[Xxakaness] Just a Night With Him[1]

---------------BOOK DETAILS---------------[BOOK NAME] Just a night with him [TOTALPARTS] 24 ------------------------------------------[ BOOK DESCRIPTION ] -------------------------------------------Seven years ago, Sheenalyn Ybarra made a mistake of joining a fraternity, seven years later, Sheenalyn Ybarra made a mistake of entering Sancho Consunji's turf. Witness how Sheena's life turns around because of the ruthless man who have mar ked her twice. ------------------------------------------******************************************* [1] Just a night with him ******************************************* I never thought I'll have him for the night... ******************************************* [2] Prologue: One night ******************************************* Napalunok ako nang marinig ko ang dalawang salitang isinisigaw ng lalaki sa ami ng harapan. Hindi ko siya makita at hindi ko rin kilala ang boses niya, pero rin ig na rinig ko ang tono ng boses niya, nakakatakot, nakakakaba. Muli ay isinigaw niya ang pagpipilian ng mga neophytes na tulad ko. "Hirap o Sarap!" Muli akong napalunok. Paano nga ba ako napunta sa sitwasyong ganito? Isa lang na man akong ordinaryong college student, taking up Bachelor of Science in Business Management, hindi ako scholar pero pinapaaral ako ng amo ng Nanay ko sa isang m agandang unibersidad na ito. Pero kahit gaano ako magpakabuti, napasok pa rin ak o sa sitawasyong ito. "Hirap o Sarap!" Sigaw muli ng lalaking kanina pa lumuligid sa amin. Alam kong may mga kasama ako sa loob ng maliit na kwartong iyon. Hindi ko alam kung nasaan kami, o ako. Bast a kinakabahan ako, pinapipili nila kami sa dalawang bagay na alam kong mahirap p areho, paano hindi? Virgin pa ako at kung sarap ang pipiliin ko, mahihirapan din ako. I sighed hard. Naramdaman kong may huminto sa tapat ko. "Sheenalyn Marien Ybarra." Sabi niya sa akin. "Hirap o Sarap?" I swallowed hard. Naikuyom ko ang mga palad ko. Bigla kong naalala si Nanay, kun g uuwi akong hindi makalakad dahil sa pasa sa likod ng binti ko, mag-aalala siya , kung uuwi naman akong hindi makalakad dahil lang doon, mas madali kasi kayang kong magpanggap na hindi masakit, isa pa, how hard can it be? I mean, sex isn't really that bad. Naiiyak na ako, nahihirapan pa akong huminga, sex lang iyon, pero masakit pa rin kung iisipin dahil iniingatan ko ang sarili ko para sa taong pakakasalan ko but right now, I will have to compromise myself because of the situation I am in. "Hirap o Sarap?" Muling tanong niya sa akin. Bakit pa kasi ako sumali dito sa fr aternity? "Tinatanong kita!" "S-sarap! S-sarap!" Sigaw ko. Naramdaman kong hinawakan niya ako sa braso. "Sasagot din pala." Sabi niya sa akin. "Dalhin iyan sa kwarto. Siguraduhin ninyo ng hindi matatanggal iyong blindfold." Sabi pa niya sa nakahawak sa akin. Nangin

ginig ang buong katawan ko habang naglalakad kami patungo kung saan. Naramdaman kong may bumukas na pinto at pumasok kami roon. The one holding me made me sat o n the bed. "Relax ka lang." Naulinigan kong sabi niya. Napasinghap ako. Babae ang may hawak sa akin. Tinapik niya ang balikat ko. "Huwag kang mag-aalala, mabilis lang iyon . Iiwan na kita, huwag mong tatanggalin ang blindfold." Paalala niya. Gusto ko s ana siyang pigilan pero narinig kong lumapat na ang pinto. Naiwan akong mag-isa sa loob ng silid - mag-isa nga ba? Hindi ko alam. Naiiyak ako, sana hindi ako na gpadala sa mga kaklase ko na nagsabi na sasali rin sila dito sa fraternity, pwed e naman akong tumanggi pero nagpadala ako ngayon, naiipit ako sa sitwasyon. Napasinghap ako nang malakas nang marinig kong bumukas ang pinto. Palagay ko ay dumating na ang lalaking makakasama ko ngayong gabi. I bit my lower lip. "Hi." He greeted me. His voice was sensual and kind. I don't know how I knew tha t but I just knew that he was kind. I felt his hand on my shoulder, he started m assaging it. "Are you nervous?" He asked me. Umiling ako. Gusto kong makita niya na hindi ako natatakot. His hands started travelling down my neck. His palm was warm and soft. Para tuloy nawawala ang iyak ko. Naramdaman kong lumundo ang kam a, naupo siya sa tabi ko, inalalayan niya ako paharap sa kanya. I was really sca red but I had to make it look like I am strong. "May first kiss ka na?" He asked. Napaawang ang labi ko. Why was he asking me th at? Hinawakan niya ang baba ko at saka ko naramdaman ang paglapit niya. Maybe he was bending his head down, a little while later, I could smell his fresh breath . Consolation na lang siguro na ibibigay ko ang virginity ko sa isang lalaking h indi bad breath. Hinalikan niya ako. I had never been kissed before. This is my first kiss - ever - and I can't believe that I let a stranger give it to me. "Open your mouth." He said after a while, I opened my mouth and I felt a thousan ds of electrons travelling from his mouth to my mouth to my whole being when his tongue explored the insides of my mouth. He was a good kisser - it's not like I have any other references but somehow, I know that he kisses well. A moan escap ed from my lips when I felt his hand on my neck - caressing it, making me feel l ike I am thirsty for something. Lumayo siya sa akin. "Huh?" Iyon lang ang lumabas sa bibig ko. I wanted to ask kung tapos na. "I am undressing, honey." His voice was really something. I felt like I have hea rd it before. "Put your hands together." Sabi niya. Pinagdikit ko ang kamay ko. Maya-maya ay naramdaman kong itinatali niya iyon. "Teka po, Kuya wag po..." Sabi ko sa kanya. "Shh, hindi mo ako pwedeng hawakan. Fraternity rule." Sabi niya sa akin. Naramda man ko na naman ang kamay niya sa katawan ko, he started undressing me. Naka-uni form pa ako noon. He unbuttoned my blouse and pulled down my skirt. Hindi ko ala m kung madilim o maliwanag, pero nakakaramdam ako ng hiya. "Beautiful." Sabi niya sa akin. He made me lie on the bed. He started pulling do wn my underwear, he had unclasped my bra after taking off my blouse kanina. I cl osed my eyes kahit nakapiring pa ako. Naiiyak ako, I can't believe that I am doi ng this with a stranger. I had always imagined my first time to be with the man I love with all my heart,

it was supposed to be on the night of my wedding. I guess wala na ang pangarap na iyon. I felt him placed himself on top of me. He took my tied up hands and pu t it over my head. "You are free to scream, I just won't tell you my name." He breathed near my ear . I bit my lower lip when he licked my lobe. Bumaba ang halik niya patungo sa le eg ko. My breathing became hard, pakiramdam ko, nasusunog ang buong katawan ko d ahil sa mumunti niyang mga halik. I gasped hard when I felt his lips sucked the skin of my bared breasts. "Uhhh!" I couldn't help but moan. His lips started travelling down my abdomen, d own and down again, until he found my sacred core, a tear escaped from my eyes w hen I felt him touch me there. No one had ever touched me there siya pa lang. No on lang nag-sink in sa akin na nangyayari talaga ito. I felt him spread my legs wide, I felt his breath on my core and later on, it was his tongue I am feeling inside me. "Ahhhhhhh!" I screamed loud. I couldn't handle what he was doing. It was as if h e was agitating me in a very good way. Seconds later, I felt a tension building up inside me, it was as if I am going to explode, I got scared because of the pl easure I was experiencing, suddenly naintindihan ko kung bakit tinawang nilang S ARAP ang activity na ito, it was because it felt so good, so good that I wanted to scream his name, it's just that I didn't know him. He put a finger inside me; he thrust his finger in, while his tongue works magic . I felt heavenly. "So wet." I heard him say. Maya-maya ay naramdaman kong hinawakan niya ang mga b inti ko. Parang naka-angat na ako ngayon. "I am going to put it in. It will be very painful." He said as if warning me. I didn't know what to expect. Napahagulgol ako nang biglain niya ako. He wasn't ge ntle, he was rough! "Ouch!" I exclaimed. "Fuck, you're so tight!" He hissed. Hindi siya kaagad gumalaw. I guess he was le tting me adjust. "Fuck..." He said again. "Fuck, honey, you feel so warm, damn i t!" I don't know why but when he started moving, I felt my toes curled with so much pleasure, the pain was there, but the pleasure was overwhelming, not a moment la ter, I found myself sighing because of relief, moaning because of his lips and g roaning because of his thing between my legs. He was good, and something tells me that I will never regret this night, just on e night with him but I am sure I will remember this for the rest of my life. He collapsed on my body; we were both catching our breath. Naramdaman kong tumab i siya sa akin at saka ako kinumutan. He didn't hug me like I expect him to do. Kinalas niya ang tali sa kamay ko at saka nahiga muli sa tabi ko, pinakiramdam k o siya. Nang maramdaman kong regular na ang kanyang paghinga ay saka ako bumango n. I gasped when I felt the pain in between my legs, gusto ko pa sanang humiga p ero alam kong kailangan ko nang umalis. I don't want him to see me after he wake s up, isa pa, I wanna see him, alam kong lalabag ako sa rule ng fraternity sa or as na tanggalin ko ang blindfold ko, pero I wanna see him. I wanna see the face of the man who took my virginity. Nanginginig ang mga kamay na tinanggal ko ang blindfold ko. Dahan-dahan akong lu

mingon sa akin lukuran. "Oh my god!" I exclaimed when I recognized his face. I cried so hard when I realized who he was. The one who took my virginity away, the stranger who claimed me was none other t han Sancho Angelo Cruise Consunji... ******************************************* [3] 1. One morning ******************************************* "Nanay, pinapatawag ka ni Ma'am sa school." Nanlaki ang mga mata ko matapos kong maisara ang pinto ng bahay. Agad kong hinar ap ang kambal ko. Si Yto ang nagsasalita, si Yza naman ay nakatayo lang sa may s ofa at nakayuko. Yto put down his bag at saka humarap sa akin. Much as I want to hug them for their overloading cuteness, nilukot ko ang mukha ko at saka tiniti gan silang dalawa. "At bakit ako pinapatawag ni Ma'am sa school Yto Jose?" Tanong ko sa kambal kong lalaki. He pointed Yza who was still quiet. "Kasi si Yza, niloloko daw niya si Ma'am, eh Nanay sabi ko totoo naman iyong sin agot niya sa tanong ni Ma'am kaya nagalit din si Ma'am sa akin." Napakamot ako ng ulo. Ano na naman bang kalokohan ang ginawa ng kambal ko. They are seven years old now, nasa grade two na sila at kahit parehong matalino ay pa reho namang matigas ang ulo. I walked near them and sat at the sofa, nasa gitna nila ako. Inakbayan ko sila pareho. "Ano ba kasing nangyari?" Mahinahong tanong. Si Yto ulit ang sumagot. "Kasi Nanay, sabi ni Ma'am magdala dawn g family picture----" "Eh wala naman tayo noon." Sabat ni Yza, "kaya sinabi ko kay ma'am na noong pana hon ninyo ni Tatay wala pang camera kaya wala kayong picture." Gusto kong umubo ng malakas. Naiiyak na nagpaliwanag sa akin si Yza habang si Yt o ay nakatabi lang sa akin. Sinabi ni Yza na nagalit daw ang teacher nila dahil sa sagot niya. "Saka iyon naman ang sabi mo sa akin, Nanay, inulit ko lang kay Ma'am." Alam ko ng malapit nang umiyak si Yza, namumula na kasi ang ilong niya. I sighed. Hinata k ko siya papalapit at saka hinaplos ang mahaba niyang buhok. Maraming nagsasabi na mukhang manika si Yza, she had a long curly hair, itim na itim ang buhok niy a, at bilugan ang mga mata, malalantik rin ang eye lashes niya - isang bagay na sigurado akong nakuha niya sa ama niya. "Anak, sana iba na lang iyong sinabi mo." "Umiyak nga siya Nanay, kaya lalong nagalit si Ma'am," Sabi pa ni Yto. I shook m y head. Kamukha rin ni Yza si Yto, mas hard nga lang ang features nito dahil ito ang lalaki. Tulad ni Yza ay itim na itim din ang buhok ni Yto na abot sa panga nito. Madalas kapag nakakatuwaan ko ay tinatali ko ang buhok ni Yto, mukha rin s iyang babae. "Pero Nanay diba sabi mo bad magsingaling. Saka patay na si Tatay paano pa kami makakakuha ng picture niya?" Humihikbing tanong ni Yza. Huminga ako ng malalim.

Ito ang pinakaayaw kong parte ng pagiging Nanay ko sa kambal, iyong pagkakataon na hinahanapan na nila ako ng Tatay - iyong pakiramdam na parang hindi na sapat para sa kanila ang paliwanag ko na patay na ang tatay nila. Huminga ako ng malal im. "Sige, bukas, kakausapin ko ang teacher ninyo. Sige na, magbihis na kayo at nang makapaghapunan na tayo." Utos ko sa kanila. Pinahid ni Yza ang mga luha niya sa ka tumalikod, bago sila tuluyang pumasok sa silid ay tiningnan muna nila ako at saka sabay na sinabing: "Sorry, Nanay." I smiled. Nang maisara na ng kambal ang pinto ng kwarto saka ako sumandal at tum ingin sa kisame. Gusto kong maiyak, gusto ko na namang maawa sa sarili ko kaya l ang tapos na ako doon, tanggap ko na na kahit kailan hindi magiging parte ng buh ay ko at ng buhay ng kambal ang ama nila. Tahimik ang buhay nito - lalo na ngayo n. Sa tingin ko matapos ng lahat ng nangyari sa kanya nitong taon na ito, mas ma buti na tahimik na lang siyang mamuhay, isa pa, wala siyang kaalam-alam sa exist ence ng mga bata. Sancho Consunji - the father of my twins. Kung simple aksidente lang sana ang na ngyari noon, siguro kaya kong sabihin sa kanya na siya ang ama ng mga anak ko, p ero hindi ko kaya, hindi naman kasi ordinaryo ang pangyayaring iyong sa buhay ko . I sighed. I could still remember that night like it was only yesterday. Three months after that, I found out that I was pregnant, iyak nang iyak si Nanay noon, ako na lan g daw ang inaasahan niya tapos nagkaganoon pa, hindi naman siya nagalit masyado noon, hindi ko rin sinabi sa kanya kung sino ang ama ng mga bata, basta ang sabi ko, ayoko nang pag-usapan iyon. I took a break from my studies, nanganak ako ng tahimik, akala ko talaga hindi n a ako makakapag-aral pero mabait si Lola Adelina, maski nabuntis ako sa pagkadal aga ay pinag-aral pa rin niya ako. Nakatapos ako, pilit kong tinataguyod ang kam bal ko, ang hindi ko lang talaga magawa ay ang umalis sa mga Consunji, gusto ko na kasing lumayo sa kanila, natatakot ako, naiisip ko kasi kung mabubuko ako, ba ka kunin ni Sancho ang mga anak ko, hindi ko kaya iyon. I sighed. Pinahid ko ang luhang pumatak mula sa mga mata ko. Seven years na ang nakalipas pero iyong masakit na part naroon pa rin. Hindi lang naman simple ang nangyari sa akin, napakakomplikado ng sitwasyon ko. Ang hiling ko lang talaga, sana ay hindi malaman ni Sancho Consunji ang totoo. S ana lang talaga...

-----------------------------------------------

"Sancho! Oh god, please let me touch you! Ahh!" I kept on thrusting in and out Madeline's core. I was feeling so hot that night and I really wanted to release everything inside her. It's my stress reliever. N ights like this, I knew I wouldn't sleep. Palagi pa rin akong hinahabol ng masam ang panaginip na iyon. "Fuck, I'm coming." I said to her, I pulled it out. "Open your mouth." I command ed her and she did, I let everything out in her mouth, after that I sat beside h

er, I took the keys of the hand cuffs and released her. "Ahhh," Himihingal siya. I snuggled her from behind, Madeline kissed my lips. "What's bothering you, Sancho? You're too rough tonight." Sabi niya sa akin. I c losed my eyes. Suddenly the scene from my nightmare came in the view, bigla akon g nagmulat ng mga mata. "Is this about what Jane did to you?" She asked me. "I don't want to talk about it." Tumayo ako at saka nagbihis na. Madeline stood up too. Niyakap niya ako mula sa likuran. "Sancho, I'm sorry." She said, "Huwag ka nang umalis. I want to be with you unti l tomorrow morning. Busy ka na naman kasi." She said to me. Umiling ako. Matapos akong magbihis ay hinarap ko siya. "Kailangan kong umuwi, walang kasama si Lola sa bahay." "Lukas is there, isn't he?" Sabi pa niya. I just shook my head. Gusto kong mapag -isa. Gusto kong mawala ang agam-agam sa dibdib ko. I thought sex could take tha t away even for a while pero hindi rin, nasa utak ko pa rin ang takot na nabuo s a pagkatao dahil sa pangyayaring gusto kong kalimutan pero paulit-ulit na bumaba lik. I sighed again, I kissed Madeline goodbye and left. Agad akong sumakay sa kotse at pinasibad iyon. I turn the radio on and listened to the song on the air, pilit kong inaalis ang mga bagay na nangyari. Pero naroo n pa rin, it's as if I could still feel them hurting me, wounding me, it's as if I could still see them around me. Bigla kong inihinto ang sasakyan. "AHHHHHHH! LEAVE ME ALONE?!!!" I screamed at the top of my lungs. Pakiramdam ko ay masisira na ang ulo ko. Ayokong bumalik sa trauma stage. Ayoko nang maging pa rang tanga. Okay na ako, it's just that the nightmare won't stop. I took a deep breath. I want the demons of the past out of my life, pero paano ko gagawin iyon ?

-------------------------

"Nanay, nanay, nanay." Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang marahang paghaplos ni Yza sa balikat k o. Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata at saka bumaling sa kanya. Nakayakap p a si Yto sa akin at tulog na tulog. "Hmmn? Yza, matulog ka pa, maaga pa." Sabi ko sa kanya. Huminga ako ng malalim a t saka bumalik sa pagtulog pero bigla akong naubo, bigla kong naramdaman ang kun g anong mainit sa paligid ko. Bukas naman ang electric fan sa kwarto naming pero bakit mainit? "Nanay, nanay, tingnan mo, may apoy sa labas." Sabi sa akin ni Yza. Agad na nagi sing ang diwa ko. Bumalikwas ako ng bangon at saka nakita ko ang sunog sa likod bahay namin. "Diyos ko po!" Sigaw ko. "Yto, Yto! Yto, anak, gumising ka!" Sigaw ko. Agad nama ng nagmulat ng mata si Yto at saka bumangon.

"Nanay natatakot ako." Humihikbing sabi ni Yza. "Huwag anak, nandito si Nanay." Binalingan ko si Yto. "Yto, tatakbo tayo. Halika na!" Sabi ko. Kinarga ko si Yza at hinawakan ko naman ang kamay ni Yto, pagbuka s ko ng pinto ay nakita kong nasusunog na ang kusina namin. Naiiyak man ako ay h indi ko pwedeng ipakita sa mga bata iyon - lalo lang silang matatakot kapag naki ta nilang pati ako ay umiiyak. "Nanay. Nanay si Mr. Huffles!" Sigaw ni Yza. Tumingin ako sa likuran at nakita k o ang teddy bear niya na nilalamon na ng apoy. "Nanay!" Pumalahaw ng iyak si Yza . "Nanay si Mr. Huffles!" "Anak, hindi na pwede, nasusunog na iyong bahay natin!" Sabi ko. Saglit kong bin itiwan ang kamay ni Yto para buksan ang pinto, mabilis kong hinatak si Yto palab as ng bahay. Noon ko nakita na halos nilalamon na rin ng apoy ang kalahati ng ka bahayan sa lugar namin. Nakalabas kami ng gate, noon ko lang ibinaba si Yza, umi iyak pa rin siya dahil sa naiwan naming ang paborito niyang teddy bear sa loob. Naiiyak naman ako dahil isang pitik lang, nawala ang lahat ng pinaghirapan ko. H uminga ako ng malalim at saka niyakap ang kambal ko. "Nanay, saan na tayo titira?" Tanong ni Yto habang nakatingin sa bahay naming na nasusunog na. I kissed his cheeks. "Gagawa ng paraan si Nanay, anak. Huwag kang malungkot." "Nanay, nanay si Mr. Huffles..." Sisigok-sigok na sabi ni Yza. I nodded at her. "Bibili na lang si Nanay ng bago. Ang mahalaga ligtas ka at si Yto." Yumakap siy a sa akin. I cried silently, bakit ba hindi ako lubayan ng kamalasan sa buhay?

-----------------------------Wala na akong ibang matatakbuhan. Iyon ang paulit-ulit kong iniisip habang nakau po ako at ang mga bata sa labas ng 7/11 malapit sa nasunog naming lugar. Gusto k ong maiyak. Ni wala man lang akong nabitbit na kahit na ano, maski pera wala. I sighe hard. Wala akong mapupuntahang kaibigan, wala rin si Mama nasa probinsiya siya dahil manganganak na ang ate ko, hindi rin naman ako pwede doon dahil ayaw ng asawa ni Ate sa mga anak ko. Nang maramdaman kong tutulo na ang aking luha ay mabilis kong pinahid iyon. Tiningnan ko ang kambal, nakayupyop si Yto sa mesa h abang si Yza naman ay pinaglalaruan ang buhok nito. Nang gumalaw si Yto ay humag ikgik si Yza, bigla akong napangiti. Isang ngiti lang ni Yza naaalis ang iniisip ko. "Nanay, paano kami papasok sa school? Wala kaming uniform." Sabi ni Yza nang bal ingan niya ako. "Absent muna, anak." Sabi ko. Hinaplos ko ang buhok niya. Ngumiti muli siya sa a kin, nakita ko tuloy ang dalawang bungi. "Ah, bungi si Yzang." Sabi ko. Ngumuso siya. "Nanay, kailan babalik iyong ngipin ko?" "Malapit na, anak." Sabi ko. "Bakit, na-traffic siya?" Inosenteng tanong niya sa akin. I just smiled. Napansi n kong nag-angat ng ulo si Yto.

"Nanay gutom na ako." Sabi niya sa akin. "Ako din?!" Sigaw ni Yza. "Pero wala naman tayong pera. Mamamalimos na po ba kam i mula ngayon, Nanay?" Hindi ko alam kung maiiyak o matatawa ako sa sinasabi ng mga anak ko. Nginitian ko na lang sila. "Hindi, mag-aaral kayo, okay?" Giit ko. "Diba sa tv kapag nasusunog iyong bahay nila nagiging palaboy sila, Nanay?" Sabi pa ni Yza. Umiling ako. Ayokong mag-isip. Nag-iwas ako ng tingin sa mga bata at saka huminga ng malalim. Isa lang naman ang alam kong matatakbuhan ko sa mga pa nahong ito. "Lika na kayo." Wika ko sabay tayo, sumunod ang silang dalawa sa akin. Napansin kong pinagtitinginan kami ng mga lumalabas ng convenience store, bakit ba naman kasi hindi, naka-pajama kaming mag-iina. "Saan po tayo pupunta, Nanay?" Tanong ni Yto. "Basta," Sagot ko. "Dapat mag-behave kayo doon ha." Pasimpleng sumilip ako sa lo ob ng convenience store para tingnan ang oras. Six o'clock na nang umaga. I sigh ed again, bahala na. Basta, bahala na. Sumakay kami ng taxi at nagpahatid ako sa lugar na alam ko at sigurado akong mak akahingi ako ng tulong, dahil maaga pa, walang trapik, maaga kaming nakarating d oon. Bumaba ako kasama ang dalawang bata. Binalingan ko ang driver. "Kuya, pwedeng pahintay lang po?" Nahihiyang sabi ko. Wala talaga akong dalang k ahit na ano. Tumango naman ang driver. Lumapit ako sa malaking gate. "Wow!" Sabi ni Yto. "Nanay, ang laki ng bahay." "Siguro may princess diyan sa loob. Mukhang castle iyan eh!" "Princess? Pangit naman iyong Princess!" Sabi ni Yto sa kapatid niya. "Yto, Yza sabi ko diba behave?" Pinanlakihan ko sila ng mata matapos iyon ay pin indot ko ang doorbell at maya-maya at may nagsalita sa may speaker. "Identification." Sabi sa kabilang linya. Muli kong pinindot ang red button at n agpakilala. "I.D number, 00129, Sheenalyn Marien Ybarra. Personal Assistant of the eagle." P akilala ko. Mas lalo pang humigpit ang security sa bahay na ito matapos ang nang yaring gulo halos dalawang buwan na ang nakakalipas. "Confirmed." Sabi ng speaker. "Wow, nanay, may magic ba diyan?" Tanong ni Yto. "Wala, halika na." Sabi ko sa kanila nang bumukas ang gate. Naglakad kami sa mal awak na garden ng mansion. Hawak ko sa magkabilang kamay ko ang kambal. "Nanay, nangangawit na ako." Sabi ni Yto sa akin. I looked at him. Kinarga ko si ya. "Ako din nanay, napapagod na ako." Sabi naman ni Yza. Napabuntong hininga ako. M

insan gusto kong magalit kay Sancho, magreregalo na lang dalawang makulit pa! Bu t then, minsan lang iyon, mas madalas akong thankful sa kanya dahil may dalawa a kong makukulit. Hinawakan ko na lang ang kamay ni Yza. "Mamaya na lang kita kakargahin, si Yto muna." Sabi ko. Nagapatuloy kami sa pagl akad hanggang sa makarating kami sa tapat mismo ng front door. Bumukas iyon at s inalubong ako ni Nanay Lydia. "Sheena, ang aga mo naman! Tulog pa si Sir Lukas!" Sabi niya sa akin. "Oo nga po, Nay, si Lola Adel po pa gising na?" Tanong ko. Kinakabahan ako. Paan o kung hindi pumayag si Lola Adel sa hiling ko? Ang dami-dami na niyang naibigay sa akin at sa pamilya ko, paano king tumanggi na siya ngayon. "Gising na, teka bakit ganyan ang suot mo at sino ang mga batang iyan?" Tanong n iya sa akin. "Ako po si Yza Joan Ybarra, seven years old. Siya naman po iyong kakambal ko, si Yto Jose Ybarra, seven years old." "A-anak mo?" Tanong ni Nanay Lydia. Ngumiti ako. "Opo." I sighed. Ang tagal na panahon kong itinago sa pamilyang ito ang tungkol sa mga anak ko pero heto ako ngayon, kaharap si Nanay Lydia kasama ang mga anak ko. Si Lola Adel lang ang nakaalam ng tungkol sa mga bata. "Pasok kayo." Sabi ni Nay Lydia, sumunod ako sa kanya. Ibinaba ko si Yto. "Nanay, gutom na ako." Sabi ni Yto. Lumuhod ako sa harap niya. "Oo anak, wait lang, may kakausapin lang si Nanay." Binalingan ko si Nanay Lydia . "Nasaan po si Lola Adel?" "Nasa kwarto, puntahan mo na muna. Ako na ang bahala sa mga anak mo." Sabi ni Na nay Lydia. Tumango ako at sinabihan na sumama muna sila kay Nanay. Kumaway si Yt o sa akin habang si Yza naman ay patalon-talon na humawak sa kamay ni Nanay Lydi a, I smiled as I watch them walk away. Umakyat ako sa hagdan, kumakabog ang dibd ib ko. Kahit kailan ay hindi ko naisip na hihingi ako ng tulong kay Lola tungkol sa mga anak ko. Sana lang talaga pumayag siya.

---------------------I woke up that morning feeling a little better, I guess alcohol did the trick. M abilis akong bumangon, it's too early, hindi ko naman kailangan pumasok agad sa office, I'm sure tulog pa rin si grandma. Naisip kong bumaba na para mag-almusal . Lumabas ako ng kwarto, pinakiramdaman ko muna si Lukas sa silid niya at nang m asiguro kong tahimik sa loob ay saka lang ako bumaba. Minsan kasi kung anu-anong ginagawa ni Lukas sa loob, malungkot kasi siya mula nang iwan siya ni Apollo, m ahabang istorya pero ang main point, hindi maka-get over si Lukas sa naganap. Dumiretso ako sa kusina. I was looking for Nanay Lydia but before I could enter the kitchen, I heard two little voices talking. "Huy, ang daya mo, naka-three ka na na hotdog! Sabi ni Nanay hanggang two ka lan g." That was a voice of a little girl. My brows furrowed. Dahan-dahan akong puma sok sa kitchen and in there, I saw two kids - a boy and a girl, sitting at the m

ini dining table, eating. "Nagugutom na ako, saka sabi naman ni Nanay basta kaya kong ubusin. Di ka kasi m akakain kasi bungi ka." Sabi naman nang batang lalaki. "Naku, wag na kayong mag-away, ano pa ba ang gusto ninyong kainin?" Tanong ni Na nay Lydia. I stood there watching them. "Hotdog po ulit." The little boy said. "Ako din po. Thank you po, Nanay, ang bait ninyo po." Sabi pa noong batang babae . Natawa ako. I cleared my throat. "Good morning." Sabi ko. Sabay-sabay nila akong nilingon. Thank god I thought of putting on some clothes this morning, may bisita pala kami. I smiled at the two kids. "Oh, mag-good morning kayo kay Sir Sancho." Sabi ni Nanay Lydia sa kanila. Kumag at muna ng hotdog iyong batang lalaki bago nagsalita. "Sir? Bakit po Nanay, teacher po siya?" "Hindi, pero Sir ang tawag namin sa kanya." Paliwanag ni Nanay Lydia. Nakita kon g bumaba sa upuan ang batang babaeng kulot ang buhok. She was wearing a pink paj ama and a pair of bunny sleepers. "Good morning po, Sir Sancho. Pa-bless po." Sabi niya sabay abot sa kamay ko. I smiled at the little girl. "Ang cute mo naman, what's your name?" "Yza Joan Ybarra. Seven years old, siya naman po si Yto Jose Ybarra, seven years old. Kambal po kami." Bumaling siya sa kapatid niya. "Hoy, mag-bless ka! Bad bo y ka talaga!" Bumaba rin ang batang lalaki at saka lumapit sa akin. "Bless po, Sir Sancho. Ako po si Yto, siya po si Yza." Sabi niya sa akin I smile d Nakakatuwa ang mga batang ito. Tumayo ako at inalalayan silang bumalik sa mesa . Binalingan ko si Nanay. "Kaninong anak sila?" Tanong ko. "Kay Sheena." Simpleng sagot ni Nanay Lydia. Kumunot ang noo ko. "Si Sheena natin, Nay? May asawa na pala siya." Sabi ko. "Wala po, patay na re niya kasi di pa the two of them. I gla akong nakadama

po ang tatay namin." Sabi ng batang babae. "Wala kaming pictu uso iyong camera noong buhay iyong tatay namin." I looked at had a feeling Sheena didn't tell them the truth. I sighed, bi ng awa sa mga bata.

"Sige na, kumain na kayo." I just smiled. Binalingan ko si Nay Lydia. "Black cof fee, nay." Nang tingnan ko ang dalawang bata ay kumakain na muli sila. Pinunasan pa ni Yza ang ketchup sa baba ng kapatid niya. Napangiti ako. Hindi ko alam kun g bakit pero natutuwa ako sa kanila. "Ay kabayo!" Na-freeze ang ngiti ko nang marinig ko ang boses ni Sheena, nakatayo siya sa ent rance ng kitchen at parang nababato-balani. Her eyes were swollen, her mouth a b it parted. Mabilis siyang lumapit sa kinauupuan namin.

"Naku, Sir, Good morning po." Sabi niya. "Pasensya na po kayo." Sabi niya. Pilit niyang pinababa ang dalawa sa upuan. "Ano bang ginagawa ninyo, kambal?" Tanong niya. "Mamaya na kayo kumain, nandyan na si Sir." Sabi pa niya. "Sir, sorry po t alaga." "No, it's okay. Kumakain ang mga anak mo, bakit mo papababain?" Tanong ko. Bigla siyang namutla. "Nakakahiya po." Sagot niya sa akin.

"Nanay, teacher mo ba siya? Sir din kasi tawag mo sa kanya." Nakita kong napangi ti si Sheena, nakakunot pa rin ang noo niya. Hinaplos niya ang ulo ng batang lal aki. "Ang daldal talaga ni Yto." Sabi niya. "Nanay, nakatatlong hotdog na siya." Sumbong ng isa. "Nagugutom nga kasi ako." Sabi naman ni Yto. I smiled even more. Suddenly, I mis sed having a family. Binalingan akong muli ni Sheena. "Sir, sorry po talaga." "Okay nga lang, ano ka ba?" I smiled at her. She was looking at me, pero alam ko ng may kakaiba sa mga tinging, iyon, sa huli ay nag-iwas siya ng tingin at saka inasikaso na ang mga anak niya. I took a deep breath. I suddenly felt the need o f having kids. I shook my head, I'm really getting old. ******************************************* [4] 2. One evening ******************************************* "No, please, maawa ka, stop!" I felt the agonizing pain of a sharp knife slicing through my skin. Bakit ba hin di na lang nila ako patayin? Niligtas nila ako mula sa pagkakahulog sa bangin na ng gabing iyon pero heto naman sila at pinahihirapan ako. It's better for me to die right away kaysa araw-araw nila akong pinapatay sa sakit. "Ahhh!" Dumaing ako pero nakatikim lang ako ng suntok galing sa lalaking nakatak ip ang mukha. I don't even know how long I am inside this cold dark place. The o nly reason why I am still alive is because of my grandma and my brother. I love them both so much, sila na lang ang pamilya ko at sila lang din ang lakas ko, sa ngayon alaala lang nila ang bumubuhay sa akin. I need to be alive, kailangan ma buhay ako, kailangan kong makabalik sa pamilya ko, sa mundo ko, pero paano? "Ahhhh!" Napabalikwas ako ng bangon. I was catching my breath as I sat up in the middle o f my bed. The nightmares attacked again. I don't know when they'll stop but I kn ew that if I keep on dreaming about them, I am going to lose my mind. Sinapo ko ng mga palad ko ang king ulo at saka huminga ng malalim. I guess I need to go to the shrink again tomorrow morning. Gusto ko nang makalimutan ang bangungot na i yon, gusto ko nang ibaon ang mga alaalang ayaw ko nang maisip pero paulit-ulit n a bumabalik sa isipan ko, sa alaala ko. I stood up and took my shirt that was hanging on the edge of my bed. Sinuot ko i yon at saka ako lumabas ng silid. I needed a drink, I needed to clear my mind, m

aybe I'll give Madeline a call, if the alcohol doesn't work, maybe sex will cure my anxiety. I sighed as I took the stairs down, nasa kalagitnaan pa lang ako ng hagdanan ay may narinig na akong batang umiiyak. Kumunot ang noo ko, sigurado a kong isa sa mga anak ni Sheena iyon, wala naman ibang bata dito kung hindi sila lang. Unfortunatley, nasunugan sila Sheena at wala silang mapupuntahan that's wh y she asked Lola's permission to temporarily stay here habang hindi pa sila naka kaipon para sa susunod nilang lilipatan. Sa akin ay ayos lang naman iyon, sa dam i ng naibigay na serbisyo ng Mama ni Sheena sa pamilya ko, it's only right that we help them, isa pa ay gusto rin ni Lola ang tulungan siya. Nagmadali ako sa pagbaba at natagpuan ko ang dalawang batang nakatayo sa gitna n g sala malapit sa may hagdan, umiiyak iyong batang lalaki, nakasalampak siya sa sahig at nagpupunag ng luha. "Huy, Yto, tumayo ka na diyan, ang iyakin mo naman eh." Sabi ni Yza habang nakat ingin sa kapatid niya. I wondered why he was crying and where Sheena was at this time of night. "S-si N-nanay, g-gusto k-ko si N-nanay..." Humihikbing wika ni Yto. "Babalik din si Nanay, siguro umalis lang siya sandali. Lika na, matulog na tayo ." Pilit hinatak ni Yza ang kapatid niya pero hindi ito gumalaw. He was just sit ting there crying like the little boy he is. "Hi," I greeted them. Tumingin sa akin si Yza at saka ngumuso. "Hello po, Sir Sancho." She said, muli niyang binalingan ang kapatid niya. "Lika na, magagalit si Sir." "A-ayoko k-ko, g-gusto k-ko si-si N-nanay..." Ulit ng bata. I sighed. Lumuhod ak o sa harapan niya ay saka ginulo ang buhok niya. "Nasaan ba si Nanay?" Tanong ko. Nagkibit-balikat si Yza. "Katabi naming siya natulog, tapos nagising si Yto wala na siya, nihanap naming siya, bukas po iyong back door kaya napasok kami. Wala si Nanay, di pa naman nak akatulog si Yto kapag wala si Nanay, inaamoy niya kasi iyong leeg ni Nanay, kaya ayawn iyak siya ng iyak." I couldn't help but smile. The little girl was too talkative, she's so cute. I t ook the boy in my arms. He was still crying. "Don't cry na. Gusto mo ng ice cream?" Tanong ko. Umiling siya. "Si N-nanay lang iyong gusto ko." Humikbi pa siya. Naramdaman kong may humatak s a dulo ng t-shirt ko. Naang lumingon ako ay nakita ko si Yza na nakangiti sa aki n. Natawa ako bigla. "Ako po, Sir gusto ko ng ice cream." Nanlalaki ang mga matang wika niya. Tumango ako at saka hinawakan siya sa kamay. Dinala ko sila sa kusina. Ibinaba ko si Yt o sa silya at saka ako tumalikod para kumuha ng ice cream sa ref. Kumuha ako ng tatlong kutsara, I gave one to Yza and gave the other one to Yto but he shook hi s head. "Sabi ni Nanay bawal ako sa ice cream kasi sasakit iyong lalamunan ko." Sabi niy a sa akin. "I see, uhm, anong gusto mo?" "Si Nanay." Sagot niya sa akin. I just smiled at him. Kung pwede ko lang hanapin

ang Nanay nila kanina ko pa ginawa. I sighed. I looked at Yza who was busy munc hing her spoon. "Sarap." Sabi niya. "Thank you po, Sir." "You're welcome, eat." Sabi ko. Sinabayan ko siya. Panaka-naka ay inaalok ko si Yto pero talagang ayaw niya. I was just smiling, ang cute ng batang ito. I imagi ne my future kids looking like him. Hindi naman ako mahilig sa bata pero magaan ang loob ko sa dalawang ito. Nang matapos kumain si Yza ay nagyaya na siya pabal ik sa quarters kung saan sila tumutuloy. "Pero wala si Nanay." Sabi pa ni Yto. "Sabi ko sa'yo babalik din si Nanay, ang iyakin mo talaga, ikaw iyong boy, ikaw iyong iyakin. Diba sabi ni Nanay dapat ikaw iyong strong kasi aalagaan mo ako pa gmalaki na tayo." Sermon niya sa kapatid niya. Humikbi na naman si Yto. "Stop fighting kids. Ako na lang ang sasama sa inyo sa quarters, okay? Hihintayi n natin si Nanay." Sabi ko at sinabayan ng ngiti. Hinawakan ko sila pareho sa ka may at saka lumabas sa back door. I know that they're staying at one of the mini houses at the back of the mansion. Studio type lang iyon, one room, one bathroo m, a kitchen and a living room, not a moment later nasa loob na kami ng bahay. N apansin ko kaagad ang malaking mattress sa gitna ng sala. "Dito kayo natutulog?" Tanong ko sa mga bata. Sumampa si Yza sa mattress. "Opo. Sabi ni Nanay dito muna kami hangga't di pa maayos iyong room namin." Sabi niya sa akin. "Yto humiga ka na dito." "Ayoko, wala si Nanay." Napangiti ako nang muling bumagon si Yza at saka hinatak si Yto para humiga sa k ama. I was looking at the two of them, si Yza para siyang ate, pilit niyang pina patulog ang kapatid niya, pinahiga niya si Yto sa kama at saka kinumutan. "Matulog ka na kasi, pagkagising natin, nandito na si Nanay." Sabi pa ni Yza. Ak mang iiyak na naman si Yto nang maisip kong tabihan sila sa pagtulog. "Ako muna ang kasama ninyo ngayon." I said to them. I went under the sheets and looked at them. "Baka mamaya may monster, bigla kayong kainin." I made a serious face. Si Yza nakatingin lang siya sa akin. "Di naman totoo iyong monster." Sabi pa niya. I cleared my throat. Tumingin sa a kin si Yto. "P-pwede p-po b-ba na p-payakap?" Mahinang tanong niya. I sighed. I laid out my arm and made his head lay on it. Humiga siya at saka ngumiti. "Goodnight po." Sa bi niya sa akin. Nagulat ako nang bigla niya akong hagkan sa pisngi. Tumayo rin si Yza at saka hinagkan rin ako. "Goodnight po, Sir." Sabi niya sa akin. May kung ano akong naramdaman, isang bag ay na hindi ko maipaliwanag. Muli siyang nahiga, bumaling siya sa kapatid niya. "Goodnight, Yto, I love you." "Goodnight, Yza, I love you too." Yto kissed her sister, then he took her hand a nd they both closed their eyes. I was just lying there, watching them. Bigla ay na-miss ko si Laide - my only sister. Siya ang prinsesa namin ni Lukas noon, too bad she died early. I sighed. Iniisip ko kung matutulog ako. I didn't want the nightmares to come after me aga

in, pero kahit anong pigil ko, unti-unti akong hinahatak ng antok... --------------------------------

"Sheena, pasenya ka na at nagising kita nang alanganing oras, kailangan ko lang talaga ng kasama." Pilit akong ngumiti kay Lola. Kauuwi lang naming, galing kami sa memorial park k ung saan nakalibing ang asawa niya, si Don Fabian. Napaniginipan niya daw ito ka ya bigla ang desisyon niyang dalawin ang asawa niya. Hindi ko man gustong umalis pero nanaig ang utang na loob k okay Lola, iniwan ko na lang muna ang kambal ko , sabi naman ni Lola ay sandali lang kami. Tulog na tulog naman ang dalawa kaya alam ko na hindi sila maalimpungatan at hindi ako hahanapin. Mahirap pa namang i wan ang mga iyon, si Yto kapag nagising na wala ako sa tabi niya a umiiyak, kung sakaling mangyari iyon, sigurado ako na hindi naman hahayaan ni Yza ang kapatid niya. "Okay lang po, Lola. Babalik na po ako sa mga bata." Paalam ko sa kanya. Ngumiti lang si Lola sa akin. Halos takbuhin ko ang distansya ng garahe papunta sa quar ters kung nasaan ang dalawa. I was silenty wishing na sana tulog pa sila, na hin di sana nagising si Yto, mahirap na kasi siyang patulugin kapag nagising at wala ako. Nang marating ko ang quarters ay nakahinga naman ako nang maluwag, tahimik kasi, ang ibig sabihin ay tulog pa ang dalawa, pinihit ko ang door knob, nagtaka ako kung bakit bukas iyon. Ipapasok ko pa lang sana ang susi, bigla akong kinabahan, paano kung may nakapasok na magnanakaw sa loob at sinaktan ang mga anak ko? Aga d kong binukas ang pinto at patakbo akong pumasok upang matigilan lang sa tanawi ng nadatnan ko sa sala ng bahay. My mouth parted, ilang beses akong pumikit at dumilat para masiguro na totoo ang nakikita ko at hindi panaginip lang. Kinurot ko pa ang sarili ko para masiguron g gising ako. It wasn't a dream, it was really happening. Talagang narito si San cho at katabi niya ang kambal ko. My tears fell. Sancho was lying on the side of the bed, nakayakap sa kanya si Yto, nakapatong sa binti nito ang maliit na bint i ni Yto habang nakaunan ang ulo nito sa braso ni Sancho. I stifle a sob, tumali kod ako at saka lumabas ng bahay. I cried outside. This was the first time I eve r saw my kids with their father - the feeling was overwhelming, it was as if a t sunami of emotions swirled right through me. I wiped my tears; I decided to go b ack inside just to make sure that I wasn't dreaming at all. Napaupo ako sa sofa na nasa tabi ng mattress. I was treasuring the moment, alam kong hindi na ito ma uulit kahit kailan dahil kahit anong mangyari hindi ako magkakalakas ng loob na sabihin kay Sancho ang totoo. Tama na iyong binigyan niya ako ng regalo, tama na iyong nakita ko silang ganito, habambuhay kong itatago sa puso ko ang lihim tun gkol sa tunay na pagkatao ng kambal ko. I sighed again, I took out my phone, I took a picture of him with my kids - our kids - it's just that he didn't know and he will never know... Napalunok ako nang mapansin kong biglang gumalaw si Sancho. Agad kong tinago ang cellphone ko at saka tumayo. He slowly opened his eyes and looked around, nang mapatingin siya sa direksyon ko ay ngumiti siya, kinakabahan man ay ngumiti rin ako. Dahan-dahan niyang inalis ang pagkakadagan ni Yto sa braso niya. "Hi, Sheena." He greeted me. Tumango ako. "A-ano pong ginagawa ninyo dito, Sir? " Tanong ko. Inayos niya ang sarili niya.

"I found your twins inside the mansion, Yto was crying cause he was looking for you. Saan ka ba kasi nanggaling?" Tanong niya. Malumanay ang tono niya. He was s till using that sensual yet very kind tone, the same tone he used years ago whic h made me want him more. "Ginising po kasi ako ni Lola, Sir, nagpunta po kami kay Don Fabian." Paliwanag ko. Kumunot ang noo niya. "Si Lola talaga." He stood up. "You can take over now." Sabi niya sa akin. Tuman go ako, nakayuko ang ulong nagpasalamat ako sa kanya. "Sir, marami pong salamat." Sabi ko sa kanya. He smiled at me. "You have such wonderful kids, Sheena. Too bad their father didn't had the guts to fight for them." May kung anong bumara sa lalamunan ko. Naubo ako ng malakas. "Okay ka lang ba?" Hinawakan niya ako sa balikat. "Sir, ano, ahm, bakit ninyo nasabi iyon?" Nagtatakang tanong ko. Nagkibit-balika t lang siya. "Yza once told me that they don't have a picture of their dad, I just figured ka si kung may lakas siya nang loob ipaglaban kayo, dapat alam ng mga bata ang tung kol sa kanya. But I'm sure," Sabi pa niya. "You are doing a great job raising th em; I can see that they both love each other. I guess you're a great mom." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya. Kung alam niya lang sana ang lah at siguro hindi niya sasabihin sa akin ang lahat ng iyon. I was still thinking o f the right words to say when Yto suddenly moaned. Napatingin kami pareho ni San cho sa kanya. Tumayo siya at saka yumakap sa binti ko. "Nanay, nanay," Bumaling ako sa kanya at saka ko siya kinarga, tulad ng palagi n iyang ginagawa ay isinuksok niya ang ulo niya sa leeg ko. "Yza told me that he likes doing that." Nakangiti pa rin si Sancho sa akin. Nata wa ako. "Thank you, Sir." Sabi ko na lang. "Alright, goodnight, Sheena." Sabi niya. Hinawakan niya pa sa ulo si Yto bago si ya lumabas. Inihatid ko siya ng tingin. Napapangiti ako. "Hay, if only you knew..."

---------------------"Good morning, dear." I just got out of my room and I saw Madeline coming to me. She was ever as sophi sticated and beautiful. Sinalubong ko siya ng halik sa labi. She put her arms ar ound me to deepen the kiss. "Wow, that a nice good morning." I said naughtily. She rolled her eyes. Hinampas niya ako sa balikat at saka hinatak na pababa. It was a Saturday morning at tuw ing Sabado ay kasama namin si Madeline sa breakfast, nakasanayan na iyon. Lola l ikes her kaya labas, pasok na lang siya dito sa bahay.

"Dear, after nito, aalis ako." Paalam niya sa akin habang pababa kami ng hagdan. "By the way, where's Luke? I haven't seen him for days now." "He's at the hospital making a fool of himself." Sabi ko. "Bakit, dear, saan ka pupunta?" I asked her. I held her hand. Madeline and I had been together for fou r years now and I really think that she's the one. Alam ni Madeline ang lahat tu ngkol sa akin, she was as devastated as Lola when she thought that I was dead, w hen I got back, hindi niya lang ako mapuntahan noon kasi hindi niya ako kayang m akita sa trauma stage, but that's fine with me. "May photo shoot ako sa Laguna. You know naman how demanding my job is." She sai d plainly. Madeline is a model at naiintidihan ko naman ang trabaho niya. "Good Morning, Lola." I greeted my grandmother when I entered the dining area. I sat beside her, umupo naman si Madeline sa tabi ko. We started eating, panaka-n aka ay nakikipag-usap si Lola sa amin nI Madeline. She said that she was worried for Lukas, hindi na kasi ito halos umuuwi sa bahay. I just told her to let Luke go, alam naman ni Luke ang ginagawa niya. After eating, nagpaalam na si Madeline. Inihatid ko siya sa kotse niya at bago s iya umalis ay binigyan niya muna ako ng isang halik. She giggled after the kiss. "Power source ko maghapon. Buy Sanch. I love you." She kissed my cheeks. Inihati d ko siya ng tingin. I was shaking my head. I never answered her I love you's ba ck because I think that those words are very precious, hindi sa hindi ko mahal s i Madeline, I just don't think that my feelings for her was enough para sabihin ko na mahal ko siya. Pabalik na ako sa loob ng mansyon nang bigla kong maisip ang kambal. Napangiti a ko bigla, there was something in those kids that draws me back to them. I just f ound myself walking towards the direction of the house they were in. Palapit na sa bahay nang makita ko ang dalawang naghahabulan sa labas, hindi lang sila, kas ama pati si Sheena. Sheena was chasing her kids, may hawak siyang tuwalya, tuwan g-tuwa naman ang dalawa, paikot-ikot sila doon. "Bilisan mo Yto, nandyan na si Nanay!" Sigaw ni Yza. I smiled widely. "Kapag nahuli ko kayo, kikilitiin ko kayong dalawa!" Sigaw naman ni Sheena. Mara hil ay napansin ko ni Yto, pumunta siya sa direksyon ko at saka tumalon papunta sa akin. Kinarga ko siya, noon natigil si Sheena kakatakbo. Bigla siyang pumorma l. "Sir, uhm, good morning po. Off ko po ngayon. " Wala pa man ay nagpapaliwanag na siya. "Ang saya ninyo naman tingnan." I said. Ginulo ko ang buhok ni Yto. "Yto, bumaba ka na diyan, nakakahiya kay Sir." "Ayoko pa, Nanay." Sabi ni Yto. Napahalakhak ako. Naramdaman ko na naman na may humahatak sa dulo ng tshirt ko. "Sir, pwede ako din?" Sabi ni Yza. Sinapwat ko siya and seconds later, dalawa na silang karga ko. "Yehey!" Sigaw ni Yto. "Si Nanay hindi kami kaya buhatin ng sabay." "Siyempre, malaki na kayo." Sabi ko habang nakangiti. Tinitingnan ko ang dalawa, they looked so happy on my arms, naramdaman ko na naman iyong naramdaman ko kag

abi nang hagkan nila ako ng sabay. "Kiss ninyo naman ako pwede, kids?" Tanong ko . Humagikgik si Yza. "Sige, sabay tayo, Yto. One, two, three, kiss!" I felt their lips on my cheeks, they gave me a wet kiss pero hindi naman nakakadiri, it's actually heartwarming. "Naku, ano ba kayo, bumaba na kayo diyan." Sabi pa ni Sheena. Lumapit siya sa ak in at saka kinuha ang mga bata. Una niyang ibinaba si Yza tapos naman ay si Yto. "Nanay naman ang sarap magpakarga ng sabay eh." Nakasimangot na sabi ni Yza. "Hindi pa kayo naliligo, nakakahiya kay Sir." "It's okay, Sheena. Ang cute ng mga anak mo, nakakatuwa." Sabi ko. It's true, iy on ang nararamdaman ko kapag nakikita ko ang mga anak niya. "Kahit na po, Sir..." She cleared her throat. Nakatayo ang dalawa sa tabi niya. Lumuhod ako. "Why don't you two take a bath? Tutal off naman ni nanay, pwede tayong mamasyal. " Sabi ko sa kanila. "Pasyal?" Sabi ni Yza. "Sa mall?" "Yehey!" Tiningala ni Yto si Sheena. "Nanay, maliligo na po ako. Lika na Yza!" S abay na tumakbo ang dalawa sa loob ng bahay. I looked at Sheena. "Sir, hindi ninyo naman dapat gawin ito." Sabi niya sa akin. I just smiled at he r. "It's okay, gusto ko rin naman. I like your kids. Magaan ang loob ko sa kanila." Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero parang may nakita akong luha na tumulo mula sa mga mata ni Sheena. Agad siyang tumalikod sa akin. "I'll be back after fifteen minutes." Sigaw ko. Hindi niya ako nilingon. Bakit k aya siya naiiyak? I sighed, maybe it was because she was silently wishing na nan dito sana ang tatay ng mga anak niya. Bigla akong nakadama ng inis sa taong iyon . Wala siyang buto, hindi niya kayang panagutan ang pamilya niya. From then on, I decided that I will do everything just to make the twins happy. I just hope it 's fine for Sheena.

******************************************* [5] 3. One question ******************************************* I was just silently watching Sancho as he plays with my twins. I was feeling so overwhelmed, it's like my long time dream of seeing my tiwns with their father h ad finally come true, hindi nga lang alam ni Sancho ang totoo pero sapat na sa a kin ang makita sila. Hindi na ako hihiling ng mas pa doon. "Nanay!" Ngumiti ako nang makita kong tumakbo sa akin si Yto, nasa mall kami noo n, kasalukuyan silang nasa play ground at si Sancho, siya ang umaalalay sa mga b ata. Mukhang tuwang-tuwa naman sa kanya ang kambal ko, ayoko man isipin pero nar aramdaman siguro nilang dalawa ang tinatawag na lukso ng dugo - they were just t

oo young to recognize the feeling. Agad yumakap si Yto sa binti ko nang makalapit siya sa akin. Nakita kong nakatin gin si Sancho sa amin habang inaalalayan niya si Yza sa slide. "Nanay, gutom na ako." Sabi ni Yto. Binuksan ko ang dala kong bag at saka pinuna san ang pawis niya sa mukha. Kanina pa siya laro nang laro, sigurado ako, maagan g matutulog ang kambal mamaya. Ngumiti ako sa kanya. "Ang laki-laki na ng baby ko." Sabi ko sa kanya. Hinagkan ko pa siya sa pisngi a t saka nilamutak ang ang braso. Nalukot ang mukha ni Yto. "Nanay naman, hindi na ako baby. Malaki na ako. Nagugutom na ako." "Is there something wrong?" Nag-angat ako ng ulo nang marinig ko si Sancho. Hawa k niya si Yza sa kamay habang nakatingin siya sa akin. "Nanay ako din, pawis na ako." Sabi ni Yza at saka siya lumapit sa akin. Humarap siya sa kapatid niya saka humagikgik. "Nagugutom ka na no?" Napangiti ako. Minsan naiisip ko na totoo iyong telepathy thing pagdating sa mag kapatid dahil maraming beses na nangyayari ang nahuhulaan ni Yza o ni Yto ang in iisip ng isa'tisa. Tumango na lang si Yto. "Saka pagod na ako." Naupo siya sa tabi ko at saka yumakap. "Ay ako din." Sabi ni Yza at saka yumakap din. Palagi silang ganoon - nakasiksik sa akin na para bang mawawala ako. I kissed the two of them. Sancho cleared his throat. Muntik ko nang makalimutan na kasama pala naming siya. I smiled at him. "Saan ninyo gustong kumain?" Tanong niya sa mga bata. "Sa Jollibee!" Sigaw naman ng dalawa. Napailing ako. "Mukhang Jollibee." Sabi ko habang tinitingnan sila. Tumayo na ang dalawa at sak a hinatak na ako. Hinawakan ko si Yza sa kamay. "Yza, hawakan mo ang kamay ni Yt o, baka mawala siya." Sumunod naman siya sa akin. Huminga ako ng malalim nang ma ramdaman kong naglalakad sa tabi ko si Sancho. I looked up, he was texting, buti naman, ang akala ko kasi nakatingin na naman siya sa mga bata. Ayoko sanang tin ititigan niya ang mga bata lalo na si Yto, baka kasi mahalata niyang magkahawig sila. Hindi ko naman alam na magkamukha sila noon, pero nang lumalaki na si Yto ay nap apansin ko ang malaking pagkakahawig nilang dalawa, si Yza naman ay kahawig na k ahawig ni Laide - Lukas and Sancho's late sister. Yza have inherited Laide's cur ly hair, naaalala ko noong mga bata pa kami, gandang-ganda ang lahat sa buhok ni Laide, at kapag nga naman sinseswerte, namana ni Yza ang buhok na iyon, pati an g mahahabang pilik-mata nito. As my twins grow up, mas tumitindi ang dugong Cons unji sa kanila at natatakot ako dahil baka makahalata na sila, ayoko talagang tu mira sa mansion pero wala naman akong matatakbuhang iba, sa ngayon, iintindihin ko ang pag-iipon para makalipat na kami ng mga bata. Ayoko talagang magtagal pa kami roon. Mas nagtatagal kami, mas lumalaki ang tsansa na malaman nila ang toto o at hindi ko alam kung anong mangyayari sa araw na iyon. "Nanay ayun na iyong Jollibee!" Bumalik sa reyalidad ang isip ko nang magasalita si Yza. "Halika na Nanay!" Halos hatakin niya ako sa loob, si Yto naman excited din. Napapailing na lang ako. We settled at the table near the window. Si Yza a ng katabi ko, si Yto naman ay nasa tabi ni Sancho. Nahigit ko ang aking hininga, right now, I am seeing the resemblance between Yto and Sancho. Sana walang maka halata.

"Anong gusto ninyo mga anak?" Tanong ko habang ngiting-ngiti. Natatawa ako kay S ancho, parang ngayon pa lang siya nakapasok dito. "Chicken joy, ice cream, saka po French fries." Sagot ni Yza sa akin. "Ako nanay, gusto kitang katabi." Mahinang wika ni Yto. I smiled. Nagulat ako na ng akbayan siya ni Sancho. "Tayo na lang ang magkatabi, parehas naman tayong boy diba?" Tumingin si Yto kay Sancho. Kinindatan pa ni Sancho ang anak ko. I took a deep breath, naiiyak na n aman ako. "Gusto ko po spaghetti, saka French fries and ice cream, nanay." Sabi ni Yto hab ang nakatingin pa rin kay Sancho. I cleared my throat. 'Ikaw Sir, anong gusto mo?" Tanong ko. That was when he looked at me. "Malinis ba dito?" Tanong niya. Gusto kong matawa nang malakas. "Oo naman, Sir." Napahagikgik ako. "Ako na lang ang o-order para sa inyo." Tumay o ako. "Sheena wait," Sabi niya. Nakita kong bubunot siya sa kanyang bulsa. I smiled. "Wag na Sir, treat ko na ito." Sabi ko. Mukhang magrereklamo pa siya. "Basta Sir , ako nang bahala. Paki na lang po sila." Bilin ko. Naglakad na ako patungo sa c ounter. Maikli lang naman ang pila. Habang nakatayo ako doon ay naisipan kong li ngunin ang mag-aama, I gasped when I saw Yza playing with Sancho's hair, nakaupo si Yza sa table habang ginugulo niya ang buhok ni Sancho, si Sancho naman tawa nang tawa habang si Yto nakatingin lang sa kanilang dalawa. I felt a warm feeling enveloped my heart. Parang gusto kong umiyak at tumakbo sa kanila. Gusto ko ring magalit sa sarili ko dahil ipinagkakait ko sa kambal ang karapatan nilang magkaroon ng isang pamilya - pero kalakip naman noon ay ang tak o - takot sa mga bagay na pwedeng mangyari sa oras na sabihin ko ang totoo. Pito ng taon na ang nakalipas, maniniwala ba sila sa akin kapag sinabi ko na si Sanch o ang ama ng mga bata, siguradong tatanungin nila ako kung paano nangyari iyon a t sa oras na mangyari iyon ay malaking gulo na naman. Isa pa, natatakot ako nab aka kunin nila sa akin ang mga bata sa oras na malaman nila ang totoo. The Consu nji's are kind people but they could be ruthless and that's what I am scared of. "Ma'am kukunin ko na ang order ninyo." Nginitian ko na lang ang crew. I told him what I am ordering, after a while kasama ko na siyang bumalik sa table namin. I nayos ko ang orders at saka naupo na, binigay ko kay Sancho ang in-order ko para sa kanya, two piece chicken with rice, parehas kami. "Kain na tayo." Sabi niya. "Wait," si Yto. "Di po ba dapat muna tayong mag-pray." Nakatingin siya kay Sanch o habang sinasabi niya iyon. I smiled at my son. Ginulo ko ang buhok niya. "Ikaw na ang mag-lead." Sabi ko. Yto just smiled at me. Nagsimulang magdasal si Yto, tulad niya ay nakapikit rin si Yza, napatingin ako kay Sancho, pati siya at nakapikit rin. Nang matapos si Yto ay saka kami nagsimulang kumain. Magana kumain ang dalawa. Panaka-naka ay pinupunasan ko ang bibig nila pareho, k ahit kasi marunong na silang kumain ay nagdudumi pa rin minsan. Hindi ako masyad ong makakain dahil nao-overwhelmed ako sa nararamdaman ko. After a while I looke

d at Sancho again, pinupunasan niya ang bibig ni Yto. "Thank you po, Sir." Ngumiti si Sancho. I took a deep breath. "You're welcome!" Ngumiti siya sa anak ko at saka tiningnan ako. "Thank you, She ena, for a great day." Hindi ako nakasagot, gusto ko na talagang maiyak, sa huli ay mas pinili ko na la ng siyang ngitian.

-------------------------------------------

I was looking at Sheena's kids habang naglalakad kami sa loob ng mall na iyon. H indi ko talaga maintindihan kung bakit ba parang tuwang-tuwa ako sa kanila. It's like there was something in them that draws me back every time I know that they 're near. Bigla akong napangiti nang hawakan ni Yza ang kamay ni Yto, she guided him towards the swarm of people. "Yza, wag kang mabilis maglakad." I heard Sheena said. Tumabi ako sa kanya. "Mas outgoing si Yza kaysa sa kapatid niya." Sabi ko kay Sheena. She looked at m e and then she smiled. "Halata ba, Sir?" Natawa siya. "Si Yto kasi mahiyain siya, mana sa akin." Sabi niya. Kumunot ang noo ko, ibig sabihin si Yza mana siya sa ama niya. Gusto ko sa nang magtanong kay Sheena tungkol sa identity ng tatay ng mga anak niya pero nah iya ako. Hindi ko naman na sakop ang parte na iyon ng buhay niya. She had served my family well, iniligtas niya pa nga ako noon kay Jane and maybe just being qu iet about it was one way of me repaying her. "Ang cute nila pareho." Sabi ko na lang. Lalong nagliwanag ang mukha ni Sheena. "Thank you, Sir." Sabi niya sa akin. Nagpatuloy kami sa paglakad, napansin kong huminto ang dalawa sa tapat ng Toy Kingdom. I saw Sheena sighed. "Oh, anong ginagawa natin dito?" She asked the two. Biglang bumaling si Yza sa N anay niya at niyakap ito sa binti. "Nanay, si Mr. Huffles..." She did the puppy dog eyes. Bumuntong hininga si Shee na. "One toy lang for the both of you, okay?" Wika niya sa mga bata. "Yehey! Lika na Yto!" Agad na hinatak ni Yza ang kamay ng kapatid niya pagpasok. I looked at Sheena. Ngumiti siya sa akin. "Mahirap silang tanggihan, lalo na kapag nagpa-puppy dog eyes." Paliwanag niya s a akin. "Parang nag-melt iyong puso mo?" Tanong ko sa kanya." Kasi parang ganoon iyong n aramdaman ko nung nakatingin ako sa anak mo." Tumawa ako. Napalunok naman si She ena. "Lika na. I'm paying for those, Sheena at wag kang tumanggi." Utos ko sa ka nya. Nakita kong namula ang mukha niya at saka tumango, nagpasalamat rin siya. N ang pumasok kami sa loob ay agad kong hinanap ang dalawang bata, hindi naman sil a mahirap makita because for me, they are exceptional kids - may something extra

ordinary sa kanila, just like what my mom used to tell me and my siblings when we were still kids. "Nanay!" Sigaw ni Yza, "Nanay doon tayo sa dolls!" Sabi niya. "Nanay, dito ka na lang." Nakayakap agad si Yto sa nanay niya. I smiled. Hinawak an ko sa balikat si Yto. "Gusto mo ako na lang ang kasama mo? Punta tayo sa toy cars." Agad na bumaling a ng tingin niya sa akin. Katulad kaninang tanghalian ay tinititigan niya ako, at tulad rin kanina ay bumibilis ang tibok ng puso ko. May kung anong meron sa mga titig niya na hindi ko alam, pero napapabilis noon ang tibok ng puso ko. "Behave ka Yto, okay?" Sabi ni Sheena. "Bye, Yto! Lika na, nanay!" Yakag ni Yza. Inihatid ko sila ng tingin. Hinawakan ko ang kamay ni Yto matapos makaalis ang dalawa. I was smiling at him. "Ano bang gusto mo?" Tanong ko sa kanya. "Gusto mo ng toy car?" "Ayoko po." Sabi niya. Napangiwi ako. Bigla kong naisip na tanungin usto niya, pero baka mamaya sabihin na naman niya na ang nanay niya ya. Based on my observation, malapit si Yto kay Sheena - mama's boy miled at that thought. I guess pareho kami ni Yto - noong bata ako, o mapakali kapag wala si Mama sa tabi ko.

kung anong g ang gusto ni kumbaga. I s hindi rin ak

""Tell me what you want?" Wika ko sa kanya habang hawak ko pa rin ang kamay niya , naramdaman kong bigla siyang kumalas sa akin. I followed him, nagpunta siya sa board games section, sinundan ko siya. "Chess po. Gusto ko iyong chess." Sabi niya. "Nasunog po kasi sa bahay iyong che ss board na regalo ni Nanay noong minsang nanalo ako sa contest." I smiled. "You won a contest?" Lumuhod ako para magkapantay kami. "Anong contest?" "Chess tournament po. Ako iyong first." Sabi niya. Ngiting-ngiti siya sa akin. I to yata iyong unang pagkakataong ngumiti siya sa akin. Bigla ay parang kinabahan ako. "Anong grade ka na ba?" I asked him. "Two. Top 1 ako sa class naming. Si Yza iyong Top 2." Lalo akong napangiti. He's smart, just like what I thought and we both have the same interest, noong bata ako, madalas din akong masali sa chess tournament sa school ko. Ginulo ko ang bu hok niya at saka tumayo para abutin ang chess board na nasa itaas. "What else do you like?" I asked him. Cannot believe that I am enjoying this mo ment I am having with him. Pakiramdam ko, napakalakas ng koneksyon naming dalawa . "Scrabble, saka books tungkol sa animals. Paglaki ko kasi gusto kong maging vert ary." Kumunot ang noo ko. "Vertary?" I smiled. "You mean veterinarian. That's good." Ibinigay ko sa kanya ang chess board at scrabble. "Sinong kalaro mo niyan?" "Si Nanay. Si Yza kasi mas gusto niya iyong dolls. Dolls are so lame." Hirit pa niya. I laughed out loud. Napatingin tuloy sa amin iyong sales lady. Lumapit pa

siya pagkatapos niya akong ngitian. "Hi Sir," Sabi niya. "Ang cute naman po ng anak ninyo. Kamukhang-kamuukha ninyo! " She exclaimed. Na-freeze naman ang ngiti ko. I looked at Yto, kamukha ko ba si ya? "Yto! Look mo itong new Mr. Huffles ko!" Narinig kong sumigaw si Yza, nang mag-a ngat ako ng tingin ay nakita kong papalapit na sila ni Sheena. I stared at Yza noong una ko siyang makita, pamilyar na agad siya sa akin. Hindi ko lang mapinpoint kong saan ko siya nakita noon pero alam kong may kamukha siya at habang na katitig ako sa kanya ngayon ay saka ko naiisip kung sino ang kamukha ni Yza. Si Adelaide. Yza looks a lot like Adelaide, iyon ang dahilan kung bakit pamilyar siya sa akin, at marahil iyon din ang dahilan kung bakit magaan ang loob ko sa kanila ni Yto. I looked at Sheena, she was smiling down at Yto habang ipinapakit a nito ang laruang napili nito. Sheena tapped Yto's head, he smiled. I could see myself in him. What the hell was happening? Inaya na ako ni Sheena na magpunta sa counter, pero hindi pa rin mawala sa isip ko ang sinabi ng sales lady. After paying for the toys, napagpasyahan na naming umuwi sa mansyon, pagabi na rin at baka hinahanap na ako ni Lola. We all got in the car and si Yto, Yza reminds me so ay she wrinkles her nose, ang aking mga palad. Nang ina.

while I was driving, tinititigan kong maigi si Yza at much of my sister, her hair, the way she smiles, the w siu Adelaide iyon, habang si Yto, bigla kong naikuyom makarating kami sa mansyon ay agad na bumaba ang mag-i

"Sir, maraming salamat po sa toys." I smiled after hearing that, pati si Yto ay nagpasalamat. Sheena had said her th anks kanina, paulit-ulit hanggang sa makauwi na kami. Nagpaalam na silang babali k sa bahay. Kinawayan pa ako ni Yza habang papalayo sila. Naguguluhang pumasok a ko sa bahay, habang naglalakad paakyat sa hagdan ay nakita ko si Lukas na pababa , nakasalubong kami. Biglang uminit ang ulo ko, I need to know the truth. Wala a kong pakialam kung mag-away man kami ulit dahil kung sakaling totoo ang iniisip ko, wala siyang puso. Nagawa niyang iwan si Sheena sa ganoong kalagayan tapos ng ayon parang wala lang sa kanya. "Hey bro, I'm headed to Apollo's mom - what?!" Bigla ko siyang kinuwelyuhan at saka isinandal sa pader. "Sancho, what the hell is wrong with you?!" I gave him the death glare. Kunot na kunot naman ang noo ni Lukas. "Umamin ka sa akin, Lukas, ikaw ba ang ama ng kambal ni Sheena?" Nakatiim ang m ga bagang na tanong ko. Lukas' eyes widened. "What?!" He exclaimed. "You heard me! Are you the father of her child because if you are then you are t he biggest jerk on earth!" Sigaw ko sa kanya. "Sancho?! Lukas? Anong nangyayari?" Bigla kong binitiwan si Luke. Hinarap ko si Lola. "Anon a naman bang nangyayari?"

"Lola, we need to talk. Pati ikaw!" Sigaw ko sa kapatid ko. Umakyat muli ako sa hagdan at saka pumasok sa library. Nakasunod si Lola at si Lukas sa akin. "Sagutin mo na ang tanong ko, ikaw ba?!" "Ano bang nangyayari?!" Lola Adel's voice rose. "Lola, I have a feeling that Lukas is the father of Sheena's children." Mariing sabi ko. Tumaas ang kilay ni Lola. Titig na titig siya sa akin. "Bakit ako? Kapag may babaeng nabuntis at walang ama ang anak sa bahay na ito, a ko agad? Oo, playboy ako, pero I never had unprotected sex with any of my women except Apollo!" He exclaimed. "Luke, that's too much information!" Sigaw ni Lola Adel. "Just answer the fucking question! Ikaw ba?!" "Hindi!" Sigaw ni Lukas. "Bakit ako agad?!" "Natitigan mo na ba ang mga bata?! I was with them the whole day and I realized that Yza looks so much like Laide and Yto looks like you me and dad!" "Maybe dad's the father." Lukas made a face. I swear kung wala lang si Lola, sas apakin ko na siya. "Lola." I seek for help. Lola Adel just sighed. "Apo, don't ask Luke that question okay, because I know for a fact na hindi siya ." Lola looked at me knowingly. Lalo akong naguluhan, was she trying to tell me something? ******************************************* [6] 4. One kiss ******************************************* "Ahhh..." She was writhing with as I thrust inside her, I was on top of her, watching her as she bit her sexy lips, I could very well see that she was trying her best not to scream my name. I moved faster, meaner and rougher, she moaned a little bit louder. Her hands were above her head. I could see her breasts going up and down as I thrust inside her. "Fuck, I'm coming, honey!" I hissed. I felt her come first, I thrust three more times before I let myself explode inside of her - damn, and she felt so good, so warm and so tight. I collapsed on her body, her scent was addicting, I wanted t o see her, but I don't want to break the fraternity rule. "Sir Sancho..." What? She knows me? How the hell does she knows me? I stood up and took off her blindfold. "Sheena?!" I woke up from that dream, I was catching my breath, I feel so thirsty. Hindi ko alam kung bakit ko napaniginipan ang babaeng iyon at sa panaginip ko pa siya si Sheena. Hinawakan ko ang ulo ko. Pumipintig iyon. Hindi ko alam kung anong mas gusto kong mapaniginipan, ang babaeng iyon na nakasama ko almost seven years ago

sa initiation ng fraternity o ang nakakatakot na mga bagay nangyari sa akin noo ng nasa mga kamay ako ng mga tauhan ni Jane. I felt so frustrated. I stood up ag ain. I didn't even bother putting on clothes - I was only wearing my boxers, I n eeded a drink, kung pwede lang sanang tawagan si Madeline, kanina ko pa ginawa, sex relieves my stressed mind and I need that now, pero wala naman si Madeline s o I guess it's just me and Jack Daniels tonight. Lumabas ako ng silid, tahimik na ang kabahayan. Tulog na ang halos lahat pero ak o, gising na gising ang diwa. I just couldn't take my mind of off Sheena's twins and the resemblance Yza had with my late sister - it was as if I was seeing Lai de again, lalo na kapag ngumingiti siya sa akin. Siguro, iyon ang dahilan kung bakit pumasok si Sheena sa panaginip ko. Hindi kas i ako satisfied sa sagot ni Lola sa akin kanina. I've asked her kung paano niya nasiguro na hindi nga si Lukas ang ama ng anak ni Sheena, she just told me na al am lang daw niya. What bugs me so much was the fact that she was so sure about i t. Kung hindi si Lukas ang ama, then sino? Hindi pwedeng walang dugong Consunji ang mga anak ni Sheena dahil kamukhang-kamukha ni Laide si Yza at alam kong hind i lang iyon basta nagkataon lang iyon. I know for a fact that Sheena and Adelaid e were the best of friends, hindi ako naniniwala sa paglilihi at isa pa, seven y ears old na ang kambal, that time, wala na ang kapatid ko so paano siya mapaglil ihan ni Sheena? Wala naman ibang Consunji sa Pilipinas kundi kami - ang ibang re latives naming ay nasa Spain na. So therefore, I have two conclusions, si Lukas ang ama, kung hindi siya ako - pero sigurado ako na hindi ako dahil walang nangy ari sa amin ni Sheena! So it all goes back to Lukas again. Siya ang ama! Ang hin di ko lang maintindihan ay kung bakit walang ginagawa si Lukas? At bakit walang sinasabi si Sheena sa pamilya? I went straight to the kitchen to get myself a glass of water, nang makainom ako ay naisipan ko muling bumalik sa silid ko pero napansin kong bukas pa ang ilaw sa bahay sa likod - that was where Sheena and the kids are. Naisip kong pumunta doon. I could see the light coming from the glass window - I stopped when I reac hed the front door. Kumatok ako doon pero walang nagbukas ng pinto. I sighed. Ma ybe the kids and Sheen were asleep already, ako na lang talaga ang gising sa man syon. Sumilip pa ako sa front window, nakita kong naroon pa rin ang mattress sa gitna ng sala, I saw Yza and Yto sleeping, holding hands. I couldn't help but sm ile, ngayon ako sigurado na kaya magaan ang loob ko sa kanila ay dahil sa tinata wa nilang lukso ng dugo, naniniwala ako that they are my niece and nephew, mapat unayan ko lang na si Lukas ang ama, lagot talaga siya sa akin. I sighed. Patalik od na ako, I was about to go back to the mansion when I caught a glimpse of Shee na. Bukas na bukas ang ilaw sa loob ng bahay kaya kitang-kita ko siya. She just got out of the bathroom and she was only wearing a white towel around h er body, may isa pa siyang hawak na tuwalya na gamit naman niya sa basa niyang b uhok. She walked towards the living room, marahil ay para silipin ang mga bata a nd she smiled when she saw the two still sleeping. Tumalikod siya, she stayed in the corner and my eyes widened when I saw her take off the towel around her bod y. I saw her back - a very sexy back. "Fuck!" I muttered when I felt my member hardened. Dammit! Bigla akong tumakbo p alayo. I ran inside the house, nagmamadali akong pumasok sa kwarto ko at saka du miretso sa bathroom, agad kong binuksan ang shower at saka tumapat doon. I close d my eyes and I could still see Sheena's sexy back at parang lalong akong tinutu kso, bigla na namang pumasok sa isipan ko ang panaginip kong iyon - that wasn;t really a dream - that thing happened almost seven years ago at the initiation of my fraternity. Graduating na ako noon and as a graduating member, I was given t he opportunity to a private initiation pero bakit pilit sumisiksik sa utak ko na Sheena ang babaeng naka-blind fold na nakasama ko nang gabing iyon? I know for a fact na hindi si Sheena iyon, maybe I was just having this illusions because I am obsessed to finding the father of her child.

"Fuck!" I muttered.

--------------------

"Good morning, Sir." I swallowed hard after looking at Sheena. She was wearing a tight gray pencil sk irt and a satin top which reveals her silky skin. Her hair was flowing freely on her shoulders. Bigla ko na namang naalala iyong nakita ko kagabi. I sat on the chair in front of the dining table, nakatayo lang siya sa gilid katabi ang iba p ang mga kasama sa bahay. I drank my coffee, habang pasimple ko siyang tinitingna n. I sighed, I wonder if she knows hoe pretty she was and I was also wondering i f she knew that I had imagines things - dirty things - I could do with her. "Good morning, Sancho." Naputol ang pag-iisip ko nang marinig ko si Lola. Tumayo ako at saka hinagkan siya. "Lukas called; he said that he was in the island. Do you know anything about this, Sancho?" Tanong niya sa akin. I shook my head, sa ngayon wala akong alam sa pinaggagawa ng kapatid ko, he was too busy with Apoll o na sa tingin ko ay hindi dapat dahil mas dapat niyang unahin ang mag-iina niya . "Uhm, Sheena, hija." Tinawa siya ni Lola. I was just watching her. "Have you tho ught about my offer?" Tanong ni Lola. Kumunot ang noo ko. "What offer?" Hindi ako nakatiis makialam. "I've asked her if she wants to transfer her kids to our school." Sabi ni Lola s a akin. I looked at Sheena, naroon na naman iyong kakaba-kabang tingin sa mukha niya. "Lola, wag na po. Maayos naman po ang kambal sa public school." "Public school." Lola said. "Hija, the mere fact na nasa public school sila - I' m not saying na hindi maganda sa public school pero mas manu-nurture ang skills and talents ng mga apo ko sa private school." Biglang umubo si Sheena. Para siyang nasamid, parang may bumara sa lalamunan niy a. "A-apo? Lola ano..." "Apo ko sila dahil para na rin naman kitang anak." Mabilis na sagot ni Lola. "At isa pa, tuwang-tuwa ako sa mga anak mo, lalo na kay Yto, he reminds me of the y oung Sancho a lot." Sheena coughed again. This time, putlang-putla na ang mukha niya. "Are you okay?" Hindi matiis na tanong ko. "O-opo, Sir. Okay lang ako, medyo may ubo lang." "Medyo? You sound like you're dying." Komento ko. Sheena just smiled at me. Tini tigan ko si Lola, I know her riddles, I know that she was trying to tell me some thing pero hindi ko talaga maintindihan iyon. Was she trying to tell me na ako a ng ama ng anak ni Sheena? Paano mangyayari iyon samantalang wala namang nangyari

sa amin. I never touched her, isa pa, off limits na noon sa akin si Sheena dahi l best friend siya ng kapatid ko and I will never do that to her. "Sancho, tutal, maaga pa naman, bakit hindi mo samahan si Sheena sa school para makapag-inquire siya doon. Hanapin mo si Anabelle - ipakausap mo si Sheena para mailipat sa school natin ang mga apo ko sa lalong madaling panahon." "Pero, Lola, sanay na po si Yto at Yza sa school nila. Naroon din po ang mga kai bigan nila. Attached na po ang mga bata lalo na si Yto sa school na iyon." Hirit pa ni Sheena. "I like Grandma's idea, Sheena. Mas maalagaan ang mga bata sa private school - l alo na sa school namin." Wika ko pa. Sheena just sighed. "So it's settled then? Sancho, samahan mo si Sheena. At sunduin ninyo ang mga ap o ko after okay? Take them to lunch Sancho." Tumayo na si Lola at saka hinagkan ako sa pisngi. Naiwan kami ni Sheena sa mesa. She was just looking at me and again - with grandma gone - all I could think ab out was the dirty things I dreamed last night - I dreamed about her last night a nd in my dream she was underneath me, screaming my name because of so much pleas ure, in my dream she was crying because she couldn't handle it anymore, in my dr eam --"Fuck!" I hissed. Nabitiwan ko ang hawak kong kutsara at saka tumayo. I needed a moment. "Sir, okay lang kayo?" She asked me. I looked at her. I wanted so much to kiss h er right now, especially right now while her lips were a bit parted. Kailangan k o ng self-control dahil unang-una wala naman akong karapatan angkinin ang mga la bing iyon. I took a deep breath. Umiling ako at saka niyakag na siya paalis. Aga d naman siyang sumunod. I took the keys of my Bentley. Binuksan ko ang passenger 's door para makapasok siya. Nauna ako sa kanya sa kotse, she got in and just li ke that my car was filled with her scent. Naikuyom ko ang mga palad ko. Again, I reminded myself, self-control. "Sir, okay lang kayo talaga?" Tanong niya. I just nodded. Itinuon ko ang atensyo n ko sa daan, pero kahit ganoon ay pinagmamasdan ko siya sa gilid ng mga mata ko . I noticed that she had the habit of biting her lips. She was also playing with her hands, tahimik lang siya. "Sir, gusto ninyo ng candy?" She nicely asked. I saw her offering me a bunch of sweets. Umiling na lang ako. After a while nakarating kami sa school na pag-aari ng pamilya. Mabilis kong tin anggal ang seatbelt ko, napansin kong hirap si Sheena sa pagtanggal niyon. I ben t forward to help her get that out, but it was a mistake because when I touched her hand, when I smelled her intoxicating scent, I lost the self control I had b een fighting for since we left the mansion, I looked at her and the fact that sh e wasn't even looking at me makes me want her more, I didn't care if I don't hav e the right to do this, all I know is that I want this, I want to taste her lips and so I did, even if she wasn't looking, I made her looked at me, I touched he r neck, that caught her attention and when she looked back, I attacked her lustf ul lips. I almost cursed when I tasted her - she had this familiar sweetness - much like of a honey with bits of chocolate - maybe it was her lipstick but I didn't care, I kissed her, I was brushing my lips against her and it was as if she already k new what to do, she opened her mouth a bit and I took that as a signal to explor e the insides of her mouth. I tasted that familiar flavor again - Sheena's lips

were really something, something that makes me want more. Again, I didn't care i f she's not mine, I just really want her. I started to explore her body, my hand s found her breasts and the feeling was so divine. Naramdaman kong hinawakan niy a ang kamay ko, she was trying to push me away, but I don't want to end this - n ot yet. My lips trailed down to her jaw line, down to her neck, then to that mid dle part of her cleavage. "Sir, wag po..." She whimpered. I pulled her top up to expose her more. I tasted the sides of her breasts - her white lacey bra was driving me crazier than befo re, I pulled that up too, and moments later, my eyes were feasting on her beauti ful mounds, I took one nipple in my mouth and sucked it hard. "Sir, wag, please... ahhh!" I froze; the memory of seven years ago came back to me like a wave in the ocean. It was as if I was hearing that blind folded woman again. Bigla akong tumigil. I looked at her, she was biting her lips. Dahan-dahan kong ibinaba ang damit niy a at saka ako lumayo sa kanya. I went out of the car and walked around like a do g with anxiety. I was asking myself why I did that to Sheena. Natigil lang ako n ang marinig ko ang pagbukas ng pinto ng sasakyan ko. I looked back, maayos na ul it siya. I guess she fixed herself while inside the car. I cleared my throat. "Let's go." I said to her. I sighed when she walked with me. I really need to k eep my distance from her. She's not mine, she's not mine, I don't have the right s of claiming her because she's not mine. I looked at Sheena, her cheeks were st ill red. I sighed again, I could do something to make her mine and to have the r ight to claim her but once I gain that right, I know, I won't stop, I will make her mine again and again and again... ---------------------

My heart was still beating fast. Gustong-gusto kong hawakan ang tapat ng dibdib ko at saka huminga ng malalim pero hindi ko magawa dahil natatakot akong gumalaw . Sancho was sitting right next to me, we were talking to the School Directress and although he was busy talking to Mrs. Gonzalo, I couldn't help myself but to be aware of him. Nagising ng halik niya ang katawang lupa ko, hindi ko maintindi han pero pakiramdam ko, uhaw na uhaw ako at alam kong hindi tubig ang makakapati d sa uhaw na nararamdaman ko kundi ang mga halik lang muli niya. "Are we clear in that Mrs. Ybarra?" The old lady in her fifties ask me, sasagot n asana ako but Sancho spoke again. "Miss. Just Miss, Director Gonzales." Sancho corrected her. I nodded. "So tomorrow, your children will be having their first days as a Marian dito sa Marian Academy. I'm so excited. President Consunji was telling me how special yo ur children were, mukhang proud na proud siya, she even calls them her apo." Mun tik na naman akong mapaubo. I have a huge hunch na may alam si Lola sa katotohan an pero kung meron naman, bakit naman niya itatago iyon? Kung alam niyang apo ni ya ang kambal bakit siya tatahimik. I know that she had been wanting to have gre at grandchildren, pero bakit iba na ang lumalabas sa bibig niya ngayon? I sighed. I think I have to talk to Lola Adelina. "Okay, I guess we're done." Sabi pa niya sa amin ni Sancho. Sancho smiled, I jus t nodded. Tahimik pa rin ako habang naglalakada kami palabas ng room na iyon. I was waiting for him to say something pero hindi siya nagsasalita. I wanted to sh out at him, gusto kong ipamukha sa kanya na hinalikan niya ako. That was like my

first kiss after seven years - he was the only man in my life and I never had a boyfriend after that night because I was pregnant with his children. "Sheena." His voice was like music to my ear. I stopped dead. Was he going to ap ologize for doing that to me? He grinned. "You have such sweet lips." After sayi ng that he passed right by me. My mouth literally fell open when he said those w ords, he's not even sorry! Kailangan niyang mag-sorry sa akin dahil dalawang bes es niya na akong ninakawan ng halik at hindi lang halik ang kinuha niya sa akin, ang virginity ko! Hindi pa nga siya natuwa doon - nag-iwan pa siya ng dalawang makukulit na remembrance. Sumunod ako sa kanya. Aaminin ko, nagulat ako sa ginawa niya, pero una lang iyon , as his lips brushed to mine, I felt something else, and it wasn't just because he is the father of my children but because he was Sancho Angelo Cruise Consunj i - I have known him all my life and I am the living witness of how he is with h is women - Sancho wasn't like Lukas - he was far worse than Lukas. I remember th ose nights when I stayed up late in the mansion doing errands for Lola Adelina I could hear the moans and the groans from his room, women were literally cryin g because of him. I am aware of his reputation, he might look soft, innocent and kind but he's different - very different from the image he was trying to convey . "Sheena, could you walk a little faster? I don't want to be stuck in traffic aga in". He looked back at me, I almost made a face but I didn't. Nang makababa kami sa lobby ay halos lakad takbo na ang ginagawa ko, nauntog pa ako sa likod niya dahil bigla na lang siyang huminto. "Daniel? Daniel Santos." I heard him say. Mukhang nakakita pa ng kakilala ang mo kong. I looked to see who he was talking too. Nakita ko ang isang lalaking sa ti ngin ko ay kasing edad niya - Sancho was four years older than me.Pamilyar sa ak in ang lalaking iyon, and when I realized who he was, ganoon na lang ang panlala ki ng mga mata ko. Daniel Santos - the man he was talking to was the same man who recruited me for the Omega Sigma Rho - the fraternity I joined seven years ago! "Sancho Consunji! I thought you were dead!" Ginawa nilang dalawa ang secret hand shake ng fraternity. I was stoned at the side. I was silently praying na sana hi ndi ako natatandaan ni Daniel - kapag nangyari iyon, tapos na. He knows who I am . He was the one asking the choices that night - I know, sinabi sa akin ng class mate ko the day after the initiation. "Many have assumed but I am alive. Kamusta, brod?" Tanong ni Sancho. "Sinong kasama mo? Asawa?" He asked. I bit my lower lip. Sancho pulled me in fro nt. "Si Sheena, secretary ng kapatid ko." Pakilala ni Sancho. Kumunot ang noo ni Dan iel "Shennalyn Marien Ybarra?" I am so dead. "Yeah, you know her?" Sanchos's voice became dark and dangerous. "Brod, Sheena's a member of our fraternity. Natatandaan mo iyong batch na nag-in itiation noong graduating tayo? She's one of the neophytes." I gasped hard. I was silently praying na sana ay tamaan ng kidlat ang Daniel San

tos na iyon dahil sa kadaldalan niya. I felt Sancho gripped my hand. "Iyon iyong batch na may special participation tayo." Makahulugang sabi niya. La long humigpit ang hawak nI Sancho sa kamay ko. Kabang-kaba naman ako. "Remember me, I was the one asking the question and I could still remember what you picked because you were the first one to say SA----" "Ahhh! Daga!" I don't care how silly I look wala na akong maisip na paraan kung paano ko lulus utan ang sitwasyong ito. Alam kong kaunti na lang ay malalaman na ni Sancho, ala m kong hindi tatahimik ang lalaking madaldal na ito sa pagsasabi niya ng mga nan gyari nang gabing iyon. Alam kong kapag nalaman ni Sancho na ako ang babaeng iyo n ay mapapapagtagni niya ang pangyayari at malalaman niya na siya ang ama ng kam bal ko at hindi pwedeng mangyari iyon dahil natatakot ako sa posibilidad na kuni n niya ang dalawang kayamanan ko. Sancho Consunji is a ruthless man and I don't want to be the subject of his ange r. "There are no rats, Sheena, what the hell is wrong with you?" Dama ko ang iritas yon sa boses niya. Bigla ay hinatak niya ako paalis sa lugar na iyon, halos ibat o niya ako papasok sa sasakyan. Hindi ko alam kung anong ikinagagalit niya. "Sir, pasensya na po kayo ----" Hindi ko na naituloy ang sinasabi ko dahil bigla na naman akong hinalikan ni San cho. My eyes widened when I felt how rough his lips were against mine - walang-w ala iyong tenderness niya kanina. "Aw!" I moaned when I felt his bit my lower lip. "S-sir." Bigla niyang pinisil a ng pisngi ko. "Sir!" I gasped when I saw the anger in his eyes. "I don't like it when another man knows your name, Sheena." He hissed in between his gritted teeth. "I have kissed you, it means that you already have my mark, fuck gaining right, you are mine from this day on. Do you understand?" I couldn't breathe. I am now experiencing first hand, the ruthless version of Sa ncho Consunji. ******************************************* [7] 5. One starry starry night ******************************************* Sheena joined the fraternity seven years ago... Hindi iyon mawala sa isip ko, if she joined the fraternity, just like what Danie l said, she was one of the neophytes the fraternity welcomed that years, I was t here, I was one of the lucky members who had gained the opportunity on a private initiation, kung tama ang hinala ko, Daniel was going to say what Sheena chose that night, it's either the harsh part or the part where she had to give herself to someone - and I am going crazy because I wanted to know her choice! Hindi ak o matatahimik hangga't hindi ko nalalaman kung anong nangyari sa kanya nang gabi ng iyon, I need to know if they had hit her with a bunch of wood or she was with someone else that night. I need to know who had claimed her that night at kapag nalaman ko kung sino, I will fucking kill him. Hindi ako matahimik. I need to know, pero paano ko tatanungin, I don't want to o ffend her - but she's mine already, I have marked her at lahat ng babaeng minark ahan ko, wala nang pwedeng umangking iba kundi ako lang. Nasaid ko na ang huling

patak ng scotch na iniinom ko, but that wasn't enough. I couldn't sleep; all I could think about was her lips. Nangigigil ako, I wanna kiss her until the break of dawn. Akala ko hindi ko na mapipigil kanina, buti na lang naroon ang mga bata kundi ba ka kung ano na ang nagawa ko kay Sheena. I just don't like the fact that some ot her men know her name, ayokong binabanggit ng iba ang pangalan niya. Akin lang s iya. Napailing ako. Hindi ko alam kung anong meron kay Sheena but after seeing her se xy back, after tasting her sweet lips, I couldn't get enough at alam kong hindi ako titigil hangga't hindi siya tuluyang nagiging akin. I needed to see her. I looked at the grandfather's clock in the middle of the li ving room, it's midnight already. Tulog na siguro ang kambal niya. Bahala na kun g anong sasabihin ko sa kanya mamaya, I just needed to see her tonight and have a taste of her lips. I went out of the kitchen's door and walked straight to the ir house, kakatok na sana ako nang biglang bumukas ang pinto, I found myself sta ring to Yto's eyes. "Good evening po, Sir." He greeted me. My expression softened. I smiled at him. Lumuhod ako sa harap niya at saka ginulo ang buhok niya. Yto was wearing a match ing superman jammies. "Bakit gising ka pa?" Tanong ko sa kanya. "Mag-ka-count kami ni Nanay ng stars, kaming dalawa lang kasi tulog na si Yza." Sabi niya sa akin. "Wala kang pasok bukas?" Tanong ko. "Sabado po bukas, Sir." Sabi niya sa akin. I smiled again. "Yto? Yto nasaan ka?" I heard Sheena's voice, not a second had passed, she was s tanding right next to her son, I took one look at her and I knew, right there at that moment, I need to have her tonight. "Sir!" Mukhang gulat na gulat siya na nandito ako. I smiled at her. "Good evening, Sheena." I looked at her from head to toe and I grinned wider. Sh e was wearing a satin nighties na pinatuangan ng balabal, naaaninag ko ang kataw an niya mula sa ilaw. "Nanay, Sali natin si Sir sa star counting." Sabi pa ni Yto. I smiled even more. Hindi naman kumibo si Sheena, may dala siyang blanket, kinuha ko iyon sa kanya at saka inilatag iyon sa damuhan. Yto ran to my direction to lay on the blanket. Inunan niya ang dalawang kamay niya habang nakahiga, I kay beside him. Hinhinta y ko si Sheena, maya-maya ay nasa tabi na siya ni Yto, tahimik lang siya. "Nay, nasan iyong Polaris star?" Tanong sa kanya ni Yto. "It's in the northern part of the sky, anak." Hinahaplos niya ang noo ni Yto. "When I grow up I want to be an astronaut." Sabi pa niya. Nakikinig lang ako sa kanilang dalawa. Sheena was so kind to her kids, parang musika sa tainga ko ang tinig niya. "Akala ko ba gusto mong maging veterinarian?" "After noon, Nanay, diba sabi mo star na si Tatay? Hahanapin ko iyong star niya

paglaki ko tapos iuuwi ko sa'yo, kasi alam ko gusto mo ulit siya makasama." Bigla akong nakadama ng awa kay Yto. At his young age he had to deal with the fa ct that he had lost his father in a very young age - alam kong hindi pa patay an g ama nila tulad ng sinasabi ni Sheena, kaya mas lalo akong naawa sa kanya at sa kapatid niya. I saw Sheena wiped her tears away. "Ang baby ko talaga." She said. "Inaantok ka na ba?" Tanong niya pa dito. Bumang on si Yto at saka niyakap siya. I sighed. "I love you, Nanay. Ayaw kitang nalulungkot." He said before kissing Sheena's ch eeks. Pagkatapos noon ay binalingan niya ako. "Goodnight, Sir," Sabi niya sa aki n. Nang tumayo si Sheena ay tumayo na rin ako. Tinupi ko ang blanket at saka sum unod sa kanila pagpasok. Naroon pa rin ang mattress sa living room pero wala na roon ang kambal, nakita kong inihatid ni Sheena si Yto sa loob ng silid, tahimik akong sumunod at saka pinagmasdan sila. May malaking kama sa loob. Sheena tucke d Yto in and kissed his forehead. "Good night, baby." I heard her say. "Nanay naman din a nga ako baby eh." Sabi ni Yto. Napangiti ako. "Kahit gaano ka pa katanda, you will always be my baby. I love you." Hinaplos-ha plos niya ang buhok ni Yto, maya-maya ay napansin kong tulog na ito. Bumalik ako sa sala. Maya-maya ay lumabas si Sheena mula sa silid. "Sir!" Mukhang nagulat siya nang makita akong nakaupo pa sa sofa. I looked at he r, I wasn't smiling. I was just staring at her, studying her body - her body tha t I want so much. Lust na kung lust pero kailangan ko si Sheena. "Akala ko po umalis na kayo." Hindi siya umaalis sa kinatatayuan niya. I stood u p and walked towards her. I noticed that she was shaking. I tried so hard not to show any emotions, I just walked towards her. "Sir, please, huwag naman po." Sabi niya sa akin. I shook my head. I know that s he wasn't scared. She kissed me back earlier, she wants me too. Wala pang babaen g tumaggi sa isang Sancho Consunji at sa sitwasyong ito, maski tumanggi si Sheen a, hindi rin ako papayag. I want her tonight. Hindi na ako makakapaghintay pa.

---------------------------------------"Sir, please huwag naman po..." I was gasping as I watch Sancho walks towards me. He had that look - the look th at I saw in his face earlier at iyon ring tingin na iyon ang nakikita ko sa kany a noon sa tuwing lalabas siya ng silid niya sa mansyon na kasama si Madeline. I swallowed hard when I felt his strong arms around my waist, walang sabi-sabing h inapit niya ako. Napahawak ako sa biceps niya. I found it hard to breathe. Manip is lang ang suot ko at damang-dama ko ang init ni Sancho. "Sir..." He bent his head down, inalis niya ang buhok na nakatabing sa leeg ko a nd he trailed down little kisses on my neck, I bit my lower lip, his breathing w as like fire igniting my inner hotness. His lips went to my earlobe, he started biting my earlobe, I closed my eyes. Magpapa-alipin ba ako sa nararamdaman ko o susubukan ko siyang sawayin? But it feels so good - seven years ago, I had a sma ll hunch kung bakit maraming babaeng nagkakadarapa sa kanya - and right now, I h

ave a feeling that I will experience that tonight if I don't do anything. His other hand found my thighs, bigla kong naramdaman na umangat ang mga paa ko mula sa sahig. Sancho started walking, he made me lay on the mattress in the liv ing room. "Sir, wag naman po..." I said in a small voice. Ang lakas ng kaba ko. He looked at me, his eyes as dark as the night sky. "What didn't you understand in the phrase, from now on, you are mine?" Tanong ni ya sa akin. "I want you, Sheena, what Sancho wants, Sancho gets, and if I don't get to have you tonight, I will just keep on wanting more of you, so just let it go, I know you could feel the tension, I know that you want me too." We'll the thing with me wanting him was true, pero natatakot pa rin ako. Paano k ung kapag nag-ano kami malaman niya na ako iyong babaeng iyon sa initiation seve n years ago? "Teka lang." Sabi ko. "Kahapon, wholesome ka sa akin, ngayong umaga, SPG ka na? Ano iyon, bigla na lang nagbago? Anong tinira mo?" Tanong ko sa kanya, I was try ing to light things up, dahil tulad ng sinabi niya, I could feel the tension bet ween him and me and I could really feel him right on my belly. "Anong tinira ko?" He licked his lower lip, napanganga ako. He bent down and thi s time, it was my lips that he licked. I felt a thousand of mini fires ignited o n my body."Your honey flavored lips, honey..." Idiniin niya pa lalo ang sarili n iya sa akin. I gasped. He called me honey, iyon din ang tinawag niya sa akin noo ng gabing iyon. He licked my lower lip again. "Yummy." He whispered against my lips. "Sir... kasi ano..." Sabi ko sa kanya. I felt his hand under my nighties, ang in it ng kamay niya. His hand found my underwear, napahawak ako sa balikat niya whe n he traced my slit. "Hmm, someone's excited." He grinned at me. I gasped hard when he entered his fi nger inside me. He was just looking at me, alam kong kitang-kita niya ang reaksy on ko. My eyes widened, my mouth literally fell - it formed an O. Sancho grinned hard, it was as if he was liking what he was seeing. His strokes were rough; th ere was no tenderness at all. I put both of my hand on my mouth to keep myself f rom screaming, because that's what I want to do, I want to scream his name. "Don't close your eyes, Sheena. I want you to look at me as you come." He ordere d. I was fighting so hard not to close my eyes like what he had told me. I was c atching my breath, trying so hard not to scream, he put another finger in. "You're one tight girl, Sheena." He whispered in my ear. "So tight, so smooth, s o wet..." He licked my earlobe. "Do you want me to go faster?" His voice was smo oth and husky, I felt my walls contracted and moments later, I exploded into a m illion tiny pieces. Sancho grinned evilly. He put his two fingers inside his mou th and licked it clean. "Not only that your lips taste good." I squirmed when I felt his finger inside me again. "Sir..." I called him. "Open your mouth, Sheena." Sabi niya sa akin. I swallowed hard, I opened my mout h and just like what he did to himself earlier, he put that finger inside my mou th. "Lick it clean, so that you'll know why I want you so bad." He said. I obeye d him. I cannot believe that I tasted my own on his finger - while his finger wa s on my mouth, he started kissing my neck, moments later, I was writhing with pl

easure... "Sir.. sir..." I kept on calling him. He hiked up my nighties, he was about to p osition himself on my core when we both stopped because we heard a soft whimper. Agad ko siyang itinulak. "Si-si Yza." Sabi ko. Himihingal na tumayo ako at saka pumasok sa kwarto. I hear d him cursed. "Nanay..." Palahaw ni Yza, agad akong tumabi sa kanya. "Nanay..." Yumakap siya s a akin, iyak siya nang iyak. I noticed Sancho entered the room. He sat on the ed ge of the bed while looking at me and my daughter. "Anak, bakit?" I wiped her tears. "Nanay, nanaginip ako, kinuha daw si Yto ng mumu." Iyak siya nang iyak. "Shhh, wag ka nang umiyak, tulog na si Yto. Matulog ka na rin." Humiga ako sa ta bi niya. Hinaplos-haplos ko ang likod niya. Nakita kong nahiga rin si Sancho sa kama. "What are you doing?" I asked him. "You don't expect me to go back to the mansion at this time of night so it's bet ter of I sleep beside you and the twins." Nanlaki ang mga mata ko. "Stop giving me that look, I told you, what Sancho wants Sancho gets. Goodnight, Sheena. Tomorrow, I'll make sure you will scream my name..." ******************************************* [8] 6. One truth ******************************************* "Sir, you have a twelve o'clock meeting with the Japanese investors, the cruise ship is ready for your inspection, President Consunji will talk to you later ab out the results of the board meeting last week, at 2:00 you have ---" "Can you just tell me the details later? I'm bored." Bagaman nakangiti ako sa Owel - my assistant, I was feeling a bit irritated. Ayo ko ng narararamdaman ko. Hanggang ngayon ay si Sheena pa rin ang naiisip ko at l alo akong nakakaramdam ng frustration because I can't have her yet! Dammit. I to ok a deep breath as I walk in the middle of the hallway inside the Consunji Empi res' building. Nasa kanan ko si Owel, he was my trusted personal assistant since I started working at the company, on my left was Ickos, my body guard. I could hear him saying: "The hawk has landed. Be ready." I rolled my eyes, ano bang meron sa codename? I was the hawk, Lukas was the eagl e and my grandma was the sparrow - mula nang may mangyaring gulo sa mansyon almo st two months ago, mas lalong hinigpitan ang security sa bahay. Lola doesn't wan t any intruders again. Lahat ng tauhan ng pamilya ay sinilip ang back ground. Na g-iingat na kaming lahat ngayon, ayaw ko nang maulit ang nangyari kay Jane at ka y Robert noon - tama na iyong isang beses na muntik nang mapahamak ang buong pam ilya ko. "Sir, you're ten am is ready." Narinig kong wika ni Owel, I just looked at him. I continued walking - alam kong pinapapunta na niya ako sa conference room pero

hindi ako doon dumiretso - I am the general manager - I can make other people w ait. As I walk towards my office, my eye caught a familiar figure, agad akong lu mingon and I saw Sheena standing inside her cubicle. I watched her every, she wa s just standing inside that four walled cubicle, arranging the files, her hair w as following her every moves, she was wearing a creamy white blouse topped with a blue blazer. Lumabas siya sa cubicle and again, I had the opportunity of seein g those great legs of her again. I took a deep breath. My need for her was prima l, if I don't have her sooner, I'll go crazier and wilder. My brows furrowed when I saw her talking to some guy. Sheena smiled at him, tapo s ay tinaggap nito ang kapeng binigay nito sa kanya. Nakadama ako ng galit nang makita kong tinapik ng lalaking iyon ang braso ni Sheena after that, Sheena left , she waved back at the man who gave her the coffee. I smirked. "You." Tinawag ko ang atensyon niya. Napatingin siya sa akin. Ngiting-ngiting lu mapit siya sa direksyon ko. "General Manager, good morning." He even greeted me. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. "You're fired." Wala akong pakialam sa reaksyon niya. Nilagpasan ko siya at saka tinungo ang opi sina ko. I heard him called me pero hindi ko siya nilingon. I have made my mark on Sheen at wala nang ibang pwedeng humawak sa kanya - ako lang. Lahat ng hahawa k sa kung anong akin, dapat lang mawala sa landas ko. "Sir, your ten am is here." "Cancel all my appointments today." Mariing sabi ko. Hindi naman kumibo si Owel. I looked at him, palabas na siya ng pinto ng tawagin ko siya. "Owel, look for Ms. Ybarra, I want to see her." Sabi ko sa kanya. "Si Sheena, Sir?" Tanong niya sa akin, napatiim ang bagang ko. "From now on, you will call her Ms. Ybarra. Naintindihan mo?" I asked in a very dangerous tone. Owel knew that tone so he just nodded, lumabas siya ng pinto at naiwan ako sa opisina ko nang nag-iisa. I don't know what's with Sheena that I couldn't get enough. Dapat hindi ako gani to a kanya. I watched her grew up - nakita ko siyang kasa-kasama ni Laide noon, she was supposed to be off limits lalo na ngayon na may hinala ako na si Lukas n ga ang ama ng mga anak niya pero hindi ko mapigilan ang sariili ko. I have this need for her that she can only take away. I need to have her, hook or by crook, I need her. Last night, I almost had her, kung hindi lang sana nagising si Yza, nakuha ko n asana ang gusto ko. Balak ko pa sanang ituloy iyon kagabi pero nawala ang pangan gailangan ko sa kanya habang nakatingin ako sa kanya at kay Yza, my need for her was replaced by an overwhelming feeling na madalas ko nang maramdaman mula nang makilala ko ang mga anak niya. As I watch her comfort Yza last night, I silentl y wished na sana ako na lang ang ama ng mga anak niya and that she was mine and that she and the twins were my family. Hindi naman kasi nawawala sa isip ko ang pagkakaroon ng sarili pamilya. I have asked Madeline to marry me five time alrea dy but she kept on saying no, hindi pa raw siya handa at isa pa, a baby can ruin her career, iyon ang paulit-ulit niyang sinasabi, ayaw niya ng kasal dahil maoo bliga siyang bigyan ako ng anak, ayaw niya ng anak dahil masisira daw ang katawa n niyang pinakaiingatan niya at iyon ang magiging dahilan ng pagkasira ng career niya.

Napapailing na lang ako sa tuwing sinasabi niya iyon, she kept on telling me how much she loves me pero ayaw niya akong pakasalan - isa na rin sigurong dahilan iyon kung bakit hindi ko masabi sa kanyang mahal ko siya. Sa unangt parte ng rel asyon naming ni Madeline - alam kong mahal ko siya, pero sa tinagal ng panahon, hindi ko na alam kung bakit kami magkasama, it's like I'm only with her because of convenience and the great sex. Wala nang spark, we always have sex kapag magk asama kami, after that, parang wala na - the small nonsense talk never happened again, I used to love cuddling her pero pati iyon ay nawala na - I just don't kn ow what happened to us. One reason why I was still with her was because Madeline never minds me sleeping with someone else, one time she caught me having sex wi th someone - she caught me on bed red handed - akala ko magagalit siya, she even joined us that time - hindi siya nagagalit dahil alam niyang sa huli sa kanya p a rin ako uuwi - which is fine with me dahil mula noon nagagawa ko na ang gusto ko at hindi nagagalit si Madeline sa akin. I heard a knock on the door. Inayos ako ang sarili ko. Bumakas iyon at tulad ng inaasahan ko, pumasok si Sheena. Her innocent wide eyes were staring back at me. She gave me a reluctant smile. "Lock the door." Utos ko sa kanya. Hindi siya gumalaw. "I said, lock the door." Noon lang siya tumalima. I watched her, hindi siya umalis sa kinatatayuan niya. I hid a smile. "Sit, Sheena." Utos ko muli sa kanya. Lumakad siya at nang aktong uupo siya sa visitor's chair sa tapat ng mesa ko ay saka ako umalma. "Not in there." Sabi ko. Napatingin siya sa akin, nagtataka ang mga mata niya. " Sit on my lap." Tinapik ko pa ang mga hita ko. I saw her cheeks turned red. Atub ili siyang sumunod. She took her time walking towards me and when she was finall y in front of me, doon ako nainip. I pulled her hand and made her sit on me. "Better." I whispered in her ear. "Sir, ano kasi," Gusto kong matawa nang magsalita siya. Palaging ganoon ang simu la ng sentences niya. "Sabi kasi ni ano, ni Sir. Luke kailangan niya ako sa site , kaya kung ano..." Kinuha ko ang telepono then I dialed Lukas' number, after three rings he answere d. I put him on speaker para marinig ni Sheena ang pinag-uusapan naming. "Luke, how are you?" I said in a light tone. "Anong masamang hangin ang umihip at tinagawan mo ako?" He chuckled. Napailing n a lang ako. "I need Sheena, take Owel with you on the site." Hindi ako nakikiusap kay Lukas. Ako ang mas matanda, I was actually ordering him to do what I said. Hindi naman siya nagtanong. He agreed. Agad kong tinapos ang tawag at saka tumingin kay She ena. "What's your other excuse?" Tanong ko sa kanya. I put my hands on her waist. She ena had such an exquisite waist, I caressed her back. Napaigik siya. "Sir, ano kasi, diba bawal ito?" Tanong niya sa akin. "I own the company. I am the exception to every rule." Sabi ko sa kanya. "Pero sir, ano kasi...." "Kailan mauubos iyang sir ano kasi mo?" Napatiim ang bagang ko. I am getting imp atient.

"Ano kasi---" "Shut up!" I hissed at her. Napalunok siya. Itinikom niya ang kanyang bibig at s aka nag-iwas ng tingin. I know and I can feel that she wants me too, hindi ko ng a lang alam kung anong nagho-hold back sa kanya pero gusto kong bitiwan na niya iyon because right now, I am ready to throw away everything just to have her. Al am kong once na makuha ko siya, hindi pa iyon ang huli, I will make her mine aga in and again until I get tired of her. I touched her face. "Now, kiss me, Sheena." Sabi ko sa kanya." Napalunok siya. Dahan-dahan siyang yu muko at saka inilapat ang labi niya sa labi ko. I closed my eyes but before I co uld enjoy her lips bigla siyang lumayo. Tiningnan ko siya. "Ano iyon? Kiss ni nanay kay Yto?" Tanong ko. Gusto kong matawa. I touched her n eck. "I am going to teach you how to kiss me properly, honey." I told her. I ma de her look at me. "Sir, ano..." "What?!" I raised my voice." "Ano kasi sir, matagal nang walang nakaka-kiss sa akin." Kumunot ang noo ko. I grinned at her and then I touch her lips. "Good, because your lips now belong to me, no one can ever kiss it, do you under stand?" "Iyong mga b-bata..." "Of course you can kiss them for crying out loud!" Natatawang sabi ko. "I was ju st talking about other men." Napalunok siya. "Now face me and kiss me again." And she did, she put her lips against mine. I took in a sharp breath; I opened m y mouth and claimed her lips, fuck teaching her, I want her lips now. I taunted her lips with my tongue, napasinghap siya at iyon ang naging dahilan kung bakit naibuka niya ang bibig niya, I put my tongue inside her mouth and started my exp loration, I played with her tongue, I felt her body trembling, I took that as a sign that she liked what I was doing to her. I moved by hands up, I reached the hem of her blouse, ipanasok ko ang kamay ko doon and moments later, my hands fou nd her breasts, she gasped hard. Itinulak niya ako. "Sheena, the more you resist, the more I want you." I hissed at her. Hinawakan n iya ang mga kamay kong nasa loob ng blouse niya. "Sir ano kasi... ano..." I smashed her breasts together. "Sir... ahhhmmm.." She bit her lower lip. Itinaas ko ang blouse niya at saka hinubad iyon sa kanya, aft er that, I unclasped her bra and threw it away. "Ay!" She gasped. I wrapped my arms around her waist and pulled her even closer. My need for her is primal, I could feel it in my veins, it's in my blood and it is in the air that I breath. "Cup size, honey..." I asked her. She was still biting her lip. I sucked one nip ple hard when she didn't answer. I did the same to her other breast. "Sir... ano kasi... shit!"

"Answer me..." I said huskily. "C sir, 36 damn sir, wag..." She begged again. I didn't listen. I was now kissin g her flat abdomen while still playing with her exposed breast "Sir,.." She sighed; I guess she had finally accepted defeat. I ran my fingers t hrough her exposed thighs "You are mine, do you understand, Sheena?" I asked her. Her mouth was a bit part ed. I held her neck and put a little force ont it, I was semi-strangling her, na pahawak siya sa mga kamay ko. "Sir..." "Answer me, you are mine, naiintindihan mo?" "Yes, Sir..." "Good." I was about to kiss her again when I heard a phone ringing. "Sir, teka lang po..." Pigil niya sa akin. "Don't answer," Utos ko, pero nakuha na niya ang cell phone niya. "Sheena!" I hi ssed. "H-hello?" She answered. "Po? Ano pong nangyari?" Bakas sa tinig niya ang pag-aalala. I looked at her, parang paiyak na siya. "Sige s for niya. niya.

po, ma'am, pupunta na ako." She ended the call. I wantched her as she look her clothes. "Sir, sorry po, pero kailangan kong umalis." Naiiyak na wika Kumunot ang noo niya. Mabilis pa sa alas kwatro na naayos niya ang sarili Nakadama naman ako ng pag-aalala.

"Sheena what happened?" I asked her tumayo ak upang daluhan siya. She was crying . "Sheena. I put my hands on her shoulders. Kinabig ko siya papunta sa dibdib ko . "Sir, kailangan ako ni Yto." Humihikbing sabi niya. Tama na iyong narinig ko. I wiped her tears tapos ay hinatak ko siya palabas ng office. Hindi ko alam kung p ara saan ang pag-aalalang iyon, pero natakot rin ako para kay Yto.

-------------------------

I was running as fast as I could. Matapos kong bumaba ng sasakyan ni Sancho ay a gad kong tinakbo ang distansya ng parking lot at clinic. Hindi pa ako masyadong pamilyar sa bagong eskwelahan nina Yto, buti na lang at sumama sa akin si Sancho , he was the one who guided me towards the clinic. Pumasok ako roon, kasunod ko siya, nakita ko si Yto na nakahiga sa bed, nakapikit ito, habang si Yza naman ay nakaupo sa mismong tabi nito at hawak-hawak ang kamay ng kakambal niya. Lalong tumulo ang luha ko. "Yza..." Tawag ko sa kanya. Agad siyang lumingon sa akin.

"Nanay, dumugo iyong ilong ni Yto tapos umiyak ako. Natakot kasi ako akala ko ma mamatay na siya, diba ganoon sa movies? Kapag may dugo patay agad?" "Naku, Mrs." Sabi ng Nurse sa akin, may ngiti siya sa labi. "Kanina ko pa po pin ababalik si yza sa room niya pero ayaw niyang iwan ang kapatid niya." "Turo ko po iyon sa kanila, na kapag may nangyari sa isa sa kanila wag silang aa lis." Sabi ko. Hinaplos ko ang ulo ni Yza, namumugto ang mga mata nito. "Ano pong nangyari sa bata?" Tanong ni Sancho. "Nag-nosebleed siya, Mr. Consunji." Wika ng nurse. "And why is that?" Tanong niya pa dito. Nang tingnan ko si Sancho ay nakakunot a ngh noo niya. "Due to the weather, natingnanan na siya kanina ng in-house doctor natin. Wala n aman siyang sakit, pero Mrs. payo ni doc na dalhin ninyo pa rin siya sa ospital for further examination, uso pa naman ang dengue ngayon." "Nanay, ano iyong dengue? Mamamatay nab a si Yto? Ayoko siyang mamatay, nanay, p aano na ako pag malaki na ako, sinong magtatanggol sa akin? Ayokong mamatay si Y to, nanay, ayokong mawalan ng kapatid. Nanay diba hindi naman mamamatay si Yto?" Humihikbing tanong ni Yza. Niyakap ko siya. "Hindi mamamatay si Yto. Saka wag kang magsalita ng ganyan sa kapatid mo." Wika ko. Sinusubukan ko lang maging matapang pero natatakot talaga ako. Hindi ko alam kung bakit nagdugo ang ilong niya. Kung anu-anong pumasok sa isip ko. Baka mama ya may malalang sakit na si Yto. "What's the worst thing that can happen?" Tanong pang muli ni Sancho. "Mr. Consunji, wag muna nating isipin iyon. Pero kung itatanog ninyo, maaaring m agkulang siya sa dugo and he will need a blood transfusion, sa case kasi ng bata iyon iyong pinak-worst kasi rare ang blood type niya." I was still comforting Yza. Naririnig ko ang lahat. Alam ko kung anong blood typ e ni Yto at ni Yza, sana lang huwag sabihin ng nurse, dahil sa ngayon wala akong panahon para mag-isip ng lusot sa sitwasyon, pero parang walang balak kumampi s a akin ang tadhana. "Yto has a very rare blood type, he's A -H, I presume si Yza din diba, Mrs?" Hin di ako makasagot. I swallowed hard. Ayokong tingnan si Sancho. "There are only twelve people in the world with that kind of blood type, Mrs." S abi pa ng nurse. "Yeah, and I am one of those twelve, and Lukas too." Mariin ang bawat salitang b initiwan ni Sancho. Hindi ako makakibo. Iyon ang isa sa mga namana ng kambal ko sa ama nila. A -H blood type - the rarest blood in the world. Ayokong malaman ng kahit na sino ang tungkol doon dahil sa oras na malaman ni Sancho o ni Lola Ade l ang tungkol sa blood type ng mga bata, alam kong magsisimula na ang pagtataka nila. And that moment just happened now. "Maiwan na ko muna kayo." Wika ng nurse. "Nanay, kailan magigising si Yto?" Tanong ni Yza sa kanya. Ang lakas ng tahip ng

dibdib niya She took one a peek at Sancho, he was staring at her, kunot na kuno t ang noo nito. "Mamaya, Yza, wait natin siya." I kissed her forehead. "I'll just be outside." Malamig ang tinig na sabi niya. I heard the door closed. Noon ko lamang hinayaang pumatak ang mga luha ko. I was so scared. Naghihinala na ba siya? Kung oo, anong balak niya? I was so afraid of the fact that he might take away my children once he found out the truth. I just hope Sancho won't thi nk about this too much... Sana, sana wag...

------------Yto has the same blood type as me and Luke. Naikuyom ko ang mga palad ko. I was outside the clinic, pacing like there's no tomorrow. The fact that Like and I ha ve the same blood type as Sheena's children drives me crazy. Ngayon, sigurado na ako na si Lukas nga ang ama ng mga anak niya. How the hell would Yto and Yza in herit that blood type kundi si Lukas ang ama nila? I just couldn't understand wh y Sheena isn't doing anything. Bakit wala siyang sinasabi? Bakit hindi niya ipaa lam sa pamilya ang totoo. If she was thinking about Apollo - bakit pa? Mas may k arapatan siya dahil siya ang ina ng mga anak ni Lukas. Sigurado na ako - the rea son why Yza looks a lot like Laide, the reason why Yto reminds me so much of mys elf - si Lukas ang ama. Hindi na kailangan ng DNA test - the blood type alone wa s enough for me to acknowledge the fact that Yza and Yto are my own flesh and bl ood - mga pamangkin ko sila. I was still pacing in front of the school clinic when someone called my name. Ag ad akong natigilan at saka lumingon, again I saw Daniel Santos waving at me, I t ried to smile. Bigla na naman akong nakadama ng inis sa kanya dahil alam niya an g buong pangalan ni Sheena, I don't like hearing her name from some other men's mouth. "Brod." Bati ko sa kanya, we did the fraternity's secret hand shake. Ngiting-ngi ti siya sa akin. "Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya. "Sinundo ko iyong anak ko, ikaw?" He looked around me, para bang may hinahanap s iya. "Hindi mo na kasama iyong secretary ng kapatid mo?" He asked innocently. "Bakit?" Inis na tanong ko. Kinuyom ko ang mga palad ko habang nakatitig sa kany a. Bigla niya akong tinapik sa balikat. "I just can't believe she's with you all along at mukhang wala kang alam sa kany a." Daniel grinned. I stared at him. Kunot na kunot naman ang noo ko. May dapat ba akong malaman kay Sheena? I took a deep breath. Pilit kong kinakalma ang sari li ko dahil baka masapak ko si Daniel nang wala sa oras. "As I said the other day, she joined the fraternity, noong years na graduating t ayo." "So?" Umiinit na ang ulo ko. "Sancho, babae lang ang may blindfold, hindi tayo, hindi mo ba talaga maintindih an? Siya iyong babae sa cabin mo that night. I know, I saw her get out your room , hindi ko siya makakalimutan kasi iyak siya nang iyak, nung una hindi ko alam n a ikaw iyong nasa loob pero I came to look, I saw you, you were still sleeping, nanghinayang ako sa kanya kasi the elders kicked her out for taking off her blin

dfold. Nakilala ka niya, siya iyong issue na iyon. Akala ko naman alam mo." Nanlaki ang ulo ko. Sheena was the woman I deflower that night of seven years ag o? Seven years ago? The twins are seven years old. They were A-H negative. Yza is the spitting image of Laide. Yto reminds me of myself. Seven years ago... If Sheena was that woman and she had twins that are seven years of age, does tha t mean that the twins are mine? No that wasn't a question - the twins are definitely mine. They are my children. "Mauna na ako, brod. See you around." Umalis si Daniel. I was left alone in the middle of the deserted hallway. Ang la kas-lakas ng kabog ng dibdib ko. The twins are mine, I am their father. I have a lready marked Sheena seven years ago - it only means one thing, she belongs to m e now. Naputol ang pag-iisip ko nang bumukas ang pinto sa aking likuran, lumabas si She ena sa pinto, hawak niya sa kanyang kamay si Yza habang karga naman niya si Yto, my heart melted at the sight - I was sure that they are mine. Nakasiksik ang mu kha ni Yto sa leeg ni Sheena habang si Yza naman ay hawak-hawak ang kamay niya. I was trying so hard to keep myself calm, gusto kong magwala, bakit hindi niya s inabi sa akin? Anger envelope my whole being. Walang sabi-sabing kinuha ko si Yt o. "S-sir..." "Get in the car." I told her. Walang kibong sumunod siya. Dala ko si Yto, hawak niya si Yza. I was embracing him so tight. My son, I am holding my long lost son in my arms.I wanted to cry. Nang makasakay sa kotse ay dahan-dahan kong ibinaba si Yto, pinasakay ko si Yza sa tabi ng kapatid niya. Sheena was sitting beside me and as I drive, I am thinking of so many thinga. Tahimik lang ang byahe nang makarating kami sa masyon. Sheena was about to take Yto, but I got to him first . I carried him inside the mansion. "Sir, sa bahay na po." Sabi niya sa akin, hindi ko siya pinansin. I took Yto ups tairs, sumunod siya. "Nanay, saan tayo pupunta?" Narinig kong tanong ni Yza. Dinala ko si Yto sa isa sa mga guest rooms doon, inihga ko siya sa kama at saka hinaplos ang buhok. "Wow, ang ganda naman parang room ng princess, Nanay gusto ko ng ganoong bed." I looked at Yza, nag-aalambitin siya sa baywang ni Sheena. "Sir, iuuwi ko nap o si Yto sa baba." Wika niya sa akin. I stood up. I held Yza' s hands. "Yza...." My hands are shaking as I touched her face. All I could think was that

she's mine, my own flesh and blood, my daughter. Bumaba ang kamay ko sa braso n iya. She's so tiny. "Yza, look after your brother, mag-uusap kami ng Nanay mo." I smiled at her. "Pwede akong humiga sa bed?" Tanong niya sa akin. "Everything inside this room belongs to you, baby." I told her. I looked up at S heena, she had this ridiculous look on her face. "Talaga po? Thank you, Sir." She kissed my left cheek tapos ay pinuntahan na niy a si Yto. I looked back at them - they're both mine... Nang tingnan ko si Sheena ay ganoon na lang ang galit ko. I dragged her out of t he room, nang nasa hallway na kami ay hinawakan ko siya ng maghigpit sa magkabil ang braso at saka niyugyog siya. "I now know the truth but I wanna hear it from you." Nakatiim ang mga bagang ko. "Tell me, Sheena! Tell me!" "S-sir tama na po." Maliit ang tinig niya nang magsalita siya. "Gusto kong marinig!" I yelled. "Oo! Ikaw, ikaw ang ama ng mga anak ko. I'm so sorry, Sir..." Nagdilim ang paningin ko. I didn't know what happened next but I hit her face. I slapped her so hard that when she looked at me, her left cheek were so red. "I hate you, Sheena." ******************************************* [9] 7. One condition ******************************************* I was crying so hard. I couldn't believe that Sancho slapped me. Damang-dama ko ang bigat ng kamay niya sa pisngi ko, it was as if naiwan doon ang palad niya. I gasped. Hilam na hilam na ng luha ang mga mata ko. Nangyari na ang kinatatakuta n ko, he knows and he's not happy about it. "S-sir..." Sinususbukan kong huminga dahil hindi talaga ako makahinga ng maayos. "Sir... sir, please, makinig ka muna sa akin." Humihikbing sabi ko. Iyak ako na ng iyak. He was just standing in front of me, he was looking at me with disgust in his eyes. Sinubukan kong hawakan ang kamay niya pero itinulak niya ako palayo , muling tumama ang likod ko sa pader. "Sir... sir, magpapaliwanag ako, Sir -awww!" Pinisil niya ang mgakabilang pisngi ko. Galit nag galit siya. "How dare you keep my children from me?" He hissed against my face. "Sir, nasasaktan po ako." "Talagang masasaktan ka!" Sigaw niya. Binitiwan niya ako at saka hinawakan sa br aso. Kinaladkad niya ako pababa ng hagdan, pinagtitinginan kami ng mga maids, iy ak ako nang iyak habang si Sancho naman ay galit sa akin. Natatakot ako, natatak ot talaga ako sa pwede niyang gawin, sa ngayon ay wala pang malinaw sa lahat, gu sto kong sabihin sa kanya ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi ang totoo noon, gusto kong magpaliwanag pero sa tingin ko ay walang puwang sa puso ni Sancho ng ayon, ang tanging nakikita ko sa kanya ay galit at poot. "Sir, please, makinig po muna kayo sa akin." Narating naming ang front door ng b

ahay. Itinulak niya ako palabas ng pinto. Sumadlak ako sa lupa, lalo akong napah agulgol. "You are not allowed to see my children, Sheena." Mas malamig pa sa yelo ang tinig niya kasabay nang pagbitiw niya ng mga salitang iyon ay ang tinla pagguho ng mundo ko. Hindi pwede, kukunin niya sa akin ang bu hay at kamatayan ko. Hindi pwede. Halos gumapang ako papunta sa kanya. Hindi niy a pwedeng ilayo sa akin ang mga anak ko. Anak ko rin sila. Lumuhod ako sa harap niya para magmakaawa. "Sir, parang awa ninyo na, huwag ninyo namang gawin sa akin ito. Please, don't t ake my life away from me." Humahagulgol na wika ko. Niyakap ko ang mga binti niy a, itinulak niya ako, muli akong bumangon, I was still kneeling in front of him, crying like there's no tomorrow. "Sir, alam kong may kasalanan ako, p-pero w-wa g ninyo naman kunin sa akin ang mga anak ko. Ikamamatay ko kapag nawala sila." "Wala akong pakialam." Parang kutsilyong tumatarak sa puso ko ang bawat salitang binibitiwan niya. Niyakap ko ang mga tuhod niya. "P-parang a-awa ninyo na po. Huwag naman ganito. Sir, magpapaliwanag ako." Naram adaman ko ang kamay niya sa balikat ko, ubod nang lakas niya akong itinulak pala yo. "Wala akong pakialam sa paliwanag mo! You hid my children from me for seven long years and you expect me to just fucking listen to you?! I will never let you be ar them again Sheena!" He hissed. Halos sabunutan niya ako. Iyak ako nang iyak. I was praying so hard n asana bangungot lang ang lahat ng ito. "P-arang awa ninyo na." "Bakit? Nakadama ka ba ng awa noong itinago mo sa akin ang mga anak ko?! I could 've given them the life they deserve but you hid them from me! I lost seven year s of my life with them and whatever you do, whatever your reason was, that will never take the seven years back, so fuck you, Sheena! You are not allowed anywhe re near them! Kalimutan mo na na may mga anak ka!" Binitiwan niya ako. I cried so hard. Tumalikod si Sancho at pinagsarahan ako ng pinto ng mansyon. Paluhod akong naglakad. I kept on knocking, begging him to ope n the door but he won't hear me. I was crying until I couldn't really breathe. A yokong sumuko, kailangan ko ang mga anak ko, bakit niya ba ito ginagawa? Bakit a yaw niya akong pakinggan? May rason naman ako, valid ang reason ko, why won't he just give me a chance and try to listen to me? "S-sir!" Basag na basag ang tinig ko. "S-sir, p-parang a-awa ninyo na po! S-sir wag ninyong kunin ang mga anak ko, Sir!" Unti-unti ay nawawala ang lakas ko. Ito na ang kinatatakutan ko. I have known fo r so long that Sancho is a ruthless man, but I never thought that he's capable o f doing things like this. I know that he can take my children away from me but I never realized that he will actually do that. Alam kong kaya niya akong alisan ng karapatan sa mga bata - alam kong kaya niyang palabasin na kahit kailan ay hi ndi ako nag-exist at kapag dumating sa puntong iyon, hindi ko alam kung kaya kon g lumaban, I have no power, no money and I have no influence. Sa sitwasyong ito, ako ang talo, pero hahayaan ko bang kunin niya sa akin ang mga anak ko? Hindi, hindi ako papayag, kung paano ako lalaban, ay hindi ko alam, ang tanging malinaw lang para sa akin ngayon ay ang reyalidad na kahit kunin niya ang kambal sa akin, hindi ako uupo na lang.

I will never let my children go.

-------------------------------It was past midnight, and I was in the room where my children - my children - we re sleeping. Hindi ako makapaniwala sa nangyari sa araw na ito. I woke up this m orning thinking that I know who I am but as I look at my two angels, parang hind i ko na ulit kilala ang sarili ko. Yza was lying beside Yto, hindi ko alam kung bakit pero ilang beses ko na silang nakitang natutulog nang magkahawak kamay. Siguro nakasanayan na nila iyon. I sm iled as I look at the two of them, bigla kong naalala ang unang beses na nakita ko sila sa kitchen noong unang araw nila dito. I remember the feeling I had felt that morning, parang may kung ano akong naramdaman sa puso ko - iyon siguro ang tinatawag nilang lukso ng dugo. I wiped my tears away. Kanina pa ako umiiyak, hindi kasi ako makapaniwala. Piton g taon akong nabubuhay sa mundo na hindi ko alam na may mga bata na palang galin g mismo sa akin. I touched Yza's face - she looks like an angel sleeping like th at, magkaharap sila ni Yto. My children are beautiful. I sighed. Hindi ko pa nakakausap si Lola. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya sa oras na magkaharap kami. May palagay akong alam na ni Lola ang totoo noon pa man, pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit hindi niya ipinaalam sa akin ang totoo? Naisip niya ban a tatakbuhan ko ang resposibilidad ko kay She ena? Nakadama ako ng galit nang maalala ko siya. Ang kapal ng mukha niyang itago sa a kin ang totoo. Ginawa niya akong tanga. I almost hurt Luke dahil all along iniis ip ko na siya ang tatay ng mga bata, hanap ako nang hanap, samantalang sarili ko lang pala ang hinahanap ko. Galit ako sa kanya dahil ipinagkait niya sa akin angt pitong taon. Wala akong ng pitong taon sa buhay ng mga anak ko. I wasn't there when they first walked, I w asn't there when they said their first words, I wasn't in their first birthday o r their christening - wala ako - dahil ipinagkait sa akin ang mga taong iyon. Na iiyak ako, naiiyak ako sag alit. Maski ano pa ang rason niya, hindi iyon sapat p ara itago niya sa akin ang mga anak ko. Naramdaman kong gumalaw si Yto. Pinakiramdaman ko siya. Kung magigising siya, si guradong magtatanong na naman siya sa akin kung nasaan ang Nanay niya. Hindi ko naman masabi na hindi na nila pwedeng makita ang nanay nila dahil ayoko - pero s eryoso ako sa desisyon kong iyon, ipinagdamot ni Sheena sa akin ang mga bata sa loob ng mahabang panahon, ngayon ipaparamdam ko sa kanya kung gaano kasakit. Kanina ay hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kambal, Yza started asking qu estions, bakit daw wala ang Nanay nila, bakit daw umalis ito nang hindi nagpapaa lam sa kanila, si Yto naman ay malungkot, gusto daw niyang makita ang nanay nila pero pinanindigan kong hindi. Ayoko, desidido akong iparamdam sa kanya kung gaa no kasakit ang manakawan ng taon sa mga bata. Naalarma ako ng umigik si Yza. Bumangon ako at umikot papunta sa pwesto niya. Hi naplos-haplos ko ang likod niya, naalala ko kasi nang minsang managinip ito, gan oon lang ang ginawa ni Sheena sa kanya pero parang hindi effective, bigla siyang bumangon, nakasibi ang labi at nagbabadyang umiyak, lumingon-lingon siya na par ang may hinahanap at nang hindi niya makita iyon ay nagsimula na siyang humikbi. "N-nanay, gusto k-ko k-kay n-nanay..." Sisigok-sigok na rin siya. Napabuntong hi

ninga ako at saka tumabi sa kanya. "Baby, wala si Nanay." Sabi ko habang hinahaplos ang likod niya. "Ako na lang mu na pwede?" Tanong ko sa kanya. I smiled at her. "A-a-ay-yoko, gusto ko si Nanay." Humikbi siya. Napaawang ang labi ko nang yugyu gin niya ang balikat ng kapatid niya. "Y-yto , Y-yto..." "Baby huwag mo siyang gisingin, tulog na siya." "Uuwi na kami kay nanay..." "Wala si Nanay, Yza." Ulit ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko para tumahan siya, ginigising niya pa si Yto na nagising naman matapos ang ilang yugyog ni Yz a. "Hindi ako naniniwala. Gusto ko si Nanay. Yto, tayo ka, uuwi na tayo kay Nanay." Napasabunot ako. Papangas-pungas pa si Yto. Magulo ang buhok niya, tulad nang g inawa ni Yza kanina ay lumingon-lingon siya sa paligid. "Wala si Nanay?" Tanong nito sa kapatid. "Huwag kang umiyak, uuwi na tayo kay Na nay." "Hindi kayo uuwi, wala ang nanay ninyo." Ulit ko pa. "Hindi ako naniniwala, Sir." Sabi ni Yza habang pinapahid ang luha niya. "Hindi aalis si Nanay lalo na at alam niyang may sakit si Yto. " Humihikbi pa ring sabi niya. I made a face. These kids are smart, nauubusan ako ng idadahilan sa kanil a, to think na seven years old lang sila. "Pero wala ang nanay ninyo." Ulit ko. Hindi ako papayag na babalik sila kay Shee na sa baba. Kapag nangyari iyon, mas malaki ang posibilidad na ilayo niya nang t uluyan sa akin ang mga bata. I won't let that happen. "Ayoko! Gusto ko kay Nanay!" Sigaw ni Yza. That was when the door opened. Iniluw an niyon si Nanay Lydia. "Nay..." I was feeling frustrated. "Bakit gising pa sila?" Tanong ni Nanay Lydia sa akin. Alam na rin niya ang toto o, sinabi ko ang lahat sa kanya kanina, hindi siya sang-ayon sa naging desisyon ko pero wala naman siyang magagawa. "Hinahanap nila si Sheena." Matipid kong sagot. Nilapitan ni Nanay Lydia si Yto at Yza. Hinawakan niya si Yto sa ulo. "Sancho, may lagnat ang bata." "Po?" Bigla akong nataranta. "Dadalhin ko na siya sa ospital." Sabi ko. Kinarga ko si Yto. "Hindi, guro sa "Itong ngan ng

kay Sheena mo dalhin. Hindi naman mataas ang lagnat niya, kulang lang si haplos ng ina." Mahinahong wika ni Nay Lydia. Hinawakan rin niya si Yza. babae mo rin, meron. Dalhin mo sa ina nang mawala, haplos lang ang kaila mga iyan."

Hindi ako nakakibo. Hindi ko maintindihan. Kung nilalahnat ang mga bata diba dap at doktor, bakit si Sheena anhg hahaplos? "Naku, Sancho, kahit pasakitin mo ang ulo mo kakaisip kung bakit kailangan nila ng haplos ng ina, hindi mo malalaman ang sagot. May mga bagay sa pagitan ng anak at ina na hindi kahit kailan maiintidihan ng ama. Sige na, bago pa maging totoo

ng lagnata iyan." Wala akong nagawa. Kinarga ko na rin si Yza at saka lumabas ng silid. Pareho sil ang nasa bisig ko. "S-sir, uuwi na ba kami kay Nanay? Nami-miss ko na po siya." Wika ni Yto. I just nodded. Ang sakit isipin na ang sarili kong anak - Sir ang tawag sa akin. Nakar ating kami sa kitched, lumabas kami sa backdoor at nang natatanaw na ang bahay n ila ay saka nagsalita si Yza. "Ayun si Nanay, malapit na." May ngiti na sa labi niya. Natatanaw ko ang ilaw na nagmumula sa loob ng bahay na iyon. I took my time on walking and when I finall y reached the house, halos talunin ng mga bata ang lupa makababa lang sa bising ko. Si Yza ang nagbukas ng pinto. "Sabi ko sa iyo, Yto nandito si Nanay, bukas iyong pinto." Sabi niya sa kapatid. "Lika na, baka nalulungkot na si Nanay kasi wala pa tayo." Pumasok sila sa bahay , halos nakalimutan na nila ako. Sumunod naman ako, pumasok sila sa silid habang sumusigaw. "Nanay!" Nakatayo ako sa labas ng pinto. I saw her sitting on the bed hugging a pillow, i binaba niya iyon nang makita niya ang mga bata. She was still wearing the clothe s she was wearing kanina. Mugtong-mugto ang mga mata niya. Niyakap niya ang dala . Pinaghahalikan sa pisngi. "I love you, babies. Nanay loves you so much. I love you..." Paulit-ulit niya la ng sinasabi iyon. I was just looking at them. Kumalas sa yakap si Yto, hinawakan niya ang mukha ni Sheena. "Nanay, nalungkot ka ba kasi hindi tayo magkatabi matulog kanina?" Malungkot na tanong niya. Sheena smiled. Ginulo niya ang buhok ni Yto. "Oo anak, miss na miss na nga kita." Sabi niya. "Ako din, nanay, miss na kita." Sabi ni Yza. Muli siyang niyakap ng mga bata. "Ay! Nanay, hinatid kami ni Sir. Ayun siya oh!" Tinuro ako ni Yza. Agad na nag-i ba ang ekspresyon ng mukha ni Sheena. Nakatingin lang siya sa akin. "Sir, maraming salamat po." Wika niya. Hindi ako kumibo. Umalis ako sa may pinto at saka naupo sa sala. I realized right there and then na hindi ko basta pweden g ilayo kay Sheena ang mga anak ko. Kahit anong gawin ko, hindi siya pwedeng maw ala sa buhay ng mga bata. Siya ang kasama ng mga ito sa loob ng pitong taon at i sa pa, hindi ko rin gusto ang ideya na lalaki ang mga bata na walang ina. So right there and then, I decided something that I thought I will never do. Narinig ko ang pagsara ng pinto sa kanyang silid. I looked up, I saw her walking towards me, nakapagpalit na siya ng damit. "S-sir... salamat po at binalik ninyo ang mga anak ko." Sabi niya sa akin. Tumaa s ang sulok ng bibig ko. "Anak KO, Sheena. Wala kang karapatan sa kanila." Mariing sabi ko. Kitang-kita k o ang pagtulo ng mga luha niya, wala akong pakialam kahit dugo pa ang tumulo sa mga mata niya, may ginawa siyang masama sa akin, galit ako sa kanya. Tapos ang u sapan.

"Sir, nakikiusap naman po ako, makinig muna kayo sa akin." "You knew it was me." Malamig na wika ko. "Tama? Alam mong ako ang lalalaking iy on. Pitong taon, Sheena, halos araw-araw tayong nagkakasalubong pero hindi mo ma n lang sinabi sa akin! Ginawa mo akong tanga!" Tumayo ako. Hinawakan ko siya sa balikat. Bahagya akong natigilan nang makita kong namamaga ang pisngi niyang kan ina ay sinampal ko. Agad ko siyang binitiwan. "Mula ngayon wala ka nang karapatan sa mga bata. Makikita at malalapitan mo lang sila kapag sinabi ko." Humagulgol siya. Lumuhod siya sa harapan ko at saka tumingala sa akin. "I'm begging you, sir...." "Beg?" I grinned. "That's not enough!" I hissed. I pulled her up. "Do you wanna gain your rights back? Pakasalan mo ako, Sheena para makasama mo ulit ang mga ba ta. Marry me, iyon ang kondisyon ko, kung gusto mong maging ina sa mga anak ko, pakasalan mo ako, kundi, kukunin ko sila sa'yo. Naiinitindhan mo?!" ******************************************* [10] 8. One conversation ******************************************* "Sit down, Sancho." I have no idea why Grandma wanted to see me that morning. She told Owel that she wanted to see me so before going to the office, dumaan muna ako sa kanya and sh e asked me to go down with her to the library. Pinaupo niya ako sa isa sa mga wo oden chairs doon. Umupo rin siya sa isang side, alam kong seryoso ang pag-uusapa n namin dalawa. Hindi naman niya ako tatawagin kung hindi importante ang sasabih in niya and I have a feeling na may kinalaman iyon sa mga anak ko. I sighed, han ggang ngayon ay kinakabahan pa rin ako sa tuwing maiisip ko na may mga anak na a ko. "Grandma, what do you wanna talk about?" I tried smiling at her. Hindi siya kumi bo. Noon ko naman narinig ang pagbukas ng pinto sa aking likuran, I looked back to see who arrived, I saw Sheena - agad na nag-init ang ulo ko. Nakayuko ang ulo niya habang naglalakad siya papunta sa kabilang side ng long table, she sat on the chair that was in front of me. Narinig kong nagbuntong hininga si Lola. "Now we can start." Sabi ni Lola sa amin. I looked at her, sabi ko na nga, matag al na niyang alam ang tungkol sa mga bata - hindi niya lang sinasabi sa akin. La lo akong nakadama ng inis kay Sheena. She told Lola, but she didn't even bother telling me. Kinuyom ko ang mga palad ko, I wanted to hit her again. "I know what happened here last night." My grandmother was calm when she started talking. All the while kay Sheena lang ako nakatingin. Nang mag-angat siya ng m ukha ay kitang-kita ko pa rin ang pamamaga ng pisngi niya at ang pamumugto ng mg a mata niya. I remember last night after telling her my condition, she asked me for enough time to think about my condition. Hindi naman ako ganoon kasama, I ga ve her until tonight para makapag-isip siya kundi kukunin ko ang mga bata sa kan ya. Masama na kung masama pero that's what she deserves. Ipinagkait niya sa akin ang mga anak ko sa loob ng napakahabang panahon. Fuck the fraternity rule! Kung iyon ang idadahilan niya sa akin ay lalo ko lang siyang masasaktan. Hindi niya ba naisip noon nab aka gustong kong malaman ang tungkol sa mga bata? Ang sabihin na natatakot siya o hindi niya alam kung anong dapat gawin ay hindi sapat para ipagkait niya sa akin ang mga anak ko. I missed seven years of their life at hin

di matutumbasan ng kahit na ano ang sakit ng katotohanang iyon. I hate her! "How long have you known, Grandma?" I gritted my teeth. My grandmother looked at me and smiled. "Four years." She calmly said. "Why do you think I don't like Madeline for you, hijo?" Nakangiting sabi niya. "And why do you think, I never let you out of my s ight, Sheena? Mula nang unang beses kong makita ang mga anak mo, alam ko na at p ara mas makasiguro ako, I conducted a DNA test without anyone knowing it. Hindi rin naman ako nasurpresa sa resulta. I kept quiet for a long time, pero ngayon n a nagkaalaman na kayo, hindi ako basta uupo sa isang tabi because it's my great grand children's lives we are talking about." One thing that I admire about my grandmother was the fact that she could handle all the pressure and stress around her even though she's not that young anymore. Hindi ako mapakali sa kaalamang may mga anak na ako samantalang si Lola, nagawa niyang itago sa akin iyon sa loob ng mahabang panahon. I felt betrayed. "You could've just told me!" I hissed. "How dare you raise your voice at me, Sancho Angelo." Hindi ako nakakibo. Ayoko man ay nagyuko ako ng ulo. "I have endured your stubbornness for a very long tim e, lahat ng kalokohan ninyo ni Lukas pinagpasensyahan ko, pero ito ang hindi ko mapapalagpas." Mariing wika niya. I just shook my head. "You're saying na wala akong boses sa bagay na ito, Lola? Ako ang ama, ipinagkai t niya sa akin ang mga anak ko sa mahabang panahon! May karapatan ako sa mga bat a!" Lalong tumaas ang boses ko. "Oo, pero hindi mo pwedeng alisan basta si Sheena ng karapatan sa kambal. I'm no t taking her side on this, apo, but Sheena is the mother, she carried your child ren for nine months, she was alone for a very long time at kung napansin mo, she did a good job raising your children. Wag mong paganahin ang pagiging dominante mo, Sancho." Tumaas ang sulok ng bibig ko. "I've ask her to marry me." Malamig na wika ko. Sheena looked at me. I could see helplessness in her eyes, kung naiba lang ang sitwasyon, maaawa ako sa kanya pe ro hindi, wala akong nararamdaman sa kanya kundi galit. Hindi pa rin nagbabago a ng katotohanan na ipinagkait niya sa akin ang mga bata. "That's good, and what's your answer, Sheena?" Binalingan siya ni Lola. Sheena l ooked at my grandmother. "A-a-yo-yoko po, Lola." Mahina ngunit mariin ang pagkakasabi niya. Lalo akong na galit. Wala pang babaeng tumatanggi sa akin at kung meron man, hindi ako pumapay ag. Sheena was just one of those hard-to-get cases at hindi ko hahayaang tanggih an niya ako. Anong karapatan niyang tumanggi? I've told her already, akin siya. The mere fact that she's the mother of my children makes her mine so she's not a llowed to say no to my proposal. "Hindi ako pabor sa sagot mo, hija. Your children deserves the Consunji name at hindi ko hahayaan na kung sino lang ang pagbigyan ni Sancho ng pangalang iyon." I smirked. I knew that she was talking about Madeline. "Iiwan ko kayo, ayusin n inyo ang problema. Isipin ninyo ang mga bata." Walang sab-sabing tumayo si Lola. I watched her as she leaves. Nang makalabas si Lola ay binalingan ko si Sheena, nakatayo na siya at akmang aalis. I stood up a nd grabbed her by the hand.

"I thought I made it clear last night." Madiin kong hinawakan ang braso niya. "Aww! Sir, masakit!" Lalo ko pang hinigpitan iyon. "You can't ever say no to me, Sheena. You are now my property." I hissed on her face. "Magpapakasal ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo, naiintindihan mo?" Tiim n a tiim ang mga bagang ko. I saw her tearing up again. "Kahit lumuha ka ng dugo, hindi niyan matutumbasan ang mga taong ninakaw mo sa amin ng mga anak ko." Binitiwan ko siya. I turned around to leave the room but before I could even ope n the door, she spoke. "I'll marry you, fine, if that's what it takes to be with my children, papakasal an kita, pero kahit anong mangyari, hindi mo ako maaangakin." Tumaas ang sulok ng bibig ko. I faced her again. "Don't dare me, Sheena. You know I can make you want me so bad, I could even tak e you right here, right now, standing up and I can make you come so many times t hat you would actually beg me to stop. So don't dare me." I opened the door and walked away. Kung inaakala niya na sa oras na pakasalan ni ya ako ay matatapos ang lahat ng ito. Nagkakamali siya. I'm just starting.

------------------------"Lagi ka na lang malungkot, Nanay, may nang-aaway ba sa'yo sa office mo?" Nginitian ko lang si Yza. Nang gabing iyon ay nasa sala kami at tinutulungan ko silang gumawa ng assignments tapos ay bigla na lang niyang sinabi sa akin iyon. Hindi ko alam na napapansin na pala ako ng mga bata. Ang buong akala ko ay lingi d sa kanila ang nararamdaman ko, pero ngayon, I found out that my kids are very much aware of my feelings. Tiningnan ako ni Yto. "Kapag po ba kiniss kita hindi ka na masa-sad, Nanay?" He said very lightly. Nap angiti ako. Hindi ko naman naiisip si Sancho tuwing kasama ko ang mga bata. Pini pilit kong kalimutan siya kapag kaharap ang mga anak ko kaya lang hindi talaga s iya mawala sa sistema ko. Alam kong galit siya sa akin at alam kong wala siyang balak makinig pero umaasa pa rin ako n asana ay dinggin niya ang paliwanag ko, s ana mainitindihan niya ako dahil hindi ko alam kung hanggang kailan ko kakayanin ang pagiging ruthless niya. Swerte na sigurong matatawag na pinapayagan niyang umuwi sa akin ang mga bata, pero hindi na tulad noon ang pamamalagi ko sa mansyo n, hindi ako basta pwedeng lumabas na lang basta - lalo na kung kasama ko ang mg a bata, tulad niya at ni Lola ay may nakabantay na rin sa akin. Ang mga bata ay inihahatid niya sa eskwelahan araw-araw at siya rina ng sumusundo. Tulad nang si nabi niya noong isang araw ay hindi ako pwedeng basta lumapit sa mga bata kapag nasa mansyon ang mga ito. Sa ngayon ay wala pang alam ang dalawa, hindi ko pa sinasabi sa kanila at hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanila na nagsinungaling ako, na hindi pa pat ay ang tatay nila at si Sancho iyon. Sa oras na gawin ko iyon ay alam kong magta tanong na naman silang dalawa sa akin. "Nanay, may masakit ba sa'yo? Gusto mo kiss ko?" Wika pa ni Yza. Ngumiti lang ak o sa kanya. Hinaplos ko ang ulo niya at sinabing sagutin na ang assignments niya , ganoon rin ang ginawa ko kay Yto.

"Nanay bakit nga pala may mamang kalbo sa labas?" Tanong ni Yto sa akin. Ang tin utukoy niya ay si Jun, ang body guard ko o mas dapat tawaging sugo ni Sancho. "Bantay siya dito sa bahay, baka manakawan daw tayo. Uso kasi iyon." Dahilan ko na lang. "Okay." Sagot ni Yto. Muli niyang ibinalik ang atensyon niya sa librong sinasagu tan. I was just looking at the two of them. Hindi ko talaga hahayaan na mawala s ila sa akin. Mahal na mahal ko ang mga anak ko at kapag inilayo sila sa akin bas ta ay ikamamatay ko, kaya kahit labag sa loob ko, kahit na guguho lahat ng panga rap ko, papakasalan ko si Sancho kung iyon ang nararapat kong gawin para maipagp atuloy ko ang pagiging ina sa mga anak ko. "Nanay, look tapos na ako." Sabi ni Yza. "Patingin nga?" I moved closer to her to check her work, nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa ng bumukas ang pinto. Sabay-sabay kaming napatingin, I saw Sancho com e in. May dala siyang isang malaking plastic bag. He smiled at the kids. "Hi." Bati niya. Agad na tumayo si Yza. "Good evening po, Sir. Bless po." Sabi niya dito. Parang nababatubalani pa si Sa ncho na inabot ang kamay niya kay Yza at saka ngumiti nang pagkalawak-lawak. Bin alingan ko si Yto. "Mag-bless ka kay Sir." Bulong ko sa kanya. Tumayo rin si Yto at lumapit kay San cho. Matapos iyon ay bumalik ang kambal sa tabi ko. "May dala akong ice cream." Sabi pa ni Sancho. Tulad ko ay naupo na rin siya sa sahig at saka hinarap ang mga bata. Lihim akong napangiti, hindi siya bagay sa b ahay na ito, parang lumiliit ang lahat kapag nandito siya. "Nanay pwede ako?" Tanong pa nI Yza. "Okay." Sagot ko. She looked at Sancho. "Sir, pwede daw." Sabi ni Yza habang humahagikgik pa. Inilabas ni Sancho ang gal lon ng ice cream mula sa plastic na dala niya at saka ipinag-scoop si Yza. Binal ingan niya si Yto at saka inalok. "Hindi po pwede, bad sa throat." Mahinang sabi niya. Nagtatanong ang mga matang tiningnan ako ni Sancho. Hinaplos ko ang buhok ni Yto bago sumagot. "Madali kasi siyang ubuhin, saka hyper siya kapag nakakain ng too much sweets." "Kaya po lahat ng candy ni Yto sa akin napupunta." Sabat naman ni Yza. "Kaya nga nabungi ka eh." Sabi ni Yto habang nakanguso. Napangiti ako. "Hindi kaya, may teeth na ako, na-traffic lang siya kaya di pa dumadating." Sago t pa ni Yza. Pinunasan ko ang bibig niya. "Nak, ang yuckie mo naman kumain ng ice cream." Sabi ko sa kanya. "Ikaw, gusto mo?" Tanong ni Sancho. May galit pa rin sa tinig niya pero at leas t he was trying to be civil to me. I looked at Sancho saka umiling. Tahimik ako, pinanonood ko lang siya habang nakikipag-usap siya sa mga bata. I c ould see the love he has for our children. Walang duda doon, mahal niya ang mga bata pero galit siya sa akin. Kung hahayaan niya lang sana akong magpaliwanag. H

indi ko naman basta pwedeng sabihin sa kanya ang totoo noon, unang-una hindi niy a alam na ako ang babaeng iyon. I couldn't just go to him and tell him that he g ot me pregnant. Malaki ang posibilidad noon na mapapahiya ako, or worse, mararan san ko na ang ipinararanas niya sa akin ngayon. Isa pa, natakot ako sa kung anon g sasabihin ng iba, na kaya ako nagpabuntis sa kanya ay dahil sap era at impluwe nsya ng pamilya niya - maraming kalakip na problema kapag sinabi ko sa kanya at sa pamilya niya ang totoo. Ayoko nang gulo, ang akin noon, buntis na nga ako, ma giging sanhi pa ng kaguluhan, gusto ko lang naman noon ay tahimik na buhay. Isa pa, hindi ko mahal si Sancho, gusto ko sa oras na lumagay ako sa tahimik ay sa piling sana ng taong mahal ko, pero mukhang sa ngayin ay malabong mangyari iy on dahil kahit ayaw ko, kailangan kong pakasalan si Sancho para sa mga bata. I s ighed. "Nanay wag ka ma-sad." Biglang sabi ni Yto. Natigil si Sancho sa pakikipag-usap kay Yza at saka tiningnan ako. I swallowed hard, iyon na naman ang tingin na iyo n. "Hindi ako sad, nami-miss ko lang si Lola." Wika ko na lang. Ngumiti si Yto. "Diba, nanay sabi mo magkakababy na si Tita Shanna? Saan napunta iyong baby niya ? Saan manggaling iyon?" "Sa tummy ni Tita." Mabilis kong sagot. Kumunot ang noo ni Yto. Sumingit naman s i Yza sa usapan. "Ano iyon, Nanay? Kinain ni Tita Shanna iyong baby?" Nanlalaki pa ang mga mata n iya. Lumuhod si Yto sa harap ko. "Ibig sabihin," Sabi ni Yza. "Diba Yto sa tummy din tayo ni Nanay galing? Ibig s abihin, kinain din niya tayo noon?!" Napangiti ako, nagsimula na naman ang kakulitan nila. Si Sancho naman ay napansi n kong tumatawa na. "Hindi, ano ka ba naman, Yza." Sabi ko, pinipigil ko ang pagtawa. Napakamot sila ng dalawa sa ulo nila. "Paano iyon?" Sabi ni Yto. "Nanay, paano ba ginagawa ang baby?" Tanong ni Yza. Nanlaki naman ang mga mata k o habang nakatingin sa kanilang dalawa. Si Sancho naman ay nagka-ubo-ubo. "Tuturo ba iyon sa school namin nab ago, Nanay?" Tanong pa ni Yto. Sancho cleare d his throat. "Kids, ganito kasi iyon," He started. "When God in heaven, sees that two people, a man and a woman love each so much, God will give them a child as a gift." Mah inahon ang boses niya, walang-wala sa tinig niya sa tuwing ako ang kausap niya. "Ahhh..." Halos magkapanabay na sabi ng kambal. "Hmn, malinaw na ba?" Tanong ko sa kanila. I smiled at Sancho, he did a great jo b explaining that thing. Natutuwa ako sa kanya, I am so sure that he could be a great dad to his two over sa kulit na mga anak. "Ibig sabihin Yto, mahal ni Tatay si Nanay kaya nibigay tayo ni God sa kanila!" Nanlaki ang mga mata ni Yza habang nakatingin kay Yto. Napakamot naman si Yto. "Sir, ganoon po ba iyon? Paano iyon, wala si Tatay dito, love pa rin ba niya si

Nanay?" Ako naman ang napaubo. Sa dami ng itatanong ng dalawa kay Sancho, iyon pa ang na isip nila. Bakit hindi na lang kasi nila itanong kung paano ba sumisikat ang ara w o kung saan ito napupunta kapag lumubog na? Ganoon ang tanong nila sa akin noo n. I saw Sancho looked at me. Hinahaplos niya ang likod ni Yto. "I'm sure, your father felt something that night he met your mom." He said in a very husky tone. I felt my spine trembled. Bakit ba sa tuwing titingnan niya ako ay parang hindi ako makahinga? "Love kaya iyon, Nanay?" Tanong pa ng dalawa sa akin. I shook my head. "Matulog na kayo. Gabi na. Maaga pa ang pasok ninyo bukas." Sabi ko na lang tuma yo ako at saka hinila na ang dalawa. Nagpasalamat na lang si Yza kay Sancho. San cho smiled. "Pa-kiss naman ako, pwede?" Tanong pa niya. Yza willingly gave him a kiss. Malam bing naman kasi si Yza, palahalik siya at palayakap, ganoon rin si Yto, si Yto n aman mapagsabi ng I love you sa akin at sa kapatid niya. "Goodnight Sir." Sabi pa ni Yto. He just wave him goodbye tapos ay sumunod na si ya sa akin sa kwarto. Pinahiga ko na sila at saka sinabayan sa pagdadasal nang m atapos iyon ay sabay nila akong hinagkan sa pisngi at saka sabay na pumikit. I s ighed, I stayed for another three minutes para masiguro kong tulog na sila saka ako muling lumabas ng silid. Nakita ko si Sancho na nakaupo pa rin sa sofa haban g tinitingnan ang school books ng mga bata. Nangingiming lumapit ako sa kanya. N aupo ako sa wooden table sa tapat niya at saka huminga ng malalim. "Sir, pwede na po ba kay---" "I don't want to listen to any of your excuses." Walang emosyong wika niya. He c losed the book and looked at me. "Now tell me things about the kids so I can get close to them." Hindi ako agad nakakibo. Talagang ayaw niyang makinig sa akin. Parang sinasabi n iya sa akin na wala siyang pakialam sa akin. I just took a deep breath. I starte d telling him things about the twins, mataman naman siyang nakikinig sa akin. "What's their first word?" Tanong niya. I sighed. "Si Yza Nanay, si Yto Lola." Ngumiti ako. Sancho just nodded. "Do you have their baby pictures?" He asked me. Umiling ako. Nasunog ang lahat n ang iyon sa dati naming bahay. He sighed. "Tomorrow, we'll get married at the mayor's office." Walang abog na sabi niya. "Sir---" "Utang na loob, Sheena! Huwag mo nang dagdagan ang init ng ulo ko sa'yo." Natahi mik ako. " Can't you see? I am trying my best to be civil with you, so fucking s hut up!" Napalunok ako, ayan na naman iyong nakakatakot niyang tingin. "Sorry po." Nagyuko ako ng ulo. I heard him sigh, bigla-bigla ay hinatak niya ak o dahilan para mapaupo ako sa kandungan niya. Hinawakan niya ang baba ko, may pw ersa iyon kaya napangiwi ko.

"Galit ako sa'yo but that doesn't change the fact that I still want you." He sai d. He kissed my bared shoulder. "Sir..." Ayun na naman iyong maliliit na apoy na unti-unting sumisilab dahil sa kanya. "And knowing the fact that you are the mother of my children only makes me want you so bad." He whispered in my ear. "I want you so bad, Sheena. I can take you now, but I won't. I will wait until tomorrow night because by that time, you are already my wife and I will never have to hold back anymore." I don't know why but instead of feeling scared of him, I felt something else, so mething that I couldn't explain - I just felt it right in the middle of my chest and maybe that was the same reason why I looked at him and let him kiss me pass ionately that night. I won't deny it anymore, I have this need only Sancho can f ulfill. ******************************************* [11] 9. One wedding day ******************************************* I wore a simple white dress the next day. Pagkagising ko pa lang ay ganoon pa ri n ang kabog ng dibdib ko. It was Friday at sa unang pagkakataon, magkasama namin g inihatid ang mga bata sa eskwelahan. Hindi ko pa rin nasasabi sa mga bata ang katotohanan at hindi ko pa rin nasasabi na sa araw na ito ay magpapakasal ako sa isang Sancho Consunji. I have tried telling the twins that Sancho is in fact th eir father pero sa tuwing susubukan ko ay nawawalan naman ako ng lakas ng loob. Sasabihin ko rin naman pero hindi ko alam kung kailan. Inihinto ni Sancho ang sasakyan sa parking lot ng school. Agad siyang bumaba par a ipagbukas ng pinto ang dalawa, bumaba na rin ako ng kotse. "Nanay, papasok na kami." Sabi ni Yza. Tumingkayad siya para hagkan ako. Yumuko naman ako at saka hinalikan siya sa pisngi. "Nanay mukha kang princess." Sabi pa niya pagkatapos akong hagkan. I smiled, kapag ganoon ang ngiti ni Yza sa akin a y nawawala ang agam-agam ko. Tumakbo siya at saka lumapit kay Sancho. I think sh e's getting used to the fact that Sancho is always with us. "Sir, bless po." Inabot niya ang kamay ni Sancho. "Pwede bang kiss na lang? Para may energy ako maghapon, baby." Sabi pa niya. The scene touched me. Yumakap si Yza kay Sancho at saka hinalikan niya ito sa pisng i. Sancho carried her. Naramdaman ko naman ang paghatak ni Yto sa damit ko. "Yes, anak?" I smiled at him. "Nanay, boyfriend mo ba si Sir Sancho?" Muntik na akong himatayin sa tanong ni Yto. His innocent eyes are looking at me. I didn't know what to say or do, lumipad ang tingin k okay Sancho na nakikipagk asatan naman kay Yza. I touched his face. "Magkaibigan lang kami." Sabi ko. Tumaas ang isa niyang kilay. Lalo tuloy niyang naging kamukha si Sancho. "Pero nagkiss kayo. Nakita ko po kayo kagabi, Nanay." My eyes widened. Alam kong naghihintay siya ng sagot, ako naman naghihintay ng i sang bagay na di-distract sa kanya. I swallowed hard.

"Yto, lika na, male-late na tayo. Bye, Nanay, bye Sir!" Ganoon na lang ang tuwa ko nang hatakin na ni Yza si Yto palayo sa akin. Hindi na siya nakapagtanong, pe ro alam ko naman na hindi iyon ang huli, tatanungin at tatanungin niya ulit ako. Inihatid ko na lang ng tingin ang kambal ko at saka huminga ng malalim. "What was Yto asking you?" Sancho asked me all of a sudden. Gusto ko man sabihin sa kanya ay hindi ko ginawa. I just smiled at him. "Wala lang, alam mo na, bata." He just nodded. Sinenyasan niya akong pumasok na muli sa sasakyan, sumunod ako, maya-maya lang ay tinatahak na naming ang daan pa labas ng school. Muli na namang kumabog ang dibdib ko. "S-sir, sa office po ba tayo?" I asked him. Hindi ko alam kung saan ako nakakuha ng lakas ng loob para itanong iyon sa kanya. He shook his head. "I took a day off. It's our wedding day." Mariing wika niya. Nanuyo naman ang la lamunan ako. Ibig sabihin, seryoso talaga siyang ngayon araw na ito ang kasal na ming. Lumiko si Sancho. Napakunot naman ang noo ko. Saan kami pupunta? Hindi nam an ito iyong daan papunta sa mayor's office. Hindi na lang ako nagsalita. I wait ed in anticipation kung saan niya ako dadalhin. Maya-maya ay huminto na siya sa tapat ng isang maliit na chapel. He got out of the car, umikot siya at saka pina gbukas ako ng pinto. I could see the gentleman version of Sancho. After getting out, I looked around the area and I saw that the chapel was in a middle of a gar den, maganda ang lugar, presko sa mata, maraming bulaklak, napangiti ako. "I will marry you here today." Sabi niya bigla. "I just realized that the mother of my children doesn't deserve the four-walled mayor's office as her wedding ve nue. Wala tayong bisita, tayong dalawa lang and the priest that is already waiti ng inside." Ginagap niya ang kamay ko. Dama ko ang galit niya pero kahit paano ay alam kong may pakialam pa rin siya sa nararamdaman ko. Sancho is ruthless but he is a good man. Nang makarating kami sa loob ay nakita ko nga ang pari na nasa gitna na ng altar at hinihintay kami. He was smiling. Sancho wrapped my left arm around his right arm and as if on cue, a song played as we walk in the middle of the chape l. When the rain is blowing in your face And the whole world is on your case I could offer you a warm embrace To make you feel my love Make you feel my love... I looked at Sancho. Somehow I know that he's not in lov e with me, ang mahal niya ay ang mga bata pero bakit ganoon? Bakit nararamdaman ko na para bang espesyal para sa kanya ang araw na ito? I started tearing up, ba wat hakbang ay lumuluha ako - hindi dahil sa makukulong ako sa kanya - kundi dah il sa masaya ako, masaya ako dahil sa gagawin kong ito ay maibibigay ko ang pami lyang masaya sa mga anak ko. I am doing this for my children. I'd go hungry, I'd go black and blue I'd go crawling down the avenue No, there's nothing that I wouldn't do To make you feel my love

We reached the end of the altar. Ngiting-ngiti sa akin ang pari. I smiled, but m

y smile froze when Sancho wiped my tears. I looked at him. "Don't cry." Sabi niya. Tumango na lang ako. The ceremony started at dahil nga w ala namang tao, ay mabilis lang iyon. It's just a plain wedding, no exchanging o f vows, no cord, no lighting of the candles, just him and me, it feels like we a re the only people in the word. "I take, Sheenalyn Marien Ybarra as my wife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in healt h, until death do us part." Habang sinasabi niya ang mga salitang iyon ay isinus uot niya ang singsing sa aking daliri, he was looking at me intently while he wa s doing all of those and my heart couldn't help but beat faster as the minutes p assed by. "By the power vested in me by the Catholic Church of the Philippines, I now pron ounce you, man and wife." The priest was smiling at us. "You may now kiss your w ife." I looked at Sancho. His hands found its way to my waist. He bent forward b ut before kissing me, he looked me in the eye and said: "You are my wife, you only have two duties, take care of my children and warm my bed every fucking moment of your waking life. " He kissed me, right there and then he kissed me and I kissed him back, but that moment, I realized something, Sancho is territorial, no doubt about that. He doe sn't like it when his things are being touched or being looked at by someone els e. And right now, whether I like it or not, I am his but he will never be mine e xclusively... ---------------------------------------------

After the wedding ceremony, Sancho took me to a mansion I swore I had never bee n into in my entire life. He parked the car outside, after that, isang naka-unip ormeng lalaki ang lumabas mula sa malaking gate. Bumaba si Sancho kaya sumunod a ko sa kanya. He took my hand then he gave the car keys to the guy in uniform. "S-sir, nasaan po tayo?" Tanong ko sa kanya habang papasok kami sa loob. "Our new home." Sabi niya sa akin. New? Nang makapasok kami sa loob ay nakita ko ang mga pamilyar na bag doon sigurado akong gamit ko iyon at ng mga bata. "We'r e married, tama lang na humiwalay na tayo kay Lola, plus Luke and Apollo are in there so there's no problem." Walang abog na wika niya. "If you're thinking abou t the kids, we will pick them up tomorrow, nagbilin na ako kay Nanay Lydia and I 've asked Apollo to look after them, right now, it's just you and me." He said t hose last three words very sensually. Nanlaki ang mga mata ko. I know what will happen next - I just didn't realize that he will take me right after we get marr ied. Hindi ba pwedeng mamayang gabi na lang? Hindi pa ako handa. How will I tell him that right after him, wala nang lalaking dumaan sa buhay ko? He was my firs t and my last. We went upstairs, hawak pa rin niya ang kamay ko, pumasok kami sa dulong silid, I realized that it's the master's bedroom, malinis naman iyon per o sa paningin ko, nakakahilo ang lugar na iyon. I let go of his hand and sat on the bed. He was just staring at me. Nagyuko ako ng ulo. "S-sir..." Sabi ko. "Ano kasi... sir... uhm..." Paano ko ba sasabihin? "What?" Mukhang naiinip na siya. "Sir, kasi ano..." Bahala na. "You are the first and the last man in my life. Af

ter that night there was no one else." Muli akong nagyuko ng ulo. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko pa, ayoko ring makita ang reaksyon niya. Naupo siya sa t abi ko, he made me look at him. There was a hint of an arrogant smile on his fac e. "Good, because if there are other men, Sheena, I will fucking kill them." Hindi ko alam kung nabibiro ba siya but somehow, I believed him, ganoon siya kaseryoso sa tuwing sasabihin niya na pag-aari niya ang isang bagay. Alam ko, I saw him w ith every women he ever had in his life, I saw how he wrecked them, how he broke their hearts, I know, and I am aware of the possibility na ganoon rin ang gawin niya sa akin and yet I don't feel scared, mas natatakot ako sa sarili ko. "Sir, ano kasi..." "I can't promise you I will be gentle, Sheena, I don't do gentle, I fuck." I gasped when he kissed my lips. I could feel the hunger at every touch of his g lorious lips, he even bit the lower part of my already swollen lips. After a whi le he stood up, he offered me his hand and as I took it, I know that there is no turning back. Sancho Consunji will take me and I don't want to to anything to s top that. He made me face the other way, I felt his hand on my back - unzipping my dress. Hinayaan niya lang bumagsak sa sahig ang damit ko. He unclasped my bra , the only thing I am wearing was my white underwear. He planted a kiss on my na pe, his hands snaked through my waist up to my bared breast. He enclosed his war m palms on my two mounds, weighing it, massaging it harshly. My mouth parted. Hi s movements were rough and mean - it kinda hurts but it's bearable. He made me f ace him. "Undress me, Sheena." His eyes were dark of lust. I could smell his wantonness i n the air. I put my shaking hands on his tie, I started to untie it, then I took off his coat, unbuttoned his shirt, unti-unti ay nakikita ko na ang bared flesh niya. "Go on, honey, take your time." He whispered to me, he tucked my hair beh ind my ears and smiled evilly. When I finally unbuttoned his shirt, I took that off from his body and there I saw his glorious - that's the adjective I can use to describe his body - glorious perfect body. He had a body of a Greek warrior, shapely chest, perfect wash board six pack abs, strong biceps. I couldn't help b ut touch him. The scars - I sighed when I saw his scarred shoulders - only made him more glorious. He wrapped his hands around my waist and put me back to bed. He was the one who took off his pants - itinira niya ang boxer's brief niya but as I look at him, I could see the huge bulge from that part of his body. He lies beside me. "S-sir..." He kisses my lips hungrily after that he looked at me. He found my di vine slit and he didn't think twice about tracing it. I gasped. He liked what he was seeing. "Tell me what you want." Sabi niya sa akin. "Sir, please naman po..." I said, He kept on doing that and I could feel the wet ness from inside of me. I touched his shoulders. "Sir, please..." "Please what?" He asked evilly. "Tell me exactly what you want me to do, Sheena. " He said again. I swallowed hard. "Sir, uhm..." I closed my eyes. "Sir, please, p-put a finger inside me." And he did. I was overwhelmed by the feeling I am experiencing as he stroke in and out of me.

"Do not close your eyes, Sheena." He commanded. "Do you want me to put another o ne in?" He licked my lower lip. I nodded. I felt him slowed down but when he str oked inside me again, I felt his two fingers exploring my core. I fought so hard so that I won't close my eyes, but I couldn't help it. "Open your eyes, Sheena. Look at me." He hissed. "Can you feel me?" He asked. "Ye-yes... ahhh!" I screamed when he doubled his rhythm. "Good." He bent down to suck my mounds. He kept doing that and I kept on writhin g underneath him. "Fuck, Sheena." He hissed when he felt me come on his hand. He was grinning. I o pened my eyes and I saw him licking his fingers clean. I found that hot and sult ry. "You taste so good." He whispered. "Sir... uhm..." "Now, I am going to fuck you." Sabi niya sa akin. He took off his briefs. I had a chance to have a yes widened - now I know why women kept on coming them like crap. He's not just well endowed, he's e grinned when he saw my expression.

I found myself nodding at him. glimpse of his member and my e back to him although he treats not just huge, he is gifted. H

"Scared?" He asked huskily. I nodded. Wala siyang sinabi. He spread my legs to a ccommodate him, he placed himself in my middle part and that was when I felt his member touch the entrance of my core. Napangiwi ako. "Fuck, Sheena, you're so t ight, fuck!" I don't think I could take him all in. I was smirking, I was trying to keep myse lf from crying, I was so feeling the same pain I felt when he entered me seven y ears ago. "Fuck." He said. He took a deep breath and gave me one big thrust. Napasigaw ako sa sakit. I just found myself weeping out of pain. I grabbed a handful of the s heet underneath me. Hindi siya gumalaw. He was just looking at me. "You bore my children and yet you're still fucking tight." He said in between hi s breath. I tried looking at him. "I t-told you, you were the first and the last." I said. He still didn't say any thing. He didn't move. I think he was just letting me adjust, I felt the walls o f my core stretching against him. I closed my eyes. Hindi pa ako nakakahuma, big la na siyang gumalaw. Napangiwi ako. The pain was in there, but I could feel the pleasure he was trying to make me feel, not a moment later, I was writhing unde rneath him. "Ahhh, S-sir...gosh!" I kept on repeating those words. Bigla siyang huminto just to look at me. "Does it feel good?" He asked. "Y-yes, ahhh..." "Good." He said. I felt him carried me, he carried me without ction, my legs were wrapped around his waist and my arms were e was standing in the middle of the bedroom. I was looking at gtanong kung anong gagawin niya but I realized what he wanted him moving again.

breaking our conne around his neck. H him, gusto kong ma to do when I felt

I remembered what he told me the other day at the library, he wanted to take me standing up and that was what he was doing right now. He held my thighs on his arms and made me look at him. "Do not close your eyes, Sheena." There was restrain in his voice. He started mo ving again, it was slow and sensual at first but he totally changed the tempo af ter some seconds, he was thrusting fast and me and, my body was vibrating with h is every thrust. "Sir, sir!" I screamed when I felt him hit a spot inside of me. He grinned. "I hit your G-spot, honey." He said in experiencing too much pleasure that I to him. It just felt so good. I never this good, it was so much better than

a deep sexy voice. I couldn't talk. I was couldn't even find the right words to say thought that this - with him - would feel the last time I had with him.

"Sir, sir, I'm close!" I said as he thrust deep inside of me. "Fuck it! Come for me, honey." He said and I did, I came for him, my body was tr embling, my knees were shaking but Sancho isn't done yet. He out me back to bed and went on top pf me. He pinned my hand over my head. "Sir, ah..." I moaned when he started moving in and out again. I closed my eyes to let myself feel him moving inside of me. He sucked my mounds and not a moment later, I felt myself coming down with pleasure again. "Fuck, Sheena! Fuck!" I don't know why el hotter and dirtier - in a good way. ting up inside of me, Sancho collapsed e bed. I, on the other hand was trying

but Sanchos's dirty words only made me fe Seconds later, I felt something warm shoo on top of me. He rolled at the side of th to catch my breath.

"You are worth the wait, Sheena." I heard him whisper on my ear. That made me sm ile. He cuddled me, when I looked at him, his eyes were closed, pinakatitigan ko naman siya. I touched his nose, his face, down to his shoulders. Ang dami-dami niyang peklat, maybe it was because of the torture he had to go through last yea r. Nagulat ako ng bigla niyang hawakan ang kamay ko, nagmulat siya ng mata. He t raced my face. "Sleep." Sabi niya sa akin. " Sleep, Sheena. You'll need the strength for later. " He grinned again. I rolled my eyes. I realized that I could tolerate his cruel ness, maybe I could do that for the kids, for this family, for myself because ri ght now, I know that I have fallen not for him - but for the trap he made for me . That moment, I realized that I can never go back - there's no turning back. ******************************************* [12] 10. Two is better than one ******************************************* I woke up the next morning still feeling tired from last night. I took a deep br eath as I open my eyes to face the new reality of my life and that is being Sanc ho Consunji's wife. Tumingin ako sa kabilang side ng kama at doon nakita ko si S ancho na nakapikit pa rin habang ang mga braso niya ay nakapalupot sa baywang ko . I sighed again as I stare at his face. Sancho looks like an angel when he's as leep but when he's awake, he's more ruthless that ever. Dahan-dahan akong bumangon at saka bumaba ng kama, I picked up the clothes we to ok off last night, inisa-isa ko iyon at saka inilagay sa humper, nang matapos ay naghalungkat ako sa bag ko ng maisusuot. I wore a white sando and a pair of sho rts, nasa bahay lang naman ako - kahit hindi ko pa rin itinuturing na bahay ang bahay na ito - I guess kailangan ko nang sanayin ang sarili ko. Lumabas ako ng s

ilid at saka bumaba sa hagdan, napaigik ako nang paghakbang ko ay biglang kumiro t ang pagitan ng hita ko. Napaupo ako sa baiting ng hagdan. Sancho was insatiable last night - when he told me that I was his, hindi ko sine ryoso iyon, in my head, it was because he was the Sancho Consunji at alam ko ang repustayon niya but last night, he made it clear, he made me feel it in my ever y vein, that I was his and NO ONE can ever take me away from him. I felt his mar k last night at tulad nga ng sinabi niya kagabi bago tuluyang pumikit ang mga ma ta ko, kahit magsawa siya sa akin, hinding-hindi mawawala sa akin ang marking iy on. I didn't say anything, nang sabihin kasi niya ang salitang magsasawa ay wala na akong naintidihan, when he said those words, I realized na talagang pinakasa lan niya lang ako para sa mga bata. Hindi ko na alam kung anong mangyayari sa am in dalawa ngayon - I thought that he would try to make things work para maging m aayos ang pamilya pero parang hindi naman ganoon ang mangyayari. Sinubukan kong tumayo ulit. I felt that stinging pain in the middle of my legs b ut if I don't move mas lalo ko lang mararamdaman ang sakit. I went straight to t he kitchen, naningin ako ng pagkaing pwede iliuto. Sigurado akong gutom si Sanch o pagkagising. I saw some pancake mix kaya iyon ang iniluto ko, mabagal akong ku milos dahil masakit ang katawan ko, napabuntong hininga na lang ako. Habang nagluluto ay bigla kong naisip ang mga bata. Hindi ko pa nga pala nasasab i sa kanila na nagpakasal ako kay Sancho at mas lalong hindi ko pa nasasabi sa k anila na si Sancho ang ama nila. Paano ko ipapaliwanag sa mga anak ko na nagsinu ngaling ako noon at buhay pa ang ama nila? Mapapatawad kaya nila ako? Alam kong naiintindihan na nila ang nangyayari sa paligid, katunayan niyan ang tinanong ni Yto sa akin kahapon nang umaga sa school nila - he already know what a real kis s was and he was curious about it. Paano ko sasabihin sa mga bata iyon? Nagpakawala ako ng isang mahabang buntong-hininga. "What was that for?" Nanigas ang hawak kong iluto ko at ried giving

likod plato hindi him a

ko nang marinig ko ang boses ni Sancho. Halos mabitiwan ko ang - kasalukuyan ko kasing inilalagay sa plato ang pancakes na in ko namalayan na nasa likuran ko na pala siya. I faced him; I t smile.

"Kumain ka na." Sabi ko at saka iniulapag ko ang plato na may lamang pancakes sa ibabaw ng counter top. I made him coffee tapos ay muli ko siyang niyakag, tumay o siya sa kabilang side ng counter top at saka nagsimulang kumain. I just stared at him. Gustuhin ko man ay hindi yata ako makakain dahil sa kabang nararamdaman ko. "Bakit ayaw mong kumain?" Tanong niya sa akin. Wala pa rin ngiti sa labi niya. I sighed. "Sasabihin ko na sa kambal ang totoo." Alam kong alam niya ang ibig kong sabihin. Bigla siyang natigilan at saka tuming in sa akin. "Do you think its okay?" He said I a calm voice. Hindi ako makapaniwala, was he really asking for my opinion? "Nandito na tayo, mamaya susunduin na natin sila, ano sa tingin mo ang iisipin n ila, Sir?" I sighed. "Matalino ang mga bata, observant, lalo na si Yto, kahit hi ndi natin sabihin magtatanong siya at ayoko nang magsinungaling." He smirked at me.

"Ayaw mong magsinungaling? Then you should've told everyone the truth seven year s ago after you found out that you were pregnant with my kids." Mayabang na sabi niya. Hindi ko alam kung bakit prto nag-init ang ulo ko. I looked at him. "Paano ko sasabihin kung nasa Amerika ka na?" Bahagyang tumaas ang boses ko. Hal ata namang natigilan siya. "Iyan ang problema sa'yo, ayaw mo kasi akong pakingga n. Tanggap ko na pinakasalan mo ako dahil sa mga bata, tanggap ko na mula sa ara w na ito, hindi na matutupad ang pangarap kong magmahal at mahalin pabalik, pero ang hindi ko lang kayang sikumurain ay iyang ugali mo." Mariing wika ko. Nadama ko ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko. Hindi ko napigilan ang sarili ko, tin alikuran ko siya, patakbo akong umakyat sa itaas at saka nagkulong sa bathroom. First day of marriage sucks. Hindi naman ito ang pinangarap ko. I had always dre amed of marrying the right man, the man who will complete me, the man who will l ove me with all his heart and a man that will respect me for who I am, too bad, I ended up marrying a devil. I was sobbing so hard, I kept on asking myself kung ano bang pinasukan ko. Oo, ginagawa ko ito para sa mga anak ko, pero ang tanong , hanggang kailan ko kakayanin na ginaganito ako ni Sancho? Kasal kami, pero ni hindi ko siya matawag sa pangalan niya. Inis na inis ako sa sarili ko, wala nama n sa plano ko ang magpakulong sa isang bagay na alam kong pareho namin pagsisish an sa huli, I only did this for my children, ayoko silang mawala sa akin pero hi ndi naman ibig sabihin noon, pwede na niya akong saktan. I wiped my tears, naisip kong mag-ayos na, sasabihin ko sa kanya na sunduin na n aming ang mga bata para masabi ko na sa kanila ang totoo, para matapos na ang la hat ng ito. I took off all my clothes and I went under the shower, the feel of t he dripping water against my skin was divine. It was as if the water was in fact washing away all the pain that I am feeling. Nakapikit ako habang nakaharap sa shower na iyon, I wasn't really aware of anything but when I suddenly felt a war m hand roughly massaging my breasts, my eyes opened, naramdaman ko si Sancho sa likod ko and just like me, he's totally naked too. ""S-sir..." Napangiwi ako, he was roughly massaging my breasts, para bang doon n iya ibinubunton ang galit niya sa akin. "S-sir, aw!" "Huwag na huwag mo na ulit akong pagtataasan ng boses, Sheena, and don't ever cr y in front of me or else..." His voice was dead cold, mas lalo niyang diniinan a ng paghaplos sa dibdib ko. "Apologize to me." He ordered. Hinarap niya ako at sa ka hinapit. "You heard me, Sheena, I'm waiting." "I-I'm sorry, Sir..." "Good." He said. "Now, I'm going to take you again." He kissed my lips, ipinikit ko na lang ang mga mata ko, I was expecting a rough, mean kiss but I was actual ly surprised when he gave me a passionate kiss - just like the kiss he gave me a t the school's parking lot at kahit ayoko ay sinagot ko ang mga halik ni Sancho. I don't know why but I love this - the way he was kissing me now, it was very p assionate, much like he was apologizing for being mean - hindi ko alam - hindi a ko sigurado but the way he kiss me now was enough to make me want him just like I have always do. I want him now, I want him and there's no way that will ever c hange. Baliw siguro ako kasi kahit ganito niya ako tratuhin, hindi ko mabura ang katotohanan na gusto ko siya. I felt him carried me to the sofa, he made me sit, after that he kneeled in fron t of me. "S-sir...." I called him when I felt him parting my legs apart. "S-sir..." My mo uth fell open when I felt him in the middle of my core. Napahawak ako sa armrest ng couch. I didn't know that this kind of pleasure was in fact possible. Sancho

was doing wonderful things on that part of my body and I love the feeling. I re sted my head back and let the pleasure take over me. It felt so good, so delicio us - it looked like he was actually worshipping me. "Ahh, Sir..." I moaned when I felt his tongue inside my core. Napahawak ako s au lo niya, I grabbed his hair, I don't know if I ever want him to stop, but if he stops I would beg for him to do that again. "Sir, oh sir, I'm coming!" I said while my eyes are still closed. Huminto siya. He sat beside me and took my hand. "Sit on me, honey." I obeyed him. He wants me to sit on him. I looked at that part of him between hi s legs, it was so alive. He grinned. "Do you wanna touch it?" He asked huskily. My hand were shaking ad I put it over him. He inhaled sharply. "Fuck..." He kissed me afterwards. I kept on stroking him, up and down, gripping him tightly until he couldn't take it anymore, he ask ed me to stop. He held my waist and positioned himself in the middle, seconds la ter he was inside me, and I was moving up and down. My body was trembling with p leasure. Hindi ko alam, pero parang pleasure machine si Sancho, iyong tipong kap ag nadikit ka sa kanya, kahit wala pa siyang ginagawa, makakaramdam ka na ng ple asure. "Ahh, fuck, Sheena." He held my waist tightly as I went up and down on him. I wa s biting my lower lip to keep myself from screaming, this is different than last night - it was more intimate for me, it was more pleasurable because his roughn ess was gone and I love it more this way. I kissed him and he kissed me back, hi s tongue played with mine and as I exploded into a million pieces, Sancho came w ith me. I collapsed on his shoulder, after a while, I felt him caressing my hair . "Let's go get the kids." He murmured in my ear. I just nodded. I don't have the strength to even speak or move. My knees were still trembling from that amazing sex we just had. I kept repeating it in my head; Sancho is a pleasure machine...

------------------------------------

"Nanay, saan ka nagpunta? Bakit wala ka kagabi?" Iyon agad ang bungad sa akin ni Yza matapos niya akong salubungin ng yakap at ha lik. Dumating ako sa mansyon at nadatnan ko sila ni Yto na nakikipaglaro kay Luk as, naghahabulan sila sa garden habang si Apollo naman ay hinahabol sila ng buka s na hose. Pare-pareho silang basa sa pinaghalong pawis at tubig. Ginulo ko ang buhok ni Yza. "May pinuntahan lang si Nanay." Sabi ko. Binalingan ko naman si Yto na nakatayo rin sa harapan ko. "Mabait ba kayo?" Tanong ko sa kanya. Yto nodded. "Nanay, kasama mo ba si Sir Sancho? Hindi rin kasi sikya umuwi kagabi." Biglaang tanong ni Yto. Nginitian ko na lang siya. "Naku, paano ba iyan, kids!" Si Lukas ang nagsalita. "Next time na lang tayo mag

laro, nandito na ang Mommy ninyo." Wika pa ni Lukas habang nakatingin sa amin. T umango na lang ako. "Paano po iyon, Tito Luke?" Tanong ni Yza. "Wala pa pong natataya eh." Sabi pa n iya. Napangiti ako nang magkamot siya ng ulo. "Don't worry little girl, kami na lang ni Tita Apol ang maglalaro, diba babe?" L ukas grinned. I made a face, hinampas naman siya ni Apollo sa balikat. "Impakto ka talaga, may mga bata!" Apollo hissed. Lukas just laughed. Nagpaalam na ako sa kanila pa papaliguan at bibihisan ko ang mga bata. Hawak ko ang mga ka may nila habang papunta kami sa maliit na bahay sa likod ng masyon. Nang makarat ing kami sa bahay ay inutusan ko na silang maligo, kaya naman na nila, inihanda ko na lang ang isusuot nila at pagkatapos noon ay uunti-untiin ko na ang pagsasa bi sa kanila nang totoo. Matapos nilang maligo ay tinulungan ko na silang magbih is. Naunang matapos si Yto, lumabas siya ng silid, sumunod naman si Yza. Naupo s i Yza so safa at saka inaya kong umupo sa likod niya, ganoon ang ginagawa niya t uwing magpapasuklay siya ng buhok. "Nanay..." Tawag ni Yto sa akin. I was already combing Yza's hair when he spoke. "Ay! Nanay sabi kamu ni Yto boyfriend mo daw si Sir, diba hindi mo naman siya bo yfried? Sabi ni Tito Lukas ang mag-boyfriend daw nagki-kiss, hindi naman kayo na gki-kiss ni Sir diba?" Inosenteng tanong ni Yza. Tiningnan ko si Yto, nakakunot ang noo niya. "Nanay, boyfriend mo si Sir, diba?" Tanong niya. "Nakita ko kayong nag-kiss dito ." Nakita kong nanlaki ang mga mata ni Yza. Humarap siya sa akin. "Ibig sabihin boyfriend mo si Sir?" Bigla siyang pumalahaw ng iyak. "Yza Joan, huwag kang umiyak." Inilapit ko siya sa akin at saka pinahid ang mga luha niya. "Ibig bang sa-sabihin n-noon Y-yto, hi-hindi na l-love n-ni n-nanay si t-tatay?" Humihikbing wika niya sa kapatid niya. Napabuntong hininga ako. "M-mahal, m-mahal ko ang tatay ninyo." Sabi ko sa kanila. Yto just sat there loo king at me. Iyak naman nang iyak si Yza. "Yza, makinig ka muna kay Nanay pwede?" Tanong ko. She tried to stop herself from crying. Pinahid niya ang luha niya at saka naupo sa tabi ni Yto. "N-nanay, m-mahal mo si t-tatay p-pero b-boyfriend mo si Sir?" Tanong sa akin ni Yza. "Diba bad iyon. Sabi ni teacher, isa lang ang dapat mahal ng mommy at saka daddy." Humihikbing wika niya. I took a deep breath. Sasabihin ko na talaga, kahit na anong mangyari ngayon, ka ilangan na nilang malalaman, nalilito na si Yza at sigurado ako na marami nang t anong sa utak ni Yto. "Yza, Yto, naalala ninyo iyong sinabi ko tungkol sa tatay ninyo?" Tanong ko sa k anila. Kumunto lalo ang noo ni Yto. "Sabi ko, patay na si tatay at nasa heaven n a siya diba?"Pinaalala ko ang sinabi ko sa kanila noon. Wala pa man ay sumasakit na ang kalooban ko. I could see the confusion on Yza's eyes. "Nagsinungaling si nanay." Pag-amin ko sa kanila. Lalong kumunot ang noo ni Yto, kapag ganoon siya ay lalo niyang nagiging kamukha si Sancho.

"Diba sabi mo, nay bad ang magsinungaling?" Tanong ni Yto. I sighed. "Oo, pero ginawa ni Nanay iyon kasi ayokong masaktan kayo, pero ngayon inaamin n a ni Nana yang totoo. Hindi pa patay ang tatay ninyo." Sabi ko sa kanila. Nalulu ha ako. Nakita kong may pumatak na luha sa mata ni Yza. Tumayo siya at saka hina tak ang kamay ko. "Nanay, lika na, umalis na tayo, hanapin natin si Tatay." Umiiyak na sabi niya. Hinatak niya ako patayo at pinipilit lumabas ng bahay, pati si Yto ay lumapit na rin sa akin. "Lika na, Nanay, gusto kong makita si Tatay eh..." Tuluyan nang humagulgol si Yz a, tahimik pa rin si Yto, nakatingin lang siya sa akin. Para namang nanandya ang tadhana dahil habang umiiyak si Yza at hinahatak ako patayo ay bumukas ang pint o at iniluwa niyon si Sancho. Agad na kumunot ang noo niya nang makitang umiyak si Yza. Gusto kong ngumiti dahil nang tingnan ko si Yto ay ganoon rin ang reaksy on - parehing nakunot ang noo ng mag-ama ko, ngayon ko nakikita ang malaking pag kakahawig nila. "Bakit ka umiiyak, baby?" Mahinang tanong ni Sancho.Tumingin siya sa akin tapos ay kay Yza ulit. Humihikbing sumagot siya. "Sa-sabi p-po n-ni Nanay, buhay pa si Tatay, hahanapin po namin si Tatay ngayon, Sir..." Sancho looked at me, hindi ko mabasa ang eskpresyon ng mukha niya pero hindi siy a galit, nakatingin lang sa akin na para bang nanghihingi ng tulong. Tinanguan k o siya. "Baby, hindi mo naman kailangan umalis pa." He said. Pinahid niya ang luha ni Yz a. "Nandito naman na ako, hindi mo na ako kailangan hanapin pa." He gave Yza a w eak smile. Natigilan si Yza, si Yto naman ay lumapit at sumiksik sa akin. Binali ngan ako ni Yza. "Nanay?" She called me as if she was asking for my permission. I nodded. "Si Sir Sancho ang tatay ninyo." Mahinang bulong ko. Yza looked back at him, San cho was just staring back at her, bigla ay niyakap siya ni Yza. Yza was still cr ying. "Nandito lang pala si Tatay, nanay, akala ko na-traffic din siya tulad ng ngipin ko." Kahit paano ay napangiti ako. Akala ko kasi ay kamumuhian ako ng mga anak ko sa pagsisinungaling ko sa kanila pero hindi naman. Binalingan ko si Yto. "Anak, yakapin mo si Tatay." Sabi ko sa kanya. Tiningnan niya muna ako at saka d ahan-dahang lumapit kay Sancho, tumayo lang siya doon. Sancho pulled him and hug ged him tightly, hinagkan niya ang mga bata sa pisngi. "I love you, mga anak." He said in a very light tone. I smiled. I silently wishe d n asana ganoon din siya sa akin kapag kaming dalawa na lang. "Nanay, di ka ba sasama sa group hug?" Tanong ni Yza. Tumayo ako at saka yumakap na rin sa kanila. "Yehey! My one big happy family na tayo Yto!" Family, that what we are right now. A family.

--------------------------"Tatay, kiss mo si Nanay." Kitang-kita ko ang panlalaki ng mata ni Sheena nang marinig niya ang sinabi ni Y za. We were on our own house, eating our first dinner as a family. Yza giggle li ke the little girl that she is. "Yza Joan, kumain ka na." Sabi ni Sheena sa kanya. "Eh diba po, ganoon naman iyong mag-parents, nagki-kiss."

"Yza, ang daldal mo kamo." Napangiti ako ng makita kong kumunot ang noo ni Yto h abang nakatingin sa kapatid niya. My children are the new source of my happiness , dahil sa kanila unti-unti kong nakakalimutan ang masamang panaginip na kinasan gkutan ko noon. I dream of them now, at hindi na iyong bangungot na iyon. "Eh? Ikaw nga ni-kiss ka ni Nikki sa school noong isang araw." Sabi pa ni Yza sa kapatid niya, "May nag-kiss kay Yto Jose?!" Sheena exclaimed. "Opo nanay, iyong classmate namin na si Nikki. In-kiss siya sa cheeks." "Hindi naman kasi, ikaw nga crush mo si Zachary Drew!" "May crush ka na, Yza Joan!" Gusto kong matawa ng malakas sa nakikita kong reaks yon ni Sheena. I guess that it was her motherly instincts talking at the dining table right now. I just listened to them I wanted to know kung paano niya iha-ha ndle ang sitwasyon. "Anong sabi ko Yza Joan? Bawal mag-crush hanggang thirty-four years olde, and yo u young man, bakit ka nagpapahalik?" Napakamot si Yto. I looked at her. "Don't blame my son, it's in the Consunji genes and Yza, nanay is right you are not allowed to have a crush until you're thirty-four, do you understand young la dy?" Yza nodded. Si Yto naman ang binalingan ko. "Way to go, son!" I high five h im, nakipag-high five naman siya. Mukhang nagmana sa amin ni Lukas ang anak kong lalaki. I'm sure time will come, marami rin siyang paiiyakin. "Kunsintidor." Narinig kong bulong ni Sheena. I gave him a death glare, she was looking at me, then she made a face, bigla naman akong natawa. She looked cute w earing her angry face. "Anong problema mo?"Tanong niya pa sa akin. Umiling ako. "Kumain na nga kayo. Sa ka ikaw, Yza Joan, wag kung anu-ano iyang sinasabi mo, bad iyon." "Sabi ni teacher normal lang daw po iyong mommy at daddy na nagki-kiss Nanay, an ong bad doon?" "Basta bad! Kumain ka na!" Kung anu-ano pa ang tinanong nang kambal sa amin, I noticed that Sheena was very patient with them, nakikinig ang siya at pagkatapos ay malumanay siyang nagsasa

lita para maintindihan siya ng mga bata. Mula nang malaman kong may mga anak kam i, I had always wondered how she handled the last seven years dealing with two children all by herself and now I am seeing her motherly side and I kinda like i t. "Nanay, tapos na po ako." Napatingin ako kay Yto. Si Yza rin ay tapos na. Binali ngan naman ako ni Sheena. "Sir, tapos na kayo?" I smiled. Hindi ba niya naiisip na hindi na dapat niya ako tawaging Sir dahil kasal na kami? "Yeah." I said. Bigla ay tumayo silang tatlo, Yza started collecting the spoons and forks while Yto took the glasses, dahan-dahan niya iyong kinuha at saka inil agay sa kusina. Sheena started collecting the plates, nang bumalik naman si Yto ay may dala na itong basang basahan at sinimulan nang punasan ang dining table. I saw Yza coming back again, may dala siyang walis, she started sweeping the flo or. "Yzang, wait langh kukuha ako ng dustpan." Sabi pa ni Yto nang matapos siyang ma gpunas ng mesa. All the while, I was just looking at them as they do all of thos e things. I feel alienated dahil sa amin, ako lang ang walang ginagawa. Sheena w ashed the plates; the kids have their own thing. Dahan-dahan akong tumayo. I wan ted to ask Sheena if I could help but when I got to the kitchen, I saw Yto and Y za standing beside her, si Yto may hawak na tuyong towel, pinupunas niya iyon sa mga plato at kapag tuyo na ay ibinibigay niya kay Yza para itaob sa lalagyan. After a while, natapos sila, nanood lang ako. Lumuhod si Sheena sa harap ng dala wang bata at saka pinunasan niya ang mga kamay nito. "Anong gusto ninyong premyo?" Tanong niya sa dalawa. "Gusto ko chocolate pero di pwede kay Yto kaya fruits na lang, nay." Sabi ni Yza . "May nakita po akong grapes, pwede po ba iyon?" "Oo naman, ikaw Yto, gusto mo din?" Tanong niya pa. "Opo," nakangiti si Yto, bigla ay tumingin siya sa akin. "Nanay, may premyo din po ba si Tatay? Wala naman po kasi siyang ginawa." Sheena laughed loudly.Ginulo niya ang buhok ni Yto. "Ikaw talaga." Sabi niya. "Sige na, punta na doon sa dining area, kakain tayo ng grapes." Yakag niya sa dalawa. "Paano nga po si Tatay, Nanay, wala siyang premyo kasi wala naman siyang ginawa, nakaupo lang siya." Hirit pa ni Yza. I smiled at her. "Wala akong ginawa? Meron ahhh..." Sabi ko sa kanila. "Po? Meron po ba?" Sabay na tanong ng kambal ko. Tumango ako. "Baby, anong request mo kay Tatay kanina?" Tanong k okay Yza. "Kiss kay Nanay!" Sabi niya. Bigla kong hinapit si Sheena at saka ginawaran siya ng halik sa labi. Magaan lang iyon, I just wanna make her feel that I am gratef ul that she raised my children well kahit na mag-isa lang siya. Unti-unti ay naw awala ang galit ko sa kanya, pero kahit ganoon ay may agam-agam pa rin ako dahil sa nakalikpas na pitong taon. "Ayeeeeeeee!"

Sabay na hirit ng dalawa. I ended the kiss. I chuckled when I saw Sheena's cheek s turned red. "Nanay, may premyo na din ako?" Sheena just shook her head. "Ewan ko sa inyong tatlo!" I smiled again. It's good to have a family. ******************************************* [13] 11. Three is a crowd ******************************************* "Bye, Nay, Bye tay!" The kids waved at us. Inihatid naming sila ni Sancho nang araw na iyon sa school . It was another Monday morning. Tatlong araw na kaming kasal ni Sancho at niton g manga nakaraang araw ay parang wala naman nagbago, he was still the same ruthl ess, dominating man I married but when it comes to the kids, mabait siya, I coul d see how much he loves the twins, noong Sabado ay nagpunta kami sa mall, sabi n ga ng mga bata, family day daw naming. I just smile every time I think of that m oment, hinayaan ko lang si Sancho ang magdala sa kanila, the kids love him, ang ayoko lang sa kanya ay parang sinisimulan na niyang sanayin si Yto at si Yza sa mga bagay na kinagisnan niya noon. Hindi ko naman siya masabihan na wag sanayin ang dalawa dahil alam kong sabik din siya sa mga anak niya. Naputol ang pag-iisip ko nang huminto siya sa mismong parking lot ng Consunji Em pires. Bumaba ako agad, sumunod naman siya, nang lumingon ako ay nakita kong kas unod na niya si Owel at si Jun - ang bodyguard niya. Inilabas ko naman ang phone ko para hanapin si Sir Luke. Nakalimutan ko kasi siyang sunduin sa bahay nila k anina. Nauna nang pumasok si Sir Sancho, napansin kong kinausap niya ang guard sa build ing tapos ay umalis agad siya, nang ako naman ang papasok ay pinahinto ako ng gu ard. "Good Morning po, Ma'am." Sabi niya sa akin. Kumunot ang noo ko. "Invalid na po iyang ID ninyo." Sabi niya sa akin. "Eh? Kuya, hindi po ah, next year pa naman ang palit ID natin." Paliwanag ko. Ng umiti lang siya at mula sa record book niya ay may inilabas siyang ID. "Ito na po ang gagamitin ninyo mula sa araw na ito, Ma'am." He gave me the ID. N ang tingnan ko iyon ay nanlaki ang ulo ko. It was still my ID pero iba na ang na kalagay doon. Sheenalyn Marien Y. Consunji Consunji Empires Employee EN-13-0129 In case of emergency contact Sancho Consunji 09478804343

My mouth parted. Personal number talaga niya iyong nakalagay! "Ma'am, may problema po ba?" Tanong ng guard sa akin. "W-wala po. Uhm, ito na po ba iyong identification ko sa security system?" Tanon g ko sa kanya. Tumango na lang ang guard at saka pinapasok na ako. Para akong na kalutang habang naglalakad papasok sa kompanya. Pinagtitinginan ako ng mga tao d oon, alam na kaya nila na pinakasalan ko na si Sancho? Siguro naman ay hindi, sa na hindi na lang niya sinabi sa iba, sana, pamilya na lang niya ang nakakaalam a t iyong mga tao na gumawa ng bago kong identification sa kompanya. I took the employee's elevator, pero bago ako pumasok doon ay tinawag ako ng bod y guard ni Sancho. "Ma'am, dito po kayo." Sabi niya sa akin. Tumingin ako sa kanya. Atubili akong n aglakad papunta sa express elevator na ginagamit lang ni Hawk, Eagle at ng Sparr ow. I saw Sancho standing inside, waiting for me, he looked bored. He shot me a death glare and made a face, "What took you so long?" He asked. "Hop in." Sumunod naman ako. Nang sumara iyon ay narinig kong nagsalita si Jun.

"The Hawk has landed, the hawk is with Hen." A Hen? Ako ba iyon? Tumingin ako ka y Sancho. He shrugged. "The lady hawk is called a hen." Wala sa loob na sabi niya. "Uhm, Sir... ano kasi..." "Sheena, wala naman akong ginagawa sa'yo, why do you talk that why?" Nakangising sabi niya. Damn him! Hindi ba siya nahihiya? He's teasing me in front of his bo dy guard and his personal assistant! Namula ang pisngi ko. "Uhm, tatanong ko lang po kung alam na sa office na ano..." "Hindi ko sinabi, only the people from the security and the HR knows, I didn't t ell the whole office because I don't think you want them to know." Cool na sabi niya. Nakahinga ako ng maluwag. Tumunog ang elevator, hudyat na narrating na nam ing ang pinakamataas na building ng office - 32nd floor, ang floor exclusive lan g sa pamilya. Lumabas kami roon, sinenyasan niya akong sumunod sa kanya sa loob ng office niya. Nakarating na ako doon nang ilang beses na, pero sa office lang lagi iyon ni Lola Adel, may office rin kasi si Sir Sancho sa ibaba, pero mas mad alas siya dito. "Lock the door." He said to me. My eyes widened. "Sir?" Tumingin ako sa kanya. He just looked at me. I locked the room. Naupos si ya sa swivel chair niya at saka tinapik ang mga hita niya. Tahimik na umupo ako sa lap niya at saka bumuntong hininga. "Sir, wag po..." Sabi ko sa kanya when I felt his palms cupped my breasts. "Saglit lang naman." He whispered in my ear. I felt hot already. Sabi ko nga ple asure machine si Sancho, madikit lang sa kanya, nakakaramdam na agad ako ng sens ation na hindi ko maintindihan. He started unbuttoning my blouse. "This blouse, makes you look so hot, honey..." He trailed down kisses on my bare d back. I sighed dreamily. Traydor talaga ang katawan ko, my mind kept on saying no, but my body gives in every time I feel his lips against my skin. Moments la

ter we were both moving with the rhythm he started. "Hmmmm, you're so tight, Sheena. You make me so hard." He bit my earlobe. He was still sitting on his chair, I was on his lap, my back was against him, his arms were around my waist and his two hands were massaging my breasts roughly - it o nly added heat to our activity. After a while, I felt my walls clenched around h is thick shaft, I felt something warm shooting up inside of me. "Hmnn," He said after a while. I took a deep breath. Sumadal ako sa dibdib niya. He kissed my temple. "Sheena, bakit ang sarap-sarap mo?" He whispered in my ear , Namula ang buong mukha ko. "Sir naman..." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. He just laughed - a very s exy laugh. Napailing na lang ako. I stood up, nanginginig pa ang tuhod ko. Isa-i sa kong pinulot ang mga damit ko at saka naghanap ng lugar kung saan ako mag-aay os, nakatalikod ako sa kanya. I felt him standing beside me. "Here, let me help you." He said to me. Siya pa mismo ang nagsuot ng bra ko sa a kin - I know I should feel weird about it but it just felt so intimate. He also helped me put my shirt on and as I fixed my high-wait skirt, he was still beside me, watching me as I fix myself. "Sir, bababa na po ako." Sabi ko sa kanya. I faced him, that was when I realized that his tie was unfixed. "Akin na iyan." I said. Inayos ko ang tie niya. I cou ld feel him looking at me, nang matapos ko iyon ay hinaplos-haplos ko pa ang bal ikat niya. "Alis na po ako, Sir." "Bye." He said. My knees were still shaking as I walk away, I found myself smili ng. Ang ganda ng simula ng araw ko...

-------------------------------------------------

"Good morning, Mrs. Consunji!" Nabitiwan ko ang hawak kong ballpen nang marinig ko ang bioses ni Apollo. Nanlal aki ang mga mata kong tumingin sa paligid, sa lakas ng boses ni Apollo ay nakati ngin na sila sa aming lahat. I smiled. "Siya, hahaha! Siya si Mrs. Consunji." Sabi ko. Hinatak ko si Apollo palayo sa c ubicle ko at ipinasok siya sa loob ng pantry. "Miss Apollo naman eh!" Sabi ko sabay sarado ng sliding glass door. "Anong problema, Mrs. Consunji ka rin naman, asawa ka ni Baby Boy!" She exclaime d. Napakamot ako ng ulo. Nagtaka ako nang bigla siyang ngumisi. "You have that c ertain Consunji glow, iyong totoo, nag-ano na kayo ni Baby Boy!" Sinabayan niya iyon ng tawa. Ngumuso ako. Namula ang buong mukha ko. Ganoon ba talaga iyon? Hin ampas niya ako sa balikat. "Ganyan talaga! Trademark nila iyon! Masarap ba si Baby Boy?" Tanong niya sa aki n. Lalo akong namula. "Miss Apollo naman eh." Napapadyak ako. "Naku, Sheena, magbilas na tayo wag mo na akong tawaging Miss. Saka friends nama n na tayo." Sabi niya sa akin. Tumango na lang ako. Tinanong ko na lang siya kun

g anong ginagawa niya dito, para maiba lang ang usapan, ayoko kasing pag-usapan ang kasal namin ni Sancho, hangga't maaari ayokong malaman ng kahit sino dito sa office na kasal kami dahil alam kong huhusgahan lang nila ako. Ayokong makarini g na kayak o lang pinakasalan si Sir Sancho at dahil sap era niya o kung anuman, isa pa, personal ko namang buhay ito kaya wala akong dapat ipaliwanag sa kanila . Bumukas ang pinto. Napatingin kami ni Apollo. "Tingnan mo ito, nakasimangot na naman." Bulong niya nang pumasok si Sir Lukas s a loob at saka nilapitan siya. "Huy, bakit ka nakasimangot?" "Hinahanap kita eh." Sabi ni Sir Lukas. "Sabi ko sa'yo doon ka lang sa office ko , titigan lang kita." "Eh ayoko ng titig mo, para mo akong hinunubaran." Sabi ni Apollo. Nanlaki ang m ga mata ko. "Iyon naman kasi iyong iniisip ko." Nakangising sabi ni Sir Lukas. Nakita kong k inurot siya ni Apollo sa tagiliran. "Ay, hipag nandyan ka pala!" "Sir naman eh..." Sabi ko. Napakamot ako ng ulo at saka lumabas ng pantry. Bumal ik ako sa cubicle ko at saka ipingapatuloy ang pagta-trabaho, I was checking the checks na kailangan ng prima ni Sir Lukas when I heard my officemates greeted s omeone good morning. Nang mag-angat ako ng ulo ay nakita ko si Sancho na nakahin to sa gitna ng hallway malapit sa cubicle ko. "Good morning, Sir." Bati sa kanya ni Sonia - iyong kaptibahay ko sa cubicle. I cleared my throat. "Good Morning, Sir." Bati ko sa kanya. He looked at me, then he grinned pagkatap os noon ay naglakad na ulit siya papunta sa susunod na cubicle. "Good morning, Sheena!" Nag-angat ulit ako ng ulo nang marinig ko ang isa kong o fficemate na babae, may dala siyang cup ng coffee galing sa starbucks at saka bi nigay sa akin iyon. "Ayee, galing kay Stephen, para sa'yo daw." Kinikilig na sab i niya sa akin. "May note pa iyan oh..." Itinuro niya sa akin ang sicky note na nakadikit sa likod. Napangiti ako, I was about to read that when someone took my coffee away. I look ed up and I saw Sancho stading right in front of my cubicle. "Coffee is bad for the health, Ms. Ybarra. Especially the coffee coming from som e low life Stephen whoever he is." Mariing wika niya. Ibinigay niya kay Owel ang kape. "Throw that away, Owel." Walang abog na wika niya at saka sinabayan ng al is. Napanganga ako. Nakita kong nagtinginan ang mga kasama ko. "Anong problema ni Sir?" Tanong nila sa akin. I shrugged. "H-hindi ko alam..." Sabi ko. "Naku, pinag-initan ka, Sheena." Sabi pa ng isa. Lumapit sa amin si Marlene - iy ong nagbigay sa akin ng coffee. "Alam ninyo ba ang balita?" Sabi nito. "Kasal na daw si Sir, pero hindi kay Miss Madeline."

My eyes widened. Akala ko ba wala siyang pinagsabihan?! "Kanino daw?!" Halos sabay-sabay nilang tanong. "Walang may alam, basta kasal na si Sir" Sabi pa niya. Umubo ako. "Ikaw ba, Shee na wala kang alam? Diba lagi ka sa masyon dahil kay Sir Lukas?" "W-wala naman akong nababalitaan. Siguro tsimis lang iyan." "Siguro nga, kasi sayang naman sila ni Miss Madeline kung hindi sila, ang tagal na nila diba?" Napalunok na lang ako. Ang tindi talaga ng tsismis. Bumalik na sila sa trabaho, pero hindi naman matahimik ang isip ko mula nang mar inig ko ang pangalan ni Miss Madeline, paano nga kapag bumalik na siya? Nasabi n a kaya ni sir Sancho ang tungkol sa mga bata? Paano na iyon? Ang alam ko busy la ng siya kaya hindi siya nakakapunta kay Sir pero paano kung hindi na siya abala? Sigurado akong hahanapin niya si Sir, paano na ako at mga bata? I sighed, tinig ilan ko muna ang pag-aayos ng tseke at saka yumuko sa sa mesa, nag-angat lang ak o ng ulo nang marinig ko ang pangalan ko. "Ma'am." Tawag sa akin ni Owel, Tiningnan ko siya. He was ay ni Sir." Tiningnan ko ang dala niya, isang cup ng kape ks. I took the cup of coffee and I noticed that there was inasa ko iyon and I felt a tingling sensation in my spine

whispering. "Pinabibig galing din sa Statrbuc a sticky note on it, b after reading that:

Just to remind you: you are mine. -Hawk. I couldn't help but smile.

-------------------------------------------------------

I looked at my watch and sighed when I saw that it was already four thirty in th e afternoon. Agad akong tumayo at saka tinawag si Owel. I asked him to call Shee na, sabay naming susunduin ang mga bata ngayon sa school. Nakangiti ako, mula na ng malaman ko ang tungkol sa kanila ay palagi na akong excited umuwi, gusto ko n a kasi agad na makasama ang kambal, kahit na parang nakakapagod silang kausap da hil sa sobrang kulit nila ay kabaligtaran ang epekto sa akin noon, they actually take my stress away, isang ngiti lang ni Yza at ni Yto, re-charged na agad ako. I fixed myself habang naghihintay kay Sheena. Iniisip ko kung saan ko dadalhin a ng mga bata.nangako ako kay Yza na mamasyal kami ngayong hapon. I heard the door opened and I turned around but, I saw Madeline coming towards me. She was her u sual sophisticated self. "Maddie..." wika ko. She smiled. "You seemed disappointed, dear? Hindi mo ba ako na-miss?" Sabi niya sabay palupo t ng kamay sa leeg ko, she kissed me at kahit wala sa loob ko, I kissed her back dahil nakasanayan ko na. She taunted my tongue with hers and when I did the sam e she moaned. "Oh, dear, you make me feel so hot!" She exclaimed. Walang sabi-sabing tinaggal niya ang blouse niya, she took both of my hands and put it over her breasts. "Ta ke me, Sancho." She kissed me again. "I want it rough, dear fuck me." She kept o

n moaning as I massaged her breasts. She pulled me to the coach, she lie in ther e and pulled me to her. I kissed her lips. I sucked on her mounds hard. She just kept on moaning. I was already oblivious about everything; all I could hear was Madelines moans a nd purrs. "Ohhh dear that feels good!" She screamed, kasabay ng pagsigaw ako ng pagbagsak ng kung ano., Agad akong tumayo para tingnan a standing right next at to the door. She was looking at me, I deline was almost naked, she managed to cover herself with the he couch.

niya ay nakarinig iyon. I saw Sheen was decent but Ma throw pillow on t

"God! Hindi ka pa marunong kumatok?!" Madeline yelled at her. Sheena bent her he ad. "Sorry po, Miss Madeline, Sorry sir," Sabi niya sa akin sabay talikod. "Istorbo." Narinig kong wika ni Madeline. Sinundan ko naman si Sheena. "Sancho s aan ka pupunta?" Hindi ko siya pinansin. Lumabas ako ng office, naabutan ko si Sheena sa harap ng elevator, hinhintay niya iyong magbukas. I grabbed her arm. "Sir!" Mukhang nagulat siya, agad siyang lumayo sa akin. "Sir, pasensya na po, I should've knock." Wika niya. I was looking at her, searching for something in h er eyes, isang bagay na matagal ko nang hinahanap sa mga mata ni Madeline pero k ahit anong gawin ko ay hindi ko makita sa kanya. "Sheena, iyong mga bata." Iyon lang ang nasabi ko. Tumango siya. "Ako na lang po ang susundo sa kanila. Bye Sir." Wika niya nang bumukas na ang p into, she went in, naiwan naman akong nakatingin lang sa kanya, I was still look ing at her eyes, I was still looking for that something, and before the door clo sed, I saw that - I didn't know if she was aware of it but a tear shed in her ey e, agad niyang pinahid iyon. She cried because she saw me with Madeline. Sheena cried...

--------------------------------------

"Ma'am, nandito na po tayo." Huminga ako ng malalim at saka pinahid ang mga luha sa aking pisngi. Inayos ko a ng sarili ko, ayokong humarap sa mga bata nang namumugto ang mata. Dapat naman kasi ay hindi ko nararamdaman ito, kaya lang nararamdaman ko pa rin. Alam kong hindi niya ako mahal at hindi niya ako mamahalin pero nagsisimula na akong umasa at dahil doon mas lalo akong nasasaktan. Hindi masakit na may nangya yari pa rin sa kanila ni Madeline. Mas masakit iyong umasa ako na kaya niya akon g panindigan.Pinakasalan niya ako, umasa ako na gagawa siya ng paraan para umayo s ang pamilya namin - kahit naman kasi hindi niya ako mahal, kahit naman cruel s iya, naniniwala ako na kaya niya akong pakitunguhan ng maayos para sa mga bata a t sa nakaraang mga araw, akala ko ay posible iyon pero sa nakita ko kanina, I re

alized that his reputation will never change. He will still be the Sancho Consun ji that I had known for all my life - the conceited bastard who took my virginit y away and the fact that I married a devil will never change. Lumabas ako ng sasakyan at saka hinanap si Yza at Yto, I saw them in the playgro und playing with the other kids. Inihanda ko ang ngiting nanay na lagi kong dala para sa kanila. "Yza, Yto." Tawag ko sa kanila. They both turned around and smiled when they saw me, unahan silang makatabo palapit sa akin at saka sabay na yumakap sa binti ko . "Nanay! I miss you!" Sabay nilang sigaw. Hinatak nila ako palapit sa mga kaibiga n nila. "Huy!" Sabi ni Yza. "Siya iyong nanay ko, mukha siyang princess, diba?" Tiningna n ako ni Yza. "Nanay siya si Zachary Drew, classmate namin siya ni Yto." "Hi..." I greeted the kid. He looked at me then he smiled tapos ay tiningnan niy a si Yza. "Why do you call your Mom, Nanay? Nanay is for the mahirap people." He said. Nan laki ang mga mata ko. Maya-maya ay may babaeng lumapit sa amin. She was wearing a floral dress and she was smiling at us. "Hi, I'm Zachary Drew's mom, I heard what he said, pasenya ka na, kung anu-ano k asing sinasabi nito minsan. Anak, say sorry to the nice lady." Sabi pa niya. "I'm sorry, nice lady. Yza is right, you do look like a princess but my mom is t he queen, dad said that mom is the queen of his heart, ain't that right mom?" Th e boy looked up. Napangiti naman ang mommy niya. "Ako si Sheena." Pakilala ko sa sarili ko. The woman smiled at me. "Audrina Laundrize." We shook hands tapos ay umalis na sila. I turned to Yza. "Nanay, siya iyong crushmate ni Yza." Nakangising wika ni Yto. Natawa naman ako. "Hindi ko naman crush si Zachary Drew! Nakakainis ka na kamo!" Napapadyak pa siy a. Binelatan siya ni Yto. "Totoo naman, nakita ko sa notebook mo nakalagay, Yza love Zachary. Ayeee!" "Nanay oh!" Yumakap na sa akin si Yza, si Yto naman ay tawa nang tawa. Napapansi n ko na nitong mga nakaraang araw ay palagi na siyang ngumingiti, noon kasi para ng ang mahal-mahal ng ngiti niya, hindi mo pa mahuli lagi. "Naku, umuwi na nga tayo." Sabi ko. Inakbayan ko na sila, pero bigla akong humin to nang hindi sumunod si Yza. "Nanay, nasaan si Tatay?" Tanong niya bigla. Hindi agad ako nakasagot. "Sabi niy a kaninang umaga, susunduin daw niya kami tapos mamamasyal tayo, nasaan siya?" W ika ni Yza habang parang may tinatanaw na kung ano sa likuran ko. "Anak..." Wika ko sabay upo sa bench. "Si Tatay, ano..." I sighed. "Busy kasi si Tatay, hindi siya makakapunta pero babawi naman siya..." Sabi ko na lang. Tinit igan ako ni Yza, bigla ay may namuong luha sa kanyang mga mata. The sight killed me. "Nanay sabi ni Tatay pupunta siya. Bakit wala siya?" pinahid ko ang luha ni Yza.

I could see the disappointment in her eyes. "Nag-promise siya eh!" Humagulgol s iya. I gasped. Kahit kailan ay hindi ako nangako sa mga anak ko dahil alam kong aasa sila at kapag hindi ko natupad ay ganito nga ang mangyayari. Ganoon naman a ng mga bata, naniniwala sila kaagad. Hindi pa kasi nila alam ang konspeto ng pan agakong nababali. Pinahid ko ang luha ni Yza. "Nay, bad ba si Tatay?" Biglang tanong ni Yto. Agad akong umiling. "Kung hindi s iya bad bakit niya pinapaiyak ang kapatid ko?" Hinaplos ko ang mukha ni Yto. Min san ay gumagana ang pagiging kuya niya sa kakambal niya, he's very protective of his sister - isa iyon sa itinuro ko sa kanya habang lumalaki sila. "H-hindi..." may kung anong bumikig sa lalamunan ko. "Hindi bad ang tatay ninyo, busy lang siya. Parang traffic." Sabi ko sa kanila. I was holding back the tear s. Ayokong magalit ang mga bata kay Sancho, ang gusto ko ay ang mahalin nila si Sancho - parang ang hirap naman kasi na pitong taon niyang hindi nakasama ang mg a bata tapos magagalit pa ang mga ito sa kanya. "Pero N-nanay n-nagpromise siya sa akin..." Umiiyak pa rin si Yza. "Oo, anak, at tutuparin iyon ni Tatay, pero hindi pa ngayon kasi busy siya. Next time." Sabi ko. Hinarap ni Yto si Yza. "Huwag ka nang umiyak, Yza." Pinahid niya ang luha ng kapatid niya. "Alam ko na." Sabi ko sa kanila. "Tayong tatlo na lang ang mamasyal, kain tayo s a... hmmm, saan ba gusto ng mga baby ko?" "Sa Jollibee!!!" Sigaw nila. I smiled. Tumayo ako at saka hinawakan ang kamay ng dalawa. I sighed, hanggang kailan ko kayang pagtakpan si Sancho. ******************************************* [14] 12. One plus one ******************************************* "Yza, bakit gising ka pa? Si Yto nananaginip na." Tinabihan ko si Yza. Natagpuan ko siyang nakaupo sa mismong steps sa tapat ng fr ont door. Nag-alala ako sa kanya dahil nang malimpungatan ako kanina ay wala siy a sa tabi ko. Bumangon ako agad para hanapin siya, I found her sitting here like she was waiting for something. "Hinihintay ko po si Tatay." Mahinang sabi niya sa akin. Napabuntong hininga ako , hinatak ko siya at saka isinandal sa katawan ko. I touched her face, when she looked at me, I saw how sleepy she was, pero sa tingin ko hindi ko talaga siya m ahihikayat matulog dahil tulad nga ng sinabi niya ay hinihintay niya si Sancho. Gusto kong magalit kay Sancho, hindi na dapat siya nangako sa mga bata kung hind i naman niya kayang tuparin. Paulit-ulit niyang sinabi noon sa akin na pinakasal an niya ako para sa mga bata, pero sa ngayon ay parang wala naman siyang ginagaw a. Mas inuna niya pa ang babaeng iyon kaysa sa mga anak niya. Ganoon ba ang baba wi? "Matulog ka na, may school ka pa bukas." Hinaplos-haplos ko ang buhok niya. Umil ing siya, maya-maya ay humihikbi na naman siya. Nakadama ako ng galit kay Sancho . "Nanay, hindi ba ako mahal ni Tatay?" Humihikbing tanong niya. Sumiksik siya sa tagiliran ko at saka umiyak. Ayoko man ay pumatak na rin ang luha ko. Kinarga ko siya at saka isinara ang pinto. Kung uuwi si Sancho, uuwi siya kung hindi, hind i, hindi ko naman siya kailangan hintayin, hindi hihinto ang buhay ko sa kanya, "Mahal ka ni tatay, anak, huwag ka nang umiyak. Inaantok ka na." Wika ko habang

paakyat kami, nang makarating kami sa itaas ay agad ko siyang ipinasok sa silid naming ni Sancho, itinabi ko siya kay Yto at saka ako humiga sa tabi niya. Yumak ap siya sa akin, hindi pa rin siya tumitigil sa paghikbi, alam kong nasasaktan s iya, alam kong sa sandaling panahon na nakasama niya ang ama niya ay mahal na ma hal na siya ni Yza. Ganoon naman ang mga bata, madali silang magtiwala, kaya sa huli madali rin silang masaktan. Mula nang magkaisip ang kambal, hindi lang isan g beses tinanong sa akin ni Yza kung nasaan ba ang tatay niya, kahit na hindi pa niya ito nakikita noon, madalas na niyang sabihin sa akin na mahal niya ang tat ay niya at ngayon naman na magkasama na sila, saka naman nangyari ito. Nasasakta n siya. Ang ayoko sa lahat ay ang nasasaktan ang mga anak ko. Hindi ko maintindihan si Sancho, alam kong wala lang para sa kanya ang kasal nam ing pero sana hindi niya pinaasa ang mga bata. Napakasakit umasa sa isang bagay na hindi naman matutupad at sa ngayon iyon ang nararamdaman ni Yza sa ngayon. Ha ngga't maaari ay ayoko silang nasasaktan ni Yto, kung pwede ko nga lang silang i kulong sa bubble, para masiguro kong walang mangyayaring masama sa kanila gagawi n ko basta maging maayos lang sila. I sighed. I kissed her cheeks when I realize d that she was asleep, pinahid ko pa ang naiwang mga luha sa kanyang mga mata. N aiiyak ako, kaya kong tanggapin lahat ng pananakit ni Sancho, verbal man, o phys ical pero sana hindi niya idamay ang mga bata. Alam kong galit siya sa akin dahi l para sa kanya ipinagkait ko ang pitong taon na iyon para sa kanya pero sana sa akin na lang, sana wag na niyang idamay ang mga bata. Hindi ko na namalayan ang oras, nakatulog na rin ako, nang magmulat ako ng mga m ata ay sumisilip na ang liwanag sa bintana. Bumangon ako para ipaghanda na ng al musal ang mga bata, may pasok pa sila ngayon. I looked around the room, kahit pa ano ay nadismaya ako dahil wala si Sancho doon, ibig sabihin, hindi siya umuwi k agabi. Lalo akong nakadama ng galit para sa kanya. I went out of the room and we nt straight to the kitchen, nasa kalagitnaan pa lang ako ng hagdan nang may mari nig akong gumagalaw sa kusina, nagmadali ako, at doon nakita ko si Sancho, he wa s still wearing the clothes from yesterday. I cleared my throat bumaling siya sa akin. "Gising ka na pala." He said when he saw me. Gusto ko siyang sigawan, pilit kong kinakalama ang sarili ko. "G-good morning, Sir." Wika ko. Gustong-gusto ko siyang tanungin kung saan siya galing, kung bakit hindi siya umuwi kagabi, kung bakit niya ginawa iyon kay Yza, gusto kong magwala, for once, gusto kong maging asawa sa kanya pero wala akong karapatan, he made that clear when he married me that day. I moved, I saw him ma king coffee form himself, nagsimula naman akong mag-ayos ng kakainin ng mga bata , magluluto pa ako ng babaunin nila at ipag-aayos ko pa sila ng gamit, pipilitin kong hindi isipin si Sancho at kung anong ginawa niya kagabi kasama ang babaen g iyon. "Sheena, last night..." That was the last straw. Binitiwan ko ang hawak kong kawali at saka hinarap siya . "Alam mo ba kung gaano ka-disappointed si Yza Joan nang hindi ka umuwi?"Nangingi nig ang boses na wika ko. "She stayed up so late just because she wanted to see you but you didn't come home, imagine how disappointed your daughter was, Sir." Binigyan ko ng diina ang bawat salitang binitiwan ko. Gusto kong maramdaman niya ang lahat ng sakit na naramdaman ni Yza. "I had other things to do." "Things to do? You mean si Madeline, Sir?" Wika ko. Hindi na ako talaga makapagp igil. "Sana hindi ka na lang nangako kay Yza, iyak siya nang iyak."

"Shit, Sheena! Sa tingin mo ba hindi ko iniisip iyon?!" Sigaw niya sa akin. "Oo! Wala ka naman kasing inisip kundi ang sarili mo! Pinakasalan mo ako para sa mga bata pero wala ka naman ginagawa ngayon! You keep on saying na babawi ka! G anoon ba iyong babawi?! Galit ka sa akin dahil sabi mo ipinagkait ko sa'yo ang p itong taon and now I am giving you a chance, but you're letting it slip away! Hi ndi ko na kasalanan iyon!" Bigla siyang lumapit sa akin at saka hinawakan ang pisngi ko, napangiwi ako nang madama ko ang pwersang nanggagaling sa kamay niya. "Wala kang karapatang pagtaasan ako ng boses." He said in a deadly tone. I took a deep breath and with all the strength that IK have I pushed him away. "Tatanggapin ko lahat ng pananakit sir!" Humihikbing sabi ko. "Pero kapag ang mg a bata na ang nasasaktan, hindi ako mangingiming umalis para ilayo sila sa inyo. " Mas malamig pa sa yelong wika ko. Tinalikuran ko siya. "Why are you acting like a nagging wife, Sheena? Asawa lang kita sa papel at sa kama." Binalingan ko siya, nabigla din ako sa ginawa ko, pero sinampal ko siya n g ubod nang lakad. Naningkit ang mga mata niya. "Hindi lang ikaw ang marunong manampal, Sir." Sarkastikong wika ko sa kanya sina bayan ko iyon ng pagtalikod.

----------------------------------

"Tatay!" I took a deep breath and readied my smile for my little angel. Hinarap ko siya a t saka tinaggap ang ibinibigay niya sa aking yakap. Bihis na sila ni Yto, si She ena naman ay hawak ang bag ng dalawang bata habang pababa ng hagdan, she was sti ll wearing her pajamas, her hair was pulled bag, kitang-kita ko ang pamumugto ng kanyang mga mata. Ibinaling ko ang tingin k okay Yza. "Na-miss kita, Tatay. Di ka umuwi, di tuloy tayo nakapasyal." Sabi niya habang p inatulis pa ang nguso. Karga ko siya, I kissed her cheeks. "Sorry, baby, Busy si Tatay, babawi na lang ako next time." Sabi ko sa kanya. T iningnan ko naman si Yto na nakatitig lang sa akin. I smiled at him. Wala siyang reaksyon, binalingan niya na lang si Sheena. "Nanay, anong baon ko?" Tanong niya. I sighed. Siguro ay nagtatampo rin siya sa akin. I remembered the smile on his face yesterday morning when I promised na ma mamasyal kami. I have disappointed my children, hindi pa nga ako tumatagal ng is ang buwan sa pagiging tatay sa kanila, dismayado na agad ang mga anak ko sa akin . "Peanut butter, sandwich anak." Narinig kong sagot ni Sheena. Hinaplos niya pa a ng mukha ni Yto. "Share kayo ni Yza, huwag mong hahayaan na kumain siya ng junk food ha?" "Opo, sa labas na ako, Nay." Paalam niya. Ni hindi man lang niya ako tiningnan. I sighed. Ibinalik ko ang atensyon ko kay Yza.

"You heard Nanay, young lady, bawal ang junk food." "Bibigyan naman kasi ako ni Zachary Drew, Tay." Kumunot ang noo ko. "Is that your crush?" I made a face. Humagikgik si Yza habang nakatingin sa akin . I smiled when I heard her laughter. Tuwing nakitingin ako kay Yza ay naaalala ko talaga si Laide, sigurado ako kung nandito si Laide ay tuwang-tuwa siya kay Y za ngayon, kung si Lukas ay tuwang-tuwa sa mga bata, sigurado akong si Laide din . "Hindi ko naman crush iyon, Tay. Sinabi lang ni Yto iyon." Paliwanag niya pa, I smiled even wider. Maya-maya ay narinig na naming ang busina ng school bus, sumu nod doon ang pagpasok muli ni Yto. "Lika na Yza!" Sigaw niya sa kapatid. Karga ko pa rin si Yza, lumabas ako ng pin to, kasunod ko si Sheena, hawak pa rin niya ang bag ni Yza, nasa likuran ko siya . Nang makalabas ng gate ay saka ko lang ibinaba si Yza at saka hinagkan siya sa pisngi. "Bye Tatay!" She screamed. I looked at Yto. I smiled at him. "Bye Yto." Hindi pa rin niya ako pinansin. Nilagpasan niya ako at saka nagpunta kay Sheena. "Bye Nanay." Sabi niya sabay halik sa pisngi ni Sheena. I was just looking at th em. Sheena touched his face. "Mag-kiss ka na sa Tatay mo. Bilis na." Wika niya pa. I sighed. Naiinis ako sa s arili ko dahil kitang-kita ko ang disappointment sa mukha niya. Bumaling siya sa akin "Bye, Tatay." Sabi niya saka humalik sa pisngi ko. I sighed. Pinanood ko silang sumakay ni Yza sa bus, habang nakatingin ako sa kanila ay damang-dama ko ang sin asabing disappointment ni Sheena sa akin kanina, disappointed ako hindi lang sa dahil hindi ko natupad ang pangako ko kundi dahil na rin sa mga bagay na inuna k o. Nakalimutan kong may mga bata nang umaasa sa akin, hindi na lang dapat sarili ko ang iniisip ko. I have kids to think about now, kids that will get hurt and be disappointed once I don't do what I said. I am not just a man, I am a father and I hate to say this but Sheena was right, sarili ko lang ang iniisip ko. I married her because of the kids, pero wala nga akong ginagawa. Mas si Madeline kaysa sa mga anak ko. I faced Sheena, pero wala na siya ko nang pumasok ako sa bahay na nasalubong ko siya, bihis na siya at asok na siya sa trabaho. Hindi niya ako pinansin, she left the house ing goodbye and as I watch her leave. I suddenly felt like crap.

inuna ko pa sa likuran mukhang pap without say

-----------------------

"What brings you here dear brother?!" Iyon agad ang bati sa akin ni Lukas matapos kong isara ang pinto ng opisina niya . He was being himself again, nakataang ang mga paa nito sa mesa nito habang kip kip ang telepono sa tainga. "Babe, I'll call you later; the devil is in my office. I love you."

Ngumiwi ako when I realized na si Apollo ang kausap niya. I heard him zipped his pants. I made a face. "Eww! You're not phone sexing your wife, are you?" Kunot na kunot ang noo ko. "Walang masama, miss na miss ko na siya eh." Nginisihan niya ako. Napailing na l ang ako, sometimes I wonder kung ano pang ibang laman ng utak ni Lukas maliban s a sex. I mean, I think about sex a lot too pero si Lukas, iyon yata ang laman ng isip niya palagi. I sighed. Inukopa ko na lang ang sofa sa tapat ng mesa niya a t saka muling bumuntong hinga. I watched Lukas as he sanitizes his left hand. Na papailing na lang talaga ako sa kapatid ko. "Ano bang problema mo?" He asked me. Wala naman akong ibang mapagsasabihan ng pr oblema ko, wala naman kasi akong problema, may iniisip lang talaga ako at si She ena iyon. "What if Apollo gets mad, anong ginagawa mo?" I asked him. "Takot ka din kay Sheena?" Nanlalaki ang mga mata nito. Kumunot ang noo ko. Din? Ibig sabihin takot siya kay Apollo? Lukas Consunji is scared of his wife? "Takot ka kay Apollo?" Natatawang wika ko. "Hindi ah! Pero oo!" Sabi niya. "Pero hindi ko pinapahalata sa kanya, kapag pina nlalakihan na niya ako ng mata, kinakabahan ako, pero di ko talaga pinapahalat, baka kasi mamihasa. Alam mo na..." "So what do you do if she's mad?" I asked again. "I take her to bed and make love to her that eases away all her anger." I could do that to Sheena, but I want her to see that I am serious in making the family work. Gusto kong makita niya na gagawin ko ang lahat para sa mga bata. A yokong dumating kami sa punto na iiwan niya ako at ilalayo niya sa akin ang mga anak ko. Pitong taon na ang na-miss ko sa buhay ng kambal at ayoko nang madagdag an pa iyon. "Seriously." Sabi ko Lukas sighed. Bigla siyang tumitig sa akin. "Remember the time when I was at the hospital? May sinabi si Sheena noon..." "Ligaw?" Tanong ko. Ngumiwi ako. Hindi ako marunong manligaw at wala akong balak gawin kay Sheena iyon, kung si Madeline nga idinaan ko lang sa biglaan si Sheen a pa kaya? I was never good at courting girls, lahat ng naging girlfriend ko, di nadala ko muna sa kama bago ko nagiging girlfriend, so in a way, sex ang style k o sa panliligaw sa kanila. I looked at Luke. "Bakit niligawan mo ba si Apollo?" Tanong ko sa kanya. "Isang araw, tapos the next week, kinidnap ko." Ngising-ngisi siya. "Damn, best sex of my life is my wife." "Lukas!" Sigaw ko. Napailing na lang ako. Wala talaga akong mahihita sa kapatid ko. Puro iyon ang nasa isip niya. Inis na inis na lumabas ako ng office niya. I saw some employee's talking to each other. Tiningnan ko ang relo ko, hindi pa na man lunch break, bakit nag-uusap sila. I walked passed them and I overheard what they were talking about. "Nakita mo ba iyong singsing ni Sheenalyn? I'm sure bigay iyon ni Stephen sa kan ya."

Kunot na kunot ang noo ko. Sino si Stephen? "Hindi Ate Letty, baka kay Paul galing iyon." Sabi pa ng isa. "Paano naman si Paulo?" Nagtawanan sila. "Ang daming admirer ni Sheena ano? Maski may anak na siya, ang dami pa ring nahu humaling sa kanya." Bumalik ako at pumunta sa cubicle niya. My eyes widened with anger when I saw th e flowers and a bunch of chocolates on her table, wala siya doon, pero halos din a makita ang table niya sa mga bulaklak na naroon. "Sir, wala po si Sheenalyn, nagpunta po siya sa HR, inutusan yata ni Sir Luke, m ay kailangan po ba kayo?" I looked at the woman talking in front of me. I grinned at her. "Nakikita mo ang lahat nang iyan?" I asked her. Tumango siya. "Itapon mo, sigura duhin mong hindi makikita ni Sheena ang lahat ng iyan." Sabi ko sa kanya. "Sir... kasi hindi naman po sa akin iyan..." "Do you want me to fire you?" I asked her in a very deep voice. Walang kibong su munod siya sa akin. She obeyed me, tumalikod ako. Alin ba sa salitang akin lang siya ang hindi niya maintidihan? Tinungo ko ang daan palabas ng department ni Lukas, hahanapin ko si Sheena at ip apaintindi ko sa kanya ang mga salitang kailangan niyang itatak sa utak niya. Na salubong ko siya sa gitna ng hallway, kasama niya ang isa pang empleyado ni Luka s. Walang sabi-sabing hinatak ko siya.

"Sir!" Sigaw niya. Nakita ko na tinitingnan kami ng iba pang empleyado. Dinala k o siya sa department nila. Nagkagulo nang makita nila akong hatak-hatak si Sheen a. "Sir, nasasaktan ako, sir wait!" Sigw niya. "Stop fidgeting!" Sigaw ko. "Anong nangyayari?" Nakita kong lumabas si Lukas sa office niya I looked around and I saw the other employees looking at us. Binitiwan ko ang braso ni Sheena at saka itinaas ang kaliwang kamay niya. I looked directly to the girls who were t alking about her and her suitors inside the company earlier. "You see this ring?" I asked in a deep voice. Nagngingitngit ako sa galit. "This is from me. Sheenalyn Marien Ybarra is no longer single, she is in fact my wife , and we got married last week. If any male employees of this company comes near her or even gives her a bouquet of flowers or a bunch of chocolate o kahit na s inong magpakita lang ng interes sa asawa ko, I will fire you from this company a nd I will have you blacklisted from all the company in this country, do you unde rstand me?" I heard the buzzing, the gasps and some violent reactions from the back but I di dn't care I have to draw a line from what's mine and they have to respect that.

Nakita kong ngingisi-ngisi si Lukas. Muli kong hinatak si Sheena palayo sa lahat . Nang wala ng mga tao ay pilit siyang kumakawala sa akin. "Sir ano ba!" Itinulak niya ako. "Sir, bakit ninyo naman po ginawa iyon?" Tanong niya sa akin. My eyes widened. "Ano ba sa salitang akin ka lang ang hindi mo maintidihan?!" Sigaw ko. "Hindi naman po ako laruan sa mall na kapag nagustuhan ninyo, bibilin ninyo at i pagdadamot sa iba." Lalong nag-init ang ulo ko sa sinabi niya sa akin. Ibig bang sabihin ay dapat okay lang na i-entertain niya ang mga lalaking iyon. "You are mine!" I shouted. "Hindi po. Walang nagma-may-ari sa akin. Akin ang sarili ko. Ngayon kung gusto n inyong maging inyo lang ako, iiwan ninyo ang lahat ng ibang babae at magiging ak in lang kayo, Sir Sancho." I was appalled by what came out from her mouth. Mariin ang bawat salitang biniti wan niya. I looked at her face and I saw how serious she was. "What did you say?" I asked again. Tumaas ang dulo ng bibig niya. "Tagalog na nga ho iyon, Sir, para maintidihan ninyo." Sabi pa niya. "Kung gusto ninyo po na inyo lang ako, dapat akin ka lang din para patas. Walang ibang baba e, walang ibang lalaki, ikaw at ako lang kasama ang mga bata. Iyon lang ang kond isyon ko. Hindi naman kasi pwede na iyo ako, pero may kahati pa akong iba. Asawa na kita, let's make the most out of it, I am yours if you are mine, Sir." My mouth parted open. I never thought that the shy, timid Sheena could be bossy and demanding. She's my wife - sa kanya na nanggaling. Akin siya kung sa kanya l ang ako, that would mean a monogamous relationship with her, no Madeline, no oth er girls, just her and me and the kids and somehow, I find that deal appealing. "And if I say no?" Tanong ko sa kanya. Tinitingnan ko lang kung hanggang saan ni ya kayang panindigan ang laban na sinimulan niya. "Ow, there's always Paul, Stephen, Jake and the others, Sir. Two can play this g ame." I swallowed hard. I could see the anger in her eyes. "Kung iniisip ninyo na basta ko na lang tatanggapin ang lahat, nagkakamali kayo. Gagawin ko lahat para sa mga bata, and if dealing with you was one of those, I will gladly do that, Sir. Wag lang masaktan ang mga anak ko." I stood still. "Just you and me, no one else. Kung gagawin mo iyon, Sir, iyo ako. Tapos ang usa pan." ******************************************* [15] 13. Two times infinity ******************************************* I won't be ruled by some woman. I was pacing back and forth inside my office, paulit-ulit kong naririnig ang sin abi ni Sheena sa akin kanina. She wants this relationship to work kaya gusto niy a exclusive kami sa isa'tisa, nagbibiro ba siya? I can't do that! Isa pa. hindi ko naman siya pinakasalan dahil sa kanya, I married her because of the kids, I w

ant to give my kids a happy family, pwede ko naman gawin iyon kahit na may iba a ko, the kids doesn't have to know about my affairs. Napahinto ako sa paglalakad nang bumukas ang pinto ng opisina ko. I smiled when I saw Madeline entered. She was wearing a very tight dress that fits her body we ll. Agad siyang pumalupot sa akin. "Hi, Sanch, missed me?" She asked. Hinalikan niya ako, I kissed her back with th e same hunger. I felt the need to release my stress, and only Madeline can do th at. I taunted her tongue with my own, I put my arms around her waist and pulled her even closer, bigla siyang lumayo. "Sancho, mag-lunch muna tayo. Masyado kang hot." Sabi niya sa akin. I nodded. Ki nuha ko ang coat ko at saka hinawakan ko ang kamay niya, lumabas kami ng office, alam kong nakatingin sa akin ang mga mata ng mga empleyado sa kompanya, just th is morning I announced to the whole company that Sheena and I are married, tapos ngayon kasama ko ang girlfriend ko, wala naman akong dapat ipaliwanag sa kanila dahil wala silang kinalaman sa personal na buhay ko. I was smiling at Madeline as we walk towards the hallway, papasok nang makita ko si Sheena na naglalakad papalapit sa direksyon ko. She saw us, natigilan siya. "Good afternoon, Sir." Mariing wika niya. Hindi ko siya pinansin. I looked at M adeline. "Where do you wanna eat?" Ipinalupot niya pa ang braso niya sa braso ko. "Hmn, I want French, Sanch." Sabi niya. I nodded. Nang tingnan ko si Sheena ay n akatayo siya sa tapat ng kabilang elevator. Kipkip niya ang ilang files sa dibdi b niya. I smirked, nasaan na ang sinasabi niyang two can play this game ngayon. I looked at Madeline again. "French? After that what else do you want to do?" I grinned at her, again I look ed at Sheena. Mukhang hindi naman siya nakikinig or was she just pretending that she's not listening. As I look at her, I saw two of my employees approached her , kumunot ang noo ko. "Hi, Sheen!" Bati nung isa. Sheena looked at him. "HI, Paul. Thank you sa chocolates." My smile froze, so this is Paul, and if I remember it right, Paul was from the f inance department, he was under Lukas' management. Pinanood ko sila. "Natanggap mo pala. Nakakahiya man pero, uhm, can I take you to lunch or dinner? " Napakamot pa ito ng ulo. "Sure, pwede ngayon." "Ang bilis mo, pre. Paano naman ako?" Sabi pa noong isa, by that time kunot na k unot na ang noo ko. Kung makipag-usap siya sa mga lalaking iyon parang walang Yz a at Yto na nage-exist sa mundo! "Sure, Jake, let's go to dinner mamaya. Pwede mo rin akong ihatid sa bahay." "Really? So does this mean we have a date later?" "Anong date? Nauna ako!" Sabi noong Paul. Nadama kong nag-iinit ang buong katawa n ko sa galit. How could she flirt like that in front of me? For crying out loud I am her husband!

"Easy boys." Natawa pa siya. "Uhm, Sheen, ako na lang ang magdadala niyan." Sabi pa ni Paul. "Sure, pupunta ako sa itaas, kailangan kasi ng pirma ni President." Wika pa niya . Biglang nantahimik ang dalawa niyang kausap nang mapatingin sa akin. "Good Afternoon, Sir." Binati pa nila ako. Sheena even smiled at me. "Basta mamaya akin ka Sheen." Sabi noong Jake. That was the last straw. Walang i bang pwedeng mang-angkin ng akin na. Binitiwan ko si Madeline at saka lumakad pa paunta sa kinatatayuan ni Sheena. I grabbed her arm. "Sancho!" Sigaw ni Madeline pero hindi ko siya pinansin. I couldn't hear anythin g, paulit-ulit sa isip ko ang sinabi ng lalaking iyon, Mamaya akin ka, Sheen. I took her to the express elevator, nang makapasok kami ay inilock ko iyon. I grab bed her both arm and looked at her, I was murderous pero ni wala man lang takot sa mukha niya. "What the fuck are you doing?" "Flirting." Mabilis niyang sagot. "Are you trying to get me mad, Sheenalyn?" "Sir, hindi. Ginagawa ko lang ang ginawa ninyo. I told you, two can play this ga me." Ngumiti siya sa akin. Bigla ko siyang binitiwan. What happened to the submi ssive scared Sheena I married? Hindi na siya ito ngayon. She smirked. "Sir, I made it clear kanina, hindi pwedeng sa relasyon na ito, ikaw lang ang te rritorial. Kung tutuusin, dapat na akong magwala kasi kasama mo ang kabit mo. Pe ro kalmado ako at ginagawa ko lang kung anong ginagawa mo." Titig na titig siya sa akin. "Ngayon, Sir, tatanungin kita, how does it feel na nakikipaglandian ako sa iba?" Lalong nag-init ang ulo ko. Ano bang ginagawa ni Sheena sa akin? Bakit bigla siy ang nag-transform? Totoo yata ang kasabihin na hell has no wrath like a woman sc orned. Ginalit ko siya, she was mad at me for disappointing the kids, ito ba ang ganti niya sa akin. Was she really trying to make me crazy? I took a deep breat h. "What do you want me to do?" I asked her. "Dump, Miss Maddie, tapos pwede mo nang ulit-ulitin na pag-aari mo ako, Sir. If you dump her, I'll be yours and no one else's, kapag hindi, tingnan lang natin, kaya ko rin naman ang ginagawa mo, but I don't know if I can be discreet about--" I couldn't handle it anymore; I took a grab of her and attacked her lips. Hindi ko na kayang makinig, all I could think about was how hot she is while she's mad . She made it clear kanina, she wants us to be exclusive - she was doing this be cause of the kids or whatever reason she has - wala akong pakialam - all I could think about was how much I want her now but then she pushed me away. "What? Sheena, you can't say no to me! You're my wife." I hissed. "Not until you break up with Madeline." She smiled evilly. "What?" Hindi ko maintidihan. I was just feeling so frustrated.

"No touch, no kiss, no sex until you agree on my deal, Sir. Have a good day." She left me inside the express elevator. My mouth literally fell; did she just r eally say that? ---------------------

"Nanay, tapos na po ako sa assignments ko." Tumingin ako kay Yto. Nasa bahay na kaming mag-iina, si Sancho, hindi ko alam ku ng nasaan siya, bahala siya sa buhay niya. Mas dapat kong isipin ang mga anak ko . I sighed. Kanina pagdating namin galing sa school ay pagod na pagod si Yza sa kalalaro, pinatulog ko muna siya habang si Yto gumawa naman ng homeoworks niya. Lumapit ako kay Yto at saka tiningnan ang assignment na sinagutan niya. Ngumiti ako nang makita kong tama ang lahat ng sagot niya. "Pwede na po ba akong manood ng tv?" Tanong niya sa akin. "Sige, pero hinaan mo lang kasi tulog si Yza." Sabi ko sa kanya. Sinundan ko siy a ng tingin habang paakyat siya sa hagdaan. May sarili na silang silid ni Yza, s inigurado ni Sancho na maayos ang buhay bahay bago kami lumipat na mag-anak dito . Sa loob ng silid ng kambal ay may entertainment area, doon na sila nanonood ng tv at saka naglalaro. Bumalik ako sa ginagawa ko. I was cooking dinner. Dahil siguro sa katahimikan sa bahay ay bigla ko na naman naalala ang pinaggawa ko kanina kay Sancho. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob para sabihin lahat sa kanya iyon, on e moment I was just thinking about that, and the other moment, nasabi ko na laha t sa kanya. Siguro ganoon ang epekto ng kaalaman na maaaring masaktan ang dalawa ng bata sa oras na pumalpak ang isa sa amin ni Sancho. There and then I realized that I have to make this relationship work at sisimulan ko iyon sa pag-angkin d in sa kanya. Asawa ko siya, dapat akin lang siya, kahit naman walang pagmamahal sa relasyong ito, may mga anak kami na dapat isipin. Naalala ko ang disappointme nt sa mukha ni Yza kagabi nang hindi umuwi si Sancho, ayoko nang maulit iyon and somehow, that was the fuel that fired up my intensity kanina nang nakikipagsagu tan ako sa kanya sa hallway ng kompanya. Gusto kong ipamukha sa kanya na kung kaya niya akong angkinin at kung kanya niya ng ipangalandakan sa buong mundo na pag-aari niya ako, dapat ako din. We are equ als in this relationship, kung pag-aari niya ako, dapat akin din siya, wala nang ibang usap, akin lang siya, walang kahati, walang kaagaw, ginagawa ko ito para sa mga anak ko at para na rin sa sarili ko, gusto kong makita niya na hindi na n iya ako masisindak. Sa totoo lang, nanginginig ang mga tuhod ko kanina habang nakikipagpalitan ng mg a salita sa kanya. Natatakot ako nab aka sampalin na naman niya ako, pero hindi naman niya ginawa, hinalikan niya lang ako na lalo pang nakapagpanginig sa tuhod ko. Hindi ko talaga alam kung anong meron sa labi ni Sancho, tuwing hinahalikan niya ako ay nanunumbalik ang pakiramdam ko sa kanya almost ten years ago. I sighed, kung nandito lang si Laide, may mapaghihingahan ako ng sama ng loob. M ula kasi nang mawala siya, hindi ko na alam kung kanino pa ako magsasabi ng prob lema, I never had a best friend after her, I never had anyone to lean onto after her. I missed her so much at natutuwa ako dahil sa tuwing tinititigan ko si Yza ay parang kasama ko ulit si Laide. Ganoon yata talaga kalakas ang dugo ng mga C onsunji, walang itinapon ang mga bata sa kanila, lahat kinuha ng mga ito sa side ng ama nila.

Napatigil ako sa pagluluto ng marinig ko ang pagdating ng isang sasakyan. Tinana w ko iyon mula sa kusina at nakita ko si Sancho na dumating na. Kipkip niya sa b raso niya ang coat niya, habang papasok sa bahay ay niluluwagan niya pa ang tie niya. He looked mad. Nilapitan ko siya. "Nandito ka na pala, Sir. Walang midnight rendezvous kasama ang kabit mo?" Tinan ong ko siya sa tonong parang nangungumusta lang. He gave me a death glare. Hindi ko naman ininda iyon. Para iyon lang. "Where are the kids?" Tanong niya. "Si Yza, tulog, pagod sa kakalaro, si Yto nasa taas din." Sabi ko sa kanya. Tuma likod ako at saka bumalik sa kusina. Hindi ko alam kung umakyat na siya o kung a numan, pero nang may magsalita sa likuran ko ay saka ko lang naisip na hindi siy a umalis, nakita kong inilapag niya lang ang gamit niya sa dining chair at saka tumayo sa tabi ko. "I hope you're happy." Biglang sabi niya sa akin. Patay malisyang tiningnan ko s iya. Lumakas ang kabog ng dibdib ko, ibig bang sabihin dinispatsya nga niya si M adeline? "Bakit? Hindi naman ako umiinom ng enervon." Sabi ko sa kanya. Kitang-kita kong kumunot ang noo niya. Nang matitigan ko siyang maigi ay napansin kong may kalmot ang pisngi niya. "Naano ka, sir?" "I broke up with Madeline, she gave me this as an answer." "Good for you." Sabi ko. Napapangiti ako habang patuloy sa paggisa ng karneng na sa kawali. "Good for me?" He smirked. "I broke up with my long time girlfriend for you, tap os iyan lang ang sasabihin mo sa akin? Good for me?" "Sir, hindi ka nakipag-break sa kanya dahil sa akin, hiniwalayan mo siya para sa pamilya." I sighed. Sumeryoso ako. "Hindi mo kasi nakita iyong disappointment s a mukha ng anak mo kagabi. Bata pa si Yza, hindi niya alam ang ibig sabihin ng p angakong nababali. Naisip ko lang naman kung isa sa atin ang pumalpak sa relasyo ng ito, paano ang mga bata?" Hindi siya nagsalita. "Sir, I really want this family to work, hindi para sa akin o para sa'yo kundi p ara sa mga anak natin. Ikaw na ang may sabi, you are willing to do everything fo r the kids, ito na iyon, they need a family, they have us, all we have to do was to make this work. Sayang kung hindi, di bale sana kung ikaw at ako lang ang ma gkakasakitan." "Wow, you are really willing to do everything for the kids." Sabi niya habang ti tig na titig sa akin. Tumalikod ako at saka kumuha ng ice pack sa ref. Lumapit a ko sa kanya tapos ay inilapat iyon sa pisngi niya na may kalmot ni Madeline. He sighed, he was looking at me. "Sir, marami na akong isinakripisyo para sa mga anak ko, hindi ako mangingiming ipagpalit ang kasiyahan ko para lang sa kasiyahan nila." Hindi siya sumagot. Nakatingin lang siya sa akin. Sa pagkakataong iyon ay parang gusto kong itanong sa kanya kung ano bang tumatakbo sa isipan niya. Hinawakan n iya ang kamay kong may hawak ng ice pack.

"Deal." He said to me. I smiled at him. "How do we start this, Sir?" Tinanong ko siya. Matagal siya bago sumagot. "Let's start with you calling me Sancho." "Okay, Sancho..." I smiled. It was good saying his name out loud. Mas masarap pa kinggan, mas masarap sabihin kaysa doon sa isip ko lang. "Again, I broke up with my long time girlfriend because of you." Sabi niya ulit. I rolled my eyes. "Oo na, may premyo ka sa akin mamaya, Sir este Sancho, pero mamaya pa iyon, di p wedeng i-claim kaharap ng dalawa." Pinanlakihan ko siya ng mga mata. "Okay..." He grinned. ----------------------------

"Matulog ka na baby girl, gabi na." Natatawa ako habang tinitignan ko ang mag-ama ko. Hating gabi na pero gising pa rin si Yza, si Yto tulog na tulog na, nasa kwarto na si Yto samantalang si Yza a y nakatabi sa amin ni Sancho. Nakayakap siya sa Tatay niya habang nilalaro ang m ga daliri nito. "Tatay, bakit big iyong hands mo?" Tanong pa nI Yza. "Kasi big guy na ako, ikaw little ka pa, dapat mag-sleep ka na para maging big k a." Sabi niya kay Yza. I was silently laughing, thirty minutes na niyang sinasab i na matulog na dapat si Yza pero hindi pa rin niya natitinag ang babae namin. I was just listening to them. "May school ka pa tomorrow." Sabi pa ni Sancho. "Hindi pa po ako niaantok. Dito na lang ako sa inyo ni Nanay." Sabi pa niya. Nat awa na ako nang malakas nang makita kong ngumiwi si Sancho. Alam ko naman kung b akit niya gustong patulugin agad ang bata, he wants to claim the prize I promise d him, willing naman akong ibigay iyon sa kanya, incentive ba dahil gusto niyang mag-work ang family namin, pero mukhang mahihirapan siya dahil gising na gising pa ang diwa ni Yza Joan. "Nagagalit na si Nanay, gising ka pa daw." Sabi pa niya. "Di naman Tay, tatawa nga si Nanay. Happy ka Nay?" Baling sa akin ni Yza. "Oo naman, anak. Kiss mo nga ako." Sabi ko sa kanya. Yza bent down to kiss me. T iningnan ko si Sancho, nakangiwi na siya, I just shook my head. "Baby, dapat mag-sleep ka na kasi past twelve na, saka walang kasama si Yto doon sa room." "Gigisingin ko na lang po si Yto tapos dito na lang kami mag-sleep." "Ha?" Tanong ni Sancho. Tumawa na naman ako. Hinaplos ko ang noo ni Yza. "Wag na baby, diba big girl ka na? Dapat doon ka na sa room ninyo. Lika na." Sab i ko, tumayo ako at saka inalalayan siyang bumaba ng kama. Dinala ko siya sa sil

id nila ni Yto, Magkahiwalay ang kama nila, si Yto sa may kanan, siya naman sa m ay kaliwa, I tucked her to bed. Nag-stay pa ako ng ilang minutes kasi nagpabasa siya ng story. Maya-maya ay tulog na siya. I stayed still. Kinakabahan ako sa pr emyong ibibigay k okay Sancho. I took a deep breath. Naalala ko iyong sinabi ni Ate Letty dati sa kasama kong m ay asawa na rin, she said that a wife can use her husband's desire to make him d o whatever she wants. Susubukan ko iyon kay Sir, pero ang tanong, effective ba? Wala naman akong alam sa ganoon. Pero gusto kong subukan para hindi na siya buma lik kay Madeline. Sabi nga niya gagawin ko ang lahat para sa pamilyang ito, at kasama na iyon doon . Tumayo ako, isinara ko ang pintuan ng silid ng mga bata at saka bumalik sa sil id natin, Nakita ko si Sancho na nakahiga pa rin sa kama, he was watching tv. Pi natay niya iyon nang pumasok ako. "Ang tagal, kanina ko pa hinihintay iyong premyo ko." He grinned at me. I just s miled at him. Sumampa ako sa kama then I sat on him. "Ano bang premyo ang gusto mo, Sir - este Sancho pala?" Natatawa ako sa sarili k o. Nagsisimula na kasi akong kabahan. Hindi ko kasi alam kung paano ko sisimulan ang pang-aakit sa sarili kong asawa. I never had any other experience than him. Sancho was a good lover, I just don't know if I was good for him to. I felt him growing against my behind. I bit my lower lip. Manipis lang ang jammies na suot ko at damang-dama ko siya. He sat up and put his arms around my shoulder. "Did you know how I felt when that guy said na kanya ka daw?" He asked me. Ipina tong niya ang kamay niya sa dibdib ko. "I was so mad, Sheena. No one can ever cl aim you." Hindi ko alam kung bakit sa tuwing naririnig ko iyon ay napapangiti ako, I guess nakakasanayan ko na na palagi niya akong inaangkin, hindi lang sa salita, pati na rin sa gawa. "Ako sa'yo, ikaw akin, tatak mo iyan sa utak mo, Sir. Kapag nakalimutan mo, baka makalimutan ko din na ako ay sa'yo." Saan kaya nanggagaling ang lakas ng loob k ong sabihin ang mga iyon sa kanya? Hindi ko talaga alam, kumakabog ang dibdib ko ngayon, pero hindi ko iyon alintana. I took the end of his shirt at pulled that up para mahubad niya, moments later, wala na siyang pang-itaas at nakikipag-fac e to face na naman ako sa Greek warrior boy niya. I stood up and went down on th e bed, pinaharap ko siya sa akin. "Ibibigay ko na ang premyo mo, Sir este Sancho pala." He grinned at me. I kneele d in front of him and started unbuttoning his jeans. I tried remembering the thi ngs I read in the romance novels about pleasuring a man, about their weakest poi nt dahil sa ngayon iyon lang ang alam kong premyo na pwede kong ibigay kay Sanch o. I looked at him. "Take your shirt off honey." He ordered and I did what he said. I took off my sh irt, I wasn't wearing anything underneath my shirt so my breasts were exposed to him again. I on the other hand started pulling down his boxers shorts at hindi nagtagal, I was facing his hardened member. I touched him, and just like what I did to him on the first morning of our marriage, I stroked him up and down, grip ping him tightly making him want for more. His eyes were closed and his mouth wa s a bit parted. I could literally see the pleasure I was giving him on his face. "Ahhh, Sheena, ugh!!" He moaned. He looked like he was in pain but I know that h e's not because he's not asking me to stop. I bit my lower lip, the sight was mo re arousing that ever, I felt myself wet from what I was doing to him, after a w hile I took a deep breath and bet forward him, I opened my mouth and tried putti

ng all of him inside of me. He grabbed my hair. "Fuck, honey!" His hands found my breasts, while I was accommodating him inside my mouth, his t wo hands were playing with my mounds. I found myself moaning with pleasure. I stopped. He pulled me up and made me sit on him, before that, he hurriedly too k my jammies off and pulled me exactly where he wanted me to sit, moments later, our bodies are one again and I was writhing with pleasure, I was sitting on him he was sitting on the bed. I was going up and down on him, he held my waist and after a while our bodies trembled with the explosion. Isiniksik ko ang sarili k o sa katawan niya, I could feel the warmth of his body, he was still inside me. "Akin ka lang, Sancho, naiintindihan mo?" Pinisil ko ang pisngi niya tulad ng gi nagawa niya sa akin noon. He grinned. "You stole my line." ******************************************* [16] 14. Four plus one ******************************************* Changes, I thought. Iyon ang nakikita ko kay Sancho. Hindi ko alam kung paano pe ro he stayed true with our deal. Mula nang gabing iyon ay hindi ko na siya nakit a na kasama si Miss Madeline, minsan ay nahuli ko siyang kausap ito sa telepono, magre-react na sana ako but I heard him said that the family is his priority. H indi na ako nagsalita noon, tama na sa akin na alam kong tulad ko ay ginagawa ni ya ang lahat para sa mga bata. I could see how much he loves the kids at nakikit a ko rin ang pagmamahal sa kanya ng dalawang bata. He was more of a father now k aysa noong nagsisimula pa lang kami at paunti-unti ay nawawala na ang ruthless v ersion niya at nakikita ko na ulit iyong Sancho na minahal ko noon. I sighed whe n I remembered how much I was in love with him back then. I was fifteen, Sancho was nineteen, prom night namin iyon ni Laide and no one danced with me that nigh t. I was crying so hard that night, iyak lang ako nang iyak hanggang sa dumating siya noon para sunduin si Laide, he saw me crying and that night but then Sanch o danced with me and he made me feel like I was important that night. It made me feel special and somehow that night I realized that I was in love with him. I w as fifteen and in love with Sancho Consunji. But that was cut too short when I realized that he will never be in love with me , I was too young back then at hindi ko alam kung anong ibig sabihin ng pag-ibig , pero nakikita ko noon si Sancho, paiba-iba ng babae, I could hear the moans an d the groans from his room every night I try to study at the library, hindi ko p a iyon alam noon, but as I mature, I realized what Sancho was - he was a ladies' man and that will never change, he will always be like that kahit na ano pang g awin ko. Kaya nga natutuwa ako ngayon dahil nakikita ko that he was trying his b est. "Nanay, nandito si Lola Lydia." Agad akong lumingon nang marinig ko ang boses ni Yto. Pumunta ako sa sala at sak a nakita ko nga si Nanay Lydia roon na yakap-yakap si Yza. "Nay, ano pong ginagawa ninyo dito?" Nagtatakang tanong ko. Nginitian niya ako. Sabado noon at pareho kami nI Sancho na walang pasok, he decided to stay at the house that day, kaya nagtataka ako ngayon kung bakit nandito si Nay Lydia. "Naku, tinawagan ako ng alaga ko at kailangan mo daw ng tulong dito sa bahay." S abi niya sa akin. Napangiti ako.

"Kaya ko naman pong maglinis at maglaba, saka isa pa, nandyan naman ang mga bata , tutulungan nila ako, diba?" "Opo, Nay!" Sabay na sigaw ng kambal. "Ay naku, hayaan mo nang maglaro ang dalawa. Ano bang gagawin?" Pilit akong tumanggi sa sinasabi ni Nanay Lydia, pero sa huli hindi rin siya pum ayag. Sinabi ko na lang na kung pwede siya na ang magluto at maglinis habang ako naman ang maglalaba. Nang magkaayos kami ay pumunta ako sa laundry area, nasa g ilid iyon ng kusina, naroon ang washing machine at ang maruruming damit na kinol ekta ko kanina. Halos isang linggo rin kasing umulan kaya natamabakan kami ng ma ruming damit. Kasalukuyan kong pinaghihiwalay ang puti sa de kolor nang pumasok si Sancho. "What are you doing?" He asked me. "Naglalaba. Saan ka galing?" Tanong ko. "Naligo ako, bakit ikaw pa ang gumagawa niyan? Nandyan naman si Nanay." Sabi niy a sa akin. Kumunot ang noo ko. "Sir este Sancho pala, matanda na si Nanay sa dami ng damit natin baka sumakit a ng likod noon, ako na lang ang maglalaba." Sabi ko sa kanya. Sinapawat ko ang mg a putting t-shirt at saka inilagay iyon sa washing machine. Bigla ay tumabi siya sa akin. "Anong gagawin ko?" Tanong niya bigla. Binalingan ko siya. "Huh?" "Iyong mga bata tinutulungan si Nanay maglinis ng bahay, ikaw naglalaba, ako, an ong gagawin ko?" He asked in an innocent voice. Natawa ako. "Kapag ganyan ka kamo, lalo kayong nagiging magkamukha ni Yto." Humahagikgik na sabi ko. "Siyempre, anak ko siya. Ano nga gagawin ko, Sheenalyn?" "Ewan ko, try mo matulog." I smiled at him. He sighed. "Why don't you want me to do anything?" He asked in a very frustrated tone. Nata wa muli ako. "Sige ganito na lang Sir este Sancho pala." I saw a hint of smile on his face. " Tuturuan kitang maglaba, I assume na hindi ka marunong eh." Sabi ko sa kanya. He nodded. I instructed him to do what I said, mataman naman siyang nakinig, dalaw a ang washing machine sa laundry area, sinabi ko sa kanya na punuin niya ng tubi g ang isa at saka ilagay doon ang mga de kolor, I watched him as he do the thing s I asked him to do. "Sir este Sancho, ano, wag mong isama iyong pula sa blue, kukulay iyan." Sabi ko sa kanya. Kinuha ko sa kanya iyong red niyang necktie. "Saka ang necktie kinaka may, hindi sa machine ito, maghihimulmol ito." "What's that? I mean himulmol?" Tanong niya na kunot na kunot ang noo. "Iyong ano, basta iyon na iyon, Sir, este Sancho pala." Nakita kong kumunot ang noo niya.

"Sheena, it's been five months, hanggang ngayon di ka pa rin sanay sa first name basis?" Nagtatakang tanong niya. Napanguso ako. "Kasi naman, buong buhay ko iyon iyong tawag ko sa inyo este sa'yo, siyempre med yo mahirap mag-adjust." Sabi ko sa kanya. "We'll you have too, you're my wife now so, ang pangit naman kung Sir pa rin ang tawag mo sa akin, although I prefer you calling me that when we're in bed." "Sancho!" Bigla ko siyang nahampas. "Aray ha!" He exclaimed. "Ang bastos mo." Bulong ko, he chuckled. I just shook my head. Our nights were e ven hotter than the first time. He was more insatiable, he was very patient upon teaching me on how to satisfy him, hindi naman ako nagrereklamo, kasama naman t alaga ang activity na iyon sa mag-asawa and if I really wanna make this work, ga gawin ko ang part ko ng deal, hindi naman pwedeng siya lang palagi hindi ba? Isa pa, hindi ko man maamin sa kanya, but I like the feeling of him inside me every night, it was as if he had intoxicated my whole being - hindi ko maintindihan p ero hinahanap-hanap ko ang mga haplos at halik ni Sancho. "Ikaw din naman." He said. Hinampas ko ulit siya. "Nakadalawa ka na, isa na lang patay ka sa akin." He grinned. I just made a face , pinagpatuloy ko na lang ang paglalaba ko, siya din ay bumalik na sa trabaho. I looked at him, he seemed to be so frustrated with what he was doing. Natatawa a ko kapag nakikita kong kukunot ang noo niya tapos ay lalabi, kamukhang-kamukha n iya si Yto - ganoon din kasi ang expression ng mukha ni Yto kapag hindi niya mai ntidihan ang isang bagay. "Imagine what my employees will say if they found out that the mighty Sancho Con sunji is doing the laundry." Narinig kong komento niya. Hindi ako nagsalita. Pin akikiramdaman ko lang siya. "What the hell is this, Sheenalyn?" Bigla niya akong tinawag, agad akong lumingo n sa kanya, nanlaki naman ang mga mata ko nang makita ko ang hawak niya. He was holding my black lacey thong up! "Akin yan!" Kinuha ko iyon sa kanya at saka itinago iyon sa likod ko. He looked mad. "I didn't know you wear those kinds of undies." Parang big deal na big deal iyon sa kanya. Anong gagawin ko? Naubusan ako ng undies noong isang araw, wala na ak ong mahugot kaya iyon na lang iyong sinuot ko, alangan naman kung papasok ako sa office ng walang suot na undies, siyempre "Eh wala na kasi akong masuot." Mahinang sagot ko. Kumunot ang noo niya. "What?" He didn't hear me. "Wala na kasi, Sancho kaya ito na lang. Wag ka na nga matanong." "How many of those do you have?" He asked me. I don't think I needed to answer t hat but I did. "Just one, why are you making a big deal out of it?" I asked back. He shrugged. "I guess now that I know you have that, I wanna see you in them." My cheeks turn ed red. Ano na naman bang sinasabi nito. "Maybe one of these days, huh, honey."

Pilyong sabi niya. "Tse, maglaba ka na nga lang diyan." Tinalukuran ko ulit siya, pulang-pula ang p isngi ko. Si Sancho talaga, kung anu-anong pinag-iisip. Bumalik ako sa paglalaba , siya rin, maya-maya ay binanlawan na naming ang mga damit, pagkatapos noon ay isa-isa kong pinalipitan iyon para mailagay na sa dyer. "Are we done?" Tanong niya sa akin matapos kong mapuno ng damit naming ang dyer. "Oo, hihintayin na lang iyan tapos okay na." Sabi ko, akmang pipindutin ko na an g power button ng dryer nang bigla niya akong buhatin para iupo mismosa ibabaw n g washing machine. "Sa-sancho!" "What? We're done na, its sexy time." He grinned. I felt him kissing my neck aft er a while. I moaned. "Hmmn, san... hmm... Sancho b-baka makita tayo ng mga bata." I whispered. He bit my earlobe then her started licking my neck again. "They're busy at the house." He said. I closed my eyes and let him take over me again. Dahan-dahan niyang hinubad ang sando ko, after that he unclasped my bra a nd buried his face on my breasts. He started playing with my nipples, sucking it hard, biting it lightly, and taunting it with his fiery tongue. Nasa likod ko a ng mainit niyang mga palad, he was caressing my back up and down which only adde d fuel to my desire for him. Suddenly, I felt his fingers making its way to my s acred core. I moaned loud when I felt hid two fingers dive in inside of me. He s tarted thrusting in and out again until I couldn't take it any longer. "San-sacho, I'm coming." I moaned at him. He stopped playing with my breasts and went down on me; he was using his fingers and his tongue on me all at the same time which sends me to frenzy. I grabbed a handful of his hair. He was doing tha t so well that I couldn't help but scream. I came again, I didn't know how many because I lost count at the third orgasm. He stood up straight. I was catching m y breath while looking at him, his eyes dark with so much lust. He spread my leg s wide and wrapped my legs around his waist. I felt him slowly entering me. "Oh, Sancho..." I groaned. I buried my head on his neck. He started moving slowl y, I was savoring the moment, I was biting my lip, I was already oblivious about everything else when I felt the washing machine underneath me, vibrated which a ffected my whole body. Sancho was still keeping his slow pace but because of the machine's vibration, the pleasure I was feeling doubled. Napahawak ako sa balik at niya, my mouth formed a big O and as I look at him, I saw him grinning, it wa s as if he was loving the expression on my face. "San---ooooooo" I sighed when he moved faster. "Oh that Sancho kept thrusting in and out and I just sat there, vibration savoring the pleasure, I had never felt this rything around me was moving fast and my whole body was se of the machine but also because of him inside of me.

feels good!" I screamed. feeling him, feeling the before, it was as if eve vibrating not just becau

I came again and again and finally Sancho came with me. He let me rest my head o n his shoulder, he was still inside of me, I could feel his thickness and his le ngth stretching me. "Why are you so tight?" He asked again after catching his breath. He grinned. "Ikaw talaga." Sabi ko. Hindi pa rin niya inaalis. "Sancho..." Napaungol ako nan g bahagya siyang gumalaw.

"I can be buried inside of you all day and I won't even mind it." He said in a v ery sexy tone. Bakit pag si Sancho green, nakakakilig pa rin? Namula ang mukha ko. "Ikaw, hmnn." I just smiled. He slowly broke our connection. Ibinaba niya ako sa washing machine. I could feel my knees shaking, napahawak ako sa balikat niya. "Bakit? You okay?" "Dammit, my knees are shaking again." Sabi ko sa kanya. He laughed out loud. Big la ay hinapit niya ako. "Sancho, ano ba?" Kulang sa conviction na tutol ko. He g rinned. "I ignored your lips earlier, let's make out before getting dressed." He winked at me then he kissed me. I closed my eyes. Ewan ko na talaga kung hindi pa ako i n love sa lalaking ito. I sighed... ------------------------

"Nanay, iyong mommy ng classmate ko may baby na sa tummy niya." Nginitian ko si Yto habang kumakain siya ng cookies, nasa loob ako ng kwarto nil a ni Yza noon at nag-aayos ng gamit nila. Wala ang mag-ama ko, kasalukuyang tinu turuan ni Sancho magbike si Yza at nasa park sila ngayon, naiwan kami ni Yto sa bahay, he helped me do the chores for that afternoon, tinulungan niya akong magl uto at mag-ayos ng hapag para pagdating ni Sancho at ni Yza ay kakain na kami ng pananghalian. "Nanay, ikaw po wala ka pang baby sa tummy?" Muntik na akong maubo sa tanong niy a. Tiningnan ko siya. "Diba sabi ni Tatay, kapag mahal ng two people ang isa'tis a, reregaluhan sila ni Papa God ng baby? Wala pa po ba?" Tumayo siya at saka lum apit sa akin, ipinatong niya ang kamay niya sa tyan ko na para bang may hinahapl os siya sa loob. "Yto, wala pang baby diyan." Hinaplos ko ang buhok niya. "Kailan magkakaroon?" Tanong niya sa akin. Natawa na lang ako. Kung anu-ano tala gang pinagtatanong ng kambal sa akin. Si Yza naman noong isang araw tinanong niy a kung paano daw napupunta iyong regaling baby sa loob ng tyan ng isang babae. M insan hindi ko na rin alam kung anong isasagot ko sa kanila. "Nanay, kailan magkakaroon?" Muling tanong niya. "Hindi ko pa alam. Bakit, gusto mo nang magka-baby brother or sister?" Tanong ko sa kanya. "Baby brother para may kalaro ako. Pero sabi ni Yzang gusto niya girl ako boy ka si para may kasama na ako." He gave me his sweetest smile. "Sasabihin ko sa'yo pag may baby na okay?" Tumango siya. Naulinigan ko ang pagbu sina ng isang sasakyan. Tumingin ako kay Yto. "Anak, tingnan mo iyon kung sino. Baka si Tatay na saka si Yza tapos tawagin mo ako, okay?" Tumago naman siya at agad na sumunod sa akin, ipingapatuloy ko ang pagaayos ng d amitan nila. Lunes na bukas kaya inaayos ko ang uniform ng kambal. Maya-maya ay narinig ko si Ytong sumigaw.

"Nanay, si Tito Luke pos aka si Tita Apol ang dumating!" Wika niya. "Okay, bababa na ako." Sagot ko naman. Tinatapos ko na lang ang pagha-hanger ng damit nila. Nakarinig ako ng mga yabag paakyat sa itaas. Hindi ko naman pinansin dahil iniisip kong si Apollo lang o kaya man si Lukas. "Wow, you are very domesticated. I wonder what Sancho saw in you." Nang humarap ako ay nakita ko si Miss Madeline na nakatayo sa may pintuan ng sil id ng kambal. She was looking at me from head to foot, and then she smirked. "Hindi ka naman maganda, and I'm sure you're not that good in bed as me, so what did Sancho saw in you?" "Paano kayo nakapasok dito?" Tanong ko sa kanya. She smiled. "You bastard son left the gate open after letting Luke and his wife in." Naikuyom ko ang mga palad ko. "Huwag ninyo pong tawaging bastardo ang anak ko dahil hindi siya ganoon." Mariin g wika ko. "Anak sa pagkadalaga? Hindi bastardo? Tell me, nagpabuntis ka talaga kay Sancho para sa pera diba? Magkano ba ang kailangan mo para lumayo ka sa kanya? I can gi ve you the money." Wika pa niya sa akin. Umiling ako. "Pasensya na pero hindi ako pumapatol sa desperado. You are free to leave now." Nilagpasan ko siya, pero bago ako makaalis sa harapan niya ay hinatak niya ang b raso ko. "Ang kapal ng mukha mo!" Idiniin niya ang kamay niya sa braso ko. Napangiwi ako. "Ipinahiram ko lang sa'yo si Sancho, babawiin ko rin siya sa'yo!" "Ako ang pinakasalan tapos ako pa ang nanghiram? Ikaw ang naghahabol sa asawa ko , ikaw ang nakikiamot ng oras niya, ikaw ang kabit hindi ako." Matapang na sabi ko. Miss Madeline looked at me, walang sabi-sabing itinulak niya ako sa pamamagi tan ng dalawa niyang kamay, I didn't see that coming, hindi ako nakaiwas, the ne xt thing I knew, my body was lying on the ground, inihulog niya ako sa hagdan, I was crying, I felt an overwhelming pain in my abdomen. "Buti nga sa'yo, bitch!" Sigaw niya. Hindi ako makapagsalita dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking puson. Hindi ko alam kung anong nangyayari, pero ang hapdi-hapdi, I felt warm blood gushing o ut from my legs, I was crying. "Na-nanay?" I heard Yto's voice. Unti-unti ay napapapikit ako. "Nanay!" And that was the last thing I heard...

---------------------------------------"Lukas! Lukas!" Sumigaw ako sa harap nang maraming tao, kararating ko lang sa ospital, karga ko pa si Yza sa mga bisig ko, kanina pa ako paikot-ikot at hinahanap si Lukas pero hindi ko siya makita.

"Tatay, wag kang sumigaw, natatakot po ako." I stopped running and looked at my little angel. I tried smiling at her kahit na isanlibong kaba na ang nararamdama n ko sa dibdib ko. I was having a great father and daughter moment with Yza at t he park when I received a call from Lukas telling me that they rushed Sheena at the hospital because she fell off the stairs. Hindi ko alam kung anong gagawin k o, bigla ko na lang binuhat si Yza pasakay sa kotse at pinasibad iyon, natatanon g niya sa akin pero hindi ko naman masabi sa kanya ang totoo, sinabi ko na lang na may pupuntahan kami. "Sorry, baby." I kissed her forehead. Muli akong nagaplinga-linga, hinahanap ko ang emergency room at parang kumakampi na sa akin ang tadhana dahil paglingon ko sa kaliwa ay nakita ko si Apollo na yaka si Yto. Agad akong lumapit sa kanila. "Yto!" Masayang wika ni Yza nang makita ang kapatid. Ibinaba ko siya at saka lum apit kay Yto. "Son, are you okay?" He looked at me. He was crying, mugtong-mugto ang mga mata niya. "Bad ka!" Sigaw niya sa akin. "Yto, wag kang magsalita nang ganyan sa Tatay mo." Hinawakan siya ni Apollo sa b alikat. Yumakap siya dito at saka umiyak na naman. I didn't know what to do, mas lalo akong naguguluhan. Dalawang salita lang ang binitiwan sa akin ni Yto pero sumakit ng sobra ang puso ko. Natulala ako sa anak ko. Bakit niya nasabi iyon. L ulugo-lugong tumayo ako. "Luke, ano bang nangyari?" Lukas looked at me. "Sheena fell off the stairs, buti na lang nandoon kami ni Apollo. She was bleedi ng when we found her." "What? May head injury siya?" Napasabunot ako. "Hindi ko alam, pero si Yto, sinasabi niya na tinulak daw si Sheena ng isang bab aeng pumasok sa bahay ninyo." Kumunot ang noo ko. Babae? Sinong babae? Wala naman akong alam na babaeng gagawa niyon kay Sheena. Tiningnan ko si Luke. Malabong si Jane dahil nakakulong pa si ya sa ngayon. I swallowed hard. Hindi ko alam kung anong gagawin ko, hindi ko ta laga alam. Paano kung may mangyaring masama kay Sheena? Baka hindi na ako mapata wad ni Yto. Kitang-kita ko sa mga mata niya kanina ang galit niya sa akin. I loo ked at him again. "Yto..." I tried coming near him. "Ayoko sa'yo!" Sigaw niya sa akin. "Sabi nung babae hindi mo naman daw mahal si Nanay. Ayoko sa'yo!" Iyak siya nang iyak. I wanted to cry to but I didn't want h im to see me like that. Kung meron akong natutuhan kay Sheena ay iyon dapat akon g maging malakas para sa mga bata, hindi ko dapat ipakita na nanghihina ako o na tatakot ako dahil kapag nakita nila na ganoon nga ako, mas lalo siyang manghihin a at matatakot, I have to be strong for my kids. "Bad ka Yto, huwag mong sigawan si Tatay!" Sigaw naman ni Yza. "Hindi kita bati!" Sabi pa ni Yto sa kapatid niya. Muli siyang yumakap kay Apoll o. Muli kong nasabunutan ang sarili ko. I couldn't handle them like this. Paano

na ngayon? Tiningnan ko si Yza, nakahalukipkip siya habang iniirapan si Yto. "Ang bad mo susumbong kita kay Nanay." Humihikbing sabi niya. "Kids, please don't fight." I told them. Pinahid ni Yza ang luha niya. "Sorry, Tatay." Humikbi pa siya. Tumabi siya kay Apollo habang palakad-lakad nam an ako roon. Si Lukas ay parang nag-aalala rin, kung sabagay, para na rin niyang kapatid si Sheena, hindi man halata but Lukas cares for her kahit na nga pinagb intangan niya si Sheena noon. Maya-maya ay lumabas ang doktor mula sa E.R. Napahinto ako, I looked at him. "Sino ang kamag-anak ng pasyente?" Tinanong niya si Lukas. Lumapit ako. "Ako po ang asawa niya." Pakilala ko. The doctor sighed. "Maayos na ang asawa ninyo, Mr. Nagkaroon lang siya ng fracture sa braso, siguro hindi masyadong mataas ang pinaghulugan niya kaya hindi severe ang injury." Nakahinga ako ng maluwag. Mabuti na lang at walang nangyaring masama kay Sheena. "Maayos na rin ang baby sa sinapupunan niya." Bigla akong natigilan. Baby? I looked at the doctor. "Mabuti at naitakbo agad siya sa ospital at napigilan ang bleeding niya kung hin di mawawala ang baby ninyo, Mr." Baby? I heard that word again. Baby. There's a baby inside Sheena's womb? She's pregnant? "She's pregnant?" I repeated the words going on inside my head. "A month and a half pregnant, Mr." Wika ng dokto habang nakangiti. "Okay na siya , she's being transferred to a private room. Pwede ninyo na siyang makita." Iyon lang at umalis na ang doktor. Nang may lumabas na nurse ay tinanong ko kung nasaan ang suite ni Sheena agad naman niya sinabi. Inakay ko si Yza dahil ayaw pa rin sa akin ni Yto, kasunod ko si Lukas at si Apollo. Nang marating naman ang silid niya ay agad na tumakbo si Yto papunta sa nanay niya. I was just watching him. "Nanay!" Tawag niya kay Sheena, I saw Sheena opened her eyes. Umakyat si Yto sa bed at saka yumakap. "Nanay, ayokong maging Tatay si Sir Sancho, bad siya, umiyak si Yzang dahil sa k anya, nasaktan ka dahil sa kanya. Sabi noong babae, nanay di ka naman niya mahal . Ayoko sa kanya, ayoko siyang maging tatay!" Iyak nang iyak si Yto. Hearing tho se words come out of my son's mouth devasted me. Hindi ko kinaya, lumabas ako ng kwarto. I stood near the door trying to breathe. "Sancho..." Tawag sa akin ni Lukas. Tiningnan ko siya. He tapped my shoulder, I was about to say something when I saw something familiar, a woman, she was looki ng on my way, kinilabutan ako. "Luke, parang nakita ko si Jane."

******************************************* [17] 15. One love ******************************************* I was caressing Yto's face as he sleeps beside me. Hindi ako masyadong magalaw d ahil masakit ang katawan ko, hindi ko rin maiglaw ang kaliwang kamay ko dahil na ka-cast na ito ngayon. I was just silently looking at my son's face at kahit paa no ay nakakadama ako ng relief. I couldn't forget Yto's crying face kanina, he w as just so broken hearted. Hindi ko alam kung paano niya nasabi ang mga salitang iyon. Iyon rin kasi ang problema kay Yto, masyado siyang observant, at dahil sa ugali niyang iyon, mas napagtutuunan niya ng pansin ang mga bagay na hindi pa n aman dapat. He's too young to even know what's happening between me and Sancho, pero sa tingin k okay Yto ay nararamdaman na niya ang mga bagay na iyon. Yza was more like the baby, si Y]to masyadong mature ang isip, he's way a head from his age. Naaawa ako sa kanya at naaawa rin ako kay Sancho, I saw the way he looked earlie r bago siya lumabas ng silid. He was so upset, I know how much he loves the twin s, alam ko rin kung gaano kasakit iyon para sa kanya dahil hindi pa niya masyado ng nakukuha ang loob ni Yto tapos ay nasabi pa ni Yto iyon sa kanya. Awang-awa a ko sa kanya. He had been trying so hard to keep his part of the deal. Hindi ko r in siya sinisisi dahil sa nangyari sa akin at kay Madeline - Madeline was just b eing who she is, siguro nga mahal na mahal ni Madeline si Sancho kaya niya ako n agawang saktan. Naulinigan ko ang pagbukas ng pinto. Nakita kong pumasok si Sancho. He looked at me. "Nasaan si Yza?" Mahinang tanong ko. "I asked Apollo to look after her, bukas ka pa lalabas, sa mansyon muna siya nga yong gabi." He calmly explained to me. Naupos siya sa edge ng bed at saka sinuly apan si Yto. "Kakatulog lang niya." Sabi ko. "He hates me." He said. I shook my head. "He does, narinig mo ba siya? Ayaw niya sa akin. I am a bad person, Sheena." Ipinilig pa niya ang kanyang ulo matapos n iyang sabihin ang mga salitang iyon. "I am a ruthless jerk, I had been called na mes, and I really didn't care before, pero noong narinig ko sa kanya, it hurts l ike hell, Sheenalyn. Hindi ko matanggap na pati siya - my own flesh and blood th inks of me that way." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Sancho. Ngayon ko lang siya nakitang g anito. I have never seen him this vulnerable maliban na lang noong wala pa siya sa huwisyo niya. I wanted to hold his hand and comfort him, kaya lang hindi ako makagalaw maayos so I just sighed. "Sancho, can you please hold my hand. I can't really move that easy." I told him . He gave me a hint of a smile and touched my hand. I gripped his hand and smile d at him. "Hindi naman totoo lahat ng sinasabi mo. You are a good man." I said to him. Iyo n ang totoo - kahit pa may violent tendencies siya, mabuting tao si Sancho, mask i na tinatawag siyang "the devil in corporate suit" he is indeed a good man, uma akto lang siya sa paraang hinihingi ng sitwasyon. I am scared of him, pero kahit ganoon, alam kong mabuti siya. "I am a bad man. I've hit you, I've hurt you---"

"Shhh... okay?" Sabi ko. "Nakalimutan ko na iyon. Hindi naman mahalaga iyon kahi t siguro ako ang nasa sitwasyon mo masasampal rin kita kasi itinago mo sa akin a ng mga bata." Hindi siya nagsalita. I wanted to touch his face. Damn this pain I am feeling. I sighed. "Sancho, lapit ka." Sabi ko sa kanya, lumapit nga siya, I was able to touch his face with my right hand. "Mahal kita." Kitang-kita ko ang pagkagulat sa mukha niya I saw the confusion in his eyes - it was as if he didn't know what to do now. I was just eyeing him as he looked at me. I sighed. What's the use of hiding my feelings for him? Noon ko pa naman siy a mahal, akala ko nga nawala, akala ko basta ko na lang nakalimutan kasi natangg ap ko sa sarili ko noon na talo pa naming ang tubig at langis - kahit kailan hin di pwedeng magsama, pero ngayon, ito na iyong ilusyon ko, nandito na siya, siya ang ama ng mga anak ko, hindi ko pa ba siya mamahalin? No matter how bad of a ma n he was, I love him still, I love every bit of him, his cruelness, his ruthless ness, his childish side, his roughness - good man or bad man I am in love with S ancho Consunji and I am not scared of admitting that now. Hindi naman ako nanghi hingi ng kapalit sa pagsasabi kong mahal ko siya, gusto ko lang ipaalam sa kanya na kahit iniisip niya siya na ang pinakamasamang tao sa mundo ay may isang tula d ko na mahal na mahal siya. "I don----" He stopped. "I don't know what to say..." "Wala ka naman dapat sabihin." Sabi ko na lang sa kanya. Matagal siyang hindi na gsalita. He was just looking at me. I really wanted to hear him say the words na palaging katugon ng salitang mahal kita, pero hindi niya iyon sinabi. Okay lang naman sa akin, hinihiling ko rin n asana mahalin niya ako pero kung hindi pa, w ala naman akong magagawa kundi ang hintayin ang araw na iyon. Buong buhay ko, si Sancho lang yata talaga ang minahal ko, buong buhay ko siya lang talaga at wala nang iba, maybe that was the reason why I didn't feel sorry that morning after the initiation, wala akong ibang iniisip noon, and unconsciously, while that thi ng was happening to him and me, siya ang iniisip ko noon, I was lucky enough na siya talaga ang nakakuha ng isang bagay na hindi ko na pwedeng makuha muli. "Sheenalyn..." He called me. "Hmmn..." "Did the doctors tell you that you are a month and a half pregnant?" He asked me . I just looked - I was trying to digest what he just told me. "That was the rea son why you bleed when you fell off." He said slowly. Lalong humigpit ang hawak ko sa kamay niya. "Is, is..." "The baby is okay. It's a good thing Luke rushed you here immediately kasi kung hindi----" "I hate Madeline!" Bigla kong naiusal. Kung nagkataon siguro nawala ang baby ko dahil sa kanya. Bigla akong napahawak sa tyan ko. There's a life inside of me ag ain - a baby, just like what Yto and Yza wanted. I bit my lower lip to keep myse lf from crying, pero hindi ko rin kinaya. I found myself tearing up, I was feeli ng relief dahil kahit na naaksidente ako, hindi napano ang baby ko. "Anong kinalaman ni Maddie dito?"

Bigla kong naalala na naroon pala si Sancho at hawak-hawak niya ang kamay ko. I looked at him, kunot na kunot ang noo niya. "Siya...siya kasi iyong t-tumulak sa akin." Nakita kong nagtiim ang mga bagang ni Sancho. Walang kibong tumayo siya. "Sancho!" Tinawag ko siya. I am actually scared of the things he could do to Mad eline. Bigla siyang tumigil, he looked at me. "D-dito ka na lang. W-wag mo akong iwan, please?" He stared at me. "Fine..." Muli siyang tumabi sa akin at saka hinagkan ang noo ko. Hinaplos niya ang tyan k o at saka ngumiti. "I'm gonna be a dad soon." He whispered. "You're already one and I think you are doing a great job with it." Muli siyang tumingin sa akin. There was something in his eyes, something that I couldn't name, bigla ay hinagkan niya ako sa labi. "I love you, Sancho." I said in between his kisses...

------------------------"Yto, do you want something to eat?" Pinapanood ko lang si Sancho habang pilit niya pa ring kinakausap si Yto, kasalu kuyan akong nag-aayos dahil lalabas na ako ng ospital, naroon si Nanay Lydia par a ayusin naman ang ibang gamit ko, nakaupo ako sa bed at saka tinitingnan lang s ilang dalawa. Hanggang ngayon ayaw pa ring kausapin ni Yto si Sancho. Naaawa na ako sa kanya kasi kung anu-ano na ang ginawa niya para lang makuha muli ang loob ni Yto pero walang epekto iyon. "Ayoko nga sa'yo, hindi kita bati, Sir." Sabi ni Yto. Bumaba siya sa sofa at sak a umakyat sa kama para tumabi sa akin. "Nanay gusto ko na kay Lola Mama." Ang ti nutukoy niya na Mama ko na kasalukuyang nasa probinsya para sa kapatid ko. Alam ni Mama na kasal na ako kay Sancho, alam niya na rin ang tungkol sa mga bata, na ng gabing bago ako ikasal ay tinawagan ko siya, sabi niya ay matagal na daw niya ng alam ang tungkol sa tatay ng kambal, hinihintay niya lang daw akong magsabi. Hindi na ako nakasagot noon. "Matagal pa si Lola Mama." Hinaplos ko ang buhok niya. Niyakap niya ako. "Nanay, dun ulit tayo titira sa bahay ni Sir?" "Yto, diba siya ang tatay mo? Bakit mo siya tinatawag na Sir? Masama iyon." Wika ko sa kanya. Tinapunan ko ng tingin si Sancho. "Naku, Sheena, ganyan din naman si Sancho. Kapag nagmahal, mahal talaga pero kap ag nagalit dedma, ganyan siya noon, kay Laide lang naman malambot ang puso niyan ." Nakita kong ngumiwi si Sancho.

"Nay naman..." "Totoo naman, ayan ngayon nararanasan mo ang lahat ng katigasan ng ulo mo, siyan g-siya mo si Yto walang tinapon." Lalong hindi nakakibo si Sancho. Natatawa na l ang ako. Muli kong binalingan si Yto. "Yto Jose, diba sabi mo kahapon, gusto mo ng baby brother?" Mahinahong wika ko. Tumango siya. "Sabihin mo nga ulit kay Nanay kung paano binibigay ni Papa God an g baby sa mga parents..." "Kapag mahal po nila iyong isa'tisa." Wika niya habang nakatingin sa akin. Ngumi ti ako. Hinawakan ko ang kamay niya at saka inilapat iyon sa tyan ko. "May baby sa loob ng tummy ni Nanay." Namilog ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. Parang hindi siya makapaniw ala. Tiningnan niya si Sancho tapos ay bumaling siya sa akin. Ngumuso niya, maya -maya ay umiyak na naman. Humihikbi na siya. "B-bakit ganoon? Sabi nung babae d-di naman d-daw ma-mahal ni Tatay si Nanay!" H inawakan ko ang pisngi niya at saka pinahid ang luha niya. "Walang nanay at tatay na hindi nagmamahalan, anak." Niyakap ko siya. Tumingin a ko kay Sancho at saka ngumiti. "Kaya wag ka nang umiyak kasi mahal naman ni Nana y si Tatay at ganoon din si Tatay." Sabi ko na lang kahit hindi ako sigurado. I saw him smiling. "Ayoko nang magagalit ka sa Tatay mo at ayokong sisigawan mo si Yza Joan, diba sabi ko naman ikaw ang boy kaya dapat ipagtatanggol mo ang kapat id mo." Umaalog ang balikat niya habang nakayakap sa akin. Hindi siya tumitigil sa pag-i yak. "So-sorry po, Nanay." Kumalas siya mula sa mga bisig ko at saka bumaba sa kama. Nilapitan niya si Sancho. Sancho kneeled in front of Yto and touched his face. N atutuwa ako kapag magkaharap sila nang ganoon, lalo ko kasing nakikita kung gaan o kamukha ni Yto ang tatay niya. "So-sorry po, Tatay. Di na po ako magiging bad." He hugged Sancho, tumingin nama n si Sancho sa akin, he mouthed the words "thank you" to me and I just smiled. M aya-maya ay tumayo na siya at saka kinarga si Yto. ""Ano, let's go home?" Tumango ako. Inalalayan ako ni Nanay Lydia na bumaba ng k ama. Ibinaba naman ni Sancho si Yto para siya na ang umalalay sa akin paupo sa w heel chair, siya na rin ang nagtulak, nang makalabas kami sa silid ay nakadama n aman ako ng pagtataka. "Bakit ang daming body guards ngayon?" Tanong ko kay Sancho. "What? Oh, uhmm, we'll Grandma wanted to heighten up the security, the kids have their own guys too. Sasama sila sa dalawa kahit saan, kahit pa sa school." Mahi nahong wika niya. "Bakit? May nangyari ba?" Muling tanong ko. Pilit kong sinisilip ang anim na uni pormadong lalaking nasa likuran ko, nasilip ko pa na armado ang isa. "W-wala naman, just don't worry too much. It's bad for the baby." He said dismis sing the conversation, hindi ko alam kung bakit pero mas lalo pa akong kinabahan dahil parang ayaw niyang pag-usapan ang nangyari habang nasa loob ako ng hospit al suite na iyon. Hindi na lang ako nagsalit but I made a mental note na tanungi

n siya kapag kaming dalawa na lang. I was sighing as we got to the car. Inalalay an niya akong sumakay roon at pagkatapos ay sumunod na rin siya. Seconds later, we were driving to home. Agad naman kaming nakarating, napansin kong pati sa bah ay ay may mga body guards na rin. Hindi na ako nakatiis. "Sancho, ano bang nangyayari? Bakit ang dami nila." "It's just grandma and Luke, wag kang mag-alala everything is fine. Let's go ins ide." Pagdating sa loob ay sinalubong naman ako ni Yza, may dala siyang banner na nags asabing "Welcome home Nanay!" Hinagkan pa niya ako sa pisngi, naroon din si Apol lo at si Lukas pati na rin si Lola Adel, may mga inihanda silang pagkain para sa pag-uwi ko, we had a little family dinner, si Lukas ang bumabangka sa kwnetuhan , he was happy to announce that Apollo si pregnant too! Everyone was happy with the news, si Lola Adel ay maiyak-iyak sa kasiyahan. Pati si Sancho ay tuwang-tuw a. At exactly seven-thirty ay nagkakape na ang lahat sa sala. Lola Adel was listeni ng to Apollo's story about her sister's husband, natatawa rin ako dahil sa descr iption ni Apollo para bang ang slow-slow ng bayaw niya. "Hindi siya tanga, Lola, slow lang siya." Humahagikgik pa siya. "Uy, sinapak ako noon ni JC, babe." Biglang sabi ni Lukas. "Bagay lang naman sa'yo iyon, Lukas, manyak ka kasi." Nakalabing sabi ni Apollo. "May pa video-video ka pa." Kinurot ni Apollo si Lukas sa tagiliran. "Mind you, nasa vault ko iyong video natin, babe!" Nagmamamalaking sabi niya. Na nlaki ang mga mata ko. "Hindi ko pwedeng i-despatch iyon, first time natin iyon eh!" "Manyak ka talaga!" Sigaw ni Apollo. "Nanay, ano iyong manyak?" Sabay-sabay kaming napatingin kay Yza na nakakandong sa Tatay niya. Sancho made a face. "Flavor ng ice cream, baby." Sagot ni Lukas. "Bukas bibili kita." Biglang binato ni Sancho ng unan si Lukas. "Watch it, Luke! Kung anu-anong sinasabi mo sa anak ko!" "Diba Tito Luke, nag-macho dance ka kay Tita Apol dati." Biglang sabi ni Yto. Mu li ay binato ni Sancho ng unan ang kapatid, tawa naman ako nang tawa habang si L ola Adel ay mukhang naeeskandalo na. "Lukas Andres!" "What?! I was just entertaining my wife and your kids, dear bro!" "Sasapakin na kita!" Pinanlakihan pa ni Sancho ng mata si Lukas. I was just laug hing. Natutuwa kasi ako, buong buhay ko, ngayon ko lang nakita si Lukas at si Sa ncho na magkasundo. "Oh bakit?" Biglang tanong sa akin ni Sancho. Natigil kasi ako sa pagtawa nang b iglang kumirot ang balikat ko. "Huwag mo kasi akong patawanin, masakit pa iyong balikat ko." Sabi ko na nakangi

ti. Sancho shook his head. Maya-maya ay nagpaalam na ang mga bisita namin. "Uuwi na kami, bawal mapuyat ang buntis." Nakangiting sabi ni Lukas. Nag-shake h ands pa sila ni Sancho. "Kunwari ka pa, pupuyatin mo din naman ako mamaya." Sabi ni Apollo. "Sus, gusto mo rin naman, ayeee!" Sagot pa ni Lukas bago sila tuluyang umalis. I nihatid namin sila ng tingin ni Sancho. "Anong iniisip mo?" Biglang tanong niya sa akin. Inakbayan niya pa ako. "Si Laide, sigurado ako kung nandito siya, masaya iyon." "Yeah, I miss her. Lalo na kapag nakatingin ako kay Yza. She looks a lot like he r." Komento niya pa. "Sancho, what if there's a possibility that your sister is a live and your mom i s well?" Tanong ko sa kanya. He looked at me and smile. "Then my life would be so perfect. Imagine having my mom and my sister, then hav ing you and the twins and the baby, it would be a perfect world." Napangiti ako. Bahagya akong tumingkayad at saka hinagkan siya sa pisngi. "What was that for?" He asked. "For being you. I love you." Hindi na ako mahihiyang sabihin iyon sa kanya, sasa bihin ko iyon sa kanya araw-araw habang magkasama kami, and somehow hindi ako na tatakot na iiwan niya ako. "Let's go tuck the kids." Yakag ko sa kanya. Dahan-dahan niya akong inalalayan s a hagdan, pumunta kami sa kwarto nang kambal at nadatnan ko si Yto na nakatayo s a tabi ng kama ng kapatid niya. Nakahalukipkip si Yza habang nakalabi. "Yzang sorry na." Sabi ni Yto. "Di naman na ako galit kay Tatay kasi love niya s i Nanay kasi may baby na si Nanay sa tummy niya." "May baby na si nanay sa tummy niya?" Ulit ni Yza sa huling sinabi ni Yto. "Sabi ko sa'yo love ni tatay si nana yang kulit mo kasi tapos bad ka pa kahapon, sasa bihin kita kay Nikita sa school sasabihin ko wag ka na niya crush kasi bad boy k a." Natawa ako nang lumabi si Yto. "Hindi ko naman kasi crush si Nikita. Basta sorry na." "Hmn, sige na nga, wag mo na akong papaiyakin, susumbong kita kay Nanay." Bumaba si Yza sa kama at saka niyakap si Yto. "Sige na, bati na tayo. I love you, Yto. " "I love you too, Yza." Tumingin ako kay Sancho, nakangiti siya habang tinitingnan niya ang dalawa. He w as holding my hand, napatingin siya sa akin. "Thank you, Sheena." He said with a smile on his face, ngayon lang siya ngumiti sa akin nang ganoon, iyong ngiti na kasama pati iyong mga mata niya. Humilig ako sa balikat niya. "Let's go put them to bed." Sabi ko at saka sabay kaming pumasok sa silid ng kam bal.

------------------------------------"Are you alright in there?" Hindi ko alam kung ilang beses ko nang inulit ang tanong na iyon kay Sheena haba ng nasa loob siya ng bathroom. Naglinis siya ng katawan pagkatapos kong maligo k anina, ang sabi ko sa kanya ay tutulungan ko na siyang maglinis pero ayaw niya, alam ko naman kasi na nahihirapan siyang gumalaw. Ngayon hindi ako mapakali, lak ad ako nang lakad sa tapat ng pintuan ng bathroom, I was waiting for her. "Sanchoooo!" Kinabahan ako nang bigla niya akong tawagin, walang sabing pumasok ako sa loob, I found her standing in front of the mirror. "Bakit? Nadulas ka ba? Anong masakit?" Bigla siyang tumawa - saglit lang iyon kasi bigla siyang napangiwi, naramdaman n a naman siguro niya iyong masakit. "Ang O.A. mo sabi ko sa'yo huwag mo akong patawanin." Nakalabing sabi niya. Kumu not ang noo ko. "Bakit nga, may masakit ba?" Tanong ko sa kanya. "Wala, kaya lang kasi di ko masara ito..." Sabi niya. Hindi ko makita kung anong sanasabi niya kasi naka-robe siya. Lumapit ako sa kanya. She was holding the ti e of her robe, I sighed, itinali ko iyon. "Okay ka na?" Tanong ko sa kanya. She was just too fragile to me right now, ayok o siyang masaktan o mahirapan kaya sa tuwing naiisip ko ang ginawa sa kanya ni M adeline nang araw na iyon ay nagagalit talaga ako. If I see her, baka hindi ko m apigilan ang sarili ko. I "Yup, tutulog na tayo." Sabi niya. Tumaas ang kilay ko. "With your robe?" I asked. "Hindi kasi ako makasuot ng damit kasi masakit nga iyong braso ko saka balikat." Sabi niya sa akin. I smiled at her. "Stay here." Sabi ko sa kanya. Pumasok ako sa walk-in closet at saka naghalungka t ng damit niya. After a while bumalik ako sa kanya. I was holding a pair of cot ton shorts, a white shirt and her pink underwear. "Aanin mo iyan?" Nagtatakang tanong niya, Inakay ko siya papunta sa may kama. "S anchoooo..." "Bibihisan kita,manipis iyong robe mo, baka sipunin ka, kawawa iyong baby." Kina las ko ang robe niya. I took a deep frustrated breath when I saw her beautiful b ody. I really wanted to have her tonight but the doctor made it clear that we ha ve to wait until her injuriy is cured. I held her panties in my hand. "Open you legs, honey..." Sabi ko. I saw her cheeks turned red. "Paano ko masusu ot ito kung ayaw mo?"

"Sancho naman eh..." Reklamo niya pa. "Hindi naman na ako bata." "Basta, just open up, honey." Inirapan niya muna ako bago niya isinuot sa butas ng underwear ang mga binti niya, I slowly pulled up her underwear. I grinned at her, I patted her sacred triangle. "Sancho!" Sigaw niya. "What? I was just checking." Nginisihan ko siya. Kinuha ko naman iyong t-shirt n iya at saka isinuot iyon sa kanya. I sighed again, her perfect firm mounds were in front of me and I couldn't even do anything to her, nasa leeg na niya iyong s hit niya and I was helping her na maisuot iyon sa balikat niya, before I pulled her shit down, I bent down to kiss and suck both of her nipples. "Sa-sancho..." "What? Nag-goodnight kiss lang ako." Sabi ko sa kanya. Lumuhod ako sa harap niya para maisuot ang shorts niya and just like what I did earlier, I took my time o n pulling up her shorts and after that I kissed that part too. "Sancho..." Nang tingalain ko siya ay nakanguso na siya. "Ito na lang iyong kiss mo, ang landi-landi mo kamu." Natawa ako sa kanya, I stood up and pulled her closer to give her a goodnight ki ss, after that humiga na kami sa kama, I cuddled her, her back was against mine. "Ay, bakit nanundundot ka?" Humahagikgik na tanong niya. "You are such a tease. Alam mo kasing hindi pwede." Sabi ko sa kanya. She faced me, dinampian niya ng halik ang labi ko. "I'm sorry." I said in a low voice. "I should've been there. I'm sorry, Sheena, if I am not a good husband and a father. I'm so sorry..." I had been thinking about that since last night. She is the mother of my two bea utiful children, madadagdagan pa nga ngayon, pero ang pangit ng simula namin, I treated her like crap, I made her feel like shit and knowing the fact that she w as in love with me only added fuel to my guilt. Ang sama-sama ko. Parang hindi k o kayang tanggapin ang pagmamahal niya. I don't think I deserve her. "Wala kang dapat ipag-sorry." Sabi niya sa akin. "Meron, dapat nandoon ---" "Shhh, ang ingay mo, Sir." Binigyan diin niya ang Sir. Napailing na lang ako. "Thank you, Sheena, for giving me two beautiful children, tapos ngayon madadagda gan pa." I smiled. "Thank you din, Sancho kasi ang ganda ng regalo mo sa akin noong 18th birthday k o." I hugged her again. Babawi ako sa kanya, sa mga bata, totoo na ito. ******************************************* [18] 16. Two Hearts beat as one ******************************************* "Sir, we found her, she's in her rest house in Tagaytay."

Hindi ko na kailangan itanong kay Owel kung anong sinasabi niya dahil alam na al am ko kung anong tinutukoy niya. Agad akong tumayo mula sa swivel chair at sakam abilis na lumabas ng opisina, kasunod ko na si Owel at si Jun pagsakay ko ng ele vator, nang makarating kami sa parking lot ayagad akong sumakay sa kotse at pina sibad na agad ni Jun ang kotse. Nakakuyom ang mga paladkohabangnasadaan. Hindi n a ako makapaghintay na marating ang lugar kung nasaan si Madeline. She didn't honestly think that I would let her get away from what she did to my wife and our baby. Kung nagkaloko-loko ang lahat, panigurado, mawawala ang baby, mabutina lang at naroon si Luke kung hindi - ayoko nang isipin kung anong mangy ayari. I took a deep breath. Napatingin ako kay Owel nang marinigko ang pag-ring ng cellphone ko, he was holding my phone, he looked at me. "Sir, si Ma'am." Alam kong si Sheena ang sinasabi niya, agad kong kinuha ang pho ne sa kanya at sinagot iyon. "Sheena, what's wrong?" Nakadama ako ng pag-aalala. "Tatay, ako po ito..." Boses iyon ni Yza, agad akong napangiti, napalitan ng say a ang pag-aalala ko. I looked at my watch, bakit ang aga yatang umuwi ng kambal ko? "Hey, baby, what's wrong?" I asked her, niluwagan ko pa ang tie ko. "Miss na kita, uwi ka na dito. Sabi ni Nanay masarap ang ulam natin." Natawa ako.Yza is really sweet, she's just like Sheena in every other way - kamu kha niya si Laide pero kaugali naman siya ni Sheena. Nagpatuloy ako sapakikipagusap sa kanya. Hindi ko na namalayan ang oras, Yza was just too talkative and sh e's really cute. Maya-maya ay nagpaalamna ako dahilsumenyas si Owel na malapit n a kami. I gave him back my phone and I stared at the house in front of us, ang r est house ni Madeline. Tumaas ang sulok ng bibigko, kung akala niya na habangbuh ay niya akong mapagptataguan ay nagkakamali siya. Halos magkapanabaynabumabakamingtatlo sa sasakyan. Jun walked beside me, Owelwa son my other side. I pushed the door bell and just like that, Madeline went out of the house, mukhangnagulat siya nang makita ako. She was still inside, I was o n the other side, I gave her a cold smile. "Hi, Maddie, didn't you miss me?" Tanong ko sa kanya. Walang sabi-sabingbinuksan ni Jun nang sapilitan ang gate. Nakapasok ako, Madeline took a step backwards pe ro bago pa siya makapasok ay hinatakko ang kamay niya papasok sa bahay. "Sa-sancho, wh-what are you doing here?!" She asked me. Mukhangkalalabaslang ni Madeline ng shower, she was wearing a white robe, her hair was still dripping we t, her face was full of fear. "Hindi mo ba ako na-miss?" I asked again. I grabbed a handful of her hair. Hinig pitanko ang pagkakahawakdoon at sakainginudngod siya sa sofa. "Tell me, Maddie, what are you doing in my house that day?" I asked her, my jaw tensed, tuwingnaaalalakonghinawakan niya si Sheena ay naninikip ang dibdib ko sa g alit. "Sancho!" She screamed. "Help! Somebody help!" "You can scream all you want but no one will come." Wika ko pa. Tinayoko siya, h awak ko pa rin ang buhok niya. "Sagutin mo ang tanong ko!" "I only did that because I don't want to lose you!" Humihikbing sabi niya. "Sanc

ho, mahalkita ang tagalnanatin pero nagawa mo akong iwandahil lang sa pinakitaan ka ng anak ng babaeng iyon! Kung anak lang ang gusto mo, anakan mo ako Sancho! Ganoon kita kamahal."Umiiyak na sabi niya. Binitiwan ko siya. Nandidiringt uming in ako sa kanya at saka ngumisi., "I am staying with my family, Maddie and that's final." Sabi ko. Tumayo siya at sakatiningnan ako. "Are you even sure that those kids are yours?" Tanong niya sa akin. Napangiti la ng ako. "I don't even have to know, Maddie, I feel it." Sabi ko sa kanya. Tumalikod ako pero muli akong bumalikdahilsa mga salitanglumabas sa bibig niya. "Puta ang babaeng iyon, Sancho!Gaano ka kasiguro na ikaw lang ang lalaki sa buha y niya? Puta siya!" Sigaw niya.Binalinga nko siya at saka sinampal, bumiling ang mukha niya pakaliwa. Matapos iyon ay hinawakan ko siya sa balikat at saka mulin g sinampal. Napahagulgol siya. "Ikaw ang puta, Madeline, akala mo ba hindi ko alam ang relasyon mo sa driver mo ?" I smirked at her, nawalan ng kulay ang mukha niya. "Jeez, from a Consunji dow n to a driver." I said sarcastically. I looked at her from head to toe. Kinalask o ang robe niya and just like what I am thinking, she wasn't wearing anything un derneath. Kinuhako ang tali ng roba niya at sakaibinuhol sa mga kamay niya. I ma de her sit at the sofa, spread her legs tied her feet too. Nang masiyahan ako sa hitsura niya ay saka ko tinawag si Owel. "Sir..." He entered the house, mukhangnagulatsitasahitsura ni Madeline. "Sir, ma y kailangan kayo?" "Call the press, papuntahin mo sila dito, I'm sure they'll be thrilled to see th e hottest model in town looking like that." Matapos kong sabihin iyon ay tinapun an ko ng tingin si Madeline. She deserves this - this is for what she did to She ena. Bago ako makalabas ng pinto ay malinawnamalinaw niyang isinigaw sa akin ang mga salitangipagwawalang-bahala ko lang. "You'll pay for this Sancho Consunji! I'm bringing your nightmare back to life! Damn you!" Humagulgol na sigaw niya. Hindi ko naman siya pinansin, pumasok ako s a sasakyan at sakahinintay si Owel, hindi pa kami agadumalis, naghintay pa kami ng fifteen minutes para sa press at nang makita ni Jun nhadumarating na ang mga sasakyan na iyon ay saka lang kami umalis. Alam kongd apat akong ma-guilty sa nangyayari pero hindi ako nakakadama nang gan oon, that was the reason why they call me the devil in a corporate suit. Wala ak ong konsensya, wala akong puso, pero sa tingin ko, unti-unti na akong nagkakapus o at iyon ay dahil sa isang babaeng nagngangalang, Sheenalyn Marien Ybarra Consu nji - the mother of my children, the woman who gave me back my heart...

-----------------------------"Yto?" Dahan-dahan akong bumaba ng hagdan, hanggang ngayon ay naka-cast pa rin ang bras o ko, medyo masakit pa rin ang katawan at balikat ko pero hindi naman ako pweden g mahiga na lang habangnagpapagaling ako. I need to move around. Sancho told me to stay in the house at dahilna rin siguro sa nangyari sa akin at kay Madeline n oong nakaraan ay nag-iiwan na rin siya ng bodyguards sa bahay, hindi lang isa o dalawa kundi walo. Sina Yza at Yto ay may sariling bodyguard, babae ang kay Yza.

Ayoko sana nang set up ngayon pero ang sabi ni Sancho ay para naman sa kaligtas an ng kambal ang ginagawa niya. I don't know, there's still this feeling na para ng may alam siyang hindi niya sinasabi sa akin. "Yto?" Muli kong tinawag si Yto. Kanina ko pa kasi siya hindi nakikita, ang buong akala ko ay kasama siya ni Yza sa kwarto pero nang hanapin ko si Yto sa kanya ay hind i rin nito alam kung nasaan ang kapatid niya. "Yto?" Lalo kong inilakas ang boses ko pero wala pa ring sumasagot. Lumabas akon g bahay at saka nagpalinga-linga. "Ma'am, may kailangan po ba kayo?" Tanong ng isang bodyguard sa akin. Tiningnan ko siya at saka nagtanong. "Kuya, nakita mo ba iyong anak ko? Iyong lalaki?" Tanong ko sa kanya. Umiling si ya."Anong oras na po ba?" "Six thirty po.Ma'am." Six thirty? Hulikong nakita si Yto kaninang alas tres pagkagaling nila sa school , humalik siya sa akin tapos nagpaalam magbibihis pero hindi ko na siya nakita m atapos iyon. "Kuya, maynakapasok ba dito kanina na iba?" Tanong ko bigla. "Naku, ma'am, mahigpit ang security namin, bilin rin kasi ni Sir na huwag palala basin ang mga bata." Paliwanag niya sa akin. "Nasaan ang bodyguard niYto?" Mangiyak-ngiyak na tanong ko. Lumingon siya at sak a itinanong sa kasama niya. Maya-maya ay lumabas ang lalaking dapat ay kasama ni Yto. "Kuya! Nasaan ang anak ko?!" Nanginginig ang boses na tanong ko. Napakamot siya ng ulo. "Ma'am, wala po ba sa loob? Nag-cr po kasi ako, hindi ko po siya napansin." Hindi ako nakakibo .Bigla ay tumahip nang mabilis ang dibdib ko. Walang sabi-sab ing lumabas ako ng bahay.Naiiyak na ako, paano kung wala si Yto? Paano kung may kumuha sa kanya? Hindi ko maalis sa isip ko si Madeline, paano kung sa galit ni Madeline sa akin ay kinuha niya ang anak ko at baka may gawin siyang masama dito ? Naiiyak nanagpalinga-linga ako. Mukha akong tangad ahilnaka-cast na nga ako, h irap pa akong gumalaw tapos iyak ako nang iyak. "Y-yto!" Sigaw ako nang sigaw. "Ma'am, umuwina po kayo, kami na lang po ang hahanap sa kanya." Sabi noong isa. "Ikaw ang umuwi!" Sigaw ko. "Dapat binabantayan mo ang anak ko! Dapat alam mo ku ng nasaan siya!" Wala na akong pakialam kung isipin ng lalaking ito na masama an g ugali ko, kailangan ko lang makita ang anak ko. Hindi pa man ako nakakalayosab ahay ay napansin ko ang isangitim na Bentley na pumarada sa bahay, si Sancho iyo n, huminto ako sa paglakad, lumabas siya ng sasakyan at saka lumapit sa akin. "Honey, what's wrong?" Kunotnakunot ang noo niya. "Sancho, hindi ko makita si Yto," Humihikbing wika ko. "K-kanina ko pa siya hind i nakikita, Sancho. Natatakot ako."Sumubsob ako sadibdib niya. Niyakap niya ako.

"What the fuck are you doing?!" He hissed at Yto's bodyguard. "Sabi ko sa'yo huw ag mong iiwan si Yto, diba?!" "Sancho, huwag ka nang sumigaw, hanapin natin si Yto."Iyak ako nang iyak.Inakay niya ako at saka naglakad kami, inutusan niya si Owel na pumasok sa bahay at sig uraduhin na hindi lalabas si Yza. Sinabihan niya rin ang iba nahuwag munang magp apasok nang kahit na sino sa loob ng bahay. Muli ay inakay niya ako, mabagallang kasi ang lakad ko. Sigaw pa rin ako nang si gaw habang lumuluha. Hindi ko kakayanin kapag hindi ko nakita at nayakap ang pan ganay ko ngayon. I was crying, sisigok-sigok na ako. "Sheenalyn, please calm down." He comforted me. I looked at him. "How am I supposed to calm down? Nawawala si Yto, Sancho."Humigpit ang hawakko s a balikat niya. He kissed my forehead. "We'll find him, okay? Stop crying." Sabi niya sa akin. Muli kaming lumakad at s aka nagpalinga-linga. Hindi ko na alam ang gagawin ko, kung may mangyayari kay Y to, anong gagawin ko? Anong mangyayari? Paano ko siya mahananap? Nakarating na kami ni Sancho sa park pero wala pa rin si Yto. Halos mawalan na a ko ng boses kakasigaw pero wala pa rin siya. "Sancho, wala pa rin siya..." Humahagulgol na wika ko. "Trust me, we'll find him." Pinaupo niya ako sa bench doon at saka hinaplos-haplos ako sa buhok. Hindi ko ma pigilang ang mapaiyak. Sana binantayan ko si Yto nang maigi, kung sana ganoon an g ginawa ko, hindi sana siya nawawala ngayon. "Sir, diba si Sir Yto iyon?" Agad akong tumayo at nilingon ang direksyongitinuturoni Jun. Ganoon na lang ang relief na naramdaman ko nang makita ko si Yto na nakaupo sa swing. "Anak!" Sumigaw ako. Hindi ko na hinintay na hawakan ako ni Sancho, kahit hirap na hirap akong gumalaw ay lumakad ako patungo sa swing na iyon. Umiiyak pa rin a ko. "Anak..." Nag-angat siya nang tingin nang marinig ako.Agadsiyangngumitisa akin. "Yto, bakit hindi ka nagpaalam na lalabas ka?"Dahan-dahan akong lumuhodsaharapan niya. Napangiwi ako dahilsakirot sa may tagiliran ko. "Nanay, bakit ka umiiyak?" Pinahid niya ng luha ko. "Akala ko kasi nawawala ka." Sabi ko sa kanya. Niyakap ko siya at saka hinagkan sa pisngi. "Anak, huwagk angaalis nang hindi ka nagpapaalam." "Pero Nanay, kasama ko naman iyong babae. Kumunot ang noo ko. Sinongb abae?Lumingon ako, mag-isa lang naman siya sa swing, wala rin akong nakitang babae na kasama niya. Sinong sinasabi niyang kasama niy a. "Yto, why are you here?" Narinig kong tanong ni Sancho. Nasalikuran na namin siy a. Dahan-dahan niya akong inalalayan para tumayo. "See, pinag-alala mo si Nanay,

umiyak tuloy siya." "Kasama ko naman po iyong babae. Binigyan niya pa nga po ako ng chocolates."Naka ngiting sabi niya saamin ni Sancho. "Sinong babae? Diba sabi ko sa'yo, don't talk to strangers?" Hinaplosko ang mukh a niya. Kinuha ko ang kamay niya at saka niyakag siyang maglakad na. Nakita ko n aman si Sancho na may kausap sa phone at nagpapasundona. "Sabi niya kakilala ka daw niya saka si Tatay, friends daw po kayo, niyaya niya ako dito sa park kasi gusto daw po niya akong makilala." Sagot naman niYto, lalo akong nag-alala. Sinong babae? "Sinong babae? Anong pangalan niya?" "Hindi ko po alam, Nay, pero mukha siyang mabait. Tinatanong niya nga po kung an ong paborito naming pagkain ni Yza, para daw pagbalik niya, bibigay niya sa akin ." Bigla ay binalingan ko si Sancho. I have a bad feeling that someone is about to take away the two most important things in my life and I hate this feeling. Pini sil ni Sancho ang kamay ko. "I heard him; I'll do something about it, ngayon umuwi muna tayo. Masyado kang n ag-work out, baka masama sa baby iyan." Malumanay na wika niya. Nang makararing kami sa may sidewalk ay naroon na ang sasakyan niya, sumakay kami doon, akbay-ak bay ko si Yto. Natatakot ako nabakamamaya tama ang hinala ko na baka may gustong kumuha sa kanya. "Yto, makinig ka kay Tatay, no matter what happen, hindi ka na ulit sasama sa ba baeng iyon o sa kahit na sinolalo na kung hindi mo kilala. And also, look after your sister, okay?" Nakatinginlang sa kanya si Yto, ngumiti ito. "Opo, tatay."Sabi niya kay Sancho. Sancho patted his head, nakatingin ako sa kan ila pero puno pa rin nang pag-aalala ang kalooban ko. Nakarating kami sa bahay, inutusan ni Sancho si Yto na umakyat muna sa silid ng mga ito. Matapos iyon ay inalalayan naman niya ako sa aming silid, pinaupo niya ako sa kama at saka pilit na pinapakalma. "Nandito na si Yto, huwag ka nang umiyak." He said in a low voice. "Sancho, alam kong may hindi ka sinasabi sa akin. Sabihin mo na. Hindi naman dad ami ng ganyan ang mga bodyguards mo, ni Lola, ni Luke kung walang nangyayari na hindi ko alam. Sabihin mo na." Sancho stood in front of me, tinitingnan niya lang ako, maya-maya ay bumuntong h ininga siya at saka naupo sa tabi ko. Hinawakan niya ang kamay ko. "Honey, I just didn't want you to be scared." He started off. "But Jane broke ou t of prison." "What?!" Parang tinakasan ako ng sarili kong kaluluwa. Nakatakas si Jane, paano kung bali kan niya si Sancho? Naalala ko ang nangyari noon, she almost killed Sancho with her bare hands, tandang-tanda ko pa na noon ang mga pangyayari, sasaksakin na sa na niya noon si Sancho, pero dumating ako at ako ang nasaksak, ako ang napuruhan .

I remembered her hooded face, bigla akong napaiyak. "Paano kung bumalik siya?" Tanong ko kay Sancho. "Paano kung saktan ka ulit niya ? Sancho, ayokong may mangyari sa'yo, maliliit pa ang mga bata, hindi pa nga lum alabas itong isa." Niyakap niya ako, hindi ko na alintana ang sakita sa braso ko, mas nangingibabaw sa akin ngayon ang takot nab aka balikan siya ni Jane. "I will never let anything happen to our family, Sheenalyn, huwag ka nang umiyak ." Hinagkan niya ang pisngi ko. "Stop worrying, I swear to you, hindi makakalapi t si Jane sa mga bata, o kahit sa'yo." "Paano ka?" Humihikbing tanong ko. "Pati sa akin, so stop worrying." I stared at him, somehow, I wanted to believe him and I did. Naniniwala ako na h indi hahayaan ni Sancho na may mangyari sa pamilya naming, lalo na sa kambal.

------------------------------------It was happening again. In know it'll happen again. I can hear those men plottin g things about my death. Seryoso sila nang sabihin nilang hindi na ako makakabal ik sa pamilya ko nang buhay. Ilang beses kong sinubukang tumakas, pero ilang bes es rin nila akong nahuli, unti-unti na akong nawawalan nang pag-asa na makakabal ik nga ako sa lola at sa kapatid ko, parang ayoko nang maniwala na makakaalis pa ako dito. Sana patayin na lang nila ako kaysa unti-unti pa nila akong pihahihir apan. Kahit na sumigaw ako, walang nakakarinig sa akin, unti-unti na akong nanghihina, nagsisimula na silang hindi ako bigyan ng pagkain, ang tubig na ibinibigay nila sa akin ay nababawasan na rin. They are slowly killing me, and right now, I rea lly want to beg for them to kill me already. I was waiting in anticipation; I am actually waiting for my death. Hindi ako makagalaw nang maayos dagil nakapiring ako, puro boses na lang ang naririnig ko. Habang nakaupo ako roon ay narinig ko ang pagbukas ng pinto. Hindi ko alam kung sinong pumasok, pero naamoy ko siya, sigurado ako na pabango ng babae ang naaamo y ko. Babae ang pumasok, sigurado akong ngayon lang siya nagpunta dito. "Sino ka?!" Sigaw ko. Naramdaman kong inalis niya ang piring ko. Nasilaw ako sa liwanag ng paligid pero pinilit ko siyang tingnan at nang unti-unting luminaw an g paningin ko ay ganoon na lang ang po pagkagulat ko. "Jane?" Sinampal niya ako nang malakas. "That's for giving Lukas a hard time, Sir Sancho." Nakangising sabi niya. "You kidnapped me!" I exclaimed. "And made everyone believe that you are actually dead para kay Lukas mapunta ang lahat ng kayamanan ng mga Consunji." Lalo siyang ngumiti. "Lukas? He had something to do with this?" Hindi ako makapaniwala, ang sarili ko ng kapatid?

"Of course not. Wala siyang alam, Sancho. Kung meron sigurado akong hindi siya p apayag dahil kahit gaano siya kagalit sa'yo, mahal na mahal ka ni Luke. Naaawa a ko sa kanya dahil buong buhay niya he did everything para lang sa atensyon na wa la sa kanya. Mahal na mahal ko si Lukas at lahat gagawin ko para sa kanya." "Pakawalan mo ako dito!" Sigaw ko. Muli niya akong sinampal. "This is your last night, Sir. Babalik ka man sa pamilya mo, tulad ka na lang di n ni Laide, isang malamig na bangkay." She smirked. May pumasok na isa pang lala ki , may dala siyang baril, inilapat niya iyon sa mga kamay ni Jane, itinutok ni ya iyon sa akin. "Goodbye, Sir Sancho!" I closed my eyes and that was the last thing I could remember. Bigla akong napabangon nang marinig ko ang putok ng baril. Hingal na hingal ako. The nightmare was hunting me again. Ayoko nang maalala ang gabing iyon kung kai lan sinubukan akong patayin ni Jane. Ang buong akala ko ay mamamatay na talaga a ko, hindi ko alam kung anong nangyari, pero heto ako ngayon, hindi ko rin alam k ung paano ako nakabalik sa pamilya ko. Luke told me that it has something to do about Apollo, he said that she had taken care of me while I was in the mental in stitute. Nang minsang magpunta ako doon upang itanong kung paano ako napunta sa kanila, ayon sa head nurse, isang magsasaka daw ang nagdala sa akin sa ospital a t nang wala daw mag-claim sa akin ay dinala na ako sa institute dahil na rin sa wala ako sa huwisyo. I found myself crying silently. Nakaupo ako sa edge ng bed habang sapu-sapo ang ulo ko. Bigla kong naramdaman ang isang mainit na palad sa likod ko, matapos iyo n ay humilig siya sa balikat ko. "Sancho, okay ka lang ba?" I was sure that I was in reality when I heard Sheena' s sweet voice. I looked at her. "Are you okay?" She asked again. "I had a bad dream." Wika ko. She cupped my face. "It was just a dream, Sancho, hindi siya totoo." "That's the thing, Sheena. It used to be real." Mahinang bulong ko. Tiningnan ni ya ako. Alam ko na agad na alam na niya kung anong sinasabi ko. "Ayoko nang maal ala iyon but it keeps on hunting me." Basag na ang boses ko nang muli akong mags alita. "Huwag mong isipin." Sabi niya sa akin. Hirap pa rin siyang gumalaw pero pinahar ap niya ako sa kanya. Ngumiti siya at isa-isa niyang hinaplos ang mga pilat ko s a dibdib at balikat. "Hangga't nandyan ang mga iyan, hindi ko makakalimutan ang panahong iyon." Sabi ko s akanya. Nakita kong itinaas niya ang dulo ng tshirt niya. "Meron din ako." Sabi niya sa akin. I saw the scar on the left part of her tummy - iyon yata iyong tinahi sa kanya noon dati. "I have two scars, Sancho." Sabi n iya sa akin. Tumayo siya at saka ipinakita sa akin ang pilat na nasa pagitan ng tyan at puson niya, I have seen that many times. "Scar of pain, joy, happiness and love, iyan iyong tawag ko dito." HInaplos niya pa. "Kasi dito, lumabas iyong mga kayamanan natin." Sabi niya sa akin. "The sec

ond scar, I call it the scar of love." She smiled. "Kasi iyong scar na iyon ang dahilan kung bakit nandito ka ngayon at kung bakit magkakasama kayo ni Yto at Yz a at may baby pa." "Sheena..." I breathed out her name. "Gets mo, Sanch? It doesn't matter how you got the scars, what matters, was why you have them." I looked at her. This woman is the mother of my children, the woman I used to ha te for hiding them from me for seven long years, the same woman that give me bac k my heart and somehow, I was sure that she's the same woman, I wanted to grow o ld with and spent my lifetime with. Siya ang babang iyon, siya lang at wala nang iba. "Kiss kita para di ka na mag-nightmare, baby damulag." Sabi pa niya. Yumakap siy a sa akin at saka hinagkan ako sa labi. I held her waist, after the kiss she smi led. "Goodnight baby boy. I love you." I sighed. "Goodnight, honey, I love you too." It was the first time I had ever told her that, at parang hindi siya makapaniwal a. ******************************************* [19] 17. Three of a kind ******************************************* "Sancho, gising na, male-late ka sa office." I was shaking Sancho's shoulder pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya bumaba ngon. I sighed. Alas ocho y medya na, hindi na nga nakapagpaalam sa kanya ang mg a bata kasi tulog pa siya kanina. Mukhang napuyat siya kagabi, ang dami niya kas ing tinapos na paperworks, hindi ko nga namalayan na tumabi nap ala siya sa akin . Muli ay niyugyog ko ang balikat niya. He stirred a bit pero hindi pa rin siya dumilat, instead he pulled me in to imprison me in his arms. "Sanchooo!" Sigaw ko. I felt him nuzzle my neck. "Sancho, masakit iyong injury k o!" Humahagikgik na sabi ko. Tinigil niya ang ginagawa at saka dumilat. He looke d at me. "I love you, honey." Pinilit kong hindi ngumiti. Mula kasi nang sagutin niya ng I love you too, honey ang I love you ko sa kanya, halos araw-araw na niyang sinasabi sa akin iyon. H e tells me he loves me every morning after waking up and every night before goin g to sleep. Pinindot ko ang ilong niya. "I love you too, baby damulag ko." I kissed the tip of his nose. Hinaplos-haplos niya ang pisngi ko at saka muli akong inilapita sa dibdib niya, bakit kaya kahi t hindi bagong ligo si Sancho ay ang bango-bango pa rin niya? "Hmnn, ang bango naman, baby damulag ko." Sabi ko sa kanya. Humagikgik pa ako. " Pero kailangan mo nang bumangon, male-late ka na sa office." Sabi ko pa. He hugg ed me still. "I don't wanna go to work today." He said. "I'll just stay here with you." Sabi

niya sa akin. Na-touch naman ako sa sinasabi ni Sancho. "Sige na nga, ikaw naman ang boss. Matulog na lang ulit tayo." Sabi ko sa kanya. Ibinaon ni Sancho ang mukha niya sa leeg ko. Hinaplos-haplos ko naman ang buhok niya at saka pinaglalaruan ang tainga niya. I long for times like this with him , mas madalas kasi naming kasama ang mga bata ngayon, noong isang gabi ay apat k aming nagtulog dito sa kama. I wanted to have time for him - iyong kaming dalawa lang pero dahil nga sa mga bata, hindi kami nagkakaroon ng ganoon moment, kaya sasamatalahin ko ang pagkakataong ito. Bigla siyang bumangon. "Hmn, bakit?" I was still lying on my side of the bed when he looked at me, he s eemed so serious. "I'm ready to listen now." Walang abog na wika niya. At first I didn't know what he was talking about pero nang kalaunan ay naintindihan ko na rin. Bumangon ako , ngayon ay magkaharap kaming naka-indian sit sa gitna ng kama. I smiled. Wala p a akong sinasabi pero naiiyak na ako. I swallowed hard. Hinaplos ko ang pisngi n iya. "Natatakot kasi ako noon." Sabi ko sa kanya. "Kung alam mo lang kung gaano ko ka gustong sabihin sa'yo. Ang laki ng takot ko noon para sa sarili ko, Sancho." Hum inga ako ng malalim. "Wala akong mapagsabihin, wala akong matakbuhan, si Mama la ng ang meron ako pero pati siya nasaktan ko noong sinabi ko sa kanya ang totoo." Hindi ko na napigilan, napahikbi na ako. "You could've told me, Sheena. Araw-araw mo akong nakakasalubong sa mansyon." Ma riing sabi niya. "Kung normal ang circumstances, oo, masasabi ko, pero hindi naman normal iyong n angyari sa atin. You got me pregnant because of a fraternity initiation, hindi n ormal iyon, ni hindi mo nga rin alam na ako iyon." Sabi ko sa kanya, walang hina nakit sa tinig ko pero naiiyak ako. "I swear, Sancho, wala naman akong balak ita go sila sa'yo, wala lang akong lakas ng loob," "Shhh, it's okay." Pinahid niya ang mga luha ko. "Okay lang, Sheena, mali ako, I should've been grateful because you have raised them very well. Hindi dapat kit a sinaktan, hindi dapat ako nagalit sa'yo and that night I'd hit you will always be a nightmare for me, hindi kita kayang saktan - we'll at least I will never h urt you again. I'm sorry, honey." Ngumiti ako. Inilapit ko ang labi ko sa labi niya. "I'm sorry for being a bad person, a rough husband. I'm sorry for being an ungre atful son of a bitch, for being ruthless." He said while wiping my tears away. N akatitig lang ako kay Sancho, habang nakatingin ako sa kanya, naiisip ko kung ga ano ko siya kamahal. Hindi ko alam na posible palang makaramdam ng sobrang pagma mahal para sa isang lalaki - para sa kanya. Hindi ko alam na kaya kong mahalin s iya na mas pa kaysa sa sarili ko at hindi ako natatakot na hindi niya ako mamaha lin tulad ng pagmamahal ko sa kanya dahil alam kong iisa lang ang tibok ng puso naming dalawa. "Bad, good, ruthless, rough or gentle, Sancho, mahal kita, parang si Apollo lang , she loves every version of Lukas Consunji, ako naman I love every face of Sanc ho Consunji and you are not a bad husband, you are not a bad father - you are go od, the best, you are something I asked for but I was given more, Sancho." He smiled.

"Kinikilig ako." "Loko!" Binatukan ko siya. He pulled me closer to kiss my lips. Oh, how I missed him. We haven't make love for weeks now, ayaw kasi niya, baka daw mas lalong lu mala iyong injury ko, kaya lang ngayon parang hindi ko na kaya ang sinasabi niya . I want him now, I don't care about my injury, I just want him so bad, isa pa, I know that he'll be gentle this time. I took the end of his shirt and pulled it up from his head. Pinigilan niya ang k amay ko. "Sheenalyn, no." He said in a flat voice. I could see the desire in his eyes, I bit my lower lip. "Don't you want me?" I asked him. "I do! Pero baka masaktan ka..." Sabi niya sa akin. Tiningnan niya ang balikat k o. I pushed him to bed and straddled him. "Sheena!" Sigaw niya sa akin. I was st ill biting my lip while looking at him seductively. "Do me a favor and take your shirt off! I'm gonna rape you!" I hissed at him. Na tawa si Sancho, hinubad naman niya ang shirt niya at saka itinapon kung saan. He held my hips pero tinanggal ko ang mga kamay niya at saka tumayo. I asked him t o take my shorts off and he did, tulad ng shirt niya ay tinapon niya rin iyon ku ng saan. He looked at me, I was still wearing my white shirt and my underwear, sinenyas k o naman na hubarin niya ang boxers niya. "You excite me, wife." Sabi niya sa akin. He threw away his boxers shorts and no w, he's naked underneath me. I sat on his abs. He was grinning. "You're so cute. " He stifled a chuckle. Napangiwi ako. I am trying to be seductive not cute! Hin ampas ko ang dibdib niya, hinuli naman niya ang kamay ko at saka isinubo niya an g daliri ko - isa-isa. I felt that familiar sensation travelling in my veins aga in. How I missed his lips and his touch and his feel against my skin. "Sancho..." I moaned when he sucked my forefinger. "Baby come here." Sabi niya sa akin. He made me stand up. Pinapwesto niya sa ako may headboard ng kama. His face was underneath my femininity. I felt him taking my underwear off. After a while, I was naked, my core was on his face. He held my waist name made me bent down a bit and that was when I felt his tongue explor ing my folds. My eyes widened. It was the first time he did that to me while on that position. "Sanchooo!" I couldn't help but scream loud. I didn't care if the body guards ou tside would hear me, I just couldn't contain it anymore. His tongue was moving u p and down my core, making me wetter by the minute. I was gripping the headboard , my knees were trembling. I was biting my lip so hard, I felt my release after some seconds, he was still there, licking me clean. Maya-maya ay hinawakan niya ang binti ko. Dahan-dahan niya akong inupo sa kanya. He was looking at me, I was catching my breath. Hinampas ko muli siya sa dibdib . "Grabe ka!" Nanlalaki ang mga mata ko. Sancho grinned. "I wanna be inside you, honey." Wika niya. I nodded. He guided me towards his me mber. I held his pulsing member in my hand, he was as hard as wood. I placed him in the middle of my core and I slowly slid down on him.

"Ahhh...." He moaned. "Faster, Sheenalyn." Sabi niya sa akin. I slid down faster and when he was finally inside me, we both groaned in pleasure. "Oh, honey..." He said. He was looking at me. I was sliding up and down with my shirt still on. Napapangiwi ako dahil kapag gumagalaw ako ay umaalog ang braso k o. He stopped. "You're shoulder hurts." Sabi niya, his eyes were dark, his voice was full of desire. "I'm good." I said. "You feel so good inside me, Sancho.. oh..." I moaned again and moved. Sancho grabbed my breasts and toyed with my nipple, it only made me w ant more, I started moving faster. He was groaning and sighing. I bit my lower l ip when I felt that familiar built up of tension in my abdomen. "Sancho, I'm coming." I said. My whole body was shaking. He sat up and embraced me tightly, this time he was moving with my rhythm, he met every thrust I made. He was hitting that spot again. "Sanchooo! Ohhh!" I felt myself exploded; he made another thrust before coming i nside of me. He kissed my lips and made me lie on the bed. I was still wearing m y shirt. Napansin kong tumawa siya at saka pumasok sa bathroom, nang lumabas siy a ay nakabihis na siya, may hawak siyang basang bimpo sa kamay niya, sa kabila n aman ay bagong ste ng underwear ko at short. He spread my legs and wiped my core clean, panaka-naka niya akong tinitingnan. "I love you, Sancho..." Sabi ko sa kanya. He pulled up my underwear and my short tapos ay tumingin siya sa akin. "I will marry you again, this time, inside a big church, in front of many people , with your mom and your sister, with the kids, with Grandma, Luke and Apollo. I will marry you again, this time; we will exchange vows, honey..." I stared at him. Those words were enough to make me cry.

------------------------------"Hmnn, ang bango-bango ng asawa ko, gusto ko pa." Binatukan ako ni Sheena. Nasa kusina kami noon, she was cooking dinner kapulupot sa kanya ang mga braso ko. I didn't' got to work that day. I whole day making sweet, rough and intense love to her. I missed doing her pero hindi naman iyon ang dahilan kung bakit hindi ako pumasok, I ly missed her.

habang na spend the that with just real

"Magtigil ka, Sancho, maghapon na ha! Tama na!" Pinanlakihan niya ako ng mga mat a. I kissed her temple. Nakayakap pa rin ako sa kanya habang hinahalo niya ang i niluluto niyang ulam para mamaya. That's the one thing I like about Sheena, may kasama kami sa bahay, paminsan-minsan ay dumadalaw pa si Nanay Lydia dito pero s inisiguro niya pa rin na lahat ng kakainin ko at ng mga bata ay siya ang naghand a. Maya-maya ay nakarinig ako ng busina ng sasakyan. "Salubungin mo, sila Yto na iyon." Wika niya sa akin. I kissed her temple again and went out of the house, tama siya, ang mga bata na nga ang dumating. Agad ako ng sinalubong ng ngiti at yakap ni Yza habang si Yto naman ay nakangiting lumala kad papunta sa akin.

"Hello, Tatay!" Wika ni Yto. Si Yza naman ay hinalikan ako. "Tatay look my star ako! Saka sabi ni teacher ako daw ulit iyong top 2 sa class! " Buong pagmamalaking sinabi sa akin ni Yza. I smiled wide. "Really? Very good! So sino naman ang top 1?" Tiningnan ko si Yto. He raised his hand. "Ako po." Ngumiti siya sa akin. Lalo akong nakadama ng saya. Sheena raised the k ids very well. Kung hindi siguro niya napalaki nang maayos ang mga bata ay hindi magiging ganito katalino ang mga anak ko. I kissed Yza and patted Yto's back. "Very good, son. I'm proud of you!" I said to him. Suddenly, I missed my dad. Tu wing uuwi ako noon at dala ko ang report card ko, he was always telling me how g ood I was. My father was one of the reasons why I was the man that I am right no w. He had taught me well, he had raised me to be a good person. At gusto ko gano on rin ang mga anak ko. Hinawakan ko ang kamay ni Yto at saka pumasok na kami sa loob, nang makita niya ang nanay niya ay agad siyang tumakbo dito, si Yza ay na gpababa din. I looked at the two while they were greeting their mother. "Nanay, how was your day po?" Tanong ni Yza. "Ay, inalagaan ni Nanay si Tatay." Nakangiting sabi niya. Naupo kami sa dining t able, kandong niya si Yza at saka si Yto. "Kids, diba sabi ko wag na kayong papakandong kay Nanay? Maiipit ang baby natin sa tummy niya." Paalala ko. "Ay!" Agad na bumaba si Yza at si Yto. Lumipat sa akin si Yza habang si Yto nama n ay naghatak ng upuan para tumabi sa nanay niya. I smiled. Mas malapit talaga a ng loob niya kay Sheena. "Tatay may sakit ka ba? Bakit ka inalagaan ni Nanay?" "May sakit si Tatay?" Namimilog ang mata ni Yto. "Nanay, maoospital din si Tatay ? Diba noong nagkasakit ka na-ospital ka din?" Tanong ni Yto kay Sheena. "Hindi, anak, magaling na si Tatay, kailangan lang ng kiss ni Nanay." Sabi ko. S abay na humagikgik ang dalawang bata. "Ayeeee!" Sigaw pa ni Yza. Ngumisi naman si Yto. "Kamusta ang crush mo, Yza?" Tanong ni Yto sa kapatid niya. "Tatay o! Wala naman akong crush eh!" "Si Zachary Drew nga!" Giit ni Yto. Nagtawa kami ni Sheena. Nagsisimula na naman kasi ang kakulitan ng dalawa. I was just watching the two. Hinahayaan ko lang s i Yto na asarin ang kapatid niya, alam ko naman na hindi niya paiiyakin si Yza. Natigil ang lahat nang tumunog ang phone. Ibinaba ko si Yza at saka sinagot iyon . It was my Grandma. Nag-usap kami, after a while ay ibinaba ko na rin. "Sino iyon?" Tanong ni Sheena sa akin. "Si Lola. Pinapupunta niya tayo sa mansyon ngayong gabi." Wika ko. Hindi ko alam kung bakit ako kailangan makita ni Lola ngayong gabi, she sounded so worried an d excited at dahil doon ay kinakabahan ako lalo. May sasabihin daw siya sa akin at hindi na iyon makapaghihintay hanggang bukas o sa isang araw pa.

"Okay, kids, magbihis na pupunta tayo kay Lola Adel." Sabi ni Sheena. Agad na um akyat ang dalawa sa kwarto, sumunod naman si Sheena sa kanila, naiwan ako sa kus ina, pinatay ko lang an gang niluluto niya at saka sumunod na rin, bago ako maka akyat ay sinalubong ako ni Jun. "Sir, package po." Sabi niya. May dala siyang kahon, kinuha ko iyon at saka binu ksan, nagtiim ang bagang ko nang makita ko ang laman noon. The box contains a bl oody letter that says: This is just the start Sancho. Xox Your nightmare. Tiningnan ko si Jun. "Itapon mo iyan. I will deal with that later tonight."

--------------------------------------

"Sancho, bakit tahimik ka? May nangyari ba?" Nginitian ko lang si Sheena. Gustung-gusto kong sabihin sa kanya ang nangyari ka nina bago kami umalis ng bahay pero kapag ginawa ko naman iyon ay alam kong magaalala siya. Hindi ko alam kung kanino galing ang kahon na iyon, it could be fro m Madeline or from Jane - pareho silang kaaway, parehong nagbabadya. "I was just thinking." Sabi ko na lang. "Honey, sa masyon muna tayo ngayong gabi , baka ma-late na tayo sa pag-uwi, mapapagod ka masyado." Sabi ko na lang sa kan ya. I have asked Jun and the others to guard the house and call me if there are any suspicious activities. "Tatay, ano pong gagawin natin kay Lola?" Tanong naman ni Yto sa akin. He was si tting beside me, he was wearing a blue polo shirt and a pair of pants, he looked like a mini-me. Pareho kasi kami ng suto - Sheena insisted that we should wear matching clothes because Yto and I looks a lot like each other at mukhang tuwang -tuwa siya, she even took a picture of us. "Lola missed you two, so she wanted us to be there." Ngumiti ako. Huminto ang ko tse sa mismong tapat ng front door ng masyon. Nauna akong bumaba at saka sumunod sa akin si Yto, umikot ako para ipagbukas si Sheena ng pinto, bumaba si Yza who was wearing a pretty pink dress, nakahawak siya kay Sheena. Sheena held my hand as we enter the house, agad kong nakita si Luke na nakaabang sa akin sa may hag dan. "Hey little boy!" Nakipag-high five si Lukas kay Yto, matapos iyon ay hinagkan n iya si Yza sa pisngi. "Ang ganda ng baby girl namin!" Tuwang-tuwa si Lukas kay Y za. Binalingan naman niya si Sheena. "Uy, may baby bump na si hipag." Sabi niya kay Sheena, napailing na lang ako. Si nabi ni Luke na magpunta muna si Sheena at ang mga bata sa living room kung nasa an si Apollo. After that, he literally dragged me to go upstairs to the library. "Aray, Lukas ha!" Bigla niya akong binitiwan nang nasa tapat kami ng library. Mu khang siyang nalilito. "Ano bang nangyayari?" "Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag but it has something to do with Dad." Naguluhan ako. Muli na naman akong hinatak ni Lukas papasok sa loob. I saw Grand

ma sitting on her chair while looking directly at me. She stood up. "Hey, hey grandma." I greeted her. She looked so serious. "Grandma, what is it? Kagabi pa ako pinapatay ng curiosity. If this had somethin g to do with dad, then tell us? I'm sure hindi mo naman sasabihin na buhay pa si ya after almost fifteen years." "Lukas, matagal nang patay ang Daddy ninyo, pero tama ka may kinalaman ito sa da ddy ninyo." She sighed. Pinaupo niya kami ni Lukas. Huminga siya nang malalim at sak naghalukipkip. "Almost twenty five years ago, your father had an affair with one of the maids h ere at the mansion." Grandma said in a very low voice. I was looking at her. My dad had an affair? "Does... does mom know?" I asked her. "Of course mom doesn't know!" Sigaw ni Lukas. "Do you think kakayanin niya kapag nalaman----" "She knows, Lukas." Biglang sabi ni Lola. "Your mom knows at sa puntong iyon ay muntik na silang maghiwalay ng daddy ninyo. Pinakiusapan ko lang si Lucia na huw ag umalis para sa inyong magkakapatid. Lucia was good enough; she listened to me , pero napakasakit tanggapin niyon para sa kanya. She had to deal with the fact that your father got a maid pregnant." Hindi ako makahinga, ano bang gustong sabihin ni Lola sa amin ni Lukas? Was she trying to mess with our minds? "Mga apo, it's about time para malaman ninyo na ang totoo." Sabi ni Lola. "Your father had a child with the woman." My mouth fell open and as if on cue the library's door opened, mula roon ay puma sok si Nanay Lydia na may kasunod na isang lalaking halos kasing tangkad ni Luka s. He looked rough and although Grandma wasn't saying anything, I already knew, the man had this certain roughness that only the Consunjis have. "Lukas, Sancho, I want you to meet Adam Honobre Consunji. He's your long lost br other." ******************************************* [20] 18. Two sets ******************************************* I have another brother from another mother. Iyon ang tumatakbo sa isipan ko habang tinitingnan ko si Adam na katabi ni Lola sa kabilang side ng mesang iyon. Hindi maitatanging Consunji si Adam, he had tho se signature deep set of black eyes just like mine and Lukes', he had that certa in roughness and angst that I know I have and Luke has. Tinitingnan ko lang siya . He looks like Dad. "Matagal ninyo nang alam pero hindi ninyo sinasabi sa amin, Lola! We are tired o f your riddles!" Sigaw ni Lukas. Hinawakan ko ang kamay niya at saka pilit siyan g pinapakalma. "Luke, ako ang panganay so shut the fuck up!" I hissed at him. "I'm sorry, but I never thought you'll react like this. Itinago ko siya dahil al am kong hindi ninyo magugustuhan ang mangyayari, when your father died, nakalaga

y sa last will niya na kailangan ipakilala si Adam sa inyo bago mahuli ang lahat . Matanda na ako, mga apo, it's time for the family to be united." Mahinahong sa bi ni Lola. "Si Adam ang bunso ninyong kapatid." "Si Adelaide Christiana ang bunso kong kapatid, Lola." Mariing sabi ni Lukas. "Laide is in peace, Luke, she will always be your little sister, my princess per o nandito si Adam, he is your living relative, your brother." Tumayo si Lukas at saka umalis, bago siya lumabas ng pinto ay hinarap niya si Lo la. "Wala akong kapatid sa labas." Lukas left. I was left alone with Lola and Adam. I don't know why but I had a bad feeling about him, there was something in his e yes that bothers me. I don't know what is it but I feel that he's a harmful elem ent for my family. "Sancho, ikaw ang panganay, wag mong sabihing pareho kayo ni Lukas ng reaksyon." "Lola, I just have to take it all in." Sabi ko na lang, binalingan ko si Adam. " Nevertheless, I am happy to know about your existence, Adam." Tumayo ako. Lola s miled. Tiningnan niya si Adam at saka ngumiti. "Wag muna kayong umuwi, dito na kayo maghapunan. I'm sure Sheena would want to s ee, Adam, Sancho." Agad na nagsalubong ang kilay ko, muli kong tiningnan si Adam at saka bumaling k ay Lola. Kilala ni Sheena si Adam? Bakit? Does Sheena know that he is my brother ? Kung oo, bakit hindi niya sinasabi sa akin? "Bakit kilala niya si Sheenalyn?" Tanong ko kay Lola. "Of course, hijo, isinasama ko si Sheena noon kapag dinadalaw ko si Adam sa prov ince, at sa iisang university lang kayo graduate." Adam smiled at me, nakakaloko ang ngiting iyon pero hindi na lang ako nagkomento , halos magkakapanabay na lumabas kami mula sa library. Nagpunta ako sa family r oom, kasabay ko pa rin si Grandma ang my new found brother Adam. Naroon na si Lu kas, sambakol na naman ang mukha nito. I was just looking at him and Apollo, Apo llo was trying to calm him down. "Luke..." I called him, I was silently warning him to behave. Naupo ako sa isa s a mga sofa, katabi pa rin ni Lola si Adam. Noon naman pumasok ang kambal ko kas unod si Sheena. Hawak niya ang kamay ni Yza. "Lola Adel!" Tawag ni Yza kay Grabdma she ran to her to give her a hug, ganoon d in si Yto, napangiti ako, pero agad nabura ang ngiti ko nang makita kong nilapit an ni Adam si Sheena at saka niyakap ito. "Anong ginagawa mo dito?" Ngiting-ngiti si Adam. "Lola, si Adam." Natatawang sab i niya. "Oo hija, hindi ko nasabi sa'yo noon, pero kapatid ni Lukas at ni Sancho si Adam kaya lagi ko siyang binibisita sa farm." "Ang tagak kitang hindi nakita, Marien." Marien. I took a deep breath. Why the fuck was my half brother calling my wife b y her second name and my wife seemed so happy about it.

Buong gabing mainit ang ulo ko, ang planong doon sana kami matutulog ay nagbago, nagpumilit akong umuwi dahil ayokong nakikipag-usap si Sheenlyn sa lalaking iyo n. Nang makarating kami sa bahay ay hinayaan ko lang si Sheena na asikasuhin ang mga bata. I went to the kitchen to get something to drink, halos mapangalahati ko na ang scotch nang makita ko siyang bumaba. "Sancho, bakit hindi ka pa magbihis?" Tanong niya sa akin. "Saka bakit mainit an g ulo mo?" Inirapan ko siya. I couldn't forget the fact that my wife hugged my h alf brother and that she was glad to see him, she even smiled at him, she never smiled at me that way. "Sancho?" Tawag niya ulit. "So, Marien huh..." Hindi na ako nakatiis. I saw her rolled her eyes. "Anong nak akatwa, Sheenalyn?" Tanong ko sa kanya. "Sancho, nagseselos ka ba sa kapatid mo?" "Kay Lukas? Hindi, bakit naman?" "Sancho, kapatid mo din si Adam." Giit niya. "Fuck! Kung kapatid ko siya hindi ka niya titingnan na para bang ikaw lang ang n akikita niya sa loob ng kwartong iyon! Ako lang ang may karapatang tumingin sa'y o nang ganoon dahil akin ka!" Sigaw ko sa kanya. "Nagseselos ka nga." She concluded. "May karapatan ako dahil akin ka." Wika ko. "Ay sus, kinikilig ako." Lumapit siya sa akin. "Naalalala mo iyong deal natin?" Wika niya sa akin. "Ako ay sa'yo at ikaw ay akin. Walang ibang tao tayong dalawa lang." She kissed my lips. "Ngayon ka pa ba magseselos, alam mo naman na mahal na mahal kita." Malamyos ang tinig na wika niya. I sighed. Was I just over reacting? Tiningnan ko siya. "Wala kang gusto kay Adam?" Tanong ko sa kanya. "Wala, ano ka ba?" Humagikgik siya. Bigla naman akong nakahinga ng maluwag. "Akin ka, Sheena, ikaw, ang buong pagkatao mo, ang katawan mo pati ang pangalan mo, akin lang." "Opo, Sir..." Ngumiti siya. Hinatak niya ang kamay ko. "Lika na, sabi ng doktor, healthy sa buntis ang exercise, mag-exercise ulit tayo, baby damulag ko." Kinin datan niya ako. I like that exercise she had in mind.

---------------------------It was Sunday, and for our family, Sunday is always family day pero this time, k asama naming si Adam - ang half brother naming ni Lukas. Nagsimba ang buong pami lya. Hindi ko hinahayaang mawala sa tabi ko si Sheena dahil ayoko ng paraan nang pagtingin ni Adam sa kanya. I just dislike the fact that he was staring at Shee na like she was the only person in the room. Tulad ng sinabi ko noon, ako lang a ng may karapatang tumingin sa kanya nang ganoon dahil asawa ko siya at akin siya .

"Okay ka lang ba?" Biglang tanong niya sa akin. We were at the mansion that afte rnoon, kauuwi lang naming galing ng simbahan at nagpahanda si Lola ng lunch for us. I just smiled at her. "You are mine." I whispered at her. Sheena smiled. "Arte." Komento niya. "Tatay, lilipad daw iyong kite!" Narinig kong sigaw ni Yza. Agad akong tumayo at saka nilapitan siya. Nakatayo si Yza malapit sa may garden habang tinitingnan s i Lukas at si Yto na nagpapalipad ng saranggola. Hinatak ni Yza ang damit ko. "Yes baby girl?" I carried her in my arms. "Gusto ko din po ng ganoon." Sabi niya sa aki9n. Natawa naman ako. Lumapit ako k ay Lukas at hiniram ang saranggola niya. I taught Yza and Yto how to fly the kit e properly - at dahil matalino ang mga ito ay hindi nagtagal, sila na ang nagpap alipad ng mga saranggola. I was just standing near them, watching them. Biglang nagsalita si Lukas. "I hate Adam." Sabi niya sa akin. I looked at him. "Don't be such a dickhead." Sabi ko sa kanya. He shook his head. "No offense, Sancho pero buong buhay ko second bhest ako basta nandyan ka, tapos noong okay na iyong lahat dumating naman iyang Adam na iyan, second best na nam an ako kay Lola dahil sa kanya." Hindi ako kumibo. Hindi ko rin naman kasi gusto si Adam, mabigat ang loob ko sa kanya. Hindi ko alam kung dahil iba ang nanay niya o dahil anak siya ni Dad sa l abas o dahil iba ang tingin niya sa asawa ko. Nagseselos ako sa kanya kahit alam kong wala naman siyang ginagawa. Hindi rin kasi maalis sa akin ang possibility na baka lapitan niya si Sheena. May pinagsamahan sila. Mas nauna siya kaysa sa a kin sa buhay ni Sheena at naiinis ako dahil doon. "Let's just be mature about this." Sabi ko na lang kay Luke. Napansin kong nakat ingin siya sa kung saan. "What?" I asked him. Sinundan ko ang tingin niya and I saw Adam sitting beside Sheena, nagkekwentuhan sila. Nagtiim ang mga bagang ko. Inilang hakbang ko sila at saka hinawakan si Sheena sa braso. Hindi naman siya k umibo, tumayo siya at saka nagpatianod sa akin. I took her to the kitchen. Inis na inis ako. "Why are you talking to him?!" I hissed. Hinawakan niya ako sa braso. "Sancho, calm down. We're just catching up." "Catching up?! Do you see the way he looks at you! Sasabog ang ulo ko sa selos!" "Bakit kay Lukas hindi ka nagkakaganyan?" Tanong niya sa akin. Nanlaki ang mga m ata ko. "Luke is my brother." Sabi ko sa kanya. "He's your brother too." Giit pa niya. Napamura ako. Mukhang nagulat naman siya sa reaksyon ko. I sighed. "I'm sorry." I said to her. Huminga siya ng malalim. "Ikaw ang mahal ko, ikaw lang bakit ba hindi mo mapanghawakan iyon, Sancho?"

Hindi ako nakapagsalita. Tumalikod si Sheena. Sinundan ko siya at bago pa man si ya makalayo sa akin ay hinatak ko pabalik ang kamay niya. "Honey, I'm sorry." I said to her. Right at that moment, I realized that I have changed a lot. I wasn't used to saying the sorry word, sa relasyon naming ni Mad eline kahit ako ang may kasalanan ay siya ang palaging nag-a-apologize sa akin. But with Sheena, parang napakadali para sa akin ang bitiwan ang mga salitang iyo n. "Ang arte mo kasi." Nakalabing sabi niya. "Sige na, sige... bati na tayo." I smiled at her. I kissed her cheeks, noon ko napansin na nakatayo pala si Lola malapit sa amin. Agad na namula ang pisngi ni Sheena. I was smiling. "Sancho, Sheena, pwede ba tayong mag-usap?" Kinabahan ako. Alam ko ang tono ng pagsasalita ni Lola. Alam kong may problema p ero bakit kasama si Sheena sa usapang iyon? I took her hand and we followed Lola to the library. Inside I saw a woman in her late twenties, her hair was long an d she was pale pero nakatitig siya sa akin, maganda siya pero mas maganda si She ena. Hindi ko alam kung bakit siya pamilyar sa akin, nakita ko na siya noon, per o hindi ko alam kung saan. "Sit down..." Sinenyasan kami ni Lola. I was still holding Sheena's hand. "Sancho this is Lily." Sabi ni Lola. "Do you remember her?" Hindi ako makasagot. Parang kilala ko siya pero hindi ko alam kung saan ko siya nakilala. "Sancho..." "I don't know grandma." Sabi ko. "Hindi mo talaga ako makikilala because it was dark that night." Sabi niya sa ak in. Kumunot ang noo ko. "Hindi mo na siguro ako natatandaan pero something happe ned to us five years ago noong home coming mo sa university." Unti-unti ay bumitiw si Sheena sa mga kamay ko. "You fathered my children Sancho Consunji. Kambal ang anak mo sa akin." "W-what?" Hindi ako makapaniwala. I stared at her, then I looked at Sheena, naka yuko siya, magkakuyom ang mga palad at saka nakita kong pumapatak ang mga luha. "E-excuse me..." Tumayo si Sheena at saka lumabas ng library. "Sheena!" Sigaw ko. "Sancho please sit down. Deal with her later." Wika ni Lola. Tiningnan ko siya a t saka tumingin ako kay Lola. "Another set of twins, Sancho. Don't you wanna see them?" I don't know, but I really have a bad feeling about this one. ******************************************* [21] 19. Two bombs *******************************************

"Nanay, pwedeng manood ng tv?" Nginitian ko lang si Yto. Kararating lang naming sa bahay nang gabing iyon at bi nibihisan ko na sila. I was combing Yza's hair habang nakaharap sa amin si Yto, he was sitting on his bed looking at me. "Please, Nanay..." Pinagdikit pa ni Yto ang mga kamay niya na para bang nananala ngin. Umiling ako. "May school kayo bukas. Mahiga ka na Yto Jose." Sabi ko na lang. Bago siya humig a ay nilapitan niya muna ako at saka niyakap. Parang gusto kong maiyak nang mga panahong iyon. Hindi kasi maalis sa isip ko ang naging takbo ng usapan sa librar y kanina. May anak pa si Sancho sa ibang babae at base sa kwento niya ay halos p areho lang ang nangyari sa amin. She was a neophyte, that happened five years ag o, pagkabalik ni Sancho galing ng Amerika. Dalawang taon na noon sina Yto at Yza at pilit kong itinatago ang kambal mula sa pamilya, and yet he fathered them. G usto kong maiyak. Mahal ko si Sancho pero hindi ko alam kung kaya kong tanggapin ang katotohanan na may anak siyang iba. Lily had twin girls named Melissa and Melanie, nakita ko na ang mga ito kanina, Lola introduced the girls to Sancho, at sa opinion ko, hindi naman kamukha ni Yz a o ni Sancho ang mga bata, kung anak ni Sancho ang mga iyon, dapat ay kamukha n iya ang mga ito, ipinagpipilitan ni Lily na si Sancho ang kamukha pero wala nama n akong makitang resemblance. Maybe I was being biased dahil nagagalit ako sa ba baeng iyon pero hindi talaga kamukha ni Sancho ang kambal nito. "Goodnight Nanay..." Sabi ni Yza sa akin. I smiled at her and kissed her lips. K ung sakaling anak nga ni Sancho ang mga batang iyon, paano ko ipapaliwanag sa ka mbal na may kapatid sila na hindi naman ako ang ina? Hinaplos-haplos ko ang buho k ni Yza at nang masiguro kong tulog na sila ni Yto ay lumabas na ako ng silid. Dahan-dahan akong pumasok sa bedroom naming ni Sancho, naligo at nagbihis na ako , mabuti at natanggal na ang cast sa kamay ko kundi, mabagal pa rin sana akong k umilos. Nakatayo ako sa may balcony nang maramdaman ko ang mga bising ni Sancho na pumalupot sa baywang ko. Hindi ako gumalaw. I leaned in his chest and sighed. "Did you feel anything when you saw the kids?" Hindi matiis na tanong ko. Sancho sighed. "I don't know." Sabi niya sa akin. "To be honest, wala, Sheenalyn. I don't want to be a bad guy but I feel like there's something wrong with the scenario at hin di lang iyon dahil kay Lily." Humarap ako sa kanya. "Pero kilala mo siya." Sabi ko. Pinipigilan ko ang sarili kong umiyak. "Kilala m o siya diba?" "Pamilyar siya, pero hindi ako sigurado." Sagot niya. "Sheena, it was dark that night, I was too drunk I don't even remember having sex with her. Please maniwal a ka sa akin." Hinawakan niya ang kamay ko. "Gusto kong maniwala, pero parang ang hirap." "Sheena, Lola and I talked earlier, ipapa-DNA ko ang mga bata." "Paano kung positive?" Tiningnan ko siya. "Hind-hindi ko alam." Binawi ko ang mga kamay ko sa kanya at saka tumalikod. "Sh eena, wag naman ganito. Hindi ko naman alam iyon."

"Nandoon na nga, Sancho. Hindi mo alam. Hindi naman kita sinisisi dahil noong mg a panahong iyon wala pa ako at ang mga bata sa buhay mo pero sa ngayon, natatako t ako, nasasaktan. Kung ikaw, gusto mong iyo lang ako, ako rin, I want you all m ine, ayoko ng kahit, kung sakaling anak mo ang mga batang iyon, matatanggap ko s ila, pero hindi ko alam kung anong gagawin ko sa babaeng iyon." Muli akong tumalikod. Nanguha ako ng isang unan at saka tumungo sa pinto. "Honey, saan ka pupunta?" Tanong niya sa akin. "Doon muna ako sa kwarto ng kambal." "Sheena..." "I need space, Sancho, please kahit ngayong gabi lang." Lumabas ako ng silid at nagpunta sa kambal. Ginising kong mulis sila para pagdik itin ang dalawang higaan, matapos iyon ay pumagitna ako sa kanilang dalawa ni Yz a at saka tuluyang nahiga, Niyakap pa ako ni Yza at ngumiti. "Nanay, parang tulad lang ng dati." Sabi niya sa akin. Tumulo naman ang luha ko. Sana ganoon na lang ulit, sana tulad na lang ng dati na ako lang, si Sancho at ang mga bata, iyong walang asungot, iyong walang panggulo. Bigla akong napahawak sa tyan ko, hindi pa man ay parang mahihirapan ang baby ko sa oras na lumabas s iya. Sana, sana, sana maging maayos ang lahat. Sana talaga...

------------------------------Isang linggo nang malamig sa akin si Sheena. Mula nang gabing iyon ay hindi na m uli siya natulog sa silid naming dalawa, hindi rin niya ako masyadong kinakausap , kung kakausapin niya naman ako ay tungkol lang sa mga bata o kung tatanungin n iya kung kumain na ba ako. Wala na ang dating lambing niya sa akin. She used to be really sweet with me, kapag dumating ako galing ng office ay nakasalubong aga d siya sa akin, ngayon, sabay kaming pumapasok sa office, sabay umuuwi pero dama ng-dama ko ang bigat ng loob niya. I missed her so much. I missed the times when she would just suddenly hug me, ki ss me and tell me how much she loves me. I missed the way she calls my name, pat i iyong pagtawag niya sa akin ng baby damulag, miss na miss ko na siya. "Tatay, sabi ni Teacher may program kami sa school. Nakalagay siya sa notebook k o, kakanta po ako." Ngumiti si Yza sa akin. That morning we were having breakfas t like a normal family, pero ang totoo ay hindi normal ang lahat. "Really baby? Anong kakantahin mo?" Tanong ko. Sinulyapan ko si Sheena, she was wiping Yto's mouth. "Greatest love of all po." Sabi ni Yza sa akin. Ngumiti ako. "Kailan ba iyan? Pupunta si Tatay." "Talaga po? Promise?" tanong niya sa akin. "Oo naman, baby. Ikaw pa, you're my second favorite girl." Hinagkan ko siya sa p ising.

"Hmp? Second lang? Sino iyong first?" Tanong niya sa akin. Biglang nagsalita si Yto. "Siyempre, Yzang si Nanay, love kasi ni Tatay si Nanay noh. Diba tatay?" Nakatin gin si Yto sa akin. Sinulyapan ko si Sheena, pansin ko ang pamumula ng pisngi ni ya. "Oo naman, son, mahal na mahal ni Tatay si Nanay. Sobra-sobra." She cleared her throat. "Bilisan ninyo ang pagkain." Sabi ni Sheena. "Maya-maya nandyan na iyong service ninyo." Matapos sabihin iyon ay tumayo na siya. Iniligpit niya ang mga plato at saka nagpunta sa kusina. Sumunod ako sa kanya. "Honey..." Hindi niya ako pinansin. I sighed. Lumapit ako sa kanya at saka niyak ap siya. "Sancho ano ba?" Lumayo siya sa akin. "Halata na iyong baby bump mo." Sabi ko na lang. Hindi na talaga ako makatiis, s he's so near and yet so far. Bigla kong hinatak ang kamay niya at saka hinagkan siya sa labi, noong una ay pilit niya akong tinutulak, pero sa huli, yumakpap na rin siya sa akin at saka sinagot ang mga halik ko. I kissed her, I wanted her t o feel how much I long for her. Bigla ay lumayo ako nang marinig ko ang paghikbi niya. "Sheena..." She looked at me. "I'm afraid that I'm not good enough for you." Humihikbing sabi niya. I shook my head. "You are the best thing for me, Sheena. You loved me even if I am a bad person, wala na akong mahahanap na ibang magmamahal sa akin tulad ng pagmamahal ko sa'yo , so please don't ever think that way." Nakatingin lang siya sa akin saka bigla niya akong niyakap. She cried in my arms, paulit-ulit niyang sinasabi that she w as sorry, in my opinion, she had nothing to apologize for, ako ang nakaksakit sa kany so why would she apologize. I'm just happy right now because I got her bac k. "Nanay, bakit ka umiiyak?" Natigil lang kami nang magsalita si Yto. Nang balingan naming siya ay nakita nam ing pati si Yza ay nakatayo roon at tinitingnan kaming dalawa. Sheena automatica lly wiped her tears away and smiled. "Wala anak, masaya si Nanay kasi magkakasama tayo." "Pati si Tatay umiiyak." Wika pa ulit ni Yto. I just smiled, ipinalupot ko sa ba ywang ni Sheena ang mga kamay ko at saka hinagkan siya sa pisngi. I love her so much, hindi ko na kayang mabuhay nang wala siya at hindi ko hahayaang may sumira sa kung anong meron kami. Narinig ko ang busina ng school bus, sabay-sabay kaming lumabas at saka inihatid ang mga bata sa bus, agad namang nakasunod sa bus na iyon ang sasakyan kung nas aan ang mga bodyguard ng mga bata. Inihatid ko ng tingin ang bus, nang tuluyan s ilang mawala ay binalingan kong muli ang asawa ko.

"I love you." She smiled. "I love you too, no matter what." I sighed. Sana ganito na lang kami. Niyakag niya ako sa sasakyan pero bago pa ma n kami makasakay ay napansin ko ang isang pamilyar na babae sa gilid ko, si Lily , kasama niya ang mga batang babae. Sheena was looking at her too. "Say hello to your dad," Wika niya sa mga bata, agad naman silang tumakbo sa aki n. "Anong ginagawa mo dito?" I asked her matapos akong halikan ng mga batang iyon. "May anak ka sa akin, Sancho, dapat magkakasama tayo sa isang bahay." "What?" Halos mapasigaw ako. Tiningnan ko si Sheena, masama ang tingin niya kay Lily. "Bakit siya? Pinakasalan mo pa siya, samantalang ako, nagtitiis ako sa unit kung saan ako ikinukulong ng lola mo! Para akong criminal na hindi pwedeng lumapit s a'yo! It's unfair." Mataray na sabi niya, biglang nag-init ang ulo ko. Kung wala lang ang mga bata ay maaaring nasaktan ko na siya. Magsasalita n asana ako nang biglang magsalita si Sheena. "Sige, the girls can stay here. Para makasama nila si Sancho at ang mga kapatid nila, pero ikaw, off limits ka." Matapang at buong-buong sabi niya. "What? Anong akala mo, papayag ako? Gusto ko ring makasama si Sancho." "Wala akong pakialam, the last time I checked ang mga bata lang ang anak ni Sanc ho, sila lang ang may karapatang lumapit sa asawa ko at hindi ikaw. So get your filthy claws off my husband kung hindi manghihiram ka ng mukha sa aso." Tumalikod si Sheena at saka pumasok sa kotse, sumunod ako sa kanya. Hindi nakapa gsalita si Lily, hanggang sa umalis kami ay nakatayo lamang siya sa labas ng gat e. "May gusto siya sa'yo." Wika ni Sheena sa akin. I looked at her. "I know, I'm sorry." "Nakakainis magka-asawa ng gwapo." Sabi niya bigla. Kumunot ang noo ko. "Kung pw ede lang bulagin ang bawat babaeng titingin sa'yo..." Napangiti ako. "They don't matter, Sheena, ikaw lang naman ang babae sa paningin ko." Kinurot niya ako sa baywang. Lumapit siya sa akin at saka bumulong. "Mamaya ka sa akin, Mr. Consunji." "I can't wait..."

---------------------------------------

"Nasaan si Sir Lukas?" Hindi ako mapakali. Magtatanghalian na pero wala pa rin si Lukas sa opisina. Mad alas siyang ma-late pero thirty minutes lang ang pinakamatagal niyang late ngayo n halos ilang oras na pero wala pa rin siya. Natetensyon ako. Hindi ko alam kung anong gagawin ko, after lunch my board meeting na sila, ipapakilala kasi si Ada m sa mga share holders bilang bunsong kapatid ng dalawa pero wala pa rin siya. Bumalik ako sa cubicle ko at saka tinawagan si Apollo, ang sabi niya sa akin, na kaalis na daw si Lukas kanina pang umaga, mukhang nag-alala rin siya nang sabihi n kong hindi pa pumapasok si Lukas sa opisina. Ibinaba ko ang phone at saka si L ukas naman ang tinawagan ko, ring lang nang ring ang telepono nito pero hindi su masagot. Nakadama na ako ng pag-aalala. Tinawagan ko na si Sancho. "Honey?" Isang ring pa lang ay sinagot na niya. Napangiti ako kahit paano. "Sancho, nasa iyo ba si Sir Lukas?" Tanong ko sa kanya. "Kay Apollo, baka nandoon." Wika niya, alam kong nakangisi siya. "Wala nga daw. Anyway, papaalala ko lang may meeting kayo mamaya after lunch, o kay?" Sabi ko sa kanya. He chuckled. "Yup, pero pupunta muna ako sa mansyon, ngayon kasi iyong dating ng DNA test." B igla akong kinabahan nang sabihin niya sa akin iyon. Hindi ko tuloy alam kung an ong aalalahanin kong una, si Lukas ba o ang resulta ng DNA test, noong isang lin ggo lang ay sinupalpal ko ang babaeng iyon, kung umasta siya parang pag-aari niy a ang asawa ko. I sighed. Kung sakaling anak nga ni Sancho ang mga batang iyon, ano pa kayang magiging asta sa akin ng Liliy na iyon? I keep on fighting her, pa ti nga si Apollo ay nababara ito, kung umasta nga kasi ay parang ito ang asawa a t hindi ako. "Honey..." "I love you, no matter what happen, okay?" Sabi ko na lang sa kanya. "I love you too. I have to go, bye..." Nagpaalam na siya. Tinapos ko naman ang t awag at saka muling tinawagan si Lukas, sa ika-apat na ring ay sumagot na siya. "Buti naman Sir at sumagot na kayo!" Sigaw ko. Napatingin pa sa akin ang ibang m ga kasama ko. I just smiled at them. "Sir, nasaan ka ba?" "Nandito ako sa warehouse natin." Wika niya sa akin. Kumunot ang noo ko. "Anong ginagawa ninyo sa warehouse, Sir?" "Basta puntahan mo na lang ako, Sheena, nandito ako sa pier 5, third warehouse, pumasok ka kapag dumating ka and please, do not tell Apoll---" "Sir?" Nagtaka ako, hindi pa siya tapos magsalita ay binaba na niya ang phone. S Inubukan ko ulit siyang tawagan pero unattended na ang cellphone niya. I just si ghed. Kinuha ko ang bag ko at saka umalis, habang naglalakad ako sa hallway ay n akita ko si Adam na palabas papasok ng elevator. Nginitian ko siya at saka sumab ay sa kanya pababa. "Saan ka galing, Adam?" Tanong ko habang pababa ang elevator. He just smiled. "Lola Adel wanted me to spend time with Sancho, he seemed to not like me." Napan

giti ako. Parang kailan lang hindi masyadong magaling sa English si Adam pero ng ayon, may American Accent pa siya - bongga lang. "Pasensya ka na, sanay kasi siya na si Lukas lang ang kapatid niya." "Naiintidihan ko naman." Pagkasabi niya noon ay bumukas ang elevator. "Saan ka?" Tanong muli niya. "Sa pier 5, nandoon si Sir Luke, hindi ko nga alam kung bakit." Sabi ko sa kanya . Tumango na lang siya, sumakay naman ako sa company car, nakita ko naman siyang sumakay sa sarili niyang sasakyan. "Bye, Marien." Kumaway siya sa akin. I smiled and waved back. Binalingan ko ang driver. "Kuya, sa Pier 5 tayo." Hindi siya nagsalita. Tinitingnan ko ang dala kong gamit . Naramdaman kong umandar ang sasakyan at hindi naman nagtagal ay huminto kami s a loob mismo ng pier 5. Bumaba ako. "Kuya, pakihintay ak---" Biglang umalis ang sasakyan. Nagtatakang sinundan ko si ya ng tingin ang buong akala ko ay magpa-park siya pero bigla na lang niyang tin ahak ang daan palabas ng pier. Kinabahan ako. Something is not right... --------------------------------------------------

I was standing beside Lola as I wait for Lily to enter the library, nasa kamay n i Lola ang results ng DNA test, hindi ko alam kung positive ba iyon o negative p ero kinakabahan ako, ang tanging nagpapalakas lang ng loob ko ay ang sinabi sa a kin ni Sheena na mahal niya ako kahit anong mangyari. "Are you okay, Sancho?" Tanong ni Lola sa akin. I just nodded. Noon bumakas ang pinto. Si Lily lang ang nandoon, kasunod niya si Nanay Lydia. Tulad pa rin siya nang dati. Mayabang pa rin ang dating niya na para bang ang laki ng utang ng pam ilya ko sa kanya. She sat at the chair in front of Lola's desk. Sinenyasan na ri n ako ni Lola na maupo sa tapat niyon. She was still standing beside her table. I looked at Lily, she had this slut effect. I shook my head, kahit anong gawin k o ay hindi ko siya matandaan, I was in the homecoming of the university five yea rs ago pero hindi ko matandaan kung may nangyari sa amin o wala, lasing na lasin g ako noon, that was the same night I met Madeline, ang alam ko, si Madeline ang kasama kong umuwi nang gabing iyon si bakit sinasabi ni Lily na siya ang babaen g iyon at paano niya nalaman ang tungkol sa gabing iyon? "Ano bang atin at bakit kailangang hindi ko kasama ang mga bata?" Tanong niya ha bang nakataas ang kilay. Napailing na lang si Lola. Ibinaba niya ang envelope. " Ano iyan?" "DNA test results." Simpleng sagot ni Lola. I was just watching Lily, mukhang na walan siya ng kulay sa mukha. I was just looking at her. "DNA test? Nagpa-DNA kayo nang hindi ko nalalaman?!" Sigaw niya. "You don't expect us to tell you about our plans, mabuti na iyong wala kang alam ." Wika pa ni Lola. Lola was holding two white envelopes. She was toying that in her hands. "Hindi pa ba sapat sa inyo na sinabi kong anak ni Sancho ang mga batang iyon? Ba

kit si Sheena, you took her word!" "FYI Ms. Abugar." Si Lola ulit. "Pina-DNA ko ang mga anak ni Sheena noon nang hi ndi niya rin alam. We just didn't take her word, bago niya pa sabihin sa akin, m atagal ko nang alam." Hindi ko alam kung bakit natutuwa ako sa reaksyon niya. Para kasing may tinatago siyang hindi ko maintindihan. Kung tulad nga nang sinasabi niya na ako ang ama ng mga anak niya, bakit parang takot na takot siya ngayon? "Shall we start?" I nodded. I was looking at her. Nakakuyom ang mga palad niya habang titig na tit ig sa akin. Lola took the envelope on her hand, matamang binasa niya ang isang s ulat at saka iyong sumunod. I was waiting in anticipation, maya-maya ay ibinaba niya ang envelope at saka bumaling sa akin. "We'll, Sancho Angelo, the kids are not yours. Negative." Iniladlad ni Lola ang unang sulat na binasa niya. "What?! How did that happen?!" Sigaw ni Lily. "May mali sa results na iyan! Si S ancho ang ama ng kambal!" I was re-reading the results, negative, negative, I smiled. Negative, does this mean that I am not the twins' father? I did not father her child. "Tell me Ms. Abugar, hindi si Sancho ang ama, sino ang ama ng mga batang iyon. I don't like it when someone is messing with my family." Mariing wika ni Lola. "H indi si Sancho ang ama, at hindi rin ikaw ang ina ng mga bata. Tell me, kanino s ila galing?" I looked at Lola, ibinigay niya rin sa akin ang isa pang envelope, DNA test iyon ni Lily at ng mga bata at ayon doon, negative din ang resulta. Kung hindi siya ang ina, at hindi ako ang ama, kanino ang mga batang iyon. Naikuyom ko ang mga p alad ko. "Who told you to do this?" Tanong ko. I could only think of Madeline. "Wala akong alam sa sinasabi ninyo!" As if on cue may mga pulis na biglang pumasok sa loob ng library. "Get her," Wika ni Lola. I was just watching her. "Idedemanda ko siya ng fraud." Sabi pa ni Lola. "Parang awa ninyo na, huwag ninyo akong ipakulong!" Sigaw nang sigaw si Lily, na ng makalabas sila ng library ay binalingan ko si Lola. "Saan ninyo ba siya nakilala, Grandma?" I asked her. "She went to the office the other day, hindi ko siya gusto, may kakaiba sa kanya kaya I had her background check, isa siyang con-artist, marami na siyang naloko ." "So bakit ninyo pa siya pinakilala sa akin!" I hissed. Bigla kong naalala ang sa kit sa mga mata ni Sheena nang araw na iyon. "I had to take a chance, Sancho! Kahit wala akong tiwala sa kanya, hindi pa rin maalis sa isip ko na paano kung apo ko nga ang mga batang iyon? I had to comprom ise with her, nang makita ko ang kambal niya, I didn't feel anything di tulad no

ong una kong makita ang mga anak mo, Yza and Yto were only three back then, but when I saw them, I already knew - lukso ng dugo - ika nga. I'm sorry, Sancho." W ika niya sa akin. I nodded. Naiintindihan ko naman si Lola. Kahit paano ay nakah inga na ako ng maluwag. Nagpaalam ako sa kanya at habang pababa ng hagdan ay tin awagan ko si Shena para sabihin sa kanya ang magandang balita. "Honey!" I greeted her after she answered my call. "Honey its negative!" Sigaw k o, ngiting-ngiti ako pero nawala ang ngiting iyon nang marinig ko ang sagot niya . "Ayoko na, Sancho. Iiwan na kita at ang mga bata. Hindi kita mahal." "What?" Hindi siya nagsalita. "I'm sorry, Sancho." Nanginginig ang boses niya sa kabilang linya. "Sheena?!" I exclaimed. "Bakit ngayon pa, Sheena?! Bakit ngayon pa kung kailan m ahal na mahal ko na ang mga bata at kung kailan hindi ko na kayang mabuhay nang wala ka! Bakit ngayon pa?!" Hindi ko mapigilan ang pagluha. Nasasaktan ako, inaa yawan na ako ng babaeng mahal ko. "Sancho, I'm sorry, please let me go... Don't look for me. Pakisabi na lang sa m ga bata na mahal na mahal ko sila." Iyon lang at tinapos niya ang tawag. Nanghih inang napaupo ako sa hagdan. What just happened? ******************************************* [22] 20. Two Sisters ******************************************* "Bakit ka pa kasi nagpunta dito? Buntis ka, Sheena, kapag may nangyari sa'yo pa patayin ako ni Sancho!" Halos hangin na ang mga salitang lumalabas sa bibig ni Lukas habang nakatingin s iya sa akin. Magkaharap kaming dalawa, nakatali siya sa isang mono block chair tulad ko. Hindi ako makagalaw at kahit anong gawin ko, hindi na yata ako makakaa lis sa pagkakataling iyon. Tama ang hinala ko kanina nang dumating ako dito, may mali sa nangyayari. Hindi ako iiwan nang driver na iyon kung hindi niya alam na may mangyayari, isa lang ang ibig sabihin noon, kasabwat nang kung sinuman ang gumawa nito ang driver na iyon sa kompanya. I sighed. Natatakot na talaga ako, k anina ay tinutukan ako ng baril ng lalaki sa ulo para sabihin ang mga salitang i sinulat niya sa papel. Naiiyak na ako, kung sinuman ang may pakana nito, sigurad o akong galit siya kay Sancho, ang hiling ko lang, sana hindi nila idamay ang mg a anak ko dahil napakabata pa ng kambal. "A-akala ko kasi totoong nandito ka." Maluha-luhang sabi ko. "You should've got the message when I told you not to tell Apollo!" Sigaw pa ni Lukas. Napangiwi ako sa taas ng boses niya. "Hoy! Magsitahimik kayo!" Sabi noong lalaking nakatayo sa may gilid ni Lukas. "M amaya darating ang mga amo, wag kayong maingay! Bawal mag-usap." Sabi pa niya. "Tang ina mo!" Sigaw ni Lukas. "Kapag ako nakakawala dito, lalaslasin ko ang lee g mo! Gago ka!" Nagtawanan ang mga lalaki. Hindi ko mabilang warehouse, marami sila, lahat sila ay armado t ako nab aka barilin na lang nila ako bigla ob ng tyan ko. I wanted to cry. Hindi pa man

kung ilan ang mga goons sa loob ng kaya lalo akong natatakot. Natatako at mamatay ako kasama ng baby sa lo ay parang hindi na magkakaroon ng p

agkakataon ang anak konng masilayan ang ganda ng mundo. Hindi na niya makikilala ang ate at kuya niya at hindi na niya mararansan ang pagmamahal ng isang ama na tulad ni Sancho. Mamamatay ako na nasa tyan ko siya. Bakit unfair ang buhay? All I wanted was happiness and a peaceful life kasama ng kambal, iyon lang naman , wala naman akong hinihinging iba. Premyo na lang na nakasama sa buhay naming s i Sancho - na naibigay ko sa mga anak ko ang buong pamilyang dapat lang ay para sa kanila. "Kung makakawala pa kayo, alam ko papatayin na kayo ngayong gabi." Sabi pa ng is a. Muli siyang tumawa. Lalo naman akong napaluha. "Sheena, wag kang umiyak." Sabi pa ni Lukas. "Luke, buntis ako, mamamatay ako ngayon, paano ang anak ko, paano ang kambal?" B inalingan ko ang lalaki. "Maawa naman po kayo, buntis po ako." Umiiyak na sabi k o. Umiling sila. "Miss, wag kang mag-alala, titikman ka muna naming bago ka naming patayin. Iyon ang pangako ng amo namin sa akin." Nagkatawanan ulit sila. Nanlaki ang mga mata ko at lalo akong napaluha. "Mga gago!" Sigaw ni Lukas. "Huwag kang makinig sa kanila, Sheena, makakaalis ta yo dito." "Iyon ay kung bubuhayin ko pa kayo." Nanigas ang likod ko nang marinig ko ang isang pamilyar na tinig ng isang babae. I looked around and I saw Madeline, wearing her beautiful black dress, walking aimlessly in the middle of the warehouse kung nasaan ako at si Lukas. Napanganga ako. Si Madeline ang may pakana ng mga ito? Ganoon ba siya kagalit sa akin? "Hi, Sheena, did you miss me?" Pagkasabi noon ay sinampal niya ako nang ubod ng lakas. "Fuck, Madeline!" Sigaw ni Lukas. "Shut up, Luke!" Binalingan niya ang ibang mga lalaki roon. "Busalan nga iyan!" Sigaw niya. Muli niya akong binalingan at saka muling sinampal. She grabbed a ha ndful of my hair and made me looked at her. "Ang kapal ng mukha mong agawin si Sancho sa akin. Ang kapal!" Sigaw niya. Nalul uha ako lalo. "Ang tagal naming si Sancho, ang tagal kong pinagpagurang makuha a ng loob niya tapos darating ka lang at dahil lang sa lintik na mga batang iyon m awawala siya sa akin?! Puta kang babae ka!" "Hindi ako puta!" Sigaw ko. Muli niya akong sinampal. Naramdaman kong dumugo na ang labi ko. Pinipigilan kong umiyak. "Ah, hindi ka ba puta? Huwag kang mag-alalal dahil gagawin kitang puta ngayong g abi bago kita ipapatay!" Iniharap niya ako sa mga lalaking nakatayo roon at saka ngumisi. "Nakikita mo silang lahat, Sheena? Matitikman ka nila at sinisiguro ko ng makikita ni Sancho kung paano hinawakan ng iba ang pag-aari niya." Gusto kong masuka sa mga sinasabi niya. Natatakot ako, naiiyak, kinakabahan. Bun tis ako, pero balak niya akong ipabababoy sa mga lalaking iyon. I swallowed hard . Sana patayin niya na lang ako. It would be so much easier for me to die than t o deal with those goons. I wanted to dire right there, I wanted to just be gone and never comeback. Ano bang kasalanan ko sa mundo? Nagmahal lang naman ako pero bakit ko nararanadan ito. I had a simple life, a happy one but when I entered S

ancho Consunji's turf, everything changed, my life turned around at kahit anong gawin ko, hindi ko na siya maibalik sa dati. I was crying. "Owww, umiiyak ka? Huwag kang mag-alala, masasarapan ka rin naman sa kanila mama ya, Sheena." Naulinigan kong bumukas muli ang pinto. Hindi ko makita kung sino ang dumating p ero nang tingnan ko ang hitsura ni Lukas ay lalo akong kinabahan. Lukas' eyes we re wide, it was as if he had seen a ghost. Tinaggal ng lalaki ang busal sa bibig niya. "Jane?!" Sigaw niya. Si Jane? Si Jane na sumaksak noon sa akin? Si Jane na nagta ngka sa buhay ni Sancho at ng buong pamilya. "You started without me?" Malamig ang boses na wika ni Jane. Kinilabutan ako. Bi nitiwan ni Madeline ang buhok ko. Noon ko nakita si Jane. Ang payat-payat niya, maitim ang ilalim ng mga mata niya at saka maputla siyang tingnan. Ibang-iba siy a sa Jane na nakilala ko at sa Jane na huli kong nakita noong nakaraang taon. I stared at her. Magkakilala sila ni Madeline? Paano? Si Madeline ba ang nagpataka s kay Jane sa kulungan? Bakit sila magkasama? "Sorry, Ate, ang akala ko nagpapahinga ka pa." Sabi ni Madeline kay Jane. Nanlak i ang mga mata ko. Bakit tinawag ni Madeline na Ate si Jane? Magkapatid sila? "It's okay, sis. Anything my baby sister wants." Ngumiti si Jane - an evil but g enuine smile. "Magkapatid kayo?" Halos isuka ko ang salitang iyon. Jane and Madeline looked at me. "Oo, may reklamo ka?" Wika ni Madeline. Hindi ako makapaniwala. Magkapatid sila? "Kasama sa plano ko ang pagpasok ni Maddie sa buhay ni Sancho," Nagsalita si Jan e. "Our revenge was plotted out perfectly, slowly but surely, kinuha ni Uncle Ro bert ang tiwala ni Lola, habang pinaibig naman ni Maddie sa Sancho, I on the oth er hand wanted everything kapalit ng hustisya para sa Papa ko. Madeline was very young back then, she didn't had any idea what the Consunji's had done to our fa mily. Buo ang plano ko but I fell in love with Lukas." Biglang napuno ng galit a ng mga mata ni Jane. Binalingan niya si Lukas. "Minahal kita! Naging totoo ako sa'yo pero ginago mo lang ako!" "Hindi kita mamahalin dahil hindi ako pumapatol sa basura!" Balik-sigaw naman ni Lukas. Naningkit ang mga mata ni Jane at saka sinampal si Lukas. "Basura din ang asawa mo!" Sigaw ni Jane. "Huwag mong igaya si Apollo sa'yo!" "Ate, tama na! Papatayin naman na natin sila mamaya, so just calm down." Cool na cool na wika ni Madeline. "Alam mo na si Jane ang nagpakidnap kay Sancho noon?" Tanong k okay Madeline. "Oo. Plano naman naming patayin si Sancho tulad nang nangyari noon kay Laide." W ika niya habang nakangisi. "We killed Laide, si Uncle Robert ang nakaisip na taniman ng bomba ang eroplano ng sasakyan niya paalis nang araw na iyon" Proud na proud na sabi ni Madeline. " I asked Jane to do something about her dahil ayokong may kaagaw sa atensyon ni S

ancho." "Mga demonyo kayo!" Sigaw ni Lukas. Umiiyak na siya ngayon. "Pinatay ninyo ang k apatid ko, demonyo!" "Demonyo ka rin naman, Lukas!" Sigaw ni Jane. "Sinaktan mo ako, pinaasa! Handa k ong gawin ang lahat para sa'yo pero hindi pa rin ako ang pinili mo!" Sigaw nit o kay Luke. Naluluha na rin ako. Ang buong akala ko ay aksidente ang pagkamatay ni Laide pero hindi, pati siya ay pinatay ng mga ito. Ganoon kakalaki ang galit ni la sa pamilya ni Sancho. "Wala ka naman nang magagawa, Lukas." Sabi ni Maddie. "Huwag kang mag-alala. Sus unod ka naman na sa kanya. Magkikita na kayo ng little sister mo." Tiningnan ako ni Maddie. "At ikaw, ipapaputa muna kita saka papatayin at habang nagpapakasas a sa katawan mo ang mga tauhan ko, papatayin ko naman ang mga anak mo. Perfect e nding, sa huli akin pa rin si Sancho." "Papatayin ko rin si Sancho." Malamig na wika ni Jane. Madelien rolled her eyes "Pero, Ate, mahal ko si Sancho!" "Consunji pa rin siya!" Sigaw ni Jane. "Kung papatayin mo siya, papatayin ko rin si Lukas!" Sigaw nito sa kapatid. "Papatayin ko naman talaga si Lukas, ipadadala ko sa Apollo na iyon ang malamig na bangkay niya. Kaya kahit anong sabihin mo, papatayin ko rin si Sancho, magdus a ka na ngayon!" Pinanlakihan pa ni Jane ng mata ang kapatid. Napapadyak si Made line. "Panalo ka na, sabagay hindi ko naman ganoon kamahal si Sancho. Hahanap na lang ako ng iba. Iyong mayaman ulit!" Ngumiti si Jane. Kinikilabutan ako sa nangyayari. Hindi ko na talaga ito gusto. Sana hindi na lang ako nagpunta dito. Sana nag-stay na lang ako sa office. Hindi na ako mapakali. Ano bang gagawin ko, mukhang wala na akong takas dito. "Magsimula na tayo." Wika ulit ni Jane. Sinenyasan niya si Madeline. May dalawan g lalaking lumapit kay Lukas at saka dalawa rin ang lumapit sa akin. Kinalagan n ila ako. Madline smiled so sweetly. "Iiwan ko na kayo." Sabi niya sa isa. "Take pictures. Huwag ninyong titigilan ha ngga't hindi nalalaglag iyong baby niya. Kapag napagsawaan ninyo, patayin ninyo na agad. Tawagin ninyo ako kapag itatapon na siya." Napahagulgol ako. Hanggang dito na lang ba ako? Hindi ko man lang nayakap ang mg a anak ko at si Sancho. Iyak ako nang iyak. Binuhat ako ng matangkad na lalaki. "Sheena!" Sumigaw si Lukas. "Putang ina ninyo! Pakawalan ninyo si Sheena! I closed my eyes and let the tears fall. In my head I was repeating the words "I love you" for the three most important people in my life. And as they take me t o the darker part of the warehouse, I apologized to the baby inside of me... This is goodbye. I love you, baby. I want you to know that your dad and your sib lings loved us very much. I'm sorry...

------------------------------------------------------

"Tatay bakit hindi pa tayo umuwi? Baka nalulungkot na si Nanay sa bahay natin, w ala pa tayo doon." Yakap-yakap ko si Yza si Yto naman ay nakatabi lang sa akin at nakasandal sa bal ikat ko. Habang tinitingnan ko sila ay lalo akong nasasaktan. Hindi ko matanggap na iniwan na lang ako basta ni Sheena nang ganoon kadali, iniwan niya rin ang m ga bata. Ganoon ba siya kadaling sumuko? She didn't even fight for us, ang akala ko ba ay mahal niya ako kahit na anong mangyari pero nasaan na siya ngayon? Ni hindi niya nagawang sabihin sa akin ng harapan ang mga salitang binitiwan niya s a akin sa telepono. Iniwan ako ng asawa ko at hindi ko alam kung paano iyon ipapaliwanag sa mga anak namin. Paano na siya? Buntis pa naman siya, hindi nab a talaga siya babalik sa akin? Itatago na naman ba niya sa akin ang anak namin? Kaya ko namang ipaglaban ang kung anong meron kami, ganoon ko siya kamahal, kung hindi niya kayang ipagla ban ang nararamdaman niya para sa akin, ako ang lalaban para sa aming dalawa. Ga noon ko siya kamahal, she changed me, I was a bad person but because of her, I b ecame a better man. "Tatay, bakit ka umiiyak?" Pinahid ni Yza ang luha ko. "Wala baby, nami-miss ko lang si Nanay." Binalingan naman ako ni Yto. "Kaya nga po, umuwi na tayo para hindi na natin ma-miss si Nanay." Sabi pa ni Yt o. Lalo akong nakadama ng awa para sa kanila. Masyado nilang mahal ang nanay nil a at hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanila na iniwan na kami ni Sheena . "Matulog na muna kayo." Wika ko sa kanila. "Huh? Tatay, paano si Nanay, wala siyang katabi ngayon." Sabi ni Yza. I just smi led. "Susunduin ko si Nanay sa bahay, matulog na kayo para pagkagising ninyo nandito na aagad si Nanay, okay?" Sabi ko na lang. Kitang-kita kong nagliwanag ang mukha nilang dalawa ni Yto. Hinawakan ni Yto ang kamay ni Yza at saka umakyat sa taas . Kanina pa sila nakapantulog, ayaw lang nilang mahiga dahil nga wala pa daw si Sheena. Nang maakaakyat sila ay pinakusapan ko si Nanay Lydia na tingnan sila. I stayed downstairs, thinking, drinking, drowning myself, paulit-ulit kong tinata nong sa sarili ko kung bakit iniwan ako ni Sheena. Ang sani niya, mahal niya ako , pero hindi niya ako nagawang ipaglaban. "Uh!" Napalingon ako nang biglang may umungol. I saw Adam standing near the bar where I was in. "Sorry, I didn't mean too." He said. Tumalikod siya, pero bumali k ulit. "How's Marien? Did she find Luke?" Tanong nito. Kumunot ang noo ko. Naalala ko n ga kanina na hinahanap ni Sheena si Lukas. "How did you know that?" Tanong ko sa kanya. "Galing ako sa office mo diba? Nakasalubong ko siya, she was looking for Luke." Pagkasabi niya noon ay bigla ko naman narinig si Apollo, pababa siya nang hagdan , tulad ni Sheena ay halata na rin ang tyan nito. "Baby boy," Tawag niya sa akin. "Hi Adam." Bati naman niya kay Adam. "Hindi suma

sagot si Lukas sa tawag ko, nasaan ba siya? Tumawag si Sheena kaninang tanghali hindi daw niya makita si Lukas. Sabi niya hahanapin lang daw niya." Sabi pa ni A pollo. Puno nang pag-aalala ang tinig niya. "I guess she found him." Sabi bigla ni Adam. "Sabi niya pupunta daw siya sa Peir 5 dahil nandoon si Luke." "Ano naman ang gagawin ni Luke sa abandonadong pier ng Consunji Empires?" Tanong ko. Nakakapagtaka lang. Natahimik kaming tatlo nila Apollo. I was thinking, the n I suddenly remembered a note that was sent to me two weeks ago. This is just the start, Sancho. Xox, Your Nightmare. "Madeline." Sabi ko. I stood up straight. Hindi ako iniwan ni Sheena! There is a possibility that she was abducted. Hindi naman niya sasabihin sa akin na hindi na niya ako mahal nang basta-basta at hindi niya basta-basta iiwan ang mga bata. She was abducted by Madeline pero bakit kasama si Luke? "Sancho, bakit?" Tanong ni Apollo. "Magsalita ka, natatakot ako. May nangyari ba sa babe ko?" Tanong ni Apollo. "Sheet! Nanginginig ang tuhod ko!" "Adam, diba you wanna prove yourself to this family?" I asked him. Kumunot ang n oo niya. "Magbihis ka, hahanapin natin si Lukas, Apollo, please take care of the kids, I'm calling the police." Kinakabahan ako. Hindi ko sigurado kung tama ang iniisip ko, pero kung oo at kun g si Madeline ang may pakana ng lahat, baka mapatay ko siya nang wala sa oras. ---------------------Malinaw ang plano nang mga pulis. I just really hope their plan works dahil buha y ng mag-ina ko ang nakataya dito. Hindi ako mapakali. I was inside the car with Adam on my side. I was silently praying na sana ay walang mangyaring masama sa mga-ina ko dahil kung meron, baka kahit sa harap ng mga pulis na iyon ay mapatay ko si Madeline. Mabilis ang pagmamaneho ko, wala akong pakialam kung binubusina han ako ng mga nasa likod ko, kasunod ko ang apat na police cars. "Tarantado ang mga ito! Gusto nilang bagalan ko, paano kung mapatay na ang asawa ko!" I hissed. Tiningnan ko si Adam, nakatingin siya sa likod ng sasakyan. "Mal apit na tayo, Adam." Sabi ko sa kanya. He just looked at me. Mula sa dashboard n g sasakyan ay kinuha ko ang baril na nadoon, I gave one to him, ang isa naman ay itinabi ko sa akin. "Protection." Sabi ko sa kanya. He grinned. "Thanks." Nang makarating kami sa lugar ay tahimik na bumaba ang mga pulis, agad nilang pi natay ang mga ilaw ng sasakyan at saka isa-isang pumila roon. I was listening to the commands of the chief. Napailing na lang ako, they want it slowly but surel y, gusto kong matapos na ito. Ang bagal nila, paano kung may nangyari na kay She ena? Tiningnan ko si Adam, he was standing at the other side, sinenyasan ko siya na lumakad na, nang makita ko siyang paalis na ay sumunod ako. Dala ko sa bulsa ko ang baril, nang makalayo kami ni Adam ay saka ko lang inilabas iyon. We sear ched the warehouses one by one pero walang tao doon. "Wala, fuck! Nasaan si Sheena!" I hissed. "May ilaw doon, Sancho." Sabi niya sa akin. Tinuro niya warehouse number three, agad akong tumakbo patungo doon, kasunod ko si Adam. I was covering for him. Bum

akas bigla ang pinto at saka may lumabas na isang matabang lalaki. Nakita ko si Adam na dahan-dahang lumapit at pinukpok ng baril ang batok nito. Bumagsak siya sa lupa. "Ang bagal ng pulis!" Adam commented. "I know right!" Magkasabay kaming pumasok sa loob. Bukas na bukas ang ilaw ng wa rehouse, wala nang tao sa gitna niyon, nakita ko ang dalawang mono block chair s a gitna niyon, may mga tali pa sa sahig. Nagpalinga-linga at mula sa kung saan a y may nakita akong bagay na kuminang, pinulot ko iyon at ganoon na lang ang tako t ko nang makilala ko ang wedding ring namin ni Sheena. "Fuck! Nandito si Sheena!" Sabi ko. Adam looked at me. "Maghiwalay tayo! Hahanapin ko si Luke, hanapin mo si Marien." Sabi niya sa akin . Papalagpasin ko ang pagtawag niya kay Sheena nang Marien sa ngayon dahil emerg ency ito, pero mag-uusap kami ni Adam sa susunod at ipapaintindi ko sa kanya na asawa ko na si Sheena. Tinanguan ko na lang siya at saka tumalikod na. Palinga-linga ako, hinahanap ko si Sheena. "Sheena!" I screamed. I went to the other side of the warehouse, medyo madilim n a roon. My heart was beating fast, my mind was racing. Sana walang mangyaring ma sama kay Sheena at sa baby namin. Lumiko ako at doon ko nakita ang limang lalaki ng naninigarilyo. "Kawawa iyong babaeng iyon, wasak iyon kay Boss." Nagtawanan ang mga ito. Kumabo g ang dibdibn ko. Were they talking about my wife? Wala na akong pinaglagpas na oras, pinaputukan ko sila ng baril, natamad ko ang isa sa binti, ang isa naman a y tinutukan ako, nagtago ako sa gilid ng pader, kailangan kong bilisan dahil bak a kung ano nang ginagaw ang mga gagong iyon sa asawa ko! "Fuck!" Namataan ko ang dalawa pulis, agad ko silang sinenyasan. "Sir, dapat po hindi kayo pumasok dito." Sabi ng isa sa akin. "Pasensya na po, officer pero nasa panganib ang asawa ko at hindi ako uupo na la ng at maghihintay sa labas!" I hissed, tumakbo ako papasok sa loob, sumunod sa a kin ang mga pulis, sila ang nakipagbarilan sa mga goons na iyon, apat ang kwarto sa parteng iyon ng warehouse, nasaan si Sheena, kailangan ko siyang makita! "Sheenalyn!" Sigaw ko. Binuksan ko ang isang pinto, walang laman. "Tama na, please!" Kinilabutan ako nang marinig ko ang hagulgol niya, nasa kwart o sa likod ko nanggagaling ang tinig niya, hindi ako nag-atubili, sinapa ko ang pinto para mabuksan iyon at napuno nang galit ang buong pagkatao ko nang makita ko ang isang matangkad na lalaki na hinahalikan ang halos hubad na katawan ni Sh eena. "Putang ina, istorbo ka!" Sigaw pa niya sa akin. Tinutukan ko siya ng baril. "Get the fuck off my wife!" Halos hangin lang ang lumabas sa bibig ko. Sheena wa s hugging herself, I don't think she was aware of me. "Gago, anong wife! Akin na ang babaeng ito!" Sigaw niya sa akin. Nagtiim ang mga bagang ko. Kinalabit ko ang gatilyo ng baril ko at pinatamaan siya sa binti. Na paupo siya. Akmang susugod ang mga lalaki sa labas ng papatukan ito ng mga pulis

. Agad kong dinaluhan si Sheena, niyakap ko siya. "Huwag! Please maawa ka!" Sigaw niya habang umiiyak. "Please! Wag! Maawa ka sa b aby ko! Please!" Iyak lang siya nang iyak. "Honey, honey stop," Hinawakan ko siya sa balikat. Puro pasa ang braso niya at b inti, nangingitim rin ang ilalim ng labi niya, gulagulanit ang damit, halos maki ta na ang lahat. Hinubad ko ang jacket ko at saka pinalupot iyon sa kanya. "Tama na!" Sigaw niya. "Sheena ako ito!" Niyugyog ko siya. Nanginginig ang buong katawan niya. Natigila n siya at saka tumingin sa akin. "San..sancho!" Napahagulgol siya. Niyakap niya ako. "Sancho, sa-saktan-saktan ni la ako. Iyong baby ko, iyong baby ko!" "Hush, baby, I'm here, no one will hurt you." Binuhat ko siya. Kailangan ko siya ng madala sa ospital. Nang makalabas kami sa silid na iyon at nakita ko ang mga pulis na umaaligid sa lugar. Hindi na nila ako napansin, palabas na ako ng wareh ouse, dala ko si Sheena sa mga bising ko, umiiyak pa rin siya nang biglang may n agpaputok ng baril. I took a step back. "Hi, Sancho." Nanlaki ang ulo ko nang makilala ko Si Jane. Nakatutok ang baril niya sa akin. I binaba ko si Sheena. "T-tama na!" Sigaw niya kahit parang hindi na siya makahinga. "Iba sana ang balak ko sa'yo, Sancho Consunji pero nandito ka na rin lang, papat ayin na kita, isasabay ko na sa'yo ang asawa mo!" Sigaw niya. "Bakit mo ba ito ginagawa?" I asked her, I really wanted to know. "Dahil gusto kong masira ang pamilya mo tulad ng ginawa ng daddy mo sa pamilya k o! Ginawa niyang kabit ang mommy ko! Iyon ang rason kung bakit naghiwalay sila n g Daddy ko!" Umiiyak na si Jane nang mga oras na iyon. "We had the perfect family, but your father came in the picture and ruined it, h indi pa siya natuwa, kinamkam pa niya ang kayamanan na para sa pamilya ko! Namat ay ang mommy ko dahil iniwan siya ng daddy mo, kahit na anong gawin niya, mommy mo pa rin ang pinili ng daddy mo!" Iyak nang iyak si Jane. "My father wanted rev enge kaya pina-ambush niya ang daddy mo, namatay ang daddy mo, Sancho, pero nama tay din si Dad sa kalungkutan dahil hindi niya nabawi ang perang ninakaw ng dadd y mo sa amin!" I couldn't believe that I was hearing all of these, hindi ko alam na nagkaroon n g relasyon ang daddy ko sa mommy ni Jane. I didn't know that. Alam kong maraming affairs si Dad sa ibang babae maliban kay Mom pero hindi ko alam na pati sa mom my ni Jane. "That's why Uncle Robert na I plotted out a plan to ruin you and your family, re venge is sweet pero napakatagal. That night when I thought I killed you, ang say a ko na but you had to comeback! Fuck you, Sancho! Sinira mo ang plano ko! Ngayo n, mamatay ka, isasama na kita kay Laide. Oh and by thye way, planado ang pagkam atay ni Laide, Sancho!" She laughed evilly. Nakatutok pa rin sa akin ang baril. I was protecting Sheena, I was trying to assure her that things will be okay, pe ro hindi ko alam kung magiging totoo iyon. I wanted to believe that we will get out of here, pero parang wala na.

"Ang ganda na ng plano ko sa'yo, Sancho. I hired a con-artist para sirain kayo n g babaeng iyan, pero wala pa rin! I was always outsmarted by that old woman!" Ga lit na galit siya. Sa tingin ko ay si Lola Adel ang tinutukoy niya. "Goodbye, Sancho Consunji, this time, totoo na ito." She said in a very clold vo ice. She was about to shoot the gun when someone shouted. "Nooo!" Sigaw ng pamilyar na boses na iyon, niyakap niya ako, para iiwas, Jane h ad fired the gun already. Tumama iyon sa taong humarang sa akin. Tumalikod ako a t niyakap si Sheena, saka langko lang nilingon ang taong iyon nang masigurong ko ng hindi ako tinamaan o si Sheena. "Madeline..." Boses ni Jane ang tumawag sa pangalang iyon. I looked down and it was indeed Madeline. She was lying on the floor, naliligo na siya sa sarili niya ng dugo. "Madeline!" Sigaw ni Jane. Agad siyang tumakbo papunta kay Madeline. Humakbang a ko palayo, yakap ko si Sheena. "No..." She whispered. "Shhh! Don't look at them." Sabi ko. Sheena looked at me. "They're sisters, Sancho. And right now, I think, Madeline really did love you." Napamaang ako. Muli kong tiningnan si Jane at si Madeline. Yakap - yakap ni Jane ang walang buhay na katawan ni Madeline. "Maddie! Maddie, wake up! Hindi sinasadya ni Ate! Maddie, please don't do this! You're all I have, baby please wake up! Ate needs you!" Isa-isa nang nagdatingan ang mga pulis sa lugar na iyon. Puro iyak ni Jane ang n aririnig. I looked around and I saw Adam with Luke, they were walking towards us . Akay-akay ni Adam si Lukas, may dugo ang binti nito na nababalutan ng buting t -shirt, Adam was shirtless. "Anong nangyari?" Tanong ko kay Lukas, nag-aalala agad ako. "Daplis lang ito." He said. "Good thing, Adam was there." Mahinang wika niya. I smiled. Saglit kong binitiwan si Sheena at saka niyakap si Lukas. "Akala ko mamamatay na ako, Kuya." Nanginginig na tinig na wika ni Lukas. Tinapi k ko ang balikat niya. "It's over..." I said to him. I looked at Sheena. "It's over, Honey." Pinisil ko ang kamay niya. "Now let's go to the hospital. Baka maubusan ng dugo si Luke." Sabay-sabay kaming naglakad palabas, hindi pa man ay sinalubong na kami ng medic , may dala silang stretcher, they first took Sheena then Lukas, sumunod ako agad . Bago ako sumakay ng ambulansya ay binalingan ko si Adam. "Thank you, Adam. Welcome to the family." I said to him. He just smiled. Sumakay siya sa ambulansya kung nasaan si Lukas. Dinaluhan ko si Sheena, hinawakan ko a ng kamay niya. "I love you , honey." I told her. She smiled. "I love you too... no matter what..."

******************************************* [23] 21. One moment ******************************************* Six months later... "Nanay, bakit po hindi twins iyong baby girl ni Tita Apol?" Nginitian ko si Yza, nasa tabi ko siya, pareho kaming nakahiga sa kama sa loob n g silid namin ni Sancho. Nakataas ang blouse ko dahil hinahaplos niya ang tyan k ong malaki na. Tuwang-tuwa siya sa tuwing ginagawa niya iyon, pakiramdam daw niy a ay nakikipaglaro na siya sa baby sa loob ng tummy ko, "Hindi naman lahat ng baby, kambal, anak." "Oo nga po, si Zachary Drew, one lang siya, pero may sister na siya, kakalabas l ang ng baby sister niya. Noong isang araw, inaaway siya ni James Patrick kasi sa bi ni James Patrick liligawan daw niya iyong baby sister ni Zachary Drew, bad da w po iyon." I rolled my eyes. Naiisip ko kasi kung ano-ano ang lumalabas sa bibig ng mga kak lase ni Yza baka mamaya matutunan niya rin iyon. "Ikaw ba Nanay niligawan ka ni Tatay?" Inosenteng tanong niya sa akin. Natawa na man ako. Kung tutuusin pala ay walang ligawang nangyari sa amin ni Sancho - laha t nang nangyari sa pagitan namin ay biglaan. Sabagay, lahat naman yata ay idinan daan ng mga Consunji sa biglaan. - just like what happened to Apollo and Lukas. "Alam mo ba ang ibig sabihin ng ligaw, anak?" Hindi siya nagsalita. She just kept on caressing my tummy. Malaki na iyon, mukha nang bola, at alam ko, anumang oras mula ngayon ay magpupumilit nang lumabas an g baby sa loob noon. Hanggang ngayon ay wala akong ideya kung anong gender ng ma giging anak ko, I wanted it to be a surprise, si Sancho gustong-gusto na niyang malaman pero pinakiusapan ko siya na huwag muna. Gusto ko, kapag dumating na ang oras, doon ko lang malalaman kung babae ba o lalaki ang baby - kahit na ano pa siya, special siya sa akin dahil sa dami ng nangyari nitong nakaraang buwan ay h indi niya ako iniwan. The baby was with me during the darkest hour of my life at kahit na takot na tak ot ako, sinubukan kong maging matapang para sa kanya. I sighed. Minsan ay dinadalaw pa rin ako ng bangungot nang gabing iyon. Kahit na tapos na ang lahat ay hindi naman ganoon kadaling kalimutan ang nangyari, it's a good thing Sancho was with me all the way, kung hindi, siguro nawala na rin ak o sa sarili dahil sa sobrang takot.

Ngayon, masasabi kong tapos na talaga ang lahat. Wala na si Maddie, wala na rin si Jane. Jane committed suicide that night after the police captured her. Nasa l oob na daw ng police car ito nang bigla nitong agawin ang baril sa katabing pul is a itinutok sa sarili. Dinala pa nila si Jane sa ospital pero huli na, she was declared DOA. Nakakalungkot ang nangyari sa kanila ni Madeline. May kapatid rin ako at alam ko kung paano magmahal ng isang ate. Alam kong mahal ni Jane si Mad eline, kaya nga pinipilit niya kaming sirain ni Sancho noon. Ayon sa kwento ng i sa sa mga tauhan ni Jane ay sinubukan rin daw kunin ni Jane ang kambal ko, hindi ko alam kung bakit hindi niya tinuloy, pero nagpapasalamat pa rin ako sa kanya dahil hindi niya idinamay ang mga bata sa plano niya.

Mabilis ang panahon, ni hindi ko namalayan na anim na buwan na pala ang lumipas. Maayos at masaya na ang pamilya ko ngayon. Sancho is indeed a good father and a good husband, he was always there for us, he provides not just the money but al so the love and the care our children needs. "Yza, bakit nakalitaw na naman ang tummy ni Nanay?" Narinig kong sabi niya. Hind i ko namalayan na nakapasok na pala sila ni Yto sa loob ng silid. Sumampa si Yto sa kama at saka tumabi sa akin. "I love you, Nanay!" Hinagkan ako ni Yto sa pisngi. "Kailan po ba lalabas iyong bago kong kalaro?" Tanong ni Yto sa akin. "Akin iyan. Girl iyan eh!" Ungot ni Yza. Yumakap siya kay Sancho na nakaupo na r in sa tabi ko ngayon. "Diba Tatay, girl iyan." "Malay mo, baby girl, kambal ulit, one boy and one girl, tig-isa kayo ni Yto." I made a face. Hinampas ko ang balikat niya. "Aray naman, Nanay!" Sabi niya pa. Natawa si Yza at si Yto. "Ka-swerte mo naman kung kambal na naman ito!" Pinanlakihan ko siya ng mata. He was just looking at me while still laughing. "Ang laki-laki ng tummy mo, Sheenalyn, ang lakas mo pang kuma-Aray!" Hinampas ko ng muli siya dahil alam ko kung anong sasabihin niya. Medyo malakas nga akong ku main at nadagdagan ang timbang ko kaya palagi niya akong inaasar. "He!" Sabi ko na lang. "Kahit naman lumakas ka pang kumain, mamahalin pa rin kita. Ikaw lang ang pinaka -sexy na babae sa paningin ko. That's how much I love you." Ayoko mang ngumiti pero hindi ko mapigilan. Kahit minsan kasi ay hindi pumalya s i Sancho na iparamdam at sabihin sa akin kung gaano niya ako kamahal. Tiningnan ko siya. Hinawakan ko siya sa braso, at habang hawak ko siya sa braso ay doon ko naramdaman ang masakit na parte sa tyan ko. Napahigpit ang hawak ko sa kanya. "Sheena, honey, masakit." Malambing na daing niya. "Sancho, my water broke!" I exclaimed. "What?!" Bigla siyang tumayo,. "Yto, sabihin mo kay Owel na ihanda ang sasakyan. Yza, get Nanay's things." Umikot siya sa kama para buhatin ako.

"Tatay, lalabas na si Baby?" Tanong ni Yza kay Sancho. "Oo, baby, lalabas na kaya bilisan mo. We have to rush nanay to the hospital!" Napasigaw ako nang makaramdam muli ng contaction. Ganito rin ako sa kambal noon, pero mas masakit ngayon, hindi ko alam kung bakit, siguro dahil ang laki talaga ng tyan ko. Mabilis na naglakad si Sancho patungo sa kotse. Sumakay ang mga bata, isinunod n a ako ni Sancho. Si Owel ang nagda-drive habang siya nasa passenger's seat.

"Ahhh! Masakit!" Sigaw ko. "I know, honey. Just relax!" Sabi niya sa akin. I tried to relax, after fifteen minutes nakarating kami sa ospital. Agad kaming sinalubong ng mga nurses, inihig a ako sa stretcher at saka ipinasok na sa emergency room. Inasikaso naman nila ako. Maya-maya ay dumating na ang doctor na magpapaanak sa akin. Napagkasunduan ko at nang OB ko na normal ang delivery ng baby ko ngayon a t hindi cesarean tulad ng sa kambal. Nakahiga ako doon, pawis na pawis, maya-may a ay naramdaman kong may humawak sa kamay ko. I looked up and I saw Sancho. He w as wearing a mask. "I wasn't with you the first time, ngayon ako babawi." He said to me. "I love yo u, honey." Sabi pa niya. Naluluhang tumango ako. "Ready ka na, Mrs. Consunji?" Tanong ng doctor. I nodded. Sinimulan ko na ang pa g-ire. Hinang-hina ako. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng lakas. "Push, Mrs. Consunji." Sabi nga doctor. "Nakikita ko na ang ulo niya." "AHHHHH! Kasalanan mo ito, Sancho Angelo!" Sigaw ko. "It's okay, honey. Just push a little more!" He was encouraging me. I really am feeling the pain. I did another push, and another one hanggang sa marinig ko na ang iyak ng baby. Sancho let go of my hand. I guess he went to see the baby. Maya-maya ay bumalik siya. Hinalikan niya ako sa labi at saka umiiyak na ngumiti sa akin. "It's a boy, honey. A boy." He said while tears were running down on his face. N gumiti ako sa kanya. "I love you more, honey. Thank you for giving me three wond erful children." Hindi ko na alam kung ano pang nangyari, hinatak na lang ako ng antok, the last thing I saw was Sancho holding the baby... That was the best sight ever...

----------------------I was looking at my twins habang nakasilip sila sa kuna ni Baby Yvo. Kitang-kita sa mukha nila ang kasiyahan dahil sa pagdating ng baby brother nila. It's been three weeks mula nang maiuwi ang bata sa bahay, tuwang-tuwa ang kambal sa kanya, pati si Sheena ay tuwang-tuwa rin. Hindi niya maisip kung paano niya nailabas s i Yvo sa tyan niya dahil sobra na daw siyang nanlalambot. "Huy," Sinapwat ko si Yza at inilagay sa mga bisig ko. Hinagkan niya ako, habang si Yto naman ay nakatingala sa akin. "Matagal pa po ba bago siya mag-walk, Tatay?" Tanong ni Yto sa akin. "Oo, mga one year. Naiinip ka na ba?" I asked him. Tumango naman siya. Bigla ay hinawakan ni Yza ang mukha ko. "Tatay, gusto ko ng baby sister." Nakanguso si Yza. "Naku, Yzang, patay tayo diyan, di pa pwede kasi kakalabas lang ni Yvo." Natataw ang sabi ko. Ngumuso siya ulit.

"Basta, Tatay ha... dapat girl na iyong next." Sabi pa niya. "Pero ang cute niya !" I looked at the baby sleeping soundly on the crib. Yvo looks a lot like Yto, iyo n ang sinasabi sa akin ni Sheena palagi sa tuwing tinitingnan niya ang baby nami n. I was just listening to her. Nang araw na makita ko ang tatlong anghel ko ay ipinangako ko sa sarili ko na babawi ako, hindi ko iiwan si Sheena, I now know w hat kind of sacrifices I had to do para sa pamilya ko. I still have a lot of thi ngs to learn on being a dad but I was fortunate enough because my wife was patie nt and loving, hindi niya ipinaparamdam sa akin na nagkakamali ako. I don't want to fail Sheena. I love her too much. I don't want to disappoint her . Ibinaba ko si Yza at saka may ibinigay sa kanya, I gave her a basket full of r ose petals. "Ay ano po ito?" Tanong niya sa akin. "Dalhin mo, baby, may surprise tayo kay Nanay, pupuntahan natin siya sa room." S abi ko. Binalingan ko naman si Yto. Mula sa bulsa ko ay inilabas ko ang isang bl ue velvet box. "Ikaw ang maghawak niyan, Yto, okay?" Namimilog ang mga mata niyang tumingin sa akin. "Tatay anong laman nito?" He asked. "Engagement ring, Yto. Magpo-propose ulit ako kay Nanay." I took a deep breath. Alam kong kasal na kaming dalawa, alam kong mahal niya ako but there was still a part of me na hindi sigurado. Naiisip ko na kahit may mga anak na kami at kasal na kami at kahit pa mahal niya ako, pwede pa rin siyang h umindi sa akin dahil sa mga nagawa ko sa kanya noon. I wanted to make things right. Nagsimula kami sa mali ni Sheena, nagsimula sa wa lang kasigaraduhan pero ngayon, gusto kong maging tama ang lahat. I wanted to gi ve her everything, maski ano pa iyon, basta gusto niya ibibigay ko - ganoon ko s iya kamahal. "Game na, twins?" Tanong ko sa kanila. Tumango sila pareho. "Mauna ka, Yza." I s miled at her. Nauna siyang lumabas. Habang naglalakad ay nagsasaboy siya ng rose s sa paligid. Pinasunod ko si Yto. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa silid n aming dalawa. Sumilip ako sa pinto. She was sitting on the bed, fixing Yvo's thi ngs. She seemed oblivious, napatingin lang siya nang pumasok si Yza sa pinto. "Yza, ano iyan?" She was smiling. Sinabuyan ni Yza ng mga bulaklak si Sheena, ta pos ay pumasok si Yto. Tiningnan niya ako na para bang nagtatanong kung ilalabas na niya ang singsing o kung ano, umiling ko, sumenyas siya ng "okay" at saka bu maling sa Nanay niya. "Yto, ano iyan?" Tanong pa niya. Umiling si Yto. Natatawang pumasok ako - idinad aan ko na lang sa tawa ang kaba ko. "Sancho, ano ito?" Tanong niya, nakangiti siya bagaman nagtataka. I was just smi ling. Damang-dama ko ang kaba ko. "Sheenalyn Marien, you are mine." "I have heard that before." Sabi niya sa akin.

"Shh! Just let me finish, okay?" Sabi ko sa kanya. I sighed. "You are mine, that was the start of our relationship, I was always telling you that you are mine a nd that no one can ever touch what's mine, I know that you were scared of me, bu t that truth was, I was the scared one, takot ako noon, kaya paulit-ulit kong si nasabi sa'yo na akin ka dahil Ayoko nang may iba pang umakin sa'yo. Natatakot ak o na kapag nangyari iyon, mawala ka sa akin." "Sancho..." Alam kong nangingilid ang mga luha ko, pinipigilan ko talaga. I laug hed again. "I have a fucked up life, Sheena, and yet you came along, you changed everything . Minsan kapag nakatingin ako sa'yo, iniisip ko kung hindi ka kiaya dumating sa buhay ko, nasaan na kaya ako ngayon? I have lost my soul and yet you came along and gave it back to me." Inilahad ko ang kamay ko sa tapat ni Yto. Inilagay naman niya sa palad ko ang Hi nihingi ko. I got down on one knee and looked up to her. "I wanted to make things right, Sheena. The first time I propose, I didn't know if you answered me out of love or out of fear." I took a deep breath. Kabang-kab a pa rin ako. "Sheenalyn Marien, the woman who changed my life with just a night with me, will you be kind enough to marry me again, this time in front of a lot of people, inside a big church with our families and with our children?" I looked up at her, she was crying, pero kahit umiiyak siya, may ngiti sa labi n iya. She kneeled down in front of me and cupped my face. "I love you, Sancho." She said. "The first time you asked me to marry you; I ans wered out of love not out of fear. I had love you for so long that I didn't actu ally care if you're a bad man - para sa akin, mabuti ka. I love you so much for giving me these two gifts. Kahit kailan hindi ako nakagalit sa'yo and yes, if it matters so much for you to hear my answer, I will marry you again because I lov e you so much."

My heart swelled with so much happiness. I slid the ring on her finger, pulled h er closer and kissed her lips. I kissed her passionately, I didn't care if the c hildren were there watching us - para sa akin kaming dalawa lang ni Sheena ang n andoon, mahal ko siya, mahal niya ako and everything between us started with jus t a night... ******************************************* [24] Epilogue: Two become one ******************************************* A year later... "There, it's fixed." Nginitan ni Sancho si Yto matapos niyang ayusin ang bow tie nito. Kanina pa siya nakatingin sa salamin. He was admiring the fact that his son was with him that very special day. Tiningnan niyang muli si Yto, ang laki na nang itinangkad nito . He's just eight years old pero matangkad na ito, kaunti na lang ay magbibinata na ang panganay niya. "Tatay, excited ka po?" Biglang tanong nito sa kanya. Ngumiti lalo siya. He was excited - that's for sure, pero hindi lang excitement ang nararamdaman niya, he' s feeling nervous too. He's worried that his wife wouldn't come for this day. Al am niyang mahal siya nito, pero hindi pa rin niya maiwasan ang hindi isipin nan baka hindi siya siputin ng babaeng pakakasalan niya.

"Hey kiddo." He put his hands on Yto's shoulder. "Do me a favor, silipin mo nama n kung nasa labas na ng church si Nanay." Nginitian ko siya. "Sige po, Tatay. Wait lang." He ran towards the door. Naiwan akong nakatayo sa h arap ng salamin, kinakabahan pa rin siya. He had this pathetic idea that even th ough, they are already married, and that they have kids, tatakbuhan pa rin siya ng asawa niya. He inhaled sharply, napansin niyang bumukas ang pinto at mula roo n ay pumasok ang Lola niya. "Grandma." He smiled at her. Nilapitan siya nito at saka niyakap ng mahigpit. "Best wishes, apo." She smiled. "I wasn't able to say that to you the first time you married Sheena, but now, I could. I'm so happy." Naluluha na naman ito. Nan g nakaraang taon, ipinaalam niya dito ang muli nilang pagpapakasal ni Sheena, ga noon na lang ang kasiyahan nito. Hindi nito maitago ang happiness na nararamdama n nito, she cried in front of him and his wife. Mahal na mahal ni Lola Adel si S heena at mahal na mahal rin siya nito. Maayos na ang lahat sa buhay niya ngayon, wala nang gulo, wala nang banta - it's just him, his family and a hood life a head of them. Kaya nga siguro niya naisi p na muling pakasalan si Sheena. Ayaw niyang ipagkait dito ang isang bagay na hi ndi niya naibigay noong unang beses silang magpakasal. He wanted to give everything to her. Kahit na ano pa iyon. Right now, he wanted nothing but to make her happy and he started that mission of his life by re-marr ying her. It was the best plan he ever though. "I never thought about you settling down with Sheena." Nagpahid ng luha si Lola Adel. "She's a wonderful lady, Grandma, a brave one, she raised our kids well and she loved me for who I am. Please don't cry." Tumango si Lola Adel. Niyakap niya itong muli at saka hinagkan sa noo. "Naaalala ko lang ang Daddy mo at si Laide." She sobbed. "Kung nandito sila, I'm sure your dad will be happy and Laide will be as excited as you, best friend ni ya si Sheena." Hindi na siya kumibo. He remembere Luke's wedding, bumaha rin ng luha ni Lola Adel noon, bago sila nakapag-ayos sa beach ay kung ano-ano muna ang nasabi ni Lola, hanggang sa ikinakasal na si Lukas ay iyak pa rin ito nang iyak . Muling bumukas ang pinto, iniluwan niyon si Lukas at si Adam. They were both wea ring a three piece gray suit. They both looked good pero sa opinion niya ay siy a ang pinaka-gwapo sa lahat, it's his day so he's the boss. "Game na daw sabi noong hot wedding planner." Wika ni Lukas habang nakangisi. "Naririnig ka daw ni Apollo." Sabi niya sa kapatid. "Joke lang naman iyon. Pero game na daw." Nakita niyang siniko ni Lukas si Adam. "Diskartehan mo iyong wedding planner." Bulong nito. He rolled his eyes. Adam ju st made a face. Hinarap naman ni Lola si Lukas. "Huwag mong turuan si Adam ng kabalastugan mo Lukas!" Sigaw ni Lola. Natawa nama n siya sa sinabi nito; "Wow! Lola, hindi Consunji si Adam kapag hindi siya playboy!"

"Iyon ba talaga ang criteria?" Adam asked. He shook his head. "Game na daw." Sab i muli nito. Tumalikod ang dalawa, he took Lola Adel's hand and started to walk. Nakarating sila sa mismong simbahan. The church was so beautiful, kamukhang-kam ukha nito ang ayos ng simabahan na sinabi ni Sheena sa kanya noon. Tumayo siya sa altar. Sumunod sa kanya si Lukas at si Adam. He had three best me n, ang dalawa niyang kapatid at si Yto na nakita niyang tumatakbo papalapit sa k anya. May dala itong papel at inabot sa kanya. "Tatay bigay ni Nanay!" Sabi nito. He opened the letter and he saw Sheena's hand writing. Dear Mr. Consunji, I missed you so much. I hope Lukas didn't hire a stripper on your stag party. On the other hand, the bridal shower was quite a blast, Apollo did Yza's hair and Yza did my hair, Yvo was crying all night last night, I guess he's missing you t oo - just like what I'm feeling. I miss you, Baby Damulag ko. Can't wait to see you later. I love you. -Mrs. Consunji. He smiled. i tapat ni od nito si ying too -

He put the letter on his pocket at saka pinatayo na rin si Yto sa tab Adam. Nagsimula na ang wedding march. He saw Lola Adel walking, kasun Nanay Lydia at sa likod naman nito ay ang Mama ni Sheena - she was cr just like his grandmother and Nanay Lydia.

Maraming tao sa loob ng simbahan. They had invited 300 people to witness this ev ent. Ipinangako niya iyon kay Sheena noon. Napangiti siya ulad ni Yto ay e every day of tumakbo pa ito

nang makita niya na si Yza na ang naglalakad sa gitna ng altar. T malaki na rin ang itinangkad nito, she was looking more like Laid her life. She was smiling at him. She waved him goodbye tapos ay sa kanya.

Nagtawanan ang mga tao nang makita ang ginawa nito. "I miss you tatay!" Sabi nito sabay alis. He shook his head while smiling. Papa' s girl nga ang anak niyang babae. Nagpunta na si Yza sa uupuan nito. Katabi nito ang Lola niya. He looked at the isle agai, this time ang bunso naman niya ang n akita niyang naglalakad. He was holding the rings. Yvo looked so cute and tiny w earing that baby sized tailored suit. Kasunod nito si Apollo na umaalalay dito n ang tingnan niya si Lukas ay malaki rin ang ngiti nito. "Parang ikaw ang kakasal ha." Sabi niya sa kapatid. Lukas just looked at him, ib inalik nito ang tingin sa asawa nito. After a while, everyone stood up. Kitang-kita niya na isinara na ang pinto ng si mbahan and from where he was standing, he could see the silhouette of the most b eautiful woman on earth - si Sheena. The song changed. When the rain Is blowing in your face And the whole world

Is on your case I could offer you A warm embrace To make you feel my love... He couldn't help but tear up. Naiiyak siya. Hindi lang iisang beses na nagawa si yang paiyakin ni Sheena dahil sa sobrang kasiyahan na ibinibigay nito sa kanya. This was just one of those moments that she's able to make her cry - isa pa doon ay noong araw na pumayag itong magpakasal sa kanya, the other one was when she gave birth to Yvo. Ang saya-saya niya. Lukas offered him a handkerchief; he took that to wipe his tears. I know you Haven't made Your mind up yet But I would never Do you wrong I've known it From the moment That we met No doubt in my mind Where you belong I'd go hungry I'd go black and blue and I'd go crawling Down the avenue You Know there's nothing That I wouldn't do To make you feel my love Nakarating si Sheena sa dulo. Her face was covered by a veil, pero kitang-kita p a rin niya ang kagandahan nito. He went near her and took her hand. "I missed you." He whispered to her ear. Bigla ay kinurot nito ang tagiliran niy a "Was there a stripper?" She asked. He giggled. "Luke hired her for Adam, not for me." Tiningnan niya ito. Sheena's face was com ical. "Ikaw talaga." Sabi nito sa kanya. Magkasabay silang umakyat sa mismong altar. T iningnan sila ng pari. The priest looked happy to see them again. Ito pa rin ang paring nagkasal sa kanila noon. "Let's start." The priest said. "Dearly beloved, we are gathered here today to w itness the union of two hearts, the hearts of Sancho Angelo Cruise Consunji and Sheenalyn Marien Ybarra Consunji." The priest paused. "I have married them befor e and I'm glad that they are renewing their vows today." Habang nangyayari ang lahat ng iyon ay hawak niya lamang ang kamay ni Sheena. He could feel that she was trembling. He looked at her and smiled - he was reassur ing her that things will be better from now on, that he would love her until the last stran of his hair fell off. "Now for the rings..." Sabi bigla ng pari. Nakita niyang umakyat si Yza hawak an g kamay ni Yvo. Ayaw bitiwan ni Yvo ang unan kung saan naroon ang singsing.

"Yvo, give mo na iyan kay Tatay, hindi naman iyan iyong baby mo!" Sabi ni Yza. "Ayaw, baby ko." Sheena giggled. Napakamot naman siya ng ulo. "Nanay oh!" The people inside the church laughed out loud. Pati iyong pari. Maya-maya ay nap ilit na rin ni Yza si Yvo na ibigay ang singsing sa kanya, he gave back the pill ow to him and he ran back to their grandmother. He took the ring and faced Sheena. "Sheenalyn Marien, I have promised you so many things and I intend to fulfill al l of them, but right now, I'm going to make another promise and this I am sure t hat I'll be able to fulfill - I will love you forever until both our hairs turne d gray." He said to her. Nang maisuot niya ang singsing ay hinawakan niya nang m ahigpit ang kamay nito. She was crying. "When I found out about our children, my life turned around. I was so excited up on being a part of their life but the truth was, I really wanted to be a part of yours too. I didn't know when or how, but I just woke up one day truly and madl y in love with you. I couldn't think of myself anymore without you. You are like a drug that I couldn't take away from my system. I promise to do everything for you to stay in love with me. I love you with all of my heart, with all of my ce lls, with all of my being. I love you, Mrs. Consunji. He kissed her hand. Sheena smiled. She was just looking at him while she takes o n the ring. Hinawakan nito ang kamay niya at saka tiningnan siya. "Sancho, you don't have to promise me anything because the fact that I wake up b eside you every morning of our lives was enough for me to believe in forever." H er tears fell. "I had loved you since the day I could remember, I thought it fad ed away but because of the gifts you left me, I realized that it didn't, it stay ed right in my heart where it should always be. I love you because you're you, n ot because of anything else. Don't ever doubt the fact that you are a good man, a good husband and a great father to out three children. Never be scared, Sancho because I am always here for you. I will love you even though you're so nakakai nis minsa, I will love you kahit na minsan, ang tigas ng ulo mo. Mahal na mahal kita. And I don't n-need-" She sobbed "those p-promises because having you is en ough." She kissed my hand too. He looked around and he saw that his grandmother and Sh eena's mom was crying. "You and the kids, those are the only thing I need in this world, Sancho. The fo ur of you complete me..." He nodded. Hindi na niya kaya pang pigilan ang kanyang sarili. Itinaas niya ang belo ni Sheena at saka hinagkan ito sa labi, she kissed him back. The priest on their side cleared his throat. "Sorry, Father." He said. Sheena giggled. Pinahid naman niya ang luha nito. "By the power vested in me by the Catholic Church of the Philippines, I now pron ounce you, husband and wife." The people inside the church clapped their hands. The happiness inside was beami ng.

"You may now kiss the bride - again, Mr. Consunji." Hindi na siya naghintay pa, hinapit niya ang baywang ni Sheena at saka hinagakn ito sa labi. He was kissing her passionately. He wanted her to feel the love he has for her. Mahal na mahal niya ito at tulad noong araw na muli niya itong aluk in ng kasal ay hindi siya makapaniwala - he couldn't believe the fact that every thing he has right now started with a night she spent with him. Just a night, a night that was the equivalent of their forever. Just a night turned into forever... ************************************************ STORY END ******************************************* *******************************************