριών µπορεί να µειώσει την αβεβαιότητα και οι επιχειρήσεις µπορεί να σχεδιαστούν για να αντισταθµίσουν το αποτέλεσµα της έλλειψής τους. Όµως, ανεξάρτητα από το πόση προσπάθεια απαιτείται για τη συλλογή πληροφοριών, οι διοικητές πρέπει και πάλι να πάρουν αποφάσεις βασισµένοι σε ελλιπείς, ανακριβείς ή αντιφατικές πληροφορίες. Αυτή είναι η λεγόµενη «οµίχλη του πολέµου». Ο κίνδυνος ελαττώνεται καθώς αυξάνονται οι πληροφορίες για τον εχθρό αλλά παροξύνεται από τα αρνητικά αποτελέσµατα της τύχης. Οι ευκαιρίες δηµιουργούνται από το ευνοϊκό αποτέλεσµα της τύχης. Οι διοικητές πρέπει να εκµεταλλεύονται αδυσώπητα τέτοιες ευκαιρίες κατά την εκπλήρωση της αποστολής. Η έγκαιρη και αποτελεσµατική λήψη αποφάσεων, η πρωτοβουλία και ελευθερία δράσης είναι τα κλειδιά για την εκµετάλλευση της αβεβαιότητας, η οποία δηµιουργείται ιδίως στο χερσαίο περιβάλλον. (2) Βία και Κίνδυνος. Η απειλή ή η χρήση βίας είναι τα µέσα µε τα οποία εξαναγκάζεται ο εχθρός να ενεργήσει σύµφωνα µε τη βούληση του αντιπάλου. Η βία καταλήγει σε αιµατοχυσία, καταστροφή και πρόκληση πόνου στους ανθρώπους. Προκαλεί αιφνιδιασµό, κίνδυνο και φόβο. Όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται φόβο σε κάποιο βαθµό. Το θάρρος είναι η δύναµη για να τον ξεπεράσουν. Μερικοί βρίσκουν το θάρρος εσωτερικά, αν και οι περισσότεροι χρειάζονται βοήθεια από εξωτερικές πηγές. Τέτοιες πηγές είναι για παράδειγµα η κοινή πίστη σε ένα σκοπό, η οµαδική ηθική συνοχή και η ισχυρή ηγεσία. (3) Τριβή. Η τριβή ανθίσταται σε όλες τις ενέργειες. Μπορεί να µετατρέψει ένα απλό πράγµα σε δύσκολο και το δύσκολο σε φαινοµενικά ακατόρθωτο. Η τριβή µπορεί να είναι πνευµατική, όπως η αναποφασιστικότητα για αυτό που πρέπει να αναληφθεί µετά. Εναλλακτικά µπορεί να είναι φυσική, όπως τα αποτελέσµατα του έντονου εχθρικού πυρός, το δύσκολο έδαφος ή ο άσχηµος καιρός. Μπορεί να προκληθεί από ένα ελλιπές σχέδιο, την ασυνεννοησία µεταξύ των δυνάµεων, ή από τη σύγκρουση προσωπικοτήτων. Η αποφασιστικότητα είναι το πρωταρχικό µέσο για να ξεπεραστεί η τριβή. Ένα άλλο µέσο είναι η πείρα. Το υψηλό ηθικό, η καλή οργάνωση, τα αποτελεσµατικά συστήµατα διοίκησης και οι δοκιµασµένες τυποποιηµένες διαδικασίες βοηθούν τις δυνάµεις να ξεπεράσουν την τριβή. (4) Ανθρώπινο Άγχος. Αν και η τεχνολογία έχει επηρεάσει τη διεξαγωγή του αγώνα, η παρουσία βίας και η επίδρασή της στον άνθρωπο δεν έχει αλλάξει. Η µάχη είναι µερικές φορές φρικιαστική και τα αποτελέσµατα του κινδύνου, του φόβου, της εξάντλησης, της µοναξιάς και της στέρησης επηρεάζουν τη δύναµη θέλησης όλων. Συνεπώς, η αποφασιστικότητα των διοικητών και του προσωπικού τους να εκπληρώσουν την αποστολή τους παρά τις αντίξοες συνθήκες, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της µαχητικής αποτελεσµατικότητας ενός

2

Κεφάλαιο Α’

Η ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων

στρατού. Συχνά αιτία της νίκης επί του εχθρού είναι η εξασθένηση της δύναµης θελήσεως των στρατιωτών ή των διοικητών τους. Η επιτυχία στο πεδίο µάχης συχνά είναι το αποτέλεσµα της σχετικής αποφασιστικότητας των αντίπαλων δυνάµεων σε ατοµικό και συλλογικό επίπεδο. δ.

Πολυπλοκότητα

Η πολυπλοκότητα της χερσαίας µάχης προκύπτει από το µεγάλο αριθµό προσωπικού και οπλικών συστηµάτων που συµµετέχουν και την αλληλεπίδρασή τους µε τον εχθρό, το περιβάλλον και µεταξύ τους. Η χερσαία µάχη εποµένως είναι εκ θεµελίων διαφορετική από την εναέρια και τη θαλάσσια µάχη και η διοίκηση και οργάνωση των χερσαίων δυνάµεων διαφέρει εντελώς από εκείνες που διεξάγονται στα άλλα περιβάλλοντα. Η πολυπλοκότητα δεν είναι κάτι καινούργιο στο πεδίο της µάχης. Στη σύγχρονη εποχή το πεδίο της µάχης έγινε πολυπλοκότερο όταν στους στρατιώτες ανατέθηκαν ατοµικά καθήκοντα, διαφορετικά από τα συλλογικά του τάγµατος ή του λόχου.1 Στη συνέχεια η πολυπλοκότητα αυξήθηκε αρχικά µε την απαίτηση της λειτουργίας των συνδυασµένων όπλων και στη συνέχεια λόγω της διακλαδικής φύσης του χερσαίου αγώνα που περιλαµβάνει την αλληλεπίδραση και την αµοιβαία υποστήριξη διαφορετικών όπλων και κλάδων. Αυτό που έχει γίνει πιο πολύπλοκο πρόσφατα είναι το επιχειρησιακό περιβάλλον. Επιπρόσθετοι περιορισµοί, εξαναγκασµοί και εµπόδια έχουν επίσης προκύψει από την επίδραση των παγκόσµιων επικοινωνιών. ε. Οι παρακάτω γενικές οδηγίες µπορούν να αντισταθµίσουν την απρόβλεπτη φύση του χερσαίου αγώνα: (1) Τήρηση Αρχών, Όχι Συνταγής. Στο χερσαίο αγώνα δεν θα έπρεπε να υπάρχει καµµία συνταγή, εκτός από τις πλέον βασικές τυποποιηµένες διαδικασίες. Συνεπώς το δόγµα για το χερσαίο αγώνα οφείλει να διέπεται από οδηγίες και αρχές που αποβλέπουν στη διασφάλιση της κατανόησης παρά στην κατεύθυνση και τους κανόνες. (2) Κατανόηση και Αντιµετώπιση της Πολυπλοκότητας. Οι διοικητές αναζητούν την επιτυχία σε ένα πολύπλοκο και φαινοµενικά χαοτικό περιβάλλον στο οποίο τα αίτια δεν οδηγούν σε προσχεδιασµένα αποτελέσµατα. Αυτός ο παράγοντας επηρεάζει και τη φύση της χερσαίας διοίκησης. Η πολυπλοκότητα µπορεί να αντιµετωπισθεί υιοθετώντας απλά σχέδια που επικεντρώνονται στα ουσιώδη. (3) Ανάληψη Υπολογισµένων Κινδύνων. Αφού η τριβή και ο κίνδυνος είναι έµφυτα στο χερσαίο αγώνα, πρέπει να αναλαµβάνονται υπολογισµένοι κίνδυνοι. Επιπλέον, η ιστορία καταδεικνύει ότι σπάνια υπάρχει µεγάλη επιτυχία χωρίς να έχει αναληφθεί ρίσκο. Ο κίνδυνος µπορεί να µειωθεί, όµως αν και οι συνέπειές του ενδεχοµένως µερικές φορές να προβλέπονται και να αντιµετωπίζονται, δεν µπορεί ποτέ να αποφευχθεί εντελώς.

1

∆ιεθνώς αυτό συνέβη προς το τέλος του Πρώτου Παγκοσµίου Πολέµου.

3

ΕΕ 101-1

3.

Α


Ο Χαρακτήρας της Σύγκρουσης

Ανεξάρτητα από το πόσο καθαρά σκέφτεται κάποιος, είναι αδύνατον να προβλέψει µε ακρίβεια το χαρακτήρα της µελλοντικής σύγκρουσης. Το ζήτηµα είναι να µην βρίσκεται πολύ µακριά από το σηµείο από το οποίο είναι πλέον αδύνατο να προσαρµοστεί, µόλις αυτός ο χαρακτήρας αποκαλυφθεί.

Μάικλ Χάουαρντ Ο χαρακτήρας της σύγκρουσης εξελίσσεται και αλλάζει λόγω της ανθρώπινης εµπειρίας, των καινοτοµιών που αναπτύσσονται καθώς και της δυναµικής της ίδιας της σύγκρουσης. Οι αλλαγές στο χαρακτήρα της σύγκρουσης επηρεάζουν στο χερσαίο περιβάλλον τις απειλές, τις κατηγορίες της στρατιωτικής δραστηριότητας, το χρόνο και το χώρο, τις διακλαδικές και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, την τεχνολογία και το φυσικό περιβάλλον. ΤΜΗΜΑ 2 Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΙΓΜΟΥ Οι µάχες κερδίζονται µε σφαγή και ελιγµό. Όσο ικανότερος είναι ο στρατηγός τόσο περισσότερο βασίζεται στον ελιγµό και τόσο λιγότερο απαιτεί τη σφαγή. Γουίνστον Τσόρτσιλ

1. Η Τακτική του Ελιγµού (maneuverist approach) στηρίζεται στη φιλοσοφία, ότι η κατανίκηση του εχθρού, ειδικά στις συµβατικές επιχειρήσεις, επιζητείται µέσα από την αποδόµηση της συνοχής του και την υποβάθµιση της θέλησης του να αγωνισθεί. Η τακτική του ελιγµού, εστιάζει στην κατανίκηση του ηθικού του εχθρού και των θεµελιωδών συστατικών της µαχητικής του ισχύος. 2. Κύρια Σηµεία της Τακτικής του Ελιγµού. Η Τακτική του Ελιγµού αποτελεί µία προσέγγιση, η οποία: α.

Συνδυάζει βίαια και µη βίαια µέσα κατά τη µάχη.

β. ∆ιευκολύνει την έµµεση προσέγγιση, κατά την οποία πραγµατοποιούνται ενέργειες µε µη αναµενόµενο τρόπο, χρησιµοποιώντας την πρωτοβουλία, επιδιώκοντας την πρωτοτυπία και συνδυάζοντας την αποφασιστικότητα για την επίτευξη του σκοπού. γ. Ενθαρρύνει το διοικητή να προσδιορίσει τα αποτελέσµατα που πρέπει να επιτύχει, και τα έργα που πρέπει να εκτελεσθούν για την επίτευξη των αποτελεσµάτων. δ. Εστιάζεται περισσότερο στην κατανίκηση του εχθρού παρά στην κατάληψη εδάφους. ε. ∆ίνει έµφαση στην επίτευξη συστηµικού κλονισµού (παράλυση) µέσω του αιφνιδιασµού και του κλονισµού (ενέργεια) (το τελευταίο συνήθως επιτυγχάνεται µέσω επιλεκτικής καταστροφής). Επισηµαίνεται ότι ο κλονισµός είναι παροδική κατάσταση, συνεπώς απαιτείται εκµετάλλευση. στ. Επιδιώκει τη διάσπαση των εχθρικών δυνατοτήτων (εξάρθρωση), µε σκοπό την απαγόρευση της ελευθερίας ενεργείας του εχθρού και της ικανότητας συγκέντρωσης δυνάµεων. 4



ζ. Επιδιώκει να δηµιουργήσει σύγχυση στον εχθρό και να τον καταστήσει ανίκανο να λαµβάνει αποφάσεις και να ενεργεί αποτελεσµατικά. η. ∆ίνει έµφαση στη σηµασία της απόκτησης και διατήρησης της πρωτοβουλίας συχνά µέσω της εκµετάλλευσης ευκαιριών. θ. Επιδιώκει τη σύζευξη του ελιγµού, των πυρών, του ρυθµού (για απόκτηση και διατήρηση της πρωτοβουλίας) και των πληροφοριακών επιχειρήσεων (για τη διαµόρφωση της επιθυµητής αντίληψης στον εχθρό). ι. Ενθαρρύνει την πρωτοβουλία των υφισταµένων και τη µείωση της φθοράς κατά τη µάχη, µέσω ανάπτυξης απλών και ευέλικτων σχεδίων. ΤΜΗΜΑ 3 ∆ΙΟΙΚΗΣΗ ∆ΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Ο φον Μόλτκε και η διοίκηση δια της αποστολής Ο Helmuth von Moltke (1800-1891) τοποθετήθηκε αρχηγός του Πρωσικού (αργότερα Γερµανικού) Γενικού Επιτελείου το 1857 και παρέµεινε αρχηγός του για 27 χρόνια. Μία από τις πλέον σηµαντικές αρχές που εισήγαγε ήταν η «Auftragstaktik» (απόδοση «διοίκηση δια της αποστολής»), µία µέθοδος διοίκησης που εστιάζεται στην αποκέντρωση της πρωτοβουλίας εντός του γενικότερου επιχειρησιακού πλαισίου. Ο φον Μόλτκε αντιλήφθηκε πως, καθώς εξελίχθηκε ο πόλεµος, η αβεβαιότητα µείωσε την αξία κάθε λεπτοµερούς σχεδίασης, η οποία ενδεχοµένως να είχε προηγηθεί. Πίστευε πως, πέρα από τους υπολογισµούς της αρχικής κινητοποίησης και συγκέντρωσης των δυνάµεων, «…κανένα σχέδιο επιχειρήσεων δεν εκτείνεται µε κάποια σχετική βεβαιότητα, πέραν της πρώτης αναµέτρησης µε την κύρια εχθρική δύναµη». Πίστευε πως κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, οι διοικητές έπρεπε να λαµβάνουν αποφάσεις βασιζόµενοι στη ρευστή και συνεχώς εξελισσόµενη κατάσταση. Για τον φον Μόλτκε, κάθε µεγάλη συµπλοκή επέφερε συνέπειες που δηµιουργούσαν νέα κατάσταση, η οποία δηµιουργούσε τη βάση για τη λήψη νέων µέτρων. Η «Auftragstaktik» ενθάρρυνε τους διοικητές να είναι ευέλικτοι και να αντιδρούν άµεσα σε κάθε αλλαγή της κατάστασης. Αντικατέστησε τη λεπτοµερή σχεδίαση εξουσιοδοτώντας τους υφισταµένους να λαµβάνουν αποφάσεις εντός των πλαισίων της πρόθεσης του διοικητού του προϊσταµένου κλιµακίου. Ο φον Μόλτκε συνειδητοποίησε πως οι αποφάσεις τακτικού επιπέδου, έπρεπε να λαµβάνονται άµεσα και στο πεδίο, και για το λόγο αυτό έλαβε µέριµνα για την ανάπτυξη πρωτοβουλίας από τους ηγήτορες όλων των επιπέδων. Ο φον Μόλτκε πίστευε ότι οι διοικητές έπρεπε να εκδίδουν µόνο τις πλέον ουσιώδεις διαταγές. Αυτές θα παρείχαν µόνο γενικές οδηγίες για τον πρωταρχικό αντικειµενικό σκοπό και τις αποστολές. Οι τακτικές λεπτοµέρειες αποτελούσαν το πεδίο των υφισταµένων. Για τον φον Μόλτκε, «Το πλεονέκτηµα που ο διοικητής σκέφτεται ότι µπορεί να πετύχει µε τη συνεχή προσωπική του ανάµειξη, αποτελεί µεγάλη ψευδαίσθηση. Εµπλεκόµενος κατ’ αυτόν τον τρόπο, αναλαµβάνει έργο, το οποίο στην πραγµατικότητα ανήκει σε άλλους, των οποίων την αποτελεσµατικότητα καταστρέφει. Επιπλέον, πολλαπλασιάζει τα δικά του έργα σε σηµείο που να αδυνατεί πλέον να τα εκπληρώσει όλα». Τα παραπάνω συνοψίζουν την ουσία της διοίκησης δια της αποστολής.

Για να ευδοκιµήσει η τακτική του ελιγµού, χρειάζεται τη διοίκηση δια της 1. αποστολής (mission command), η οποία είναι µια φιλοσοφία διοικήσεως, µε

5

ΕΕ 101-1

Α


συγκεντρωτική πρόθεση και αποκεντρωτική εκτέλεση και η οποία είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για τις πολύπλοκες, δυναµικές και αντιθετικές καταστάσεις. Η τακτική του ελιγµού απαιτεί φιλοσοφία διοικήσεως που προάγει την ελευθερία ενεργείας και την πρωτοβουλία. Όπως και η τακτική του ελιγµού, η διοίκηση δια της αποστολής εστιάζεται στα αποτελέσµατα καθώς υπογραµµίζει µε έµφαση τη σηµασία της κατανόησης του αποτελέσµατος που επιδιώκεται, παρά των συγκεκριµένων τρόπων µε τους οποίους πρέπει να επιτευχθεί το αποτέλεσµα. 2. ∆ιοίκηση δια της αποστολής είναι η διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων, µέσω αποκεντρωτικής εκτέλεσης, η οποία βασίζεται στην έκδοση αντίστοιχων διαταγών. Η διοίκηση δια της αποστολής απαιτεί όπως όλοι οι υφιστάµενοι αναπτύσσουν πειθαρχηµένη πρωτοβουλία, ενεργώντας επιθετικά και ανεξάρτητα για την εκπλήρωση της αποστολής, στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητή. Η διοίκηση δια της αποστολής δίνει έµφαση στην έγκαιρη λήψη απόφασης και κατανόηση της πρόθεσης του προϊσταµένου διοικητή. Η πρόθεση του διοικητή, θα πρέπει να είναι κατανοητή δύο κλιµάκια κάτω, να παρέχει στους υφιστάµενους τη γενική ιδέα της επιχείρησης και να τους επιτρέπει να δρουν άµεσα, ανάλογα µε την κατάσταση. Η διοίκηση δια της αποστολής απαιτεί σχέδια µε το κατάλληλο επίπεδο 3. λεπτοµερειών. Όχι τόσο λεπτοµερή που να περιορίζουν την πρωτοβουλία, αλλά ούτε τόσο γενικά που να παρέχουν ανεπαρκή κατεύθυνση. Κάποιες επιχειρήσεις, απαιτούν µεγαλύτερο έλεγχο των υφισταµένων (π.χ. αεραπόβαση, σύζευξη κωλύµατος) και ακριβή συγχρονισµό. Σ’ αυτές τις επιχειρήσεις, τα σχέδια θα πρέπει να είναι περισσότερο λεπτοµερή 4. τα εξής:

Συνοψίζοντας, τα βασικά στοιχεία της διοίκηση δια της αποστολής είναι

α. Ο διοικητής εκδίδει τις διαταγές του κατά τρόπο που να εξασφαλίζει ότι οι υφιστάµενοί του κατανοούν την πρόθεσή του, τις αποστολές τους και το ευρύτερο πλαίσιο αυτών των αποστολών. β. Στους υφισταµένους δίνεται το αποτέλεσµα που πρέπει να πετύχουν και για ποιο λόγο απαιτείται να το κάνουν. γ. Στους υφισταµένους δίνονται τα απαραίτητα µέσα ανάλογα µε την αποστολή που απαιτείται να φέρουν εις πέρας. δ. Ο διοικητής χρησιµοποιεί το ελάχιστο δυνατόν επίπεδο ελέγχου, για να µην περιορίζει χωρίς λόγο την ελευθερία ενεργείας των υφισταµένων του. ε. Οι υφιστάµενοι αποφασίζουν οι ίδιοι πως θα εκπληρώσουν µε τον καλύτερο τρόπο την αποστολή τους. Είναι υπεύθυνοι για τις ενέργειές τους, µέσα στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητή τους.

6


5.


Πρόθεση

Η πρόθεση είναι παρόµοια µε το σκοπό. Αντιπροσωπεύει εκείνο που θέλει ο διοικητής να πετύχει και για ποιο λόγο και είναι το πρωταρχικό αποτέλεσµα της λήψης απόφασης. Λεπτοµέρειες για την πρόθεση όπως στο Κεφ. Β. ΤΜΗΜΑ 4 ΘΕΜΕΛΙΩ∆ΕΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 1.

Γενικά

Η ικανότητα κατανόησης, νοερής σύλληψης και στη συνέχεια εξήγησης και σχηµατικής απόδοσης, είναι βαρύνουσας σηµασίας για την αντιµετώπιση της πολυπλοκότητας των χερσαίων επιχειρήσεων. Μια µέθοδος για την οργάνωση και τη νοερή σύλληψη της δραστηριότητας στο χερσαίο περιβάλλον είναι η χρησιµοποίηση του θεµελιώδους πλαισίου των επιχειρήσεων. Το Θεµελιώδες Πλαίσιο συνίσταται από τέσσερα επιµέρους πλαίσια, το Επιχειρησιακό, το Τακτικό, το Λειτουργικό και το Γεωγραφικό (Σχ.100). Αυτά τα πλαίσια χρησιµεύουν για να περιγράψουν την ιδέα ενεργείας ή να εξηγήσουν την ακολουθία των ενεργειών και να συντονίσουν τις δραστηριότητες. Οι αποστολές µπορούν να συσχετιστούν η µια µε την άλλη και µε το χρόνο, το χώρο, και τη λειτουργία. Επίσης οι διοικητές µπορούν να διαπιστώσουν ποιος είναι ο σκοπός του έργου που τους έχει ανατεθεί, το αποτέλεσµα που θα έχει αυτός ο σκοπός και πως τα αποτελέσµατα που προκύπτουν υποστηρίζουν ή υποστηρίζονται από τα αποτελέσµατα των άλλων. Τα πλαίσια αυτά είναι εργαλεία και δεν υπάρχει συνταγή για τη χρησιµοποίηση τους. Μπορούν να χρησιµοποιηθούν επιλεκτικά, ατοµικά η σε διάφορους συνδυασµούς.

Σχ. 100. Θεµελιώδες Πλαίσιο ∆ιεξαγωγής των Επιχειρήσεων 2.

Το Επιχειρησιακό Πλαίσιο

α. Το επιχειρησιακό πλαίσιο χρησιµοποιείται για τη διευθέτηση των ενεργειών σύµφωνα µε το σκοπό και τα αποτελέσµατα εντός του πεδίου της µάχης. Το επιχειρησιακό πλαίσιο υλοποιείται µε τις αποφασιστικές (decisive),

7

ΕΕ 101-1

Α


υποβοηθητικές (supporting) και υποστηρικτικές (sustaining) ενέργειες ή έργα (Σχ. 101). Με το επιχειρησιακό πλαίσιο διαµορφώνονται και περιγράφονται οι τρόποι ενεργείας και η ιδέα ενεργείας. Ο διοικητής επιλέγει πρώτα την ενέργεια την οποία θεωρεί ότι θα είναι αποφασιστική και κατόπιν προσδιορίζει τα άλλα έργα που απαιτούνται για να την υποστηρίξουν ως υποβοηθητικά ή υποστηρικτικά. Το κύριο σηµείο είναι να ενσωµατώσει τα έργα στη σχεδίαση και να τα συντονίσει για να πετύχει την ταυτόχρονη εκτέλεσή τους. β. Εφόσον το επιχειρησιακό πλαίσιο αποτελεί βοήθηµα του διοικητού, δεν είναι απαραίτητα ταυτόσηµο µε το αντίστοιχο του προϊσταµένου ή των υφισταµένων. Για παράδειγµα µία επιχείρηση που είναι αποφασιστική για το διοικητή, µπορεί στην ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου κλιµακίου να είναι υποβοηθητική. Κάθε τακτική επιχείρηση έχει έναν από τους τρεις σκοπούς: αποφασιστικό, υποβοηθητικό και υποστηρικτικό.

Υποβοηθητικές

Υποβοηθητικές

Αποφασιστική

Υποστηρικτικές

Υποστηρικτικές

Σχ. 101. Το Επιχειρησιακό Πλαίσιο γ. Υποβοηθητικά Έργα. Τα υποβοηθητικά έργα δηµιουργούν ή διατηρούν τις συνθήκες για την επιτυχία της αποφασιστικής ενέργειας πριν, κατά τη διάρκεια ή µετά από αυτήν. Οι συνθήκες αυτές έχουν σχέση µε τον αντίπαλο, το περιβάλλον ή τις δικές µας δυνάµεις. Σηµαντικός παράγοντας των υποβοηθητικών έργων είναι η επίτευξη οικονοµίας δυνάµεων, καθώς υποστηρίζουν τη συγκέντρωση δυνάµεων που απαιτούνται, σε χώρο και χρόνο, για την αποφασιστική ενέργεια. Οι υποβοηθητικές ενέργειες συχνά αποβλέπουν στον επηρεασµό των αντιλήψεων των αντιπάλων ή του πληθυσµού. Μπορεί να περιλαµβάνουν τη χρήση πυρών σε συνδυασµό µε ψυχολογικές ενέργειες για να εξασθενίσουν τη θέληση του αντιπάλου, προτού ξεκινήσει η αποφασιστική ενέργεια. Στα υποβοηθητικά έργα περιλαµβάνεται επίσης η κατασκευή κωλυµάτων. δ. Αποφασιστική Ενέργεια. Η αποφασιστική ενέργεια είναι εκείνη η οποία, αν επιτύχει, οδηγεί αναπόφευκτα στην εκπλήρωση της αποστολής. Η αποφασιστική ενέργεια ως εκ τούτου στο σχέδιο είναι εκείνη που επιλέγει ο διοικητής για να οδηγήσει στην επιτυχία, στο πλαίσιο της ιδέας ενεργείας του. Η επιλογή της αποφασιστικής ενέργειας και τα έργα που απαιτούνται για να την υποστηρίξουν, αποτελούν τα καθοριστικά στοιχεία του σχεδίου. Αν ο διοικητής εντοπίσει περισσότερες από µια αποφασιστικές ενέργειες, τότε οφείλει ή να 8



τροποποιήσει την ανάλυσή του και να οµαδοποιήσει τα έργα που θεωρεί αποφασιστικά σε ένα ή να ορίσει ορισµένα από τα έργα ως υποβοηθητικά ή υποστηρικτικά. Σε κάποιες περιπτώσεις, µία και µοναδική αποφασιστική ενέργεια, όπως για παράδειγµα η φυσική καταστροφή του αντιπάλου, µπορεί να είναι δυνατή. Σε άλλες περιπτώσεις η κατάσταση ενδεχοµένως να είναι πιο πολύπλοκη. ε. Υποστηρικτικά Έργα. Τα υποστηρικτικά έργα, τα οποία επικαλύπτονται αλλά δεν είναι τα ίδια µε την υποστήριξη ∆Μ, που είναι µια από τις λειτουργίες µάχης, καθιστούν τις χερσαίες δυνάµεις ικανές να επιβιώσουν, να κινηθούν και να πολεµήσουν, για να εκτελέσουν την αποφασιστική ενέργεια ή τα υποβοηθητικά έργα. Τα υποστηρικτικά έργα περιλαµβάνουν την επιστράτευση, την κίνηση των επιστρατευµένων δυνάµεων και των εφεδρειών, την ασφάλεια µετόπισθεν, την ασφάλεια των γραµµών συγκοινωνιών, την ασφάλεια του πληθυσµού και την προστασία των ζωτικών εγκαταστάσεων. Στα υποστηρικτικά έργα περιλαµβάνεται ακόµα η επιβιωσιµότητα και η προστασία των δυνάµεων. Τα υποστηρικτικά έργα είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσουν το στόχο των εχθρικών υποβοηθητικών ή αποφασιστικών ενεργειών. 3.

Το Τακτικό Πλαίσιο

α. Για να τεθεί σε εφαρµογή η τακτική του ελιγµού στο τακτικό επίπεδο, είναι απαραίτητη η κατανόηση των θεµελιωδών στοιχείων των επιχειρήσεων ή των τεσσάρων κύριων λειτουργιών, οι οποίες είναι η εύρεση (find) του εχθρού, η καθήλωση (fix) του εχθρού, η προσβολή (strike) του εχθρού και η εκµετάλλευση (exploitation) (Σχ. 102). Στην πιο απλοποιηµένη µορφή, υπάρχουν δυο κύριες λειτουργίες, η καθήλωση και η προσβολή. Η ανάγκη για την εύρεση και η προετοιµασία για εκµετάλλευση εξυπακούονται και στις δυο προηγούµενες. Ενώ η εύρεση και η καθήλωση συνεισφέρουν εποµένως στο υποβοηθητικό µέρος του Επιχειρησιακού Πλαισίου, η προσβολή και η εκµετάλλευση µπορούν να αποτελέσουν το αποφασιστικό µέρος. Η εύρεση, η καθήλωση, η προσβολή και η εκµετάλλευση πρέπει να εκτελούνται ταυτόχρονα ή τουλάχιστον µε οµαλή µετάβαση από τη µία λειτουργία στην άλλη.

Σχ. 102. Το Τακτικό Πλαίσιο

9

ΕΕ 101-1

Α


β. Το Τακτικό Πλαίσιο έχει εφαρµογή σε όλες τις στρατιωτικές δραστηριότητες. Η εύρεση αφορά τόσο την ευρύτερη κατανόηση της κατάστασης όσο και τον εντοπισµό µιας εχθρικής µονάδας. Η καθήλωση µπορεί να επιτευχθεί µε διάφορες µεθόδους όπως είναι η απαγόρευση επίτευξης των στόχων του εχθρού, η εκτροπή της προσοχής του, η στέρηση της ελευθερίας ενεργείας, η χρήση έµµεσων ή άµεσων πυρών και η παραπλάνηση. Για να προσβάλουµε τον εχθρό χρειάζεται να ελιχθούµε και στη συνέχεια να αναλάβουµε άµεση ενέργεια εναντίον του. Κάθε ευκαιρία που έχει δηµιουργηθεί από προηγούµενη δραστηριότητα πρέπει να τύχει εκµετάλλευσης για την κατάληψη του αντικειµενικού σκοπού ή την άµεση εκπλήρωση της αποστολής του διοικητού. Οι ευκαιρίες ποικίλουν και πρέπει να επιδιώκονται και όχι να αναµένονται παθητικά. 4.

Το Γεωγραφικό Πλαίσιο

Ο τρόπος µε τον οποίο οι επιχειρήσεις συσχετίζονται η µία µε την άλλη µπορεί επίσης να περιγραφεί γεωγραφικά µε δύο τρόπους: τις Περιοχές Επιχειρήσεων και το διαχωρισµό σε Εγγύς, Βάθους και Μετόπισθεν. Η γεωγραφία στο χερσαίο περιβάλλον είναι σηµαντική, καθώς περιγράφει πού θα λάβουν χώρα οι επιχειρήσεις που σχεδιάσθηκαν και επειδή το έδαφος, καθώς και εκείνος που το ελέγχει, είναι ζωτικής σηµασίας. α.

Περιοχές Επιχειρήσεων

∆ιακρίνονται σε Περιοχή Επιχειρήσεων (ΠΕ), την Περιοχή Επιρροής (ΠΕΠ) και την Περιοχή Ενδιαφέροντος (ΠΕΝ). Από τις παραπάνω περιοχές, µόνο η ΠΕ ανατίθεται στο διοικητή από τον προϊστάµενό του. Η αξιολόγηση στην οποία θα προβεί ο διοικητής στη συνέχεια, θα τον οδηγήσει στον προσδιορισµό της ΠΕΠ και ΠΕΝ. Ο διοικητής πρέπει να αποκτήσει επίγνωση της περιοχής του, προκειµένου να διεξάγει αποτελεσµατικά επιχειρήσεις και να δηµιουργήσει συνθήκες που θα υποστηρίξουν τους ανατεθέντες στόχους του και θα επιτύχουν την επιθυµητή τελική κατάσταση. β.

Ο διαχωρισµός σε βάθος, εγγύς και µετόπισθεν (Σχ. 103)

σηµαίνει: (1) Περιοχή σε Βάθος, εντός της οποίας διεξάγονται οι Επιχειρήσεις σε Βάθος (ΕσΒ), είναι σε µεγάλη απόσταση και σε βάθος χρόνου, εναντίον εχθρικών δυνάµεων ή µέσων που δεν έχουν εµπλακεί . (2) Περιοχή Εγγύς, εντός της οποίας διεξάγονται οι Άµεσες ή Εγγύς Επιχειρήσεις και περιλαµβάνει τις δυνάµεις σε άµεση επαφή µε τον εχθρό. (3) Περιοχή Μετόπισθεν, εντός της οποίας λαµβάνουν χώρα κυρίως δραστηριότητες που έχουν σχέση µε τη ∆Μ και οι οποίες είναι ευάλωτες σε εχθρικές επιχειρήσεις σε βάθος.

10



Σε Βάθος Αντιπάλου

Εγγύς Αντιπάλου

Μετόπισθεν

Εγγύς

Μετόπισθεν Αντιπάλου

Σε Βάθος

Σχ. 103. Σχέση Επιχειρήσεων Εγγύς – σε Βάθος – Μετόπισθεν 5.

Το Λειτουργικό Πλαίσιο

Οι Λειτουργίες Μάχης αποτελούν ένα αναλυτικό εργαλείο, που παρέχει ευρεία και πλήρη περιγραφή των ενεργειών και των δραστηριοτήτων στο πεδίο της µάχης, οι οποίες δεν περιορίζονται από συστήµατα ή υπηρεσίες. Λαµβάνοντας υπόψη αυτές τις λειτουργίες, ο διοικητής διασφαλίζει ότι µελέτησε όλες τις πτυχές της µάχης κατά τη σχεδίαση, την προετοιµασία και τη διεξαγωγή της επιχείρησης. Αποτελούν µέρος ενός κοινού στρατιωτικού λεξιλογίου για τις χερσαίες επιχειρήσεις. Η ικανότητα να τίθεται σε εφαρµογή η τακτική του ελιγµού στην επιχείρηση εξαρτάται από: την ενάσκηση της κατάλληλης διοίκησης, τις πληροφορίες, την απόδοση των πυρών υποστηρίξεως, του ελιγµού και της κινητικότητας, της προστασίας και της υποστήριξης ∆Μ των φιλίων δυνάµεων. Τα παραπάνω είναι γνωστά ως Λειτουργίες Μάχης. Ενώ η σχετική σηµασία των Λειτουργιών Μάχης ενδεχοµένως να ποικίλλει αναλόγως του σκοπού της επιχείρησης, όλες µαζί διαµορφώνουν ένα συµπαγές σύνολο, τη βάση για την εκµετάλλευση του συνόλου των δυνατοτήτων µίας δύναµης.

ΤΜΗΜΑ 5 ∆ΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ 1. Γενικά ∆ιοίκηση και Έλεγχος είναι η άσκηση εξουσίας και διεύθυνσης από ένα κατάλληλα ορισµένο διοικητή επί διατιθεµένων και προσκολληµένων δυνάµεων για την εκπλήρωση της αποστολής. Οι λειτουργίες της ∆ιοίκησης και του Ελέγχου εκτελούνται µέσω της διαχείρισης προσωπικού, συσκευών, επικοινωνιών, ευκολιών και διαδικασιών, χρησιµοποιούµενων από ένα διοικητή για τη σχεδίαση, την κατεύθυνση, το συντονισµό και τον έλεγχο των δυνάµεων και των επιχειρήσεων προς επίτευξη της αποστολής. Η αναγκαιότητα της διοίκησης προκύπτει και ποικίλλει ανάλογα µε το µέγεθος και την πολυπλοκότητα της δύναµης. Όσο µεγαλύτερη και πιο σύνθετη γίνεται µια δύναµη, τόσο µεγαλύτερες είναι οι δυσκολίες για τη διατήρηση της συνοχής και της µαχητικής ισχύος της. Συνεπώς η σηµασία της λειτουργίας «∆ιοίκηση» σχετίζεται µε το επίπεδο ευθύνης του κάθε διοικητού.

11

ΕΕ 101-1

Α


Προκειµένου η διοίκηση να ασκείται αποτελεσµατικά και εποµένως να επιτυγχάνει τους στόχους της µε αποδοτικό τρόπο, είναι σηµαντικό να γίνει κατανοητό τι είναι µια οργάνωση και πώς λειτουργεί. Στην απλούστερη µορφή της, η οργάνωση ορίζεται ως «µια οµάδα δύο ή περισσότερων ατόµων τα οποία εργάζονται από κοινού για την επίτευξη οµαδικών αποτελεσµάτων». Στα στρατιωτικά πλαίσια, είναι απαραίτητο να σηµειωθεί ότι η οργάνωση θα πρέπει να έχει σαφή ρόλο και σκοπό και αυτό επιτυγχάνεται µε τον καλύτερο τρόπο µε την παραχώρηση εξουσίας σε ένα διοικητή. Εξαιτίας αυτού, το επιτελείο είναι οργανωµένο κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να παρέχει στο διοικητή τη δυνατότητα να ασκεί διοίκηση. Τέλος, όλοι οι οργανισµοί διαθέτουν και την ανθρώπινη πτυχή, οπότε είναι απαραίτητο κάποιο επίπεδο πειθαρχίας σε κάθε συγκεκριµένη δοµή. 2.

Οι Σχέσεις ∆ιοικητού και Επιτελείου

α. Ο διοικητής και το επιτελείο του εστιάζουν τις προσπάθειές τους, στην αναγνώριση και την πρόβλεψη δραστηριοτήτων του πεδίου της µάχης, προκειµένου να λαµβάνουν καλύτερες αποφάσεις και να ενεργούν ταχύτερα από τον εχθρό. Τα επιτελεία κάθε επιπέδου και οι διαδικασίες τους υπάρχουν, για να οργανώσουν, να αναλύσουν και να παρουσιάσουν έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών στο διοικητή σε µορφή διαχειρίσιµη. Ο διοικητής βασίζεται στο επιτελείο του, προκειµένου να µετατρέψει τις πληροφορίες από το πεδίο της µάχης σε Κατανόηση της Κατάστασης (Situational Understanding or Awareness). Μόλις ληφθεί η απόφαση, ο διοικητής στηρίζεται στο επιτελείο του για να διαβιβάσει την απόφαση στους υφισταµένους µε τρόπο γρήγορο και κατανοητό. β. Οι επιτελικές διαδικασίες παρέχουν δύο είδη πληροφοριών που σχετίζονται µε την κατανόηση και τις αποφάσεις, καθιστώντας όλες τις άλλες επιτελικές δραστηριότητες δευτερεύουσας σηµασίας. Αυτές είναι: (1) Κατανόηση της Κατάστασης. Η κατανόηση της κατάστασης δηµιουργεί µια κοινή άποψη της κατάστασης στο πλαίσιο της οποίας λαµβάνονται αποφάσεις. Λεπτοµέρειες στο επόµενο Τµήµα 6. (2) Πληροφορίες Εκτέλεσης. Οι πληροφορίες εκτέλεσης είναι εκείνες που δύνανται να οδηγήσουν σε λήψη αποφάσεων. Παραδείγµατα πληροφοριών εκτέλεσης είναι οι κατευθύνσεις του διοικητού, η πρόθεση του διοικητού, η ιδέα ενεργείας και οι διαταγές. γ. Ενώ ο διοικητής µπορεί να αναδιοργανώνει το επιτελείο ανάλογα µε τις ανάγκες ώστε να εστιάσει στις ιδιαίτερες απαιτήσεις µιας συγκεκριµένης αποστολής, οι ευθύνες του επιτελείου παραµένουν ίδιες. Το επιτελείο και οι διαδικασίες του έχουν ως σκοπό την κατανόηση του προβλήµατος που απασχολεί το διοικητή – πώς να χρησιµοποιήσει τα διαθέσιµα µέσα του προκειµένου να επιβάλει αποφασιστικά τη θέλησή του στον εχθρό. Το εύρος και η πολυπλοκότητα των στρατιωτικών επιχειρήσεων δεν επιτρέπουν την αντιµετώπιση του προβλήµατος από έναν µόνο επιτελή ή κλάδο για να ικανοποιήσει τις πληροφοριακές απαιτήσεις του διοικητού. δ. Κάθε διοικητής πρέπει να λάβει αποφάσεις σχετικά µε την κατανοµή, και την εµπλοκή δυνάµεων και µέσων στην επιχείρηση. Αντίστοιχα, ο

12



διοικητής οφείλει να εξουσιοδοτήσει το επιτελείο του να λαµβάνει αποφάσεις για επαναλαµβανόµενα θέµατα κατά τη διεξαγωγή επιχειρήσεων, στο πλαίσιο πάντα των περιορισµών που επιβάλλονται από την πρόθεσή του. Το σύστηµα ∆ιοικήσεως και Ελέγχου είναι το εργαλείο µε το οποίο ο διοικητής κοινοποιεί γρήγορα τις αποφάσεις του στους υφιστάµενους του. ε. Ο διοικητής οφείλει να εκπαιδεύει το επιτελείο του, καθιστώντας το µια συνεκτική οµάδα, η οποία µπορεί να εργάζεται από κοινού για την παροχή των πληροφοριών που θεωρεί σηµαντικές. Περισσότερο όµως θα πρέπει να µεριµνά για την ανάπτυξη αµοιβαίας εµπιστοσύνης, η οποία θα στηρίζεται στην πίστη και την κατανόηση του τρόπου µε τον οποίο σκοπεύει ο διοικητής να διοικήσει τις δυνάµεις που υπάγονται στη δικαιοδοσία του. Οι επιτελείς πρέπει να έχουν την ικανότητα να προβλέπουν το αποτέλεσµα των τρεχουσών επιχειρήσεων για την ανάπτυξη σχεδίων για µελλοντικές αποστολές. Οφείλουν επίσης να έχουν κατανοήσει και να είναι σε θέση να εφαρµόσουν το υιοθετηµένο δόγµα και την τακτική κατά την εκτέλεση της αποστολής. στ. Αρχές Το σύστηµα διοίκησης και ελέγχου που εφαρµόζει ο στρατός στηρίζεται στην αρχή ότι οι αποφάσεις που λαµβάνονται στο πλαίσιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων, προκύπτουν από διαδικασίες κατευθυνόµενες και καθοδηγούµενες από το διοικητή και όχι από το επιτελείο. Αυτό οδηγεί απευθείας στη βάση της έννοιας της «διοίκησης δια της αποστολής», σύµφωνα µε την οποία ο διοικητής παρέχει στο επιτελείο και τους υφισταµένους του το «γιατί» και όχι το «πώς» για την διεξαγωγή των επιχειρήσεών τους. Στη διοίκηση και τον έλεγχο έχουν εφαρµογή οι παρακάτω θεµελιώδεις αρχές (Σχ. 104): ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

Αποστολή Προσωπικό

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ Σχ. 104. Οι Αρχές ∆ιοίκησης και Ελέγχου

13

ΕΕ 101-1

Α


(1)

Ενότητα ∆ιοίκησης

Ο διοικητής οφείλει να είναι υπόλογος έναντι µόνο ενός προϊσταµένου, ώστε να εξασφαλίζεται η σαφήνεια και η ενότητα των προσπαθειών, να προάγεται η έγκαιρη και αποτελεσµατική λήψη αποφάσεων και να αποφεύγονται αντικρουόµενες διαταγές ή οδηγίες. Η ενότητα της διοίκησης, η οποία είναι και αρχή του πολέµου, επιτυγχάνεται µέσω της σαφούς ιεραρχίας διοίκησης, όπου η διοίκηση σε κάθε επίπεδο εκφράζεται από έναν µόνο διοικητή. Αυτή η αρχή ισχύει σε όλα τα επίπεδα καθώς και στις διακλαδικές επιχειρήσεις. Σε πολυεθνικές επιχειρήσεις, ωστόσο, ενδέχεται να µην επιτυγχάνεται απόλυτη ενότητα διοίκησης. (2)

Συνεργασία

Η συνεργασία συµπληρώνει την ενότητα της διοίκησης. Συνεπάγεται το συντονισµό ατοµικών και οµαδικών ενεργειών για την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσµατος. Η συνεργασία βασίζεται στην οµαδική δουλειά, την εµπιστοσύνη και την αµοιβαία κατανόηση και αναπτύσσεται µε την εκπαίδευση. Τρία στοιχεία συµβάλλουν στη συνεργασία: Ο κοινός σκοπός (ο οποίος αντικατοπτρίζει την ενότητα των προσπαθειών), η αµοιβαία καλή θέληση και ο σαφής διαχωρισµός αρµοδιοτήτων. (3)

Ισορροπηµένη ∆οµή

Υπάρχει ένα όριο στον αριθµό των υφισταµένων που µπορεί να διοικήσει αποτελεσµατικά ένας προϊστάµενος. Ο βέλτιστος αριθµός εξαρτάται κυρίως από την πολυπλοκότητα και τα καθήκοντα της συγκεκριµένης διοίκησης. Πρακτικά, µια ισορροπηµένη και ικανή δοµή επιτυγχάνεται µε µια ρεαλιστικής έκτασης διοίκηση, η οποία καθορίζει τον αριθµό των άµεσα υπό αυτή υποµονάδων, µονάδων ή σχηµατισµών. (4)

Κοινές και Πρακτικές ∆ιαδικασίες

Οι διαδικασίες για τη διοίκηση και τον έλεγχο των τµηµάτων πρέπει να είναι απλές, αποτελεσµατικές και ευέλικτες προκειµένου να παρέχουν τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται η διοίκηση στις παρουσιαζόµενες καταστάσεις και να προάγουν την έγκαιρη λήψη αποφάσεων. Οι Βασικές Οδηγίες Ενεργειών (ΒΟΕ) εξοικονοµούν χρόνο και προσπάθεια και συµβάλουν στην ενότητα του σκοπού. (5) ∆υναµική Οργάνωση Η οργάνωση της διοίκησης πρέπει να είναι δυναµική – δηλαδή ευέλικτη, ενεργητική και ικανή για ταχεία ανταπόκριση σε όλες τις καταστάσεις. Η αλλαγή της κατάστασης και νέες τακτικές ή τεχνολογικές προκλήσεις, ενδέχεται να απαιτούν ταχεία προσαρµογή των δοµών και διαδικασιών.

14


ζ.


Η Εφαρµογή της ∆ιοίκησης

(1) Γενικά. Η εφαρµογή των πέντε αρχών της διοίκησης συνιστά την τέχνη της λήψης αποφάσεων. Ένα βασικό συστατικό αυτής της τέχνης είναι η ικανότητα της ηγεσίας, δηλαδή η ικανότητα παρακίνησης προσωπικού και τµηµάτων ώστε να επιβάλουν τη θέλησή τους στον εχθρό και να επιτύχουν αποφασιστικούς στόχους µε τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Η διοίκηση παραχωρείται σε ένα άτοµο, το οποίο ακολούθως έχει την πλήρη ευθύνη για τους διοικουµένους του. Η διοίκηση χαρακτηρίζεται από την πείρα, την ικανότητα, τη διαίσθηση, την κρίση, την πρωτοβουλία και το σθένος του διοικητού, καθώς και από την ικανότητά του να εµπνέει, να παρακινεί και να κερδίζει την εµπιστοσύνη των υφισταµένων. Ο διοικητής πρέπει να περιβάλλεται από κύρος, να αποδέχεται τις ευθύνες του και να είναι υπόλογος. (2) Εξουσία. Η εξουσία αφορά στο νοµικό δικαίωµα και στην ελευθερία του διοικητή να χρησιµοποιεί την ισχύ που απορρέει από τη διοίκηση, η οποία εκτείνεται µέχρι την επιβολή της υπακοής. Η εξουσία του διοικητού να επιβάλει τις αποφάσεις του είναι µια από τις βασικές πτυχές της θέσης του. Το δικαίωµα να επιβάλει τις αποφάσεις του, όµως, συνοδεύεται και από την ευθύνη για τις συνέπειές τους. ∆ιοίκηση είναι η καθοδήγηση µε εξουσία, αναλαµβάνοντας παράλληλα την πλήρη ευθύνη για το αποτέλεσµα. (3) Ευθύνη. Η ευθύνη είναι η νοµική και ηθική υποχρέωση που αναλαµβάνει ο διοικητής για τις ενέργειες, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες των υφισταµένων του. Είναι υπεύθυνος για την υγεία, την καλή διαβίωση, το ηθικό και την πειθαρχία του προσωπικού, καθώς και τη συντήρηση του υλικού που υπάγονται στη διοίκησή του. Στη µάχη, ο διοικητής αναλαµβάνει την ευθύνη για τις απώλειες. (4) Λογοδοσία. Λογοδοσία είναι η υποχρέωση του διοικητού να είναι υπόλογος στον προϊστάµενό του για την αποτελεσµατική και αποδοτική χρήση της ευθύνης, της εξουσίας και των πόρων που του διατέθηκαν. Παρόλο που η ευθύνη και η λογοδοσία αναφέρονται αποκλειστικά στο διοικητή, αυτός δύναται να µεταβιβάζει συγκεκριµένες εξουσίες στο επιτελείο του, προκειµένου αυτό να λαµβάνει αποφάσεις και να ενεργεί στο πλαίσιο της δικής του αρµοδιότητας.

ΤΜΗΜΑ 6 Η ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 1.

Γενικά

α. Το πρότυπο του στρατού για την ενάσκηση της διοίκησης και του ελέγχου, είναι η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. Η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων αποτελείται από τις κύριες δραστηριότητες διοίκησης και ελέγχου που πραγµατοποιούνται κατά τις επιχειρήσεις: Σχεδίαση, Προπαρασκευή, ∆ιεξαγωγή και συνεχής Αξιολόγηση της επιχείρησης. Ο διοικητής είναι εκείνος που διευθύνει τη ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων (Σχ. 105).

15

ΕΕ 101-1

Α


β. Οι δραστηριότητες της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων είναι συνήθως διαδοχικές, ιδίως κατά την έναρξη της επιχείρησης. Αφότου όµως αρχίσει η επιχείρηση, το επιτελείο πραγµατοποιεί µέρος από κάθε δραστηριότητα ταυτόχρονα. Η σχεδίαση είναι συνεχής. Η προπαρασκευή αρχίζει όταν το τµήµα λάβει αποστολή. Πάντα επικαλύπτεται µε τη σχεδίαση και συνεχίζεται και κατά τη διεξαγωγή για κάποιες υφιστάµενες διοικήσεις. Η διεξαγωγή θέτει το σχέδιο σε εφαρµογή. Η αξιολόγηση είναι συνεχής και επηρεάζει και τις άλλες τρείς δραστηριότητες. Οι υφιστάµενες διοικήσεις του ιδίου προϊσταµένου ενδεχοµένως να βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. Σε οποιοδήποτε χρόνο κατά τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας, ο διοικητής δύναται να επανακαθορίσει το πλαίσιο, µε βάση κάποια διαφοροποίηση της κατάστασης, ή σηµαντικές αλλαγές στο επιχειρησιακό περιβάλλον. Αυτό µπορεί να οδηγήσει σε νέα προοπτική του προβλήµατος και / ή σε επίλυση του προβλήµατος µε αποτέλεσµα την εκπόνηση ενός εξολοκλήρου νέου σχεδίου.

Σχ. 105. Η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων γ. Η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, αν και απλή ως πλαίσιο (σχεδίαση, προπαρασκευή, διεξαγωγή και αξιολόγηση), είναι δυναµική κατά την υλοποίηση. Ο διοικητής και το επιτελείο, χρησιµοποιούν τη ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, προκειµένου να ενσωµατώσουν αριθµό διαδικασιών και ενεργειών που εµπεριέχουν πολυάριθµα έργα που εκτελούνται από το επιτελείο και τις υφιστάµενες διοικήσεις. Για αυτό το λόγο, ο διοικητής πρέπει να οργανώσει και να εκπαιδεύσει ανάλογα το επιτελείο του για να ανταποκριθεί σε αυτές τις απαιτήσεις.

16


2.


Η ∆ιοίκηση του Πεδίου της Μάχης

α. Στο κέντρο της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, βρίσκεται η ∆ιοίκηση του Πεδίου της Μάχης, η επιστήµη και η τέχνη κατανόησης, νοερής σύλληψης, περιγραφής, κατεύθυνσης, ηγεσίας και αξιολόγησης των δυνάµεων για την εκπλήρωση των αποστολών. Ο διοικητής καθοδηγεί όλη τη ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. Το επιτελείο και οι υφιστάµενοι διοικητές υποβοηθούν το διοικητή στην ενάσκηση της ∆ιοίκησης του Πεδίου της Μάχης, σε όλες τις δραστηριότητες της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων (Σχ. 106)

Σχ. 106. Η ∆ιοίκηση του Πεδίου της Μάχης και η ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων β. Όλες οι δραστηριότητες της ∆ιοίκησης του Πεδίου της Μάχης εκτελούνται κατά τη σχεδίαση, προπαρασκευή, διεξαγωγή και αξιολόγηση, αλλά αποκτούν κάθε µία ιδιαίτερο βάρος κατά τη ∆ιαδικασία ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, ανάλογα µε το στάδιο που βρισκόµαστε κάθε φορά. Για παράδειγµα, κατά τη σχεδίαση ο διοικητής εστιάζει την προσοχή του στην κατανόηση, στη νοερή σύλληψη και στην περιγραφή και όχι στην κατεύθυνση, ηγεσία και αξιολόγηση. Αντίθετα, κατά τη διεξαγωγή, εστιάζεται στην κατεύθυνση, ηγεσία και αξιολόγηση, ενώ βελτιώνει την κατανόηση και τροποποιεί την νοερή του σύλληψη. γ.

Κατανόηση της Κατάστασης

(1) Η διοίκηση και ο έλεγχος πρέπει πρώτα απ’ όλα να υποστηρίζει το διοικητή στην κατανόηση του επιχειρησιακού περιβάλλοντος. Η

17

ΕΕ 101-1

Α


κατανόηση είναι κάτι περισσότερο από την ενηµερότητα για πληροφορίες ή για τα συµβαίνοντα στο άµεσο περιβάλλον. Στο πλαίσιο της διεργασίας κατανόησης της κατάστασης, η κατανόηση είναι γνώση που προκύπτει από την ανάλυση των πληροφοριών και στην οποία εφαρµόζεται κρίση, σε µια συγκεκριµένη κατάσταση (Σχ. 107)

Σχ. 107. ∆ιεργασία Κατανόησης της Κατάστασης (2) Κατανόηση της κατάστασης είναι το προϊόν που προκύπτει από την εφαρµογή της ανάλυσης και της κρίσης σε αντίστοιχες πληροφορίες, ώστε να προσδιοριστούν οι σχέσεις µεταξύ των µεταβλητών της αποστολής,2 για να διευκολυνθεί η λήψη αποφάσεων. Υποβοηθά στη λήψη της απόφασης, µε την αναγνώριση ευκαιριών, απειλών για τις φίλιες δυνάµεις ή την εκπλήρωση της αποστολής και κάλυψη πληροφοριακών κενών. Η πλήρης κατανόηση για τη σχεδίαση και τη λήψη αποφάσεων είναι στην πραγµατικότητα ιδεατή κατάσταση, οπότε οι διοικητές θα κληθούν συχνά να λάβουν αποφάσεις µε σηµαντικά κενά στην κατανόηση της κατάστασης (Σχ. 108).

2

Οι µεταβλητές της αποστολής είναι: Αποστολή, Χαρακτηριστικά της περιοχής των επιχειρήσεων (Εχθρός-Καιρός-Έδαφος), διατιθέµενες ∆υνάµεις και διαθέσιµος Χρόνος-ΑΕΚΕ∆Χ.

18



Σχ. 108. Κατανόηση της Κατάστασης (3) Καθ’ όλη τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, ο διοικητής υποστηριζόµενος από το επιτελείο και τους υφισταµένους του διοικητές και συνεργαζόµενος µε τους γειτονικούς διοικητές, προσπαθεί να κατανοήσει την κατάσταση. Η κατανόηση της κατάστασης είναι απαραίτητη για να καταφέρει ο διοικητής να δοµήσει το πλαίσιο του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, να αναπτύξει αποτελεσµατικά σχέδια, να εκτιµήσει την εξέλιξη της επιχείρησης και να επιφέρει τροποποιήσεις στο σχέδιο, ανάλογα µε τη διαµορφούµενη κατάσταση κατά τη διεξαγωγή της επιχείρησης. δ.

Νοερή Σύλληψη ∆ιοικητού

Καθώς ο διοικητής αρχίζει να κατανοεί την κατάσταση και το πρόβληµα, συχνά συλλαµβάνει νοερά πιθανές λύσεις. Η Νοερή Σύλληψη του ∆ιοικητού αποτελεί την πνευµατική διαδικασία κατανόησης της κατάστασης, προσδιορισµού της επιθυµητής τελικής κατάστασης και σύλληψης µιας γενικής ιδέας ενεργείας για τον τρόπο µε τον οποίο οι φίλιες δυνάµεις θα φτάσουν στην τελική κατάσταση. Η νοερή σύλληψη του διοικητού παρέχει τη βάση για την ανάπτυξη των σχεδίων και των διαταγών.

19

ΕΕ 101-1

Α


ε.

Περιγραφή

Καθώς ο διοικητής οραµατίζεται την επιχείρηση, την περιγράφει στο επιτελείο και τους υφισταµένους του, προκειµένου να έχουν την ίδια εικόνα για την κατάσταση, την αποστολή και την πρόθεση του διοικητού. Ο διοικητής βεβαιώνεται ότι οι υφιστάµενοι κατανοούν τη νοερή του σύλληψη αρκετά καλά, ώστε να ξεκινήσουν την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας και τις προπαρασκευαστικές εργασίες. Ο διοικητής περιγράφει τη νοερή του σύλληψη στην πρόθεση του διοικητού και στις κατευθύνσεις σχεδίασης. στ.

Κατεύθυνση

Η διοίκηση συνεπάγεται κατεύθυνση και ο διοικητής κατευθύνει τις ενέργειες για να επιτύχει τα επιθυµητά αποτελέσµατα και να οδηγήσει τις φίλιες δυνάµεις στην εκπλήρωση της αποστολής. Ο διοικητής λαµβάνει αποφάσεις και κατευθύνει τις ενέργειες βασιζόµενος στην κατανόηση της κατάστασης, την οποία διατηρεί µε συνεχή αξιολόγηση. Επιπλέον χρησιµοποιεί µέτρα ελέγχου για να τηρήσει σταθερά προσηλωµένη την επιχείρηση στην επιθυµητή τελική κατάσταση. Ο διοικητής κατευθύνει την επιχείρηση: (1)

Προπαρασκευάζοντας και εγκρίνοντας σχέδια και διαταγές.

(2) Αναθέτοντας και προσαρµόζοντας τα έργα, την τακτική συγκρότηση και τα µέτρα ελέγχου µε βάση την αλλαγή της κατάστασης. (3) ∆ιατάσσοντας µονάδες για µεγιστοποίηση της µαχητικής ισχύος, προβλέποντας ενέργειες, ή δηµιουργώντας ή διατηρώντας επιλογές. (4)

Εξασφαλίζοντας επίβλεψη όπου και όταν απαιτείται.

(5) Προτεραιοποιώντας τη διάθεση των πόρων ανάλογα µε τις παρουσιαζόµενες ευκαιρίες και απειλές. (6) Αποδεχόµενος κινδύνους για να δηµιουργήσει ευκαιρίες για απόκτηση, διατήρηση και εκµετάλλευση της πρωτοβουλίας.

ζ.

(7)

Χρησιµοποιώντας την εφεδρεία.

(8)

Τροποποιώντας τις προτεραιότητες υποστήριξης.

Αξιολόγηση

Η αποτελεσµατική ∆ιοίκηση του Πεδίου της Μάχης, απαιτεί όπως ο διοικητής αξιολογεί συνεχώς την κατάσταση. Η αξιολόγηση βοηθά το διοικητή να κατανοήσει καλύτερα τις τρέχουσες συνθήκες και να προσδιορίσει πώς εξελίσσεται η επιχείρηση. Ο διοικητής ενσωµατώνει τις εκτιµήσεις του επιτελείου, των υφισταµένων διοικητών και λοιπών που επιχειρούν στην περιοχή επιχειρήσεων, για να διαµορφώσει τη δική του αξιολόγηση για την κατάσταση. Βασιζόµενος στην αξιολόγησή του, τροποποιεί τα σχέδια και τις διαταγές για την εκπλήρωση της αποστολής µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

20


η.


Ηγεσία

Ο διοικητής ηγείται µε το παράδειγµα και τη φυσική του παρουσία. Ηγεσία είναι η διαδικασία επηρεασµού των ανθρώπων, παρέχοντας σκοπό, κατεύθυνση και κίνητρο, κατά τη διάρκεια της ενέργειας για την εκπλήρωση της αποστολής ή τη βελτίωση του οργανισµού. Η ηγεσία εµπνέει το προσωπικό να προβεί σε ενέργειες, στις οποίες αλλιώς δεν θα προέβαινε. 3.

Σχεδίαση α.

Σχεδίαση είναι η διαδικασία κατανόησης της κατάστασης, νοερής σύλληψης ενός µελλοντικού επιθυµητού αποτελέσµατος, και εξεύρεση αποτελεσµατικών τρόπων για την επίτευξη αυτού του αποτελέσµατος. Η σχεδίαση είναι διανοητική και λεπτοµερής. Η διανοητική σχεδίαση περιλαµβάνει την ανάπτυξη της κατανόησης του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, διαµόρφωσης του προβλήµατος, προσδιορισµού της επιθυµητής τελικής κατάστασης και ανάπτυξη συγκεκριµένης επιχειρησιακής προσέγγισης για την επίτευξη της επιθυµητής τελικής κατάστασης. Από την άλλη πλευρά, η λεπτοµερής σχεδίαση συγκεκριµενοποιεί ένα γενικό ελιγµό σε πλήρες και πρακτικό σχέδιο. Η σχεδίαση καταλήγει πάντα σε σχέδιο ή διαταγή που µεταβιβάζει την πρόθεση του διοικητού στους υφισταµένους του, εστιάζοντας στην επιθυµητή τελική κατάσταση. β. 4.

Λεπτοµέρειες για τη σχεδίαση, αναφέρονται στο Κεφάλαιο «Β».


α. Η προπαρασκευή αποτελείται από ενέργειες στις οποίες προβαίνουν τα επιτελεία και οι µονάδες για τη βελτίωση της ικανότητάς τους να εκτελέσουν την επιχείρηση. Η προπαρασκευή περιλαµβάνει, χωρίς να περιορίζεται µόνο σε αυτά, βελτίωση σχεδίων, εκτέλεση δοκιµών, συλλογή – επεξεργασία πληροφοριών, εκτέλεση επιτήρησης και αναγνωρίσεων, συντονισµούς, συντήρηση υλικών, επιθεωρήσεις και κινήσεις. Η προπαρασκευή δηµιουργεί τις προϋποθέσεις για την επιτυχία. Αποτελεί τη µετάβαση του επιτελείου και των µονάδων από τη σχεδίαση στη διεξαγωγή. β.

Λεπτοµέρειες για την προπαρασκευή, αναφέρονται στο Κεφάλαιο

«∆». 5.

∆ιεξαγωγή

α. Η διεξαγωγή υλοποιεί το σχέδιο, εφαρµόζοντας τη µαχητική ισχύ για την εκπλήρωση της αποστολής. Η διεξαγωγή εστιάζεται σε συντονισµένη ενέργεια για απόκτηση και διατήρηση της πρωτοβουλίας, δηµιουργία και διατήρηση της ορµητικότητας και εκµετάλλευση της επιτυχίας. Οι επιτυχείς επιχειρήσεις διατηρούν την ορµητικότητα που δηµιουργείται από την πρωτοβουλία και εκµεταλλεύονται την επιτυχία στο πλαίσιο της πρόθεσης του διοικητού. β.

Λεπτοµέρειες για τη διεξαγωγή, αναφέρονται στο Κεφάλαιο «Ε».

21

ΕΕ 101-1

6.

Α



α. Αξιολόγηση είναι η διαρκής παρακολούθηση και αποτίµηση της τρέχουσας κατάστασης και της εξέλιξης της επιχείρησης. Η αξιολόγηση περιλαµβάνει συνεχή ανάλυση του επιχειρησιακού περιβάλλοντος για την πληρέστερη κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης και της εξέλιξης αυτής. Βασιζόµενοι σε αυτήν την κατανόηση, διοικητής και επιτελείο αξιολογούν σχετικές πληροφορίες προκειµένου να κρίνουν πώς εξελίσσεται η επιχείρηση προς την κατεύθυνση επίτευξης του στόχου και της επιθυµητής τελικής κατάστασης. β.

Λεπτοµέρειες για την αξιολόγηση, αναφέρονται στο Κεφάλαιο

«ΣΤ». 7. Συνοπτικά οι ενέργειες της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων φαίνονται στον πίνακα 1.

Πίν. 1. Σύνοψη Ενεργειών ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων

22



ΤΜΗΜΑ 7 ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΑΛΛΩΝ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΩΝ ΣΤΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 1.

Γενικά

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, οι διοικητές και τα επιτελεία τους συγχρονίζουν τις λειτουργίες µάχης σύµφωνα µε την πρόθεση του διοικητού και την ιδέα ενεργείας. Για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να ενσωµατώσουν επιπρόσθετα διάφορες διαδικασίες και συνεχείς δραστηριότητες. 2.

Άλλες ∆ιαδικασίες

Οι άλλες διαδικασίες που πρέπει να ενσωµατώσουν οι διοικητές και τα επιτελεία για να συνδυάσουν τις προσπάθειες και να συγχρονίσουν ειδικές λειτουργίες σε όλη τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, περιλαµβάνουν: α. Προπαρασκευή Πληροφοριών Περιοχής Επιχειρήσεων - Π3Ε (Intelligence Preparation of the Battlefield – IPB). β.

Στοχοποίηση.

γ. Συγχρονισµό και ενοποίηση συλλογής Πληροφοριών, Αναγνωρίσεως, Επιτηρήσεως-ΠΑΕ (Intelligence, Surveillance, ReconnaissanceISR). δ. Πληροφοριακή Management). 3.

∆ιαχείριση

(Knowledge

ή

Information

Λοιπές ∆ραστηριότητες

Οι παρακάτω δραστηριότητες απαιτούν την ιδιαίτερη προσοχή του διοικητού και του επιτελείου σε όλη τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοίκησης και Ελέγχου των Επιχειρήσεων: α.

Πληροφορίες – Αναγνώριση – Επιτήρηση.

β.

Επιχειρήσεις ασφαλείας.

γ.

Προστασία.

δ.

Σύνδεσµος και συντονισµός.

ε. ∆ιαχείριση του πεδίου της µάχης (Battlespace Management) και ∆ιαχείριση του εναερίου χώρου ή ∆ιοίκηση και Έλεγχος του Εναερίου Χώρου (Airspace Management-ASM ή Air Aviation Command and Control-A2C2).

23

ΕΕ 101-1

Α


Σελίδα σκόπιµα κενή

24

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ Σχέδιο Καταλήψεως των Αθηνών 21 Απριλίου 1827 Τότε συναχτήκαµεν όλες οι κεφαλές εις το τζαντίρι του Καραϊσκάκη και µιλήσαµε να γένη το κίνηµα δια την Αθήνα. Να γένουν δύο κολόνες, µία κολόνα να πάγη από τους Τρείς Πύργους, δυό χιλιάδες, να δώσουν εκεί προσοχή οι Τούρκοι, κι’ από τις ελιές να κινηθή ο Καραϊσκάκης να έµπη µέσα εις την Αθήνα. Κεφαλές δια τους Τρείς Πύργους ο Μπότζαρης, ο Βέικος, ο Ντούσιας, ο Γιώργο Τζαβέλας, ο ∆ράκος, ο Βάσιος, οι δυό Νοταραίοι, Καλλέργης, Πυργιώτης. Όλοι αυτήνοι ζήτησαν κι εµένα να πάγω από κεί. Ο Καραϊσκάκης δεν ήθελε, ήθελε να πάµεν µαζί από τις ελιές. ∆εν θέλαν όλοι. Αποφασίστηκε να πάγω µ’ εκατόν πενήντα ανθρώπους και τους άλλους να τους αφήσω µ’ έναν αξιωµατικόν κεφαλή εις τις θέσεις τους. Ο Καραϊσκάκης να κινηθή από τις ελιές µε πέντε χιλιάδες, δυό χιλιάδες-να είναι από πεντακόσιοι µ’ έναν κεφαλή-να κινούνται µιντάτι ούθεν κάµη χρεία. Και οι δυό, η σαβούρα, να είναι εις τα ταµπούρια. Ο Καραϊσκάκης ήταν άρρωστος. Με φωνάζει και µου λέγει να ειπώ του Αρχιστρατήγου και του Ναυάρχου το σχέδιον και να λάβω από τον Ναύαρχον τα τζαπιά και τα φκυάρια, οπούταν µέσα εις το καράβι του, κι’ αυτά να τα µεράσω εις τους αρχηγούς οπού θα πάµεν από τους Τρείς Πύργους. Και το σχέδιον ήταν να δώσω του καθ’ ενού οδηγό κι’ από έναν Αθηναίον να ξέρη τις θέσες. Από τους Τρείς Πύργους ως τον Ανάλατον να γίνουν-από την θάλασσα κι ως εκεί-έντεκα ταµπούρια, στο µπροστινό να είναι χίλι άνθρωποι µέσα. Πήγα αντάµωσα τον Κοκράν και Τζούρτζη και είπα τα σχέδια και να ετοιµάσουν και τα καράβια δια όσους θα πάµεν από τους Τρείς Πύργους-σουρουπώνοντας να βαρκαριστούµεν. Μακρυγιάννη Αποµνηµονεύµατα

ΤΜΗΜΑ 8 ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ ΚΑΙ ΣΧΕ∆ΙΑ 1.

Γενικά

α. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι περίπλοκες, αβέβαιες και απρόβλεπτες. Οι διοικητές αντιµετωπίζουν σκεπτόµενους και προσαρµοστικούς αντιπάλους. Ποτέ δεν µπορούν να προβλέψουν µε βεβαιότητα πώς θα δράσει ο εχθρός και πως θα αντιδράσει ή πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Ακόµη και οι φίλιες ενέργειες είναι δύσκολο να προβλεφθούν εξαιτίας της τριβής, που προκαλείται για παράδειγµα από τα ανθρώπινα λάθη και τις επιπτώσεις του άγχους στους ανθρώπους. Οι ηγέτες που αντιλαµβάνονται τη δυναµική επίδραση που έχουν ο χρόνος και η αβεβαιότητα επί των εχθρικών και φιλίων δυνάµεων, είναι καλύτερα προετοιµασµένοι για την ανάπτυξη αποτελεσµατικών σχεδίων. Λαµβάνοντας υπόψη τη φύση των επιχειρήσεων, στόχος της σχεδίασης δεν είναι να εξαφανίσει την αβεβαιότητα, αλλά να αναπτύξει ένα πλαίσιο δράσης εντός αυτής. β. Σχεδίαση είναι η διαδικασία µε την οποία ο διοικητής συλλαµβάνει νοερά ένα επιθυµητό αποτέλεσµα, εκπονεί τρόπους για να το επιτύχει και µεταδίδει στους υφισταµένους του, τη νοερή σύλληψη, την

ΕΕ 101-1

Α


πρόθεση και τις αποφάσεις του, εστιαζόµενος στα αποτελέσµατα που αναµένει να επιτύχει. γ. Η σχεδίαση είναι συνεχής αλλά και κυκλική δραστηριότητα της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. Η σχεδίαση δεν σταµατά µε την έκδοση της διαταγής. Κατά την προπαρασκευή και διεξαγωγή, το σχέδιο βελτιώνεται συνεχώς, καθώς βελτιώνεται και η κατανόηση της κατάστασης. Από τις πληροφορίες που εισρέουν κατά τη διεξαγωγή γίνεται αντιληπτό τι προχωράει και τι όχι. Όταν οι διοικητές εκτιµούν ότι το σχέδιο δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση που έχει δηµιουργηθεί, τότε αντιδρούν ανάλογα για να προσαρµοστούν στη νέα κατάσταση. δ. Το προϊόν της σχεδίασης είναι το σχέδιο ή η διαταγή επιχειρήσεων. Η σχεδίαση δυνατόν να είναι λεπτοµερής και να ακολουθεί αυστηρά τα προβλεπόµενα υποδείγµατα, όσο ψηλότερο είναι το επίπεδο και µεγαλύτερος ο διατιθέµενος χρόνος. Στο επίπεδο όµως της διµοιρίας και της οµάδας, η διαταγή για την εκτέλεση µιας εσπευσµένης επίθεσης θα είναι προφορική και λιγότερο τυποποιηµένη. 2.

Οι ∆ραστηριότητες της Σχεδίασης

α. Οι επιχειρήσεις απαιτούν ευέλικτη σχεδίαση, η οποία να προσαρµόζεται σε κάθε κατάσταση. Η αποτελεσµατική διαδικασία σχεδίασης δοµεί τις σκέψεις του διοικητού και του επιτελείου, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσει τη δηµιουργικότητα και την πρωτοβουλία. Ο Στρατός χρησιµοποιεί τέσσερεις διαφορετικές, αλλά σχετιζόµενες µεταξύ τους διαδικασίες που κατευθύνουν τις δραστηριότητες της σχεδίασης: (1)

Επίλυση Στρατιωτικών Προβληµάτων.

(2)

Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων (Σ∆ΙΛΑ).

(3)

Ταχεία ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων (Ταχεία ∆ΙΛΑ).

(4)

Οργάνωση Μάχης (ΟΜ).

β. Η διαδικασία επίλυσης στρατιωτικών προβληµάτων είναι µια τυποποιηµένη και συστηµατική προσέγγιση για τον καθορισµό και την ανάλυση ενός προβλήµατος, την ανάπτυξη πιθανών λύσεων, την επιλογή της καλύτερης λύσης και την εφαρµογή ενός σχεδίου ενεργείας που επιλύει το πρόβληµα (Τµήµα 9). Η διαδικασία επίλυσης προβληµάτων έχει εφαρµογή σε όλες τις δραστηριότητες του στρατού και παρέχει τη βάση για τις άλλες δύο διαδικασίες τακτικής σχεδίασης του στρατού: τη Σ∆ΙΛΑ και την ΟΜ. Η Σ∆ΙΛΑ είναι κατάλληλη για επιτελεία, δηλαδή µέχρι το επίπεδο του τάγµατος (Κεφάλαιο Γ’). Η Ταχεία ∆ΙΛΑ εφαρµόζεται κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής, όταν η ταχύτητα είναι ο πιο κρίσιµος παράγοντας (Κεφάλαιο Ε’). Από το επίπεδο του λόχου και κάτω εφαρµόζεται η ΟΜ για την προετοιµασία και τη σχεδίαση επιχειρήσεων (Κεφάλαιο Ζ’).

26

Κεφάλαιο Β’

Σχεδίαση

ΤΜΗΜΑ 9 ΕΠΙΛΥΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ Αν µου έδιναν µια ώρα για να σώσω τον πλανήτη, θα αφιέρωνα 59 λεπτά για να προσδιορίσω το πρόβληµα και ένα λεπτό για να το λύσω. Αλβέρτος Αινστάιν

1. Η επίλυση στρατιωτικών προβληµάτων είναι εφαρµόσιµη σε όλες τις δραστηριότητες του Στρατού και όχι µόνο στις επιχειρήσεις. Στοιχειοθετεί τη λογική βάση επί της οποίας εδράζονται οι δύο βασικές διαδικασίες σχεδίασης σε τακτικό επίπεδο: η Οργάνωση Μάχης και η Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων. 2. Η ικανότητα αναγνώρισης και επίλυσης προβληµάτων µε αποτελεσµατικό τρόπο αποτελεί ουσιαστικό προσόν των στρατιωτικών ηγετών. H επίλυση στρατιωτικών προβληµάτων είναι η συστηµατική προσέγγιση για τον προσδιορισµό του προβλήµατος, την ανάπτυξη πιθανών λύσεων για την επίλυσή του, κατάληξη στην καλύτερη λύση και υλοποίησή της. Ο σκοπός της επίλυσης προβλήµατος δεν είναι απλώς να δοθεί µια βραχυπρόθεσµη λύση, αλλά και η επίλυσή του µε τρόπο που θα αποτελέσει τη βάση για µακροπρόθεσµη επιτυχία. 3. ∆εν απαιτείται πάντα µακροσκελής ανάλυση για την επίλυση των προβληµάτων. Για απλά προβλήµατα, οι διοικητές συχνά λαµβάνουν ταχείες αποφάσεις, µερικές φορές επί τόπου. Πάντως, για πολύπλοκα προβλήµατα που εµπλέκουν διάφορους παράγοντες, είναι ουσιώδης µια συστηµατική προσέγγιση. Το επίπεδο της απαιτούµενης ανάλυσης για την αποτελεσµατική επίλυση, εξαρτάται από την πολυπλοκότητα του προβλήµατος, την εµπειρία του διοικητού, και το διαθέσιµο χρόνο. 4. Η επίλυση προβληµάτων ενέχει υποκειµενική ανάλυση µεταβλητών που, σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι µετρήσιµες. Η ικανότητα και το ηθικό, για παράδειγµα, δύσκολα µετρώνται, αλλά µπορεί να διαδραµατίσουν κρίσιµο ρόλο στην ανάπτυξη λύσεων. Σε αυτήν την περίπτωση γίνονται υποκειµενικές εκτιµήσεις αυτών των µεταβλητών, µε βάση γεγονότα και προϋποθέσεις και τις πιθανές επιπτώσεις τους στο αποτέλεσµα. 5. Ο εξαιρετικά δοµηµένος χαρακτήρας της διαδικασίας επίλυσης προβληµάτων (Σχ. 200), βοηθά τους επιτελείς που δεν διαθέτουν εµπειρία να εντοπίσουν και να µελετήσουν βασικούς παράγοντες σχετικούς µε το πρόβληµα. Η διαδικασία επίλυσης στρατιωτικών προβληµάτων διασφαλίζει ότι δεν παραβλέπονται κατά την ανάλυση βασικές πληροφορίες, ελαχιστοποιώντας συνεπώς τον κίνδυνο απρόβλεπτων εξελίξεων ή ακούσιων συνεπειών. 6.

Κριτική Αιτιολόγηση

α. Οι διοικητές αντιµετωπίζουν ποικίλα προβλήµατα, που το καθένα απαιτεί τη δική του λύση. Ένα πρόβληµα µπορεί να είναι ευρύ, όπως ο τρόπος βελτίωσης της ετοιµότητας της µονάδας ή να είναι πιο εξειδικευµένο όπως η απόφαση για το βέλτιστο τρόπο διάθεσης κρίσιµων µέσων. Η κριτική αιτιολόγηση είναι σηµαντική για την κατανόηση καταστάσεων, την εύρεση αιτιών, την εξαγωγή

27

ΕΕ 101-1

Α


βάσιµων συµπερασµάτων, την ορθή κρίση και την απόκτηση εµπειρίας, για την επίλυση προβληµάτων. β. Κριτική αιτιολόγηση είναι η κρίση που στοχεύει σε ένα σκοπό και η οποία περικλείει την ερµηνεία (κατανόηση – αναγνώριση και περιγραφή του προβλήµατος ή τη διευκρίνιση της σηµασίας αυτού), ανάλυση (προσδιορισµός της πρόθεσης και του σκοπού), αξιολόγηση (έλεγχος της αξιοπιστίας των δεδοµένων προς ερµηνεία) και διατύπωση συµπεράσµατος που ο διοικητής χρησιµοποιεί για την επίλυση προβληµάτων. Αποτελεί ένα ουσιαστικό προσόν του διοικητού και είναι η κεντρική ιδέα λήψης αποφάσεων. Κριτική αιτιολόγηση σηµαίνει να προσπερνάται η επιφάνεια του προβλήµατος και να µελετάται το πρόβληµα σε βάθος. Ο διοικητής χρειάζεται αυτή την ικανότητα επειδή πολλές από τις επιλογές που αντιµετωπίζει είναι πολύπλοκες και δεν προσφέρουν εύκολες λύσεις. 7.

∆ηµιουργική Σκέψη

Μερικές φορές οι διοικητές αντιµετωπίζουν προβλήµατα µε τα οποία δεν είναι εξοικειωµένοι ή ένα παλαιό πρόβληµα που απαιτεί νέα λύση. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να χρησιµοποιήσουν φαντασία, τη διαίσθηση, την εµπειρία και τις γνώσεις τους. Η δηµιουργική ή καινοτόµος σκέψη είναι το είδος της σκέψης που οδηγεί σε νέες βαθύτερες γνώσεις, προσεγγίσεις και προοπτικές και εντελώς νέους τρόπους κατανόησης και αντίληψης πραγµάτων. Η δηµιουργική σκέψη χρησιµοποιείται κάθε µέρα για την επίλυση µικρών προβληµάτων. 8.

Επίλυση Προβληµάτων

α. Υπάρχουν τριών ειδών προβλήµατα από πλευράς επίλυσης: εύκολα, µέτρια και δύσκολα. Η κατανόηση της δοµής ενός προβλήµατος βοηθά στον καθορισµό του χρόνου και των µέσων που απαιτούνται για την ανάπτυξη προτεινόµενης λύσης για το πρόβληµα. Η αντίληψη για το εάν ή όχι ένα πρόβληµα επιλύεται εύκολα, µέτρια ή δύσκολα εξαρτάται, εν µέρει, από τις γνώσεις, τις δεξιότητες και την ικανότητα του επιλύοντος το πρόβληµα. β. Η επίλυση προβληµάτων αποτελεί καθηµερινή δραστηριότητα των διοικητών. Έχει εφαρµογή σε όλα τα κλιµάκια και περιλαµβάνει τα στάδια που απαιτούνται για την ανάπτυξη καλά αιτιολογηµένων λύσεων (Σχ. 200). Οι διοικητές παραµένουν όσο το δυνατόν πιο αντικειµενικοί κατά την επίλυση προβληµάτων. Στόχος είναι η προετοιµασία αµερόληπτης λύσης ή εισήγησης γι’ αυτόν που λαµβάνει απόφαση, βασισµένη στα γεγονότα.

28


Σχεδίαση

Σχ. 200. Το Πρότυπο Επίλυσης Στρατιωτικών Προβληµάτων TMHMA 10 ΑΡΧΕΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗΣ Η επιτυχής σχεδίαση απαιτεί αφοσίωση, µελέτη και πρακτική εξάσκηση. 1. Οι επιτελείς πρέπει να είναι τεχνικά και τακτικά καταρτισµένοι, πειθαρχηµένοι ώστε να χρησιµοποιούν δόκιµους όρους και σύµβολα και να έχουν κατανοήσει τις αρχές της σχεδίασης. Για την επίτευξη αποτελεσµατικής σχεδίασης, θα πρέπει να λαµβάνονται υπόψη οι παρακάτω αρχές: α. Οι διοικητές εστιάζουν συνεχώς στη σχεδίαση. β. Οι διοικητές σχεδιάζουν για όλο το φάσµα των επιχειρήσεων. γ.

Οι διοικητές προσβλέπουν στην επαλήθευση προϋποθέσεων.

δ.

Η σχεδίαση είναι συνεχής.

ε.

Κατά τη σχεδίαση σηµαντικός παράγοντας είναι ο χρόνος.

στ. ζ. 2.

Τα απλά και ευέλικτα σχέδια είναι τα καλύτερα. Οι διοικητές αποφεύγουν τις παγίδες κατά τη σχεδίαση.

Οι ∆ιοικητές Εστιάζουν Συνεχώς στη Σχεδίαση

α. Η ευθύνη της σχεδίασης ενυπάρχει στη διοίκηση και η σχεδίαση αποτελεί το βασικό εργαλείο ενάσκησης διοικήσεως και ελέγχου. Οι διοικητές συνήθως διαθέτουν µεγαλύτερη εµπειρία σχεδιάσεως από το επιτελείο τους και είναι οι τελικοί υπεύθυνοι για την υλοποίηση του σχεδίου.

29

ΕΕ 101-1

Α


β. Ο διοικητής διασφαλίζει ότι η σχεδίαση προσαρµόζεται στις απαιτήσεις του χρόνου, της απλότητας και του επιπέδου των λεπτοµερειών. Γενικά, όσο περισσότερο εµπλέκεται ο διοικητής στη σχεδίαση, τόσο ταχύτερα εκπονείται το σχέδιο. Επιπλέον µε την προσωπική του εµπλοκή διατηρείται συνεχώς ενήµερος για την κατάσταση και εξασφαλίζει ότι το σχέδιο ανταποκρίνεται στην πρόθεση του διοικητού. γ. Η νοερή σύλληψη του διοικητού είναι η νοητική διαδικασία ανάπτυξης της κατανόησης της κατάστασης, καθορισµού της επιθυµητής τελικής κατάστασης και σύλληψης της γενικής αλληλουχίας των γεγονότων µε τα οποία η φίλια δύναµη θα επιτύχει την τελική κατάσταση. Πρώτα ο διοικητής κατανοεί τις συνθήκες που συγκροτούν την παρούσα κατάσταση. Ακολούθως συλλαµβάνει νοερά τις επιθυµητές συνθήκες οι οποίες αντιπροσωπεύουν την επιθυµητή τελική κατάσταση. Στο τέλος ο διοικητής συλλαµβάνει νοερά τον τρόπο µε τον οποίο πρέπει να προσεγγίσει την επιχείρηση, τις ενέργειες που πρέπει να εκτελέσει, ώστε να µεταβάλει τις παρούσες συνθήκες σε µελλοντικές επιθυµητές. (Σχ. 201).

Σχ. 201. Νοερή Σύλληψη ∆ιοικητού δ. Για να κατορθώσει ο διοικητής να συλλάβει νοερά την αλληλουχία των ενεργειών, ανατρέχει σε διάφορες πηγές και σχετικές πληροφορίες, όπως: (1) Πληροφορίες γειτονικούς διοικητές.

30

από

το

(2)

Αρχές του πολέµου.

(3)

Ισχύοντα δόγµατα.

(4)

Τρέχουσες εκτιµήσεις.

(5)

Κοινή επιχειρησιακή εικόνα.

(6)

Ιδία εµπειρία και κρίση.

επιτελείο,

προϊσταµένους

και


Σχεδίαση

ε. Ο διοικητής διατυπώνει το νοερή σύλληψη του διοικητού, τη βελτιώνει και τη διευκρινίζει περαιτέρω, όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες. Η νοερή σύλληψη του διοικητού εκφράζεται ως: (1)

Αρχική πρόθεση του διοικητού.

(2) Κατευθύνσεις σχεδίασης, αρχικής επιχειρησιακής προσέγγισης. (3)

συµπεριλαµβανοµένης

µίας

Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού (ΚΠΑ∆).

(4) Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών (ΟΣΦΠ), που πρέπει να προστατευθούν. 3.

Οι ∆ιοικητές Σχεδιάζουν για Όλο το Φάσµα των Επιχειρήσεων

Το φάσµα της σύγκρουσης αντανακλά το περιβάλλον µέσα στο οποίο διεξάγονται οι επιχειρήσεις (Σχεδ. 202) και βασίζεται στο βαθµό και την ένταση της βίας. Στο ένα άκρο του φάσµατος υπάρχει η απόλυτη ειρήνη και στο άλλο ο απόλυτος πόλεµος. ∆εν υπάρχει σύγκρουση σε ένα και µοναδικό σηµείο του φάσµατος καθόσον η ένταση της σύγκρουσης θα αλλάζει µε τον τόπο και τον χρόνο. Όλο το φάσµα των επιχειρήσεων απαιτεί συνεχή, ταυτόχρονο συνδυασµό επιθετικών και αµυντικών επιχειρήσεων, καθώς και επιχειρήσεων ασφαλείας. Η ιδέα ενεργείας παρέχει ενιαία κατεύθυνση για όλη την επιχείρηση.

Υποστήριξη Ειρήνης

Γενικός Πόλεµος

Περιορισµένη Επέµβαση

Στρατιωτικές Εµπλοκές Ειρηνικής Περιόδου

Ειρήνη

Πόλεµος

Σχ. 202. Σχεδίαση για όλο το Φάσµα των Επιχειρήσεων 4.

Οι ∆ιοικητές Προσβλέπουν στην Επαλήθευση Προϋποθέσεων

α. Ο διοικητής και το επιτελείο συγκεντρώνουν στοιχεία, θέτουν προϋποθέσεις και διαµορφώνουν απόψεις καθώς εκπονούν το σχέδιο. Τα στοιχεία συγκεντρώνονται από γεγονότα. Γεγονός είναι κάτι που υπάρχει ή έχει συµβεί. Τα γεγονότα που σχετίζονται µε τις επιχειρησιακές µεταβλητές εξυπηρετούν την ανάπτυξη της κατανόησης της κατάστασης κατά τη σχεδίαση. Αντίστοιχα, η προϋπόθεση αφορά στην παρούσα ή µελλοντική κατάσταση, η οποία εκλαµβάνεται ως αληθινή ελλείψει θετικής απόδειξης. Οι προϋποθέσεις 31

ΕΕ 101-1

Α


εκλαµβάνονται ως αληθείς, όταν δεν δύναται να επαληθευθούν επειδή δεν υπάρχουν πληροφορίες ή ενέργειες περί του αντιθέτου. Οι προϋποθέσεις κατά τη σχεδίαση οφείλουν να έχουν δύο χαρακτηριστικά: (1)

Είναι πολύ πιθανόν να είναι αληθείς.

(2)

Είναι απαραίτητες για τη συνέχιση της σχεδίασης.

β. Σε απουσία γεγονότων, ο διοικητής και το επιτελείο λαµβάνουν υπόψη πρώτα τις τεθείσες από τον προϊστάµενο προϋποθέσεις και κατόπιν διατυπώνουν τις δικές τους προϋποθέσεις για τη συνέχιση της σχεδίασης. Ο διοικητής και το επιτελείο, πρέπει συνεχώς να εξακριβώνουν την εγκυρότητα κάθε προϋπόθεσης σε όλη τη διάρκεια της σχεδίασης. Βασικά στοιχεία που σχετίζονται µε τη χρήση προϋποθέσεων, είναι: (1) Οι προϋποθέσεις πρέπει να είναι λογικές, ρεαλιστικές και να θεωρούνται ως πολύ πιθανόν να επαληθευτούν. (2) Πάρα πολλές προϋποθέσεις δυνατόν να οδηγήσουν σε σχέδιο ή προτεινόµενη λύση ανεδαφική. (3) Η χρήση προϋποθέσεων, επιβάλλει στο επιτελείο τη σύνταξη ενδεχοµένων ή επακόλουθων σχεδίων, για να καλυφθεί η περίπτωση κατά την οποία κάποια προϋπόθεση αποδειχτεί λανθασµένη. (4) Συχνά, µία προϋπόθεση που δεν ελήφθη υπόψη, οδηγεί σε επικινδυνότερη κατάσταση, από µία προϋπόθεση που ελήφθη υπόψη και αποδεικνύεται εσφαλµένη. 5.

Η Σχεδίαση Είναι Συνεχής

Ακόµη και µετά την έκδοση της ∆ιαταγής Επιχειρήσεων (∆ΓΕΠ), η σχεδίαση συνεχίζεται σε όλη τη ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων (Σχ. 203). Κατά την προπαρασκευή, τα σχέδια αναθεωρούνται µε βάση νέες πληροφορίες. Συµπεράσµατα, προερχόµενα από ενηµερώσεις και δοκιµές µπορούν επίσης να επιφέρουν αλλαγές στα σχέδια. Κατά τη διεξαγωγή, τα σχέδια αναθεωρούνται µε βάση τις νέες εκτιµήσεις και νέες πληροφορίες. Εναλλακτικά και Επακόλουθα Σχέδια, τα οποία συντάχθηκαν κατά τα στάδια της σχεδίασης, επικαιροποιούνται για πιθανή υλοποίηση. Οποιαδήποτε στιγµή της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, απρόβλεπτες απειλές και ευκαιρίες µπορούν να διαφοροποιήσουν την κατάσταση σηµαντικά, δηµιουργώντας απαιτήσεις εκ νέου σχεδίασης. Η συνεχής αξιολόγηση αποτελεί το κλειδί που εξασφαλίζει ότι τα σχέδια αναθεωρούνται και ανταποκρίνονται στην κατάσταση.

32


Σχεδίαση

Σχ. 203. Κατανοµή ∆ραστηριοτήτων της ∆ιαδικασίας ∆Ε των Επιχειρήσεων

6.

Κατά τη Σχεδίαση Σηµαντικός Παράγοντας Είναι ο Χρόνος

Το έδαφος µπορώ πάντοτε να το επανακτήσω, ο χρόνος όµως χάνεται για πάντα. Ναπολέων

α. Ο χρόνος και η διαχείρισή του αποτελούν κρίσιµους παράγοντες κατά τη σχεδίαση. Η κατανόηση της σηµασίας του χρόνου, θα βοηθήσει το διοικητή να καθορίσει πόσο γρήγορα και πόσο µακριά να σχεδιάσει. Περισσότερος χρόνος σχεδίασης, οδηγεί σε µεγαλύτερο συγχρονισµό, αλλά διακινδυνεύεται η απώλεια πρωτοβουλίας προς όφελος του εχθρού. Όταν κατανέµεται ο διαθέσιµος χρόνος, θα πρέπει ο διοικητής να εξασφαλίσει ότι οι υφιστάµενοί του θα έχουν ικανό χρόνο για τη δική τους σχεδίαση και προπαρασκευή των ενεργειών τους. β.

Κανόνας Ένα Τρίτο – ∆ύο Τρίτα

(1) Ο διοικητής και το επιτελείο, συχνά υποτιµούν το χρόνο που απαιτείται, προκειµένου οι εκδοθείσες οδηγίες να καταλήξουν και στον τελευταίο αποδέκτη. Η αποτελεσµατική σχεδίαση απαιτεί την έγκαιρη έκδοση σχεδίων. Έγκαιρα, σηµαίνει ότι µετά την έκδοση, παρέχεται ικανός χρόνος στους υφισταµένους για να σχεδιάσουν, να εκδώσουν τις δικές τους διαταγές και να προπαρασκευαστούν για την επιχείρηση. Λίγοι παράγοντες είναι πιο σηµαντικοί από τη διάθεση στους υφισταµένους επαρκούς χρόνου προετοιµασίας. (2) Οι διοικητές χρησιµοποιούν τον «κανόνα ένα τρίτο-δύο τρίτα» για την κατανοµή του διαθεσίµου χρόνου. Ο διοικητής διαθέτει το ένα τρίτο του χρόνου µέχρι την διεξαγωγή για τη δική του σχεδίαση και τα υπόλοιπα δύο 33

ΕΕ 101-1

Α


τρίτα του χρόνου στους υφισταµένους του. Πάντως, η ύπαρξη συγχρόνων πληροφοριακών συστηµάτων, καθώς και οι τεχνικές συνεργασίας και παράλληλης σχεδίασης, επιτρέπει στους διοικητές να διαθέτουν για τη δική τους σχεδίαση χρόνο λιγότερο από τον κανόνα. γ.

Συνεργασία και Παράλληλη Σχεδίαση

(1) Η συνεργασία στη σχεδίαση επιτυγχάνεται µε την ανταλλαγή πληροφοριών, γνώσεων, αντιλήψεων και ιδεών µεταξύ του διοικητού – επιτελείου – υφισταµένων – γειτόνων, καθόλη τη διαδικασία σχεδίασης. Ο διοικητής, οι υφιστάµενοι και τα επιτελεία ανταλλάσουν τη γνώση και την αντίληψη που έχουν για την κατάσταση, συµµετέχουν στην ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας και αναλύουν κάθε πτυχή της επιχείρησης, ακόµη και πριν την έκδοση της διαταγής επιχειρήσεων του προϊσταµένου. Αυτή η συνεργασία βελτιώνει την κατανόηση της κατάστασης, την πρόθεση του διοικητού, την ιδέα ενεργείας και την ανάθεση έργων στους υφισταµένους. Από τη στιγµή που διάφορα επίπεδα διοίκησης σχεδιάζουν ταυτόχρονα, η συνεργασία που αναπτύσσεται µειώνει σηµαντικά τον απαιτούµενο για συγχρονισµό χρόνο. Η συνεργασία αφορά όλες τις δραστηριότητες της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων και όχι µόνο τη σχεδίαση. Σχεδίαση

ΣΣ

ΜΠ

ΤΑΞ

∆ιεξαγωγή

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

∆ΓΕΠ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

ΠΡΟ∆ΓΗ

∆ΟΚΙΜΕΣ

∆ΓΕΠ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

∆ΓΕΠ

∆ΟΚΙΜΕΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ∆ΟΚΙΜΕΣ

ΤΠ

Σχ. 204. Παράλληλη Σχεδίαση (2) Η Παράλληλη Σχεδίαση επιτυγχάνεται όταν δύο ή περισσότερα επίπεδα διοίκησης σχεδιάζουν για την ίδια επιχείρηση σχεδόν ταυτόχρονα. Κατά τον τρόπο αυτό συντοµεύεται σηµαντικά και ο χρόνος σχεδίασης. Το προϊστάµενο κλιµάκιο συνεχώς ανταλλάσει πληροφορίες µε τους υφισταµένους του, σχετικά µε τις µελλοντικές επιχειρήσεις, µε την έκδοση προειδοποιητικών διαταγών (ΠΡΟ∆ΓΩΝ) και άλλων µέσων (Σχ. 204). Η συχνή επικοινωνία µεταξύ των διοικητών και των επιτελείων και η διανοµή των πληροφοριών, όπως τα προϊόντα της Προπαρασκευής Πληροφοριών της Περιοχής Επιχειρήσεων (Π3Ε), βοηθούν τους υφισταµένους στη σχεδίαση. Η παράλληλη σχεδίαση απαιτεί σηµαντικού βαθµού διαδραστικότητα µεταξύ των κλιµακίων. Με την παράλληλη σχεδίαση, οι υφιστάµενοι δεν αναµένουν την

34


Σχεδίαση

έκδοση της διαταγής από τον προϊστάµενο, προκειµένου να αρχίσουν τη δική τους ανάπτυξη σχεδίων και διαταγών. δ.

Έγκαιρη Σχεδίαση

Μην καθυστερείς. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Με αυτό εννοώ ότι ένα καλό σχέδιο που εκτελείται αποφασιστικά τώρα είναι καλύτερο από ένα τέλειο σχέδιο την επόµενη εβδοµάδα. Ο πόλεµος είναι απλή υπόθεση και τα χαρακτηριστικά που τον προσδιορίζουν είναι αυτοπεποίθηση, ταχύτητα και τόλµη. Κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν εκτελείται τέλεια, αλλά όλα µπορούν να εκτελεσθούν καλά. Στρατηγός Τζωρτζ Πάττον

(1) Υπάρχει αντίφαση µεταξύ της σχεδίασης σε βάθος χρόνου και της µη ικανοποιητικής σχεδίασης. Η σχεδίαση για την αντιµετώπιση καταστάσεων στο απώτερο µέλλον, ενδεχοµένως υπερβαίνει τις ικανότητες του επιτελείου, ιδιαίτερα των µικροτέρων κλιµακίων. Επιπλέον, εγκυµονεί ο κίνδυνος οι προπαρασκευές και o συντονισµός να ξεπεραστούν από τα γεγονότα. Αντίστοιχα, έλλειψη µελλοντικής σχεδίασης θα οδηγήσει στην απώλεια της πρωτοβουλίας µε συνέπεια τα τµήµατα να βρεθούν απροετοίµαστα µπροστά σε απρόβλεπτες ευκαιρίες και απειλές. Ο διοικητής εποµένως οφείλει να συγκεράσει αυτές τις αντικρουόµενες απαιτήσεις και να σχεδιάσει µε βάση την πρόβλεψη του πέρατος της επιχείρησης, ακόµη και εάν αυτές οι µελλοντικές συνθήκες είναι ασαφείς. Ο διοικητής δύναται και πρέπει να βελτιώνει το βασικό του σχέδιο καθώς εξελίσσεται η επιχείρηση και η νοερή του σύλληψη καθίσταται πλέον σαφέστερη. (2) Ορίζοντας σχεδίασης είναι ένα σηµείο στο χρόνο το οποίο χρησιµοποιούν οι διοικητές για να εστιάσουν τις ενέργειες σχεδίασης του επιπέδου τους. Ο ορίζοντας σχεδίασης βοηθά το διοικητή να αναλύσει τις επιχειρήσεις και να αναθέσει ευθύνες σχεδίασης εντός των ενοποιηµένων λειτουργικών τµηµάτων του επιτελείου (Σχεδίαση Μελλοντικών Επιχειρήσεων, Σχεδίαση Τρεχουσών Επιχειρήσεων, Τρέχουσες Επιχειρήσεις). Οι ορίζοντες σχεδίασης εκτείνονται από εβδοµάδες ή µήνες µέχρι ώρες ή ηµέρες. Τα επιτελεία συχνά σχεδιάζουν εντός διαφορετικών οριζόντων σχεδίασης, ταυτόχρονα. Ισχύει ο κανόνας, ότι όσο µεγαλύτερο είναι το κλιµάκιο σχεδίασης, τόσο ευρύτερος είναι και ο ορίζοντας σχεδίασης. Στο επιχειρησιακό επίπεδο ο ορίζοντας σχεδίασης εκτείνεται από εβδοµάδες έως µήνες, ενώ στο τακτικό επίπεδο από ώρες µέχρι ηµέρες. Οι σχηµατισµοί συνήθως σχεδιάζουν µε διαφορετικούς ορίζοντες ταυτόχρονα. (3) Σε περίπτωση κατά την οποία έχουν όλα τα επίπεδα σχεδίασης (Στρατηγικό – Επιχειρησιακό – Τακτικό) πλήρως διασυνδεθεί µεταξύ τους και λειτουργούν, δύνανται ενδεικτικά να ισχύσουν οι παρακάτω ορίζοντες σχεδίασης: (α) Για το ΣΣ από 72 έως 96 ώρες. (β) Για τη Μεραρχία από 48 έως 72 ώρες. (γ)

Για την Ταξιαρχία από 24 έως 48 ώρες.

35

ΕΕ 101-1

7.

Α


Απλότητα – Ευελιξία Σχεδίων

α. Η απλότητα είναι µια από τις Αρχές του Πολέµου και είναι ζωτικής σηµασίας για την αποτελεσµατική σχεδίαση. Το επιτελείο συντάσσει σαφείς και ακριβείς διαταγές για να εξασφαλίσει ότι όλοι τις κατανοούν πλήρως. Η έκδοση σύντοµων αντί µακροσκελών διαταγών συνεισφέρει στην απλότητα. Τα σύντοµα σχέδια είναι ευκολότερο να διανεµηθούν, να διαβαστούν και να αποµνηµονευτούν. β. Τα πολύπλοκα σχέδια συχνά απαιτούν µεγάλο συντονισµό, γεγονός που δηµιουργεί συνθήκες αποτυχίας κατά την εκτέλεση. Οι επιχειρήσεις υπόκεινται στην οµίχλη του πολέµου και την τριβή. Αυτό σηµαίνει ότι όσο πιο λεπτοµερές είναι το σχέδιο, τόσο µεγαλώνουν οι πιθανότητες να µην είναι εφαρµόσιµο. γ. Τα απλά σχέδια απαιτούν πρώτα απ’ όλα κατανοητή και σύντοµη ιδέα ενεργείας. Το επιτελείο συνεισφέρει στην απλότητα ελαχιστοποιώντας τις λεπτοµέρειες, όπου είναι δυνατόν, και περιορίζοντας τις ενέργειες ή τα έργα µόνο σε αυτά που επιβάλλει η κατάσταση. Οι υφιστάµενοι ακολούθως θα καθορίσουν ειδικά έργα στο πλαίσιο της πρόθεσης διοικητού. Απλά σχέδια όµως δεν σηµαίνει απλουστευτικά σχέδια. Υπεραπλούστευση λαµβάνει χώρα όταν τα σχέδια αγνοούν την πολυπλοκότητα της κατάστασης. Ο διοικητής πρέπει πάντα να ζυγίζει τα οφέλη µίας πολύπλοκης ιδέας ενεργείας και του κινδύνου που δηµιουργείται οι υφιστάµενοί του να µην την κατανοήσουν και να µην την υλοποιήσουν. δ. Τα ευέλικτα σχέδια επιτρέπουν στις µονάδες να προσαρµόζονται γρήγορα στην αλλαγή της κατάστασης. Ο διοικητής δηµιουργεί στο σχέδιο ευκαιρίες για ανάληψη πρωτοβουλιών, προβλέποντας γεγονότα, τα οποία θα του επιτρέψουν να διαταράξει τον εχθρικό κύκλο λήψεως αποφάσεων ή να αντιδράσουν αποτελεσµατικά σε επιδείνωση της κατάστασης. Προσδιορίζοντας σηµεία απόφασης και σχεδιάζοντας εγκαίρως εναλλακτικά σχέδια, σε συνδυασµό και µε τη σαφή πρόθεση διοικητού, δηµιουργούνται οι προϋποθέσεις για την εκπόνηση ευέλικτων σχεδίων. Η ενσωµάτωση µέτρων ελέγχου για τη µείωση του κινδύνου, βοηθά επίσης στην ευελιξία. Παράδειγµα ευέλικτης σχεδίασης αποτελεί η περίπτωση κατά την οποία ένας διοικητής τηρεί µεγάλη και ταχυκίνητη δύναµη ως εφεδρεία, για να αντισταθµίσει την έλλειψη πληροφοριών σχετικά µε την αναµενόµενη εχθρική επίθεση. 8.

Ο ∆ιοικητής Αποφεύγει τις Παγίδες Κατά τη Σχεδίαση

Ο διοικητής αναγνωρίζοντας την αξία της σχεδίασης οφείλει να αποφεύγει τις παγίδες. Αυτές γενικά προέρχονται από την µη ορθή εκτίµηση της αβεβαιότητας και του απρόβλεπτου που διακρίνει κάθε στρατιωτική επιχείρηση. Τα ατοπήµατα αυτά σχετίζονται µε την τάση: α. Να προβλεφθούν και να υπαγορευθούν γεγονότα στο απώτερο µέλλον. Αυτή η παγίδα προέρχεται από την αίσθηση που υπάρχει ότι µε το σχέδιο µπορούµε να ελέγξουµε το µέλλον. Οι άνθρωποι µερικές φορές σχεδιάζουν βασιζόµενοι σε προϋποθέσεις και πιστεύοντας ότι το µέλλον αποτελεί µία οµαλή, γραµµική προέκταση του παρόντος. Τα σχέδιά αυτού του είδους συχνά υποτιµούν τις επιπτώσεις από την εξέλιξη της κατάστασης. Ακόµη και τα πλέον

36


Σχεδίαση

αποτελεσµατικά σχέδια δεν δύνανται να προεξοφλήσουν όλα τα απρόβλεπτα γεγονότα. Συχνά τα γεγονότα ξεπερνούν τα σχέδια συντοµότερα από ότι είχε προβλεφτεί. β. Η σχεδίαση να περιλαµβάνει εκτενέστατες λεπτοµέρειες. Τα καλά σχέδια περιλαµβάνουν τις απαραίτητες λεπτοµέρειες. Η σχεδίαση µε πέραν του δέοντος εκτενείς λεπτοµέρειες, αναλώνει τον περιορισµένο χρόνο που είναι αναγκαίος στους υφισταµένους. Αυτό προκαλείται από την επιθυµία να µην αφεθεί τίποτε στην τύχη. Γενικά, όσο πιο ασαφής είναι η κατάσταση, τόσο λιγότερες λεπτοµέρειες πρέπει να περιέχει το σχέδιο. γ. Η σχεδίαση οδηγείται σε µία προσπάθεια να προβλεφθεί και να περιγραφεί η αλληλουχία των γεγονότων µε ακρίβεια. Εάν το επιτελείο, αποτύχει να αναγνωρίσει τα όρια της πρόβλεψης και του ελέγχου, το σχέδιο κινδυνεύει να γίνει ένας καταναγκαστικός και υπερβολικά ρυθµιστικός µηχανισµός. Οι ∆ιοικητές, τα επιτελεία και οι υφιστάµενοι εστιάζουν λανθασµένα στο να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις του σχεδίου παρά στο να λάβουν αποφάσεις και να δράσουν αποτελεσµατικά. δ. Η σχεδίαση να εκλαµβάνεται ως µία στείρα και άκαµπτη κατά γράµµα διαδικασία. Συχνά δηµιουργείται η τάση, η σχεδίαση να εστιάζεται στη διαδικασία και όχι στο αποτέλεσµα. Η αποτελεσµατική σχεδίαση παρέχει ένα πειθαρχηµένο πλαίσιο προσέγγισης και επίλυσης σύνθετων προβληµάτων. Η παγίδα είναι, να γίνει η διαδικασία αυτοσκοπός και όχι το αποτέλεσµα αυτής. ΤΜΗΜΑ 11 ΚΥΡΙΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΧΕ∆ΙΟΥ Οι επιτυχηµένοι στρατηγοί εκπονούν σχέδια που να ταιριάζουν στις περιστάσεις και δεν προσπαθούν να δηµιουργήσουν περιστάσεις που να ταιριάζουν στα σχέδια. Στρατηγός Τζωρτζ Πάττον

1. Ενώ κάθε σχέδιο είναι µοναδικό, όλα τα σχέδια επιζητούν την εξισορρόπηση του συνδυασµού των σκοπών (ends), των τρόπων (ways) και των µέσων (means) από τη µία πλευρά και των κινδύνων (risks) από την άλλη. Σκοπός είναι η επιθυµητή κατάληξη της επιχείρησης, τρόποι είναι οι ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν για να επιτευχθεί η επιθυµητή τελική κατάσταση και µέσα είναι οι πόροι που απαιτούνται για την υλοποίηση των τρόπων. Τα κύρια συστατικά ενός σχεδίου, βασίζονται στις απαντήσεις επί των ερωτήσεων του παρακάτω πίνακα. (Σχ. 205).

37

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. 205. Αποτύπωση Σκοπών-Μέσων-Τρόπων και Κινδύνων στο Σχέδιο 2.

Τα κύρια συστατικά ενός σχεδίου είναι: α. Η ∆ιατύπωση της Αποστολής β. Η Πρόθεση του ∆ιοικητού γ. Η Ιδέα Ενεργείας δ. Τα Έργα των Υφισταµένων, ε. Οι Συντονιστικές Οδηγίες στ. Τα Μέτρα Ελέγχου

Ο διοικητής διασφαλίζει ότι η αποστολή του και η τελική κατάσταση είναι αλληλένδετα µε αυτά του προϊσταµένου κλιµακίου. Ενώ η πρόθεση του διοικητού εστιάζεται στην επιθυµητή τελική κατάσταση, η ιδέα ενεργείας εστιάζεται στον τρόπο ή στην αλληλουχία των ενεργειών µε την οποία η διοίκηση θα επιτύχει την τελική κατάσταση. Η ιδέα ενεργείας επεκτείνει τη διατύπωση της αποστολής και την πρόθεση του διοικητού. Περιγράφει πώς και µε ποια αλληλουχία ο διοικητής επιθυµεί η δύναµη να εκπληρώσει την αποστολή. Μέσα από την ιδέα ενεργείας, ο διοικητής προσδιορίζει αντικειµενικούς σκοπούς (ΑΝΣΚ), ως ενδιάµεσους στόχους για την επίτευξη της τελικής κατάστασης της επιχείρησης. Όταν ανατίθενται έργα

38


Σχεδίαση

στους υφισταµένους, ο διοικητής εξασφαλίζει ότι ο σκοπός κάθε έργου είναι αλληλένδετος µε την επίτευξη κάποιου άλλου έργου, µε την επίτευξη κάποιου ΑΝΣΚ ή απευθείας µε την πραγµατοποίηση των συνθηκών της τελικής κατάστασης. 3.

∆ιατύπωση Αποστολής

Η αποστολή είναι το έργο (task) µαζί µε το σκοπό (purpose), τα οποία σαφώς προσδιορίζουν την ενέργεια που πρέπει να αναληφθεί και για ποιο λόγο Σχ. 206). Ο διοικητής διερευνά την αποστολή στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητού δύο κλιµακίων άνω και των επιβαλλοµένων και απορρεουσών έργων. Επιπλέον, λαµβάνει υπόψη την αποστολή των γειτόνων, για να αντιληφθεί πώς θα συνεισφέρουν και αυτοί στην αποφασιστική επιχείρηση των προϊσταµένων τους κλιµακίων. Τα αποτελέσµατα αυτής της διερεύνησης θα αναδείξουν τα ουσιώδη έργα τα οποία, µαζί µε το σκοπό της επιχείρησης, θα προσδιορίσουν συγκεκριµένα τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν. Αυτή η διερεύνηση δηµιουργεί τη διατύπωση αποστολής της δύναµης, µία σαφή διατύπωση της ενέργειας που πρέπει να αναληφθεί και του σκοπού για τον οποίο αναλαµβάνεται. Στη διατύπωση της αποστολής πρέπει να δίνεται απάντηση στα ερωτήµατα ποίος, τι, που, πότε και γιατί αλλά σπάνια προσδιορίζεται το πώς.

Έργο (= τι)

(όχι πάντα απαιτητό)

Άµεσο αποτέλεσµα

Επίθεση για

κατάληψη (ΑΝΣΚ)

Ενέργεια

Σκοπός (= γιατί)

µε σκοπό να ….

Σχ. 206. Η Αποστολή 4.

Πρόθεση του ∆ιοικητού

Νοµίζω ότι δεκάδες διαταγές επιχειρήσεων εκδόθηκαν στο όνοµά µου, αν και πραγµατικά ποτέ δεν έγραψα ούτε µία ο ίδιος. Πάντα είχα κάποιον που µπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά καλύτερα από µένα. Παρόλα αυτά όµως ένα µέρος της διαταγής το έγραφα πάντα ο ίδιος, την πρόθεση. Συνήθως είναι η συντοµότερη από όλες τις παραγράφους, είναι όµως η πιο σηµαντική, επειδή περιγράφει ακριβώς τι προτίθεται να κάνει ο διοικητής. Είναι η προεξέχουσα έκφραση της θέλησης του διοικητή µε την οποία πρέπει να συµµορφώνεται κάθε ενέργεια οποιουδήποτε υφισταµένου διοικητή και στρατιώτη. Ως εκ τούτου οφείλει να τη συντάξει ο ίδιος ο διοικητής. Στρατάρχης Γουίλιαµ Σλίµ

39

ΕΕ 101-1

Α


α. Η πρόθεση του διοικητού είναι µία σαφής, περιεκτική δήλωση του τι πρέπει να κάνει η µονάδα και τις συνθήκες που πρέπει να διαµορφώσει σε σχέση µε τον εχθρό και το έδαφος και οι οποίες αντιπροσωπεύουν την επιθυµητή τελική κατάσταση. Η πρόθεση του διοικητού δηλαδή περιγράφει συνοπτικά ποια στοιχεία συνθέτουν την επιτυχία για την επιχείρηση. Συνδέει την αποστολή, την ιδέα ενεργείας και τα έργα των υφισταµένων. Κατά τη σχεδίαση, η αρχική πρόθεση του διοικητού συνοψίζει τη νοερή σύλληψη του διοικητού και χρησιµοποιείται για την ανάπτυξη και βελτίωση των τρόπων ενεργείας. Κατά την διεξαγωγή, η πρόθεση του διοικητού κεντρίζει την προσωπική πρωτοβουλία. Η αποστολή και η πρόθεση του διοικητού, πρέπει να είναι εύκολα αποµνηµονεύσιµες δύο κλιµάκια κάτω. Η πρόθεση πρέπει να είναι σύντοµη, από τρείς έως το πολύ πέντε παραγράφους στα µεγάλα κλιµάκια και κανονικά πρέπει να γράφεται από τον ίδιο το διοικητή.

ΣΚΟΠΟΣ Με σκοπό να Για να επιτρέψει

ΚΥΡΙΑ ΕΡΓΑ Τι πρέπει να κάνει η δύναµη

ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Συνθήκες που πρέπει να επιτευχθούν στο τέλος της επιχείρησης

Σχ. 206. Τα Συστατικά της Πρόθεσης του ∆ιοικητού β. Η πρόθεση αποτελείται από τρία συστατικά: το σκοπό, τα κύρια έργα και την επιθυµητή τελική κατάσταση (Σχ. 206). Ο σκοπός αναφέρεται στο για ποιο λόγο γίνεται η επιχείρηση. Τα κύρια έργα αναφέρονται στο τι πρέπει να κάνει η δύναµη. Η επιθυµητή τελική κατάσταση εµπεριέχει εκείνες τις συνθήκες, οι οποίες όταν επιτευχθούν, εκπληρώνεται η αποστολή. 5.


α. Η ιδέα ενεργείας κατευθύνει τον τρόπο µε τον οποίο οι υφιστάµενοι καλούνται να συνεργασθούν για την εκπλήρωση της αποστολής και προσδιορίζει την αλληλουχία των ενεργειών για την επίτευξη της επιθυµητής τελικής κατάστασης. Συνήθως εκφέρεται σε σχέση µε την αποφασιστική ενέργεια και τα υποβοηθητικά και υποστηρικτικά έργα. Η ιδέα ενεργείας επεκτείνει όσα αναφέρονται στη διατύπωση της αποστολής και στην πρόθεση του διοικητού, περιγράφοντας πώς και µε ποια αλληλουχία επιθυµεί ο διοικητής, οι δυνάµεις του να εκπληρώσουν την αποστολή.

40


Σχεδίαση

β. Ο διοικητής εξασφαλίζει ότι έχει προσδιορίσει την αποφασιστική ενέργεια και τις δυνάµεις που θα την εκτελέσουν. Από αυτό το κεντρικό σηµείο, ο διοικητής καθορίζει µε σαφήνεια τις υποβοηθητική ενέργειες και τα αντίστοιχα έργα στους υφισταµένους που θα τα αναλάβουν. Ο διοικητής ολοκληρώνει την ιδέα ενεργείας µε τις υποστηρικτικές ενέργειες, οι οποίες είναι ουσιώδεις για την επιτυχή έκβαση της αποφασιστικής και των υποβοηθητικών επιχειρήσεων. Κατόπιν αναφέρονται αναλυτικά οι λειτουργίες µάχης στην παράγραφο 3 (ΕΚΤΕΛΕΣΗ), ενώ στην παράγραφο 4 (∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ) του σχεδίου ή της διαταγής αναφέρεται η διοικητική µέριµνα. Επίσης, όταν δοµεί την ιδέα ενεργείας και τα σχετικά έργα των υφισταµένων του, εξασφαλίζει ότι οι υφιστάµενοι έχουν τα µέσα για να εκπληρώσουν τα έργα που τους ανατίθενται. Αυτό πραγµατοποιείται µε την τακτική συγκρότηση και τον καθορισµό προτεραιοτήτων υποστήριξης. γ. Στην ιδέα ενεργείας ο διοικητής οφείλει να προσδιορίσει και την κυρία προσπάθεια, εάν απαιτείται, σε διαφορετική περίπτωση οι προτεραιότητες υποστήριξης επικεντρώνονται στη µονάδα που έχει αναλάβει την αποφασιστική ενέργεια. Κυρία Προσπάθεια είναι η καθορισµένη δύναµη, της οποίας η αποστολή σε δεδοµένο χρονικό σηµείο είναι η πλέον κρίσιµη για την επιτυχή εκπλήρωση όλης της αποστολής. Αναθέτοντας την κυρία προσπάθεια, δίνεται προσωρινά στη συγκεκριµένη δύναµη η προτεραιότητα υποστήριξης. Ο διοικητής προσανατολίζει δυνάµεις και µέσα στην κυρία προσπάθεια, όπως το επιβάλλουν οι περιστάσεις και η πρόθεση του διοικητού, δύναται δε να µετατοπίσει την κυρία του προσπάθεια αρκετές φορές κατά τη διάρκεια µιας επιχείρησης. ∆ύναµη η οποία διεξάγει υποβοηθητικό έργο, δύναται να της ανατεθεί η κυρία προσπάθεια, µέχρι την έναρξη της αποφασιστικής ενέργειας. Πάντως, η δύναµη που έχει την κύρια ευθύνη διεξαγωγής της αποφασιστικής ενέργειας, αναλαµβάνει την κυρία προσπάθεια κατά την διεξαγωγή της αποφασιστικής ενέργειας. δ. Όταν διατυπώνεται η ιδέα ενεργείας, ο διοικητής οφείλει να λάβει υπόψη του την αρχή του αλληλένδετου, την αλληλουχία των ενεργειών, τις φάσεις και τους ΑΝΣΚ. ε.

Η Αρχή του Αλληλένδετου (Nested Concept)

Η «Αρχή του Αλληλένδετου» αποτελεί τεχνική σχεδίασης για την επίτευξη ενότητας σκοπού, δια του οποίου η ιδέα ενεργείας κάθε κλιµακίου είναι σκόπιµα ευθυγραµµισµένη προς την ιδέα ενεργείας του γειτονικού και προς την ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου κλιµακίου. Όταν αναπτύσσεται η ιδέα ενεργείας, ο διοικητής εξασφαλίζει ότι η ιδέα ενεργείας του είναι αλληλένδετη µε αυτήν του προϊσταµένου κλιµακίου. Επίσης εξασφαλίζει ότι οι αποστολές των υφισταµένων ενοποιούνται ως προς το έργο και το σκοπό για την εκπλήρωση της αποστολής. Για να κατανοήσει ο διοικητής και το επιτελείο, τη συµµετοχή της µονάδας / σχηµατισµού τους στην ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου, είναι χρήσιµη η σύνταξη του αλληλένδετου διαγράµµατος (Σχ. 207), το οποίο αναφέρεται και ως «δένδρο έργου – σκοπού». Το αλληλένδετο διάγραµµα, υποβοηθά το επιτελείο να ανασκοπεί την οριζόντια και κάθετη σχέση διοικήσεως των µονάδων στο πλαίσιο της ιδέας ενεργείας του προϊσταµένου. Το αλληλένδετο διάγραµµα παρέχει εικόνα των σχέσεων διοικήσεως, καθώς γίνεται µετάβαση από τις υποβοηθητικές ενέργειες στην αποφασιστική. Το επιτελείο δύναται να χρησιµοποιήσει αυτήν την τεχνική για την ανάλυση της διαταγής του

41

ΕΕ 101-1

Α


προϊσταµένου, προκειµένου να κατανοήσει την αποστολή του, την πρόθεση του διοικητού και την ιδέα ενεργείας.

Σχ. 207. Αλληλένδετο ∆ιάγραµµα στ.

Αλληλουχία Γεγονότων και Φάσεις (Sequence of Actions and

Phasing) (1) Η ιδέα ενεργείας περιγράφεται σε αλληλουχία από την έναρξη της επιχείρησης, µέχρι τη σχεδιαζόµενη κατάσταση της φίλιας δύναµης στο πέρας της επιχείρησης. Εάν η κατάσταση απαιτήσει σηµαντική αλλαγή στα έργα κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής, ο διοικητής θα καθορίσει Φάσεις στην επιχείρηση. Σε αυτήν την αλληλουχία, ο διοικητής προσδιορίζει κυρία προσπάθεια για κάθε φάση. (2) Μέρος της σχεδίασης, αποτελεί ο καθορισµός της αλληλουχίας των ενεργειών για την εκπλήρωση της αποστολής. Ο διοικητής εξετάζει διάφορους παράγοντες όταν αποφασίζει την αλληλουχία των ενεργειών. Ο πλέον σηµαντικός παράγοντας είναι οι διαθέσιµες δυνάµεις και µέσα. Ο διοικητής συγχρονίζει τις ενέργειες των υφισταµένων του µονάδων, ώστε να συνδέσουν την ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου µε τη δική του ιδέα ενεργείας. (3) Σε ιδανικές συνθήκες, ο διοικητής σχεδιάζει την εκπλήρωση της αποστολής του, αναλαµβάνοντας ταυτόχρονες ενέργειες σε όλο το µήκος και πλάτος της περιοχής επιχειρήσεων. Όµως, οι περιορισµοί στα µέσα και στη διαθεσιµότητα δυνάµεων, µειώνουν την παραπάνω δυνατότητα του διοικητού. Για αυτό το λόγο, ο διοικητής σχεδιάζει την επιχείρηση σε φάσεις. Η φάση αποτελεί εργαλείο σχεδίασης και διεξαγωγής, που χρησιµοποιείται για να κατατµήσει την επιχείρηση είτε σε διάρκεια, είτε σε αναληφθείσες ενέργειες. Αλλαγή της φάσης συνήθως επιφέρει τροποποίηση της αποστολής, της τακτικής συγκρότησης ή των κανόνων εµπλοκής. Η κατάτµηση σε φάσεις, υποβοηθά τη σχεδίαση και τον

42


Σχεδίαση

έλεγχο και δύναται να καθορισθεί µε χρόνο, απόσταση, κατάληψη συγκεκριµένου εδάφους ή επίτευξη – έλευση κάποιου γεγονότος. (4) Σηµαντικό είναι η σύνδεση κάθε φάσης µε τις απαιτήσεις για µετάβαση στην επόµενη. Ο διοικητής θέτει σαφείς όρους για το πότε και πώς θα πραγµατοποιηθεί η µετάβαση από τη µία φάση στην επόµενη. (5) Η αλληλουχία των γεγονότων στη σχεδίαση, υλοποιείται µε την πρόβλεψη, σύνταξη, τήρηση και συνεχή επικαιροποίηση σχεδίων αντιµετώπισης έκτακτης κατάστασης, η οποία θα επιβάλει τροποποίηση της αποστολής ή επαναπροσανατολισµό της δύναµης που ενεργεί (εναλλακτικά σχέδια – branches) ή σχεδίων που θα αφορούν στις επιχειρήσεις που θα ακολουθήσουν (επακόλουθα σχέδια – sequels). Λεπτοµέρειες γα τα σχέδια αναφέρονται στο Παράρτηµα «∆». Στη σχεδίαση διακλαδικών επιχειρήσεων, η Φάση αποτελεί ένα αποφασιστικό στάδιο της επιχείρησης ή εκστρατείας, κατά το οποίο όγκος δυνάµεων και δυνατοτήτων εµπλέκονται σε παρόµοιες ή αµοιβαία υποστηριζόµενες ενέργειες για έναν κοινό σκοπό ζ.

Αντικειµενικοί Σκοποί

Αντικειµενικός Σκοπός (ΑΝΣΚ) είναι µια τοποθεσία στο έδαφος που χρησιµοποιείται για να κατευθύνει τις επιχειρήσεις, να τις χωρίσει σε φάσεις, να διευκολύνει αλλαγές στην κατεύθυνση και να προσφέρει ενότητα προσπαθείας. Ο ΑΝΣΚ µπορεί να είναι, είτε εδαφική περιοχή, είτε µια εχθρική δύναµη. Οι εδαφικοί ΑΝΣΚ θα πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιµοι στο έδαφος. Ο διοικητής µπορεί να καθορίσει ως ΑΝΣΚ εχθρικές δυνάµεις, βασιζόµενος σε γνωστές θέσεις του εχθρού. Ο διοικητής συνήθως αναθέτει στους υφισταµένους του, τους τελικούς τους ΑΝΣΚ, αλλά είναι δυνατό να ανατεθούν και ενδιάµεσοι ΑΝΣΚ, αν απαιτείται. 6.

Έργα (Tasks) Υφισταµένων

α. Η πρόθεση του διοικητού περιγράφει την επιθυµητή τελική κατάσταση, ενώ η ιδέα ενεργείας περιγράφει σε γενικές γραµµές το πώς θα επιτευχθεί αυτή. Αντίθετα, τα έργα των υφισταµένων κατευθύνουν τις µονάδες να εκτελέσουν συγκεκριµένες ενέργειες. Έργο είναι µία σαφώς προσδιορισµένη και µετρήσιµη ενέργεια, η οποία πραγµατοποιείται από άτοµα ή τµήµατα. Τα έργα είναι συγκεκριµένες ενέργειες που συµβάλουν στην εκπλήρωση αποστολών ή άλλων απαιτήσεων. Τα έργα κατευθύνουν τις φίλιες ενέργειες. Ο σκοπός κάθε έργου θα πρέπει να είναι συνδεδεµένος αλληλένδετα µε την ολοκλήρωση άλλου έργου, επιτυγχάνοντας τον αντικειµενικό σκοπό ή φτάνοντας στην επιθυµητή τελική κατάσταση. β. Όταν πρόκειται να αναθέσουν έργα στους υφισταµένους, ο διοικητής και το επιτελείο, χρησιµοποιούν τα ίδια ερωτήµατα ποιος, τι (έργο), πότε, πού και γιατί (σκοπός) που χρησιµοποιούν για να διαµορφώσουν την αποστολή. Λεπτοµέρειες για τα τακτικά έργα στο Παράρτηµα Ε’.

43

ΕΕ 101-1

7.

Α


Συντονιστικές Οδηγίες

α. Οι συντονιστικές οδηγίες έχουν εφαρµογή σε δύο ή περισσότερες µονάδες. Καταχωρούνται στη σχετική υποπαράγραφο της παραγράφου 3 του σχεδίου ή της διαταγής επιχειρήσεων. β.

Μέτρα Ελέγχου

(1) Το επιτελείο αναπτύσσει και προτείνει µέτρα ελέγχου στο διοικητή για κάθε τρόπο ενεργείας. Μέτρο Ελέγχου είναι το µέσο συντονισµού δυνάµεων ή λειτουργιών µάχης. Τα µέτρα ελέγχου αναθέτουν ευθύνες, συντονίζουν ενέργειες µεταξύ των τµηµάτων, επισηµαίνουν περιορισµούς, ή καθορίζουν οδηγίες για τη ρύθµιση ελευθερίας ενεργειών. (2) Τα µέτρα ελέγχου δύνανται να δώσουν την ελευθερία στους υφισταµένους να διεξάγουν επιχειρήσεις εντός της ανατεθείσας περιοχής επιχειρήσεων, χωρίς την ανάγκη επιπρόσθετου συντονισµού. Ο διοικητής καθορίζει το ελάχιστο των µέτρων ελέγχου που απαιτείται για το βασικό συντονισµό των µονάδων. Όσο λιγότεροι είναι οι περιορισµοί, τόσο µεγαλύτερη ευελιξία παρέχεται στους υφισταµένους για ανάπτυξη πρωτοβουλίας. (3) Τα µέτρα ελέγχου µπορεί να είναι επιτρεπτικά ή περιοριστικά. Τα επιτρεπτικά µέτρα ελέγχου, επιτρέπουν συγκεκριµένες ενέργειες, ενώ τα περιοριστικά περιορίζουν την εκτέλεση συγκεκριµένων ενεργειών. (4)

44

Στα Σχ. 208, 209 και 210 καταγράφονται τα µέτρα ελέγχου.


Σχεδίαση

Σχ. 208. Βασικά Μέτρα Ελέγχου

Σχ. 209. Μέτρα Ελέγχου Εναέριου Χώρου

45

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. 210. Συνήθη Μέτρα Ελέγχου κατά τις Επιθετικές και Αµυντικές Επιχειρήσεις

46

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Η ξαφνική επιφοίτηση του πνεύµατος του στρατηγού που αλλάζει τη φορά της µάχης; ∆εν τα πιστεύω αυτά. Η µάχη είναι πολύπλοκη ενέργεια για την οποία χρειάζεται επίπονη προετοιµασία. Αν ο εχθρός κάνει αυτό, οφείλεις να έχεις προετοιµαστεί για να αντιδράσεις. Αν συµβεί εκείνο και το άλλο πρέπει να γνωρίζεις µε ποιόν τρόπο θα τα αντιµετωπίσεις. Πρέπει να έχεις σκεφτεί όλες τις πιθανές εξελίξεις και να έχεις αποφασίσει πως θα ενεργήσεις σε κάθε κατάσταση που θα δηµιουργηθεί. Αν κάποια από αυτές τις καταστάσεις συµβεί, τότε ενεργοποιείς το αντίστοιχο σχέδιο και όλοι λένε ‘’ο στρατηγός είναι ιδιοφυία…’’ ενώ στην πραγµατικότητα όλα οφείλονται στην κοπιαστική προετοιµασία. Στρατάρχης Φέρντιναντ Φός

TMHMA 12 ΓΕΝΙΚΑ 1. Γενικά α. Η Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης (Σ∆ΙΛΑ) είναι επαναλαµβανόµενη µεθοδολογία σχεδίασης, η οποία ενσωµατώνει τις ενέργειες του διοικητού, του επιτελείου, των υφισταµένων και άλλων διοικήσεων και υπηρεσιών για την κατανόηση της κατάστασης και της αποστολής, την ανάπτυξη, ανάλυση και σύγκριση τρόπων ενεργείας, την επιλογή του καταλληλότερου τρόπου ενεργείας για την εκπλήρωση της αποστολής και τη σύνταξη σχεδίου ή διαταγής για την εκτέλεση. Η Σ∆ΙΛΑ εφαρµόζεται σε όλο το φάσµα της σύγκρουσης και σε όλο το εύρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων. β. Η Σ∆ΙΛΑ βοηθά στην οργάνωση των σκέψεων του διοικητού και του επιτελείου του και στη λήψη απόφασης. Τα σκιασµένα πεδία στο Σχ. 300 διαγράφουν τα επτά στάδια της Σ∆ΙΛΑ. Για κάθε στάδιο υπάρχει εισαγωγή στοιχείων (εισερχόµενες πληροφορίες), η διαδικασία που ακολουθείται και τέλος τα προϊόντα, που αντιπροσωπεύουν τα αποτελέσµατα του σταδίου. Τα προϊόντα κατευθύνουν τις ενέργειες στα επακόλουθα στάδια. Παρά το γεγονός, ότι η διαδικασία αρχίζει µε τη λήψη της αποστολής και περατούται µε την έκδοση της διαταγής, η σχεδίαση συνεχίζεται καθόλη τη ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. γ. Η προπαρασκευή και η διεξαγωγή, ενώ δεν αποτελούν τµήµα της Σ∆ΙΛΑ, εµφανίζονται στο κάτω µέρος του Σχ. 300 για να αναδείξουν τη σηµασία της συνεχούς σχεδίασης. Όταν το σχέδιο ή η διαταγή εκδίδεται, διανέµεται στους εκτελεστές, ώστε να είναι δυνατόν οι τελευταίοι να παράγουν τα δικά τους σχέδια και να προετοιµασθούν για τη διεξαγωγή. Αλληλοενηµερώσεις και δοκιµές πραγµατοποιούνται κατά την προπαρασκευή. Αυτές είναι σηµαντικές, ώστε να διασφαλισθεί ότι όλοι οι εµπλεκόµενοι έχουν κατανοήσει πλήρως την αποστολή, την πρόθεση του διοικητού και τον ελιγµό. Κατά τη διεξαγωγή, τα σχέδια τελειοποιούνται ή αρχίζει νέος σχεδιασµός εάν το απαιτεί η κατάσταση. Η αξιολόγηση είναι συνεχής στη σχεδίαση, στην προπαρασκευή και στη διεξαγωγή. Οποιαδήποτε στιγµή κατά την ∆ιαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, ενδέχεται η κατάσταση να επιβάλει στο διοικητή να επανεκκινήσει τη Σ∆ΙΛΑ. Τέτοιες περιπτώσεις δυνατόν να συµβούν όταν ο διοικητής:

ΕΕ 101-1

Α


(1)

Λαµβάνει νέα αποστολή.

(2)

Λαµβάνει ή διαβλέπει πιθανή µελλοντική αποστολή.

(3)

Λαµβάνει ή διαβλέπει κάποιο απρόοπτο στην παρούσα

επιχείρηση. δ. Η Σ∆ΙΛΑ δύναται να είναι τόσο λεπτοµερής, όσο το επιτρέπουν ο διατιθέµενος χρόνος, τα µέσα και η εµπειρία του επιτελείου. Αναλύονται όλα τα στάδια όταν υπάρχει επαρκής χρόνος σχεδίασης και αντίστοιχη υποστήριξη από το επιτελείο. ε. Ο διοικητής δύναται να προσαρµόσει τη Σ∆ΙΛΑ για την εκπόνηση σχεδίου, όταν ο χρόνος είναι περιορισµένος. Σε αυτήν την περίπτωση, αξιολογεί την κατάσταση και κατευθύνει το επιτελείο του να υλοποιήσει εκείνες µόνο τις ενέργειες της Σ∆ΙΛΑ, που απαιτούνται για τη λήψη της απόφασης. Οι απλοποιηµένες διαδικασίες επιτρέπουν στο διοικητή και το επιτελείο του να συντοµεύσουν το χρόνο έκδοσης διαταγών όταν αλλάζει η κατάσταση. Στην πράξη, ο διοικητής και το επιτελείο του θα χρησιµοποιήσουν τα ήδη υπάρχοντα προϊόντα, ή θα πραγµατοποιήσουν τα στάδια νοερά αντί να τα αποτυπώσουν εγγράφως. στ. Η πλήρης Σ∆ΙΛΑ παρέχει το πλαίσιο επάνω στο οποίο θα βασισθεί η σχεδίαση στον περιορισµένο χρόνο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εµπειρία του επιτελείου και η εξοικείωση αυτού µε την πλήρη Σ∆ΙΛΑ. Τα πλεονεκτήµατα που παρέχονται µε την πλήρη Σ∆ΙΛΑ, είναι: (1) Αναλύονται και συγκρίνονται διάφοροι ηµέτεροι τρόποι ενεργείας και εχθρικοί τρόποι ενεργείας για τον προσδιορισµό του καλύτερου ηµέτερου τρόπου ενεργείας. (2) Παρέχει τον βέλτιστο συντονισµό και συγχρονισµό µεταξύ της σχεδίασης και της έκδοσης διαταγών. (3) Ελαχιστοποιεί την περίπτωση να παραβλεφθούν σηµαντικές πτυχές της επιχείρησης. (4) Υποβοηθά το επιτελείο επιχειρήσεις και να σχεδιάζει για αυτές.

να

διαβλέπει

τις µελλοντικές

ζ. Το µειονέκτηµα της πλήρους Σ∆ΙΛΑ είναι ότι απαιτεί χρόνο. Όσο περισσότερος χρόνος δεσµεύεται από τα επιτελεία για τη σχεδίαση, τόσο λιγότερος διατίθεται στους υφισταµένους για αντίστοιχη σχεδίαση, προπαρασκευή και διεξαγωγή της επιχείρησης. Επιπλέον, η σπατάλη χρόνου για σχεδίαση αντί της προπαρασκευής και διεξαγωγής, σηµαίνει αντίστοιχο κέρδος χρόνου στον εχθρό για βελτίωση της κατάστασής του. Αυτό µπορεί να οδηγήσει στην απώλεια πρωτοβουλίας και ευκαιριών, καθώς και στη µείωση της ορµής των φιλίων δυνάµεων. Ο απαιτούµενος χρόνος δύναται να µειωθεί δραστικά µε τη χρήση τυποποιηµένων τεχνικών, όπως η χρήση έτοιµων κενών εντύπων ή ψηφιακών βοηθηµάτων.

48

Κεφάλαιο Γ’

Η Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων

Εισερχόµενες Πληροφορίες

ΣΤΑ∆ΙΑ

Προϊόντα

* Λήψη αποστολής από προϊστάµενες

* Αρχικές Κατευθύνσεις ∆κτή Στάδιο 1: Λήψη Αποστολής

∆κσεις ή συνάγεται από το ∆κτή και το Επιτελείο

Προειδοποιητική ∆γη

∆γή/Σχέδιο προϊσταµένης ∆κσης Π3Ε προϊσταµένης ∆κσης

* Επαναδιατύπωση Αποστολής * Αρχική Πρόθεση ∆κτή και Κατευθύνσεις σχεδίασης

Εκτιµήσεις Επιτελείου Στάδιο 2: ∆ιερεύνηση Αποστολής

* ΚΠΑ∆ Επικαιροποίηση εκτιµήσεων Επιτελείου Αρχικά προϊόντα Π3Ε Αρχικό σχέδιο πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνωρίσεων

Προειδοποιητική ∆γη * Επαναδιατυπωµένη Αποστολή * Αρχική Πρόθεση ∆κτή και Κατευθύνσεις σχεδίασης και ΚΠΑ∆ Επικαιροποιηµένες εκτιµήσεις Επιτελείου Αρχικά προϊόντα Π3Ε

Στάδιο 3: Ανάπτυξη ΤΕ

* Τελειοποιηµένη Πρόθεση ∆κτη και Στάδιο 4: Ανάλυση ΤΕ (Πολεµικό Παίγνιο)

Κατευθύνσεις σχεδίασης Εχθρικοί ΤΕ ∆ιατύπωση ΤΕ µε σχεδιαγράµµατα

Αποτελέσµατα Πολεµικού Παιγνίου

Προκαταρκτική µετακίνηση Επικαιροποίηση εκτιµήσεων Επιτελείου ∆ιατύπωση ΤΕ µε σχεδιαγράµµατα * Βελτίωση Πρόθεσης ∆κτη και Κατευθύνσεων σχεδίασης

Αποτελέσµατα πολεµικού Παιγνίου Πίνακας και ∆ιαφανές Υποστήριξης Απόφασης Συγκρότηση Αποστολές υφισταµένων Προτεινόµενες ΚΠΑ∆ * Πίνακας Απόφασης

Στάδιο 5: Σύγκριση ΤΕ

Κριτήρια για σύγκριση

* Πίνακας Απόφασης Στάδιο 6: Έγκριση ΤΕ Προειδοποιητική ∆γη * Εγκεκριµένος ΤΕ

Στάδιο 7: Σύνταξη ∆γων

* Τελειοποιηµένη Πρόθεση ∆κτή

* Έκριση ΤΕ * Τελειοποιηµένη Πρόθεση ∆κτή * Τελειοποιηµένες ΚΠΑ∆ * Κατάλογος ΣΥΠ Σχέδιο/∆γη Επιχειρήσεων

* Τελειοποιηµένες ΚΠΑ∆

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ α. * Καταδεικνύει δραστηριότητες ή αποφάσεις του ∆κτή β. Οι δοκιµές και οι ενηµερώσεις πραγµατοποιούνται κατά τη διάρκεια της προπαρασκευής και διασφαλίζουν την οµαλή µετάβαση από τη σχεδίαση στην διεξαγωγή γ. Η προπαρασκευή και η διεξαγωγή, αν και δεν αποτελούν µέρος της ∆ΙΛΑ, εµφανίζονται για να καταδείξουν τη σηµασία της συνέχειας της σχεδίασης καθόλη την διαδικασία ∆Ε των επιχειρήσεων


Προπαρασκευή Σχεδίαση Αξιολόγηση ∆ιεξαγωγή

∆ιεξαγωγή

Σχ. 300. Τα Στάδια της Σ∆ΙΛΑ 49

ΕΕ 101-1

Α

2.


Ο Ρόλος του ∆ιοικητού Κατά τη Σχεδίαση

Σε καµιά περίπτωση δεν πρόκειται να παρασυρθώ µακριά από τις βασικές αρχές, οι οποίες υπαγορεύουν ότι οι διοικητές παίρνουν αποφάσεις και κάνουν τα σχέδια ενώ τα επιτελεία επεξεργάζονται τις λεπτοµέρειες αυτών των σχεδίων. Αποκλείεται να αποδεχτώ οποιοδήποτε σχέδιο που έχει εκπονήσει ένα επιτελείο. Στρατάρχης Μπέρναρντ Μοντγκόµερυ

α. Ο διοικητής είναι υπεύθυνος για τη διαδικασία σχεδίασης και ο ρόλος του είναι κυρίαρχος. Αυτός πειθαρχεί το επιτελείο του, ώστε το τελευταίο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις χρόνου, ορίζοντα σχεδίασης, απλότητας και λεπτοµέρειας. Επιπλέον, ελέγχει ώστε το προϊόν της σχεδίασης να είναι εντός των χρονικών περιορισµών και εφικτό για τους υφισταµένους. Ο διοικητής ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο δίνοντας κατευθύνσεις και ταυτόχρονα διευθύνοντας τις επιχειρήσεις. Κατά τη διάρκεια της Σ∆ΙΛΑ ο διοικητής εστιάζεται στις δραστηριότητες της ∆ιοίκησης του Πεδίου Μάχης όπως στην κατανόηση, την νοερή σύλληψη και την περιγραφή που αναπτύχθηκαν στο Τµήµα 6 του Κεφαλαίου Α’. β. Η Σ∆ΙΛΑ απαιτεί τη διεξαγωγή διάφορων επίσηµων συσκέψεων και ενηµερώσεων µεταξύ του διοικητού και του επιτελείου µε σκοπό τη συζήτηση, την αξιολόγηση και την έγκριση διαφόρων ενεργειών της σχεδίασης. Όµως, η εµπειρία έχει δείξει ότι τα καλύτερα αποτελέσµατα προκύπτουν όταν ο διοικητής συναντά ανεπίσηµα κατά τακτά χρονικά διαστήµατα τους επιτελείς, σε όλη τη διάρκεια της σχεδίασης. Τέτοιες ανεπίσηµες συναντήσεις και συζητήσεις του διοικητού µε το επιτελείο βελτιώνουν την κατανόηση της κατάστασης και προάγουν την προσπάθεια σχεδίασης σύµφωνα µε την πρόθεση του διοικητού. 3.

Ο Ρόλος του Επιτελείου Κατά τη Σχεδίαση

α. Ο ρόλος του επιτελείου κατά τη σχεδίαση είναι να υποβοηθά το διοικητή στη λήψη αποφάσεων και να συντάσσει αποτελεσµατικά σχέδια και διαταγές. Ο επιτελάρχης / υποδιοικητής διευθύνει, συντονίζει και ελέγχει την επιτελική εργασία. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να έχει κατανοήσει πλήρως τις κατευθύνσεις του διοικητού και την πρόθεσή του, διότι αυτά κατέχουν κυρίαρχη θέση σε όλη τη διαδικασία. β. Κατά τη σχεδίαση, το επιτελείο επικεντρώνει τις προσπάθειές του στο να βοηθήσει το διοικητή να κατανοήσει την κατάσταση, να λάβει αποφάσεις και να συγχρονίσει αυτές τις αποφάσεις σε ένα πλήρες σχέδιο ή διαταγή. Οι επιτελικές δραστηριότητες αρχικά εστιάζονται στη διερεύνηση της αποστολής. Τα αποτελέσµατα (προϊόντα) από τη διερεύνηση της αποστολής βοηθούν τους διοικητές να κατανοήσουν την κατάσταση και να αναπτύξουν την νοερή σύλληψη. Κατά την ανάπτυξη και τη σύγκριση των τρόπων ενεργείας το επιτελείο υποβάλλει προτάσεις για να υποστηρίξει το διοικητή να επιλέξει τον καταλληλότερο τρόπο ενεργείας. Αφότου ο διοικητής λάβει την απόφαση, το επιτελείο προετοιµάζει το σχέδιο ή τη διαταγή και συντονίζει όλες τις λεπτοµέρειες.

50



ΤΜΗΜΑ 13 ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Συνηθίζεται να αντιµετωπίζεται η εκτίµηση σαν να είναι µία καθαρά µαθηµατική διαδικασία, αποσκοπούσα σε ένα σχεδόν αλάνθαστο και σαφές αποτέλεσµα. Αλλά αυτό αντιτίθεται στη φύση. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου δεν λειτουργεί µε αυτόν τον τρόπο, ούτε είναι εναρµονισµένος µε τις επιχειρησιακές πραγµατικότητες… Μεγάλο µέρος από κάθε απόφαση οφείλεται στη διαίσθηση, αποτελεί προϊόν του υποσυνείδητου…Ο αξιωµατικός κατόπιν τούτου, απατάται εάν πιστεύει ότι ένα προαίσθηµα δεν έχει αξία, ή ότι αντίκειται στη στρατιωτική πρακτική… Ταξίαρχος Σάµιουελ Μάρσαλ

1. Τα στάδια της Σ∆ΙΛΑ εκτελούνται το ένα µετά το άλλο, αν και δεν υπάρχει σαφής διαχωρισµός µεταξύ τους. Για παράδειγµα, η Προπαρασκευή Πληροφοριών της Περιοχής Επιχειρήσεων (Π3Ε) – έργο της διερεύνησης της αποστολής – συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια της Σ∆ΙΛΑ. Το επιτελείο δύναται να συγκρίνει τη διαδικασία µε τις τρέχουσες απαιτήσεις, να θέσει προτεραιότητες και να διαµορφώσει τα έργα µε τέτοια σειρά, ώστε να παράγει εγκαίρως το επιθυµητό αποτέλεσµα. 2.

Στάδιο 1ο - Λήψη Αποστολής

α. Η Σ∆ΙΛΑ ξεκινά µε τη λήψη της αποστολής (Σχ. 301). Η αποστολή δίνεται στο διοικητή είτε υπό µορφή διαταγής, είτε συνάγεται από αυτόν βάσει της γνώσης που έχει για την υφιστάµενη κατάσταση. β.

Έγερση του Επιτελείου

Μόλις ληφθεί νέα αποστολή, το τµήµα σχεδίασης συνεγείρει το επιτελείο για τις επικείµενες απαιτήσεις σχεδίασης.

Σχ. 301. Στάδιο 1- Λήψη Αποστολής

51

ΕΕ 101-1

Α


γ.

Συλλογή των Μέσων

Το επιτελείο συλλέγει όλα τα απαιτούµενα βοηθήµατα (διαταγή ή σχέδιο επιχειρήσεων του προϊσταµένου, τυχόν γραφικά, χάρτες της περιοχής επιχειρήσεων, Βασικές Οδηγίες Ενεργειών (ΒΟΕ), σχετικά εγχειρίδια κλπ). δ.

Επικαιροποίηση των Εκτιµήσεων

Ταυτόχρονα, κάθε τµήµα του επιτελείου, επικαιροποιεί την εκτίµησή του – ιδιαίτερα την κατάσταση των φιλίων δυνάµεων και των αποθεµάτων. Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριµένο έργο αναγράφεται στην αρχή της Σ∆ΙΛΑ, η ανάπτυξη και επικαιροποίηση των εκτιµήσεων των επιτελών, αποτελεί συνεχή και διαρκή υποχρέωση κατά τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, εστιαζόµενη στον τρόπο κατά τον οποίο νέες πληροφορίες ή γεγονότα επηρεάζουν τις προτάσεις και αξιολογήσεις που έγιναν κατά τις αρχικές εκτιµήσεις. ε.

∆ιαµόρφωση Αρχικής Εκτίµησης

Ο διοικητής και το επιτελείο προβαίνουν σε µία ταχεία αρχική εκτίµηση του χρόνου και των µέσων που είναι διαθέσιµα για την επιχείρηση. Η αρχική αυτή εκτίµηση βοηθά τον διοικητή να καθορίσει: (1) Τον χρόνο που χρειάζεται το επιτελείο του και οι υφιστάµενες µονάδες του για να σχεδιάσουν και να προετοιµαστούν για την αποστολή. (2)

Την παρούσα Π3Ε και λοιπά διαθέσιµα πληροφοριακά

προϊόντα. (3) Την εξέταση των προσδιορισµό ανάγκης επικαιροποίησης.

εκτιµήσεων

του

επιτελείου,

για

(4) Τον απαιτούµενο χρόνο για εγκαθίδρυση κρισίµων στοιχείων, όπως αποκατάσταση της ∆ιοικήσεως και Ελέγχου για την επερχόµενη επιχείρηση. (5) Την εµπειρία και συνοχή του επιτελείου και το επίπεδο ηρεµίας ή άγχους αυτού. στ. Αρχικό Σχεδίασης Επιτελείου

Χρονοδιάγραµµα

Ενεργειών

–


(1) Ουσιώδες προϊόν της αρχικής εκτίµησης, είναι το αρχικό χρονοδιάγραµµα ενεργειών. Το διάγραµµα αυτό, περιλαµβάνει την κατανοµή του χρόνου για σχεδίαση και προετοιµασία της επιχείρησης. Ο διοικητής θα πρέπει να διαθέσει τουλάχιστον τα δύο τρίτα του χρόνου στους υφισταµένους του, για σχεδίαση και προετοιµασία και να διατηρήσει το ένα τρίτο για τη σχεδίαση του επιτελείου του. Το χρονοδιάγραµµα ενεργειών βελτιώνεται κατά τη διερεύνηση της αποστολής και επικαιροποιείται συνεχώς.

52



(2) Σηµαντικό συστατικό του χρονοδιαγράµµατος ενεργειών, είναι το χρονοδιάγραµµα σχεδίασης του επιτελείου. Ο επιτελάρχης / υποδιοικητής, καθορίζει το χρόνο διαρκείας κάθε σταδίου της Σ∆ΙΛΑ για το επιτελείο, το οποίο περιλαµβάνει επίσης ποιος είναι υπεύθυνος και για ποιο προϊόν εντός του επιτελείου, όπως παρακάτω: (3) Το Σχ. 302 αποδίδει ενδεικτικά πως κατανέµεται ο χρόνος σχεδίασης σε µια µεραρχία. Το χρονοδιάγραµµα βασίζεται στον κανόνα ‘’δύο τρίτα-ένα τρίτο’’ και τα ποσοστά που διατίθενται για κάθε στάδιο έχουν όπως παρακάτω: (α) ∆ιερεύνηση αποστολής:

30%

(β) Ανάπτυξη Ηµετέρων Τρόπων Ενεργείας (ΗΤΕ): 20% (γ) Ανάλυση-σύγκριση ΗΤΕ/Απόφαση:

30%

(δ) Σύνταξη-Παραγωγή ∆ιαταγών:

20%

Σχ. 302. Ενδεικτική Κατανοµή διαθεσίµου Χρόνου για Μεραρχία ζ.

Έκδοση Αρχικών Κατευθύνσεων ∆ιοικητού

Εφόσον ο χρόνος έχει κατανεµηθεί ο διοικητής καθορίζει αν θα χρησιµοποιηθεί η Σ∆ΙΛΑ σε πλήρη µορφή ή συντοµευµένη. Ο χρόνος, περισσότερο από κάθε άλλον παράγοντα, υπαγορεύει µέχρι ποιο βαθµό λεπτοµέρειας θα σχεδιάσει το επιτελείο. Ο διοικητής εκδίδει κατόπιν τις αρχικές του κατευθύνσεις1 οι οποίες είναι σύντοµες και περιλαµβάνουν:

1

∆εν πρέπει να συγχέονται µε τις Κατευθύνσεις Σχεδίασης του ∆ιοικητού που εκδίδονται στο στάδιο της διερεύνησης της αποστολής.

53

ΕΕ 101-1

Α


(1)

Το αρχικό χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

(2)

Πως θα χρησιµοποιηθεί η Σ∆ΙΛΑ, σε πλήρη ή συντοµευµένη

µορφή. (3) Τον απαιτούµενο συντονισµό, συµπεριλαµβανοµένης της ανταλλαγής συνδέσµων. (4) Χρόνος

και

χώρος

των

απαραίτητων

συσκέψεων -

ενηµερώσεων. (5) Απαιτούµενες κινήσεις - µετακινήσεις. (6) η.

Αρχικές ΚΠΑ∆.

Έκδοση Αρχικής Προειδοποιητικής ∆ιαταγής Ακολούθως εκδίδεται ΠΡΟ∆ΓΗ, η οποία θα πρέπει να περιλάβει

κατ’ ελάχιστο: (1)

Τύπο της επιχείρησης.

(2)

Περιοχή της επιχείρησης.

(3)

Αρχικό χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

(4)

Εκτέλεση τυχόν κινήσεων.

(5)

∆ιενέργεια συσκέψεων.

(6) Αρχικές απαιτήσεις πληροφοριών ή Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού (ΚΠΑ∆- Commander’s Critical Information RequirementsCCIR). (7)

Έργα

συλλογής

πληροφοριών

–

αναγνωρίσεως

–

επιτηρήσεως. 3.

Στάδιο 2ο - ∆ιερεύνηση Αποστολής

α. Η διερεύνηση της αποστολής αποτελεί το βασικότερο στάδιο της σχεδίασης. Η διαδικασία αλλά και τα προϊόντα της διερεύνησης, βοηθούν το διοικητή στην κατανόηση της κατάστασης και του προβλήµατος και στον προσδιορισµό του τί πρέπει να εκπληρώσει, πότε και πού πρέπει να γίνει και το πιο σηµαντικό, γιατί, το σκοπό δηλαδή της επιχείρησης. Η διερεύνηση της αποστολής περιλαµβάνει τις παρακάτω 17 ενέργειες, όχι απαραίτητα διαδοχικές (Σχ. 303).

54



Σχ. 303. Στάδιο 2 - ∆ιερεύνηση Αποστολής (1) Ενέργεια 1η: Ανάλυση ∆ιαταγής Προϊσταµένου. Ο διοικητής και το επιτελείο µελετούν και αναλύουν λέξη προς λέξη τη διαταγή ή το σχέδιο του προϊσταµένου, για να διαπιστώσουν τη θέση της αποστολής τους, στα γενικότερα πλαίσια της αποστολής του προϊσταµένου και των γειτόνων. Ο σκοπός είναι να προσδιορίσουν πώς ο σχηµατισµός / µονάδα, µε βάση τα έργα και τους σκοπούς που της ανατίθεται, θα συµβάλει στην αποστολή, πρόθεση διοικητού και την ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου. Σε αυτό το στάδιο, ο διοικητής και το επιτελείο προσπαθούν να κατανοήσουν: (α)

(β)

Του προϊσταµένου κλιµακίου: 1/

Πρόθεση διοικητού.

2/

Αποστολή.

3/

∆ιαθέσιµα µέσα.

4/

Ιδέα ενεργείας.

5/

Χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

Αποστολές γειτόνων, υποστηριζουσών και υποστηριζο-

µένων δυνάµεων.

55

ΕΕ 101-1

Α


(γ)

Περιοχή επιχειρήσεων σχηµατισµού / µονάδας.

(2) Ενέργεια 2η: ∆ιεξαγωγή Πληροφοριών Περιοχής Επιχειρήσεων (Π3Ε).

Αρχικής

Προπαρασκευής

(α) Η Π3Ε είναι η συστηµατική και συνεχής διαδικασία µελέτης του εχθρού και του περιβάλλοντος του πεδίου της µάχης και διεξάγεται µε σκοπό την εξασφάλιση πληροφοριακής βάσης για την εκτίµηση πληροφοριών, τις λοιπές εκτιµήσεις του επιτελείου και τη διαδικασία στοχοποίησης. Το Γ2/Σ2 ηγείται της Π3Ε, υποβοηθούµενο από το επιτελείο. Η Π3Ε αρχίζει κατά τη διερεύνηση της αποστολής, βελτιώνεται κατά τη Σ∆ΙΛΑ και συνεχίζεται κατά την προετοιµασία και την εκτέλεση των επιχειρήσεων. (β) Τα προϊόντα της αρχικής Π3Ε περιλαµβάνουν το ∆ιαφανές Συνδυασµού Κωλυµάτων (∆ΙΣΥΚΩ), ∆ιαφανές Καταστάσεως (∆Κ) µε τους πιθανούς Εχθρικούς Τρόπους Ενεργείας (ΕΤΕ) και τον Κατάλογο (κατηγοριών) Στόχων Υψηλής Αξίας (ΚΣΥΑ) ως µέρος της διαδικασίας στοχοποίησης. Ο αξιωµατικός πληροφοριών συντάσσει το ∆ιαφανές Πιθανής Εξέλιξης των Επιχειρήσεων από τα ∆Κ. Παρότι τα ∆ιαφανή Πιθανής Εξέλιξης των Επιχειρήσεων δεν αναγκαιούν για την ενηµέρωση επί της διερεύνησης της αποστολής, εντούτοις χρειάζεται να συνταχθούν πριν την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας. Αυτά χρησιµεύουν για να εντοπίσουµε πότε και πού θα λάβουν χώρα κρίσιµες εχθρικές ενέργειες, οι οποίες και θα αποτελέσουν ενδείξεις για τους πιθανούς ΕΤΕ (κατ’ ελάχιστο για τον πιθανότερο και τον πιο επικίνδυνο). Επιπλέον η αρχική Π3Ε εντοπίζει τα κενά που τυχόν υπάρχουν στις πληροφορίες ώστε να καλυφθούν. Λεπτοµέρειες για την Π3Ε φαίνονται στο Παράρτηµα ΣΤ’. (3) Ενέργεια 3η: Καθορισµός Επιβαλλοµένων, Απορρεόντων και Ουσιωδών Έργων. Το επιτελείο αναλύει τη ∆ΓΕΠ και τις κατευθύνσεις του προϊσταµένου για τον εντοπισµό του επιβαλλοµένου και καθορισµό του απορρέοντος έργου. Επιβαλλόµενα είναι τα έργα που ανατίθενται σε µια µονάδα. Αυτά αναφέρονται σαφώς στις παραγράφους 2 και 3 της διαταγής του προϊσταµένου. Απορρέοντα είναι τα έργα που πρέπει να εκτελεστούν για να επιτευχθούν τα επιβαλλόµενα έργα, αλλά δεν αναφέρονται στη διαταγή του προϊσταµένου. Τα απορρέοντα έργα εξάγονται από την ανάλυση της διαταγής του προϊσταµένου, την κατάσταση του εχθρού και του εδάφους. Ουσιώδη έργα είναι τα επιβαλλόµενα ή απορρέοντα έργα, που θα πρέπει να εκτελεσθούν για να επιτύχει η αποστολή. Τα ουσιώδη έργα συµπεριλαµβάνονται πάντα στη διατύπωση της αποστολής. (4)

Ενέργεια 4η:Εξέταση ∆ιαθεσίµων Μέσων.

Ο διοικητής και το επιτελείο ελέγχουν διαφορές από την ισχύουσα τακτική συγκρότηση, τις σχέσεις υποστήριξης και τη διαθεσιµότητα των µέσων όλων των υφισταµένων µονάδων που θα επιχειρήσουν, σε συνδυασµό µε τα επιβαλλόµενα, απορρέοντα και ουσιώδη έργα. Από τον παραπάνω έλεγχο θα διαπιστωθεί εάν οι µονάδες που θα ενεργήσουν, διαθέτουν τα απαραίτητα µέσα για την εκτέλεση όλων των έργων που τους ανατίθενται. Εάν υφίστανται ελλείψεις,

56



προσδιορίζονται τα επιπρόσθετα µέσα που απαιτούνται για την επιτυχή εκτέλεση της αποστολής. (5)

Ενέργεια 5η: Καθορισµός ∆εσµεύσεων (Constraints).

Ο διοικητής του προϊσταµένου κλιµακίου θέτει συνήθως δεσµεύσεις στους υφισταµένους διοικητές. H δέσµευση είναι περιορισµός που τίθεται στον διοικητή από τον προϊστάµενό του, που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τη σχεδίαση. Οι δεσµεύσεις είτε καθορίζουν συγκεκριµένη ενέργεια που πρέπει να εκτελεσθεί (πχ να διατηρηθεί εφεδρεία επιπέδου υποµονάδας), είτε απαγορεύουν κάποια ενέργεια (πχ να µην εκτελεσθούν αναγνωρίσεις έµπροσθεν της ΑΓ∆ προ της ώρας …), περιορίζοντας την ελευθερία ενεργείας του διοικητού. Οι δεσµεύσεις δυνατόν να αποτυπώνονται στον ελιγµό, στις συντονιστικές οδηγίες, αλλά και στα παραρτήµατα της διαταγής. (6) Ενέργεια 6η: Προσδιορισµός Κρισίµων Γεγονότων (Facts) και Προϋποθέσεων (Assumptions). Το επιτελείο συλλέγει δύο κατηγορίες πληροφοριών που σχετίζονται µε τις ανατιθέµενες υποχρεώσεις (έργα): Τα γεγονότα και τις προϋποθέσεις. (α)

Γεγονότα

Είναι γνωστά δεδοµένα που αφορούν στην κατάσταση, συµπεριλαµβανοµένης της εχθρικής και φίλιας διάταξης, διαθέσιµες δυνάµεις, µαχητική ισχύ και διαθεσιµότητα µέσων. (β)

Προϋποθέσεις

1/ Προϋπόθεση είναι µια πιθανώς αληθής παρούσα ή µελλοντική κατάσταση που εκλαµβάνεται ως αληθής και η οποία είναι απαραίτητη στο διοικητή κατά τη διαδικασία της σχεδίασης, για να ολοκληρώσει την εκτίµηση της κατάστασης και να αποφασίσει τον τρόπο ενεργείας. Για τον καθορισµό των προϋποθέσεων, το επιτελείο: α/ Λαµβάνει υπόψη όλες τις προϋποθέσεις που τέθηκαν από το προϊστάµενο κλιµάκιο. β/ Προσδιορίζει τις συνθήκες, οι οποίες δεν δύνανται να επηρεασθούν από το διοικητή, αλλά σχετίζονται µε το σχέδιο. γ/ Προσδιορίζει τις δύνανται να ακυρώσουν το σχέδιο ή την ιδέα ενεργείας.

συνθήκες,

οι

οποίες

2/ Η προϋπόθεση καταχωρείται, εάν ανταποκρίνεται στα κριτήρια της εγκυρότητας και της αναγκαιότητας. Εγκυρότητα σηµαίνει ότι η προϋπόθεση είναι πιθανόν να είναι αληθής. Αναγκαιότητα σηµαίνει ότι η προϋπόθεση είναι απαραίτητη για τη σχεδίαση. Εάν η σχεδίαση µπορεί να

57

ΕΕ 101-1

Α


προχωρήσει χωρίς την προϋπόθεση, τότε δεν θεωρείται αναγκαία και πρέπει να απορριφθεί. 3/ Οι προϋποθέσεις πρέπει να αντικαθίστανται µε γεγονότα, το δυνατόν νωρίτερα. Το επιτελείο καθορίζει το στοιχείο – πληροφορία που χρειάζεται για να µετατρέψει την προϋπόθεση σε γεγονός. Αυτές οι πληροφοριακές απαιτήσεις, θα ληφθούν υπόψη κατά τη σύνταξη του αρχικού σχεδίου Συλλογής Πληροφοριών, Αναγνώρισης και Επιτήρησης. (7)

Ενέργεια 7η: ∆ιαχείριση Κινδύνου (Risk Assessment).

∆ιαχείριση του κινδύνου είναι η διαδικασία (α) αναγνώρισης, εκτίµησης και ελέγχου των κινδύνων, που εγείρονται από επιχειρησιακούς παράγοντες και οδηγεί στη λήψη αποφάσεων συγκρίνοντας το κόστος από τον κίνδυνο µε την επιτυχία της αποστολής. Η διαχείριση του κινδύνου αποτελείται από τα πέντε στάδια του Σχ. 304.

Σχ. 304. Στάδια ∆ιαχείρισης Κινδύνου κατά τη Σ∆ΙΛΑ (β) Κατά το στάδιο 1, ο διοικητής και το επιτελείο αναγνωρίζουν απειλές που ενδεχοµένως αντιµετωπίσουν κατά την αποστολή. Στο στάδιο 2, προσδιορίζεται η άµεση επίδραση κάθε αναγνωρισθείσας απειλής επί της επιχείρησης. Στις κατευθύνσεις σχεδιάσεως που θα εκδώσει ο διοικητής στο τέλος της διερεύνησης της αποστολής, θα συµπεριλάβει µέτρα ελαχιστοποίησης των κινδύνων, προκειµένου να ενσωµατωθούν στους ΗΤΕ.

58



(8) Ενέργεια 8η: Καθορισµός Αρχικών ΚΠΑ∆ και Ουσιωδών Στοιχείων Φιλίων Πληροφοριών (α)

ΚΠΑ∆

1/ Οι ΚΠΑ∆ είναι στοιχεία πληροφοριών, που πρέπει να διαθέτουν οι διοικητές και οι οποίες επηρεάζουν άµεσα τη λήψη απόφασης και καθοδηγούν την επιτυχή εκτέλεση της επιχείρησης. Οι ΚΠΑ∆ προκύπτουν από την ανάλυση των απαιτήσεων πληροφοριών, σε συνάφεια µε την αποστολή και την πρόθεση του διοικητού. Οι ΚΠΑ∆ κατά την επιχείρηση διαφοροποιούνται, µε βάση τις παρουσιαζόµενες απαιτήσεις για τη λήψη της απόφασης. Αρχικά είναι οι απαιτήσεις πληροφοριών που θα βοηθήσουν τον ∆ιοικητή και το επιτελείο του στην επιλογή του βέλτιστου ΤΕ. Όταν στη συνέχεια επιλεγεί ο ΤΕ τότε γίνονται οι απαιτήσεις πληροφοριών που αναγκαιούν ώστε να λάβει ο ∆ιοικητής αποφάσεις (στα σηµεία αποφάσεως-ΣΑπ) κατά τη διεξαγωγή της επιχείρησης. Αυτές θα πάρουν την τελική τους ουσιαστικά µορφή κατά το πολεµικό παίγνιο. Οι ΚΠΑ∆ αποτελούνται από τα Ουσιώδη Στοιχεία 2/ Πληροφοριών (ΟΥΣΠ- Priority Information Requirements-PIR) και τις Απαιτήσεις Πληροφοριών Φιλίων ∆υνάµεων (ΑΠΦ∆-Friendly Forces Information Requirements - FFIR) (Βλέπε Σχ. 305). Ενώ τα ΟΥΣΠ αποτελούν ουσιαστικές πληροφορίες για τον εχθρό, καιρό και έδαφος, οι οποίες αναγκαιούν στο διοικητή για τη λήψη ορθών και έγκαιρων αποφάσεων, οι ΑΠΦ∆ αποτελούν πληροφορίες, οι οποίες αναγκαιούν στο διοικητή και στο επιτελείο σχετικά µε τη διαθεσιµότητα των φιλίων δυνάµεων για την εκτέλεση της επιχείρησης.

Σχ. 305. ΚΠΑ∆ 3/

Οι ΚΠΑ∆:

59

ΕΕ 101-1

Α


α/

Καθορίζονται από το διοικητή για κάθε

β/

Έχουν ισχύ µόνον από το διοικητή που τις

επιχείρηση. καθορίζει. γ/ Εξαρτώνται από την κατάσταση συνδέονται άµεσα µε την τρέχουσα και τις µελλοντικές αποστολές.

και

δ/

Εστιάζονται σε προβλέψιµα γεγονότα ή

ε/

Έχουν συγκεκριµένη χρονική ισχύ.

στ/

Κοινοποιούνται πάντα µέσω των διαταγών ή

δραστηριότητες.

των σχεδίων. ζ/ Κατά τη σχεδίαση, κοινοποιούνται µε τις προειδοποιητικές διαταγές. Κατά την προπαρασκευή και την διεξαγωγή, οι τροποποιήσεις στις ΚΠΑ∆, κοινοποιούνται µε τις τµηµατικές διαταγές. (β) Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών (ΟΣΦΠEssential Elements of Friendly Information - EEFI) Τα ΟΣΦΠ δεν αποτελούν µέρος των ΚΠΑ∆. Τα ΟΣΦΠ αποτελούν κρίσιµες πτυχές της φίλιας επιχείρησης, οι οποίες εάν γίνουν γνωστές στον εχθρό, θα οδηγήσουν σε αποτυχία, ή θα µειώσουν την επιτυχία της επιχείρησης και θα πρέπει να προστατευθούν. Τα ΟΣΦΠ υποβοηθούν τον διοικητή να κατανοήσει τι θέλει να µάθει ο εχθρός για τις φίλιες δυνάµεις και για ποιο λόγο. Για παράδειγµα, ο διοικητής καθορίζει ότι σε περίπτωση που ο εχθρός πληροφορηθεί την κίνηση της εφεδρείας, τότε η επιχείρηση διατρέχει κίνδυνο. Σε αυτήν την περίπτωση, η τοποθεσία και η κίνηση της εφεδρείας καθίσταται ΟΣΦΠ. Τα Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών παρέχουν τη βάση έµµεσης αξιολόγησης του επιπέδου εχθρικής γνώσης της κατάστασης. Εάν ο εχθρός δεν γνωρίζει κάποιο στοιχεία από τα ΟΣΦΠ, αυτόµατα µειώνεται η δική του γνώση της κατάστασης. Παράλληλα τα ΟΣΦΠ θα βοηθήσουν το επιτελείο στην σχεδίαση και εκπόνηση των οικείων σχεδίων ασφαλείας και παραπλανήσεως. (9)

Ενέργεια 9η: Ανάπτυξη Αρχικού Σχεδίου ΠΑΕ

(α) Το αρχικό σχέδιο ΠΑΕ είναι σηµαντικό για να αρχίσει ή να προσαρµοσθεί η προσπάθεια συλλογής πληροφοριών η οποία θα βοηθήσει να βρεθούν οι απαραίτητες πληροφορίες για την ανάπτυξη αποτελεσµατικών σχεδίων. Το αρχικό σχέδιο ΠΑΕ ενεργοποιεί την επιτήρηση και αναγνώριση. Μπορεί να εκδοθεί σαν τµήµα ΠΡΟ∆ΓΩΝ – ΤΜΗ∆ΓΩΝ και ∆ΓΕΠ. Όσο εισρέουν νέες πληροφορίες ή τροποποιούνται τα ΟΥΣΠ, αντίστοιχα τροποποιούνται και οι αποστολές ΠΑΕ. Λεπτοµέρειες για το σχέδιο ΠΑΕ όπως στο Παράρτηµα Ι’. (β) Για την εξασφάλιση αποτελεσµατικής σχεδίασης, εκδίδεται το σχέδιο ΠΑΕ το δυνατόν συντοµότερο. Βασιζόµενος στην Π3Ε και στα ΟΥΣΠ ο αξιωµατικός πληροφοριών εντοπίζει τα κενά που υπάρχουν στις πληροφορίες και καθορίζει τα διαθέσιµα µέσα για τη συλλογή τους. Κάποιες πληροφορίες θα τις αιτηθεί από το προϊστάµενο κλιµάκιο ή από γειτονικά τµήµατα. Με βάση τα παραπάνω, ο αξιωµατικός επιχειρήσεων συντάσσει το αρχικό σχέδιο ΠΑΕ, το οποίο περιλαµβάνει κατ’ ελάχιστον:

60



1/

Την περιοχή επιχειρήσεων.

2/

Τα έργα ΠΑΕ.

3/

Οδηγίες για επικοινωνίες, υποστήριξη ∆Μ και

4/

Συγκρότηση τµήµατος ΠΑΕ.

5/

Ο στόχος που θα αναγνωρισθεί2.

6/

Απαιτήσεις Πληροφοριών και ΚΠΑ∆.

7/

Γραµµή επαφής.

8/

Αρχικές Καθορισµένες Περιοχές Ενδιαφέροντος

παροχή ΠΥ.

(ΚΠΕ). Υφιστάµενα δροµολόγια στην περιοχή 9/ επιχειρήσεων και οδηγίες για τη διέλευση του τµήµατος ΠΑΕ δια µέσου των ΦΤ. 10/ Μέτρα συντονισµού πυρών υποστήριξης και µέτρα διαχείρισης εναερίου χώρου. 11/ Οδηγίες για εκκένωση τραυµατιών. (10) Ενέργεια

10η:

Επικαιροποίηση

Χρονοδιαγράµµατος

Ενεργειών Όσο εισρέουν περισσότερες πληροφορίες, ο διοικητής και το επιτελείο του βελτιώνουν το αρχικό χρονοδιάγραµµα για τη χρησιµοποίηση του διαθεσίµου χρόνου. Συγκρίνουν τον απαιτούµενο χρόνο για την εκπλήρωση του έργου τους µε τα χρονοδιάγραµµα ενεργειών του προϊσταµένου κλιµακίου, ώστε να διασφαλίσουν ότι η εκπλήρωση της αποστολής είναι εντός των χρονικών πλαισίων που έχουν τεθεί. Επίσης, συγκρίνουν το χρονοδιάγραµµα ενεργειών µε το υποτιθέµενο αντίστοιχο του εχθρού, όπως αυτό έχει διαµορφωθεί κατά την Π3Ε. (11) Ενέργεια 11η: ∆ιατύπωση της Αποστολής (α) Η διατύπωση της αποστολής, µπορεί να είναι, είτε ακριβώς όπως αυτή δίδεται µε τη ∆ΓΕΠ του προϊσταµένου ή επαναδιατυπωµένη, όπως αυτή προκύπτει από τη διερεύνηση της αποστολής. ∆ύναται δε, να εµπεριέχει ένα ή περισσότερα του ενός έργα. (β) Η διατύπωση της αποστολής, παρουσιάζεται στο διοικητή για έγκριση συνήθως κατά την Ενηµέρωση της ∆ιερεύνησης της 2

Ο στόχος αναγνώρισης είναι χαρακτηριστικό του εδάφους, γεωγραφική περιοχή, ή εχθρική δύναµη για τα οποία ο διοικητής αποζητά επιπρόσθετες πληροφορίες

61

ΕΕ 101-1

Α


Αποστολής. Η διατύπωση της αποστολής αποτελεί δήλωση του πρωταρχικού έργου (ή έργων) της µονάδος και του σκοπού, η οποία σαφώς καθορίζει τη δράση που πρέπει να αναληφθεί και για ποιο λόγο. Απαντά στα ερωτήµατα ποιος – τι – που – πότε και γιατί. (γ) Η διατύπωση της αποστολής µαζί µε την πρόθεση του διοικητού, παρέχουν στους υφισταµένους τα κύρια και απαραίτητα στοιχεία για εκτίµηση – σχεδίαση – προπαρασκευή και διεξαγωγή. Λεπτοµέρειες για τα τακτικά έργα της αποστολής παρέχονται στο Παράρτηµα Ε’. (12) Ενέργεια 12η: Ενηµέρωση ∆ιοικητού για τη ∆ιερεύνηση της Αποστολής (α) Εάν το επιτρέπει ο χρόνος, το επιτελείο ενηµερώνει το διοικητή για τα αποτελέσµατα της ανάλυσης που πραγµατοποίησε το επιτελείο για τη διερεύνηση της αποστολής. Ο διοικητής βεβαίως πραγµατοποιεί σε όλο αυτό το χρονικό διάστηµα ανεπίσηµες συναντήσεις και συσκέψεις µε τους βασικούς επιτελείς και δεν ενηµερώνεται για πρώτη φορά κατά την επίσηµη ενηµέρωση. Η ενηµέρωση ακολουθεί το παρακάτω περίγραµµα: 1/

Αποστολή και πρόθεση διοικητού δύο κλιµακίων

πάνω. Αποστολή, πρόθεση διοικητού και ιδέα ενεργείας 2/ του αµέσως προϊσταµένου διοικητού. 3/

Ανασκόπηση των αρχικών κατευθύνσεων του

4/

Προϊόντα αρχικής Π3Ε.

5/

Γεγονότα και προϋποθέσεις.

6/

Επιβαλλόµενα, απορρέοντα και ουσιώδη έργα.

7/

∆εσµεύσεις.

8/

∆ιαθεσιµότητα δυνάµεων και µέσων.

9/

Αρχική εκτίµηση κινδύνου.

διοικητού.

10/ Προτεινόµενα αρχικά ΚΠΑ∆ και ΟΣΦΠ. 11/ Προτεινόµενα Κριτήρια Αξιολόγησης ΤΕ. 12/ Προτεινόµενα χρονοδιαγράµµατα. 13/ Προτεινόµενη διενέργεια συσκέψεων. 14/ Προτεινόµενη διατύπωση αποστολής.

62



(β) Η ενηµέρωση, στην οποία παρίσταται ολόκληρο το επιτελείο και ενδεχοµένως οι υφιστάµενοι διοικητές, εστιάζεται στα συµπεράσµατα της διερεύνησης της αποστολής. Σκοπός της ενηµέρωσης είναι η έγκριση της διατύπωσης της αποστολής, της πρόθεσης του διοικητού και η ανάπτυξη των κατευθύνσεων σχεδιάσεως του διοικητού. (13) Ενέργεια 13η: Αποδοχή της ∆ιατύπωσης της Αποστολής Αµέσως µετά ο διοικητής εγκρίνει την διατύπωση της αποστολής και αυτό πλέον καθορίζεται ως η αποστολή της µονάδος/σχηµατισµού. (14) Ενέργεια 14η: Ανάπτυξη της Αρχικής Πρόθεσης του ∆ιοικητού Η πρόθεση του διοικητού πρέπει να γίνεται γνωστή και κατανοητή δύο κλιµάκια κάτω. Σε περίπτωση µη ύπαρξης διαταγών ή σε ταχέως εξελισσόµενες καταστάσεις, η πρόθεση του διοικητού µαζί µε την αποστολή, θα υποβοηθήσουν τους υφισταµένους στην εκπλήρωση της αποστολής. Η πρόθεση του διοικητού µπορεί να διατυπωθεί περιφραστικά ή σε µορφή κυρίων σηµείων . Ο διοικητής ενδεχοµένως να διαφοροποιήσει την πρόθεσή του στη συνέχεια της σχεδίασης, όταν θα διαθέτει περισσότερες πληροφορίες. (15) Ενέργεια 15η: Έκδοση των Κατευθύνσεων Σχεδίασης του ∆ιοικητού (α) Ο διοικητής εκδίδει τις κατευθύνσεις σχεδιάσεως µαζί µε την αρχική του πρόθεση. Αυτές θα πρέπει να µεταβιβάζουν στο επιτελείο τη νοερή σύλληψη του διοικητού. Οι κατευθύνσεις σχεδίασης µεταδίδουν σε γενικές γραµµές την επιχειρησιακή προσέγγιση, τις ενέργειες που θα δηµιουργήσουν τις συνθήκες για την επιθυµητή τελική κατάσταση. Ο διοικητής οφείλει να κατευθύνει το επιτελείο σε ποιους τρόπους ενεργείας να εστιάσει την προσοχή του και ποιούς ΤΕ να αποφύγει. Ο διοικητής προσδιορίζει την αποφασιστική ενέργεια και τον τρόπο µε τον οποίο αντιλαµβάνεται τα υποβοηθητικά και υποστηρικτικά έργα, έστω και αν αυτά βρίσκονται ακόµη σε πρώιµο στάδιο. (β) Οι κατευθύνσεις του διοικητού συµπεριλαµβάνουν προτεραιότητες για όλες τις λειτουργίες µάχης (βλέπε Παράρτηµα Β’). Η έκτασή τους εξαρτάται από το διατιθέµενο χρόνο, την εµπειρία του επιτελείου και την προσωπικότητα του διοικητού. Ευρείες και γενικές κατευθύνσεις παρέχουν στο έµπειρο επιτελείο το µέγιστο της ευελιξίας και πρωτοβουλίας. Όταν ο χρόνος είναι περιορισµένος, οι κατευθύνσεις είναι περισσότερο συγκεκριµένες και προσδιοριστικές. Όσο λεπτοµερέστερες είναι οι κατευθύνσεις, τόσο ταχύτερα µπορεί το επιτελείο να ολοκληρώσει το σχέδιο. (γ) Οι κατευθύνσεις του διοικητού µπορεί να είναι έγγραφες ή προφορικές. Ως ελάχιστο περιλαµβάνουν: 1/

Την αποφασιστική ενέργεια.

2/

Τυχόν τρόπους ενεργείας για περαιτέρω εξέταση.

63

ΕΕ 101-1

Α


3/

Αρχικά ΚΠΑ∆.

4/

Προτεραιότητες κατά λειτουργία µάχης.

5/

Οδηγίες αναγνώρισης και επιτήρησης.

6/

Τυχόν κινδύνους.

7/

Ενέργειες παραπλάνησης.

8/

Πυρά.

9/

Οδηγίες ευκινησίας/αντιευκινησίας.

10/ Επιχειρήσεις ασφαλείας. 11/ Το χρονοδιάγραµµα ενεργειών. 12/ Τύπο της διαταγής που θα εκδοθεί. 13/ Τύπο της δοκιµής που θα εκτελεσθεί. 14/ Έναρξη αναγκαίων κινήσεων. 15/

Συσκέψεις – ενηµερώσεις που θα λάβουν χώρα.

16/

Οτιδήποτε κρίνει ο διοικητής ότι απαιτείται στο

επιτελείο. (16) Ενέργεια 16η: Έκδοση Προειδοποιητικής ∆ιαταγής Αµέσως µετά την παροχή των κατευθύνσεων του διοικητού, το επιτελείο εκδίδει προς τους υφισταµένους ΠΡΟ∆ΓΗ, η οποία περιλαµβάνει κατ’ ελάχιστο: (α)

Την αποστολή.

(β)

Την πρόθεση του διοικητού.

(γ)

Αλλαγές στην τακτική συγκρότηση.

(δ)

Μέτρα ασφαλείας.

(ε)

Την περιοχή επιχειρήσεων.

(στ) ΚΠΑ∆ και ΟΣΦΠ. (ζ)

64

Οδηγίες για ελαχιστοποίηση των κινδύνων.



(η)

Οδηγίες αναγνώρισης και επιτήρησης.

(θ)

Επικαιροποιηµένο χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

(ι)

Ενέργειες παραπλάνησης.

(ια) Οδηγίες εκτέλεσης κινήσεων. (ιβ) Οδηγίες εκτέλεσης δοκιµών. (17) Ενέργεια 17η Ανασκόπηση Γεγονότων και Προϋποθέσεων Κατά τη διάρκεια της Σ∆ΙΛΑ, θα πρέπει να γίνεται περιοδικά ανασκόπηση των γεγονότων και προϋποθέσεων. Νέα γεγονότα µπορούν να αλλάξουν τα δεδοµένα και να χρειαστεί νέα ανάλυση της αποστολής. Κάποιες προϋποθέσεις µπορεί να έχουν γίνει γεγονότα ή µπορεί να έχουν αποδειχθεί άκυρες. Όποτε αλλάζουν τα γεγονότα και οι προϋποθέσεις, θα πρέπει να εξετάζεται ο αντίκτυπος αυτών των αλλαγών στο σχέδιο και αν χρειάζεται να γίνονται οι απαραίτητες τροποποιήσεις. 4.

Στάδιο 3ο - Ανάπτυξη Τρόπων Ενεργείας

α. Αφού ληφθεί η αποστολή, η πρόθεση του διοικητού και οι κατευθύνσεις σχεδίασης του διοικητού, το επιτελείο αναπτύσσει τρόπους ενεργείας (Σχ. 306). Η άµεση ανάµιξη του διοικητού στην ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας υποβοηθά στην ανάπτυξη ευέλικτων τρόπων ενεργείας εντός του διατιθεµένου χρόνου. β.

Κάθε τρόπος ενεργείας που αναπτύσσει το επιτελείο πρέπει να

είναι: (1) Εφικτός. Είναι εντός των δυνατοτήτων της δύναµης και του διατιθεµένου χρόνου. (2) Αποδεκτός. Τα τακτικά ή επιχειρησιακά πλεονεκτήµατα που παρέχουν οι ηµέτεροι τρόποι ενεργείας, πρέπει να δικαιολογούν το κόστος και ειδικά τις πιθανές απώλειες. Η εκτίµηση αυτή είναι ως επί το πλείστον υποκειµενική και εξαρτάται από την εµπειρία του διοικητού και του επιτελείου. (3) Κατάλληλος. Ο τρόπος ενεργείας πρέπει να εξασφαλίζει την εκτέλεση της αποστολής και να είναι σύµφωνος µε τις κατευθύνσεις σχεδίασης του διοικητού. (4) ∆ιακριτός. Κάθε τρόπος ενεργείας πρέπει να διαφοροποιείται σηµαντικά από τους υπολοίπους. Οι σηµαντικές διαφοροποιήσεις αναφέρονται στη χρησιµοποίηση των εφεδρειών, τακτική συγκρότηση, χρόνους (ηµέρα ή νύχτα) και στη µορφή του ελιγµού. (5)

Πλήρης. Κάθε τρόπος ενεργείας πρέπει να επεξηγεί πώς:

65

ΕΕ 101-1

Α


(α)

Η αποφασιστική ενέργεια εξασφαλίζει την εκτέλεση της

αποστολής. (β) Οι υποβοηθητικές ενέργειες δηµιουργούν συντηρούν τις συνθήκες για επιτυχία της αποφασιστικής ενέργειας.

και

υποστηρικτικές (γ) Οι υποβοηθητικές και την αποφασιστική ενέργεια.

τις

ενέργειες

εξυπηρετούν

γ. Ο ηµέτερος τρόπος ενεργείας πρέπει να προετοιµάζει τις δυνάµεις για τις µελλοντικές επιχειρήσεις και να τις παρέχει ευελιξία για αντιµετώπιση απροόπτων καταστάσεων κατά τη διεξαγωγή. Επίσης πρέπει να παρέχει στους υφισταµένους το µέγιστο δυνατό επίπεδο πρωτοβουλίας. δ.

Οι 6 ενέργειες της ανάπτυξης των τρόπων ενεργείας έχουν ως

εξής:

Σχ. 306. Στάδιο 3 - Ανάπτυξη Τρόπων Ενεργείας (1)

Ενέργεια 1η: Ανάλυση Σχετικής Μαχητικής Ισχύος (ΣΜΙ)

(α) Μαχητική Ισχύς είναι n συνολική ισχύς την οποία µία δύναµη δύναται να αναπτύξει κατά τη µάχη. Αυτή είναι το αποτέλεσµα που δηµιουργείται από το συνδυασµό της ενάσκηση της κατάλληλης διοίκησης και ελέγχου, τις πληροφορίες, την απόδοση των πυρών υποστηρίξεως, του ελιγµού και της κινητικότητας, της προστασίας, της υποστήριξης ∆Μ και της ηγεσίας. (β) Ο προσδιορισµός της µαχητικής ισχύος δεν είναι ένας απλός µαθηµατικός υπολογισµός και δεν είναι ορθό στην εκτίµηση αυτής να περιοριζόµαστε στις προσθέσεις µόνο αριθµών (ταγµάτων, αρµάτων ή πυροβόλων). Βέβαια ο αριθµός των διατιθεµένων µέσων είναι ένα βασικό στοιχείο της µαχητικής ισχύος αλλά όχι το άπαν.

66



(γ) Η συγκριτική σχέση της φίλιας µαχητικής ισχύος προς την εχθρική καλείται Σχετική Μαχητική Ισχύς. Η ανάλυση της ΣΜΙ περιλαµβάνει δύο στοιχεία: τον προσδιορισµό της αναλογίας δυνάµεων και τη σύγκριση των φιλίων και εχθρικών ισχυρών και ασθενών σηµείων. (δ)

Αναλογία ∆υνάµεων

Το επιτελείο, προβαίνει σε αδρή εκτίµηση της αναλογίας δυνάµεων, οι οποίες είναι εµπεπλεγµένες ή αναµένεται να εµπλακούν από πλευράς φιλίων και εχθρού. Ο υπολογισµός δεν περιορίζεται µόνο σε τµήµατα ελιγµού (µε την στενή έννοια) αλλά και σε τµήµατα υποστήριξης. Στο επίπεδο του ΣΣ και της Μεραρχίας, το επιτελείο υπολογίζει την αναλογία δυνάµεων µεταξύ των σχηµατισµών/µονάδων δύο κλιµακίων κάτω. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο η Μεραρχία εξετάζει µονάδες ελιγµού, το ΣΣ Ταξιαρχίες ή Συντάγµατα. Στο επίπεδο της Ταξιαρχίας ή του Τάγµατος, το επιτελείο εξετάζει σε λεπτοµέρεια το προσωπικό και τα οπλικά συστήµατα της κάθε πλευράς. (ε)

Σύγκριση Φιλίων και Εχθρικών Ισχυρών και Ασθενών

Σηµείων Μετά τον υπολογισµό της αναλογίας δυνάµεων, το επιτελείο αναλύει τις µη µετρήσιµες πτυχές της µαχητικής ισχύος, µε τη σύγκριση φιλίων ισχυρών µε εχθρικά ασθενή σηµεία και αντιθέτως, για κάθε στοιχείο της µαχητικής ισχύος (Σχ. 307). Συγκρίνοντας φίλια ισχυρά µε εχθρικά ασθενή σηµεία, το επιτελείο οδηγείται σε προσδιορισµό τρωτών σηµείων για κάθε πλευρά, τα οποία πρέπει να εκµεταλλευθεί ή να προστατεύσει αντίστοιχα

Σχ. 307. Παράδειγµα Σύγκρισης Μαχητικής Ισχύος 67

ΕΕ 101-1

Α


(στ) Το επιτελείο συνδυάζει την αριθµητική αναλογία δυνάµεων µε τα αποτελέσµατα της παραπάνω ανάλυσης για να προσδιορίσει τη µαχητική ισχύ των φιλίων και των εχθρικών δυνάµεων. Προσδιορίζει το είδος της επιχείρησης που είναι εφικτό να αναληφθεί συγκρίνοντας την αναλογία δυνάµεων µε τις Ιστορικά Ενδεικτικές Ελάχιστες Αναλογίες (Σχ. 308) και εκτιµώντας την έκταση που τα µη µετρήσιµα στοιχεία επηρεάζουν τη ΣΜΙ. Εάν, κατά την κρίση του επιτελείου, η ΣΜΙ συµβαδίζει µε τις Ιστορικά Ενδεικτικές Ελάχιστες Αναλογίες, τότε η αποστολή είναι εφικτή. (ζ) Σε επιχειρήσεις σταθεροποιήσεως, το επιτελείο κανονικά προσδιορίζει τη ΣΜΙ συγκρίνοντας τους διαθέσιµους πόρους µε τα έργα που έχουν ανατεθεί στη δύναµη (troops to task analysis).

Σχ. 308. Ιστορικά Ενδεικτικές Αναλογίες (2)

Ενέργεια 2η: ∆ηµιουργία Επιλογών

(α) Το επιτελείο, βασιζόµενο στις κατευθύνσεις του διοικητού και στα αποτελέσµατα της ανάλυσης της ΣΜΙ, δηµιουργεί επιλογές για τους τρόπους ενεργείας. Ο σκοπός είναι να αναπτυχθούν πολλοί τρόποι ενεργείας. Επειδή όµως σπανίως υφίσταται ικανοποιητικός χρόνος, ο διοικητής περιορίζει τις επιλογές µε τις κατευθύνσεις του. (β) Για ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας, το επιτελείο ξεκινά µε την αποφασιστική ενέργεια, όπως αυτή προσδιορίζεται στις κατευθύνσεις του διοικητού. Η αποφασιστική ενέργεια, πρέπει να είναι αλληλένδετη µε την ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου. Το επιτελείο προσδιορίζει το σκοπό της αποφασιστικής επιχείρησης (εάν δεν διατυπώνεται από το διοικητή), ο οποίος συνδέεται άµεσα µε την εκπλήρωση της αποστολής και εξετάζει τρόπους για τη διάθεση µέσων για τη δηµιουργία συντριπτικής µαχητικής ισχύος. Όταν εκτελείται, η αποφασιστική ενέργεια καθίσταται η κυρία προσπάθεια. (γ) Ακολούθως, το επιτελείο µελετά τις υποβοηθητικές ενέργειες. Το επιτελείο καθορίζει σκοπό για κάθε ένα υποβοηθητικό έργο, µε γνώµονα την εξασφάλιση της επιτυχίας της αποφασιστικής ενέργειας. Υποβοηθητικά έργα δύναται να εκτελούνται προ, κατά ή µετά την αποφασιστική ενέργεια. Ένα υποβοηθητικό έργο δύναται να αποτελέσει την κυρία προσπάθεια, όταν

68



εκτελείται πριν ή µετά την αποφασιστική ενέργεια. (δ) Το επιτελείο, τέλος, καθορίζει τα υποστηρικτικά έργα που είναι απαραίτητα για τη µεγιστοποίηση και διατήρηση της µαχητικής ισχύος που απαιτείται για την αποφασιστική ενέργεια και τα υποβοηθητικά έργα. Αφού αναπτυχθεί η βασική συγκρότηση προς µάχη κάθε τρόπου ενεργείας, το επιτελείο προσδιορίζει τα ουσιώδη έργα για την αποφασιστική ενέργεια καθώς και για κάθε υποβοηθητική και υποστηρικτική ενέργεια. (3)

Ενέργεια

3η:

Αρχικός

Προσδιορισµός

Απαιτούµενων

∆υνάµεων (α) Για τον καθορισµό των απαραιτήτων δυνάµεων για την εκπλήρωση της αποστολής και για τη δηµιουργία της βάσεως του ελιγµού, το επιτελείο λαµβάνει υπόψη: 1/

Την πρόθεση του προϊσταµένου διοικητού.

2/

Την αποστολή, την πρόθεση του διοικητού και τις

3/

Τις επίγειες και εναέριες προσβάσεις.

κατευθύνσεις σχεδιάσεως.

Όσο το δυνατόν περισσοτέρους εχθρικούς 4/ τρόπους ενεργείας επιτρέπει ο χρόνος, αρχίζοντας από τον πιθανότερο και συµπεριλαµβάνοντας απαραίτητα τον επικινδυνότερο. (β) Το επιτελείο εν συνεχεία προσδιορίζει την απαιτούµενη ΣΜΙ για την εκπλήρωση κάθε επιµέρους έργου, ξεκινώντας από την αποφασιστική ενέργεια και συνεχίζοντας µε όλα τα υποβοηθητικά έργα, ακολουθώντας τη διαδικασία της 1ης Ενέργειας (Ανάλυση Σχετικής Μαχητικής Ισχύος). (γ) Αφού εξετασθεί και προσδιορισθεί το Πρόσθιο ¨Όριο Τοποθεσίας (ΠΟΤ) (αµυντικές επιχειρήσεις) ή η Γραµµή Εξορµήσεως (ΓΕΞ) (επιθετικές επιχειρήσεις), κατόπιν καθορίζονται οι επιχειρήσεις παραπλάνησης. Η παραπλάνηση αντιπροσωπεύει ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν µε σκοπό την επίτευξη αιφνιδιασµού και πρέπει να εξετάζεται ενωρίς και σε όλη τη διάρκεια της Σ∆ΙΛΑ. Για να είναι αποτελεσµατική η παραπλάνηση πρέπει να συνενώνεται σε ένα ενιαίο σύνολο από το ανώτατο επίπεδο προς τα κάτω και να αποτελεί αναπόσπαστο µέρος του σχεδίου επιχειρήσεων. Συγκεκριµένα για κάθε τρόπο ενεργείας αναπτύσσεται και αντίστοιχος τρόπος παραπλάνησης ο οποίος αρχικά πρέπει να περιέχει τον ΑΝΣΚ (ποιο είναι το αποτέλεσµα που θέλω να έχει;) το Στόχο (ποιόν θέλω να πείσω;) και εν συντοµία τον Τρόπο (πώς θα πείσω τον εχθρό να ενεργήσει κατά συγκεκριµένο τρόπο;). Ανάλογα µε τον τρόπο ενεργείας που επιλέχθηκε ακολούθως, αναπτύσσεται στη συνέχεια και το σχέδιο παραπλάνησης. (δ) Στη συνέχεια γίνεται η αρχική διάθεση δυνάµεων, πρώτα για την αποφασιστική ενέργεια και ακολούθως για τις λοιπές, συνήθως δύο κλιµάκια κάτω, εστιαζόµενοι γενικά σε τµήµατα ελιγµού, χωρίς να λαµβάνεται

69

ΕΕ 101-1

Α


υπόψη η ταυτότητα, ο τύπος ή η τακτική συγκρότηση των τµηµάτων. Σε αυτό το στάδιο δεν ανατίθενται αποστολές στα τµήµατα. Καθορίζεται µόνο το µέγεθος των δυνάµεων που απαιτείται για την εκπλήρωση της αποστολής. (ε) Τέλος, προσδιορίζεται ο συνολικός αριθµός των αναγκαιουσών δυνάµεων και οι πιθανοί τρόποι αντιµετώπισης των εχθρικών δυνάµεων. Εάν ο αριθµός των δυνάµεων που απαιτούνται είναι µικρότερος των διαθεσίµων, οι επιπρόσθετες δυνάµεις διατίθενται σε «δεξαµενή» έτοιµες για χρήση κατά την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας. Εάν ο αριθµός των δυνάµεων που απαιτούνται είναι µεγαλύτερος των διαθεσίµων, το επιτελείο εξετάζει αν ο τρόπος ενεργείας είναι εφικτός. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να ζητήσει επιπλέον δυνάµεις, ή να εκτελέσει τα ανατιθέµενα έργα διαδοχικά και όχι ταυτόχρονα. (4)

Ενέργεια 4η: Ανάπτυξη Γενικής Ιδέας Ενεργείας

(α) Η γενική ιδέα ενεργείας περιγράφει περιληπτικά τον τρόπο µε τον οποίο οι δυνάµεις θα εκπληρώσουν την αποστολή στο πλαίσιο της πρόθεσης του διοικητού. Γενική ιδέα ενεργείας αναπτύσσεται για κάθε τρόπο ενεργείας. (β) Υπό ιδανικές συνθήκες, η αποφασιστική ενέργεια διεξάγεται ταυτόχρονα µε τις υποβοηθητικές και υποστηρικτικές. Η ταυτόχρονη διεξαγωγή επιτρέπει µεν στο διοικητή να αποκτήσει και να διατηρήσει την πρωτοβουλία, απαιτεί όµως µεγάλη µαχητική ισχύ σε όλη την περιοχή επιχειρήσεων. Όταν ο αρχικός προσδιορισµός απαιτουµένων δυνάµεων δείχνει έλλειψη µαχητικής ισχύος, το επιτελείο προτείνει την κατάτµηση της επιχείρησης σε φάσεις. Το κρίσιµο κριτήριο αποτελεί η αποφασιστική ενέργεια, η οποία πρέπει να διαθέτει ικανή µαχητική ισχύ για την εκπλήρωση της αποστολής. Εάν αυτή η µαχητική ισχύς δεν είναι διαθέσιµη, το επιτελείο αναπτύσσει ηµέτερους τρόπους ενεργείας βασιζόµενους στην επίτευξη της µέγιστης δυνατής ταυτόχρονης δράσης στη διάρκεια κάθε φάσης. (γ) Το επιτελείο αναπτύσσει την γενική ιδέα ενεργείας, βελτιώνοντας την αρχική διάταξη των δυνάµεων. Κατά την ενέργεια αυτή, οι τύποι των δυνάµεων εξειδικεύονται (πχ ΤΘ, ΠΖ, Μ/Κ ΠΖ). Η γενική ιδέα ενεργείας λαµβάνει υπόψη τα ακόλουθα: 1/

Το σκοπό της επιχείρησης.

2/

Σε ποιο σηµείο ο διοικητής αποδέχεται τον τακτικό

3/

Κρίσιµα γεγονότα και µεταπτώσεις στην επόµενη

κίνδυνο.

φάση. 4/ Η αποφασιστική ενέργεια (έργα – σκοπός σε σχέση µε το πώς υποστηρίζει τον ελιγµό του προϊσταµένου). Οι υποβοηθητικές και υποστηρικτικές ενέργειες 5/ (έργα – σκοπός σε σχέση µε το πώς υποστηρίζουν την αποφασιστική ενέργεια).

70



6/

Τήρηση

εφεδρειών

(περιοχή

ανάπτυξης

–

συγκρότηση). 7/ Επιχειρήσεις αναγνωρίσεως – επιτηρήσεως.

συλλογής


8/

ΑΝΣΚ.

9/

Περιοχές επιχειρήσεων υφισταµένων.

–

10/ Πυρά υποστηρίξεως.. 11/ Ενέργειες παραπλάνησης. 12/

Μέτρα ελέγχου.

13/ Ενσωµάτωση κωλυµάτων στον ελιγµό και τα πυρά. (5)

Ενέργεια 5η: Καθορισµός Τακτικής Συγκρότησης

Αφού καθορισθεί η γενική ιδέα ενεργείας, το επιτελείο προβαίνει στην τακτική συγκρότηση και καθορισµό της υπαγωγής των δυνάµεων. Καθορίζει τις συγκεκριµένες δυνάµεις που θα αλληλοδιατεθούν λαµβάνοντας υπόψη το εύρος του ελέγχου. Γενικά κάθε διοίκηση ελέγχει τουλάχιστον δύο υφιστάµενους σχηµατισµούς/µονάδες ελιγµού και όχι περισσότερους από πέντε. (6) Σχεδιαγράµµατα

Ενέργεια

6η:

∆ιατύπωση

Τρόπων

Ενεργείας

και

Οι αρµόδιοι επιτελείς προετοιµάζουν τη διατύπωση και το σχεδιαγράµµατα για κάθε τρόπο ενεργείας. Η διατύπωση του τρόπου ενεργείας απεικονίζει τον τρόπο µε τον οποίο η δύναµη θα εκπληρώσει την αποστολή της και επεξηγεί τη γενική ιδέα ενεργείας. Το σχεδιάγραµµα παρέχει την εικόνα της εξέλιξης του ελιγµού. Το κείµενο µαζί µε το σχεδιάγραµµα δίδουν απάντηση στα ερωτήµατα ποιος (γενική τακτική συγκρότηση), τι (έργα), πότε, πού και γιατί (σκοπός), για κάθε υφιστάµενη διοίκηση. (7)

Ενέργεια 7η: Ενηµέρωση επί των ΤΕ

(α) Μετά την ανάπτυξη, το επιτελείο ενηµερώνει το διοικητή για τους τρόπους ενεργείας. Η ενηµέρωση περιλαµβάνει: 1/

Επικαιροποιηµένη Π3Ε.

2/ Πιθανούς (∆ιαγράµµατα Εξέλιξης Κατάστασης). 3/

εχθρικούς

τρόπους

ενεργείας

∆ιατύπωση της αποστολής.

71

ΕΕ 101-1

Α


4/

Πρόθεση του διοικητού και των διοικητών των

5/

Ηµέτερους τρόπους ενεργείας µε σχεδιαγράµµατα.

προϊσταµένων κλιµακίων.

∆ικαιολογητικές σκέψεις για κάθε ηµέτερο τρόπο 6/ ενεργείας, που περιλαµβάνουν: α/ Θέµατα που λήφθηκαν ενδεχοµένως επηρεάζουν τους εχθρικούς τρόπους ενεργείας.

υπόψη

και

β/

Κρίσιµα γεγονότα για κάθε τρόπο ενεργείας.

γ/

Συµπεράσµατα

δ/

Λόγους που επέβαλλαν τη συγκεκριµένη

από

την

ανάλυση

της

Σχετικής Μαχητικής Ισχύος.

διάταξη των δυνάµεων. ε/ Λόγους που επέβαλλαν τη χρησιµοποίηση των συγκεκριµένων µέτρων ελέγχου και συντονισµού. στ/

Επικαιροποιηµένα

γεγονότα

και

προϋποθέσεις. 7/

Επικαιροποίηση κριτηρίων αξιολόγησης.

την ενηµέρωση, ο διοικητής παρέχει (β) Μετά επιπρόσθετες κατευθύνσεις. Εάν ένας ή περισσότεροι τρόποι ενεργείας γίνουν αποδεκτοί, τότε αρχίζει η ανάλυσή τους. Ο διοικητής µπορεί να τροποποιήσει ή να προτείνει νέους τρόπους ενεργείας. ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΕ (3ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΤΗΣ Σ∆ΙΛΑ) 1. Για λόγους κατανόησης της διαδικασίας ανάπτυξης των τρόπων ενεργείας, παρατίθεται το παρακάτω παράδειγµα, το οποίο έχει σκοπό αποκλειστικά και µόνο την κατανόηση του µηχανισµού ανάπτυξης των τρόπων ενεργείας και ως εκ τούτου η τακτική πλαισίωση γίνεται για την εξυπηρέτηση του σκοπού και δεν αποτελεί υπόδειγµα. 2.

Τακτική Πλαισίωση:

Η 22 Μ/Κ ΤΑΞ έχει αναλάβει αποστολή την άµυνα περιοχής στην τοποθεσία ΑΓΙΑΣ, για καταστροφή του επιτιθέµενου εχθρού και προστασία του Βορείου πλευρού της ΧΧ Μ/Κ ΜΠ της οποίας είναι οργανικός Σχηµατισµός. Η 22 Μ/Κ ΤΑΞ έχει 3 Μ/Κ ΤΠ, 1 ΕΜΑ, 1 Α/Κ ΜΜΠ και λοιπά τµήµατα υποστήριξης µάχης. Οι επιτιθέµενες (εχθρικές) δυνάµεις στον τοµέα της 22 Μ/Κ ΤΑΞ αποτελούνται από 2 Μ/Κ ΤΑΞ και 2 ΤΘΤ της ΧΧΙ Μ/Κ ΜΠ. 3.

Ανάλυση ∆ιαδικασίας Ανάπτυξης ΤΕ (ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑ) α.

Ενέργεια 1η: Ανάλυση ΣΜΙ (1)

72

Η αναλογία δυνάµεων φαίνεται στο Σχ. 309.



9 3 3

Μ/Κ ΛΟΧΟΙ (ΒΜP-3) ΙΛΕΣ ΑΡΜΑΤΩΝ (LEO2 A4) ΠΧΙΕΣ 155 (M109A2)

100% 100% 100%

1,10 1,15 1,00

9,90 3,45 3,00

18 18 15

80% 80% 90%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

100%

1,05 1,15 1,00

15,12 16,56 13,50

100%

ΙΣΟ∆ΥΝΑΜΟ ΦΙΛΙΩΝ ∆ΥΝΑΜΕΩΝ

16,35

ΙΣΟ∆ΥΝΑΜΟ ΕΧΘΡΙΚΩΝ ∆ΥΝΑΜΕΩΝ

ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΦΙΛΙΩΝ - ΕΧΘΡΙΚΩΝ 0,36:1

45,18

ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΕΧΘΡΙΚΩΝ - ΦΙΛΙΩΝ 2,76:1

45,18

50

ΣΧΕΤΙΚΗ ∆ΥΝΑΜΗ ΜΑΧΗΣ

Μ/Κ ΛΟΧΟΙ (Μ2) ΙΛΕΣ ΑΡΜΑΤΩΝ (LEO2 A4) ΠΧΙΕΣ 155 (M109A2)

40 30 20

16,35

10 0

Friendly

Enemy

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΕΩΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

ΦΙΛΙΟΙ:ΕΧΘΡΟΙ

ΕΠΙΒΡΑ∆ΥΝΣΗ ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

1:6 1:3 1 : 2.5 3:1 2.5 : 1 1:1

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΙΣΧΥΡΗ ΤΟΠΟΘ. ΠΡΟΧΕΙΡΑ ΟΡΓΑΝ. ΠΡΟΣΧΕ∆ΙΑΣΜΕΝΗ ΑΜΕΣΗ ΠΛΕΥΡΙΚΗ

Σχ. 309. Αναλογία ∆υνάµεων (2) Συνεκτιµώντας τους λοιπούς παράγοντες (ηθικό, πολεµική πείρα, ηγεσία, υλικό, το επιχειρησιακό περιβάλλον στο οποίο ενεργούν οι δυνάµεις) προσδιορίζονται τα ισχυρά και ασθενή σηµεία της κάθε πλευράς. Το αποτέλεσµα της ανάλυσης φαίνεται στο Σχ. 310. (3) Συνδυάζοντας την αριθµητική αναλογία δυνάµεων µε τα αποτελέσµατα της παραπάνω ανάλυσης, προσδιορίζεται η ΣΜΙ φιλίων και εχθρικών δυνάµεων. Συγκρίνοντας την ΣΜΙ µε τις Ιστορικά Ενδεικτικές Ελάχιστες Αναλογίες (Σχ. 309), προσδιορίζεται ότι είναι εφικτό να πραγµατοποιηθεί άµυνα σε ισχυρή τοποθεσία.

Σχ. 310. Σύγκριση Στοιχείων ΜΙ

73

ΕΕ 101-1

Α


β.

η

Ενέργεια 2 : ∆ηµιουργία Επιλογών

(1) Ανατρέχουµε στα προϊόντα του προηγούµενου Σταδίου της Σ∆ΙΛΑ (∆ιερεύνηση Αποστολής) και συγκεκριµένα στην Π3Ε, όπου έγινε ανάλυση της ΠΕ, όπως στο Σχ. 311.

Σχ. 311. ∆ΙΣΥΚΩ (2) Το Γ2/Σ2, αναφέρει την εκτίµησή του επί των εχθρικών ΤΕ, οι οποίοι θα πρέπει να αναλυθούν στο σύνολό τους, ξεκινώντας από τον πιθανότερο (ΠΤΕ). Αυτός φαίνεται στα Σχ.312 και 313.

Σχ. 312. Προσβάσεις

74



Σχ. 313. Προσδιορισµός Τακτικών Έργων Εχθρού (ΠΤΕ) (3) Στη συνέχεια προσδιορίζεται ο σκοπός της αποφασιστικής ενέργειας. Ξεκινάµε από τον ελιγµό του προϊσταµένου και τις Κατευθύνσεις του ∆κτου. Από την τακτική πλαισίωση έχουµε την αποστολή της Ταξιαρχίας να εκτελέσει άµυνα περιοχής στην τοποθεσία ΑΓΙΑΣ, για καταστροφή του επιτιθέµενου εχθρού και προστασία του Βορείου πλευρού της ΧΧ Μ/Κ ΜΠ. Αναλύοντας το έδαφος, τον εχθρικό ΠΤΕ και την αποστολή του προϊσταµένου, οδηγούµαστε αρχικά στην αποφασιστική επιχείρηση και το σκοπό της και στη συνέχεια στις υποβοηθητικές επιχειρήσεις και το σκοπό τους, όπως φαίνονται στα Σχ. 314 και 315.

Σχ. 314. Καθορισµός Αποφασιστικής Επιχείρησης

75

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. 315. Καθορισµός Υποβοηθητικής Επιχείρησης γ.

Ενέργεια 3η: Αρχικός Προσδιορισµός Απαιτούµενων ∆υνάµεων

Οι Λόχοι Ελιγµού (ΛΕ) της 22 Μ/Κ ΤΑΞ είναι 12 (3 Μ/Κ ΤΠ, 1 ΕΜΑ). Για την αντιµετώπιση των εχθρικών δυνάµεων και την επιτυχία του σκοπού της επιχείρησης, διατίθενται 4 ΛΕ στην αποφασιστική ενέργεια και από 3 ΛΕ στις υποβοηθητικές. Το αποτέλεσµα της κατανοµής φαίνεται στο Σχ. 316.

Σχ. 316. Αρχικός Προσδιορισµός Απαιτούµενων ∆υνάµεων

76


δ.


ο

Στάδιο 4 : Ανάπτυξη Γενικής Ιδέας Ενεργείας

Περιγράφεται περιληπτικά ο τρόπος µε τον οποίο οι δυνάµεις θα εκπληρώσουν την αποστολή στο πλαίσιο της πρόθεσης του ∆κτου. Οι γενικές Μονάδες εξειδικεύονται και το αποτέλεσµα φαίνεται στο Σχ. 317.

Σχ. 317. Ανάθεση Έργου ε.

η

Ενέργεια 5 : Καθορισµός Τακτικής Συγκρότησης

Καθορίζεται η τακτική συγκρότηση και η υπαγωγή των δυνάµεων. Το αποτέλεσµα φαίνεται στο σχ. 318.

Σχ. 318. Αλληλένδετο ∆ιάγραµµα

77

ΕΕ 101-1

Α


στ.

η

Ενέργεια 6 : ∆ιατύπωση ΤΕ και Σχεδιάγραµµα Τέλος, το σχεδιάγραµµα του ΤΕ, φαίνεται στο Σχ. 319.

Σχ. 319. Σχεδιάγραµµα Επιχειρήσεων

78



ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑ ∆ΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΤΕ ΚΑΙ ΣΧΕ∆ΙΑΓΡΑΜΜΑ (3ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΤΗΣ Σ∆ΙΛΑ)

Σχ. 320. Σχεδιάγραµµα ΗΤΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Η ΙΙΙ Μ/Κ ΜΠ να επιτεθεί την 17 0400 Οκτ10, προς κατανίκηση των δυνάµεων της 12 Μ/Κ ΜΠ του εχθρού στην ΠΕ της, µε σκοπό την προστασία του βορείου πλευρού της Ι Μ/Κ ΜΠ. ΠΡΟΘΕΣΗ: Ο σκοπός της επίθεσης είναι να αποτρέψει την αναδιάταξη των δυνάµεων της 12 Μ/Κ ΜΠ του εχθρού προς το νότο και εµπλοκή της µε την Ι Μ/Κ ΜΠ. Τα Κύρια Έργα είναι: - Καταστροφή του 73 Μ/Κ ΤΠ του εχθρού µε σκοπό την αποτροπή της αναδιάταξής του προς νότο. - Κυρίευση του ΑΝΣΚ 4 µέχρι την 18 1800 Οκτ 10, µε σκοπό την ασφάλιση του βορείου πλευρού της Ι Μ/Κ ΜΠ. Επιθυµητή Τελική Κατάσταση επέρχεται όταν το δεξί πλευρό του ΣΣ είναι ασφαλισµένο µε δύο Ταξχίες σταθεροποιηµένες µε αµυντική διάταξη στην περιοχή του ΑΝΣΚ 4. Η Μεραρχία τηρεί ετοιµότητα ανάληψης επιθετικών επιχειρήσεων στη γραµµή «ΤΑΥΡΟΣ». ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Η 1 ΤΘΤ διέρχεται διαµέσου της 1 Μ/Κ ΤΑΞ ανατολικά της γραµµής «ΛΕΩΝ» και επιτίθεται για κυρίευση του ΑΝΣΚ 4, µε σκοπό να προστατεύσει το Βόρειο πλευρό της Ι Μ/Κ ΜΠ. ΥΠΟΒΟΗΘΗΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ: Η 1 Μ/Κ ΤΑΞ στο Νότο, αρχικά η ΚΠ, πραγµατοποιεί εισχώρηση για καταστροφή των εχθρικών δυνάµεων στην γραµµή «ΛΕΩΝ» µε σκοπό να επιτρέψει την έξοδο της 1 ΤΘΤ προς Ανατολάς χωρίς να παρενοχληθεί από το 73 Μ/Κ ΤΠ του εχθρού. Η 1 ΤΘΤ καθίσταται η ΚΠ µετά την υπέρβαση της 1 Μ/Κ ΤΑΞ στην γραµµή «ΑΛΕΠΟΥ». Η 1 Μ/Κ ΤΑΞ µετά την υπέρβαση, ακολουθεί και υποστηρίζει την 1 ΤΘΤ και την εφεδρεία της Μεραρχίας επιτιθέµενη προς Ανατολάς, µε σκοπό την εκκαθάριση των εναποµενουσών δυνάµεων του 73 M/K ΤΠ του εχθρού από τη γραµµή «ΛΕΩΝ» µέχρι τη γραµµή «ΑΛΕΠΟΥ», µε σκοπό την προστασία και των δύο δυνάµεων.

79

ΕΕ 101-1

Α


Η εφεδρεία της Μεραρχίας (TΣ 32 ΕΜΑ), αρχικά ακολουθεί την 1 Μ/Κ ΤΑΞ µε τις ακόλουθες προτεραιότητες: α. Να εγκλωβίσει τις εχθρικές δυνάµεις που απειλούν τη διέλευση της 1 ΤΘΤ διαµέσου της ΠΕ της 1 Μ/Κ ΜΠ µέχρι τη γραµµή «ΑΛΕΠΟΥ». β. Εάν δεν εµπλακεί ∆υτικά της γραµµής «ΑΛΕΠΟΥ», ακολουθεί την 1 ΤΘΤ και φράσσει οποιαδήποτε εχθρική δύναµη απειλήσει την κίνηση της 1 ΤΘΤ. Στα Βόρεια, η 2 Μ/Κ ΤΑΞ επιτίθεται προς Ανατολάς για καθήλωση του 72 M/K TΠ του εχθρού µε η σκοπό την απαγόρευση εµπλοκής του προς Νότο στην αποφασιστική επιχείρηση της 1 ΤΘΤ. Η 1 ΙΛΑΝ θα επιτηρεί το Βόρειο πλευρό της Μεραρχίας µε σκοπό την έγκαιρη προειδοποίηση εχθρικών δυνάµεων που τυχόν επιτεθούν στο Βόρειο πλευρό της 2 Μ/Κ ΤΑΞ. ος Μόλις η 1 Μ/Κ ΜΠ διέλθει της γραµµής «ΛΕΩΝ», ο 1 ΛΕΕ/Π θα επιτεθεί επί του εναερίου άξονα «∆ΑΥΛΟΣ» για καταστροφή της 119 ΕΜΑ του εχθρού, µε σκοπό να προστατεύσει το βόρειο πλευρό της 1 Μ/Κ ΤΑΞ. Το ΠΒ της Μεραρχίας: α. Θα διεξάγει καταστολή της εχθρικής αεράµυνας κατά µήκος του ο εναερίου άξονα «∆ΑΥΛΟΣ» µε σκοπό να επιτρέψει στον 1 ΛΕΕ/Π να καταστρέψει την 119 ΕΜΑ. β. Θα πραγµατοποιήσει βολές αντιπυροβολικού για την αποτροπή του εχθρικού ΠΒ να εκτελεί αποτελεσµατικά πυρά κατά των Ταξχιών. γ. Θα καταστείλει την άµυνα του 73 M/K TΠ του εχθρού κατά µήκος της γραµµής «ΛΕΩΝ» για να διευκολύνει την εισχώρηση της 1 Μ/Κ ΤΑΞ. Η ΕΑΝ(-) θα εστιάσει τις προσπάθειές της στην: α. Αναγνώριση των θέσεων και της διάταξης του 73 M/K TΠ του εχθρού για τον εντοπισµό πιθανού σηµείου εισχώρησης της 1 Μ/Κ ΤΑΞ κατά µήκος της γραµµής «ΛΕΩΝ». β. Αναγνώριση των θέσεων και της διάταξης του ΠΒ της 12 Μ/Κ ΜΠ του εχθρού. γ. Αναγνώριση των θέσεων και της πρόθεσης της 119 ΕΜΑ και των µέσων αεράµυνας για ου υποβοήθηση της επίθεσης του 1 ΛΕΕ/Π. δ. Αναγνώριση των θέσεων και της πρόθεσης της 23 ΕΜΑ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Στην Π∆Μ της Μεραρχίας θα οργανωθούν και εξασφαλισθούν δροµολόγια από το ΣΜ προς το ΤΣ για τη διατήρηση της ΜΙ κατά την επίθεση. Ένας Μ/Κ Λόχος θα αναλάβει την ασφάλεια της Π∆Μ. ΑΝΣΚ Παραπλάνησης: Ο ∆κτης της 12 Μ/Κ ΜΠ του εχθρού εµπλέκει την εφεδρεία του (23 ΕΜΑ) την Η+10 για να φράξει την εισχώρηση φιλίων δυνάµεων στην Βόρεια ΖΕΝ της Μεραρχίας. Ο Μύθος της παραπλάνησης είναι ότι η αποφασιστική επιχείρηση διεξάγεται Βόρεια µε τις ακόλουθες ενδείξεις: Η αρχική διάταξη της 1 ΤΘΤ στην περιοχή «ΑΙΓΕΑΣ», ταυτόχρονα µε την κατά µέτωπο επίθεση δύο Μ/Κ ΤΑΞ στο Βορρά και στο Νότο, η ανάπτυξη της ΙΛΑΝ στο Βορρά και η σε α’ χρόνο ου εµπλοκή του 1 ΛΕΕ/Π για καταστροφή της 119 ΕΜΑ στο Βορρά. ου

Ο Τακτικός κίνδυνος που αναλαµβάνεται, είναι η ενωρίς εµπλοκή του 1 ΛΕΕ/Π, η οποία ενδεχοµένως να µειώσει την απαιτούµενη ΜΙ του για περεταίρω εµπλοκή του στον αγώνα.

80


5.


Στάδιο 4ο - Ανάλυση Τρόπων Ενεργείας (Πολεµικό Παίγνιο)

α. Η ανάλυση των τρόπων ενεργείας επιτρέπει στο επιτελείο να συγχρονίσει τις λειτουργίες µάχης για κάθε τρόπο ενεργείας και να προσδιορίσει αυτόν που εκπληρώνει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αποστολή. Βοηθά το διοικητή και το επιτελείο του να: (1) Μεγιστοποιήσει τα αποτελέσµατα της µαχητικής ισχύος, προστατεύοντας ταυτόχρονα τις φίλιες δυνάµεις. (2)

Αντιληφθεί καλύτερα την εξέλιξη της επιχείρησης.

(3)

Καθορίσει τις συνθήκες και τα µέσα που απαιτούνται για την

επιτυχία. (4) Εστιάσει την Π3Ε στα ισχυρά και ασθενή σηµεία του εχθρού και στην επιθυµητή τελική κατάσταση. (5) Εντοπίσει το συντονισµό που είναι απαραίτητος για να επιτευχθούν συγχρονισµένα αποτελέσµατα. (6)

Προσδιορίσει τον πλέον ευέλικτο τρόπο ενεργείας.

β. Η ανάλυση των τρόπων ενεργείας (πολεµικό παίγνιο) είναι µια απόλυτα πειθαρχηµένη διαδικασία. Περιλαµβάνει κανόνες και βήµατα που βοηθούν το διοικητή και το επιτελείο να συλλάβουν νοερά τη ροή της µάχης (Σχ. 321). Η διαδικασία συνεξετάζει φίλια διάταξη, ισχυρά και ασθενή σηµεία – εχθρικά µέσα και εχθρικούς τρόπους ενεργείας – χαρακτηριστικά της περιοχής επιχειρήσεων. Βασίζεται ιδιαίτερα στη γνώση του δόγµατος, στην κρίση και στις εµπειρίες του επιτελείου. Το πολεµικό παίγνιο εστιάζει την προσοχή του επιτελείου σε κάθε φάση της επιχείρησης µε µία λογική σειρά. Αποτελεί επαναληπτική διαδικασία δράσης – αντίδρασης – αντιµετώπιση αντίδρασης. γ. Το πολεµικό παίγνιο διεγείρει ιδέες, επισηµαίνει τα κρίσιµα έργα και ανακαλύπτει πτυχές που ενδεχοµένως να µην είχαν υπολογισθεί. Αποτελεί κρίσιµο στάδιο της Σ∆ΙΛΑ και απαιτεί περισσότερο χρόνο από τα υπόλοιπα στάδια. Ο υποδιοικητής ή ο επιτελάρχης καθορίζει τη διάρκεια αυτού και εξασφαλίζει την εκτέλεσή του. δ. Κατά το πολεµικό παίγνιο, το επιτελείο εξετάζει κάθε τρόπο ενεργείας και αναπτύσσει ένα λεπτοµερές σχέδιο, ενώ καθορίζει τα ισχυρά και ασθενή σηµεία αυτού. Το πολεµικό παίγνιο δοκιµάζει και βελτιώνει τους τρόπους ενεργείας. Ο διοικητής και το επιτελείο µπορεί να τροποποιήσει έναν τρόπο ενεργείας ή να καθορίσει νέο, εάν διαπιστώσει απρόβλεπτες καταστάσεις, έργα, απαιτήσεις ή προβλήµατα.

81

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. 321. Στάδιο 4 – Ανάλυση Τρόπων Ενεργείας ε.

Γενικοί Κανόνες Πολεµικού Παιγνίου Οι συµµετέχοντες στο πολεµικό παίγνιο οφείλουν να: (1)

Παραµένουν αντικειµενικοί και ανεπηρέαστοι.

(2) Καταγράφουν µε µειονεκτήµατα για κάθε τρόπο ενεργείας.

ακρίβεια

(3) Ελέγχουν συνεχώς, ο κάθε Εφικτός - Αποδεκτός - Κατάλληλος - ∆ιακριτός. (4)

τα

πλεονεκτήµατα

και

τρόπος ενεργείας να είναι

Αποφεύγουν να προβαίνουν σε εσπευσµένα συµπεράσµατα.

(5) Αποφεύγουν να συγκρίνουν τους τρόπους ενεργείας µεταξύ τους κατά τη διάρκεια του πολεµικού παιγνίου. στ.

Ενέργειες του Πολεµικού Παιγνίου

Το επιτελείο, κατά την εκτέλεση του πολεµικού παιγνίου, ακολουθεί οκτώ ενέργειες: (1)

Ενέργεια 1η: Συγκέντρωση Βοηθηµάτων

Ο επιτελάρχης / υποδιοικητής µεριµνά για τη συγκέντρωση των απαραιτήτων βοηθηµάτων, υλικών και δεδοµένων για το πολεµικό παίγνιο. Το πολεµικό παίγνιο διεξάγεται επί χάρτου, αµµοδόχου, µε τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών ή µε τη χρήση οποιουδήποτε άλλου βοηθήµατος, το οποίο αποδίδει µε ακρίβεια το έδαφος. Το επιτελείο τοποθετεί τον εξεταζόµενο τρόπο ενεργείας σε 82



χάρτη, ο οποίος καταδεικνύει την περιοχή επιχειρήσεων. Τα βοηθήµατα περιλαµβάνουν (χωρίς να περιορίζονται σε αυτά): (α)

Τρέχουσες εκτιµήσεις του επιτελείου.

(β)

∆ιαγράµµατα Καταστάσεως.

(γ)

Μέθοδο καταγραφής.

(δ)

Πλήρη τρόπο ενεργείας.

(ε)

Μέσα

για

την

απεικόνιση

φιλίων

και

εχθρικών

τµηµάτων. (στ) Χάρτη της περιοχής επιχειρήσεων. (2)

Ενέργεια 2η : Καταγραφή των Φιλίων ∆υνάµεων

Ο διοικητής και το επιτελείο λαµβάνουν υπόψη όλες τις δυνάµεις που δύνανται να εµπλακούν στην επιχείρηση, δίνοντας ιδιαίτερη σηµασία στις σχέσεις διοικήσεως και στους περιορισµούς. Η κατάσταση των φιλίων δυνάµεων παραµένει ίδια κατά την εξέταση όλων των ηµετέρων τρόπων ενεργείας. (3)

Ενέργεια 3η : Αναθεώρηση των Προϋποθέσεων

Ο διοικητής και το επιτελείο αναθεωρούν προγενέστερες παραδοχές για εγκυρότητα και αναγκαιότητα. (4)

Ενέργεια 4η: Καταγραφή Κρισίµων Γεγονότων και Σηµείων

Απόφασης (α) Κρίσιµα Γεγονότα (Critical Events) είναι αυτά τα οποία επηρεάζουν άµεσα την εκπλήρωση της αποστολής. Περιλαµβάνουν γεγονότα τα οποία πυροδοτούν σηµαντικές ενέργειες ή αποφάσεις (πχ εµπλοκή εχθρικής εφεδρείας) ή σύνθετες ενέργειες που απαιτούν λεπτοµερή σχεδίαση (πχ υπέρβαση φιλίων τµηµάτων) και τα ουσιώδη έργα. (β) Σηµείο Απόφασης (Decision Point) είναι σηµείο σε τόπο και χρόνο, όπου ο διοικητής προβλέπεται να λάβει σηµαντική απόφαση σχετικά µε συγκεκριµένο τρόπο ενεργείας. Τα Σηµεία Απόφασης ενδέχεται να έχουν σχέση µε τη φίλια δύναµη και την πρόοδο των επιχειρήσεων ή µε ΚΠΑ∆ που περιγράφουν το είδος της πληροφορίας που χρειάζεται ο διοικητής για να λάβει την αναµενόµενη απόφαση. ∆εν υπαγορεύει το είδος της απόφασης, παρά µόνο ότι πρέπει να ληφθεί τέτοια, καθώς και το πότε και πού, ώστε να επιτευχθεί η µέγιστη επίδραση επί των ηµετέρων ή εχθρικών τρόπων ενεργείας. (5)

Ενέργεια 5η : Επικύρωση Κριτηρίων Αξιολόγησης

Τα κριτήρια αξιολόγησης είναι παράµετροι που λαµβάνει υπόψη το επιτελείο για να υπολογίσει την αποτελεσµατικότητα ενός τρόπου

83

ΕΕ 101-1

Α


ενεργείας έναντι κάποιου άλλου µετά το πολεµικό παίγνιο. Αναφέρονται στα στοιχεία εκείνα που επηρεάζουν την επιτυχία και αυτά που δύνανται να προκαλέσουν αποτυχία. Τα κριτήρια αξιολόγησης παρουσιάζονται στο διοικητή κατά την ενηµέρωση για τη διερεύνηση της αποστολής, για έγκριση, ώστε να επιλέγονται, πριν την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας για να είναι αντικειµενικά και να µην µεροληπτούν σε σχέση µε κάποιους ΤΕ. (6)

Ενέργεια 6η : Καθορισµός Μεθόδου Πολεµικού Παιγνίου Υφίστανται τρείς µέθοδοι διεξαγωγής πολεµικού παιγνίου: (α)

Ζώνης

ΖΩΝΗ 1

ΖΩΝΗ 3

ΖΩΝΗ 2

Σχ. 322. Μέθοδος Ζώνης Η µέθοδος ζώνης διαµοιράζει την περιοχή επιχειρήσεων σε ζώνες κατά πλάτος (Σχ. 322). Το σχήµα κάθε ζώνης βασίζεται στα στοιχεία του ΑΕΚΕ∆Χ. Η συγκεκριµένη µέθοδος εφαρµόζεται όταν το έδαφος διαχωρίζεται σε ευδιάκριτα τµήµατα, όταν η επιχείρηση διαιρείται σε φάσεις (όπως επιχειρήσεις ποταµίων γραµµών, αεροκίνητες και αεραποβατικές) και όταν ο εχθρός είναι αναπτυγµένος σε ευδιάκριτα εδαφικά τµήµατα. Η µέθοδος βασίζεται σε διαδοχική ανάλυση των γεγονότων σε κάθε ζώνη. Είναι προτιµητέα γιατί εστιάζεται ταυτοχρόνως επί όλων των δυνάµεων που επηρεάζουν ένα συγκεκριµένο γεγονός. Μία ζώνη δύναται να περιλάβει περισσότερα του ενός κρίσιµα γεγονότα. (β)

Πρόσβασης σε Βάθος

Η µέθοδος της πρόσβασης σε βάθος εστιάζεται σε µία κατεύθυνση / άξονα κάθε φορά, αρχίζοντας από την αποφασιστική ενέργεια (Σχ. 323). Η µέθοδος αυτή ενδείκνυται κατά την σχεδίαση επιθετικών επιχειρήσεων ή κατά την σχεδίαση αµυντικών επιχειρήσεων όταν το έδαφος διοχετεύει τον εχθρό σε περιοχές αναχαιτίσεως που δεν υποστηρίζονται αµοιβαία.

84



Σχ. 323. Μέθοδος Πρόσβασης σε Βάθος (γ)

Τετραγώνου

Η µέθοδος του τετραγώνου αποτελεί λεπτοµερή ανάλυση µίας κρίσιµης περιοχής, όπως η περιοχή εµπλοκής, η περιοχή βιαίας διάβασης υδατίνου κωλύµατος ή η ζώνη προσγειώσεως. Ενδείκνυται σε περίπτωση που ο χρόνος είναι περιορισµένος. Όταν χρησιµοποιείται η συγκεκριµένη µέθοδος, το επιτελείο αποµονώνει την περιοχή που ενδιαφέρει και εστιάζεται στα κρίσιµα γεγονότα εντός αυτής. (7)

Ενέργεια 7η: Επιλογή Μεθόδου Καταγραφής και Αποτύπωση

Αποτελεσµάτων Τα αποτελέσµατα του πολεµικού παιγνίου αποτελούν τη βάση για την τακτική συγκρότηση, το συγχρονισµό των ενεργειών, την επιβεβαίωση και βελτίωση των ∆ιαφανών Εξέλιξης της Κατάστασης, την ανάπτυξη του ∆ιαφανούς Υποστήριξης των Αποφάσεων, την προετοιµασία των σχεδίων και των διαταγών και τη σύγκριση των ηµετέρων τρόπων ενεργείας. Για την καταγραφή και αποτύπωση των αποτελεσµάτων, χρησιµοποιούνται οι παρακάτω µέθοδοι: (α)

Πίνακας Συγχρονισµού

Η µέθοδος του πίνακα συγχρονισµού επιτρέπει στο επιτελείο να συγχρονίσει τον τρόπο ενεργείας σε τόπο και χρόνο και σε σχέση µε έναν εχθρικό τρόπο ενεργείας (Σχ. 324). Το πλεονέκτηµα αυτής της µεθόδου, είναι ότι ο Πίνακας Συγχρονισµού (Synchronization Matrix) εύκολα µπορεί να χρησιµοποιηθεί για την εκπόνηση του Πίνακα Παρακολούθησης της ∆ιεξαγωγής (Execution Matrix), ο οποίος και θα αποτελέσει ιδιαίτερο παράρτηµα της ∆ΓΕΠ ή

85

ΕΕ 101-1

Α


του σχεδίου επιχειρήσεων. Στο τέλος του Κεφαλαίου, παρέχεται παράδειγµα Πίνακα Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής, επιπέδου Μεραρχίας.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η πρώτη στήλη είναι ενδεικτική και προσαρµόζεται στις ανάγκες της µονάδας.

Σχ. 324. Πίνακας Συγχρονισµού (β)

Πίνακας Σηµειώσεων

Η µέθοδος του πίνακα σηµειώσεων χρησιµοποιεί στοιχεία σχετικά µε κρίσιµες τοποθεσίες, έργα και σκοπούς. Ο διοικητής και το επιτελείο χρησιµοποιεί διαφορετικούς πίνακες για κάθε τοποθεσία (Σχ. 325).

Σχ. 325. Πίνακας Σηµειώσεων

86



(8) Ενέργεια 8η: Εκτέλεση Πολεµικού Παιγνίου και Αξιολόγηση των Αποτελεσµάτων (α) Κατά τη διάρκεια του πολεµικού παιγνίου, ο διοικητής και το επιτελείο, προσπαθούν να προβλέψουν δράσεις και αντιδράσεις στη µάχη. Το επιτελείο αναλύει κάθε επιλεγµένο γεγονός. ∆ιαπιστώνει έργα που πρέπει να εκτελέσουν οι υφιστάµενοι ένα κλιµάκιο κάτω, χρησιµοποιώντας µέσα δύο κλιµακίων κάτω. (β) Το πολεµικό παίγνιο ακολουθεί έναν κύκλο δράσης – αντίδρασης – ανταπόκρισης. ∆ράση καλούνται οι ενέργειες που εκδηλώνονται από τη δύναµη που έχει την πρωτοβουλία ενεργειών. Αντίδραση είναι η ενέργεια που θα εκδηλωθεί από την αντίπαλη δύναµη. Ανταπόκριση είναι η απάντηση της δύναµης στην αντίδραση. Η ακολουθία δράσης – αντίδρασης – ανταπόκρισης συνεχίζεται µέχρι να ολοκληρωθεί το κρίσιµο γεγονός ή αποφασίσει ο διοικητής να εφαρµόσει άλλον τρόπο ενεργείας για την εκπλήρωση της αποστολής του. (γ) Το επιτελείο λαµβάνει υπόψη όλες τις πιθανές εχθρικές δυνάµεις, ακόµη και αυτές που βρίσκονται εκτός της περιοχής επιχειρήσεων, αλλά δύνανται να επηρεάσουν την επιχείρηση. Αξιολογείται κάθε φίλια κίνηση για να καθορισθούν τα µέσα και οι ενέργειες που απαιτούνται για την αντιµετώπιση του εχθρού κάθε στιγµή. (δ) Ο διοικητής δύναται να τροποποιήσει τον τρόπο ενεργείας βασιζόµενος στην εξέλιξη του πολεµικού παιγνίου. Ακόµη, ενδεχοµένως να εντοπίσει καταστάσεις, ευκαιρίες ή επιπλέον κρίσιµα γεγονότα, τα οποία χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης. Το επιτελείο προβαίνει άµεσα στην ανάλυση και τα αποτελέσµατα αυτής τα παρουσιάζει στην καταγραφή των αποτελεσµάτων του πολεµικού παιγνίου. (ε) Το πολεµικό παίγνιο είναι πλήρες όταν καταλήγει στον/στην: 1/ Βελτίωση ή τροποποίηση κάθε τρόπου ενεργείας καθώς και στην ανεύρεση εναλλακτικών (branch) ή επακόλουθων (sequel) σχεδίων τα οποία θα ενεργοποιούνται µε διαταγή. 2/

Οριστικοποίηση των προϊόντων της Π3Ε.

α/ ∆ιαφανές πιθανής εξέλιξης Επιχειρήσεων, µε τις Καθορισµένες Περιοχές Ενδιαφέροντος (ΚΠΕ).

των

β/ ∆ιαφανές και Πίνακας υποστήριξης απόφασης όπου περιλαµβάνονται τα Σηµεία απόφασης (χρόνος, τόπος) οι καθορισµένες περιοχές ενδιαφέροντος (ΚΠΕ) και οι στοχοποιηµένες περιοχές ενδιαφέροντος (ΣΠΕ). 3/ Εντοπισµό εδαφών τακτικής σηµασίας (ΕΤΣ), ζωτικών εδαφών (ΖΕ) και του τρόπου χρησιµοποίησής τους.

87

ΕΕ 101-1

Α


4/

Ολοκλήρωση της τακτικής συγκρότησης.

5/

Ανάπτυξη του πίνακα συγχρονισµού.

6/ γεγονότων, ολοκλήρωσης).

Υπολογισµός

χρόνων

(κινήσεως,

κρισίµων

7/

Εντοπισµό πιθανού χρόνου και τόπου εµπλοκής

8/

Εντοπισµό

της εφεδρείας. του

επικινδυνότερου

εχθρικού

τρόπου ενεργείας. 9/ Προσδιορισµό παραπλάνηση και τον αιφνιδιασµό.

Ολοκλήρωση των µέτρων ελέγχου.

11/

Ενσωµάτωση της διαδικασίας στοχοποίησης.

12/

Ανάπτυξη των επιµέρους σχεδίων.

την

α/

Πληροφοριών –αναγνώρισης-επιτήρησης.

β/

Κωλυµάτων.

γ/

Πυρών υποστηρίξεως.

δ/

Α/Α άµυνας.

ε/

∆ιοικητικής µέριµνας.

13/

Βελτίωση των ΚΠΑ∆.

14/

Καθορισµό των κινδύνων. των

πλεονεκτηµάτων

Στάδιο 5ο - Σύγκριση Τρόπων Ενεργείας

Σχ. 326. Στάδιο 5 - Σύγκριση Τρόπων Ενεργείας 88

για

10/

15/ Καθορισµό µειονεκτηµάτων κάθε τρόπου ενεργείας. 6.

απαιτήσεων

και



α. Η σύγκριση των ηµετέρων τρόπων ενεργείας ξεκινά µε την ανάλυση και αξιολόγηση των πλεονεκτηµάτων και µειονεκτηµάτων κάθε ενός (Σχ. 326). Χρησιµοποιώντας τα κριτήρια αξιολόγησης, εξετάζεται κάθε τρόπος ενεργείας, επισηµαίνοντας τα πλεονεκτήµατα και µειονεκτήµατα καθενός έναντι των υπολοίπων. Το επιτελείο συγκρίνει τους τρόπους ενεργείας για να εντοπίσει τον έναν µε τις περισσότερες πιθανότητες που αντιµετωπίζει επιτυχώς τον πιθανότερο εχθρικό τρόπο ενεργείας. Επιπλέον, ο επιλεγείς ηµέτερος τρόπος ενεργείας θα πρέπει: (1) Να προβάλει τον µικρότερο κίνδυνο στις φίλιες δυνάµεις και στην εκπλήρωση της αποστολής. (2)

Να θέτει τη δύναµη στη βέλτιστη διάταξη για τις µελλοντικές

(3)

Να παρέχει το µέγιστο επίπεδο πρωτοβουλίας στους

επιχειρήσεις.

υφισταµένους. (4) Να παρέχει τη µέγιστη ευελιξία για αντιµετώπιση απρόοπτων καταστάσεων και ευκαιριών. β. Το επιτελείο δύναται να χρησιµοποιήσει κάθε τεχνική, η οποία θα το υποβοηθήσει να προτείνει στο διοικητή τον καλύτερο τρόπο ενεργείας. Η πλέον κοινή τεχνική, είναι αυτή του «Πίνακα Απόφασης», η οποία εξετάζει τα κριτήρια αξιολόγησης για να εκτιµήσει την αποτελεσµατικότητα και αποδοτικότητα κάθε ηµέτερου τρόπου ενεργείας (Σχ. 327, 328, 329)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ (α) Τα κριτήρια όπως καθορίσθηκαν στην Ενέργεια 5 της Ανάλυσης των ΤΕ (β) Ο Επχης δύναται να δώσει έµφαση στα κριτήρια ορίζοντας τη βαρύτητα βασιζόµενος στη σχετική σηµασία τους (γ) Η αξιολόγηση των ΗΤΕ µε βάση τη βαρύτητα, πραγµατοποιείται από το επιτελείο. Όσο πιο µεγάλη είναι η βαθµονόµηση (αρίθµηση) που θέτει το επιτελείο, τόσο καλύτερος είναι ο ΤΕ.

Σχ. 327. Πίνακας Απόφασης (Αριθµητική Ανάλυση) 89

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. 328. Πίνακας Απόφασης (Ανάλυση κατά Αντικείµενο)

Σχ. 329. Πίνακας Απόφασης (Γενικές Κατηγορίες) γ. Αν και κατ' αρχήν επιλέγεται εκείνος ο οποίος έχει τα περισσότερα πλεονεκτήµατα, πολλές φορές είναι δυνατόν να επιλεγεί τελικά τρόπος ενεργείας που παρουσιάζει λιγότερα αριθµητικά πλεονεκτήµατα έναντι των λοιπών, γιατί υπερέχει στους παράγοντες εκείνους οι οποίοι για την υπόψη επιχείρηση έχουν µεγαλύτερη βαρύτητα.

90


7.


Στάδιο 6ο - Έγκριση Τρόπου Ενεργείας

Να µη γίνεται αποδεκτή λύσις η οποία φαίνεται εύκολος, και να καταβάλλεται προσοχή όπως εξετάζονται πάσαι αι δυναταί ενέργειαι και να προµελετώνται αι πιθαναί περιπλοκαί κατά την πραγµατοποίησιν της αποφάσεως. Λέων ΣΤ’ Σοφός, Τακτικά

α. Μετά την ανάλυση και σύγκριση των ηµετέρων τρόπων ενεργείας, το επιτελείο αναγνωρίζει τον βέλτιστο τρόπο ενεργείας, τον οποίο ακολούθως υποβάλλει στο διοικητή, µε την ενηµέρωση του διοικητή για απόφαση, η οποία περιλαµβάνει: (1)

Την πρόθεση των διοικητών των δύο προϊσταµένων

(2)

Την κατάσταση των φιλίων δυνάµεων.

(3)

Την υφιστάµενη Π3Ε.

(4)

Τους εξετασθέντες τρόπους ενεργείας.

(5)

Τον προτεινόµενο τρόπο ενεργείας.

κλιµακίων.

β. Ο διοικητής επιλέγει τον τρόπο ενεργείας που πιστεύει ότι θα εκπληρώσει καλύτερα την αποστολή του. Εάν ο διοικητής απορρίψει όλους τους τρόπους ενεργείας, το επιτελείο ξεκινά την ανάπτυξη τρόπων ενεργείας από την αρχή. Σε περίπτωση που ο διοικητής τροποποιήσει τον ηµέτερο τρόπο ενεργείας ή αναπτύξει νέο, το επιτελείο εισάγει στο πολεµικό παίγνιο τον νέο και παρουσιάζει ακολούθως στο διοικητή τα αποτελέσµατα αυτού µε τις αντίστοιχες προτάσεις. γ. Μετά την επιλογή του τρόπου ενεργείας, ο διοικητής εκδίδει τις Τελικές Κατευθύνσεις Σχεδίασης. Αυτές περιλαµβάνουν τη βελτιωµένη πρόθεση του διοικητού (εάν απαιτείται), έγκριση των ΚΠΑ∆ που οριστικοποιήθηκαν ή εκπονήθηκαν κατά το Πολεµικό Παίγνιο και υποστηρίζουν την εκτέλεση της επιχείρησης. δ. Με βάση την απόφαση του διοικητού και τις τελικές κατευθύνσεις σχεδίασης, το επιτελείο εκδίδει ΠΡΟ∆ΓΗ στους υφισταµένους. Η ΠΡΟ∆ΓΗ περιλαµβάνει τα απαραίτητα στοιχεία για τους υφισταµένους ώστε να βελτιώσουν τη σχεδίασή τους. Η ΠΡΟ∆ΓΗ περιλαµβάνει: (1)

Αποστολή.

(2)


(3)

Επικαιροποιηµένες ΚΠΑ∆ και ΟΣΦΠ.

(4)

Ιδέα Ενεργείας.

(5)

Περιοχή επιχειρήσεων.

91

ΕΕ 101-1

Α


(6)

Κύρια έργα ανατιθέµενα στους υφισταµένους.

(7) Προπαρασκευαστικές προβλέπονται από τις ΒΟΕ. (8) 8.

οδηγίες

και

δοκιµές

που

δεν

Χρονικές λεπτοµέρειες.

Στάδιο 7ο - Σύνταξη ∆ιαταγών

Το επιτελείο προετοιµάζει τη διαταγή ή το σχέδιο µετατρέποντας τον επιλεγέντα τρόπο ενεργείας σε σαφή και περιεκτική ιδέα ενεργείας. Με τις διαταγές και τα σχέδια παρέχονται οι απαραίτητες πληροφορίες στους υφισταµένους για την εκτέλεση της επιχείρησης. Οι διαταγές πρέπει να αποφεύγουν τυχόν περιορισµούς που δεν είναι απαραίτητοι και που αναστέλλουν την πρωτοβουλία των υφισταµένων. ΤΜΗΜΑ 14 Η ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ Αναγκαία προϋπόθεση για να σχεδιάσει µια δύναµη σε συνθήκες 1. περιορισµένου χρόνου, είναι να κατέχει πλήρως τα στάδια της Σ∆ΙΛΑ. Ο διοικητής και το επιτελείο θα δυνηθούν να συντοµεύσουν τη διαδικασία σχεδίασης, µόνο σε περίπτωση που κατανοούν πλήρως το ρόλο του κάθε σταδίου της διαδικασίας και την απαίτηση εξαγωγής των απαραιτήτων προϊόντων. 2. Υπάρχει η τάση να αναµένουµε την εισροή ικανών πληροφοριών για το σχηµατισµό ολοκληρωµένης εικόνας της κατάστασης που έχει διαµορφωθεί. Αυτό εγείρει το δίληµµα µεταξύ του διατιθέµενου για αντίδραση χρόνου και της πληρότητας της πληροφορίας. Η µετάθεση της λήψης απόφασης σε µεταγενέστερο χρόνο, µπορεί να οδηγήσει στη µη εκµετάλλευση των ευκαιριών που παρουσιάζονται ή σε αντιµετώπιση δυσµενέστερων καταστάσεων. 3. Ένα τροποποιηµένο σχέδιο χάνει την αξία του, εάν κοινοποιηθεί πολύ αργά, καθόσον η κατάσταση µέχρι τότε µπορεί να έχει αλλάξει, ή ο χρόνος που θα διατίθεται πλέον για τους υφισταµένους για υλοποίηση θα είναι πολύ µικρός. 4. Το επιτελείο πρέπει να συντάξει ένα απλό, ευέλικτο και τακτικά αποδεκτό σχέδιο εντός του περιορισµένου χρόνου. Κάθε παράγοντας του ΑΕΚΕ∆Χ, και ειδικά ο περιορισµένος χρόνος, ενδεχοµένως να δυσχεράνουν την λεπτοµερή εκτέλεση κάθε σταδίου της Σ∆ΙΛΑ. Η πρόβλεψη, οργάνωση και έγκαιρη προπαρασκευή, αποτελούν τις βάσεις για την επιτυχή σχεδίαση υπό συνθήκες περιορισµένου χρόνου. 5.

Ο Ρόλος του ∆ιοικητού

α. Ο διοικητής αποφασίζει τον τρόπο µε τον οποίο θα προσαρµοσθεί η Σ∆ΙΛΑ, παρέχοντας ειδικές οδηγίες στο επιτελείο. Με άπειρο επιτελείο, ο διοικητής θα βασισθεί περισσότερο στην εµπειρία του και τη διαίσθησή του, επιλέγοντας τον τρόπο ενεργείας, εξετάζοντας αυτόν σε πολεµικό παίγνιο νοητικά και ακολούθως ανακοινώνοντας αυτόν στο επιτελείο σε σχετικά σύντοµο χρόνο.

92



β. Ο διοικητής αποφεύγει να τροποποιήσει τις κατευθύνσεις του εκτός και εάν επέλθουν σηµαντικές αλλαγές στην κατάσταση. Επιπλέον, δύναται, εάν το επιτρέπει ο χρόνος και οι συνθήκες να συσκεφθεί µε τους υφισταµένους του διοικητές, οι οποίοι έχουν άµεση εικόνα της φιλίας και εχθρικής κατάστασης.

Σχ. 330. Χρόνος – Σχεδίαση 6.

Ο Ρόλος του Επιτελείου

Η σηµασία της εκτίµησης του επιτελείου αυξάνεται, όσο µειώνεται ο διαθέσιµος για σχεδίαση χρόνος. Η λήψη απόφασης σε περιορισµένο χρόνο, λαµβάνει χώρα όταν η δύναµη βρίσκεται ήδη εντός της περιοχής επιχειρήσεων και διεξάγει επιχειρήσεις. Αυτό σηµαίνει ότι η Π3Ε, η επικαιροποιηµένη κοινή επιχειρησιακή εικόνα, καθώς και µέρος των εκτιµήσεων του επιτελείου, ήδη υπάρχουν. Το επιτελείο παρακολουθεί συνεχώς την κατάσταση και προβαίνει σε συνεχείς εκτιµήσεις, ώστε όταν χρειασθεί ο διοικητής να λάβει απόφαση σε περιορισµένο χρόνο, να του παρέξει επικαιροποιηµένη και ακριβή εκτίµηση και να κινηθεί άµεσα στην ανάπτυξη του τρόπου ενεργείας. 7.

Γενικές Τεχνικές Εξοικονόµησης Χρόνου

Υφίστανται διάφορες τεχνικές εξοικονόµησης χρόνου, οι οποίες δύνανται να χρησιµοποιηθούν κατά τη διαδικασία σχεδίασης. Αυτές συµπεριλαµβάνουν: α. Επαύξηση της Εµπλοκής του ∆ιοικητού. Ενώ ο διοικητής δεν δύναται να αναλώνει όλο τον χρόνο του στη σχεδίαση, όσο µεγαλύτερη η εµπλοκή του, τόσο ταχύτερα θα σχεδιάσει το επιτελείο. β. Μείωση του Αριθµού των Τρόπων Ενεργείας. Μειώνοντας τον αριθµό των υπό εξέταση τρόπων ενεργείας, επιτυγχάνεται κέρδος χρόνου. Εάν ο χρόνος είναι πιεστικός, τότε ο διοικητής δύναται να διατάξει την ανάπτυξη µόνο ενός τρόπου ενεργείας. Σε αυτήν την περίπτωση, σκοπός είναι η ανάπτυξη τρόπου ενεργείας, ο οποίος απλά να καλύπτει τις απαιτήσεις της αποστολής.

93

ΕΕ 101-1

Α


γ. Μεγιστοποίηση της Παράλληλης Σχεδίασης. Καίτοι η παράλληλη σχεδίαση αποτελεί το σύνηθες, σε περίπτωση περιορισµένου χρόνου, αποκτά ιδιαίτερη σηµασία. Επιτυγχάνεται µε την συνεχή έκδοση προειδοποιητικών διαταγών, οι οποίες προς κέρδος χρόνου αρχικά είναι προφορικές και ακολουθούν εγγράφως. Εκτός των προειδοποιητικών διαταγών κερδίζεται επίσης χρόνος όταν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες µοιράζονται, ειδικά τα προϊόντα της Π3Ε, το δυνατόν νωρίτερα. δ. Αύξηση της Συνεργασίας. Η σχεδίαση ταυτόχρονα µε το προϊστάµενο επιτελείο και τους υφισταµένους βελτιώνει τις προσπάθειες της σχεδίασης. Η σε πραγµατικό χρόνο διανοµή δεδοµένων και πληροφοριών, όπως η επιχειρησιακή εικόνα µέσω των ηλεκτρονικών πληροφοριακών συστηµάτων, αυξάνει τη συνεργασία και βελτιώνει τη νοερή σύλληψη του διοικητού. ε. Ευρεία Χρήση Συνδέσµων. Οι σύνδεσµοι που τοποθετούνται στο προϊστάµενο επιτελείο, επιτρέπουν στο διοικητή να ανταλλάσει πληροφορίες και να εκπροσωπείται στη σχεδίαση του προϊσταµένου.

ΤΜΗΜΑ 15 ΚΑΤΑΤΜΗΣΗ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ΟΜΑ∆ΕΣ 1. Πρακτικά σε επίπεδο Μεραρχίας και κάτω, για την εκτέλεση των ενεργειών που αναφέρθησαν παραπάνω και για την επιτυχή διεξαγωγή της Σ∆ΙΛΑ, κάθε σχηµατισµός κατατέµνεται σε τέσσερες Οµάδες. Η κατανοµή αυτή είναι ενδεικτική, προβλεπόµενη από τις ΒΟΕ κάθε σχηµατισµού και τροποποιείται ενδεχοµένως σε λεπτοµερειακά σηµεία για να ανταποκρίνεται στη συγκεκριµένη κάθε φορά περίπτωση. Οι οµάδες αυτές είναι: ΟΜΑ∆Α ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ (ΟΜΑ∆Α «Α»)

ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ Τα πρόσωπα που συνοδεύουν το διοικητή στις αναγνωρίσεις.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ - ∆κτης Σχηµατισµού - Επιτελής Πληροφοριών - Επιτελής Επιχειρήσεων - ∆κτες Οργανικών Όπλων Υποστηρίξεως - ∆κτες διατεθέντων Όπλων Υποστηρίξεως (αναλόγως των αναγκών) - Μέσα Επικοινωνιών ∆κτου(Αγγελιαφόροι, Χειρ. Σ/Α). - Μέσα Κινήσεως της Οµάδας «Α»

∆ΙΑΤΑΓΩΝ (ΟΜΑ∆Α «∆»)

Τα πρόσωπα προς τα οποία ο διοικητής εκδίδει τις προφορικές του διαταγές.

ΚΡΟΥΣΕΩΣ (ΟΜΑ∆Α «Κ»)

Τα στοιχεία του σχηµατισµού, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διεξαγωγή της Μάχης.

- Οµάδα «Α» Σχηµατισµού - Οµάδα «Α» υφισταµένων Μονάδων - Οµάδα «Α» οργανικών και διατεθέντων Υ∆ 1 Όπλων Υποστηρίξεως - Υποδιοικητής Σχηµατισµού (ενδεχοµένως) 2 -Επιτελείς του Σχηµατισµού (Αναλόγως αναγκών) - Το Κυρίως Στρατηγείο - Μάχιµα στοιχεία των υφισταµένων Μονάδων και Όπλων Υποστηρίξεως µετά των µεταφορικών Μ’ και Α’ Κλιµακίου

94


∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ (ΟΜΑ∆Α «∆Μ»)


Τα στοιχεία (προσωπικό και οχήµατα) που δεν απαιτούνται για τη διεξαγωγή αυτής της ίδιας της µάχης.

- Β Κλιµάκια υφισταµένων Μονάδων, και Όπλων Υποστηρίξεως. - Μεταφορικά Β’ γραµµής - Μονάδες ∆Μ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ (1) Στα κλιµάκια µέχρι Ταξιαρχίας παρίστανται µόνο οι ∆κτες των Όπλων Υποστηρίξεως. Από τη Μεραρχία και άνω είναι δυνατόν να επιτραπεί η παρουσία και ενός επιτελούς για κάθε Όπλo Υποστηρίξεως. (2) Ο αριθµός των επιτελών καθορίζεται από τον επιτελάρχη του σχηµατισµού.

95

Αποστολή: Με δγη η ΙΙΙ Μ/Κ ΜΠ να επιτεθεί και να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 2 για να δηµιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες στο Ε’ ΣΣ καταστροφής του εχθρού στον ΑΝΣΚ 3. Πρόθεση ∆κτή: Σκοπός της επιχείρησης είναι η εξασφάλιση της γραµµή «∆ΙΑΣ» για δηµιουργία ευνοϊκών συνθηκών επιθέσεως στο Ε’ ΣΣ. Ιδέα Ενεργείας: Η αποφασιστική ενέργεια είναι η ταχεία επίθεση για καταστροφή του εχθρού στον ΑΝΣΚ 2. Μετά την ολοκλήρωση της υποβοηθητικής ενέργειας από την 4 Μ/Κ ΤΑΞ για κατάληψη του ΑΝΣΚ 1, η 7 Μ/Κ ΤΑΞ και η ΧΧ ΤΘΤ θα επιτεθούν για κατάληψη του ΑΝΣΚ 2 σε στενή συνεργασία µε το τµήµα ΕσΒ, το οποίο θα αποµονώσει και καταστείλει τον εχθρό επί των ΑΝΣΚ 1 και 2 πριν τις επιχειρήσεις της Μεραρχίας και θα καλύπτει τα πλευρά. Αρχική ΚΠ στην 4 Μ/Κ ΤΑΞ και ακολούθως στην ΧΧ ΤΘΤ.

-12

ΧΡΟΝΟΣ ΕΧΘΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Ε Λ Ι Γ Μ Ο Σ

ΕσΒ 4 Μ/Κ ΤΑΞ

-10

-8

-4

-6

-2

Η

+2

Ανσεις ΕσΒ

∆ιεξαγωγή ∆ιεξαγωγή αγώνα άµυνας Επίθεση ∆γη Κινήσεως Ε/Π 7 Μ/Κ ΤΑΞ και ΧΧ ΤΘΤ Προσβολή ΑΝΣΚ 1 Προστασία Προσβολή ΑΝΣΚ 2 από ΠΑ-ΠΒ πλευρών από ΠΑ-ΠΒ ∆ιέλευση ΧΑ Κυρίευση ΓΕΞ "ΠΕΤΡΑ" ΑΝΣΚ 1

+4

+8

+6

∆ιεξαγωγή άµυνας ∆γη ΕσΒ για υπξη Ε' ΣΣ Επιθετικές Ενέργειες Προσβολή ΑΝΣΚ 3 για υπξη Ε' ΣΣ από ΠΑ-ΠΒ

Προσβολή "ΒΕΛΟΣ"

Ασφάλιση "∆ΙΑΣ"

Εφεδρεία ΙΙΙ Μ/Κ ΜΠ

7 Μ/Κ ΤΑΞ

ΧΑ "ΑΜΜΟΣ"

Κίνηση επί δροµολογίων 1+2

∆ιέλευση ΓΕΞ

Ασφάλιση ΑΝΣΚ 2

ΧΧ ΤΘΤ

ΧΑ "ΑΜΜΟΣ"

Κίνηση επί δροµολογίων 3+4

∆ιέλευση ΓΕΞ

Ασφάλιση ΑΝΣΚ 2

Εφεδρεία ΙΙΙ Μ/Κ ΜΠ

Επχσεις Μετόπισθεν

Έλεγχος Μετόπισθεν

Προσβολή "ΒΕΛΟΣ"

Καταστολή εχθρού

Κάλυψη "∆ΙΑΣ"

Προστασία ΧΕ Ε' ΣΣ

Ανάληψη ελέγχου ΑΝΣΚ 1

Προστασία

Προπαρασκευή Προσβολή Προώθηση ΑΝΣΚ 1 Προστασία Κάλυψη των 4 Μ/Κ ΤΑΞ ΧΑ

Υποστήριξη ΜΧ

∆ιευθέτηση δροµολογίων

Πυρά

Υπξη αγώνα 4 Μ/Κ ΤΑΞ

Προσβολή "ΒΕΛΟΣ" Κίνηση µε ΧΧ ΤΘΤ

Κάλυψη Προστασία κίνησης Ταξχιών "ΑΡΗΣ" Εκκαθάριση δροµολογίων 1-4

∆Μ ∆κση & Έλεγχος Παρατηρήσεις

+10

Τακτικό Στγειο µε την 4 Μ/Κ ΤΑΞ

ΠΥ 7 Μ/Κ ΤΑΞ ΧΧ ΤΘΤ

Ανεφοδιασµός Ανεφοδιασµός 7 Μ/Κ ΤΑΞ 4 Μ/Κ ΤΑΞ και ΧΧ ΤΘΤ Κύριο Στγειο Προώθηση στον ΑΝΣΚ 1 στην ΧΧ ΤΘΤ

∆ιευθέτηση δροµολογίων ΠΥ Ε' ΣΣ Ανεφοδιασµός Ταξχιών επί ΑΝΣΚ 2 Κύριο Στγειο στον ΑΝΣΚ 2

Ανεφοδιασµός Μονάδων Ε' ΣΣ Τακτικό Στγειο στο ΚΣ του Ε' ΣΣ

Υπξη επχσης Ε' ΣΣ

Σχ. 331. Παράδειγµα Πίνακα Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής Μεραρχίας

+12

ΕΕ 101-1

Α



46

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ∆ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ο Κολοκοτρώνης εις Χρυσοβίτσι τότε ευρισκόµενος, άµα είδε τους καπνούς ότι οι Τούρκοι πηγαίνουν εις το Βαλτέτσι, αµέσως έστειλε τον Θεοδόσην Καρδαράν, καβαλάρην µε µίαν σηµαίαν να έβγη εις την ράχην του Βαλτετσίου διά να τον βλέπουν οι κλεισµένοι εις το Βαλτέτσι ότι τους πηγαίνοµεν βοήθειαν. Έπειτα διέταξε τους στρατιώτας να τον ακολουθήσουν, έστειλε και εις την Πιάνα και ειδοποίησε και τον Κανέλλον ∆ελιγιάννην και τους λοιπούς καπεταναίους να έλθουν κοντά εις τον πόλεµον. Ακόµη δεν έλειψεν ο Κολοκοτρώνης να στείλη πεζούς µε τα γράµµατά του εις τας κωµοπόλεις και τας επαρχίας εν γένει της Πελοποννήσου ότι οι Τούρκοι εβγήκαν και πάν εις το Βαλτέτσι, να τρέξουν εκεί όλοι µε τα τουφέκια τους, µε ψωµί, κρέας και ξύλα της φωτιάς, και να φέρουν ζώα φορτωµένα µε νερόν και ό,τι άλλο χρειάζονται διά το στρατόπεδον. Φωτάκου Αποµνηµονεύµατα

ΤΜΗΜΑ 16 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Η προπαρασκευή αποτελείται από τις δραστηριότητες που 1. εκτελούνται από τα τµήµατα µε σκοπό τη βελτίωση των ικανοτήτων τους για εκτέλεση της επιχείρησης. Ενδεικτικά περιλαµβάνει βελτίωση του σχεδίου, δοκιµές, πληροφορίες, επιτήρηση, αναγνωρίσεις, συντονισµούς, επιθεωρήσεις και κινήσεις. Η προπαρασκευή δηµιουργεί τις προϋποθέσεις για την επιτυχία της φίλιας ενέργειας. 2. Η προπαρασκευή βοηθά τη δύναµη να µεταβεί από τη σχεδίαση στη διεξαγωγή. Αρχίζει κανονικά κατά τη διάρκεια της σχεδίασης και συνεχίζεται κατά τη διεξαγωγή από όσα τµήµατα δεν έχουν εµπλακεί ακόµη στην επιχείρηση. Οι εργασίες κατά την προπαρασκευή βοηθούν το διοικητή, το επιτελείο και όλο το προσωπικό να κατανοήσουν την κατάσταση και τη θέση τους στην επερχόµενη επιχείρηση. Οι πρωταρχικές λειτουργίες της προπαρασκευής αναλύονται στη συνέχεια. 3.

Βελτίωση της Κατανόησης της Κατάστασης

Η ανάπτυξη, αλλά και η διατήρηση της κατανόησης της κατάστασης απαιτεί συνεχείς προσπάθειες σε όλη τη διάρκεια της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων. Ο διοικητής ενδεχοµένως να διαπιστώσει ότι η αρχική κατανόηση της κατάστασης που είχε διαµορφώσει κατά τη σχεδίαση, ήταν είτε µη πλήρης, είτε δεν ανταποκρίνεται πλέον στην πραγµατική κατάσταση. Η εκτέλεση αναγνωρίσεων, η συλλογή πληροφοριών, η επιτήρηση, βοηθούν στη βελτίωση της κατανόησης του εχθρού και του εδάφους. Οι επιθεωρήσεις, δοκιµές, αποκατάσταση συνδέσµων και συντονισµοί, βοηθούν στην κατανόηση των φιλίων δυνάµεων. Βασιζόµενος στη βελτιωµένη κατανόηση της κατάστασης, ο διοικητής βελτιώνει αντίστοιχα το σχέδιό του, πριν τη διεξαγωγή.

ΕΕ 101-1

4.

Α


Ανάπτυξη Κοινής Κατανόησης του Σχεδίου

Η επιτυχής µετάβαση από τη σχεδίαση στη διεξαγωγή απαιτεί όπως οι εκτελεστές της διαταγής, κατανοήσουν πλήρως το σχέδιο. Η µετάβαση από τη σχεδίαση στη διεξαγωγή πραγµατοποιείται και εσωτερικά στο επιτελείο (από την οµάδα σχεδίασης στην οµάδα µελλοντικών επιχειρήσεων και τελικά στην οµάδα τρεχουσών επιχειρήσεων), αλλά και εξωτερικά (µεταξύ του διοικητού και των υφισταµένων διοικητών). Οι διάφορες ενέργειες που εκτελούνται κατά την προπαρασκευή, βοηθούν το διοικητή, το επιτελείο και τους υφισταµένους, να κατανοήσουν πλήρως το σχέδιο. Οι ενηµερώσεις, οι δοκιµές, καθώς και η ενηµέρωση για την οµαλή µετάβαση από το σχέδιο στην επιχείρηση, βοηθούν στην κοινή κατανόηση του σχεδίου. Επιπλέον, όταν και όπου είναι αυτό δυνατόν, ο διοικητής ενηµερώνει προσωπικά τους υφισταµένους του επί του σχεδίου, προκειµένου να εξασφαλίσει την κατανόηση. 5.

Εξάσκηση και Εµπέδωση των Κρισίµων Έργων

Κατά την προπαρασκευή, οι υφιστάµενες διοικήσεις και το προσωπικό αυτών, εξασκούνται για να εµπεδώσουν τα έργα που είναι κρίσιµα για την επιτυχία της επιχείρησης. Ο διοικητής εκδίδει κατευθύνσεις για ποια από τα έργα πρέπει να εκτελεσθεί δοκιµή ή επιπρόσθετη εκπαίδευση των τµηµάτων. Αυτό εξαρτάται από το διαθέσιµο χρόνο και την ετοιµότητα των µονάδων. Ο διοικητής επίσης κατά την προπαρασκευή κατανέµει χρόνο για την εκπαίδευση µονάδων και προσωπικού σε έργα, που δεν είναι συνηθισµένα να εκτελούν. 6.

Σύζευξη, Οργάνωση και Συγκρότηση των Φιλίων ∆υνάµεων

Η τακτική συγκρότηση των φιλίων δυνάµεων αποτελεί σηµαντικό τµήµα της προπαρασκευής. Αυτό περιλαµβάνει την απόσπαση µονάδων, µετακίνηση δυνάµεων και σύζευξη νέων τµηµάτων. Όταν τα τµήµατα αλλάζουν τακτική συγκρότηση, χρειάζονται χρόνο προπαρασκευής για την εξοικείωση µε τις ΒΟΕ και το υπό εκτέλεση σχέδιο της νέας µονάδας. Η µονάδα αντίστοιχα που υποδέχεται νέα τµήµατα, χρειάζεται χρόνο προπαρασκευής για να αξιολογήσει τις δυνατότητες των νέων τµηµάτων και τους περιορισµούς αυτών. 7.

Εξασφάλιση Ετοιµότητας ∆υνάµεων και Μέσων

Η αποτελεσµατική προπαρασκευή εξασφαλίζει ότι οι κατάλληλες δυνάµεις βρίσκονται στην κατάλληλη θέση, µε τα κατάλληλα µέσα για την εκτέλεση της επιχείρησης. Παράλληλα µε την τακτική συγκρότηση, ο διοικητής µετακινεί τµήµατα για να τα διατάξει ή αναδιατάξει κατάλληλα πριν την διεξαγωγή.

98

Κεφάλαιο ∆’


ΤΜΗΜΑ 17 ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ∆&Ε ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Εάν πάντα εµφανιζόµουν προετοιµασµένος, οφείλετο στο γεγονός ότι πριν εισέλθω στη µάχη, συλλογιζόµουν για πολύ και προέβλεπα τι θα µπορούσε να συµβεί. ∆εν ήταν κάτι το ευφυές που απεκαλύπτετο σε µένα ξαφνικά και µυστικά για το τι θα έπρεπε να κάνω σε καταστάσεις µη αναµενόµενες από άλλους. Ήταν σκέψη και συλλογισµός. Ναπολέων

1. Όπως και µε τις λοιπές ενέργειες της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, ο διοικητής διευθύνει την προπαρασκευή µέσω της διοίκησης του πεδίου της µάχης. Η προπαρασκευή συχνά αρχίζει κατά τη διάρκεια της σχεδίασης και συνεχίζεται κατά τη διεξαγωγή. Κατά τη σχεδίαση, η προϊστάµενη διοίκηση εκδίδει αριθµό ΠΡΟ∆ΓΩΝ στους υφισταµένους, για να τους προϊδεάσει για την επερχόµενη αποστολή και να διευθύνει τις προπαρασκευαστικές εργασίες, όπως εκτέλεση αναγνωρίσεων ή µετακινήσεις τµηµάτων. Κατά τη διεξαγωγή, οι δυνάµεις που δεν έχουν εµπλακεί συνεχίζουν την προπαρασκευή τους, ενώ η εκτίµηση κατά την προπαρασκευή εστιάζεται στην αναγνώριση αλλαγών της κατάστασης, οι οποίες ενδεχοµένως να επιβάλλουν βελτίωση του σχεδίου. 2.

∆ιοίκηση του Πεδίου της Μάχης

Κατά την προπαρασκευή, ο διοικητής συνεχίζει να κατανοεί, να συλλαµβάνει νοερά, να περιγράφει, να διευθύνει, να διοικεί και να εκτιµά. Συγκεντρώνει επιπρόσθετες πληροφορίες για να βελτιώσει την κατανόηση της κατάστασης και το σχέδιο, να συντονισθεί µε τους γείτονες και να επιβλέψει τις προπαρασκευαστικές εργασίες, µε σκοπό να εξασφαλίσει ότι οι υφιστάµενοί του είναι έτοιµοι για την εκτέλεση της αποστολής. 3.

Προπαρασκευή κατά τη Σχεδίαση

Η σχεδίαση και η προπαρασκευή συνήθως επικαλύπτονται. Στις επιχειρήσεις, οι υφιστάµενοι ξεκινούν την προπαρασκευή πριν την έκδοση του σχεδίου ή της διαταγής επιχειρήσεων. Οι υφιστάµενες διοικήσεις δύνανται να αρχίσουν την προπαρασκευή µόλις οι πρώτες πληροφορίες για την αποστολή καταφθάσουν και µόλις ληφθούν οι προκαταρκτικές αποφάσεις. Με τη χρήση ΠΡΟ∆ΓΩΝ και παράλληλης σχεδίασης για την διανοµή νέων πληροφοριών, αυξάνεται ο χρόνος προπαρασκευής των τµηµάτων. Αναµένοντας λεπτοµέρειες για την επικείµενη επιχείρηση, οι µονάδες συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους σε βασικά αντικείµενα, συντηρούν οπλισµό και υλικά και µελετούν τα έργα σε όση έκταση αυτά έχουν προσδιορισθεί. 4.

Προπαρασκευή κατά τη ∆ιεξαγωγή

Κατά την διεξαγωγή, κάποιες µονάδες δυνατόν να προπαρασκευάζονται. Οι δυνάµεις που δεν έχουν εµπλακεί συνεχίζουν την προπαρασκευή για την επόµενη φάση της επιχείρησης. Οι δυνάµεις που έχουν εµπλακεί επανέρχονται στην προετοιµασία, µόλις επιτευχθεί ο στόχος τους. Οι

99

ΕΕ 101-1

Α


εφεδρικές µονάδες εκτελούν αναγνωρίσεις για αντεπιθέσεις και δοκιµάζουν εκείνες τις ενέργειες που αναµένονται ως πλέον πιθανές για εµπλοκή τους στον αγώνα. 5.

Αξιολόγηση κατά την Προπαρασκευή

Η αξιολόγηση κατά την προπαρασκευή, εστιάζεται στον προσδιορισµό της ετοιµότητας των δυνάµεων για την εκτέλεση της αποστολής και στην αναγνώριση κάθε σηµαντικής αλλαγής στην κατάσταση, η οποία επιβάλλει την τροποποίηση του σχεδίου, ή ακόµη την έκδοση ενός νέου. Κατά την προπαρασκευή, το επιτελείο συνεχίζει να δοµεί και να διατηρεί τις τρέχουσες εκτιµήσεις του, παρέχοντας στο διοικητή τα αποτελέσµατα από την ανάλυση, συµπεράσµατα και προτάσεις. Ο διοικητής συνεχίζει να τροποποιεί την κατανόηση της κατάστασης, βασιζόµενος σε νέες πληροφορίες σχετικά µε τις φίλιες δυνάµεις και άλλες πτυχές του επιχειρησιακού περιβάλλοντος. Αυτή η αξιολόγηση βοηθά το διοικητή και το επιτελείο να επαληθεύσουν τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί στο σχέδιο και να το βελτιώσουν.

ΤΜΗΜΑ 18 ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Προκειµένου να εξασφαλισθεί ότι η δύναµη είναι έτοιµη για την διεξαγωγή, οι διοικήσεις και οι µονάδες προβαίνουν στις παρακάτω ενέργειες: Πληροφορίες-Αναγνώριση-Επιτήρηση (ΠΑΕ). Κατά την 1. προπαρασκευή, ο διοικητής πρέπει να εκµεταλλευθεί κάθε ευκαιρία για να βελτιώσει την αντίληψη της κατάστασης πριν προβεί στη διεξαγωγή. Αυτό απαιτεί δυναµική και συνεχή επιτήρηση και εκτέλεση αναγνωρίσεων κατά την προπαρασκευή. Ο διοικητής συχνά διευθύνει επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών – αναγνωρίσεως – επιτηρήσεως αρκετά ενωρίς κατά τη διαδικασία σχεδίασης, οι οποίες συνεχίζονται κατά την προπαρασκευή και διεξαγωγή. Για την πραγµατοποίηση των έργων ΠΑΕ, χρησιµοποιούνται όχι µόνο τα διατιθέµενα στη δύναµη µέσα, αλλά επιδιώκεται και η συνδροµή των προϊσταµένων κλιµακίων. Εκτέλεση Επιχειρήσεων Ασφαλείας. Η δύναµη κινδυνεύει κατά την 2. προπαρασκευή να υποστεί αιφνιδιασµό ή εχθρική επίθεση. Οι µονάδες συχνά είναι συγκεντρωµένες σε χώρους συγκεντρώσεως, οι διοικητές εστιάζουν την προσοχή τους στην εκτέλεση δοκιµών ενώ µέρος των δυνάµεων συγκροτείται και πραγµατοποιείται ανεφοδιασµός. Εποµένως, η εκτέλεση επιχειρήσεων ασφαλείας, όπως επιτήρηση, φύλαξη, κάλυψη, ασφάλεια τοπική και περιοχής αλλά και εργασιών επιβιωσιµότητας, είναι πρωταρχικής σηµασίας για την προστασία της δύναµης. 3. ∆ιαχείριση Εδάφους. ∆ιαχείριση εδάφους είναι η διαδικασία κατανοµής του εδάφους, µε ανάθεση τοµέων στους υφισταµένους εντός της περιοχής επιχειρήσεων και καθορισµό χώρων συγκεντρώσεως . Η διαχείριση του εδάφους αποτελεί σηµαντική εργασία κατά την προπαρασκευή, καθώς οι µονάδες αναδιατάσσονται και προετοιµάζονται για τη διεξαγωγή.

100



4. Συντονισµός και Αποκατάσταση Συνδέσµων. Ο συντονισµός και η αποκατάσταση συνδέσµων, εξασφαλίζει ότι όλοι οι διοικητές έχουν κατανοήσει το ρόλο τους στην επικείµενη επιχείρηση και είναι έτοιµοι να την εκτελέσουν. Η αποκατάσταση συνδέσµου επιτυγχάνεται µε: α.

Αποστολή και υποδοχή αξιωµατικών συνδέσµων.

β.

Εξασφάλιση

γ.

Ανταλλαγή Βασικών Οδηγιών Ενεργειών (ΒΟΕ).

επικοινωνιών

για

συνεχή

επαφή

καθόλη

την

εκτέλεση.

δ. Συγχρονισµό των επιχειρήσεων ασφαλείας µε σχέδια ΠΑΕ προς αποτροπή ύπαρξης κενών στην κάλυψη. ε.

Εξασφάλιση πολιτικο – στρατιωτικής συνεργασίας.

5. Πραγµατοποίηση Επιβεβαιωτικών Ενηµερώσεων. Οι επιβεβαιωτικές ενηµερώσεις αποτελούν κύριο τµήµα της προπαρασκευής. Οι υφιστάµενοι διοικητές παρέχουν επιβεβαιωτική ενηµέρωση στον προϊστάµενο, αµέσως µόλις λάβουν τη διαταγή επιχειρήσεων. Η επιβεβαιωτική ενηµέρωση εξασφαλίζει ότι οι υφιστάµενοι κατανοούν: α. Την πρόθεση του διοικητού, την αποστολή και την ιδέα ενεργείας. β. Τα δικά τους έργα και τους σκοπούς αυτών. γ. Τη σχέση µεταξύ της δικής τους αποστολής και των αποστολών των λοιπών διοικήσεων. 6. Εκτέλεση ∆οκιµών. ∆οκιµή είναι η ενέργεια κατά την οποία το επιτελείο ή η µονάδα προβαίνει σε πρακτική εξάσκηση αναµενοµένων ενεργειών για να βελτιώσει την απόδοσή της κατά τη διεξαγωγή. Ο διοικητής χρησιµοποιεί τις δοκιµές για να εξασφαλίσει ότι το επιτελείο και οι υφιστάµενοι κατανοούν την πρόθεση του διοικητού, την ιδέα ενεργείας και να συγχρονίσει τις ενέργειες των µονάδων του σε χρόνους και γεγονότα κρίσιµα για την εκπλήρωση της αποστολής. Λεπτοµέρειες για την εκτέλεση των δοκιµών όπως στο Παράρτηµα Ζ’. 7. Μεταβίβαση Επιχειρήσεις

Σχεδίων

στις

Μελλοντικές

και

Τρέχουσες

α. Η µεταβίβαση του σχεδίου από την Οµάδα Σχεδίασης Μελλοντικών Επιχειρήσεων (ΟΣΜΕ) στην Οµάδα Σχεδίασης Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΣΤΕ) και στη συνέχεια στην Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΤΕ), αποτελεί δραστηριότητα που πραγµατοποιείται εντός του επιτελείου, προκειµένου να εξασφαλισθεί ότι η ΟΤΕ έχει πλήρως κατανοήσει το σχέδιο πριν την διεξαγωγή. Κατά την προπαρασκευή, η ευθύνη ανάπτυξης και υποστήριξης του σχεδίου, µετακυλά από την ΟΣΜΕ στην ΟΣΤΕ. Η σχέση µεταξύ των τριών οµάδων σε επίπεδο Σώµατος Στρατού απεικονίζεται στο Σχ. 400.

101

ΕΕ 101-1

Α


ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ

ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

ΣΣ: 120 - 96

96 - 72

72 – 48

48 – 24

24 – 0

ATO 1

ATO 2

ATO 3

ATO 4

ATO 5

ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΣΧΕ∆ΙΟΥ

Πρωτοκαθεδρία Σ5 Συµµετοχή ΟΣΤΕ Συµµετοχή Συνδέσµων Υφισταµένων

Πρωτοκαθεδρία Σ35 Συµµετοχή ΟΣΜΕ Συµµετοχή Σ3 Υφισταµένων

Πρωτοκαθεδρία Σ3 Συµµετοχή ΟΣΤΕ

ΟΣΜΕ

ΟΣΤΕ

ΟΤΕ

Προϊόντα Σχέδια-Ενδεχόµενα Επακόλουθα Εναλλακτικά

Προϊόντα Βελτίωση Σχεδίου ∆ΓΕΠ ΠΡΟ∆ΓΕΣ ΤΜΗ∆ΓΕΣ

Προϊόντα ΠΡΟ∆ΓΕΣ ΤΜΗ∆ΓΕΣ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Σηµείωση: ΑΤΟ=Air Tasking Order (Αεροπορική ∆γή Επιχειρήσεων)

Σχ. 400. Η Μεταβίβαση του Σχεδίου β. Ο χρόνος της µεταβίβασης θα πρέπει να υπολογισθεί µε προσοχή, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στην ΟΣΤΕ να µελετήσει και κατανοήσει το σχέδιο, προκειµένου να συντονίσει και συγχρονίσει την εκτέλεσή του. Κάτω από ιδανικές συνθήκες, η ΟΣΜΕ ενηµερώνει την ΟΣΤΕ πριν την εκτέλεση των δοκιµών. Αυτή η ενηµέρωση βοηθά τα µέλη της ΟΣΤΕ να κατανοήσουν την επερχόµενη επιχείρηση, καθώς επίσης και να εντοπίσουν σηµεία «τριβής» και θέµατα που πρέπει να επιλυθούν πριν τη διεξαγωγή. Η παράδοση του σχεδίου διευκολύνεται από το γεγονός ότι η Σ35 συµµετέχει από την αρχή στην εκπόνηση του σχεδίου. Η ενηµέρωση περιλαµβάνει: (1)

Τακτική συγκρότηση.

(2)

Κατάσταση.

(3)

Αποστολή προϊσταµένων κλιµακίων (Μέχρι 2 κλιµάκια

(4)

Πρόθεση διοικητού (Μέχρι 2 κλιµάκια πάνω).

(5)


(6)

Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού.

πάνω).

102



(7)

∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης.

(8)

Εναλλακτικά και Επακόλουθα Σχέδια.

(9)

∆Μ.

(10) ∆ιοίκηση και Έλεγχο. γ. Μετά την εκτέλεση των δοκιµών, η ΟΣΤΕ δύναται να αναθεωρήσει ή τροποποιήσει το σχέδιο, µε βάση τις κατευθύνσεις σχεδίασης του διοικητού. Σηµαντικές τροποποιήσεις, ενδεχοµένως να απαιτήσουν τη συνδροµή της ΟΣΜΕ. δ. Με τρόπο αντίστοιχο της µεταβίβασης του σχεδίου από την ΟΣΜΕ στην ΟΣΤΕ, γίνεται και η µεταβίβαση από την ΟΣΤΕ στην ΟΤΕ. Η µεταβίβαση αποτελεί το σηµείο από το οποίο η ΟΤΕ αναλαµβάνει την ευθύνη ελέγχου για την εκτέλεση του σχεδίου. Αναθεώρηση και Βελτίωση Σχεδίων. Η κατανόηση της 8. κατάστασης του διοικητού ενδεχοµένως να αλλάξει από εχθρικές ή άλλες ενέργειες ή παρουσιασθείσες ευκαιρίες και να απαιτηθεί αναθεώρηση του σχεδίου. Οι προϋποθέσεις του σχεδίου, κατά την προπαρασκευή µπορεί να επιβεβαιωθούν ή να απορριφθούν. Σε όλες αυτές τις αλλαγές, ο διοικητής αναγνωρίζει ποια σηµεία επηρεάζουν την επικείµενη επιχείρηση, τα αξιολογεί και επεµβαίνει όπου απαιτείται, τροποποιώντας το σχέδιο. 9. Ολοκλήρωση της Τακτικής Συγκρότησης. Κατά την προπαρασκευή, ο διοικητής ολοκληρώνει την τακτική συγκρότηση της δύναµής του, προκειµένου να αποκτήσει την κατάλληλη αναλογία δυνάµεων και δυνατοτήτων για την εκπλήρωση της αποστολής του. Η σύζευξη των τµηµάτων περιλαµβάνει: α.

Υποδοχή

και

εκτέλεση

αναγνωρίσεων

β.

Ανταλλαγή ΒΟΕ.

γ.

Ενηµερώσεις και εκτέλεση δοκιµών.

δ.

Αποκατάσταση επικοινωνιών.

ε.

Αποκατάσταση συνδέσµων (εάν απαιτείται).

στην

περιοχή

επιχειρήσεων.

10. Εκπαίδευση. Η εκπαίδευση προετοιµάζει προσωπικό µονάδες να ενεργούν σύµφωνα µε το δόγµα, τις ΒΟΕ και την αποστολή δύναµης. Η εκπαίδευση προάγει την οµαδικότητα, την εµπιστοσύνη και αµοιβαία κατανόηση που απαιτούνται στο διοικητή για την ενάσκηση διοικήσεως και του ελέγχου. Η εκπαίδευση δεν σταµατά µε την ανάπτυξη

και της την της της

103

ΕΕ 101-1

Α


µονάδας αλλά συνεχίζεται σε κάθε περίσταση όσο η µονάδα δεν συµµετέχει σε επιχειρήσεις. 11. Εκτέλεση Αρχικών Μετακινήσεων. Οι µετακινήσεις πραγµατοποιούνται για τη διάταξη ή αναδιάταξη των µονάδων ενόψει της εκτέλεσης της επιχείρησης. Ο διοικητής λαµβάνει κατά τις µετακινήσεις µέτρα ασφαλείας, προκειµένου να εξασφαλίσει ότι οι µετακινήσεις αυτές δεν προδίδουν στον εχθρό τις προθέσεις των φιλίων. 12. Προπαρασκευή του Εδάφους. Η προπαρασκευή του εδάφους περιλαµβάνει τη διαµόρφωση αυτού για τη βελτίωση της κάλυψης, απόκρυψης, παρατήρησης, πεδίων βολής κλπ. Ο διοικητής πρέπει να µελετήσει το έδαφος και τις υποδοµές της περιοχής επιχειρήσεων το δυνατόν νωρίτερα, ώστε να αναγνωρίσει πιθανές βελτιώσεις και να καθορίσει την προτεραιότητα εργασιών. 13. Προετοιµασίες ∆Μ. Ο ανεφοδιασµός σε υλικά και εφόδια πραγµατοποιείται κατά την προπαρασκευή. Επίσης γίνονται και οι απαραίτητες µετακινήσεις εγκαταστάσεων ∆Μ. Το επιτελείο λαµβάνει όλα τα απαραίτητα µέτρα για να βελτιστοποιήσει το σύστηµα ∆Μ (δοµή διοίκησης – δυνάµεις – µέσα) ώστε να υποστηρίζει µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σχέδιο. 14. Επιχειρήσεις Παραπλάνησης. Οι επιχειρήσεις παραπλάνησης ξεκινούν συνήθως κατά την προπαρασκευή. Ο διοικητής µετακινεί δυνάµεις και τις διατάσσει µε τέτοιο τρόπο, ώστε να εξαπατήσει τον εχθρό. Οι επιχειρήσεις αυτές µπορεί να δεσµεύουν δυνάµεις, αλλά βελτιώνουν την αποτελεσµατικότητα της διεξαγωγής. 15. Εκτέλεση Προπαρασκευαστικών Ελέγχων και Επιθεωρήσεων. Η προπαρασκευή της µονάδας περιλαµβάνει ελέγχους και επιθεωρήσεις. Οι έλεγχοι αυτοί εξασφαλίζουν ότι το προσωπικό, οι µονάδες και τα συστήµατα είναι πλήρως έτοιµα και ικανά να εκτελέσουν την επιχείρηση. Οι επιθεωρήσεις εξασφαλίζουν ότι η δύναµη έχει όλα τα απαραίτητα µέσα για την εκπλήρωση της αποστολής.

104

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ (EKTEΛΕΣH) Ποτέ κανείς δεν έχει στην εκτέλεση όση αυτοπεποίθηση έχει στην κατάστρωση ενός σχεδίου. Καταστρώνουµε σχέδια ενώ βρισκόµαστε σε ασφάλεια, αλλά όταν τα εκτελούµε υστερούµε έχοντας το αίσθηµα του κινδύνου. Θουκυδίδου, Ιστορίας Α’ 120

ΤΜΗΜΑ 19 ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗΣ 1. Η σχεδίαση και η προπαρασκευή δεν έχουν αξία, εάν η διοίκηση δεν διεξάγει την επιχείρηση αποτελεσµατικά. ∆ιεξαγωγή είναι η υλοποίηση ενός σχεδίου, εφαρµόζοντας µαχητική ισχύ για την εκπλήρωση της αποστολής και χρησιµοποιώντας την κατανόηση της κατάστασης για την εκτίµηση της εξέλιξης και τη λήψη αποφάσεων. Κατά τη διεξαγωγή, ο διοικητής εστιάζει την προσπάθειά του στη µετουσίωση των αποφάσεων σε ενέργειες για την εκπλήρωση της αποστολής. Σε κάθε επιχείρηση, η κατάσταση ενδέχεται να αλλάξει ραγδαία. Οι 2. επιχειρήσεις, όπως νοερά συνελήφθησαν από το διοικητή και αποτυπώθηκαν στο σχέδιο, ενδεχοµένως να παρουσιάζουν λίγες οµοιότητες µε τα πραγµατικά γεγονότα κατά τη διεξαγωγή. Οι υφιστάµενοι διοικητές χρειάζονται τη µέγιστη ευελιξία, για να µπορέσουν να εκµεταλλευθούν την κατάσταση και να ενεργήσουν εντός του πλαισίου της πρόθεσης του διοικητού, όταν πλέον η αρχική διαταγή δεν είναι εφαρµόσιµη. Όλοι οι ηγήτορες οφείλουν να έχουν την ικανότητα, αλλά και τη θέληση να λύνουν προβλήµατα στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητού, χωρίς να προσφεύγουν συνεχώς στον προϊστάµενό τους. 3. Σε όλη τη διάρκεια της διεξαγωγής ο διοικητής, συνεπικουρούµενος από το επιτελείο του, χρησιµοποιεί τα διαθέσιµα µέσα και δυνάµεις για να επιτύχει τα αποτελέσµατα που επιθυµεί σε τόπο και χρόνο που επιλέγει. Για την επιτυχή εκτέλεση των επιχειρήσεων, ο διοικητής λαµβάνει υπόψη τις παρακάτω αρχές της διεξαγωγής: α.

Απόκτηση και ∆ιατήρηση της Πρωτοβουλίας

(1) Η απόκτηση της πρωτοβουλίας απαιτεί διοικητές που προβλέπουν τα γεγονότα, έτσι ώστε οι δυνάµεις τους να εκµεταλλεύονται τις ευκαιρίες ταχύτερα από ότι ο εχθρός. Η πρωτοβουλία απαιτεί συνεχή προσπάθεια για εξαναγκασµό του εχθρού να συµµορφωθεί προς τους φίλιους σκοπούς και ρυθµό, ενώ ταυτόχρονα να διατηρείται η ελευθερία ενεργειών των φιλίων. Οι υφιστάµενοι λαµβάνουν αποφάσεις κινούµενοι εντός των πλαισίων που ορίζει η πρόθεση του διοικητού. Οι αποφάσεις τους και η πρόθεση του διοικητού δηµιουργούν τις συνθήκες για ενάσκηση πειθαρχηµένης πρωτοβουλίας. (2) Ο διοικητής αποκτά την πρωτοβουλία αναλαµβάνοντας έγκαιρα κατάλληλες ενέργειες. Επιπλέον, αναγνωρίζει τις ευκαιρίες µε συνεχή παρακολούθηση και αξιολόγηση της κατάστασης και ενθαρρύνει τους

ΕΕ 101-1

Α


υφισταµένους να ενεργήσουν στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητού, όταν παρουσιασθούν ευκαιρίες. Η εκµετάλλευση των ευκαιριών, εµπεριέχει την αποδοχή κινδύνων. Ο προσεκτικός προσδιορισµός των κινδύνων, η ανάλυση και ελαχιστοποίηση αυτών, καθώς και η εκτέλεση ενός σχεδίου το οποίο υπολογίζει όλους αυτούς τους κινδύνους, συµβάλλει στην επιτυχή εκτέλεση της αποστολής. β.

Επίτευξη και ∆ιατήρηση της Ορµητικότητας

Η ορµητικότητα επιτυγχάνεται µε την απόκτηση της πρωτοβουλίας και την ταχεία εκτέλεση αποφασιστικών, υποβοηθητικών και υποστηρικτικών ενεργειών. Η ορµητικότητα επιτρέπει στο διοικητή να δηµιουργήσει ευκαιρίες και να εµπλέξει τον εχθρό από µη αναµενόµενες κατευθύνσεις. Έχοντας αποκτήσει την πρωτοβουλία, ο διοικητής συνεχίζει να ελέγχει την ορµητικότητα, διατηρώντας την πίεση και ελέγχοντας το ρυθµό. γ.

Εκµετάλλευση Επιτυχίας

Μόνο επιτυχίες που προάγουν την επιθυµητή τελική κατάσταση έχουν αξία. Για να προσδιορίσει ο διοικητής τον τρόπο µε τον οποίο θα εκµεταλλευθούν οι δυνάµεις του τις επιτυχίες, τις αξιολογεί µε βάση την πρόθεση του προϊσταµένου διοικητού. Η εκµετάλλευση απαιτεί εκτίµηση και κατανόηση της επίδρασης των υποστηρικτικών επιχειρήσεων. Αυτές παρέχουν τα µέσα για εκµετάλλευση της επιτυχίας και τη µετατροπή της σε αποφασιστικά αποτελέσµατα. Ο διοικητής παραµένει πλήρως ενήµερος για την κατάσταση των δυνάµεών του και προβλέπει τις απαιτήσεις για τις υποστηρικτικές επιχειρήσεις, αναγνωρίζοντας ότι αυτές συχνά καθορίζουν το βάθος της εκµετάλλευσης της επιτυχίας. ΤΜΗΜΑ 20 ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ Η έκδοση µιας διαταγής αντιπροσωπεύει µόνο το δέκα τοις εκατό της ευθύνης ενός διοικητού. Το υπόλοιπο ενενήντα τοις εκατό αποτελείται από την προσωπική επίβλεψη επί του εδάφους, από τον ίδιο το διοικητή και το επιτελείο του, της ορθής και αποφασιστικής εκτέλεσης. Στρατηγός Τζωρτζ Πάττον

1.

Γενικά

α. Κατά την προπαρασκευή, το σχέδιο έχει βελτιωθεί και έχει λάβει τη µορφή της διαταγής επιχειρήσεων από την Οµάδα Σχεδίασης Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΣΤΕ), η οποία παραδίδει τη διαταγή στην Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΤΕ) πριν την έναρξη της διεξαγωγής. Η διεξαγωγή αποτελεί πλέον ευθύνη του επιτελείου (ΟΤΕ) που επανδρώνει το Κέντρο Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ). β. Η διεξαγωγή περιλαµβάνει δύο λειτουργίες, τη διοίκηση και τον έλεγχο. Η διοίκηση έχει τρείς πτυχές, την κατανόηση της κατάστασης, τη λήψη αποφάσεων και τη διαβίβαση των διαταγών. Ο έλεγχος υποδιαιρείται σε δύο στοιχεία, την παρακολούθηση και το συντονισµό. Με την παρακολούθηση της επιχείρησης το επιτελείο είναι σε θέση να συγκρίνει τι προβλέπει η διαταγή επιχειρήσεων, σε σχέση µε το τι συµβαίνει στην πραγµατικότητα. Ο συντονισµός 106

Κεφάλαιο Ε’

∆ιεξαγωγή

παρέχει λεπτοµερή κατεύθυνση στους υφισταµένους. Το Σχ. 500 απεικονίζει τη διεξαγωγή µε τα επί µέρους στοιχεία της.

Σχ. 500. Συστατικές Λειτουργίες της ∆ιεξαγωγής 2.

∆ιοικητής, Υποδιοικητής, Επιτελάρχης

Ποτέ µια επιχείρησις, οιασδήποτε µορφής, δεν πάει καλά, αν ο Αρχηγός της δεν είναι εκείνος που θα την φωτίζη και θα την αξιοποιή µε την προσωπικότητά του. Αντιστράτηγος Θρασύβουλος Τσακαλώτος

α. Κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής, η θέση των διοικητών όλων των κλιµακίων, βρίσκεται εκεί από όπου µπορούν να ενασκούν καλύτερα τη διοίκηση. Αυτός ο χώρος, µπορεί να είναι το Κυρίως Στρατηγείο, το Τακτικό Στρατηγείο ή κάποια άλλη προωθηµένη θέση. Ο διοικητής εξισορροπεί την ανάγκη προσωπικής παρακολούθησης της επιχείρησης, µε την εξασφάλιση της ενάσκησης διοικήσεως και ελέγχου όλης της δύναµής του. Άσχετα του χώρου από τον οποίο θα ασκεί τη διοίκηση και τον έλεγχο, ο διοικητής πάντα προσβλέπει πέρα από την τρέχουσα επιχείρηση, για να προβλέψει τι θα επακολουθήσει. β. Ο υποδιοικητής κατά τη διεξαγωγή µπορεί να εκτελεί τρεις λειτουργίες. Πρώτον µπορεί να είναι ο κύριος σύµβουλος του διοικητή. ∆εύτερον µπορεί να επιβλέπει κάποια συγκεκριµένη λειτουργία µάχης (για παράδειγµα τη ∆Μ). Τέλος µπορεί να παρέχει τη διοίκηση ενός µέρους µιας επιχείρησης (για παράδειγµα τη διοίκηση της δύναµης καλύψεως). γ. Ο επιτελάρχης συνενώνει τις προσπάθειες όλου του επιτελείου κατά τη διεξαγωγή. Μολονότι οι ευθύνες είναι καθορισµένες, ο επιτελάρχης συνήθως επεµβαίνει για να µοιράζει αρµοδιότητες και να αναθέσει συγκεκριµένα έργα. 3.

Η Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΤΕ)

α. Κατά τη διεξαγωγή η ΟΤΕ έχει την κύρια ευθύνη της εκτέλεσης της επιχείρησης. Οι επιτελείς της ΟΤΕ υποβοηθούν το διοικητή και τις υφιστάµενες διοικήσεις στον έλεγχο της τρέχουσας επιχείρησης. Παρέχουν πληροφορίες,

107

ΕΕ 101-1

Α


συγχρονίζουν τις ενέργειες του επιτελείου και των υφισταµένων και συντονίζουν τις απαιτήσεις υποστηρίξεως αυτών. Επιπλέον η ΟΤΕ εκτελεί και βραχυπρόθεσµη σχεδίαση χρησιµοποιώντας την ταχεία ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης (∆ΙΛΑ), όπως περιγράφεται στη συνέχεια στο Τµήµα 22. β. Η ΟΤΕ κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής εκτελεί τις παρακάτω ενέργειες: (1)

Παρακολουθεί και αξιολογεί την εκτέλεση της επιχείρησης.

(2) Εκτελεί διαχείριση του πεδίου µάχης παρακολουθώντας συνεχώς τη θέση και την κατάσταση των φίλιων δυνάµεων (προϊστάµενες, υφιστάµενες, γειτονικές). (3)

Παρακολουθεί τη θέση των εχθρικών δυνάµεων.

(4)

Παρακολουθεί τις ΚΠΑ∆ και τα σηµεία απόφασης.

(5) Προσαρµόζει προσαρµογές στο διοικητή.

τη

διαταγή

επιχειρήσεων ή

εισηγείται

(6) Εκτελεί βραχυπρόθεσµη σχεδίαση για να εκµεταλλευτεί ευκαιρίες ή να αντιµετωπίσει κινδύνους. (7)

Εκτελεί διαχείριση πληροφοριών όπως: (α) ∆ιαχείριση αιτήσεων πληροφοριών. (β) ∆ιατήρηση κοινής επιχειρησιακής εικόνας (Common

Operational Picture). (γ) Λήψη και αποστολή αναφορών. (δ) ∆ιαβίβαση

διαταγών,

µηνυµάτων,

σχεδίων

και

οδηγιών. γ.

Βοηθήµατα ΟΤΕ

Τα πιο σηµαντικά βοηθήµατα που διαθέτει η ΟΤΕ στο Κέντρο Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ) για υποβοήθηση στη λήψη των αποφάσεων είναι: (α)

∆ιαφανές Υποστήριξης Απόφασης (∆ΥΑ).

(β) Πίνακας Υποστήριξης Απόφασης (ΠΥΑ) και τα οποία χρησιµοποιούνται για τον καθορισµό της ανάγκης και του χρόνου λήψεως αποφάσεων. (γ) Πίνακας Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής (Execution Matrix), στον οποίο καταγράφονται διαδοχικά όλα τα κρίσιµα έργα, ποιος είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση και σε πιο χρόνο. Η ΟΤΕ χρησιµοποιεί τον πίνακα

108


∆ιεξαγωγή

διεξαγωγής για να καθορίσει ποιες φίλιες ενέργειες εκτελούνται βραχυπρόθεσµα ή σε συνδυασµό µε τον ΠΥΑ, ποιες αποφάσεις διεξαγωγής χρειάζεται να ληφθούν. (δ) Άλλα βοηθήµατα όπως χάρτες (φίλιας και εχθρικής διάταξης κλπ), διαγράµµατα κλπ, ανάλογα µε το κλιµάκιο και την κατάσταση. δ. Καταγραφή Ο συντονιστής του ΚΕΠΙΧ (ο αξιωµατικός επιχειρήσεων Σ3/Γ3) πρέπει να εξασφαλίσει την τήρηση βιβλίου καταγραφής (ηµερολόγιο), στο οποίο να καταγράφονται: (1)

Η λήψη όλων των διαταγών.

(2)

Όλες οι αποφάσεις του διοικητή, του επιτελάρχη και των

(3)

Όλα τα προφορικά µηνύµατα από εξωτερικές πηγές.

(4)

Όλες οι αιτήσεις πληροφοριών.

διευθυντών.

ΤΜΗΜΑ 21 ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ Εις την δυτικήν πλευράν ήτο το Γιουρούς Μπαϊράκι και όλοι οι καλοί και δυνατοί Τούρκοι. Εδώ ο Κολοκοτρώνης ηθέλησε να κάµη γιουρούσι επάνω εις το ταµπούρι τους, διά να τους διώξη εκείθεν, να ανοίξη την πολιορκίαν και να δώση ψωµί, νερόν, πολεµοφόδια και κρέας ψητόν, όπου είχον φερµένα πολλά φορτώµατα κατά διαταγήν της Εφορίας οι Έλληνες άνδρες και γυναίκες από τα τριγύρω χωριά. Τότε τι έκαµεν ο αρχηγός; Με έστειλεν εις ένα µέρος, όπου οι Τούρκοι δεν µε έβλεπαν, µε έκαµε σηµαδούρι, καθώς εις την θάλασσαν οι ναύται δένουν ένα βαρέλι διά σηµαδούρι να φαίνεται αποπάνω της άγκουρας, εκείνος δε εγύριζε µέσα εις τά ταµπούρια και εδιάλεγε τους στρατιώτες και τους έστελνεν εκεί όπου ήµουν και εγώ. Εσύναξε περισσότερους των εξήντα, ήλθε και ο ίδιος και επήρε και τον Πλαπούταν να τον βοηθήση διά να ανοίξουν την πολιορκίαν. Τους είπε το σχέδιον του, τους εγαργάλισε την φιλοτιµίαν, ότι θέλει να κάµη γιουρούσι επάνω εις το Γιουρούς Ταµπούρι και να πάρη την σηµαίαν των Τούρκων, τους εζύγωσε πολύ κοντά εις το Ταµπούρι, διότι ήτον βράχος, και είχε γούβα και οι Τούρκοι δεν έβλεπαν. Αφού ο Ήλιος εκάθησεν έστειλε και εζύγωσε τα πολεµοφόδια, και τάς τροφάς, τάς οποίας είχε να στείλει µέσα εις το Βαλτέτσι διά τους πολιορκηµένους. Τότε είπε να µε ακολουθήσετε ‘ς ό,τι κάµω εγώ, άµα ρίξω την πιστόλαν µου και φωνάξω επάνω τους, σείς να πέσητε εις το ταµπούρι µέσα. Ούτως έγεινεν, έρριψε την πιστόλαν του, εφώναξε και ευθύς επήδησεν ο Πλαπούτας και οι άλλοι Έλληνες µέσα, και οι Τούρκοι αµέσως εδόθησαν εις φυγήν. Άνοιξε τότε ο τόπος και έστειλε µέσα µε εντοπίους Έλληνας, τους οποίους τους είχεν ετοίµους τροφάς και ό,τι άλλο ήθελαν. Φωτάκου Αποµνηµονεύµατα

Επειδή οι επιχειρήσεις ποτέ δεν εξελίσσονται ακριβώς όπως 1. προβλέφθηκαν και επειδή η κατανόηση της κατάστασης αλλάζει, οι αποφάσεις του διοικητή κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής είναι κρίσιµης σηµασίας για την επιτυχία της επιχείρησης. Η εκτέλεση, η προσαρµογή ή η εγκατάλειψη του αρχικού

109

ΕΕ 101-1

Α


σχεδίου είναι µέρος των αποφάσεων που λαµβάνει ο διοικητής κατά τη διεξαγωγή. Η αποτελεσµατική λήψη αποφάσεων κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής: α. Συσχετίζει όλες τις ενέργειες στην πρόθεση του διοικητή και στην ιδέα ενεργείας για να διασφαλίσει ότι αυτές υποστηρίζουν την αποφασιστική ενέργεια. β. ∆ιατηρεί τη συνοχή των συνδυασµένων όπλων και δεν αντιµετωπίζει ξεχωριστά τις λειτουργίες µάχης. γ. Στηρίζεται κατά το µεγαλύτερο µέρος στη διαίσθηση του διοικητή για την ταχεία προσαρµογή. δ. Είναι συνεχής και ανταποκρίνεται αποτελεσµατικά σε κάθε ευκαιρία ή απειλή. 2.

Αξιολόγηση και Λήψη Απόφασης

α. Ο διοικητής αξιολογεί την επιχείρηση και προσδιορίζει πότε πρέπει να ληφθούν αποφάσεις. Στο σχέδιο συνήθως έχουν αναγνωριστεί κάποια Σηµεία Απόφασης, αλλά τυχόν µη αναµενόµενες εχθρικές ενέργειες ή άλλες αλλαγές που επέρχονται, συχνά επιβάλλουν τη λήψη έκτακτων αποφάσεων. Καθώς ο διοικητής αξιολογεί την επιχείρηση, µεταφέρει στο επιτελείο τις οδηγίες του και µελετά τις δυνατές επιλογές. Μόλις λάβει απόφαση, το επιτελείο εκδίδει τις απαιτούµενες διαταγές. β. Η αξιολόγηση κατά τη διεξαγωγή προσδιορίζει αποκλίσεις από το σχέδιο, το µέγεθος και τη σηµασία τους και την αναγκαιότητα για λήψη αποφάσεων (εκτέλεσης ή προσαρµογής). Ο διοικητής και το επιτελείο αξιολογούν την πιθανή κατάληξη της επιχείρησης, για να εξακριβώσουν εάν απαιτούνται αλλαγές για την εκπλήρωση της αποστολής, για να εκµεταλλευθούν ευκαιρίες, ή να αντιδράσουν σε µη αναµενόµενη απειλή. Το Σχ. 501 απεικονίζει το βασικό πρότυπο της αξιολόγησης και λήψης αποφάσεων κατά τη διεξαγωγή.

110


∆ιεξαγωγή

Σχ. 501. Αποφάσεις κατά τη ∆ιεξαγωγή γ. Απόκλιση είναι η διαφορά µεταξύ της πραγµατικής κατάστασης κατά τη διάρκεια της επιχείρησης και της αντίστοιχης πρόβλεψης του σχεδίου για την κατάσταση για το συγκεκριµένο χρόνο ή γεγονός. Η απόκλιση µπορεί να έχει δύο µορφές: (1) Η πρώτη µορφή περιλαµβάνει ευκαιρίες για την εκπλήρωση της αποστολής πιο αποτελεσµατικά. Η ευκαιρία, δύναται να έχει προβλεφθεί ή να αποτελεί προϊόν αναπάντεχης επιτυχίας. (2) Η δεύτερη µορφή περιλαµβάνει απειλές για την εκπλήρωση της αποστολής, ή την επιβίωση της δύναµης. Μόλις αναγνωρισθεί η απειλή, ο διοικητής προσαρµόζει τη διαταγή του για την εξάλειψη του εχθρικού πλεονεκτήµατος και επανάκτηση της πρωτοβουλίας. 3.

Τύποι Αποφάσεων

α. Οι αποφάσεις που λαµβάνονται κατά τη διεξαγωγή, είναι αποφάσεις εκτέλεσης ή προσαρµογής της διαταγής. Οι αποφάσεις εκτέλεσης περιλαµβάνουν επιλογές που προβλέπονταν στη διαταγή. Οι αποφάσεις προσαρµογής περιλαµβάνουν επιλογές που δεν είχε προβλέψει ο διοικητής. Το Σχ. 502 συνοψίζει το εύρος των πιθανών ενεργειών σε σχέση µε τις αποφάσεις που λαµβάνονται κατά τη διεξαγωγή.

111

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. 502. Τύποι Αποφάσεων και Αντίστοιχες Ενέργειες β. Αποφάσεις Εκτέλεσης. Οι αποφάσεις εκτέλεσης υλοποιούν µία προσχεδιασµένη ενέργεια, κάτω από περιστάσεις που προβλέπει η διαταγή. Στην πλέον απλή τους µορφή, αποτελούν αποφάσεις τις οποίες προβλέπει ο διοικητής και τις προσδιορίζει για εκτέλεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. γ. Αποφάσεις Προσαρµογής. Οι αποφάσεις προσαρµογής τροποποιούν την επιχείρηση, ώστε να ανταποκρίνεται σε µη αναµενόµενες ευκαιρίες ή απειλές. Συχνά απαιτούν την εκτέλεση µη προσχεδιασµένων επιχειρήσεων και επανασυγχρονισµό των λειτουργιών µάχης. ΤΜΗΜΑ 22 ΤΑΧΕΙΑ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ 1. Η ταχεία ∆ΙΛΑ είναι τεχνική λήψεως αποφάσεων και συγχρονισµού που χρησιµοποιούν ο διοικητής και το επιτελείο κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής. Μολονότι αναφέρεται εδώ µε αυτό το όνοµα και τη µεθοδολογία, δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, αφού πάντοτε οι διοικητές σε περίοδο επιχειρήσεων τη χρησιµοποιούσαν χωρίς την τωρινή κωδικοποίηση. Όταν χρησιµοποιούν αυτή την τεχνική, οι διοικητές πρέπει να έχουν υπόψη ότι: α. Η ταχύτητα είναι πολύ πιο σηµαντική από τη διαδικασία. β. Το µεγαλύτερο µέρος θα είναι προφορικό παρά γραπτό.

112


∆ιεξαγωγή

γ. Πρέπει να αποτελεί µια τυποποιηµένη διαδικασία στην οποία χρειάζεται να εκπαιδεύεται συχνά.

για την ΟΤΕ,

δ. Το πώς ακριβώς θα εφαρµοστεί η τεχνική, εξαρτάται από το κλιµάκιο και το διαθέσιµο χρόνο. 2. Ενώ κατά τη Σ∆ΙΛΑ αναζητάται η βέλτιστη λύση, η ταχεία ∆ΙΛΑ, επιδιώκει µία χρονικά αποτελεσµατική λύση, κινούµενη εντός των πλαισίων της πρόθεσης του διοικητού, της αποστολής και της ιδέας ενεργείας, αποφεύγοντας τις χρονοβόρες διαδικασίες της ∆ΙΛΑ. Κατά την ταχεία ∆ΙΛΑ η ταχύτητα είναι πιο σηµαντική από τη διαδικασία. Το µεγαλύτερο µέρος αυτής πραγµατοποιείται προφορικά και όχι εγγράφως. 3. Η ταχεία ∆ΙΛΑ συνενώνει και συγχρονίζει όλες τις λειτουργίες µάχης για να αντιµετωπιστούν οι συνεχείς αλλαγές της κατάστασης. Η ταχεία ∆ΙΛΑ βασίζεται σε µια προϋπάρχουσα διαταγή και στις προτεραιότητες του διοικητή όπως αποτυπώνονται σε αυτή τη διαταγή, οι πιο σηµαντικές από τις οποίες είναι η πρόθεση του διοικητού, η ιδέα ενεργείας και οι ΚΠΑ∆. Οι ηγήτορες χρησιµοποιούν αυτές τις προτεραιότητες για να πάρουν αποφάσεις. 4. Η ταχεία ∆ΙΛΑ περιλαµβάνει πέντε στάδια (Σχ. 503). Τα δύο πρώτα µπορούν να εφαρµόζονται µε οποιαδήποτε σειρά ή ταυτόχρονα. Τα υπόλοιπα τρία στάδια είναι αλληλένδετα και εφαρµόζονται µέχρις ότου ο διοικητής καταλήξει σε έναν αποδεκτό τρόπο ενεργείας.

Σχ. 503. Στάδια της Ταχείας ∆ΙΛΑ 5. Τα Στάδια της Ταχείας ∆ΙΛΑ α. Σύγκριση της Τρέχουσας Κατάστασης µε την Προβλεπόµενη στη ∆ιαταγή Κατά τη διεξαγωγή ο διοικητής και το επιτελείο παρακολουθούν την κατάσταση για να εντοπίσουν τυχόν αλλαγές στις συνθήκες διεξαγωγής. Κατόπιν διερωτώνται αν αυτές οι αλλαγές επηρεάζουν στη συνολική διεξαγωγή των επιχειρήσεων και αν είναι σηµαντικές. Τέλος εντοπίζουν αν οι αλλαγές στις συνθήκες συνιστούν αποκλίσεις από τη διαταγή, ειδικά ευκαιρίες και απειλές. Το επιτελείο αναζητά ενδείκτες αποκλίσεων που επηρεάζουν τον τοµέα τους. Οι ενδείκτες αυτοί, µπορεί να προέλθουν από οποιαδήποτε πηγή, πιο συχνά όµως 113

ΕΕ 101-1

Α


από ενέργειες πληροφοριών, αναγνώρισης και επιτήρησης ή από τα τµήµατα που επιχειρούν. β. Προσδιορισµός του Τύπου της Αποφάσεως που Απαιτείται Όταν εντοπίζεται ασυµφωνία της τρέχουσας κατάστασης µε την προβλεπόµενη στη διαταγή, ο διοικητής κατευθύνει την ΟΤΕ για να συγκρίνει τις δυο καταστάσεις. Η σύγκριση οδηγεί στην: (1)

Περιγραφή της απόκλισης.

(2) Προσδιορισµό αν η απόκλιση αντιπροσωπεύει σηµαντική ευκαιρία ή απειλή. (3) αν η απόκλιση:

Προσδιορισµό της απόφασης που απαιτείται, αφού καθορισθεί

(α)

Παρουσιάζει ευκαιρία που χρήζει εκµετάλλευσης.

(β)

Απειλεί άµεσα την επιτυχία της επιχείρησης.

(γ)

Μπορεί να αντιµετωπιστεί στα πλαίσια της διαταγής.

(δ) Απαιτεί σηµαντική αλλαγή στην ιδέα ενεργείας και είναι αναγκαία η αντίστοιχη προσαρµογή. γ.

Ανάπτυξη Τρόπου Ενεργείας

(1) Αν η απόκλιση απαιτεί απόφαση προσαρµογής, τότε η ΟΤΕ προχωρά στην ανάπτυξη ενός τρόπου ενεργείας ή ζητά την κατεύθυνση του διοικητού. Για την εξέταση πιθανών τρόπων ενεργείας εξετάζονται τα εξής: (α)

Αποστολή.

(β)


(γ)

Παρούσα διάταξη και ελευθερία ενεργείας.

(δ)

ΚΠΑ∆.

(ε)

Περιοριστικοί παράγοντες (∆Μ, όρια κλπ).

(2) Όταν ο χρόνος είναι ελάχιστος ή ο διοικητής έχει ο ίδιος λάβει απόφαση για την προσαρµογή που χρειάζεται, χρησιµοποιώντας τη διαίσθησή του και την εµπειρία του, τότε την υπαγορεύει στην ΟΤΕ, η οποία εκδίδει ανάλογη τµηµατική διαταγή.

114


∆ιεξαγωγή

δ. Βελτίωση και Έλεγχος Αξιοπιστίας του Τρόπου Ενεργείας. (1) Το επιτελείο αναλύει τον νέο τρόπο ενεργείας για να ελέγξει αν είναι εφικτός, κατάλληλος και αποδεκτός. Αν είναι αποδεκτός, τότε ο τρόπος ενεργείας βελτιώνεται για να επανασυγχρονίσει τις λειτουργίες µάχης. Επιτελεία που διαθέτουν ΟΣΤΕ µπορεί να αναθέσουν σε αυτή την οµάδα την ανάπτυξη του τρόπου ενεργείας και την έκδοση της τµηµατικής διαταγής για την εφαρµογή του. (2) Η βελτίωση και ο έλεγχος της αξιοπιστίας εκτελούνται ταχύτατα. Κανονικά ο διοικητής και οι επιτελείς εκτελούν ένα νοηρό πολεµικό παίγνιο για να εξετάσουν τις πιθανές εχθρικές ενέργειες, τις φίλιες αντιδράσεις και τα µέτρα συντονισµού που απαιτούνται. ε.

Υλοποίηση

(1) Η υλοποίηση του τρόπου ενεργείας απαιτεί συνήθως την έκδοση τµηµατικής διαταγής και µόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις την έκδοση νέας διαταγής. Η τµηµατική διαταγή επιφέρει αλλαγές στην ιδέα ενεργείας και στα µέτρα ελέγχου και επανασυγχρονίζει τις λειτουργίες µάχης. Το επιτελείο προειδοποιεί εκ των προτέρων τους υφισταµένους µε προειδοποιητικές διαταγές για τις επερχόµενες αλλαγές. (2) Ο διοικητής εκδίδει συχνά τις διαταγές στους υφιστάµενούς του προφορικά, σε περιπτώσεις που απαιτείται ταχεία αντίδραση και ιδιαίτερα στα κατώτερα κλιµάκια. Από το επίπεδο του τάγµατος και πάνω, εκδίδονται γραπτές τµηµατικές διαταγές, που επιβεβαιώνουν τις προφορικές και εξασφαλίζουν το συγχρονισµό και την κοινοποίηση σε όλους τους εµπλεκόµενους. Οι αλλαγές που απαιτούνται ως αποτέλεσµα αποφάσεων προσαρµογής, περιλαµβάνουν: (α)

Επικαιροποιηµένη εχθρική κατάσταση.

(β)

Αναθεωρηµένες ΚΠΑ∆.

(γ) Επικαιροποιηµένη ιδέα ενεργείας και έργα στις µονάδες ελιγµού και ανανεωµένο Πίνακα διεξαγωγής και ΠΥΑ ή ∆ΥΑ. (δ) Επικαιροποιηµένο σχέδιο πυρών, συµπεριλαµβανοµένου Κατάλογο Στόχων Υψηλής Προτεραιότητας (High Pay-off Target List - HPTL). (ε)

Επικαιροποιηµένο σχέδιο ΠΕΑ.

(στ) Επικαιροποιηµένα έργα πληροφοριών.

115

ΕΕ 101-1

Α



116

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ (ΕΚΤΙΜΗΣΗ) Σηµασία έχει να κάνουµε το σηµαντικό µετρήσιµο και όχι το µετρήσιµο σηµαντικό. Ρόµπερτ Μακναµάρα

ΤΜΗΜΑ 23 ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 1. Αξιολόγηση (εκτίµηση) (assessment) είναι η διαρκής παρακολούθηση και αποτίµηση της τρέχουσας κατάστασης, κυρίως από πλευράς εχθρού, και της εξέλιξης της επιχείρησης. Η αξιολόγηση αποτελεί διαρκή δραστηριότητα της διαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των επιχειρήσεων, αλλά και της διοίκησης του πεδίου της µάχης. Ο διοικητής, συνεπικουρούµενος από το επιτελείο του, καθώς και τους υφιστάµενους διοικητές συνεχώς αξιολογεί το επιχειρησιακό περιβάλλον και την εξέλιξη της επιχείρησης. Βασιζόµενος στην αξιολόγησή του, ο διοικητής δίδει οδηγίες για αλλαγές, για να εξασφαλίσει ότι η διεξαγόµενη επιχείρηση παραµένει προσκολληµένη στην εκπλήρωση της αποστολής. 2. Η αξιολόγηση περιλαµβάνει τη σκόπιµη σύγκριση των αποτελεσµάτων όπως έχουν προβλεφθεί µε τα πραγµατικά γεγονότα, µε σκοπό τον προσδιορισµό της αποτελεσµατικότητας των φιλίων δυνάµεων. Η αξιολόγηση βοηθά το διοικητή, να διαπιστώσει εάν απαιτείται ο επαναπροσδιορισµός του προβλήµατος και η ανάπτυξη ενός όλως νέου σχεδίου. 3. Η αξιολόγηση προηγείται κάθε δραστηριότητας της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων και περιλαµβάνει τις δραστηριότητες της παρακολούθησης, της αποτίµησης και της πρότασης. 4.

Παρακολούθηση (Monitoring)

α. Παρακολούθηση είναι η διαρκής παρατήρηση αυτών των δεδοµένων που επηρεάζουν και σχετίζονται µε την τρέχουσα επιχείρηση. Η παρακολούθηση ως µέρος της διαδικασίας αξιολόγησης, επιτρέπει στο επιτελείο να συλλέγει σχετικές πληροφορίες για την τρέχουσα κατάσταση, προκειµένου να τη συγκρίνει µε τη σχεδιασθείσα κατάσταση όπως περιγράφεται στην πρόθεση του διοικητού και στην ιδέα ενεργείας. β. Κατά τη σχεδίαση ο διοικητής παρακολουθεί την κατάσταση, για να προσδιορίσει τα γεγονότα και τις προϋποθέσεις. Κατά την προπαρασκευή και διεξαγωγή, ο διοικητής και το επιτελείο παρακολουθούν την κατάσταση για να διαπιστώσουν εάν τα γεγονότα και οι προϋποθέσεις ισχύουν και εάν εµφανίσθηκαν νέα δεδοµένα που επηρεάζουν την επιχείρηση. 5.

Αποτίµηση (Evaluating)

α. Το επιτελείο αναλύει τις σχετικές πληροφορίες, που προήλθαν από την παρακολούθηση για να αποτιµήσει την εξέλιξη της επιχείρησης. Η

ΕΕ 101-1

Α


αποτίµηση είναι η χρησιµοποίηση κριτηρίων για να κριθεί η πρόοδος σε σχέση µε τις επιθυµητές συνθήκες και να προσδιοριστεί ο λόγος για τον οποίο επιτυγχάνεται η συγκεκριµένη πρόοδος. Η αποτίµηση είναι η καρδιά της διαδικασίας αξιολόγησης κατά την οποία επιτελείται το µεγαλύτερο µέρος της ανάλυσης. Κριτήρια της µορφής των Μέτρων Αποτελεσµατικότητας (Measure of Effectiveness) και των Μέτρων Επίδοσης (Measure of Performance) βοηθούν στον καθορισµό της προόδου επίτευξης της επιθυµητής τελικής κατάστασης, επίτευξης των στόχων και εξέλιξης των έργων των υφισταµένων. β. Το Μέτρο Αποτελεσµατικότητας (ΜΑ) είναι κριτήριο που χρησιµοποιείται για την αξιολόγηση των αλλαγών που επέρχονται στη συµπεριφορά των συστηµάτων, στις δυνατότητες ή στο επιχειρησιακό περιβάλλον και είναι συνδεδεµένο µε τη µέτρηση της επίτευξης της τελικής κατάστασης, του αντικειµενικού σκοπού ή της δηµιουργίας ενός συγκεκριµένου αποτελέσµατος. Τα ΜΑ βοηθούν στη µέτρηση των αλλαγών θετικών ή αρνητικών. Τα ΜΑ απαντούν στο ερώτηµα «Προβαίνουµε στη σωστή ενέργεια;». γ. Το Μέτρο Επίδοσης (ΜΕ) είναι κριτήριο που χρησιµοποιείται για την αξιολόγηση των φιλίων ενεργειών και είναι συνδεδεµένο µε τη µέτρηση της εκπλήρωσης συγκεκριµένου έργου. Τα ΜΕ απαντούν στο ερώτηµα «Εκτελούµε την ενέργεια σωστά;». Τα ΜΕ επιβεβαιώνουν την ορθή ή µη ορθή εκτέλεση κάποιου έργου. δ. Για την πληρέστερη αξιολόγηση χρησιµοποιούνται ενδείκτες, οι οποίοι αποτελούν στοιχεία πληροφοριών που παρέχουν εικόνα σε βάθος των ΜΑ ή ΜΕ. Το επιτελείο χρησιµοποιεί τους ενδείκτες για τον προσανατολισµό των προσπαθειών συλλογής πληροφοριών ως µέρος του συγχρονισµού του ΠΑΕ. Οι ενδείκτες έχουν τη µορφή αναφορών προερχόµενες από υφισταµένους, από επιτηρήσεις και πληροφοριακές απαιτήσεις. Οι ενδείκτες απαντούν στο ερώτηµα «Ποια είναι η παρούσα κατάσταση του ΜΑ ή ΜΕ;».

Σχ. 600. Σχέση ΜΑ – ΜΕ – Ενδεικτών

118

Κεφάλαιο ΣΤ΄


ε. Κύριο στοιχείο της αποτίµησης είναι ο προσδιορισµός διαφορών µεταξύ της πραγµατικής κατάστασης και της αντίστοιχης που προέβλεπε το σχέδιο στο συγκεκριµένο χρόνο ή γεγονός. Με βάση τη σηµασία των διαφορών, το επιτελείο προτείνει στο διοικητή πώς να προσαρµόσει την επιχείρηση για την αποτελεσµατικότερη εκπλήρωση της αποστολής. στ. Με την αποτίµηση διαπιστώνεται γιατί η πρόοδος εξελίσσεται ή δεν εξελίσσεται σύµφωνα µε το σχέδιο. ∆ιαπιστώνεται επίσης εάν οι επιθυµητές συνθήκες έχουν αλλάξει, εάν δεν είναι πλέον εφικτές ή εάν δεν είναι εφικτές µε την υφιστάµενη επιχειρησιακή προσέγγιση. 6.

Πρόταση (Recommending)

α. Η παρακολούθηση και αποτίµηση είναι βασικές δραστηριότητες, αλλά η αξιολόγηση θα είναι ατελής χωρίς να προταθεί ανάληψη σχετικής ενέργειας. Η αξιολόγηση κάνει τη διάγνωση των προβληµάτων, αλλά η αξία της για το διοικητή είναι περιορισµένη, εάν δεν συνοδεύεται από προτεινόµενες ενέργειες προσαρµογής. β. Οι προτάσεις προς το διοικητή ποικίλλουν από την κανονική συνέχιση της επιχείρησης σύµφωνα µε το σχέδιο, στην εφαρµογή κάποιου εναλλακτικού σχεδίου, µέχρι τροποποιήσεις που δεν είχαν προβλεφθεί. Οι τροποποιήσεις περιλαµβάνουν αλλαγές στα έργα που έχουν ανατεθεί στους υφισταµένους, στην τακτική συγκρότηση, επαναπροτεραιοποίηση της υποστήριξης, στις αποστολές ΠΑΕ, ακόµη και σηµαντικές αλλαγές της ιδέας ενεργείας. Ο δκτης λαµβάνοντας υπόψη τις προτάσεις του επιτελείου του καθώς και των υφισταµένων διοικητών και βεβαίως µε την προσωπική αντίληψη της διαµορφούµενης καταστάσεως, αποφασίζει αν και πως θα τροποποιήσει την εν εξελίξει επιχείρηση για την ολοκλήρωση της αποστολής. ΤΜΗΜΑ 24 Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Τα παρακάτω θα βοηθήσουν διοικητή και επιτελείο να πραγµατοποιήσει αποτελεσµατική αξιολόγηση: 1.

Συνεχής Αξιολόγηση

Η αξιολόγηση αποτελεί διαρκή δραστηριότητα της ∆ιαδικασίας ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των Επιχειρήσεων, αλλά το κέντρο βάρους της µετατοπίζεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Κατά τη σχεδίαση, η αξιολόγηση εστιάζεται στην κατανόηση των συνθηκών του επιχειρησιακού περιβάλλοντος. Κατά την προπαρασκευή, εστιάζεται στην εξακρίβωση της ετοιµότητας των φιλίων δυνάµεων να εκτελέσουν την επιχείρηση και στην επαλήθευση των προϋποθέσεων επί των οποίων βασίζεται το σχέδιο. Κατά τη διεξαγωγή, η αξιολόγηση εστιάζεται στην αποτίµηση της προόδου της επιχείρησης. Βασιζόµενος στην αξιολόγησή του, ο διοικητής προβαίνει σε τροποποιήσεις της διαταγής επιχειρήσεων, εξασφαλίζοντας µε αυτόν τον τρόπο ότι η επιχείρηση παραµένει προσηλωµένη στην εκπλήρωση της αποστολής.

119

ΕΕ 101-1

2.

Α


Προτεραιοποίηση

Ο ρόλος του διοικητού στη διαδικασία της εκτίµησης είναι κεντρικός. Ο διοικητής καθορίζει προτεραιότητες και επιβάλλει στο επιτελείο να τηρήσει τις απαιτήσεις του χρόνου, της απλότητας και της έκτασης των λεπτοµερειών. Η αξιολόγηση, ως συστατικό της διεύθυνσης του αγώνα, απηχεί την προσωπική αξιολόγηση του διοικητού για την εξέλιξη της επιχείρησης. Κατά την αξιολόγηση της επιχείρησης, ο διοικητής λαµβάνει υπόψη πληροφορίες και προτάσεις του επιτελείου, υφισταµένων διοικητών και γειτόνων. Ακολούθως, µε βάση την κρίση του, αξιολογεί την εξέλιξη. Καθώς παρακολουθεί την κατάσταση, την συγκρίνει µε την αρχική νοερή του σύλληψη και την πρόθεση διοικητού. 3.

Προσανατολισµός στο Σχέδιο

Η αποτελεσµατική αξιολόγηση εδράζεται στην πλήρη κατανόηση του τι επιθυµεί να επιτύχει ο διοικητής µε το σχέδιο. Κάθε σχέδιο δοµείται επί προϋποθέσεων και επί της επιχειρησιακής προσέγγισης, µίας ευρείας γενικής σύλληψης των βασικών ενεργειών που θα δηµιουργήσουν τις συνθήκες οι οποίες ορίζουν την επιθυµητή τελική κατάσταση. Οι λόγοι ή η λογική για το πώς ο διοικητής πιστεύει ότι το σχέδιο θα οδηγήσει στα επιθυµητά αποτελέσµατα, αποτελούν σηµαντικούς παράγοντες που θα καθορίσουν τον τρόπο µε τον οποίο θα αξιολογείται η επιχείρηση. Καταγράφοντας και κατανοώντας αυτούς τους παράγοντες θα βοηθήσει το επιτελείο να προτείνει κατάλληλα ΜΑ, ΜΕ και ενδείκτες για την αξιολόγηση της επιχείρησης. Επίσης θα βοηθήσει το διοικητή και το επιτελείο να διαπιστώσουν εάν απαιτείται επαναπροσδιορισµός του προβλήµατος, εάν οι προϋποθέσεις παραµένουν σε ισχύ, ή εάν η λογική επί της οποίας αναπτύχθηκε το σχέδιο ανταποκρίνεται στην εξέλιξη της επιχείρησης. 4.

Προσαρµογή

α. Η αξιολόγηση απαιτεί την περιοδική επανεξέταση της λογικής του σχεδίου και των προϋποθέσεων, για να διαπιστωθεί εάν το σχέδιο παραµένει ακόµη σε ισχύ. Κατά την επιχείρηση οι ΑΝΣΚ του προϊσταµένου µπορεί να τροποποιηθούν, ή να παρουσιασθούν συνθήκες, οι οποίες δεν υπήρχαν κατά το χρόνο της σχεδίασης. Αυτές οι συνθήκες ενδεχοµένως να δηµιουργήσουν µία νέα κατάσταση, διαφορετική από αυτή που ο διοικητής είχε αρχικά οραµατισθεί και να απαιτήσουν τροποποίηση του σχεδίου. β. Η διαδικασία της αξιολόγησης υποκινεί συνεχώς την αναθεώρηση της απόφασης. Ο διοικητής και το επιτελείο διαρκώς εξετάζουν τις κύριες προϋποθέσεις του σχεδίου. Εάν κάποια προϋπόθεση δεν ισχύει, ενδεχοµένως να απαιτηθεί αναθεώρηση του σχεδίου. Μία άλλη ένδειξη για αναθεώρηση προκαλείται όταν η µέτρηση για την εκπλήρωση του έργου στα ΜΕ αποδίδει υψηλή τιµή, αλλά η µέτρηση για την εκπλήρωση του σκοπού στα ΜΑ είναι χαµηλή. Αυτό σηµαίνει ότι έχουν ανατεθεί λάθος έργα και απαιτείται η αναθεώρησή τους.

120

Κεφάλαιο ΣΤ΄

5.


Αίτιο και Αποτέλεσµα

α. Μπορεί ο προσδιορισµός αιτίου και αποτελέσµατος να είναι δυσχερής, αλλά είναι βασικός για την αποτελεσµατική αξιολόγηση. Η κατανόηση του τρόπου µε τον οποίο συνδέονται και λειτουργούν τα αίτια και τα αποτελέσµατα που επισύρουν, απαιτεί µελέτη και κρίση. Ακόµη και εάν δύο µεταβλητές φαίνεται να συσχετίζονται, θα πρέπει να τεθούν προϋποθέσεις για να καθορισθούν ποια µεταβλητή αποτελεί αίτιο και ποια αποτέλεσµα. Αυτές οι προϋποθέσεις καταγράφονται και συνεχώς εξετάζεται η ισχύ τους. β. Αποτέλεσµα είναι η συνέπεια, το προϊόν, η έκβαση µίας ενέργειας. Συνήθως είναι άµεσα και εύκολα αναγνωρίσιµα. Για παράδειγµα, η καταστροφή ενός εχθρικού κέντρου διοικήσεως και ελέγχου από το φίλιο πυροβολικό. Συχνά είναι πιο δύσκολο να καθορισθεί σχέση που σαφώς αναγνωρίζει ενέργειες που παράγουν αποτελέσµατα όχι φυσικής υπόστασης, όπως πχ η εκτέλεση ψυχολογικών επιχειρήσεων επί του ηθικού του εχθρικού προσωπικού. 6.

Συνδυασµός Ποιοτικών και Ποσοτικών Ενδεικτών

α. Η αποτελεσµατική αξιολόγηση συγχωνεύει τους ποσοτικούς (βασιζόµενους σε παρατήρηση) και τους ποιοτικούς (βασιζόµενους σε εκτίµηση) ενδείκτες. Η ανθρώπινη κρίση είναι αναπόσπαστο τµήµα της αξιολόγησης. Βασική πτυχή κάθε αξιολόγησης είναι ο βαθµός κατά τον οποίο αυτή βασίζεται στην ανθρώπινη κρίση από τη µία πλευρά και στην άµεση παρατήρηση και µαθηµατική ακρίβεια από την άλλη. Η κατάλληλη εξισορρόπηση εξαρτάται από την κατάσταση, συγκεκριµένα από τη φύση της επιχείρησης και τις διαθέσιµες δυνάµεις και µέσα. β. Στο πλαίσιο της αξιολόγησης, ποσοτικός ενδείκτης είναι ένα στοιχείο πληροφορίας βασιζόµενο στην παρατήρηση (αντικειµενικός), το οποίο παρέχει εικόνα σε βάθος ενός ΜΑ ή ΜΕ. Για τον καθορισµό ποσοτικού ενδείκτη δεν απαιτείται η ανθρώπινη κρίση. Οι ποσοτικοί ενδείκτες είναι αµερόληπτοι, αλλά συνήθως δεν είναι άµεσα διαθέσιµοι. γ. Αντίθετα, ο ποιοτικός ενδείκτης είναι ένα στοιχείο πληροφορίας βασιζόµενο στην εκτίµηση (υποκειµενικός), το οποίο παρέχει εικόνα σε βάθος ενός ΜΑ ή ΜΕ. Οι ποιοτικοί ενδείκτες λαµβάνουν υπόψη στοιχεία µη µετρήσιµα από τους ποσοτικούς ενδείκτες, όπως πχ η πολυπλοκότητα του περιβάλλοντος (διεθνούς – τοπικού) και επιπλέον είναι άµεσα διαθέσιµοι.

121

ΕΕ 101-1

Α



122

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Z ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΧΗΣ Οι ασκήσεις των Ρωµαίων έµοιαζαν µε αναίµακτες µάχες και οι µάχες τους µε αιµατηρές ασκήσεις. Βεγέτιος

ΤΜΗΜΑ 25 Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΧΗΣ ΚΑΙ Η ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Οργάνωση µάχης είναι η διαδικασία που χρησιµοποιείται από 1. τους µικρούς ηγήτορες µε σκοπό να διερευνήσουν την αποστολή τους, να αναπτύξουν το σχέδιο και να προπαρασκευασθούν για την επιχείρηση. Αυτή η διαδικασία δίνει τη δυνατότητα στους διοικητές µικρών κλιµακίων να µεγιστοποιήσουν το διαθέσιµο για σχεδίαση χρόνο, ενώ ταυτόχρονα προπαρασκευάζουν το τµήµα τους για την επιχείρηση. 2. Η ΟΜ επεκτείνει τη Σ∆ΙΛΑ στο επίπεδο υποµονάδας – διµοιρίας/ ουλαµού. Η Σ∆ΙΛΑ και η ΟΜ είναι παρόµοιες αλλά όχι ίδιες. Και οι δύο συνδέονται µε τη βασική µεθοδολογία επίλυσης προβληµάτων που επεξηγούνται στο Κεφάλαιο Β. Οι διοικητές σε όλα τα επίπεδα που διαθέτουν επιτελείο, χρησιµοποιούν τις διαδικασίες της Σ∆ΙΛΑ ως την κύρια διαδικασία σχεδίασης, χωρίς αυτό να αποκλείει, σε περίπτωση που δεν επαρκεί ο διαθέσιµος χρόνος, τη χρησιµοποίηση της ΟΜ και στο επίπεδο της µονάδας. Σε επίπεδο όµως κατώτερο της µονάδας, όπου δεν υφίσταται επιτελείο, χρησιµοποιείται η ΟΜ για τη σχεδίαση και προπαρασκευή των επιχειρήσεων. Η ΟΜ αποτελείται από οκτώ στάδια (Σχ. 700). Η σειρά των σταδίων ΟΜ 3. δεν είναι αυστηρή και τα στάδια µπορούν να τροποποιούνται για να ανταποκρίνονται στην αποστολή, την κατάσταση και το διαθέσιµο χρόνο. Μερικά στάδια πραγµατοποιούνται ταυτόχρονα ενώ άλλα µπορεί να εξακολουθούν να συνεχίζονται καθόλη τη διάρκεια της επιχείρησης.

Σχ. 700. Στάδια Οργάνωσης Μάχης

ΕΕ 101-1

Α


4. O τύπος και η ροή των πληροφοριών που διαβιβάζονται από τον προϊστάµενο επηρεάζουν άµεσα την ΟΜ του υφισταµένου. Το Σχ. 701 αναπαριστά την παράλληλη διαδικασία της Σ∆ΙΛΑ του τάγµατος µε την ΟΜ του λόχου και της διµοιρίας. Τα βέλη απεικονίζουν ποια ενέργεια του προϊσταµένου κλιµακίου, θα µπορούσε να δώσει το έναυσµα της έναρξης της ΟΜ του υφισταµένου. Τα γεγονότα όµως µπορεί να µην ακολουθήσουν πάντοτε τη διαδικασία που απεικονίζεται στο σχεδιάγραµµα και οι ηγήτορες πρέπει να είναι ευέλικτοι και να προσαρµόζονται στις εκάστοτε περιστάσεις.

Σχ. 701. Σχέση Σ∆ΙΛΑ – ΟΜ 5. Κανονικά τα τρία πρώτα στάδια (λήψη της αποστολής, έκδοση προειδοποιητικής διαταγής και σύνταξη αρχικού σχεδίου) της ΟΜ λαµβάνουν χώρα µε τη σειρά που αναγράφονται. Η σειρά, πάντως, των εποµένων σταδίων εξαρτάται από την κατάσταση. Οι ενέργειες των εποµένων σταδίων (πχ έναρξη κινήσεων και εκτέλεση αναγνωρίσεων) µπορεί να λάβουν χώρα αρκετές φορές. Το τελευταίο στάδιο, επίβλεψη – βελτίωση, λαµβάνει χώρα σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. 6. Σε ιδανικές συνθήκες, το προϊστάµενο κλιµάκιο εκδίδει τουλάχιστον τρεις προειδοποιητικές διαταγές προς τους υφισταµένους κατά τη διεξαγωγή της Σ∆ΙΛΑ όπως απεικονίζεται στο Σχ. 701. Οι προειδοποιητικές διαταγές εκδίδονται µε τη λήψη της αποστολής, την ολοκλήρωση της διερεύνησης της αποστολής, και αµέσως µόλις ο διοικητής εγκρίνει τον ηµέτερο τρόπο ενεργείας. Πάντως, ο αριθµός των προειδοποιητικών διαταγών δεν είναι καθορισµένος. Οι προειδοποιητικές διαταγές εξυπηρετούν στη σχεδίαση µια λειτουργία παρόµοια µε εκείνη των τµηµατικών διαταγών κατά τη διεξαγωγή. Ο διοικητής δύναται να

124

Κεφάλαιο Ζ’

Οργάνωση Μάχης

εκδώσει προειδοποιητική διαταγή oποτεδήποτε απαιτείται να διανείµει πρόσθετες πληροφορίες σχεδίασης ή να αρχίσει κάποια προπαρασκευαστική ενέργεια, όπως κινήσεις ή αναγνωρίσεις. 7. Η πρώτη προειδοποιητική διαταγή συνήθως περιέχει ελάχιστες πληροφορίες. Τηρεί σε ετοιµότητα τους υφισταµένους ότι επίκειται νέα αποστολή. Αυτή η προειδοποιητική διαταγή περιέχει κανονικά τις ακόλουθες πληροφορίες: α.

Τύπος της επιχείρησης.

β.

Γενική τοποθεσία της επιχείρησης.

γ.

Χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

δ.

Έναρξη τυχόν κινήσεων.

ε.

Τυχόν συσκέψεις.

στ.

Αρχικές απαιτήσεις πληροφοριών ή ΚΠΑ∆.

ζ. Αρχικά επιτηρήσεως (ΠΑΕ).

έργα

συλλογής


–

αναγνωρίσεως

–

Η προειδοποιητική διαταγή που εκδίδεται στο τέλος της διερεύνησης 8. της αποστολής περιέχει ουσιώδεις πληροφορίες για σχεδίαση και κατευθύνσεις για την έναρξη κινήσεων και αναγνωρίσεων. Συνήθως περιλαµβάνει: α.

Αποστολή της µονάδας.

β.

Πρόθεση του διοικητού.

γ.

Αλλαγές στην τακτική συγκρότηση.

δ.

Προσκολλήσεις / αποσπάσεις.

ε.

Περιοχή επιχειρήσεων της µονάδας.

στ.

ΚΠΑ∆ και ΟΣΦΠ.

ζ.

Οδηγίες ελαχιστοποίησης κινδύνων.

η.

Οδηγίες επιτήρησης και αναγνώρισης.

θ.

Οδηγίες κίνησης των τµηµάτων.

ι.

Ειδικά µέτρα ασφαλείας.

ια.

Οδηγίες παραπλάνησης.

ιβ.

Οδηγίες ευκινησίας, αντιευκινησίας και επιβιωσιµότητας.

125

ΕΕ 101-1

Α


ιγ.

Επικαιροποιηµένο χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

ιδ.

Οδηγίες για εκτέλεση συσκέψεων, ενηµερώσεων και δοκιµών.

9. Η προειδοποιητική διαταγή που εκδίδεται µετά από την έγκριση του ηµετέρου τρόπου ενεργείας συνήθως περιλαµβάνει: α.

Αποστολή.

β.

Πρόθεση του διοικητού.

γ.

Επικαιροποιηµένες ΚΠΑ∆ και ΟΣΦΠ.

δ.


ε.

Κύρια έργα των υφισταµένων.

στ. Οδηγίες προπαρασκευής και εκτέλεσης δοκιµών που δεν περιλαµβάνονται στις βασικές οδηγίες ενεργειών (ΒΟΕ). ζ.

Τελικό χρονοδιάγραµµα ενεργειών.

ΤΜΗΜΑ 26 ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΜΑΧΗΣ 1. Η ΟΜ παρέχει στους ηγήτορες των µικρών κλιµακίων το πλαίσιο για τη σχεδίαση και την προπαρασκευή των επιχειρήσεων. Κατά τα στάδια 1 και 2 ο διοικητής θα προβεί στην αρχική του εκτίµηση αναλύοντας τις µεταβλητές της αποστολής ΑΕΚΕ∆Χ.1 Η ανάπτυξη του σχεδίου πραγµατοποιείται κατά τα στάδια 3 έως 6, τα οποία είναι παρόµοια µε τα στάδια της Σ∆ΙΛΑ (Σχ. 702). 2.

Λήψη της Αποστολής

α. Η λήψη της αποστολής µπορεί να γίνει µε διάφορους τρόπους. Ο διοικητής δύναται να λάβει την αποστολή µε την αρχική προειδοποιητική διαταγή του προϊσταµένου, ή απευθείας µε τη διαταγή επιχειρήσεων. Συχνά, η προειδοποιητική διαταγή κοινοποιείται µέσω ασυρµάτων µέσων. Σε ιδανική περίπτωση λαµβάνει σειρά από προειδοποιητικές διαταγές, τη διαταγή επιχειρήσεων και ακολουθεί ενηµέρωση από τον προϊστάµενο. Συνήθως µετά τη λήψη της διαταγής επιχειρήσεων, οι διοικητές απαιτείται να βεβαιώσουν τον προϊστάµενο διοικητή ότι κατανοούν την ιδέα ενεργείας της επιχείρησης και την πρόθεση αυτού.

1

Αποστολή, Εχθρός-Καιρός-Έδαφος, διατιθέµενες ∆υνάµεις και διαθέσιµος Χρόνος.

126



Σχ. 702. Στάδια ΟΜ και Ανάπτυξη Σχεδίου β. Με τη λήψη της αποστολής, ο διοικητής πραγµατοποιεί αρχική εκτίµηση της κατάστασης (ανάλυση µεταβλητών αποστολής ΑΕΚΕ∆Χ) και κατανέµει το διαθέσιµο χρόνο για σχεδίαση και προπαρασκευές. Η αρχική εκτίµηση και κατανοµή χρόνου αποτελούν τη βάση της αρχικής του προειδοποιητικής διαταγής. γ.

Εκτέλεση Αρχικής Εκτίµησης

(1) Στην αρχική εκτίµηση αναλύονται οι µεταβλητές της αποστολής, δηλαδή Αποστολή – Εχθρός – Καιρός - Έδαφος – διαθέσιµες ∆υνάµεις και διατιθέµενος Χρόνος (ΑΕΚΕ∆Χ). Η σειρά και το βάθος στο οποίο υπεισέρχεται ο διοικητής για να αναλύσει τους παράγοντες ΑΕΚΕ∆Χ, εξαρτάται από την ποσότητα των διαθέσιµων πληροφοριών και τη σχετική σπουδαιότητα κάθε παράγοντα. Για παράδειγµα, µπορεί αρχικά να επικεντρωθεί στην αποστολή, στον εχθρό και στο έδαφος, µεταφέροντας τον καιρό σε µεταγενέστερο χρόνο, µόλις λάβει λεπτοµερέστερες πληροφορίες. (2) Συχνά, ο ηγήτορας θα λάβει την τελική αποστολή του τµήµατός του µε προειδοποιητική διαταγή µετά την έγκριση του τρόπου ενεργείας ή µε τη διαταγή επιχειρήσεων. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν αναµένει να σχεδιάσει όταν ολοκληρωθεί η σχεδίαση του προϊσταµένου του. Χρησιµοποιώντας όλες τις διαθέσιµες πληροφορίες, διαµορφώνει την αποστολή του τµήµατός του, όσο πληρέστερα µπορεί. Εστιάζει στην αποστολή, την πρόθεση του διοικητή και την ιδέα ενεργείας των προϊσταµένων του δύο κλιµακίων πάνω. Eπιλέγει τα σηµαντικότερα έργα που πιθανόν θα αναλάβει το τµήµα του και

127

ΕΕ 101-1

Α


διατυπώνει την αποστολή µε βάση τις πληροφορίες που έχει λάβει. Στο στάδιο αυτό, η αποστολή µπορεί να είναι γενική, δηλαδή να µην απαντά ή να µη δίνει σαφή απάντηση σε κάποιο από τα ερωτήµατα ΠΟΙΟΣ-ΤΙ-ΠΟΥ-ΠΟΤΕ-ΓΙΑΤΙ. (3)

Κατανοµή του ∆ιαθεσίµου Χρόνου

Με βάση τα µέχρι εκείνη τη στιγµή γνωστά δεδοµένα, ο ηγήτορας εκτιµά το διαθέσιµο χρόνο για να σχεδιάσει και να προπαρασκευάσει το τµήµα του για την αποστολή. Προσδιορίζει τους χρόνους κατά τους οποίους πρέπει να ολοκληρωθούν σηµαντικά γεγονότα της σχεδίασης και προετοιµασίας, περιλαµβανοµένων δοκιµών. Εξασφαλίζει ότι όλα τα υφιστάµενα κλιµάκια έχουν επαρκή χρόνο για τη δική τους σχεδίαση και προετοιµασία. Χρησιµοποιείται και εδώ ο γενικός κανόνας ‘’ένα τρίτο-δύο τρίτα’’ και ο προϊστάµενος χρησιµοποιεί το ένα τρίτο του διαθέσιµου χρόνου για τη σχεδίαση και την έκδοση της διαταγής επιχειρήσεων, ενώ τα εναποµένοντα δύο τρίτα του διαθέσιµου χρόνου κατανέµονται στους υφισταµένους (σχ. 703).

Σχ. 703. Ενέργειες ΟΜ 3.

Έκδοση Προειδοποιητικής ∆ιαταγής

α. Μόλις ο ηγήτορας ολοκληρώσει την αρχική του εκτίµηση για την κατάσταση και το διαθέσιµο χρόνο, εκδίδει προειδοποιητική διαταγή, χωρίς να αναµένει περισσότερες πληροφορίες, την οποία και επικαιροποιεί µε πρόσθετες προειδοποιητικές διαταγές. β. Η προειδοποιητική διαταγή περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτοµέρειες. Ενηµερώνει τους υφισταµένους για την αποστολή του προϊσταµένου και τους παρέχει τo χρονοδιάγραµµα ενεργειών. Ο διοικητής δύναται επίσης να διαβιβάσει τυχόν άλλες οδηγίες ή πληροφορίες που νοµίζει ότι θα βοηθήσουν τους υφισταµένους να προετοιµαστούν για τη νέα αποστολή. Το πλέον σηµαντικό είναι να µην καθυστερήσει ο ηγήτορας στην έκδοση της αρχικής

128



προειδοποιητικής διαταγής. Καθώς περισσότερες πληροφορίες καθίστανται διαθέσιµες, µπορεί – και πρέπει να εκδώσει πρόσθετες προειδοποιητικές διαταγές. γ.

Τρόπος Εκδόσεως Προειδοποιητικής ∆ιαταγής

(1) Οι προειδοποιητικές διαταγές εκδίδονται συνήθως γραπτά (υπό µορφή σήµατος) ή προφορικά στα µικρά κλιµάκια και διαβιβάζονται µε το ταχύτερο και ασφαλέστερο µέσο. Πρέπει να εκδίδονται προς τους υφισταµένους πολύ ενωρίς και να περιέρχονται έγκαιρα, ώστε να τους παρέχεται αρκετός χρόνος για την άνετη και µεθοδική προετοιµασία τους. (2) Με την έκδοση προειδοποιητικής διαταγής από την πρώτη στιγµή, καθώς και µε τις µεταγενέστερες διαταγές που εκδίδονται, ελαττώνεται ο χρόνος προειδοποιήσεως για κίνηση και εξασφαλίζεται η ετοιµότητα των µονάδων / τµηµάτων. δ.

Χρόνος υπό Προειδοποίηση για Κίνηση

(1) Είναι κατάσταση ετοιµότητας για κίνηση µιας µονάδος µέσα σε τακτή προθεσµία από µια ορισµένη ώρα και µετά. Η ορισµένη ώρα πέρατος των προπαρασκευαστικών εργασιών ενάρξεως της ετοιµότητας και η τακτή προθεσµία εκκίνησης καθορίζονται µε διαταγή. αντιµετώπιση τέτοιων καταστάσεων, στις (2) Για προειδοποιητικές διαταγές πρέπει να αναγράφεται «Όλα τα τµήµατα υπό προειδοποίηση για κίνηση δύο ωρών από της 310800Ζ». Η φράση αυτή δεν καθορίζει µόνο ότι καµία κίνηση δεν θα εκτελεσθεί προ της 1000 ώρας Ζ και ότι το υλικό δεν είναι απαραίτητο να συσκευασθεί πλήρως, αλλά θα πρέπει να είναι δυνατή n συµπλήρωση της συσκευασίας, της φορτώσεως και γενικά των προετοιµασιών του τµήµατος, προκειµένου αυτή να είναι δυνατόν να κινηθεί µετά δύο ώρες από τη λήψη της εκτελεστικής διαταγής για την κίνηση. (3) Εάν µία µονάδα/τµήµα τεθεί υπό προειδοποίηση για κίνηση δύο ωρών από της 0800 ώρα, ο διοικητής αυτής γνωρίζει ότι n µονάδα του δεν θα κινηθεί πριν από την 1000 ώρα. Μέχρι την ώρα αυτή όµως είναι υποχρεωµένος να έχει συµπληρώσει ορισµένες προπαρασκευαστικές εργασίες για την κίνηση της µονάδας του. Στο διοικητή παρέχεται χρόνος δύο ωρών, από τη ώρα που θα λάβει τη διαταγή κινήσεως µέχρι την ώρα που θα αρχίσει η µονάδα του να κινείται. Κατά τον υπολογισµό του χρόνου ετοιµότητας για κίνηση πρέπει να λαµβάνεται υπόψη ο χρόνος ο οποίος απαιτείται για την κοινοποίηση των διαταγών, δηλαδή από την στιγµή που θα ληφθεί από τη µονάδα η διαταγή που διατάσσει την έναρξη της κινήσεως µέχρι να κοινοποιηθεί αυτή στο κατώτερο Κλιµάκιο. ε. Οι προειδοποιητικές διαταγές ακολουθούν γενικά τον τύπο των πέντε παραγράφων. Η αρχική προειδοποιητική διαταγή εκδιδόµενη σε επίπεδο Λόχου και κάτω περιλαµβάνει: (1)

Αποστολή ή φύση της επιχείρησης.

(2)

Χρόνο και χώρο έκδοσης της ∆ιαταγής Επιχειρήσεων.

129

ΕΕ 101-1

Α


(3)

Τµήµατα που συµµετέχουν στην επιχείρηση.

(4) Εξειδικευµένα έργα – καθήκοντα που δεν αντιµετωπίζονται στις ΒΟΕ της µονάδας. (5) 4.

Χρονοδιάγραµµα της επιχείρησης.

Σύνταξη Αρχικού Σχεδίου

α. Μόλις εκδώσει την αρχική προειδοποιητική διαταγή, ο ηγήτορας αναπτύσσει ένα αρχικό σχέδιο. Το στάδιο αυτό συνδυάζει τα στάδια 2 µέχρι 6 της Σ∆ΙΛΑ: ∆ιερεύνηση αποστολής, Ανάπτυξη Τρόπων Ενεργείας, Ανάλυση Τρόπων Ενεργείας, Σύγκριση Τρόπων Ενεργείας και έγκριση Τρόπων Ενεργείας. Οι ηγήτορες των µικρών κλιµακίων εκτελούν αυτά τα στάδια νοερά. β.

∆ιερεύνηση Αποστολής

Για τη διαµόρφωση του αρχικού σχεδίου, ο διοικητής πραγµατοποιεί διερεύνηση της αποστολής αναλύοντας τις µεταβλητές ΑΕΚΕ∆Χ: (1) Αποστολή. Ο διοικητής αναλύει την προειδοποιητική διαταγή ή τη διαταγή επιχειρήσεων του προϊσταµένου του για να προσδιορίσει τον τρόπο µε τον οποίο το τµήµα του συµβάλλει στην αποστολή του προϊσταµένου κλιµακίου (αρχή του αλληλένδετου). Εξετάζει τις ακόλουθες πληροφορίες που επηρεάζουν την αποστολή του: (α) Αποστολή Προϊσταµένου και Πρόθεση Προϊσταµένου ∆ιοικητού. Ο διοικητής αναζητά την αποστολή και την πρόθεση του αµέσως και του εποµένου προϊσταµένου του (δύο κλιµάκια πάνω). Όταν αυτές δεν είναι διαθέσιµες, τις συµπεραίνει βασιζόµενος στις πληροφορίες που έχει. Όταν πλέον θα λάβει την αποστολή και την πρόθεση του διοικητού, αναθεωρεί το σχέδιό του, εάν είναι αναγκαίο. (β) Ιδέα Ενεργείας Προϊσταµένου Κλιµακίου. Ο διοικητής εξετάζει την ιδέα ενεργείας για να καθορίσει τον τρόπο µε τον οποίο η αποστολή του τµήµατός του και τα ανατιθέµενα έργα, συνεισφέρουν στην επιτυχή εκτέλεση της αποστολής του προϊσταµένου. Καθορίζει τις λεπτοµέρειες που θα επηρεάσουν την επιχείρηση, όπως µέτρα ελέγχου και χρόνους. (γ) Επιβαλλόµενα, Απορρέοντα και Ουσιώδη έργα. Από τις προειδοποιητικές διαταγές και την διαταγή επιχειρήσεων, ο διοικητής εξάγει τα επιβαλλόµενα και απορρέοντα έργα που του ανατέθηκαν. Προσδιορίζει το λόγο για τον οποίο τα συγκεκριµένα έργα ανατέθηκαν στο τµήµα του, για να κατανοήσει πώς αυτά εναρµονίζονται µε την πρόθεση του προϊσταµένου και την ιδέα ενεργείας αυτού. Από τα επιβαλλόµενα και απορρέοντα έργα, ο διοικητής εντοπίζει τα ουσιώδη έργα. Αυτά θα πρέπει να ολοκληρωθούν για την επίτευξη της αποστολής. Αδυναµία ολοκλήρωσης ουσιώδους έργου, έχει ως αποτέλεσµα αποτυχία της αποστολής.

130



(δ) ∆εσµεύσεις (Constraints). Ο διοικητής εντοπίζει επίσης τυχόν δεσµεύσεις που τίθενται στo τµήµα του. Οι δεσµεύσεις δύναται να λάβουν τη µορφή απαίτησης (πχ διατήρηση µιας διµοιρίας ως εφεδρεία) ή απαγόρευση ενέργειας (πχ ουδεµία αναγνώριση πέραν της Γραµµής «ΑΛΦΑ» πριν την ώρα Η). (2) Το προϊόν αυτού του τµήµατος της διερεύνησης της αποστολής είναι ο επανακαθορισµός της διατύπωσης της αποστολής. Η επανακαθορισµένη αποστολή είναι απλή, ακριβής διατύπωση των επιβαλλοµένων και απορρεουσών υποχρεώσεων που η µονάδα πρέπει να εκπληρώσει και του σκοπού που θα επιτευχθεί. Με τη διατύπωση της αποστολής δηλώνεται ποιος (η µονάδα), τι (το έργο), πότε (είτε το κρίσιµο χρονικό σηµείο είτε κατόπιν εντολής), πού (τοποθεσία), και γιατί (ο σκοπός της επιχείρησης). (3) Εχθρός. Μετά την επαναδιατύπωση της αποστολής, ο διοικητής συνεχίζει τη διερεύνηση µε την ανάλυση του εχθρού. Για τις επιχειρήσεις µικρών κλιµακίων, ο ηγήτορας πρέπει να γνωρίζει τη σύνθεση του εχθρού, τη διάταξη, την ισχύ, τις πρόσφατες δραστηριότητες, την ικανότητα ενίσχυσης και τους εχθρικούς τρόπους ενεργείας. Πολλές από τις πληροφορίες αυτές προέρχονται από το προϊστάµενο κλιµάκιο, ενώ πρόσθετες δύναται να προέρχονται και από γειτονικά, ή ακόµη να συνάγονται από την εµπειρία του διοικητού. Ο ηγήτορας προσδιορίζει επίσης τι δεν γνωρίζει για τον εχθρό, αλλά του είναι απαραίτητο και γνωστοποιεί αυτά τα κενά πληροφοριών στον προϊστάµενο ή λαµβάνει µέτρα (όπως αποστολή περιπόλων αναγνωρίσεως) για να αποκτήσει τις αναγκαίες πληροφορίες. (4)

Έδαφος – Καιρός. Εξετάζονται:

(α) Παρατήρηση και Πεδία Βολής. Η εξέταση της παρατήρησης και των πεδίων βολής εφαρµόζονται τόσο για τις εχθρικές όσο και για τις φίλιες δυνάµεις. Ο διοικητής εξετάζει τα όπλα ευθυτενούς τροχιάς και την ικανότητα των παρατηρητών να συγκεντρώνουν και να προσαρµόζουν τα έµµεσα πυρά. (β) Προσβάσεις. Περιλαµβάνονται χερσαίες, εναέριες και υπόγειες προσβάσεις. Οι υπόγειες προσβάσεις είναι ιδιαίτερα σηµαντικές σε επιχειρήσεις σε κατοικηµένες περιοχές. (γ)

Εδάφη Τακτικής Σηµασίας-Ζωτικά Εδάφη.

1/ Έδαφος τακτικής σηµασίας είναι οποιαδήποτε τοποθεσία ή περιοχή, η κατάληψη και η κατοχή της οποίας θα προσφέρει ένα αξιοσηµείωτο τακτικό πλεονέκτηµα σε οποιονδήποτε από τους αντίπαλους. Η µελέτη των εδαφών τακτικής σηµασίας γίνεται πάντοτε υπό το πρίσµα συγκεκριµένης τακτικής κατάστασης και ισχύει µόνο εφόσον υφίσταται ακόµη η τακτική κατάσταση υπό την οποία µελετήθηκαν. Επιλέγονται περιοχές ή τοποθεσίες, οι οποίες βασικά παρέχουν πλεονέκτηµα για την εκπλήρωση της αποστολής ή οι οποίες αν καταληφθούν και διατηρηθούν από τον εχθρό, θα εµποδίσουν σηµαντικά την εκπλήρωση της αποστολής.

131

ΕΕ 101-1

Α


2/ Ζωτικό Έδαφος είναι το σπουδαιότερο απ' τα εδάφη τακτικής σηµασίας µιας αµυντικής τοποθεσίας, η διατήρηση του οποίου κρίνεται απαραίτητη για την εκτέλεση της αποστολής και που η κατάληψή του από τον εχθρό θέτει σε σοβαρό κίνδυνο όλη την αµυντική διάταξη. (δ) Κωλύµατα. Κώλυµα είναι οποιοδήποτε εµπόδιο που σχεδιάζεται ή χρησιµοποιείται για να διακόψει, να καθηλώσει, να στρέψει ή να απαγορεύσει την κίνηση της εχθρικής δύναµης, και να επιβάλλει πρόσθετες απώλειες σε προσωπικό, χρόνο και εξοπλισµό. (ε) Κάλυψη και Απόκρυψη. Έδαφος που προσφέρει κάλυψη και απόκρυψη συνήθως περιορίζει τα πεδία βολής. Πρέπει να εξετάζονται τόσο για τις εχθρικές όσο και για τις φίλιες δυνάµεις. (στ) Καιρός. Υφίστανται πέντε στρατιωτικές πτυχές που αφορούν στον καιρό: ορατότητα, άνεµοι, βροχόπτωση, κάλυψη από σύννεφα και θερµοκρασία / υγρασία. Η µελέτη των επιπτώσεών τους είναι ένα σηµαντικό µέρος της διερεύνησης της αποστολής. Ο διοικητής µελετά τις προβλέψεις και τα συµπεράσµατα που είναι διαθέσιµα από τον προϊστάµενο και αναπτύσσει τα δικά του συµπεράσµατα σχετικά µε τις επιπτώσεις του καιρού στην αποστολή. Η ανάλυση εξετάζει τις επιπτώσεις επί του προσωπικού, του εξοπλισµού και των δυνάµεων υποστήριξης, όπως η αεροπορική υποστήριξη και η υποστήριξη πυροβολικού. Επικεντρώνεται σε παράγοντες που µπορεί να επηρεάσουν την αποστολή και των οποίων οι επιπτώσεις µπορούν να µετριαστούν. (5) ∆ιατιθέµενες ∆υνάµεις και Υποστήριξη. Πιθανόν το πλέον σηµαντικό µέρος της διερεύνησης της αποστολής είναι ο καθορισµός της µαχητικής ισχύος της φίλιας δύναµης. Ο διοικητής γνωρίζει την κατάσταση του ηθικού του προσωπικού, την εµπειρία και την εκπαίδευσή του και τα ισχυρά και αδύνατα σηµεία των υφισταµένων του. Προσδιορίζει όλα τα διαθέσιµα µέσα, όπως τµήµατα προσκολληµένα, ή για άµεση υποστήριξή του. Η εκτίµηση περιλαµβάνει επίσης την κατανόηση της πλήρους διάταξης των µέσων υποστήριξης του τµήµατός του. Ο διοικητής τέλος εξετάζει τυχόν νέους περιορισµούς µε βάση το επίπεδο εκπαίδευσης ή πρόσφατη µάχη. (6) ∆ιατιθέµενος Χρόνος. Ο ηγήτορας όχι µόνο εκτιµά πόσος χρόνος είναι διαθέσιµος αλλά κατανοεί τις παραµέτρους χρόνος – χώρος για προπαρασκευές, κίνηση, διεξαγωγή του αγώνα και συντήρηση. Εξετάζει τις υποχρεώσεις του καθώς και τις ενέργειες του εχθρού σε σχέση µε το χρόνο. Γνωρίζει πόσος χρόνος απαιτείται υπό τις συνθήκες αυτές για να προετοιµαστεί για ορισµένες υποχρεώσεις (όπως σύνταξη διαταγών, εκτέλεση δοκιµών και προπαρασκευές του υφισταµένου). Καθώς εξελίσσεται η κατάσταση, ο διοικητής αξιολογεί την επίπτωση αυτής στους χρονικούς περιορισµούς της µονάδας. γ.

Ανάπτυξη ΤE

(1) Η διερεύνηση της αποστολής παρέχει πληροφορίες που απαιτούνται για την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας. Σκοπός της ανάπτυξης τρόπων ενεργείας είναι ο προσδιορισµός ενός ή περισσοτέρων τρόπων για την επίτευξη της αποστολής. Σε χαµηλότερα κλιµάκια, η αποστολή µπορεί να είναι

132



ένα µεµονωµένο έργο. Κανονικά, όταν το επιτρέπει ο χρόνος αναπτύσσονται δύο ή περισσότεροι τρόποι ενεργείας. Σε συνθήκες όµως περιορισµένου χρόνου αναπτύσσεται µόνο ένας τρόπος ενεργείας. (2) Ανάλυση Σχετικής Μαχητικής Ισχύος. Κατά το στάδιο αυτό, ο διοικητής καθορίζει εάν το τµήµα διαθέτει ικανοποιητική µαχητική ισχύ για να αντιµετωπίσει επιτυχώς την εχθρική δύναµη ή όχι, συγκρίνοντας τη µαχητική ισχύ φιλίων και εχθρικών δυνάµεων. Είναι µια ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία και για κλιµάκια κάτω από το επίπεδο τάγµατος, οι σχετικές συγκρίσεις µαχητικής ισχύος είναι πρόχειρες και γενικά βασίζονται στην επαγγελµατική κρίση παρά στην αριθµητική ανάλυση. (3) Παραγωγή Επιλογών. Κατά το στάδιο αυτό, ο διοικητής επινοεί διαφόρους τρόπους για να εκπληρώσει την αποστολή. Καθορίζει τις βασικές συνήθεις απαιτήσεις για την επιχείρηση συµπεριλαµβάνοντας τα τακτικά έργα που κανονικά ανατίθενται στους υφισταµένους. (4) Kατόπιν, ο διοικητής καθορίζει πού και πότε το τµήµα του µπορεί να συγκεντρώσει τη συντριπτική µαχητική ισχύ για να επιτύχει συγκεκριµένα αποτελέσµατα (σε σχέση µε το έδαφος, τον εχθρό ή τον χρόνο), για να εκπληρώσει την αποστολή. Με βάση αυτό καθορίζει την Αποφασιστική του Ενέργεια και τα απαιτούµενα έργα που χρειάζονται για να υλοποιηθεί. (5) Μετά τον καθορισµό των έργων, ο διοικητής θα προσδιορίσει τον σκοπό κάθε έργου. Υπάρχει συνήθως ένα κύριο έργο για κάθε αποστολή. Το τµήµα στο οποίο ανατίθεται το κύριο έργο προορίζεται για την κύρια προσπάθεια. Σκοπός των άλλων έργων θα πρέπει να είναι η υποστήριξη της επίτευξης του κυρίου έργου. (6) ∆ιάταξη ∆υνάµεων. Ακολούθως ο διοικητής καθορίζει την τακτική συγκρότηση. (7) Ανάπτυξη Ιδέας Ενεργείας. Η ιδέα ενεργείας περιγράφει τον τρόπο, µε τον οποίο ο διοικητής συλλαµβάνει νοερά την εξέλιξη της επιχείρησης, από την έναρξή της µέχρι την ολοκλήρωσή της ή την τελική κατάσταση. Καθορίζεται το πώς η επίτευξη κάθε έργου οδηγεί στην εκτέλεση του εποµένου. Ο ηγήτορας ανευρίσκει τους καλύτερους τρόπους για να χρησιµοποιήσει το έδαφος και πως θα χρησιµοποιήσει µε τον καλύτερο τρόπο τα δυνατά σηµεία της δύναµής του εναντίον των αδυνάτων σηµείων του εχθρού. Η υποστήριξη δια πυρών αποτελεί σηµαντικό µέρος της ιδέας ενεργείας. (8) Καθορισµός Ευθύνης Εκτέλεσης Έργων. Κάθε έργο ανατίθεται σε έναν υφιστάµενο. Στον καθορισµό θα πρέπει να αποφεύγεται η διάσπαση των µονάδων, εκτός εάν ο αριθµός των ταυτόχρονων έργων που ανατίθενται είναι µεγαλύτερος από τον αριθµό των τµηµάτων. ∆ιαφορετικές ρυθµίσεις στη διοίκηση και τον έλεγχο δύνανται να αποτελούν τα διακριτά χαρακτηριστικά µεταξύ των τρόπων ενεργείας.

133

ΕΕ 101-1

Α


(9) Προετοιµασία ΗΤΕ και Σχεδιαγράµµατος. Οποτεδήποτε είναι δυνατόν, ο διοικητής προετοιµάζει ένα σχεδιάγραµµα για κάθε ηµέτερο τρόπο ενεργείας. O ηµέτερος τρόπος ενεργείας περιέχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

Αποστολή

Τρόπος Ενεργείας

(α)

Μορφή ελιγµού που θα χρησιµοποιηθεί.

(β)

Κυρία Προσπάθεια.

(γ)

Έργα και σκοποί των υφισταµένων.

(δ)

Απαραίτητες υποστηρικτικές επιχειρήσεις.

(ε)

Επιθυµητή τελική κατάσταση.

Ο 2/221 ΤΠ να αµυνθεί από 28 1700 Οκτ 10 για καταστροφή των εχθρικών δυνάµεων από GL 375652 - GL 394060 – GL 373665 µε σκοπό να αποτρέψει την υπερκέραση του 1/221 TΠ, της Κυρίας Αµυντικής Προσπάθειας του Τάγµατος Ο Λόχος θα αµυνθεί µε δύο ∆ριες σε α’ γραµµή και µία ∆ρια σε βάθος. Η 1η ∆ρια (2 οµάδες) θα καταστρέψει τις εχθρικές δυνάµεις στον τοµέα της, µε σκοπό να αποτρέψει την παράκαµψη της 2ης ∆ριας (ΚΑΠ) στο υψ. 657. Η 3η ∆ρια (3 οµάδες, 2 Α-Τ) θα καταστρέψει τις εχθρικές δυνάµεις στον τοµέα της, µε σκοπό να αποτρέψει µία οργανωµένη επίθεση κατά της ΚΑΠ του Λόχου (υψ. 657). Η 2η ∆ρια (3 Οµάδες, 2 MILAN), που έχει την ΚΑΠ, θα διατηρήσει το υψ. 657, µε σκοπό να αποτρέψει την υπερκέραση του 1./221 TΠ (ΚΑΠ του Τάγµατος) από το Νότο. Η ∆ρια A-Τ θα ενεδρεύσει στη διασταύρωση της οδού (GL 377653) για να καταστρέψει εχθρικά τµήµατα αναγνωρίσεως, µε σκοπό να απαγορεύσει την παρατήρηση επί των αµυντικών θέσεων και να αποτρέψει εχθρική συγκέντρωση προς την 2η ∆ρια. Η ∆ρια Όλµων θα αναπτυχθεί στη θέση GL 377664 και θα υποστηρίζει µε πυρά την άµυνα του Λόχου, µε προτεραιότητα υπέρ της ΚΑΠ.

Σχ. 704. Παράδειγµα ∆ιατύπωσης Αποστολής και ΤΕ δ.

Ανάλυση ΤΕ (Πολεµικό Παίγνιο)

Για κάθε τρόπο ενεργείας, ο διοικητής µελετά την επιχείρηση από την αρχή µέχρι το τέλος. Συγκρίνει κάθε ηµέτερο τρόπο ενεργείας µε τον πιθανότερο τρόπο ενεργείας του εχθρού. Ο διοικητής αναπτύσσει νοητικά µια σειρά δράσης – αντίδρασης. Ο σκοπός είναι να καθορισθεί τι µπορεί να εξελιχθεί άσχηµα και ποια απόφαση θα πρέπει πιθανόν να λάβει ο διοικητής για να αντιµετωπίσει αυτήν την εξέλιξη. ε.

Σύγκριση ΤΕ και Λήψη Απόφασης

Ο διοικητής συγκρίνει τους ηµέτερους τρόπους ενεργείας λαµβάνοντας υπόψη τα πλεονεκτήµατα, τα µειονεκτήµατα και τα αδύνατα σηµεία κάθε ενός, όπως επισηµαίνονται κατά τη διάρκεια του πολεµικού παιγνίου. 134



Αποφασίζει ποιον τρόπο ενεργείας θα εκτελέσει βασιζόµενος στη σύγκριση αυτή και στην επαγγελµατική του κρίση. Λαµβάνει υπόψη:

5.

(1)

Την εκπλήρωση της αποστολής.

(2)

Το διατιθέµενο χρόνο για εκτέλεση της αποστολής.

(3)

Τυχόν κινδύνους.

(4)

Τα αποτελέσµατα από την αναγνώριση.

(5)

Τα έργα και τους σκοπούς υφισταµένων.

(6)

Τυχόν απώλειες.

(7)

Πιθανή µελλοντική αποστολή της δύναµης.

Έναρξη Κινήσεων

Ο διοικητής διατάσσει την έναρξη οποιασδήποτε αναγκαίας κίνησης για την προπαρασκευή της αποστολής ή την κατάλληλη διάταξη της µονάδας, µερικές φορές ακόµη και πριν τη σύνταξη αρχικού σχεδίου, όταν οι πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του το επιτρέπουν. Αυτό είναι επίσης ουσιώδες όταν ο χρόνος είναι περιορισµένος. Οι κινήσεις µπορεί να αφορούν προώθηση σε νέα περιοχή επιχειρήσεων, χώρο συγκεντρώσεως, ή χώρο εξορµήσεως. Μπορεί να περιλαµβάνουν κίνηση τµηµάτων αναγνωρίσεως, οδηγών, ή κλιµακίων στρατοπεδείας. Ο διοικητής συχνά κινείται µε βάση το αρχικό σχέδιο και εκδίδει τη διαταγή στους υφισταµένους από τη νέα θέση. 6.

Εκτέλεση Αναγνωρίσεων

α. Οι αναγνωρίσεις επί του εδάφους πρέπει να είναι πλήρεις από όλα τα κλιµάκια. Ουδέποτε αναµένεται το πέρας της αναγνωρίσεως ενός διοικητού για να αρχίσει η αναγνώριση των υφισταµένων κλιµακίων. Ο διοικητής προσωπικά εκτελεί αναγνώριση της περιοχής επιχειρήσεων. Κανένα προϊόν της Π3Ε δεν µπορεί να υποκαταστήσει την άποψη που θα δηµιουργήσει ο διοικητής για τα στοιχεία ΑΕΚΕ∆Χ µε την αναγνώριση στο έδαφος. β. Ο διοικητής χρησιµοποιεί τα αποτελέσµατα του πολεµικού παιγνίου για να καθορίσει τις απαιτήσεις πληροφοριών. Με την εκτέλεση αναγνωρίσεων επιδιώκεται να επιβεβαιωθούν ή όχι πληροφορίες που υποστηρίζουν το αρχικό σχέδιο. Επικεντρώνεται πρώτα σε κενά πληροφοριών που εντοπίζονται κατά την διερεύνηση της αποστολής. Ο διοικητής εξασφαλίζει ότι οι αναγνωρίσεις που θα εκτελεσθούν εναρµονίζονται και συµπληρώνουν το αντίστοιχο σχέδιο αναγνωρίσεων του προϊσταµένου. Αναγνωρίσεις επιβάλλεται να εκτελεσθούν ακόµη και πριν την έκδοση του αρχικού σχεδίου, αφού συνήθως οι διαθέσιµες πληροφορίες δεν επαρκούν για την έναρξη της σχεδίασης. Οι αναγνωρίσεις µπορεί να είναι ο µόνος τρόπος εξασφάλισης των πληροφοριών που απαιτούνται για τη σχεδίαση.

135

ΕΕ 101-1

Α


γ.

Ειδικότερα:

(1) Ο διοικητής καθορίζει το χρόνο εκτελέσεως, τη διάρκεια της αναγνωρίσεως, το προσωπικό που θα τον συνοδεύει (Οµάδα Αναγνωρίσεως), τα ερωτήµατα στα οποία πρέπει να δοθούν απαντήσεις κατά την αναγνώριση, τα παρατηρητήρια που θα χρησιµοποιηθούν µε τη σειρά, τα δροµολόγια που θα χρησιµοποιηθούν κατά τη µετάβαση στα παρατηρητήρια, το χρόνο παραµονής σε κάθε παρατηρητήριο, το χρόνο µεταβάσεως, την τοπική ασφάλεια και τον τόπο εκδόσεως διαταγών. Τα παραπάνω στοιχεία περιλαµβάνονται στο Σχέδιο Αναγνωρίσεως. (2) Στην περίπτωση που απαιτείται περιορισµός των κινήσεων στην περιοχή, το προϊστάµενο κλιµάκιο συντονίζει τις κινήσεις των Οµάδων Αναγνωρίσεως, εκδίδοντας εγκαίρως προς τους υφισταµένους, Σχέδιο Αναγνωρίσεως, µε το οποίο ρυθµίζονται οι απαραίτητες λεπτοµέρειες. Στο σχέδιο αυτό, εκτός των άλλων, καθορίζονται ενδεχοµένως περιορισµοί στη σύνθεση των Οµάδων Αναγνωρίσεως, στις κινήσεις οχηµάτων, στα δροµολόγια και παρατηρητήρια που θα χρησιµοποιηθούν κτλ. (3) Για την εκτέλεση αναγνωρίσεων εκλέγονται παρατηρητήρια που επιτρέπουν ευρεία παρατήρηση, έτσι ώστε να περιορίζεται ο αριθµός των σηµείων στάσεως. Εκλέγονται επίσης παρατηρητήρια για την αναγνώριση ορισµένων λεπτοµερειών του εδάφους ή των εχθρικών οργανώσεων. (4) Κατά τις αναγνωρίσεις, πρέπει να λαµβάνονται αυστηρά µέτρα αποκρύψεως των κινήσεων, ιδίως πλησίον των παρατηρητηρίων, όταν αυτές εκτελούνται υπό την παρατήρηση του εχθρού. 7.

Συµπλήρωση του Αρχικού Σχεδίου

Κατά το στάδιο αυτό, ο διοικητής επεξεργάζεται τα αποτελέσµατα των αναγνωρίσεων στον επιλεγέντα τρόπο ενεργείας για να ολοκληρώσει το σχέδιο ή τη διαταγή. Αυτό περιλαµβάνει την προετοιµασία σχεδιαγραµµάτων, τη βελτίωση του πίνακα στόχων, το συντονισµό της υποστήριξης ∆Μ και την επικαιροποίηση του αρχικού σχεδίου, ως αποτέλεσµα των αναγνωρίσεων. Σε µικρότερα κλιµάκια, αυτό το στάδιο µπορεί να αφορά µόνο στην επιβεβαίωση ή επικαιροποίηση πληροφοριών που περιέχονται στο αρχικό σχέδιο. Εάν ο χρόνος το επιτρέπει, ο ηγήτορας πραγµατοποιεί επαφές µε γειτονικές µονάδες και τον προϊστάµενο για συντονισµό, πριν εκδώσει τη διαταγή. 8.

Έκδοση της ∆ιαταγής

α. Οι διαταγές για τα µικρά κλιµάκια συνήθως εκδίδονται προφορικά και συµπληρώνονται µε σχεδιαγράµµατα και άλλα µέτρα ελέγχου. Η διαταγή ακολουθεί την τυποποιηµένη παραγραφοποίηση της διαταγής επιχειρήσεων (Παράρτηµα ∆’). Οι διοικητές κλιµακίων κάτω του λόχου δεν εκδίδουν πρόθεση του διοικητού. Επαναλαµβάνουν την πρόθεση του προϊσταµένου διοικητού δύο κλιµάκια πάνω (Λόχος-Τάγµα).

136



β. Η ιδανική θέση για έκδοση της διαταγής είναι ένα σηµείο στο έδαφος, από το οποίο είναι ορατός ο ΑΝΣΚ και άλλα χαρακτηριστικά του εδάφους. Ο διοικητής µπορεί να εκτελέσει αναγνώριση, να ολοκληρώσει τη διαταγή και κατόπιν να καλέσει τους υφισταµένους να συγκεντρωθούν σε συγκεκριµένη θέση για να την εκδώσει. Μερικές φορές η ασφάλεια ή άλλοι περιορισµοί καθιστούν αδύνατη την έκδοση διαταγής επί του εδάφους. Σε αυτήν την περίπτωση χρησιµοποιείται αµµοδόχος, λεπτοµερές σχεδιάγραµµα, χάρτες και άλλα προϊόντα για να απεικονίσουν την περιοχή επιχειρήσεων και την κατάσταση. 9.

Επίβλεψη – Βελτίωση

α. Σε όλη τη διάρκεια της ΟΜ, ο διοικητής παρακολουθεί τις προπαρασκευές για την αποστολή, επεξεργάζεται το σχέδιο, πραγµατοποιεί επαφές για συντονισµό µε τα γειτονικά τµήµατα και επιβλέπει και αξιολογεί τις προετοιµασίες. Συνήθως οι ΒΟΕ της µονάδας καθορίζουν τις αρµοδιότητες καθενός και τη σειρά µε την οποία θα λάβουν χώρα οι προπαρασκευές. Ο διοικητής επιβλέπει τους υφισταµένους και επιθεωρεί το προσωπικό και τον εξοπλισµό για να βεβαιωθεί ότι η µονάδα είναι έτοιµη για την αποστολή. β. Ένα κρίσιµο στοιχείο της προπαρασκευής είναι η δοκιµή. Οι δοκιµές δίνουν τη δυνατότητα στους διοικητές να αξιολογήσουν τις προετοιµασίες των υφισταµένων τους. Μπορεί να εντοπίσουν τοµείς που απαιτούν περισσότερη επίβλεψη (Λεπτοµέρειες για τις δοκιµές όπως στο Παράρτηµα Ζ’). Οι διοικητές πραγµατοποιούν δοκιµές για να: (1)

Εξασκηθούν οι ίδιοι κα τα τµήµατα επί των βασικών έργων.

(2)

Εντοπίσουν αδύνατα σηµεία ή προβλήµατα στο σχέδιο.

(3)

Συντονίσουν τις ενέργειες των υφισταµένων.

(4)

Βελτιώσουν την κατανόηση των υφισταµένων επί της ιδέας

(5)

Ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση του προσωπικού.

ενεργείας.

γ.

Οι τύποι των δοκιµών που χρησιµοποιούνται, είναι: (1)

Επιβεβαιωτική Ενηµέρωση (Confirmation brief).

(2)

Αντίστροφη Ενηµέρωση (Backbrief).

(3)

∆οκιµή συνδυασµένων όπλων (Combined arms rehearsal).

(4)

∆οκιµή υποστήριξης (Support rehearsal).

(5)

∆οκιµή ΒΟΕ (Battle drill or SOP rehearsal).

137

ΕΕ 101-1

Α


ΤΜΗΜΑ 27 ΚΑΤΑΤΜΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑ∆ΟΣ ΣΕ ΟΜΑ∆ΕΣ Πρακτικά σε επίπεδο τάγµατος και κάτω, για την εκτέλεση των ενεργειών ΟΜ, κάθε µονάδα κατατέµνεται σε τέσσερες οµάδες. Η κατανοµή αυτή προβλεπόµενη από τις ΒΟΕ της µονάδας, τροποποιείται ενδεχοµένως σε λεπτοµερειακά σηµεία, για να ανταποκρίνεται στη συγκεκριµένη κάθε φορά περίπτωση. Οι οµάδες αυτές είναι: 1.

Οµάδα Αναγνωρίσεως (Οµάδα «Α»)

Περιλαµβάνει το διοικητή, το απαραίτητο προσωπικό που συνοδεύει αυτόν και τον βοηθά στην κατάστρωση των σχεδίων, προσωπικό, µέσα διαβιβάσεων και µεταφορικά µέσα. Η Οµάδα «Α» πρέπει να τηρείται όσο το δυνατόν ολιγάριθµη για να µετακινείται εύκολα και να µην επισύρει την προσοχή. 2.

Οµάδα ∆ιαταγών (Οµάδα «∆»)

Περιλαµβάνει τα πρόσωπα προς τα οποία ο διοικητής εκδίδει τις διαταγές. Συνήθως περιλαµβάνει την Οµάδα «Α» του εκδίδοντος τη διαταγή, αναγκαιούντες άλλους επιτελείς του επιτελείου του και τις Οµάδες «Α» των υφιστάµενων. Ευνόητο είναι ότι κατά την έκδοση των διαταγών δεν παρευρίσκεται όλο το προσωπικό των Οµάδων «Α» (όπως πχ προσωπικό διαβιβάσεων, οδηγοί κλπ). 3.

Οµάδα Κρούσεως (Οµάδα «Κ»)

Περιλαµβάνει όλα τα στοιχεία (Προσωπικό και Μέσα) που συµµετέχουν άµεσα στον αγώνα. 4.

Οµάδα ∆Μ (Οµάδα «∆Μ»)

Περιλαµβάνει τα στοιχεία παραµένουν µακριά από τον αγώνα.

138

(προσωπικό

και

µεταφορικά)

που

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘Α’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α ΟΡΓΑΝΩΣΗ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ Στα απαιτούµενα προσόντα των επιτελών συµπεριλαµβάνονται όχι µόνο η άριστη επαγγελµατική γνώση και η εξοικείωση µε τις επιτελικές διαδικασίες, αλλά πάνω απόλα ο χαρακτήρας, η αυταπάρνηση, η ενεργητικότητα, η διακριτικότητα και η σύνεση. Στρατηγός Μπρόνζαρτ φον Σέλλεντορφ

1.

Οργάνωση της ∆ιοίκησης α.

Η Ιεραρχία (Αλυσίδα) ∆ιοικήσεως

Το πλαίσιο της διοίκησης του στρατού, στην ειρήνη και στον πόλεµο, βασίζεται στην αλυσίδα διοίκησης – την ιεραρχική δοµή µέσω της οποίας ασκείται η διοίκηση. Μέσω αυτής της αλυσίδας, επιχειρησιακές οδηγίες, διαταγές ή κατευθύνσεις µεταβιβάζονται προς τα κάτω, ενώ αναφορές επί του εκτελεστέου έργου προς τα πάνω. Προκειµένου η αλυσίδα διοίκησης να είναι αποτελεσµατική θα πρέπει να είναι ευέλικτη. Χρειάζεται προσωπικό και µέσα (συµπεριλαµβανοµένων επικοινωνιών και πληροφορικής) για τη σύνδεση των διαφόρων Κλιµακίων διοίκησης. Το πλέον σηµαντικό προαπαιτούµενο για την αποτελεσµατική αλυσίδα διοίκησης, είναι κάθε διοικητής να γνωρίζει ακριβώς τη θέση του στην αλυσίδα, από ποιον απορρέει η διοίκηση και ποιον διοικεί. β.

Το Εύρος ∆&Ε

(1) Το Εύρος ∆&Ε αναφέρεται στον αριθµό υφιστάµενων µονάδων που διοικεί άµεσα ο διοικητής (Σχ. Α-1). Θα πρέπει να προσδιορίζεται από τις δυνάµεις που είναι ανεπτυγµένες σε όλη την περιοχή επιχειρήσεων για την οποία είναι υπεύθυνη µία διοίκηση. Ενδεχόµενη µείωση της έκτασης της διοίκησης δυνατόν να οδηγήσει σε επιπρόσθετα επίπεδα διοίκησης µε δυσµενείς επιπτώσεις στην έγκαιρη λήψη αποφάσεων. Η χρήση της τεχνολογίας, συγκεκριµένα των σύγχρονων επικοινωνιών και διαχείρισης πληροφοριών, ενδέχεται να επιτρέψει τη διεύρυνση της έκτασης της διοίκησης. Βέβαια, καθώς η διοίκηση είναι κατά βάση ανθρώπινη λειτουργία, καθαρά τεχνολογικοί παράγοντες δεν θα πρέπει να αποτελούν τα µόνα κριτήρια για τον καθορισµό της έκτασης αυτής. Η εµπειρία έχει καταδείξει ότι ακόµη και µεγάλες ανατροπές, έχουν µικρή επίδραση στην ποιότητα των αποφάσεων που λαµβάνονται: το κυρίαρχο στοιχείο είναι η προσωπικότητα του διοικητού και ο τρόπος µε τον οποίο το επιτελείο του εργάζεται γι’ αυτόν. (2) Ανεξάρτητα της ικανότητας που παρέχει η τεχνολογία για επικοινωνία µε κάθε τµήµα εντός της έκτασης µιας διοίκησης, έχει αποδειχθεί ότι µια έκταση διοίκησης προκειµένου να είναι επιχειρησιακά αποτελεσµατική, δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα πέντε υφιστάµενα τµήµατα ελιγµού, παρά µόνο για σύντοµες περιόδους. Επιπλέον, όσο πιο πολύπλοκες είναι οι δραστηριότητες των διοικουµένων, τόσο λιγότερα τµήµατα είναι δυνατόν να διοικηθούν ταυτόχρονα.

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. Α-1. Η Ιεραρχία της ∆ιοίκησης και το Εύρος ∆&Ε γ.

Η ∆οµή (1)

Επιχειρησιακή Ανεξαρτησία

Οι δυνάµεις θα πρέπει να οµαδοποιούνται µε δυνατότητα ανεξάρτητης δράσης. Η συνοχή και εποµένως η αποτελεσµατικότητα µιας διοίκησης να αναλάβει επιχείρηση, έγκειται στην ενσωµάτωση υφισταµένων µονάδων - τµηµάτων µε όµοια ευκινησία και επαρκή επίπεδα προστασίας, υποβοηθούµενη από µονάδες υποστηρίξεως µάχης για την υποστήριξη του ελιγµού και την παροχή εµµέσων πυρών, µαζί µε µονάδες ∆Μ για την εξασφάλιση και διατήρηση της µαχητικής ισχύος αυτής καθ’ όλη την επιχείρηση. (2)

Αναδιοργάνωση

Η αναδιοργάνωση αναφέρεται στην αλλαγή της τακτικής συγκρότησης της µονάδας. Συχνές αναδιοργανώσεις δηµιουργούν προβλήµατα συνοχής και ρυθµού. Προκειµένου να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει να χρησιµοποιούνται δυνάµεις αυτούσιες µε τα οργανικά τους τµήµατα στις επιχειρήσεις. Σε αντίθετη περίπτωση, και σε περίπτωση που το επιτρέπουν οι διατιθέµενες πληροφορίες, θα πρέπει έγκαιρα να συνταχθούν σχέδια και να εκδοθούν σχετικές διαταγές, οι οποίες θα προϊδεάζουν τα τµήµατα για την επικείµενη µελλοντική αναδιοργάνωση. Η συνένωση µονάδων (προσωπικού – µέσων), οι οποίες µέχρι εκείνη τη στιγµή δεν είχαν µεταξύ τους σχέση, προκαλεί απώλεια πολύτιµου χρόνου και απαιτεί επιπρόσθετη προσπάθεια για τη δηµιουργία λειτουργικών σχέσεων και διαδικασιών (σύζευξη). Ωστόσο, το κοινό δόγµα και η εκπαίδευση αποδεικνύονται πολύτιµα εργαλεία για ταχεία αναδιοργάνωση.

Α-2

Παράρτηµα ‘Α’

2.

Οργάνωση ∆ιοίκησης και Επιτελείου

Η Θέση του ∆ιοικητή

α. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, δηµιουργείται πάντοτε το θεµελιώδες ερώτηµα της θέσης που πρέπει να ευρίσκεται ο διοικητής. Ο τακτικός διοικητής θα µπορούσε είτε να µεταβεί στις δυνάµεις α’ γραµµής / α’ κλιµακίου, προκειµένου να κατευθύνει και να παρακινεί µέρος της δύναµής του προσωπικά, είτε να παραµείνει στα µετόπισθεν σε µια προσπάθεια καλύτερου συντονισµού των ενεργειών ολόκληρης της δύναµής του και να παραµένει σε επαφή µε το προϊστάµενο κλιµάκιο. Βέβαια, η χρήση αξιόπιστων επικοινωνιών παρέχει τόσο στους τακτικούς, όσο και στους επιχειρησιακούς διοικητές περισσότερη ευελιξία στην επιλογή της θέσης τους. Όµως η φυσική διασπορά δυνάµεων σε ένα γεωγραφικά εκτεταµένο µελλοντικό πεδίο µάχης, πιθανά να καταστήσει το δίληµµα επιλογής της θέσης του διοικητού ακόµα οξύτερο. β. Στα χαµηλότερα κλιµάκια, είναι πιθανό ο διοικητής να ευρίσκεται σε άµεση επαφή µε τους διοικουµένους. Σε επίπεδο διµοιρίας και λόχου, ο διοικητής θα µπορεί συχνά να βλέπει το προσωπικό του και εποµένως να δίνει άµεσα διαταγές προφορικά ή µέσω ασυρµάτου. Σε κάθε επόµενο επίπεδο αυξάνεται η διοίκηση από απόσταση και η ανάγκη εκχώρησης ενός µεγάλου εύρους αποφάσεων στους τοπικούς υφισταµένους διοικητές. Σε έµπειρη µονάδα ή σχηµατισµό ο διοικητής ενδέχεται να δύναται να διοικεί µε αυτόν τον τρόπο στις περισσότερες περιπτώσεις, εµπιστευόµενος πλήρως τους υφισταµένους του παρέχοντας σχεδόν απόλυτη τακτική ελευθερία, η οποία θα κινείται εντός των πλαισίων της αποστολής και της πρόθεσης του διοικητού. Ωστόσο, η ανάγκη για προσωπική επαφή ή παρέµβαση στην αποφασιστική επιχείρηση ή στην κυρία προσπάθεια παραµένει πιθανή. Οµοίως, όταν ο διοικητής απολέσει την αντίληψη της κατάστασης ενδέχεται να αναγκαστεί να προωθηθεί προκειµένου να ανακτήσει µια σαφή αντίληψη των γεγονότων στο έδαφος και εποµένως θα πρέπει να διαθέτει τα απαραίτητα µέσα και κυρίως ασφαλείς επικοινωνίες για να το πράξει1. γ. Ο διοικητής θα πρέπει να λάβει υπόψη του τη θέση του σε σχέση µε τις δυνάµεις που διοικεί, τα διαθέσιµα µέσα για την ενάσκηση της διοίκησης και την αποστολή του. Η απόφαση σχετικά µε τη θέση του στο πεδίο της µάχης µπορεί να έχει σηµαντικές συνέπειες, όχι µόνο για την οργάνωση της διοίκησης, αλλά και για τη διεξαγωγή της επιχείρησης. Οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν αυτήν την απόφαση και είναι κοινοί τόσο σε επιχειρησιακό, όσο και σε τακτικό επίπεδο είναι: (1) Η πρόσβαση σε πληροφορίες βάσει των οποίων λαµβάνονται έγκαιρα αποφάσεις, συµπεριλαµβανοµένης της ικανότητας του διοικητού να κρίνει την κατάσταση και το ηθικό των δυνάµεών του. (2) Οι επικοινωνίες στους Σταθµούς ∆ιοίκησης ή τα Στρατηγεία. Τα συστήµατα πληροφοριών και επικοινωνιών θα πρέπει να προσαρµόζονται στις ανάγκες του διοικητού και όχι το αντίθετο, στο πλαίσιο πάντα των τεχνικών περιορισµών. 1

Ο Sir David Fraser, γράφοντας για το Rommel ως διοικητή µεραρχίας το 1940, σηµειώνει: «[ο Rommel] πίστευε… στη διοίκηση από το µέτωπο. Οι ευκαιρίες στη µάχη παρουσιάζονται φευγαλέα και είναι δυνατό να διακριθούν µόνο από τα µάτια και να συλληφθούν από το µυαλό κάποιου που βρίσκεται στο κρίσιµο σηµείο».

Α-3

ΕΕ 101-1

Α


(3)

Η ικανότητα σχεδιασµού και λήψης αποφάσεων.

(4)

Η

Ασφάλεια,

συµπεριλαµβανοµένης

της

φυσικής

προστασίας. δ.

Κατώτερα Κλιµάκια

Στα κατώτερα τακτικά επίπεδα, ο διοικητής πρέπει να ηγείται διά του παραδείγµατος, να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες και να επικοινωνεί διά ζώσης µε αυτούς που πρέπει να κατευθύνει. Ενώ ενδέχεται να υπάρξουν περιπτώσεις όπου η προσωπική παρέµβαση σε ένα συγκεκριµένο σηµείο θα παραβλέπει κάποιους από τους προαναφερθέντες παράγοντες, ο διοικητής θα πρέπει πάντα να λαµβάνει υπόψη τον τρόπο µε τον οποίο αυτό θα επηρεάσει την επικοινωνία του µε τους λοιπούς υφισταµένους, γείτονες ή προϊστάµενο. ε.

Ανώτερα Κλιµάκια

Στα ανώτερα επίπεδα διοίκησης, συµπεριλαµβανοµένου του επιχειρησιακού επιπέδου, η απόφαση του διοικητού σχετικά µε τη θέση του στο πεδίο της µάχης είναι δύσκολη. Ο διοικητής θα έχει µεγαλύτερο εύρος αρµοδιοτήτων και ευθυνών και η θέση του επηρεάζεται από ένα σύνθετο επιχειρησιακό πλαίσιο. στ.

Σύνοψη

Η καταλληλότερη θέση για το διοικητή είναι το σηµείο από το οποίο µπορεί να επηρεάζει µε τον καλύτερο τρόπο την πρόοδο της επιχείρησης λαµβάνοντας τις πλέον έγκαιρες και ενηµερωµένες αποφάσεις που αρµόζουν στο επίπεδο διοίκησης το οποίο ασκεί. 3.

Ο Υποδιοικητής και το Επιτελείο

α. Ο Υποδιοικητής είναι ο άµεσος βοηθός και αντικαταστάτης του διοικητού. Πρέπει ανά πάσα στιγµή να είναι έτοιµος να αναλάβει, χωρίς την ελάχιστη διαταραχή της κανονικής λειτουργίας της µονάδας ή του σχηµατισµού, τα καθήκοντα του διοικητού. Αναπληρώνει το διοικητή όταν απουσιάζει, µεταβιβάζει τις ληφθείσες διαταγές και βεβαιώνεται για την εκτέλεσή τους. β. Το επιτελείο υπάρχει για την υποβοήθηση και υποστήριξη του διοικητού. Το επιτελείο δεν έχει καµία απολύτως εξουσία. Η εξουσία εκπορεύεται από το διοικητή και εκτελείται στο όνοµά του. Όταν ένας επιτελής, ενεργώντας µέσα στα πλαίσια της εξουσιοδοτήσεως που του παρασχέθηκε, εκδίδει διαταγή «εξ ονόµατος» του διοικητού, η ευθύνη αυτή παραµένει στο διοικητή. γ. Το επιτελείο αποτελεί µέρος του Στρατηγείου του Σχηµατισµού και συνήθως διαχωρίζεται στο Κυρίως ή Γενικό Επιτελείο και στο Ειδικό Επιτελείο.

Α-4


4.


Καθήκοντα Επιτελείου Ανεξαρτήτως επιπέδου διοίκησης, το επιτελείο έχει δύο κυρίως ρόλους: α.

Υποβοήθηση του Έργου του ∆ιοικητού

Το επιτελείο έχει υποχρέωση να συµβουλεύει και να υποβοηθά το διοικητή στη λήψη αποφάσεων. Υποβοηθά το διοικητή συλλέγοντας, αναλύοντας και παρουσιάζοντας δεδοµένα µε τρόπο, που θα επιτρέψει στο διοικητή να επιλέξει τον καταλληλότερο ΤΕ. β.

Υποβοήθηση του Έργου των Υφισταµένων ∆ιοικήσεων

Η ικανότητα των υφισταµένων µονάδων να λειτουργούν, εκπαιδεύονται και µάχονται, εξαρτάται σε µεγάλο βαθµό από τις ενέργειες του επιτελείου του Σχηµατισµού στο οποίο υπάγονται. Για τον προϊστάµενο και τους υφισταµένους, το αποτελεσµατικό επιτελείο, χαρακτηρίζεται από την ικανότητα να εργάζεται αποδοτικά, µε υψηλό αίσθηµα επαγγελµατισµού και συνεργασίας. γ.

Ο Ρόλος του Επιτελείου Κατά τη Σχεδίαση (1) Παροχή εκτιµήσεων. (2)

Καθορισµό επιβαλλοµένων απορρεουσών και ουσιωδών

(3)

Καθορισµό περιορισµών.

(4)

Καθορισµό κυρίων γεγονότων και προϋποθέσεων.

(5)

∆ιεξαγωγή Π3Ε.

έργων.

(6) ∆ιαµόρφωση του ελιγµού και υποστήριξη αυτού, σύµφωνα µε την πρόθεση του διοικητού. (7)

Ανάπτυξη ελιγµού για υποστήριξη των τρόπων ενεργείας.

(8) Προετοιµασία και σύνταξη του µέρους του σχεδίου ή διαταγής και των Παραρτηµάτων αρµοδιότητάς τους. δ. Κατά τη σχεδίαση, το επιτελείο, προετοιµάζει προτάσεις στο διοικητή, όπως για: (1) Μονάδες, οπλικά συστήµατα – δυνατότητες και τυχόν υφιστάµενους περιορισµούς. (2)

Καθορισµό κινδύνου.

(3)

Τακτική συγκρότηση της δύναµης.

Α-5

ΕΕ 101-1

Α


(4)

Κατανοµή διαθεσίµων µέσων υποστήριξης.

(5)

Γενική θέση και µετακίνηση µονάδων.

ε. Το επιτελείο συνεχώς προβαίνει σε εκτιµήσεις για να βοηθήσει το διοικητή στη λήψη απόφασης. Οι εκτιµήσεις του επιτελείου, αποτελούν ουσιαστικά µία αποτίµηση της κατάστασης και ανάλυση εκείνων των τρόπων ενεργείας που θεωρεί ο διοικητής ότι µε αυτούς θα εκπληρώσει καλύτερα την αποστολή του. Αξιολογούν τον τρόπο µε τον οποίο διάφοροι παράγοντες επιδρούν επί των τρόπων ενεργείας και περιλαµβάνουν συµπεράσµατα και προτεινόµενο στο διοικητή τρόπο ενεργείας. Με τις εκτιµήσεις του επιτελείου αξιολογούνται η τρέχουσα και οι µελλοντικές επιχειρήσεις, µε σκοπό να προσδιορισθεί εάν η τρέχουσα επιχείρηση εξελίσσεται σύµφωνα µε τα σχέδια και εάν οι µελλοντικές επιχειρήσεις είναι κατάλληλες. Οι εκτιµήσεις του επιτελείου υποστηρίζουν τη Σ∆ΙΛΑ κατά τη σχεδίαση και διεξαγωγή. στ. Οι εκτιµήσεις του επιτελείου είναι συνεχείς. ∆ιεξάγονται καθόλη την διαδικασία ∆ιοικήσεως και Ελέγχου των επιχειρήσεων και όχι µόνο κατά τη σχεδίαση. Μόλις ο διοικητής λάβει την απόφαση, το επίκεντρο των εκτιµήσεων του επιτελείου µεταφέρεται στην αξιολόγηση νέων πληροφοριών καθώς εξελίσσεται η επιχείρηση. 5.

Οργάνωση Επιτελείου

α. Ο διοικητής και το επιτελείο του αποτελούν ένα στρατιωτικό σύνολο, µε σκοπό την επιτυχή εκπλήρωση της αποστολής. Για το λόγο αυτό πρέπει το επιτελείο να οργανώνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει την παροχή της καλύτερης βοήθειας στο διοικητή. β. Του επιτελείου προΐσταται ο επιτελάρχης έχοντας ως γενικό ρόλο τη διοίκηση του Κυρίως Επιτελείου και το συντονισµό του συνόλου των φορέων του Επιτελείου, σύµφωνα προς τις οδηγίες και κατευθύνσεις του διοικητού. Η έκταση της δικαιοδοσίας του επιτελείου ποικίλλει ανάλογα µε την εξουσιοδότηση που έχει παρασχεθεί σε αυτό από το διοικητή. Κανονικά ο διοικητής εξουσιοδοτεί το επιτελείο να ενεργεί για ορισµένα θέµατα µε βάση τις κατευθυντήριες γραµµές που έχει καθορίσει, για να παραµένει ο ίδιος απερίσπαστος ώστε να µπορεί να συγκεντρώνει την προσοχή του επί ουσιωδών ζητηµάτων της διοίκησης. Η έκταση της εξουσιοδότησης αυτής εξαρτάται από: (1)

Την αποστολή του Σχηµατισµού – Μονάδας.

(2)

Τη διεξαγωγή ή µη επιχειρήσεων.

(3) Τη σχέση ή την επιτελική αρµοδιότητα του αντίστοιχου αξιωµατικού προς την αποστολή. γ. Η ικανότητα του επιτελείου εξαρτάται από την επαγγελµατική ικανότητα των αξιωµατικών που το αποτελούν. Οι αξιωµατικοί επιτελείς πρέπει να διαθέτουν διοικητικά προσόντα και την ικανότητα να τα εφαρµόζουν σε επιτελικό

Α-6



ρόλο. Πρέπει να είναι πλήρως ενήµεροι επί της οργάνωσης, των δυνατοτήτων, των περιορισµών και του τρόπου χρησιµοποίησης όλων των µονάδων. 6.

Επιτελική Εργασία

α. Επιτελική εργασία είναι n µεθοδική και από κάθε πλευρά µελέτη τιθέµενου προβλήµατος και n εισήγηση ιεραρχικά της ενδεδειγµένης λύσης για λήψη απόφασης. Η ενέργεια αυτή πρέπει να είναι ταχεία και ακριβής. Τα αποφασιστικά στοιχεία ενός προβλήµατος πρέπει να αναγνωρίζονται µε ταχύτητα και να καθορίζονται µε ακρίβεια. Οι αποφάσεις του διοικητού πρέπει να µεταφράζονται µε ακρίβεια σε διαταγές και οι διαταγές να εκδίδονται στον κατάλληλο χρόνο. Για τον σκοπό αυτό το επιτελείο οργανώνεται και λειτουργεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε: (1) Να ανταποκρίνεται αµέσως στις ανάγκες του διοικητού και των υφισταµένων Σχηµατισµών και µονάδων. (2) Να είναι πάντοτε έγκαιρα ενήµερο της κατάστασης και να βεβαιώνεται ότι όλοι οι σχετικοί παράγοντες λαµβάνονται υπόψη. (3)

Να καθιστά δυνατό τον ταχύ έλεγχο και συντονισµό των

(4)

Να περιορίζει τις πιθανότητες σφάλµατος.

επιχειρήσεων.

(5) Να απαλλάσσει το δυνατόν περισσότερο το διοικητή, από τη µέριµνα επίβλεψης επί δευτερευόντων ζητηµάτων. β. Επιτελείο που είναι καλά οργανωµένο υποβοηθεί το διοικητή, γιατί µειώνει τον χρόνο απόφασης αυτού. Η καλή οργάνωση επιτελικής εργασίας επιταχύνει την επεξεργασία των πληροφοριών και τη µετατροπή αυτών σε υλικό χρήσιµο για το διοικητή και βελτιώνει την ποιότητα του υποβαλλόµενου σε αυτόν επιτελικού έργου. Αποδοτική επιτελική τεχνική περιορίζει τις καθυστερήσεις στην προετοιµασία και διανοµή εκτιµήσεων, σχεδίων και οδηγιών. γ.

Γενικές Αρχές Λειτουργίας

(1) Οι αξιωµατικοί επιτελείς είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για το χειρισµό των διαφόρων θεµάτων έναντι της Ιεραρχίας. Σε πολλές περιπτώσεις θα κληθούν από το διοικητή για να εκθέσουν τις απόψεις τους ή να λάβουν οδηγίες για τους χειρισµούς διαφόρων θεµάτων. Στις περιπτώσεις αυτές είναι υποχρεωµένοι να ενηµερώσουν την Ιεραρχία τους επί των οδηγιών τις οποίες έλαβαν, ή των προτάσεων τις οποίες υπέβαλαν στο διοικητή. (2) Προκειµένου για ζητήµατα που ανήκουν στην αρµοδιότητα διαφόρων Επιτελικών Γραφείων αλλά έχουν αλληλεξάρτηση, ο επιτελάρχης καθορίζει το γραφείο το οποίο θα φέρει την κυρία ευθύνη του αναγκαίου συντονισµού. Τα Επιτελικά Γραφεία και οι ∆ιοικήσεις – ∆ιευθύνσεις πρέπει να βρίσκονται σε στενή συνεργασία µεταξύ τους. Επιβάλλεται η άµεση προσωπική

Α-7

ΕΕ 101-1

Α


συνεννόηση και ενηµέρωση των αρµοδίων αξιωµατικών επιτελών των ΕΓ και ∆ιοικήσεων – ∆ιευθύνσεων για κάθε θέµα στο οποίο εµπλέκονται άµεσα ή έµµεσα. (3) Οι επιτελείς εκτελούν τα καθήκοντά τους χωρίς να επεµβαίνουν σε ζητήµατα εσωτερικής λειτουργίας των υφισταµένων Κλιµακίων ή σε άλλα καθήκοντα που εµπίπτουν στην αρµοδιότητα των οικείων διοικητών µονάδων, Όπλων η ∆ιευθυντών Σωµάτων. (4) Για κάθε θέµα για το οποίο τυγχάνει υπεύθυνος ο Σχηµατισµός ή η Μονάδα, καθίσταται αντιστοίχως αρµόδιο ένα Επιτελικό Γραφείο, έστω και σε περιορισµένη έκταση. δ.

Επισκέψεις

(1) Για την εκτέλεση της αποστολής του επιτελείου, εξουσιοδοτηµένοι επιτελείς µπορούν να επισκέπτονται υφιστάµενα Στρατηγεία, µονάδες και Φρουρές, για να τηρούνται ενήµεροι επί των αναγκών αυτών, να παρέχουν τυχόν απαιτούµενες αποσαφηνίσεις και να βεβαιώνονται για την εκτέλεση των διαταχθέντων σύµφωνα µε το πνεύµα του διοικητού. Οι επισκέψεις είναι της παρακάτω µορφής: (α) Παρακολούθηση δραστηριοτήτων µονάδων. (β) Έλεγχος µέτρων ασφαλείας και συναγερµού. (γ)

Ανταλλαγή απόψεων για την προώθηση και χειρισµό

διαφόρων θεµάτων. (2)

Κατά τις επισκέψεις ακολουθείται η παρακάτω διαδικασία:

(α) Οι επιτελείς παρουσιάζονται πάντοτε στο διοικητή ή στο νόµιµο αναπληρωτή αυτού, τον οποίο ενηµερώνουν για το σκοπό της επίσκεψης. (β) ∆ίδουν την εικόνα συνεργασίας και όχι επιθεώρησης, αποφεύγοντας να εκφράσουν οποιαδήποτε προσωπική γνώµη. (γ) Μετά το πέρας της επίσκεψης ενηµερώνουν το διοικητή επί των αποτελεσµάτων αυτής. ε.

Ο Επιτελάρχης (1)

Καθήκοντα

(α) ∆ιευθύνει, επιβλέπει και συντονίζει τη λειτουργία του Κυρίως Επιτελείου και συντονίζει το έργο του Ειδικού Επιτελείου. (β) Γνωστοποιεί τις αποφάσεις του διοικητού στα αρµόδια Επιτελικά Γραφεία, παρακολουθεί την εκτέλεση των διαταγών της διοίκησης και βεβαιώνεται επί της εκτέλεσης αυτών.

Α-8



(γ)

Τηρεί ενήµερο το διοικητή και το επιτελείο επί της

κατάστασης. (δ) Βεβαιώνεται ότι τα εκδιδόµενα έγγραφα είναι σύµφωνα προς τα εγκεκριµένα σχέδια και µε τη γραµµή που έχει καθορίσει ο διοικητής. (ε) Πέρα από τα παραπάνω ο διοικητής του Σχηµατισµού µπορεί κατά την κρίση του, να εκχωρήσει στον επιτελάρχη και άλλες αρµοδιότητες, ο βαθµός των οποίων µπορεί να φθάσει µέχρι και την πλήρη διοίκηση του επιτελείου. (2) Ανάλογα µε το επίπεδο του σχηµατισµού η πειθαρχική δικαιοδοσία επί του προσωπικού του επιτελείου και η τήρηση των ατοµικών εγγράφων οµοίως, καθορίζονται από το σχετικό προς τούτο κανονισµό και από διαταγές. (3)

Σχέσεις ∆ιοικητού και Επιτελάρχη

(α) Ο επιτελάρχης είναι ο άµεσος και ο κυριότερος σύµβουλος του διοικητού. (β) Ο επιτελάρχης για να ανταποκριθεί στις παραπάνω υψηλές και λεπτές απαιτήσεις της θέσης του, πρέπει να εµπνεύσει πλήρη εµπιστοσύνη στη διοίκησή του. (γ) Ο διοικητής του σχηµατισµού πρέπει να µην περιορίζει τον κύκλο δράσης του, αλλά καθορίζει τη θέση αυτού ώστε να καταστεί όχι απλώς ο προϊστάµενος του επιτελείου, στο οποίο τηρεί επιµελώς την τάξη, αλλά απεναντίας ο έµπιστος σύµβουλος αυτού, συσκεπτόµενος µε αυτόν για όλα τα ζητήµατα, ενήµερος των προθέσεών του και δυνάµενος να ενεργεί σύµφωνα µε τις σκέψεις του, σε περίπτωση προσωρινής αναπλήρωσής του. (δ) Κατά την εκπλήρωση της αποστολής του ο επιτελάρχης δεν πρέπει να επιδιώκει την απόκτηση ή επίδειξη εξουσίας, αλλά να βοηθά το διοικητή του σχηµατισµού στην ενάσκηση της εξουσίας και της διοίκησης των στρατευµάτων. Έχει γνώµη, αλλά από τη στιγµή που θα την παρουσιάσει, συµµορφώνεται προς την οριστική απόφαση του διοικητού και εργάζεται για την υλοποίησή της. Οµοίως µεριµνά για όλα και προπαρασκευάζει όλες τις εργασίες για να διευκολύνει τις αποφάσεις του διοικητού, ώστε να µην περισπάται η προσοχή του επί λεπτοµερειών, αλλά να µπορεί να προσαρµόζει αυτή, επί του συνόλου της διοίκησης του σχηµατισµού. (4)

Απουσίες

(α) Ο επιτελάρχης όταν απουσιάζει δεν αναπληρώνεται, παρά µόνο για την εξασφάλιση της εσωτερικής λειτουργίας, για την οποία καθίσταται υπεύθυνος ο αρχαιότερος αξιωµατικός επιτελής. (β) Οι διευθυντές των Γραφείων, ή εφόσον προβλέπονται ∆ιευθυντές Κλάδων, συνεχίζουν τις εργασίες τους και είναι απευθείας υπεύθυνοι

Α-9

ΕΕ 101-1

Α


έναντι της διοίκησης του σχηµατισµού, για τις αρµοδιότητες των υπό αυτών Γραφείων. 7.

Επιτελικές ∆ιευθύνσεις-Επιτελικά Γραφεία-Γραφεία α.

∆ιευθυντής Επιτελικού Γραφείου

(1) Ο διευθυντής κάθε ΕΓ διευθύνει το σύνολο της υπηρεσίας του Γραφείου του. Ενηµερώνει τους βοηθούς του για τη γενική κατάσταση κατά το µέτρο που θεωρεί απαραίτητο. Κοινοποιεί σε αυτούς τις αποφάσεις της διοίκησης και δίδει τις αναγκαίες οδηγίες για τη σύνταξη των προς εκτέλεση διαταγών. (2) Προτείνει στον επιτελάρχη την αποστολή στις µονάδες, αξιωµατικών του Γραφείου του για την επίλυση ζητηµάτων της αρµοδιότητάς του όταν παρίσταται ανάγκη. β. Παρακάτω παρατίθενται τα ΕΓ – ∆ιοικήσεις – ∆ιευθύνσεις, τα οποία συνθέτουν το επιτελείο. Η κατά περίπτωση ύπαρξη – εφαρµογή αυτών εξαρτάται από το Κλιµάκιο διοίκησης. Γενικές αρµοδιότητες αυτών, όπως αναφέρονται αναλυτικά στους κανονισµούς ΣΚ 3-11 «Οργάνωση και Λειτουργία Στρατηγείων Σχηµατισµών», ΣΚ 20-2 «Εσωτερική Υπηρεσία», αλλά και στις ΒΟΕ των µονάδων – Σχηµατισµών. ΤΑΓΜΑ Γ1 Γ2

Προσωπικό Πληροφορίες Ασφάλεια Επιχειρήσεις Σχεδίαση Εκπαίδευση Ασκήσεις Επικοινωνίες ∆Μ

Γ3

Γ4

ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ Σ1 Σ2 Σ3

Σ4

Προσωπικό Πληροφορίες Ασφάλεια Επιχειρήσεις Σχεδίαση Εκπαίδευση Ασκήσεις Επικοινωνίες ∆Μ

ΜΕΡΑΡΧΙΑ Σ1 Σ2 Σ3

Σ4 Σ5 Σ6 Σ7 Σ8 Σ9

8.

ΣΣ/ΣΤΡΑΤΙΑ

Προσωπικό Πληροφορίες Ασφάλεια Επιχειρήσεις

Σ1 Σ2

∆Μ Σχεδίαση Επικοινωνίες και Πληροφορική Εκπση – Ασκήσεις Οικονοµικά – Πόροι

Σ4 Σ5 Σ6

Πολιτικο-στρατιωτική Συνεργασία

Σ3

Σ7 Σ8 Σ9

Προσωπικό Πληροφορίες Ασφάλεια Επιχειρήσεις

∆Μ Σχεδίαση Επικοινωνίες και Πληροφορική Εκπση – Ασκήσεις Οικονοµικά – Πόροι Πολιτικο-στρατιωτική Συνεργασία

Λειτουργικά Τµήµατα

Τα λειτουργικά τµήµατα που αναπτύσσονται στο επιτελείο έχουν σκοπό το συντονισµό και συγχρονισµό των µονάδων και των ενεργειών τους κατά τη µάχη. Οι λειτουργίες µάχης, είναι οι Πληροφορίες, Κινήσεις – Ελιγµός, Πυρά, Προστασία, ∆ιοικητική Μέριµνα και ∆ιοίκηση και Έλεγχος και αντίστοιχα ονοµάζονται τα Τµήµατα στο επιτελείο (Σχ. Α-2).

Α-10



Σχ. Α-2. Λειτουργικά και Ενοποιηµένα Τµήµατα α.

Τµήµα Πληροφοριών

Το Τµήµα Πληροφοριών συντονίζει τις ενέργειες και τα συστήµατα που βοηθούν το διοικητή να κατανοήσει τον εχθρό, καιρό και έδαφος. Το Τµήµα Πληροφοριών αιτείται, λαµβάνει και επεξεργάζεται πληροφορίες από όλες τις πηγές για την παραγωγή και διανοµή επεξεργασµένων πληροφοριών. Αυτό συµπεριλαµβάνει έργα σχετικά µε την Π3Ε, επιτήρηση και αναγνώριση. β.

Τµήµα Κινήσεων - Ελιγµού

Το Τµήµα Κινήσεων και Ελιγµού συντονίζει τις ενέργειες και τα συστήµατα για την τακτική κίνηση των µονάδων προς τον εχθρό. Αυτό συµπεριλαµβάνει ανάθεση τακτικών έργων στις δυνάµεις µε συνδυασµό άµεσων ή έµµεσων πυρών (ελιγµός), καθώς και µετακινήσεις δυνάµεων, ώστε να ευρεθούν σε πλεονεκτική θέση σε σχέση µε τον εχθρό. γ.

Τµήµα Πυρών Υποστηρίξεως

Το Τµήµα Πυρών Υποστηρίξεως συντονίζει ενέργειες και συστήµατα που παρέχουν συγκεντρωτική και συντονισµένη υποστήριξη εµµέσων πυρών, καθώς και ∆ιοίκηση και Έλεγχο κατά τη διαδικασία της στοχοποίησης. δ.

τα

οποία

Τµήµα Προστασίας Το Τµήµα Προστασίας συντονίζει τις ενέργειες και τα συστήµατα διαφυλάττουν τα τµήµατα από σύνθετους κινδύνους. Αυτό

Α-11

ΕΕ 101-1

Α


συµπεριλαµβάνει πληροφοριών. ε.

έργα

προστασίας

προσωπικού,

µέσων

και

ασφάλειας

Τµήµα ∆ιοικητικής Μέριµνας

Το Τµήµα ∆ιοικητικής Μέριµνας συντονίζει τις ενέργειες και τα συστήµατα που παρέχουν υποστήριξη ∆Μ και υπηρεσίες που διασφαλίζουν την ελευθερία ενεργειών, παρατεταµένη επιχειρησιακή δράση και συντήρηση δυνάµεως. στ. Τµήµα ∆ιοικήσεως και Ελέγχου Το Τµήµα ∆ιοικήσεως και Ελέγχου περιλαµβάνει στοιχεία ∆Β, πληροφοριακών επιχειρήσεων και πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας. Το τµήµα αυτό έχει την ιδιαιτερότητα ότι δεν είναι υπεύθυνο για όλα τα έργα που σχετίζονται µε την ∆ιοίκηση και Έλεγχο, αφού οι αντίστοιχες ενέργειες καλύπτονται από τα άλλα τµήµατα. ζ. Ενοποίηση Λειτουργικών Τµηµάτων Ενώ τα Λειτουργικά Τµήµατα είναι οργανωµένα κατά λειτουργίες µάχης, η ενοποίηση των τµηµάτων σε ιδιαίτερες Οµάδες εξυπηρετεί το συντονισµό και συγχρονισµό δυνάµεων και λειτουργιών εντός συγκεκριµένου ορίζοντα σχεδίασης και περιλαµβάνει την Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΤΕ), την Οµάδα Σχεδίασης Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΣΤΕ) και την Οµάδα Σχεδίασης Μελλοντικών Επιχειρήσεων (ΟΣΜΕ) (Σχ. Α-2). 9.

Ορίζοντας Σχεδίασης

α. Ορίζοντας σχεδίασης είναι ένα σηµείο στο χρόνο, επί του οποίου έχει εστιάσει ο διοικητής τις προσπάθειες σχεδίασης για τη διαµόρφωση των µελλοντικών γεγονότων. Ο ορίζοντας σχεδίασης διακρίνεται σε βραχυπρόθεσµο, µεσοπρόθεσµο και µακροπρόθεσµο. Γενικά, συνδέονται µε την ΟΤΕ, ΟΣΤΕ και ΟΣΜΕ αντίστοιχα. Οι ορίζοντες σχεδίασης εξαρτώνται από την κατάσταση και κυµαίνονται από ώρες και ηµέρες έως εβδοµάδες και µήνες. Γενικά, όσο µεγαλύτερο το κλιµάκιο, τόσο µεγαλύτεροι είναι και οι ορίζοντες σχεδίασης. β. Επειδή όλα τα κλιµάκια δεν είναι κατάλληλα επανδρωµένα, οι ΟΤΕ, ΟΣΤΕ και ΟΣΜΕ ενεργοποιούνται σε σχηµατισµούς άνω της ταξιαρχίας, ενώ σε επίπεδο ταξιαρχίας και µονάδος, επανδρώνονται κατά περίπτωση (Σχ. Α-3). γ. Οµάδα Σχεδίασης Μελλοντικών Επιχειρήσεων (ΟΣΜΕ). Η ΟΣΜΕ είναι υπεύθυνη για τη σχεδίαση επιχειρήσεων µε µακροπρόθεσµο ορίζοντα σχεδίασης. Προετοιµάζεται για επιχειρήσεις πέραν της εµβέλειας της τρέχουσας διαταγής, αναπτύσσοντας σχέδια και διαταγές, στα οποία συµπεριλαµβάνονται τα Εναλλακτικά και τα Επακόλουθα Σχέδια. Η ΟΣΜΕ επιπλέον, επιβλέπει τη σχεδίαση της στρατιωτικής παραπλάνησης.

Α-12



δ. Οµάδα Σχεδίασης Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΣΤΕ). Η ΟΣΤΕ είναι υπεύθυνη για τη σχεδίαση επιχειρήσεων µε µεσοπρόθεσµο ορίζοντα σχεδίασης. Εστιάζεται στην προσαρµογή στην τρέχουσα επιχείρηση,

Σχ. Α-3. Σύζευξη Σχεδίων, Μελλοντικών και Τρεχουσών Επιχειρήσεων συµπεριλαµβανοµένης της διάταξης ή ελιγµού των δυνάµεων σε βάθος, εξασφαλίζοντας τη συνέχεια της επιχείρησης. Υπό προϋποθέσεις, η ΟΣΤΕ ενεργεί ως σύνδεσµος µεταξύ της ΟΣΜΕ και ΟΤΕ. Η ΟΣΤΕ παρακολουθεί τις τρέχουσες επιχειρήσεις και καθορίζει τις συνέπειες για τις επιχειρήσεις σε µεσοπρόθεσµο ορίζοντα σχεδίασης. Σε συντονισµό µε την ΟΤΕ, η ΟΣΤΕ αξιολογεί εάν η διεξαγόµενη επιχείρηση πρέπει να τροποποιηθεί για να επιτευχθούν οι στόχοι της.

ΟΣΜΕ

ΟΣΤΕ

ε. Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων (ΟΤΕ). Η ΟΤΕ επικεντρώνεται στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Αυτό περιλαµβάνει την Α-13

ΕΕ 101-1

Α


αξιολόγηση της τρέχουσας κατάστασης, ενώ ταυτόχρονα διευθύνονται οι δυνάµεις και οι λοιπές λειτουργίες µάχης, σύµφωνα µε την αποστολή, την πρόθεση του διοικητού και την ιδέα ενεργείας. Η ΟΤΕ απεικονίζει την Κοινή Επιχειρησιακή Εικόνα και παρέχει πληροφορίες για την κατάσταση της επιχείρησης σε όλο το επιτελείο, το προϊστάµενο κλιµάκιο, υφιστάµενες και γειτονικές µονάδες.

Α-14

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β’ ΣΤΟ EE 101-1A ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗΣ Λίγοι στρατηγοί λένε στο επιτελείο τους: ‘’ ∆ώστε µου όλα τα στοιχεία και τις πληροφορίες και αφήστε µε µόνο µου για µισή ώρα και θα σας ανακοινώσω την απόφασή µου.’’ Αντίθετα πολλοί αναζητούν την απόφαση στο επιτελείο τους, ειδικά αν είναι µεγάλης ηλικίας και θεωρούν ότι όσοι αποφοίτησαν πρόσφατα από τη Σχολή Πολέµου γνωρίζουν περισσότερα από τους ίδιους. Υποστράτηγος Τζον Φούλλερ

1.

Οι Κατευθύνσεις Σχεδίασης του ∆ιοικητού στη Σ∆ΙΛΑ

α. Ο διοικητής αναπτύσσει τις κατευθύνσεις σχεδίασης ως απόρροια της νοερής σύλληψης αυτού. Οι κατευθύνσεις δύναται να είναι γενικές ή λεπτοµερείς, όσο το επιβάλλουν οι περιστάσεις. Μαζί µε την πρόθεση του διοικητού, µεταφέρουν την ουσία της νοερής σύλληψης. Ο διοικητής χρησιµοποιεί την εµπειρία και την κρίση του για να προσδώσει βάθος και σαφήνεια στις κατευθύνσεις σχεδίασης. β. Κατά τη σχεδίαση, ο διοικητής εκδίδει κατευθύνσεις στις παρακάτω περιπτώσεις: (1) Αρχικά, µετά τη λήψη ή την πρόβλεψη λήψης αποστολής. (2) Μετά τη διερεύνηση της αποστολής, για την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας. (3)

Μετά την ανάπτυξη των ΤΕ, για τη βελτίωσή τους.

(4) Με την έγκριση των ΤΕ, για την ολοκλήρωση του σχεδίου. γ. Το εύρος της λεπτοµέρειας που παρέχεται µε τις κατευθύνσεις σχεδίασης εξαρτάται από το διαθέσιµο χρόνο, την εµπειρία του επιτελείου και την ελευθερία που επιτρέπει το προϊστάµενο κλιµάκιο. Γενικές και ευρείες κατευθύνσεις επιτρέπουν στο έµπειρο επιτελείο να αναπτύξει ευέλικτες και αποτελεσµατικές επιλογές. Συνθήκες περιορισµένου χρόνου επιβάλλουν πλέον εξειδικευµένες κατευθύνσεις. Όσο πιο λεπτοµερείς είναι οι κατευθύνσεις σχεδίασης, τόσο ταχύτερα δύναται το επιτελείο να ολοκληρώσει το σχέδιο. Πάντως, οι λεπτοµερείς κατευθύνσεις εµπεριέχουν τον κίνδυνο παράβλεψης ή ανεπαρκούς εξέτασης δεδοµένων, τα οποία ενδεχοµένως να επηρεάσουν την εκτέλεση της αποστολής.

ΕΕ 101-1

Α

2.


Κατευθύνσεις Σχεδίασης κατά Λειτουργία Μάχης α.

Πληροφορίες

(1) Κατευθύνσεις για αναγνωρίσεως – επιτηρήσεως (ΠΑΕ). (2)

έργα

συλλογής


–

Κενά που υφίστανται για την κατανόηση της κατάστασης.

(3) Εχθρικούς τρόπους ενεργείας που πρέπει να υπολογισθούν κατά την ανάπτυξη και ανάλυση των ηµετέρων τρόπων ενεργείας. Ως ελάχιστο, αναφέρονται ο πιθανότερος και ο επικινδυνότερος εχθρικός τρόπος ενεργείας, ή συνδυασµός αυτών. Οι εχθρικοί ΤΕ χρειάζεται να περιλαµβάνουν: (α)

Αποστολή του διοικητού των εχθρικών δυνάµεων.

(β)

Ιδέα ενεργείας του διοικητού των εχθρικών δυνάµεων.

(γ)

Κρίσιµα σηµεία απόφασης και τρωτά σηµεία του

(δ)

ΟΥΣΠ.

(ε)

Στόχους υψηλής αξίας.

εχθρού.

(στ) Κατευθύνσεις στοχοποίησης. (ζ)

Επιθυµητή εχθρική αντίληψη για τις φίλιες δυνάµεις.

(η) Για κάθε φάση της επιχείρησης πού θα πρέπει να επικεντρωθεί η συλλογή πληροφοριών. (θ)

Ιδιαίτερους παράγοντες του εδάφους και του καιρού.

(ι)

Κατευθύνσεις αντιπληροφοριών.

(ια) Αιτήσεις για παροχή πληροφοριών από µη οργανικά µέσα και συστήµατα ΠΑΕ. β.

Ελιγµός

(1) τελική κατάσταση). (2)

ληφθούν υπόψη.

Β-2

Αρχική Πρόθεση διοικητού (Σκοπός - κύρια έργα - επιθυµητή

Κατευθύνσεις ανάπτυξης τρόπων ενεργείας: (α)

Αριθµός υπό ανάπτυξη τρόπων ενεργείας.

(β)

Τρόποι ενεργείας που πρέπει / δεν πρέπει να

Παράρτηµα Β’

Κατευθύνσεις Σχεδίασης

(γ)

Κρίσιµα γεγονότα.

(δ)

Επιχειρησιακό πλαίσιο διεξαγωγής του αγώνα: 1/ Αποφασιστική ενέργεια. 2/ Υποβοηθητικά έργα. 3/ Υποστηρικτικά έργα.

(ε)

Τακτική συγκρότηση.

(στ)

Έργα – σκοποί των υφισταµένων.

(ζ)

Τύπος ελιγµού.

(η) Εφεδρεία (σύνθεση – αποστολή – προτεραιότητες – µέτρα διοίκησης και ελέγχου).

(3)

γ.

(θ)

Κατευθύνσεις ασφάλειας και αντιαναγνώρισης.

(ι)

Φίλια σηµεία απόφασης.

(ια)

Πιθανά εναλλακτικά και διαδοχικά σχέδια.

(ιβ)

Μέτρα ελέγχου.

(ιγ)

Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού.

(ιδ)

Κατευθύνσεις ΠΑΕ και προτεραιότητες.

(ιε)

Παραπλάνηση

Κίνδυνοι: (α)

Για τις φίλιες δυνάµεις.

(β)

Για την εκπλήρωση της αποστολής.

(γ)

Για τα µέτρα ελέγχου.

Πυρά (1)

Συγχρονισµό πυρών µε ελιγµό.

(2)

Προτεραιότητα πυρών.

(3)

Στόχοι Υψηλής Προτεραιότητας:

Β -3

ΕΕ 101-1

Α


(α)

Μέθοδοι εµπλοκής.

(β)

Επιθυµητά αποτελέσµατα.

(4)

Σχέδιο παρατηρητών.

(5)

Απαιτήσεις,

(6)

Έργα και σκοποί των πυρών.

(7)

Κατευθύνσεις αντιπυροβολικού – αντιολµικού.

(8)

Καταστολή της εχθρικής αεράµυνας.

(9)

Κρίσιµες περιοχές – ζώνες.

(10)

Μέτρα συντονισµού πυρών υποστηρίξεως.

(11)

Κατευθύνσεις προσβολής.

περιορισµοί

και

προτεραιότητα

ειδικών

πυροµαχικών.

δ. Προστασία Για την προστασία, ο διοικητής µεταφέρει: (1)

Προτεραιότητες προστασίας.

(2)

Προτεραιότητες έργων επιβιωσιµότητας και µέσων.

(3)

Κατευθύνσεις για την αεράµυνα:

(4)

(α)

Προτεραιότητες προστασίας.

(β)

Κατευθύνσεις διάταξης.

(γ)

Κατάσταση όπλων.

Ειδικούς παράγοντες καιρού και εδάφους.

(5) Ιδιαίτερες πληροφορίες και περιορισµούς για θέµατα ασφαλείας (προστασία από φίλια πυρά, νάρκες-παγίδες-αυτοσχέδιους εκρηκτικούς µηχανισµούς κλπ). (6)

Οδηγίες ΧΒΡΠ.

(7)

Προστατευόµενες περιοχές και στόχους.

(8) εγκαταστάσεων.

Β-4

Ασφάλεια προσωπικού, µέσων, υλικού, υποδοµών και

Παράρτηµα Β’

ε.

Κατευθύνσεις Σχεδίασης

(9)

Υγεία και ιατρική περίθαλψη.

(10)

Κατευθύνσεις για θέµατα περιβάλλοντος.

∆ιοικητική Μέριµνα

(1) Προτεραιότητες τακτικών λειτουργιών ∆Μ (επάνδρωση, καυσοδοσία, επισκευές, κινήσεις κλπ).

στ.

(2)

Υγειονοµική υποστήριξη.

(3)

∆ιάταξη κρισίµων µέσων και εγκαταστάσεων ∆Μ.

(4)

Αναµενόµενες απαιτήσεις σε αποθέµατα.

(5)

Έλεγχος στάθµης αποθεµάτων.

∆ιοίκηση και Έλεγχος (1)

Κανόνες Εµπλοκής.

(2)

Θέση Στρατηγείου – Σ∆.

(3)

Θέση διοικητού.

(4)

Κατευθύνσεις αξιωµατικών συνδέσµων.

(5)

Τύπος διαταγής που θα εκδοθεί και εκτελεστέες δοκιµές.

(6)

Ειδικές κατευθύνσεις επικοινωνιών.

(7)

Χρονοδιαγράµµατα.

(8)

Οδηγίες για πληροφοριακές επιχειρήσεις

(9)

Οδηγίες για πολιτικοστρατιωτικές υποθέσεις.

Β -5

ΕΕ 101-1

Α



Β-6

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α

ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ∆ΙΟΙΚΗΣΕΩΣ Όπου δεν βασιλεύει εις και όπου από πολλούς κριτάς εξαρτώνται τα βραβεία και οι ποιναί, όπου τα έργα και αι εξουσίαι έχουν καταµερισθή, εκεί δεν κυβερνάται ο τόπος. Έν σώµα µε σύµπνοιαν εις τα µέλη συγκροτήσατε και έναν άρχοντα τους άλλους να διευθύνη ευρήτε. Το σκήπτρον εις ένα µόνον δώσατε και αυτός εις τα καθήκοντα µε βασιλέα να οµοιάζη. Τορκουάτο Τάσσο

1.

Βασικές Αρχές

α. Τακτική συγκρότηση είναι η προσωρινή σύζευξη δυνάµεων, η οποία σχεδιάζεται για την εκπλήρωση συγκεκριµένης αποστολής. «Συγκροτώ τακτικά» καλείται η ενέργεια σχεδίασης επιχειρησιακής δύναµης, επιτελείου υποστήριξης, ή παροχών ∆Μ συγκεκριµένου µεγέθους και σύνθεσης, προκειµένου να εκτελεσθεί συγκεκριµένο έργο ή αποστολή. Τα χαρακτηριστικά που εξετάζονται για την τακτική συγκρότηση µιας δύναµης, είναι ενδεικτικά: εκπαίδευση, εµπειρία, εξοπλισµός, δυνατότητα υποστήριξης ∆Μ, επιχειρησιακό περιβάλλον, εχθρική απειλή, ευκινησία, κατανοµή διαθεσίµων µέσων στους υφισταµένους διοικητές και καθορισµό των σχέσεων διοίκησης και υποστήριξης. Οι σαφώς καθορισµένες σχέσεις διοίκησης και υποστήριξης παρέχουν τη βάση της ενότητας της διοικήσεως κατά τις επιχειρήσεις. β. Οι µονάδες αποτελούνται από οργανικά τµήµατα. Τα οργανικά τµήµατα της µονάδας διαµορφώνουν τη βασική οντότητα αυτής και καταχωρούνται στους Πίνακες Οργανώσεως και Υλικού (ΠΟΥ). Ο διοικητής δύναται να µεταβάλει τις σχέσεις των οργανικών του µονάδων για τη βέλτιστη κατανοµή των µέσων στους υφισταµένους. Επίσης δύναται να καθορίσει προσωρινές σχέσεις διοίκησης και υποστήριξης για τη διευκόλυνση της ενάσκησης διοίκησης και ελέγχου. γ. Ο καθορισµός σαφών σχέσεων διοίκησης και υποστήριξης είναι πρωταρχικής σηµασίας για την οργάνωση για οποιαδήποτε επιχείρηση. Αυτή η σχέση προσδιορίζει ξεκάθαρες ευθύνες και αρµοδιότητες µεταξύ των υφισταµένων και υποστηριζουσών µονάδων. δ. Ο διοικητής καθορίζει σχέσεις διοίκησης και υποστήριξης για να προσδώσει βάρος στην αποφασιστική ενέργεια και να υποστηρίξει την ιδέα ενεργείας. Η τακτική συγκρότηση επίσης βοηθά τους υφισταµένους και υποστηρίζοντες διοικητές να υποστηρίξουν την πρόθεση του διοικητού. Ο διοικητής λαµβάνει υπόψη του δύο οργανωτικές αρχές όταν συγκροτεί τακτικά τις δυνάµεις του: (1)

∆ιατήρηση της συνοχής.

(2)

Μη υπέρβαση των δυνατοτήτων ελέγχου των υφισταµένων.

ΕΕ 101-1

Α


ε. Όταν είναι δυνατόν, ο διοικητής διατηρεί τη συνοχή των τµηµάτων. Οργανώνει τις δυνάµεις µε βάση τις υφιστάµενες δοµές τους και δεν δηµιουργεί εκ του µηδενός νέα τµήµατα. Από τη στιγµή που συγκροτηθεί τακτικά µία δύναµη και εµπλακεί, διατηρείται η συγκρότησή της εκτός εάν επιβάλλεται από την κατάσταση να αλλάξει. στ. Ο διοικητής αποφεύγει να υπερβεί τις δυνατότητες ελέγχου (span of control) των υφισταµένων. Η έννοια δυνατότητες ελέγχου αναφέρεται στον αριθµό των υφισταµένων µονάδων κάτω από ένα διοικητή και ο οποίος δεν µπορεί κανονικά να υπερβαίνει τις πέντε υποµονάδες/µονάδες ελιγµού/σχηµατισµούς. ζ. Οι εκτιµήσεις και η ανάλυση των τρόπων ενεργείας κατά τη Σ∆ΙΛΑ, παρέχουν πληροφορίες που θα βοηθήσουν το διοικητή να καθορίσει την βέλτιστη τακτική συγκρότηση. Η αποτελεσµατική τακτική συγκρότηση: (1)

Εξυπηρετεί την πρόθεση του διοικητού και την ιδέα

(2)

∆ιατηρεί την ευελιξία εντός του πλαισίου της ιδέας ενεργείας.

(3)

Προσαρµόζεται στις συνθήκες που επιβάλουν αστάθµιστοι

(4)

Συνθέτει αποτελεσµατικά τµήµατα συνδυασµένων Όπλων.

(5)

Παρέχει αµοιβαία υποστήριξη µεταξύ των µονάδων.

ενεργείας.

παράγοντες.

(6) Παρέχει ευελιξία για την αντιµετώπιση γεγονότων και υποστηρίζει τις µελλοντικές επιχειρήσεις.

απροόπτων

(7) Κατανέµει δυνάµεις µε τους ελάχιστους περιορισµούς κατά την ανάπτυξή τους. (8)

Προάγει την ενότητα της διοίκησης.

(9)

Εκµεταλλεύεται τα τρωτά σηµεία του εχθρού.

(10) Αµβλύνει περιορισµούς και επαυξάνει δυνατότητες των διαθέσιµων δυνάµεων. η.

Για την ορθή τακτική συγκρότηση, απαιτείται κατανόηση:

(1) Της αποστολής, συµπεριλαµβανοµένης της πρόθεσης του προϊσταµένου διοικητού και της ιδέας ενεργείας του. (2)

Των ρόλων και των σχέσεων µεταξύ των λειτουργιών µάχης.

(3) Της κατάστασης των διαθεσίµων συµπεριλαµβανοµένου του ηθικού, εκπαίδευσης και εξοπλισµού.

Γ-2

δυνάµεων,

ΕΕ 101-1

Α


(4) Των ιδιαιτέρων δυνατοτήτων περιορισµών, του ηθικού και των αδυναµιών τους. (5)

των

µονάδων,

των

Των κινδύνων που εµπεριέχονται στο σχέδιο.

θ. Κατά την ανάλυση των τρόπων ενεργείας ο διοικητής αναγνωρίζει τις δυνάµεις και τα µέσα που απαιτούνται, καθώς και πού, πότε και πώς θα τα χρειασθεί. Η διαµόρφωση της τακτικής συγκρότησης και η µετάπτωση από γενικά καθορισµένες δυνάµεις σε συγκεκριµένες, αρχίζει µετά την ανάλυση των τρόπων ενεργείας, όταν ο διοικητής θα αναθέσει έργα στους υφισταµένους διοικητές. Το επιτελείο αναθέτει έργα στις υφιστάµενες διοικήσεις και εξασφαλίζει ότι οι υφιστάµενοι έχουν ικανή µαχητική ισχύ, αναδιατάσσοντας τη µαχητική ισχύ όπου απαιτείται. Ακολούθως, τροποποιεί βελτιώνοντας τις σχέσεις διοίκησης και υποστήριξης των υφισταµένων και αποφασίζει για τις προτεραιότητες υποστήριξης. Ο διοικητής εγκρίνει ή τροποποιεί την προτεινόµενη τακτική συγκρότηση, βασιζόµενος στην αξιολόγηση των παραγόντων των προηγούµενων παραγράφων και στις προερχόµενες από τις εκτιµήσεις και την ανάλυση των τρόπων ενεργείας πληροφορίες. 2.

Σχέσεις – Μορφές ∆ιοίκησης και Υποστήριξης

α. Οι σχέσεις διοικήσεως καθορίζουν τις σχέσεις µεταξύ προϊσταµένων και υφισταµένων διοικητών. Καθορίζοντας την αλυσίδα διοικήσεως, οι σχέσεις διοικήσεως ενοποιούν την προσπάθεια και δίνουν τη δυνατότητα στους διοικητές να χρησιµοποιήσουν τις διατιθέµενες δυνάµεις µε τη µέγιστη ευελιξία. Η µορφή της σχέσης διοικήσεως εξαρτάται συχνά από την αναµενόµενη διάρκεια της σχέσης µεταξύ των εµπλεκοµένων διοικήσεων ενώ προσδιορίζουν επίσης και το βαθµό υποστήριξης. β.

Η ∆ιαφοροποίηση των Σχέσεων ∆ιοικήσεως και Ελέγχου στο

ΣΞ (2) Οι σχέσεις διοικήσεως και ελέγχου του ΣΞ είναι παρόµοιες αλλά όχι οι ίδιες µε τις αντίστοιχες διακλαδικές και δεν είναι δυνατόν οι διακλαδικές να έχουν πλήρη εφαρµογή στην κλίµακα της Ιεραρχίας του ΣΞ. Οι διαφορές του ΣΞ από τους άλλους Κλάδους προέρχονται από τους εξής λόγους: (α) Ο Στρατός εφοδιάζει άνδρες ενώ η Αεροπορία και το Ναυτικό επανδρώνουν µέσα.1 Το αντίστοιχο του πλοίου ή του αεροπλάνου στο Στρατό είναι το Τάγµα ή η Ταξιαρχία. Εκείνο που ο Στρατός αποκαλεί οργανικό τµήµα του Τάγµατος ή της Ταξιαρχίας, για το ναυτικό και την αεροπορία είναι το πλοίο και το αεροπλάνο. (β) Ο Στρατός για να εκτελέσει την αποστολή του χρειάζεται να αλλάξει, σηµαντικά πολλές φορές, την οργανική του συγκρότηση. Οι σχέσεις διοικήσεως και ελέγχου και υποστηρίξεως αποτελούν τη βάση για την τακτική συγκρότηση.

1

Αποδίδεται καλύτερα στην αγγλική, Navy and Air Force man equipment, Army equips

men.

Γ-3

ΕΕ 101-1

Α


(γ) Ο Στρατός διαθέτει πολύ διοίκησης σε σχέση µε το Ναυτικό και την Αεροπορία.

περισσότερα

επίπεδα

(δ) Επίσης

διαφορετικές

σχέσεις

ο

Στρατός

έχει

υποστηρίξεως. (ε)

Τέλος ο Στρατός διαχειρίζεται εντελώς διαφορετικά τα

θέµατα ∆Μ. γ.

Σχέσεις ∆ιοίκησης

(1) Οι διακλαδικές µορφές διοίκησης ισχύουν για διαθέσεις µεταξύ των Κλάδων και σε διακλαδικό επίπεδο. Οι µορφές διοίκησης του ΣΞ είναι: (α)

Οργανικό (ΟΡΓ) (Organic)

(β)

Υπό ∆ιοίκηση (Υ∆) (Attached)

(γ)

∆ιάθεση (∆ΙΑΘ) (Assigned)

(δ)

Επιχειρησιακός Έλεγχος (ΕΕ) (Operational Control -

(ε)

Τακτικός Έλεγχος (ΤΕ) (Tactical Control - TACON)

OPCON)

δ.

Μορφές Υποστηρίξεως

(1) Οι σχέσεις υποστηρίξεως του ΣΞ, δεν εµπεριέχουν διοικητική εξουσία. Οι διοικητές αποκαθιστούν σχέσεις υποστηρίξεως, όταν δεν είναι εφικτή η υπαγωγή µιας µονάδας σε µια άλλη. Ειδικότερα, οι σχέσεις υποστηρίξεως καθορίζονται όταν: (α) Η υποστήριξη είναι αποτελεσµατικότερη, εφόσον ο διοικητής υποστηρίξεως διαθέτει την απαραίτητη τεχνική και τακτική εξειδίκευση, ώστε να ελέγχει την υποστηρίζουσα µονάδα καλύτερα από τον υποστηριζόµενο διοικητή. (β) Το κλιµάκιο της µονάδας υποστηρίξεως, είναι ίδιο ή µεγαλύτερο της υποστηριζόµενης µονάδας, πχ η υποστηρίζουσα διοίκηση είναι επιπέδου Ταξιαρχίας και η υποστηριζόµενη επιπέδου Τάγµατος. Σε µια τέτοια περίπτωση δεν είναι δυνατόν η Ταξιαρχία να είναι υφιστάµενη του Τάγµατος, οπότε απαιτείται ο καθορισµός σχέσεως υποστηρίξεως. (γ) Η υποστηρίζουσα Μονάδα παρέχει υποστήριξη σε πολλές Μονάδες ταυτόχρονα οπότε χρειάζεται να τεθούν προτεραιότητες στη διάθεση των δυνατοτήτων υποστηρίξεως. (2) Οι σχέσεις υποστηρίξεως, δίνουν τη δυνατότητα στους διοικητές που υποστηρίζουν να παρέχουν το σύνολο των δυνατοτήτων τους, ώστε να επιτυγχάνουν το µέγιστο αποτέλεσµα επ’ ωφελεία των υποστηριζόµενων

Γ-4

ΕΕ 101-1

Α


διοικητών. Οι σχέσεις υποστηρίξεως είναι κλιµακούµενες, από µία κατ΄ αποκλειστικότητα παροχή υποστήριξης µεταξύ δυο Μονάδων (Άµεση Υποστήριξη), µέχρι ένα ευρύτερο επίπεδο υποστήριξης του συνόλου των Μονάδων που ελέγχονται από µια διοίκηση, όπως η παροχή Γενικής Υποστήριξης. Οι διοικητές καθορίζουν και µεταβάλλουν τις σχέσεις υποστηρίξεως µε τη συγκρότηση. (3)

Ο ΣΞ χρησιµοποιεί τις εξής σχέσεις υποστηρίξεως: (α) Άµεση Υποστήριξη (ΑΥ) (Direct Support). (β) Ενίσχυση (ΕΝ) (Reinforcing). (γ)

Γενική Υποστήριξη (ΓΥ) (General Support).

(δ) Γενική Υποστήριξη – Ενίσχυση (ΓΥ-ΕΝ) (General Support–Reinforcing). (ε) 3.

Προς Υποστήριξη (ΠΥ) (In Support of).

Πίνακες Τακτικής Συγκρότησης

α. Υπάρχουν δύο ειδών Πίνακες Τακτικής Συγκρότησης: Ο αναλυτικός και ο σχηµατικός. Ο επιτελάρχης θα αποφασίσει ποιος πίνακας θα χρησιµοποιηθεί για την απεικόνιση της τακτικής συγκρότησης στο σχέδιο ή τη διαταγή επιχειρήσεων. β.

Σχηµατικός Πίνακας

Ο Σχηµατικός Πίνακας Τακτικής Συγκρότησης απεικονίζει την τακτική συγκρότηση, λαµβάνοντας υπόψη τον τύπο της δύναµης και τη σχέση της µε τα υφιστάµενα κλιµάκια µε συνθηµατικές παραστάσεις (Σχ. Γ-1). γ.

Αναλυτικός Πίνακας

Στον αναλυτικό πίνακα απεικονίζονται σε σειρά όλες οι υφιστάµενες διοικήσεις µε τη συγκρότηση αυτών (οργανικά τµήµατα – µη οργανικά τµήµατα – σχέσεις διοικήσεως µη οργανικών τµηµάτων – σχέσεις υποστηρίξεως µη οργανικών τµηµάτων) όπως και στον σχηµατικό πίνακα, αλλά χωρίς τις συνθηµατικές παραστάσεις Λεπτοµέρειες για τον αναλυτικό πίνακα όπως στην Προσθήκη ‘1/∆’. δ. Πίνακας Τακτικής Συγκρότησης Πολυεθνικών ∆υνάµεων Στα πλαίσια επιχειρήσεων που αναλαµβάνονται από το ΝΑΤΟ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα συµµετέχοντα ελληνικά τµήµατα αποτελούν µέρος µιας ευρύτερης πολυεθνικής δύναµης. Ο πίνακας συγκρότησης που χρησιµοποιείται από τις πολυεθνικές δυνάµεις έχει τη µορφή που απεικονίζεται στο Σχ. Γ-2.

Γ-5

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. Γ-1. Σχηµατικός Πίνακας Τακτικής Συγκρότησης (Παράδειγµα)

Γ-6

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. Γ-2. Πίνακας Τακτικής Συγκρότησης Πολυεθνικής ∆ύναµης

Γ-7

ΕΕ 101-1

Α



Γ-8

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ∆’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α ΣΧΕ∆ΙΑ ΚΑΙ ∆ΙΑΤΑΓΕΣ Ένα από τα λαµπρότερα παραδείγµατα διαταγών στην νεώτερη ελληνική στρατιωτική ιστορία, που περιέχει όλες τις αρετές που περιγράφονται στο παράρτηµα που ακολουθεί, είναι η πρώτη διαταγή που εξέδωσε ο Υποστράτηγος Μουτούσης, µόλις ανέλαβε τη διοίκηση της ΧΙΙΙ Μεραρχίας. Η Μεραρχία κατά τη δεύτερη φάση του Ελληνοιταλικού πολέµου, µετά την αποκατάσταση του εθνικού εδάφους, ανέλαβε επιθετική αποστολή εντός του αλβανικού εδάφους, για την κατάληψη της Μόροβας, στα πλαίσια των επιχειρήσεων του Γ’ ΣΣ για την κατάληψη της Κορυτσάς. Τα πρώτα τµήµατα ανατράπηκαν και, ελλείψει αποτελεσµατικής ηγεσίας, άρχισε η διαρροή φυγάδων προς τα πίσω. Ο Υποστράτηγος Μουτούσης ο οποίος εστάλη για να αντικαταστήσει τον Μέραρχο, εξέδωσε αµέσως την παρακάτω διαταγή: ΧΙΙΙ ΜΕΡΑΡΧΙΑ Κρυσταλλοπηγή, 19 Νοεµβρίου 1940 Ώρα 03.00 ‘’Παρουσιασθείς σήµερον ανέλαβον την διοίκησιν της ΧΙΙΙ Μεραρχίας κατόπιν διαταγής του Γ’ Σ. Σ. Άµα τη λήψει της παρούσης τα προς τα οπίσω τυχόν κινούµενα τµήµατα να αγκιστρωθούν επί του εδάφους µε µέτωπον προς Μόροβαν, τα δε τυχόν εν επαφή µετά του εχθρού άµα τη έω να επιτεθούν και εν αδυναµία να αµυνθούν επί τόπου. Την επίθεσιν θα υποστηρίξω δια του βαρέος πυροβολικού και θα την παρακολουθήσω έφιππος εκ του σύνεγγυς’’. Ο Μέραρχος Σωτήριος Μουτούσης Υποστράτηγος

1.

Γενικά

α. Τα σχέδια και οι διαταγές είναι το µέσο δια του οποίου οι διοικητές εκφράζουν τη νοερή τους σύλληψη, την πρόθεση του διοικητού και τις αποφάσεις τους. Επικεντρώνονται στα αποτελέσµατα που αναµένει ο διοικητής να επιτύχει και σχηµατίζουν τη βάση που χρησιµοποιούν οι διοικητές για τον συγχρονισµό των επιχειρήσεων. Ενθαρρύνουν την πρωτοβουλία παρέχοντας τα τι και γιατί της αποστολής, και εναποθέτουν στους υφισταµένους το πώς. Παρέχουν στους υφισταµένους την επιχειρησιακή ελευθερία να εκπληρώσουν την αποστολή θέτοντας τους ελάχιστους δυνατούς περιορισµούς και δίνοντας τις αναγκαίες λεπτοµέρειες για συγχρονισµό και συντονισµό. β. Ο όγκος των λεπτοµερειών που παρέχονται στο σχέδιο ή τη διαταγή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η εµπειρία και η συνοχή των υφισταµένων µονάδων και η πολυπλοκότητα της επιχείρησης. Για τη διατήρηση της σαφήνειας και της απλότητας, τα σχέδια και οι διαταγές περιλαµβάνουν παραρτήµατα, µόνο όταν είναι απαραίτητο και µόνο όταν αφορούν όλους τους υφισταµένους.

ΕΕ 101-1

2.

Α


Χαρακτηριστικά

Παρακάτω αναφέρονται τα χαρακτηριστικά των Σχεδίων Επιχειρήσεων (ΣΕΠ) και ∆ιαταγών Επιχειρήσεων (∆ΓΕΠ): α. Σαφήνεια. Οι διαταγές µάχης πρέπει να είναι πλήρως αντιληπτές από τις διοικήσεις ή από τα όργανα τα οποία τις εκτελούν. Η χρησιµοποίηση σε αυτές γνωστών στρατιωτικών όρων και φρασεολογίας καθιστά δυνατή τη µεταβίβαση εννοιών, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να αλλοιωθούν οι διαταγές κατά τη µεταβίβασή τους. β. Πληρότητα. Οι διαταγές παρέχουν όλες τις πληροφορίες και οδηγίες, οι οποίες είναι αναγκαίες για το συντονισµό και τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Γενικά καθορίζουν µόνο τις ενέργειες και τις λεπτοµέρειες εκείνες µε τις οποίες εξασφαλίζεται, ότι οι υφιστάµενες µονάδες ή σχηµατισµοί θα ενεργήσουν σύµφωνα προς το σχέδιο επιχειρήσεων της προϊσταµένης τους διοίκησης. γ. Συντοµία. Οι περιττές λέξεις και οι µη αναγκαίες λεπτοµέρειες αποφεύγονται. Παρόλα αυτά, η σαφήνεια και η πληρότητα δεν θυσιάζονται χάριν της συντοµίας. δ. Απλότητα. Τα σχέδια και οι διαταγές πρέπει να είναι απλά για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις και να είναι πιο εύκολο να γίνουν κατανοητά. Απλά σχέδια που εκτελούνται έγκαιρα είναι πολύ καλύτερα από λεπτοµερή σχέδια που εκτελούνται αργότερα. ε. Μη ανάµιξη στα Καθήκοντα Υφισταµένων ∆ιοικητών. Οι διαταγές δεν πρέπει να καθορίζουν λεπτοµέρειες επί των τρόπων ενεργείας, για τις οποίες είναι αρµόδιοι οι υφιστάµενοι διοικητές, γιατί διαφορετικά περιορίζουν την πρωτοβουλία τους. στ. Χρησιµοποίηση Καταφατικών Εκφράσεων. Σε όλες τις διαταγές µάχης χρησιµοποιούνται καταφατικές και όχι αποφατικές εκφράσεις, για λόγους απλότητας και σαφήνειας. ζ. Αποφυγή Ποιοτικών Εκφράσεων. Εκφράσεις όπως «να επιτεθεί µε τόλµη», «να επιτεθεί ορµητικά» κ.λ.π. είναι όχι µόνο εξεζητηµένες και χωρίς έννοια, αλλά εξασθενούν και τις διαταγές, στις οποίες δεν χρησιµοποιούνται αυτής της µορφής εκφράσεις. Εκφράσεις επίσης όπως «να προσπαθήσει να διατηρήσει τις θέσεις του» και «για όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο» εξασθενίζουν τα ανατεθέντα έργα. η. Χρησιµοποίηση Επιτακτικών Εκφράσεων. Η διαταγή περιέχει τις προθέσεις και τη θέληση του διοικητού που την εκδίδει. Εάν αυτές εκφράζονται µε αναποφασιστικότητα, αοριστία και ασάφεια, αποκαλύπτεται ότι υπάρχουν αµφιβολίες και ταλαντεύσεις, µε αποτέλεσµα να δηµιουργούνται αβεβαιότητα και έλλειψη εµπιστοσύνης εκ µέρους των υφισταµένων. Για το λόγο αυτό κάθε διοικητής κάνει γνωστό απευθείας στους υφισταµένους του, µε κατανοητές λέξεις, τι ακριβώς επιθυµεί να πράξουν αυτοί.

∆-2

Παράρτηµα ∆’

Σχέδια και ∆ιαταγές

θ. Προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις βοηθούν τους υφισταµένους να κατανοήσουν τη λογική πίσω από το σχέδιο και διευκολύνουν την προετοιµασία εναλλακτικών και επακόλουθων σχεδίων. ι. Έγκαιρη Κοινοποίηση. Η έγκαιρη κοινοποίηση των διαταγών παρέχει στους υφιστάµενους διοικητές τον απαραίτητο χρόνο για να σχεδιάσουν και προπαρασκευάσουν µε επάρκεια τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Η ταυτόχρονη σχεδίαση εξοικονοµεί χρόνο. ια. Στην Προσθήκη «2/∆», παρατίθενται αντίγραφα διαταγών επιχειρήσεων που εκδόθηκαν κατά τις διεξαχθείσες επιχειρήσεις στη Μικρασιατική Εκστρατεία το 1921 και στο Αλβανικό µέτωπο το 1940. 3.

Τύποι Σχεδίων

α. Το σχέδιο αποτελεί µελέτη µελλοντικής ή προβλεπόµενης επιχείρησης. Τα σχέδια εµφανίζονται σε πολλές µορφές και ποικίλλουν σε εύρος, πολυπλοκότητα και καλυπτόµενη διάρκεια σχεδίασης. Τα στρατηγικά σχέδια καλύπτουν τη διεξαγωγή του πολέµου συνολικά. Τα επιχειρησιακού επιπέδου σχέδια ή σχέδια εκστρατείας, καλύπτουν µια σειρά συναφών στρατιωτικών επιχειρήσεων, που στοχεύουν στην επίτευξη στρατηγικού ή επιχειρησιακού ΑΝΣΚ εντός δεδοµένου χρόνου και χώρου. Τα τακτικά σχέδια καλύπτουν την εµπλοκή µονάδων σε επιχειρήσεις. β. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες σχεδίων, εκάστη των οποίων αναφέρεται σε ορισµένη κατάσταση. Οι κατηγορίες των σχεδίων δεν διαφοροποιούν τα σχέδια, αλλά απλώς υποδηλώνουν, ότι υπάρχουν πολλοί σκοποί, για τους οποίους χρησιµοποιούνται αυτά. Για κάθε κατηγορία χρησιµοποιείται ιδιαίτερος τίτλος σχεδίου. Ανεξάρτητα πάντως από τον τίτλο, όλα τα σχέδια καθορίζουν τη διαδικασία για την προετοιµασία µελλοντικής ενεργείας και έναν τρόπο ενεργείας για την εκπλήρωση ορισµένης αποστολής. Οι τύποι των σχεδίων είναι: (1) Σχέδιο Εκστρατείας. Το σχέδιο εκστρατείας είναι διακλαδικό σχέδιο επιχειρήσεων που αφορά στην επίτευξη στρατηγικών ή επιχειρησιακών ΑΝΣΚ, εντός καθορισµένου χρόνου και χώρου. Σχέδιο εκστρατείας εκδίδει µόνον ο ∆ιακλαδικός ∆κτης (Αρχηγός ΓΕΕΘΑ). (2) Σχέδιο Επιχειρήσεων (ΣΧΕΠ). Το ΣΧΕΠ είναι οποιοδήποτε σχέδιο που αφορά στη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων που προετοιµάζεται ως αντίδραση σε πραγµατικό ή πιθανό ενδεχόµενο. Κάθε ΣΧΕΠ αφορά σε µία και µόνη επιχείρηση ή σειρά αλληλοσυνδεόµενων επιχειρήσεων, οι οποίες θα διεξαχθούν ταυτόχρονα ή διαδοχικά ή σε µία φάση του σχεδίου εκστρατείας. Το ΣΧΕΠ καθίσταται ∆ΓΕΠ, όταν ο διοικητής διατάξει το χρόνο εκτέλεσής του ή συνδέει την υλοποίησή του µε ένα συγκεκριµένο γεγονός. Το υπόδειγµα των ΣΧΕΠ ακολουθεί το υπόδειγµα των ∆ΓΕΠ µε την προσθήκη της λέξης «Σχέδιο», και κάποιας συνθηµατικής ονοµασίας ή αριθµού.

∆-3

ΕΕ 101-1

Α


(3) Σχέδιο ∆ιοικητικής Μέριµνας. Το σχέδιο αυτό καθορίζει τις λεπτοµέρειες υποστήριξης, αντίστοιχου ΣΧΕΠ, από πλευράς ∆ιοικητικής Μέριµνας. Βασίζεται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις που έχουν διατυπωθεί κατά την εκτίµηση της κατάστασης, µε βάση την οποία καταστρώθηκε το αντίστοιχο ΣΧΕΠ. Όταν τεθεί σε εφαρµογή, γίνεται διαταγή ∆ιοικητικής Μέριµνας. Το σχέδιο ∆Μ ακολουθεί το υπόδειγµα των ∆ιαταγών ∆Μ µε την προσθήκη της λέξης «Σχέδιο» και µιας συνθηµατικής ονοµασίας ή αριθµού. (4) Υποστηρίζον Σχέδιο (Supporting Plan). Το σχέδιο αυτό είναι ένα ΣΧΕΠ που συντάσσεται από τον υποστηρίζοντα διοικητή ή υφιστάµενο διοικητή για να ικανοποήσει τα αιτήµατα ή τις απαιτήσεις του ΣΧΕΠ του υποστηριζόµενου διοικητού. Για παράδειγµα, ο Χερσαίος Τµηµατικός ∆ιοικητής εκπονεί υποστηρίζον σχέδιο για τον τρόπο που οι χερσαίες δυνάµεις θα υποστηρίξουν το σχέδιο εκστρατείας του διακλαδικού διοικητή. (5) Ενδεχόµενο Σχέδιο (Contingency Plan). Το ενδεχόµενο σχέδιο, είναι ένα σχέδιο αντιµετώπισης σηµαντικών εκτάκτων καταστάσεων που λογικά είναι δυνατόν να προβλεφθούν στις κύριες γεωγραφικές υποπεριοχές της διοίκησης. Τα ενδεχόµενα σχέδια καταρτίζονται ως τµήµα των επιχειρήσεων και µπορεί να λάβουν τη µορφή Εναλλακτικών ή Επακόλουθων Σχεδίων. Οι επιχειρήσεις ουδέποτε εξελίσσονται ακριβώς όπως σχεδιάζονται. Οι διοικητές καταρτίζουν Ενδεχόµενα Σχέδια για να προσδώσουν ευελιξία στην εκτέλεση της επιχείρησης. (6) Εναλλακτικό Σχέδιο (Branch Plan). Το εναλλακτικό σχέδιο είναι ένα σχέδιο αντιµετώπισης έκτακτης κατάστασης ή ένας τρόπος ενεργείας, µε τροποποίηση της αποστολής, της διάταξης, ή του προσανατολισµού της δύναµης, µε σκοπό να συµβάλλει στην επιτυχία της τρέχουσας επιχείρησης, βασιζόµενο σε γεγονότα που δύνανται να προβλεφθούν, ευκαιρίες ή εχθρικές ενέργειες. Οι διοικητές δεν είναι δυνατόν να προβλέψουν κάθε πιθανή απειλητική ενέργεια, καταρτίζουν όµως εναλλακτικά σχέδια για να αντιµετωπίσουν τις πιο πιθανές ενέργειες για να δύνανται να αντιδρούν ταχέως σε µεταβαλλόµενες συνθήκες. (7) Επακόλουθο Σχέδιο (Sequel Plan). Το επακόλουθο σχέδιο αφορά σε επιχειρήσεις που ακολουθούν την τρέχουσα επιχείρηση. Είναι µελλοντικές επιχειρήσεις, βασιζόµενες στην πρόβλεψη επί των πιθανών αποτελεσµάτων, επιτυχιών, ή αποτυχιών, της τρέχουσας επιχείρησης. Η αντεπίθεση, για παράδειγµα, είναι η λογική συνέχεια της άµυνας. Η εκµετάλλευση και η καταδίωξη ακολουθούν επιτυχηµένες επιθέσεις. Εκτελώντας το επακόλουθο σχέδιο, συνήθως ξεκινά άλλη φάση της ίδιας επιχείρησης, ή ακόµη και νέα επιχείρηση. Οι διοικητές εξετάζουν τις επακόλουθες ενέργειες εγκαίρως και τις επανεξετάζουν καθ’ όλη την επιχείρηση. Χωρίς την επακόλουθη σχεδίαση, η διάταξη των δυνάµεων ενδεχοµένως να µην καλύπτει την επακόλουθη ενέργεια. (8) Περιληπτικό Σχέδιο (Concept Plan). Το περιληπτικό σχέδιο είναι ΣΧΕΠ σε συντοµευµένη µορφή που απαιτεί ευρεία επέκταση ή και µετατροπή για να γίνει πλήρες ΣΧΕΠ ή ∆ΓΕΠ. Τα εναλλακτικά και τα επακόλουθα σχέδια συνήθως συντάσσονται αρχικά ως περιληπτικά σχέδια, µε την ιδέα ενεργείας σε γενικές γραµµές, και µε την πάροδο του χρόνου αναπτύσσονται λεπτοµερώς σε πλήρη ΣΧΕΠ.

∆-4



(9) Σχέδιο Επιστρατεύσεως. Το σχέδιο αυτό καταρτίζεται από το Γενικό Επιτελείο Στρατού και τηρούµενο από τον Υπουργό Εθνικής Αµύνης αποτελεί τη βάση επί της οποίας θα διεξαχθεί η επιστράτευση. δ. Επιπλέον, υφίστανται σε στρατηγικό και επιχειρησιακό επίπεδο και άλλοι τύποι σχεδίων, οι οποίοι µνηµονεύονται στο ∆Κ 2-1/ΓΕΕΘΑ (∆ιακλαδικός Κανονισµός Επιχειρησιακής Σχεδίασης). 4.

Τύποι ∆ιαταγών

α. ∆ιαταγή είναι η γραπτή ή προφορική ή µε άλλον τρόπο επικοινωνίας διατύπωση της απόφασης του διοικητού, µε την οποία κοινοποιούνται πληροφορίες, επιθυµίες ή εντολές αυτού για την εκτέλεση ορισµένης ενεργείας. Οι διαταγές διακρίνονται σε δύο γενικές κατηγορίες, τις διαταγές µάχης και τις διαταγές τρεχούσης φύσεως. Οι διαταγές µάχης αφορούν στις επιχειρήσεις και την παρεχόµενη σε αυτές υποστήριξη διοικητικής µέριµνας. Μία διαταγή µάχης δυνατόν να εκδοθεί αρχικά ως σχέδιο, το οποίο θα καταστεί διαταγή σε κάποια χρονική στιγµή στο µέλλον, n οποία καθορίζεται στο σχέδιο, ή όταν δηµιουργηθούν ορισµένες καταστάσεις (προϋποθέσεις). Τα είδη των διαταγών µάχης είναι τα εξής:

β.

(1)

∆ιαταγές Επιχειρήσεων

(2)

∆ιαταγές ∆ιοικητικής Μέριµνας (∆ΓΗ ∆Μ).

(3)

∆ιαταγές Κινήσεως.

(4)

Προειδοποιητικές ∆ιαταγές (ΠΡΟ∆ΓΗ).

(5)

Τµηµατικές ∆ιαταγές (ΤΜΗ∆ΓΗ).

∆ιαταγές Επιχειρήσεων

(1) Η ∆ΓΕΠ αποτελεί κατευθυντήρια οδηγία που εκδίδεται από το διοικητή προς τους υφισταµένους µε σκοπό τη συντονισµένη εκτέλεση µιας επιχείρησης. Οι ∆ΓΕΠ πρέπει να περιέχουν µόνο εκείνα τα στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα στον υφιστάµενο διοικητή, για να εκδώσει τη δική του διαταγή και να σχεδιάσει την ενέργειά του ή απαιτούνται για το συντονισµό των ενεργειών των υφισταµένων. Κάθε άλλο στοιχείο το οποίο υπεισέρχεται στο πώς του υφισταµένου πρέπει, κατ' αρχήν, να αποφεύγεται γιατί περιορίζει την πρωτοβουλία του. Η ∆ΓΕΠ ακολουθεί τον τύπο των πέντε παραγράφων και περιέχει, κατ’ ελάχιστο, περιγραφές των ακολούθων: (α)

Τακτική Συγκρότηση.

(β)

Κατάσταση.

(γ)

Αποστολή.

∆-5

ΕΕ 101-1

Α


(δ)

Εκτέλεση.

(ε)

∆Μ.

(στ) ∆ιοίκηση

και

∆ιαβιβάσεις

για

τη

συγκεκριµένη

επιχείρηση. (2) γ.

Οδηγίες σύνταξης ∆ΓΕΠ, όπως στην Προσθήκη «1/∆».

∆ιαταγή ∆Μ

(1) Η ∆ΓΗ ∆Μ είναι η διαταγή που ρυθµίζει την υποστήριξη από πλευράς ∆Μ των επιχειρήσεων, συµπεριλαµβανοµένων των κινήσεων. Χρησιµοποιούνται για την παροχή πληροφοριών στις υποστηριζόµενες µονάδες και σχηµατισµούς και ως βάση για την έκδοση διαταγών από τους διοικητές των υποστηριζουσών µονάδων ∆Μ προς τα τµήµατά τους. Στα ανώτερα της ταξιαρχίας κλιµάκια, αντικαθιστούν συνήθως το Παράρτηµα ∆Μ και γίνεται παραποµπή σε αυτές στην παράγραφο 4, «ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ», των ∆ΓΕΠ. Στο επίπεδο της µονάδας και της ταξιαρχίας, δεν υπάρχει συνήθως ανάγκη εκδόσεως διαταγών ∆Μ, διότι είναι αρκετή η συµπλήρωση της παραγράφου 4 των ∆ΓΕΠ ή η επισύναψη σε αυτές παραρτήµατος ∆Μ. Οι ∆ΓΕΣ ∆Μ είναι συνήθως γραπτές, αλλά είναι δυνατόν στοιχεία αυτών να παρέχονται µε σχεδιαγράµµατα, διαφανή ή άλλα προσαρτηµένα στη ∆ΓΕΠ. (2) Το Γ4/Σ4 έχει την επιτελική ευθύνη για τη σύνταξη, την έκδοση και την κοινοποίηση των ∆ΓΩΝ ∆Μ. Οδηγίες σύνταξης ∆ΓΗΣ ∆Μ, όπως στον ΣΚ 210-1. δ.

∆ιαταγή Κινήσεως

(1) ∆ιαταγή Κινήσεως είναι µια διαταγή, η οποία καλύπτει τις λεπτοµέρειες κίνησης µίας διοίκησης. Οι διαταγές κινήσεως αφορούν συνήθως κινήσεις ∆Μ. Συνήθως, οι κινήσεις αυτές λαµβάνουν χώρα στη Ζώνη Συγκοινωνιών ή στη Ζώνη Μετόπισθεν. Ο αξιωµατικός ∆Μ έχει την κύρια συντονιστική επιτελική αρµοδιότητα σχεδίασης και συντονισµού των κινήσεων. Αυτό περιλαµβάνει προετοιµασία, έκδοση και διανοµή των διαταγών κινήσεως. (2) Κατά τη διεξαγωγή χερσαίων κινήσεων στην περιοχή µετόπισθεν της ζώνης µάχης όπου αναµένεται εχθρική ενέργεια, η διαταγή κινήσεως, δύναται να είναι παράρτηµα σε ∆ΓΕΠ ή ∆ΓΗ ∆Μ. Ο αξιωµατικός επιχειρήσεων συντονίζει όλες τις τακτικές κινήσεις. Οδηγίες σύνταξης ∆ιαταγής Κινήσεως, όπως στον ΣΚ 210-1. ε.

Προειδοποιητική ∆ιαταγή

(1) Είναι προειδοποίηση για µία διαταγή ή ενέργεια, που πρόκειται να ακολουθήσει. Η ΠΡΟ∆ΓΗ αυξάνει το χρόνο σχεδίασης των υφισταµένων, παρέχει λεπτοµέρειες για την επικείµενη επιχείρηση, και διευκρινίζει γεγονότα που συνοδεύουν την προπαρασκευή και τη διεξαγωγή. Η έκταση των λεπτοµερειών που περιλαµβάνει η ΠΡΟ∆ΓΗ εξαρτάται από τις πληροφορίες και το

∆-6



διαθέσιµο χρόνο κατά την έκδοσή της και τις πληροφορίες που οι υφιστάµενοι διοικητές χρειάζονται για κατάλληλη σχεδίαση και προετοιµασία. (2) Η ΠΡΟ∆ΓΗ περιλαµβάνει τις πέντε παραγράφους της ∆ΓΕΠ. Εκδίδεται συνήθως γραπτά (υπό µορφή σήµατος) ή προφορικά στα µικρά κλιµάκια και διαβιβάζεται µε το ταχύτερο και ασφαλέστερο µέσο. Πρέπει να εκδίδεται προς τους υφισταµένους πολύ νωρίς και να περιέρχεται έγκαιρα, ώστε να τους παρέχεται αρκετός χρόνος για τη µεθοδική προετοιµασία τους. (3) Με την έκδοση ΠΡΟ∆ΓΗ από την πρώτη στιγµή, καθώς και µε τις µεταγενέστερες διαταγές που εκδίδονται, ελαττώνεται ο χρόνος προειδοποιήσεως για κίνηση και εξασφαλίζεται η ετοιµότητα των τµηµάτων. στ.

Τµηµατική ∆ιαταγή

(1) Η ΤΜΗ∆ΓΗ είναι συντοµευµένη µορφή µιας ∆ΓΕΠ (προφορική, έγγραφη) που εκδίδεται όταν χρειάζεται µετά την έκδοση της ∆ΓΕΠ, για να την αλλάξει ή να την τροποποιήσει ή για την εκτέλεση εναλλακτικής ή επακόλουθης ενέργειας. Η ΤΜΗ∆ΓΗ περιλαµβάνει τις πέντε παραγράφους της ∆ΓΕΠ. Μετά από κάθε επικεφαλίδα, αναφέρονται είτε νέες πληροφορίες είτε «ουδεµία αλλαγή». (2) Η ΤΜΗ∆ΓΗ διαφέρει από τη ∆ΓΕΠ µόνο στο βαθµό των παρεχοµένων λεπτοµερειών. Αναφέρεται σε εκείνα µόνο τα µέρη της αρχικής ∆ΓΕΠ που έχουν αλλάξει. Η ΤΜΗ∆ΓΗ µνηµονεύει προηγούµενες διαταγές και παρέχει σύντοµες και εξειδικευµένες οδηγίες. Η προϊστάµενη διοίκηση εκδίδει νέα ∆ΓΕΠ όταν υπάρχει πλήρης αλλαγή της τακτικής κατάστασης ή όταν πολλές αλλαγές καθιστούν την τρέχουσα διαταγή ανενεργή. Η ΤΜΗ∆ΓΗ δυνατόν να εκδοθεί και υπό τύπο διαφανούς, όταν ο χρόνος είναι περιορισµένος. 5.

Τεχνική Σύνταξης ∆ιαταγών-Σχεδίων-∆ιαφανών

α. Υπάρχουν αρκετές τεχνικές σύνταξης διαταγών: προφορικές, γραπτές, ή ηλεκτρονικά παραγόµενες κάνοντας χρήση γραφηµάτων ή διαγραµµάτων. Η µορφή των πέντε παραγράφων είναι η τυποποιηµένη για την έκδοση των διαταγών µάχης. Οι διαταγές µπορεί να συντάσσονται και διανέµονται µε ηλεκτρονικά µέσα για να µειωθεί ο απαιτούµενος χρόνος για τη συγκέντρωση και παρουσίαση των διαταγών στο τµήµα. β.

Προφορικές ∆ιαταγές

Οι προφορικές διαταγές χρησιµοποιούνται όταν πραγµατοποιούνται επιχειρήσεις σε εξαιρετικά περιορισµένο, από πλευράς χρόνου, περιβάλλον. Αποτελούν συνήθως το κύριο µέσο για το επίπεδο µονάδος και κάτω. Προσφέρουν το πλεονέκτηµα ότι διαβιβάζονται ταχέως, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος σηµαντικές πληροφορίες να παραβλέπονται ή να παρερµηνεύονται. Ακολουθούν την δοµή των πέντε παραγράφων της ∆ΓΕΠ. Οι προφορικές διαταγές στο επίπεδο των σχηµατισµών ακολουθούνται συνήθως από γραπτές ΤΜΗ∆ΓΕΣ

∆-7

ΕΕ 101-1

Α


β.

Γραφικές Παραστάσεις

Τα σχέδια και οι διαταγές περιλαµβάνουν γενικά κείµενο και γραφικές παραστάσεις. Οι γραφικές παραστάσεις µεταδίδουν πληροφορίες και οδηγίες µέσω στρατιωτικών συνθηµατικών παραστάσεων. Συµπληρώνουν το γραπτό µέρος ενός σχεδίου ή µιας διαταγής και προωθούν τη σαφήνεια, την ακρίβεια και τη συντοµία. Πάντως, η αποστολή και η πρόθεση του διοικητού δίνονται πάντα γραπτώς. γ.

∆ιαφανή ή ∆ιαγράµµατα (Overlays)

Ένα διαφανές απεικονίζει γραφικά την τοποθεσία, το µέγεθος και τη δραστηριότητα (παρελθούσα, τρέχουσα ή σχεδιαζόµενη) των µονάδων µε µεγαλύτερη ακρίβεια από το κείµενο. Ένα διαφανές ενισχύει την ικανότητα του επιτελούς να αναλύσει τη σχέση µονάδων – εδάφους. Το εκδίδον επιτελείο είναι υπεύθυνο για την ακρίβεια των µέτρων ελέγχου και για τη µεταφορά γραφικών προς και από την κλίµακα του χάρτη που χρησιµοποιείται από τους υφισταµένους. δ. ∆ΓΕΠ Τύπου ∆ιαφανούς (∆ΓΕΠ µε Σχεδιάγραµµα Επιχειρήσεων - ∆ΕΣΕ) Η ∆ΕΣΕ αποτελεί τεχνική που χρησιµοποιείται για την έκδοση διαταγής (συνήθως ΤΜΗ∆ΓΗ), µε σύντοµες οδηγίες αποτυπωµένες επί του διαφανούς. Οι ∆ΕΣΕ συνδυάζουν διαταγή πέντε παραγράφων µε ένα διαφανές µε σχεδιάγραµµα επιχειρήσεων. Οι διοικητές µπορεί να εκδώσουν ∆ΕΣΕ όταν σχεδιάζουν και ο χρόνος προετοιµασίας είναι εξαιρετικά περιορισµένος. Εκδίδεται µε οποιαδήποτε κατάλληλη µέθοδο γραφικής παράστασης και µπορεί να αποτελείται από περισσότερα του ενός διαφανή. 6.

Γενικοί Κανόνες Σύνταξης ΣΧΕΠ – ∆ΓΕΠ και ∆ιαφανών α.

Γενικά

(1) Τα σχέδια και οι διαταγές µάχης δυνατόν να είναι εξ ολοκλήρου γραπτές υπό µορφή σχεδιαγράµµατος ή µέρος αυτών να είναι γραπτό και το υπόλοιπο υπό µορφή σχεδιαγράµµατος επί ενός ή περισσοτέρων διαφανών (ή επιτυπωµένων χαρτών κλπ). (2) Οι συνθηµατικές παραστάσεις είναι δυνατόν να σχεδιασθούν επί διαφανούς ή σε τυπωµένο χάρτη και να αποτελέσουν Παράρτηµα στο γραπτό µέρος των σχεδίων ή των διαταγών. ∆υνατόν όµως το γραπτό µέρος των διαταγών ή των σχεδίων να επικολληθεί ή να αναγραφεί στο άκρο του διαφανούς ή του επιτυπωµένου χάρτου και να αποτελέσει, µε το διαφανές ή µε το χάρτη αυτό, ένα φύλλο. (3) Οι επιτυπωµένοι χάρτες και τα διαφανή, όσες φορές χρησιµοποιούνται, συµπληρώνουν το γραπτό µέρος των διαταγών και τις καθιστούν περισσότερο σαφείς, ακριβείς και σύντοµες, διότι µεταβιβάζουν οδηγίες και παριστούν καταστάσεις µε συνθηµατικές παραστάσεις. Οι οδηγίες για τις επιχειρήσεις, οι οποίες είναι δυνατόν να απεικονισθούν µε αυτό το τρόπο επί

∆-8



διαφανούς ή επί επιτυπωµένου χάρτου, είναι οτιδήποτε είναι δυνατόν να απεικονισθεί επ' αυτών, χωρίς να δηµιουργεί έστω και την ελάχιστη αµφιβολία στον παραλήπτη των σχεδίων ή των διαταγών, όπως είναι, για παράδειγµα, τα όρια, οι περιοχές συγκεντρώσεως, οι σταθµοί διοικήσεως και τα στρατηγεία, η γραµµή εξορµήσεως, n κατεύθυνση ή ο άξονας προελάσεως (ή επιθέσεως), τα σηµεία συνδέσµου, τα άλµατα, οι γραµµές επιβραδύνσεως, οι αντικειµενικοί σκοποί, οι γραµµές συντονισµού πυρών υποστηρίξεως, οι γραµµές συντονισµού πυρών και οι γραµµές ασφαλείας. Οι οδηγίες επί θεµάτων ∆ιοικητικής Μέριµνας, οι οποίες είναι δυνατόν να απεικονισθούν µε συνθηµατικές παραστάσεις, είναι τα κύρια δροµολόγια ∆ιοικητικής Μέριµνας, οι εγκαταστάσεις και οι Μονάδες ∆ιοικητικής Μέριµνας, τα µέτρα ελέγχου λιποτακτών, βραδυπορούντων, κυκλοφορίας κλπ. Είναι προτιµότερο οι οδηγίες και οι πληροφορίες, οι οποίες είναι δυνατόν να απεικονισθούν µε συνθηµατικές παραστάσεις, να απεικονίζονται µε αυτό τον τρόπο, παρά να γράφονται. Παρ' όλα αυτά η αποστολή και n πρόθεση του διοικητού γράφονται πάντοτε, ακόµη και αν είναι δυνατόν να απεικονισθούν επί των σχεδιαγραµµάτων. β.

Χρησιµοποίηση των Συντµήσεων

(1) Οι συντµήσεις χρησιµοποιούνται προς κέρδος χρόνου και χώρου σε ολόκληρη την έκταση των διαταγών, των σχεδίων και των Παραρτηµάτων αυτών. (2) Στα έγγραφα, τα οποία κυκλοφορούν µεταξύ Συµµάχων, χρησιµοποιούνται µόνο οι διεθνείς συντµήσεις, όπως είναι n σύντµηση KG (για το χιλιόγραµµο) και οι συντµήσεις επί των οποίων υπάρχει διεθνής συµφωνία. γ.

Προσδιορισµός τον Μονάδων

(1) Η ονοµασία κάθε µονάδος και σχηµατισµού καθορίζεται από τον Πίνακα Οργανώσεως και Υλικού τον οποίο εφαρµόζει. Ο αριθµός αυτών προσδιορίζεται µε τη διαταγή συγκροτήσεώς τους. Γενικά, τα Συντάγµατα, Στρατιωτικές ∆ιοικήσεις και Ταξιαρχίες Πεζικού αριθµούνται µε αραβικούς αριθµούς, οι Τεθωρακισµένες Ταξιαρχίες και οι Μεραρχίες µε λατινικούς αριθµούς, τα Σώµατα Στρατού µε Ελληνικά γράµµατα και η Στρατιά µε αραβικό αριθµό. Μονάδες εσωτερικού, ∆ιοικητικής Μέριµνας κλπ αναγράφεται ο τίτλος τους µε σύντµηση, αποτελούµενη από τα αρχικά γράµµατα της ονοµασίας τους π.χ ΜΕΡΥΠ αντί Μεραρχία Υποστηρίξεως κ.λ.π. (2) Ο συντετµηµένος προσδιορισµός των υποµονάδων και των τµηµάτων αυτών γίνεται ως ακολούθως: 1/3/521 ΤΠ, δηλαδή 1n ∆ιµοιρία του 3ου Λόχου του 521 ΤΠ, 1/2/21 ΕΜΑ, δηλαδή 1ος Ουλαµός της 2ης Ιλης της 21 ΕΜΑ, Α/164 ΜΠΠ, δηλαδή n Α' Πυροβολαρχία της 164 ΜΠΠ. (3) Η απόσπαση µονάδας η υποµονάδας από τον οργανικό της σχηµατισµό ή µονάδα, σηµειώνεται µε αναγραφή µετά τον τίτλο του οργανικού σχηµατισµού ή της οργανικής προϊσταµένης µονάδας του σηµείου (-) ή της λέξης «µείον», τα οποία δηλώνουν ότι έχει αποσπασθεί απ' αυτούς οργανική τους µονάδα ή υποµονάδα. Εάν από αυτούς έχουν αποσπασθεί δύο οργανικές µονάδες ή υποµονάδες, σηµειώνεται ο αριθµός 2 µετά το (-), π.χ. (-2) ή µετά τη λέξη

∆-9

ΕΕ 101-1

Α


«µείον». Εάν σχηµατισµός ή µονάδα έχουν ενισχυθεί µε µονάδα ή υποµονάδα, αναγράφεται το σηµείο (+) ή λέξη «συν» µετά τον τίτλο αυτής. (4) Τα Τακτικά Συγκροτήµατα προσδιορίζονται µε αναγραφή της συντµήσεως ΤΣ προ του τίτλου της Μονάδας ή του Συγκροτήµατος, µε την οποία συγκροτούνται ή µε την σύντµηση ΤΣ και µία κωδική λέξη π.χ. ΤΣ 54 ΣΠ, ΤΣ 514 ΤΠ, ΤΣ 21 ΕΜΑ ή ΤΣ ΒΡΑΧΟΣ. (5) Οι υποµονάδες συγκροτούν συγκροτήµατα αναγραφοµένης προ αυτών της συντµήσεως Σ. π.χ. Σ.1/515 ΤΠ, Σ.2/21 ΕΜΑ. (6)

Οι εγκαταστάσεις ∆Μ αναγράφονται ως ακολούθως:

(α) Οι σταθµοί εφοδιασµού αριθµούνται, αν αναπτύσσονται περισσότεροι από ένα ή λαµβάνουν την ονοµασία της πόλεως, πλησίον της οποίας ευρίσκονται. Αναγράφονται µε συντετµηµένο τίτλο, µετά τον οποίο καταχωρείται η κλάση των χορηγουµένων απ' αυτούς εφοδίων ή υλικών, π.χ.ΣΤΕΦ 1 Ι και ΙΙ , ή ΣΤΕΦ ΚΟΖΑΝΗΣ Ι, III και V. (β) Οι σταθµοί ανεφοδιασµού αριθµούνται, αν αναπτύσσονται περισσότεροι από ένα, και αναγράφονται µε συντετµηµένο τίτλο µετά τον οποίο καταχωρείται η κλάση των χορηγουµένων από αυτούς εφοδίων, π.χ. ΣΤΑΝ 1 Ι και III. Αν δεν αναπτύσσονται περισσότεροι από ένα η αρίθµηση παραλείπεται, π.χ. ΣΤΑΝ Ι και III. (γ) Για τα σηµεία εφοδιασµού ισχύουν ό,τι και για τους σταθµούς ανεφοδιασµού, π.χ. ΣΕΦ 1 Ι, III και V, ή ΣΕΦ Ι και III. (δ) Για τις περιοχές ∆Μ Μεραρχιών δεν καθορίζονται κλάσεις εφοδίων και υλικών. (ε) Εάν αναπτύσσεται από συµµαχικό στρατό εγκατάσταση ∆Μ, αναγράφεται n σύντµηση και ο αριθµός αυτής, τα χορηγούµενα εφόδια και υλικά, εφόσον απαιτείται, ο σχηµατισµός που την αναπτύσσει και ακολούθως, εντός παρενθέσεως, η σύντµηση της χώρας στην οποία ανήκει αυτός. δ.

Περιγραφή Θέσεων, Περιοχών και Ορίων (1)

Τοπωνύµια

(α) Τα τοπωνύµια των θέσεων (πόλεις, χωριά, όρη κ.λ.π) γράφονται µε κεφαλαίους χαρακτήρες και µε την ορθογραφία του χάρτου. (β) Όταν ένα τοπωνύµιο αναφέρεται για πρώτη φορά στο έγγραφο, αναγράφονται τότε και οι συντεταγµένες του, π.χ. ΛΑΓΚΑ∆ΑΣ (FL 7513). Αν σε ένα τετράγωνο των συντεταγµένων χιλιοµέτρων υπάρχουν δύο θέσεις µε τα ίδια τοπωνύµια, τότε οι συντεταγµένες του γράφονται µε εξαψήφιο αριθµό, π.χ. Υψ. ΑΕΤΟΣ (FL 485123) και Υψ. ΑΕΤΟΣ (FL 482128).

∆-10



(γ) Σε περίπτωση που οι χάρτες δεν έχουν το σύστηµα τετραγωνισµού (στρατιωτικές συντεταγµένες), τότε ο προσδιορισµός της θέσης θα γίνεται µε γεωγραφικές συντεταγµένες (γεωγραφικό µήκος, πλάτος). (2) Θέσεις και Σηµεία επί του Εδάφους. Οι θέσεις και τα σηµεία επί του εδάφους µπορούν να περιγραφούν είτε µε συντεταγµένες (τετραγωνισµού ή γεωγραφικές), είτε µε καθορισµό της απόστασης και της κατεύθυνσης από ένα σηµείο αναφοράς, π.χ. ∆ιασταύρωση οδών 1000 µ. Ν∆ του κωδωνοστασίου της εκκλησίας του χωριού ΑΣΚΟΣ (GL 0214). (3) Περιοχές. Οι περιοχές περιγράφονται αρχίζοντας από το βορειότερο σηµείο αυτών (Ώρα 1200) και στη συνέχεια αναφέρονται και τα υπόλοιπα σηµεία κατά τη φορά περιστροφής των δεικτών του ωρολογίου. (4) Τοποθεσίες. Οι τοποθεσίες καθορίζονται από αριστερά προς τα δεξιά και από πίσω προς τα εµπρός, µε µέτωπο προς τον εχθρό. (5) Οδοί, Ατραποί και Σιδηροδροµικές Γραµµές. Οι οδοί, ατραποί και σιδηροδροµικές γραµµές, προσδιορίζονται µε τα τοπωνύµια των θέσεων από τις οποίες διέρχονται ή εαν δεν υπάρχουν τοπωνύµια µε συντεταγµένες. Η λέξη «Οδός», «Ατραπός» ή «Σιδηροδροµική Γραµµή» πρέπει να προηγείται των τοπωνυµίων π.χ. «Οδός ΘΕΣ/ΝΙΚΗ – ΑΣΣΗΡΟΣ – ΛΑΧΑΝΑΣ – ΠΡΟΒΑΤΑΣ – ΣΕΡΡΕΣ». (6)

∆ροµολόγια

(α) Προσδιορίζονται όπως οι οδοί, ατραποί και οι σιδηροδροµικές γραµµές µε τοπωνύµια θέσεων ή στρατιωτικές συντεταγµένες κατά µήκος του δροµολογίου µε τις παρακάτω διαφοροποιήσεις: 1/ Όταν επί των δροµολογίων πρόκειται να γίνει κίνηση, τα τοπωνύµια ή στρατιωτικές συντεταγµένες, από τα οποία διέρχεται το δροµολόγιο, αναφέρονται µε τη σειρά κινήσεως. Όταν δεν πρόκειται να γίνει κίνηση, τα τοπωνύµια 2/ αναφέρονται από αριστερά προς τα δεξιά µε µέτωπο προς τον εχθρό και από τα µετόπισθεν προς τα εµπρός. (β) Προσδιορίζονται επίσης τα σηµεία του ορίζοντα µε βάση άλλα σηµεία (π.χ. «το δροµολόγιο είναι ΒΑ κατά µήκος της οδού ΛΑΓΚΑ∆ΑΣ – ΣΩΧΟΣ – ΣΚΕΠΑΣΤΟΥ). (γ) Εάν σε κάποιο δροµολόγιο έχει δοθεί συνθηµατική ονοµασία (π.χ. ΚΟΚΚΙΝΟ), το δροµολόγιο πρέπει να αναφέρεται µε αυτή την ονοµασία. (7) Όχθες Ποταµών. Οι όχθες ποταµών περιγράφονται ως προς τα σηµεία του ορίζοντος, πχ. Ανατολική όχθη. Κατά τις επιχειρήσεις διαβάσεως ποταµών η φιλία όχθη αναφέρεται ως «Εγγύς όχθη» και η εχθρική όχθη «Αντίπερα όχθη».

∆-11

ΕΕ 101-1

Α


(8) Όρια. Τα όρια προσδιορίζουν τnv έκταση των περιοχών ενεργείας (συµπεριλαµβανοµένων των ελιγµών και των πυρών) και των περιοχών ευθύνης. Αυτά προσδιορίζονται µε εύκολα αναγνωριζόµενα χαρακτηριστικά σηµεία του εδάφους ή συντεταγµένες (στρατιωτικές ή γεωγραφικές) κατά τη σειρά κατά την οποία αυτά συναντώνται επί του εδάφους. Τα όρια περιγράφονται από τα πίσω προς τα εµπρός κατά τις επιθετικές επιχειρήσεις και από εµπρός προς τα πίσω κατά τις αµυντικές επιχειρήσεις. Τα οπίσθια όρια, τα οποία είναι γενικά παράλληλα προς τη γραµµή του µετώπου, περιγράφονται από αριστερά προς τα δεξιά µε µέτωπο προς τον εχθρό. Κατά τον προσδιορισµό των ορίων, καθορίζεται σε ποιό σχηµατισµό ή µονάδα ανήκουν τα σηµεία ή οι τοποθεσίες από τις οποίες διέρχονται τα όρια µε τις λέξεις (ΝΑΙ) ή (ΟΧΙ), ως εξής: II Μεραρχία: ΑΥΛΩΝ (FL 6152) (ΝΑΙ) – ∆ιασταύρωση (FL 621544) (ΝΑΙ) – οδός ΛΙΜΝΗ (FL 6258) (ΟΧΙ) – ∆ΑΣΩΤΟ (FL 6362) (ΝΑΙ) – Εικονοστάσιο (FL 618605) (ΟΧΙ). (9) Οι φίλιες θέσεις αναφέρονται µε φορά από αριστερά προς τα δεξιά αρχίζοντας από µπροστά και πηγαίνοντας προς τα πίσω (όπως φαίνονται όταν αντικρύζουµε την γενική κατεύθυνση του εχθρού). Τα σηµεία του ορίζοντα πρέπει να χρησιµοποιούνται για τον προσδιορισµό όλων των φιλίων πλευρών και των εχθρικών θέσεων π.χ. «Η ΙΛΑΝ είναι στο δυτικό πλευρό µας» ή «τα εχθρικά άρµατα είναι συγκεντρωµένα στα ανατολικά µας». ε.

Ηµεροµηνία και Χρόνος

(1) Η ηµεροµηνία περιλαµβάνει την ηµέρα, το µήνα και το έτος (6 Αυγ 1993). Για τον προσδιορισµό µιάς νύκτας αναφέρονται και οι δύο ηµέρες που την περιβάλλουν (Ν 4/5 Αυγ 1993). (2) Οι οµάδες ηµεροµηνίας και ώρας όπως καθορίζεται στα έντυπα σηµάτων. Όροι όπως ΠΜ, MM, και ΠΦ, ΤΦ δεν χρησιµοποιούνται αντί οµάδας ηµεροµηνίας και ώρας (στην ταυτότητα των σηµάτων, εγγράφων κλπ). (3) Στις διαταγές, οι οποίες απευθύνονται σε µονάδες ή σχηµατισµούς ευρισκόµενους σε διαφορετικές Ωρικές Ζώνες, χρησιµοποιείται η ώρα Γκρήνουϊτς ή n ώρα της Ζώνης η οποία έχει καθορισθεί από την προιστάµενη διοίκηση. Οι ώρες, οι αναγραφόµενες στις ∆ΓΕΣ ∆Μ, ανταποκρίνονται στην Ωρική Ζώνη την αναγραφόµενη στο προ του κειµένου µέρος αυτών. Στις λοιπές διαταγές, εφόσον υπάρχει ανάγκη καθορισµού της Ωρικής Ζώνης στην οποία ανταποκρίνονται οι ώρες της διαταγής, αναγράφεται µετά την οµάδα της ηµεροµηνίας και ώρας το γράµµα αυτής της Ωρικής Ζώνης. Για παράδειγµα, η οµάδα 062025 Ζ Αυγ δείχνει την 8η µ.µ. ώρα και 25 πρώτα λεπτά, Ζουλού, της 6ης Αυγούστου (Η ώρα Ζουλού είναι η ώρα Γκρήνουϊτς, n ώρα Μπράβο είναι n ώρα Ελλάδας και Τουρκίας, ενώ η ώρα Τσάρλι είναι η θερινή ώρα). Υπάρχει η δυνατότητα αναφοράς σε χρόνο και µε την ένδειξη ΤΟΠΙΚΗ ή LOCAL (Τ ή L). (4) Σε µία διαταγή ή ένα σχέδιο, κάποια γράµµατα έχουν ιδιαίτερη σηµασία και αντιπροσωπεύουν συγκεκριµένες ηµέρες ή/και ώρες. Αυτά είναι τα εξής:

∆-12


ΓΡΑΜΜΑ


ΩΡΑ

ΗΜΕΡΑ

C

Χ

D

Χ

Ε

Χ

F

Χ

G

Χ

Η

Χ

Κ

Χ

L

Χ

Μ

Χ

Χ

Ρ

Χ

Τ

Χ

Υ

Χ

Ω

Χ

Χ

ΣΗΜΑΣΙΑ Ηµέρα ανάπτυξης µίας δύναµης για διεξαγωγή επιχείρησης Ηµέρα έναρξης της επιχείρησης. ∆ύναται να αποτελεί έναρξη εχθροπραξιών ή άλλης επιχείρησης Ηµέρα έναρξης άσκησης Ώρα έναρξης επιχειρήσεων της Αεροπορίας Στρατού, που διεξάγονται πέρα από τη Γραµµή Επαφής. Ηµέρα και/ή ώρα επίδοσης διαταγής για ανάπτυξη µίας δύναµης Ώρα Εξορµήσεως Ηµέρα και/ή ώρα κατά την οποία µία φάλαγγα θα κινηθεί επί συγκεκριµένου δροµολογίου Σε αµφίβιες ή αεροκίνητες επιχειρήσεις, η ώρα κατά την οποία το πρώτο Ε/Π φθάνει στη ΖΠ Ηµέρα έναρξης γενικής κινητοποίησης Στις αεραποβατικές επιχειρήσεις, η ώρα κατά την οποία το επικεφαλής στοιχείο αλεξιπτωτιστών φθάνει στη ΖΡ Ηµέρα και/ή ώρα µεταβίβασης εξουσίας Στις αεροκίνητες επιχειρήσεις η ώρα κατά την οποία το 1ο Ε/Π του 1ου κύµατος αναχωρεί από τη ΖΠ Μονάδες Επιστρατεύσεως

(α) Η ηµέρα ενάρξεως των επιχειρήσεων καθορίζεται ως D ηµέρα. Η αρίθµηση, µετά από αυτά, των ηµερών γίνεται ως εξής: D-1, D, D+1 κ.λ.π. (β) Εάν σχεδιάζονται περισσότερες από µία επιχειρήσεις στο αυτό θέατρο ή στην αυτή περιοχή και υπάρχει κίνδυνος να παρουσιασθεί σύγχυση ως προς την ηµεροµηνία έναρξης κάθε επιχείρησης εάν αυτή προσδιορισθεί µε το αυτό γράµµα, χρησιµοποιείται ιδιαίτερο γράµµα του ελληνικού αλφαβήτου για τον καθορισµό της ηµεροµηνίας έναρξης κάθε επιχείρησης, εκτός από τα αντίστοιχα ελληνικά γράµµατα του παραπάνω πίνακα. (γ) Η ώρα έναρξης των επιχειρήσεων διατυπώνεται κατά τρόπο ανάλογο προς την ηµέρα έναρξης αυτών µε τη χρησιµοποίηση του γράµµατος «Η». Οι ώρες και τα λεπτά, σε σχέση µε την «Η» ώρα, καθορίζονται ως εξής: Η-1 ώρα, Η-30 λεπτά, Η ώρα, Η+30 λεπτά, Η+2 ώρες κλπ. (δ) Εάν σχεδιάζονται περισσότερες από µία επιχειρήσεις στο αυτό θέατρο ή στην αυτή περιοχή και υπάρχει κίνδυνος να παρουσιασθεί σύγχυση ως προς την ώρα έναρξης κάθε επιχείρησης, εάν n ώρα προσδιορισθεί µε το αυτό γράµµα, χρησιµοποιείται ιδιαίτερο γράµµα του ελληνικού αλφαβήτου,

∆-13

ΕΕ 101-1

Α


ως ώρα έναρξης κάθε επιχείρησης, εκτός από τα αντίστοιχα ελληνικά γράµµατα του παραπάνω πίνακα και του γράµµατος «∆», διότι αντιστοιχεί µε το «D». στ.

Τεχνική Σύνταξης Σχεδιαγραµµάτων - ∆ιαφανών

Για τη σύνταξη των σχεδιαγραµµάτων – διαφανών χρησιµοποιούνται οι συνθηµατικές παραστάσεις, όπως καθορίζονται στον ΣΚ 431. Αυτό όµως δε θα πρέπει να περιορίζει την ελευθερία επιλογής του συντάκτη επί του αριθµού και του τύπου των παραστάσεων που θα χρησιµοποιήσει αναλόγως του αποτελέσµατος που θέλει να πετύχει. Σε κάθε περίπτωση, για τη σύνταξη σχεδιαγραµµάτων – διαφανών σε πολυεθνικό επίπεδο χρησιµοποιούνται οι όροι στην αγγλική, ενώ σε εθνικό καθαρά επίπεδο, στην ελληνική. 7.

Βασικές Οδηγίες Ενεργειών (BOΕ)1

Για να ενισχυθεί η αποτελεσµατικότητα και η ευελιξία, οι διοικητές τυποποιούν ενέργειες καθηµερινές ή επαναλαµβανόµενες που δεν χρειάζονται την προσωπική εµπλοκή τους. Οι BOΕ αναφέρουν λεπτοµερώς πώς τα τµήµατα εκτελούν εκείνες τις εξειδικευµένες τεχνικές και διαδικασίες της µονάδας. Οι διοικητές συντάσσουν BOΕ µε βάση ισχύουσες αναγνωρισµένες πρακτικές, διαδικασίες του προϊσταµένου, κατευθύνσεις του προϊσταµένου και εµπειρία. Τα πλεονεκτήµατα από τη χρησιµοποίηση BOΕ είναι: α.

Απλοποιηµένες, σύντοµες διαταγές µάχης.

β. Ενισχυµένη επιτελείων και τµηµάτων. γ. επιτελείου. δ.

κατανόηση

και

συνεργασία

µεταξύ

διοικητών,

Συγχρονισµένες, συντονισµένες και τυποποιηµένες ασκήσεις του

Τυποποιηµένες συνοπτικές τεχνικές λήψης αποφάσεων.

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ 1. Οδηγίες Σύνταξης ∆ιαταγών-Σχεδίων Επιχειρήσεων 2. Ιστορικά Παραδείγµατα ∆ιαταγών Επιχειρήσεων

1

Οι BOΕ (Βασικές Οδηγίες Ενεργειών ή Επιχειρήσεων), αποδίδουν τις Standard Operating Procedures (SOP) – (Τυποποιηµένες Οδηγίες Ενεργειών).

∆-14

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ‘1’ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ∆’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α

Ο∆ΗΓΙΕΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΧΕ∆ΙΟΥ – ∆ΙΑΤΑΓΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Το πιο σηµαντικό είναι να έχεις ένα σχέδιο. Ακόµη κι ένα µέτριο σχέδιο είναι τουλάχιστον καλύτερο από το να µην υπάρχει καθόλου σχέδιο. Αντιστράτηγος Τζον Μόνας

1.

∆ιάρθρωση - Παραγραφοποίηση

α. Η ∆ΓΕΠ όπως και κάθε άλλο στρατιωτικό έγγραφο διαιρείται σε τρία µέρη δηλαδή: (1)

Στο προ του κειµένου µέρος.

(2)

Στο κυρίως κείµενο.

(3)

Στο µετά το κείµενο µέρος.

Λεπτοµέρειες για τον τρόπο, συντάξεως εκάστου µέρους δίδονται στη συνέχεια. β. Η ∆ΓΕΠ αποτελείται από πέντε κύριες παραγράφους, οι επικεφαλίδες των οποίων γράφονται µε κεφαλαία γράµµατα και είναι οι εξής : 1. 2. 3. 4. 5. γ.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ∆ΙΟΙΚΗΣΗ - ∆ΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ

Κατά τη σύνταξη των ∆ΓΕΠ είναι υποχρεωτικά : (1)

Το υπόδειγµα αυτών.

(2)

Οι επικεφαλίδες των πέντε κυρίων παραγράφων.

(3) Οι επικεφαλίδες των υποπαραγράφων 1α, 1β, 1γ, 1δ και 1ε (µόνο για τα σχέδια). δ. Εκτός από τις ανωτέρω υποχρεωτικές διακρίσεις, για τις λοιπές λεπτοµέρειες, αριθµήσεις υποπαραγράφων, εδαφίων και υπογραµµίσεις αυτών ισχύουν τα αναφερόµενα στον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας.

ΕΕ 101-1

2.

Α


Προ του Κειµένου Μέρος α.

∆ιαβάθµιση Ασφαλείας. Όπως στον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας.

β.

Τροποποιήσεις από Προφορικές ∆ιαταγές

Στην περίπτωση που η έγγραφη ∆ΓΕΠ εκδίδεται σε επιβεβαίωση ή σε συνέχεια αντίστοιχων προφορικών διαταγών που προηγήθησαν, αµέσως κάτω από την ένδειξη του χαρακτηρισµού ασφαλείας θα αναγράφεται µία των εποµένων δύο ενδείξεων, εντός παρενθέσεως, αναλόγως της περίπτωσης κάθε φορά : (1) (2) παραγράφου 4).

(Ουδεµία αλλαγή εκ των προφορικών διαταγών). (Ουδεµία αλλαγή εκ των προφορικών διαταγών πλην της

Στην περίπτωση που δεν προηγήθηκε, της ∆ΓΕΠ η έκδοση προφορικών διαταγών, δεν αναγράφεται καµία από τις παραπάνω ενδείξεις. γ.

Οµάδα Ταυτότητας

Αναγράφονται τα προβλεπόµενα από τον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας στοιχεία µε τις εξής διαφορές: (1)

Τόπος Εκδόσεως της ∆ΓΕΠ

Αναγράφεται n επί του εδάφους θέση του Στρατηγείου ή Σ∆ της µονάδος που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ και οι συντεταγµένες προσδιορισµού της θέσης αυτής µε κεφαλαία πχ. NΙΓΡΙΤΑ (GL 3016), ΕΛΛΑΣ. Στην περίπτωση που υπεισέρχονται λόγοι µεγάλης µυστικότητας, η ένδειξη αυτή δυνατόν να αντικατασταθεί µε τα σε κάθε περίπτωση ισχύοντα συνθηµατικά κώδικα πχ ΒΣΤ................ ΣΤΓ...................κλπ. (2)

Ηµεροµηνία και Ώρα Υπογραφής

Αναγράφεται πάντα µε ένα εξαψήφιο αριθµό, όπως στα σήµατα, συνοδευόµενη από τα τρία γράµµατα του µήνα και τους δύο τελευταίους αριθµούς του έτους. Εφόσον συντρέχει λόγος καθορισµού της Ωρικής Ζώνης αυτή αναγράφεται µεταξύ των αριθµών της ώρας και των γραµµάτων του µήνα. Η οµάδα της ηµεροµηνίας και της ώρας δείχνει την ηµεροµηνία και την ώρα υπογραφής των ∆ΓΕΠ. Καθορίζει επίσης την ηµεροµηνία και την ώρα από την οποία αρχίζουν να ισχύουν αυτές, εκτός εάν διαφορετικά καθορίζεται στην παράγραφο 3 «ΕΚΤΕΛΕΣΗ». Η οµάδα ηµεροµηνίας - ώρας γράφεται : 231100Ζ Μαι 10. (3)

∆-1-2

Κωδικοποιηµένο Συνθηµατικό Λήψεως

Προσθήκη ‘1’ στο Παράρτηµα ΄∆’

Οδηγίες Σύνταξης ΣΧΕΠ-∆ΓΕΠ

Αυτό αποτελείται είτε από ένα πολυψήφιο (τριψήφιο ή τετραψήφιο) αριθµό είτε από αριθµό γραµµάτων κεφαλαίων του αλφαβήτου είτε από συνδυασµό των παραπάνω, τα οποία επιλέγονται αυθαίρετα από το συντάκτη της διαταγής και κατά τρόπο ώστε για κανένα λόγο να µην παρέχονται ενδείξεις µε αυτά, ότι πρόκειται για την «άλφα» ή «βήτα» ∆ΓΕΠ, πχ 3695 ή 276ΝΑ ή ΚΕΖ κλπ. Η ένδειξη αυτή χρησιµεύει για την αναφορά λήψεως της διαταγής από τους παραλήπτες, µε σήµα σε ανοικτή γλώσσα, που διαβιβάζεται κυρίως µε ασύρµατα µέσα και αναγράφεται κάτω από την οµάδα χρονολογικής σηµάνσεως της διαταγής. δ.

Τύπος ∆ιαταγής Επιχειρήσεων

Στο αριστερό µέρος και σε δύο διάστιχα κάτω από την ένδειξη του συνθηµατικού λήψεως αναγράφεται µε κεφαλαία γράµµατα και υπογραµµίζεται ο χαρακτηρισµός και ο αριθµός της ∆ΓΕΠ, τηρώντας τα εξής : (1) ∆ΓΕΠ που εκδίδεται από κάποια ενιαία διακλαδική διοίκηση που αποτελείται από µονάδες ανήκουσες σε διάφορους κλάδους των Ε∆ ή ∆ΓΕΠ που εκδίδεται από ένα κλάδο των Ε∆ και περιλαµβάνει στους αποδέκτες αυτής µονάδα ή µονάδες άλλων κλάδων, θα φέρει τις παρακάτω ενδείξεις: (α) ∆ΙΑΤΑΓΗ ∆ΙΑΚΛΑ∆ΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 5 ή (β)

∆ΙΑΤΑΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 2

(2) Στις λοιπές περιπτώσεις έκδοσης ∆ΓΕΠ δεν είναι αναγκαίο να αναγράφεται ο χαρακτηρισµός αυτών, γιατί αυτός γίνεται φανερός από τον εκδότη των διαταγών. Τότε αρκεί να γραφεί : ∆ΙΑΤΑΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 4. (3) Οι ∆ΓΕΠ αριθµούνται από τον αριθµό 1 και συνέχεια, για κάθε ηµερολογιακό έτος χωριστά, από το χρόνο κατά τον οποίο αρχίζουν οι εχθροπραξίες. Ο αριθµός αυτός έχει θέση αριθµού πρωτοκόλλου και η ένδειξη ∆ΓΕΠ αριθµό φακέλου και θέµατος. (4) Τα κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων καταρτιζόµενα σχέδια επιχειρήσεων δεν αριθµούνται, αλλά χαρακτηρίζονται µε συµβατικές συνθηµατικές λέξεις πχ ΑΕΤΟΣ – ΤΡΙΑΙΝΑ – ΚΕΡΑΥΝΟΣ κλπ, και αριθµούνται µόνο από τη στιγµή που θα τεθούν σε εφαρµογή ως ∆ΓΕΠ, συνήθως µε σχετικά σήµατα. Το αυτό ισχύει και για τα από το καιρό της ειρήνης συντασσόµενα σχέδια επιχειρήσεων στα οποία είναι δυνατόν µετά το συνθηµατικό να ακολουθεί το έτος σύνταξης ή ισχύος αυτού, διαχωριζόµενο µε κάθετη γραµµή πχ ΣΧΕ∆ΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΕΤΟΣ/2010. ε.

Σχετικά

Σε δύο διάστιχα κάτω από την όπως προαναφέρθηκε, χαρακτηρίζουσα και αριθµούσα τη διαταγή ένδειξη και στην αυτή κατακόρυφη, αναγράφεται η ένδειξη «ΣΧΕΤΙΚΑ» µε κεφαλαία γράµµατα, χωρίς να

∆-1-3

ΕΕ 101-1

Α


υπογραµµισθεί. Αµέσως µετά από αυτή, αναγράφονται οι παραπεµπτικές διευκρινίσεις που αναγκαιούν, για τα εντός του κειµένου στοιχεία που θα χρησιµοποιηθούν από τον παραλήπτη, επί των οποίων βασίσθηκε η ∆ΓΕΠ. Η σειρά αναγραφής και n υπογράµµιση αυτών, όπως καθορίζεται στον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας. Αναγράφονται οι χάρτες όπως και κάθε άλλο έγγραφο το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους αποδέκτες των διαταγών. ∆εν µνηµονεύονται εδώ, έστω και αν συµβαίνει αυτό αλλού µέσα στο κείµενο της διαταγής, οι τυχόν ληφθείσες υπόψη κατά τη σύνταξη της διαταγής ΒΟΕ ή διαταγές µονίµου ισχύος. Για τους χάρτες καθορίζονται τα εξής: (1) Αναφέρονται κατά σειρά: ΧΩΡΑ ή γεωγραφική περιοχή, n κλίµακα, ο αριθµός που χαρακτηρίζει το φύλλο χάρτου, το τοπωνύµιο και τέλος ο ειδικός αριθµός ή σειρά εκδόσεως, εάν θεωρείται αυτό απαραίτητο για τον πλήρη συντονισµό και κατανόηση των στοιχείων του χάρτου π.χ. ΕΛΛΑΣ 1:100.000, φύλλα 1611(ΕΥΖΩΝΟΙ), 1545 (ΧΑΛΚΗ∆ΩΝ), έκδοση 2η. (2) Εάν πρόκειται περί φύλλων της αυτής κλίµακας και χώρας τότε δεν επαναλαµβάνονται για καθένα από αυτά όσα στοιχεία είναι κοινά π.χ. ΕΛΛΑΣ 1:100.000, ΝΙΓΡΙΤΑ, ΡΟ∆ΟΛΙΒΟΣ, ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ. Τα περισσότερα του ενός φύλλα αναφέρονται κατά την, από ∆ΥΣΜΑΣ προς ΑΝΑΤΟΛΑΣ ή από ΒΟΡΡΑ προς ΝΟΤΟ ή κατά την έννοια των δεικτών του ωρολογίου σχετική γεωγραφική θέση των περιοχών που αντιστοιχούν σ'αυτά. (3) Εάν πρόκειται περί φύλλων διαφορετικής κλίµακας ή χώρας ή και των δύο τότε αναφέρονται χωριστά και σε άλλη γραµµή και µε την εξής σειρά από πάνω προς τα κάτω : Χάρτες µικρότερης κλίµακας, Χάρτες εθνικοί π.χ.: ΕΛΛΑΣ 1:400.000 ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ ΕΛΛΑΣ 1:250.000 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΓΕΥΓΕΛΗ, ∆ΡΑΜΑ – ΝΙΓΡΙΤΑ ΕΛΛΑΣ 1:100.000 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΝΙΓΡΙΤΑ, ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 1:250.000 ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗ στ. Ωρική Ζώνη (ή Ζώνη Χρόνου) Χρησιµοποιούµενη σε Ολόκληρη τη ∆ιαταγή Κάτω από τα σχετικά και σε δύο διάστιχα αναγράφεται µε µικρά γράµµατα και υπογραµµίζεται η ένδειξη «Ωρική Ζώνη χρησιµοποιούµενη σε ολόκληρη τη διαταγή». ζ. Στο προ του κειµένου µέρος επιχειρήσεων δεν περιλαµβάνονται τα εξής:

σχεδίου.

∆-1-4

των

διαταγών

ή

σχεδίων

(1)

Οι ενδείξεις ΠΡΟΣ, ΚΟΙΝ και ΘΕΜΑ.

(2)

Οι αριθµοί φακέλλου, υποφακέλλου, πρωτοκόλλου και


3.


Κυρίως Κείµενο

Εκτός της βασικής επιτελικής ταξινόµησης του κειµένου στις πέντε κύριες παραγράφους, ως µέρος του κυρίου κειµένου αυτής χαρακτηρίζεται και η χωρίς αρίθµηση παράγραφος «Συγκρότηση», όπως αναφέρεται στη συνέχεια. α.

Παράγραφος «Συγκρότηση»

(1) Τακτική Συγκρότηση είναι ο τρόπος κατά τον οποίο ένας διοικητής συγκροτεί τις διατιθέµενες δυνάµεις, για την εκπλήρωση µιας συγκεκριµένης τακτικής αποστολής. Η τακτική αυτή συγκρότηση είναι δυνατόν να καταχωρηθεί στην παρούσα παράγραφο, κατά µονάδα στην παράγραφο 3 ή σε ιδιαίτερο Παράρτηµα της ∆ΓΕΠ (Πίνακας Συγκροτήσεως). (2) Η παράγραφος «Συγκρότηση» που προηγείται αµέσως πριν την παράγραφο 1, γράφεται µε µικρά γράµµατα και υπογραµµίζεται. Περιλαµβάνεται στη διαταγή ΜΟΝΟ όσες φορές n Τακτική συγκρότηση των υφισταµένων µονάδων είναι πολύπλοκη και δεν συµφέρει από πλευράς σαφήνειας και ταχείας κατανοήσεως να αναγράφεται στην οικεία θέση της παραγράφου 3. Επίσης όταν συντάσσεται ιδιαίτερο Παράρτηµα για τη συγκρότηση, τότε στην παράγραφο «Συγκρότηση» γίνεται απλή παραποµπή π.χ. Όπως στο Παράρτηµα «Α» (Συγκρότηση). (3) Στην παράγραφο αυτή αναγράφονται οι ταυτότητες των τµηµάτων που υλοποιούν την Τακτική Συγκρότηση, σχέση διοίκησης ή η µορφή υποστήριξης, ό χρόνος (από πότε µέχρι πότε) ισχύει η σχέση διοίκησης ή η µορφή υποστήριξης καθώς και ο τόπος που θα πραγµατοποιηθεί η σύζευξη των τµηµάτων ή θα αποκατασταθεί ο σύνδεσµος. Στην παράγραφο αυτή δεν γίνεται µνεία για τις αποστολές οποιουδήποτε των Τακτικών Συγκροτηµάτων ή Συγκροτηµάτων ή µεµονωµένων µονάδων. (4) Οι υφιστάµενες, της αρχής που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ µονάδες αναγράφονται κατά την αριθµητική ή αλφαβητική σειρά, προηγουµένων των µονάδων ελιγµού κατά επίπεδο διοίκησης (Πεζικού, Μηχανοκινήτου Πεζικού, Καταδροµών, Αλεξιπτωτιστών, Πεζοναυτών, Αρµάτων, Αναγνωρίσεως και Αεροπορίας Στρατού). Ακολουθούν οι µονάδες υποστηρίξεως µάχης και τέλος οι µονάδες ∆Μ. ∆υνατόν να έχουν διατεθεί µονάδες υποστηρίξεως µάχης ή ∆Μ προς άµεση υποστήριξη ή προς υποστήριξη µονάδων ελιγµού. Τότε δεξιά του τίτλου τους αναγράφεται (ΑΥ) ή (ΠΥ). Οι εντός παρενθέσεως όροι δείχνουν την υφιστάµενη σχέση διοικήσεως και υποστηρίξεως και όχι τις αποστολές αυτών. (5) Το Πυροβολικό καταχωρείται µετά τη συγκρότηση των µονάδων ελιγµού υπό την επικεφαλίδα «Πυροβολικό Μεραρχίας», «Πυροβολικό ΣΣ» κλπ. Υπό την επικεφαλίδα αυτή δεν αναγράφονται µονάδες Πυροβολικού που έχουν τεθεί υπό διοίκηση ή προς άµεση υποστήριξη Ταξιαρχιών ή Συνταγµάτων ή Τακτικών Συγκροτηµάτων, γιατί καταχωρούνται στη συγκρότηση των µονάδων αυτών, όπως αναπτύσσεται στην προηγούµενη υποπαράγραφο.

∆-1-5

ΕΕ 101-1

Α


(6) Μετά το Πυροβολικό και υπό την επικεφαλίδα «Λοιπά Τµήµατα» αναγράφονται τα Τµήµατα που παραµένουν υπό τον έλεγχο της αρχής που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ και δεν έχουν καταχωρηθεί υπό τις µονάδες που αναφέρθησαν προηγουµένως ή υπό την επικεφαλίδα «Μονάδες ∆Μ», περί της οποίας θα αναφερθεί στη συνέχεια. Οι µονάδες οι οποίες καταχωρούνται υπό την επικεφαλίδα «Λοιπά Τµήµατα» αναγράφονται κατά σειρά Όπλου και Σώµατος. (7) Τελευταία επικεφαλίδα της παραγράφου «Συγκρότηση» είναι η επικεφαλίδα «Μονάδες ∆Μ». Υπό την επικεφαλίδα αυτή, αναγράφονται όλες οι µονάδες ∆Μ της διοίκησης που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ. (8) Όταν το κλιµάκιο που συντάσσει τη ∆ιαταγή ή το Σχέδιο Επιχειρήσεων είναι: (α)

Σύνταγµα και κάτω, n Τακτική συγκρότηση αναγράφεται

στην παράγραφο 3. (β) Ταξιαρχία – Μεραρχία, η Τακτική συγκρότηση αναγράφεται στην παράγραφο «Συγκρότηση» ή σε ιδιαίτερο Παράρτηµα. (γ) Σώµα Στρατού και άνω, η Τακτική συγκρότηση αναγράφεται σε ιδιαίτερο Παράρτηµα «Συγκρότηση». Εάν η συγκρότηση έχει καθορισθεί µε προγενέστερη διαταγή, υπό την επικεφαλίδα «Συγκρότηση» αναγράφεται «Ουδεµία αλλαγή», ή «Ουδεµία αλλαγή, Πλην ................». (9) Η συγκρότηση µπορεί να λάβει τη µορφή πίνακα όπως αναφέρεται στο Παράρτηµα «Γ». β.

Παράγραφος 1: ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Στην παράγραφο αυτή καταχωρούνται πληροφορίες σε τέτοια έκταση, ώστε να εξασφαλίζεται η µεταξύ των υφισταµένων εκτελεστών συνεργασία και ο αποτελεσµατικός συντονισµός των ενεργειών τους κατά την εκτέλεση των αποστολών που τους ανατίθενται. Η παράγραφος αυτή αναλύεται σε τέσσερις υποπαραγράφους, όπως παρακάτω: (1)

Υποπαράγραφος 1α :Εχθρικές ∆υνάµεις

(α) ∆ίδονται πληροφορίες για τη σύνθεση, διάταξη, θέση, κίνηση, εκτιµώµενη δύναµη, ταυτότητα και δυνατότητες του εχθρού: 1/ Εχθρική Κατάσταση: Τρέχουσα δραστηριότητα, αποστολή, τύπος και µέγεθος εχθρού. Παρέχεται η γενική εικόνα και αποτυπώνονται δυνατότητες, περιορισµοί 2 Κλιµακίων άνω. 2/ Σύνθεση, ∆ιάταξη, ∆ύναµη: Αναγράφεται η σύνθεση και διάταξη των δυνάµεων που αντιµετωπίζει η φίλια διοίκηση. Οι δυνάµεις αναφέρονται υπό µορφή 2 Κλιµακίων κάτω του εκτιµούντος.

∆-1-6



3/ ∆υνατότητες: Αναγράφονται οι δυνατότητες των κυρίων οπλικών συστηµάτων που διαθέτει ο εχθρός. 4/ Πιθανότερος ΤΕ: Καταχωρείται ο πιθανότερος τρόπος ενεργείας και τα τρωτά σηµεία του εχθρού, µε τις δυνάµεις του να υπολογίζονται δύο κλιµάκια κάτω και συµπληρώνονται, µε σχετική παραποµπή σε συνεκδιδόµενο και επισυναπτόµενο ή και προεκδιδόµενο της διαταγής Παράρτηµα ή εκτίµηση ή σύνοψη πληροφοριών ή και σε κάποιο διαφανές. (β) Όλες οι σχετικές µε τον εχθρό πληροφορίες να περιλαµβάνονται σε ένα από τα παραπάνω έγγραφα διανοµής πληροφοριών και να καταχωρείται εδώ, απλά και µόνο, η σχετική παραπεµπτική µνεία. (2)

Υποπαράγραφος 1β :Φίλιες ∆υνάµεις

Αναφέρεται η αποστολή, η πρόθεση του διοικητού και η ιδέα ενεργείας δύο κλιµακίων πάνω, η αποστολή των γειτόνων που επηρεάζουν την εκτέλεση της επιχείρησης και η αποστολή των µονάδων του Στρατού Ξηράς που υποστηρίζουν την αρχή που εκδίδει τη διαταγή, όπως και η παρεχόµενη υποστήριξη Αεροπορίας και Ναυτικού. (α)

Υποστηρίζουσες µονάδες θεωρούνται:

(1) Οι µονάδες οι τηρούµενες προς ΓΥ του προϊσταµένου της αρχής που εκδίδει τη διαταγή, στις οποίες µε διαταγή αυτού έχει ανατεθεί κάποια γενική αποστολή ή προτεραιότητα υποστήριξης της αρχής που εκδίδει τη διαταγή π.χ.160 ΟΠΜ ΓΥ/∆'ΣΣ. Προτεραιότητα υπέρ IV ΜΠ. (2)

Οι διατεθείσες µονάδες προς ΕΝ της αρχής που

εκδίδει τη διαταγή. (3) Οι διατεθείσες µονάδες ΠΥ της αρχής που εκδίδει τη διαταγή. Με τη διαταγή στην υποπαράγραφο 1β αναγράφεται και το προς εκτέλεση έργο, π.χ 714 ΤΜΧ ΠΥ της IV ΜΠ για την κατασκευή της υποβοηθητικής ζώνης κωλυµάτων ΖΗΘΙΚ. (3)

Υποπαράγραφος 1γ : Περιβάλλον (α)

Έδαφος

Αναγράφονται όλες οι κρίσιµες παράµετροι του εδάφους (κωλύµατα, προσβάσεις, ΕΤΣ κλπ), οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν την επιχείρηση. Γίνεται παραποµπή στην οικεία Προσθήκη του σχετικού Παραρτήµατος (ΜΗΧΑΝΙΚΟ). (β)

Καιρός

∆-1-7

ΕΕ 101-1

Α


Αναγράφονται όλες οι κρίσιµες παράµετροι του καιρού, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν την επιχείρηση, αρχίζοντας από το ποιον ευνοούν οι καιρικές συνθήκες. 1/ Ορατότητα: Ποια η κατάσταση (µειωµένη, καλή, εξαιρετική), πώς επηρεάζει φίλιους και εχθρό. 2/ Κατεύθυνση – Ταχύτητα Ανέµου: Ποια είναι, πώς επηρεάζει φίλιους και εχθρό (χρήση καπνού - χηµικών, σκόνη κλπ). 3/ Υετός: Ποια η κατάσταση, επίδραση στη χρήση καπνού, χηµικών και σκόνης, πώς επηρεάζει φίλιους και εχθρό. 4/ Οµίχλη: Ποια η κατάσταση, πώς επηρεάζει τα Ε/Π, πώς επηρεάζει φίλιους και εχθρό. Θερµοκρασία και Υγρασία: Ποια η κατάσταση, 5/ πώς επηρεάζει φίλιους και εχθρό. (γ)

Άµαχοι

Αναγράφονται όλες οι κρίσιµες παράµετροι που σχετίζονται µε τους αµάχους, και οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν την επιχείρηση. Ενδεχοµένως να γίνει παραποµπή στο οικείο Παράρτηµα (ΠολιτικοΣτρατιωτικές Επιχειρήσεις). (4)

Υποπαράγραφος 1δ : Προσκολλήσεις – Αποσπάσεις Εδώ αναγράφονται:

(α) Μονάδες που τίθενται Υ∆ ή ΑΥ της διοίκησης που εκδίδει τη διαταγή ή αποσπώνται από αυτή και τίθενται Υ∆ άλλων µονάδων, συµπεριλαµβανοµένης της θέσης και του χρόνου έναρξης και πέρατος αυτής της διάθεσης. (β) Μονάδες που τίθενται υπό τον επιχειρησιακό ή τακτικό έλεγχο της αρχής που εκδίδει τη διαταγή. Εφόσον κάποια µονάδα έχει τεθεί Υ∆ της διοίκησης που εκδίδει τη διαταγή ή αποσπάθηκε από αυτή µε προγενέστερες διαταγές και πρόκειται να παραµείνει στην κατάσταση αυτή κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, αυτό αναφέρεται στη παρούσα παράγραφο π.χ. ΕΜΑ

παραµένει

Υ∆

µέχρι

πέρατος

1/

15η

2/

320 ΤΠ παραµένει Υ∆ XV MΠ µέχρι 131500…...

αποστολής.

(5)

∆-1-8

Υποπαράγραφος 1ε : Προϋποθέσεις



Αναφέρεται µόνο στην περίπτωση σχεδίων επιχειρήσεων και αναγράφονται όλες οι προϋποθέσεις που έχουν ληφθεί υπόψη κατά τη σύνταξη αυτού. γ.

Παράγραφος 2: ΑΠΟΣΤΟΛΗ

(1) Εδώ αναγράφεται η αποστολή της διοίκησης που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ, όπως αυτή δίδεται µε τη ∆ΓΕΠ του προϊσταµένου ή όπως αυτή προκύπτει από τη διατύπωση της αποστολής. ∆ύναται να εµπεριέχει ένα ή περισσότερα του ενός έργα. (2) Η αποστολή θα µνηµονεύεται εδώ πάντοτε φραστικά, έστω και αν µε οποιαδήποτε έννοια, έκταση και µορφή παριστάνεται αυτή και γραφικά στα τυχόν επισυναπτόµενα, στη ∆ΓΕΠ, σχετικά Παραρτήµατα (∆ιαφανή επιχειρήσεων, επιτυπωµένους χάρτες, σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων κλπ). δ.

Παράγραφος 3: ΕΚΤΕΛΕΣΗ

(1) σε τέσσερα µέρη:

Ό,τι καταχωρείται στην παράγραφο αυτή µπορεί να διακριθεί

(α)

Πρόθεση διοικητή.

(β)

Ιδέα Ενεργείας (τον τρόπο ενεργείας γενικώς) του

∆κτού. (γ) Έργα και συγκρότηση των υφισταµένων µονάδων (εφόσον η συγκρότηση δεν έχει περιληφθεί στη παράγραφο «Συγκρότηση» ή σε ιδιαίτερο Παράρτηµα). (δ) Τυχόν αναγκαιούσες λεπτοµέρειες συντονισµού των ενεργειών των υφισταµένων µονάδων.

ή

οδηγίες

(2) Στη συνέχεια παρουσιάζεται λεπτοµερέστερα η καθοριζόµενη τεχνική για τη σύνταξη εκάστης από τις κύριες υποπαραγράφους στις οποίες χωρίζεται η παράγραφος 3. (α)

Υποπαράγραφος 3α: Πρόθεση ∆ιοικητή

Ξεκινά µε το σκοπό της επιχείρησης, συνεχίζει µε τα κύρια έργα των υφισταµένων (αναφέρεται συνοπτικά το τι πρέπει να κάνει η δύναµη) και καταλήγει στην επιθυµητή τελική κατάσταση (τις συνθήκες σε σχέση µε τον εχθρό και το έδαφος που τη συνιστούν). Η πρόθεση του διοικητή, πρέπει να είναι ευκολοµνηµόνευτη και να γίνεται κατανοητή δύο κλιµάκια κάτω. (β)

Υποπαράγραφος 3β: Ιδέα Ενεργείας

Ξεκινά µε τη διατύπωση «Η αποφασιστική ενέργεια της επιχείρησης είναι …». ∆ίδεται µία γενική και κατά το δυνατόν περιεκτική και σαφής εικόνα επί του τρόπου µε τον οποίο ο διοικητής αποφάσισε να χρησιµοποιήσει

∆-1-9

ΕΕ 101-1

Α


τους υφισταµένους του, προς εκπλήρωση της αποστολής. Αναφέρεται περιφραστικά στην αλληλουχία των ενεργειών για την αποφασιστική ενέργεια και τα υποβοηθητικά και υποστηρικτικά έργα. Ακολούθως στην υποπαράγραφο 3β αναγράφονται: 1/

Ελιγµός

Αναφέρονται περιγραφικά τα έργα και ο σκοπός κάθε τµήµατος για κάθε Φάση ξεχωριστά και σε ιδιαίτερη υποπαράγραφο (πώς αρχίζει κάθε Φάση, πώς τελειώνει και τι πρέπει να κάνει το κάθε τµήµα και γιατί). Στο πλαίσιο της κάθε Φάσης αποτυπώνονται επιπλέον: α/

ΑΝΣΚ.

β/ Κυρία Προσπάθεια (αναλόγως επιχείρησης). γ/

Προσπάθεια

ή

Κύρια

Αµυντική

∆ιάταξη τµηµάτων και γενική συγκρότηση

αυτών. 2/

Πυρά

Στο εδάφιο «Πυρά» αναφέρεται ο γενικός τρόπος χρησιµοποιήσεως των πυρών που έχουν διατεθεί, καθώς επίσης εάν θα βληθούν πυρά προπαρασκευής, η προτεραιότητα υποστηρίξεως διά πυρών και οι περιορισµοί. Εάν βληθούν πυρά προπαρασκευής, καθορίζεται ο χρόνος έναρξης και η διάρκεια αυτών. Τα πυρά υποστηρίξεως συµπληρώνουν τον ελιγµό και διατυπώνονται µε βάση αυτόν και τη λοιπή σχεδίαση των επιχειρήσεων µε την εξής σειρά: α/

Εγγύς Αεροπορική Υποστήριξη.

β/

Υποστήριξη Πυροβολικού Μάχης.

γ/

Υποστήριξη µε πυρά Ναυτικού.

δ/

Συντονιστικά µέτρα πυρών υποστηρίξεως.

Επειδή για την αναγραφή των παραπάνω απαιτείται να συνταχθεί µακροσκελής έκθεση, αναφέρονται συνοπτικά και οι αναγκαίες λεπτοµέρειες, δυνατόν να περιληφθούν στο Παράρτηµα «∆» (ΠΥΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ) 3/

Πληροφορίες – Αναγνώριση – Επιτήρηση

(ΠΑΕ) Αναγράφεται ο γενικός σκοπός. Αναφέρεται η χρήση των µέσων συλλογής πληροφοριών – αναγνωρίσεως – επιτηρήσεως και πώς αυτά θα υποστηρίξουν τον ελιγµό. Περιγράφεται ο τρόπος ενεργείας των µέσων σε σχέση µε την υπόλοιπη δύναµη. ∆εν αναφέρονται στο εδάφιο αυτό τα

∆-1-10



συγκεκριµένα έργα ΠΑΕ που θα ανατεθούν στους υφισταµένους. Αυτά αναφέρονται στα έργα τµηµάτων ελιγµού (π.χ. ΕΑΝ) και γίνεται εκτενής αναφορά στο Παράρτηµα «ΙΒ» (Επιχειρήσεις ΠΑΕ). 4/

Πληροφορίες

Αναγράφεται ο τρόπος ενεργείας του συστήµατος συλλογής πληροφοριών. Καθορίζεται η προτεραιότητα ενεργειών µεταξύ της διαµόρφωσης της κατάστασης, της στοχοποίησης και εκτίµησης ζηµιών του πεδίου της µάχης. Προτεραιοποιείται η υποστήριξη προς τις µονάδες και οι ενέργειες αντιπληροφοριών. Εκτενής αναφορά γίνεται στο Παράρτηµα «Β» (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ). 5/

Μηχανικό

Αναγράφεται ο τρόπος χρησιµοποίησης του ΜΧ. Προτεραιοποιείται η υποστήριξη ΜΧ που θα παρέχεται στους υφισταµένους. ∆ιατυπώνονται σε λογική σειρά τα κύρια γενικά έργα ΜΧ, τα οποία όταν θα ενσωµατωθούν στον ελιγµό, θα συµβάλλουν στην εκπλήρωση της αποστολής και στην Πρόθεση ∆κτου. 6/

Προστασία α/

Α/Α Άµυνα

Αναγράφεται ο τρόπος ενεργείας των µέσων αεράµυνας. Συµπεριλαµβάνεται τυχόν δράση φιλίας αεροπορίας και η συµµετοχή των µονάδων Α/Α άµυνας. Προτεραιοποιούνται οι αποστολές αεράµυνας των µονάδων ΓΥ. Αναγράφεται η Κατάσταση Αεράµυνας και οι ετοιµότητες των Α/Α όπλων. Εκτενής αναφορά γίνεται στο οικείο Παράρτηµα. β/

Επιχειρήσεις ΧΒΡΠ

Καθορίζεται το πλαίσιο των επιχειρήσεων ΠΒΧ. Προτεραιοποιούνται ενέργειες και υποστήριξη. Αναφέρονται οργανικά ή Υ∆ τµήµατα ΠΒΧ, εάν δεν έχουν ήδη αναφερθεί στη «Συγκρότηση». Καθορίζεται και προτεραιοποιείται το έργο για την προστασία των τµηµάτων και τα µέτρα προστασίας από χηµικές µολύνσεις, εάν δεν έχει ήδη καθορισθεί µε ΒΟΕ. Ενδεχοµένως να γίνει εκτενής αναφορά σε ιδιαίτερο Παράρτηµα. γ/

Λοιπά

Αναφέρονται τυχόν επιπρόσθετα προστασίας δυνάµεως, καταστάσεις συναγερµού, κώδικες στολής κλπ. 7/

µέτρα

Επιχειρήσεις Πολιτικο-Στρατιωτικές

Καθορίζεται το πλαίσιο των Πολιτικο – Στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ενδεχοµένως να γίνει εκτενής αναφορά σε ιδιαίτερο Παράρτηµα.

∆-1-11

ΕΕ 101-1

Α


(γ)

Υποπαράγραφος 3γ: Έργα Τµηµάτων Ελιγµού

1/ Στην υποπαράγραφο αυτή και ξεχωριστά για κάθε µία, αναγράφονται τα ανατιθέµενα έργα των υφισταµένων µονάδων, Τακτικών Συγκροτηµάτων ή Σχηµατισµών, εφόσον σ' αυτές έχει ανατεθεί τακτική αποστολή. Τα έργα αυτών, τα οποία απεικονίζονται µε επάρκεια στο διαφανές επιχειρήσεων, καταχωρούνται εδώ συνοπτικά, εφόσον πρόκειται για έγγραφη διαταγή, διαφορετικά παραλείπονται αν πρόκειται περί διαταγής τύπου διαφανούς. Εάν τα έργα είναι πολύπλοκα, διαχωρίζονται ένα προς ένα και καθορίζεται η προτεραιότητα ή η σειρά εκπληρώσεώς τους: α/ Ανάθεση ενός Έργου. Ο προϊστάµενος διοικητής πρέπει να προσπαθεί να αναθέτει το ελάχιστο δυνατόν των έργων σε κάθε υφιστάµενο. Για το λόγο αυτό, ο απλούστερος τύπος αποστολής και ο πλέον εφαρµοζόµενος στα χαµηλά κλιµάκια, περιέχει ένα µόνον έργο. β/ Ανάθεση Πολλαπλών Έργων. Όταν απαιτείται η εκτέλεση πολλαπλών έργων, αυτά θα πρέπει να συνδέονται µε τον ίδιο ενιαίο σκοπό, ο οποίος σχετίζεται µε την Πρόθεση του διοικητή. Ο ενιαίος σκοπός διασφαλίζει ότι ο υφιστάµενος δεν θα αντιµετωπίσει δίλληµα στον καθορισµό προτεραιοτήτων, οι οποίες θα οδηγούσαν σε διάσπαση της δύναµής του για την εκπλήρωση έργων µε διαφορετικούς σκοπούς. Μόνο αυτά τα έργα, τα οποία είναι ζωτικής σηµασίας για την εκπλήρωση της αποστολής του, θα πρέπει να ανατίθενται στους υφισταµένους. Ο ενιαίος σκοπός της αποστολής, προσδιορίζεται κατά την εκτίµηση. Εάν ο διοικητής αδυνατεί να προσδιορίσει ενιαίο σκοπό για τον υφιστάµενο, τότε θα πρέπει να επανεξετάσει την εκτίµησή του. Η πλέον κατάλληλη θέση για την αναγραφή του σκοπού είναι στη διατύπωση της αποστολής κάθε υφισταµένου (παρ. 3γ). Είναι σηµαντικό ο σκοπός να οδηγεί στο αποτέλεσµα που θέλει να επιτύχει η µονάδα. Σε περίπτωση που θα πρέπει να επιτύχει δύο αποτελέσµατα σε διαφορετικό χρόνο ή τόπο, τότε θα πρέπει να δοθούν στον υφιστάµενο δύο αποστολές. γ/ Ανάθεση Έργου στην Εφεδρεία. Ο διοικητής θα πρέπει να επιχειρεί να διακρίνει µεταξύ των πραγµατικών εφεδρειών (καθοριζόµενες για το απρόοπτο) και των δευτέρου Κλιµακίου δυνάµεων (αυτών που ήδη έχουν δεσµευθεί από τον προϊστάµενο ή τηρούνται σε ετοιµότητα για εµπλοκή τους σύµφωνα µε το σχέδιο). Σε σχηµατισµούς ή µονάδες που τηρούνται σε δεύτερο κλιµάκιο, κανονικά δεν θα πρέπει να ανατίθενται αποστολές εφεδρείας, διότι τυχόν επέµβασή τους ως εφεδρεία, δυνατόν να οδηγήσει σε απώλεια της πρωτοβουλίας. 2/ Η σειρά αναγραφής των υφισταµένων µονάδων ελιγµού είναι αυτή που φαίνεται παρακάτω, λαµβανοµένου υπόψη ότι προηγούνται οι µονάδες που έχουν διατεθεί ως Τµήµατα καλύψεως, γενικές προφυλακές, προφυλακές µάχης ή Τµήµατα τηρήσεως επαφής και ακολουθούν οι οργανικές και στη συνέχεια, οι τυχόν Υ∆ διατεθείσες µονάδες, κατά την αριθµητική ή αλφαβητική τους σειρά που εξάγεται από τον επίσηµο ή συντετµηµένο ή κωδικοποιηµένο τίτλο τους.

∆-1-12



α/

∆ύναµη καλύψεως (ή Γενικές Προφυλακές

β/

Πεζικού.

γ/

Μηχανοκινήτου Πεζικού.

δ/

Αεροκινήτου Πεζικού.

ε/

Καταδροµών.

στ/

Αλεξιπτωτιστών.

ζ/

Πεζοναυτών.

η/

Τεθωρακισµένων.

θ/

Αεροπορίας Στρατού.

κλπ).

ι/

Άλλων Μαχίµων Τµηµάτων. Αναφέρονται µονάδες υποστηρίξεως µάχης στις οποίες έχει ανατεθεί αποστολή µονάδας ελιγµού π.χ. 712 ΤΜΧ: Να επανδρώσει την τοποθεσία αναχαιτίσεως «Α» και να αµυνθεί επ' αυτής. ια/

Εφεδρεία

1 Εφόσον κάποια µονάδα δεν τηρείται ως εφεδρεία κατά το χρόνο της κοινοποίησης ή έναρξης εκτέλεσης της διαταγής, αλλά βραδύτερα, αυτό πρέπει να δηλώνεται µε αναγραφή, στην οικεία µερική υποπαράγραφο της Μονάδας, των σχετικών επεξηγήσεων του χρόνου και της θέσης ή συνθηκών υπό τις οποίες η µονάδα θα τεθεί σε εφεδρεία. 2 Εφόσον n τηρούµενη, ως εφεδρεία µονάδα αποτελεί Συγκρότηµα για το οποίο έγινε σχετική µνεία, ως προς τα στοιχεία από τα οποία συγκροτήθηκε στην παράγραφο «Συγκρότηση», που πιθανόν να έχει προηγηθεί της παραγράφου 1, δεν επαναλαµβάνεται ο τρόπος αυτός της συγκρότησής του στην παρούσα υποπαράγραφο. Εφόσον αυτό συµβαίνει και στη διαταγή δεν έχει περιληφθεί η παράγραφος «Συγκρότηση», τότε πρέπει να αναφερθούν εδώ όλες οι µονάδες από τις οποίες συγκροτήθηκε η εφεδρεία, στην οικεία µερική υποπαράγραφο για κάθε µονάδα. 3

Οι µονάδες ∆Μ δεν τηρούνται συνήθως

σε εφεδρεία. 3/ Οι σχέσεις µεταξύ πρόθεσης, αποστολής και έργων στα κλιµάκια διοικήσεως, φαίνεται στο Σχ. ∆-1-1.

∆-1-13

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. ∆-1-1. Σχέσεις Πρόθεσης, Αποστολής και Έργων (δ)

Υποπαράγραφος 3δ: Έργα Τµηµάτων Υποστηρί-

ξεως Μάχης και ∆Μ 1/

Πυροβολικό

Η υποπαράγραφος για το πυροβολικό, υποδιαιρείται σε τρία εδάφια. Στό πρώτο καταχωρείται η οργάνωση του πυροβολικού µάχης, προς µάχη, και οι ανατιθέµενες σε αυτό τακτικές αποστολές πυροβολικού και στο δεύτερο η οργάνωση του αντιαεροπορικού πυροβολικού προς µάχη και οι ανατιθέµενες σε αυτό τακτικές αποστολές. Στο τρίτο (εάν απαιτείται) γίνεται παραποµπή στο Παράρτηµα των πυρών υποστηρίξεως. Οι οργανικές και οι υπό διοίκηση µονάδες πυροβολικού µάχης και αντιαεροπορικού πυροβολικού αναγράφονται κατ' αριθµητική σειρά, µε πρώτη τη µονάδα η οποία έχει το µικρότερο αριθµό, ανεξαρτήτως εάν αυτή είναι οργανική ή Υ∆. Κατά τη συµπλήρωση των αναφεροµένων µερικών υποπαραγράφων στο Α/Α Πυροβολικό πρέπει να λαµβάνεται υπόψη ότι η αναγραφή αποστολής που καθορίζει την Α/Α προστασία πολυαρίθµων περιοχών από κάποια µονάδα, χωρίς καθορισµό προτεραιοτήτων, σηµαίνει ότι η καθεµία από τις περιοχές θα τύχει ελάχιστης Α/Α προστασίας. ∆ιαφορετικά θα πρέπει να καθορίζεται προτεραιότητα. 2/ Υποστηρίξεως Μάχης, που δεν έχουν καταχωρηθεί στις προηγούµενες υποπαραγράφους. Οι µονάδες αυτές αναγράφονται κατά σειρά όπλου. Τα συνήθη έργα υποστηρίξεως µάχης δεν καταχωρούνται στην υποπαράγραφο της µονάδος η οποία εκτελεί αυτές, ούτε είναι αναγκαίο να αναγραφούν όλες οι µονάδες υποστηρίξεως µάχης, εφόσον δεν ανατίθενται σ' αυτές ειδικά έργα. ∆εν είναι επίσης αναγκαίο να δοθούν λεπτοµερείς οδηγίες για το έργο το οποίο ανατίθεται σε µία µονάδα. Για παράδειγµα, οι οδηγίες

∆-1-14



οι οποίες δίδονται σε µία µονάδα Μηχανικού, αναφέρονται µόνο στη χρησιµοποίησή της προς υποστήριξη των επιχειρήσεων από πλευράς Μηχανικού. 3/ Υποστηρίξεως ∆Μ. Αναγράφεται πρώτα ο Σχηµατισµός ή n µεγαλύτερη µονάδα ∆Μ, που βρίσκεται υπό τη διοίκηση αυτού που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ. Ακολουθούν οι λοιπές µονάδες ∆Μ κατά σειρά Σώµατος. Μονάδες ∆Μ, που εκτελούν συνήθεις αποστολές ∆Μ, δεν καταχωρούνται στην παρούσα υποπαράγραφο. (ε)

Υποπαράγραφος 3ε: Συντονιστικές Οδηγίες

Η τελευταία υποπαράγραφος της παραγράφου 3 διατίθεται για την καταχώρηση των οδηγιών ή λεπτοµερειών συντονισµού και ελέγχου που αναγκαιούν για την καλυπτόµενη, από τη διαταγή, επιχείρηση και κατ' αρχήν, µόνο οι οδηγίες που αφορούν σε περισσότερες από µία µονάδες. Συµπληρωµατικά, στην υποπαράγραφο αυτή αναφέρονται τα εξής: 1/

Έναρξη ισχύος της ∆ΓΕΠ.

2/

Μέτρα Ελέγχου. α/

Όρια.

β/ Λοιπά µέτρα ελέγχου που έχουν σχέση µε το συντονισµό και τον έλεγχο της επιχείρησης: 1

Κατευθύνσεις ή Άξονες.

2

Άλµατα,

Γραµµές

∆ιελεύσεως,

3

Στοιχισµός

τοποθεσίας

(άµυνας

4

Ζωτικά Εδάφη.

Αναφοράς και Συντονισµού. –

επιβράδυνσης).

5 Χρόνος Ετοιµότητας, Χρόνος εκκίνησης.

Χρονικές Επιδιώξεις: Ρυθµός, Ώρα Η,

γ/ Επιπλέον, όσα µέτρα ελέγχου κρίνονται απαραίτητα και πρέπει να τονισθούν, ακόµη και αν αναφέρονται και σε ξεχωριστό Παράρτηµα (π.χ. Μέτρα ελέγχου εναερίου χώρου). 3/ Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού. Οι πλέον σοβαρές ΚΠΑ∆ επί των οποίων ο διοικητής της µονάδος που εκδίδει τη διαταγή επιθυµεί να δοθεί έµφαση, έστω και αν αυτές συµπεριλήφθησαν µε τις λοιπές ΚΠΑ∆, όπως κανονικά πρέπει να συµβαίνει, στο συνήθως επισυναπτόµενο στη ∆ΓΕΠ, Παράρτηµα «Β» (Πληροφορίες). Οι ΚΠΑ∆ καταχωρούνται κατά Φάση.

∆-1-15

ΕΕ 101-1

Α


α/

ΟΥΣΠ. Τι απαιτείται να γνωρίζει ο διοικητής

για να λάβει µία απόφαση. β/ ΑΠΦ∆. Τι απαιτείται να γνωρίζει ο διοικητής για τις φίλιες δυνάµεις: Κατάσταση, δέσµευση εφεδρειών, επιπρόσθετα µέσα και σχέδια για να λάβει µία απόφαση. 4/ Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών. Τι απαιτείται να προστατευτεί από τα εχθρικά µέσα συλλογής πληροφοριών. 5/ Μέτρα Μείωσης Κινδύνου. Υφιστάµενοι κίνδυνοι, µέτρα προστασίας από τους κινδύνους και αποδεκτός κίνδυνος. Οι Τακτικοί Κίνδυνοι σχετίζονται µε τον εχθρό, ενώ οι Απρόβλεπτοι Κίνδυνοι σχετίζονται µε τους φιλίους, τον καιρό και το έδαφος. 6/ Κανόνες Εµπλοκής. Σε περίπτωση που δεν αναφέρονται σε ιδιαίτερο Παράρτηµα. 7/ να επηρεάσει το περιβάλλον.

Περιβαλλοντικά Θέµατα. Αναφέρεται ό,τι δύναται

8/ Οποιαδήποτε άλλη συντονιστική οδηγία κρίνεται απαραίτητη και αφορά περισσότερους από έναν. ε.

Παράγραφος 4: ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

(1) Η παράγραφος αυτή αναφέρεται στον από πλευράς ∆Μ (Προσωπικού και Συντηρήσεως) καθοριζόµενο τρόπο και στις λεπτοµέρειες υποστήριξης της υπόψη επιχείρησης. Για τα µικρότερα της Ταξιαρχίας κλιµάκια, η παράγραφος αυτή περιλαµβάνει όλα τα αναφερόµενα στη χρησιµοποίηση και στο χειρισµό των διαφόρων Κλιµακίων, Μάχης, Α', Β', την εγκατάσταση σηµείων ανεφοδιασµού πυροµαχικών, την εγκατάσταση σηµείων περισυλλογής, την παρασκευή και διανοµή συσσιτίου ή τον ανεφοδιασµό σε τρόφιµα γενικά, τις θέσεις και τη λειτουργία του συστήµατος διακοµιδών και λοιπών παραπλήσιων ζητηµάτων. (2) Για τις Ταξιαρχίες και τα προϊστάµενά τους κλιµάκια, θίγονται πολύ περισσότερα από τα προαναφερθέντα θέµατα και για το λόγο αυτό, συνήθως, θεωρείται σκόπιµο να περιληφθούν σε ιδιαίτερο Παράρτηµα ή ∆ιαταγή ∆Μ. Στην περίπτωση αυτή, στην παράγραφο 4 της αντίστοιχης ∆ΓΕΠ, εκτός της σχετικής παραποµπής, να επαναλαµβάνονται όσα από τα ουσιοδέστερα σηµεία του σχετικού Παραρτήµατος ή ∆ιαταγής ∆Μ θεωρούνται ότι επιδρούν αµέσως και σοβαρά στις τακτικές αποστολές των λοιπών υφισταµένων µαχίµων µονάδων. (3) Μερικές φορές είναι δυνατόν να µην προβλέπονται τροποποιήσεις ή αλλαγές για την υπόψη επιχείρηση, απ' ότι καθορίσθηκε από πλευράς ∆Μ για κάποια προηγηθείσα επιχείρηση ή ενέργεια για την οποία και εκδόθηκε ∆ιαταγή ∆Μ ή Παράρτηµα της αντιστοίχου ∆ΓΕΠ. Στις περιπτώσεις αυτές εξακολουθούν να ισχύουν τα καθορισθέντα προηγουµένως από πλευράς ∆Μ και για την υπόψη επιχείρηση και στην παράγραφο 4 της αντίστοιχης ∆ΓΕΠ ∆-1-16



αναγράφεται n σχετική παραποµπή µόνο και ενδεχοµένως οι τυχόν ενδείξεις που αναγκαιούν για ό,τι τροποποιείται ή συµπληρώνεται στη διαταγή. (4) Η παράγραφος 4 της ∆ΓΕΠ, περιλαµβάνει τόσο αριθµό υποπαραγράφων όσος κρίνεται αναγκαίος κάθε φορά. Συνήθως περιλαµβάνει: (α) Ιδέα Υποστήριξης. Παρέχεται η Ιδέα Υποστήριξης ∆Μ της επιχείρησης µε σκοπό να αποκτήσουν εικόνα οι µονάδες ελιγµού και υποστήριξης µάχης για τον τρόπο µε τον οποίο θα υποστηριχθεί από πλευράς ∆Μ η επιχείρηση. ∆ύναται να αναφέρει: 1/

Συνοπτική ενηµέρωση επί της αποστολής ∆Μ.

2/ Σ∆ Μονάδων ∆Μ, Περιοχές Β’ Κλιµακίων ∆Μ, Π∆Μ του εκδίδοντος τη ∆ΓΕΠ και προϊσταµένων κλιµακίων. 3/

∆ίκτυο ∆Μ.

Οι προτεραιότητες ∆Μ που έχει θέσει το 4/ προϊστάµενο κλιµάκιο και ο τρόπος µε τον οποίο καλύπτει η µονάδα αυτές τις προτεραιότητες. 5/

Οι προτεραιότητες ∆Μ που έχει θέσει ο διοικητής.

6/

Μονάδες ∆Μ του προϊσταµένου Κλιµακίου, που

υποστηρίζουν τη µονάδα. 7/ Σηµαντικά ή ασυνήθιστα θέµατα ∆Μ, τα οποία ενδεχοµένως επηρεάσουν την όλη επιχείρηση. 8/

Τυχόν σηµαντικοί κίνδυνοι που αφορούν στη

διατηρησιµότητα. 9/ Εξειδικευµένες απαιτήσεις (προσωπικό, οπλισµό, καυσοδοσία, κινήσεις, αναπληρώσεις κλπ). (β)

υποστήριξης

Υλικά και Υπηρεσίες. 1/

Εφοδιασµός. α/

Βασικοί Φόρτοι.

β/

Πολεµικά

γ/

Ηµερήσιο Ρεύµα Εφοδιασµού.

Αποθέµατα

(αν

υπάρχει

υποχρέωση).

δ/ Υποβολή αιτήσεων (οποιοδήποτε ειδικό στοιχείο για την υποβολή αιτήσεων των µονάδων µέχρι το Κλιµάκιο ΣΣ, εφ' όσον δεν καλύπτεται απ' τις ΒΟΕ).

∆-1-17

ΕΕ 101-1

Α


ε/ τοπικές προµήθειες και επιτάξεις). στ/

Προµήθειες

και

επιτάξεις

(Στοιχεία

για

∆ιανοµή (Οδηγίες για παραλαβές, αποστολές

και χορηγήσεις). ζ/ ∆ιάσωση (Οδηγίες ταξινόµηση και διάθεση εφοδίων που έχουν διασωθεί).

για

περισυλλογή,

η/ Κυριευόµενα εφόδια (Οδηγίες για αναφορές που έχουν σχέση µε την περισυλλογή, διαλογή και διάθεση των κυριευοµένων εφοδίων και υλικών). θ/ Συντήρηση εφοδίων και υλικών (Γενικές οδηγίες στους διοικητές για την εξασφάλιση, χρησιµοποίηση και συντήρηση εφοδίων και υλικών). 2/

Μεταφορές.

α/ Γενικά (Γενικές πληροφορίες για τον τρόπο που θ' αντιµετωπιστούν οι µεταφορές). β/

Μεταφορικές ανάγκες.

γ/

∆ιαθέσιµα Μέσα (Οδικά, Σιδηροδροµικά,

δ/

Αγωγοί

ε/

Προτεραιότητες

στ/

Σύστηµα µεταφορών

ζ/

∆ιαδικασία αιτήσεων.

η/

Ευθύνες

Θαλάσσια, Αεροπορικά). καυσίµων

(θέσεις,

µέγεθος,

ικανότητες, περιορισµοί). για

να

εκτελεστεί

κάθε

µεταφορά.

και

αρµοδιότητες

(για

να

εκτελεστούν οι µεταφορές). 3/

Υπηρεσίες.

α/ Μηχανικό: Μονάδες ΜΧ που έχουν διατεθεί για να υποστηρίξουν το Σχέδιο ∆Μ και οι θέσεις τους, κατασκευή, αποκατάσταση συγκοινωνιών, εφοδιασµός σε υλικά ΜΧ. β/ Τεχνικό: Μονάδες ΤΧ και οι θέσεις τους, διάθεση µονάδων ΤΧ ή κλιµακίων τους σε υφιστάµενες διοικήσεις, επιδιώξεις του

∆-1-18



διοικητού για τη συντήρηση του υλικού, λοιπές πληροφορίες και οδηγίες για περισυλλογές. γ/ Εφοδιασµού – Μεταφορών: Αναγκαίες Πληροφορίες και Οδηγίες για Τρόφιµα – Νοµή, Καύσιµα, Πυροµαχικά (εφόσον τα χειρίζεται το Σώµα EM), Μεταφορικά (1ης-2ης-3ης Γραµµής, θέσεις τους, οδηγίες λειτουργίας, θέσεις B' κλιµακίων µονάδων). δ/ Υλικού Πολέµου: Αναγκαίες πληροφορίες και οδηγίες για τα υλικά ΥΠ και Πυροµαχικά (Χορηγήσεις, αντικαταστάσεις, διάσωση υλικού). ε/ (γ)

Ταχυδροµικό.

∆ιακοµιδές – Νοσοκοµειακή Περίθαλψη. 1/

Μονάδες ΥΓ και οι θέσεις τους.

∆ιακοµιδές: Μονάδες, θέσεις, άξονες διακοµιδών, 2/ διακινήσεις υγειονοµικού υλικού, αεροπορικές διακοµιδές, αντιµετώπιση µαζικών απωλειών. 3/ Νοσηλεία: Νοσοκοµεία (∆ιακοµιδών, Γενικά, Εκστρατείας κλπ). Θέσεις τους και χρόνος έναρξης και τέλος λειτουργίας, ΜΕΝ, Οδηγίες Περιθάλψεως). 4/ (δ)

Εφοδιασµός σε Υγειονοµικό και Κτηνιατρικό Υλικό.

Προσωπικό. 1/

∆ύναµη (Οδηγίες για την υποβολή αναφορών,

δελτίων προσωπικού). 2/ Αναπληρώσεις (Μονάδες Αναπληρώσεως θέσεις τους, ρεύµα αναπληρώσεων - διαδικασία αναπληρώσεων).

και

3/ Πειθαρχία Νόµος Τάξη (∆ιαγωγή στρατευµάτων, έλεγχος - διάθεση βραδυπορούντων, λιποταξία, Στρατοδικεία, διάθεση Στρατονοµίας). 4/ Αιχµάλωτοι Πολέµου αγνοούµενοι βραδυπορούντες (Σηµεία Συγκεντρώσεως - Στρατόπεδα Αιχµαλώτων, µεταφορά συνοδείες αιχµαλώτων). 5/ Νεκροί, Ταφή (Σηµεία Περισυλλογής Νεκρών, Νεκροταφεία, Περισυλλογή, µεταφορά νεκρών, άξονες µεταφοράς νεκρών). 6/ Ηθικό, Ατοµικά Ζητήµατα (Κατάσταση ηθικού, ηθικές αµοιβές, ανάπαυση, ψυχαγωγία).

∆-1-19

ΕΕ 101-1

Α


7/

∆ιαδικασίες Προσωπικού.

8/

Ιδιωτικό

9/

∆ιάφορα άλλα θέµατα προσωπικού.

Προσωπικό

χρησιµοποίηση,

(Πηγές,

έλεγχος, ∆Μ).

10/ ∆ιάφορα

θέµατα

Πολιτικο

–

Στρατιωτικής

συνεργασίας. στ.

Παράγραφος 5: ∆ΙΟΙΚΗΣΗ - ∆ΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ

(1) Η παράγραφος 5 είναι δυνατόν να χωρισθεί σε όσες υποπαραγράφους είναι αναγκαίες. Οι πλέον συνήθεις είναι: (α)

Επικοινωνίες

Εδώ αναφέρεται κάθε σχετικό µε τη χρησιµοποίηση, οργάνωση, λειτουργία και διάθεση των µέσων επικοινωνιών, της µονάδος που εκδίδει τη ∆ΓΕΠ, κατά την υπόψη επιχείρηση. Συνήθως όλα τα σχετικά µε τα προαναφερθέντα θα καλύπτονται, είτε σε ιδιαίτερο Παράρτηµα που επισυνάπτεται ή εκδίδεται χωριστά από τη ∆ΓΕΠ, είτε µε τις ΒΟΕ της υπόψη µονάδος. Στην περίπτωση αυτή καταχωρείται εδώ µόνο n σχετική παραποµπή, άλλως αναφέρονται λεπτοµερώς όλα τα σχετικά µε τις επικοινωνίες, καθοριζόµενα σε όση λεπτοµέρεια απαιτείται κάθε φορά . Ως ελάχιστο αναγκαίο στην περίπτωση αυτή θεωρείται η σχετική παραποµπή σε τυχόν ισχύουσες Τεχνικές Οδηγίες ∆ιαβιβάσεων (ΤΟ∆Β), µε ό,τι επιπλέον δεν καλύπτεται από τις ΤΟ∆Β, σχετικά µε τη χρησιµοποίηση ή λειτουργία των διατιθεµένων ενσυρµάτων, ασυρµάτων και λοιπών µέσων επικοινωνιών ή και τους τυχόν περιορισµούς που τίθενται ως προς αυτό. (β)

Στρατηγείο ή Σταθµός ∆ιοικήσεως

Εδώ αναφέρονται συνήθως η θέση και ο χρόνος ανοίγµατος και κλεισίµατος των Σ∆ της αρχής που εκδίδει τη διαταγή και των υφισταµένων της µονάδων, όπως και της προϊσταµένης της, εφόσον αυτό θα είναι επιθυµητό και αναγκαίο. Τα σχετικά µε τους Σ∆ των υφισταµένων µονάδων στοιχεία, θέσεις, άνοιγµα, κλείσιµο, παρατίθενται µόνο στην περίπτωση κατά την οποία είναι γνωστά κατά το χρόνο της εκδόσεως της ∆ΓΕΠ ή επιθυµεί να τα καθορίσει ο διοικητής της µονάδος που εκδίδει τη διαταγή, διαφορετικά καταχωρούνται οι τυχόν σχετικές, µε τα στοιχεία αυτά, οδηγίες του ∆κτου προς τις υφιστάµενες µονάδες. (γ) Σταθµού ∆ιοικήσεως

Άξονας Μετακινήσεως του Στρατηγείου ή του

Αναφέρονται οι διαδοχικές θέσεις του Στρατηγείου της µονάδας που εκδίδει τη διαταγή και οι διαδοχικές θέσεις των υφισταµένων, εφόσον αυτό είναι δυνατόν να καθορισθεί.

∆-1-20



(2) Εκτός από τα προαναφερθέντα, η παράγραφος αυτή δυνατόν να περιλαµβάνει και άλλες υποπαραγράφους, αναφερόµενες σε ό,τι τυχόν συµπληρωµατικά καθορίζεται και δεν καλύπτεται πιο πάνω, δηλαδή: (α)

Οδηγίες για την αναγνώριση και δήλωση ή πιστοποίηση

ταυτοτήτων. (β) Πίνακες συνθηµατικών λέξεων και τίτλων που ισχύουν ή πρόκειται να χρησιµοποιηθούν. (γ) Γενική λειτουργίας ηλεκτρονικών µέσων. (δ)

πολιτική

επί

της

χρησιµοποιήσεως

και

Οδηγίες και ευθύνες προς επίτευξη και διατήρηση του

συνδέσµου κλπ. (3) Τα περισσότερα από τα, στην παράγραφο 5, αναφερόµενα κατά περίπτωση στοιχεία, θα µπορούν να παρασταθούν γραφικά στα επισυναπτόµενα στη ∆ΓΕΠ διαφανή, χάρτες ή σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων. Στην περίπτωση αυτή δεν επαναλαµβάνονται εδώ, ούτε και σηµειώνονται οι σχετικές παραπεµπτικές ενδείξεις, εφόσον µε αυτό δεν πρόκειται να προκύψει θέµα παρανοήσεως ή αβλεψίας. 4.

Μετά το Κείµενο Μέρος

α. Το µετά το κείµενο µέρος περιλαµβάνει όσα στοιχεία θεωρούνται απαραίτητα για τη βεβαίωση της υπογραφής αρµοδίως και της ακριβούς αντιγραφής του πρωτότυπου κειµένου, όπως και οδηγίες για τη διανοµή, τα Παραρτήµατα και την αναφορά λήψεως της ∆ΓΕΠ. Τα στοιχεία αυτά ταξινοµούνται επιτελικά και αναγράφονται ως εξής: (1) Οδηγίες Αναφοράς Λήψεως. Με µικρά γράµµατα και δεν υπογραµµίζεται. Γράφεται αµέσως κάτω και αριστερά στην τελευταία σελίδα του κυρίως κειµένου, µε την πρώτη λέξη να αρχίζει από το ύψος της αριθµήσεως των παραγράφων. Κάτω από την ένδειξη αυτή, αναγράφεται ο επιθυµητός τρόπος αναφοράς που επιλέγεται (πχ Μόνο µε τηλέφωνο ή µε αγγελιαφόρο κλπ). (2) Βεβαίωση υπογραφής του πρωτοτύπου και της ακριβούς αναγραφής, όπως καθορίζεται στον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας. (3)

Παραρτήµατα.

(4) Πίνακας Αποδεκτών. Όπως καθορίζεται στον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας και επιπλέον: (α) Η σειρά αναγραφής των µονάδων είναι n αυτή όπως στις παραγράφους «Συγκρότηση» ή «Εκτέλεση».

∆-1-21

ΕΕ 101-1

Α


(β) Όταν στην αυτή στήλη αναγράφεται ∆ιοίκηση ή ∆ιεύθυνση της εκδίδουσας και µονάδα αυτής, οι ∆ιοικήσεις ή ∆ιευθύνσεις προηγούνται των µονάδων. β. Για όσα θέµατα συντάξεως διαταγών δεν εκφράζει σαφή θέση το παρών Εγχειρίδιο, ισχύουν τα αναφερόµενα στον ∆ιακλαδικό Κανονισµό Στρατιωτικής Αλληλογραφίας. 5.

Συµπληρωµατικά Έγγραφα ∆ΓΕΠ

α. Συµπληρωµατικά έγγραφα των ∆ΓΕΠ είναι τα Παραρτήµατα µε τις Προσθήκες και τα Προσαρτηµένα. Σκοπός των εγγράφων αυτών, είναι να παρέχουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες στους εκτελεστές, διατηρώντας σύντοµο το κύριο µέρος της ∆ΓΕΠ. β.

Οδηγίες Σύνταξης

(1) Τα συµπληρωµατικά έγγραφα των ∆ΓΕΠ χωρίζονται σε τρία µέρη (προ του κειµένου, κυρίως κείµενο, µετά το κείµενο µέρος). Τα προ και µετά το κείµενο µέρος των συµπληρωµατικών εγγράφων συντάσσονται όπως καθορίζει ο ∆ιακλαδικός Κανονισµός Στρατιωτικής Αλληλογραφίας. Αυτά είναι δυνατόν να είναι γραπτά ή υπό µορφή σχεδιαγράµµατος, διαφανούς, επιτυπωµένου χάρτου, σκαριφήµατος ή πίνακα και χρησιµοποιούνται για την παροχή λεπτοµερειών οποιουδήποτε σηµείου των διαταγών, όταν απαιτείται. (2) Όλα τα συµπληρωµατικά έγγραφα πρέπει να µνηµονεύονται στο κυρίως κείµενο, όταν απαιτείται, κατά τρόπο που δεν δηµιουργεί αµφιβολίες ή παρανοήσεις. Αυτό επιτυγχάνεται µε την αναφορά της ταυτότητας του Παραρτήµατος και του τίτλου αυτού. Ο πλήρης, όπως προαναφέρθηκε, χαρακτηρισµός των συµπληρωµατικών εγγράφων αναφέρεται µόνο όταν αυτό κατ' αρχήν µνηµονεύεται στο κείµενο, ενώ οι παραποµπές που ακολουθούν γίνονται µε την ταυτότητα π.χ. Αρχική µνηµόνευση: Παράρτηµα «Β» (Πληροφορίες). Ακολουθούσα µνηµόνευση «Παράρτηµα «Β». γ. Η αρίθµηση των Παραρτηµάτων της ∆ΓΕΠ ακολουθεί την Ελληνική αρίθµηση, µε κεφαλαία γράµµατα (π.χ. Α, Β, Γ, ..., ΣΤ, ..., Ι, ΙΑ κλπ). Αν κάποιο Παράρτηµα δεν κρίνεται σκόπιµο να συνταχθεί, παραλείπεται και η αρίθµηση των υπολοίπων δεν αλλάζει. Για λόγους οµοιοµορφίας και λειτουργικότητας, το περιεχόµενο και οι επικεφαλίδες των Παραρτηµάτων, έχουν όπως παρακάτω: (1)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Α»: ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ.

(2)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Β»: ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. (α)

∆-1-22

Προσθήκη «1/Β»:

Εκτίµηση Πληροφοριών.



(β)


Σχέδιο Συγχρονισµού Πληροφο-

(γ)


Αντιπληροφορίες.

(δ)


Καιρός.

(ε)


Προϊόντα Π3Ε.

ριών.

(3)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Γ»: ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ. (α)

Προσθήκη «1/Γ»: Σχεδιάγραµµα Επιχειρήσεων.

(β)

Προσθήκη

«2/Γ»:

Προϊόντα

Υποστήριξης

της

Απόφασης. 1/ ∆ιεξαγωγής της Επιχείρησης. 2/

Προσαρτηµένο 1: Πίνακας Παρακολούθησης

Προσαρτηµένο 2: ∆ιαφανές Υποστήριξης της

Απόφασης. (γ)

Προσθήκη «3/Γ»: Αεροµεταφερόµενες Επιχειρήσεις.

(δ)

Προσθήκη «4/Γ»: Αεροκίνητες Επιχειρήσεις.

(ε)

Προσθήκη «5/Γ»: Αµφίβιες Επιχειρήσεις.

(στ) Προσθήκη «6/Γ»: Ειδικές Επιχειρήσεις. (ζ)

Προσθήκη «7/Γ»: Πληροφοριακές Επιχειρήσεις. 1/

Προσαρτηµένο 1:

Επιχειρήσεις Ασφαλείας.

2/


Ψυχολογικές Επιχειρήσεις.

3/


Στρατιωτική Παραπλάνηση.

4/


Πίνακας Εκτέλεσης Πληρο-

φοριακών Επιχειρήσεων. (η)

Προσθήκη «8/Γ»: Σχέδιο Αντεπιθέσεων.

(θ)

Προσθήκη «9/Γ»: ∆ιαχείριση Εναερίου Χώρου.

(ι)

Προσθήκη «10/Γ»: Κανόνες Εµπλοκής. 1/

Προσαρτηµένο

1:

Πίνακας

Απαγόρευσης

Προσβολών.

∆-1-23

ΕΕ 101-1

Α


2/


Πίνακας

2:

Απαγορευµένων

Στόχων. (ια) Προσθήκη «11/Γ»: Ασφάλεια Μετόπισθεν. (4)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «∆»: ΠΥΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ. (α)

Προσθήκη «1/∆»:

∆ιαφανές Στόχων.

(β)


Στοχοποίηση.

1/


2/


4/


5/


Κριτήρια Επιλογής Στόχων. Πίνακας

2:

Κατευθύνσεων

Προσβολής.

4:

Φύλλα Στόχων. Εκτίµηση

Αποτελεσµάτων

Προσβολής Στόχων.

(5)

(γ)


Υποστήριξη ΠΒ Μάχης.

(δ)


Αεροπορική Υποστήριξη.

(ε)


Ναυτική Υποστήριξη.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Ε»: ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Προσθήκη «1/Ε»:

(β)

Προσθήκη «2/Ε»: Προστασία από Αδελφοκτόνα Πυρά.

(γ)

Προσθήκη «3/Ε»:

ΧΒΡΠ Άµυνα.

(δ)


Ασφάλεια.

(ε)


Ασφάλεια Επιχειρήσεων.

(στ) Προσθήκη «6/Ε»:

Προστασία από Εκρηκτικές Ύλες.


Μέτρα Υγειονοµικής Προστασίας.

(ζ) (6)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «ΣΤ»: (α)

∆-1-24

Αεράµυνα.

(α)

∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ.

Προσθήκη «1/ΣΤ»: Σχέδιο ∆Μ. 1/


Σχεδιάγραµµα ∆Μ.

2/


Συντήρηση.


3/


Μεταφορές.

Προσαρτηµένο 3: α/

Επισυναπτόµενο 1:

β/

Επισυναπτόµενο

Έλεγχος Κυκλοφορί-

ας. 2:

Πίνακας

Οδικών

Κινήσεων.

(β)

(γ)

4/

Προσαρτηµένο 4: Εφοδιασµός.

5/

Προσαρτηµένο 5: ∆ιανοµές.

6/


7/

Προσαρτηµένο 7: Μετακοµιδή – Ταφή Νεκρών.

Συµβόλαια.

Προσωπικό.

Προσθήκη «2/ΣΤ»: 1/

Προσαρτηµένο 1: Αναπλήρωση Απωλειών.

2/

Προσαρτηµένο 2: Οικονοµικά.

Προσθήκη «3/ΣΤ»: Υγειονοµική Υποστήριξη.

1/ Προσαρτηµένο Συστήµατος Υγειονοµικής Υποστηρίξεως.

∆ιοίκηση

1:

και

Έλεγχος

2/


Υγειονοµική Περίθαλψη.

3/


Εκκένωση - ∆ιακοµιδές

4/


Νοσοκοµειακή Περίθαλψη.

5/


Οδοντιατρικές Υπηρεσίες.

6/


Προληπτική Υγιεινή.

7/


∆ιαχείριση Άγχους κατά τη

8/


Κτηνιατρικές Υπηρεσίες .

9/


∆ιαχείριση

Μάχη.

Υγειονοµικών

Θεµάτων. (7)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Ζ»: ΜΗΧΑΝΙΚΟ. (α)

Προσθήκη «1/Ζ»:

Σχέδιο Κωλυµάτων.

∆-1-25

ΕΕ 101-1

Α


(β)


Περιβαλλοντικές Συνθήκες.

(γ)


Έδαφος.

(δ) Προσθήκη «4/Ζ»: Επιβιωσιµότητα – Πίνακας Συγχρονισµού. (ε) (8)


Ευκινησία

/

Αντιευκινησία

/

Εκρηκτικές Ύλες.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Η»: ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ – ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ. (α)

Προσθήκη «1/Η»:

Ασφάλεια Επικοινωνιών.

(β)


∆ιαγράµµατα Επικοινωνιών.

(γ)


∆ορυφορικές Επικοινωνίες.

(δ)

Προσθήκη «4/Η»: Επιχειρήσεις Ηλεκτροµαγνητικού

Φάσµατος. (9)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Θ»: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ.

(10) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Ι»:

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ

ΑΠΕΙΛΗΣ. (11) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «ΙΑ»:

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ.

(12) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «ΙΒ»:

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΑΕ.

(α)

Προσθήκη «1/ΙΒ»: Σχέδιο ΠΑΕ. 1/

(β)


Ηλεκτρονική Επιτήρηση.

Προσθήκη «2/ΙΒ»: Σχεδιάγραµµα ΠΑΕ.

(13) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «ΙΓ»:

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΜΟΝΑ∆ΕΣ.

(14) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Ι∆»: ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

∆-1-26



ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑ ΚΟΡΜΟΥ ∆ΓΕΠ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ

ΕΠΕΙΓΟΝ ΑΕΑ: ΑΑΑ: 3 Μ/Κ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ Σ3 Χ. ΝΕΟΧΩΡΙ (………….) 28 0630 Ιαν 11 ΚΛΧ55ΩΒ

(Ουδεµία αλλαγή από προφορικές ∆ιαταγές)

∆ΙΑΤΑΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 1

ΣΧΕΤ. Χάρτες ……………………………..

Ωρική Ζώνη Χρησιµοποιούµενη στη ∆ιαταγή: BRAVO Συγκρότηση ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ 2/553 Μ/Κ ΤΠ 3/553 Μ/Κ ΤΠ 3/51 ΕΜΑ 1/3 ΛΑ-Τ (ΑΥ) 1/3/5 ΜΕΑ/ΑΠ (ΑΥ)

ΤΣ 53 ΕΜΑ 2/53 ΕΜΑ 3/53 ΕΜΑ 1/554 Μ/Κ ΤΠ 2/554 Μ/Κ ΤΠ 1/3 ΛΜΧ

ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ 3/554 Μ/Κ ΤΠ 1/53 ΕΜΑ 3 ΛΑ-Τ(-) (ΑΥ)

ΠΒ 108 Α/Κ ΜΜΠ (ΑΥ) Β/111 Α/Κ ΜΜΠ (ΕΝ) 1

ΤΜΗΜΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ ΟΥΛΑΝΙΧ/53 ΕΜΑ ∆ΡΙΑ ΑΝΑΓΝ/554 Μ/Κ ΤΠ

ΤΣ 51 ΕΜΑ 1/51 ΕΜΑ 2/51 ΕΜΑ 1/553 Μ/Κ ΤΠ 2/3/5 ΜΕΑ/ΑΠ (ΑΥ) 2/3 ΛΜΧ

1.

ΛΟΙΠΑ ΤΜΗΜΑΤΑ 3/5 ΜΕΑ/ΑΠ(-2) (ΑΥ) 3 ΛΜΧ(-2) 3 Λ∆Β 3 ΤΥΠ ΛΣ/3 Μ/Κ ΤΑΞ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ α.

Εχθρικές ∆υνάµεις (1)

Εχθρική Κατάσταση η

(α) Την 19 Ιαν 11, οι δυνάµεις της ΛΕΥΚΟΧΩΡΑΣ (3 Επιχειρησιακή ∆κση) επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά κατά των δυνάµεών µας και µέχρι την 25 Ιαν 11 προωθήθηκαν µέχρι της γραµµής «ΠΡΑΣΙΝΟ ΡΕΜΑ», όπου και αναχαιτίσθηκαν από τις φίλιες δυνάµεις. Λόγω

1

Για την κάλυψη των αναγκών σε αποστολές ΠΑΕ στο επίπεδο της Ταξιαρχίας, δύναται να χρησιµοποιηθεί τµήµα αποτελούµενο από τροχοφόρα οχήµατα µιας ΙΛΑΝ (σε περίπτωση που θα έχει δοθεί Υ∆) ή να συγκροτηθεί τµήµα αναγνωρίσεως µε τη δέσµευση από την Ταξχία, ∆ιµοιριών / Ουλαµών Ανιχνευτών των οργανικών και Υ∆ µονάδων της.

∆-1-27

ΕΕ 101-1

Α


αδυναµίας συνεχίσεως του επιθετικού τους αγώνα, εγκαταστάθηκαν αµυντικά αναµένοντας την ενίσχυσή τους. (β) Στη ΖΕΝ της V Μ/Κ ΜΠ, η εχθρική 11 Μ/Κ ΜΠ, µε απώλειες 30%, ευρίσκεται σε αµυντική διάταξη µε 2 Ταξχίες σε α’ γραµµή και 1 Ταξχία πίσω. Η 211 Ταξχία αµύνεται στο Βόρειο τοµέα (NU 3298) και η 111 Ταξχία στο Νότιο τοµέα (NU 3281). Η 311 Ταξχία αµύνεται σε β’ γραµµή στα ∆υτικά. Οι δυνάµεις της ΛΕΥΚΟΧΩΡΑΣ διαθέτουν Χηµικά Όπλα, αλλά κατά την αρχική τους επίθεση δεν τα χρησιµοποίησαν. (2)

Σύνθεση – ∆ιάταξη - ∆ύναµη

(α) Η 11 Μεραρχία ευρίσκεται στο 70% της δύναµής της. Εκτιµάται, ότι ενισχύσεις προωθήθηκαν από την 12 Μεραρχία για αναπλήρωση απωλειών. Ως αποτέλεσµα, οι Ταξχίες της 11 Μεραρχίας ανήλθαν στο 75% της δύναµής τους. Η 11 Μεραρχία, σε πλήρη δύναµη, απεικονίζεται παρακάτω:

(β)

Στη ΖΕΝ της V Μ/Κ ΜΠ, η 211 Ταξχία, σε πλήρη δύναµη,

απεικονίζεται παρακάτω:

(γ) Πληροφορίες επιβεβαιώνουν την ακόλουθη διάταξη στη ΖΕΝ της V Μ/Κ ΜΠ. Στην αποφασιστική ενέργεια της 11 Μεραρχίας, η 211 Ταξχια αµύνεται σε βάθος µε ένα Τάγµα στην περιοχή ΚΟΦΙΝΑΣ (NU 3793), ένα Τάγµα στην περιοχή ΑΧΛΑ∆Ι (NV 3503) και ένα Τάγµα στην περιοχή ΜΑ∆ΕΡΑ (NU 2895). Φίλια ΜΕΑ αναγνώρισαν Μ/Κ Λόχους στην περιοχή

∆-1-28



ΑΓΙΑΣ (NU 4497) και ΕΛΛΗΝΙΚΟ (NU 4888) τις τελευταίες 36 ώρες. Στοιχεία ΜΧ παρατηρήθηκαν να προβαίνουν σε εργασίες οργανώσεως εδάφους στην περιοχή (NU 375940) και (NU 368901) και τµήµατα ΠΖ στην περιοχή (NU 407969). Ουλαµοί ΠΒ βρίσκονται διασκορπισµένοι σε όλο το εύρος της ΖΕΝ και παρατηρήθηκαν να πραγµατοποιούν δοκιµές µετακίνησης από τις προκεχωρηµένες περιοχές (NU 391878) και (NU 388971) προς τα οπίσω. Τµήµατα Ε∆ αναγνωρίσθηκαν σε προωθηµένες θέσεις. (3)

∆υνατότητες

(α) Ο εχθρός δύναται να αµυνθεί στις παρούσες θέσεις προς κέρδος χρόνου, µέχρι να ανασυγκροτηθεί και να ενισχυθεί, ώστε να συνεχίσει την επιθετική του ενέργεια προς Ανατολάς, µέχρι την κατάληψη της γραµµής του ΦΙΛΩΤΑ ποτ. (β)

∆υνατότητες Κύριων Οπλικών Συστηµάτων

1/ Τα άρµατα Τ-80 έχουν δυνατότητα αποτελεσµατικών βολών µέχρι τα 2.000 µ και διαθέτουν θερµικά όργανα παρατήρησης µέχρι τα 1.000 µ. 2/ Τα ΒΜP-2 έχουν δυνατότητα αποτελεσµατικών βολών µέχρι τα 1.500 µ µε το πυροβόλο των 30 χιλ και διαθέτουν µόνο παθητικά όργανα παρατήρησης. Επιπλέον, έχουν δυνατότητα βολής Α/Τ βλήµατος (ΑΤ-4) µέχρι τα 2.500 µ µε καθοδήγηση SACLOS (ηµιαυτόµατη µε καλώδιο αντίστοιχη µε TOW). 3/ Τα Α/Τ όπλα ΑΤ-5 έχουν µέγιστο βεληνεκές 4.000 µ µε καθοδήγηση SACLOS και διαθέτουν θερµικά όργανα παρατήρησης µέχρι τα 2.500 µ. 4/ Τα πυροβόλα 2S1 (SP 122) εκτελούν βολές µέχρι τα 15.300 µ. 5/ Τα πυροβόλα 2S19 (SP 152) της Μεραρχίας, εκτελούν βολές µέχρι τα 29.000 χλµ και δύναται να χρησιµοποιήσουν βοµβιδοφόρα βλήµατα. Από προωθηµένες θέσεις εκτιµάται ότι δύναται να προσβάλουν τους προκεχωρηµένους χώρους εξορµήσεως της Ταξιαρχίας. 6/ Οι ΠΕΠ ΒΜ-21της Μεραρχίας, εκτελούν βολές µέχρι τα 30.000 µ. 7/ Τα ΕΕ/Π Μι-8/ΜΙ-24 έχουν δυνατότητα βολής Α/Τ βληµάτων ης σε αποστάσεις µέχρι 2.500 µ (µέγιστος χρόνος πτήσης βλήµατος 17’’) µε καθοδήγηση MCLOS (1 γενιάς – χειροκίνητη συνεχής καθοδήγηση µέχρι το στόχο). (4)

Πιθανότερος Τρόπος Ενεργείας ης

(α) Πλαίσιο Άµυνας. Ως Κυρία Αµυντική Προσπάθεια της 3 Επιχειρησιακής ∆κσης, η 11 Μεραρχία συνεχίζει να αµύνεται µε 2 Ταξχίες σε α’ γραµµή και µία Ταξχία σε β΄γραµµή και ανασυγκροτείται µε αναπληρώσεις από την 12 Μεραρχία, µε σκοπό την επιθετική της επιστροφή εντός 72 ωρών. Οι Ταξχίες θα αµύνονται µε 2 Τάγµατα σε α’ γραµµή και ένα Τάγµα πίσω, µε την ΕΜΑ εφεδρεία. Το ΠΒ έχει αναπτυχθεί σε όλο το εύρος της ΖΕΝ τους. Τα Τάγµατα α’ γραµµής θα εγκαταστήσουν κύριες και συµπληρωµατικές αµυντικές θέσεις, ενώ Α-Τα όπλα θα εξασφαλίσουν τα πλευρά. Ο αµυνόµενος θα διοχετεύσει τον εχθρό σε περιοχές εµπλοκής, ώστε να τον καταστρέψει µε πλευρική αντεπίθεση των εφεδρειών του. Η αεροπορία θα εξαρθρώσει τις εχθρικές δυνάµεις, ενώ τα ΕΕ/Π θα συντονισθούν µε τις εφεδρείες για την εκτόξευση αντεπιθέσεων, µόλις ο εχθρός διοχετευθεί στις περιοχές εµπλοκής. (β) Παρατήρηση. Η Μεραρχία, οι Ταξχίες και τα Τάγµατα θα εγκαταστήσουν ηλεκτρο-οπτικά και οπτικά µέσα παρατήρησης σε όλο το πλάτος του ΠΟΤ. Επίσης, ΜΕΑ θα χρησιµοποιηθούν για τον προσδιορισµό των εχθρικών Σχηµατισµών, δύναµη και κατεύθυνση αυτών. (γ) ΠΒ. Το ΠΒ της Ταξχίας και µέρος του ΠΒ της Μεραρχίας, θα προσβάλλει τις επιτιθέµενες δυνάµεις, καθώς θα διέρχονται τη Γραµµή Επαφής. Το 11 ΣΠΒ θα η εκτοξεύσει µαζικά πυρά µόλις οι εχθρικές δυνάµεις διαπεράσουν την 1 γραµµή κωλυµάτων. Πυρά στις Τελικές Προστατευτικές Γραµµές θα εκτοξευθούν σε συντονισµό µε την επέµβαση της Εφεδρείας.

∆-1-29

ΕΕ 101-1

Α


(δ) Κωλύµατα. Τα Τάγµατα, θα αναπτύξουν σύνθετες γραµµές κωλυµάτων µε συρµατοπλέγµατα και Ν/Π. Οι αµυνόµενες δυνάµεις θα προσπαθήσουν να καλύψουν όλους τους διαδρόµους, να εκτρέψουν τις επιτιθέµενες δυνάµεις και να τις καθηλώσουν σε απόσταση 1500 – 2000 µέτρων από το ΠΟΤ. Όλοι οι Λόχοι, θα αναπτύξουν κωλύµατα τοπικής προστασίας µπροστά από τις γραµµές τους, µε σκοπό να εξαρθρώσουν τις επιτιθέµενες δυνάµεις. η

(ε) Αεροπορία. Η 3 Επιχειρησιακή ∆κση αναµένεται να προγραµµατίσει 2 – 3 εξόδους ΕΑΥ για την υποστήριξη της 211 Ταξχίας. Η 211 Ταξχία θα εµπλέξει τα Ε Ε/Π που θα της διατεθούν, σε συντονισµό µε την εφεδρεία της. (στ) ΠΒΧ. Αν και ο εχθρός έχει δυνατότητες χρησιµοποίησης Χηµικών Ουσιών (ΧΟ), δεν αναµένεται να τις χρησιµοποιήσει σε αυτή τη Φάση της επιχείρησης. (ζ) ΗΠ. Η 11 Μεραρχία αρχικά θα παρεµβάλει επικοινωνίες του ΠΒ και δίκτυα των επιχειρήσεων ΠΑΕ του επιτιθεµένου. Μετά την εµπλοκή µε την κύρια δύναµη, οι προσπάθειες ΗΠ της 11 Μεραρχίας θα εστιασθούν στο σύστηµα ∆Ε για την εξάρθρωση της επίθεσης. (η)

Εφεδρεία. Η Εφεδρεία θα έχει δύο πρωταρχικές αποστολές.

1/ Ενίσχυση µε σκοπό την καταστροφή των διεισδυουσών δυνάµεων και εκτόξευση αντεπίθεσης για την ολοκλήρωση της καταστροφής των εχθρικών δυνάµεων εντός των περιοχών εµπλοκής. Οι Εφεδρείες των Ταγµάτων τηρούν ετοιµότητα επέµβασης 15 λεπτών και θα εµπλακούν µόλις τµήµα επιπέδου Λόχου(-) διεισδύσει στην κύρια αµυντική περιοχή. 2/ Η Εφεδρεία της Ταξιαρχίας αναµένεται να αντεπιτεθεί σε ακάλυπτο πλευρό για να καταστρέψει τον εχθρό ή να φράξει τη διείσδυση κατά της κύριας αµυντικής περιοχής. Τηρεί ετοιµότητα επεµβάσεως 30 λεπτών και θα εµπλακεί µόλις το εχθρικό Τάγµα καθηλωθεί εντός της περιοχής εµπλοκής. (5) β.

Λοιπά όπως στο Παράρτηµα «Β».

Φίλιες ∆υνάµεις (1)

΄

Ε ΣΣ

(α) Αποστολή. Το Ε΄ΣΣ θα επιτεθεί στη ΖΕΝ του από 29 0630 Ιαν 11 για καταστροφή των δυνάµεων της ΛΕΥΚΟΧΩΡΑΣ µε σκοπό την αποκατάσταση του Εθνικού εδάφους. (β) Πρόθεση. Ο σκοπός της επιθετικής ενέργειας του Ε΄ΣΣ είναι να αποκαταστήσει το Εθνικό έδαφος. Κύρια Έργα: Κατάληψη της Γραµµής ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ (NU 2392) από την V Μ/Κ ΜΠ, υπέρβαση από την IV Μ/Κ ΜΠ, κατάληψη της Γραµµής ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ (ΝΚ 5368) και αποκατάσταση των συνόρων. Επιθυµητή Τελική Κατάσταση είναι η ασφάλιση των συνόρων µε 2 Μεραρχίες, η καταστροφή των εχθρικών δυνάµεων στη ΖΕΝ του και η αποκατάσταση του Εθνικού εδάφους. (γ) Ιδέα Ενεργείας. Η αποφασιστική ενέργεια της επιχείρησης είναι η κατάληψη της Γραµµής ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ. Το Ε΄ΣΣ θα ενεργήσει επιθετικά µε την V Μ/Κ ΜΠ, ακολουθούµενη από την IV Μ/Κ ΜΠ. Η VI Μ/Κ ΜΠ παραµένει σε αµυντική διάταξη στις θέσεις της. Η V Μ/Κ ΜΠ (υποβοηθητικό έργο) θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της για κατάληψη της Γραµµής ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ µε σκοπό να διευκολύνει την επίθεση της IV Μ/Κ ΜΠ. Η IV Μ/Κ ΜΠ (αποφασιστική ενέργεια) θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της για να καταλάβει τη Γραµµή ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ µε σκοπό την αποκατάσταση του Εθνικού εδάφους. Η Χ ΤΘΤ θα ακολουθεί ως εφεδρεία του Ε΄ΣΣ. Η η ΕσΒ του Ε΄ΣΣ (2 ΤΑΞΑΛ) θα εξαρθρώσει την 12 Μεραρχία µε σκοπό να απαγορεύσει την 3 Επιχειρησιακή ∆κση να διεξάγει επιθετικές επιχειρήσεις. (2)

∆-1-30

V Μ/Κ ΜΠ



(α) Αποστολή. Η V Μ/Κ ΜΠ θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της από 29 0630 Iαν 11 για κατάληψη της Γραµµής ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ, µε σκοπό να επιτρέψει στην IV Μ/Κ ΜΠ να την υπερβεί και να καταλάβει τη Γραµµή ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ. Να τηρεί ετοιµότητα ακολουθούσας και υποστηρίζουσας δύναµης της IV Μ/Κ ΜΠ. (β) Πρόθεση. Ο σκοπός της επιθετικής ενέργειας της V Μ/Κ ΜΠ είναι να δηµιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες επιθέσεως της IV Μ/Κ ΜΠ στη Γραµµή ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ. Κύρια Έργα: Ταυτόχρονη κατάληψη των Υψ. ΛΑΓΟΥ (NU 2390) από την 3 Μ/Κ ΤΑΞ στο Νότο και των Υψ. ΠΡΟΦΗΤΗ (NV 2920) από την 1 Μ/Κ ΤΑΞ στο Βορά, διέλευση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ δια µέσου της 3 Μ/Κ ΤΑΞ για κατάληψη των Υψ. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ, υπέρβαση από την IV Μ/Κ ΜΠ. Επιθυµητή Τελική Κατάσταση είναι η κατάληψη της Γραµµής ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ, οι 3 Μ/Κ ΤΑΞ µε απώλειες όχι πέραν του 30%, µε ετοιµότητα να ακολουθήσουν και υποστηρίξουν την IV Μ/Κ ΜΠ. (γ) Ιδέα Ενεργείας. Η αποφασιστική ενέργεια της επιχείρησης είναι η κατάληψη των Υψ. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ. Η Μεραρχία θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της µε τις 1 και 3 Μ/Κ ΤΑΞ σε α' κλιµάκιο και την 2 Μ/Κ ΤΑΞ ακολουθούσα την 3 Μ/Κ ΤΑΞ. Η 1 Μ/Κ ΤΑΞ (υποβοηθητικό έργο) θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της για να καταλάβει τα Υψ. ΠΡΟΦΗΤΗ µε σκοπό να εµπλέξει την εφεδρεία της 11 Μεραρχίας. Ταυτόχρονα η 3 Μ/Κ ΤΑΞ (υποβοηθητικό έργο) θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της για να καταλάβει τα Υψ. ΛΑΓΟΥ µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση και επίθεση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ (αποφασιστική ενέργεια), η οποία θα καταλάβει τα Υψ. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ µε σκοπό να επιτρέψει την υπέρβαση της ΙV Μ/Κ ΜΠ. Η E’ ΕΑΝ θα καλύπτει το Νότιο πλευρό της 3 Μ/Κ ΤΑΞ µε σκοπό να την προστατεύσει από επίγεια παρατήρηση, άµεσα πυρά και αιφνιδιαστική προσβολή. Η Μεραρχία θα τηρήσει τον 5 ΛΕΕ/Π ως εφεδρεία. (3) Βόρεια. Η 1 Μ/Κ ΤΑΞ θα επιτεθεί στη ΖΕΝ της για να καταλάβει τα Υψ. ΠΡΟΦΗΤΗ µε σκοπό να προστατεύσει το Βόρειο πλευρό της Μεραρχίας και να εµπλέξει τις εφεδρείες της 11 Μεραρχίας. (4) Νότια. Η Ε΄ ΕΑΝ θα καλύπτει το Νότιο πλευρό της 3 Μ/Κ ΤΑΞ, µε σκοπό να την προστατεύσει από επίγεια παρατήρηση, άµεσα πυρά και αιφνιδιαστική προσβολή. (5) Ανατολικά. Η 2 Μ/Κ ΤΑΞ θα ακολουθεί την 3 Μ/Κ ΤΑΞ και θα επιτεθεί (αποφασιστική ενέργεια) για να καταλάβει τα Υψ. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ µε σκοπό να επιτρέψει την υπέρβαση της ΙV Μ/Κ ΜΠ. (6) ∆υτικά. Ο 5 ΛΕΕ/Π θα επιτεθεί για να εξαρθρώσει τις εφεδρείες της 211 Μ/Κ ΤΑΞ και της 12 Μεραρχίας, µε σκοπό να απαγορεύσει τη διεξαγωγή αντεπιθέσεων. (7)

Υποστήριξη.

(α) Το Μεραρχιακό ΠΒ θα υποστηρίξει την επίθεση των Ταξχιών µε προτεραιότητα αρχικά υπέρ της 3 Μ/Κ ΤΑΞ και στη συνέχεια υπέρ 2 Μ/Κ ΤΑΞ. (β) Το 5 ΤΜΧ θα παρέχει υποστήριξη εξασφαλίζοντας την ευκινησία και επιβιωσιµότητα της V Μ/Κ ΜΠ. Προτεραιότητα υποστηρίξεως αρχικά στην 3 Μ/Κ ΤΑΞ και ακολούθως στην 2 Μ/Κ ΤΑΞ. γ.

Περιβάλλον

(1) Έδαφος. Το έδαφος ευνοεί τον αµυνόµενο. Υφίσταται κατάλληλο ΕΤΚ για κίνηση από Ανατολάς προς ∆υσµάς, το οποίο σταδιακά περιορίζεται (ΕΑΚ) καθώς οι δυνάµεις κινούνται Ανατολικά. Σε αυτά τα ΕΑΚ µε καλή παρατήρηση και πεδία βολής, ο εχθρός έχει τη δυνατότητα να εκτοξεύσει κατευθυνόµενα Α-Τ βλήµατα µεγάλου βεληνεκούς και πυρά ΠΒ. (α) Κωλύµατα. Στην ΠΕ της Ταξιαρχίας, το όρος ΚΑΝΤΗΛΙ φράσσει την κίνηση προς το Νότο και τα υψώµατα που εκτείνονται από (NU 3398) µέχρι (NU 4698) φράσσουν την κίνηση προς το Βορρά. Επίσης, τα υψ. 771 (NU 3692), 909 (NU 2990) και 1045 (NU 2695) εκτρέπουν την κίνηση είτε προς Βορρά, είτε προς Νότο. Το διακεκοµµένο έδαφος θα παρακωλύσει την κίνηση σε διάφορα σηµεία της ΖΕΝ κυρίως κατά µήκος των Βορείων και Νοτίων ορίων της Ταξιαρχίας.

∆-1-31

ΕΕ 101-1

Α


(β) Προσβάσεις. Αυτά τα κωλύµατα διαµορφώνουν τις παρακάτω προσβάσεις: Από την Γραµµή Επαφής µέχρι τη γραµµή των Υψ. ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ (NU 2370), η ζώνη της Ταξιαρχίας αποτελεί µία πρόσβαση επιπέδου Ταξιαρχίας. Στο υψ. 771(NU 2478), εκτείνεται Βορειοδυτικά προς την περιοχή ΛΙΜΝΗ ΒΙΣΤΟΣ (NU 3494) µία πρόσβαση επιπέδου Τάγµατος και Νοτιοδυτικά προς το υψ. 909 µία πρόσβαση επιπέδου Ταξιαρχίας. Στα υψ. 909 (NU 2588) και 765 (NU 2458) αναπτύσσονται 4 διάδροµοι Λόχου για τη συνεχή κίνηση προς ∆υσµάς. Οι 3 διάδροµοι στα Νότια ενώνονται σε µία πρόσβαση επιπέδου Τάγµατος που οδηγεί στο υψ. 783 (NU 2488). Η πρόσβαση στα Βόρεια συνεχίζει Ανατολικά περιοριζόµενη σε διάδροµο Λόχου από υψ. 383 (NU 2893) µέχρι το χ. ΕΛΙΚΩΝΑ (NU 2292). (γ) ΕΤΣ. Βασιζόµενα στην ικανότητά τους να φράξουν τις προσβάσεις στη ΖΕΝ της Ταξιαρχίας, τα υψ. 771, 909, 765 και 783. (δ) Παρατήρηση και Πεδία Βολής. Η παρατήρηση και τα πεδία βολής είναι εξαιρετικά µέχρι τη γραµµή των υψ. ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ και στη συνέχεια περιορίζονται στα 1,5 - 2 χλµ µέχρι τους τελικούς ΑΝΣΚ. (ε) Κάλυψη και Απόκρυψη. Μικρές δυνατότητες κάλυψης και απόκρυψης στο µεγαλύτερο µέρος της ΖΕΝ. Με εξαίρεση τις χαραδρώσεις, στατικές δυνάµεις δύνανται να παρατηρούν κινούµενες δυνάµεις από απόσταση έως 15 χλµ. Μετά τη διέλευση από τη γραµµής των υψ. ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ, οι προοπτικές εξευρέσεως κάλυψης είναι λίγες. (2) Καιρός. Ο καιρός ευνοεί τον αµυνόµενο. Χωρίς νέφωση και ανέµους µικρής έντασης, ο εχθρός έχει τη δυνατότητα να παρατηρεί και να στοχοποιεί από µεγάλες αποστάσεις. (α) Ηµεροµηνία 28 Ιαν 11 29 Ιαν 11 30 Ιαν 11 31 Ιαν 11 1 Φεβ 11 2 Φεβ 11

Ανατολή ∆ύση Ηλίου Ηλίου 0739 0737 0736 0734 0733 0731

1801 1803 1804 1806 1807 1808

Ορατότητα Ανατολή Σελήνης

∆ύση Σελήνης

1524 1538 1603 1628 1654 1718

0236 0302 0327 0353 0419 0443

Έναρξη Τέλος Ναυτικού Ναυτικού Λυκαυγούς Λυκόφωτος 0627 1909 0625 1911 0624 1912 0622 1914 0621 1915 0619 1917

% ΦΩΤΙΣΜΟΣ

75 73 70 67 62 59

(β) Άνεµοι. Οι άνεµοι ευνοούν τον επιτιθέµενο. Οι άνεµοι από ΝΑ προς Β∆ έχουν ταχύτητα 16 χαω και ευνοούν τη χρήση καπνού από τον επιτιθέµενο για την υποστήριξη των ενεργειών διάσπασης των αµυντικών γραµµών. Επιπλέον, δεν επιτρέπουν στον αµυνόµενο τη χρήση ΧΟ στις µικρές αποστάσεις. (γ)

Υετός. Πιθανότητα βροχόπτωσης: 10%.

(δ)

Οµίχλη. ∆εν προβλέπεται για τις επόµενες ηµέρες.

(ε) Υγρασία και Θερµοκρασία. Η υγρασία παραµένει σε χαµηλά ο ο επίπεδα και η θερµοκρασία κυµαίνεται από 5 C τη νύκτα µέχρι 10 C την ηµέρα. Οι χαµηλές θερµοκρασίες επιτρέπουν τη χρήση και επίδραση ΧΟ για µεγαλύτερο χρόνο. Επιπλέον, οι χαµηλές θερµοκρασίες διευκολύνουν την αναγνώριση στόχων µε θερµικές διόπτρες. γ. Προσκολλήσεις – Αποσπάσεις. Όπως στο Παράρτηµα «Α» (ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ). Η συγκρότηση ισχύει από 28 1400 Ιαν 11. 2.

∆-1-32

ΑΠΟΣΤΟΛΗ



Η 3 Μ/Κ ΤΑΞ να επιτεθεί στη ΖΕΝ της την 29 0630 Ιαν 11, για να καταλάβει τα Υψ. ΛΑΓΟΥ µε σκοπό τη δηµιουργία ευνοϊκών συνθηκών επίθεσης της 2 Μ/Κ ΤΑΞ στα Υψ. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ. 3.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

α. Πρόθεση ∆κτου: Ο σκοπός αυτής της επιχείρησης είναι να διευκολυνθεί η υπέρβαση και επίθεση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ στα Υψ. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΑ. Κύρια Έργα: Εκτέλεση αναγνωρίσεων σε όλη τη ΖΕΝ, υπέρβαση των εν επαφή φιλίων τµηµάτων, ταυτόχρονη κατάληψη των ΑΝΣΚ 1 και ΑΝΣΚ 2, υπέρβαση των εµπρός διοικήσεων και κατάληψη των ΑΝΣΚ 3 και ΑΝΣΚ 4, διευκόλυνση εξόδου 2 Μ/Κ ΤΑΞ. Επιθυµητή Τελική Κατάσταση είναι η ασφάλιση των ΑΝΣΚ 3 και ΑΝΣΚ 4, όλες οι εχθρικές δυνάµεις στη ΖΕΝ έχουν καταστραφεί, 4 ΤΣ µε απώλειες όχι παραπάνω από 25% σε ετοιµότητα για υπέρβασή τους από την 2 Μ/Κ ΤΑΞ. β. Ιδέα Ενεργείας. Η Αποφασιστική Ενέργεια της επιχείρησης είναι η κατάληψη του ΑΝΣΚ 4. Η 3 Μ/Κ ΤΑΞ θα επιτεθεί στην ΖΕΝ µε 2 ΤΣ σε α' κλιµάκιο και 2 σε βάθος: Το ΤΣ 51 ΕΜΑ ακολουθούµενο από το ΤΣ 53 ΕΜΑ στα Βόρεια και στα Νότια το ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ ακολουθούµενο από το ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ. Το ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ (υποβοηθητικό έργο 1) θα επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 1 (NU 3995) µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση του ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ. Το ΤΣ 51 ΕΜΑ (υποβοηθητικό έργο 2) θα επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 2 (NU 3889) µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση του ΤΣ 53 ΕΜΑ. Το ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ (υποβοηθητικό έργο 3), αφού υπερβεί το ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ θα επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 3 (NU 2992) µε σκοπό να προκαλέσει την εµπλοκή της εχθρικής εφεδρείας στη ΖΕΝ του. Το ΤΣ 53 ΕΜΑ (αποφασιστική ενέργεια), αφού υπερβεί το ΤΣ 51 ΕΜΑ θα επιτεθεί στη ΖΕΝ του για καταλάβει τον ΑΝΣΚ 4 (NU 2490) µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ. Το τµήµα αναγνωρίσεως, θα εκτελέσει αναγνώριση στη ΖΕΝ της Ταξχίας για την παρατήρηση των ΚΠΕ µε σκοπό την επιβεβαίωση ή απόρριψη των ΟΥΣΠ του ∆κτή. (1)

Ελιγµός

(α) Φάση 1 (Αναγνώριση): Η Φ1 άρχεται µε τη διέλευση της Γραµµής Επαφής από το τµήµα αναγνωρίσεως και περατούται όταν τα ΤΣ 51 ΕΜΑ και ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ διέλθουν την Γραµµή Επαφής. Το τµήµα αναγνωρίσεως θα υπερβεί τα εν επαφή τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ την 28 1900 Iαν 11 και θα διεισδύσει στην εχθρική τοποθεσία, προκειµένου να εκτελέσει αναγνωρίσεις στη ΖΕΝ της Ταξχίας και να παρατηρεί τις ΚΠΕ και τις ΣΠΕ. Την 29 0530 Ιαν 11, η Ταξιαρχία θα εκκινήσει από τους ΧΣ και θα υπερβεί τα τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ χρησιµοποιώντας 2 δροµολόγια και 4 ζώνες. Τα TΣ 553 Μ/Κ ΤΠ και ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ, θα χρησιµοποιήσουν το δροµολόγιο ∆ΥΟ και ακολούθως τις ζώνες ΜΩΒ και ΚΙΤΡΙΝΗ. Τα ΤΣ 51 ΕΜΑ και 53 ΕΜΑ και τα λοιπά τµήµατα της Ταξχίας θα χρησιµοποιήσουν το δροµολόγιο ΕΝΑ και τις ζώνες ΜΠΛΕ και ΚΑΦΕ. Την 29 0625 Ιαν 11, το ΠΒ της V και VI Μ/Κ ΜΠ θα εκτελέσει πυρά προπαρασκευής για 15΄. (β) Φάση 2 (Κατάληψη ΑΝΣΚ 1, ΑΝΣΚ 2): Η Φ2 άρχεται µε την διέλευση της Ταξιαρχίας από τη Γραµµή Επαφής την 29 0630 Ιαν 11 και περατούται όταν τα ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ και ΤΣ 51 ΕΜΑ καταλάβουν τους ΑΝΣΚ 1 και ΑΝΣΚ 2. Το τµήµα αναγνωρίσεως συνεχίζει να παρατηρεί τις ΚΠΕ και ΣΠΕ. Την 29 0630 Οκτ 10 τα ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ και ΤΣ 51 ΕΜΑ (ΚΠ) θα επιτεθούν στη ΖΕΝ τους για να καταλάβουν τους ΑΝΣΚ 1 και 2 αντίστοιχα µε σκοπό να διευκολύνουν την υπέρβαση των ΤΣ που ακολουθούν. Κάθε TΣ θα δηµιουργήσει δύο ζώνες διέλευσης µέσα από τους ΑΝΣΚ. Με διαταγή, το ΤΣ 53 ΕΜΑ θα υπερβεί το ΤΣ 51 ΕΜΑ και το ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ θα υπερβεί το ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ. Το ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ (ΕΦ κατά Φ2) θα τηρεί ετοιµότητα επεµβάσεως υπέρ εµπρός διοικήσεων, µε προτεραιότητα υπέρ ΚΠ. Το ΤΣ 53 ΕΜΑ θα τηρεί ετοιµότητα ακολουθούσας και υποστηρίζουσας δύναµης του ΤΣ 51 ΕΜΑ. Κατά τη Φ2, η 108 Α/Κ ΜΜΠ θα παρέχει πυρά υποστηρίξεως στην Ταξιαρχία από τις θέσεις αναπτύξεως ΠΧΑ 1 και ΠΧΑ 2. (γ) Φάση 3 (Κατάληψη ΑΝΣΚ 3, ΑΝΣΚ 4): Η Φ3 άρχεται µε τα ΤΣ 53 ΕΜΑ και ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ να διέρχονται τη Γραµµή ΛΕΩΝ και περατούται µε την υπέρβαση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ. Το τµήµα αναγνωρίσεως συνεχίζει να παρατηρεί τις ΚΠΕ και ΣΠΕ. Το ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ, θα επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 3 µε σκοπό να προκαλέσει την εµπλοκή της εχθρικής εφεδρείας στη ΖΕΝ του. Ταυτόχρονα, το ΤΣ 53 ΕΜΑ (αποφασιστική ενέργεια - ΚΠ), θα

∆-1-33

ΕΕ 101-1

Α


επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 4 µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ. Το ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ (ΕΦ κατά Φ3) θα τηρεί ετοιµότητα επεµβάσεως υπέρ εµπρός διοικήσεων, µε προτεραιότητα υπέρ ΚΠ. Το ΤΣ 53 ΕΜΑ θα δηµιουργήσει δύο ζώνες µέσα από τον ΑΝΣΚ 4 για την υπέρβαση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ. Με διαταγή το ΤΣ 53 ΕΜΑ θα διευκολύνει την υπέρβαση των τµηµάτων της 2 Μ/Κ ΤΑΞ και το τµήµα αναγνωρίσεως θα επιτηρεί το Βόρειο πλευρό της Ταξχίας. Κατά τη Φ3, η 108 Α/Κ ΜΜΠ θα παρέχει πυρά υποστηρίξεως στην Ταξιαρχία από τις θέσεις αναπτύξεως ΠΧΑ 3 και ΠΧΑ 4. (2)

Πυρά

Η Ταξιαρχία θα χρησιµοποιήσει τα πυρά ΠΒ και ΕΑΥ για την καθήλωση του αµυνοµένου και την εξάρθρωση των εχθρικών αντεπιθέσεων µε σκοπό την προστασία των δυνάµεων ελιγµού και την υποβοήθηση της επιθετικής ενέργειας. ΕΑΥ Προτεραιότητα διατιθέµενων αεροπορικών εξόδων κατά Φ1 υπέρ Τµήµατος Αναγνωρίσεως, κατά Φ2 υπέρ ΤΣ 51 ΕΜΑ και κατά Φ3 υπέρ ΤΣ 53 ΕΜΑ. (α)

Υποστήριξη ΠΒ Μάχης 1/ Φ1. Το ΠΒ της V και VI Μ/Κ ΜΠ θα εκτελέσει πυρά προπαρασκευής για 15΄ από 290625 Ιαν 11. Προτεραιότητα πυρών ΠΒ Ταξχίας υπέρ Τµήµατος Αναγνωρίσεως, ΤΣ 51 ΕΜΑ, ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ, ΤΣ 53 ΕΜΑ, ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ. (β)

Έργο : Καταστολή εχθρικού ΠΒ. Σκοπός : ∆ιευκόλυνση ελευθερίας κινήσεων των τµηµάτων. Μέθοδος : Προσβολή από το Τµήµα Αναγνωρίσεως για εξουδετέρωση των προωθηµένων εχθρικών Πυρχιών 2S19. Εναρξη, όταν τα ΤΣ 51 ΕΜΑ και 553 Μ/Κ ΤΠ ξεκινήσουν από τους ΧΣ. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης βοµβιδοφόρων και ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτέλεσµα : Το εχθρικό ΠΒ αδυνατεί να εκτελέσει αποτελεσµατικά πυρά κατά της Ταξιαρχίας. 2/ Φ2. Προτεραιότητα πυρών ΠΒ Ταξχίας υπέρ Τµήµατος Αναγνωρίσεως, ΤΣ 51 ΕΜΑ, ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ, ΤΣ 53 ΕΜΑ, ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ. Έργο : Καταστολή εχθρικών τµηµάτων επί ΑΝΣΚ 1 και 2. Σκοπός : Υποστήριξη κατάληψης ΑΝΣΚ 1 και 2. Μέθοδος : Προσβολή από το Τµήµα Αναγνωρίσεως και τα TΣ των περιοχών Α1Β και Α2Β. Έναρξη, όταν τα TΣ διέλθουν τη Γραµµή ΤΙΓΡΗΣ. Περιορισµοί: Περιοχές Απαγορευµένες σε Πυρά, οι θέσεις αναπτύξεως του Τµήµατος Αναγνωρίσεως και των Ανιχνευτών των ΤΣ. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης βοµβιδοφόρων και ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτέλεσµα : Οι εχθρικές δυνάµεις επί των ΑΝΣΚ αδυνατούν να εκτελέσουν αποτελεσµατικά πυρά κατά της Ταξιαρχίας. Έργο

: Κάλυψη της εισχώρησης των ΤΣ 51 ΕΜΑ και TΣ 553

Μ/Κ TΠ. Σκοπός : Υποστήριξη της ενέργειας των ΤΣ 51 ΕΜΑ και TΣ 553 Μ/Κ TΠ για διάσπαση των κωλυµάτων στους ΑΝΣΚ 1 και 2. Μέθοδος : Προσβολή από τα ΤΣ 51 ΕΜΑ και 553 Μ/Κ TΠ στις ΖΕΝ τους. Εναρξη, όταν αναγνωρισθούν τα σηµεία διασπάσεως. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτέλεσµα : Οι εχθρικές δυνάµεις «τυφλώνονται» και τα TΣ 51 ΕΜΑ και TΣ 553 Μ/Κ TΠ διασπούν τα κωλύµατα. Έργο

:

Καταστολή

εφεδρείας

εχθρικού

Τάγµατος

α’

γραµµής. Σκοπός : Υποστήριξη κατάληψης ΑΝΣΚ 1 και 2. Μέθοδος : Προσβολή από το Τµήµα Αναγνωρίσεως για εξάρθρωση της εχθρικής εφεδρείας. Έναρξη, όταν αναγνωρισθεί η εφεδρεία.

∆-1-34



Αποτέλεσµα : Η εχθρική εφεδρεία αδυνατεί να εκτελέσει αποτελεσµατικά άµεσα πυρά από 3 και πάνω οχήµατα µάχης κατά της Ταξιαρχίας.

2/ Φ3. Προτεραιότητα πυρών ΠΒ Ταξχίας υπέρ Τµήµατος Αναγνωρίσεως, ΤΣ 53 ΕΜΑ, ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ, ΤΣ 51 ΕΜΑ, ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ. Έργο : Καταστολή εχθρικών τµηµάτων επί ΑΝΣΚ 3 και 4. Σκοπός : Υποστήριξη κατάληψης ΑΝΣΚ 1 και 2. Μέθοδος : Προσβολή από το Τµήµα Αναγνωρίσεως και τα TΣ των περιοχών Α3Β και Α4Β. Έναρξη, όταν τα TΣ διέλθουν τη Γραµµή ΛΕΩΝ. Περιορισµοί: Περιοχές Απαγορευµένες σε Πυρά, οι θέσεις αναπτύξεως του Τµήµατος Αναγνωρίσεως και των Ανιχνευτών των ΤΣ. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης βοµβιδοφόρων και ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτέλεσµα : Οι εχθρικές δυνάµεις επί των ΑΝΣΚ αδυνατούν να εκτελέσουν αποτελεσµατικά πυρά κατά της Ταξιαρχίας. Έργο

: Κάλυψη της εισχώρησης των ΤΣ 53 ΕΜΑ και TΣ 554

Μ/Κ TΠ. Σκοπός : Υποστήριξη της ενέργειας των ΤΣ 53 ΕΜΑ και TΣ 554 Μ/Κ TΠ για διάσπαση των κωλυµάτων στους ΑΝΣΚ 3 και 4. Μέθοδος : Προσβολή από τα ΤΣ 53 ΕΜΑ και 554 Μ/Κ TΠ στις ΖΕΝ τους. Εναρξη, όταν αναγνωρισθούν τα σηµεία διασπάσεως. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτέλεσµα : Οι εχθρικές δυνάµεις «τυφλώνονται» και τα TΣ 53 ΕΜΑ και TΣ 554 Μ/Κ TΠ διασπούν τα κωλύµατα. Έργο

:

Καταστολή

εφεδρείας

εχθρικού

Τάγµατος

β’

γραµµής. Σκοπός : ∆ιευκόλυνση των ΤΣ 53 ΕΜΑ και TΣ 554 Μ/Κ TΠ για καταστροφή της εχθρικής εφεδρείας. Μέθοδος : Προσβολή από το Τµήµα Αναγνωρίσεως για εξάρθρωση της εχθρικής εφεδρείας. Έναρξη, όταν αναγνωρισθεί η εφεδρεία. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτελέσµατα: Η εχθρική εφεδρεία αδυνατεί να εκτελέσει αποτελεσµατικά άµεσα πυρά από 3 και πάνω οχήµατα µάχης κατά της Ταξιαρχίας. Έργο : Καταστολή εφεδρείας εχθρικής Ταξχίας. Σκοπός : ∆ιευκόλυνση των ΤΣ 53 ΕΜΑ, TΣ 554 Μ/Κ TΠ και TΣ 553 Μ/Κ TΠ για καταστροφή της εχθρικής εφεδρείας. Μέθοδος : Προσβολή από το Τµήµα Αναγνωρίσεως για εξάρθρωση της εχθρικής εφεδρείας. Εναρξη, όταν αναγνωρισθεί η εφεδρεία. Ο ∆κτης διατηρεί τον έλεγχο ρίψης ναρκοφόρων βληµάτων. Αποτελέσµατα: Η εχθρική εφεδρεία αδυνατεί να εκτελέσει αποτελεσµατικά άµεσα πυρά από 3 και πάνω οχήµατα µάχης κατά της Ταξιαρχίας. (γ)

Λοιπά όπως στο Παράρτηµα «∆» (ΠΥΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ).

(3) Πληροφορίες – Αναγνώριση – Επιτήρηση. Όπως στο Παράρτηµα «ΙΒ» (ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΑΕ). (4)

Πληροφορίες. Όπως στο Παράρτηµα «Β» (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ).

(5)

Μηχανικό.

(α) Η Ταξιαρχία υποστηρίζει τον ελιγµό διαθέτοντας από µία ∆ρια Υ∆ των TΣ 51 ΕΜΑ και TΣ 53 ΕΜΑ. (β) Προτεραιότητα υποστηρίξεως στο TΣ 53 ΕΜΑ και ακολούθως στο TΣ 51 ΕΜΑ, ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ και ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ. Προτεραιότητα η εξασφάλιση ευκινησίας,

∆-1-35

ΕΕ 101-1

Α


επιβιωσιµότητας και ακολούθως αντι-ευκινησίας. Μόλις ασφαλισθούν οι ΑΝΣΚ 3 και 4, όλα τα µέσα ΜΧ θα εκτελέσουν εκκαθάριση, διάνοιξη και διευθέτηση δροµολογίων για την 2 Μ/Κ ΤΑΞ. (γ)

Η Ταξιαρχία διατηρεί τον έλεγχο µόλυνσης τοποθεσιών µε

(δ)

Λοιπά όπως στο Παράρτηµα «Ζ» (ΜΗΧΑΝΙΚΟ).

ναρκοφόρα βλήµατα.

Προστασία. Προτεραιότητα Α/Α προστασίας υπέρ Στρατηγείων και περιοχών ∆Μ και ακολούθως στα ΤΣ 53 και 51 ΕΜΑ. Λοιπά όπως στο Παράρτηµα «Ε» (ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ). (6)

(7) γ.

Πολιτικο – Στρατιωτικές Επιχειρήσεις. Όπως στο Παράρτηµα «Ι∆».

Έργα Μονάδων Ελιγµού (1)

Τµήµα Αναγνωρίσεως (α)

Να υπερβεί τα τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ.

(β) Να αναγνώριση στη ΖΕΝ της Ταξχίας.

διεισδύσει

στην

εχθρική

τοποθεσία

και

να

εκτελέσει

(γ)

Να παρακολουθεί τις ΚΠΕ 1 έως 10.

(δ)

Να παρακολουθεί τις ΣΠΕ 5Α, 5Β, 5Γ και 9Α, 9Β, 9Γ.

(ε)

Να προσβάλει και παρατηρεί τους στόχους ΑΕ009, ΑΕ0013, Α1Β,

(στ)

Με διαταγή να επιτηρεί το Βόρειο πλευρό της Ταξχίας.

Α2Β, Α3Β, Α4Β.

(2)

ΤΣ 553 Μ/Κ ΤΠ

(α) Να αποκαταστήσει σύνδεσµο µε τα τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ για το συντονισµό της υπέρβασης όχι αργότερα από 28 1400 Iαν 11. (β)

Να υπερβεί τα τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ, διαµέσου των ζωνών ΜΩΒ

και ΚΙΤΡΙΝΗ. (γ) Να επιτεθεί την 29 0630 Ιαν 11στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 1 µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση του TΣ 554 Μ/Κ ΤΠ. (δ) (3)

Κατά Φ3 εφεδρεία.

ΤΣ 554 Μ/Κ ΤΠ (α)

Να υπερβεί τα τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ, διαµέσου των ζωνών

(β)

Να κινείται πίσω από το TΣ 553 Μ/Κ ΤΠ.

(γ)

Κατά Φ2 εφεδρεία

(δ)

Με διαταγή να υπερβεί το TΣ 553 Μ/Κ ΤΠ.

ΜΠΛΕ και ΚΑΦΕ.

(δ) Με διαταγή, να επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 3 µε σκοπό να προκαλέσει την εµπλοκή της εχθρικής εφεδρείας στη ΖΕΝ του. (ε) ανακατάληψη του ΑΝΣΚ 3.

∆-1-36

Να τηρεί ετοιµότητα, να φράξει την εχθρική αντεπίθεση για


(στ) (4)


Να τηρεί ετοιµότητα να διευκολύνει την υπέρβαση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ.

ΤΣ 51 ΕΜΑ

(α) Να αποκαταστήσει σύνδεσµο µε τα τµήµατα της VI Μ/Κ ΜΠ για το συντονισµό της υπέρβασης όχι αργότερα από 28 1400 Ιαν 11. (β)


και ΚΙΤΡΙΝΗ. (γ) Να επιτεθεί την 29 0630 Ιαν 11στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 2 µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση του TΣ 53 ΕΜΑ. (ζ)

Να τηρεί ετοιµότητα ακολουθούσας και υποστηρίζουσας δύναµης

προς τον ΑΝΣΚ 4. (5)

ΤΣ 53 ΕΜΑ (α)


και ΚΙΤΡΙΝΗ. (β) Να κινείται πίσω από το TΣ 51 ΕΜΑ και να έχει ετοιµότητα ακολουθούσας και υποστηρίζουσας δύναµης προς τον ΑΝΣΚ 2. (γ)

Με διαταγή να υπερβεί το TΣ 51 ΕΜΑ.

(δ) Με διαταγή, να επιτεθεί στη ΖΕΝ του για να καταλάβει τον ΑΝΣΚ 4 µε σκοπό να διευκολύνει την υπέρβαση της 2 Μ/Κ ΤΑΞ διαµέσου της ΖΕΝ του. (ε) ανακατάληψη του ΑΝΣΚ 4.

Να τηρεί ετοιµότητα, να φράξει την εχθρική αντεπίθεση για

(στ) Με διαταγή, να αποκαταστήσει σύνδεσµο µε τη 2 Μ/Κ ΤΑΞ και να διευκολύνει την υπέρβασή της. (6)

Εφεδρεία

(α) Κατά Φ2 το TΣ 554 Μ/Κ ΤΠ να τηρεί ετοιµότητα επεµβάσεως υπέρ εµπρός διοικήσεων µε προτεραιότητα υπέρ ΚΠ. (β) Κατά Φ3 το TΣ 553 Μ/Κ ΤΠ να τηρεί ετοιµότητα επεµβάσεως υπέρ εµπρός διοικήσεων µε προτεραιότητα υπέρ ΚΠ. δ.

Έργα Μονάδων Υποστηρίξεως Μάχης και ∆Μ

(1) 108 Α/Κ ΜΜΠ. Να παρέχει πυρά υποστήριξης, µε προτεραιότητα κατά Φ1 υπέρ Τµήµατος Αναγνωρίσεως, κατά Φ2 υπέρ TΣ 51 ΕΜΑ και κατά Φ3 υπέρ TΣ 53 ΕΜΑ. Η Β/111 Α/Κ ΜΜΠ να ενισχύει τα πυρά της 108 Α/Κ ΜΜΠ. (2) 3/5 ΜΕΑ/ΑΠ. Να παρέχει Α/Α προστασία στην προτεραιότητα στα Στρατηγεία, στις εγκαταστάσεις ∆Μ και στα Κινητά Σηµεία ∆Μ.

Ταξιαρχία,

µε

(3) 3 ΛΜΧ. Να παρέχει υποστήριξη ευκινησίας και επιβιωσηµότητας στην Ταξιαρχία, µε προτεραιότητα αρχικά υπέρ TΣ 51 ΕΜΑ και ακολούθως υπέρ TΣ 53 ΕΜΑ. Προτεραιότητα προσπαθειών πρώτα ευκινησία και ακολούθως επιβιωσηµότητα. ε.

Συντονιστικές Οδηγίες (1)

Ισχύς ∆ΓΕΠ 1 από 28 0530 Ιαν 11.

∆-1-37

ΕΕ 101-1

Α


(2) Όρια, Γραµµή Συντονισµού, Φάσεις, Κατευθύνσεις Επιθέσεως, Χρονικές Επιδιώξεις, όπως στο Σχεδιάγραµµα Επιχειρήσεων. (3)

Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού (ΚΠΑ∆) (α)

ΟΥΣΠ 1/

Σύνθεση και διάταξη Προφυλακών Μάχης του εχθρού.

2/

Εχθρικά τµήµατα αναγνωρίσεων στη ΖΕΝ της Ταξιαρχίας.

3/

Θέση, διάταξη εχθρικών εφεδρειών.

4/

Θέση προωθηµένων Πυροβολαρχιών 2S19.

5/

Θέση, σύνθεση και διάταξη εχθρικών δυνάµεων και

6/

Χρόνος εµπλοκής και κατεύθυνση εχθρικών εφεδρειών στη

κωλυµάτων στους ΑΝΣΚ. ΖΕΝ της Ταξιαρχίας. (β)

Απαιτήσεις Πληροφοριών Φιλίων ∆υνάµεων (ΑΠΦ∆) 1/

Κάθε έλλειψη TΣ που υποβαθµίζει την αποτελεσµατικότητα

2/ διαµέσου τµηµάτων στον ΑΝΣΚ 2.

Προσδιορισµός και αναγνώριση των ζωνών διέλευσης

πέραν της µίας Υποµονάδας.

(4)

Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών (ΟΣΦΠ) (α)

Θέση των ζωνών διέλευσης διαµέσου τµηµάτων στη ΖΕΝ της

(β)

Σηµεία διάσπασης εχθρικών κωλυµάτων.

(γ)

Θέσεις ανάπτυξης Τµήµατος Αναγνωρίσεως.

Ταξιαρχίας.

(5)

Μέτρα Μείωσης Κινδύνου (α)

Λήψη µέτρων προστασίας και αποφυγής αποκάλυψης από 29

0400 Ιαν 11. (β) Όλες οι µονάδες να έχουν σηµατοδοσίας επί των οχηµάτων µετά τη Γραµµή Επαφής. (γ)

τοποθετήσει

κίτρινα

πλαίσια

Λοιπά όπως στο Παράρτηµα «Ε» (ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ).

(6)

Κανόνες Εµπλοκής. Καµία αλλαγή.

(7)

Περιβαλλοντικά Θέµατα. Καµία αλλαγή.

(8) Τα TΣ 51 ΕΜΑ και TΣ 553 Μ/Κ TΠ να υποβάλλουν αντίγραφα του Σχεδίου Υπερβάσεως όχι αργότερα από 28 2100 Ιαν 11. (9)

∆-1-38



ΧΡΟΝΟΣ 28 0530 ΙΑΝ 11

4.

ΦΩΣ


ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΚ∆ΟΣΗ ∆ΓΕΠ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ

28 0630 ΙΑΝ 11

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ

28 1330 ΙΑΝ 11

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ ∆ΚΤΗ

28 1400 ΙΑΝ 11

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ∆ΟΚΙΜΗΣ ΕΛΙΓΜΟΥ

28 1500 ΙΑΝ 11

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ∆ΟΚΙΜΗΣ ΠΥΡΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ

28 1600 ΙΑΝ 11

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ∆ΟΚΙΜΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

28 1900 ΙΑΝ 11 29 0400 ΙΑΝ 11

∆ΙΕΛΕΥΣΗ ΓΡΑΜΜΗΣ ΕΠΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΜΗΜΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

29 0530 ΙΑΝ 11

ΕΝΑΡΞΗ ΚΙΝΗΣΗΣ

29 0630 ΙΑΝ 11

∆ΙΕΛΕΥΣΗ ΓΡΑΜΜΗΣ ΕΠΑΦΗΣ

∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ α.

Ιδέα Υποστήριξης

(1) Πριν. Πριν την επίθεση, όλες οι λειτουργίες ∆Μ πραγµατοποιούνται στην Π∆Μ της Ταξιαρχίας (NV 6011). Με µέριµνα του Σ4 συµπληρώνονται όλοι οι ΒΦ των µονάδων στο 100%. Προτεραιότητα συµπλήρωσης Τµήµα Αναγνωρίσεως, TΣ 53 ΕΜΑ, TΣ 51 ΕΜΑ, TΣ 553 Μ/Κ ΤΠ, TΣ 554 Μ/Κ ΤΠ και 108 Α/Κ ΜΜΠ. Προτεραιότητα επάνδρωσης στις ειδικότητες 19∆, 11Β, 19Κ, 11Μ, 11Γ και 13Φ. Προτεραιότητα αναπλήρωσης πυροµαχικών στα πυροµαχικά 120 χιλ των αρµάτων, βλήµατα TOW, MILAN, 155 χιλ, όλµων 4,2’. Προτεραιότητα καυσοδοσίας και επισκευών στα Leo 2 A4, Μ 113, Μ 106, οχήµατα ∆Ε, οχήµατα φορείς MILAN, Μ 109. Προτεραιότητα προώθησης κλάσης ΙΙΙ, ακολούθως κλάσης V. (2) Κατά. Κατά την επίθεση, κλιµακώνονται κρίσιµες ΥΓ παροχές, και περισυλλογή προς τα πρόσω και συγκροτούνται κινητά σηµεία ανεφοδιασµού µόλις καταστεί αυτό δυνατόν. (3) Μετά. Μετά την επίθεση, µε διαταγή προωθούνται κινητά σηµεία ανεφοδιασµού στην περιοχή (NU 378911), µε δυνατότητα παροχής κλάσης ΙΙΙ, Φόρτους κλάσης V για 6 ΟΥΜΑ, 6 Μ/Κ ∆ριες και 3 Α/Κ Πυρχιες και κρίσιµα ανταλλακτικά για Leo 2 A4, Μ 113 και Μ 109.

5.

β.

Υλικά και Υπηρεσίες. Καµία αλλαγή.

γ.

∆ιακοµιδές – Νοσοκοµειακή Περίθαλψη. Καµιά αλλαγή.

δ.

Προσωπικό. Καµία αλλαγή.

ε.

Λοιπά όπως στο Παράρτηµα «ΣΤ» (∆Μ).

∆ΙΟΙΚΗΣΗ - ∆ΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ α.

Επικοινωνίες (1)

Εφαρµογή της ΒΟΕ «5/1».

(2)

Μείωση Ασυρµάτων επικοινωνιών από 28 0530 Ιαν 11.

∆-1-39

ΕΕ 101-1

Α


(3) Μπλέ καπνός σηµατοδοτεί τις φίλιες προκεχωρηµένες θέσεις για συντονισµό µε ΕΑΥ. Εναλλακτικό χρώµα το πράσινο. β.

Στρατηγείο (1)

Θέση ΚΣ V Μ/Κ ΜΠ στην περιοχή (NV 624057).

(2) Το ΚΣ Ταξιαρχίας στις παρούσες θέσεις, µέχρι την κατάληψη του ΑΝΣΚ 2. Ακολούθως θα αναπτυχθεί στη θέση (NU 288895). (3) Αντικαταστάτες ∆κτου V Μ/Κ ΜΠ είναι ο Υδκτης, ο ∆κτης 2 Μ/Κ ΤΑΞ, ∆κτης 3 Μ/Κ ΤΑΞ και ακολούθως ∆κτης 1 Μ/Κ ΤΑΞ. (4) Αντικαταστάτες ∆κτου 3 Μ/Κ ΤΑΞ, είναι ο Υδκτης, ο Επχης, ο ∆κτης του TΣ 53 ΕΜΑ, ∆κτης TΣ 554 Μ/Κ ΤΠ, ∆κτης TΣ 553 Μ/Κ ΤΠ και ακολούθως ο ∆κτης ΤΣ 51 ΕΜΑ. γ.

Άξονας Μετακινήσεως Στρατηγείου

(1) Ο ∆κτης της Ταξιαρχίας αρχικά θα κινείται όπισθεν του TΣ 51 ΕΜΑ και ακολούθως του TΣ 53 ΕΜΑ. (2) Το Τακτικό Στρατηγείο, αρχικά θα ακολουθεί το ∆κτη της Ταξιαρχίας και µετά την κατάληψη του ΑΝΣΚ 2, θα αναπτυχθεί στην περιοχή (NU 367915).

Ακριβές Αντίγραφο

Ανχης (ΠΖ) Π.Κ. ∆ντης Σ3

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟ∆ΕΚΤΩΝ

∆-1-40

Ταξχος Γ.Π. ∆ΙΟΙΚΗΤΗΣ

Σχεδιάγραµµα Επιχειρήσεων

ΕΕ 101-1

Α



∆-1-42

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ‘2’ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ∆’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑTA ∆ΙΑΤΑΓΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Γ’ Σώµα Στρατού Ε̟ιτελείον – Γραφείον Ι Ι Ι ον Αριθµ. Ε.Π. 1950) 1339)3

Προύσα τη 8η Μαρτίου 1921 Α̟όρρητος Χάρτης 1)250.000

∆ιαταγή Ε̟ιχειρήσεων Ι. Προς εκτέλεσιν των υ̟’ αριθµ. ΕΠ. 3104)1030)3)27.2.21 και 1138)3)7.3.21 διαταγών Στρατιάς Μ. Ασίας τα Α’ και Γ’ Σώµατα Στρατού θα ε̟ιτεθώσι ̟ρος κατασύντριψιν των έναντι αυτών εχθρικών δυνάµεων, ̟ροελαύνοντα δε θα καταλάβωσι την γραµµήν Αφιόν Καρά Χισάρ – Εσκή Σεχήρ, ως η υ̟’ αριθ. 1554)1092)3)28.2.21 µερική διαταγή µου ε̟ιχειρήσεων. ΙΙ. Αι ̟ερί του εχθρού ̟ληροφορίαι εκτίθενται εν ιδίω ̟αραρτήµατι συνηµµένω τη ̟αρούση. Ως ̟ρος τας θέσεις αυτού είναι ̟ιθανόν ότι έχει εγκαταστήσει άµυναν εκείθεν του Γάλλου ̟οταµού. ΙΙΙ. Έναρξις της ̟ροελάσεως α̟ό της ̟ρωϊας της δεκάτης (10ης) Μαρτίου. ΙΥ. Η Ταξιαρχία Ι̟̟ικού (µείον µιας ε̟ιλαρχίας και ουλαµού ̟υροβόλων, τιθεµένων είς την διάθεσιν της Ι Ι Ι Μεραρχίας) να κατευθυνθή ̟ρος Γενή Σεχήρ και ανατολικώτερον, ακολουθούσα την οδόν Μύλοι, Τίµ̟ος, Μεντεσέ, Γενή Σεχήρ, να ̟ροα̟οστείλη αναγνωρίσεις ̟ρος Νίκαιαν, Κιου̟ρού Χισάρ και ̟ρος Γκιόκ Σού, εξακριβώνουσα και την κατάστασιν των γεφυρών του Γάλλου ̟οταµού α̟ό Ρουστούµ µέχρις Αγάσκιοϊ. Αι αναγνωρίσεις της Ταξιαρχίας να διέλθωσι την γραµµήν των ̟ροφυλακών την έκτην ώραν (6). Προσκρούουσα είς εχθρικής αντίστασιν η Ταξιαρχία να ε̟ιζητήση να ̟αρακάµψη τας εχθρικάς θέσεις. Α̟οτελέσµατα αναγνωρίσεων και αρνητικά να µοί α̟οστέλλωνται ανά ̟άσαν ώραν. Στάθµευσις κατά την εσ̟έραν ̟αρά τη Χ Μεραρχία, καλυ̟τόµενη διά των ̟ροφυλακών της Χ Μεραρχίας. Υ. Η ΥΙΙ Μεραρχία να ̟ροελάση ακολουθούσα την αµαξιτήν οδόν Άκ Σού, Νταµά Κιοϊ ̟ρος Αϊνεγκιόλ και Χασάν Πασά, να ̟ροσβάλη τον εχθρόν ό̟ου τον συναντήση, ε̟ιζητούσα να ̟ροωθήση ισχυρά αυτής τµήµατα ̟ρός κατάληψιν και εξασφάλισιν της γέφυρας Χασάν Πασά, καλυ̟τοµένη ̟ρος Νότον ̟ρος Χαµαµλί. Στάθµευσις Αϊνεγκιόλ και ανατολικώς τούτου. Την υ̟ό τας διαταγάς της ̟υροβολαρχίαν ΙΙ Μοίρας Βαρ. Πυροβολικού να αφήση είς Καζαντζίκιοϊ. ΥΙ. Η ΙΙΙ Μεραρχία, εις ης την διάθεσιν τίθεται µία ε̟ιλαρχία της ταξιαρχίας ι̟̟ικού µετ’ ουλαµού ̟ολυβόλων, να ̟ροελάση ακολουθούσα την οδό

ΕΕ 101-1

Α


Τίµ̟ος, Άγιασµα, Κούτσς Κιοϊ, Γενή Γιουρούκ , ̟ρος Φουντουκλού, να ̟ροσβάλη τον εχθρόν ό̟ου τον συναντήση. Στάθµευσις ̟ερί το Φουντουκλού. Υ Ι Ι. Η Χ Μεραρχία να ̟ροελάση ακολουθούσα την αµαξιτήν οδόν Μ̟αϊρ Κιοϊ, Μεντεσσέ, Γενή Σεχήρ, να ̟ροσβάλη τον εχθρόν ό̟ου τον συναντήση. Στάθµευσις εις Γενή Σεχήρ και ανατολικώς τούτου αναλόγως της τακτικής καταστάσεως. Να καλυφθεί ̟ρος Νίκαιαν διά δύο λόχων ̟εζικού, ουλαµού ̟υροβόλων και ουλαµού ορειβ. ̟υρ)κού, α̟οσ̟ωµένων εις Μαµ̟ουτζάκ (αυχήν 585). ΥΙΙΙ. Αι Μεραρχίαι να διέλθωσι την γραµµήν των ̟ροφυλακών των την εβδόµην ώραν (7). ΙΧ. Η φάλαγξ Πα̟αλουκά, α̟οτελουµένη ως αι υ̟’ ος αριθ.1939)1328)3)7.3.21 και 1949)1338)3)7.3.21 διαταγαί µου (ήτοι 6 λόχος 27ου Σ.Π., 1η Μοίρα Γ’ Σ.Π.Π., κλιµάκιον της Γ’ Μοίρας Συζυγαρχιών, κλιµάκιον του Γ΄ Υγειον. Όρχου, ο λόχος γεφυρο̟οιών Σ.Σ. µετά της γεφυροσκευής, η ΙΙΙ Μοίρα Βαρ. Πυρ)κού και το διά την Χ Μεραρχίαν κλιµάκιον Πεδ. εφοδιο̟οµ̟ής), εκκινούσα µετά την α̟ελευθέρωσιν της οδού Μύλοι, Τίµ̟ος υ̟ό της ΙΙΙ Μεραχίας και της Ταξιαρχίας Ι̟̟ικού να διευθυνθή διά της αµαξιτής οδού Μύλοι, Τίµ̟ος ̟ρος Μεντεσσέ, Γενή Σεχήρ µέχρι συναντήσεως της Χ Μεραρχίας. Να καλύ̟τηται κατά την ̟ορείαν µέχρι Μεντεσσέ ̟ρος το αριστερόν της ̟λευρόν διά του λόχου ̟εζικού. Η Μεραρχία να φροντίση διά την α̟ό Τίµ̟ος και εκείθεν ̟ορείαν της εν λόγω φάλαγγος και την στάθµευσιν ταύτης. Η Μεραρχία να λαµβάνη υ̟΄όψει της την ταχύτητα της ̟ορείας της Μοίρας Βαρ. Πυρ)κού εις τον κανονισµόν της ̟ορείας της και τας θέσεις αυτής εις την φάλαγγα. Το Τάγµα Μηχανικού Μετό̟ισθεν και το Τάγµα Σιδηροδρόµων, σχηµατίζοντα φάλαγγα υ̟ό τον ∆ιοικητήν του Τάγµατος Σιδηροδρόµων, να ακολουθήσωσι την ουράν της ανωτέρω φάλαγγος µέχρι Μεντεσσέ, ένθα να σταθµεύσωσιν εξασφαλίζοντα τάς διά Μεντεσσέ συγκοινωνίας. Χ. Ο λόχος Σκα̟ανέων Γ’ Τάγµατος Μηχανικού να ακολουθήση την ουράν της φάλαγγος της ΥΙΙ Μεραρχίας ε̟ί κεφαλής των µεταγωγικών Σώµατος ταύτης, άµα δε τη καταλήψει του Αϊνεγκιόλ να ̟ροωθηθή µέχρι Τζίρα (δυτικώς Αϊνεγκιόλ) και καλύψει την α̟ό Κελές διά Αλά Ιν, Τζιρά ̟ρος Αϊνεγκιόλ καρρο̟οίητον οδόν. ΧΙ. Αι Μεραρχίαι να φροντίσωσι διά τον µεταξύ των σύνδεσµον. ΧΙΙ. Η Μοίρα Αερο̟λάνων να διατάξη την εκτέλεσιν αναγνωρίσεως ̟ρος Γενή Σεχήρ , Κιο̟ρού Χισάρ, Λεύκας, Γκέϊβε,Μ̟ιλετζίκ, Σεϋγκούντ, Κοβαλίτσα, Καρά Κιοϊ, Παζαρτζίκ, Αϊνεγκιόλ υψώµατα εκατέρωθεν του Γάλλου ̟οταµού. Να ε̟ιζητήση την καταστροφήν µίας των ανατολικώς του Εσκή Σεχήρ σιδηροδροµικών γεφυρών ιδία της ̟έραν του Αλ̟ίκιοϊ , ̟ρός α̟οκο̟ήν των ̟ρος Άγκυραν συγκοινωνιών. ΧΙΙΙ. Παραµένω Προύσσαν, ένθα να α̟οστέλλωνται αι αναφοραί και ̟ληροφορίαι αναγνωρίσεων και να συγκεντρωθώσιν οι σύνδεσµοι Ταξιαρχίας, και των µη υ̟αχθέντων εις Μεραρχίας µη Μεραρχικών Σωµάτων (ήτοι Τάγµατος Σιδηροδρόµων, Λόχου Σκα̟ανέων Γ’ τάγµ. Μηχανικού, Γ’ Υγειον. Όρχου, ΙΙας

∆-2-2

Προσθήκη ‘2’ στο Παράρτηµα ∆’

Ιστορικά Παραδείγµατα ∆ιαταγών

Μοίρας Βαρ.Πυρ)κού, Γ’ Μοίρας Αερο̟λάνων, Κέντρου Εφοδιασµού Προύσης και ∆ιευθύνσεως Υ̟ηρεσίας αυτοκινήτων Βορείου Μετώ̟ου).

ΜΕΡΟΣ Β’ Ο Τηλεφωνικός , ο̟τικός και δι’ ασυρµάτου σύνδεσµος των Μεραρχιών εµτά του Σωµ. Στρατού γενήσεται ως διά των υ̟’ αριθ. 1596)68)26-221 και 1877 )76)5-3-21 διαταγών µου έχει λε̟τοµερώς καθορισθή, ήτοι δι’ ε̟εκτάσεως των τηλεφωνικών γραµµών ̟αρ’ εκάστης Μεραρχίας και της µεταβιβάσεως των αναφορών µέσω Κίου (διά την Χ Μεραρχίαν ) και µέσω Τίµ̟ος και Άκ Σού (διά την ΙΙΙ και ΥΙΙ). Η Ταξιαρχία Ι̟̟ικού θα υ̟οβάλλη τάς αναφοράς της κατ’ αρχάς µέν µέσω Τίµ̟ος, βραδύτερον δε διά της Χ Μεραρχίας. Ο ανεφοδιασµός είς τροφάς και ̟υροµαχικά, ως εκανονίσθη διά των υ̟’ αριθµ. 1475)439)4)23-2-21, 1477)448)4)24-2-21, 1590)4)4)25—2-21, 1591)5)4)25-2-23, 1604)12)4)27-2-21 και 1897 50)4)6-3-21 ∆ιαταγών µου, γενήσεται διά ̟ροωθήσεως είς Αϊνεγκιόλ (διά την Μεραχίαν)και είς Μεντεσσέ (διά την Χ Μεραρχίαν και την Ταξιαρχίαν Ι̟̟ικού) εφοδίων διά των Μοιρών Αυτοκινήτων της εξ αραµ̟άδων εφοδιο̟οµ̟ής. Την ΙΙΙ Μεραρχίαν θέλει ̟αρακολουθήσει η εκ καµήλων εφοδιο̟οµ̟ή. Ε̟ί των κινητών τούτων εφοδιο̟οµ̟ών θα συνα̟οκοµίζωνται τριών ηµερών τροφαί. Η διακοµιδή των τραυµατιών και ασθενών γενήσεται ως έχει καθορισθή διά των υ̟’ αριθ. 1355)955)3023-2-21 και 1851)1289)3)6-3-21 διαταγών µου, ήτοι ̟ρος Προύσαν (διά Υ ΙΙ και ΙΙΙ Μεραρχίας) και ̟ρος Κίον και Προύσαν διά την Χ Μεραρχίαν και την Ταξιαρχίαν Ι̟̟ικού). Α. Ι. Βλαχό̟ουλος Υ̟οστράτηγος

∆-2-3

ΕΕ 101-1

Α


Ι ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ Α ρ ιθ µ . 2 3 Σ.∆. 31 Οκτωβρίου 1940 Ώρα 22.30

∆ιαταγή Ε̟ιχειρήσεων διά την 1 Νοεµβρίου 1940 Χάρτης Κόνιτσα – Νεστόριον Ι. Πληροφορίαι εχθρού. Ο εχθρός τµηµάτων την ̟εριοχήν Κάντζικου. Ηµέτερα γραµµήν Αρένα – Πρίασ̟ος. Αναγνώρισις κατέχεται, ως και η Λυκορράχη.

φαίνεται ότι κατέχει δι’ ελαφρών τµήµατα κατέλαβαν σήµερον την ̟ρό Φούρκαν ανέφερεν ότι δεν

ΙΙ. Α̟οστολή µεραρχίας. Η µεραρχία θα κινηθή αύριον ̟ρός τας κατευθύνσεις: α)

Φούρκα-Ταµ̟ούρι-Γύφτισσα.

β) Πρίασ̟ος – Λυκορράχη – Οξυά, ̟ρος κατάληψιν των κάτωθι αντικειµενικών σκο̟ών: 1) Φούρκα – Προφήτης Ηλίας – Σιουµαλάζαρη- Ε̟άνω Αρένα. 2) Λιάγκη – Ταµ̟ούρι – Καλύβια – Προφήτης Ηλίας – Σταυρός. 3) Μ̟ολιάνα – Γύφτισσα. ΙΙΙ. – Ιδέα ενεργείας, ταυτοχρόνος ε̟ίθεσις ε̟ί των ανωτέρω κατευθύνσεων διά δύο συγκροτηµάτων, µε κυρίαν ̟ροσ̟άθειαν ε̟ί της κατευθύνσεως Φούρκα – Γύφτισσα. ΙV. – ∆ιάταξις – Α̟οστολαί. 1) Α̟όσ̟ασµα Μισύρη, κινούµενον εν τη κατευθύνσει Πρίασ̟ος – Λυκορράχη-‘Οξυά, να καταλάβη τους κάτωθι αντικειµενικούς σκο̟ούς: --- ‘Ε̟άνω Αρένα-Μούκα- Σιουµαλάζαρη. --- Σταυρός-Προφήτης Ηλίας-Οξυά. Είς την διάθεσίν του τα άνω τµήµατα Ι̟̟ικού ( Ίλη Γεωργιάδη), άτινα θα κινηθούν δραστηρίως και θαρραλέως ̟ρος Λυκορράχην – Οξυάν, ̟ρος αναζήτησιν του εχθρού.

∆-2-4



Είς ουλαµός να κινηθή α̟ό Λυκορράχης ̟ρος Αετοµηλίτσαν και να ε̟ιδιώξη τον σύνδεσµον µετά των τµηµάτων ΙΧ Μεραρχίας είς την κορυφογραµµήν Αρένα. Το α̟όσ̟ασµα δεν θα κινηθή ̟ρος τον 2ον αντικειµενικόν σκο̟όν εάν δεν λάβη ̟ληροφορίας α̟ό τον Ι̟̟ικόν ότι δεν κατέχεται υ̟ό του εχθρού η ΟξυάΛιόκου, άλλως κίνησις τη διαταγή µου. Μετά την κατάληψιν του 2ου αντικειµενικού σκο̟ού, θα ̟ροωθηθή ισχυρά ̟ερί̟ολος Ι̟̟ικού ̟ρος Πυρσόγιαννην, ταύτης δε µη κατεχόµενης, θα ̟ροωθήση το σύνολον του Ι̟̟ικού εντός της ηµέρας. Ώρα εκκινήσεως Ι̟̟ικού 07.00. Ώρα εκκινήσεως Πεζικού 07.30’ Εις την διάθεσιν του Α̟οσ̟άσµατος, Ουλαµός Πυροβολικού Μ̟ούκουρη και τα αυτόθι τµήµατα Ι̟̟ικού. 2) Α̟όσ̟ασµα Συνταγµατάρχου ∆αβάκη Α̟όσ̟ασµα Πίνδου+Βασιλο̟ούλου + Ουλαµός Ι̟̟ικού + Πυροβολαρχία Αδρίµη + Ουλαµός ̟υροβολαρχίας Μ̟ουκούρη, κινούµενον εν τη κατευθύνσει, Φούρκα-Ταµ̟ούρι-Γύφτισσα, να καταλάβη τους κάτωθι αντικειµενικούς σκο̟ούς: --- Φούρκα- Προφήτης Ηλίας --- Λιάγκη – Ταµ̟ούρι – Καλύβια --- Μ̟ολιάνα – Γύφτισσα -Υψωµα 1202 Ώρα εξορµήσεως η 07.30΄ 4) Τάγµα Πανταζή Θα κινηθή εν τη κατευθύνσει Λιάγκη – Ταµ̟ούρι – Γύφτισσα. Μετά την κατάληψιν Γύφτισσα θα τεθή υ̟ό τας διαταγάς του Συν/ρχου ∆αβάκη. Ώρα εξορµήσεως η 09.00 V. Η κατάληψις εκάστου αντικειµενικού σκο̟ού θα γνωστο̟οιείται διά µεγάλης ̟υράς ε̟ί καταφανούς σηµείου, το ο̟οίον να φαίνεται α̟ό Προφήτην Ηλίαν, Ε̟ταχωρίου. VI.-Σ.∆. Μεραρχίας. Προφήτης Ηλίας Ε̟ταχωρίου. VII.- Άξων διαβιβάσεων --- Συνταγµατάρχου ∆αβάκη. Προφήτης Ηλίας Φούρκας-Ταµ̟ούρι. --- Αντισυνταγµατάρχου Μισύρη. Σήµα ότι κατέχεται ο 2ος αντικειµενικός σκο̟ός Α̟οσ̟άσµατος Μισύρη. ∆ύο µεγάλαι ̟υραί ανα̟τόµεναι εις καταφανή σηµεία ορατά εκ Σ.∆. Μεραρχίας. Σήµα δια την ̟ροχώρησιν Α̟οσ̟άσµατος Μισύρη εκ του ̟ρώτου ̟ρος τον δεύτερον αντικειµενικόν σκο̟όν. Μεγάλη ̟υρά αναφθησοµένη εις τον σταθµόν διοικήσεως Μεραρχίας. Ο Μέραρχος Β. Β ρ α χ ν ό ς Υ̟οστράτηγος

∆-2-5

ΕΕ 101-1

Α


ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ ΙΠΠΙΚΟΥ Α ρ ι θ µ . Α .Π . 3 5 Σ. ∆)σεως 5-11-40 ‘ Ω ρ α 2 0 .4 0 ’

Γενική διαταγή Ε̟ιχειρήσεων Υ̟’ αριθµ. 7 Χάρται. Κόνιτσα-Νεστόριον Ιωάννινα 1/100.000

Ι.—Γενική κατάστασις. Η Μεραρχία Ι̟̟ικού καταδιώκει εχθρικά τµήµατα υ̟οχωρούντα ̟ρος ∆ίστρατον Βασιλίτσα και Περιβόλι ως και ∆υτικάς κλιτείς Σµό-λικα υ̟άρχοντα εχθρικά τµήµατα. ∆υνάµεις VIII Μεραρχίας, κατέχουσι Λάϊστα και Βρυσοχώρι. ΙΙ.__ Α̟οστολή της ταξιαρχίας. Να συνδεθή αντί ̟άσης θυσίας κο̟ώσεως των µονάδων της, µετά της Μεραρχίας Ι̟̟ικού και µε τα τµήµατα της VIII Mεραρχίας εις Λάϊσταν ή Βρυσοχώρι, και να καταδιώξη ̟ρος Πάδες. ΙΙΙ.__ Ιδέα ενεργείας. Κρατών ισχυρώς τα καταληφθέντα υψώµατα Κεργόλι (1609) Τσούµα (1261,25) να καταλάβω κατά ̟ρώτον το υψ. Κιούρα (1261,25) και να ωθήσω ισχυρόν α̟όσ̟ασµα ̟ρος Πάδες διά την καταδίωξιν των εκείσε ευρισκοµένων εχθρικών δυνάµεων και τον σύνδεσµον µετά τους εις Βρυσοχώρι τµήµατος της VIII Mεραρχίας. Οµοίως να ωθήσω ισχυρόν α̟όσ̟ασµα κατο̟τεύσεως ̟ρος Λάϊσταν – Βωβούσαν διά τον σύνδεσµον µετά των εις Λάϊσταν ευρισκοµένων τµηµάτων της VIII Μεραρχίας και της εκ Βωβούσης κινουµένης Μεραρχίας Ι̟̟ικού. Να ̟ροωθήσω και ε̟εκτείνω κατά το δυνατόν την ε̟ί της διαβάσεως Γοµάρας διάταξίν µου και ̟ρος Βασιλίτσαν. ∆ιάταξις. Τάγµα 5ου Συντάγµατος (µείον λόχος) και Τάγµα 7ου Συντάγµατος (υ̟ό ενιαίαν διοίκησιν) υ̟ό τον Αντισυνταγµατάρχη Πεζικού Σωτηρίου διά την ε̟ιθετικήν ενέργειαν ̟ρος Κιούρα. 1ον Σύνταγµα Ι̟̟ικού (µείον Ίλη) σύν λόχος ̟εζικού του τάγµατος 5 Συν/τος υ̟ό την διοίκησην του ∆/τού του 1ου Συν/τος Ι̟̟ικού. Α̟όσ̟αµα Συνταγµατάρχου Κοκκίνου ε̟ί της διαβάσεως Γοµάρα. IV.---Α̟οστολαί. 1)τάγµα 7ου και τάγµα 5ου υ̟ό την διοίκησιν του Αντισυν-ταγµατάρχου Σωτηρίου, αφού κρατήση ισχυρώς το ύψωµα Κέργκολι και Τσιούµα να ωθηθή ̟ρος κατάληψιν Κιούρας ε̟ί τω σκο̟ώ ό̟ως εκείθεν ε̟ιζητήση τον σύνδεσµον µετά των εν Λάϊστα ή Βρυσοχώρι τµηµάτων της VIII Μεραρχίας 2) 1ον Σύνταγµα Ι̟̟ικού σύν Λόχος Πεζικού, κρατούν ισχυρώς το ύψωµα Τσούµας να ωθηθή ̟ρος καταδίωξιν ̟ρος Πάδες.

∆-2-6



3) Α̟όσ̟ασµα Αντ/ρχου Κοκκίνου να συνεχίση την ̟ροσ̟άθειαν ̟ρος κατάληψιν της διαβάσεως Γοµάρα καλυ̟τόµενον α̟ό της κατευθύνσεως Περιβόλι. V.__Εκτέλεσις. ‘Εναρξις ε̟ιθετικής ενεργείας ̟ρος κατάληψιν του υψώµατος Κιούρα άµα τη εω. Μετά την κατάληψιν του υψώµατος τούτου συνέχισις της ̟ροωθήσεώς του διά τον σύνδεσµον µετά των εις Λάϊσταν τµηµάτων της VIII Μεραρχίας και ταυτοχρόνως εξόρµησις 1ου Συντάγµατος Ι̟̟ικού εις καταδίωξιν ̟ρος Πάδες . Εν όψει της καταστάσεως , εις ην ̟εριήλθεν ο εχθρός, οι διοικηταί των µονάδων, άνευ ουδεµίας φειδούς κό̟ου ανδρών, να ε̟ιληφθώσι κατά το δυνατόν βαθυτέρας διεισδύσεως ίνα κατά την ηµέραν ταύτην ε̟ιτευχθή ο σύνδεσµος µετά τµηµάτων VΙΙΙ Μεραρχίας. VI.—Σύνδεσµοι και διαβιβάσεις, δι’ αγγελιοφόρων ελλείψει ετέρων µέσων διαβιβάσεων. Σ.∆. Θέσις ̟αρά τον υδρο̟ρίονα ξύλινον ̟αρά̟ηγµα. Αναφέρατε λήψιν. Ο Ταξίαρχος ∆ η µ ά ρ α τ ο ς Σ. Συνταγµατάρχης Ι̟̟ικ.

∆-2-7

ΕΕ 101-1

Α



∆-2-8

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ε’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Πολλές φορές η ελλιπής κατανόηση ή η λανθασµένη ερµηνεία των διαταγών του στρατηγού προκαλεί σύγχυση στο στρατό. Εποµένως ο τρόπος µε τον οποίο είναι διατυπωµένες οι διαταγές σε περίοδο πολέµου οφείλει να είναι ξεκάθαρος και να µην αφήνει περιθώρια αµφιβολίας. Πρέπει να καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να αποφεύγονται γενικές εκφράσεις αλλά να χρησιµοποιούνται συγκεκριµένες και από τις συγκεκριµένες, να αποφεύγονται εκείνες που µπορεί να παρερµηνευτούν. Νικολό Μακιαβέλι

1.

Τακτικά Έργα Αποστολής

α. Η αποστολή θα πρέπει να απαντά στα ερωτήµατα ποιός πρέπει να πράξει τι και επιπλέον πού, πότε και γιατί. Ο τρόπος µε τον οποίο θα εκπληρωθεί η αποστολή, χρειάζεται να καθορισθεί µε τόση λεπτοµέρεια, όση ακριβώς απαιτείται για την επίτευξη του συντονισµού των υφισταµένων. Το τι πρέπει να πράξει η διοίκηση και το γιατί αποτελούν τον πυρήνα της διατύπωσης της αποστολής. β. Η διατύπωση της αποστολής, θα πρέπει απαραίτητα να περιέχει το έργο της διοίκησης µαζί µε το σκοπό αυτού (Σχ. Ε-1). Το έργο περιέχει ένα ή ενδεχοµένως δύο στοιχεία. Το πρωτεύον στοιχείο, αποτελεί περιγραφή του άµεσου αποτελέσµατος που επιθυµεί ο προϊστάµενος να επιτύχει ο υφιστάµενος. Το δευτερεύον στοιχείο, περιλαµβάνει την ενέργεια που πρέπει να αναληφθεί, προκειµένου να επιτευχθεί το αποτέλεσµα.

Σχ. Ε-1. Ανάλυση Έργου – Σκοπού γ. Τα τακτικά έργα της αποστολής σ’ αυτό το Παράρτηµα περιγράφουν τα αποτελέσµατα που ο διοικητής επιθυµεί να πετύχει, δηλαδή το τι και το γιατί. Το τι και το γιατί δεν ταυτίζονται και χρειάζονται και τα δυο. Το τι είναι το άµεσο αποτέλεσµα και συνήθως είναι µετρήσιµο. Το γιατί παρέχει το σκοπό ή το λόγο της αποστολής. Αυτά τα έργα έχουν ειδική έννοια στη στρατιωτική ορολογία.

ΕΕ 101-1

Α


δ. Όπως προκύπτει από το Σχ. Ε-2, δεν υπάρχει οριστικός κατάλογος όρων ή λέξεων για να περιγράψουν, τα έργα, το τι και το γιατί δηλαδή της αποστολής. Κάθε διοικητής µπορεί να χρησιµοποιήσει και άλλα έργα που δεν περιλαµβάνονται στον κατάλογο για να περιγράψει τις ενέργειες που επιθυµεί να εκτελέσουν οι υφιστάµενοί του. Πάντως διοικητής και υφιστάµενοι θα πρέπει να έχουν κοινή αντίληψη των τι και γιατί της επιχείρησης. ε. Έργα, τα οποία εµπεριέχουν µόνο τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν από τις φίλιες δυνάµεις, σπανίως παρέχουν επαρκή σαφήνεια για την αποστολή, συνεπώς η συµπλήρωση του σκοπού στα έργα, θα προσδώσει την αναγκαία σαφήνεια και θα συµβάλλει στην πλήρη κατανόηση της αποστολής. Ο διοικητής εξασφαλίζει ότι οι αποστολές που αναθέτει στους υφισταµένους του, είναι σύµφωνες µε τον ελιγµό του και τα µέσα που τους διαθέτει. Για παράδειγµα µια αµυνόµενη µονάδα απαιτεί πολύ µεγαλύτερη προσπάθεια (πόρους) αν το έργο της είναι καταστροφή (destroy) του εχθρού, από ότι αν το έργο της είναι η κατανίκησή (defeat) του. Παροµοίως, µια επιτιθέµενη µονάδα χρειάζεται περισσότερη µαχητική ισχύ για να εκκαθαρίσει (clear) τον εχθρό σε µια συγκεκριµένη περιοχή από το να τον αναχαιτίσει (contain). στ. Μερικά από τα τακτικά έργα αποστολής που ανατίθενται στις µονάδες και καθορίζουν τον ελιγµό τους για την εκτέλεση της επιχείρησης, εκφέρονται και ως ενέργειες υποστήριξης µάχης, δηλαδή ως έργα προς υποστήριξη του ελιγµού των δυνάµεων και υλοποιούνται µέσω κωλυµάτων ή πυρών. Αυτά είναι:

Ε-2

(1)

Εξαρθρώνω, καθηλώνω, εκτρέπω, φράσσω (για κωλύµατα).

(2)

Εξαρθρώνω, εξουδετερώνω, καταστρέφω (για πυρά).

καθηλώνω,

καταστέλλω,

Παράρτηµα Ε’


ΦΙΛΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

*

*

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΠΙ ΕΧΘΡΟΥ

Ακολουθώ και Αναλαµβάνω

Αναχαιτίζω

Ακολουθώ και Υποστηρίζω

Απαγορεύω

Αντιαναγνωρίζω

Αποµονώνω

∆ιασπώ

∆ιοχετεύω

∆ιατηρώ

Εκτρέπω

Εγκαθίσταµαι

Εξαρθρώνω

Εκκαθαρίζω

Εξουδετερώνω

Ελέγχω

Καθηλώνω

Εξασφαλίζω

Κατανικώ

Εξέρχοµαι εχθρικής περιοχής

Καταστέλλω

Επιτίθεµαι µε Πυρά Καταλαµβάνω

Καταστρέφω Φράσσω

Παρακάµπτω Υποστηρίζω µε Πυρά *

Επεξηγούνται στη συνέχεια του παραρτήµατος

ΤΥΠΟΙ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ Προέλαση

Επιθετικός Ελιγµός

Επίθεση

Μετωπική Επίθεση

ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ Άµυνα

Αντικατάσταση

Κινητή

Συνένωση

•

Καταδίωξη

Υπερκέραση

Σύµπτυξη

Υπερκερωτικός

•

Επιβράδυνση

•

Απαγκίστρωση

•

Αποχώρηση

•

Προσποίηση

•

Επίδειξη

•

Επιθετική Αναγνώριση

•

Αντεπίθεση εκτός Τοποθεσίας

•

Αντεπίθεση

Υπέρβαση

Περιοχής

Εισχώρηση

Καταδροµή Ελιγµός

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ

•

Εκµετάλλευση

•

**

Επιχειρ. Αναγνωρίσεως Επιχειρ. Ασφαλείας Κινήσεις

**

Επεξηγούνται στο ΕΕ 100-1 ή σε άλλα εγχειρίδια

Σχ. Ε-2. Τακτικά Έργα Αποστολής 2.

Ακολουθώ και Αναλαµβάνω (Follow and Assume)

α. Είναι τακτικό έργο κατά το οποίο µια δεύτερη δύναµη ακολουθεί µια άλλη η οποία εκτελεί επιθετική επιχείρηση, µε ετοιµότητα να συνεχίσει την αποστολή εάν η κύρια δύναµη καθηλωθεί ή δεν δύναται να συνεχίσει. Η ακολουθούσα και αναλαµβάνουσα δύναµη, δεν αποτελεί εφεδρεία, αλλά είναι δύναµη που της έχει ανατεθεί το συγκεκριµένο έργο (Σχ. Ε-3). β. Τα έργα της ακολουθούσας και αναλαµβάνουσας δύναµης περιλαµβάνουν:

Ε-3

ΕΕ 101-1

Α


(1)

Ετοιµότητα ανάληψης όλων των αποστολών της δύναµης

(2)

∆ιατήρηση επαφής µε την οπισθοφυλακή της δύναµης που

(3)

Ετοιµότητα υπέρβασης της δύναµης που ακολουθείται.

που προηγείται. προπορεύεται.

(4) Παρακολούθηση – ενηµερότητα επί όλων των πληροφοριών που διακινούνται από και προς τη δύναµη που προηγείται. (5) Αποφυγή εµπλοκής µε εχθρική δύναµη που παρακάµπτεται από τη δύναµη που προηγείται. γ. Το έργο αυτό ανατίθεται για να εξασφαλισθεί η ορµή µιας επιθετικής επιχείρησης. Ο διοικητής που αναθέτει σε µονάδα το έργο να Ακολουθεί και να Αναλάβει διατηρεί κανονικά τη διοίκηση και τον έλεγχο και της ακολουθούσας και της προπορευόµενης µονάδας και εξασφαλίζει ότι όλες οι αιτήσεις υποστήριξης από την υποστηριζόµενη στην υποστηρίζουσα δύναµη, παρακολουθούνται και ελέγχονται από αυτόν. Σε περίπτωση που αδυνατεί να ασκήσει απευθείας τη διοίκηση και στις δύο δυνάµεις, θέτει την υποστηρίζουσα δύναµη υπό την υποστηριζόµενη (πχ Υ∆ ή Επιχειρησιακό Έλεγχο).

Σχ. Ε-3. Απεικόνιση Έργου Ακολουθώ και Αναλαµβάνω 3.

Ακολουθώ και Υποστηρίζω (Follow and Support)

α. Είναι τακτικό έργο κατά το οποίο µια δεύτερη δύναµη ακολουθεί και υποστηρίζει µια άλλη η οποία εκτελεί επιθετική επιχείρηση. Η ακολουθούσα και υποστηρίζουσα δύναµη δεν αποτελεί εφεδρεία, αλλά είναι δύναµη που της έχει ανατεθεί συγκεκριµένο έργο (Σχ. Ε-4).

Ε-4



β. Τα έργα της ακολουθούσας και υποστηρίζουσας δύναµης περιλαµβάνουν: (1) Καταστροφή των παρακαµπτοµένων εχθρικών δυνάµεων, σε περίπτωση που δεν το πράττει η προπορευόµενη δύναµη. (2)

Αναχαίτιση της κίνησης εχθρικών ενισχύσεων.

(3) Αντικατάσταση δύναµης αµέσου πιέσεως κυκλώσεως που έχει σταµατήσει για να αναχαιτίσει τον εχθρό. (4)

Ασφάλεια γραµµών συγκοινωνιών.

(5)

Εκκαθάριση κωλυµάτων.

(6)

Φρούρηση περιοχών, εγκαταστάσεων.

(7)

Αναπλήρωση απωλειών υγείας.

(8)

Ασφάλεια ζωτικών εδαφών.

(9)

Έλεγχος µετακινουµένου πληθυσµού.

ή

δύναµης

Σχεδ. Ε-4. Απεικόνιση Έργου Ακολουθώ και Υποστηρίζω γ. Ο διοικητής αναθέτει σε µονάδα το έργο Ακολουθώ και Υποστηρίζω, µε σκοπό να απεµπλέξει την κύρια δύναµη από αποστολές που δεν σχετίζονται άµεσα µε την αποφασιστική ενέργεια, γεγονός το οποίο σε αντίθετη περίπτωση θα επιβράδυνε το ρυθµό και την ορµητικότητα. Η ακολουθούσα και υποστηρίζουσα δύναµη πρέπει να εκπληρώσει το ανατεθέν έργο αποτρέποντας εχθρό, κωλύµατα και λοιπούς παράγοντες να διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις, ιδίως κατά µήκος των γραµµών συγκοινωνιών.

Ε-5

ΕΕ 101-1

Α


δ. Ο διοικητής που αναθέτει σε µονάδα το έργο να Ακολουθεί και να Υποστηρίζει, την θέτει υπό την υποστηριζόµενη (πχ Υ∆ ή Επιχειρησιακό Έλεγχο). Εναλλακτικά διατηρεί τη διοίκηση και τον έλεγχο και της υποστηριζόµενης και της υποστηρίζουσας και εξασφαλίζει ότι όλες οι αιτήσεις υποστήριξης από την υποστηριζόµενη στην υποστηρίζουσα δύναµη, παρακολουθούνται και ελέγχονται από αυτόν. 4.

Αναχαιτίζω (Contain)

Αναχαίτιση είναι το τακτικό έργο µε το οποίο µία µονάδα σταµατά, συγκρατεί, περικυκλώνει ή αναγκάζει τις εχθρικές δυνάµεις να περιορίσουν τη δραστηριότητά τους σε συγκεκριµένη περιοχή και παρεµποδίζει τη σύµπτυξη των δυνάµεων αυτών, ώστε να µην χρησιµοποιηθούν σε άλλο σηµείο του µετώπου. Η αναχαίτιση επιτρέπει στον εχθρό να µετακινηθεί σε καθορισµένη γεωγραφική περιοχή, σε αντίθεση µε την καθήλωση. Τα όρια της αναχαίτισης περιγράφονται είτε µε γεωγραφικούς όρους, είτε προσδιορίζονται χρονικά. Η συνθηµατική παράσταση καλύπτει όλη την περιοχή εντός της οποίας ο διοικητής επιθυµεί να αναχαιτίσει τον εχθρό, κατά την ανάπτυξη του τρόπου ενεργείας. 5.

Αντιαναγνωρίζω (Counterreconnaissance)

Αντιαναγνώριση είναι το τακτικό έργο το οποίο περιλαµβάνει όλα τα µέτρα που λαµβάνονται για την εξουδετέρωση της εχθρικής αναγνώρισης και επιτήρησης. Η αντιαναγνώριση δεν αποτελεί ξεχωριστή αποστολή, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο κάθε µορφής επιχειρήσεων ασφαλείας. Περιλαµβάνει ενεργητικές και παθητικές ενέργειες για καταστροφή ή εξουδετέρωση της εχθρικής αναγνώρισης και µέσων επιτήρησης. 6.

Απαγορεύω (Interdict)

α. Απαγόρευση είναι το τακτικό έργο µε το οποίο ο διοικητής αποτρέπει, εξαρθρώνει ή επιβραδύνει τη χρησιµοποίηση µίας περιοχής ή ενός δροµολογίου από τον εχθρό. Η απαγόρευση αποτελεί υποβοηθητικό έργο, το οποίο συµπληρώνει και ενισχύει άλλη επιθετική ή αµυντική επιχείρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στη συνθηµατική παράσταση, τα δύο βέλη διασταυρώνονται επί της εχθρικής δύναµης ή τοποθεσίας, που επιθυµεί ο διοικητής να απαγορευθεί. ¨Όταν ανατίθεται ως έργο, θα πρέπει να καθορίζεται ο χρόνος της απαγόρευσης, εκφρασµένος σε χρονική διάρκεια ή γεγονός που πρέπει να συµβεί πριν την άρση της απαγόρευσης, ή το ακριβές αποτέλεσµα που αναµένεται από την απαγόρευση. β. Το βάθος στο οποίο η φίλια δύναµη θα ενεργήσει την απαγόρευση, εξαρτάται από την ελευθερία δράσης που έχει. Αυξάνοντας το βάθος της απαγόρευσης, µειώνεται ο κίνδυνος αδελφοκτόνων πυρών από χερσαίες και αεροπορικές δυνάµεις, µειώνονται οι απαιτήσεις συντονισµού και αυξάνεται η

Ε-6



ευελιξία. Με την παρεχόµενη ελευθερία δράσης, οι φίλιες δυνάµεις προσβάλλουν τον εχθρό συνεχώς και σε διαφορετικές κάθε φορά περιοχές. γ. Το βάθος στο οποίο ενεργείται η απαγόρευση, καθορίζει και την ταχύτητα µε την οποία παρατηρούνται τα αποτελέσµατα αυτής. Συνήθως, τα επίγεια τµήµατα πρώτα εστιάζουν σε στόχους πλησίον του ΠΟΤ. Οι προσπάθειες απαγόρευσης εκεί, έχουν άµεσα αποτελέσµατα στις εχθρικές δυνάµεις που βρίσκονται πλησίον των στόχων απαγόρευσης, αλλά δεν επηρεάζουν την ικανότητα του εχθρού να συγκεντρώνει δυνάµεις. Προσβολές σε µεγαλύτερη απόσταση από το ΠΟΤ, έχουν καθυστερηµένη επίδραση στον αγώνα πλησίον του ΠΟΤ, αλλά τελικά µειώνουν την ικανότητα του εχθρού για µαζικά αποτελέσµατα. δ. Η δυνατότητα των φιλίων δυνάµεων για απαγόρευση, ενδεχοµένως να έχει καταστροφικές συνέπειες στον εχθρικό σχεδιασµό και στην ικανότητά του να αντιδράσει στις φίλιες ενέργειες. Για παράδειγµα, η απαγόρευση που θα επιφέρει επιβράδυνση ή εξάρθρωση του εχθρικού ελιγµού, αυξάνει την ικανότητα των φιλίων για επίτευξη τακτικών πλεονεκτηµάτων. Η επιβράδυνση ή εξάρθρωση των προσπαθειών ανεφοδιασµού του εχθρού, µειώνει την ικανότητά του να διατηρεί υψηλό ρυθµό κατά τις επιθετικές ή αµυντικές επιχειρήσεις και περιορίζει την ευκινησία των δυνάµεών του. ε. Η απαγόρευση κινήσεων των εχθρικών δυνάµεων, δύναται να συνεισφέρει καταλυτικά στην κύκλωση και τελικά στην καταστροφή τους. Καθηλωµένες εχθρικές δυνάµεις ή δυνάµεις που έχουν απολέσει την ευκινησία τους, αποτελούν ιδανικό στόχο. Ο διοικητής πρέπει να σχεδιάζει την απαγόρευση συµπτυσσοµένων εχθρικών δυνάµεων για την υποβοήθηση της καταδίωξης αυτών. Επιπλέον η απαγόρευση συνεισφέρει στην επιτυχία παρεµποδίζοντας τις ενισχύσεις και τον ανεφοδιασµό του εχθρού, καθώς επίσης και εφελκύοντας εχθρικές δυνάµεις ή διοχετεύοντας αυτές σε επιθυµητές περιοχές. 7.

Αποµονώνω (Isolate)

Αποµόνωση είναι το τακτικό έργο το οποίο απαιτεί από µια δύναµη να αποκλείσει (φυσικά και ψυχολογικά) εχθρική δύναµη από τις πηγές ανεφοδιασµού της, απαγορεύοντας σε αυτήν ελευθερία κινήσεων και αποτρέποντας οποιαδήποτε επαφή µε άλλες εχθρικές δυνάµεις. Ο διοικητής δεν επιτρέπει στη µονάδα που αποµονώνει να ξεκουρασθεί, αλλά την προσβάλει συνεχώς. Στη συνθηµατική παράσταση περιβάλλεται η περιοχή όπου ευρίσκεται η αποµονωθείσα εχθρική δύναµη. 8.

∆ιασπώ (Βreach)

∆ιάσπαση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο η µονάδα χρησιµοποιεί όλα τα διατιθέµενα µέσα για να διαρρήξει και να διέλθει µε ασφάλεια µέσα από εχθρική τοποθεσία, κώλυµα, ναρκοπέδιο ή οχύρωση. Ο διοικητής γενικά προσπαθεί να παρακάµψει και να αποφύγει τα κωλύµατα και τις εχθρικές αµυντικές τοποθεσίες, ώστε να διατηρήσει το

Ε-7

ΕΕ 101-1

Α


ρυθµό και την ορµητικότητά του. Στη συνθηµατική παράσταση µεταξύ των σκελών τοποθετείται η περιοχή που θα εκτελεσθεί η διάσπαση. Το µήκος των σκελών αναφέρεται στο βάθος της τοποθεσίας που πρέπει να διασπασθεί. Η διάσπαση ενδεχοµένως να απαιτηθεί για να υποστηρίξει µία επίθεση οπουδήποτε στην κλίµακα µεταξύ προετοιµασµένης και εσπευσµένης επίθεσης. 9.

∆ιατηρώ (Retain)

∆ιατήρηση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής εξασφαλίζει ότι ο έλεγχος από φίλια δύναµη ενός εδαφικού χαρακτηριστικού θα το διατηρήσει ελεύθερο από εχθρική κατοχή ή χρήση. Ο διοικητής που αναθέτει αυτό το έργο, πρέπει να καθορίσει τη συγκεκριµένη περιοχή που πρέπει να διατηρηθεί, καθώς και το χρόνο διατήρησης, ο οποίος καθορίζεται µε βάση το χρόνο ή γεγονότα. ¨Όταν µια µονάδα αναλαµβάνει αυτό το έργο, πρέπει να θεωρεί αναµενόµενη την εχθρική ενέργεια και να προετοιµάζεται για αποφασιστική εµπλοκή. Η διατήρηση συγκεκριµένης περιοχής, δεν σηµαίνει απαραίτητα ότι η περιοχή πρέπει κιόλας να κατέχεται. Στη συνθηµατική παράσταση, ο κύκλος πρέπει να καταλαµβάνει όλη την περιοχή που ο διοικητής θέλει να διατηρηθεί. 10. ∆ιοχετεύω (Canalize) ∆ιοχέτευση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής περιορίζει την εχθρική κίνηση µέσα σε µία στενή ζώνη, εκµεταλλευόµενος την εδαφική διαµόρφωση, µε χρήση κωλυµάτων, πυρών ή ελιγµού. Το Σχ. Ε-5 απεικονίζει τα αποτελέσµατα της επιτυχούς διοχέτευσης εχθρικών δυνάµεων σε µειονεκτική για αυτές περιοχή, όπου είναι ευάλωτες σε καταστροφή από έµµεσα και άµεσα πυρά.

Σχ. Ε-5. ∆ιοχέτευση Εχθρού σε Περιοχή Εµπλοκής Ε-8



11. Εγκαθίσταµαι (χωρίς εχθρική αντίσταση) (Occupy) Εγκατάσταση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο µία δύναµη κινείται εντός µίας περιοχής µε σκοπό να την ελέγξει. Και η κίνηση της µονάδας και η εγκατάσταση επί της περιοχής, πραγµατοποιούνται χωρίς εχθρική αντίσταση. Μία µονάδα δύναται να ελέγχει µία περιοχή χωρίς να εγκαθίσταται σ’ αυτήν, όχι όµως και το αντίθετο. Αυτή είναι η διαφορά µεταξύ των τακτικών έργων ελέγχω και εγκαθίσταµαι. Στη συνθηµατική παράσταση, ο κύκλος πρέπει να καταλαµβάνει όλη την περιοχή που ο διοικητής θέλει να καταληφθεί. Οι µονάδες συνήθως εγκαθίστανται σε χώρους συγκεντρώσεως – αναπτύξεως, θέσεις οπλικών συστηµάτων και αµυντικές θέσεις. 12. Εκκαθαρίζω (Clear) α. Εκκαθάριση είναι το τακτικό έργο µε το οποίο απαιτείται ο διοικητής να αποµακρύνει όλες τις εχθρικές δυνάµεις και να εξαλείψει οποιαδήποτε οργανωµένη αντίσταση εντός της ανατεθείσας περιοχής. Το έργο αυτό εκτελείται µε καταστροφή, σύλληψη ή εξαναγκασµό του εχθρού σε αποχώρηση, ώστε να µη δύναται πλέον να παρεµποδίσει την εκπλήρωση της αποστολής των φιλίων δυνάµεων. Η εκκαθάριση απαιτεί λεπτοµερή αναγνώριση για εντοπισµό των εχθρικών θέσεων. Στη συνθηµατική παράσταση η γραµµή που συνδέει τα βέλη, καθορίζει το επιθυµητό όριο προώθησης της δύναµης που εκκαθαρίζει. β. Η εκτέλεση του έργου αυτού απαιτεί αρκετό χρόνο και µέσα. Στη διατύπωση της αποστολής, ο διοικητής δύναται να καθορίσει το µέγεθος των εχθρικών δυνάµεων που υπόκεινται σε καταστροφή, σύλληψη ή εξαναγκασµό του σε αποχώρηση, τηρώντας τις λοιπές εχθρικές δυνάµεις µικροτέρου µεγέθους υπό παρατήρηση. 13. Εκτρέπω (Turn) α. Εκτροπή είναι το τακτικό έργο µε το οποίο µία εχθρική δύναµη εξαναγκάζεται να µετακινηθεί από µία πρόσβαση ή διάδροµο σε άλλον. Ο διοικητής συνδυάζει πυρά, κωλύµατα και χαρακτηριστικά του εδάφους για να βελτιώσει την τακτική του κατάσταση και να δυσχεράνει αντίστοιχα την κατάσταση του εχθρού. Για παράδειγµα, στην επίθεση, ο διοικητής µπορεί να θέλει να εκτρέψει τον εχθρό κατά την καταδίωξη σε τοποθεσία που µπορεί να τον καταστρέψει. Στην άµυνα, ο διοικητής µπορεί να θέλει να εκτρέψει τον επιτιθέµενο εχθρό µε σκοπό να δηµιουργηθεί ευκαιρία αντεπίθεσης στα πλευρά του. Στη συνθηµατική παράσταση, η αλλαγή κατεύθυνσης του βέλους, καταδεικνύει τη γενική θέση των κωλυµάτων, τα οποία θα υποχρεώσουν τον εχθρό να εκτραπεί.

Ε-9

ΕΕ 101-1

Α


β. Η εκτροπή αποτελεί επίσης και έργο του Μηχανικού το οποίο είναι το αποτέλεσµα που προκαλείται από συνδυασµό κωλυµάτων – πυρών για εκτροπή εχθρικής δύναµης από την πρόσβαση που χρησιµοποιεί σε παρακείµενη πρόσβαση ή σε περιοχή εµπλοκής. Για την εκτροπή απαιτείται ο σαφής καθορισµός των διαδρόµων κίνησης και των προσβάσεων. Για την επίτευξη της εκτροπής, τα κωλύµατα προσανατολίζονται ανάλογα µε την κίνηση του εχθρού και την εκτροπή την οποία επιθυµεί να επιτύχει ο διοικητής (Σχ. Ε-6). Τα κωλύµατα σε συνδυασµό µε τα πυρά, επιτρέπουν την παράκαµψη προς την επιθυµητή κατεύθυνση, σύµφωνα µε το φίλιο ελιγµό. Τα κωλύµατα πρέπει να αγκιστρώνουν τα πλευρά τους επί εδάφους µη επιτρέποντος την κίνηση για να υποχρεώσουν τον εχθρό σε εκτροπή. Ο διοικητής συνήθως χρησιµοποιεί την εκτροπή στα πλευρά της περιοχής εµπλοκής.

Σχ. Ε-6. Αποτέλεσµα Εκτροπής Λόγω Κωλύµατος 14. Ελέγχω (Control) Έλεγχος είναι το τακτικό έργο µε το οποίο απαιτείται ο διοικητής να διατηρεί τη φυσική επιρροή σε συγκεκριµένη περιοχή για να αποτρέψει τη χρησιµοποίησή της από τον εχθρό ή για να δηµιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχή διεξαγωγή των φιλίων επιχειρήσεων. Η επιρροή µπορεί να προέρχεται από την κατοχή της περιοχής ή µε τον έλεγχο της µε πυρά. Ο έλεγχος µιας περιοχής δεν συνεπάγεται την πλήρη εκκαθάρισή της από εχθρικές δυνάµεις. 15. Εξαρθρώνω (Disrupt) α. Εξάρθρωση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής συνενώνει τα αποτελέσµατα των άµεσων και έµµεσων πυρών, εκµεταλλευόµενος το έδαφος και τα κωλύµατα, για να αποδιοργανώσει το σχηµατισµό και το ρυθµό του εχθρού, να παρεµποδίσει την εφαρµογή του χρονοδιαγράµµατός του, ή να τον υποχρεώσει σε πρόωρη ή/και αποσπασµατική ενέργεια. Αυτό αυξάνει την τρωτότητα του Ε-10



εχθρού στα φίλια πυρά. ∆ύναται επίσης να θέσει προσωρινά εκτός µάχης την εχθρική δύναµη. Η εξάρθρωση δεν µπορεί να είναι ο σκοπός µιας επιχείρησης, αλλά µπορεί να είναι το µέσο για την επίτευξη του σκοπού. β. Η φίλια δύναµη, στην οποία έχει ανατεθεί το έργο της εξάρθρωσης, πρέπει να προσβάλλει τον εχθρό µε ικανή µαχητική ισχύ για να επιτύχει τα επιθυµητά αποτελέσµατα µε µία µαζική επίθεση ή να διατηρήσει την επίθεση µέχρι να επιτευχθούν αυτά. ∆υνατόν να περιλαµβάνει την προσβολή του εχθρού, όσο αυτός βρίσκεται στους χώρους συγκεντρώσεως / αναπτύξεως, ή κατά την κίνησή του, προτού προλάβει να αναπτυχθεί πλήρως. Ο διοικητής καθορίζει το βαθµό κινδύνου που θα δεχθεί για την ανάθεση αυτού του έργου, βασιζόµενος στις αναµενόµενες απώλειες, την τοποθεσία επιθέσεως και των αριθµό των επιθέσεων. γ. Η εξάρθρωση αποτελεί επίσης και έργο του Μηχανικού το οποίο είναι το αποτέλεσµα που προκαλείται από συνδυασµό κωλυµάτων – πυρών, που έχουν ως σκοπό την αποδιοργάνωση του εχθρικού σχηµατισµού και του ρυθµού του, την παρεµπόδιση εφαρµογής του χρονοδιαγράµµατός του, την πρόωρη ενεργοποίηση των µέσων διάσπασης που διαθέτει και την αποσπασµατική ανάπτυξη των δυνάµεών του. Επιπλέον, συµβάλει στην εξαπάτηση του εχθρού για τη θέση των φιλίων τµηµάτων, τη διάσπαση της συνοχής των κλιµακίων του, ή το διαχωρισµό των τµηµάτων µάχης από τα τµήµατα ∆Μ. Στο Σχ. Ε-7, το µικρό βέλος παριστά το γραφικό αποτέλεσµα των κωλυµάτων και απεικονίζει σε ποιο σηµείο τα κωλύµατα θα επηρεάσουν την ικανότητα του εχθρού για ελιγµό. Τα µακρύτερα βέλη απεικονίζουν σε ποια σηµεία θα επιτρέψει ο φίλιος διοικητής να παρακάµψει ο εχθρός τα αποτελέσµατα των κωλυµάτων, ώστε ακολούθως να τον προσβάλει µε πυρά. Τα βέλη αποτυπώνουν την κατεύθυνση επίθεσης του εχθρού. Ο αµυνόµενος διοικητής συνήθως χρησιµοποιεί τα αποτελέσµατα εξάρθρωσης των κωλυµάτων µπροστά από την περιοχή εµπλοκής του. Τα κωλύµατα από µόνα τους δεν δύνανται να εξαρθρώσουν τον εχθρό.

Σχ. Ε-7. Αποτέλεσµα Εξάρθρωσης Λόγω Κωλύµατος 16. Εξασφαλίζω (Secure) Εξασφάλιση είναι το τακτικό έργο µε το οποίο αποτρέπεται η καταστροφή ή απώλεια µίας µονάδας, εγκατάστασης, ή γεωγραφικής περιοχής από εχθρική ενέργεια. Αυτό το έργο συνήθως εκτελείται στο πλαίσιο διεξαγωγής επιχειρήσεων ασφαλείας. Η µονάδα, στην οποία ανατίθεται το έργο εξασφάλισης φιλίου τµήµατος, εγκατάστασης, ή γεωγραφικής περιοχής, όχι µόνο πρέπει να Ε-11

ΕΕ 101-1

Α


αποτρέψει τις εχθρικές δυνάµεις να καταλάβουν την τοποθεσία, αλλά επιπλέον αποτρέπει την εκτέλεση άµεσων ή παρατηρούµενων έµµεσων πυρών του εχθρού προς την τοποθεσία. Αυτή είναι η πρωταρχική διαφορά µεταξύ των έργων εξασφαλίζω και ελέγχω. Το έργο της εξασφάλισης, δεν επιβάλλει στη µονάδα τη φυσική κατάληψη της περιοχής, αρκεί να δύναται να αποτραπεί ο εχθρός από την κατάληψη ή εκτέλεση πυρών επί της περιοχής. Ο διοικητής προσδιορίζει τη διάρκεια του έργου, καθορίζοντας χρόνο ή γεγονός µέχρι το οποίο πρέπει να διατηρείται ασφαλισµένο το τµήµα, η εγκατάσταση ή η γεωγραφική περιοχή. Στη συνθηµατική παράσταση, ο κύκλος πρέπει να περιλαµβάνει την περιοχή υπό εξασφάλιση. 17. Εξέρχοµαι Εχθρικής Περιοχής (Exfiltrate) α. Η έξοδος από εχθρική περιοχή είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής µετακινεί τµήµατα ή προσωπικό από µία περιοχή που βρίσκεται υπό τον εχθρικό έλεγχο χωρίς να γίνει αντιληπτό, χρησιµοποιώντας παραπλάνηση, αιφνιδιασµό και µυστικότητα. Οι φίλιες δυνάµεις εξέρχονται εχθρικής περιοχής, όταν έχουν κυκλωθεί από τον εχθρό και αδυνατούν να διασπάσουν τον κλοιό ή να αντικατασταθούν από άλλες φίλιες δυνάµεις. ∆υνάµεις που επιστρέφουν από καταδροµή, διείσδυση ή περιπολία στα µετόπισθεν του εχθρού, εκτελούν επίσης έξοδο εχθρικής περιοχής. Ο διοικητής διατάσσει έξοδο µίας κυκλωθείσας δύναµης για να διατηρήσει µέρος της δύναµής του. Η δύναµη θα εξέλθει της εχθρικής περιοχής, µόνο αφού πρώτα καταστρέψει ή καταστήσει αδύνατο προς χρήση όλο τον εξοπλισµό που θα εγκαταλείψει. β. Η έξοδος από εχθρική περιοχή εκτελείται από έδαφος δύσκολο και καλυµµένο, στο οποίο ασκείται µειωµένη εχθρική παρατήρηση και έλεγχος µε πυρά. Αυτές οι συνθήκες συχνά επιτρέπουν κίνηση µικρών τµηµάτων, όταν η µετακίνηση όλης της δύναµης θα εγκυµονούσε κίνδυνο. Η ενέργεια αυτή απαιτεί πληρότητα µέσων, υψηλό δείκτη πειθαρχίας και υψηλές ικανότητες προσανατολισµού. 18. Εξουδετερώνω (Neutralize) Εξουδετέρωση είναι τακτικό έργο το οποίο έχει ως αποτέλεσµα εχθρικό προσωπικό ή υλικό να καθίσταται ανίκανο να επέµβει σε συγκεκριµένη επιχείρηση. Όταν ανατίθεται το έργο της εξουδετέρωσης, ο διοικητής πρέπει να προσδιορίσει την εχθρική δύναµη ή υλικό που πρέπει να εξουδετερωθεί και τη διάρκεια, η οποία εκφράζεται σε χρόνο ή γεγονός που πρέπει να επιτευχθεί. Ο εξουδετερωθείς στόχος δύναται να αναλάβει εκ νέου αποστολή, όταν αναπληρωθούν οι απώλειες υγείας, επιδιορθωθούν οι βλάβες ή όταν περατωθούν οι ενέργειες εξουδετέρωσης. Ο διοικητής συνήθως χρησιµοποιεί συνδυασµό θανάσιµων και µη θανάσιµων πυρών για την εξουδετέρωση του εχθρικού προσωπικού ή υλικού. Τα µέσα που απαιτούνται για την εξουδετέρωση διαφέρουν ανάλογα µε τον τύπο, το µέγεθος του στόχου και τα οπλικά συστήµατα που χρησιµοποιούνται.

Ε-12



19. Επιτίθεµαι µε Πυρά (Attack by Fire) α. Η επίθεση δια πυρών είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής προσβάλλει τον εχθρό µε άµεσα πυρά, ενισχυόµενα από έµµεσα πυρά, χωρίς όµως να τον προσεγγίσει, µε σκοπό την καταστροφή, την καταστολή, την καθήλωση ή την παραπλάνηση αυτού. Ο διοικητής που θα αναθέσει αυτό το έργο στους υφισταµένους, θα πρέπει επίσης να προσδιορίσει το επιθυµητό αποτέλεσµα επί του εχθρού. Συνήθως αυτό το έργο ανατίθεται, όταν η αποστολή δεν υπαγορεύει εγγύς εµπλοκή του τµήµατος ή κατάληψη συγκεκριµένης γεωγραφικής περιοχής. Ο εχθρός µπορεί να είναι στατικός ή κινούµενος. Στη συνθηµατική παράσταση, το βέλος κατευθύνεται προς τον εχθρό ή ΑΝΣΚ και η βάση της παράστασης τίθεται στη γενική περιοχή από την οποία ο διοικητής θα εκτοξεύσει την επίθεση. β. Η επίθεση µε πυρά, οµοιάζει προς την υποστήριξη µε πυρά. Η κύρια µεταξύ τους διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι η µονάδα που εκτελεί την υποστήριξη µε πυρά, υποστηρίζει µία άλλη µονάδα η οποία επιχειρεί κατά του εχθρού. 20. Καθηλώνω (Fix) α. Καθήλωση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής εµποδίζει τον εχθρό να µετακινήσει οποιοδήποτε µέρος των δυνάµεών του από συγκεκριµένη τοποθεσία και για συγκεκριµένη χρονική περίοδο. Αυτό δυνατόν να πραγµατοποιηθεί εµπλέκοντας τον εχθρό για να εµποδιστεί η αποχώρησή του για χρησιµοποίηση των δυνάµεών του αλλού, ή παραπλανώντας τον. Ο διοικητής χρησιµοποιεί την καθήλωση σε επιθετικές και αµυντικές ενέργειες και αποτελεί πάντοτε υποβοηθητικό έργο. Στη συνθηµατική παράσταση το βέλος κατευθύνεται προς την εχθρική µονάδα που πρέπει να καθηλωθεί. Το τεθλασµένο τµήµα του βέλους καταδεικνύει την επιθυµητή για καθήλωση τοποθεσία. β. Η καθήλωση του εχθρού δεν συνεπάγεται την καταστροφή του. Το έργο της καθήλωσης έχει συνήθως ορισµένη χρονική διάρκεια, όπως για παράδειγµα η καθήλωση της εχθρικής εφεδρείας µέχρι την ολοκλήρωση της αποφασιστικής ενέργειας. Το καθηλώνω διαφέρει από το φράζω κατά το ότι όταν µια φίλια δύναµη φράζει µια εχθρική δύναµη αυτή µπορεί να κινηθεί προς άλλη κατεύθυνση ενώ η καθηλωµένη δύναµη δεν µπορεί να κινηθεί από τη θέση της. γ. Η καθήλωση αποτελεί επίσης και έργο του Μηχανικού το οποίο είναι το αποτέλεσµα που προκαλείται από συνδυασµό κωλυµάτων – πυρών για επιβράδυνση της κίνησης του επιτιθεµένου εντός κάποιας περιοχής, συνήθως της περιοχής εµπλοκής. Σε αυτήν την περίπτωση πρωταρχικός σκοπός είναι το κέρδος χρόνου για αναγνώριση, στοχοποίηση και καταστροφή του επιτιθέµενου εχθρού µε άµεσα και έµµεσα πυρά. Το τεθλασµένο τµήµα του βέλους της συνθηµατικής παράστασης καταδεικνύει την τοποθεσία,

Ε-13

ΕΕ 101-1

Α


στην οποία θα επιβραδυνθεί µε συνδυασµό κωλυµάτων, ενώ η κατεύθυνση του βέλους, αποτυπώνει την κατεύθυνση κίνησης του εχθρού (Σχ. Ε-8)

Σχ. Ε-8. Αποτέλεσµα Καθήλωσης Λόγω Κωλύµατος 21.

Καταλαµβάνω (Κυριεύω, µε εχθρική αντίσταση) (Seize)

Κατάληψη (κυρίευση) είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο µία δύναµη καταλαµβάνει συγκεκριµένη περιοχή χρησιµοποιώντας υπέρτερες δυνάµεις. Η εχθρική δύναµη αδυνατεί να εκτελέσει άµεσα πυρά κατά ενός ΑΝΣΚ όταν αυτός έχει καταληφθεί από τη φίλια δύναµη. Στη συνθηµατική παράσταση το βέλος καταδεικνύει την περιοχή ή το στόχο που πρέπει να κυριευθεί. Αυτό το έργο διαφέρει από το εξασφαλίζω (secure), επειδή απαιτεί επιθετική ενέργεια για επίτευξη ελέγχου επί της περιοχής ή του ΑΝΣΚ. ∆ιαφέρει και από το έργο εγκαθίσταµαι (occupy) επειδή απαιτεί ικανή εχθρική αντίσταση. Μόλις η δύναµη καταλάβει ένα φυσικό ΑΝΣΚ, εκκαθαρίζει την περιοχή εντός αυτού, καταστρέφοντας, συλλαµβάνοντας ή επιβάλλοντας τη σύµπτυξη όλων των εχθρικών δυνάµεων. 22. Κατανικώ (Defeat) α. Κατανίκηση είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο εχθρός χάνει προσωρινά ή µόνιµα τη φυσική του ικανότητα ή τη θέληση του να συνεχίσει τον αγώνα. Ο διοικητής της κατανικηθείσας δύναµης είναι ανίκανος ή απρόθυµος να υλοποιήσει τον τρόπο ενεργείας που έχει υιοθετήσει, καθώς επίσης και να παρέµβει σε σηµαντικό βαθµό στην υλοποίηση του ελιγµού του φιλίου διοικητού. Η κατανίκηση προκύπτει ως αποτέλεσµα χρήσης βίας ή απειλής χρήσης βίας. β.

Ο διοικητής για να κατανικήσει τον εχθρό χρησιµοποιεί µέσα:

(1) Φυσικά. Ο εχθρός χάνει τα φυσικά µέσα για συνέχιση του αγώνα. ∆εν διαθέτει πλέον το απαιτούµενο προσωπικό, τα οπλικά συστήµατα, τον εξοπλισµό, ή τα εφόδια για να εκπληρώσει την αποστολή του. (2) Ψυχολογικά. Ο εχθρός χάνει τη θέληση για συνέχιση του αγώνα. Εξουθενώνεται, το ηθικό του πέφτει τόσο ώστε αδυνατεί πλέον να συνεχίσει για να εκπληρώσει την αποστολή του.

Ε-14



23. Καταστέλλω (Suppress) Καταστολή είναι το τακτικό έργο το οποίο οδηγεί στην προσωρινή υποβάθµιση της αποτελεσµατικότητας εχθρικής δύναµης ή οπλικού συστήµατος, κάτω του απαιτητού επιπέδου για την εκπλήρωση της αποστολής. Η καταστολή πραγµατοποιείται µε προσβολή της εχθρικής δύναµης µε θανάσιµα άµεσα ή έµµεσα πυρά, επιθετικές πληροφοριακές επιχειρήσεις, ή προπετάσµατα καπνού για µείωση της αποτελεσµατικότητας των εχθρικών πυρών, αισθητήρων και παρατήρησης επί των φιλίων δυνάµεων. Σε αντιδιαστολή µε το έργο της εξουδετέρωσης, ο στόχος αποκτά πάλι την επιχειρησιακή του ισχύ, χωρίς να χρειασθεί αναδιοργάνωση, αµέσως µόλις τα φίλια συστήµατα που εµπλέκονται στην καταστολή, παύσουν ή προσβάλλουν άλλο στόχο. 24. Καταστρέφω (Destroy) Καταστροφή είναι το τακτικό έργο το οποίο καθιστά µια εχθρική δύναµη αναποτελεσµατική µέχρι να ανασυγκροτηθεί. Όταν πρόκειται για οπλικό σύστηµα, καταστροφή σηµαίνει να υφίσταται τέτοια ζηµιά ώστε να καθίσταται άχρηστο στον εχθρό. Το µέγεθος της ζηµιάς που απαιτείται προκειµένου να καταστεί µία δύναµη αναποτελεσµατική, εξαρτάται από τον τύπο της µονάδας, την πειθαρχία και το ηθικό. Για την καταστροφή µε έµµεσα πυρά θωρακισµένων ή οχυρωµένων στόχων, απαιτείται σηµαντική ποσότητα πυροµαχικών και χρόνου. 25. Παρακάµπτω (Bypass) α. Παράκαµψη είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο ο διοικητής ελίσσεται γύρω από ένα κώλυµα, εχθρική θέση ή εχθρική δύναµη, για να διατηρήσει την ορµητικότητα της επιχείρησης, αποφεύγοντας σκόπιµα την εµπλοκή µε τον εχθρό. Η παράκαµψη εκτελείται κατά τις επιθετικές, αλλά και αµυντικές επιχειρήσεις. Τα σκέλη της συνθηµατικής παράστασης εκτείνονται περιλαµβάνοντας την εχθρική δύναµη ή την τοποθεσία που πρέπει να παρακαµφθεί. β.

Ο διοικητής θα βασίσει την απόφασή του για παράκαµψη: (1)

Στις απαιτήσεις για διατήρηση της ορµητικότητας.

(2) Στην επίγνωση που έχει για την εχθρική δύναµη, την πρόθεση ή την αποστολή της. (3) Στο βαθµό κατά τον οποίο η παρακαµπτόµενη εχθρική δύναµη µπορεί να παρακωλύσει την ενέργεια.

Ε-15

ΕΕ 101-1

Α


(4)

Στη γενική κατάσταση του εχθρού.

(5)

Σε

τυχόν

κριτήρια

παράκαµψης

που

έχει

θέσει

ο

προϊστάµενος. γ. Η φίλια δύναµη που εκτελεί την παράκαµψη, αναφέρει αµέσως στον προϊστάµενο κωλύµατα ή εχθρικές δυνάµεις που παρέκαµψε. Ο προϊστάµενος διοικητής καθορίζει κριτήρια παράκαµψης, µε σκοπό να περιορίσει το µέγεθος της εχθρικής δύναµης που µπορεί να παρακαµφθεί. δ. Η παράκαµψη µπορεί να εκτελεσθεί µε δύο τρόπους, είτε αποφεύγοντας εντελώς τον εχθρό, είτε καθηλώνοντας αυτόν σε συγκεκριµένο χώρο µε πυρά ώστε ακολούθως να εκτελείται η παράκαµψη. ε. Εάν η φίλια δύναµη δεν µπορεί να αποφύγει τον εχθρό, τότε τον καθηλώνει µε µέρος της και τον παρακάµπτει µε το υπόλοιπο (Σχ. Ε-9). Γενικά, η παράκαµψη δεν υλοποιείται εάν ο διοικητής χρειάζεται να δεσµεύσει για την καθήλωση παραπάνω από το ένα τρίτο της δύναµής του. Μετά την παράκαµψη η δύναµη που καθηλώνει τον εχθρό, αντικαθίσταται από τις ακολουθούσες δυνάµεις. στ. Ορισµένες φορές, ο διοικητής µπορεί να διατάξει τη δύναµη καθήλωσης να διακόψει την επαφή µε τον εχθρό, µόλις το κυρίως σώµα παρακάµψει τον εχθρό. Αυτό θα γίνει όταν η παρακάµπτουσα δύναµη, δεν έχει πλέον την ανάγκη διατήρησης ανοικτών των δροµολογίων ∆Μ, όπως στην περίπτωση της καταδροµής. Σε αυτήν την περίπτωση, η δύναµη καθήλωσης, καθηλώνει τον εχθρό αναπτύσσοντας αµυντική και περιορισµένη επιθετική δράση σε συγχρονισµό µε όλη τη διαθέσιµη υποστήριξη πυρών, µέχρι να διαταχθεί να συζευχθεί µε την παρακάµπτουσα δύναµη.

Σχ. Ε-9. Τακτικό Συγκρότηµα Εκτελεί Καθήλωση και Παράκαµψη

Ε-16



26. Υποστηρίζω µε Πυρά (Support by Fire) α. Υποστήριξη µε Πυρά είναι το τακτικό έργο κατά το οποίο φίλια δύναµη ελιγµού κινείται σε µια θέση από την οποία µπορεί να προσβάλει τον εχθρό µε άµεσα πυρά, προς υποστήριξη µίας άλλης δύναµης ελιγµού. Ο πρωταρχικός σκοπός της υποστηρίζουσας δύναµης, είναι να καθηλώσει και καταστείλει τον εχθρό, ώστε αυτός να αδυνατεί να εκτελέσει αποτελεσµατικά πυρά εναντίον της φίλιας υποστηριζόµενης δύναµης. Ο δευτερεύων σκοπός είναι η καταστροφή του εχθρού, εάν αυτός προσπαθήσει να αναδιαταχθεί. Ο διοικητής κατά την ανάθεση αυτού του έργου σε υφιστάµενο, πρέπει να προσδιορίσει το επιθυµητό αποτέλεσµα επί του εχθρού. β. Η µονάδα, στην οποία έχει ανατεθεί το συγκεκριµένο έργο, δεν εκτελεί ελιγµό για την κατάληψη εχθρικών δυνάµεων ή εδάφους. Το έργο αυτό εκτελείται στο πλαίσιο ενός γενικότερου ελιγµού. Κατά την ανάθεση του έργου υποστήριξη µε πυρά, ο διοικητής προσδιορίζει τον εχθρό, εάν πρόκειται για επίθεση, την γενική περιοχή από την οποία πρέπει να επιχειρήσει, την φίλια υποστηριζόµενη δύναµη και το σκοπό του έργου, πχ καθήλωση ή καταστολή. Στη συνθηµατική παράσταση, τα βέλη πρέπει να καταδεικνύουν τη γενική περιοχή του στοχευθέντος εχθρού ή τοποθεσίας. Η βάση καταδεικνύει τη γενική περιοχή από την οποία εκτοξεύονται τα πυρά. γ. Μόλις ο διοικητής αναθέσει σε υφιστάµενο το έργο υποστήριξη µε πυρά, θα πρέπει αµέσως να καταληφθεί η περιοχή ανάπτυξης για βολή, η οποία πρέπει να παρέχει κάλυψη και απόκρυψη, καλή παρατήρηση και πεδία βολής. Τα τµήµατα που θα εκτελέσουν το υπόψη έργο: (1)

Ελέγχουν την ασφάλεια της περιοχής αναπτύξεως.

(2)

Ερευνούν για στόχους.

(3) Αναλαµβάνουν θέσεις µάχης, οι οποίες παρέχουν κάποιο επίπεδο προστασίας. (4)

Αναθέτουν τοµείς βολής σε κάθε στρατιώτη ή οπλικό

σύστηµα. (5) Χρησιµοποιούν όλα τα διαθέσιµα θερµικά µέσα παρατηρήσεως για εντοπισµό στόχων που δεν διακρίνονται µε γυµνό οφθαλµό. δ. Η υποστήριξη µε πυρά, προσοµοιάζει στο έργο επίθεση µε πυρά. Η διαφορά τους έγκειται στο γεγονός ότι στην υποστήριξη µε πυρά η δύναµη υποστηρίζει µία άλλη δύναµη η οποία εκτελεί τον ελιγµό, ενώ στην επίθεση µε πυρά δεν υποστηρίζει τον ελιγµό κάποιας άλλης δύναµης.

Ε-17

ΕΕ 101-1

Α


27. Φράσσω (Block) α. Φραγή ή φραγµός είναι το τακτικό έργο το οποίο απαγορεύει στον εχθρό συγκεκριµένη περιοχή, ή εµποδίζει την προέλασή του προς συγκεκριµένη κατεύθυνση ή κατά µήκος συγκεκριµένης πρόσβασης. Το έργο του φραγµού συνήθως απαιτεί η φίλια δύναµη να φράξει τον εχθρό για συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα, ή µέχρι να συµβεί κάποιο γεγονός. Στη συνθηµατική παράσταση, η κάθετη προς τον εχθρό γραµµή, καταδεικνύει το όριο της εχθρικής προχώρησης. Η φράσσουσα δύναµη, ενδεχοµένως να χρειασθεί να κατέχει έδαφος και να εµπλακεί αποφασιστικά στη µάχη. β. Ο φραγµός αποτελεί επίσης και έργο του Μηχανικού το οποίο είναι το αποτέλεσµα που προκαλείται από συνδυασµό κωλυµάτων – πυρών, το οποίο δύναται να σταµατήσει τον επιτιθέµενο, ή να τον εµποδίσει να διέλθει µέσα από συγκεκριµένη περιοχή. Η δύναµη που έχει αναλάβει το φραγµό µπορεί επίσης να αναπτύξει κωλύµατα που θα τη διευκολύνουν στην εκπλήρωση του έργου. Ο σχεδιασµός των κωλυµάτων είναι πολύπλοκος, αναπτύσσονται σε βάθος και συντονίζονται µε πυρά για να αποτρέψουν τον εχθρό να προσεγγίσει µία περιοχή, ή αν την προσεγγίσει να έχει υψηλές απώλειες. Εάν χρησιµοποιούνται κωλύµατα, αυτά θα αποτελούν το όριο, πέραν του οποίου δεν επιτρέπεται η εχθρική δραστηριότητα. Τα κωλύµατα από µόνα τους δεν δύνανται να φράξουν την κίνηση του εχθρού. γ. Ο φραγµός ως τακτικό έργο διαφέρει από την καθήλωση, διότι στο φραγµό ο εχθρός δύναται να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση πλην της φραγµένης, ενώ στην καθήλωση ο εχθρός αδυνατεί να κινηθεί.

Ε-18

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘ΣΤ’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α Η Π3Ε ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ Πάντα ετοιµαζόµαστε να αντιµετωπίσουµε τους αντιπάλους µας πιστεύοντας πως κι αυτοί ενεργούν µε σχέδιο µελετηµένο. Θουκυδίδου, Ιστορίας Α’ 85

1.

Γενικά

α. Η Προπαρασκευή Πληροφοριών της Περιοχής Επιχειρήσεων (Π3Ε) είναι η συστηµατική και συνεχής διαδικασία µελέτης του εχθρού και του περιβάλλοντος του πεδίου της µάχης και διεξάγεται µε σκοπό την εξασφάλιση πληροφοριακής βάσης για την εκτίµηση πληροφοριών, τις λοιπές εκτιµήσεις του επιτελείου και τη διαδικασία στοχοποίησης.1 Η Π3Ε υποστηρίζει το διοικητή στη λήψη απόφασης κατά τη διαδικασία της Σ∆ΙΛΑ, τηρώντας αυτόν συνεχώς ενήµερο επί της κατάστασης. Επιπλέον, παρέχει στο επιτελείο τα απαραίτητα δεδοµένα για να κατευθύνουν τα υφιστάµενα µέσα αναγνώρισης και επιτήρησης σε κρίσιµες δραστηριότητες. β. Τα βασικά στοιχεία της Π3Ε χρησιµοποιούνται και στην εκτίµηση πληροφοριών, η διαφορά όµως έγκειται στα µέσα µε τα οποία τα στοιχεία αυτά αναπτύσσονται και παρουσιάζονται. γ. Καίτοι οι διαδικασίες που περιγράφονται αφορούν κυρίως σε επίγειες δυνάµεις που επιχειρούν σε συµβατικό πεδίο, οι βασικές αρχές δύνανται να υιοθετηθούν σε οποιοδήποτε επιχειρησιακό περιβάλλον και σε άλλες δραστηριότητες, όπως η Αεράµυνα και ο Ηλεκτρονικός Πόλεµος. δ. Τα προϊόντα της Π3Ε δύνανται να τροποποιηθούν ώστε να ανταποκρίνονται κάθε φορά στις απαιτήσεις του διοικητού και του επιτελείου. Η διαδικασία της Π3Ε συχνά συντοµεύεται σε χαµηλότερα κλιµάκια, λόγω των υφισταµένων περιορισµών χρόνου – δυνάµεων. 2.

Χρησιµοποίηση της Π3Ε

α. Η Π3Ε αποτελεί µία συστηµατική, κυκλική και δυναµική διαδικασία, στενά συνδεδεµένη µε τα στάδια της Σ∆ΙΛΑ (Σχ. ΣΤ-1): (1) Κατά τη Σ∆ΙΛΑ, ο διοικητής θα αναζητήσει τις απαραίτητες πληροφορίες στην αξιολόγηση του περιβάλλοντος και του εχθρού (Στάδια 1 και 2 της Π3Ε), προκειµένου να προβεί στη διερεύνηση της αποστολής, πληροφορίες οι οποίες τροφοδοτούνται στην Π3Ε από τον κύκλο πληροφοριών. (2) Ακολούθως, ο διοικητής θα παρέξει τις κατευθύνσεις του στο Επιτελείο, το οποίο µε τη σειρά του θα αναπτύξει και θα αναλύσει τους ΤΕ. Για την διεξαγωγή του πολεµικού παιγνίου θα βασισθεί πάνω στα δεδοµένα που 1

Η διαδικασία της Π3Ε περιγράφεται αναλυτικά στο ΕΕ 151-1, εδώ όµως παρουσιάζεται συνοπτικά και ελαφρώς διαφοροποιηµένη για τις ανάγκες της σχεδίασης.

ΕΕ 101-1

Α


προσδιορίζονται στο ∆ιαφανές Καταστάσεως της Π3Ε, το οποίο συµπληρώνεται και επικαιροποιείται συνεχώς µε πληροφορίες οι οποίες τροφοδοτούνται από τον κύκλο πληροφοριών.

Σχ. ΣΤ-1. Ενσωµάτωση της Π3Ε στην Τακτική Σχεδίαση (3) Τέλος, το ∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης, θα τροφοδοτήσει το διοικητή µε τις απαραίτητες πληροφορίες, προκειµένου αυτός να υποβοηθηθεί στην επιλογή του τρόπου ενεργείας και επιπλέον θα αποτελέσει τη βάση δεδοµένων για την έναρξη της διαδικασίας στοχοποίησης.

ΣΤ-2

Παράρτηµα ΣΤ’

Η Π3Ε στην Τακτική Σχεδίαση

β. Τα προϊόντα της Π3Ε αποτυπώνονται γραφικά σε αριθµό διαφανών, τα οποία περιέχουν βασικά στοιχεία του εδάφους, του καιρού και το υιοθετηµένο δόγµα του εχθρού, στοιχεία τα οποία δύνανται να προετοιµασθούν εγκαίρως. Τα προϊόντα αυτά χρησιµοποιούνται ακολούθως για την ανάπτυξη των τρόπων ενεργείας, οι οποίοι προσδιορίζουν πού ο εχθρός θα στοχοποιηθεί µε άµεσα και έµµεσα πυρά, αλλά και εργασίες µηχανικού µε σκοπό να τον αποτρέψουν από τον σκοπό του και τελικά να τον νικήσουν. Ακριβώς πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα, τα υφιστάµενα δεδοµένα συµπληρώνονται και αποτυπώνουν γραφικά: (1) Πιθανές εχθρικές επιλογές. (2) Περιοχές ανάπτυξης συστηµάτων συλλογής πληροφοριών για παρακολούθηση ή αποκάλυψη εχθρικών ενεργειών. (3) Περιοχές, στις οποίες οι φίλιες δυνάµεις δύνανται µε ελιγµό ή προσβολές να επηρεάσουν την εξέλιξη της κατάστασης. (4) Σηµεία Απόφασης στα οποία ο διοικητής πρέπει να ενεργήσει για να επηρεάσει τις εχθρικές επιχειρήσεις. 3.

Στάδια της Π3Ε

Τα στάδια της Π3Ε είναι τρία, αξιολόγηση του περιβάλλοντος, αξιολόγηση της απειλής και ενοποίηση απειλής και περιβάλλοντος (Σχ. ΣΤ-2)

Σχ. ΣΤ-2. Τα Στάδια της Π3Ε ΣΤ-3

ΕΕ 101-1

4.

Α


Στάδιο 1ο: Αξιολόγηση Περιβάλλοντος

Στο πρώτο στάδιο αξιολογούνται τα αποτελέσµατα παραγόντων του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, όπως αυτοί επιδρούν στις φίλιες και εχθρικές δυνάµεις (Σχ. ΣΤ-3). Πρωτεύων σκοπός είναι ο προσδιορισµός εχθρικών / φιλίων διαδρόµων κίνησης και προσβάσεων. Το τελικό προϊόν του σταδίου είναι η σύνταξη του ∆ιαφανούς Συνδυασµού Κωλυµάτων (∆ΙΣΥΚΩ) (Modified Combined Obstacle Overlay-MCOO) και του ∆ιαγράµµατος Καιρού. Οι παράγοντες που αξιολογούνται είναι:

Σχ. ΣΤ-3. Ενέργειες Πρώτου Σταδίου α. Έδαφος. Χαρακτηριστικά όπως δάση, υδάτινα ίχνη, βάλτοι, ορεινό έδαφος και κατοικηµένες περιοχές, περιορίζουν (σε διαφορετικά επίπεδα) την δυνατότητα όλων των πλευρών να κινούνται στην ΠΕ. Η ανάλυση του εδάφους θα προσδιορίσει πιθανά Εδάφη Ελευθέρας Κινήσεως (ΕΕΚ), Εδάφη Αργής Κινήσεως (ΕΑΚ) και Εδάφη Μη Επιτρέποντα Κίνηση (ΕΜΕΚ). (1) Η καλύτερη ανάλυση του εδάφους βασίζεται στις αναγνωρίσεις των ΠΕ και ΠΕΝ. Θα πρέπει να καλυφθούν κενά που ενδεχοµένως υφίστανται από τη µελέτη των χαρτών ή από ηλεκτροπτικά µέσα. Εάν ο χρόνος είναι περιορισµένος, οι αναγνωρίσεις θα επικεντρωθούν στις περιοχές ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος για την εκπλήρωση της αποστολής. Πιθανόν, αποστολές αναγνωρίσεων να ανατεθούν κατά το στάδιο της διερεύνησης της αποστολής στη Σ∆ΙΛΑ. (2) Σε επίπεδο Ταξιαρχιών και Μεραρχιών το έργο της ανάλυσης του εδάφους ανήκει στον αξιωµατικό σύµβουλο του Μηχανικού, ο οποίος συνεργάζεται µε τον αξιωµατικό του Γ2/Σ2 και εκµεταλλεύεται πλήρως τα στοιχεία της βάσης των πληροφοριακών δεδοµένων του εδάφους και των αποτελεσµάτων των αναγνωρίσεων. Το Σχ. ΣΤ-4 περιέχει ενδεικτικά στοιχεία της βάσης πληροφοριακών δεδοµένων. (3) Η ανάλυση περιλαµβάνει τα παρακάτω:

ΣΤ-4

του

εδάφους,

από

πλευράς

τακτικής,



(α) Παρατήρηση και Πεδία Βολής. Η αξιολόγηση του παράγοντα παρατήρηση και πεδία βολής θα προσδιορίσει πιθανές περιοχές εµπλοκής, εδάφη κατάλληλα για ειδικό εξοπλισµό – συστήµατα, περιοχές όπου οι φίλιες δυνάµεις υπόκεινται σε παρατήρηση και πυρά, περιοχές µε νεκρή παρατήρηση κλπ. (β) Προσβάσεις. Ο καθορισµός των προσβάσεων είναι σηµαντικός, καθότι όλοι οι τρόποι ενεργείας αναπτύσσονται επί των υφισταµένων προσβάσεων. Στις επιθετικές επιχειρήσεις, µε την αξιολόγηση των προσβάσεων, αναζητούνται αυτές που θα διευκολύνουν τον εχθρό να εκτοξεύσει αντεπιθέσεις, να συµπτυχθεί ή να προωθήσει ενισχύσεις ή εφεδρείες. Στις αµυντικές επιχειρήσεις αντίστοιχα αναζητούνται αυτές που θα υποστηρίξουν τις εχθρικές επιθετικές δυνατότητες και αυτές που θα υποστηρίξουν την κίνηση των εφεδρειών των φιλίων δυνάµεων.

Σχ. ΣΤ-4. Βάση Πληροφοριακών ∆εδοµένων Εδάφους (γ) Ζωτικά Εδάφη (ΖΕ) – Εδάφη Τακτικής Σηµασίας (ΕΤΣ). Η τακτική χρησιµοποίηση του εδάφους, συχνά υπαγορεύεται από την ικανότητα αύξησης της µαχητικής ισχύος των φιλίων, διοχετεύοντας ταυτόχρονα τις εχθρικές δυνάµεις σε κατάλληλες περιοχές µε σκοπό τη µείωση της δικής τους µαχητικής ισχύος. (δ) Κωλύµατα. Κάθε κώλυµα επηρεάζει διαφορετικά κάθε τύπο κινήσεων (πεζή, εποχούµενο, εναέριο κλπ). Η αξιολόγηση των κωλυµάτων θα οδηγήσει στον προσδιορισµό διαδρόµων κινήσεως. Για την αξιολόγηση των κωλυµάτων καθορίζονται τα αποτελέσµατα που έχει καθένα από αυτά στην κινητικότητα της µονάδας και ακολούθως συνδυάζονται τα αποτελέσµατα καθενός και ενσωµατώνονται στο ∆ΙΣΥΚΩ. (ε) Κάλυψη-Απόκρυψη. Κάλυψη παρέχεται µεταξύ άλλων από τάφρους, σπηλιές, όχθες ποταµών, πτυχές του εδάφους, κρατήρες από βλήµατα, κτίρια, τοιχεία και αναχώµατα. Απόκρυψη παρέχεται από δένδρα,

ΣΤ-5

ΕΕ 101-1

Α


βλάστηση, ατοµική παραλλαγή και δυσµενείς καιρικές συνθήκες (οµίχλη, βροχή, χιονόπτωση κλπ). (4) Το έδαφος σπανίως θα εξυπηρετεί σε όλο το πλάτος και βάθος της ΠΕ συγκεκριµένο τύπο επιχείρησης. Εντός της ΠΕ, συγκεκριµένοι τοµείς θα επηρεάζουν διάφορους τύπους επιχειρήσεων σε διαφορετικό βαθµό. Βασιζόµενοι στη θέση και φύση των πιθανών περιοχών εµπλοκής, η ανάπτυξη των δυνάµεων και οι ΑΝΣΚ θα καθορίσουν ποιοι τοµείς της ΠΕ εξυπηρετούν καλύτερα ποιους ΤΕ. β. Υποδοµές. Το δίκτυο συγκοινωνιών περιλαµβάνον οδικό – σιδηροδροµικό δίκτυο, λιµένες, αεροδρόµια και γέφυρες υποστηρίζει σε µεγάλο βαθµό τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Επιπλέον, σε συγκεκριµένους τύπους επιχειρήσεων, είναι σηµαντικό ο περιορισµός των ζηµιών που θα προκληθούν στις οικονοµικο-κοινωνικές υποδοµές της ΠΕ. γ. Προστατευόµενες Περιοχές. Το ∆ίκαιο των Ενόπλων Συρράξεων καθορίζει ως προστατευµένες συγκεκριµένες περιοχές – κτίρια. Η απαίτηση αποφυγής πρόκλησης παράπλευρων απωλειών θα θέσει περιορισµούς στις επιχειρήσεις. Επιπλέον, η πρόκληση ζηµιών σε εγκαταστάσεις όπως εργοστάσια παραγωγής χηµικών κλπ θα αποτελέσουν απειλή και για τις φίλιες δυνάµεις. δ. Καιρικές Συνθήκες. Οι καιρικές συνθήκες µπορεί να παρεµποδίσουν ή να βελτιώσουν την κινητικότητα. ∆υσµενείς καιρικές συνθήκες επηρεάζουν αρνητικά αεροπορικές επιχειρήσεις, επικοινωνίες και τη χρήση συστηµάτων παρακολούθησης και στοχοποίησης. Σε βασικές γραµµές το κλίµα θα καθορίσει τον τύπο του εξοπλισµού, την υποστήριξη ∆Μ και την εκπαίδευση των τµηµάτων για διεξαγωγή επιχείρησης στη συγκεκριµένη περιοχή. Η ανάλυση του καιρού, από πλευράς τακτικής, περιλαµβάνει τα παρακάτω: (1) Ορατότητα. Ως ορατότητα εννοείται η µέγιστη απόσταση από την οποία χαρακτηριστικά αντικείµενα δύνανται να ειδωθούν και αναγνωρισθούν µε γυµνό οφθαλµό. Βασικός παράγοντας στην αξιολόγηση της ορατότητας είναι ο όγκος του διαθέσιµου φωτός. (2) Άνεµος. Άνεµοι µε ικανή ταχύτητα από κάθε διεύθυνση δύνανται να µειώσουν την µαχητική αποτελεσµατικότητα µίας δύναµης. ∆υνατοί άνεµοι περιορίζουν αεραποβατικές – αεροκίνητες ενέργειες, άνεµοι σε χαµηλό ύψος περιορίζουν την ορατότητα (λόγω της σκόνης) και επηρεάζουν την κίνηση ή σταθερότητα οχηµάτων. Η άµµος – σκόνη – χιονοθύελλες επηρεάζουν ραντάρ, κεραίες, επικοινωνίες. (3) Υετός. Θεωρείται κάθε µορφής υγρασία, η οποία πέφτει από τα σύννεφα σε παγωµένη ή υγρή µορφή, όπως βροχή – χιόνι – χαλάζι. Η υγρασία επηρεάζει το έδαφος, την κινητικότητα των µέσων, την ορατότητα και τη λειτουργία αρκετών ηλεκτροπτικών συστηµάτων. (4) Οµίχλη. Η οµίχλη επηρεάζει τις επίγειες επιχειρήσεις περιορίζοντας τον φωτισµό και το θερµικό ίχνος του στόχου. Η οµίχλη περιορίζει

ΣΤ-6



συστήµατα συλλογής πληροφοριών, αναγνώρισης, επιτήρησης (ΠΑΕ) και στοχοποίησης. (5) Θερµοκρασία. Ακραίες θερµοκρασίες µειώνουν την αποτελεσµατικότητα προσωπικού και µέσων. Επιπλέον, επηρεάζουν τους χρόνους της επιχείρησης. (6) Υγρασία. Επηρεάζει το προσωπικό, αισθητήρες οπλικών συστηµάτων.

καθώς και

τους

ε. ∆ιαφανές Συνδυασµού Κωλυµάτων. Το ∆ΙΣΥΚΩ είναι το διαφανές που χρησιµοποιείται για να απεικονίσει τα αποτελέσµατα του επιχειρησιακού περιβάλλοντος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις (Σχ. ΣΤ-5). Κανονικά βασίζεται στο διαφανές όπου απεικονίζονται όλα τα κωλύµατα που εµποδίζουν την ευκινησία και συµπληρώνεται και µε άλλα στοιχεία ανάλογα µε το επίπεδο όπως προσβάσεις, πιθανές περιοχές εµπλοκής, εδάφη τακτικής σηµασίας κλπ.

Σχ. ΣΤ-5. ∆ιαφανές Συνδυασµού Κωλυµάτων στ. Τα αποτελέσµατα του καιρού και η επίδρασή τους στις επιχειρήσεις είναι δύσκολο να απεικονιστούν σε χάρτη. Είναι προτιµότερο να συντάσσεται πίνακας ή πίνακες µε την επίδραση του καιρού στο προσωπικό, στα µέσα και στις στρατιωτικές δραστηριότητες. Ένα παράδειγµα µε το διάγραµµα του καιρού φαίνεται στο Σχ. ΣΤ-6.

ΣΤ-7

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. ΣΤ-6. ∆ιάγραµµα Καιρού 5.

Στάδιο 2ο: Αξιολόγηση Εχθρού

Ο σκοπός του δευτέρου σταδίου είναι ο προσδιορισµός των εχθρικών τρόπων ενεργείας, βασιζοµένων στο δόγµα που έχει υιοθετήσει ή σε διαπιστωµένες συνήθειες αυτού από προηγούµενες επιχειρήσεις, χωρίς να εξετασθούν οι περιορισµοί από τους παράγοντες έδαφος – καιρός (Σχ. ΣΤ-7). Τα προϊόντα της αξιολόγησης του εχθρού είναι ένα διάγραµµα (διαφανές) ή σειρά διαγραµµάτων (Threat Overlay or Doctrine Template), τα οποία απεικονίζουν την τακτική που ακολουθεί ο εχθρός για κάθε τρόπο ενεργείας, βάσει του δόγµατος που έχει υιοθετήσει και Κατάλογος Στόχων Υψηλής Αξίας (ΚΣΥΑ) (High Value Target List-HVTL). Η αξιολόγηση του εχθρού περιλαµβάνει:

Σχ. ΣΤ-7. Ενέργειες ∆ευτέρου Σταδίου

ΣΤ-8



α. Αναγνώριση – Προσδιορισµός του Εχθρού. Εξετάζονται σύνθεση, διάταξη, εκπαίδευση, υποστήριξη ∆Μ, επικοινωνίες, ικανότητα συλλογής πληροφοριών, υποστήριξη από διεθνή – τοπική κοινότητα. β. Προσδιορισµός του Εχθρικού ∆όγµατος ή Μεθόδων. Σε γραφική παράσταση απεικονίζεται ο τρόπος µε τον οποίο ο εχθρός ενδεχοµένως αξιοποιήσει τις δυνατότητές του για να εκπληρώσει την αποστολή του. Η γραφική παράσταση αφορά στην εχθρική διάταξη και ενέργειες για συγκεκριµένο τύπο επιχείρησης και βασίζεται στην ανάλυση των πληροφοριών για τον εχθρό και στην αξιολόγηση των παρελθουσών του επιχειρήσεων. Προσδιορίζεται το πώς ο εχθρός συνήθως συγκροτείται για επιχείρηση και πώς αναπτύσσει τις δυνάµεις και τα µέσα του. γ. Περιγραφή της Εχθρικής Τακτικής και Πιθανών Επιλογών του. Με την περιγραφή καταχωρούνται οι επιλογές που έχει ο εχθρός, γίνεται εκτίµηση της διάρκειας, χρονικών ορίων, τυχόν φάσεων της επιχείρησης, καθώς και του τρόπου µε τον οποίο τα συστήµατα και µέσα συµβάλλουν στην επιτυχία της επιχείρησης. Επιπλέον, καθορίζονται οι σκοποί που θέλει να επιτύχει ο εχθρός. Συνήθως οι εχθρικοί σκοποί είναι αυτό το οποίο επιδιώκει να αποτρέψει ο φίλιος. δ. ∆ιαφανές (∆ιάγραµµα) Εχθρικού ∆όγµατος. Απεικονίζει γραφικά τον τρόπο µε τον οποίο ο εχθρός θα χρησιµοποιήσει τις δυνατότητές του για να εκπληρώσει την αποστολή του σύµφωνα µε το δόγµα του κάτω από ιδεατές συνθήκες. Κανονικά περιλαµβάνει τη διάταξη µάχης, το µέτωπο, το βάθος τα όρια και άλλα µέτρα ελέγχου, ΑΝΣΚ κλπ. (Σχ. ΣΤ-8). Όλα αυτά τα στοιχεία µπορούν να απεικονιστούν σε ένα ή περισσότερα διαφανή.

Σχ. ΣΤ-8. ∆ιάγραµµα ∆όγµατος ΣΤ-9

ΕΕ 101-1

Α


ε. Στόχος Υψηλής Αξίας. Είναι στόχος ο οποίος είναι απαραίτητος στο διοικητή του εχθρού για να εκπληρώσει την αποστολή του. Η απώλεια ΣΥΑ έχει ως συνέπεια τη σοβαρή υποβάθµιση σηµαντικών εχθρικών λειτουργιών στην ΠΕΝ του φιλίου διοικητού. Για τον προσδιορισµό των ΣΥΑ, περιγράφονται αρχικά οι ενέργειες των συστηµάτων µάχης µε λεπτοµέρεια. Αφού προσδιορισθούν οι ΣΥΑ, ενσωµατώνονται µε βάση τη σπουδαιότητά τους στην εχθρική επιχείρηση και καταχωρούνται ως τµήµα του εχθρικού ∆όγµατος / Μεθόδου. Επιπλέον, επισηµαίνονται τυχόν αλλαγές στη σηµασία κάθε ΣΥΑ, καθώς η εχθρική επιχείρηση εξελίσσεται νοερά. 6.

Στάδιο 3ο: Ενοποίηση Περιβάλλοντος και Εχθρού

Στο τρίτο στάδιο ενοποιούνται και συνδυάζονται τα αποτελέσµατα της αξιολόγησης του επιχειρησιακού περιβάλλοντος µε τους εχθρικούς τρόπους ενεργείας που προσδιορίσθηκαν στο προηγούµενο στάδιο. Ο σκοπός της ενοποίησης περιβάλλοντος και εχθρού είναι να προσδιορισθεί ο τρόπος µε τον οποίο το επιχειρησιακό περιβάλλον θα επηρεάσει το δόγµα του εχθρού και πως αυτό θα εφαρµοστεί στην πράξη (Σχ. ΣΤ-9). Τα προϊόντα της διαδικασία αυτής, η οποία διευθύνεται από το διοικητή, είναι τα ∆ιαφανή, Καταστάσεως (Situation Template or Overlay), Πιθανής Εξέλιξης των Επιχειρήσεων (Event Template or Overlay) και Υποστήριξης της Απόφασης (Decision Support Template or Overlay). Ουσιώδη συστατικά στοιχεία των διαφανών που διερευνώνται και εξετάζονται είναι:

Σχ. ΣΤ-9. Ενέργειες Τρίτου Σταδίου α. ∆ιαφανές Καταστάσεως. Είναι µια απεικόνιση των αναµενόµενων εχθρικών ενεργειών που βασίζεται στο εχθρικό δόγµα και τις επιδράσεις του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, αν ο εχθρός υιοθετήσει ένα συγκεκριµένο τρόπο ενεργείας. Το εχθρικό δόγµα διαµορφώνεται ώστε να συµφωνεί µε τους περιορισµούς των παραγόντων που επηρεάζουν το περιβάλλον, όπως έδαφος, υποδοµές, προστατευόµενες περιοχές και καιρός. Βασιζόµενο στην αξιολόγηση του αντικειµενικού σκοπού του εχθρού, των δυνατοτήτων και αδυναµιών αυτού και του πιθανού τρόπου ανάπτυξης και τακτικής που ακολουθεί, καταρτίζεται διαφανές

ΣΤ-10



για κάθε εχθρικό ΤΕ, το οποίο απεικονίζει την τακτική του ανάπτυξη δύο κλιµάκια κάτω από τη φίλια δύναµη, προσαρµοσµένη στο έδαφος µε τους υφιστάµενους διαδρόµους και προσβάσεις (Σχ. ΣΤ-10,11). Το διαφανές πρέπει επίσης να περιλαµβάνει χρονικά όρια και φάσεις. Με το διαφανές καταστάσεως εντοπίζονται οι ευκαιρίες και οι δεσµεύσεις που παρέχει το επιχειρησιακό περιβάλλον για τις εχθρικές και φίλιες δυνάµεις. ∆ιαφανή καταστάσεως καταρτίζονται επιπλέον και για συγκεκριµένες περιπτώσεις ενός εχθρικού ΤΕ.

Σχ. ΣΤ-10. ∆ιαφανές Καταστάσεως-1ος ΤΕ

Σχ. ΣΤ-11. ∆ιαφανές Καταστάσεως-2ος ΤΕ

ΣΤ-11

ΕΕ 101-1

Α


β.

∆ιαφανές Πιθανής Εξέλιξης των Επιχειρήσεων

(1) Είναι το διαφανές το οποίο καταρτίζεται για την περιγραφή δραστηριοτήτων και γεγονότων που αναµένεται να παρατηρηθούν σε συγκεκριµένες περιοχές ή σηµεία, εάν ο εχθρός υιοθετήσει τους πιθανότερους ΤΕ όπως τους έχουµε εκτιµήσει. Το διαφανές εξέλιξης των επιχειρήσεων προέρχεται από το διαφανές καταστάσεως και απεικονίζει γραφικά το πότε και πού θα συµβούν ουσιώδη τακτικά γεγονότα (Σχ. ΣΤ-12). Περιοχές όπου αναµένεται να συµβούν σηµαντικά γεγονότα για τη διεξαγωγή της επιχείρησης, αναγνωρίζονται ως Καθορισµένες Περιοχές Ενδιαφέροντος (ΚΠΕ), οι οποίες µπορεί να είναι σηµείο ή / και περιοχή. Η αποκάλυψη και αναγνώριση γεγονότων ή δραστηριοτήτων από πλευράς εχθρού στις ΚΠΕ, θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει τις εχθρικές προθέσεις για υιοθέτηση κάποιου συγκεκριµένου εχθρικού ΤΕ. Ο προσδιορισµός των ΚΠΕ, θα οδηγήσει στην ανάθεση έργων στα συστήµατα συλλογής πληροφοριών για τη συνεχή επιτήρηση των υπόψη περιοχών. Τέλος, το διαφανές πιθανής εξέλιξης των επιχειρήσεων παρέχει τη βάση από την οποία θα προσδιοριστούν τα Σηµεία Απόφασης.

Σχ. ΣΤ-12. ∆ιαφανές Πιθανής Εξέλιξης των Επιχειρήσεων (2) Καθορισµένη Περιοχή Ενδιαφέροντος (ΚΠΕ) (Named Areas of Interest-NAI). Είναι γεωγραφική περιοχή, εντός της οποίας συλλέγονται πληροφορίες για την ικανοποίηση συγκεκριµένων πληροφοριακών απαιτήσεων. Αποτελεί σηµείο ή περιοχή κατά µήκος µίας συγκεκριµένης πρόσβασης δια µέσου της οποίας αναµένεται εχθρική δραστηριότητα. ∆ράση ή απουσία δράσης εντός της ΚΠΕ θα καθορίσει την αποδοχή ή απόρριψη συγκεκριµένου εχθρικού ΤΕ. Οι ΚΠΕ επιλέγονται συνήθως για την ακριβή καταγραφή ενδείξεων εχθρικών ΤΕ, αλλά πιθανόν επίσης να συσχετίζονται µε τις συνθήκες στο πεδίο µάχης και το περιβάλλον. Συνθέτουν σηµεία ή περιοχές εντός της ΠΕ, όπου η αναγνώριση συγκεκριµένων γεγονότων και δραστηριοτήτων που σχετίζονται µε την απειλή, θα επιβεβαιώσουν ή απορρίψουν τις εχθρικές προθέσεις να εκτελέσουν έναν ΤΕ. ΣΤ-12



Μόλις προσδιορισθεί µία ΚΠΕ, θα πρέπει ταυτόχρονα να προσδιορισθεί µε σαφήνεια και το γεγονός ή δραστηριότητα που αναµένεται να συµβεί εντός αυτής. Οι ΚΠΕ θα πρέπει να καλύπτονται µε συστήµατα ΠΑΕ. γ.

∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης (∆ΥΑ)

Το ∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης αποτελεί ένα επιτελικό εργαλείο χρησιµοποιούµενο αρχικά στη διαδικασία του πολεµικού παιγνίου που γραφικά αναπαριστά τα σηµεία απόφασης κατά τη ροή της επιχείρησης, καθώς και άλλες σηµαντικές πληροφορίες που απαιτούνται για να εκτελεστεί ένας συγκεκριµένος φίλιος τρόπος ενεργείας. Το ∆ΥΑ δείχνει πότε, πού και υπό ποιές συνθήκες είναι πιθανόν να απαιτηθεί µια απόφαση για να ξεκινήσει µια συγκεκριµένη δραστηριότητα ή γεγονός. Αποτελεί το συνδυασµό της εκτίµησης πληροφοριών και της επιχείρησης αποτυπωµένες γραφικά σε διαφανές. Οι ΚΠΕ που αναγνωρίσθηκαν στο διαφανές πιθανής εξέλιξης των επιχειρήσεων βελτιώνονται και επικαιροποιούνται από το επιτελείο κατά το πολεµικό παίγνιο για την ανάπτυξη Στοχοποιηµένων Περιοχών Ενδιαφέροντος. Το ∆ΥΑ είναι το τελικό προϊόν της διαδικασίας ενοποίησης αλλά και της Π3Ε. Τα κυριότερα στοιχεία του ∆ΥΑ είναι: (1)

Καθορισµένες Περιοχές Ενδιαφέροντος (ΚΠΕ)

(2) Στοχοποιηµένη Περιοχή Ενδιαφέροντος (ΣΠΕ) (Targeted Area of Interest-TAI). Είναι γεωγραφική περιοχή όπου ο διοικητής µπορεί να επηρεάσει τη µάχη µε την καταστροφή, την επιβράδυνση ή την εξάρθρωση των εχθρικών δυνάµεων. Αποτελεί κανονικά περιοχή ή σηµείο κατά µήκος ενός διαδρόµου, η επιτυχής απαγόρευση του οποίου θα εξαναγκάσει τον εχθρό σε εγκατάλειψη ενός ΤΕ, ή θα του δηµιουργήσει πρόσθετες απαιτήσεις υποστήριξης µηχανικού για να κινηθεί σε περιοχή εµπλοκής, όπου µπορεί να στοχοποιηθεί και να προσβληθεί από τις φίλιες δυνάµεις. Η αναγνώριση ΣΠΕ είναι το πρώτο βήµα για τη διαδικασία στοχοποίησης. ∆εν αποτελούν όλες οι ΣΠΕ µέρος του φιλίου τρόπου ενεργείας, αλλά µόνο εκείνες οι οποίες συνδέονται µε στόχους υψηλής προτεραιότητας (High Payoff Targets). Για κάθε ΣΠΕ πρέπει να αναγνωρισθεί σηµείο ή γραµµή απόφασης. Οι ΣΠΕ αναγνωρίζονται κατά τη σχεδίαση και οριστικοποιούνται κατά τη διεξαγωγή του πολεµικού παιγνίου. Οι ΣΠΕ διαφέρουν από τις Περιοχές Εµπλοκής. Στις Περιοχές Εµπλοκής προσβάλλεται ο εχθρός µε όλα τα διαθέσιµα όπλα, ενώ στις ΣΠΕ ενδέχεται να προσβληθεί µε ένα µόνο οπλικό σύστηµα. Οι ΣΠΕ αναγνωρίζονται κατά την ανάπτυξη των ΤΕ και επί αυτών εστιάζεται το επιτελείο για το συντονισµό των µέσων για να επιτύχουν το επιθυµητό αποτέλεσµα. (3) Σηµεία / Γραµµές Απόφασης (ΣΑπ) / (ΓΑπ) (Decision Points/Lines-DP). Είναι σηµείο ή γραµµή σε τόπο και χρόνο, όπου ο διοικητής προβλέπεται να λάβει σηµαντική απόφαση σχετικά µε συγκεκριµένο τρόπο ενεργείας. Το ΣΑπ προκύπτει ως αποτέλεσµα του πολεµικού παιγνίου ή της διαταγής επιχειρήσεων. Τα ΣΑπ δεν υπαγορεύουν την απόφαση του διοικητού. Προσδιορίζουν απλώς το γεγονός ότι πρέπει να ληφθεί µία απόφαση, καθώς και το πότε / πού θα πρέπει να ληφθεί η απόφαση, ώστε να µεγιστοποιηθεί το αποτέλεσµα επί των ηµετέρων ή εχθρικών ΤΕ. Αποτελούν γεωγραφικά ή χρονικά σηµεία, στα οποία ο διοικητής θα πρέπει να πάρει απόφαση για να ενεργοποιήσει

ΣΤ-13

ΕΕ 101-1

Α


συγκεκριµένη δράση σε συγκεκριµένη ΣΠΕ, και τοποθετούνται σε χρόνο και χώρο που αφήνει στο διοικητή επαρκή χρόνο έναρξης και ολοκλήρωσης της διαδικασίας εµπλοκής του εχθρού στη ΣΠΕ (Σχ. ΣΤ-13). Συγκεκριµένα, παράγοντες που επηρεάζουν τη θέση των ΣΑπ, περιλαµβάνουν το χρόνο που απαιτείται: (α) Για τον αξιωµατικό πληροφοριών να λάβει πληροφορίες από µέσα ΠΑΕ επικεντρωµένα σε ΚΠΕ που σχετίζονται µε το ΣΑπ. (β) Για την επεξεργασία ή ανάλυση πληροφοριών που χρειάζεται ο διοικητής για να συσχετίσει την απόφαση µε το ΣΑπ. (γ)

Για την ενηµέρωση του διοικητού για τη δραστηριότητα.

(δ) Για κατάλληλη µονάδα ή µέσο. (ε)

την

κοινοποίηση

διαταγών

ή

οδηγιών

στην

Για τη µονάδα ή το µέσο για να εκτελέσει τις διαταγές ή

οδηγίες.

Σχ. ΣΤ-13. Ενδεικτική Χρονική Απόσταση ΣΑπ - ΣΠΕ (4) Πίνακας ∆ιαφανούς Υποστήριξης Απόφασης. Το ∆ΥΑ υποστηρίζεται από έναν πίνακα που περιγράφει την αρίθµηση και το σκοπό των ΣΑπ, ΚΠΕ και ΣΠΕ. Επιπλέον δείχνει και το ποιος είναι υπεύθυνος για ενέργεια ή για επιτήρηση. Στο Σχ. ΣΤ-14 παρουσιάζεται ένα παράδειγµα ∆ΥΑ µε πίνακα.

ΣΤ-14


ΚΠΕ ΣΑπ


ΣΠΕ

ΣΚΟΠΟΣ

Ανάθεση Έργου

1

1

Έχει αναπτυχθεί ΤΣ Μ/Κ ΤΠ στην πρόσβαση; Εκτόξευση πλευρικής αντεπίθεσης στη ΣΠΕ 1

ΟΥΛΑΝΙΧ

2

2

Έχει αναπτυχθεί ΤΣ Μ/Κ ΤΠ στην πρόσβαση; Εκτόξευση πλευρικής αντεπίθεσης στη ΣΠΕ 2

Λ/ΜΕΑ

3

Μετάγγιση δυνάµεων από την µία πρόσβαση στην άλλη

∆ρια Ανσεως

4

Σηµείο διαβάσεως ποταµού. Ενδεχόµενη ενίσχυση εχθρικών δυνάµεων. Θα προσπαθήσει ο εχθρός να χρησιµοποιήσει τη διάβαση για πλευρική προσβολή των θέσεων;

Σ 1/311 ΕΜΑ Λ/ΜΕΑ

1

Αποδιοργάνωση εχθρικών δυνάµεων

Σ 2/311 ΕΜΑ Α/111 Α/Κ ΜΜΠ

2

Αποδιοργάνωση εχθρικών δυνάµεων

Σ 1/511 Μ/Κ ΤΠ Β/111 Α/Κ ΜΜΠ

3

Απαγόρευση – καταστροφή εχθρού

ΤΣ 611 Μ/Κ ΤΠ Α/111 Α/Κ ΜΜΠ

4

Απαγόρευση – καταστροφή εχθρού

ΤΣ 711 Μ/Κ ΤΠ Β/111 Α/Κ ΜΜΠ

Σχ. ΣΤ-14. ∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης µε Πίνακα δ. Στο Σχ. ΣΤ-15, για την πληρέστερη κατανόηση των όρων ΚΠΕ, ΣΑπ και ΣΠΕ, παρατίθεται µια γραφική απεικόνιση όπου επεξηγείται η λειτουργία των όρων.

ΣΤ-15

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. ΣΤ-15. Επεξήγηση Όρων ΚΠΕ, ΣΑπ και ΣΠΕ Λοιποί Παράγοντες στην Π3Ε Η Π3Ε χρησιµοποιείται και για την κατανοµή των δυνάµεων και µέσων. Μόλις καθορισθεί µία ΣΠΕ, σχεδιάζεται η δύναµη που απαιτείται για την επίτευξη του επιθυµητού αποτελέσµατος βασιζόµενη στη δύναµη του εχθρού στο συγκεκριµένο ΣΠΕ. Θα ακολουθήσει η κατανοµή αµέσων πυρών, τυχόν εµπλοκή αεροπορίας – ελικοπτέρων – µηχανικού. Επί των ΚΠΕ, ΣΠΕ και ΣΑπ που θα αναγνωρισθούν, θα εστιασθεί ο σχεδιασµός των συστηµάτων ΠΑΕ. Ο διοικητής θα προτεραιοποιήσει τις αποστολές ΠΑΕ και θα ορίσει το κατά πόσο το επιχειρησιακό περιβάλλον θα επηρεάσει την απόφαση. Ενώ το 3ο Στάδιο τονίζει το πότε και πού ο εχθρός είναι ευάλωτος, η ανάπτυξη του ∆ιαφανούς Υποστήριξης της Απόφασης αποτελεί εργαλείο, επάνω στο οποίο θα βασισθεί και ο σχεδιασµός της στοχοποίησης. 7.

Εφαρµογή της Π3Ε Η Π3Ε εκτελείται από όλα τα κλιµάκια της ιεραρχίας µε διαφορετικό επίπεδο λεπτοµέρειας. Τα προϊόντα της Π3Ε, πρέπει αµέσως να κοινοποιούνται στους υφισταµένους µε τον ίδιο τρόπο όπως οι διαταγές. Το επιτελείο συλλέγει το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, εντός του διαθεσίµου χρόνου, βασιζόµενο στις κατευθύνσεις σχεδίασης του διοικητού και σε τυχόν προϊόντα της Π3Ε του προϊσταµένου κλιµακίου. Στο επίπεδο της ταξιαρχίας και του τάγµατος ο αξιωµατικός πληροφοριών θα ετοιµάσει τα προϊόντα του πρώτου σταδίου, της αξιολόγησης του περιβάλλοντος. Το ίδιο εύκολα µπορούν να προετοιµαστούν διαφανή κατάστασης και πιθανής εξέλιξης της επιχείρησης, τα οποία στο επίπεδο του τάγµατος θα είναι φυσικά απλούστερα. Ένα διαφανές ή γράφηµα, όσο απλό και αν είναι, διευκολύνει την κατανόηση από όλους και εστιάζει τη σχεδίαση. Η συνεχής δε εκπαίδευση των επιτελών µειώνει τους χρόνους που απαιτούνται για κάθε στάδιο. Σε περιπτώσεις που το έδαφος και ο δυνητικός εχθρός είναι γνωστά, τα επιτελεία θα πρέπει να έχουν έτοιµα από πριν τα προϊόντα της Π3Ε και όποια άλλα βοηθήµατα είναι δυνατό να προετοιµασθούν, προς κέρδος χρόνου. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να χρησιµοποιούνται οι δυνατότητες των σύγχρονων γεωγραφικών προϊόντων που είναι πλέον διαθέσιµα για την καλύτερη απεικόνιση του εδάφους (τρισδιάστατοι χάρτες, αεροφωτογραφίες, δορυφορικές φωτογραφίες κλπ). 8.

ΣΤ-16

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ζ’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α ∆ΟΚΙΜΕΣ ΣΧΕ∆ΙΩΝ Εκεί όπου υπάρχει ενθουσιασµός και θέληση για τη µάχη, ο ηγήτορας δεν πρέπει µε κανένα τρόπο να µειώνει αυτή την έφεση αλλά αντιθέτως να την ενισχύει. Ιούλιος Καίσαρ

1.

Γενικά

α. Η δοκιµή σχεδίου είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα επιτελείο ή τµήµα εκτελούν στην πράξη πιθανές ενέργειες µιας επιχείρησης, προκειµένου να βελτιώσουν την απόδοσή τους κατά την πραγµατική εκτέλεση. Οι δοκιµές είναι το εργαλείο µε το οποίο ο διοικητής εξασφαλίζει ότι το επιτελείο και οι υφιστάµενοί του κατανοούν την πρόθεση του και την ιδέα ενεργείας. Η δοκιµή των βασικών ενεργειών µιας µελλοντικής µάχης επιτρέπει στους συµµετέχοντες να εξοικειωθούν µε την επιχείρηση και να µεταφράσουν τη σχετικά ξηρή περιγραφή του τακτικού σχεδίου σε οπτική εντύπωση. Αυτή η οπτική εντύπωση, τους βοηθά να προσανατολιστούν στο περιβάλλον αλλά και σε σχέση µε τις άλλες µονάδες, κατά την εκτέλεση της επιχείρησης. Επιπλέον, η επανάληψη των επιχειρησιακών έργων κατά τη διάρκεια της δοκιµής, αφήνει µια µόνιµη διανοητική εικόνα της διαδοχικής σειράς των βασικών ενεργειών της επιχείρησης. Οι διοικητές αποφεύγουν να κάνουν µεγάλες αλλαγές στις ∆ΓΕΠ κατά τη διάρκεια των δοκιµών. Κάνουν µόνο όσες αλλαγές είναι απαραίτητες για την επιτυχία της αποστολής και τον περιορισµό των κινδύνων. Αυτό το παράρτηµα περιγράφει τους τύπους, τις τεχνικές, και τις αρµοδιότητες εκτέλεσης της δοκιµής ενός σχεδίου. Επιπλέον, παρέχει οδηγίες για τη διεξαγωγή των δοκιµών σχεδίων. β. Ο χρόνος που απαιτείται για τη δοκιµή σχεδίων ποικίλλει ανάλογα µε την πολυπλοκότητα της αποστολής που θα δοκιµασθεί, τον τύπο και την τεχνική της δοκιµής σχεδίου, και το επίπεδο συµµετοχής. Εφόσον υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος, οι δοκιµές σχεδίων πρέπει να διεξάγονται από το χαµηλότερο δυνατό επίπεδο, χρησιµοποιώντας την πιο λεπτοµερή τεχνική. Όταν ο χρόνος είναι περιορισµένος, το επιτελείο διεξάγει περιορισµένες δοκιµές, που εστιάζουν µόνο στα κρίσιµα γεγονότα, χρησιµοποιώντας τον κύκλο σχεδίασης προς τα πίσω. 2.

Τύποι ∆οκιµών

Υπάρχουν πέντε τύποι δοκιµών. Κάθε ένας από τους πέντε τύπους επιτυγχάνει ένα συγκεκριµένο αποτέλεσµα και έχει µια συγκεκριµένη θέση στο χρονοδιάγραµµα της προετοιµασίας: α. Επιβεβαιωτική Ενηµέρωση (Confirmation Brief). Η επιβεβαιωτική ενηµέρωση εκτελείται συνήθως από έναν υφιστάµενο διοικητή, αµέσως αφότου λάβει οποιεσδήποτε εντολές όπως ∆ΓΕΠ, ή ΤΜΗ∆ΓΗ. Οι υφιστάµενοι διοικητές ενηµερώνουν τον προϊστάµενό τους ως προς την κατανόηση της πρόθεσής του, τα συγκεκριµένα έργα τους και το σκοπό τους, και τη σχέση µεταξύ των έργων της µονάδας τους και των άλλων µονάδων που µετέχουν στην επιχείρηση.

ΕΕ 101-1Α


β. Αντίστροφη Ενηµέρωση (Backbrief). Η αντίστροφη ενηµέρωση είναι εκείνη η οποία πραγµατοποιείται από τους υφισταµένους προς το διοικητή, µε σκοπό να παρουσιάσουν τον τρόπο εκπλήρωσης της αποστολής τους. Η αντίστροφη ενηµέρωση, εκτελείται κατά τη διάρκεια της προπαρασκευής. Αυτή η ενηµέρωση, επιτρέπει στο διοικητή να διευκρινίσει την πρόθεσή του στην έναρξη της Σ∆ΙΛΑ των υφισταµένων του. Επιτρέπει στον προϊστάµενο διοικητή να: (1)

Προσδιορίσει τυχόν προβλήµατα στην ιδέα ενεργείας του.

(2) Προσδιορίσει τυχόν προβλήµατα στην ιδέα ενεργείας ενός διοικητή υφιστάµενης µονάδος. (3) Πληροφορηθεί τον τρόπο µε τον οποίο οι υφιστάµενοί του σκοπεύουν να εκπληρώσουν τις αποστολές τους. γ. ∆οκιµή Συνδυασµένων Όπλων (Combined Arms Rehearsal). Είναι η δοκιµή κατά την οποία οι υφιστάµενες µονάδες συγχρονίζουν τα σχέδια µεταξύ τους. Ο σχηµατισµός διεξάγει κανονικά τη δοκιµή συνδυασµένων όπλων, αφότου οι υφιστάµενες µονάδες του εκδώσουν τις δικές τους ∆ΓΕΠ. Αυτή η δοκιµή εξασφαλίζει ότι: (1) Οι υφιστάµενες µονάδες συγχρονίζουν τα σχέδιά τους µε τα σχέδια άλλων µονάδων που µετέχουν στην επιχείρηση. (2) Τα σχέδια όλων των υφιστάµενων διοικητών εκπληρώνουν την πρόθεση του προϊστάµενου διοικητή. δ. ∆οκιµή Υποστήριξης (Support Rehearsal). Οι µονάδες εκτελούν συνήθως τις δοκιµές υποστήριξης στα πλαίσια µιας ή περισσοτέρων λειτουργιών µάχης. Παίρνουν το όνοµα της λειτουργίας µάχης που δοκιµάζεται, παραδείγµατος χάριν, δοκιµή πυρών υποστηρίξεως ή δοκιµή υποστήριξης ∆Μ. Οι µονάδες εκτελούν δοκιµές υποστήριξης κατά τη διάρκεια της προπαρασκευής. Αν και αυτές οι δοκιµές διαφέρουν ελαφρώς αναλόγως της λειτουργίας µάχης που δοκιµάζεται, επιτυγχάνουν το ίδιο αποτέλεσµα: (1) Εξασφαλίζουν ότι οι υπεύθυνοι κάθε συγκεκριµένης λειτουργίας µάχης µπορούν να υποστηρίξουν το σχέδιο του προϊστάµενου διοικητή και να εκπληρώσουν όλες τις αποστολές που τους ανατίθενται. (2) Εξασφαλίζουν συγχρονισµένη µε το σχέδιο ελιγµού.

ότι

κάθε

λειτουργία

µάχης

είναι

ε. ∆οκιµή Βασικών Οδηγιών Ενεργειών (ΒΟΕ) (Battle Drill or Standing Operating Procedure Rehearsal). Η δοκιµή αυτή είναι µια συλλογική τυποποιηµένη ενέργεια που εκτελείται ταχύτατα χωρίς την εφαρµογή της διαδικασίας λήψεως αποφάσεως. Με τη δοκιµή αυτή εξασφαλίζεται ότι όλοι οι συµµετέχοντες κατανοούν µια τεχνική ή ένα συγκεκριµένο σύνολο διαδικασιών. Όλα τα κλιµάκια χρησιµοποιούν αυτές τις δοκιµές, αλλά εκτελούνται εκτενέστερα στο επίπεδο διµοιρίας, οµάδας και ηµιοµάδας. Τις εκτελούν κατά τη διάρκεια της προπαρασκευής αν και δεν είναι απαραίτητο να έχει εκδοθεί ∆ΓΕΠ. Αυτός ο τύπος

Ζ-2

Παράρτηµα Ζ’

∆οκιµές Σχεδίων

δοκιµής θα µπορούσε να είναι η δοκιµή αλλαγής βάρδιας ενός κέντρου επιχειρήσεων, της σήµανσης των διαδρόµων των κωλυµάτων, ή των ενεργειών για τον ανεφοδιασµό εν κινήσει ενός τµήµατος. 3.

Τεχνικές ∆οκιµών α.

Γενικά, χρησιµοποιούνται έξι τεχνικές: (1)

Πλήρης δοκιµή (Full Dress).

(2)

∆οκιµή µειωµένης δύναµης (Reduced Force).

(3)

∆οκιµή επί αµµοδόχου (Terrain Model).

(4)

∆οκιµή επί σκαριφήµατος (Sketch Map).

(5)

∆οκιµή επί χάρτου (Map).

(6)

∆οκιµή επικοινωνιών (Network).

β. Κάθε τεχνική δοκιµής παρέχει διαφορετικό ποσοστό κατανόησης στους συµµετέχοντες και έχει διαφορετικούς κινδύνους ασφάλειας. Το Σχ. Ζ-1 παρουσιάζει τις τεχνικές δοκιµής σε σχέση µε το χρόνο, τα διατιθέµενα µέσα, την ασφάλεια πληροφοριών, τη συµµετοχή και το βαθµό κατανόησης. γ. Οι κύριες παράµετροι που επηρεάζουν την τεχνική δοκιµών που θα επιλεγεί είναι: (1) Χρόνος. Πόσος απαιτείται από τη φάση της σχεδίασης µέχρι τη φάση της εκτέλεσης. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Αριθµός Κλιµακίων που µπορεί να συµµετέχουν στη δοκιµή. (3) Ασφάλεια Πληροφοριών. ∆υνατότητα συλλογή πληροφοριών από τη διεξαγόµενη δοκιµή.

του

εχθρού

για

(4) Έδαφος. ∆υσκολία χρησιµοποίησης του εδάφους.

Ζ-3

ΕΕ 101-1Α


Σχ. Ζ-1. Τεχνικές ∆οκιµών 4.

Πλήρης ∆οκιµή

α. Η πλήρης δοκιµή έχει ως αποτέλεσµα την πιο λεπτοµερή κατανόηση της επιχείρησης. Περιλαµβάνει το σύνολο του προσωπικού και των µέσων που συµµετέχει στην επιχείρηση. Εάν είναι δυνατόν, οι µονάδες πρέπει να εκτελούν τις πλήρεις δοκιµές κάτω από τις ίδιες συνθήκες (καιρός, χρονική περίοδο της ηµέρας, φύση εδάφους και χρήση πυροµαχικών), που η δύναµη θα αντιµετωπίσει κατά τη διάρκεια της πραγµατικής επιχείρησης (Σχ Ζ-2). Η πλήρης δοκιµή είναι δυσκολότερο να εκτελεσθεί στα ανώτερα κλιµάκια. Σε αυτά τα κλιµάκια ο διοικητής αναπτύσσει ένα εναλλακτικό σχέδιο δοκιµής που αντανακλά στο πραγµατικό σχέδιο, αλλά έχει προσαρµοστεί ανάλογα το έδαφος της δοκιµής. β.

Παράµετροι που Επηρεάζουν τις Πλήρεις ∆οκιµές

(1) Χρόνος: Οι πλήρεις δοκιµές απαιτούν τον περισσότερο χρόνο από όλες τις τεχνικές δοκιµών. Η πλήρης δοκιµή είναι η αποτελεσµατικότερη τεχνική στα κατώτερα κλιµάκια (λόχου ναι και κάτω) για την εξασφάλιση της πλήρους κατανόησης του ρόλου που θα διαδραµατίσει κάθε µέλος του κλιµακίου. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Συµµετέχουν όλα τα κλιµάκια που εµπλέκονται στην επιχείρηση.

Ζ-4



(3) Ασφάλεια Πληροφοριών. Η µετακίνηση ενός µεγάλου τµήµατος της δύναµης θα προσελκύσει την προσοχή του εχθρού. Οι µονάδες πρέπει να εκπονήσουν σχέδιο για το πώς θα προστατεύσουν τη δοκιµή από την εχθρική παρατήρηση. (4) Έδαφος. Η χρησιµοποίηση του εδάφους για την τεχνική πλήρους δοκιµής µπορεί να είναι δύσκολη εάν δεν σχεδιάζεται µε βάση την αρχική ανάπτυξη των δυνάµεων. Η περιοχή δοκιµής πρέπει να προσδιοριστεί, να εξασφαλιστεί, να καθαριστεί, και να διατηρηθεί σε όλη τη διαδικασία δοκιµής.

Σχ. Ζ-2. Πλήρης ∆οκιµή µε Πυροµαχικά 5.

∆οκιµή Μειωµένης ∆ύναµης

α. Η δοκιµή µειωµένης δύναµης απαιτεί λιγότερα µέσα από µια πλήρη δοκιµή, επειδή εµπλέκει µόνο τους βασικούς ηγήτορες µιας διοίκησης και των υφιστάµενων µονάδων. Οι απαιτήσεις εδάφους µπορεί να είναι οι ίδιες όπως για µια πλήρη δοκιµή, αλλά υπάρχουν λιγότεροι συµµετέχοντες. Ο διοικητής αποφασίζει αρχικά το επίπεδο συµµετοχής των υφιστάµενων διοικητών. Οι συµµετέχοντες δοκιµάζουν το σχέδιο διασχίζοντας είτε το πραγµατικό έδαφος είτε ένα παρόµοιο. Η δοκιµή µειωµένης δύναµης επιτρέπει στη διοίκηση να προετοιµάσει τους βασικούς συµµετέχοντες, πριν προχωρήσει προς την πλήρη δοκιµή. β.

Παράµετροι που Επηρεάζουν τις ∆οκιµές Μειωµένης ∆ύναµης

(1) Χρόνος. Η δοκιµή µειωµένης δύναµης απαιτεί λιγότερο χρόνο από την πλήρη δοκιµή. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Μια υφιστάµενη µονάδα µπορεί να εκτελέσει µια πλήρη δοκιµή, ως τµήµα της δοκιµής µειωµένης δύναµης του προϊσταµένου κλιµακίου της. (3) Ασφάλεια Πληροφοριών. Αυτή η δοκιµή είναι λιγότερο πιθανό να αποτελέσει πρόβληµα στην ασφάλεια πληροφοριών σε σχέση µε την πλήρη δοκιµή, επειδή οι συµµετέχοντες είναι λιγότεροι. Εντούτοις, το µέγεθος των ασυρµάτων επικοινωνιών παραµένει το ίδιο µε αυτό της πλήρους δοκιµής. Ζ-5

ΕΕ 101-1Α


(4) Έδαφος. Η χρησιµοποίηση του εδάφους για τη δοκιµή µειωµένης δύναµης µπορεί να είναι εξίσου δύσκολη µε αυτήν της πλήρους δοκιµής. Η περιοχή δοκιµής πρέπει να προσδιοριστεί, να εξασφαλιστεί, να καθαριστεί, και να διατηρηθεί σε όλη τη διαδικασία δοκιµής. 6.

∆οκιµή επί Αµµοδόχου

α. Η δοκιµή επί αµµοδόχου απαιτεί λιγότερο χρόνο και λιγότερα µέσα σε σχέση µε τις προηγούµενες τεχνικές. Κατάλληλη αµµοδόχος κατασκευασµένη µε λεπτοµέρεια µπορεί να βοηθήσει τους υφιστάµενους διοικητές να απεικονίσουν τη µάχη σύµφωνα µε την πρόθεση και την ιδέα ενεργείας του προϊσταµένου τους. Όταν είναι δυνατόν, ο διοικητής τοποθετεί την αµµοδόχο έτσι ώστε να είναι δυνατή η παρατήρηση του πραγµατικού εδάφους της ΠΕ. Εντούτοις, εάν η κατάσταση απαιτεί περισσότερη ασφάλεια, τοποθετεί την αµµοδόχο στο αντιπρανές ενός υψώµατος εγγύς σηµείου παρατήρησης της ΠΕ. Ο προσανατολισµός της αµµοδόχου πρέπει να ταυτίζεται µε τον πραγµατικό προσανατολισµό του εδάφους για να βοηθήσει τους συµµετέχοντες να προσανατολιστούν στο πραγµατικό έδαφος της ΠΕ. Το µέγεθος της αµµοδόχου µπορεί να ποικίλει από µία µικρή στην οποία η απεικόνιση µονάδων γίνεται µε τη χρήση εικόνων, µέχρι µία µεγάλη στην οποία οι συµµετέχοντες µπορούν να περπατήσουν. Μία µεγάλη αµµοδόχος επαυξάνει την αντίληψη των συµµετεχόντων για τις θέσεις των µονάδων στο πραγµατικό έδαφος. β.

Παράµετροι που Επηρεάζουν τις ∆οκιµές επί Αµµοδόχου

(1) Χρόνος. Η κατασκευή της αµµοδόχου µπορεί να αποτελέσει το πιο χρονοβόρο µέρος της τεχνικής αυτής. ΒΟΕ που να περιγράφει τον τρόπο κατασκευής, εξασφαλίζει ότι η αµµοδόχος είναι ακριβής, αρκετά µεγάλη, και µε ικανοποιητικές λεπτοµέρειες ώστε να δοκιµασθεί η αποστολή. Στις ΒΟΕ πρέπει επίσης να καθορίζεται ποιος πρόκειται να την κατασκευάσει και σε πόσο χρόνο. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Επειδή η αµµοδόχος προετοιµάζεται από ένα κλιµάκιο, οι δοκιµές αυτού του τύπου είναι δύσκολο να εκτελούνται από πολλά κλιµάκια. (3) Ασφάλεια Πληροφοριών. Ενδεχοµένως να δηµιουργηθεί πρόβληµα ασφάλειας πληροφοριών εάν η περιοχή δεν εξασφαλισθεί. Η συγκέντρωση των διοικητών και των οχηµάτων τους δύναται να προσελκύσει την προσοχή του εχθρού. Οι µονάδες πρέπει να καταστρέψουν την αµµοδόχο µετά από την ολοκλήρωση της δοκιµής. (4) Έδαφος. Η χρησιµοποίηση του εδάφους, στην περίπτωση αυτή, είναι λιγότερο δύσκολη από τις προηγούµενες τεχνικές. Η θέση της περιοχής πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιµη από τους φίλιους διοικητές, χωρίς να γίνεται αντιληπτή από τον εχθρό. Η βέλτιστη θέση παρέχει τη δυνατότητα παρατήρησης του πραγµατικού εδάφους στο οποίο θα εκτελεσθεί η αποστολή.

Ζ-6


7.


∆οκιµή επί Σκαριφήµατος

α. Οι σχηµατισµοί και οι µονάδες µπορούν να χρησιµοποιούν την τεχνική δοκιµών επί σκαριφήµατος σχεδόν οπουδήποτε, την ηµέρα ή τη νύχτα. Οι διαδικασίες είναι οι ίδιες µε αυτές της δοκιµής επί αµµοδόχου, µόνο που χρησιµοποιείται σκαρίφηµα αντί αµµοδόχου (Σχ. Ζ-3). Τα σκαριφήµατα πρέπει να είναι αρκετά µεγάλα, ώστε να δίνουν τη δυνατότητα σε όλους τους συµµετέχοντες να τα παρακολουθούν καθώς κάθε συµµετέχων απεικονίζει την εκτέλεση της επιχείρησης. Οι σχηµατισµοί ή οι µονάδες κινούν τα σύµβολα για να αντιπροσωπεύσουν τον ελιγµό και τη θέση τους στο σκαρίφηµα.

Σχ. Ζ-3. ∆οκιµή επί Σκαριφήµατος β.

Παράµετροι που Επηρεάζουν τις ∆οκιµές επί Σκαριφήµατος

(1) Χρόνος. Απαιτείται λιγότερος χρόνος από τη δοκιµή επί αµµοδόχου και περισσότερος από τη δοκιµή επί χάρτου. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Επειδή το σκαρίφηµα προετοιµάζεται από ένα κλιµάκιο, οι δοκιµές αυτού του τύπου είναι δύσκολο να εκτελούνται από πολλά κλιµάκια. (3) Ασφάλεια Πληροφοριών. Σε αυτή η δοκιµή, όπως και στη δοκιµή επί αµµοδόχου, δυνατόν να δηµιουργηθεί πρόβληµα ασφάλειας πληροφοριών εάν πραγµατοποιηθεί σε εξωτερικό χώρο και η περιοχή της δοκιµής δεν εξασφαλισθεί. Επίσης η συγκέντρωση των διοικητών και των οχηµάτων τους µπορεί να προσελκύσει την προσοχή του εχθρού. (4) Έδαφος. Η τεχνική αυτή απαιτεί λιγότερο χώρο από την τεχνική επί αµµοδόχου. Η θέση της περιοχής πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιµη από τους φίλιους διοικητές, χωρίς να γίνεται αντιληπτή από τον εχθρό. Η βέλτιστη θέση παρέχει τη δυνατότητα παρατήρησης του πραγµατικού εδάφους στο οποίο θα εκτελεσθεί η αποστολή.

Ζ-7

ΕΕ 101-1Α

8.


∆οκιµή επί Χάρτου

α. Οι διαδικασίες µιας δοκιµής επί χάρτου είναι παρόµοιες µε αυτές της δοκιµής επί σκαριφήµατος, εκτός από το γεγονός ότι ο διοικητής χρησιµοποιεί ένα χάρτη και ένα σχεδιάγραµµα επιχειρήσεων της ίδιας κλίµακας µε αυτή που χρησιµοποίησε για να σχεδιάσει και να συντονίσει την επιχείρηση (Σχ. Ζ-4).

Σχ. Ζ-4. ∆οκιµή επί Χάρτου β.

Παράµετροι που Επηρεάζουν τις ∆οκιµές επί Χάρτου

(1) Χρόνος. Το πιο χρονοβόρο µέρος της τεχνικής αυτής είναι η ίδια η δοκιµή. Η οργάνωση για αυτήν τη δοκιµή είναι κανονικά η ευκολότερη επειδή απαιτεί µόνο τους χάρτες και τα επικαιροποιηµένα σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Επειδή το σχεδιάγραµµα επιχειρήσεων προετοιµάζεται από ένα κλιµάκιο, οι δοκιµές αυτού του τύπου είναι δύσκολο να εκτελούνται από πολλά κλιµάκια. (3) Ασφάλεια Πληροφοριών. Ενδεχοµένως να δηµιουργηθεί πρόβληµα ασφάλειας πληροφοριών εάν πραγµατοποιηθεί σε εξωτερικό χώρο και η περιοχή της δοκιµής δεν εξασφαλισθεί. Επίσης η συγκέντρωση των διοικητών και των οχηµάτων τους µπορεί να προσελκύσει την προσοχή του εχθρού. (4) Έδαφος. Η τεχνική αυτή απαιτεί το λιγότερο χώρο απ’ όλες. Η θέση της περιοχής πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιµη από τους φίλιους διοικητές, χωρίς να γίνεται αντιληπτή από τον εχθρό. Η βέλτιστη θέση παρέχει τη δυνατότητα παρατήρησης του πραγµατικού εδάφους στο οποίο θα εκτελεσθεί η αποστολή. 9.

∆οκιµή Επικοινωνιών

α. Ο διοικητής και το επιτελείο του πραγµατοποιούν δοκιµές επικοινωνιών εκτελώντας αµφίπλευρα τις κρίσιµες φάσεις της επιχείρησης µέσω

Ζ-8



των εγκατεστηµένων δικτύων επικοινωνιών. Λόγω των προφανών κινδύνων που προκύπτουν από τη χρήση αυτής της δοκιµής, ο σχηµατισµός ή η µονάδα δοκιµάζουν µόνο τις ουσιαστικές και πλέον κρίσιµες φάσεις της επιχείρησης. Αυτές οι δοκιµές περιλαµβάνουν όλες τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισµό επικοινωνιών που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση της συγκεκριµένης φάσης της επιχείρησης. Για να είναι αποτελεσµατική η τεχνική αυτή, όλοι οι συµµετέχοντες πρέπει να έχουν εξοπλισµό επικοινωνιών και ένα αντίγραφο της ∆ΓΕΠ και των αντίστοιχων σχεδιαγραµµάτων επιχειρήσεων. β.

Παράµετροι που επηρεάζουν τις δοκιµές επικοινωνιών

(1) Χρόνος. Αυτή η τεχνική µπορεί να είναι πολύ χρονοβόρα εάν η µονάδα δεν έχει σαφείς ΒΟΕ για την εκτέλεσή της, και εάν όλες οι µονάδες δεν διαθέτουν επικοινωνίες και δεν είναι συνδεδεµένες στο δίκτυο επικοινωνιών. (2) Αριθµός Κλιµακίων. Συµµετέχουν όλα τα κλιµάκια που εµπλέκονται στην επιχείρηση. (3) Ασφάλεια Πληροφοριών. ∆υνατόν να δηµιουργηθεί πρόβληµα ασφάλειας πληροφοριών λόγω του όγκου των εκποµπών επικοινωνιών και της πιθανής υποκλοπής πληροφοριών από εχθρική ενέργεια. Αν χρησιµοποιηθούν και οι παρούσες θέσεις των µονάδων, οι κίνδυνοι είναι µεγαλύτεροι. Ο σχηµατισµός ή η µονάδα πρέπει να χρησιµοποιήσουν διαφορετικές συχνότητες για να προστατεύσουν αυτές που θα χρησιµοποιηθούν κατά την εκτέλεση της επιχείρησης. Η χρησιµοποίηση ενσύρµατων δικτύων αποτελεί µια επιλογή αλλά µε τον τρόπο αυτό δεν δοκιµάζονται τα ασύρµατα δίκτυα, τα οποία αποτελούν το ισχυρό σηµείο αυτής της δοκιµής. (4) Έδαφος. Αν η τεχνική αυτή εκτελεσθεί από τις θέσεις των µονάδων, δεν απαιτείται επιπλέον χώρος. Αν εκτελεσθεί σε διαφορετικές θέσεις, οι απαιτήσεις χώρου είναι παρόµοιες µε τη δοκιµή µειωµένης δύναµης. 10. Ευθύνες για την Προετοιµασία – ∆ιεξαγωγή της ∆οκιµής α.

Σχεδίαση

(1) Ο διοικητής µετά τη διερεύνηση της αποστολής, στις κατευθύνσεις του προς το επιτελείο, παρέχει στοιχεία για τον τύπο – τεχνική – θέση διεξαγωγής της δοκιµής, καθώς και τους συµµετέχοντες στη δοκιµή. Όλα τα παραπάνω στοιχεία επαναξιολογούνται µόλις εγκριθεί ο ΤΕ από το διοικητή. (2) Ο επιτελάρχης του σχηµατισµού ή ο υποδιοικητής της µονάδος εξασφαλίζουν ότι όλες οι δοκιµές έχουν ενταχθεί στο χρονοδιάγραµµα ενεργειών του σχηµατισµού ή της µονάδος. Είναι υπεύθυνος για: (α) Τον καθορισµό του χρόνου και τόπου διεξαγωγής της δοκιµής στη ∆ΓΕΠ ή σε µια ΠΡΟ∆ΓΗ. (β) Την ολοκλήρωση επιτελείο ή το απαιτούµενο προσωπικό.

οποιωνδήποτε

δοκιµών

µε

το

Ζ-9

ΕΕ 101-1Α


(γ) Τον καθορισµό των προϊόντων της δοκιµής µε βάση τον τύπο, την τεχνική και τους παράγοντες που επηρεάζουν την τακτική κατάσταση. (δ) συνδέσµων γειτόνων. β.

Το

συντονισµό

της

συµµετοχής

αξιωµατικών

Προετοιµασία

(1) Ο διοικητής, όταν ο χρόνος επαρκεί, προετοιµάζεται να δοκιµάσει την ενέργειά του µε τα κύρια γεγονότα κατά φάση. Όταν ο χρόνος είναι περιορισµένος, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Για το λόγο αυτό ο διοικητής: (α) Προσδιορίζει και δίνει προτεραιότητα στα βασικά γεγονότα που θα δοκιµασθούν. (β)

Κατανέµει

το

χρόνο

για

τα

γεγονότα

που

θα

δοκιµασθούν. (γ) Τηρεί ετοιµότητα αναθεώρησης εάν χρειασθεί της τακτικής συγκρότησης, της τηρουµένης ετοιµότητας του προσωπικού και του εξοπλισµού και του επιπέδου προετοιµασίας των µονάδων για την ανατιθέµενη αποστολή. (2) Ο επιτελάρχης, µέσω του πολεµικού παιγνίου και κατόπιν συντονισµού µε το διοικητή: (α) Συντονίζει και κατανέµει το χρόνο για τις βασικές ενέργειες της επιχείρησης που απαιτούν δοκιµή. (β) Καθορίζει τα χρονικά όρια της δοκιµής σύµφωνα µε τις κατευθύνσεις του διοικητή και τους παράγοντες που επηρεάζουν την τακτική κατάσταση. (γ) Επιβεβαιώνει την περιοχή προετοιµασίας της δοκιµής. Ενδέχεται να απαιτείται ξεχωριστή περιοχή δοκιµής για τα βασικά γεγονότα της δοκιµής όπως µια περιοχή ΑΝΣΚ ή µια πιθανή περιοχή κωλυµάτων. Η περιοχή δοκιµής πρέπει να είναι ακριβής και πλήρης µε κατάλληλα σύµβολα και σχετικά εκπαιδευτικά βοηθήµατα, περιοχές χώρων στάθµευσης και τοπική ασφάλεια. (δ) Καθορίζει τη µέθοδο συντονισµού της δοκιµής και εξασφαλίζει την οµαλή διεξαγωγή της. (3) Οι υφιστάµενοι διοικητές συµπληρώνουν τη διαδικασία σχεδίασής τους, συµπεριλαµβάνοντας: (α)

Πλήρη ∆ΓΕΠ και σχέδια των µονάδων τους.

(β) Προσδιορισµό πιθανών ζητηµάτων προς διευκρίνιση που προκύπτουν από τη διαταγή του προϊσταµένου.

Ζ-10



(γ) Υποβολή στο προϊστάµενο κλιµάκιο αντιγράφου της ∆ΓΕΠ των µονάδων τους µε τα σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων. (δ) Τηρούν ετοιµότητα παρόµοια µε αυτήν του προϊστάµενου διοικητή. (4)

αναθεώρησης

εάν

χρειασθεί,

Οι επιτελείς του Στρατηγείου:

(α) Πρέπει να συντονίσουν τα σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων όλων των υφισταµένων µονάδων. Αυτά τα σύνθετα σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων είναι το πρώτο βήµα για τους διοικητές, ώστε να απεικονίσουν το σχέδιο ολόκληρου του σχηµατισµού. (β) Εκδίδουν σύνθετα σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων στη δοκιµή, που περιλαµβάνουν κατ’ ελάχιστο ελιγµό, πληροφορίες, πυρά υποστηρίξεως, διοίκηση και έλεγχο, προστασία και υποστήριξη ∆Μ. γ.

Εκτέλεση

(1) Ο διοικητής συντονίζει τη δοκιµή, ακριβώς όπως θα συντονίσει τη µάχη. ∆ιατηρεί την προσοχή του, έτσι ώστε να µην επιτρέπει καµία περίπτωση σύγχυσης των υφισταµένων του. Μια δοκιµή για να είναι αποτελεσµατική δεν θα πρέπει να µετατραπεί σε ενηµέρωση του διοικητή προς τους υφισταµένους του. Ο σκοπός της δοκιµής είναι να επικυρώσει το συγχρονισµό – «τι», «πότε» και «πού» - των έργων των υφισταµένων µονάδων, ώστε να εκτελεσθεί η επιχείρηση και να επιτευχθεί η πρόθεση του διοικητή.

Σχ. Ζ-5. Εκτέλεση ∆οκιµής (2) Ο επιτελάρχης του σχηµατισµού διευθύνει κανονικά τη δοκιµή. Ο επιτελάρχης: (α)

Αρχίζει έγκαιρα τη δοκιµή.

Ζ-11

ΕΕ 101-1Α


(β) Λαµβάνει αναφορά των παρισταµένων και εξασφαλίζει ότι κάθε συµµετέχων φέρει τον απαραίτητο εξοπλισµό, συµπεριλαµβανοµένων των σχεδιαγραµµάτων επιχειρήσεων των µονάδων και τις προγενέστερα εκδοθείσες διαταγές, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να προσαρµοστούν στο σχέδιο της δοκιµής. (γ) Αξιολογεί τη συγκρότηση των τµηµάτων που θα εκτελέσουν την αποστολή. Οι συνθέσεις πρέπει να είναι πλήρεις ή προγραµµατισµένες και ο απαραίτητος εξοπλισµός και το προσωπικό σε ετοιµότητα. (δ) ∆οκιµάζει το προϊστάµενες και οργανικές του µονάδες. (ε)

συγχρονισµό

µε

τις

γειτονικές,

Τηρεί τους καθορισθέντες χρονικούς περιορισµούς.

(στ) Εξασφαλίζει ότι τα επιλεγµένα γεγονότα τυγχάνουν κατάλληλης προσοχής. (ζ) Πειθαρχεί τις κινήσεις των συµµετεχόντων, επιβάλει τη συντοµία και εξασφαλίζει την ορθότητα των ενεργειών. Τα κύρια εργαλεία του είναι η ∆ΓΕΠ, ο πίνακας υποστήριξης της απόφασης και ο πίνακας παρακολούθησης διεξαγωγής της επιχείρησης. (η) Εξασφαλίζει ότι οι απόντες και οι πλευρικές µονάδες θα λάβουν γνώση των τροποποιήσεων. Γνωστοποιεί άµεσα τις τροποποιήσεις µέσω αγγελιαφόρου ή ασυρµάτου. (3) Το Σ3 απεικονίζει τον ελιγµό των φιλίων κατά τη διάρκεια της µάχης και εξασφαλίζει ότι όλοι συµµορφώνονται µε το σχέδιο1. (4) Το Σ2 βασίζει τις ενέργειές του στον εχθρικό ΤΕ που ο διοικητής επιλέγει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σχεδίασης. Επιπλέον διασφαλίζει ότι έχει γίνει από όλους κατανοητή η εκτίµησή του για τον εχθρό, η πιθανή ιδέα ενεργείας αυτού, τα επιδιωκόµενα από τον εχθρό επιθυµητά αποτελέσµατα και η επιθυµητή τελική κατάσταση. (5) Οι υφιστάµενοι διοικητές χρησιµοποιούν µια τυποποιηµένη µέθοδο για την αποτελεσµατική διατύπωση των ενεργειών των µονάδων τους, καθώς και την καταγραφή των τροποποιήσεων στα αντίγραφα των σχεδιαγραµµάτων επιχειρήσεων ή της ∆ΓΕΠ. (6) Ο καταγραφέας (συνήθως το Σ3), µετά την ολοκλήρωση της δοκιµής, επαναλαµβάνει οποιεσδήποτε τροποποιήσεις, συντονισµούς ή διευκρινίσεις δόθηκαν ως εντολή από το διοικητή και υπολογίζει το χρόνο που απαιτείται για την έκδοση γραπτής ΤΜΗ∆ΓΗΣ που κωδικοποιεί τις αλλαγές.

1

Στα µεγάλα επιτελεία κανονικά η Οµάδα Μελλοντικών Επιχειρήσεων οργανώνει τη δοκιµή.

Ζ-12



(7) Οι επιτελείς του Στρατηγείου που διεξάγει τη δοκιµή επικαιροποιούν τη ∆ΓΕΠ, τον πίνακα υποστήριξης της απόφασης και τον πίνακα παρακολούθησης διεξαγωγής της επιχείρησης, σύµφωνα µε τις αποφάσεις του διοικητή. δ.


(1) Μια δοκιµή η οποία έχει εκτελεσθεί µε την προβλεπόµενη διαδικασία, αξιολογεί το ρόλο κάθε διοικητή και τον τρόπο που η κάθε µονάδα συµβάλει στην επιχείρηση. Η δοκιµή εξετάζει «τι» γίνεται, «πότε» σε σχέση µε το χρόνο και τα γεγονότα και «πού» επιτυγχάνονται τα επιθυµητά αποτελέσµατα. Οι αποτελεσµατικές δοκιµές εξασφαλίζουν ότι οι διοικητές έχουν κοινή εικόνα για τον εχθρό, τις δυνάµεις τους, το έδαφος, και τις µεταξύ τους σχέσεις διοίκησης. Η δοκιµή, προσδιορίζει συγκεκριµένες ενέργειες που απαιτούν την άµεση επίλυση από τους κατάλληλους επιτελείς και ενηµερώνει τον προϊστάµενο διοικητή για τα κρίσιµα ζητήµατα ή τις τοποθεσίες τις οποίες είτε αυτός προσωπικά είτε ο επιτελάρχης του ή ο αξιωµατικός Σ3 πρέπει προσωπικά να επιβλέψει. (2) Ο διοικητής αξιολογεί και ασκεί κριτική σε όλες τις φάσεις της δοκιµής. Οι κριτικές επικεντρώνονται στο κατά πόσο η επιχείρηση, όπως δοκιµάσθηκε, επιτυγχάνει την πρόθεση του διοικητή και στο συντονισµό που είναι απαραίτητος για την εκπλήρωσή της. 11. ∆ιεξαγωγή ∆οκιµής α. Πριν από τη δοκιµή, ο διευθύνων αυτή γνωστοποιεί τις προσδοκίες του διοικητή και προσανατολίζει τους λοιπούς συµµετέχοντες στις λεπτοµέρειες της δοκιµής, όπως απαιτείται. Κατά τη διάρκεια µιας δοκιµής, όλοι οι συµµετέχοντες δοκιµάζουν τους ρόλους τους στην επιχείρηση. Εξασφαλίζουν ότι έχουν κατανοήσει τον τρόπο µε τον οποίο οι ενέργειές τους υποστηρίζουν το σύνολο της επιχείρησης και καταγράφουν οποιοδήποτε πρόσθετο συντονισµό απαιτείται. Μετά από µια δοκιµή, οι συµµετέχοντες εξασφαλίζουν ότι έχουν κατανοήσει οποιεσδήποτε τροποποιήσεις της ∆ΓΕΠ και των απαιτήσεων συντονισµού και λαµβάνουν όλα τα επικαιροποιηµένα επιτελικά προϊόντα. β. Οι διοικητές κανονικά δεν εξετάζουν τα µικρά προβλήµατα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια των δοκιµών. Αυτά απλώς καταγράφονται, ώστε να µη διακοπεί η ροή της δοκιµής. Εάν το πρόβληµα παραµένει στο τέλος της δοκιµής, ο διοικητής εν συνεχεία το επιλύει. Εάν το πρόβληµα θέτει σε κίνδυνο την εκπλήρωση της αποστολής, οι επιτελείς πραγµατοποιούν τους απαραίτητους συντονισµούς για την επίλυση αυτού, πριν να αποχωρήσουν οι συµµετέχοντες. γ.

Πριν τη ∆οκιµή

(1) Πριν από τη δοκιµή, το Επιτελείο συντάσσει µία ∆ΓΕΠ µε τουλάχιστον τις βασικές πέντε παραγράφους και τα απαραίτητα σχεδιαγράµµατα επιχειρήσεων. Τα Παραρτήµατα µπορεί να µην εκδοθούν, εντούτοις, οι αρµόδιοι επιτελείς πρέπει να ξέρουν το περιεχόµενό τους. Η δοκιµή δεν είναι υποκατάστατο του πολεµικού παιγνίου. Κατά τη διάρκεια του πολεµικού παιγνίου, οι αρµόδιοι επιτελείς αναλύουν τους πιθανούς ΤΕ προκειµένου να αποφασιστεί ο

Ζ-13

ΕΕ 101-1Α


καταλληλότερος που θα προταθεί στο ∆κτη. Η δοκιµή επιτρέπει στους διοικητές και άλλους βασικούς συντελεστές της επιχείρησης να εφαρµόσουν στην πράξη τον ΤΕ που ο διοικητής έχει αποφασίσει να υιοθετήσει. (2) Ο διευθύνων τη δοκιµή παρέχει στους συµµετέχοντες τις πληροφορίες που απαιτούνται για την εκτέλεση της δοκιµής. Η ενηµέρωση αρχίζει µε εισαγωγή – επισκόπηση – προσανατολισµό. Περιλαµβάνει ενηµέρωση των βασικών κανόνων διεξαγωγής της δοκιµής. Η έκτασή της εξαρτάται από την εξοικείωση των συµµετεχόντων µε τις ΒΟΕ της δοκιµής. Πραγµατοποιείται επισκόπηση των θεµάτων της ενηµέρωσης, των αντικειµένων της δοκιµής και της σειράς που θα εξετασθούν καθώς και το χρονοδιάγραµµα διεξαγωγής, προσδιορίζοντας το χρονικό όριο το οποίο δεν πρέπει να υπερβούν. ∆ίδονται επεξηγήσεις διεξαγωγής κριτικής, του τρόπου και του χρόνου διεξαγωγής τους και συζητάται ο τρόπος ενσωµάτωσης των τροποποιήσεων στη ∆ΓΕΠ. Επεξηγούνται λεπτοµερώς, οποιοιδήποτε περιορισµοί. Εξασφαλίζεται ότι όλοι οι συµµετέχοντες έχουν κατανοήσει τα µέτρα ασφάλειας και επιβάλλεται η χρήση τους. Στο τέλος, ο διευθύνων τη δοκιµή δίδει έµφαση στα αποτελέσµατα της δοκιµής και γνωστοποιεί τα κριτήρια που έθεσε ο διοικητής για τη διεξαγωγή µιας επιτυχούς δοκιµής. Επιτρέπει στους υφιστάµενους να αναφέρουν οποιαδήποτε αποτελέσµατα της σχεδίασής τους ή της προετοιµασίας τους (συµπεριλαµβανοµένων των δοκιµών) που έχουν ήδη διεξάγει. (3) Προσανατολισµός. Ο διευθύνων τη δοκιµή δίδει έναν προσανατολισµό για να εξοικειώσει τους συµµετέχοντες µε το έδαφος ή την κλίµακα του µοντέλου που θα χρησιµοποιηθεί στη δοκιµή. (4) Γραπτό κείµενο δοκιµής. Η χρήση γραπτού κειµένου, αποτελεί µια αποτελεσµατική τεχνική για τη διεξαγωγή των δοκιµών. Τηρεί τη δοκιµή σε συγκεκριµένη σειρά και είναι ένας πίνακας ελέγχου για να εξασφαλίσει ότι όλα τα λειτουργικά συστήµατα και τα σηµαντικά ζητήµατα αντιµετωπίζονται κατά τη διάρκεια της δοκιµής. Το γραπτό κείµενο περιλαµβάνει δύο βασικά µέρη: την ηµερήσια διάταξη και τη σειρά συµµετοχής στη δοκιµή. (5) Ηµερήσια διάταξη. Η ∆ΓΕΠ, ο πίνακας υποστήριξης της απόφασης και ο πίνακας παρακολούθησης διεξαγωγής της επιχείρησης αποτελούν σε γενικές γραµµές την ηµερήσια διάταξη της δοκιµής. Ο διοικητής και το Επιτελείο του θα τα χρησιµοποιήσουν για να συντονίσουν την εκτέλεση της επιχείρησης. (6) Σειρά συµµετοχής στη δοκιµή. Οι συµµετέχοντες στη δοκιµή ακολουθούν µια λογική σειρά: είτε κατά φάση του αγώνα, είτε κατά µονάδα σύµφωνα µε τη θέση ανάπτυξης της συνολικής δύναµης, ξεκινώντας από το µέτωπο προς τα µετόπισθεν. Ο διοικητής καθορίζει τη σειρά πριν από τη δοκιµή. Αναρτάται στον τόπο διεξαγωγής της δοκιµής και ο διευθύνων τη δοκιµή µπορεί να την επαναλάβει. (7) Μετά από την ολοκλήρωση της ανάλυσης του γραπτού κειµένου της δοκιµής, ο διευθύνων τη δοκιµή:

Ζ-14



(α) Γνωστοποιεί τα κριτήρια (τα οποία θα εγκρίνει ο διοικητής) για µια επιτυχή δοκιµή. (β) Εξασφαλίζει ότι ο καθένας έχει κατανοήσει τα µέρη της ∆ΓΕΠ που θα δοκιµασθούν. Εάν δεν δοκιµασθεί ολόκληρη η ∆ΓΕΠ, ο διευθύνων τη δοκιµή ανακοινώνει τα γεγονότα που θα δοκιµασθούν. (γ) Εκτελεί µια γρήγορη επανάληψη των ΒΟΕ της δοκιµής, σε περίπτωση που κάποιοι από τους συµµετέχοντες δεν τη γνωρίζουν. Οι ΒΟΕ της δοκιµής, περιλαµβάνουν τα παρακάτω στοιχεία: 1/

Ποιος συντονίζει τη δοκιµή.

2/

Ποιος εγκρίνει τη δοκιµή.

3/

Πότε οι αρµόδιοι επιτελείς ενηµερώνουν το

διοικητή. Τη σχέση ανάµεσα στο πως απεικονίζονται τα 4/ συµβάντα στον πίνακα παρακολούθησης διεξαγωγής της επιχείρησης και πως οι µονάδες εκτελούν τη δοκιµή. (δ) Ενηµερώνει για το χρονοδιάγραµµα της δοκιµής. Υποδεικνύει το χρονικό σηµείο έναρξης της δοκιµής σε σχέση µε την ώρα Η. Για παράδειγµα, η δοκιµή θα αρχίσει µε την απεικόνιση της αναµενόµενης κατάστασης µια ώρα πριν από την ώρα Η. (ε) Θέτει το χρονικό διάστηµα που θα απεικονίσει τον πραγµατικό χρόνο, για να αρχίσει και να διεξαχθεί η δοκιµή. Για παράδειγµα, καθορίζει ότι ένα χρονικό διάστηµα 10 λεπτών αντιστοιχεί σε µια ώρα πραγµατικού χρόνου (Σχ. Ζ-6). (στ) Επικαιροποιεί τις φίλιες και εχθρικές δραστηριότητες όπου απαιτείται, για παράδειγµα, τυχόν επιχειρήσεις αναγνώρισης που βρίσκονται σε εξέλιξη. (8) Μια αποτελεσµατική δοκιµή, απαιτεί τη ρεαλιστική και γρήγορη απεικόνιση της εχθρικής δύναµης, η οποία πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο τµήµα της δοκιµής. Μια τεχνική για αυτό είναι ο επιτελής του Σ2 να προετοιµάσει έναν πίνακα ελέγχου ενεργειών, µία ακολουθία γεγονότων παρόµοια µε αυτή των φιλίων τµηµάτων, αλλά σκεπτόµενος και ενεργώντας ως εχθρός. δ.

Κατά τη διάρκεια της ∆οκιµής

(1) Αφότου τελειώσει ο διευθύνων τη δοκιµή µε την ανάλυση των βασικών κανόνων και απαντήσει σε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, ο επιτελής τους Σ3 αναφέρει την αποστολή, ο διοικητής αναφέρει την πρόθεση του διοικητή, και ο επιτελής Σ3 ενηµερώνει για την τρέχουσα κατάσταση των φιλίων στο πλαίσιο της δοκιµής. Η δοκιµή αρχίζει σύµφωνα µε το σχέδιο της δοκιµής.

Ζ-15

ΕΕ 101-1Α


(2) Καθώς µια δοκιµή βρίσκεται σε εξέλιξη, οι συµµετέχοντες απεικονίζουν τις ενέργειές τους για την εφαρµογή της ∆ΓΕΠ. Επικεντρώνονται στα βασικά γεγονότα και το συγχρονισµό που απαιτείται για να πραγµατοποιήσουν τις επιθυµητές ενέργειες. Ο διοικητής δίνει τις διαταγές στο σηµείο που αναµένει να τις δώσει κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Οι υφιστάµενοι εισέρχονται και αποχωρούν από τη συζήτηση της δοκιµής στο χρόνο που αναµένουν να αρχίσουν και να τελειώσουν τους στόχους ή τις δραστηριότητές τους κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Αυτή η πρακτική βοηθά το διοικητή να αξιολογήσει την επάρκεια του συγχρονισµού. ΧΡΟΝΟΣ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΟΣ

1810 1830

ΤΝΛ ΤΑΛ (IR X-O)

1900 0400

0600 0615 0620 0640 0705 0720

60% ΦΩΤΙΣΜΟΥ

ΕΝΛ ΑΝΑΤΟΛΗ

0730 0736 0746 ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΝΛ = ΤΑΛ (IR X-O) = ΕΝΛ = ΤΣ = ΡΒΧ = ΑΝΣΚ =

ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Τµήµατα αναγνωρίσεως διασχίζουν τη ΓΡΕ ∆ιεξαγωγή αρχικής ενηµέρωσης για τις επιχειρήσεις και τις πληροφορίες ∆ίκτυο Ασυρµάτων Επικοινωνιών FM

Έναρξη Προπαρασκευής ΠΒ (15 λεπτά προετοιµασία) Τα ΤΣ 506 Μ/Κ ΤΠ και ΤΣ 525 Μ/Κ ΤΠ διασχίζουν τη ΓΡΕ Το ΤΣ 525 Μ/Κ ΤΠ και ΤΣ 506 Μ/Κ ΤΠ δέχονται εχθρικά πυρά ΠΒ Το ΤΣ 525 Μ/Κ ΤΠ αντιµετωπίζει τον εχθρό στο Σηµείο Ελέγχου 3 Το ΤΣ 525 Μ/Κ ΤΠ επιτίθεται για την κατάληψη του ΑΝΣΚ 1 Το ΤΣ 506 Μ/Κ ΤΠ επιτίθεται για την κατάληψη του ΑΝΣΚ 2 Ο εχθρός εµπλέκει τµήµα της εφεδρείας του, επιπέδου ΟΥΜΑ εναντίον του ΤΣ 525 Μ/Κ ΤΠ Ο εχθρός εκτελεί επίθεση µε ΡΒΧ µέσα. (Χρησιµοποιώντας ΠΒ) εναντίον του ΤΣ 506 Μ/Κ ΤΠ Η εφεδρεία του εχθρού εµπλέκεται µε το ΤΣ 525 Μ/Κ ΤΠ …κλπ

Τέλος Ναυτικού Λυκόφωτος (βλέπε σελίδες 71-72 του ΕΕ 151-1) Τέλος Αστρονοµικού Λυκόφωτος (Infra-red Light Cross Over2) Έναρξη Ναυτικού Λυκόφωτος Τακτικό Συγκρότηµα Ραδιολογικό, Βιολογικό, Χηµικό Αντικειµενικός Σκοπός

Σχ. Ζ-6 Τεχνική Κατακόρυφου Χρονοδιαγράµµατος της ∆οκιµής 2

Infra-red Light Crossover: το χρονικό διάστηµα κατά το οποίο η θερµοκρασία των αντικειµένων (καθώς αυτά απάγουν τη θερµότητα που έχουν αποκτήσει κατά τη διάρκεια της ηµέρας) παίρνει τιµή ίδια περίπου µε εκείνη του περιβάλλοντος µε αποτέλεσµα να γίνονται δυσδιάκριτα από το θερµικό περισκόπιο. Η αρχή λειτουργίας του θερµικού περισκοπίου στηρίζεται στην καταγραφή (µέσω υπέρυθρης ακτινοβολίας) της θερµότητας των αντικειµένων. Η σύγκριση της διαφοράς "∆Τ" αυτών είναι που κάνει τα αντικείµενα διακριτά στο χειριστή. Κατά τη διάρκεια του Infra-red Light Crossover περιβάλλον και αντικείµενα έχουν περίπου ίδια θερµοκρασία και άρα το ∆Τ είναι αρκετά µικρό ώστε να µπορεί να γίνει διακριτό το αντικείµενο από το περιβάλλον.

Ζ-16



(3) Ο διευθύνων τη δοκιµή υπογραµµίζει τα γεγονότα τα οποία προκαλούν την αντίδραση των κλάδων (επιχειρήσεων, υποστήριξης πυρών, ∆Μ κλπ) και ενέργειες στα εν επαφή τµήµατα. Ακολούθως, εξασφαλίζει ότι: (α) Όλες οι ενέργειες στον πίνακα υποστήριξης της απόφασης και στον πίνακα παρακολούθησης διεξαγωγής της επιχείρησης εξετάζονται στον κατάλληλο χρόνο ή στο κατάλληλο γεγονός. (β) Οι βασικές ενέργειες υποστήριξης πυρών και ∆Μ συµπεριλαµβάνονται στη δοκιµή, στους χρόνους που εκτελούνται σύµφωνα µε το σχέδιο. Ο αρµόδιος επιτελής, ο οποίος έχει την ευθύνη συντονισµού των πυρών, εισάγει αυτά τα στοιχεία στη δοκιµή στις κατάλληλες χρονικές στιγµές. Οι επιτελείς επικαιροποιούν τον πίνακα λήψης αποφάσεων και δίνουν ένα αντίγραφο σε κάθε συµµετέχοντα. Λόγω χρονικών περιορισµών, το Στρατηγείο που διεξάγει τη δοκιµή µπορεί να δώσει τα αντίγραφα πριν από τη δοκιµή και να βασισθεί στους συµµετέχοντες για την επικαιροποίησή τους µε τις απαιτούµενες τροποποιήσεις. (4) Το Σχ. Ζ-6 παρέχει µια γενική ακολουθία των γεγονότων για τη δοκιµή. Η σειρά των γεγονότων που εξετάζονται, πρέπει να είναι καθορισµένη από την αρχή και να έχει αναρτηθεί ώστε να εξασφαλίζει την οµαλή ροή της δοκιµής: (α)

Βήµα 1. Ανάπτυξη των εχθρικών δυνάµεων.

(β)

Βήµα 2. Ανάπτυξη των φιλίων δυνάµεων.

(γ)

Βήµα 3. Ενέργεια του εχθρού.

(δ)

Βήµα 4. Σηµείο λήψης απόφασης.

(ε)

Βήµα 5. Επίτευξη Επιθυµητής Τελικής Κατάστασης.

(στ) Βήµα 6. Επανάληψη. ε.

Μετά τη ∆οκιµή

(1) Μετά από τη δοκιµή, ο διοικητής κατευθύνει την κριτική που ακολουθεί. Επανέρχεται στα συµπεράσµατα που προέκυψαν από τη δοκιµή και προβαίνει στις ελάχιστες απαραίτητες τροποποιήσεις στο υπάρχον σχέδιο (εκδίδεται ΤΜΗ∆ΓΗ η οποία δίδει κατευθύνσεις για τις τροποποιήσεις αυτές). Οι τροποποιήσεις δεν πρέπει να είναι ριζικές ή σηµαντικές. Τυχόν τροποποιήσεις που δεν είναι κρίσιµες στην εκτέλεση της επιχείρησης, µπορεί να επιφέρουν σύγχυση στους υφισταµένους και να αποσυντονίσουν το σχέδιο. Ο διοικητής, αν απαιτείται, εκδίδει οδηγίες της τελευταίας στιγµής και επαναλαµβάνει την πρόθεσή του. (2) Το επιτελείο βασιζόµενο στις οδηγίες του διοικητή, πραγµατοποιεί τις απαραίτητες τροποποιήσεις στη ∆ΓΕΠ, στον πίνακα υποστήριξης της απόφασης και στον πίνακα παρακολούθησης διεξαγωγής της επιχείρησης, µε βάση τα αποτελέσµατα της δοκιµής. Οι υφιστάµενοι

Ζ-17

ΕΕ 101-1Α


ενσωµατώνουν αυτές τις τροποποιήσεις στις δικές τους ∆ΓΕΠ. Ο επιτελάρχης εξασφαλίζει ότι για τις τροποποιήσεις αυτές έχουν ενηµερωθεί όλοι οι διοικητής ή οι αξιωµατικοί σύνδεσµοι που δεν συµµετείχαν στη δοκιµή. (3) Η δοκιµή αποτελεί την τελική ευκαιρία για τους υφισταµένους να προσδιορίσουν και να επιλύσουν τα «αµφισβητούµενα» ζητήµατα. Το επιτελείο εξασφαλίζει ότι όλοι οι συµµετέχοντες καταλαβαίνουν οποιεσδήποτε τροποποιήσεις πραγµατοποιούνται στη ∆ΓΕΠ και ότι το προσωπικό καταγραφής έχει καταχωρίσει όλο το συντονισµό που πραγµατοποιείται στη δοκιµή. Όλες οι τροποποιήσεις στην εκδιδόµενη ∆ΓΕΠ είναι, στην πραγµατικότητα, προφορικές ΤΜΗ∆ΓΕΣ. Το επιτελείο, το συντοµότερο δυνατόν, εκδίδει τις προφορικές αυτές ΤΜΗ∆ΓΕΣ ως γραπτή ΤΜΗ∆ΓΗ η οποία τροποποιεί τη ∆ΓΕΠ.

Σχ. Ζ-7. Τυπική ∆ιάταξη Χώρου ∆ιεξαγωγής ∆οκιµών

Ζ-18

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Η’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α Η ∆ΙΑΚΛΑ∆ΙΚΗ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ Ο ξεχωριστός χερσαίος, ναυτικός και αεροπορικός πόλεµος έχει πλέον παρέλθει. Αν αναγκαστούµε κάποτε να ξαναπολεµήσουµε, τότε θα αγωνιστούµε µε όλα τα στοιχεία, µε όλους τους κλάδους ενοποιηµένους σε µία και µοναδική προσπάθεια. Στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ

1.

Τα Επίπεδα του Πολέµου και η Σχεδίαση

α. Η στρατιωτική σχεδίαση µπορεί να γίνει κατανοητή στο πλαίσιο των επιπέδων του πολέµου. Τα επίπεδα πολέµου βοηθούν να αποσαφηνισθεί η διασύνδεση µεταξύ των στρατηγικών στόχων και των τακτικών ενεργειών. Τα τρία επίπεδα είναι στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό, ενώ σαφή όρια µεταξύ τους δεν υπάρχουν. β. Τα επίπεδα πολέµου ανταποκρίνονται σε ιδιαίτερα επίπεδα ευθύνης και σχεδίασης µε τις αποφάσεις του ενός επιπέδου να επηρεάζουν τα λοιπά επίπεδα. Μεταξύ των επιπέδων πολέµου, διαφέρουν σηµαντικά οι ορίζοντες σχεδίασης. Το στρατηγικό και το επιχειρησιακό επίπεδο παρέχουν το πλαίσιο για τη διεξαγωγή των τακτικών επιχειρήσεων. γ. Σε εθνικό επίπεδο το ΓΕΕΘΑ επιτελεί τις λειτουργίες του στρατηγικού και του επιχειρησιακού επιπέδου ο δε Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ είναι ο µοναδικός ∆ιακλαδικός ∆ιοικητής. Μεταξύ του επιχειρησιακού και του τακτικού επιπέδου και στο ανώτερο τακτικό επίπεδο ενεργούν οι Τµηµατικοί ∆ιοικητές των Κλάδων (Σχ. Η-1).

Σχ. Η-1. Τα Επίπεδα του Πολέµου σε Εθνικό Επίπεδο

ΕΕ 101-1

Α


δ. Υπάρχουν δύο είδη σχεδίασης, η επιχειρησιακή (διακλαδική)1 και η τακτική. Η πρώτη έχει εφαρµογή στο στρατηγικό και στο επιχειρησιακό επίπεδο ενώ η δεύτερη στο τακτικό. Τα δύο είδη ενώ χρησιµοποιούν την ίδια λογική βάση, διαφέρουν όµως κυρίως στο επίπεδο που εφαρµόζονται, το σκοπό που επιδιώκουν, τα εργαλεία και τη µέθοδο που χρησιµοποιούν. 2.

∆ιαφορές ∆ιακλαδικής και Τακτικής Σχεδίασης

α. Η διακλαδική και η τακτική σχεδίαση αλληλοσυµπληρώνονται, αλλά έχουν διαφορετικούς σκοπούς. Η διακλαδική σχεδίαση χρησιµοποιείται στο επιχειρησιακό επίπεδο λήψης αποφάσεων, όπου το επιχειρησιακό πρόβληµα τίθεται στο πλαίσιο των στρατηγικών συνθηκών. Εστιάζεται στην ανάπτυξη σχεδίων για εκστρατείες και ευρείες επιχειρήσεις.2 Η σχεδίαση στο επιχειρησιακό επίπεδο υλοποιείται δια της επιχειρησιακής τέχνης, που είναι η επιδέξια χρησιµοποίηση των στρατιωτικών δυνάµεων για την επίτευξη στρατηγικών και/ή επιχειρησιακών ΑΝΣΚ, µέσω της κατάλληλης σχεδίασης, οργάνωσης, ολοκλήρωσης και εκτέλεσης εκστρατειών, ευρέων επιχειρήσεων και µαχών. Τα σχέδια επιχειρησιακού επιπέδου συνδέουν την τακτική χρησιµοποίηση των δυνάµεων στους στρατηγικούς ΑΝΣΚ. β. Η τακτική σχεδίαση αφορά στη σχεδίαση µαχών για την επίτευξη του επιχειρησιακού ΑΝΣΚ. Ο ορίζοντας σχεδίασης στο τακτικό επίπεδο είναι σχετικά σύντοµος. Η διακλαδική σχεδίαση περιλαµβάνει ευρύτερης διαστάσεως χρόνου και χώρου σχέδιο και είναι περισσότερο πολύπλοκη και λιγότερο συγκεκριµένη. Επιπλέον στην τακτική σχεδίαση το κύριο εργαλείο σχεδίασης είναι η πληροφοριακή προπαρασκευή της περιοχής επιχειρήσεων. Εποµένως το εύρος, η πολυπλοκότητα και ο χρόνος σχεδίασης, διαφέρουν στο επιχειρησιακό και στο τακτικό επίπεδο. Τέλος στη σχεδίαση του τακτικού επιπέδου επιδρούν πολύ περισσότερο οι ανθρώπινοι παράγοντες. Οι διαφορές των δύο τύπων σχεδίασης συνοψίζονται στο Σχ. Η-2. ΘΕΜΑ 1 2

Επίπεδο Εύρος Σκοπός

3 4

Εργαλεία

7

Μέθοδος Χρόνος Σχεδίασης Ορίζοντας Σχεδίασης

8 9

Χάος Άγχος

5 6

∆ΙΑΚΛΑ∆ΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ

Επιχειρησιακό Εκστρατεία Μετατροπή της πολιτικής κατεύθυνσης στην κατάλληλη στρατιωτική ενέργεια Επιχειρησιακή τέχνη Επιχειρησιακές ιδέες Επιχειρησιακή εκτίµηση Εκτεταµένος

Τακτικό Μάχη, συµπλοκή Τακτική χρησιµοποίηση των δυνάµεων στη µάχη

Ολόκληρη η περίοδος µιας εκστρατείας ή ευρείας επιχείρησης Καθαρότερη προοπτική ∆ιάφορες αιτίες

Προπαρασκευή Πληροφοριών για την Περιοχή Επιχειρήσεων (Π3Ε) Τακτική εκτίµηση Σύντοµος, πιεστικός Επόµενη µάχη

Άµεσα αισθητό Άµεσος επηρεασµός

Σχ. Η-2. ∆ιαφορές µεταξύ ∆ιακλαδικής και Τακτικής σχεδίασης 1

Αναφέρεται ως διακλαδική για να αποφεύγονται οι συγχύσεις από τις πολλές έννοιες του επιθέτου επιχειρησιακή. 2 Με τους όρους αυτούς µεταφράζονται οι λέξεις Campaign και Major Operations που δεν έχουν αναλυθεί επαρκώς στα ελληνικά.

Η-2

Παράρτηµα Η’

3.


Από τη ∆ιακλαδική στην Τακτική Σχεδίαση

α. Ο ∆ιακλαδικός ∆ιοικητής, χρησιµοποιώντας τη διακλαδική σχεδίαση, εκπονεί το σχέδιο εκστρατείας, το οποίο είναι και το µοναδικό. Το σχέδιο εκστρατείας είναι ένα διακλαδικό σχέδιο επιχειρήσεων για µια σειρά ευρέων επιχειρήσεων, που αποσκοπεί στην επίτευξη των στρατηγικών ή επιχειρησιακών αντικειµενικών σκοπών, σε δεδοµένο χρόνο και χώρο. Οι τµηµατικοί διοικητές υποβοηθούν τον ∆ιακλαδικό ∆ιοικητή στην ανάπτυξη του σχεδίου εκστρατείας, ενώ οι ίδιοι αναπτύσσουν υποστηρίζοντα σχέδια (∆ΓΕΠ και ΣΧΕΠ) αλληλένδετα στο σχέδιο εκστρατείας. β. Οι τµηµατικοί διοικητές, αν και δεν εκδίδουν σχέδιο εκστρατείας, κανονικά χρησιµοποιούν τη διακλαδική σχεδίαση για το δικό τους σχέδιο, που περιγράφεται στο ∆Κ 2-1 Επιχειρησιακή Σχεδίαση Ε∆ του ΓΕΕΘΑ. Για το Στρατό Ξηράς, από το επίπεδο του Χερσαίου Τµηµατικού ∆ιοικητού και κάτω, όλες οι επόµενες διοικήσεις χρησιµοποιούν τη διαδικασία της τακτικής σχεδίασης που περιγράφεται στο παρόν εγχειρίδιο. Ο Χερσαίος Τµηµατικός ∆ιοικητής πρέπει να λάβει υπόψη του ότι σχεδιάζει για πιο περιορισµένο χρονικό ορίζοντα σε σχέση µε το ∆ιακλαδικό ∆ιοικητή, το ίδιο δε ισχύει και για τους υφισταµένους του.

Σχ. Η-3. Από τη ∆ιακλαδική στην Τακτική Σχεδίαση

Η-3

ΕΕ 101-1

Α


γ. Οι υφιστάµενοι του Χερσαίου Τµηµατικού ∆ιοικητή λαµβάνουν το σχέδιο του προϊσταµένου τους που εκπονήθηκε µε την διακλαδική διαδικασία ενώ οι ίδιοι εκδίδουν το δικό τους σχέδιο µε τη Σ∆ΙΛΑ (Σχ. Η-3). Τα επιτελεία αυτών των επιπέδων απαιτείται να είναι εξοικειωµένα και µε τις δύο διαδικασίες και να µην τις συγχέουν. 4.

Η Σχεδίαση στις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις

α. Η δοµή διοικήσεως και ελέγχου του ΝΑΤΟ έχει τρία επίπεδα το στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό. Στο στρατηγικό επίπεδο ενεργεί ο Ανώτατος Συµµαχικός ∆ιοικητής για Επιχειρήσεις (Allied Commander OperationsACO, δηλαδή o SACEUR). Στο επιχειρησιακό επίπεδο η Συµµαχία έχει τρία µόνιµα διακλαδικά στρατηγεία: δύο Στρατηγεία ∆ιακλαδικών ∆υνάµεων (Joint Forces Commands-JFC) και ένα τρίτο πιο περιορισµένων δυνατοτήτων ∆ιακλαδικό Στρατηγείο. Κατά τη διάρκεια µιας επιχειρήσεως, ο ορισθείς διοικητής στο επιχειρησιακό επίπεδο ασκεί τα καθήκοντά του από ένα διακλαδικό στρατηγείο το οποίο, ανάλογα µε την επιχείρηση µπορεί να είναι στατικό ή να αναπτύσσεται ως Πολυεθνικό Στρατηγείο ∆ιακλαδικής ∆ύναµης (Combined Joint Task ForceCJTF). Στο τακτικό επίπεδο, κάθε επιχειρησιακό στρατηγείο διαθέτει τρία κλαδικά στρατηγεία (Component Commands-CCs), στρατού, ναυτικού και αεροπορίας3 (Σχ. Η-4). β. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) διαθέτει παρόµοια στρατιωτική δοµή. Στο στρατηγικό επίπεδο τις επιχειρήσεις διευθύνουν τα Επιχειρησιακά Στρατηγεία (Operational Headquarters-OHQs), ενώ στο επιχειρησιακό επίπεδο τα Στρατηγεία ∆υνάµεων (Force Headquarters-FHQs). Στο τακτικό επίπεδο τη διοίκηση ασκούν τα Τακτικά Συγκροτήµατα (Battle Groups-BGs) (Σχ. Η-4).

Σχ. Η-4. Τα Επίπεδα του Πολέµου και η ∆οµή ∆ιοικήσεως στο ΝΑΤΟ-ΕΕ γ. Στο ΝΑΤΟ χρησιµοποιούνται δύο είδη σχεδίασης. Η Επιχειρησιακή Σχεδίαση, αναπτύχθηκε για τη σχεδίαση στο Στρατηγικό και 3

Η ∆οµή ∆ιοικήσεως της Συµµαχίας βρίσκεται υπό αναθεώρηση.

Η-4

Παράρτηµα Η’


Επιχειρησιακό επίπεδο, στα Στρατηγεία της ∆οµής ∆ιοίκησης του ΝΑΤΟ µέχρι το επίπεδο του τµηµατικού διοικητού (Component Commander), που είναι το ανώτατο τακτικό επίπεδο. Αυτή η σχεδίαση αναπτύσσεται στις Οδηγίες Επιχειρησιακής Σχεδίασης (Guidelines for Operational Planning – GOP)4 που είναι ευρέως γνωστή στο ΝΑΤΟ και έχει υιοθετηθεί και από τις χώρες µέλη. Στις οδηγίες αυτές στηρίζεται κατά µέγα µέρος και ο ∆Κ 2-1 του ΓΕΕΘΑ. Η ΕΕ έχει υιοθετήσει τη διαδικασία του ΝΑΤΟ στην επιχειρησιακή σχεδίαση. δ. Για το τακτικό επίπεδο χρησιµοποιείται στο ΝΑΤΟ η ∆ιαδικασία Λήψης Αποφάσεων (Decision Making Process-DMP) που αναφέρεται στο AJP3.2.2 Command and Control of Allied Land Forces. ε. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί δυνάµεις του ΝΑΤΟ για επιχειρήσεις σε διάφορες περιοχές ή τίθενται σε ετοιµότητα για ανάπτυξη, µε δοµή διοικήσεως διαφορετική αυτής που απεικονίζεται στο Σχ. Η-4. Οι τέσσερεις παραλλαγές του Σχ. Η-5, χωρίς να εξαντλούν τις περιπτώσεις, αποτυπώνουν τη διαφορετικά επίπεδα διοικήσεως τόσο του διακλαδικού διοικητή (από επίπεδο Στρατιάς έως και Μεραρχίας)5, όσο και του χερσαίου τακτικού διοικητή (από επίπεδο Σώµατος Στρατού µέχρι Ταξιαρχίας).

Σχ. Η-5. Η ∆ιακλαδική ∆ιοίκηση και τα Τακτικά Επίπεδα

4

SHAPE, Guidelines for Operational Planning (GOP) (Οδηγίες Επιχειρησιακής Σχεδίασης), 2005. Από το 2011 οι παραπάνω οδηγίες θα αντικατασταθούν από το Comprehensive Operations Planning Directive-COPD η οποία είχε τεθεί σε δοκιµαστική χρήση από το Φεβρουάριο του 2010. 5 Υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες η διακλαδική διοίκηση είναι επιπέδου Ταξιαρχίας, όπως στην KFOR κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Deterrent Presence (Gate 2).

Η-5

ΕΕ 101-1

Α


Στο δεύτερο και τρίτο τακτικά επίπεδα, τα επίπεδα ποικίλλουν από Σώµα Στρατού έως Λόχο. Όλα τα παραπάνω έχουν ως συνέπεια σε πολυεθνικές επιχειρήσεις, σε αντίθεση µε τα ισχύοντα σε εθνικό επίπεδο, τα εξής: (1) επίπεδα πολέµου.

∆ιαφορετικά επίπεδα διοικήσεως να ενεργούν σε διάφορα

(2) Ακόµη και επίπεδα Ταξιαρχίας ή και Τάγµατος να χρησιµοποιούν τη διακλαδική διαδικασία κατά τη σχεδίαση. Κάτι τέτοιο όµως δεν σηµαίνει ότι η διακλαδική σχεδίαση είναι εκείνη που χρησιµοποιείται αποκλειστικά για τη σχεδίαση των επιχειρήσεων. στ. Στη στρατιωτική δοµή της ΕΕ (Σχ. Η-4) η διακλαδική διοίκηση είναι επιπέδου ταξιαρχίας και η χερσαία διοίκηση επιπέδου τάγµατος. Εποµένως η 71 Α/Μ ΤΑΞ για παράδειγµα στα πλαίσια της ΕΕ σχεδιάζει µε βάση τη διακλαδική διαδικασία ενώ σε εθνικό επίπεδο χρησιµοποιώντας τη Σ∆ΙΛΑ.

Η-6

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Θ’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ Εκείνο το οποίο χρειάζεται είναι να αναγνωρίζουµε, εν µέσω ιδιαιτέρων περιπτώσεων, την κατάσταση η οποία παρουσιάζεται, περιβεβληµένη µε την οµίχλη του αγνώστου. Είναι µα εκτιµούµε γνήσια ό,τι βλέπουµε, να µαντεύουµε ό,τι δεν βλέπουµε, να λαµβάνουµε µία απόφαση, κατόπιν δε να ενεργούµε δραστήρια χωρίς αµφιταλαντεύσεις. Επιπρόσθετα, να λαµβάνουµε υπόψη δύο στοιχεία: την θέλησή µας και την θέληση του αντιπάλου. Στρατάρχης Φέρντιναντ Φός

1.

Η Μεθοδολογία της Στοχοποίησης

Η διαδικασία της στοχοποίησης και η µεθοδολογία απόφαση, εντοπισµός, προσβολή και αξιολόγηση, εκτελείται από τους διοικητές και τα επιτελεία κατά τη διάρκεια της σχεδίασης, προπαρασκευής και διεξαγωγής των επιχειρήσεων. Αυτή η µεθοδολογία, οργανώνει τις προσπάθειες του διοικητή και του επιτελείου για την επίτευξη των βασικών σκοπών της στοχοποίησης. Η διαδικασία της στοχοποίησης, υποστηρίζει την απόφαση του διοικητή. Βοηθάει την οµάδα στοχοποίησης να αποφασίσει ποιοι στόχοι θα πρέπει να προσβληθούν, µε ποιο τρόπο, ποιος θα τους προσβάλει και πότε. Επίσης βοηθάει να καθορισθούν οι απαιτήσεις αξιολόγησης για να εκτιµηθεί η αποτελεσµατικότητα της προσβολής.

Σχ. Θ-1. Μεθοδολογία Στοχοποίησης 2.

Στοχοποίηση και Σ∆ΙΛΑ

α. Η µεθοδολογία της στοχοποίησης αποτελεί αναπόσπαστο µέρος της Σ∆ΙΛΑ, από τη λήψη της αποστολής µέχρι την έκδοση ∆ΓΕΠ, τη διεξαγωγή και την αξιολόγηση. Η στοχοποίηση, όπως και η Σ∆ΙΛΑ, είναι µια διαδικασία που καθοδηγείται από το διοικητή. Η στοχοποίηση συχνά ξεκινά ταυτόχρονα µε τη λήψη της αποστολής και µπορεί να ξεκινήσει ακόµη και µε τη λήψη

ΕΕ 101-1

Α


προειδοποιητικής διαταγής. Καθώς διεξάγεται η Σ∆ΙΛΑ, η επικεντρώνεται στις κατευθύνσεις και την πρόθεση του διοικητή.

στοχοποίηση

β. Η φάση της απόφασης λαµβάνει χώρα ταυτόχρονα µε τη σχεδίαση. Η φάση του εντοπισµού ξεκινάει κατά το διάστηµα της προπαρασκευής και ολοκληρώνεται κατά τη διεξαγωγή, ενώ η φάση της προσβολής, όπως και αυτή της αξιολόγησης, πραγµατοποιείται κυρίως κατά τη διεξαγωγή. γ.

Απόφαση

(1) Κατά την φάση αυτή, αναγνωρίζονται, κατηγοριοποιούνται, προσδιορίζονται, ελέγχονται, προτεραιοποιούνται και αναλύονται στόχοι – περιοχές στόχων, καθώς επίσης καθορίζονται δυνάµεις και µέσα προσβολής αυτών. Κατά τη φάση της απόφασης, η οµάδα στοχοποίησης επικεντρώνεται και θέτει προτεραιότητες για τη συλλογή πληροφοριών. Οι ΠΑπ κοινοποιούνται µέσω των ΟΥΣΠ και εντάσσονται στο ΣΑΠ. Για την εξακρίβωση των επιθυµητών αποτελεσµάτων µετά την προσβολή, ήδη κατά τη φάση της απόφασης, καθορίζονται τα έργα των µέσων ΠΑΕ. Στόχοι, των οποίων ο επηρεασµός – προσβολή δηµιουργούν στον εχθρό σηµαντικό µειονέκτηµα για την εκπλήρωση της αποστολής του, προσδιορίζονται ως ΣΥΑ και καταρτίζουν τον Κατάλογο ΣΥΑ, από τον οποίο συντάσσεται και ο Κατάλογος ΣΥΠ. Στον Κατάλογο ΣΥΠ οι στόχοι προτεραιοποιούνται. (2) Με βάση την πρόθεση του διοικητού και την ιδέα ενεργείας, η οµάδα στοχοποίησης καθορίζει προτεραιότητες στοχοποίησης για κάθε φάση ή κρίσιµο γεγονός της επιχείρησης. Τα ακόλουθα προϊόντα αντικατοπτρίζουν αυτές τις προτεραιότητες: (α) Πίνακας ΣΥΠ. Είναι Πίνακας στόχων προτεραιότητας, οι οποίοι εάν θα προσβληθούν µε επιτυχία, θα συνεισφέρουν ουσιαστικά στην επιτυχία των φιλίων τµηµάτων. (β) Σχέδιο ΠΑΕ. Το σχέδιο που χρησιµοποιεί ο αξιωµατικός πληροφοριών, για να συγχρονίσει τη συνολική προσπάθεια συλλογής πληροφοριών, να συµπεριλάβει όλα τα σχετικά µέσα συλλογής που ελέγχει ο διοικητής, οι γειτονικές µονάδες, και προϊστάµενα κλιµάκια, στα πλαίσια ικανοποίησης των ΟΥΣΠ. (γ) Κριτήρια Επιλογής Στόχων. Τα ΚΕΣ καθορίζουν το πότε οι στόχοι είναι εντοπισµένοι µε ικανοποιητική ακρίβεια για προσβολή. (δ) Πίνακας Κατευθύνσεων Προσβολής. Το ΠΙΚΑΠ καθορίζει ποιος ή ποιοι στόχοι θα προσβληθούν, πώς και πότε θα προσβληθούν και ποια θα είναι τα επιθυµητά αποτελέσµατα. (3) Η οµάδα στοχοποίησης αναπτύσσει αυτά τα προϊόντα ή συνεισφέρει σε αυτά καθ’ όλη τη Σ∆ΙΛΑ. Ο διοικητής τα εγκρίνει κατά την έγκριση του ΤΕ.

Θ-2

Παράρτηµα Θ’

δ.

Η Στοχοποίηση στην Τακτική Σχεδίαση

Εντοπισµός

(1) Η φάση του εντοπισµού ξεκινάει κατά το διάστηµα της προπαρασκευής και ολοκληρώνεται κατά τη διεξαγωγή. Τα µέσα πρόσκτησης στόχων συλλέγουν πληροφορίες και τις µεταβιβάζουν στο επιτελείο, το οποίο µε τη σειρά του τις µεταβιβάζει στο ΚΣΠΥ. Οι προτεραιότητες των στόχων που καθορίστηκαν στη φάση της απόφασης, χρησιµοποιούνται για να διευκολύνουν την επεξεργασία των στόχων. Υπάρχουν περιπτώσεις, που η προσβολή στόχων που έχουν εντοπισθεί, δεν είναι εφικτή ή επιθυµητή. Αυτοί οι στόχοι παρακολουθούνται προκειµένου να µην χαθούν. Το προσωπικό θα πρέπει να έχει υπόψη του ότι τα µέσα που χρησιµοποιούνται για την παρακολούθηση στόχων, µπορεί να µην είναι διαθέσιµα για την πρόσκτηση στόχων. (2) Στη φάση εντοπισµός, αναγνωρίζονται οι στόχοι, µε βάση συντονισµένο σχέδιο από δυνάµεις – µέσα (αισθητήρες). Στόχοι, οι οποίοι ενδεχοµένως παρουσιάζουν µελλοντικό ενδιαφέρον, παρακολουθούνται. ε.

Προσβολή

(1) Η φάση της προσβολής, περιλαµβάνει την εµπλοκή των στόχων µε δυνάµεις και µέσα εντός των πλαισίων των ΚΕΣ και σύµφωνα µε τα καθοριζόµενα στο ∆ΙΚΑΠ και τον υπολογισµό των ζηµιών που υπέστησαν οι στόχοι. ΣΥΠ, οι οποίοι σε αυτήν την Φάση αναγνωρίζονται, λαµβάνονται επίσης υπόψη. Η απόφαση εάν και πώς θα ενεργήσει η φίλια ∆κση επ’ αυτών, εξαρτάται από τη σηµασία τους και τη δραστηριότητά τους. (2) ΣΥΠ εντός των ΚΕΣ ανιχνεύονται και εµπλέκονται στον χρόνο που υποδεικνύεται στο ∆ΙΚΑΠ. Άλλα µέσα συλλογής στρέφονται προς ΣΥΠ που δεν είναι προσδιορισµένοι µε αρκετή ακρίβεια. Όταν ένας από αυτούς διαπιστώνεται εντός των ΚΕΣ, η θέση του αποστέλλεται στο σύστηµα στο οποίο το ∆ΙΚΑΠ αναθέτει να το προσβάλλει. ∆εν είναι δυνατόν να προσδιορισθούν µε αρκετή ακρίβεια όλοι οι ΣΥΠ. Σε αυτήν την περίπτωση έργο των µέσων συλλογής πληροφοριών είναι να εντοπίσουν ή περιγράψουν πιθανούς στόχους µε αρκετή ακρίβεια για να δυνηθούν αυτοί να εµπλακούν. Ο Κατάλογος ΣΥΠ θέτει την προτεραιότητα µε την οποία υλοποιείται αυτό το έργο. (3) Ο κύριος σκοπός της φάσης της προσβολής είναι να προσβληθούν οι στόχοι σύµφωνα µε τις κατευθύνσεις επιθέσεως. Η τακτική λύση, οδηγεί σε µια «τεχνική» λύση, η οποία περιλαµβάνει: (α) Συγκεκριµένη µονάδα προσβολής (β) Τύπο πυροµαχικού (γ) Χρόνο προσβολής (δ) Συντονιστικές οδηγίες στ.


(1) Ο διοικητής και οι επιτελείς αξιολογούν τα αποτελέσµατα της εκτέλεσης της αποστολής. Αν η αξιολόγηση αποκαλύπτει ότι δεν έχουν επιτευχθεί τα κριτήρια που έθεσε ο διοικητής, ο εντοπισµός και η προσβολή θα πρέπει να συνεχίσουν να εστιάζουν στους συγκεκριµένους στόχους. Αυτή η

Θ-3

ΕΕ 101-1

Α


ανατροφοδότηση, που είναι απόρροια της αξιολόγησης, µπορεί να επιφέρει αλλαγές στις αρχικές αποφάσεις που λήφθηκαν κατά τη φάση της απόφασης. (2) Η διαδικασία της στοχοποίησης είναι συνεχής και κρίσιµη για το συγχρονισµό της ΜΙ. Η αναγνώριση και προσβολή των στόχων, καθώς και η αξιολόγηση της προσβολής, παρέχουν στον διοικητή τα απαραίτητα στοιχεία για την αποτίµηση της προόδου σε σχέση µε την επίτευξη της επιθυµητής τελικής κατάστασης. ζ. Τα έργα της διαδικασίας της στοχοποίησης σε κάθε φάση της, καθώς και η σχέση και διασύνδεσή της µε τη Σ∆ΙΛΑ, φαίνονται στο Σχ. Θ-2.

Θ-4

Παράρτηµα Θ’

Η Στοχοποίηση στην Τακτική Σχεδίαση

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗΣ (για προσβολή στόχων την Σ+2) Προϊόντα Σχεδίασης Προϊόντα διαδικασίας Στοχοποίησης ΗΜΕΡΑ Σ (ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΥΚΛΟΥ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ) 1ο ΣΤΑ∆ΙΟ (Αρχικές Κατευθύνσεις ΛΗΨΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ∆κτη) 1. ΑΠΟΦΑΣΗ α. Ανάλυση της Αποστολής (Συµµετοχή στις διαδικασίες του Επιτελείου) Προσδιορισµός ΑΝΣΚ Αρχική Πρόθεση ∆κτη & β. Ανάπτυξη Στόχων Αρχικός Κατάλογος Στόχων Κατευθύνσεις Σχεδίασης (1) Προσδιορισµός Κατηγοριών ΣΥΑ 2ο ΣΤΑ∆ΙΟ (α) ∆ιεξαγωγή Π3Ε ∆ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ (Συµµετοχή στις διαδικασίες του Επιτελείου) Αρχικά Προϊόντα Π3Ε ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ ΣΤΑ∆ΙΟ Σ∆ΙΛΑ

Επεξεργασµένος Αρχικός Κατάλογος Στόχων (β) Προσδιορισµός Κατηγοριών ΣΥΑ (Συµµετοχή στις διαδικασίες του Επιτελείου) Έγκριση

3ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΕ

4ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΕ

4ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΕ 6ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΕ ΗΜΕΡΑ Σ+1 6ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΕ (συνέχεια)

Έγκριση Τελειοποίηση Πρόθεσης ∆κτη και Κατευθύνσεων σχεδίασης

Έγκριση Έγκριση

Σχέδιο/∆γη Επιχειρήσεων

Εισαγωγή Πιθανών Στόχων στη Ηλεκτρονική Βάση ∆εδοµένων για περεταίρω διερεύνηση

γ. Καθορισµός προτεραιότητας προσβολής στόχων Επιλογή ΣΥΠ ΠΠρΣ δ. Επιλογή Μέσου Προσβολής Εντοπισµός στόχων µε επίπεδο ρίσκου 3 και 4 (ΠΑΡΑΠ) Κατάλογος στόχων µε επίπεδο ρίσκου 5 (ΠΑΡΑΠ) ε. Ανάπτυξη του ΠΙΚΑΠ ΠΙΚΑΠ 2. ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ (Προσδιορισµός και Παρακολούθηση)

ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΗΜΕΡΑ Σ+2 ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑ

(2) Καθορισµός Απαιτήσεων σε Πληροφορίες που αφορούν στους Στόχους Σύνταξη πιθανών, ΟΥΣΠ

(3) Ανάλυση Στόχων (α) Αναγνώριση των Τµηµάτων και Στοιχείων του Συστήµατος-Στόχου (β) Αναγνώριση των Κρίσιµων Στοιχείων Στόχων Αποτελέσµατα πολεµικού (γ) Ανάπτυξη των Μοντέλων του Συστηµάτων Στόχων Παιγνίου στο πλαίσιο του ΠΠ (Συµµετοχή στις διαδικασίες του Επιτελείου) Πίνακας Συνδυασµού Μέσων Εντοπισµού - Μέσων Προσβολής Κατάλογος ΣΥΑ (4) Καθορισµός Επιθυµητών Αποτελεσµάτων (5) Τεκµηρίωση-Επικύρωση Καταλόγων Στόχων Επικύρωση Κατάλογος ΣΥΑ Πίνακας Απόφασης Προσβολής Επικύρωση

Έγκριση 7ο ΣΤΑ∆ΙΟ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΧΕ∆ΙΟΥ-∆ΓΕΠ

Κατάλογος (Κατηγοριών) ΣΥΑ

3. ΠΡΟΣΒΟΛΗ Σ+6 4. ΕΚΤΙΜΗΣΗ Εκτίµηση για προσβληθέντες στόχους ΠΙΚΑΠ και ∆ΠΙΣ της Σ+2

Σχ. Θ-2. ∆ιασύνδεση Στοχοποίησης µε Σ∆ΙΛΑ Θ-5

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘I’ ΣΤΟ ΕΕ 101-1Α

Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ-ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ Ο στρατηγός δέον να διαβλέπει εκ των αφανών το δυνατόν να προκύψει και εκ των φαινοµένων τα άδηλα. Λέων ΣΤ’ Σοφός, Τακτικά

1.

Γενικά

α. Η συλλογή Πληροφοριών, Αναγνώριση, Επιτήρηση (ΠΑΕ) είναι η δραστηριότητα η οποία συγχρονίζει και ενοποιεί τη σχεδίαση και τη λειτουργία αισθητήρων, µέσων και συστηµάτων συλλογής, επεξεργασίας, εκµεταλλεύσεως και διανοµής πληροφοριών για την άµεση υποστήριξη τρεχουσών και µελλοντικών επιχειρήσεων. Η δραστηριότητα αυτή αποσκοπεί στο να απαντήσει στις Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις του ∆ιοικητού (ΚΠΑ∆), εστιάζοντας στα ΟΥΣΠ. Οι επιχειρήσεις ΠΑΕ είναι θεµελιώδεις για την απόκτηση πληροφοριακής υπεροχής και την υποστήριξη των φιλίων επιχειρήσεων και παραλαµβάνουν τα παρακάτω έργα: Συγχρονισµός ΠΑΕ, µε τον οποίο εξασφαλίζεται ότι τα (1) κατάλληλα µέσα χρησιµοποιούνται για τη συλλογή αντίστοιχων πληροφοριών, ανευρίσκονται κενά και ανατίθενται έργα για την αποτελεσµατική επεξεργασία και διανοµή των πληροφοριών. Ενοποίηση ΠΑΕ, µε την οποία εξασφαλίζεται (2) αποτελεσµατική ανάθεση έργων στα µέσα για τη συλλογή πληροφοριών. (3)

Αναγνώριση.

(4)

Επιτήρηση.

η

β. Ο συγχρονισµός και η ενοποίηση όλων των ενεργειών ΠΑΕ υλοποιούνται µε το σχέδιο ΠΑΕ. 2.

Σχέδιο ΠΑΕ α.

Το σχέδιο ΠΑΕ υλοποιεί τα εξής έργα: (1)

Αναλύει τις απαιτήσεις πληροφοριών και εντοπίζει τα κενά

πληροφοριών. (2) Αξιολογεί τα διαθέσιµα µέσα συλλογής πληροφοριών. (3) Εντοπίζει τα κενά στη χρήση των παραπάνω µέσων. (4) Προτείνει τη συλλογή των ΚΠΑ∆ από τα διαθέσιµα µέσα και υποβάλει αιτήσεις πληροφοριών για την κάλυψη των κενών, µε τη συνδροµή του προϊσταµένου και των γειτόνων.

ΕΕ 101-1

Α


β. Για την υλοποίηση του σχεδίου ΠΑΕ απαιτείται η συνεχής και αρµονική συνεργασία του διοικητή µε τους αξιωµατικούς επιχειρήσεων και πληροφοριών (Σ3 και Σ2). Ο διοικητής θα πρέπει να γνωστοποιήσει ποιες πληροφορίες απαιτούνται και µέχρι πότε πρέπει να έχουν δοθεί. Ο αξιωµατικός πληροφοριών θα πρέπει να συγκεντρώσει τις πληροφορίες που µπορεί να υπάρχουν ήδη, να κάνει αιτήσεις πληροφοριών στο προϊστάµενο και στα γειτονικά κλιµάκια, να συλλέξει τις πληροφορίες από τα µέσα ΠΑΕ και να αιτηθεί τη συλλογή πληροφοριών από µέσα ΠΑΕ που ελέγχει ο προϊστάµενος (ή και άλλος κλάδος). Ο αξιωµατικός επιχειρήσεων, θα πρέπει να αναθέσει τα έργα συλλογής πληροφοριών στα µέσα ΠΑΕ και να τα ελέγχει µέχρι την ολοκλήρωση της αποστολής τους. γ. Κατά τη σχεδίαση των επιχειρήσεων ΠΑΕ, σηµαντικότατο ρόλο παίζει ο παράγοντας χρόνος. Οι πληροφορίες είναι χρήσιµες, όταν λαµβάνονται έγκαιρα ώστε να συνεισφέρουν στη λήψη των σωστών αποφάσεων από το διοικητή. Είναι ευνόητο, ότι ετεροχρονισµένες πληροφορίες, είναι άχρηστες για τον διοικητή και για αυτό το λόγο η σχεδίαση των επιχειρήσεων ΠΑΕ, είναι η πλέον εξαρτώµενη από το χρόνο διαδικασία της Σ∆ΙΛΑ. Οι αξιωµατικοί πληροφοριών θα πρέπει να υπολογίζουν για κάθε µέσο ΠΑΕ, τον συνολικό χρόνο που χρειάζεται για την εκτέλεση του έργου του και περιλαµβάνει τους χρόνους που χρειάζονται για την αίτηση της πληροφορίας, την προετοιµασία της αποστολής, την αποστολή του µέσου, τη λήψη της πληροφορίας, την αποστολή της, την ανάλυση / επεξεργασία της και τη διανοµή της. 3.

Σχέδιο ΠΑΕ και Σ∆ΙΛΑ

Η σχεδίαση των επιχειρήσεων ΠΑΕ είναι ενσωµατωµένη στη Σ∆ΙΛΑ. Οι ενέργειες που αφορούν στη σχεδίαση των επιχειρήσεων ΠΑΕ και λαµβάνουν χώρα κατά τη διεξαγωγή της Σ∆ΙΛΑ, είναι κατά στάδιο οι εξής: α.

Λήψη αποστολής

Στο στάδιο αυτό, ως γνωστό ο διοικητής θα εκδώσει τις αρχικές του κατευθύνσεις. Σε αυτές θα πρέπει να συµπεριληφθούν οι αρχικές κατευθύνσεις του για το σχέδιο ΠΑΕ. Ο αξιωµατικός πληροφοριών, θα αναζητήσει τις υπάρχουσες πληροφορίες και θα κάνει αιτήσεις πληροφοριών στον προϊστάµενο. Ο αξιωµατικός πληροφοριών σε συνεργασία µε τον αξιωµατικό επιχειρήσεων θα καταλήξουν στα αρχικά έργα των µέσων ΠΑΕ και στο χρονοδιάγραµµα για τη συλλογή των απαιτούµενων πληροφοριών και θα τα κοινοποιήσουν µε την πρώτη ΠΡΟ∆ΓΗ, που εκδίδεται στο τέλος του σταδίου. β.

Ανάλυση αποστολής

(1) Από την ανάλυση της αποστολής του προϊσταµένου µπορεί να εξαχθούν συµπεράσµατα για την περιοχή που θα διεξαχθούν οι επιχειρήσεις ΠΑΕ, τα διατιθέµενα µέσα ΠΑΕ και τυχόν έργα ΠΑΕ που ανατίθενται. Από την Π3Ε θα ληφθούν στοιχεία για τον εχθρό, τους Στόχους Υψηλής Αξίας (ΣΥΑ) και τα κενά πληροφοριών, ενώ από την ανάλυση του καιρού και του εδάφους θα εξαχθούν συµπεράσµατα για τα µέσα ΠΑΕ που θα χρησιµοποιηθούν. Κατά τον καθορισµό

Ι-2

Παράρτηµα Ι’

Η Συλλογή Πληροφοριών-Αναγνώριση-Επιτήρηση στην Τακτική Σχεδίαση

των επιβαλλοµένων, απορρεουσών και ουσιωδών έργων, ο αξιωµατικός πληροφοριών καθορίζει τα αντίστοιχα έργα ΠΑΕ. (2) Ο καθορισµός των ΚΠΑ∆, αποτελεί ένα πολύ σηµαντικό µέρος του σχεδίου ΠΑΕ. Το επιτελείο θα προτείνει στον διοικητή τις απαιτήσεις πληροφοριών για τη σχεδίαση της επιχείρησης και ο διοικητής θα καθορίσει τις αρχικές ΚΠΑ∆ και τα Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών (ΟΣΦΠ). (3) Οι αξιωµατικοί επιχειρήσεων και πληροφοριών, συνεργάζονται για τη σύνταξη του αρχικού σχεδίου ΠΑΕ. Το σχέδιο ΠΑΕ περιλαµβάνει, αξιολόγηση των µέσων ΠΑΕ, σύνταξη του Πίνακα Συγχρονισµού και του Σχεδιαγράµµατος ΠΑΕ, καθορισµό των έργων ΠΑΕ - αιτήσεων πληροφοριών αιτήσεων συλλογής πληροφοριών και καθορισµό των απαιτήσεων παραγωγής. γ.

Ανάπτυξη ΤΕ

Χρησιµοποιώντας τα προϊόντα της Π3Ε οι αξιωµατικοί επιχειρήσεων και πληροφοριών αναπτύσσουν έναν ΤΕ ΠΑΕ για κάθε φίλιο ΤΕ. Ο καθορισµός των Καθορισµένων Περιοχών Ενδιαφέροντος (ΚΠΕ) και Στοχοποιηµένων Περιοχών Ενδιαφέροντος (ΣΠΕ) θα οδηγήσει στην κατανοµή των µέσων ΠΑΕ. Θα πρέπει κατά την κατανοµή, να εξετάζεται η επάρκεια, η επικάλυψη και η συνέχεια των µέσων ΠΑΕ. Κατά το στάδιο αυτό αναθεωρούνται οι ΚΠΑ∆ και το σχέδιο ΠΑΕ για να προσαρµοσθούν στις ιδιαιτερότητες του κάθε ΤΕ. δ.

Ανάλυση ΤΕ

Ο αξιωµατικός πληροφοριών καταγράφει τα αποτελέσµατα της ανάλυσης των ΤΕ για να συµπληρώσει τον Πίνακα Συγχρονισµού του Σχεδίου ΠΑΕ και το Σχεδιάγραµµα ΠΑΕ. Θα πρέπει να λαµβάνεται υπόψη ότι οι ΚΠΑ∆ παύουν να ισχύουν είτε µε την παρέλευση συγκεκριµένου χρόνου (Latest Time Information Of Value), είτε µε την υλοποίηση συγκεκριµένης ενέργειας (Latest Event Information Of Value). Οι παραπάνω περιορισµοί, βοηθούν τον αξιωµατικό πληροφοριών να συγχρονίσει το σχέδιο ΠΑΕ µε τον ελιγµό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο συνδέονται τα σηµεία αποφάσεως µε τα ΟΥΣΠ, τις ΚΠΕ και τα έργα ΠΑΕ. ε.

Σύγκριση ΤΕ/ Έγκριση ΤΕ/ Σύνταξη ∆ιαταγής

Μετά τη σύγκριση των ΤΕ, ο διοικητής επιλέγει τον ΤΕ µε τον οποίο θα ολοκληρωθεί η σχεδίαση. Με την επιλογή του ΤΕ, καθορίζονται οι τελικές ΚΠΑ∆, η συγκρότηση των τµηµάτων ΠΑΕ και το τελικό σχέδιο ΠΑΕ, τα οποία κοινοποιούνται µε την τελευταία ΠΡΟ∆ΓΗ. στ.

Η σχέση του σχεδίου ΠΑΕ µε τη Σ∆ΙΛΑ, φαίνεται στο Σχ. Ι-1.

Ι-3

ΕΕ 101-1

Α


Σχ. Ι-1. Σχέση Σχεδίου ΠΑΕ µε Σ∆ΙΛΑ.

Ι-4

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΤΜΗΣΕΩΝ Α ΑΓ∆ ΑΝΣΚ ΑΠΦ∆ ΑΥ ΑΕΚΕ∆Χ

Αρχική Γραµµή ∆ιελεύσεως Αντικειµενικός Σκοπός Απαιτήσεις Πληροφοριών Φιλίων ∆υνάµεων Άµεση Υποστήριξη Αποστολή, Εχθρός, Καιρός, Έδαφος, διατιθέµενη ∆ύναµη και διατιθέµενος Χρόνος

Β Βασικές Οδηγίες Ενεργειών ή Επιχειρήσεων Γ ΓΑπ ΓΥ

Γραµµή Απόφασης Γενική Υποστήριξη

∆ ∆ΓΗ ∆Μ ∆ΓΕΠ ∆ΕΣΕ ∆Ε ∆ΙΣΥΚΩ ∆ΙΛΑ ∆Κ ∆Μ ∆ΥΑ

∆ιαταγή ∆ιοικητικής Μέριµνας ∆ιαταγή Επιχειρήσεων ∆ιαταγή Επιχειρήσεων µε Σχεδιάγραµµα Επιχειρήσεων ∆ιοίκηση και Έλεγχος ∆ιαφανές Συνδυασµού Κωλυµάτων ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης ∆ιαφανές Καταστάσεως ∆ιοικητική Μέριµνα ∆ιαφανές Υποστήριξης Απόφασης

Ε ΕΑΚ Ε∆ ΕΕ ΕΕΚ ΕΜΕΚ ΕΝ ΕσΒ ΕΤΣ ΕΥΕ

Έδαφος Αργής Κινήσεως Ένοπλες ∆υνάµεις α. Επιχειρησιακή Εικόνα β. Επιχειρησιακός Έλεγχος Έδαφος Ελευθέρας Κινήσεως Έδαφος Μη Επιτρέπον Κίνηση Ενίσχυση Επιχειρήσεις σε Βάθος Έδαφος Τακτικής Σηµασίας Επιχειρήσεις Υποστήριξης Ειρήνης

Ζ ΖΕ

Ζωτικό Έδαφος

Η ΗΤΕ

Ηµέτερος Τρόπος Ενεργείας

Κ ΚΑΚ KEE ΚΕΣ ΚΚ ΚΠΕ ΚΠΑ∆

Κοινή Αντίληψη της Κατάστασης Κοινή Επιχειρησιακή Εικόνα Κριτήριο Επιλογής Στόχου Κατανόηση της Κατάστασης Καθορισµένη Περιοχή Ενδιαφέροντος Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆ιοικητού

ΕΕ 101-1

Α

ΚΣ ΚΣΠΥ ΚΣΥΑ


Κυρίως Στρατηγείο Κέντρο Συντονισµού Πυρών Υποστηρίξεων Κατάλογος Στόχων Υψηλής Αξίας

Μ ΜΑ ΜΕ ΜΙ

Μέτρο Αποτελεσµατικότητας Μέτρο Επίδοσης Μαχητική Ισχύς

Ο ΟΜ ΟΣΤΕ ΟΣΜΕ ΟΣΦΠ ΟΤΕ ΟΥΣΠ

Οργάνωση Μάχης Οµάδα Σχεδίασης Τρεχουσών Επιχειρήσεων Οµάδα Σχεδίασης Μελλοντικών Επιχειρήσεων Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών Οµάδα Τρεχουσών Επιχειρήσεων Ουσιώδη Στοιχεία Πληροφοριών

Π ΠΑΕ ΠΑπ Π∆Μ ΠΕ ΠΕΝ ΠΕΠ ΠΙΚΑΠ ΠλΕ ΠΟΥ ΠΠΕ ΠΡΟ∆ΓΗ ΠΣ ΠΥ Π3Ε ΠΤΕ

Συλλογή Πληροφοριών, Αναγνώριση και Επιτήρηση Πληροφοριακές Απαιτήσεις Περιοχή ∆ιοικητικής Μέριµνας Περιοχή Επιχειρήσεων Περιοχή Ενδιαφέροντος Περιοχή Επιρροής Πίνακας Κατευθύνσεων Προσβολής Πληροφοριακές Επιχειρήσεις Πίνακας Οργανώσεως και Υλικού Περιοχή Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος Προειδοποιητική ∆ιαταγή Πίνακας Συγχρονισµού Προς Υποστήριξη Προπαρασκευή Πληροφοριών Περιοχής Επιχειρήσεων Πιθανότερος Τρόπος Ενεργείας του Εχθρού

Σ ΣΑΚ ΣΑπ ΣΑΠ Σ∆ΙΛΑ ΣΜΙ ΣΠΕ ΣΥΑ ΣΥΠ ΣΧΕΠ

Στρατιωτική Αξιολόγηση Κατάστασης Σηµείο Απόφασης Σχέδιο Αναζήτησης Πληροφοριών Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης Σχετική Μαχητική Ισχύς Στοχοποιηµένη Περιοχή Ενδιαφέροντος Στόχος Υψηλής Αξίας Στόχος Υψηλής Προτεραιότητας (ανταπόδοσης) Σχέδιο Επιχειρήσεων

Τ ΤΕ ΤΜΗ∆ΓΗ ΤΣ

α. Τρόπος Ενεργείας β. Τακτικός Έλεγχος Τµηµατική ∆ιαταγή Τακτικό Στρατηγείο

Υ Υ∆

Υπό ∆ιοίκηση

Συντµήσεις

2

Πίνακας Συντµήσεων

.

Χ ΧΕ ΧΣ

Χώρος Εξορµήσεως Χώρος Συγκεντρώσεως

Συντµήσεις

3

ΟΡΟΛΟΓΙΑ Άµεση Υποστήριξη (ΑΥ)


*

Direct Support

Assessment

Απορρέον Έργο*

Implied Task

Αποφασιστική Ενέργεια*

Decisive Action

Αρχή του Άλληλένδετου*

Nested Concept

Γενική Υποστήριξη (ΓΥ) Γενική Υποστήριξη – Ενίσχυση (ΓΥ-ΕΝ)

General Support

Γεγονός*

Fact

∆έσµευση*

Constrain

∆ιαδικασία ∆Ε των Επιχειρήσεων*

Operational Process

∆ιάθεση

Assigned

∆ιαταγή

Order

*

General Support Reinforcement

Η υποστήριξη που παρέχεται από µια Μονάδα που δεν είναι τµήµα ή υπό την διοίκηση της υποστηριζόµενης Μονάδας ή Σχηµατισµού, αλλά απαιτείται να δώσει προτεραιότητα στην υποστήριξη που χρειάζεται εκείνη η Μονάδα ή ο Σχηµατισµός. Η διαρκής παρακολούθηση και αποτίµηση της τρέχουσας κατάστασης, κυρίως από πλευράς εχθρού, και της εξέλιξης της επιχείρησης. Έργο, το οποίο πρέπει να εκτελεσθεί για την εκπλήρωση ιδιαίτερου έργου ή αποστολής, αλλά δεν διατυπώνεται στη διαταγή του προϊσταµένου Κλιµακίου. Η αποφασιστική ενέργεια είναι εκείνη η οποία, αν επιτύχει, οδηγεί αναπόφευκτα στην εκπλήρωση της αποστολής. Τεχνική σχεδίασης για την επίτευξη ενότητας σκοπού, δια του οποίου η Ιδέα Ενεργείας κάθε Κλιµακίου είναι σκόπιµα ευθυγραµµισµένη προς την Ιδέα Ενεργείας του γειτονικού και προς την Ιδέα Ενεργείας του Προϊσταµένου Κλιµακίου. Υποστήριξη που παρέχεται στην υποστηριζόµενη δύναµη ως σύνολο και όχι σε κάποιο τµήµα αυτής Σχέση υποστήριξης πυροβολικού κατά την οποία µια Μονάδα πυροβολικού παρέχει πυρά προς υποστήριξη της δύναµης ως σύνολο και επιπρόσθετα ενισχύει τα πυρά άλλης Μονάδας πυροβολικού. Εξακριβωµένες πληροφορίες ή στηριζόµενες σε αντικειµενικά δεδοµένα. Αποτελούν το θεµέλιο επί του οποίου βασίζεται η λύση σε ένα πρόβληµα. Περιορισµός που τίθεται στο διοικητή από τον προϊστάµενο του. Η δέσµευση υπαγορεύει την ανάληψη ενέργειας ή τη µη ανάληψη αυτής, περιορίζοντας µε τον τρόπο αυτό την ελευθερία ενεργειών των υφισταµένων. ∆ιαδικασία που ενσωµατώνει τις κύριες δραστηριότητες ∆Ε που πραγµατοποιούνται κατά τις επιχειρήσεις: Σχεδίαση, Προπαρασκευή, ∆ιεξαγωγή και συνεχή Αξιολόγηση της επιχείρησης. Η σχετικά µόνιµη τοποθέτηση Μονάδων ή προσωπικού σε µια ∆κση, η οποία ελέγχει και µεριµνά διοικητικά για τις Μονάδες ή το προσωπικό, σε ό,τι έχει σχέση µε την αποστολή ή το µεγαλύτερο µέρος των αποστολών τους. Οι Μονάδες ή οι Σχηµατισµοί σε µια τέτοια περίπτωση παραµένουν για µακρά περίοδο, συνήθως για χρόνια. Οι διαθέσεις βασίζονται στις ανάγκες του ΣΞ και επισηµοποιούνται περισσότερο µε οργανωτικές διαταγές, παρά µε θεσµικά κείµενα. Προφορική ή έγγραφη διατύπωση των αποφάσεων του ηγήτορα προς τους υφισταµένους του για την εκτέλεση.

Νέοι όροι που έχουν εισαχθεί ** Όροι που αντικαθιστούν / καταργούν αντίστοιχους παλαιότερους

ΕΕ 101-1

Α


∆ιαταγή Επιχειρήσεων (∆ΓΕΠ)

Operation (OPORD)

∆ιαταγή Κινήσεως

Movement Order

∆ιαταγή Προειδοποιητική** (ΠΡΟ∆ΓΗ) ∆ιαταγή Τµηµατική (ΤΜΗ∆ΓΗ)

Warning (WARNO)

Fragmentary Order (FRAGO)

∆ιατύπωση Αποστολής*

Mission Statement

∆ιαφανές (∆ιάγραµµα) Εχθρικού ∆όγµατος ∆ιαφανές Καταστάσεως (∆Κ)

Threat Overlay (or Doctrine Template)

Order

Order

Situation Template (or Overlay)

∆ιαφανές Πιθανής Εξέλιξης των Επιχειρήσεων (∆ΠΕΕ) ∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης (∆ΥΑ)

Event Template (or Overlay)

∆ιαφανές Συνδυασµού Κωλυµάτων (∆ΙΣΥΚΩ) ∆ιεξαγωγή*

Modified Combined Obstacle Overlay (MCOO) Execution

∆ιοίκηση δια της Αποστολής*

Mission Command

Decision Support Template or Overlay (DST or DSO)

∆ιαταγή, συνήθως µε επίσηµη µορφή, που εκδίδει ένας διοικητής προς τους υφιστάµενους διοικητές, µε σκοπό να επιτευχθεί η συντονισµένη εκτέλεση µιας επιχείρησης. ∆ιαταγή που καθορίζει τις λεπτοµέρειες κίνησης µίας ή περισσότερων µονάδων ελιγµού, υποστήριξης µάχης και ∆Μ από µία περιοχή σε άλλη. Προειδοποίηση για µία διαταγή ή ενέργεια, που πρόκειται να ακολουθήσει ∆ιαταγή που περιέχει τα αναγκαία αποσπάσµατα από λεπτοµερείς διαταγές. Παρέχει επίσης οδηγίες όταν δεν έχει ακόµη συνταχθεί µια πλήρης διαταγή. ∆ίνει ειδικές οδηγίες στους διοικητές, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να λάβουν ολόκληρη τη διαταγή, ή συνηθέστερο, τροποποιεί έγκαιρα υπάρχουσες διαταγές. Σύντοµη πρόταση ή παράγραφος, η οποία περιγράφει το βασικό έργο (ή έργα) της µονάδας και το σκοπό και που προσδιορίζει µε σαφήνεια την ενέργεια που πρέπει να αναληφθεί και το λόγο για τον οποίο πρέπει να αναληφθεί. Περιέχει τα στοιχεία ποιος, τι, πότε, πού και γιατί, αλλά σπανίως καθορίζει το πώς. Απεικονίζει γραφικά τον τρόπο µε τον οποίο ο εχθρός θα χρησιµοποιήσει τις δυνατότητές του για να εκπληρώσει την αποστολή του, σύµφωνα µε το δόγµα του, κάτω από ιδεατές συνθήκες. Είναι µια απεικόνιση των αναµενόµενων εχθρικών ενεργειών που βασίζεται στο εχθρικό δόγµα και τις επιδράσεις του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, αν ο εχθρός υιοθετήσει ένα συγκεκριµένο τρόπο ενεργείας. Είναι το διαφανές το οποίο καταρτίζεται για την περιγραφή δραστηριοτήτων και γεγονότων που αναµένεται να παρατηρηθούν σε συγκεκριµένες περιοχές ή σηµεία, εάν ο εχθρός υιοθετήσει τους πιθανότερους ΤΕ όπως τους έχουµε εκτιµήσει. Το ∆ιαφανές Υποστήριξης της Απόφασης αποτελεί ένα επιτελικό εργαλείο χρησιµοποιούµενο αρχικά στη διαδικασία του πολεµικού παιγνίου που γραφικά αναπαριστά τα σηµεία απόφασης κατά τη ροή της επιχείρησης καθώς και άλλες σηµαντικές πληροφορίες που απαιτούνται για να εκτελεστεί ένας συγκεκριµένος φίλιος τρόπος ενεργείας. Είναι το διαφανές που χρησιµοποιείται για να απεικονίσει τα αποτελέσµατα του επιχειρησιακού περιβάλλοντος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η υλοποίηση ενός Σχεδίου, εφαρµόζοντας Μαχητική Ισχύ για την εκπλήρωση της αποστολής και χρησιµοποιώντας την κατανόηση της κατάστασης για την εκτίµηση της εξέλιξης και για τη λήψη αποφάσεων. Είναι η διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων, µέσω αποκεντρωτικής εκτέλεσης, η οποία βασίζεται στην έκδοση αντίστοιχων διαταγών. Η διοίκηση δια της αποστολής απαιτεί όπως όλοι οι υφιστάµενοι αναπτύσσουν πειθαρχηµένη

Ορολογία

2

Ορολογία

.

∆ιοίκηση και Έλεγχος (∆Ε)

Command Control

∆οκιµή*

Rehearsal

Έργο*

Task

Εκτίµηση*

Estimate

Ενδείκτες*

Indicators

Ενίσχυση (ΕΝ)

Reinforcement

Επιβαλλόµενο Έργο* Επιχειρησιακή Εικόνα*

Specified Task

Επιχειρησιακός Έλεγχος (ΕΕ)

Operational Control (OPCON)

Επιχειρησιακό Περιβάλλον*

Operational Environment

Επιχειρησιακό Πλαίσιο*

Operational Framework

Εσπευσµένη Επιχείρηση

Hasty Operation

and

Operational Picture

πρωτοβουλία, ενεργώντας επιθετικά και ανεξάρτητα για την εκπλήρωση της αποστολής, στα πλαίσια της πρόθεσης του διοικητή. Η διοίκηση δια της αποστολής δίνει έµφαση στην έγκαιρη λήψη απόφασης και κατανόηση της πρόθεσης του προϊσταµένου διοικητή. Η άσκηση εξουσίας και διεύθυνσης από ένα κατάλληλα ορισµένο διοικητή επί εκχωρηµένων και προσκολληµένων δυνάµεων προς επίτευξη της αποστολής. Οι λειτουργίες της ∆Ε εκτελούνται µέσω της διαχείρισης προσωπικού, συσκευών, επικοινωνιών, ευκολιών και διαδικασιών, χρησιµοποιούµενων από ένα ∆κτη για τη σχεδίαση, την κατεύθυνση, το συντονισµό και τον έλεγχο των δυνάµεων και των επιχειρήσεων προς επίτευξη της αποστολής. Η διαδικασία κατά την οποία ένα επιτελείο ή µία δύναµη εκτελούν στην πράξη πιθανές ενέργειες µιας επιχείρησης, προκειµένου να βελτιώσουν την απόδοσή τους κατά την πραγµατική εκτέλεση. Σαφώς προσδιορισµένη και µετρήσιµη ενέργεια που εκπληρώνεται από οργανωµένα τµήµατα ή προσωπικό. Αξιολόγηση της κατάστασης και ανάλυση εκείνων των Τρόπων Ενεργείας, τους οποίους ο ∆κτης θεωρεί ότι εκπληρώνουν µε τον καλύτερο τρόπο την αποστολή. Στοιχεία πληροφοριών που παρέχουν εικόνα σε βάθος των Μέτρων Απόδοσης ή Μέτρων Επίδοσης Η παροχή επιπρόσθετης υποστήριξης µε προσωπικό, υλικά, µέσα ή πυρά µιας µονάδας σε µια άλλη που αποσκοπεί στην επαύξηση της ισχύος της δεύτερης. Συγκεκριµένο έργο, το οποίο ανατίθεται κατά σαφή τρόπο από το προϊστάµενο κλιµάκιο. Η απλή αποτύπωση σχετικών µεταξύ τους πληροφοριών εντός της Περιοχής Ενδιαφέροντος του ∆κτου. Η εξουσία που µεταβιβάζεται σε ένα διοικητή, για να διευθύνει τις δυνάµεις που του διατέθηκαν, έτσι ώστε να δύναται να εκπληρώσει συγκεκριµένες αποστολές ή καθήκοντα που συνήθως είναι περιορισµένης έκτασης από πλευράς µορφής ενεργείας, χρόνου και τόπου. ∆εν περιλαµβάνει εξουσία για ανάθεση ξεχωριστής απασχόλησης τµηµάτων των µονάδων αυτών και δεν περιλαµβάνει αφ’ εαυτής διοικητικό έλεγχο ή υποστήριξη ∆Μ. Επιπλέον δεν έχει σχέση µε τα επίπεδα. Σύνθεση συνθηκών, περιστατικών και επιδράσεων, που επηρεάζουν την ανάπτυξη ικανοτήτων και διαµορφώνει την απόφαση του διοικητού. Η διάταξη των φιλίων δυνάµεων και πόρων στο χρόνο, τόπο και σκοπό, σε σχέση µεταξύ τους και µε τον εχθρό ή την κατάσταση. Επιχείρηση στην οποία ο ∆κτης εµπλέκει τις άµεσα διαθέσιµες δυνάµεις του, εκδίδοντας ΤΜΗ∆ΓΕΣ, για να ενεργήσει µε ελάχιστη

Ορολογία 3

ΕΕ 101-1

Α



Concept Operation

of

Καθορισµένη Περιοχή Ενδιαφέροντος* (ΚΠΕ) Κατανόηση της Κατάστασης*

Named Area Interest (NAI)

of

Κοινή Επιχειρησιακή Εικόνα *

Common Operational Picture (COP)

Κρίσιµες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ∆κτου* (ΚΠΑ∆) Κύριο Έργο*

Commander’s Critical Information Requirements Key Task

Λειτουργίες Μάχης*

Combat Functions

Λειτουργίες Κύριες*

Core Functions

Μαχητική (ΜΙ)

Ισχύς

Situational Understanding

Combat Power

Μέτρα Αποτελεσµατικότητας* (ΜΑ)

Measures Effectiveness (MoE)

of

Μέτρα Επίδοσης* (ΜΕ)

Measures Performance (MoP)

of

Νοερή Σύλληψη ∆κτου*

Commander’s Visualization

προπαρασκευή, εκµεταλλευόµενος το χρόνο για σχεδίαση και προπαρασκευή, υπέρ της εκτέλεσης. Μια σαφής και συνοπτική δήλωση του τρόπου δράσης που επιλέχθηκε από έναν ∆κτη µε σκοπό την εκπλήρωση της αποστολής του. Γεωγραφική περιοχή, εντός της οποίας συλλέγονται πληροφορίες για την ικανοποίηση συγκεκριµένων πληροφοριακών απαιτήσεων. Το προϊόν που προκύπτει από την εφαρµογή της ανάλυσης και της κρίσης επί σχετικών πληροφοριών, για τον προσδιορισµό των σχέσεων µεταξύ των µεταβλητών µίας αποστολής για την υποβοήθηση της λήψης αποφάσεων. Μία επιχειρησιακή εικόνα σχεδιασµένη επάνω στις απαιτήσεις του χρήστη, βασισµένη σε κοινά δεδοµένα και πληροφορίες που προέρχονται από (και αφορούν σε) περισσότερες από µία ∆κσεις Είναι στοιχεία πληροφοριών, που πρέπει να διαθέτουν οι διοικητές και οι οποίες επηρεάζουν άµεσα τη λήψη απόφασης και καθοδηγούν την επιτυχή εκτέλεση της επιχείρησης. Το έργο, το οποίο µία δύναµη πρέπει να εκτελέσει συνολικά, ή οι συνθήκες που πρέπει να δηµιουργηθούν για να επιτευχθεί η τελική κατάσταση και ο σκοπός της επιχείρησης. Αναλυτικό εργαλείο, που παρέχει ευρεία και πλήρη περιγραφή των ενεργειών – δραστηριοτήτων στο πεδίο της µάχης, οι οποίες δεν περιορίζονται από συστήµατα ή υπηρεσίες. Τρόποι µε τους οποίους η Μαχητική Ισχύς εφαρµόζεται για την επίτευξη των επιθυµητών αποτελεσµάτων. Ουσιαστικά αποτελούν την «φιλοσοφία» γύρω από την οποία δοµείται οποιαδήποτε τακτική χρησιµοποίηση των µαχίµων τµηµάτων. Η συνολική ισχύς που µπορεί να αναπτύξει µια δύναµη κατά τη µάχη. Η µαχητική ισχύς είναι συνισταµένη πολλών παραγόντων, οι σπουδαιότεροι από τους οποίους είναι τα έµψυχα και άψυχα µέσα, η µαχητική ικανότητα και οι τακτικοί παράγοντες. Κριτήρια που χρησιµοποιούνται για την αξιολόγηση των αλλαγών που επέρχονται στη συµπεριφορά των συστηµάτων, στις δυνατότητες αυτών ή στο επιχειρησιακό περιβάλλον και που είναι συνδεδεµένα µε τη µέτρηση της επίτευξης της τελικής κατάστασης, του στόχου ή της δηµιουργίας συγκεκριµένου αποτελέσµατος. Κριτήρια που χρησιµοποιούνται για την αξιολόγηση των φιλίων ενεργειών και που είναι συνδεδεµένα µε τη µέτρηση της εκπλήρωσης συγκεκριµένου έργου. Η διανοητική διαδικασία αντίληψης της κατάστασης των φιλίων δυνάµεων σε σχέση µε τον εχθρό και το περιβάλλον, σύλληψης της επιθυµητής τελικής κατάστασης, η οποία εκφράζεται µε την εκτέλεση της αποστολής και των κυρίων σηµείων που απαιτούνται για να οδηγηθεί η φίλια δύναµη από την παρούσα

Ορολογία

4

Ορολογία

.

Οργανικό (ΟΡΓ)

Organic

Οργάνωση Μάχης**

Troop Leading Procedures (TLP)

Ορίζοντας Σχεδίασης*

Planning Horizon

Ουσιώδη Στοιχεία Φιλίων Πληροφοριών* (ΟΣΦΠ) Παράλληλη Σχεδίαση*

Essential Elements of Friendly Forces (EEFF) Parallel Planning

Παραπλάνηση

Deception

Περιοχή Ενδιαφέροντος (ΠΕΝ)

Area of Interest

Περιοχή Επιρροής (ΠΕΠ)

Area of Influence

Περιοχή Επιχειρήσεων (ΠΕ)

Area of Operation (AO)

Πίνακας Παρακολούθησης ∆ιεξαγωγής

Execution Matrix

Πίνακας Συγχρονισµού

Synchronization Matrix

κατάσταση στην τελική κατάσταση. Το τµήµα (προσωπικό και µέσα) που αποτελεί αναπόσπαστο µέρος ενός στρατιωτικού οργανισµού. Τα οργανικά µέρη µιας Μονάδας είναι εκείνα που προβλέπει ο Πίνακας Οργανώσεως και Υλικού (ΠΟΥ). Ο Στρατός µε τους ΠΟΥ καθορίζει ως οργανικές τις σχέσεις διοίκησης. Παράδειγµα οργανικών µερών αποτελούν οι Υποµονάδες µιας Μονάδας ή οι Μονάδες µιας Ταξιαρχίας. Η διαδικασία που χρησιµοποιείται από τους µικρούς ηγήτορες µε σκοπό να διερευνήσουν την αποστολή τους, να αναπτύξουν ένα Σχέδιο και να προπαρασκευασθούν για µία επιχείρηση. Ένα σηµείο στο χρόνο, επί του οποίου έχει εστιάσει ο διοικητής τις προσπάθειες σχεδίασης για τη διαµόρφωση των µελλοντικών γεγονότων. Κρίσιµες πτυχές της φίλιας επιχείρησης, οι οποίες εάν γνωσθούν στον εχθρό, θα οδηγήσουν σε αποτυχία, ή θα µειώσουν την επιτυχία της επιχείρησης και θα πρέπει να προστατευθούν Σχεδίαση, κατά την οποία δύο ή περισσότερα Κλιµάκια σχεδιάζουν σχεδόν ταυτόχρονα για την ίδια επιχείρηση. Πραγµατοποιείται µε τη συνεχή ανταλλαγή πληροφοριών προϊσταµένου µε υφιστάµενες Μονάδες για τις µελλοντικές επιχειρήσεις. Μέτρα που λαµβάνονται για την εξαπάτηση του εχθρού, µε κατάλληλους χειρισµούς, όπως παραµόρφωση ή παραποίηση των γεγονότων, ώστε να υποχρεωθεί να αντιδράσει µε τρόπο που θα είναι επιζήµιος για τα συµφέροντά του. Περιοχή που ενδιαφέρει ένα ∆κτη για την εκπλήρωση της αποστολής του. Περιλαµβάνει την περιοχή επιρροής, τις γειτονικές περιοχές µ’ αυτή και εκτείνεται µέσα στην εχθρική περιοχή µέχρι τους αντικειµενικούς σκοπούς των διεξαγόµενων ή σχεδιαζόµενων επιχειρήσεων. Περιλαµβάνει επίσης περιοχές που κατέχονται από εχθρικές δυνάµεις, οι οποίες θα µπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την εκπλήρωση της αποστολής. Εδαφική περιοχή στην οποία ένας ∆κτης έχει άµεση δυνατότητα να επηρεάσει τις επιχειρήσεις µε ελιγµό µε συστήµατα πυρών υποστήριξης που κανονικά έχει υπό τη διοίκηση ή τον έλεγχο του. Είναι περιοχή εντός του Θεάτρου Επιχειρήσεων ή της Περιοχής των ∆ιακλαδικών Επιχειρήσεων, στην οποία ένας ∆κτης διεξάγει τις επιχειρήσεις του, σύµφωνα µε την ανατεθείσα σε αυτόν αποστολή. Αποτελεί οπτική απεικόνιση των κρισίµων έργων και των διοικήσεων που έχουν αναλάβει την εκπλήρωσή τους κατά την επιχείρηση, µε χρονική σειρά. Πίνακας στον οποίο καταγράφονται τα αποτελέσµατα του πολεµικού παιγνίου και συγχρονίζεται ένας τρόπος ενεργείας από πλευράς χρόνου, χώρου και σκοπού σε σχέση µε έναν εχθρικό τρόπο ενεργείας.

Ορολογία 5

ΕΕ 101-1

Α


Συλλογή Πληροφοριών, Αναγνώριση, Επιτήρηση (ΠΑΕ)

Intelligence, Surveillance, Reconnaissance (ISR)

Προετοιµασµένη Επιχείρηση

Deliberate Operation

Πρόθεση ∆κτου*

Commander’s Intent

του

Προπαρασκευή Πληροφοριών στην Περιοχή Επιχειρήσεων (Π3Ε)

Intelligence Preparation of the Battlefield (IPB)

Προς Υποστήριξη (ΠΥ)

In Support of

Σηµείο Απόφασης* (ΣΑπ) Στόχος Υψηλής Αξίας (ΣΥΑ)

Decision (DP)

Στόχος Υψηλής Προτεραιότητας (ΣΥΠ) Στοχοποιηµένη Περιοχή Ενδιαφέροντος* (ΣΠΕ)

High Payoff Target (HPT)

Point

High Value Target (HVT)

Targeted Area of Interest (TAI)

Στοχοποίηση

Targeting

Στρατιωτική ∆ιαδικασία Λήψης Απόφασης* (Σ∆ΙΛΑ)

Military Decision Making Process (MDMP)

Είναι η δραστηριότητα η οποία συγχρονίζει και ενοποιεί τη σχεδίαση και τη λειτουργία αισθητήρων, µέσων και συστηµάτων συλλογής, επεξεργασίας, εκµεταλλεύσεως και διανοµής πληροφοριών για την άµεση υποστήριξη τρεχουσών και µελλοντικών επιχειρήσεων. Επιχείρηση η οποία επιτρέπει στο ∆κτη, λόγω του όγκου των πληροφοριών που διαθέτει για την κατάσταση, να αναπτύξει και συντονίσει λεπτοµερή Σχέδια, συµπεριλαµβανοµένων και Εναλλακτικών και Επακόλουθων Σχεδίων Μία σαφής, περιεκτική δήλωση του τι πρέπει να κάνει η µονάδα και τις συνθήκες που πρέπει να διαµορφώσει σε σχέση µε τον εχθρό και έδαφος και οι οποίες αντιπροσωπεύουν την τελική επιθυµητή κατάσταση. H συστηµατική και συνεχής διαδικασία µελέτης του εχθρού και του περιβάλλοντος του πεδίου της µάχης και διεξάγεται µε σκοπό την εξασφάλιση πληροφοριακής βάσης για την εκτίµηση πληροφοριών, τις λοιπές εκτιµήσεις του επιτελείου και τη διαδικασία στοχοποίησης. Καθορίζει την υποστήριξη που παρέχεται σε άλλη Μονάδα, Σχηµατισµό ή οργανισµό χωρίς αλλαγή των αρχικών σχέσεων διοίκησης. Σηµείο σε τόπο και χρόνο, όπου ο διοικητής προβλέπεται να λάβει σηµαντική απόφαση σχετικά µε συγκεκριµένο τρόπο ενεργείας. Είναι στόχος ο οποίος είναι απαραίτητος στο διοικητή του εχθρού για να εκπληρώσει την αποστολή του. Η απώλεια ΣΥΑ έχει ως συνέπεια τη σοβαρή υποβάθµιση σηµαντικών εχθρικών λειτουργιών στην ΠΕΝ του φιλίου διοικητού. Στόχος, ο οποίος εάν προσβληθεί µε επιτυχία, θα συνεισφέρει ουσιαστικά στην επιτυχία των φίλιων σχεδίων. Είναι γεωγραφική περιοχή όπου ο διοικητής µπορεί να επηρεάσει τη µάχη µε την καταστροφή, την επιβράδυνση ή την εξάρθρωση των εχθρικών δυνάµεων. Αποτελεί κανονικά περιοχή ή σηµείο κατά µήκος ενός διαδρόµου, η επιτυχής απαγόρευση του οποίου θα εξαναγκάσει τον εχθρό σε εγκατάλειψη ενός ΤΕ, ή θα του δηµιουργήσει πρόσθετες απαιτήσεις υποστήριξης µηχανικού για να κινηθεί σε περιοχή εµπλοκής όπου µπορεί να στοχοποιηθεί και να προσβληθεί από τις φίλιες δυνάµεις. ∆ιαδικασία επιλογής επίγειων στόχων στο πεδίο της µάχης και κατά επέκταση στο Θέατρο των επιχειρήσεων, και εν συνεχεία η επιλογή του κατάλληλου µέσου για την αποτελεσµατική προσβολή τους, λαµβάνοντας υπόψη τους επιχειρησιακούς παράγοντες και τις δυνατότητες των αντιπάλων. Επαναλαµβανόµενη µεθοδολογία σχεδίασης, η οποία ενσωµατώνει ενέργειες του διοικητού, του επιτελείου, των υφισταµένων και άλλων διοικήσεων και υπηρεσιών για την κατανόηση της κατάστασης και της αποστολής, την ανάπτυξη, ανάλυση και σύγκριση ΤΕ, την επιλογή του

Ορολογία

6

Ορολογία

.

Σχεδίαση*

Planning

Σχέδιο ∆ιοικητικής Μέριµνας

Logistics Plan

Σχέδιο Εκστρατείας

Campaign Plan

Σχέδιο Επιχειρήσεων (ΣΧΕΠ)

Operational Plan (OPLAN)

Σχέδιο Υποστηρίζον*

Supporting Plan

Σχέδιο Ενδεχόµενο*

Contingency Plan

Σχέδιο κτικό*

Εναλλα-

Branch Plan

Σχέδιο λουθο*

Επακό-

Sequel Plan

Τακτική Συγκρότηση

Task Organization (TASKORG)

Τακτικός χος (ΤΕ)

Tactical (TACON)

Έλεγ-

Τελική Κατάσταση*

End State

Control

καταλληλότερου ΤΕ για την εκπλήρωση της αποστολής και τη σύνταξη σχεδίου ή διαταγής για την εκτέλεση. ∆ιαδικασία µε την οποία ο ∆κτης συλλαµβάνει νοερά ένα επιθυµητό αποτέλεσµα, εκπονεί τρόπους για να το επιτύχει και µεταδίδει στους υφισταµένους του, τη νοερή σύλληψη, την πρόθεση και αποφάσεις του, εστιαζόµενος στα αποτελέσµατα που αναµένει να επιτύχει. Σχέδιο που καθορίζει τις λεπτοµέρειες υποστήριξης, αντίστοιχου ΣΧΕΠ, από πλευράς ∆ιοικητικής Μέριµνας. Το σχέδιο εκστρατείας είναι ένα διακλαδικό σχέδιο επιχειρήσεων για µια σειρά ευρέων επιχειρήσεων, που αποσκοπεί στην επίτευξη των στρατηγικών ή επιχειρησιακών αντικειµενικών σκοπών, σε δεδοµένο χρόνο και χώρο Οποιοδήποτε σχέδιο που αφορά στην προπαρασκευή, διεξαγωγή και αξιολόγηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σχέδιο Επιχειρήσεων που συντάσσεται από τον υποστηρίζοντα ∆κτη ή υφιστάµενο ∆κτη για να ικανοποιήσει τα αιτήµατα ή τις απαιτήσεις του Σχεδίου Επιχειρήσεων του υποστηριζόµενου διοικητή. Σχέδιο αντιµετώπισης σηµαντικών εκτάκτων καταστάσεων που λογικά είναι δυνατόν να προβλεφθούν στις κύριες γεωγραφικές περιοχές του διοικητού. Τα Ενδεχόµενα Σχέδια καταρτίζονται ως τµήµα των επιχειρήσεων και µπορεί να λάβουν τη µορφή Εναλλακτικών ή Επακόλουθων Σχεδίων. Σχέδιο αντιµετώπισης έκτακτης κατάστασης ή ένας Τρόπος Ενεργείας, µε τροποποίηση της αποστολής, της διάταξης, ή του προσανατολισµού της δύναµης, µε σκοπό να συµβάλλει στην επιτυχία της τρέχουσας επιχείρησης, βασιζόµενο σε γεγονότα που δύνανται να προβλεφθούν, ευκαιρίες ή εχθρικές ενέργειες. Σχέδιο που αφορά σε επιχειρήσεις που ακολουθούν την τρέχουσα επιχείρηση. Είναι µελλοντικές επιχειρήσεις, βασιζόµενες στην πρόβλεψη επί των πιθανών αποτελεσµάτων, επιτυχιών, ή αποτυχιών, της τρέχουσας επιχείρησης. Προσωρινή σύζευξη δυνάµεων, η οποία σχεδιάζεται για την εκπλήρωση συγκεκριµένης αποστολής. Η λεπτοµερής και συνήθως σε τοπικό επίπεδο διεύθυνση και έλεγχος των κινήσεων ή των ελιγµών που απαιτούνται για την εκπλήρωση των ανατιθεµένων αποστολών ή τακτικού έργου. Στα επιχειρησιακά και τακτικά επίπεδα, η τελική κατάσταση εµπεριέχει εκείνες τις συνθήκες, οι οποίες όταν επιτευχθούν, εκπληρώνεται η αποστολή. Στο επιχειρησιακό επίπεδο, αυτές οι συνθήκες εξασφαλίζουν το σκοπό της επιχείρησης.

Ορολογία 7

ΕΕ 101-1

Α


Τρόπος Ενεργείας (TE)

Course of Action (COA)

Τρωτά Σηµεία του Εχθρού

Vulnerabilities

Υποβοηθητικό Έργο*

Shaping Task

Υπό (Υ∆)

Attachment

∆ιοίκηση

Υπόθεση*

Assumption

Υποστηρικτικό Έργο*

SupportingTask

Υποστήριξη ∆ιοικητικής Μέριµνας

Combat Support

Υποστήριξη Μάχης

Combat Support

Service

α. Μια γενική ιδέα ενέργειας και µια γενική κατανοµή των δυνάµεων για την εκπλήρωση µιας αποστολής. β. Οποιαδήποτε σειρά ενεργειών, την οποία µπορεί να ακολουθήσει ένα άτοµο ή µια µονάδα. γ. Πιθανό σχέδιο ενέργειας, το οποίο προσφέρεται για την εκπλήρωση της αποστολής ενός ατόµου ή διοικητή, ή που σχετίζεται µε την εκπλήρωση της αποστολής του. δ. Μέθοδος που υιοθετείται για την εκτέλεση ενός έργου ή µιας αποστολής. α. Χαρακτηρίζονται τα σηµεία εκείνα τα οποία καθιστούν τον εχθρό τρωτό και των οποίων η εκµετάλλευση πρέπει να επιδιωχθεί από τους διαµορφούµενους Τρόπους Ενεργείας. β. Τα τρωτά σηµεία δεν καταγράφονται ως µια περιληπτική απαρίθµηση των αδυναµιών και ιδιοµορφιών του εχθρού όπως προέκυψαν από την εκτίµηση των χαρακτηριστικών της Περιοχής Επιχειρήσεων και της εχθρικής καταστάσεως, αλλά ως αποτέλεσµα αυτών. Είναι εκείνο που δηµιουργεί ή διατηρεί τις συνθήκες για την επιτυχία της αποφασιστικής ενέργειας πριν, κατά τη διάρκεια ή µετά από αυτήν. Οι συνθήκες αυτές έχουν σχέση µε τον αντίπαλο, το περιβάλλον ή τις δικές µας δυνάµεις Προσωρινή υπαγωγή κάποιας Μονάδας σε µια ∆κση διαφορετική από εκείνη στην οποία ανήκει οργανικά. Όταν µια Μονάδα τίθεται Υ∆ άλλης, ο ∆κτης υπό την οποία τίθεται, διοικεί εν προκειµένω και την τεθείσα Υ∆ Μονάδα. Πληροφορία που εκλαµβάνεται ως αληθής ελλείψει γεγονότων. Η πληροφορία αυτή είναι πιθανόν ορθή, αλλά δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί. Τα υποστηρικτικά έργα, καθιστούν τις χερσαίες δυνάµεις ικανές να επιβιώσουν, να κινηθούν και να πολεµήσουν, για να εκτελέσουν την αποφασιστική ενέργεια ή τα υποβοηθητικά έργα. Οι ζωτικές δυνατότητες, οι λειτουργίες, οι δραστηριότητες και τα έργα, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση όλων των τµηµάτων των δυνάµεων που επιχειρούν στο Θέατρο, σε όλα τα επίπεδα πολέµου. Στο πλαίσιο του εθνικού συστήµατος ∆Μ και του συστήµατος ∆Μ του Θεάτρου, περιλαµβάνει αλλά δεν περιορίζεται στην υποστήριξη, η οποία παρέχεται από τις αρµόδιες υπηρεσίες, ώστε να εξασφαλίζονται, µεταξύ άλλων, οι τοµείς του εφοδιασµού, της συντήρησης, των µεταφορών και της υγείας, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την αεροπορία και τα χερσαία µάχιµα τµήµατα προς υλοποίηση της αποστολής των στον πόλεµο. Η υπηρεσία υποστήριξης µάχης περιλαµβάνει τις δραστηριότητες σε όλα τα επίπεδα πολέµου, οι οποίες εξασφαλίζουν δυνατότητες διατήρησης σε όλες τις επιχειρούσες δυνάµεις στο πεδίο µάχης. Υποστήριξη πυρός και επιχειρησιακή βοήθεια η οποία παρέχεται σε µάχιµα τµήµατα.

Ορολογία

8

Ορολογία

Χρόνος υπό Προειδοποίηση για Κίνηση

.

Notice to move

Κατάσταση ετοιµότητας για κίνηση µιας Μονάδος µέσα σε τακτή προθεσµία από µία ορισµένη ώρα και µετά.

Ορολογία 9

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΕΕΘΑ 1. 2. 3. 4.

∆ιακλαδικό ∆όγµα ∆ιοίκησης και Ελέγχου Ε∆/2003 ∆όγµα ∆ιακλαδικών Επιχειρήσεων/2003 ∆Κ 2-1 Επιχειρησιακή Σχεδίαση Ε∆/2007 ∆Κ 0-4 Κοινή Ορολογία Ε∆/2006

ΓΕΣ 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

ΣΚ 30-1 Επιτελικά Καθήκοντα/1996 ΣΚ 31-3 Το Τακτικό ∆όγµα του ΣΞ/2002 ΣΚ 42-1 Στρατιωτική Ορολογία/2001 ΣΚ 43-1 Στρατιωτικές Συνθηµατικές Παραστάσεις/2006 ΕΕ 8-1 Τεχνική και Τακτική του ΠΒ Μάχης/2006 ΕΕ 100-1 Επιχειρήσεις/2008 ΕΕ 151-1 Πληροφορίες Μάχης/1999

ΝΑΤΟ 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

AAP-6 NATO Glossary of Terms and Definitions /2009 AAP-15 NATO Glossary of Abbreviations /2008 AJP 2.1 Intelligence Procedures/2002 ATP 3.2.1 Allied Land Tactics/2009 AJP 3.2.2 Command and Control οf Allied Land Forces/2007 SHAPE/J5 Guidelines for Operational Planning/2005 AD 80-80 Common Operational Picture/2009 STANAG 2287 (Ed. 1) Task Verbs for Use in Planning and the Dissemination of Orders/2007 STANAG 2014 (Ed. 9) Formats for Orders and Designation of Timings, Locations and Boundaries/2000

ΓΕΡΜΑΝΙΑ 1. 2.

HDv 100/200 VS-NfD Führungssystem der Landstreitkräfte/2010 Leitfaden „Taktische Führung von Landstreitkräften im multinationalen Umfeld“ /2006.

ΗΠΑ 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14.

JP 5-0 Joint Operation Planning/2006 FM 2-01.3 Intelligence Preparation of the Battlefield/2009 FM 3-0 Operations/2008 FM 3-60 The Targeting Process/2010 FM 3-90 Tactics/2001 FM 5-0 Army Planning and Orders Production/2005 FM 5-0 The Operations Process/2010 FM 6-0 Mission Command: Command and Control of Land Forces/2003 FM 7-15 The Army Universal Task List/2003 FM 101-5 Staff Organization and Ops/1997 FMI 5-0.1 The Operations Process/2006 ST 100-3 Battle Book/2000 CALL Battalion Planning Process/2006 CALL Brigade Planning Process/2006

Βιβλιογραφία-1

EE 101-1A


ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ 1. 2. 3. 4. 5.

AFM Vol 1/Part 8, Command and Staff Procedures/2007 ADP Operations/2010 JSCSC The Tactical and Combat Estimate/2006 ΜΚ2 Brigade Staff Planning/2006 UK MOD, Operations in Iraq, An Analysis from the Land Perspective/2005

ΚΑΝΑ∆ΑΣ 1. 2. 3. 4.

B-GL-300-003/FP 001 Command in Land Ops/2007 B-GL-331-002/FP 001 Staff Duties for Land Ops/2007 B-GL-354-003/FP-001 Land Force IO – Deception/1998 B-GL-331-001/FP-001 Command Support in Land Ops/2008

ΟΛΛΑΝ∆ΙΑ AFM 1 Command and Control/2000 ΛΟΙΠΑ Maj Ketty Davidson «From Tactical Planning to Operational Design» Military Review/2009

Βιβλιογραφία-2

ΕΕ 101-1 13

Recommend Documents