Isang subong kanin sa lipaking palad Ag tiititigan ng matang Malungkot ‘sang kimis na awa na magiging lunas sa nanghapding sa pamamaluktot. “nahan Bathala Ang iyong kalinga. ‘Sang yayat na pisngi Ang dinadaluyan ng namuong Luhang hindi masawata Mga labing mamad at tiim na bagang Ang naghihimagsik sa pagdaralita pagdaralita O nahan ang tunay a batas ng buhay. Isang pinggan tigib at saganang hapag Ang buong ganang pinagsasaluhan g mga nilikhang kung saan nabuhay at saan nanggaling ay hindi malaman O bayan kong sinta... Ikaw ba!y akin pa"
Pilipinas, Sawi Kong Bayan
ni #ran$is$o “So$% Rodrigo &ilipinas' sawi kong Bayan aging bihag ka ng dayuhan (ay ) tagal mong nakipaglaban *pang ang laya ay makamtam. Alay mo ay dugo at luha Sa altar ng iyong paglaya ataboy ang mga banyaga At ngalan mo ay naging dakila. gunit ngayon' O bayan kong kulang palad' Anak mong sarili ay sa iyo!y bumihag+ ,inapos ka' tinakot ka at hinamak' Sa lupa mong sarili' dangal mo!t laya umiiyak. Bayan' kumilos ka- Ang kalayaan ay ipaglabanO &ilipinas' dahil sa iyo' kami!y laban anggang kamatayan
