1. சகி
:
1
"புத்தம் புது காலை ப ான்னிற வேலை..." அதிகாலை விடியலை ார்க்கும் வ ாது வதவியின் மனதிை் அந் த ாடை் அேலையும் அறியாமை் ேந் து வ ானது. பமை் லிய புன்னலகயுடன் காலை நலட ் யிற் சி வமற் பகாண்டிருந் தேைின் கண்ணிை் வேைாயி ாட்டி விழுந் தார். அேலர கண்டதும் வேகமாய் அங் வக பசன்றேை் , " ாட்டி..." அேைின் அலை ் பிை் நிமிர்ந்தேர் அேலை அலடயாைம் கண்டு பகாண்டதன் ப ாருட்டு நட் ாக சிரித்தார். வேைாயி ாட்டிக் கு ேயது எழு தாகிறது. இந் த ேயதிலும் உடை் தைர்ந்து வசார்ந்து வ ாகாமை் சுறுசுறு ் ாய் இருக் கும் அேருக் கு வதவி ரமவிசிறி. அந் த பதருவிை் இருக் கும் மு ் து வீடுகளுக் கும் ோசை் பதைித்து வகாைம் வ ாடும் ணி தான் அேர் ார் ் து. ஒரு நாலைக்கு ஒரு வகாைத்திற் கு ஐந் து ரூ ாய் வீதம் மாசம் ஒரு வீட்டிை் அேருக்கு கிலடக்கும் பதாலக நூற் றியம் து ரூ ாய் . மு ் து வீடுகைிலும் வசர்த்து மாதம் அேருக் கு நாைாயிரத்து ஐநூறு ரூ ாய் கிலடக் கும் . வதவி தங் கியிருக்கும் அடுக் குமாடி குடியிரு ் பின் கீை் குதியிை் சிறிய அலறயிை் தான் அேர் தங் கியிருக் கிறார். அேருக்கு நான்கு பிை் லைகை் . யாருக் கும் அேலர கேனிக்க வநரமிை் லை... ணேசதியும் இை் லை... தாய் க் கு பசய் ய வேண்டும் என்ற எண்ணமும் அேர்களுக்கு இை் லை. முதலிை் அதற் கு ஆட்வச ம் பதரிவித்த குடித்தனக்காரர்கை் ... ஒரு நாை் இரவு உடை் நிலை சரியிை் ைாமை் அழுத குைந் லதக் கு லக லேத்தியம் பசய் து குைந் லதயின் சுகவீனத்லத வ ாக் கி அந் த இைம் தாயின் முகத்திை் சிரி ் ல ேரேலைத்த வேைாயி ாட்டி ஒவர நாை் இரவிை் சூ ் ர் ஹீவராயின் ஆகிவிட்டார். அதிலிருந் து எந் த குடித்தனக்காரர்களும் அேலர ஒன்றும் வ சியதிை் லை. அேர் யாரிடமும் லகவயந் த மாட்டார். தன் ேருமானத்திை் அேர் நிலறோய் ோை் ந் தார். யாராேது ண்டிலக நாைிை் தின் ண்டங் கலை அன்வ ாடு பகாடுத்தாை் மறுக்காமை் ோங் கி பகாை் ோர். இபதை் ைாம் வதவிக் கு பதரியாது... ஏபனனிை் அேை் இங் வக ேந் து ஒரு மாதவம ஆகிறது. அேைின் க்கத்து வீட்டு ப ண் சனா கூறி தான் அேளுக்கு இபதை் ைாம் பதரியும் . "ோ... கண்ணு.. நடந் துட்டு ேந் திட்டியா...?" வகை் வி அேைிடம் இருந் தாலும் அேரின் கேனம் வ ாட்டு பகாண்டிருந் த வகாைத்தின் மீது இருந் தது. " ாட்டி இந் த னிக்காைத்திை் ம ் ைர் இை் ைாமை் ேர கூடாதுன்னு பசாை் லியிருக்வகன் இை் லையா... அ ் டியிருந் தும் நீ ங் க அலதவய தான் பசய் றீங் க..." என்றேை் தான் அணிந் திருந் த ம ் ைலரயும் , ஸ்பேட்டலரயும் கைட்டி அேரிடம் நீ ட்டினாை் . "அழுக்காயிருந் ததுன்னு துலேச்சு வ ாட்வடன் கண்ணு... அது காயை... நான் என்ன பசய் ய...?" என்றேர் அேை் நீ ட்டியலத ோங் க மறுத்தேர், "எனக்கு வேணாம் கண்ணு... நீ வ ாட்டுக் வகா... எனக்கு வேலை முடிஞ் சது..." "இன்னும் த்து வீடு இருக் கு ாட்டி... குைிர் ஒத்துக்காம உங் களுக் கு உடம் பு டுத்தினா... நாலைக்கு யார் வகாைம் வ ாடுறது...?" அேை் பசான்னதற் கு ைன் இருந் தது. "அலத மறந் வத வ ாயிட்வடன் கண்ணு... இருந் தாலும் ... வேலைக்காரி நான் எ ் டி கண்ணு உன்னலத வ ாட..." அேர் தயங் க... ேலுக்கட்டாயமாய் அேருக் கு அணிவித்தேை் ,
"எதுவும் வ ச கூடாது... மூச்..." என்றேை் , "இலத நீ ங் கவை ேச்சுக்வகாங் க ாட்டி..." என்றதும் சந் வதாசமாய் தலையாட்டினார் அேர். தன்னிடம் அன் ாய் இருக் கும் வதவிலய அேருக் கு நிரம் பிடிக் கும் ... ஆதைாை் அேை் பசான்னலத அேர் வகட்டார். "ஆமாம் ாட்டி... இன்லனக் கு என்ன வநரவம வகாைம் வ ாடுறீங் க...? உங் க லடம் ஐந் தலர தாவன...?" வகை் வி வகட்டு பகாண்வட அேருக் கு உதவியாய் வகாைத்திை் கம் பிலய இழுத்தாை் . "டீச்சரு ப ாண்ணு நீ வ ாய் இபதை் ைாம் பசய் யைாமா கண்ணு... எந் திரி நான் வ ாடவறன்..." என்றேர், "இன்லனக் கு நாகா தம் பி ஆஸ் த்திரிை இருந் து டிஸ்சார்ஜாகி வீட்டுக்கு ேருது... அதான் அவதாட வீட்லட து ் ரவு ண்ணி லேக்கைாம் ன்னு... வநரத்வதாட இந் த வேலைலய ஆரம் பிச்சிட்வடன்..." ாட்டி பசாை் லும் நாகாலே அேை் ார்த்தது இை் லை. ஆனாை் அேன் தான் ாட்டிலய இங் வக தங் க லேத்ததிை் முக் கிய காரணகார்த்தா என்று மட்டும் பதரியும் . "ஓ..." என்றேை் அதற் கு வமை் அேலன ற் றி சிந் திக்கவிை் லை. ாட்டிக் கு உதவி விட்டு அேலரயும் அலைத்து பகாண்வட தங் கை் குடியிரு ் புக் கு ேந் தாை் . வீட்டிற் கு ேந் தேை் வநவர சலமயை் கட்டிற் கு தான் பசன்றாை் . மதியத்துக் கு வதலேயான எலுமிச்லச சாதம் பசய் து ட ் ாவிை் அலடத்தேை் , இட்லி மாலே தட்டிை் ஊற் றி அடு ் பிை் லேத்தாை் . அடுத்த அடு ் பிை் ோணலிலய லேத்து எண்பணய் சிறிது தாராைமாய் விட்டு தக்காைிலய ேதக் கினாை் . தயாரான தக்காைி பதாக் லக கிண்ணத்திை் எடுத்து லேத்தேை் , அதற் குை் பேந் திருந் த இட்லிலய எடுத்து ஹாட் ாக்ஸிை் அலடத்தாை் . இது இரவு ேலர அேளுக் கு வ ாதும் . எை் ைாேற் லறயும் உணவு வமலஜயிை் எடுத்து லேத்தேை் குைிக்க பசன்றாை் . வதவி ேயது இரு த்திமூன்று... தனியார் ை் ைி ஒன்றிை் ஆசிரியராய் இருக் கிறாை் . அம் மா, அ ் ா கிலடயாது. ஒவர ஒரு அக்கா மட்டுவம... அேளுக் கு கை் யாணமாகி விட்டது. அேலை பதாந் திரவு பசய் ய மனம் ேராததாை் இேை் தனிவய வீடு எடுத்து தங் கியிருக் கிறாை் . ை் ைிக் கு தயாராகி பேைியிை் ேந் தேை் அங் கு ப ாது ாை் கனியிை் இருந் து வேடிக்லக ார்த்து பகாண்டிருந் த சனாவின் அருகிை் பசன்றாை் . "சனா
இங் வக
என்ன
ண்ற...?
காவைஜ்
வ ாகலையா...?"
"இனி வமை் தான் வ ாகணும் ..." வ ச்சு இேைிடம் இருந் தாலும் சனாவின் கண்கை் கீவை ார்த்து அலை ் ாய் ந் து பகாண்டிருந் தது. சனாவின் ார்லேலய பதாடர்ந்து கீவை ார்த்தேை் , "என்ன சனா பின்
ார்க்கிற...?" அேைின் வகை் வியிை் திடுக்கிட்டு திரும் பிய சனா... முகம் மைர,
"உங் க கிட்ட மலறக் க என்ன இருக்குக்கா..." என்றேை் திடீபரன்று பேட்க ் ட்டு பகாண்வட, "அேர் இன்லனக் கு ேர்றார்... அதான் அேலர ார்த்திட்டு வ ாகைாம் ன்னு..." "அேர்..."
புரியாமை்
இழுத்தாை்
வதவி.
"அதான்க்கா... வ ார்த் ் வைார்ை இருக்காவர... நாகா... அேலர தான் பசாை் வறன்..." கன்னம் சிேந் து பசான்னேலை விசித்திரமாய் ார்த்தேை் ,
"சரி நான் வ ாய் ட்டு ேர்வறன்..." என்றேை் டிகைிலிருந் து இறங் கினாை் . அேை் இரு ் து இரண்டாேது தைம் அதனாை் கூடுமானேலர மின்தூக் கிலய யன் டுத்துேலத தவிர் ் ாை் . வேகமாக இறங் கி கீை் தைத்லத அலடயும் வ ாது அவத வநரம் இலைஞன் ஒருேன் வேகமாய் ேந் து வமவை ஏற டியிை் காை் லேத்தான். இருேரும் ஒருேர் ேருேலத மற் றேர் கேனிக்கவிை் லை. அேன் வமாதிய வேகத்திை் மை் ைாக் க கீவை விை வ ானேலை சட்படன்று அேனின் ேலிலமயான கரங் கை் தாங் கியது. "வஹய் ார்த்து..." என்றேனின் கரங் கை் அேலை தாங் குேதற் காக பகாஞ் சம் அழுத்தமாய் அேைின் இலட மீது திந் தது. அதிை் வகா முற் றேை் தன் லகலய இடிபயன அேனின் கன்னத்திை் தித்தாை் . அேைின் பசயலிை் அேனின் கண்கைிை் பகாலைபேறிவயறியது... கண்கை் சிேக்க வகா த்துடன் அேலை ார்த்தேன் அேைின் ேைது லகலய எடுத்து முறுக் கிய டி, "இந் த லக தாவன என்லன அடித்தது... இலத உலடக் காமை் விட்டாை் ... நான் ஆம் லைவய இை் லைடி..." என்றேன் லகலய முறுக் கியதிை் அேளுக் கு ேலிபயடுத்தது. ஆனாலும் அலத காட்டி பகாை் ைாமை் கம் பீரமாய் அேலன நிமிர்ந்து ார்த்தாை் . அேலையும் மீறி அேைின் கண்கை் அந் த ேலிலய பிரதி லித்து விட... அலத கண்டு என்ன நிலனத்தாவனா... சட்படன்று அேை் லகலய உதறியேன்... "கீவை விை வ ான உன்லன விழுந் துவிடாமை் தடு ் துக் கு தான் உன்லன பதாட்வடன்... உன் கூட டூயட் ாடுறதுக்கு இை் லை..." ோர்த்லதகலை அேன் கடித்து து ் பும் வ ாவத அங் வக ேந் து வசர்ந்தார் வேைாயி. "ராசா... எ ் வ ாய் யா ேந் த...?" அேனின் கன்னம் பநட்டி முறித்து ாசத்துடன் வகட்க... அதிை் மனம் பநகிை் ந் தேனாய் தன் முக ாேலனலய பநாடியிை் மாற் றியேன், "இ ் வ ா தான் ஆயா... நீ ங் க எ ் டியிருக்கீங் க...? இ ் வ ா காை் ேலி வதேலையா...? காை் ேலி மருந் லத முத்லதயா கிட்ட பகாடுத்து விட்வடவன... பகாண்டு ேந் து பகாடுத்தானா...?" "பகாடுத்தான் ராசா... அதனாை தான் என்னாை நடமாட முடியுது..." என்றேர், "ஆமா ராசா... இ ் டி ஒரு மாசமா... ஆஸ் த்திரிை வ ாய் டுத்துக் கிட்டிவய... இ ்வ ா உடம் பு எ ் டியிருக்கு ராசா...?" "அலத நீ ங் கவை காட்டியேலன
ார்த்து பசாை் லுங் கவைன் ஆயா..." தன்லன சுற் றி ேட்டமடித்து கண்டு வதவிக் கும் மண்லட குலடந் தது.
' ார்க்க நை் ைா கை் லு குண்டு கணக்காயிருக்கான்... இேனுக்கு என்ன வகடு ேந் ததுன்னு ஹாஸ்பிட்டை் ை இருந் தானாம் ...' மனதுக் குை் அேலன திட்டினாை் . "ஒண்ணுந் பதரியலிவய ராசா..." பேகுைியாய் அேலன வமலும் கீழும் மூதாட்டி...
ார்த்தார்
"அலத தான் நானும் பசாை் வறன்... எனக் கு ஒண்ணுமிை் லைன்னு... ஐயம் ப ர்ப க் டலி ் நார்மை் ..." என்றேன் அேலர அன் ாய் அலணத்து பகாண்டான். அ ் வ ாது தான் வேைாயி
ாட்டி வதவிலய
ார்க்க... "கண்ணு நீ இங் க தான்
இருக்கியா...?"
என்றேர்
அேலை
அேனுக்கு
அறிமுக ் டுத்தினார்.
"ராசா... இது தான் நம் ம அ ் ார்டப ் மன்டுக் கு புதுசா குடி ேந் திருக் கிற ப ாண்ணு ் ா... வ ரு வதவி..." அவத வ ாை் அேலனயும் அறிமுக ் டுத்தி லேத்தார். "கண்ணு நான் பசாை் வேன்ை் ை நாகா தம் பி... இது தான்..." சிறியேர்கை் இருேரும் எலட வ ாடும் ார்லே ஒன்லற மற் றேர் மீது பசலுத்தினர். அேனின் ார்லே சுோரஸ்யமாய் அேை் மீது திந் தது என்றாை் ... அேைின் ார்லே ஆராய் ச்சியாய் அேன் மீது திந் து மீண்டது. ஏபனனிை் அேலன ற் றி வகை் வி ் ட்டு இருந் தது எை் ைாம் நை் ைலேவய... ஆனாை் வநரிை் அேலன ார்த்தாை் அ ் டி பதரியவிை் லை என் து தான் அேைின் ஆராய் ச்சி ார்லேக் கான காரணம் . "ஹாய்
நாகா..."
ஆர் ் ாட்டமாய்
வகட்ட டி
அங் வக
ேந் தாை்
சனா.
"ஹாய் சனா... ஹே் ஆர் யூ...?" அேனும் திலுக் கு உற் சாகமாய் வகட்டான். அலத கண்டு வதவி முகம் சுைிக்க... வதவியின் முகம் வ ான வ ாக் லக ார்த்து அேன் தன் ஒற் லற புருேத்லத தூக் கி என்ன என் து வ ாை் ார்க்க... அேை் தன் முகத்லத திரு ் பி பகாண்டாை் . அேைின் திரு ் லிை் அேனின் கண்கை் மின்னியது... இதழிை் வகலி புன்னலக உதயமானது. "என்ன நாகா இது... இ ் டியா ஒரு மாசமா ஹாஸ்பிட்டை் ை வ ாய் டுத்துக் குவீங் க... உங் க ஆர்ட்டிக்கிை் இை் ைாததாை இந் த ஒரு மாசமா நான் உங் க த்திரிக்லகலய டிக் கிறவத இை் லை பதரியுமா...?" பகாஞ் சினாை் சனா. "அ ் டியா சனா... அதான் வ ான மாசம் வ ் ர் சர்க்குலைசன் குலறஞ் சியிருந் ததா எடிட்டர் பசான்னாரா...? அது நீ ோங் காமை் வ ானதாை் தானா... இது எனக் கு பதரியாவத..." சிரியாமை் வகலி வ சியேனின் வதாைிை் பசை் ைமாய் தட்டிய சனா, "வ ாங் க
நாகா...
நீ ங் க
எ ் வுவம
இ ் டித்தான்..."
"என்ன சனா... காவைஜ் க்கு வநரமாகலையா...? ஓடு... ஓடு..." அேன் சனாலே கிை ் ... வதவியின் கண்கை் தன்லனயும் அறியாமை் லகக்கடிகாரத்லத ார்த்தது. அலத கண்டேன் ஏைன சிரி ் புடன், "சனா... அேங் களும் உன் காவைஜ் தானா...?" சனா
திை் பசாை் லும் முன்...
"நான் ஒண்ணும் ஸ்டூடண்ட் இை் லை... நான் ஸ்கூை் டீச்சர்..." கடுகடுத்தாை் வதவி... "ஓ... டீச்சரா..." என்றேன் அேளுக்கு மட்டும் வகட்கும் குரலிை் "அைகான டீச்சர்..." என்றான் அர்த்தம் ப ாதிந் த ார்லேயுடன். அலத கண்டேை் ஒரு பேட்டும் ார்லேலய அேன் புறம் பசலுத்தியேை் , " ாட்டி நான் ேர்வறன்..." வேைாயியிடம் விலட ் ப ற் று பசை் ை... அேலை பதாடர்ந்து சனா, வேைாயி ாட்டியும் தங் கை் வேலைலய ார்க்க பசை் ை... தனித்து விட ் ட்டான் நாகா. பதாலைவிை் நடந் து வ ாய் பகாண்டிருந் த வதவிலய ார்த்த நாகா, "பேரி இன்ட்ரஸ்ட்டிங் வகர்ை்..." அேனின் ோய் முணுமுணுத்தது. ஆனாலும் அேை் தன்லன அடித்தலத நிலனத்து அேன் மனதிை் வகா ம் இருக் க தான் பசய் தது. அலதயும் மீறி அேைின் அைகு அேன் மனலத தாக்க தான் பசய் தது.
நாைாேது தைத்திை் இருந் த தனது வீட்டிற் கு பசன்றேன் மடிகணனியிை் சிறிது வநரம் வேலை ார்த்தேன் பின் அேசரமாய் குைித்துவிட்டு வேறு உலட அணிந் து தனது அலுேைகத்திற் கு கிைம் பினான். நாகா ேயது இரு த்திபயட்டு... பசன்லனயிலுை் ை பிர ை த்திரிக் லகயிை் நிரு ராய் வேலை ார்க்கிறான். பதாழிை் நிமித்தமாய் குடும் த்லத பிரிந் து தனிவய ேசிக்கிறான். அேனின் ஆ த்து குடும் த்லத ாதிக்க கூடாது என்ற நை் ை எண்ணவம அதற் கு காரணம் . பநரு ் பு சுடும் என்று பதரிந் திருந் தும் மிகவும் ஆ த்தான வேலைகைிை் தன்லன ஈடு டுத்தி பகாை் ோன்... இைரத்தம் அை் ைோ... லதரியமும் , துணிச்சலும் அேன் கூட பிறந் திருந் தது. அேனின் த்திரிக் லகயாசிரியருக் கு கூட அேனிடத்திை் யமும் உண்டு... அவதசமயம் தனி மரியாலதயும் உண்டு... அலுேைகம் ேந் த நாகா வநவர ஆசிரியரின் அலறக் கு பசன்றான். அேன் அ ் டித்தான் யாரிடமும் அனுமதி வகட்டு காத்து பகாண்டிருக்க மாட்டான். அேனின் திறலம கண்டு ஆசிரியரும் ஒன்றும் பசாை் ை மாட்டார். ஏபனனிை் அேனின் திறலம அேரின் த்திரிக்லகக் கு அேசியம் வதலேயை் ைோ... "ோ ் ா...
நாகா..."
அேலன
அன் ாய்
ேரவேற் றார்
வசஷாத்திரி.
அேர் தான் "திராவிடர் காேைன்" த்திரிக்லகயின் உரிலமயாைர். அேரின் தந் லத ஞ் சாபிவகசன் காைத்திை் ஆரம் பிக் க ் ட்டது இந் த த்திரிக்லக. அன்று முதை் இன்று ேலர தமிை் நாட்டின் முன்னணி த்திரிலகயாய் அது திகை் கிறது என்றாை் அதற் கு மூைக் காரணம் இன்றைவும் ஞ் சா வகசனின் ேழிகாட்டுதை் தான்... இன்றும் அேருக் கு என்று தனியலற உண்டு. எை் வைாலரயும் வ ாை் அேரும் வநரம் காைம் ார்க்காமை் உலை ் ார். "குட்மார்னிங் எடுத்து
சார்..." என்றேன் தன் லகயிை் லேத்திருந் த அேர் முன்
"என்னது...?" வகட்டு பகாண்வட அலத எடுத்தேர் பசாருகினார். கணினியிை் அதிலிருந் த வகா ் ல விய ் பிை் "குட்... குட்... நாகா... புன்னலகயுடன் பசன்லனயிலிருந் த ஊைை் கை் , சதிகை் கணினியின் சதி
:
இலத நான் ார்த்து
ப ன்ட்லரலே லேத்தான்.
தன் மடிகணினியிை் ார்த்தேர் கண்கை் விரிந் தது.
எதிர் ார்க்கவே இை் லை..." பகாண்டிருந் தான்
என்றேலர அேன்.
அந் த பிர ை தனியார் மருத்துேமலனயிை் நடக் கும் ற் றி அேன் திரட்டிய தகேை் கை் ஆதாரத்துடன் அந் த திலரயிை் மின்னி பகாண்டிருந் தது. பதாடரும் ...
2
மருத்துே பதாழிை் மிகவும் புனிதமான பதாழிை் ... மருத்துேர்கலை நாம் அந் த பதய் ேத்துக் கு அடுத்து லகபயடுத்து ேணங் குகிவறாம் ... ஆனாை் ஒரு சிைர் பசய் யும் தேறுகைாை் ஒட்டு பமாத்த மருத்துேர்களும் தேறாக சித்தரிக்க ் டுகிறார்கை் . தங் கை் லகக்காசு பகாண்டு வநாயாைிகளுக்கு மருத்துேம் ார்க்கும் மருத்துேர்கை் , கிராமங் கைிை் தங் கி இைேசமாய்
மருத்துே வசலே பசய் யும் மருத்துேர்கை் என அதிை் நை் ைேர்களும் இருக்க தான் பசய் கிறார்கை் . இதிை் புை் லுருவி வ ாை் ஒரு சிைர் இருக்கத்தான் பசய் கிறார்கை் . அந் த மாதிரி ஒருேலர முதன்லம மருத்துேராக பகாண்டு இயங் குேது தான் இந் த தனியார் மருத்துேமலன. ஆனாை் இதன் நிர்ோகி வேறு... அலமச்சர் ஒருேரின் மலனவி தான் இதற் கு நிர்ோகி... அதிகார ைம் இரு ் தாை் ை ஊைை் கை் , சதிகை் சத்தமிை் ைாமை் லதரியமாக அங் வக நடக் கின்றது. ஊைை் : 1 தங் கலை சுற் றியுை் ை சிறிய மருத்துேமலன லேத்திருக் கும் மருத்துேர்களுக் கு ஒரு வநாயாைிலய அனு ் பி லேத்தாை் ... ஒரு வநாயாைிக் கு இே் ேைவு என்று குறி ் பிட்ட பதாலகலய தரகு கட்டணமாக தருகின்றனர். இது அந் த மாேட்டத்லதயும் தாண்டி தமிை் நாட்டின் ை மாேட்டங் கைிை் உை் ை மருத்துேர்கலை தங் கை் லகக் குை் வ ாட்டு பகாண்டு இந் த ஆட்டத்லத இன்றைவும் ஆடி ேருகின்றனர். இந் த தரகு பதாழிை் ஜாம் ஜாபமன்று நட ் லத ார்த்தாை் இேர்கை் மருத்துேர்கைா இை் லை... தரகர்கைா என்று பதரியவிை் லை. ஊைை் : 2 அங் கீகரிக்க ் டாத மருந் து பதாழிற் சாலையின் மருந் துகலை அதன் தயாரி ் ாைர்கை் ப ரும் ைஞ் சத்லத இந் த மருத்துேமலனக் கு அைித்து... அேர்கைிடம் ேரும் வநாயாைிகலை ரிவசாதலனக் கூட எலியாக மாற் றும் அேைநிலை இ ் வ ாதும் நடந் து பகாண்டு தான் இருக் கிறது. இதிை் ைருக் கு ோந் தி, வ தி, மூச்சலட ் பு, ஒே் ோலம என ை பதாந் தரவுகை் ஏற் ட்டு அேர்கை் மீண்டும் மீண்டும் அங் வக லடபயடுத்த ேண்ணம் இருக் கின்றனர். அதிை் ைர் இறந் தும் வ ாயிருக்கின்றனர். ஊைை் : 3 அவத வ ாை் சிை தனியார் மருந் து தயாரி ் ாைர்கை் அேர்கைின் மருந் துகலை மட்டுவம வநாயாைிகலை ோங் க பசய் யுமாறு மருத்துேர்கைிடம் ரிந் துலர பசய் ய பசாை் லினர். அதுவும் அதிக விலை பகாடுத்து ோங் க பசய் தனர். சாமான்ய மனிதனுக் கு கட்டு ் டியாகாத பதாலக அது... ஊைை் தங் கைிடம் ேரும் வநாயாைிகைிடம் அேர்கைின் உடை் உறு ் ல திருடி விற் தான் மிகவும் ஊைை் குலறந் த ட்சம் யாரும்
த்தாயிரம்
: 4 இருந் து அேர்களுக் கு பதரியாமை் து... அங் கு நடக் கும் பதாழிை் கைிை் இது ைா கராமானதும் கூட...
: ரூ ாய் இை் ைாமை் நுலைந் துவிட
ஊைை் மருத்துேர்கைின் அைட்சியம் ... அதனாை் ஏராைம் .
:
5 அந் த மருத்துேமலனக் குை் முடியாது.
6 றி வ ான உயிர்கைின் எண்ணிக்லக
இ ் டி ேரிலச ோரியாக அதிலிருந் தலத வகா த்தின் சாயத்லத
டித்த வசஷாத்திரியின் முகம் பூசியது.
"ச்வச... இேங் க எை் ைாம் மனுசங் க தானா...? உயிர் காக்கிற பதாழிலை பசய் ற இேங் க மனசுை இத்தலன அசுத்தங் கைா...? பதய் ேத்திடவம குலற இருந் தாை் யாரிடம் வ ாய் மன்றாடுேது... அது வ ாை் கடவுலை ஒத்த இேர்கவை இ ் டி என்றாை் ... இலத யாரிடம் வ ாய் பசாை் ேது... எை் ைாம் ணமும் , தவியும் பகாடுக் கும் லதரியம் தான்... முதை் ை அலத இை் ைாமை் ண்ணனும் ... அ ் வ ா
தான் இேங் க பகாட்டம் அடங் கும் ... நாலைக்கு வ ் ர்ை ் பரன்ட் வ ஜிை் பகாட்லட எழுத்துை நாம இலத வ ாடவறாம் ..." ஆத்திரமாய் ேந் தது அேரின் ோர்த்லதகை் . "இலத அங் வக வேலை பசய் ற என் டாக்டர் பிபரண்ட் தான் என் கிட்ட பசான்னான். அரசாங் கம் அங் கீகரிக்காத மருந் துகலை யூஸ் ண்ணி நிலறய வ ர் இறந் து வ ானலத ார்த்து சந் வதகம் ேந் து... அேன் விசயங் கலை வதாண்ட... அது என்னடான்னா அனுமார் ோை் வ ாை் நீ ண்டு கிட்வட வ ாகவும் தான்... யந் து வ ாய் என்னிடம் பசான்னான். அதான் உடம் பு சரியிை் ைாத மாதிரி அங் வக தங் கியிருந் து இலதபயை் ைாம் கண்டு ் பிடிச்வசன்... அே் ேைவு சீக்கிரம் இலத கண்டு ் பிடிக் க முடியை... அந் தைவுக் கு நம் கமான ஆட்கலை லேத்து பராம் சீக்பரட்டா இலத பசய் றாங் க சார்..." தான் வசகரித்த விசயங் கலை சற் றும் ஜீரணிக்க முடியாத குரலிை் கூறி முடித்தான் நாகா. "இந் த விசயத்லத நாம வ ாடுறதாை... அரசியை் ோதி, அந் த பமடிசின் தயாரிக் கிற பிசிபனஸ் வமன், இேங் களுக் கு இலடவய பசயை் டுற இலடத்தரகர்கை் ன்னு மூன்று விதமானேங் க மாட்ட வ ாறாங் க... ஏற் பகனவே அந் த அரசியை் ோதி த்தி வ ான மாச வ ் ரிை் அைவுக் கு அதிகமா பசாத்து வசர்த்து இருக்கார்ன்னு ஆதாரத்வதாட நிரூபிச்சிருந் வதாம் ... இ ் வ ா இலதயும் வ ாட்டா... அேருக் கு எதிரான குற் றங் கை் ஸ்ட்ராங் கா இருக் கும் ... ஒருவேலை அேர் தன் தவிலய கூட இைக்க வநரிடைாம் ..." பசான்ன வசஷாத்திரி நிறுத்திவிட்டு அேலன ார்த்தேர், "உன் வ லர அேசியம் வ ாடணுமா நாகா...? பமாட்லடயா நியூஸ் வ ாட்டா த்திரிக் லக வமை மட்டும் தான் வகா மிருக் கும் ... உன் வ லர வ ாட்டா வதலேயிை் ைாம உனக் கு தான் பிரச்சிலன ேரும் ..." "சார்... ோை வ ாற நாட்கை் பகாஞ் சம் ... அதுை எலதயாேது சாதிச்சிட்டு சாகணும் ... உயிருக்கு யந் து என்லன நான் மாத்திக் க முடியாது... ஜர்னலிஸ்ட் ோை் க்லகயிை் இபதை் ைாம் சகஜம் சார்... மூட்லட ் பூச்சிக் கு யந் துட்டு வீட்லட பகாளுத்த முடியுமா என்ன...? அதனாை என் ப யலர பகாட்லட எழுத்திை் வ ாடுறீங் க... இை் ை நான் தர்ணாவுை இறங் குவேன்..." "நீ பசஞ் சாலும் பசய் வே நாகா..." என்று பசாை் லிவிட்டு சிரித்தேர், "உனக் கு ஏதாேது ஒண்ணுன்னா உன் அம் மாவுக் கு யார் திை் பசாை் றது... உங் கலை நம் பி தாவன என் ல யலன அனு ் பிச்வசன்னு என் கிட்ட சண்லட வ ாட வ ாறா..." "அ ் டி சண்லட வ ாட மாட்டாங் க... வ ாட்டாலும் சமாைிக் க உங் களுக்கா பதரியாது... இத்தலன நாை் எ ் டி சமாைிச்சீங் கவைா... அ ் டிவய இலதயும் சமாைிங் க... சரி சார்... நான் கிைம் வறன்... விவேக் லக என்வனாட கூட்டிட்டு வ ாவறன்..." "அடுத்த வேலையா... பகாஞ் சம் பரஸ்ட் எடுத்திட்டு வ ாக கூடாதா நாகா...?" கரிசலனயுடன் வகட்டார் அேர். "சார்... ஹாஸ்பிட்டை் ை ஒரு நிலனச்சீங் க... ஃபுை் பரஸ்ட் "நாகா...
ஐயா
மாசமா என்ன ண்ணிட்டு இருந் வதன்னு தான்..." சிரித்த டி எழுந் தேலன ார்த்து,
உன்லன
ார்க்கணும் ன்னு
பசான்னாரு..."
"ப ருசா... ஐவயா... இ ் வ ா அது கிட்ட வ ாய் மாட்டிட்டு யார் திட்டு ோங் கிறது...? அலதயும் நீ ங் கவை சமாைிங் க..." என்றேன் அடுத்த பநாடி அங் கிருந் து மாயமாய்
மலறந் துவிட்டான்.
அேனின்
பசயலிை்
வசஷாத்திரிக்கு
சிரி ் பு
பீறிட்டது.
"ோடா ஹீவரா... என்ன ஆலைவய காவணாம் ... ஏதாேது ஹீவராயிசம் ண்ணிட்டு ேந் திரு ் பிவய..." நாகாவின் ேயிற் றிை் பசை் ைமாய் குத்திய டி ேரவேற் றான் விவேக். "அது நாலை காலை வ ் ரிை் ..." விைம் விவேக்... என்
ர ாணியிை் பசாை் லியேன்... "வடய் கூட கிைம் புடா..."
"வ ாடா உன் கூட ேந் தா ஒவர வ ார்டா... நான் காசி கூட டிவி சீரியை் நடிலக வமவரஜ் க்கு வ ாக வ ாவறன்..." நாகாவுடன் பசன்றாை் நியாயம் , நீ தி என்று பராம் ேறட்சியாக இருக் கும் ... இவத இது காசியுடன் பசன்றாை் கண்ணுக் கு குைிர்சசி ் யாய் ை ப ண்கலை ார்க்கைாம் என்ற ந ் ாலசயிை் விவேக் நாகாவுடன் பசை் ேலத மறுத்தான்... விதி ேலியது என்று விவேக் குக் கு பதரியாமை் வ ாய் விட்டது. "நாகா... எ ் டி ் ா இருக்க...?" "நை் ைாயிருக் வகன்டா..." நாகா ார்த்து, ேர்றியா...
"விவேக்
"அதுக் கு தான் மச்சான் ஆயத்தமானான்.
என்ற டி அங் வக ேந் து வசர்ந்தான் காசி. திை்
பசாை் லும்
வ ாவத... காசி விவேக்லக
வ ாகைாமா...?" பேய் ட்டிங் ..."
என்று
என்று பஜாை் ளுவிட்ட டி
வகட்க... கிைம்
"விவேக்... நான் இன்லனக் கு கேர்சசி ் நடிலக சிமிலய வ ட்டி எடுக்க வ ாவறன்... அதுவும் இன்லனக் கு ஸ்விம் மிங் சீன் வேறயாம் ... ஏற் பகனவே அேங் க கேர்சசி ் தான்... இதிை் ஸ்விம் மிங் ட்பரஸ்ன்னா வகட்கவே வேணாம் ... உனக் கு கிலடச்ச அதிர்ஷ்டம் அே் ேைவு தான்... சரி நீ அந் த சீரியை் நடிலக வமவரஜுக்வக வ ா..." நாய் க் கு எலும் பு துண்லட வ ாடுேது வ ாை் கேர்சசி ் என்ற ோர்த்லதலய வீசி விவேக்கிற் கு ேலை விரித்தான் நாகா. விவேக் மனக்கண்ணிை் ஸ்வைாவமாசனிை் கேர்சசி ் கன்னி சிமி நீ ச்சை் உலடயிை் ஓடி ேருேது வ ாை் கற் லன விரிய... அேன் உடை் சிலிர்த்து அடங் கியது. "ோடா மச்சான்... வ ாகைாம் ..." பஜாை் ைியோறு அேன் நாகாவுடன் கிைம் தயாரானான். "அ ் வ ா
நீ
"எனக் கு என் கூறியேலன
என்
கூட
ேரலையா..."
காசி
ரிதா மாய்
வகட்க...
டாலி சிமி தான் முக்கியம் ..." கண்கைிை் மயக்கத்துடன் கண்டு தலையிை் அடித்து பகாண்டான் காசி.
"முதை் ைவய பசாை் லி பதாலைச்சிருக்கைாமை் ை... இ ் வ ா ஃவ ாட்வடா பிடிக் க யாலர கூட்டிட்டு வ ாறது..." காசி அலுத்து பகாண்டான். "நம் ம நாதன் சார் ் ரீ தான் காசி... அேலர கூட்டிட்டு வ ா..." நாகா காசி பிரச்சிலனலய தீர்க்க... விவேக் அேனுடன் பஜாை் ளுவிட்டு பகாண்டு கிைம் பினான். ****************************
"வடய் ..." விவேக் ார்த்தான்
அைறிய
"என்னடா...?" "சிமிலய திலிை்
அைறலிை்
அடித்து
தட்டமாய்
பிடித்து
பகாண்டு
அேன்
திரும் பி நாகா. வகட்க...
ார்க்க வ ாகாம இங் வக ஏண்டா கூட்டிட்டு ேந் திருக்க...?" அேனின் ை் லை கடித்தான் நாகா.
"கத்தி மானத்லத ோங் காவதடா ரவதசி... கபைக்டர் பிரலஸ கூ ் பிட்டுருந் தாரு அதான் இங் வக ேந் திருக்வகாம் ..." "அ ் வ ா
சிமி..."
ரிதா மாய்
வகட்டான்
விவேக்.
"அேங் க இ ் வ ா சுவிஸ்ை ஹீவரா கூட டூயட் ாடிட்டு இருக்காங் கைாம் ..." சிரியாமை் பசான்னேலன பகாலைபேறியுடன் ார்த்தான் விவேக். "உனக் கு என் வமை ஏண்டா இ ் டிபயாரு காண்டு...? நீ பயை் ைாம் ோை் க்லகயிை் பராம் ம் ம் ம் ம் ம் நை் ைா ேருேடா..." விவேக் கடு ் புடன் கூறும் வ ாவத மாேட்ட ஆட்சியர் திோகர் அங் வக ேந் தார். நாகாலே கண்டதும் அேலன அருகிை் ேர பசாை் லி லகயலசக்க... முகத்திை் விரிந் த புன்னலகயுடன் நாகா அேலர வநாக்கி நடந் தான். "குட்மார்னிங்
கபைக் டர்
சார்..."
"வடய் இபதை் ைாம் பகாஞ் சம் ஓேரா பதரியை... என் பிபரண்ட் நீ ... என்லன ார்த்து சார்ன்னா கூ ் பிடுற... மேவன சார்ன்னு பசான்ன அே் ேைவு தான்..." திோகர் நாகாலே பசை் ைமாய் மிரட்டுேலத ஆபேன்று ார்த்து பகாண்டிருந் தான் விவேக். "அபதை் ைாம் என்றேலன
பேைியிை் சார்... இ ் வ ா நீ ங் க ட்யூட்டிை இருக்கீங் க சார்..." என்ன பசய் ேது என்று பதரியாமை் ார்த்த திோகர்,
"உன்லனபயை் ைாம் திருத்த முடியாது..." என்றேன், விவேக்கிடம் "எ ் டி இேலன ேச்சு சமாைிக்கிறீங் க...?" என்று
திரும் பி, வகட்க...
'நீ ங் க பசாை் லிட்டீங் க சார்... என்னாை ோய் விட்டு பசாை் ை முடியை...' மனதிை் நிலனத்த விவேக் பேைியிை் , "ஹி... ஹி..." என்று சிரித்து லேத்தான். "சார்
என்ன
விசயமா
ேர
பசான்னீங்க...?"
நாகா
வகட்கவும் ...
"அது என்னன்னு ஸ் ாட்ை பதரிஞ் சுக் குவீங் க மிஸ்டர். நாகா... என் காலர ஃ ாவைா ண்ணி ோங் க..." ஆட்சியர் மிடுக் குடன் பசாை் லிவிட்டு திோகர் காரிை் ஏற... அலத புன்னலகயுடன் ார்த்திருந் தான் நாகா. 'கபைக்டர் ேச்சான்டா ஆ ் பு...' மனதுக் குை் குதூகலித்த விவேக் பேைியிை் ாேம் வ ாை் முகத்லத லேத்து பகாண்டு நாகாலே ார்த்தான். " ாைாறு ஓடுது... உன் நடி ் ல பகாஞ் சம் நி ் ாட்டு ராசா..." என்ற நாகா தன் இருசக்கர ோகனத்திை் ஏறி அலத கிை ் பினான். விவேக் கும் அேனுடன் பதாற் றி பகாை் ை... ஆட்சியர் காலர பின் பதாடர்ந்தனர் இருேரும் . ஊருக்கு பேைிவய தனித்து பசன்ற சாலையிலிருந் த அந் த வசாதலன சாேடியிை்
எை் வைாரும் காத்திருக்க... அலர மணி வநரம் காக்க லேத்த பின் அங் வக மணை் ைாரி ஒன்று ேந் தது. வசாதலன சாேடியிை் காேைர்கை் தலைகலை காணவும் அது நிக்காமை் பசை் ை... அலத இரண்டு கிவைாமீட்டர் பதாலைவு விரட்டி பசன்று பிடித்தனர். அதிலிருந் த மணலுக் கு கீை் துக் கி லேக்க ் ட்டிருந் த வகாவிை் சிலைகலை ார்த்தும் அலனேரும் திலகத்து வ ாயினர். அத்தலனயும் வகாடிக் கணக்கிை் மதி ் புலடயது. "இ ் வ ா உங் க எை் வைாருக் கும் புரிஞ் சியிருக் கும் ... நான் ஏன் உங் கலை எை் ைாம் ேர பசான்வனன்னு... இலத நான் தனிவய பிடிச்சியிருந் தா... அதிகாரத்லத யன் டுத்தி இந் த விசயத்லத பேைிேராம பசய் திடுோங் க... அதனாை தான் இந் த விசயத்லத உங் க ார்லேக் கு பகாண்டு ேந் வதன்... உங் க வ னாவின் முலன மட்டும் கூர்லம இை் ை... உங் க எழுத்துக்களும் கூர்லம ோய் ந் தது தான்... நீ ங் க இலத மக்கை் ார்லேக் கு பகாண்டு பசன்றாவை வ ாதும் ... அடுத்த கட்ட வேலைகை் மைமைபேன நடந் துவிடும் ... உண்லமயான குற் றோைிகலை விலரவிை் லகது பசய் வோம் ..." என்று திோகர் கூற... அத்தலன த்திரிக் லகயாைர்களும் அேலர புலக ் டம் எடுத்து பகாண்டனர். "விவேக்... சிலைகலை நை் ைா கேர் ண்ணிபயடு..." நாகா பசாை் ைவும் ... விவேக் அந் த சிலைகலை ரிதா மாய் ார்த்தான். அேன் மனக்கண்ணிை் சிமி நீ ச்சை் உலடயிை் ஸ்வைாவமாசனிை் பின்வனாக் கி ஓடி பகாண்டிருந் தாை் . அேலனயும் அறியாமை் அேனிடமிருந் து ப ருமூச்சு கிைம் பியது. பின் கடலம அேலன அலைக்க தன் வேலையிை் மூை் கி வ ானான். "சார்... நாங் க கிைம் "இங் வக
தான்
வறாம் ..." என்ற நாகாலே கண்டு யாருமிை் லைவய...
அ ் புறம்
ை் லை கடித்த திோகர்... என்ன
சார்...?"
திோகரின் கடு ் ல உணர்ந்த நாகா... அடுத்த பநாடி, "மா ் பிை் லை..." என்று கட்டி ் பிடித்து பகாை் ை... விவேக் 'ஆஹா... ஆரம் பிச்சிட்டாங் கய் யா... ஆரம் பிச்சிட்டாங் க...' மனதிை் புைம் ஆரம் பித்தான். மாலையிை் வீடு திரும் பிய நாகாவுக்கு ப ாழுது வ ாகாமலிருக்க வமவை பமாட்லட மாடிக் கு பசன்றான். பகாஞ் ச வநரம் காற் றிை் உைாவியது வ ாைாச்சு... நாலைய வேலைலய ற் றி சிந் தித்தது வ ாைவுமாச்சு... என்று தான் அேன் மாடிக் கு ேந் தது. பகாஞ் ச வநரம் அேன் நடந் து பகாண்டிருக்கும் வ ாது, "ஹாய் நாகா சார்..." சனாவின் குரை் வகட்டதும் திரும் பி ார்த்தான். சனாலே கண்டதும் அேன் முகம் மாறியது. அேன் மீதான அேைின் அதிக ் டியான ஆர்ேத்லத அேன் அறிந் வத இருந் தான். அது அேனுக்கு அே் ேைோய் பிடித்தம் கிலடயாது தான். இருந் தாலும் அலத ற் றி வ சி அேை் மனலத வநாக பசய் ேதிை் அேனுக் கு விரு ் மும் இை் லை. "ஹாய் ..." என்றேன் அேை் லகயிலிருந் த புத்தகத்லத கண்டுவிட்டு, " டிக் க ேந் தியா...?" அேை் ஆம் என் து வ ாை் தலையலசக்க... "சரி நீ டி சானா... நான் கீவை வ ாகிவறன்..." அேன் அ ் டி பசான்னதும் அேை் முகம் ோடி வ ானது. கீவை பசை் ேதற் காக திரும் பியேன் கண்ணிை் வதவி விை... அேன் இதழிை் விசம புன்னலக ேந் தமர்ந்தது. வேண்டுபமன்வற சனாவின் க்கம் திரும் பியேன், "அ ் புறம் சனா..." என்று வ ச்லச ஆரம் பிக்க... அதிை் சனாவின் முகம் மைர்ந்தது என்றாை் ... வதவியின் முகம் கடுகடுத்தது.
'இேலன விட த்து ேயது குலறோன சின்ன ் ப ண் சனா... அேலை கூட விட்டு லேக்க மாட்டானா... ஏவதா ப ாண்ணு கிலடத்தாை் வ ாதும் உடவன பஜாை் ளு விட்டுட்டு வ ச ேந் திற வேண்டியது...' மனதிை் அேலன அர்சித்த டி... அங் வக ேந் தேை் ... "சனா..." என்று கூ ் பிட... அலத வகட்டு இருேரும் திரும் பி ார்க்க... 'இேன் வ ரா சனா... திரும் பி ார்க்கிறலத ாரு...' மனதுக் குை் அேலன லேத டி... "உங் கம் மா "அ ் டியா...
கூ ் பிட்டாங் க...
நீ
வ ா..." எதுக்குக்கா..."
"பதரியை..." "சரிக்கா நான் வ ாவறன்... சார் நான் ேர்வறன்..." சனா கீவையிறங் கி பசை் ை... வதவி தன் லகயிலிருந் த ோைியிை் இருந் து துலேத்த வ ார்லேலய எடுத்து அங் கிருந் த பகாடியிை் காய ் வ ாட்டாை் . "சனா என் கிட்ட வ சுறது பிடிக்காம தாவன... அே அம் மா கூ ் பிட்டதா... நீ ப ாய் பசான்ன...?" காதுக் கருகிை் திடுபமன ஒலித்த குரலிை் திடுக்கிட்டேை் அதிர்ந்து வ ாய் திரும் பி ார்த்தாை் . அேளுக் கு மிக அருகிை் நின்றிருந் த நாகாலே அச்சத்துடன் அேை் ார்த்தாை் . இருை் கவிை் ந் து ேரும் அந் த அந் தி மாலை வேலையிை் அைவகாவியமாய் நின்றிருந் தேை் அைகு அேனின் மனலத சைன ் டுத்துேதாய் ... அேை் தன்லன அடித்தது கூட அேன் மறந் துவிட்டான். தான் ஆண்... அேை் ப ண் என்பறண்ணம் மட்டும் அேன் மனலத வியா ் பித்திருக் க... அேன் விழிகை் ரசலனயுடன் அேலை தழுவியது. ஏவனா அேலை சீண்டி ார்க்க அேனின் ஆலச பகாண்ட மனம் விலைந் தது. "என்ன என் கிட்டயிருந் து சனாலே கா ் ாத்திட்டன்னு நிலன ் ா...? அ ் டி எத்தலன நாலைக் கு கா ் ாத்துறன்னு நானும் ார்க்கிவறன்...?" சோை் விட்டேலன யத்துடன் விழியகை ார்த்தேை் வேகமாய் அங் கிருந் து ஓடிவிட்டாை் . "ஏங் க துணி காய வ ாடலையா...? க்பகட் வேணாமா...?" அேனின் எந் த வகை் விக்கும் திை் பசாை் ைாமை் வ ானேலை கண்டு அேன் ோய் விட்டு சிரித்தான். மறுநாை் விடியை் ர ர ் ாய் விடிந் தது... பதருமுலன நாயர்கலட முதை் காபி ஃகவ ேலர நாகா எழுதிய மருத்துே ஊைை் தான் வ ச ் ட்டது. பமாத்தத்திை் அது தமிை் நாட்டிை் ப ரும் ர ர ்ல கிை ் பியது என்றாை் மிலகயிை் லை. அவத வநரம் அந் த பசய் தி பிரகாஷின் கண்கைிை் விழுந் து அேனின் வகா த்லத அதிக ் டுத்தியது. அேன் அந் த த்திரிக்லகலய ஆத்திரத்துடன் கிழித்து தூக்கி தூரபயறிந் தான். "நாகா..." அேனின் உதடுகை் ேன்மத்துடன் நாகாவின் ப யலர உச்சரித்தது. சதி
பதாடரும் ...!!!
:
3
எரிச்சலுடன் அமர்ந்திருந் த பிரகாஷின் முன் மற் பறாரு திராவிடர் காேைன் த்திரிக் லக நீ ண்டது. "ம் ் ச.் .." இயைாலமயும் , வகா மும் வ ாட்டி வ ாட அலதயும் ஆத்திரத்துடன் கிழித்பதறிய எண்ணி அேன் அலத லக ் ற் ற ேர... அலத அேன் லகக்பகட்டாத ேண்ணம் தை் ைி பிடித்து பகாண்டார் அேனின் தந் லத ஜனார்த்தனன். "இ ் வ ா எதுக் குடா இே் ேைவு வகா ம் ...?" காரணம் அறிந் தும் தன்லன ார்த்து பகாலைபேறியுடன்
தன்னுலடய வகா த்திற் கான வகை் வி வகட்ட தந் லதலய ார்த்தான்.
"ஏன்... எதுக்குன்னு... உங் களுக் கு பதரியாது...?" அடிக் குரலிை் உறுமியேனின் துவேசம் கண்டு அேர் வயாசலனயாய் ார்த்தார். "அந் த நாகாலே... வ சாம அேலன ஆை் ேச்சு வ ாட்டு தை் ைிறட்டுமா ் ா..." ை் லை கடித்தான் அேன். "உன்னாை முடிஞ் சா பசஞ் சு வசா ாவிை் அமர்ந்து "அ ் ா... அ ்வ ா பகா ் ைிக்க
என்னாை
ாரு..." அசாை் ட்டாய் பசான்னேர் அங் கிருந் த பசய் தித்தாலை பிரித்தார். முடியாதுன்னு அேன்
பசாை் றீங் கைா...?"
வகா ம் வகட்டான்.
"நிச்சயமா உன்னாை முடியாது பிரகாஷ்... நாகா வமை லகலய லேக்க ஆனான ் ட்ட ப ரியாளுங் கவை வயாசிக்கிற ் வ ா... நீ என்ன ப ருசா கிழிச்சிற வ ாற... அதிையும் அந் த நாகாவுக் கு தற் கா ் பு கலைகை் அத்தலனயும் அத்து ் பிடி... ஒருத்தன் ஆ த்தான காரியங் கைிை் ஈடு டும் வ ாவத அேன் எந் தைவுக் கு தயாராயிரு ் ான்னு... நாம தான் புரிஞ் சிக்கணும் ... இன்னமும் நீ நாகாலே புரிஞ் சிக் கை... நீ அேலன ழிோங் குவறன்னு கிைம் ாம... அேலன மாதிரி எ ் வ ா மாற வ ாறன்னு வயாசி... ம் ... எனக் கு அந் த நாகாலே வ ாை் ஒரு மகனும் இை் லை... அேலன வ ாை் வேலை பசய் ேனும் இை் லை... எை் ைாம் நான் ோங் கி ேந் த ேரம் அ ் டி..." சலி ் புடன் பசான்னார் அேர். ஜனார்த்தனனும் த்திரிக்லக பதாழிை் தான் உை் ைார். வசஷாத்திரி வ ாை் ரம் லரயாய் இந் த பதாழிலிை் ஈடு டாமை் அேர் தான் முதன்முலறயாய் இந் த பதாழிலிை் காைடிபயடுத்து லேத்தார். அேர் நடத்தும் "நம் வதசம் " நாைிைதலுக் கும் "திராவிடர் காேைன்" நாைிதழுக் கும் ப ரும் வ ாட்டி உண்டு. அது பதாழிலிை் மட்டும் இருந் த ஆவராக்கிய வ ாட்டியாக தான் இருந் தது. குடும் மைவிை் இரு குடும் ங் களும் பநருங் கிய நட்புடன் தான் ைகி ேந் தனர். ஞ் சா வகசனின் அறிவுலர ஜனார்த்தனனுக் கு இன்றும் வதலே. இரு குடும் ங் கைின் நட்புக்கிலடயிை் விரிசலை உண்டாக் கியது நாகாவின் ேரவு. ஜனார்த்தனன் என்னவமா இலத சாதாரணமாக தான் எடுத்து பகாண்டார். ஆனாை் பிரகாஷாை் அ ் டி சாதாரணமாக எடுத்து பகாை் ை முடியவிை் லை.
நாகாோை் தான் திராவிடர் காேைன் த்திரிக்லகயின் விற் லன அதிகரி ் தாக அேன் எண்ணம் . நாகா இருக் கும் ேலர அேர்கலை ஒன்றும் பசய் ய முடியாது என்று அேன் மனதிை் உறுதியாய் வதான்றி வ ானது. அதிை் நாகாவின் வமை் அேனின் ேன்மம் ஏறி பகாண்வட வ ானது. "ஏன் இை் லை... ார்த்தேர்,
நான்
இை் லையா
உங் களுக்கு...?"
என்றேலன
துச்சமாய்
"உயிருக் கு ஆ த்துன்னு பதரிஞ் சும் லதரியாம இந் த மாதிரி காரியங் கைிை் அேன் இறங் கிற மாதிரி நீ இறங் குவியா...?" அேர் வகட்டதற் கு அேனாை் திை் பசாை் ை முடியவிை் லை. தலைலய குனிந் து பகாண்டான். "உன்னாை வ ச முடியாது பிரகாஷ்... அதுக்பகை் ைாம் திை் வேணும் ... அேலன ார்த்து ப ாறாலம டாம... அேன் மாதிரியாக முயற் சியாேது ண்ணு... ப ாறாலம ப ாை் ைாத வநாய் ..." மகனுக்கு அறிவுலர கூறும் வ ாவத அேரின் மலனவி... பிரகாஷின் அன்லன வகாமைம் காபி தம் ைருடன் அங் வக ேந் தார். வகாமைம் நீ ட்டிய காபிலய ோங் கி பகாண்வட,
"வகாமைா...
உன்
ல யனுக் கு
காபி
பகாடு..."
என்றார்
அேர்.
"இ ் த்தாவன பகாடுத்வதன்..." வகாமைம் புரியாமை் அ ் ாலேயும் , மகலனயும் ார்த்தார். "பராம் டயர்டா பீை் ண்றான்னு பசான்வனன்... பசான்னலத பசய் வகாமைா..." மலனவி உை் வை பசன்றதும் மகலன ார்த்து, "ப ாங் கை் ேர வ ாகுவத... அனு ் பிட்டியா...?"
ாரதிக் கு ப ாங் கை் சீர் அனு ்
பசான்வனவன
"பரண்டு நாை் முன்னாடி அனு ் பிட்வடன் ் ா... முடிஞ் சா இங் வக ேந் திட்டு வ ாக பசான்வனன்..." என்ற மகலன ப ருலமயாய் ார்த்தார். "நீ ஒரு நை் ை அண்ணன் பிரகாஷ்..." முகத்திை் ப ருலம ப ாங் க அேனின் வதாைிை் தட்டினார். அலத கண்டு அேன் உை் ைம் குைிர்ந்தது. சற் று முன் நாகாோை் எழுந் த மனஸ்தா ம் கூட மலறந் துவிட்டது. "அ ் புறம் சின்ன குட்டிலய ப ாங் கலுக் காேது வீட்டு க் கம் ேந் துட்டு வ ாக பசாை் லு... வேலைக் கு வ ானதிலிருந் து ஆலை கண்ணிை் ார்க்க முடியை..." முகத்திை் கனிவுடன் அேர் கூற... அேனுக்கும் அந் த சின்ன குட்டி லேஷ்ணவி நிலனத்து இதழிை் புன்னலக ேந் தது. "இ ் வே ஃவ ான் ண்ணி பசாை் வறன் ் ா..." என்றேன் அலை ் வ சியிை் லேஷ்ணவிலய அலைத்தான். அேை் அலை ் பிை் இலணந் ததும் அ ் ாவிடம்
பகாடுக்க அேர் உற் சாகமாய் அேைிடம் வ ச துேங் கினார். வகாமைம் அங் வக ேர அேரும் வ ச... மீண்டும் பிரகாஷின் லகயிை் அலை ் வ சி ேர அலரமணி வநரமானது. "லேஷூ... பசாை் லும் மா... எ ் டியிருக் க...?" என்று வ சி பகாண்வட ப ற் வறார் காது வகட்காத பதாலைவுக் கு ேந் ததும் ... "லேஷூ... நாம வ ாட்ட திட்ட ் டி எை் ைாம் சரியா தாவன வ ாய் ட்டு இருக்கு..." என்றான் தீவிரமான குரலிை் . மறுபுறம் திை் ேந் ததும் , "நீ நிலனச்சலத சாதி ் ன்னு எனக் கு நை் ைா பதரியும் மா... நாம நிலனச்சது மட்டும் நடந் தது... அந் த நாகாவோட நிரு ர் ோை் க்லகக் கு ஒரு முடிவு கட்டிறைாம் ..." என்றேனின் ோர்த்லதயிை் இருந் தது ேன்மம் ... ேன்மம் ... ேன்மம் மட்டுவம....
***************** "கண்ணு..." வேைாயி அேருலடய
ாட்டியின் குரலிை் நின்ற வதவி சுற் றும் முற் றும் அலறயிலிருந் து
"இந் தா... இந் த பூலே அேைிடம் பகாடுக் க...
ார்த்தாை் . ேந் தேர்,
ேச்சுக்வகாம் மா..." தன் லகயாை் பதாடுத்த பூலே அலத ஆர்ேமாய் அேை் ோங் கி பகாண்டாை் .
"வதங் க் ஸ் ாட்டி..." என்ற டி அேை் பூலே தலையிை் லேக் கும் வ ாது... எங் கிருந் து தான் மூக்கு வியர்க்குவமா சரியாக நாகா அங் வக ேந் து வசர்ந்தான். "என்ன ஆயா... காலையிை் பூ வியா ாரம் எை் ைாம் ண்றீங் க வ ாலிருக் கு...?" வதவிலய வசாம் ைாய் ார்த்து பகாண்வட வகட்டான். "அய் வயா நானாேது பூ வியா ாரம் ண்றதாேது... சும் மா கீவை விைற பூலே கண்ணுக்காக கட்டி பகாடுத்வதன்... சரி ராசா எனக்கு வேலையிருக் கு... நான் வ ாவறன்..." அேர் கிைம் ... அலத பதாடர்ந்து வதவியும் நகர்ந்தாை் . அேை் திரும் பிய வேகத்திை் அேை் தலையிலிருந் த பூ நாகாவின் நாசிலய தீண்டி பசன்றது. "ஹ ் ா... என்ன ஸ்பமை் ..." மூச்லச இழுத்து ரசித்து பசான்னேனின் வ ச்சிை் என்னபேன்று அேை் திரும் பி ார்க்க... "நான் பூலே பசான்வனன்..." நமட்டு சிரி ் புடன் பசான்னேலன அேைாை் முலறத்து மட்டுவம ார்க்க முடிந் தது. பின்பு விறுவிறுபேன நடந் து பசன்றாை் . அேை் நடக் கும் வ ாது அதற் வகற் நர்த்தனம் ஆடிய அேைின் பின்னை் வ ாை் அேனின் மனமும் அேை் நிலனவுகைிை் ஊஞ் சைாடியது. அேை் மீதான தன் வநசம் நாளுக் கு நாை் அதிகரி ் து வ ாை் வதான்றியது. ஆம் ... வநசவம தான்... வநற் று மாலையிை் கண்ட அேைின் அைகு முகம் அேனின் இரவு தூக்கத்லத பகடுத்து... அேனின் நிம் மதிலய பகடுத்தது. அந் த வநரவம அேை் தன்னருகிை் வேண்டும் வ ாை் தா ம் எை... அதிை் அேன் சற் று அதிர்ந்து தான்
வ ானான்... 'என்ன இது... சின்ன ல யன் மாதிரி...? வடய் நாகா அடங் குடா...' தனக்கு தாவன பசாை் லி பகாண்டேன் மனம் அேனுக் கு அடங் குேதாய் இை் லை. பின்பு மனம் வ ாக் கிை் பசை் ை துேங் கினான்... அது அேனுக் கு சந் வதாசமாக தான் இருந் தது. எந் த புை் ைியிை் அேை் மீதான ஈர் ் பு துேங் கியது என்று அேனுக் கு நிச்சயமாய் பதரியவிை் லை. அந் த ஈர் ் பு காதை் தான் என் திை் அேனுக் கு சிறிதும் ஐயமிை் லை. தன்லன ற் றி பதரியாமை் முதன் சந் தி ் பிவைவய தன்லன அடித்த ப ண் மீது காதை் ேருவமா... அது தகுவமா என்ற எண்ணம் ஒரு க்கம் ஓடும் வ ாவத... ஏன் ேந் தாை் என்ன தேறு? என்ற எண்ணமும் மறு க் கம் ஓடியது. அடிக் கிற லக தான் அலணக் கும் என்று சும் மாோ பசாை் லியிருக்கிறார்கை் . 'அடித்த அேைது லக அலணத்தாை் எ ் டியிருக் கும் ...?' என்று நிலனத்தேனுக் கு அந் த நிலனவே தித்தி ் ாயிருந் தது. வமாதலுக் கு பின் காதை் என்று மனதிை் நிலனத்தேன்... அன்லறய இரவு தூக்கத்லத வதவிக் கு காணிக் லக பசலுத்தினான். "வதவி... ஐ ைே் யூ..." முணுமுணுத்தேனுக் கு அலத அேைிடம் பசான்னலத வ ாை் ரேசமாயிருந் தது. பேைியிை் ேந் தேன் தன் இருசக்கர ோகனத்லத வநாக்கி நடக் கும் வ ாது அேனின் அலை ் வ சி அலைத்தது. ஏவதா பதரியாத எண்... அேனின் பதாழிலிை் அந் த மாதிரி அலை ் புகை் சகஜம் ... அதனாை் அலத உயிர் ் பித்து காதிை் லேத்தான். "நாகா... ஆைம் பதரியாமை் காலை விடற..." எடுத்த எடு ் பிை் அதிகாரமாய் ஒலித்த கட்லட குரலிவைவய அேனுக் கு புரிந் து வ ானது... மருத்துேமலன ஊைலிை் சம் ந் த ் ட்ட அரசியை் ோதியின் அை் ைக் லககைிை் யாவரா ஒருேன் என்று... "அ ் டிங் கைா அண்ணா... எே் ேைவு ஆைமிருக் கும் ன்னு பகாஞ் சம் பசாை் றீங் கைா...?" என்றேனின் ோர்த்லதகைிலிருந் த நக்கை் எதிராைிலய ை் லை கடிக் க லேத்தது. "திமிர்...
உடம் பு
முழுக்க
திமிர்...
என்ன
பதனாபேட்டா...?"
"ஆமாண்டா... திமிர் தான்... பதனாபேட்டு தான்... வ லர பசாை் ைாம, யார் எேர்ன்னு பசாை் ைாம பமாட்லட ஃகாை் வ சுற உனக்வக இே் ேைவு திமிர்ன்னா... எனக் கு அலத விட திமிர் அதிகமா தான் இருக் கு..." "வடய் நாகா... வ ான தடலேயும் எங் க தலைேலர தான் ேம் பிழுத்த... இந் த தடலேயும் எங் க தலைேலர தான் ேம் பிழுத்திருக்கிற... அநாேசியமா எங் க தலைேர் விசயத்திை் தலையிடாவத... அ ் டி மீறி தலையிட்ட.. இந் த மாதிரி வ சிட்டு இருக் க மாட்வடாம் ..."
"எங் க தலைேர்... எங் க தலைேர்ன்னு பசாை் றீவய ரவதசி... உன் தலைேர் யார்டா... லதரியமிருந் தா வ லர பசாை் லுடா..." "எங் க தலைேரு யாருன்னு பதரியாது உனக் கு... அேரு வ லர பசான்னாவை படை் லிவய அைறும் டா..." என்றேன் ப ருலமயாய் தன் தலைேர் ப யலர பசாை் ை... "அேவராடதா இபதை் ைாம் ... நான் கூட இலதபயை் ைாம் குறி ் பிட்டு பசாை் ைாம பமாட்லடயா தான் எழுதிவனன்... ஆனா நீ ங் கவை ேலிய ேந் து உங் க தலைேருக் கு எதிரா ோக்குமூைம் பகாடுத்திட்டீங் கவை அண்ணா... ச்சு.. ச்சு... பேரி வசட்..." வ ாலியாய் ரிதா ் ட்டேனின் ோர்த்லதயிை் பகாலைபேறியானான் அந் த அடி ் ப ாடி அை் ைக்லக.
"வடய்
என்னடா
பசாை் ற...?"
தறியது
அேனது
குரை் .
"ம் ... வசாத்துக் கு உ ் பிை் லைன்னு பசாை் வறன்... லூசு ் யவை நீ வ சியது எை் ைாம் பரக்கார்ட் ண்ணிட்வடன்டா... இலத நான் எை் ைா டிவி வசனலுக் கும் பகாடுத்வதன்னு லே... உன் தலைேர் தவி ஸ்ோகா... ஆனா அதுக்கு நான் காரணமிை் லை ் ா... அேவராட விசுோசி நீ தான் காரணம் ..." நாகா கூறியலத வகட்டு அேனுக் கு யத்திை் வியர்த்து ேழிந் தது. ஆனாலும் அலத பேைிக் காட்டி பகாை் ைமை் , "வடய் அது ேலரக் கும் நீ உயிவராட இருந் தா தாவன...?" அேன் எக் காைமாய் சிரிக்க... "வடய் அடங் குடா ன்னாலட... நீ வய இே் ேைவு வயாசிக்கும் வ ாது... நான் வயாசிக் காம இரு ் வ னா... இ ் வ ா என்லன நீ வ ாட்டு தை் ைினா உன் தலைேன் தான் என்லன வ ாட்டான்னு... தமிை் நாட்டிலுை் ை ச்லச குைந் லதக் கு கூட பதரியும் . அதுக்க ் புறம் உன் தலைேனுக் கு எதிரா எை் ைா வ ாராட்டமும் நடக் கும் . ஊைவைாட பகாலை ் ழியும் விழுந் து உன் தலைேன் பஜயிை் ை வ ாய் கைி திங் க வேண்டியது தான்..." அதுேலர கிண்டலுடன் வ சி பகாண்டிருந் த நாகாவின் குரை் தீவிரத்துக்கு மாறியது. "இந் த பதாழிலுக் கு ேரும் வ ாவத உயிர் யம் இை் ைாம தான் ேந் வதன்... நீ யம் காட்டினா ய ் ட நான் என்ன சின்ன ் பிை் லையா...? நாகாடா... லதரியமான ஆம் பிலையாயிருந் தா வநருக் கு வநர் வமாதி ாரு... இ ் டி முகம் காட்டாம யந் துட்டு வ சாம வநவர ோ... நீ யா நானான்னு ார்க்கைாம் ..." நாகாவின் ஆக்வராசத்திை் அேன் அலை ் வ சிலய அலணத்துவிட்டான். "ராஸ்கை் யாருக் கிட்ட...?" அேனின் மீதிருந் த வகா த்லத நாகா தன் ேண்டியின் மீது காட்ட... அது ஒவர உலதயிை் சமத்தாய் கிைம் பியது. வதவி ை் ைிக் கு நுலைந் தது முதை் அேை் காதிை் அதிகம் விழுந் த ப யர் நாகா. அேனின் வீர தீர பசயை் கலை எை் வைாரும் ாராட்டி வ ச அேளுக் குை் ஒரு
குறுகுறு ் பு... அ ் டி அேன் என்ன தான் எழுதியிருக்கிறான் என்று... ஓய் வு வநரம் கிலடத்த வநரத்திை் அேை் ை் ைி ேைாகத்திலிருந் த நூைகத்துக் கு பசன்று திராவிடர் காேைன் த்திரிக் லகலய எடுத்து ோசித்தாை் . நாகா அைித்திருந் த பசய் திலய டித்தேளுக் கு அேனின் துணிச்சை் , வீரம் , லதரியம் எை் ைாம் பிரமி ் ல ஏற் டுத்துேதாய் ... அேன் எழுதிய கட்டுலரயின் மீது தனி ஈர் ் பு வதான்றிவிட... லைய நாைிதைை் கலை வதடி பிடித்து டித்து ார்த்தேை் மனதிை் அேலன ற் றிய எண்ணங் கை் நை் விலதயாய் விழுந் தது. 'ஹி இஸ் க்வரட்...' நிலனத்தேை் மனதிை் அேனின் முகம் மின்னி மலறந் தது.
********************* "அண்ணா... எே் ேைவு விலைன்னாலும் ரோயிை் லை... எனக்கு இந் த பிை் டிங் தான் வேணுங் கண்ணா..." அந் த இலடத்தரகரிடம் வ சி பகாண்டிருந் த நாகாவின் வதாற் றவம மாறியிருந் தது. ட்டிக் காட்டு லமனர் வதாற் றத்திை் இருந் தேலன சத்தியமாய் யாராலும் அலடயாைம் காண முடியாது. "உனக் கு இை் ைாததா தம் பி... கட்டாயம் உனக்வக வ சி முடிச்சு தர்வறன்... அதுக்கு பகாஞ் சம் பசைோகுவம..." ஈபயன ை் லை இைித்தேன் தலைலய பசாரிந் தான். அேனின் லகயிை் ஒரு ஐயாயிரம் ரூ ாலய லேத்தேன், "இ ் வ ா இலத ேச்சுக்வகாங் க... டீை் முடிஞ் சதும் பசமத்தியா கேனிக்கிவறன்..." என்ற நாகாவின் 'பசமத்தியா'வுக் கு அர்த்தம் பதரியாதேனாய் சிரித்த அந் த தரகர் நாகாவிடம் விலட ் ப ற் று பசை் ை... அேன் வ ாேலத கண்ட நாகாவின் இதழிை் விசம புன்னலக பூத்தது. நாகா சுட்டி காட்டிய கட்டிடம் அரசாங் கத்துக் கு பசாந் தமானது. இந் த மாதிரி தங் களுக் கு பசாந் தமிை் ைாத ஒன்றுக் கு வ ாலி த்திரம் தயார் பசய் து ஏமாந் த இைித்தோயன் தலையிை் கட்டுேலத தங் கை் பிலை ் ாய் லேத்து பகாண்டு ஒரு கும் ை் ேைம் ேருேலத அறிந் தேன் அதன் ரிஷிமூைத்லத அறிய இ ் டி ட்டிக் காட்டு லமனர் வேடத்திை் ேந் தான். அேன் யாபரன்று பதரியாமை் அேன் விரித்த ேலையிை் ேலிய ஒரு நரி ேந் து சிக்கியுை் ைது... அலத லேத்து நரிக்கூடத்லத பிடிக் க அேன் முலனந் தான். இலதயறியாத தரகவரா ணம் கிலடத்த சந் வதாசத்திை் பசன்றுவிட்டான். மாலையிை் வீட்டிற் கு திரும் பிய நாகா ேழியிை் வதவிலய சந் தித்தான். அேலை கண்டதும் அேனின் கண்கை் மின்னியது. அேைிடம் வ ச விலைந் த மனதின் விலைோை் அேை் புறம் அேன் ஒரு எட்டு எடுத்து லேக்க... என்வன ஆச்சரியம் ... அேவை அேலன வநாக்கி ேந் தாை் . அலத கண்டதும் அேன் கண்கை் ஒைிர அேலை ார்த்தோறு அங் வகவய நின்றுவிட்டான். அேனருகிை் ேந் தேை் , "சாரி... நான் உங் கலை த ் ா நிலனச்சு அடிச்சிட்வடன்..." அேன் முகம் ார்க்க பேட்க ் ட்டு பகாண்டு தலை குனிந் த டி அேை் பசாை் ை... "எந் த நியூஸ் வசனை் ை பசான்னாங் க...?"
சம்
ந் தமிை் ைாமை்
வ சியேலன
அேை்
குை ் த்துடன்
நிமிர்ந்து
ார்க்க...
"இை் ை... நான் நை் ைேன்னு எந் த வசனை் ை பசான்னாங் கன்னு வகட்வடன்..." அேன் தன்லன கிண்டைடி ் லத உணர்ந்தேை் முகம் கூம் பி வ ானது. "இன்லனக் கு தான் பதரிஞ் சுக் கிட்வடன்..."
உங் கலை
த்தி,
உங் க
ஆர்ட்டிக் கிை்
த்தி
"ஓ..." என்றேன் தாலடலய தடவி பகாண்வட... "அலத ேச்பசை் ைாம் நான் நை் ைேன் முடிவு ண்ணிடாத... அதுவும் எந் த ஆம் பிலையும் தன் காதலியிடத்திை் , மலனவியிடத்திை் நை் ைேனாய் இருக் க முடியாது வதவி..." என்றேனின் புதிரான வ ச்சிற் கு விலட பதரியாமை் விழித்தேை் அருகிை் வமலும் பநருங் கி ேந் தேன், "இலத நான் ஏன் உன்னிடத்திை் பசாை் வறன்னா... உன்னிடம் என்னாை் நை் ைேன் வேசம் வ ாட முடியாது..." அேன் வ சியது முதலிை் புரியாமை் குைம் பியேை் ... பின் புரிந் ததும் முகம் அந் திோனமாய் சிேக்க... அேலன ஏபறடுத்து ார்க்க முடியாமை் அேை் வேகமாய் அங் கிருந் து ஓட... "வதவி திை் பசாை் லிட்டு வ ா... ஏய் நிை் லு..." அேனின் ோர்த்லதகை் காற் வறாடு கலரந் தது. அேலை ார்த்து பகாண்டிருந் தேன் மனம் வைசாயிருந் தது. வீட்டிற் கு ேந் தேன் குைித்துவிட்டு ேந் து தன் மடிகணினிலய உயிர்பித்தான். தனக்கு ேந் திருந் த பமயிை் கலை ார்லேயிட பதாடங் கியேன் ேரிலசயாய் ார்த்து பகாண்டு ேரும் வ ாது... லேஷ்ணவி என்ற ப யரிை் ேந் திருந் த பமயிலை திறந் தான். அேனின் வீர தீர பசயை் கலை ாராட்டி... அேலன சூ ் ர் ஹீவரா வ ாை் புகை் ந் து எழுதியிருந் தது. இலடச்பசாருகைாக "ோை் த்துக்கை் " என்ற ோை் த்தட்லட வேறு... "க்வரசி வகர்ை்..." ோய் விட்டு பசாை் லியேன்... நன்றி என்ற ஒற் லற ோர்த்லதயிை் திை் அனு ் பிவிட்டு... ோய் பகாை் ைா சிரி ் புடன் அடுத்த பமயிலை பிரித்தான். லேஷ்ணவி என்ற ப யர் அேலன எந் தைவுக் கு நிம் மதியிை் ைாமை் பசய் ய வ ாகிறது என் து அேனுக் கு அ ் வ ாது பதரியவிை் லை. பதரியும் வ ாது இந் த சிரி ் பு அேன் முகத்திை் நிலைத்திருக் குவமா...??? சதி
:
பதாடரும் ...!!!
4
"அஜூ... எ ் டிடா இருக்க...? இந் த அம் மாலே ேந் து ார்க்கணும் ன்னு உனக் கு வதாணவே இை் லையா?" தாயின் ாச குரலிை் திை் வ ச பதரியாது சிறிது வநரம் பமௌனம் காத்தான் அர்ஜூன்.
வசஷாத்திரி - துர்கா இேர்கைின் ஒவர மகன் தான் அர்ஜூன். சுமார் இரு து ேருடங் களுக் கு முன் வசஷாத்திரிலய ழிோங் குேதற் காக அேராை் ாதிக்க ் ட்ட பரௌடி ஒருேன் ஐந் து ேயதான அர்ஜூலன கடத்தி பகாண்டு வ ாய் அேலர மிரட்ட... எ ் டிவயா ப ரும் ாடு ட்டு அேலன கா ் ாற் றியேர்... அதன் பின் அபமரிக்காவிை் இருக் கும் தன் தங் லக ரமாவிடம் அேலன த்திரமாக ார்த்து பகாை் ை பசாை் லி ஒ ் லடத்தார். ஐந் து ேயதான அர்ஜூன் தாலய விட்டு பிரிந் திருக் க மாட்வடன் என்று அை... துர்காவும் மகலன பிரிந் திருக்க முடியாது என்று அை... இலடயிை் ஞ் சாபிவகசன் தலையிட்டு, "வசஷூ ஏண்டா தாலயயும் மகலனயும் பிரிக் கிற... பசான்னலத வசஷாத்திரி காதிை் ோங் கி
ாேம் டா குைந் லத..." தந் லத பகாை் ைவே இை் லை.
"அ ் ா... எனக்கிருக் கிறது ஒவர ல யன்... அேலன இைக்க நான் விரும் ை..." என்று கூறி தக ் னாரின் ோலய அலடத்துவிட்டார். அேர் பசாை் ேது வ ாை் துர்காவிற் கு கர் ் ் ல யிை் பிரச்சிலன ஏற் ட்டு அலத நீ க் கிவிட அர்ஜூன் ஒவர குைந் லதயாய் நின்றுவிட்டான். ஐந் து ேயதிை் அபமரிக்கா பசன்ற அர்ஜூன் ஆரம் த்திை் தன் தந் லதலய அறவே பேறுத்தான். பின்பு ேயது ஏற ஏற தந் லதயின் க்கமிருந் த நியாயம் புரிய... தனக்காக தாவன அேர் அ ் டி நடந் து பகாண்டார் என் தும் புரிய அேனின் வகா ம் குலறந் து இ ் வ ாது முற் றிலும் காணாமை் வ ானது. அதற் கு அேனின் அத்லத ரமாவும் , மாமா பேங் கட்டும் தான் முக்கிய காரணம் . அேர்கை் தான் அேனின் தந் லதலய ற் றி அேனுக் கு எடுத்து பசாை் லி ேைர்த்தனர். அேனுக்கு அபமரிக் கா ோை் வு பிடித்துவிட இன்பனாரு முக் கிய காரணி மீரா. அேன் அங் கு வ ாகும் வ ாது அேை் ஒரு ேயது குைந் லத. ார்க்க ார்பி ப ாம் லம வ ாை் அைகாயிருந் த அேலை கண்டதும் அேனுக் கு பிடித்து வ ாய் விட்டது. 'வ பி... வ பி...' என அேை் பின்னாை் சுற் றி பகாண்டு திரிந் தான். ேைர்ந்தும் அேர்கைின் உறவு இன்றும் மாறாமை் அ ் டிவய தான் இருந் தது. அது காதைா இை் லை நட் ா என்று இன்று ேலர இருேரும் ோய் திறக்கவிை் லை. ஆனாை் இருேலரயும் திருமண ் ந் தத்திை் இலணத்து லேக்க வேண்டுபமன்ற எண்ணம் இரு வீட்டு ப ற் வறாரின் மனதிலும் இருந் தது. "அஜூ...
லைன்ை
இருக் கியா ் ா...?"
துர்காவின்
குரை்
தறி
ஒலித்தது.
"வஹய் ஸ்ை் க்கி... வநா... படன்சன் நான் வகட்டுட்டு தான் இருக் வகன்..." மகனின் வ ச்சிை் முகத்லத சுைித்தார் துர்கா. "ஏண்டா... அது என்னடா ஸ்ை் க் அது இதுன்னு...? கர்மம் ... கர்மம் ... அம் மான்னு ோய் நிலறய கூ ் பிடுடா...?" ஆதங் கத்துடன் ேந் தது அேரின் ோர்த்லதகை் . "என் ட்டு அம் மாலே நான் அ ் டித்தான் கூ ் பிடுவேன்... உனக்பகன்ன ேந் தது மிஸஸ். வசஷாத்திரி...?" அம் மாலே ேம் பிழுத்தான் அேன். "அஜூ..." "அம் மா..."
ை் லை
கடித்தார்
அேர்.
அேரின்
ாசத்துடன்
வகா ம்
புரிந் து
அேன்,
என்றலைக் க...
"இ ் வ ா தான் உனக்கு இந் த அம் மாலே கண்ணுக் கு பதரிந் ததா...? முதை் ை தான் டி ் பு டி ் புன்னு அபமரிக்காவுை இருந் த... இ ் வ ா இந் தியாவிை் தாவன இருக் க... ஒரு எட்டு அம் மாலே ேந் து ார்த்திட்டு வ ாக கூடாதா ் ா...?" அம் மாவின் வகாரிக் லக நியாயமானது தான்... ஆனாலும் வநரம் காைம்
ார்க்காமை் மறக்கத்தான்
தன்லன
அலைக்கும்
வேலை ் ளுவிை்
அேன் வீட்லட பசய் கிறான்.
"அம் மா... உலைக்கிற ேயசிை் உலைச்சா தான்ம் மா உண்டு. இ ் வ ா பகாஞ் சம் பிஸிம் மா... சீக்கிரம் ேர்வறன்..." "அ ் ாவுக் கு த ் ாத பிை் லை... பரண்டு வ ரும் இை் லை... என்னவமா "சரிம் மா... "வடய்
நான் இருடா...
"என்னோம் ...?"
ஃவ ாலன அத்லத
ஃவ ான் என்றான்
என் வ ச்லச வகட்கிறவத வ ாங் க..." லேக் கோ...?" ண்ணியிருந் தா..." ஆர்ேமாக...
"மீராவுக் கும் உனக் கும் எ ் வ ா கை் யாணம் ேச்சுக்கைாம் ன்னு வகட்டா... உன் சம் மதம் பதரியாமை் வ ச கூடாதுன்னு நாங் க யாரும் எதுவும் வ சை... நீ என்ன பசாை் ற அஜூ... உனக் கு விரு ் மா...?" ஆர்ேமாய் வகட்டார். ஒரு பநாடி பமௌனம் காத்தேன், "அம் மா... முதை் ை நான் உங் க கூட ேந் து பசட்டிைாகிக்கிவறன்... அதுக்கு ் புறம் என் கை் யாணத்லத த்தி வ சி முடிவு எடுக்கைாம் ... இத்தலன நாை் உங் கலை எை் ைாம் நான் பிரிஞ் சியிருந் தது வ ாதும் ... இனியாேது நான் உங் கவைாட இருக்கணும் ... அதுக்கு அ ் ாவோட சம் மதத்லத ோங் குங் க..." "அலத நான் நிம் மதியுடன்
ார்த்திருக்கிவறன் அஜூ..." சந் வதாசமாய் அேர் பசாை் ை... அங் வக அலை ் வ சிலய அலணத்தான் அர்ஜீன்.
மகனிடம் வ சிய துர்கா வநவர கணேனிடம் தான் பசன்றார். "என்னங் க... அஜூ கூட வ சிவனன்..." என்றேலர கூர்லமயாக ார்த்தார் வசஷாத்திரி. "என்ன
பசான்னான்...?"
"அேனுக்கு நம் ம கூட ேந் திருக்கணும் ன்னு பராம் ஆலசங் க... ாேம் குைந் லத... இத்தலன நாை் தனிவய இருந் திட்டான்... இனியும் அ ் டி இருக்கணும் ன்னு அேசியமிை் லைவய... அேவன அேலன ார்த்து ் ான்ங் க... நம் ம மீராலே கை் யாணம் ண்ணிக்கிறியான்னு வகட்டதுக் கு... முதை் ை என்லன வீட்டுக் கு கூ ் பிடுங் க... அதுக்க ் புறம் கை் யாணம் வ சைாம் ன்னு பசாை் றான்... நம் ம கூட வசர்ந்திருக்கனும் ன்னு அேனுக் கு பராம் ஆலசயாயிருக் குங் க..." மலனவியின் வ ச்சிை் சிறிது வநரம் வயாசித்தேர் பின், "நான் அேலன எ ் வ ா வீட்டுக் கு ேர வேணாம் ன்னு பசான்வனன்... ஏவதா சின்ன ேயசுை அேனுக்கு ஆ த்து ேந் திரும் ன்னு அேலன அபமரிக்கா அனு ் பி லேச்வசன் தான் இை் லைங் கை் ை... ஆனா அவதவய சாக்கா லேச்சிட்டு அேன் அங் வகவய இருந் தா நான் என்ன பசய் ய...? இ ் வ ா அேலன அேவன கா ் ாத்திக் கிற அைவுக் கு லதரியமிருக்கு... அ ் வ ா இங் வக ேர வேண்டியது தாவன. ஆனா அேன் ேரமாட்டான்... ஏன்னா இ ் வ ா சுத்தற மாதிரி வகாவிை் மாடு மாதிரி ஊலர சுத்த முடியாது இை் லையா... அதான் ேர மாட்வடங் கிறான்... இதுை என்லன வேற இழுத்து விடுறானா...?" வகா மாய் தன் மனதிை் உை் ைலத பகாட்டியேலர ஆதரோய் ார்த்தார் துர்கா. தாய் என் ேை் தன் ாசத்லத தக்காைி பசடி வ ாை் தைதைபேன பேைியிை் காட்டி விடுகிறாை் . ஆனாை் தந் லத என் ேன் உருலைக்கிைங் கு பூமிக்கடியிை்
புலதயுண்டு இரு ் து வ ாை் தன் பகாை் கிறான். சிை வநரங் கைிை் ரிதா மாக
ாசத்லத மனதுக்குை் புலதத்து லேத்து ஆண்கலை ார்க்கும் வ ாது மிகவும் தான் உை் ைது.
"அ ் வோட எழு ் த்லதந் தாேது பிறந் தநாை் ேருது... அ ் வ ா அேலன ேந் து த்திரிக் லகக் கு இன்ஜார்ஜ் எடுத்திட்டு அ ் டிவய வீட்டுக் கும் ேர பசாை் லு..." என்றேலர கண்டு துர்காவுக் கு சிரி ் பு ேந் தது. "ஏன்
நீ ங் கவை
உங் க
மகன்
கிட்ட
பசான்னா
என்ன...?"
"அேன் நான் பசான்னா எலத தான் வகட்கிறான்... இலத வகட்கிறதுக்கு..." "என்னங் க... மாமா பிறந் தநாளுக்கு இன்னும் மூணு மாசமிருக்வக..." துர்காவின் மனநிலை புரிந் தேராய் , "அேன் குடும் ஸ்தனாகும் வ ாது அேன் லகயிை் ப ாறு ் பு பகாடுக்கணும் ன்னு நான் நிலனக்கிவறன். அேன் மீராலே கை் யாணம் ண்ணும் வ ாது சாதாரண வேலை பசய் ேனா இருக்க கூடாது... நாலு வ ருக்கு சம் ைம் பகாடுக் கும் முதைாைியா அேன் இருக்கணும் ன்னு நான் நிலனக்கிறது த ் ா துர்கா...?" கணேனின் வ ச்சிை் மனம் பநகிை் ந் தேராய் , "நீ ங் க பசாை் றது த ் வ இை் லைங் க... இே் ேைவு நாை் ப ாறுத்துகிட்வடன்... ஒரு மூணு மாசம் ப ாறுக்கமாட்வடனா என்ன..." ஆறுதை் கூறிய மலனவிலய ோஞ் லசயுடன் ார்த்தார் வசஷாத்திரி. *************************** "தம் பி நாலைக்வக
த்திர
திலே ேச்சுக் கைாம் ..." என்ற தரகலர
ார்த்து நாகா,
"பரஜிஸ்டர் ஆபிசுக் கு எத்தலன மணிக் கு ேரணும் ங் கண்ணா...?" அலத வகட்டு அேன் ோய் விட்டு சிரித்தான். "தம் பி... இ ் டி அறியா பிை் லையாய் இருக் கீங் கவை... அந் த இடத்லத விக்கிறேரு என்ன சாதாரண ஆளுன்னா நிலனச்சீங் க... இந் த சிட்டியிை் ப ரிய ஆளு தம் பி... அேர் நிலனச்சா பரஜிஸ்டாரர் என்ன... சு ் ரம ீ ் வகார்ட் ஜட்லஜவய வீட்டுக் கு ேரேலை ் ாரு... அதனாை நீ நாலைக் கு இந் த அட்பரஸுக்கு ணத்வதாட ேந் திரு... மத்தத நான் ார்த்துக்கிவறன்..." என்றேன் முகேரி எழுதிய தாலை நாகாவிடம் பகாடுத்தான். "பராம் ... பராம் அேனுக்கு
வதங் க் ஸ்ங் கண்ணா..." குலைந் து கும் பிடு வ ாட்ட நாகாலே மிகவும் பிடித்து வ ாயிற் று.
"நமக்குை் ை வதங் க் ஸ் எை் ைாம் எதுக் கு தம் பி... ஏவதா நம் மைாை முடிஞ் ச வசலேலய இந் த சமூகத்துக் கு நான் பசய் வறன்..." என்றேன் விலட ் ப ற் று பசை் ை... 'வசலேயாடா பசய் ற நாதாரி... அடுத்தேன் ணத்துை உட்கார்ந்து சா ் பிடற நீ சமூக வசலேலய த்தி வ சறயா... வ சு ராசா வ சு... இன்லனக் கு ஒரு நாை் தான்டி உனக் கு... நாலையிலிருந் து நீ வ சவே முடியாது...' மனதுக்குை் கருவிய நாகா அங் கிருந் து கிைம் பி பசன்றான். மறுநாை் அேன் பசான்னது வ ாை் அங் வக பசன்ற நாகா அங் வக அமர்ந்திருந் த உண்லமயான த்திர திோைலர கண்டு அதிர்ந்து தான் வ ானான். அேரும்
இதற் கு உடந் லத என் லத அறிந் தேனுக்கு சற் று அதிர்சசி ் யாக இருந் தது. அந் வநரம் அேனிடம் கட்டிடத்லத விற் க ேந் தேன் அங் கு ேந் தான். அேலன கண்டதும் நாகாவுக் கு புரிந் து வ ானது... அேன் மருத்துேமலன ஊைலிை் சம் ந் த ் ட்ட இலடத்தரகர் என்று... இ ் வ ாது நாகாவுக் கு நன்கு புரிந் து வ ானது... இந் த காரியம் யாரின் தயோை் நடக்கிறது என்று... "என்ன ் ா தம் பி நீ தான் இடத்லத ோங் குறேனா... பராம் ராசியான இடம் தம் பி... அலத ோங் கிற வநரம் நீ ஓவகான்னு எங் வகவயா வ ாக வ ாற..." அேன் வ சியலத வகட்டு நாகாவுக்கு வகா மாய் ேந் தது. 'ஓவகான்னு வ ாக வ ாவறன்னா... உண்லமயிை் உன் கிட்ட ோங் கினேங் க எை் ைாம் இ ் வ ா பதருக்வகாடியிை் நிக்கிறாங் கைாவம... அவத மாதிரியா? இன்னும் பகாஞ் ச வநரத்திை் உன்லன நான் பதருவிை் நிறுத்தவறன்டா...' மனதிை் வகா ் ட்டேன் சற் று வநரத்திை் அங் கு ேர வ ாகும் காேை் துலறக்காக காத்திருக்க ஆரம் பித்தான். "என்ன தம் பி ஆரம் பிக் கைாமா..." என்றோறு அந் த தரகர் த்திரத்திை் லகபயழுத்து வ ாட... அடுத்து நாகா லகபயழுத்து வ ாடுேது வ ாை் ாே் ைா பசய் யும் வ ாது அங் கு காேை் துலற அதிரடியாய் உை் வை நுலைந் தது. அங் கிருந் த அலனேலரயும் லகது பசய் து ஜீ ் பிை் ஏற் றியது. "நாகா... பராம் வதங் க் ஸ்... இேங் கலை கண்டு ் பிடிக்க நாங் க எே் ேைவோ முயற் சி பசய் தும் எங் க லகயிை சிக்கவே இை் லை... நீ ங் க அேங் கலை கண்டு ் பிடிக்க உதவியதுக் கு வதங் க் ஸ்..." காேை் துலற அதிகாரி ாராட்டி வ சினார். "வடய் நீ தான் நாகாோடா... உன்லன சும் மா விட மாட்வடன்டா..." தரகர் பகாதித்து வ ாய் கத்தினான். அேலன ார்த்து வகலியாய் சிரித்த நாகா அங் கிருந் து கிைம் பினான். ******************* "ஏண்டா... உனக்கு இந் த மாதிரி து ் வ ாலீஸ் இருக் கு... ஞ் சாபிவகசலன
மனசுை ப ரிய வ ாலீசுன்னு பநன ் வ ா... உன்லன யாருடா றிர வேலைலய பசய் ய பசான்னது... இபதை் ைாம் பசய் ய உனக் கு எதுக்கு வேண்டாத வேலை..." திட்டி பகாண்வட ேந் த கண்டு நாகா விவேக் கின் பின் மலறந் து பகாண்டான்.
"ப ருசு இருக் குன்னு முணுமுணுத்தான்
நீ
ஏண்டா
பசாை் ைை..."
நண் னின்
காதிை் நாகா.
"ஐயா... இேன் உங் கலை ப ருசுன்னு பசாை் றான்..." ை் ைி மாணேன் வ ாை் நண் லன வ ாட்டு பகாடுத்தான் விவேக். "வடய் ... எட்ட ் ா... துவராகி..." விவேக்லக
ார்த்து
ை் லை கடித்தான் நாகா.
"வடய் அேலன ஏண்டா திட்டற... நீ முன்னாடி ோடா டோ..." அேர் அதட்ட... வேறுேழியின்றி நாகா முன்னாை் ேந் தான். "நான்
வகட்டதுக்கு
திை்
பசாை் லுடா..."
"கண்ணுக் கு முன்னாடி த ் பு பசஞ் சா தட்டி வகட்கணும் ... வகாலை மாதிரி யந் துட்டு ஓட கூடாது..." பமை் லிய குரலிை் முணுமுணுத்தாலும் அது ப ரியேர் காதிை் விை தான் பசய் தது.
"இைரத்தம் அதான் துை் ளுறிங் கவைா..." நக்கைாய் எரிச்சைலடந் தேன்,
ஒலித்த அேரின் குரலிை்
"ஆமாம் அதுக்பகன்ன... இ ் வ ா துை் ைாம... பின்வன உங் க ேயசிையா துை் ை முடியும் ..." அேலர விட நக்கைாய் திைைித்தான். "நான் அன்லனக் கு துை் ளுனதுக் கு ரிசு தான் இது..." தன் ேைது லகயின் முழுக் லக சட்லடலய தூக்கி விட்டேர், அதிை் ப ாருத்தியிருந் த பசயற் லக லகலய காட்டினார். "உன்லன மாதிரி ஆவேச ் ட்டு எழுதியதுக் கு கிலடத்த ரிசு இது..." அேலர கண்டு எை் வைாருக் கும் கண்கை் கைங் கியது. ஏன் நாகாவுக் குவம தான். அ ் வ ாது தான் அேர்களுக் கு புரிந் தது... அேர் இடக்லகயிை் எழுதும் ரகசியத்திற் கான காரணம் . நாகாவுக் கு
"ஐயா..."
குரை்
கமறியது.
"நாகா... உன் நை் ைதுக்கு தான்டா பசாை் வறன்... இந் த த்திரிக் லகக் கு கிலடச்ச மிக ் ப ரிய பசாத்துடா நீ ... உன்லன இைக்க கூடாதுன்னு தான் நான் பசாை் வறன்..." அேர் கூறியதும் தான் தாமதம் நாகா, "ஐயா..." என்றலைத்த டி பநகிை் ச்சியிை் "இனிவமை் பசாை் ை... "அது
ஆ த்துகைிை் அேர் பகாஞ் சம்
அேலர
கட்டி
பகாண்டான்.
சிறிது வநரம் பசன்றது.
விலையாடாவத நாகா..." ப ரியேர் உருக்கமாய் அலண ் பிலிருந் து விைகியேன்... கஷ்டம்
ப ரிசு..."
என்க...
"வடய் டோ... என்லனயாடா ப ருசுங் கிற... உன்லன..." அேர் அேலன அடிக் க லக ஓங் க... அேர் லகயிை் அக ் டாமை் அேன் அங் கிருந் து ஓட... அலத மனம் நிலறந் து ார்த்து பகாண்டிருந் தார் ஞ் சாபிவகசன். தன் சிறுேயது ஞ் சாபிலய அேன் உருவிை் ார்த்தார் அேர். ***************** "இதுக் கு வமையும் மயிை் ோகனம் .
என்னாை் ப ாறுத்துக் க முடியாது..." பகாதித்தார் தமிை் நாட்டின் பிர ை பதாழிைதி ர்.
"பகாஞ் சம் ப ாறுலமயாயிரு ் ா... உன்லன மாதிரி எனக் கும் வகா மிை் ைாமைா இருக் கு... அேலன கண்டந் துண்டமா பேட்டணும் வ ாை தான் இருக் கு... ஆனாலும் நான் ப ாறுலமயா இை் லை..." அேலர அடக்கினார் மந் திரி வமகநாதன். இருேரும் பதாழிை் நிமித்தமாய் கூட்டணி வ ாட்டு பகாண்ட சந் தர் ் ோதிகை் . ஊைை் நடந் த மருத்துேமலன வமகநாதனின் மலனவி ப யரிை் இயங் கி ேருேது. அந் த மருந் து தயாரி ் ாைர் தான் பதாழிைதி ர் மயிை் ோகனம் . இேர்கவைாடு கூட்டு வசர்ந்த இலடத்தரகர் பசை் ேம் சிலறயிை் இருக்கிறான். "இன்னும் என்ன ப ாறுலமயா இருக் கிறது... பசை் ேம் உை் வை வ ாயிட்டான்... அடுத்து நான்... அதுக்கடுத்து நீ ... இது தான் நடக்க வ ாகுது... நீ வேணா உன் தவிக் கு யந் திட்டு வ சாமயிரு... ஆனா நான் அந் த மாதிரி இருக்கணும் ன்னு எந் த அேசியமிை் லை... நான் யாருன்னு அேனுக் கு காட்டை... என் வ ரு மயிை் ோகனம் இை் லை..." வமகநாதன் வ சும் முன் விருட்படன்று கிைம் பி
பசன்றார் மயிை் ோகனம் . அேர் வ ாகும் வேகத்லத கண்டு தலையிை் லக லேத்த டி அமர்ந்து விட்டார் வமகநாதன். "வடய் ... இங் வக தான்டா அேன் இருந் தான்..." அந் த பரௌடி கும் கண்கலை நாைா ் க் கமும்
ை் தலைேன் தன் சுைற் றினான்.
இலத அருகிலிருந் த ப ட்டி கலடயின் க் கோட்டிை் ஒைிந் து பகாண்டு ார்த்து பகாண்டிருந் தான் நாகா. இரவு உணவு முடித்து அேன் தன் இரு சக்கர ோகனத்லத கிை ் பும் வ ாது... அந் த கும் ை் அேலன சுற் றி நின்றது. அ ் டியிருந் தும் அேர்கலை சமாைித்த நாகாோை் அேர்கை் லகயிலிருந் த ஆயுதங் கலை கண்டு இதற் கு வமை் வ ாராட முடியாது என்று புரிய அங் கிருந் து ஓட துேங் கினான். ை லமை் பதாலைவு ஓடிய வ ாதும் அேர்கை் பதாடர்ந்து ேருேலத நிறுத்தவிை் லை. அேர்கை் கண்லண வேறு புறம் திரு ் வும் நாகா அந் த கலடயிலிருந் து மறு டியும் ஓட ஆரம் பித்தான். அலத கண்ட ஒருேன், "அேன் அங் வக ஓடுறான்..." என்று லகலய காட்ட எை் வைாரும் அேன் பின் ஓடினர். சிறிது வநரம் அேர்களுக் கு வ ாக் கு காட்டியேன், அங் கு சிக்னலிை் நின்று பகாண்டிருந் த ஆட்வடா ஒன்றிை் சட்படன்று ஏறினான். "வடய் ... யாருடா நீ ... சோரி இருக் கும் வ ாது உை் வை ஏறி உட்காருற..." ஆட்வடா ஓட்டுநர் சத்தம் வ ாட... "அேர் பதரிந் தேர் தான் சார்... ஒண்ணும் பிரச்சிலனயிை் லை..." என்ற குரலிை் முகம் ரேசமாக திரும் பியேன், "வஹய் ... வதவி நீ யா...?" ஆச்சிரியமாய் அங் கு அமர்ந்திருந் த அேலை ஆம் அந் த ஆட்வடாவினுை் அமர்ந்திருந் தது வதவி "நீ ங் க
எ ் டி
இங் வக...?"
தயக்கமாய்
ேந் தது
அேைின்
ார்க்க... தான்.
ோர்த்லதகை் .
"வநத்து நீ திை் பசாை் ைாம வ ாயிட்டை் ை... அதான் திலை பதரிஞ் சிட்டு வ ாக ேந் திருக்வகன்..." கூைாக பசான்னேன், மனதுக் குை் 'உயிருக் கு வ ாராடும் வ ாது கூட உனக் கு பராமான்ஸ் வகட்குதா நாகா... ம் ... கைக்குடா காதை் தலைோ...' தன்லன தாவன பமச்சி பகாண்டான். அேன் பசான்னலத இலமக்காமை் சதி
:
வகட்டு
அேை்
அச்சத்திை்
கண்கை்
விரிய
அேலன ார்த்தாை் .
பதாடரும் ...!!!
5
"நீ ங் க என்ன பசாை் றீங் க...?" வதவியின் குரை் அேைின் மனலத வ ாைவே திணறியது. அேலையும் அறியாமை் அேைின் கண்கை் ஆட்வடா ஓட்டுநரின் மீது டிந் து மீண்டது. 'உங் கலை வ ாை நிலறய வகலஸ ார்த்தேன் நான்... இபதை் ைாம் எனக் கு ஜுஜுபி...' என் து வ ாை் ஓட்டுநரின் கண்கை் சிக்னலை ார்த்து பகாண்டிருந் தது.
"நான் என்ன பசாை் வறன்னு உனக்கு நிஜமாவே புரியலையா...?" அேைின் கண்களுக் குை் உற் று ார்த்து வகட்ட நாகாவின் கண்கைிலிருந் த ை ை ் பு... பதருவோரம் இருந் த கலடகைின் மின்விைக்குகை் உமிை் ந் த பேைிச்சத்திை் அேளுக் கு நன்கு பதரிந் தது. அேன் கண்கை் உணர்த்திய பசய் தியிை் அேைின் மனம் சிக் குண்டு... அேன் ாை் அேை் மனலத வமலும் வமலும் சாய் த்தது. "புரியுது..." பமை் லிய
குரலிை்
கூறியேைின்
திலிை்
உற் சாகமலடந் தேன்,
"ஹ ் ாடி... உனக்கு புரிய லேக் க கஷ்ட ் டணுவமான்னு நிலனச்வசன்... ரோயிை் லை நீ என்லன மாதிரி புத்திசாலியா இருக் கிவய..." அேலை ாராட்டுேது வ ாை் சந் தடி சாக் கிை் தன்லன தாவன ாராட்டி பகாண்டேலன ார்த்தேைின் விழியிை் அலையா விருந் தாைியாய் விய ் பு ேந் து குடிவயறியது. அேனின் தற் ப ருலமக் கு ஒரு குட்டு லேக்க எண்ணியேைாய் , "அ ் வ ா... அந் த சனாலே என்ன ார்த்தேைின் முகத்திலிருந் து முடியவிை் லை. "ஓ...
நம் ம
பரண்டு
ண்ண வ ாறீங் க...?" அேலன ஆை் ந் து அேனாை் ஒன்றும் கண்டு ் பிடிக்க
வ ருக்கிலடயிை்
அேை்
எங் வக
இருந் து
ேந் தாை் ...?"
"நீ ங் க தாவன பசான்னீங்க... உங் க கிட்டயிருந் து சனா த ் முடியாதுன்னு... அ ் வ ா அதுக் கு என்ன அர்த்தம் ...?" வகா த்துடன் பசான்னேை் முகத்லத திரு ் பி பகாண்டு, "நீ ங் க இ ் டி இரு ் பீங் கன்னு நான் நிலனச்சு கூட ார்க்கை... உங் கலை விட சின்ன ப ண் சனா... அேலை வ ாய் ... ச்வச..." அேை் முகம் அருேரு ் பிை் சுைித்தது. "என்னபோரு ப ாறாலம..." அேன் ோய் விட்டு சிரிக் க... அலத வகட்டு அேன் புறம் திரும் பியேை் கண்கைிை் பமை் லிய நீ ர் டைம் ...! அலத கண்டேன் சிரி ் பு துணி பகாண்டு துலடத்தார் வ ான்று சுத்தமாய் நின்று வ ானது. "சாரி... உன்லன ஹர்ட் ண்ணியிருந் தா... ஐயம் ரியலி சாரி..." என்றேன், "இங் வக ார் வதவி... சனா எனக் கு தங் லக மாதிரி..." அேனின் வ ச்சிை் அேைது கண்கை் ஆனந் தத்லத பிரதி லித்தது. "ஆனா..."
அேை்
பசாை் லும்
முன்
குறுக் கிட்டேன்,
"சனா அ ் டி நிலனக்கை... அலத தாவன பசாை் ை ேர்ற... அேவைாட எண்ணங் கை் எனக்கு புரியது... ஆனா நான் அேைிடம் இலத த்தி வ சி அேை் மனலத வநாகடிக்கணுமான்னு தான் அலமதியா அேலை அோய் ட் ண்ணிட்டு வ ாவறன்..." என்றேலன அேை் முலறத்து ார்க்க... "வஹய் ... அன்லனக் கு உன்லன பேறு ் வ த்த தான் அேை் கிட்ட நின்னு வ சிவனன்... மத்த ் டி வேபறாரு காரணமும் இை் லை... அது த ் பு தான் இனி வமை் அது மாதிரி நடக் காது என்ன...? நாலைக்வக அேை் கிட்ட பசாை் லிவறன்... நான் வதவிலய தான் காதலிக்கிவறன்... அேலை தான் கை் யாணம் ண்ணிக் க வ ாவறன்னு..." "நான் இன்னும் அேனின்
திை் பசாை் ைைன்னு நிலனக்கிவறன்..." அேை் கூறியலத வகட்டு குறும் பு கூத்தாடியது.
"அ ் டியா... சரி திை் பசாை் லுங் க வமடம் ..." அேன் வகட்கும் வ ாவத அேலன துரத்திய பரௌடி கும் ை் அேலன ஒே் போரு ோகனமாக வதடி பகாண்டு இேர்கைின் அருகிை் ேந் துவிட்டனர்.
"எங் கடா மாயமா வ ானான்... அேலன வ ாடலைன்னா வமலிடத்துக் கு திை் பசாை் ை முடியாவத... நம் மளுக்வக வ ாக் கு காட்டுறாவன... அேன் மட்டும் லகயிை் கிலடக்கட்டும் ... மேவன அ ் வ ா இருக் கு அேனுக்கு..." வகா த்துடன் பசான்ன அந் த பரௌடிகைின் தலைேன் இேர்களுக் கு க்கத்திை் இருந் த காரின் கண்ணாடிலய தட்டி பகாண்டிருந் தனர். அேர்கை் வ சியலத வகட்டு பகாண்டிருந் த வதவி கைக்கத்துடன் நாகாலே ார்த்தாை் . அேவனா அலத கண்டு பகாை் ைாதேனாய் அேலை காதவைாடு ார்த்து பகாண்டிருந் தான். "அேங் க உங் கலை தாவன பசாை் றாங் க..." கண்கைின் அச்சத்துடன் வகட்டேலை கண்டு அேனுக் கு சிரி ் பு ேந் தது. ஆபமன் து வ ாை் புன்னலகயுடன் தலையாட்டியேலன ார்த்து அேளுக்கு அதிசயமாய் இருந் த அவத வநரம் அேனின் லதரியம் யத்லதயும் விலைவித்தது. அதற் குை் அந் த பரௌடி கும் ை் இேர்கை் இருந் த ஆட்வடா க்கம் ேர... வதவி சட்படன்று நாகாவின் தலைலய பிடித்து தன் வதாைிை் சாய் த்து பகாண்டாை் . அேை் அேனின் தலைலய சாய் க் கவும் பரௌடி ஆட்வடாவிற் குை் எட்டி ார்க்கவும் சரியாக இருந் தது. "அது
யாரம் மா...?"
அேன்
அேலை
அதட்டினான்.
"என் ஹஸ்ப ன்ட் சார்..." அேை் எந் தவித தயக்கமும் இை் ைாமை் "ஏன் "உடம் பு சரியிை் லை... திைைிக் கும்
திைைிக்க...
டுத்திருக் கிறாரு...?" ஹாஸ்பிட்டலுக் கு
கூட்டிட்டு
வ ாவறன்..."
அேை் வ ாவத...
"ஆமாம் சாரு... அந் த ப ாண்ணு பசாை் றது கரிக்டடு ் சாரு..." அந் த ஓட்டுநர் திைைித்தேன், "சாரு... சிக்னை் விழுந் தருச்சு ாரு சாரு..." என்க... அந் த பரௌடி, "சரி தான் வ ா... வ ா..." என்றேன் ோகன பநரிசலை தாண்டி நலட ் ாலதலய வநாக் கி பசன்றான். சிறிது தூரம் பசன்றதும் வதவி, "எழுந் திருங் க..." நாகாவின் வதாைிை் தட்ட... "எழுந் துக்கணுமா...?" வ ாலி வசாகத்துடன் பசான்னோறு தலைலய தூக்கியேன், "நீ இ ் டி வதாைிை் சாய் ச்சிக்கிறதா இருந் தா எத்தலன தடலே வேணும் ன்னாலும் ஆ த்லத ேரேலைக்கைாம் வ ாலிருக் வக..." வகலியாய் பசான்னேன், அேைின் முகத்திலிருந் த கைக்கம் , உடலிலிருந் த நடுக்கம் கண்டு வகலி வ ச்லச லகவிட்டேன் வயாசலனயாய் அேலை ார்த்தான். பின்பு என்ன நிலனத்தாவனா... அேைின் நடுங் கிய லகலய தன் ஒரு லகயாை் ற் றி மறுலகயாை் அலத தட்டி ஆறுதை் டுத்தினான். அங் கு பமௌனம் மட்டுவம ஆட்சி பசய் ய... காதை் ேய ் ட்ட இருேரின் மனமும் வேறு வேறு ாலதயிை் யணித்தது. அேனின் லக அேலை ஆறுதை் டுத்தினாலும் ... அேனின் மனவமா அேைின் அருகாலமயிை் , அேைின் ஸ் ரிசத்திை் தன்லன பதாலைத்து பகாண்டிருந் தது. அதன் மயக்கத்திலிருந் து அேனின் மனம் விடு ட விரும் விை் லை. அேைின் மனவமா அேனுக் கு ேந் த ஆ த்திை் அதிர்சசி ் யிை் உலறந் து வ ாயிருந் தது. என்ன தான் சமவயாசிதமாய் வயாசித்து அேை் பசயை் ட்ட வ ாதும் ... அேனுக் கு
ேந் த ஆ த்தின் வீரியம் அேளுக்கு கிலிலய ஏற் டுத்தியது. நிரு ர் வேலை என் து ஆ த்தான வேலை தான் என்றாலும் ... கண் முன் அேை் கண்ட நிதர்சனம் அந் த உண்லமலய அேை் முகத்திை் அலறந் தார் வ ாை் எடுத்து காட்டியது. அேலையும் அறியாமை் அேைது மற் ற லக அேனின் ஆறுதை் பசான்ன லக மீது அழுத்தி டிந் தது. அந் த அழுத்தத்லத உணர்ந்தேன் அேலை திரும் பி ார்த்தான். ஆனாை் ஒன்றும் வ சவிை் லை. வீடு ேந் ததும் அேன் இறங் க... அேலன பதாடர்ந்து இறங் கியேை் தன் லக ் ல யிலிருந் து ணத்லத எடுத்து பகாடுக்க வ ானாை் . அலத தடுத்து அேன் ஆட்வடா ஓட்டுநரிடம் ணத்லத தர... அேை் ஒன்றும் வ சாது நின்றாை் . "வ ாைாமா..."
என்று
வகட்டேனிடம்
இலணந் து
நடந் தேை் ,
"இனி இது வ ாை் ஆ த்துக்கலை குலறச்சிக்க கூடாதா...?" அேைின் வ ச்சிை் ஏவதா பசாை் ை ோலய திறந் தேன் அேை் கண்ணிை் கண்ட கைக்கத்திை் க ் ப ன்று ோலய இறுக மூடி பகாண்டான். ஏபனனிை் ப ற் வறார் பசாை் லிவய வகட்காதேன் அேன்... அேை் பசாை் லியா வகட்க வ ாகிறான். ஆனாலும் அேை் கண்ணிலிருந் த ஏவதா ஒன்று அேலன அேளுக்கு சார் ாய் வ ச விலைந் தது. "சரி... உனக்காக குலறச்சிக்கிவறன்..." அேன் ஏன் அ ் டி பசான்னான் என்று அேனுக்வக பதரியவிை் லை. அந் த வநரம் அேைின் கைக் கத்லத வ ாக் க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மட்டுவம அேனின் மனதிலிருந் தது. அதிை் முகம் மைர்ந்தேை் , "வதங் க் ஸ்..."
என்ற டி
மின்தூக் கியினுை்
பசை் ை
முயன்றாை் .
"எ ் வும் டியிை் தாவன வ ாே... இன்லனக்கு ஏன்...?" வகை் வியாய் வகட்டேனின் லகலய பிடித்து உை் வை இழுத்து... நான்காம் தைத்துக்கான ப ாத்தாலன அழுத்தியேை் ... அேனின் லகலய இறுக ற் றிய டி அேனின் வதாைிை் சாய் ந் து, "இதுக் கு தான்..." அேலன நிமிர்ந்து ார்த்தேை் முகத்லத கண்ணிலமக் காமை் ார்த்தேனின் மனம் சந் வதாச ோனிை் சிறகடித்து றந் தது. "அ ் டியா..."என்றேனின் லக அேைின் வதாை் மீது அழுத்தமாய் டிந் து அேலை தன்னுடன் இறுக்கமாய் அலணத்து பகாண்டது. அதிை் முகம் சிேந் தேை் தலைலய குனியும் வ ாது அேனின் தைம் ேந் துவிட... அேை் தற் றமாய் அேலன விட்டு தை் ைி நிற் க... அேவனா சிரித்துவிட்டு மின்தூக் கியின் கதலே மீண்டும் மூட... அேை் வகை் வியாய் அேலன ார்த்தாை் . "இதுக் கு தான்..." அேலை வ ாை் பசாை் லி காட்டியேன் அேைின் தைமான இரண்டாம் எண்லண அழுத்திவிட்டு அேைின் வதாை் மீது லக வ ாட்டு பநருங் கி நின்றான். நான்காம் தைத்திை் இருந் து இரண்டாம் தைம் ேர எே் ேைவு வநரமாகும் ... ஐந் வத பநாடிகைிை் அேைின் தைம் ேந் தலடய அேன், "ச்வச..." என்ற டி இயைாலமயுடன் மின்தூக்கி சுேற் றிை் லகலய குத்தினான். அேனின் பசய் லகயிை் அேளுக்கு சிரி ் பு ப ாத்து பகாண்டு ேந் தது. அலத அடக் கி பகாண்டு அேை் பேைிவயற... அேவனா வ ாகாமை் 'வஹாை் ட்' ப ாத்தாலன அமுக் கிவிட்டு தன் இரு லககலையும் கட்டி பகாண்டு அேலைவய ார்த்தான். "என்ன...?" அேை் வகட்டதற் கு தன் சுட்டு விரலை ஆட்டி அேலை உை் வை அலைத்தான் அேன். அேவைா அச்சத்துடன் சுற் றும் முற் றும் ார்க்க... அேவனா
அழுத்தமாய் அேலை ார்த்தான். அேர்கைின் நை் ை வநரம் அங் கு யாருமிை் லை. யந் து பகாண்வட உை் வை ேந் தேலை வேகமாய் தன்னருகிை் இழுத்தேன் அேை் முகம் ற் றி அேைின் இதை் வநாக்கி குனிய வ ாக... அேசரமாய் அேன் முகம் மீது லக லேத்து அேலன தடுத்தேை் , "இபதை் ைாம்
கை் யாணத்துக் கு
அ ் புறம் ..."
"ச்சு..." எரிச்சை் ட்டேன் அேலை விடுவிக் க... களுக்பகன்று சிரித்தேை் பேைியிை் ேந் தாை் . ஏவனா அேளுக்கும் அேலன விட்டு வ ாக மனம் ேரவிை் லை. "உங் க வகை் விக் கு வநரமிருந் த
திை் வேண்டாமா...?" என்றேலை எரிச்சை் மலறந் து
ார்த்தேனுக் கு அத்தலன சிரி ் பு ேந் தது.
"அதான் அந் த பரௌடிக்கிட்ட பசான்னிவய என் ஹஸ்ப ன்ட்ன்னு.... அந் த திை் வ ாதாதா..." அேனின் வகலி வ ச்சிை் அேை் முகம் சிேந் து வ ானது. "அேன்
கிட்ட
பசான்னது
உண்லம
தாவன...?"
அேனின்
வகலியிை் ,
"இதிபைை் ைாம் யாராேது ப ாய் பசாை் ோங் கைா...?" என்றேைின் திை் வகை் வியிை் அேனுக் கு வேண்டிய திை் கிலடத்துவிட அேன் உரத்த குரலிை் சிரித்தான். அந் வநரம் மூன்றாம் மாடியிலுை் ை தாத்தா ஒருேர் மூச்சிலறக்க டியிவைறி ேந் தேர், "ஏற் பகனவே ஒரு லி ் ட் வேலை பசய் யை... இன்பனாரு லி ் டல ் ட எந் த பிரகஸ் தி என்ன பசய் தாவனா பதரியை... அதுவும் வேலை பசய் ய மாட்வடங் குது... நாலைக் கு காலையிை முதை் வேலையா பசக்ரட்டரி கிட்ட கம் ் லையிண்ட் பகாடுக்கணும் ..." அலுத்த குரலிை் பசாை் லி பகாண்வட மாடிவயற... அலத வகட்ட நாகா அேைிடம் , "ல ..." என்றேன் மின்தூக்கி கதலே அேசரமாய் மூடினான். அேனின் பசய் லகயிை் ப ாங் கி ேந் த சிரி ் ல அடக் கிய டி அக்கம் க்கம் ார்த்தேை் வேகமாய் நடந் து தன் வீட்டின் கதலே திறந் து உை் வை பசன்றாை் . அன்றும் நாகா மின்னஞ் சலை ார்லேயிட்டு பகாண்டிருக் கும் வ ாது அேன் ஆன்லைனிை் இரு ் லத உணர்ந்து லேஷ்ணவி அேலன சாட்டிை் அலைத்தாை் . ஆண் ப ண் என்று நட்பிை் வேறு ாடு பகாை் ளும் அைவுக் கு பிற் வ ாக் கு சிந் தலன உலடயேன் அேன் கிலடயாது என் தாை் சிறிதும் தயக்கமிை் ைாமை் 'ஹாய் ' என்றான். ஹாய் என்ற ோர்த்லதயிை் ஆரம் பித்த வ ச்சு ோர்த்லத முடியும் வ ாது தங் கைின் ரசலனகலை ரிமாறி பகாை் ளுமைவுக் கு ேந் திருந் தது. நாகாவிற் கு லேஷ்ணவியின் புத்திசாலித்தனமான வ ச்சு மிகவும் பிடித்திருந் தது. அேைின் நட்பும் மிகவும் பிடித்திருந் தது. ஆனாை் அேைின் நட்பு அேனின் தரத்லத எந் தைவுக்கு இறக்க வ ாகிறது என் லத அேன் அக்கணம் உணரவிை் லை. மறுநாை் அலுேைகம் ேந் த நாகாலே விவேக்கின் அை ் லற தான் ேரவேற் றது. விசயம் வேறுபோன்றுமிை் லை... இன்று ஐடி நிறுேனம் ஒன்று அன்பு முத்தம் என்ற நிகை் ச்சிலய நடத்தவிருக் கிறது. அதற் கு தான் அேன் காசியுடன் இலணந் து கிைம் பி பகாண்டிருந் தான். "மச்சான்... நானும் அந் த கட்டி ் பிடி லேத்தியத்திை் கைந் துக்க வ ாவறன்... எத்தலன பிகர்... எத்தலன கிஸ்..." கண்கைிை் மயக்கத்துடன் கூறியேன்,
"என்லன ோை் த்தி அனு ் புடா..." நாகா முன் தலைலய குனிய, அேன் தலையிை் ஓங் கி ஒரு குட்டு லேத்தான் நாகா. "ஏண்டா குட்டுன... துவராகி... ஒரு சின்ன ல யலன இ ் டி ேலிக்க ேலிக்க குட்ட உனக் கு எ ் டிடா மனசு ேந் தது ரவதசி..." தலைலய வதய் த்து பகாண்வட விவேக் நாகாவிடம் ாய் ந் தான். "உன்லனபயை் ைாம் பகாை் ைணும் டா... குட்வடாட விட்டு லேச்வசவனன்னு சந் வதாச ் டு..." என்று பசான்ன நாகாவின் முகத்திை் பகாலைபேறி மின்னியது. "நாகா..." விவேக் ப ாரிந் தான்.
அேனின்
வதாைிை்
லக
லேக்க...
நாகா
ட டபேன
"என்னடா இது கை் சர்... இதுக்கு வ ரு அன்பு முத்தமா... எனக்கு ேர்ற வகா த்துக் கு... ோயிை வேற ோர்த்லத ேந் துற வ ாகுது..." என்றேனின் ோலய வேகமாய் ேந் து ப ாத்திய விவேக்... "வநா மச்சான்... பசன்சார்... பசன்சார்..." என்று பசாை் ை... அதிை் சிரி ் பு "நீ வேற வநரம் காைம் காசி... நீ யுமா இேன் கூட அலத த்தி எழுதாம... கட்டாயம் எழுதணுமா...?
நாகாவுக் கு ேந் தது.
பதரியாமை் விலையாண்டுட்டு..." என்றேன், "என்ன வசர்ந்திட்டு... நாட்டுை எே் ேைவோ பிரச்சலனயிருக்கு... நம் ம கைாச்சரத்லத பகடுக் கிற இலத த்தி நீ ங் க நாமவை அேங் களுக் கு ் ைிசிட்டி வதடி தரணுமா...?"
"இை் லை நாகா... எை் ைா த்திரிக்லகயிலிருந் தும் அலத கேர் ண்ண ஆட்கை் வ ாறாங் க... அதான் நம் ம த்திரிக்லக சார் ா நானும் , விவேக் கும் வ ாகைாம் ன்னு..." "வேண்டாம் காசி... நம் ம வ ாக "இை் லை நாகா... விசயம்
த்திரிக் லகக் கு இந் த நியூஸ் அேசியமிை் லை... நீ ங் க வேணாம் ..." வகை் வி ் ட்டு சார் திட்டினா..." காசி வயாசிக்க...
"சார் கிட்ட நான் வ சிக் கிவறன்... இந் த மாதிரி விசயத்திை் இனிவமை் கான்சர்ன்ட்வரட் ண்ணாதீங் க..." என்றேன் விவேக் கிடம் திரும் பி, "இன்லனக் கு லநட் நாம ஒரு ார்ட்டிக் கு வ ாவறாம் ... பரடியாயிரு..." "ஏன் மச்சான்... அது மட்டும் நம் ம கைாச்சரத்லத ாதிக் கிறது இை் லையா... அலத மட்டும் ஏன் கேர் ண்ணனும் ...?" விவேக் கிற் கு ேந் த எரிச்சலிை் நாகாலே ார்த்து அ ் டி வகட்டுவிட்டான். "தாவன வ ாய் குழிக் குை் விழுறதுக் கும் ... குழிக்குை் பிடிச்சு தை் ைி விடுறதுக் கும் நிலறய வித்தியாசமிருக் கு..." "என்னவோ வ ா... நீ பசாை் றது... பசய் றது எதுவும் எனக் கு பிடி ட மாட்வடங் குது..." அலுத்து பகாண்டான் விவேக். "நீ பசான்னது... அேங் கவை குழின்னு பதரிஞ் சு அதிை் வ ாய் விரு ் த்துடன் விழுறாங் க. நான் பசான்னது... சிை ப ண்களுக் கு வ ாலத ப ாருலை ேலுக் காட்டாயமாய் பகாடுத்து தங் கவைாட ஆலசலய தீர்த்துக்கிற ஆண்கை் யார் யார்ன்னு வதாளுரித்து காட்ட தான் நாம வ ாக வ ாவறாம் ... இ ் வ ா
புரிஞ் சதா
நான்
பசான்னது..."
"ம் ... புரிஞ் சது... புரிஞ் சது..." விவேக் ஒரு மார்க்கமாய் தலைலய ஆட்ட... அலத விட மார்க்கமாய் ார்த்து பகாண்டு அங் கிருந் து நகன்றான் நாகா. அ ் வ ாது நாகாவிற் கு பதரியவிை் லை.... தானும் அவத வ ாை் கனவிலும் நிலனயாத ஒரு கைாச்சார சீர்வகலட பசய் துவிட்டு த ் பும் மார்க்கம் பதரியாமை் விழிக் க வ ாேலத... "காசி... இந் த நாகா என்ன பசான்னாலும் நம் ம சார் வகட்டுக் கிறாவர... உனக்கு ஏதாேது வதாணுதா...?" "நாகா நை் ை திறலமயானேன்... வகட்டுக் கிறார்..." "இை் ை "வேற
அதான் காசி
காசி... ஏவதான்னா..."
அேன்
வேற புரியாமை்
பசாை் றலத அேர் திைைிக்க... ஏவதாயிருக் கு..."
விவேக் லக
ார்த்தான்
காசி.
"அது பதரிஞ் சா நான் பசாை் ை மாட்வடனா..." காசியிடம் எரிந் து விழுந் தேன், "கண்டு ் பிடிக்கிவறன்... கண்டு ் பிடிக்கைன்னா நான் விவேக் இை் ை..." என்று சூளுலரத்து பகாண்டான் விவேக். "லூசு மாதிரி உைறாம வேலைலய ாருடா..." என்ற டி காசி அங் கிருந் து நகர... விவேக்கின் மனம் மட்டும் நாகாவின் பின்னணியிை் இருக் கும் மர்மம் ற் றி வயாசிக் க ஆரம் பித்தது. *********************** "நாகா... உன் காபைங் வகடா..." பேைி ோயிலை ார்த்து ஆபேன்று ோலய பிைந் த விவேக் நாகாவிடம் வகட்க... "எதுக்குடா...?" நாைா ் புறமும்
வகை் வி
நண் னிடம்
இருந் தாலும்
அேனின்
கண்கை் அைசியது.
"இ ் டிபயாரு பசார்க்கத்லத காண்பித்த உனக் கு என்னாைான நன்றி மச்சான்..." விவேக் பசாை் லும் வ ாவத அேனின் லகலய ற் றி பகாண்டு உை் வை அலைத்து பசன்றான் நாகா. அ ் வ ாது அங் கு மது வகா ் ல கலை ஏந் தியோறு வ ரர் ேர... அலத ஆலசயுடன் எடுக் க வ ான விவேக் கின் லகலய ற் றி தடுத்த நாகா அேலன முலறத்தான். "ேந் த வேலைலய து ் பினான்.
ார்க்காம...
என்ன
இது...?"
ோர்த்லதகலை
கடித்து
"வ ாடா... நீ யும் என்ஜாய் ண்ண மாட்ட...என்லனயும் என்ஜாய் ண்ண விட மாட்ட..." விவேக் பசை் ைமாய் வகாபித்தாலும் கடலம தேறாதேனாய் அேனின் கண்கை் அந் த விருந் லத வநாட்டமிட்டது. "என்ன நாகா இது...? இ ் டியிருக் கும் ன்னு நான் நிலனச்சு கூட ார்க்கை..." அதிர்சசி ் யாய் ஒலித்தது விவேக் கின் குரை் . பஜாை் ளு மன்னனான அேனுக் வக அங் கு நட ் து சற் று ேரம் பு மீறிய காரியமாய் பதரிந் தது. அங் கு
ஆணும் ,
ப ண்ணும்
தங் கலை
மறந் து
உரக்க
இலசத்த
ஆங் கிை
ாடலுக்வகற் தங் கைது உடலை ேலைத்தும் , பநைித்தும் , ஒட்டி பகாண்டும் ஆடி பகாண்டிருந் தனர். அதிலும் ஒரு சிை வஜாடிகை் ஆடை் என்ற ஒன்லற மறந் தது வ ாை் தங் கை் டுக் லகயலற காட்சிகலை மற் றேர்கை் கண்ணுக் கு விருந் தாக் கி பகாண்டிருந் தனர். அலத மற் றேர்கை் ார்த்து ஆர் ் ரித்ததுடன் தாங் களும் அது வ ாை் அடுத்த கட்டத்திற் கு பசை் ேதற் கான முயற் சி எடுத்தலத கண்டு விவேக் தலையிை் அடித்து பகாண்டான். "இந் தியா எதிை் ஒைிர்கிறவதா இை் லைவயா... இதிை் சூ ் ரா ஒைிர்கிறது..." பநாந் து வ ான குரலிை் கூறியேலன உணர்சசி ் யிை் ைாமை் ார்த்த நாகா, "எை் ைாத்லதயும் உன் ஃவ ானிை் கேர் ண்ணு..." என்றோறு தானும் சிை காட்சிகலை அலை ் வ சியிை் எடுத்தான். ைரும் அலை ் வ சி லகயுமாய் இருந் ததாை் யாரும் அேர்கலை கண்டு பகாை் ைவிை் லை. இந் த விருந் து நகரத்திை் ப ரிய விஐபியின் மகன் தான் பகாடுக்கிறான். ோர கலடசியிை் நடக் கும் இந் த விருந் திற் கு ேர இைசுகளுக் கிலடயிை் ப ரிய வ ாட்டிவய நடக் கும் . ஆனாை் குறி ் பிட்ட சிைருக் கு மட்டுவம அனுமதி உண்டு. அது ோரா ோரம் வேறு டும் . நாகாவும் அேனின் பதாழிை் நண் ன் உதவியுடன் தான் இங் கு ேந் திருக்கிறான். இந் த விருந் தாை் அந் த விஐபியின் மகனுக் கு ப ரிய புை் ைிகைின் பதாடர்பு கிலட ் வதாடு மட்டுமிை் ைாமை் ... அேன் சுலேக்கவும் விதவிதமாய் ப ண்கை் கிலட ் தும் கூடுதை் ஆதாயம் . நாகாவிற் கு இந் த விருந் லத ற் றி பராம் நாைாகவே சந் வதகம் இருந் து ேந் தது. அது என்னபேன்றாை் இந் த விருந் திற் கு ேரும் ப ண்களுக் கு அேர்கலை அறியாமை் வ ாலத ப ாருை் பகாடுக்க ் டுகிறவதா என்று... அலத பமய் பிக் கும் ேண்ணம் அந் த மிக ் ப ரிய ஹாலை அடுத்து இருந் த சிறிய அலறயிை் ஒரு ப ண் வ ாலதயிை் கண்கை் பசாருக டுத்திருக்க... அேைின் அங் கங் கலை காமபேறியுடன் ார்த்து பகாண்டிருந் தது மனித மிருகம் ஒன்று. ஏவதச்லசயாய் அந் த க் கம் ேந் த நாகாவின் கண்ணிை் இந் த காட்சி ஒருக்கைித்து சாத்த ் ட்ட கதவிடுக்கு ேழியாக விழுந் தது. அ ் வ ாது அந் த ஆண் அந் த ப ண்ணின் முகத்லத ற் றி தன் புறம் திரு ் பினான். அந் த ப ண்ணின் முகத்லத ார்த்த நாகா உயரழுத்த மின்சாரம் தாக்கியது வ ாை் அதிர்சசி ் யலடந் தான். சதி
பதாடரும் ...
:
6
வ ாலதயிை் கண்கை் பசாருக டுத்திருந் த ப ண் சனாோய் இரு ் ாை் என்று நாகா பகாஞ் சமும் எதிர் ார்க்கவிை் லை. அேை் அருகிை் அமர்ந்திருந் த ஆண் அேைின் ஆலடயிை் லக லேக்க முலனந் த வ ாது சட்படன்று சுதாரித்த நாகா மின்னை் வேகத்திை் அலறக் குை் நுலைந் து தன் லககலை பகாண்டு அேனின் பின்னந் தலையிை் ஓங் கி அடித்தான். நாகாவின் நை் ை வநரவமா என்னவமா ஏற் பகனவே வ ாலதயிை் இருந் த அேன் நாகாவின் கராத்வத அடியிை் சுருண்டு கீவை விழுந் துவிட்டான். கீவை மை் ைாக் க விழுந் தேலன கண்ட நாகா அதிகமாய் அதிர்ந்து வ ானான். ஏபனனிை் அேன் நகரத்தின் முக் கிய புை் ைி... அந் வநரம் பமை் லியதாய் முனங் கிய சனாவின் குரலிை் அேை் புறம் திரும் பியேன் அேைருவக வேகமாய் பசன்றேன், "சனா...
சனா..."
என்று
அேை்
கன்னம்
தட்ட...
"ம் ... ம் ..." என்ற ோர்த்லதவய திைாக ேர... எ ் டி அேலை கா ் ாற் றுேது என்று அேனுக் கு பதரியவிை் லை. உடவன விவேக் கிற் கு அலைத்தான். விவேக் எடுத்ததும் தான் இருக் கும் அலறலய அலடயாைம் பசான்னேன் அேலன அங் வக ேர பசான்னான். அலறக்குை் நுலைந் த விவேக் அங் வக கண்ட காட்சிலய கண்டு, "யாருடா இந் த ப ாண்ணு இ ் டி மட்லடயாகி இருக்கு... ஒருவேலை இேை் அந் த மாதிரி ப ண்ணா இரு ் ாவைா என்னவமா...?" விவேக் கின் வ ச்சுை் அேலன முலறத்த நாகா... அேலை ற் றி பசாை் லியேன், "சனா அந் த மாதிரி ப ண் இை் லைடா... எனக் கு அேலை த்தி நை் ைா பதரியும் ... முதை் ை இேலை இங் கிருந் து கா ் ாத்தணும் டா..." வகா மாய் பசான்ன நாகாவின் வதாைிை் லக லேத்த விவேக், "சாரிடா... நான் த ் ா நிலனச்சிட்வடன்" நண் னுக் கு பதரிந் த ப ண் என்றதும் உடவன மன்னி ் பு வகட்டான் விவேக். பிறகு, "அந் தைவுக் கு பசக்யூரிட்டி லடட்டா இருக் கிற மாதிரி பதரியை... அதனாை இேலை ஈசியா பேைியிை் பகாண்டு வ ாயிடைாம் ..." ஆம் ... விவேக் பசான்னது வ ாை் மிகவும் பதரிந் தேர்களுக் கு மட்டுவம அனுமதி என் தாை் ாதுகா ் பு பகடுபிடி ஒன்றும் அே் ேைவு ப ரியதாக இை் லை. ஒருவேலை ணம் , அதிகார ைம் எை் ைாம் இரு ் தாை் யார் என்ன பசய் துவிட முடியம் என்ற அைட்சியமும் கூட ஒரு காரணமாக இருக் கைாம் . இருேரும் வசர்ந்து சனாலே தூக் குேதற் கு முயலும் வ ாது திடீபரன நிலனவு ேந் தேனாய் நாகா... "ஒன் மினிட் விவேக்..." என்று கூறிவிட்டு தன் அலை ் வ சியிை் கீவை விழுந் து கிடந் தேலன புலக ் டம் எடுத்து பகாண்டான். அ ் வ ாது தான் கீவை விழுந் திருந் தேலன கண்ட விவேக், "வடய் இேனாடா இ ் டி... நம் முடியலைவய மச்சான்..." அேனின் குரை் ஆற் றாலமயிை் ஒலித்தது. நாகா ஆபமன் து வ ாை் தலையலசத்தேன் அடுத்து ஒரு நிமிடம் கூட தாமதிக்காமை் சனாலே அங் கிருந் து அ ் புற ் டுத்தும் வேலையிை் இறங் கினான். இருேரும் அேலை லகத்தாங் கைாய் பேைியிை் அலைத்து ேந் தேர்கை் தாங் கை் ேந் திருந் த காரின் பின் இருக் லகயிை் அேலை டுக்க லேத்தனர். இந் த மாதிரி இடங் களுக்கு காரிை் வ ாேது தான் மரியாலத என்று விவேக் தன் தந் லதயின் காலர எடுத்து ேந் திருந் தான். அது இ ் வ ாது ப ரும் உதவியாய் வ ாயிற் று. விவேக் காலர கிை ் ... நாகா முன்புறம் ஏறி பகாண்டான். ோயிலிை் நின்றிருந் த காேைாைி எதுவும் வ சாமை் ேணக்கம் லேத்தோறு கதலே திறந் துவிட்டான். அேனின் ணி அது மட்டும் தான். அங் கு ேரு ேர்கை் ணக்கார வீட்டு இைசுகை் ... யாலரயும் வகை் வி வகட்கவும் முடியாது... வகட்கவும் கூடாது. அது தான் அேனுக்கு விதிக்க ் ட்ட கட்டலை. கதவு திறந் த அடுத்த பநாடி கார் அந் த ங் கைாலே விட்டு பேைியிை் சீறி ாய் ந் தது. "ம் ் ச.் .. இந் த சனாோை எலதயும் கண்டு ் பிடிக் க முடியாம வ ாச்சு... இங் வக ேர்றதுக் கு எே் ேைவு கஷ்ட ் ட்வடன் பதரியுமா...?" பகாஞ் சம் கேலையுடன் பசான்ன நாகாலே ார்த்து, "யாமிருக்க யவமன் மச்சான்... இலத ாரு..." என்ற விவேக் தன் அலை ் வ சிலய எடுத்து நாகாவிடம் நீ ட்டினான். அேலன ஆச்சிரியமாய் ார்த்த நாகா அலத பிடுங் காத குலறயாய் ோங் கி ார்த்தான். அதிை் குைிர் ானத்திை் ஊசி குத்தும் சாதனம் மூைம் வ ாலத ப ாருலை கை ் தும் ,
அலத எடுத்து பகாண்டு ேந் து அங் கு ேந் த ப ண்கைிடத்திை் பகாடு ் தும் என்று ஒே் போரு காட்சியும் பதைிோக திவு பசய் ய ் ட்டிருந் தது. இலத ஏற் ாடு பசய் த விஐபியின் மகன்கை் மற் றும் அங் கு ேந் திருந் த ப ரிய இடத்து வீட்டு பிை் லைகலை அைகாய் தன் அலை ் வ சியிை் திவு பசய் திருந் தான் விவேக். இே் ேைவு வ ாதாதா இேர்கலை மாட்ட லே ் தற் கு...!!! "சூ ் ர்டா மச்சான்... டன் அ க்வரட் ஜா ் டா..." விவேக்லக
ாராட்டினான் நாகா.
"நாங் க எை் ைாம் பகாஞ் சம் அ ் டி இ ் டித்தான்... ஆனா காரியத்திை் கண்ணாய் இரு ் வ ாம் ை..." காைலர தூக்கிவிட்டு பகாண்டான் விவேக். அதற் குை் நாகா குடியிருக் கும் குடியிரு ் பு ேந் துவிட்டது. "எ ் டிடா இேலை இேை் வீட்டிை் பகாண்டு வ ாய் வசர்க்க வ ாற...?" பின்னாை் டுத்திருந் த சனாலே ார்த்து விவேக் வகட்டான். "பகாஞ் சம் இரு விவேக்..." என்ற நாகா வதவிக்கு அலைத்தான். அேலை உடவன கீவை ேரும் டி ணித்து விட்டு அலை ் வ சிலய அலணத்தான். சிறிது வநரத்திை் அங் வக ேந் த வதவிலய கண்டு காரிை் இருந் து இறங் கினான் நாகா. "என்ன நாகா இந் த வநரத்திை் கூ ் பிட்டு இருக் கீங் க... யாராேது ார்த்தா...?" ட ட ் புடன் வகட்டேைின் கண்கை் சுற் றிலும் அலை ் ாய் ந் தது. "ஏன் நான் கூ ் பிட கூடாதா...?" என்றேன் அேலை ஆை் ந் து ார்லேயிை் முகம்
ார்க்க... அேன் சிேந் தேை் ,
"கூ ் பிட்டது நீ ங் கங் கிறதாை தான் ேந் திருக் வகன்..." பேட்க ் ட்டு பகாண்டு கூறியேலை ரசலனயுடன் அேன் ார்க்கும் வ ாவத... "க்கும் ..." விவேக் பதாண்டலய கலனத்தான். அேன் பசறுமலிை் நாகா நியா கம் ேந் தேனாய் , "வதவி... நீ சனா வீட்டிை் வ ாய் அேவைாட அம் மாலே கூட்டிட்டு ேர்றீயா...?" என்றேலன வகை் வியாய் ார்த்தேைிடம் காரின் பின்புற இருக்லகயிை் டுத்திருந் த சனாலே காட்டினான். அேை் டுத்திருந் த விதம் ஏவதா வி ரீதத்லத உணர்த்த, "இவதா கூட்டிட்டு ேர்வறன்..." என்ன ஏது என்று கூட வகட்காமை் ஓட்டமாய் உை் வை ஓடினாை் வதவி. "எ ் வ ா மச்சான் அேலன "எ ் டிடா
கை் யாணம் ...?"
கண்டு ் பிடிச்ச...?"
விவேக்கின் ார்த்தான்
குரலிை்
ஆச்சிரியமாய்
திடுக்கிட்டு
வகட்டான்
வ ாய் நாகா. நாகா.
"ம் க்கும் ... இதுக்பகை் ைாம் வஜம் ஸ் ாண்லடயா ேர பசாை் ை முடியும் ? அதான் பமாச புடிக் கிற மூஞ் சிலய ார்த்தாவை பதரியுவத... நீ தங் கச்சி கிட்ட ேழியறதும் ... அேங் க உன் கிட்ட உருகுறதும் ... அ ் ் ா... கண் பகாை் ைா காட்சி தான் வ ா..." "இ ் வ ா பகாஞ் ச நாைா தான்..." நாகா பேட்க ் ட்டு பகாண்வட பசாை் ை... "அட நாகாவுக் கு கூட பேட்கம் ேருவதா..." என்று அேலன கிண்டைடித்த விவேக்... "யார் கிட்வடயும் மயங் காத நீ சிஸ்டர் கிட்ட ஏன் மயங் கிவனன்னு இ ் புரியுது..."
என்றேலன
புரியாமை்
நாகா
ார்க்க...
"ஒரு ப ாண்வணாட ராத்திரி வநரம் ேந் திருக்க... அ ் டியிருந் தும் அலத த்தி ஒரு ோர்த்லத வகட்காம... உன்லன சந் வதகமும் டாம... நீ பசான்னலத வகட்டு அந் த ப ாண்வணாட அம் மாலே கூ ் பிட ஓடுறாங் கவை... ஷி இஸ் க்வரட் மச்சான்... உண்லமயிை் நீ பகாடுத்து ேச்சேன்..." விவேக் பசான்னலத வகட்டு நாகாவுக் கு ப ருலமயாய் இருந் தது. அவத வநரம் வதவி தன் வமை் லேத்திருக் கும் நம் பிக் லக கண்டு அேன் உை் ைம் சிலிர்த்தது. அதற் குை் சனாவின் ப ாண்ணுக் கு
அம் மா
கைக் கத்துடன் என்ன
அங் வக
ேந் தார்.
"தம் பி என் ஆச்சி...?"
" ய ் டும் டியா ஒண்ணுமிை் ை ஆன்ட்டி..." என்ற நாகா காரின் பின் கதலே திறந் துவிட்டான். தன்லன மறந் த நிலையிை் டுத்திருந் த மகலை கண்டதும் அேரின் ப ற் ற ேயிறு துடித்தது. என்ன தான் நாகா பதரிந் த ல யன் என்றாலும் அந் நிய ஆடேர் இருேர் முன் தன் மகைிருந் த நிலை அந் த தாயின் மனலத அேமானத்திை் கூனி குறுக பசய் தது. "அய் வயா... சனா என்னடி காரியம் ண்ணி லேச்சிருக்க..." தலையிைடித்து பகாண்டு அழுதேலர, "ஆன்ட்டி... உங் க சத்தம் வகட்டு பசக்யூரிட்டி என்ன ஏதுன்னு விசாரிக் க வ ாறான்... ோங் க ஆன்ட்டி யாருக்கும் பதரியாம சனாலே வீட்டுக் கு கூட்டிட்டு வ ாவோம் ... மத்தலத வீட்டிை் வ ாய் வ சிக்கைாம் ..." வதவி அேலர சமாதான ் டுத்தியேை் சனாலே லகத்தாங் கைாக பிடிக்க... சனாவின் அம் மாவும் மற் பறாரு க்கம் ேந் து மகலை பிடித்து பகாை் ை இருேரும் வசர்ந்து அேலை மின்தூக்கிக்கு அலைத்து பசன்றனர். இது ஏதுமறியாத சனாவோ இன்னமும் வ ாலதயிை் தான் இருந் தாை் . "வதங் க் ஸ்டா விவேக்..." நண் னுக் கு மனமாற நன்றி பசான்ன நாகா, "விவேக்... இலத த்தி யாரிடமும் ..." அேன் முடிக் கும் முன் குறுக்கிட்ட விவேக், "நானும் அக் கா, தங் லககளுடன் பிறந் திருக் கிவறன் நாகா... யார்கிட்வடயும் எலதயும் பசாை் ை மாட்வடன்... நீ நிம் மதியாயிரு... குட்லநட்..." என்ற டி விலட ் ப ற, "குட் லநட் டா... நீ எடுத்த ஃவ ாட்வடாலஸ எனக்கு பமயிை் ண்ணிரு விவேக்... லநட் ஆர்ட்டிக்கிை் எழுதி முடிச்சு பிரஸ்க்கு அனு ் பிட்டு தான் தூங் கணும் ..." நாகா பசாை் ை சரிபயன் து வ ாை் தலையலசத்த விவேக் காலர கிை ் பினான். நாகா வநவர சனாவின் வீட்லட வநாக் கி தான் பசன்றான். அேன் நிலனத்தது வ ாை் வதவி அங் வக தான் இருந் தாை் . அேலன கண்டதும் சனாவின் அம் மா புைம் ஆரம் பித்துவிட்டார். "பிபரண்ட் வீட்டுை ார்ட்டின்னு தான் பசாை் லிட்டு வ ானா... சரின்னு நம் பி அனு ் பி ேச்வசன்... இே் ேைவு வநரம் ேராமை் இருக் கவும் யம் பிடிக்க ஆரம் பிச்சது. இே அ ் ா வேற ஊரிை் இை் லை... யார் கிட்ட வகட்கிறது... எங் வக வ ாய் விசாரிக் கிறது பதரியாம முழிச்சிட்டு இருந் வதன். ார்த்தா நீ ங் க கூட்டிட்டு ேந் திருக்கீங் க... இேலை எங் வக தம் பி ார்த்தீங் க... குடிச்சியிருக் காைா...?" கேலையுடன் வகட்ட தாய் க் கு என்ன திை் பசாை் ேது என்று நாகாவுக் கு பதரியவிை் லை. "அது
ேந் து
ஆன்ட்டி..."
பகாஞ் சம்
தயங் கியேன்,
பின்
பசாை் லித்தானாக
வேண்டும் என்று எண்ணி எை் ைாேற் லறயும் அேரிடம் பசான்னான். "ஆன்ட்டி... ார்ட்டிக் கு அனு ் றது த ் புன்னு பசாை் ைை... ஆனா எந் த மாதிரி ார்ட்டி... எந் த வநரத்திை் ... எந் த இடத்திை் ... இலத எை் ைாம் நை் ைா விசாரச்சிட்டு அனு ் ணும் ... இதுக் கு திை் பசாை் ை முடியாம பகாஞ் சம் தயங் கினா கூட அேலை நீ ங் க அனு ் கூடாது... அ ் டி அேை் பசாை் ை தயங் கற இடம் எ ் டி ் ட்ட இடம் ன்னு நீ ங் க தான் அேளுக் கு எடுத்து பசாை் ைணும் ... சனான்னு இை் ை இன்லனக் கு ை டீன்ஏஜ் ப ாண்ணுங் க இ ் டித்தான் இருக் காங் க... நை் ை வநரத்திை் நான் வ ாவனன்... இை் லைன்னா அந் த வி ரீதத்லத என்னாை் நிலனச்சு கூட ார்க்க முடியை..." அேன் பசாை் லும் வ ாவத அந் த வி ரீதத்லத எண்ணி ார்த்த சனாவின் அம் மா... தன் மகை் எ ் டி ் ட்ட ஆ த்திை் இருந் து த ் பித்திருக் கிறாை் என் து புரிய கண்கைிை் நீ ர் ேழிய நாகாலே ார்த்து லகபயடுத்து கும் பிட்டு, "என்
மகை்
மானத்லத
கா ் ாத்திய
நீ
பதய் ேம்
தம் பி..."
என்க...
"என்ன ஆன்ட்டி இது...?" தறியேனாய் அேரின் லகலய பிடித்து கீவை இறக் கியேன், "நாலைக் கு காலையிை் ேந் து சனாலே ார்க்கிவறன்..." என்று அேரிடம் விலட ் ப ற் றேன் கண்கைாை் வதவி பேைிவய ேருமாறு அலைத்தான். வதவியும் அேரிடம் விலட ் ப ற் றேை் பேைியிை் ேந் தாை் . "வதங் க் ஸ் நாகா..." என்றேை் , "சரி நான் வ ாகட்டுமா...?" என்றேலை ார்த்து மறுத்து தலையலசத்தேன் அேைின் லகலய பிடித்து இழுத்து பகாண்டு மின்தூக் கிலய வநாக் கி பசன்றான். "என்ன நாகா இது...?" அேை் சலித்தாலும் அேன் இழுத்த இழு ் பிற் கு பசை் ை தயங் கவிை் லை. மின்தூக் கியிை் நுலைந் ததும் நாகா கண்கலை மூடி பகாண்டு சுேற் றிை் சாய... அேனின் மனநிலை அேளுக் கு புரியவிை் லை என்றாலும் அேனின் இந் த நிலை அேலை ஏவதா பசய் ய... அேனின் அருகிை் ேந் து அேனின் லகலய இறுக ற் றி பகாண்டாை் . அதிை் கண் திறந் தேன் அேலை ார்த்து புன்னலகத்து தானும் அேைின் லகலய ற் றி இறுக்கி பகாண்டான். தன்லன அலைத்து பகாண்டு பமாட்லட மாடிக் கு ேந் த நாகா... இருலை பேறித்து ார்த்து பகாண்டிருக்க... வதவி அேலன புரியாமை் ார்த்தேை் , "நாகா..." அேன் வதாலை பதாட... அடுத்த பநாடி அேனின் இறுகிய அலண ் பிை் அேை் இருந் தாை் . முதலிை் அேை் உடை் விலறத்தாலும் அேனின் மனநிலை கண்டு அேனுக்கு அடங் கி நின்றாை் . "இன்லனக் கு சனாலே அந் த வகாைத்திை் ார்த்ததும் எனக்கு ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருந் தது... நான் மட்டும் சரியான வநரத்துக்கு வ ாகலைன்னா..." அந் த நிகை் லே நிலனத்தாவனா என்னவமா அேன் உடை் ஒரு பநாடி சிலிர்த்து அடங் கியது. அங் கு நடந் தலத அேைிடம் ஒன்றுவிடாமை் பசாை் லியேன், "ஏன் வதவி இ ் டி ண்றாங் க...? ஒரு சின்ன ப ாண்லண வ ாய் ... இேங் க எை் ைாம் மனுசங் க தானா?" வகா மும் , ஆதங் கமும் வசர்ந்து ஒலித்தது அேனது குரலிை் . வதவியாை் ஒன்றும் வ ச முடியவிை் லை. இலத வகை் வி ் ட்டதும் அேளுக் குவம சற் று ஒரு மாதிரியாக இருந் தது. அ ் வ ாது தான் வதவிலய தான் அலணத்திரு ் லத உணர்ந்தேன் அேசரமாய் அேலை விடுவித்தேன், "சாரி
வதவி...
சாரிம் மா..."
அேைிடம்
மன்னி ் பு
வேண்ட...
"என்னாை உங் களுக்கு அலமதிலய தர முடியுதுன்னா... இதுக்காக நீ ங் க ேருந் த வதலேயிை் லை..." என்றேைின் லகலய பிடித்தேன், "வதங் க் ஸ்..." என்றான் மன ் பூர்ேமாக... அேை் அேலன ார்த்து புன்னலகக் க... அதிை் அேனின் மனசஞ் சைம் எை் ைாம் மாயமாய் மலறந் து வ ாேலத அேன் நிலறோய் உணர்ந்தான். காதலிலும் கண்ணியம் காக் கும் அேன் வமலும் தீரா ழிச் பசாை் லை ஒரு ப ண் சுமத்த வ ாேலத ாேம் அந் வநரம் அேன் உணர்ந்திருக்கவிை் லை. மறுநாை் காலையிை் சனாவின் வீட்டிற் கு நாகா பசன்ற வ ாது அழுதழுது வீங் கி வ ான முகத்துடன் சனா அமர்ந்திருந் தாை் . அேலன கண்டதும் அேன் கண் வநாக்க முடியாமை் தலைலய குனிந் து பகாண்டேை் கண்ணிலிருந் து ஆறாய் கண்ணீர் ப ருகி ேழிந் தது. அேன்
"சனா..."
"இ ் வ ா அழுது இருந் திருக்கணும..."
கூ ் பிட்டும்
அேை்
என்ன பிரவயாஜனம் ... இந் த அறிவு அேைின் அம் மா சனாலே
நிமிரவிை் லை. முதலிவைவய கடிந் தார்.
"ஆன்ட்டி... ாேம் அேவை பநாந் து வ ாயிருக்கா... இந் த வநரத்திை் தான் நீ ங் க அேளுக் கு ஆறுதைாய் இருக்கணும் ... நீ ங் கவை இ ் டி வ சினா எ ் டி ஆன்ட்டி...?" அேன் வ சியது வகட்டு பமை் ை தலைலய உயர்த்தி அேலன ார்த்தாை் சனா. "சனா... ஒரு அண்ணனா நான் பசாை் ற அட்லேலச வகட் தாவன..." அேன் தன்லன சவகாதரன் என்று பசான்னதும் ... அேை் கண்ணிை் இனம் புரியாத ஒரு உணர்வு ேந் து வ ானது. அதன் பின் அேை் கண்ணிை் கண்ணீர் நிற் காமை் ேழிந் தது. "நீ
எ ் டி
அங் வக
வ ான...?"
அேன்
வகட்டதும் ...
"என் பிபரண்ட் ஒருத்தன் ார்ட்டிக் கு ோன்னு கூ ் பிட்டான்... நான் இதுேலர ார்ட்டி ார்த்தது இை் லை... அதான் எ ் டியிருக்குன்னு ார்க்கைாம் ன்னு வ ாவனன்..." வதம் பிய டி பசான்னேலை கண்டு அேனுக் கு இரக்கம் சுரந் தது. "நீ ார்ட்டிக் கு வ ானது த ் பிை் லை... ஆனா யார் கூட... எங் வக வ ாவறாம் ன்னு வயாசிக் க வேணாம் ... ாரு உன்வனாட ஆர்ேக்வகாைாறு எங் வக பகாண்டு ேந் து நிறுத்தியிருக் குன்னு... இனிவமைாேது பிபரண்டலச பசைக் ட் ண்ணும் வ ாது ார்த்து ண்ணு... உனக் கு பசாை் லி பதரிய வேண்டியதிை் லை... இந் த ேயசு எை் ைாத்லதயும் அறிஞ் சிக்க துடிக் கிற ேயசு தான்... ஆனாை் அது எந் த மாதிரி வதடை் என் திை் ஒரு ேலரமுலற ேச்சுக்கிட்வடன்னா... எந் த ் ரா ் ைமும் இை் லை..." அேன் பசான்னலத காது பகாடுத்து வகட்டேை் ... தன் அன்லன அந் த க்கம் நகர்ந்ததும் , "நான் பகட்ட ப ாண்ணுங் கிறதாை தான் என்லன சிஸ்டராக்கிக் கிட்டீங் கைா...?" அறியாலமயுடன் வகட்டேலை கண்டு அேனுக் கு வகா ம் ேரவிை் லை. மாறாக சிரி ் பு ேந் தது. "உனக் கு என்ன ேயசு... எனக் கு என்ன ேயசு...? ம் ..." என்று வகட்டேனுக் கு அேைாை் திை் பசாை் ை முடியவிை் லை. "நான் வ ாய் உன்லன எ ் டி காதலிக் க முடியும் ...? நீ பசான்னாலும் பசாை் ைாவிட்டாலும் எனக் கு நீ சின்ன தங் லக தான்... உனக் கு ஒரு விசயம் பதரியுமா...? நான் கூடிய சீக்கிரம் கை் யாணம் ண்ணிக் க வ ாவறன்... ப ாண்ணு யார் பதரியுமா... உங் க வதவிக்கா தான்..." அேன் முதலிை்
பசான்னலத வகட்டு மனம் ோடியேை் ... அடுத்து அேன் பசான்னலத வகட்டு முகம் மைர்ந்தாை் . "ஐய் ... வதவிக்காோ...? குட் சாய் ஸ்..."என்று குதூகலித்தேலை ோஞ் லசயுடன் ார்த்தேன் மனதிை் , 'இேை் சின்ன ப ண் இை் ைாமை் வேபறன்ன...' அேலை நிலனத்து இரக்கம் சுரந் தது. அந் த வநரம் ார்த்து வதவி அங் வக ேர, "அண்ணி..." என்று சனா அேலை ார்த்து கூே... வதவிவயா ஒன்றும் புரியாமை் நாகாலே ார்க்க... அேவனா குறும் ாய் அேலை ார்த்தேன் யாருக்கும் பதரியாமை் அேலை ார்த்து கண்ணடித்தான். "அண்ணியா..."
புரியாமை்
விழித்தேை்
சனாலே
ார்க்க...
"நாகா சார் எனக் கு அண்ணான்னா... நீ ங் க எனக் கு அண்ணி தாவன..." உற் சாகமாய் வ சிய சனாலே ஆச்சிரியமாய் வதவி ார்க்க... அ ் வ ாது அங் வக ேந் த சனாவின் அம் மா, "ஓவஹா... அதான் வநத்து தம் பி உன்லன கூ ் பிட்டுச்சா...?" என்று கிண்டைடித்தேர், "பரண்டு வ ருக் கும் வஜாடி ப ாருத்தம் பராம் நை் ைாயிருக் கு..." அதிை் முகம் சிேந் த வதவி ஓரக் கண்ணாை் நாகாலே ார்க்க அேனும் அேலை தான் ார்த்து பகாண்டிருந் தான். இேர்கைின் காதை் கலதயிை் சனா பசய் த தேறு பின்னுக் கு தை் ை ் ட்டு விட அங் கு சந் வதாசம் மட்டுவம குடி பகாண்டது. சிறிது வநரம் வ சிவிட்டு நாகாவும் , வதவியும் கிைம் பி பேைியிை் ேந் தனர். "என்ன நாகா இது... பசாை் லிறணுமா...?"
உடவன நம் ம பசை் ைமாய்
விசயத்லத எை் ைார் சிணுங் கினாை்
கிட்வடயும் அேை் .
"ஏன் என்லன விட்டு ஓடி வ ாகும் எண்ணமிருக்கா..." அேனின் ோர்த்லதயிை் திடுக்கிட்டேை் அேலன ாேமாய் ார்த்தாை் . "ஐய் வயா என்ன நாகா இது..." என்றேைின் கண்ணிை் கண்ணீர் நிலறந் தது. "அ ் புறம் என்ன? என்லனக் கு இருந் தாலும் பதரிய வேண்டியது... இ ் வ ா பதரிஞ் சி வ ாச்சு அே் ேைவு தான்..." அசாை் ட்டாய் வதாலை குலுக் கியேலன கண்டு யமாய் இருந் தது வதவிக்கு. "எனக் கு
உங் க
வேகம்
ார்த்து
யமாயிருக் கு..."
"இதுக் வக இ ் டின்னா... மத்ததுக் கு...?" கண்லண சிமிட்டியேன் கூறியதன் அர்த்தம் புரிந் தேை் முகம் குங் குமமாய் சிேந் தது. அன்லறய தினவம அேர்கைின் காதை் அந் த குடியிரு ் பு முழுேதும் ரவியது. முதலிை் அேர்கலை ோை் த்தியேர் நம் வேைாயி ாட்டி தான். தன்லன வ ாை் தனிலமயிை் தவிக் கும் அந் த இைங் குருத்து இரண்டும் வஜாடி வசர்ந்ததிை் அேருக் கு மிகவும் சந் வதாசமாயிருந் தது. அவத தினத்திை் அேனின் த்திரிக்லகயிை் பேைியான ண்லண வீட்டு விருந் லத ற் றிய தகேை் கண்டு வநர்லமயான காேை் துலற ஆலணயர் அலத விசாரிக்க தனி ் லடலய அலமக் க... அந் த லட உடவன பசன்று அந் த ண்லண வீட்லட முற் றுலகயிட்டது. இரவு நடந் த கைியாட்டத்தின் வசார்விலும் , மது, மாது வ ாலதயிலும் அங் வகவய தங் கியிருந் தேர்கலை அை் ைி பகாண்டு
பசன்றது அந் த லட. அந் த விஐபியின் மகன் வமகநாதனின் சீமந் திர புத்திரன் தான். மயிை் ோகனத்தின் மகன் அேனுக் கு உடந் லத. விசயம் வகை் வி ் ட்டு வமகநாதன் விலரந் து பசன்று இருேலரயும் கா ் ாற் ற நிலனக்க... அதற் குை் பசய் தியாைர்கை் அேர்கை் இருேலரயும் புலக ் டம் எடுத்து தை் ைிவிட்டனர். நிைலம லக மீறி வ ாய் விட்டலத உணர்ந்தேராை் ஒன்றும் பசய் ய முடியாமை் வ ானது. இலத வகை் வி ் ட்ட கட்சி வமலிடம் , "என்னய் யா இது... அேன் உன்லன த்தி ஒண்ணு மாத்தி ஒண்ணு எழுதறான்... அேன் ோலய அலடக்க உன்னாை் ஒண்ணும் ண்ண முடியலையா...? இ ் வ ா ாரு கட்சிக் கு வதலேயிை் ைாத பகட்ட வ ரு... முதை் ை நீ தவிலய ராஜினாமா ண்ணு..." "அய் யா..."
வமகநாதன்
தற...
"இ ் வ ா இருக் கிற நிைலமயிை் நீ இலத பசய் யலைன்னா... அ ் புறம் உன்னாை எ ் வுவம வதர்தை் ை பஜயிக்க முடியாது... பகாஞ் ச நாை் வ ாகட்டும் ... வேற பிரச்சிலனயிை மக் கை் இலத மறக் கட்டும் ... நாவன அலமச்சரலே விரிவு ண்வறன் இலத விட ேர்புை் வ ாஸ்ட் உனக் கு தர்வறன்..." வமலிடம் பசாை் ைவும் தான் வமகநாதனுக் கு மூச்சு ேந் தது. தலைேருக் கு நன்றியுலரத்துவிட்டு பேைியிை் ேந் த வமகநாதனின் மனதிை் நாகாவின் மீதான ழியுணர்சசி ் வய அதிகமாயிருந் தது. மயிை் ோகனத்லத அலை ் வ சியிை் அலைத்தேர், "வடய் மயிை் ... அந் த யலை ஒவரடியாய் தூக்கணும் டா... நம் ம பரண்டு வ லர மட்டுமிை் ைாமை் நம் ம சங் க த்தியும் எழுதிய அேன் லகலய உலடச்சு... அேன் லகவிரை் கலை ஒே் போண்ணா பேட்டி... சித்ரேலத பசஞ் சு அேலன சாகடிக்கணும் டா..." ஆத்திரத்திை் அேர் ப ாரிய பதாடங் கவும் ... "நாதா... பசாை் லிட்வடை் ை... அேலன நான் ார்த்துக் கிவறன்... இதுை நீ தலையிட வேணாம் ... உன் தவி தான் எனக் கு ாதுகா ் பு கேசம் ... நீ ஒதுங் கியிரு... நான் ார்த்துக் கிவறன்..." என்ற மயிை் ோகனம் ... நாகாலே வ ாட்டு தை் ளுேதற் கான திட்டத்லத தீட்ட ஆரம் பித்தார். ********************* "நாகா... எங் வக வ ாவறாம் ன்னு பசாை் லுங் கவைன்...?" வகட்ட டி வதவி நாகாவின் வமாட்டார் லசக்கிைின் பின்புறம் ஏறியமர்ந்தாை் "ேைக்கமா ைே் ேர்ஸ் எை் ைாம் எங் வக வ ாோங் க பீச்சுக் கு தான்..." வதவியின் வகை் விக்கு திைைித்தோறு தன் வமாட்டார் லசக்கிலை கிை ் பியேன் தன் வேகத்லத அதிக ் டுத்தினான். அேனின் வேகத்திை் நிலைக் குலைந் து தடுமாறிய வதவி யத்திை் அேனின் வதாலை இறுக ற் றி பகாண்டாை் . அலத கண்டு தனக் குை் சிரித்த டி இன்னமும் வேகத்லத அதிக ் டுத்தினான் அந் த காதை் கை் ேன். அேளும் அேனும் காதலிக் க ஆரம் பித்து த்து நாட்கைாகியிருந் தது. அலத பகாண்டாட அேலை கடற் கலரக் கு அலைத்து ேந் திருந் தான். இந் த இலட ் ட்ட தினத்திை் அேனின் காதை் ேைர்ந்த அைவு லேஷ்ணவியுடனான அேனின் நட்பும் ேைர்ந்திருந் தது. அேனின் நட்பு வதவிக் கும் , அேனின் காதை் லேஷ்ணவிக் கும் நன்கு பதரியும் . இதிை் ஒைித்து மலறக் க வேண்டிய அேசியம் ஏதுமிரு ் தாய் அேனுக் கு வதாணவிை் லை. கடற் கலரயிை்
ேந் து
அமர்ந்தேர்களுக் கு
வ சுேதற் கு
நிலறய
விசயங் கை்
இருந் தது. அதிை் முக்கியமானது அேர்கைின் எதிர்காை ோை் க்லக. கண்கை் மின்ன கனவுகளுடன் அேளுடன் தான் ோை வ ாகும் ோை் க்லகலய அேன் கூற... அேவைா மனதிை் விரிந் த கற் லனயிை் அந் த பநாடி அேவனாடு ோை் ந் து பகாண்டிருந் தாை் . கணேன், மலனவி ஆகாமவைவய மனதாை் அலத உணர்ந்தேர்கை் மனம் நிம் மதியிலும் , சந் வதாசத்திலும் நிலறந் திருந் தது. அவத மகிை் ச்சியுடன் கடற் கலர மணலிலிருந் து எழுந் தேர்கை் தங் கை் ோகனத்லத வநாக் கி நடந் தனர். ோகனம் அருகிை் பசை் லும் வ ாது தான் அந் த வி ரீதம் நடந் தது. எங் கிருந் வதா வமாட்டார் லசக்கிைிை் ேந் த இருேரிை் ... பின்புறம் அமர்ந்திருந் தேன் தன் லகயிலிருந் த கத்திலய கண்ணிலமக்கும் வநரத்திை் சாலைவயாரம் நின்றிருந் த நாகாவின் முதுகிை் ாய் ச்சினான். காதலிை் மூை் கியிருந் த நாகாவும் தனக் கு ேந் த ஆ த்லத ற் றி பகாஞ் சமும் சிந் திக்கவிை் லை. கண்ணிலமக் கும் வநரத்திை் நடந் து முடிந் தது அந் த பகாலை சதி... "நாகா..." என்றைறிய வதவியின் குரலிை் ... மண்ணிை் சரிந் து விழுந் து பகாண்டிருந் த நாகாவின் கண்கை் அேை் மீது நிலைத்தது. அேை் கண்கைிை் ேழிந் த கண்ணீலர துலடக் க அேனின் மனம் துடித்தது. ஆனாை் அேனாை் ஒன்றும் பசய் ய முடியவிை் லை... "வதவி..." என்று முணுமுணுத்தேனின் கண்கை் இருட்டி பகாண்டு ேர அேன் அ ் டிவய வேரற் ற மரம் வ ாை் மண்ணிை் சரிந் தான். நாகாவின் கண் தான் மூடியிருந் தவத தவிர அேனின் இதயம் ... அதிை் குடி பகாண்டிரு ் ேளுக் காக... அேைின் கண்ணீலர துலட ் தற் காக... அேவைாடு நூறாண்டு ோை வேண்டுபமன்ற ஆலசயிை் நிற் காமை் துடித்து பகாண்டிருந் தது. வதவியுடனான கனவு ோை் க்லக நனோகாமை் கனோகவே வ ாய் விடுவமா என்ற அச்சத்திை் அேன் மரண வதேனுடன் மரண ் வ ாராட்டம் நடத்தி பகாண்டிருந் தான். இற ் பிற் கு ய ் டாத அேனின் உயிர் முதன்முலறயாக தன்னேளுக்காக உயிர் ோை ஆலச பகாண்டது.
நிலையிை் ைாத ோை் வு என்று பதரிந் திருந் தும் ... நிலைக்க பசாை் லி துடிக் கிறவத என் பநஞ் சம் ...! வகாலதயேை் வகாைவிழிகை் கார்காை வமகமாய் மாறியலத... கண்ட பின்னும் என்னுயிர் என்லன விட்டு பிரியுவமா...! என்னுயிரான உன்லன வதடி நான் மீண்டும் மீண்டு ேருவேன்...! என்னுயிர் சுமந் து உன்னுயிராய் ... உன்னுை் சரணலடவேன் அன்வ ...! காத்திரு ் ாயா கண்மணிவய...? நான் உயிர்தப ் தழும் நாளுக்காக...!!! சதி
:
பதாடரும் ...!!!
7
அதிகாலை இருலை பேறித்து ார்த்த டி அமர்ந்திருந் த வதவியின் மனதிை் ைவித உணர்சசி ் வ ாராட்டங் கை் அடுத்தடுத்து எழும் பி அேலை நிலைக் குலைய பசய் தது. தான் வதாற் றுவிட்வடாவமா என்ற எண்ணவம அேலை உயிவராடு பகான்றது. அேை் மனம் முழுதும் நாகாலே ற் றிய எண்ணங் கவை... அன்று கத்தி குத்து ் ட்டு சுயநிலனவு இை் ைாமை் இருந் தேலன மருத்துேமலனயிை் வசர்த்து... அேனுக் கு ஆ த்து இை் லை என்று பதரிந் த பின்பு தான் அேைாை் நிம் மதியாக இருக்க முடிந் தது. பகாலையாைி வ ாகிற வ ாக் கிை்
அேசரமாக கத்திலய பசாருகியது ஆைமாய் அேனுை் இறங் கவிை் லை... ரத்த வசதம் பகாஞ் சம் அதிகம் தான்... ஆனாை் அேனின் உயிர்க்கு எந் தவித ஆ த்துமிை் லை. அதன்பின் அேனின் வீட்டிற் கு பதரிய ் டுத்த வேண்டுபமன்றாை் அேனின் வீடு எங் கிருக்கிறது... அங் கு யார் யார் இருக்கிறார்கை் என்ற வி ரங் கை் எதுவும் அேளுக் கு பதரியாது. நாகாவும் இதுேலர அது எலதயும் பசாை் ைவிை் லை... அேளும் அலத ற் றி அேனிடம் வகட்கவும் இை் லை. அேைின் நிலனவிை் இருந் தது நாகா மட்டும் தான். அேன் வேலை பசய் த த்திரிக்லக அலுேைகத்துக் கு பதாலை ் வ சியிை் அலைத்தேை் அன்று நாகாவுடன் ேந் தேன் ப யலர நிலனவு கூர்ந்து விவேக்லக அலைத்து வ சினாை் . தகேலை வகை் வி ் ட்டதும் தான் விலரந் து ேருேதாக அேன் கூறினான். பசான்னது வ ாை் அங் வக ேந் து வசர்ந்த விவேக் நண் னின் நிலை கண்டு திலகத்து வ ானான். உடவன வசஷாத்திரிலய அலைத்து விசயத்லத பசாை் லிவிட்டான். அேனுக் குவம நாகாவின் குடும் வி ரங் கை் ஏதும் பதரியாது. ஒருவேலை வசஷாத்திரிக் கு பதரிந் திருக் கும் என்றும் தான் அேருக் கு அேன் பசான்னது. "நீ ங் க அேர் கூட பகாஞ் சம் இருங் க... நான் வீட்டுக் கு வ ாயிட்டு ேந் துடவறன்..." என்ற வதவிலய ார்க்க விவேக்கிற் கு ரிதா மாக இருந் தது. "நீ ங் க வ ாங் க சிஸ்டர்... நான் அேலன ார்த்துக் கிவறன்... என்வனாட நம் லர வசே் ண்ணி ேச்சுக்வகாங் க சிஸ்டர்..." விவேக் தன் எண்லண அேைிடம் பகாடுக்க... அலத குறித்து லேத்து பகாண்டாை் . கிைம் பும் முன் நாகாலே ஒரு முலற ார்த்துவிட்டு அங் கிருந் து கிைம் பினாை் . அது தான் அேை் அேலன கலடசியாக ார்த்தது. வீட்டிற் கு ேந் து குைித்துவிட்டு வேலை பசய் யும் ை் ைிக் கு பசன்று விடு ் பு பசாை் லிவிட்டு அேை் மருத்துேமலன ேந் தலடந் த வ ாது... நாகா என்ற ஒரு வநாயாைி அங் வக இருந் ததுக்கான சுேவட இை் லை. ஆம் ... அேன் அனுமதிக் க ் ட்டு இருந் த அலறயிை் வேறு வநாயாைி இருந் தார். ேரவேற் லறயிை் நாகா என்ற ப யரிை் யாரும் அனுமதிக் க ் டவிை் லை என்று உறுதியாக மறுத்தார்கை் . தான் தாவன பகாண்டு ேந் து வசர்த்வதாம் ... அதற் குை் எ ் டி அேன் காணாமை் வ ாக முடியும் ...? திரும் திரும் அழுத்தி வகட்டேலை ல த்தியம் வ ாை் அேர்கை் ார்க்க... அேளுக் கு கண்லண கட்டி காட்டிை் விட்டது வ ாலிருந் தது. உடவன விவேக்கிற் கு அலைத்தாை் ... "அண்ணா... அேனுக்கு "என்னம் மா
அேர்
எங் வகண்ணா...?" வகட்ட புரிந் து பசாை் ற...
"இை் லைண்ணா... எனக் கு தான்
விதத்திை்
ஹாஸ்பிட்டை் ை
யமாயிருக் கு..." அேைின்
அது
வதவி
என்று வ ாக...
இை் லையா...?"
திலிை் அேனும் குைம் பி வ ானான்.
"நீ வீட்டுக் கு வ ாம் மா... நான் விசாரிச்சிட்டு உனக் கு ஃவ ான்
ண்வறன்..."
"அண்ணா... உங் கலை தான் மலை வ ாை் நம் பியிருக் வகன்..." அேைின் குரை் அேன் பநஞ் லச அறுத்தது. அேலை சமாதான ் டுத்தியேன் வநவர தன் அலுேைகத்திற் கு ேண்டிலய பசலுத்தினான். வசஷாத்திரி ேந் ததும் அேர் ேசம் நாகாலே ஒ ் லடத்துவிட்டு அேன் ஒரு
முக்கிய வேலையாய் பேைியிை் கிைம் பினான். அதன் பின் தான் நாகா காணாமை் வ ாயிருக்கிறான். சிறிது வநரம் வயாசித்தேனுக் கு இ ் வ ாது தான் புரிந் தது அந் த வேலை தானாய் ேரவிை் லை... வேண்டுபமன்வற அேனுக் கு பகாடுக்க ் ட்டது என்று. அலுேைகத்திை் ேண்டிலய நிறுத்தியேன் புயை் வேகத்திை் வசஷாத்திரி இருந் த அலறலய வநாக் கி பசன்றான். அங் வக எலதவயா எழுதி பகாண்டிருந் த அேர் அேனின் ேரவு கண்டு நிமிர்ந்து ார்த்தார். அேனின் முகம் கண்டு அேர் முகம் வயாசலனயிை் ஆை் ந் தது. "நாகா
எங் வக
சார்...?"
வநரிலடயாய்
விசயத்திற் கு
அேன்
ேந் தான்.
"வசர்க்க வேண்டிய இடத்திை் வசர்த்துட்வடன்... ாதுகா ் ா, த்திரமா அேன் இருக் கான்..." பகாஞ் சமும் அைட்டி பகாை் ைாமை் அேர் கூற... நாகாவிற் கு ஒன்றுமிை் லை என்றதும் அேன் சற் று ஆசுோசமலடந் தான். "எனக் கு "இ ் வ ா அேலன யார் மறுத்தேலர
அேலன
ார்க்கணும் ..."
ார்க்கவும் அனுமதி கிலடயாது..." திட்டேட்டமாய் கூர்ந்து ார்த்தேன்,
"சார்... நீ ங் க அேன் விசயத்திை் பராம் தலையிடுறீங் கன்னு நிலனக்கிவறன்... உங் களுக் கும் அேனுக்கும் என்ன பதாடர்புன்னு கண்டு ் பிடிக் கிவறன் சார்..." என்றேன், " ் ைஸ ீ ் சார்... அேனுக்காக..." வதவிலய ற் றி பசாை் ை ோபயடுத்தேன் பின்பு அலத லகவிட்டான். ஏபனனிை் நாகா பசாை் ைாமை் அேனின் காதலை ற் றி தான் கூறுேது சரியிை் லை என்று ோலய இறுக மூடி பகாண்டான். "அ ் வ ா அேன் இருக்கிற இடம் பசாை் ை மாட்டீங் க..." கலடசியாய் ஒருமுலற வகட்டான் அேன். "ம் ஹூம் ... பசாை் ை மாட்வடன்... நீ இே் ேைவு வகட்கிறதாை ஒண்ணு மட்டும் பசாை் வறன்... அேன் அ ் ா, அம் மாவோட தான் இருக்கான்... அதனாை அேலன த்தி நீ கேலை ் டாவத... உன்னைவுக் கு அேன் வமை் எனக் கும் அக்கலற இருக் கு..." "எை் ைாம் சரி தான் சார்... அலத ஏன் நீ ங் க மர்ம நாேை் வ ாை பராம் சீக்பரட்டா பசய் றீங் கன்னு தான் எனக் கு பதரியை..." "இது அேவனாட ஆர்டர் ் ா... அேன் சம் ந் த ் ட்ட எந் த விசயமும் யாருக்கும் பதரிய கூடாதுன்னு கண்டிசன் வ ாட்டுட்டு தான் வேலைக் கு வசர்ந்தான்... இதிை் என் த ் பு எதுவுமிை் லை..." அேரின் திலிை் ஒன்றும் வ சாமை் பேைியிை் ேந் தேன் வதவிக்கு அலைத்தான். விசயத்லத கூறியேன், "அேன் உயிருக் கு எந் த ஆ த்தும் இை் லைம் மா... ஆனாை் அேலன சுத்தி நடக் கிற விசயங் கை் தான் ஒண்ணுவம புரிய மாட்வடங் குது..." அலத வகட்ட வதவியாை் அை தான் முடிந் தது. "நீ அைாவதம் மா... ஆனா ஒண்ணு மட்டும் என்னாை் உறுதியா பசாை் ை முடியும் ... அேன் பராம் நை் ைேன்... அேனுக் கு உடம் பு பகாஞ் சம் சரியானா கூட அேன் உன்லன வதடி ேந் துடுோன்... அதனாை கேலை ் டாவத..." விவேக் கின் நம் பிக் லக அேளுக் கு சற் று பதம் ைிக் க... அன்றிலிருந் து அேனின் ேரவிற் காக காத்திருந் தாை் . இன்வறாடு திலனந் து நாட்கை் ஓடிவிட்டது. ஆனாை் அேைின் நம் பிக் லக மட்டும் பகாஞ் சமும் குலறயவிை் லை.
வீட்டின் அலை ் புமணி ஓலசயிை் தன் வயாசலன கலைந் தேை் கதலே திறக்க பசன்றாை் . வேைாயி ாட்டியாய் இருக் கும் என்று எண்ணி கதலே திறந் தேை் அங் வக புன்னலகயுடன் நின்றிருந் த நாகாலே அேை் சத்தியமாய் எதிர் ார்க்கவிை் லை. அேலன கண்ட சந் வதாசத்திை் காை் கை் இரண்டும் பதாய் ந் தது வ ாை் நிற் க முடியாமை் கதவின் வமை் சாய் ந் தேை் கண்கைிை் கண்ணீர் மலை. "வதவி..." அேனுக் கும் அேலை ார்க்காத தவி ் பு இருந் தவதா என்னவமா அத்தலன காதைாய் ஒலித்தது அேனது குரை் . அேை் திை் வ சாமை் அேன் உை் வை ேருேதற் கு ஏதுோய் ேழிவிட்டு நின்றேை் ... அேன் உை் வை ேந் ததும் கதலே அலடத்து தாை் வ ாட்டேை் ... அந் த கதவின் மீவத சாய் ந் து நின்று தன்லன ஆசுோச ் டுத்தி பகாண்டாை் . "வதவி..." மறு டியும் அேன் அேலை அலைக்க... அடுத்த பநாடி அேை் அேலன காற் று கூட புகாத டி இறுக தழுவியிருந் தாை் . வதவியின் இத்தலகய பசயலை நாகா பகாஞ் சமும் எதிர் ார்க்கவிை் லை. இத்தலன நாை் ார்க்க ேராததற் கு தன்னிடம் வகா ் டுோை் , திட்டுோை் , முகம் திரு ் பி பகாை் ோை் என்று ை கற் லனயிை் அேன் ேந் திருக்க... அேைின் இந் த அழுலகலயயும் , தழுேலையும் கண்டு திலகத்து தான் வ ானான். "ஏன் இ ் டி பசாை் ைாம பகாை் ைாம காணாம வ ானீங்க...? ஒரு ஃவ ான் கூடோ ண்ண கூடாது... நான் எ ் டி எை் ைாம் தவிச்சு வ ாயிட்வடன் பதரியுமா...?" தன் கண்லண ார்த்து வகட்டேைிடம் என்ன திை் கூறுேது என்று அேனுக் கு பதரியவிை் லை... அேனுக்கு பகாலை முயற் சி நடந் தலத வகை் வி ் ட்டு ேந் திருந் த அேனின் அன்லன அேலன தன்வனாடு அலைத்து பகாண்டு வ ாய் விட்டார். அேனுக் கு அலை ் வ சி கூட மறுக்க ் ட்டது. "வ ாதும் டா... நீ வகாவிை் மாடு மாதிரி ஊலர சுத்தியது... இ ் வ ா எனக் கு மகனா... சமத்தா வீட்டிை் இரு... அது வ ாதும் ..." கட்டலையிட்டு விட... தாயின் வ ச்லச தட்ட முடியாதேனாய் இே் ேைவு நாை் இருந் தேன்... ஓரைவு உடை் குணமலடந் ததும் வதவிலய ார்க்க வேண்டும் என்ற ஏக் கத்திை் அேலர சமாைித்து அேலை காண இங் வக ேந் துவிட்டான். இங் வக ேந் தேன் அேைின் காதலிை் சிக் குண்டு தவித்தான். அேன் ோை் க் லகயிை் ேந் த இரு ப ண்களும் ஏவதா ஒரு விதத்திை் அேலன ஆட்டுவித்தனர். ஆனாை் அதுக்கு எை் ைாம் மூைக் காரணம் அன்பு தான்... தாயின் ாசத்துக் கு கட்டு ் ட்டது வ ாை் ... தன்னேைின் வநசத்துக் கும் அேன் கட்டு ் ட்டான். ஆனாலும் அன்லனலய ற் றி அேைிடம் பசாை் ைவிை் லை. "சாரிம் மா... பேரி பேரி சாரிம் மா... உன்லன பராம் தவிக்க விட்டுட்வடவனா..." தவி ் புடன் வகட்டேனின் தவி ் பு அேலை ஏவதா பசய் தது. "ம் ... பராம் ..." என்றேை் எதிர் ாராதவிதமாய் தன் இரு கரம் பகாண்டு அேனின் முகத்லத தன் அருகிை் இழுத்தேை் அேன் முகம் முழுேதும் முத்த மலை ப ாழிந் தாை் . அதிை் முதலிை் அதிர்ந்தேன் பின் அேை் விரு ் ம் வ ாை் அேைின் லகயிை் அடங் கி நின்றான். காதலி ் லத விட காதலிக்க ் டுேது எே் ேைவு சுகம் என் லத அந் த வநரம் அேனுக் கு அேை் உணர்த்தினாை் . " ் ைஸ ீ ் வதவி வ ாதும் ..." அேன் குரை் ஒரு மாதிரியாய் ஒலித்தது. அேவைா அலத உணரவிை் லை. இத்தலன நாை் தன் தவி ் ல அேனுக் கு உணர்த்துேதிை்
குறியாயிருந் தேை் ...
அேனின்
தவி ் ல
உணர
தேறிவிட்டாை் .
"பசான்னா வகட்க மாட்டியா வதவி... காதலிை் நான் அே் ேைவு நை் ைேன் கிலடயாது வதவிம் மா..." என்றேன் அேைின் முகத்லத தன் இரு கரத்திை் ஏந் தி அேைின் இதலை வநாக்கி குனிந் தான். இருேருவம சிறிது எை் லை மீறும் வ ாது... வீட்டின் அலை ் புமணி இலசக்க... திடுக்கிட்டார் வ ாை் இருேரும் விைகி நின்றனர். வதவியின் முகம் அேனின் முத்தத்திை் சிேந் ததா... இை் லை அேைின் பேட்கத்திை் சிேந் ததா என்று பதரியவிை் லை. அந் தைவுக் கு சிேந் து அைகாய் மின்னியது. "நீ உை் வை வ ா... நான் யாருன்னு ார்க்கிவறன்..." அேலை சீர் டுத்தி பகாை் ை உை் வை அனு ் பியேன் தாவன கதலே திறந் தான். அங் வக வேைாயி ாட்டி தான் நின்றிருந் தார். அேலன கண்டதும் திலகத்தேர் பின் மகிை் ச்சியாய் , "ராசா எ ் டிய் யா இருக்க... இ ் டியா ஒரு தகேலும் இை் ைாமை் இரு ் ... ாேம் கண்ணு உன்லன காணாம சரியா உண்காம, உறங் காம பராம் கஷ்ட ் ட்டு வ ாச்சு ராசா..." "அதான் ேந் துட்வடவன ஆயா... எனக்கு மட்டும் அேலை ார்க்காம நை் ைாோயிருந் தது... நானும் கஷ்டம் தான் ட்வடன்..." என்றேனின் ோர்த்லதயிை் இருந் த கேலைலய அந் த மூதாட்டி மனம் உணர்ந்தது. "சரி ராசா... வ ானலத விடு.. இனி வதவிம் மாலே தவிக் க விட்டுறாவத... கூடிய சீக்கிரம் கை் யாணம் ண்ணிக்வகா..." அேரின் ோர்த்லத வகட்டு அேன் முகம் மைர்ந்தது. "கூடிய சீக்கிரம் அது நடக் கும் ஆயா..." வகட்ட டி அங் வக ேந் த வதவியின்
என்றான் மன ் பூர்ேமாக... அலத முகம் தீவிரத்திை் ஆை் ந் தது.
அேனின் ேருலகலய அறிந் து அங் கு குடியிரு ் ேர்கை் ஒே் போருேராய் ேர துேங் க... நாகா அேனின் வீட்டிற் கு பசன்றுவிட்டான். வதவியும் அேனுடன் அேன் வீட்டிற் கு பசன்றாை் . இருேரும் ஒருேலர ஒருேர் காதலித்தாலும் இருேருவம மற் றேர் வீட்டிற் கு ஒரு நாளும் வ ானதிை் லை. இன்று தான் நாகாவும் முதன்முலறயாய் வதவியின் வீட்டிற் கு ேந் திருந் தான். அவத வ ாை் வதவியும் இன்று தான் நாகா வீட்டினுை் முதை் தடலேயாய் அடிபயடுத்து லேக்கிறாை் . "என்ன வதவி... வேலைக் கு வ ாகலையா...?" எை் வைாரும் பசன்ற பின் ஓய் ோய் வசா ாவிை் அமர்ந்தேன் அருகிை் ேந் தமர்ந்தேை் அேலன இலமக்காமை் ார்த்தாை் . அேைின் ார்லேயின் அர்த்தம் புரியாமை் அேன் வகை் வியாய் ார்க்க... "எனக் கு பராம் யமாயிருக் கு நாகா..." என்ற டி அேனின் வதாைிை் சாய் ந் தாை் . அேைின் குரலிை் அேைின் மனதின் யத்லத அேன் உணர்ந்தாவனா என்னவமா... அேலை தன்வனாடு வசர்த்து அலணத்து பகாண்டேன், "என்
வதவிம் மாவுக் கு
என்ன
யம் ...?"
"நம் ம பரண்டு வ லரயும் யாராேது பிரிச்சிருோங் கவைான்னு யமாயிருக் கு... வ சாம இன்லனக் வக நாம கை் யாணம் ண்ணிக் கிட்டா என்ன...?" என்றேைின் முகத்லத குனிந் து ார்த்தேன்,
"நம் ம கை் யாணம் எ ் டி நடக்கணும் ன்னு நான் எ ் டிபயை் ைாம் கற் லன ண்ணி ேச்சிருக் வகன் பதரியுமா... நீ என்னடான்னா திருட்டு கை் யாணம் ண்ணிக்க பசாை் ற... அது எனக்கு பிடிக் கை வதவிம் மா..." தன் விரு ் மின்லமலய எடுத்து பசான்னான். ஒரு சிை பநாடி எதுவும் வ சாமை் தலை குனிந் து அமர்ந்திருந் தேை் பின் அேலன நிமிர்ந்து ார்த்து, "உங் கலை காணாம நான் தவிச்ச தவி ் பு இன்னமும் அடங் கை... இ ் வ ா கூட ாருங் க என் இதயம் யத்திை் எ ் டி வேகமா துடிக்குதுன்னு..." என்றேை் சட்படன்று அேன் லகலய எடுத்து தன் பநஞ் சிை் லேக்க வ ாக... அேன் தறி வ ாய் தன் லகலய உருவி பகாண்டான். "நான்
உன்லன
நம்
வறன்
வதவி..."
என்றேலன
தீர்க்கமாய்
ார்த்தேை் ,
"நீ ங் க நம் பினா மட்டும் வ ாதாது... இன்லனக் கு என் தவி ் ல வ ாக் கிவய ஆகணும் ... இனி ஒரு பநாடி கூட என்னாை் உங் கலை பிரிஞ் சியிருக்க முடியாது..." என்றேலை அேன் புரியாமை் ார்க்க... "எனக் கு நீ ங் க வேணும் ..." என்றேை் சற் று எம் பி அேனின் இதழிை் தன் இதலை ப ாருத்தினாை் . அேை் ோர்த்லத புரிய லேக் காதலத அேைின் பசயை் அேனுக்கு புரிய லேத்துவிட... ேலுக்கட்டாயமாய் அேலை விைக் கியேன், "வேணாம் வதவி... இபதை் ைாம் முலற ் டி தான் நடக் கணும் ..." அேன் ோர்த்லதயிை் இருந் த மறு ் பு அேனின் குரலிை் இை் லை. அது ைகீனமாய் நலிந் து ஒலித்தது. " ் ைஸ ீ ் நாகா... உங் கலை பிரிஞ் சி உங் களுக்கு என்னாச்வசா ஏவதாச்வசான்னு யந் து ோை் ந் தது எனக் கு மட்டும் தான் பதரியும் ... இனியும் உங் கலை விட முடியாது... எனக் கு நீ ங் க வேணும் ... உங் க குைந் லத வேணும் ... நீ ங் க எ ் வ ா கை் யாணம் ண்ணிக்கணும் ன்னு நிலனக்கிறீங் கவைா அ ்வ ா நாம கை் யாணம் ண்ணிக்கைாம் ..." என்றேை் அேன் பநஞ் சிை் சாய் ந் து அேலன இறுக அலணத்து பகாண்டாை் . அேைின் ோர்த்லதயிை் அேன் அதிர்ந்து வ ாய் விட்டான். "வதவிம் மா... உன் தவி ் பு புரியுது... இன்னும் பரண்டு மாசம் ப ாறுத்துக் வகா... அதுக் க ் புறம் நாம கை் யாணம் ண்ணிக்கைாம் ... நீ நிலனச்ச மாதிரி நாம சந் வதாசமா ோைைாம் ..." அேன் அேலை சமாதான ் டுத்த... "அ ் வ ா உங் களுக் கு உங் க விரு ் ம் தான் ப ரிசு... நான் முக்கியமிை் லை என்ன..." வகா மாய் வகட்டேலை ார்த்து அேனுக் கு சிரி ் பு ேந் தது. "ஏய் என்ன இ ் டிபயை் ைாம் வ உன்லன மாதிரி வ சுோங் க... ப ஆனா நம் ம கலதயிை் எை் ைாம் அேலன
சிட்டு இருக்க... ப ாதுோ ஆம் பிலைங் க தான் ாம் லைங் க தான் என்லன மாதிரி வ சுோங் க... உை் டாோ இருக் வக..." என்றேனின் வகலியிை் முலறத்து ார்த்தேை் ...
"வ ச்லச மாத்தாதீங் க... நான் பசாை் றலத பசய் ய முடியுமா முடியாதா...?" தீர்க்கமான குரலிை் அேை் வகட்க... "முடியாது..." அேன் ார்த்துவிட்டு அேை் குலுக் கியேன்,
தீர்மானமாய் மறுத்தான். அேலன ஒரு ார்லே பேைியிை் பசை் ை... அேவனா வதாலை அசாை் ட்டாய்
"க்வரசி வகர்ை்..." முணுமுணுத்தேன் எந் த நிலனலேவயா விரட்டு ேன் வ ாை்
தலைலய
ைமாய்
இருபுறம்
அலசத்தேன்
பின்பு
குைிக்க
பசன்றான்.
அடுத்த அலரமணி வநரத்திை் அேன் முன் ேந் து நின்றேலை கண்டு அேனுக் கு சிரி ் பு ேந் தது. "ோங் க வமடம் ... உங் க வகா ம் வ ாயிருச்சா..." என்றேன் முன் தன் உை் ைங் லகலய விரித்து அதிலிருந் த மஞ் சை் கயிற் லற காண்பித்தாை் . "ஏய் ...
என்ன
இது...?"
தட்டத்துடன்
"பதரியை தாலி..." கிண்டைாய் "அ ் வ ா
அேன்
வசா ாவிலிருந் து
பசான்னேலை இலமக்காமை்
நீ
எழுந் தான். ார்த்தேன்,
என்லன
நம்
ை..."
"நம் பிக் லக இை் லைன்னு பசாை் ைை... இது என் மன திரு ் திக்காக... இதனாை் நீ ங் க எனக்கு மட்டும் தான் பசாந் தம் ... என்லன விட்டு வ ாக மாட்டீங் கன்னு என் மனசிை் எனக் கு நாவன நம் பிக்லக பகாடுத்து பகாை் ேதற் கு ஒரு காரணம் அே் ேைவு தான்..." அேை் தன் நிலையிை் பிடிோதமாய் நின்றாை் . "என்லன ப த்தேங் களுக்கு பதரியாமை் திருட்டு கை் யாணம் ண்ணிக்க என்னாை் முடியாது வதவி... ஐயம் சாரி..." என்றேன் அேை் முகம் ார்க்காமை் திரும் பி நிற் க... ஒரு நிமிடம் பமௌனத்திை் கலரந் தது. அேை் அலசயாமை் இருக் க... அேன் தான் மனம் தாங் காமை் அலசந் தான். " ் ைஸ ீ ் கண்டு
வதவி... புரிஞ் சுக்வகாம் மா..." அேனுக்கு வகா மும் ,
அ ் வ ாதும் அலசயாமை் நின்றேலை ஆற் றாலமயும் வசர்ந்து எழுந் தது.
"அழுத்தம் ... அழுத்தம் ... பநஞ் சழுத்தம் உனக் கு அதிகம் வதவி..." அேன் அேலை திட்ட அதற் கும் அேை் அலசயாமலிருந் தாை் . கலடசியிை் அேன் தான் தன் நிலையிலிருந் து கீழிறங் கினான். "இ ் வ ா என்ன உனக் கு நான் வேணும் அே் ேைவு தாவன..." என்றேன் தன் லககலை பகாண்டு அேலை தூக் கிய டி டுக் லகயலறக் குை் நுலைய... அேை் அேலன கண்ணிலமக் காமை் ார்த்தாை் . டுக் லகயிை் கிடத்தியேன், "காதலி கிட்வடயும் மலனவி கிட்வடயும் ஒருேனாை் நை் ைேன் வேசம் வ ாட முடியாது... இ ் வ ா எனக் குை் இருக் கும் பகட்டேலன நீ ார்க்க வ ாற..." என்றேனின் லககளும் , இதை் களும் முரட்டுத்தனமாய் அேலை முற் றுலகயிட்டது. அேைின் முரட்டுத்தனத்திை் அேை் தான் திக் குமுக் காடி வ ானாை் . மூச்சு காற் றுக்கு அேலன தை் ைிவிட்ட வ ாது, "இதுக் கு தாவன ஆலச ் ட்ட... அ ் வ ா அனு வி..." என்றேனின் வேகம் பநாடிக் கு பநாடி கூடி பகாண்டு வ ானது. ஒரு கட்டத்திற் கு வமை் முன்வனற முடியாமை் அேலை விட்டு விைகியேன், "வேணாம் வதவி... இழுத்தேைின் "அந் த
தாலிலய
இது
சரியிை் லை..." என்றேனின் இழு ் பிற் கு
எடுத்துட்டு
ேரோ..."
மீண்டும்
லகலய பிடித்து ேந் தேன்,
அேன்
எை
வ ாக...
"இந் த நிலைலமயிை் தாலி எடுக்க வ ாகணுமா..." அேை் பசான்னதும் தான் அேனுக்கு இருேரும் இருக் கும் நிலை புரிந் தது. அேன் முகத்திை் டன் கணக் கிை் அசடு ேழிந் தது. ஆனாலும் அேலை ஆை மனம் ஒ ் விை் லை. ாலே அேவை ேலிய ேந் த வ ாதும் அேனின் கண்ணியமான ேைர் ் பு அேலன வமலும் முன்வனற விடவிை் லை. ஒரு பநாடி வயாசித்தேன் தன் கழுத்திலிருந் த பமை் லிய
சங் கிலிலய
கைட்டி
அேை்
கழுத்திை்
அணிவித்த டி,
"இ ் வ ா நாம கந் தர்ே கை் யாணம் ண்ணிக் கிட்வடாம் ..." என்றேன் அேைின் பநற் றியிை் தன் இதலை அழுந் த தித்தான். தன் கழுத்திை் தேை் ந் த சங் கிலிலய ார்த்த வதவி, "இபதன்ன 'என்' என்ற எழுத்தும் 'ஏ' என்ற எழுத்தும் பின்னி பிலணஞ் சுட்டு இருக் கு..." அலத வகட்டு அேன் முகம் மாறியது. பநாடியிை் சமாைித்து பகாண்டு, "அது
நாகாவிை்
ேர்ற
'என்'னும் ,
'ஏ'வும் ..."
"ஓ..." என்றேைின் குவிந் த இதை் கலை கண்டேன் ார்லே மாறியது. அதன் பின் அேலை ஆை் ேதிை் அேனுக்கு எந் த மனத்தலடயும் எைவிை் லை. அங் கு நிகை் ந் த இந் த அைகிய தேறுக் கு இருேருவம மனமுேந் து ப ாறு ் ாயினர். "ஸ்வீட்டி..." தன் ஆச்சிரியமாய்
முகத்திை்
"அபதன்ன
ஆை் காட்டி விரைாை் ார்த்தாை் ஸ்வீட்டி...
வகாைம்
வ ாட்டேலன வதவி.
புதுசாயிருக் கு..."
"ம் ... எை் ைாவம புதுசா தான் இருக் கு..." மயக்கத்துடன் கூறியேன், "இ ் வ ா தாவன பதரிஞ் சது... நீ எே் ேைவு ஸ்வீட்டுன்னு..." அேலை ார்த்து கண்லண சிமிட்டினான். " ார்த்து பராம் தன்
திகட்டிற வ ாறது..." குறும் பு குரலிை் கூறியேைின் முகம் மீது முகம் லேத்து,
"எே் ேைவு சா ் பிட்டாலும் திரும் திரும் வகட்கும் திகட்டாத ஸ்வீட் இது..." என்றேன் அேைின் இதை் மீது தன் இதலை லேத்து பேகு நிதானமாய் அவத சமயம் அழுத்தமாய் முத்தமிட... அேவைா அதிை் மயங் கி கிறங் கி அேனுடன் ஒன்றினாை் . *********************** அன்று த்திரிக்லகயிை் வ ாடுேதற் கான பசய் திகலை ார்த்து பகாண்டிருந் த நாகாவின் கண்கைிை் அந் த பசய் தி விழுந் து அேனின் கேனத்லத ஈர்த்தது. கிருஷ்ணகிரி மாேட்டத்திை் காவேரி ் ட்டணத்திை் உை் ை ஒரு தனியார் ை் ைி விேசாயத்லத ஒரு ாடமாக வ ாதிக் கும் ணிலய பசே் ேவன பசய் து ேருேலத அறிந் து அேனுக் கு சுோரஸ்யம் கூட அலத முழுேதுமாய் ோசித்தான். இயற் லக உரங் கை் எ ் டி தயாரி ் து, அலத எ ் டி யன் டுத்துேது என் லத முக்கிய ாடமாக அங் கு பசாை் லி பகாடுக்கின்றனர். அதிலும் ஒரு மாணேன் பசான்ன கருத்து அேலன மிகவும் கேர்ந்தது. "இயற் லக உரங் கலை த்தி இங் கதான் ாக்குவறன். ாக்கறது மட்டுமிை் ைாம அத எ ் டி தயார் ண்றதுன்னும் கத்துக்கிட்வடன். இலை, தலைகை் பேச்சு பதாழுவுரத்த தயாரிக்கிறதும் , சாணம் , வகாமியம் , பநய் , ாை் , தயிர், பேை் ைம் , ைங் கை பேச்சு ஞ் சகே் யத்த தயாரிக் கிறலதயும் கத்துக் கிட்வடன். 1 லிட்டர் ஞ் சகே் யாலே 100 லிட்டர் தண்ணிை கைந் து பதைிச்சு ேந் தா யிர்களுக்கு லமக் வரா நியூட்ரிஷியன் சத்துக்கை் கிலடக் குது. பசடிகளும் நை் ைா ேைர்றத ாத்திருக்வகன். இந் த இயற் லக உரத்த த்தி அ ் ாகிட்ட பசாை் லி ரசாயன உரத்த வ ாடறத நிறுத்த பசாை் ை வ ாவறன்" 'ம் ... ேருங் காைத்திை் இேன் ஒரு நை் ை விேசாயியாய் ேருோன்...' என்றேன்
மனம் ஞ் சம் ட்டினி தாங் க முடியாமை் தற் பகாலை விேசாயிகைிடத்திை் இரக்கம்
ண்ணிக் பகாை் ளும் பகாண்டது.
'வ சாமை் விேசாய நிைங் கலை அரசாங் கம் லகயக ் டுத்தினாை் என்ன... அரசாங் கவம விேசாயத்லத ஊக் குவிக் கும் வ ாது... யாரும் விேசாயத்லத லகவிடவும் மாட்டார்கை் ... அலத வகேைமாக ார்க்கவும் மாட்டார்கை் ... நாை் முழுதும் பேயிலிை் உலைக் கும் இேர்களுக் கு ஐடியிை் வேலை ார் ் ேர்களுக் கு பகாடுக் கும் சம் ைத்லத விட அதிகமாய் பகாடுக்க வேண்டும் ... அதுக்க ் புறம் எேனாேது ஐடி க்கம் தலை ேச்சு டு ் ான்...' ஐடி இலைஞர்கை் எை் வைாரும் லகயிை் ஏர் கை ் ல யுடன் நிற் து வ ாை் கற் லன ண்ணி ார்த்தேனுக் கு சிரி ் பு ேந் தது. அேன் மனதிை் நீ ண்ட நாை் ஆலச... ஒரு குறி ் பிட்ட காைத்துக் கு பின் கிராமத்திை் வ ாய் நிம் மதியாய் ோை வேண்டும் என் து. அேனும் வதவியுமாய் அலமதியான, காதைான ோை் லே ோை வேண்டும் . வதவிலய ற் றி நிலனக் கும் வ ாவத அேனின் முகத்திை் புன்னலக ேந் து ஒட்டி பகாண்டது. அன்று அேைின் விரு ் திற் கு இணங் கிய பின் அேனுை் இது ேலர இருந் த ர ர ் பு, வேகம் எை் ைாம் குலறந் து ஒருவித நிதானம் , அலமதி குடிேந் து விட்டலத அேவன உணர்ந்திருந் தான். அேைின் அன்பிற் கு கட்டு ் ட்டு அேன் இ ் வ ாது எை் ைாம் மிகவும் மாறியிருந் தான். ஆனாை் ஆ த்தான ணிகலை பசய் ேது மட்டும் குலறயவிை் லை. ஆனாை் அது அேளுக் கு பதரியாமை் ார்த்து பகாண்டான். நாலை அேளுக் கு பிறந் தநாை் ... அேளுக்கு பிடித்தலத ோங் கி பகாடுத்து அேளுடவன இருக்க வேண்டும் என்று திட்டமிட்டான். அதன் டி அன்றிரவு ன்னிபரண்டு மணிக்கு அேைின் அலை ் வ சிக் கு ை தடலே அலைத்ததிை் கலடசி முலற தான் அேை் எடுத்தாை் . "ஏய் தூங் கு மூஞ் சி... எே் ேைவு வநரம் தான் கூ ் பிடறது... உன் வீட்டு முன்னாை் இருக் வகன்... கதலே திற..." அேனின் குரலிை் அடித்து பிடித்து எழுந் தேை் ஓடி ேந் து கதலே திறந் தாை் . "வஹ ் பி கண்டு
ர்த்வட லம டியர் ஸ்வீட்டி..." லகயிை் வகக் குடன் நின்றிருந் தேலன அேை் கண்ணிை் கண்ணீர் மை் கியது.
"வதங் க் ஸ்..." என்று முணுமுணுத்தேை் ... அேன் லக ் ற் றி உை் வை இழுத்தாை் . "நாவன ேர்வறன்டா..." அேை் இழுத்ததிை் தட்டுத் தடுமாறி டி உை் வை ேந் தான். வகக் லக அேலை பேட்ட பசய் து... அேளுக் கு தான் ஊட்டிவிட்டு... அவத வ ாை் அேலையும் தனக்கு ஊட்ட பசய் தான். பின் லகவயாடு பகாண்டு ேந் திருந் த வமாதிரத்லத அேை் விரலிை் அணிவித்தேன் அதிை் தன் உதட்லட தித்தான். " ர்த்வட வ பிக் கு இபதை் ைாம் வேணாமாம் ..." என்றேைின் வ ச்சிை் நிமிர்ந்து ார்த்தேன், "வேபறன்ன வேணுமாம் ..." பகாஞ் சும் குரலிை் அேன் வகட்டதும் ... அேைின் ேைது லக அேலன சுட்டி காட்டியது. "பதரியும் ஸ்வீட்டி... உனக் கு நான் தான் வேணுமுன்னு..." என்றேனின் குரலிை் அே் ேைவு கர்ேம் இருந் தது. அடுத்த பநாடி தன் காதலியின் விரு ் த்லத நிலறவேற் ற ஆரம் பித்தான். முதன்முதலிை் இருந் த தயக்கம் இ ் வ ாது அேனிடத்திை் இை் லை. ருசி கண்ட பூலனயின் மனநிலையிை் அேன் இருந் தான். அேனுக்குவம அேைின் அருகாலம மிகவும் வதலே ் ட்டது.
"ல ... இதுக்கு வமை் இங் கிரு ் து தருோயிை் கிைம் பியேலன கண்டு பகாடுத்தாை்
அே் ேைவு நை் ைதை் ை..." விடியலின் பமௌனமாய் தலையலசத்து விலட அேை் .
"இன்னும் ஒன்றலர மாசம் தான்... அதுக்கு அ ் புறம் நீ வய நிலனச்சாலும் என்லன விட்டு பிரிய முடியாது..." அேை் கன்னம் தட்டி பசாை் ைவிட்டு வ ானேலன பேறித்து ார்த்தோறு அமர்ந்திருந் தாை் அேை் . அடுத்த ேந் த நாட்கை் ஒருவித வேகத்திை் கழிய சரியாக காதைர் தினத்துக் கு முதை் நாை் மாலை நாகா வதவிலய சந் தித்தான். "ஸ்வீட்டி... நாலைக் கு எை் ைாருக்கும் காதைர் தினம் ... ஆனாை் நமக்கு அது மறக் க முடியாத ஒரு நாை் ... ஆமாம் ஸ்வீட்டி... நாலைக்கு நம் ம கை் யாணத்லத த்தி அ ் ா, அம் மா கிட்ட பசாை் லி சம் மதம் ோங் க வ ாவறன்..." என்றேலன ார்த்து, "ஆமாம் ... ஆமாம் ... நாலைக்கு முக்கியமான நாை் தான்..." அேளும் ஒருவிதமான குரலிை் கூற... அலத அேன் கேனிக்கவிை் லை. "அ ் புறம் ..." ஏவதா பசாை் ை ேந் தேன், "ம் ஹூம் ... அலத இ ்வ ா பசாை் ைமாட்வடன்... நாலைக் கு நீ வய பதரிஞ் சு ் ..." என்றேன் அேைிடம் விலட ் ப ற் று பசை் ை... அேன் பசை் ேலத உணர்சசி ் யிை் ைாத ார்லேயாை் பின் பதாடர்ந்தாை் அேை் . ************************ "என்னடா இேன் வீட்டுக்கு வ ாக விடாமை் நம் ம கழுத்லத அறுக்காவனன்னு நீ ங் க எை் வைாரும் நிலனக்கிறது எனக் கு புரியுது..." வமலடயிை் நின்றிருந் த வசஷாத்திரி தான் அே் ோறு வ சினார். அேருடன் அேரின் குடும் த்தினர் அமர்ந்திருந் தினர். அேரின் தங் லக ரமாவின் குடும் மும் அங் கு அமர்ந்திருந் தது. அேர் முன்வன த்திரிக்லகயிை் வேலை பசய் யும் அலனத்து ஊழியர்களும் அமர்ந்திருந் தனர். ஞ் சா வகசனின் எழு த்லதந் தாேது பிறந் தநாை் விைாவிற் கு தான் அங் கு எை் வைாரும் குழுமியிருந் தனர். "இ ் ோேது அேர் வ சுறது கழுத்லத அறுக்கிற மாதிரி இருக் குன்னு ஒத்துக் கிட்டாவர..." விவேக் நாகாவின் காலத கடிக்க... நாகா அேலன ார்த்து ஒரு மார்க்கமாய் சிரித்தான். அேனின் சிரி ் பின் அர்த்தம் புரியாமை் மண்லட காய் ந் தான் விவேக். "இது நம் ம ஐயாவோட எழு த்லதந் தாேது பிறந் தநாை் விைா மட்டுமை் ை... என் மகன் அர்ஜூன் இன்லனக் கு தான் இந் த த்திரிக்லக ப ாறு ் ல ஏற் க வ ாகிறான்... அர்ஜூன் ோ ் ா..." வசஷாத்திரி குரை் பகாடுக்க கூட்டம் ஆர்ேமாய் அந் த அர்ஜூலன வதடியது. "இை் ைாத அர்ஜூலன கூ ் பிட்டா எங் கிருந் து ேருோன்..." விவேக் பசாை் லும் வ ாவத அேன் அருகிை் அமர்ந்திருந் த நாகா எழுந் திருக்க... "வடய் நீ ஏன்டா எழுந் திருக் க... அந் த ஆை் கத்த வ ாறான்..." விவேக் அேன் லகலய பிடித்து அமர லேக்க வ ாக... "இேர் தான் என்வனாட ஒன்லி சன்... உங் கவைாட நாகா... என்வனாட அர்ஜூன்... நம் மவைாட நாகார்ஜூன்..." அேர் பசாை் ைவும் கூட்டத்திலிருந் து லகத்தட்டை்
ைமாய் ஒலித்தது. பிைந் த டி
விவேக்
லகத்தட்ட
மறந் தேனாய்
ஆபேன்று ோலய அமர்ந்திருந் தான்.
"வடய் விவேக்..." மறுபுறம் அமர்ந்திருந் த காசி அேலன உலுக்கவும் தான் அேன் சுயநிலனவு அலடந் தான். "விவேக்... நீ ரகசியத்லத தானா...?"
என்னவமா பசான்ன... நாகாவுக் கும் சாருக் கும் இலடயிலுை் ை கண்டு ் பிடிக் கிவறன்னு... நீ கண்டு ் பிடிச்ச ைட்சணம் இது காசி அேலன கிண்டைடிக்க...
"வடய் காசி... என்வனாட அறிவுக் கு இபதை் ைாம் ஜுஜுபி வமட்டர்டா... என்லன மாதிரி ஜூனியஸ் எை் ைாம் வேற மாதிரி வகஸ்கலை தான் ஹண்டிை் ண்ணுவோம் ... உதாரணத்துக் கு அந் த மூன்பறழுத்து நடிலகயின் காதைர்கை் எத்தலனன்னு உனக் கு பதரியுமா...?" காசி காதிை் ரகசியமாய் வகட்டான். "பதரியாதுடா...
யாபரை் ைாம்
விவேக்...?"
ஆர்ேத்துடன்
வகட்ட
காசியிடம் ,
"அது அேங் க ப யரிலுை் ை எழுத்லத விட அதிகம் டா... இது ஊர் அறிந் த ரகசியமாச்வச... இது உனக் கு பதரியாது... டூ வ ட்..." வ ாலியாய் அங் காைாய் த்தேலன பகாலைபேறியுடன் ார்த்தான் காசி. அதற் குை் நாகா என்றலைக் க ் ட்ட நாகார்ஜூன் தன் வ ச்லச பதாடங் கினான். அதனாை் விவேக் காசியிடமிருந் து த ் பித்தான். "ஹாய் பிபரண்ட்ஸ்... அர்ஜூனாகிய நான் நாகாோய் மாறி உங் களுடன் ஐக்கியமாகி ஐந் து ேருடங் கைாகிறது. எனக் கு ஆசிரியர் தவிலய விட... உங் கைிை் ஒருேனாய் நிரு ராய் வேலை பசய் ய தான் ஆலசயாயிருக் கு... அதனாை் நான் உங் கைிை் ஒருேன்... உங் கை் நண் ன் நாகா" அேன் வ சியலத வகட்டு, "நண்வ ன்டா
நீ ..."
என்ற
விவேக் கின்
விசிபைாலி
காலத
கிழித்தது.
"உங் களுக் கு எை் ைாம் ஒரு சந் வதகம் ேந் திருக் குவம... என்னடா முதைாைி இேன் எதுக்கு பதாழிைாைியா இருந் தான்... இை் லையிை் ை நடிச்சான்னு... அதுக்கு காரணம் என் அ ் ா தான்... அேவராட யம் அ ் டின்னு பசாை் றலத விட ஒவர ல யனான என் வமலுை் ை ாசத்தாை் அேர் என்லன இங் வக ேரவே விடை. அபமரிக்கா டி ் பு முடிஞ் சதும் நான் கிைம் பி ேந் தது இங் வக தான். என்னுலடய வேர் இங் வக தான் இருக் கு... நான் ஏதாேது சாதிக்கணும் ன்னு நிலனச்சா... அதுவும் இங் வக தான் முடிவு ண்ணிவனன்... அ ் ா முதை் ை சம் மதிக்கை... அதனாை முதலிை் என் அலடயாைம் ஏதுமிை் ைாமை் வேலைக் கு வசர்ந்வதன்... வ ாக வ ாக எனக் கும் வேலை பிடிச்சு வ ாயிருச்சு... அதனாை என் ஆ த்து என் குடும் த்லத துரத்துவமான்னு குடும் த்லத விட்டு விைகியிருந் வதன்... ஆனா இ ் வ ா அம் மவோட ஆலச அதான் ப ாறு ் ான ல யனா அம் மா பசாை் றலத வகட்கைாம் ன்னு முடிவு ண்ணி உங் கை் முன் ேந் து நிற் கிவறன்..." நாகாவின் குடும் ம் ற் றிய தகேை் கை் மலறக் க ் ட்டதற் கான காரணம் பதரிந் ததும் விவேக் கின் மனம் பநகிை் ந் தது. காரணமிை் ைாமை் நண் னிடமும் , வசஷாத்திரியிடமும் தான் வகா ் ட்டலத எண்ணி மனதுக் குை் ேருந் தினான். நாகா வ சி முடித்ததும் அேன் அருகிை் ேந் த வசஷாத்திரி லமக்லக அேனிடமிருந் து ோங் கி... "இ ் வ ாது இன்பனாரு முக்கியமான விசயம் பசாை் ை வ ாவறன்... என் மகன் அர்ஜூனுக் கும் , என் தங் லக மகை் மீராவுக்கும் திருமணம் பசய் யைாம் என்று முடிவு ண்ணியிருக்வகாம் ... விலரவிை் கை் யாணச் சா ் ாடு வ ாட ் டும் ..." சிரித்த டி பசான்னேர்... நாகாவின் தலையிை் பநரு ் ல அை் ைி
பகாட்டினார். அேன் திலக ் ாய் தந் லதலய ார்த்தான். அேவரா சிரித்த டி அேலனயும் அறியாமை் மீராலே ஓரக் கண்ணிை் ார்க்க...
ார்த்தேன் அடுத்து தன் அன்லனலய அேலன ார்த்தார். அேனின் கண்கை் ார்த்தது. அேவைா அேலன பேட்கத்துடன் அேன் பநாந் து வ ாய் விட்டான்.
'என்லன வகட்காமை் இேங் கவை எை் ைாத்லதயும் முடிவு ண்ணுோங் கைா... நான் என்ன எை் வகஜி ா ் ாோ' மனதிை் குலமந் தேனுக் கு உடவன வதவிலய ார்க்க வேண்டும் வ ாலிருந் தது. ஆனாை் அேனாை் உடவன வ ாக முடியவிை் லை. விைா முடிந் ததும் அேன் அேசரமாய் வதவிலய வதடி ஓடினான். அங் கு பசன்றாை் அேைின் வீடு பூட்டியிருந் தது. அேைின் அலை ் வ சிக் கு முயற் சித்தேனுக் கு வதாை் விவய கிட்டியது. மீண்டும் மீண்டும் முயற் சித்தேனுக் கு மீண்டும் மீண்டும் வதாை் விவய திைாக கிலடத்தது. 'ச்வச... இே வேற வநரம் காைம் பதரியாமை் டுத்துறா...' மனதுக் குை் முனங் கியேன் தன் வீட்டுற் கு பசை் ை பிடிக்காமை் அந் த அடுக் குமாடி குடியிரு ் பு வீட்டிவைவய தங் கினான். நாலைய பசய் தித்தாலை டித்துவிட்டு அேனது வதவிம் மா அேலன தேறாக எண்ணிவிட கூடாவத என்று நிலனத்து தான் அங் கு தங் கினான். ஆனாை் காைம் வேறு கணக் கு வ ாட்டது... ******************* "அண்ணா... நான் பகாடுத்த நியூலச வ ாட ராமாமிர்தம் அங் கிை் வயாசிக் கிறார்... நீ ங் கவை அேர் கிட்ட வ சிக் வகாங் க..." லேஷ்ணவி பசாை் ை... "அேர்ட்ட ஃவ ாலன பகாடும் மா... நான் வ சிக்கிவறன்..." என்ற பிரகாஷ், அேர் லகக் கு பதாலை ் வ சி மாறியதும் , "அங் கிை் லேஷு பகாடுக் கிறலத அ ் டிவய வ ாடுங் க... நான் ஒரு முக்கியமான வேலையா ப ங் களூர் ேந் திருக்வகன்... நான் ேர நாலையாகிடும் ... இது நாலைக்கு மார்னிங் ேர வேண்டிய முக்கியமான நியூஸ்... வசா அேை் பசான்னலத பசய் யுங் க..." "தம் பி...
அ ் ாவுக்கு
பதரிஞ் சா..."
அேர்
யத்துடன்
இழுக்க...
"அதான் அேர் திரு ் தி வ ாயிருக்கார்ை்ை... அேருக் கு எதுவும் பதரியாது... அ ் டிவய பதரிஞ் சாலும் அலத நான் ார்த்துக்கிவறன்... நீ ங் க நான் பசாை் றலத மட்டும் வகளுங் க..." "தம் பி...
இதுை
ா ் ாவும் ..."
"லேஷு வ ர் ேராம நான் ார்த்துக்கிவறன்..." முடிோய் கூறியேன் அலை ் வ சிலய லேக்க... வேறுேழியின்றி அந் த பசய் திலய ராமாமிர்தம் தங் கை் நாைிதழின் முதை் க்கத்திை் ேருமாறு வ ாட பசய் தார். மறுநாை் விடியை் ஒே் போருேருக் கும் ஒே் போரு விதமாய் விடிந் தது. 'திராவிடர் காேைன்' நாைிதழின் முதை் க்கத்திை் நாகார்ஜூன் ஆசியர் ப ாறு ் பு ஏற் று பகாண்டதும் , அேனின் திருமணச் பசய் தியும் முக் கிய பசய் தியாக வ ாட ் ட்டிருந் தது.
அவத வநரம் 'நம் வதசம் ' த்திரிக்லகயின் முதை் க்கத்திை் வதவி என்கிற லேஷ்ணவிவதவிலய திராவிடர் காேைன் த்திரிக்லகயின் இலைய ோரிசு நாகா என்கிற நாகார்ஜூன்... திருமணம் பசய் து பகாை் ேதாக கூறி ஏமாற் றிவிட்டதாக கூற ் ட்டிருந் தது. "அேரின் ோரிசு என் ேயிற் றிை் ... அேர் என்லன ஏமாற் றிவிட்டார். எனக்கு நீ தி வேண்டும் ..." என்று கண்ணீருடன் வதவியின் உருக் கமான வ ட்டி ேந் திருந் தது அேைின் புலக ் டத்வதாடு... அேனின் அருலம காதலி காதைர் தினத்திற் கு அேனுக்கு மறக்க முடியாத ரிலச பகாடுத்திருந் தாை் ...!!! சதி
பதாடரும் ...!!!
:
8
"என்னேவை அடி என்னேவை... என் இதயத்லத பதாலைத்துவிட்வடன்..." அலை ் வ சி விடாமை் அடித்ததிை் ஆை் ந் த உறக்கத்திை் இருந் த நாகார்ஜூன் வசாம் லுடன் கண்கலை திறந் தான். லக காை் கலை உதறியேனுக் கு அ ் வ ாது தான் உலறத்தது... தான் நாற் காலியிை் அமர்ந்த நிலையிை் உறங் கிவிட்டது. வநற் று வதவிலய ற் றிய சிந் தலனயிை் வயாசித்து பகாண்டு நாற் காலியிை் முடங் கியேன் அ ் டிவய உறங் கியும் வ ாய் விட்டான். அேனின் வயாசலனலய கலை ் து வ ாை் மீண்டும் அலை ் வ சி ஒலித்தது. தந் லதயிடமிருந் து ேந் த அலை ் பு என்றதும் உடவன உயிர் ் பித்து காதிை் லேத்தான். "அஜூ..." பேகுநாட்களுக் கு பின் தந் லதயின் "அஜூ" என்றலை ் பிை் மனம் பநகிை் ந் தேன் அந் த ோர்த்லத உண்டான தாக்கத்லத அலமதியாய் ரசித்தான். "அஜூ... லைன்ை கடுலமயிருந் தவதா...?
தான
இருக் க...?"
வசஷாத்திரி
குரலிை்
சற் று
"பசாை் லுங் க ் ா..." "முதை் ை வீட்டுக் கு கிைம் பி ேரும் ேழிலய சிறிது
ாரு..." அேரின் கடுலமயிை் அேன் தயங் கினான்.
"அ ் ா... ஒரு முக்கியமான வேலையிருக்கு... முடிச்சிட்டு..." வதவிலய மனதிை் லேத்து பசான்னேலன முடிக்கவிடாமை் அேரின் குரை் தடுத்து நிறுத்தியது. "அலத பிறகு ார்க்கைாம் ..." என்றேர், "எ ் வ ாயிருந் து அஜூ... இ ் டி எதிர்த்து வ ச ைகிவன...?" அேரின் ோர்த்லதயிை் அேன், "கிைம் பிட்வடன் ் ா..." என்ற ோர்த்லதயுடன் முடித்து அலை ் வ சிலய அலணத்துவிட்டு தன் வீட்டிற் கு
பகாண்டேன் கிைம் பினான்.
டியிை் கடகடபேன இறங் கியேன் இரண்டாம் தைம் ேந் ததும் அேனின் காை் கை் அேலனயும் அறியாமை் வதவியின் வீட்டு முன்பு ேந் து நின்றது. அேன் கண்கைிை் பூட்டியுருந் த அேைின் வீடு பதன் டவும் அேன் மனதிை் பமை் லிய எரிச்சை் ேந் து வ ானது. 'எங் வக வ ானாை் ...? இ ் டியா பசாை் ைாமை் பகாை் ைாமை் வ ாேது... சரி அ ் டிவய வ ானாலும் ஃவ ான் எடுக் க கூடாது என்ற சட்டமிருக்கிறதா என்ன...? என் அலை ் ல எடுத்தாை் தான் என்னோம் ...?' மனதிை் ஒரு புறம் சலி ் புடன்
அேன் நிலனக்கும் வ ாவத... மறுபுறம் அேளுக்கு ஏதுமாகியிருக்குவமா...? என்ற பமை் லிய தட்டமும் ேந் து அேனிடத்திை் ஒட்டி பகாண்டது. அேனின் லககை் அலை ் வ சிலய எடுத்து அேைின் எண்ணுக்கு அலைத்தது. ம் ஹூம் ... அேை் அலை ் வ சி அலணத்து லேக் க ் ட்டிருந் தது. அடுத்து அேனுக்கு என்ன பசய் ேது என்று பதரியவிை் லை. அேை் வேலை பசய் யும் ை் ைியிை் விசாரிக்கைாம் என்றாை் ... இந் த காலை வநரத்திை் அது திறந் திரு ் தற் கு சாத்தியமிை் லை. முதலிை் வீட்டிற் கு பசன்று தந் லதயிடம் வ சிவிட்டு அதன் பின் வதவிலய ற் றி விசாரிக்க பசை் ைைாம் என்று முடிவு ண்ணியேன் வநவர தன் வீட்டிற் கு பசன்றான். வீட்டின் ேரவேற் லறயிை் கூடியிருந் த ஒட்டுபமாத்த குடும் த்லதயும் கண்டேன் உற் சாகமாய் உை் வை நுலைந் தான். அங் கிருந் த வசா ாவிை் அமர்ந்தேன்... "அம் மா... காபி..." தன் அன்லனலய ார்த்து பசாை் லும் வ ாது தான் அேரின் அழுத முகம் அேன் கண்ணிை் ட்டது. அதிை் துணுக் குற் றேன் அேரருகிை் பசன்று, "என்னம் மா... காலையிை் ஏன் இ ் டி முகம் வீங் குற அைவுக் கு அழுதிருக்கீங் க...?" என்று அேலர வகட்டேன் தன் தந் லதலய ார்க்க... அேரின் முகம் இறுகி வ ாயிருந் தது கண்டு எை் வைாலரயும் வநாக் கி தன் ார்லேலய ஓட்டினான். எை் வைாரின் முகத்திலும் பதரிந் த கைக்கத்திை் அேனும் முகம் வயாசலனலய தத்பதடுத்தது. அதிலும் மீராவின் முகம் அழுது கைங் கியிருந் தலத கண்டேனுக் கு விசயம் புரிந் து வ ானது. வநற் று தான் பசாை் ைாமை் பகாை் ைாமை் பேைியிை் தங் கியலத கண்டு அேனின் மனலத எை் வைாரும் ஓரைவிற் கு விசயத்லத ஊகித்துவிட்டலத எண்ணி சற் று நிம் மதியலடந் தான். வதவிலய காதலி ் லத... அேலை தான் தான் திருமணம் பசய் து பகாை் ைவிரு ் லத பசாை் ை இனி எந் த தலடயுமிை் லை என் லத உணர்ந்தேனின் மனம் இறலக வ ாை் வைசானது. "அ ் ா..." அேன் விசயத்லத ஆரம் பிக்கும் முன் வசஷாத்திரி பசய் தித்தாலை எடுத்து அேன் முன் நீ ட்டினார். குை ் த்துடன் அலத ோங் கியேன் அதிலிருந் த பசய் திலய டித்ததும் உயரழுத்த மின்சாரம் ாய் ந் தது வ ாை் அதிர்ந்து வ ாய் எழுந் து நின்றான். அேனின் மூலை தன் பசயை் ாட்லட நிறுத்தி அேலன ஸ்தம் பிக் க பசய் தது. "அஜூ... இது உண்லமயா...?" தந் லதயின் கடு ் ான ோர்த்லதயிை் தன்னிலை அலடந் தேன், "அது ேந் து ் ா..." அேனுக் குவம என்ன பசாை் ேது என்று பதரியவிை் லை. நான்கு சுேற் றுக் குை் நிகை் ந் த அைகிய தாம் த்தியத்லத நாலு வ ர் ார்க்க, டிக்க இ ் டி அம் ை ் டுத்துோை் அேன் காதலி என்று அேன் கனவிலும் நிலனத்து ார்க்கவிை் லை. 'என் வதவிம் மாோ இ ் டி பசய் தாை் ...?' அேன் மனம் அேலை நிலனத்து நிலனத்து மருகியது. இன்னமும் அேை் தான் இலத பசய் தாை் என்று அேனாை் ஏற் று பகாை் ைவும் முடியவிை் லை... நம் வும் முடியவிை் லை. அலதபயை் ைாம் விட அேைின் ேயிற் றிை் தன் ோரிசு ேைர்கிறது என் லத அறிந் த அேனின் மனநிலைலய ோர்த்லதகைாை் ேர்ணிக்க முடியாது. தந் லதயானது குறித்து ஒரு க்கம் சந் வதாசம் என்றாை் ... அேைின் துவராகம் நிலனத்து மறு க் கம் துக்கம் என இருவிதமான வேறு வேறு மனநிலையிை் அேன் இருந் தான். "அேை் ேயிற் றிை் ேைரும் குைந் லதக் கு நீ தான் அ ் ாோ...? அது உண்லமயா இை் லையா...? அது மட்டும் பசாை் லு..." தந் லதயின் விலற ் ான குரலிை் அேனின் உடலும் விலறத்தது. ப ற் வறார் முன் எத்தலகய தர்மசங் கடமான
நிலைலய வதவி அேனுக்கு அைித்துவிட்டாை் அலத எண்ணும் வ ாவத மனதிை் ஆத்திரம் அதிகரித்தது. "ஆம் ..." பசாை் லியேன் தலை தானாக குனிந் தது. 'என் குைந் லத...' என்று ப ருலமயுடனும் , கர்ேத்துடனும் பசாை் ை வேண்டிய பசய் திலய இ ் டி தலை குனிந் து பசாை் லும் டி பசய் துவிட்டாவை என்று அேைின் வமை் வகா ம் வகா மாய் ேந் தது. அேனின் ோர்த்லதயிை் வசஷாத்திரி அ ் டிவய வசார்ந்து வ ாய் வசா ாவிை் சாய் ந் துவிட்டார். "வடய் அஜூ... நீ யாடா இ ் டி...?" தாயின் ோர்த்லதயிை் அேன் உணர்வுகை் பசத்து வ ாய் உயிரற் ற உடை் வ ாை் நின்றிருந் தான். பேைிநாட்டிை் ேைர்ந்த வ ாதும் ஒழுக் கத்துடன் தான் ேைர்ந்த விதம் அேன் மனக் கண்ணிை் ேந் து வ ானது. அ ் டி ் ட்ட தான் எ ் டி வதவியிடத்திை் சறுக் கி வ ானாம் என் லத அேனாை் ஜீரணிக்க முடியவிை் லை. 'க்கு...' மீராவிடமிருந் து ேந் த விக்கை் சத்தத்திை் அேனின் கேனம் அேை் புறம் திரும் பியது. ோயிை் லகலேத்து அழுலகலய அேை் அடக்கி பகாண்டு நின்றிருந் த விதம் அேலன கேலை பகாை் ை பசய் தது. வதலேயிை் ைாமை் சின்ன ப ண்ணின் மனதிை் ஆலசலய ேைர்த்துவிட்டார்கவை என்று ப ரியேர்கைிடத்திை் வகா ம் வகா மாய் ேந் தது. வதவி அேனுக் கு துவராகம் பசய் திருந் தாலும் அேனாை் அேலை மறந் துவிட்டு மீராலே லக ் பிடி ் து என் து இயைாத காரியம் . அந் தைவிற் கு வதவி அேன் மனதிை் சிம் மாசனமிட்டு அமர்ந்திருந் தாை் . அந் தைவுக்கு அேன் அேலை காதலிக் கிறான். காதை் ... அந் த ோர்த்லதலய நிலனக் கும் வ ாவத அேன் மனம் கசந் தது. "கலடசியிை் என் ேைர் ் பு இ ் டியாகிவிட்டவத... என்ன தான் நான் உயிலர பகாடுத்து ேைர்த்தாலும் நான் உன்வனாட அம் மா இை் லையிை் ை அஜூ..." அத்லத ரமாவின் கண்ணீர் அேனின் இதயத்லத கனக் க பசய் தது. அன்லனயின் அன்ல அேன் உணர்ந்தலத விட அத்லதயிடம் தான் அேன் தன் அன்லனலய கண்டான். அத்லத மடி பமத்லதயடி என் து வ ாை் அேர் மடியிை் தான் அேன் உண்டு, உறங் கிய நாட்கவை அதிகம் . "அ ் டிபயை் ைாம் இை் ைத்லத... நான் மனசறிஞ் சு எந் த த ் பும் ண்ணை... அேலை காதலித்தலத தவிர... நாவன உங் க எை் வைார் கிட்வடயும் பசாை் லி எங் க கை் யாணத்லத ஊரறிய நடத்தணும் ன்னு நிலனச்வசன்... அதுக் குை் ை அேை் முந் திக் கிட்டாை் ... இ ் வும் உங் க எை் வைாருக் கும் ஒண்லண மட்டும் பசாை் ை விரும் வறன்... நான் அேலை தான் காதலிக் கிவறன்... கை் யாணம் ண்ணிக்கணும் ன்னு நிலனச்வசன்... அது சத்தியமான உண்லம... ஆனாை் வதவி இந் தைவுக் கு என்லன வகேை ் டுத்துேதுக்கு என்ன வநாக் கம் தான்னு எனக் கு இன்னமும் புரியை..." என்றேன் அடுத்து என்ன வ சுேது... என்ன பசாை் லி சமாதான ் டுத்துேது என்று பதரியாமை் ோய் மூடி ஊலமயானான். ஏபனனிை் அேன் பசய் த பசயலை சமாதானத்தாவைா இை் லை மன்னி ் ாவைா அலத நியாய ் டுத்த முடியாது. அன்று தன் உயிரானேளுக்காக அேன் பசய் த ஒரு பசயை் அேலன இந் தைவுக் கு கீழிறக்கும் என்று அேன் ஒரு வ ாதும் நிலனத்ததிை் லை. "இ ் வ ா என்ன நடந் து வ ாச்சுன்னு இ ் டி ஆைாளுக் கு அேலன வகை் வி வமை் வகை் வி வகட்டு துலைக்கிறீங் க..." மற் றேர்கலை ார்த்து சத்தம் வ ாட்ட ஞ் சாபிவகசன் நாகார்ஜூனிடம் திரும் பி, "சரி ் ா நீ பசாை் றலத நாங் க நம் வறாம் ... நீ காதலிச்ச... ஏவதா சின்ன ேயசு உங் களுக் குை் ை த ் பு நடந் து வ ாச்சு..." இலத அேர் பசாை் லும் வ ாது அேன் மீண்டும் தலை குனிந் தான்.
"ஆனா... நீ காதலிச்ச ப ாண்ணு உன்லன ஏம் ் ா இ ் டி வகேை ் டுத்தணும் ...? உண்லமயிை் அந் த ப ாண்ணு உன்லன காதலிச்சாைா இை் லை ஏதாச்சும் ழிோங் கன்னு இ ் டி ண்ணிட்டாைா...? நை் ை குடும் த்து ப ாண்ணு இ ் டி தன் கற் ல நாலு வ ருக்கு பதரியற மாதிரி ஏைம் வ ாட மாட்டாை் . இேலை ார்த்தா நை் ை குடும் த்து ப ண்ணாய் பதரியலை ் ா. அேை் வ சியிரு ் லத ார்க்கும் வ ாது அேவைாட எண்ணம் எை் ைாம் உன் ணத்தின் மீது தாவனான்னு எனக் கு சந் வதகம் வதாணுது. அேை் உனக் கு வேணாம் ... அேை் வகட்டலத பகாடுத்துட்டு... இத்வதாடு சனியன் ஒழிந் ததுன்னு தலைலய முழுகு..." தாத்தாவின் ோர்த்லதயிை் வ ரனின் முகம் இறுகி வ ானது. என்ன தான் இருந் தாலும் வதவி அேன் காதலி அை் ைோ... வ ரனின் எண்ணவோட்டத்லத அறியாத தாத்தாவோ தன் வ த்தி மீராவிடம் , "ஏம் மா மீரா... இதனாை உன் அத்தான் வமை் உனக்கு பேறு ் ாயிருக் கா... எங் கலை எை் ைாம் விட உனக் கு தான் அேலன த்தி நை் ைா பதரியும் . சரி அேலன விடு இந் த கிைேனுக்காகோேது அேலன நீ கை் யாணம் ண்ணிக்கிறியா...?" தாத்தாவின் ோர்த்லதயிை் அேன் தான் அதிகமாய் அதிர்ந்து வ ானான். வ பி... வ பி என்று கூ ் பிட்டு சின்ன குைந் லதயாக எண்ணியேலை வ ாய் தான் திருமணம் ண்ணுேதா...? முடியவே முடியாது... மனதுக் குை் நிலனத்தேன் தன் முடிலே பதரிவிக்கும் முன் மீரா தன் ோலய திறந் தாை் . "நீ ங் க பசாை் ை வேண்டிய அேசியவம இை் லை தாத்தா... அத்தாலன த்தி எனக் கு நை் ைா பதரியும் . அேர் அந் த ப ண்லண உண்லமயா காதலிச்சிருக்கிறாரு... ஆனா அேை் இேலர ழிோங் கணும் ன்னு காதலிச்சியிருக் கா... இதிை் அத்தாவனாட தேறு ஒண்ணுமிை் லை... அேர் நை் ைேர்ன்னு எனக் கு பதரியும் ... நான் அேலர முழுசா நம் வறன்..." என்றேைின் ோர்த்லதகலை வகட்டு ஒரு நிமிடம் அேன் உலறந் தான். எந் த மாதிரியான அன்பு இது... ஒருத்தி அேலன அவயாக்கியன் என்று வகேை ் டுத்துகிறாை் ... இன்பனாருேவைா அேலன நை் ைேன் என்று கூறி அேனின் தரத்லத உயர்த்துகிறாை் . இரு ப ண்கலையும் தராசிை் லேத்து ார்த்தேனுக் கு மீரா இருந் த தட்வட தாை் ந் து... அேைின் குணத்லத உயர்த்தி காண்பித்தது. ஆனாலும் ... ஏவதா ஒன்று குலறகிறவத என்று வயாசித்தேனுக் கு விலடயாக ேந் தது... அேனின் காதை் ... அேைின் காதை் ப ாய் யாய் இருக் கைாம் ... ஆனாை் அேனின் காதை் ...? அது உண்லமயன்வறா... அேனின் வநசம் ப ாய் யிை் லைவய... அந் த காதை் அேன் பநஞ் லச நிலறக்க... தான் ஏமாற் று ் ட்டு விட்டலத அேன் அறிவு ஏற் றாலும் அேனின் மனம் அலத ஏற் று பகாை் ைாமை் தவிக்க... " ் ைஸ ீ ் ... என்லன பகாஞ் சம் தனியா விடுங் க... நான் ண்ணியது த ் பு தான்... இனிவமை் என்னன்னு நான் முடிவு ண்ண... வயாசிக் க எனக்கு பகாஞ் சம் லடம் பகாடுங் க..." என்றேன் யாலரயும் நிமிர்ந்து ார்க்காமை் மாடிவயறி தன்னலறக் கு பசன்றான். "மா ் பிை் லை... அேன்..." வசஷாத்திரி பேங் கட்டின் லகலய ் பிடித்து பகாண்டு மன்னி ் பு வகட்கும் ாேலனயிை் வ ச, அேலர தடுத்து வ சிய பேங் கட், "அஜூ நான் ேைர்த்த ல யன்... மீரா மாதிரி தான் நானும் வயாசிக்கிவறன்... இது ஏவதா அேலன சுற் றி பின்ன ் ட்ட சதின்னு நிலனக்கிவறன்... எனக்கு அேன் வமை் முழு நம் பிக்லகயிருக் கு... மீராலே அேனுக்கு பகாடு ் திை் எனக் கு முழு சம் மதம் ..." பசான்னேலர கண்கைங் க ார்த்த வசஷாத்திரி அேலர அன்வ ாடு
அலணத்து பகாண்டார். இந் த மாதிரியான துன் மான வநரங் கைிை் தான் உறவுகைின் அருலம பதரிகிறது. "மீரா... அஜூ குைந் லத
த்தி பதரிஞ் சும் நீ ..." துர்கா அேலை
ார்த்து வகட்க...
"அத்லத எனக் கு குைந் லதகை் ன்னா பராம் பிடிக் கும் ... அதிலும் அத்தாவனாட குைந் லதன்னா கசக்குமா...? அலத என் குைந் லதயா ஏத்துக்குவேன்... நீ ங் க கேலை ் டாதீங் க... அந் த ப ாண்ணுக் கு தான் அத்தாவனாட ோை பகாடுத்து லேக்கை..." என்றேைின் பதைிோன வ ச்சிை் துர்கா சற் று முகம் பதைிந் தார். ரமாவுக் குவம ப ண்லண நிலனத்து சற் று ப ருலமயாக இருந் தது. நன்றாக அைசி ஆராயாமை் எடுத்வதாம் கவிை் த்வதாம் என்று முடிவு ண்ணாமை் நன்கு வயாசித்து முடிவு ண்ணிய மகை் வமை் அேருக்கு மரியாலத ேந் தது. அவத சமயம் அேை் தன் மகை் என் திை் சற் று ப ருலமயாகவும் இருந் தது. இருேருவம அேரின் குைந் லதகை் அை் ைோ...!!! அங் வக அலறக் குை் நுலைந் தேனின் நிலைவயா மிகவும் ரிதா மாகயிருந் தது. தான் எ ் டி ஏமாந் வதாம் ... அதுவும் காதை் என்ற ப யரிை் ஒரு ப ண்ணிடத்திை் ஏமாந் தது அேனாை் சற் றும் ஜீரணிக்க முடியவிை் லை. 'ச்வச...' என்று லகலய உதறியேனின் லகயிலிருந் த பசய் தித்தாை் தூர வ ாய் விழுந் தது. ஏவதா வதான்ற அேசரமாய் அலத வ ாய் எடுத்தான். பகாட்லட எழுத்திை் இருந் த அேைின் ப யர் லேஷ்ணவிவதவி... அேனுை் சந் வதக விலதலய தூே... அந் த பசய் திலய ஆை் ந் து டித்தான். அேன் லேஷ்ணவியுடன் சாட்டிை் வ சியலத ஒரு சாட்சியாக அேை் பசாை் லியிருந் தலத டித்த வ ாது அேனுக் கு எை் ைாம் புரிந் து வ ானது... தான் திட்டமிட்டு ஏமாற் ற ் ட்டலத... லேஷ்ணவியும் , வதவியும் ஒன்று தான் என் லத உணர்ந்தேனுக் கு... தான் ஏமாற் ற ் ட்டது எதனாை் , ஏன், எதற் காக என் து மட்டும் பதரியவிை் லை... புரியவிை் லை... "வதவி..."
ஆத்திரத்துடன்
முணுமுணுத்தான்.
'எ ் டிடி என்லன ஏமாத்த உனக் கு முடிஞ் சது... என் வமை் அ ் டிபயன்ன ழிபேறி... உன்லன காதலிச்சலத தவிர நான் வேறு எந் த ாேமும் ண்ணவிை் லைவய... இதுக்கு நீ என்லன கத்தி எடுத்து வநருக்கு வநர் குத்தி இருக் கைாவம.. இ ் டி அணு அணுோய் சாகாமை் என் உயிர் ஒவரடியாய் வ ாயிருக் குவம...' என்று மனதுக் குை் புைம் பியேன் நிற் க மாட்டாமை் அ ் டிவய வதாய் ந் து வ ாய் நாற் காலியிை் அமர்ந்தான். அேன் மனக்கண்ணிை் அேனும் அேளும் காதலித்த நிலனவுகவை ஓடி அேலன உயிவராடு ேலதத்தது. அேலை சந் தித்த மறுநாை் தன் காதலை உணர்ந்து அதற் கு அடுத்த நாை் காதலை பசாை் லி அேைிடம் சம் மதம் ோங் கி... என்று வயாசித்து பகாண்டிருந் தேனுக் கு அ ் வ ாது தான் ஒன்று உலறத்தது. அேன் காதலை பசாை் லியதும் அேை் உடவன சம் மதம் பசாை் லியது. அன்று தன்லன வ ாை் அேளும் கண்டவுடன் காதலிை் விழுந் துவிட்டாை் என்பறண்ணி பூரித்து வ ானேனுக் கு... இன்று எை் ைாவம தேறாக பதரிந் தது. அேை் ஒரு நாளும் தன்லன காதலித்ததாய் பசாை் ைவிை் லை என் து மிக தாமதமாய் அேன் மூலைக் கு உலறத்தது. அன்று அேனின் காதலை ஏற் று பகாண்டதும் நாடகம் ... அவத வ ாை் ஒவர மாதத்திை் தன்வனாடு குடும் ம் நடத்தியேை் மீது அ ் வ ாது வதான்றாத சந் வதகம் இ ் வ ாது வதான்றியது. ஒருத்தி காதலிை் வேண்டுமானாை் நடிக்கைாம் ... ஆனாை் ஒருேனிடத்திை் தன் உடை் , ப ாருை் , ஆவி அலனத்லதயும் ணயம் லேத்து கூடும் கூடலிை் கூடோ ப ாய் லம இருக்க கூடும் ... அதிை் கூடோ நடிக்க முடியும் ? மனதுக்கு பிடிக்காத ஆணின் லக ் ட்டாை் மனமும் , உடலும் அருேரு ் பிை் சுருங் கும் ப ண்கலை தான் அேன் வகை் வி ் ட்டிருக் கிறான். அேை் தன்னுடன் கூடிய கூடலை
நிலனத்து ார்த்தேனுக்கு அேை் எந் தவிடத்திலும் அருேரு ் பு அலடயவும் இை் லை... அேலன விைக் கி தை் ைவுமிை் லை. மாறாக அேன் வேண்டுபமன்ற தா ம் மட்டுவம அேைிடத்திை் பகாழுந் துவிட்டு எரிந் தலத அேனாை் இ ் வ ாதும் உணர்ந்து பகாை் ை முடிந் தது. அது பகாடுத்த தாக்கம் இ ் வ ாது அேை் வேண்டுபமன்று என்ற உணர்வு அேன் மனதிை் வ யாட்டம் வ ாட... தன்னிலை கண்டு அேனுக்வக இரக்கமாயிருந் தது. அேை் வமலிருந் த ஆத்திரம் வ ாய் இ ் வ ாது அேை் அேனுக் கு அைித்த காதை் ரிசான துவராகத்லத எண்ணி வேதலனயிை் ஆை் ந் தான். காதை் இந் தைவுக் கு ேலிக்க பசய் யும் என் லத உணர்ந்த அேன் அந் த ேலியிை் துடிதுடித்து வ ானான். அேலை காண வேண்டும் ... அேை் துவராகத்துக்கான காரணத்லத அறிய வேண்டும் ... ஏன் இ ் டி பசய் தாய் ? என்று அேலை வகட்க வேண்டும் என்று எண்ணியேன் மனம் முழுேதும் ேலி... ேலி... ேலி மட்டுவம... ******************************** பிரகாஷ் விட்ட அலறயிை் லேஷ்ணவிவதவியின் கன்னம் மிைகாலய லேத்து அலரத்தது வ ாை் எரிந் தது. கன்னத்திை் லகலய லேத்த டி அேலன அதிர்சசி ் யாய் ார்த்தாை் அேை் . "அண்ணா..."
அேைின்
ோர்த்லதயிை்
அேைின்
அதிர்சசி ்
பிரதி லித்தது.
"அ ் டி என்லன கூ ் பிடாவத... அந் த ோர்த்லதக் கு அர்த்தம் புரிஞ் சியிருந் நிருந் தா நீ இ ் டிபயாரு காரியம் ண்ணிட்டு என் முன்னாை் ேந் து இே் ேைவு லதரியமாய் நிற் கமாட்ட... அ ் ா, அம் மா ேந் து வகட்டா நான் என்ன பசாை் லுவேன்... உன் தங் கச்சிலய நீ வய அேனுக் கு கூட்டி பகாடுத்தியான்னு வகட்டா... நான் என்ன திை் பசாை் வேன்..." ஆத்தரமாய் கத்தியேனின் ோர்த்லதயிை் மனம் உலடந் தேை் , "அண்ணா... அ ் டிபயை் ைாம் வ சாதீங் க... நீ ங் க அ ் டிபயை் ைாம் இை் லை... அது எனக் கு பதரியும் ... ் ைஸ ீ ் இன்பனாரு முலற உங் கலை நீ ங் கவை இ ் டி தாை் த்தி வ சாதீங் க..." அேனின் லகலய பிடித்து பகாண்டு பகஞ் சினாை் அேை் . "நீ ண்ணியிருக் கிற வேலைக் கு ஊர் எ ் டி வ சும் ... இ ் டித்தான் வ சும் ..." என்றேனின் முகத்திை் அே் ேைவு வேதலன...! "இை் லை... இது முழுக் க முழுக்க நான் சம் ந் த ் ட்டது... உங் களுக்கும் இதுக் கும் சம் ந் தமிை் லைன்னு நான் அ ் ா, அம் மா கிட்ட பசாை் லிடவறன்... இதுக்கு வ ாய் நீ ங் க ேருத்த ் ட கூடாதுண்ணா... இ ் வ ா நீ ங் க சந் வதாசமாயிருக் கிற வநரம் ... நீ ங் க நிலனச்ச மாதிரி அேலன ழிோங் கியாச்சு இை் ை... இது அேன் வகரியர்ை மிக ் ப ரிய ் ைாக் மார்க்..." அேலன மகிை் விக்க என்று அேை் கூறிய ோர்த்லதகை் அேலன இன்னமும் வேதலனயிை் ஆை் த்தியது. "அேலன எனக் கு பிடிக்காது தான்... அேலன ழிோங் கணும் ன்னு நிலனச்வசன் தான் இை் லைங் கை் ை... ஆனா அதுக்கான விலை... என் தங் லக இை் லை... அேைின் கற் பு இை் லை..." மனம் பநாந் து பசான்னேன் வேதலனயிை் ஆை் ந் தான். "அண்ணா..." சிறு சங் கடத்துடன் இலடபேைி விட்டேை் , " இதிை் எனக்கு எந் த குற் றவுணர்வும் இை் லை... நானா மனமுேந் து தான் பசய் வதன்... உங் களுக் கு ஒண்ணு பதரியுமா...? இ ்வ ா தான் என் மனசு ஆை் கடை் வ ாை் அலமதியாயிருக் கு... நிம் மதியாயிருக் கு... எனக்காக ார்த்து ார்த்து பசய் யும் உங் களுக் காக என்னாை் முடிஞ் ச சிறு உதவி அே் ேைவு தான்..." மிக எைிதாக வ சியேலை கண்டு அேன் பகாஞ் சம் அதிர்ந்து தான் வ ானான். தன் பசயலுக் கு இந் த சிறிய ப ண்லண துலணக் கு அலைத்தது தேவறா என்று அந் த
கணம்
மனதிபைழுந் த
குற் றவுணர்விை்
தாங் கமாட்டாமை்
தவித்தான்.
"லேஷூ உன் கிட்ட நான் என்ன பசான்வனன்... நீ என்ன பசய் துட்டு ேந் திருக்க..." அேன் வகட்ட வ ாது அேனின் முகம் ார்க்க முடியாமை் அேைின் தலை தானாக தாை் ந் தது. "வேபறாரு ப ண்லண லேத்து பசய் ய பசான்னீங்க..." முணுமுணு ் ாய் திை் ேந் தது அேைிடமிருந் து... "காசுக் காக இலத பசய் ய ை ப ண்கை் இருக்க... இலத நீ வயன் பசய் வத... நாலைக் கு உனக் கு கை் யாணம் என்றாை் இந் த நியூஸ் உன் ேருங் காை ோை் க்லகலய ாதிக்காதா...? உன் ோை் க்லக இ ் டிவய அழிந் து வ ாேலத ார் ் தற் கா இந் த அண்ணன் உயிவராடு இருக் வகன்... என்னயிருந் தாலும் நீ பசய் தது த ் பு தான்ம் மா..." பிரகாஷின் குரை் வேதலனயுடன் ஒலித்தது. "காசுக் காக பசய் ேலை விட நான் என்ன மட்டம் ...? உங் களுக்காக உயிலரயும் பகாடு ் ேை் நான்... அ ் வ ா இலத நான் பசய் தாை் தான் நன்றாகயிருக் கும் ..." அழுத்தம் திருத்தமாய் பசான்னேைின் முகத்திை் தேறு பசய் துவிட்டதற் கான தவி ் பு ஏதுமிை் லை. அலத கண்டேன் மனம் துணுக் குற் றது. 'இேை் பதரிந் து வ சுகிறாைா.. இை் லை பதரியாமை் வ சுகிறாைா...?' சந் வதகமாய் அேன் அேலை ார்த்தான். "லேஷூ... உன் ேயிற் றிை் ேைரும் குைந் லத... உன் கை் யாணம் ..." அேனாை் வகார்லேயாய் வ ச முடியவிை் லை. பதாண்லடக் குழியிை் ஏவதா முை் சிக்கி பகாண்டது வ ாை் அேனுக் கு வ ச்சு ேராமை் சதி பசய் தது. "கை் யாணம் ..." விரக்தியாய் பசான்னேைின் முகம் கை் வ ாை் இறுகியிருந் தது. "எனக்கு கை் யாணத்திை் நம் பிக்லகயிை் லை... அதிலும் ஆண்கைிடத்திை் சுத்தமாய் நம் பிக்லக இை் லை..." தன்வனாட ோர்த்லதயிை் அண்ணனின் முகம் மாறுேலத உணர்ந்தேை் ... "அ ் ாவும் , நீ ங் களும் விதிவிைக் கு அண்ணா..." என்று கூறியேை் அேலன ார்த்து சிரித்தாை் . அதிை் ஜீேனிை் லை என் லத பநாடியிை் கண்டு பகாண்டான் அேன். "அ ் வ ா இந் த குைந் லத..." அேனின் வகை் வியிை் அேைின் புன்னலக விரிந் தது. "நான் பசய் த ாேத்திற் கு எனக் கு கிலடத்த தண்டலன... ப ற் று ேைர்க்க வேண்டியது தான்..." வகலி வ ாை் பசாை் லி வ ச்லச மாற் றினாை் . "லேஷூ...
நீ
அேலன
விரும்
றியா...?"
வயாசலனயுடன்
வகட்டான்.
"ச்வச... ச்வச... அ ் டிபயை் ைாம் இை் லைண்ணா... இது ஒரு கமிட்பமன்ட்... வேலை முடிஞ் சதுக் கு அ ் புறமும் உரிலம பகாண்டாடுேதிை் அர்த்தம் இை் லை..." "அேன் உன்லன விட மாட்வடன்னு பசான்னா...?" அேனின் இந் த வகை் வியிை் அேை் உடை் அதிர்ந்தது. எை் ைாம் ஒரு கணம் தான் தன் தயக் கத்லத விட்படாழித்தேை் , "ஆண்கைிை் அேன் மட்டும் விதிவிைக்கா என்ன...? இந் வநரம் விசயம் வகை் வி ் ட்டு... என் வமை் பகாலைபேறியிை் இருந் தாலும் ஆச்சிரிய ் டுேதற் கு இை் லை..." ோய் விட்டுச் சிரித்தேலை ஒரு மாதிரியாய் ார்த்த பிரகாஷ், "எனக் கு என்னவமா நீ அேன் கூட வசர்ந்து ோை் றது தான் சரியா ் டுது... நான்
வேணும் ன்னா அேன் லகக்காலிை் விழுந் தாேது உன்லன அேன் கூட வசர்த்து லேக்கிவறன்..." என்றேலன தடுத்து மறு ் ாய் தலையலசத்தேை் , "இது
என்
ோை் க் லக
நான்
ார்த்துக்கிவறன்..."
என்றேளுக் கு
திைாக...
"எது உன் ோை் க் லக... இ ் டி பகட்டு சீரழிேதா...?" அடிக் குரலிை் உறுமிய ஜனார்த்தனின் வ ச்சிை் திலகத்து வ ாய் திரும் பியேை் , "அ ் ா... அம் மா..." அதிர்சசி ் யிை் வ ச்சற் று வ ாய் நின்றாை் . ஆம் ... விசயம் வகை் வி ் ட்டு திரு ் தியிை் சாமி தரிசனம் கூட ண்ணாமை் ஜனார்த்தனன் மலனவியுடன் உடவன பசன்லனக் கு கிைம் பி ேந் துவிட்டார். "அந் த நிலன ் பு உன் மனசிலிருந் தா இ ் டிபயாரு காரியத்லத நீ ண்ணியிரு ் பியா...?" வகட்டு பகாண்டு ேந் த வகாமைம் அேலை அடி வமை் அடிக்க... ஜனார்த்தனன் ேந் து அேலர தடுத்தார். "விடுங் க என்லன... அேலை..." அதட்டை்
ை் லை கடித்த மலனவிலய, "வகாமைா..." ஒரு வ ாட்டு அடக்கியேர்,
"அடிக் கிறதா இருந் தா உன் புை் லைலய அடி... அேன் தான் இது எை் ைாத்துக் கும் காரணம் ... எ ் வ ா ாரு அந் த நாகா வமை ப ாறாலமலய ேைர்த்துட்வட வ ானா... ஒரு நாை் இை் லை ஒரு நாை் இது வ ாை் தான் நடக் கும் ..." என்று ப ாருமியேர்... மகனின் சட்லடலய பகாத்தாக பிடித்து... "ஏண்டா... உன் ழிபேறிக்கு என் ப ாண்ணு தான் கிலடத்தாைா...?" என்று வகட்டு பகாண்வட... அேனின் கன்னத்திை் சராமாரியாக அடிக்க... "அ ் ா... அண்ணா வமை் எந் த த ் புமிை் லை.... இதுக்கு எை் ைாம் நான் தான் காரணம் ... அண்ணாலே அடிக்காதீங் க..." என்று தடுக்க முலனந் த தங் லகலய ார்த்து, "நீ இதிை் தலையடாவத... அேர் அடிக்கட்டும் ... எனக் கு வேண்டிய அடி தான் இது..." அலசயாமை் நின்றேலன கண்டு அேளுக் கு கண்ணீர் ேந் தது. அேர் அடித்து ஓய் ந் ததும் அேர் காலிை் விழுந் தேன், "அ ் ா என்லன மன்னிச்சிருங் க... லேஷூ ோை் க்லகலய வநர் ண்ற ப ாறு ் பு என்வனாடது..." "நீ ண்ணிய காரியத்துக்கு உன்லன பேட்டி வ ாட்டாை் தான் என் மனசு ஆறும் ... நீ பயன்னடா அேை் ோை் க்லகலய வநராக் குறது... என் மகை் ோை் க்லகலய எ ் டி வநர் பசய் யணும் ன்னு எனக் கு பதரியும் ..." என்றேர், "வகாமைா... நீ லேஷூலே கூட்டிட்டு கிைம் பு..." கணேரின் ோர்த்லதக் கு எதிர்வ ச்சு வ சாமை் மகலை கூட்டிக் பகாண்டு கிைம் பினார் வகாமைம் . லேஷ்ணவியும் தந் லதலய எதிர்க்க முடியாமை் அேர்கவைாடு மனவம இை் ைாமை் கிைம் பினாை் . அேர்கை் வநவர பசன்ற இடம் நாகார்ஜூன் வீடு... 1. 8ஆம் அத்தியாயத்தின் பதாடர்சசி ் ... விடாமை் அலைத்த அலை ் வ சிலய ஒருவித சலி ் புடன் எடுத்து காதிை் லேத்தான் நாகார்ஜூன். அேனுக் கு இருக்கும் மனநிலையிை் யாரிடமும் வ ச விரு ் மிை் லை. காலையிை் அலறக் குை் முடங் கியேன் தான்... இவதா இ ் வ ாது மதியமாகிய வ ாதும் அலறலய விட்டு பேைியிை் ேர விரு ் மிை் ைாதேனாய் அங் வகவய முடங் கிவிட்டான்.
"பசாை் லுங் க ் ா..."
சுரத்திை் ைாமை்
ஒலித்தது
அேனது
குரை் ...
"அேங் க ேந் திருக்காங் க அஜூ..." உணர்சசி ் யற் ற குரலிை் உலரத்த தந் லதயின் வ ச்சிை் அேனுக்கு ஒன்றும் புரியவிை் லை. "எேங் க...?"
புரியாமை்
வகட்டான்
மகன்.
"அதான் வ ் ரிை் நியூஸ் வ ாட்ட அந் த ப ாண்ணும் ... அேங் க அ ் ா, அம் மாவும் ..." அேரின் ோர்த்லதயிை் அேன் மின்னபைன துை் ைி எழுந் தான். "வதவியா ் ா..." அேனின் வசஷாத்திரியின்
குரலிை்
"ம் ..." என்ற டி அேர் அலை ் ல கதலே திறந் து
பதரிந் த முகம்
அதிக ் டியான
ஆர்ேத்திை் இறுகியது.
துண்டிக்க... அேன் உற் சாகத்துடன் அலறக் பேைியிை் ேந் தான்.
"வசஷூ... என் ப ாண்ணு ஏவதா பதரியாம இ ் டி ண்ணிட்டா... அேலை மன்னிச்சு உங் க வீட்டு மருமகைா ஏத்துக்கணும் ..." ஜனார்த்தனனின் குரலிை் நாகார்ஜூனும் , லேஷ்ணவியும் உடை் விலறக் க நின்றிருந் தனர். தனக்காக தனது தந் லத அடுத்தேரிடம் பகஞ் சும் நிலைக் கு தான் ஆைாக்கி விட்வடாவம என்று அேை் உடை் விலறக்க நிற் க... அேவனா அேைின் துவராகத்லத மறந் து அேை் மீதான காதலிை் தன்லன மறந் து அேலை ார்க்க மகிை் வுடன் கிைம் பிய தன்னிலைலய அறவே பேறுத்தான். அதனாை் மனதிை் ஏற் ட்ட சுணக்கத்திை் பமதுவே டியிறங் கினான். அேனின் ார்லே முழுேதும் வதவியின் மீவத இருந் தது. அேனது ேரவு உணர்ந்து எை் வைாரும் அேலனவய ார்க்க... அேை் மட்டும் அேலன திரும் பி ார்க்காமை் வேறு எங் வகா ார்த்து பகாண்டு நின்றிருந் தாை் . "இவதா என் மகவன ேந் துட்டான்... நீ ங் க வகட்ட வகை் விக் கு அேவன திை் பசாை் ோன்... ஏன்னா ாதிக் க ் ட்டேன் அேன் தாவன..." மகலன லக காட்டிவிட்டு தந் லத அலமதி காத்தார். அேன் யாலரயும் கண்டு பகாை் ைாமை் வநவர அேைருகிை் ேந் தேன்... அேைின் லகலய ற் றினான். அேை் திலகத்து வ ாய் அேலன ார்க்க... அேவனா திை் வ சாமை் அேைின் லகலய பிடித்து தன்வனாடு அலைத்து பசன்றான். ஏவனா அேளும் அேனின் பிடியிலிருந் து திமிறவும் இை் லை... விைகவும் இை் லை. அேன் இழுத்த இழு ் பிற் வகற் இலசந் து பகாடுத்தாை் . வநவர தன்னலறக்குை் அேலை அலைத்து ேந் தேன் கதலே தாைிட்டுவிட்டு அேலை வநருக் கு வநராய் ார்த்தான். அேனுக் கு பகாஞ் சமும் சலைக்காத ார்லேலய ார்த்தேை் தன் இரு லககலையும் பநஞ் சுக்கு குறுக் வக கட்டி பகாண்டு அழுத்தமாய் நின்றிருந் தாை் . அலதபயை் ைாம் விட அேலன ார்த்த அேைின் அந் நிய ார்லேயிை் அேனின் காதை் பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் பசத்து பகாண்டிருந் தது.
"ஏன் இ ் டி ண்ணின... வதவி...?" குரலிை் கடுலம காட்ட முயன்று வதாற் றான். அேலை கண்டதும் அேனின் ஆத்திரம் , வகா ம் எை் ைாம் இருந் த இடம் பதரியாமை் மாயமாகி வ ானலத அேன் உணர்ந்வத இருந் தான். "நாலு சுேத்துக் குை் நடந் த புனிதமான தாம் த்தியத்லத நீ நாலு வ ருக் கு எடுத்து பசாை் லிட்டு ேந் துட்ட... ஆனா நான் உனக் கும் எனக் குமான வ ச்சுோர்த்லத கூட அடுத்தேங் களுக் கு பதரியாமை் நாலு சுேத்துக் குை் ... அதுவும் என்னலறக் குை் இருக்கணும் ன்னு நிலனச்சு உன்லன இங் வக கூட்டிட்டு ேந் திருக்வகன்... அ ் டி ் ட்ட என்லன வகேை ் டுத்த உனக் கு எ ் டி மனசு ேந் துச்சு... அ ் டி நான் உனக்கு என்ன பகடுதை் ண்ணிவனன் வதவி...? நான் உன்லன ஏமாத்திவனனா...? என்லன ார்த்தாை் அ ் டி ஏமாத்து ேன் மாதிரியாயிருக் கு...?" என்றேனின் குரை் துக்கத்திை் உை் வை வ ானது. அதற் கும் திை் வ சாது தன்லன பேறித்து ார்த்து பகாண்டிருந் தேை் அருவக ேந் தேன், " திை் பசாை் லுடி... வராட்டுவை வ ாற வராக் மாதிரி... ஏவதா காமுகன் மாதிரி என்லன சித்தரிச்சு வ சியிருக் கிவய... அதுக்கு காரணம் என்னடி...? காதை் இை் ைாமைா என் கூட வசர்ந்து ோை் ந் த...? அ ் வ ா உன் கண்ணிை் நான் கண்ட காதை் ப ாய் யா...? உன் காதை் ப ாய் யா...? பசாை் லுடி... என்ன தான் உனக் கு பிரச்சிலன...? இே் ேைவு தூரம் என்லன நீ தரம் தாை் த்திய பிறகும் ... எனக் கு துவராகம் இலைச்ச உன் கிட்ட நான் விைக்கம் வகட்டுட்டு இருக் வகன்னா... அதுக் கு காரணம் நான் உன் வமை் ேச்ச காதை் ... உன் காதை் வேணும் ன்னா ப ாய் யாயிருக்கைாம் ... ஆனா என் காதை் உண்லம... இ ் வ ா கூட இலத பசய் தது நீ தான்னு என்னாை் நம் முடியலை... என் வதவி இ ் டிபயாரு காரியம் ண்ணினா... அதுக்கு ஏதாேது தகுந் த காரணமிருக் கும் ன்னு என் உை் மனசு பசாை் லுது... பசாை் லு வதவி... நீ ஏவதா விலையாட்டாய் தாவன இலத பசய் வத..." அேன் வமவை வ சும் முன், "இை் லை... இை் லை... அலத பசய் தது நான் தான்... வேணும் ன்வன தான் நான் இலத பசய் வதன்... எனக் கு உங் க வமை் காதலும் கிலடயாது... எந் த கருமமும் கிலடயாது..." ஏறக் குலறய கத்தியேலை திலகத்து வ ாய் ார்த்தேன் சட்படன்று தன்லன சமாைித்து பகாண்டு, "ஏன்...?" எை் ைாம்
அந் த
ஒற் லற ோர்த்லதயிை் ஏமாற் றம் , வேதலன, கைந் து ஒலித்தது அேனது
கழிவிரக்கம் , குரலிை் .
"பிரகாஷ்..." அேளும் ஏபனன்ற காரணத்லத ஒற் லற ோர்த்லதயிை் அேனுக் கு உணர்த்திவிட்டாை் . "காட்..." தன் தலை முடிலய அழுந் த வகாதி பகாண்டேனுக் கு இலத நம் முடியவிை் லை.
"அேர்
"ஓ..."
என்
என்றேன்
அண்ணா..." அேலை
கூர்ந்து
என்றாை் ார்த்தேன்,
கூடுதை் "பிரகாஷூக்கும்
த்தான்
தகேைாக... எனக் கும்
எந் தவித பிரச்சிலனயும் கிலடயாது... பதாழிை் முலறயிை் வ ாட்டி உண்டு தான் இை் லைங் கை் ை... அதுக்காக நீ இ ் டிபயை் ைாம் ண்ணுவியா...? அேன் தான் முட்டாை் மாதிரி என்லன எதிரியா ார்த்தா... நீ என்ன ஏதுன்னு அைசி ஆராய் ஞ் சு ார்க்க மாட்டியா...? அேனுக் காக உன்லனவய ணயம் லேக் கிற அைவுக் கு... ச்சு... எ ் டி உன்னாை் முடிந் தது..." அேனாை் இன்னமும் அேை் பசான்னலத நம் முடியவிை் லை. "பசஞ் வசாற் று கடன் தீர்க்க அந் த கர்ணன் துரிவயாதனன் க்கம் நின்ன மாதிரி நான் என் அண்ணனுக்காக இலத பசய் வதன்... நான் நியாயம் , தர்மம் இதுக்பகை் ைாம் அ ் ாற் ட்டேை் ... என்லன ப ாருத்தேலரக் கும் நன்றி கடலன திரு ் பி பசலுத்த ேந் த சந் தர் ் த்லத நான் யன் டுத்தி பகாண்வடன். என் மனசிை் எந் தவித குற் றவுணர்வும் இை் லை..." என்னத்தான் நிமிர்ோய் அேை் பசான்னாலும் அேை் கண்ணிை் பகாஞ் சவம பகாஞ் சம் பிரதி லித்த ேலிலய அேனது காதை் பகாண்ட உை் ைம் கண்டு பகாண்டது. அேலை ஆராய் ச்சியாய் ார்த்தேன்... "இ ் டி பசய் றதாை என்லன ழிோங் கிட்டதா நிலன ் ா... இை் லை இதனாை் என் வகரியர் ாதிக்க ் டும் ன்னு நிலனக்கிறியா...?" அேலை ார்த்து கூர்லமயுடன் அேன் வகட்க, "பசான்னாலும் பசாை் ைாவிட்டாலும் உங் க ோை் க்லகயிை் நான் ேந் தது ஒரு அழிக் க முடியாத கரும் புை் ைி தான். இலத நீ ங் கவை நிலனச்சாலும் மாத்த முடியாது... அந் தைவிை் என் அண்ணாவுக் கு பேற் றி தான்..." என்றேைின் இறுமா ் பு திலிை் அேனுக்கு பிரகாஷ் வமை் வகா ம் வகா மாய் ேந் தது. "உன்
முடிவு
"உங் க
ேழியிை்
"அ ் வ ா
நீ ங் க
உன்
வ ாங் க...
ேயித்திை்
"என் குைந் லத..." அேனின் ேைர்க்கணும் ன்னு "அதன்
தக ் ன்
"என் குைந் லதக் கு என்றேலை
என்
ேழியிை்
ேைரும்
நான்
நம் ம
ோர்த்லதலய திருத்தியேை் ... எனக் கு
நான்..." அம் மா கண்டு
என்ன...?"
அேன்
குைந் லத...?" "அலத எ ் டி பதரியும் ..."
விடா ் பிடியாய்
மட்டும் வ ாதும் ... அேனுக் கு
வ ாவறன்..."
வ சினான்.
அ ் ா வதலேயிை் லை..." ஆயாசமாயிருந் தது.
"நாலைக்வக உனக் கு வேறு கை் யாணமானாை் ... என் குைந் லத..." என்று ாதியிை் நிறுத்தியேன் அேலை கூர்ந்து ார்த்தான். "என்
குைந் லத
இது...
அ ் புறம்
நான்
யாலரயும்
கை் யாணம்
ண்ணிக்க
வ ாேதிை் லை... எனக்கு ஆண்கலை கண்டாவை பேறு ் ாயிருக்கு... உங் கலையும் வசர்த்து தான் பசாை் கிவறன்..." என்றேைின் திலிை் அேனுக் கு வதலேயான திை் கிலடத்துவிட... அேை் அருவக இன்னமும் பநருங் கி ேந் தேன், "உனக் கு தான் ஆண்கலை கண்டாை் பிடிக்காது... ஆனாை் எனக் கு ப ண்கை் ன்னா பராம் பிடிக்கும் ... அதுவும் என் ஸ்வீட்டி என்றாை் பராம் பராம் இஷ்டம் ..." என்றேன் பநாடி வநரம் கூட தாமதிக்காமை் அேை் முகம் ற் றி இழுத்து அேைின் இதழிை் தன் இதலை அழுத்தமாய் தித்தான். அேனின் மனதிலுை் ை வேதலன, காயத்திற் கு வேண்டிய மருந் லத அேைின் இதபைாற் றலிை் அேன் வதடினான். பேகுவநரம் நீ டித்த அந் த முத்தத்திை் அேை் தான் சுோசிக் க காற் று கிலடக்காமை் திணறினாை் . அேனிடமிருந் து ேலுக் கட்டாயமாய் தன் உதடுகலை பிரித்பதடுத்தேை் , "நான் உங் கலை வகேை ் டுத்தியேை் ... அேமான ் டுத்தியேை் ... உங் களுக் கு துவராகம் பசய் தேை் ... அ ் டி ் ட்ட என்னிடம் இ ் டி நடந் து பகாை் ை உங் களுக் கு பேட்கமாயிை் லை... காதலிை் லை என்று பசாை் ேைிடம் நீ ங் க இ ் டி நடந் து பகாை் ளும் முலற பகாஞ் சமும் சரியிை் லை..." என்றேலை மீண்டும் தன்னருகிை் இழுத்தேன், "நீ பசஞ் ச த ் ல எ ் டி சரி பசய் யணும் ன்னு எனக்கு பதரியும் ... எனக் கு ஏற் ட்ட வகேைத்லத, அேமானத்லத எ ் டி துலடக்கணும் ன்னு எனக் கு பதரியும் ... உன் துவராகத்லத எ ் டி காதைாய் மாத்துேதுன்னு எனக் கு பதரியும் ... அ ் புறம் என்ன பசான்ன எனக் கு பேட்கமாயிை் லையான்னு தாவன வகட்ட... நிச்சயமாயிை் லை... என் மலனவிக் கு முத்தம் பகாடு ் தற் கு நான் ஏன் பேட்க ் டணும் ...? ம் ..." ஒற் லற புருேத்லத உயர்த்தி அேலை ார்த்து வினவியேலன கண்டு அேை் திலகத்து வ ாய் நிற் க... "உனக் கு ஆண்கலை கண்டாை் பிடிக் கைன்னு பசான்ன... அது ஏன்னு நான் வகட்க வ ாறதிை் லை... ஆனா இந் த ஆலண அதாேது இந் த நாகார்ஜூலன உனக் கு கண்டி ் ா பிடிக் கும் ... பிடிக்க லே ் வ ன்... ார்க்கைாம் டி உன் துவராகம் பஜயிக் குதா... இை் லை என் காதை் பஜயிக்குதான்னு...? இந் த நாகா வதாத்ததா சரித்திரமிை் லை... அலத நீ மாத்தி எழுத நிலனச்சா நான் விட்டுவிடுவேனா என்ன...? என் காதை் உன் காதலை பஜயிக்கும் ... உன்லனயும் பஜயிக் கும் ... உன் ோயாை் நாகா ஐ ைே் யூன்னு பசாை் ை லேக்கிவறன்டி..." என்றேன் மீண்டும் அேை் இதலை வநாக் கி குனிய... "விடுங் க..." என்று திமிறியேலை பகாஞ் சமும் ைட்சியம் பசய் யாமை் அேை் இதை் வநாக் கி குனிந் தேன் முன்ல விட அழுத்தமாய் அேைின் இதழிை் கவிலத ாட... அேவைா தனக் குை் இறுகி வ ாய் நின்றிருந் தாை் . அலத அேன் பகாஞ் சமும் கண்டு பகாை் ைாமை் தன் காரியத்திை் கண்ணாயிருந் தான். காதலிை் தான் கடலம தேறாத நை் ை காதைன் என் லத அேன் அேளுக் கு நிரூபித்தான். சதி
பதாடரும் ...
:
9
நாகார்ஜூன் தன்னேைின் இதை் ் பூவின் வதலன ருகுேதிை் நாட்டம் பகாண்டேனாய் அதிை் மயங் கியிருந் தேன்... சுற் று ் புறத்லத மறந் தான்... இே் ேைவு ஏன் அேன் தன்லனவய மறந் தான்... அேன் நிலனவிை் நின்றது எை் ைாம் அேன், அேை் மட்டுவம... பேகுவநரம் பசன்றும் தன்லன விடுவிக் கும் எண்ணம் சிறிதுமிை் ைாமை் இருந் தேலன என்ன பசய் ேது என்று பதரியாமை் திலகத்த வதவி... பின்பு தன் ைம் அத்தலனலயயும் திரட்டி பகாண்டு அேனிடத்திலிருந் து விடு ட வ ாராடினாை் . அேைின் வ ாராட்டத்லத உணர்ந்வதா இை் லை... அேைின் நிலைலய உணர்ந்வதா என்னவமா அேன் சிரித்த டி அேலை விடுவித்தான். "வதங் க் ஸ் ஸ்வீட்டி..." அேளுக் கு
மயக்கமாய் த்தி
ஒரு
மார்க்கமாய் சிரித்தேலன கண்டு பகாண்டு ேந் தது.
"ச்சீ..." என்றேை் அேலன முலறத்து பகாண்டு கதலே வநாக் கி பசை் ை... ஒவர எட்டிை் அேைருகிை் ேந் தேன்... "இனிவமை் நீ எடுத்து லேக்கும் ஒே் போரு அடியும் என் அனுமதியிை் ைாமை் எடுத்து லேக்க முடியாது... நீ பசய் ய வ ாற ஒே் போரு பசயலின் பின்னாலும் நான் தான் இரு ் வ ன்..." முகம் இறுகி அடிக்குரலிை் கூறியேன்... பநாடியிை் தன்லன சரி பசய் து பகாண்டு அேைின் லகலய பிடித்து, "இ ் வ ா வ ாகைாம் ோ..." அேவைா அேன் கூறியலத கண்டு பகாை் ைாமை் , "நான் என்ன உனக் கு அடிலமயா...?" என்று கத்த... அேலை இலமக் காமை் ார்த்தான். "ச்வச... ச்வச... நீ எனக் கு அடிலமயா... அ ் டி பசான்னா அேனுக் கு கண்ணிை் லை... நை் ைா வயாசிச்சு பசாை் லு... யாருக் கு யார் அடிலமன்னு..." அேன் பசான்னவிதத்திை் அேலன ார்த்தேளுக் கு அேனின் முகத்திை் பதரிந் த ாேத்திை் என்ன பசாை் ேது என்று பதரியாமை் ோயலடத்து வ ானது. "நான் தான் உன்னிடத்திை் அடிலமயாயிருக்வகன்... அந் தைவுக் கு நீ என்லன மயக் கி ேச்சியிருக் வக..." கிறக்க குரலிை் கூறியேலன ார்க்க பிடிக்காமை் முகத்லத திரு ் பி பகாண்டாை் அேை் . வமற் பகாண்டு எதுவும் வ சாமை் அேன் அேலை அலைத்து பகாண்டு நடக்க... அேவைா லியாடு வ ாை் அேனுடன் இலணந் து நடந் தாை் . ஏவனா அேலன மீறி பசை் லும் துணிவு அேளுக் கு இை் லை... அேலை அலைத்து பகாண்டு தன் ப ற் வறார் முன் ேந் து நின்றேன், "அ ் ா... அம் மா... நான் வதவிலய தான் கை் யாணம் ண்ணிக்க வ ாவறன்..." உறுதியான குரலிை் கூறியேலன இருேலர தவிர அதிர்சசி ் யாய் ார்த்தனர் அலனேரும் . அந் த இருேர் வேறு யாருமிை் லை ஜனார்த்தனனும் , வகாமைமும் தான். அேர்கை் இருேர் மட்டுவம அேனின் ோர்த்லதயிை் மகிை் ந் தனர். மற் ற எை் வைாலரயும் விட அதிகமாய் அதிர்ந்தது வதவி தான். 'இேனுக் கு ல த்தியம் ஏதும் பிடித்துவிட்டதா...' என்று சந் வதகமாய் அேலன ார்த்தாை் அேை் . அேன் எை் ைாேற் லறயும் மாற் றி காட்டுவேன் என்று சோை் விட்டதன் பின்னணியிை் இந் த திருமணம் இருக்கும் என்று அேை் நிலனத்து கூட ார்க்கவிை் லை. தன்லனயும் அறியாமை் தன்லன சுற் றி ேலை ் பின்ன ் டுேலத அேை் அறிந் தாை் . அதுவும் மீைவே முடியாத ேலை என் லத உணர்ந்தேளுக்கு அடுத்து என்ன பசய் ேது என்று பதரியவிை் லை.
"வடய் அஜூ... நீ கை் யாணம் ண்ண வ ாயும் வ ாயும் வீட்டு வேலைக்காரி ப ாண்ணு தான் கிலடத்தாைா... நம் ம குைம் என்ன... வகாத்திரம் என்ன... அேை் குைம் என்னவோ... வகாத்திரம் என்னவோ...? வேணாம் டா... அேை் உனக் கு வேணாம் ... இதுக்கு நான் ஒருவ ாதும் சம் மதிக்க மாட்வடன்... நீ மீராலே தான் கை் யாணம் ண்ணனும் ..." துர்கா அைறிய அைறலிை் அேைின் உடை் விலறத்து இறுகியது... அேமானத்திை் முகம் சிேந் து தலை குனிந் து நின்றாை் . அன்லன பசான்ன பசய் தி அேனுக் கு புதிது... வதவிலய ஜனார்த்தனனின் மகை் என்று நிலனத்திருக்க... அன்லனவயா வேறு ஒன்லறயை் ைோ பசாை் கிறார். "அ ் டி எை் ைாம் பசாை் ைாவத தங் கச்சி... வதவி எங் க ப ாண்ணு தான்... உங் க கிட்ட உண்லமலய மலறக்க கூடாது... நாலைக் கு யாராேது பசாை் லி உங் களுக் கு பதரிஞ் சா அது பிரச்சிலனயாகிடும் ன்னு தான் நாவன பசான்வனன்... என் மகளுக் கு என்ன பசய் ய வேண்டுவமா அந் த சீலர எந் த குலறயுமிை் ைாமை் நான் பசஞ் சிடுவறன்... அேலை உங் க வீட்டு மருமகைா ஏத்துக் குங் க..." இருகரம் கூ ் பி பகஞ் சிய ஜனார்த்தனலன கண்டு வதவியின் மனம் அதிர்ந்தது. "அ ் ா... எனக் காக நீ ங் க யார் கிட்வடயும் பகஞ் ச வேண்டாம் ..." அேரின் கூ ் பிய லககலை ேம் டியாய் பிடித்து இறக்கினாை் . "நீ சும் மாயிரு லேஷூ... நீ சின்ன ப ண்... உனக்கு ஒண்ணும் பதரியாது... வ சாமலிரு..." அேலை அடக் கினார் அேர். "ஆஹா... சின்ன ப ண்ணாம் ை சின்ன ப ண்... சின்ன ப ண் பசய் ற காரியத்லதயா இேை் பசஞ் சிருக்கா... ஆம் பிலைலய மயக் கி லகக் குை் வ ாடற வித்லதலய கத்து ேச்சிக்கிறே சின்ன ப ண்ணா..." துர்காவின் ஆவேச வ ச்சிை் நாகா, "அம் மா..."
என்று
அைறினான்.
"துர்கா... ப ண் ாேம் ப ாை் ைாதது... லேஷூலே வதலேயிை் ைாமை் வ சாதீங் க..." அழுலகலய அடக்கி பகாண்டு வ சினார் வகாமைம் . "அ ் வ ா... ஆண் ாேம் ப ாை் ைாதது இை் லையா...? என் மகலன உங் க வீட்டு வேலைக்காரி ப ண் வகேை ் டுத்தியது மட்டும் சரியா... உங் களுக்கு இரண்டு ல யன் மட்டும் தாவன... அதுையும் ஒருத்தன் ஆக்சிபடண்ட்ை இறந் து வ ாயிட்டாவன... அ ் டியிருக் கும் வ ாது ப ாண்ணு எங் வக இருந் து ேந் தான்னு நான் வயாசிக்க தான் பசய் வதன்... விசாரிச்சா தாவன பதரியுது... அதன் ேண்டோைம் ...." துர்கா வகாமைாவின் ோலய அலடத்தேர் மகனிடம் திரும் பினார். "என்னடா அம் மா... முடிோ பசாை் வறன் வகட்டுக் வகா... இந் த வேலைக்காரி மகை் உனக் கு வேணாம் ..." திரும் திரும் தன்லன வேலைக் காரி மகை் என்று குறி ் பிட்டலத கண்டு வதவியின் மனம் குன்றியது. தன் கற் ல வேடிக் லக ப ாருைாய் , காட்சி ் ப ாருைாயாக்கிய வ ாது கூட அேை் இே் ேைவு அேமானம் அலடயவிை் லை. தன் தாலய ழிக் கும் இந் த ோர்த்லத வகட்டு அேை் மனம் பேகுோய் பேகுண்டது. தன் அன்லனயின் உலை ் ல ழிக்க இேர் யார்? என்ற நிலனவிை் ேைக் கம் வ ாை் நிமிர்ந்து நின்றேை் அேனின் அன்லனலய அழுத்தமாய் ார்த்தாை் .
"என் அம் மா வீட்டு வேலைக்காரி தான்... இை் லைங் கை் ை... அலத நான் ஒண்ணும் அசிங் கமா நிலனக் கை... என் அம் மா அடுத்தேங் கலை ஏய் ச்சி ப ாலைக் கை... திருடி ப ாலைக்கை... உலைச்சு சம் ாதிச்சு தான் ோை் ந் தாங் க... இன்பனாரு தரம் என் அம் மாலே த்தி ஏதும் வ சுனீங்க... நான் மனுசியாயிருக்க மாட்வடன்..." துர்காலே ார்த்து வீரமாய் முைங் கினாை் . "உன் அம் மா அந் த ப ாலை ் பு ண்ணைன்னா என்ன... அதான் அதுக் கு வமையும் பசஞ் சுட்டு என்ன பதனாபேட்டா... லதரியமா எங் க முன்னாடி நீ நிக்கிறிவய... அது வ ாதாதா..." துர்காவின் ார்லே அேலை மிக வகேைமாய் ார்த்தது. "நான் அ ் டித்தான்... என்லன த்தி நீ ங் க விமர்சனம் பசய் ய வதலேயிை் லை... நீ ங் க உங் க புை் லைக் கு மீராலேவயா இை் லை ஹீராலேவயா யாலர வேணும் ன்னாலும் கை் யாணம் ண்ணி லேங் க..." என்றேை் தன் ேைர் ் பு ப ற் வறாரிடம் , "ோங் க ் ா... ோங் கம் மா..." என்றேை் வமவை நடக் கும் முன்... நாகா தன் கரம் பகாண்டு அேலை தடுத்து நிறுத்தினான். அடுத்த பநாடி அேலை தன் வதாவைாடு வசர்த்து அலணத்து பகாண்டேன், "நான் பசாை் றலத நை் ைா வகட்டுக் வகாங் க... வதவிலய தான் நான் காதலிக் கிவறன்... வதவி தான் என் மலனவி அதிை் எந் த மாத்தமும் கிலடயாது..." அேனின் ஒே் போரு ோர்த்லதயும் அழுத்தம் திருத்தமாய் பேைிேந் தது. "வடய் ... உனக்கு உண்லமயிை் ல த்தியம் தான்டா பிடிச்சியிருக் கு... உன்லன அேமான ் டுத்தினேலை கை் யாணம் ண்ணிக் கிவறன்னு பசாை் றிவய..." துர்கா அேலன சத்தம் வ ாட... "ஷ்... பகாஞ் ச வநரம் வ சாமலிரு துர்கா..." ஞ் சாபிவகசன் மருமகலை அதட்ட... மாமனார் குரலிை் சற் று அடங் கினார்
ார்த்து அேர்.
மீரா, ரமா, பேங் கட் இேர்கைின் நிலை தான் ரிதா மாகயிருந் தது. மீரா நாகாலே எண்ணி மனம் ேருந் த... அேலை நிலனத்து அேைின் ப ற் வறார் மனம் ேருந் தினர். வசஷாத்திரி எதுவுவம வ ச வதான்றாதேராய் அமர்ந்திருந் தார். ஒவர மகனின் ோை் க் லக இ ் டி சந் தி சிரிக்கும் டியாகி விட்டவத என்ற கேலை மட்டும் அேர் மனலத அரித்து பகாண்டிருந் தது. "அஜூ... இ ் டி ் ட்ட ப ண் உனக் கு வேணுமா..." வ ரலன ார்த்து வகட்ட தாத்தாவின் குரலிை் 'அேை் உனக் கு வேண்டாம் ' என்ற மலறமுக பசய் தியிருந் தலத அங் கிருந் தேர்கைாை் புரிந் து பகாை் ை முடிந் தது. அேரின் ோர்த்லதயிை் பிடியிலிருந் து விைக முற் லேத்து
வதவியின் முகம் கன்றி சிேக்க... நாகாவின் ட்டாை் . அேவனா அேலை இழுத்து பிடித்து தன்னுடன் பகாண்டான்.
"விடுங் க என்லன... உங் க தாத்தா இ ் டி மானங் பகட்ட வ ச்சு வ சுோரு... இலத நான் வகட்கணும் ன்னு எனக்பகன்ன தலைபயழுத்தா...?" அேனுக்கு மட்டும் வகட்கும் குரலிை் அேை் உறுமினாை் . "பராம் வ சுற... அ ் புறம் வ சுற ோலய இழுத்து லேச்சு..." இலடபேைி விட்டேன், "ரூம் ை பசஞ் சலத இங் வக பசஞ் சுருவேன்..." என்றேனின் வ ச்சிை் திலகத்து வ ாய் ார்த்தேலை ஆதரோய் ார்த்தேன்,
"நீ பசஞ் ச வேலைக்கு வகா ் டாம என்ன பசய் ோங் க... ப ரியேங் க ஏவதா வகா த்திை் வ சினா அலதபயை் ைாம் நாம கண்டுக் க கூடாது... உனக்கு ச ் வ ார்டடு ் க் கு நானிருக் கிவறன்..." என்றேன், "எனக் கு இேை் தான் வேணும் தாத்தா..." அேன் குரலிை் இருந் த உறுதி வதவியின் கை் மனலதயும் சற் று அலசத்து ார்க்க தான் பசய் தது. "இது உன் நிரு ர் வேலையிை் லை... சாகசம் ண்வறன்... சோை் ை பஜயிக்கிவறன்னு ச தம் வ ாடுறதுக் கு... இது உன் ோை் க்லக அஜூ... நாலைக்வக இந் த ப ாண்லண பேைியிடங் களுக் கு கூட்டி பகாண்டு வ ாகும் வ ாது நாலு வ ர் நாலு விதமாய் உன் காது ட வ சுோங் க... இன்லனக் கு உனக் கு சரியா வதாணுற இந் த விசயம் ... நாலைக்கு த ் ா வதாணைாம் ... நை் ைா வயாசிச்சு முடிபேடு..." வ ரனிடவம முடிலே விட்டு விட்டார் அேர். "நான் நை் ைா வயாசிச்சு தான் முடிவு ண்ணியிருக்வகன் தாத்தா... என் வமை் ஏற் ட்ட கைங் கத்லத எ ் டி துலடக்கணும் ன்னு எனக் கு பதரியும் ... அவத சமயம் வதவியின் கைங் கத்லதயும் வ ாக்க எனக்கு பதரியும் ... எங் க உறலே எ ் டி திருமண ந் தத்திை் புனிதமான உறோ இலணக்கறதுன்னும் எனக் கு பதரியும் ... எை் ைாத்லதயும் நான் ார்த்துக் கிவறன்... நீ ங் க எங் களுக் கு பசய் ய வேண்டியது ஒண்வண ஒண்ணு தான்... எங் க உறலே ஊரார் அங் கீகரிக் கும் ேண்ணம் ஊர் கூட்டி கை் யாணம் ண்ணி லேக் க வேண்டியது ஒண்ணு தான்..." பதை் ைத்பதைிோக வ சியேலன கண்டு எை் வைாரும் விய ் ாய் ார்த்தனர். "அ ் வ ா வ சுறதுக்கு ஒண்ணுமிை் லை... வசஷூ, துர்கா நீ ங் க என்ன பசாை் றீங் க...?" மகன் மற் றும் மருமகைிடம் வகட்டார் ப ரியேர். அேர்கை் வேறுேழியின்றி சம் மதம் என் து வ ாை் தலையலசத் தனர். "ஜனா... ேர்ற முகூர்த்தத்திை இேங் க கை் யாணத்லத ேச்சுக்கைாம் ... நீ என்ன பசாை் ற ் ா...?" அேர் வகட்டதும் தான் தாமதம் , "அய் யா... என் ப ாண்ணு ோை் க்லகலய கா ் ாத்தியிருக்கீங் க..." என்று ப ரிய கும் பிடாய் ஜனா வ ாட... அலத கண்டு வதவி உை் ைம் பேறுத்தாை் . "இ ் வ ா இந் த முலறத்தேலை
கை் யாணம் அேசியம் ார்த்து
தானா...?" கூைாக
என்ற டி அேலன சிரித்தேன்,
"இந் த கை் யாணத்துக்கு அேசியமிை் லை தான்... ஏன்னா நமக் கு தான் கை் யாணமாகிருச்வச..." கண்ணடித்து பசான்னேலன ார்த்தேை் முகம் அேலையும் அறியாமை் சிேந் தது... அேன் திருமணம் என்று எலத குறி ் பிடுகிறான்... அன்று அேர்கை் இருந் த நிலை எை் ைாம் அேை் மனக் கண்ணிை் வதான்ற அேைாை் அேன் முகம் காண முடியவிை் லை... வேறு திக்கிை் தன் ார்லேலய திரு ் பி பகாண்டாை் . "ஆனா இ ் வ ா இந் த கை் யாணம் அேசியம் ... ஏன்னா நீ என்னிடமிருந் து த ் பிக் காமை் இரு ் தற் காக..." பகாஞ் சம் கடுலமயுடன் ஒலித்தவதா அேனின் குரை் ... திடுக்கிட்டு வ ாய் அேலன ார்க்க... அேன் முகத்திலிருந் து எலதயும் கண்டு ் பிடிக்க முடியவிை் லை. ஜனார்த்தனன் வதவியுடன் விலடப ற... நாகா அேர்கலை தடுத்து நிறுத்தினான். "மாமா... இன்லனக் கு ஈவினிங் பிரஸ் மீட் ஒண்ணு ஏற் ாடு ண்ணியிருக்வகன்... அதுக் கு நீ ங் க, அத்லத, வதவி அேசியம் ேரணும் ..." வதவி அேனுக் கு திைைிக் கும் முன் ஜனா அேலை முந் தி பகாண்டார்.
"கட்டாயம் மா ் பிை் லை... வதவி ேருோை் ... நாங் களும் ேருவோம் ..." உறுதியைித்துவிட்டு பசை் ை... அேர்கை் வ ாேலத ார்த்து பகாண்டுருந் தேனுக் கு ஒன்று மட்டும் புரிந் தது... வமலும் வமலும் தன் ோை் க்லகலய தான் சிக்கைாக் கி பகாண்டிருக் கிவறாம் என்று... "அம் மாடி மீரா..." ார்த்தான்.
என்ற
தாத்தாவின்
குரலிை்
அேன்
மீராலே
திரும் பி
"அஜூ இை் லைன்னா என்னடா... அேலன விட திறலமயானோன, அைகான, குணமான ல யனா ார்த்து உனக் கு நான் கட்டி லேக்கிவறன்ம் மா..." தாத்தாவின் வ ச்சிை் அேர் அருகிை் ேந் த வ த்தி... அேர் லகலய பிடித்து பகாண்டு, "அத்தாலன விட திறலமயான, அைகான, குணமான ல யன் வேற யாரும் இரு ் ாங் கைான்னு எனக் கு பதரியை... அ ் டிபயாரு ஆலை நீ ங் க காட்டினா நான் கை் யாணம் ண்ணிக் க தயார்..." தன் துக் கத்லத மலறத்து பகாண்டு தாத்தாவிற் காக ஆறுதைாய் வ சினாை் வ த்தி. "உன் நை் ை மனசுக் கு அ ் டி ஒருத்தன் கண்டி ் ா ேருோன்..." அேர் மீராலே அலணத்து பகாண்டார். இலத கண்ட எை் வைார் கண்களும் கைங் கியது. "மீரா... ஐயம் வகட்டான்.
சாரி வ பி..." நாகா அேை்
முன் ேந் து நின்றேன் மன்னி ் பு
"அய் வயா அத்தான்... நீ ங் க வ ாய் என் கிட்ட மன்னி ் ப ை் ைாம் வகட்டுக் கிட்டு... உங் க திருமண ோை் க்லகக் கு என் ோை் த்துக்கை் ... நீ ங் க ஏன் அந் த வதவியிடம் கவுந் தீங் கன்னு இ ் தாவன பதரியுது... அ ் டிபயாரு அைகாயிருந் தா யாருக் கு தான் ஆலச ேராது..." என்று கூறி சிரித்தேை் முன் அேன் கூனிக்குறுகி வ ானான். "ஆமா... ஆமா... துர்கா.
ாம் பு கூட அைகாத்தான் இருக் கு..." என்று பநாடித்து பகாண்டார்
"அம் மா..." அேன் மலனவிம் மா..."
தாலய
அதட்டியேன்,
"என்னயிருந் தாலும்
அேை்
என்
"தாலிவய இன்னும் கட்டை... அதுக்குை் ை மலனவியாம் மலனவி... வசர்ந்து குடும் ம் நடத்திட்டா எை் ைாம் சரியாகிடுமா என்ன...?" மிதமிஞ் சிய பேறு ் பிை் பேைிேந் தது அேரின் ோர்த்லதகை் . அதற் கு திைைிக்க முடியாமை் அன்லனலய ஒரு ார்லே ார்த்துவிட்டு தன் வமாட்டார் லசக்கிைின் சாவிலய எடுத்து பகாண்டு பேைிவயறினான். "என்ன பநஞ் பசழுத்தம் ாருங் க... எதுத்து வ சாத என் மகலன எதுத்து வ ச ேச்சிட்டாவை மகராசி... வீட்டுக் கு ேர்றதுக்கு முன்னாடிவய என்லனயும் என் மகலனயும் பிரிச்சிட்டா... இனி ேந் ததுக் கு அ ் புறம் என்னபேை் ைாம் பசய் ய வ ாறாவைா..." புைம் பியேலர வசஷாத்திரி, "அேன் ஒண்ணும் சின்ன ல யன் இை் ை துர்கா... விடு அேன் ோை் க்லகலய அேன் ார்த்துக் குோன்..." என்று முற் று ் புை் ைி லேக்க... எை் வைார் மனதிலும் அந் த எண்ணம் இருந் ததாவைா என்னவமா ஒன்றும் வ சாது அலமதி காத்தனர். **************************
"சார் நீ ங் க என்னடான்னா அேங் கலை காதலிக்கிறதா பசாை் றீங் க... அேங் க என்னடான்னா நீ ங் க அேங் கலை ஏமாத்திட்டதா பசாை் றாங் க... எது தான் உண்லம...?" தன் முன் அமர்ந்திருந் த நிரு ர்கைிை் ஒருேர் வகட்க... அலத ார்த்து நாகார்ஜூன் தனக் குை் சிரித்து பகாண்டான். இவத வ ாை் அேன் எத்தலன வ லர வகை் வி வகட்டு திணறயடித்து இரு ் ான்... ஆனாை் தன்லனயும் இது வ ாை் வகை் வி வகட் ார்கை் என்று அேன் கனவிலும் நிலனத்து ார்த்திை் லை. அேனின் ார்லே தன் க் கத்திை் தங் க துலம வ ாை் அமர்ந்திருந் த வதவிலய ார்த்தது. இைஞ் சிே ் பு நிற ் புடலேயிை் எந் தவித ஒ ் லனயுமிை் ைாமை் அைகுற அமர்ந்திருந் தேலை திருட்டுத்தனமாய் ரசித்த அேனது கண்கலை கஷ்ட ் ட்டு திரு ் பியேன் வகை் வி வகட்ட நிரு லர ார்த்து புன்னலகத்தான். "இரண்டுவம லேத்தான்.
உண்லம
தான்..."
"இரண்டுவம
உண்லமயா...?
என்று
திை்
அபத ் டி...?"
பசாை் லி
அேலர
குை ் த்துடன்
அேர்
திலகக்க
வகட்க...
"நாங் க காதலித்தது உண்லம... அவத வ ாை் அேங் கலை நான் ஏமாத்திட்டதா உங் க கிட்ட அேங் க நீ தி வகட்டதும் உண்லம..." என்று இலடபேைி விட்டு அங் கிருந் த நிரு ர்கைின் இரத்த அழுத்தத்லத சற் று எகிற பசய் தேன், "எனக் கு எங் க வீட்டிை் என் அத்லத ப ண்லண திருமணம் வ சி முடிச்சலத பதரிஞ் சுக் கிட்ட வதவி... நான் அேங் கலை ஏமாத்தியதா முடிவு ண்ணி அேசர ் ட்டு வ ட்டி பகாடுத்துட்டாங் க... இந் த திருமண நிச்சயம் எனக் குவம பதரியாத ஒண்ணுன்னு அேங் களுக்கு பதரிஞ் சிருக் க ோய் ் பிை் லை... இதுக்கு எை் ைாம் காரணம் அேங் கவைாட யம் ... ஆம் யவம தான்... என் வமலுை் ை அதீத காதைாை் நான் அேங் கலை விட்டு விைகி வ ாய் விடுவேவனாங் கிற யத்திை் தான் இ ் டி பசஞ் சிட்டாங் க... இதனாை எனக் கு அேங் க வமை வகா ம் ேரை... இன்னமும் காதை் தான் அதிகமாகுது... பயஸ் ஐ ைே் ஹர் ட்ரூலி... வமட்லி..." என்றேன் அேை் லகலய ோஞ் லசயுடன் பிடித்து பகாை் ை... 'இேனாை் மட்டும் எ ் டி மனதுக் குை் வதவியாை்
இ ் டி எை் ைாத்லதயும் சமாைிக்க முடியுது...' வியக் காமை் இருக்க முடியவிை் லை.
"உங் க திருமணம் , அேங் கவைாட வ ட்டி இரண்டுவம ஒவர வநரத்திை் பேைிேந் திருக் கும் வ ாது... அது இேங் களுக்கு முதை் வைவய பதரியும் ன்னு பசாை் றது நம் பும் டியிை் லை..." வேறு நிரு ர் தன் சந் வதகத்லத வகட்க... "உங் களுக் கு எை் ைாம் எட்ட ் ன் கலத நை் ைா பதரியும் ன்னு நிலனக்கிவறன்... அவத மாதிரி ஒரு எட்ட ் ன் இலத வ ாட்டு பகாடுத்திருக்கணும் ..." என்று திைைித்தேலன வீட்டு உறு ் பினர்கை் எை் வைாரும் பமச்சுதலுடன் ார்த்தனர். "சரி உங் கை் சந் வதகங் களுக் கு எை் ைாம் திை் பசாை் லியாச்சுன்னு நிலனக்கிவறன்... ேருகிற பேை் ைிக் கிைலம எங் களுக் கு கை் யாணம் நடக் கவிருக் கிறது... அதுக் கு எை் வைாரும் ேரணும் ..." என்ற டி அேன் எை வ ாகும் முன் ஒரு ப ண் நிரு ர் எழுந் து, "மிஸ்டர். நாகா... நீ ங் க சமூகத்திை் ப ாறு ் புை் ை வேலையிை் இருக் கிறேங் க... நீ ங் க இ ் டி நடந் து பகாண்டிரு ் து பகாஞ் சம் வேதலனயான விசயம் தான்... இலத ை இலைஞர்கை் முன் மாதிரியாய் எண்ணி பகாண்டு பசயை் ட்டாை் ... அதன் விலைவு வி ரீதத்திை் பகாண்டு வ ாய் முடியும் ... ேருங் காை சந் ததியினருக் கு ஒரு வமாசமான எடுத்துக்காட்டா நீ ங் க பரண்டு வ ரும் இருக் கீங் கன்னு உங் களுக்கு பதரியலையா...?" புதிராய் வ சிய ப ண்லண
ஆராய் ச்சியாய்
ார்த்தேன்,
"எலதயும் வநரிலடயாய் பசான்னாை் நை் ைாயிருக் கும் ..." என்றேன் கூர்ந்து அந் த ப ண்லண ார்த்தான். "அதான் திருமணத்துக்கு முன் நீ ங் க இருேரும் ப ற் வறாரானது குறித்து உங் கை் திை் என்ன...?" என்றேைின் திலிை் அேன் முகம் கறுத்து இறுகியது. நாகா தன் கண் ஜாலடயிை் விவேக் கிடம் ஏவதா பசாை் ை... விவேக் தன் லகயிலிருந் த அந் த தாலை நண் னிடம் நீ ட்டினான். அலத எடுத்து எை் வைாரும் ார்க்கும் டி தூக் கி காட்டியேன்... "இது எங் கைது திருமண ் திவு சான்றிதை் ... வதவி சட்ட ் டி எனக் கு மலனவியாகி இரண்டு மாதங் களுக் கு வமைாகிவிட்டது... அேை் ேயிற் றிை் ேைரும் எங் கை் குைந் லதக் கு ேயசு ஒன்றலர மாதம் என் து உங் கை் எை் வைாருக் கும் பதரியும் ன்னு நிலனக்கிவறன்... நான் என் மலனவி கூட தான் குடும் ம் நடத்திவனன்... வராட்டிை் வ ாற ோர ப ண்களுடன் அை் ை... நான் என்லனவய அலடயாைம் காட்டிக்காமை் இே் ேைவு நாை் ோை் ந் தேன்... இதிை் எ ் டி நான் என் மலனவிலய ஊருக் கு அலடயாைம் காட்டுவேன்... என்லன துரத்தும் ஆ த்து அேலையும் ாதித்தாை் ...? அதுக் குத்தான் நான் திருமணமான விசயத்லத பேைியிை் பசாை் ைவிை் லை... என்லன நான் அலடயாை ் டுத்திய பின் என் மலனவிலய அலடயாைம் காட்டைாம் ன்னு எண்ணியிருந் வதன்... என் குடும் த்தின் ாதுகா ் பிை் அேலை விட்டு விட்டு நிம் மதியாய் என் வேலையிை் கேனம் பசலுத்தைாம் ன்னு நிலனத்திருந் வதன்... அதற் குை் என்பனன்னவமா நடந் துவிட்டது... இந் த விைக்கம் வ ாதுமா மிஸ்...? எங் கலை ார்த்து யாரும் பகட்டு வ ாக வேண்டாம் . எங் கை் ோை் க் லகலய யாரும் உதாரணமா எடுத்து பகாை் ளும் அைவுக் கு நாங் க ஒண்ணும் ப ரிய விஐபி இை் லைங் க..." என்றேன் அத்துடன் வ ச்சு முடிந் தது வ ாை் எழுந் து நின்றான். அேலன பதாடர்ந்து எழுந் து நின்ற வதவி அேனின் முகத்லத திரும் பி ார்த்தாை் . அேனின் முகம் ஜிவு ஜிவு என்று வகா த்திை் சிேந் து காண ் ட்டது. அேனது முகத்திை் பதரிந் த அடக்க ் ட்ட வகா த்திை் ... முதன்முலறயாய் அேனிடத்திை் அேை் கண்ட வகா த்திை் ... அேளுக் கு உை் ளுக் குை் குைிபரடுத்தது. சதி
பதாடரும் ....
10 "அ ் வ ா நாங் க கிைம் வறாம் மா ் பிை் ை..." இரு கரம் கூ ் பிய டி விலட ் ப ற ேந் த ஜனார்த்தனலன கண்டு சட்படன்று தன் முக ாேலனலய மாற் றிய நாகார்ஜூன்... "சரி மாமா..." என்ற டி அேர்கைின் காரருவக ேலர நடந் து ேந் து விலட பகாடுத்தான். காரிை் ஏறும் முன் அேன் புறம் திரும் பிய ஜனா, "மா ் பிை் ை... நீ ங் க என் ப ாண்ணு மானத்லத கா ் ாத்திட்டீங் க... பராம் நன்றி..." நா தளுதளுக் க பசான்னேரின் லகலய ஆறுதைாக பிடித்தேன், "அேை் என் மலனவி மாமா... அேளுக் கு ஒண்ணுன்னா அது என்லனயும் வசர்த்து தான் ாதிக் கும் ..." என்றேன் அேருக் கு கார் கதலே திறந் துவிட... அேர் பநகிை் ச்சியுடன் காரிவைறி அமர்ந்தார்.
இலே அலனத்தும் வகட்டு பகாண்டிருந் த வதவியின் தலை தானாக குனிந் தது. அதிலும் அேன் முகத்திை் பிரதி லித்த வகா த்லத கண்டேை் மறந் தும் அேன் க்கம் திரும் விை் லை. கார் கிைம் பியதும் ஏவதச்லசயாய் அேைின் கண்கை் அேலன வநாக் கின. விவேக் கிடம் ஏவதா வ சி பகாண்டிருந் தேன் அேைின் ார்லேலய உணர்ந்தார் வ ாை் அேைின் புறம் திரும் பினான். அேன் கண்கலை சந் தித்த அந் த கணம் அேனின் ார்லேயிை் பதரிந் த ஏவதா ஒன்றிை் அேைின் இதயம் ட டத்து வ ானது. சட்படன்று தன் ார்லேலய தாை் த்தி பகாண்டாை் . அேன் ார்லே உணர்த்திய பசய் திலய உணர ாலேயேை் மனம் கிடந் து தவித்தது. அேனின் ார்லேயிை் என்ன இருந் தது... வகா மா? குவராதமா? ஆத்திரமா? ஏமாற் றமா? ேலியா? இை் லை எை் ைாம் கைந் த கைலேயான உணர்ோ...? எதுபேன்று அேைாை் தனித்து பிரித்தறிய முடியவிை் லை. எதுோகயிருந் தாலும் அது அேைின் மனலத ஏவதா பசய் தது மட்டும் உண்லம. "என்ன ் ா உன் ப ாண்டாட்டிக் கு குலட பிடிச்சிட்டு ேந் தாச்சா...?" நக்கைாக வகட்ட ் டி அங் வக ேந் தார் துர்கா உடன் வசஷாத்திரியும் . அேர்களும் வீட்டிற் கு கிைம் பி பகாண்டிருந் தனர். "என்னம் மா
இது...?"
சலி ் புடன்
ஒலித்தது
அேனது
குரை் .
"வீட்டிை் வ ாய் வ சிக்கைாம் ..." வசஷாத்திரியின் குரை் இலடயிட்டு இருேரின் வ ச்சுக் கும் முற் று ் புை் ைி லேத்தது. அதன் பின் வீடு ேரும் ேலர யாரும் எதுவும் வ சவிை் லை. அேரேர் தத்தம் நிலனவுகைிை் ஆை் ந் திருந் தனர். வீட்டிற் குை் நுலைந் ததும் அலறக் குை் பசை் ை முயன்ற அம் மாவின் லககலை பிடித்து தடுத்திய நாகா, "அம் மா... சாரிம் மா..." என்க, "அேை் உனக்கு வேணாம் ... அேலை விட்டு விைகிடு... அ ் வ ா நான் உன்லன மன்னிக் கிவறன்..." முகத்லத விலற ் ாக லேத்து பகாண்டு வ சிய அன்லனலய கண்டு அேனுக் கு சலி ் ாகயிருந் தது. " ் ம்ச்... வேற ஏதாேது இருந் தா வ சுங் கம் மா..." அலுத்து பகாண்டேலன கண்டு அேருக் கு வகா ம் கட்டுக்கடங் காமை் ப ாங் கியது. "எனக் கு இலத தவிர வேற எதுவும் வ ச பதரியாது... நீ நான் பசான்னலத பசய் ய மாட்ட... நான் மட்டும் நீ பசான்னலத ஏன் பசய் யணும் ...?" அேலன எதிர் வகை் வி வகட்டேர் அேனின் திலை எதிர் ாராமை் உை் வை பசை் ை... அேன் தந் லதயிடம் , "அ ் ா...
நீ ங் கைாேது
பசாை் ை
கூடாதா...?"
"நீ நிலறய வ ாராட்டங் கலை சந் திக்க வேண்டி ேரும் ... தயாராயிரு..." என்ற திலுடன் அேரும் அங் கிருந் து நகர... அேவனா பசய் ேது அறியாது அ ் டிவய நின்றான். வீட்டிற் கு ேந் த வதவிக்கு நாகாவின் வகா மும் , அேனின் ார்லேயும் அச்சத்லத விலைவிக் க வநவர தன் ப ற் வறாரிடம் ேந் தாை் . "அ ் ா... இந் த கை் யாணம் உணர்சசி ் யிை் ைாமை்
எனக் கு
வேணாம் ் ா..." ார்த்த
பகஞ் சியேலை ஜனா...
"நீ பசாை் லி நாங் க வகட்டு நடக் கும் விதத்திை் நீ நடந் துக்கை... இனியாேது நாங் க
பசாை் ற வ ச்லச வகட்டு நடந் துக்க ைகு..." என்று திைைிக்க... வகாமைமும் கணேர் திை் தான் தன்னதும் என்ற அர்த்தத்திை் அலமதி காத்தார். "அண்ணா... ார்த்து,
நீ ங் கைாேது
பசாை் லுங் கவைன்..."
பிரகாஷிடம்
வகட்டேலை
"இனியும் அேன் வ ச்லச வகட்டு நீ சீரழிேலத நாங் க அனுமதிக்க மாட்வடாம் ... இந் த கை் யாணம் நடந் வத தீரும் ... வ ா... வேற வேலையிருந் தா வ ாய் ாரு..." வகா த்திை் கத்திய ஜனார்த்தனலன கண்டு எதுவும் எதிர்த்து வ ச வதான்றாமை் தன்னலறக் குை் பசன்று முடங் கினாை் . பேகுவநரம் மனதுக் குை் வ ாராட்டம் நடத்தியேை் பின் ஒவர முடிோக நாகாவிற் கு அலைத்தாை் . அேை் அலைத்த மறு பநாடி மறு க் கம் அலை ் ல எடுத்தேன், "பசாை் லும் மா..." அந் த ஒற் லற ோர்த்லதயிை் பதரிந் த காதலிை் தான் வ ச வேண்டியலத மறந் து ஒரு கணம் பசயைற் று வ ாய் நின்றாை் . "வதவிம் மா..."
அேன்
குரலிை்
தற் றம்
வதான்றியவதா...?
"ம் ..." என்று தன் இரு ் ல அேனுக் கு உணர்த்தியேை் , "இந் த கை் யாணம் அேசியம் தானா...?" அேைின் ோர்த்லதயிை் அேன் வேதலனயுடன் தன் கண்கலை மூடி ஒரு பநாடி நின்றேன் பின் கண்கலை திறந் து ஆை மூச்பசடுத்து தன்லன சமன் பசய் து பகாண்டு... "எனக் கு அேசியம் பகாடுத்து
வதவிம் மா..."
'எனக்கு'
என்ற
ோர்த்லதயிை் அழுத்தம் பசான்னான்.
"பிடிக் காத ப ண்லண கை் யாணம் ண்ணிட்டு என்ன ண்ண வ ாறீங் க...? இதனாை என் ோை் க்லக மட்டுமிை் லை... உங் க ோை் க்லகயும் வசர்ந்து தான் ாதிக்க வ ாகுது" "பிடிக் காத ப ண்ணா... அ ் டின்னு நான் உன்லன பசாை் ைவே இை் லைவய... ஒருவேலை என்லன பிடிக் காத ப ண்ணாய் நீ இருக்கைாம் ..." அேன் நிறுத்த... "அலத தான் நான் பசாை் வறன்... உங் கலை எனக்கு பிடிக்காது... இதிை் கை் யாணம் ன்னா... என்னாை் வயாசிச்சு கூட ார்க்க முடியை..." ட டபேன அேைது குரை் ஒலித்தது. "இே் ேைவு நாை் வயாசிக்கைன்னா என்ன... இனி வமை் வயாசிச்சு ாரு... என்லன பிடிக் கவும் சான்ஸ் இருக் கு..." அேன் நிதானமாய் ஒே் போரு ோர்த்லதலயயும் பதைிோய் அேை் தலையிை் ஏறும் டி உச்சரிக்க... அேவைா என்ன வ சுேது என்று பதரியாமை் பமௌனமானாை் . பின் பமதுவே... "நீ ங் க ழிோங் க... அ ் டி இ ் டின்னு நிலனச்சு தாவன என்லன கை் யாணம் ண்றீங் க..." அேைது ோர்த்லதயிை் அேனுக் கு சிரி ் பு ேந் தது. ோய் விட்டுச் சிரித்து விட்டான். "அ ் டி இ ் டின்னு நிலனச்சு தான் கை் யாணம் ண்வறன்... ஆனா ழிோங் க இை் லை..." என்றேன், "ஆமா... நான் உன்லன ழிோங் க தான் கை் யாணம் ண்வறன்னு உனக் கு யார் பசான்னா...? எந் த அறிோைி அ ் டி பசான்னது...?" அேனின் ஒே் போரு ோர்த்லதயிலும் சிரி ் பு ப ாங் கி ேழிந் தது. "இை் லை... பிரஸ் மீட் அ ் வ ா நீ ங் க வகா மா இருந் தீங் க... அதான்..." அேைின் ோர்த்லதயிை் அேனின் கண்கை் ை ைத்தது.
"அ ் வ ா என்லன கேனிச்சிருக்க... அ ் டித்தாவன..." என்றேனுக் கு திை் "அது
என் வகா ம் உன்லன ாதிக் குது பசாை் ை அேளுக் கு பதரியவிை் லை. ேந் து..."
"வதவிம் மா... இ ் ோேது வயாசிக்க மாட்டியா...? என் வகா ம் ஏன் உன்லன ாதிக்குதுன்னு...?" அேனின் அந் த குரை் அேலை ஏவதா பசய் ய டக்பகன்று அலை ் வ சிலய அலணத்துவிட்டாை் . அேன் பசான்ன ோர்த்லதகை் அேை் காதிை் திரும் திரும் ஒலிக்க கண்கலை இறுக மூடி பகாண்டாை் . எலதயும் வயாசிக் கவோ ஆராயவோ அேை் விரும் விை் லை. அ ் டி வயாசித்தாலும் கிலடக் கும் திை் தனக் கு சாதகமாய் இருக் காது என் து அேளுக் கு நன்கு பதரிந் து தான் இருந் தது. அேை் அலை ் வ சிலய அலணத்தலத உணர்ந்தேன் முகத்திை் புன்னலக மைர்ந்தது. சிறிது வநரம் அலை ் வ சிலய ார்த்து பகாண்டிருந் தேன் முகம் அடுத்த பநாடி சிரி ் ல பதாலைத்து வேதலனலய தத்பதடுத்தது. இந் த திருமணம் அேசியம் தானா? என்ற வகை் வி அேனுை் எழுந் து அேலன அலைக்கழிக்க தான் பசய் தது. தன் எண்ணம் வ ாகும் ாலதலய தடுக்க முடியாமை் அதவனாடு அேனும் யணித்தான். ஏபனனிை் அ ் டியாேது தன் மனதின் பேம் லமக் குலறயாதா என்று எண்ணினான். ஆம் பேம் லமவய தான்... அது அேன் காதை் பகாடுத்த ஏமாற் றம் ... அதிலும் அேனுக்கும் அேளுக்குமான ந் தத்லத ஒரு காகிதத்தாை் தீர்மானிக்க வேண்டியிருந் த வசாதலனயான வேதலனலய அேனாை் தாங் க முடியவிை் லை. எந் தபோரு அடிலயயும் ார்த்து லேக் கும் அேன் எ ் டித் தான் அேைிடத்திை் சறுக்கினாவனா அது அேனுக்வக பதரியவிை் லை. பதாழிலிை் எை் வைாரிடத்திலும் சந் வதகம் பகாண்டேன் ோை் க்லகயிை் ... காதலிை் சந் வதகம் பகாை் ைாது இருந் தது தான் அேளுக் கு சாதகமாக வ ாய் விட்டது. அன்வற அேலை ற் றி ஆதி முதை் அந் தம் ேலர அேன் ஆராய் ந் திருந் தாை் இந் த சதியிலிருந் து அேன் த ் பியிரு ் ான். ஆனாை் மனம் முழுக்க அேலை நிர ் பி பகாண்டு அேனின் உயிராய் அேலை நிலனத்து ோை் ந் த அேலன முச்சந் தியிை் நிற் க லேத்து பசரு ் ாை் அடி ் து வ ாை் அேமான ் டுத்தி விட்டாை் அேை் . அ ் டியிருந் தும் அேன் மனம் அேலை தான் நாடுது... அேலை தான் மணம் புரிய விரும் புது. அேனுக்வக அேலன நிலனத்து பேட்கமாயிருந் தது. தான் அந் தைவுக் கு ப ண் பித்து பிடித்து அலைகிவறாவமா... இை் லை அேைிடத்திை் மயங் கி கிடக் கிவறாவமா... எதுபேன்று அேனுக் வக பதரியவிை் லை. ஏன் மற் ற ஆண்கலை வ ாை் அேனாை் அேைிடத்திை் வகா ் ட முடியவிை் லை? வயாசித்து ார்த்தேனுக் கு ஒே் போன்றாய் புை ் ட்டது. அது... அேைிடத்திை் அேன் கண்ட காதை் . ஆம் ... காதவை தான். அேவனாடு கூடிய வநரங் கைிை் அேை் கண்ணிை் பதரிந் த காதை் ப ாய் யிை் லை... அேன் பதாடுலகயிை் அேை் தன்லன மறந் து உருகி குலைந் தது ப ாய் யிை் லை... அலதபயை் ைாம் விட அன்று அேன் கத்தி குத்து ் ட்ட வ ாது அேை் ேடித்த கண்ணீர், கதறிய கதறை் ப ாய் யிை் லை... ை நாட்கை் கழித்து தன்லன கண்ட வ ாது அேை் முகம் மைர்ந்து தன்லன அலணத்தது, அந் த இறுகிய அலண ் பிை் பதரிந் த வநசம் எதுவுவம ப ாய் யிை் லை... எை் ைாவம பமய் தான்... பிரகாஷிற் காக அேை் இலத பசய் தாை் என்றாலும் அேை் முழுமனதாய் இலத பசய் திருக்க ோய் ் பிை் லை என்று நூறு சதவீதம் ... இை் லையிை் லை இருநூறு சதவீதம் அேன் நம் பினான். அன்று கூட பசான்னாவை ஏவதா நன்றிக் கடன்
என்று... அலத பசாை் லும் வ ாது அேை் கண்ணிை் வதான்றிய ேலிலய நிலனத்து ார்த்தேனுக் கு அந் த ேலி அேனுக்வக உண்டானது வ ாை் துடித்து வ ானான். ஆண்கை் இனத்லத பிடிக் காது என்று அேை் பசான்ன வ ாது அேை் கண்ணிை் பதரிந் த பேறு ் ல நிலனவு கூர்ந்தேனுக் கு ஒன்று மட்டும் புரிந் தது. அது... அேை் ஏவதா ஒருவிதத்திை் ஆண்கைாை் ாதிக்க ் ட்டு இருக்கிறாை் என்று. எை் ைாேற் லறயும் நிலனத்து ார்த்தேனுக்கு இ ் வ ாது அேலை மண ் தாக தான் எடுத்த முடிவு சரிவய என்று வதான்றியது. "ஸ்வீட்டி... என் வமை உனக் கு காதலிருக் கு... அலத மீறி ஆண்கைாை் உண்டான காயமும் இருக்கு... உன் காயத்துக் கு என் அன் ாை் மருந் து வ ாட்டு என் காதலை உனக் கு உணர்த்துவேன்... நீ பசய் த காரியத்துக் கு பின்னாடி நன்றிக் கடன் இரு ் தாய் பசான்ன... நிச்சயம் அந் த நன்றிக் கடனுக் கு தகுந் த காரணமிருக் கும் ... அந் த காரணத்லத நீ யா பசாை் ற ேலரக் கும் நான் ப ாறுலமயா காத்திட்டிரு ் வ ன்" ோய் விட்டுச் பசான்னேனுக் கு முன்பிருந் த மனேலி கூட இ ் வ ாது இை் லை. அது அேைின் காதலை உணர்ந்ததாைா... இை் லை அேலை உணர்ந்ததாைா ஏவதா ஒன்று... அேனுை் நிம் மதி ஏற் ட்டது. இது தான் நாகார்ஜூன்... எலதயும் அைசி ஆராய் ந் து முடிவு எடு ் ேன்... என்ன காதலிை் பகாஞ் சம் சறுக்கிவிட்டான். மனம் சார்ந்த காதலுக் கு அறிவு வதலேயிை் லை என்று அேன் முடிவு ண்ணியதன் விலைவு இது. அேன் மனம் வதர்ந்பதடுத்த வதவி அேனின் காதலுக் கு உகுந் தேை் என்றதும் அந் த கேலையும் அேலன விட்டு அகன்றது. இதற் கு எை் ைாம் காரணம் அேனின் அன்லன மற் றும் அத்லதயின் ேைர் ் பு அ ் டி. ஆம் ... ப ண்கலை சக மனுசியாய் மதிக்க கற் று பகாடுத்தேர்கவை அேர்கை் தான். அந் த கற் றவை அேலன வதவி விசயத்திை் இ ் டி பசயை் ட லேத்தது. ******************** "நாகா... நாலைக் கு கை் யாணத்லத ேச்சிக்கிட்டு இங் வக என்ன ண்ணிட்டிருக்க...?" என்று வகட்ட டி அலுேைக அலறக் குை் நுலைந் தான் விவேக். அேலன ார்த்ததும் லகயிலிருந் த தாலை கீவை லேத்தான் நாகா. இருக் கும் மனக் குை ் த்திை் வசஷாத்திரி அலுேைகம் ேரவிை் லை. தாத்தா அலுேைகம் ேந் தாலும் அேராலும் முழு ஈடு ாட்டுடன் வேலை பசய் ய முடியவிை் லை. அதனாை் ப ாறு ் பு முழுேதும் நாகா தான் ார்த்து பகாண்டான். அதனாை் அேனின் து ் றியும் நிரு ர் ணிலய அேனாை் பசய் ய முடியவிை் லை. அது அேனுக்கு பகாஞ் சம் ேருத்தமாக இருந் தாலும் இன்னும் பகாஞ் ச நாை் தாவன... தந் லத ேந் ததும் மீண்டும் நிரு ர் வேலைலய ார்க்க வேண்டியது தான் என்று மனலத வதற் றி பகாண்டான். "நீ கிைம் பு நாகா... புன்னலகத்தேன்,
நான்
ார்த்துக்கிவறன்..." என்ற அேலன அமர
விவேக்லக ார்த்து பசான்னான்.
"இவதா முடிஞ் சிடுச்சு கிைம் வேண்டியது தான்... அ ் புறம் விவேக்... காலையிை் சீக்கிரமா ேந் திரு... வதவிக்கு அண்ணன் நீ தாவன..." அன்லறய நிலனவிை் முகம் மைர பசான்னேலன கண்ணிலமக்காமை் ார்த்த விவேக், "உன்னைவுக் கு எனக்கு ப ருந் தன்லம கிலடயாது நாகா..." என்றேன் முகம் கடுலமயாய் மாறியிருந் தது. "என்னடா "எ ் டி
பசாை் ை
நாகா
ேர்ற...?"
உன்னாை்
இது
குை ் மாய் முடிது...
அேலன
நானாயிருந் தா
ார்த்தான் வதவி
நாகா. ண்ணின
துவராகத்துக்கு மன்னிச்சிருக்கவே மாட்வடன்... அேலை இன்னமும் நாறடிச்சிரு ் வ ன்..." என்று வகா த்துடன் பசான்ன விவேக் , "அட்லீஸ்ட் பரண்டு அடியாேது அடிச்சிரு ் வ ன்... ஆனா சத்தியமா உன்லன மாதிரி இ ் டி புத்தன் மாதிரி இருக் க மாட்வடன்... எ ் டிடா உன்னாை சிரிச்சிட்வட எை் ைாத்லதயும் ஹண்டிை் ண்ண முடியுது. அேலை ார்க்கும் வ ாது உனக்கு பகாஞ் சம் கூட வகா ம் ேரை..." நண் ன் வமலுை் ை அக்கலறயிை் ட டபேன ப ாரிந் துவிட்டான். நாகா தன் நாற் காலியிை் இருந் து எழுந் து ேந் து, "ஈஸி வமன்... கூை் ..." அேன் வதாைிை் லக ் வ ாட்டு சமாதான ் டுத்தியேன், "இபதை் ைாம் பசான்னாை் புரியாதுடா... அனு விச்சா தான் உனக் கு புரியும் . எனக் கு வதவிலய நை் ைா பதரியும் ... பராம் நை் ை ப ாண்ணு... இந் த மாதிரி பசஞ் சதுக்கு ஏதாேது காரணம் இருக் கும் ... அேளும் அ ் டித்தான் பசாை் றா..." என்றேலன இலடயிட்டு தடுத்த விவேக், "அதுக்காக உன் ோை் க்லகலய ணயம் லேக்கணுமா? நாலைக்வக அேைாை உனக் கு ஒரு ஆ த்து ேந் தா..." என்றேலன நாகா ஆை் ந் து ார்க்க... "இை் லை நாகா... இன்லனக் கு பிரகாஷுக்காக இலத பசய் தே... நாலைக்கு அேன் பசான்னான்னு உனக் கு விசம் ேச்சா... சரி பகாடுன்னு சந் வதாசமா ோங் கி குடிச்சிருவியா...?" வகா த்துடன் ேந் தது அேனது ோர்த்லதகை் . "நிச்சயம் ... ஆனா அேைாை் அலத பசய் ய முடியாது விவேக்... ஏன்னா..." அேலன கூர்லமயாய் ார்த்தேன், "அேை் என்லன காதலிக் கிறாை் டா... என் ோரிலச அழிக் க மனசிை் ைாமை் சுமந் து ப த்து ேைர் ் வ ன் பசாை் றே... எ ் டி என்லன பகாை் ோை் ...? இன்லனக் கு நன்றிக் கடனுக்காக பிரகாஷுக்காக இலத பசய் தேை் ... நாலைக் கு இந் த நாகாவுக்காக உயிலரயும் பகாடு ் ாை் . எனக் கு அேை் வமை் , அேை் காதை் வமை் நம் பிக் லகயிருக் கு..." நம் பிக் லகயுடன் கூறியேலன அேநம் பிக் லகயாய் ார்த்த விவேக், "என்னவமாடா உன் ைாஜிக் எதுவும் எனக்கு பிடி டை..." அேனின் முகத்திை் கேலை எட்டி ் ார்த்தது. "விவேக்... சிமி பேைிநாட்டு ஸூட்டிங் முடிச்சு ேந் துட்டாங் கைாம் ... வ ட்டி எடுக் க கூ ் பிட்டிருக் காங் க..." நாகா வ ச்லச மாற் ற எண்ணி இே் ோறு வ ச... அேன் நிலனத்தது வ ாை் விவேக் முகம் மைர்ந்தது. "அ ் டியா நாகா..." பஜாை் ளுவிட்டு பகாண்டு வகட்டேன் அடுத்த பநாடி முகம் மாற... "வேணாம் நான் வ ாகை... நீ வேற யாலரயாேது வ ாக பசாை் லு..." "என்ன மாதிரியான ோய் ் பு இது... இலத வ ாய் வேணாம் ன்னு பசாை் றிவய மச்சான்... ஆர் யூ ஆை் லரட்?" தற் றமாய் வகட்ட டி அேன் கழுத்திை் லக லேத்து நாகா ார்க்க... விவேக் ை் லை கடித்தான். "ஆமாம் டா... ோய் ் பு கிலடச்சாலும் அலத தட்டி றிக்கதுக்குன்னு எனக் கு நண் ன்ங் கிற வ ரிை் ஒரு துவராகி இருக்காவன... அேன் இந் த ஆபிசிை் இருக் கும் ேலர இந் த மாதிரியான ோய் ் ப ை் ைாம் எனக் கு எட்டா கனி தான்..." அேன் ப ருமூச்சுவிட, "அ ் டி ் ட்ட துவராகி யாருடா மச்சான்... பசாை் லு... இ ் வே வேலையிலிருந் து தூக்கிடவறன்..." என்று சிரியாமை் பசான்ன நாகாலே ார்த்து, "வடய் ...
அந் த
துவராகிவய
நீ தான்டா..."
அேன்
வமை்
ாய...
"அ ் டியா பசாை் ற... நான் எ ் வ ாடா உன் ோய் ் ல அறியா ் பிை் லை வ ாை் வகட்டேலன பகாலைபேறியுடன் "வடய் அ ் டி வ ாை்
ார்க்காவதடா... நாலைக்கு எனக் கு கை் யாணம் டா..." நாகா
" ார்த்தியா... ேந் த விசயத்லத மறந் திட்டு நான் நீ கிைம் பு மச்சி..." விவேக் "ம் ...
தட்டி றிச்வசன்..." ார்த்தான் விவேக்.
சரிடா...
யந் தேன் நடிக்க...
ாட்டுக்கு வ சிட்டு இருக்வகன்... அேலன துரித ் டுத்த...
காலையிை்
ேந் திரு..."
"அபதை் ைாம் ேந் திருவேன்... நான் ேராமைா...?" பகத்தாய் பசான்ன விவேக் பின் ம் மியேனாய் , "மச்சி... சிமி வ ட்டி..." என்று இழுக்க... "வடய் அடங் க மாட்டியா..." என்று சிரித்த நாகா, "இந் த தடலே சிமி வ ட்டிலய நீ தான் எடுக் கிற வ ாதுமா..." அேன் வதாலை விலையாட்டாய் தட்ட... "வ ாதுமாோ... இந் த பஜன்ம சங் கை் ம் பூர்த்தி அலடஞ் ச மாதிரி பூரிச்சு வ ாய் நிக்கிவறன்டா... என்னாை நம் முடியை..." என்றேனின் லகயிை் நறுக்பகன்று நாகா கிை் ை... ஆபேன்று அேன் கத்தினான். "இ ் வ ா நம் புறியா..." சிரி ் புடன் வகட்ட நாகா அடுத்த பநாடி அலறலய விட்டு பேைிவயற... "துவராகி..."
விவேக்
கத்தியது
காற் வறாடு
கலரந் தது.
***************************** "மா ் பிை் ை... உங் கலை அய் யர் கூட்டிட்டு ேர பசான்னார்..." அலற ோயிலிை் ேந் து நின்ற பிரகாலஷ கண்டதும் நாகாவின் முகம் வகா த்திை் இறுகியது. வதவிலய மன்னித்த அேனாை் பிரகாலஷ மன்னிக்க இயைவிை் லை. ஏதுமறியா சின்ன ப ண்லண இந் த மாதிரி சின்னத்தனமான காரியத்துக்கு யன் டுத்தி இருக் கிறாவன என்று அேன் வமை் வகா ம் வகா மாய் ேந் தது அேனுக்கு. அந் த வகா ம் இன்னமும் அேனிடத்திை் இருந் து மலறயவிை் லை. "விவேக் நீ யும் வதவிக்கு அண்ணன் தாவன... அ ் வ ா நீ வய என்லன கூட்டிட்டு வ ா..." என்றேன் விவேக் கின் லகலய ற் றி இழுத்த டி மணேலற வநாக்கி நடந் தான். "வடய் மா ் பிை் லையா ைட்சணமா, அடக் க ஒடுக்கமா பேட்க ் ட்டுட்டு நீ ேரணும் டா... இ ் டி அடங் காத குதிலர மாதிரி நடக் க கூடாது... நான் உன்லன கூட்டுட்டு வ ாவறனா... இை் லை நீ என்லன கூட்டிட்டு வ ாறியான்னு பதரியை... இதுை மா ் பிை் ை யாருன்னு எை் வைாருக் கும் சந் வதகம் ேந் திற வ ாகுது..." விவேக்கின் வ ச்சிை் நாகாவின் முகம் புன்னலகலய தத்பதடுக் க... அேன் நலடயின் வேகம் குலறந் தது. "ம் ... இது நை் ை புை் லைக் கு அைகு..." பமச்சுதைாய் பசான்ன விவேக் அேனின் கரம் ற் றி அலைத்து பசன்றான். நாகாவின் இந் த பசயலிை் பிரகாஷுக் கு எந் த ேருத்தமும் இை் லை. ஏபனனிை் தான் பசய் த தேறும் அ ் டி ் ட்டது என் து அேனுக்கு புரிந் து தானிருந் தது. எ ் டிவயா தங் லகயின் திருமணம் நை் ை டியாக நடந் தாை் சரிபயன்று இருந் தது அேனுக் கு.
தன்னருகிை் ேந் தமர்ந்த வதவியின் முகம் சிரி ் ல பதாலைத்திரு ் லத கண்ட நாகா அேைின் காதுக்கருகிை் குனிந் து, "முகத்லத சிரிச்ச மாதிரி ேச்சுக்வகா... நாம காதை் கை் யாணம் ண்ணிக்க வ ாறேங் க... கட்டாய கை் யாணமிை் ை..." அேன் பசான்னதும் அேலன ஏறிட்டு ஒரு ார்லே ார்த்தேை் மறு டியும் தலைலய குனிய, "ம் ஹூம் ... நாங் க எை் ைாம் பமாத ராத்திரி அன்லனக் கு தான் புருசன் முகத்லத ார்த்வதாம் ... இங் வக என்னடான்னா... எை் ைாவம தலைகீைாயிருக் கு... ம் ... அதான் பமாத ராத்திரி எை் ைாம் முடிஞ் சி வ ாச்வச... அதான் பேட்கம் , மானம் ஏதுமிை் லை..." நாத்தனார் ரமாவிடம் பசாை் ேது வ ாை் பசாை் லி பகாண்டிருந் த துர்காவின் ோர்த்லதகை் வதவியின் பசவிலய பசன்றலடய... அேை் வராசத்துடன் மணேலறலய விட்டு எை வ ாக... அேைின் லகலய அேனின் லக யாருக் கும் பதரியாமை் அழுத்தத்துடன் பிடித்து இழுத்தது. "இதுக் கு
தான்
நான்
பசான்வனன்..."
அடிக் குரலிை்
அேை்
சீற...
"எை் ைாம் நான் ார்த்துக்கிவறன்..." அேனின் குரலிை் இருந் த உறுதியா இை் லை அேன் லக பகாடுத்த அழுத்தமா... ஏவதா ஒன்று அேலை அலமதியலடய பசய் ய பமௌனமாய் அமர்ந்தாை் . தன் அம் மாலே கண் ஜாலடயிை் அலைத்தேன் அேர் அருகிை் ேந் ததும் , "என்வனாட கை் யாணத்லத ார்க்கணும் ன்னு எண்ணம் இருக் கா இை் லையா...?" பகாஞ் சம் கடுலமயுடன் வகட்டான். "அஜூ..."
அேனின்
ோர்த்லதயிை்
அேர்
அதிர்ந்து
தான்
வ ானார்.
"அம் மா ் ைஸ ீ ் புரிஞ் சிக்வகாங் க... நீ ங் க வதவிலய வகேை ் டுத்தறதா நிலனச்சு என்லனயும் வசர்த்து தான் வகேை ் டுத்துறீங் க..." அந் த ோர்த்லதயிை் அேர் கூறியதின் அ த்தம் அேருக் கு தாமதமாய் புரிய அ ் டிவய அலமதி காத்தார். வதவியின் கழுத்திை் மங் கைநாண் பூட்டும் வ ாது அேன் அேைின் முகத்லதவய ஏக்கத்துடன் ார்த்து பகாண்டிருந் தான். அேைின் கலடக் கண் விழி வீச்சிற் கு அேன் காத்திருக்க... அேவைா நிமிரும் ேழிலய காவணாம் . மஞ் சை் கயிற் றிை் மூணு முடிச்சிடும் வ ாது அேைின் சங் கு கழுத்திை் அேனின் ேலிலம மிகுந் த லககை் உரச... அதிை் அேைின் கழுத்து மயிர்க்காை் கை் சிலிர்த்து எழும் பியது. அேனின் அந் த சின்ன பதாடுலக அேளுை் ப ரும் தாக் கத்லத ஏற் டுத்த அேலையுமறியாமை் அேைின் விழிகை் அேனின் விழிகலை சந் தித்தது. அேைின் ார்லேலய கண்டதும் அேனின் முகம் மைர்ந்தது. அேனின் மகிை் ச்சி கண்டு அேளுை் ஒரு குற் றவுணர்வு எை... அலத பேைிக்காட்டி பகாை் ைாமை் தன் கண்கலை தாை் த்தி தன் உை் ைத்து உணர்வுகலை அேனுக்கு காட்டி பகாை் ைாமை் மலறத்து பகாண்டாை் . 'கடவுவை... ோை் க்லக முழுேதும் இேனுக்கு உண்லமயாக நானிரு ் வ னா... என்லன த்தி எதுவும் பதரியாமை் கை் யாணம் ண்ணியிருக் கும் இேன்... என்லன த்தி பதரிய ேரும் வ ாது என்ன பசய் ோன்... இவத காதவைாடு இரு ் ானா...? ம் ஹூம் ... நிச்சயம் இருக் க மாட்டான்... எை் ைா ஆண்கலையும் வ ாை் தாவன இேனும் ... இேன் மட்டுபமன்ன விதிவிைக்கா...?' அேைின் மனம் கூக் குரலிட்டது. 'ஏன் அேன் விதிவிைக் கானேன்னு உனக்கு பதரியாதா... விதிவிைக்கானேன் என் தாை் தான் உன்லன வ ான்ற ஒரு ஏமாத்துக்காரிலய, நம் பிக் லகத் துவராகிலய லகவிடாமை் கை் யாணம் ண்ணியிருக் கிறான்... நிச்சயம் நீ
பசான்னாலும் பசாை் விட்டாலும் அேன் நை் ைேன் தான்...' அேைின் மனசாட்சி அேலை இடித்துலரக்க... என்ன பசய் ேது என்று பதரியாமை் கண்கலை இறுக மூடி பகாண்டாை் . அ ் வ ாது நாகா அேைின் லகலய பதாட... அேவைா ஏவதா நிலனவிை் யந் து வ ாய் விைக, "என்ன வதவிம் மா... நான் தான்..." என்றேன், "மணேலறலய சுத்தி ேர பசாை் றாங் க..." பமதுவே அேைிடம் பசாை் ை... அேை் மற ் வ துமின்றி அேன் பின்வன நடந் தாை் . அதன் பின் ஒே் போருேராய் மணமக்களுக் கலை ோை் த்த, ரிசு ப ாருட்கை் பகாடுக்க என்று ேரிலசயிை் ேந் தனர்... வேைாயி ாட்டி, சனா, அேைது அன்லன மற் றும் அடுக்குமாடி குடியிரு ் பிை் இருந் த அலனேரும் அேர்கலை ேந் து ோை் த்திவிட்டு பசன்றனர்... சனா இருேலரயும் கிண்டை் அடித்துவிட்டு பசை் ை வதவி தன் நிலனவுகலை ஒதுக் கிவிட்டு முகத்திை் வ ாலி புன்னலகலய அணிந் து பகாண்டு நின்றாை் . அ ் வ ாது அேர்கலை வநாக் கி ேந் தேலன கண்டு அேைின் முகம் பேளுத்தது. அேன் அருகிை் ேரவும் தன்லனயும் அறியாமை் அேைின் கரம் ஆதரவு வேண்டி கணேனின் கரத்வதாடு வகார்த்து பகாை் ை... யத்திை் லகக்காை் கை் எை் ைாம் சிை் லிட நிற் க முடியாமை் நின்றேை் ற் றுக்வகாைாக கணேன் மீது சாய் ந் து பகாண்டாை் . அேைின் பசயலிை் விய ் புற் ற நாகா அேலை தன்வனாடு அலணத்து பகாண்டான். அேன் காதலிை் உருகி பகாண்டிருக்க... அேவைா யத்திை் கலரந் து பகாண்டிருந் தாை் . சதி
பதாடரும் ...
'கடங் காரன் எ ் டி ை் லை இைிச்சிக் கிட்டு ேர்றான் ாரு...' தங் கலை வநாக் கி ேந் து பகாண்டிருந் தேலன கண்டு மனதுக்குை் குலமந் த வதவி, 'த ் பு பசஞ் ச அேவன இே் ேைவு பதனாபேட்டா ேரும் வ ாது... த ் பு பசய் யாத நான் ஏன் யந் து சாகணும் ...? அ ் டி அேன் என்லன என்ன பசஞ் சிட முடியும் ...? இன்னமும் நான் என்ன தினாறு ேயது லேஷூன்னு நிலனச்சிட்டு இருக் கானா...? ேரட்டும் ... ேந் து என் கிட்ட ோைாட்ட நிலனச்சா அந் த ோலை பிடிச்சி ஒட்ட நறுக்கிட வேண்டியது தான்...' மனதிை் எழுந் த லதரியத்துடன் அேனின் ேருலகலய எதிர் வநாக்கி நின்று பகாண்டிருந் தாை் . அ ் வ ாது தான் நாகாவின் இறுகிய அலண ் ல உணர்ந்தேை் ... "ச்சு..." முகத்லத சுைித்தேைாய் அேனிடமிருந் து விைகினாை் . அேைின் பசய் லகலய விசித்திரமாய் ார்த்தேன் ஒன்றும் வ சாது வதாலை குலுக் கி பகாண்டான். "ஹாய் சகலை... நான் தான் லேஷூவோட அக் கா ாரதிவயாட கணேன் வகா ாை் ..." அட்டகாசமாய் சிரித்த டி தன்லன அறிமுக ் டுத்தி பகாண்டேலன அேை் அருேரு ் புடன் ார்க்க... நாகாவோ வயாசலனயாய் ார்த்தான். ஏபனனிை் வதவியின் குடும் ம் ற் றி முழுலமயான தகேை் கை் அேனுக்கு எதுவும் பதரியாது. பின்பு சிரித்த டி நாகா, "ஹாய் ..."
என்று
அேவனாடு
லகக்குலுக்க...
"முதை் ை அேன் லகலய விடுங் க... அேலன பதாட்டாவை அேன் ாேம் நம் மலை ேந் து ஒட்டிக் கும் ..." கடு ் புடன் அேனுக் கு மட்டும் வகட்கும் டி அேை் கூற... முதன்முலறயாக அேை் பசான்ன 'நம் ' என்ற ோர்த்லதயிை் மனம் குைிர்ந்தேன்
அேை் பசான்னலத பசய் தான். அேைின் உரிலம ் வ ச்சிை் தன் ேசம் இைந் து நின்று பகாண்டிருந் தேன் அேைின் வ ச்சிலிருந் த உட்ப ாருலை உணர்ந்து பகாை் ை தேறிவிட்டான். அதற் குை் அேனின் அலுேைக ஊழியர்கை் ஒே் போருேராய் ேர... அேனின் கேனம் அங் வக பசன்றது. "என்ன குட்டி... அைகாயிருக்க..." ஊர்ந்தது.
தினாறு ேயசிை் வகா ாலின் ார்லே
ார்த்தலத விட அேைின் வமனி
இ ் வ ா பராம் மீது ரசலனயுடன்
"இன்பனாருத்தர் மலனவிலய த்தி இ ் டி அசிங் கமா வ சிறிவய... உனக்கு பேட்கமாயிை் லை..." சீறும் குரலிை் பசான்னேலை கண்டு உதடு பிரிக்காமை் சிரித்தேனின் சிரி ் பிை் நக்கை் மட்டுவம அதிகமாயிருந் தது. "நீ உன் புருசலன த்தி அசிங் கமா வ சியலத விடோ... நான் அசிங் கமா வ சிட்வடன்... ஆனாலும் உன் அைகு என்லனவய தலை சுத்த லேக் கும் வ ாது... இேன் எம் மாத்திரம் ... அதான் ல ய நீ எ ் டி வகேை ் டுத்தினாலும் நீ தான் வேணும் ன்னு ஒத்லத காலிை் நின்னு கை் யாணம் ண்ணியிருக்கான்... நானாயிருந் தா அனு விக்கிற ேலரக்கும் அனு விச்சிட்டு கைட்டி விட்டிரு ் வ ன்... இேன் ஒரு ஏமாந் த வசாணகிரி... ாம் புன்னு பதரிஞ் சும் ாை் ோர்க்கிறான்... என்லனக்கா இருந் தாலும் அது பகாத்தாம விடாதுன்னு அேனுக்கு பதரியை... முட்டா ் ய..." எகத்தாைத்துடன் வ சியேனின் குரை் அேளுக் கு மட்டுவம வகட்டது. அேை் பசய் த வ ாது பதரியாத காரியத்தின் வீரியம் அேைின் அக் கா கணேன் கூறும் வ ாது மிகவும் வகேைமாயிருந் தது. அேைின் பிற ் பு அேளுக் வக அருேரு ் ாய் இருந் தது. 'கடவுவை இேன் பசாை் ேதும் உண்லம தாவன... என் அைலக காட்டித்தாவன நாகாலே ஏமாத்திவனன்... அலத யன் டுத்தி தாவன அேலன என் ேலையிை் விை லேத்வதன்... கலடசியிை் அேலன அே் ேைவு வகேை ் டுத்திய பின்பும் என்லன மணந் திருக் கிறான் என்றாை் ...' வயாசிக் கும் வ ாவத அேளுக் கு கண்லண இருட்டியது. அந் வநரம் நிலனவு
ார்த்து, "வடய் நீ எங் கடா இங் வக ேந் த...?" பிரகாஷின் குரலிை் தன் கலைந் தேை் அேலன நன்றியுடன் ார்த்தாை் .
அன்று அேை் மூச்சு முட்டி இறக் கும் நிலைக் கு தை் ை ் ட்ட வ ாது அேன் தான் அேலை ஆ த் ாந் தேனாய் ேந் து கா ் ாற் றி தன்னுடன் அலைத்து பசன்றான். அன்று அேன் மட்டும் அலத பசய் யவிை் லை என்றாை் இவதா இந் த கயேனின் காம ் சிக் கு இலரயாகி வ ாயிரு ் ாை் . அதன் பின் அேைின் ோை் வு...? அலத நிலனக் கும் வ ாவத அேை் உடை் நடுங் கியது. இதற் கு எை் ைாம் உச்சக்கட்டம் அேைின் சவகாதரி அதற் கு ஒத்து ஊதியது தான். அதிலும் திவனழு ேயது மூத்த ஒருேனின் உடை் வதலேக்கு தன் சின்னத் தங் லகலய லியாக் குகிவறாம் என்ற குற் றவுணர்வு அேைிடத்திை் பகாஞ் சமும் இை் ைாது வ ானது தான் அதிசயத்திலும் அதிசயம் . அதற் கு காரண காரியங் கலை வகா ாை் எடுத்து அடுக் கி பசான்ன வ ாது ாரதியாலும் வ ச முடியாமை் வ ானது... அதுவே அேனின் ஆட்டம் அதிகரி ் தற் கு சாதகமாய் வ ாய் விட்டது. அந் வநரம் அேலை ார்க்க ேந் த பிரகாஷ் அேைின் முகத்லத லேத்வத அேளுக் கு ஏவதா துன் பமன்று புரிந் து பகாண்டு அேலை தன்னுடன் அலைத்து பசை் ை முற் ட்டான். அதற் கு தலடயாக நின்ற வகா ாலிடம் வ ச வேண்டியலத வ சி, பகாடுக்க வேண்டியலத பகாடுத்து அேலை தன்னுடன் அலைத்து ேந் துவிட்டான். அன்று அேனாை் ஏற் ட்ட நன்றிக்கடலன இன்று அேை் இந் த
ேழியிை் திரு ் பி பசலுத்திவிட்டாை் . இந் த ஒரு நன்றிக்கடன் மட்டுமா... இன்னும் எத்தலனவயா அதிை் அடங் கியிருக் கு... அலத அேை் திரு ் பி பசலுத்த நிலனத்தாை் அேை் தன் உயிலர தான் ஜனார்த்தனனின் குடும் த்துக் கு அைிக் க வேண்டும் . "என்ன மச்சான்.... நீ ங் க அலை ் பிதை் பகாடுக்கலைன்னா எங் களுக் கு என்ன பதரியாமைா வ ாயிரும் ...?" நக்கைாய் திை் வ சிய வகா ாலை பகாலைபேறியுடன் ார்த்தான் பிரகாஷ். "என்ன மா ் பிை் லை பகாழுந் தியா கை் யாணத்துக் கு இே் ேைவு வைட்டாோ ேர்றது...? ஆமா ாரதி எங் வக...?" வகா ாலை ேரவேற் ற டி அங் வக ேந் தார் ஜனார்த்தனன். "இ ் டி அேசரமா கை் யாணத்லத ேச்சா... எ ் டி மாமா சீக்கிரம் ேர்றது..." என்று குத்தி காண்பித்தேன், "ல யனுக்கு அம் லம வ ாட்டிருக்கு... அதான் ாரதி ேரை..." ாரதி ேராததற் கு வேறு காரணம் கூறினான். உண்லமயிை் மகனுக் கு அம் லம வ ாட்டிருந் தது என்னவோ உண்லம தான். அது இ ் வ ா ரோயிை் லை தான். ஆனாை் அேை் ேராததற் கு அேை் பசான்ன காரணம் வேறு மாதிரியாய் இருந் தது. "இ ் டி கை் யாண பைட்டலர முதை் நாை் ேர்ற மாதிரி வ ாஸ்ட் ண்ணியிருக்காங் க... ஒரு ஃவ ான் ண்ணி கை் யாணத்துக் கு ோன்னு கூ ் பிட நாதியிை் லை... என்னயிருந் தாலும் என் தாய் , தக ் ன் மாதிரி ேருமா... எடுத்து ேைர்த்தாலும் என்ன தான் பசஞ் சாலும் நான் வேலைக் காரி ப ாண்ணு தாவன..." என்று மூக்காை் புைம் பியேை் திருமணத்துக் கு ேர மறுத்துவிட்டாை் . "பிரகாஷ்... உன்லன ஃவ ான் ண்ணி பசாை் ை பசான்வனவன... நீ பசாை் ைலையா..." ஜனா மகலன ார்த்து வகட்க... அேன் தான் வேண்டுபமன்வற அலை ் பிதலை தாமதமாய் அனு ் பியது, பதாலை ் வ சியிலும் அேர்கலை அலைக்கவிை் லை. ஏபனனிை் அந் தைவுக் கு அேர்கலை பேறுத்தான். ாரதியிடம் வ ச வேண்டும் கூறிய ப ற் வறாரிடத்திை் தாவன வ சி பகாை் ேதாய் கூறி வேறு வ ச்சு வ சி அலத திலச மாற் றிவிட்டேன் மறந் தும் அேர்கலை வ ச விடவிை் லை. அலத நிலனத்து ார்த்தேனுக் கு என்ன பசாை் ேது என்று பதரியவிை் லை. அந் வநரம் ஜனாலே வேறு யாவரா அலைக்க, "இருந் து சா ் பிட்டுட்டு தான் வ ாகணும் ... கை் யாணம் முடிஞ் சதும் வீட்டுக் கு ோங் க..." வகா ாலிடம் அேர் ணிோய் வேண்ட, யாவரா ப ற் ற ப ண்ணின் கணோன தன்னிடம் இந் தைவுக் கு ணிவுடன் வ சும் ப ரிய மனிதரின் வ ச்சிற் கு, "இை் ை மாமா... நான் உடவன கிைம் பிடுவேன்..." என்று அேன் முறுக்கி பகாை் ை... "ஓ... சரி மா ் பிை் லை... உங் க இஷ்டம் ..." "மா ் பிை் லைலய கேனிச்சு அனு ் புடா... ப ாறு ் பிை் ைாம
என்றேர் எ ் வும்
மகனிடம் திரும் பி, இருக்கிற மாதிரி இருக் காவத..."
"நை் ைாவே கேனிச்சு அனு ் பிடவறன் ் ா... நீ ங் க உங் க வேலைலய ் ாருங் க..." 'கேனிச்சு' என்ற ோர்த்லதயிை் அேன் பகாடுத்த அழுத்தத்திை் வகா ாலுக் கு முகம் வியர்த்தது. ஜனா சிரித்த டி அங் கிருந் து நகர... நாகாவின் கேனம் வதவியிடம் ேந் தது. அ ் வ ாது தான் கேனித்தான்... அேைருகிை் நின்று பகாண்டிருந் த பிரகாலஷ... அேலன கண்டதும் நாகாவின் தாலட வகா த்திை் இறுகியது.
"உன் அண்ணன் எதுக்கு இங் வக நிக்கிறான்... முதை் ை அேலன கீவையிறங் க பசாை் லு..." ோர்த்லதகலை அேளுக்கு மட்டுவம வகட்கும் ேண்ணம் கடித்து து ் பினான். ஏற் பகனவே பிரகாஷிடம் நன்றிக்கடனிை் பநகிை் ந் திருந் த அேைது மனம் ... கணேனின் ோர்த்லதயிை் வகா ம் பகாண்டது. "ஏன் உன் அண்ணனுக் கு என்ன குலறச்சை் ...? இங் வக நிற் தகுதியும் அேருக் கு
தற் கான எை் ைா இருக் கு..."
"தகுதி... அேனுக் கு...? வநருக்கு வநர் வமாத பதரியாத வகாலைக் கு என்ன தகுதிம் மா இருக் கு...?" கிண்டலும் , வகா மும் சரியைவிை் அேன் வ ச்சிை் கைந் திருந் தது. "நாகா..." அேை் ை் லை கடிக்க... அேைின் அந் த ோர்த்லதயிை் தங் லகலய நிமிர்ந்து ார்த்த பிரகாஷ் அேை் முகம் வகா த்திை் இரு ் லத கண்டு நாகாவின் முகத்லத ார்க்க... அேவனா இேலன தான் முலறத்து பகாண்டிருந் தான். பிரகாஷூக்கு புரிந் து வ ானது தன்னாை் தான் இருேரிடத்திலும் பிரச்சிலன என்று... "லேஷூ..." என்று தங் லகலய அலைத்தேன் அேைின் லகலய ஆதரோய் ற் றி அழுத்திவிட்டு, வகா ாலை அலைத்து பகாண்டு அேன் மணவமலடலய விட்டு கீழிறங் க... வதவியின் கண்கை் கணேலன ஆத்திரத்துடன் உறுத்து விழித்தது. "எதுக்கு கண்லண உருட்டி உருட்டி முழிக்கிற... இதுக்பகை் ைாம் நான் ய ் ட மாட்வடன்..." என்றேன், "உன் விசயத்திை் உன்லன நான் மன்னிச்ச மாதிரி... உன் அண்ணலன எை் ைாம் என்னாை் மன்னிக்க முடியாது..." வகா மாய் ேந் தது அேனின் ோர்த்லதகை் . "என்லன மன்னிக் க பசாை் லி நான் உங் கலை வகட்வடனா... இை் ை உங் க காலிை் விழுந் து பகஞ் சிவனனா...?" திலுக்கு வகா த்திை் ட டபேன ப ாரிந் தேலை ார்த்தேனின் ார்லே மாறியது. "இந் த வகை் விலய மட்டும் நீ நாம தனியாயிருக் கும் வ ாது வகட்டிருக்கணும் ... அன்லனக் கு ோயலடச்ச மாதிரி அதிகமா வ சுற இந் த ோலய அலடச்சிரு ் வ ன்..." என்றேனின் வ ச்சிை் அேளுக் கு குைிபரடுத்தது. அதற் கு வமை் அேை் எதுவும் வ சவிை் லை... அேனும் வ சவிை் லை. இருேரிடத்திலும் ஆத்திரமும் , ஆற் றாலமயும் , இயைாலமயும் மட்டுவம மீதமிருந் தது. ************************** இரவு அலறக் குை் நுலைந் த மலனவிலய இன்முகத்துடன் ேரவேற் றான் நாகா. அேவைா அேனின் ேரவேற் ல கேனிக் கும் மனநிலையிை் இை் லை. கட்டிலிை் பசய் ய ் ட்டிருந் த அைங் காரத்லத கண்டேை் முகம் ஒரு கணம் சுருங் கியது. லகயிலிருந் த ாை் பசாம் ல அங் கிருந் த வமலச மீது லேத்தேை் கட்டிலிலிருந் து வ ார்லேலய எடுத்து கீவை விரிக்க வ ானாை் . அத்தலன வநரம் அேைின் நடேடிக்லகலய பமௌனமாய் ார்த்து பகாண்டிருந் தேன் அேைின் இந் த பசயலை கண்டு அேை் லக ் பிடித்து தடுத்து நிறுத்தினான். அதிை் அேைின் அடக்க ் ட்ட வகா ம் பீறிட்டு கிைம் பியது. "இங் வக ாருங் க தாலி கட்டிட்டதாை இ ் டி பதாட்டு வ சும் உரிலமலய நான் உங் களுக் கு பகாடுக் கை... அடுத்து ஒரு கணேனா மலனவி கிட்ட எதிர் ார்க்கிற எந் த உறலேயும் என்னாை் உங் களுக் கு பகாடுக்க முடியாது..." ட ட ட்டாசாய் ப ாரிந் தேைின் பிடித்திருந் த லகலய அேன் விட்டுவிட... 'அது... அந் த யம் இருக்கணும் ...' என்றவதார் ஏைன ் ார்லேலய அேன் மீது வீசியேை் கீவை
டுக்க
ஆயத்தமானாை் .
"எந் த நம் பிக் லகயிை் நீ இ ் டிபயை் ைாம் வ சுற...?" அேனின் ோர்த்லதயிை் திடுக்கிட்டு திரும் பினாை் . கண்கை் சிேக்க ஆத்திரமாய் நின்றிருந் தேலன கண்டு அேளுக் கு மீண்டும் உை் ளுக்குை் குைிபரடுத்தது. "இந் தைவுக் கு என்லன வகேை ் டுத்திய பின்னும் உன் உடம் ல நான் பதாடுவேன்னு எ ் டி நீ த ் புக்கணக் கு வ ாடைாம் ..." அேனின் ோர்த்லதகை் அேலை குத்தி கிழித்தது. " ார்த்தீங் கைா இதுக்கு தான் பசான்வனன்... இந் த கை் யாணம் வேணாம் ன்னு... என்லன ழிோங் க தான் கை் யாணம் ண்ணியிருக்கீங் க... அ ் புறம் எதுக் கு அ ் டிபயை் ைாம் இை் லைன்னு ப ாய் பசான்னீங்க..." "ஏண்டி என்லன ார்த்தா ழிோங் கிற மாதிரி... பதலுங் கு ட விை் ைன் மாதிரியா பதரியுது... இ ் வ ா என்ன உன்லன கை் யாணம் ண்ணின காரணம் பதரியணும் அே் ேைவு தாவன... பசாை் வறன்..." என்றேன் அேை் முகம் ார்க்காமை் ஜன்னை் க்கம் வ ாய் நின்றான். திலரச்சீலைலய விைக்கிவிட்டு பதருலே சிறிது வநரம் வேடிக் லக ார்த்தேன் பின் பமதுவே, "உன் வமலுை் ை காதைாை் தான்..." அேனின் ோர்த்லதக் கு வநர்மாறாய் அேனின் உடை் இறுகியிருந் தது. "திரும் திரும் ார்த்தேன்,
ப ாய்
பசாை் ைாதீங் க..."
என்று
கத்தியேலை
திரும் பி
"இ ் வ ா எதுக் கு இ ் டி கத்துற...?" என்று அேலை அதட்டியேன், "நீ வேணா ப ாய் பசாை் லியிருக்கைாம் ... ஆனா நான் ப ாய் பசாை் ைை... நான் உன் வமை ேச்ச காதை் உண்லமயானது... உன்னாை நான் ஏமாத்த ் ட்ட ் வ ா என் மனசிை் எழுந் த ஏமாத்தம் , ேலி அதுவும் நிஜமானது... அலத உன்னாை் உணர முடியாது... விசயத்லத வகை் வி ் ட்டதும் முதை் ை உன்லன பகாை் ைணும் ங் கிற பேறி தான் ேந் தது. ஆனா வயாசிச்சு ார்த்த ் வ ா உன் க்கம் ஏவதா நியாயமிருக்கணும் ன்னு எனக் கு வதாணிச்சு... அதனாை் விலைந் தது தான் இந் த கை் யாணம் ... என்லன காதலிக்கைன்னு பசாை் ற இவத ோய் ஒரு நாை் இை் ை ஒரு நாை் என் கிட்ட ேந் து... 'நாகா... உங் கலை காதலிக் கிவறன்... நீ ங் க இை் ைாம நானிை் லை'ன்னு பசாை் ை லேக் கை நான் நாகா இை் லைடி... அதுேலரக்கும் நான் உன்லன பதாட மாட்வடன்... இது ஏவதா ஆத்திரத்திை் , வகா த்திை் எடுத்த முடிவு இை் லை. இது ஏமாத்தத்திலும் , ேலியிலும் எடுத்த முடிவு... இந் த நாகா எ ் வ ாதுவம தன் வதாை் விலய ஒ ் புக்காதேன்... அதிலும் உன் விசயத்திை் நான் என் வதாை் விலய ஒ ் பு பகாை் ேதாய் இை் லை... நான் பஜயிக்க பிறந் தேன்... உன்லன பஜயிக்க பிறந் தேன்... அலதவிட என் காதை் வமை் எனக் கு நம் பிக் லகயிருக் கு..." அேனின் ோர்த்லதகலை வகட்டு தன் க்கம் ஏவதா காரணம் இருக்கும் என் லத புரிந் து பகாண்டாவன என்று அேை் மனம் அேன் ாை் ஒரு கணம் பநகிை, மறுகணம் மனலத இரும் ாய் இறுக பசய் தேைின் இதை் கை் ஏைனத்துடன் ேலைந் தது. " ார்க்கைாம் ... ார்க்கைாம் ... யார் பஜயிக்கிறாங் கன்னு..." என்று ஏைனமாய் பசான்னேை் , "அ ் டி நான் பஜயிச்சிட்டா எனக் கு நீ ங் க விடுதலை... ஐ மீன் டிவோர்ஸ் பகாடுக்கணும் ... ஓவகோ...?" திமிராய் வகட்டேலை கண்டு அேனுக் கு வகா ம் ேருேதற் கு திை் சிரி ் பு ேந் தது. "டபுை் ஓவக..." அேன் பசான்னதும் அேை் கண்ணிை் வதான்றிய உணர்லே அேனின் மனம் குறித்து பகாண்டது, "யார் பஜயிக்க வ ாறாங் கன்னு இ ் வே
படஸ்ட் ண்ணி அேவைா,
ார்த்திரைாமா...?" என்று வகட்ட டி அேைருவக அேன் ேர...
"இ ் வ ா எதுக் கு கிட்வட ேர்றீங் க...? வ ச்சு வ ச்சாயிருக்கணும் ..." அேைின் ோர்த்லதகை் யத்திை் நடுங் கியது. "எனக் கு வ சி ைக் கம் இை் லை... பசயலிை் இறங் கி தான் ைக்கமிருக் கு..." சுேவராடு சுேராய் ை் லி வ ாை் ஒட்டி பகாண்டு நின்றேைின் இருபுறமும் அலணோய் தன் லககலை பகாண்டு ேந் தேன்... அேை் கண்வணாடு கண் வநாக் கினான். அேனின் கண்ணிலிருந் த காந் த சக்தியிை் அேைின் மனம் ஈர்க்க ் ட்டவதா என்னவமா... அேலனவய லேத்த விழி ோங் காமை் ார்த்தாை் அேை் . அேன் ார்லேயிலிருந் த காதைா, தா மா, வநசமா ஏவதா ஒன்று அேலை எங் வகவயா இழுத்து பகாண்டு பசன்றது. அதன் தாக்கம் தாங் க முடியாதேைாய் , "நாகா... ் ைஸ ீ ் ..." இருகரம் திலகத்தேன் மறுபநாடி "என்ன
இது
வதவிம் மா...?"
கூ ் பியேலை கண்டு அேைின் கூ ் பிய அேன்
ோர்த்லத
ஒரு பநாடி புரியாமை் லகலய கீழிறக் கி... கண்டி ் புடன்
ஒலித்தது.
"உங் க காதை் உண்லமயா இருக் கைாம் ... நீ ங் க நை் ைேங் கைா இருக் கைாம் ... ஆனா என் காதை் ப ாய் ... நான் நை் ைேைிை் லை... ப ாய் யிை் பமய் லய வதடாதீங் க... ப ாய் மாலன உண்லமன்னு நம் பி ஏமாந் துறாதீங் க... உங் க நை் ைதுக்கு தான் பசாை் வறன்... இ ் கிலடச்ச ஏமாத்ததுக்வக உங் களுக் கு இந் தைவுக் கு வகா ம் ேருதுன்னா... இனி ேர ் வ ாற ஏமாத்தங் கலை உங் கைாை எ ் டி தாங் கிக்க முடியும் ...? நீ ங் க எலதவயா நிலனச்சு என்லன கை் யாணம் ண்ணியிருக்கீங் க... ஆனா அது உங் களுக் கு கிலடக்காது..." அலத பசாை் லும் வ ாது தான் அேைின் முகத்திை் எத்தலன ேலி... அலத பகாஞ் சமும் அேன் உணர்ந்து பகாை் ைவிை் லை என்றாை் அேன் அேலை காதலித்ததற் கு அர்த்தவம இை் லைவய... "இ ் வ ா எதுக்கு இ ் டி பூடகமா வ சுற... அன்லனக் கும் அ ் டித்தான் வ சின... உன் பிரச்சிலன தான் என்ன...? என்னாை் முடிஞ் சைவு தீர்த்து லேக் கிற ார்க்கிவறன்... எலதவயா நிலனச்சிட்டு உன்லனயும் குை ் பி, என்லனயும் குை ் பி பமாத்தத்திை் நம் ம ோை் க்லகலயயும் குை ் பி அலத வகை் விக்குறியாக் கிடாவத... ் ைஸ ீ ் பசாை் லு வதவிம் மா..." அேனின் காதை் அேனின் ஒே் போரு ோர்த்லதயிலும் பதரிந் தது. அது அேலை தாக் கியவதா என்னவமா சிறிது வநரம் அேலன கண்ணிலமக் காமை் ார்த்தேை் ... பின் ப ருமூச்சுவிட்டு தன்லன சமன் பசய் து பகாண்டு, "பிரச்சிலன..." விரக்தியாய் சிரித்தேை் , "எனக் கு பிரச்சிலன நடந் து முடிந் து அதிலிருந் து நான் பேைியிை் ேந் து பராம் நாைாகிவிட்டது... ஆனாலும் அதன் நிைை் என்லன விடாமை் துரத்துது... அது நான் சாகும் ேலர என்லன விடாது... என்னாலும் அதிலிருந் து த ் பிக்க முடியாது..." வேதலனயுடன் கண்கலை மூடிக் பகாண்டாை் . அேைின் வேதலனலய சும் மா லகலய கட்டி ார்த்து பகாண்டிருக்க அேனாை் முடியவிை் லை... அே் ேைவு வநரம் அேை் அேலன ோர்த்லதயாை் காய ் டுத்தியிருந் த வ ாதும் அலதபயை் ைாம் ப ாருட் டுத்தாமை் தன் லககலை நீ ட்டி அேலை தன்னருவக இழுத்தேன்... அேைின் வேதலனலய வ ாக் கும் ேண்ணம் அேலை ஆரத்தழுவி பகாண்டான். இத்தலன நாை் அம் மா, அ ் ா, அண்ணா என்று அலனேரும் அேளுக் கிருந் த வ ாதும் வதாை் சாய் ந் து அை யாருமிை் ைாத அேைின் தனிலம ஏக்கத்லத அேனின் இறுகிய அலண ் பு
வ ாக்கியது. அத்தலன நாை் துக்கத்லதயும் அேை் அேனின் பநஞ் சிை் முகம் புலதத்து வதம் பி வதம் பி அழுேலத கண்டு அேனுக் கு என்ன ஆறுதை் பசாை் ேபதன்று பதரியவிை் லை. அேைின் தலைலய ஆதரோய் ேருடி பகாடுத்து பகாண்டிருந் தான். பகாஞ் ச வநரம் முன்பு ேலர சண்லடக் வகாழியாய் அேனிடத்திை் சிலிர்த்து பகாண்டிருந் தேை் இ ் வ ாது அேனின் பதாடுலகயிை் ஆறுதை் வதடி பகாண்டிருந் தது விந் லதயிலும் விந் லத... இது காதலிை் மட்டுவம சாத்தியம் என் லத அந் த முட்டாை் ப ண் உணரவிை் லை... உணரவிை் லையா இை் லை உணர முற் டவிை் லையா... அது அேளுக் கு மட்டுவம பதரிந் த ரகசியம் . அேை் அழுேது இ ் வ ாலதக் கு நிற் து வ ாை் அேனுக்கு வதான்றவிை் லை. அதனாை் ேலுக்கட்டாயமாய் தன் பநஞ் சிலிருந் து அேைின் முகத்லத நிமிர்த்தியேன்... அேைின் கண்ணீலர துலடத்து பகாண்வட, "வதவிம் மா... நடந் து முடிந் தலத நம் ம பரண்டு வ ரும் மறந் துவிடுவோம் ... இனி நட ் லத மட்டும் ார் ் வ ாம் ... எை் ைா கணேன், மலனவி மாதிரி நாம் ஏன் ோை கூடாது...?" அேனின் ோர்த்லதயிை் அேைின் கண்ணீர் இன்னமும் ப ருகி ேழிந் தது. 'நான் இே் ேைவு பசாை் லியும் காதலை யாசிக்கின்றாவய... என்னாை் அலத தர இயலுமா...? தர இயைாத ஒன்றிற் காக நீ ஏன் இ ் டி அடம் பிடிக் கிறாய் ...?' என்ற குற் றச்சாட்டு அேைது விழியிை் பதரிந் தது. அலத அேனும் உணர்ந்தாவனா... அேைின் முந் தாலன வசலைலய வைசாய் அகற் றி பமதுவே அேைது ேயிற் றின் வமை் லக லேக்க... அேனின் பதாடுலகயிை் அேைின் உடலிை் எழுந் த சிலிர் ் ல அேனாை் உணர்ந்து பகாை் ை முடிந் தது. அது அந் வநரம் அேனுக் கு எை் லையிை் ைா மனநிலறலே அைித்தது என்னவோ உண்லம... "நம் குைந் லதக்காக நீ வயாசிக் க கூடாதா... அ ் ா நானிருந் தும் என் குைந் லத அ ் ா இை் ைாமை் ேைரணுமா...? ஆண் குைந் லத என்றாை் ரோயிை் லை... இதுவே ப ண் குைந் லத என்றாை் ... கை் யாணம் ன்னு ேரும் வ ாது தக ் ன் இை் ைாதிருந் தாை் அது எத்தலகய ஏச்சு வ ச்சுக் கலை உண்டாக் கும் என் லத நை் ைா வயாசிச்சு ாரு..." உண்லமயிை் அேனின் வ ச்சிை் அேை் அதிர்ந்து தான் வ ானாை் . அது அேன் கூறிய 'ப ண் குைந் லத' என்ற ோர்த்லதயிைா இை் லை 'அ ் ா' என்ற ோர்த்லதயிைா... எதிபைன்று உறுதியாய் கூற இயைவிை் லை. "வேண்டாம் ... என் குைந் லதக் கு அ ் ா வேண்டாம் ... அது ப ண் குைந் லதயா இருந் தாலும் சரி..." அேலன ார்த்து ஆவேசமாய் உரக்க கத்தியேை் அ ் டிவய மடங் கி அமர்ந்து அை ஆரம் பிக்க... அேவனா என்ன பசாை் லி வதற் றுேது என்று பதரியாமை் அேலை வேதலனயுடன் ார்த்து பகாண்டு நின்றிருந் தான். சதி
:
பதாடரும் ...
12
அதிகாலையிை் எழுந் து குைித்து முடித்து அலுேைகத்திற் கு தயாராகி பகாண்டிருந் த நாகார்ஜூனின் கண்கை் துயிை் பகாண்டிருந் த மலனவியின் முகத்திவைவய ையித்து இருந் தது... உறங் கும் வ ாது நிர்மைமான முகத்துடன் உறங் கு ேை் மனதிை்
அ ் டி என்ன ப ரிய துன் ம் ோட்ட வ ாகிறது என்று அேனுக்கு புரியவிை் லை... ஆனாை் ஒன்று மட்டும் நிச்சயமாய் புரிந் தது அேளுக்கு ஆண்கை் என்றாை் அறவே பிடிக்காது என் து... அதற் கான காரணம் தான் என்ன என்று அேனாை் ஊகிக்க முடியவிை் லை... எத்தலனவயா விசயங் கலை து ் றி ேனுக்கு அேளுலடய துன் த்லதயா து ் றிந் து கண்டுபிடிக்க முடியாது...? நிச்சயம் முடியும் ... 'ம் ... அதற் கு சிக்கலின் வயாசித்தேனுக்கு அேை் வ சியது நியா கத்திை் பகாண்டான்...
நுனிலய வதட வேண்டும் ...' என்று தன் தந் லதலய ற் றி பேறு ் ாய் ேந் தது... அலத மனதிை் குறித்து
கிைம் புேதற் கு முன் லேஷ்ணவிவதவியின் அருகிை் ேந் தேன் கர் ் மாக இருக்கும் அேலை எழு ் புேதா, வேண்டாமா என்று மனதிற் குை் ட்டிமன்றம் நடத்தியேன் பின் வேறுேழியின்றி அேலை எழு ் பினான்... "வதவி... வதவி..." அேனது அலை ் பிை் தறியடித்து பகாண்டு எழுந் தேை் அருகிை் இருந் த அேனது முகத்லத கண்டதும் யத்திை் அைறினாை் ... "வதவி நான் தான்ம் மா..." அேைது வதாை் ற் றி அேன் உலுக்க... அேவைா அனை் றக்க அேன் கன்னத்திை் ஓங் கி பகாடுத்தாை் ஒரு அலற... திருமணநாைிற் கு மறுநாை் தன் மலனவியிடத்திை் இருந் து நாகா எலத எதிர் ார்த்தாவனா இை் லைவயா இந் த மாதிரியான ஒரு அலறலய நிச்சயம் அேன் எதிர் ார்க்கவிை் லை... ஸ்தம் பித்து வ ானேனாய் கன்னத்திை் லகலய லேத்து பகாண்டு அேலை பகாலைபேறியுடன் பேறித்தான்... அேனது மனக்கட்டு ் ாடு, ப ாறுலம எை் ைாம் எை் லை கடந் து பசன்று பகாண்டு
அேலன மீறி இருந் தது...
"என்னடி நிலனச்சிட்டு இருக்க உன் மனசுை...? நீ என்ன ண்ணினாலும் ோங் கிட்டு சும் மா இரு ் வ ன்னு நீ நிலனச்சியா...? நீ ண்ணிய காரியத்துக்கு உன்லன..." அேைின் கழுத்திை் லகலய லேத்து இறுக்கியேனின் முகமும் அவத வ ாை் இறுகி இருந் தது... அேனது பசயலிை் அேை் அச்சம் பகாண்டாவைா இை் லை தான்
எங் கிருக்கிவறாம் என்று பதரியாத சூை் நிலையிை் ஒரு ஆண்மகனான கணேனின் அண்லமயிை் அச்சம் பகாண்டாவைா ஏவதா ஒன்றிை் அேை் கட்டிவைாடு ஒடுங் கினாை் ... லககைாை் முைங் காலை கட்டி பகாண்டு உடலை குறுக்கி பகாண்டு அமர்ந்தேை் அேலன நிமிர்ந்து கூட ார்க்கவிை் லை... அேைின் அந் த நிலை அேனின் மனலத ேருத்தியவதா என்னவமா, "ச்வச..." என்று எரிச்சலுடன் தன் லகலய எடுத்தான்... "நான் ாட்டுக்கு என் வேலை உண்டு நான் உண்டுன்னு நிம் மதியா இருந் வதன்... ஏண்டி என் கண் முன்னாை ேந் வத... என்லனக்கு உன்லன ார்த்தாவனா அன்லனக்கு பிடிச்சது எனக்கு ஏைலர... ஒே் போரு விசயத்திலும் என்லன ஏமாத்தி, எை் ைார் முன்னாடியும் என்லன அேமான ் டுத்தி, வகேை ் டுத்திட்வட... சரி அலத கூட விட்டுறைாம் ... நீ ண்ணின காரியத்துக்கு பின்னாை் ஏதாேது சரியான காரணம் இருக்கும் ன்னு நிலனச்சு தான் நம் பித்தான் நான் உன்லன கை் யாணம் ண்ணிவனன்... இ ் வும் அலத நான் நம் வறன்... ஆனா இ ் வ ா நீ என்லன அடிச்ச ாரு... இ ் புரிஞ் சதுடி நீ என்லன அேமான ் டுத்த தான் ேந் துருக்கன்னு... உனக்கு என்னத்தான்டி பிரச்சிலன...? ோலய திறந் து வ வசன்..." அேனுக்கு ேந் த வகா த்திை் கத்த பதாடங் கினான்... நை் ை புரிதை் உை் ை கணேன் கூட அேன் மலனவி இந் த மாதிரி ஒரு காரியம் பசய் தாை் ப ாறுத்து பகாண்டு சும் மா இருக்க மாட்டான்... இதிை் இரண்டு மாதத்துக்கு முன் காதலித்து வநற் று திருமணம் பசய் து பகாண்ட நாகா எம் மாத்திரம் ... வதவிக்கு பமை் ை சுற் று ் புறம் உலறக்க தான் எங் கிருக்கிவறாம் என் து புரிய அேைது உடலிை் இருந் த நடுக்கம் பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் குலறயைானது... ஏவனா கணேனது அந் த வகா ம் கூட அேளுக்கு இதத்லத ஒருவித ாதுகா ் பு உணர்லே பகாடுத்தது... இனி அேை் தனி இை் லை... அேளுக்கு ஏதாேது ஒன்று என்றாை் அேை் கூடவே அேை் கணேன் இருக்கிறான் என்ற எண்ணவம நிம் மதி தந் தது... பமை் ை கண்கலை மைர்த்தி அேலன ஏறிட்டாை் ... இன்னமும் கன்னத்திை் லகலய லேத்து பகாண்டு வ சி பகாண்டு இருந் தேலன கண்டு அேளுக்கு இரக்கம் சுரந் தது... தன் முட்டாை் த்தனமான பசயலை நிலனத்து தன் மீவத அேளுக்கு வகா ம் ேந் தது... "சாரி..."
என்றாை்
கண்கைிை்
கண்ணீர்
மை் க...
"ஆ ஊன்னா சாரி பசாை் லிடு... சாரி பசான்னா நீ அடிச்சது இை் லைன்னு ஆகிடுமா...? காரணவம இை் ைாம ஏண்டி என்லன அடிச்ச...? உன் அண்ணங் காரன் பசாை் லிவிட்டானா தினமும் என்லன அடிச்சு ழி தீர்த்துக்க பசாை் லி...?" அேனிடத்திை் இன்னமும் வகா ம் அடங் காமை் திமிறியது சண்டிக்குதிலர வ ாை் ... பிரகாலஷ அேன் பசான்னதும் அேைிடத்திை் அதுேலர இருந் த இணக்க நிலை வ ாய் முணுக்பகன்று வகா ம் ேந் தது அேளுக்கு... "என்லன என்ன வேணும் ன்னாலும் வ சுங் க... என் அண்ணாலே வ சற வேலை எை் ைாம் இங் வக வேண்டாம் ..." என்று பேடித்தேைிடம் , "அேன் எை் ைாம் ஒரு அண்ணன்... தங் கச்சிலயவய எனக்கு கூட்டி பகாடுத்து என்லன அழிக்க நிலனத்த ப ாறுக்கி அேன்... அேனுக்கு நீ என்னடி ேக்காைத்து ோங் குற... நீ அேவனாட பசாந் த தங் கச்சியா இருந் தா இ ் டி பசஞ் சிரு ் ானா...?" பிரகாஷ் தனக்கு ண்ணிய துவராகத்தின் தாக்கத்திை் நாகாவும் ோர்த்லதகலை சூடாய் பகாட்டினான்... "நாகா..."
கத்தியேைின்
உடை்
அ ் டிவய
அதிர்ந்தது...
கணேன் பசாை் ேது வ ாை் தன் சவகாதரன் அ ் டி ் ட்டேனா...? அேன் அேளுக்கு பசய் த உதவிக்கு இந் த பஜன்மத்திை் அேைாை் அந் த நன்றிக்கடலன திரு ் பி பசலுத்த இயைாது... தாய் க்கும் தந் லதக்கும் வமைாய் இே் ேைவு ஏன் அந் த கடவுளுக்கும் வமைானேன் அேன்... அேலை இரட்சிக்க ேந் த வதேதூதன் அேன்... இன்று அை் ைோ இந் த நாகா கணேனான பின் அேளுக்கு ாதுகா ் ாய் இருக்கிறான்... ஆனாை் அேன் அேளுடன் பிறக்காமவைவய உடன் பிறந் த சவகாதரன் வ ாை் அன்று ை முலற துன் த்திை் இருந் து அேலை காத்து நின்றாவன... அலத இேன் அறிோவனா...? 'மூடன் அறியாலமயிை் உறவுகலை எடுத்து எறிந் து வ சுேலத ார்...' மனம் பகாந் தைிக்க அேை் அேலன முலறத்து ார்க்க அேனும் அேளுக்கு பகாஞ் சமும் சலைக்காமை் அேலை முலறத்து ார்த்தான்... "என்லன அேமான ் டுத்தணும் ங் கிற குறிக்வகாவைாட தான் நீ இருக்கிற... ஆனா அதுக்கு எை் ைாம் நான் விட மாட்வடன்டி..." வகா த்திை் கர்ஜித்தேன் அேனுக்கு இருக்கும் ஆத்திரத்திை் அேலை திரு ் பி அடித்துவிடுவோவமா என்று அஞ் சி அலறலய
விட்டு பேைிவயறினான்... அது கூட அேளுக்காக இை் லை... அேைது ேயிற் றிை் ேைரும் அேனது ோரிசுக்காக... அேன் வ ாேலத ார்த்து பகாண்டிருந் த ேஞ் சியேை் மனதிை் பசாை் பைாண்ணா ேலி எழுந் தது... கிட்டத்தட்ட திமூன்று ேருடங் கைாக அேை் மனதிை் இருக்கும் இந் த ேலி அேை் சாகும் ேலர அேலை விட்டு வ ாகாது... கண்கலை இறுக மூடி பகாண்டேைின் மனக்கண்ணிை் மசமசபேன்று அந் த காட்சி பதரிந் தது... சுகமாய் உறங் கி பகாண்டிருந் த அந் த த்து ேயது சிறுமிலய வநாக்கி அந் த நடுத்தர ேயதுக்காரன் கண்ணிை் ேழிந் த காமத்துடன் அேலை ஆலசயுடன் பநருங் கினான்... அதற் கு வமை் நிலனத்து இருந் து கண்ணீர்
ார்க்க முடியாமை் அேை் கண்ணிை் கரகரபேன ேழிந் தது...
'கடவுவை... அந் த காமுகனுக்கும் எனக்கும் என்ன வித்தியாசம் இருக்கிறது...? கலடசியிை் நானும் அந் த காமத்லத யன் டுத்தி தாவன நாகாலே என் ேலையிை் விை லேத்வதன்...' துயரத்துடன் நிலனத்தேை் அ ் டிவய பசயலிைந் து வ ாய் நின்றிருந் தாை் ... காலை உணவு உண்ணாமை் பசன்றுவிட்ட மகலன எண்ணி ேருத்தத்துடன் இருந் த துர்கா அந் வநரம் வேலைக்கு கிைம் பி ேந் த வதவிலய கண்டு அேருக்கு ஆத்திரம் தலைக்வகறியது... "இது சத்திரமா...? சாேடியா...? உன் இஷ்டத்துக்கு இருக்கிறதுக்கு... காலையிவைவய எங் வக சீவி சிங் காரிச்சிட்டு கிைம் பியாச்சு...? அதான் என் ல யலன மயக்கி லகக்குை் வ ாட்டுக்கிட்டாச்வச... இனி யாலர மயக்க இந் த வேசம் ...?" கத்தியின் கூர்லமயாய் ேந் தது அேரது ோர்த்லதகை் ... எந் தவித ஒ ் லனயும் இை் ைாமை் சுடர் விடும் அைவகாடு இருந் தேைின் வதாற் றம் அேருை் ப ரும் பகாதி ் ல ஏற் டுத்தியது... இந் த வகடுபகட்ட அைகு தாவன தன் மகலன மயக்கியது என்ற ப ருங் வகா ம் அேருை் கனன்றது... "மன்னி... ேந் தார்...
ாேம் அந் த ப ண்..." ரமா வதவிக்கு
ரிந் து பகாண்டு
"உனக்கு ஒண்ணுந் பதரியாது ரமா... இேலை மாதிரியான ஆளுங் கலை ஆரம் த்திவைவய அடக்கி லேக்கணும் ... இை் லை என் ல யலன மாதிரிவய என்லனயும் இைிச்சோயாய் நிலனச்சிருோ..." துர்கா நாத்தனாரிடம் பசாை் லி பகாண்டு
இருக்கும்
வ ாவத
வதவி
ோயிலை
வநாக்கி
நகர...
அே் ேைவு தான் எங் கிருந் து தான் அே் ேைவு ஆங் காரம் ேந் தவதா துர்காவிற் கு ஆவேசத்துடன் அேை் அருகிை் பசன்றேர் அேலை தடுத்து நிறுத்தி, "நான் வகை் வி வகட்டுட்டு இருக்வகன் நீ ாட்டுக்கு கிைம் பி வ ாய் ட்டு இருந் தா என்ன அர்த்தம் ...?" என்ற டி தன் லகலய ஓங் க... வதவி சட்படன்று அேரது லகலய பிடித்து தடுத்தேை் , "உங் க மகன் வகட்ட வகை் விக்வக நான் திை் பசான்னது இை் லை... இதிை் அேவராட அம் மாோன உங் களுக்கு திை் பசாை் வேன்னு நீ ங் க எ ் டி எதிர் ார்க்கறீங் க...? என்லனயோ அடிக்க லகலய ஓங் குறீங் க... என்லன அடிக்கிறதுக்கு முன்னாடி எதுக்கும் உங் க மகனுக்கு ஒரு ஃவ ான் வ ாட்டு நான் எ ் டி ் ட்டேை் ன்னு வகட்டுக்வகாங் க... ஏன்னா இ ் த்தான் அேர் என் கிட்ட அடிோங் கிட்டு வ ாறார்..." மகலன அடித்த கலதலய மருமகை் ப ருலமயாய் கூறியலத வகட்டு அதிர்வுடன் துர்கா நிற் க அலத கண்டு வகலியாய் அேலர ார்த்த வதவி அேரது லகலய உதறிவிட்டு அங் கிருந் து நகர்ந்தாை் ... இலத கண்டு பகாண்டு இருந் த ஞ் சாபிவகசனும் , வசஷாத்திரியும் மருமகைின் துணிலே கண்டு வியந் தார்கை் ... இருந் தாலும் மாமியாலர எதிர்த்து வ சியலத கண்டு அேர்களுக்கு சிறிது ேருத்தமாக தான் இருந் தது... ஆனாலும் துர்கா வ சியதும் சற் று அதிக ் டிவய என் தாை் பமௌனம் காத்தனர்... மகன் மருமகைிடம் அடிோங் கியதாய் அேை் பசான்ன வ ாது ஏவதா நலகச்சுலேலய வகட்டது வ ாை் அேர்களுக்குை் சிரி ் பு ப ாங் கியது... அடிோங் காத கணேன் உைகத்திை் உண்வடா... துர்கா கூறியது வ ாை் வதவி ஒன்றும் ஊலர சுற் ற பசை் ைவிை் லை... தனது வேலைக்கு தான் கிைம் பி பசன்றாை் ... ை் ைிக்கு பசன்றேலை சக ஆசிரியர்கை் சூை் ந் து பகாண்டு திருமணம் ற் றி விசாரிக்க அேர்களுக்கு திை் பசான்னேை் அடுத்த தனது வேலையிை் மூை் க வநரம் அேலை தத்பதடுத்து பகாண்டது... அங் வக அலுேைகத்துக்கு ேந் த நாகாவோ மலனவியின் மீதிருந் த வகா ம் பகாஞ் சமும் குலறயாமை் அமர்ந்திருந் தான்... 'இேை் மனதிை் என்ன நிலனத்து பகாண்டிருக்கிறாை் ...? எ ் வும் என்லன சீண்டிவிட்டு வேடிக்லக ார்த்து பகாண்டு... ஒருத்தலன
நை் ைேனா இருக்க விட மாட்டாவை... இேளுக்கு எை் ைாம் கன்னம் கன்னமாய் அலறந் து தை் ளு ேன் கணேனாய் ேந் திருக்க வேண்டும் ... அ ் வ ா பதரியும் இந் த நாகாவோட அருலம...' மனதிை் அேன் வதவிலய நிலனத்து ப ாறுமி பகாண்டு இருக்க... அ ் வ ாது அங் வக அட்டகாச சிரி ் புடன் ஆர் ் ட்டமாய் உை் வை நுலைந் தான் விவேக்... "நாதன் சார்... இன்லனக்கு எங் வக வ ட்டி எடுக்க வ ாறீங் க...? ஏதாேது குஜிலிகலை வ ட்டி எடுக்க வ ாறதா இருந் தா நானும் ேர்வறன்... இன்லனக்கு இந் த நாகா பதாை் லை இை் ைாமை் நிம் மதியா லசட் அடிக்க கிைம் பிட வேண்டியது தான்..." கூறி பகாண்வட ேந் தேன் அங் வக நாகாலே கண்டதும் மாட்டி பகாண்டேனாய் வ ய் முழி முழித்தான்... பமை் ை அ ் டிவய பின்ோங் க முயன்றேலன நாகாவின் குரை் தடுத்து நிறுத்தியது... "நான் உனக்கு பதாை் லையாடா...?" கடு ் புடன் அேன் வகட்க... "ச்வச... அ ் டி எை் ைாம் உன்லன பசாை் வேனா நாகா... சும் மா உலுைாய் க்கு பசான்வனன்..." என்று சமாைித்தேலன நாகா முலறத்து ார்க்க... "வடய் நண் ா... என்லன அ ் டி ார்க்காவதடா... சிஸ்டலர ார்க்கிற மாதிரி என்லன ார்க்காவத... எனக்கு பேட்கம் பேட்கமாய் ேருது..." என்று விவேக் வ ாலியாய் பேட்க ் ட... "சகிக்கலைடா... நீ
நார்மைாவே இரு..." என்று நாகா பசாை் ை...
"என்ன நாகா இன்லனக்கு வ ாய் வேலைக்கு இன்லனக்காேது சிஸ்டர் கூட ஜாலியா இருக்க
ேந் திருக்க... கூடாதா...?"
"ஏன் இன்லனக்கு என்ன...? நம் மலை மாதிரி த்திரிக்லகக்காரனுக்கு காைம் வநரம் எை் ைாம் ஏது...? வ ாய் வேலைலய ாருடா..." நாகா கடு ் டிக்க... "உன் கடலம உணர்சசி ் க்கு அைவே இை் லையா நாகா... புதுசா கை் யாணம் முடிஞ் சேன் ப ாண்டாட்டிலய பகாஞ் சாம இ ் டியா காகிதத்லத பகாஞ் சுே...? என்ன பகாடுலம நாகா இது...?" கலடசி ோக்கியத்லத விவேக் இழுத்து பசாை் ை... "நாதன் சார்... நீ ங் களும் விவேக்கும் அந் த சாமியார் ஆசிரமத்துக்கு நியூஸ் கபைக்ட் ண்ண வ ாங் க..." என்று அேன் நாதனுடன் வசர்த்து விவேக்கிற் கும் வேலைலய பகாடுக்க... "அந் த சாமியார் மடத்துக்கா...?" வகை் வி வகட்ட விவேக் கிட்டத்தட்ட
மயக்க
நிலைக்வக
பசன்றுவிட்டான்...
"ஏன் நாகா உனக்கு என் வமை் இத்தலன பகாலைபேறி...? சிஸ்டர் உன்லன ட்டினி வ ாட்டு பகாை் லுமாறு நான் சா ம் பகாடுக்கிவறன்..." என்று புலகந் தேலன கண்டு, "ஆமாம் உன் சிஸ்டர் அ ் டிவய பகாஞ் சிட்டாலும் ..." முணுமுணுத்த நாகா விவேக்லக பேற் று ் ார்லே ார்க்க... "நாதன் சார் எனக்கு மட்டும் ஏன் இ ் டி நடக்குது...?" ாேம் வ ாை் வகட்டேலன ார்த்து நாதனுக் குவம ாேமாக இருக்க... "விவேக் தம் பி... நாம அங் வக வ ாறவத அந் த சாமியார் ை ப ண்கலை பமஸ்மரிஸ் ண்ணி தன் கஸ்டடியிை் ேச்சிக்கிறலத த்தி எழுதத்தான்... அதனாை லதரியமா ோங் க... அது வகாபிலககை் நிலறந் த பிருந் தாேனம் ..." என்று அேனின் காலத கடிக்க... அேர் பசான்னலத வகட்டு விவேக் தன்லன அந் த கண்ணனாய் உருேக ் டுத்தியேன் அேன் புை் ைாங் குைை் இலசத்து பகாண்டிருக்க சுற் றிலும் வகாபியர்கை் ேண்ண மயமாய் கும் மியடிக்க அந் த காட்சிவய அேலன ரேச ் டுத்த... "வதங் க்ஸ் நாகா..." என்று நண் ன் கன்னத்திை் மின்னை் வேகத்திை் முத்தமிட்டேன் நாதனுடன் அேசரமாய் பேைிவயறினான்... விவேக்கின் நடேடிக்லக நாகாவிற் கு சிரி ் ல ேரேலைக்க அேன் வதவிலய மறந் தேனாய் தனது வேலையிை் மூை் கினான்... இரவு ேலர வேலையிை் மூை் கியிருந் தேலன அேனது அலை ் வ சி அலைத்து அேலன கலைத்தது... அேனது அன்லன தான் அலைத்திருந் தார்... அலத உயிர் ் பித்து காதிை் லேத்தேன், "பசாை் லுங் கம் மா..." "என்னத்தடா பசாை் ை பசாை் ற... காலையிை் வ ான உன் ப ாண்டாட்டி இந் வநரம் ேலர வீட்டுக்கு ேரலை... இந் த அநியாயத்லத நீ தான் வகட்கணும் டா..." துர்கா அழுது புைம் ... அேரிடம் இருந் து பதாலை ் வ சிலய றித்த வசஷாத்திரி, "அஜூ... தட்ட ் டாம நான் பசாை் றலத வகளு ் ா... காலையிை் நீ வ ான பின்னாடி கிைம் பி வ ான வதவி இ ் ேலர வீட்டுக்கு ேரலைடா... ஜனாவுக்கு ஃவ ான் ண்ணி வகட்டுட்வடன்... அங் வகயும்
ேரலைன்னு பசாை் றாங் க... வேற எங் வகயாேது வ ாய் இரு ் ாைாடா... அே பிபரண்ட்ஸ் வீட்டுக்கு அந் த மாதிரி..." தந் லத பசான்னது வ ாை் அேை் தனது நண் ர்கை் வீட்டிற் கு பசன்று இருந் தாலும் அேர்கை் யார் எேர் என்று பதரியாத ட்சத்திை் அேன் யாரிடம் வ ாய் விசாரி ் ான்...? அேனுக்கு வயாசித்து வயாசித்து தலைேலி ேந் தது தான் மிச்சம் ... "சரி ் ா நீ ங் க கேலை ் டாதீங் க... நான் ார்த்துக்கிவறன்... எந் த ராத்திரி ஆனாலும் அேலை கூட்டிட்டு தான் வீட்டுக்கு ேருவேன்..." என்றேன் அலை ் வ சிலய துண்டித்துவிட்டு மலனவியின் அலை ் வ சிக்கு அலைத்தான்... அந் த க்கம் அேை் எடுக்கவே இை் லை... ஒருவேலை அேனது அலை ் பு என்று பதரிந் திருந் து வேண்டும் என்வற எடுக்கவிை் லைவயா என்னவமா... அடுத்து என்ன பசய் ேது என்று அேன் சிந் தலனயிை் ஆை் ந் தான்... அவத வநரம் மயிை் ோகனமும் , வமகநாதனும் அந் த ஏகாந் த வேலையிை் தங் கை் முன் இருந் த மதுலே புட்டி புட்டியாய் உை் வை தை் ைி பகாண்டு இருந் தனர்... "வடய் வமகா... உன் ல யன் பசத்த இடத்துை புை் லு கூட முலைச்சிருச்சு... ஆனா நீ அந் த நாகாலே இன்னும் உயிவராட அலைய விட்டுட்டு இருக்கிவய... இந் வநரம் நீ அேலன வ ாட்டு தை் ைி இருக்க வேண்டாமா...? உன் மகனாேது ஒவரடியாய் வ ாய் வசர்ந்து உனக்கு ஏவதா ஒரு ேலகயிை் நிம் மதிலய பகாடுத்துட்டான்... ஆனா என் மகன் இருந் தும் இை் ைாத மாதிரி ல த்தியக்காரனா இருக்கான்டா... தினமும் அேலன அந் த மாதிரி ார்க்கிறதுக்கு எே் ேைவு கஷ்டமா இருக்கு பதரியுமா...? பகாடுலமடா... பகாடுலம..." என்று தலையிை் அடித்து பகாண்டு மயிை் ோகனம் அை... நண் னின் அழுலக பகாஞ் சமும் வமகநாதலன ாதிக்கவிை் லை... அேரது லககை் மதுலே எடுத்து ோயிை் ஊற் றி பகாண்டிருக்க அேரது கண்கை் ழிபேறியிை் மின்னியது... சதி பதாடரும் ... 13 அதற் கு வமை் ஒரு நிமிடம் கூட அலுேைகத்திை் இருக்க மனம் இை் ைாமை் உடவன கிைம் பி பேைியிை் ேந் தான் நாகா... இந் த இரவு வநரத்திை் மலனவிலய எங் வக பசன்று வதடுேது, எ ் டி வதடுேது
என்று தவித்து வ ானேனாய் சற் று வநரம் அ ் டிவய உலறந் து வ ாய் நின்றான்... திக்கு பதரியாத காட்டிை் தனித்து விட ் ட்ட குைந் லதயின் மனநிலைலய ஒத்து இருந் தது அேனது மனநிலை... காலையிை் அேனுக்கும் , மலனவிக்கும் இலடயிை் எழுந் த மனஸ்தா ம் கூட இ ் வ ாது முற் றிலும் காணாமை் வ ாய் , 'வதவிம் மா நீ எங் வக இருக்கிறாய் ...?' என்ற தவி ் ான வகை் விவய அேனது மனம் முழுேதும் வியாபித்து அேலன துடிக்க பசய் தது... முயன்று தன்லன சமாைித்து பகாண்டு தனது இரு சக்கர ோகனத்லத கிை ் பியேன் அந் த இரவு வேலையிை் மலனயாலை வதடி பதரு பதருோய் ல த்தியக்காரன் வ ாை் அலைந் தான்... அேனுக்கு பதரிந் து அேை் பசை் லும் இடங் கை் எை் ைாம் ஒன்று விடாமை் அைசி ார்த்துவிட்டான்... அேை் வேலை பசய் யும் ை் ைிக்கு பசன்று அங் கிருந் த காேைாைியிடம் கூட அேன் விசாரித்து ார்த்துவிட்டான்... ை் ைி முடிந் ததும் வதவி கிைம் பி பசன்றுவிட்டதாய் காேைாைி கூறியது வகட்டு அேன் மனம் கைங் க ஆரம் பித்தது... மாலை நான்கலரக்கு விடும் ை் ைியிை் இருந் து கிைம் பி பசன்றேை் அ ் டி எங் வக தான் பசன்றிரு ் ாை் ...?தனது மணிக்கட்லட திரு ் பி லகக் கடிகாரத்திை் மணிலய ார்த்தான்... இரவு திபனாரு மணியாகி இருந் தது... இத்தலன வநரம் அேை் காணாமை் வ ாயிரு ் லத ார்த்தாை் ...??? அேனது மனதிை் அ ாயச் சங் கு அைற ஆரம் பித்தது... தன்னுலடய எதிரிகைாை் அேளுக்கு ஏதும் ஆ த்து ேந் திருக்குவமா...? அதற் கு வமை் அேனாை் அலத ற் றி சிந் திக்க முடியவிை் லை... வநவர காேை் நிலையத்திற் கு விட்டான் தனது ோகனத்லத... அங் கிருந் த அதிகாரி அேனுக்கு வேண்ட ் ட்டேர் என் தாை் இந் த விசயத்லத ரகசியமாக லேத்து விசாரி ் தாய் அேனுக்கு உறுதி பகாடுத்தார்... காேை் நிலையத்திை் இருந் து பேைியிை் ேந் தேனுக்கு மனமும் , உடலும் தைர்ந்து வ ாயிருந் தது... அதனாை் அேனது நலட கூட சற் று தை் ைாடியது... தனது ோகனத்தின் மீது சிறிது வநரம் சாய் ந் து நின்றேன் பிறகு தன்லன சமாைித்து பகாண்டு அலத கிை ் பினான்... அேனுக்கு
இருக்கும்
மனநிலையிை்
வீட்டிற் கு
பசை் ை
பிடிக்கவிை் லை... மலனவிலய காணாது தவித்த தவி ் பு அடங் காது ட டபேன துடிக்கும் இதயத்லத சமாதான ் டுத்தும் ேழி பதரியாது தவித்தேன் தனது ோகனத்லத வநவர அேளும் , அேனும் ோை் ந் த அந் த அடுக்குமாடி குடியிரு ் புக்கு பசலுத்தினான்... நான்காேது மாடியிை் இருக்கும் அேனது வீட்டிற் கு மின்தூக்கியிை் பசை் ைாமை் டிவயறி பசன்றான்... அ ் டி பசை் லும் வ ாது அேனது கண்கை் அேலனயும் அறியாது இரண்டாேது மாடியிை் இருந் த அேைது வீட்டிலன வநாக்கி பசன்றது... அதிை் பதாங் கிய பூட்டிலன ார்க்கும் வ ாது மனதிை் பசாை் பைாண்ணா வேதலன எழுந் தது... அன்லறய நாளுக்கு பின் வதவி அந் த வீட்டிலன காலி பசய் துவிட்டு வ ாய் விட்டாை் என் திலன அேன் அறிந் து தான் இருந் தான்... நிலனத்த காரியம் பேற் றி ப ற் ற பின் அேளுக்கு அங் கு என்ன வேலை... அலத நிலனத்தேன் விரக்தியுடன் தனக்குை் சிரித்த டி மாடிவயறினான்... எ ் வ ாதும் அேனிடத்திை் ஒரு சாவி இருக்கும் ... அவத வ ாை் பூோயி ாட்டியிடமும் ... அேன் இை் ைாத வநரத்திை் வீட்லட சுத்த ் டுத்தி லே ் தற் காக அேரிடம் ஒரு சாவிலய பகாடுத்து லேத்திருந் தான்... வீட்டின் கதலே திறந் து பகாண்டு உை் வை நுலைந் தேலன ஆை் அரேமற் ற வீடு பேறுலமயாக ேரவேற் றது... இவதா இந் த வசா ாவிை் தாவன அேனும் , அேளும் சந் வதாசமாய் வ சி சிரித்தது... அது மட்டுமா இவத வசா ாவிை் தாவன ###... எங் வகங் வகா பசன்ற நிலனேலைகலை கட்டு ் டுத்துேதற் குை் அேன் ஒருேழியாகி வ ானான்... ஒருோறு தன்லன வதற் றி பகாண்டு தனது அலறக்கு நுலைந் தேன் அங் கிருந் த மின்விைக்லக வ ாட்டுவிட்டு திரும் பிய வ ாது இனிலமயாக அதிர்ந்து வ ாய் நின்றான்... காரணம் அேனது மலனயாை் ஒரு பூலே வ ாை் அேனது கட்டிலிை் சுகமாய் உறங் கி பகாண்டு இருந் தாை் ... அேலை கண்டதும் அத்தலன வநர மனக்கிவைசம் மலறந் து கண்கைிை் நீ ர் சுரக்க அேைின் அருவக பசன்றான்... லககை் நடுங் க அேைது தலைலய ேருடி பகாடுத்தேன், "பகாஞ் ச வநரத்திை் என்லன இ ் டி ல த்தியக்காரன் மாதிரி புைம் விட்டுட்டிவய வதவிம் மா..." முணுமுணுத்தேன் அேைது பநற் றியிை்
பமன்லமயாய் முத்தமிட்டான் அேைது உறக்கம் கலையாத டி... அத்தலன தூரம் தன்லன தவிக்க பசய் தேை் வமை் ஏவனா அேனுக்கு வகா ம் ேரவிை் லை... அேலன ப ாருத்தேலரயிை் அேை் ாதிக்க ் ட்ட ஒரு குைந் லத வ ாை் தான் பதரிந் தாை் ... அது என்ன மாதிரியான ாதி ் பு என்று தான் அேனுக்கு இன்னமும் பதரியவிை் லை... அேனது மனதிை் முன்பு இருந் த தவி ் பு வ ாய் இ ் வ ாது மகிை் ச்சி குடி பகாண்டது... அந் த சந் வதாசத்துடன் அலறலய விட்டு பேைியிை் ேந் தேன் தனது அன்லனக்கு இருேரும் இங் கு இருக்கும் விசயத்லத கூறிவிட்டு காலையிை் வீடு திரும் புேதாக பசாை் லிவிட்டு, அடுத்து அந் த காேை் துலற அதிகாரிக் கும் அலைத்து விசயத்லத கூறிவிட்டு நன்றி கூறி லேத்தேன் மீண்டும் அலறக்குை் ேந் தான்... ஏசிலய உயிர் ் பித்து விட்டு மலனயாளுக்கு வ ார்லேலய வ ார்த்திவிட்டு தானும் அேை் அருகிை் இருந் த இடத்திை் டுத்தான்... ஆனாலும் அேை் அருவக பசன்று டுக்கவிை் லை... ஏவனா அ ் டி உரிலமவயாடு டுக்க அேனது மனம் ஒத்து பகாை் ைவிை் லை... இனி அேைாக தான் அேனது காதலை புரிந் து பகாண்டு ேர வேண்டும் என்று எண்ணினான் வ ாலும் ... மலனயாைின் உறங் கினான்
மைர்
முகத்லத என்று
ார்த்து பகாண்வட எ ் வ ாது அேனுக்வக பதரியாது...
ஆை் ந் த தூக்கத்திை் இருந் த வ ாது பமை் லிய முனங் கை் சத்தம் வகட்டு அேன் கண் விழித்தான்... வதவி தான் ஏவதவதா பிதற் றிய டி உடலை முறுக்கி பகாண்டு புைம் பி பகாண்டு இருந் தாை் ... "வதவிம் மா... என்ன பசய் யுது...?" அேன் தற் றத்துடன் அேை் அருகிை் ேந் து அேலை சமாதான ் டுத்த முயன்றான்... அேனது பதாடுலகவயா இை் லை அேனது குரவைா ஏவதா ஒன்று அேலை அ ் டிவய அலமதி ் டுத்தியது... பமை் ை அலை ் புறுதை் குலறந் து அேை் அலமதியாகி உறங் கவும் அேன் அேலை விட்டு விைக முயை அேவைா அேனது லகலய விடாமை் ற் றிய டி உறக்கத்திை் , "நாகா..." சாய் த்து
என்று
முணுமுணுத்தேை் உறங் கி
அேனது
லககைிை் தலை வ ானாை் ...
அந் த ஆை் ந் த உறக்கத்திலும் தன்லன உணரும் அேைின் மனது அேனுக்கு அ ் வ ாது தான் நன்கு புரிந் தது... அேை் மனதிை் தான் எந் தைவுக்கு ஆைமாய் திந் து இருக்கிவறாம் என் லத உணர்ந்தேன் சந் வதாசமாய் அேலை பநருங் கி அமர்ந்து அேலை தனது பநஞ் சிை் சாய் த்து பகாண்டு தலைலய ேருடி பகாடுத்தான்... மனதிற் கு வ ாட்டு இருந் த கட்டு ் ாட்லட அேளுக்காக சற் று தைர்த்தி பகாண்டான்... அந் த கட்டு ் ாவட அேைது காதலுக்காக தாவன... இ ் வ ாது அது பதரிந் த பின் இன்னும் எதற் கு அந் த கட்டு ் ாட்லட கலட ் பிடிக்க வேண்டும் ... கணேனின் அருகாலமயிை் அேை் நன்கு ஆை் ந் த உறக்கத்திை் ஆை் ந் தாை் ... அதிகாலையிை் வதவி விழிக்கும் முன் எழுந் தேன் தன்லன சுத்த டுத்தி பகாண்டு அேை் தூக்கம் கலையாத ேண்ணம் பமதுவே அலறலய விட்டு பேைியிை் ேந் தேன் சலமயைலற பசன்று ஃபிைாஸ்க்லக எடுத்து பகாண்டு பேைியிை் பசன்றான்... தனக்கும் அேளுக்குமாய் எழுேதற் காக
ாை் ோங் கி லேத்து விட்டு மலனவி காத்திருந் தான்...
அடுத்த ஒரு மணி வநரத்திை் எழுந் த வதவி அருகிை் அமர்ந்திருந் த கணேலன கண்டு திடுக்கிட்டேைாய் விழி விரிய அேலன ார்த்த டி அலசயாது அமர்ந்திருந் தாை் ... "என்ன அ ் டி ார்க்கிற...? அத்தான் என்ன அம் புட்டு அைகாோ இருக்வகன்..." குறும் ாய் கண்சிமிட்டியேலன கண்டு அேைது மனம் இயை் பு நிலைக்கு திரும் அேலன முலறத்து பகாண்டு எழுந் தேை் குைியைலறக்குை் பசன்று மலறந் தாை் ... அேனது
குறும் பு
குைியைலறக்குை் அடித்து
சிரி ் பு
வகலியாய்
நுலைந் ததும்
அேலை
அேைது
மனம்
துரத்தியது... ட டபேன பகாண்டது...
தன்லன காணாது வதடியிரு ் ாவனா...? அலத நிலனக்கும் வ ாது தான் வநற் று அேனது அலை ் ல தான் எடுக்காதது அேைது நியா கத்திை் ேந் தது... எடுத்து வ சி இருக்கைாவமா என்று நிலனவு எழுேலத அேைாை் தடுக்க முடியவிை் லை... அேலன கண்டு சிறிது ரிதா ம் கூட எழுந் தது... எை் ைாம் பகாஞ் ச வநரம் தான்... எ ் வ ாதும் ஆலண கண்டாை் பேறுக்கும் அேைது மனவமா, 'இது அேனாக வதடி பகாண்ட விலன... அதற் கு நான்
என்ன பசய் ய முடியும் ...?' என்று மறு டியும் முறுக்கி பகாண்டது... முகம் கழுவி பகாண்டு பேைியிை் ேந் தேலை லகயிை் ாை் தம் ைருடன் நாகா எதிர் பகாண்டான்... "எனக்கு ாை் பிடிக்காது..." பேறு ் வ ற் ற எண்ணி அேை் பசாை் ை...
வேண்டும் முகத்லத
என்வற சுைித்து
அேலன பகாண்டு
"ம் ஹூம் ... அ ் டியா...?" என்றேன் அந் த தம் ைரிை் இருந் த ாலை வைசாக உறிஞ் சி ஒரு மடக்கு குடித்து விட்டு மீண்டும் அலத அேை் புறம் நீ ட்டியேன், "இ ் வ ா உனக்கு பராம் வகட்டேலன கண்டு
பராம் பிடிக்குவம..." வகலி குரலிை் அேைது உை் ைம் தடதடத்தது...
அேனுடன் கூடி கைித்த நாட்கைின் நிலனவுகை் அேலையும் அறியாமை் அேைது பநஞ் சிை் சுகமாய் எழுந் து அேன் மீதான மயக்கத்திை் அேலை ஆை் த்தியது... அேன் ாை் நழுவி பசை் ை முயன்ற மனலத முயன்று தனது கட்டுக் குை் பகாண்டு ேந் தேை் , "அன்று அமிர்தமாக இருந் தது... ஆனாை் இன்று விசமாக இருக்கு... உங் க எச்சிை் ாை் எனக்கு வேண்டாம் ..." முகத்திை் அடித்தார் வ ான்று அேை் பசான்னது வகட்டு அேனது முகம் சுருங் கி வ ாயிற் று... அலமதியாக அலறலய விட்டு பேைிவயறினான் அேன்... ஒன்றும் வ சாது அேன் பசை் ேலத கண்டு அேளுை் ப ரும் துக்கம் எழுந் தது... 'வ ாயும் வ ாயும் என்லன வ ான்ற ஒருத்திலய ஏன் திருமணம் பசய் தீங் க...?' மனதுக்குை் சத்தமாய் அழுதாை் அேை் ... பமை் ை தன்லன சமாைித்து பகாண்டு அலறலய விட்டு பேைியிை் ேந் தாை் அேை் ... வசா ாவிை் அமர்ந்த டி லகயிை் இருந் த ாை் தம் ைலர பேறித்து ார்த்து பகாண்டு இருந் த கணேலன கண்டதும் மனதுக்கு மிகவும் கஷ்டமாக இருந் தது... அவத சமயம் பகாை் ளும்
தானாய் ேலிய ேந் து துன் த்லத ேரேலைத்து அேலன கண்டு வகா மும் எழுந் தது...
அேன் முன் இருந் த வமலச மீது இருந் த மற் பறாரு ாை் தம் ைலர எடுத்து பகாண்டு அேன் முன் அமர்ந்தாை் அேை் ...
அலத ஒரு மடக்கு ருகி விட்டு அேை் அமர்த்தைாக அேலன ார்க்க... அேவனா அடக்க ் ட்ட சிரி ் புடன் அேலைவய ார்த்திருந் தான்... இத்தலன வநரம் இருந் த அேனது ேருத்தம் துணி பகாண்டு துலடத்தது வ ாை் சுத்தமாய் மலறந் திருந் தது... ேருத்தமாய் இரு ் ான் என்று பசய் து சிரிக்கிறாவன
ார்த்தாை் இேன் நம் லம வகலி என்று வகா ம் எை,
"இ ் வ ா எதுக்கு இ ் டி ை் லை காண்பிக்கிறீங் க...?" கடித்து பகாண்டு அேை் "அதுவும் அேனது
என்
எச்சிை்
ோர்த்லதயிை்
அேை்
ாை் 'வங'
என்று
ை் லை வகட்க... தான்..." விழிக்க...
"நான் குடித்து விட்டு லேத்தது..." என்று அேன் வசர்த்து பசாை் ை, அலத வகட்டு அேலன முலறக்க முயன்றேை் அது முடியாமை் தனது ார்லேலய சுேற் று க்கமாய் திரு ் பி பகாண்டு, "அதான் பகாஞ் சம் கசந் தவதா...? பசான்னேை் மீதிலய
ரோயிை் லை..." என்று பகத்தாய் ருக ஆரம் பித்தாை் ...
அேைது பசய் லகலய ஒரு விசித்திர புன்னலகயுடன் ார்த்து பகாண்வட அேனும் லகயிலிருந் த ாலை ருகினான்... அேை் குடித்து முடித்ததும் எை் ைாேற் லறயும் எடுத்து பகாண்டு அேன் சலமயைலறக்கு பசன்ற வ ாதும் அேை் அேன் பின்னாை் எழுந் து பசை் ைாமை் அழுத்தமாய் அமர்ந்திருந் தாை் ... அலத கண்டு அேன் அேலை திரும் பி ார்க்க, அவத வநரம் அேளும் அேலன தான் ார்த்து பகாண்டு இருந் தாை் ... இருேர்
மனதிலும்
ஒவர
எண்ணம்
தான்
ஓடியது...
ாத்திரங் கை் கழுவுகிவறன் வ ர்ேழி என்று ஒருேர் மீது மற் றேர் நீ லர ோரியிலறத்து விலையாடிய அந் த மகிை் ச்சியான தருணங் கை் இருேர் கண்முன் ேந் து நிைைாடியது... உண்லமயிை் அேனுடன் இருந் த அந் த மணித்துைிகை் அேைது ோை் க்லகயிை் மிகவும் மகிை் ச்சியாக இருந் த தருணங் கை் தான்... அது இை் லை என்று மறு ் தற் கு இை் லை... கடலம ப ாருட்டு அேலன மயக்க ேந் தேை் அேனிடத்திை் மயங் கி வ ானது தான் விந் லதயிலும் விந் லத...
ஆனாலும் அேலை மாதிரி ஒரு ப ண்ணுக்கு இந் த மயக்கம் அேசியம் தானா என்று அேைது மனசாட்சி தினந் வதாறும் பகான்று பகாண்டு இரு ் து அேளுக்கு மட்டும் தான் பதரியும் ... அதுவும் வநற் று திருமணமானதிை் இருந் து அது இன்னமும் அதிகரித்து வ ாய் விட்டது... ஆணான கணேனுக்கு அேைின் தவி ் பு எங் வக புரிய வ ாகிறது...? அ ் டிவய புரிந் தாலும் காதை் அது இதுபேன்று எலதயாேது பசாை் லி அேைின் மனலத மாற் றத்தான் முயலுோன்... என்ன தான் மனலத மனதின் காயத்லத
மாற் றினாலும் , யாராலும்
வதற் றினாலும் அேை் மாற் ற இயைாது...
மனதின் ரணம் நிலனவிை் எழுந் ததும் கணேனது முகத்லத ார்க்க பிடிக்காது தனது முகத்லத அேை் திரு ் பி பகாை் ை... என்றும் வ ாை் இன்றும் அேை் மனதிை் என்ன இருக்கிறது என் லத அறியாதேனாய் ஒரு ப ருமூச்சுடன் அேன் உை் வை பசன்றான்... எை் ைாேற் லறயும் கழுவி லேத்து விட்டு ேந் தேன் வநவர அேைிடம் பசன்று, "கிைம் பு... வ ாகைாம் ..." என்க... "நான் "ஏன்...?"
ேரலை..." அேனது
என்றாை் கண்கை்
பமாட்லடயாக... சுருங் கியது...
"உங் கம் மா எலதயாேது பசாை் லிக்கிட்வட இருக்காங் க... வநத்து காலையிை் கூட யாலர மயக்க கிைம் பிட்வடன்னு என்லன வகட்கிறாங் க... இ ் டி தினமும் என்னாை் சித்ரேலத அனு விக்க முடியாது... நான் இங் வகவய இருக்வகன்... நீ ங் க வேணா உங் க வீட்டுக்கு வ ாங் க..." என்றாை் அேனின் முகத்லத ார்க்காது... 'ஓ... அம் மா வ சியதாை் ேந் த வகா ம் தானா இது...?' மனதுக்குை் நிலனத்தேனுக்கு இந் த மட்டிலும் அேை் வேறு எங் கும் வ ாகாமை் அேர்கை் இருேரும் ோை் ந் த வீட்டிற் வக ேந் தது மிகவும் சந் வதாசமாக இருந் தது... அ ் டி என்றாை் அேை் இந் த திருமண என்று தாவன
ந் தத்லத மதிக்கிறாை் அர்த்தம் ...
மனம் வைசாக அேை் அருகிை் அமர்ந்தேன் அேைின் லகலய பிடிக்க ேர, அேவைா அேலன விட்டு விைகி அமர்ந்தாை் ...
"வநத்து முழுேதும் இங் வக தான் தனது பநஞ் லச
டுத்து தூங் கிட்டு இருந் த..." என்று நீ வி விட்டேன்,
"இ ் வ ா என்ன ேந் தது...?" ஒற் லற புருேத்லத உயர்த்தி அேன் வகட்ட வ ாது அேைது முகம் பசக்கச்பசவேை் என்று சிேந் து வ ானது... அலத அேனிடம் பகாண்டாை் ...
காட்ட
இயைாமை்
தலைலய
குனிந் து
"இங் வக ார் ஸ்வீட்டி... எனக்கு நீ எந் தைவுக்கு முக்கியவமா... அவத அைவு என்லன ப த்தேங் களும் எனக்கு முக்கியம் ... நீ இங் வகயும் , அேங் க அங் வகயுமா இருந் துட்டு நான் பரண்டு க்கமும் ந் தாட ் டுறது எனக்கு பிடிக்கலை... இரு த்துமூணு ேருசம் எங் கம் மா, அ ் ாலே பிரிஞ் சு நான் ோை் ந் தாச்சு... இனியாேது அேங் க கூட சந் வதாசமா ோைணும் ன்னு நான் நிலனக்கிவறன்..." அேன் பசான்னது வகட்டு அேைது மனதிை் சுருக்பகன்று ஒரு ேலி எழுந் தது... அன்லனலய பிரிந் து அேை் அேை ் ட்ட ேலி அேளுக்கும் பதரியும் தாவன... "அந் த சந் வதாசத்திற் கு நான் ஒண்ணும் குறுக்வக ேரலைவய... நீ ங் க அங் வகவய கூட இருந் துக்வகாங் க... எனக்கு எந் த பிரச்சிலனயும் இை் லை... ஆனா நான் அங் வக ேர மாட்வடன்..." "என்வனாட சந் வதாசம் நீ புரியலையா...? இை் லை
தான்னு பசாை் வறன்... அது உனக்கு புரியாத மாதிரி நடிக்கிறியா...?"
அேனது உரத்த குரலிை் அேலன ஏறிட்டு ார்த்தேை் விழிகைிை் என்ன இருந் தது என்று அேனுக்கு சத்தியமாக பதரியவிை் லை... 'நான் உங் க கூட இருந் தா உங் க சந் வதாசம் வ ாயிரும் ... அது உங் களுக்கு புரியலையா...?' ஊலமயாய் கதறிய அேை் மனதின் ஓைம் அேனின் காதிை் விைவிை் லை... "நான் நடிக்க எை் ைாம் இை் லை... எனக்கு இந் த கை் யாண ோை் க்லக பிடிக்கலை... உங் க கூட ோை் றது பிடிக்கலை... என்லன இ ் டிவய விட்டுருங் க... இை் லை டிவோர்ஸ் பகாடுத்துடுங் க... அது தான் எனக்கு நிம் மதி..." ஏறக்குலறய கத்தியேலை கண்டு அேன் அதிர்ந்து தான் வ ானான்... வநற் று முழுேதும்
கிைி ் பிை் லைக்கு எடுத்து பசாை் ேது வ ாை்
பசாை் லியும் அேை் இ ் டி வ சுேது கண்டு அேனுக்கும் வகா ம் ேந் தது... "ஏய் ... இங் வக என்லன ாரு..." அேைின் வதாை் ட்லடலய இரு லககைாை் ற் றி தன் புறமாய் ேலுக்கட்டாயமாய் திரு ் பியேனின் திரு ் லிை் அேளுக்கு அ ் டி ஒரு ேலி எழுந் தது... "ம் ் ச.் .."
என்று
"எங் வக என் பிடிக்கலை...
முனங் கி
பகாண்வட
கண்லண ார்த்து என்லன
அேலன
பசாை் லு... நீ
ார்த்தாை் ...
என்லன உனக்கு காதலிக்கலை..."
அேனது ோர்த்லதயிை் அேனது விழிகலை வநருக்கு வநர் சந் தித்தேை் பிரம் லம பிடித்தார் வ ான்று அ ் டிவய சிலையாய் சலமந் து தான் வ ானாை் ... அேை் இந் தைவுக்கு உதாசீன ் டுத்தியும் அேன் கண்ணிை் கண்ட கலர காணாத காதலிை் அேைது ோய் வ ச்சற் று பமௌனமாகி வ ானது... ஆனாை் இந் த அேனிடத்திை் அேனது "எனக்கு
காதை்
நை் ைதுக்கு இை் லைவய... எடுத்து
இலத யார் பசாை் ேது...
ார்லேலய சந் திக்க முடியாமை் தலைலய குனிந் தேை் , யாரும் வேண்டாம் ... என்லன தனியா விட்டுருங் க..."
வநற் று அேை் எடுத்த உறுதிபமாழிலய கிைி ் பிை் லை வ ாை் திரும் திரும் அேனிடத்திை் ஒ ் புவித்தாை் ... இ ் வ ாதும் அேைாை் அேலன காதலிக்கவிை் லை என்வறா
பிடிக்கலை என்வறா, கூற முடியவிை் லை...
வநற் று ேலர அந் த ோர்த்லதகலை அேை் கூறி பகாண்டு தான் இருந் தாை் ... ஆனாை் இன்று ஏவனா அலத பசாை் ை முடியவிை் லை... ஏபனனிை் வநற் றிை் இருந் து காதலின் முழு அர்த்தத்லதயும் அேை் உணர்ந்து இருந் தாை் என்றாை் அது மிலகயிை் லை... அேனுடன் ஈருடை் ஓருயிராய் ைகும் வ ாது எை் ைாம் வதான்றாத காதை் இ ் வ ாது அேைது மனதிை் வதான்றி அேலை எந் த ஒரு முடிவும் எடுக்க விடாமை் தடுத்தது... அவத சமயம் அேலன பநருங் கவும் அேைாை் முடியவிை் லை... ஒருவித குற் றவுணர்வு அேலை பகான்று பகாண்டு இருந் தது பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் ... "நீ
எை் ைாம்
நை் ைவிதமா பசான்னாை்
வகட்க மாட்ட... உனக்கு
எை் ைாம் அதிரடி தான் சரியா ேரும் ..." என்றேன் வ ச்சு முடிந் தது வ ாை் எழுந் து நின்று தனது ேைக்கரத்தாை் அேலை பிடித்து தூக்கி நிறுத்தினான்... பமை் லிய வதகமுலடயாை் அேனின் ேலிலம மிகு பசயலிை் தன்னிச்லசயாய் எழுந் தேை் நிற் க முடியாமை் தடுமாற, வேறுேழியின்றி அேனது வதாலை பகட்டியாக பிடித்து பகாண்டாை் கீவை விைாமை் இரு ் தற் காக... அது சாக்கு என்று அேைது இலடவயாடு அலணத்து பிடித்தேன் அேலை அலைத்து பகாண்டு கதலே வநாக்கி நடந் தான்... "நான் ேரலை..." பமை் லியதாய்
அேலன மறுக்கும் ஒலித்தது
லதரியம் அேைது
இை் ைாமை் குரை் ...
அேலை திரும் பி வேண்டும் ..."
ார்த்து முலறத்தேன், "நீ ேந் து தான் ஆக
"இ ் டி ேலுக்கட்டாயமா நீ ங் க என்லன கூட்டிட்டு வ ாறதுக் கு நீ ங் க நை் ைா அனு வி ் பீங் க..." என்றேலை தீர்க்கமாய் ார்த்தேன், "எலத என்றாலும் நான் தாங் கி பகாை் வேன்... நீ என்னுடன் இருந் தாை் வ ாதும் ... அது என் உயிர் வ ாேதாய் இருந் தாலும் கூட..." அேனது ோர்த்லதயிை் ார்த்தாை் ... "என்ன...?" அேன் பகாண்டாை்
அேை்
வகட்டதும்
திடுக்கிட்டு
தனது
வ ாய்
அேலன
முக ாேலனலய
மாற் றி அேை் ...
அலத தான் இனி அேை் பசய் ய வ ாகிறாை் என்று அேன் அறிந் தாை் ...??? மனதுக்குை் ய ் ந் து உருை ஆரம் பித்தது அேளுக்கு... தான் என்றுவம அேனுக்கு நை் ை மலனவியாய் நடக்க முடியாது என்கிற நிதர்சனத்லத உணர்ந்தேை் விழிகைிவைா கண்ணீர் ததும் பியது... வமவை
பசை் ை
முடியாமை்
அேைது
நலட
வதங் கி
நிற் க,
"இன்னும் என்ன...?" அேனது உறுமலிை் மருண்டு விழித்தேை் , "என்வனாட
வஹண்ட்வ க்..."
அதிை் அேை் வமலிருந் த லகலய எடுத்தேன், "வ ாய் எடுத்து ோ..." என்க... தைர்ந்த நலடயுடன் அேை் டுக்லகயலறலய வநாக்கி பசன்றாை் ... அேைின் ஓய் ந் து வ ான வதாற் றத்லத கண்டேன் மனதிை் மிகுந் த வேதலன எழுந் தது... 'ஏன் வதவிம் மா என்லன புரிந் து பகாை் ை மாட்வடங் கிறாய் ...?' மனதிை் எழுந் த வகை் விலய மனதிவைவய வ ாட்டு புலதத்து பகாண்டான் அேன்... டுக்லகயலறக்குை் நுலைந் தேை் கண்ணிை் அங் கிருந் த கட்டிை் விை, அதிை் அேனும் அேளும் காதைாய் கூடிய காட்சிகை் மனதிை் எழுந் து மிகுந் த வேதலனலய அைிக்க அதற் கு வமை் நிற் க முடியாமை் சுேற் றிை் சாய் ந் து நின்று கண்கலை இறுக மூடி பகாண்டாை் அேை் ... அேைது கண்கைிை் இருந் து கண்ணீர் கரகரபேன ேழிந் தது... பிரகாஷிற் காக என்று நாகாலே வீை் த்த எண்ணி திட்டம் தீட்டியேை் கலடசியிை் இ ் டி அேவை அேனிடத்திை் வீை் ந் து வ ாோை் என்று கனவிலும் நிலனக்கவிை் லை... காதலிை் ைாமை் சதிக்காக தான் அேனுடன் கூடியதாக எண்ணிய கூடை் கை் எை் ைாம் இ ் வ ாது காதைாய் பூதகரமாக எழுந் து அேை் கண்முன் வதான்றி அேலை ார்த்து எை் ைி நலகயாடியது... ஆண்கலை பேறுக்கும் அேை் எ ் டி அேனிடம் மட்டும் காதலிை் வீை் ந் து வ ானாை் ... இந் த பநாடி ேலர அது அேளுக்கு புரியவிை் லை... புரியவும் வேண்டாம் ... புரிந் தாை் அந் த எண்ணவம அேலை உயிவராடு பகான்றுவிடும் ... "வதவிம் மா..." கணேனது அலை ் பிை் அேசரமாய் கண்கலை துலடத்தேை் டுக்லகக்கு க்கத்து வமலசயிை் இருந் த லக ் ல லய எடுத்து பகாண்டு பேைியிை் ேந் தாை் ... என்ன தான் கண்கலை துலடத்த வ ாதும் அேைது அழுத விழிகை் அலத அ ் டிவய அேனிடத்திை் காட்டி பகாடுத்தது... அேை் அழுதிரு ் து வேதலன ் டுத்தியது...
அேலன
இன்னமும்
அதிகமாய்
"வ ாகைாம் ..." ஜீேவன இை் ைாது பசான்னேலை கண்டு அேனது ஜீேன் மடிந் து தான் வ ானது...
"வதவிம் மா..." ஒற் லற ோர்த்லதயிை் உயிலர வதக்கி அலைத்தேனின் அலை ் பு அேைது உயிரிை் கைந் து அேைது வமனியிை் ஒருவித சிலிர் ் ல உண்டாக்கியது... வநற் று மாலையிை் இருந் து அேனது நிலனவுகை் எழு ் பிய குளுலமயான சிலிர் ் ல
அேளுை் வ ாை் ...
"நாகா..." எலதவயா பசாை் ை ேந் தலத வ ாை் அேைது உதடுகை் துடித்தது... ஆனாை் ோர்த்லதகை் தான் ஒலி ேடிேம் ப றாமை் நலிந் து வ ானது... "என்வனாடு ேருேது உனக்கு அந் தைவுக்கு கஷ்டமா இருக்கா...? நான் என்ன அே் ேைவு பகாடுலமக்காரனா...?" அேனது
ோர்த்லதயிை்
"நாகா..." என்ற டி சாய் ந் தாை்
அேைது
உலடந் து
இதய ் பூட்டு
வ ானேைாய்
அவிை் ந் தது...
அேனது
வதாை் அேை் ...
ஆறுதைாய் அேலை அலணத்து பகாண்டேன் அலமதியாய் சிை பநாடிகை் நின்றிருந் தான்... "நான்
உங் களுக்கு
வேண்டாம்
நாகா..."
திரும் வும் லைலய ை் ைவிலய ாடியேலை கண்டு அேனுக்கு ஆற் றாலமயாக இருந் தது... ஆனாலும் தனது மனதிலன கட்டு ் டுத்தி பகாண்டேன், "ஆனாை் எனக்கு நீ நிமிர்ந்து
வேண்டுவம..." காதவைாடு பசான்னேலன ார்த்தேை் ,
"நான் பராம் பராம் பகட்டேை் நாகா... நான் ாம் ல விட மிகவும் வமாசமானேை் ..." உை் ைர்த்தத்துடன் வ சி தன்லன அேனுக்கு புரிய லேக்க முயன்றாை் ... ம் ஹூம்
எங் வக
அேனுக்கு
அது
புரிந் தாை்
தாவன...?
"என்லன ப ாருத்தேலரயிை் நீ மிகவும் நை் ைேை் ... எனக்கு எந் த பகடுதலும் உன்னாை் ேராது... அதிை் எனக்கு மிகுந் த நம் பிக்லக இருக்கு..." உறுதியாய் , நம் பிக்லகயாய் பசான்னேனின் வ ச்சிை் அேை் என்ன புரிந் து பகாண்டாவைா... அேைது முகம் ைிச்பசன்று
பூோய்
மைர்ந்தது...
"இது எந் த சந் தர் ் த்திலும் நீ ங் க மறக்க கூடாது..." பூடகமாக பசான்னேலை புதிராய் ார்த்தேன், "நான் சாகும் வ ாதும் மறக்க மாட்வடன்... வ ாதுமா..." அேன் பசாை் லி முடிக்கும் முன் அேனது ோய் மீது லக லேத்து தடுத்தேை் , "அதற் கு முன் முணுமுணு ் ாய் ...
நான்
பசத்துவிடுவேன்..."
என்றாை்
"என்ன...? என்ன பசான்ன...?" அேைது உதட்டுக்கு அருகிை் தனது காலத பகாண்டு ேந் த டி அேன் வகட்க... "ஒண்ணுமிை் லை..."
என்றேை் ,
"வ ாகைாமா..."
என்று
வகட்க...
சம் மதமாய் தலையலசத்தேன் அேலை புரியாத ார்லே ார்த்த டி பேைியிை் ேந் து வீட்டு கதலே பூட்டிவிட்டு அேளுடன் இலணந் து நடந் தான்... ேழியிை் பதன் ட்ட பதரிந் தேர்கைிடம் எை் ைாம் புன்னலக முகமாய் வ சிய டி குடியிரு ் ல விட்டு பேைியிை் ேந் து இரு சக்கர ோகனத்லத அேன் உயிர் ் பிக்க, பின்புறம் ஏறி பகாண்டு இயை் ாய் அேனது வதாைிை் லக லேத்து பிடித்து பகாண்டாை் அேனது வதவி... அேைது இயை் ான பசய் லகயிை் அேன் முன்புற கண்ணாடி ேழியாக அேலை ார்த்தான்... அேவைா மற் ற க்கம் திரும் பி வேடிக்லக ார்த்து பகாண்டு இருந் தாை் ... சுடும் சூரியனாய் தகி ் தும் , குைிர் நிைோய் குளுலமயாய் இரு ் தும் என்று இரு விதமாய் குணம் பகாண்டு இருக்கும் அேனது மலனவி அேனுக்கு புரியாத புதிராய் பதரிந் தாை் ... ோகனத்லத கிை ் பியேனுக்கு அ ் வ ாது தான் அந் த சந் வதகம் ேந் தது... "வதவி... வநத்து ஏன் நீ பசாை் ைாம பகாை் ைாம இங் வக ேந் து இருந் துட்ட... என்வனாட ஃவ ாலனயும் நீ எடுக்கலை... உன்லன வதடி நான் தவிச்சது எனக்கு தான் பதரியும் ..." முன்புற கண்ணாடி ேழியாக அேலை ார்த்து பகாண்டு அேன் ேருத்தத்வதாடு வகட்க... அலத உணராத அேவைா வநற் லறய
நிலனவிை் முகம் பேைிறி வ ானாை் ... யத்திை் அேனது வதாலை இன்னமும் இறுக பிடித்து பகாண்டாை் ... அலத "அம் மா
அேன்
வேறு
வ சியது
மாதிரியாக
உன்
மனசுக்கு
எடுத்து கஷ்டமா
பகாண்டான்... இருந் ததா..."
அதிை் திடுக்கிட்டு அேனது முதுலக பேறித்தேை் பின்பு, "ம் ..." என்றாை் ... "இனி அம் மா அது மாதிரி எை் ைாம் வ ச மாட்டாங் க... நான் அேங் க கிட்ட பசாை் லுவறன்..." தன்லமயாக அேன் அேலை சமாதான ் டுத்தினான்... அதற் கு அேை் ஒன்றும் திை் வ சவிை் லை... தனக்குை் எலதவயா வயாசித்த டி அேை் அமர்ந்திருக்க, அேனும் வேறுேழியின்றி அவத அலமதிலய கலட ் பிடித்தான்... வீட்டிற் கு ேந் ததும் சண்லடக்கு ஆயத்தமாய் இருந் த அன்லன துர்காலே, நாகா சமாதான ் டுத்தி விட்டு ேரும் முன்னவர அேன் மலனவி அேர்கைது அலறயிை் ஐக்கியமாகி இருந் தாை் ... ேந் ததும் ேராததுமாய் கட்டிலிை் சுருண்டு டுத்து பகாண்ட மலனவிலய ார்க்கும் வ ாது அேனுக்கு ாேமாய் இருந் தது... ஏபனனிை் அேை் ஓருயிர் இை் லைவய... ஈருயிராய் அேனது உயிலரயும் வசர்த்து அை் ைோ அேை் சுமக்கிறாை் ... "டயர்டா இருந் தா வ ாடுறியா...?"
இன்லனக்கு
வேணா
ஸ்கூலுக்கு
லீவு
அேளுக்குவம நிலறய வயாசிக்க வேண்டியிருந் தது... அதனாை் கணேன் வகட்டதும் சம் மதமாய் தலையாட்டினாை் ... அேளுக்கு உணவு எடுத்து ேந் து பகாடுத்து விட்வட அேன் தனது வேலைலய ார்க்க பசன்றான்... அலத கண்டு அேளுக்கு கண்கலை கரித்து பகாண்டு ேந் தது... இந் தைவுக்கு அேை் வமை் காதைாய் இரு ் ேனுக்கு அேை் இனி ரிசாக அைிக்க வ ாேது எை் ைாம் துவராகம் மட்டுவம... அந் த துவராகத்லத எண்ணி எண்ணி நாை் முழுேதும் மனலத வ ாட்டு உைட்டி பகாண்டு இருந் தேளுக்கு அன்லறய நாைின் முடிவிை் அேைது அடிேயிற் றிை் இருந் து சுைீபரன்று ஒரு ேலி எழுந் து அேலை நிலைக்குலைய பசய் தது...
அடிேயிற் லற அழுந் த பிடித்து பகாண்டு, "அம் மா..." என்று அைறியேை் தனது உடலிை் இருந் து ஏவதா ஒன்று சூடாய் பேைிவயறுேலத அக்கணம் உணர்ந்தாை் ... அது என்ன என்று சின்னக்குைந் லத
புரியாத
அைவுக்கு
அேை்
ஒன்றும் இை் லை...
தனக்குை் நிகை் ந் த மாற் றத்லத எண்ணி அேளுக்கு கண்ணீர் தான் ேந் தது... "இந் த வகேைமான அம் மாலே உனக்கும் பிடிக்காமை் வ ாய் விட்டதா என் கண்வண..." என்று ேயிற் லற பிடித்து பகாண்டு கதறியழுதேலை வதற் றுேதற் கு தான் அங் கு யாரும் இை் லை... சதி பதாடரும் ... 1. சகி
:
14
அடக்க மாட்டாமை் மீண்டும் மீண்டும் அழுலக ப ாங் கியது வதவிக்கு... மறு டியும் சுைீபரன்ற ேலி அடி ேயிற் றிை் இருந் து புற ் ட அ ் டிவய மடங் கி வ ாய் அமர்ந்தேை் கண்கைிை் கண்ணீர் ேழிந் வதாடியது... உடலின் ேலிலய விட மனதிை் ஏற் ட்ட ேலி இன்னமும் அதிகமாய் தாக்க அேை் மனதைவிை் மிகவும் தைர்ந்வத வ ானாை் ... ஆனாலும் இ ் டிவய அமர்ந்திருக்க முடியாது... வதகத்திை் ைத்லத கூட்டி பமை் ை எழுந் தேை் தனது உலடகலை எடுத்து பகாண்டு குைியலறக்கு பசன்று சுத்த ் டுத்தி விட்டு பேைியிை் ேந் தேைின் அறிவு மருத்துேமலனக்கு பசை் ை பசாை் லி அறிவுறுத்தியது... அலத பசயை் டுத்த எண்ணி டுக்லகயிை் இருந் த தனது லக ் ல லய அேை் எடுத்த வநரம் அதிை் இருந் த அேைது லக ் வ சி அைறியது அேைின் மனதிலன வ ாை் ... கணேனாக இருக்குவமா என்று ஆேை் எை அந் த நிலையிலும் அலத அேசரமாய் எடுத்தாை் ... அதன் திலரயிை் வதான்றிய எண்லண கண்டதும் அேைது முகம் இறுகி வ ானது... அலத எடுக்காமை் பேறித்து ார்த்தாை் ... இ ் வ ாது உடை் மற் றும் மனம் இரண்டின் ேலியும் அதிகரிக்க ை் லை கடித்து பகாண்டு கட்டிலிை் அமர்ந்தேை் வேறுேழியின்றி அந் த அலை ் ல ஏற் றாை் ... அலத எடுக்காவிட்டாை் ஏற் டும் வி ரீதங் கலை அேை் நன்கு அறிோை் ... "என்ன நான் பசான்னதுக்கு சம் மதா...?"
கரகர ் ாய்
ஒலித்த
ஆணின் குரலிை் எலதவயா நிலனத்தேைின் இதயத்திை் இரத்தம் ேழிந் தது... முயன்று சமாைித்து பகாண்டு, "சம் மதம் ... ஆனாை் எனக்கு பகாஞ் சம் அேகாசம் வதலே..." பகாஞ் சமும் வயாசிக்காது திை் கூறினாை் ... சிை நிமிடங் களுக்கு முன்பு ேலர இரு மனதாய் உை் ளுக்குை் வ ாராடி பகாண்டு இருந் தேளுக்கு ேயிற் றிை் இருந் த இந் த சிசு கலைந் தது கூட நை் ைதுக்வக என்று தான் இந் த கணம் வதான்றியது... இ ் வ ாது முழுமனதுடன் மனமுேந் து தான் அேை் இந் த திட்டத்திற் கு சம் மதிக்கிறாை் ... இனி அேலை கட்டு ் டுத்துேதற் கு தான் யாரும் இை் லைவய.... அ ் டி அேை் எண்ணும் வ ாவத கணேனின் காதை் ததும் பிய முகம் நிலனவிை் ஆடியது... மனதுக்குை் ப ரும் துயரமாக இருந் தது... இலத எை் ைாம் வயாசித்தாை் அேைாை் பசயை் ட முடியாது... அதனாை் மனலத இரும் ல வ ாை் இறுக்கமாய் லேத்து பகாண்டாை் ... "இரண்டு மாதம் வ ாதுமா...? அதற் கு வமை் நீ ஒரு பநாடி தாமதித்தாலும் நான் வநரிலடயாய் கைத்திை் இறங் கிவிடுவேன்..." என்று அந் த குரை் மிரட்டிய பதானியிை் அேைது உை் ைமும் , உடலிலும் தறியது ேலிய அேை் அணிந் து பகாண்ட இரும் பு கேசத்லத மீறி... அந் த மிரட்டலின் அர்த்தம் அேளுக்கு தாவன புரியும் ... ஆனாலும் அலத பேைிக்காட்டி பகாை் ைாது, "வ ாதும் ..." என்று ஒற் லற ோர்த்லதயிை் திைைித்தேை் அலை ் வ சிலய துண்டித்து விட்டு எழுந் தாை் ... உடை் உ ாலதவயாடு மனதிை் வேறு ாரம் ஏறியதாை் அேைாை் நடக்க கூட முடியவிை் லை... பமை் ை சுேற் லற பிடித்து பகாண்டு நடந் து அலறலய விட்டு பேைியிை் ேந் தேை் எ ் டிவயா கஷ்ட ் ட்டு மாடி ் டி இறங் கி கீவை ேந் தாை் ... அதற் கு வமை் பசை் ை அேைின் உடை் ஒத்துலைக்க மறுத்தது... கண்கை் இருட்டி பகாண்டு ேருேது வ ாை் இருந் தது... ேரவேற் லறயிை் இருந் த தனது மாமியாலர வநாக்கி லகலய நீ ட்டியேை் , "அத்லத..." என்ற பசாை் வைாடு மயங் கி விழுந் தாை் ... முதலிை் வதவி தன்லன அலைத்தது கண்டு முகத்லத சுைித்த துர்கா பின்பு அேை் மயங் கி விழுந் தலத கண்டு மனம் தறியேராய் அேை் அருகிை் ஓடி ேந் தார்...
என்ன தான் இருந் தாலும் அேரும் ஒரு ப ண் அை் ைோ... அதுவும் ப ண் குைந் லத இை் ைாதேருக்கு ப ண்ணான அேைின் நிலை தட்டத்லத பகாடுத்தது... வதவி அேரது வீட்டிற் கு நுலைந் த முலற தான் தேறு என்று நிலனத்தாவர ஒழிய, அேர் ஒன்றும் காதை் திருமணத்லத எதிர்க்கும் பிற் வ ாக்கு சிந் தலனயுலடய அம் மா கிலடயாது... "வதவி..." என்று தட்டத்துடன்
அேலை தன் அேைது
மடியிை் வ ாட்டு கன்னத்திை்
பகாண்டு தட்ட...
அண்ணிலய பதாடர்ந்து அங் வக விலரந் து ேந் த ரமா தான் அந் த வி ரீதத்லத முதலிை் கேனித்தார்... "மன்னி... இங் வக அேர்
ாருங் க... குைந் லத..." வமவை வ ச முடியாமை் இரத்த ் வ ாக்லக சுட்டிக்காட்ட...
அலத ார்த்த துர்காவிற் கு தாங் பகாண்ணா வேதலன எழுந் தது... கலடசியிை் அேர் கறுவியது வ ாை் வீட்டின் தலைச்சன் ோரிசு இ ் டி உருக்குலைந் து வ ாய் விட்டவத... மனதுக்குை் அத்தலன துக்கமாய் இருந் தது அேருக்கு... அலத தாங் க முடியாது அேரது கண்கை் கைங் கியது... என்ன தான் இருந் தாலும் அந் த குைந் லத அேரது அருலம மகன் 'அஜூ'வின் ோரிசு அை் ைோ... "மீரா... சீக்கிரம் காலர எடு... ஹாஸ்பிட்டலுக்கு வ ாகணும் ..." ரமா தான் நிலைலமலய லகயிை் எடுத்து பகாண்டு துரிதமாக பசயை் ட்டார்... அடுத்த அலர மணி வசர்க்க ் ட்டாை் ...
வநரத்திை்
வதவி
மருத்துேமலனயிை்
"மீரா... அஜூக்கு ஃவ ான் ண்ணி விசயத்லத பசாை் லிரு..." ரமா நியா க ் டுத்தவும் மீரா நாகாவுக்கு அலைத்து விசயத்லத பசாை் ை... அடுத்த சிை நிமிடங் கைிை் அேன் மருத்துேமலனக்கு ேந் து வசர்ந்தான்... "வதவி எ ் டி இருக்கிறாை் ...?" தவி ் புடன் வகட்ட மகலன கண்டு துர்காவிற் கு இரக்கமாய் இருந் தது... "அஜூ... இ ் டி ஆகிட்டவதடா..." கண்கை் கைங் கிய அன்லனலய கண்டு அேனின் கண்களும் கைங் க துேங் கியது... ஆனாலும் பகாை் ளும்
தன்லன வநரம்
வதற் றி பகாண்டான்... இதுேை் ை... தான்
தான் தற் றம் தன்னேளுக்கு
அனுசரலணயாக, ஆறுதைாக இருக்க வேண்டிய வநரம் இது என் லத உணர்ந்தேனாய் மனலத வதற் றி பகாண்டு அன்லனயின் அருகிை் அமர்ந்தான்... "இந் த குைந் லத வ ானாை் என்னம் மா...? எங் களுக்கு ேயசும் , காைமும் இருக்கு..." அேரின் லகலய பிடித்து ஆறுதை் கூறினாலும் அேனின் குரலிை் துக்கம் நிலறந் து தான் காண ் ட்டது... "வதவி எ ் டி இருக்கிறாை் அத்லத..." ரமாவிடம் அேன் வகட்க... "ட்ரட ீ ப ் மண்ட் நடந் துக்கிட்டு இருக்கு ் ா..." என்று மட்டும் அேர் பசான்னார்... கண்கலை மூடி பகாண்டு நாற் காலியிை் சாய் ந் தான் அேன்... மனதிை் ேருத்தம் இருந் த வ ாதிலும் மலனவியின் மனநிலைலய எண்ணி அேனுக்கு சற் று கைக்கமாக இருந் தது... அடுத்து கடந் த ஒரு மணி வநரமும் அேனுக்கு பநரு ் பிை் நிற் து வ ாை் தகி ் ாய் இருந் தது... மலனவி கண் திறந் ததும் தான் அேனுக்கு சற் று நிம் மதியாக இருந் தது... கணேலன கண்டதும் அத்தலன வநரம் அடக்கி லேத்திருந் த கண்ணீர் நிற் காமை் ப ாங் கி ேழிந் தது வதவிக்கு... "த்சசு ் வதவிம் மா... இ ் வ ா எதுக்கு அழுலக...? இந் த குைந் லத வ ானாை் என்ன...? அடுத்த குைந் லதலய சீக்கிரம் ேரும் ாவரன்..." அேன் அேலை ஆறுதை் டுத்த... கணேலன வ ான்று ஒரு ஆண் குைந் லத என்று நிலனத்தேளுக்கு அந் த நிலனவே தித்தி ் ாய் இருந் தது... ஆனாை் அதற் கான சாத்தியம் இருக்கிறதா...? இந் த பஜன்மத்திை் அது இை் லை என்று தான் அேளுக்கு வதான்றியது... அதிர்ஷ்டம் நிலனக்கும் மாட்டாமை் அேை் ...
என் வத அேைது ோை் க்லகயிை் இை் லையா... வ ாவத கண்கை் கரித்தது... அதற் கு வமை் தாங் க கணேலன அலணத்து பகாண்டு கதறிவிட்டாை்
அேை் அைவு அேனாை் பேைி ் லடயாய் துக்கத்லத காட்ட முடியாத வ ாதும் மனதைவிை் அேலை விட அதிக துன் த்லத அனு வித்தான்... ஆனாலும் அேளுக்கு ஆறுதை் பசாை் ை மறக்கவிை் லை... ஜனார்த்தனன்,
வகாமைம் ,
பிரகாஷ்
மூேரும்
அேலை
ேந் து
ார்த்தனர்... நாகா ப ரியேர்கை் இருேரிடமும் வ சினாலும் , பிரகாஷிடம் முகம் பகாடுத்து
சாதாரணமாக வ சவிை் லை...
மருத்துேமலனயிை் சிகிச்லச முடிந் து வதவி வீட்டிற் கு ேந் து ஒரு ோரமாகி விட்டது... கண்ணின் இலம வ ாை் அேலை ாதுகா ் ாய் ார்த்து பகாண்டான் அேைது கணேன்... அலதவிட மாமியாரிடத்திை் வதான்றிய மாற் றம் தான் அேலை வியக்க பசய் தது... இந் த நிகை் வுக்கு பின் துர்கா அேைிடம் சற் று இணக்கமாகவே நடந் து பகாண்டார்... இ ் வ ாது எை் ைாம் அேர் அேலை அநாேசிய வ ச்சுக்கை் வ சுேது கிலடயாது... ோை் க்லக தங் கு தலடயின்றி சுைலும் இயந் திரம் வ ாை் அைகாய் சுைன்றது... அடுத்து ேந் த சிை ோரங் கைிை் ரமா தனது குடும் த்தினருடன் அபமரிக்காவுக்கு கிைம் பினார்... எை் வைாரிடமும் விலட ் ப ற் று கிைம் பும் வ ாது மீரா நாகாவிடம் பசாை் லிவிட்டு வ ாக ேந் தாை் ... அேன் ார்க்க ேைர்ந்த ப ண் அை் ைோ அேை் ... அந் த ோஞ் லச அேனது மனதிை் என்றும் இருக்கும் ... அதனாை் ாசத்துடன் அேைின் தலைலய ேருடி அேளுக்கு விலட பகாடுத்தேன், "வ பி... கூடிய சீக்கிரம் கை் யாண சா ் ாடு வ ாட வேண்டும் ..." அேைின் கன்னம் தட்டி அேன் சிரிக்க... அலத கண்டு அேனின் மலனயாைின் இரத்த அழுத்தம் ஏகத்துக்கும் எகிறியது... அேவனா அலத உணரவிை் லை... அத்லத குடும் த்லத விமான நிலையம் பசன்று ேழியனு ் பி லேத்து விட்டு ேந் தேலன உம் பமன்று முகத்லத தூக்கி லேத்து பகாண்டு இருந் த வதவி ேரவேற் றாை் ... முதலிை் அேன் அலத கேனிக்கவிை் லை... பிறகு தான் அலத கேனித்தான்... தான் வகட்கும் வகை் விகளுக்கு ஒற் லற ோர்த்லதயிை் திை் பசான்னேலை கண்டு அேனது கண்கை் சுருங் கியது... "என்வனாட வதவிம் மாவுக்கு என்னோனது...?" சிரித்த டி மலனவி அருகிை் ேந் து அேன் அமர்ந்தான்... "அேை் உங் களுக்கு வ பியா...?" வகா த்துடன் முலறத்து பகாண்டு வகட்ட மலனவிலய புரியாது ார்த்தேன்,
"யாலர பசாை் ற...? நம் ம மீராலேயா...?" என்றேனின் குரலிை் விய ் பு பேைி ் லடயாய் பதரிந் தது... "நம் ம மீரான்னு என்லனயும் ஏன் உங் க கூட கூட்டு வசர்த்துக்கிறீங் க...? அேை் உங் க மீரா..." அடக்க ் ட்ட வகா த்துடன் அேை் பசாை் ை... முதலிை் அேைது வகா ம் அேனுக்கு சற் றும் புரியவிை் லை... விேரம் பதரிந் த ேயது முதை் பேைிநாட்டிை் ேைர்ந்து ேந் தேனுக்கு அ ் டி அலை ் து ஒன்றும் தேறாக வதான்றவிை் லை... அதுவும் மீரா அேனது அத்லத மகை் ... அேன் கண் முன்னாை் ேைர்ந்த ப ண் வேறு... "எதுக்கு இந் த வகா ம் ...?" பின்புறமாய் அேலை அலணத்தேன் அேைது கழுத்து ேலைவிை் முகம் புலதத்த டி வகட்க... அேனது அருகாலம வதவியின் யணிக்க பசய் தது... முயன்று "வ பின்னு கூ ் பிட்டு அேைது தட்டுறீங் கைா...?" க்கோட்டிை் ார்த்தாை் ... "வஹய் மனம்
உணர்வுகலை அதற் கு தடா
எங் வகங் வகா வ ாட்டேை் ,
கன்னத்லத வேறு திரும் பி அேலன
பசை் ைமா முலறத்து
ஸ்வீட்டி..." அேைது உரிலமயான வகா த்திை் அேனது உை் ைாசம் அலடந் தது...
அேலை தன் புறம் திரு ் பியேன், "அேை் என் அத்லத மகை் ... சின்ன ேயசிை் இருந் து ஒண்ணா விலையாண்டு ேைர்ந்தேங் க நாங் க... இது எை் ைாம் அங் வக சகஜம் வதவிம் மா..." என்று அேலை சமாதான ் டுத்தியேன், "ஆனாை் சிை விசயங் கை் மட்டும் என் மலனவிக்கு மட்டுவமயானது... அதாேது என் ஸ்வீட்டிக்கு மட்டுவமயானது..." என்றேனின் லககை் அேைது வதகத்திை் ஊர்ந்து பசன்று அேளுை் புதுவித மயக்கத்லத ஏற் டுத்தியது... "இந் த மாதிரி வேறு எந் த ப ண் கிட்வடயும் என்னாை் விலையாட முடியாது... இந் த விலையாட்லட என் ஸ்வீட்டி கூட மட்டும் தான் நான் விலையாடுவேன்..." பசாை் லி பகாண்வட பமதுவே அேலை தன்ேச ் டுத்த முயன்றான் அந் த கை் ைன்... அேனின் ேசிய பசயை் புரிந் தாலும் அதிை் இருந் து மீளும் எண்ணம் இை் ைாமை் அேளும் அேனிை் மயங் கி கிறங் கி கண் மூடி இருந் தாை் ...
"ஸ்வீட்டி...
உன்
வகா ம்
எை் ைாம்
வ ாயிருச்சா..."
நியாயத்திற் கு அேன் தான் அேைிடத்திை் வகா ம் பகாை் ை வேண்டும் ... ஆனாை் அலத விட்டு விட்டு இ ் டி வகட் ேலன கண்டு கண்கலை திறந் தேை் அேலன நிமிர்ந்து ார்த்தாை் ... எை் லையிை் ைா வநசத்துடன் தன்லன ார்த்து பகாண்டு இருந் தேலன கண்டு என்றும் வ ாை் இன்றும் மயங் கியது அேைது பநஞ் சம் ... "ம் ... வ ாயிருச்சு..." என்றேலை கூர்ந்து ேழிவய அேைின் மனதிலன
ார்த்தேன் அேைின் விழி டிக்க முயன்றான்...
மலனவி என்ன நிலனக்கிறாை் என்று அேனுக்கு சுத்தமாய் புரியவிை் லை... ஆனாை் அேை் விழியிை் ேழிந் த காதை் மட்டும் நன்றாக புரிந் தது அேனுக்கு... எந் த புை் ைியிை் அேைது வகா ம் குலறந் தது என்று அேனுக்கு பதரியவிை் லை... எ ் டி இருந் தாலும் அேை் இது வ ாை் இணக்கமாய் நடந் து பகாை் ேது அேனுக்கு அத்தலன சந் வதாசமாய் இருந் தது... "அ ் டின்னா ார்த்தேலன "எ ் டி...?"
நிரூபி கண்டு என்று
ார்க்கைாம் ..." சிரித்த டி அேலை அேை் புரியாது ார்த்தாை் ...
விழித்தேலை
"இ ் டி..." என்ற டி முற் றுலகயிட்டான்
அடுத்த
வநாக்கி
பநாடி தனது
குனிந் தேன்,
அேைின் இதலை இதை் கைாை் ...
முதலிை் திலகத்து திணறியேை் பின் அேனது லககைிை் ோகாய் அடங் கி வ ானாை் ... காதை் இை் ைாத வ ாவத அேனின் மாயாஜாைத்திை் மயங் கியேை் இன்று மனதிை் இருந் த காதை் அேலை உடை் , ப ாருை் , ஆவி என்று அலனத்லதயும் துறந் து அேனிடத்திை் அலடக்கைமாக பசான்னது... என்றுவம அேன் தான் அேைிடத்திை் அேனது வதடலை வதடுோன்... இன்று அேளும் அேனுக்கு சலைக்காமை் அேனிடத்திை் தனது வதடலை வதடி அேலன சந் வதாசத்திை் திக்குமுக்காட பசய் தாை் ... சும் மாவே அேைிடத்திை் மயங் கி இரு ் ேன் இன்று அேை் காட்டிய இணக்கத்திை் கை் ளுண்ட ேண்டாய் அேளுை் சுகமாய் மூை் கி வ ானான்... மீண்டும்
மீண்டும்
வேண்டும்
என்றேைின் தாகத்லத அேனும்
ேற் றாத
நதியாய்
சலைக்காமை்
தீர்த்து
லேத்தான்...
ஓய் ந் து கலைத்து வ ாய் இருேரும் பிரிந் ததும் அேன் அேலை அலணத்து பகாண்டு உறங் கி விட, அேை் உறங் காமை் அேலன ார்த்து பகாண்டு அ ் டிவய அமர்ந்து இருந் தாை் ... அேன் அருகிை் பநருக்கமாய் அமர்ந்து அேனது தலைலய ேருடி பகாடுத்தேை் அடுத்த பநாடி அேனது முகத்லத தனது பநஞ் வசாடு அலணத்து பகாண்டாை் ... தூக்கத்திை் அேனும் ோகாய் அேளுை் புலதயுண்டான்... 'நாகா... ஐ ைே் யூ...' அேைது மனம் ஓயாது இந் த மந் திரத்லத பஜபித்து பகாண்டு இருந் தது... மனதிை் ஏவதவதா வயாசலனகை் எழுந் து அேலை ப ரிதும் யமுறுத்தியது... யாருவம இை் ைாத தீவிை் அேை் மட்டும் தனித்து இரு ் து வ ாை் ஒரு வதாற் றம் ... தனிலம மிகவும் பகாடியதாக இருந் தது அேளுக்கு... அேைது லககை் தானாக கணேலன இறுக அலணத்து பகாண்டது... இனி ேரும் நாட்கைிை் கணேலன தனது அன்பிை் குைி ் ாட்ட வேண்டும் , அேனது அன்பிை் தான் முற் றிலும் மூை் கி முக்குைித்து எை வேண்டும் என்கிற வ ராேை் மனதிை் எழுந் தது... அவத வ ான்று அடுத்து ேந் த நாட்கை் மிகவும் சந் வதாசமாய் கழிந் தது நாகா மற் றும் வதவி இருேருக்கும் ... சிை நாட்களுக்கு முன் தன்னிடம் வகா ம் பகாண்ட மலனவி இேை் தானா என்று அேன் ஆச்சிரிய ் டும் அைவிற் கு வதவியின் மாற் றம் இருந் தது... அந் த மாற் றம் அேனுக்கு பிடித்த விதத்திை் இருந் தது அேனுக்கு அத்தலன உேலகலய அைித்தது... அேன் அேலை சுற் றி ேந் த காைம் வ ாய் , இ ் வ ாது எை் ைாம் அேை் தான் 'நாகா, நாகா' என்று அேன் பின்னாை் சுற் றி ேந் தாை் ... அலத
ார்த்து
துர்கா
கூட
மகலன
கிண்டை்
பசய் தார்...
"உன் ப ாண்டாட்டி பிலைச்சுக்குோடா... அரச மரத்லத சுத்துறலத விட புருசலன சுத்தினா தான் குைந் லத ேரம் கிலடக்கும் ன்னு நை் ைாவே பதரிஞ் சு ேச்சியிருக்கா..." அேரது வகலியிை் இலையேர்கை் இருேரின் முகமும் பேட்கத்திை் சிேந் து வ ாய் விடும் ... ஆனாலும் வதவி அேனிடத்திை் காட்டும் அன்ல மட்டும் குலறக்கவிை் லை... அது இன்னமும் அதிகரித்து பகாண்டு தான் வ ானது...
வீட்டிலும் மாமியார் பமச்சும் மருமகைாய் வதவி மாறிவிட்டாை் ... இ ் வ ாது எந் த பிரச்சிலனயும் அேர்கைிலடவய எைவிை் லை... அதனாை் நாகாலே ப ாருத்தேலரயிை் அேனுக்கு வீடு பசார்க்கமாய் மாறி வ ானது... இ ் வ ாது எை் ைாம் எ ் வ ாதடா வேலை முடியும் என்று வநரத்வதாடு வீட்டிற் கு ஓடி ேர ஆரம் பித்து இருந் தான் அேன்... ஆனாலும் திகட்ட திகட்ட கிலடத்த இன் ம் கண்டு மனதுக்குை் சிறு யம் இருந் து பகாண்வட இருந் தது அேனுக்கு... 'இந் த சந் வதாசம் காைம் முழுேதும் நிலைத்திருக்க வேண்டும் இலறோ...' என்று ஆண்டேனிடத்திை் வேண்ட மட்டுவம அேனாை் முடிந் தது... அலமச்சர் வமகநாதனின் மருத்துேமலன, பதாழிை் இடங் கைிை் அதிகாரிகை் வசாதலன நடத்தினர்... அவத வ ாை் தான் மயிை் ோகனத்தின் பதாழிற் கூடங் கைிலும் ... அேர்கைது தேறுகை் கண்டு ் பிடிக்க ் ட்டு நிரூபிக்க ் ட்டாை் எை் ைாவம நிரந் தரமாக மூட ் ட்டு விடும் அ ாயகர நிலை இ ் வ ாது... மயிை் ோகனம்
நண் லன
வதடி
ஓடி
ேந் தார்...
"வமகா... இன்னும் ஏன் இ ் டி அலமதியா இருக்க...? அந் த நாகாலே ஏதாேது ண்ணணும் டா...?" ஆத்திரத்திை் அேர் அறிவிைந் து கத்தினார்... அேலர நிதானமாய் நம் பிக்லக "வமகா..."
ார்த்த வமகநாதன், "என் வமை் உனக்கு இருக்கா இை் லையா...?"
திலக ் ாய்
நண் லன
அேர்
ார்க்க...
"என் வமை் நம் பிக்லக லே... அேன் விசயத்லத நான் ார்த்துக்கிவறன்... இ ் வ ா நாம அேன் வமை் லக ேச்சா எை் வைாரின் சந் வதகமும் நம் மீது தான் எழும் ... அதனாை் பகாஞ் சம் அடக்க ோசிக்கணும் நண் ா... என் ல யன் சாவுக்கு காரணமான அேலன நான் அே் ேைவு எைிதிை் சும் மா விட மாட்வடன்..." கண்கைிை் ழிபேறி மயிை் ோகனத்திற் கு
மின்ன சற் று
கூறிய வமகநாதலன கண்டு திரு ் தியாய் இருந் தது...
அன்று தான் நாகா தனது மலனவிலய அலைத்து பகாண்டு ஊட்டிக்கு வதனிைவு பசன்றுவிட்டு திரும் பி இருந் தான்... இ ் வ ாது எை் ைாம் கடலமலய விட மலனவி அேலன ப ரிதும் கேர்ந்து
இழுத்தாை் ... அேனின் மனநிலைலய அலுேைகத்லத அேர்கை் இன்று
அேன்
கட்டாயம்
புரிந் து இருேரும் வேலைக்கு
தாத்தாவும் , அ ் ாவும் ார்த்து பகாண்டனர்... பசன்வற
ஆகவேண்டும் ...
"வேலைக்கு வ ாகவே மனசிை் லை வதவிம் மா..." அேைது மடியிை் தலை லேத்து டுத்து பகாண்டு அேன் புைம் ... "அ ் டின்னா என் கூடவே இருந் துருங் க..." கண்கைிை் ஆர்ேம் மின்ன கூறிய மலனவிலய அை் ைி எடுத்து பகாண்டு சிை, ை ரிசுகலை அேளுக்கு பகாடுத்துவிட்டு அது வ ாை் தானும் மறக்காமை் அேைிடம் இருந் து ரிசுகலை ப ற் று பகாண்ட பின்வ அேலை விடுவித்தான் அேன்... "ம் ... உன் கூட இருக்கத்தான் ஆலசயா இருக்கு... அதுவும் நீ இ ் டி ஏக்கத்வதாடு பசாை் லும் வ ாவத நிச்சயம் என்னாை் மறுக்க முடியலை... ஆனாை் கடலம என்லன அலைக்கிறவத..." ராகம் வ ாட்டு இழுத்து பசான்னேலன இலமக்காது ார்த்தேைின் முகம் மாறியது... "நாகா...
எனக்கு
ஒரு
சத்தியம்
பசஞ் சு
பகாடு ் பீங் கைா..."
"அது நீ வகட்கும் சத்தியத்லத ப ாறுத்து இருக்கு..." அேை் கன்னம் ற் றி பசை் ைம் பகாஞ் சியேலன கண்டு, "இ ் வ ா நீ ங் க தனி மனுசன் இை் லை... உங் கை் நம் பி நான் இருக்வகன்... அதனாை் இந் த மாதிரி ஆ த்தான காரியங் கைிை் இறங் காம..." அதற் கு வமை் வ ச முடியாமை் அேைது பதாண்லட அலடத்தது... "வதவிம் மா... இங் வக என்லன ார்..." அேைது முகத்லத நிமிர்த்தியேன் கைங் கிய அேைது கண்கலை துலடத்துவிட்ட டி, "எனக்காக இை் லைன்னாலும் உனக்காக பகாஞ் சம் குலறச்சிக்கிவறன்... ஆனா த்திரிக்லக துலறயிை் இருந் துட்டு எ ் வ ாதும் இ ் டிவய இருக்க முடியாது வதவிம் மா... அதனாை் நீ தான் லதரியத்லத ேைர்த்துக்கணும் ..." எைிதாய் பசான்ன கணேலன அலணத்து பகாண்டு பேகுவநரம் அ ் டிவய அமர்ந்திருந் தாை் ...
"நான் கிைம் வகட்க... "ம் ..."
ோ...?" அேைின் மனம் புண் டாத டி அேன் பமை் ை
அலர
மனதாய்
தலையாட்டினாை்
அேன் பசன்றதும் அேை் அலறலய இருக்கும் வ ாது அேைது அலை ் வ சி எண்லண கண்டதும் அேைது மனதிை் சந் வதாசம் அ ் டிவய
அேை் ...
சுத்தம் பசய் து பகாண்டு அடித்தது... அதிை் ஒைிர்ந்த இத்தலன நாைாய் இருந் த ேடிந் து வ ானது...
எரிச்சலும் , வகா மாய் அலத எடுத்து காதிை் லேத்தாை் ... அேை் வ ச வேண்டிய அேசியவம இை் ைாமை் அந் த க்கம் தானாய் வ சியது... "என்னம் மா லேஷ்ணவிவதவி... ஹனிமூன் எை் ைாம் ேந் து பராம் சந் வதாசமாய் இருக்கிற மாதிரி வகலி குரலுக்கு
வ ாயிட்டு இருக்கு..."
திை் பசாை் ை பிரியமற் று அேை் அலமதி காக்க...
"என்ன நான் பசான்னது எை் ைாம் மறந் து வ ாச்சா... இை் லை அலத நான் நியா க ் டுத்தோ...?" குரூரமாய் ஒலித்த குரலிை் அேைது ச ் தநாடியும் ஒடுங் கி வ ானது... "புத்திசாலி புரிஞ் சி ் ன்னு நிலனக்கிவறன்... நம் மவைாட திட்டத்லத நீ பசயை் டுத்தும் வநரம் ேந் திருச்சு... இனியும் நீ தாமதிச்சா, நான் அலத லகயிை் எடுக்க வேண்டி ேரும் ... ேசதி எ ் டி...?" அதிை்
அேை்
தறித்தான்
வ ானாை் ...
"இை் லை...நாவன இலத பசய் யவறன்..." துக்கம் பதாண்லடலய அலடக்க கூறியேை் அலை ் வ சிலய அலணத்து விட்டு அடுத்து தான் என்ன பசய் ய வேண்டும் என் லத ற் றி வயாசிக்க ஆரம் பித்தாை் ... அதுவும் கணேனுக்கு எதிரான சதியாவைாசலன ற் றி... இலத அறியாத நாகாவோ த்திரிக்லகக்கு தலையங் கம்
மறுநாை் பேைிேர இருக்கும் எழுதி பகாண்டு இருந் தான்...
ப ாது இடத்திை் ட்ட கலிை் முன் பின் பதரியாத ஒருேனாை் பேட்டி பகாலை பசய் ய ் ட்ட இைம் ப ண்ணின் மனக்குமுறைாய் அலமந் திருந் தது அேனது தலையங் க வ ச்சு... 'எ ் டி இ ் டி துடிக்க துடிக்க ஒரு உயிலர பகாை் ை முடிகிறது...?
இேர்களுக்கு எை் ைாம் மனதிை் ஈரம் என் வத இை் ைாமை் வ ாயிற் றா...? ஏன் இ ் டி பசய் கிறார்கை் ...? அலத விட எை் வைாரும் அந் த ப ண்லண ற் றி இ ் டி அேதூறாக வ சுகிறார்கவை ஏன் இ ் டி...? மறு ் பு கூறவோ, இை் லை வ ாராடவோ அந் த ப ண் உயிர்த்து எழுந் து ேர வ ாேதிை் லை என்கிற லதரியமா...? அதுவும் சமூக ேலைத்தைங் கைிை் கருத்து என்கிற ப யரிை் சிை மூடர்கை் எழுதும் அசிங் கத்லத டிக்கவே ோய் கூசுகிறது...' ஆணாய் இருந் தாலும் நாகா அந் த ப ண்ணிற் காக ப ரிதும் ேருத்த ் ட்டான்... இது தான் சாக்கு என்று ஊடகங் கை் அலத வேறு மாதிரி ப ரிது ் டுத்துேலத கண்டு அேனுக்கு மிகவும் கஷ்டமாக இருந் தது... அதனாை் தான் அேன் அலத எதிர்த்து தனது தலையங் க குதியிை் எழுதியிருந் தான்... எழுதி முடித்ததும் எை் ைாேற் லறயும் சரி ார்த்தேன் அலத மூடி லேத்து விட்டு மற் ற விசயங் கலை ஆராய ஆரம் பித்தான்... அ ் வ ாது அந் த சிறு துணுக்கு பசய் தி அேலன மிகவும் கேர்ந்தது... கணேன் வநாயாை் துன் ் டுேலத காண சகிக்காமை் மலனவி அேலன கருலணக்பகாலை பசய் த பசய் தி தான் அது... ஊரார் கண்ணிை் அந் த ப ண் ஒரு பகாலைக்காரி, இரக்கமற் றேை் ... ஆனாை் அேனின் கண்கை் மட்டும் சற் று வித்தியாசமான வகாணத்திை் அலத சிந் தித்து ார்த்தது... கணேன் மீது அந் த ப ண் லேத்திருந் த அைவிை் ைா காதலை அேைின் அந் த பசயலின் மூைம் உணர்ந்தான் அேன்... அந் த ப ண்ணின் மீது அேனுக்கு ப ரும் மதி ் பு வதான்றியது... அவத தான் அேனது மலனவியும் அேனுக்கு பசய் ய வ ாகிறாை் என் லத அேன் அறிந் தாை் இவத வ ான்று தன் மலனவியின் காதலையும் அேன் புரிந் து பகாை் ோனா...??? அேை் மீதும் இவத வ ான்றபதாரு மதி ் பு உண்டாகுமா...??? மனித மனம் அந் த ஆை் கடலை வ ான்று மிகவும் ஆைமானது... அதிை் ஆயரமாயிரம் உணர்வுகை் , எண்ணங் கை் ... அந் த எண்ணங் கை் வ ாகும் திலச அறிந் தாை் துன் ம் ஏதுமிை் லை... அலத சதி
அறிந் தேர்,
பதரிந் தேர்
தான்
இங் கு
யாருமிை் லை... பதாடரும் ...
"நண் ா..." நாகாவின்
உரக்க கத்திய டி அலறயினுை்
உற் சாகமாய் , அட்டகாசமாய் நுலைந் தான் விவேக்...
லகயிை் இருந் த காகிதத்திை் இருந் து கண்கலை விைக்கிய நாகா விவேக்லக நிமிர்ந்து ார்த்து ேரவேற் ாய் புன்னலகத்தான்... "நாகா... உன் தலைக்கு பின்னாை் பிரகாசமான ஒைிேட்டம் பதரியுது... முகத்திை் வதஜஸ் வேறு கூடியிருக்கு... சூ ் ர் அைகா இருக்வகடா..." நண் லன புகை் ந் தேன், "எை் ைாம் திருமணம் பசய் யும் மாயவமா... எனக்குவம கை் யாண ஆலச ேந் திருச்சுடா..." நாகாவின் முகத்லத ஆலசயுடன் ார்த்த டி விவேக் கூற... "ஹா...
ஹா..."
விவேக்கின்
வ ச்சிை்
ோய் விட்டு
சிரித்தேன்,
"அைகா மாறணும் ங் கிறதுக்காக யாராேது கை் யாணம் ண்ணுோங் கைா...? சந் வதாசம் மனசிை் இருந் தா எ ் வும் அைகா இருக்கைாம் ..." "நீ எ ் வும் சந் வதாசமா தான் இருக்க... ஆனா இ ் வ ா உன் முகத்திை் பதரியும் கலை தனி கலைடா நாகா..." "ம் ஹூம் அ ் டியா...? இ ் வ ா நான் பசாை் ை வ ாற நியூஸ் வகட்டு உன் முகத்திலும் தனி வதஜஸ் பதரியும் ாவரன்..." "என்ன... என்ன... பசாை் லு நாகா ் ைஸ ீ ் ..." பகஞ் சியேலன கண்டு சிரி ் பு ேந் தது நாகாவிற் கு... "உனக்கு சிமிலய வ ட்டி எடுக்கும் ோய் ் ல இருக்வகன்..." நாகா பசான்னலத ஒைிர்ந்தது...
வகட்டு
விவேக்கின்
பகாடுக்கைாம் ன்னு
முகம்
பிரகாசமாய்
நாற் காலியிை் இருந் து எழுந் து ேந் து நாகாலே கட்டி தழுவி பகாண்டேன், "நண் ா... என்வனாட ோை் க்லகயிை் வமாட்சத்லத காண்பித்து விட்டாய் ..." என்று ேசனம் வ சியேன், "அ ் டிவய எனக்கு ஒரு அலர நாை் லீவு பகாடு..." என்று வகட்க... "எதுக்கு...?"
புரியாமை்
ார்த்தான்
நாகா...
"எதுக்கா... வஹர் கட் ண்ணணும் , வஷே் ண்ணணும் ..." சேரம் பசய் து ை ைபேன்று இருந் த தனது தாலடலய தடவிய டி பசான்ன விவேக் , "எை் ைாத்துக்கும்
வமவை
ஃவ சியை்
ண்ணணும் ..."
"அதுக்கு எை் ைாம் உனக்கு லடம் இை் லை... இ ் வ ாவே நீ கிைம் ற..." என்ற நாகா நடிலக சிமிலய பசன்று சந் திக்க வேண்டிய முகேரிலய விவேக்கிடம் கூற... அலத
வகட்டு
பகாலைபேறியானான்
விவேக்...
"என்னது...? ஆசிரமத்துக்கா...?" ஏறக்குலறய கத்தினான் அேன்... "ஆமாம் டா... இன்லனக்கு அேங் க ஆசிரமத்துக்கு ப ருசா ண உதவி ண்ண வ ாறாங் கைாம் ... இன்லனக்கு முழு நாளும் அங் வக தான் கழிக்க வ ாறாங் கைாம் ... எை் வைாரும் அேங் க கேர்சசி ் லய தான் கேர் ண்ணி த்திரிக்லகயிை் வ ாட்டுருக்காங் க... இது மாதிரி நை் ை விசயம் பசய் கிற அேங் க நை் ை உை் ைத்லத யாரும் எழுதியது இை் லை... அேங் களும் இலத பேைியிை் பசான்னது இை் லை... நம் த் தகுந் த ேட்டாரத்திை் இருந் து கிலடத்த தகேை் இது... அதனாை் நான் அேங் க கிட்ட பகஞ் சி கூத்தாடி அேங் கலை த்தி எழுத ப ர்மிசன் வகட்டு ோங் கி இருக்வகன்..." நாகா பசான்னது வகட்டு விவேக்கின் மனம் சமாதானமானாலும் , "ம் ஹூம் ... நான் பகாடுத்து ேச்சது அே் ேைவு தான்..." என்று ப ருமூச்சு விட்டு பகாண்டான்... "சரி விவேக்... காசிலய கூட அலைச்சிக்கிட்டு வ ா..." என்றேன் பேைியிை் கிைம் ... "என்னடா...
தங் கச்சி
நியா கம்
ேந் துருச்சா...?"
விவேக்கின் வகலியிை் நாகாவின் மனக்கண்ணிை் வதவியின் காதை் முகம் மின்னி மலறந் தது... அேலனயும் அறியாது அேனது முகமும் , உதடுகளும் மைர்ந்தது... "ஏய் ... ஏய் ... அ ் வ ா நான் பசான்னது உண்லம தானா..." என்று விவேக் மீண்டும் கிண்டை் பசய் ய... "ச்சு... சும் மா இருடா..." என்று நண் லன அடக்கியேன், "அரசு அதிகாரி ஒருேர் காரியம் நட ் தற் கு நிலறய ைஞ் ச ் ணம் வகட்கிறதா தகேை் ேந் திருக்கு... ஏலை, எைிய மக்கலையும் விட்டு
லேக்கிறது இை் லையாம் ... அது உண்லம தானான்னு கைத்திை் இறங் கி விசாரிக்க வ ாவறன்..." "ஆை் த ப ஸ்ட் நண் ா..." நண் லன விவேக் ோை் த்தி அனு ் ... நாகா
சிரித்த டி
பேைியிை்
பசன்றான்...
இரவு த்து மணியாகியும் கணேன் ேரவிை் லை என்றதும் தட்டமான வதவி பேைிோயிலுக்கும் வீட்டிற் குமாய் ஒரு நூறு தடலே நடந் து இரு ் ாை் ... "ஏம் மா வதவி... ஏன் இ ் டி குட்டி வ ாட்ட பூலன மாதிரி நடந் துக்கிட்டு இருக்க... அஜூ ேந் துருோன்ம் மா... அேன் என்ன சின்னக் குைந் லதயா...? வேணும் ன்னா ஃவ ான் ண்ணி ாரு..." துர்கா கூட மருமகலை
ார்த்து
ரிதா ம் பகாண்டு பசான்னார்...
"அேர் வேலையா இரு ் ார் அத்லத... இ ் வ ா நான் ஃவ ான் ண்ணினா பதாந் திரோ இருக்கும் ..." புரிதவைாடு வ சும் மருமகலை கண்டு அத்தலன ப ருமிதமாக இருந் தது அேருக்கு... தனது மகன் ஏன் அே் ேைவு பிடிோதமாய் அேலை விரும் பி திருமணம் பசய் தான் என் து அேருக்கு இ ் வ ாது புரிந் தது... இந் த புரிதை் , இந் த அன்பு எை் ைாம் எை் ைா ப ண்கைிடத்திலும் இருக்காது... இேை் ஒரு அபூர்ே ப ண் என்று மனதிற் குை் நிலனத்தேர், "உன்லன மலனவியா அலடய என் ல யன் பகாடுத்து ேச்சிருக்கணும் ..." ோஞ் லசயுடன் அேைது கன்னத்லத ேருடிய டி பசான்னேலர கண்டு வதவி தான் விதிர்த்து வ ானாை் மனதுக்குை் ... அேலை ற் றி முழுேதும் அறிந் தாை் அேரின் வ ச்சு இது வ ாை் இருக்குமா... மனதுக்குை் கைேரம் மூண்டது... மகலன ார்த்து பகாை் ை மருமகை் இருக்கும் நிம் மதியிை் துர்கா உறங் க பசன்றுவிட வதவி தைர்ந்து வ ானேைாய் வசா ாவிை் அமர்ந்தாை் ... நாலை அேை் பசய் ய வ ாகும் காரியத்லத எண்ணி இ ் வ ாவத அேளுக்கு மனதிை் அச்சம் எழுந் தது... "வதவிம் மா..." என்ற அலை ் வ ாடு உை் வை நுலைந் த கணேனின் குரலிை் மனதின் அச்சத்லத தை் ைி லேத்தேை் முகம் மைர
அேலன
வநாக்கினாை் ...
அேைது மைர்சசி ் யிை் அேனது அத்தலன வநர வசார்வும் பநாடியிை் றந் து வ ானது... "வஹய் ப ாண்டாட்டி... நீ இ ் டி எனக்காக காத்திட்டு இருக்கிறலத ார்க்கும் வ ாது எத்தலன சந் வதாசமா இருக்கு பதரியுமா...?" இலடவயாடு வசர்த்து அேலை அலணத்து அேைின் காதுக்குை் ரகசியம் வ சியேன், "ஐ ைே் யூடி ப ாண்டாட்டி..." லமயலுடன் கூறியேன் அேைது கன்னத்திை் தனது இதலை திக்க... "அச்வசா ஹாலிை் இருந் துட்டு என்ன ண்றீங் க..." சுற் றும் முற் றும் ார்த்த டி அேை் அேலன எச்சரிக்க, "அ ் வ ா ோ அலைக்க...
நம் ம
ரூமுக்கு..."
மலனவி
லக ் பிடித்து
அேன்
"முதை் ை குைிச்சிட்டு ோங் க... நான் சா ் ாடு சூடு ண்ணி லேக்கிவறன்..." என்று கணேனது முதுகிை் லக லேத்து மாடிக்கு அனு ் பி லேத்தேை் பின் சலமயைலறக்கு பசன்றாை் ... கணேன் குைித்து முடித்து ேந் ததும் அேனுக்கு ரிமாறி விட்டு தானும் அேனுடன் அமர்ந்து வ சி சிரித்த டி உணவு உண்டேளுக்கு ேயிலற விட மனது ப ரிதும் நிலறந் திருந் தது... அலறக்கு ேந் ததும் நாகா மடிகணினிலய எடுத்து லேத்து பகாண்டு வேலையிை் ஆை் ந் து விட, வதவி அேலன ார்த்து பகாண்டு அமர்ந்திருந் தாை் ... அேைது கண்கை் அேலன விடாமை் பமாய் த்து அேனது அைலக அை் ைி ருகியது... ஏவதச்லசயாய் மலனவி புறம் திரும் பியேன் அேைது ார்லே கண்டு என்ன என் து வ ாை் புருேம் உயர்த்தி வினவினான்... அதற் கு திை் வ சாது அேன் அருகிை் ேந் தேை் அேனது வதாைிை் சாய் ந் து அமர்ந்து பகாண்டு மடி கணினிலய அலணக்க வ ாக... அேைின் வநாக்கம் புரிந் தேனாய் அேன் சிரித்த டி மடிகணினிலய அலணத்து தை் ைி லேத்து விட்டு மறுபநாடி மலனவிலய அலணத்திருந் தான்... என்றும் இை் ைாத திருநாைாய் மீண்டும் மீண்டும் தன்லன நாடிய
மலனவிலய "என்வனாட மூக்வகாடு
கண்டு
அேனுக்கு
ஆச்சிரியமாய்
இருந் தது...
ஸ்வீட்டிக்கு என்னாச்சு இன்லனக்கு...?" அேைின் மூக்கு லேத்து உரசிய டி அேன் வகட்க...
"என்பனன்னவமா ஆச்சு..." என்று அேலன பசான்னேை் ,
ார்த்து கண்சிமிட்டி
"உங் க வமை் ல த்தியமாச்சு..." என்று கூறிய டி அேலன தன் முகம் வநாக்கி இழுத்து அேலன வ ச விடாது பசய் தாை் அேை் ... அேைது பசய் லகயிை் அேன் தான் அேைிடம் ல த்தியமாகி வ ானான்... அதன் பின் பேகுவநரம்
நாகா
அேன் நன்கு பசயை் டுத்திவிட்டு கண்கைிை்
உறங் கி விட அேை் முழித்து
மட்டும்
உறங் கியதும் தான் மீண்டும் டுக்லகயிை் கண்ணீர்
உறங் காமை் இருந் தாை் ... நிலனத்தலத டுத்தேளுக்கு ேழிந் தது...
அதிகாலையிை் எழுந் த நாகா எ ் வ ாதும் வ ாை் குைியைலறக்கு பசன்று தன்லன சுத்தம் பசய் து பகாண்டு பேைியிை் ேந் தேன் பின் நியா கம் ேந் தேனாய் அங் கு இருந் த ஹீட்டர் ஸ்விட்சல ் ச வ ாடுேதற் காக லகலய பகாண்டு பசன்றான்... அடுத்த பநாடி அேனது லகயிை் மின்சாரம் தாக்கியது... சட்படன்று அேனாை் லகலய எடுக்கவும் முடியவிை் லை... அேலனயும் அறியாது அேனது உடை் உதறியது... அந் வநரம் சரியாக எழுந் து ேந் த அைறியேைாய் அருகிை் இருந் த லகயிை் ஓங் கி
வதவி, "என்னங் க..." என்று விைக்குமாற் றாை் அேனது அடித்தாை் ...
மின்சாரம் உடலிை் ாய் ேது நின்ற வ ாதிலும் அேனாை் அந் த அதிர்சசி ் யிை் இருந் து உடவன மீண்டு பேைியிை் ேர முடியவிை் லை... அலசயாது நின்றேலன வதவி தான் அலறக்குை் அலைத்து ேந் து கட்டிலிை் அமர்த்தினாை் ... "உங் களுக்கு ஒண்ணும் இை் லைவய..." லககை் நடுங் க அேலன பதாட்டு ார்த்து வினவியேைின் குரலிை் இருந் த நடுக்கத்லத உணர்ந்தேனாய் அேை் புறம் திரும் பியேன் அேைின் ஓய் ந் து வ ான வதாற் றத்லத கண்டு தன்லன வதற் றி பகாண்டு அேலை ஆறுதைாய் அலணத்து பகாண்டான்... "நை் ைவேலை
நானாக
வ ாய்
ரோயிை் லை...
நீ
மட்டும்
ஸ்விட்சல ் ச அேனது
வ ாட்டு
இருந் தாை் ...?" உடை்
அலத
நிலனத்தேனாய் நடுங் கியது...
அேனது அன்பிை் அேைது உை் ைம் உருகியது... அந் த வநரத்திலும் அேன் தன்லன ற் றி தான் வயாசிக்கிறான்,கேலை ் டுகிறான் என் லத உணர்ந்தேைின் மனம் குற் றவுணர்சசி ் யிை் தவித்தது... இந் த அசம் ாவித சம் ேத்துக்கு தான் தான் காரணம் என்று கணேன் அறிந் தாை் , அந் த நிலனவே கசந் தது அேளுக்கு... 'கடவுவை... இதற் கு என் உயிலர நீ எடுத்து விவடன்...' மனம் வநாக கடவுலை வேண்டினாை் ... உயிர் வ ானாை் கூட ஒவரடியாய் வ ாய் விடும் ... ஆனாை் இ ் டி நித்தம் நித்தம் பசத்து பிலை ் து அத்தலன வேதலனயாக இருந் தது அேளுக்கு... தான் அேனது ோை் க்லகயிை் ேந் திருக்கக் கூடாவதா என்று அேைது மனம் ஏவதவதா வயாசித்து குை ் பி தவித்தது... அன்று முதை் வேலையாய் ஆலை ேரேலைத்து ஹீட்டர் ஸ்விட்சல ் ச சரி பசய் தான் நாகா... அதன் பின்னவர அலுேைகத்துக்கு கிைம் பி பசன்றான்... கணேன் பசன்றதும் அேளும் ை் ைிக்கு கிைம் பி பசன்றாை் ... ை் ைிக்குை் நுலையும் வ ாவத அேைது அலை ் வ சி அைறியது... அதிை் மின்னிய எண்லண கண்டு அேளுக்கு அத்தலன யமாய் இருந் தது... ப ரும் தயக்கத்துடன் அலத எடுத்தாை் ... "என்ன வதவி... தாலி கட்டிய புருசன்னு புதுசா ாசம் ேந் திருச்வசா..." அந் த வகலி குரலிை் அேைது உை் ைம் ேலித்தது... "என்ன வ சாம இருக்க... அ ் டின்னா நான் பசான்னது சரி தானா...? ம் ஹூம் இனி நீ வேலைக்காக மாட்ட... நாவன கைத்திை் இறங் க வேண்டியது தான்..." "வேண்டாம் ..." அேசரமாய் மறுத்தேலை கண்டு மறுபுறம் சற் று வயாசித்தது... "அ ் புறம்
ஏன்
இந் த
் ைாலன
பசாத ் பின...?"
"அது ேந் து..." தடுமாறியேை் , "இது உடவன முடிக்க வேண்டிய காரியம் இை் லை... பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் தான் பசயை் டுத்த முடியும் ... எடுத்வதாம் கவிை் த்வதாம் ன்னு பசய் ய முடியாது..."
"அட ் ார்றா... உனக்கு கூட மூலை வேலை பசய் யுது... குட் நான் நிலனச்சலத விட நீ நை் ைாவே வயாசிக்கிற... உன்லன நான் நம் வறன்..." அத்வதாடு அலை ் பு துண்டிக்க ் ட அேை் ஆயாசத்துடன் அலை ் வ சிலய லக ் ல யிை் லேத்தேை் அங் கிருந் த கை் வமலடயிை் அமர்ந்தாை் ... அேவை கணேனுக்கு எதிராய் சதி பசய் து அதிை் இருந் து அேவை அேலன கா ் ாற் றி, எத்தலன நாை் இந் த கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் ஆட முடியும் ... என்றாேது ஒரு நாை் உண்லம பதரிய ேரும் வ ாது...? இரண்டு க்கமும் உண்லம பதரிய ேந் தாை் அது அேைின் ோை் க்லகக்கு தான் உலையாக முடியும் ... அேைது ோை் க்லகலய ற் றி கூட அேை் கேலை ் டவிை் லை... ஆனாை் கணேனது உயிருக்கு ஆ த்து ஏதும் ேந் துவிட்டாை் ... அலத தான் அேைாை் நிலனத்து ார்க்க முடியவிை் லை... 'அேனின் உயிருக்கு ஆ த்து என்று நீ வய அேலன பகாலை பசய் ய வ ாகிறாயா...?' அேைது மனசாட்சி அேலை இடித்துலரத்தது... யாலரவயா நம் லேக்க அேை் இந் த மாதிரி பகாலை முயற் சிகலை முயற் சித்து தானாக வேண்டும் ... இை் ைாவிட்டாை் ... அதன் பின் நிகைவிருக்கும் நிகை் வுகலை நிலனக்கவே அேைது மனம் தறியது... வேறு என்ன தான் பசய் ேது...? அேளுக்கும் வேறு ேழி பதரியவிை் லை... நாைா ் புறமும் அேை் த ் பி பசை் ை முடியாத டி அேைின் நிலை அ ாயகரமாய் இருந் தது... எந் த க்கம் பசன்றாலும் கதவுகை் மூட ் ட்டு ேழி அலடக்க ் ட்டு இருந் தது... அேளுக்கான கணேனுக்கான வயாசிக்க
ேழி இை் ைாவிட்டாலும் ேழியாேது புை ் டுகிறதா
அடுத்து ேந் த இரு இறுக்கத்துடன்
நாட்கை்
ரோயிை் லை... என் லத ற் றி ஆரம் பித்தாை் ...
ஒருவித அலமதியுடன், மனதிை் கழிந் தது வதவிக்கு...
அன்று ஓய் ோக இருந் த கணேனிடம் , "என்னங் க... எனக்கு டிலரவிங் கத்து தர்றீங் கைா...?" என்று வகட்டேலை ஆச்சிரியமாக ார்த்த நாகா, "உனக்கு
டிலரவிங்
பதரியாதா...?"
"ம் ஹூம் ..."
மறு ் ாய்
தலையலசத்தேலை
கண்டு,
"இன்லறய காைக்கட்டத்திை் டிலரவிங் பராம் அேசியமானது வதவி... இன்லனக்வக உனக்கு கத்து தர்வறன்..." என்றேன் அேலை அலைத்து பகாண்டு பேைியிை் பசன்றான்... அடுத்த ேந் த ஒரு ோரத்திை் எ ் டிவயா தட்டு தடுமாறி கார் ஓட்ட கற் று பகாண்டாை் அேை் ... அன்று வதவிலய கார் ஓட்ட பசாை் லிவிட்டு நாகா அேளுக்கு க்கத்திை் அமர்ந்து பகாண்டு ேந் தான்... மிதமான வேகத்திை் நன்றாக கார் ஓட்டிய மலனவிலய பமச்சுதைாய் ார்த்தேன், "உனக்கு
கற் பூரபுத்தி
வதவிம் மா..."
என்றான்
ாராட்டுதைாய் ...
அேனின் ாராட்லட வகட்டு அேைது மனம் இறக்லக கட்டி றந் த வ ாதும் அடுத்து தான் பசய் யவிருக்கும் காரியத்லத எண்ணி மனதுக்குை் ப ரும் கைக்கம் வதான்றியது... ஆனாை் அலத அேை் பசய் து தானாக வேண்டும் ... இை் ைாவிட்டாை் அேனது உயிர் வகை் விக்குறியாகி விடும் ... உயிலர பகாடுத்து உயிலர கா ் ாற் றுேது என் து இது தானா...? அந் வநரம் அேளுக்கு எதிர் திலசயிை் ஒரு ைாரி ேந் து பகாண்டு இருந் தது... கண வநரம் கூட வயாசிக்காது காரின் வேகத்லத கூட்டியேை் வநவர அந் த ைாரிலய வநாக்கி காலர விட்டாை் ... "வதவி என்ன ண்ற...?" நாகா தறி வ ாய் வகட்கும் வ ாவத அேை் காலர அேன் புறமாய் ஒடித்து திரு ் பி அருகிை் இருந் த மரத்தின் மீது வமாதி நின்றாை் ... "வதவிம் மா... உனக்கு ஒண்ணும் ஆகலைவய..." யத்திை் கண்கலை இறுக மூடி இருந் தேை் கணேனின் குரலிை் பமதுவே கண் விழித்தாை் ... பநற் றியிை் இருந் து இரத்தம் ேழிய இருந் த கணேலன கண்டு உை் ைம் தறியேைாய் , "ஐவயா... இரத்தம் ..." என்று அலத துலடக்க வ ாக... "த்சசு ் ... அலத விடு... உனக்கு அடி அேலை அைசி
டலைவய..." அேனது ார்லே ஆராய் ந் தது...
அ ் வ ாது தான் அேை் அலத உணர்ந்தாை் ... அந் த ஆ த்தான
நிலையிலும் அேன் அேலை தனது பநஞ் சுக்குை் ாதுகா ் ாய் ப ாதிந் து பகாண்டு அேளுக்கு அடி ஏதும் விைாமை் கா ் ாற் றி இருக்கிறான் என்று... அேனது உயிலர கூட ப ாருட் டுத்தாமை் அேைின் உயிலர காக்க முற் ட்டு இருக்கிறான் அேைது அன்பு கணேன்... அேனின் தன்னைம் இை் ைாத காதலை கண்டு அேளுக்கு அழுலக ப ாங் கியது... "நாகா..." என்று அேலன அலணத்து பகாண்டு கதறி விட்டாை் அேை் ... ஒரு லகயாை் அேலை அலணத்து ஆறுதை் கூறியேன் மறுலகயாை் அலை ் வ சிலய உயிர் ் பித்து தந் லதக்கு அலைத்து வி த்லத ற் றி கூறியேன் அதற் கான நடேடிக்லகலய அேலர ார்த்து பகாை் ை பசய் துவிட்டு,மலனவிலய அலைத்து பகாண்டு மருத்துேமலனக்கு பசன்றான்... அடி ் ட்ட இடத்திை் மருந் து வ ாட்டு விட்டு மலனவிவயாடு வீடு ேந் து வசர்ந்தேலன கேலை வதாய் ந் த முகத்துடன் அலனேரும் எதிர் பகாண்டனர்... "நை் ைவேலை தலைக்கு ேந் தது தலை ் ாலகவயாடு வ ாச்வச..." என்று துர்கா ஆறுதை் பசாை் ை, மற் ற இருேரும் அலத ஆவமாதித்தனர்... அலறக்குை் ேந் த பின்பும் தன்லன விட்டு அகைாமை் இருந் த மலனவிலய கண்டு நாகாவிற் கு இரக்கமாய் இருந் தது... மிகவும் யந் து வ ாயிருக்கிறாை் என்று எண்ணி பகாண்டான்... சிறிதைவும் அேை் வமை் சந் வதகம் ேரவிை் லை... "இதுக்கு எை் ைாம் ய ் டக் கூடாது வதவிம் மா... நானும் கார் ஓட்டிய புதிதிை் இது வ ாை் நிலறய ஆக்சிபடண்ட் ண்ணியிருக்வகன்..." ஆறுதை் ோர்த்லத கூறி வதற் றியேலன நிமிர்ந்து ார்த்தேளுக்கு தான் பிரகாஷின் காலர அதிவேகத்திை் ஓட்டிய காட்சியும் , 'லேஷூ... பகாஞ் சம் வேகத்லத குலறம் மா... எனக்கு யமாயிருக்கு...' என்று அேன் யந் து பகஞ் சிய காட்சியும் மனக்கண்ணிை் டமாய் ஓடியது... சிறிதும் தன்லன சந் வதக ் டாமை் தன்லன முழுேதும் நம் பும் கணேனுக்கு அேை் அைிக்க வ ாேது எை் ைாம் துவராகம் மட்டுவம... மனதின் ேருத்தம் விழிநீ ராய் உலட ் ப டுக்க துேங் கியது...
அேைது அழுலக அேைின்
கண்டு அேன் மனலத
தான்
ஆறுதை் டுத்தினான் அறியாதேனாய் ...
மறுநாை் காலையிை் மீண்டும் அேளுக்கு அந் த எண்ணிை் இருந் து அலை ் பு ேந் தது... "இனியும் உன்லன நம் பி பிரவயாஜனம் இை் லை... அேலன என்ன பசய் யணும் ன்னு எனக்கு பதரியும் ... இனி அேலன நாவன ார்த்து பகாை் கிவறன்..." அேைின் திலை எதிர் ாராமை் அலை ் வ சி துண்டிக்க ் ட... என்ன பசய் ேது என்று பதரியாமை் வதவி திக்பிரம் லம பிடித்து அ ் டிவய அமர்ந்திருந் தாை் ... அன்று இரவு மணி வசரவிை் லை...
ன்னிபரண்டு ஆகியும்
நாகா வீடு ேந் து
லத லதக்கும் மனதுடன் அேனுக்காக ேழி வமை் விழி லேத்து காத்திருந் தாை் அேனது மலனயாை் வதவி... சதி
பதாடரும் ...
16 வநரம் கடகடபேன கடந் து பகாண்டு இருந் தது... ஆனாை் நாகார்ஜூன் தான் இன்னமும் வீடு ேந் து வசர்ந்த ாடிை் லை... அேனின் அலை ் வ சிக்கு வசஷாத்திரி முயற் சித்த வ ாது அது அலணக்க ் ட்டு இரு ் தாய் திவு பசய் ய ் ட்ட ப ண் குரை் ஒன்று அைகாய் திைைித்தது... அலுேைகத்திற் கு அலைத்து வகட்ட வ ாது நாகா திபனாரு மணிக்கு கிைம் பி பசன்றுவிட்டதாக தகேை் கிலடத்தது... வசஷாத்திரிக்குவம மணிக்கு கிைம் பிய என்றாை் ...
யம் பிடித்து பகாண்டது... மகன் மணி இரண்டாகியும்
திபனாரு ேரவிை் லை
வதவிக்கு அடக்க ் ட்ட அழுலக விம் மைாய் பேடித்து சிதறியது... அலத கண்டு துர்கா அேலை ஆதரோய் அலணத்து பகாண்டார்... "அஜூ ேந் துடுோன் வதவி... நீ ய ் டாவத..." மருமகளுக்கு ஆறுதை் பசான்னாலும் அேருக்கும் மனதுக்குை் ப ரும்
கைக்கமாய்
இருந் தது...
ஞ் சாபிவகசனும் வ ரன் ேரவிை் லை என்றதும் கேலையின் உருோய் உறக்கத்லத பதாலைத்துவிட்டு ேரவேற் லறயிை் அமர்ந்திருந் தார்... "எதுக்கும் மகலன
வ ாலீசுக்கு
வ ாகைாமா ார்த்து
வசஷூ..."
ஞ் சாபிவகசன் வகட்க...
"காலை ேலர ார்க்கைாம் ் ா... அ ் டியும் ேரலைன்னா வ ாலீசுக்கு வ ாவோம் ... சிை சமயம் அேன் இது மாதிரி லநட் பூரா வேலை ார்க்கிறது உண்டு... இே் ேைவு நாை் அேன் தனியா இருந் ததாை நமக்கு பதரியலை..." தந் லதயிடம் கூறினாலும் வசஷாத்திரிக்கு மனதுக்குை் ஒவர வயாசலனயாக தான் இருந் தது... எந் த வேலையாக இருந் தாலும் முதலிை் வீட்டிற் கு அலைத்து ஒரு ோர்த்லத பசாை் லியிருக்க வேண்டாமா என்று மகன் மீது வகா ம் எழுந் தது... முதலிை் தான் தனிக்காட்டு ராஜாோக ஊலர சுற் றி பகாண்டு இருந் தான்... இ ் வ ாது மலனவி என்று ஒருத்தி ேந் த பின்னும் இ ் டி ப ாறு ் பு இை் ைாமை் இரு ் து அேருக்கு வகா த்லத ேரேலைத்தது... அவத சமயம் மகனின் மலனவி மீதான வநசத்லதயும் அேர் அறிோர்... அ ் டி இருந் தும் அேன் தகேை் பதரிவிக்கவிை் லை என்றாை் அேனுக்கு என்னோனது...? அந் த நிலனவு வேறு அேலர கேலைக்குை் ைாக்கியது... எை் வைாரும் ஆளுக்கு வயாசலனயிை்
ஒரு
க்கமாய்
அமர்ந்து தங் களுக்குை் மூை் கியிருந் தனர்...
வதவிவயா வசா ாவிை் அமராமை் தலரயிை் அமர்ந்து சுேற் றிை் சாய் ந் து இருந் தாை் ... அேைது கண்கை் விட்டத்லத பேறித்து பகாண்டு இருந் தது... மனவமா கணேனுக்கு ஏவதா ஆ த்து வநர்ந்துவிட்டதாக எண்ணி கூக்குரை் எழு ் பி துடித்தது... 'அந் த மா ாவி பசான்னலத பசய் துவிட்டாவனா...?' மனம் மருகி வ ானாை் அேை் ... கணேன் உயிருக்கு ஏதாேது ஒன்று என்றாை் அதற் கு வமை் அேை் உயிர் ோை் ேதிை் அர்த்தம் இை் லை... அந் தைவுக்கு அேன் அேைது மனதிை் அழியாது திந் து இருக்கிறான்... அவத அைவு அேனது காதலையும் ஆைமாய் தித்து இருக்கிறான்... அேன் மீதான தன் காதலை அேை் உணர்ந்த தருணத்லத வநாக்கி
அேைது
எண்ணம்
யணம்
பசய் தது...
திருமணத்திற் கு மறுநாை் ேைக்கம் வ ாை் ை் ைிக்கு வேலைக்கு பசன்றேளுக்கு அன்று ஏவனா வேலையிை் மனம் பசை் ைாததாை் அலர நாை் விடு ் பு எடுத்து பகாண்டு பேைியிை் ேந் தாை் ... காலையிை் கணேனுக்கும் அேளுக்கும் நடந் த ோக்குோதத்லத எண்ணிய டி அேை் நடந் து ேந் து பகாண்டு இருந் தாை் ... என்ன இருந் தாலும் தான் அேலன அடித்திருக்க கூடாது என்று அேைது மனசாட்சி அேளுக்கு அறிவுலர கூறியது... திருமணத்திற் கு முன் கணேனிடம் தனது கற் ல வய அடமானம் லேத்து அேனுடன் ைகி இருக்கிறாை் தான்... அ ் டி இருந் தும் இ ் வ ாது திருமணம் முடிந் தும் கூட அேைது மனதிை் ஏவதா ஒரு பேறுலம ஆக்கிரமி ் பு பசய் ேலத அேைாை் தடுக்க முடியவிை் லை... முழுமனவதாடு கணேன் என்கிற பசாந் தத்லத அேைது மனதிை் திய லேக்க ஏவனா அேைாை் முடியவிை் லை... அந் த வநரம் ஒரு கார் அேை் அருகிை் ேந் து நின்றது... அேை் சுதாரிக்கும் முன் காரிை் இருந் த ஒருேன் கண்ணிலமக்கும் வநரத்திை் அேலை இழுத்து காருக்குை் தை் ைிய அடுத்த பநாடி கார் வேகபமடுத்தது... அேனின் பிடியிை் இருந் து விடு ட திமிறியேலை மறு க்கத்திை் இருந் தேன் இறுக பிடித்து லக, காை் கலை கட்டி வ ாட்டு ோலயயும் இறுக மூடி விட்டான்... அேை் ஒன்றும் யந் த ப ண் இை் லை... அதனாை் லதரியமாக தான் இருந் தாை் அ ் டி என்ன நடந் துவிடும் தன்லன மீறி என்று... அேலை ஒரு குவடானிை் பசன்று இறக்கிய வ ாது உை் ளுக்குை் சற் று குைிபரடுக்க தான் பசய் தது... ஆனாலும் அலத பேைிக்காட்டி பகாை் ைவிை் லை... காை் கட்லட மட்டும் அவிை் த்து விட்டு அேலை நடக்க பசாை் லி மிரட்டியேர்கை் அேலை உை் வை அலைத்து ேந் தனர்... அங் வக அேளுக்காக காத்திருந் தேலர கண்டதும் அேைது முகம் வகா த்திை் சிேந் தது... அது வேறு யாரும் இை் லை வமகநாதன்... அேனது மகன் பசய் த பசயை் , அன்று சனாவின் நிலை எை் ைாம் அேளுக்கு நியா கம் ேந் தது... "என்னம் மா
புது
ப ாண்ணு
நை் ைாயிருக்கியா...?"
அதற் கு திை் ார்த்தாை்
வ சாது
அலமதியாய் ,
அழுத்தமாய்
அேலர அேை் ...
"பிடிக்காதேலன கட்டிக்கிட்டா எ ் டி நை் ைாயிருக்க முடியும் ...?" அேர் பசான்னலத வகட்டு, 'பிடிக்கலைன்னு நான் உன் கிட்ட பசான்வனனா...?' மனதுக்குை் பசாை் லி பகாண்டேை் அந் த ோர்த்லதயிை் திடுக்கிட்டு வ ானாை் ... 'அ ் வ ா எனக்கு நாகாலே பிடிக்குமா...' அேளுக்கு குை ் மாய் இருந் தது... "சரி அது எனக்கு வதலேயிை் ைாத விசயம் ... எனக்கு உன்னாை் ஒரு காரியமாக வேண்டி இருக்கிறது..." என்றேலர அேை் கூர்லமயாக ார்த்தாை் ... "இ ் வ ா உன் புருசன் வமை நான் பகாலைபேறியிை் இருக்வகன்... என்ன ார்க்கிற...? என் ஒவர மகன் சாவுக்கு அேன் தான் காரணம் ... அன்லனக்கு அேலன வ ாலீசிை் பிடிச்சு பகாடுத்து எை் ைா வ ் ரிலும் நியூஸ் ேர பசய் து அேலன பராம் அேமான ் டுத்திட்டான்... அந் த அேமானம் தாங் காம அேன் தூக்கிை் பதாங் கிட்டான்... என் ஒவர மகவனாட சாவுக்கு உன் புருசன் திை் பசாை் லிவய ஆகணும் ..." ஆக்வராசமாய் கத்தியேலர அருேரு ் புடன் ார்த்தாை் அேை் ... 'உன் ல யன் என்ன நாட்டு விடுதலைக்காக வ ாராடியா பசத்தான் மலடயா... அ ் ாவி ப ண்களுக்கு வ ாலத மருந் து பகாடுத்து தன் உடை் இச்லசலய தீர்த்து பகாண்ட பகாடும் ாவி அேன்... அேன் எை் ைாம் உயிவராட இருந் து என்ன பசய் ய வ ாகிறான்... இன்னும் ை ப ண்கலை சீரழிக்கோ...? அதற் கு அேன் பசத்து வ ானவத நை் ைது...' அேைது மனம் ஆத்திரத்திை் குமுறியது... அேளும் ஒரு காைத்திை் இது வ ாை் ாதிக்க ் ட்ட ப ண் அை் ைோ... "ஏற் பகனவே ஒரு தடலே அேலன வ ாட்டு தை் ை முயற் சி ண்ணிவனன்... எ ் டிவயா த ் பிச்சிட்டான்..." என்ற வமகநாதலன கண்டு அேைது கண்கை் விரிந் தது அச்சத்திை் ... அன்று கடற் கலரயிை் லேத்து நாகா பேட்டி சாய் க்க ் ட்ட நிலை இ ் வ ாது அேை் கண்முன் வதான்றியது... அலத நிலனத்து இ ் வ ாதும் அேைது உை் ைம் தறியது... அன்று அந் த பநாடி அேைின் உயிர் வ ானது வ ாை் அேை் துடித்து கதறியது அேளுக்கு
தாவன
பதரியும் ...
அதன் பின் அேலன மருத்துேமலனயிை் வசர்த்தது... அன்வற அேன் காணாமை் வ ானது என்று எை் ைா நிகை் வுகளும் அேை் நிலனவிை் எழுந் தது... அன்று அேலன காணாது அேை் துடித்த துடி ் பு நிஜம் ... தவித்த தவி ் பு நிஜம் ... அேலன ாராது பசத்துவிட நிலனத்த அந் த மனம் நிஜம் ... அதன் பின் அேலன கண்ட வ ாவதா அேலன இைந் து விடுவோவமா என்று மனம் தறியது நிஜம் ... உண்லம பதரிந் து அேன் தன்லன விட்டு விைகிவிட்டாை் என்ற தவி ் பிை் , அேலன இைந் துவிட கூடாது என்கிற துடி ் பிை் அேவனாடு கூடியது நிஜம் ... அத்தலன நாைாய் தனது பசயை் களுக்கு எை் ைாம் பிரகாஷ்க்கான நன்றிக்கடன் என்று நிலனத்து பகாண்டு இருந் தேளுக்கு இ ் வ ாது புரிந் தது அது பேறும் நன்றிக்கடனுக்காக நடந் தது அை் ை என்று... மனதிை் இருந் த காதை் தான் அேலை அந் த மாதிரி நடக்க லேத்திருக்கிறது என்று... ஆரம் த்திை் நாகாலே ழிோங் க என்று அேனுடன் ைகியேை் அேலையும் அறியாமை் அேனிடத்திை் மனலத றி பகாடுத்துவிட்டாை் ... அேை் தனது காதலை உணர்ந்த வ ாது அத்தலன சந் வதாசமாக இருந் தது... கணேன் கட்டிய தாலிக்கு தான் துவராகம் இலைக்கவிை் லை என்ற நிலனவு அேளுக்கு அத்தலன சந் வதாசத்லத தந் தது... அந் த வநரம் வமகநாதனின் குரை் அ ஸ்ேரமாய் அேைது காதிை் விழுந் தது... "இ ் வ ா நான் இருக்கிற நிலைலமயிை் அேன் வமை் லக ேச்சா நான் தான் அேலன பகாலை ண்ணிவனன்னு ஈசியா வ ாலீஸ் கண்டுபிடிச்சிடும் ... அதனாை் தான் நான் உன்லன அதுக்கு வதர்ந்பதடுத்வதன்... ஏற் பகனவே உனக்கும் அேனுக்கும் பிரச்சிலன நடந் திருக்கு... இந் த சமயத்திை் நீ அேலன பகான்னாை் ழி உன் மீது தான் விழும் ... பகாலையும் பசய் ோை் த்தினி என் து வ ாை் ..." அேரது எகத்தாைமான ோர்த்லதகை் அேைது காதிை் ஈயத்லத காய் ச்சி ஊற் றியது வ ாை் இருந் தது... திலக ் ாய் அேலர ார்த்தாை் அேை் ... "என்ன பசய் ே தாவன...?" வமகநாதன் வகட்டதற் கு அேைாை் திை் பசாை் ை முடியவிை் லை... இன்னமும் அேை் திலக ் பிை் இருந் து பேைிேரவிை் லை...
"நீ தான் பசய் யற... நீ தான் பசஞ் சாகணும் ... இை் லைன்னா இவதாட விலைவுகை் வி ரீதமாக இருக்கும் ..." என்று அேலை மிரட்டினார் அேர்... இே் ேைவு வநரம் ோலய திறக்காதேை் இ ் வ ாது ோய் திறந் தாை் ... "நாவன
பசய் யவறன்..."
என்றாை்
பமதுவே...
அந் த ோர்த்லதலய பசாை் லும் வ ாது அேை் உை் ளுக்குை் பசத்து வ ானது அேளுக்கு தான் பதரியும் ... பகாஞ் ச நாட்களுக்கு முன் நாகா மீது அ ாண்டமாய் ழி சுமத்தியேை் தான் அேை் ... ஆனாை் அ ் வ ாது எை் ைாம் எைாத வேதலன இ ் வ ாது எழுந் து அேலை உயிவராடு பகான்றது... அலத விட இந் த வமகநாதலன கண்டு அேளுக்கு அத்தலன அச்சமாக இருந் தது... ஏற் பகனவே ஒரு முலற நாகாலே பகாலை பசய் ய முயற் சித்தேன் அை் ைோ... அன்று நாகா இரத்த பேை் ைத்திை் வீை் ந் தலத அேைாை் மறக்க முடியுமா...? அ ் டி ் ட்ட ாவி இந் த வமகநாதன்... அேன் பசான்னது வ ாை் நாகாலே பகான்றுவிட்டாை் ...? அலத நிலனக்கும் வ ாவத அேளுக்கு மூச்சலடத்தது... அதனாை் தான் இதற் கு சம் மதம் பசான்னாை் ... அேைாய் நாகாவின் உயிலர றிக்கும் ேலர அேனுக்கு எந் த ஆ த்தும் இை் லை... அதனாை் தான் வமகநாதலன நம் லே ் தற் காக இந் த கண்துலட ் பு நாடகத்லத நடத்தினாை் ... என்ன பசய் தும் வமகநாதன் இேலை நம் விை் லை... கலடசியிை் அேை் மனலத கண்டு பகாண்டு விட்டாவன... அலத நிலனத்து தான் அேளுக்கு ேருத்தமாக இருந் தது... பசான்னது வ ாை் நாகாலே ஏதும் பசய் திரு ் ாவனா... மனம் திக்திபகன்று அடிக்க உயிலர லகயிை் பிடித்து பகாண்டு கணேனின் ேரவிற் காக காத்திருந் தாை் அேை் ... அேைது மனம் முழுேதும் 'நாகா, நாகா' என்று தான் துடித்து பகாண்டு இருந் தது... அன்று வமகநாதனிடம் வ சிவிட்டு ேந் தேளுக்கு புகுந் த வீட்டிற் கு வ ாகவும் விரு ் ம் இை் லை... அேை் ேைர்ந்த வீட்டிற் கும் வ ாகவும் விரு ் ம் இை் லை... அதனாை் தான் அேர்கை் ோை் ந் த அடுக்குமாடி குடியிரு ் புக்கு ேந் தாை் ... பூோயி ாட்டியிடம் இருந் த சாவிலய ோங் கி பகாண்டு வீட்டினுை் பசன்றேளுக்கு லைய நியா கங் கை் மனதிை் கிைர்ந்பதை
ோய் விட்டு பகாண்டு
அழுதாை் ... ஆை் மனதிை் அழுலகயாய்
இருந் த காதை் பீறிட்டு ப ாங் கி ேந் தது...
இரவு ேலர அழுது பகாண்டு இருந் தேை் கணேனுக்கு அலைத்து பசாை் ை வேண்டும் என் லத மறந் து வ ானேைாய் அேனது நிலனவிை் தன்லன பதாலைத்த டி அமர்ந்திருந் தாை் ... அந் வநரம் அேைது அலை ் வ சி அடித்தது... அேைது கணேன் தான்... அத்தலன வநரம் மனதிை் இருந் த காதை் வ ாய் ஒருவித குற் றவுணர்சசி ் மனலத தாக்க அேனது அலை ் ல ஏற் க அேைது லககை் தயங் கியது... அே் ேைவு வநரம் காதலிை் கலரந் து உருகியேை் இ ் வ ாது குற் றவுணர்சசி ் யிை் மருகி பகாண்டு இருந் தாை் ... தனக்குை் கலரந் து ோகனத்தின் ஒலி
பகாண்டு இருந் தேலை இரு சக்கர நிகை் காைத்திற் கு அலைத்து ேந் தது...
ர ர ் புடன் அேசரமாய் எழுந் த வதவி கண்கைிை் எதிர் ார் ் ல வதக்கிய டி ஆேலுடன் ோயிலின் மீது விழி லேத்து காத்திருந் தாை் ... அேை் மட்டும் தனியாக இருந் திருந் தாை் இந் வநரம் ோயிலுக்கு ஓடி பசன்று கணேலன அலணத்து பகாண்டு கதறி இரு ் ாை் ... ஆனாை் உடன் இருந் த ப ரியேர்கை் அேைது எண்ணத்திற் கு தலட வ ாட்டனர்... அேை் உடை் அங் வக பசை் ைாவிட்டாை் என்ன... அேைது உயிர் அதற் கு முன் அேனிடத்திை் பசன்று நின்றது முதை் ஆைாய் ... கலைத்து வ ான முகத்துடன் உை் வை நுலைந் த நாகாலே அேைது கண்கை் அைசி ஆராய் ந் தது... எங் வகனும் அடி எதுவும் ட்டு இருக்கிறதா என்று... எந் த ஒரு அடியும் இை் ைாமை் அேன் நன்றாக தான் இருந் தான்... மனதிை் எழுந் த நிம் மதியுடன் சுேற் றிை் சாய் ந் தேை் அேலனவய இலமக்காது ார்த்திருந் தாை் ...
உை் வை ேந் தேன் முதலிை் அேலை கேனிக்கவிை் லை... அந் த வநரத்திை் தாத்தாவும் , அ ் ாவும் தனக்காக காத்திரு ் லத கண்டு அேர்கைிடம் பசன்று அமர்ந்தான்... "என் வேலை தான் தூங் காம பேயிட் பசை் ைமாய் "உன் வேலை
உங் களுக்கு பதரியுவம... ண்றீங் க..." தாத்தாலே
எதுக்காக நீ ங் க ார்த்து அேன் கடிய...
த்தி பதரியும் தான்... ஆனா வீட்டுக்கு ஒரு ஃவ ான்
ண்ணி என்ன பதரியாதா..."
விசயம் ன்னு வசஷாத்திரி
பசாை் ைணும் ங் கிறது உனக்கு வகா த்துடன் வகட்டார்...
இ ் டி தகேை் விட்டாவன
பசாை் ைாமை் என்கிற
எை் ைாலரயும் ஆதங் கம்
துன் ் டுத்தி அேருக்கு...
"ஃவ ான் ண்ண கூட வநரம் இை் லை ் ா... ஒரு ஆக்சிபடண்ட்..." அேன் பசாை் லி முடிக்கும்
சின்ன முன்,
"ஐவயா..." என்ற வதவியின் தறிய குரலிை் திரும் பி அேலை ார்த்தேன் கண்கைாை் அேளுக்கு ஆறுதை் கூறியேன் அத்வதாடு மன்னி ் பும் வசர்த்து வகட்டான்... "வீட்டுக்கு ேந் துட்டு இருக்கும் வ ாது ஒரு வேன் என் வமை் வமாதுற மாதிரி ேந் துச்சு... நான் பகாஞ் சம் சுதாரிச்சிட்டு விைகிட்வடன்... ஆனா அந் த வேன் கண்ட்வராை் இை் ைாம எனக்கு பின்னாை் ேந் த ஸ் வமை் வமாதி..." என்றேன் அந் த வி ரீதத்லத நிலனத்த டி வயாசலனயுடன் அமர்ந்திருந் தான்... அலத
வகட்டு
வதவி
"யாருக்கும் ஒண்ணும் நடுக்கத்துடன்
நடுக்கத்துடன் ஆகலைவய
அஜூ..."
"ஒண்ணும்
நின்றிருந் தாை் ... துர்கா தான் வகட்டார்... ஆகலைம் மா..."
"அஜூ கண்ணா... நீ லைய டி அபமரிக்காவுக்வக வ ாயிவரன்டா..." தாத்தா அ ் டி கூறியதும் அேனுக்கு விய ் ாய் இருந் தது... அலதவய
அேனது
தந் லதயும்
ஆவமாதித்தார்...
"இதுக்கு எை் ைாம் யந் தாை் உயிர் ோை முடியாது... என்லன கா ் ாத்திக்க எனக்கு பதரியும் ..." என்று உறுதியான குரலிை் கூறியேன், "நீ ங் க எை் ைாம் தூங் க வ ாங் க..." என்று கூறிவிட்டு தனது அலறலய வநாக்கி நடந் தான்... கணேன் அேலை
பின்வனவய
வதவியும் தங் கை் திரும் பி
அலறக்கு
ேந் தாை் ... ார்த்தேன்,
"குைிச்சிட்டு ேந் திர்வறன்..." என்று புன்னலகத்து விட்டு பசை் ை...
அேனது புன்னலகலய பநஞ் சிை் அேனுக்காக தவி ் புடன்
வசமித்து லேத்து பகாண்டு காத்திருந் தாை் அேை் ...
குைித்து முடித்து விட்டு டுக்க ேந் தேலன இறுக அலணத்து பகாண்டாை் அேை் ... மனதின் தவி ் ல அந் த அலண ் பிை் குலறக்க முயன்றாை் வ ாலும் ... "வதவிம் மா... வகட்க,
யந் துட்டியா...?" அேைது முகம் நிமிர்த்தி அேன்
"ம் ..." என்று கண்ணீர் மை் க தலையாட்டியேை் அேனது பநஞ் சிை் சாய் ந் து பகாண்டாை் ... "தாத்தா பசாை் ற மாதிரி நீ ங் க அபமரிக்கா வ ாயிரைாவம நாகா..." அேை் 'நீ ங் க' என்று கேனிக்கவிை் லை...
தனித்து
பசான்னலத
அேன்
"வஹய் ... நீ யும் என்ன யந் துக்கிட்டு... த்திரிக்லகக்காரன் ப ாண்டாட்டி லதரியமா இருக்க வேண்டாமா...?இ ் டியா ய ் டுறது..." 'உங் க விசயத்திை் நான் எ ் வும் வகாலை தான்...' மனதுக்குை் பசாை் லிக் பகாண்டேை் அலத அேனிடத்திை் பசாை் ைவிை் லை... தனது காதலை அேனிடத்திை் இை் லை...
பசாை் லும்
லதரியம்
அேளுக்கு
"நாலைக்கு எனக்கு ஏதாேது ஒண்ணு ஆனாலும் கூட... நீ என் மகலன லதரியமா ேைர்க்கணும் ... அேனும் என்லன மாதிரி லதரியமான த்திரிக்லகக்காரனா ேரணும் ..." அேனது ோர்த்லதகைிை் அேைது உை் ைமும் உடலும் அதிர்ந்தது... அதுவும் 'குைந் லத' என்ற ோர்த்லதயிை் இன்னமும் அதிகம் அதிர்ந்தது... "அ ் டி எை் ைாம் உங் களுக்கு ஒண்ணுமாகாது..." அேை் தவி ் புடன் அேனது ோலய லக பகாண்டு ப ாத்தினாை் ... "பநரு ் புன்னா ோய் பேந் துடாது வதவிம் மா... நாலைக்கு என்ன நடக்கும் ன்னு நமக்கு பதரியாது..." நாலை என்ன நடக்கும் என் லத உணர்ந்தேைாய் மனதிை் துக்கம் எை அேலன இறுக அலணத்து பகாண்டு அேனுை் அேை் புலதய,
அேவனா "ஸ்வீட்டி..." அேன்...
அேைது தா த்துடன்
பசயலிை் அேைது
" ் ைஸ ீ ் நாகா வேண்டாவம..." சுமந் திருந் தது...
கிறங் கி முகம்
வ ானான்...
வநாக்கி
என்றேைின்
முகம்
குனிந் தான்
கைக்கத்லத
அேைது கைக்கம் புரிந் தேனாய் விைகியேன், "காலையிை் வேலையிருக்கு... பகாஞ் சம் வநரத்வதாட எழு ் பிவிடு வதவி..." என்ற டி அேன் டுக்க... "இ ் வ ாவே மணி நான்கு... இதிை் வநரத்வதாட வேறு எழு ் ணுமா... ஒண்ணும் வேண்டாம் ... நை் ைா தூங் கி பரஸ்ட் எடுங் க..." அேை் மலனவியாய் அக்கலற பகாண்டு அேலன அதட்ட... "முக்கியமான சீரியசாய்
வேலை
இருக்கு..."
அதிை் வதவி அலமதியாகி தூங் கிவிட்டான்... அேை் தான் பகாண்டு 'எ ் டி இேலர பேைியிை் வயாசித்து பகாண்டு
என்றேனின்
முகம் மிகவும் மாறியது...
விட்டாை் ... அேலன
நாகா டுத்ததும் ார்த்த டி விழித்து இருந் தாை் ...
பசை் ைாமை் இருந் தாை்
தடு ் து...?' என்று பேகுவநரமாய் ...
பசான்னது வ ாை் இரண்டு மணி வநரத்திை் தூங் கி எழுந் த நாகா அேசரமாய் பேைியிை் கிைம் பினான்... லகவிரை் நகத்லத கடித்த டி படன்சனாக அேன் பின்வன பசன்றாை் வதவி... மாடி ் டியிை் இறங் குேதற் காக காலை லேத்தேன் அ ் டிவய ேழுக்கி விழுந் து உருண்டு கீவை பசன்று விழுந் தான்... அேன் பகாஞ் சம் சுதாரி ் வ ாடு இருந் திருந் தாை் இந் த அசம் ாவிதத்லத தடுத்து இருக்கைாம் ... ஆனாை் படன்சவனாடு கிைம் பியேன் எலதயும் வயாசிக்கும் மனநிலையிை் இை் ைாது காலை லேத்துவிட்டு இ ் டி விழுந் து கிடந் தான்... "நாகா..." என்று அைறிய டி தடதடபேன டிகைிை் விலரந் து இறங் கிய வதவி அேலன லகத்தாங் கைாய் தூக்க முயன்றாை் ... அேனும் தன்லன சமாைித்து பகாண்டு எழுந் து நிற் க முயன்றான்... ஆனாை் அேனாை் முடியவிை் லை... ேைது காலிை் சுை் பைன்று ஒரு ேலி எழுந் தது...
"அம் மா..."
என்று
அேன்
ேலியிை்
அைறினான்...
அேனின் சத்தம் வகட்டு அசந் து உறங் கி பகாண்டு இருந் த எை் வைாரும் எழுந் து ேந் தனர்... மகனின் நிலை கண்டு வசஷாத்திரி அேலன அலைத்து பகாண்டு மருத்துேமலனக்கு விலரந் தார்... வதவியும் உடன் பசன்றாை் ... அேலன ரிவசாதித்த மருத்துேர் காலிை் சின்னதாக எலும் பு முறிவு ஏற் ட்டு இருக்கிறது என்றும் ... ஒரு மாதத்திற் கு ஓய் விை் இருக்க வேண்டும் என்று கூற... நாகா மிகவும் பநாந் து வ ானான்... வதவிக்கு மிகவும் சந் வதாசமாய் இருந் தது... அடி ் ட்ட நிலையிை் இருக்கும் கணேலன கண்டு சந் வதாச ் டும் மலனவி உைகத்திை் அேை் மட்டுமாய் தான் இரு ் ாை் ... ஏபனனிை் இந் த ஒரு மாதமும் அேன் எங் கும் பசை் ைாமை் வீட்டிை் ாதுகா ் ாய் இரு ் ாவன... அதனாை் ேந் த சந் வதாசம் அேளுக்கு... ஆனாை் இது எை் ைாம் நிரந் தரம் இை் லை என் து அேளுக்கு பதரியவிை் லை... சிறு பிை் லை வ ாை் அேனது உயிலர ாதுகா ் து ற் றி மட்டுவம வயாசித்தாை் ... இலத எத்தலன நாட்களுக்கு பசயை் டுத்த முடியும் என் லத ற் றி வயாசிக்க மறந் து வ ானாை் ... அதற் கான நிரந் தர தீர்லேயும் அேை் நாடவிை் லை... மருத்துேமலனயிை் இருந் து ேந் த நாகா விவேக் மூைம் தனது வேலைகலை ார்க்க பசான்னான்... இந் த வநரத்திை் இ ் டியானது குறித்து அேனுக்கு மிகவும் ேருத்தமாக இருந் தது... அவத சமயம் வதவி மாமனார், மாமியார் இடத்திை் நாகாலே அபமரிக்காவிற் கு வ ாகும் டி பசாை் ை பசாை் லி அழுது கலரந் து பகாண்டு இருந் தாை் ... "அேன் மட்டும் உடவன கிைம் புேதிை் எந் த பிரச்சிலனயும் இை் லை... ஆனாை் உன்லன விட்டுட்டு எ ் டிம் மா வ ாோன்... நீ யும் அேன் கூட வ ாகணும் ன்னா நிலறய ஃ ார்மாலிட்டீஸ் இருக்வக..." வசஷாத்திரி வயாசித்தார்... "நான் வ ாகணும் ன்னு அேசியம் இை் லை மாமா... இ ் வ ா அேவராட ாதுகா ் பு தான் நமக்கு முக்கியம் ..." என்று அேை் கண்ணீர் மை் க கூற... "சரிம் மா... அேன் கிட்ட வ சி
ார்க்கிவறன்..." என்றார் அேர்...
பசான்ன டி மகனிடம் வ சினார் அேர்... ஆனாை் அலத எை் ைாம்
அேன்
காதிை்
வ ாட்டு
பகாை் ைவிை் லை...
"என்ன அ ் ா கிட்ட சி ாரிசா...?" என்று அேலை அதட்டியேன் பின் அேலை அருவக இழுத்து, "என்லன விட்டுட்டு நீ இருந் துருவியா வதவிம் மா..." வநசம் ப ாங் க அேன் வகட்ட வ ாது அேை் அழுதுவிட்டாை் ... "உன்னாை் முடியாது இை் ை... அ ் வ ா என்னாை் மட்டும் எ ் டி முடியும் ...?" அேன் வகட்ட வ ாது தன்லன சமாைித்து பகாண்டேை் , "முதை் ை நீ ங் க வ ாங் க... அதுக்கு அ ் புறமா நான் ேர்வறன்..." "இரண்டு வ ரும் எங் வகயும் வ ாக வேண்டாம் ... நாம இங் வகவய இருந் து சாதிச்சு காட்டணும் ... அலத விட்டுட்டு இ ் டி வகாலை மாதிரி ஓடி ஒைிய கூடாது..." என்றேனின் குரை் மட்டுமை் ை முகமும் தீவிரமாய் மாறியிருந் தது... அலத உணரும் நிலையிை் அேை் இை் லை... வசாகத்திை் தனக்குை் மூை் கியிருந் தாை் அேை் ... அதற் கு பின் ேந் த நாட்கை் வேகமாய் நகர்ந்தது... வதவி ை் ைிக்கு விடு ் பு எடுத்துவிட்டு கணேலன கேனி ் திை் மூை் கிவிட்டாை் ... சிறு குைந் லதலய வ ாை் அேை் அேலன கண்ணும் கருத்துமாய் ார்த்து பகாண்ட விதத்திை் இருேரின் மனதிலும் காதலையும் தாண்டிய வேறு ஒரு பிலண ் பு வதான்றியது... அது இன்னமும் இருேரின் மனலதயும் அன் ாை் இறுக்கி பிலணத்தது... இ ் வ ாது எை் ைாம் அேன் பமை் ை பமை் ை ஊன்றுவகாை் உதவியுடன் நடக்க ஆரம் பித்து இருந் தான்... அலத கண்டு அேளுக்கு சந் வதாசமாக இருந் த வ ாதும் கூடவே கேலையும் வசர்ந்து வதான்றியது... அன்று காலையிை் எழுந் த பமதுோய் டியிை்
நாகா ஊன்றுவகாை் இறங் கி கீவை
உதவியுடன் ேந் தான்...
அேலன கண்டதும் வேகமாய் அேன் அருகிை் ேந் த வதவி, "ரூமிை் இருந் திருக்கைாவம..." என்ற டி அேலன அலைத்து பகாண்டு உணவு வமலசக்கு பசன்றாை் ... அேனுக்கு உணவு ரிமாறி அேன் உண்டு முடித்ததும் மாமியாருடன் சலமயைலறக்கு பசன்றுவிட்டாை் ... நாகா ரிைாக்சாக ேரவேற் லறயிை் அமர்ந்தேன் நாைிதலை பிரித்து
அதிை்
கண்கலை
ஓட்டினான்...
அ ் வ ாது வேலைக்காரி அைறிய அைறலிை் அேன் ஊன்றுவகாலை எடுத்து பகாண்டு அங் வக பசை் ை முலனய, அதற் கு முன் வதவியும் , துர்காவும் அங் வக விலரந் தனர்... தாத்தா தான் அேரது அலறயிை் பநஞ் சுேலியிை் துடித்து பகாண்டு இருந் தார்... வதவி பகாஞ் சமும் தாமதிக்காது, "அத்லத... நான் கார் எடுக்கிவறன்... ஹாஸ்பிட்டை் கூட்டிட்டு வ ாகைாம் ..." என்று பசாை் ை, இருேரும் தாத்தாலே லகத்தாங் கைாய் அலைத்து பகாண்டு பேைியிை் ேந் தனர்... அதற் குை் நாகாவும் அங் கு ேந் துவிட்டான்... தாத்தாவின் நிலை அறிந் து அேன் துடித்து வ ானான்... ஆனாை் அேனாை் ஒன்றும் பசய் ய முடியாத டி அேனின் நிலை இருந் தது... தனது லகயறு நிலைலய எண்ணி மனம் பேறுத்து வ ானான் அேன்... "நீ ங் க வீட்டிை் இருங் க நாகா... நான் ார்த்துக்கிவறன்..." என்ற வதவி ோசலிை் நின்றிருந் த ப ரிய காரிை் தாத்தாலே அமர லேத்து விட்டு ஓட்டுநர் இருக்லகயிை் அமர்ந்து பகாை் ை, துர்கா மாமனாருடன் பின்னாை் ஏறி பகாண்டார்... அ ் வ ாது
தான்
நாகாவுக்கு
அது
நியா கத்திை்
ேந் தது...
"வதவி த்திரம் ..." என்று அேன் பசாை் லி முடிக்கும் அேை் காலர அதிவேகமாய் கிை ் பி இருந் தாை் ... விருட்படன்று கார் பேைிோயிலை தாண்டிய வேகத்திை் அேன் திலகத்து வ ாய் நின்றிருந் தான்... லகத்வதர்ந்த ஓட்டுநர் வ ாை் ைாேகமாய் காலர ஓட்டிய மலனவிலய கண்டு அேனது முகத்திை் குை ் ம் வதான்றியது... ஒரு ோரத்திை் கார் கற் று பகாண்டேலை வ ாை் அை் ை அேைது பசய் லக... குை ் மாய் நின்றிருந் தேனுக்கு அ ் வ ாது தான் அது மூலையிை் உலறத்தது... எ ் வ ாதும் மருண்ட விழிகளுடன் தன்லன வநாக்கும் அேன் மலனவி வதவி இேை் இை் லை என் து... இந் த வதவியின் லதரியம் , ஆளுலம எை் ைாம் அேனுக்கு புதிதாய் பதரிந் தது... விலட
பதரியா
வகை் விகை்
ை
அேனது
மனதிை்
சடுதியிை்
எழுந் தது
அந் த
கணம் ...
சதி
பதாடரும் ...
:
17
கார் பசன்ற திலசலய ார்த்து பகாண்டு அ ் டிவய நின்றிருந் தான் நாகார்ஜூன்... சிறிது வநரத்திை் காலிை் வைசாக ேலிபயடுக்க உை் ை ேந் து வசா ாவிை் அமர்ந்தான்... மலனவியின் இந் த புதிய முகம் ஏற் டுத்தி
அேனுை்
ப ரும்
திலக ் ல இருந் தது...
'ஏன் இதற் கு முன் அேைின் லதரியத்தின் அைவு எந் தைவு என் து உனக்கு பதரியாதா என்ன...?' அேனின் மனசாட்சி அேலன ார்த்து எை் ைி நலகயாடியது... அதிை் அேலனயும் அறியாது மலனவி தன்லன நாைிதழிை் வகேை ் டுத்தி அேமான ் டுத்தியது ஏவனா வதலேயிை் ைாமை் அேனது நியா கத்திை் ேந் து அேனின் மனதிை் ப ரும் புயலை கிை ் பியது... ஒருவேலை வேகமாய் மனதிலன அது
தாத்தாவின் உடை் நிலைலய அறிந் து அந் த மாதிரி பசன்று இரு ் ாவைா என்று கூட அேன் தனது சமாதான ் டுத்தி ார்த்தான்... அேனுக்வக பதரியும் ாசாங் கான சமாதானம் தான் என்று...
மனதிை் ஏவதவதா வயாசலனகை் ஆக்கிரமித்தது... கண்கலை மூடி வயாசித்த டி அமர்ந்திருந் தான்... அந் வநரம் வீட்டின் ாட்டிற் கு
பதாலை ் வ சி அலைத்தது... பதாலை ் வ சிலய
லககை் அது எடுத்தது...
"நாகா... தாத்தாவுக்கு லமை் ட் அட்டாக்காம் ... ஆனா ய ் ட்ட மாதிரி எதுவும் இை் லை..." அேனது மலனவி தான் நியா கமாய் அேனுக்கு அலைத்து விசயத்லத கூறினாை் ... அத்தலன வநரம் இருந் த குை ் மனநிலைலய தை் ைி லேத்தேன், "நான் வேணும் ன்னா அங் வக கிைம் பி ேரோ..." "இை் லை வேண்டாம் ... மாமாவுக்கு ஃவ ான் ண்ணி விசயத்லத பசான்னதும் அேங் க ேந் துட்டாங் க... எனக்குவம இங் வக வேலை இை் லை..."
"சரி... ார்த்துக்வகா..." என்றேன் பதாலை ் வ சிலய லேத்துவிட்டு மணிலய ார்த்தான்... கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி வநரமாக அேன் வயாசித்து பகாண்டு அமர்ந்திருக்கிறான் அதுவும் தாத்தாவின் உடை் நிலைலய ற் றி கூட கேலை ் டாமை் ... அேனுக்வக தன்லன குறித்து பேட்கமாக இருக்க பமை் ை எழுந் து வமவை இருந் த தனது அலறக்கு பசன்றான்... மாடி ் டி ஏறியதிை் மீண்டும் காை் ேலிபயடுக்கு ஆரம் பிக்க, அ ் வ ாது தான் நியா கம் ேந் தது காலையிை் தான் மாத்திலர உட்பகாை் ைாதது... எ ் வ ாதும் வதவி தான் அேனுக்கு வேண்டிய மாத்திலரலய எடுத்து பகாடு ் து ேைக்கம் ... இன்று தாத்தாவுக்கு உடம் பு சரியாை் ைாமை் வ ானதாை் அந் த தட்டத்திை் அேை் அலத மறந் து பசன்றுவிட்டாை் ... மாத்திலரலய மலனவி எங் வக லேத்திருக்கிறாை் என்று அேன் அங் வக இருந் த வமலச மீது வதடினான்... அங் கு இை் லை... கண்கலை அலற முழுேதும் ஓட்டி வேறு எங் கும் லேத்திருக்கிறாைா என்று ார்த்தான்... ம் ஹூம் எங் கும் இை் லை... ஒருவேலை அேைது அைமாரியிை் லேத்திரு ் ாவைா என்று வயாசலனயுடன் அேைது அைமாரிலய திறந் தான்... இதுநாை் ேலர அேைது உலடலமகலை அேன் ஆராய் ச்சி பசய் து ார்த்தது கிலடயாது... அதனாை் முதன்முலறயாக அன்று தான் அந் த அைமாரிலய திறந் து ார்க்கிறான்... நியா கமாய் எடுத்து பகாடு ் தற் கு ேசதியாக அேைது அைமாரியிை் தான் மாத்திலரலய லேத்திருந் தாை் ... தனக்கு வதலேயானேற் லற சரி ார்த்து லகயிை் எடுத்தேன் தனக்கு வேண்டிய மாத்திலரலய தவிர்த்து அங் கு வேறு ஒரு ேலக மாத்திலரயும் நிலறய இரு ் லத கண்டான்... அதுவும் கிட்டத்தட்ட அறு து மாத்திலரயாேது இருக்கும் ... என்ன இது...? ார்த்தான்...
என்று
நிலனத்த டி
அலத
லகயிை்
எடுத்து
இே் ேைவு மாத்திலர சா ் பிடும் அைவுக்கு அேளுக்கு உடலிை் அ ் டி என்ன பிரச்சிலன...? ஒருவேலை தீர்க்க முடியாத வநாயாய் இருக்குவமா... அந் த நிலனவு ேந் ததும் அேனது மனதின் சஞ் சைம் எை் ைாம் மலறந் து மனதிை் ஒருவித நடுக்கம் ேந் து குடிவயறியது... வேகமாய் தனது அலை ் வ சிலய எடுத்து அந் த மாத்திலரயின் ப யலர அடித்து அலத கூகுை் ஆண்டேரிடம் வதடச் பசாை் லி
வகட்க... அேர் பகாடுத்த விலடவயா அேனது தலையிை் ைாரி ைாரியாய் பநரு ் ல அை் ைி பகாட்டியது... ஏபனனிை் அந் த மாத்திலர கரு உருோகாமை் கர் ் த்தலட
தலட பசய் யும் மாத்திலர...
நாகா பசயலிைந் து வ ானேனாய் கட்டிலிை் அமர்ந்தான்... அேனாை் இந் த விசயத்லத ஜீரணிக்கவே முடியவிை் லை... தலைலய லகயிை் பிடித்து பகாண்டு அ ் டிவய அமர்ந்திருந் தான்... மலனவியின் மறு க்கம் அேனுக்கு வ ரதிர்சசி ் லய பகாடுத்து இருந் தது... எந் த இடத்திை் அேனது காதை் ப ாய் த்து வ ானது அது அேனுக்வக பதரியவிை் லை... 'அ ் டி என்றாை் அன்று அந் த கரு கலைந் ததும் அேை் திட்டமிட்டு பசய் த சதி தாவனா...' என்று நிலனத்தேனுக்கு அந் த நிலனவே ப ரும் அதிர்சசி ் லய பகாடுத்தது... அேை் இ ் டி எை் ைாம் பசய் ய வேண்டும் என்றாை் இதற் கு என்ன அர்த்தம் ...? அேலன பிடிக்கவிை் லை, அேனது ோரிலச சுமக்க பிடிக்கவிை் லை என்று தாவன அர்த்தம் ... அ ் டி என்றாை் இன்னமும் அேை் தன்லன ழிோங் க தான் நிலனக்கிறாைா...? அ ் டி அேை் ழிோங் கும் அைவுக்கு அேன் பசய் த தேறு தான் என்ன... அேலை காதலித்தலத தவிர அேன் வேறு எந் த தேறும் பசய் யவிை் லைவய... ஏவனா அந் த சமயம் அேனது மலனயாைின் காதை் ததும் பிய விழிகை் அேன் கண்முன் ேந் து வ ானது... அலத நிலனக்கவே பிடிக்காதேன் வ ாை் கண்கலை இறுக மூடி பகாண்டான்... அேைின் நிலனவுகலை அே் ேைவு சீக்கிரத்திை் அேனாை் விரட்டி விட முடியுமா என்ன...? மீண்டும் மீண்டும் அேைது கனிோன முகம் நிலனவிை் எழுந் து அேலன வேதலனயிை் ஆை் த்தியது... அேனது காதை் தாங் காது
பகாண்ட மனவமா அந் த வேதலனயின் ேலி துடித்து தவித்தது...
'எ ் டிடி உனக்கு மனசு ேந் தது...? இ ் டி என்லன நம் லேத்து கழுத்தறு ் தற் கு...? இதற் கு நீ என்லன ஒவரடியாய் பகான்று இருக்கைாவம... அலத விட்டு விட்டு எனக்கு இே் ேைவு ப ரிய ாதகத்லத நீ பசய் திருக்க வதலேயிை் லைவய... உயிர் கூட ஒரு பநாடியிை் வ ாய் விடும் ... ஆனாை் நீ பசய் த காரியத்தின் விலைவு
என் காதை் மனலத உயிருடன் துடிக்க துடிக்க பகான்று தாங் பகாண்ணா ேலிலய தருகிறவத...' மனதிை் மருகியேன் கண்கை் கரித்தது... 'ச்வச... என்ன இது... அேை் இ ் டி பசய் ததுக்கு நான் ஏன் அை வேண்டும் ...? நான் விடும் கண்ணீருக்கு பகாஞ் சமும் வயாக்கியலத இை் ைாதேை் அேை் ... வ ாயும் வ ாயும் அேளுக்காக நான் கண்ணீர் சிந் துேதா...' முயன்று கைங் கிய தனது கண்கலை கட்டு ் டுத்தி பகாண்டான்... அன்றும் அ ் டித்தான் அேலன காதலி ் து வ ாை் நடித்து அேலன முற் றிலும் நம் லேத்து ஏமாற் றிவிட்டாை் ... இன்றும் அவத வ ாை் நடித்து அேலன ஏமாற் றி பகாண்டு இருக்கிறாை் ... இதற் கு வமை் அேலை நம்
அேன் ஒன்றும் முட்டாை் இை் லைவய...
மீண்டும் மீண்டும் அேைிடம் காதை் பகாண்டு தன் காதை் சிறுலம அலடேலத அேனாை் தாங் கி பகாை் ை முடியவிை் லை... காதலிை் மனம் வ ான ேழியிை் தான் வ ாக வேண்டும் ... ஆனாை் அங் கு காதவை இை் லை என்றான பின் அறிவின் ேழியிை் வ ாேது தான் நை் ைது என்று அேனுக்கு வதான்றியது... அேன் மனதிை் இருந் த காதை் பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் பசத்து வ ாய் அேனின் தன்மானம் தலை தூக் கியது... இதற் கு வமலும் அேளுடன் தான் ோை வேண்டுமா...? என்கிற மிக ் ப ரிய வகை் வி அேனது மனதிை் எழுந் து அேலன சிை தீர்க்கமான முடிவுகலை எடுக்க லேத்தது... மலனவியின் ேருலகக்காக அடக்க ் ட்ட ஆத்திரத்துடன் அேன் காத்திருந் தான்... இந் த விசயம் அேன் மனலத ஆக்கிரமித்து இருந் ததிை் அேை் ைாேகமாய் காலர ஓட்டி பகாண்டு வ ான விசயம் பின்னுக்கு பசன்றுவிட்டது... அலத மட்டும் அேன் நிலனத்து ார்த்து இருந் தாை் அேைது பசய் த மற் ற காரியங் களும் அம் ைத்துக்கு ேந் திருக்கும் ... சிறிது வநரத்திை் அலறக்கதவு திறக்கும் ஒலி வகட்டது... வகட்டும் நாகா திரும் பி ார்க்கவிை் லை... வநர் ் ார்லேயாய் ார்த்த டி சிலையாய் அமர்ந்திருந் தான்... "நாகா..." என்ற டி அேன் முன் ேந் து நின்ற வதவியின் லகயிை்
அேனுக்கான
மதிய
உணவு
தட்டு
இருந் தது...
"ஒரு மணியாச்சு... சா ் பிடறீங் கைா நாகா...?" என்ற டி அேை் தட்டிை் இருந் த உணலே லகயிை் எடுத்தாை் ... சரியாய் அந் த பநாடி நாகா அந் த தட்லட தட்டி விட்டு இருந் தான் ஆவேசத்துடன்... வதவி திலகத்து வ ாய் விழித்தாை் கணேனது பசயலுக்கான காரணம் பதரியாமை் ... கண்கை் சிேக்க ஆக்வராசத்துடன் தன்லன ார்த்த கணேலன கண்டு அேைது நாக்கு வமைண்ணத்திை் ஒட்டி பகாண்டது... யத்திை் அேளுக்கு வ ச ோய் ேரவிை் லை... "என்னடி இது...?" ஆங் காரமாய்
அேை்
புரியாது அேனது லகலய ஓரடி
முன்
அந் த அேன்
மாத்திலரகலை
காட்டி வகட்க...
ார்த்தேை் அதிர்சசி ் யிை் பின்னாை் நகர்ந்தாை் ...
"வகட்கிவறன்ை் ை பசாை் லுடி..." மீண்டும் வகட்டேனிடத்திை் அேை் என்னபேன்று பசாை் ோை் ... "ச்சீ... நீ எை் ைாம் ஒரு ப ண்ணாடி..." அருேரு ் பிை் முகத்லத சுைித்தேன் அந் த மாத்திலரலய அேைது முகத்திை் விட்படறிந் தான்... பமை் லிய அலுமினிய காகிதத்திை் பசய் து இருந் த அந் த மாத்திலரயின் உலற வைசாக அேைது கன்னத்லத கீறி பகாண்டு கீவை விழுந் தது... அந் த கீறலிை் வைசாக இரத்தம் துைிர்க்க, அலத கண்டு அேனது மனம் துடித்தது அந் த வேதலனயான வநரத்திலும் ... அேனுக்வக அேனது மனம் வ ாகும் ாலத புரியவிை் லை... ஆனாலும் அேைது துவராகத்லத அேனாை் மறக்க முடியவிை் லை... அேளுக்கு சிறு காயம் ஏற் ட்டலதவய அேனாை் தாங் கி பகாை் ை முடியவிை் லை... ஆனாை் இந் த ராட்சசி உயிரும் சலதயுமாய் இருந் த அேனது குைந் லதலய பகான்று இருக்கிறாவை... அேைது மனம் என்ன இரும் பிை் பசய் ததா... அலத நிலனத்து நிலனத்து அேனது மனதிை் ஆத்திரம் எழுந் தது... "இன்னமும் என்லன
ழிோங் க நிலனக்கிற உன் குணம் மாறலை
இை் ை... அ ் டி என்னடி நான் உனக்கு துவராகம் ண்ணிவனன்... என்லன இந் தைவுக்கு காய ் டுத்தற...? என்லன நீ என்ன ண்ணி இருந் தாலும் நான் சரின்னு வ ாயிரு ் வ வன... இே் ேைவு ஏன் என் உயிலர வகட்டாை் கூட சந் வதாசமா உனக்கு பகாடுத்து இரு ் வ ன்... ஆனாை் நீ என்வனாட ோரிலச..." வமவை வ ச முடியாது அேனது பதாண்லட அலடத்தது... அலத விட அேனது ோர்த்லதகை் வகட்டு அேைது மனதிலும் துக்கம் பநஞ் லச அலடத்தது... அேைாை் அேலன மறுத்து ஒரு ோர்த்லத கூற முடியவிை் லை... ஏபனனிை் அேன் கூறுேது அத்தலனயும் உண்லமயை் ைோ... "அது என்னடி கர் ் த்திவைவய
உனக்கு அலத
ாேம் ண்ணிச்சு... இ ் டி அழிக்கிற அைவுக்கு...?"
அேன் கூறிய குற் றச்சாட்லட மறுக்கும் ேலகயறியாமை் அேலன ார்த்த டி நின்றிருந் தாை் ... ஆனாை் அேைின் ோர்த்லதக்கு திைாக அேைது கண்ணீர் அேனுக்கு திை் பசாை் லியது... ஆனாை் அந் த பமௌனக் கண்ணீலர உணர்ந்து பகாை் ளும் திறலன இைந் திருந் தான் அேன்... ஒருவேலை மனதிை் காதை் இருந் து இருந் தாை் அலத உணர்ந்திரு ் ாவனா என்னவோ... அந் த காதலை தான் அேை் பகான்றுவிட்டாவை... "இ ் வும் என் குைந் லதலய சுமக்க கூடாதுன்னு நீ இந் த மாத்திலரலய சா ் பிட்டுட்டு இருக்கிற... இலத விட அசிங் கமா என் காதலை யாராலும் பகாச்லச ் டுத்த முடியாது... நீ வகேை ் டுத்திட்வட... ஆனா இதுக்கு வமவையும் நீ என்லன வகேை ் டுத்த நான் விட மாட்வடன்..." என்றேலன மனதிை் எழுந் த அச்சத்துடன் திலக ் ாய் ார்த்தாை் அேை் ... "என் ோை் க்லகயிை் இருந் து நீ விைகி வ ாயிரு..." என்றான் அேைது முகத்லத ார்க்க பிடிக்காது... "நான் வ ாக மாட்வடன்..." அதற் கு மட்டும் திை் பசான்னேலை கண்டு ஆவேசமாய் அேை் அருகிை் ேந் தேன் அடுத்த பநாடி அேைது கழுத்திை் லகலய லேத்து பநறித்து இருந் தான்... "என்லன பகாலைக்காரனா மாத்தறுதுக்கு முன்னாடி நீ இங் வக இருந் து வ ாயிரு... இை் லை உன்லன பகாை் ைக் கூட நான் தயங் க மாட்வடன்..." வமலும் வமலும் அேைது கழுத்லத அேன் பநறிக்க... "அ ் டியாேது நீ ங் க என்லன பகான்னு வ ாட்டுருங் க... நிம் மதியா பசத்து வ ாவறன்..." என்று கண்ணீர் விட்டு அழுதேை் பின் ஒரு முடிவுடன் தன் கண்ணீலர துலடத்து பகாண்டு,
"நான் இந் த வீட்லட விட்டு வ ாறதா இருந் தா என் பிணம் தான் வ ாகும் ..." உறுதியான குரலிை் அழுத்தமாய் பசான்னேலை கண்டு அேனது லக தானாய் தைர்ந்தது...
'பிணம் ' என்ற ோர்த்லதயிை் அேனது காதை் மனம் அேளுக்காக துடித்தது... அந் த கணம் அேனுக்கு ஒன்று புரிந் தது அேை் என்ன தான் அேலன துன்புறுத்தினாலும் அேனது காதை் பகாஞ் சமும் குலறய வ ாேதிை் லை என்று... தேறான ஒருத்தியிடம் காதை் பகாண்ட தன் மனதிலன அடக்கும் ேலகயறியாது, அவத சமயம் அேலை ஏற் று பகாை் ளும் ேழியறியாது அேன் தான் திக்குமுக்காடி வ ானான் மனதைவிை் ... அேன் ேைர்ந்த விதம் அேைின் கழுத்லத பிடித்து பேைியிை் தை் ை லேக்க முடியவிை் லை... அதற் கு வமை் அங் கிருக்கவே அேனுக்கு பிடிக்கவிை் லை... அலத விட அேை் முகத்திை் விழி ் து ாேம் என்வற கருதினான்... தன் காலின் எலும் பு முறிலே கூட மறந் தேனாய் வேகமாய் பசை் ை எண்ணி திரும் பியேன் உடவன, "அம் மா..." என்று தீனமான குரலிை் முனங் கினான்... ேலியிை் "என்னங் க... பிடிக்க...
உயிர்
வ ாயிற் று
அேனுக்கு...
ார்த்து..." வதவி அேன் அருகிை் ேந் து அேலன தாங் கி
"பதாடாவத..." என்று அேலை பிடித்து தை் ைியேன், "நீ பதாட்டா எனக்கு அருேரு ் ா இருக்கு..." முகத்லத அருேரு ் ாய் சுைித்த டி அேன் பேைியிை் பசன்றுவிட்டான்... கணேனது அருேரு ் பு மிகுந் த முகம் பகாடுத்த வேதலனலய விட அந் த அருேரு ் ல யும் மீறி காை் ேலியிை் அேனது முகத்திை் பதரிந் த வேதலன அேளுக்கு மிகவும் ேலித்தது... கண்கைிை் கண்ணீர் ப ாங் கி பகாண்டு ேர அலத துலடக்கும் எண்ணம் கூட இை் ைாமை் அழுது கலரந் து பகாண்டு இருந் தாை் அேை் ... என்றாேது ஒரு நாை் கணேன் தன்லன பேறுக்கக் கூடும் என்று நிலனத்தேை் தான்... ஆனாை் அேனது பேறு ் பு இந் தைவுக்கு
தாங் க முடியாத வேதலனலய பகாடுக்கும் என்று அேை் எண்ணி ார்க்கவே இை் லை... உயிலர உருக்கி பிழிேது வ ாை் மிகவும் பகாடூரமாய் அது ேலித்தது... கானை் நீ ராய் வ ான கணேனின் காதலை எண்ணி எண்ணி அந் த வ லதயேை் மனதிற் குை் மருகி வ ானாை் ... கீவை ேரவேற் துயரத்திை்
லறயிை் ேந் தமர்ந்த நாகாவோ பசாை் பைாண்ணா இருந் தான்...
அேன் வதவி வமை் காதை் பகாண்ட நிகை் வுகை் அலனத்தும் டம் வ ாை் அேனது மனதிை் ஓடியது... ார்த்த கணத்திை் இருந் து அேலை தான் காதலித்தது, அடுத்த இரண்டு நாட்கைிை் தன் காதலை அேைிடத்திை் பசாை் லியது, அடுத்து ேந் த ஒரு மாதத்திை் அேளுடன் ஈருடை் ஓருயிராய் கைந் தது எை் ைாம் அேனது நிலனவிை் எழுந் து அேலன ப ரும் துயரத்திை் ஆை் த்தியது... அன்று முதை் இன்று ேலர அேன் அேலை என்றுவம புரிந் து பகாை் ை முற் ட்டது இை் லை... எை் ைாவம ஒருவித அேசரகதியிை் நடந் து முடிந் துவிட்டது... அது தான் அேன் பசய் த ஒவர தேறு... அதுவும் அேன் திருமணம் நடந் து முடிந் த சூை் நிலைலய எண்ணி ார்த்தேனுக்கு அ ் டி ஒரு வேதலன மனதிை் ... அன்று மட்டும் அேன் சமவயாசிதமாக பசயை் ட்டு இருக்காவிட்டாை் இந் த சமூகத்திை் அேனது அலடயாைம் காமக் பகாடூரனாய் மாறியிருக்கும் ... அதற் கு காரணமான மலனவி மீது அன்று ேராத ஆத்திரம் இன்று ேந் தது அேனுக்கு... அன்று வதவியின் விரு ் த்லத நிலறவேற் றிய மறுநாவை அேன் திவு திருமணத்திற் கு விண்ண ் பிக்க வேண்டி அேைிடம் லகபயழுத்து வகட்ட வ ாது அேை் என்ன ஏது என்று கூட வயாசியாது அலத ோசித்து கூட ார்க்காது லகபயழுத்து வ ாட்டு பகாடுத்த வ ாது அந் த கணம் அேன் தான் எத்தலன மகிை் ந் து வ ானான்... அேளுக்கு தன் மீது எத்தலன நம் பிக்லக, எத்தலன காதை் என்று பூரித்து கூட வ ானாவன... ஆனாை் அந் த நம் பிக்லகலய, காதலை அேை் உலடத்த வ ாதும் அேனாை் அேை் வமை் வகா ம் பகாை் ை முடியவிை் லை... அ ் வ ாதும் அேை் தான் வேண்டும் என்று அேலை மணந் து பகாண்டான்...
இதற் கு எை் ைாம் அடி ் லட காரணம் அேை் மீது அேன் லேத்த மாசற் ற காதை் தான் என் லத அேை் இன்று ேலர புரிந் து பகாை் ைவிை் லைவய... புரிந் து பகாை் ைாத ஒருத்திக்கு அலத புரிய லேக்கவும் அேனுக்கு விரு ் ம் இை் லை... இனியும் காதலிை் ஏமாைி ட்டம் ோங் க அேனுக்கு விரு ் ம் இை் லை... மதியம் தாத்தாவுக்கு உணவு எடுத்து பகாண்டு பசன்ற தந் லதயிடம் தானும் ேருேதாக கூறி அேருடன் பசன்றுவிட்டான் வீட்டிை் இருக்க பிடிக்காமை் ... அன்று இரவு ப ற் வறாலர வீட்டிற் கு வ ாக பசான்னேன் தாத்தாவுடன் தான் தங் கி பகாண்டான்... அேருக்கு என்று ப ரிதாக உதவிகை் ஏதும் பசய் ய வதலேயிை் லை அதனாை் தான் சமாைித்து பகாை் ேதாக கூறி அேர்கைின் ோலய அலடத்தான்... அன்றிரவு கணேன் வீட்டிற் கு ேராதலத உணர்ந்தேளுக்கு ப ரும் துக்கமாய் இருந் தது... ாலைேன மலையாய் அேைது ோை் விை் ேந் து அேளுக்கு அை ் ரிய மகிை் ச்சிலய அைித்தேன் இன்று யாவரா வ ாை் அேலை பேறுத்து ஒதுக்கியது கண்டு மனம் ேலித்தது... ஆனாலும் அேன் க்கம் இருக்கும் நியாயம் அேளுக்கு புரியத்தான் பசய் தது... எந் தபோரு ஆண்மகனாய் இருந் தாலும் அேை் ண்ணிய காரியத்திற் கு வகா ம் பகாை் ோன் தான்... ஆனாை் அேளுக்கு இலத தவிர வேறுேழியும் பதரிந் து இருக்கவிை் லை... என்லனக்கு இருந் தாலும் அேனது ோை் க்லகயிை் இருந் து விைக வேண்டியேை் அேை் ... அது இன்வற நடந் து முடிந் திருக்கிறது அே் ேைவே என்று மனலத வதற் றி பகாண்டாை் ... என்ன தான் மனலத வதற் றி பகாண்டாலும் மனதிை் இருந் த வேதலன முற் றிலும் மலறயவிை் லை... இரபேை் ைாம் உறங் காமை் கண்ணீர் ேடித்து பகாண்டு இருந் தாை் அேை் ... அங் வக அேனும் அ ் டி ஒரு மனநிலையிை் தான் இருந் தான்... மறுநாை் தாத்தாலே வீட்டிற் கு அலைத்து ேந் த பின்னர் நாகா வீட்டிை் இருக்கும் வநரத்லத பேகுோய் குலறத்து பகாண்டான்... ஒரு நாைிை் முக்காை் ோசி வநரத்லத அலுேைகத்திை் கழித்தான்... சிை நாட்கை் அலுேைகத்திை் தங் கவும் பசய் தான் வேலைலய காரணம் காட்டி...
"உன் காை் இருக்கும் நிலைலமயிை் நீ இ ் டி அலைேது எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு ் ா..." வசஷாத்திரி கூட மகலன தடுத்து ார்த்தார்... ஆனாை்
மகன்
அலத
வகட்கவிை் லை...
"அங் வகயும் உட்கார்ந்து தான் வேலை பசய் ய வ ாகிவறன்..." என்று அேலர சமாைித்து விட்டான்... அ ் டிவய அேன் வீட்டிை் இருந் தாை் கேனமாக மலனவிலய வநருக்கு வநர் ார் ் லத தவிர்க்க ஆரம் பித்தான்... அலத உணர்ந்தார் வ ான்று வதவியும் அேன் இருக்கும் வ ாது அலறக்குை் ேருேதிை் லை... அ ் டிவய ேந் தாலும் ாை் கனியிை் வ ாய் இருந் து பகாை் ோை் ... இரவிை் அேன் உறங் கிய பின்னர் உறங் க ேரு ேை் காலையிை் அேன் எழும் முன் எழுந் து பசன்றுவிடுோை் ... அதுவே அேனுக்கு ப ருத்த நிம் மதியாய் இருந் தது... இந் த மட்டும் அேை் தன் மனலத புரிந் து நடந் து பகாை் கிறாவை என்றிருந் தது... ப ரியேர்கை் முன்னிலையிை் அத்தியாேசிய வ ச்சுக்கலை தவிர வேறு எலதயும் இருேரும் வ சி பகாை் ைவிை் லை... அதனாை் அேர்களுக்கு சந் வதகம் ேராமை் இருந் தது... அலத விட இலத நிலனக்க முடியாத டி நாகாவிற் கு அலுேைகத்திை் ை வேலைகை் காத்து பகாண்டு இருந் தது... அடுத்து ேந் த நாட்கைிை் அேனின் காை் கட்டு பிரிக்க ் ட்டு அேனாை் ஓரைவு இயை் ாய் நடக்க முடிந் தது... பேகு நாட்களுக்கு பின் நாகாவின் மனதிை் சிறு சந் வதாசம் எழுந் தது... இனி யாரின் உதவியும் அேனுக்கு வதலேயிை் லை அை் ைோ... அன்று விவேக் அலுேைகம் ேந் த வ ாது நாகா அேலன தனியாக அலைத்தான்... "ஏதாேது
முன்வனற் றம்
பதரியுதா
விவேக்...?"
"இன்னும் அ ் டிவய தான்டா இருக்கு... நம் பிக்லகவயாடு இரு... எை் ைாம் நை் ை டியாக நடக்கும் ..." விவேக் பசான்னலத ஆை் ந் தது...
வகட்டு
அேனது
முகம்
சிந் தலனயிை்
"எை் ைாம் சீக்கிரம் முடிந் தாை் விவேக்லக அனு ் பிவிட்டு
நை் ைாயிருக்கும் ..." என்ற நாகா வயாசலனயிை் ஆை் ந் தான்...
இன்னும் சிை தினங் கைிை் அேன் மீண்டும் அபமரிக்கா பசை் ைவிருக்கிறான்... அதற் கான ஏற் ாட்லட கூட அேன் பசய் துவிட்டான்... இன்னமும் வீட்டிை் பசாை் ைவிை் லை... பசான்னாை் வதவிலயயும் உடன் அலைத்து பசை் ை பசாை் லி ேற் புறுத்துோர்கை் ... அந் த வயாசலனவய அேனுக்கு அறவே பிடிக்கவிை் லை... அேலை ார்க்க பிடிக்காமை் தாவன அேன் அபமரிக்காவுக்கு பசன்று ஓடி ஒைிேது... அதுவும் அேனுக்கு பிடித்தமான த்திரிக்லகலய பதாழிலை கூட விட்டு விட்டு... அந் தைவுக்கு அேனது மனதின் காதலை அேை் துடிக்க துடிக்க பகான்று இருந் தாை் ... அந் த ேலி இந் த பஜன்மத்திை் வ ாகும் என்று பதரியவிை் லை... அதனாை் தான் அேலை விட்டு விைகி பசை் ை அேன் முடிவு பசய் துவிட்டான்... ஒரு ப ண்ணுக்கு அஞ் சி இ ் டி ேனோசம் வ ாை் ஓடி ஒைிேது அேனுக்வக சற் று அேமானமாக தான் இருந் தது... ஆனாை் அேனுக்கு இலத தவிர வேறுேழியிை் லை... ஏவனா இன்று ப ரும் ாரம் ஒன்று மனலத அழுத்தியது... இரவு வீட்டிற் கு வ ாகும் முன் அேலனயும் அறியாது அேனது இருசக்கர ோகனம் மது ான விடுதிலய வநாக்கி பசன்றது... அங் கு தனக்கு வதலேயானலத ோங் கி பகாண்டு வீட்டிற் கு கிைம் பினான்... ப ற் வறார் முன் குடித்துவிட்டு வ ாலதயிை் தை் ைாடி பகாண்டு வ ாேலத எண்ணி பேறுத்தேனாய் அந் த கர்மத்லத குடிக்காமை் லகயிை் ோங் கி பகாண்டு பசன்றான்... எை் ைா வேலைகலையும் முடித்து பகாண்டு அலறக்குை் நுலைந் தேன் எதிர் ாராமை் அங் கிருந் த மலனவிலய கண்டு திலகத்து வ ானான்... அேன் ோங் கி பகாடுத்த புடலேயிை் , தலையிை் லேத்த பூச்சரம் இரு வதாை் கைிை் தழுவி ேழிய அேை் நின்றிருந் த அைகு வதாற் றம் அேனின் மனலத மயக்கத்தான் பசய் தது... ' ாம் பு கூட அைகு தான்... அதற் காக அவதாடு விலையாட முடியுமா...? கலடசியிை் அது தன் வேலைலய காட்டி விடும் ... அது வ ாை் தான் இேளும் ...' மனதுக்குை் கச ் ாய் நிலனத்தேன் மது ாட்டிலை திறந் து பகாண்டு அமர்ந்தான்...
அேனது பசயலை திலக ் ாய் ார்த்த வதவி அலத தடுக்கும் ேலகயறியாது வேதலனவயாடு கணேலன ார்த்து பகாண்டு இருந் தாை் ... அேளுக்கு பதரியும் பேைிநாட்டிை் ேைர்ந்தேன் என்றாலும் கணேனுக்கு எந் தபோரு பகட்ட ் ைக்கமும் கிலடயாது என்று... அ ் டி ் ட்டேன் இன்று இலத பசய் கிறான் என்றாை் ...? அதற் கு அேை் தாவன காரணம் ... கண்கைிை் ேழிந் தது...
கண்ணீர்
பேை் ைபமன
உலட ் ப டுத்து
பகாண்டு
அேன் அேலை கண்டு பகாை் ைவே இை் லை... அேைின் அைகினாை் எழுந் த தா த்லத அந் த மதுவிை் கலரக்க முயன்று பகாண்டு இருந் தான்... என்ன தான் வீர ் ாய் அேைிடம் வ சினாலும் அேலை காணும் வ ாது எை் ைாம் எழும் அேனது தா உணர்வுகலை கட்டு ் டுத்தும் ேலகயறியாது தவி ் து அேனுக்கு மட்டும் தான் பதரியும் ... அத்வதாடு அேனது உணர்வுகளுக்கு உயிர் பகாடுக்க அேைாை் மட்டும் தாவன முடியும் ... அந் தைவுக்கு தான் அேைிடம் அடிலம ் ட்டு இருக்கிவறாமா என்கிற எண்ணவம அேலன உயிவராடு தகிக்க பசய் ய அேன் உை் வை தை் ளும் மதுவின் அைவும் கூடி பகாண்வட வ ானது... "வ ாதுவம..." வேறுேழியின்றி அேலன தடுக்க நிலனத்து அேை் தான் ேலிய பசன்று அேனிடம் வ சினாை் ... அதற் கு திை் வ சாது அேலை முலறத்து ார்த்தேன் மீண்டும் வகா ் ல யிை் இருந் த மதுலே ோயிை் சரித்தான்... "என் வமலுை் ை பகடுத்துக்காதீங் க..."
வகா த்திை்
நீ ங் க
உங் க
உடம் ல
அதிை் ஆத்திரத்துடன் எழுந் தேன், "அ ் வ ா உன்லன பகாை் ைோடி..." என்று ஆவேசமாய் வகட்ட டி அேை் அருவக ேர... அேவைா மருண்ட விழிகவைாடு அேலன ார்த்தாை் ... அலத
கண்டு
அேனது
ஆத்திரம்
இன்னமும்
அதிகரித்தது...
"இ ் டி ார்த்து ார்த்து இனியும் என்லன ஏமாத்தாவத... நடிக்காவதடி..." என்று கத்தியேன் மனதிை் அன்று லதரியமாய் பசயை் ட்ட வதவி, காலர ைாேகமாய் ஓட்டி பகாண்டு வ ான வதவி
என்று அேைது பகாலைபேறியிை்
புதிய
பிம்
ங் கை்
எழுந் து அேலன ஆை் த்தியது...
"உண்லமலய பசாை் லுடி... உனக்கு டிலரவிங் பதரியும் தாவன...?" அேன் வகட்ட வகை் வியிை் அேைது ச ் த நாடியும் ஒடுங் கி வ ானது... ாேமன்னி ் பு வகட்டாை் கூட வ ாக்க முடியாத ாேத்லத பசய் தேளுக்கு அேனிடத்திை் என்ன பசாை் லி ாேமன்னி ் பு வகட் து என்று பதரியாமை் ரிதா மாய் விழித்து நின்றாை் ... அேைது மனம் அதிவிலரோய் ஓடும் இரயிலை வ ாை் வேகமாய் தடதடத்து துடித்தது... சதி
:
பதாடரும் ...
18
தனது நிலை மிகவும் யங் கரமாய் இரு ் லத உணர்ந்தாை் வதவி... கணேன் வகட்கும் வகை் விக்கு அேைாை் என்ன திை் பசாை் ை முடியும் ... திை் பதரிந் தாலும் அலத பசான்னாை் கணேன் தன்லன நம் புோனா...?அேளுக்கு சரி என்று வதான்றிய விசயம் அேனின் ார்லேயிை் அது தேறன்வறா... இ ் டி குற் றோைியாய் அேன் முன் நிற் கும் நிலைலய எண்ணி அறவே மனம் பேறுத்தேைாய் அேை் நின்றிருந் தாை் ... பூமி இரண்டாய் பிைந் து தான் புலதந் து வ ாய் விட மாட்வடாமா என்று மனதுக்குை் மருகிய டி அேை் இருந் தாை் ... " திை் பசாை் லுடி..." கர்ஜித்தேனின் குரலிை் தானாக ஆம் என்று
அேைது தலை ஆடியது...
"அ ் வ ா டிலரவிங் பதரிஞ் சுக்கிட்வட தான் என்லன ைக்கி விட பசான்னியா...? நை் ைா டிலரவிங் பதரிஞ் ச நீ ஒண்ணும் பதரியாதேை் மாதிரி ஆக்சிபடண்ட் ண்ணி என்லன நம் ேச்ச ாரு... அந் த நடி ் புை தாண்டி நீ நிற் கிற... எதுக்குடி நீ இ ் டி எை் ைாம் நடிக்கிற...? எதுக்கு என் உயிலர வ ாட்டு இ ் டி எடுக்கிற...?" வ சி பகாண்வட ேந் தேன் அந் த இடத்திை் சட்படன்று நிறுத்தியேன் அேலை சந் வதகமாய் ார்த்தான்... அேனது ார்லேயிை் அந் த பநாடி அேை் உை் ளுக்குை் உயிவராடு மரித்து வ ானாை் ...
"உண்லமயிை் என் உயிலர எடுக்கிறதுக்காக தான் அன்லனக்கு ஆக்சிபடண்ட் ண்ண நிலனச்சியா...?" அேனது குரலிை் உச்ச ட்ச அதிர்சசி ் இருந் தது... அேனாை் தான் கிரகித்த விசயத்லத ஜீரணிக்க முடியவிை் லை... இருந் தாலும் அேனது இன்பனாரு மனம் அ ் வ ாதும் 'அ ் டி இருக்காது' என்று அேலை இன்னமும் நம் பியது... அேன் வகட்டதற் கு திை் பசாை் ை முடியாமை் புடலே தலை ் ாை் முகத்லத மூடி பகாண்டு அழுதேைின் அழுலக அேை் ோய் திறந் து பசாை் ைாத திலை அேனுக்கு எடுத்து பசாை் லியது... அலத கண்டு அேனது மனமும் , உடலும் தைர்ந்தது... அதிர்சசி ் லய தாங் க முடியாது அருகிை் இருந் த சுேற் றிை் சாய் ந் து நின்றான்... இே் ேைவு வநரம் ஏற் றியிருந் த வ ாலத முற் றிலும் இறங் கி வ ாயிருந் தது... அேனது முகத்திை் வியர்லே துைிகை் அரும் த் துேங் கியது... அது நிச்சயம் யத்தினாை் அை் ை... தான் இ ் டி ஏமாந் து வ ாய் விட்வடாவம என்று மனதிை் வதான்றிய ப ருத்த ஏமாற் றத்திை் எழுந் த ட ட ் பின் விலைோை் துைிர்த்த வியர்லே அது... தன்லன பகாை் ை மலனவி முயன்று இருக்கிறாை் என் லத அறிந் த பின்னும் அேலை அடிக்க அேனது லககை் எைவிை் லை... அேைின் கழுத்லத பிடித்து பேைியிை் தை் ை அேனாை் முடியவிை் லை... அேவைா அழுலகயிை் கலரந் து பகாண்டு இருக்க, அேவனா நடந் து முடிந் த எை் ைா நிகை் வுகலையும் இலணத்து லேத்து வயாசித்து பகாண்டு இருந் தான்... "அ ் வ ா அன்லனக்கு ஷாக் அடிச்சது, மாடி ் டியிை் உருண்டு விழுந் தது... இதுக்கு எை் ைாம் நீ தான் காரணமா...?" ஆம் ... அன்று ஹீட்டர் ஸ்விட்ச ் வ ார்டிை் ழுது பசய் து லேத்தது அேை் தான்... அது வ ாை் அன்று நாகா பசை் ேதற் கு முன்வன மாடி ் டியிை் எண்லணய் பகாட்டி லேத்ததும் அேை் தான்... யாலரவயா நம் லேக்க, கணேனது உயிலர கா ் ாற் ற என்று எண்ணி அேை் பசய் த முட்டாை் த்தனமான காரியங் கை் இன்று பூதாகரமாய் அேை் முன் எழுந் து அேலை குற் றோைி கூண்டிை் நிற் க லேத்து வகை் வி வகட்க லேத்தது... ோை் க்லகயிை் எத்தலனவயா அேமானங் கலை அேை் அலடந் து
இருக்கிறாை் தான்... அ ் வ ாது எை் ைாம் கூனிக்குறுகாத அேைது உை் ைம் இ ் வ ாது கணேன் முன் கூனிக்குறுகி வ ானது... "ோலய
திறந் து
பசாை் லுடி..."
அேைின் அலமதி அேனுக்கு ப ருங் வகா த்லத அைிக்க அேைது வதாை் ட்லடலய இறுக பிடித்து பகாண்டு உலுக்கினான் அேன்... வதாை் ட்லட இரண்டும் கைன்று விடுேது வ ாை் ேலித்தது... மனதின் ேலியின் முன் உடலின் ேலி அேளுக்கு அத்தலன ப ரியதாக வதான்றவிை் லை... "ஒருத்தி கட்டின புருசலன பகாலை பசய் ய துணிகிறாை் என்றாை் ஒண்ணு அேன் பகாடுலமக்காரனா, அேலை சந் வதக ் டுகிறேனா, பகட்ட ் ைக்கங் கை் உை் ைேனா இருக்கணும் ... ஆனா நான் அ ் டி எந் தபோரு த ் பும் ண்ணலைவய..." அேன் அ ் டி வகட்ட வ ாது அேனது குரலிை் இருந் த ாேலனயிை் அேைது மனம் 'நான் தான் த ் பு ண்ணிட்வடன்' என்று ஓபேன்று ஓைமிட்டு அழுதது... "இை் லைன்னா அன்லனக்கு பசய் தித் துணுக்கிை் டிச்ச மாதிரி கணேன் வநாயிை் அேஸ்லத ் டுேலத ார்க்க முடியாமை் மலனவி கருலணக்பகாலை ண்ணியிருக்கணும் ... எனக்கு எந் த வநாயும் இை் லைவய... அ ் டி இருந் தும் நீ இலத பசய் ய துணிஞ் சியிருக்வகன்னா..." என்றேன் நிறுத்தி அேலை உறுத்து விழித்த டி, "நிச்சயம் இதற் கு காரணம் கை் ைக்காதைா தான் இருக்கணும் ..." உறுதியான குரலிை் கூறினான்... ஆண்கலை கண்டாை் பேறு ் ேை் தன் மலனவி என் லத அேன் அந் த கணம் ேசதியாய் மறந் து வ ானான்... அேனது ோர்த்லதயின் வீரியத்லத தாங் க முடியாது அேை் , "நாகா..." என்று அைறிய டி தனது இரு காதுகலையும் ப ாத்தி பகாண்டாை் ... "பின்வன வேறு என்னடி காரணம் இருந் திர வ ாகுது... என்லன பகாை் ை நிலனச்ச உன்லன எை் ைாம் பகாை் ைாம இன்னமும் உன் கூட காரண, காரணி வகட்டு வ சிக்கிட்டு இருக்வகன் ார்... என்லன பசாை் ைணும் ... என்லன மாதிரி ஒரு வகாலை ஆம் பிலை எேனும் இருக்க மாட்டான்..."
அேலை ஒன்றும் பசய் ய முடியாமை் தனது லககலை கட்டி வ ாட்டு இருக்கும் அேை் மீதான காதலை அேன் அறவே பேறுத்தான்... தன்லனயும் வசர்த்து தான்... கை் ைக்காதைா என்று வகட்ட பின்பும் அேைாை் இன்னமும் அலமதி காக்க முடியவிை் லை... "நான் எை் ைாத்லதயும் பசாை் லிடவறன்..." என்றேை் கண்கலை துலடத்து பகாண்டு வமகநாதன் தன்லன கடத்தி பசன்று மிரட்டியலத ஒன்று விடாமை் பசாை் லியேை் , "அேன் கிட்ட இருந் து உங் கலை கா ் ாத்த எனக்கு வேறு ேழி பதரியலை... நான் உங் கலை பகாை் ைாத ேலரக்கும் அேனும் வேறு எதுவும் முயற் சிக்காம இரு ் ான்... அதனாை் தான் அேனுக்காக இந் த கண்துலட ் பு நாடகத்லத நடத்திவனன்... அேலன நம் லேக்கத்தான் இந் த மாதிரி பசஞ் வசன்... அ ் டி இருந் தும் அேன் என்லன நம் ாம..." வமவை வ ச முடியாமை் அேை் அை... அடுத்த பநாடி நாகாவின் லக அேைது கன்னத்லத தம் ார்த்து இருந் தது... அேனது இத்தலன நாை் ப ாறுலம காற் றிை் றந் திருந் தது... "ராஸ்கை் ... ப ாய் வமை ப ாய் யா பசாை் லுற... பிடி ் ட்டதும் ப ாய் பசாை் லி த ் பிக்க நிலனக்கிறியா...?" என்றேன் லககை் ஆத்திரத்துடன் அேைது கழுத்லத பநறித்து இருந் தது... அேனது லககைின் அழுத்தம் தாங் காது 'ஹக் ' என்ற சத்தம் அேைிடம் இருந் து பேைி ் ட அதிை் அேன் தனது லககலை தைர்த்தினான் மிகுந் த பேறு ் புடன்... "உன் முகத்திை் முழி ் வத ாேம் டி... இதுக்கு வமை் உன் கூட இருந் தாை் தூக்கத்திை் கூட என்லன நீ பகான்னாலும் பகான்னு விடுோய் ..." என்றேன் அலறலய விட்டு பேைிவயறினான்... இந் த வநரத்திை் எங் கு பசை் கிறான் என்று அேன் பின்வன
தற் றத்துடன் அேை் ஓடினாை் ...
அேை் ேரும் முன் அேன் தனது இருசக்கர ோகனத்லத கிை ் பி பகாண்டு பசன்றிருந் தான்... வ ாலதயிை் ேண்டிலய நிறுத்தும் ேழியறியாது ேழியும் விழிகளுடன்
எடுத்து பசை் லும் அேலன தடுத்து அேன் பசன்ற திலசலய கண்ணீர் ார்த்த டி நின்றிருந் தாை் அேை் ...
அவத வநரம் வமகநாதன் தனது நண் ர் மயிை் ோகனத்துடன் வசர்ந்து தாக சாந் தியிை் ஈடு ட்டு இருந் தார்... "இன்னும் நீ அந் த யலை உயிவராடு விட்டு ேச்சியிருக்கிறது எனக்கு பகாஞ் சமும் பிடிக்கலை வமகா..." மயிை் ோகனம் வ ாலதயிை் மனலத அரித்த விசயத்லத அேரிடம் கூறி பகாண்டு இருந் தார்... அந் வநரம் மறுபுறம்
வமகநாதனின் அலை ் வ சி அலைத்தது... எடுத்தேர் ேந் த தகேலிை் சிறிது வநரம் வயாசித்துவிட்டு,
"இ ் வ ா ஒண்ணும் அலணத்தார்... "என்னடா ார்க்க...
நண் ா...?"
ண்ண
வேண்டாம் ..."
மயிை் ோகனம்
என்ற டி
அேலர
அலத
வகை் வியாய்
"அந் த நாகா இந் த வநரத்திை் தனியா ல க் எடுத்துக்கிட்டு வ ாறானாம் ... அதான் வ ாட்டு தை் ைிடைாமான்னு வகட்கிறான்..." "ஐவயா... ைட்டு மாதிரி சான்ஸ் கிலடச்சிருக்வக வமகா... அலத வ ாய் ஏன் வேண்டாம் ன்னு பசான்ன...?" அலத
வகட்டு
அேர்
முகம்
தீவிர
வயாசலனயிை்
ஆை் ந் தது...
"அேலன வ ாடுறது ப ரிய விசயம் இை் லை... ஆனா என்வனாட துரு ் பு சீட்டு ஒண்ணு அேன் கிட்ட மாட்டிக்கிட்டு இருக்கு... அது எங் வக இருக்குன்னு கண்டு ் பிடிச்ச பிறகு தான் அேலன வ ாட்டு தை் ைணும் ... இை் லைன்னா நாம தான் இலத பசஞ் வசாம் ன்னு பதைிோ பதரிஞ் சிரும் ..." "எத்தலனவயா வ லர வ ாட்டு தை் ைியிருக்வகாம் ... இந் த சுண்லடக்காய் யலை கண்டு நீ இ ் டி ய ் டுறது சரியிை் லை வமகா..." மயிை் ோகனம் தனது திரு ் தியின்லமலய பேைி ் லடயாய் காட்டினார்... வமகநாதனுக்குவம அந் த எண்ணம் மனதிை் இருந் து பகாண்டு தான் இருக்கிறது... ஆனாலும் புத்திசாலித்தனமாய் தனக்கு பசக் லேக்கும் நாகாவிடம் அேருக்கு பகாஞ் சம் யமாய் தான் இருந் தது அேலன பநருங் குேதற் கு... முை் ைிை் விழுந் த புடலேலய வசதம் இை் ைாமை் எடுக்க வேண்டும் அது வ ாை் தான் அேரின் நிலையும் ... முதலிை் அேர் எந் தவித
வசதமும் இை் ைாமை் த ் பிக்க வேண்டும் ... அதன் பின்னவர அந் த நாகாவிற் கு ப ரும் வசதத்லத விலைவிக்க வேண்டும் ... அதற் கு பின் ேந் த நாட்கை் நாகா வீட்டிை் தங் குேலத பேகுோய் குலறத்து பகாண்டான்... அதிலும் வதவிலய சுத்தமாய் ார் ் திை் லை... அேளும் அேன் வீட்டிை் இருந் தாை் தூரத்திை் இருந் து ார் ் ாை் அே் ேைவே... வீட்டிை் இருந் தேர்களுக்கு அேர்கைின் பிணக்குத் பதரியாமை் வ ானது அதிசயம் தான்... அ ் டித்தான் ஒரு நாை் வீட்டிை் இருந் தேர்கைிடம் தான் இன்னும் மூன்று நாட்கைிை் அபமரிக்கா வ ாேதாக அறிவித்தான் நாகா... அலத வகட்டு முதலிை் எை் வைாரும் மகிை் ந் தாலும் பின்னர் திலகக்கத் தான் பசய் தார்கை் ... "வதவிலய நீ உன் கூட கூட்டிட்டு வ ாகலையா ் ா..." வசஷாத்திரி வகட்டார்... அதற் கு திை் பசாை் ைாமை் தவிர்த்தாை் என்ன ஏது என்கிற வகை் வி ேரும் ... அதன் பின்னர் தங் கை் பிரச்சிலன பதரிய ேரும் ... அது பதரிந் தாை் அேனது யணம் தலட ் டும் ... அதனாை் அேன் சமாைி ் ாய் திைைித்தான்... "இை் லை ் ா... பகாஞ் ச நாை் இங் வக இருக்கட்டும் ... நான் அங் கு வ ாய் பசட்டிைாகிட்டு பிறகு கூட்டிட்டு வ ாவறன்..." மனதறிந் து ப ாய் கூறினான்... ஏன் இந் த திடீர் முடிவு என்று எை் வைார் மனதிலும் வதான்றினாலும் அேன் அபமரிக்கா பசை் ேவத அேனுக்கு ாதுகா ் பு என்று எண்ணி அலமதியாக இருந் தனர்... அேர்களுக்கும் அேலன பிரிேது ேருத்தமாக தான் இருந் தது... கணேன் பேைிநாடு பசை் ேது குறித்து வதவிக்கு ஒரு க்கம் மகிை் ச்சியாக தான் இருந் தது... இங் வக இருந் து ஆ த்லத விலைவித்து பகாை் ைாமை் அேன் பசை் ேவத நன்று என்று தான் வதான்றியது... அ ் டியாேது அேன் உயிவராடு நூறு ேருடங் கை் நன்றாக ோை வேண்டும் என்று மலனவியாய் அேைது உை் ைம் இலறேனிடத்திை் வேண்டி பகாண்டது... அவத சமயம் காதை் பகாண்ட அேை் மனது அேலன பிரிந் து இரு ் து எே் ேைவு ப ரிய துன் ம் என்று எண்ணி இ ் வ ாவத வேதலன பகாை் ை ஆரம் பித்தது... அன்று அலுேைகத்திை் நாகா வேலையாக இருந் த வ ாது பிரகாஷ் அேலன ார்க்க ேந் திருந் தான்... அேனுக்கு பிரகாலஷ ார்க்கவே
பிடிக்கவிை் லை... அேன் ப யலர வகட்கும் வ ாவத அேன் மலனவி அேனுக்கு பசய் த துவராகங் கை் தான் அேனின் நியா கத்திற் கு ேந் தது... இ ் வ ாது ார்க்க முடியாது என்று பசாை் லி அனு ் பிவிட்டான்... ஆனாை் பிரகாவஷா அேலன ார்த்துவிட்டு தான் வ ாவேன் என்று பிடிோதமாய் பசான்னேன் அங் வகவய காத்திருக்க ஆரம் பித்தான்... மதிய உணவு இலடபேைியின் வ ாது நாகாவின் வேலை ் ளு சிறிது குலறந் ததும் அேனின் அனுமதி வேண்டாமவை பிரகாஷ் அேனின் அலறக்குை் நுலைந் தான்... "நான் தான் உன்லன ார்க்க பிடிக்கலைன்னு பசாை் வறவன...அ ் புறமா எதுக்கு ார்க்க ேந் த...?" பிரகாஷின் முகத்லத ார்க்க பிடிக்காது வமலச மீது இருந் த கணினி மீது ார்லேலய தித்த டி நாகா வகட்டான்... "நான் உன் கிட்ட முக்கியமான விசயம் வ ச ேந் திருக்வகன்..." என்ற பிரகாஷ் நாகாவின் அனுமதியின்றி அங் கிருந் த நாற் காலியிை் அமர்ந்தான்... அலத கண்டு வகா மாய் நாகா அேலன கண்டு "உனக்கும்
லேஷூவுக்கும்
ார்க்க... அலத அேன் பகாை் ைவிை் லை...
ஏதும்
பிரச்சிலனயா...?"
'லேஷூ' என்ற ப யலர வகட்டதும் நாகாவுக்கு வே ் ங் காயாய் மனம் கசந் தது... "ஏன் அேை் உன் கிட்ட ேந் து ஒ ் ாரி ேச்சாைா...?" பேறு ் ாய் ேந் து விழுந் தது அேனது ோர்த்லதகை் ... அதிை் இருந் த பேறு ் ல பிரகாஷ் இனம் கண்டு பகாண்டான்... தங் லக பசய் த துவராகம் பதரிந் தும் அேலை திருமணம் பசய் து பகாண்ட நாகாவின் காதலை அேன் நன்கு அறிோன்... அதுவும் தங் லகலய கண்டதும் அேனது விழிகைிை் கசியும் காதலை அேனும் நன்கு உணர்ந்திருந் தான்... அ ் டி ் ட்டேன் இ ் டி பேறு ் ாய் வ சுகிறான் என்றாை் ...? எலதவயா நிலனத்தேன் உை் ைம் தறியது... "அந் த வகா ாை் பசான்னானா...?"
எதுவும்
லேஷூலே
த்தி
த ் ா
"வகா ாை் ...?"
வகை் வியாக
நாகா
பிரகாலஷ
ார்த்தான்...
வகா ாை் வதவியின் அக்கா கணேன் என் லத அேன் மறந் து வ ாயிருந் தான்... நாகா வகை் வி வகட்ட விதத்திவைவய பதரிந் து வ ானது பிரச்சலன வகா ாை் இை் லை என்று...
"அ ் வ ா வேற என்ன பிரச்சிலன உங் களுக்குை் ...?" என்று வகட்ட பிரகாலஷ பகாலைபேறியுடன் ார்த்தான் நாகா... "என்ன பிரச்சிலனயா...? பிரச்சிலனவயாட பமாத்த உருேம் உன் தங் லக தான்... இதிை் தனியா ஒரு பிரச்சிலன வேறு இலடயிை் ேரணுமாக்கும் ..." வகா மும் நக்கலுமாய் அேன் வகட்க... அதிை் "அர்ஜூன்...
பிரகாஷின் லேஷூ
த்தி
உனக்கு
முகம்
மாறியது...
ஏதும்
பதரிஞ் சிருச்சா...?"
பிரகாஷின் தற் றம் , நடுக்கம் அேனுக்கு புதிதாய் இருந் தது... கண்கை் இடுங் க கூர்லமயாய் பிரகாலஷ ார்த்தான் அேன்... ஆனாை் எதுவும் திை் வ சவிை் லை... பிரகாவஷ ஆரம் பிக்கட்டும் என்று அலமதியாக இருந் தான்... "அேை் வமை் எந் த த ் பும் இை் லை அர்ஜூன்... அேை் பராம் ப ண்..." இலத அேன் தணைாய் ...
பசான்ன
வ ாது
நாகாவின்
உை் ைம்
நை் ை
எரிந் தது
'தேறுகைின் ஒட்டுபமாத்த பிரதிநிதி அேை் தான்... அேை் நை் ைேைா... இது என்னடா புது கலத...' என்று மனதிற் குை் நக்கைாய் கவுண்டர் பகாடுத்த டி பிரகாலஷ ார்த்தான்... "இனியும் உன் கிட்ட இருந் து மலறக்கிறது பராம் த ் பு... அேலை த்தின உண்லமகலை எை் ைாம் நீ பதரிஞ் சிக்கிறது தான் நை் ைது... யாவரா பசாை் லி பதரிஞ் சிக்கிறலத விட நாவன பசாை் லிடவறன்... அேை் ோை் க்லகயிை் நிலறய அசம் ாவிதங் கை் நடந் திருக்கு..." பிரகாஷின் குரலிை் இருந் த வேதலனவயா, ேருத்தவமா ஏவதா ஒன்று நாகாலேயும் தாக்கியது... என்ன இருந் தாலும் இ ் வ ாதும் அேனது மனம் அேளுக்காக தான்
துடிக்கிறது... அ ் டி என்ன தான் அேை் ோை் க்லகயிை் நடந் து இருக்கும் என்று எண்ணியேன் இதயம் யத்திை் அதிவேகமாக துடித்தது... பிரகாஷ் வதவியின் ோை் க்லக ரகசியத்லத ஒே் போன்றாய் பசாை் ை ஆரம் பித்தான்... வீட்டு வேலைக்காரியின் ப ண் தனக்கு எ ் டி தங் லகயானாை் என்ற கலதலய நாகாவிடம் கூறத் துேங் கினான்... "லேஷூவோட அம் மா எங் க வீட்டிை் தான் பராம் ேருசமா வேலை பசஞ் சுக்கிட்டு இருந் தாங் க... எங் க வீட்டு அவுட் ஹவுசிை் தான் அேங் க தங் கியிருந் தாங் க... அ ் வ ா எனக்கு அே் ேைோ அேை் ைக்கம் இை் லை... என்லன விட ஐஞ் சு ேருசம் சின்னேை் ... அதுவும் ப ண் பிை் லை என் தாை் அேைிடம் நான் பநருங் கி ைகியது இை் லை... ார்த்தாை் சிரி ் வ ன்... எ ் டி இருக்வகன்னு வகட்வ ன்... அே் ேைவு தான் எனக்கு அேலை த்தி பதரியும் ..." "ஒரு நாை் அேவைாட அம் மா வேலை ார்த்துக்கிட்டு இருக்கும் வ ாது திடீர்ன்னு மயங் கி விழுந் துட்டாங் க... டாக்டர் கிட்ட காட்டின ் வ ா தான் அேங் களுக்கு ் லரயின் ட்யூமர்ன்னு பதரிய ேந் தது... லேஷூவோட அ ் ா பமாடாக் குடிகாரன்..." பிரகாஷ் இலத பசாை் லும் வ ாவத அன்று வதவி 'என் குைந் லதக்கு அ ் ா வதலேயிை் லை' என்று கத்தியது அேனது நியா கத்திை் ேந் தது... அேனுக்குவம சற் று ேருத்தமாக இருந் தது அேலை நிலனத்து... ஆனாை் அேை் அதற் காக மட்டும் பசாை் ைவிை் லை என் லத இனி தான் அேன் அறிய வ ாகிறான்... பிரகாஷ்
வமவை
பதாடர்ந்தான்...
"அேலன ேச்சு அந் த குடும் த்துக்கு எந் த பிரவயாஜனமும் இை் லை... இ ் டி ் ட்ட ஒரு நிலையிை் அேவைாட அம் மாவுக்கு இந் த வியாதி வேறு... அதனாை் தான் தன்வனாட மூத்த ப ாண்ணுக்கு உடவன கை் யாணம் ண்ணி லேக்கணும் ன்னு நிலனச்சாங் க... மருமகன் ேந் திட்டா தன்வனாட இன்பனாரு ப ண்லணயும் ார்த்துக்குோன்னு நம் புனாங் க... அவத மாதிரி ாரதிக்கு மா ் பிை் லை ார்த்து கை் யாணம் ண்ணி ேச்சாங் க..." "இதற் கிலடயிை் அேங் களுக்கு வநாயின் தீவிரம் கூடியிருந் தது... எங் க ் ா, அம் மாலேயும் சும் மா பசாை் ைக் கூடாது... வீட்டு வேலை பசய் ேை் தாவனன்னு அைட்சியமா நிலனக்காம அேங் களுக்கு வேண்டிய ண உதவிகலை பசய் யத்தான் பசய் தாங் க... பேைிநாட்டுக்கு அனு ் பி ட்ரட ீ ப ் மண்ட் பகாடுக்கவும் தயாராத்தான் இருந் தாங் க... ஆனா இது எதுவுவம நடக்காம
வநாயின் தீவிரம் அதிகமாகி அேங் க வ ாய் அ ்வ ா லேஷூவுக்கு த்து
வசர்ந்துட்டாங் க... ேயசிருக்கும் ..."
அந் த ேயதிை் தாலய இைந் து வதவி எந் தைவுக்கு வேதலன ் ட்டு இரு ் ாை் நிலனத்தேன் மனமும் வேதலன அலடந் தது... அலத விட ப ரும் துன் ம் எை் ைாம் அேை் அலடந் திருக்கிறாை் என் லத அேன் அந் த கணம் அறியவிை் லை... "மலனவி இறந் ததும் அேவைாட அ ் ா பகாஞ் ச நாை் நை் ைேன் மாதிரி நடிச்சான்... அ ் ாவும் அம் மாவும் அலத நம் பிட்டாங் க... லேஷூவுக்கு ாதுகா ் ா இருக்கட்டுவமன்னு அேலன அவுட் ஹவுசிை் தங் க ேச்சாங் க... ஆனா அந் த ாவி..." வமவை பசாை் ை முடியாமை் பிரகாஷின் குரை் நடுங் கியது... அேனது வதகமும் தாவனா... அேலனவய கூர்லமயாய் ார்த்து பகாண்டு இருந் த நாகா அலத கண்டு தறி வ ாய் தண்ணீர் ாட்டிலை அேன் புறம் நகர்த்தினான்... அலத விட தன்னேளுக்கு என்னோனவதா என்று மனதிை் ஒரு தற் றம் அேலனயும் மீறி எழுந் தது... அேை் அேலன என்ன வேண்டுமானாலும் பசய் துவிட்டு வ ாகட்டும் ... ஆனாை் அந் த த்து ேயது சிறுமிக்கு எந் த ஆ த்தும் ேந் திருக்க கூடாது என்று தான் அேன் மனம் வேண்டி பகாண்டது... "அேன் ராத்திரிவயாட ராத்திரியா அேலை வகரைாவிற் கு கூட்டிட்டு வ ாய் ... அங் வக ஒரு வி ச்சார கும் லிடம் ணத்துக்காக அேலை வித்துட்டு ஓடி வ ாயிட்டான்..." அலத பசான்னேன் அலடந் த துன் த்லத விட வகட்டேன் அலடந் து துயரம் தான் அதிகமாய் இருந் தது... 'கடவுவை...' மனம் சிறுமிக்கு
தறித்தான் வ ானது நாகாவிற் கு... என்ன
த்து ேயது பதரியும் ...
கண்கலை மூடி மனதின் தவி ் ல அடக்க முயன்றான் அேன்... முடியவிை் லை... மனம் கைங் கி வ ானது அேனுக்கு... "அங் வக ஒரு ேயசானேன் அேலை..." பிரகாஷ் ோர்த்லத ேராமை் தடுமாறினான்... நாகாவோ பகாண்டு
மனதின்
துன் த்லத
அடக்க
ப ரும்
ாடு ட்டு இருந் தான்...
"வேண்டாம் விட்டு விடு பிரகாஷ்... வதவிவயாட இறந் த காைம் எனக்கு வதலேயிை் லை... அலத த்தி வ சவும் நான் விரும் விை் லை..." என்ற நாகா பிரகாஷிற் கு பதய் ேமாக பதரிந் தான்... அந் த நிலையிலும் அேலை அேனாை் விட்டு பகாடுத்து வ ச முடியவிை் லை... இது தான் தூய் லமயான காதை் என் வதா... "நீ நிலன ் து வ ாை் எதுவும் நடக்கவிை் லை அர்ஜூன்... அதற் குை் அங் கு பரய் டுக்கு ேந் த வ ாலீஸ் அேலை கா ் ாத்திட்டாங் க... ஆனாலும் அன்று அேை் அனு வித்த வேதலனலய அேை் ோை் க்லக முழுேதும் மறக்கவிை் லை... நம் ம த்திரிக்லக ப யலரயும் , அ ் ா ப யலரயும் அேை் வ ாலீஸ் கிட்ட பசாை் லியிருக்கா... அேங் க உடவன அ ் ாவுக்கு தகேை் பசாை் ை... அ ் ா உடவன அேலை வ ாய் கூட்டிட்டு ேந் தாங் க..." "அன்லனக்கு அ ் ா, அம் மா கிட்ட அங் கு நடந் தலத எை் ைாம் பசான்னேை் , 'ஏன் அந் த அங் கிை் என் கிட்ட அ ் டி நடந் தாங் கன்னு' வகட்ட வ ாது முதன்முலறயா ஆம் பிலையா பிறந் ததுக்காக நான் பேட்க ் ட்வடன் அர்ஜூன்... எனக்கு ஓரைவுக்கு விேரம் புரியும் ேயது அது... அேை் பசான்னது எை் ைாம் எனக்கு நை் ைா புரிஞ் சது..." அன்லறய ேருத்தம் பிரகாஷின் முகத்திை் அ ் டிவய பதரிந் தது... நாகாவிற் கு வதவிக்கு ஒன்றுமாகவிை் லை என் து நிம் மதிலய பகாடுத்தாலும் , அேை் வகட்ட வகை் வி அேனின் மனலத ோை் பகாண்டு அறுத்தது... மனதுக்கு மிகவும் கஷ்டமாக இருந் தது... "அதுக்கு அ ் புறம் தான் நான் அேைின் மனலத மாற் ற எண்ணி அேைிடம் பநருங் கி ைகிவனன்... சவகாதரன் இறந் து வ ான எனக்கு அேை் உடன்பிறந் த சவகாதரியாக மாறி வ ானாை் ..." "அேவைாட வகட்டான்...
அ ் ா...?"
நாகா
தயக்கமாய்
அ ் டி அேன் மட்டும் உயிவராடு இருந் தாை் வ ாட்டுவிடும் பேறியிை் இேன்
அந் த
வகை் விலய
அேலன பேட்டி இருந் தான்...
"ஏவதா ஆக்சிபடண்ட்டிை் பசத்து வ ாயிட்டான்... தகேை் ேந் தும் நாங் க யாரும் வ ாகலை... அநாலத பிணமா வ ாகட்டும் ங் கிற பேறு ் பு..." அலத வகட்டு நாகாவிற் கு சற் று நிம் மதியாக இருந் தது... அேனுக்வக ஆச்சிரியமாக இருந் தது தன்லன குறித்து... அேை்
அேனுக்கு அேளுக்கு
இே் ேைவு துவராகம் பசய் தும் மீண்டும் மீண்டும் நை் ைலத தாவன அேனின் மனது நிலனக்கிறது...
"எை் ைாம் நை் ை டியாக வ ாயிட்டு இருந் தது லேஷூவோட தினாறு ேயசு ேலரக்கும் ... எங் க வீட்டிை் தான் ேைர்ந்தாை் ... அ ் ா, அம் மா தங் கவைாட ப ாண்ணாட்டம் ார்த்துக்கிட்டாங் க... எனக்கு அேை் என்றுவம குட்டி தங் லக தான்..." இலத பசாை் லும் வ ாது பிரகாஷின் முகத்திை் ஒரு புன்னலக, ோஞ் லச தனியாக பதரிந் தது... "அ ் வ ா ாரதி குைந் லத ட்ரட ீ ப ் மண்ட்க்காக பசன்லன ேந் திருந் தாை் ... அேவைாட அந் த வகா ாலும் ேந் திருந் தான்..." அலத பசாை் லும் வ ாவத பிரகாஷ் ை் லை கடித்தான்... அலத
கண்டு
நாகா
அேலன
வயாசலனயாய்
ார்த்தான்...
"அந் த சமயம் தான் அந் த அவயாக்கியவனாட ார்லே லேஷூ வமை விழுந் திருக்கு... திரும் ஊருக்கு கிைம் பும் வ ாது ாரதிவயாட துலணக்கு உதவியா லேஷூலே கூட்டிட்டு வ ாவறன் அேன் பசான்ன ் வ ா நாங் க யாரும் அலத த ் ா நிலனக்கலை... அ ் வ ா ாரதியும் பராம் அனிமீக்கா இருந் தாை் ... அதனாை் நாங் க சரின்னு லேஷூலே அனு ் பி லேச்வசாம் ... அங் வக அேன் ாரதிலய மிரட்டி லேஷூலே அலடய திட்டம் வ ாட்டிருக்கான் ராஸ்கை் ..." ஒரு ப ண்ணுக்கு எத்தலன ஆண்கைாை் தான் பிரச்சிலன... உடைைவிை் அேை் ப ண்ணாய் இரு ் து தான் இேர்களுக்கு எை் ைாம் குற் றமாக பதரிகிறதா...? அேைின் அங் கங் கை் தான் அேர்கைின் கண்கலை உறுத்துகிறவதா... அ ் டி ப ண்ணாய் அேலை அலடயாைம் காட்டும் உறு ் புகலை பேட்டி எறிந் துவிட்டாை் இந் த காமூகர்கை் அடங் கிவிடுோர்கைா... என்ன வேண்டுமாம் அேர்களுக்கு... ப ண்லண தாய் க்கு சமமாக ேணங் கும் இந் த நாட்டிை் தான் இத்தலகய அேைங் களும் அரங் வகறுகிறது... அதுவும் குடும் த்திை் உை் ைேர்கைாவைவய இந் த மாதிரி துஷ்பிரவயாகம் நட ் து தான் பகாடுலமயிலும் பகாடுலம... அந் த வகா ாை் மட்டும் நாகாவின் லகயிை் கிலடத்தாை் அேன் பதாலைந் தான்... அந் தைவுக்கு அேன் பகாலைபேறியிை் இருந் தான்... " ாரதி குைந் லத உண்டாகாதது வேறு அேனுக்கு பராம்
வே
ேசதியா வ ாச்சு... அலத காரணம் காட்டி ாரதிக்கு மூலைச்சைலே பசய் திருக்கிறான்... அேனுக்கு உடனடியா குைந் லத வேண்டும் ... வேறு ப ண்லண அேன் திருமணம் பசய் தாை் அேை் ாரதிலய வீட்லட விட்டு விரட்டி விடுோை் ... அதனாை் 'லேஷூலே எனக்கு நீ வய திருமணம் பசய் து லே' என்று அேைிடம் ேற் புறுத்தி இருக்கிறான்... அந் த லூசும் அறிவிை் ைாம அதுக்கு சம் மதம் பசாை் லியிருக்கு... அதற் கு அ ் புறம் அேவனாட ஆட்டம் அதிகமாகியிருக்கு... பராம் வே டார்சச ் ர் பகாடுத்திருக்கிறான்... லேஷூ இயை் பிவைவய பகாஞ் சம் லதரியமான ப ண்... அதனாை் எ ் டிவயா அேலன சமாைிச்சு இருக்கிறாை் ..." "அ ் வ ா ஒரு வேலை விசயமா நான் அங் வக வ ாக வேண்டி இருந் தது... அ ் டிவய ாரதி வீட்டுக்கு வ ாயிட்டு லேஷூலே ார்த்திட்டு ேரைாம் ன்னு வ ாவனன்... அன்லனக்கு அந் த ராஸ்கை் அேை் கிட்ட முலற தேறி நடந் துக்க முயற் சி ண்ணியிருக்கிறான்... எ ் டிவயா த ் பிச்சு வீட்டுக் கு பேைியிை் ேந் து அேை் அழுதுக்கிட்டு உட்கார்ந்திருக்கா... எதிர் ாராம என்லன கண்டதும் சந் வதாசம் அலடந் தாலும் இந் த வகேைத்லத என் கிட்ட அேை் பசாை் ைலை... நான் தான் அேலை அதட்டி, உருட்டி அேை் கிட்ட இருந் து விசயத்லத ோங் கிவனன்..." "அதுக்கு அ ் புறம் வகா ாலை பரண்டு தட்டு தட்டி, ட்ரட ீ ப ் மண்ட்க்கு வதலேயான ணத்லத தூக்கி எறிஞ் சிட்டு லேஷூலே என்வனாட கூட்டிட்டு ேந் திட்வடன்... இன்னமும் ாரதி த ் பு தன் கணேன் வமை் இை் லைன்னு நம் புகிறாை் ... அேலை திருத்த முடியாதுன்னு விட்டுட்வடன்... என்வனாட அ ் ா, அம் மாவுக்கு இதுேலர இந் த விசயம் எதுவும் பதரியாது... ாரதிலய அேங் க ப ாண்ணு மாதிரி தான் நிலனச்சிக்கிட்டு இருக்காங் க... எனக்கு அேங் க கிட்ட உண்லமலய பசாை் ைணும் ன்னு தான் ஆலச... ஆனா லேஷூ பசாை் ை விடாம தடுத்துவிட்டாை் ..." பிரகாஷ் பசாை் லி முடிக்கும் முன் நாகா எழுந் து ேந் து அேலன கட்டி தழுவி பகாண்டான்... அேனது பசயலிை் பிரகாஷ் ஒரு கணம் திலகத்து வ ானேன் மறு பநாடி தானும் அேலன கட்டி பகாண்டான்... "வதவி நன்றிக்கடன்னு பசான்ன ் வ ா கூட நான் நம் லை... ஏவதா ப ாய் பசாை் கிறாை் ன்னு தான் நிலனச்வசன்... ஆனா இ ் வ ா புரியுது... உனக்காக அேை் ஏன் இே் ேைவு ப ரிய ரிஸ்க் எடுத்து இருக்கிறாை் ன்னு..." நிச்சயம்
நாகாவின்
குரலிை்
ேருத்தம்
இை் லை...
மாறாக
அேர்கைின் உறவிலன புரிந் து பகாண்ட மட்டுவம
ாேம் மற் றும் சந் வதாசம் நிலறந் திருந் தது...
"அதுக்கு நான் உன் கிட்ட மன்னி ் பு வகட்டுக்கிவறன் அர்ஜூன்... இது முழுக்க முழுக்க என்வனாட தேறு தான்..." என்று தங் கை் வீட்டு மா ் பிை் லையிடம் மன்னி ் பு வகட்டேன், "இதனாை்
தான்
அதிை் நாகாவின் நின்றேன்,
முகம்
உங் களுக்குை் ை
பிரச்சிலனயா...?"
மாறியது... பிரகாலஷ
விட்டு விைகி
"இை் லை... இது வேறு..." பசாை் லும் வ ாவத அேனது முகம் இறுகி வ ானது... அந் த பநாடி தனக்கும் மலனவிக்கும் அ ் டி என்ன லக இருக்க வ ாகிறது என் லத ற் றி அேன் வயாசிக்க மறந் து வ ானான்... அ ் டி வயாசித்து இருந் தாை் அேை் கூறிய வமகநாதன் விசயம் அேனுக்கு புரிந் திருக்கும் ... கணேன், மலனவி பிரச்சிலனக்கு இலடயிை் தான் அநாேசியமாய் மூக்லக நுலை ் து அநாகரீகம் என்று கருதி பிரகாஷூம் அலமதியாக இருந் தான்... "ஏன் அர்ஜூன் இை் லையா...?"
லேஷூலே
இங் வக
கூட்டிட்டு
ேர்றது
"டீச்சரம் மாவுக்கு த்திரிக்லக ஆபிசிை் என்ன வேலை...?" என்று வகலியாய் வகட்டு புன்னலகத்தான் நாகா... "என்ன இ ் டி வகட்டுட்ட... பசாை் ைலையா...?" பிரகாஷ் சுருங் கியது...
லேஷூ உன் கிட்ட எதுவும் வகட்கவும் அேனது கண்கை்
"அேை் ஜர்னலிசத்திை் மாஸ்டர் டிகிரி ண்ணியேை் ... அங் வக நம் ம த்திரிக்லகயிை் தான் வேலை ார்த்துக்கிட்டு இருந் தாை் ... இந் த வேலைகை் எை் ைாம் அேளுக்கு அத்து ் டி... ஜவகாஷ்ங் கிற ப யலர வகை் வி ் ட்டு இருக்கிறியா..." நம் வதசம் த்திரிக்லகயிை் ஜவகாஷ் என்ற ப யரிை் சமுதாயத்தின் அேைத்லத சுட்டிக்காட்டி எழுதும் கட்டுலரகை் அேலன ப ரிதும் கேர்ந்து இருக்கிறது... அந் த எழுத்துக்கு அேன் தீவிர ரசிகனும் கூட...
"அது நம் ம லேஷூ தான்... அ ் ா, அம் மா, என்வனாட ப யலர எை் ைாம் வசர்த்து ேச்சு அேைா ஒரு புலன ் ப யலர உண்டாக்கிக்கிட்டாை் ... அேை் எழுதுற கட்டுலரயாை் தான் த்திரிக்லக விக்கிறதா அ ் ா கூட என்லன சத்தம் வ ாடுோர்..." நாகாவிற் கு இந் த பசய் தி முற் றிலும் புதிது... அேைின் கட்டுலரவய அத்தலன துணிச்சைாக இருக்கும் வ ாது அலத எழுதும் அேைின் லதரியத்திற் கு வகட்கோ வேண்டும் ... அேலனயும் அறியாது அேனது உதட்டிை் புன்னலக அரும் பியது... "நான் இன்லனக்கு லேஷூலே ார்க்க வ ாயிருந் த வ ாது அேவைாட முகவம சரியிை் லை... எலதவயா றி பகாடுத்தது வ ாை் விரக்தியா அேை் இருந் தாை் ... அதனாை் தான் உன்லன ார்க்க ேந் வதன்... அத்தலன கஷ்டத்திலும் , துன் மான வநரத்திலும் அேை் மனம் தைர்ந்து வ ாய் விடவிை் லை... லதரியமா எை் ைாத்லதயும் தாண்டி ேந் தாை் ... ஆனா இ ் வ ா இ ் டி அேலை ார்க்கும் வ ாது மனசுக்கு பராம் கஷ்டமாயிருக்கு... எதுோ இருந் தாலும் லேஷூ கிட்ட வநரிலடயாய் வ சி தீர்த்துக்வகா அர்ஜூன்... அேை் பராம் வே ாேம் ..." என்று பசான்ன பிரகாஷ் சிறிது வநரம் அேனிடம் வ சி பகாண்டு இருந் துவிட்டு கிைம் பி பசன்றுவிட... நாகாவோ தனது இருந் தான்...
மலனவிலய
ற் றி
வயாசித்து
பகாண்டு
அேைின் மறு க்கம் பதரிந் து அேலை ார்க்க வேண்டும் என்று அேனது காதை் மனம் துடித்தது.. ஆனாை் இன்னமும் என்ன காதை் வேண்டி கிடக்கிறது என்று அேைது துவராகத்தாை் ாதிக்க ் ட்ட இன்பனாரு மனம் வேண்டாம் என்று அேலன தடுத்தது... கலடசியிை் அேனின் காயம் ட்ட மனவம பஜயித்தது... அேன் அபமரிக்கா பசை் கின்ற நாை் ேலர அேலை சந் திக்க அேன் முயற் சிக்கவே இை் லை... உலடந் த கண்ணாடி என்றுவம ஒட்டாது அை் ைோ... அது வ ாை் தான் அேனின் மனமும் ... அேனது உலடந் த வசராது...!!! 1. சகி
காதை்
என்றுவம :
இலணயாது...
இலண 19
இரவிை் தான் விமானம் என் தாை் நாகா அன்று காலையிை் தான் வீட்டிற் கு ேந் து வசர்ந்தான்... காலையிை் அங் கு ேருேதற் கு கூட அேனுக்கு பிடிக்கவிை் லை தான்... அங் கு ேந் தாை் வீணாக மலனவியின் முகத்திை் விழிக்க வேண்டுவம... அதுவே அேனுக்கு
மிகவும்
பகாடுலமயாக
இருந் தது...
மலனவி மீது மனம் நிலறய காதை் இருந் தாலும் அந் த காதை் மனலத காய ் டுத்திய மலனவியின் முகத்லத ார்க்க அேனுக்கு அறவே பிடிக்கவிை் லை... அது தான் நிதர்சனமான உண்லமயும் கூட... "என்ன அஜூ இது... ஊருக்கு வ ாறதுக்கு முன்னாடியாேது உன் மலனவி கூட வசர்ந்து இருக்கைாம் இை் லையா ் ா... இ ் வும் வேலை வேலைன்னு அலத கட்டிக்கிட்டு அைணுமா...?" துர்கா கூட மகலன கடிந் து பகாண்டார்... இருேருக்கும் திருமணமான புதிது... மலனவி கூட இருக்காமை் மகன் வேலை வேலை என்று இரு ் து அேருக்கு சற் று கடு ் ல அைித்தது... அலத விட மருமகை் தான் என்ன நிலன ் ாை் ... அது வேறு அேருக்கு சற் று உறுத்தைாக இருந் தது... ஆனாை் வதவிவயா மனதிை் எத்தலன ேருத்தம் இருந் த வ ாதிலும் எலதயும் முகத்திை் காட்டி பகாை் ைாமை் ேலைய ேந் தாை் ... உ ் ல தின்றேன் தண்ணி குடித்து தானாக வேண்டும் என் தற் வகற் இது தனக்கான தண்லடலனயாக எண்ணி பமௌனமாக அேனின் புறக்கணி ் ல ேலிவயாடு தாங் கி பகாண்டாை் ... கணேன் வீடு ேந் தது அறிந் து மாடியிை் இருந் து வேகமாய் கீவை இறங் கி ேந் த வதவி ேரவேற் லறயிை் அமர்ந்திருந் தேனின் முகத்லத ார்லேயாை் ருகியோவற டியிவைவய நின்றுவிட்டாை் ... எத்தலன நாட்கைாகி விட்டது அேலன மூன்று நாட்களும் அேளுக்கு மூன்று கழிந் தது...
ார்த்து... கடந் து பசன்ற யுகங் கைாக கடினமாக
ஏவதச்லசயாய் நிமிர்ந்து ார்த்த நாகாவின் ார்லே ேட்டத்திை் அேன் மலனவி விழுந் தாை் ... அேைது ஆேைான ார்லே கண்டு அேனது மனமும் சிறிது அலசயத்தான் பசய் தது... அேலனயும் மீறி அேனது கண்கை் அேலை ஆலசயுடன் உை் ோங் கி பகாண்டது... 'எத்தலன தடலே அடி ் ட்டாலும் அேனது மனசாட்சி அேலன
நீ
திருந் தாத பஜன்மம் டா...' திட்டி காறித்து ் பியது...
அதிை் முயன்று தன் ார்லேலய திரு ் பி பகாண்டான் அேன்... ஆனாலும் மனதிற் குை் அேைின் ாதிக்க ் ட்ட கடந் த காைம் எழுந் து அேலன ப ரிதும் அலைக்கழித்தது அேை் ாை் சாயச்
பசாை் லி
...
துன் த்லத அனு வித்தேளுக்கு தானும் துன் ம் இலைக்கிவறாவம என்கிற எண்ணவம அேலன பகாை் ைாமை் பகான்றது... 'அேை் உனக்கு பகாடுத்த துன் த்லத விடோ நீ அேளுக்கு பகாடுத்துவிட்டாய் ...?' மனசாட்சி வகட்ட வகை் வி மிகவும் நியாயமாக ட்டது அேனுக்கு... அதன் விலைவு அேனது முகம் இறுகி வ ானது... அதற் கு பிறகு மறந் தும் அேை் புறம் அேன் திரும் விை் லை... மாலை ேலர அேன் தனது ப ற் வறார், தாத்தாவுடன் வநரத்லத பசைவிட்டான்... அேர்கை் கேனிக்காதோறு மலனவிலய அைகாக தவிர்த்தான்... அது சம் ந் த ் ட்ட இருேருக்கு மட்டுவம புரிந் தது... அதற் கு வமலும் அலறக்கு பசை் ைாமை் இருந் தாை் எை் வைாரும் தன்லன சந் வதகமாக ார் ் ார்கை் என்று எண்ணி அேன் தனது அலறக்கு பசன்றான்... அேன் பசை் ேலத உணர்ந்து துர்கா மருமகைிடம் , "அஜூக்கு கூடமாட உதவி ண்ண நீ யும் வ ாம் மா..." தாங் கை் இரு ் தாை் அேை் சங் கட ் டுகிறாவைா என்ற நிலனவிை் அேர் பசாை் ை... அலத மறுத்து வ சினாை் வீண் சந் வதகம் எழும் என்று அேை் அேன் பின் பசன்றாை் ... மலனவி பின்பதாடர்ேலத உணர்ந்தாலும் நாகா திரும் பி ார்க்கவிை் லை... அலறக்கு பசன்று தனது ப ட்டிலய எடுத்து உலடலமகலை அடுக்கி லேக்கத் துேங் கினான்... ப ரிதாக ஒன்றும் அேன் எடுத்து பகாண்டு வ ாகவிை் லை... அத்தியாேசிய வதலேகளுக்கு வேண்டியலத மட்டும் தான் அேன் எடுத்து லேத்தான்... அேனது பசயை் கலை பமௌனமாக ார்த்து பகாண்டு இருந் த வதவியின் மனம் கனத்து வ ாயிருந் தது... இன்னும் பகாஞ் ச வநரத்திை் கணேன் கிைம் பி பசன்று விடுோன் என் வத அேளுக்கு அத்தலன துக்கத்லத தந் தது... இனிவமை் அேலன ார்க்க முடியாது... வ ச முடியாது என்ற நிலனவே அேளுக்கு ப ரும் துயரத்லத ஏற் டுத்தியது... எ ் டியாேது அேனிடம் அேை் வ சிவய ஆகவேண்டும் ... அதனாை் மனதிை் லதரியத்லத திரட்டி பகாண்டு அேன் முன் ேந் து நின்றாை் ...
அேை் தன் முன் ேந் து நிற் லத உணர்ந்தாலும் அேன் அேலை திரும் பி ார்க்கவிை் லை... தனது வேலைகலை பதாடர்ந்து பசய் து பகாண்டு இருந் தான்... "நாகா..." அேைது அலை ் பிை் ப ாருட்கலை எடுத்து லேத்து பகாண்டு இருந் த அேனது லக ஒரு பநாடி தயங் கி நின்றது... மறுபநாடி அது ப ாய் வயா எனும் டி அேன் தன் வேலைகலை பசய் ய ஆரம் பித்தான்... "நீ ங் க இன்பனாரு கை் யாணம் ண்ணிக்கணும் ..." சற் று தயங் கினாலும் தான் பசாை் ை வேண்டியலத அேனிடத்திை் பசாை் லிவிட்டாை் ... அதிை் மனதிை் ஆத்திரம் எை வகா மாய் நிமிர்ந்தேன் ார்லே அேலை ஒரு கணம் எரித்து ப ாசுக்கியது... அவத சமயம் அேை் பசய் த துவராகம் அேனது மனலத ோை் பகாண்டு அறுக்க அேன் தனது உணர்வுகலை அடக்கி பகாண்டு அேலை ார்த்து அைட்சியமாக, "கட்டாயம் ண்ணிக்குவேன்... பின்வன உன்லனயவே நிலனச்சிக்கிட்டு இரு ் வ ன்னு நிலனச்சியா...?" எகத்தாைமாய் பேைிேந் தது அேனது ோர்த்லதகை் ... அதிை் அேைது மனம் அனிச்லச மைராய் ோடினாலும் அேனது நைன் கருதி மீண்டும் முகம் மைர்ந்தேை் , "பராம்
சந் வதாசம் ..."
என்க...
"அதுக்கு நீ இ ் டி நந் தி மாதிரி குறுக்வக நிற் காம டிவோர்ஸ் வ ் ரிை் லசன் ண்ணி பகாடுத்துட்டு இந் த ரூலம விட்டு இை் லை இை் லை இந் த வீட்லட விட்டு பேைியிை் வ ானாை் பராம் சந் வதாசமா இருக்கும் ..." தயவுதாட்சண்யம் ார்க்காமை் முகத்திை் அடித்தார் வ ான்று கூறியேலன கண்டு அேளுக்கு அழுலக ப ாத்து பகாண்டு ேந் தது... "இை் லை நான் இந் த வீட்லட விட்டு வ ாக மாட்வடன்... அ ் டி வ ாறதா இருந் தா என் பிணம் தான் வ ாகும் ..." அழுலகயினூவட அன்று வ ாை் இன்றும் உறுதியாய் மறுத்து பசான்னாை் அேை் ... அேைது அழுலகலய காண பிடிக்காதேனாய் முகத்லத திரு ் பி பகாண்டேன், "நீ டிவோர்ஸ்க்கு சம் மதிக்காம நான் இன்பனாரு
கை் யாணம் ண்ணிக்கிட்டா நான் பஜயிலிை் வ ாய் கைி தான் திங் க வேண்டும் ... இை் லை அது தான் உன்வனாட அடுத்த திட்டமா...?" என்று வேறு வகட்டு அேைின் இதயத்லத இரண்டு துண்டாய் உலடத்தான் அேன்... அதிை் உயிர் வ ாகும் ேலி எை துடிதுடித்த டி, "ஐவயா... நான் அந் த அர்த்தத்திை் பசாை் ைலை..." என்றேலை வநாக்கி ஆத்திரத்துடன் திரும் பியேன், "வேற எந் த அர்த்தத்திை் பசான்ன...? என் உயிலர எடுக்கணும் ங் கிறது தாவன உன்வனாட திட்டம் ..." ஆவேசமாய் கத்தியேன், "ஒரு கை் யாணம் ண்ணிட்டு நான் டுற அேஸ்லத வ ாதும் ... இதிை் இன்பனாரு கை் யாணம் வேறயா...? அம் மா ரவதேலத... என் ஆத்திரத்லத கிை ் ாம இங் கிருந் து வ ாயிடு... இை் லை நான் என்ன பசய் வேன்னு எனக்வக பதரியாது..." அேலை ார்த்து ை் லை கடித்தான் அேன் ஆத்திரத்துடன்... நாகாவின் இந் த வகா ம் அேளுக்கு புதிது... யந் து வ ானேைாய் ஓடி வ ாய் ாை் கனியிை் சரண் புகுந் தாை் ... காதை் மலனவிவய தன்லன மறுமணம் பசய் ய பசாை் லியலத நிலனத்து மனதுக்குை் மருகியேனாய் அேன் அ ் டிவய அமர்ந்திருந் தான்... மனதுக்கு அத்தலன கஷ்டமாக இருந் தது... 'இேை் என்று
என்று தான் என்லன புரிந் து பகாை் ை ் வ ாகிறாை் ...?' மனதிற் குை் ப ருத்த ஆயாசமாக இருந் தது...
அவதா இவதா என்று கலடசியிை் அேன் கிைம் பும் வநரம் ேந் வத விட்டது... ாை் கனியிை் குடியிருந் த மலனவிலய அலைக்கும் ேலகயறியாது அங் கு எட்டி ார்த்தேன் தனது பதாண்லடலய பசருமினான்... அதிை்
ஆேவை
உருோய்
அேை்
அேலன
திரும் பி
ார்க்க...
"இ ் நீ என் கூட ேரலைன்னா அதுக்கும் ஏதாேது வகை் வி வகட்டு என்லன குலடோங் க... கீவை ோ..." என்று அலைத்தேன் உை் வை பசை் ை எத்தனிக்கும் வ ாது அேை் வேகமாய் அேன் முன் ேந் து நின்றேை் அேனது முகத்லத ஆலச தீர ார்த்து தனது இதயத்திை் த்திரமாக வசமித்து லேத்து பகாண்டாை் ... அேைது
உயிலர
உருக்கும்
ார்லேயிை்
அேனது
மனம்
தடுமாறத்தான்
பசய் தது...
"கலடசி தடலேயாய் ..." என்ற டி அேன் அருகிை் ேந் தேை் அேனது முகத்லத தனது இரு லககைிை் ஏந் த... அதிை் அேன் முகத்லத சுைித்து பகாண்டு விைகி பசை் ை முயை... " ் ைஸ ீ ் நாகா..." என்றேை் ப ாருத்தினாை்
அேனது இதவைாடு தனது இதலை அழுத்தமாய் ...
இனி அேலன ார்க்க முடியாது, இது வ ாை் அேலன முத்தமிட முடியாது என்ற நிலனவே அேனுை் அேலை புலதயச் பசாை் லி தூண்டியது... முதலிை் திமிறியேன் பமை் ை பமை் ை அேைின் முத்தத்திை் தன்லன இைக்க துேங் கினான்... அதிலும் அேைது கண்ணீரும் , இதழின் தித்தி ் பும் அேனின் மனதிை் காதை் உணர்லே கண்ட டி தட்டி எழு ் பியது... அேைது கண்ணீர் 'எதற் கடி இத்தலன துயரம் ...?' என்று அேலனயும் துயர ் டுத்தி அேளுக்கு காதைாய் ஆறுதை் பசாை் ை விலைந் தது... அவத வ ாை் அேைது இதழின் தித்தி ் பு 'இந் த இனிலமலய மறந் து வ ாகிறாவயடா மலடயா...?' என்று அேன் மனம் அேலன திட்டி அேைது முத்தத்லத காதவைாடு அனு விக்க பசாை் லியது... பமாத்ததிை் காதை் உணர்வு பேை் ைபமன அேன் மனதிை் ப ருக்பகடுக்க அேைது பசயலை அேன் தனதாக்கிக் பகாண்டான் அேலனயும் அறியாமை் ... இலடயிை் காதலித்த அேளுக்வக இத்தலன ஏக்கம் இருக்கும் வ ாது, அேலை ார்த்த கணத்திை் இருந் து இந் த பநாடி ேலர அேைது ் ைஸ், லமனஸ் எை் ைாம் பதரிந் தும் அேலை காதலிக்கும் அேனுக்கு எத்தலன ஏக்கம் இருக்கும் ... அத்தலன காதலை, ஏக்கத்லத அந் த ஒற் லற இதை் முத்தத்திை் காட்டிவிட எண்ணி அேன் வேக வேகமாய் பசயை் ட்டான்... அேனது பசயலை முதலிை் திலகத்து, பின்பு பிரமித்து அதன் பின் காதவைாடு அேனின் முத்தத்லத அனு வித்தேை் அேவனாடு ஒன்றினாை் தன்லன மறந் து... இருேருக்குவம ஒருேலர ஒருேர் விட்டு ஒருேர் விைக முடியாது தங் களுக்குை் மூை் கி திலைத்திருந் தனர்... சுோசக்காற் றுக்கு
திணறிய வ ாது விைகினர்...
தான்
அேர்கை்
இருேரும்
வேறுேழியின்றி
மூச்சு ோங் க அேனிடம் இருந் து பிரிந் தேை் முகத்திை் மகிை் ச்சி பகா ் ைிக்க அேலன ார்த்து புன்னலகத்தாை் காதவைாடு... அேனும் மூச்சு ோங் க அேைிடம் இருந் து பிரிந் தேன் அேலை காதவைாடு ார்த்த வ ாது அேைின் சிரி ் பு அேனின் மனதின் காயத்லத குத்தி கிைற, சட்படன்று அேனின் முகம் மாறியது... வகா மாய் அேலை முலறத்து ார்த்தேன் அவத வகா த்வதாடு அேலை விைக்கி தை் ைிவிட்டு அலறலய விட்டு பேைிவயறினான்... பேறு ் வ ாடு வ ாகும் நின்றாை்
அேலன கண்டு அ ் டிவய அலசயாது அேை் ...
அேளுக்கு பதரியும் அேன் உயிருக்கு யந் து அபமரிக்கா பசை் ைவிை் லை என்று... மனதிை் அைவிை் ைா காதலை சுமந் து பகாண்டு அேலை பேறுக்கவும் முடியாமை் , தவிர்க்கவும் முடியாமை் தான் அேலை விட்டு அேன் விைகி வ ாகிறான் என் து அேளுக்கு நன்றாக பதரியும் ... ஆனாை் அேனுக்கு அேை் மீது இந் தைவுக்கு காதை் இருக்கும் என்று அேை் அறியாமை் வ ானது தான் அேைது அறியாலம... தனக்கு துவராகம் பசய் த மலனவிலயயும் இந் தைவுக்கு காதை் பசய் ய அேைது கணேனாை் மட்டும் தான் முடியும் ... அலத நிலனத்தேளுக்கு ஒரு க்கம் சந் வதாசமாக இருந் தது... மறு க்கம் துக்கமாக இருந் தது... தனக்குை் கலரந் தேை் துர்காவின் அலை ் பிை் தன்லன சுதாரித்து பகாண்டு கீவை பசன்றாை் ... எை் வைாரிடமும் விலட ் ப ற் ற நாகா அேலை ார்த்தும் ார்க்காமை் பமை் ை தலையலசத்து விட்டு காரிவைறி அமர்ந்தான்... அது கூட அேனது ப ற் வறாருக்காக தான் என் து அேளுக்கு பதரிந் து தான் இருந் தது... வசஷாத்திரி
மட்டும்
அேன்
கூட
பசன்றார்...
கண்கைிை் கண்ணீர் மை் க கார் வ ாேலத ார்த்து பகாண்டு இருத்தேலை துர்கா தான் ஆறுதை் டுத்தி உை் வை அலைத்து பசன்றார்...
அலறக்குை் ேந் தேை் தான் ஏற் பகனவே மூட்லட கட்டி லேத்திருந் த தனது உலடலமகலை எை் ைாம் கீவை பகாண்டு லேத்தேை் ஏற் பகனவே பசாை் லியனு ் பி இருந் த பிரகாஷின் காரிை் எை் ைாேற் லறயும் ஏற் றி தன்லன ேைர்த்த வீட்டிற் கு அனு ் பி லேத்தாை் ... துர்கா ஏன் என்று வகட்டதற் கு, "அேர் இை் ைாம இங் வக இருக்க ஒரு மாதிரியா இருக்கு... அேர் ேரும் ேலர அம் மா வீட்டிை் வ ாய் இருக்க வ ாவறன்..." என்றேை் வமவை ஒன்றும் பசாை் ைவிை் லை... அேளும் கிைம் புேது கண்டு துர்காவிற் கு ேருத்தமாக இருந் தது... ஆனாலும் அலத பேைிக்காட்டி பகாை் ைவிை் லை அேர்... வமவை அலறக்கு காகிதத்லத
ேந் தேை் எடுத்து
கதலே தாைிட்டு பகாண்டு
பகாண்டு ஒரு அமர்ந்தாை் ...
ஏற் பகனவே மனதிை் ஓட்டி லேத்த ோர்த்லதகை் தான் என்றாலும் மீண்டும் ஒரு முலற அலத எை் ைாம் நிலனத்து ார்த்து பகாண்டாை் ... மீண்டும் மீண்டும் அலத நிலன ் தற் கு அேளுக்கு எரிச்சைாக இை் லை மாறாக அது அேளுக்கு ஒருவித சந் வதாசத்லத தான் அைித்தது... கணேன் மீதான தன் காதை் நிலனவுகலை அலச வ ாட்டு பகாண்டு இருந் தேளுக்கு அந் த நிலனவே தனி சுகமாய் தான் இருந் தது... பின் மனதிை் இருந் த ோர்த்லதகளுக்கு காகிதத்திை் எழுத்து ேடிேம் பகாடுக்க ஆரம் பித்தாை் ... ஆரம் த்திை் இருந் து அேலன ார்த்த கணத்திை் தன் மனதிை் இருந் த நிலனவு ற் றி, அதன் பின் காதை் வதான்றிய கணம் , இவதா இ ் வ ாது மனதிை் அைவிை் ைா காதலை சுமந் து பகாண்டு இருக்கும் இந் த கணம் ேலர எை் ைாேற் லறயும் எழுதியேை் தனது துவராகத்லத ற் றி எழுதவும் மறக்கவிை் லை... "நான் பசய் த காரியம் எை் வைாருக்கும் துவராகமாக தான் பதரியும் ... இே் ேைவு ஏன் உங் களுக்கும் அது துவராகமாக தான் பதரியும் ... ஆனாை் எனக்கு அ ் டி வதான்றவிை் லை... என் கணேரின் உயிலர எ ் டியாேது கா ் ாற் ற வேண்டும் என்று எண்ணி தான் நான் அலத பசய் வதன்... எ ் டியாேது நீ ங் க உயிவராடு இருந் தாை் மட்டும் வ ாதும் என்று எண்ணித்தான் அலத பசய் தது... உங் கலை பகாலை பசய் ேது மட்டும் தான் எனது வநாக்கமாக இருந் தாை் ஒவர முலறயிை் உயிர் எடு ் தற் கு ேழியா இை் லை... அதற் கு நான் ஏன் இத்தலன தடலே முயற் சி பசய் ய வேண்டும் ... பகாஞ் சம் சிந் தித்து ாருங் கை் நாகா... அ ் வ ாது என்
க்க
நியாயம்
உங் களுக்கு
புரியும் ..."
"ப ாதுோய் நான் லதரியமான ப ண் தான்... எத்தலனவயா இடர்கலை அனு வித்து ேந் த வ ாதும் என் லதரியத்லத நான் ஒரு வ ாதும் இைந் தது இை் லை... ஆனாை் என்லன கடத்தி பகாண்டு வ ான வமகநாதன் நான் உங் கலை பகாை் ைாவிட்டாை் அேன் உங் கலை பகான்றுவிட வ ாேதாய் கூறிய வ ாது எனது லதரியம் முழுேதும் இைந் து நான் வகாலையாய் மாறி உங் களுக்காக துடித்தது எனக்கு தான் பதரியும் ... அன்று இரத்த பேை் ைத்திை் உங் கலை கண்டு என்னுயிர் துடித்தது எனக்கு மட்டும் தான் பதரியும் ... அன்று காதலை உணராத வ ாவத உங் களுக்காக நான் அ ் டி துடித்வதன் என்றாை் , இ ் வ ாது மனதின் காதலை உணர்ந்து இருக்கும் வ ாது எ ் டி துடித்து இரு ் வ ன்... இ ் வ ாதும் அலத நிலனக்கும் வ ாது எனக்குை் ஒருவித குைிபரடுக்கத்தான் பசய் கிறது..." "அேனுக்கு பதரியவிை் லை நான் உங் கலை காதலிக்கிவறன் என்று... அது பதரியாமை் அேன் இலத என்லன பசய் ய பசான்னான்... நிச்சயம் இலத நான் பசய் ய வ ாேதிை் லை... ஆனாை் அலத அேன் அறிந் து பகாண்டாை் அடுத்த பநாடி உங் கைின் உயிர்...? அதற் கு யந் து தான் அதற் கு நான் சரிபயன்று சம் மதம் பசான்வனன்... அடுத்தடுத்து மடத்தனமான காரியத்லத அரங் வகற் றிவனன்... இலத பசய் த நான் இலத ற் றி உங் கைிடம் பசாை் ை மிகவும் யந் வதன்... ஏபனன்றாை் இலத வகட்டு நீ ங் கை் அேன் மீது வகா ம் பகாண்டு அேவனாடு வமாதினாை் ...? அதன்பின் உங் கை் நிலை...? நிலனத்து ார்க்கவே யமாய் இருந் தது அ ் வ ாது... இ ் வ ாது உங் கைது பேறு ் ல காணும் வ ாது பசாை் லியிருக்கைாவமா என்று எனது மனம் தவிக்கிறது... பசாை் லி இருக்க வேண்டும் ... எை் ைாேற் லறயும் உங் கைிடம் பசாை் லி ாேமன்னி ் பு வகட்டு இருக்க வேண்டும் ... அலத பசய் யாமை் வமலும் வமலும் தேறு பசய் து உங் கை் முன்னாடி இ ் டி குற் றோைியாய் நிற் கும் அேை நிலைலய நான் அறவே பேறுக்கிவறன்..." "நீ ங் கை் என்லன பேறுத்து ஒதுக்கிய பின் எனக்கு உயிர் ோை விரு ் ம் இை் லை... அவதாடு உங் க மீதி ோை் க்லகக்கு இலடஞ் சைாகவும் நான் இருக்க விரும் விை் லை... நீ ங் க வகட்ட மாதிரி டிவோர்ஸ் வ ் ரிை் லசன் வ ாட்டு பகாடுத்துவிட்டு உங் கலை விட்டு ஒதுங் கி வ ாயிருக்கைாம் தான்... ஆனாை் அதுக்கு கூட லதரியம் இை் ைாத வகாலையாய் நான் மாறி வ ாவனன் இந் த காதலினாை் ... ஆம் உங் களுடனான விோகத்லத ரத்து ண்ணும் லதரியம் எனக்கு இை் லை... அதனாை் தான் என் உயிலர ரத்து ண்ணும் இந் த முடிலே எடுத்வதன்... நான் பிணமாய் வ ானாலும்
உங் கைின் மலனவி என்கிற அலடயாைத்வதாடு தான் வ ாக விரும் புகிவறன்... இ ் வ ாலதக்கு நான் உங் கை் ோை் க்லகலய விட்டு வ ாகிவறன்... மீண்டும் ேருவேன்... உங் கைின் மகைாய் பிறந் து... மலனவியாய் தான் உங் கை் அன்ல அனு விக்க முடியாமை் வ ாயிற் று... இந் த பஜன்மத்திை் நான் அனு விக்காத தந் லத ாசத்லத அடுத்த பஜன்மத்திை் உங் கை் மூைம் நான் அனு விக்க வேண்டும் ... அதற் கு மட்டும் எனக்கு அனுமதி பகாடுங் கை் ..." "இ ் வ ாது உங் களுக்கு ஒன்று புரிந் து இருக்குவம... அடுத்த பஜன்மத்திை் உங் க மகைாய் பிறக்க விரும் பும் நான் எ ் டி நம் ம குைந் லதலய கலைத்து இரு ் வ ன் என்று... அது நான் திட்டமிட்டு பசய் யவிை் லை என் லத இ ் வ ாதாேது நம் புறீங் கைா...? அன்று வமகநாதன் என்லன கடத்திய அதிர்சசி ் , அதிலும் அேன் கூறிய விசயத்லத எ ் டி பசயை் டுத்த வ ாகிவறன் என்ற மனவுலைச்சை் எை் ைாம் வசர்ந்து தான் நம் குைந் லதலய கருவிவைவய கலைத்து விட்டது... இை் லை இை் லை இ ் டி ஈனமான அம் மாவின் ேயித்திை் இருக்க அதுக்வக பிடிக்கவிை் லை வ ாதும் ..." இலத எழுதும் வ ாவத அேைின் கண்கைிை் இருந் து கண்ணீர் ேழிந் து காகிதத்திை் பசாட்டியது... கண்கலை துலடத்து பகாண்டு வமவை எழுதினாை் ... "இே் ேைவு பசாை் ற நீ ஏன் கர் ் த்தலட மாத்திலரலய எடுத்து பகாண்டாய் என்கிற சந் வதகக் வகை் வி உங் க மனசிை் வதான்றத்தான் பசய் யும் ... ஆம் நாகா... இந் த முடிலே நான் எடுத்ததுவம எனக்கு உயிர் ோழும் ஆலச வ ாய் விட்டது... என்றாேது ஒரு நாை் உங் க ோை் க்லகயிை் இருந் து நான் கட்டாயம் விைகி வ ாயாக தான் வேண்டும் என் து எனக்கு நன்றாக பதரியும் ... இை் லை என்றாை் நான் பசய் த துவராகவம என்லன உயிவராடு பகான்றுவிடும் ... அ ் டி நான் உங் கலை பிரியும் வ ாது குைந் லத ஒன்று இருந் தாை் நிச்சயம் ோழும் ஆலச எனக்கு ேரும் ... அது என் மனதிலன மாற் றும் ... அது வ ாக என்னாை் குைந் லத ேந் தாை் அது உங் க மறுமண ோை் க்லகக்கு தலடயாக அை் ைோ இருக்கும் ... அதற் காக தான் இருேலரயும் கட்டு ் டுத்தும் குைந் லத என்ற ஒன்று வேண்டாம் என்று முடிவு பசய் வதன்... உங் க குைந் லதலய சும ் து எனக்கு கசக்குமா நாகா... அது எனக்கு கிலடத்த ப ரும் ாக்கியம் அை் ைோ... அந் த ாக்கியம் இந் த பஜன்மத்திை் கிட்டாத நான் ப ரும் தூரதிர்ஷ்டசாலி தான்..." "கலடசியாக ஒன்று... எனக்கு கடந் த காைத்திை் எந் த கை் ைக்காதலும் கிலடயாது... இ ் வ ாலதக்கு உங் கை் மீது எனக்கு இருக்கும் நை் ைக் காதை் மட்டுவம... இந் த காதலுக்காக தான் நான் இலத எை் ைாம் பசய் வதன்... உங் கை் காதலுக்காக மட்டும் தான்
இலத பசய் வதன்... அதனாை் நை் ைக் காதலுக்காக தான் நான் இலத பசய் வதன் அலத மட்டும் நீ ங் கை் உணர்ந்து பகாண்டாை் வ ாதும் ... ஜனா ் ா, பிரகாஷ் அண்ணா இருேலர தவிர்த்து ஆண்கலை கண்டாவை பேறுக்கும் நான், நான் வநசித்த ஒவர ஆண் நீ ங் க மட்டும் தான்... இவதா இ ் வ ாது இந் த பநாடி ேலர என் மனம் உங் களுக்காக தான் துடிக்கிறது... கலடசிேலர உங் களுக்காக மட்டும் தான் துடிக்கும் ..." கடிதத்லத முடிக்கும் வ ாது 'இ ் டிக்கு உங் கை் சகி...' என்று எழுதியேை் 'சகி' என்ற பசாை் லை அடித்துவிட்டு 'சதி' என்று எழுதியேை் விரக்தியாய் தனக்குை் சிரித்து பகாண்டாை் ... விமான நிலையத்திை் பசக்கிங் முடித்துவிட்டு விமானம் ஏறுேதற் காக அங் கு பகாடுக்க ் ட்ட தனி அலறயிை் அமர்ந்த நாகா வீட்டிற் கு அலைத்தான்... துர்கா தான் பதாலை ் வ சிலய எடுத்தார்... "அஜூ...
எந் த
பிரச்சிலனயும்
"இை் லைம் மா... பசக்கிங் "சரி ் ா... உடம் ல ஃவ ான் அத்லதக்கு அேன் விரும் விை் லை...
முடிந் தது,
இை் லைவய..."
ஃ ் லைட் தான் ஏறணும் ..."
ார்த்துக்வகா... நான் எதுக்கும் ரமாவுக்கு வ ாட்டு பசாை் ைோடா..." கிைம் பும்
விசயத்லத
பசாை் ை
அேன்
"அம் மா... நாவன அேங் க வீட்டுக்கு வ ாய் பசாை் லிக்கிவறன்ம் மா..." என்று மறுத்தான் அேன்... இ ் வ ாது அேனுக்கு வேண்டியது தனிலம... அத்லத வீட்டிற் கு பசன்றாை் அது கிலடக்காது என்று அேனுக்கு பதரியும் ... "சரி உன் இஷ்டம் ..." என்றேர், "வதவி கிட்ட வ சறியா...?" என்று வகட்க... "அேவைாட பசை் வ ானிை் அைகாய் மலனவியிடம்
வ சிக்கிவறன்..." என்று சமாைித்து வ சுேலத அேன் தவிர்த்தான்...
"என்னவமாடா அஜூ... மனவச சரியிை் லை... நீ யும் இை் லை, உன் மலனவியும் அம் மா வீட்டுக்கு வ ாறாைாம் ... ேயசு பிை் லைங் க நீ ங் க இை் ைாம வீவட பேறிச்வசாடி கிடக்கும் ... நீ யாேது அேை் கிட்ட எடுத்து பசாை் வைன்டா..."
இது
அேனுக்கு
புதிய
பசய் தி...
"அம் மா... இங் வகவய இருந் தா அேளுக்கு மனசு கஷ்டமா இருக்குவமா என்னவோ... பகாஞ் ச நாை் அங் வக வ ாய் இருந் துட்டு ேரட்டும் மா..." என்று சமாைித்துவிட்டு அலை ் வ சிலய அலணத்து விட்டான்... இத்தலன வநரம் இை் ைாத தன்னேைின் நிலனவு அேனின் மனதிை் அலைக்கடைாய் எழுந் தது... அதிலும் அேை் பகாடுத்த இதை் முத்தம் அேனது உயிர் ேலர பசன்று தீண்டி அேலன நிலைக்குலைய பசய் தது... அ ் வ ாது
தான்
அேனுக்கு
அது
நியா கத்திை்
ேந் தது...
'கலடசி முலறயாய் ...' அேைது நலிந் த குரை் மறு டியும் மறு டியும் அேனது காதிை் ஒலித்தது... 'இை் லை நான் இந் த வீட்லட விட்டு வ ாக மாட்வடன்... அ ் டி வ ாறதா இருந் தா என் பிணம் தான் வ ாகும் ..' அதுவும் அேனது நியா கத்திை் எழுந் து அேலன ப ரிதும் குை ் த்திை் ஆை் த்தியது... அேன் என்ன பசாை் லி விரட்டிய வ ாகாதேை் இ ் வ ாது வ ாகிறாை் அர்த்தம் ...?
வ ாதும் என்றாை்
வீட்லட அதற் கு
விட்டு என்ன
புரிந் த அர்த்தவமா அேனுக்கு அனர்த்தமாக விைங் கியது... தலைலய பிடித்து பகாண்டு அ ் டிவய அமர்ந்து விட்டான்... அங் வக வதவிவயா தான் கணேவனாடு ோை் ந் த அந் த அலறலய ஒரு முலற ஆலசத்தீர கண்கைாை் ேைம் ேந் தாை் ... 'இவதா அங் வக தான் அேன் தன்லன அலணத்து முத்தமிட்டான்... இவதா அங் வக தான் அன்று குைித்து விட்டு ேரும் வ ாது மலறந் திருந் து அேலை யம் காட்டி, அேைின் யத்லத அேனுக்கு சாதகமாக்கி பகாண்டு இவதா இந் த கட்டிலிை் தான் அேவைாடு காதை் யுத்தம் புரிந் தான்...' எங் கு ார்த்தாலும் அேனின் நியா கம் , அேனின் முகம் ... காணும் இடபமை் ைாம் அேைின் கணேவன அேைது கண்ணுக்குை் பதரிந் தான்... அந் த அலறயிை் இருந் த அேளுலடய ப ாருட்கலை எை் ைாம் அேை் மூட்லடக் கட்டி அனு ் பிவிட்டாை் ... இனி இந் த அலறயிை் அேை்
ோை் ந் ததற் கான
அலடயாைமாக
எதுவுவம
இை் லை...
மிச்சம் இருக்கும் அேளும் இன்னும் சிறிது வநரத்திை் வ ாய் வசர்ந்துவிடுோை் ... அதன்பின் வதவி என் ேை் நாகாவின் ோை் க்லகயிை் இருந் ததற் கான சுேடுகை் யாருக்கும் பதரியாமை் மலறந் து வ ாய் விடும் ... அேனின் நிலனவிை் இருந் தும் அேை் பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் மறக்கடிக்க ் ட்டு விடுோை் ... அதன்பின் அேன் வேறு ஒரு திருமணம் , மலனவி, குைந் லத என்று அேனது ோை் க்லக அதன் வ ாக்கிை் பசன்றுவிடும் ... மறந் தும் அேலை நிலன ் தற் கு அேனுக்கு வநரமிருக்காது... அலத நிலனக்கும் வ ாவத மனதிை் இரும் பு குண்லட லேத்து அழுத்தியது வ ாை் ாரமாய் ஏவதா ஒன்று அழுத்தியது... ஓபேன்று ஒரு ாடு அழுது முடித்தேை் அரும் ாடு ட்டு தன்லன சமன் பசய் து பகாண்டு விச ் ாட்டிலை லகயிை் எடுத்தாை் ... தற் பகாலை பசய் து பகாை் ேது வகாலைகைின் முடிவு என்று எை் ைி நலகயாடியேை் இன்று அந் த முடிலே வநாக்கி வ ாகிறாை் ... ஆனாை் அது வகாலைகைின் முடிவு இை் லை... அதற் கும் ஒரு லதரியம் வேண்டும் என் லத அந் த கணம் கண்கூடாக உணர்ந்தாை் ... அந் த லதரியம் ேர ் ப ற் றேைாய் அேை் விசத்லத மடமடபேன ோயிை் ஊற் றினாை் ... இன்னும் பகாஞ் ச வநரம் தான்... அதன்பின்...??? நிலனத்தேளுக்கு துக்கமாக இரு ் தற் கு திை் எலதவயா சாதித்த நிம் மதி தான் இருந் தது... அேைது மரணத்தாை் கணேனுக்கு நன்லம ஏற் அேளுக்கு ப ருத்த நிம் மதி அந் த
வநரம்
'யாரது...?'
கதவு என்று
தடதடபேன வயாசலனயாய்
தட்டும்
டுமாயின் அது தாவன...
ஓலச
கதலே
வகட்டது... ார்த்தாை் ...
இ ் வ ாது அேளுக்கு வேண்டியது மீண்டு எை முடியாத ஆை் தூக்கம் ... அந் த தூக்கத்திற் கு இந் த மாதிரி தலடகை் வதலேயிை் ைாத ஒன்று... அந் த தலடலய அ ் புற ் டுத்த எண்ணி பமை் ை நகர்ந்து பசன்று கதலே திறந் தாை் ... அங் வக ட ட ் புடன் தவி ் வ ாடு நின்றிருந் த கணேலன கண்டதும் திலக ் பிை் அேைது கண்கை் சாசர் வ ாை் விரிந் தது... அடுத்த பநாடி அேை் முகத்திை் அந் த திலக ் ல யும் மீறி
அ ் ட்டமாய்
மகிை் ச்சி
ததும் பியது...
சதி பதாடரும் ... 20 தவி ் ான தற் றமான அந் த வநரத்திலும் தன்லன கண்டதும் முகம் மைரும் மலனவியின் அைகு முகத்லத ார்த்த நாகாவின் மனத்தவி ் பு பகாஞ் சம் பகாஞ் சமாய் அடங் கியது... அந் த கணம் ஒன்று மட்டும் அேனுக்கு பதை் ைத்பதைிோக புரிந் தது... அேை் இை் லைவயை் அேனிை் லை என் து... அந் த காதை் பகாடுத்த தாக்கத்திை் தான் அேை் தன்லன பகான்றாை் கூட சம் மதவம என்று அேலை நாடி ஓடி ேந் திருக்கிறான் அேன்... அேசரமாய் அேனது கண்கை் அேலை தலையிை் இருந் து காை் ேலர அைசி ஆராய் ந் தது... எந் தவித வசதாரமும் இை் ைாமை் ாதுகா ் ாய் அேை் இரு ் லத உணர்ந்தேன் மனதிை் எழுந் த நிம் மதியுடன் கதவின் நிலை மீது சாய் ந் த டி அேலை இலமக்காது ார்த்தான்... காதை் பகாடுத்த உணர்வு பிரோகத்திை் அேனது கண்கை் கூட சிறிது கைங் கிவிட்டது... சற் றும் எதிர் ாராமை் அங் வக கண்ட கணேலன கண்டு விழி இலமக்க முடியாது நின்றேை் பமை் ை சுதாரித்து பகாண்டு, "நாகா..." தனது உை் ைத்து அன்ல எை் ைாம் அந் த ஒற் லற அலை ் பிை் வதக்கி லேத்து பகாண்டு அலைத்தேலை கண்டு தன்லன மீட்டு பகாண்டு அலறக்குை் நுலைந் து கதலே சாத்தியேன் அடுத்த பநாடி தனது மலனவிலய இறுக அலணத்து இருந் தான்... அேனது ேருலகலய நம் முடியாமை் இருந் தேளுக்கு அேனின் இந் த அலண ் ல இன்னமும் நம் முடியவிை் லை... ஆனாலும் அேனுை் சுகமாய் கலரயவும் அேை் தயங் கவிை் லை... அேனது பநஞ் சிை் முகம் புலதத்து இருந் தேை் மனதிை் எை் லையிை் ைா நிம் மதி... அேனின் மடியிை் இறுதி மூச்லச விட வ ாகிவறாம் என்கிற ஆை் நிம் மதி அேளுை் ... இந் த பஜன்மத்திை் ஒரு முழுலமயான ோை் க்லகலய ோை் ந் து முடித்துவிட்ட திரு ் தி அேளுை் ...
ஆனாை் அேனுை் அந் த நிம் மதி இை் லை வ ாலும் ... அேலை அலணத்து பகாண்டு அேன் மனதிை் உை் ைலத எை் ைாம் அேைிடம் கூறி புைம் பி பகாண்டு இருந் தான்... "ஏர்வ ார்ட்டிை் இருந் து இங் வக ேரும் இந் த முக்காை் மணி வநரமும் மனசுக்குை் பசத்து பிலைச்வசன்டி வதவிம் மா... உனக்கு என்னாச்வசா ஏதாச்வசான்னு யந் துட்டு ேந் தது எனக்கு மட்டும் தான் பதரியும் ..." என்றேலன நிமிர்ந்து ார்த்தாை் விய ் ாய் ... அேை் இத்தலன துவராகம் பசய் தும் அேன் தனக்காக துடித்தானா... அேை் இன்னமும் தன் க்கம் இருந் து எந் த விைக்கமும் பசாை் ைாத இந் த நிலையிை் , அலத அேன் அறிந் து பகாை் ைாத இந் நிலையிலும் அேளுக்காக அேன் தவிக்கிறானா...? எத்தலகய
உயர்ோனது
'அே் ேைவு காதைா கணேலன
என்
மீது
அேனது
உனக்கு...?' ார்த்தாை்
பிரமி ் பு
காதை் ...!!! நீ ங் காமை் அேை் ...
"ஏன்டி அ ் டி பசான்ன...? கலடசி முலறன்னு... அம் மா வேற பசான்னாங் க நீ உன் வீட்டுக்கு கிைம் பி வ ாறதா... நான் பசாை் லி வ ாகாதேை் , இந் த வீட்லட விட்டு வ ானா பிணமா தான் வ ாவேன்னு பசான்னேை் இ ் வ ா வ ாவறன்னு பசான்னா என்னடி அர்த்தம் ...? என்லன விட்டு ஒவரடியா வ ாக வ ாறதா தான்வன அர்த்தம் ... அ ் டி என்லன விட்டுட்டு நீ வ ாயிருவியாடி... அ ் டி வ ாகத்தான் நான் விட்டு விடுவேன்னா... உனக்கு என்ன என் உயிர் தாவன வேணும் ... நீ உயிவராட இருந் து என் உயிலர எடுத்துக்வகாடி... உனக்காக நான் இது கூட பசய் ய மாட்வடன்னா..." அேளுக்கு இன்னமும் பிரமி ் பு விைகவிை் லை... கண்கை் அகை விரிய அ ் டிவய ார்த்திருந் தாை் கணேலன... "என்ன வதவிம் மா இ ் டி ார்க்கிற...? இந் த சிை நிமிசங் கைிை் ஒண்ணு மட்டும் எனக்கு புரிந் தது நீ இை் லை என்றாை் நான் இை் லைன்னு... எனக்கு நீ வேணும் டி... நீ வேணும் வதவிம் மா..." ல த்தியக்காரன் வ ாை் புைம் பிய டி அேளுை் புலதந் தேலன கண்டு அேளுக்கு மகிை் ச்சியாய் இருந் தது... எ ் டி ் ட்டேலனயும் காதை் ல த்தியக்காரன் ஆக்குேலத கண்டு அேளுக்கு அந் த நிலையிலும் சிரி ் பு ேந் தது... எந் த விைக்கமும் வகட்காமை் , காரணம் காரணி அறியாமை் கணேன் பகாண்ட தன்னைமிை் ைா காதலிை் அேளும் உருகி
கலரந் து அவத சமயம் பகாஞ் சமாய்
பகாண்டு
இருந் தாை் ...
அேைின் உயிரும் அேலை விட்டு விலட ் ப ற் று பசன்று பகாண்டு
பகாஞ் சம் இருந் தது...
அேளுக்கு கண்கை் இருட்டி பகாண்டு ேருேது வ ாை் இருந் தது... உடலிை் ஏற் ட்ட மாற் றங் கை் தனது இறுதி முடிவு பநருங் கிவிட்டலத அேளுக்கு அறிவுறுத்தியது... தன்னிை் புலதந் த கணேலன ேலுக்கட்டாயமாய் விைக்கியேை் அேனது முகத்லத தனது கரங் கைிை் தாங் கி அேனது முகத்லத ருகிவிடுேது வ ாை் ார்த்தாை் ... இனிபயாரு முலற அேலன ார்க்க முடியாது என் லத அறிந் தேைாய் அேனின் பிம் த்லத மனதினுை் ஆைமாய் உை் ோங் கி பகாண்டேை் , "என்லன மன்னிச்சிருங் க நாகா..." என்ற டி அேனின் லககைிை் மயங் கி சரிந் தாை் ... கலடசியிை்
அேன்
யந் தது
வ ாைவே
"வதவிம் மா..." அேன் அைறிய அைறலிை் வமவை ஓடி
நடந் து
விட்டது...
வீட்டிை் இருந் தேர்கை் ேந் தனர்...
விமானம் ஏறியிருக்க வேண்டியேன் இ ் டி திடுபமன ேந் து நின்ற வ ாவத அேர்களுக்கு ப ரும் குை ் மாய் இருந் தது... அதிலும் அேன் முகத்திை் இருந் த தட்டம் வேறு அேர்களுை் ை சந் வதகத்லத விலதத்தது... அலத பமய் ் பி ் து வ ாை் அேனது அைறை் சத்தம் வேறு... என்னவோ ஏவதா என்று அேர்கை்
அங் கு விலரந் து ேந் தனர்...
அடுத்த அலர மணி வநரத்திை் வதவிலய மருத்துேமலனயிை் வசர்த்து விட்டு அேைின் நைம் அறிேதற் காக காத்திருந் த நாகாவின் மனம் யத்திை் அதிர்ந்து வ ாய் வேகமாய் துடித்தது... விமான நிலையத்திை் இருந் து அன்லனயிடம் வ சியதிை் இருந் து அேனது மனம் ஒரு நிலையிை் இை் லை... அதிலும் வதவி அேனிடத்திை் வ சிய ோர்த்லதகை் அேனது பசவியிை் மீண்டும் மீண்டும் ஒலித்து அேலன நிலைக்குலைய பசய் தது... அேை் கூறியது வ ாை் ஏவதனும் பசய் து பகாண்டாை் ...? அந் த நிலனவே அேனுை் ப ரும் அதிர்லே ஏற் டுத்தியது... அந் த பநாடி அேன் உணர்ந்தான் அேை் மீது அேன் பகாண்டு இருந் த காதை் இன்னமும் சாகவிை் லை என்று...
அேை் எ ் டி இருந் தாலும் அேை் தனக்கு வேண்டும் என்று அேனது மனம் துடித்தது... அடுத்த பநாடி சிறிதும் வயாசிக்காது கிைம் பிவிட்டான் தன்னேலை காண... மீண்டும் மலனவிலய முழு ஆைாய் ார்த்த பின்பும் தான் அேனது மனம் அலமதியுற் றது... எதிர் ாராமை் தன்லன ார்த்த மலனவியின் முகத்திை் பதரிந் த மகிை் ச்சிலய கண்ட வ ாது இத்தலன நாை் வகா ம் என்ற திலர வ ாட்டு மூடி லேத்திருந் த அேனது மனதிை் குை ் வமகம் பநாடியிை் விைக, மலனவியின் காதை் அேனது கண்களுக்கு அ ் ட்டமாய் பதரிந் தது... அேை் அேனுடன் இருந் த ஒே் போரு மணித்துைியிலும் சிறிதும் கை் ைமிை் லை... சிறிதும் சந் வதகம் இை் லை... அேைது கண்கைிை் , பசயலிை் இருந் தது எை் ைாம் அேன் மீதான காதை் மட்டுவம... அேை் பசான்னலத தான் வகட்டு இருந் திருக்க வேண்டுவமா என்று அேனுக்கு வதான்றியது... அேை் க்கமும் ஏவதனும் நியாயம் இருந் திருக்கக் கூடுவமா என்று இ ் வ ாது நிலனத்தான் அேன்... அேன் கிைம் பி ேந் தது எே் ேைவு நை் ைதாய் வ ாயிற் று என்வற அேனுக்கு வதான்றியது... இை் லை என்றாை் இந் வநரம் தன்னேலை இைந் து இரு ் ாவன... அேலை இைந் த பின் அேனுக்கு என்று ஒரு ோை் வு இருக்கிறதா என்ன...? இந் த பநாடி அேனுக்கு வதான்றியது ஒன்வற ஒன்று தான்... அது தன்னேை் எந் தவித ஆ த்தும் இை் ைாமை் அேனிடம் ேந் து வசர வேண்டும் என் வத... வதவியின் நிலை அறிந் து ஜனார்த்தனன், வகாமைம் , பிரகாஷ் மூேரும் ேந் துவிட்டனர்... "அர்ஜூன்... நான் அே் ேைவு தூரம் எடுத்து பசாை் லியும் நீ லேஷூலே புரிஞ் சிக்கலையா...?" தாங் க மாட்டாது பிரகாஷ் அேனிடம் வகா ம் பகாண்டான்... "நான் த ் பு ண்ணிட்வடன் பிரகாஷ்... என் வதவிம் மா எனக்கு திரும் கிலட ் ாைா...?" கண்கை் கைங் க வகட்ட நாகாலே ார்த்த பிரகாஷ் அேனின் தவி ் ல புரிந் தேனாய் வகா த்லத லகவிட்டு விட்டு அேலன ஆறுதைாய் அலணத்து பகாண்டான்... தங் லக மீது அேனுக்கு ாசம் இருக்கிறது தான்... ஆனாை் அேனின் தங் லக மீது அேைது கணேன் தன் உயிலர அை் ைோ லேத்திருக்கிறான்... அது நாகா வகட்ட பதானியிை் அேனுக்கு நன்கு விைங் கியது...
அலமதியாய் ை மணி வநரம் தவி ் புடன் கழிந் தது... நாகாவின் பிரார்த்தலன வீண் வ ாகவிை் லை என் து வ ாை் வதவி பிலைத்து பகாண்டாை் ... எை் வைாரும் அேை் அருகிை் பசன்று ஆறுதை் கூறிய வ ாதும் நாகா அேை் அருகிை் பசை் ைவிை் லை... அலமதியாய் தை் ைி நின்று அேலை ார்த்து பகாண்டு இருந் தான்... அலத கண்டு வதவிக்கு தான் தவி ் ாய் இருந் தது மனதுக்குை் ... கண்கைாை் மன்னி ் பு வேண்டிய டி இருந் தேலை கண்டு அேனது மனம் இறுகி வ ானது தனது தேலற எண்ணி... அேனுக்கு பதரியும் அேை் அருகிை் பசன்றாை் தான் உலடந் து வ ாய் விடுவோம் என்று... அதனாை் அலமதி காத்தான்... "அஜூ... வதவிலய நான் ார்த்துக்கிவறன்... நீ வீட்டுக்கு வ ாய் குைிச்சிட்டு ோ ் ா..." வீட்டிை் இருந் து உணலே பகாண்டு ேந் த துர்கா மகலன வீட்டிற் கு பசை் ை பசாை் ை... அேன் வேறுேழியின்றி வீட்டிற் கு கிைம் பி பசன்றான்... ஒன்றும் வ சாது பசை் லும் கணேலன கண்டு வதவிக்கு மனதுக்கு மிகவும் கஷ்டமாக இருந் தது... ஆனாலும் அந் த நிலையிலும் தன்லன வதடி ேந் த கணேனது காதை் அேைது மனதிை் சற் று நம் பிக்லகலய அைித்தது... தனது அலறக்குை் நுலைந் த நாகாவின் கண்ணிை் முதலிை் விழுந் தது வதவியின் கடிதம் தான்... மனம் தற அலத எடுத்து டித்தான்... டித்து முடித்ததும் அேன் என்ன மாதிரி உணர்ந்தான் என்று அேனுக்வக பதரியவிை் லை... அேனது மனலத உறுத்தி வகை் விகளுக்கும் விலடயாக தன்னேளுக்கு தன் ேருந் தியேனுக்கு
பகாண்டு அேைது
மீது காதை் அேைது
இருந் த கடிதம்
அத்தலன இருந் தது...
இை் லைவயா என்று காதை் புரிந் தது...
பநருஞ் சி முை் ைாய் உறுத்திய வமகநாதனின் சதி கூட அேனுக்கு பின்னுக்கு தை் ை ் ட்டு அேைின் காதை் மட்டுவம முன்னுக்கு நின்றது... வமகநாதனின் சதிக்கு எந் தவித ஆதாரமும் இை் லை... ஆனாலும் இ ் வ ாது அேன் வதவிலய முழுமனதாய் நம் பினான்... ோை் க்லகயிை் ப ருமைவு துன் த்லத அேை் சந் தித்த வ ாதும் தற் பகாலை முடிலே நாடாமை் துணிச்சலுடன் அலத எை் ைாம்
கடந் து ேந் தேை் , தன் மீது பகாண்ட காதலிை் வகாலை வ ாை் தற் பகாலை முடிலே நாடியலத எண்ணி அேன் மனம் ேருந் துேதா இை் லை ப ருலம பகாை் ேதா என்று அேனுக்கு பதரியவிை் லை... ஆனாலும் அேனின் மனதின் ஒரு ஓரத்திை் கர்ேம் வதான்றியது என்றாை் அது உண்லமயும் கூட... அேைின் கடிதத்லத பநஞ் வசாடு அலணத்து பகாண்டு கட்டிலிை் சாய் ந் தேன் கண்கைிை் இருந் து கண்ணீர் துைிகை் உருண்வடாடியது... அேை் க்க நியாயம் முழுதாய் அறியாத வ ாதும் அேளுக்கு ஏதாேது ஆகிவிடுவமா என்று யந் து அேலை வதடி ேந் து அேன் தனது காதலுக்கு ஒரு ேலகயிை் நியாயம் பசய் தாை் , எந் த நிலையிலும் லதரியத்லத லகவிடாத அேவைா கணேனுக்காக உயிலரயும் துறக்கும் அைவுக்கு பசன்று அேைது காதலுக்கு வேறு ேலகயிை் நியாயம் பசய் திருக்கிறாை் ... இருேரின் காதலும் ஒன்றுக்கு ஒன்று சலைத்தது அை் ை... அலத நிலனக்கும் வ ாது மனதிை் ஒருவித நிம் மதி,சந் வதாசம் எழுந் தது அேனுை் ... இத்தலன நாை் அேனது மனதிை் இருந் த வ ாராட்டம் அ ் டிவய அடங் கி மனம் அலமதியானது... அடுத்து ேந் த இரு நாட்கைிை் வதவிலய வீட்டிற் கு அலைத்து ேந் தனர்... அதுேலர அேன் அேைிடம் எதுவும் வ சவிை் லை... அலறக்குை் ேந் ததும் அேனின் லக ் பிடித்து நிறுத்தியேை் , "நாகா... இன்னமும் நீ ங் க என்லன மன்னிக்கவிை் லையா...?" அேைது அந் த ோர்த்லதகைிை் அேன் அ ் டிவய உலடந் து வ ானான்... அேலை அலணத்து பகாண்டு கதறிவிட்டான்... "யாலர யார் மன்னி ் து மன்னிக்கணும் ..."
வதவிம் மா...?
நீ
தான்
என்லன
அேனது ோர்த்லதயிை் பிரமி ் பு நீ ங் காதேைாய் இருந் தாை் அேை் ... அேனது கண்ணீர் அேளுக்கு ை கலதகை் கூறியது... அது பசான்ன அர்த்தவமா அேைது மனதிை் குைிர் பதன்றலை வீசியது... "எனக்காக உயிலர கூட விட துணிவியா வதவிம் மா..." உயிர் உருக வகட்டேலன கண்டு,
"ம் ... உங் களுக்காக எலதயும் நான் பசய் வேன்..." என்றேலை கண்டு அேனுக்கு அத்தலன சந் வதாசமாய் இருந் தது... "அத்தலன காதைா என் மீது..." அேனது வகை் வியிை் அேைது முகம் வேதலனயிை் கசங் கியது... அேலன விட்டு விடா ் பிடியாய்
விைகி கட்டிலிை் அமர்ந்தாை் ... அேனும் அேை் அருகிை் ேந் தமர்ந்தான்...
"உன் பைட்டலர நான் உணர்சசி ் ேச ் ட்டதிை் அேை் கண்ணீர் பகட்டேை் அேைது
மை் க
வகை் வியிை்
டிச்வசன் வதவிம் மா..." என்றேனின் குரை் கரகரத்து ஒலித்தது... அேலன ார்த்தேை் , இை் லையா மறு ் ாய்
"நான்
தலையலசத்தான்
பராம் நாகா...?" அேன்...
"ஒரு ப ாய் பசாை் ேதாை் நன்லம ஏற் டும் ன்னா ப ாய் கூட த ் பிை் லை... அது மாதிரி ஒரு தீலம பசய் ேதாை் நை் ைது ஏற் டும் ன்னா தீலம கூட த ் பிை் லை... நீ எனக்காக, எனது உயிலர கா ் ாற் றுேதற் காக தாவன இந் த மாதிரி பசய் திருக்க... அ ் வ ா இது த ் பிை் லை... விசத்லத முறிக்க விசத்லத பகாடு ் து வ ாை் தான் இதுவும் ..." அேன் பசான்னலத வகட்டு அேைது கைக்கம் முற் றிலும் மலறந் த வ ாதும் சிறிது தயக்கம் இருக்கத்தான் பசய் தது... "நீ பராம் பராம் நை் ைேை் வதவிம் மா... நான் தான் புரிந் து பகாை் ைாமை் உன் கிட்ட பகாஞ் சம் கடுலமயா நடந் துக்கிட்வடன்... ஏற் பகனவே ோை் க்லகயிை் கஷ்ட ் ட்ட உனக்கு நானும் கஷ்டத்லத பகாடுத்துட்வடன்... என்லன மன்னிச்சிரு வதவிம் மா..." என்றேலன திலக ் ாய் ார்த்தாை் அேை் ... "யார் பசான்னது...?" அேைது உடலும் , உை் ைமும் நடுங் கியது... அேலை ஆறுதைாய் அலணத்தேன், "பிரகாஷ் தான்... அன்லனக்கு உன் முகம் சரியிை் லைன்னு ஆபிசிை் என்லன ார்க்க ேந் திருந் தான்... அ ்வ ா பசான்னான்..." "நாகா... என்லன த ் ா..." அேை் வமவை பசாை் லும் முன் அேைது ோலய லக பகாண்டு மூடியேன், "உன்லன நான் த ் ா நிலனச்சா அது என்லன நாவன த ் ா
நிலன ் து ார்த்தேை்
வ ாை் ..." தானும்
என்றேலன கண்ணிை் அேலன அலணத்து
வநசம் ேழிய பகாண்டாை் ...
"நாகா... நம் ம குைந் லதலய நான் அழிக்கலை... அது எ ் டி கலைஞ் சதுன்னு எனக்கு பதரியாது..." வேதலனயுடன் கூறியேலை கண்டு அேனுக்கும் வேதலனயாய் இருந் தது... தந் லத தனக்வக இந் தைவுக்கு வேதலன இருக்கும் வ ாது தாய் அேளுக்கு எத்தலன வேதலன இருக்கும் ... மனக்கஷ்டம் , உடை் கஷ்டம் எை் ைாம் அனு வித்தேை் அேை் அை் ைோ... "ஆண் என்கிற திமிரிை் அ ் டி வ சிட்வடன்... என்லன மன்னித்துவிடு வதவிம் மா..." அேனாை் முடிந் தது அேைிடம் மன்னி ் பு வகட் து மட்டுவம... "நான்
வட ் பைட்
சா ் பிட்டது..."
என்றேலை
தடுத்து,
"வ ாதும் டா... எை் ைா விைக்கமும் வ ாதும் ... எை் ைாேற் லறயும் உன் பைட்டர் டிச்சு பதரிஞ் சிக்கிட்வடன்... இனி இலத த்தி எதுவும் வ ச வேண்டாம் ..." என்றேலன கண்டு அேைது மனம் ாகாய் உருகியது... என்ன பசான்னாலும் அேனின் காதலின் முன் அேைின் காதை் சற் று மதி ் பு குலறந் து தான் காண ் ட்டது... அலத அேனிடத்திை் பசாை் ை வேறு பசய் தாை் அேை் ... "எனக்கு என்னவோ உன் காதலின் மதி ் பு தான் கூட பதரியுது... நான் உன்லன விட்டு பிரிஞ் சு வ ாகத்தான் நிலனச்வசன்... ஆனா நீ எனக்காக உயிலரயும் விட துணிஞ் சு இருக்கிவய... உன் உயிர் முன்னாடி என் காதை் எை் ைாம் தூசுக்கு சமானம் ..." அேன் வ சும் வ ாவத அேனது அலை ் வ சி அடித்தது... எடுத்து வ சியேன் முகம் ைவித உணர்வுகலை பிரதி லித்தது... வ சி முடிந் ததும் அலத அலணத்து விட்டு அேலை ார்த்தேன் அடுத்த பநாடி முத்தத்தாை் அேலை குைி ் ாட்டி இருந் தான்... அேனது முத்த மலையிை் அேை் தான் திக்குமுக்காடி வ ானாை் ... என்ன ஏது என்று பதரியாத வ ாதும் அேனின் முத்தத்திை் மயங் கி அேனது கரங் கைிை் பதாய் ந் து விழுந் தாை் அேை் ... "வமகநாதன் உன்லன கடத்திட்டு வ ானலத நீ ஏன் என் கிட்ட பசாை் ைலை...?" அேை் காதிை் முணுமுணுத்தேனின் குரலிை் தான் எத்தலன துயரம் ...
அதிை் திடுக்கிட்டு கண்கலை திறந் து அேலன ார்த்தாை் ... அேனது முகத்திை் பதரிந் த துன் த்லத கண்டு மனம் ோடியேைாய் அேனது முகத்லத பமை் ை ேருடியோறு, "நான் தான் பசான்வனவன..." வகட்கவிை் லை...
என்றேை்
குரை்
அேளுக்வக
அேை் பசான்ன கணமும் , தான் அலத நம் ாது அேலை அடித்த அந் த கணமும் அேன் மனதிை் ேந் து வ ான அந் த பநாடி அேனின் முகம் வேதலனயிை் கசங் கியது... "உன்லன நம் ாமை் வ ாயிட்வடவன வதவிம் மா... நான் எை் ைாம் என்ன கணேன்...?" ேருத்தமாய் பசான்னேலன கண்டு, "நீ ங் க சந் வதக ் ட்டது பராம் சரி... உங் க நிலையிை் யாராயிருந் தாலும் அலத தான் பசய் திரு ் ாங் க... உங் கலை விட நை் ைேங் க இந் த உைகத்திை் யாரும் இை் லை..." என்றேைின் கண்ணிை் ேழிந் த வநசம் அேலன பமய் மறக்கச் பசய் தது... "இது
எ ் டி
உங் களுக்கு
பதரியும் ...?"
2)
அேளுக்கு பதரியும் கணேனுக்கு இந் த பசய் தி பதரியாது என் து... அது பதரியாமவைவய அேன் தன் மீது பகாண்ட காதலிை் தன்லன நாடி ேந் துவிட்டான் என்று... அேனது காதலின் ஆைமும் அேளுக்கு நன்கு பதரியும் ... இருந் தாலும் தனக்கு ஏற் ட்ட சந் வதகத்லத நிேர்த்தி பசய் ய அ ் டி வகட்டாை் ... "எனக்கு பதரிஞ் ச வ ாலீஸ் ஆபிசர் வ சினார்..." என்றேன் அந் த விசயத்லத ற் றி விைாேரியாக கூற துேங் கினான்... அன்று அேனுக்கு வி த்லத ஏற் டுத்திய வேனின் ஓட்டுநலர அேன் தான் கா ் ாற் றி மருத்துேமலனயிை் வசர்த்தது... அ ் வ ாது அேனுக்கு சந் வதகம் வதான்ற காேை் துலற உதவிலய நாடினான்... அேன் கூறியலத கருத்திை் பகாண்ட காேை் துலற அந் த ஓட்டுநருக்கு உரிய ாதுகா ் பு அைித்து யாருக்கும் பதரியாத ேலகயிை் தனது விசாரலணலய ஆரம் பித்தது... இத்தலன மாதங் கைாக கண் விழிக்காமை் இருந் தேன் இன்று தான் கண் விழித்திருக்கிறான்... விழித்ததும் அேன் வமகநாதலன ற் றிய எை் ைா தகேை் கலையும் கக்கி விட்டான்... ஏபனனிை் அேன் தான் வமகநாதனின் ேைதுலக... இந் த இடத்திை் வமகநாதன் நிலை
சற் று
சறுக்கி
தான்
வ ாயிற் று...
அன்று கடற் கலரயிை் நாகாலே பகாை் ை முயன்றது, அதற் கு பின்னரும் அேலன பதாடர்ந்தது, பிறகு வதவிலய கடத்தி மிரட்டியது என்று எை் ைா உண்லமகலையும் அேன் கூறிவிட்டான்... அலத லேத்து இ ் வ ாது வமகநாதலனயும் , மயிை் ோகனத்லதயும் லகது பசய் துவிட்டார்கை் ... அேர்கைிடத்திை் விசாரலண நடந் து பகாண்டு இருக்கிறது... அலத வகை் வி ் ட்ட அந் த அதிகாரி உடவன நாகாவிற் கு அலைத்து அேனது மலனவிலய த்திரமாக ார்த்து பகாை் ளும் டி வகட்டு பகாண்டார்... அதன் பின்னவர நாகாவிற் கு அந் த உண்லம பதரிய ேந் திருக்கிறது... "அேவன ஒரு டம் மி பீஸ்சு... அேனுக்கு வ ாய் நீ யந் துக்கிட்டு இ ் டி பசய் து நம் ம பரண்டு வ ருக்கும் இலடயிை் இ ் டி பிரச்சிலனலய உண்டாக்கி விட்டிவய வதவிம் மா..." என்ற நாகாவின் குரலிை் ேருத்தவம இருந் தது... "ஏற் பகனவே அேன் உங் கலை பகாை் ை முயன்றேன்... அலத வநரிை் ார்த்தேை் நான்... அேன் அ ் டி பசாை் லும் வ ாது நான் எ ் டி...? என்னாை் அந் த பநாடி வேறு எலதயும் சிந் திக்க முடியவிை் லை..." என்று முகத்லத மூடி பகாண்டு அழுதேைின் நிலை, காதை் எை் ைாம் அேனுக்கு புரிேதாய் ... "வேண்டாம் விட்டுவிடு கண்ணம் மா..." என்று அேலை ஆறுதைாய் அலணத்து பகாண்டான்... கணேனின் காதலிை் கலரந் தேை் சற் று அலமதியானாை் ... இருேருவம ஒருவித வமானநிலையிை் கட்டுண்டு அலமதியாய் இருந் தனர்... அடுத்து ேந் த நாட்கை் அலமதியாய் கழிந் தது... நாகா, வதவி இருேருக்குை் ளும் சுமூகமான வ ச்சு இருந் த வ ாதிலும் கணேன், மலனவியாய் இருேரும் ஒரு ார்லே கூட ரிமாறி பகாை் ைவிை் லை... அேன் ப ாறுலம காத்தான் என்றாை் , அேவைா குற் றவுணர்சசி ் யிை் விைகி நின்றாை் ... ஆம் என்ன பசய் தும் அேைது குற் றவுணர்சசி ் இன்னும் முழுலமயாய் மலறயவிை் லை... தான் எந் த விதத்திலும் கணேனுக்கு ப ாருத்தம் இை் ைாதேை் என்று மனதைவிை் தவித்து பகாண்டு இருந் தாை் ... அன்று ேரும் வ ாவத நாகா மிகவும் சந் வதாசமாக இருந் தான்...
பநாடிக்கு ஒரு தடலே மலனவியின் முகத்லத உற் று வநாக்கி அதிை் ஏதாேது பதரிகிறதா என்று ஆராய் ச்சியாக வேறு ார்த்தான்... ம் ஹூம்
அேன்
எதிர் ார்த்த
எதுவும்
பதரியவிை் லை...
"என்ன நாகா அ ் டி ார்க்கறீங் க...?" வதவி வகட்கும் வ ாவத கணேனின் ார்லேயிை் அேைது முகம் சிேந் துவிட்டது... அேைின் முகச்சிே ் ல ரசித்து என் து வ ாை்
ார்த்தேன் ஒன்றும் இை் லை தலையலசத்தான்...
அ ் வ ாது அேைது அலை ் வ சி அலைக்க அலத எடுத்து வ சியேை் மறுபுறம் வகை் வி ் ட்ட பசய் தியிை் திடுக்கிட்டு வ ாய் அேனது முகத்லத ார்த்தாை் ... வ சிவிட்டு லேத்தேை் உடை் நடுங் க கணேலன அலணத்து பகாண்டாை் ... "ஏன்
இ ் டி
பசய் தீங் க...?"
அேைது
குரை்
நடுங் கியது...
"அேன் மட்டும் என் மலனவி கிட்ட அ ் டி நடந் து இருக்கைாமா...?" அேனது குரலிை் அடக்க ் ட்ட வகா ம் பதரிந் தது... "உன் அ ் ன் மட்டும் உயிவராடு இருந் திருந் தா அேலரயும் வ ாட்டு தை் ைியிரு ் வ ன்..." ஆவேசத்துடன் ேந் தது அேனது ோர்த்லதகை் ... அேைின் நிலை அறிந் து மனம் குலமந் தேனின் மனம் இ ் வ ாது தான் சற் று நிம் மதியாய் இருந் தது... ஆம் வகா ாலை அடி ஆட்கலை லேத்து அடித்து டுக்லகயிை் டுக்க லேத்துவிட்டான் நாகா... அேன் குணமாகி எை எ ் டியும் மூன்று மாதங் கைாகும் ... அ ் டிவய குணமாகினாலும் அேனது உலடந் த லக முழுேதும் சரியாகுமா என் து வகை் விக்குறிவய... தனக்காக தன் கணேன் இருக்கிறான் என் வத அேளுக்கு ப ரும் ாதுகா ் பு உணர்லே வதாற் றுவித்தது... இ ் வ ாது அேைிடம் நடுக்கம் குலறந் து நிம் மதி எழுந் தது... "உன் அக்கா மற் றும் அந் த குைந் லதக்காக தான் அந் த ப ாறுக்கிலய உயிவராடு விட்டு ேச்வசன்... இை் லை அேலன...?" ை் லை கடித்தேனின் வகா ம் அேளுக்கு புரிேதாய் ... "ம் ் ச.் ..
விடுங் க
நாகா..."
என்றேலை
வகா மாய்
ார்த்தேன்,
"அது எ ் டி விட முடியும் ...? தங் லக வ ாை் ார்க்க வேண்டிய ஒரு சின்ன ப ண்லண தாரமாய் ார்க்க அேனுக்கு எ ் டி மனசு ேந் தது...?" இன்னமும் அடங் காமை் பகாதித்தது அேனது மனது... அேை் அலமதியாய் அேலன அலணத்து பகாண்டாை் ... அேைது அலண ் பிை் பமை் ை அேனது வகா ம் ேடிய ஆரம் பித்தது... மனதிை் இருந் த வகா ம் ேடிந் து கணேனாய் அேனது மனதிை் வமாகம் ஆக்கிரமித்து பகாை் ை அேனது கரங் கை் தனது வேலைலய பசே் பேன பசய் ய ஆரம் பித்தது நை் ை கணேனாய் ... ஆனாை் அேவைா அேனது லககைிை் ாந் தமாய் அடங் குேலத விட்டு விட்டு உடை் விலறத்து வ ாய் தனக்குை் மருகி பகாண்டு அமர்ந்திருந் தாை் ... அேைது நிலைலய உணர்ந்தேன் அேைின் "என்வனாட ஸ்வீட்டிக்கு என்னாச்சு...?"
முகத்லத ற் றி, என்று வகட்க...
அதிை் அேைது கண்கை் உலட ் ப டுக்க... அதிை் அேனது கண்கை் இடுங் கியது... "இன்னும் "நான்
உங் களுக்கு
என்னம் மா...?" பகாஞ் சமும்
ப ாருத்தம்
இை் ைாதேை் ..."
விக்கி விக்கி அழுத டி கூறியேலை கண்டு என்ன ோர்த்லதகை் கூறி ஆறுதை் டுத்துேது என்று அேனுக்கு பதரியவிை் லை... ஏபனனிை் இது நாை் ேலர எை் ைா ஆறுதை் ோர்த்லதகலையும் கூறி அேன் அேலை ஆறுதை் டுத்திவிட்டான்... இனி ஒன்வற ஒன்று தான் அேனிடத்திை் மிச்சம் இருக்கிறது... அந் த ஆறுதை் பமாழியாேது அேளுக்கு புரிகிறதா என்று ார்க்கைாம் என்று நிலனத்து அேை் முகம் வநாக்கி குனிந் தேன், "நீ எனக்கு ப ாருத்தமானேைா...? இை் லையா...? என் து இ ் வ ா பதரிந் து விடும் ..." என்று கண்சிமிட்டி பசான்னேன் அேைின் இதலை முற் றுலகயிட்டான் தா த்வதாடு... இந் த பமாழி அேளுக்கு புரியாமை் வ ாகுமா என்ன... கணேனது இதபைாற் றலிை் மனம் மயங் கி அேனது லககைிை் அேை் பதாய் ந் து வ ாய் விை, அலத கண்டு அேன் தனக்குை் சிரித்து பகாண்டான்...
அதன் பின் அேைிடம் இருந் து எந் த எதிர் ் பும் எைவிை் லை... ோகாய் அேனது லககைிை் அடங் கினாை் நை் ை மலனவியாய் ... பமாத்தமாய் அேலை கைோடியேன் பின் உேலகயுடன் அேைது பநற் றியிை் முத்தமிட்டு, "இ ் வ ா பசாை் லு ஸ்வீட்டி... நீ எனக்கு ஏத்தேை் தாவன..." விசமமாய் அேன் வகை் வி வகட்ட விதத்திை் அேை் நாணம் பகாண்டு அேனது பநஞ் சத்திை் முகத்லத புலதத்து பகாை் ை... "ஜவகாஷ் எே் ேைவு ப ரிய லதரியசாலின்னு நிலனச்வசன்... இ ் டி பேட்க ் டுறாங் கவை..." என்று கூறி அேன் சிரிக்க... அதிை் திடுக்கிட்டு அேலன பசாை் லிட்டாங் கைா...?"
ார்த்தேை் ,
"பிரகாஷ் அண்ணா
"ம் ..." என்றேன், "நீ ஏன் இலத என் கிட்ட பசாை் ைலை...? நம் ம த்திரிக்லகயிை் நீ வசர்ந்திருக்கைாவம..." அதிை் முகம் மாறியேை் எழுந் து அமர்ந்த டி, "உங் கலை அ ் டி வகேை ் டுத்திய பிறகு த்திரிக்லகயிை் வேலை ார்க்க எனக்கு பிடிக்கலை... அதனாை் தான்... இந் த டீச்சர் வேலை என்வனாட மனசுக்கு பகாஞ் சம் ஆறுதைா இருந் தது..." என்றேலை புரிந் தது வ ாை் அேன் அலணத்து பகாண்டான்... "இனி இந் த மாதிரி எதுவும் நீ நிலனக்க கூடாது... நாலையிை் இருந் து நம் ம ஆபிசுக்கு வேலைக்கு ேர்ற..." கண்டி ் புடன் அேன் கூற... அேனது கண்டி ் பிை் அேைது முகத்திை் புன்னலக ேந் தமர்ந்தது... அேனது கண்டி ் ல ற் றி அேளுக்கு பதரியாதா என்ன...? "சரிங் க சார்..." என்று லக கட்டி ோய் ப ாத்தி கூற...
ே் யத்துடன் அேை்
"ஆஹா... இது தான் சரியான சான்ஸ் நாகா... இ ் வ ா என்ன பசான்னாலும் உன் ஸ்வீட்டி சமத்தாய் வகட் ாை் ..." என்ற டி மலனவி இழுத்து அலணத்தேன் மீண்டும் அேைிடம் காதை் யுத்தத்லத ஆரம் பிக்க அேனது மனம் புரிந் தேைாய் அேனுடன் ஒன்ற ஆரம் பித்தாை் அேனின் சகி... சதி பசய் தாலும் இந் த சகி நன்லமலயவய அைித்ததாை் காதலுக்கு சற் றும்
பசய் த சதியானது அேைின் காதலும் குலறவிை் ைாதது
அேனுக்கு அேனின் தான்...
ஏழு
ேருடங் களுக்கு
பிறகு...
நாகா அந் த ஆசிரம ோயிலை வயாசலனயாய் ார்த்து பகாண்டு இருந் தான்... எ ் டி உை் வை பசை் ேது என்று அேனுக்கு பதரியவிை் லை... இரண்டு முலற முயற் சித்தும் ார்த்துவிட்டான்... ஏவனா இேலன ார்த்தாை் சந் வதகமாக இருந் தது வ ாலும் உை் வை விட மாட்வடன் என்கிறார்கை் ... " க்தா... உை் வை பசை் ைாமை் இங் வக என்ன பசய் கிறாய் ...?" என்ற குரலிை் அேனுக்கு எரிச்சை் ேந் தது... "அதுக்கான ேழிலய தான் வயாசிச்சிக்கிட்டு இருக்வகன்..." என்றேன் அந் த குரலிை் சந் வதகம் வதான்ற சட்படன்று திரும் பி ார்த்தான்... அேன் நிலனத்தது வ ாை் அங் வக அேனது மலனவி வதவி தான் நின்றிருந் தாை் ... "என்னடி
இது
வகாைம் ...?"
அேனுக்கு
சிரி ் பு
பீறிட்டது...
கழுத்திை் உத்ராட்லச பகாட்லட, உடலிை் காவி உடுத்தி க்கா சாமியாரிணி வ ாலிருந் தாை்
ார்க்கவே அேை் ...
"அ ் ா... நான் எ ் டி இருக்வகன்...?" என்ற டி முன் ேந் தான் அேனது ஐந் து ேயது மகன் நந் தித் அர்ஜூன்... அேனும்
காவி
உடுத்தி
குட்டி
சாமியாராய்
மாறியிருந் தான்...
"ஏய் ... நீ மாறினதும் இை் ைாம என் ல யலனயும் இ ் டி மாத்திட்டிவயடி... நீ ங் க பரண்டு வ ரும் சாமியாரா வ ாயிட்டா நான் என்னடி ண்ணுவேன்..." ரிதா மாய் வகட்ட கணேலன முலறத்து ார்த்தேை் , "உங் களுக்கு அதிை்
முகம்
உை் வை
வ ாகணுமா,
மைர்ந்தேன்,
"கட்டாயம்
வேண்டாமா...?" வ ாகணும் ..."
"அ ் வ ா வ சாம ோங் க..." என்றேை் அேலன அலைத்து பகாண்டு உை் வை பசன்றாை் ... அேளுடன் பசன்றதாவைா என்னவோ யாரும் அேலன வகை் வி வகட்கவிை் லை... அ ் வ ாது அங் கு ேந் த இைம் சாமியார் ஒருேன் அேலை கண்டு ோபயை் ைாம் ை் ைாக இைித்த டி,
மாதா...
"வதவி
எ ் டி
இருக்கீங் க...?"
' ார்க்கிற ார்லே வேறு மாதிரி... ஆனா கூ ் பிடறது மாதாோ... எனக்கு ேர்ற ஆத்திரத்துக்கு... இங் வக இருந் து வ ாறதுக்குை் ை உன் முதுகிை் நான் டின் கட்டலை என் ப யர் நாகார்ஜூன் இை் லைடா...' மனதுக்குை் பகாலைபேறிவயாடு ச தம் எடுத்து பகாண்டான் அேன்... "இேர் தான் மாத்தணும் ..."
என்
கணேர்...
இேர்
மனலச
நம் ம
ஜி
தான்
வதவி பசான்னதும் நாகாலே ஒரு ஜந் து வ ாை் ார்த்தேன், "ஜியாை் முடியாத விசயம் எதுவும் இை் லை... நீ ங் க இேலன கூட்டி பகாண்டு வ ாங் க மாதா..." என்ற டி அேன் பசன்றுவிட... "யாரு வதவி இேன்...? உன்லன இந் த இரத்தம்
ார்லே
ார்க்கிறான்... என் பகாதிக்குது..."
"உங் களுக்கு இ ் வ ா நியூஸ் கபைக்ட் ண்ணணும் ன்னா இந் த மாதிரி இம் லசலய எை் ைாம் சகிச்சுக்கிட்டு தான் ஆகணும் ... உங் களுக்காக இந் த ஒரு ோரமா இங் வக ேந் து இந் த கர்மத்லத எை் ைாம் நான் சகிச்சுக்கிட்டு இருக்வகன்..." அேன் இந் த வ ாலி சாமியாலர த்தி கட்டுலர எழுதி மக்கை் மத்தியிை் விழி ் புணர்லே ஏற் டுத்த நிலனத்தான்... அலத மலனவியிடத்திை் பசாை் ைவும் பசய் தான்... அலத அேன் மலனவி இ ் வ ாது பசயை் டுத்தி காட்டிவிட்டாை் ... அேனுக்கு அத்தலன ப ருலமயாக இருந் தது அேலை நிலனத்து... இதிை் அேனது மகன் வேறு அேனுக்கு உறுதுலணயாய் ... "அது எை் ைாம் இருக்கட்டும் ... அேன் கிட்ட என்லன பசாை் லி
த்தி என்ன ேச்ச...?"
"அது ேந் து..." என்று இழுத்தேை் , "பகாஞ் சம் பகாடுலமக்காரனா, திருந் தாத பஜன்மமா..." பசாை் லிவிட்டு அேை் நாக்லக கடித்து பகாை் ை... "ஹா... ஹா... மனசிை் உை் ைது பேைியிை் ேருது..." என்று அேன் வேண்டும் என்வற அேலை சீண்ட... "நாகா..."
என்று
அேன்
மலனவி
பசை் ைமாய்
சிணுங் க...
"ஏய் இது ஆசிரமம் டி..." என்ற டி சுற் றும் அேன்...
முற் றும்
ார்த்தான்
"ஆனா இங் வக அது தாவன நடக்குது..." என்றாை் அேை் தன் கண்லண சிமிட்டிய டி... "அலத கண்டுபிடிக்க தாவன ேந் திருக்வகாம் ... ோ வ ாகைாம் ..." அங் கு இருந் த அந் த ஒரு நாைிை் கண்ணிை் ட்ட தேறுகலை எை் ைாம் அைகாய் புலக ் டம் எடுத்து பகாண்டான் நாகா... வமலும் சிை ஆதாரங் கலை திரட்டியேன் ஆசிரமத்லத விட்டு பேைியிை் ேரும் முன் அேனது மலனவிலய ார்த்து ை் லை காட்டியேலன பசலமத்தியா கேனித்து விட்டு தான் பேைியிை் ேந் தான்... அே் ேைவு வகா ம் அேனுக்கு... காரிை் ேரும் வ ாது, "அ ் ா... நானும் ேைர்ந்து அம் மா மாதிரி, உங் கலை மாதிரி ப ரிய ரி ் வ ார்ட்டராக வ ாவறன்..." என்று ப ற் வறார் இருேரின் கழுத்லத கட்டி பகாண்டு நந் தித் கூற... "நிச்சயமா ப ரிய ரி ் வ ார்ட்டராகுவே புன்னலகத்த டி இருேரும் தங் கைது ோரிலச பகாண்டேர்கை் அர்த்தத்துடன் ார்லேலய பகாண்டனர்...
கண்ணா..." அலணத்து ரிமாறி
அேர்கைின் ாலதயிை் அேர்கைின் மகனும் யணிக்க நிலன ் து ப ருலம தரும் விசயமை் ைோ... மிகவும் சந் வதாசமாய் இருந் தது அேர்களுக்கு... இனி
அேர்கைது
முற் றும் ...
ோை் க்லகயிை்
மகிை் ச்சி
மட்டுவம...!!!
