சர்வமும் நீயே …
செங்கதிரரோன் தன் கிரணங்களை முழுளையோய் விரிக்கோத, இருள் விலகோத
அதிகோளல
ச ோழுதில், சென்ளை
ஆழ்வோர்ர ட்ளையில்
உள்ை அந்த ச ரிய ரதோட்ைம் சூழ்ந்த அழகோை வட்டினுள்… ீ ைங்கை ரூ ிணி ைதியணி சூலிைி ைன்ைத
ோணியரை!
ெங்கைம் நீ க்கிைச் ெடுதியில் வந்திடும் ெங்கரி செௌந்தரிரய! கங்கண
ோணியள் கைிமுகம் கண்ைநல் கற் கக் கோைிைிரய!
செய செய ெங்கரி! சகௌரி கிரு ோகரி! துக்க நிவோரோணி கோைோக்ஷி! கோனுறு ைலசரைக் கதிசரோைி கோட்டிக் கோத்திை வந்திடுவோள்; தோனுறு தவ ஒைி தோசரோைி ைதி ஒைி தோங்கிரய வெிடுவோள்; ீ
ைோனுறு விழியோள், ைோதவர் சைோழியோள், ைோளலகள் சூடிடுவோள்;
செய செய ெங்கரி! சகௌரி கிரு ோகரி! துக்க நிவோரோணி கோைோக்ஷி! ெி.டி.யில்
ோைல்
சைதுரவ
ின்ைணியில்
ஒலிக்க… அவ்வட்டின் ீ
அரெி லலிதோ பூளெ செய்து சகோண்டு இருந்தோர்…
All rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே...
அகிலம்
கோக்கும்
அம் ிளகயிைம்
ைைமுருக
ரவண்டியவர்,
ெளையலளைக்குச் சென்று, ெளையல் செய்யும் ெக்குவுக்கு, அன்ளைய சைனுளவ
செோல்லிவிட்டு, ெக்கு
ர ோட்டு
ளவத்து
இருந்த
சுக்கு
கோ ிளய எடுத்து சகோண்டு தன் ைோைியோரின் அளைக்கு சென்ைோர்…
அளைக்கதளவ சைதுரவ தட்டி, உள்ரை நுளழந்தவர் தன் ைோைியோர் ர்வதம் குைியல் அளைக்குள்
இருப் து அைிந்து, சகோண்டு வந்த
ரகோப்ள ளய, ரைளெயில் ளவத்துவிட்டு, திளர ெீளலளய விலக்கி, ென்ைளலத் திைந்து விட்ைோர்… இருைிக்சகோண்ரை வந்த வோ
லல்லி
ர்வதம், “சகோஞ்ெம் சுக்கு கோ ி சகோண்டு
ைோ....” எைவும், தோன்
சகோண்டு
லல்லி அவர் முன் நீ ட்ைவும் ெரியோக இருந்தது...
குைிப் ைிந்து,
செோல்லோைரல
ைருைகளை சைச்சும்
ோர்ளவ
தன்
ோர்த்தோர்
வந்த
ரதளவளய ர்வதம்…
ரகோப்ள ளய
நிளைரவற்ைிய
“ஏன் அத்த, வட்ல ீ ஒரு ைோக்ைர சவச்சுகிட்டு, அவ சகோடுக்கை ைருந்த ெோப் ிைோை
இப் டி
ோர்க்கைீங்க…. நோலு
உங்களுக்கு நோள்
ஆச்சு...
நீ ங்கரை
நோட்டு
இருைலும், ெைியும்
ளவத்தியம்
குளையிை
ைோதிரி சதரியல… ஏற்கைரவ ஆஸ்த்துைோ… உங்களுக்கு இந்த ளக
ைருந்சதல்லோம் ரவளல செய்யோது... இன்ளைக்கோவது ெவி கிட்ை ஒழுங்கோ ட்ரீட்சைன்ட் எடுத்துக்ரகோங்க.” “அடி
ர ோடி...
இவரை… அந்த
ோர்க்கிைோைோைோ...!!
அதுக்கு
கத்துக்குட்டி
ரவை
எைக்கு இந்த கஷோயம் ர ோதும்…” அந்ரநரம்
ஆளை
ோர்த்துக்க
ளவத்தியம்
செோல்லு...
ோர்த்து அவர் ‘கத்துக்குட்டி’ எை விைித்த ெவி அளைக்குள்
நுளழய, அவள்
கோதில்
இப்ர ச்சு
விழவும்
இடுப் ில் ளக ளவத்து முளைத்தவள்...
“ஆச்..ச்ெீ… உைக்கு என்ைிைம் ளவத்தியம் ஏரதோ
சகோடுத்ரதன்
நம்ை
ஆச்ெி
ஆச்ரென்னு
இருந்தது…
ைரை… M.D
உைக்கு
ோரு... என்ளை செோல்லணும் …”
All rights reserved to Authors
ெரியோய்
ோத்துக்க இஷ்ைைில்லைோ
ர ோ… எைக்கோ கஷ்ைம்...? நீ தோன் அவஸ்த்ளத நோன்,
எைக்கு
ஃப்ரீயோ
சர்வமும் நீயே...
டிக்கை
ைருந்து
“உன் வயசு, என் அனு வத்த விை கம்ைி ெவி… யோருக்கு ரவணும் உன் இங்கிலீஷ் ைருந்து…!” எை ச ரியவர் அங்கலோய்த்தோர்… இருவரும்
ளவத்தியம்
ற்ைி ர ெ ஆரம் ித்தோல், ெண்ளையில்
தோன்
முடியும் எை தன் அனு வத்தில் அைிந்து இருந்த லல்லி, ர ச்ளெ ைோற்றும் ச ோருட்டு... “ரோத்திரி சரோம்
ரநரம் முழுச்ெி
டிச்ெல்ல ெவி ைோ… இன்ளைக்கு
ெண்ரை தோரை, இன்னும் சகோஞ்ெ ரநரம் தூங்கி இருக்கலோரை…!! ஏண்ைோ எழும் ிட்ை...?”
“இவ எங்க தோைோ எழும் ியிருக்க ர ோைோ? உன் அருளை ைக எட்டி உளதச்ரெ
அவளை
கட்டிலில்
ர்வதம் நைந்தளத ரநரில்
இருந்து
தள்ைி
விட்டு
ோர்த்தது ர ோல் ெரியோகச்
அவரின் இருைலும் அதிகைோகியது…
இருப் ோ…” செோல்ல…
ஆச்ெிக்கு மூச்சு இழுப்பு அதிகரிப் ளத கவைித்த ெவி, இன்ரேலர் உ ரயோகிக்க உ ரயோகிக்க அடுக்கி
வற்புறுத்தியும்...
ளவத்தோள்…
அவர்
ெோய்வோக
ளவத்து, ஓய்சவடுக்க
ரகட்கோததோல்,
செோல்லி
அைர
ைிரட்டி
தளலயளணகளை
அவரிைம்
கண்டிப்புைன்
செோன்ைோள்… ர்வதத்தின் மூச்சு திணைல் ெற்று ெரியோை
விட்டு இருவரும் சவைிரய வந்தைர்...
ின் தோன் அளைளய
“நீ ர ோய் தூங்கு ெவி ைோ…” “தூக்கம் வரல அத்ளத… உங்க ளகயோல சூை ஒரு கோப் ி சகோடுங்க ோர்ப்ர ோம்…” என்ைோள் சகோஞ்ெலோக.
டுன்னு செோன்ைோ ரகக்கைியோ… ெரியோ தூக்கம் இல்லோை
“தைியோ
லீவ் நோளுரலயும் ெீக்கிரம் செோல்லல…
இரு
கோ ி
அளைக்குச் சென்ைோர்... ெி.டி
யில்
ைைளத
எழுந்தோச்சு…!! ெரி
சகோண்டுவரரன்…”
வருடும்
குழலிளெளய
ெரி நோன்
எதுவும்
அவர்
ெளையல்
ஒலிக்க
விட்ைவள்,
ஊஞ்ெலில் வந்து அைர்ந்து ஆடிைோள்… அத்ளத சகோடுத்த கோப் ிளய ரெித்து
ருெித்து
குடித்தவள்…
லல்லி
பூக்களை
ோர்த்து… கட்டுவதற்கு ஏதுவோக எடுத்து சகோடுத்தோள்…
All rights reserved to Authors
சதோடுப் ளதப்
சர்வமும் நீயே...
“ ோர்த்து
ோர்த்து வைர்த்த முடிய, யோளர ரகட்டு இப் டி சவட்டிட்டு
வந்து இருக்க… ைைரெ ஆைல டீ…” என்று அவளை கடிந்தோர்.
“ஷ்…. கோளலலரய ஆரம் ிச்சுட்டியோ? என் தளல… என் முடி… யோளர நோன் ரகக்கணும்…?”
“இப் டி ர ெை உன்ளை செோல்லி குத்தம் இல்ல… உைக்கு செல்லம் குடுத்து சகடுக்கை உன் ைோைை செோல்லணும்…” என்ைோர் அலுப் ோக. அந்ரநரம்
ெரியோக
விஷ்ரவஸ்வரளை
ைோடியில்
ோர்த்தவள்,
இருந்து
இைங்கி
வந்த
ைோைோ
“குட் ைோர்ைிங் ைோைோ…” “ைோர்ைிங் ெவி…” என்று முகம் ைலர புன்ைளகயுைன் செோன்ைவரின் ோர்ளவ லல்லியின் ரைல்
டிந்தது…
கணவரின் எண்ணம் புரிந்தது ர ோல், ளக ரவளலளய விடுத்து… “கோப் ி சகோண்டு வரட்டுைோங்க…?” லல்லி ரகட்கவும். “ரதோட்ைத்துல ஒரு சுத்து நைந்துட்டு வந்துைரைன் லல்லி…” “ரலெோ
தூைி
விட்டு
என்ைோர் அக்களையோக.
இருக்கு… ோர்த்து
ெோக்கிரளதயோ
நைங்க…!”
“ெரி லல்லி…” என்று அவர் சென்று விட்ைோர். ர ோகும்
இருக்க…
கணவளை
இளைக்கோைல்
“க்க்… உம்… ஒரு ெின்ை ைோைோளவ
ிள்ளை
லல்லி
ோர்த்துக்சகோண்ரை
க்கத்துல இருக்ரகன்… இப் டி
ோர்த்து லுக் விைை லல்ஸ்… சகோஞ்ெமும் ெரி இல்ல…”
கிண்ைலோக ெவி செோல்ல…
தளலயில் அடித்துக்சகோண்ை லல்லி… “என்ை ர ச்சு இது ெவி?,…” கண்டிப் ோக
அவள்
குரல்
ஒலித்தோலும்,
புன்ைளகயும், நோணமும் கோட்டியது.
All rights reserved to Authors
முகரைோ
சர்வமும் நீயே...
ரலெோை
“அை லல்ஸ்… சவக்க ைைியோ என்ை...? என்ர ைோம்ஸ்,... இந்த ெீளை ைிஸ்
ண்ணிட்ைோரர…” கிண்ைலடித்தோள் ெவி.
“இப்ர ோ என்ை ரவணும் உைக்கு? எதுக்கு இப் டி கோளலல எைக்கு ரெோப்பு ர ோைை...?”
அத்ளத தன்ளை கண்டுசகோண்ைளத உணர்ந்தவள், ‘ெைோைி ெவி’… என்று தைக்குள் செோல்லி சகோண்ைோள்.
“லல்லி ைோ… லல்லு…” சகோஞ்ெலோக அளழத்தோள். “ம்… ம்… நீ எதுக்கு அடி ர ோைைன்னு எைக்கு சதரியும்… அதுக்கோை திளல ஏற்கைரவ செோல்லிட்ரைன்… திரும்
திரும்
“ப்ை ீஸ் லல்லு குட்டி... என் செல்லம் இல்ல… ஒரு வோட்டி ைட்டும்…”
முடியோது
“அசதல்லோம் கண்டிப்புைன். “ப்…
ச்…
நீ
சரோம்
நைந்துக்கை… என்ளை
ெவி…
ரைோெம் ெின்ை
ட்டு இல்ல… இந்த
செோன்ைோ
லல்லு…
ரகக்கோரத…”
ரகளு…”என்ைோர்
சரோம்
ிள்ளையோரவ
ெர்வோதிகோரைோ
நைத்தை
நீ … இது
நல்லோ இல்ல செோல்லிட்ரைன்…” குழந்ளதத்தைைோக முகம் சுணங்க செோன்ைவளை, ரெித்த லலிதோ... “சகோஞ்ெ
முன்ைோடி
செோல்லிட்டு
இங்க
யோரரோ
திரிஞ்ெோங்கரை…!
சதரியுைோ...?” என்ைோர் நக்கலோக...
அது
நோன்
ெின்ை
யோரு
ிள்ளைன்னு
ெவி...?
உைக்கு
“நீ யோரு ச ோண்ைோட்டி அத்த… உைக்கு ர ெவோ செோல்லி தரணும்… எைக்கு இருவத்தியஞ்சு வயெோக ர ோகுது… இதுவளர சரண்டு தைவ
ரவோட்டு ர ோட்டு இருக்ரகன்… ஆைோ நீ இன்னும் என்ளை ரக.ெி
டிக்கை ச ோண்ணு ர ோல தோன் நைத்துை…! நீ நில்லுன்ைோ நோன்
நிக்கணும்…! உக்கோருைோ உக்கோரணுைோ…?” “நீ
செோல்ைது
ெரி
தோன்…
உைக்கு
வயெோகிடுச்சுன்னு
நீ ரய
ஒத்துக்கிட்ை… இைி கல்யோணத்துக்கு அவெரம் என்ைனு ரகக்கோரத… உைக்கு வரன்
ோர்க்க ஆரம் ிக்க ர ோரைோம்… இன்ளைக்ரக ைோைோ
All rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே...
கிட்ை ர ெிைரைன் ெவி…” என்று லல்லி குண்ளை அெோல்ைோக தூக்கி ர ோட்ைோர்…
“ஐரயோ… லல்லி செல்லம்… ரநோ…” என்று அலைியவள்… “நோன் ஒரு வைர்ந்த சகோழந்த புள்ை... இப்ர ோ என்ை...? நோன் என்
ிசரண்ட்ஸ்
கூை ளநட் ரஷோ ர ோக கூைோது… அவ்ரைோ தோரை... விடு... விடு… இதுக்கு ர ோய் ப்ைோக்சையில் இல்ல லல்ஸ்… இந்த அது
இதுன்னு…”
வோங்கிைோள். “எைக்கு
தூக்கம்
ர ோரைன்…”
சகோட்ைோைல்
தூக்கைோ
ைோன்
கரோத்ரத
வருது… நோன்
நழுவும்
தன்
ோர்த்துக்சகோண்டிருந்த
ைோ...?
ரகள்விக்கு. “நோன்
ஏரதோ
சரோம்
ரயோெளையோ
கண்டிப் ோ
ஸ்ளைலில்
ர ோய்
அண்ணன்
அளழப் ில் அவளர கவைிக்க சென்ைோர்… “என்ை
ிரச்ெை
ிஸ்ரகோத் ைோட்ைருக்கு ர ோய் கல்யோணம்
என்று
என்று
ண்ணிக்கிட்டு… ஒண்ணும்
திரும்
லலிதோ,
இருக்க...?”
ைகளை
ின்
தூங்க
கண்
கணவைின்
என்ை
விசுவின்
நைந்துக்கரைைோங்க...?”
என்று
ஆதங்கத்துைன் கணவளை ரகட்ைோர்… “நோலு
ிள்ளைங்கை
ஒத்ளத
ஆைோ
ெைோைிக்கைது
அவ்வைவு
ெோைோன்யைோை விஷயம் இல்ல ைோ… சகோஞ்ெம் கண்டிப்பு ரதளவ தோன்
லல்லி...
என்ை
ஆச்சு?
அத்ளதயும்,
ைருைகளும்
ஒரர
சகோஞ்ெல்ெோ இருந்தீங்க… ஆைோ உன் முகம் வோடி இருக்கு... ஏன்…?”
கணவர் செோன்ை ‘ைருைகள்’ என்ை வோர்த்ளத உைளவயும் தோண்டி லல்லியின் ஆழ்ைை ஆளெகளை தூண்டி விை, அது ளக கூைோது என்ை நிதர்ெைமும் உளரக்க… ெவியின் திருைண ர ச்ளெ எப் டி துவங்குவது என்று ரயோெித்த
டி…
“ஒண்ணும் ச ருெோ இல்ளலங்க…” என்ைோர் ைழுப் லோக. “என்ைத்தோன் செோல்ல வர… செோல்ைளத முழுெோ செோல்லு… உன் ைைளெ ஏரதோ ஒண்ணு குளையுது… என்ைனு நீ செோன்ைோதோரை ைோ எைக்கு புரியும்…”
All rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே...
“ெோம் விக்கு, இந்த
ைோெி
வந்தோ
இரு த்தஞ்சு
வயெோகுது… அவ
செோன்ைோன்னு நோைளும், M.D முடிக்கட்டும், அப்புைம் கல்யோணத்துக்கு ோர்க்கலோம்ன்னு
விட்டுட்ரைோம்… இப்ர ோரவ
தோரை, நல்லதோ நோலு வரன் வரளத முடிவு
ோர்க்க
ஆரம் ிச்ெோ
ோர்த்து அலெி ஆரோய்ஞ்சு, நைக்கு ெரி
ண்ண முடியும்…” என்ைோர் தயங்கி தயங்கி...
சைைைைோக இருந்த விசுவின் முகரை அவரின் ைை ரவதளைளய சதைிவோக கோட்டியது… அவர் ரதோளை சதோட்ை லல்லி… “நோை ஆளெ
ை தோங்க முடியும்…
யோருக்கு யோர்னு எழுதி இருக்ரகோ… அது தோன் நைக்கும்... உங்க ைை கஷ்ைம் எைக்கும் புரியுது… ஆைோ…!”
“இல்ல லல்லி… இப்ர ோ அந்த எண்ணரை எைக்கு இல்ளல… அந்த ஆளெளய
ளகவிட்டு
அஞ்ெோறு
இருந்த அழகோை கண்ணோடி
இைி
அளத
ஓட்ை
தளலசயழுத்து… ஒரு குரல் உளைய. கலங்கிய
ஆச்சு… என்
ளகயில்
ோத்திரத்ளத நோரை உளைச்சுட்ரைன்…
ளவக்கவும்
அழகோை
விழிகளை
வருஷம்
கைவு
இருவரும்
ரவளலளய கவைிக்க சென்ைைர்.
முடியோது…
எல்லோம்
என்
களலஞ்சுடுச்சு…” என்ைோர்
துளைத்துக்சகோண்டு
அவரவர்
ைோடியில், “ரைய் கும் கர்ணோ எழுந்திரி ைோ… என் ைின்ைிய எங்க ஒைிச்சு சவச்ெ?…” என்ை
விையித்தோ, உைங்கும் உருவத்ளத
இரட்ளையோை விக்ரைஸ்வரன், என்று அடித்தோள்…
எண்ணி
தன்
குச்ெியோல் ஓங்கி
“ஆ...ஆ… எருை…” என்று
ரகோ ைோக கத்திசகோண்ரை ர ோர்ளவளய
“அச்ரெோ… நோன் இல்ல...
ிரணவ் ைோைோ…” என்று ஓை எத்தைித்த
விலக்கிைோன்
ிரணவ்.
வினுவின் முடிளய
ிடித்து இழுத்தோன்
ிரணவ்…
“ஓ…” எை அவள் அலை… ெண்ளைளய
ஆரம் ித்து
விக்கியோக ட்ைவன்… All rights reserved to Authors
ளவத்த
விக்ரைஸ்வரன்
சர்வமும் நீயே...
என்னும்
“லூசுங்கைோ… உங்க ெண்ளைளய சவைில ர ோய் ர ோடுங்க… நோன் தூங்கணும்...” “ெண்ளைரய
உன்ைோல
தோன்
ைோ…” எை
வினுவும்,
ரெர்ந்து அவளை சைோத்த சதோைங்கிைோர்கள்...
ிரணவ்வும்
“ஐரயோ… அம்ைோ… அம்ம்… ைோ…” என்று விக்கி அலை… இருவரும் அவன் வோளய ச ோத்த முயற்ெி செய்தோர்கள். ிள்ளைகைின் கூச்ெளல ரகட்டு விட்டு… “லல்லி... லல்லி…” எை ஒரு புைம் தளலயில் அடித்த “இரதோ
ர ோரைன்
ெண்ளைய
தீர்த்து
ர்வதம் குரல் சகோடுக்க,
டி ெளையலளையில் இருந்து வந்த லல்லி… அத்த…
விடிஞ்சுடுச்சு
சவக்கைது
ைட்டும்
அலுத்துக்சகோண்ரை ைோடி ஏைிைோர்…
இல்ல…
தோன்
இைி
இவங்க
திணித்து…
“கட்டில்
என்
ரவளல…” எை
அதற்குள் அங்ரக வந்த ெோம் வி… ைின்ைி
ச ோம்ளைளய
வினுவின்
ளகயில்
அடியில நீ தூக்கத்துல தள்ைி விட்டுட்டு, கோலங்கோர்த்தோல அவன் கிட்ை ெண்ளைக்கு கிைம் ிட்டியோ? ஓடு… ர ோய் ப்சரஷ் ெின்ைவளை விரட்டி விட்ைோள்.
ண்ணு…”
“ ிரணவ், நோளைல இருந்து இன்ைர்ைல்ஸ் ஆரம் ிக்குது... ர ோதும் நீ டுத்து இருந்தது…
டிக்க ரவணோைோ..?”
“விக்கி, உைக்கு ரவை தைியோ சுப்ர ோதம் “ப்ை ீஸ்
ெவிக்கோ… இன்ளைக்கு
தூங்கரைன்…”
ோைணுைோ… எழுந்திரி…”
ெண்ரை
தோரை… சகோஞ்ெ
ரநரம்
“நோன் இப்ர ோ ஃப்ரீயோ இருக்ரகன்… நீ இப்ர ோ வந்தோ, அந்த ைோத்ஸ் ரேோம் சவோர்க்ளக செஞ்சு முடிக்கலோம் விக்கி…” மூன்று
வோைரத்ளதயும்
இருந்தவளை
ச ருளையோக
திைளையோக
ரதங்க்ஸ் ைோ…” என்ைோர் லல்லி. All rights reserved to Authors
ோர்த்து,
“என்
ெைோைித்துக்சகோண்டு செல்ல
சர்வமும் நீயே...
ெவி
குட்டி,
“ரெோம்ர ைி
ெங்கைோ…
எழுந்தரிங்க…” எை தன்
ைணி
ஒம் தளர
ஆக
ங்குக்கு அவர் குரல் சகோடுத்தோர்…
ர ோகுது
“லல்லி” என்ை விசுவின் அளழப்பு ரகட்க … “வந்துட்ரைன்”
தில் குரல் சகோடுத்த லல்லி…
“ ெங்கைோ, ெவிளய
டுத்தோை, அவ செோன்ைளத ரகக்களலரயோ…
இருக்கு உங்களுக்கு…” ைிரட்டி விட்டு கிரழ சென்ைோர்.
ஞோயிறு அன்று கூை ஆ ிஸ் செல்ல தயோரோக வந்த கணவருக்கு டி ன்
ரிைோைியவர்...
“ைதியம் ஆ ீஸ்க்கு லஞ்ச் அனுப் ட்ைோங்க...?” “ரவணோம்… லல்லி, நோளைக்கு அந்த தணிகோெலம் ரகஸ் ேியரிங்... அதோன் சகோஞ்ெ ரநரம், எடுத்த ரநோட்ஸ்களைப் குைோர்
ைட்டும்
இருக்கு...
எைக்கோக
நோன்
வரோன்… சகோஞ்ெம் ஒரு
கோத்துட்டு
ர ோய்ட்டு வரலோம் ைோ… “ரகோவிலுக்குன்ைோ செோல்லரைன். வோலுங்க
ைணி
இருக்கோரத...
இந்த
வந்து
நோன்
முக்கியைோை
ரகோவிலுக்கு
கலோட்ைோ
அவங்க வட்லரய ீ இருக்கட்டும்…” ெிரித்த
ர ோல
ண்ை
ரவளல
ெோப் ிை
வரரன்…
ரகோவிலுக்கு
ிள்ளைங்க கிட்ை செோல்லிடு…”
ரவண்டிக்க
அங்ரகயும்
சரஃ ர்
ெோயங்கோலம்
ரவணோம் ோங்க…
நீ ங்க,
வோதோைணும்னு,
சரண்டு
புக்
ோர்க்க ர ோரைன்…
ெவிய
ரகஸ்ல,
ோர்த்துக்க
ர ோைீங்க…
ண்ணுவோங்க...
நல்லோ இந்த
அதுக்கு
டி, “ெரி ைோ… வரரன்…” எை கிைம்பும் விஷ்ரவஸ்வரன்,
ிர ல கிரிைிைல் லோயர்…
அவரின் ைளைவி லலிதோ, அம்ைோ
ர்வதம், இரட்ளை
ிள்ளைகள்
விையிதோ @ வினு, விக்ரைஷ்வர் @ விக்கி, ைற்றும் லலிதோவின் அண்ணன்
ைக்கள்
வெிக்கின்ைோர்கள்...
ெோம் வி
@
ச ற்ரைோளர இழந்த ெோம் விக்கும்,
ெவி,
ிரணவ்
அந்த
ிரணவ்க்கும், அத்ளத லலிதோ,
ைோைோ விசு தோன் உலகம்… அவர்கள் ரைல் அைவில்லோத All rights reserved to Authors
வட்டில் ீ
சர்வமும் நீயே...
ோெம்…
விசுவும்,
ர்வதமும்
ோர்ப் தில்ளல…
கூை
அவர்களை
ரவற்று
ஆைோக
ெோம் வி M.D ச ண்கள் நலன் ைற்றும் ைகப்ர றுவியல் இரண்ைோம் ஆண்டு
டிக்கிைோள்…
ிரணவ்
ைோைளை
ஒற்ைி
வழக்கைிஞரோக
ஆளெப் ட்டு, ெட்ைக்கல்லூரியில் இந்த ஆண்டு தோன் அடி எடுத்து ளவத்து இருக்கிைோன்…
வினு, விக்கி இருவரும் ஆைோம் வகுப் ில்
டிக்கின்ைைர்…
“அத்த, நோன் ரிஷி வடு ீ வளர ர ோய்ட்டு வரரன்…” எை கிைம் …
ிரணவ்
“நோளைக்கு எக்ஸோளை சவச்சுட்டு ஊர் சுத்த ர ோைோன்… நீ அவளை ஒண்ணும் செோல்லோரத… இந்த வட்ல ீ எல்லோ ரூலும் எைக்கு ைட்டும் தோன்…” ெத்தைோக புலம் ிைோள் ெவி…
“ைோைோ கிட்ை ர ெிட்ரைன்…” என்று கல்யோண ர ச்ளெ ைளைமுக ைிரட்ைலோக லல்லி செோல்லவும்…
ெிணுங்கிக்சகோண்ரை வோய் மூடி சகோண்ைோள் ெவி… ெின்ை வோண்டுகள் இரண்டும், ெோம் வியின் ரைற் ோர்ளவயில் வட்டு ீ ோைம் செய்ய… கோளல ச ோழுது இைிளையோக நகர்ந்தது… ைதியம்
உணவு
அளையில்
நோன்கு
ிள்ளைகளும்,
ர ச்சும்,
ெிரிப்புைோக கலகலப் ோக ெோப் ிை… அவர்கைின் கூச்ெல், ஆர்ப் ரிப்ள வரரவற் ளையில்
அைர்ந்து
இருந்த
ர்வதம்
ரெித்துக்சகோண்டிருந்தோர்… அவரின் ைைரைோ ‘அவனும் உைன் இருந்து இருந்தோல், இந்த
வடு ீ
எவ்வைவு
வழக்கம் ர ோல் ஏங்கியது…
நிளைவோக
இருக்கும்…’ என்று
லல்லியின் ைைமும் அளதரய தோன் அப்ர ோது நிளைத்து சகோண்டு இருந்தது… எல்ரலோர் களதயின் நோயகன்...
ைைளதயும்
ஏங்கி
துடிக்க
ளவக்கும்
அவன் வருவோைோ…!!!
All rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே...
நம்
சர்வமும் நீ யே - 2
இடம் - அரசு மகளிர் நலன் மற்றும் மகப்யேறுவிேல் சார்ந்த சிறப்பு மருத்துவமனை…
யநரம் - மதிேம் மூன்னற நநருங்குகிறது... மருத்துவமனைக்யக உரிே சகல அம்சங்களும் நினறந்த சூழ்நினல…
டாக்டர்களின் ேரேரப்பு, ஆம்புலன்ஸ் எழுப்பும் ஒலி, யநாோளிகளின் வலி,
யவதனை
நினறந்த
ஆஸ்ேத்திரிகளுக்யக
உரிே
மூணாவது
ரூம்
ஒரு வார்டில்… “அந்த
ஆகுறதுக்கு டாக்டர்…”
முன்ை
அந்த
ேிரத்யேக
சியசரிேன்
உங்கள
யநாோளிேின்
முைகல்கள்,
வானட
யேஷன்ட்,
ோர்க்கணும்ன்னு
அட்னடேில்
குறிப்பு
நினறந்த
டிஸ்சார்ஜ்
நசால்றாங்க
எழுதிக்நகாண்டு
இருந்த சவிேிடம், சிஸ்டர் ராதா தகவல் நசான்ைார்.
All Rights reserved to authors
கூச்சல்கள்,
சர்வமும் நீயே...
“சரி
சிஸ்டர், நான்
எடுக்க
யோயறன்…
ோர்த்துடயறன். இன்னும்
இப்யோ நான்
ஏதாவது
யேப்ேர்
ோக்கி இருக்கா சிஸ்டர்…?” சவி விைவிைாள். இந்த
“அப்புறம் சில
சந்யதகங்கனள
யகஸ்
ஷீட்ல,”
சாப்ேிட
எை
தீர்த்துக்நகாண்டு,
ேியரக்
நவார்க்
அடுக்கடுக்காக
வாங்க
யவண்டிே
னகநேழுத்துக்கனள வாங்கிே ேின் தான் சிஸ்டர் ராதா அவனள விட்டார்… “மணி மூணாகுது சவி… ேியரக் எடுடி… ேசி வேத்த கிள்ளுது…” எை அவள் யதாழி டாக்டர்.சில்விோ குரல் நகாடுத்தாள்…
“அஞ்யச நிமிஷம் நோறுத்துக்யகா சில்வண்டு… இந்த யேஷன்ட் கிட்ட யேசிட்டு வந்துடயறன்…” “இப்ேடி சவி...,”
நசால்லிச்
நசால்லியே
புலம்ேிக்நகாண்யட
நரண்டு
மணி
சில்விோ
ோர்க்க ஆரம்ேித்தாள்…
யநரம்
ஓடிடுச்சு
தாங்கள்
வட்டில் ீ
அடுத்த
யவனலனே
ஒரு வழிோக இருவரும் கான்டீன் வந்தைர்… ஆளுக்நகாரு இருந்து
காப்ேினே
நகாண்டு
வந்து
துவங்கிைர்… சாம்ேவி,
நேண்கள் ேேிலும்
சில்விோ, நலைில்
யோதும்
ஜூைிேர்… சீைிேர்…
இருந்த
ஆைந்தி
ேட்ட
ஒயர
மற்நறாரு
இப்யோது
வாங்கிக்நகாண்டு, மதிே
மூவரும்
யமற்ேடிப்பு
உணவினை
மகப்யேறுவிேல்
ஒயர
யமற்ேடிப்பு ேடிக்கின்றைர்…
ரஞ்சி
மற்றும்
ேடிக்கின்றைர்… இளநினல
கல்லூரி… ஆைால்
யதாழி
உண்ணத்
ஆைந்தி
இவர்கள்
கல்லூரிேில்,
அயத
அவர்களின்
அனைவருக்கும்
துனறேில்
ேட்ட
“எப்ேடா விோழக்கிழனம வரும்ன்னு இருக்கு சவி… யவனல ேின்ைி எடுக்குது…” சில்வி சலிப்ோக நசால்லவும்.
“என்ை ேண்றது சில்வண்டு… நாலு யேரு கான்ஃ ேநரன்ஸ்க்கு யோய் இருக்காங்க… இப்யோ ோர்த்து நரண்டு யேருக்கு உடம்பு முடிேல… சிக் லீவ் யோட்டுட்டாங்க... எக்ஸாம் னடம் யவற… அதுக்கு ஸ்டடி
லீவ்ல இருக்கறவங்கன்னு, வழக்கத்னத விட கம்மி யேர் யவனல All Rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே...
நசய்ேயறாம்… இன்னும் நரண்டு நாள் தாயை சில்லு… சமாளிச்சு தான் ஆகணும்…” சவிேின் னகயேசி அப்யோது அனழப்பு விடுக்க…
“ஹாய் ரஞ்சுக்கா… இப்யோ எப்ேடி இருக்க? சாரிக்கா உன்னை வந்து ோர்க்கயவ முடிேல…”
“நகாஞ்சம் ேரவாேில்னல சவி... அசதிோ இருக்கு… நானும் வராம... ோவம்…
உங்களுக்கு
யவனலயும்
ஜாஸ்தி… சாரி
சவி…” ரஞ்சி
மன்ைிப்பு யவண்டிைாள். “யஹ அக்கா… உடம்பு முடிேலன்ைா நீ என்ை ேண்ண முடியும்… உன்னை
யோட்டு
ேடுத்துற
குட்டி
ரஞ்சு
நவளியே
வரட்டும்…
அப்புறம் எங்க யவனலயும் யசர்த்து நீ தான் ோர்க்கனும்… நாங்க குட்டி கூட அப்யோ ஜாலிோ வினளோட யோயறாம்…”
“தாராளமா சவி… அப்புறம் யேச்னச மாத்த மாட்டியே... சரி, சில்லு ேக்கத்துல இருக்காளா?…”
“சில்வண்டு கிட்ட யோன் நகாடுக்கயறன், யேசுங்கக்கா…” யோன் னக மாற...
சில்வி சில நிமிடங்கள் ரஞ்சுவிடம் யேசிவிட்டு னவத்தாள்… அதற்குள் மீ ண்டும் யேசி அனழப்பு, இந்த முனற சில்விக்கு வர… “வந்துட்யடாம் ஆைந்திக்கு
நந்தி…”
ேிறப்ேித்த
சில
உத்தரவுகனள,
சில்வி…
அரக்க
உணனவ அள்ளி யோட்டுக்நகாண்டாள்...
‘நந்தி’
ேறக்க
எைப்ேடும்
இரண்டு
வாய்
“என்ை?” என்று விவரம் அறிந்து நகாண்ட சவி... “நமதுவா சாப்ேிடு
சில்லு… நானும் வந்து நகாஞ்ச யவனலனே முடிச்சு நகாடுத்துட்டு நமதுவா கிளம்ேயறன்…”
“யவணாம் சவி… இப்யோயவ நராம்ே நஹல்ப் நசஞ்சுட்ட… இது நீ லா யமம்
நந்தியும்
நசால்லி
யகஸ்…
அவங்க
இருக்கா…
நகாடுக்க
யவண்டாம்… வார்ட் எைவும்
All Rights reserved to authors
அட்நடன்ட்
ஹவ்சீஸ்க்கு
யோறாங்க… மட்டும்
ேண்ண
வராங்க…
(ஹவுஸ் சர்ஜன்கள் )
நாம
தாயை… நான்
தியேட்டர்ல
யமம்
இருக்க
சமாளிச்சுக்குயவன்…”
சர்வமும் நீயே...
சில்வண்னட
முனறத்த
யகட்காமல்
சவி,
அவள்
நசால்ல
நசால்ல
திரும்ே யூைிட் வந்து, யதங்கி இருந்த யவனலகளில்
உதவி நசய்துவிட்டு, வடு ீ வந்து யசர எட்டு மணிக்கு யமல் ஆகி விட்டது…
வட்டிற்கு ீ வந்ததும் வராததுமாக… “எத்தை
வாட்டி
நசால்றது
ேண்ணுன்னு… நாைா ஒருத்தி
அக்கனற,
ேேந்துட்டு
ேண்றப்யோ
யலட்
இருக்கா
குனறேட்டுக்நகாண்டார்… அத்த…
உன்
ஆகும்ைா
எடுக்கறதும்
இருப்ோயளன்னு,
ஏதாவது
“ஆரம்ேிச்சுட்டிோ
சவி…
இல்னல… இங்க
நகாஞ்சமாவது
நோறுப்பு,
உைக்கு?”
அன்பு
யோன்
லல்லி
நதால்னலக்கு
அளயவ
இல்லோ… னடேர்டா இருக்யகன்… நீ என்ைடான்ைா வரும்யோயத திட்டற…” சவி சிணுங்க… கனளத்து
வந்து
இருக்கும்
அண்ணன்
மகளுக்கு, சூடாை
எடுத்துக்நகாண்டு வர, லல்லி வினரந்து நசன்றார்… குளித்து
முடித்து
ேடித்துக்நகாண்டு யேசிைாள்…
ஃேிநரஷ்ஷாக இருந்த
அத்னதேின்
வினு,
யதாள்
வந்தவள்,
விக்கிேிடம்
மீ து
தனல
நகாஞ்சிக்நகாண்யட ோனல குடித்து முடித்தாள்…
ோனல
தீவிரமாக
சிறிது
யநரம்
சாய்ந்து, நசல்லம்
“ரஞ்சிக்கு இப்யோ எப்ேடி இருக்கு சவி மா? சின்ைதுகளுக்கு மன்த்லி நடஸ்ட் நடக்கறதால இந்தண்ட அந்தண்ட நகர முடிேல…”
ரஞ்சி, சவிேின் சீைிேர் மட்டும் அல்ல… குடும்ே நண்ேர், டாக்டர்
னேரவிேின் மகளும் கூட… சிறு வேது முதல், சவிேின் ஆருேிர் யதாழி...
கடுனமோை
இருப்ேதால்,
இப்யோது
மசக்னகோல்
அனுமதிக்கப்ேட்டிருக்கிறாள்… ரஞ்சிேின்
கணவர்
கல்லூரிேில்
தான்
டாக்டர்
All Rights reserved to authors
ஆஸ்ேத்திரிேில் ோஸ்கரன்
M.Ch ேிளாஸ்டிக்
ேடித்துக்நகாண்டு இருக்கிறார்...
அவதிப்ேட்டுக்நகாண்டு
@
சர்நஜரி
சிகிச்னசக்காக
ோஸ்
இவர்களின்
மூன்றாம்
சர்வமும் நீயே...
ஆண்டு
இன்னைக்கும்
“ரஞ்சிக்கானவ
யோய்
ோர்க்க
முடிேல
அத்த…
யோன்ல யேசியைன்… இப்யோ நகாஞ்சம் ேரவாேில்னலோம்…” “நானளக்காவது, வயரன்…”
முடிஞ்சா
நான்
ேகல்
யவனளேில்
யோய்ட்டு
யமலும் லல்லியுடன் கனத யேசிநகாண்டு இருந்தவள், நதாடர்ந்து நகாட்டாவிகள் விட்டாள்…
“ஒரு வாய் சாப்டுட்டு ேடு சவி மா…” லல்லி அனழக்க. “யநரம்
கழிச்சு
தான்
மத்ோைம்
சாப்ேிட்யடன்
அத்னத...
ேசி
இல்னல... எைக்கு டின்ைர் யவணாம்... இப்யோயவ தூங்க யோயறன்… நான் நாலு மணிக்கு அலாரம் னவக்கயறன்… அசதிேில தூங்கிட யோயறன்… நீ சவிேிடம்
எதுக்கும்
என்னை
எழுப்ேி
விடு
அத்த…” என்ற
“இன்னைக்கு வினு என் கூட ேடுக்கட்டும்… இல்னலன்ைா உன்னை எட்டி
உனதச்யச,
லல்லிேிடம்
“அநதல்லாம்
தூக்கத்னத
ேரவாேில்ல
கனலச்சுடுவா…”
அத்த...
வினு
என்று
குட்டி
நசான்ை
இங்யகயே
ேடுக்கட்டும்… குட்னநட் லல்ஸ்…” என்று சவி உறங்கிவிட்டாள். ஒரு வாரம் வாழ்க்னக அதன் யோக்கில் நசல்ல… “வர
வர
உன்
அராஜகம்
கத்திக்நகாண்டு இருந்தாள்...
தாங்க
முடிேல
அத்த…”
சவி
“ப்ச்… நசான்ை யேச்னச யகளு சவி… அநதல்லாம் நீ யகம்ப்க்கு யோக யவணாம்…” லல்லி தன் ேிடிேில் நிற்க... “அதுசரி…
நீ
நசான்ைவுடயை,
உன்
யேச்னச
அப்ேடியே
யகட்டுக்குயவன்… ஆைா எங்க HOD யகப்ோங்களா...?”
நான்
“திடீர்னு சைிக்கிழனம அன்ைிக்கு யகம்ப் யோயறன்னு, இப்யோ வந்து நசால்ற!…”
All Rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே...
“இன்னைக்கு இருக்கறதால,
தான்
நீ லா
யமம்
அவங்களுக்கு
யோகணும்ன்னு…
இந்த
வாரம்,
நசான்ைாங்க... ோரு
ேதில்
டூட்டி,
ரஞ்சி
லீவ்ல
இன்நைாருத்தர்
அப்புறம்
யவனல
அட்டவனண (schedule) ோர்த்து, நான் தான் யோக முடியும்கறதால… நான் யோயறன்னு ஒத்துக்கிட்யடன்…”சவி நசால்ல
“ரஞ்சிக்கு முடிேலன்னு நீ திைம் திைம் யநரம் கழிச்சு வரது கூட ேரவாேில்னல…
இப்யோ
ரஞ்சிக்காக,
அவ
யோகயவண்டிே
யகம்ப்க்கு, அவளுக்கு ேதில் நீ யோறதுக்கு, எப்ேடி என்னை யகட்காம ஒத்துப்யே...?” லல்லி நோரிந்து தள்ளிைார்… இவர்கள்
வந்தவள்…
யேச்னச
நமளைமாக
யகட்டுநகாண்டிருந்த
விசுவிடம்
“அத்னத யேசறது சின்ைேிள்ளதைமா இருக்கில்ல மாமா… யவனல விஷேத்தில் கூட, அவங்கனள யகட்டு தான் நடக்கணும்ைா எப்ேடி? நீ ங்களாவது அத்னதகிட்ட எடுத்து நசால்லுங்க ப்ள ீஸ்… இன்னும் எத்தனை
நானளக்கு,
என்னை
நோத்தி
நோத்தி
ோதுகாப்ோ
ோர்த்துக்க யோறாங்க...? யகட்டு நசால்லுங்க…” சவியும் ேதிலுக்கு ேதில் நகாடுத்தாள்... மனைவினே விட்டுக்நகாடுக்காத விசு, “அதுக்கில்ல கண்ணம்மா, இது
எப்ேடி
ேட்டவங்களுக்காை
யகம்ப்ன்னு
நீ
எைக்கும் லல்லி நசால்றது தான் சரின்னு ேடுது…”
நசான்ைப்புறம்,
“யூ டூ… மா... மா…” ஏமாற்றத்யதாடு சவி யகட்டாள். “லல்லியோ, நாயைா உன் கூட துனணக்கு வர முடிோயத சவி மா… அதைால
தான்
உன்னை
தைிோ
அனுப்ே
தேங்கயறாம்.
அங்க
உன்ைால ...??” அவரின் னகயேசி ஒலித்து, ‘னேரவி’ என்று மின்ை… யேச்னச நிறுத்தி விட்டு... “நசால்லுமா அந்தபுறம்
னேரவி!!
எப்ேடி
இருக்க
டாக்டர்.னேரவி
எல்லாவற்றிற்கும்
“சரி…”
என்ை
நீ ...?”
விசுவிடம்…
நசான்ைாயரா…
“அப்ேடிோ
னேரவி…” என்யற ேதிலளித்தார்.
என்ற
நசால்லயற…”
யேசி முடித்த மாமாவின் முகத்னத சவி ஆவலாக ோர்த்தாள். All Rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே...
விசு “சரி
விசுயவா
தன்
யகம்ப்க்கு
துனணவினே
யோறாளாம்… சவினே
ோர்த்து…
ேேப்ேடாம
“னேரவியும்
அனுப்ே
நசால்றா
லல்லி… ‘நான் ோர்த்துக்கயறன் அண்ணா’ன்னு உறுதிோ நசால்றா... நீ என்ை நசால்ற மா...?”
ஆன்ட்டியும்
“ஹுர்யர…
வராங்களா?
ப்ள ீஸ்
அத்னத…”
எை
லல்லினே விடாது நகஞ்சி, ஒரு வழிோக, ோலிேல் ேலாத்காரம் நசய்ேப்ேட்டு மீ ண்டு வரும் நேண்களுக்காை ஒரு யசனவ னமேம்
நடத்தும், அப்நேண்களுக்காை நோது யசாதனை (நஜைரல் நசக் அப்) மருத்துவ
முகாமுக்கு
நசன்று
உதவ,
அனரமைதாகயவ லல்லி ஒப்புக் நகாண்டார்…
சவி
நசல்வதற்கு
அன்று இரவு தங்கள் அனறேில்.... உறக்கம் வராமல் புரண்டு நகாண்டிருந்த லல்லினே கண்ட விசு… “கவனல ேடாயத லல்லி… சவி இப்யோ முன்ை மாதிரி இல்ல… அவ மருத்துவம்
ேடிக்கயறன்னு
நசான்ைப்ே
கூட
இயத
மாதிரி
தான்
ேேந்யதாம்… ஆைா இப்யோ ோரு… ஒரு ேிரச்சனையும் இல்லாம, நல்லவிதமா ேடிச்சு முடிச்சுட்டா…” மனைவிேின் முகம் நதளிோமல் இருக்க கண்டவர்... “அவ ேழனச ேின்னுக்கு தள்ளிட்டு முன்யைறிட்டு இருக்கா லல்லி
மா… அவளுக்கு நல்லது ேண்யறாம்ன்னு நினைச்சுக்கிட்டு, நாமயள அவனள
ஒரு
நம்மயளாட
கூட்டுக்குள்ள
அளவுக்கதிகமாை
அனடத்து இந்த
னவக்க
ேேம்
ோர்க்கயறாம்…
கலந்த
அவளுக்கு நல்லது இல்னல…” விசு எடுத்து நசான்ைார்.
ோசம்
கூட,
“நீ ங்க நசால்றது எல்லாம் சரிங்க… ஆைா இந்த ோழும் மைசுக்கு இது புரிேனலயே… ேேேடாம இருக்க முடிேல…” லல்லி புலம்ேிைார். “அவளுக்கு
நாம இருக்யகாம்
லல்லி… அவனள எந்த கஷ்டமும்
அண்டாம ோர்த்துப்யோம்…” கணவைின் ஆறுதல் இதமளிக்க லல்லி அதன் ேின் நிம்மதிோக உறங்கிைார்.
அந்த வார கனடசிேில், முகாமுக்கு சவி நசன்று விட… னேரவி, அவள் அங்யக நலமாக இருப்ேதாக யேசிேில் நதரிவிக்கவும் தான், லல்லிக்கு மூச்யச சீராைது. All Rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே...
யோன்
“னேரவி
ேண்ணாளா?
என்ை
நசான்ைா...?”லல்லிேிடம்,
யவனலேில் இருந்து வந்த விசு விைவ..
“அங்க ஒரு ேிரச்சனையும் இல்னலங்க… சவி கிட்ட எந்த மாத்தமும் வரலன்னு…
அக்கா
நசான்ைாங்க…
எைக்கு மைசு நிம்மதிோ இருக்குங்க…”
அப்ோடி…
இப்யோ
தான்
“ஒயரார் ேடிோ கடந்து, நம்ம சவி தனடகனள தாண்டி முன்யைறி வரா…
அவனள
இப்ேடி
ோர்க்கும்
இருக்கு லல்லி…” விசு பூரித்தார்.
யோது
நராம்ே
சந்யதாஷமா
“எைக்கும் இப்யோ தான் நகாஞ்சம் நம்ேிக்னக வந்து இருக்குங்க…” “எனத ேத்தி லல்லி...?” “சவி,
உங்க…
நநருங்கிட்டு
இல்ல…
வருது…”
இல்ல…
லல்லி
யகாேமாக இனடேிட்ட விசு .. “உளறாத யேசிடாயத…”
லல்லி…
‘எப்ேடிோவது,
அவர்
யமயல
இப்ேடி
வாய்
அதுயோல
நம்ம
ஒன்று
நடந்து
மருமக
எதுவும்
எதாவது
ஆகற
நசால்வதற்குள்
அவ
எவ்வளவு
இருக்கும்’ எை நினைத்தது… இவர்களின் கைவு னக கூடுமா? அவன் வருவாைா?
All Rights reserved to authors
முன்ைாடி
நசான்ைாலும், மைம்
விட்டால்,
நாள்
சர்வமும் நீயே...
மட்டும்,
நன்றாக
சர்வமும் நீ யே - 3
நாட்கள் அதன் ய ாக்கில் நகர்ந்தது… ப ாழுது இன்னும் புலராத அதிகாலல யவலைேில், வட்டின் ீ முன் வந்து
நின்ற
ஆட்ய ாவின்
காவலாைி கந்தன்…
சத்தத்தில்
உறக்கம்
‘ோரு, இந்யநரத்துக்கு?’ என வாசல் கதவிடுக்கில் எட்டி தன்
ப ட்டிகலை
ாக்சிேில்
இருந்து
கலலந்த
ார்க்க…
இறக்கிலவத்து
பகாண்டிருந்தவலன கண்டு, முதலில் அல ோைம் பதரிோமலும், ின்னர் ோபரன புரிந்த ய ாது, நம்
கண்லை கசக்கி
ார்த்தார்...
முடிோமல், தூக்கம் கலலே
“எப் டி இருக்கீ ங்க கந்தா மாமா…?” என்ற அவனின் குரலில், “தம் ீ…!!” அவசரமாக யகட்ல “பசௌக்கிேமா தம் ி…
திறந்து விட் ார்.
ார்த்து எம்புட்டு வருஷம் ஆச்சு… ஆயை மாறி
ய ாய்ட்டியே ராஜா…” “வட்ல ீ எல்யலாரும் பசௌக்கிேமா மாமா...?” என யகட் வனி ம்...,
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
“சக்கு, இங்க தான் சலமேல் யவலலகலைப் பரண்டு
சங்க, ஸ்கூல்
ப ல்லிக்கு
ய ாய்
ாருங்க…
உருட்டினார்.
உள்ை
இன்னும்
ார்த்துக்கறா தம் ி…
டிக்கறாங்க… ப ரிேய்ோ, ஊரில் இல்ல…
இருக்கார்...
வாசல்ல
வாங்க…”
ப ாழுது
என்று
நிக்க
தானும்
விடிோததால்,
பவச்சு
ய சயறன்
ஒரு
ப ட்டிலே
வட்டில் ீ
ஆள்
ந மாட் மும் இல்லல… ‘எப் டி உறங்கு வர்கலை எழுப் …?’ என அவன் தேங்க… வட்டின் ீ
க்க வாட்டில் எட்டி
இருக்காப்புல
ார்த்த கந்தன்,… “ ாப் ா முழிச்சுட்டு
தம் ி… சலமேல்
கட்டுல
ப ல்ல அடிக்கலாம்…” என்றார். அது...
‘ோர்
ாப் ா…!’
என
அவன் மைிலே அழுத்த… ஒரு முலற அழுத்தி “நான்
ார்த்தும்
விைக்கு
எரியுது… வாச
யோசித்துக்பகாண்ய
திலும் இல்லல… இன்னும் ஒரு
தில் இல்லல என்ற
ின்,
ின் வாசல் கதலவ தட் யறன் தம் ி…” என்ற கந்தனி ம்...,
“விடுங்க
மாமா…
நான்
முன்னாடியே
பசால்லிட்டு
வரல…
அதனால, எல்லாரும் முழிச்சப்புறம் கதலவத் தட் லாம்.” தான் தங்கும் அந்த சின்ன அலறேின் ஃய லன முழு வச்சில் ீ சுற்ற விட்
“நான்
கந்தன்... ய ாய்
உங்களுக்கு
டீ
என்று கிைம் வும்,... அவரி ம்
பசான்னவன்,
ைம்
அவர்
பகாடுத்து,
அைபவடுத்தான். யசாம் ல்
பசன்ற
முறித்தவன்,
விட்டு வரலாம் என வட்டின் ீ திறந்திருந்த ந மாட் ம்
வாங்கிட்டு
இருவருக்கும்
ின்
ார்த்துக்பகாண்ய
யசர்த்து
வாங்க
வட்ல ீ
கண்கைால்
சுற்றி
க்கவாட்டில் ந க்க ஆரம் ித்தான்… சலமேல்
பதரிேவும்…
வட்டினுள் ீ நுலழந்தான்.
All Rights Reserved to Authors…
தம் ி…”
யதாட் த்லதோவது
ின் கதவின் வழிோக… இருப் து
அந்த
வயரன்
அலறேில் சுற்றி
சர்வமும் நீயே
ஆள்
இருட்டில்
ால்
ப ாங்க
காத்திருந்த
ஊற்றிக்பகாண்டு இருந்தாள்.
சாம் வி,
ஃ ில் ரில்
சூ ான
நீ லர
சலமேல் அலற வாசலில் நின்றவன்…, கலலந்த தலல, உச்சிேில் யசர்த்து ஏயனா தாயனாபவன கட் ப் ட் குதிலரவால்,
மின்னி
உல ேில், தனக்கு
பமௌஸ்
முதுகு
காட்டி
ங்கள்
பகாண்டு
இவள்...!!??’ என்று ஆராயும்
ார்லவ
இவன்
சவி, வாேில்
வரலவ
பகாண்டிருந்தாை.
உைராத
ய ா ப் ட்
இரவு
இருந்தவலை ‘ோர்
ார்க்க... ஏயதா
முணுமுணுத்துக்
ிடுங்க
வும், அரண்டு
திடீபரன, காதில் இருந்த பெட் ய ான்
திரும் ிே சாம் வி, தன் முன் நிற் வலன கண்டு விழி விரித்து, ஆச்சர்ே
ார்லவ
ார்த்து சலமந்து நின்றாள்.
“யெ…
டிச்சவ
தாயன
நீ …
அறிவிருக்கா…?”
என்ற
அவனின்
நின்னுக்கிட்டு,
ிைக்
கத்தலில், நிலனவிற்கு வந்தவள்…
‘இப்ய ா எதுக்கு நம்லம திட் றார்?’ என முழிக்க… ஸ் வ்
“காஸ்
ாய்ன்ட்ல சார்ஜ் விடிே
ஆகிட்டு இருக்க ய ான்ல, அப் டி என்ன இந்த
காலலல
சிடுத்தவனி ம்..., “ெயலா…
அது
க்கத்துல
பவட்டி
ய ான்
முறிக்கற
இல்ல…
வாய்ஸ்
ய ச்சு?…”
என
பரகார் ர்…
சிடு
பலக்ச்சர்
யநாட்ஸ் யகட்டுட்டு இருக்யகன்…” என யகா மாக பசால்ல…
அவள் ய ச்லச நம் ாதவன் ய ால… சுவிட்லச ஆஃப் பசய்து விட்டு, தன் காதில் லவத்து யகட் ான்… அவள் பசான்னது உண்லம என்று புரிந்தது.
காதில் இருந்து பெட் ய ாலன கழட்டிேவன், தன்லன ஆராய்ச்சி ார்லவ
ார்த்தவைி ம்,…
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
உனக்கு
“ஆமா,
பகாஞ்சமும்
அறியவ
இல்லலோ...?
நல்லா விடிோத இந்த இருட்டு யநரத்தில், இப் டிோ திறந்துய ாட்டுட்டு, நீ
ின் வாசலலத்
ாட்டுக்கு, இங்க காதுல இலத வச்சுக் யகட்டுட்டு
இருப் … நான் வந்தது கூ வழி
இன்னும்
ண்ைி பகாடுப்
உனக்கு பதரிேல… திரு னுக்கு நீ யே
ய ாலயே… ஆமா, ோர் நீ ...? இங்க என்ன
ண்ற...? ஆச்சி எங்க...?” என்ற அவனின் அடுக்கடுக்கான யகள்விகள்,
அவள் முகத்தில் இருந்த சந்யதாஷத்லத சுத்தமாக துல த்தது. அவன் திட்டிே ய ாது கூ
வருந்தாதவள், அவனின் ‘ோர் நீ ...?’ என்ற
யகள்விேில், பசால்ல முடிோத வருத்தத்லத உைர்ந்தாள்.
“யகக்கயறன்ல… வாேில பகாழுக்கட்ல ோ பவச்சு இருக்க…? அவன் அதட் வும்.
“நா… நா...சாம் வி…” அவள் பமல்லிே குரலில் பசால்ல… அவனின்
சுருங்கிே
கண்கள், ஞா க
அடுக்குகலை
அவனுல ே
மூலை அலசுவலத, அவளுக்கு உைர்த்திேது.
அதற்குள் வாேில் மைிேின் ஒலிேில், உறக்கம் கலலந்த
ர்வதம்,
அடுக்கலைேிலும் ய ச்சு குரல் யகட்க… பமதுயவ அங்யக வந்தார்…
தன் முன் சாம் விேி ம், யகா மாக ய சு வலன கண் வருக்கு இது
ிரலமயோ என்று யதான்றிேது… தலல சுற்றும் ய ால் இருக்க…
சுவற்லற
ற்றிேவர்…
‘உண்லமதானா…!!
ஆர்வம் கலந்த சந்யதகத்து ன், “ச… ச… ச…!” என
ர்வதம் குரல் எழும் ாமல் தடுமாற...
அவரின் திக்கலல யகட் யசர குரல் பகாடுத்தனர். காதில் யகட் ர்வதம்,
இருவரும் திரும் ி, “ஆச்சி…,” என ஒரு
அவனின் “ஆச்சி…” என்ற அலழப்பு, நிஜம் என புரிந்த
“ஐோ,.. ராசா,... வந்துட்டிோ...?” என த வி,
தன்
அவயனதானா…!!’
விரல்கைின்
அவனுல ே
ஸ் ரிசத்தால்
கன்னங்கலை தன்
நின்றிருந்த அவனின் உருவத்லத உறுதிப் டுத்திக்பகாண் ார்.
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
முன்
அவரின்
நீர்
திலரேிட்
கண்கயைா,
அவனின்
மீ திருந்த
தன்
ார்லவலே அகற்றாமல், அவன் யதாற்றத்லத நிரப் ிக்பகாண் து.
“எப் டி
சர்வா...
இருக்கீ ங்க
ஆச்சி...?” என்று
யகட் ான்
சர்யவஸ்வரன்
நடுங்கும் கரங்கைால் அவலன அலைத்து, உச்சி முகர்ந்த “நின்னுட்டு
ார்த்துட்டு
இருக்கியே
சவி…
ய ா...
@
ர்வதம்,...
ய ாய்
லல்லிே
எழுப்பு…” எனவும், அலைத்திருந்தவனின்
உ ல்
யலசாக
விலரப்புற…
“யவைாம்
ஆச்சி…” என்றவன்… “அப் ா, ஊரில் இல்லலோயம...?” “மாமா, ப ல்லிேில் சாம் விலே,...
இருந்து
காலல
ப்லைட்ல
வரார்…” என்ற
‘உன்லன யகட்ய னா…?’ என்ற அர்த்தத்தில் முலறத்தான். “ஆச்சி, என் ரூம் ப்ரீோ இருக்கா...? இல்ல…!!” என்றவன், ஆராயும் ார்லவலே சவி மீ து வச... ீ
“ராஜா, பராம்
வருஷம் கழிச்சு நம்ம வட்டுக்கு ீ வந்து இருக்க… இரு
கண்ைா… லல்லிே, ஆரத்தி சுத்த பசால்யறன்… இப் டி வழிோ வர யவண் ாம்…” என “அபதல்லாம்
யவைாம்
ர்வதம் பசால்லவும்…
ஆச்சி…”
வட்டினுள் ீ பசல்லக் கிைம் ினான்.
என
தி மாக
ின்வாசல்
மறுத்தவன்…
“நில்லுங்க…!” என்ற சாம் விேின் குரலுக்கு அவன் திரும் ாமயல நின்றான்.
“என்ன மா...?” என்று யகள்விோக
ார்த்த ஆச்சிேி ம்...,
“ஆச்சி…, ஷூ ய ாட்டுட்டு வட்டுக்குள்யை…” ீ என அவள் முடிக்காமல் நிறுத்த… அவலை
யநாக்கி
ஷுக்கலைக்
கனல்
கழற்றி
வசும் ீ
லவத்துவிட்டு,
ார்லவலேச் ஆச்சிலே
அலழத்து வந்து, ொலில் அமர லவத்தான். All Rights Reserved to Authors…
பசலுத்திே டி…
லகத்தாங்கலாக
சர்வமும் நீயே
சூ ான கா ிலே அவனுக்கு நீ ட்டிே சவி, “ஆச்சி, இது அவங்க ரூம் சாவி… ய ான வாரம் கூ ெீட் ர்
இல்ல…
தண்ைி
ிடிச்சுட்டு
நான்
சுத்தம் பசஞ்சு வச்சுருக்கு…
யவைா
வயரன்…”
பசான்னாள்.
என
யவற
ரூம்ல
ஆச்சிலே
“நீ எதுக்கும் யமல ய ாய் ஒரு முலற பசக் என்ற
ாத் ரூம்ல
இருந்து
ார்த்து
சுடு
தகவல்
ண்ைிடு சவி மா…”
ர்வதத்தி ம்,...
“ப்… ச்… ஆச்சி…, நான்
ார்த்துக்கயறன்…” யகா மாகச் பசான்னவன்…
அந்த கா ிலே வாங்கிக்பகாள்ையவ இல்லல.
தன் ப ட்டிகலை தூக்கிக்பகாண்டு யமயல பசல் வலன, ஆச்சியும், சாம் வியும்
கண்கைால்
யசர்ந்ததால்
ஏற் ட்
பதா ர்ந்தனர்.
மகிழ்ச்சி, அவர்
ய ரன்
அறிோமயல,
வடு ீ
ர்வதத்தின்
முகத்தில் சந்யதாஷ யரலககலை யதாற்றுவித்தது. தன்லன
வந்து
ற்றி ஒன்றுயம அறிோதவலன, அவனின் உதாசினத்லத,
விவரிக்கமுடிோத விழிகயைாடு
ாரமான உைர்வு மனதில் குடியேற, கலங்கிே
ார்த்துக்பகாண்டிருந்தாள் சாம் வி.
தன் அலறலே திறந்தவன், உள்யை பசல்லாமல் தேங்கி நின்றது
ஒரு சில பநாடிகயை… அலறலே யநாட் ம் விட் வன்… இை நீ ல வர்ை
ப ேிண்ட்
டுக்லக
பூசப் ட்டு, அதற்கு
விரிப்புகள்
என, அலற
ட்டிருந்தலத கவனித்தான்.
மிக
யதாதான
திலர
யநர்த்திோக,
சீலலகள்,
அலங்கரிக்க
கால்கைால் கதலவ அடித்து சாத்திேவன், ஜன்னல் ஓரத்தில் நின்று, தன்
முன்
ஒரு பவற்றுப்
விரிந்திருந்த
ார்லவயு ன்
அழகான
ார்த்தான்…
கண்லையோ, மனலதயோ கவரவில்லல.
அதன்
யதாட் த்லத
அழகு,
அவன்
யசா ாவில் சரிந்தவன், கண்கலை மூ , அவன் அனுமதி இல்லாமல் இம்சித்த
லழே
நிலனவுகலை,
விரட்டும்
வழி
அறிோது
தவித்தான். ேை கலைப் ா...? இல்லல வடு ீ வந்த நிம்மதிோ…!! ஏயதா ஒன்று,
அவலன நித்திலர பகாள்ை பசய்தது. All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
சுர்பரன முகத்தில் அடித்த பவேில், கதவு தட்
டும் ஒலி, இரண்டும்
அவன் தூக்கத்லதக் கலலக்க,எழுந்துக் கதலவ திறந்தவன்…,
கண்கைில் ஆவல் ப ாங்க நின்றிருந்த தந்லதலே
கண் ான்… அவர் கண் வன்
ின்னால், தேக்கத்து ன் நின்றிருந்த லலிதாலவ
முகயமா
சுருங்க…,
அதற்கான காரைத்லத உைர்ந்த
விசுவின் மனம் வலித்தது.
“அண்ைா...,” என அவன் கரம் மற்பறாரு கரத்லத தள்ைி,
ஒரு
பகட்டிோக
ற்றிே சிறுவலனயும், அச்சிறுவனின்
தேக்கத்யதாடு
ிடித்திருந்த
சிறுமிலேயும்,
நின்றிருந்த
கண் வனின் கண்கள், காலலேில்
சற்று
இலைஞலனயும்
ார்த்த ப ண்லையும் யதடிேது.
“ொய் ப் ா…, எப் டி இருக்கீ ங்க...?” இருக்யகாம்…
“நல்லா
“அண்ைா,...” என கவனம் திரும் …
பராம்
மறு டியும்
சந்யதாஷம்
அலழத்த
சர்வா…”
சிறுவனின்
அதற்குள்
புறம்
அவன்
“சார் ய ரு விக்கி, கண்ணு குட்டி வா ா மா… இவங்க வினு,...” என அவர்கலை அறிமுகம் பசய்தார் விசு.
“ொய் அத்தான்…!” என கரம் நீ ட்டிே ய ால்
ார்க்க…
“என்ன சர்வா அப் டி
ிரைவ்லவ ‘நீ ...ோர்?’ என் து
ார்க்கற...? இவன் நம்
ிரைவ்… சவிலேதான் காலலேில
யதவாயவா
ார்த்துட்டியே....”
ல ேன்
“ம்... ம்….. என்றவனி ம், “சர்வா டி ன் பரடி… சாப் ி அவலரப்
வா… ப் ா….” என லலிதா அலழத்தார்.
ார்த்தவனின் முகத்தில் துைி கூ
“ஸ்கூலுக்கு பசால்லிட்டு
யநரமாச்சு…
வாங்க…”
என
லல்லி கீ யழ பசன்றுவிட் ார்.
All Rights Reserved to Authors…
வினு,
சியநக ாவம் இல்லல.
விக்கி,
ிள்லைகலை
அண்ைாவுக்கு
ாய்
அலழத்துக்பகாண்டு
சர்வமும் நீயே
மகனின் அலறக்குள் வந்த விசு, “என்ன திடீர்னு வந்திருக்க சர்வா…? யவலல...?”
“எனக்கு இங்க ட்ரான்ஸ் ர் ஆகி இருக்கு ப் ா… கூ யவ ப புடி கமிஷ்னர்
ிரயமாஷனும்…” ப ருலமோக அவன் பசால்ல...
“ஒஹ்… சந்யதாஷம் சர்வா,…” என விசு,... பசான்னாலும், அவரின் முகயமா பதைிவில்லாமல் குழப் த்லத காட்டிேது ஒரு பநாடி.
“ப் ா… நான்… பசால்லாம பகாள்ைாம வந்துட்ய ன்னு யகா மா...?” “யெ… சர்வா, என்ன ய ச்சு இது... இது உன் வடு…, ீ நீ நம்ம வட்டுக்கு ீ திரும்
இன்னும்
வந்துட் ங்கற கூ
என்னால
சந்யதாஷத்தில், நம்
ய ச்யச
முடிேல…”
என
வரல…
இலத
சமாைித்தவர்…
கண்கலங்க மகலன பநஞ்சார தழுவினார்… அவரின் அலைப் ில் சில
வினாடிகள்
உருகி
விடுவித்துக்பகாண் ான். “சாப் ி லாம்
வா
அலழத்து வந்தார்.
ராஜா…”
கலரந்தவன்,
என
அவலன
உைவு
தன்லன
அலறக்கு
“ ிள்லைங்க கிைம் ிட் ாங்கைா லல்லி...?” சர்வாலவ
“ஆச்சுங்க,
ார்க்கணும்ன்னு
யலட் ா கிைம் ினாங்க…” இருவருக்கும்
ய சிக்பகாண்ய
லல்லி
ரிமாற, தந்லதேி ம்
உண்டு முடித்தான்.
தான்
யகார்ட், யகஸ்
ற்றி
“எப்ய ா டூட்டி ல யசரணும் சர்வா...?” “ த்து
நாள்
லீவ்
எடுத்து
பசய்ேலாம்ன்னு இருக்யகன்…” “சரிப் ா…
இருக்யகன்…
பகாஞ்சம்
ரிலாக்ஸ்
“இல்லப் ா… எனக்கு
பகாஞ்சம்
ண்ணு…
வர
புதன்
முக்கிேமான
ஜாேின்
யகஸ்
ஒண்ணு, மதிேம் ெிேரிங்க்கு வருது… ய ாய்ட்டு வந்து யறன்…” பவைி
யவலல
இருக்கு… நான்
ய ாேிட்டு சாேங்காலம் தான் வருயவன்…” என்றான் சர்வா.
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
லல்லி இலதபேல்லாம் யகட்டுக்பகாண்டு தான் இருந்தார்… அவலர அவன் ஏபறடுத்தும் விசு
கிைம் ி
ார்க்கவில்லல.
வி ,
ஆச்சிேின்
அலறேில்
சற்று
யநரம்
ய சிபகாண்டிருந்தவன், குைித்து தோராகி கிைம் ினான். மாலல
ஆறு
மைி
ய ால்
வடு ீ
திரும் ிே
ஒருவலரயும் காைாமல், சுற்றும் முற்றும் ஏற…
சர்வா…,
ொலில்
ார்த்துக்பகாண்ய
டி
ின் கட்டில் இருந்த எல்யலாரின் ய ச்சுக்குரலும் யகட் து.
“ஏண்டி என்னயவா ய ால இருக்யக...? என்ன, வழக்கம் ய ால சில்வி கூ
எதாவது வம்புச் சண்ல ோ…?”
அத்லதலே
முலறத்தவள்… “என்லன
ார்த்தா
யகாழி மாதிரி பதரியுதா…?” உன்லன
ய ாய்
யகாழின்னு
பசால்லி,
உனக்கு
யகாழிே
சண்ல
அசிங்கப் டுத்த
மாட் ாங்க அம்மா… இல்ல மா…” வினு கிண் லாக பசால்ல, “அடிங்க… இருக்கா...?”
என்லன
ார்த்தா
எல்லாருக்கும்
யகனச்சி
மாதிரி
“இப்ய ா பசான்னியே சவி…, இது சரி…” லல்லியும் யகலி பசய்தார். “அக்காலவ கிண் ல்
ண்ைாயத…” விக்கி, சவிக்கு பகாடி
ிடிக்க…
“நீ தாண் ா என் சிங்க குட்டி…” சவியும் அவலன பகாஞ்சினாள். “அம்மா அவன் ரிப்ய ார்ட் கார்ட்ல ப் அசிங்க
ய ாகுது…” பவவ்
வ
ாரும்மா… சிங்கம் இப்ய ா
யவ… வினு
ழிப்பு
சிறிேவர்கள் இருவரும் வாக்குவாதம் பசய்ே ஆரம் ித்தனர்... “பரண்டு ய ரும் அரட்ல
காட் …
அடிக்காம யொம் பவார்க் பசய்ங்க…”
லல்லி, சின்னவர்கலை அதட்டினார்.
“ ிரைவ் இன்னும் காயலஜ் ல இருந்து வரலோ அத்த...?” “மைி இப்ய ா ஆறு தாயன ஆகுது சவி…” என்ற லல்லிேி ம்,...
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
“நீ … சுத்த யமாசம் லல்ஸ்… அவனுக்கு மட்டும் என்ன தனி சலுலக… நான்
காயலஜ்ல
பமாத
வருஷம்
டிக்கறப்ய ா,
சுத்திட்டு பமதுவா வட்டுக்கு ீ வந்யதன்…?”
இப் டிோ...
ஊர்
வழக்கம் ய ால் லல்லியோடு தர்க்கம் பசய்து பகாண்டு இருந்தாள் சவி.
இலதபேல்லாம்
காதில்
வாங்கிக்பகாண்ய
ஏறிேவன், மாடி கூ த்தில் இருந்த கூல
பமதுயவ
டி
ஊஞ்சலில் அமர்ந்தான்.
கீ யழ, வினு, விக்கிேின் சண்ல கள்… லல்லி திட்டுவது, சவிேி ம்
அவர்கள் வழக்காடுவது, எல்லாவற்லறயும் முகம் இறுக கண் மூடி யகட்டுக்பகாண்டிருந்தான். ோயரா
இப்ய ாது
டி ஏறும் ஒலி யகட்டு, ோராய் இருந்தாலும் அவர்கயைாடு ய ச
விரும் ாமல்… அவர்கலை
ால்கனிக்கு பசன்றான் சர்வா.
தவிர்க்க, திறந்திருந்த
அவன் அமர்ந்திருந்த ஊஞ்சலில் வந்தமர்ந்த சாம் வி, “ம்… ம்…” என லக ய சிேில் “ம்…” பகாட்டிக்பகாண்டு இருந்தாள். “என் முகயம சரிேில்லலன்னு உங்க
ாஸ் பசான்னாரா...?”
************************** “என்னது காயலஜ் வந்தீங்கைா...? ய ாய்டீங்கல்ல…?”
ார்த்து ொய் கூ
பசால்லாம
*************************** “ஒஹ்… தியேட் ர்ல இருந்யதன்னா...?” **************************** “யெ... ரஞ்சி
க்கா… ஸ் ாப்… ஸ் ாப்… உங்க க.கு. ஏன்
தறிபகட்டு ஓடுது… ********************
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
இப் டி
ெ...
ொ...
ொ…
யதங்க்ஸ்
இருந்யதன்னா, இப்ய ா
உங்க
இருக்கு...
க்கா…
கிட்
பகாஞ்சம்
ய சினப்புறம்
மூட்
தான்
அவுட் ா நல்லா
************************** “ப் ச்… இப்ய ா எதுக்கு அந்த பகாடுலமலே
த்தி ய சறது? விடுங்க
க்கா… ********** இது யவற விஷேம்…” ******************************* “நீ ங்க உ ம்பு சரி ஆகி வாங்க… அப்ய ா டீல ல் ா ய சலாம்…” ************************************* “உங்களுக்கு ோர் பசான்னா...?” ************************************* “யவற என்ன பசான்னார் குமார் அண்ைா...?” ************************************ “ப் ச் ச்… விடுங்க ரஞ்சிக்கா… நான் பசம கடுப்புல இருக்யகன்… அவங்களுக்கு, நான் ோர்ன்னு கூ
அல ோைம் பதரிேல! என்ன
அதிகாரம் பதரியுமா...? மூக்குக்கு யமல யகா ம் வருது…” ********************************* “ஐயோ... நீ ங்க யவறக்கா... மீ லச இல்லாம சாக்யலட்
லழே ய ாட்ய ால இருக்கறது ய ால, ாய் மாதிரி ொன்ட்சமா இப்ய ா இல்ல.
நல்லா முறுக்கின மீ லசயோ , அய்ேனார் சாமி ய ால கண்ல என்ன ஒரு
ஆக்யராஷம்…!!”
ஊஞ்சலல சவி திருப் … ஜீன்ஸ்
ாக்பகட்டில்
ஸ்ல லாக, ஒரு
என
லக
நக்கல்
பசால்லிக்பகாண்ய ,
விட்டுக்பகாண்டு ார்லவயோடு
அந்த
ால்கனி
நின்றிருந்த
கூல
வாசலில்
சர்வாலவ
கண் வளுக்கு நா வரை… அதிர்ச்சிேில் வார்த்லதகள் வரவில்லல… All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
ெயலா… ெயலா... என ரஞ்சி குரல் பகாடுக்க… யகட்டு
‘அச்யசா…
இருப் ாயரா...?
நாம
தான்
ோர்ன்னு
ய ர்
பசால்லலயே…’ என மனதில் நிலனத்தவள், அங்கிருந்து விடுவிடு பவன தன் அலறக்குள் நுலழந்தாள்.
“இவ…, ப ரிே எலிசப த் மகாராைி… இவை வச்சுக்கணுமாமா...?”
ப ாருமிேவன்…
த்தி நான் பதரிஞ்சு
ால்கனிேில்
அமர்ந்து
யதாட் த்லத ரசித்தான். இரவு
சாப் ிடும்
லல்லியும், சவியும்
யநரம்,
அலனவரும்
ரிமாற,
கலாட் ா, அலம் ல்கயைாடு
ஒன்றாக
யசர்ந்து
அமர,
ிரைவ், வினு, விக்கிேின் வழக்கமான
உைவு
யநரம்
உள்ைம், இந்த காட்சிலே கண்டு குைிர்ந்தது.
பசல்ல...
ர்வதத்தின்
“சர்வாவுக்கு இது லவ... அது ய ாடு…” என சவிலே, அவர் விரட் …, அவலர முலறத்துக்பகாண்ய இருக்கு…
“அசதிோ
நான்
அவளும்
தூங்க
ரிமாறினாள்.
ய ாயறன்…
குட்லநட்
என்றவன், ஆச்சிேி மும் இரவு வைக்கம் பதரிவித்தான். அவன்
சின்னவர்கலை
கண்டு
பகாள்ைவில்லல…
ப் ா…”
ஆனால்
அவர்கயைா, “குட் லநட் அண்ைா, அத்தான்” என உற்சாகமாக குரல் பகாடுத்தனர்.
சவி கண்டு பகாள்ைாமல் தட்டில் கவனம் பசலுத்தினாள். என்னம்மா
“இப்
ண்றது…?” என அலறேில் நுலழந்த லல்லிலே
ார்த்து விசு குழப் மாக யகட்க… அவர்
அருகில்
யகார்த்தார்.
அமர்ந்த
லலிதா…
விரல்கலை
வருவான்னு
ிரித்து
நான்
கனவிலும்
தங்க முடிபவடுப் ான்னு, என்னால இன்னுயம நம்
முடிேல…
“பசால்லு
லல்லி… சர்வா, இங்க
லக
நிலனக்கல. அவனுக்கு என் யமல இருக்கற யகா ம் ய ாய்... நம்ம கூ
ஹ்ம்ம்… இந்த
நாள்
வருமான்னு
இத்தலன
வருஷம்
இருந்யதன்… ஆனா… இப்ய ா…!!” அவர் புலம் ,... All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
ஏங்கிட்டு
“நாம சவிே ொஸ் லில் வி லாங்க…” “என்ன உைர்ற லல்லி…,?” அவைா
“இல்லலங்க...
யகட் ப்
பசான்யனாம்... இப்ய ா அவசிேம் வரப் “என்னன்னு அவகிட்
யவைான்னு
நாம
தாயன
அனுப் ித்தான் ஆகணும்…”
பசால்யவன் லல்லி...? உன்னால முடியுமா...?
அம்மாவுக்கும் விஷேம் பதரிோது...”
“வேசு ப ாண்ை, திடீர்ன்னு, ‘நீ இனி ொஸ் ல்ல தங்கிக்யகா’ன்னு பசால்றது சரி வராது லல்லி,…” “நான் சர்வா கிட்
ய சி
பகாடுப் ாங்க…”
ார்க்குயறன்… அவனுக்கு குவார்ட் ர்ஸ்
“யவைாங்க… இத்தன
வருஷம்
இப்ய ா
சர்வா
மாறி
“அவன்
புதன்கிழலம
நீ ங்க
பரண்டு
ய ரும்
ிரிஞ்சு
இருந்தது ய ாதும்… எங்கைால நீ ங்க இழந்தது எல்லாம் ய ாதும்… பசால்லி
ிரச்சலனப்
சரிேில்லல
ஆனாலும்…!!” “எதுவும் இருந்தா ய ாட்டு அவை
ிரிேப்
மனசு
ண்ைாதீங்க.”
லல்லி…
நம்ம
லகல
ந ந்து
வைா ீ
வந்திருக்கும்
டூட்டில சவி,
யசர
தான்
றான்னு
அவன்
யகட்டு
அதும்
இல்ல
நீ ங்க
டி
உன்லனப் புரிஞ்சுக்கற
யதாைில்
தான்…
சாய்ந்து
ற்ற...
கண்ை ீர்
பசய்ேலாம்…”
விட்
தான்…
மனலசப்
ஒயர
ிரைவ்,
காலம்
மனயச
ந க்கணும்ன்னு
ஒரு
முகம் பகாடுத்து ய சலலன்னு வருத்த
ஆதரவாக லல்லிேின் கரம் விசுவின்
எல்லாம்
ஆகும்…
யசர்க்கறது
ிடி ட் தாக லலிதா ய சினார்.
லல்லி.
இது
மாதிரி
எலதோவது
எனக்கு
உைப் ிக்காதீங்க… இதுக்பகல்லாம்
ொஸ் ல்ல
“சர்வா, உன் கிட்
ய ாறான்…
முன்ன
இல்ல…
ய ாது,
முடிவு
எப் டி தீர்வு
ாயத
பநருங்கிடுச்சு…”
லல்லி… கண்கலை
துல த்து, “ ிள்ை இன்லனக்கு நம்ம வட்டுக்கு ீ வந்து, உரிலமோ All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
இங்க
அதுயவ
தான்
இருக்க
அைவில்லா
ய ாயறன்னு
சந்யதாஷங்க….
இருக்கு… ய ாக, ய ாக நம் ிக்லக இருக்கு…”
பசால்லி
எல்லாம்
சரி
இருக்கார்… எனக்கு
பகாஞ்சம்
ஆகிடும்…
கஷ் மா எனக்கு
தான்
அந்த
விசுவின் ஆறுதலுக்காக பசான்னாரா...? இல்லல, தன்லன தாயன தி ப் டுத்திக்பகாள்ை பசால்லிக்பகாண் ாரா லல்லி...?
All Rights Reserved to Authors…
சர்வமும் நீயே
சர்வமும் நீ யே - 4
ஆதவன் கிழக்கில் உதிக்க, மற்ற ொரு இனிே நொளின் துவக்கம்... தொன்
முன்
எண்ணிே
தினம்
லல்லி
எடுத்த
தன்
முடிவு
தினசரி
தொன்
சரிறேன
பூஜைஜே
திடமொக
முடித்த
பின்,
தொமதிக்கொமல் அப்யபொயத சவிேிடம் யபசி விட முடிவு றசய்தொர். “சவி மொ… கொப்பி இந்தொ டொ…” வொஞ்ஜசேொக அவளிடம் றகொடுத்தொர். படித்துக்றகொண்டிருந்தவள், இப்யபொ
தொன்
“ஸ்வட் ீ
றநனச்யசன்…
அத்த…
நீ யே
கொபி
றகொண்டு
யவணும்ன்னு
வந்துட்யட…”
மலர்ச்சியேொடு றசொன்னவளின், முகத்ஜத பொர்த்த லல்லிக்கு, ‘தொன் றசொல்லவிருப்பஜத எப்படி எடுப்பொயளொ?’ என கலக்கம் உள்ளுக்குள் மனத்ஜத
பொரமொக
துவக்கினொர்.
அழுத்த…
அதஜன
ஒதுக்கி
விட்டு
யபச்ஜச
“சொம்பவிமொ… அத்த ஒண்ணு றசொல்ய ன்… நீ யகப்பிேொ றசல்லம்…?” றபரிேவளின், “சொம்பவி…” என்
அஜழப்பு, அபொேச் சங்ஜக ஊத…
அத்ஜதஜே ஆரொய்ச்சி பொர்ஜவ பொர்த்தொள் சவி. All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
“அது வந்து சவி… வந்து… சர்வொ, இங்க நம்ம கூட தங்க யபொ ொர் இல்ல…” தேங்கி தேங்கி வொர்த்ஜதகஜள லல்லி, அளந்து யபச...
‘ஓ... அய்ேனொர் விஷேமொ...? எதுக்கு இந்த அத்ஜத இவ்யளொ பில்ட் அப்
றகொடுக்க ொங்க…?
றகொடுத்து யவ
யபொ ொததுக்கு
‘யபொ ொர்’ன்னு
மரிேொஜத
யபச ொங்க’ என்று யேொசித்தவள்…
லல்லி, யமலும் யபசொமல் இருக்கவும்… தொயன முந்திக்றகொண்டு, “இங்க பொரு அத்த… இந்த சொம்பவி, தொனொ ேொர் கிட்யடயும் வம்புச் சண்ஜடக்கு
யபொக
சண்ஜடக்குன்னு
மொட்டொ…
டொ…
வந்துட்டொங்கன்னொ,
டொ…
அப்பு ம்
ஆனொ,
என்கிட்யட
அவங்கஜள
ஜக பொர்க்கொம விட மொட்யடன்... யடன்... யடன்... என்று றசொன்னொள்.
சின்னவளின்
யபச்சு
புரிேொமல்
முழித்த
லல்லி,… “ப்
ஒரு
உதொரொக
ச்ச்…
நொன்
றசொல்ல வரத றமொதல்ல முழுசொ யகளு சவி… உன்ஜன…” ஒரு றநடிே இஜடறவளிஜே லல்லி மீ ண்டும் விட, “என்ஜன…! என்ஜன, என்ன அத்ஜத?…?” “ஹொஸ்டல்ல
யசர்க்கலொன்னு
மொமொவும், நொனும், முடிவு
றசஞ்சு
இருக்யகொம்…” ஒரு வழிேொக றசொல்லி முடித்தொர். “ஹு… யர… யஹ… நிைமொவொ லல்ஸ் றசொல் …?” என ஒரு றநொடி குதூகலித்தவள்,… சட்றடன முகம் சுருங்க… “ஆனொ, இப்யபொ ஏன்…?!!” என யகொபம் றதொனிக்க யகட்டொள். “அது… வந்து…
வேசு றபொண்ணு இருக்க இடத்தில… சரி வரொது…
சவி மொ… றசொன்னொ யகளுடொ…”
தன்ஜன முஜ த்த அண்ணன் மகளின் ஜக பற் ிே லலிதொ,... “சர்வொ, தொயன மனசு மொ ி மொமொ கூடயவ தங்க இத்தஜன வருஷம் கழிச்சு வந்து இருக்கொப்பல... அதொன்…” லல்லி தேங்க...
“யபொதும் அத்த... யபொடீன்னொ… யபொக யபொய ன்…” என குரல் கமர றசொன்னவஜள இழுத்து அஜணத்த லல்லி,… All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
“அத்ஜத எது றசஞ்சொலும் என்ஜனக்கும் அது உன் நல்லதுக்கு தொன் ரொைொத்தி…” என்று முடித்தொர்.
சவிேிடம் அவள் மனம் புண் படொத வண்ணம் விஷேத்ஜதப் யபசி புரிே
ஜவத்தொேிற்று…
அவளும்
விசுவின்
நலஜன
கருத்தில்
றகொண்டு, ஹொஸ்டல் றசல்ல ஒப்புக்றகொண்டுவிட்டொள்… ஹப்பொ… ஒருத்திஜே
சமொளித்தொேிற்று…
இனி
தன்
மொமிேொஜர
எப்படி
சமொதொன படுத்த யபொகிய ொம்...? அவர் அ ிந்த பர்வதம், ஒரு நொளும் சவிஜே, றவளிேில் தங்க சம்மதிக்க மொட்டொர்… அடுத்த குழப்பம் மனஜத
அஜலகழிக்க,
நுஜழந்தொர் லலிதொ…
விசுயவொடு
தன்
அத்ஜதேின்
அஜ யுள்
அவர் கணிப்பு றபொய்க்கவில்ஜல… “அவனுக்கு
தொன்
அ ிவில்லொம
யபசினொன்னொ, உனக்கும்
மூஜள
மழுங்கிடுச்சொ லல்லி...? யேொசிக்க மொட்டீங்களொ…? கல்ேொணமொகொத வேசு றபொண்ஜண ஹொஸ்டலுக்கு அனுப்ப ொங்களொம்!!...” “உல
வொே
மூடினொலும், ஊர்
நம்ஜம விட யவ என்ன
வொே
மூட
முடிேொது
ேொருக்கு நல்லொ புரியும்
குஜ ஞ்சுடுச்சு?
சர்வொவுக்கு,
விசு,… இது
றசொல்லு...!! இப்யபொ
அவஜள
கட்டிக்க
முஜ
தொயன!! ஏன் லல்லி, உன் அண்ணன் றபொண்ஜண என் யபரனுக்கு கட்டி றகொடுக்க மொட்டிேொ?...”
மகனிடம் ஆரம்பித்து, மருமகளிடம் முடித்த பர்வதம், தன் உள்ளத்து ஆஜசஜேயும் அவர்களுக்கு சுட்டினொர்.
றபரிேவர் றசொன்ன அஜனத்தும் றதரிந்தும், புரிந்தும் இருந்தொலுயம, சூழ்நிஜல இருக்கும்
ஜகதிகளொக விசுவும்,
ஜககளில்
லல்லியும்,
பர்வதத்துக்கு றகொடுத்தனர்.
விலங்கிட
ஒரு
பட்ட
றவற்று
நிஜலேில்
பொர்ஜவஜே
“அம்மொ, உனக்கு எப்படி றசொல் து...? இது சரிவரொது... விடு மொ… இது தொன்
எல்லொருக்கும்
நல்லது… நொன்
முடிறவடுத்துட்யடன்… என்
முடிவில் மொற் ம் இல்ஜல…” யபச்சு முடிந்தொச்சு… என் முடித்த விசு, அஜ ஜே விட்டு றவளியே ினொர்.
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
றதொனிேில்
அதற்கு யமல் அங்யக நின் ொல், பர்வதம் யகட்கும் யகள்விகளுக்கு தன்னிடம் பதில் இருந்தும், அதஜன றவளியே றசொல்ல முடிேொத தன் நிஜல
புரிே…
மொமிேொஜர
கண்களொல்
கணவஜர பின் றதொடர்ந்தொர். றபரிேவர்களின்
யபொல் இருந்தனர்.
யபச்சுக்கஜள
அ ிேொத
றகஞ்சிே
லல்லியும்,
பிள்ஜளகள்
எப்யபொதும்
அஜனவரும் பள்ளி, யவஜல, கொயலஜ் என கிளம்பி விட்டனர். கீ யழ
இ ங்கி
வந்த
சர்வொ… அன்ஜ ே
நொளிதஜழ
யதடினொன்…
வட்ஜட ீ கூட்டிக்றகொண்டு இருந்த மற்ற ொரு யவஜலேொள் குமுதொ, “என்ன தம்பி யதடு ங் ீ க…?”என்று யகட்டொள். “இன்ஜனக்கு யபப்பர் எங்கக்கொ...?” “யபப்பரொ…!” பொவஜன
அவன்
ஏயதொ
றசய்தவள்…
யகட்க
“நம்ம
கூடொதஜத
ஊட்ல
யகட்டது
யபப்பயர
இல்ஜலயே…” உங்களுக்கு றதரிேொதொ தம்பி...? என் யகட்டொள்.
யபொல்
வொங்கு து
யதொரஜணேில்
அவள் பதிஜல யகட்ட சர்வொ… ‘அவளுக்கு றதரிேவில்ஜல’ என்று எண்ணி,
அப்யபொஜதக்கு
அவனுக்கு பிடிக்கவில்ஜல.
விட்டு
விட்டொன்.
லல்லிேிடம்,
யகட்க
ஆச்சியேொடு சி ிது யநரம் யபசிேவன்… யபச்சினூயட, “ஏன் ஆச்சி…? நீ ங்க டி.வி பொர்க்க து இல்ஜலேொ என்ன…?” என்று யகட்டொன். “அவ்வளவொ
பொர்க்க
மொட்யடன்
பொர்ப்பொங்க… ஏன் யகட்கி
ரொைொ…?”
சர்வொ…
பிள்ஜளங்க
தொன்
“இல்ஜல, ஆச்சி… றவறும் கொர்ட்டூனும், சினிமொ சொனலும் மட்டும் வருது… ஒரு நியூஸ் சொனல் கூட வர மொட்யடங்குது… வட்ல ீ யபப்பர் கூட வொங்க து இல்ஜல… இப்படி இருந்தொ இந்த பசங்க எப்படி றபொது
அ ிஜவ
வளர்த்துப்பொங்க...? நொலு
றவளி
விஷேங்கஜள
றதரிஞ்சுக்கொம, சுத்தி என்ன நடக்குதுன்னு புரிஞ்சுக்கொம வளர்ந்தொ எப்படி ஆச்சி…? ”
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
யபரன்
குரலில்
றதரிந்த
அக்கஜ ,
பர்வதத்திற்கு
மகிழ்ச்சிஜே
றகொடுத்தொலும், சின்னவர்கஜள விட்டு றகொடுக்க மனமின் ி, “சின்ன பசங்க தொயன சர்வொ… எந்யநரமும் அந்த றபொம்ம படத்ஜத தொன்
கண்ணிஜமக்கொம பொர்க்க ொங்க… மத்தஜத றதரிஞ்சுக்க இன்னும்
வேசு இருக்யக... எனக்கும் கண் பொர்ஜவ முன்ன யபொல இல்ஜல… யபப்பர்
ேொரவது
படிச்சொ
தொன்
உண்டு…
லல்லிக்கு
பொவம்
அதுக்றகல்லொம் யநரம் எங்க இருக்குது… உன் அப்பொ தொன் அங்க ஆபிஸ்ல, கஜடேில
விக்க
அத்தஜன
யபப்பரும், வொர
இதழும்
வொங்கு ொயன… அதொன் வட்ல ீ தனிேொ வொங்க து இல்ல…”
சர்வொ அஜ ேில் இருப்பஜத அ ிேொமல் உள்யள வந்த லல்லி,…
“அத்த, இந்த றதொக்ஜக றகொஞ்சம் யடஸ்ட் றசஞ்சு றசொல்லுங்க…” என ஜகேில் கரண்டியேொடு வந்தொள்.
அடுத்த றநொடி “நொன் வயரன் ஆச்சி…” என சர்வொ றசன்று விட… லல்லிக்கு, முகம் சுணங்கி விட்டது. “அவன் பர்வதம்
குணம்
றதரிஞ்சது
ஆறுதலொக
தொயன
லல்லி
றசொன்னொலும்
யகட்கவில்ஜல… ‘என்ஜ க்கு
மொ,… விட்டு
அவருக்கும்
இவன், லல்லிேின்
புரிந்து றகொள்வொன்’ என ஆேொசமொக இருந்தது.
நல்ல
பிடி…” மனம்
மனஜத
அரசு மருத்துவமஜன-அன்ஜ ே, ஓ.பி. எனப்படும் பு யநொேொளிகஜள கொணும் கிளினிக் யவஜல
முடிந்து, ‘ஹப்பொ
டொ...’ என
நிமிர்ந்த
சொம்பவி, தன்ஜன
முஜ த்துக்றகொண்டு நிற்கும் ரஞ்சிஜே பொர்த்து… “ஹொய்க்கொ… ம்... ம்… கண்ணு முழி றவளில றத ிச்சுடும் யபொல என்ன
முஜ ப்றபல்லொம்
லுக்குக்றகல்லொம் இதுக்றகல்லொம் றசொன்னொள். “உன்
யவஜல
எங்க
நொங்க
றரொம்ப
பொஸ்
அசர
முடிஞ்சுது
யவணொ
மொட்யடொம்…”
இல்ல…
யபொகலொம்…”ரஞ்சி க ொரொக றசொல்ல...
All Rights Reserved to Authors
பேங்கரமொ
சீக்கிரம்
சர்வமும் நீயே... 4
இருக்கு…!! இந்த
பேப்படலொம்…
என
வொ…
உதொரொக
சொப்பிட
இன்னும்
“ரஞ்சுக்கொ,
ஒரு
குட்டி
யவஜல
இருக்கு…
நீ ங்க
கொன்டீனுக்கு யபொங்க… நொன் றகொஞ்சத்துல வயரன்.” “உன்ஜன
பத்தி
எனக்கு
நல்லொ
றதரியும்
மகயள…
வயரன்னு
றசொல்லிட்டு எஸ் ஆகிடுவ… நீ யும் என்ன விஷேம்னு றசொல்லொம எனக்கு
தண்ணி கொட்டிட்டு
யபருக்கும் அஜ
இருக்க… இன்ஜனக்கு நம்ம
றரண்டு
நொள் டூட்டி தொன்… நீ என் கிட்யட இருந்து தப்பிக்க
முடிேொது… பிள்ள தொச்சி றபொண்ணு ஆஜசேொ யகக்கய ன்… நல்ல சொப்பொடு
வொங்கி
றகொடு....”
சவிேிடம்,
மிரட்டஜல
விட
றசண்டிறமண்ட் தொன் யவஜல றசய்யும் என ரஞ்சி இ ங்கி வந்து யபச...
“உங்களுக்கொக
இல்ஜலனொலும், உள்ள
இருக்க
எங்க
பொய
ொட
குட்டி தங்கத்துக்கொக... வயரன்… ஓயக… வொங்க…” என கிளம்பினொள். அவர்கள் ரஞ்சிேின் கொரில் யஹொட்டலுக்கு றசன் னர். யதஜவேொன
உணஜவ
ஆர்டர்
றசய்தவர்கள்,
கொயலஜ்
கஜதகஜள றகொஞ்சம் யபசினொர். “அப்பு ம் அய்ேனொர் என்ன றசொல் ொர்...?” ரஞ்சி யகட்க... “ஷ்…
அக்கொ!...”
யகப்பீங்க...?” “றசொல்லு குமொர்
சுற் ிலும்
சவி…. விசு
அண்ணொ
பொர்த்தவள்…
அங்கிள்
றசொன்னொர்…
றரொம்ப
அம்மொ
“இப்படிேொ
ஹொப்பிேொ
கூட
சத்தமொ
இருக்க தொ
வக்றகன்ட் ீ
உங்க
வட்டுக்கு ீ வந்து சர்வொ அண்ணொஜவ பொர்க்கணும்னு றசொல்லிட்டு இருந்தொங்க..”
“ஓ… அந்த அய்ேனொர் அவ்யளொ றபரிே அப்பொ டக்கரொ… ஜபரவி ஆன்ட்டியே, யநர்ல வந்து விசொரிக்க
அளவுக்கு…!”
“சர்வொ அண்ணொ சின்ன பிள்ஜளேொ இருக்கும் யபொது அம்மொக்கு றரொம்ப றசல்லம்னு உனக்குத்தொன் றதரியுயம…” “அட… ஆமொம் ல… எனக்கு அந்த விஷேம் ம ந்து யபொச்சு க்கொ… ஆனொலும் அய்ேனொருக்கு இந்த மரிேொஜத டூ மச்..!”
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
“சரி… சரி…
நீ
றசொல்லு.”
யபச்ஜச
எதுவும்
“றபருசொ
மொத்தொம,
நடக்கல
வட்ல ீ
ரஞ்சுக்கொ…
என்ன
நடக்குதுன்னு
இப்யபொஜதக்கு
நொன்
ஹொஸ்டல்ல ரூம் யகட்டு இருக்க து தொன் யலட்டஸ்ட் நியூஸ்…” “ஹொஸ்டலொ…!! ஏன் சவி...?” மொமொவும்,
“அத்ஜதயும்,
நொன்
அங்க
இப்யபொ
தங்க து
சரி
வரொதுன்னு ஃபீல் பண் ொங்க… அந்த அய்ேனொரு கற்புக்கு என்னொல எந்த
பங்கமும்
வந்துட
குறும்பொக கண்ணடித்தவள்,… சட்றடன
முகம்
“பிரணவ்ஜவ
கூட
மொ ி
கூடொதுன்னு
இந்த
ஏற்பொடு…”
விஜளேொட்டுத்தனஜத
ஜகவிட்டு,
ஹொஸ்டல்ல
யபொடலொம்னு
பொர்க்கய ன்…
இத்தன வருஷம் கழிச்சு மொமொ, தன் ஜபேன் கூட யசர்ந்து இருக்கும் யபொது
எங்க
றரண்டு
யபரொல
எந்த
பிரச்சஜனயும்
யவண்டொம்… எனக்கும் இது தொன் ஓயகன்னு யதொணுது ரஞ்சுக்கொ…”
“அதுக்யகன் சவி, உன் முகம் இவ்யளொ வொட்டமொ இருக்கு...? நீ தொன் பீ.ைி
யசரும்
பண்ண…
லல்லி
யபொயத
ஆன்ட்டி,
ஹொஸ்டல்
யபொகணும்ன்னு
யவண்டொம்ன்னு
அடம்
றசொன்னதுக்கு, ஒரு
வொரத்துக்கும் யமல உன் முகத்ஜத உர்ர்… ன்னு றவச்சுட்டு இருந்த… இப்யபொ அதுவொ சொன்ஸ் கிஜடக்கும் யபொது என்ைொய் மக்கொ…”
சவிேின் முக பொவஜனஜே படிக்க முடிேொத ரஞ்சி, சூப்பில் கவனம் றசலுத்தினொள்.
சி ிது யநரம் உணவின் ருசிேில் இருவரும் லேிக்க... “அவருக்கு நொன் ேொருன்யன றதரிேலக்கொ…” “எவர்…? அவர்…?” என புரிேொத பொவஜனயேொடு யகட்ட ரஞ்சிஜே முஜ த்த சொம்பவி,... “ம்…
எல்லொம்
றசொன்னொள்.
அந்த
All Rights Reserved to Authors
அய்ேனொர்
தொன்…!!”
சர்வமும் நீயே... 4
என்று
கடுப்பொக
“அடிப்பொவி…
உன்ஜன
ஹொஸ்டல்ல
யசர்க்க தொல
யசொகமொ
இருக்யகன்னு பொர்த்தொ… சர்வொ அண்ணொ உன்ஜன கண்டுக்கலன்னு ஃபீலிங்க்
ொ சுத்திட்டு இருக்கிேொ நீ ...?”
“ப்ச்… யச… உங்க கிட்ட றசொன்யனன் பொருங்க… என்ஜன…!!” சவியே யபச்ஜச றதொடரட்டும் என்று ரஞ்சி அஜமதி கொத்தொள். “சர்வொ
அத்தொஜன
பத்தின
எல்லொ
விஷேத்ஜதயும்
எங்க
கிட்ட
றசொன்ன விசு மொமொ, எங்க ேொஜர பத்தியும் அவர் கிட்ட, றசொல்லல யபொலக்கொ…” யபச்சின்
இஜடேில்
குறுக்கிடொமல்
பொர்த்துக்றகொண்டிருந்தொள். “ச்யச...ச்யச… எல்லொம்
விசு
மொமொ
இருந்திருக்க
அப்படி
ரஞ்சி
எங்கஜள
மொட்டொர்...
மொமொ
அவஜளயே
பத்தி
றசொல்லொம
கண்டிப்பொ
றசொல்ல
முேற்சி பண்ணி இருப்பொர்… அந்த அய்ேனொருக்கு தொன் எங்கஜள சுத்தமொ
பிடிக்கொயத...
அதொன்
றதரிஞ்சுக்க
பிரிேப்பட்டு
இருக்க
மொட்டொர்… அப்படித்தொன் இருக்கணும் இல்லக்கொ…” ************ “நொன் வந்துட்யடன்
ஒரு
மடச்சி…
பொருங்க…
சுத்தமொ கண்டுக்கஜலன்னு
இந்த
என்ஜன
அத்தொன்,
அவங்க
பத்தி
லல்லி
றரொம்ப
யபச
அத்ஜதஜே,
அப்றசட்…
ஒரு
மரிேொஜதக்கு கூட அத்த கிட்ட யபசஜல றதரியுமொ...? அத்ஜதக்யக அந்த நிஜலஜம… ஹம்... நொங்க எம்மொத்திரம்…?”
யகள்வியும் நொயன, பதிலும் நொயன என்று விடொது புலம்புபவஜள பொர்த்து ரஞ்சி வொய் விட்டு சிரித்தொள். “இங்க
ஒருத்தி
உங்களுக்கு
என்ன
எம்புட்டு சிரிப்பு
ஃபீ லிங்கொ
யவண்டி
யபசிட்டு
இருக்யகன்…
கிடக்கு...?” என்று
றசொன்னவஜள பொர்த்து யமலும் சிரித்த ரஞ்சி,
கடுப்பொக
“சர்வொ அண்ணொ வொழ்க...!!” என்று றசொல்லி, சவிேின் யகொபத்ஜத ஏற் ினொள்.
நொளியலயே
“முஜ க்கொத
உன்ஜன
All Rights Reserved to Authors
நீ
றசல்லம்…
மடச்சி, உளறு
அண்ணொ வொய்னு
சர்வமும் நீயே... 4
வந்த
உன்ஜன
மூணு பத்தி
உனக்யக புரிே றவச்சதுக்கு அவருக்கு ஜக றகொடுக்கணும்…” என சர்வொஜவ யமலும் புகழ... என
“யப…”
விழித்த
சவி…
யகொபமொக றபொறும…
அங்கிளும்,
“ஆன்ட்டியும்,
உங்கஜள…”
“ரஞ்ஞ்...ைிக்கொ…
உங்க
றரண்டு
யபஜரயும்
என
எவ்யளொ
ஆஜசேொ பொர்த்துக்க ொங்க சவி… இங்க பொருடொ… உன்கிட்ட இந்த விஷேத்ஜத யபச துக்கு முன்ன எவ்யளொ கஷ்டபட்டு இருப்பொங்க… இன்னும்
றகொஞ்ச
மொசம்
றவேிட்
பண்ணுடொ...
அண்ணொ, உங்க
எல்யலொஜரயும் புரிஞ்சுக்கிட்டு உங்க யமல பொசமொ இருப்பொர்… அது வஜர ஹொஸ்டல் வொழ்க்ஜகஜே நல்லொ ைொலிேொ என்ைொய் பண்ணு சவி…” அவளுக்கு ரஞ்சி எடுத்து றசொன்னொள்.
“நொனும் மொமொக்கொக தொன் பொர்க்கிய ன்க்கொ… மொமொ எவ்யளொ சொது? கனிவொ
யகொர்ட்ல
மட்டும்
தொன்
வொதொடு ொர்’
யபசுவொர்…
ன்னு
நொன்
கூட,
யேொசிப்யபன்…
எப்படி
‘இவர்
மொமயவொட
முகம்
எப்யபொவும் சிரிச்ச மொதிரி மலர்ச்சிேொ இருக்கும்… ஹன்… அவருக்கு இப்படி ஒரு பிள்ஜள…!! இந்த உரொங்குட்டொன் மூஞ்சி, எப்யபொவும் அதட்டலும்,
அதிகொரம்
பண்ணிட்டும்
வட்ல ீ
சுத்துது…
றவறும்
றமொஜ ப்பு தொன் எல்லொத்துக்கும்... அத்ஜத தொன் பொவம்… வினு, விக்கி
கிட்ட
கூட
ஒட்டலன்னொ
ஆதங்கத்ஜத சவி றகொட்டி தீர்த்தொள். “விடு
சவி… அண்ணொஜவப்
எப்படி
றபொறுத்தவஜர
ரஞ்சிக்கொ...?”
நீ ங்க
எல்லொம்
தன்
புது
ஆளுங்க… பழக பழக எல்யலொர் கிட்டயும் ஓட்டிப்பொர்… நீ யவணொ பொரு
இன்னும்
றகொஞ்சம்
நொளில்… நீ யே
ஆஹொ… ஓ… யஹொ… ன்னு பொரொட்ட யபொ …” “ேொரு…
நொனு…!
யநரமொச்சு…
அந்த
சிடுமூஞ்சிஜே…
கிளம்பலொம்க்கொ…
உன்
வொேொல
சொன்யச
இல்ஜலனொ
அவஜர
இல்ல…
லல்ஸ்
சரி…
என்ஜனே
யகள்வி யகட்யட கொஜத ஓட்ஜட ஆக்கிடுவொங்க....” அன்று நள்ளிரவு பன்னிரண்டு மணிக்கு… சர்வொ வட்டில் ீ நுஜழே, அவன் பின்யனொடு பிரணவ்வும் உள்யள வர, அந்த
யநரத்திலும்
உ ங்கொமல்,
ஹொல்
படித்துக்றகொண்டு இருந்த சவிஜே கண்டனர். All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
யசொபொவில்
அமர்ந்து,
சர்வொஜவ கண்டுறகொள்ளொமல், லூசில் விட்டவள்... “இவ்யளொ யநரம் எங்யக யபொய் ஊர் சுத்திட்டு வர பிரணவ்...?” “க்ரூப் ஸ்டடின்னு அத்ஜதகிட்ட றசொல்லிட்டு யபொயனயன சவிக்கொ…” “எந்த தியேட்டர்லடொ க்ரூப் ஸ்டடி நடந்தது ...?” நீ ங்க
“ஓயஹொ…
எல்லொம்
தியேட்டர்ல
தொன்
பண்ணுவங்களொ...?” ீ பிரணவ் நக்கலொக யகட்டொன். “யடய்… நீ
றசொல் ஜத
நம்ப, நொன்
கிஜடேொது…”
ஒண்ணும்
குரூப்
ஸ்டடி
லல்லி
அத்ஜத
“ஓ… றதரிஞ்சுடுச்சொ…? சரி, இப்யபொ என்ன தியேட்டர்ன்னு றதரிஞ்சு நீ என்ன
பண்ண
யபொ ...?
பிள்ஜளங்க பொர்க்க
உன்ஜன
மொதிரி
சின்ன
படம் கிஜடேொது...!!” றகத்தொக பிரணவ் பதில்
றசொல்ல...
அப்படி
“அடப்பொவி!!..
இறதல்லொம்
என்ன
படத்துக்கு
யபொயன…?”
என
யகட்டுறகொண்யட பிரணவ் அருகில் வந்த சவி… “ேக்… எரும..!! என்ன கண் ொவி நொத்தம் டொ உன்யமல…? நீ சிகரட் கூட பிடிக்க ிேொ...?” “ச்யச… ச்யச... ஸ்றமல்
நொன்
தொன்…
இல்லக்கொ…
ஆமொ
நீ
பசங்க
இன்னும்
பிடிச்சொங்க…
தூங்கொம,
அந்த
யகொட்டொன்
மொதிரி முழிச்சுக்கிட்டு என்ன பண் …?” நொன்
“ேொரு சவி,
யகொட்டொனொ...?”
“உன்ஜன
றகொடுக்க “தொரொளமொ
றசொல்லி
யகொபத்தில்
தப்பில்ஜல
டொ…
பல்ஜல
உனக்கு
அத்ஜதகிட்ட நொஜளக்கு யபசிக்கய ன்…” யபசு...
எனக்றகொண்ணும்
நொன்
பேம்
எந்த
இல்ல...
தப்பும்
றசய்ேல…
கொலங்கொர்த்தொல,
கடித்த
றசல்லம்
யசொ…
ஏழஜரஜே
கூட்டி, என் தூக்கத்துக்கு யவட்டு றவக்கொத பிசொயச… குட்ஜநட்…” என
அசொல்டொக
றசல்பவனுக்கும், இவர்கள்
பொர்த்துக்றகொண்டு நின்
யபச்ஜச
சர்வொவுக்கும், யசர்த்யத முஜ ப்ஜப பரிசொக
றகொடுத்து விட்டு தன் அஜ க்குள் நுஜழந்தொள் சவி.
All Rights Reserved to Authors
யவடிக்ஜக
சர்வமும் நீயே... 4
மறுநொள் கொஜல ஆ ஜர மணி… “உனக்கு ஏன் இந்த ஓரவஞ்சஜன லல்லு...?” ப்ரணவ்ஜவ பற் ிே தன்
புகொர்
பட்டிேஜல
ஒன்று
விடொமல்
லல்லிேிடம்
விட்டு, தன் ஆதங்கத்ஜத யகள்விேொக யகட்டொள் சவி.
வொசித்து
“கொலங்கொர்த்தொல படுத்தொத சவி… அவன் என்ன சின்ன பிள்ஜளேொ, எந்யநரமும் அவஜன கண்கொணிக்க?…”
“இங்க பொருடொ நிேொேத்ஜத… என்ஜன விட ஏழு வேசு சின்னவன,
லூஸ்ல விட்டுரு… நொன் கொயலஜ்ல இருந்து வர அஜரமணி யலட்
ஆனொலும் எனக்கு மட்டும் விடொம யபொன் பண்ணு… வந்த உடயன அர்ச்சஜன நடத்துவ… இந்த வட்ல ீ நீ யபொட
எல்லொ ரூல்ஸ் எனக்கு
மட்டும்தொன்... எங்யக லொேர் சொர்? இது எந்த ஊரு நிேொேம்ன்னு அவயர றசொல்லட்டும்...!!”
“என்ன சவிம்மொ, கொஜலயலயே என் தஜல உருளுது...?” “மொமொ, நீ ங்க என்ன லொேர்...? ஆணும், றபண்ணும் சமம்ன்னு சட்டம் றசொல்லுது தொயன...!! இங்க உங்க றபொண்டொட்டி பண் து எல்லொம்
சட்டத்துக்கு பு ம்பொனது... நொன் மட்டும் ஜநட் யஷொ யபொக கூடொது… அந்த
தடிேன்,
படிக்கய ன்னு
றபொய்
றசொல்லிட்டு
படத்துக்குப்
யபொ ொன்… ரொத்திரி பன்றனண்டு மணி…. அவன் வட்டுக்கு ீ வரும் யபொது... றதரியுமொ உங்களுக்கு...? என்ஜன என்ஜனக்கொவது அப்படி
வர விட்டு இருப்பொங்களொ…? உங்க அருஜம மஜனவி…” விடொமல் இவள் பிரொது றகொடுக்க… வொக்கிங்
முடிந்து
உள்யள
யகட்டுறகொண்யட மொடி ஏ சரிேொக
இ ங்கி
நுஜழந்த
சர்வொ,
துவங்கினொன்… விசு, அவயளொடு சரிக்கு
யபசுவஜத
கண்டவனுக்கு
சவிேின்
கட்டுக்கடங்கொத றபொ ொஜம யதொன் ிேது. “யே
குட்டி
திரும்பினர்.
சொத்தொன்!!...”
சகலத்ஜதயும்
பர்வதத்தின்
குரலில்
யமல்
எல்யலொருயம
“முதல்ல ஒரு நொள் உன் ரூம்ல தனிேொ படு… அப்பு ம் ஜநட் யஷொ யபொ து பத்தி யபசுவ… வினுவுக்கு நீ கொமிக்க ...!!
அவ
துஜணங்க
இல்ஜலனொ… அத்த, ஆச்சி
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
மொதிரி யஷொ
ேொரவது
என் கூட
படுங்கயளன்னு றகொஞ்சி றகஞ்ச து… யபச வந்துட்டொ...!! ரொத்திரில ஊர் சுத்த ஜத பத்தி…”
தூக்க கண்கயளொடு வந்து நின் ஆச்சி…” என ஒத்துப் பொட...
பிரணவ்வும், “அப்படி யபொடுங்க
இருவஜரயும் முஜ த்தவள், மொடி படிகளில் நின்று றகொண்டு இருந்த சர்வொஜவ எப்யபொ
பொர்த்து
பொரு,
நின்னுடுவொன்...!!
விட…
ேொர்
“இவனுக்கு
என்ன
யவ
யபச ொங்கன்னு
அய்யேொ… இந்த
அய்ேனொர்
யபொச்சு” என முணுமுணுத்துக் றகொண்யட…
யவஜல
வொஜே
இல்ல...
பொர்த்துட்டு
முன்னொடி
மொனயம
“யவணொம் ஆச்சி… விஷேத்த திஜச திருப்பி விடொயத… அவன் ஊர் சுத்திட்டு
அவஜன
யநரம்
கழிச்சு
கண்டிக்கொம
வரொன்னு
என்ஜன
றசொல்லிட்டு
கிண்டல்
இருக்யகன்…
பண் ிேொ…?
பிரச்சன,
எனக்கும் உன் மருமகளுக்கும்… நீ வணொ ீ நடுவுல வம்புக்கு வரொயத” என…
“என்னடி வம்பு… சரி றமொதல்ல நம்ம வட்டு ீ யஹொம் தியேட்டர்ல, அது என்ன படம் பிரணவ்...?” அவஜன துஜணக்கு அஜழக்க...
“Juraasic Park ஆச்சி…” பிரணவ், தப்பொமல் எடுத்து றகொடுத்தொன். “அஜத றமொதல்ல பேப்படொம பொரு… பி கு வந்து யபசு…” ஆச்சி சவொலொக றசொல்லவும்... ஹ...
ஹுன்...
“எல்யலொரும் ஒரு
கொலம்
என
கொஜல
உஜதத்துறகொண்யட
வரும்
அப்யபொ
இருக்கு…” புலம்பி
எனக்கு
எதிரொ
கூட்டு
அஜ க்கு றசல்ல படி ஏ ினொள்.
சிணுங்கிேவள்,
யசர்ந்துட்டீங்கல…. எனக்கும் றகொண்யட
தன்
ஆச்சி தன் அஜ க்கும், விசு பூஜை அஜ க்கும், லல்லி சஜமேல் கட்டுக்கும் றசன்று அவரவர் யவஜலஜே பொர்த்தனர். சிரிப்ஜப
கண்டவள்,
அடக்க
கஷ்டப்பட்டு
அவஜன
கடந்து
றகொண்டு
றசல்ல…
நிற்கும்
“அப்யபொ
சர்வொஜவ
உனக்கு,
ஸ்ட்ரொங்…!! யபஸ்றமன்ட் வக்கொ...!!” ீ என கிண்டலொக யகட்டொன். “அயத... அயத... அத்தொன்,” என பிரணவும் கிண்டல் றசய்தொன். All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
பொடி
இருவருக்கும்
பழிப்பு
றகொண்டொள் சவி.
கொட்டி
விட்டு
தன்
அஜ ேில்
புகுந்து
“ஆச்சி றசொல் து நிைமொ பிரணவ் …?” என யகட்ட சர்வொவிடம். தன் அக்கொவின் வரீ தீர பிரதொபங்கஜள (பரொக்கிரமங்கஜள) அடுக்க துவங்கினொன் பிரணவ்,...
“அஜத ஏன் யகக்க ங் ீ க அத்தொன்… ஒரு முஜ , ரஞ்சி அக்கொ, குமொர் அண்ணொ அப்பு ம் இன்னும் றகொஞ்ச பிறரண்ட்ஸ் எல்லொம் யசர்ந்து,
றதரிேொத்தனமொ அக்கொயவொட படத்துக்கு யபொனப்யபொ, இவ பேந்து கத்தின கத்துல அவங்கஜள தியேட்டஜர விட்டு றதொரத்திட்டொங்க… அவளுக்கு, யபய், த்ரில்லர், இவ்யளொ பிடிக்கொது…
ஹ...
ஹொ…
பரவொேில்ஜலன்னு
வினு
ஏன்
எவ்யளொ
தொங்கிக்கிட்டு, அவ
மொட்டொ…” என சிரித்தொன்.
ஜடனொசர் எட்டி
துஜண
படம்
கூட
உஜதச்சொலும்
இல்லொம
தூங்க
“அக்கொஜவ கிண்டல் பண்ணது யபொதும் பிரணவ்…” என விசு குரல் றகொடுத்தொர்.
சிரித்துக்றகொண்யட இருவரும் தங்கள் அஜ க்கு றசன் னர். யமலும் இரண்டு நொட்கள் விஜரந்து றசல்ல…. றவள்ளி கொஜல… வினு,
விக்கிஜே
“அவஜள யபொ
பள்ளிக்கு
கிளப்பிக்றகொண்டு
இருந்த
வழில கொயலஜ்ல விட துக்கு, நீ
இத்தஜன பிகு பண்ணிக்க …?” “யகக்க து றசல்லம்…
றஹல்ப்… அஜதயும் அதொன்
முறுக்கி றகொள்ள…
என்
பதில்,
அதிகொரமொ ‘முடிேொது’,
தொன்
லல்லி,
ஏன் பிரணவ்,
யகப்பொ
அத்ஜத…”
உங்க
பிரணவ்
“நொன் இவன் கிட்ட றகஞ்சணுமொ…? நொனொ, இவன் கூட கொயலஜ்
யபொக துடிச்யசன்…? நீ தொயன அத்ஜத, ஆட்யடொல யபொக யவணொம்னு றசொன்ன…?” சவி எகி ,
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே... 4
“ஷ்… ஹப்பொ… முடிேல டொ உங்க றரண்டு யபர் அக்கப் யபொஜர தீர்க்க…” லல்லி சலித்துக்றகொண்டொர்.
இன்றனொருபக்கம், வினு, விக்கி இரண்டு யபரும், இட்லிஜே ஒருவர்
மீ து ஒருவர் அடித்து சண்ஜடேிட்டுக்றகொண்டு இருக்க… கடுப்பொன லல்லி,... “வினு, விக்கி, யபொய் ஸ்கூல் பொக் எடுத்துட்டு வொங்க… கிளம்பலொம்…” “பிரணவ், நீ
கிளம்பி
றரடிேொ
இரு… டிஜரவர், இவங்க
றரண்டு
யபஜரயும் ஸ்கூல்ல விட்டுட்டு வந்தப்பு ம்… நீ ங்க றரண்டு யபரும் கொர்ல யபொய் கொயலஜ்ல இ ங்குங்க…” என் ொர். “யநொ…” அல ிே நிதொனமொக
பிரணவ்… மொட்டு
ஓட்டும்
டிஜரவஜர
வண்டிஜே
விட
எண்ணி… “நொயன
றமதுவொக,
சவிக்கொஜவ
கொயலஜ்ல விடய ன் அத்ஜத…” என்று இ ங்கி வந்தொன்.
‘அது… ேொர் கிட்ட…? அந்த பேம் இருக்கட்டும்,…’ தன் திட்டம் சரிேொக யவஜல
றசய்துவிட்ட
கொண றசன் ொர்.
றவற் ி
சிரிப்யபொடு
லல்லி,...
பர்வதத்ஜத
“அத்ஜத, நொன் பசங்கள ஸ்கூல்ல விட்டுட்டு, அப்படியே யகொவிலுக்கு யபொேிட்டு
வயரன்…” பர்வதத்திடம்
றசொன்னவர், முக்கிே
வழக்கு
பொர்த்துக்றகொண்டு
இருந்த
அன்று யகொர்ட்டில் வொதிடவிருப்பதொல், அஜத பற் ிே கு ிப்புகஜள தன்
அஜ ேில்
அமர்ந்து
சரி
சி ிது
யநரத்தில், “அச்யசொ, யலட்
கணவரிடமும் யபொய் றசொல்லிக்றகொண்டு கிளம்பினொர். ஆகிடுச்சுடொ
பிரணவ்…” குரல்
றகொடுத்துறகொண்யட தன் அஜ ேில் இருந்து றவளியே வந்த சவி, தன்
முன்
நின் ொள்.
கண்ட
கொட்சிேில், அப்படியே
All Rights Reserved to Authors
அதிர்ச்சிேில்
சர்வமும் நீயே... 4
உஜ ந்து
சர்வமும் நீ யே - 5
சிறிது யநரத்தில், “அச்யசோ, யேட் ஆகிடுச்சு டோ பிரணவ்,…” குரல் ககோடுத்துக் ககோண்யட தன் அறறேில் இருந்து கவளியே வந்த சவி, தன் முன் கண்ட கோட்சிேில் அப்படியே அதிர்ச்சிேில் சிறேகேன உறறந்து நின்றோள். “கரடிேோ சவிக்கோ…?”என யகட்டுக்ககோண்யட அவறளத் கதோடர்ந்து வந்த பிரணவ்வும், ‘தோன் கோண்பது நிஜமோ’ என்ற அதிர்ந்த போர்றவயுடன் நின்ற தன் அக்கோறவ யபோேயவ சர்வோறவ, வித்திேோசமோகப் போர்த்தோன். 1 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“அத்தோன்…!!” பிரணவ் திறகக்க,... ‘என்ன…?’ என்பது யபோல் சர்வோ, தறே உேர்த்தி போர்த்தோன். “நீ … நீ … நீ ங்க...!!” தன்றனக் கண்டு யபச்சு வரோமல் யபந்த யபந்த விழிப்பவறன போர்த்து,… ‘எதுக்கு
இப்படி
முழிக்கறோன்…?’
என்று
எண்ணிக்ககோண்யட,
“என்ன
பிரணவ்...?” என யகட்டவனின் போர்றவ சவிறே யநோக்க, அவயளோ... கோக்கி உறடேில் கம்பீ ரமோக நிற்பவறன, போர்த்தது போர்த்தபடியே நின்றவள், “வி.சர்யவஷ்வரன்
IPS,… கடபுடி கமிஷனர்…”
என அவன் கபேர் தோங்கிே
அறடேோள அட்றடறே, கமதுயவ வோசித்தோள். “நீ ... நீ ங்க... யபோ… லீ… சோ…? யநோ… இல்ே…” என அேறினோள். அவள் றககள் நடுங்க துவங்க… றகேில் இருந்த றகப்றப, புத்தகம், ஸ்கடகதஸ்யகோப், கவள்றள
யகோட்
எல்ேோம்
தறரேில்
விழுந்து
அங்ககோன்றும்
இங்ககோன்றுமோக சிதறிேது. “அத்றத…” என கபருங்குரகேடுத்து கதறிேவள்,… “என்றன விடுங்க… ப்ள ீஸ்… விடுடோ…” என உளறிக்ககோண்யட தறரேில் சரிே… அவள் உடல், வேிப்பு வந்ததோல், விட்டு விட்டு கவட்டி துடிக்க ஆரம்பித்தது. அவளின் அேறேில், அவறள புரிேோமல் போர்த்த சர்வோ, ‘என்ன நடக்கிறது’ என உணரும் முன், சிே கநோடிகளில் எல்ேோம் யவகமோக நடந்து விட்டது. பிரணவ், “அக்கோ, சவி மோ…” என அவறள கநருங்க, அதற்குள் சுதோரித்த சர்வோவும், அவளுக்கு உதவ மண்டிேிட்டோன். சோம்பவிேின் அேறல் யகட்டு தன் அறறேில் இருந்து வந்த விசு… “ஐயேோ சவி மோ…” என்று அவளிடம் வந்தோர். 2 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“சவி மோ… கண்ணம்மோ… என்ன பிரணவ் ஆச்சு…?” என யகட்டவர், சர்வோறவ கண்டவுடன், விஷேம் என்னகவன்று புரிந்து ககோண்டு, “பிரணவ், உடயன கோறர
எடுக்க கசோல்லுடோ…” என்றவர்,
சர்வோவிடம் ககோடுத்து…
“சீக்கிரம் டோக்டர்.றபரவிக்கு
தன் யபசிறே
கோல் பண்ணு…”
என்றோர். வேிப்பின் தோக்கத்தில், சவி எதன் மீ தும் இடித்துககோள்ளோமல் அவறள கோத்தவர்… சர்வோ யபசிறே டேல் கசய்து ககோடுக்கவும்,… “றபரவி,
சவிக்கு
வேிப்பு
வந்துடுச்சு…
அங்க
அறழச்சுட்டு
வயரன்…”
பதட்டமோக போதி விஷேத்றத மட்டும் கசோல்ே… றபரவிேின் பதிறே யகட்டு, “ஓ… அப்படிேோ...? இங்கேோ...? சரி... சரி… சீக்கிரம்…
வோம்மோ…” என்று
கசோல்ேிவிட்டு யபசிறே அறணத்தோர். அக்கோவின் அருகில் கண்ணில் நீ யரோடு, அவளுக்கு உதவி ஒன்றும் கசய்ே முடிேோத றகேோேோகோத
நிறேேில், அவளின் தறேறே தடவிக்ககோண்டு
இருந்தோன் பிரணவ். கமதுயவ அவளின் வேிப்பு நின்றுவிட்டோலும்,
உடல் இன்னும் நடுங்கி
ககோண்டு தோன் இருந்தது… அவளின் “விடு… ப்ள ீஸ்…. பேமோ இருக்கு… என்றன விடுடோ…” என்ற அனத்தல்,… “அம்மோ… அம்மோ கிட்ட யபோகணும்… அப்போ…
அப்போ…”
என
கதோடர்ந்த
கமல்ேிே
கதறலும்…
மூன்று
ஆண்கறளயும் அறசத்தது. “என்ன ஆச்சுப்போ இவளுக்கு...? ஏன் என்னயவோ யபோே யபசி புேம்பறோ…?” சர்வோவுக்கு எதுவும் புரிேோமல் தன் தந்றதறே யகட்டோன். “நீ முதல்ே இங்யக இருந்து கிளம்பு சர்வோ…” அவன் முகத்றத கூட போரோமல் கசோன்னவர்,...
3 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“பிரணவ், நீ கீ யழ யபோய் டோக்டர் வந்துட்டங்களோன்னு போர்த்து கூட்டிக்கிட்டு வோ..” என்றவரின் கவனம் மீ ண்டும் சவிேின் பக்கம் திரும்பிேது. சவி முதேில் கத்திே யபோயத யமயே ஓடி வந்த பணிேோட்கள் சக்கு, மற்றும் குமுதோவும், என்ன கசய்வது என கதரிேோமல் தவிக்க… “என்ன ஆச்சு சவி கண்ணு…? சவி மோ… விசு... விசு… பிரணவ், அக்கோ ஏண்டோ கத்தினோ…?”
என
பர்வதமும்,
பதட்டமோக
மோடி
படி
அருயக
நின்று
மூச்சிறறக்க யகட்டோர். “அம்மோ கிட்ட வேிப்புன்னு சவி,
கீ ழ
கசோல்ேோயத
விழுந்துட்டோன்னு
கசோல்லு…
குமுதோ,… தோங்க மோட்டோங்க… அவங்கள
பத்திரமோ
ரூமுக்கு
கூட்டிட்டு யபோ… அவங்க கூட இருந்து போர்த்துக்க… சக்கு, குடிக்க சூடோ எதோவது
ககோண்டு
வோ…”
இருவறரயும்
யவறே
ககோடுத்து
கீ யழ
அனுப்பினோர் விசு. இதற்குள் கீ யழ ஹோேில் சேசேப்பு… “ேோரு றபரவிேோ...?
என்ன திடீர்ன்னு வந்து இருக்க… யமே சவி யவற
அேறுனோ… இங்க என்ன நடக்குது, றபரவி...?” என பர்வதம் யகட்டதற்கு,... “வந்து கசோல்யறன் மோ…” அவர் யவகமோக யமயே ஏற… சர்வோறவக் கண்டவுடன் எல்ேோம் விளங்கிேது றபரவிக்கு. “போரு மோ… அவ இருக்கற யகோேத்த…” என கேங்கிே விசுவிடம், “அண்ணோ, கிட்ட தட்ட, இது நீ ங்க எதிர்ப்போர்த்தது தோயன…! அப்படி இருந்தும் நீ ங்க கேங்கினோ எப்படி...? ேல்ேி எங்யக ண்ணோ…?” “இப்யபோன்னு போர்த்து அவ யகோவிலுக்கு யபோய் இருக்கோ…” விசு கசோல்ே… முதல்ே
சவிறே
அவ
ரூமுக்கு
ககோண்டு
யபோயவோம்
என்று
றபரவி
கசோன்னவுடன்…, 4 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
ஜீவனற்று, கிழிந்த நோரோக, தன் சக்திகேல்ேோம் வடிந்து, அறர மேக்கத்தில், தறரேில் கிடந்தவறள, கமதுவோகத் தூக்கிே
சர்வோ,
அவளின் அறற
கட்டிேில் கிடத்தினோன். டிறரவர்
“என்
இன்கஜக்ஷன்
வோங்கிட்டு
வருவோர்…
அவர்கிட்யடர்ந்து அறத வோங்கி, யமயே ககோண்டு வோ பிரணவ்…” என்று அவனுக்கு ஒரு யவறேறே ககோடுத்து, அவறன
திறச திருப்பி விட்டோர்
றபரவி. “என்ன நடந்தது…” என்று விசுவிடம் யகட்க… அதற்கு சர்வோ, அவள் கத்திேது முதல் நடந்த அறனத்றதயும் விவரித்தோன். “அம்மோ பேந்து யபோய் இருக்கோங்கண்ணோ… நோன் எதுவும் கசோல்ேோம வந்துட்யடன்… நீ ங்க யபோய் அவங்கறள போருங்க… நீ அப்போறவ, ஆச்சிறே கவனி சர்வோ…” றபரவிேின் வோய்
யபசிககோண்டு இருந்தோலும், அவரின் கண்கள் சவிறே
தோன் தறே முதல் கோல் வறர அளவிட்டுக்ககோண்டு இருந்தது. ஆண்கள் இருவறரயும் அறறறே விட்டு கவளியே அனுப்பிேவர், சவிறே கவனமோக பரியசோதிக்க ஆரம்பித்தோர். தளர்ந்து
யபோேிருந்த
கவளியே
வந்த
அப்போறவ
சர்வோ,
சக்கு
றக
தோங்கேோக
ககோடுத்த
அறழத்துக்ககோண்டு
சூடோன போனத்றத
அவரிடம்
ககோடுத்து குடிக்க றவத்தோன். குமுதோவின் துறணயேோடு யமயே வந்து விட்ட ஆச்சிறே கண்டவன்,… “நீ ங்க எதுக்கு மூச்சு வோங்கப் படி ஏறின ீங்க ஆச்சி…?” என்று அக்கறறேோக கடிந்தோன். “சர்…
வோ…
சர்வோ…
நீ ...”
நடுங்கிே
அவர்
குரலும்,
கண்களின்
அதிர்ச்சிறேயும் கண்ட சர்வோ,... 5 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“என்ன
ஆச்சி...? ஏன்
ஒரு மோதிரி
போர்க்கறீங்க...? உங்களுக்கு
என்ன
பண்ணுது...?” கபரிேவருக்கு, என்னயவோ, ஏயதோகவன அவன் பதற... அவன் சட்றடறே பிடித்த பர்வதம்… “நீ என்ஜினிேர்ன்னு விசு கசோன்னோயன! இப்படி கோக்கி உடுப்றப யபோட்டுக்கிட்டு வருயவன்னு நோன் கனவுே கூட நிறனக்கறேயே
சர்வோ...!!
நீ
இப்படி
கசய்ேேோமோ...?
ஏன்ேோ
விசு…
எங்ககிட்ட இந்த உண்றமறேச் கசோல்ேோம மறறச்சுட்யட...?” “ஐயேோ!! சவி… கடவுயள… சவிக்கு என்ன ஆச்சு விசு? றபரவி யவற வந்து இருக்கோ… என்ன ஆச்சுப்போ,
என் யபத்திக்கு? எதோவது வோய் கதோறந்து
யபசுடோ?” “அம்மோ,
அவளுக்கு
ஒண்ணும்
இல்ே…
நீ
இங்க
வந்து
உக்கோரு…”
அன்றனேின் கரம் பற்றி, சமோதனம் கசய்ே முேன்றோர் விசு . அப்யபோது, பிரணவ்வுடன் யமயே வந்த குமோரிடம்,… “குமோர், என் ரூம்ே எல்ேோ
யபப்பரும்
இருக்கு…
நோன்
இப்யபோ
யகோர்ட்டுக்கு வந்து வோதோட முடிேோது…
இருக்குற
நிறேறமேிே
அதனோே, இன்றனக்கு
நடக்குற
யகறச, நீ யே ககோஞ்சம் போர்த்துக்யகோப்போ…” என்றோர் விசு. “ஓயக சோர்…” என்ற குமோர்… “சித்தி போர்த்து முடிச்சதுக்கப்புறம், சவிக்கு எப்படி
இருக்குன்னு
யபோன்ே
தகவல்
கசோல்லுங்க
சோர்…”
என்றோன்
அக்கறறேோக. “சரி குமோர்,...” என்று விசு தறேேறசத்தோர். சர்வோவிற்கு, தோன் அனேில் நிற்பது யபோல் அவஸ்றதேோக இருந்தது. கடந்த இருபது நிமிடங்களோக நடந்த எதுவுயம, அவனுக்கு சுத்தமோக புரிேவில்றே. அறறறே விட்டு கவளியே வந்த றபரவிறே, எல்யேோரும் சூழ…
6 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“எதிர்போரோத அண்ணோ…
அதிர்ச்சி நீ ங்க
தோன்
அவ
கசோன்னறத
வேிப்புக்கு கவச்சு
கோரணமோ
போர்க்கறப்யபோ,
இருக்கணும் முன்ன
வர
வேிப்புக்கும் இன்றனக்கு வந்ததுக்கும் வித்திேோசயமோ, மோத்தயமோ இல்ே…” “கறடசிேோ,
ஒரு
ஆறு…
இல்ே
ஏழு
வருஷம்
முன்ன
இப்படி
ஆச்சு
இல்ேண்ணோ… ‘ஆம்...’ என தறேேறசத்த விசுவிடம்,.... “கரோம்ப EEG
வருஷம் கழிச்சு இப்படி வந்து இருக்கு… அதனோே எதுக்கும் ஒரு
எடுத்துடறது
தோன்
நல்ேது…
ஊசி
யபோட்டு
இருக்யகன்,
நல்ேோ
தூங்குவோ… பேப்படோதீங்க... நோன் ஒரு நர்றச அனுப்பயறன்… கூட இருந்து போர்த்துக்குவோங்க… இப்யபோ உடயன அட்மிட் பண்ண யவணோம் அண்ணோ… சவி,
முழிச்சதுக்கு
அப்புறம்,
எந்யநரம்
ஆனோலும்
பரவோேில்ே...
இன்றனக்யக ஆஸ்பத்ரிக்கு அறழச்சுட்டு வந்துடுங்க… எல்ேோ கடஸ்ட்டும் எடுத்து போர்த்துடேோம்…”என்ற றபரவிேிடம் “திரும்ப…?” யமயே யகட்க முடிேோமல் விசு நிறுத்த… “இப்யபோ ஒண்ணும் கசோல்றதுக்கு இல்றே அண்ணோ… கடஸ்ட் முடிவு போர்த்து தோன் எதுகவோண்ணும் தீர்மோனமோ கசோல்ே முடியும்… இப்யபோ மருந்து
ககோடுத்து
இருக்கறதோே
உடயன
அப்படி
ஆகோது…
கவறே
படோதீங்க... பிரணவ் கண்ணோ… ஒண்ணும் இல்ே ரோஜோ…” என அவனுக்கு ஆறுதல் கசோன்னவர், போட்டிக்கும் றதரிேம் கசோல்ே… “பேப்படற
மோதிரி
எதுவும்
இல்றேயே
றபரவி,…?”
குரேில்
வேியும்,
கவறேயும் கேந்து வந்தது பர்வதத்திற்கு... “அவ முழுதும் குணமோகிட்டோன்னு தோயன நோம நிறனச்சுட்டு இருந்யதோம் றபரவி… இத்தன வருஷத்துே ஒரு முறற கூட இப்படி ஆகே… இப்யபோ ஏன்...? ஆஸ்பத்தரிேில் அவ போர்க்கோத யபோலீசோ…!!” கதோடர்ந்து புேம்பிே கபரிேவரின் யதோள் பற்றிே றபரவி,...
7 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“அம்மோ..., அண்ணோவுக்கு கசோன்னது தோன் உங்களுக்கும்… அவ கண்ணு முழிக்கட்டும்…
கடஸ்ட்
பண்ணி
போர்த்துட்டு
தோன்
எறதயும்
கசோல்ே
முடியும்… அதுவறர ககோஞ்சம் அறமதிேோ இருங்க ” “கடவுள் புண்ணிேத்தில் ஏயதோ நீ இந்த பக்கமோ யபோய்ட்டு இருக்கவும், இவ்யளோ சீக்கிரம் அவறளக் கவனிக்க முடிஞ்சுது றபரவி… இல்ேன்னோ…” என விசு புேம்ப… “அண்ணோ , உங்களுக்கு நோன் கசோல்ேித்தோன்
கதரிேணுமோ…? எப்படியும்
வேிப்பு வந்தப்ப, நோயனோ, இல்ே யவற எந்த டோக்டரோறேயேோ எதுவும் கசஞ்சு இருக்க முடிேோது… நடக்கணும்ன்னு இருக்கறது கண்டிப்போ நடந்து தோன்
ஆகும்
அண்ணோ…
சவி
விஷேத்துே
நீ ங்க
அளவுக்கு
அதிகமோ
உணர்ச்சிவசப்படறீங்க… உங்களுக்யக அது நல்ேது இல்ே…” றபரவி கசோன்னது முற்றிலும் உண்றம… ஆனோல் சவிறே அந்நிறேேில் கண்ட விசுவுக்கு இன்னும் படபடப்பு அடங்கவில்றே. இந்த நிமிடம் வறர தன் அன்றனக்கோக, பிரணவ்வுக்கோக தன்றன றதரிேமோக கோட்டிக்ககோண்டு இருந்தோர் என்பயத உண்றம… றபரவியேோ கதோடர்ந்து யபசிக்ககோண்யட இருந்தோர். முற்றிலும் உறடந்து துவண்டு இருந்த பர்வதத்றத சுட்டிக்கோட்டி, “போரு ண்ணோ… அம்மோ ஏற்கனயவ பேந்து யபோய் இருக்கோங்க… கமோதல்ே இப்படி யபசறறத
நிறுத்துங்க…
பிரணவ்க்கு
ஆறுதல்
கசோல்லுங்க…
ேல்ேி
வந்தப்புறம் அவளும் பதற யபோறோ… நீ ங்க றதரிேமோ இருந்தோ தோயன, இவங்கறள சமோளிக்க முடியும்…? எதுனோலும் தேங்கோம யபோன் பண்ணுங்க அண்ணோ… நோன் கிளம்பயறன்…” சர்வோறவயும்
உடன்
அறழத்துக்ககோண்டு,
படி
இறங்கிேபடியே
யபசிக்ககோண்டு வந்தோர் றபரவி. “குமோறர, அண்ணோயவோட
யகோர்ட்டுக்குப்
விட்டுட்டு, அப்படியே உன்றனயும்
யபோறதுக்கோக
இங்க இறக்கி
இன்றனக்கு போர்க்கேோம்ன்னு
தோன் 8
All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
வந்துட்டு இருந்யதன் சர்வோ,… கரோம்ப வருஷம் கழிச்சு உன்றன போர்க்கறது இந்த
மோதிரி
ஒரு
சூழ்நிறேேோ
இருந்து இருக்க
யவண்டோம்…
எப்படி
இருக்க...? ஆயள மோறி யபோய்ட்ட…!” “ம்... நோன் நல்ேோ இருக்யகன் ஆன்ட்டி… என்ன ஆச்சு அவளுக்கு…? ஏன் எல்ேோரும் ‘நீ யபோலீசோ’ ன்னு யகள்வி யகட்டுட்டு மிரள்றோங்க...?” “கூல் சர்வோ… குட்டிக்கு
அப்போ உன் கிட்ட யபசுவோர் கண்ணோ… பேப்படும் படி சவி
எதுவும்
ஆபத்து
இல்ே…
இப்படி
ஏதோவது
ஆகிடும்ன்னு
அண்ணோவும், ேல்ேியும் கரோம்ப கவறேப்பட்டு என்கிட்ட யபசினோங்க... அப்யபோ
கூட
அவங்களுக்கு ரிேோக்க்ஷறன
நோன்
எதுவும்
நடக்கோதுன்னு
தோன்
நம்பிக்றகேோ
கசோன்யனன்... ஆனோ இன்றனக்கு அவகிட்ட, இப்படி ஒரு கண்டிப்போ நோன்
எதிர்போரக்கே... கூடிே சீக்கிரயம, அவ
இதிே இருந்து கவளியே வந்துடுவோ… யடோன்ட் கவோர்ரி
சர்வோ… நோன்
கிளம்பயறன்.” தறேயும்
இல்ேோமல்
வோலும்
இல்ேோமல்,
டோக்டர்.றபரவி
யபசிேது
புரிேோமல், குழப்பத்யதோடு அவருக்கு விறட ககோடுத்தோன் சர்யவஷ்வரன் IPS. யநரமோகி
இருக்க…
இன்று
இதற்கு
மனமில்ேோமல், தன் அறறக்கு
யமல்
யவறேேில்
கசன்று உறட மோற்றிே
யபோய் யசர சர்வோ, யநயர
சவிேின், அறறக்கு கசன்றோன்... அங்யக கதளிேோத முகத்யதோடு, பிரணவ், போட்டி இருவரும் கவறேயேோடு கட்டிேின் அருகில் அமர்ந்து இருந்தனர். அப்போறவ
கோண
அவரின்
அறறக்கு
கசன்ற
சர்வோ,
கதறவ
தட்டி
உள்யள நுறழேவும், யவறு ேோரிடயமோ ஃயபோனில் யபசிக்ககோண்டிருந்த விசு, “அப்புறம்
யபசயறன்
சோர்…”
என
றகயபசிறே
அறணத்துவிட்டு
சர்வோவிடம்…, “நீ , உனக்கு அேோட் பண்ற குவோர்ட்டர்ஸேயே தங்கிக்யகோ சர்வோ… இறத, நீ இங்க
திரும்ப
வந்த அன்றனக்யக கசஞ்சு இருந்யதன்னோ, இன்றனக்கு
9 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
சவிக்கு இப்படி ஆகி இருக்கோது… ப்ச்... இனியும் நீ இங்க தங்கறது, சவிக்கு நல்ேது இல்ே…” பட்கடன்று கசோன்னோர். சர்வோ அதிர்ந்தோன்… ‘இங்க என்ன நடக்குது…? வந்ததுக்கு எல்யேோரும், என்றன
அவளுக்கு
ஏயதோ வேிப்பு
குற்றவோளி யபோல் போர்க்கிறோங்க…
முன்னோடிகேல்ேோம், ‘எப்யபோ வட்டுக்கு ீ வர யபோற சர்வோ’ என ஆறசேோக யகட்கும் அப்போவோ இவர்...!! இப்யபோ இப்படி யபசுறோர்’ என்று அதிர்ந்துயபோய் அவறர கண் இறமக்கோமல் போர்த்தோன். உடயன ஏயதோ யேோசறன வந்தது யபோல் புருவம் இடுங்க... ‘ஆனோல்!!… ஆனோல்…!! கடந்த சிே வருஷங்களோ
இவர் என்றன வட்டிற்கு ீ
கூப்பிடறது இல்றேயே… அப்போ யமல் இருந்த யகோபத்தில், நோன்
இறத
குறிப்பிட்டு கவனிக்கறே… இன்றனக்கு நடந்தறத போர்த்தோ, சவி தோன் அப்போ
தன்றன
விட்டு
விேகி
இருப்பதற்கு
கோரணயமோ…?’
இவ்வோறு
பேறதயும் யேோசித்துக் குழம்பிேவன், அவரிடயம யகட்டுவிடுயவோம் என்று நிறனத்த யவறள, “சவ... ீ சவி மோ....” யகோவிேில் இருந்து அப்யபோது தோன் வட்டிற்கு ீ திரும்பி வந்திருந்த
ேல்ேிேின்
பதற்ற
குரல்
யகட்டு,
விசு
அறறறே
விட்டு
அவசரமோக கவளியேறுவறத கண்டோன் சர்வோ. சர்வோவும், அவறர கதோடர்ந்து கசன்றோன். “ஐயேோ! சவி,...
என்ன ஆச்சு அத்றத...? றபரவி அக்கோ
வந்ததோ கந்தோ
கசோன்னோன்…” சவிறே கண்டவள், பதறி துடித்து… “சவி… சவி மோ…” அவள் கன்னத்றத தட்ட… அருகில் இருந்த பிரணவ்விடம்,… “என்னடோ
ஆச்சு...?
யகோவிலுக்கு
கோறேே
யபோய்ட்டு
நல்ேோ
வரதுக்குள்ள
இருந்தோயள…!
அப்படி
என்ன
ஐயேோ, ஆச்சு…?
நோன் இப்படி
கிடக்கறோயள… ஏதோவது கசோல்லுங்க அத்றத…” “பேப்படோயத ேல்ேி…” விசு கமதுயவ கசோல்ே... 10 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“என்னங்க…
இவறள
போருங்க...
ஏன்
இப்படி
இருக்கோ...?
ேோரோவது
கசோல்லுங்கயளன்…” “பறழே படி வேிப்பு வந்துடுச்சு ேல்ேி,…” “எ… என்ன கசோல்றீங்க...? வேிப்போ!!” ேல்ேி, அதிர… அவள் யதோள் மீ து தன் றகறே றவத்து ஆதரவோக அழுத்திேவர், “சர்வோ, டூட்டிக்கு யபோறதுக்கோக யூனிஃபோர்ம்ே கிளம்பினப்யபோ… அறத… அவறனப் போர்த்து…” அவர் முடிக்கோமல் நிறுத்த… எனக்கு விஷேம் புரிந்தது என்று தறே அறசத்த ேல்ேி, தோறர தோறரேோக கண்ண ீர் கபருக்ககடுக்க, கமதுயவ சத்தமில்ேோமல் குலுங்கி அழுதோர். “அழோயத ேல்ேி… போர்த்தோச்சு…”
நம்ம நல்ே யநரம், றபரவி உடயன கசக் கசஞ்சு
றபரவி
கசோன்ன
தகவல்கறள
கசோல்ேி
ேல்ேிறே,
எடுங்கம்மோ…
கோறேே
சமோதோனப்படுத்தினோர். “நீ ங்க
ககோஞ்சம்
படுத்து
கரஸ்ட்
சோப்பிட யவண்டிே மருந்றத ஒழுங்கோ சோப்பிட்டீங்களோ...?” பர்வதத்திடம் விசு வினவ... “என்னத்துக்கு…
அறத
சோப்பிட்டு
உசுயரோட
இருந்து
இந்த
ககோடுறமகேல்ேோம் போர்க்கவோ விசு...?” ஆதங்கமோக பர்வதம் யகட்க… “இப்யபோ என்ன ஆகிடுச்சுன்னு நீ இப்படி யபசற மோ… நீ ககோஞ்ச யநரம் வந்து படுத்து கரஸ்ட் எடுமோ…” என பர்வதத்றத வற்புறுத்தி அறழத்து கசன்றோர். பிரணவ், தன் அத்றதேிடம் கசன்று அவர் யதோளில் சோே…. அங்கு கமௌனம் ஆட்சி
கசய்தது…
ேல்ேிேின்
வோய்
மட்டும்…
“என்றனக்குத்தோன்
எங்களுக்கு விடியுயமோ…?” என புேம்பிேது. “அப்போ…” என்றறழத்த சர்வோவிடம்,... 11 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
“சோரி சர்வோ…
நோன் இப்யபோ எறதயும் யபசற மனநிறேறமேிே இல்ே…”
தன் அறறக்கு கசன்று கதறவ அறடத்தவர், அங்கிருந்த இருக்றகேில், கண்கறள
மூடிக்ககோண்டு
அமர்ந்தோர்…
நிறனவறேகள்,
அவரின்
கட்டுப்போட்றடயும் மீ றி, கடந்து யபோன அந்த வருடங்கறள அறச யபோட்டது. அதற்கு
யமல்
அவரிடம்
யபச
முடிேோது
எனத்
கதரிந்து…
யபசவும்
இஷ்டப்படோமல் தன் அறறக்கு வந்தவனின் மனக்கண்ணில்… சவிேின், அதிர்ந்த முகம் திரும்ப திரும்ப வந்து இம்சித்தது. சவிறே, அவன் வட்டிற்கு ீ வந்த இந்த சிே நோட்களோக கவனித்துக் ககோண்டு தோன் இருக்கிறோன். எப்யபோதும் புன்னறகேோல் மேர்ந்த இதழ்கள், குறும்பு கூத்தோடும் விழிகள், ஓேோமல் வளவளக்கும் அந்த கசப்பு வோய்… பட்டோம்பூச்சி யபோல் எப்யபோதும் எறதேோவது விக்கியுடன்
கசய்து
ககோண்டிருக்கும்
அவர்களுக்கு
சமமோக
அவளின்
குழந்றத
சுறுசுறுப்பு…
யபோல்
வினு,
விறளேோடுவது,
ேல்ேியுடன், ஆச்சியுடன் வம்பு வளர்ப்பது… பிரணவ்வுடன் யபோடும் கசல்ேச் சண்றடகள், தன் தந்றதயேோடு வோஞ்றசேோக, போசமோக அவள் பழகும் விதம், என எல்ேோயம அவன் கண் முன் விரிே… தன்னோல் தோன் அவளுக்கு இன்று இப்படி ஆகி இருக்கிறது… முழு விவரம் கதரிேோவிட்டோலும்,
அறனவரின்
யபச்சும்,
அவளின்
தற்யபோறதே
நிறேறமக்கு, ‘தோன் யபோலீஸ்கோரன்’ என்பயத கோரணம் என்று கதளிவோக புரிே… தோன் இங்யக வந்து இருக்கயவ கூடோயதோ என அவன் மனம் யகள்வி எழுப்பிேது. கசன்றனக்கு யவறே மோற்றல் என்று கதரிந்த யபோயத, சர்வோவிற்கு இந்த ஊருக்கு வரயவ இஷ்டமில்றே… ஆனோல் வந்து தோன் ஆக யவண்டிே கட்டோேம்… தோன்
முதேில்,
நிறனத்தோன்…
தந்றதேிடம்
அவர்
வக்கீ ேோக
கசோல்ே இருக்க…
யவண்டோம் எப்படியும்
என்று
இருவரும்
12 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
சந்தித்துக்ககோள்ள
யபோகியறோம்…
அப்படிேிருக்க,
கசன்றன
வருவறத,
அவரிடமிருந்து மறறக்கவும் முடிேோது. தங்க?...’
‘எங்யக
ஆச்சிறே
பேத்த யேோசறனக்குப் பிறகு…
பிரிந்து
இருந்தோகி
விட்டது…
‘இத்தறன
வருடங்கள்
இனியேனும்
அவயரோடு
இருப்யபோம்…’ என்று முடிவு கசய்தவன், தந்றதக்கு இன்ப அதிர்ச்சி ககோடுக்க நிறனத்து, விசுவுக்கு தகவல் கசோல்ேோமல் ககோள்ளோமல் கிளம்பி வந்து விட்டோன்.
ேல்ேிறேயும், மற்றவர்கறளயும் அவன்
ஒரு
கபோருட்டோக
மதிக்கவில்றே. யேோசறனகளில் உழன்றவறன, பிரணவ்வின் அறழப்பு கறேத்தது. “அத்றத உங்கறள சோப்பிடக் கூப்பிடறோங்க…” தகவேோக கசோன்னவன், கசன்று விட்டோன். கமதுயவ இறங்கி வந்து உணறவ உண்ட சர்வோ,… ஆச்சி முழித்திருந்தோல், அவரிடம் யகட்யபோம் என்று, அவர் அறறக்கு கசன்றோன். அவறன கண்ட பர்வதம்,… “ நீ யபோலீஸ்ன்னு மட்டும், விசு ஒரு வோர்த்றத கசோல்ேி
இருந்தோன்னோ,
நோயன
உன்றன
இங்க
தங்க
விட்டு
இருக்க
மோட்யடன்… அவறன குத்தம் கசோல்ேி என்ன புண்ணிேம்…? அன்றனக்யக கசோன்னோயன…
அம்மோ,
இது
சரி
வரோதுன்னு…
ஏன்னு
கோரணத்றத
கசோல்ேறேயே அவன்…” அவர் புேம்ப… கபரிேவரின் யபச்சில் எரிச்சேோகி விட்ட சர்வோ,… “கமோதல்ே
என்ன
விஷேம்ன்னு
எனக்கு
புரிேற
மோதிரி
ேோரோவது
ஒருத்தரோவது யபசுங்க… சும்மோ சும்மோ… ‘நீ யபோலீஸ்… கவளியே யபோன்னோ’ என்ன
அர்த்தம்...?
எனக்குச்
கசோந்தமோன,
உரிறமயுள்ள
வட்றட ீ
விட்டு நோன் கவளியே யபோகணுமோ…! ஏன்…? எதுக்கு...? அப்யபோ நோன் ேோர் உங்க கரண்டு யபருக்கும்…? இந்த வட்ே ீ கபோறந்த என்றன விட, ேோயரோ ஒருத்திேோன
அவ
உங்களுக்கு
அவ்யளோ
முக்கிேமோ
யபோய்ட்டோல்ே…”
13 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
ஆக்யரோஷத்துடன்,
தன் தந்றத, ஆச்சி இருவர் மீ தும் இருந்த யகோபம்
அறனத்றதயும் ஒரு யசர தன் ஆச்சிேின் மீ து கோட்டினோன். “அப்படி இல்ே சர்வோ… இது உன் வடுதோன்… ீ அறத ேோருயம மறுக்கறே… ஆனோ
அவ ேோயரோ ஒருத்தி இல்ே… நம்ம யதவோயவோட கபோண்ணுடோ…
தவிர, எனக்கு, நீ எப்படியேோ அவளும் அப்படி தோன்... என்றன கபோறுத்தவறர அவளும் எனக்கு யபத்தி தோன்” இறத முதேில் நீ நல்ேோ புரிஞ்சுக்யகோ... ஆச்சி
யபசிேறத
பிரச்சறன
என
யகட்டவனின் விசோரிக்கும்
மனம்
நல்ே
ககோதித்தது.
எண்ணத்யதோடு
அவளுக்கு
என்ன
வந்தவன்,
ஆச்சி
தன்றனவிட அவறள கபரிதோக நிறனக்கவும், எரிச்சலும், கபோறோறமயும், யமயேோங்க, “ஆமோ கபரிே யதவோ…!” கண்களில் சினம் பளிச்சிட சர்வோ கசோல்ே, அவன் யபச்றச கவனித்த பர்வதம், அவன் கண்களில் யதோன்றிே ஆயவசத்றத, யகோபத்றத கவனிக்க தவறிவிட்டோர். “கபரிேவன் தோன்…
நீ ஒத்துக்கறறயேோ இல்றேயேோ... யதவோ கரோம்ப
கபரிே மனுஷன் தோன் சர்வோ…” “இப்படி
ஆளோளுக்கு
அந்தோறளயும்,
அவர்
கபத்த
பிள்றளங்கறளயும்
தறேே தூக்கி கவச்சு ஏன் தோன் ககோண்டோடுறீங்கயளோ...?” யபரனின் யகோபம், சேிப்பு, வருத்தத்றத ககோடுக்க… “உனக்கு கமோதல்ே இருந்து
கசோன்னோ
தோன்
புரியும்
சர்வோ,…”
என்ற
பே வருடங்களோக நடந்த விஷேங்கள் அறனத்றதயும்
பர்வதம்,
தன் யபரனுக்கு
கசோல்ே ஆரம்பித்தோர்.
14 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே – 5
சர்வமும் நீ யே - 6
பர்வதம் ஆச்சி, தான்
பிறந்து வளர்ந்த
ஊரை பற்றியும் தன் வாழ்ரவ
பற்றியும் சர்வாவிடம் சசால்ல துவங்கினார். “மரலேனூர்… திரசேிலும்
ஊருக்கு நடுவுல சீறிப் பாேற வற்றாத ஆறும், மூன்று
மரலகள்
சூழந்த
இேற்ரக
எழில்
சகாஞ்சும்
அழகிே
கிைாமம்…” “விவசாேத்ரத தங்கயளாட ஜீவ நாடிோ நம்பி வாழுற, அதிகம் படிப்பறிவு இல்லாத சவள்ளந்தி ஜனங்க... கரும்பும், சநல்லும், சகாழித்து வளரும் வளம் சபாங்கிே வேல்கள்... மா, வாரழ, மற்றும் சதன்ரன மைங்கள் நிரறந்த யதாப்புக்கள்… அரிசி, சர்க்கரை ஆரலகள்… இசதல்லாம் நிரறஞ்ச ஒரு சசார்க்க பூமிோ இருந்தாலும், ஊருல
பாதி யபருக்கும் யமல கூலி
சதாழில் சசஞ்சு சபாரழக்கற நிரலரமேிலதான் இருந்தாங்க.” “எங்க அப்பாவும், நிலம், யதாட்டம் எல்லாம் சவச்சு வசதிோ இருந்தாலும் கூட, ஊர் ஸ்கூல்ல வாத்திோைாகவும் இருந்தாரு...
லல்லியோட அப்பா 1
All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
சிவபாலனுக்கும், கூட அயத ஊர் தான் பூர்வகம்… ீ நம்ம நிலத்துக்கு பக்கத்து யதாட்டம் தான் பாலயனாடது.” சைண்டு
“எங்க
குடும்பத்துக்கும்
சைாம்ப
வருஷத்து
பழக்கம்…
தாோ,
பிள்ரளோ பழகி, ஒண்ணா வளந்தவங்க நாங்க… நாங்க சைண்டு யபருயம எங்க வட்டுல ீ ஒத்த பிள்ரளங்க… அதனால, பாலன் என்ரன கூட பிறக்காத அக்காவாகயவ பார்த்தான்… எனக்கும் அவன் அப்படித்தான்.” “எங்க ஊரு சகாஞ்சம் கட்டுப்சபட்டி கிைாமம் சர்வா… ஊருக்குள்ள அந்த காலத்துல அதிகம் படிச்ச ஒயை சபண் பிள்ரள நான் தான்… அந்த கால அஞ்சாம் கிளாஸ்... அதுக்கு யமல படிக்க டவுனுக்கு யபாகணும்... அதனால வட்டுல ீ சவச்யச அப்பா படிப்பு சசால்லிக்சகாடுத்தார்.” “எனக்கு
பதியனழு
வேசு
ஆகும்
யபாது
என்ரன உங்க தாத்தாவுக்கு
கல்ோணம் பண்ணி சவச்சுட்டாங்க… எங்க அைசலூர் குடும்பம்
தான்
உங்க
சைாம்ப
குடியேறினவங்க...
தாத்தாயவாட வருஷத்துக்கு
அவுங்க
அப்யபா
ஊருக்கு
பக்கத்து
பூர்வகம்... ீ ஆனா முன்ரனயே சமட்ைாசில்
உங்க
ஊைான தாத்தா
சமட்ைாசில்
வக்கீ லுக்கு
கரடசி
வருஷம் படிச்சுட்டு இருந்தாங்க.” சதய்வமாகி விட்ட தன் அன்பு கணவரன பற்றி நிரனவு கூறும் யபாது பர்வதத்துக்கு உள்ளம் சபாங்கிேது. “உன் தாத்தா படிச்சு முடிச்சுட்டு, வக்கீ லா ப்ைாக்டிஸ் சசய்ே ஆைம்பிச்சார்… எங்க
கல்ோணம்
முடிஞ்சு
ஒயை
வருஷம்
தான்
நான்
சந்யதாஷமா
இருந்யதன்.” வருத்தமாக ஒலித்த ஆச்சிேின் குைரல யகட்டு,... “ஏன்…? என்னாச்சு ஆச்சி…?” என சர்வா வினவினான். “நம்ம ஊர்ல சாதாைணமா நிரறே சபண்கள் அனுபவிக்கறது தான் சர்வா…! கல்ோணம் ஆன உடயன ரகல ஒரு பிள்ரள வந்துடணும்… இல்ல, அந்த சபாண்ணுங்க வாழ்க்ரக அதுக்கப்புறம் நைகம் தான்… எங்களுக்கு அந்த
2 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
ஒரு சபரிே குரறரே மட்டும் வச்சுட்டு, மீ தி எல்லா வைத்ரதயும் கடவுள் குரறவில்லாம சகாடுத்து இருந்தார்.” ஆச்சி
சசான்ன
கூற்றின் உண்ரமரே ஒரு காவல்காைனாக அவனும்
அறிந்து இருந்ததால் இரசவாக தரல அரசத்தவன்,… “அப்பா எப்யபா ஆச்சி சபாறந்தார்…?” என்று யகட்டான். “கல்ோணம் முடிஞ்சு, கிட்ட தட்ட பதினாறு வருஷம் எங்களுக்கு பிள்ரள இல்ல
சர்வா…
யபாகாத
யகாவில் இல்ல...
பண்ணாத
பூரஜ இல்ல…
பார்க்காத ரவத்திேம் இல்ல… பார்க்கறவங்க எல்லாம் யகக்கற யகள்வி, யபசற யபச்சு எதுவும் என்னால தாங்க முடிேல… இவ்வளவு ஏன்... என் மாமிோர், தன் பிள்ரளக்கு இன்சனாரு கல்ோணம் சசய்ே எவ்வளயவா முேற்சி சசஞ்சாங்க… ஆனா உன் தாத்தா மறுத்துட்டார்…” பர்வதத்தின் யவதரன அவர் முகத்தில் யதான்றி மரறந்தது. தன் தாத்தா மயகஸ்வைனின் குணம் சதரிந்த சர்வாவின் முகத்தில், சிறு கீ ற்றாக அவரின் நிரனவு மலர்ச்சிரே சகாண்டு வந்தது. “எனக்கு அப்யபா இருந்த ஒயை ஆறுதல் உன் தாத்தா மட்டும் தான்… அவர் மட்டும் அவ்வளவு நல்லவைா இல்ரலனா…
என் கரத என்ரனக்யகா
முடிஞ்சு யபாய் இருக்கும்.” “அந்த
கரத
எதுக்கு
உனக்கு
இப்யபா…? எங்க
விட்யடன்…”
யபைரன
சபரிேவர் பார்க்க… “அப்பா சபாறந்தார்னு சசான்ன ீங்க…” எடுத்து சகாடுத்தான் சர்வா. “ஹான்... அப்புறம் உன் அப்பா சபாறந்தான்… நானும் உன் தாத்தாவும் சைாம்ப சந்யதாஷப்பட்யடாம்… ஆனா அது தற்காலிகம்தான்னு எங்களுக்கு அப்யபா சதரிேல.” ‘என்ன ஆகிற்று…?’ என்பது யபால் சர்வா புருவத்ரத உேர்த்தி ஆச்சிரே பார்க்க,... 3 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“பிறக்கும் யபாயத பூஞ்ரச குழந்ரதோன விசுவுக்கு, அடிக்கடி உடம்பு சசாகமில்லாம யபாய்டும்... இப்படி ஒரு முரற ஜுைம் இருந்ததால் தடுப்பூசி யபாடாமல் விட்டுப்
யபாய்டுச்சு… நானும் இரத மறந்தும் யபாேிட்யடன்…
என்யனாட அஜாக்கிைரதேினால விசுவுக்கு இைண்டு வேசு இருக்கும் யபாது (இளம்பிள்ரள வாதம்) யபாலியோ பலமாக தாக்கி, ஒரு ரகயும், காலும் பாதிச்சுடுச்சு.” சமாத்த
“எங்க
வாழ்க்ரகயும்
அன்ரனக்கு
திரச
மாறி
யபாச்சு…”
பர்வதத்திற்கு அதற்கு யமல் யபச்யச எழும்பவில்ரல. அவரின்
கலங்கிே
கண்கரள
கண்ட
சர்வா,
“ஆச்சி,
யபாதும்…
நாம
இன்சனாரு நாள் யபசலாம்…” என அவரின் நிரல கண்டு சசால்லவும்... தன்ரன ஆசுவாச படுத்திக்சகாண்ட சபரிேவர், இன்று யபைனிடம் முழுவதும் யபசிவிட யவண்டும் என்ற ரவைாக்கிேத்தில், அவன் தடுத்தும் யகளாமல், மரட
திறந்த
சவள்ளசமன,
விடாமல்
பரழே
நிகழ்வுகரள
சசால்ல
ஆைம்பித்தார். “விசுவுக்கு, பார்ரவக்கு சதரியும் விதமாக ஒரு ரக சூம்பி, சதாய்ந்து, அதிக உபயோகம்
இல்லாமல்
இருந்தது…
கால்
மட்டும்,
சதாடர்ந்த
சிகிச்ரசேினாலும், காலுக்கான சிறப்பு ஷூ உதவியோடும் சற்யற விந்தி விந்தி நடக்கும் அளவிற்கு முன்யனறிேது.” “உறவினர்கள் நண்பர்களின் யகலி பார்ரவ மீ ண்டும் நம்ம குடும்பத்து யமல விழுந்தது… நாம வாழ்ந்தால் சபாறாரமயும்… வழ்ந்தா ீ சந்யதாஷப்படற ஜனங்கரள, இத்தரன வருஷத்துல நாங்க நிரறே பார்த்துட்யடாம் சர்வா… இது எங்களுக்கு புரிஞ்சுது, பழகியும் யபாச்சு… ஆனா சின்ன ரபேனான விசுவால தாங்க முடிேல.” “மத்தவங்கயளாட பரிதாப பார்ரவ, ஏளன யபச்சுக்கள், அவரன சைாம்பவும் பாதிச்சுது...
அதிகம்
ோருடனும்
ஒட்டாமல்,
சநருங்கிே
நட்புக்கள்
இல்லாமல் ஒரு தனிரமோன சூழலில் விசு வளர்ந்தான்... அவனுக்கு, 4 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
அவனுரடே ஊனத்ரத நிரனச்சு அவமானமா இருந்தது… தன்னம்பிக்ரக சுத்தமா கிரடோது…” “உன் தாத்தாவும், நானும், ஆதைவாக இருந்து, யதாள் சகாடுத்து, துரணோ இருந்தாலும்...
அவனால்,
தனக்குத்தாயன
யபாட்டுக்சகாண்ட
சிறு
வட்டத்தில் இருந்து சவளி வை முடிேரல… எங்களாலும் ஒரு அளவுக்கு யமல் அவரன வற்புறுத்த முடிேல... நாங்களும் அவன் யபாக்கியலயே யபாய், தட்டி சகாடுத்து வளர்த்யதாம்.” “பள்ளிக்கூடம்
யபாக
ஆைம்பிச்சப்ப,
முதல்ல
மத்த
பிள்ரளங்க
யகலி
பண்ணாலும், யபாக யபாக அதுவும் குரறஞ்சுது… விசு சைாம்ப புத்திசாலி பிள்ரள… முடிோது…
மத்த
பிள்ரளங்க
அதனால
யபால
எப்யபாவும்
அவனால
எரதோவது
ஓடி,
ஆடி
படிச்சுட்யட
விரளோட இருப்பான்.
நல்லா வரைவான்… சசஸ் விரளோட்டுல அவரன அடிச்சுக்க முடிோது…” “இவ்யளா திறரமயும் இருந்தும், தன்யனாட தாழ்வு மனப்பான்ரமோல ஸ்கூல்ல
எதுலயும்
பங்கு
எடுத்துக்க
மாட்டான்...
அவன்
திறரமரே
பார்க்கறதும் நாங்க சைண்டு யபருதான்… சபருரம பட்டுக்கறதும் நாங்க மட்டும் தான்...” மகரன பற்றி யபசும் யபாது ஆைம்பத்தில் சபருரமேில் ஒளிர்ந்த பர்வதத்தின் முகம், உடயன கரள இழந்தது. சிறு வேதில் விசு அனுபவித்த மனவுரளச்சரல யகட்ட சர்வாவிற்கு, தன் தந்ரதேின்பால் மனம் கனிந்தது. “விசுவுக்கு பத்து வேசு ஆகும் யபாது சைண்டு முக்கிேமான விஷேம் நடந்துச்சு…” பர்வதம் நிறுத்த… “இயதா வயைன் ஆச்சி…”
என்று
சசால்லிவிட்டு சவளியேறிே சர்வா,
திரும்ப வரும்யபாது ரகேில் சூடான காபியோடு வந்தான். தான் சகாடுத்தரத மறுக்காமல் வாங்கி பருகிேவரிடம், அவரின் உடல் நலனில் அக்கரற சகாண்டு, “ஆச்சி, இப்யபாயவ உங்களுக்கு அசதிோ
5 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
இருக்கு… காரலல இருந்து நீ ங்க சரிோ ஓய்வும் எடுக்கரல… நாம அப்புறம் இன்சனாரு நாள் யபசலாம்…” என்று மீ ண்டும் சசால்ல,… “ஏன் சர்வா... உனக்கு, நான் சசால்றரத, சவறுயம யகட்டுக்கற சபாறுரம கூட இல்ரலோ…?” என சபரிேவர் வருந்தவும்,… “ஐயோ ஆச்சி… எனக்கு சபாறுரம நிரறே இருக்கு… ஆனா உங்க உடம்பு தான் சரி இல்ல, அதனால சசால்யறன்…” என விளக்க… யபைனின் அக்கரற மனதுக்கு இதமாக இருந்தாலும், “இல்ல சர்வா… உனக்கு யதவா யமல இருக்க யகாபம் ஏன்னு எனக்கு புரிேல… நான் சசால்றரத யகட்டுட்டு, அப்புறமும் எங்க யமல தப்பு இருந்தா, உன் யகாவத்ரத காட்டு…” என மன்றாட… “சரி… சசால்லுங்க ஆச்சி,...” என்று சர்வா ஊக்கவும், சபரிேவர் யமலும் யபச ஆைம்பித்தார். “உன்
தாத்தாயவாட
உன்யனாட
கரடசி
அம்மாச்சி,
சித்தப்பா
அவயளாட
சபாண்ணு
கற்பகம்,
அதாவது
புருஷரன
ஒரு
விபத்துல
பறிசகாடுத்துட்டு அனாதைவா நின்னா... அவயளாடது, அந்த காலத்தியலயே, வட்ரட ீ
எதிர்த்துக்கிட்டு
நடந்த
காதல்
கல்ோணம்…
சைண்டு
வட்டு ீ
ஆளுங்களும் ஒதுக்கி சவச்சுட்டாங்க… யபாக இடம் இல்லாம, வாழ வழி சதரிோம திக்கத்து நின்னவரளயும், அவயளாட ஏழு வேசு சபாண்ணு மாலினிரேயும் உன் தாத்தா தன் சபாறுப்பில் இங்யகயே அரழச்சுட்டு வந்துட்டார்.” “அவங்கரள
நம்ம
வட்லயே ீ தங்க சவச்சது, உன் அப்பாவுக்கு சுத்தமா
பிடிக்கரல… ஆனா சின்ன சபண்ணான மாலினி, அவயனாடு ஒதுக்கத்ரத சபாருட்படுத்தாம, விசு
கூட யபச, விரளோட விரும்பினா...
அவயளாட
சின்ன வேயசா யவற என்ன காைணயமா சதரிேல சர்வா, மாலினியோட கண்ணுக்கு விசுயவாட ஊனம் சபருசா படரல... சில வாைங்கள்ல விசுவும்
6 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
தன் கூட்டில் இருந்து சகாஞ்சம்சகாஞ்சமா சவளியே வந்து மாலினியோட சிரித்து, யபசி நட்பாக பழக ஆைம்பிச்சான்.” ‘மாலினின்னா என்யனாட
அம்மா…’ இத்தரன வருடங்களில்
முகம் கூட
மறந்து விட்ட தன் அன்ரனரே பற்றி ஆச்சி யபசவும் மிகவும் ஆர்வத்யதாடு சர்வா யகட்க ஆைம்பித்தான். “அப்யபா தான் மரலேனூரில் என் அம்மா தவறிட்டாங்க… ஏற்கனயவ உடம்பு சரிேில்லாத என் அப்பாரவ, என்யனாட அம்மா தான் தனிோளா ஊர்ல கவனிச்சுக்கிட்டு இருந்தாங்க… இப்யபா அவங்களும் யபான பின்ன அப்பாரவ பார்த்துக்க ஆள் இல்லாம, அவர் நிரலரம சைாம்ப யமாசமாச்சு… அப்பாரவ இங்க எங்க கூட வந்து தங்க சசால்லி
எவ்வளயவா கூப்பிட்டு
பார்த்யதாம்… கிைாமத்து ஆளு, சைாம்ப கவுைவம் பார்ப்பாரு… அதனால சபாண்ணு வட்ல ீ வந்து தங்க மாட்யடன்னு பிடிவாதமா மறுத்துட்டார்.” கவனிக்க
இங்யகயும்,
அங்யகயுமா
நான்
அரலஞ்சுட்டு
இருந்யதனா…
எனக்கு
ஆஸ்த்துமா
அதிகமாகி
படுத்தி
எடுத்துடுச்சு…
அப்புறம்
தாத்தா
தான்
“அப்பாரவ
உன்
‘ஊர்லயே
இருந்து
உங்க
அப்பாரவ
கவனிச்சுக்யகா’ன்னு மரலேனுருக்கு என்ரன அனுப்ப முடிசவடுத்தார்.” “ஆனா விசுவால என்ரனே பிரிஞ்சு இருக்க முடிேல. ஊர் மாறி, புது பள்ளிக்கு யபாறதிலும் அவனுக்கு விருப்பம் இல்ரல.” ‘பழகிே
பள்ளிரே
கிண்டல்கரள
விட்டு
சந்திக்க
புது
யவண்டி
இடத்திற்கு வரும்,
யபானா
மீ ண்டும்
யகலி,
யவண்டாம்மான்னு…’
அவன்
மறுத்துட்டான்… மகனா, அப்பாவான்னு நான் தவிச்சு யபாேிட்யடன்.” இப்யபாது சர்வாவினால் தன் அப்பாவின் மனரத ஓர் அளவிற்கு புரிந்து சகாள்ள முடிந்தது… ஆச்சி சசால்வரத அரமதிோக கவனித்தான். “நான் கல்ோணம் முடிஞ்சு சமாத வருஷம் தான் மரலேனூர் யபாயனன்… அதுக்கப்புறம் சில முரற யபானப்ப மத்தவங்க யபச்சு மனரச வருத்தவும், அங்க யபாறரத நிறுத்திட்யடன்… அப்பா, அம்மா இங்க சமட்ைாசுக்கு வந்து 7 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
என்ரன பார்ப்பாங்க… விசு சபாறந்தப்ப ஒரு சைண்டு முரற யபாயனன்… விசுவுக்கு
இப்படி
நிறுத்திட்யடன்… தங்கிடுவான்…
இருக்கறதால
அப்படியே
திரும்பவும்
ஊருக்கு
அங்க
யபானாலும்,
யபாகறரத
விசு
வட்யடாடு ீ
இப்படி ஒரு பிள்ரள எனக்கு இருக்கறயத, ஊர்ல
நிரறே
யபருக்கு சதரிோது.” வழிோக
“ஒரு
விசுரவ
சமாளித்து,
வட்ரட ீ
கவனிக்கும்
சபாறுப்ரப
கற்பகத்திடம் ஒப்பரடத்து விட்டு, அப்பாரவ கவனித்துக்சகாள்ள நான் மரலேனூர் யபாய் யசர்ந்யதன்.” “இைண்யட நாளில் விசு… ‘நீ சமட்ைாசுக்கு திரும்ப வந்துடுமான்னு ஒயை அழுரக…’ மறுபடியும் அவனுக்கு உடம்புக்கு வந்துடுச்சு…” ‘யபாற
என்
சசால்லி,
உசுரு,
நான் வாழ்ந்த
சமட்ைாசுக்கு
வை
இந்த
மறுத்துட்டு,
ஊரில் தான் என்
யபாகணும்ன்னு’
அப்பாவும்
பிடிவாதமா
மரலேனூருரலயே தங்கிட்டாரு.” “படுத்த படுக்ரகோ கிடந்த அவரை கவனிக்கறதா..? இல்ல என்ரனயே நம்பி இருக்கற விசுரவ பாைக்கறதான்னு…? நான் குழப்பத்துல இருந்தப்ப, உன் தாத்தா தான், ‘ஒரு வருஷம் விசுயவாட படிப்பு சகட்டாலும் பைவாேில்ல, அவன் உன் கூட கிைாமத்துலயே இருக்கட்டும்’ ன்னு சசால்லி, அவரன ஊருல சகாண்டு வந்து விட்டுட்டார்.” “இங்க வந்தபுறம், ஸ்கூலுக்கு யபாயறன்னு அடம்பிடிக்க ஆைம்பிச்சுட்டான் விசு… அதனால பக்கத்து டவுனில் இருக்க இங்கிலீஷ் மீ டிேம் ஸ்கூல்ல யசர்த்யதன்…
அவன்
ஹாஸ்டலில்
தங்க
மாட்யடன்னுட்டான்…
ஊரில்
இருந்து தினம் யபாய் வை மாதிரி ஏற்பாடு சசஞ்யசன்.” பர்வதம் சசால்வரத யகட்ட சர்வா… ‘இந்த அப்பா, சரிோன அம்மாக் யகாண்டா இருந்து இருக்கார்… ஹப்ப்...பா… சைாம்ப பிடிவாதக்காைர் தான்… ம்…
இப்யபா
புரியுது,
என்யனாட
பிடிவாத
குணம்
எங்க
இருந்து
வந்ததுன்னு…!’ என்று மனதில் நிரனத்துக்சகாண்டான். 8 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“தேக்கத்யதாடும், பேத்யதாடும் புது பள்ளிேில் விசு யசர்ந்தான்… அவன் சநனச்சது யபாலயவ, அவரன ‘சநாண்டி, சடாக்கு’சனல்லாம் பலவித யபரு சவச்சு
மற்ற
பிள்ரளகள்
கிண்டல்
மனசுரடஞ்சு யபாேிட்டான்... ‘நான்
இனி
சசய்து
யபசினாங்க…
ஸ்கூலுக்கு யபாகல
விசு…,
மான்னு...’
அழுதான்.” “எனக்கு என்ன சசய்ேன்னு சதரிேல சர்வா… பத்து வேசு பிள்ரளோல சும்மாயவ வட்லயே ீ அரடஞ்சு கிடக்க முடியுமா...? மனயச விட்டு யபாச்சு…. நான் சைாம்ப உரடஞ்சு யபாேிட்யடன்.” விசுயவாடு
அதிகம்
மாணவர்களின்
ஒட்டுதல்
யகலி
இல்லாவிட்டாலும்,
எவ்வாறு
மனரத
உடன்
புண்ணாக்கும்
பேிலும் என்பரத,
அனுபவத்தில் அறிந்து இருந்த சர்வா, தன் அப்பாவுக்காக பரிதாபப்பட்டான். “உன் தாத்தாவும் ஆறுதல் சசால்ல பக்கத்துல இல்ல…, உன் அப்பாரவயும் சமாதான
படுத்த
முடிேல…
அப்யபா
தான்
சதய்வாரன
வந்தா…
சதய்வாரன, நம்ம லல்லியோட அம்மா… சின்ன வேசுல என் கூட, ‘அக்கா, அக்கா’ன்னு
சுத்திட்டு
இருந்த
பக்கத்து
யதாட்டத்து
சிவபாலயனாட
சபாண்டாட்டி.” “நான் புரிஞ்சு,
அபூர்வமா
ஊருக்கு
யபாறப்ப
எல்லாம்
என்
நிரலரம
எனக்கு ஆறுதலா யபசுற சைண்டு ஜீவனுங்க... சிவபாலனும்,
சதய்வாரனயும் தான்.” ‘ஓ… என்யனாட ‘வில்லன்’ யதவா இங்க தான் என்ட்ரி குடுக்கறார்...’ என மனதில் எண்ணிக்சகாண்யட, ஆச்சிேின்
யபச்சில் மனரத சசலுத்தினான்
சர்வா. “சிவபாலன்
டவுனில்
இருந்த
காயலஜ்ல
தாவைவிேல்
யபைாசிரிேைாக
இருந்தான். அவன் பிள்ரள மகாயதவன், டவுன்ல நான் விசுரவ யசர்த்த அயத ஸ்கூல்ல தான் அப்யபா ஒன்பதாம் கிளாஸ் படிச்சுட்டு
இருந்தான்…
இவன் படிப்புக்காகயவ அவங்க அப்யபா டவுன்ல குடி இருந்தாங்க” 9 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“ஆனா வாை கரடசில கிைாமத்துக்கு கிளம்பி வந்துடுவாங்க... ஏன்னா, பாலன் என்னதான் படிச்சு இருந்தாலும் விவசாேத்ரதயும் விடல… சைாம்ப பிரிேப்பட்டு புது புது பேிசைல்லாம் விரளவிப்பான். ” “நான்
ஊருக்கு
வந்து
இருக்கறரத
யகள்விப்பட்டு
என்ரன
பார்க்க
வந்தவங்ககிட்ட, விசுரவ மத்த பிள்ரளங்க யகலி யபசறரத பத்தி சசால்லி வருத்தப்பட்யடன்.” உடயன உன் அப்பாரவ பார்த்து,
“நீ கவரலபடாயத விசு,… நான் உன்ரன
பார்த்துக்கயறன்… நீ பள்ளிகூடத்துக்கு ரதரிேமா வா…” ன்னான் யதவா. “யதவா அந்த சின்ன வேசுயலயே சைாம்ப சகட்டிக்காைன்… புத்தி சதளிவு ஜாஸ்தி அவனுக்கு.” ‘அப்யபாயவ அப்படிோ இந்த ஆளு...!’ என சர்வா மனதில் எண்ணினான். “உன் அப்பாரவ சமாத முரற சந்திச்சப்பயவ யபசினான்… இல்ரல…
அவன் இரத
முகத்துல
நான்
ஒதுக்கயமா,
மட்டும்
இல்ல…
அவன் சைாம்ப சியநகமா ஏளனயமா,
உன்
அப்பாவும்
பரிதாபயமா அதிசேமா
யதவாயவாட குணத்ரத நல்ல விதமா புரிஞ்சுகிட்டு, முதன் முரறோ தன் கூட்ரட விட்டு உடயன சவளியே வந்து, யதவா நீ ட்டின நட்பு கைத்ரத சகட்டிோ பிடிச்சுக்கிட்டான்… இது எனக்யக ஆச்சர்ேமான விஷேம் தான்.” “அன்னியலர்ந்து உன் அப்பாவும், யதவாவும், அவங்களுக்கு
இரடயே
இருந்த வேசு வித்திோசத்ரதக் கூட மறந்து, இரண பிரிோ நண்பர்கள் ஆனாங்க.” ‘அப்பாவுக்கு இந்த யதவாரவ ஏன் இவ்வளவு பிடிக்கிறது’... என சர்வாவுக்கு சகாஞ்சம் புரிே ஆைம்பித்தது… இவன் கவனம் திரச திரும்பிேது உணைாமல், பர்வதம் யபசிக்சகாண்யட இருந்தார். “என்ரன பார்க்க வந்தப்ப சதய்வா நிரற மாச கர்ப்பிணி… அடுத்த சில வாைங்களில் சதய்வாரன, லலிதாரவ சபற்சறடுத்தாள்.” 10 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
இரத யகட்ட சர்வாவிற்கு சகாஞ்சம் அதிர்ச்சி தான்… ‘அப்படிோனால் தன் அப்பாவுக்கும், லலிதாவுக்கும் வேது வித்திோசம் மிகவும் அதிகம்… அப்படி இருக்க, ஏற்கனயவ மணமாகி, ஒரு வளர்ந்த பிள்ரளயும் இருந்தவரை ஏன் லலிதாவுக்கு கல்ோணம் சசய்தார்கள்…?’ என்று யோசரனோக இருந்தது. “நாங்க மரலேனூரில் தங்கி இருந்த இைண்டு வருஷத்துல, யதவா - விசு நட்பு இறுகுச்சு… எந்த அளவுக்குன்னா… நான் இல்லாம யதவா வட்ல ீ தனிோ தங்குற அளவுக்கு உன் அப்பா கிட்ட மாற்றம் வந்துச்சு.” சதய்வாவுக்கும்,
“பாலாவுக்கும், விசுவுக்கு
சதரிந்த
சசய்ேப்படும்
நாட்டு
உன்
அப்பான்னா
ரவத்திேரிடம்,
அவ்யளா
இஷ்டம்...
மூலிரககரளக்சகாண்டு
சில சிகிச்ரசகளுக்கு, ஏற்பாடு சசய்தான் பாலன்.
இதன் பலனாக விசுவின் கால்கள் யமலும் பலம் சபற, முன்ரப விட அவன் நரட
சீைாகிேது...
கூடயவ
யோகா,
தரச
பேிற்சிகளும்
யசை,
கூர்ந்து
கவனித்தாயல ஒழிே, விசுவின் நரடேில் வித்திோசம் சதரிோத அளவுக்கு மாற்றம்
வந்தது...
ரகேின்
சசேல்பாட்ரட
மட்டும்
சரி
சசய்ே
முடிேவில்ரல.” இரத யகட்டயபாது சர்வாவுக்கு, யதவா என்ற தனி மனிதன் மீ து அவன் சகாண்டிருந்த தவறான அபிப்ைாேம் சிறிது மாற துவங்கிேது. “ரவத்திேத்தால் விசுவின் குரற
சற்று
மட்டுப்பட்டது, நல்ல நட்பினால்
விசுவின் தன்னம்பிக்ரகயும் வளர்ந்தது.” “சகாஞ்ச மாசத்துல
எங்க அப்பாவும் யபாய்ட்டார்… அவயைாட மரறவுக்கு
பின் நாங்க சசன்ரன வந்துட்யடாம்… இங்யக வந்தும் விடாம அவங்க நட்பு சதாடர்ந்தது.” காலம் விரைே…
11 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“மகாயதவன், சசன்ரனேில் மருத்துவம் படிக்க வந்து யசர்ந்தான்… நானும், விசுவும்
எவ்வளவு
சசால்லியும்,
எங்க
கூட
இங்க
வட்ல ீ
தங்க
மறுத்துவிட்டு, ஹாஸ்டலில் இருந்துக்கிட்டான்.” “அப்யபா தான் மரலேனூரில், யதாட்ட யவரல சசய்ேறப்ப, சதய்வாரனே பாம்பு கடிச்சு உடனடிோ
சரிோன சிகிச்ரச
கிரடக்காமல், சதய்வாரன
தவறிட்டா.” ஆச்சிேின்
ரககரள
ஆதைவாக
அழுத்திக்
சகாடுத்தான்
சர்வா.
பருக
தண்ண ீர் சகாடுத்து ஆசுவாசப்படுத்தினான். “அப்யபா லலிதாவுக்கு ஐந்து வேசு தான். சிவபாலன் ஒத்ரத மனுஷனா, தாயுமானவனாக
அன்பு
சசலுத்தி,
அவரள
கண்ணும்,
கருத்துமாக
வளர்த்தான்.” “பள்ளிப்
படிப்ரப
முடித்த
விசுவும்
சட்டக்கல்லூரிேில்
அடி
எடுத்து
ரவத்தான்... மாலினி உடனான அவன் நட்பும் எந்த சதாய்வும் இல்லாமல் வளர்ந்தது.” “யதவா மருத்துவ படிப்பு முடித்தவுடன், MD சபாது மருத்துவம்,... யமற்படிப்பு பேில பாண்டிச்யசரிேில் ஒரு கல்லூரிேில் யசர்ந்தான்.” ‘லல்லி
சின்ன
இருந்தா நல்லா
பிள்ரள… வட்ல ீ அவளுக்கு, துரணக்கு ஒரு சபாண்ணு இருக்கும்… அதனால யதவாவுக்கு
சீக்கிைம்
கல்ோணம்
சசஞ்சுடலாம்னு பார்க்கியறன் அக்கான்னு,...’ பாலன் என்கிட்ட சசான்னான். “எனக்கு கூட அதுதான் சரின்னு பட்டுச்சு… ‘அப்படியே சசய்டா பாலா’ன்னு சசான்யனன்… அந்த சமேம் விசுவும் படிப்ரப முடிச்சான்... உன் தாத்தாவின் கீ ழ் ஜூனிேைாக யவரலயும் சசய்ே ஆைம்பிச்சான்.” “யதவாவுக்காக நானும் இங்க சமட்ைாசுல சபாண்ணு யதட ஆைம்பிச்யசன்… ஆனா சரிோன வைன் எதுவும் அரமேல… அப்யபா தான் எனக்கு ஒரு விஷேம் நல்லா புரிஞ்சுது… ஒரு குரறயும் இல்லாத யதவா மாதிரிோன 12 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
ரபேனுக்யக, நல்ல சபாண்ணு கிரடக்கறது குதிரை சகாம்பா இருக்கவும், எனக்கு விசுரவ சநனச்சு கவரல வந்துடுச்சு.” “உங்க அப்பாரவ யபால ஒரு
நல்லவன, கட்டிக்க சகாடுத்து சவச்சு
இருக்கணும்… வசதி, படிப்பு, அந்தஸ்து எல்லாம் இருந்தும்….. அவனுக்கு ரக, கால் சரி இல்ரல என்னும் யபாது, ஏதாவது ஒரு விதத்துல எங்கரள விட
குரறஞ்ச சம்பந்தம் தான் கிரடக்கும்னு
சபாண்ணு,
உன்
இருக்கணுயமன்னு
அப்பா
மனசறிஞ்சு,
புரிஞ்சுது…
அன்பா,
அப்படி வை
அனுசைரணோ
எனக்கு பேம் வந்துடுச்சு… பணத்துக்கு ஆரசப்பட்டு
எவளாவது கல்ோணம சசஞ்சுக்கிட்டு அப்பறமா கஷ்டப்படுத்திட்டா என்ன சசய்ேன்னு…? உன் அப்பாயவாட எதிர்காலம் பத்தின கவரல என்ரன அரிக்க ஆைம்பிச்சுது.” “உன் அம்மாச்சி கற்பகம் தான் இங்க வட்ல ீ என் கூட எப்யபாவும் இருக்கற ஆள் ஆச்யச… அவ கிட்ட தான் நிரறே வட்டு ீ விஷேம் எல்லாம் யபசி, நான் முடிவு
கலந்து
சசய்ேறது… என்யனாட மன சஞ்சலத்த அவகிட்ட
சசால்லி அழுயதன்”. “அப்யபா கற்பகம் என்ரன ஒரு யகள்வி யகட்டா… ‘என் சபாண்ரண உன் மருமகளா நீ ஏன் பார்க்கல அண்ணி..?’ அப்படின்னு ஒரு யபாடு யபாட்டா…” “எனக்கு தூக்கி வாரி யபாட்டுடுச்சு… மாலினியும் அப்யபா காயலஜ் கரடசி வருஷம்
படிச்சுட்டு
இருந்தா…
மாலினிக்கு
ஒரு
குரறவும்
இல்ல…
கண்ணுக்கு லக்க்ஷணமா இருப்பா… குணமும் தங்கம்… சபாறுப்பானவ… வட்டு ீ
யவரல
ஆகட்டும்,
படிப்பிலாகட்டும்...
அவ
எல்லாத்துலயும்
சகட்டிக்காரி… அவரள யபால விசுரவ நல்லா புரிஞ்ச ஒருத்தி மருமகளா கிரடக்க, நான் சகாடுத்து சவச்சு இருக்கணும்… ஆனா… நாயன எப்படி அவரள சபாண்ணு யகக்க முடியும்...?” “ஏன் ஆச்சி உங்களுக்கு தேக்கம்…?” தன் அம்மாரவ பற்றி ஆச்சி சசான்ன விவைங்கள் சர்வாவுக்கு மகிழ்ச்சிோக இருந்தது.
13 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“அது சர்வா, அவங்க கஷ்டத்துல இருந்தப்ப, ஏயதா நம்மால முடிஞ்சுது உதவி சசஞ்யசாம்… அதுக்குன்னு நான், என் பிள்ரளயோட நிரலரம சதரிஞ்யச அந்த சபாண்ரண எப்படி கட்டி சவக்கறது சசால்லு…!!” “நிோேம் தான் ஆச்சி…” “நான் அப்படி சநனச்சு இருக்க, உன் அம்மாச்சி யவற விதமா யோசிச்சு இருந்து இருக்கா.” “என் தேக்கத்ரத பார்த்துட்டு கற்பகம் அழ ஆைம்பிச்சுட்டா…” ‘அவரள
கரை
யசர்க்க,
எப்படியும்
அண்ணாவும்,
நீ யும்
உதவணும்… இந்த நிரலரமேில, என் சபாண்ணுக்கு ஒத்தக்காசு
இல்லாதவளாச்யசன்னு
தான்
எனக்கு
சீைா சகாடுக்க
யோசிக்கறிோ
அண்ணி’ன்னு…
அழுதா. “என்ரன
பத்தி
கஷ்டமாகிடுச்சு அவரளக்
சதரிஞ்சும் சர்வா…
கட்டிக்கிற
கற்பகம்
‘அப்படி தகுதி
அப்படி
இல்ல
யபசவும்
கற்பகம்…
இருக்கான்னு
எனக்கு
என்
சதரிோம
மனசு
பிள்ரளக்கு
தான்,
அப்படி
சசான்யனன்… நீ இப்படி யபசலாமா’ன்னு… யகட்யடன்”. “அண்ணி, எங்க மாலினிே விசு கட்டிகிட்டா, அரத விட எங்களுக்கு சபரிே அதிர்ஷ்டம் இருக்கா சசால்லுங்க...? நம்ம விசுவுக்கு என்ன குரற…? அது மட்டும் இல்ல அண்ணி…. விசு கூட சின்ன பிள்ரளேில இருந்து மாலினி பழகறா…
ஒரு
முரறோவது
அவன்
மனசு
யகாணும்
படி
நடந்து
இருப்பாளா…? அவங்க சைண்டு யபருக்கும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் பிடிக்கும்…!! அவங்க இதுவரை சின்ன சண்ரட கூட யபாட்டது இல்ரல… ‘மாலினிக்கு பிடிக்கும்’னு
விசு
தம்பி
பார்த்து
பார்த்து
சசய்ேறது
என்ன...?
‘அத்தானுக்காக’ன்னு மாலினி, தம்பிரே கவனிச்சுக்கறது உங்க கண்ணுக்கு சதரிேரலோ அண்ணி...? அப்படி, இப்படின்னு
யபசி யபசியே
கற்பகம்
என்ரன குழப்பினா”.
14 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“அவ குழப்பினா என்ன...? எனக்கு மட்டும் மூரள எங்க யபாச்சு...? என் பிள்ரள பத்தின என் கவரல யமயலாங்க, இந்த கல்ோணத்ரத உடயன முடிச்சுடணும்னு நான் உன் தாத்தா கிட்ட யபசியனன்.” “என்ன
இருந்தாலும்
படிச்சவரு,
வக்கீ ல்
யவற…
அதான்
நிதானமா
யோசிச்சவரு, ‘நம்ம விசுவுக்கு இப்யபா தான் இருவத்திைண்டு வேசு ஆகுது பாரு…,
படிச்சு முடிச்சு
இன்னும்
தனிோ ஒரு யகஸ்ரச கூட எடுத்து
நடத்தல… அதனால அவன் யவரலல சகாஞ்சம் ஸ்திைமான அப்புறம் கல்ோணத்துக்கு பார்க்கலாம்னு...’ சசான்னார்.” “எனக்கு உங்க தாத்தா அப்படி சசான்னவுடயன யகாபம் வந்துடுச்சு… நமக்கு வசதி இருக்கு… அவன் யகஸ் எடுத்து நடத்தி தான் இங்க குடும்பத்ரத நடத்தற நிரலரமேில நாம இல்ல… யதவாவுக்கு என்ன குரற…! அப்படி பட்டவனுக்யக, அரலஞ்சுட்டு
பாலன்
ஒரு
இருக்கான்…
வருஷத்துக்கும் நம்ம
விசுவுக்கு
யமல
சபாண்ணு
ரகயும்,
காலும்
யதடி இப்படி
இருக்கறப்ப, நாம அரதயும் யோசிக்க யவண்டாமான்னு…? யகட்யடன்.” “உன் தாத்தாவுக்கு மாலினிே கட்டி சவக்கறதுல இஷ்டம் இல்ல… ‘அவங்க யபாறாத யநைம் நம்ரம அண்டி வந்துட்டாங்க… என் சித்தப்பா மட்டும் உசுயைாட இருந்திருந்தா தன் சபாண்ரணயும், யபத்திரேயும் இப்படி ஆதைவு இல்லாம விட்டு சவச்சு இருக்க மாட்டார்… பண்ண உதவிக்கு பிைதிபலரன எதிர்பார்த்த மாதிரி இருக்கு பாரு’ ன்னு... தேங்கினார்.” நானும்,
கற்பகமும்
எடுத்து
சசான்னப்புறம்
ஒரு
அளவுக்கு
மனசு
மாறினவர்,… “இப்யபாயவ என்ன அவசைம்… சைண்டு யபருக்கும் சின்ன வேசு… ஒரு சைண்டு வருஷம் யபாகட்டும்னார்.” “ஹம்… என் நாக்குல சனி… என் பிள்ரளக்கு அரமஞ்ச நல்ல வாழ்க்ரக தட்டி யபாேிடுயமான்னு…! நான் தான் புத்தி சகட்டு யபாய், அவர் சசான்னரத யகக்காம,... ‘அந்த காலத்துல நீ ங்க என்ரன கல்ோணம் பண்ணும் யபாது நீ ங்க காயலஜ் கூட முடிக்கல, நானும் அப்யபா மாலினிரே விட சின்னவ… ஏன் நீ ங்களும், நானும் நல்லபடிோ குடும்பத்ரத நடத்தலோ’ ன்னு…? 15 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
யகட்டு,
‘இப்யபாயவ
கல்ோணத்ரத
சசஞ்சுடலாங்க’
ன்னு
பிடிவாதம்
பிடிச்யசன்.” “அதுக்கப்புறம்
தான்
உங்க
தாத்தா
கல்ோணத்துக்கு
முழுசா
சம்மதிச்சார்.” எசதரதயோ
‘ஹும்…
புரிஞ்சுக்காம
யோசிச்ச
விட்டுட்யடன்…
நான்
நம்ம
அவங்க
சைண்டு
சசாந்தம்ங்கற
ஒருத்தருக்கு
யமல அந்த மாதிரி
யபருக்கும்,
அக்கரறயும்
இருந்துச்சு…
விஷேத்ரத
மாலினிக்கு விசு யமல
ஆரசயோ, இல்ரல விசுவுக்கு அவ இல்ரல…
ஒரு
ஆனா
சரிோ
அப்படி
ஒரு
விருப்பயமா
ஒண்ணா வளர்ந்த பாசமும்,
மட்டும்
தான்
கல்ோணம்ன்னு
ஒருத்தர் வைப்ப,
யமல
அவங்க
சந்யதாஷமா வாழ, அக்கரறயும் பாசமும் மட்டும் யபாறாது... முக்கிேமா காதல்
இருக்கணும்னு
எனக்கு புரிஞ்சப்ப, காலம் சைாம்பயவ கடந்து
யபாச்சு.” ‘மாலினிரே கல்ோணம் சசஞ்சுக்க சம்மதமா…? என்று விசுரவ யகட்ட எனக்கு, அயத மாதிரி உன் அம்மாரவயும் ஒரு வார்த்ரத யகட்கணும்னு ஏயனா யதாணாம யபாேிடுச்யச சர்வா...’ இரத மனதில் நிரனத்த பர்வதம், தன் யபைனிடம் வாய் வார்த்ரதோக சவளிபடுத்தவில்ரல. ஆச்சி
சில
நிமிடங்களாக
சமளனமாக
இருக்கவும்,
தன்
சபற்யறாரின்
திருமணத்ரத பற்றி அறியும் ஆவலில், “ம்… அப்புறம் எப்யபா, எப்படி அவங்க கல்ோணம் ஆச்சுன்னு சசால்லுங்க ஆச்சி…” என்று அவரை மீ ண்டும் நிகழ்வுக்கு இழுத்து வந்தான். “விசுவுக்கும் நாங்க
நாள்
கல்ோணத்துக்கு கிழரம
மறுப்பு
பார்த்து
இல்ரலன்னு
சதரிஞ்ச
உடயன,
கல்ோணத்துக்கு தடபுடலா எல்லா
ஏற்பாடும் சசஞ்யசாம்.”
16 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“அம்மா…,” என குைல் சகாடுத்துக்சகாண்யட உள்யள வந்த விசு, பர்வதம் தன் யபைனிடம் பரழே விஷேங்கரள சசால்லிக்சகாண்டு இருந்தரத யகட்டு விட்டார். “அம்… மா…!” யகாபமாக கத்திே விசுவின் புறம் பர்வதமும், சர்வாவும் திரும்ப…, “இவன் கிட்ட இப்யபா எதுக்கு மா, அந்த சகாடுரமரே பத்திசேல்லாம் யபசிக்கிட்டு இருக்யக…?” யகாபமாக விசு யகட்க,... “இல்ல… விசு… சர்வாவுக்கும் நடந்தசதல்லாம் சசால்லணும் இல்ல…!!” “சசால்லி…? சசால்லி என்னத்ரத சாதிக்க யபாயறாம் மா…? இத்தரன நாளா நம்ரம பத்தி நிரனச்சுப் பார்த்திருக்கானா…? இல்ல இவனுக்கு நம்ம யமல அக்கரற தான் இருந்து இருக்கா…? இத்தரன வருஷம் நம்ரம தவிக்க விட்டுட்டு, ‘நீ ங்க எப்படி இருந்தா எனக்சகன்ன’..? அப்படிங்கற எண்ணத்துல பிரிஞ்சு இருந்தவன் தாயன இவன்…!!” சசால்லி
“அவரன
சபாறந்தவயனாட
என்ன
குணம்,
பிையோஜனம்…? அவரள
யபால
அந்த
ஓடுகாலிக்கு
விட்யடத்திோ
தாயன
இருக்கும்…!” “விசு…!!” என பர்வதம் அலற… அவரின்
அரழப்பு
காதில்
ஏறாமல்
தன்
பாட்டில்
விசுவும்
யதளாக
சகாட்டிக்சகாண்டு இருந்தார். “பாசம், பந்தம் பத்தி இவனுக்சகல்லாம் புரிோது… புரிஞ்சி இருந்தா என்ரன விட்டு இத்தரன நாள் விலகி இருந்து இருக்க மாட்டான்… அவ
ைத்தம்
தாயன மா இவன்… அவளுக்கு இருந்திருந்தா தாயன இவனுக்கும் அந்த நல்ல குணசமல்லாம் வரும் …!! இவனும் என்ரன சப்பாணிோ தான் பார்த்தான் யபால...?”
17 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
“யபாதும் விசு… இனி ஒரு வார்த்ரத யபசாயத…” என பர்வதம் சகஞ்ச… அவரின் “ஓடுகாலி…” என்ற சசால்ரல தாண்டி சர்வாவின் காதுகளில் யவறு எதுவும் விழவில்ரல… தன்ரன சபற்றவரள பற்றி, அவனின் தந்ரத சசான்ன அதிர்ச்சிோன விஷேம், அவன் மூரளரே மழுங்கடித்து விட்டது. அம்மா இறந்து விட்டதாகத்தான் சர்வாவுக்கு சசால்ல பட்டு இருந்தது… இதுவரை அப்படி நம்பியே வளர்ந்தவனுக்கு, இந்த தகவல் யபரிடிோக இருந்தது. “ஆச்சி… இவர் சசால்றது உண்ரமோ…?” அவன் ஆழ்ந்த குைலில் நம்பிக்ரக இழந்து யகட்க,... “ஆமாம்…” என பர்வதம் தரல அரசத்தார். “இன்னும் என்ன என்ன விஷேம் எல்லாம் என்கிட்ட இருந்து மரறச்சு சவச்சு இருக்கீ ங்க ஆச்சி…?” சர்வா, புேரல உள்ளடக்கிே மனதுடன் அரமதிோக யகட்டான். இதற்குள் விசுரவ யதடி லல்லியும்
வந்துவிட… விசுவின் யதாற்றத்ரத
கண்டவள், “என்ன ஆச்சுங்க...? ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கீ ங்க…?” எனவும்…, தான்
அரறக்குள்
வந்த
விஷேம்
அப்யபாதுதான்
நிரனவிற்கு
வை…
“அம்மா… சவி முழிச்சுட்டா… நான் அவரள சடஸ்ட் சசய்ே ஆஸ்பத்திரிக்கு அரழச்சுட்டு
யபாயறன்…
நீ
பத்திைமா
இரு…”
என
சசால்லிவிட்டு
அரறரே விட்டு விசு யபாக ஆைம்பிக்க,… தன் அப்பாவின் சிறுவேது வாழ்க்ரகரே பற்றி ஆச்சி சசால்ல யகட்டு, விசுவின் பால் இளக துவங்கிே, சர்வாவின் மனம்… இப்யபாது முற்றிலும் மாறி இறுகி விட்டது… ‘தன் அம்மாரவ பற்றி இத்தரன நாள் தன்னிடம் மரறத்தது...,
தன்ரன
சசால்லலாம்…!!
நான்
எப்படி, அந்த
அவர் அளவு
வட்ரடவிட்டு ீ
சவளியே
யவண்டாதவனா…?’
என
யபாக எல்லா
சிந்தரனகளும் ஒன்று யசர்ந்து தாக்க... யகாபம் சகாப்பளிக்க… “நில்லுங்க 18 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
அப்பா… முதல்ல எனக்கு விளக்கம் சசால்லிட்டு யபாங்க…” என விசுரவ தடுத்தான். “ஐோ சர்வா…,” என பர்வதமும்,... “என்னங்க…,” என லல்லியும் ஒயை சமேம் அரழக்க… “என்னடா
சசால்லணும்…?
என்ன
சசால்லணும்...?
உன்
அம்மா
என்
முகத்துல கரிே பூசிட்டு, அடுத்தவயனாட ஓடிப்யபான அசிங்கத்ரத பத்தி சசால்லணுமா…? இல்ல… அத்தரன வருஷம் ஆரசோ வளர்த்தாயை என் அப்பா, அவர் யமல பழிே தூக்கி யபாட்டு… நல்லா நடமாடிட்டு இருந்த மனுஷருக்கு அந்த அதிர்ச்சிேினால பக்கவாதம் வை சவச்சு, கரடசி காலம் வரை கஷ்டப்பட சவச்சாயள… அரத பத்தி சசால்லணுமா…?” இரத யகட்ட சர்வா சிரலசேன அதிர்ந்து நிற்க… “நீ ஒரு மண்ரணயும் சதரிஞ்சுக்க யவணாம்… உன்ரன இங்க வந்துடு சர்வான்னு,
முன்ன
ஆரசோ
கூப்பிட்ட
நாயன,
இப்யபா
சசால்யறன்...
சமாதல்ல மூட்ரட முடிச்ரச கட்டிக்கிட்டு, வட்ரட ீ விட்டு யபாற வழிே பாரு…
மான்
குட்டி
ஆக்கிட்டியே…
யபால
சவிரே,
யபாயறாயமா…?”
என
துள்ளி
எப்படி
திரிஞ்சவள,
பரழே
கவரலோக
ஒயை
நாளில்
நிரலரமக்கு
சசான்ன
விசு…,
இப்படி
சகாண்டு
“கிளம்பு
வை
லல்லி,
யநைமாச்சு…” என அங்கிருந்து சவளியேறினார். தன் தரலேில் சபரிே பாறாங்கல்ரல யபாட்டு விட்டு, தனக்கு ஆறுதலாக யபசாமல்… இப்யபாதும், தன் நண்பரும், அவர் சபற்ற மகளும் தான் முக்கிேம் என சசல்லும் தந்ரத மீ து, முன்பு ஒரு காலத்தில் இருந்த சவறுப்பு, மனதின் ஆழத்தில்
இருந்து
வார்த்ரதகளின்
மீ ண்டும்
தாக்கமும்
யமயல
யகாபத்ரத
எழும்பி விசிறி
வை…
அவர்
விட…
‘இன்று
யபசிே இந்த
பிைச்சரனக்கு ஒரு முடிரவ கட்டாமல் ஓேமாட்யடன்...’ என்ற முடியவாடு அவர்கரள பின் சதாடர்ந்தான் சர்வா.
19 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
முழிப்பிற்கு வந்து இருக்கும் சவிரே காண ஆவலாக, பர்வதமும் சவளியே வந்தார். ஹாரல அப்படியே சவிரே
அரடந்தவுடன் நின்று பற்றிே
சவிேின்
விட்டான்… நிரனவு,
யதாற்றம்
என்னதான் அவரன
நிரனவு
யகாபமாக
யமயல
அடி
வைவும்,
சர்வா
இருந்த
யபாதும்,
எடுத்து
ரவக்க
விடவில்ரல. சர்வா ஜன்னல் வழியே சவளியே பார்க்க…
ஏற்கனயவ சவி காரில்
ஏறி
இருந்தாள்… அருயக வினு, விக்கி, அரமதிோக நின்று இருந்தனர்... பிைணவ் கதரவ திறந்து விட, காரில் ஏறும் விசுவும், லல்லியும் கண்ணில் பட்டனர். பிைணவ் ஏயதா சசால்வதும், பர்வதம் தரல அரசப்பரதயும், குனிந்து கார் ஜன்னல் வழிோகப் யபசுவரதயும், கண்டவனின் மனயமா... ‘தான் மட்டும் தனித்து விட பட்டு விட்யடாம்...’ என்ற உண்ரமரே சுட்ட, சவிேின் நிரனவு மட்டுப்படுத்திே,
அவனுரடே
யகாபயமா
மீ ண்டும்
தரல
விரிக்க
துவங்கிேது. பிள்ரளகயளாடு பர்வதம் உள்யள நுரழே, சர்வாயவா புேசலன வட்ரட ீ விட்டு சவளியே வந்தவன், தன் ஆத்திைம் சமாத்தத்ரதயும் தன் ரபக்கின் யமல் காட்டினான்… யவகமாக சசல்பவரன பார்த்து பர்வதம் சசேலற்று நின்றார்.
20 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே – 6
சர்வமும் நீ யே - 7
கதிரவன்
யேற்யக
ேறைே,
பால்
நிலவு
வான்வவளிேில்
யகாயலாச்ச
ஆரம்பித்த அழகிே வபான் ோறல யநரம்… சவிறே ஹாஸ்பிட்டலுக்கு அறழத்து வந்த விசுவும், லல்லியும் அவறள EEG எடுக்கும் இடத்திற்கு, ரஞ்சிேின் துறையோடு அறழத்துச் வசன்ைனர். சவிறே உள்யள அனுப்பிவிட்டு வவளியே காத்திருந்தவர்களின் முன், சர்வா வந்து நின்ைான். வந்தவறன
கண்டுக்வகாள்ளாேல்
விசு
முகம்
திருப்ப,
லல்லி
‘என்ன
வசய்வது’ என்று புரிோேல் சர்வாவின் முகத்றத பார்த்தாள்.
1 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“நான்… உங்க கிட்ட யபசணும்…” “ப்…
ச்யச…”
சலித்த
விசு…
“லல்லி…,
அவறன
இங்க
இருந்து
யபாக
வசால்லு”… என ேறைமுக பதில் வகாடுக்க,... சரிோக அந்யநரம் றபரவியும் அங்யக வந்தார். அவறளக்கண்ட விசு..., “சவிறே வடஸ்ட் வசய்யும் யபாது கூட நீ இல்றலனா எப்படி ோ…?” என,... “அண்ைா, உள்ள நல்ல அனுபவம் ேிக்க டாக்டர்கள்
இருக்காங்க… நான்
இருக்கணும்ன்னு கட்டாேம் இல்ல… நீ ங்க வடன்ஷன் ஆகாதீங்க…” “அண்ைாறவ நீ ஏன் அறழச்சுட்டு வந்யத லல்லி…? அவர் தான் வராம்ப எயோஷனல்
ஆகிடுவாருன்னு
உனக்கு
வதரியுயே…!”
என்று
றபரவி
யகட்டவுடன்,... “சவி
விஷேத்துல
அவர்
நாே
வசால்ைறத
யகட்கைது
இல்றலன்னு
உங்களுக்யக வதரியும் தாயன அக்கா…” என... ஏற்கனயவ சவிறே காை அவளின் வட்டிற்கு ீ வசன்ைிருந்த ஆண்கள்
இருவரும்
ஏயதா
வாக்குவாதம்
வசய்தறத
ரஞ்சி, வட்டில் ீ பற்ைி
வசால்லி
இருந்தபடிோல், சர்வாவின் யகாபோன முகத்றத கண்டவுடன்..., “அண்ைா, நீ ங்க
என் ரூம்ல
யபாய் காத்திருங்க…” என்று வசால்லி அவர்கறள
வற்புறுத்தி, ஒரு நர்ஸ்சுடன் தன் அறைக்கு அனுப்பினார். “என்னங்க,” வேதுயவ அறழத்த லல்லிறே,... ‘என்ன…?’ என்பது யபால் விசு பார்க்க… “நாே இப்யபா இருக்க இடத்றத ேனசுல வவச்சு தேவு வசய்து அறேதிோ இருங்க… ப்ள ீஸ்…” என்று வகஞ்ச,...
2 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
தன் றககறள கட்டிக்வகாண்டு, சுவற்ைில் சாய்ந்து ஒரு காறல தூக்கி சுவரில்
ஊன்ைி
நின்ை
சர்வா,
அறேதிோக
தன்
தந்றதறே
பார்த்துக்வகாண்டு நின்ைான். சில
நிேிடங்களுக்கு
முடிோேல்,
தன்
யேல்
அவனின்
ேகனிடம்
ஊடுருவும்
திரும்பி,
“ஆச்சி
பார்றவறே உன்
தாங்க
கிட்ட
என்ன
வசான்னாங்கயளா எனக்கு வதரிோது சர்வா… ஆனா நீ என்ன வநனச்சுட்டு இருக்கியோ அது அப்படி இல்ல… அதாவது லல்லி உடனான என்யனாட கல்ோைத்றத பத்தி வசால்யைன்.” நல்லாயவ
“எனக்கு
வதரியும்
உன்றன
யகட்காே
நான்
இன்வனாரு
கல்ோைம் வசஞ்சது உன்றன வராம்ப பாதிச்சு இருக்குன்னு… ஆனா…” விசு இறடவவளி விடவும்… “என்னால தான் சர்வா… எல்லாம் என்னால தான்...
என்றனயும், என் குடும்பத்றதயும்
காப்பாற்ை தான் உன் அப்பா
அவசரோ என்றன கல்ோைம் வசஞ்சுக்க யவண்டிேதாச்சு…” என அவனுக்கு புரிே றவத்துவிடும் யநாக்கத்துடன் படபடவவன்று யபசினார் லல்லி. லல்லி வடன்ஷனான உடன், இறடேிட்ட விசு,... “என்றனக்யகா முடிஞ்சறத பத்தி இப்யபா யபசி எதுவும் ஆக யபாைது இல்றல சர்வா… ஆனா, எனக்கு இன்வனாரு ேறனவி அவசிேம் என்பதனால நடந்த கல்ோைம் இல்றல எங்கயளாடது… அப்யபா எங்க வரண்டு யபயராட சூழ்நிறல அப்படி…!” “உங்க வரண்டாவது கல்ோைத்றத பத்தி இப்யபா நான் யகட்கல… ஆனா அறத பத்தியும் கண்டிப்பா உங்க கிட்ட யபசுயவன்… எனக்கு இப்யபா உடயன வதரிேயவண்டிேது, உேியராட இருக்க என் அம்ோ, இைந்து யபாேிட்டதா இத்தறன
வருஷம்
ஏன்
எனக்கிட்ட
வபாய்
வசான்ன ீங்க
பதில்…” ‘நீ ங்கள் கண்டிப்பாக வசால்லியே ஆக யவண்டும்’
என்பதற்கான என்பது யபால்
அவன் குரல் ஒலித்தது.
3 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
சர்வா வசான்னறத யகட்ட லல்லி, தந்றதயும், ேகனும் யபசிக்வகாள்ள வழி வசய்து,
அவர்களுக்கு
தனிறே
வகாடுத்து
அந்த
அறைறே
விட்டு
வவளியேைினார். சில நிேிடங்கள் அறேதிோக கழிே... “உன்யனாட அம்ோறவ நான் ஆரம்பத்துல இருந்யத என்யனாட வராம்ப நல்ல யதாழிோ தான் பார்த்யதன்… அவளும் அப்படித்தான்... என்றனக்கும் அவ என் ஊனத்றத வபருசா நிறனச்சது இல்றலன்னு தான் நான் பல வருஷோ நம்பியனன்… ஆனா, என்றன என் ஊனத்யதாட ஒரு நண்பனா,
ஏத்துக்க
முடிஞ்சவளால, ஒரு கைவனா பார்க்க முடிேறல.” “அவ ேனசுல இப்படி ஒரு வருத்தம் இருக்குங்கைறத, நான் அவயளாட குடும்பம் நடத்திே அந்த மூன்ைறர வருஷத்தில் ஒரு முறை கூட உைரயவ இல்றல…” “ோலினிோல ஆரம்பத்தில் என்யனாடு…!” விசு தேங்க… சர்வாவிற்கும் தன் அப்பாவின் பர்சனல் ஸ்யபசில் நுறழயும் இந்த யபச்சு பிடித்தோக இல்றல. “அவங்க இப்படி வசய்ே யபாைாங்கன்னு உங்களுக்கு வகாஞ்சம் கூடவா சந்யதகம் வரறல…?” ‘இல்றல’
என
தறலேறசத்த
அறடோளமும்
இல்லாே
ஏற்படுத்திக்கணும்
என்ை
விசு…
“உன்
எனக்குன்னு வவைியோட
தாத்தாயவாட ஒரு
வராம்ப
பின்புலமும்,
யபறர
வக்கீ லா
கடுறேோ
என்யனாட
காரிேர்ல கவனம் வசலுத்திட்டு இருந்த யநரம் அது.” “கல்ோைம் ஆன புதுசில் வகாஞ்ச நாள் என்யனாட வவளிேில வந்தா… அவ கன்சீவ் ஆனதுக்கு அப்புைம் அது படிப்படிோ குறைஞ்சு, ஒரு கட்டத்தில் நின்னுடுச்சு… நீ வபாைந்ததுக்கப்புைம் எங்களுக்குள்ள ஒரு சிறு இறடவவளி வந்துடுச்சு… எனக்கும் அது தப்பா வதரிேறல... பிள்றள பிைந்ததால் இப்படி இருக்கான்னு நிறனச்சுக்கிட்யடன்... என்யனாட கவனமும் அப்யபா யவறலல தீவிரோ இருந்ததுல,
வட்டில் ீ அவ என்றன விட்டு விலகுைது கூட என் 4
All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
கவனத்தில் பதிேல… என்னுடன் எப்யபாவும் யபால் இருந்ததா தான் எனக்கு யதாணுச்சு.” “ஒரு யபாலிோன சந்யதாஷ யேகம் தான் எங்கறள சூழ்ந்து இருக்குங்கைறத உைராேல், அது தந்த நிழலில், இறளப்பாைியனாம் நாங்க எல்யலாரும்.” நிறனத்தால்
“என்றன
எனக்யக
அசிங்கோ
இருந்துச்சு
சர்வா…
என்
ேறனவிேின், என் கூடயவ வளர்ந்த, வாழ்ந்த ஒரு வபாண்யைாட ேனறச, உைர்வுகறள, புரிஞ்சுக்காத ேறடேனா இருந்து இருக்யகன்.” “ஆனா அவ விட்டுட்டு யபாகும் யபாது, எழுதின வலட்டர்ல தான் நான் நிறைே விஷேங்கறள
புரிஞ்சுக்கிட்யடன்…
அவ
என்யனாட
இஷ்டப்பட்டு
சந்யதாஷோ வாழறல… என்றன கஷ்டப்பட்டு சகிச்சுட்டு இருந்து இருக்கா.” “என் அப்பாறவ, கண்ட யேனிக்கு யபசிேிருந்தா…” ‘நன்ைி கடனுக்காக அவ எதிர்க்காலத்றத
நாசம்
வசஞ்சுட்டார்…
றபேயனாட
நல்வாழ்க்றகறே
ேட்டுயே பார்த்தார்… அவளால ஒரு யகாவிலுக்கு, கல்ோைத்துக்கு கூட, நிம்ேதிோ, சந்யதாஷோ பரிதாப
பார்றவ
என்யனாட யபாக முடிேல… ேத்தவங்கயளாட
அவயளாட
ஏழ்றேறே
அவளுக்கு
திரும்ப
திரும்ப
சுட்டிக்காட்டி ஏளனப்படுத்திேதாம்.’ ‘அவயராட
தேவில் இருந்ததால தாயன இப்படி வபாருத்தம் இல்லாத
ஒருத்தருக்கு தன்றன கல்ோைம் வசஞ்சு
கூண்டில் அறடச்சுட்டார்…’
இப்படி எவ்வளயவா எழுதி இருந்தா.” “உன் தாத்தாறவ, ஒரு குற்ைவாளி அளவுக்கு யோசோ சித்தரிச்சு இருந்தா அவ.” “அந்த வலட்டறர படிச்ச அப்பாவுக்கு, தாங்கயவ முடிேல… அதிர்ச்சிேில், அவருக்கு பக்கவாதம் வந்துடுச்சு.” “என்றன… என்றன… கூட
கூட்டிட்டு யபாக நிறனக்கறலோ அவங்க…?
சர்வா தேக்கோக யகட்க… 5 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
அவனின் கண்கறள சந்தித்த விசு,... ‘இல்றல’ என தறலேறசத்தார்… “அவ ோர் கூட யபானா வதரியுோ…? அப்யபா எங்க அப்பா கிட்ட, என்றன யபால ஜூனிேரா இருந்த ராஜயசகயராட…
அவன் எல்லாயே லீகலா வசஞ்சு
இருந்தான்… விடுதறல பத்திரம், ேைமுைிவுக்கு சம்ேதம்னு வசால்லியும், அப்புைம்
உன்றன
அவ
வளர்க்க
விரும்பறல,
நாயன
உனக்கு
முழு
வபாறுப்புன்னும் பத்திரத்தில் எழுதி றகவேழுத்து யபாட்டுட்டு யபாேிருந்தா.” தன்றன வபற்ைவள், தன்றன பற்ைி வகாஞ்சமும் எண்ைாேல் வசன்ைறத யகட்ட சர்வாவிற்கு துக்கம் வதாண்றடறே அறடத்தது. “அவ என்றன யகட்டு இருந்தா… நான் கண்டிப்பா அவ சந்யதாஷத்துக்காக விவாகரத்து வசஞ்சு இருப்யபன்… ஆனா இப்படி, கட்டின புருஷறன, வபத்த பிள்றளறே,
அவ
யேல
உேிறரயே
வவச்சு
இருந்த
குடும்பத்றத,
ோறரப்பத்தியும் வகாஞ்சம் கூட யோசிக்காே… யபாய்ட்டா…” “ஆனா, ஒரு விதத்துல அவறள குற்ைம் வசால்லியும் பிரயோஜனம் இல்ல… அவளுக்கு ஆரம்பத்துறலயே என்றன கல்ோைம் வசய்ே இஷ்டம் இல்றல யபால… உன் அம்ோச்சி அவறள ேிரட்டி, அழுது, கறரச்சு கட்டாேபடுத்தி தான் கட்டி வவச்சு இருக்காங்க.” “உன்
அம்ோ
யபானதுக்கு
அப்புைம்,
கற்பகம்
அத்றத
அறதவேல்லாம்
வசால்லி அழும் யபாது தான் எங்க மூணு யபருக்கும் விஷேம் வதரியும்… அப்பாறவ
அப்படி படுத்த
வார்த்றத
கடிந்து
யபசாத
படுக்றகோ அம்ோ,
பார்க்கவும்,
‘தப்பு
என்றனக்கும்
பண்ைிட்டியே
ஒரு
கற்பகம்னு...’
கதைவும்… அத்றதக்கு என் வாழ்றகறே சிறதச்சுட்யடாயேங்கை, குற்ை உைர்ச்சிேில் ஹார்ட் அட்டாக் வந்து இைந்துட்டாங்க…” அன்றனேின்
நிராகரிப்றப
அைிந்த
சர்வா
எல்லாவற்றையும்
அறேதிோகயவ யகட்டுக்வகாண்டு நின்ைான். தன் வாழ்றகேின் இருண்ட நாட்கறள நிறனவு கூர்ந்த விசு…
6 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“ஒரு ேனுஷனுக்கு இதுக்கு யேல யவை என்ன அசிங்கம், அவோனம் வரமுடியும் சர்வா… அவனவன் என்றன பார்த்த பார்றவ இருக்யக…” “என் முதுகுக்கு பின்னால அவங்க யபசின கிண்டல் யபச்சு,... முடிேல சர்வா… ஒவராரு நாளும் அடுத்தவங்கயளாட பரிகாசத்றத தாங்க முடிோே நான் பட்ட யவதறன, எனக்கு ேட்டும் தான் புரியும்…” “நீ ஆரம்பத்தில் உன் அம்ோறவ வராம்ப யதடுவ… அழுவ… யபாக யபாக அவறள யகட்கைறத நிறுத்திட்ட…” கவனிக்கயவ
“அப்பாறவ
அம்ோவுக்கு
யநரம்
யபாைல…
உன்றன
அவங்களால பார்த்துக்க முடிேல… அப்யபா எனக்கு உன்றன கண்டாயல பிடிக்காது… உன்றன பார்த்தா, உன் அம்ோவின் துயராகம் ேட்டுயே ேனதுல வதரியும்…” “உன்
கிட்ட
இருந்து
விலகியனன்…
உன்றன
என்
கிட்ட
இருந்து
விலக்கியனன்.” “வரண்டு ோசம் யகார்ட்டுக்குக் கூட யபாகல… வட்றட ீ விட்டு வவளியே யபாகைறதயே நிறுத்திட்யடன்.” “றபத்திேம் வருவிோ,
பிடிக்காத அதனால்
குறை… உன்றன
வட்ல ீ
இருக்கும்
தவிர்க்க,
திரும்ப
யபாது
நீ
என்கிட்யட
யகார்ட்டுக்குப்
யபாக
ஆரம்பிச்யசன்.” “என்ன படிச்சு என்ன...? அடுத்தவன் கஷ்டத்துல குளிர் காே தான் நிறைே யபர் நிறனக்கைாங்க… எனக்கு வராம்ப பிடிச்ச யவறலேில் கூட என்னால் முழு கவனத்றத வசலுத்த முடிேல.” ‘ஓடினாள்
ஓடினாள்
வாழ்க்றகேின்
ஓரத்துக்யக
ஓடினாள்ன்னு...’
ஒரு
சினிோ வசனம் வரும்… அது யபால தான்… என் நிறலறே அப்யபா… ஒரு கட்டத்தில் என்றனயே நான் அழிச்சுக்க முடிவவடுத்யதன்.”
7 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“அப்பா…” என சர்வா அதிர… “என்ன பார்க்கை…? அதுல கூட நான் யதாத்துட்யடன் சர்வா…” யதவா
“இந்த
இருக்காயன…
அவன்
எப்யபா
எப்படி என்
வாழ்றகேில்
நுறழஞ்சான்னு வதரிேல… ஆனா, நான் தாழ்வு ேனப்பான்றேேில் உறடந்து யபாகும் யபாவதல்லாம், எனக்கு றதரிேம் வசால்ை கிருஷ்ை பரோத்ோவா, சரிோன யநரத்தில் ஆஜராகிடுவான்.” “தற்வகாறல
வசய்ே
முடிவு
பிடிக்கறல…
அதனால,
வசஞ்சாலும்,
எனக்கு
ஒரு
இங்க
காலத்தில்
வசன்றனல
வசய்ே
ேகிழ்ச்சிறே
வாரி
வழங்கிே ேறலேனூருக்கு யபாயனன்.” “லல்லி, நடக்க
தான் நான் உேிர் பிறழக்க காரைம்…. ஒரு யவறள பின்னாடி யபாைது
வதரிஞ்சு
தான்,
அன்றனக்கு
கடவுள்
என்
உேிறர
காப்பாத்தினாயரா…?” தான் தன் வாழ்றகறே முடித்துக்வகாள்ள முடிவு வசய்த அந்த நாளின் நிறனவுக்கு வசன்ைார் விசு,... “எப்பவும் யபால வார இறுதிோக இருக்கவும், புதிதாய் திருேைம் ஆகி இருந்த
யதவா
தன்
ேறனவி
காேத்ரி
ேற்றும்
தன்
குடும்பத்யதாடு
ேறலேனூருக்கு வந்து இருந்தான்... எனக்கு இது வதரிோது… நான் தான் அப்யபா நானாயவ இல்றலயே… நான் காரில் யபாவறத பார்த்த லல்லி, தன் அண்ைனிடம் நான் ஊருக்கு வந்து இருப்பறத வசால்லவும்,... “நடந்த எல்லாம் யதவாவுக்கும் வதரியும்… அப்பப்யபா என் கிட்ட யபசி என்ன திடப்
படுத்துவான்…
அதனால
நான்
வசால்லாே
வகாள்ளாே
ஊருக்கு
வரவும், என்றன பார்க்க நான் தங்கிேிருந்த யதாட்டத்து வட்டுக்கு ீ வந்து கதறவத் தட்டிட்டு இருக்கும் யபாது,... என்யனாட கார் டிறரவர் ‘அசதிோ இருக்கு… தூங்க யபாயைன்னு ஐோ வசால்லிட்டு யபானார்’ன்னு வசால்லி இருக்கான். 8 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“ஏயதா சந்யதகம் வந்தவன், விடாே கதறவ தட்டினான்.” “நான் எடுத்த முடிவில் உறுதிோ இருந்யதன்… ஆனா றகல இருந்த பூச்சி ேருந்றத குடிக்க றதரிேம் இல்லாத யகாறழோ உக்கார்ந்து இருந்யதன்.” அயத யநரம், ‘விசு ஏயதா தவைான முடிவு எடுக்க யபாகிைான்’... என இப்யபாது வதளிவாக
யதவாவுக்கு
புரிந்து
விட,
வட்டின் ீ
உள்யள
நுறழே
வழி
யதடினான்... சுற்றும், முற்றும் பார்றவறே சுழற்ைினான். அந்த கால வடு… ீ நடுவில் திைந்த முற்ைம் உண்டு… டிறரவரின் உதவியோடு, பின் கட்டில் இருந்த டிறரயனஜ் கம்பிறே பற்ைி, சன்யஷடில் எப்படியோ ஏைி…
ோடிக்கு
வந்தவன்…
திைந்து
இருந்த
பால்கனி
கதவு
வழியே
வட்டிற்குள் ீ நுறழந்தான்… உள்யள வடு ீ ேிகவும் அறேதிோக இருக்க, கீ யழ ோடிப்படி அருகில் இருக்கும் விசுவின் அறைக்கு விறரந்தான்.... அங்யக அவன் கண்ட காட்சி யதவாறவ அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கிேது. “விசு… யடய்… என்ன டா பண்ைை...? கீ ழ யபாடுடா அந்த பாட்டிறல…” யதவா அலைினான். யதவாவின்
குரல் யகட்டவுடன்,
றகேில் இருந்த
பூச்சி
ேருந்றத
விசு
யவகோக அருந்தி விட்டான். ேருந்து பாட்டிறல தட்டி விட்டு, அவன் வாேில் யதவா றகறே விட்டான். “விடு யதவா… என்றன நிம்ேதிோ சாக விடு…” விசு உளை... விசுவின் கன்னம் பழுக்க இரண்டு அறை வகாடுத்த யதவா, சறேேலறைக்கு அவறன டிறரவரின் உதவியோடு கஷ்டப்பட்டு இழுத்துக்வகாண்டு யபாய், உப்புக்கறரசறல கலந்து வலுகட்டாேோக அவன் வாேில் புகட்டினான். திேிைி, ேறுத்த விசுறவ இன்னும் இரண்டு அடி யபாட்டான்.
9 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
உள்யள
வசன்ை
வகாஞ்ச
ேருந்தும்
யவறல
வசய்ே
ஆரம்பிக்க…
தாேதிக்காேல் விசுறவ தன் ேருத்துவ நிறலேத்திற்கு அறழத்து வந்து தக்க சிகிச்றச வகாடுத்து உேிறர ேீ ட்டான். விசு வகாஞ்சம் யதைிேவுடன்,... “ஏன்
விசு
இப்படி
ஒரு
றபத்திேக்கார
யவறல
பண்ை...?”
யகாபம்
இருந்தாலும் வபாறுறேோகயவ யகட்டான் யதவா. “முடிேல யதவா… எனக்கு இறத விட்டா யவை வழி வதரிேல டா... என்றன காப்பாத்தி, திரும்ப அந்த நரகத்துக்கு அனுப்பிட்டியே யதவா...” விசு கதை... “கண்டவன் யபச்றச ேனசுல யபாட்டுக்கிட்டு, உன்றன நம்பி இருக்கவங்கள தவிக்க விட இருந்தியே விசு…
ஒயர ஒரு நிேிஷம் அத்றதே நிறனச்சு
பார்த்திோ...? இல்ல உன் பிள்றள உன் நிறனப்புல
வந்தானா...? இப்யபா
அவனுக்கு அம்ோ தான் இல்ல… நீ ோவது இருக்கணும் ன்னு யோசிச்சிோ...? அந்த பிஞ்றச அனாறதோ தவிக்க
விட எப்படிடா
உனக்கு
ேனசு
வந்துச்சு…?” “தப்பு தான் யதவா... நான் என்றன பத்தி ேட்டுயே நிறனச்யசன்... எனக்கு நரக யவதறனேில் இருந்து விடுதறல யவணும்... தினம் தினம் அவோனப்பட்டு சாகுைதுக்கு,
ஒயரேடிோ
யபாய்
யசர்ந்துடலாம்ன்னு
தான்
இப்படி
வசஞ்யசன்...” என கதைிேபடி வசால்லிக்வகாண்டிருக்கும் யபாது, உள்யள வந்த யதவாவின் ேறனவி காேத்ரி,... “ஏங்க, அண்ைா இப்பத்தான் வபாழச்சு வந்து இருக்கார்… வேல்ல யபசி அவருக்கு புரிே வவப்யபாம்… நீ ங்க அவர சும்ோ திட்டாதீங்க...” கைவறன அதட்டிே காேத்ரி,... “வகாஞ்சம்
யோர்
சாதம்
கறரச்ச
ோதிரி
வகாண்டு
வந்து
இருக்யகன்
அண்ைா... முதல அறத குடிங்க...” என்ைாள் அன்பாக.
10 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
தன்னிடம் தன்றேோக யபசும் காேத்ரிறே, றக எடுத்து கும்பிட்ட விசு, “அம்ோடி,
உன்
புருஷன்
வஜன்ேத்துக்கும் நான்
எனக்கு
வசஞ்சு
இருக்கை
உதவிக்கு
பல
கடன் பட்டு இருக்யகன்… இது இன்றனே கடன்
ேட்டும் இல்ல… சின்ன வேசுல பட்டதும் யசர்த்து தான்.” “அண்ைா, குழப்பத்தில் எடுக்கை எந்த முடிவும் ஆக்க பூர்வோ இருக்காது… நீ ங்க ேனசாறலயும் உடம்பாறலயும்
ரைப்பட்டு இருக்கீ ங்க… உங்க கூட
பிைக்காத தங்றகோ வசால்யைன்… சர்வாவுக்காகவாவது நீ ங்க கண்டிப்பா வாழ்ந்து
தான்
ஆகணும்
அண்ைா…
யபசைவங்க, இன்வனாரு புது வசய்தி
இன்றனக்கு
உங்கள
வந்தா உங்கள ேைந்து அதுக்கு
தாவிடுவாங்க... ோற்ைம் ஒன்யை ோைாதது அண்ைா… வநாடிக்கு
ஒரு
ோறுதல
பார்த்து
சந்திக்கும்...
நிறலேில்லா
ேனுஷ ேனசு ேனுஷயனாட
நரம்பில்லா யபச்சுக்கு பலி ஆகிடாதீங்க.” காேத்ரி வசால்வறத வேளனோக யகட்டுவகாண்டார் விசு. ஊரில் விசு இருந்த நான்கு நாட்களும் யதவா, காயு, சிவபாலன் ஆகியோர் அவறர யதற்ைி ேன திடத்றத ஏற்ைி, “உனக்கு உைவாக நாங்க இவ்வளவு யபர்
இருக்கியைாம்… உனக்கு எப்யபா எந்தக்
கஷ்டம் வந்தாலும்,
தேவு
வசய்து எங்கறள நிறனவுல வகாண்டுவா… தேங்காேல் உதவி யகள்… நாங்கள்
எங்களால்
முடிந்தறத
நிச்சேோக
வசய்யவாம்...
எங்கறள
அன்னிேோக பார்க்காயத விசு…” என அைிவுறுத்தி, யதவாயவ, விசுறவ வேட்ராசில் வகாண்டு வந்து விட்டார். விசு யபசுவறத வேௌனோகக்
யகட்டுக்வகாண்டு இருந்த சர்வாவுக்கு,
ஏற்கனயவ யதவாறவ பற்ைி யலசாக யதான்ைிே நல்ல அபிப்ராேம் இப்யபாது யேலும் வலு வபற்ைது. “ஆச்சிக்கு விஷேம் வதரிஞ்சப்ப, அவங்களும் அழுது கறரஞ்சாங்க… இனி இப்படி ஒரு றபத்திேகார யவறல வசய்ே ோட்யடன்னு, அவங்களுக்கு சத்திேம் வசஞ்சு வகாடுத்யதன்.”
11 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“இதுக்கு அப்புைம் ோர் என்ன யபசினாலும் காதுல வாங்காே நானுண்டு என் யவறலயுண்டுன்னு இருக்க ஆரம்பிச்யசன்… அப்யபா உன்னால அடுத்த பிரச்சறன ஆரம்பிச்சுச்சு.” “என்னாலோ…?” இப்யபாது திறகப்பது சர்வாவின் முறைோேிற்று. “நீ சின்ன குழந்றதேில வராம்ப சுட்டி… எல்லா ஆண் பிள்றளகறள யபால அந்த வேதுக்யக உரிே குறும்பும், வால்த்தனமும் உன்னிடமும் இருந்தது… உன்றன ஆச்சிோல தனிோ சோளிக்க முடிேல… ஏற்கனயவ அவங்கயள உடம்பு முடிோதவங்க… இதுல படுத்த படுக்றகோ இருந்த உன் தாத்தாறவ கவனிக்கணும், வராம்ப வருஷம் கழிச்சு முழு வட்டு ீ வபாறுப்பும், நிர்வாகமும் அவங்க யேல விழுந்தது... யபாைாததுக்கு உன்றன வளர்க்கணும்.” “உன்றன
தனிோ
பார்த்துக்க
முடிேலன்னு
என்கிட்யட
உன்
ஆச்சி
வசான்னப்ப… நான் புதுசா ஒரு யவறலோள் ஏற்பாடு வசஞ்யசன்.” “ஆனா நீ ோயராட வசால் யபச்சும் யகக்கல… ஸ்கூல்ல வம்பு வளர்த்த... ேத்த பிள்றளங்க கூட சண்றட, அவங்கறள கடிக்கைது இப்படி உன் யேல அடுக்கடுக்கா
புகார்கள்
வர
ஆரம்பிச்சுது…
தினம்
ஒரு
பிரச்சறன
உன்னால… வட்ல ீ யவறலக்கு யசர்ைவங்க ோரும் முழுசா ஒரு ோசம் கூட நீ டிக்கல.” “எல்லாத்துக்கும்
யேல,
ேத்த
பசங்க
அவங்கயளாட
அம்ோறவ
பத்தி
யபசைறத யகட்டுட்டு, ேைந்து இருந்த உன் அம்ோறவ நீ திரும்ப யதட ஆரம்பிச்ச… அவறள பத்தி யகள்வி யகட்யட… ஆச்சி தன்னால் முடிஞ்ச அளவு உனக்கு பதில் வசால்லியும், உனக்கு அது திருப்தி தரறல… என்கிட்யட வந்து யகட்ட… நான் உன்றன யகாவத்தில் அடிக்க… ஆச்சி என் யேல யகாபப்படன்னு… ஒயர யபாராட்டம் தான்… சாரி சர்வா… உன் யேல தப்பு இல்ல…
ஆனா
என்யனாட
றகோலாகாத
நிறலறேேினாலதான்
என்
யகாபத்றத உன் யேல காட்டியனன்.”
12 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“நீ உன் அம்ோவுக்காக ஏங்கி, வாடி யபாைறத பார்த்து, உன்றன இன்னும் வகாஞ்சம் அக்கறைோ கவனிக்க வசான்னங்க அம்ோ… ஆனா, எனக்கு உன்றன பார்த்தாயல, அவ… ஞாபகம்… அவயளாட துயராகம்தான்… கண் முன்ன வரும்…
உன் கிட்ட நல்லபடிோ நடந்துக்கணும்னு நான் எடுத்த
முடிவு எல்லாம்
காத்துல பைந்துடும்… இது இப்படியே சில ோசங்களா
வதாடர…
வபாறுக்க
முடிோே
அம்ோ
உன்றன
ஹாஸ்டலில்
விட
வசான்னாங்க.” “உன்றன ஊட்டில உள்ள ஒரு
யபார்டிங் ஸ்கூல்ல யசர்த்து விட்யடன்…
அத்யதாட என் கடறே முடிஞ்சுதுன்னு, அடுத்த சில வருஷங்கள் நீ இருக்க பக்கயே தறல வவச்சு படுக்கல…” “எல்லா தப்பும் என் யேல தான் சர்வா... உன் அம்ோ பண்ை தப்புக்கு, உனக்கு தண்டறன வகாடுத்து உன்றன விலக்கி வவச்சது வபரிே முட்டாள் தனம்… எல்லாத்துக்கும்
சாரி…”
என்ைவர்
குரல்
உறடே,
அதற்கு
யேல்
யபச
முடிோேல் அங்கிருந்து வவளியேைினார். அவர் வசான்ன விஷேங்கறள ஜீரைிக்க முடிோேல் சிறலோக சறேந்தான் சர்வா. யபார்டிங் பள்ளிேில் இருந்து லீவுக்கு ேட்டும் வட்டுக்கு ீ விடுமுறைக்கு ேட்டுயே
வருவது, திரும்ப அங்யக வசல்ல முரண்டு பிடித்து அழுவது,
அப்பாவுக்கு பேந்து, விருப்பேில்லாேல் ேீ ண்டும் ஹாஸ்டலுக்கு வசல்வது, பின்னர்
அதுயவ
பழகி,
அவ்வாழ்க்றகேில்
தன்றன
வசவ்வயன
வபாருத்திவகாண்டது எல்லாம் சர்வாவுக்கு நிறனவுக்கு வந்தது. தன் யோசறனேில் இருந்து கறலந்தவன், அப்யபாது தான் விசு அங்கிருந்து வவளியேைி விட்டறத கவனித்தான். டாக்டர். றபரவி தன் அறைேினுள் நுறழே, அங்யக அேர்ந்து இருந்த சர்வாறவ கண்டவர், “என்ன சர்வா…? வட்டுக்கு ீ யபாகாே இங்க இருக்க…?” “சவிக்கு EEG எடுத்தாச்சா ஆன்ட்டி…?” 13 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“அப்யபாயவ ஆச்சு சர்வா…” “ஏதாவது வபரிே பிரச்சிறனோ ஆன்ட்டி...?” “ஆல் இஸ் வவல் சர்வா… ஷி வில் பீ ஓயக…” “ஆக்சுவலா அவளுக்கு என்ன பிரச்சறன…?” “அப்பா வசால்லறலோ சர்வா…?” ‘இல்றல...’ என அவன் தறலேறசக்க… “சாரி சர்வா… என்யனாட யபஷன்ட் பத்தி அவ சம்ேதம் இல்லாே, நான் ோர் கிட்டயும் யபச முடிோது.” றபரவிறே பார்த்தவன்… “ஓயக.. ஆன்ட்டி… ஆனா அவயளாட வேடிக்கல் கண்டிஷனுக்கு
ஒரு
யபரு
இருக்கணும்ல… அது
என்னன்னு ேட்டும்
வசால்லுங்க… நான் வவளில விசாரிச்சுக்கயைன்.” “நீ நிறனக்கை ோதிரி அவளுக்கு உடல் ரீதிோ எந்த ப்ராப்ளமும் இல்றல…” “அப்யபா…?” “அவளுக்கு வர வலிப்பு Non epileptic seizure ன்னு
வசால்ை வறக… இது
மூறளேில் ஏற்படை பாதிப்பால, வரது இல்றல…! ேன அளவில் ஏற்படை ஒரு அதிர்ச்சிேின் பின் விறளவால வரது.” “புரிேல ஆன்ட்டி…” “அவளுக்கு, முன்னாடி நடந்த
சம்பவத்தின் பிற்கால பாதிப்பு தான் இந்த
வலிப்பு.” “என்ன ஆச்சு…?”
14 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“சாரி… இதுக்கு யேல வசால்ல முடிோது சர்வா…” “அந்த சம்பவத்துக்கு ஒரு யபாலீஸ்க்காரன் காரைோ…?” றபரவிேின் வேௌனத்றத ‘ஆம்’ என வகாண்டு,… “அவ தறலேில அடி பட்டு…” “இல்ல சர்வா… நான் வசான்னறத நீ சரிோ புரிஞ்சுக்கல.” “அந்த சம்பவம் வகாடுத்த அதிர்ச்சிேில், பேத்தில், ஸ்ட்வரஸ்சில், அவ மூறள அந்த நிகழ்றவ முழுதும் பிளாக்(block) பண்ைிடுச்சு… அப்படி நடந்ததற்கான நிறனயவ ேழுங்கடிக்க பட்டுடுச்சு… ஆனா முழுதும் ேறைோே ஞாபக அடுக்குகளில், ேனதின் அடி ஆழத்தில் யசேிக்க பட்டு விட்டது.” நிறனயவ இல்றலனா… அப்புைம் இப்படி வலிப்பு ஏன் வருது ஆன்ட்டி…? “அந்த நாள் வதாடர்பான ஏயதனும் அவ கண்ைில் பட்டாயலா, இல்றல யகட்டாயலா,
இல்றல
திரும்ப
அயத
யபால
ஒரு
சூழ்நிறலேில்
அவ
ோட்டிக்கிட்டா, அவளுக்கு அந்த நிறனவு திரும்ப வரும்… வருது... அப்படி வரும் யபாது அவ மூறளக்கும், ேனசுக்கும் நடக்கும் யபாராட்டத்தில் ஒரு கட்டத்தில், சம்பவத்தின் முழு வச்றச ீ எதிர்வகாள்ள முடிோே, வலிப்பா வவளிப்படுது… இறத dissociative seizure ன்னு வசால்யவாம்… ஒரு வறகேில் இது தற்காத்துக்கை வேக்கானிசம்.” ோர்
அவளுக்கு
யோசித்தவன்,…
இவ்வளவு
வபரிே
“விளக்கத்துக்கு
பாதிப்பு
நன்ைி
ஏற்பட
ஆன்ட்டி…
காரைம்…? அவங்க
என
வட்டுக்கு ீ
யபாய்ட்டாங்களா…?” என்று யகட்டான். “சவிறே இன்றனக்கு றநட் இங்க அப்வசர்யவஷனுக்காக அட்ேிட் வசஞ்சு இருக்யகன்… ஸ்யகன் பண்ைதுக்கு முன்ன திரும்ப யலசா வலிப்பு வந்துச்சு…” “அப்படிோ… அப்யபா ட்ரீட்வேண்ட் வகாடுக்க ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா…?”
15 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“இதுக்கு வவறும் ேயனாதத்துவ ட்ரீட்வேண்ட் தான் வகாடுக்க முடியும் சர்வா… ேருந்து, ோத்திறரவேல்லாம் இந்த வறக வலிப்புக்கு யவறல வசய்ோது… அவ பேத்றத எதிர்வகாள்ள, யபாக்க, கவுன்வசல்லிங் வசய்து, CBT அதாவது Cognitive behavioural வதரபி வகாடுத்து வகாஞ்சம் வகாஞ்சோ குைப்படுத்த முடியும்… இந்த முறைேில் ஏற்கனயவ அவளுக்கு சிகிச்றச வகாடுத்து அவ குைோகி இத்தறன வருஷங்களா சாதாரை நிறலேில் இருந்தா… யசா இப்யபா ஜஸ்ட் வகாஞ்சம் அட்றவஸ் வகாடுக்க யபாயைாம்… அவ்வளவுதான்... வபருசா யவை ஒண்ணும் வசய்ே முடிோது…” “ஓயக ஆன்ட்டி… நான் கிளம்பயைன்…” என விறடவபற்ைான் சர்வா. அவன் ேனம் முழுவதும், இன்னும் விடுபடாத முடிச்சுகறள எண்ைியே சுழன்ைது…
லல்லி எப்படி அப்பாறவ ேைந்தார்…? சவிேின் நிறலக்கு
காரைோன யபாலீஸ்காரன் ோர்…? யதவா எப்படி இைந்தார்...? இறவ அறனத்தும்
தனித்தனி
நிகழ்வுகளா…?
அல்ல
ஒன்யைாடு
ஒன்று
பிறைந்தறவோ என குழம்பினான். அயத யநரம் வட்டில் ீ வினு, விக்கிக்கு உைவு வகாடுத்து, அவர்கறளத் தூங்க அனுப்பிவிட்டு, ஆஸ்பிட்டல் வசன்ைவர்களின் வருறகக்காக காத்திருந்த பர்வதம், காறலேில் இருந்து நடந்து முடிந்தவற்ைின் தாக்கத்தில், வழக்கம் யபால்
ேகனின்
வாழ்க்றகேில்
ஏற்பட்ட
அறனத்து
தவறுகளுக்கும்
தன்றனயே காரைோக எண்ைி வருந்திக்வகாண்டு இருந்தார்… ‘அவனின் ஊனம் தன்னால்தான் ஏற்பட்டது…. தான் அஜாக்கிரறதோக இருந்ததினால் தான் அவன் யபாலியோவால் தாக்கப்பட்டு இப்படி ஆகிவிட்டான்... அது ேட்டுேில்லாேல், ோலினிோல் அவன் வாழ்க்றகேில் பட்ட அடிகளுக்கும் தான்
அவசரப்பட்டது தான் காரைம்… தான் ேட்டும் ோலினியோடான
அவனுறடே கல்ோைத்தில் பிடிவாதோக இல்லாேல் இருந்து இருந்தால்…’ இப்படிப் பல ‘தன்னால்தான்’ அவறர யபாட்டு புரட்டிேது. இங்யக சவிக்கு துறைோக ஹாஸ்பிட்டலில் தங்கிவிட்ட லல்லியும் அப்பா,
அண்ைா,
அண்ைியுடனான
அந்த
சந்யதாஷோன
தன்
நாட்கறள
நிறனவு கூர்ந்தார். 16 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
காேத்ரி யபால் ஒரு அண்ைி கிறடக்க தான் ேிகவும் அதிர்ஷ்டம்
வசய்து
இருக்க யவண்டும் என்று நிறனத்துக்வகாண்டாள். காேத்ரி, அன்பான அண்ைிோக, ஆசானாக, யதாழிோக ேிக பாசோக இருந்தார் லல்லிேிடம்… சாம்பவி பிைந்த பின், அவர்களின் வடு ீ யேலும் ேகிழ்ச்சிேில் திறளத்தது… சவிறே
அவள் வபற்யைார், அத்றத, தாத்தா
என்று அறனவரும் ேிகவும் வசல்லோக, பாசத்றத அளவில்லாேல் வகாட்டி சீராட்டி வளர்த்தனர். வருடங்கள்
பல
உருள…
யதவாவின்
குடும்பத்தில்
பல
நிகழ்வுகள்
நடந்யதைின… தக்க ேருத்துவ உதவி உரிே யநரத்தில் கிறடக்காேல், தன் அம்ோ இைந்தது, யதவாவிற்குள் ஒரு ோற்ைத்றத வகாண்டு வந்தது… தன் கிராேத்தில் இனி அது வதாடர கூடாது...
தன் பரம்பறர வழி வழிோக வாழ்ந்த கிராேத்தின்
நிறலறே முன்யனற்ைியே தீர யவண்டுவேன்று முடிவு வசய்து, தான் படித்த படிப்பு,
தன்
ஊருக்யக
பேன்
படயவண்டுவேன்று,
ேறலேனூரியலயே
ேருத்துவம் பார்த்து வந்தார். வதாழில் வசய்யுேிடோன ேறலேனூர், எந்த வசதியும் இல்லாத கிராேோக இருந்ததால் தங்கள் வட்றட, ீ படிப்பு வசதிகள் நன்ைாக இருந்த டவுனுக்கும், ேறலேனூருக்கும்
இறடயே
ோற்ைிக்வகாண்டனர்…
இருந்த
அங்கிருந்து
சிறுவாச்சூர்
லல்லி,
சவி
என்னும் இருவரும்
ஊருக்கு படிக்க
வசல்வதற்கு வசதிோக இருந்தது. பாலனும், விவசாேத்தில் முழு வச்சில் ீ ஈடுபட்டு
இருந்தார்… யதவா ஊர்
நலனுக்கு என சில பல நல்ல காரிேங்கறள வசய்தார்…
இேல்பியலயே
வகாஞ்சம் யகாபக்காரரான யதவா,… இப்யபாது வபாது யசறவ என இைங்கி பிைருக்காக உறழத்து, ஊருக்கு வசய்த பல நன்றேகளால், நல்ல யபறர ேட்டும்
அல்ல,
பல
கண்ணுக்கு
வதரிோத
எதிரிகறளயும்
யசர்த்யத
சம்பாதித்துக்வகாண்டார். 17 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
யதவாவின் யகாபம்
ேற்றும்
அதிரடி குைத்துக்கு ஈடு வகாடுத்து, அவரின்
எல்லா வசேலிலும் உற்ை துறைோக நின்ைார் காேத்ரி. ேறலேனூரின்
புது
பைக்காரர்களான
துறர
ேற்றும்
சுந்தரபாண்டி
சயகாதரர்களுக்கும் யதவாவுக்கும் இறடயே ஊர் வபாதுநல விஷேங்கள் சம்பந்தோக அடிக்கடி யோதல்கள் ஆரம்பித்தன. யதவா, ேிகவும் யபாராடி ஊருக்கு யபருந்து வசதி ஏற்படுத்தி வகாடுத்தார். தங்களின்
தனிோர்
சிற்றுந்து
(ேினிபஸ்)
வதாழிலுக்கு
அது
நஷ்டம்
ஏற்படுத்தும் என தகிடுதத்தம் வசய்து, வர இருந்த அரசு யபருந்றத தடம் ோற்ைி விட்டனர் பாண்டி சயகாதரர்கள்… இப்படி ஊருக்காக யதவா பாடுபட, அவர் கஷ்டப்பட்டு ேக்கள் நலனுக்காக யபாராடி வபற்றுத் தரும் சலுறககள் உரிே ேக்கறள அறடோேல், வைாக ீ யபாய்விட,
பாண்டி சயகாதரர்கயள காரைோக இருந்தனர்... எப்படி எது
வசய்தாலும்,
அதற்கு
கள்ளத்தனங்கறள
தறட
யபாடும்
பாண்டி
சயகாதரர்களின்
ேக்களும் உைரவில்றல... அதற்கு காரைம் என்ன
என்று யோசித்த யதவா,... ேக்கள் சரிோன படிப்பைிவில்லாேல் இருப்பயத அவர்களின் அைிோறேக்கு முக்கிே காரைம் என முடிவுக்கு வந்தவர், நடுநிறல பள்ளி வறர ேட்டுயே வசேல்பட்டு வந்த ஊர் பள்ளிக்கூடத்றத உேர் நிறல பள்ளிோக ோற்றும் ஆேத்தங்களில் ஈடுபட்டார். பாண்டி சயகாதரர்கள் வழக்கம் யபால் இதற்கும் முட்டுக்கட்றட யபாட்டனர். இதனால்
ஏற்பட்ட
எரிச்சல்
யதவாவுக்கு
அடங்குவதற்குள்
பாண்டி
சயகாதரர்கள் அடுத்த ஆட்டத்றத துவக்கினர். துறரபாண்டி ஊரில் புதிதாக ஆரம்பித்து இருந்த சர்க்கறர ஆறலேில் பைி வசய்ே
பல
ேக்கள்,
ேிகவும்
குறைந்த
கூலிேில்
கிட்டத்தட்ட
வகாத்தடிறேகளாக அேர்த்த பட்டனர்... ஆறலேில் கறடபிடிக்க யவண்டிே சுகாதாரம், பைிோளர்களுக்கு தகுந்த உைவு வழங்குதல், பைிேிடத்தில் 18 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
யேற்வகாள்ள யவண்டிே பாதுகாப்பு முறைகள், என எறதயுயே
சரிவர
ஏற்பாடு வசய்ோேல், உற்பத்திறே துவக்கி விட்டான் துறர பாண்டி. அடிப்பறட வசதிகள் இல்லாேல், ஆறல வசேல்பட ஆரம்பித்தது தவவைன யதவா ோவட்ட ஆட்சி தறலவரிடம் புகார் வசய்ே, துறரேின் பைபலத்தின் முன் யதவாவின் எதிர்ப்பு எடுபடவில்றல. பாண்டி
சயகாதரர்களுக்கு
யதவாவின்
ேீ து
இருந்த
யகாபம்
அவர்
குடும்பத்தின் ேீ தும் திரும்பிேது... பள்ளி இறுதி ஆண்டில் இருந்த லல்லி, வடு ீ திரும்பும் யநரம் அவள், றகறே பிடித்து துறர வம்பு வளர்க்க, யதவா ஆத்திரத்தின் உச்சத்தில், ஊரில் சிலர் முன் அவறன அறைே, அன்றைே தினம் ேிக வபரிே பிரச்சறன ஆகிவிட்டது. பிரச்சறன வட்டின் ீ வபண்பிள்றளறே பாதித்தறத, தாங்காத சிவபாலனும், காயுவும், இனி ஊருக்கான வபாதுச்யசறவ என வம்றப விறலக்கு வாங்க யவண்டாம் என்று முதல் முறைோக, யதவாவின் வசேல்களுக்கு ேறுப்பு வதரிவித்தனர்… ஏற்கனயவ வகாதித்து யபாய் இருந்த யதவா, வசன்றனக்கு புைப்பட்டு வந்து விசுவின் உதவிறே நாடினார். சர்க்கறர
ஆறலறே
ஆய்வு
வசய்ே
யகாரி
நீ திேன்ைத்தில்
விசுவின்
உதவியோடு ேனு வசய்தார்... விதி, அங்கு யவறல வசய்து வகாண்டிருந்த சிலருக்கு,
யவறு
வழிேில்
எேனாக
முடிந்தது…
யதவா
வசன்றனேில்
இருக்கும் யபாது, ஆறலேில் ஒரு வபரிே விபத்து நடக்க, பலர் உேிர் இழந்தனர். ஏற்கனயவ வழக்கு யவறு யபாடப்பட்டிருந்ததால் இம்முறை துறர தப்பிக்க முடிேவில்றல... வழக்கு விசாரறை நடந்து வகாண்டிருந்தது... சிறைேில் அறடக்கப்பட்ட
துறர பாண்டி,
எதிர்பாராத விதோக அங்யகயே உேிர்
இழந்தான்.
19 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
தன் அண்ைனின் அகால ேரைத்திற்கு, யதவா தான் காரைவேன ேனதில் வன்ேத்றத வளர்த்துக்வகாண்ட சுந்தரபாண்டி, ‘எப்படியும் யதவாறவ பழி வாங்குயவன்...’ என்று சபதம் வசய்தான். சில வருடங்கள் எந்தவித பிரச்சறனகளும் இல்லாேல்
வசல்ல, காேத்ரி,
ேீ ண்டும் கருத்தரித்தார்… பிரைவ் பிைந்தான்… தன் தம்பி ேீ து சவிக்கு அளவில்லாத பாசம். லல்லியும் பட்ட யேற்படிப்பு முடித்து விட்டு, M.Phil யசர்ந்து இருந்தார். யதவா முற்யபாக்கு சிந்தறனகள் நிறைந்தவர்…
லல்லிேின் விருப்பபடி
அவறள யேலும் யேலும் படிக்க றவத்துக்வகாண்டு இருந்தார்... லல்லிக்கு தன்
தந்றதறே
யபால்
யபராசிரிேராக
விருப்பம்…
தங்றகேின்
கனவு
நிறையவை யதவா தகுந்த வழிகறள காட்டினார். பாலனுக்கும், காயுவுக்கும் இதில் வகாஞ்சமும் விருப்பம் இல்றல… அவர்கள் சமூகத்தில் லல்லிேின் அளவுக்கு படித்த ஆண்கள் சிலர் ஆனால்
அப்படிோனவர்கள்,
நாட்டின்
பிை
இருக்கின்ைனர்…
பகுதிகளில்
அல்லது
வவளிநாட்டில் தான் யவறல வசய்து வந்தனர். லல்லியோ, தனக்கு பார்க்கும் ோப்பிள்றள உள்ளூராக இருக்க யவண்டும் என பிடிவாதம் பிடித்தார். “இல்ல வதரிோே தான் யகக்கயைன், உங்க ேனசுல என்ன வநனச்சுட்டு இப்படி நடக்கைீங்க?” வபாதுநல வழக்கு ஒன்றை தாக்கல் வசய்ே ஆவைங்கறள தோர் வசய்து வகாண்டு இருந்த யதவாறவ பார்த்து, காயு யகாபோக யகட்க… “இப்படி யபசாயதன்னு எத்தறன வாட்டி வசால்யைன் காயு… எனக்கு சுத்தி வறளச்சு யபசினா புரிோது… எதுவா இருந்தாலும் யநரடிோ யகளு…” “உ… க்கும்…” கழுத்றத வநாடித்தவர், “இப்யபா எதுக்கு அவளுக்கு டி.வி.எஸ். ஃ பிப்டி வாங்கி வகாடுத்து இருக்கீ ங்க...?”
20 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“ம்… வண்டி எதுக்கு வாங்குவாங்க ோ...? ஓட்ட தான்…” என்ை கைவறன எரித்து விடுவது யபால் பார்த்தார் காேத்ரி. முறைக்கும் ேறனவிறே பார்த்து சிரித்தவர், “இந்த வசகண்ட் ஹான்ட் வண்டிேில் நீ யும், லல்லியும் நல்லா ஓட்ட பழகிக்யகாங்க… அப்புைம் உங்க வரண்டு யபருக்கும் புது வண்டி வாங்கி வகாடுக்கயைன்.” “நீ ங்க யபசைது நல்லாயவ இல்றலங்க… நம்ே ஊருல இருந்து டவுன் யபாக அறர ேைி யநரம் ஆகுது... வேசு பிள்றளே எப்படி தனிோ வண்டி ஓட்ட விட முடியும்னு உங்கறள யகட்டா… நீ ங்க என்னடான்னா என்றனே வண்டி ஓட்ட கத்துக்க வசால்ைீங்க…” காயு புலம்ப… “நீ
வேட்ராஸ்
யபாய்
பாரு
காயு…
வபாண்ணுங்க
புதுப்புது
ோடல்
வண்டிவேல்லாம் ஓட்டைாங்க…” “அது சரி… காலா காலத்துல அவளுக்கு ஒரு கல்ோைத்றத பண்ைாே, இப்படி யேயல யேயல படிக்க வவக்கைது, வண்டி ஒட்டைதுன்னு நீ ங்களும் அவ இஷ்டத்துக்கு எல்லாம் படிக்கணும்னு
வசான்னா,
ஆடைது சரியே இல்றல… அவ தான் யேல நீ ங்களும்
தறல
ஆட்டிட்டு
இப்யபா
சுத்து
வட்டாரத்துல இவளுக்கு ஈடா ோப்பிள்றளயே இல்ல… நீ ங்க அவளுக்கு வராம்ப வசல்லம் வகாடுக்கைீங்க… ோோவுக்கு அவறள பத்தின கவறல தான் எப்பவும் .” “என்ன
காயு
யபசை...?
நான்
வேட்ராஸ்சுக்கும், அப்புைம்
டாக்டர்
ஆக
ஆறச
பட்யடன்…
என்றன
பாண்டிச்யசரிக்கும் அனுப்பி அப்பா படிக்க
வவக்கறலோ… லல்லி ேட்டும் அவ விருப்பப்படி படிக்க கூடாதா...?” “இந்த காலத்துல பைம் காசு முக்கிேம் இல்ல காயு… நல்ல படிப்பு, வசாந்த காலில் நிற்கும் திைறே இருந்தா யபாதும்… வாழ்க்றகேில் எங்யகயோ யபாகலாம்… உன்றன கூட தான் காயலஜ் யபா யபான்னு நானும் கல்ோைம் ஆன நாளில் இருந்து வசால்யைன்… நீ எங்க என் யபச்றச யகட்கை...!!”
21 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“ஐயோ… சாேி… ஆள விடுங்க…” என்று அலைிக்வகாண்டு வவளியேைிே காயு, யநயர வசன்ைது பாலனிடம் தான்... “ோோ, நீ ங்க வசான்ன ீங்கயளன்னு அவர் கிட்ட யபசினா, அவர் என்னடான்னா,
என்றன எப்யபா காயலஜ் யபாக
யபாைன்னு யகக்கைார்… நீ ங்களாச்சு உங்க பிள்றள ஆச்சு…” என்று விட்டாள். நாட்கள் வசல்ல….சுந்தர பாண்டிேின் பங்காளி தினகரன் ரூபத்தில் யதவா குடும்பத்தின் வகட்ட காலம் ஆரம்பித்தது. வோவபட்டில் சவிறே பின்னால் அேர்த்திேவாறு சுற்ைிக்வகாண்டு இருந்த லல்லிறே
டவுனில்
விசாரித்தான்... அப்யபாதிலிருந்து
பார்த்தவன்,
அழகான அவள்
அவள்
லல்லிறே பின்யனாடு
ோர்…? அவனுக்கு
சுற்ை
என்ன…?
என்று
பிடித்து
விட,
ஆரம்பித்தான்...
அதறன
உைர்ந்த லல்லி, முதலில் அவறன கண்டு வகாள்ளவில்றல. ஒரு முறை பாறதறே
ேைித்து, லல்லிேிடம் யபச தினா முேல… அவள்
சவிேின் உதவியோடு, அவனிடம் சிக்காேல் தப்பித்து வகாண்டாள். சவி, வட்டில் ீ விஷேத்றத வசால்லி விட, யகாபத்றதக் கட்டுபடுத்த முடிோத யதவா,... தினகரிடம் சண்றடக்கு வசன்ைார். “உன் தங்றக கழுத்தில் என்றனத் தவிர யவை எவன் தாலி கட்டுகிைான்னு நானும் பார்க்கியைன்” என தினா சவால் விட,... அவனின்
சவாலான
திேிர்
யபச்சு,
யதவாவின்
யகாபத்றத
பன்ேடங்கு
அதிகரித்தது. அதனால் சற்றும் யோசிக்காேல், அந்த இடத்தில் சூழ்ந்திருந்த பலரின் முன்னிறலேிலும் “அப்படி ேட்டும் எதாவது வசய்ே நீ முேற்சி வசய்தா கூட, உன்றன குத்தி வகான்னுட்டு வஜேிலுக்கு யபாயவண்டா…” என யகாபோக கர்ஜிக்க றவத்தது . அடுத்த சில நாட்களுக்கு லல்லி காயலஜுக்கு வசல்லவில்றல. ‘தினகரனுக்கு பேந்து எத்தறன நாள் வட்டில் ீ அறடந்து கிடப்பது…?’ என லல்லிக்கு சலிப்பாக இருந்தது. 22 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
லல்லிேின்
திருேைத்திற்கு
இப்யபாது
யதவாவும்,
தீவிரோக
வரன்
பார்த்துவகாண்டு இருந்தார்... முதல் இரண்டு வரன்கள் தட்டிப் யபாக, தரகர் வந்து, லல்லிறே பற்ைி தினகர் அவதூறு பரப்புகிைான்… இதனால் தான் வரும் வரன்கள், யேற்வகாண்டு யபசுவதில்றல... என தகவல் வசான்னார். யகாபத்தில் தினகரறன அடி பந்தாடி விட்டார் யதவா… அது யபாலீஸ் யகஸ் ஆகி
விட்டது...
யதவாவின்
சார்பில்
ஆஜராகி
வழக்கு
வபரிதாகாேல்
பார்த்துவகாண்டார் விசு. பல ஆண்டுகளாக சுந்தர பாண்டி அறேதிோக காத்திருந்தது இப்படி ஒரு சந்தப்பத்திற்குத்தான். தினகரனின்
தந்றத
பூபதி
தான்,
சுந்தரபாண்டிேின்
சித்தப்பா....
இரு
குடும்பங்களுக்கும் இறடயே வசாத்து தகராறு... யகார்ட்டில் சிவில் வழக்கு நடந்து வகாண்டு இருந்தது.... இதனால் யபச்சு வார்த்றத இல்றல… யநரில் ஒருவறர ஒருவர் கண்டால் முறுக்கி வகாள்ளுவர்… அப்படி இருக்க, சுந்தர பாண்டி தன் சித்தப்பனின் குைம் அைிந்து, தந்திரோக வசேல்ப்பட்டான். சாதி, அந்தஸ்து பார்க்கும் ஆளான பூபதிக்கு, ேகனின் காதல் விவகாரயோ, அதன் காரைோக அவன்
யபாலீஸ் ஸ்யடஷன் வறர
வசன்ைது என்று
எதுவும் வதரிோது. லல்லிறேக் காதலிப்பதாகச் வசால்லி தினகர் அவள் பின்னால் சுற்றுவறதப் பற்ைி அவன் தந்றதேிடம் வசால்லாேல் ேறைத்து விட்டு, லல்லிறே பற்ைி அவதூைாக தன் சித்தப்பாவிடம் பற்ை றவத்தான் சுந்தரபாண்டி… “சித்தப்பு, உம்
பிள்ளே
குத்தம்
வசால்லயவ
முடிோது
…
அந்த
வபாண்ணுதான்
வகாஞ்சம் ஒரு ோதிரி… தன்றனக் கண்ைாலம் கட்டியே ஆயகாணும்ன்னு இவறனத் வதால்றலப் பண்ைிக்கிட்டுத் திரியுது... என்ன தான் உனக்கும், எனக்கும் வாய்க்கா வரப்பு தகராறு இருந்தாலும், நீ யும் நானும் ஒயர ரத்தம்... உன்றன
நான்
எக்காரைம்
வகாண்டும்
விட்டு
வகாடுக்க
ோட்யடன்…
23 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
சூதானோ இருந்து, உன் பிள்றளக்கு நம்ே சாதி சனத்துலயே வபரிே இடோ பாரு… வவரசா கண்ைாலத்றத முடி… வசால்ல யவண்டிேது என் கடறே…” இவன் யபச்றச யகட்ட பூபதி, சிறுவாச்சூர் வந்து யதவா வட்டு ீ வாேிலில் நின்று
லல்லிறேப் பற்ைி அசிங்கோன வார்த்றதகளால்
அப்யபாது
வட்டில் ீ
இருந்த
காயுவும்,
சிவபாலனும்
தூற்ைினார்…
வசய்வதைிோது
திறகத்தனர். ஒரு தவறும் வசய்ோேல் அடுத்தவரின் அவப் யபச்சுக்கு ஆளான லல்லி, துவண்டார்... ஊரில் சிலர், யகட்பார் யபச்றசக் யகட்டு , அவளின் குைத்றத பற்ைி புரைி யபச, லல்லி ேனம் வவறுத்துவிட்டார். பூபதிேிடம் சண்றட
யபாடக் கிளம்பிே யதவாறவ, வபரும்பாடு பட்டு
அடக்கினர் காயுவும், பாலனும். இங்யக பூபதிறே முடுக்கி விட்ட சுந்தரபாண்டி, அங்யக தினகரனுக்கு வகாம்பு சீவி விட்டு வகாண்டு இருந்தான். “யடய் பங்காளி, அந்த டாக்டர் பேயலாட தங்கச்சி ஏம்யல இப்படி உன்றன தூக்கி
எரிஞ்சுப்புட்டா…?
தங்காச்சிக்கு
யவை
உனக்கு
ஏயதா
வபரிே
என்னயல இடோ
வகாைச்சலு…? யபசிட்டு
அவன்
இருக்கானாம்…
யகள்விபட்யடன்… உன்றன ோதிரி படிக்காத பேலுக்கு வபாண்ணு ஒரு யகடான்னு றவய்ேைானாயே…?” தங்கள் வட்டினருடன் ீ எப்யபாதும் சண்றடக்கு அறலயும் வபரிேப்பா ேகன், இப்யபாது, இப்படி தனக்காகப் பரிந்து யபசுவது எதனால்…? என்று தினகரன் யோசிக்கவில்றல. ோைாக, “அவ யேல உசுயர வவச்சு இருக்யகன் அண்யை… என்ன குறை என்கிட்யட…? யேக்கால அம்பது ஏக்கர் நஞ்றச, அரிசி ேில், நாலு வடுங்க, ீ டவுன்ல கறடன்னு, வசதில என்ன குறைச்சல் எனக்கு…? என்றனே கட்டிக்க கசக்குதாோ…?”
அண்ைன் ஊற்ைிக் வகாடுத்த “கல்ோைி (சரக்கு )”றே
குடித்தவன் தன் எரிச்சறல வகாட்டி தீர்த்தான். 24 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
அவன் யபச்றச யகட்ட பாண்டியோ, ‘யடய், நாதாரி… அந்த கிழவன்… அதான் என்
பாட்டன்…
நான்
வகாஞ்சம்
அசந்தப்ப,
ஏற்கனயவ
வகாடுத்தது
பத்தாதுன்னு இன்னும் பத்து ஏக்கறரயும், றரஸ் ேில்றலயும் உன் அப்பன் யபர்ல
எழுதிட்டான்…
உங்களுக்கு
இருக்கு
யல…
அது
எனக்கு
யசர
யவண்டிேது… இந்த பாண்டிோ வகாக்கா…? ஒயர கல்லுல வரண்டு ோங்கா… எனக்குப்
வபரிே
தறலவலிோ
இருக்கை,
எங்கண்ைன்
சாவுக்குக்
காரைோன அந்த யதவா பேறலயும், உன்றனயும் நான் அழிக்க யபாயைன் டா…
நீ ங்க வரண்டு யபரும் அடிச்சுக்யகாங்க… அவன் யபறர சந்தி சிரிக்க
வவக்கயைன்… உன்றன ஆயள இல்லாே வசய்ேயைன்… வசாத்துக்கு வசாத்து… எனக்கு
எதிரா
எந்யநரமும்
யவறல
வசஞ்சு,
எனக்கு
வகாறடச்சல்
வகாடுக்கை அவனும் காலி…’ முழு பாட்டிறல ஒயர ேடக்கில் குடித்து விட்டு ேட்றடோகி விட்ட தினாறவ பார்த்தவாயை, ேனதில் வகாக்கரித்தான் குள்ள நரி பாண்டி. காயலஜில் இனியேலும் விடுப்பு எடுக்க முடிோது என்ை நிறல வர… லல்லி கல்லூரிக்கு வசல்ல யவண்டுவேன பிடிவாதம் பிடித்தார். “அவ இனி படிக்க யபாக யவைாம்… வோதல்ல அவளுக்கு கல்ோைத்றத வசஞ்சுடுயவாம்…” கைவனிடம் காயு வசால்ல,... நடந்த
நிகழ்வுகளினால்
ோப்பிள்றளே
என்
சினம்
ேிக்கிருந்த
யதவா…
பாக்வகட்ல
வவச்சுட்யட
வா,
“நான்
கட்டி
என்ன,
வகாடுக்காே
இருக்யகன்...? யபாய் யவை யவறல இருந்தா பாரு…” என காயுறவ காய்ந்தார். வட்டில் ீ
இருக்கும்
நிலவரம்
அைிோேல்,
சவி
பிரைவ்யவாடு
விறளோடிக்வகாண்டு இருந்தாள். அன்று இரவு விசுவிடம் யபசும் யபாது யதவா கலங்கி விட்டார்... எப்யபாதும் தனக்கு
ஆறுதலாக
இருக்கும்
நண்பனுக்கு
உதவ
யவண்டும்
என்ை
எண்ைத்தில், “யதவா, நீ நாறளக்யக லல்லிே இங்க நம்ே வட்ல ீ வகாண்டு
25 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
வந்து விட்டுடு… அம்ோ துறைக்கு இருக்காங்க… இங்க பேம் இல்ல…” என்ைார் விசு. “அது சரிவராது விசு… கல்ோைம் ஆகாத வபாண்ணு…
இன்வனாருத்தர்
வட்ல ீ எப்படி...? ஏற்கனயவ அந்த பூபதி வந்து, அசிங்கோ யபசிட்டான்… ஊர்ல அவனவன், லல்லிறே பத்தி தப்பா யபசைான்… இப்யபா அவறள கட்டி வகாடுக்காே, உங்க வட்ல ீ விட்டா, யவை ோதிரி கறத கட்டி விட்டுடுவாங்க…” “அப்யபா
நாங்க
யவத்தாளுங்களா
உனக்கு?…
அத்த,
அத்றதன்னு,
நீ
கூப்பிடைது எல்லாம் வாய் வார்த்றதக்கு தான்... அடுத்தவங்க யபச்றச வபருசா எடுத்துக்காயதன்னு, எனக்கு எத்தறன முறை நீ வசால்லி இருப்யப யதவா…” “அந்த ோதிரிப் யபச்றசவேல்லாம் அப்படியே விட முடிோதுங்கை உண்றே, அனுபவப்பட்ட பிைகுதாயன எனக்குப் புரிஞ்சு இருக்கு… வகாறல வவைில இருக்யகன்டா விசு…” நண்பனின் யபச்சில் அரண்ட விசு, “யடய் யதவா…, நீ ோ டா, இப்படி உேிறர எடுக்குை
அளவுக்கு
யபசை…?
உன்
யகாபத்றத
முதல்ல
கண்ட்யரால்
பண்ணு… நீ யபாறன காயு கிட்ட வகாடு…” எனவும்... “அவ கிட்ட எதுக்குடா…? அவ அப்பயவ வசான்னா… நான்தான் அவ யபச்றச ேதிக்கல… அப்பாவும் தான் ‘வபாட்ட பிள்றளே காலா காலத்தில் கட்டி வகாடுக்கணும் யதவா’ன்னு... எவ்வளயவா வசான்னார்… அப்யபாயவ அவங்க யபச்றச யகட்டு இருந்திருந்தா, இன்றனக்கு இவ்யளா வபரிே அவோனம் லல்லிக்கு வந்து இருக்காது…” “நானும் லல்லிக்கு ோப்பிள்றள பார்த்துட்டு தான் இருக்யகன்டா… எதுவுயே சரிோ அறேேல… நீ கவறலப்படாயத யதவா… நம்ே லல்லிக்கு கூடிே சீக்கிரம் நல்ல இடம் அறேயும் …” என்ைார் விசு. யேலும் சிைிது யநரம் நண்பர்கள் இருவரும் ேனம் விட்டு யபச, இதனால் ேனம் வதளிந்த யதவா அன்ைிரவு நிம்ேதிோக உைங்கினார். 26 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
யேலும் ஒரு வாரம் கடந்தது. சவிக்கு பள்ளிேில் ஆண்டு இறுதி யதர்வுகள் நடந்து வகாண்டு இருந்தன… இன்னும் இருபது நாளில் லல்லிக்கும், கல்லூரிேில் யதர்வுகள் ஆரம்பம் ஆகி விடும்…
அவருக்கு
இேற்பிேல்
யபாதிே
ோைவிோன
அட்வடண்டன்ஸ்
இருந்தது…
அவர்,
ஒரு
யசாதறனறே(practical experiment)
ஒயர
ஆனால்
வசேல்முறை
ேட்டும் முடிக்க வில்றல… அதனால்
வரகார்ட் யநாட்றட யவறு சேர்ப்பிக்க முடிேவில்றல. “அண்ைி, சுதா யபான் பண்ைி இருந்தா, யேடம் நாறளக்கு கண்டிப்பா காயலஜ் வர வசால்லி இருக்காங்களாம்… அந்த ப்ராக்டிகல் நாறளக்கு திரும்ப வசய்ே யபாைாங்க…
நான் காறல பஸ்சுக்யக, சவி பள்ளி கூடம்
யபாைப்ப, அவக்கூட யபாேிட்டு வயரன்.” “நாறளக்யகவா… சரி லல்லி... உங்க அண்ைா
வந்தப்புைம் யகக்கலாம்…
அவர் ஒத்துக்கிட்டா யபாேிட்டு வா.” “அண்ைா யபாக சம்ேதிப்பாரு தாயன அண்ைி…?” “வதரிேல லல்லி… அவர் கிட்ட யபசி பார்க்கயைன்... வரவர, அவர் எது எதுக்கு யகாவப்படுவாருன்யன, புரிே ோட்யடங்குது.” “எல்லாம் என்னால தாயன அண்ைி…” என காயுவின் யதாள் சாய்ந்து லல்லி அழ… “ச்…
ப்ச்…
அழாயத
லல்லி…
என்ன
பண்ை…?
நாே
சில
கஷ்டத்றத
அனுபவிக்கணும்ன்னு இருந்தா அறத அனுபவிச்சு தான் ஆகணும்... யபாய் முகம் கழுவிட்டு, வவளக்யகத்தி சுவாேி கும்பிடு… யபா ோ…” லல்லிறே யதற்ைினாலும்… காயுவுக்கு, ேனதுக்கு கஷ்டோக தான் இருந்தது. அன்று இரவு யதவா வந்த பின், காயு விஷேத்றத வசால்ல,…
27 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
சற்று யநரம் யோசித்தவர், பாலனிடம், “அப்பா…, நீ ங்க அவ கூட யபாய்ட்டு வாங்கப்பா…” என்ைவர்,... “லல்லி ோ… நாறளக்கு அப்பா உனக்கு துறைோ வருவாரு... பார்த்து ஜாக்கிரறதோ இருந்துக்யகா…” என்ைார் தங்றகேிடம். லல்லியும் ‘சரிவேன...’ தறலோட்டினார். ேறு தினம் சவிறேயும், லல்லிறேயும் தங்கள் காரில் அறழத்துக்வகாண்டு அவர்கறள பள்ளி, கல்லூரிேில் பாலயன விட்டார். ோறல இருவறரயும் வட்டுக்கு ீ பத்திரோக அறழத்து வந்தார். வட்டிற்கு ீ
வந்தவுடன்,
ேதிே
சாப்பாடு
“திரும்ப காயலஜ் யபாகணுோ லல்லி…? எதுக்கு ோ…?” என்று
சவிக்கு,
“அண்ைி,
எனக்கு
நாறளக்கும்
கட்டணும்…” என்ைாள்.
யதாறசறே ஊட்டிக்வகாண்யட காயு யகட்க… “இன்றனக்கு அப்பாரட்டஸ்ல(apparatus) ஏயதா ஃபால்ட்… எக்ஸ்வபரிவேன்ட் ரிசல்ட் சரிோ வரல அண்ைி... யேடம் நாறளக்கு திரும்ப வசய்ேணும்ன்னு வசால்லிட்டாங்க…
நான்,
காயலஜ்
யபானதுக்கு,
கிளாஸ்
அட்வடன்ட்
வசஞ்சுட்டு வந்யதன்… என்யனாட தீசிஸ்ல யவை வகாஞ்சம் கவரக்க்ஷன வசால்லி இருக்காங்க… நாறளக்கு அறதயும் யபாய் சப்ேிட் வசய்ேணும் அண்ைி.” “ோோ,
நாறளக்கும்
நீ ங்கயளதான்
இவங்கறள
அறழச்சுட்டு
யபாக
யபாைீங்கல்ல…?” “ஆோ காயு… உனக்கு டவுன்ல எதுவும் சாோன் வாங்க யவண்டி இருக்கா...? நான் சும்ோ இருக்க யநரத்துக்கு, கறடக்கு யபாய்ட்டு வந்துடயைன்… லிஸ்ட் யபாட்டு வகாடுோ...”
28 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
இதற்குள்
சவி,
“ோ…
நீ யும்,
எங்க
கூட
காறலல
வா
ோ…
எனக்கு
பன்வனண்டறர ேைிக்கு எக்ஸாம் முடிஞ்சுடும் ோ… அத்றதக்கு எப்படியும் மூணு ேைிக்கு யேல தாயன காயலஜ் விடும்… என்றன கறடக்கு கூட்டிட்டு யபா ோ… ப்ள ீஸ்…” என வகஞ்சினாள். “பாப்பா வசால்ைதும் சரி காயு… லீவ் யவை ஆரம்பிக்க யபாகுது… பாப்பாக்கு புது துைி வாங்குயவாம்… அப்படியே நறக கறட வறர யபாய்ட்டு வரலாம் ோ…” என “சரி ோோ… அப்படியே வசஞ்சுடலாம்... இவர் கிட்ட றநட் வசால்லிடயைன்.” என்று அடுத்த நாள் வசய்ேவிருப்பறத திட்டேிட்டனர். லல்லிேின் யேற்பார்றவேில் சவி படித்துக்வகாண்டு இருந்தாள். “அத்றத, எனக்கு நாறளக்யகாட எக்ஸாம் முடியுயத… றஹ… ஜாலி… அப்பா, இந்த வாட்டி லீவ்வுக்கு ஊட்டி யபாலாம்னு வசால்லி இருக்காரு…” சவி சந்யதாஷோக வசால்ல,… பிரைவ்வும், “றஹ… டாட்டா யபாலாம்… ஜாலி…” என குதித்தான். “குட்டி பிசாயச, எனக்கு இன்னும் ட்வவன்ட்டி யடஸ்ல எக்ஸாம்… நாே அதுக்கப்புைம் தான் ஊட்டிக்கு யபாக முடியும்... அதனால அதுவறர உன் வாறல சுருட்டி வவச்சுக்யகா…” லல்லி பதில் வகாடுக்க, “ோ…
பாரு
ோ…
இந்த
அத்றத
என்றன
பிசாசுன்னு
வசால்லைா…”
அன்றனேிடம் யகாள் மூட்டினாள் சவி. “சாம்பவி… லல்லி கிட்ட சாரி வசால்லு… உன்றன விட வேசுல வபரிேவ… ேரிோறத இல்லாே யபசுவிோ...?” என காயு அவறள அதட்டினார். “அண்ைி,
தப்பு
என்
யேல
தான்...
அவறள
திட்டாதீங்க…”
என
தன்
ேருேகளுக்கு லல்லி சப்யபார்ட் வசய்தார். பிரைவ் யவறு “குட்டி பிசாசு… குட்டி பிசாசு…” என சவிறே சீண்டினான். 29 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
அவர்கறள அதட்டி, ேறுநாள் பரிட்றசக்கு சவிறே படிக்க வசய்தார் காயு. அடுத்த
நாள்
நிகழவிருந்த
அசம்பாவிதங்கறள
பற்ைி
வதரிோேல்,
“அம்...ம்ோ…, எனக்கு வேலட் கலர்ல சுடிதார் வாங்கி குடுோ… அப்புைம் என் எல்யலா ேிடிக்கு ோட்ச்சா கம்ேல் யவணும்…” காயுவிடம் வாங்க யவண்டிே வபாருட்கறள பற்ைி சவி வசால்ல,... “யபான ோசம் வாங்கின அந்த எல்யலா கம்ேல் என்னடி ஆச்சு…?” “அது யபான வாரயே வதாறலச்சுட்டா அண்ைி… கள்ளி, அம்ோ கிட்ட வசால்லயவ இல்றலோ நீ ...?” லல்லி யபாட்டு வகாடுக்க,… “வபாறுப்யப இல்ல சவி உனக்கு…” காயு திட்ட ஆரம்பித்தவுடன்,… “பாப்பாறவ திட்டாத காயு… அம்பது ரூபா பிளாஸ்டிக் கம்ேல் தாயன... விடு ோ…” என தன் வசல்லப் யபத்திக்கு பரிந்து வகாண்டு வந்தார் பாலன். “இப்படி நீ ங்க வசல்லம் வகாடுக்கைதால தான் ோோ,... அவ வசால் யபச்யச யகக்கைது இல்ல…” காயு குறைப்பட,... “என்றன அம்ோவிடம் ோட்டி விட்டிோ அத்றத… இரு உன்றன… ோ… அத்றத கூட யநத்து வறளேறல உறடச்சுட்டாங்க…” பதிலுக்கு சவி யகாள் மூட்டினாள். “கண்ைாடி வறளன்னா உறடே தான் வசய்யும்…” என காயு அவள் மூக்றக திருக… “வவவ்… வ … யவ…” என்று லல்லி பழிப்பு காட்ட,… பிரைவ், லல்லிறே யபால் வசய்து, சவிறே வவறுப்யபற்ைினான். “பாருங்க
தாத்தா…”
என
பாலறன
துறைக்கறழக்க…
“அவங்க
கிடக்கைாங்க பாப்பா… நாறளக்கு தாத்தா உனக்கு புது சங்கிலி வாங்க யபாயைன்…” என்று அவறள சோதானப்படுத்தினார். 30 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
அப்யபாது யதவாவும் வட்டிற்கு ீ வந்து விட… ேறுநாள் கறடக்கு யபாகும் வசய்திறே ேகிழ்ச்சிோக அவரிடம் சவி பகிர்ந்தாள். அவரிடம் தாவிக்வகாண்டு வந்த பிரைவ்றவ வகாஞ்சிேவர், “உனக்வகன்ன கண்ைா வாங்க யபாைாங்க தாத்தாவும், அம்ோவும்…?” என யகட்க… “பலூன் வாங்க யபாயைாம்…” என அவன் ேழறலோக வசால்ல… “சின்ன கண்ைா, அக்காவும், அத்றதயும், யவை என்னவனன்னயோ வபருசா வாங்க யபாைாங்க… உனக்கு வவறும் பலூன் தானா… உனக்கு புது றசக்கிள் வாங்கலாோ…?” என யகட்டார் யதவா. “எத்தன
முறை
உங்க
கிட்ட
வசால்லைது…?
வந்தவுடயன,
குளிக்காே
வகாள்ளாே, பிள்றளே தூக்காதீங்கன்னு…?” காயு யகாபோக யகட்கவும்… பிரைவ்றவ உடயன இைக்கி விட்டவர்… “சாரி காயு…” எனச் வசால்லி குளிக்க வசன்ைார். “அப்படி
யபாடுங்க
அண்ைி…
இந்த
லட்சைத்துல,
எங்க
அண்ைா
யகாபப்படராறுன்னு எங்ககிட்ட கறத விடுங்க…” லல்லி யகலி வசய்ே,… “எம் புள்றளே கண்டா அவனவன் பேப்படைான்… அவன்
என்னடானா,
உன்றனக் கண்டா, இப்படி நடுங்கைான்…” என பாலனும் யசர்ந்து வகாள்ள… “ோோ… ோரு உங்க பிள்றளோ..? ஏதாவது நம்பை ஏயதா
தப்பு
அவர்
யேல
இருக்கைதால
ோதிரி வசால்லுங்க…
அறேதிோ
யபாைார்…
இல்ல
இந்யநரம் பக்கம், பக்கோ யபசி, என் காறத ஓட்றட யபாட்டு இருப்பார்…” என்று காயு சிரித்தார். “அது ோரு யல…? என் வபாண்டாட்டி காதுல ஓட்றட யபாடைவன்…?” என யதவா வர....
31 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
“அப்பா, பாரு பா… அம்ோ உன்றன பத்தி தான் அப்படி வசான்னாங்க…” தந்றதக்கு எடுத்து வகாடுத்தாள் சவி. “நாறளக்கு எக்ஸாம்க்கு படிக்காே இங்க என்ன பண்ை...? ஓடு…” என காயு விரட்ட… “அத்றத ேட்டும் படிக்காே கறத யபசல…?” என லல்லிறேயும் ோட்டி விட்டு, தன்னுடன் இழுத்து வசன்ைாள் சவி. விண்ேீ ன்கள் ேின்ன… வவண்ேதி வானில் தன் ஆட்சிறே துவக்க… சிரித்து, யபசி, ஒருவறர ஒருவர் வம்பிழுத்து, ேகிழ்ச்சி வபாங்க இருந்த பாலனின் குடும்பம் சந்யதாஷோக இருந்த கறடசி இரவு அது தான்.
32 All rights reserved to authors
சர்வமும் நீயே - 7
சர்வமும் நீ யே - 8
தன் நினைவுகளில் மூழ்கி இருந்த லல்லினே, கனலத்தது... அனைக்குள் நுனைந்த சசவிலிேின் (நர்சின்) வருனக. சவினே பரியசோதித்தவர், “அந்த தம்பி உங்க சசோந்தமோ மோ…?” என்று விைவ,... “ேோனை யகக்கைீங்க சிஸ்டர்…?” எை லல்லி புரிேோமல் யகட்க… “அதோன் ரூமுக்கு சவளில யசர்ல உக்கோந்துட்யட கண் அசந்து இருக்கவனை பத்தி யகக்கயைன்…” ‘சர்வோவோ…?
வட்டுக்கு ீ
யபோகவில்னலேோ
அவன்…?,
என்று
மைதிைில்
நினைத்தபடி உடயை அனைேின் சவளியே வந்து போர்க்க, சர்வோ தோன் கண் மூடி அமர்ந்து இருந்தோன்.
1 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
அவன் அருயக வந்த லல்லிக்கு அவனை எழுப்பலோமோ...? யவண்டோமோ…? என்று குைப்பம யமயலோங்க ‘இங்யக எதற்கு அமர்ந்து இருக்கிைோன்…!’ என்ை யேோசனையுடன் சமதுயவ “சர்வோ,...” என்று குைல் சகோடுத்தோர் லல்லி. கண்கனளத் திைந்தவன்,... லல்லினே கண்டவுடன்,... “ஏதோவது யவணுமோ…?” என்று யகட்டோன். “நீ ,... இங்க என்ை பண்ை சர்வோ…? ப்ள ீஸ்… அவர் யபசிைனத மைசுல சவச்சுக்கோயத… வட்டுக்கு ீ யபோப்போ…” சகஞ்சுதலோக லல்லி சசோல்ல,... “ஹம்… அவ முைிச்சதுக்கப்புைம் கிளம்பயைன்.” அதற்கு யமல் அவைிடம் என்ை யபசுவது என்று சதரிேோமல் அனைக்குள் நுனைே இருந்த லல்லி, மைம் யகளோமல், “அது உன் வடு ீ சர்வோ… உைக்கு உரினம பட்ட இடம்…
நீ இப்படி எல்லோர் கிட்ட இருந்தும் தள்ளி தள்ளி
யபோைது,
எங்களுக்சகல்லோம்
புரிேயவ
இல்னலேோ…?”
தன்
எவ்யளோ
கஷ்டமோ
உள்ளத்தின்
இருக்குன்னு
யவதனைனே
உைக்கு
யகள்விேோக
யகட்க,... “சவிக்கு…, எப்படி இப்படி ஆச்சு…?” ‘நோம் யபசுவது என்ை…? இவன் யகட்பசதன்ை…?’ லல்லி தேங்கிேவோறு, உள்யள உைங்கும் சவினே எட்டி போர்த்தோர். தூக்க மருந்து சகோடுத்து இருந்ததோல் அவள் ஆழ்ந்து உைங்கிக்சகோண்டு இருந்தோள். “உள்ள வோ சர்வோ,...” என்று அவனை அனைத்த லல்லி,... சர்வோ அமை இருக்னகனே நகர்த்தி யபோட்டோர்… தோனும் சவி படுத்து இருந்த கட்டிலின், எதியை
இருந்த
ஒரு
ஆள்
படுக்க
கூடிே
அளவிலோை
சிறு
திவோைில்
அமர்ந்தோர்.
2 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
சுருக்கமோக, தன் அண்ணோ, அவரின் சமூக சிந்தனைகள், மற்றும் அதுவனை அவர்கள் வோழ்வில் நிகழ்ந்தவற்னை சசோன்ை லல்லி,... சபருமூச்னச விட்டு, அனமதி கோத்தோர். லல்லியே யபச்னச சதோடைட்டும் என்று சர்வோவும் படுத்திருந்த சவினே போர்த்தும், போைோமலும் இருந்தோன். “நோன் மட்டும் சவறும் யு. ஜி. முடிச்ச னகயேோட என் அப்போ ஆனசப்பட்ட படி கல்ேோணம் அண்ணி
சசஞ்சுட்டு
உேியைோட
யபோேிருந்யதைோ,
இருந்து
இன்னைக்கு
இருப்போங்க…
சவியும்,
என்
இந்த
அண்ணோ, கஷ்டத்னத
எல்லோம் அனுபவிச்சு இருக்க யவண்டோம்… எல்லோம் இந்த போவிேோல…” கண்களில் நீ ர் திைள லல்லி சசோல்லவும்,... ஒயை நோளில், ஆச்சி, அடுத்து அப்போ, எை
இருவருயம,
நடந்து விட்ட சில
நிகழ்வுகளுக்கு தோங்கயள கோைணம் என்ை குற்ை உணர்வில் தவிப்பனத கண்டுவிட்டவைோல்,
‘ஐயேோ…
இவர்களும்
இப்படியே
யபசுகிைோர்கயள...’
என்று எண்ணோமல் இருக்க முடிேவில்னல. தங்களுனடே வோழ்க்னகனே சுைற்ைி யபோட்ட அந்த நோனள பற்ைி சசோல்ல ஆைம்பித்தோர் லல்லி… “கோயலஜுக்கு நோன் அப்போயவோட யபோயைன்… நோங்க முந்திை நோள் பிளோன் சசஞ்சது யபோல அண்ணி எங்க கூட வை முடிேல… திடீர்ன்னு
பிைணவ்க்கு
உடம்புக்கு
முடிேோம
யபோய்ட்டதோல
அண்ணி
அவயைோட வட்ல ீ தங்கிட்டோங்க…” “என்னை கோயலஜில் இைக்கி விடும் யபோது அப்போ, நோன் கோயலஜ்யலர்ந்து திரும்பி வை வனை, தன் ஃபிசைண்யடோட கனடல இருக்க யபோைதோ சசோன்ைோர்.” “ஒரு பதிசைோரு மணி இருக்கும், ப்ரின்சி கூப்பிட்டு அனுப்பிச்சோங்க… ‘உன் அண்ணோக்கு ஆக்சிசடன்ட் ஆகிட்டதோ, உன் அண்ணி யபோன்ல அழுதுட்யட சசோன்ைோங்க… நீ உடயை கிளம்பு லலிதோ’... ப்ரின்சி சசோன்ைவுடயை எைக்கு மேக்கயம வந்துடுச்சு.
3 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“அந்த சசய்தினேக் யகட்ட அதிர்ச்சிேில எைக்கு எதுவும் புரிேல… அப்போ, இருக்கை இடம் எைக்கு சதரியும்… உடயை அங்க யபோகணும்னு, கிளோஸ்க்கு யபோய் ப்யைோஃசபசர் கிட்ட சசோல்லிட்டு கிளம்பி, கோயலஜ் சவளி வோசல் யகட்னட விட்டு சவளியே வந்தது தோன் எைக்கு சதரியும்.” “என்ை ஆச்சு…?” என்ைோன் சர்வோ பதட்டமோக. “நோன் கண் முைிச்சு போர்த்தப்ப, ஒரு யகோவில்ல இருந்யதன்… நோன் மேக்கமோ இருக்கும் யபோது, என் கழுத்தில் அந்த திைோ தோலி கட்டி இருக்கோன்… சுந்தைபோண்டி அதுக்கு முழு உதவியும் சசஞ்சு இருக்கோன்.” “அண்ணோவுக்கு
ஆக்சிசடன்ட் ஆைதோ வந்த
இருந்ததோல,... அவன் கிட்ட, ‘என்னை விடு…
சசய்தி, மட்டுயம மைசுல அண்ணோனவ போர்க்கணும்’
ன்னு அழுயதன்.” “உன் அண்ணோ கிைோமத்துல கிளிைிக்கில் சசௌக்கிேமோ இருக்கோன்… நோங்க உன்னை கோயலனஜ விட்டு சவளியே வை னவக்க யபோட்ட நோடகம் அது அப்படின்ைோன்… நமக்கு கல்ேோணம் ஆகிடுச்சு... உன்னை என் வட்டுக்கு ீ கூட்டிட்டு யபோயைன்னு” சசோன்ைோன் திைோ. “நோன் முன் திைம் கோயலஜ் வந்தனத சவச்சு திட்டம் யபோட்டு என்னை கடத்தி, கல்ேோணம் சசஞ்சனத அவன் சசோன்ைப்ப… எைக்கு வந்த யகோபத்தில் அவனை அசிங்கமோ திட்டியைன்…
‘தோலி கட்டிேதோல் மட்டும் உன்னுடன்
வோழ்ந்துடுயவன் என்று எதிர்போர்க்கோயத’ன்னு… சவறுப்யபோட சசோன்யைன்.” “அந்த சுந்தைபோண்டி, சதரிேோம
நின்ை
அனத யகட்டுட்டு யமற்சகோண்டு என்ை சசய்ேன்னு
திைோனவ
உசுப்யபத்தி,
‘யபசோம
நீ
இவனள
யவை
எங்கேோவது அனைச்சுட்டு யபோய், அவனள கட்டோேப்படுத்திேோணும், நோலு நோள் குடும்பம் நடத்துடோ… அப்புைமும் எப்படி உன் கூட வோை மோட்யடன்னு சசோல்லுவோன்னு போர்த்துடுயவோம்’
அப்படின்னு சசோல்லி, சவளியே யபோய்
ஏயதோ ஏற்போடு சசஞ்சுட்டு வந்தோன்.”
4 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
சசோன்ைதன்
“சுந்தைபோண்டி
அர்த்தம்
புரிஞ்சு
நோன்
சவலசவலத்து
யபோயைன்… அங்யக இருந்து தப்பிக்கணும் என்பது மட்டுயம என் எண்ணமோ இருந்துச்சு.” “திைோ, சகோஞ்சம் குைப்பத்துல இருந்த யநைத்தில், நோன் தப்பிச்சு ஓட முேற்சி சசய்யதன்… அப்யபோ அவன் என்னை அடிச்சதுல மீ ண்டும் நோன் மேங்கி யபோேிட்யடன்.” போண்டி,
திைோ
விரித்த
வனலேில்,
லல்லி
சிக்கிசகோண்டனத
யகட்ட
சர்வோவுக்கு யமலும் குைப்பங்கள் யதோன்ை ஆைம்பித்தை. “அப்புைம்… அப்புைம்…” லல்லி தேங்க… “இதுல சவி எங்க வந்தோ…?” சர்வோ யவறு விதமோக யகட்க… “அண்ணோவுக்கு
ஊருல
எவ்வளவு
நல்ல
யபரு
இருந்துச்யசோ…,
அயத
அளவுக்கு அவர் யமல யகோவத்துல,... அவனை எதிரிேோ நினைச்சவங்களும் இருந்தோங்க…
அதுல
ஒருத்தன்
தோன்...”
யமயல
யபசோமல்
லல்லி
நிறுத்திவிட,... “சசோல்லுங்க…” லல்லினே, யபசும் படி சர்வோ னசனக சசய்ே… “மனலேனூர் யபோை னபபோஸ் யைோட்ல ஒரு லோட்ஜ் உண்டு… நோன் மேங்கி இருக்கும் யபோது, அந்த இடத்துக்கு அந்த போண்டிேின் உதவியேோட திைோ என்னைக் கூட்டிட்டு யபோய்ட்டோன்.” ‘லோட்ஜோ...’ என்ை சர்வோவின் குைலில் அதிர்வு யதோன்ைிேது. “அவன் எைக்கு தோலி கட்டிட்ட உரினமேில், என்கிட்யட முனை தவைி நடக்கும் யபோது… அவன் கிட்ட இருந்து தப்பிக்க, நோனும் என்ைோல முடிஞ்ச எதிர்ப்னப கோட்டி சமோளிச்சுட்டு லோட்ஜுக்கு…
அங்க
இருந்யதன்…
எப்யபோவும்
விபச்சோைம்
அப்யபோ… அந்த… நடக்கும்
அந்த…
இடங்கைதோல…
யபோலீஸ் சைய்டு வந்துட்டோங்க.” 5 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“ஓ… கோட்…” சர்வோ அதிர்ந்தோன்,... “என்னையும், அப்படிப்பட்ட சபோண்ணோ நினைச்சு… அைஸ்ட் சசஞ்சுட்டோங்க.” “அந்த திைோ,... யபோலீஸ் கிட்ட எங்களுக்கு கல்ேோணம் ஆகிடுச்சுன்னு சசோன்ைப்ப, அவங்க நம்பல… நோன் அவன் கிட்ட யபோைோடும் யபோது தோலினே கைட்டி எைிஞ்யசன்… அதைோல என் கழுத்தில் தோலி இல்னல.” “நோன் யபோலீனச போர்த்த உடயை, அவங்ககிட்ட திைோனவ பத்தி புகோர் சசோல்ல… அவங்க அனத நம்போம, சைய்டுல மோட்டிக்கிட்டதோல, நோன் கனத கட்டுயைன்னு
சநைச்சு,
மோதிரி
‘இது
போர்த்திருப்யபோம், ம்… நடங்க’ ன்னு
எத்தனை
யபனை
நோங்க
ரூனம விட்டு சவளியே இழுத்துட்டு
வந்தோங்க.” “மோடிேில ஒரு அனைேில் எங்கனள பிடிச்சவங்க, கீ யை அனைச்சுட்டு வரும் யபோது அங்க அப்போவும், சவியும் நின்னுட்டு இருந்தோங்க.” “அப்போ,
ஏற்கையவ
யபோலீஸ்
கிட்ட
ஏயதோ
வோக்குவோதம்
சசஞ்சுட்டு
இருந்தோங்க… எதிர்போைோத இந்த யமோசமோை சூழ்நினலேில் என்னை அங்க போர்த்தவர் அதிர்ச்சி ஆகிட்டோர்.” “திைோ
என்
பக்கத்துல
இருக்கவும்,
அவன்
தோன்
என்னை
ஏயதோ
சசய்துட்டோன்னு புரிஞ்சுக்கிட்டவர், அவன் கிட்ட சண்னடக்கு யபோய்ட்டோர்.” “இன்ஸ்சபக்டர் வந்து சைண்டு யபனையும் விலக்கி விட்டப்ப,... அப்போ அந்த இன்ஸ்சபக்டர்
கிட்ட,
ஏற்கையவ
திைோவுக்கும்,
எங்க
குடும்பத்துக்கும்
இருக்க பிைச்னைனே பத்தி சசோன்ைோர்.” “ஆைோ,
அந்த
யபோலீஸ்கோைர்,
நடந்த
பிைச்சனை கூட இருக்கலோம்னு சைய்டுல பிடிச்ச மத்தவங்கயளோட
விஷேங்கள்ல
யவை
ஏதோவது
யேோசிக்கோம, எங்க எல்லோனையும் கூட, யபோலீஸ் ஸ்யடஷனுக்குக்
கூட்டிட்டு
யபோய்ட்டோர்.”
6 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“எந்த விஷேத்னதயும் முழுக்க
விசோரிக்கோம, அவசைப்பட்டு
என் யமல
விபச்சோை வைக்கும் யபோட்டுட்டோங்க.” “உங்க அப்போ எப்படி சரிேோ அந்யநைத்துக்கு லோட்ஜ்க்கு வந்தோர்…?” சர்வோ ஒரு யபோலீஸ்கோைைோக யகட்க… “மூணு
மணிக்கு
சவியேோட
வந்து,
என்னை
வட்டுக்கு ீ
அனைச்சுட்டு
யபோைதுக்கோக கோயலஜுக்குப் யபோை அப்போ கிட்ட, யபோன் வந்த விஷேமும், அதைோல நோன் உடயை கிளம்பிட்டதோகவும் சசோல்லி இருக்கோங்க.” “அப்யபோ, உங்கனள கடத்திைனத ேோருயம அதுவனை உணைல…?” “ஆம்…”
எை
தனல
அனசத்த
லல்லி,
ஆகிட்டது என்கிை விஷேத்னதக்,
“அண்ணனுக்கு
ஆக்சிசடன்ட்
யகட்டவுடன், அப்போவுக்கும் என்னை
யபோலயவ அதிர்ச்சிேில மூனள யவனல சசய்ேல.” “என்னை
பத்தி
அவர்
யவை
விதமோ
யேோசிக்கல…
அவருக்கு
இருந்த
மைநினலேில், வட்டுக்கு ீ ஒரு யபோன் யபோட்டு யகப்யபோம்னு கூட யதோணல.” “கோர்ல ஊருக்கு திரும்பைப்ப… அந்த னபபோஸ் யைோடு கிட்ட வரும் யபோது தோன், சமோதல்ல வட்டுக்குப் ீ
யபோன் யபோட்டு விசோரிப்யபோம்னு, அவருக்கு
யேோசனை வந்து, அங்க லோட்ஜ் பக்கத்துல இருந்த, கனடங்ககிட்ட
கோனை
நிறுத்தி இருக்கோங்க.” “அப்யபோ கூட யபோன்
யபசிட்டு,
ஊருக்கு யபோகோம
ஏன்
லோட்ஜ்க்குள்ள
வந்தோர்…?”சர்வோ எதிர் யகள்விக் யகட்கவும்,... “வட்டு ீ யபோனை ேோரும் எடுக்கல… ஊர்ல கிளிைிக் யபோனும் எங்யகஜ்டு… சில முனை முேற்சி சசஞ்சு போர்த்தவர்… அவர் ஃபிசைண்ட் கிட்ட சசோல்லி, வட்டுல ீ
அண்ணி
இருக்கோங்களோ…?
விசோரிச்சுட்டு வந்து,
என்ை
பிைச்சனைன்னு
போர்த்து
திரும்ப அந்தக் கனட நம்பருக்யக அந்த ஃபிைண்னட
யபோன் சசஞ்சு, தைக்கு விஷேத்னத சதரிவிக்கும்படியும் சசோல்லிட்டு… அங்கயே கோத்துட்டு இருந்தோர்.” 7 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“அப்யபோ
சவி,
போத்ரூம்
யபோகணும்னு
சசோல்லிேிருக்கோ...
அவ
சவட்டசவளில கனடங்க பின்ைோடி, மனைவோ யபோக கூச்சப்படவும், அங்க பக்கத்துல
இருந்த
லோட்ஜ்ல
யபோய்
யகளுன்னு
சசோல்லிட்டு,
அவர்
ஃபிசைண்ட்யடோட யபோனுக்கு அந்த கனடேியலயே கோத்து இருந்து இருக்கோர்.” “சவிக்கு துனணேோ உங்க டினைவனை கூடவோ அனுப்பல… உங்க அப்போ…?” “இல்ல சர்வோ… அப்போவுக்கு மேக்கம் வரும் யபோல இருந்திருக்கு… டினைவர் அண்ணோ கிட்ட யசோடோ வோங்க சசோல்லி அனுப்பி இருக்கோர்…
இனத
அப்புைம், பல முனை சசோல்லி அழுது இருக்கோர்…” “சவி யபோய் சைோம்ப யநைம் ஆகியும் கவனலயேோட லோட்ஜ்ல
திரும்பி வைனலயேன்னு,
அப்போ
போர்க்க வந்தப்ப,... வந்தப்ப,… யபோலீஸ்கோைங்க
அவனள பிடிச்சு சவச்சு இருந்தனத போர்த்துட்டு, அவங்க கிட்ட வோக்குவோதம் சசஞ்சுட்டு இருந்தோர்.” சர்வோ வோய்க்குள்யளயே ஏயதோ முணுமுணுக்க… “வட்டு ீ டினைவர் மூலமோ விஷேம் யகள்விப்பட்ட அண்ணோ, பதைி அடிச்சுட்டு வந்தோர்… ஆைோ FIR யபோட்டுட்டதோல என்னை மகளிர் கோவல் நினலேத்துல அன்ைிக்கு ைோத்திரி அனடச்சுட்டோங்க.” “அப்யபோயவ அண்ணோ, ஏக யகோபத்தில் இருந்தோர்… இதுக்கு முன்ைோடியே என் கிட்ட திைோ வம்பு சசய்தப்ப இருந்யத அண்ணோ அவன் யமல சசம சவைிேில இருந்தோர்… யபோைோததுக்கு இப்யபோ அவன் சசஞ்ச யவனலேோல, நோன்
இப்படி
அதுலயும்
ஒரு
அசிங்கமோை
பிைச்சனைேில்
மோட்டிைதோனலயும்,
அப்போவும், நோனும் சசோன்ைனதசேல்லோம்
சகோஞ்சம் கூட
யகட்கோம, யபோலீஸ் விடோம யகஸ் ஃனபல் சசஞ்சுட்ட யகோபம் யவை யசர்ந்து, அவனை கட்டுப்படுத்தயவ முடிேனல.” “யதவோ அண்ணோ, யபோலீஸ் ஸ்யடஷன்ல சைோம்ப பிைச்சனை பண்ணிட்டோர்… அதைோல அவனையும் உள்ள தூக்கி யபோட்டுட்டோங்க.” 8 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“அப்போ கூட சவினே சவளியே விட்டுட்டோங்க… அவர் தோன் உன் அப்போனவ சதோடர்பு சகோள்ள முேற்சி சசய்தோர்… ஆைோ உன் அப்போ யகஸ் விஷேமோ சடல்லில இருந்தோர் அன்னைக்கு.” “இவ்யளோ நடந்தப்ப உங்க அண்ணியும், பிைணவ்வும் எங்க…?” “பிைணவ்க்கு
உடம்பு
சைோம்ப
முடிேோம
யபோக,
கிளிைிக்ல
இருந்த
அண்ணோக்கு தகவல் சசோல்லி இருக்கோங்க அண்ணி… ஊர்ல இருந்து கிளம்பி
வந்த
அண்ணோ,
பிைணவ்னவ
டவுன்ல
இருந்த
குைந்னதங்க
ஸ்சபஷலிஸ்ட் கிட்ட கோமிச்சு, நர்சிங் யஹோம்ல அட்மிட் சசஞ்சுட்டு, அவன் கூட இருந்தப்ப தோன், இங்யக நடந்த சசய்திகனளச் சசோல்லி இருக்கோர் எங்க டினைவர் அண்ணன்.” “அன்னைக்கு அண்ணி
னநட்
சவிக்கு
ஜுைம்
சநைச்சுக்கிட்டோங்க…
வைவும்,
பேத்துைோல
வந்ததுன்னு
அப்போவும்,
அன்னைக்கு
அண்ணியும்,
தூங்கோம அழுதுட்யட இருந்தோங்க.” அப்யபோ அந்த லோட்ஜ்ல தோன் சவினே... முடிக்கோமல் யகள்விேோக சர்வோ போர்க்க,... லல்லி பதில் சகோடுக்க வில்னல... ஆைோல் அவர் கண்களில் கண்ண ீர் திைண்டனத சர்வோ கவைித்து விட்டோன். “அடுத்த நோள், மோஜிஸ்ட்யைட் முன்ை இந்தக் யகனை ஆஜர் சசய்தோங்க.” “எங்க முனை வந்தப்ப,... நோன், என்னை கடத்தி கல்ேோணம் சசஞ்சனத அழுதுட்யட சசோன்யைன்… உடயை திைோ யமல தைி வைக்கு பதிஞ்சு, அவனை விசோரிக்க
யபோலீசுக்கு
உத்தைவு
யபோட்ட
ஜட்ஜ்,
என்னை
ஒரு
டோக்டர்
பரியசோதிக்கணும் என்று ஆர்டர் யபோட்டோங்க… அண்ணோனவ வோர்ன் சசஞ்சு விட்டுட்டோங்க.”
9 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“ஆைோ, யகோர்ட்னட விட்டு சவளியே வைதுக்குள்ள அண்ணோ, தைக்கு இருந்த கண்மூடித்தைமோை யகோபத்துல திைோனவ அடிக்க ஆைம்பிச்சோர்… ஒயை னக கலப்பு…
சண்னடனே
நிறுத்துைதுக்கோக,
அண்ணோனவ
அங்கிருந்த
யபோலீஸ்க்கோைர் ஒருத்தர் பிடிச்சு விலக்கித் தள்ளி விட்டதுல, அவர் யகோர்ட் சுவத்துல தனல இடிச்சு, கீ யை தடோர்ன்னு விழுந்தோர்.” “இனதசேல்லோம் போர்த்துட்டிருந்த
சவி மேங்கி விழுந்துட்டோ… அண்ணி,
அவனள கவைிக்க, அப்போ தோன் அண்ணோனவ, எழுப்பி விட்டோர்… ஆைோ, அண்ணோ அடிப்பட்டும், விடோம திைோனவ புைட்டிைோர்… ஒரு கட்டத்தில் ேோரு ேோனை அடிக்கைோங்கன்னு புரிேல…
அப்யபோ அந்த திைோ, அலைிட்யட கீ ை
விழுந்தோன்… விழுந்தவன் கத்தி குத்து பட்டு இருந்தோன்…
என் அண்ணோ,
னகல ஒரு கத்தி பிடிச்சு இருந்தோர்.” “அண்ணோவும் அப்யபோ தோன் னநட் ஃபுல்லோ சஜேில்ல இருந்து சவளியே வந்தோர்… அவர் னகல எப்படி கத்தி வரும்…? ” “இனத யபோலீஸ் யேோசிக்கயவ இல்னல… அந்த திைோயவோட அப்போ, பனைே பனகனே மைசுல சவச்சு, ஏற்கையவ என் அண்ணோ திைோனவ கத்திேோல குத்துயவன்னு சோட்சியேோ,
பலர்
முன்ைோடி
விசோைனணயேோ
சசோன்ைனத
இல்லோம
திரும்ப
சசோல்லவும், அவனை
சரிேோை அசைஸ்ட்
சசஞ்சுட்டோங்க.” “அன்னைக்கு தனலேில அடிப்பட்ட அண்ணோவுக்கு, மூனளக்குள்ள ைத்த கசிவு இருந்து இருக்கு… சவளிப்போர்னவக்கு சோதோைண அடிைோலும், உள்ள சபரிே கோேம் பட்டு இருக்கு… யபோலீஸ் ஸ்யடஷன் யபோை வைிேியலயே, மேங்கி விழுந்த அண்ணோ… திரும்ப எழுந்துக்கயவ இல்னல.” “எங்கனள அைோனதேோ தவிக்க விட்டுட்டு ஒயைடிேோ யபோய்ட்டோர்…” யசனல முந்தோனைேோல் வோனே சபோத்தி
லல்லி
அை
ஆைம்பிக்க,
சர்வோவுக்கு
அவனை எப்படி யதற்றுவது என்று புரிேவில்னல.
10 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
அந்த அனைனே விட்டு சவளியே வந்து விட்டோன்… லல்லி சசோன்ைனவ அவன் மைனத சவகுவோக அனசத்து இருந்தது… கோைணயம இல்லோமல் யதவோ என்னும் ஒரு நல்ல மைிதர் மீ து தோன் யகோபம் சகோண்டிருந்தது புரிந்தது சர்வோவிற்கு… கோலம் கடந்து இப்யபோது புரிந்து என்ை பேன்…? அந்த நர்சிங் யஹோம் அருகில் இருந்த டீக்கனடக்குச் சசன்று நின்ைவனுக்கு, மைப்போைம் கூடி இருந்தது. ஒரு டீ
வோங்கி குடித்தவன்,... லல்லிக்கும் ஒன்னை வோங்கிக்சகோண்டு
திரும்ப நர்சிங் யஹோம் வந்தோன். அவன் உள்யள வந்த யபோது, லல்லி ஓய்வு அனைேில் இருந்தோர்… தன்னை மைந்து
உைங்கிக்சகோண்டு
போர்த்துக்சகோண்யட
இருந்த
நின்ைோன்...
சவிேின்
‘போதுகோப்போை
நிர்மலமோை கூட்டில்
முகத்னத
சந்யதோஷமோக
இருந்தவளுக்கு, தந்னதேின் அகோல மைணம் எவ்வளவு சபரிே இடிேோக இருந்து
இருக்கும்…’
என்று
சவினேப்
பற்ைித்தோன்
சர்வோ
யேோசித்துக்
சகோண்டு நின்ைோன். அனைக்குள் வந்த லல்லிேிடம் டீ னே நீ ட்டிைோன்… வோங்கிப் பருகிே லல்லி, தன்னை நினலப்படுத்திக்சகோண்டு, விட்டனத சசோல்ல ஆைம்பித்தோர்… “அண்ணோவின் மைணம் எங்கனள யவயைோட புைட்டி யபோட்டுடுச்சு… இதுல சவினே அந்த யபோலீஸ்கோைன்…! நிறுத்திே லல்லி,...
“அண்ணி, பிைனம
பிடிச்சோப்புல இருந்தோங்க… சவியேோ ஒரு பக்கம் அழுயத கனைேிைோ… பிைணவ்க்கு
விவைம்
புரிேோத
சின்ை
வேசு…
எல்லோம்
முடிஞ்சுது…
அண்ணோயவோட கோரிேமும் ஆகி பத்து நோள் இருக்கும்… இந்த சகோஞ்ச நோளோ, நோங்க ேோரும் வட்னட ீ விட்யட சவளில யபோகல… உன் அப்போவும், ஆச்சியும் தோன் எங்களுக்கு ஆறுதலோ இருந்தோங்க.” “என்னை
அன்ைிக்கு
அந்த
லோட்ஜ்ல
யபோலீஸ்
பிடிச்சப்ப
ேோயைோ
பத்திரினகக்கோைன் யபோட்யடோ எடுத்துட்டோன்… உண்னமேோ நடந்த எனதயுயம விசோரிக்கோம,...
மைசுக்குத்
யதோணிை
கனதனே
எழுதி,
என்னை 11
All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
அசிங்கப்படுத்தி
என்
யபோட்யடோ
யபோட்டு
என்னை
தனலப்பு
சசய்தி
ஆக்கிட்டோங்க.” “அந்த
திைோவும்
சபோனைக்கல…
பத்திரினகக்கோைங்க,
அண்ணோயவோட
மைணம், திைோ சகோனல சசய்ேப்பட்ட விதம், எல்லோத்னதயும் யசர்த்து, திரும்பவும் அவங்களோ ஒரு புதுக்கனதனே இட்டுக்கட்டி சபோல்லோததும் கலந்து எழுதி,
இல்லோததும்,
எங்க குடும்பத்து யமல இன்னும் அதிகமோ
யசற்னை வோரி பூசிைோங்க.” “நோங்க அப்யபோ இருந்த மைநினலல, இந்தச் சசய்திகசளல்லோம்
எங்க
மூனள, மைசு சைண்டுக்குயம எட்டல… உனைக்கல.” “ஆைோ, அதுக்கப்புைம் ஊர்ல, அவைவன் புைணி யபசவும், அப்போ மைசு ஒடஞ்சு யபோய்ட்டோர்… எங்களுக்கு உதவ, உன் அப்போ அடிக்கடி வட்டுக்கு ீ வைவும், என்னையும் அவனையும் யசர்த்து வச்சு ஆைம்பிச்சோங்க…
இசதல்லோம்
சபோறுக்கோம
இன்னும் யகவலமோ யபச
அந்த
போைோப்யபோை
ஊயை
யவண்டோம்னு முடிவு சசய்து ஊனை விட்டு சசன்னைக்கு வை முடிவு சசஞ்சோர் என் அப்போ.” இங்க வந்தப்ப, பர்வதம் அத்னத, எங்கனள தைிேோ தங்க விடனல… உங்க வட்டுக்கு ீ நோங்க எல்யலோரும் இப்படி தோன் வந்து யசர்ந்யதோம் சர்வோ… நோங்க இங்க வைப்ப, ஸ்கூல் எல்லோம் லீவுக்குப் பிைகு திைந்துவிட்ட
சமேம்…
அதைோல, நீ வட்ல ீ இல்னல… சவினே இங்கயே ஒரு ஸ்கூல்ல யசர்த்து விட்டோர் உன் அப்போ.” “உங்க அண்ணிக்கு என்ை ஆச்சு…?” சர்வோ யகட்க… “அண்ணோயவோட இைப்பில் இருந்து மீ ளயவ இல்னல அண்ணி… ஒரு மோதிரி சித்த
பிைனமயலயே
இருந்தோங்க…
அவங்கனள
யதத்த
தோன்
னபைவி
அக்கோனவ போர்க்க வந்யதோம்.” “அவங்க அண்ணிக்கு கவுன்சலிங் சகோடுக்க ஆைம்பிச்சோங்க.”
12 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“அயத சமேத்துல சவி ஒரு நோள், இன்னைக்கு வந்தது யபோல வலிப்பு வந்து மேங்கவும், நோங்க அவனள ஹோஸ்பிட்டல் கூட்டிட்டு யபோயைோம்.” “ஆைம்பத்துல அவளுக்கு வலிப்பு வந்தப்ப, எல்லோ சடஸ்ட் ரிசல்ட்டும் நோர்மல்னு தோன் வந்துச்சு.” “அந்த நோளுல உங்க அப்போயவோட ஆபிஸ் இங்க வட்யடோட ீ இருந்தது உைக்கு நினைவிருக்கோ சர்வோ…?” “இருக்கு…” என்று சர்வோ தனல அனசக்க… “அங்க அவர் கிட்ட யகஸ் விஷேம் யபச சில சமேம் யபோலீஸ்கோைங்க கூட வருவோங்க… அப்படி வந்த ஒருத்தனை போர்த்து தோன், அவளுக்கு வலிப்பு வந்து இருக்கு… ஆைோ, இது எங்களுக்கு ஆைம்பத்துல சதரிேல.” “அடுத்தடுத்து நடந்த அதிர்ச்சிகைமோை விஷேங்களோல,... சவினே நோங்க ேோருயம சரிேோ கவைிக்கனல… அவயளோட அப்போ இைந்த துக்கத்துல தோன் அவ சைோம்ப அனமதி ஆகிட்டோன்னு எல்யலோருயம சநைச்சுட்டு இருந்யதோம்.” “என்
அப்போவும்,
ஆைம்பிக்கோமயல
புத்திை
யசோகத்துல
முடிஞ்சுடுச்யசன்னு
ஆழ்ந்துட்டோர்… அடுத்த
என்
கவனல…
வோழ்க்னக
சவி,
பிைணவ்
எதிர்கோலம் பத்திை பேம் எல்லோம் யசர்ந்து, அவரும் யசோர்ந்யத இருந்தோர்.” “இதுக்குள்ள, அண்ணினே சோதோைண நினலக்குக் சகோண்டு வைதுக்கோக பர்வதம் அத்னத
அவங்கனள, எதோவது யவனல சசய்ேச்
சசோல்லிட்யட
இருப்போங்க… அவங்க கிட்ட யபச்சு சகோடுத்துட்யட இருப்போங்க… ‘வட்டுலயே ீ அனடஞ்சு
கிடக்கோத
கோயும்மோன்னு’…,
சசோல்லி
பக்கத்துல
உள்ள
யகோவிலுக்கு அனைச்சுட்டு யபோவோங்க.” “சகோஞ்சம் சகோஞ்சமோ அண்ணி யதை ஆைம்பிச்சோங்க… எங்களுக்கு, அவங்க நல்லோ
ஆகிடுவோங்க
என்ை
நம்பிக்னக
வை
ஆைம்பிச்ச
யநைம்...
அந்த
நிம்மதியும் எங்களுக்கு நினலக்கனல… ஒரு நோள் தைிேோ யகோவிலுக்கு யபோேிருந்த அண்ணி, வை வைிேில கவைக்குனைவோ யைோட்னட கிைோஸ் 13 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
சசய்ே, யவகமோ வந்த லோரி யமோதி ஸ்போட்டில் இைந்துட்டோங்க… அண்ணி இைந்தது சபரிே இடிேோ எங்க தனலேில் விழுந்துச்சு.” இைந்தனத
“அவங்க
ஊரில்
இருந்த
அவங்க
சசோந்தங்களுக்கு
சசோன்யைோம்… துக்கம் விசோரிக்க வந்தவங்க, உங்க அப்போ கூட என்னை யசர்த்து சவச்சு, அசிங்கமோ யபசிட்டு யபோைோங்க.” “ஒரு பக்கம் அண்ணோ, அண்ணினே பைிசகோடுத்த அதிர்ச்சியே எங்களுக்கு விலகல… அந்த மைவருத்தம் யபோைோதுன்னு, கண்டவங்களும் எங்கனள மைசோட்சியே இல்லோம வோய் கூசோம யநோகடிச்சு யபசவும்,... நோம வடு ீ போர்த்துட்டு தைிேோ யபோயவோம்னு அப்போ கிட்ட சசோன்யைன்… ஆைோ, பர்வதம் அத்னத, ஒரு படி யமயல யபோய், உன் அப்போனவ எைக்கு கல்ேோணம் சசய்ேைனத பத்தி யபசிைோங்க.” “முதலில் என் அப்போ தேங்கிைோர்… ஆைோ என் எதிர்கோலம், சவி, பிைணவ் வோழ்க்னக இனதசேல்லோம் பத்தி தீை கல்ேோணம் சசய்துக்கைது
யேோசிச்சு, நோங்க சைண்டு யபரும்
தோன் சரிேோை முடிவுன்னு அத்னதனே யபோல
நம்பி, அவரும் என்னை வற்புறுத்த ஆைம்பிச்சோர்.” “நோன் இருந்த நினலனமேில் என் மைசில் ஒயை ஒரு எண்ணம் மட்டுயம இருந்தது…
அம்மோ
இல்லோத
என்னை,
என்
அண்ணனும்,
அப்புைம்
அண்ணியும் தோன் கருத்தோ வளர்த்தோங்க… அதைோல
கனடசிவனைக்கும்,
சவிக்கும்,
வளர்க்கத்
பிைணவ்க்கும்
நோன்
ஒரு
தோேோ
இருந்து
தோன்
நினைச்யசன்… யவை எந்த ஒரு வோழ்க்னகக்கும், ஆசோபோசங்களுக்கும் என் மைசுல
இடயம
இல்ல…
ஆைோ,
அத்னத
நனட
முனைேில
வை
சில
பிைச்சனைங்க பத்தி யபசி என் மைனச மோத்திைோங்க.” “உன் அப்போவுக்கும் இஷ்டம் இல்னல… பர்வதம் அத்னத அவனையும் யபசியே கனைச்சோங்க…
உன்
அப்போ,
சவி,
பிைணவ்
எதிர்கோலத்துக்கு
நோன்
என்னைக்கும் உைக்கு உதவிேோ இருக்யகன்னு உறுதி சகோடுத்தோர்… அயத யபோல நோனும் உன்னைப் என்யைோட மகைோயவ போர்த்துக்கணும் என்று யகட்டோர்...
அதுக்கப்புைம்
தோன்
எங்க
கல்ேோணம்
நடந்துச்சு...
இது 14
All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
எங்களுக்கோக நடந்த திருமணம் இல்னல… பிள்னளங்களோை உங்களுக்கோக நடந்தது ” “இனதசேல்லோம் சசோன்ைோ புரிேை வேசு இல்ல அப்யபோ உைக்கு… அதோன் அத்னத, ‘சகோஞ்சம் விட்டு பிடிப்யபோம் லல்லி… நீ கவனல படோயதன்னு சசோன்ைோங்க…’ ஆைோ இன்னைக்கு வனை எதுவும் சரிேோகல… சவி கிட்ட ஏற்கையவ
யபசிட்யடன்…
அவளுக்கு
ஹோஸ்டல்ல
யபோய்
தங்கிக்கைது
பிைச்சனை இல்ல சர்வோ…” லல்லி யபசிக்சகோண்யட யபோக…, “அனத விடுங்க... அவ யபோக யவண்டிே அவசிேயம
இல்னல…
எைக்கு
சதரிே
யவண்டிேது,
இவயளோட
இந்த
நினலனமக்கு கோைணமோை ஆயளோட யபரு மட்டும் தோன்…?” என்ைோன் அழுத்தமோக. “அவளுக்கு இப்யபோ குணமோகிடுச்சு… அதைோல அந்த யபச்னச இத்யதோட விட்டுவிடு சர்வோ…” என்று லல்லி சசோன்ைது,... சர்வோவுக்கு முகத்தில் அனைந்தது யபோல் இருந்தது. லல்லினே சபோண்ணு…
அவன்
முனைக்க,...
வணோ, ீ
பைனச
“அவ
யபசி
கல்ேோணமோகி
அவ
வோை
எதிர்கோலத்துக்கு
யவண்டிே
போதிப்பு
வை
யவண்டோயம… சர்வோ” என்ை லல்லி அதன் பின் அனமதி ஆகி விட்டோர். சபோழுது விடிவது மூடி இருந்த தினைசீனல வைியே உள்யள நுனைந்த சவளிச்சத்தின் மூலம் சதரிே… இைி இவரிடம் இருந்து மற்ை விவைங்கனளக் யகட்டைிே முடிேோது என்பனத அவைது முற்றுப்புள்ளி னவத்தப் யபச்சின் மூலம் உணர்ந்த சர்வோ, அனைனே விட்டு சவளியே வந்து, முன்பு அமர்ந்து இருந்த இருக்னகேில் உட்கோர்ந்தோன். ‘உன் வடு…, ீ உைக்கு உரினமப்பட்ட இடம்னு எல்லோம் னடேலோக் சசோல்ல யவண்டிேது… அனத நம்பி, நோனும் அந்த வட்டு ீ ஆளோ, விவைம் யகட்டோ,... கல்ேோணம் ஆக யவண்டிே சபோண்ணுன்னு நம்னம ஒதுக்க யவண்டிேது…’ மைதில் யகோபமோக நினைத்தவைின் மூனளயேோ… ‘யடய் அைிவோளி,... வடு ீ 15 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
தோன் உன்னுது… அயதோட உரினம மட்டும் தோன் உைக்கு… விட்டோ வட்ல ீ இருக்க சபோண்ணு யமலயும் உரினம சகோண்டோடுவிேோ…?’ என்று குட்ட,... ‘ஆமோ,... அப்படியே சகோண்டோடிட்டோலும்… ஓ… கடவுயள… இது என்ை சகோடுனம சர்வோ… உன் யவனல எதுயவோ அனத மட்டும் போரு...’ எை சதளிந்தோன். கோதில் நுனைந்த வண்டு யபோல், இன்ைமும் பூர்த்திேோகோத தகவல்கனளப் பற்ைிே எண்ணங்கள் அவனை மீ ண்டும், மீ ண்டும் சவிேிடம் அனைத்து வை,... ேோனை யகட்டோல் விவைம் சதரியும் என்று அவன் யேோசனைேோக
நிமிர்ந்த
யநைம், படிக்கட்டில் குமோர் ஏைிக்சகோண்டு இருந்தனத கண்டோன். இவனை போர்த்துவிட்ட குமோரும், “இங்க இவ்யளோ கோனலல என்ை பண்ை சர்வோ…?” என்று யகட்க,... “உங்க கிட்ட முக்கிேமோை ஒரு விஷேம் யபசணும் குமோர் அண்ணோ…” “சகோஞ்சம் இரு சர்வோ… சவி, எப்படி இருக்கோன்னு லல்லி அண்ணி கிட்ட விசோரிச்சுட்டு வயைன்.” “அவ இன்னும் முைிக்கல அண்ணோ…” சர்வோ தகவனல சசோல்ல,... “அண்ணிக்கு குடிக்க ஏதோவது வோங்கி சகோடுத்துட்டு, நோன் வோக்கிங் யபோை போர்க்குக்குப் யபோய் யபசுயவோம் சர்வோ…” “அவங்க டீ குடிச்சுட்டோங்க…” எல்லோவற்ைிற்கும்
ஒரு
பதினல
சகோடுத்துவிட்டு
தன்னை
தீர்க்கமோக
போர்ப்பவைிடம், “என்ை சர்வோ…? சசோல்லு…” “இவ இப்படி ஆக கோைணமோை யபோலீஸ்கோைர் ேோரு…? அவன் யபரு…?” அவன் யகட்ட யகள்வி கோதில் விைோதவன் யபோல், அவனை அங்யக இருந்து அனைத்துக்சகோண்டு சவளியே வந்த குமோர், அருகில் இருந்த போர்க்கில் தன் நனட பேிற்சினே ஆைம்பித்தோன். 16 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“விசு
சோயை,
நீ
யகட்டு
எதுவும்
சசோல்லோதப்ப
நோன்
மட்டும்
எப்படி
சசோல்யவன்னு நினைச்ச சர்வோ…? எைக்கு உன்னை விட, சவி தோன் அதிகம் பைக்கம்… ஒண்யண ஒண்ணு மட்டும்
உைக்கு சசோல்யைன்… அந்த ஆளு
இப்யபோ உேியைோட இல்ல… நீ ேோனையும் யதடி யபோய், முன்ை தப்பிக்க விட்ட ஆளுக்கு, இப்யபோ புதுசோ தண்டனை வோங்கி சகோடுக்க முடிேோது…” “என்ைது தப்பிக்க விட்டுட்டோங்களோ…?” “ஆமோ சர்வோ… போலன் ஐேோ, ஏற்கையவ ஒரு சபோண்யணோட வோழ்க்னக இப்படி சந்தி சிரிச்சுப் யபோச்சு… இந்த சின்ை சபோண்னண இதுக்கு யமல கஷ்டப்படுத்த யவணோம்… நடந்தது எதுவோ இருந்தோலும், அது இப்யபோ மோைப் யபோைது இல்னலன்னு சசோல்லி, விசு சோர் னகனே, கட்டி யபோட்டுட்டோர்.” “நம்ம விசு சோர் தோன் மைசு ஒப்போம, தன் இன்ப்ளூசேன்ஸ், அப்புைம் சதரிஞ்ச யபோலீஸ் பிசைண்ட்ஸ் மூலம் மட்டும் இல்லோம, தைிேோ ஆளும் சவச்சு விசோரிச்சு, விவைம் கண்டு பிடிச்சோர்… சதரிஞ்சுக்கிட்ட உண்னமனே போலன் ஐேோ கிட்ட சசோன்ைப்புைமும், அவர் யமற்சகோண்டு எதுவும் சசய்ே யவணோம்னு சசோல்லவும், அந்த யபோலீஸ்கோைன் யமயல ஆக்க்ஷன் எதுவும் எடுக்கோம விட்டுட்யடோம்.” குமோர் சசோன்ைனத யகட்ட சர்வோவுக்கு யகோபம் தோன் வந்தது… ‘கோவலைோக அந்த சின்ை சபண்னண கோக்கும் கடனமனே விடுத்து, கோமுகைோக முனை தவைி
நடந்திருக்கிைோன்…
இப்படிப்பட்ட
அைக்கர்கனள
படித்தவர்கள்
கூட
சட்டத்னத
தண்டிக்கோமல்
தப்பிக்க
விட்டு
சகோண்டு விட்டைர்...’
என்பனத எண்ணி வருந்திைோன். “ஆைோ, இப்யபோல்லோம் சதய்வம் நின்னு சகோல்ைது இல்னல சர்வோ…
தப்பு
பண்ைவனுக்கு அப்பப்யபோ வைி பண்ணிடுைோர்… அவன் குடியபோனதல வண்டி ஒட்டி,
ஆக்சிசடன்ட்
ஆகி
இைந்துட்டோன்…
யவடிக்னகனேப்
போர்த்திேோ
சர்வோ,...? டூட்டி னடம்ல குடிச்சுட்டு, கம்ப்னளன்ட் சகோடுக்க வந்தவங்கனள சரிேோ நடத்தலன்னு தோன், யதவோ சோர் அவன் யமல ஒரு முனை புகோர் 17 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
சகோடுத்தோர்… அதைோல
யவனலேில் இருந்து சஸ்சபன்டு சசய்ேப்பட்டு,
பிைகு வசதி இல்லோத இடத்துக்கு
ட்ைோன்ஸ்பர் சசய்ேப்பட்ட ஆத்திைத்துல
தோன், யதவோ சோனை பைி வோங்கயைன்னு… நம்ம சவினே….!!!” “சசோல்ல மோட்யடன்னு சசோல்லிட்டு இவ்வளவு விவைம் ஏன் சதரியுமோ சசோன்யைன்…? நீ இந்த விஷேத்தில் சசய்ே இைி எதுவும் இல்ல… அதைோல தோன்.” “அந்த சுந்தை போண்டி என்ை ஆைோன்…?” “நீ மருனத க்ரூப் ஆப் கம்பைிங்க யகள்வி பட்டு இருக்க இல்ல…” ‘ஆம்...’ எை சர்வோ தனல அனசக்க… “அந்த
கம்பைி
முதலோளி
சுந்தர்...
தோன்
இந்த
சுந்தைபோண்டி…!
சபரிே
அைசிேல் சசல்வோக்கு இருக்கு அந்த ஆளுக்கு… பதிைஞ்சு வருஷத்துல அசுை வளர்ச்சி… முக்கிே அைசிேல்வோதியேோட பிைோமி தோன் அந்த ஆளு.” “விவைங்கனள உள் வோங்கிேவன்… சைோம்ப யதங்க்ஸ் குமோர் அண்ணோ… நீ ங்களோவது என்னை உங்கள்ள ஒருத்தைோ போர்த்தீங்கயள… சந்யதோஷம்.” “இனத, நோன் உைக்கு சசோல்ல கூடோது சர்வோ… மைசு யகக்கல… உன் யமல அவங்க எல்லோம் அளவு கடந்த அன்பு சவச்சு இருக்கோங்க.” “உன்னை
பத்தி
சோர்
எப்யபோவும்
சபருனமேோ
யபசுவோர்…
சோருக்கும்,
உைக்கும் சடர்ம்ஸ் சரி இல்லோதப்ப, உங்க சைண்டு யபனையும் சமோதோைப் படுத்த, சவி தனலனமேில சின்ைதுங்க எல்லோம் கூட்டு யசர்ந்து உன்னை போர்க்க, யபச, ப்ளோன் யபோட்டோங்க.” “என்
கிட்ட
தோன்
உன்னைப்
பத்தி
யகட்டோங்க…
எல்லோ
விவைமும்
சதரிஞ்சதோல, சோரும் கண்டிப்போ நோன் எனதயும் சசோல்ல கூடோதுன்னு சசோன்ைதோல, சவி மட்டும் இல்ல, பிள்னளங்க மூணு யபரும் எத்தனை வோட்டி, எப்படி யகட்டோலும், உன்னை பத்தி அவங்க கிட்ட மூச்சு விட்டது 18 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
இல்ல… அவங்சகல்லோம் உன்னை போர்த்தது இல்னலைோலும், சோர் உன்னை பத்தி சசோன்ைனத சவச்யச, உன் யமல அன்பும், போசமும் சவச்சவங்க.” “சோருக்கு என் யமல இருக்க நம்பிக்னகனே, சகோஞ்சம் உனடச்சு, உன் கிட்ட இன்னைக்கு சவி பத்தி யபசயைன்ைோ, அதுக்கும் சவி தோன் கோைணம்… அவ பட்ட கஷ்டத்னத கண்ணோல போர்த்து இருக்யகன்… எல்லோத்துக்கும் யமல, முக்கிேமோ போலன் ஐேோ… மனுஷர் யபோதுங்கை அளவுக்கு மை யவதனைனே அனுபவிச்சோர்…
இைிேோவது
நீ ங்க
எல்லோம்
ஒண்ணோ
சந்யதோஷமோ
இருக்கணும்ங்கைதுக்கோக தோன்.” “நோன் வயைன் குமோர் அண்ணோ… யதங்க்ஸ்…” என்ை சர்வோ, போர்க்னக விட்டுக் கிளம்பிைோன். குமோர்
சசோன்ை
விஷேங்கனள
னவத்யத
அவனுக்கு,
ேோனை,
எப்படி
விசோரிக்க யவண்டும் என்றும், தன்ைோல் சுலபமோக சில தகவல்கனள தன் பணி, பதவினே னவத்து திைட்டி, முழு விவைங்கனளயும் அைிந்துக்சகோள்ள முடியும் என்றும் நன்ைோக புரிந்தது. வட்டிற்கு ீ வந்தவன், தைக்கு யதனவேோை அத்திேோவசிே சபோருட்கனள ஒரு போகில் அனடத்தோன்… அவன் வந்த யநைம், வட்டில் ீ இருந்த ஒருவனையும் யநருக்கு
யநைோக
சந்திக்கவில்னல…
அது
நல்லதோகி
விட…
சர்வோ
கிளம்பிவிட்டோன். அவன் வோசனல கடக்கும் யபோது சனமேல் சசய்யும் சக்கு மட்டும் போர்த்தோர். இைவு
சரிேோக
உைங்கோததோல்
விடிேலில்
சற்யை
கண்
அசந்து
விட்ட
பர்வதத்திடம் சசன்ைவள்,... “சபரிேோத்தோ, நம்ம சின்னைேோ சபரிே னபனே எடுத்துக்கிட்டு,
எங்யகயேோ
யவகமோ
யபோைோங்க…”
என்ை
தகவனல
சசோல்ல,… “சர்வோ
கிட்ட,
நோன்
அவனைப்
போர்க்கணும்னு
சசோல்லி,
நீ
யபோய்
அனைச்சுட்டு வோ சக்கு.”
19 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
“இல்ல
சபரிேோத்தோ…
சின்னைேோ
னபக்ல
அப்யபோயவ
பைந்துட்டோர்…”
என்க,... யபைன் மீ ண்டும் வட்னட ீ விட்டு கிளம்பிவிட்டோன் என்று நினைத்தவர், “பிைணவ்னவ எழுப்பு… என்னை போர்க்க வை சசோல்லு…” என்று சக்குனவ விைட்டிைோர். தூக்க கலக்கத்தில், சிவந்த கண்கயளோடு வந்த பிைணவ்விடம், “நீ சர்வோ ரூமுக்கு
யபோய் அவன் சோமோசைல்லோம் இருக்கோ…? இல்னலேோன்னு…?
போர்த்துட்டு வந்து சசோல்லு பிைணவ்…” எை,... சர்வோவின் யமல் யகோபத்தில் இருந்தோலும், ஆச்சிக்கோக, அவர் சசோன்ைனத பிைணவ் சசய்தோன். “அவருக்கு திைத்துக்கும் அவசிேம் யதனவேோைனத, தவிை மீ தி எல்லோம் அனைேில் தோன் இருக்கு… ஏன் யகக்கைீங்க ஆச்சி…?” “சர்வோ, வட்னட ீ விட்டு யபோய்ட்டோன்…” சசோல்லும் யபோயத அவர் குைல் கமை,… அப்யபோது படி இைங்கி வந்து சகோண்டு இருந்த விசுனவ பிடித்துக்சகோண்டோர், பர்வதம். “உைக்கு இப்யபோ சந்யதோஷமோ விசு…? எதுக்கு உைக்கு அவ்வளவு யகோபம் வருது…? யபசும்யபோது யேோசிக்க மோட்டிேோ…? இப்யபோ போரு, என் யபைன் வட்னட ீ
விட்டு யபோய்ட்டோன்…
யைோஷக்கோை
பே…
இைி
இங்க
திரும்ப
வருவோன்னு எைக்கு நம்பிக்னக இல்ல… கோலத்துக்கும் நோன் இப்படியே தவிக்கணும்…” புலம்பிே தன் அம்மோனவ யதற்ை வைி சதரிேோமல் விசு அங்கிருந்து சசன்ைோர். அன்று மதிேம், சவினே டிஸ்சோர்ஜ் சசய்து வட்டிற்கு ீ அனைத்து வந்தைர். ஒரு வோைம் கடந்து விட்டது… சர்வோ வட்டிற்கு ீ திரும்பவில்னல. 20 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
அவன் டூட்டிேில் யசர்ந்து சோர்ஜ் எடுத்துக்சகோண்ட விஷேத்னத, விசு வட்டில் ீ இருந்த மூத்த சபண்களிடம் சதரிவித்தோர். சவி மீ ண்டும் கோயலஜ் சசன்று சகோண்டு இருந்தோள்… தன் மோமோ, சர்வோனவ வட்னட ீ விட்டு யபோக சசோன்ைனத லல்லி மூலம் அைிந்திருந்தோள். வடு ீ ஓர் அளவிற்கு சகஜ நினலக்கு திரும்பி இருந்தது. சர்வோ வட்னட ீ விட்டு யபோய் இைண்டு வோைங்கள் ஆை நினலேில், ஒரு நோள் மதிேம் கல்லூரிேில் இருந்து சீக்கிையம வடு ீ திரும்பிே சவி, சர்வோனவ அவனுனடே அனைேில் போர்த்து, அப்படியே நின்று விட்டோள்.
21 All Rights Reserved To Authors
சர்வமும் நீயே - 8
சர்வமும் நீ யே - 9
சாம்பவியே அந்யநரத்தில் வட்டில் ீ எதிர்பாராத யபாதும், “ஹாய்… எப்படி
இருக்யே...? இப்யபா ஹஹல்த் பரவாேில்யைோ…?” என சேஜமாேயவ யபச முேன்றான் சர்வா.
“ம்ம்…” என ஹவறுயமோே சவி தயை அயசக்ே,... “அன்யனக்கு...
உனக்கு
அப்படி
ஆனதுக்கு
சாரி…
எனக்கு
விஷேம்
ஹதரிோது… இப்யபா கூட நீ வட்டில் ீ இருப்யபன்னு நான் எதிர்பார்க்ேயை... ஹதரிஞ்சு இருந்தா வந்து இருக்ே மாட்யடன்… இங்ே இருக்ேற
என்யனாட
திங்க்ஸ்யச எடுத்துக்ேிட்டு ஹோஞ்ச யநரத்தில் ேிளம்பிடுயவன்… சாரி ஃபார்
1 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
தி டிஸ்டர்பன்ஸ்…” என்று ஹசான்னவன், தன் பாட்டில் தன் உயடயமேயள அடுக்ேிக் ஹோண்டு இருந்தான்.
அவன் ஹசால்ைிேது உயரக்ே… ஏற்ேனயவ இவயனாடு, விசுவுக்கு ஏற்பட்ட மனஸ்தாபத்திற்கு தன்யன ஹநாந்துக்ஹோண்டு இருந்தவளுக்கு யோபம், எரிச்சல், எல்ைாம் ேைந்த உணர்வு யதான்றிேது.
“ஹபரிே தர்ம மோராசா… இவர் எனக்கு விட்டுக்ஹோடுக்ேறாராமா…?” அவன் முதுயே தான் முயறத்துக் ஹோண்டு நிற்பயத அவள் உணராவிட்டாலும், அவள் அங்யேயே நின்றது சர்வாவுக்கு என்னயவா யபால் இருந்தது.
‘ேண்ட்யரால் சவி,...’ என தன்யன நிதானத்துக்கு ஹோண்டு வந்தவள்,... “நீ ங்ே இங்யேயே மாமா கூடயவ இருங்ே… ப்ள ீஸ்…” எழும்பாத குரைில் ஹமதுயவ ஹசால்ை…
அவள் யபசிேயத ேண்டுக்ஹோள்ளாமல் சர்வா ஹமளனமாே தன் யவயைேில் ேவனமாே இருந்தான்.
“உங்ே ேிட்ட தாயன யபசிட்டு இருக்யேன்… இப்படி பதில் ஹசால்ையைனா என்ன அர்த்தம்…?” இப்யபாது யோபமாே யேட்டாள் சவி. “அது சரி வராது….. என்னாை ஏற்ேனயவ உன் மாமா ஹராம்ப அப்ஹசட்.” “இல்ை…
உங்ேளாை
ேியடோது
அத்தான்…
எனக்ோேத்தான் மாமா அப்படி ஹசால்ைிேிருப்பார்…
என்னாை
தான்…
ஆனா, என்யனாட
ஆயச என்ன ஹதரியுமா…? இத்தயன வருஷம் ேழிச்சு இந்த வட்டுக்குத் ீ திரும்ப வந்து இருக்ேற நீ ங்ே, இனி யமைாவது மாமா கூடயவ இருக்ேணும்.” பதில் தராமல் தன்யன பார்ப்பவனிடம்,...
“ப்ள ீஸ் அத்தான், மாமா உங்ேள ஹராம்ப மிஸ் பண்ணினார்… இப்யபாவும் பண்றார்…
ஒரு ோைத்தில் உங்ேள பத்தி தான் எப்யபாவும் எங்ேேிட்ட
யபசுவார்… இப்யபா நீ ங்ே வந்தப்புறம் தான் அவர் முேம் ஹதளிவாச்சு… அவர் இவ்யளா
சந்யதாஷமா
இருந்து
நான்
சந்யதாஷம் எனக்கு ஹராம்ப முக்ேிேம்.”
பார்த்ததில்யை…
அவயராட
அவள் உடல்நியையே பற்றி மறந்து, சற்யற யோபமாே சர்வா அவளிடம்,… “என் நியையமயேப் பார்த்திோ!... என்யனாட அப்பாயவப் பத்தி, நீ ஹசால்ைி
2 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
நான் ஹதரிஞ்சுக்ே யவண்டி இருக்கு… அவருக்கு ஹபத்த பிள்யள யமை இருக்ேற பாசத்யத விட, உன் யமை தான் அதிேம்ன்னு எனக்கு எப்பயவா புரிஞ்சுடுச்சு… நீ யபாேைாம்... சாரி… நான் தான் யபாேணும்…” முேத்தில் அயறந்தது யபால் சர்வா ஹபாறிந்தான். “அத்தான்… நான் ஹசால்றயதக் ஹோஞ்சம்
யேளுங்ே…” அவன் ேரத்யத
தன்யன மறந்து பற்றிேவள்,... “இத்தயன நாளா
நீ ங்ே ஹரண்டு யபரும் பிரிஞ்சு இருந்தது யபாதும்… நான்
ஹசால்றயத நீ ங்ே நம்பயைனாலும், நான் ஹசால்ைித்தான் ஆயவன்… நீ ங்ே யபாலீஸா ஆனயத உங்ேளுக்கும்
எங்ே ேிட்ட ஹசால்ைாம
அவருக்கும்
ஏயதா
மாமா மயறச்சுட்டார்…
சண்யடன்னு
மட்டும்
எங்ேளுக்கு
ஹதரியும்… ஆனா அத்யதயோ, மாமாயவா, எந்த விவரமும் எவ்யளா யேட்டும் ஹசால்ைை...
ஆச்சிக்கும்
விவரம்
ஹதரிேை…
ஒரு
ேட்டத்துக்கு
யமயை,
உங்ேள பத்தி எங்ேக்ேிட்ட யபசறயதயே நிறுத்திட்டார்… ஏன், எதுக்குன்னு ோரணம் எதுவுயம எங்ேளுக்கு புரிேை…
குமார் அண்ணா கூட, நாங்ே
எவ்வளயவா யேட்டும் ஹசால்ை மறுத்துட்டார்… உங்ேயள பத்தி யபசினா, மாமாக்கு பிடிக்ோது… யோபப்பட மாட்டார்…
ஆனா எங்ேயளாட ஹோஞ்ச
நாள் யபசாம இருப்பார்… அவர் வருத்தமா இருக்ேறது எனக்கு பிடிக்ோது, அதனாை நாங்ேளும் உங்ேயள பத்தி யபசறயத நிறுத்திட்யடாம்.”
“உங்ேயள பத்தி அவர் ேிட்ட யபசயைனாலும், உங்ேயள நாங்ே எப்யபாவும் ஹநயனச்சு பார்ப்யபாம்… உங்ேளுக்கு நாங்ே… அதாவது பிரணவ், வினு,
விக்ேி, நான் எல்யைாருயம நியறே ஹைட்டர் எழுதுயவாம்… என்னனுன்னு
ஹதரியுமா…? ‘அத்தான், இந்த வட்டுக்யே ீ திரும்ப வந்துடுங்ே… மாமாயவாட இருங்ே…’
இந்த ஒரு ரிக்ஹவஸ்ட் மட்டும் தான் எல்ைா ஹைட்டர்யையும்
எழுதி இருப்யபாம்...
ஆனா, நீ ங்ே எங்ே இருக்ேீ ங்ே,...? என்ன யவயை
ஹசய்ேறீங்ேன்னு எதுவும் ஹதரிேை…. ோருக்குன்னு யபாஸ்ட் ஹசய்ே...? அதான் சாமிேயறேில், ஒரு ஹபட்டிேில் யபாட்டு ஹவச்சு இருக்யோம்… ‘சாமி, எங்ே யவண்டுதயை நியறயவத்து’ன்னு தினமும் யவண்டி இருக்யோம்.” ஏற்ேனயவ ஹசால்ை,...
குமார்
ஹசால்ைி
ஹபருமூச்யச
யவண்டிேயத
எல்ைாம்
பார்த்துட்டு யபா…”
அறிந்திருந்த
ஹவளியேற்றிே
ஹசால்ைிோச்சு
விஷேத்யத,
சர்வா,...
இல்ை…
சவி
“அதான் உன்
மீ ண்டும்
ஹசால்ை
யவயையே
3 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“அத்தான் ப்ள ீஸ்…
என்ன ோரணம் என்று புரிோத யபாயத நீ ங்ேளும்
மாமாவும் ஒண்ணு யசர விருப்பப்பட்யடன்… இப்யபா என்னாை தான் உங்ே பிரிவுன்னு ஹதரிஞ்சப்புறம்… ப்ள ீஸ்...” சவியும் விடாது ஹேஞ்ச,... அவளின்
ஹேஞ்சல்
அவயன
ஹோஞ்சம்
ஹமன்யமோே அவள் ேரத்யத பற்றிேவன்,
அயசத்தது…
நிதானமாே,
“ஹசான்னா யேளு சவி… இது எனக்கு பழேின விஷேம்தான்… நீ ஏற்ேனயவ உடம்பு
சரிேில்ைாம
இப்யபா
தான்
குணமாேிட்டு
வர...
வணா ீ
அைட்டிக்ோயத… உன்யன ஒரு வாட்டி, அப்படி பார்த்தயத எனக்கு தாங்ேை…! அப்பா, ஆச்சி, உன் அத்யத எல்ைாரும் எவ்யளா உயடஞ்சு யபாய்ட்டாங்ே... திரும்ப அப்படி இன்ஹனாரு முயற எந்த அசம்பாவிதமும் யவணாம் மா…”
“இல்ை… அத்தான்… ஐ அம் ஓயே… இனி அப்படி ஆோது… அன்யனக்கு
உங்ேள அந்த யோைத்தில் நான் எதிர்பார்க்ேை… அதனாை ஹபரிே அதிர்ச்சி… அயத எப்படி ஹசால்ை…? உங்ேளுக்கு புரிே ஹவக்ே…? இத்தன வருஷமா நான் ோயைஜ், அப்புறம் ஹவளி இடங்ேளில் பார்க்ோத யபாலீசா...? யபரவி ஆன்ட்டி
ஹோடுத்த
சிேிச்யசக்கு
பிறகுதான்
யபாலீஸ்ோரர்ேளிலும்
நல்ைவங்ேளும் இருக்ோங்ேன்னு எனக்கு ஹதளிவா புரிஞ்சு, இத்தயன நாள் எந்தப் பிரச்சியனயும் இல்ைாமதான் யபாேிட்டிருந்தது… ஆனா அன்யனக்கு ஏன் அப்படி ஆச்சுன்னு எனக்கு ஹதரிேை… ேண்டிப்பா இனி எதுவும் ஆோது…
இப்யபா நீ ங்ே வட்யட ீ விட்டு யபானா, அந்த குற்ற உணர்வு தான் என்யன வாட்டும்.” அவள் ேரத்யத விடுவித்தவன், “நான் அப்பா ேிட்ட யபசயறன் சவி... நான்
ேிளம்பணும்… என்று அவன் தன் ஹபட்டியே, தூக்ேிஹோண்டு அயறக்கு ஹவளியே வந்த யபாது,... “ஆச்சிக்கு உடம்பு சரிேில்ை… ஹாஸ்பிட்டல்ை இருக்ோங்ே…” என்று சவி ஹசால்ைவும்,...
“என்ன ஆச்சு அவங்ேளுக்கு…? எப்படி இருக்ோங்ே…? எங்ே அட்மிட் ஹசஞ்சு இருக்ேீ ங்ே…?” பதட்டமாே சர்வா யேட்டதற்கு,
அவனுக்கு பதில் ஹசால்ைாமல் தன் அயறயே யநாக்ேி சவி அடி எடுத்து யவக்ே,... எட்டி அவள் யேயே பிடித்தவன்,... “யேக்ேயறன்ை…” யோபமாே அவன் குரல் வர…
4 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“ம்…
இங்ேயே
ஹோஞ்ச
யநரம்
இருந்தா…
அவங்ேயள
உங்ே
ேிட்ட
எல்ைாத்யதயும் ஹசால்லுவாங்ே.” “வியளோடாத சவி… நிஜமா அவங்ேளுக்கு உடம்பு முடிேயைோ…? நீ வட்ை ீ
என்ன
பண்ற…?
உன்
அத்யத
இருக்ோங்ேளா
அவங்ே
டிஸ்சார்ஜ் எத்தயன மணிக்கு…? வட்டுக்குக் ீ கூட்டிட்டு வர பண்றாங்ே…? ஹபாழிந்தான்.
கூட…?
ோர் ஹஹல்ப்
பிரணவ் அங்ே இருக்ோனா…?” சர்வா யேள்வி மயழோேப்
அதற்குள் தன் யேயபசியே அவனிடம் அவள் நீ ட்ட,... புரிோமல் அவயள பார்த்தவனிடம்,...
“உங்ே
யேள்விேள் எல்ைாயம
ஆச்சி
தான்
யைன்ை
இருக்ோங்ே…
உங்ே
அவங்ே ோதுை நல்ைாயவ விழுந்து இருக்கும்…
அதுக்ஹேல்ைாம் அவங்ேயள பதில் ஹசால்லுவாங்ே.”
யேயபசியே அவன் ோதில் யவக்ே, “ஐோ சர்வா,...” என்று வாஞ்யசோே அயழத்த, பர்வதத்தின் குரைில் உருேித்தான் யபானான் சர்வா.
அவன் மறுேரத்தில் ஒரு டிஷ்யூ தாள் ஹோடுத்த சவி,... “ஹராம்ப உருேற… ேீ ழ வழிஞ்சிட யபாகுது… துயடச்சிக்யோ…” என்று ஹோடுக்ே… அந்த பக்ேம் ஆச்சி யபசுவயத யேட்டுக்ஹோண்டு இருந்த சர்வா பல்யைக் ேடித்தான். ஆச்சி, தனக்கு
மூச்சு வாங்குவயதயும்
“ஆச்சி,...ஹமாதல்ை
ஹபாருட்படுத்தாமல் யபசவும்,...
நீ ங்ே வட்டுக்கு ீ வாங்ே… நான் உங்ேயள ேண்டிப்பா
நாயளக்கு வந்து பார்க்ேயறன்.”
சர்வா ஹசால்லும் யபாயத,... யவேமாே
ஹபட்டியே அவன் அயறக்குள் நேர்த்திே சவி,... உள்யள ஹசன்று பூட்டிக்ஹோண்டாள்.
ேதயவ
அவள் ேதயவ தாழ் யபாடும் சத்தத்தில் தான் சர்வா அவள் ஹசய்தயத உணர்ந்தான்.
யேயபசியே அயணத்தவன், “சவி, ேதயவ திற… என் சூட்யேயஸ ஹோடு…” என யோபமாே யேட்ே,... “நாயளக்கு ஆச்சியே பார்க்ே வரும் யபாது எடுத்துட்டு யபாங்ே...” அவள் பதிைில் ேடுப்பானவன்,...
5 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“என்யன இரிட்யடட் பண்ணாத சவி… மரிோயதோ ேதயவ திற…” என்று ேத்த,...
“சத்திேமா உன்யனாட ட்ஹரௌசர், ஷர்ட்ைாம் நான் யூஸ் பண்ண மாட்யடன் அத்தான்… என்யன நம்பு… உன் திங்க்ஸ், என் பாதுோப்பில் இங்ே பத்திரமா இருக்கும்… நான் யேரன்ட்டி” எனவும்… எரிச்சல்
யமயைாங்ே
ேிளம்பினான்.
ேதயவ
எட்டி
உயதத்தவன்,...
அங்ேிருந்து
ஹாஸ்பிட்டைில் இருந்து வட்டிற்கு ீ வந்த ைல்ைி, மற்றும் ஆச்சிேிடம் நடந்தயத சவி ஹசால்ைவும், “என் தங்ேம்,...” என பர்வதம் ஹநட்டி முறித்தார். “வட்டுக்கு ீ வந்தவனுக்கு குடிக்ே கூட எதுவும் ஹோடுக்ோம, வண் ீ வம்பு வளர்த்து,
அவயன
எரிச்சைாக்ேி
அனுப்பி
இருக்ே…”
என
ைல்ைி
குயறப்பட… “உனக்கு இது யதயவோ சவி…?” என தன் விரயை தன்யன யநாக்ேியே ோண்பித்துக் யேட்டுக்ஹோண்யட அங்ேிருந்து நேர்ந்தவள்,... “மாமா, எப்யபா வரார் அத்யத…?” என ைல்ைிேிடம் யேட்ே,... “யநட் வந்துடுவார் சவி… ஆனா, ஹராம்ப யைட் ஆகும்.” “சரி ைல்ஸ்…” என்றவள் தன் அயறக்கு ஹசன்றாள். “பார்த்திோ ைல்ைி... என் யபத்தியோட திறயமயே…! விைாங்கு மீ ன் யபாை நம்ம ேிட்ட யபசாமயையே நழுவிட்டு
இருந்த சர்வாயவ எப்படி வயை
யபாட்டு பிடிச்சுட்டா…” பர்வதம் சிைாேிக்ே,...
“ம்… நீ ங்ேதான் ஹமச்சிக்ேணும் அவயள… வழக்ேமான ஹசக் அப்புக்குப்
யபான உங்ேயள, உடம்புக்கு வந்தவங்ே அளவுக்கு ேயத ேட்டி விட்டு ஹபாய் ஹசால்ைி இருக்ோ…” " ஹபாய்யமயும் வாய்யமேிடத்த புயரதீர்ந்த நன்யம பேக்கு ஹமனின் "...
நீ யேள்வி பட்டது இல்ை ைல்ைி,...? ஹபரிேவர் சவியே விட்டுக்ஹோடுக்ோமல் ஹசால்ைவும்,...
6 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“இஹதல்ைாம் ஹோஞ்சமும் நல்ைா இல்ை அத்யத… அந்த வாோடி எயதயோ யோசிக்ோம யபசினதுக்கு, நீ ங்ே வள்ளுவயர இழுக்ேறது ஹோஞ்சம் இல்ை ஹராம்பயவ டூ மச்…” என்ற ைல்ைி, அதன் பின் தன் யவயைேயள ேவனிக்ே ஹசன்றார். மறுநாள் விடிந்தும் விடிோமலும் முதல் யவயைோே, விசுவின் அயறக் ேதயவ தட்டினாள் சவி.
“என்ன டா...? உடம்பு ஏதாவது ஹசய்யுதா…?” என யேட்ட தன் அத்யதேிடம், “இல்ை ைல்ஸ்… நீ மாமாயவ எழுப்பு… நான் இப்யபாயவ முக்ேிேமான விஷேம் யபசணும்.” அதற்குள் ஹவளியே வந்த விசுவிடம்,… “மாமா,...” என அழுதுக்ஹோண்யட அவயர அயணக்ே,… “சவி,... என்ன ஆச்சு டா ...? ஹசால்லு மா,... ஏன் அழற…?” விசு பதறினார். “என்னாை…
எனக்ோே…
ேண்ேளில்
வழியும்
ேண்ண ீயர
துயடத்து
ஹோண்யட… உங்ேளுக்கு எப்படி...? எவ்யளா ஹபரிே திோேம் மாமா…”
“சவி,.. என்ன விஷேம்னு புரியும் படி ஹசால்லு…” என ைல்ைி அதட்ட…. “எனக்ோே தாயன, இத்தயன வருஷமா நீ ங்ே அத்தான் கூட சண்யட யபாட்டுக் யோவிச்சுக்ேிட்ட
மாதிரி ோமிச்சுக்ேிட்டீங்ே... என்னாை தாயன
நீ ங்ே அவயர பிரிஞ்சு இருந்தீங்ே… சாரி மாமா…” “இல்ைமா…
உன்னாை இல்யை ேண்ணம்மா… நீ இப்படி வருத்தப்பட்டு
உடம்யப ஹேடுத்துக்ோயத.” “இல்ை மாமா...” “ஹசால்றயத புரிஞ்சுக்யோ சவி… சர்வாயவ, அவனுக்கு ஹரண்டயர வேசு
ஆகும் யபாயத விைக்ேி ஒதுக்ேினவன் நான்... இந்த பாவியோட தப்யப புரிே ஹவச்சு, என்யன அவயனாட யசர்க்ே முேற்சி ஹசஞ்சது உன் அப்பா யதவாவும், உன் அம்மா ோயுவும் தான்.”
7 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“எனக்கும் அவனுக்குமான உறவு, எப்பவுயம, விரிசல் விழுந்த ேண்ணாடி பாத்திரம் யபாைத்தான் இருந்திருக்கு… அது முழுசும் உயடஞ்சுடாம ஹோஞ்ச வருஷம்
ோப்பாத்தியனன்…
பார்த்தவன்
ஆனா
நீ
பட்ட
யவதயனயே,
ேண்கூடா
நான்… இனி எந்த ஒரு ஹேட்டதும் என்யன தாண்டி தான்
உங்ேள தாக்ேணும்ன்னு மனசுை ஒரு ஹவறி…”
“யதாளுக்கு யமை வளர்ந்த யபேயன, அவன் மனயச புரிஞ்சிக்ோம, அவன் ேிட்ட
ஒரு வார்த்யத கூடக்
தப்புன்னு,
அவன்
என்யன
யேட்ோம இன்ஹனாரு ேல்ோணம் ஹசஞ்சது
ஒதுக்ேினப்பதான்
உயறச்சுது…
அதுக்ோன
தண்டயனோத்தான், சின்ன விரிசைா இருந்த எங்ேயளாட உறவுை, விரிசல் யமலும் அதிேமாேிடுச்சு... இதில் உன் தவறு எங்ே...? இதில் தப்பு என் யமை மட்டும்
தான்…
இதில்
சர்வா
அவனுக்கு நிோேம் ேியடக்ேச்
பாதிக்ேப்பட்டவன்…
என்யனக்ோவது
ஹசய்யவன்னான்னு எனக்யே
ஹதரிேை…”
வருத்தமாே விசு யபசவும்,... “அத்தான் இங்ே நம்ம கூட இருக்ேறது தான் சரிோ இருக்கும் மாமா… உங்ே நண்பர்
பிள்யளங்ேயள
பிள்யளயே இப்படி
ேண்ணா
பார்த்துக்ேற
நீ ங்ே,
உங்ே
ஹசாந்த
ஒதுக்ேைாமா…? எனக்குள்ள இப்யபா ஒரு குற்ற
உணர்வு என்யன வாட்டுது… நம்மாை மாமாக்கு ஹவறும் ேஷ்டம் மட்டும் தான்னு…
இந்த
என்யனாட
வருத்தத்யத
அத்தாயனாட யசர்ந்து இருக்ேறது மட்டும் தான்.”
யபாக்ேற
மருந்து,
நீ ங்ே
‘நான் ஹசால்ை யவண்டிேது அவ்வளவு தான்’ என சவி அழுதுக்ஹோண்யட ஹசன்று விட்டாள்.
“அவ ஹதளிவாவும்,
சரிோவும்
தான் ஹசால்றா…
நீ ங்ே ஹோஞ்சம் உங்ே
யோபத்யத விட்டுட்டு, சர்வா ேிட்ட மனசு விட்டு யபசுங்ே…” ைல்ைியும் ஹசால்ை…
‘தனக்ோே, விசு மாமா எயதயும் ஹசய்வார்’ என்ற சவிேின் நம்பிக்யேயே ோக்கும் விதமாே, சர்வாயவ தங்ேளுடயன வந்து தங்ே ஹசால்ைி, விசுவும் தாயன யபான் ஹசய்து யவண்டினார். முதைில்
வர
மறுத்தவயன,
பர்வதம்
ஹேஞ்சி,
மிரட்டி
ஒரு
வழிோே
ஒத்துக்ஹோள்ள யவத்தார். இப்யபாது வட்டில் ீ பயழே ேைேைப்பு திரும்பி இருந்தது. 8 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
சர்வா
தன்
இருக்கும்
யவயைேில் யநரமும்
எப்யபாதும்
மிே
குயறவு…
அயடோளமும் அதிேம் இல்யை.
பிசிோே வட்டில் ீ
இருக்ே,
அவன்
அவன்
வட்டில் ீ
இருப்பதற்ோன
ோயைேில் பர்வதயமா, இல்யை சவி அல்ைது வினு வற்புறுத்தி அவயன தங்ேயளாடு ோயை சிற்றுண்டி உண்ணச் ஹசய்வர். அந்த ஒரு யவயள மட்டுயம அவன் அங்யே யே நயனப்பது. விசுவும் அவனும் யபசிக்ஹோள்வது இல்யை… ைல்ைியுடனும் அப்படியே… அதனால் ைல்ைி எது ஹசால்வதாே இருந்தாலும், தன் மாமிோர் அல்ைது மேள் மூையம அவனிடம் ஹதரிவிப்பது.
ஆம்… அந்த வட்டில் ீ வினுவிடம் மட்டும் ஏயனா சர்வா யபசுவான்… அதிேம் இல்யை
என்றாலும்,
அவள்
யேள்விேளுக்கு
வார்த்யதேிைாவது பதில் ஹசால்லுவான்.
ேண்டிப்பாே
ஒரு
சர்வாவின் மீ து இன்னும் யோபத்தில் இருந்தான் பிரணவ்… இருவரும் ஒருவயர ஒருவர் ேண்டுக்ஹோள்வதில்யை.
விக்ேியே பற்றி யேட்ேயவ யவண்டாம்… அவனுக்கு சவி என்றால் உேிர்… அதனால் சவிக்கு ஃபிஹரண்ட்
அவனுக்கும், ஃபிஹரண்ட் தான்… ஆனால்
அவன் ஹோஞ்சம் கூச்ச சுபாவம் உள்ளவன்… அதனால் தன் அண்ணயனாடு அதிேம் ஒட்டி உறவாடுவது இல்யை. நம்
நாேேி
அவயனாடு
அதிேம்
இயழவதும்
இல்யை,...
அயத
யநரம்,
‘எனக்ஹேன்ன…!’ என்று ேண்டு ஹோள்ளாமல் யபாவதும் இல்யை… சர்வா
வட்டில் ீ இருந்தால், சிறிேவர்ேள் மூைமாே அவனிடம் யபச்சு ஹோடுப்பாள்…
அவன் யேட்ோவிட்டாலும் சின்ன சின்ன யவயைேயள அவனுக்குச் ஹசய்து ஹோடுப்பாள்…
முக்ேிேமாே,
அவள் இரவில் படிப்பதற்ோே
விழித்துக்
ஹோண்டிருந்தால், சர்வா யநரம் ேழித்து வந்தாலும், அவனுக்கு குடிக்ே பால் ேைந்து ஹோண்டு யபாய் ஹோடுத்து விட்டு, இரவு வணக்ேம் ஹசால்ைிவிட்டு தான் படுப்பாள். இயத
கூட,
ஆச்சிேின்
புைம்பயை
யேட்டு,
அவயள
ஹசேல்ப்படுத்த
துவங்ேிேது தான்… சர்வாவும், அவள் தன்னிடம் சேஜமாே இருப்பதற்ோன
9 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
முேற்சிதான் ஹோள்வான்.
இது
என்பயத
புரிந்துஹோண்டு,
மறுக்ோமல்
வாங்ேிக்
ஹபரும்பாலும் சர்வா எந்த வட்டு ீ விஷேங்ேளிலும் தயைேிடுவதில்யை…
அவனுக்கு தன் ஆச்சிேின் யமல் கூட சிறு வருத்தம் தான்… அவன் இங்யே வந்த புதிதில், வட்டில் ீ தினசரி ஏன் வாங்குவதில்யை…? என்று யேட்டதற்கு ஏயதா சாக்கு ஹசால்ைி ஹபரிேவர் சமாளித்து இருந்தார்.
பயழே விஷேங்ேள் சர்வாவுக்கு ஹதரிந்த பின்னர், அவனும் இங்யே வசிக்ே
துவங்ேிே பின் தான், ஒரு நாள் ஆச்சி அவன் வாங்ேி வந்த தினசரியே பார்த்து விட்டு, முன்பு இது யபால் ஒரு யபப்பரில் உண்யமக்கு புறம்பான
ஹசய்திேள் வந்து ைல்ைிேின் வாழ்க்யேயே பாதித்ததால் தான் அவர்ேள் யபப்பர் வாங்கும் வழக்ேத்யதயே அறயவ நிறுத்தி விட்டனர், என்று ஹதளிவு படுத்தினார். எல்ைா
நாளிதழ்ேளும்
அப்படி
அல்ை…
இப்யபாஹதல்ைாம்
யபப்பரில்
ஆன்மிேம், சயமேல், சுற்றுைா, என பல்யவறு உபயோேமான தேவல்ேள் மற்றும் இயணப்புேள் வருேின்றன… வினு, விக்ேிேின் எதிர்ோைத்திற்கும்
உைே விஷேங்ேயள பற்றி அறிந்து ஹோள்வது முக்ேிேம், என்று எடுத்து ஹசால்ைி ஆச்சிக்கு புரிே யவத்தவன், இதயன ஹபரிேவர் மூையம ைல்ைி ஒத்துக்ஹோள்ளவும் வழி ஹசய்தான்.
ஹபரிதாே உறவு நியைேளில் மாற்றங்ேள் இல்யை என்றாலும், எந்த வித புது
மனேசப்புேளும் இல்ைாமல், அவர்ேளின் வாழ்க்யே ஹதளிந்த ஓயடோே ஹசன்றது.
ஆறு மாதங்ேள் உருண்டு விட…. இப்யபாது சவி, ேல்லூரிேில் ேயடசி ஆண்டில் இருந்தாள்.
குழந்யத மதுவந்தி பிறந்ததால், ரஞ்சு ஆறு மாதம் யபறுோை விடுப்பில்
இருக்ே… யவயை, படிப்பு, பரீட்யசக்கு தோர் ஹசய்வது, ேயடசி வருடம் சமர்பிக்ே யவண்டிே ஆராய்ச்சி ேட்டுயரக்ோன ஆய்வு, என யநரம் ஹரக்யே ேட்டி பறந்தது சவிக்கு. அதிசேமாே
சவி
ஓய்வாே
இருந்த
ஒரு
ஞாேிற்றுக்ேிழயம
ோயை
சிற்றுண்டி யவயள… வழக்ேம் யபால் சிறிேவர்ேள் உணவு யமயஜேில் அதேளம் ஹசய்துக் ஹோண்டு இருந்தனர்.
10 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
யூனிஃபார்மில் இல்ைாமல் ோஷுவல் உயடேில், ஹவளியே ஹசல்வதற்ோே ேிளம்பிக் ேீ யழ வந்த சர்வாயவ, ேண்ட ைல்ைி,... “டிபன் ஹரடி சர்வா… ஒரு வாய் சாப்பிட்டுட்டு யபாப்பா…” என குரல் ஹோடுக்ே,… அங்யே
யபசிக்ஹோண்டு
இருந்த
எல்யைாரும்
அயமதிோேி,
அவன்
பதிலுக்ோே அவன் முேம் பார்த்திருக்ே,... “இல்ை… யவண்டாம்… யவயை இருக்கு…” என்றவன், ேிளம்பிவிட்டான். ைல்ைியே உறவு முயற யவத்து சர்வா அயழப்பது இல்யை… ைல்ைிக்கு இதில் மிகுந்த வருத்தம் தான்.
தன் அத்யதேின் வாடிே முேத்யத ேண்ட சவி,... “விடு ைல்லு… அவன் குணம் ஹதரிஞ்சது தாயன...” எனவும்,... “சாம்பவி...! அது என்ன ஏே வசனத்தில் யபசற...? சர்வா உன்யன வேசில் ஹபரிேவன் மறந்துடாயத…” ைல்ைி ஹபாரிே,...
விட
“இஹதல்ைாம் எனக்கு மட்டும் ஹசால்லு… அவன் ேிட்ட ோரும் எதுவும் ஹசால்ைிடாதீங்ே…” சவியும் பதிலுக்கு பதில் ஹோடுத்தாள்.
“சில்வி மாலுக்கு வந்து உனக்ோே ோத்துட்டு இருக்ே யபாறா… யநரயம யபாேிட்டு, சீக்ேிரம் வா சவி,…” என்று ைல்ைி யபச்யச மாற்றினார்.
உடயன அது நியனவுக்கு வந்த சவி, “யஹ... வி ஸ்குயவேர் நான் ஹவளிை யபாேிட்டு வயரன்… நான் திரும்பி வர வயரக்கும் யபயர ோப்பாத்துங்ே…” ேிளம்பினாள்.
சமத்தா இருந்து, என்
என சின்னதுேள் இரண்யடயும் மிரட்டி விட்டு
பிரபை மாைில் யதாழி சில்வண்டுயவ சந்திக்ே ப்ளான் ஹசய்திருந்தாள் சவி,… ‘ஹப்பா… எத்தன நாள் ஆச்சு…? இப்படி ஊர் சுத்தி…,
ரிைாக்ஸ் பண்ணி…,
இன்யனக்கு ஃபுல் ஹோண்டாட்டம் தான்..., ஜமாய் ராணி ஜமாய்...’ மனதில் நியனத்துக்ஹோண்யட,
ஸ்கூட்டியே
பார்க்
ஹசய்துவிட்டு,
சந்திப்பதாே இருந்த ேயட இருந்த தளத்துக்கு ஹசன்றாள்.
அவர்ேள்
அந்த ேயடேின் அருேில் இருந்த ோப்பி ஷாப்பில் சர்வாயவ பார்த்தவள்,...
11 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
‘யவயை
இருக்குன்னு,
ஹசால்ைிட்டு
இங்ே
என்ன
பண்றான்…?
இந்த
ோப்பியே வட்டில் ீ குடிச்சா ஆோதா...’ மனதில் நியனத்தவள்,... ஸ்யடைாே கூைிங்ேிளாஸ் அணிந்துக்ஹோண்டு, ோப்பி குடித்துக்ஹோண்டு இருந்தவன் முன் யபாய் நின்றாள். இவயள ஹதரிந்தது யபால் சர்வா ோண்பித்துக் ஹோள்ளவில்யை. அவன் பாவயனேில் எரிச்சைான சவி, ‘திமிரு’… என
மனதில் அர்ச்சித்து
ஹோண்டிருக்கும் யபாயத, அவள் பின் புறமிருந்து இருந்து... “சாரி சர்வா... ஹோஞ்சம் யைட் ஆேிடுச்சு…” என ஒரு ஹபண் குரல் யேட்டது.
“தட்ஸ் ஓயே மதி…” எனச் ஹசான்னவன், அவயள அமர ஹசால்ைி யே ோட்ட,...
அந்த மதி, ஒரு படி யமயை யபாய்,... “ஒன் ஹாட் சாக்யைட் ப்ள ீஸ்…” என நின்றிருந்த சவிேிடம் ஹசால்ை,... சர்வாவுக்கு சிரிப்யப அடக்ே முடிேவில்யை,... “யஹ மதி,... அவங்ே யபரர் இல்யை…” என,... “ஓ…
சாரி…”
என்றவள்,
பார்க்ேவில்யை…
அதன்
சவியே
பின்
அதற்குபின்
அங்யே
சர்வாவின் ேண்ணிலும் விழவில்யை.
சவி
ேண்ஹணடுத்து
என்ற
ஜீவன்
கூட
இருப்பயத
வாடிே முேத்துடன் அங்ேிருந்து நேர்ந்த சவி, அவர்ேள் இருவயரயும் திரும்பி பார்த்து ஹோண்யட ஹசல்ை… சர்வா ஏயதா மும்முரமாே அந்த ஹபண்யணாடு யபசிக்ஹோண்டு
இருந்தயத
பார்த்தவளுக்கு,
வந்த
இருந்தால், அங்யே ஒரு பூேம்பயம ஹவடித்து இருக்கும்.
யோபத்துக்கு
சக்தி
ோல் யபான யபாக்ேில் நடந்தவயள அவளின் யேப்யபசி அயழப்பு, நடப்புக்கு ஹோண்டு
வர…
தேவயை யேட்டு,...
அயத ோதுக்கு ஹோடுத்தவள்,... சில்வண்டு ஹசான்ன
“என்ன சில்லு… அப்யபாயவ ஹசால்ைி இருக்ேைாம்ை…
ப்ச்… ச்யச… நான்
ஹராம்ப யநரமா உனக்ோே இங்ே ோத்துட்டு இருக்யேன்....” இருந்த எரிச்சைில் சில்வியே திட்டி தீர்த்தவள்,… “நீ எப்யபா யவணா வா… இல்ை வராம யபா…
எனக்கு இப்யபா மூட் சரி இல்ை… நான் வட்டுக்கு ீ யபாயறன்…” என யபாயன யவத்தாள்.
12 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
வழிஹேல்ைாம் மனதில் ‘ஆமா, அவனுக்கு அத்யதயே, என்யனே ேண்டா மட்டும் தான் ஆோது… லூசா டீ… சவி நீ …? உனக்கு அவன் யமை, என்ன ஒரு இது…? ஹய்யோ… இப்படி உன்யன புைம்ப விட்டுட்டாயன…’
‘உன்யன பார்த்து இதுவயர என்யனக்ோவது ஒரு சிரிப்பு...? ஊ… ஹம்… ஏயதா ஒயர ஒரு நாள் ஹோஞ்சயம ஹோஞ்சமா ேரிசனமா யபசினான்…
அதுக்ேப்புறம் நீ என்ன யபசினாலும், ஹவறும் ஒத்யத வார்த்யதை தான் அவன் ேிட்ட இருந்து பதில் வரும்… அதிேம் பார்த்துக்ேறதும் இல்யை… அப்படியே பார்த்தாலும், அய்ேனார்…
எந்யநரமும் ஒரு
மரக்ேட்யட…’
விடாமல்
வியறப்பான
அவயன
திட்டி
‘ஹநஜமாயவ, நீ அவயன ைவ் பண்றோ சவி...?’
பார்யவதான்…
தீர்த்தவள்,…
‘யோசிச்சு பாரு சவி...!! இஹதல்ைாம் சரி வருமா...? அத்யதயும், மாமாவும்
ஒத்துப்பாங்ேளா…? அடி மாக்ோ...!! ஹமாதல்ை அந்த சிடுமூஞ்சி சர்வா ஒத்துக்ேணுயம…!!’... உணர்ந்தவளுக்கு மிஞ்சின. எப்படி
ஸ்கூட்டி
சர்வாயவ
மேிழ்ச்சி
விரும்புேிறாள்
என்பயத
ஹபருக்ஹேடுப்பதற்கு
ஒட்டிக்ஹோண்டு
வட்டுக்கு ீ
பதில்
வந்து
மனதார
குழப்பங்ேயள
யசர்ந்தாள்
என்று
அவளுக்கு ஹதரிேவில்யை. “இவ்வளவு
சீக்ேிரமா
ஏன்
திரும்ப
வந்துட்ட
சவி…?”
என்று
ைல்ைி
யேட்டதற்கு, எயதயோ உளறிேவள்... தன் அயறக்கு வந்து தன் மனயதாடு ஒரு விவாதத்யத ஹதாடர்ந்து நடத்திக்ஹோண்டு இருந்தாள்.
‘நான் ைவ் பண்யறன்னா...? அதுவும் சர்வாயவ...? இது ைவ் தானா...? அவயன பத்தி ஹதரிஞ்சுமா...?’ சவி தவிக்ே,...
“சவி,... சவி,... என வினு, விக்ேி, இருவருயம அவளிடம்
வர…
அதில்
ேயைந்தவள்…
அவரவர்க்கு ஆதரவு யேட்டு
அதன்
பின்
அவர்ேயளாடு
வியளோடினாலும், மனதுக்குள் ஆேிரம் யோசயனேள் ஓடிக்ஹோண்யட இருந்தன.
இரவு சரிோன தூக்ேம் இல்ைாமல், ோயைேில் மிேவும் யநரம் ேழித்து எழுந்து,
அவசரமாே
ேிளம்பி
வந்தவள்,
“யைட்
ஆச்சு
அத்யத…
ோன்டீன்ை சாப்பிட்டுக்ேயறன்…” என ஸ்கூட்டிேில் ஏறவும்,...
நான்
13 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
அயத யநரம் தன் யபக்யே எடுக்ே வந்த சர்வாயவ பார்த்து, யோபமாே முயறத்துவிட்டு அவள் ேிளம்பினாள்.
எப்யபாதும் தான் யபசாவிட்டாலும் அவளாேயவ வந்து யபசுபவள், இன்று
ேண்டுஹோள்ளாமல் ஹசன்றது, சர்வாவுக்கு உறுத்திேது… அவளின் யோப
முேம் சர்வாயவ ஹோஞ்சயம அயசத்தது… பாவம் சர்வா, முன் தினம் மாைில் நடந்தயத, ஒரு
ஹபரிே விஷேமாே எடுக்ேத்
யதான்றவில்யை
அவனுக்கு... மனதின் எண்ணங்ேயள, ஒதுக்ேி யவத்தவன் யவயைக்கு ேிளம்பினான். வார்டில் யநாோளியே பார்த்துவிட்டு ஹவளியே வந்த சவி, தன் எதியர சர்வா
வந்து நிற்பயத பார்த்து… ‘அடி லூயச, ேண்டிப்பா நீ யபத்திேமாேிட்யட… வர வர,
எங்யே
பார்த்தாலும்
உனக்கு
அவன்
உருவமாயவ
ஹதரியுது’
மனதுக்குள் புைம்பிக்ஹோண்யட, அந்த உருவத்யத ேடந்து ஹசல்ை,… “சவ்...வ…” ீ
என
அவள்
ேரத்யத
ோயரா
பிடிக்ேவும்
தான்,…
என
அதிர்ந்து
நின்றவள், நிமிர்ந்து பார்க்ே,... தன்ஹனதியர வந்து நின்ற சர்வாவின் உருவம்
நிஜம்தான் என்று உணர்ந்தவள், அவன் தன் யேயே பிடித்து இருக்ேவும்,... அவயன முயறத்தாள். “நான்
கூப்பிடக்
கூப்பிட
நீ
ேண்டுக்ோம
பிடிச்யசன்…” என சர்வா விளக்ேம் ஹசால்ை,...
யபாேவும்
தான்
யேயே
“என்ன…? என்று யேட்டவளிடம்,… “டாக்டர். நீ ைா, எங்ே இருப்பாங்ே...?” சர்வா யேட்ேவும்,.... “இயதக் யேட்ேத்தான் கூப்பிட்டிோ...?” என்று ேடுப்பாே சவி பதில் யேள்வி யேட்டாள். “ம்ம்… இந்த வார்ட்ைதான் அவங்ே இருப்பாங்ேன்னு அங்ே ஒரு நர்ஸ் ஹசான்னாங்ே…
எனக்கு
அவங்ே
ோருன்னு
ஹதரிோது…
உன்யன
பார்த்யதன்... அதான் யேட்யடன்.” வார்ட் உள்யள மூடி இருந்த ஒரு தியரயே சுட்டிக்ோட்டிேவள்… “யமடம்,
அங்ே யபஷன்ட்யட பார்த்துட்டு இருக்ோங்ே… இப்படி ஹவேிட் பண்ணுங்ே.” என்றவளிடம்,...
14 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“யதங்க்ஸ்... என்று ஹசால்ைி விட்டு ஹவளியே வந்த சர்வா, தன் யபானில் பிசிோே… சவி ேடுப்பின் உச்சத்துக்கு ஹசன்றாள்.
யநயர ோண்டீன் ஹசன்றவயள,... “வாங்ே சவி யமடம்…” குரல், நியைப்படுத்த,...
என்ற ரஞ்சுவின்
ரஞ்சிேின் முன் யபாய் ஹதாபுக்ஹேன அமர்ந்தவள், அங்ேிருந்த தண்ண ீயர யவேமாே குடித்தாள்.
“நீ ங்ே எங்ே இங்ே...? ஆமா.. மதுக்குட்டி எங்ே...?” சவி யேட்ேவும்,... “ஏயனா
ஹதரிேயை...
மது
பார்த்துட்டு வருயவாம்னு
விடாம
ஒயர
அழுயே…
சரி,
அம்மாயவப்
சும்மா ேிளம்பி வந்யதாம்… அவயர பார்த்தவ,
அவர் ேிட்டதான் ஹோஞ்சம் சமாதானமானா... அதான் அவர்
தன்யனாட
டிபார்ட்ஹமண்ட் வயர தூக்ேிட்டு யபாய்ட்டு வயரன்னு யபாய் இருக்ோர்.” “அச்யசா
ேண்ணுகுட்டி
ஹராம்ப
அழுதாளா…
என்ன
ஆச்சு…?
இதுவா
இருக்குயமா, இல்யைன்னா அதுவா இருக்குயமா…” என ஒரு மருத்துவராே, சவி யேள்வி யமல் யேள்வி யேட்ே...
“அம்மா… டாக்டரம்மா… நான் ஹோஞ்ச யநரம் ரிைாக்ஸ் பண்யறன்… என்யன விடு…” என ரஞ்சு ஹேஞ்சினாள்.
“நான் ோபி வாங்ே யபாயறன்… உங்ேளுக்கு என்ன யவணும் ரஞ்சு அக்ோ…?” என்றவளிடம்,..
“யஹ… அங்ே பாரு சவி,... அது சர்வா அண்ணா தாயன...!! உன்யனத் யதடி தான் வந்து இருக்ோரா...?”
“அவன் என்யன பார்க்ே வரை... நீ ைா யமடத்யத, பார்க்ே வந்து இருக்ோன்…” பட்ஹடன சவி யோபமாே ஹசால்ை,... ரஞ்சு வாய் விட்டு சிரித்தாள். “ஆஹா… ஆர்வ யோளாறுை நாயம உளறிட்யடாயமா…? சமாளி சவி…” என தனக்யே ஹசால்ைிக்ஹோண்டவளிடம்,...
“அப்புறம், வட்ை ீ விஷேத்யத ஹசால்ைிோச்சா...?” ரஞ்சு துருவி யேட்ே,..
15 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“எயதக்ோ...?” “ஹம்... எல்ைாம் உன் அமரக் ோதயை பத்தி தான்.” “என்ன உளருறீங்ேக்ோ…” ரஞ்சு ேண்டுக்ஹோண்டுவிட்டாயள, என்பதால் சவி யோபப்பட....
“அட, என் ேிட்யடயே வா மேயள நீ மயறக்ே பார்க்ேற…? உன்யன எனக்கு இன்யனக்கு
புரிஞ்சாச்சு.”
யநத்தா
ஹதரியும்...?
எல்ைாம்
நீ
ஹசால்ைாமயை,
“ஆமா உங்ேளுக்கு புரிஞ்சு என்ன ஆே யபாகுது…?”
எனக்கு
டாக்டர்.நீ ைாயவாடு
யபசிக்ஹோண்யட, ஹவராண்டாவில் நடந்து ஹசல்பவயன தன் பார்யவோல் ஹதாடர்ந்தவள்,... குற்றவாளி
புரிே
“இஹதல்ைாம்
யரஞ்சுக்கு
இல்ை
யவண்டிே
பார்த்து
மேராசன்,
என்யனயும்
யவக்ேறான்…”
என்று
புைம்பிேவயளப் பார்த்து, குலுங்ேி குலுங்ேி சிரித்த ரஞ்சுயவ முயறத்தவள்… “பார்த்து... சுளுக்ேிக்ே யபாகுது…” என அலுத்துக்ஹோண்டாள்.
“அப்யபா இது ஒன் யசடு ைவ்வுதாங்ேற
நீ …? ஆனா
அப்படி ஹதரிேை சவி....”
“ப்...ச்… எரிச்சயை ேிளப்பிக்ேிட்டு…
எனக்ஹேன்னயமா
விடுங்ேக்ோ இந்த யபச்யச… எனக்கு
இது ைவ் வாயன ஹதரிேை...? நான் பாட்டுக்கு ஜாைிோ இருந்யதன்… எப்யபா இந்த அய்ேனார் என் வாழ்க்யேேில் க்ராஸ் பண்ணாயரா, அன்யனை இருந்து என்னயமா ஆேிடுச்சு.” “டீ…
சவி…
குதூேைிக்ே,... “ஆமா,
நான்
ஹசல்ஸ்…
இழுத்தவளிடம்
மட்டும்
இது
ேன்ஃபர்மா
விரும்பி
என்ன
ைவ்யவ
ஹசய்ே...?
தான்…”
என
அதுமட்டும்
ரஞ்சு
இல்ை…”
“ம்ம்… ஹசால்லு சவி…”ஆர்வமாே ரஞ்சு யேட்ே,... அன்று மாைில் அவயள ேண்டுக் ஹோள்ளாமல், யவறு ஒரு ஹபண்யணாடு சர்வா யபசிேது பற்றி ஹசால்ைி புைம்ப,…
16 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“என்ன சவி ஹசால்ற...? ோர் அது...? ஹராம்ப அழோ இருந்தாளா…?” “ோருன்னு ஹதரிேை ரஞ்சுக்ோ... ஆள் ஓயே தான்…” என்றவள், “உங்ே பாஸ் வரார்… அப்புறம் யபசைாம் அக்ோ…” என்றாள். ஹோஞ்ச
யநரம்
குழந்யத
மதுயவ
ஹோஞ்சிேவள்…
“சரிக்ோ,...
யபாய்
யவயையே ேண்டினியூ பண்யறன்… பாய்க்ோ... வயரன்…” என மீ ண்டும் வார்டுக்கு ஹசன்றுவிட்டாள் சவி.
மூன்று நாள் ேழித்து ஒரு இரவு… சவி படித்துக்
ஹோண்டு… இல்ைஇல்ை... படிக்ே முேற்சித்து ஹோண்டு
புத்தேத்யத ஹவறித்தவாறு, மாடி ஊஞ்சைில் அமர்ந்து இருந்தாள். யவயை
முடிந்து
வடு ீ
திரும்பிே
சர்வா,
அவயள
பார்த்து,
“ஹாய்…”
ஹசால்ை… அவயன ேண்டுஹோள்ளாமல் தன் அயறக்கு ஹசன்றாள் சவி. “என்ன ஆச்சு இவளுக்கு...?” என யோசித்தான் சர்வா. அவன் இங்யேயே இருப்பது என முடிவான பின் தாயன வைிேச் ஹசன்று அவயனாடு பழேி ஹோண்டு இருந்தவள்,
ேடந்த சிை நாட்ேளாே விைேி
ஹசல்வது புரிே, அதற்ோன ோரணம் தான் ஹதரிேவில்யை சர்வாவுக்கு.
இரவில் குடிக்ே பால் ஹோண்டு வந்து ஹோடுத்து விட்டு, இரவு வணக்ேம்
ஹசால்ைிவிட்யட ஹசல்பவள்… அயதயும் சிை நாட்ேளாே ஹசய்ோமல், இன்று அவயன ேண்ட பின், முேம் திருப்ப… முடிோத
சர்வா…
‘ோயைேில்
அவளின் உதாசீனத்யத ஹபாறுக்ே
முதல்
யவண்டும்...’ என்று முடிவு ஹசய்தான்.
யவயைோே
இவளிடம்
யபச
ோயை எழுந்தது முதல், சவி அவன் ேண்ணில் படயவ இல்யை… யவயை பளுவில், யநற்றும் ஆச்சியே பார்க்ே வில்யை… அவயராடு இன்றாவது ஹோஞ்ச யநரம் யபசைாம்... என்று அவர் அயறக்கு ஹசன்ற சர்வாவின் ோதில்,...
“ஆச்சி, சின்ன பிள்யளோ நீ … சும்மா அடம் பிடிச்சுக்ேிட்டு,... யநத்துை இருந்து ோய்ச்சல் விடை… ஹமாதல்ை ேிளம்பு, ரத்தத்யதத் ஹடஸ்ட் ஹசஞ்சு பார்த்துடைாம்…” என்று சவி ஹசால்வது ோதில் விழுந்தது.
17 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“யவணாம்னா யேளு சவி,...” பர்வதம் ஹேஞ்சிக் ஹோண்டு இருந்தார். “இப்யபா நீ வர யபாறிோ, இல்ை உன்யன நாயன தூக்ேிட்டு யபாேட்டுமா...? அத்யத… அத்யத,... இங்ே வா…” அவள் உரக்ே குரல் ஹோடுக்ே… “என்ன ஆச்சு ஆச்சி...?” என்ற தன் யபரனிடம்,... “வா சர்வா… ஹோஞ்சம் ோய்ச்சைா இருக்கு… இவ அதுக்கு, யதே தக்ோன்னு
குதிக்ேறா… ஊர்ை இல்ைாத டாக்டர் படிப்ப, இவ படிச்சாலும் படிச்சா… இவ ேிட்ட மாட்டின ஒயர யபஷன்ட் நான் தான்… எந்யநரமும் ஊசி, மருந்துன்னு என்யன இல்ை யபாட்டுப்படுத்தறா…” சைித்துஹோண்டவரிடம்,...
“உங்ே நல்ைதுக்கு தாயன ஆச்சி, அவ ஹசால்றா…? நான் உங்ே கூட வயரன்... வாங்ே யபாய் ஹடஸ்ட் ஹசய்ேைாம்.”
யபரன் ஹசான்னவுடன், “நீ ஹசால்ைிட்ட இல்ை ராஜா… சரி, யபாேைாம்…” என பர்வதம் ஹசால்லும் யபாயத,...
“எதுக்கு சவி கூப்பிட்யட…?” என ைல்ைி அயறேின் உள்யள வர…. சர்வாயவ முயறத்துக் ஹோண்டு நின்றவள், “ஒண்ணும்
இல்ை அத்த… நீ
வா... நாம யபாேைாம்… உன் மாமிோருக்கு, அவங்ே யபரன் வந்தாச்சு… இனி நாம எல்ைாம் யதயவேில்ை…” யோபமாே ஹசால்ைிவிட்டு சவி ஹவளியே யபாே…
“சாம்பவி, என்ன யபச்சு இது…?” என ைல்ைியும் யோபமாே யேட்ே,… “சவி ேண்ணு... என்னமா…?” என பர்வதம் வருந்திச் ஹசான்னயத, ோதில் வாங்ே அவள் அங்யே இருந்தாள் தாயன…?
“என்ன அத்த ஆச்சு…? ஏன் இப்படி யபசிட்டு யபாறா...?” “சின்ன
குட்டிக்கு
யோபம்
சுர்ருன்னு
வருது
ைல்ைி...
வியளோட்டுக்கு
யபசினயத ஹபருசு பண்ணிட்டா…” பர்வதம் வாட்டமாே பதில் ஹோடுக்ே,... அவள் தன் ஆச்சிேிடம் யபசிே விதம்
பிடிக்ோதவனாே, “அவ ேிடக்ேறா…
நீ ங்ே ேிளம்புங்ே ஆச்சி... நான் உங்ேயள கூட்டிட்டு யபாயறன்…” என்றான்.
18 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“இல்ை சர்வா... நான் சவியோடயவ யபாேிட்டு வயரன்... நான் யபாய் அவயள மயை இறக்ேயறன்…” என எழ முேற்சித்த பர்வதத்யத, அமர்த்தி விட்டு,…
“நான் அவயள அயழச்சுட்டு வயரன் இருங்ே…” என்று ஹவளியே வந்தான் சர்வா.
“சவி… சவ… ீ ேதயவ திற…” சர்வா விடாமல் தட்டினான்.
அவள் அயறக் ேதயவ
தூக்ே ேைக்ேத்தில் இருந்த வினு தான் ேதயவ திறந்தாள். “எங்ே உன் அக்ோ…?” என்றவனிடம்,... “சவி இங்ே இல்ைண்ணா…” அவன் யோபத்யத உணர்ந்தவள், “அக்ோ கூட சண்யட யபாட்டீங்ேளா...?” என்று யேட்ே,... “ஆமா…” என சர்வா தயை அயசத்தான். “ஹமாட்யட மாடிேிை தண்ணி டாங்க் ேீ ழ உக்ோந்து இருப்பா…” “யதங்க்ஸ் வினு மா,...” என அவள் ேன்னத்யத தட்டிக் ஹோடுத்தவன், படிேளில் தாவி ஏறினான். ஹமாட்யட
மாடிேில்
நீ ர்
ஹதாட்டிேின்
அடிேில்
ோல்ேயள
ஒன்றாே
ேட்டிக்ஹோண்டு, தயையே மடிேில் புயதத்துக்ஹோண்டு, குனிந்து அமர்ந்து இருந்தவயள பார்த்து, சர்வாவிற்கு எரிச்சல் தான் வந்தது. “சவி…
எழுந்திரி…
யபசுவிோ...?”
ஆச்சி
ேிட்ட
இப்படி
தான்
மரிோயத
இல்ைாம
தயையே நிமிர்த்தாமல் இருந்தவள், அருயே மண்டிேிட்டவன், “இப்யபா வர யபாறிோ இல்யைோ...?” யோபமாே யேட்ே...
ஹவடுக்ஹேன நிமிர்ந்தவள்… “நான் எங்யேயும் வரை...? எதுக்கு வரணும்...? நீ ஆச்சு… அந்த ேிழவி ஆச்சு…” என்று சவி முடிக்ேவில்யை,... “அடிச்சு பிச்சுடுயவன் ராஸ்ேல்… நானும் பார்க்ேயறன்,
ஹபரிேவங்ேன்னு
மரிோயத இல்ைாம அப்படி யபசற, என்ேிட்யட முயறக்ேற… உனக்கு ஓவரா ஹசல்ைம் ஹோடுத்து, எங்ேப்பா ஹேடுத்து ஹவச்சு இருக்ோர்...” அவன் ஹபாரிே,..
19 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
அவன் யபசிக்ஹோண்டு இருக்கும் யபாயத அவள் எழவும்,… யோபமாே அவள் யேயே பிடித்து இழுத்தவன்,... “என்யன முயறக்ேறது,... நான் யபசும் யபாது யேக்ோம, பாதிேிை எழுந்து யபாறது,... இஹதல்ைாம் எனக்கு பிடிக்ோது…” “யேே விடு டா …” என சவி ேத்த... “சவி, சவி…” ைல்ைிேின் குரலும் அயத யநரம் யேட்ே… அவயள அப்படியே விட்டவன்,... யமயை எதுவும் யபசாமல் இறங்ேி யபாய்விட்டான். “என்ன
சவி
இப்படி
யபசற...?
அத்யத
ஹராம்ப
ஃபீ ல்
பண்றாங்ே...
வேசானவங்ே, உடம்புக்கு யவற முடிோதப்யபா, இப்படி நடந்துக்ே தான் உனக்கு ோயைஜ்ை ஹசால்ைி ஹோடுத்தாங்ேளா...?” அங்யே வந்த ைல்ைி யோபமாே யேட்ேவும்,...
“சாரி அத்த... நான் ேிளம்பி வயரன்… நீ யும், ஆச்சியும் ஹரடி ஆகுங்ே… எனக்கு
யநரமாச்சு… என்று தயழந்து பதில் ஹோடுத்து விட்டு, படி இறங்ேி யபாகும் சவியே பார்த்த ைல்ைி,…
“ஹமாதல்ை எதுக்கு இவ்யளா யோபம் வந்து ேத்தினா…? இப்யபா இப்படி இறங்ேி
வந்து
யபசறா…?
வர
வர
இந்த
சரிேில்ை…” என்று அலுத்துக்ஹோண்டார். “சின்னம்மா, ஹசால்ைவும்,...
அய்ோ
உங்ேயள
ஹபாண்ணு
கூப்பிடறார்…”
“வயரன் குமுதா…” என்ற ைல்ைி, அதன் பின் தன் ேவனித்தார்.
“நீ வர யவணாம் ராஜா… ஹபண்ேள்
இருவயராடு
பண்ற
யவயைோள்
எதுவும்
வந்து
அன்யறே பணிேயள
ைல்ைி துயணக்கு இருக்ோ…” என பர்வதம் மருத்துவமயனக்கு
ஹசல்ை…
சவியே
முயறத்துக்ஹோண்யட தான் சர்வா யபக்யே ேிளப்பினான். அன்று மாயை, ேல்லூரிக்கு
முன்
திரும்ப
தினம் வந்த
வந்த சர்வா,
அயத
தன்
யேஸ்
விஷேமாே சவிேின்
யவயை முடிந்த
பின் அங்யே
விசாரிக்ே, சவி இன்னும் யவயை ஹசய்து ஹோண்டு இருப்பது ஹதரிேவந்தது... அவள்
டூட்டி
ோத்திருந்தான்.
முடித்து
வருவதற்ோே
ஹவளியே
ஹவராண்டாவில்
20 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
ஹவளியே வந்த சவி, அங்யே, அதுவும் அந்யநரத்தில் சர்வாயவ எதிர்பார்க்ே வில்யை. ோயைேில் அவள் ஆச்சியோடு ோரில் வந்தது அவனும் அறிந்தயத... “நீ ஆட்யடாை
தாயன
வட்டுக்கு ீ
யபாே
யபாற...?
நானும்
வட்டுக்கு ீ
தான்
யபாயறன்… வா யபாேைாம்…” என்றான் தன்யமோே. ‘ோயைை அவ்யளா யோவமா என் ேிட்ட யபசிட்டு, ஒரு சாரி கூட ஹசால்ைை… இப்யபா என்ன ேரிசனம்…?’ அவள் மனதில் எண்ண…
“ோயைை நீ தான் தப்பு பண்ண… அதனாை அப்படி யபசினதுக்கு நான் சாரி
யேக்ே யபாறதில்ை…. யநரமாச்சு வா… யபாேைாம்…” என்று சர்வா அவளிடம் ஹசான்னவுடன்,...
‘அடப்பாவி… நான் மனசுை தாயன நியனச்யசன்…’ என்று மீ ண்டும் மனதில் எண்ணிேவள்,...
“இல்ை… நீ … ேிளம்பு... நான் வந்துப்யபன்…” என்றாள். “இப்யபா நீ ோ வர யபாறிோ…? இல்யை நான் யபாேட்டுமா ?” சர்வாவும் பிடிவாதமாே யபச,... ‘தூக்ேிடுவாயனா…?’
என
ஹோஞ்சம்
யபக்ேில் அவன் பின் ஏறினாள்.
பேந்த
சவி,
உன்யனத் தூக்ேிட்டுப்
மறுயபச்சு
யபசாமல்
யநயர ஒரு உணவேத்தின் முன் அவன் யபக்யே நிறுத்த,... “வட்டுக்கு ீ யபாோம இங்ே ஏன் வந்து இருக்ேீ ங்ே...?” “யஹாட்டலுக்கு எதுக்கு வருவாங்ே...? சாப்பிடத்தான்…” என்றவனிடம்,.. “யஜாக்கு…!! ஈ… ஈ… ஈ… யபாதுமா... அத்த எனக்ோே, பூரி ஹசஞ்சு ஹவச்சுட்டு, ோத்துட்டு இருப்பாங்ே… நான் ேிளம்பயறன்…” எனும் யபாயத,..
சவிேின் யேயபசி ஒைிக்ே… ைல்ைிேின் அயழப்பு என்று பார்த்தவள்…
“ஹசான்யனன்ை… என்று அயழத்து இருப்பது ோர் என்பயத அவனுக்கு தன் ேண்ேளாயையே ஜாயட ஹசய்தவள், “ஹயைா அத்த…” என்றாள்.
21 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
ஹநாடிேில் அவளிடம் இருந்து யேயபசியே பிடுங்ேிேவன், “நான் சர்வா யபசயறன்… நாயன அவயள வட்டுக்கு ீ
அயழச்சுட்டு வயரன்…”
என
ைல்ைிேின் பதியை எதிர்பார்க்ோமல் யபசியே அயணத்து தன் பாக்ஹேட்டில் யபாட்டான். “யஹ… லூசா டா… நீ …? ஏன் இப்படி பண்ணற ...? யபாயன குடுடா…” யேயே நீ ட்டிே சவிக்கு, பதில் ஹசால்ைாமல், ேண்ேளால் ‘உள்யள யபா’ என அவன் ஜாயட ஹசய்ே...
யவறு வழி இன்றி யஹாட்டைின் உள்யள ஹசன்றாள் சவி. “என்ன சாப்பிடற...?” என்று யேட்டதற்கு, பதில் ஹோடுக்ோதவளிடம், “ஒயர ஒரு
யவயள,
உன்
அத்யத
யேமணத்யத
சாப்பிடயைனா,
ஒண்ணும்
குயறஞ்சுடாது…” என்று ேடிந்தவன், இருவருக்கும் யவண்டிேயத அவயன ஆர்டர் ஹோடுத்தான். அவயனப்
பார்ப்பயதத்
தவிர்த்து,
யமயஜ,
சுற்றி
நடப்பவற்யற
பார்த்துஹோண்டு அமர்ந்து இருந்தவயள ஆராயும் பார்யவ பார்த்தவன், “அத்தானுக்கு என்ன ஆச்சு...?” என்று யேட்ே,...
ஹான்…!! என திருதிருஹவன முழித்தவள், “புரிேயை…” என்றாள். “வாக்ேிேத்துக்கு ஹரண்டு அத்தான் யபாட்டு யபசுவ...!! இப்யபா ஹோஞ்ச நாளா அது மிஸ்ஸிங்...!! நீ ..., வா..., யபா…. ஆேி, இப்யபா
‘டா…’ யபாட்டு யபசுற
அளவுக்கு, நீ ஹராம்ப முன்யனறி இருக்ே…” நக்ேல் வழிந்தது குரைில்...
அவன்
………………………. “என்ேிட்யட நல்ைா தாயன யபசிட்டு இருந்த...? இப்யபால்ைாம் நான் யேக்ேற யேள்விக்கு, பதில் ஹசால்ை கூட மாட்யடங்ேற…!! எப்யபாவும் என் யமை
ஏயதா யோவமா இருக்ே… ஏன்…?” ோரணம் ஹதரிந்துஹோள்ளும் ஆர்வம் அவன் குரைில்... …………………… சவிேிடம் இருந்து பதில் வராமல் யபாே, “இப்யபா கூட பாரு இவ்யளா யேள்வி யேட்டுட்டு இருக்யேன்… பதில் ஹசால்ைாம, நீ பாட்டுக்ே யவடிக்யே பார்த்துட்டு இருக்ே…” 22 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“அஹதல்ைாம் ஒண்ணும் இல்ை…” சவி மழுப்ப,.. “அப்யபா நான் ஹசான்னது நிஜமில்யைோ...?” அவயன முயறத்தவள், “அன்யனக்கு மால்ை நீ ஏன்
என் ேிட்ட யபசை...?
ோயரா ஒருத்தி… இல்ை… இல்ை… உனக்கு யவண்டப்பட்ட ஹபாண்ணு முன்னாடி, என்யன ஹதரிஞ்ச மாதிரி கூட நீ தான் ோமிச்சுக்ேை…” குற்றம் சாட்டும் ஹதானிேில் பதில் வரவும்,... “ஷ்… ஷப்பா... இதான்
உன் பிரச்சயனோ...?” (‘இதுக்ோ யோபம்...’ என்பது
யபால் இருந்தது சர்வா யேட்ட விதம்).
‘ஆம்… இல்யை’… என மாற்றி மாற்றி சவி தயை அயசத்து விட்டு,... “ஆமா, ோரு அவ…? என்ன…. அவயள ைவ் பண்றிோ…?” அந்த ஹபண்யண பற்றி ஹதரிந்து ஹோள்ள சவி துடித்தது அவள் குரைில் வழிந்தது. இப்யபாது
சர்வா
அவயள
முயறத்தான்…
“உனக்கு
யவற
மாதிரி
நியனக்ேயவ யதாணாதா..? அன்யனக்கு நான் முக்ேிே யவயைோ மஃப்டிை இருந்யதன்... யபாதுமா...”
“மால்ை உனக்கு யவயைோ...? இயத நான் நம்பணும்…” என்ற சவிேிடம்,... “மதி நீ நியனக்ேற மாதிரி இல்யை… ப்ச்… என் யவயை பத்திஹேல்ைாம் உன்ேிட்ட ஹசால்ை முடிோது…” எரிச்சைாே ஹசான்னவன்… “நீ ஏதாவது யபசி,
உளறி ஹோட்டிட யபாயறன்னு தான்… உன்யன ஹதரிஞ்ச மாதிரி கூட, நான் ோமிச்சுக்ேை… உனக்யே புரிஞ்சு இருக்கும்னு நியனச்யசன்…” “எனக்கு
தான்
புரிேைன்னு
ஹதரிஞ்சுதுை…
அப்புறம்
வட்டுக்கு ீ
பிறோவது எனக்கு விளக்ேம் ஹசால்ைி இருக்ேைாம் தாயன…”
வந்த
“விளக்ேம் ஹசால்ற அளவுக்கு, இஹதல்ைாம் ஒரு ஹபரிே விஷேமா எனக்கு இதுவயர
யதாணை…
இத்தயன
நாளா,
யோவம்னு தான் புரிோம இருந்யதன்.”
உனக்கு
என்
யமயை
என்ன
‘அந்த ஹபண் அவனுயடே
ைவ்வர் இல்யை என்ற நிம்மதியோடு, தன்
All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
யோபம், விைேல், ஆேிேயவ அவயன பாதிக்ேிறது… இதுயவ ஒரு
நல்ை
23
அறிகுறி தான்...’ என்று மனதில் உவயேயோடு எண்ணிக்ஹோண்டிருந்த சவிேிடம்,...
“ஹயைா யமடம்…. அதுக்குள்ள ேனவுக்கு யபாேிட்டீங்ேளா…? நீ ங்ே என்யன இத்தயன யேள்வி யேட்டீங்ேயள… இப்யபா யேக்ேவா…?”
என்றவயன
பார்த்தவள்,
தயையே மட்டும் அயசத்தாள்.
நான் உன்யன ஒரு யேள்வி
வார்த்யத
வராமல்
ஹமல்ை
“நீ ைவ் பண்ற என் யமை உனக்கு ஹோஞ்சம் கூட நம்பிக்யே இல்யைோ…? இப்படிோ சந்யதேப்படுவ…?”
அவன் யேட்ட யேள்விேில், ேண்ேள் ஹதறித்துவிடும் அளவுக்கு முழித்த சவியே பார்த்து,…
“க்க்… க்கும்… இதுக்ஹோண்ணும் ஹோயறச்சல் இல்ை…” சர்வா ேிண்டைாே ஹசால்ை... “யஹ… உங்ேளுக்கு ஹதரியுமா...? எப்படி...?” குதூேைத்யதாடு, அப்பாவிோே யேட்டவளிடம்,
எரிச்சயை அடக்ே முடிோமல், தன் சர்வா.
தயைேில் யே யவத்து ஹோண்டான்
“உன்யன எல்ைாம்…” “என்ன…? என்யன எல்ைாம்...?” அவனுக்கு தன் மனம், தான் ஹசால்ைாமயை புரிந்து இருக்ேிறது… அவனிடம் தன் ோதலுக்கு எதிர்ப்பு இல்யை என்பயத அறிந்ததால் சவிேிடம்,...
வந்த
சந்யதாஷம்,
யதரிேம்,
யமைிட
ேிண்டைாே
யேட்ட
“நான் வந்த ஹமாத நாயள, உன்யன ோர்ன்னு ஹதரிேைன்னு ஹசான்னயத ரஞ்சு ேிட்ட புைம்பினவ தாயன நீ …?” “ச்யச… ச்யச… அப்யபால்ைாம் உன் யமை ைவ் இல்ை…” உடயன சவி மறுக்ே… “எனக்கு அதுவும் ஹதரியுயம …” என்றவனிடம், “எப்படி ஹதரியும் உனக்கு...?”
24 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“நீ ஆரம்பத்துை என்கூட யபசின விதம் யவற மாதிரி இருந்தது..., அப்புறம் என் ேிட்ட யபசினது, நடந்துக்ேறது… இஹதல்ைாம்
ஹவச்சு தான்… ஹமாதல்ை
எல்ைாம் என் ேண்யண பார்த்து யபசினவ,... திடீர்னு, சுவரு, சுத்தி இருக்ேற
எல்ைாத்யதயும் பார்த்து யபசுறது… நான் பார்க்ேயைன்னு ஹநனச்சுக்ேிட்டு, என்யன பார்த்தும் பார்க்ோமலும் லுக் விடறது…”
“வாவ்… வாவ்…” என வாயே பிளந்தவாறு சவி யேட்டு ஹோண்டு இருந்தாள். “முதைில் எல்ைாம் நீ என்யன யபர் ஹவச்சு கூப்பிட்டது இல்யை… உறவு
முயற ஹசால்ைியும் அயழச்சது இல்ை... திடீர்ன்னு, “அத்தான்னு…” ஹசால்ை ஆரம்பிச்ச…
உனக்ோே,...
உனக்கும்
எனக்குமான
உறயவ
ஹசால்ைி
பார்த்துக்ேிட்டிோ...? இல்யை,... எனக்கு புரிே ஹவக்ே ஹசான்னிோன்னு…? எனக்கு ஹதரிேை.” “அசத்துற DCP… உன்யன “MK”ன்னு ஹநனச்சு ஹராம்ப திட்டிட்யடன்… சாரி… சாரி... நீ MK
இல்ை
KMன்னு புரிஞ்சுது… உனக்குள்ள இப்படி ஒரு ோதல்
மன்னன், (KM) ஒளிஞ்சு இருக்ோனு இத்தயன நாள் எனக்கு ஹதரிோம, யவஸ்டா யபாச்யச…” சவி சிைாேித்தாள்.
“மண்ணாங்ேட்டி…” என்று சர்வா ஆரம்பித்தவுடன்,... “யநா… யநா… மரக்ேட்யட… MK ன்னா மரக்ேட்யடயோட ஷார்ட் ஃபார்ம்…” என்றவளிடம்,...
அவளின் ‘மரக்ேட்யட’ேில் ோய்ந்த சர்வா, “இல்யை, நீ எப்படி படிச்சு டாக்டர் ஆன…? ேடவுள் உனக்கு மூயளே ஹோஞ்சமா குடுத்தது கூட தப்பு இல்யை
சவி…!! ஆனா அந்த ஹோஞ்சமும் ஒழுங்ோ யவயை ஹசய்ோம குடுத்ததுக்கு… ேடவுயள… ேடவுயள…” சர்வா சீரிேசாே ஹசால்ை,…
“ஏன்…? என் மூயளக்கு என்ன குயறச்சல்...?” என்று சவி சிணுங்ே... “என் யவயையே திருடயன, தப்பு பண்றவயன ேண்டுப்பிடிக்ேறது… எத்தன யபயர, அவங்ேளா ஒத்துக்ேயைனாலும், அவங்ே முழி, நடத்யத, இப்படி அவங்ே பாடி ைாங்குயவயஜ ஹவச்யச, ஹபாறி ஹவச்சு பிடிச்சு இருப்யபன்… நீ
வாய் திறந்து ஹசால்ைைனாலும், எனக்கு நல்ைா புரிேற மாதிரி நடந்துட்டு, எப்படி ஹதரியும்னு என்யனயே இப்யபா வந்து யேட்ேற…!!!”
25 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
அவன் ஹசான்ன விதத்தில் ேடுப்பான சவி,... தான் நியனத்தது யபாையவ அவன்
தன்யன
குற்றவாளி
யரஞ்சுக்கு
தான்
எரிச்சைில், சுற்றும் முற்றும் ேண்யண சுழற்ற,…
பார்த்திருக்ேிறான்
என்ற
“ இப்யபா எதுக்கு இந்த பார்யவ…?” “ம்…. எல்ைாம் ஹதரிஞ்சு இருந்தும், புரிஞ்சு இருந்தும், இவ்யளா நாள், ஜடம் யபாை,
இருந்த
உன்யன
எதாை
அடிக்ேைாம்ன்னு
பார்க்ேியறன்…
MK
(மரக்ேட்யட ) உனக்கு ஹராம்ப ஹபாருத்தம் தான்…” என முணுமுணுத்தாள். “நான் உன்யன மாதிரி இல்ை... உனக்கு என்யன பிடிக்ேைாம்… நானும் உன்யன விரும்பைாம்… ஆனா, இஹதல்ைாம் சரி வருமான்னு…? யோசிக்ே யவண்டாம்…!!” “முக்ேிேமா
என்
அப்பா…
அவருக்கு
என்யன
விட,
உன்யமல்
அன்பு
ஜாஸ்தி…” இயத ஹசால்லும் யபாது அவன் முேம் மாற,... “உன்யன எனக்கு ேல்ோணம்
ஹசய்து
ஹோடுக்ே
மாட்யடன்னு கூட ஹசால்வார்…” அவன்
கூறிேயத
யேட்ே
தேங்குவார்,...
பிடிக்ோதவளாே,
யோசிப்பார்...
“நீ ங்ே
எதிர்மயறோ யோசிக்ேறீங்ே...? மாமா என் யமையே இருக்ோர்ன்னா, உங்ே
ஏன்
ஏன்….
அத்தான்
இவ்யளா பாசமா
யமை எவ்யளா இருக்ேணும்...? எனக்யே எவ்யளா
நல்ைது ஹசஞ்சவர், உங்ேளுக்ோ ஹசய்ே மாட்டார்...?”
அவன் குரைில் யதான்றிே ஹபாறாயமயே சரிோே புரிந்துக் ஹோண்டு,... “ோசு, பணம் யவணா,... அள்ளஅள்ள குயறேைாம் அத்தான்… ஆனா அன்பும்,
பாசமும், அப்படி இல்ை... எவ்வளவு ஹோடுத்தாலும், குயறோம, ஹரண்டு பக்ேமும் ஹபருே கூடிேது… வற்றாத ஜீவநதி… உங்ேளுக்கு இது கூட புரிேயைோ...?” அவயன சாமாதனப் படுத்த முேன்றாள் சவி. “யபச்சு
மட்டும்
நல்ைாயவ
வருது…
வக்ேீ ல்
சார்
வளர்ப்பில்ை…”
என்றவனிடம்,... “இப்யபா
உங்ேயள
யநரடிோ
யேக்ேயறன்
அத்தான்…
எனக்கு
இந்த
ஹடன்ஷன்… யோபம்… இஹதல்ைாம் சுத்தமா பிடிக்ேை... எனக்கு உங்ேயள ஹராம்ப
பிடிச்சு
இருக்கு…
என்யன
எப்யபா
ேல்ோணம்
யபாறீங்ே... ?” உணர்வு பூர்வமாே சவி அவயன பார்த்து யேட்ே,...
ஹசஞ்சுக்ே
26 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“யநரமாச்சு ேிளம்பைாம்…” பில்லுக்ோன பணத்யத யவத்தவன்,... எழவும்,... என்
“நான்
பண்ணிக்ே
மனசுை
இருக்ேறத
விரும்பயறன்னு
மயறக்ோம…
ஹசால்ைி
உன்யன
இருக்யேன்…
பதில்
ேல்ோணம் ஹசால்ைாம
யபானா இதுக்கு என்ன அர்த்தம்…?” அவனின் ஹமௌனம் அவயள யோபம் ஹோள்ள ஹசய்தது. யேள்வி
யேட்டவயள
ஆழ்ந்து
பார்த்தவன்...
“நான்
அர்த்தம்… இப்யபா ேிளம்பு” என்றவனிடம்,... “அப்யபா
உனக்கு
என்யன
பிடிக்ேயைோ...?
யோசிக்ேணும்ன்னு
எனக்கு
உன்யன
பிடிச்சு
இருக்குன்னு முன்னயவ ஹதரிஞ்சும், சும்மா தாயன இருந்த...!! இப்யபா கூட இது
சரிவராதுன்னு
ஹசால்லு சர்வா…”
யநரடிோ
பதில்
ஹசால்ைை…
யேட்ேறதுக்கு
பதில்
“ஹ… ஹா.. .ஹா…” என சர்வா சிரிக்ே…. “இப்யபா எதுக்கு இந்த வில்ைத்தனமான சிரிப்பு...?” “நான் உன்யன சரிோ தான் ேணிச்சு ஹவச்சு இருக்யேன்னு,... என் திறயமே ஹநனச்சு சந்யதாஷப்படுயறன்.... என்ன பார்க்ேிற… எல்ைாம் நீ என்யனக் கூப்பிடுற மரிோயத யதேறயத வச்சு தான் ஹசால்ையறன்.” “இப்யபா அதுவா முக்ேிேம்…?” “இல்யை தான்… சரி, யநரமாச்சு வா… உன் அத்யத வாசயையே பார்த்துட்டு ேவயை பட்டுட்டு இருப்பாங்ே…”
யபக்யே சர்வா உேிர்ப்பிக்ே,... அதில் ஏறாமல், அருயே நிற்பவயள திரும்பி பார்த்து… “என்ன சவி...? ஏறு…”
“உனக்கு, என்யன பிடிக்குது, பிடிக்ேயைங்ேறது ஹரண்டாம் பட்சம் சர்வா… ஆனா, இன்னுமா நீ ைல்ைி அத்யதயே யபாலீஸ்க்ோரன்
துைக்ேறவனுக்கு, புரிேை...?”
ஆச்யச... என்
அடுத்தவங்ே
அத்யத
புரிஞ்சுக்ேை…
நடந்துேறயத
எவ்யளா
நீ தான் ஹபரிே ஹவச்யச,
நல்ைவங்ேன்னு
துப்பு
இன்னுமா
ஹமளனமாே இருந்தவனின் யதாயள தட்ட … 27 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
“அயத யநரம் வரும் யபாது, நான் அவங்ே ேிட்டயவ யபசி தீர்த்துக்ேயறன்… இப்யபா வட்டுக்கு ீ யபாேைாம்….” வண்டிேில் ஏறிேவளின் மனம் ஹோதித்து ஹோண்டு இருந்தது... ‘அப்யபாயவ
யபசாம ஆட்யடாை, யபாய் இருந்து இருக்ேைாம்… இவன் கூப்பிட்டா, பரக்ோ ஹவட்டி மாதிரி பின்னயே வந்தல்ை… உனக்கு இதுவும் யவணும், இன்னமும்
யவணும்... ஏற்ேனயவ குழம்பி இருந்யதன்… இப்யபா இன்னும் ேன்பீஸ் ஆக்ேிட்டான்…
அவன்
எப்படி
யபசறான்…?
ஹரண்டுன்னு நறுக்கு ஹதரிச்சாப்ை… முயறக்ேிறான்…
ஹவட்டு
ஒண்ணு,
துண்டு
என்னயமா திருடன பார்க்ேறது யபாை
இவ்யளா யநரத்துக்கு ஒரு சின்ன ஹராமண்டிக் லுக்,...
சிரிப்பு... ம்… ஹும்… இப்படி புைம்ப ஹவச்சுட்டாயன…’
வடு ீ வந்த பின்னும், இறங்ோமல் யோசயனோே இருந்தவளிடம், “என்ன, மனசுக்குள்ள என்யன நல்ைா திட்டி தீர்த்தாச்சா...?”
“விளக்ஹேண்ண… இஹதல்ைாம் சரிோ புரிஞ்சுக்யோ… ேஹரக்டா யேளு…” என்று யபக்ேில் இருந்து சவி இறங்ே,...
“விளக்ஹேண்யண உடம்புக்கு குளிர்ச்சி… உன் மண்யட சூடாேி இருக்குது... உனக்கு அது
இப்யபா ஹராம்ப அவசிேம்…” சிரித்துக்ஹோண்யட ஹசால்ைி
விட்டு ஹசல்பவயன,... “அடப்பாவி...
என்யன
சுத்த
பார்த்துக்ஹோண்டு நின்றாள்.
விடறாயனா...!!”
என்று
ஹசல்பவயனயே
“சவி,... சவ... ீ சாம்பவி…”ைல்ைி அயழக்ே,.. “சர்வாயவ
எங்ே பார்த்த...? அப்யபாயவ, ேிளம்பிட்யடன்னு ஹசால்ைிட்டு,
வட்டுக்கு ீ வர, ஏன் இவ்யளா யநரம் ஆச்சு...?” அவர் பாட்டுக்கு யேள்வி யேட்ே,...
“முடிஞ்சா அவர் ேிட்ட இயத யேள்வியேக் யேட்டு பதில் வாங்கு அத்யத…” தன் அயறக்கு ஹசன்று ேதயவ அடித்து சாற்றினாள் சவி.
‘நான் இவள யேட்டா,.. இவ பதில் ஹசால்ைாம...!!’ அவர்ேள் யஜாடிோே வந்து இறங்ேிேயத
ேண்ணால்
ஒன்றும் விளங்ேவில்யை.
பார்த்தவருக்கு,
அவர்ேள்
முேங்ேளிைிருந்து
28 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
இவர்ேள் வந்து இறங்ேி ஏயதா யபசிேயத, இன்ஹனாரு ஜீவனும் பார்த்துக் ஹோண்டு இருந்தது ோருக்கும் ஹதரிோது. அவள் அயறேின் முன் வந்து நின்ற ைல்ைி, “சாப்பிட வா, சவி…” என்று குரல் ஹோடுத்து விட்டு,... மாடி ஊஞ்சைில் யேேில் புத்தேத்யத யவத்து அமர்ந்து இருந்த வினுவிடம், “அண்ணாயவ சாப்பிட கூப்பிடு, வினு மா…” என்றார். “அண்ணாவும், சவியும் ஹவளியே சாப்பிட்டாச்சாம் மா…” என சர்வாயவ அயழக்ே ஹசன்ற வினு வந்து ஹசால்ைவும்,... ‘என் ேிட்யட ஹசால்ைாம இது என்ன புது பழக்ேம் சவிக்கு…?’ என்று யோசித்தார் ைைிதா.
சர்வாவிடம் வியளோட்டு யபால் யபசி விட்ட சவி, தங்ேள் இருவரின் யபச்சு வார்த்யதயே ஹமதுயவ அயசப்யபாட்டாள்… என்று யநரடிோே ஹசால்ைவில்யை… சரிஹேன்று
இருக்குயமா…
ஹசால்ைவில்யை?’… அத்யத
ஹசால்ைிவிட்டதாே ஹதரிந்ததால்
அவனிடம்
என்யன யபால் அவன் ஏன் உடயன யோசித்தவளுக்கு,
பயழே
ஹசான்னார்ேயள…
தேங்குேிறானா…?
‘தன்யன பிடித்து இருக்ேிறது
ஒரு
ேடவுயள’…
புரண்டு புரண்டு படுத்தாள்.
‘இப்படியும்
விஷேங்ேயள
எல்ைாம்
குழம்பிேவள்
அப்படியே
யவயள
என்யன
பற்றி
யமலும் யோசித்தவளுக்கு, அவன் யபச்சிைிருந்து தான் புரிந்து ஹோண்டது...
தாங்ேள் இருவரும் மணப்பதற்கு விசு மாமா ஒத்துக்ஹோள்ள மாட்டார் என்பதாே மட்டுயம
இருந்தயத தவிர, ‘எனக்கு உன்யன மணப்பதில் எந்த
ஆே
என்யன
ஆட்யசபயனயும் இல்யை’ என்று தான் அவன் ஹசான்னதாே ஹதானித்தது… அவனும்
விரும்பத்தான்
ஹசய்ேிறான்…
அயத
ஹவளிப்பயடோே எப்யபாது ஹசால்வான் ?’ இவ்வாறு பையதயும் நியனத்து குழம்பிக்ஹோண்டு இருந்தாள் சவி.
அயத யநரம், தன்யன விரும்புவதாே ஒரு ஹபண், தாயன முன் வந்து,
யதரிேமாே, தேக்ேம் இல்ைாமல், தன் மனயத இப்படி ஹவளிப்பயடோே யபசிேயத, சர்வாவால் இன்னும் நம்ப முடிேவில்யை.
சவி நியனப்பது யபால் அவர்ேள் திருமணம் நடப்பது அவ்வளவு சுைபம் அல்ை… என்யற உறுதிோே நம்பினான் சர்வா.
29 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
சவி யபசிேது, அவனுள் அவன் இதுவயர உணராத உணர்வுேயள தட்டி எழுப்பிேது…
ேிட்டத்தட்ட
ஒரு
வருடக்
ோைமாே
அவன்
வாழ்க்யே
இனியமோே மாறி இருப்பதற்கு, சவிக்கு மிே முக்ேிே பங்கு இருப்பயத அவனால் மறுக்ே முடிோது… சர்வாவும் குழப்பத்தில் தான் இருந்தான்… ஆனால்
அவன்
குழப்பம்,
சவிேின்,
பற்றிேதாே மட்டுயம இருந்தது.
உடல்,
மன
நியையே
(நையன)
30 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 9
சர்வமும் நீ யே - 10
1 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
இரவவல்லாம்
சரிோக
உறங்காமல்
புரண்ட
சவி,…
ஒரு
முடிவுக்கு
வந்தவளாக, குளித்துவிட்டு, சாமி அறறேில் விளக்யகற்றி றவத்தாள்... தனக்கு மிகவும் பிடித்த குழலிறசறே வமலிதாக ஒலிக்க விட்டு, அவளின் வழக்கம் யபால் ஊஞ்சலில் ஆடிக்வகாண்யட, “அத்த காபி…” என குரல் வகாடுத்தாள். அவளுக்கு சூடான காப்பிறே வகாடுத்த லல்லிேிடம்,… “லல்ஸ், இன்றனக்கு காயலஜ் முடிஞ்சப்புறம் சில்வி, ஆனந்தி கூட ஊர் சுத்திட்டு தான் வட்டுக்கு ீ வருயவன்...” என்ற தகவறல வசால்ல,... “யந…” லல்லி ஏயதா வசால்ல வரவும்,… “இரு லல்ஸ்… என்ன அவசரம்…? நான் தான் யபசிட்டு இருக்யகன்ல…” முறறப்பது யபால் பாவறன வசய்தவள்,... “என்ன... யநரத்யதாட வட்டுக்கு ீ வந்துடுன்னு தாயன வசால்ல யபாற… டன்… டன்… ஆனா, சும்மா சும்மா நீ யபான் வசஞ்சு படுத்த கூடாது… டீலா...?” “ஆனா, ஆறறர மணிக்கு நீ இங்க இல்றலனா... டீல் கான்சல்…” லல்லியும் கறாராக வசான்னார். அப்யபாது வகாட்டாவி விட்டுக்
வகாண்யட வந்த பிரணவ்றவ பார்த்து,…
“ஏயதது லல்ஸ், உன் வசல்லம், இன்றனக்கு சூரிே உதேத்றத எல்லாம் பார்க்கறான்…?
அதிசேமா
இருக்கு…”
என
சும்மா
இருந்தவறன
வம்பிழுத்தாள் சவி. “காறலல
அவறன
ஏதாவது
வசால்லறலனா
உனக்கு
டிபயன
இறங்காயத…?” என லல்லி பிரணவ்க்கு ஆதரவாய் யபச... “என்
வசல்ல
அத்றத…”
என
அவன்
லல்லிறே
யதாயளாடு
யசர்த்து
அறணத்தான்.
2 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
லல்லிேின் சிரித்த முகத்றத கண்ட சவி, “இயத, நான் இப்படி காறலல பல்லு கூட விளக்காம வந்து இருந்தா, என்னவவல்லாம் வசால்லி என்றன திட்டி இருப்ப அத்றத… உனக்கு எப்யபாவும் அவன் தான் உசத்தி…” என
தன்
வழக்கமான குறறறே எடுத்து விட,... “காலங்கார்த்தால யபாட்டு குடுக்கற யவறலே ஆரம்பிச்சுட்டிோ சவிக்கா…? ஆமா, யநத்து அத்தானா உன்றன றநட் கூட்டிட்டு வந்தார்...? பிரணவ் யகட்டவுடன்,... “அய்யோ… எனக்கு காயலஜுக்கு யநரமாச்சு… சும்மா வவட்டி யபச்சு யபசிட்டு இருக்காயத... நீ யும் கிளம்பு… நான்
யபாய் வரடி ஆயறன்…” ஓடி விட்ட
சவிறே, புரிோத பார்றவ பார்த்தார் லலிதா. யவறலக்கு வசல்லும் முன் பர்வதத்றத காண வந்த சர்வாவிடம், “இந்த வருஷத்யதாட உனக்கும் முப்பது வேசாகுது… காலா காலத்துல உன் கல்ோணத்றத முடிச்சுட்டா, நானும் நிம்மதிோ கண்றண மூடிடுயவன், சர்வா.” “ஆச்சி… காறலலயே என்ன யபச்சு இது…?” “வநருப்புன்னா உடயன வாய் வவந்துடுமா சர்வா...?” “சரி, வசால்லு ராஜா உனக்கு எந்த மாதிரி வபாண்ணு பார்க்கட்டும்...?” “இன்னும் வகாஞ்ச நாள் யபாகட்டுயம ஆச்சி…” “என் மனசுல படறறத வசால்யறன் யகட்டுக்க ராஜா… எனக்கு என்னயவா வக்கீ ல் வபாண்ணா பார்த்தா நல்லா இருக்கும்னு யதாணுது…
நாறளக்கு
விசுவுக்கும் உதவிோ இருப்பா… உன் றலன்ல இருக்கறதால உன்றன புரிஞ்சுக்கறதும் சுலபம்… எப்படி என் பிளானு... நம்ம குமார் வசாந்தத்துல கூட, ஒரு வக்கீ ல்
வபாண்ணு இருக்கா… யபசி பார்க்கலாமா…?” ஆச்சி
மிகவும் ஆர்வத்யதாடு வசால்லும் யபாது,... 3 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
‘இன்று புதிேதாய் பிறந்யதாம்’ என்று முடிவு வசய்து, தன் குழப்பங்கறள எல்லாம் தள்ளி றவத்துவிட்டு, அன்றறே நாறள இனிறமயுடன் ஆரம்பித்த சவி, ஆச்சிக்கு ‘பாய்’ வசால்வதற்காக அவர் அறறக்கு வரவும்… அயதயநரம் சர்வாவிடம் ஆச்சி யபசிே விஷேம் அவள் காதில் விழுந்தது… அப்புறம் என்ன…? அவள் கண்களுக்கு ஆச்சி வில்லிோக வதரிந்தார். “நீ ங்க
வசால்றதும்
சரி
தான்
ஆச்சி…
நான்
யோசிச்சு
வசால்யறன்…
இன்வனாரு நாள் யபசலாம்…” என்று சர்வா விறடவபற்றான். சவிேின்
முகம்
வாடிவிட்டது...
சரிோன
‘அழுத்தம்…
அழுத்தக்காரன்...
இப்யபாவாவது வாய் திறந்து எதாவது வசால்றானா பாரு...’ வபாருமிேவள்,... “உன் அருறம யபரனுக்கு கல்ோணம் யபசற குஷிேில மூச்சு பேிற்சிே மறந்துடாம
ஒழுங்கா
பண்ணு ஆச்சி... நான் வயரன்…” என பட்டும்
படாமலும் வசால்லிவிட்டு சவி கிளம்பி விட்டாள். சவிேின் முக மாறுதல்கறள கவனித்துக்வகாண்டு இருந்த பர்வதத்திற்கு, அது உணர்த்திே வசய்திகள், அவறர நிஜமாகயவ குஷிோக்கி விட்டது. சர்வாவும்
சவியும்
கிளம்பிேவுடன்,
“லல்லி…
லல்லி…”
உற்சாகமாக
பர்வதம் குரல் வகாடுக்க,... “இயதா
வந்துட்யடன்
அத்றத…
என்று
பதில்
வசான்ன
லல்லி,...
“வசால்லுங்க அத்றத… டிபன் வகாண்டு வரட்டா...?” “முதல்ல இங்க
வந்து உக்காரு லல்லிமா.... வராம்ப
முக்கிேமான விஷேம் யபசணும்… அண்ணன் வபாண்றண இந்த உனக்கு “நான்
சம்மதம் மட்டும்
சர்வாவுக்கு
தாயன
சம்மதிச்சா
இன்னுயம
உன்
வட்டு ீ
மருமகளாக்க
லல்லி…?” யபாதுமா அத்றத…?அவறர
எங்க
ோறரயும்
கூட விடுங்க...
பிடிக்கல…
நீ ங்க என்னடானா கல்ோணம் வறர யபசுறீங்க…!” 4 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“யநத்து கூட சவிே வட்ல ீ வகாண்டு வந்து விட்டது சர்வா தான்… எங்க பார்த்து கூட்டிட்டு வந்தான்னு வதரிேல… வரண்டு யபரும், மூஞ்சிறே உர்ர்ன்னு வவச்சிட்டு வந்து இறங்கினாங்க.” ஹ... ஹா... ஹா...
என
சிரித்த
பர்வதம், “உன்
மருமகறள
நீ
இன்னும்
வகாஞ்சம் சரிோ கவனிக்கணும் லல்லி,... ” எனவும் “நானும் பார்த்துட்டு தான் இருக்யகன் அத்றத… வரவர அவ யபாக்யக சரி இல்றல… சட்டுன்னு யகாபப்படறா… ஏயதா யோசறனோ இருக்க மாதிரியும் இருக்கு… எது யகட்டாலும் ஏறுக்குமாறா பதில் வசால்றா!... இன்றனக்கு காறலல கூட சந்யதாஷமா சிரிச்சு யபசிட்டு இருந்தவ, காயலஜ் யபாகும் யபாது வாடின முகமா வதரிஞ்சா…” கவறலோக வசான்ன தன் மருமகளின் வவகுளித்தனத்றத நிறனத்து சிரித்தார் ஆச்சி. “அவளுக்கு சர்வாறவ
பிடிச்சு
இருக்குன்னு எனக்கு
சந்யதகமில்லாம நல்லா வதரியும் லல்லிமா... ஆனா இந்த பே
என்ன
நிறனக்கறான்னு வதரிேல…
இன்றனக்கு காறலல, கல்ோணத்றத பத்தி சர்வா கிட்ட யபசினா, அவன் பிடி
வகாடுக்கயவ இல்ல…
சர்வாவுக்கு வக்கீ ல் வபாண்ணு தான் சரி வரும்னு வசான்னவுடயன, அறதக் யகட்ட அந்த சின்னக்குட்டி வமாகத்றத நீ பார்த்து இருக்கணும் லல்லி,… அப்படியே காத்து யபான பலூன் யபால சுருங்கி, சுணங்கிடுச்சு...” “நிஜமாவா வசால்றீங்க அத்றத…!” என ஆச்சரிேபட்ட லல்லி, சிறிது யநரம் வமளனமாக அமர்ந்து இருந்தார். “எவ்யளா
சந்யதாஷமான
விஷேம்
வசால்லி
இருக்யகன்…
நீ
இப்படி
உக்கார்ந்து இருந்தா எப்படி லல்லி…? விசு கிட்ட யபசணும்… நல்ல நாள் பார்க்கணும், கல்ோண ஜவுளி எடுக்கணும்… யவறல தறலக்கு யமல கிடக்கு…” என உற்சாகமாக யபசிக்வகாண்யட இருந்தார் பர்வதம்.
5 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
அவரின்
குதூகலம்
தன்னுள்ளும்
வதாற்றிேவராக,
“சீக்கிரம் ஒரு நல்லது நடந்தா, நல்லா தான் இருக்கும் அத்றத.” “நீ … கவறலே விடு லல்லி… நான் முடிச்சு வவக்கயறன்...” என்று வபரிேவர் உறுதி வகாடுத்தார். மதிேம் காயலஜ் முடிந்த பின், யதாழிகயளாடு அரட்றட அடித்தாலும், மனம் எதிலும் லேிக்கவில்றல சவிக்கு. ‘ரஞ்சுயவாடு
யபசினாலாவது
நன்றாக
இருக்கும்’,...
என
நிறனத்து,
றபரவிேின் வட்டுக்கு ீ கிளம்பி வசன்றாள். அதிசேமாக றபரவியும் வட்டில் ீ இருந்தார். சிறிது யநரம் மது குட்டியுடன் விறளோடிே சவி, “ஆன்ட்டி, உங்க கிட்ட வகாஞ்சம் யபசணும்…” என்று யபச்றச துவக்கினாள். “வசால்லு டா சவி…” “அது… அது வந்து… நான் இப்யபா நார்மலா தாயன இருக்யகன்?” “உனக்வகன்ன சவி… நல்லாத்தான் இருக்யக… ஏன் இப்படி யகக்கற…?” “அது இல்ல ஆன்ட்டி… அன்றனக்கு ஃபிட்ஸ் வந்துச்யச… அது மாதிரி திரும்ப வருமா...? நான்… நான்…” அவள் தேங்கி, யமலும் வார்த்றதகறள யகார்க்க தடுமாற, “சர்வாறவ நீ கல்ோணம் வசஞ்சுக்கறதில் ஏதாவது பிரச்சறன வருமான்னு தாயன யகக்க வர…? என்ன சரிோ சவி...!!” றபரவிறே ஆச்சரிேமாக பார்த்த சவி… “ஆன்ட்டி… உங்களுக்கு எப்படி வதரியும்...?”
6 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“உனக்கு
நான்
வவச்சுக்யகா...
தான்
நீ
ட்ரீட்வமன்ட்
மருத்துவம்
வகாடுத்து
படிக்கணும்னு
இருக்யகன்…
ஆறசப்பட்ட
ஞாபகம்
யபாது,
நாம
யபசினது நிறனவு இருக்கா சவி…?” “அந்த யபச்சு இப்யபா எதுக்கு ஆன்ட்டி…?” “யகட்டதுக்கு பதில் வசால்லு சவி....” ‘ம்ம்’… சவி தறல அறசக்க... “ரத்தம்…
ஆக்சிவடன்ட்
யபஷன்ட்கறளயும்
மட்டும்
பார்க்க
இல்ல,
யவண்டி
மத்த
எல்லா
இருக்கும்…
விதமான
ஒரு
டாக்டரா,
பலவிதத்தில் பாதிக்கப்பட்ட, சீரழிக்கப்பட்ட வபண்கறள, நீ சந்திக்க யவண்டி வரலாம்… யபாலீஸ், யகார்ட், சாட்சின்னு கூட யபாக யவண்டி வரும்ன்னு வசான்யனன்… நீ என்ன வசான்யன வதரியுமா?” “நல்லா ஞாபகம் இருக்கு ஆன்ட்டி… நல்லது, வகட்டது கலந்தது தான் வாழ்க்றக…
எல்லா
இடங்களிலும்
வரண்டு
விதமானவங்களும்
இருப்பாங்க… நான் என் கடறமறே சரிோ வசய்ே யபாயறன்… இப்யபா, மத்த எதுவும் என்றன பாதிக்காத அளவுக்கு மயனாதிடம், முதிர்ச்சி வந்தாச்சு… என்னால முடியும்னு நம்பிக்றக இருக்கு… இறத எனக்காக வசய்ேறறத விட, அப்பாவுக்காக வசய்ே யபாயறன்… அவர் வபாண்ணு நான்... எங்யக இருந்தாலும்,
என்றன
அவர்
வழி
நடத்துவார்…
எனக்கு
றதரிேம்
வகாடுப்பார்ன்னு வசான்யனன்…” “அதுக்கப்புறம் இத்தறன வருஷம் நல்லாத்தாயன இருந்த…. யபான வருஷம் யபாயனாயம, அந்த யகம்ப்ல எத்தறன வபண்கறள சந்திச்ச… அவங்கள்ள சில யபர் உன்றன விட அதிகம் கஷ்டப்பட்டவங்க… ஆனாலும் நீ அவங்கள பார்த்து உறடஞ்சு யபாகல… அவங்களுக்கு நம்பிக்றக ஊட்டும் விதமா யபசியன… அப்யபா என்ன வசான்ன...?” “ஒரு
விதத்தில்
நானாவது
நான்
அதிர்ஷ்டசாலி…
மனசளவில் மட்டும்
தான்
கடவுள்
என்றன
றகவிடல…
வபரிே அடி வாங்கியனன்… ஆனா
7 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
இந்த வபண்கள், உடம்பு, மனசு வரண்டும் ரணமாகி படற யவதறன… அவங்க குடும்பம் கூட, தங்கயளாட வபாண்ணு யமல தவயற இல்றலனாலும், மான அவமானங்களுக்கு பேந்து இவங்கறளக் றகவிட்டு, ஆதரிக்க ஒருத்தரும் இல்லாம, இவங்க படற கஷ்டத்துக்கு முன்ன, நான் அனுபவிச்சது எதுவுயம வபருசா வதரிேலன்னு வசான்யனன்.” “அது மட்டுமா வசான்ன…? ‘என்றன, அத்றத, மாமா, தாத்தான்னு இத்தறன யபரும்
யசர்ந்து
அருறமோ
கவனிச்சுக்கிட்டாங்க...
உரிே
யநரத்தில்
மயனாதத்துவ சிகிச்றச, நல்ல படிப்பு… இவ்யளா நல்லதும் நடந்து இருக்கு… அம்மா,
அப்பாறவ
வகாடூரமான
முறறேில்
இழந்தது
துரதிர்ஷ்டம்தான்… ஆனா இத்தறன நல்லவங்க என்றன யபாது,
நான்
நடந்தறதயே
நிறனச்சு
என்
சுத்தி இருக்கும்
மறுகிக்கிட்யட
இருக்கறதும்,
எல்லார்கிட்யடர்ந்தும் ஒதுங்கி யபாறதும் தப்பு’ ன்னும் நீ தான் வசான்ன…” றபரவி இப்யபாது
என்ன வசால்ல வருகிறார் என்று விளங்காமல், அவர்
யபசுவறத வவறுயம யகட்டுக்வகாண்டாள் சவி. “நீ முழுசா மீ ண்டுட்டன்னு வராம்பயவ சந்யதாஷப்பட்யடன்… சர்வா ஒரு யபாலீஸ்காரன் என்ற விஷேத்றத நீ எப்படி எடுத்துப்யபன்னு விசு அண்ணா நிறறே
பேந்தார்…
அவறளப்பத்தி
நான்
கூட,
‘அவ
வதளிஞ்சு
பேப்பட யவண்டாம்’ ன்னு
வந்துட்டா…
இனியம
வசால்லி அவறர சமாதானப்
படுத்தியனன்.” “ஆனா, திடீர்னு அன்றனக்கு அப்படி ஆன யபாது,... அவன் ‘யபாலீஸ் என்னும் அதிர்ச்சி
மட்டும்
இல்ல,
உனக்கு
அவறன
பிடிச்சு
இருந்ததும்
ஒரு
காரணம்ன்னு யதாணுச்சு… சில விஷேங்கள், நம்ம மனசுக்கு மிகவும் வநருக்கமானவங்க வசய்யும் யபாது
அது நம்றம வராம்பயவ பாதிக்கும்…
அந்த எதிர்விறனறேத் (ரிோக்க்ஷன் )தான் உன்கிட்யட நான் பார்த்யதன்.” “எனக்கு
யபாலீஸ்காரங்கன்னா
பிடிக்காது…
இது,
என்றன
வதரிஞ்ச
எல்யலாருக்கும் நல்லாயவ வதரியும்… ஆனா ஆன்ட்டி…, எனக்கு வராம்ப பிடிச்ச விசு மாமா… அவருக்கு பிரிேமான, அதனால் எனக்கும் பிரிேமான 8 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
சர்வா அத்தாறன,
அந்த காக்கி உடுப்பில் பார்த்தப்ப,... என்னால தாங்க
முடிேல ஆன்ட்டி.” “அத்தான் நல்லவர் ஆன்ட்டி… தாயன இஷ்டப்பட்டு, வராம்ப ஆர்வமா இந்த யவறலேில்
ஈடுபாயடாட
வசேல்
படறார்…
அவர்
ஒரு
யநர்றமோன
அதிகாரி… நல்லவர்… கடுறமோ உறழக்கறார்… மாமாயவாட றபேன் ஆச்யச… அவர யபால இல்லாம இருப்பாரா…?” “அவர் என்ன யவறல வசஞ்சா என்ன...? நான் டாக்டர்... அது யபால அவர் யபாலீஸ்ன்னு
எனக்கு
நாயன
வசால்லிச்வசால்லி,
இப்யபா
எனக்கு
எல்யலாறரயும்
அவறன
உறுத்தயலா, வருத்தயமா இல்றல.” “ஒரு
வகட்டவன
உதாரணமா
எடுத்துக்கிட்டு
யபாலதான்னு வநனச்சா... அத்தாறனப் யபால கடறம தவறாத ஆளுங்கறள அவமதிக்கறது
யபால
ஆகிடும்ன்னு,
எனக்கு
நாயன
சமாதானம்
வசஞ்சுக்கிட்யடன்… ஆனாலும் ஒரு சின்ன பேம்… இப்யபா சரின்னு படறது நாறளக்கு எப்படி ஆகுயமான்னு...?” “தினம் தினம் அவர் அந்த யூனிஃபார்ம் யபாடும் யபாது என்னால அறதப் பார்த்துக்கிட்டு பேப்படாம
இருக்க முடியுமா…? அதனால எனக்கு ஏதும்
பாதிப்பு வருமான்னு கலக்கமா இருக்கு ஆன்ட்டி… அத்தாறன
பிடிச்சு,
அவறர புரிஞ்சு, அவறர பத்தி எல்லாம் வதரிஞ்சு கல்ோணம் வசஞ்சாலும்… பேம்மா இருக்கு ஆன்ட்டி… தன் மனக்குழப்பங்கறள றபரவிேிடம் வகாட்டி தீர்த்தாள் சாம்பவி. “யஹ சவி மா…” அவறள அறணத்த றபரவி… “உன்றன
இப்படி
பார்க்கும்
யபாது
எவ்யளா
சந்யதாஷமா
இருக்கு
வதரியுமா...? நீ பேப்படற மாதிரி எதுவும் ஆகாது கண்ணம்மா… நம்ம சர்வா டா… விசு அண்ணா றபேன்… அவர் வார்ப்பு… வாரிசு டா… உங்க வாழ்க்றக அயமாகமா,
சந்யதாஷமா
அறமயும்
டா…”
என்று
சவிக்கு,
றதரிேம்
வசான்னவர்,
9 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“எப்யபா கல்ோணம்...? லல்லி, ஒரு வார்த்றத கூட மூச்சு விடல…” “ஐயோ ஆன்ட்டி… அத்த கிட்ட யகட்டுடாதீங்க…” என்று அலறினாள். “அதாயன, உன் அத்றதே விட்டு வகாடுப்பிோ நீ …? இரு லல்லிக்கு இருக்கு…” “நல்லா யகட்டுக்யகாங்க ஆன்ட்டி… அத்றதக்கு இந்த விஷேயம வதரிோது… நானா தான்… ஒரு அசட்டு றதரிேத்தில், உங்க கிட்ட என் சந்யதகத்றத வதளிவு படுத்திக்க, இந்த விஷேத்றதப்
பத்தி
யபசியனன்… இப்யபா தான்,
உங்க கிட்ட யபசின, அப்புறம்தான் வராம்ப சந்யதாஷமா இருக்கு… இனி தான் வட்ல ீ அத்றத, மாமா, ஆச்சி இவங்கக்கிட்ட எல்லாம் இந்த விஷேத்றத வசால்லணும்… அதுக்கு முன்னாடி, சர்வா அத்தானுக்கு, வபாண்ணு பார்க்கற குமார் அண்ணாறவ கவனிக்கணும்…” “என்னது, குமார் வபாண்ணு பார்க்கறானா?” “ம்ம்… அதுவும் வக்கீ ல் வபாண்ணாம்… ஆச்சி யவற இதுக்கு கூட்டு.” குழந்றத மதுறவ தூங்குவதற்கு தட்டிக் வகாடுத்துக்வகாண்யட, இவர்கள் யபச்றச வமளனமாக யகட்டுக்வகாண்டு அமர்ந்து இருந்த ரஞ்சு,… “எனக்வகாரு ட்ரீட் வகாடு முதல்ல…” “உங்களுக்கு எதுக்கு ரஞ்சுக்கா?” “உனக்கு குமார் அண்ணா மட்டும் இல்ல… என்யனாட பாஸ்சும்
கூட
வில்லனா மாறிட்டாங்க…” புரிோமல் சவி முழிக்க,... “என்ன முழிக்கற…? அவயராட ஜூனிேர்க்கு உன்றன பார்க்கலாம்ன்னு வசால்லிட்டு இருந்தார்… நான் தான் உன் காதல் விஷேத்றத பத்தி வவளிே வசால்லாமயலயே, அவறர கண்ட்யரால் வசஞ்சு வவச்சு இருக்யகன்… அதுக்கு நீ ட்ரீட் வகாடுத்யத ஆகணும் …” 10 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
எத்தறன
“இன்னும்
யபர் இப்படி எனக்கு எதிரா கிளம்பி இருக்காங்க...?”
என்று சவி கடுப்பாக,... “ஆனாலும் இவளுக்கு இருக்குற றதரிேத்றத பாரும்மா… இன்னும் வட்ல ீ கூட வசால்லாம, உன்கிட்ட அட்றவஸ் யகட்டுக்கறா… வராம்ப யதறிட்டா…” என்று அதன் பின் ரஞ்சு யகலி யபச ஆரம்பிக்க, யமலும் சிறிது யநரம் இருவயராடும் யபசிவிட்டு வடு ீ திரும்பினாள் சவி. அன்றிரவு தன் அறறேில், யநற்று இல்லாத மாற்றம் என்னது காற்று என் காதில் எயதா வசான்னது இது தான் காதல் என்பதா இளறம வபாங்கி விட்டதா இதேம் சிந்தி விட்டதா வசால் மனயம…. என்ற
பாடறல
முணுமுணுத்துக்வகாண்டு,
கண்விழித்துக்வகாண்யட
வண்ணக்கனவுகறள,
கண்டாள் சவி.
அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த அதிகாறல வபாழுதில் தன் வசல்ல அத்றதேிடம் தன் விருப்பத்றத வதரிவித்தாள். லல்லிக்கு சந்யதாஷம் தாங்க வில்றல… பர்வதம் ஏற்கனயவ யகாடிட்டு காட்டிேது
தான்…
பிடிபடவில்றல…
ஆனால் சவி
அவருக்கு வசால்வறத
கூட
சர்வாவின்
பார்த்தால்
எண்ணம்
அவனுக்கும்
இத்திருமணத்தில் விருப்பம்… ஆனால் ஒரு தேக்கம் இருப்பது புரிந்தது… விசு ஒருவர் தான் நல்ல விதமாக கல்ோணத்றத நடத்திக்வகாடுக்க முடியும் என நம்பினார் லல்லி. தன் அத்றத பர்வதத்திடம், சவி வசான்ன விஷேங்கறள உடயன பகிர்ந்து வகாண்டார். 11 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“இன்றனக்யக அவர் கிட்ட யபசிடுங்க அத்றத… ஹ ம்ம்… நான் கும்பிட்ட கற்பகாம்பா என் யவண்டுதறல நிறறயவற்றிட்டா… இன்றனக்கு தான் நிறறவா இருக்கு அத்றத…” கல்ோணயம முடிந்துவிட்டது யபால், வபண்கள் இருவரும் குதூகலித்தனர். “விசுறவ வர வசால்லுமா… நல்ல விஷேத்றத ஆற யபாட யவண்டாம் உடயன முடிவு வசஞ்சுடணும்…” பர்வதமும் பரபரத்தார். “இப்யபாயவ வர வசால்யறன் அத்றத...” என்று லல்லி கணவரிடம் வசால்ல வசன்றார். “என்னடா...? இருக்யகன்… வசான்னறதக் இருக்கும்
நான் நீ
எவ்வயளா
இப்படி
முகத்றத
யகட்டுவிட்டு,
விசுவிடம்,
சந்யதாஷமான
வவச்சுகிட்டா
முகத்தில்
யமலும்…
விஷேத்த
எந்த
“இப்படி
வசால்லிட்டு
எப்படி...?”
உணர்ச்சியும்
நடக்கணும்ன்னு
தான்
காட்டாமல் தாயன
நாம
ஆறசப்பட்யடாம்… இப்யபா அவங்கயள விரும்பறாங்க… அப்புறம் என்ன விசு…? சட்டுன்னு நல்ல நாள் பார்த்துட யவண்டிேது தான்...” என்று பர்வதம் முடிப்பதற்குள்,... “நிறுத்து மா… இவதல்லாம் சரி வராது… நான், சவிக்கு ஒரு மாப்பிள்றளறே
ஏற்கனயவ
பார்த்து
வச்சுட்யடன்...”
என்று
டாக்டர் வமதுயவ
குண்றட தூக்கி யபாட்டார் விசு. “என்ன விசு உளறுற...!! என்னடா வசால்யற?” “அன்றனக்கு
பார்த்த இல்ல மா...!! சர்வாறவ யூனிஃபார்ம்ல, ஒரு நாள்
பார்த்ததுக்யக ஏற்பட்ட நிறலறமறே… இதுல அவறன தினமும் அப்படி பார்க்க யநரும்யபாது நாளபின்ன என்னாகுயமா…?
அவ உடல் நிறல
வதரிஞ்சும், அவறள உன் யபரனுக்கு கட்டி வகாடுக்க ஆறச படலாமா…? நீ தாயன
மா,
லல்லிறே
பிள்றளங்களுக்கு,
நான்
கல்ோணம் நல்ல
ஒரு
வசய்யும்
யபாது,
எதிர்காலத்றத
யதவா
அறமச்சுக்
12 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
வகாடுக்கணும்னு வசான்ன… இப்யபா உள்ள நிறலறமறேத்
வதரிஞ்யச,
சவிறே எப்படி மா நான் சர்வாவுக்கு கட்டி வகாடுக்க முடியும்…?” “நீ ோ விசு இறத வசால்லயற… ஒரு காலத்தில், ‘என் மருமக இவ’ன்னு வாய் நிறறே வசான்னவயன நீ தாயன டா…?” பர்வதம் விடுவதாய் இல்றல. “ஆமாம் மா… நான் தான் வசான்யனன்… ஆனா அது, அவன் அந்த சமேத்துல வவறும் என்ஜின ீேரா மட்டுயம இருந்தான் என்பதால... ஆனா அதுக்கப்புறம், அவன் தான் பாழா யபான இந்தப் யபாலீஸ் யவறலல யசர்ந்து, என்றனக்யகா என்
ஆறசக்கு
இருக்கட்டும்…
யவட்டு இப்யபா,
இருக்யகன்… அவறள
வவச்சுட்டாயன...
முடிஞ்ச
சவிக்கு
நல்ல
ஒரு
கறத
வரன்
முடிஞ்சதாயவ பார்த்து
வவச்சு
ஒரு நல்லவன் றகல பிடிச்சு வகாடுக்கணும்…
அப்யபா தான் நான் யதவாவுக்கு பட்ட கடறன அறடக்க முடியும்.” தீர்க்கமாக
யபசும்
கணவறன
கண்டு,
லல்லிக்கு
வார்த்றதகயள
எழ
வில்றல. தான்
“அவ
றபரவி
கிட்ட
யபசிட்டாயள
விசு…
யபாலீஸ்காரங்கறறத ஏத்துக்கிட்டா… அதுக்கப்புறமும்,
அவயள
அவன்
நீ ஏன் விசு அந்த
காரணத்றதயே இன்னும் பிடிச்சுக்கிட்டு வதாங்கற…?” “யபாதும் அம்மா… என் முடிறவ யகட்டுக்யகாங்க… நான் பார்க்கிற டாக்டர் மாப்பிறளயோட தான் சவிக்கு கல்ோணம் நடக்கும்… இனி இறத பத்தி யபசாதீங்க...”
முடிவாகவும்,
யகாபமாகவும்
யபசிேவர்,
றகப்யபசிேில்
சர்வாறவ அறழத்தார். “எங்க இருக்யக சர்வா…?” …………. “மத்திோனம் ஆபிஸ் வர முடியுமா…?” “ஓ…
சரி…
யகார்ட்ல
பார்க்கலாம்…
வகாஞ்சம்
யபசணும்…”
என்று
சர்வாவிடம் வசால்லி, யபசிறே அறணத்தார். 13 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
மகனிடம் வசால்ல யவண்டிேறத மனதில் வரிறச படுத்தினார் விசு. ஆனால்,
விசுவின்
பிடிவாதமான
முடிவில்
வபண்கள்
இருவரும்
தான்
கலங்கி தவித்தனர். சிறகில்லாமல் காதல் வானில் பறந்து வகாண்டு இருந்த சவி, வட்டில் ீ அவளுக்காக காத்திருந்த அதிர்ச்சி பற்றி பிரக்றஞயே இல்லாமல் மகிழ்ச்சி கடலில் மிதந்து வகாண்டு இருந்தாள்.
இதுவறர இல்லாத உணர்விது இதேத்தில் உண்டான கனவிது பலித்திடும் அன்னாறள யதடிடும் பாடல் யகட்டாயோ மூடாமல் மூடி மறறத்தது தானாக பூத்து வருகுது யதடாமல் யதடி கிறடத்தது இங்யக இங்யக ஒரு இன்பம் வந்து நிறறே எப்யபாது என் உண்றம நிறல அறிே தாங்காமலும் தூங்காமலும் நாள் வசல்லுயத … மான் குட்டி யபால் துள்ளிக்வகாண்டு, வட்டிற்குள் ீ நுறழந்தாள் சவி. “அத்றத…”
லல்லிறே
அறழத்துக்வகாண்யட
வந்தவள்,
யசறல
முந்தாறனேில் முகத்றத துறடக்கும் லல்லிறே, அறணத்து வகாண்யட தட்டாமாறல சுற்றினாள். அப்யபாது தான் லல்லிேின் கலங்கிே கண்கறள கண்டவள், “லல்லி மா… ஏன்
அழற...?
தாத்தா,
அப்பா,
அம்மா,
இவங்க
ோர்
நிறனவாவது
வந்துடுச்சா…?”
14 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
‘இல்றல’... என தறல அறசத்த லல்லி,… விசு வகாடுத்து விட்டு வசன்ற கடித உறரறே அவளிடம் நீ ட்டினார். அறத வாங்கி பிரித்த சவி… அதனுள் ஒரு புறக படம், பயோயடட்டா ஆகிேறவ இருப்பறதப் பார்த்து… “இது ோரு அத்றத…?” என்று புரிோமல் யகட்டாள். “ம்ம்…
எல்லாம்
உன்
மாமன்,
உனக்கு
பார்த்து
இருக்க
டாக்டர்
மாப்பிள்றள…” என யகாபமாக பர்வதம் வசால்ல,... “என்ன…?” சவி அதிர்ந்தாள். ஆச்சியோ புலம்பி வகாண்டு இருந்தார்... “எம் யபரனுக்கு என்ன குறற? ராசா வாட்டம் இருக்கான்… வபத்தவயன எங்கோவது, தன் பிள்றளக்கிட்ட இப்படி ஓரவஞ்சறனோ நடந்துப்பானா?” விசுவின்
முடிறவ
லல்லி
வசால்லி
முடிக்க…
சவிோல்
நம்ப
முடிேவில்றல… ‘மாமாவா இப்படி வசான்னார்…?’ அவள் மனம் யவறு விதமாக யோசித்தது. கண்கள் கலங்க… தன் அறறக்கு வசன்று அழுது தீர்த்தாள். அங்யக சர்வாவின் நிறலயும் வசால்லி வகாள்ளும் படி இல்றல. விசு
அவனிடம்
யகாபமாக
யபச…
அவனும்
பதில்
வகாடுக்க,
வபரிே
வாக்குவாதயம நடந்தது… இறுதிேில் முடிவாக யபசிே விசு, “அவளுக்கு ஏத்த மாப்பிள்றளறேப் பார்த்து வச்சு
இருக்யகன்… அன்றனக்யக நான்
வசான்னப்பயவ நீ வட்றட ீ விட்டு கிளம்பி இருந்தா இந்த பிரச்சறன
வந்து
இருக்காது… உனக்கு அவறள கட்டி தர முடிோது… சவி நான் வசான்ன யபச்றச யகட்பா… வணா ீ நீ யும் ஆறசறே
வளர்த்துக்கிட்டு, அவறளயும்
குழப்பி விடாயத… திரும்பவும் வசால்யறன்... நீ அந்த
வட்டில் ீ இருக்கறது,
அவ எதிர்காலத்துக்கு நல்லயத இல்றல...” மீ ண்டும் ஒரு முறற சர்வாறவ வட்றட ீ விட்டு வவளியேற வசால்லிவிட்டார். 15 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
வபற்ற
மகறன
யவற்றாளாக
நிறுத்தி
விசு
யபசவும்,
உள்ளுக்குள்
உறடந்தாலும் வவளியே உணர்வுகறள காட்டாமல் அடக்கினான் சர்வா. “நான் இனி அந்த வட்டில் ீ இருக்க மாட்யடன்…” என்பறத தவிர சர்வா யவறு எதுவும் யமற்வகாண்டு வசால்லவில்றல… கிளம்பிவிட்டான். சின்னவர்கள்
உண்டு
வபரிேவர்கயளா
அவரவர்
உறங்கி
விட…
எண்ணங்களில்
சஞ்சரித்துக்
வகாண்டு இருந்தனர். அன்று இரவு சர்வா வட்டிற்கு ீ வரவில்றல. மறுநாள்
வபாழுது
பிடிக்கவில்றல….
புலர்ந்தது… அறத
விட,
சவிக்கு வட்டில் ீ
காயலஜ்
வசல்லயவ
ோறரயும்
பார்க்கவும்
இஷ்டமில்றல… முேன்று தன்றன தோர் வசய்துக்வகாண்டு சவி கீ யழ வந்தாள். அவளுக்காகயவ விசு காத்துக்வகாண்டு இருந்தார். “சவி… உன் கிட்ட வகாஞ்சம் யபசணும்.” அவர்
முகத்றத
தவிர்த்து,
தறரறே
பார்த்து,
“வசால்லுங்க
மாமா…”
என்றவளிடம்,... “அத்றத கிட்ட வகாடுத்துட்டு யபான விவரங்கறள
படிச்சிோ...? றபேன்
யபாட்யடா பார்த்திோ மா...?” அவறர யநயர நிமிர்ந்து பார்த்தவள், கண்களில் நீ ர் துளிர்க்க… “நான்… எனக்கு… உங்களுக்கு மருமக ஆகுற தகுதி இல்றலோ மாமா…?” “சவ ீ …..” விசு அலறினார். லல்லி, பர்வதம் இருவரும் உணவு கூடத்துக்கு வந்தனர். 16 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
மாமா…
“வசால்லுங்க
வகாறலப்
பழி
சுமத்தப்
பட்டு,
வஜேிலுக்கு
யபானவயராட வபாண்ணு, பிரபல கிரிமினல் லாேருக்கு மருமகளா, ஒரு யபாலீஸ்
வடபுடி
கமிஷனருக்கு
வபாண்டாட்டிோ
வர
தகுதி
இல்லாம
யபாேிடுச்சா...?” “சாம்பவி…” என லல்லி குரல் வகாடுக்க,… “என்ன வார்த்றத வசால்லிட்ட சவி மா…?” என விசுவும் கலங்கினார். “யதவா உன் அப்பாவா இருக்கலாம்… உனக்கு அவறன பத்து வருஷம் தான் வதரியும்... ஆனா எனக்கு...? அவனுக்கு நான் பட்டிருக்க கடன் வகாஞ்ச நஞ்சம் இல்ல… இன்றனக்கு நான் உேியராட இருக்கறது மட்டுமில்ல… என் மகனுக்கு, ஒரு அளவுக்கு நல்ல தகப்பனா இருக்யகன்னா, அதுக்வகல்லாம் அவன் தான் காரணம்.” “உன்றன என் கண்ணுக்கு கண்ணா வளர்க்கறது எதுக்காக சவி…? யதவா உேியராட இருந்திருந்தா, உனக்கு என்னவவல்லாம் வசஞ்சு இருப்பாயனா, அறதவேல்லாம்
ஒரு
குறறயும்
இல்லாம,
நானும்
வசஞ்சு
வகாடுக்கணுங்கறதுக்காக மட்டும்தான்… என்றன யபாய்…” “அப்பா
இப்யபா
இருந்திருந்தா,
விருப்பத்துக்குதான்,
கல்ோண
விஷேத்தியலயும்,
மதிப்பும் முக்கிேத்துவமும்
என்
வகாடுத்து இருப்பார்
மாமா... நீ ங்க வளர்த்த வபாண்ணு நான்… என் யதர்வு தப்பாகுமா...?” “அதுக்கில்றல சவி மா… உனக்கு எப்படி வசால்லி புரிே றவப்யபன்...?” “நான் யபசிடயறன் மாமா… உங்கயளாட இந்த மறுப்புக்கு, அப்பா
காரணம்
இல்றலனா… அப்யபா நான் தான் காரணம் … என்னடா, ஒருத்தன் கிட்டத்தட்ட
வகட்டு
யபாய்,
கிட்ட
மனநலன் பாதிக்கப்பட்டு இருந்தவறளோ
நம்ம றபேனுக்கு கட்டி வகாடுக்கக்காணுமான்னு…”
17 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“சவ….” ீ அடிக்க றக ஓங்கி விட்டார் விசு.... “யபாதும் சவி... இனி ஒரு வார்த்றத கூட யபசாயத…” “உனக்காக தான்… உன் நலறன கருத்தில் வவச்சு தான், என் பிள்றள உன் யமயல வச்சிருக்கற ஆறச பத்தி வதரிஞ்சும், அவன் விருப்பத்துக்கு தறடோ இருக்யகன்...” குரல் தழுதழுக்க விசு வசால்லவும்,... “சாரி
மாமா…
என்றன
யகட்டுக்குங்க…
எனக்கு
மன்னிச்சுடுங்க… நீ ங்க
ஆனா
ஒண்ணு
வசால்யறன்
கல்ோணம்ன்னு
ஒண்ணு
வசய்ேறதா
இருந்தா, அது சர்வா அத்தான் கூட மட்டும் தான்… நீ ங்க மட்டும் தான் என் யமல அக்கறற காட்டுவங்களா? ீ ஏன், எனக்கு உங்க யமல அயத அக்கறற இருக்காதா?” “அத்தான்
நம்ம
எல்யலாறரயும்
விட்டு
விலகி
விலகி
யபாறார்…
நாவமல்லாம் ஒண்ணா,... ஒயர குடும்பமா இருக்கணும்ன்னு நான் படயறன்… நான் இந்த வட்டு ீ மருமகளா வந்தா,
ஆறச
அத்தானால அவ்யளா
சீக்கிரம் முறிச்சுக்கிட்டு யபாக முடிோது… உங்க பக்கத்துயலயே அவறர தக்க
றவக்கணும்…
அப்படிச்
வசய்ேறதுக்கு,
இதுதான்
சிறந்த
எனக்குத் யதாணுது… எனக்கு,… எனக்கும் அவறர வராம்பயவ
வழிோ பிடிச்சு
இருக்கு… எந்த அளவுக்கு பிடிச்சு இருக்கு வதரியுமா மாமா…? எனக்கு அவர் ‘சர்யவஷ்வர்ன் - சன் ஆஃப் விஷ்யவஷ்வர்ன்னு’ மட்டுயம அவறரப் பத்தி என் மனசுல
பதிஞ்சு இருக்கு… மத்தபடி அவயராட யவறலயோ… அது எனக்கு
பிடிக்காதுங்கற
விஷேத்றதயோ,
என்
மனசுல
பதிேறறத
ப்ளாக்
வசஞ்சுட்யடன்.” “அத்றதக்கு, ஆச்சிக்கு கூட இதுல முழு விருப்பம் தான்… நீ ங்க… எனக்கு, எனக்காக… என் நல்லதுக்குன்னு வசால்லி…. என் மனறச, என் விருப்பத்றத, மீ ளயவ முடிோத புறத
குழிேில யபாட்டு மூடிட்டு, அது யமல கல்ோண
யமறடறே எழுப்பறீங்க… வளர்த்து விட்ட பாசத்துக்காக, உங்க யபச்றச மீ ற முடிோம நானும், என் மனறச, விருப்பத்றதக் வகான்னுட்டு, கடறமக்காக இன்வனாருத்தயனாட வாழ முடியுமா மாமா…?”
18 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“யபாதும் சவி… ஒரு காலத்தில் இயத வட்ல ீ ஒருத்தி, ‘என் விருப்பத்றத ோரும் யகட்கயவேில்ல… என் மனறச புரிஞ்சுக்காம, வளர்த்த கடனுக்காக என்றன பலி வகாடுத்துட்டீங்க’ன்னு வசால்லி, எங்கறள அசிங்கப்படுத்திட்டு யபாய்ட்டா… திரும்ப அப்படி
ஒரு
யபச்றச யகட்க
என் மனசில் வதம்பு
இல்றல மா…” “மா...மா… சாரி மாமா…” என சவி பதறினாள். “உன் கிட்ட ஒயர ஒரு யகள்வி
யகட்கயறன் பதில் வசால்லு சவி…” என்ற
விசு,... “ஒரு
யவறள…
யதவா
தான்
தினாறவ
கத்திோல்
குத்தி
வகான்னு
இருந்தான்னு றவ… அது சந்யதகத்துக்கு இடமில்லாம, நிரூபிக்கப்பட்டு இருந்தா… யதவா நிஜமாயவ ஒரு வகாறலகாரனா இருந்தாலும், உனக்கு உங்கப்பா யமல இருக்க பாசம், மதிப்பு இவதல்லாம் குறறோம இருக்குமா?” “என்னங்க
இப்படி
யபசறீங்க...?
அண்ணா
அன்றனக்கு
எந்த
தப்பும்
பண்ணறலங்க…” லல்லி அழுறகேினூயட வசால்ல,... “இரு
லல்லி…
அவ
பதில்
வசால்லட்டும்…”
சவிேின்
பதிறல
எதிர்யநாக்கினார் விசு. “அப்பா கண்டிப்பா ஒரு உேிறர எடுக்கும் அளவுக்கு யபாய் இருக்க மாட்டார் மாமா… ஆனா அன்றனக்கு அவர் இருந்த யகாபத்தில், எது யவணா நடந்து இருக்கலாம்…
அப்படியே
அவர்
வகாறல
வசஞ்சு
இருந்தாலும்,
தாயன
குற்றத்றத ஒத்துக்கிட்டு, உடயன யபாய் சரண் அறடஞ்சு இருப்பார்… என் அப்பாறவப் பத்தி எனக்கு நல்லா வதரியும்.” “நீ தி, யநர்றம, நிோேத்துக்கு கட்டுப்பட்டவர்… அயத சமேம், என் அப்பா ஒருத்தறர வகாறல வசய்ேற அளவுக்கு யபாறார்ன்னா, அந்த ஆள் எவ்யளா வபரிே
தப்றப
வசஞ்சு
இருக்கணும்னு
யோசிச்சு
பார்க்கயறன்…
ஒரு
வபண்றண, அவ விருப்பம் இல்லாம, வபாய் வசால்லி, ஏமாத்தி, கட்டாேக் கல்ோணம் வசய்ேறது, நிச்சேமா வபரிே தப்புதான் இல்றலோ...?” 19 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“உன் அப்பாறவ
எந்த நிறலேிலும் விட்டு வகாடுக்க மாட்யட தாயன சவி
மா…?” “நிச்சேமா மாமா… ஆனா இப்யபா எதுக்கு இறத பத்தி யபசயறாம்…? ஏன் மாமா, அப்பா யகஸ்ல புதுசா எதுவும்….?” அவள் யகட்டறத விடுத்து, “சர்வா வராம்ப நல்லவன் சவி… அவயனாட வகட்ட யநரம்ன்னு தான் வசால்லணும்... எனக்கு பிள்றளோ பிறந்துட்டதால, சில கஷ்டங்கறள சின்ன வேசுயலயே அனுபவிச்சுட்டான்.” “அம்மாவும்
இல்லாம,
அப்பா
இருந்தும்
இல்லாததுக்கு
சமம்
என்ற
நிறலறமல ஒரு குழந்றத வளர யவண்டிே சூழ்நிறலறேப் யபால யவற வகாடுறமயே இல்றல சவி… இத்தறன வருஷமா அவன் அனுபவிச்ச தனிறமயும், மனக்கஷ்டங்களும், இனி யமலும் வதாடரக்கூடாது… திருமண வாழ்க்றகோவது அவனுக்கு சந்யதாஷத்றத அள்ளித் தரணும்… அவயனாட தகப்பனா நான் இந்த ஒரு கடறமறே மட்டுமாவது அவனுக்கு சரிோ வசய்ே ஆறச படயறன் சவி மா…” “உங்க மகனுக்கு நான் நல்ல மறனவிோ இருப்யபனான்னு ஏன் மாமா உங்களுக்கு சந்யதகம்...?” “அப்படி இல்ல சவி கண்ணு… ஹ...ம்…, வபருமூச்றச விட்டவர், அவன் யவறலேில்
ஆேிரம்
பிரச்சறன
வரும்…
பலவிதமான
இக்கட்டான
சூழ்நிறலகள் வரும்… எந்த ஒரு நிறலறமேிலும், எப்யபாவும், அவன் யமல இருக்கற நம்பிக்றக உனக்குக் குறறஞ்சுடாயத… வாழ்விலும், தாழ்விலும், அவன் கூடயவ இருப்யப தாயன…?” “என்ன மாமா இப்படி யகட்டுடீங்க…? எனக்கு எல்லாயம சர்வா அத்தான் தான்…. அயத யபால, அவருக்கும் எல்லாமுமா நான் இருப்யபன் மாமா… உங்க
றபேறன
கண்
கலங்காம,
பார்த்துக்குயவன்…
சந்யதாஷமா
வாழுயவாம்…”
20 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“இந்த வாக்குறுதிறே என்றனக்கும் மறந்துடாயத சவி மா....” என்றவர், “உங்க கல்ோண ஏற்பாட்றட இனி கவனிப்யபாம்...” என்று, திருமணத்திற்கு ஒருவழிோக ஒத்துக்வகாண்டார் விசு. மூன்று
வபரிேவர்கறளயும்
நிற்க
றவத்து,
அவர்கள்
காலில் விழுந்து
வணங்கினாள், சவி. “அத்தான் எங்க அத்றத…? காறலல இருந்து அவறர பார்க்கயவ இல்ல…” “உன்
மாமா,
சர்வாறவ
வட்றட ீ
விட்டு
யபாக
வசால்லிட்டார்…
யநத்துயலர்ந்து வட்டுக்யக ீ வரல…” இறத யகட்டு வருந்திேவள், அவன் றகப்யபசி எண்ணுக்கு அறழத்தாள்… அவன் எடுக்கவில்றல. ‘சில்விேிடம், தான் இன்று கல்லூரிக்கு வரவில்றல...’ என குறுஞ்வசய்தி அனுப்பி விட்டு, மீ ண்டும் அவனுடன் யபச முேன்று யதாற்றாள். “அப்யபாயவ காயலஜுக்குக் கிளம்பின… இன்னும் இங்க என்ன பண்ற சவி…? நான் டிராப் வசய்ேட்டுமா?” என்று யகட்ட விசுவிடம், “அத்தான் கிட்ட வராம்ப
யகாபமா
யபசிட்டீங்களா மாமா...? அவர் றநட்
வட்டுக்யக ீ வரறலோம்… ஏன் மாமா அவறர இப்படி கஷ்டப்படுத்தறீங்க…?” என்று தன் மாமனிடம் வருத்தமான குரலில் யகட்டாள். “வகாஞ்சம் கடுறமோதான் யபசிட்யடன் சவி… நீ தான் அவன் கிட்டப் யபசி, எப்படிோவது அவறன சமாதானப்படுத்தணும்… சாரி மா…” “நீ ங்க
யபாய்
என்கிட்ட
மன்னிப்பு
யகக்கலாமா
மாமா…?
நான்
பார்த்துக்கயறன்… ஆனா யபாறன எடுக்கயவ மாட்யடங்கறார் மாமா.” தன் யபசிேிலிருந்து, அவனின் அஃப்பிஷிேல் எண்ணுக்கு அறழக்க… சில ரிங்குகளுக்கு பின் எடுத்தான்.
21 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“சர்வா…!” “வசால்லுங்க…” “றநட் வட்டுக்கு ீ வரலிோ…?” “யவறலல
வகாஞ்சம்
பிஸி…
இன்றனக்கு
வந்து
என்
வபட்டிறே
எடுத்துக்கயறன்…” டக்வகன றவத்து விட்டான் சர்வா. “என்ன மாமா... ? எங்க இருக்கார் ...? ஏன் வரலிோம் ?” “வராம்ப யகாவத்தில்
இருக்கான் சவி…
இன்றனக்கு வந்து வபட்டிறே
எடுத்துக்கயறன்னு, வசால்லிட்டு வவச்சுட்டான்.” “நான் இன்னிக்குக் காயலஜ் யபாகல … அவர் வரும்யபாது வரட்டும் மாமா… நான் சமாளிச்சுக்கயறன்.” அவள் தறலேில் றக றவத்தவர்… “நீ ங்க வரண்டு யபருயம நல்லா இருந்தா, அதுயவ
யபாதும்
கண்ணு…”
என்று
வசால்லிவிட்டு,
யகார்ட்டுக்கு
கிளம்பிவிட்டார். ஒயர நாளில் நடந்துவிட்ட இத்தறன நிகழ்வுகளும் எல்யலாறரயும் புரட்டி விட… பர்வதம் ஓய்வவடுக்க தன் அறறக்கும், லல்லி யகாவிலுக்கும் வசன்று விட்டார்கள்… “அத்தான் வந்தா நான் அவர்க்கிட்டப் யபசணும்… அதனால நீ மட்டும் யபாேிட்டு வா அத்றத…” என லல்லியுடன் வசல்ல மறுத்துவிட்டாள். ஹாறல விட்டு எங்யகயும் நகராமல், அங்யகயே தன் புத்தகத்றத றகேில் றவத்துவகாண்டு, படிக்க முடிோமல் சர்வாவின் வரறவ எதிர்யநாக்கினாள் சவி. மதிேம் உணவுக்கு பின் லல்லியும், அசதிோக இருந்ததால் படுக்க வசன்று விட்டார்… தூக்கம் கண்றண சுழற்றினாலும், ஹாலியலயே தவம் கிடந்தாள் சவி...
உட்கார்ந்த வாக்கில் அப்படியே கண் அசந்துவிட்டாள்… அப்யபாது
தான் சர்வா வட்டுக்குள் ீ வந்தான். 22 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
ஹாலில் உறங்கும் சவிறே, கண்டுக்வகாள்ளாமல் மாடி ஏற ஆரம்பித்தான். “சாப்பாடு எடுத்து வவக்கட்டுமா தம்பி…?” என சக்கு யகட்க …. யபச்சு குரல் யகட்டு அடித்து பிடித்து விழித்தாள் சவி . சர்வாயவா பதில் வசால்லாமல் தன் அறறக்கு விறரந்தான். சவியும் மாடி ஏறினாள்… சர்வாவின் அறறக் கதறவ அவள் தட்ட,… தான் பதில் வகாடுக்காததால், சக்கு தான் தட்டுகிறாள் என நிறனத்து சர்வா கதறவ திறந்தான். எதியர, கறளத்து யபான யதாற்றம், யலசாக வங்கிே ீ கண்கள், ஆனாலும் புன்னறக பூசிே முகமாக நின்று வகாண்டு இருந்த சவிறே, எரித்து விடும் பார்றவ பார்த்தான் சர்வா. ‘சர்யவஸ்வரன்னு இவனுக்கு யபரு வவச்சாலும் வவச்சாங்க,
எந்யநரமும்
வநத்தி கண்ணுக்கு ஓவர் றடம் யவறல வகாடுத்துட்யட திரிவாயன...’ என்று நிறனத்துவகாண்டு அவளும் பதிலுக்கு முறறத்தாள். அவன்
கதறவ
சாற்ற
யபாக,…
அதற்குள்
அறறக்குள்
சவி
நுறழந்து
விட்டாள்… கதறவ சாற்றாமல்,... “வவளியே யபா…” என இறரந்தான். “ஷ்…” தன் ஆட்காட்டி விரறல அவன் வாய் மீ து றவத்தவள், “ஆச்சியும், அத்றதயும் தூங்கறாங்க…” என்றாள். “நீ முதல்ல வவளியே யபா… நான், என் வபாருட்கறள பாக் வசய்ேணும்.” “மாமா,
தான்
ஏயதா
யகாவத்தில் யபசிட்டாருன்னா,
உடயன
நீ ங்களும்
முறுக்கிக்கிட்டு, வட்றட ீ விட்டு கிளம்பிடுறதா…? இது என் வடு, ீ நான் இங்க தான் இருப்யபன்னு வசால்லறதுக்கு என்ன…?”
23 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“என் அப்பாவுக்கும் எனக்கும் இறடயே ஆேிரம் இருக்கும்… நீ உன் யவறல எதுயவா அறத மட்டும் பார்த்துட்டு யபா…” அவனின் யபச்சு மனறத வருத்தினாலும்,… சுதாரித்தவாறு “என் யவறலறே தான் பார்க்கியறன்...” என்றவள், சர்வா, வபட்டிறே திறந்து தன் துணிகறள அதில் அறடக்க,… இவயளா அவற்றற திரும்ப வவளியே எடுத்து யபாட்டாள். இறத கவனித்தவனுக்கு வந்த யகாபத்தில், அவள் றகறே பிடித்து தரதரவவன இழுத்தவாறு, அறற வாேில் வறர வந்து விட்டான். “வசால்லறறத யகளுங்க அத்தான்… இன்றனக்கு மாமா…” “யபா…” என, கிட்ட தட்ட சவிறே வவளியே தள்ள… சர்வாறவயும் தன்யனாடு யசர்த்து வவளியே இழுத்தாள் சவி. முேன்று அவள் யமல் விழாமல் சமாளித்தவன், “என்றன ஏண்டி இப்படி இம்றச
பண்ணுற…?
வதரிோது… என்னயமா கிட்ட,
நீ
பண்ற
யவறலவேல்லாம்
நான் தான் ஒண்ணும்
உன்
மாமனுக்கு
வதரிோத பச்ச பிள்றளக்
லவ் பண்யறன்ற யபர்ல தப்பா நடக்கறது யபால, அவர் என்றன
வார்த்றதோயலயே விளாசி தள்ளிட்டார்.” “மாமா வராம்ப திட்டிட்டாரா அத்தான்…?” அவனின் யூனிஃபார்ம் காலறர திருகிக்வகாண்யட யகட்டவளிடம்,... “வமாதல்ல இந்த அத்தான், வபாத்தான்னு கூப்பிடறறத நிறுத்து… இனி ஒரு வாட்டி அப்படி மட்டும் கூப்பிடு… நான் மனுஷனா இருக்க மாட்யடன்… உன் கிட்ட யபச எனக்கு இஷ்டம் இல்ல… வவளியே யபா…” என்று அவறள விலக்கி நிறுத்தினான் சர்வா. “மாமா, நம்ம கல்ோணத்துக்கு சம்மதம் வசால்லிட்டார் வதரியுமா…?”
24 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
“என்ன…! நம்ம கல்ோணமா...? குட் யஜாக்… நான் என்றனக்காவது உன்றன பிடிச்சு
இருக்குன்னு
வசால்லி
இருக்யகனா...?
இல்றல
கல்ோணம்
உன் கிட்ட
வசால்லும்
வசஞ்சுக்கயறன்னு உனக்கு வாக்கு வகாடுத்யதனா...?” “அப்ப
யநத்து
நான்
என்யனாட
விருப்பத்றத
யபாயத நீ ஏன் மறுப்பு வசால்லல சர்வா?” “உன் உளறலுக்கு எல்லாம் நான் பதில் வசால்ல விரும்பல... வகாஞ்சமாவது இந்த
அச்சம்,
யமடம்,
நாணம்ன்னு
வசால்வாங்கயள
அதுல
ஏதாவது
ஒண்ணாவது உன்கிட்யட இருக்கா...? நீ ோ வந்து என்கிட்யட, ‘உன்றன எனக்குப்
பிடிச்சு
இருக்கு…
உன்றன
கல்ோணம்
பண்ணிக்க
இஷ்டப்படயற’ன்னு இப்படித்தான் தடால்ன்னு வசால்விோ...? யபாறாததுக்கு வட்லயும் ீ யவற உளறி வவச்சு இருக்க...!!” “உனக்கு என்றன பத்தி என்ன வதரியும்...? பிடிச்சு இருக்காம்… பிடிச்சு... என்னத்த பிடிச்சு இருக்கு...? உன்றன எனக்கு எத்தறன நாள் பழக்கம்...? இல்ல, எனக்கு தான் உன்றன பத்தி அதிகம் வதரியுமா...? இவதல்லாம் வவறும் வேசு யகாளாறுல யதான்றது தான்…” நிறுத்து
“யபாதும்
சர்வா….
உன்றனப்
வதரிஞ்சுக்கணும்? என்யனாட பிரிேமான
பத்தி
யவற
என்னடா
விசு மாமாயவாட றபேன் நீ …
அவர் வாோல, நான் இந்த வட்டுக்கு ீ வந்த நாளில் இருந்து உன்றன பத்தி எவ்வயளா
விஷேத்றத
யகட்டுட்டு
இருக்யகன்…
நான்
மாமாறவ
நம்பயறன்… அவர் றபேனான நீ யும் நல்லவன் தான்னு வதரியும்… நல்லா படிச்சு
இருக்க…
நல்ல
யவறலல
இருக்க…
நாம
கல்ோணம்
பண்ணிக்கிட்டா உன்னால என்றன நல்லா பார்த்துக்க முடியும்… இதுக்கு யமல யவற என்ன யவணும்...? குமார் அண்ணா கிட்ட யபசியனன்… நீ உன் யவறலேில எவ்யளா நல்ல வபேர் எடுத்து இருக்யகன்னு வசான்னார்.” “இது யபாதாது…. நீ என்றன கல்ோணம் வசய்ே... இது கண்டிப்பா யபாதாது.” என்று சர்வா கிட்டத்தட்ட கத்தினான்.
25 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
சவி அறசோமல் அவறனயே வவறித்தாள்… சர்வாவின் யபச்சில் அதிர்ந்த சவிக்கு, ஏற்கனயவ இவ்விஷேத்தில் முறள விட்டிருந்த வினா, இப்யபாது விஸ்வரூபம் எடுத்தது. ‘ஒரு
யவறள,
தன்றன
பற்றி,
அத்றத,
ஆச்சி
வாேிலாக
அறிந்த
விஷேங்கறள றவத்து தான் தன்றன யவண்டாவமன நிறனக்கிறாயனா…?’ என்று நிறனத்தவளின், கண்கள் தானாக கண்ண ீர் உகுத்தது. “அன்றனக்கு, அந்த லாட்ஜ்ல, அந்த யபாலீஸ்காரன் என் கிட்ட தப்பா நடக்க முேற்சி
மட்டும்
தான்
பண்ணான்…
எனக்கு
தான்… ஆனா அம்மா குட் டச், யபட்
விவரம் வதரிோத வேசு
டச் பத்தி எல்லாம் வசால்லி தந்து
இருந்தாங்க… அவன் என்கிட்யட அசிங்க அசிங்கமா யபசினயதாட இல்லாம, தப்புத்தப்பா என் உடம்பு யமல றக வவச்சான்… நான் பேந்து, அழவும், என்றன அடிச்சவன், அப்பாறவ ஏயதயதா யபசினான்… எனக்கு மேக்கம் வரும் யபால இருந்துச்சு… அப்யபா அந்த ரூமுக்கு வந்த இன்வனாரு ஆள் அவயனாட
ஏயதா
வாக்குவாதம்
வசஞ்சு,
அவன்
மனறச
கறலச்சுட்டதாலயும், அயத யநரம் ‘யபாலீஸ் வரய்டு... ஓடுங்கன்னு...’ ோயரா உரக்க கத்தவும், அவன் ரூமில் இருந்த இன்வனாரு வாசல் வழிோ வவளியே யபாய்ட்டான்…
நான்… நான்
வகட்டு
யபானவ இல்றல அத்தான்…
நீ ங்க
யவணா, றபரவி ஆன்ட்டி கிட்ட இறதப் பத்தி நல்லா விசாரிச்சுக்யகாங்க...” திக்கித் திணறி, உணர்வுகள் கடினமுற்ற குரலில் ஒரு வழிோக வசால்லி முடித்த
சவி, அழுதுக்வகாண்யட
அவன்
அறறறே
விட்டு
வவளியே
ஓடினாள்.
26 All rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 10
சர்வமும் நீ யே - 11
அழுதுக்க ொண்யே
சவி
கசொன்னதைக்
ய ட்ேவனுக்கு
முைலில்
அவள்
யேசிேது புரிேவில்தல… அவள் கசொன்ன விஷேத்ைிதன ய ட்ேவனின் ரத்ைய
ொ
க ொைித்ைது…
கவளிப்ேதேேொ ய ொே ொ
யேசி
யேசி, அவள்
யைதவேில்லொ ல்
ைொன் இருந்து
அவளிேம்
இன்னும்
இருக் லொம்…
வழக் ம்
னதை வருத்ைி, ஆறிே அவள்
ீ றி விட்டு விட்ே ைன்னுதேே
கேொறுத ேொ , யேொலயவ
னக் ொேத்தை
ேத்ைனத்தை எண்ணி
ைதலேில் அடித்துக்க ொண்ேொன் சர்வொ. “சவி… ப்ள ீஸ்… க ஞ்சியும்,
ைதவ ைிற… நொன் உன் ிட்ே யேசணும்…” ேல முதறக்
ைதவ ைட்டியும், அவளிேம் இருந்து ேைியல இல்தல…
1 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
‘ஒரு யவதள, அவள் ய ொேித்துக் க ொள்ளும் யேொகைல்லொம், வழக் அங்ய
ொ
அ
ரும் இேத்ைில் ைொன் இப்யேொதும் இருக் ிறொயளொ…?’ என்று
கூே யேொய் ேொர்த்து விட்ேொன் சர்வொ.
லல்லியும், இந்ை சத்ைத்ைில் தூக் ம் “என்ன ஆச்சு சர்வொ…? ஏன் இப்ேடி
தலந்து எழுந்து வந்து விட்ேொர்…
ைதவ ைட்ேற…?” என்று ய ட்ேவரிேம்,
“ஒண்ணும் இல்ல… எங் ளுக்குள்ள சின்ன சண்தே… நீ ங் யேசி சரி கசய்ேயறன்…” என்று ச ‘ம்…
ொடிேில்
இவன்
ைொயன
யேொங் … நொன்
ொளித்ைொன்.
ய ொே ொ
இருந்ைொன்…!
இவதன
ச
ொைொனப்
ேடுத்ையறன்னு கசொல்லிட்டு இருந்ைவ, இப்யேொ அவ ய ொே ொ இருக் ொளொ…? இப்யேொ என்னேொன்னொ, இவன் அவ ிட்ே க ஞ்சிட்டு இருக் ொன்…!! ொையலொ…! என்னயவொ யேொ…! அவங் யள ச னைில் நிதனத்துக ொண்டு, லல்லி
என்ன
ொைொனம் ஆ ிக் ட்டும்...’ என
ீ யழ இறங் ி கசன்று விட்ேொர்.
லல்லிேின் குரல் ய ட்ேவுேன், சர்வொ ஏைொவது கசொல்லிவிட்ேொல், ைன் அத்தையும்
னம் வருந்துவொயர, என்று சவி ைன் அதறக்
ைதவ அவசர ொ
ைிறந்ைொள். லல்லி
ீ ழிறங் ி கசல்வதை
ண்ேவள், ‘இவன் என்ன கசொன்னொயனொ…?’
என்று சர்வொவின் மு ம் ேொர்த்ைொள். “சொரி சவி… நொன் கசொன்னதை நீ ைப்ேொ புரிஞ்சுக் ிட்ே…” அவனின் ண்ண ீதர
ன்னிப்பு
யவண்ேலுக்கு
ேைில்
ைரொ ல்,
கேருக்க டுக்கும்
ட்டுப்ேடுத்ைவும் முடிேொ ல், ைன் அதறக்கு கசன்றவள், யநயர
ேொல் னிேில் யேொய் நின்றொள். “ப்ள ீஸ்… சவி… நொன் கசொல்றதை நம்பு… நொன் உன்தன எந்ை விைத்ைிலும், எப்யேொவும் ைப்ேொயவ நிதனச்சது இல்ல… உன்தன ேத்ைி நொன் எந்ைளவு கைரிஞ்சுக்
யவண்டிேது அவசிேய
ொ, அந்ைளவுக்கு
ட்டுய
, ஆச்சி, அப்ேொ,
2 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
உன் அத்தை, கு
ொர் அண்ணொ
இவங்
எல்லொர் மூலமும் எனக்குத்
கைரியும்....” “இவங்
எல்லொருக்குய
என்ன எண்ணம்னொ, நீ நல்லேடிேொ
ல்ேொணம்
கசஞ்சுக் ிட்டு சிறந்ை ஒரு வொழ்க்த தே வொழணும் என் ிறதுைொன்… அந்ை நல்ல எண்ணத்ைில் இருந்ை இவங் ளுக்கு, என்தன உனக்ய ற்ற புருஷனொ, நம்ேத் ைகுந்ைவனொ, நிதனச்சுப் ேொர்க் வச்சுட்ேொங்
யேொலிருக்கு…
இல்ல… உன் ய கரொம்ேயவ
எனக்கு
ல கவச்ச அேிரி
ேொது ொக்
முடிேொ , யவற்றொளொ அைில்
ிை
இப்யேொ எந்ை
ொன
ஒதுக் ி
வருத்ைமும்
அன்ேொல ைொன், உன்தன
நிதனக் ிறொங் ...
என்று
எனக்கு
நல்லொயவ
புரிஞ்சுது.” “நேந்ைது எதுவொ இருந்ைொலும், இன்னிக்கு அதை அதை
ேத்ைி
விவர
ொ
கைரிஞ்சிக் ிட்டு
ொற்ற முடிேொைப்யேொ, நொன்
எதுவும்
ஆ
யேொறைில்ல…
அைனொலைொன் நொனும் எல்லொ விவரங் தளயும் ய ட்டுக் தல… அதுக் ொ உன் ய
ல் அக் தற இல்தலன்னு அர்த்ைம் இல்தல… இதை உனக்கு எப்ேடி
கசொல்லி புரிே தவக் ன்னு எனக்கு கைரிேல.” ‘சர்வொ ைன்தன ைவறொ
நிதனக் வில்தல… அைனொல் ைன்
ேந்ை
ொலம்
ைங் ளுக்கு இதேயே ைதேேொ வும் இருக் ப் யேொவைில்ல… அப்புறமும் இவனுக்குத் ைன்தனத் ைிரு என்று யேொசித்ைவளுக்கு, “நீ ங்
யவற
ேொதரயும்
அவளுக்ய
நன்றொ
அவனுக்கு
இருக்கும்
ணம் கசய்ே யவறு என்ன ைொன் ேிரச்சதன…?’
ொரணம் எதுவும் ேிடிேேவில்தல. விரும்ேறீங் ளொ…?”
கைரியும்
என்றொலும்,
ைேக் த்ைின்
ொரணம்
அப்ேடி ைன்தன புரிேொ
ல்
இல்தல
என்று
ஏற்றுக்க ொள்ள இக்ய ள்விதே
எழுப்ேினொள். “உன்தன நொன் நல்லொயவ புரிஞ்சு கவச்சு இருக்ய ன் சவி… ஆனொ, என்ன ைொன் நீ என்தன உேிரொ விரும்ேினொலும், இன்னும் நீ என்தன சரிேொ புரிஞ்சிக் தல. ”
3 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
புரிஞ்சுக் தல…?”
“என்ன
என்று
அவள்
ைன்
புருவத்தை
உேர்த்ைி
விழிேொயல வினொ எழுப்ே... “சவி… நீ எப்யேொதும், என்தன சர்வொ என் ிற ஒரு ைனி ேொர்க் றது இல்தல… உன்யனொே ேிரிே
ொன
விசு
ொ
னுஷனொயவ
ொயவொே
னொயவ
ேொர்க் ிற… அதுைொன் எனக்குப் ேிடிக் ல.” “இப்யேொ நீ ங்
ைொன் உளறுறீங் ... கரண்டும் ஒண்ணு ைொயன…?”
“இல்ல… நிச்சே ொ ஒண்ணு இல்ல… நொன் சர்வொ… என் அதேேொளம் விசுவின்
ன்ங் றது
ட்டும்
இல்ல... நொன் சர்யவஸ்வரன்… IPS… DCP…
இது ைொன் நொன்… நீ , என்தன எனக் ொ நிதனக் ல… இந்ை என்னன்னொ, உன் நிரந்ைர
ொ
விரும்ேல,
ல்ேொணத்ைின் மூல
ைொன் ைன்
ட்டுய
சொைிக்
ொ, அத்தையேொே, நொன் சுமு
ொ இந்ை குடும்ேத்யைொே என்தனக்
வழிேொவும்
ொ, நீ
ல்ேொணம் கசய்துக் நிதனக் ிறது
ொன உறவு வச்சுக் வும்,
ட்டி யேொடுறதுக் ொன
ஒரு
நிதனக் ிற…
னைில் நிதனத்ைிருந்ைதை அப்ேடியே சர்வொ கசொல்லவும், “அப்ேடி
நொன் நிதனச்சொ அதுல என்ன ைப்பு…?” என்றொள் சவி. “என்ன ைப்ேொ…? ைப்பு ைொன்… எனக்கு ேிடிக் ல… நீ ங்
ேொரும் யவண்ேொம்
என்று ைொயன இத்ைதன வருஷ ொ ஒதுங் ி இருந்யைன்… என்தன அப்ேடியே விட்டுட்ேொ, உனக்கு நல்லது.” “உனக்கு என்ன ேிரச்சதன சர்வொ…? ஏன் எங் தள ேிடிக் ல...? நொங் வரதுக்கு முன்தனயே நீ ஹொஸ்ேலில் ைொயன இருந்ை…? நொங் உன்தன எந்ை வத ேில் ேொைிச்சது...?
அத்தைக்கு
நொளில்ல…
ஆனொ
உனக்கு
ஏன்
எங்
வந்ைது
உன்தன கரொம்ே
ேிடிக்கும்… நீ எங் யளொேயவ எப்ேவும் இருக் ணும்னு, நொங் நிதனக் ொை
இங்
ய
எல்லொருய ல
இத்ைதன
கவறுப்பு...?”
4 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
ைொன்
கசொல்வதை
எண்ணிேவனொ , நிைொன
சவி
சரிேொ
புரிந்துக்
அப்ேொைொன்
“உங்
க ொள்ள
அதுக்கு
யவண்டும்
ொரணம்....!!”
என்று
என்றொன்
ொ ...
“அப்ேொவொ...? அவர் ய
ல கவறுப்ேொ....?” என ைித த்து விழி ள் விரிே
ய ட்ேவதள, இரக் த்துேன் ேொர்த்ைவன், “ஆக்ச்சுவலி
ைப்பு
அதரகுதறேொ முடிவு தள
ய
எடுத்து,
கேொன்னொன
ைொன்…
இத்ைதன
இப்யேொ
இளம்
அனுேவிக் ொ
ல
விவரம்
புரிேொை
அந்ை
ொைில் விழுந்ை சில யேச்சுக் தள கவச்சு,
கைொங் ிட்யேன்…
இல்லொ
என்
,
என்
என்
வருஷ ொ
ைப்பு
ேருவத்தை,
எனக்கு
ேிடிச்சிக் ிட்யே
புரியும்
யேொது…
கசொந்ைங் யளொே
ழிச்சுட்யேயனன்னு
நொனொ சில
அதை
ஆசொேொசங் தளகேல்லொம்
, ைனித ேில்
வேசில்
என்
ப்..ச்…
சந்யைொஷ
ொ
ே ிர்ந்துக்
ேொரும்
ய யலயே
எனக்கு
ஆத்ைிரம், ய ொேம் எல்லொம் வருது.” “நீ யேசற எதுவுய
எனக்குப்
புரிேல சர்வொ… இதுல எங்
வந்ைொர்…? என் அப்ேொவுக்கும் உனக்கும் என்ன சம்
அப்ேொ எங்
ந்ைம்…?”
ஏயைொ நிதனவில் ஆழ்ந்து இருந்ைவனின் யைொளில் ைட்டினொள் சவி. “எனக்கு நிதனவு கைரிஞ்ச நொள் முைல் நொன் யேொர்டிங் ஸ்கூல்ல ைொன் ேடிச்யசன்
சவி…
ஆரம்ேத்ைில்,
லீவுக்கு
என்யனொே
ட்டும்ைொன்
அப்ேொ
அைி
இங் ொ
ஆச்சியும், நொன் வரும் யேொது, ைொத்ைொதவயும்
வட்டில் ீ
இருக்
வருயவன்… ொட்ேொர்…
வனிச்சுக் ிட்யே என்தனயும்
ேொர்த்துப்ேொங் … அப்ேொ, என் ிட்யே யேசயவ
ொட்ேொர்… ஆச்சியும், அப்ேொ
வட்டில் ீ இருக்கும் யேொது, என்தன ஃப்ரீேொ இருக் கூே ைொன்
வட்டுக்கு ீ
விே
ொட்ேொங் … ைொத்ைொ
நிதறே யநரம் இருப்யேன்... லீவ் முடிஞ்சு, ைிரும்ே ஹொஸ்ேல்
யேொ யவ எனக்கு ேிடிக் ொது… அப்ேொயவொே ைிட்டுக்குப் ேேந்து, அழுது, அேம் ேிடிச்சுட்யே ைொன்
ிளம்ேி யேொயவன்… ஒரு
ட்ேத்ைில் இகைல்லொம் ேழ ி
யேொச்சு.”
5 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“சில
வருஷங் ள்
இப்ேடியே
க ொஞ்சம் யேசி ேழ
யேொச்சு…
ைிடீர்ன்னு
ஆரம்ேிச்சொர்… என்தன ேொர்க்
நொன் என்ன ேடிக் யறன்னு
வனிக்
ேதழே
எனக்கு
அளவிே
என் ிட்யே
வர ஆரம்ேிச்சொர்…
துவங் ினொர்… ஸ்கூல்ல எைொவது
ீ ட்டிங், ஃேங்க்ஷன்னொ வருவொர்... அப்ேொ என் ய ஆரம்ேித்ைவுேன்,
அப்ேொ
முடிேொை
ல அக் தற சந்யைொஷம்…
ொண்ேிக் ைிரும்ேவும்
ொைிரி, நொனும் இந்ை வட்டியலயே ீ இருக் றதுக் ொன ஏற்ேொடு தளச்
கசய்ே கசொல்லி, ஆச்சி எனக்குக்
ிதேச்சு,
ிட்ே கூே க ஞ்சியனன்… சீக் ிரய
என்
ைனித ப்
கேொழுது ள்
என் உறவு ள்
என்தன
விட்டு
வில ிடும்ன்னு, நொன் கநதனச்சுட்டு இருந்யைன்.” “ஆனொ, அப்யேொ ைொன் உன் அப்ேொ என் வொழ்க்த ேில் நுதழஞ்சொர்… ஒரு முதற, நொன்
ொவட்ே அளவில், கசஸ்ல கெேிச்சு முைல் ஆளொ வந்யைன்...
கேரிே விழ நேத்ைி
ேரிசு க ொடுத்ைொங் … அந்ை விழொவுக்கு வயரன்னு
கசொன்ன அப்ேொ வரல…
தேசி யநரத்ைில், ‘சொரி வர முடிேொது சர்வொன்னு’
கசொல்லிட்ேொர்… எனக்கு கரொம்ே
ஷ்ே ொ இருந்துச்சு.”
“ஹொஃப் ேிேர்லி லீவுக்கு, அப்ேொயவொே ெூனிேர் அதழச்சுட்டு வந்ைொர்… ஆச்சிக் ிட்ே ‘என் ய ேொசம், எதுவுய
ைொன் என்தன வட்டுக்கு ீ
ல ேொருக்கும் அன்பு, அக் தற,
இல்தல’ன்னு ேேங் ர ய ொேத்யைொே சண்தே யேொட்யேன்…
விஷேம் என்னன்னு அப்யேொைொன் கைரிஞ்சுக் ிட்ே ஆச்சி, ‘அந்ை யைவொ ேேயலொே யசர்ந்து, ய ஸ் ய ஸ்ன்னு சுத்ைிக் ிட்டு, ண்டுக் ொ
உன் அப்ேொ உன்தனக்
விட்டுட்ேொனொ’ன்னு அங் லொய்ச்சொங் …
என்தன, அந்ை யநரத்துக்கு ச
ய ொே ொேிருந்ை
ொைொன ேடுத்ை, ஒரு யேச்சுக்கு, ஆச்சி இதை
கசொன்னொங் ளொ இருக்கும்… ஆனொ, நொன் அவங்
கசொன்னதை அப்ேடியே
ேிடிச்சுக் ிட்யேன்… நொன் ேொர்த்ையை இல்தல அந்ை ‘யைவொ’தவ… ஆனொலும் எனக்கு
அவதர
எனக்கும்,
என்
அன்தனக்ய , அப்ேொவுக்கும்
அந்ை
நி ிஷய
இதேயே
வந்ை
ேிடிக் ொ
யேொச்சு…
ேொதரயும்
ஏத்துக் ிட்ேைில்தல… எது எப்ேடியேொ, அப்யேொயலர்ந்யை யைவொ
நொன் ய
ல
ய ொேம், கவறுப்பு வந்துடுச்சு.”
6 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“அந்ை முதற நொன் வட்ல ீ இருக்கும் யேொது, உங் இருந்ைொர்… உங்
அப்ேொ அன்தனக்கு இங்
அப்ேொ வட்டுக்கு ீ வந்து
ைொன் ைங் ினொர்… என்
யேச முேற்சி கசஞ்சொர்… ஆனொ நொன் ைொன் அவர்கூே யேசப் ேிடிக் ொ
ிட்ே , என்
ரூம்ல யேொய் அதேஞ்சுக் ிட்யேன்…” “அங்ய யே
இருக்
யேொர்
அடிச்சுச்சு…
சரி
ைொத்ைொயவொே
யேசிட்டு
இருக் லொம்னு இறங் ி வந்ை நொன், என் ஆச்சியும், உன் அப்ேொவும் யேசிட்டு இருந்ைதை
ய ட்டுட்யேன்…
கசய்ேறதைப்
என்
அப்ேொவுக்கு
இன்கனொரு
ேத்ைி யேசிட்டு இருந்ைொங் … ‘அத்ை, எங்
ல்ேொணம்
லலிைொ
ட்டும்,
இன்னும் க ொஞ்சம் கேரிேவளொ இருந்ைொ, க ொஞ்சம் கூே யேொசிக் ொ , நம் விசுவுக்கு
ட்டி க ொடுத்து இருப்யேன்னு...’ ஆச்சி
ிட்ே யைவொ
ொ
ொ
கசொல்லிட்டு இருந்ைொர். “என்யனொே அப்ேொக்கு இன்கனொரு நம்
கூே நல்லொ யேசிப் ேழ ிட்டு
ேண்றொயரன்னு உங்
அப்ேொ ய
“எல்லொத்துக்கும் ய என்ற
யேொது
அப்ேடித்ைொன்
ொ...? இப்யேொ ைொயன அப்ேொ
இருக் ொர்… இவர் அதை க டுக்
வழி
ல ய ொேம்ைொன் வந்ைது…”
ல, அடுத்து அவர் கசொன்ன விஷேம் ைொன், நொன் ‘யைவொ’
னிைதர முழுசொ கவறுக்
இருக்கும்
ல்ேொண
நொன்
நொன்
தூங் ினவுேன் உங்
வழி வகுத்துச்சு… எப்ேவும் இங்
அப்ேொயவொே
தூங் ற
ைொன்
வதர
ேடுப்யேன்…
என்யனொே
வட்ல ீ
அன்தனக்கும்
இருந்ைவர்,…
நொன்
அப்ேொ கூே யேச யேொய்ட்ேொர் யேொல... தூக் த்ைில்
முழிச்ச நொன், அவதர ேக் த்துல யைடின யேொது
ொணொைைொல, ேடுக்த தே
விட்டு எழுந்து யேொய், கவளில ய ட்ே யேச்சு குரதல கவச்சு, ய
ல இருக் ற
ரூமுக்குப் யேொயனன்.” ‘சர்வொ ஹொஸ்ேலில் ைங் ி ேடிக் றது ைொன் நல்லது விசு… அப்ேடியே விடு… அங் ஒழுக்
என்ன ொ,
குதற...?
டிசிப்ளினொ
அப்ேடின்னு உங்
நல்ல
ஸ்கூல்,
வளருறொன்…
ண்டிப்ேொன அங்
டீச்சர்ஸ்,
இருக் றைொல
கரொம்ே ைொயன…’
அப்ேொ கசொல்லிட்டிருக் வும், அதை ய ட்ே நொன், தூக்
லக் த்ைில் இருந்து முழுசொ முழிச்சுட்யேன்…
7 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
என் அப்ேொவுக்கும், எனக்கும் இதேயே வந்ை வில்லனொைொன், யைவொ என்
ண்ணுக்கு கைரிஞ்சொர்… ைன் ைங்த தே என் அப்ேொவுக்கு
கசய்து
க ொடுத்து,
அவங்
சந்யைொஷத்துக் ொ ,
என்தன
அப்ேொக் ிட்ே தவக் ,
னசில் ஒரு விதை விழுந்துடுச்சு.”
“அதற வொசலில் நின்ன என்தன அப்ேொ முழிச்சுட்யே… யேொய் ேடுன்னொர்…” நொ
ொ
ல்ேொணம்
இருந்து ேிரிக் த்ைொன், என்தன ஹொஸ்ேல்லயே கைொேர்ந்து இருக் அவர் சைி ேண்றைொ என்
ொ
வனிச்சுட்ேொர்… “என்ன சர்வொ,
‘நீ யேொய் அவதன
நொதளக்கு யேசுயவொம்னு,...’ உங்
தூங்
தவ விசு…
அப்ேொ கசொன்னொர்… அந்ை வருஷ
லீவ்ல, அப்ேொ என் கூே நிதறே யநரம் கசலவழிக் ல… யைவொ
ொ
ொ கூே
ைொன் ஏயைொ ய ஸ் விஷே ொ எப்யேொவும் சுத்ைிட்டு இருந்ைொர்… இப்யேொைொன் என் ிட்யே க ொஞ்சம் கநருங் ி வந்ை அப்ேொ, யேொய்ட்ேொயறன்னு…
னசளவுல கரொம்ே
றுேடி என்தன விட்டு வில ி
ஷ்ேப்ேட்யேன். ”
“உன் அப்ேொவின் யேச்சுைொன், என் அப்ேொதவ என்னிேம் இருந்து விலக் ிேது என்ற எண்ணம் என் ய
லும் ய ொே
வருேொந்ைிர
ொ
னைில் ஆழ ேைிஞ்சுடுச்சு.., அதுயவ உங்
ொறி, ஏயனொ எல்யலொதரயுய
ேிடிக் ொ
ேரீட்தச முடிஞ்சு வந்ைப்ே, ‘இனிய
எல்யலொர்
யேொய்டுச்சு…
இங்ய யே இரு சர்வொ…
இங் யே ஸ்கூல் ேொர்த்து கவச்சு இருக்ய ன்னு அப்ேொ கசொன்னொர்…’ எனக்கு இருந்ை
ய ொவத்ைில்,
‘முடிேொது…
நொன்
ஹொஸ்ேல்
ேிடிக் ல’ன்னு கசொல்லிட்டு ைிரும்ே யேொர்டிங் ஸ்கூலுக்ய “அதுக் ப்புறம் உங் ேிடிக் ொது…
உங்
யேொயறன்…
இங்
யேொேிட்யேன்.”
அப்ேொதவப் ேத்ைி ஏைொவது யேச்சு வந்ைொ ய ட் யவ அப்ேொ
இறந்ைதை
ஆச்சி
கசொன்னப்ே
கூே,
நொன்
வருத்ைேேதல… ‘ஒழிஞ்சொன்’ன்னு ைொன் நிதனச்சு சந்யைொஷப்ேட்யேன்.” “என் சந்யைொஷம் நிரந்ைரம் இல்தலன்னு, நீ ங்
எல்லொரும் இங் யே இருக்
வந்ைப்ே எனக்கு புரிஞ்சுது… எனக்கும் எங் ப்ேொவுக்கும் நடுவிலிருந்து, இேற்த ேொயவ உங்
அப்ேொ வில ிப் யேொய்ட்ேொலும், ைிரும்ேவும் நீ ங்
எல்லொரும் யசர்ந்து அந்ை இேத்தை ேிடிசுட்ேைொ எனக்கு ேட்டுச்சு…”
8 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“எனக்கு, நீ ங்
ேொரும் இங்
இதை ேத்ைி அப்ேொ ழிச்சு என் ய
ல ய ொேப்ேட்ேொர்.” லீவுக்கு
வட்டுக்கு ீ
வரொ ,
சம்
க ொடுத்யைன்… என்யனொே அப்ேொவுக்கு இன்கனொரு எனக்குப்
ொ இஷ்ேம் இல்ல…
ிட்ே யேசியனன்… என்தன ைிட்டிட்ேொர்… கரொம்ே வருஷம்
அந்ை
“அைனொல
வட்யேொே ீ ைங் றது சுத்ை
ேிடிக் ொை
யைவொ
ொ
ொயவொே
ர்
ொம்ப்க்கு
யேர்
ல்ேொணம்….. அதுவும்,
ைங்த
லலிைொ
கூேத்ைொன்
என்னும்யேொது, கரொம்ேயவ ஆத்ைிரம் வந்ைது...” “இதைத்ைவிர,
இந்ைக்
ல்ேொணத்தைப்
ேத்ைி,
அப்ேொ
வொர்த்தை கூே கசொல்லொைது ஒரு ேக் மும், உங் என் அப்ேொதவ ஆட்டி தவக் றொயரன்னு யேொைொதுன்னு, அப்ேொவின் கரண்ேொவது ேசங்
கசய்ை
ொேப்ேடுத்ை,
ிண்ேல்…
எழுந்ை ய ொேமும், இகைல்லொம் ல்ேொணம் ேத்ைி ஸ்கூல்ல
த்ை
முழுக்
எல்லொ விஷேத்ைிலும் அப்ேொதவ
துவங் ியனன்… அவர் வலதுன்னொ, நொன் இேதும்யேன்… நீ ங் வொங் , எக் ொரணத்தை க ொண்டும் நொன் வட்டுக்கு ீ
ொட்யேன்னு, ேிடிவொை
“அப்ேொ
அப்ேொ இறந்ை ேிறகும்,
னசளவுல உதேஞ்சு யேொய் இன்னும் ஹர்ட் ஆயனன்.”
யவணொ என்தன ேொர்க் வர
ஒரு
ய லி… எல்லொ விஷேமும் யசர்ந்து என்தனக்
“அதுக் ப்புறம் ைொன் முழுக் எைிர்க்
என் ிட்யே
ட்டும், விேொ
ொ இங்
வரதை க
என்தன ேொர்க்
ொத்ை
ொ நிறுத்ைியனன்.”
வருவொர்…
ஒரு விைத்ைில், அது
நொன் அவருக்கு கவச்ச கேஸ்ட்… எவ்வயளொ நொள்ைொன் அக் தறயேொே என்தன
வனிச்சுக் றொர்ன்னு ேொர்ப்யேொய ன்னு ஒரு எண்ணம்.”
“எனக்கு லொ ேடிக் கசஞ்சப்ே,
ைொன் ஆதச… ஆனொ அப்ேொவும் அதையே சகெஸ்ட்
எனக்குள்ள
அப்ேொதவ
இருந்ை
வக் ீ லொ ிற
எைிர்க் றதுக் ொ யவ,
நொன்
ஆதசதே எஞ்சின ீேரிங்
அேக் ிட்டு… ொயலஜ்ல
யசர்ந்யைன்.” “வினு, விக் ி ேிறக்கும் யேொது, எனக்கு ேைிகனட்டு வேசு… இந்ை விஷேம், ஒரு வளர்ந்ை தேேனொ, என் நண்ேர் ள் வட்ேொரத்துல என் நிதலதே
9 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
எவ்வளவு ய லிக்குரிேைொ அதை புரிஞ்சுக்
இருக் றது
ேொரொதலயும்
முடிேொது.”
முடிச்சு,
“ேடிச்சு
ொண்ேிச்சு இருக்கும்...? உங்
யவதலல
ேிடிக் லன்னு
யசர்ந்ை
ேின்
புரிஞ்சுது…
ைொன், அைொன்
எனக்கு
எஞ்சினிேரொ
கசர்விஸ்
எக்ஸொம்
எடுத்யைன்… முைல் அட்கேம்ப்ட்லயே ேொஸ் ஆ ிட்யேன்… இது
எத்ைதன
கேரிே அச்சீவ்க ன்ட்… என்னொதலயே என்தன த ல ேிடிக் எதையேொ சொைிச்ச ஃேீ லிங்…
உல ய
சந்யைொஷம்… அப்ேொ என்தன ேொர்க்
என் த க்குள் வந்துட்ேைொ ஒரு
வந்து இருந்ைொர்… கரொம்ே சந்யைொஷ
அவர் ிட்ே கசொன்யனன்... ஆனொ அவர் ய ொே ொ
ைிட்டினொர்…
யவணொம்ன்னு சண்தே... அைி
இந்ை
எரிஞ்சு
ொ
இந்ை சொைதனதேப் ேொரொட்ேொ , சும்
IPS
விழுந்ைொர்…
அதுக் ப்புறம்
முடிேல…
யவணொம்...
ைிரும்ே
எங் ளுக்குள்ள
எங்
இருந்ை
ஒரு
ண்ணும்
கரண்டு
யேருக்கும்
இதேகவளி
ய
லும்
ொச்சு… அப்ேொவுக்கும், எனக்கும் இதேயே ேிரச்சதன வரும் யேொது
எல்லொம்,
நீ ங்
எல்யலொரும்
ைொன்
அதுக்கு
ொரணம்ன்னு
என்
னசு
நிதனக்கும்.” “அப்புறமும் ஏன் இங்
வந்யைன்னு ேொர்க் றிேொ…? கு
ொர் அண்ணொதவ ஒரு
முதற ேயைொச்தசேொ சந்ைிச்யசன்… அவர் ைொன், ஆச்சிக்கு சைொ என் நிதனவு ைொன்… முன்ன
ொைிரி அவங்
உேல் நிதல இல்ல… என்தன ேத்ைின
வதல அவங் ளுக்கு, அது இதுன்னு கசொன்னொர்.” “ஆச்சி நிறுத்ைி
ிட்ே எப்யேொேொவது யேசிட்டு இருந்ைவன்… ஒரு இருந்யைன்…
வருத்ைறயன கசன்தனக்கு வரணும்னு…
என்று
என் எழுந்ை
ொற்றல் வந்து
ய
ல
ேொச
அந்ை
வந்ைப்ே…
ேொர்க் லொம்னு
ைங் ினதுல, உங் யளொே அன்பு, ேொசம், ேொர்த்ைப்ே, நொன் எதைகேல்லொம்
ொ
இருந்ை
குற்ற
உணர்வு
ஏயைொ
ஒரு
வந்யைன்…
ட்ேத்ைில் யேசறதை ஒரு
ெீவதனயும்
என்தன
உந்துைல்... க ொஞ்ச
வொட்ே… வட்டுக்கு ீ
நொள்
இங்
ல லப்ேொன லூட்டி தள எல்லொம்
ிஸ் ேண்யணன்னு புரிஞ்சப்ே, கரொம்ே ஃேீல்
கசஞ்யசன்… அதுக்குள்ள உனக்கு உேம்பு முடிேொ
யேொய்டுச்சு.”
10 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
உேல்நிதலக் ொன
“உன்யனொே
அப்ேொ, உன் அத்தை, கு
நொன்
ய ட்ேப்யேொ,
ொர் அண்ணொ, தேரவி ஆன்ட்டி இவங்
இத்ைதன வருஷங் ளொ யேொதுைொன்
ொரணத்தை
நேந்ை சிற்சில
விஷேங் தள
ஆச்சி,
எல்லொரும், கசொல்லும்
நொன் ைவறொ நிதனச்ச விஷேங் ளும், அைனொல நொன் கசஞ்ச
ேல முட்ேொள்ைனங் ளும் புரிஞ்சுது…” “முன்னொடி எனக்கு பூைொ ர ொ கைரிஞ்ச விஷேங் களல்லொம், ஒண்ணுய இல்தலன்னு இப்யேொ
யைொணிடுச்சு… என்தன
கேத்ைவயளொே துயரொ ம்,
அப்ேொவின் வொழ்க்த ேில் நேந்ை விஷேங் ள், அவரின் நிேொேங் தளயும் எனக்கு புரிே கவச்சுது… முழு உண்த யும் கைரிஞ்சப்ே, அவர் இன்கனொரு ல்ேொணம் கசஞ்சது சரின்னு புரிஞ்சது.” “ஆச்சி ைொன் யவற சில விஷேங் தளயும் கைளிவுப்ேடுத்ைினொங் … யைவொ
ொ
ொைொன்
யேசிப்யேசியே,
அப்ேொவுக்கு
ைன்னம்ேிக்த ,
தைரிேத்தைகேல்லொம் க ொடுத்ைொர்… அவரும், உன் அம் ொவும் ைொன் அப்ேொ என்
ய
ல்
ய ொேம்
குதறந்து,
ஆரம்ேித்ைதுக்கு
ொரணம்னு
கசொன்னது
ய ட்யேன்…
ேத்ைி
இருக் ணும்
சர்வொன்னு’
என்தன
அக் தறேொ
கசொன்னொங் … ‘நீ ,
அவங்
கசொன்னொங் …
ஹொஸ்ேலியலயே யேசினது
ஸ்கூல்,
ண்டிப்ேொன
வளருறொன்… அங் இருக்
டீச்சர்ஸ்,
யேொறொங் …?
ய ட்டு
அங் ஒழுக்
ைங் ி
என்ன குதற...? ொ,
டிசிப்ளினொ
இருக் றைொல ைொயன… எல்லொம் சரி... ஆனொ உன் கூே
ொைிரி இருக்கு ொ...? நீ
ேொர்க் ிறவங்
கரொம்ே
முழுசும்
ைங்
ஹொஸ்ேலில்
‘சர்வொ
ேடிக் றது ைொன் நல்லது விசு… அப்ேடியே விடு… நல்ல
வனிக்
உன் சர்வொ
வனிக் றதை விேவொ…?
தேேதன உன்
கூே
அக் தறேொ, ைொன்
ொசுக்கு யவதல
அன்ேொ
இருக் ணும்...’
ேொர்த்துக்
யைவொ
ொ
ொ
கேொறுத ேொ யேசி, நிதறே முதற எடுத்து கசொன்னொரொம்… அதுக்கு அப்புறம் ைொன் அப்ேொ என்தன இங்
வட்லயே ீ
ஆனொ, நொன் ைொன் எதையும் புரிஞ்சுக் ொ “நொன்
கசன்தனக்கு
உேல்நிதலதேக்
ொற்றலொ ி,
ொரணம்
ைங்
கசொல்லி ய ட்டு இருக் ொர்…
ைனிேொ ேிரிஞ்சு யேொேிட்யேன்.”
இங்ய
வந்து
ைங்கும்யேொது,
உன்
ொட்டி, ‘வட்தே ீ விட்டு யேொ’ன்னு ஒரு முதற
11 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
கசொன்னொர்… சரின்னு இன்னுய
கேொறுத்துக் ிட்யேன்… அவர் யேச்தசக் ய ட்டு,
நொன் இவருக்கு கரண்ேொம் ேட்சம் ைொன்னு
இப்யேொ நொன் உன்தனக்
ஷ்ே ொ இருந்துது…
ல்ேொணம் கசஞ்சுக்குயவயனொ என் ிற ேேத்துல,
றுேடியும் அப்ேடியே யேசினொர்… இதுக்கு ய
ல இங்
இருந்ைொ எனக்கு
ரிேொதை இல்தல, சவி.” “உன் அத்தை ிட்ே என் ைப்தே ஒத்துக் ிட்டு ச ெ என்தன எதுயவொ ைடுத்துச்சு… இருக் றதைப்
ேொர்க் றப்ே,
நீ ங்
ொ இருக்
எல்லொரும் சந்யைொஷ
என்தனயும்
ொ,
முடிேொ ல லப்ேொ
யசர்த்துக்ய ொங் ன்னு
த்ை
யைொணும்… ஆனொலும் ஒதுங் ி யேொய்டுயவன்.” ேத்ைின
“உன்தன
விஷேம்
கைரிஞ்ச
ண்ணுக்கு கைரிஞ்ச... என்ன
அப்புறம்,
நீ
யவற
விை
ஷ்ேம் வந்ைொலும் நீ அைில் இருந்து
வந்துட்ே… வொழ்க்த தே ேொசிடிவ்வொ ேொர்க் ிற… உன் சிரிப்தே உன்
விதளேொட்டு
ைனம்,
குழந்தைத்ைனம்
விைத்ைில் உன்தன ஆைரிக் ைொன்
இகைல்லொம்
ீ ண்டு
றக் ல…
இழக் ல…
ஒரு
அப்ேடிப்ேட்ே
குடும்ேத்ைில்
நொனும்
யவண்டிேது, ஆனொ...”
“என்னொல் உன்தன யேொல் இருக் இதேயேயும்
எதையும்
என்
அன்ேொன ஒரு குடும்ேம் கூேயவ இருந்ைைொல்,
சொத்ைிே ொச்சு…
ஒருத்ைனொ இருந்து இருக்
ொ
முடிேல சவி,...
உங்
எல்யலொர்
இருக் ிற, அந்ை ேந்ைம், ேிதணப்பு எனக்கு கரொம்ே ேிடிச்சு
இருந்ைது.” “அப்ேொ
ிட்ே நீ
ேழகும்
விைம்,
யநரத்ைில், என்தன கேொறொத இது
ொைிரி நொன்
“எனக்ய
நீ என்
எனக்குள்ள இேல்ேொ
சில
ேே கூே கவச்சு இருக்கு… ‘அவர் என் அப்ேொ…
னசுக்குள்ள
இருக் ற ஒதுக்
ட்டும் இல்ல…
ஆதசதே விதைக் சில
எல்லொம்,
ட்டும்ைொன் அவர் கூே இருக் ணும்'ன்னு கநதனப்யேன்.”
கைரிேொ
விேல… அது
உன்யனொே கநருக் ம்
ேொர்த்யைன்…
ொசம் ஆச்சு… ஆனொ
யனொேொவம், உன்தன கநருங்
என் யவதல!!...
கூேொதுன்னு அத
ொற்றங் தள
வந்து சில
வணொ ீ உன்
னசில்
ைிேொ இருந்யைன்… ஆனொ உன் ஒரு
யவதள
நீ
ிட்ே
அப்ேொயவொே 12
All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
சந்யைொஷத்துக் ொ , என்தன அவயரொே யசர்த்து தவக் , இது ஒண்ணுைொன் வழின்னு என் “யநத்து உன்
ிட்ே நல்ல விை
ொ இருக் ியேொன்னும் யைொணி இருக்கு.”
ிட்ே யேொசிக் ணும்னு கசொன்னது… நிெ
ொ ைொன்…. அது நீ யும்,
நொனும் சில விஷேங் தளப் யேசி ைீர்க் ணும்ங் றது ொ .” “நிதறே வருஷங் ளொ உன் அப்ேொதவ ேத்ைி ைப்ேொன அேிப்ரொேம் கவச்சு இருந்யைன்… நொதளக்கு உனக்கு
இது கைரிே வந்ைொ
நீ வருத்ைப்ேடுயவ…
இப்யேொ கசொல்யறன் சவி, ஐ அம் சொரி… அவதர ைப்ேொ புரிஞ்சு ிட்ேதுக்கு...” “உன் அத்தை
ிட்ேயும் நொன்
ன்னிப்பு ய ட் ணும்… உன் ிட்ே என்
ொைதல
கசொல்றதுக்கு முன்னொடி இதை எல்லொம் கசய்ேணும்னு கநனச்யசன்.” “ஆனொ… அப்ேொ…!
ண்மூடித்ைன
ொ உன் ய
ல கவச்சு இருக்
என்தன எப்ேவும் யேொல் எடுத்கைறிந்து யேசிட்ேொர்,...!
அன்ேில்,
அவருக்கு என்தன
கவளியே அனுப்ேறது ைொன் சுலே ொன யவதல ஆச்யச…!! இப்யேொவும் அதை ச்சிை
ொ கசய்துட்ேொர்.”
சர்வொ யவ
ொ , விதசயேொடு க ொட்டும்
தறேொ ல் கவளிேிே,... னதை
ேிதசந்ைது…
அத
ைன்
ைிேொ
ொட்ேருவிேொ , ைன்
னதை
ய ட்டுக்க ொண்டு இருந்ை சவிக்கு
ைந்தைதே
ேற்றி
அவன்
ைவறொ
புரிந்து
க ொண்ேதை எண்ணி சற்று வருந்ைினொலும், அவளொல் அவதன ைவறொ நிதனக்
முடிேவில்தல… அவன் இதைகேல்லொம் யேொசித்து, குழம்ேி,
வருந்ைிே
அந்ை
அரவதணப்ேில்
சின்ன
வேைில்,
அவள்
ி வும்
ேொது ொப்ேொ ,
ைன்
அன்தன,
ிழ்ச்சிேொ ,
ைந்தைேின் வதலேற்று
இருந்ைவள்… அவதன யேொல், இருக்கும் ஒயர கசொந்ைத்தையும் ேிரிந்து இருக்
யவண்டிே அவசிேம் அவளுக்கு
இருந்ைது இல்தல… அவதன
கசொல்லி குற்றம் ைப்பு இல்தல…. அந்ை வேைில், அம் ொ இல்லொை, அப்ேொ ேக் த்ைிலும்
இல்லொை
ேொதுக் ொப்ேற்ற
ஒரு
ேொல னுக்கு,
இேல்ேொ த்
யைொன்றும்
னநிதல (insecurity) அது.
13 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
னைியலயே அவதன
எல்லொவற்தறயும் பூட்டிக்க ொண்டு அவனும்
ி வும்
யநசிக்கும்
ற்ற
ெீவன் தளயும்
ஷ்ேப்ேட்டு,
விலக் ி
தவத்து
இருக் ிறொன். ‘கசொல்ல யவண்டிேதைச் கசொல்லி விட்யேன்’ என்ேது யேொல் சர்வொ ைன் கேொருட் தள யச ரிக் , ைன் அதறக்கு விதரந்ைொன். ‘இந்ை
ொ
ொ என் ய
ல கவச்ச அளவில்லொை அன்யே, இப்யேொ எங் ளுக்கு
எைிரொ ைிரும்ேிடுச்சு… இப்யேொ அத்ைொதன
தலேிறக் ணும்… ஹும்…
என்ன ேண்ணலொம்...?’ யேொசித்ைவள், ஒரு வழி ேிடிேே, சர்வொவின் அதறக்கு கசன்றொள். “சர்யவஸ்வரொ, என் ய
ல் உங் ளுக்கு க ொஞ்சமும் இரக்
இந்ை பூதவேின் பூஞ்தச வஞ்சிக் லொ வில
னதை நீ ங் ள் கேொசுக் லொ ொ...? இந்ை வஞ்சிதே
ொ...? எனக்கு நிேொேம்
ொட்யேன்
ில்தலேொ...?
ிதேக் ொ
ல் நொன் உங் தள விட்டு
நொைொ…” என்று சவி, ேழங் ொல ைிதரப்ேே
வசன
ேொணிேில் யேசவும்,... சர்வொ அரண்டு யேொய் ைிரும்ேினொன். “என் ேிரொண நொைொ… ைங் ள் ைன்
னம் இரங் ிேைொ...?”
ொது தள கேொத்ைிக ொண்ே சர்வொ, அவதள ேிடித்து கவளியே ைள்ள,
“யவண்ேொம் ேிரயேொ… ண்ணொம்ேொவொ
என்
ீ து
ருதண
ொறி, சவி யேச்தச விேொ
ொட்டுங் ள்…” அந்ை ல் கைொேர,...
“ேடுத்ைொை சவி… ஏற் னயவ எனக்கு யநத்து தநட் பூரொ இப்யேொ ைதலவலி யவற… ப்ள ீஸ் நிதனச்சுைொன்,
ொ… நீ
ொலத்து
தூக் ம்
இல்ல…
ொயலஜ் யேொய் இருப்யேன்னு
ைிே யநர ொ ேொர்த்து வட்டுக்கு ீ வந்யைன்… நொன் ைிரும்ே
யவதலக்கு யவற யேொ ணும்... என்தன விட்டுடு…” சர்வொ க ஞ்சினொன். “நொைொ…” என்று சவி ஆரம்ேிக் ,
14 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“ைேவு கசஞ்சு அப்ேடி
ட்டும் கூப்ேிேொயை சவி… ‘யேய்’ ன்னு யவணொலும்
கூப்ேிடு,… என்றவனிேம்,... “ம்…
ஹும்…
என்
அத்தையும்,
ொ
இருக் ொங் … அப்ேடிகேல்லொம் ைப்பு...” என
ண்தணச் சி உனக்கு
“இப்யேொ
இருக் ணுங் றதை
என்தன
ரிேொதை இல்லொ
நல்லொ
வளர்த்து
யேச கூேொது… ைப்பு…
ிட்டி புன்னத ப்ேவளிேம்,...
என்ன ைவிர
ொவும்
ைொன்
யவற
யவணும்…?
எதை
யவணொலும்
அவளிேம் இருந்து எப்ேடி ைப்ேிப்ேது என்று புரிேொ
நொன்
இங் யே
ய ளு…”
சர்வொ,
ல் வொய்க்கு வந்ைதை
கசொல்லிவிே, “சரி…
அப்யேொ
நம்
ல்ேொணத்தை
எப்யேொ
சிரித்துக்க ொண்யே ய ட்ேவதள, சர்வொவொல் முதறக் “இருங் … இருங் … நீ ங்
இப்யேொ
என்ன ய க்
நல்லொ கைரியும்...? ‘உனக்கு க ொஞ்சம் கூே ைொயன…!
நொன்
என்ன
ேண்றது
ட்டுய
முடிந்ைது.
யேொறீங் ன்னு எனக்கு
கவக் ய
சர்வொ…
கவச்சுக் லொம்...?”
இல்தலேொ’ன்னு
உன்தன
ொைலிச்சு
கைொதலச்சுட்யேயன… இனி அதை எல்லொம் ேட்ேொ யவதலக்கு ஆ ொது… ஹும்… யேொற யேொக்த ப்
ேொர்த்ைொ, நொன் ைொன் ைொலி
ட்ேணும் யேொல
இருக்கு…” சவி அலுத்துக்க ொண்ேொள். அவதள
யநொக் ி
வந்ை
ேிதணத்ைொன்… அவள்
சர்வொ,…
அவள்
ரத்தை
ண் தள யநருக்கு யநரொ
ைன்
ரத்யைொடு
ேொர்த்து, “என்தனப் ேத்ைி
இவ்வளவு விஷேங் தள கசொன்ன அப்புறமும், நிெ ொயவ என்தன ேிடிச்சு இருக் ொ உனக்கு....?” “ம்ம்… கரொம்ே ேிடிச்சு இருக்கு… உங் ளுக்கு…?” “எனக்கு…” அவன் நீ ண்ே இதேகவளி விே…
15 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“ம்ம்… கசொல்லுங்
அத்ைொன்…”
“நீ இப்ேடி அத்ைொன்னு கூப்ேிேறது ேிடிக் ல… முைல்ல அதை நிறுத்து.” “அதுக்க ன்ன… யவற
ொைிரி கூப்ேிட்ேொ யேொச்சு…”
“நொன் உனக்கு கேொருத்ை ேிடிவொைம், கேொறொத
ொனவயன இல்தலன்னு யைொணுது சவி… ய ொேம்,
, இகைல்லொம் எனக்கு கரொம்ேயவ அைி
உனக்ய ொ உறவுக் ொரங்
எல்யலொரும் ேக் த்துல யவணும்… ஆனொ, நொன்,
ேொரும் இல்லொை இேத்ைிலும் கூே நி
ிஷம் கூே யேசொ
ொ உண்டு…
இருக்
இருந்துடுயவன்… உன்னொல அஞ்சு
முடிேொது… நொன் அஞ்சு நொள் யேசொ
கசொன்னொலும் இருப்யேன்… இப்ேடி ந
இருக்
க்குள்ள எந்ை விைத்ைிலும் ய
ட்ச்
ஆ ல.” ‘
றுேடியும் முைலில் இருந்ைொ’ என்று எண்ணிே சவி, “இப்ேடி எல்லொம்
உங் தளப்
ேத்ைி
கசொன்ன ீங் ,
ேொர்ப்யேொம்… உங் ய
சரி….,
கூேயவ
இதையும்
னசில எனக்கு ஒரு சின்ன இே
ல க ொஞ்சய னும்
கசொல்லுங்
ொவது இருக் ொ...? என்
ொைல் இருக் ொ...?”
“அது… க ொஞ்சம் இருக்குன்னு நிதனக் யறன்…” “எனக்கு அது யேொதும்… எைிகரைிர் துருவங் ள் இதேயே ைொன் ஈர்ப்பு அைி ம் இருக்கும்... என் ய
லயும், நொன் உன் ய
எனக்கு அளவில்லொை நம்ேிக்த சந்யைொஷ
ல கவச்சு இருக்
இருக்கு… நொ
ொைல் ய
லயும்,
கரண்டு யேரும் எப்ேவும்
ொ வொழ்யவொம் சர்வொ…”
மு த்ைில் புன்னத
அரும்ே, “இந்ை சர்வொயவொே சர்வசக்ைி நீ ைொன்…”
என்றவன், அவதள ைன்யனொடு இறுக் ி அதணத்ைொன். அவன் அதணப்ேில் க
ய்
றந்து உரு ிேவள், “இந்ை சவியும், முசுட்டு சர்வொ
ிட்ே சரண்,...” என்று அவன் மூக்ய ொடு உரசினொள்.
16 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
அைன் ேின் அவயனொடு யேசிப்யேசி, அங்ய யே ைங்
தவப்ேைற்குள், சவிக்கு
யேொதும் யேொதும் என்று ஆ ி விட்ேது. எல்யலொருக்கும்
இரவு
உணதவ
இனிப்யேொடு
யசர்த்துப்
ேரி ொறிக்
க ொண்டிருந்ைொர் லல்லி. “சிம்ேிளொ ேைிவு ைிரு “கரொம்ே வருஷம்
ண ொ இருந்ைொயல யேொதும் ஆச்சி,…” ழிச்சு நம்
சர்வொ… நீ உன் யவதலதே
வட்ல ீ ஒரு வியசஷம் ட்டும் ேொரு… நொங்
வனிச்சுக்குயவொம்...” ேர்வைம்
கசய்ே யேொயறொம்
ல்ேொண ஏற்ேொடு தள
றுத்து கசொன்னொர்.
“அதுக் ில்ல ஆச்சி… கரண்டு ேக் மும், கேருசொ கசொல்லிக் ற
ொைிரி
கசொந்ைம் அைி ம் இல்ல… கவறும் ஃேிகரண்ட்ஸ் ைொயன… வண் ீ அதலச்சல் எதுக்கு...? நொன் கசொல்றது சரிைொயன சவி…” அவதள துதணக் தழக் , “ஆ
ொ
ஆச்சி…
யவணொ
உங்
ைிருப்ைிக்கு,
ய ொவில்ல
ல்ேொணம்
கவச்சுக் லொம்…” சர்வொவுக்கு எசப்ேொட்டு ேொடிே சவிேிேம்,... “இப்யேொயவ அவனுக்கு குதே ேிடிக் ற யவதலதே ஆரம்ேிச்சுட்டிேொ நீ …?” ஆைங் “அவங்
ொ
ேர்வைம் கசொல்ல,….
இஷ்ேம்
யேொல
கசஞ்சுேலொம்
ொ…”
விசுவும்
சிறிேவர் ளின்
விருப்ேத்ைிற்கு ைன் ஒப்புைதல அளித்ைொர். “என்தனேொவது இவங்
ல்ேொணத்துக்கு கூப்ேிடுவொங் ளொன்னு ய ட்டு
கசொல்லு லல்லி…?” கேரிேவர், ைனக்கு இவர் ள் யேச்சு இஷ்ேம் இல்தல என்ேது யேொல் எழுந்து கசன்றுவிட்ேொர். ைட்டில்
இருந்ை
சொப்ேொட்தே
ஓரக் ண்ணொல் ேொர்ப்ேது ொ
த
ளொல்
சர்வொ இருப்ேதை,
அதளவதும்,
லல்லிதே
வனித்து க ொண்டு இருந்ை
சவி,... ‘ஒரு நொளில் அவன் இவ்வளவு யேசிேயை கேரிே விஷேம்… அவன் ைொன் உணர்ந்து விட்ேொயன… விட்டு ேிடிப்யேொம்…’ என்று முடிவு கசய்ைொள். 17 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
அன்றிரவு, சர்வொவின் அதறக்கு வந்ை
ேிரணவ், நீ ண்ே யநரம் அவனிேம்
யேசினொன்… யேசினொன் என்ேதை விே, ய ள்வி
தண தள கைொடுத்ைொன்
என்ேயை சரி… சர்வொ கூே அசந்து விட்ேொன்… எப்யேொதும் விதளேொட்டு ேிள்தளேொ , கேொறுப்ேில்லொ நொளொ
ல் ைிரிவைொ
ைொன், அவன் ேிரணவ்தவ ேற்றி இத்ைதன
நிதனத்து இருந்ைொன்… ேொச ொன உேன் ேிறப்ேொ , ைன் ை
வருங் ொல
க்த ேின்
ணவனிேம், அவதன ேற்றி ஓரளவு கைரிந்து இருந்ை யேொதும்,
யநரடிேொ யவ சில விஷேங் தள
ேிரணவ் யேசிேது, அவனுக்கு ேிடித்து
இருந்ைது…
இருவரிதேயே
ஒரு
வருே
ொல ொ
இருந்ை
ேிணக்கும்
நீ ங் ிேது. அடுத்து வந்ை சில நொட் ளில் ைிரு “அடுத்ை
ண யைைி முடிவு கசய்ேப்ேட்ேது.
ொசம் இருேத்ைி ஏழொம் யைைி நல்லொ இருக்கு சர்வொ… அன்தனக்கு
வேேழனி முரு ன் ய ொவில்ல கவச்சு
ல்ேொணம் கவச்சுக் லொம்… என்ன
கசொல்ற…? சொேங் ொலம் யஹொட்ேல்ல வரயவற்பு ஏற்ேொடு கசய்துேலொம்.” விசு கசொல்ல, சவிதே ேொர்த்ைொன் சர்வொ… “ஆச்சி சரின்னு கசொல்லிட்ேொங் ளொ
ொ
ொ…?” அவன் ேொர்தவேின் அர்த்ைம்
புரிந்து, ய ள்வி எழுப்ேினொள் சவி. “அவங் தள
நொன் ச
ொைொனம் கசஞ்சுட்யேன் சவி
ொ…” என்று விசு
கசொல்லவும்,... சர்வொதவ, ேொர்த்ைொள் சவி. ‘சரி’
என்ேைொ
அன்தனக்ய
அவன்
ைதலதே
அதசக் ,...
“அப்யேொ
சரி
ொ…
கவச்சுக் லொம்...” என்ற சவிதே ேொர்த்து,...
“ம்...ம்… ேொர்த்துக்ய ொ லல்லி,... அவயனொே ஒரு ேொர்தவதே அவன்
ொ
னசுல
கநனச்சதை,
ய க்
யவண்டிேதை,
ய ட்டுேறொ… இவளும் அவன் ைொளத்துக்கு சுைி
இவ
கவச்யச,
வொய்
விட்டு
யசக் றொ… கரண்டும் 18
All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
ெொடிக்ய த்ை மூடி ைொன்... இகைல்லொம் உன்
ரு
ிட்ே இருந்து நீ யும்
ேடிச்சுக்ய ொ…” என்றொர் ேர்வைம், விதளேொட்ேொ . “ஆ...ச்..சீ…” என்று சிணுங் ி விட்டு, சவி சத
ேலதறக்குள் நுதழந்து
விட்ேொள். விசு
ல்ேொண யவதல தள
லல்லிேிேம்
வரிதச ேடுத்ை…
ைனக்கும்
இைற்கும் சம்ேந்ைம் இல்தல என்ேது யேொல் ைன்னதறக்கு கசன்றுவிட்ேொன் சர்வொ. ேர்வைத்துேன்
லந்து ஆயலொசித்து, ஏற்ேொடு தள எப்ேடி கசய்வகைன்று
அவர் ள் யேச ஆரம்ேித்ைனர்… க சர்வொவின் அதற
துயவ அங் ிருந்து ய
யல வந்ை சவி,
ைதவ ைட்டினொள்.
“என்ன சவி...?” உள்யள
வந்ைவள்…
“ ீ யழ
நம்
ல்ேொண
விஷேம்
ைொன்
யேசிட்டு
இருக் ொங் .” “ஆ
ொ… அதுக்க ன்ன…?”
“யஹ… நீ என்ன இவ்யளொ அசொல்ட்ேொ இருக்ய … நம்
ல்ேொணம் இப்ேடி
நேக் ணும்னு ஒரு ஆதசலொம் இல்தலேொ உனக்கு...? உனக்கு இன்ட்கரஸ்ட் இல்தலேொ…?” “அைொன் உனக்கு ஐடிேொஸ் இருக்குல்ல… அது யேொதும்... நீ யே அவங் யளொே யேசி முடிகவடு…” “நீ இப்ேடியே இருந்ைிேொன்னொ…
தேசில, நொன் கசொன்னது ைொன் நேக்
யேொகுது…” ‘என்ன’ என்ேது யேொல் அவன் ஒற்தற புருவத்தை உேர்த்ைி ய ட் ,...
19 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
அவள் தசத ேொல், ‘நொன் ைொன்
உனக்கு ைொலி
ட்ே யேொயறன்’… என்று
ொண்ேித்ைொள். ‘ஓய ...’ என அவன் யைொதள குலுக் வும்,… “அேப்ேொவி…” என்று கரண்டு அடி யேொட்ேொள் சவி. சவிதே ைன் அருய க ொண்டு…
அ
நீ யும்,
“எப்ேடியும்
வொழ்க்த க்கு
அது
ர்த்ைி க ொண்ேவன்… அவள் யைொளில் சொய்ந்து நொனும்
விரும்ேயறொம்…
நொள்
கசய்ேணு
ைிரு ண
ட்டும் ைொயன முக் ிேம்… அப்புறம் இந்ை சேங்கு…
சம்ேரைொேம்ன்னு கசொல்லிட்டு, கூட்ேத்தை யசர்த்துட்டு, ஒரு
நம்
கூத்துக்கு
ைண்ே
கசலவு
கசஞ்சு
ொதச
ைொன்
ரிேொக் ி, ல்ேொணம்
ொ...?”
“ஆஆ…” என வொய் ேிளந்து ேொர்த்ைவளிேம்,... “என்ன, அப்ேடி ஒரு ேொர்தவ...?” விட்ேொ…
“இல்ல,
‘ ல்ேொணய
யவணொம்…
நொ
யசர்ந்து
ட்டும்
வொழலொம்’ன்னு கசொல்லுயவ யேொல இருக்கு...!!” “ைொரொள ொ நொன் கசொல்லிடுயவன்… ஆனொ நீ ங் க
ொத்ைிே
ொ யவ அவதன அடித்ைொள் சவி.
அப்ேொ…
ஆள்
ஒண்கணொன்னும் இடி
ேொர்க்
ைொன்
குச்சி
ொைிரி
இருக் …
அளவில்
யேொட்யேொம் இல்லொ
அடி
ொைிரி விழுது…” அவதள ைடுத்ைவன்,
“யேொசிச்சு ேொரு சவி… உனக்கு யேயரன்ட்ஸ் இல்ல… எனக்கு அம் கேரிே
என்தன
ொட்டீங் …”
இப்யேொது நிெ “ஷ்…
எல்லொரும்
கசய்யும்
யேொது,
வந்து
ொன்னு இல்லொ … ேதழே
வம்பு யேசுவொங் … ய க் ற ந
சொப்ேிட்யேொ
தைதே
ொ,
ொ இல்ல…
அக்க்ஷதைே
ிண்டுவொங் … சும்
க்கு ைொன்
னசு
ொ
ஷ்ேப்ேடும்...
சந்யைொஷம் என் ிறது, ேணத்தை வொரி இதறக் றைில் இல்ல சவி… ந
க்கு 20
All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
ேிடிச்சவங் , நொ
நல்லொ இருக் ணும்னு நிதனக் றவங் , நம்த
வொழ்த்ைணும்… அது ஆேம்ேர
ொ
ட்டுய
னசொர
யேொதும்… அதை விட்டுட்டு, வண் ீ ெம்ேத்துக்கு,
ல்ேொணத்தை கசய்ேறதுல எனக்கு விருப்ேம் இல்தல.”
“ஐயேொ சர்வொ… ேின்னிட்ே யேொ… நொன் சரண்ேர்…” என்று ைதல வணங் ி அவதன ய லி கசய்ைொள் சவி. அவன்
நல்ல
“உங் ம்
னநிதலேில்
இருக்கும்
யேொயை
யேசுயவொம்
என்று,
ொதவ ேத்ைி …?”
“இப்யேொ அவங்
யேச்சு எதுக்கு...?” உஷ்ண
ொ
சர்வொ ய ட் ,…
“ ல்ேொணத்துக்கு, அவங் …?” “நொன் யவணொம்னு யேொனவங்
ைொயன… அகைல்லொம்
கூப்ேிே யவணொம்… உன்
ொ
அவங் தள அவங்
ொ
ண்ேவங் தளயும்
ிட்ே கசொல்லி தவ… அவர் யவணொ
ன்னிச்சு இருக் லொம்… இந்ை
சர்வொதவ கேொறுத்ைவதர,
இறந்து யேொய் ேல வருஷம் ஆச்சு.”
சர்வொவின்,
ஆயவசத்தையும்,
ய ொேத்தையும்,
ேொர்த்ை
சவிக்கு
ேே
ொ
இருந்ைது. சட்கேன்று நிைொனத்துக்கு வந்ைவன், “அப்புறம் இன்கனொரு முக் ிே ொன விஷேம்… இந்ை புேதவ, நத , இகைல்லொம் வொங் , நொனும் வரணும்னு எைிர்ேொர்க் ொயை…” சவி
அவதன முதறக் வும், “எப்ேடியும் நீ ைொயன
ட்ே யேொற கசல்லம்…
எனக்கு இதை ேத்ைிகேல்லொம் கைரிேொது… யசொ… நொன் எதுக்கு…? அைொன் கசொல்யறன்…”அவள்
ன்னத்தை கசல்ல
ொ
நி
“ ட்ே யேொறது நொன் ைொன்னொலும்... ேொர்த்து ரசிக் வொய் விட்டு சிரித்ைவன்,… அவள்
ிண்டினொன். யேொறது நீ ைொயன…?”
ொைில் ர சிேம் யேசினொன்.
21 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“ச்சீ… யேொேொ… ஓ… ேரவொல்லயே… சொருக்கு இந்ைளவு விவரக
ல்லொம் கூே
இருக் ொ...!!? “நொன்
எவ்யளொ
விவர ொனவன்னு,
யநரத்ைில் புரிே கவப்யேன்…” சரச கவட் த்துேன்
ீ ழுைட்தேக்
ொ
உனக்கு
புரிே
கவக்
யவண்டிே
அவன் கசொல்ல…
டித்ை சவி, அவதன யலசொ
அதணத்ைவொறு,
அவன் யைொளில் மு ம் புதைத்ைொள். அைற்குள் வினு, அவதள அதழப்ேது ய ட்ேது… சர்வொதவ விட்டு அவசர
ொ
வில ிேவள், “வந்துட்யேன் வினு…” என குரல்
க ொடுத்ைொள். அவள்
எழும்
முத்ைத்தையும்
முன்,
இழுத்து
அதணத்ைவன்,
ஒரு
அழுத்ை
ொன
ன்னத்ைில் க ொடுத்ைொன்.
முைலில் அைிர்ந்ைொலும்,… “முத்ைம் க ொடுக் ற இேத்தைப் ேொரு…?” என சவி ைதலேில் அடித்துக் க ொண்ேொள். “இது கவறும் ஸ்ேொர்ட்ேர் ைொன் கசல்லம்… க
ேின் ய ொர்ஸ் ேிப்… ேிப்… ேீ ...
ஊைினதுக்கு அப்புறம்… அப்புடு சூடு…” என உல்லொச ொ “யஹ…
MK…
நீ
ன்னத்ைில் த
இவ்யளொலொம்
கசய்விேொ...?”
கசொன்னொன்.
சவி
ஆச்சர்ேத்துேன்
தவக் ,...
“நொன் MK வொ இல்தல KM ஆ என் ிற உன் ஆரொய்ச்சிதே எல்லொம், ல்ேொணத்துக்கு அப்புற
ொ சொவ ொச ொ கசஞ்சுக்ய ொ… இப்யேொ, உன் ேொடி
ொர்ட் உள்ள வரதுக்குள்ள, நீ ேொ கவளியே யேொய்டு… அப்புறம் அவ ய ட் ற ய ள்விக்க ல்லொம் ேொர்த்ைொலும்
நீ ைொன்
ேிரயேொெனம்
ேைில் இல்ல….
கசொல்லணும்…
என்
கசொல்லிட்யேன்...”
மு த்தை என
சர்வொ
ேேமுறுத்ைவும்,...
22 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“ஆ
ொஆ
ொ… அவதள ச
ொளிக் , நொன் ேேற ேொடு இருக்ய ... அந்ை
ஷ்ேம்
எனக்கு ைொன் கைரியும்…” என அலுத்துக்க ொண்யே கவளியே வந்ைொள் சவி. ‘உனக்கும் அண்ணொவுக்கும் இருக்ய ொம்…!
அப்புறம்
ட்ேறொங் …?’
என
ய ட்டுக்க ொண்டு
ல்ேொண ொ...? இப்யேொயவ ஒண்ணொ ைொயன
எதுக்கு
ஏற் னயவ
இருந்ைொள்…
ல்ேொணம் கசய்ேணும்...? ஏன் ைொலி வினு
ேல
குதேச்சல்
அைற்க ல்லொம்
கேொருத்ை
கசொல்ல, சவி ைிணறும் யேொது… லல்லி ைொன் வினுதவ ைிருப்ேி சவிதே
ய ள்வி தளக் ொன
ேைில்
எைொவது ைிதச
ொப்ேொர்.
என்ன ைொன் ைன்தன
ல்ேொண ஏற்ேொடு ளுக்கு எைிர்ேொர்க்
யவண்ேொம்
என்று சர்வொ கசொல்லி இருந்ைொலும், “நொதளக்கு ேத்ைதரக்கு நல்லில புேதவ எடுக் யறொம்… நீ வர முடியு ொ சரண் ...? இது ைொன் இன்தனக்கு வொங் ின
நத …
நல்லொ
இருக் ொ…?
எந்ை
டிதசன்
ேத்ைிரித
நல்லொருக்குன்னு ேொர்த்து கசொல்லு...” என அதனத்தையும், சவி அவனிேம் ொண்ேிப்ேதும், அவன்
ருத்தை ய ட்ேதும் நேந்ைது.
வட்டில் ீ
சந்யைொஷம்,
ைதலத
ேில் அவதள எல்யலொரும் ஓட்டினர்… ைன் ேங்குக்கு, முன்பு யேொல்
வட்டில் ீ
ல லப்புக்கு
அதனவரிேமும்
வம்பு
சீண்டிக்க ொண்டு, என்று சவி
ி வும்
ேஞ்ச
ில்தல…
வளர்த்துக்க ொண்டு, ிழ்ச்சிேொ
“இப்யேொ இந்ை ட்தரனிங்க்கு அவசிேம் யேொ ணு “என் யவதல விஷேத்ைில் மூக்த
ொயலெில்
சில்வி
சர்வொதவயும்
இருந்ைொள். ொ சரண்…?”
நுதழக் ொயை….”
“எத்ைதன நொள் ட்தரனிங்….?” “நொலு நொள் ைொன்…” “ஏயைொ இப்யேொதைக்கு கேய்லி
ொதலல க ொஞ்ச யநரம், தநட் க ொஞ்ச
யநரம்ன்னு என் கூே தேம் ஸ்கேன்ட் ேண்ற… அடுத்ை நொலு நொள் அதுக்கும் யவட்டு…” 23 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“நீ
இப்ேடி
ிதேக் ற
அலுத்துக் க ொஞ்ச
கூேொது யநரத்ைில்,
வந்துேறொங் … கச
கசல்லம்… வட்ல ீ
நொன்
ேொரவது
ஆேிரம்
நந்ைி
புலம்ேணும்…. ொைிரி
குறுக்
டுப்ேில் இருக்ய ன் நொன்… நொலு நொள் இப்ேடி
இருந்ைொ ைொன் உனக்கு புத்ைி வரும்… கவளில ‘அத்தை
ைொன்
ிட்ே ய க் ணும்…
எங் ொவது யேொ லொம்னொ,
ஆச்சி யவணொம்னு கசொன்னொங் ’ன்னு,...
தை கசொல்லிக் ிட்டு ேேொய்க் ற இல்ல நீ … அதுக்குைொன் இந்ை
ேனிஷ்க ன்ட்…” யேசிக்க ொண்யே அவதள கவளியே அதழத்து வந்ைவன்… “இந்ை நண்டு சிண்டு யளொே எப்ேடியும் நல்லொ ெொலிேொ என்ெொய் ேண்ணப் யேொற… அப்புறம் எதுக்கு இப்ேடி சீன் யேொேற…?” “ஹி..ஹி..” என சவி இளிக் ….. “இன்னும் ேத்யை நொள்… அப்புறம் முழுக் வனிக் ணும்…
யசொ…
இப்யேொயவ
ேண்ணிக்ய ொ…” என்று ைொரொள
முழுக்
என்தன
இவங் யளொே
ஹொேிரபுவொ
ட்டும் ைொன் நீ
தேம்
ஸ்கேன்ட்
அவதள அவர் ளுக்கு
விட்டுக்க ொடுப்ேது யேொல யேசியே, அவளின் அங் லொய்ப்தே ச
ொளித்ைொன்
சர்வொ. சர்வொ ட்தரனிங்குக் ொ
தஹைரொேொத் கசன்ற
றுநொள்...
யேொலீஸ் லொக் அப்ேில் விசொரதணக் த ைி லொக் அப்ேில் இதளஞர்
ர்
ரணம்…
எல்லொ கைொதலக் ொட்சி ளிலும் ேரேரப்ேொ
ரணம்….
என்ற
கசய்ைி
ைொன்
ஃப்ளொஷ் ஆனது.
சவி, ேல வருேங் ளொ , கைொதல ொட்சிேில் கூே, கசய்ைி தள ய ட் ொட்ேொள்... இப்ேடி ஒரு கசய்ைி ேரேரப்ேொ ைன் ஆேிசில் கநடுயநர ொ விசு, சிறிது ஓய்கவடுக்
நிலவுவது சவிக்கு கைரிேொது.
ஒரு ய ஸ் ஃதேதல ேொர்த்துக்க ொண்டு இருந்ை
எண்ணி டி.வதே ீ உேிர்ப்ேிக் ,… இந்ை கசய்ைிைொன் 24
All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
அவர்
ண்ணில் உேயன
ேட்ேது... விவரங் தள அவர் ய ட்டுக்க ொண்டு
இருக்கும் யேொது, உள்யள நுதழந்ை கு
ொரும் கைொதல ொட்சிேில் கசொல்லும்
ை வல் தள ய ட்ேொன். ைிதரதே
கவறித்து
ேொர்க்கும்
ஆனொலும், இகைல்லொம்
கு
ொதர
ொறயவ
ண்டு…
ொறொது கு
வருஷம்
“எத்ைதன
ொர்… ஹம்…” கேருமூச்தச
விட்ேொர் விசு. “சொர்… இவன்… அைிர்ச்சி ய
அந்ை சுந்ைரேொண்டியேொே தேேன்…” என்றொன் கு
ொர்
யலொங் .
“என்ன கசொல்ற கு
ொர்…?” விசுவும் அைிர….
“இவன் சுந்ைரேொண்டியேொே கரண்ேொவது சம்சொரத்யைொே தேேன்… ஒயர ேிள்ள…” “சரிேொ ேொர்த்து கசொல்லு கு
ொர்…” ைிதரேில் கைரிந்ை மு த்தை விசுவும்
கூர்ந்து ேொர்த்ைொர். “நல்லொ கைரியும் சொர்… நம்
முரளி ைொன் இவயனொே வக் ீ ல்…
ஆேிசில் நொன் இந்ை தேேதன ேொர்த்து இருக்ய ன்… நம் ிட்ே
ெூனிேரொ
இருந்ைொயன,
அந்ை
ப்ரொக்டிஸ் ேண்றொன்… கேரிே கலவல் இப்யேொ இருக்கு…
என்
ிட்ே கூே,
முரளி…
அவன்
அத
ச்சர்
ஷண்மு
இப்யேொ
அப்ேொதவப்
என்னன்னு கசொல்லி ேீ த்ைிக் ிட்டு இருந்ைொன்… அது முன்னொள்
ரங் நொைன் சொர்
கனக்க்ஷன் எல்லொம் அவங்
ேொண்டியேொே
அவன் ைனிேொ
அவனுக்கு ேத்ைி,
ேொரு
ட்டும் இல்ல… நம்
கேண்தண
இவனுக்கு
ல்ேொணம் யேசி இருக் றைொவும் கசொன்னொன்.” கு
ொர் யேசிக்க ொண்யே யேொ ,… விசுவுக்கு மூதள யவ
ொ
யவதல
கசய்ைது… யவறு சொனல் ள் சிலவற்றிலும் கசொல்லப்ேடும் ை வதல ஊன்றி வனித்ைவர்,…
‘அப்ேனுக்கு
நிதனத்ைொர்... கேரும்ேொலும் ய
ைப்ேொ
கேொறந்து
இருக் ொன்…’
என்று
ல் ைட்டுப் கேண் யள வந்து கசல்லும் ஒரு
நவன ீ கேொட்டிக் ின், ட்தரேல் ரூம் ளில், வொடிக்த ேொளர் ள் அறிேொ
ல், 25
All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
தறத்து
தவக் ப்ேட்ே
ொக ரொவில்,
அவர் ள்
புத ப்ேேம் எடுத்து, ேின்னர் அவர் தள
உதே
ொற்றுவதை
ிரட்டி, ைன் இச்தசக்கு ேணிே
தவத்ைொன்... என அவன் கேேரில் வழக்கு ேைிவொ ி இருப்ேைொ
க்ரஹித்துக்
க ொண்ேொர். “நொன் வட்டுக்கு ீ
ிளம்ேயறன் கு
ொர்…” என்று
ிளம்ேி விட்ேொர் விசு.
வட்டில் ீ நுதழந்ைவுேன், “ரொத்ைிரி சர்வொ எப்யேொ வருவொன் சவி…?” என அவதள ய ட்ேொர். “அவர் வர இன்னும் மூணு நொள் ஆகும் “மூணு நொளொ...? எங்
ொ
ொ…”
ொ யேொேிருக் ொன்...?” ட்தரனிங் ொ
“தஹைரொேொத்க்கு…
ொ
ொ…
ஏன்
ொ
ொ...?
என்ன
விஷேம்...?” “ஒரு ய ஸ் விஷே ொ யேசணும்… யவற எதுவும் முக் ிே ொ இல்ல சவி…” “சொரி
ொ
ொ… அவர் உங்
“எல்லொம் யேொ
யேொ
ிட்ே இன்னுய
சரி ஆ ிடும் சவி
ைன் அதறக்கு வந்ைவருக்ய ொ, இந்ை லொக் அப்
சரிேொ யேசொைதுக்கு…” ொ… நீ வருத்ைப்ேேொயை…”
னின் குண றிந்ைவரொ , ‘சர்வொவுக்கும்
ரணத்ைிற்கும் ஏயைனும் கைொேர்பு இருக்குய ொ...?’ என்ற
ஐேம் வலுப்கேற்றது... ‘ஊரில் இருந்து சர்வொ ைிரும்ேட்டும்... ய ட் லொம்...’ என்று முடிவு கசய்ைொர். ஆனொல் அடுத்ை நொள் விடிேயல யவறு விை ‘ ய
ருதை க்ரூப்
ொ
இருந்ைது.
ம்கேனி MD.சுந்ைரேொண்டி ைிடீர் த து… அந்நிே கசலவொணி
ொசடி… வரு ொன வரி துதறேினர் ைிடீர் கரய்டு’... என அடுத்ை ேரேரப்பு
ஆரம்ேித்ைது.
26 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
விவரம் அறிேொைவர் ளுக்கு, இரண்டும் யவறு யவறு கசய்ைி ள்… ஆனொல் சுந்ைரேொண்டிக்கு,
இரண்ேொவது
குடும்ேம்
இருப்ேது
ேற்றித்
கைரிந்ைவர் ளுக்கு, இது எப்ேடிப்ேட்ே விஷேம் என நன்றொ யவ புரியும்… அவன்
முைல்
இரண்ேொவது
தனவிக்கு
மூன்று
கேண்
ேிள்தள ள்…
அவனின்
தனவிக்குப் ேிறந்ை ஒயர ஆண் வொரிசு ைொன் இப்யேொது லொக்
அப்ேில் இறந்ைது… நேப்ேதவ எல்லொம் சுந்ைரேொண்டிதே கேொறி தவத்து ேிடித்து இருப்ேதை
ொட்டிேது.
விசு, ‘கரண்டும், கரண்டும் நொலு’ என ேங்கு என்ன...?
ணக்கு யேொட்ேொர்… ‘இைில் சர்வொவின்
ேவுயள... அவன் எந்ை விைத்ைிலும் சம்ேந்ைேட்டு இருக்
கூேொது… சவி… சவிக்கு கைரிந்ைொல்… ைொங் “சர்வொ… உன்
ொட்ேொள்...’
ிட்ே யேசணும்….” அவன் ஊரிலிருந்து வந்ைதும் வரொைது ொ
விசு கசொல்ல,... ைந்தை
ன் என்ன யேசினொர் யளொ,... அதறதே விட்டு கவளியே வரும்
யேொது,
இருவர் மு மும் சரி இல்தல,... என்ேதை லல்லியும், சவியும்
வனித்ைனர். சர்வொ, குளித்து, சொப்ேிடும் வதர அத சரண்...?
ொ
ைிேொ
ொ என்ன யேசினொர்...? உன் மு ய
இருந்ைவள், “என்ன ஆச்சு சரி இல்ல...!!”
“ஒரு ய ஸ் விஷே ொ யேசினொர்…” “ஏைொவது ேிரச்சதனேொ சரண்...? அன்தனக்ய ,
ொ
ொ உன்தன ய ட்கும்
யேொயை கேன்ஷனொைொன் இருந்ைொர்…” “நொலு
நொள்
விஷேத்தைப் டுப்ேொ
ழிச்சு,
வட்டுக்கு ீ
யேசுறொர்ன்னொ…
வந்ைவன் நீ யும்
அதை
ிட்ே
அவர்
ேத்ைியே
ைொன்
யவதல
யேசணு
ொ...?”
ய ட்ேவனிேம்,...
“சொரி…” என்ற சவி
ற்ற யேச்தச கைொேர்ந்ைொள்.
27 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
“ஏங் , உங்
மு ய
நொலு நொளொ சரி இல்ல… நீ ங் ளொ கசொல்வங் ீ ன்னு
ேொர்த்யைன்…
இன்தனக்கு,
சர்வொ
வந்ைதும்
வரொைது ொ,
அவன்
ிட்ே
யேசறீங் ...!! என்ன ஆச்சு…?” “ஒரு ய ஸ் விஷே ொ யேசியனொம் “இன்னும் ஒரு வொரத்ைில்
ல்ேொணம் கவச்சு இருக்கு... அதை ேத்ைி அக் தற
ேேல… எந்யநரமும், ய ஸ் “சரி
ொ…”
ட்தே
ட்டிட்டு அழுங் …” லல்லி குதறேே,...
ொ… நொதளல இருந்து முழுக்
வனிக் யறன்… ஓய
ல்ேொண யவதல தள
ட்டுய
வொ…” என்று ச ொைொன ேடுத்ைினொர் விசு.
ைிரு ணத்துக்கு, இன்னும் கரண்யே நொள் ைொன் இருந்ைது… யவதலேில் இருந்து சீக் ிரய ல்ேொண
வந்ை சர்வொ, ஆச்சி ைன் அதறேில், ேிரணவ்யவொடு ஏயைொ
ஏற்ேொடு
ேற்றி
மும்முர
ொ
யேசிக்க ொண்டு
இருப்ேதை
ேொர்த்ைொன்… இருவரிேமும் சில நி ிேங் ள் யேசிேவன், ைன் அதறக்கு கசன்று ஃேிகரஷ் ஆனொன். சவிேின் அதற ைிறந்ைிருக் , உள்யள அவள் இல்தல… வினுயவொடு,
லல்லி
ொ
ஏயைொ வொக்குவொைம்
கசய்வது,
ொற்றுவொக் ில்
ொைில் விழ அவரின் அதறக்கு கசன்றொன். சர்வொதவ
ண்ேவர், “வொ சர்வொ…
ொேி க ொண்டு வரட்ேொ…?”
“யவணொம்… ஈவினிங் யேொஸ் ஆச்சு… ஆ
ொ, சவி எங்
லல்லி
ொ...?”
“ரூம்ல ைொன் இருந்ைொப்ேொ…” ஆம்… ஒரு வழிேொ
சவிேின் கைொேர்ந்ை தூண்டுைலில், லல்லிேிேம் யேசி
விட்ேொன் சர்வொ… இப்யேொது அவதள, ‘லல்லி “சவிக் ொ,
க
ொட்தே
ொடிக்குப்
ொ’ என்றும் அதழக் ிறொன்.
யேொனதைப்
ேொர்த்யைன்…”
ைன்
ப்யள
ஸ்யேஷனில் இருந்து ைதலதேத் தூக் ிே விக் ி கசொல்லவும்,… 28 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
அவன் முடிதே
தலத்து விட்டு,… “ைொங்க்ஸ் ப்யரொ…” என்ற சர்வொ, அவதள
யைடிக்க ொண்டு க ொட்தே
ொடிக்குப் யேொனொன்.
ைன் ஆஸ்ைொன இேத்ைில், வழக்
ொன யேொஸில் அ ர்ந்து இருப்ேவதள
ண்ேவன்,... ‘இப்யேொ எந்ை விஷேத்துக்கு
அப்கசட் ஆ ி, இங்
வந்து
உட் ொர்ந்து இருக் ொ...?’ “யஹ... கசல்ஸ்... இங்
என்ன ேண்ற...?”
ேைில்
அவள்
வரொைைொல்,
மு த்தை
நி
ிர்த்ைினொன்…
ண் ளில்
ண்ண ீயரொடு இருந்ைவதள ேொர்த்து, “சவி, என்ன ஆச்சு…? ஏண்ேொ அழற…?” என்று ேைறினொன். ………. “என் கசல்லத்தை ேொர் அழ கவக் றது…? கசொல்லு அவங் தள ஒரு வழி ேண்ணிடுயறன்….” “வினு கூே சண்தேேொ....? இல்ல, ஆச்சி எைொவது கசொன்னொங் ளொ...? ய க் றதுக்கு ேைில் கசொல்லதலன்னொ, நொன் என்னன்னு நிதனக் றது சவி,…?” இப்யேொது ண் தள
றொரொ
சர்வொ ய ட் ,…
துதேத்ைவள்,…
மூக்த யும்
உறிஞ்சிக்
க ொண்யே,
“ ீழ
யேொலொம்…” என எழ… அவதள எழ விேொ ல் ைடுத்ைவன்… ைன் அரு ில் அவதள அ “என்னேொ, அத்தை, யைொள்
ொ
ொ ஞொே
ொ…?” என்று க ன்த ேொ
ர்த்ைினொன்… ய ட்ேவனின்,
ீ து ைன் மு த்தை புதைத்து… ‘ஆம்...’ என ைதலேதசத்ைவள்,...
ீ ண்டும்
அழுவது
ண்டு…,
அவதள
அதணத்து,
முதுத
ைேவி
க ொடுத்ைொன். க ொஞ்ச யநரம் அழ விட்ேவன், “யேொறும் சவி லல்லி
ொ… இப்யேொ உன்தன ேொர்த்ைொ
ொவும் அழ ஆரம்ேிப்ேொங் … அப்ேடியே வட்ல ீ எல்யலொரும் மூட் 29
All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
அவுட் ஆ ிடுவொங் ... ஆசிர்வொைிப்ேொங்
அத்தையும்,
ொ
கசல்லம்…” என்று ச
ொவும் எங்
இருந்ைொலும் உன்தன
ொைொனப்ேடுத்ைினொன்.
விேொ ல் சவி யைம்ேவும்,… சவிேிேம் கேொறுத ேொ
ஏயையைொ யேசினொன் சர்வொ… அவளும் சில சிறு
வேது சம்ேவங் தள நிதனவு கூர்ந்ைொள். அவன் அதணப்ேில், கேற்யறொர் ளின் நிதனவில்,
ண் மூடி அ
இருந்ை
இருந்ைது…
சவிதே
ேொர்க் ,
சர்வொவுக்கு
என்னவள்… இனி எப்யேொதும் இவள்
ஷ்ே
ண் ளில்
ொ
ண்ண ீதர
ர்ந்து
‘இவள்
ொண கூேொது…’
உறுைி பூண்ேொன். ஒரு வழிேொ
சவி யைறுைல் அதேே… “நீ உன் ரூமுக்கு யேொ… நொன் உனக்கு
சொப்ேிே எைொவது எடுத்துட்டு உன்
ரூமுக்ய
க ொண்டு வயரன்…” என்று
அவன் கசொன்னதை ய ட்டுக ொண்ேொள். குறித்ை நல்ல முஹுர்த்ைத்ைில் தேரவி, கு குடும்ேத்ைினர், சர்வொவின்
ொயலஜ்
ொர், ரஞ்சி, சில்வி, ஆனந்ைி
ற்றும் யேொலீஸ் நண்ேர் ள் சிலர்,
ற்றும் ஒன்றிரண்டு எஞ்சிே கசொந்ைங் ளின் முன், சொம்ேவிேின்
ழுத்ைில்
மூன்று முடிச்சிட்ேொன் சர்யவஸ்வரன். வட்டின் ீ கேரிேவர் ள், ஆசிர்வைித்ைனர்...
வினு,
கேொறுப்ேொன ைம்ேிேொ உைவினொன்...
ன நிதறயவொடு, இவர் ள் வொழ்வொங்கு வொழ விக் ிக்கு
ஓடி ஆடி
ொதல வரயவற்பும்
ஒயர
கு ி
க ொண்ேொட்ேம்…
ொருக்கு
சிறப்ேொ
ேிரணவ்
ல்ேொண யவதல ளில் நேந்து முடிந்ைது.
30 All Rights reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 11
சர்வமும் நீ யே - 12
வவண்மதி
வான்வவளிேில்
வவரங்களாக வ
உலா
வர,...
மின்னும்
ாலித்து அழகுக்கு அழகு யசர்க்க,...
நட்சத்திரங்கள்
இரவும் மலர்ந்தது…
புதுமண தம்பதிேருக்கு அவர்களுக்யகோன தனிவம கிட்டிேது. அவைக்குள் தன் மவனோளின் வரவவ எதிர்யநாக்கி, ஆவலாக வாசவலயே
பார்த்தவாறு சர்வா, கட்டிலில் சாய்ந்து அமர்ந்து இருக்க,... அவன் மனவத வகாள்வளக் வகாண்ட மணவாட்டியோ, உள்யள வந்தும் வராததுமாக,... “எழுந்து வா சரண்… ஒரு முக்கிேமான எழச் வசான்னாள். வகேில்
பால்
வசாம்புடன்,
யவவல இருக்கு…” என அவவன
நாணயமைிே
கன்னங்கள்,
விழியுமாக வருவாவளன்று சர்வா நிவனத்திருக்க,
தவர
யநாக்கிே
சவியோ யநர்மாைாக,
பரபரப்பாக யபசவும், அவளின் யவண்டுயகாளுக்கு அவசந்து வகாடுக்காமல்,
1 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
அவவள தன் புைம் இழுத்தவன், “ஹம்… முக்கிேமான யவவல தாயன…
அவத பார்க்க தான் இங்க காத்துட்டு இருக்யகன்…” என்று வசான்னவனின் அதரங்கள் அவள் காது மடவல உரசிேது.
அவனிடம் இருந்து திமிைி விலகிேவள், அவைவே விட்டு வவளியே யபாக ஆரம்பிக்கவும், “யஹ சவி, எங்கடா
யபாை...? என்ன பண்ை...?” என்று
சர்வாவும் அவள் பின்யன யவறு வழிேின்ைி வசன்ைான். சர்வாவின்
வகவே
பற்ைிக்
வகாண்டு
யவகமாக
படிேிைங்கிே
ஆச்சிேின் அவைக் கதவவ திைக்க, நடப்பது புரிோமல் சர்வாவும் வதாடர்ந்தான்.
சவி,
பின்
அங்கு ஆச்சி, லல்லி, விசு அமர்ந்து யபசிக் வகாண்டு இருந்தனர்… அவைக் கதவு திைக்கும் சத்தத்தில், உவரோடவல நிறுத்தி விட்டு திரும்பி பார்த்தனர். சவிவே கண்டவுடன், “என்ன மா...?” என்று லல்லி யகட்க,... மூவவரயும் நிற்க வசான்னவள், சர்வாவுடன் வணங்கினாள்.
அவர்கள் காலில் விழுந்து
“பதினாறு வசல்வமும் வபற்று ஒரு குவைவும் இல்லாம, இன்வனக்கு யபால என்வனக்கும் இயத சந்யதாஷத்யதாட, நல்ல உடல் நலத்யதாட, பிள்வளச் குட்டியோட யஷமமா வாழணும்…” அவர்கள் வாழ்த்தவும்,...
ஆச்சிவேயும், லல்லிவேயும் தன்யனாடு அவணத்தவள்,… விசுவின் கரத்வத பற்ைி,
“வராம்ப
தாங்க்ஸ்
சந்யதாஷமா இருக்யகன்…
மாமா…
இன்வனக்கு
நான்
வராம்ப
வராம்ப
ஐ லவ் யு ஆல் யசா மச்…” என்றுவிட்டு,
தன்
அத்வதேின் கன்னத்தில் ஒரு முத்தத்வத யவறு பதித்த சவிவே, விடுத்து சர்வாவவ பார்த்து லல்லி முழித்தார். அதன் பின் ஆச்சிேின் அவைவே விட்டு வவளியே வந்து, சர்வாவுடன் வகக் யகார்த்துக்வகாண்டு கவடசி
படிேில்
யதாயளாடு யதாள் உரச படியேைினாள்… மாடிேின்
கால்
வவத்தது
தான்
சவிக்கு
அயலக்காகத் தூக்கிே சர்வா தன் அவைக்கு யபானான்.
வதரியும்…
அவவள
அவவள கட்டிலில் விட்டவன்,… தானும் அருயக அமர்ந்தான்… “இப்யபா உனக்கு சந்யதாஷமா…?” என்று யகட்க,…
2 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“ம் ம்…” என்று நிவைவாக தவலேவசத்தவள், வமேல் பார்வவயுடன் அவன் கழுத்வத சுற்ைி தன் வககவள மாவலோக்கினாள்.
இல்லை வவணவே ீ ஸ்ருதியோடு மீ ட்டினர் சர்வாவும் சவியும்... ஓரப் பார்வை ைசுைான் ீ உயிரின் கயிறில் அைிழுமே ஓரப் பார்வை ைசுைான் ீ உயிரின் கயிறில் அைிழுமே செவ்ைிதழ் ைருடும்மபாது மதகத்தங்கம் உருகுமே
உலகின் ஓவெ அடங்கும்மபாது உயிரின் ஓவெ சதாடங்குமே ைான்னிலா நாணுமே முகிலிழுத்துக் கண் மூடுமே
குங்குேம் ஏன் சூடிமனன் மகாலமுத்தத்தில் கவலயத்தான்
கூவறப்பட்டு ஏன் உடுத்திமனன் கூடல் சபாழுதில் கெங்கத்தான் ேங்வகக் கூந்தல் ேலர்கள் எதற்கு கட்டில்மேமல நசுங்கத்தான் தீபங்கள் அவைப்பமத புதிய சபாருள் நாந்மதடத்தான்... ஆதவன் கீ ழ் வானில் உதிக்க,... துேில் கவலந்த சவி, அருயக உைங்கும் மனம் கவர்ந்த காதல் கள்வனின் முகத்வத விழிேகற்ைாமல் ரசித்துக் வகாண்டிருந்தாள். கண்கவள திைவாமயல அவவள தன்யனாடு அவணத்தவன்,... “மதிேம் வரண்டு மணிக்கு நமக்கு ப்வளட்… நாம ஹனி மூனுக்கு வமாரிஷிேஸ் யபாயைாம் ஹனி,...” என்று அவளின் யதன் அதாரங்கவள நாட,... “நி
மாவா வசால்யை சரண்...?”
“ம்ம்… உன் சரண் உனக்கு வசம சர்ப்வரஸ் வகாடுத்து இருக்யகன்… அதுக்கு எதாவது ஸ்வபஷல் பரிசு இல்வலோ...?” எனவும் வகாஞ்சல்கள் நீ டித்தது.
“யநரமாச்சு… விடு சரண்... கிளம்பணும்…” என குளித்துவிட்டு, பேணத்துக்கு யதவவோன வபாருட்கவள வபட்டிேில் அடுக்க ஆரம்பித்தனர். “நீ மீ திவே எடுத்து வவ சரண்… நான் யபாய், நமக்கு குடிக்க காபி வகாண்டு வயரன்… அப்படியே அத்வதக்
கிட்ட நாம வமாரிஷிேஸ் யபாைது பத்தியும்
வசால்லிடயைன்.”
3 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“நான் யநத்யத லல்லி மா கிட்ட வசால்லிட்யடன்… அப்புைம் நீ , ‘அத்வத விட மாட்டாங்க
சரண்…
ஆச்சி
வசால்லிட்டீன்னா…?”
யவணாம்பாங்க’ன்னு
சாக்கு
“ஆமா… அப்படி வசால்லிட்டாலும்... நீ விட்டுடுவிோ என்ன…?” “வசால்லி மட்டும் பாரு… அப்புைம் தாயன உன் சரண் என்ன வசய்யவன்னு
வதரியும்… ம்...ம்... கீ ழ யபாய் மணிக்கணக்கில் வசல்லம் வகாஞ்சிக்கை யவவலவேல்லாம் வவச்சுக்காம… உடயன வா…” என்று சவிவே இல்லாமல் கீ யழ அனுப்பினான்.
கீ யழ, வடு ீ அவமதிோக இருந்தது… மணி
மனயம
இப்யபாது தான் காவல ஏவழ
வநருங்கிக் வகாண்டு இருந்தது.
“லல்ஸ்…” என தன் அத்வதக்கு சவி குரல் வகாடுக்க,... யதாட்டத்தில் இருந்து உள்யள வந்த லலிதா, தன் மருமகளின் புன்னவக பூசிே பூரிப்பான முகத்வத கண்டு மகிழ்ந்தார்.
“அத்வத, காபி ப்ள ீஸ்…” என லல்லிேின் கழுத்வத கட்டிக்வகாள்ள,... “என்ன….
உன்
புருஷன்,
வகாடுத்தாச்சா…?” எனவும்,...
இப்படி
என்
கிட்ட
ஈஷிக்க
பர்மிஷன்
“என் வசல்ல அத்வத, நான் வகாஞ்சிப்யபன்… அவதல்லாம் ோர் என்ன வசால்லித் தடுக்க முடியும்...?” வகத்தாக சவி வசால்லும் யபாயத,... “என்ன சர்வா…?” என்று லல்லி யகட்க,... அவசரமாக அவர் கழுத்தில் இருந்து வக எடுத்த சவிவே பார்த்து, வாய்
வகாள்ளாமல் சிரித்த லல்லி,... “யநத்து ரிசப்ஷன் முடிஞ்சவுடயன, ‘உங்க மருமகக்
கிட்ட
யபச்சு
வளர்த்துட்யட,
யநரம்
யபாகைது
வதரிோம
இருந்துடாதீங்க… பத்தவர மணிக்கு அவ என் ரூம்ல இல்வலனா… நான் அவ இருக்க
இடத்துல
ஆ
ர்’
ன்னு…!!
உன்
புருஷன்
ஒயர
அலம்பல்…
நீ
என்னடானா, அந்யநரத்துக்கு வந்து என்வனயும், ஆச்சிவேயும் அவணச்சு
ஆசீர்வாதம் வாங்கை… யபாைாததுக்கு முத்தம் யவை… உன் புருஷன் காதுல புவக...” என்று வசால்லி லல்லி சிரிக்க,...
4 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
‘யதைிட்ட சரண்… ஆனாலும் மானத்வத வாங்கிட்டாயன...’ என்று வசல்லமாக நிவனத்தவள்,... தங்கள்
பேணத்வத
பற்ைி
லல்லிேிடம்
வசால்லவும்,
“ம்…
சத்தமா
வசால்லாயத… வினு காதுல விழுந்தயதா… அவ்வளவு தான்… நானும் வயரன்னு அடம் பண்ணுவா… அப்புைம் சர்வா, வினு வரண்டு யபவரயும் நீ தான்
சரிக்கட்டணும்...
வசய்தார்.
சமாளிக்கணும்…”
என்று
அவர்
யமலும்
யகலி
“அத்வத,... என் தங்கம் ல… அவ கிட்ட என்வன மாட்டி விட்டுடாதீங்க…” என்று வகஞ்சிேவவள,...
“சவி…” என்ை சர்வாவின் அவழப்பு தவட வசய்ே,...
“காபி எடுத்துட்டு யபா
சவி… எல்லா பாக்கிங்கும் சீக்கிரமா முடிச்சுடுங்க… வினு, விக்கி எப்படியும் ஸ்கூல் யபாைாங்க… யசா பிரச்சவன இல்வல.”
“பாவம் அத்வத அவங்க… யநத்து, வரண்டும் ஒயர ஆட்டம்… வராம்ப அசதிோ இருக்கும்… யபசாம இன்வனக்கு லீவ் யபாடட்டும்.”
“லீவ் தாயன… அதுக்வகன்ன சவி… தாராளமா யபாடலாயம… அப்படியே நீ
அவங்க கூடயவ இருந்து, வரண்டும் பண்ை யசட்வடக்கும், வம்புக்கும் நீ யே பஞ்சாேத்தும் பண்ணிடு… சரிோ…?” தன்
அத்வதவே
யகட்கவும்,...
முவைத்தவள்,
“ஏன்??…”
என
வடியவல்
பாணிேில்
“அங்க உன் புருஷன் உன்வன கூப்பிட்டு வகாஞ்ச யநரம் ஆச்சு… இப்யபா நீ
யபாகலியோ, அப்புைமா, சர்வா உன்வன விட்டுடுவான்… என்வன தான் பிடிச்சுப்பான்… நீ கிளம்பு… ” என்ைவவர,... “உங்கவள…
இருங்க…
விவரந்தாள் சவி.
வந்து
யபசயைன்…”
என்று
தங்கள்
அவைக்கு
காவல டிபன் யநரம், வினு, பள்ளி வசல்ல மறுத்து அடம் பிடிப்பதும்,
வபரிேவர்கள் அவவள சமாளிப்பதும் முடிந்து, ஒருவழிோக வினு, விக்கி ஸ்கூலுக்கு கிளம்பினர்.
5 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
பிரணவ் மற்றும் விசு, வரயவற்பு நவடப்வபற்ை யஹாட்டல் பில்வல வசட்டில் வசய்ே கிளம்பி வசன்ைனர்.
ஆச்சி வற்புறுத்தி வசால்லவும், சவிவே அவழத்துக்வகாண்டு சர்வா, அருகில் இருந்த யகாவிலுக்கு வசன்று வந்தான். மதிேம்
பன்னிரண்டு
கிளம்பினர்.
மணிக்கு
புதுமண
தம்பதிேர்
ஏர்யபார்ட்டிற்கு
கார் அருயக வந்து யபானில் யபசிக்வகாண்டு இருந்த சர்வா, லல்லியோடு
வளவளத்துக் வகாண்டு, வமதுவாக நடந்து வரும் தன் மவனவிவேயே வவத்தக் கண் எடுக்காமல் ரசித்துக்வகாண்யட இருந்தான். “என்னடி அடி யமல அடி வவச்சு வமதுவா நடந்துட்யட, யதாட்டத்வத யநாட்டம் விடுை...? யநரமாகுது… பாரு, சர்வா காத்துட்டு இருக்கான்.”
“எங்க உன் வழக்கமான வசனம் லல்ஸ்…?” யபசிக்வகாண்யட கார் அருயக வந்து விட்டனர்.
“அதான் உன் வபாறுப்வப சர்வா கிட்ட விட்டாச்யச… இனி அதுக்வகல்லாம் யவவல
இல்ல…
அவனாச்சு…
நீ ோச்சு…
இருந்தாலும்
வசால்லயைன்…
யபாவன வநட்யட மைக்காம சார்ஜ் யபாட்டு வவ… வகேிலயே யபான்
வவச்சுக்யகா… புது ஊர்… வதரிோத இடம்… வநட் வராம்ப யநரம் ஊர் சுத்தாதீங்க…
வபாழுயதாட ரூமுக்கு திரும்பிடுங்க… எங்க இருக்கீ ங்கன்னு
அப்பப்யபா தகவல் வசால்லுங்க… சரிோ…?” என்ை லல்லிவே விடுத்து,...
சர்வாவவ பார்த்து, ‘யகட்டுக்யகா’ என்று பாவவன வசய்து, அர்த்தத்யதாடு
சிரித்த சவி… “பாய் லல்ஸ்… நான் இல்வலன்னு ‘வ ீ ஸ்வகாேவர’ வராம்ப தாளிக்காத…” என இலவச அட்வவஸ் வகாடுத்து விட்டு கிளம்பினாள். வமாரிஷிேஸ்… இந்து மஹா சமுத்திரத்தில் இேற்வக எழில் வகாஞ்சும் அழகான தீவு.
யதன்நிலவுக்வகன வந்து தங்கிேிருந்த ஐந்து நாட்களும், ஐந்து வநாடிகளாக கவரந்து விட்டிருந்தன, சவி, சர்வாவிற்கு.
6 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“இன்வனக்யக கிளம்பணுமா...?” என்று சர்வாவின் மீ வசவே திருகிேவள்,
“திங்கட்கிழவம தாயன நீ மறுபடியும் யவவலேில் யசரணும்…? நாவளக்கு, இல்ல, சண்யட கிளம்பி இருக்கலாம் சரண்,...” சவி குவைபட,...
“முக்கிேமான யவவல இருக்கு சிலக்ஸ்… இன்வனக்கு கிளம்பினா தான் சரிோ இருக்கும்…” “என்யனாட யவவல…?”
இருக்கைவத
என
விட
அப்படி
‘முக்கிேமான’வில்
என்ன
அழுத்தம்
விவளோட்டு வதானித்தது சவிேின் குரலில்.
உனக்கு
வகாடுத்து
முக்கிேமான
சிரித்துக்வகாண்யட யகட்டவளுக்கு, சர்வா வசான்ன பதிவலத் முடிேவில்வல…
யகட்டாலும்,
தான் நம்ப
“என்ன வசால்ைீங்க சரண்…?” என்று திவகத்தவளிடம்,... “நான் வசால்ைவத வகாஞ்சம் யகாபப்படாம யகளு சவி…” என விளக்கம்
வகாடுத்தவவன வவைித்த சாம்பவி, “யபசாயத நீ … திட்டம் யபாட்டு என்வன
ஏமாத்திட்யட…” என்ைாள் கண்களில் கண்ண ீர் வபருக… அவன் வசான்ன வசய்திவே
ர ீ ணிக்க இேலாமல், பரிதவித்தாள்.
அதன் பின், அன்று மாவல வசன்வன திரும்பும் வவர இருவரும் யபசிக்
வகாள்ளவில்வல... சர்வா என்னயவா யபச்சு வகாடுத்துக்வகாண்யட தான் இருந்தான்… ஆனால், ‘ஆம்… இல்வல’ என தவல அவசப்பது தவிர, சவி அவனிடம் வாவேத் திைக்கவில்வல.
இருவரும் வடு ீ வந்து யசர்ந்தவுடன், ஹாலில் இருந்த வினு வாசலுக்கு ஓடி வந்து சவிவே கட்டிக்வகாண்டாள்…
“அம்… ம்மா,… ஆச்சி,… சவிக்கா வந்தாச்சு…” என்று உற்சாகமாகக் குரல் வகாடுத்தவள்,...
“என்வன விட்டுட்டு நீ மட்டும் ஏன் வமாரிஷிேஸ் யபான சவிக்கா...? எனக்கு ஸ்கூல் லீவ் விடும் யபாது, நாம எல்யலாருமா யபாய் இருக்கலாம் இல்ல...
ாலிோ ஊர் சுத்தி இருக்கலாம்… உன் யபச்சு டூ கா…” என்று யகாபம் யபால்
வசால்ல,...
7 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
அவளுக்கு தக்க பதிவல சவி வகாடுத்துக்வகாண்டிருக்கும் யபாயத ஆச்சி, லல்லி, விக்கி, ஹாலுக்கு வந்து விட்டனர். வாங்கி
வந்த
பரிசு
வபாருட்கவள
அவனவருக்கும்
வகாடுத்துவிட்டு,
எல்யலாரிடமும் யபசினாலும், சவிக்கு மனயம ஆைவில்வல… அவளது உள்ளம் யமயல தன் இருந்தது.
அவைக்கு வசன்று விட்ட சர்வாவிடயம நிவலத்து
அவர்களுடன் சாதாரணமாக யபசினாலும், யமயல மாடி மீ து ஒரு கண் வவத்திருந்த சவிவே கண்ட லல்லி,… ஊருக்கு வசல்லும் யபாது இருந்த உற்சாகம், அவளிடம், இன்று இல்வல என்பவத கவனிக்க தவைவில்வல. “பேண கவளப்பு இருந்தா யபாய் வரஸ்ட் எடுடா சவி…” “இல்ல அத்வத… வகாஞ்ச யநரம் உங்கயளாடயவ இங்க இருக்யகன்…” என்று சுரத்யத இல்லாமல் வசான்ன சவி, அத்வதேின் யதாள் சாய்ந்தாள். இரவு உணவு யவவள… உணவு யமவ
ேில் எல்யலாருயம ஒன்ைாக அமர்ந்து இருக்க… லல்லியோடு
யசர்ந்து உணவவ பரிமாைி வகாண்டிருந்தாள் சவி.
“நாவளக்கு நானும், சவியும் தனிக்குடித்தனம் யபாயைாம்… அவ காயலஜ் பக்கத்தில… ஃபிளாட் பார்த்துட்யடன்…” சர்வா வமதுயவ குண்வட வச,... ீ உணவு யமவ
ேில் அமர்ந்து இருந்த அவனவரும் அதிர்ந்தனர்.
“என்ன சவி மா இவதல்லாம்...?” என லல்லி கலங்க,... “அவளுக்யக
இன்வனக்கு
முழுக்கமுழுக்க சர்வாவிடம்,...
தான்
நான்
விவரம்
வசான்யனன்…
இது
என் முடிவு… எனக்கு இது தான் சரின்னு படுது…” என்ை
“யவணாம் சர்வா… அதான் இப்யபா எல்லாம் சரி ஆகிடுச்சு இல்ல ப்பா…” லல்லி வகஞ்ச,...
விசுயவா, ோர் முகத்வதயும் நிமிர்ந்து பார்க்காமல் அவமதிோக யகட்டுக் வகாண்டு இருந்தார்.
8 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“நீ ஏன் லல்லி, அவன் கிட்ட வகஞ்சை...? விடும்மா… சார்... வபரிே மனுஷன் ஆகிட்டார்…
அவங்க
இஷ்டம்
பர்வதத்திடம்,...
யபால
விட்டுடு…”
யகாபமாக
யபசிே
“ஆச்சி…” சர்வா ஆரம்பிக்கும் யபாயத,... வகவே காட்டி ‘நிறுத்து’ என வசவக வசய்தவர்,... “யபாதும் டா… இனி ஒரு வார்த்வத யபசாயத… எங்களுக்கு இந்த விஷேத்வத, ஒரு தகவலா மட்டுயம வசால்லணும்னு
வசால்லிேிருக்யக…
காப்பாத்திக்கயைாம்…” என்ைவர்,...
எங்க
மரிோவதவே
நாங்க
“பிரணவ், யபாய் தின காவலண்டவரக் வகாண்டு வா…” என்று அவவன பணித்தார்.
‘வபரிேவங்கவள கலந்து யபசைது இல்ல… அப்புைம் எதுக்கு வபத்தவங்கன்னு இருக்யகாம்…? அவங்கவங்க இஷ்டத்துக்கு முடிவவடுக்கைது… வநவனச்சது யபால்
நடந்துக்க
யவண்டிேது…
நாள்,
கிழவம,
இல்ல...’ பர்வதம் வதாடர்ந்து புலம்பினார்.
ஒண்ணும்
பார்க்கைது
“நாவளக்கு நாள் எப்படின்னு பாரு லல்லி…” என்ைவர்,… காவலண்டவர அலசி, “ஞாேித்துகிழவம நாள் நல்லாதான் இருக்கு… ஆனா காவல நாலவர யபாலயவ பால் காய்ச்சணும் லல்லி,…”
மகவன பார்த்து, “சவிக்கு நாம கல்ோண சீர் வரிவசன்னு வபருசா யசர்த்தும்
வவக்கவலயே விசு,... நீ என்ன பண்ை…” என்று அடுத்த கட்ட யவவலகவள வரிவசப் படுத்த ஆரம்பித்த பர்வதத்திடம்,... “ஆச்சி… அது…” என சர்வா ஆரம்பிக்க,.. “நான் உன் கிட்ட யபசவல…” என்று சர்வாவவ அடக்கிேவர்,... “விசு..,
நீ
அவங்க
குடும்பம்
நடத்த
என்வனன்ன
யதவவயோ,
அந்த
வபாருட்கவள எல்லாம் நாவளக்யக பார்த்து வாங்கிடு… யவை என்ன லல்லி
பண்ணனும்...? அது எதுவா இருந்தாலும் நீ யும் விசுவும் கலந்து முடிவு பண்ணுங்க…” யவகமாக வபாரிந்தவர் தன் அவைக்கு வசன்று விட்டார்.
வினுவும், விக்கியும் கூட ஆச்சிேின் யகாப குரலில் அடங்கிவிட்டனர்… பிரணவ் அவர்கவள யமயல அவழத்து வசன்று விட்டான்.
9 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
விசுவும், சர்வாவும் தத்தம் அவைக்கு வசன்று விட்டனர்… சவி தான் உணவு யமவ லல்லி
ேில் தனியே அமர்ந்து இருந்தாள். தன் பாட்டில்
பாத்திரங்கவள
வசய்துக்வகாண்டு இருந்தார்.
ஒழித்து வவக்கும்
யவவலவேச்
‘யகாபமாக யபசிேதால் ஆச்சிக்கு மூச்சு இழுக்குயம...’ என்று கவவல பட்ட சவி, ஆச்சிேின் அவைக்கு எழுந்து வசன்ைாள். எப்யபாதும்
தன் மருந்வத
எடுத்துக்வகாள்ள
அவயளாடு மல்லுக்கு
நிற்பவயரா, இன்று தாயன இன்யஹலவர உபயோகப்படுத்திக் இருந்தார்…
வநபுவலசவர
அவர்
பேன்படுத்த
உதவிே
எப்படிோவது யபசி அவர் மனவச மாத்த பார்க்கியைன்
சவி,..
வகாண்டு “நான்
ஆச்சி… திடீர்ன்னு
இப்படி வசால்லவும், காவலல இருந்து எனக்கு மனயச சரி இல்வல… எவ்யளா வசால்லியும் பிடிவாதமா இருக்கார்,” என்க…
“நீ ஏன் சவி, மூஞ்சிவேத் தூக்கி வவச்சுட்டு இருக்க...? அவன் பிடிவாதம் தான்
எனக்கு நல்லா வதரியுயம… அவவன இன்வனக்கு, யநத்தா பார்க்கயைன்…? அதனால தான், நான் அதிகம் யபசாம, அடுத்து என்னன்னு காரிேங்கவள பார்க்க வசால்லி விசு கிட்ட வசான்யனன்… விடு சவி மா… இத்தவன
வருஷமா, அவனுக்கு தான் வநனச்சவத வசஞ்யச பழகிடுச்சு… அவவன வசால்லியும் குத்தமில்ல… இந்த விசு, ஆனா ஊனா அவவன வட்வட ீ விட்டு யபாடான்னா…
அவனும் தான் என்ன பண்ணுவான்…? யராஷக்காரன்…
இப்படி தான் வசஞ்சு வவப்பான்…” “அப்யபா
கண்டிப்பா
நாங்க
தனிோ
யபாய்த்தான்
ஆகணுமா
ஆச்சி...?”
நம்பாமல் கண்ண ீர் தளும்ப யகட்கும் யபரனின் மவனவிவே, பாவமாக பார்த்த வபரிேவர்,…
“உன்வன ஒண்யண ஒண்ணு யகட்டுக்கயைன் சவி…
அவன் யகாபக்காரன்,
முசுடு தான்… சட்டுன்னு எவதோவது யோசிக்காம வசஞ்சுடுவான்… நீ தான் வகாஞ்சம் வபாறுவமயோட குடும்பத்வத சரிோன படி நடத்தணும் சவி மா… நான்
ஒரு பாவி…
கவடசி
காலம்
வவர
நான்
வபாட்யடாட,
பூயவாட
சுமங்கலிோ இருக்கணும்னு, அவன் அம்மா வட்வட ீ விட்டு யபானதால, அவன்
தாத்தா
சீக்கா
படுத்தப்ப,
அவவர
கவனிச்சுக்கிட்யடயன
ஒழிே,
10 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
கவனிப்பாரில்லாம பார்த்துக்கவல.” “நாங்க
தான்
அவனுக்கும் நீ ோவது
இருந்த
பச்ச
புத்திேில்லாம
எங்கயளாட
பிள்வளோன
அவவன
இன்வனக்கு
இவவன
விட்டு
சரிோ
வகாடுத்துட்யடாம்…
வவரேிலும்
ஒட்டுதயல
வரல...
எதுக்காகவும், எந்த சந்தர்பத்திவலயும் அவவன வக விட்டுடாத
தாேி…” சவிேின் வகவே பிடித்துக்வகாண்டு, அவர் கண் கலங்க,… ஆச்சி வசான்னதின் உண்வம சுட... “நீ கண்வணயே
என்
கிட்ட
ஒப்பவடச்சு
கவவல படாத ஆச்சி… உன்
இருக்க…
அதுல
வவங்காேம்
உரிக்கும்யபாது வர கண்ண ீவரத் தவிர, யவை எந்தக் கண்ண ீரும் வர இந்த சவி விட மாட்டா…” என சவி சூளுவரக்க,…
“அடி யபாக்கிரி… என் யபரன் தான் உனக்கு சரி…” என அவள் கன்னத்வத வசல்லமாக திருகினார் பர்வதம்.
ஊஞ்சலில் தனியே அமர்ந்து இருந்த லல்லிேின் மடிேில் தவல வவத்து படுத்தவள்… தங்கவள
அவயராடு
மைந்து
யபச
ஆரம்பித்தாள்…
யபசிக்வகாண்யட
அத்வதயும்,
இருக்க…
மருமகளும்
யநரம்
பதிவனான்ைவரவே தாண்டிேவதக் கூட இருவரும் உணரவில்வல. ‘இவ இன்னும் இைங்கி வர….
இரவு
கீ ழ என்ன வசஞ்சுட்டு இருக்கா...?’ சர்வா அவவள யதடி
அவவன கண்ட லல்லி… அப்யபாது தான் யநரத்வத கவனித்துவிட்டு… “நீ
ரூமுக்குப் யபா சவி… பால் சூடு பண்ணி எடுத்துட்டு யபா டா…” என்று அவவள அனுப்பி வவத்தார்.
யமலும் பத்து நிமிடங்கள் கழிந்த பின், வமதுயவ சர்வாவின் அவைேின் உள்யள நுவழந்தவள்,…
‘நங்..’ என்று பால் தம்ப்ளவர படுக்வக அருயக
இருந்த யடபிளில் வவத்து விட்டு, யபசாமல் கட்டிலின் மறுபுைம் யபாய் படுத்தாள்.
“அத்வத கிட்ட வசல்லம் வகாஞ்சிோச்சா சின்ன பாப்பா...?” கிண்டலாக சர்வா யகட்க….
வமௌனம் மட்டுயம பதிலாக அவனுக்கு கிவடத்தது.
11 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
சவிேின்
வமௌனத்வத
கண்டுக்வகாள்ளாமல்,
அவவள
முேன்ைவவன, அவள் தடுக்கவும்,...
அவணக்க
வவடுக்வகன அவவள தன் புைம் திருப்பிேவன், அவள் முகத்வத தன்வன யநாக்கி
நிமிர்த்தினான்...
“இங்க
பாரு
சவி,...
உனக்கு
பிடிக்குயதா
இல்வலயோ… நான் இப்யபா யபசைவத நீ கவனமா யகட்டுக்கை…” ஆவண யபால் வசான்னவன்,...
“உனக்கும், எனக்கும் நடுவுல எதுவும் வரவத நான் விரும்பல… அது
நமக்குள்ள ஏற்படை சண்வடோ இருந்தாலும் கூட… எந்த சண்வடயும் ஒரு நாளுக்கு யமல யபாக கூடாது… இப்படி நாள் பூரா யபசாம, வமௌன விரதம் இருக்கைதுங்கைது… கண்டிப்பா… யநா… சண்வட பாட்டுக்கு ஒரு வசடுல யபாகட்டும்… எது எப்படி இருந்தாலும், தூக்கம்
வராது
சிலக்ஸ்…”
என்று
நீ பக்கத்துல இல்லாம எனக்கு
வசான்னவன்,
அவள்
மறுப்வபயும்
வபாருட்படுத்தாது அவணத்துக் வகாண்யட உைங்க முேற்சித்தான்.
“விடுடா…” தள்ளி விட முேன்ைவள்,… “உனக்கு ஒரு நிோேம்… எனக்கு மட்டும் யவைோ…?”
“நமக்கு கல்ோணம் ஆகி இன்னும் முழுசா ஒரு வாரம் கூட முடிேல… ஆனா,
அதுக்குள்ளயே
நான்
பக்கத்துல
இல்லாம
ஐோவுக்கு,
இருக்க
முடிோது…! தூக்கம் வரல…! அயத மாதிரி தாயன எனக்கும் இருக்கும்… நான் பிைந்ததுயலர்ந்து
கூட
இருக்கை
என்
அத்வதவே…
நான்
எப்படி
அவங்வகல்லாம் இல்லாம, தனிோ யவை வட்டில் ீ இருப்யபன்… யோசிச்சிோ நீ …?”
“அப்யபா
நீ
வட்யடாட ீ
மாப்பிள்வளோ
தான்
கல்ோணம்
வசஞ்சு
இருக்கணும்… வமாவைக்காயத… ப்...ச்ச்… பாரு சவி… எனக்கும் மனசுன்னு ஒண்ணு இருக்குங்கை நிவனப்பு உனக்கு இருக்கா இல்வலோ…?”
“ஒரு அளவுக்கு யமல, சில விஷேங்கள… வபாறுத்து யபாக, ஹம்… கஷ்டமா இருக்கு டா…” எரிச்சலில் ஆரம்பித்து, இவைஞ்சி, வகஞ்சுவது யபால, யவவலல
எப்படியும்
ட்ரான்ஸ்ஃபர்
நிச்சேம்…
அப்யபா
கூட
என்
வரமாட்டிோ...? அது யபால வநனச்சுக்யகா சவி…” என்று முடித்தான்.
“என் கூட
12 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“நீ யவணா யபா… நான் அத்வத, மாமாவவ விட்டு எங்யகயும் வரமாட்யடன்… என்வன கல்ோணம் பண்ணிக்கிட்டு, அப்புைம் இப்படிச் நான் உன் பின்னாடியே வந்துடுயவன்னு வநனச்சிோ...?”
வசான்னா, உடயன
ஓோது யபசுபவளின், பிடிவாத வமௌனம் சர்வாவுக்கு புதிேது… சவிேின் இந்த பரிமாணம் அவன் அைிோதது... நாள் முழுதும் அவளின் பாராமுகம், யபாதாவதன்று இப்யபாது அவள் யபசிேவதயும் யகட்டு எரிச்சலானவன்,... “சின்ன விஷேத்வத
வபருசு பண்ணாயத சவி… நாவளக்கு நாம வரண்டு
யபரும் தனிக்குடித்தனம் யபாயைாம்… நீ கண்டிப்பா என்யனாட இருக்கைதுக்கு வந்து
தான்
ஆகணும்…
அங்கங்க
எத்தவன
வபாண்ணுங்க,
தனிக்குடித்தனம் யபாலாம்னு புருஷவன நச்சு பண்ைாங்க… இங்க நானா அவத ஏற்பாடு வசஞ்சா, நீ இப்படி அழிச்சாட்டிேம் பண்ை…!! நீ வர… வந்தா
சந்யதாஷம்… அப்புைம் உன் இஷ்டம்… யலட் ஆச்சு… எனக்கு நாவளக்கு நிவைே யவவல இருக்கு…” அவன் கண் மூடிேவுடன் உைங்கியும் விட்டான்.
சவிக்கு ஆோசமாக இருந்தது… ‘தான் நிவனத்தது என்ன…? இப்யபாது நடப்பது என்ன…? சர்வா, அவளுக்கு வகாடுத்து இருப்பது எப்யபர்ப்பட்ட அதிர்ச்சி…!!
என்ைாவது
தான்
இந்தக்
கல்ோணத்தின்
மூலம்
வசய்ே
நிவனத்தவத சாதிக்க முடியுமா…?’ இந்த நிவனவுகளினூயட இரவு முழுதும் சரிோக உைங்காமல் தவித்தவள், அருயக படுத்து நிச்சலனமாக நித்திவர வகாண்டிருப்பவவன, கண்களால் உறுத்து, மனதில் வறுத்து, தாளித்துக் வகாண்டு இருந்தாள். அடுத்த நாள் …….. வழக்கத்வத
விட
மிகமிக
யநரத்வதக் கடத்த,…. வபாறுவம
இழந்த
சர்வா,
வபாறுவமோக
“மூவர்ஸ்
‘தோராகியைன்’
இன்னும்
வந்துடுவாங்களாம்… வமயசஜ் வந்து இருக்கு…
அவர
மணி நீ
சவி
யநரத்தில்
உன் யபானுக்கு
வட்யடாட ீ அட்ரவச வடக்ஸ்ட் அனுப்பி இருக்யகன்… கிளம்பி அப்புைமா வா…” என கீ யழ வந்தான்.
என்று
புது
வபாறுவமோ
லல்லிேிடம் தான் மட்டும் அப்யபாயத கிளம்புவதாக வசால்ல,
13 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“உங்க வரண்டு யபருக்கும் இதுல டிபன் இருக்கு சர்வா,... சக்குவும், கந்தனும்
உங்களுக்கு ஒத்தாவசோ இருக்க கூட வராங்க… நான் இங்க யவவல முடிஞ்சப்புைம்,
மதிே சாப்பாடு எடுத்துட்டு வயரன்… அட்ரஸ் வமயசஜ்
பண்ணு சர்வா… இன்னும் என்ன பண்ைா அவ…? நீ காபி குடிக்கைதுக்குள்ள அவ தோராகி வந்துடுவா…” அவன் பதிவல எதிர்பாராமல் யபசிே லல்லி, சவிவே கிளப்ப, அவர்கள் அவைக்குள் நுவழந்தார்.
சவிக்கு யவப்பிவல அடித்தவர், வகயோடு அவவளயும் அவழத்து வந்தார். “யதங்க்ஸ் லல்லி ம்மா…” என்று முகத்தில் புன்னவகயோடு சர்வா கிளம்ப… சவியோ, தன் அத்வதவே முவைத்துக்வகாண்யட அவனுடன் வசன்ைாள்.
“இது தான் நம்ம ஃபிளாட்…” என்ைான் சர்வா, இரண்டாம் மாடிேில் இருந்த அந்த
மூன்று
படுக்வக
அவை
வகாண்ட,
அப்பார்ட்வமண்ட் கதவவ திைந்து விட்டு,...
அழகான
அடக்கமான
“இந்த காம்பவுண்ட் வராம்ப பாதுகாப்பான இடம் சவி… இந்த வடு ீ கூட ஒரு
IAS ஆபீ சயராடதுதான்… 3 பில்டிங்லயும் முக்கால்வாசி யபர் IAS, IPS ஆபீ சர்ஸ் தான்…” அவன் பாட்டுக்கு அடுக்கி வகாண்யட யபானான். ஒரு
வழிோக
படுத்திே
வஹதராபாத்தில்
வபாருட்கவள,
வவத்தனர்.
வட்டின் ீ
இருக்கும் உள்யள
“ஃபிரிட்ஜ் புதுசு சவி... இப்யபா திரும்ப அங்க கிவடச்சது... அதனால அங்யகயே பண்ண முடிோது…”
யபாது
அவன்
வகாண்டு
உபயோகப்
வந்து
இைக்கி
ட்வரனிங் யபானப்ப, வடம்
வாங்கிட்யடன்…
இன்வனக்யக ஆன்
அவன் அப்படி வசான்னவுடன், மிகவும் நன்ைாக ப்ளான் வசய்து சர்வா காரிேம் சாதித்துக்
வகாண்டதாக சவி யமலும் யகாபமுற்ைாள்… வட்டில் ீ
சர்வா ஒருவயன வபரும்பாலும் யபசினான்.
கந்தயனாடு அவன் கட்டிவல ஒழுங்குபடுத்தும் யவவலவே வசய்ே,… சக்கு, அடுக்கவளேில் சாமான்கவள அடுக்க, சவிக்கு உதவினாள்.
இருவருக்கு யதவவோன பாத்திரங்கள் யபாதுமானதாகயவ இருந்தது.
14 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“ஹூம்…
தம்பி
அங்க
தனிே
வபாங்கி
சாப்பிட்டாரு
யபால…
எப்படிவேல்லாம் கஷ்டப்பட்டுயதா…?” சக்கு அங்கலாய்த்தார்.
தனிோ
சக்கு வசால்லச்வசால்ல சவி மளிவக லிஸ்ட்வட எழுதினாள்… “சவி மா,...
பக்கத்து வட்ல ீ யகட்டு, இங்க எது நல்ல கவடன்னு விசாரி கண்ணு… இன்வனக்யக கவடேில இந்த லிஸ்வடக் வகாண்டு வகாடுத்தா, நாவளக்யக, வட்டுக்யக ீ வடலிவரி
வசஞ்சுடுவாங்க…” அனுபவம் வாய்ந்த சக்கு, தன்
ஆயலாசவனவே வசான்னார்.
இதற்குள் லல்லி, குழந்வதகயளாடு வந்துவிட,... “நீ ஏண்டா காயலஜ் கட் பண்ண...?” அவர்கவள அவழத்து பிரணவ்வவ சவி திட்டவும்…
வந்திருந்த
“லூசு… சவிக்கா... இன்வனக்கு சனிக்கிழவம… அவர நாள் தான் காயலஜ்…” “பிரணவ்…”என்று லல்லி அதட்ட…. வினியும், விக்கியும் வழக்கம் யபால் கலாட்டா மதிேம், அவனவரும்
வசய்ே ஆரம்பித்தனர்...
ஒன்ைாக அமர்ந்து உணவு உண்டனர்… அதன் பின்
எல்யலாருக்கும், வாயும் தன் பாட்டில் கவத யபசிேது, வககளும் யவவல வசய்தது.
பின் மாவலக்குள், ஒரு அளவிற்கு எல்லாவற்வையும் பிரித்து அடுக்கி விட்டனர்.
“சர்வா, இப்யபாவதக்கு, அங்க வட்ல ீ நம்ம கிட்ட இருக்க எக்ஸ்ட்ரா காஸ் சிலிண்டவரக் காவலல வகாண்டு வந்துடலாம்…” “நான் ஏற்கனயவ வர
ிஸ்டர் வசஞ்சுட்யடன்…
இன்னும் ஒரு வாரத்தில்
வந்துடும் லல்லி ம்மா… அது வர வவரக்கும் இண்டக்க்ஷன் ஸ்டவ்தான் இருக்யக… அட்
ஸ்ட் வசஞ்சுக்கலாம்…”
கணவனின் பதிலில், ‘ம்… ஆள்… நல்லாயவ, சவமப்பார் யபால…’ அவள் நிவனப்பில் கல்வலத் தூக்கிப் யபாடுவது யபால,... “என்ன…?
அவவன
யோசிக்கைிோ…?
சவமக்க
பிச்சுடுயவன்
விட்டுட்டு, பிச்சு…
நீ
ாலிோ
ஒழுங்கா
இருக்கலாம்னு
வட்வட ீ
நல்லா
15 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
வவச்சுக்யகா… உனக்கு நான் அத்வத மட்டும் இல்ல… மாமிோரும் நான் தான்…” லல்லி அவளின் எண்ணப் யபாக்வக உணர்ந்து அதற்கு தவட யபாட ,...
ஏற்கனயவ காவலேியலயே, அவரிடம் வாங்கிக் கட்டிக்வகாண்ட எரிச்சலும் யசர, சர்வாவவ முவைத்தாள்.
‘ஆ… ஹா… ஏற்கனயவ என் யமல வசம யகாபமா இருக்கைவவள, இந்த லல்லி
மா,...
இன்னும்
இல்ல
ஏத்தி
விடுைாங்க…’
என்று
நிவனத்து,
வநாடிேில்,... “என் சவிக்கு வசய்ோம, ோருக்கு வசய்ே யபாயைன் லல்லி மா…
இந்த வருஷம் அவளுக்கு எக்ஸாம் இருக்கு… நிவைே படிக்கை யவவல யவை… நானும் வஹல்ப் வசஞ்சா தாயன, அவளால சமாளிக்க முடியும்…” என்று கூவட பூவவ அவள் தவலேில் கவிழ்த்தான்.
ஆனால் சவி தான் மவலேிைங்குயவனா என்று உச்சாணிக் வகாம்பில் நின்று இருந்தாயள…!! வட்வட ீ சக்குவும், குமுதாவும், வபருக்கி சுத்தப்படுத்தினர்… யகாலம் யபாட்டு,
காவலேில், பால் காய்ச்ச யதவவோன வபாருட்கவள தோராக எடுத்து வவத்துவிட்டு, வடு ீ திரும்பினர் அவனவரும். வட்டிற்கு ீ வந்த பின், லல்லிவே யகள்வி யகட்யட துவளத்து விட்டார் பர்வதம் ஆச்சி.
மஞ்சள்
பூசி,
குங்குமப்
வகாதித்துக்வகாண்டு
வபாட்டும்,
இருந்த
பூவும்
பால்
வவக்கப்பட்ட
வபாங்கி
பாத்திரத்தில்
வழிந்தது…
‘அப்பா,
சர்யவஸ்வரா… நீ தான் துவண… இவங்க நல்ல படிோ குடும்பம் நடத்த வழி வசய்…” பர்வதம் இவைவனிடம் யவண்டினார்.
“அவங்க கிட்ட நீ ங்கயள குடுங்கம்மா…” என்று விசு உந்த… இருவவரயும் ஒன்ைாக நிற்க வவத்து,... “இவத பிடிங்க…” என்று ஒரு கவவர அவர்களின் வககளில் வவத்தார் ஆச்சி. “என்ன ஆச்சி,...?” என்ை சவிேிடம்,... “கட்டில், பீ யரா, யசாஃபா லாம் ஆர்டர் வசஞ்சாச்சு மா… வர வாரம் வகாண்டு வந்து யபாட்டுடுவான்… அதுக்கான ரசீது…” என்று விசு பதில் வசான்னார்.
16 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“இவதல்லாம் பாராமயலயே,... “எங்க
யவணாம்ன்னு
கடவம…
எங்க
வசான்யனன்ல…”
வபாண்ணுக்கு
வசய்ே
வசய்யுயைாம் சர்வா…” என்று ஆச்சி வசால்ல,...
என்ை
சர்வாவவ
யவண்டிேவத
தான்
“என்யனாட பவழே கட்டில் உள்யள வபட்ரூம்லயும், இயதா யசாஃபா இங்க ஹால்லயும் இருக்கு… தண்டமா, இருக்கை வபாருவளயே திரும்ப வாங்க யவண்டாயமன்னு
யநத்யத
வசால்ல
வந்யதன்…
அதட்ட யவண்டிேது…” சர்வா முணுமுணுக்க,... “மூணு
வபட்
யதவவப்படும்… சவி
ரூம்
இருக்யக
சரண்…
விசு
சரிவேன்று
அதனால
சும்மா
கட்டில்
எப்படியும்
தவலேவசத்தார்…
“நிவைே
யசாஃபா மட்டும் கான்சல் பண்ணிடலாம் மாமா…” என்று
வசான்னதற்கு,
சாமான்கவள
எல்லாத்துக்கும்
யசர்த்துட்டா,
ட்ரான்ஸ்ஃபர்
வந்தா,
வடு ீ
கஷ்டம்…” என்று சர்வா மீ ண்டும் மறுக்க, அவவன கண்
மாத்தும்
யபாது
ாவடேில் சவி
அடக்கினாள். காவல டிபனுக்கு பின், விசு குடும்பத்யதாடு விவட வபை… அது வவர எல்லாவற்வையும்
ாலிோக எடுத்துக்வகாண்ட வினு… அப்யபாது தான் சவி
தங்கயளாடு வரவில்வல என்பவத உணர்ந்தாள்... ‘சவிவே விட்டு பிரிே மாட்யடன்..’.
என்று
வினு
அவளிடம் எடுபடவில்வல.
அழுது
அடம்
பிடிக்க…
எந்த
சமாதானமும்
“நீ ஏன் இங்க இருக்க யபாை...? அங்க நம்ம வட்லயே ீ இரு சவிக்கா… சர்வா அண்ணா, யவணா இங்க இருக்கட்டும்… நீ வா… நம்ம வட்டுக்கு, ீ நாம யபாகலாம்…” என்று சவிேின் வகவே விடாமல் அழுதவவள,...
கவடசிோக ஒரு வழிோக, “யஹ வினு மா… உன்வன நான் லஞ்சுக்கு யமக் வடானால்ட்ஸ்ஸுக்கு
கூட்டிட்டு
யபாலாம்னு
நிவனச்யசன்…
நீ
இப்படி
அழுதா… அழுமூஞ்சிவே எல்லாம் நான் கூட்டிட்டு யபாகமாட்யடன்…” என்று வசால்லி, யவறு சில கவடகளுக்கும் அவழத்து வசல்வதாக பிரணவ் உறுதி வகாடுத்த பின் தான், அங்கிருந்து கிளம்ப வினு ஒத்துக்வகாண்டாள். “பாய்
வீ
ஸ்வகாேர்…
நல்ல
சமத்து
பிள்வளங்களா
இருக்கணும்…
அம்மாவவ படுத்தாதீங்க… ஓயக வா…? ஆச்சிவே, பார்த்துக்யகா லல்ஸ்… அத்வதக்கு வஹல்ப் வசய்டா, பிரணவ்… உன் மருந்வத யவளா யவவளக்கு 17 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
மைக்காம சாப்பிடு ஆச்சி… உடம்வப பார்த்துக்யகாங்க மாமா…” ஏயதா அவர்கள் யவறு நாட்டுக்கு யபாவது யபால், ஆேிரம் அைிவுவரகள் வசால்லி, சவி யகட் வவர காருடன் கூடயவ யபாய் வழி அனுப்பினாள். சர்வாவிற்கு
தான்
வபாறுவம
வகாஞ்சம்
கம்மி
ஆேிற்யை…
கடுப்பாகி
விட்டான்… ‘இன்னும் வகாஞ்ச யநரத்தில் யபான்ல எப்படியும் யபசப் யபாைா… அப்புைம் நாவளக்கு சாேங்காலம் காயலஜ் முடிஞ்சு, அங்க யபாேிட்டு தான்
வர யபாைா… அதுக்வகதுக்கு இப்யபாயவ இவ்யளா சீன் யபாடைா …?’ மனதில் வபாருமினான். வட்டிற்குள் ீ
நுவழந்தவுடன்,
“இப்யபா
சந்யதாஷமா
உனக்கு
சரண்…?
பார்த்தல்ல… வினு எவ்யளா அப்வசட் ஆனான்னு…? எல்லாம் உன்னால தான்…” அதற்குள் ஃபிளாட்
அயசாசியேஷனின் வசக்ரட்டரி சர்வாவவ, பார்க்க வர
வசால்லி தகவல் அனுப்ப, ‘தப்பித்யதாம்’ என அவவர காண வசன்ைான்.
மறுநாள் காவல யநர பரபரப்பு… சவமேல் வதரிந்து இருந்தாலும், தனிோக எல்லாவற்வையும்
சமாளித்து
சவிக்கு
பழக்கம்
இல்வல…
வகாஞ்சம்
தடுமாைினாள்… சர்வா அவளுக்கு முடிந்த அளவு வக வகாடுத்துவிட்டு கிளம்பினான். ஒரு வார விடுப்புக்கு பின், யவவலக்கு வசன்ைதால், சர்வாவுக்கு நாள் முழுவதும் ஓய்வில்லாமல் யவவல இருந்தது... அன்று இரவு வவகு யநரம் கழித்யத வடு ீ வந்தான். தன்னிடம்
உள்ள
சாவிவேக்
வகாண்டு
கதவவ
திைந்தவவன,
“ஹாய்
அத்தான்…” என்று தூக்கக் கலக்கத்யதாடு வகாட்டாவி விட்டுக் வகாண்யட வரயவற்ைது, பிரணவ். அவவன
பார்த்தவுடன் தான் ‘அச்யசா… சவிக்கு தனிோ படுக்கைதுன்னா
பேமாச்யச…’ என்று நிவனவு வந்தவனாக, “எப்யபா வந்யத பிரணவ்…?” என்ைவனிடம்,...
“பத்தவர மணிக்கு அத்தான்… சவி
க்கா… வகாஞ்சம் பேந்துட்டா… இங்க
வாயேண்டா ன்னா… அதான் கிளம்பி வந்யதன்…”
18 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“சாரி பிரணவ்,... எனக்கு இந்த விஷேம் ஸ்ட்வரக் ஆகல… இங்க, நீ படுக்க
வமத்வதக் கூட இல்வல… உன்வன யசாஃபா ல படுக்க வசால்லிட்டு, அவ அங்க நிம்மதிோ தூங்கைாளா…?”
“தட்ஸ் ஓயக அத்தான்… யநரமாச்சு… யபாய் படுங்க…” என்று அவனுக்கு இரவு வணக்கம் வசால்லி விட்டுப் படுத்தான்.
வமதுயவ, அவள் உைக்கம் கவலோமல், சர்வா அவள் பக்கத்தில் கட்டிலில் படுத்து, தன் கரத்வத அவள் இவடேில் யபாட,... “ஆஆஆஆஆஆ…” என்று அலைிக் வகாண்டு, சவி எழுந்து விட்டாள். “யஹ…
வசல்லம்…
நான்
தான்…
ஓயக…
கூல்…
கூல்…
உன்யனாட
சரண்டா…” என அவன் எடுத்துச் வசால்லியும் அவள் உடல் நடுங்குவது நிற்கவில்வல.
“என்ன அத்தான்…?” என்று குரல் வகாடுத்த பிரணவ்க்கு, உரிே பதில்
வகாடுத்த சர்வா, அவவள சமாதானப்படுத்தி படுக்க வவப்பதற்குள் பாடு பட்டு விட்டான். அடுத்த நாள்…. சவமேல் அவைேில் பிசிோக இருந்த சவிேிடம் வந்த சர்வா,… ஹால் யசாஃபாவில் தன் மச்சினன் ஆழ்ந்து உைங்குவவத உறுதி வசய்துக்வகாண்டு, “சவி… யநத்து வநட் ஏன் அப்படி கத்தியன…?
அக்கம் பக்கம் ோரும்
யகட்டிருந்தா என்ன நிவனப்பாங்க...?” சற்று கடுவமோகயவ யகட்டான். அவவன யகாபமாக முவைத்தவள், யவவலவே வதாடர,…
“நீ சின்ன பிள்வள இல்ல சவி… நாவளக்கு நமக்கு குழந்வத பிைந்தப்புைம், அந்த குழந்வதக்கு நீ தான் யரால் மாடல்… இப்படி,
ஒண்ணும்
இல்லாத
விஷேத்துக்கு எல்லாம் பேந்துட்டிருந்தா யவவலக்கு ஆகாது…” பதில் தராமல், சப்பாத்தி மாவவ அவள் அடித்து பிவசயும் யவகத்தியலயே
அவளின் யகாபம் புரிந்தாலும், “இங்க பாரு வசல்லம்… இப்யபா நீ சாம்பவி சர்யவஸ்வரன்
டா…
ஒரு
யபாலீஸ்
வதாட்டதுக்வகல்லாம் பேப்படலாமா…?”
ஆஃபிசயராட
மவனவி,
இப்படி
19 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“உனக்கு வதரிேமான வபாண்டாட்டி யவணும்னா, அதுக்யகத்த வபாண்வண பார்த்து கல்ோணம் வசஞ்சு இருக்க யவண்டிேது தாயன…”
“என்ன பண்ைது சிலக்ஸ்... எனக்கு இந்த சவி குட்டிவே தாயன வராம்ப வராம்பப் பிடிச்சு இருக்கு…” தன் மூக்கால் அவள் கன்னத்வத உரசிேவாயை, தன் வகாஞ்சவலனும் கூவட ஐவஸ அவள் மீ து வகாட்டினான்.
அதில் இளகிே சவி, “நல்லாயவ சமாளிக்கை சரண்… நான் என்ன பண்ண...? எப்யபாவும் தனிோ இருந்து பழக்கம் இல்ல…” என்று சிணுங்க,...
“பாரு கண்ணம்மா… இங்க ஒரு பேமும் இல்ல… இருபத்திநாலு மணி யநரமும் வாசலில் கூர்க்கா இருக்கார்… என்ட்ரி யபான் வசதி இருக்கு… நீ
இங்க உள்யள இருந்யத யகமராவில் பார்த்து, கதவவ திைந்து விட்டா தான், ோருயம உள்யள நுவழே முடியும்… இவ்வளவு வசதிவேயும் யோசிச்சு பார்த்து தான், வாடவக
ாஸ்திோனாலும் பரவாேில்வலன்னு, இங்யகயே
ஃபிளாட்வடப் பார்த்து நாம குடி வரதுக்கு ஏற்பாடு வசஞ்யசன்… எந்யநரமும்,
எதாவது ஒரு ஆபிசர் வட்டு ீ யபாலீஸ் வசக்யூரிட்டி யவை, கீ ழ நடமாடிட்யட இருக்காங்க… நான் பக்கத்து வட்டு ீ ஆன்ட்டி கிட்ட வசால்லி வவக்கியைன்… நீ யும்,
சாேங்காலம்
சீக்கிரம்
இன்ட்யரா வசஞ்சுக்யகா…” அவன்
வசான்னவத
வந்துட்டா
யகட்டவளுக்கு,
யபாய்
அவன்
பார்த்து,
அவங்ககிட்ட
வசால்லிேது
எல்லாம்
நிோேமாக பட்டாலும்… அங்யக வட்டில் ீ எல்யலாருடனும், மகிழ்ச்சிோக, நிம்மதிோக
இருப்பவத
விட்டுவிட்டு
இங்யக
இப்படி
யவண்டிே அவசிேம் என்ன…? என்று எரிச்சலாக வந்தது.
அவஸ்வத
பட
மவனவிேின் மனயவாட்டத்வத அைிோமல், “ஆனா... நீ இப்படி பேப்படைது
கூட நல்லா தான் இருக்கு சிலக்ஸ்… என்ன பார்க்குை…?” கண்கள் குறும்பில் மின்ன அவவள உரசி நின்று சர்வா வசால்ல,...
அவன் வசான்னதன் அர்த்தம் புரிே… “ச்… யபாடா… உன்வன…” என அவவன சவி வகேில் இருந்த பூரிக் கட்வடோல் அடிக்க வர…
“யபச்சு, யபச்சா இருக்கணும் வசல்ல குட்டி… யவணாம்… பிரணவ் ஹாலில் தூங்கிட்டு இருக்கான் பாரு… அவன் பாவம்… உன்னால, இருக்க மாட்டான்…”
சரிோ தூங்கி
20 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
இதற்குள்
இவர்களின்
ஆரவாரத்தில்
எழுந்துவிட்ட
பிரணவ்,
‘முதல்
யவவலோக இன்வனக்யக மாமா ஆர்டர் வசஞ்ச கட்டிவல வடலிவர் வசய்ே வசால்லணும்…
எப்படியும்
அக்கா
பண்ை
கலாட்டாவவ
நிறுத்த
யபாைதில்வல… அட்லீஸ்ட் நாம வபட்லோவது படுக்கலாம்...’ என்று முடிவு வசய்தான்.
யநரத்யதாடு அவரவர் யவவல, கல்லூரிக்கு கிளம்பி வசன்ைனர். அன்று இரயவ சர்வாவிடம் தன் எண்ணத்வத வதரிவித்தாள் சவி… “யநரம் காலம் பார்க்காம ஓடை யவவல உங்கயளாடது... அதனால…” “ம்… அதனால… வசால்ல ஆரம்பிச்சவத முடி…” “அது வந்து, பிரணவ் இருக்கான் ல… அவன் ஏன் நம்ம கூட இங்யகயே இருக்க கூடாது…? எனக்கு துவணக்கும் ஆச்சு…”
ஆழ மூச்வசடுத்து, மனதில் ஒன்ைில் இருந்து பத்து வவர எண்ணி, தன்வன
நிதானப்படுத்திக் வகாண்டு, “உன்கிட்ட காவலேில் அவ்வளவு யநரம் எடுத்து வசால்லியும், நீ , என் யபச்வச யகட்கை மாதிரி இல்வல…!”
“வசால்ைது சுலபம் சரண்… அவன் இங்க இருக்கைதில் உனக்கு ஏன் விருப்பம் இல்வல…?”
“உன்வன பாதுகாப்பா வளர்க்கயைன்னு வசால்லி, இப்படி கூட்டுக்குள்யள
வவச்சு வபாத்தி, எல்லாத்துக்கும் அடுத்தவங்கவள அண்டி இருக்கும் படி வளர்த்தவங்கவள வசால்லணும்…” தன்
அத்வத,
மாமாவவ,
குவை வசான்னவுடன்,
இவருக்கு
“ம்…
தான்
குழந்வத வளர்ப்பில் Ph.D பட்டம் வகாடுத்து இருக்காங்க… நான் யவணும்,... என் தம்பி மட்டும் யவணாமா…?” என்று முனக,..
“பிரணவ் இங்க இருக்கைதில் எனக்கு எப்பவும் எந்தப் பிரச்சவனயும் இல்ல… ஆனா,
இப்யபாவதக்கு
வாழ்க்வகவே
யலட்டானாலும்,
யவணாம்…
பேப்படாம தனிோ
வாழ
இருக்க,
அதுக்கு
என்ன
கத்துக்கணும்… சமாளிக்க,
நீ
காரணம்னா…
நான்
வட்டுக்கு ீ
பேப்படயவ
நீ ,
வர
கூடாது…
இவதல்லாம் உனக்கு பழகைதுக்காகயவ, இங்க நாம மட்டும் தான் இருக்கப் யபாயைாம்… இன்வனாரு முவை இவத பத்தி யபச எனக்கு இஷ்டம் இல்வல…
21 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
இனி
யமலும்,
சாம்பவி
மஹாயதவன்
எனக்கு
யவணாம்…
Mrs.
சர்யவஸ்வரனா உன்வன மாத்திக்யகா… உனக்கு அது தான் நல்லது…”
அவனுக்கு பழிப்பு காட்டி விட்டு, தங்கள் அவைக்குள் யபாய் உம்வமன்று முகத்வத
வவத்துக்வகாண்டு,
வில்வல.
இருந்தவவள,
சர்வா
அடுத்த சில நாட்கள், இரவு வட்டுக்கு ீ வருவதற்கு இருந்தால்,
சர்வா
முன்கூட்டியே
அவளுக்கு
கண்டுக்வகாள்ள
யநரம் ஆகும் யபால்
வசால்லி
விடுவான்…
இருந்தாலும், அவன் வரும் யநரம் வவர உைங்காமல், படிக்கியைன் யபர்வழி என்று முழித்துக்வகாண்டு உட்கார்ந்து இருப்பாள் சவி. ________________________________________ ‘வதாழிலதிபர் சுந்தரபாண்டி மீ து சுமத்தப்பட்ட ஊழல் குற்ைச்சாட்டில் திடீர் திருப்பம்…’ வசய்தி தாளின் முதல் பக்கயம பரபரப்பு வசய்தி தாங்கி வந்தது.
மீ டிோவில், சுந்தரபாண்டி வழக்கு தான் முக்கிேமாக இடம்வபற்ைது… பல அரசிேல்
வபரும்
அவ்வப்யபாது
புள்ளிகள்
திடுக்கிடும்
இந்த
வழக்கில்
தகவல்கள்
ஆர்வத்யதாடு காத்திருந்தனர். ________________________________________ ‘மாமா
வட்டில் ீ
இருக்கியைன்…
சம்பந்தப்பட்டிருப்பதால்,
ஏதாவது
இன்வனக்கு
வவளிவரும்
வநட்
மாமா
என்று
வட்டுக்கு ீ
கண்டிப்பா வாங்க…’ வந்திருந்த குறுஞ்வசய்திவே பார்த்த சர்வாவுக்கு,
பதில் வகாடுக்க கூட யநரம் இல்வல... இரண்டு முவை சவி அவழத்த யபாது கூட
சர்வாவால்
யபச
முடிேவில்வல…
புது
வழக்கு
விசாரவணேில், தீவிரமாக அவலந்து வகாண்டு இருந்தான்.
ஒன்ைின்
ஹால் கடிகாரம், மணி பத்து என்பவத வதரிவிக்க பத்து முவை அடித்து ஓய்ந்தது…
“சர்வா
இன்னும்
வரலிோ
சவி
மா...?
யபான்
யபாயடன்
அவனுக்கு...” “இல்ல ஆச்சி… யவவல யநரத்தில் அவரா பண்ணா தான் உண்டு… நீ ங்க படுங்க… காவலல அவர் கிட்ட யபசுங்க...”
22 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“நீ ஏன் வினு இன்னும் படுக்கல…? யபா கண்ணு… யநரத்யதாட தூங்கு டா…” சின்னவளின்
கன்னம்
படுக்கைல்ல சவி…?”
தட்டி
வசான்னவர்,
“அவளுக்கு
துவணோ
நீ
சவி, ‘ஆம்...’ என்று தவலேவசத்த பின், தன் அவைக்கு வசன்ைார் ஆச்சி. “வா
வினி…
உங்க
அண்ணா
வரும்யபாது
தங்களின் பவழே அவைக்கு வசன்ைனர். பதியனாரு
மணிக்கு
லல்லிேிடம்,...
யமல்
வந்தவவன,....
வரட்டும்…”
“வா
ப்பா
என்று
உைங்க
சர்வா…”
என்ை
“எப்படி இருக்கீ ங்க லல்லி மா…? வினு, விக்கி படுத்துட்டாங்களா…?” “நல்லா இருக்யகன்… ஆமா சர்வா… நீ சாப்பிட வா ப்பா…” “ நான் சாப்ட்டுட்யடன் லல்லிமா…” “சரி ப்பா... ஸ்வட் ீ மட்டுமாவது வகாஞ்சம் சாப்பிடு…” என்ைவர், கிண்ணத்தில்
குலாப்
உண்டான் சர்வா.
ாமூவன
வகாடுத்தார்…
மறுக்காமல்
ஒரு
வாங்கி
மாடிேில் இருந்து இைங்கி வந்த பிரணவ், “ஹாய் அத்தான்…” என,... “ஹாய் பிரணவ்... எப்படி இருக்யக...?” அவயனாடு காயலஜ் கவதகவள சிைிது யநரம் யபசினான். “நான் ஆச்சிவே பார்த்திட்டு வயரன்… பிரணவ் …”
சவிவே கிளம்பி வர வசால்லு
ஆச்சியோடு சர்வா யபசிக்வகாண்டு இருக்க,… “வினுவுக்கு துவணோ, அக்கா படுத்துட்டு இருக்கா அத்தான்… உங்கவள யமயல வந்து யபச வசான்னா…” “யபா
ரா
ா…
நீ யும்
யவவலேில்
இருந்து
கவளச்சு
யநரத்யதாட படுங்க…” என்ை ஆச்சிேிடம் விவடவபற்று,...
வந்து
இருக்க…
வினுவின் அவைக் கதவவ தட்டி விட்டு உள்யள வசன்ை சர்வாவிடம்,… “ஷ்… வமதுவா யபசுங்க…” என்ைாள் சவி. 23 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“என்ன இங்க படுத்து இருக்கிை…!! மலரும் நிவனவா...? என்ன வசால்ைா உன்யனாட கூட்டாளி...?”
உைங்கும் வினுவவ மலர்ச்சியோடு பார்த்தவள்… “யமடம் வபரிே வபாண்ணு ஆகிட்டாங்க…
மதிேம்,
அத்வத
வசய்தி
வசான்ன
உடயன,
இங்க
வந்துட்யடன்… வகாஞ்சம் பேந்து யபாய் இருந்தா… சாேங்காலம் தவலக்கு விட்டு, பிட்டு சுத்தியனாம்… நீ ங்க தான் இல்ல…” என்று குவைப்பட்டவளின் யபச்சு, சர்வாவிற்கு விளங்கவில்வல.
சர்வாவின் முகம் பார்த்து, அவனுக்கு விளங்கவில்வல என்று வகாண்டவள், அவனுக்கு விளக்கமாக வசான்னாள்.
புரிந்து
“சரி, அதுக்கு என்வன எதுக்கு வர வசான்ன சவி...?” “சும்மா தான்… நீ ங்க தாயன அவ அண்ணன்… வட்ல ீ வியசஷம்… அதனால வர வசான்யனன்…” “சரி… சரி… யநரமாச்சு கிளம்பலாம் சிலக்ஸ்...” “என்ன விவளோடைீங்களா சரண்...? இப்யபா மணி என்ன...? அது மட்டும் இல்ல... நான் ஒரு வரண்டு, மூணு நாள் வினு கூட இருக்க யபாயைன்.”
“நீ தான் இந்யநரத்தில் விவளோடை… ஒழுங்கா வட்டுக்கு ீ கிளம்பு… ஏயதா ஒரு
சாக்வகச்
வசால்லிக்கிட்டு,
வாரத்தில்
தங்கவலனா, உனக்கு தூக்கம் பிடிக்காயத…”
ஒரு
நாளாவது
இங்க
“அண்ணாவா உனக்கு சில கடவமகள் இருக்கு… இப்படி யபசாயத சரண்…
மாமா யகட்டா வராம்ப வருத்தப்படுவார்… நீ யும் வரண்டு நாள் இங்க தான் இருக்க யபாை…”
“அவதல்லாம் முடிோது சவி… என்வன என் இஷ்டத்துக்கு விடு… இதான் விஷேம்ன்னு நீ யபான்லயே வசால்லி இருக்கலாம்… நான் இப்யபா வந்தயத யவஸ்ட் … அப்யபா நீ நம்ம வட்டுக்கு ீ வரல ல…?”
யகாபமாக யபாகும் சர்வாவவ பார்த்தவளுக்கு, ‘இவனுக்கு குடும்பத்தின் மீ து ஒரு பிடிப்பும், பிவணப்பும் வர தவித்தது.
எப்படி இந்த
வவப்பது…?’ என மனம்
24 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
கல்ோணம்
ஆன
பின்,
முதல்
முவைோக
சர்வாவவ
விட்டு
பிரிந்து,
முழுதாக மூன்று நாள் அங்யக தங்கி இருந்தாள்… வினுவுக்கு வட்டளவில் ீ மட்டுயம சடங்கு வசய்தனர்…
“உன் அண்ணாயவ வசவலக்ட் வசஞ்சார்…
உனக்கு பிடிச்சு இருக்கா...?” அழகான நவக வசட்வட வினுவுக்கு அணிவித்து விட்டு சவி வசால்ல…
“வராம்ப நல்லா இருக்கு சவி க்கா… யதங்க்ஸ் அண்ணா …” என்ைாள் வினு. தங்கள் வட்டுக்கு ீ திரும்பும் வழிேில், காரியலயே காய்ச்சி எடுத்து விட்டான்
சர்வா… “இனியம இப்படி வசய்ோயத சிலக்ஸ்… எதுவா இருந்தாலும் அங்யக இரவு தங்காயத…” என்று சவிேின் காதில் ரத்தம் வரும் அளவுக்கு யபசி தீர்த்தான்.
நாட்கள் யவகமாக நகர… வாரங்கள் கடந்து, மாதங்களும் சிைகடித்துப் பைந்தன.
சர்வா, யவவலயே கதி என்று இருக்க… சவிக்கு, படிப்பு, யவவல, வடு ீ என
யநரயம யபாதவில்வல… வாரத்தில் இரண்டு நாட்கள், காயலஜ் விட்டவுடன் மாவலேில் அத்வத வட்டுக்கு ீ வசன்று விடுவாள் சவி… வபரும்பாலும் இரவு,
சர்வா வந்து அவவள அவழத்து வருவான்… அல்லது பிரணவ் வந்து அவவள ட்ராப் வசய்வான்… சில யநரங்களில் ஆச்சி வற்புறுத்தினால், இரவு அங்யகயே தங்குவான் சர்வா.
கல்ோணத்திற்கு முன்வப விட, விசுவவ தவிர்த்து எல்யலாயராடும் சற்று அதிகம்
யபசினான்
சர்வா…
சவிக்காக
என்று
துவங்கிேது…
ஆம்…
மற்ைவர்களுடன் யபசவில்வல என்ைால், சவி முகத்வத தூக்கி வவத்துக்
வகாள்வாள்… அவள் மூவட வபாறுத்து, வகாஞ்ச யநரம் யபசாமல் இருந்து அவவனப்
படுத்துவாள், அல்லது ஏதாவது ஏடாகூடமாக வசய்து அவவன
வவறுப்யபத்துவாள்… சவிேின் யபச்வச விட, அவளின் வமௌனம் சர்வாவவ வபரிதும்
அவசக்கும்
ஆயுதம்…
அதற்கு
பேந்து
மாை
துவங்கிேவன்,
காலப்யபாக்கில் தன் பிடிவாதத்தில் இருந்து வகாஞ்சமாக இைங்கி வந்து, அவனுக்கும்
அவர்கவள
விதமாகயவ பழகினான்.
பிடிக்கும்
என்பதால்,
அவர்கயளாடு
நல்ல
ஆச்சிக்கு மகிழ்ச்சிோக இருந்தது… “என் சமத்து சக்கவர கட்டி… அப்படி தான் அவவன வழிக்கு வகாண்டு வரணும்…” யபத்திவே சிலாகித்து யபசினார்.
25 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“ஆமா அத்த, அவதல்லாம் சரி… உங்க வபேனும், அவர் வபேனும் சரிோயவ யபசிக்கைது இல்ல… ஆறு மாசத்துக்கும் யமல, இப்படி வரண்டு யபரும் கிழக்கும், யமற்குமா இருக்காங்க… ஆனா நீ ங்க என்னடானா
இவவள
வமச்சிக்கைீங்க…” என தன் மனக்குவைவே சவி மீ து ஏற்ைினார் லலிதா. “என்ன வகாடுவம சவி இது…? எல்லாத்துக்கும் என் தவலவேத் தான்
உருட்டுவங்களா... ீ வலாள்ளு அத்வத உங்களுக்கு… நீ ங்க தான் மாமாவவ வழிக்கு வகாண்டு வரணும்.”
“ஆமா ஆமா… வேசுல வபரிேவர்… அவர் தான் இைங்கி வரணுமா...? உன் புருஷனுக்கு நல்லா வக்காலத்து வாங்கு…”
“ோரு தப்பு வசஞ்சாங்கயளா, அவங்க வமாதல்ல இைங்கி வரட்டும்…” “அப்படி பார்த்தா, உன் மாமா, மனசு மாைி சர்வாயவாட சக நிவனச்ச யநரத்துல, தடாலடிோ முடிவவடுத்து,
மா இருக்க
தனிக்குடித்தனம் யபானது
சர்வா தாயன… அதான் மாமாவுக்கு வருத்தம்… அப்யபா சர்வா தாயன வமாதல்ல சமாதானத்துக்கு வரணும்…”
தன் மருமகளும், அவள் மருமகளும் இடும் வாய் சண்வடவே ரசித்த பர்வதம் … “சபாஷ் சரிோன யபாட்டி…” என வக தட்ட…. “ஆச்… சீ… உனக்கு வகாலஸ்ட்ரால்
ாஸ்தி கூடி ஆகி யபாச்சு…” வபாய்க்
யகாபத்துடன் சவி, விரவல சுட்டி பத்திரம் காட்ட, அவனவருயம கலகலத்து சிரித்தனர்.
இப்படியே காலம் மகிழ்ச்சியும், சந்யதாஷமும் நிவைந்து யவகமாக நகர்ந்தது. அன்று சவிக்கு வகுப்பு கான்சல் ஆனதால், விட்டாள்.
வட்டிற்கு ீ மதிேயம வந்து
தினமும் அவசர கதிேில் ஓடுவதால், வடு ீ வடாக ீ இல்வல… ‘இன்வனக்கு வட்வட ீ சரி வசய்ேலாம்...’
என்று முடிவு வசய்து, வபாருட்கவள அதனதன்
இடத்தில் அடுக்கத் துவங்கினாள் சவி.
சலவவ வசய்து வந்த உடுப்புக்கவள அலமாரிேில் அடுக்கலாம் என்று,
தனவத அடுக்கி முடித்தவள்… சர்வாவின் அலமாரி வகாஞ்சம் கவலந்து
26 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
இருப்பவதக் கண்டு… ‘பாவம் யநரயம இல்வல… நாயம சரி வசய்துடலாம்…’ என்று ஒதுக்க ஆரம்பித்தாள்.
சர்வாவுக்கு, அவள் இவத எல்லாம் வசய்வது பிடிக்காது… “எனக்கு எப்பவும், என்யனாட திங்க்ஸ் எல்லாம் ஒரு ஆர்டர்ல
இருக்கணும்… நீ அடுக்கினா
இடம் மாத்தி வவச்சுடுயவ… அதனால நாயன யநரம் கிவடக்கும் யபாது வசஞ்சுக்கயைன்…” என்று வசால்வான்... ஆனால் அவனுக்கு யநரம் தான் இருப்பதில்வல.
அலமாரிேின் யமல் தட்டில் ஒரு பாக்வகட் வகக்கு தட்டுப்பட… யபப்பரில் ஏயதா சுருட்டி இருப்பது கண்டு, பிரித்து பார்த்த சவி,... கட்டாக ஐந்து லட்சம் ரூபாய்
இருப்பவத
பார்த்து,
‘வட்ல ீ
எதுக்கு
இவ்யளா
பணத்வத
வச்சிருக்கார்...?’ என்று நிவனத்தவள், அவத அப்படியே வவத்து விட்டு, மற்ை யவவலகவள முடித்தாள்.
‘சீக்கிரம் வயரன்… படிக்கை யவவல இருக்கா…? ஃப்ரீோ…? டின்னர்க்கு வவளிே
யபாகலாமா...?’
சர்வாவின் வமயசவ
ப் பார்த்து, ‘வடேர்ட்…
வட்டியல ீ டிபன் வரடி…” என்று சவி பதில் வகாடுத்தாள்.
மாவல ஏழு மணிக்யக வந்த சர்வா, யசாபாவில் அேர்ந்து உைங்கும் சவிவே கண்டான். குளித்து ஃபிவரஷாக வந்தவன்… அவவள எழுப்பினான். “வராம்ப
வடேர்ட்டா
அசந்துட்யடன்…”
இருந்தது
சரண்…
உக்கார்ந்துட்யட
கண்
“நீ யே ஏன் எல்லா யவவலயும் வசஞ்யச சிலக்ஸ்…? நான் வந்து வகாஞ்சம் வசஞ்சு இருப்யபன் இல்ல…” “இன்வனக்கு சீக்கிரம் வந்யதன் சரண்…” என்ைவள், நிவனவு வந்து, எழுந்து
அலமாரிேில் இருந்து அந்த பணக்கட்வட எடுத்து வந்தாள்... “இவதன்ன சரண்… வட்ல ீ இவ்யளா பணம் எதுக்கு...?” அவன்
முன்
அவள்
நீ ட்டிே
யபப்பர்
கட்வட
கண்டவன்…
ஒரு
வநாடி
அதிர்ந்தாலும், முகத்தில் உணர்வுகவள காட்டாமல், “நீ … நீ இவத எங்யக இருந்து எடுத்த...?”
27 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“உன் கப்யபார்ட்வட நீ ட்டா அயரஞ் வசஞ்யசன்… அப்யபா கிவடச்சுது…” “உனக்வகதுக்கு இந்த வண் ீ யவவல…? என் திங்க்ஸ் எவதயும் நீ அடுக்க யவணாம்னு முன்னாடியே வசால்லி இருக்யகன் ல…”
“அவதல்லாம் இருக்கட்டும்… வமாதல்ல நான் யகட்ட யகள்விக்கு பதில் வசால்லு… இவ்வயளா பணத்வத எதுக்கு வட்ல ீ வவச்சு இருக்க சரண்… அதுவும் ஒரு கிழிஞ்ச நியூஸ் யபப்பர்ல சுருட்டி வச்சுருக்க...?”
“என் பிவரண்ட் கிருஷ் அவசரமா யவணும்னான்… அவனுக்காக தான் யநத்து டிரா
பண்யணன்…
கவடசில
இன்வனக்கு
அவன்
எதிர்பார்த்த
வந்து
கவலக்ட்
இடத்துயலர்ந்யத
வசய்துக்கயைன்னான்…
யகஷ்
வந்துடுச்சாம்…
அவவன மீ ட் பண்ண தான் சீக்கிரம் கிளம்பியனன்… ஆனா அந்த ப்யராக்ராம் கான்சல் ஆகிடுச்சு இப்யபா…” யகார்வவோக வசான்னான் சர்வா. “கிருஷ்
அண்ணா
பணம்
யகட்டா,
வசக்
இல்ல
டி.டி.
இருக்கலாயம…? எதுக்குப்பா யகஷா எடுத்து வட்ல ீ வச்சிருக்க…?” “அவன்
அப்படித்தான்
யவணும்னு
யகட்டான்
மா…
விடு…”
வகாடுத்து
என
அந்த
யபச்சுக்கு முற்றுப்புள்ளி வவத்தான். அதற்குள் அவனுக்கு ஏயதா வகயபசி அவழப்பு வர, அவர்கள் யபச்சும் தவட வபற்ைது.
யபான் யபச்சு முடித்து வந்தவன், மீ ண்டும் உைங்கி விட்ட சவிவே எழுப்பி, உணவருந்த வசான்னான்… “வரவர நீ சரிோ சாப்பிடையத இல்வல சவி…”
“யபாதும் சரண்… என் சவமேவல நாயன சாப்பிடைது மாதிரி, யவை ஒரு வகாடுவமயே இல்ல…” “இவத
நான்
வழி
வமாழிகியைன்
வசல்லம்…”
என்று
சர்வா
சிரித்துக்வகாண்யட கண் சிமிட்ட,… “இரு… இரு… நாவளக்கு இட்லிங்கை யபர்ல கல்வல வவக்கயைன்…” “யவணாம் சிலக்ஸ்… மீ பாவம்… எதுவா இருந்தாலும் யபசி தீர்த்துப்யபாம்…” “ஹும்… அந்த பேம் இருக்கட்டும்…”
28 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
அவள் சரிோக உண்பதில்வல என்பது கவவல அளிக்க,… “லல்லி மா கிட்ட வசால்லி,
சவமேலுக்கு
ஒரு
ஆவள
ஏற்பாடு
பண்ண
வசால்லணும்…
“அவதல்லாம் யவணாம் சரண்… நான் யவணா எக்ஸாம்
முடிேை வவர
உனக்கும் எக்ஸாம் வநருங்கிடுச்சு… எல்லாத்வதயும் உன்னால தனிோ சமாளிக்க முடிோது…”
அத்வத கூட யபாய் இருக்யகன்.”
“சான்ஸ் கிவடச்சா யபாதுயம… எப்படா அங்க யபாகலாம்ன்னு காத்துட்டு இருப்பியே…”
“அது இல்ல சரண்… நான் சில சமேம், வநட் வராம்ப யநரம் வவரக்கும்
படிப்யபன்… இல்வல, காவலல வராம்ப சீக்கிரம் முழிச்சுப்யபன்... நீ யும் நாள் பூரா பிசிோ யவவல பண்ை… பாவம்… வடேர்டா இருப்யப… உன் தூக்கமும் வகடும்… அதான் வசால்லயைன்…”
“எதுவா இருந்தாலும் சரி… நீ இங்கயே தான் இருக்க யபாை… இன்வனாரு
முவை இப்படி வசால்லாயத சவி… யவணும்னா, நீ இன்வனாரு வபட்ரூம்ல யபாய் படி… ஆனா தூங்கைதுக்கு என் பக்கத்துல வந்துடணும்.” இரவு
உண்ட
உதவினான்.
பின்னர்
அவளுக்கு
சவமேல்
கட்வட
ஒழுங்குபடுத்த
காவலேில் மிகவும் தாமதமாக எழுந்து, அவசர கதிேில் கிளம்பிக் வகாண்டு இருந்தனர்.
“சீக்கிரம் சவி…” “எனக்கு இன்வனக்கு
காயலஜ் யபாை மூயட இல்ல சரண்… என்னயவா
வராம்ப அசதிோ இருக்கு…”
அவள் வநற்ைிவே வதாட்டு பார்த்தவன்… “ஃபீ வர் இல்ல சவி… யநத்து உன்வன ோரு, இந்த க்ள ீனிங் யவவல வமாத்தமும் இழுத்து யபாட்டுக்கிட்டு பண்ண
வசான்னா…?
இப்யபா
வசால்லிட்டு, வரஸ்ட் எடு…”
பாரு
உடம்பு
முடிேல…
“இல்ல சரண்… இன்வனக்கு ஒரு இன்ட்வரஸ்டிங் பண்ண முடிோது…”
யவணா
லீவ்
யகஸ் இருக்கு… மிஸ்
29 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
“அப்யபா… சரி… காயலஜ்யலர்ந்து, சாேங்காலம் உன் அத்வதவே
பார்க்க
யபா… நான் ராத்திரி வந்து அவழச்சுட்டு வயரன்.” “நி
மாவா
சரண்…?
யதங்க்ஸ்டா…”
வகாடுத்தாள் சவி.
“இப்யபா பாரு… யமடத்யதாட
எம்பி
அவனுக்கு
முகம் எவ்வயளா
ஒரு
முத்தம்
பிரகாசம் ஆகிடுச்சு…”
அவனும் பதிலுக்கு இதவழாற்ைிே பின்னர் தான் கிளம்பினார்கள்.
யவவலக்கு வசன்ை பின்னும், உடல்நிவல இன்னும் சரிோக இல்லாதது யபாலத்
யதான்ை…
அவர்
‘யபசாம
வசான்னது
இருக்கலாம் யபாலிருக்யக...’ என்று நிவனத்தவள்,... சில்விேிடம்
தன்
உடல்நிவலப்
பற்ைி
யபால
லீயவ
வசால்லும்யபாயத…
யபாட்டு
ரஞ்சியும்
ஆபயரஷன் தியேட்டருக்குள் நுவழந்தாள்… குழந்வத பிைப்புக்காக, சில மாதங்கள்
விடுப்பு
எடுத்ததால்,
ரஞ்சி
இன்னும்
தன்
படிப்வப
முடிக்கவில்வல... சவியோடு தான், அவளும் யதர்வு எழுத இருந்தாள்.
“எனக்கு வகாஞ்சம் உடம்புக்கு முடிேல… நான் வட்டுக்கு ீ யபாயைன்…” என்று சவி வசால்லவும், என்னவவன்று ரஞ்சி விசாரித்தாள்.
சவி வசான்ன விவரங்கவள கூர்ந்து கவனித்த ரஞ்சி, “அடி லூயச… நீ எல்லாம் படிச்சு, என்னத்த பண்ண யபாை...?” எனவும்,
“இப்யபா எதுக்கு என்வன நக்கல் பண்ைீங்க…?” என்று சிலுப்பிேவளிடம்,... ரஞ்சி அவளின் சந்யதகத்வத வசால்லி, சில யகள்விகவள யகட்டு, பதிலும் வபற்ைாள்… உடயன சவிக்கு இரத்த பரியசாதவன வசய்தனர்… சவி தாய்வம நிவலவே அவடந்து இருப்பது உறுதிோகிேது.
ரஞ்சியும், சில்வியும் அவவள அவணத்து, மகிழ்ச்சியோடு வாழ்த்தினர். சவிக்கு
உடயன
சர்வாவவ
காண
மனம்
துடித்தது…
‘அத்வதகிட்ட
வசால்லணுயம’… லல்லிவே அவழக்க தன் யபசிவே எடுத்தவள்,… ‘இல்ல யநர்ல வசால்லிக்கலாம்…’ சர்வாவவ அவழத்தாள்.
ஆனால், ஆவவல கட்டுப்படுத்த முடிோமல்
30 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
பதில் இல்வல… ‘சரி, சாேங்காலம் வட்ல ீ வவச்சு, எல்யலார் கிட்டயும் ஒயர சமேத்துல வசால்லிடலாம்…’ மனதுக்குள் முடிவவடுத்த பின் வகாஞ்ச யநரம் யவவலேில் மூழ்கினாள். மிகவும்
கவவலக்கிடமான
ஒரு
யநாோளிவே,
யவறு
தனிோர்
மருத்துவமவனக்கு மாற்ை யவண்டி இருந்தது… துவணக்கு சவி தான் உடன் வசல்ல யவண்டி வந்தது.
“நீ ஆம்புலன்ஸ்ல கூட யபாேிட்டு, யபஷண்வட ட்ரான்ஸ்ஃபர் வசஞ்சப்புைம், அப்படியே அங்க இருந்யத வட்டுக்கு ீ கிளம்பிடு…” சில்வி வசால்ல,… அந்த யபஷண்ட்வட யவறு மருத்துவமவனேில் அனுமதித்த பின்,
அத்வத
வட்டிற்கு ீ யபாக ஆட்யடா பிடிக்க, மருத்துவமவன வளாகத்துக்கு வவளியே வவர நடந்த சவி, பசி எடுக்கவும்,… அருகில் இருந்த ஒரு உணவகத்துக்குள் நுவழந்தாள்.
ஒரு ஸ்மூத்தீ ஆர்டர் வசய்து விட்டு காத்திருந்த யபாது,… வவளியே
யவடிக்வக
பார்த்துக்வகாண்டிருந்தவள்,
மற்வைாரு உணவகத்தில் சர்வாவவ கண்டாள்… சட்வட
அணிந்த
ஒரு
ஆளிடம்,
முன்
தினம்
ன்னல் வழியே
எதிர்புைம்
இருந்த
அழுக்யகைிே யவட்டி,
வட்டில் ீ
கண்ட
அந்த
பணக்கட்வட வகாடுத்துக்வகாண்டு இருந்தான் சர்வா… ஆம்... அயத கட்டு தான்…
அது சுற்ைப்பட்டு
இருந்த தாள் கிழிந்து விட்டதால்,
ஒரு சிகப்பு
பிளாஸ்டிக் உவையுள் சவி தான் மாற்ைி சுருட்டி வவத்தாள்… சந்யதகயம இல்வல…
ஆனால்,
சர்வா
அந்த
வகாடுப்பதற்காக எடுத்தது என்ைாயன…!
பணத்வத
தன்
நண்பனுக்கு
சர்வா, அன்று காவலேில் யூனிஃபார்மில் தான் யவவலக்கு கிளம்பினான்...
கிளம்பும்யபாது, அவன் வகேில் யவறு வபாருட்கள் எதுவும் இல்வல… அவளும் அவனுடன் தான் கிளம்பினாள்… ஆனால் இப்யபாயதா, டீ ஷர்ட்
யபாட்டுக் வகாண்டு, குளிர் கண்ணாடி அணிந்து, காஷுவல் உவடேில் இருக்கிைான்… அப்படிவேன்ைால், வட்டுக்கு ீ யபாய் உவட மாற்ைி, இந்த பணத்வத எடுத்து வந்து இருக்க யவண்டும்… தன் பணி நிமித்தம் மஃப்டிேில் இருக்கிைான் என்யை வவத்துக்வகாண்டாலும், சர்வா ஏன் பணத்வத பற்ைி வபாய் வசான்னான்...? ோர் இந்த ஆள்…? எதற்கு சர்வா அவனிடம் லட்சம் வகாடுக்கிைான்...?
ஐந்து
31 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
வரிவசோக
சவிேின்
மூவளேில்
யதான்ைி,
யகள்விகளுக்கு... விவட தான் அவளிடம் இல்வல…
மனவத
அரித்த
32 All rights reserved to authors
Sarvamum Neeye -12
சர்வமும் நீயே - 13
‘முழுதாக ஐந்து நிமிடம் கூட சர்வா அந்த உணவகத்தில் இருக்கவில்லை... சர்வாவிடம் பணம் வாங்கிே ஆய வ
ா, யவகமாக நடந்து மருத்துவமலை
ாகத்துக்குள் சசன்று மலைந்து விட்டான்… ஆர்டர் சசய்த ஸ்மூத்தீ,
குடிக்கப்படாமல் இருக்க, குழப்பம், படபடப்பு என்று கைலவோை நிலைேில் இருந்த சவிக்கு, குமட்டல் எடுக்கவும், செஸ்ட் ரூமுக்கு சசன்ைாள். பின்ைர்
தன்
இருப்பிடத்திற்கு
வந்து,
சர்வர்
லவத்து
பில்லுக்காை பணத்லத சசலுத்தி விட்டு, அங்கிருந்து கி ஆல
யதடி மீ ண்டும் மருத்துவமலைக்குள்
விட்டு
யபாை
ம்பிைாள்... அந்த
சசல்ைைாம் என்ை அசட்டு
எண்ணத்லத, அவள் உடல்நிலைலே கருத்தில் சகாண்டு லக விட்டாள்… ைல்ைிலே காண சசல்ை யவண்டும், என்பலதயும் மைந்தவ அவர்க
ின் வட்டிற்கு ீ கி
ம்பி வந்தாள்.
ாக, யநயெ
1 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
ஃபி
ாட்டின் உள்ய
நுலழந்தவள், சர்வாவின் அைமாரிலே தலைகீ ழாக
குலடந்து பார்த்தும், முன் திைம் சர்வா லவத்த இடத்தில் மட்டும் அல்ை, யவறு எங்குயம அந்த பணக்கட்டு இல்லை.
பசியும் யசர்ந்ததால், ஏற்கையவ அலுத்துப்யபாய் இருந்தவள், யசார்வு மிக… அப்படியே யசாபாவில் படுத்தாள்… ‘தான் ஒரு யவல
சர்வாலவ யபால்
தான்…
எப்படி
யவறு ோலெோவது பார்த்யதாமா…? இல்லை… இல்லை… அது சர்வா தவிெ,
இங்யக
வட்டில் ீ
இருந்த
பணக்கட்டு
மாேமாக
மலையும்…? தான் கண்டது சர்வாலவத்தான்...’ என்று ஒருவாறு முடிவுக்கு வந்தவள், தன்லை மைந்து அங்யகயே, அப்படியே உைங்கியும் விட்டாள். சவிேின் லகப்யபசி, கண்கள் இெண்டால் உன் கண்கள் இெண்டால்
என்லை கட்டி இழுத்தாய் இழுத்தாய், யபாதாசதை சின்ை சிரிப்பில் ஒரு கள்
சிரிப்பில்
என்லை தள்
ிவிட்டு மூடி மலைத்தாய்...
ிவிட்டு தள்
என்ை பாடலை இலசத்து, விடாமல் அலழக்க… சபேரும் ஒ கண்கல
‘செண்… செண்’… என்ை
ிர்ந்தது.
பிரிக்க முடிோமல் திைந்த சவி, ‘அச்யசா... அத்லத வட்டிற்கு ீ
யபாகவில்லையே’ அமர்ந்தாள்…
எை
யவகமாக
எழ,
தலை
மீ ண்டும் லகப்யபசி ஒைிக்கவும்,...
சுற்ைவும்,
அப்படியே
இந்த முலை அலழப்லப
எடுத்த சவி, யபசாமல் அலமதிோக காதில் லவத்திருந்தாள்.
“ஹாய் சசல்ைம்... காலைை உன் காலை(call) மிஸ் பண்ணிட்யடன்… சசம
பிசி டா… அப்படி, இப்படி, நகெ முடிேை… நான் இன்லைக்கு அப்பா வட்டுக்கு ீ வெ முடிோது... சாரி மா… ஆச்சி கிட்ட, நான் சண்யட வயென்னு சசால்லு சவி… இன்ைிக்கு லநட், பிெணவ்லவ சகாண்டு வந்து விட சசால்லு…” சவி
பதில்
அ
ிக்காமல்
இருப்பலத
உணர்ந்த
சர்வா,...
“நான்
அங்க
வெலைன்னு என் சசல்ைத்துக்கு யகாபமா…? யபச மாட்டிோ…? வெ வெ
சின்ை விஷேத்துக்சகல்ைாம் சண்லட யபாடை சிைக்ஸ்… உடயை இப்படி
சமௌை சாமிோொ யவை ஆகிடுை… டூ பாட்… உன்லை எப்படி மலை இைக்கன்னு எைக்கு நல்ைா சதரியும்டா குட்டிமா… வட்டுக்கு ீ வந்து உன்லை கவைிச்சுக்கயைன்... நான் லநட் வெ யநெமாகும் சசல்ைம்... ஓயக சிைக்ஸ்… 2 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
சவச்சுடுயைன்…” அவள் தன் அத்லதலே காண சசல்ைவில்லை என்பது சர்வாவுக்கு சதரிோததால், தான் அங்யக வெ முடிோது என்ைதால் அவள் யகாபமாக இருப்பதாக எண்ணி, அவள் பதில் யபசாதலத
தான்
சபரிதாக
எடுக்காமல், யபாலை லவத்து விட்டான். ‘காயைஜில் இருந்து கி
ம்ப யநெமாகும்… அதைால் இன்று வெவில்லை...’
என்று ைல்ைிக்கு குறுஞ்சசய்தி அனுப்பி விட்டு, மைம் யக சர்வாவின்
அைமாரிேில்
யதடிவளுக்கு,
ாமல், மீ ண்டும்
விவெங்கள்
எதுவும்
கிலடக்கவில்லை. இெவு பதிசைான்ைலெ மணிக்கு யமல் வட்டிற்கு ீ திரும்பிே சர்வா, யசாபாவில் அமர்ந்த வாக்கியையே உைங்குபவல
கண்டு, ‘சசான்ை யபச்லச யகக்கையத
இல்லை சிைக்ஸ்… அப்படி என்ை
தான் பேயமா…?’ சைித்தவன், தங்கள்
கு
தூக்க முேை… சட்சடை விழித்த சவி…
அலைக்கு சசன்ைான்.
ித்து விட்டு வந்த சர்வா, அவல
அவலை விட்டு விைகிைாள். அவள் அருயக ஒட்டி அமர்ந்து, அவள் தாலடலே தன் லகக “ப்
ீஸ்
சசல்ைம்…
நானும்
சநலைச்யசன்…
ஆைா
சசால்ைிட்யடன்
தாயை…
வெலைங்கைலத, இன்ைமும்
அப்பா
முக்கிேமாை
நல்ை
பாக்கி
அப்புைமும்
இருக்கு
இல்லைைாலும்
உன்யைாட
நீ
யவலை
லபேைா,
என்
திருகிேவைின் விெலை தட்டி விட்டவ “நான்
வட்டுக்கு ீ
அங்க
மைக்காம
எதுக்கு
ிடம்,...
ஜாைிோ
வெணும்னுதான்
முடிேை…
மூக்கு
சிைக்ஸ்க்கு…?”
தாயை
ில் தாங்கி,
யபான்
யமை
அவள்
ஆட்டம்
நான்
சசஞ்சு
யகாவம்,
மூக்லக
யபாட்யட…
செண் இன்லைக்கு சொம்ப லடேர்ட்… நீ இப்படி மூஞ்சிலேத்
தூக்கி சவச்சுக்கிட்டா, எப்படி…? அப்படியே உன் அத்தான் தலைலே சமதுவா மசாஜ் பண்ணு பார்ப்யபாம்…” என்ைவன் அவள் மடிேில் தலை சாய்ந்தான். “இன்லைக்கு யவலைை சொம்ப பிசிோ சர்வா…?” “ஆமாடா சசல்ைம்… இவ்ய நிமிர்த்திடுச்சு...
ைஞ்ச்
ா யநெம் கழுத்து வலெ யவலை, சபண்டு
சாப்பிடக்
கூட
யநெயம
இல்ை
சதரியுமா…?
சாேங்காைம் ஏழு மணிக்கு தான் சாப்பிட்யடன்…” பணிேில் பிஸி என்பலத அவள் புரிந்துக் சகாள்
சவை அவன் அப்படி சசான்ைான்.
3 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
தைக்கு தாயை வலை பின்ைி, அதில் சிக்கி சின்ைா பின்ைமாக யபாவது சதரிோமல், தன் மலைவி ‘ஐயோ, பாவம் என் செண்...’ என்று சமாதாைமாகி விடுவாள் என்று, அன்று நடந்த விவெங்க
ைிோத சர்வா, தன் திைலமலே
நம்பி, ஓவர் ஆக்ட் சகாடுத்துக் சகாண்டிருந்தான். அவைின் கூற்லைக் கண்டுசகாள்
ாத சவி, அவன் கண்கல
உறுத்தவாயை,
“xxx கஃயப ை மதிேம் மிைி மீ ல்ஸ் யபாட்டு இருந்தாயை…? இருந்து சாப்பிட்டு இருக்கைாம் நீ … அவ்ய கி
ா தூெம் வந்துட்டு, சாப்பிடாம உடயை அவசெமா
ம்பிட்ட…!” சமல்ைிதாக ஆைால் உறுதிோக ஒைித்தது சவிேின் குெல்.
சர்வாவின்
முகம்
ஒயெ
சநாடி
மாைிைாலும்,
சுதாரித்தவன்…
எழுந்து
அமர்ந்து, “என்ை சசால்ை சவி…? xxx கஃயப எங்க இருக்கு…? நான் ஏன் அங்க யபாய் சாப்பிடணும்…?”
“சபாய் சசால்ைாயத சர்வா… நான் உன்லை அங்க
பார்த்யதன்… உன் கூட
உட்கார்ந்து யபசிட்டு இருந்த அந்த ஆளு ோரு...? எதுக்கு அவர் கிட்ட அவ்ய
ா பணம் சகாடுத்யத…?”
தை முகத்லத மறுபுைம் திருப்பிேவன், “அது ஏயதா ஒரு யகஸ் சம்பந்தப்பட்ட விஷேம்…
உைக்கு யதலவ இல்ைாத யமட்டர்… விடு சவி…” என்று விட்டு
யசாபாவில் இருந்து எழ முேன்ைவைின் கெம் பற்ைிே சவி, அவலை யநருக்கு யநொக பார்த்து,
“அப்யபா எதுக்கு, அந்தப் பணம் சசான்யை…?” “அசதல்ைாம்
என்
யவலை
கிருஷ் அண்ணாவுக்காகன்னு சபாய்
சம்பந்தப்பட்ட
விஷேம்மா…
விடு
ன்னு
சசான்யைன் இல்லைோ… இசதல்ைாம் சசான்ைாலும், உைக்கு புரிோது…” “நீ சமாதல்ை சசால்ைி பாரு பிடிவாதமாக சவி யகட்க,...
சர்வா… புரிேலைன்ைா விட்டுடயைன்…”
“நான் இப்யபா சொம்ப லடேர்டா இருக்யகன் சவி… மணி பன்சைண்டாகுது... இலத பத்தி யவை ஒரு நாள் யபசைாம்…”
4 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
“ஏதாவது தப்பு பண்ைிோ சர்வா...? மலைக்க தாயை, ஒயெ நா அதுவும் என்கிட்ட …”
பண்ைிோ என்ை…? ஏயதா ஒரு தப்லப
ில் இத்தலை சபாய் சசால்ைிட்டு இருக்க…
அவள் குற்ைச்சாட்டில் சவகுண்டவன்,... “எைக்கு சதரிஞ்சு நான் எந்த தப்பும் சசய்ேை… இப்யபா ஆல
விடு… நான் தூங்க யபாயைன்…”
சர்வா சசல்ை ஆெம்பிக்கவும்…
அவலை பின் சதாடருவதற்காக சட்சடை
எழுந்த சவிக்கு, மேக்கம் வெ… கண்கள் இரு
வும்… “சர்வா…” என்று
அலழத்துக் சகாண்யட மேங்கி சரிே ஆெம்பித்தவல பிடித்து விட்டான் சர்வா… மேங்கி இருந்தவல
,... ஓடி வந்து தாங்கி
கண்ட சர்வாவுக்கு, பலழே
நிலைவுகள் அலைோக எழும்பி வெ… பதைி விட்டான். சவிேின்
யதால
யும்,
கன்ைத்லதயும்
சசய்ே,
யவறு
யோசலை
தட்டிப்
விழிக்கவில்லை என்ைவுடன், பேம் சூழ, மூல எதுவும்
பார்த்தான்…
அவள்
யும் யவலை நிறுத்தம்
வொமல்,
உடயை
லபெவிக்கு
அலழத்தான். “லபெவி ஆன்ட்டி…” ஆைால் அலையபசிலே எடுத்த ெஞ்சியோ, “கங்ொட்ஸ் அண்ணா…” என்று உற்சாகமாக சசால்ைவும்,
“சவி… சவி திரும்ப மேங்கிட்டா… ஆன்ட்டி எங்க ெஞ்சி...?” பதட்டமாக யகட்டவைிடம்,
“யஹ அண்ணா… கூல்… கூல்... இந்த யநெத்தில் இசதல்ைாம் சகஜம்.” “என்ை உ
றுை ெஞ்சி… ஆன்ட்டி எங்க…?”
“கர்ப்பமா
இருக்கும்
யபாது,
இப்படித்தான்
அடிக்கடி
மேக்கம்
வரும்
அண்ணா… இதுக்சகல்ைாம் யபாய் சடன்ஷைாகைாமா…?” “என்ை...!! என்ை சசான்ை ெஞ்சி…?” “அப்யபா, சவி உங்க கிட்ட இன்னும் சசால்ைலைோ அண்ணா...? அடடா… முந்திரிக் சகாட்லடோட்டம் சசாதப்பிட்டியே ெஞ்சி…”
5 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
“இல்ை… நான் இப்யபா தான் வட்டுக்கு ீ வந்யதன்… வந்தவுடயை இப்படி ஆகிடுச்சு…”
“பேப்படாதீங்க அண்ணா…” என்ைதுடன், யமற்சகாண்டு என்ை சசய்வது என்று
ெஞ்சி யபாைில் சசான்ைது யபால் சசய்தான்... சவிக்கு சமதுயவ
மேக்கம் சத
ிே ஆெம்பித்தது.
அலதக் கண்டு நிம்மதிேலடந்த சர்வா, “அப்புைம் யபசயைன்… யதங்க்ஸ் ெஞ்சி…” எை யபசிலே அலணத்தான். அவைிடம் இருந்து நகெ முற்பட்ட அலணத்து, கண்க ஹாப்பி… ப்
ில் நீ ர் து
ிர்க்க…
இறுக்கி
“யஹ… சிைக்ஸ்… ஐ ஆம் யசா
ீஸ்… சசல்ைம்…” என்று அவல
தன் தலைலே அவள் யதா நான் எவ்ய
சவிலே தடுத்தவன், அவல
ில் சாய்த்தவன்,
அலணத்த நிலைேியையே,
“சத்திேமா, இந்த நிமிஷம்
ா சந்யதாஷமா இருக்யகன்னு வார்த்லதோை சசால்ை முடிேை
சவி… நான்… நாம… நமக்குன்னு ஒரு குழந்லத… தாங்க்ஸ் டா சிைக்ஸ்...” அவ
து சநற்ைிேில் முத்தமிட்ட சர்வாவுக்கு, மிகவும் உணர்ச்சி வசப்பட்ட
நிலைேில், யமற்சகாண்டு யபச வார்த்லதகள் எழவில்லை. “என்லை விடு சர்வா…” என்று தள் பாசிடிவ்வா அடுத்த
வந்ததும்,
நிமிஷம்
எவ்ய
உன்கிட்ட
ா
ி அமர்ந்த சவி, “காலைை சடஸ்ட்
சந்யதாஷமா
இலதச்
இருந்யதன்
சசால்ைணும்னு
சதரியுமா…?
உைக்கு
யபான்
பண்ணிைா, நீ எடுக்கயவ இல்ை… சரி, அத்லத கிட்டோவது உடயை சசால்ை ஆலசப்
பட்யடன்…
ஆைா,
உன்
கிட்ட
முதல்ை
சசால்ைைன்ைா
நீ
வருத்தப்படுயவ… அப்சசட் ஆகிடுயவன்னு, வட்ை ீ ோர் கிட்டயும் இன்னும் நான் சசால்ைை… எல்ைாத்லதயும், உடயை உடயை
உன் கிட்ட யஷர்
சசய்துக்க ஆலசப்பட்யடன், படயைன்… ஆைா நீ …? நிலைே விஷேங்கல
என்கிட்யடர்ந்து மலைச்சு, ஏயதயதா சசய்ேை…” குற்ைம் சாட்டும் பார்லவலே அவன் மீ து வசி ீ விட்டு, சமதுவாக எழுந்தவள்… தள் அவல
ாடவும்…
பிடித்தவன்… நிலைவு வந்து, “சாப்பிட்டிோ, இல்லைோ சவி…?”
என்ைதற்கு,
அவள் வழக்கம் யபால் சமௌைத்லதயே பதிைாக தெவும், “மதிேம் கூட நீ சாப்பிடலைோ…?”
6 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
‘இல்லை’ என்று தலை அலசத்தவள்… யசார்ந்து கண்கல அமர்ந்தாள்.
மூடிேவாறு
“சகாஞ்சமாவது அைிவிருக்கா உைக்கு...? எந்த மாதிரி யநெத்தில் எப்படி நடந்துக்கைதுன்னு சதரிோது உைக்கு...? இந்த ைக்க்ஷணத்தில் நீ டாக்டர்
யவை...”
பாத்திெங்கல
மைக்கியைசத்துடன்
சலமேல்
அலைக்கு
ஒரு
யபாய்
உருட்டிைான் சர்வா… மாலைேில் சவி, பால் கூட காய்ச்சி
இருக்கவில்லை.
ஃபிரிட்ஜில் இருந்த தேிரில் சகாஞ்சம் சர்க்கலெ யபாட்டு கைந்து சகாண்டு வந்து அவள் லகேில் சகாடுத்தான்… “இலத சமாதல்ை குடி சவி, நான் யதாலச சுட்டு எடுத்துட்டு வயென்.” யதாலச
வார்த்து,
கூடயவ
முட்லட
ஆம்ைட்டும்
யபாட்டு
அவள்
உண்பதற்காகக் சகாண்டு வந்து பார்த்தால்,... அவன் சகாடுத்து விட்டு யபாை தேிர், சதாடப் படாமல் அப்படியே இருந்தது.
“இசதன்ை பிடிவாதம் சவி…? முதல்ை சாப்பிடு…” யதாலசலே விண்டு அவள் வாய் அருயக சகாண்டு சசல்ை, சவி தலைலே திருப்பவும்,… “ப்
ீஸ் சவி… காலைை சாப்பிட்டது… உன்லை பார்த்தாயை, யசார்ந்து யபாய்
சதரிேை… நீ முதல்ை சாப்பிட்டுட்டு, அப்புைம் சதம்பா என் கூட சண்லட யபாடு…” என்று சகஞ்சிைான்.
அவைின் யகாபம்,சகஞ்சல், சகாஞ்சல் எதற்கும் வாலேத் திைவாமல், கண்
மூடி அமர்ந்து இருந்தவள் யமல், வந்த கட்டுக்கடங்கா யகாபத்லத மிகவும் சிெமப்பட்டு கட்டுப்படுத்திக் சகாண்டு இருந்தான்.
“இப்படிசேல்ைாம் நான் உன்லைக் சகாஞ்சி, சகஞ்சிட்டிருந்தா, நீ சரி வெ
மாட்ட… நான் உன் அத்லத கிட்டயே யபசிக்கயைன்…” என்று லகப்யபசிலே சர்வா எடுக்கவும்,...
“யவணாம் சர்வா…” என்று தட்லட வாங்கிேவளுக்கு, லககள் நடுங்கிை… ‘செண்’
என்ை
அலழப்பு
காதுகளுக்கு தப்பவில்லை.
சகாஞ்ச
யநெமாக
‘சர்வா’
வாைது
அவன்
7 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
அவள்
கெத்லத
விைக்கிேவன்,
வெ,...
அவலைப்
தாயை
தட்லட
வாங்கி,
அவளுக்கு
ஊட்டிைான்… நான்கு வாய் உண்டவள்,... வேிற்லைப் பிெட்டிக் சகாண்டு பிடித்தவாயை
ஓடிச்
சசன்று
வாஷ்யபசிைில்
வாேிசைடுத்தாள். அவளுக்கு
வாலேக்
ஆஸ்வாசப்படுத்திே சர்வா, அவல
கழுவிவிட்டு, த்
தன்
யதா
முகத்லத ில்
துலடத்து
சாய்த்தவாயை,
“என்ைடா பண்ணுது…?” “ப்… ச்… சவறும் வேித்தில் சொம்ப யநெம் இருந்தது… மசக்லகயும் யசர்ந்து, முடிேை… எைக்கு எதுவும் யவண்டாம்…” “நான் ைல்ைிமாவுக்கு யபான் யபாடயைன்…” என்ைவைிடம், “யவணாம்…” அவள் உண்ணாமல் இருக்க, அவன் விட யபாவதில்லை
என்பதால், எலுமிச்லச சாறு யவண்டும் என்ைவளுக்கு, ஜூஸ் யபாட்டு சகாண்டு வந்து குடிக்க லவத்தான். மட்டும்
“இது
பழங்கல
துண்டுகல “சரி
வந்து
எப்படி
சவட்டி
யபாறும்
சகாண்டு
உண்டாள் சவி. படு
சவி…”
சவி…?”
வந்தவன்,
அவள்
படுக்க
என்ைவன்,
யமலும்
வற்புறுத்தி,
உதவிைான்…
படுத்தவனுக்கு, ஆோசத்யதாடு கழிவிெக்கமும் யசர்ந்தது. சவி சசான்ை இைிப்பாை சசய்திலே, அவய சகாண்டாடி
இருக்க
யவண்டும்…
அவள்
ாடு எவ்வ
தன்லையே
சகாஞ்சம்
மிெட்ட,...
மறுபுைம்
சிை
வந்து
வு மகிழ்ச்சிோக
பட்டிைி
யபாட்டு,
வருத்திக் சகாண்டது அவலை மிகவும் பாதித்தது… அங்யக அப்பா வட்டில் ீ இருந்திருந்தால்,
சபரிேவர்கள்
அவல
இப்படி
இருக்க
விட்டிருக்க
மாட்டர்கள்… எத்தலை கண்ணும் கருத்துமாகப் பார்த்துக் சகாள்வார்கள் என்ை யோசலையோடு படுத்திருந்தவலை, அவ
ின் சமல்ைிே யகவல்
கலைத்தது. “யஹ… சவி… ப்ச்… இப்யபா எதுக்கு அழை…? சசால்ைலத யகளு சசல்ைம்…” அவன் ஆறுதல் படுத்த முேை… அவ சகாள்
சசய்தது.
ின் விைகல், சர்வாலவ யகாபம்
8 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
“நான் என்ையமா சபரிே கிரிமிைல் யபாை, என்கிட்யட நீ நடந்துக்கைது நல்ைா இல்லை சவி…” “நீ கிரிமிைல் இல்லைன்னு நான் எப்படி நம்ப...?” சநருப்பாக அவள் யபசிே வார்த்லதகள் தகிக்க…
“அப்யபா… என் யமை உைக்கிருக்க நம்பிக்லக அவ்ய
ா தாைா...?ஆமாமா...
நீ ோரு…? காதைிக்கும் யபாயத என்லை சரிோ நம்பாதவ தாயை…!” அவனும் அவல
வார்த்லதக
ால் சாடிைான்.
“குட் யஜாக்… உைக்கு தான் என் யமை நம்பிக்லக இல்லை சர்வா… அதைாை தான், நீ வச்சிருந்தது
என்ை பணம், எதுக்கு அவ்வய
ா பணத்லத வட்ை ீ
வச்சிருந்த, அலத ோருக்கு சகாடுக்கணும்…? இந்த விஷேத்லத எல்ைாம் என்கிட்யட சசால்ைாம மலைச்சு, நான் யகட்டயபாசதல்ைாம் சபாய்ோ கலத கட்டியை… இலத மட்டும் தான் சபாய் சசால்ைி மலைச்சிோ…? இல்லை... இன்னும் யவை எதாவது இருக்கா...?” “உன்
கிட்யடர்ந்து
இந்த
விஷேத்லத
மலைக்கியைன்ைா,
அதுக்கு
ஒரு
சரிோை காெணம் இருக்கும்… அப்படின்னு நீ ஏன் யோசிக்க மாட்யடங்கை…! எல்ைாத்லதயும் பத்தி யபசைாம்… ஆைா இன்லைக்கு இல்ை சவிமா…” “அதான் எைக்கு இப்யபா ஓெ
வு
சதரிஞ்சாச்சு இல்லை… இன்னும் என்ை
மூடு மந்திெம்…? எல்ைாத்லதயும் இப்யபாயவ சசால்லு... ” “யவணாம்
சவி…
இப்யபா
யபசை
விஷேம்
இல்ை
இசதல்ைாம்…
நீ
சந்யதாஷமா இருக்க யவண்டிே சமேம்… குழந்லத வேத்தில் இருக்கும் யபாது, உைக்கு எதுக்கு யதலவேில்ைாத சடன்ஷன்…?”
“சபாண்டாட்டி எப்படி யபாைா உைக்கு என்ை...? உைக்கு உன் குழந்லத மட்டும்தான் முக்கிேம்… அது மட்டும் நல்ைா இருந்தா யபாதும்… இல்ை...” சவி யகாபமாக யகட்க…
“இப்யபாலதக்கு, மட்டும் இல்ை... எப்யபாலதக்கும், நீ மட்டும்தான் எைக்கு முக்கிேம் சவி… அதைாைதான்… எலதயும் சசால்ை மாட்யடங்கயைன்… உன்யைாட உடம்புக்கும் மைசுக்கும்
எதுவும் ஆகிடக் கூடாயதன்னுதான்,
இப்யபா யபச யவணாம்ன்னு சசால்யைன்…”
9 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
“அப்படி இப்படின்னு சசால்ைி தப்பிக்க பார்க்குை… நான் நம்பும்படி புதுக் கலதலே யஜாடிக்க, இன்னும் சகாஞ்சம் அவகாசம் யவணுமா சர்வா…?”
“உன் கிட்ட சபாய்ோ ஒரு கலதலே யஜாடிச்சு சசால்ை யவண்டிே அவசிேம் எைக்கில்லை… உைக்கு இப்யபா என்ை சதரிஞ்சுக்கணும்…? ஆமா… நான்
ைஞ்சம் வாங்கியைன்… அந்த அஞ்சு ைட்ச ரூபாய், எைக்கு ைஞ்சமா வந்தது தான்… யபாதுமா…?”
கண்கள் சதைித்து விடும் அ என்று தீைமாக அைைிைாள்.
வு அதிர்ச்சிேில் உலைந்தவள்,… “சர்...வா…”
“நீ என்லை பத்தி சவச்சு இருக்கை, சகாஞ்ச நஞ்ச அபிப்ொேமும் கசந்து யபாை அ
வுக்கு, அப்படி ஒண்ணும் சபரிே தப்பு இல்லை இது…”
உச்சகட்ட அதிர்ச்சிேில், யபச்யச வொமல் அவலையே சவைித்தாள். சாம்பவி, அப்படியே தன் தந்லத மகாயதவைின் யநர் வாரிசு தான்… யதவன், எக்காெணம்
சகாண்டும்
சட்டத்துக்கு
யநர்லமேின் மறு உருவம்... சபருலமகல
யபெப் பிள்ல தாத்தா
அகாைமாக
உேிர்
சசேல்படாத துைந்த
மைிதர்…
தன் மகைின்
யும், அவரிடம் இருந்த சமூக சிந்தலைகள் பற்ைியும், இரு களுக்கும் ஊட்டி ஊட்டி
சிவபாைன்…
யபணும்படி வ
புைம்பாக
சிைந்த
வ
யகாட்பாடுகய
ர்த்திருந்தார், சாம்பவிேின் ாடு,
சட்டத்லத
மூச்சாக
ர்க்கப் பட்டவளுக்கு, சட்டத்லத காக்கும் உேரிே பணிேில்
இருக்கும் தன் கணவன் சசான்ைது, ஜீெணித்துக் சகாள் இல்லை.
க் கூடிேதாக
மாமன் மகன், யபாலீஸ்காென் என்ை யபாது, முன்ைர் ஏற்பட்ட அதிர்ச்சிலே விட,
என் கணவன் ஒரு யநர்லமோை, கடலம தவைாத, கலை படிோத
அதிகாரி
என்று
இறுமாந்திருந்தவளுக்கு,
வாங்கியைன்’ என்று சசான்ைது, சகாண்டிருந்த மலைே சசய்து,
விட்டது.
இன்று
அவன்
‘ைஞ்சம்
தன் உேிர்க் காதல் கணவன் மீ து அவள்
வு நம்பிக்லகலே, எரிமலைோக சவடித்து சிதை
வண்ணமேமாை
அவள்
உைலகயே
சநாடிேில்
சாம்பைாக்கி
10 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
11 All Rights reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 13
சர்வமும் நீ யே - 14
உள்ளம்
கவர்ந்த,
சக்தி’ோன,
அவனின்
சவிேின்
இகழ்ச்சி
உேிரான, நிடைந்த
‘தன்னுடைே பார்டவ,
ஆதர்ச,
ஆதார
சர்வாவின்
மனடத
கிழிக்க, அவளுக்கு தன்டன புரிே டவத்து விை யவண்டும் என்ை யவகத்தில்,
தன் பக்கம் தான் நிோேம் இருக்கிைது என்று எண்ணிே சர்வா, ககாட்டும் அடை
மடழோக,
ஒரு
ககாள்டகயுைன்
விளக்க ஆரம்பித்தான்.
கூடிே
அேர்ச்சி, அதிர்ச்சி, எல்ைாம் கைந்து, கைங்கித்
தன்னுடைே
கசேடை
தவித்தவளிைம் உரிே
பதிடை ககாடுக்காமல் ஏயதயதா யபசுபவன், கசால்ை வருவது என்ன என்று பாதி புரிந்தும் புரிோமலும், மைங்க மைங்க விழிப்பவடள பார்த்து,...
“இதுக்கு தான், இது இப்யபா யபசை விஷேம் இல்டை ன்னு கசான்யனன் சவி… இப்யபா பாரு உன் பிடிவாதத்தால், உன் குழப்பம் தான் ஜாஸ்தி ஆகி இருக்கு… யபாய் நிம்மதிோ தூங்கு கசல்ைம்… நாம இடத பத்தி இன்கனாரு நாள் கபாறுடமோ யபசைாம்.” ஒரு
யபாலீஸ்காரனாக,
சர்வா
அப்பழுக்கற்ைவன்
என்று
இத்தடன
நாட்களாக, அவளின் மன சிம்மாசனத்தில் ககாலு வற்ைிருந்தவன் ீ யமல்,
இன்று விழுந்த கரும் புள்ளி மடைோமல், தூக்கம் தன்டன கநருங்காது என்று புரிந்த சவி,... “எதுவா
இருந்தாலும்,
பரவாேில்டை…
இப்யபாயவ
கசால்லு
சர்வா…”
பிடிவாதமாககசான்னவளுக்கு, யமலும் விளக்கம் ககாடுக்க ஆரம்பித்தான்.
1 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“என்டன கபாறுத்தவடர… நான் எந்த தப்பும் கசய்ேை… என் மனசாட்சிப்படி தான் நைக்கயைன்…” என்று சர்வா முடித்த யபாது,...
அவன் கசான்ன விஷேங்கடள, விளக்கங்கடள, சவிோல் ஜீரணிக்கயவ முடிேவில்டை… அழுடக கட்டுக்கைங்காமல் கபருகிேது. “சவி… உன்னாை இடத புரிஞ்சுக்க முடிோது…” “யபாதும் சர்வா… நீ கசான்ன வடரயே யபாதும்… என்னாை முடிேை…” “நாம யவணா பக்கத்துை எதாவது ைாக்ைர் கிட்ை யபாேிட்டு வரைாமா சவி...?” “யவணாம்… ஐ… அம்… ஓயக…” என்ைவள், கண்கடள இறுக மூடி ககாள்ள… அளவுக்கதிகமான நிகழ்வுகளின் தாக்கத்திலும், உைலும் ஓய்வுக்கு ககஞ்ச, உைக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள். சர்வாவுக்கு அேர்ச்சி இருந்தாலும்… உைங்க முடிேவில்டை… முன்னர்,
வைிப்பு வந்த யபாது அவள் இருந்த யகாைம் கண்களில் நிழைாக இருக்க… அவடள பார்த்துக்ககாண்யை படுத்திருந்தான். யநரம் காடை ஐந்டத கநருங்க கநருங்க, ‘நன்ைாக உைங்கி, புத்துணர்வுைன் விழிப்பவள்,
கதளியவாடு
இருப்பாளா…
அல்ைது
எப்படி
நைந்து
ககாள்வாயளா…?’ என பேந்தவன், யோசிக்க ஆரம்பித்தான்… ஒயர வழி பிடிப்பை
அதடன
கசேல்பட்ைான் சர்வா.
பற்றுக்யகாைாக
ககட்டிோக
பிடித்துக்
ககாண்டு
விடிகாடை ஐந்து மணி ஆக இன்னும் ஐந்து நிமிைம் இருந்தது… விசுவின் இல்ைம்... டகப்யபசிேில் ‘சர்வா’ என்று ஒளிரவும்,…. யபான் சத்தத்தில் விழித்த ைல்ைி, “ோருங்க இந்யநரத்துக்கு...?” என,... “சர்வா மா… என்ை விசுவுக்கு, யோசடனோக இருந்தது… உையன எடுத்து, அவர் “ஹயைா…” என… “ஹாய் ப்பா… சாரி… தூக்கத்டத ககடுத்துட்யைன்…” 2 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
பை மாதங்கள் கழித்து வந்த மகனின் அடழப்பு… “பரவாேில்ை சர்வா… முக்கிேமான விஷேமாப்பா?” என்ைார் கவடைோக,... “ம்ம்… நீ ங்க தாத்தா ஆக யபாைீங்க…” “என்ன கசால்ை சர்வா…?” என்ைார் மகிழ்ச்சி ததும்ப,... “சவி அம்மா ஆக யபாைாப்பா… யநத்து தான் உறுதி ஆச்சு… நான் டநட் வர
கராம்ப யநரமாகிடுச்சு… அதான் உங்க கிட்ை யநத்யத இடதச் கசால்ை முடிேை…”
அதிகாடைேில் சர்வாவிைம் இருந்து அடழப்பு என்பதால் ைல்ைி, ‘எதுவும் பிரச்சடன இல்டையே…?’ என விசுவிைம் கமதுயவ யகட்க…..
“கராம்ப சந்யதாஷம் ராஜா… இரு… ைல்ைி கிட்ை ககாடுக்கயைன்… நீ யே கசால்லு சர்வா...”
“ைல்ைி மா… நீ ங்க ஆச்சி ஆக யபாைீங்க…” மகிழ்ச்சிோன கசய்திடே யகட்ை ைல்ைி… “அப்படிோ சர்வா… கராம்ப சந்யதாஷம்ப்பா… எங்க சவி குட்டி...? யநத்து வயரன்னு கசான்னவ இங்க
வரவும் இல்டை… இதான் காரணமா… உைம்பு முடிேடைோ…? நல்ைா இருக்கா தாயன…? ” “நல்ைா தூங்கிட்டு இருக்கா ைல்ைி மா… அது வந்து… யநத்து டநட், நானும் அங்க வரதா இருந்யதன்... அப்யபா எல்ைார் கிட்ையும் ஒயர சமேத்துை இந்த சந்யதாஷமான
விஷேத்டத
கசால்ைைாம்னு,
அவ
நிடனச்சுக்கிட்டு
இருந்ததாை, இதுவடர அவ உங்க கிட்ை இடதச் கசால்ைை… ஆனா உைம்பு கராம்ப அசத்தினதாை அங்க வரடை... டநட் கூை சரிோ சாப்பிைை... வாந்தி, மேக்கம் எல்ைாம் யசர்ந்து கஷ்ைப்பட்டுட்ைா… இப்யபா அசந்து தூங்கைா…” “நான் இப்யபாயவ அங்க
கிளம்பி வயரன் சர்வா... நீ அவடள தனிோ
விட்டுட்டு யவடைக்கு கிளம்பிைாயத...” கவடையும், அக்கடையும் கைந்து கசான்னவருக்கு, “வாங்க…
உங்கடள
முழிச்சதுக்கப்புைம், யபசிடே
டவத்த
பார்த்தா
அவங்க
கபட்ைரா
கிட்ை
சர்வாவுக்கு…
ஃபீ ல்
யபசயைன்...” ‘ஊப்…
பண்ணுவா…
என்று
ஆச்சி
கசால்ைிவிட்டு
ஹப்பா…!
கசால்ை 3
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
யவண்டிேவர்களுக்கு
கசால்ைி
ஆேிற்று…
இனி
அவடள
அவர்கள்
கவனித்து ககாள்வார்கள்…’ தன்னிைம் ககாண்ை யகாபத்தால், அவடளயே
வருத்தி ககாள்ள எண்ணுவாள்… அதடன தடுத்து விட்ை திருப்திேில், ஜாக் (jog) கசய்ே கிளம்பினான். தூக்கம் கடைந்து யைசாக விழிப்பு வந்த சவி,… சர்வா வழக்கமான காடை யநர உைற்பேிற்சிக்கு கிளம்பி ககாண்டு இருப்படத பார்த்து, கண்கடள திைவாமல் படுத்து இருந்தாள்.
அவன் கவளியே கசன்ை பின் எழுந்தவளுக்கு, நன்ைாக உைங்கிே பின்னும் உைல் அேர்ச்சி தீரவில்டை… கமதுயவ காடை கைன்கடள முடித்தவள், தனக்கு
ஒரு
யபார்ன்விட்ைா
கைந்துக்
ககாண்டு
வந்து
யசாஃபாவில்
அமர்ந்தாள். சர்வா கசான்ன விஷேங்கள் அடனத்டதயும், அவள் மனதில்,… எவ்வித
மின்சாதனங்களின் துடணயும் இல்ைாமயை அதடன திரும்ப திரும்ப ரீப்யள கசய்தவளுக்கு… அவனின் ஒவ்கவாரு கசால்லும் அவள் காதில் ரீங்கார மிட்ைது.
‘இடதயே கநடனச்சுட்டு இருந்யதாம்னா யவடைக்கு ஆகாது… காயைஜுக்குப்
யபாக
யவண்டும்…’
இன்னிக்கு
முடிகவடுத்தவள்,
சடமேல்
யவடைகடளச் கசய்ே ஆரம்பித்தாள்… அவளின் முடிவுக்கு அவள் உைல்
நிடை ஒத்துடழக்க மறுக்க… டைனிங் யைபிளில் தடை கவிழ்ந்து சாே இருந்தவடள, வாசல் கபல் சத்தம் கடைத்தது.
வட்டு ீ யவடை கசய்யும் பணிப்கபண் என்று நிடனத்து கதடவ திைந்தவளின் முன்,... பர்வதம், ைல்ைி, விசு மூவரும் நின்று ககாண்டு இருந்தனர்.
அவர்கடள அந்த காடை யவடளேில் எதிர்பார்க்காதவள்... “அை ஆச்சி… வாங்க வாங்க… வாங்க மாமா, ஹாய் ைல்ஸ்…” என்று ஆச்சரிேத்யதாடு வரயவற்ைாள்.
“சர்வா எங்யக...?” என்று யகட்ை ஆச்சிேிைம்,... “ம்… உங்க யபரன் ஜாகிங் யபாய் இருக்கார்… வந்த உையன யபரடன மட்டும்
அக்கடைோ விசாரிக்கைீங்க… ஏன் உங்களுக்கு என்டன எல்ைாம் பார்த்தா மனுஷிோ கதரிேடைோ…?”
4 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“நாங்கள்ளாம் உன்டன எப்படி விசாரிக்க ைாக்ைர் அம்மா… நீ ங்க கபரிே ஆளு… எங்க கிட்ை எல்ைாம் யபசுவங்களா...?” ீ யகாபம், நக்கல் கைந்து யகட்ைது சாட்சாத் ைல்ைியே…!
“என்ன ைல்ைி, அவ கிட்ை இப்யபா யபாய் இப்படி யபசை நீ ...?” “நல்ைா யகளுங்க மாமா… அங்க இருக்கும் யபாது தான், எப்யபாவும் எதாவது
கசால்வாங்க… இப்யபா வடு ீ யதடி வந்து அந்த யவடைடே கன்டினியூ பண்ைாங்க…” மாமனிைம் முடைேிை…
“நானும், என் மருமகளும் எங்க பிள்டள கிட்ை யபசிக்கயைாம்…” என்று ஆச்சியும் ஒத்து ஊத... அவடர முடைத்தவள், “ஆமா, இத்தடன காடைேிை இப்படி மூணு யபருமா
கிளம்பி வந்து இருக்கீ ங்க...? என்ன விஷேம்…? நீ ங்க இங்க வந்துட்ைா வினு, விக்கிடே ோர் ஸ்கூலுக்கு கிளப்பைது…?” திைந்து இருந்த வட்டினுள் ீ அப்யபாது தான் நுடழந்த சர்வா, மடனோளின் யபச்டச யகட்டுககாண்யை உள்யள வந்தான்…
சற்யை கதளிந்த அவள்
முகமும், வழக்கமான துடுக்கு யபச்சும் முழு வச்சில் ீ இருக்க… தான் கசய்தது சரி தான் என்று சந்யதாஷப்பட்ைான். அதற்குள் சவிடே
பர்வதம் பிலுபிலுகவன பிடித்துக்ககாண்ைார்… மூத்த
கபண்கள் இருவரும் அவடள யகள்விகளால் துடளத்தனர்… “யநத்து எப்யபா கைஸ்ட் பண்ண...? யூரின் கைஸ்ட்ைா...? ப்ளட் கைஸ்ட்ைா…? ோர் உன்டன கசக்
பண்ணா...?
ஸ்யகன்
பண்ணாங்களா…?
விைாமல் யகள்வி மடழோக கபாழிே…
என்ன
கசான்னாங்க...?”
‘உன் யவடைதானா இது…?’ என்று சர்வாடவ எரித்து விடும் பார்டவ பார்த்தாள்… ஒரு கட்ைத்தில், “உங்க கரண்டு யபருக்கும் என்டன பார்த்தா, வாேில் விரல் டவத்து சப்பும் சின்ன பிள்டள யபாை கதரியுதா...? நாயன எத்தடன யபருக்கு பிரசவம் பார்க்குயைன்… சும்மா என்டன படுத்தைீங்க…” என கபாங்கவும் தான் இருவரும் அைங்கினர்.
சடமேல் அடைக்கு கசன்று பார்த்த ைல்ைி,... இரவு உண்ை பின் யபாட்ை
பாத்திரங்கள் சிங்க்கில் விளக்க பைாமலும்… இன்று காடைேில் இவள்
5 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
ஆரம்பித்து நிறுத்திேதால், பாதி கவட்ைப் பட்ை காய்கைி, என்று அந்த அடையே அைங்யகாைத்தில் இருந்தடத குைித்துக் ககாண்ைார்.
ஆச்சி, அப்பாவிைம் நைன் விசாரித்த சர்வா… ைல்ைிேின் பின் வந்து… “காப்பி யபாைட்ைா ைல்ைிமா...?” என,...
“யவணாம் சர்வா… அவ யநத்து எதுவும் சாப்பிைடைோ…?” என்று அவள் ‘இரவு என்ன கசய்தாள்’ என்று அவனிைம் விைாவரிோக யகள்விகடள ஆரம்பித்தார்.
“இன்டனக்கு காயைஜ் அவசிேம் யபாகணுமா சவி… நாம, நம்ம ைாக்ைடரப் பார்த்துட்டு வந்துைைாம்…” என்று கசான்ன ைல்ைிடேயும் தாண்டி, சர்வா ஒரு படி யமயை யபாய்,
“ஒரு கரண்டு நாள் அந்த வட்ை ீ அவ இருக்கட்டும் ஆச்சி… என்ன கசால்ைீங்க ைல்ைிமா…? இங்க நான் வர ராத்திரி யநரமாகிடுது… சரிோ சாப்பிைாம இருக்கா… அதான்…” என்ை தேக்கத்துைன் இழுத்தான்.
“ஆமா ைல்ைி, நாம இவடள நம்ம கூை கூட்டிட்டு யபாயவாம்…” ஆச்சியும் அவன் கசான்னடத ஒத்துக்ககாண்டு வழி கமாழிே… ஏற்கனயவ
யபாகிைார்...?
அந்த
எண்ணத்தில்
இருந்த
ைல்ைி,
மறுப்பா
“எனக்கு யநரமாச்சு… நான் குளிச்சுட்டு கிளம்பயைன்…” சர்வா இருந்து டநசாக நழுவி விை…
கசால்ை
ஹாைில்
“நான் சர்வாவுக்கு யதாடச சுையைன்…” என்ை ைல்ைிேிைம்,... “எனக்கும் யசர்த்யத சுடுங்க அத்டத… நானும் காயைஜ் யபாகணும்…” “பிடிவாதம்
பிடிக்காயத
சவி…”
என
அத்டதயும்…
“அப்படி
கநனச்சப்ப
எல்ைாம் லீவ் யபாை முடிோது…” என சவியும், ஒருவருக்ககாருவர் மறுத்து விவாதம் கசய்தனர்.
“அவ சாப்பிட்டுட்டு கிளம்பட்டும் ைல்ைி… காயைஜ் முடிஞ்சு யநரா அங்க வரட்டும்…” விசு முடித்துவிட்ைார்.
எல்யைாருக்கும் காடை சிற்றுண்டிடே கசய்ே ஆரம்பித்தார் ைல்ைி. 6 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
தங்கள் அடைக்குள் வந்தவள், குளிேல் அடைேில் இருந்த சர்வாவின் வருடகக்கு காத்திருந்தாள். தடைடே
துவட்டிக்ககாண்யை
வந்தவனிைம்..
“நீ ,
உன்
மனசுை
என்ன
கநனச்சுட்டு இருக்க...? என்ன யவடை கசஞ்சு கவச்சு இருக்க கதரியுமா...?
நான் அவங்க கிட்ை விஷேத்டத மடைச்சுட்யைன்னு, அத்டத எவ்யளா ஃபீ ல் பண்ைாங்க
கதரியுமா...?
ஆச்சி
யவை
ஒரு
பக்கம்
கபாைம்பைாங்க…!
உன்டன ோரு அவங்க கிட்ை முந்திரிக்ககாட்டை மாதிரி, என்டன யகட்காம விஷேத்டத கசால்ை கசான்னது…?” “உன்
முதல்
யகள்விக்கு
பதில்,
உன்டன
மட்டும்
தான்
கநனச்சுட்டு
இருக்யகன்…” என்று புன்னடகயோடு கசால்ைி, காற்ைில் முத்தத்டத பைக்க விட்ைவனுக்கு, முடைப்டப பரிசாக ககாடுத்தாள் சாம்பவி. “அப்புைம்…
நான்
அப்பாவாக
யபாை
ஹாப்பி
நியூடைத்தான்,...
அவங்களுக்கு கசான்யனன்… இதுை என்ன தப்பு...? நாயன அவங்ககிட்ை கசால்ைைன்னு ஆச்சியும், அப்பாவும் மட்டும் வருத்த பை மாட்ைாங்களா...?”
யகாபமாக காடை உடதத்தவடள… பிடித்து… “கமாதல்ை இந்த மாதிரி இஷ்ைத்துக்கு குதிக்கைடத நிறுத்து…” அவள் வேிற்ைில் டக டவத்தவன்… “குழந்டதக்கு நல்ைது இல்ை…” என்ைான் அக்கடைோக.
பதில் கசால்ைாமல் அவன் டகடே தட்டி விட்ைவள்… காயைஜுக்கு யபாக ஆேத்தமானாள்.
சவிேின் வருடகோல் வடு ீ படழே படி கைகைப்பாக இருந்தது… சவி இங்யக வந்து இரண்டு நாட்கள் ஆகிவிட்ைது… முழுதாக நாற்பத்தி எட்டு மணி யநரம்,
சர்வாவின் கதாடையபசி அடழப்புகடள எடுக்கவில்டை… ஒரு வார்த்டத கூை அவனிைம் யபசவில்டை.
முதல் முடைோக, அவள் இங்யக இருக்கும் யநரத்தில், சர்வா இந்த பக்கம் எட்டிக்கூைப்
பார்க்க
வில்டை...
ைல்ைியோ,
பர்வதயமா
இடத
ககாண்ைது யபால் கதரிேவில்டை… ஆனால் விசு கவனித்து விட்ைார். என்டைக்கு விசு
கண்டு
சர்வாவிைம் ‘நீ வட்டை ீ விட்டு யபா’, என்று கசான்னாயரா,
அதில் இருந்து இந்த நிமிைம் வடர அப்பா, மகனிடையே அதிகம்
யபச்சு
7 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
வார்த்டத இல்டை… எதுவாகிலும் சவி மூையம இருவரும் தகவல் பரிமாைி ககாண்ைார்கள்.
இப்யபாது, தாயன முன் வந்து சர்வாவின் எண்ணுக்கு அடழத்தார் விசு. “எங்யக இருக்க சர்வா...?” “அப்பா…, சவி ஓயக தாயன...?” பதட்ைமாக யகட்ைவனிைம்,... “அவ இங்க கசௌக்கிேமா இருக்கா… நீ இப்யபா எங்க இருக்க…?” “ஒரு யகஸ் விஷேமா கிண்டிேில் இருக்யகன்… என்ன விஷேம் ப்பா…?” “கரண்டு நாளா நீ இங்க வட்டுக்யக ீ வரை… சவியும் இங்க இருக்கும் யபாது, நீ மட்டும் அங்யக தனிோ என்ன பண்ை சர்வா…?”
“ககாஞ்சம் பிசிப்பா… இன்டனக்கு யவடை சீக்கிரம் முடிஞ்சுதுன்னா அங்யக வயரன்… அப்புைம் யபசயைன்.” யபசிடே டவத்த விசுவுக்கு, மகன் கசான்னது நம்பும் படி இல்டை… அப்பாவிைம் கசான்னது யபால், அன்று வட்டிற்கு ீ வந்த சர்வா தன் அடைக்கு கசல்ை… அங்யக சவி இல்டை.
ஏற்கனயவ அவனின் டகயபசி அடழப்புகடள சவி எடுக்காமல் இருந்ததால் எரிச்சைில் இருந்தான் சர்வா… எப்படியோ இன்று காடை பிரணவ்விைம் ஏயதா ஒரு கடத கசால்ைி, அவடள பற்ைி விசாரித்து கதரிந்து ககாண்ைான். அதன் பின்னயர அவன் மனமும் கவனத்டத கசலுத்தினான்.
நிம்மதிேடைே, தன் யவடைேில் முழு
இப்யபாது அவள் அவர்களின் அடைேில் இல்ைாமல், வினுயவாடு இருப்பது, அவன் யகாபத்டத கிளைி விட்ைது.
கமதுயவ வினுவின் அடைக் கதடவ தட்டினான்… திைந்தது சாட்ஷாத் அவன் மடனோட்டி
தான்…
அவள்
முகம்
யசார்வாக
கதரிந்தது...
‘அழுது
இருப்பாயளா’ என சந்யதகம் வர கூடிே யதாற்ைம்… அது அவன் யகாபத்டத பைக்க கசய்து, அவடள பற்ைிே கவடைடே உண்ைாக்கிேது.
8 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
சர்வா யபச ஆரம்பிப்பதற்கு முன்யப, வினு உைங்கி விட்ைாளா என்படத, திரும்பி பார்த்து உறுதி கசய்து ககாண்ை சவி,
அடைேின் மின் விளக்டக
அடணத்து விட்டு, கவளியே வந்து கமதுயவ சத்தம் வராமல் கதடவ அடைத்தாள். அவர்களின் அடைக்கு அவள் கசல்ை, அவளின் பின்யனாயை சர்வாவும் உள்யள நுடழந்தான். கதடவ
சாற்ைிேவன்,
அடுத்த
கநாடியே
அவடள
தன்
புைம்
இழுத்து,
ஆடசயுைன் தழுவினான்… அவள் அவடன எதிர்க்கவில்டை… அயத சமேம் அவளிைம் அதற்கான பிரதிபைிப்பும் இல்டை… அதடன உணர்ந்த சர்வா,
அவடள விட்டு விைகி, அவள் முகம் பாராமல் குளிக்க கசன்ைான். குளித்து கவளியே வந்தவன் பார்த்தது, அவடன தவிர்க்கும் கபாருட்டு, சுவர் பக்கம் பார்த்தபடி படுத்து இருந்த சவிடே தான்...
ஒரு கபருமூச்சுைன், படுக்டகேில் அவள் புைம் திரும்பி படுத்தவன், அவளின் முதுடக தான் கண்ைான்… “இன்னும் எத்தடன நாள் என் கிட்ை யபசாம, என்டன தவிர்க்க யபாை சவி…?” சவி வாயே திைக்கவில்டை… “உன் மாமா, உனக்கு நான் கபாருத்தம் இல்டை… யவை நல்ை மாப்பிள்டள
பார்க்கயைன்னு கசான்னப்ப, ஏன் அவர் யபச்டச நீ யகட்கடை சவி…? என் மனசுை
உன்
யமயை
அவ்வளவு
ஆடச
இருந்தும்,
அடத
கவளியே
காமிக்காம, நான் உண்டு என் யவடை உண்டுன்னு இருந்தவன் கிட்ை, திரும்ப
திரும்ப யபசி, கபத்த பிள்டளடே விை உன்டன உேிரா நிடனச்சு, உனக்கு நல்ைது கசய்ே நிடனச்சவர் கசான்னடத மீ ைி, நீ என்டன கல்ோணம் கசய்துக்கிட்ைது, இப்படி என்டன தனிோ தவிக்க விைத்தானா…?” அவளின் கமௌனம் கதாைர… “யபசு சவி… மணிக்கு மூவாேிரம் வார்த்டத யவகமா வந்து விழுயம உன் வாேியைருந்து… இப்யபா ஏன் இவ்யளா கமௌனம்…?”
அவள் அழுவது அவளின் உைல் குலுங்குவதில் புரிே… “ப்ச்…” என சைித்தவன்… எழுந்து கவளியே பால்கனிக்கு கசன்று விட்ைான்.
9 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
‘என் யவடைேில் ஆேிரம் இருக்கும்… இவள் ஏன், நான் கசய்யும் யவடைடே பற்ைி
மனதில்
யபாட்டு
உழப்பிக்ககாண்டு,
என்டனயும் வருத்துகிைாள்.’ சர்வாடவ
கபாறுத்தவடரேில்,
அவன்
தன்டனயும்
யமல்
எந்த
கஷ்ைப்படுத்தி,
தவறும்
இல்டை…
ஒவ்கவாரு மனிதனும், படித்து பட்ைம் கபற்று அதற்யகற்ை யவடைேில்
யசரும் யபாது சிை இைட்சிேங்கள், குைிக்யகாள்கள் இருக்கும்… அதடன
அடைே, தகுந்த உடழப்டப ககாடுத்து, கவற்ைிடே எட்டி பிடித்து, தன் துடைேில் உேர்ந்த நிடைடே அடைவர்… அது யபாையவ, IPS முடித்து பதவி ஏற்ைவனுக்கு, ஆேிரம் கனவுகள்அவன் மனதில் அணிவகுத்தன. ஆனால் நிஜத்தில் அவன் எண்ணங்கடள
சாதிப்பது அவ்வளவு சுைபம்
இல்டை என்பது ஒரு புைம் இருக்க… சட்ைத்டத காக்க யவண்டிேவர்கள், கபாது வாழ்வில் பிைருக்கு உதாரணமாக திகழயவண்டிே, கபரிே பதவி, கபாறுப்பில்,
அந்தஸ்தில்
இருக்கும்
மனிதர்கள்,
சட்ைத்டத
தங்களின்
விருப்பத்துக்கு ஏற்ப வடளத்து, தங்கள் இஷ்ைம் யபால் ஒரு பிரச்சடனயும் இன்ைி கசேல்படுவதால், சாதாரண கபாது ஜனம் அடையும் துன்பத்டத
கண்ைவனுக்கு, ஒரு கட்ைத்துக்கு யமல் கபாறுக்க முடிேவில்டை… இதற்கு தகுந்த
தீர்டவ
யோசித்தவனுக்கு
யதான்ைிேது…
அவன்
இன்று
கடைபிடிக்கும் வழிமுடை… இவன் மட்டும் அல்ை, பேிற்சி காைத்தில் இவனுைன் இருந்த இன்னும் சிை இடளஞர்கள் கூை, இவனது பாணிடேயே பின் பற்றுகின்ைனர்.
ஏயதயதா யோசித்தவன், உள்யள வந்து பார்க்க, கன்னங்களில் கண்ண ீர் தைம் இருக்க, சவி உைங்கி இருந்தாள்.
அருயக படுத்தவனுக்கு, ‘இவடள எப்படி சமாளிக்க யபாகியைன்..?’ என்று கபருங் கவடைோக இருந்தது.
மறுநாளும் கமௌன யுத்தம் கதாைர்ந்தது. இன்னும் பத்து நாட்களில் சவிக்கு MD கடைசி வருை பரீட்டச ஆரம்பிக்க
இருப்பதால், விட்டு பிடிப்யபாம் என்று முடிகவடுத்த சர்வா, யவடைக்கு கிளம்பினான்.
அடுத்த சிை நாட்கள் கமதுயவ ஊர்ந்தன… சவி படிப்பில் ஆழ்ந்து விை, சர்வா பணிேில் தன்டன கதாடைத்தான்.
10 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
கபரிேவர்கள் கூை, அவள் உைல் நிடை காரணமாகத்தான் அவள் அப்படி யசார்ந்து இருப்பதாகவும், பரீட்டச இருப்பதால், அவடள கதாந்தரவு கசய்ே யவண்ைாம் என்று தான்
கபரிதாக எடுக்கவில்டை. சர்வா,
யபசிேில்
சர்வா வரவில்டை என்றும் நிடனத்து, அடதயும்
அவடள
அடழப்படத
நிறுத்தவில்டை…
ஒயர
ஒரு
முன்யனற்ைம் என்னகவன்ைால், முன்பு யபசிடே எடுக்காதவள், இப்யபாது ஆன் கசய்து, கமௌனம் சாதித்தாள்.
ஆனால் அவனும் விைாமல், அவள் நைடன விசாரித்துவிட்டு, கமௌனத்டத மட்டுயம
பதிைாக
கபற்று,
யபசிடே
அவர்களின் தினசரி வாடிக்டக ஆனது.
டவத்து
விடுவான்...
இதுயவ
விசுவுக்கு, ‘சர்வா ஊரில் இல்டை’ என்படத முன்பு சவி கதரிவித்தது மாைி, இப்யபாது பிரணவ் வாேிைாக, அவன் கவளியூர் கசன்று இருந்தது கதரிே வந்தது.
சர்வா வட்டிற்கு ீ வந்து இருபது நாட்களுக்கு யமல் ஆகி விட்ைது. சவிேின்
இறுதி
யபானவளாய்,
சாய்ந்தவாயை,
யதர்வு
முடிந்த
கபாைிவிழந்து,
அவளுக்கு
அன்று
பிடித்த
மாடை,...
யசார்ந்து
முற்ைிலும்
இருந்தவள்,
குழைிடசடே
கண்
ஓய்ந்து
ஊஞ்சைில்
மூடி
யகட்டுக்
ககாண்டிருந்தவளின் முன் வந்து நின்ை ஆச்சி, அவள் முகத்டத தான் ஆராய்ந்து ககாண்டு இருந்தார்.
தன் முன்னால் ோயரா நிற்படத உணர்ந்து, கண் திைந்த சவி, ரியமாட்டில், இடசடே நிறுத்தி விட்டு, “என்ன ஆச்சி அப்படி பார்க்கைீங்க…?”
“என்ன ஆச்சு…? நீ தான் கசால்ைணும் சவி…” என்ைார் அவர் பதிலுக்கு,... ‘புரிேவில்டை’ என்படத முக பாவடனேில் காண்பித்தவளிைம்,... “உனக்கும், என் யபரனுக்கும், இடையே என்ன தகராறு...? அவன் ஏன் இங்க வரதில்டை...?”
“தகராறு எதுவும் இல்டையே… எனக்கு எக்ைாம் இருந்ததாை, அவர் இங்க வரடை…”
11 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“இல்ை… நீ கபாய் கசால்ை…? நீ ங்க அந்த வட்டுக்குப் ீ யபானதுயைர்ந்து, ஒரு ராத்திரி,
நீ
இங்க
தங்கைதுக்யக
ஆகாசத்துக்கும்,
பூமிக்கும்
குதிப்பான்
அவன்… இப்யபா, நீ இங்க வந்து ஒரு மாசம் ஆகிடுச்சு… ஒயர ஒரு வாட்டி வந்து உன்டனப் பார்த்தவன் தான்… ஏன் இவ்வயளா நாளா இங்க வரடை…
என்ன காரணம்… உங்களுக்குள்ள என்ன சண்டை…? என்னயமா நைக்குது…! அகதல்ைாம் இப்யபா என்கிட்ை கசால்லு ”
“ப்… ச்… ஒண்ணும் இல்டை ஆச்சி… தினமும் யபான்ை யபசயைாம்… நீ ங்களா எடதோவது கற்படன பண்ணாதீங்க…” ஆச்சி யமலும் எடதயோ யகட்க,... “உங்களுக்கு நான் தான் கிடைச்யசனா…? உங்க யபரன் இங்க வரதில்டை, யபாைதில்டைன்னா, அதுக்கான காரணத்டத அவர்கிட்ை யகட்காம, என்டன ஏன்
படுத்தைீங்க...?”
என்று
யகாபமாக
யகட்டுவிட்டு,
தன்
கசன்ைவடள, ஆச்சி கண்களாயையே கதாைர்ந்தார்.
அடைக்கு
அந்த பக்கம் வந்த வினுடவ, தன் அண்ணாவுக்கு யபசிேில் அடழக்க
கசான்னவர், யபரனிைம் இயத யகள்விடே யகட்க, சர்வாவும், மடனவிேின்
பரிட்டசடே காரணமாக கசால்ைிவிட்டு, அன்று இரவு அங்கு வருவதாக உறுதி ககாடுத்த பின்யப, யபசிடே டவத்தார் ஆச்சி. அடைக்கு வந்து படுக்டகேில் விழுந்த சவி, ஒரு மாதத்திற்கு முன் சர்வா தனக்கு கசான்ன விளக்கத்டத மனதில் எண்ணி பார்த்து, இன்றும் நம்ப முடிோமல் கண்ண ீர் விட்ைாள். ஆம்…
அன்று
இரவு,
சவி
விைாமல்
வற்புறுத்திேதால்,
தான்
ைஞ்சம்
வாங்குவடத ஒத்துக் ககாண்ை சர்வா… யமலும் கசான்ன விவரங்கள், சவிக்கு அதிர்ச்சிோக இருந்தன.
“நான் எனக்காக ைஞ்சம் வாங்கடை… இதுவடர, அதுை நோ டபசாடவ நான்
கதாட்ைதில்டை…
என்டன
எனக்காக
எடதயுயம
நான்
எடுத்துக்கடை…
நம்பு சவி… அது கமாத்தமும், இன்டனக்கு நீ பார்த்தியே… அந்த
ஆளுக்கு யசர யவண்டிேது… அவர்கிட்ை யசர்த்துட்யைன்…” என்று, ஐந்து ைட்சத்டத அந்த அழுக்கு யவட்டி ஆளிைம் ககாடுத்து விட்ைதாக கசான்னான்.
12 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“நீ வாங்கின ைஞ்சம்… அவனுது எப்படி ஆகும் சர்வா…? என்ன கடத இது…?” என்று யகாபப்பட்ைவளிைம்,...
“நான் IPS முடிச்சு வந்த முதல் வருஷம், எனக்கு எத்தடன ட்ரான்ஸ்ஃபர் ஆச்சு கதரியுமா சவி...?”
‘கதரிோது’ என்று சவி தடைடே இைம் வைமாக அடசக்க,... “ஆறு வாட்டி… அதாவது, ஒரு ஊரில் கரண்டு மாசம் தான், நான் கதாைர்ந்து யவடை பண்யணன்…!
கவறும்
கரண்டு மாசத்துை என்னத்டத
கசய்ே
முடியும் கசால்லு… ஊடர பத்தி கதரிஞ்சுகிட்டு, அங்க எந்த மாதிரி சட்ைம்,
ஒழுங்கு பிரச்சடன இருக்குன்னு ஒரு கதளிவுக்கு வரதுக்குள்யள, யவை ஊருக்கு
தூக்கி
யபாட்டுடுவாங்க…
அப்யபா
தான்
யபாலீஸ்
ட்டரனிங்
முடிஞ்சு வந்த புதுசு… சாதிக்கும் கவைி, முறுக்யகைிே இளரத்தம்… நீ தி…
யநர்டம… நிோேம்… சட்ைம்… கைடம, கண்ணிேம், கட்டுப்பாடு etc etc… இகதல்ைாம்
தான்
உேிர்
மூச்சுன்னு,
யபசின,
நிடனத்த,
நம்பிே,
எத்தடனயோ முட்ைாள்களில் நானும் ஒருத்தன்…” “ஆனா, நிஜம் என்ன கதரியுமா சவி...? என்னாை,...” தன் தடை முடிடே பிய்த்தவன்… “கூை புடுங்க முடிேை…”
“என்ன அப்படி பார்க்கிை…? அரசிேல் பைம், பண பைம்... இதுக்கு முன்ன… சட்ைமாவது ஒண்ணாவது… எதுவுயம கசல்லுபடிோகை…” “யநரம்
காைம்
குற்ைவாளிடே
பார்க்காம…
யசாறு
தண்ணி
இல்ைாம
ஓடி
ஓடி
பிடிச்சா… சட்ைத்துை இருக்க ஓட்டைடே கவச்சு, அவன்
கவளியே வந்து, நம்ம முன்டனயே டதரிேமா வைம் வரான்.” “நம்ம
நாட்யைாை
சட்ைம்,
ஒரு
நிரபராதி
தண்டிக்க
பைக்
கூைாதுன்னு
கசால்லுது… ஆனா, இதனால் உண்டமோ பாதிக்க பைைது ோர் கதரியுமா…? எத்தடனயோ
அப்பாவிங்க,
தங்களுக்கு
எதிரா
அநீ திடே
கசஞ்சவன்,
அதற்குரிே தண்ைடன அனுபவிக்காம, சுதந்திரமா கவளியே வைம் வரடத பார்த்து, எதுவும் கசய்ே முடிோம கதறுைாங்க கதரியுமா…?” “ஒரு
யபாலீஸ்காரனா
உன்னாை
இடத
எல்ைாம்
தட்டிக்
யகட்க
முடிேடைோ...? தண்ைடன வாங்கி ககாடுக்க முடிேடைோன்னு யகக்காயத சவி… வாய்தா யமை வாய்தா வாங்குைான்… சாட்சிகடள
மிரட்டுைாங்க… 13
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
இல்டை, பணத்டத காட்டி அவங்கடள
வாங்கிைைாங்க… இன்னும் சிை
யநரம்… ‘உன்னாை என்ன பண்ண முடியும்…? முடிஞ்சா என் யமயை யகஸ் யபாடுைா பார்க்கைாம்’ ன்னு... யநருக்கு யநர் சவால் கூை விைைாங்க…”
சர்வா கசான்னது அடனத்தும் சவி அைிந்தயத… நம் சமூகத்தில் புடரயோடி இரண்ைை
கைந்துவிட்ை
ஆைகாை
விஷம்…
கஜேயத…’
‘சத்திேயமவ
‘வாய்டமயே கவல்லும்...’என்பன, யகட்பதற்கு இனிடமோக இருக்கைாம்…
ஆனால் நிஜத்தில் அப்படி நைப்பது இல்டை... இதற்கும் இவன் ைஞ்சம் வாங்குவதற்கும் என்ன சம்பந்தம்…? என்பது சவிேின் யகள்வி... “‘சாமி’ ன்னு ஒரு பைம் வந்துயத பார்த்திோ...? ‘கந்தசாமி’ன்னு கூை ஒரு பைம்…”
‘இல்டை’ என சவி தடை அடசக்க,… “ஓ… உனக்கு யபாலீஸ்க்காரங்கடள பத்தின எந்த விஷேமா இருந்தாலும்
பிடிக்காது இல்ை… யசா இந்த பைங்கடள நீ , பார்த்து இருக்க சான்ஸ் இல்டை… என்னைா… நாம எடத பத்தி யகட்யைாம்… இவன் சினிமா பத்தி யபசைாயனன்னு பாக்கைிோ சவி…?”
“திடரப்பைங்கடளப் பார்த்து இடளஞர்கள் ககட்டு யபாைாங்கன்னு ஒரு அபிப்ராேம் கபாதுவா இருக்கு… அயத யபாை, சினிமாடவப் பார்த்துட்டு, சினிமாை
‘இகதல்ைாம்
மட்டும்தான்
சாத்திேமில்டைனு…முடிவுக்கு
வந்து
நைக்க
முடியும்...
நிஜத்தில்
எல்ைாருயம
பை
நல்ை
ஆனா,
காமிச்ச
விஷேங்கடளக் கூை முேற்சி கசய்ோமயையே ஓதுக்கிைைாங்க… நானும் இந்த
கரண்டு
முக்கிேமான
பைங்கடளப்
பார்த்யதன்…
அதுை
ஒரு
விஷேம் என் மனசுக்கு சரின்னு பட்டுச்சு…’நாமளும் இடத
நிஜ வாழ்க்டகேிை கசேல்படுத்திப் பார்த்தா என்ன’ன்னு யதாணிச்சு ….. அடதத் தான் இப்யபா நான் நடைமுடைேில் கசேல் படுத்தயைன்…”
சர்வா யபசிேது சவிக்கு உளைைாக பட்ைது... “ஒரு IPS ஆஃபிசர் யபசும் யபச்சா இது…?
ஏயதா ஒரு
பிடித்ததுன்னு, லூசா நீ …?
நானும்
பைத்தில் எடதயோ பார்த்து, அடதயே
கடைபிடிக்கியைன்னு
கசால்ைைியே…?
உனக்கு அைிவு இருக்கா சர்வா…? ோயரா கபாழுது யபாக
என்னத்டதயோ பைம்ன்னு எடுக்கைாங்க… மதிப்பு
அந்த கசேல்முடை
வாய்ந்தது…?
சூழ்நிடைடேயும்
உனக்கு
நீ
ககாடுத்த
டகோளும்
படிச்ச
படிப்பு
பேிற்சிேில், திைடன
எத்தடன
எப்படிப்பட்ை
உனக்கு 14
All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
பேிற்றுவித்திருப்பாங்கயள…?
இங்க
விஷேத்டத, ஒரு திடரபைத்தில்
உனக்கு யபாதி மரம் ஆகிட்ைதா…?”
எல்ைாம்
படிக்காத
ஒரு
புது
தான் நீ படிச்சிோ…? சினிமா தியேட்ைர்
“எதுவும் நாம் பார்க்கும் யகாணத்டத கபாறுத்து தான் சவி…
நான், ‘தி
க்ளாஸ் இஸ் ஹால்ஃப் ஃபுல்’ (The Glass is Half Full ) என்று பார்க்கும் ரகம்…
எடதயும் பாசிடிவ்வா பார்ப்பவன்… படிக்கைது, பேிற்சி எடுக்கைது எல்ைாம் இந்த யவடைக்கு முக்கிேம் தான்… அது வழிக்காட்டும், வழிநைத்தும்… ஆனா எல்ைா சிச்சுயவஷடனயும் திைம்பை டகோள அது மட்டும் யபாைாது… நிஜத்தில் எல்ைாயம தடைகீ ழ் சவி...” “தப்பு
பண்ைவன்…
அடத
மடைக்க
ைஞ்சம்
ககாடுக்கைான்…
நான்
யவணாம்னு கசால்ைிட்டு யபாகைாம்… ஆனா உண்டமோன குற்ைவாளி தண்டிக்க பைைானா…? இல்டையே… அவன் யமயை யகஸ் யபாட்ைா, ‘நான் அன்டனக்கு ஒரு மீ ட்டிங்ை இருந்யதன், அதுக்கு, ஊர்ை இருக்க அத்தடன கபரிே மனுஷனும் சாட்சி’ம்பான்… ‘அய்ோ யமை தப்பில்ை… நான் தான் குடிச்சுட்டு ஓட்டியனன்…’ அப்படின்னு இன்கனாருத்தன் வந்து சாட்சி கசால்ைி சரணடைவான்…
கடைசிை,
அடிபட்ைவனுக்கு...
காடச
ககாடுப்பாங்க…
இல்ை
உேிடர
விட்ைவனுக்கு... நஷ்ை ஈடுங்கை யபர்ை, யசாப்பு ைப்பா வாங்க கூை யபாைாத மட்டுயம
அதுவும்
உையன
கிடைக்குதா…?
இல்டையே… அந்த பணம் டகை கிடைக்கைதுக்கு எவ்யளா யபாராைணும்… எத்தடன ஆளுங்களுக்கு ைஞ்சம் ககாடுக்கணும்…?”
“அதுக்கும்… இந்த அஞ்சு ைட்சத்துக்கும் என்ன சம்பந்தம் சர்வா…?” “கசால்யைன் சவி…!! ஒரு உேிருக்கு மதிப்பு ஒண்யணா... கரண்யைா ைட்சம் தானா...? பணத்தாை எல்ைாத்டதயும் மதிப்பிை முடியுமா...? கசால்லு…! அவன் ஏடழோ இருக்கைாம்… ஆனா அவன் குடும்பத்துக்கு அவன் தாயன ஆணி யவர்… அவயனாை சப்யபார்ட்…
அடத,
இருப்பு அவன் குடும்பத்துக்கு ககாடுக்கை மாரல்
அவனின்
இைப்புக்கு
ககாடுக்குமா...? ஈடு கசய்யுமா கசால்லு…?”
பின்
வர
இந்த
ஒரு
ைட்சம்
“கசால்லு சவி…” “இல்டை…” என கமதுயவ அவள் கசால்ை…
15 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“எப்படியும் சட்ைத்டத இவனுங்க டகக்குள்ள யபாட்டுட்டு ஏமாத்துைாங்க… ைஞ்சமா
ககாடுக்கயைன்னு
கசால்ைவன்
கிட்ை,
நான்
யவணாம்னு
கசான்னாலும், என்டன விட்டுட்டு, தன் காரிேம் டக கூை, யவை ஒருத்தர் கிட்ை அவன் எப்படியும் அயத பணத்டத ைஞ்சமா, கண்டிப்பா ககாடுத்து அவனுக்கு
சாதகமா
யவணாம்னு
காரிேத்டத
கசால்ைாம,
அந்த
சாதிச்சுக்கப்
யபாைான்…
பணத்டத
வாங்கி,
அதனாை
அவனால்
நஷ்ைப்பட்ைவன் கிட்ை ககாடுக்கயைன்… பாதிக்கப்பட்ை அப்பாவிக்காவது அந்த கபரிே அளவிைான பணம் உதவட்டுயம…”
“தப்பு பண்ணவன் தப்பிக்கைாயனன்னு பதைாயத… எப்படியும் அவன் மாட்ை யபாைது இல்டை… அவனுக்கு பதில், அவன் விடை யபசிே இன்கனாருத்தன், பழிடே ஏத்துக்கைான்… இல்ை, தப்பு பண்ணாத ஒரு அப்பாவிடே சிக்க
கவச்சு,
அவன்
தப்பிச்சுப்பான்…
நீ
நிடனக்கும்
மாட்டி,
அளவு,
சிை
விஷேங்கடள நிருபிக்கைது என்பது அவ்வளவு சுைபம் இல்டை சவி…” “அதுவும், நம்ம நாட்டுை நைக்கைது யபால், அயநகமா யவை எங்யகயும் நைக்காது… தாண்ைாத
இன்னும்
துப்பு
வழக்குகள்
துைக்க
பைாத,
எத்தடனயோ
விசாரடண
இருக்கு…
கட்ைத்டதயே
ஒவ்கவாண்டணயும்
விசாரிக்கைதுக்குள்ள ஆேிரம் இடைஞ்சல்கள், அப்புைம் சாட்சிங்க ஸ்திரமா இருக்கணும்…
அதுக்கு
அப்புைம்
வழக்கு
யகார்ட்டுக்கு
வந்து,
வாய்தா
வாங்கி, தீர்ப்பு வரதுக்குள்யள… கநடனச்சு பாரு…? கீ ழ், யகார்ட், யமல்
யகார்ட், சுப்ரீம் யகார்ட், ஓய்வு கபற்ை நீ திபதி தடைடமேில் விசாரடண கமிஷன்,
இல்ை
முடிவில்ைாம
விசாரடண
கபஞ்ச்ன்னு
நீ ண்டுகிட்யை
யபாகும்…
ஹனுமார் இந்த
வால்
யபாை
நிடைடமேிை,
பாதிக்கப்பட்ைவனின் நிடை என்ன ஆகும்...? எப்படி இருக்கும்னு நிடனச்சுப் பாரு சவி…?”
“நான் எல்ைாத்டதயும் கண்டும், காணாமலும் யபாகடை… கசய்ேை தப்பில் அளவுகள் உண்டு… அதுக்கு தகுந்த மாதிரி என் கசேல்பாடு இருக்கும்… ஆனா நான் தப்புக்கு துடண யபாய் இருக்யகன்னு கசால்ைடத விை… நம்ம
சட்ை அடமப்பில் இருக்கை காை விரேம்… அதனால் ஏற்பைை பாதிப்டப, மன உடளச்சடை… ஒரு விதத்தில் ஈடு கசய்ேயைன்… ஏன்னா, Justice delayed is Justice denied…” அவளுக்கு புரிந்து விை யவண்டும் என்று
சர்வா எடுத்து
கசான்னடவ, ஆறுதடை தருவதற்கு பதில் அவள் கவடைடே கூட்டிேது.
16 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“நான் யகட்ை விஷேத்துக்கு விளக்கம் தராம, நாட்டு நிடைடமடேப் பற்ைி
ஒரு கசாற்கபாழிடவ ஆற்ைிட்டு இருக்கியே சர்வா...” எரிச்சல் குரைில் யகட்ைாள் சவி. “இல்ைமா…
ஆதியோை
அந்தமா
உனக்கு
கசான்னாதான்,
விஷேத்தின்
தீவிரம் உனக்குப் புரியும்ன்னு தான் இவ்வளடவயும் கசால்யைன்… சரி... இப்யபா இந்த விஷேத்துக்கு வயரன்.” “யநத்து
நீ
பார்த்த
ஆளு,
யராடு
கபாண்ைாட்டி கரண்டு யபரும்
யபாைை
அயத
ஒரு
கூைிோள்…
யவடைடேத்தான்
புருஷன்,
கசய்ேைாங்க…
இவங்க வடு, ீ அயத யராட்யைார பிளாட்பாரம் தான்… இவங்க யவடை கசய்யும் யபாது, யராட்யைாரம் உக்கார்ந்து படிச்சுட்டு இருந்த இவங்க டபேன்
யமை, யராடு யராைர் ஏைிடுச்சு… அயதாை பியரக் சரிேில்டைன்னு, அங்க
யவடை கசய்ைவங்க நிடைே யபர், நிடைே வாட்டி கசால்ைியும் அந்த கான்ட்ராக்ைர் தகுந்த நைவடிக்டக எடுக்கடை…” “அந்தக் குழந்டத…?” “பேப்பைாயத… அவன் உரிே சிகிச்டச முடிஞ்சு, இப்யபா நல்ைா இருக்கான்…” ‘ஹப்பா…’ நிம்மதிேடைந்த சவி, “சட்ைம், ஒழுங்கு டிவிஷன்ை இருக்கை உன் கிட்ை, எப்படி ட்ராபிக் டிவிஷன் பிரச்சடன வந்துச்சு…?”
‘வக்கீ ைின் மருமகயள’... என்று மடனவிடே கமச்சிேவன், “அன்டனக்கு அந்த ஆக்சிகைன்ட் நைந்ததாை, அந்த இைத்துை
ட்ராபிக் ஜாம் ஆகிடுச்சு…
அங்க ஒயர கூச்சலும் குழப்பமுமா யவை இருந்தது… ஸ்பாட்க்கு பக்கத்தில்
டிராஃபிக்ை மாட்டி இருந்த நான் தான், என்ன நைந்ததுன்னு கதரிஞ்சுக்க முதல் ஆளா யபாய், நின்யனன்… அதிர்ந்து யபாய் நின்னவங்க மத்திை, நான் உையன கசேல்பட்டு, அந்தக் குழந்டதடே, பக்கத்துை இருந்த ஒரு தனிோர் மருத்துவமடனேில் யசர்த்து விட்யைன்…”
“அந்த யநரத்தில் நைந்த கயளபரத்தில் தான், மத்த கூைி ஆளுங்க யபச்சின் மூைம்
தான்,
தவிர்த்திருக்க
கூடிே
அந்த
அசம்பாவிதம்,
அந்த
கான்ட்ராக்ைரின் அசட்டைேினால், அஜாக்கிரடதேினால் நைந்து, ஒரு பிஞ்சு
குழந்டதேின் உேிருக்யக ஆபத்டத வரவடழச்சதுன்னு எனக்கு கதரிே வந்தது…”
17 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“குழந்டதடே, அயதாை கபற்யைார், தங்கயளாை ஏழ்டமடே சுட்டிக்காட்டி,
கவர்கமன்ட் ஆஸ்பத்திரிக்கு மாத்திக்க பார்த்தாங்க… நான் தான் பிடிவாதமா அங்யகயே இருந்து சிகிச்டச நைக்க வழி கசஞ்யசன்… அந்த கான்ட்ராக்ட்ைர், கமாதல்ை குடுத்த கரண்டு ைட்ச ருபாய்
ைஞ்சப் பணம் கமாத்தமும்
மடனவி
யபாகை…
ட்ரீட்கமண்ட்க்யக சரிோ யபாச்சு… குழந்டதக்கு அடிபட்ைதில், கணவன், கரண்டு
இன்கனாரு
யபரும்
குழந்டத
யவடைக்கும்
யவை…
தினக்
கூைி
ஆளுங்க…
இவங்கள என்ன
நம்பி
யசமிப்பு
இருக்கும் கசால்லு சவி…? தினப்படி வருமானம் இல்ைாம, கபரிேவங்க ஒரு
அளவுக்கு சமாளிக்கைாம், அந்த கரண்டு குழந்டதங்கயளாை நிடைடம…? அதான் அந்த கபாறுப்பில்ைாத கான்ட்ராக்ைர் கிட்ை யமலும் அஞ்சு ைட்சம் ைஞ்சம் யகட்யைன்… அவன் ககாடுத்தடத, இன்டனக்கு அந்த ஆள் கிட்ை யசர்த்யதன்…”
கஷ்ைத்தில் இருந்த ஒரு குழந்டதக்கு, கணவன் தக்க சமேத்தில் உதவி கசய்தான் என்ை எண்ணம் ககாடுத்த மகிழ்ச்சிடே, சவிோல் முழுதும் ரசிக்க
முடிோத படி கசய்தது, அவன் ‘ைஞ்சமாக கபற்று இடத கசய்யதன்’ என்று கசான்ன கசாற்கள்.
“அந்தக் குழந்டதக்காவது, நீ ோ உன் கசாந்த பணத்தில் இருந்து, உதவி கசய்து இருக்கைாம்…” என்ை சவிேிைம்,...
“பிராக்டிகைா யபசு சவி… இந்த மாதிரி பாதிக்கப்பைை எத்தடன யபருக்கு, என்னாை சமேத்துை உதவ முடியும்…? உன் புருஷன் ஒரு சாதாரண IPS ஆஃபிசர் மா… கவர்ன்கமன்ட் உத்தியோகஸ்தன்… மாச சம்பளக்காரன்… புரிஞ்சுக்யகா சவி…”
“சத்திேமா, வாங்குை காசில் அஞ்சு டபசா
கூை நான் கதாையவ இல்டை
சிைக்ஸ்… எல்ைாயம உரிேவங்க கிட்ை ககாடுத்துடுயைன்…” எழுந்து கசன்று தன் வங்கி பாஸ் புக்டக எடுத்தவன், சவிேிைம் அடத ககாடுத்து, “பிரிச்சு பாரு
சவி...
ஜஸ்ட்
என்
சம்பளம்
மட்டும்
தான்,
அக்கவுன்ட்ை
வரவு
இருக்கும்… நம்ம கசைவு யபாக பாக்கி எவ்யளா பணம் இருக்குன்னு பாரு…”
“இவ்யளா ஏன் சவி, நான் தப்பான வழிை சம்பாதிக்க நிடனச்சு, அப்படி ைஞ்சம் வாங்கி என் அக்ககௌன்டை நிரப்புைவனா இருந்தா, ஏன் மா உன்டன
வாைடக ஃபிளாட்டில் குடி கவச்சு இருக்யகன்…? நான் யவடை கசஞ்சு சம்பாரித்த
இத்தடன வருஷத்தில், என்னுதுன்னு கசால்ைிக்க ஒரு சின்ன
ரூம் கூை எனக்குச் கசாந்தமா இல்டை…” 18 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
“என் மனசாட்சிேின் படிதான் நான்
நைக்கியைன்…” என்ைவடன நிடனத்து
சவிோல் கபருடம பை முடிேவில்டை. பரீட்டச இருந்ததால், இந்த விஷேத்டத மனதில் இருந்து கபரும் பாடுபட்டு ஒதுக்கி டவத்து, தன்
யதர்டவ நல்ை முடைேில் கசய்து முடித்தவளுக்கு,
‘இனி சர்வாடவ எப்படி சந்திக்க யபாகியைன்…? என்னாை இடத ஏற்க முடிேவில்டையே…’ என மாடைேில் இருந்து, அவயள கபரும் குழப்பமும்,
கவடையுமாக மனவுடளச்சைில் இருக்க, ஆச்சிேின் யகள்விகள், அவடள யமலும்
எரிச்சல் ககாள்ள கசய்ததால், அவரிைம் யகாபித்து ககாண்ைாள்.
படழே சம்பாஷடணடே மீ ண்டும் ஒரு முடை மனதில் அடச யபாட்ைவாறு அடைடே குறுக்கும், கநடுக்குமாக நடை பேின்று அளந்தாள்.
இரவு உணடவ அடனவரும் ஒன்ைாக அமர்ந்து சாப்பிட்டுக் ககாண்டு
இருந்தனர்… சவி, மசக்டகோல் சற்று அதிகமாகயவ அவதி பட்டுக் ககாண்டு இருந்ததால், யபருக்கு ‘உண்யைன்’ என்று யபாக்கு காட்டினாள். ைல்ைியும்,
அவடள வற்புறுத்த, இருவரும் வழடம யபால் கசல்ை சண்டை யபாட்டுக் ககாண்டு இருக்கும் யபாது சர்வா வந்து யசர்ந்தான்.
ஒரு மாதம் கழித்து சவிடே கண்ைவன், அவள் மிகவும் இடளத்து இருப்படத பார்த்து, வருந்தினாலும், அவள் ைல்ைியோடு யபசிே விதத்டத யகட்ைவன் மனம் சாந்தி அடைந்தது.
சர்வா சாப்பிை அமரவும், சவிக்கு குமட்ைல் வந்து விட்ைதால், அவள் வாஷ் ரூமிற்கு எழுந்து கசல்ைவும் சரிோக இருந்தது.
கபாதுப்படைோன நைன் விசாரிப்புகளுக்கு பின், அதிமுக்கிே யகள்விடே சர்வா யகட்க, ைல்ைி அவடன தீ பார்டவ பார்த்தார்.
“சவிக்கு மார்னிங் சிக்கனஸ் தாயன…? ஆனா டநட் ை ஏன் வாந்தி வருது...? காடைை தாயன வரணும் ைல்ைி மா...?” என்று அப்பாவிோக அவன் யகட்க, அதற்கு தான் ைல்ைி அப்படி ஒரு ரிோக்க்ஷன் ககாடுத்தார்.
இந்த ஒரு மாத காைமாக ஒவ்கவாரு யவடளயும், சவியோடு உணவு விஷேத்தில்
யபாராடிக்
எக்ஸ்ட்ரா முடைப்பு.
ககாண்டிருப்பவர்
ஆேிற்யை…
அதனால்
அந்த
19 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
விஷேம் கதரிோமல், தடை ககாடுத்து மாட்டிக் ககாள்வதில் நம் சர்வா
ககட்டிக்காரன் ஆேிற்யை…! ைல்ைி, அவடன காய்ச்சி எடுத்து விட்ைார்… சாதாரணமாக ைல்ைி அப்படி யபசக் கூடிேவர் அல்ை…
அதனால்,
ஆச்சி,
விசு இருவருயம கூை ஆச்சரிேப் பட்டு, நைப்படத சுவாரசிேமாக யவடிக்டக பார்த்திருந்தனர்.
“கல்ோணம் ஆகிடுச்யசன்னு ககாஞ்சமாவது கபாறுப்பு யவணாம்…? என்ன
தான் நாங்க, எங்க கபாண்டண, பார்த்துப்யபாம்னாலும்… இப்படி தான் ஒரு மாசம்
முழுக்க
இந்த
பக்கம்
எட்டி
பார்க்காம
இருக்கைதா…?
கபாண்ைாட்டினா கிள்ளு கீ டரோ யபாேிடுச்சா…? அக்கடை யவணாம்…?” ைல்ைி விைாமல் கபாரிே,...
அவயர எதிர்பாராதவிதமாக, திடீகரன்று எழுந்த சர்வா, “ஐ ஆம் சாரி ைல்ைி
மா…” என்று அவர் யதாடள அடணத்தவன், “நீ ங்க தான் எனக்கு ஒரு அம்மாவா, தப்பு, சரி, எல்ைாம் கசால்ைித் தந்து என்டன திருத்தணும்” என்று கசான்னான்.
திடகத்தது அங்யக இருந்த அடனவருயம தான்… சர்வா கசான்ன விதயம, அவன் கசான்ன வார்த்டதகள் விடளோட்டுக்காக அல்ை… உண்டமோக மனதில் இருந்து
வந்தடவ என்று உணர்ந்த ைல்ைி, உணர்ச்சி வசப்பட்டு,
அவடன தானும் அடணத்து, அவன் கன்னத்டத தட்டினார்.
இடத அடனத்டதயும் பார்த்து, அசந்து நின்ை சவிேிைம்…. “யகட்டுக்யகா மருமகயள, என் டபேன், என்டனப் பத்தி எப்படி கசால்ைிட்ைான் பாரு…”
என்று கபருடமோக ைல்ைி கசால்ை, எல்யைார் முகத்திலும் புன்னடக அரும்பிேது.
சிைிது யநரம் அடனவரும் உடரோடினர்… சவி வழக்கத்துக்கு மாைாக மிகவும் அடமதிோக, ஒரு பார்டவோளராக அமர்ந்து இருந்தாள்.
ஒரு யகாப்டபேில் பாலும், ஒரு தட்டில் ககாஞ்சம் பழமும் ககாண்டு வந்த ைல்ைி, “பால் குடிச்சுட்டு தான் அவ படுக்கணும் சர்வா… டநட்ை முழிச்சு பசிகேடுக்குதுன்னு, அவ யகட்கும் யபாது பழம் ககாடு” என்று கசான்னார். சர்வாவின் அடை…….
20 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
உள்யள
நுடழயும்
இைங்கயைன்… கைவுளுக்கும்
யபாயத,
உன்
‘கைவுயள,
பக்தடன
மானசீகமாக
டக
கபரிே
உன்டன
நம்பி
தான்
விட்டுைாயத...’
களத்தில்
என்று
யவண்டுதடை
எல்ைா
டவத்து
விட்டு
அடைக்குள் கால் டவத்தான் சர்வா. சர்வாவின் ‘கண்டண
கண்கள்,
சுற்ைி
சவிடே விட்டு
யைசாக
கருடம
யவறு
---
எங்யகயும்
இரவில்
நகரவில்டை…
படித்ததாைா?
தன்டனப் பற்ைிே கவடைேினால் அவள் உைக்கம் ககடுவதாைா...?’ ‘இடளத்து
இருப்பது
----
மசக்டகோைா
யகாபத்தில், சரிோக உண்ணாததாைா...?’
அல்ைது
தன்
மீ து
இல்டை
இருக்கும்
‘வேிறு யமடிட்டு இருக்கிைதா…?’ என்று பைவாறு அவன் சவிடே அளவிை,... இருவரும் ஒரு வார்த்டத கூை யபசாமல், அடமதிோக
இருந்தாலும்,
எப்யபாது எரிமடை கவடிக்குயமா என்னும் அளவுக்கு அடைேில் கைன்ஷன் கூடி இருந்தது.
ஒரு மாதமாக, டகப்யபசிேில் சர்வா, அவளுைன் யபசிேயபாகதல்ைாம், கவறும் கமௌனம் தான்
சவிேின்
கமாழிோக இருந்தது… அவடள பற்ைி
பிரணவ் கசால்லும் தகவல் மட்டுயம சர்வா அைிந்தது… சர்வாவின் யகாபம் எல்ைாம், வட்டில் ீ அவடள காணும் அந்த கநாடி வடரேில் மட்டுயம…
சவிடே கண்ை அந்த க்ஷணம், கனன்று ககாண்டிருந்த யகாபம் மடைந்து, அவன் உள்ளம், அவளின் யபச்சு, குறும்பு, அடணப்பு, அருகாடமக்கு ஏங்க
துவங்க, அவள் அவடன விைக்கி விட்ைாலும், யகாபமாக யபசினாலும் பரவாேில்டை என்று
முடிவுக்கு
வந்தவன்,
கட்டிைின்
மறுபுைம்
வந்து
அமர்ந்த சவிேின், மடிேில் தன் தடைடே டவத்து, அவன் முகத்டத அவள் வேிற்ைில் கமதுயவ அழுத்தி, கமன்டமோக ஒரு முத்தத்டத டவத்தான்.
அவன் கரங்கள் அவடள சுற்ைி வடளக்க, யைசாக தழுவ ஆரம்பித்தவன், ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக அவன் பிடிடே அவடள சுற்ைி இறுக்கினான்.
“ராட்சைி… இப்படி தவிக்க விைைியே…? உன்டன நம்பி தாயன என்டன,
எங்க அப்பா உனக்கு கட்டி கவச்சார்…? இதான் நீ என்டன பார்த்துக்கை ைக்க்ஷணமா…?
உனக்ககன்னமா…?
உன்
வட்டுை, ீ
உனக்கு
கராம்ப
இஷ்ைமானவங்க பக்கத்துை இருக்கை குஷிை இருக்க… இதுக்கு நடுவுை 21 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
என்டன
மைந்துட்ை…!
இருப்யபன்னு
கசான்யனன்…?
முன்னாடி
கசான்யனன் ோர்
என்கிட்ை
இல்டைைா கசல்ைம்… அடழப்டபக்
தான்…
யகக்காம
ஆனா
ஒரு
நாள்,
ஆனா
ஏங்கி
ோரும்
இல்ைாம
யபசடைனாலும்,
உன் சரண்,
எவ்யளா
நீ
நான்
இருப்யபன்னா
எனக்ககாண்ணும்
உன்யனாை
யபாய்
இல்ைாம
‘சரண்’
இருக்யகன்னு
என்கிை
உனக்கு
கதரிேடைோ கண்ணம்மா…?” என்ைவனின் குரல் கரகரப்பாக ஒைித்தது.
அவனின் அழுத்தத்துக்கு, நிகரான இறுக்கத்யதாடு அவடன அடணத்த சவி,... தன் கண்ண ீடர அவனுக்கு பதிைாக ககாடுத்தாள். அவடள விைக்கிேவன், அவள் முகத்டத காண,... அவன் உருக்கமாகப்
யபசிேதும், தான் ஆச்சிக்கு அன்கைாரு நாள் ககாடுத்த வாக்கும் நிடனவு வர,... சவி யதம்பி அழ ஆரம்பித்தாள். உணர்ச்சிக்
குவிேைாக
இருந்தவனின்
எரிச்சல்
படழே
படி
திரும்ப,
“உன்னாை, நான் தான் தினம் தினம் அழயையன… நீ யவை எதுக்கு இப்யபா கண்டண கசக்கை…?” என்று அவடளக் கடிந்தான். “சாரி சர்வா… ரிேல்ைி சாரி… எனக்கு நல்ைதுன்னு
நிடனச்சு, நீ என்டன
இங்க அனுப்பி கவச்சாலும், நான் இத்தடன நாள், இங்கயே தங்கி இருக்க கூைாது… என்டன சுத்தி எல்யைாரும் இருந்தாலும், உன்டன மட்டும் தாயன
என் மனசு யதடிட்டு இருந்துச்சு… நானும் உன் கூை இல்ைாம, நீ எவ்வயளா
தனிடமடே உணர்ந்து இருப்யப…கைவுயள… மட்டி சவி… நீ … நான்... கராம்ப யமாசம்… நீ தனிோ இருக்யகன்னு யோசிக்கயவேில்டை… ஒரு மாசமா உன் கூை யபசக் கூை இல்டை… தப்பு பண்ணிட்யைன் சர்வா… சாரி… சாரி...”
அவடன இன்னும் இறுக்கிக் ககாண்ைாள். அவளின் ‘சர்வா,..’ என்ை அடழப்பு,
‘இன்னும் நம்மிடையே எதுவும் சரி ஆகவில்டை’... என்படத அவனுக்கு மடைமுகமாக உணர்த்திேது… அவளின் மன்னிப்பு யவண்ைல், அவடன தனிடம படுத்திேதற்காக மட்டுயம
என்பது புரிந்த சர்வாவுக்கு, ‘என்ன
கசால்ைி, அல்ைது கசய்து, இவடள படழே நிடைக்கு ககாண்டு வர’ என்று மண்டை காய்ந்தது.
சவி, சர்வா இருவருயம அடுத்தவரின் அடணப்பில் கட்டுண்டு இருந்தனர்… அவடன எல்யைாருைனும் யசர்த்து டவக்க விடழந்த தாயன, அவடன விைக்கிேது அவடள
உறுத்த, ஒரு வித குற்ை உணர்வில், சவி அவடன
விட்டு விைகாமல் இருக்க, சர்வாயவா, தான் வாய் திைந்தால் இப்யபாடதே, 22 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
சுமூக சூழ்நிடை மாைி விை வாய்ப்பு அதிகமாக இருந்த படிோல், அவளுள் அைங்கி இருந்தான்… அப்படியே உைங்கியும் விட்ைனர்.
23 All Rights Reserved to Authors
சர்வமும் நீயே - 14
சர்வமும் நீ யே - 15
வவகவை யவவை முடியும் யநரத்தில், கருநீ ல வான் வதிேில், ீ வவள்ைி பிவை நிலா தன் இரவு உலாவவ,
முடிக்கும் தருவாேில், விண்மீ ன்கள் மவைே
துவங்கிே, முன் அதிகாவல வபாழுதில், வமதுயவ கீ ழ் வானம் வசஞ்சாந்தாய் வர்ண ஜால நிைத்வத பூசிக் வகாள்ை, புதிே நாைின் துவக்கத்வத குைிக்கும் விதமாக பகலவன் பால் வவைிேில் யதான்ைினான். சவிக்கு முழிப்பு வரவும், அவள் அவசந்ததில், சர்வாவும் உைக்கம் கவலந்து எழுந்தான்... இருவரும் மும்முரமாக யபசிக்வகாண்டிருந்ததில், முன் தின இரவில், பால் கூட குடிக்காமல் சவி படுத்து விட்டது சர்வாவுக்கு நிவனவுக்கு வரவும், குைிேலவைேில் இருந்து வவைியே வந்த சவிவே வற்புறுத்தி, பழத்வத வகாடுக்க, அவள் ‘யவண்டாவமன’ மறுத்து விட்டாள்... லல்லி ஏன் முன் தினம் வவகுண்டார் என்பவதப் புரிந்து வகாண்ட சர்வா, ஒரு மாதமாக இவத எல்லாம் தான் கவனிோமல் விட்டு விட்ட அவனின் பிவழ இப்யபாது 1 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
வபரிேதாக
யதான்ை,
எல்லாவற்ைிற்கும்
அன்யை
ஈடு
வசய்து
விடும்
வண்ணம் சவிவே கவனிக்க விவழந்தான். சவி யகட்டுக் வகாண்டது யபால் ஒரு வராட்டி துண்வட வவறுயம வாட்டி, குடிக்க ஹார்லிக்ஸ் கலந்து எடுத்து வந்தான்…
ஒரு வழிோக சவி அவத
உண்டாலும், உண்ட யவகத்தியலயே, மீ ண்டும் எல்லாவற்வையும் வவைியே வகாண்டு வந்து விட்டதால், ஓய்ந்து யபாய் கண் மூடி படுத்தாள். ‘தன் அன்வன வேிற்ைில் தான் இருந்த யபாது, அவளும் இவ்வாறு அவதிப் பட்டாைா…?’ என்று நிவனத்தவன், அந்த எண்ணத்வத ஒதுக்கி தள்ைி விட்டு, சவிேின் மீ து கவனத்வத திருப்பினான். “இன்வனக்கு நம்ம வட்டுக்கு ீ கிைம்பலாமா சிலக்ஸ்…?” என்று தன்வமோக யபச்வச துவக்கினான். “ம்…” என்று வவறுயம தவலேவசத்தவைிடம்,
“எக்ஸாம் முடிஞ்சாச்சு
இல்ல… இனி வகாஞ்சம் வரஸ்ட் எடு சவி… வபாறுவமோ, ரிசல்ட் வந்த அப்புைம், நீ யவவலக்கு யபாைது பத்தி முடிவு பண்ணலாம்… இப்யபாவதக்கு ஸ்ட்வரேின் பண்ணிக்க யவண்டாம் டா… என்ன வசால்ை…?” “நானும் அப்படித்தான் முடிவு பண்ணி இருக்யகன் சர்வா… இந்த மார்னிங் சிக்வனஸ்
வகாஞ்சம்
குவைேட்டும்…”
என்ைவளுக்கு,
முன்
தின
இரவு
நடந்தது நிவனவில் வர, ‘க்ளுக்’ என சிரித்தாள். அவைின் சிரிப்பு அவனுக்கும் வதாற்ை, “பாரு… கவடசில யநத்து உன் மானம் தான் யபாச்சு…, இவன்லாம் எப்படி ஒரு மகப்யபறு டாக்டயராட புருஷனா இருக்கான்னு, லல்லிமா என்வன பத்தி எவ்வைவு யகவலமா வநனச்சு இருப்பாங்க…! இந்த சின்ன விஷேம் கூட எனக்குத் வதரிேவல பாரு…” “ஹய்யோ… ஹய்யோ… ஹ… ஹ… ஹா…” என்று சவி சிரித்தாள். “சிரிக்காயத சவி... இதுக்கு தான் வட்ல ீ வகாஞ்சயமனும் நம்ம யவவலவே பத்தி யபசி டிஸ்கஸ் பண்ணனும்… உனக்குத்தான், நம்ம வட்ல ீ என் கிட்ட 2 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
கூட யபாலீஸ் பத்தின யபச்யச கூடாது… தினமும் என் யவவலேில் நடக்கும் எந்த விஷேத்வதயும் வதரிஞ்சுக்க நீ ஆர்வம் காட்டயவேில்ல,... அதனால ஏற்பட்ட தேக்கத்துல, நானும் உன் யவவல பத்தி யகட்டதில்ல… என்ன ஆச்சு பாரு…? இப்படிப்பட்ட கூத்வதல்லாம் நடக்குது…” என்று குவைபட்டான். வமைனமாக சவி வசவி மடுக்க,... அவவை
பார்த்துக்வகாண்டு
இருந்தவன்,
“என்ன,
திரும்ப
உன்யனாட
சத்திோக்கிரகத்வத ஆரம்பிச்சுட்டிோ…? ப்ச்… இது தான்… உன்யனாட இந்த வமௌனம் தான் என்வன வராம்ப இம்வச பண்ணுது… இதுல தான் நான் ஏமாந்துட்யடன்… சத்திேமா, இவ்வயைா பிடிவாதமா, ஒரு மாசம் முழுக்க, நீ என்
கிட்ட
யபசாம
இருப்யபன்னு
நான்
கனவுல
கூட
நிவனக்கல…”
புலம்பிேவனிடம்,... “நான் உன் யவவலவேப் பத்தி அக்கவை காட்டி, நீ யும் அன்னன்னிக்கு நடந்த விஷேங்கவை என்கிட்யட யஷர் பண்ணிட்டு இருந்தா, ஆரம்பத்துவலயே இவத எல்லாம் என் கிட்ட யபசி இருப்பிோ சர்வா…?” “கண்டிப்பா இல்வல சவி… நான் உன் கிட்ட யபசி, யஷர் வசய்ே நிவனச்சது தினப்படி யவவலவேப் பத்தி மட்டும் தான்… நிவைே நாட்கள்ல, வவார்க்ல இருக்கை வடன்ஷன், பாலிடிக்ஸ் இவதப் பத்தி எல்லாம் உன் கிட்ட வசால்லி ஆறுதல் யதடத் யதாணும்…” “கல்ோணத்துக்கு முன்ன ோர் கிட்ட யபசியன…? ஆறுதல் யதடின…?” ஒரு மாதிரிக் குரலில் சவி வினா எழுப்ப,... “கல்ோணத்துக்கு
முன்ன,
யவவலவேப்
பத்தி,
அங்க
நடக்கை
சில
சுவாரசிேமான, வித்திோசமான சம்பவங்கவைப் பத்தி, நாங்க பிவரண்ட்ஸ் மத்தில யபசிப்யபாம்… ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் ஆயலாசவனகள் வசால்லி, அவங்க வசேல்படுை முவைகவை சப்யபார்ட் வசய்ேையதா, இல்வலனா அவத எப்படி யவை முவைல வசேல்படுத்தலாம் என்கிைவத எல்லாம், நாங்க
3 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
எப்யபாவவல்லாம்
சந்திக்கயைாயமா,
அப்யபாவவல்லாம்
யஷர்
பண்ணிப்யபாம்…” “அப்படி யபசி தான் இந்த மாதிரி வகாள்வகவேல்லாம் யோசிச்சிோ…?” நக்கல் வதானித்தது சவிேின் யகள்விேில்,... அவவை
சர்வா
முவைக்க,
அவதக்
கண்டுக்வகாள்ைாமல்,
“இப்யபாவும்
என்ன குவைஞ்சுடுச்சு…? உன் பிவரண்ட்ஸ் கூட யபசைதுக்வகன்ன…?” “ம்… ம்… அப்படி வதைிவா இருந்த அப்புைம்
‘சவி…
சவி...’
ன்னு
சர்வா தான், இப்யபா கல்ோணத்துக்கு
உன்
யபவர
வசால்லிக்கிட்டு,
எனக்குக்
கிவடக்கை எல்லா ஃப்ரீ வடம்லயும் உன் கூடயவ இருக்கயையன…! அதனால என் ஃபிவரண்ட்ஸ் கூட யபசை யநரம் குவைஞ்சுடுச்சு…” இப்யபாது சவி அவவன முவைக்க, “அது இல்ல சிலக்ஸ்… நாம வரண்டு யபரும், மத்த நிவைே விஷேத்வத பத்தி யபசயைாம் தான்… இல்வலன்னு வசால்லவல
சவி…
ஆனா,
சில
யநரங்கைில்
சிக்கலான
முடிவுகவை
எடுக்கும் யபாது, ஒரு மூணாவது ஆள் பார்வவேில் இருந்து ஒரு கருத்து யகட்கலாம்ன்னு யதாணும்… அது மட்டும் இல்ல எனக்கும் ஒரு வடிகால் யவணும் தாயன… ஆனா எங்யக…? ஹம்… விடு உனக்கு பிடிக்கவல… என்ன பண்ண முடியும்…?” “அப்யபா, நான் உனக்கு அட்வவஸ் பண்ணா யகட்டுப்பிோ…?” “அது... நீ வசால்ைவத வபாறுத்தது…” “நவடமுவை சிக்கல்கள் சிலவத பத்தி, என் கிட்ட வசால்லி இருக்க இல்ல… உன்னால லஞ்சம் வாங்காம இருக்க முடிோதா…? சரி, ஒத்துக்கயைன்… நீ யபராவசப் பட்டு சம்பாதிக்கைதுக்காக வாங்கவல… ஆனா, அனாவசிேமா உன் யபவர ஏன் வகடுத்துக்கை…? நீ வசால்ைது எல்லாம் எனக்குப் புரியுது… பதவி, அதிகாரம், நிோேம், சட்டம் எல்லாம் உன் பக்கம் இருந்தும், வபரிே வலவல்
குற்ைவாைிகளுக்கு
எதிரா
வசேல்பட
முடிோம,
இருக்கைது…
உண்வமேியலயே கஷ்டமான விஷேம்தான்.” 4 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“ஆனா, தப்பு வசய்ேைதுல அைவுயகால் எல்லாம் இருக்கா எப்படிப்பட்ட புைம்பா
தவைா
ஒருத்தர்
தண்டவனவே
இருந்தாலும், நடக்கும்
சின்னயதா,
யபாது,
அனுபவிக்கணும்…
வபரிேயதா,
தங்கயைாட
அவத
நீ ோ
வவகப்படுத்தி,
சட்டத்துக்கு
தீவிவனக்கு
விட்டுட்டு,
தாயன…? உேிரா யபாய்டுச்சு…? இல்ல நாசக்கார எல்லாத்வதயும்
சர்வா…? அது
சின்ன
தக்க
விபத்து
தீவிரவாதமான்னு…?
அதுக்யகத்த
மாதிரி
லஞ்சம்
வாங்கிக்கிட்டு, அவங்கவை வராம்ப சுலபமா தண்டவனேிலிருந்து தப்பிக்க விட்டுடைியே…
எதுக்காக, தப்பு பண்ணுைவனுக்கு நீ ோ ஒரு தவைான
பாவதவே காட்டை…?” “நீ இப்படி தப்பிக்க விடைதால அவனுக்கு அது யமலும் தப்பு பண்ணக் கூடாதுன்னு யதான்ைதுக்கு பதிலா, ‘ஹான்… ஒரு முவை சமாைிச்சுட்யடாம்… இந்த முவையும் சட்டத்தில் ஓட்வட இல்லாமலா யபாய்டும்னு’ வநவனக்க யதாணாதா…? ஒரு தவைான முன் உதாரணத்வதயும், மவைமுகமா அவன் தவவை உன் இந்த வசேல் மூலம் நீ ஆதரிக்கை...” “சரி
சவி,
நீ
வசால்ைவத
வவச்யச
வசால்யைன்…
அனுபவிக்கைது முக்கிேமா…? இல்வல தன்
ஒருத்தர்
தண்டவன
தவவை உணர்ந்து, திருந்தி,
மனம் மாறுவது முக்கிேமா…?” “உன் யகள்வியே அபத்தம் சர்வா… தண்டவன எதுக்கு வகாடுக்கைாங்க…? தவவை உணரத்தாயன…?” “நிஜத்தில் அப்படி இல்வலயே சவி… சிவைச்சாவலகள் யபாதி மரங்கைா இருக்கைது இல்வல… குற்ைவாைிகள் தங்கயைாட தவவை உணர்ந்து, அங்க இருக்கை யநரத்வத படுத்திக்கைது
தங்கவை நல்லவங்கைா
இல்வல…
அடுத்த
குற்ைத்வத
மாத்திக்க ப்ைான்
ோரும்
வசய்யும்
பேன் இடமா,
தவைான புதுத் வதாடர்புகவை ஏற்படுத்திக்க, பவழே பவகவே தீர்க்க, என்று தாயன உபயோகப்படுத்திக்கைாங்க…!”
5 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“குைிப்பிட்ட
குற்ைவாைிோல
பாதிக்கபட்ட
ஒருத்தர்,
மனதைவில்,
உடலைவில், அனுபவிக்கும் யவதவனக்கு ஈடா அவதச் வசய்த குற்ைவாைி தன்யனாட
சிவைச்சாவல
வாசத்துல
தண்டவனகவை
அனுபவிக்கிைதில்வல… ஒரு ஆசிட் வச்சில் ீ உருக்குவலக்கப்படை வபண், அல்லது கற்பழிக்கபடும் வபண், இவதப் யபான்ைவங்க தங்கயைாட வாழ்நாள் முழுக்க அனுபவிக்கும் அவஸ்வதக்கு நிகரா அந்த ஈன வசேவல வசய்தவன், வஜேிலில் எந்த விதத்தில் கஷ்டப்படைான் வசால்லு…? ஹாோ முட்வடயும், யகாழியும் சாப்பிட்டுட்டு, ஜாலிோ இருக்கான்.” சர்வாவின் கூற்று உண்வம, அவன் ஆதங்கமும் நிோேம் என்பதால், “அப்யபா, இதுக்கான தீர்வு தான் என்ன சர்வா…? தண்டவனகள் இன்னும் கடுவமோ மாைணும்… அப்படித்தாயன…?” “தண்டவனகள்
கடுவமோக்க
படைதால
மட்டும்
மாற்ைங்கள்
வரப்
யபாைதில்வல சவி… மக்கைின் மனதில் மாற்ைம் வரணும்… சமூகத்துல நடக்கை எந்த ஒரு வகாடுவமயும், அநிோமமும், அக்கிரமமும், ‘என்வன பாதிக்காதவவர ஓயக…’ என்று அடுத்தவர் அவதிப்படும் யபாது, எதிர்ப்பு குரல் கூட வகாடுக்காம ‘நமக்வகன்ன யபாச்சு’ன்னு இருக்கை விட்யடத்திோன மயனாபாவம் மாைணும் சவி… இப்யபா உன்வனயே எடுத்துக்யகா…! ” அவமதிோக தவல குனிந்து யகட்டுக் வகாண்டு இருந்தவள், சர்வா யபச்வச வதாடராமல் நிறுத்த, அவவன ஏவைடுத்து பார்த்தாள் சாம்பவி. “நீ யபப்பர் படிச்சி, இல்ல நியூஸ் யகட்டு எத்தவன வருஷம் ஆச்சு…? உன்னால, உன்வன சுத்தி நடக்கும் அவலங்கவை கண் வகாண்டு பார்க்க முடிேவல… தாங்கும் மயனா திடம் இல்வலன்னு, நீ நிவனக்கைதால, உன் உலகத்வத நீ ோ சுருக்கிக்கிட்டு, உன் குடும்பம், உன் பிவரண்ட்ஸ், சிரிப்பு, குறும்புன்னு ஒரு சின்ன வட்டத்தியலயே சுத்தி சுத்தி வர… ‘பூவன கண்வண மூடிக்கிட்டா
உலகயம
இருண்டுடுச்சு’
என்று
நிவனக்கைது
யபால்,
நீ
நடந்துக்கைது தப்பு சவி.”
6 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“நடக்கைது எவதயும் நான் மாற்ை முடிோயத சர்வா… அப்படி இருக்க, நான் யபப்பர் படிச்சு மட்டும் என்ன வசய்ே முடியும்…?” “நீ ோ மாற்ை முடிோது தான்… ஆனா, மாற்ைங்கவை வகாண்டு வர, ஒரு முேற்சி எடுக்கலாயம…? உன் தாத்தா எவ்யைா வபரிே தப்பு வசஞ்சு இருக்கார் வதரியுமா…?” “என் தாத்தாவவ பத்தி யபசை அைவுக்கு, நீ நல்லவன் இல்வல சர்வா…” யகாபமாக சவி பாே,… “ஓயக ஓயக… அவர் நல்லவர் தான்… ஆனா, உன் கிட்ட முவைத் தவைி நடக்க முேற்சி வசஞ்ச அந்த அயோக்கிேவனப் பத்தின விவரங்கள் வதரிஞ்சும்,
அவனுக்கு
தண்டவன
வாங்கித்
தர
அைவுக்கு
முழுசா அவர்கிட்ட
ஆதாரம் இருந்தும், என்ன பண்ணார் அந்த நல்லவர்…?” சவி எதுவும் வசால்லாமல் சர்வாவவ பார்க்கவும்,... “பட்டவவர
யபாதும்னு,
யமற்வகாண்டு
கூடாதுன்னும்,
அவனுக்கு
எடுக்கவலயே…?
ோர்
எதிரா
வசஞ்ச
குடும்ப
சட்டப்படி
புண்ணிேயமா,
மானம்
யபாேிடக்
நடவடிக்வக அந்த
எதுவுயம
சண்டாைன்
ஒரு
விபத்தில் இைந்து யபாய்ட்டான்… இல்வலனா, இப்பவும் அவன் உேியராட இருந்திருந்தா,
இன்னும்
எத்தவன
எத்தவன
சாம்பவிகள்
உருவாகி
இருப்பாங்க… யோசி சவி…” “எல்லாம் சட்ட படி நடக்கணும் இப்யபா
வசால்ைியே…? உன் தாத்தாவுக்கு
ஏன் அந்த சமூக அக்கவை இல்லாம யபாச்சு…? அவர் மனசுக்குள்ை அந்த அக்கவை இருந்திருந்தாலும் கூட, நவடமுவைேில், அந்த அயோக்கிேன் தண்டவன
எதுவும்
அவடோம
தப்பிக்க
வாய்ப்பு
இப்படின்னு புரிஞ்சதால தாயன இந்த விஷேத்வத
இருக்கு…
அப்படி
கண்டும் காணாமலும்
விட்டார்…?” “எல்யலாருயம தங்கயைாட குடும்பம் பாதிக்கப்படைப்ப, ‘என் வடு, ீ என் மக்கள்’ ன்னு மட்டுயம சுேநலமா
நிவனக்கிைதாயலயே, விஷேத்வத 7
All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
வவைிே
வதரிோம
இவழப்பவவனத்
மவைக்க
தங்கைால்
ஆனவத
வசய்து,
தவறு
தப்ப விட்டு, யமலும் அவன் தப்பு வசய்ே வாய்ப்வப
ஏற்படுத்திடைாங்க…
இது
வதாடரந்து
வகாண்யட
இருக்கும்
ஒரு
முடிவில்லாத வட்டம்.” சர்வா வசால்வவத யகட்டவளுக்கு, ‘உண்வம தாயன… அந்த அரக்கன், இன்று உேியராடு
இருந்திருந்தால்,
இன்னும்
எத்தவன
யபரின்
வாழ்க்வகவே
அழித்து இருப்பாயனா…? தாத்தா தன் யபத்திேின் நலவன மட்டுயம எண்ணி, மற்ை
வபண்கவைப்
நிவனத்தவளுக்கு,
பற்ைி
நிவனக்க
மைந்து
விட்டாயர’
என்று
‘எந்த ஒரு பிரச்சவனவேயும் சந்திக்க பேந்து தான்,
முட்டாள்கைின் வசார்கத்தில் இன்புற்று இருந்து இருக்கியைாம்’ என்பதும் வதைிவாக புரிே ஆரம்பித்தது. சவி யோசவனோக இருப்பவத பார்த்த சர்வா, ‘அவளுக்யக உடம்புக்கு முடிேல, இப்யபா யபாய் இத்தவன விஷேங்கவையும் ஒயர மூச்சில் யபசி... ச்யச… அவவை ஸ்ட்வரஸ் பண்ணிட்யடாம்…’ என்று நிவனத்தவன், “யபாதும் சிலக்ஸ்… இன்வனாரு நாள், இவதல்லாம் பத்தி டிஸ்கஸ் வசய்ேலாம்…” என்று யபச்வச முடிவுக்கு வகாண்டு வர,... “யதங்க்ஸ் சரண்… ஐ லவ் யூ டா…” என்று அவன் வநஞ்சில் சாய்ந்தவள், அவன் முகத்வத ஏைிட்டு யநாக்கி, “நாம வரண்டு யபரும் மனசு விட்டுப் யபசினதுயலர்ந்து நிவைே விஷேங்கள் என்வன யோசிக்க வவக்குது.” “சாரி சவி… வகாஞ்சம் அதிகமாயவ யபசிட்யடன்.” “இல்ல
சரண்…
நான்…
எனக்கு…
தாத்தா
என்வன
ஒரு
குறுகிே
வட்டத்துக்குள்ையே வைர்த்து இருக்கார்… சில விஷேங்கவை இன்னமும் ஜீரணிக்க முடிேல தான்… ஆனா, அப்பாவவ யபால டாக்டர் ஆகணும் என்ை வதைிவு இருந்த எனக்கு, அப்படி ஆனயதாட என் கடவம முடிேல, என்று இத்தவன நாளும் புரிேவல… அவரின் அந்த சமூக சிந்தவனவே நானும் பின்பற்ைணும்
என்பவத
மைந்துட்யடன்...
அவர்
ஒரு
டாக்டர்
என்ை
நிவலவேயும் தாண்டி தான், தன் ஊர் மக்களுக்காக உவழச்சார்… எனக்கு 8 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
என் தவவை புரிே வவச்சுட்ட சரண்… யதங்க்ஸ்… அயத சமேம், உன் வகாள்வகவே மாத்திக்க மாட்டிோ...?” அவள் வநற்ைிேில் அழுந்த முத்தமிட்டவன், “இருபத்திநாலு வேசுல இருந்த சர்வாவின் மனப் பக்குவமும்,
இப்யபா
இந்த முப்பது வேசுல எனக்கு
கிவடச்சிருக்கை அனுபவம், படிப்பிவனகள் எல்லாயம யவை இல்வலோ சவி…!
இத்தவன
நாைா,
ஏயதா
ஒரு
குருட்டு
நம்பிக்வகேில்,
நான்
வசய்ேைதுதான் சரின்னு இருந்துட்யடன்… நீ வசான்னது வராம்பயவ
சரி…
சட்டத்துக்கு புைம்பா தன்னிச்வசோ வவைிேில் வசேல்படுைதுக்கு, இந்த யூனிஃபார்ம் எதுக்கு..?” “வசால்ைவத புரியும் படி வசால்லு சரண்.” “உடயன இல்வலனாலும்… இனி கண்டிப்பா, வகாஞ்சம் வகாஞ்சமா நான் டீல் பண்ை விதத்வத மாத்திப்யபன் சிலக்ஸ்… எனக்கு வகாஞ்சம் அவகாசம் வகாடு… பட் இட் இஸ் அ ப்ராமிஸ்… ஆனா, Mrs. சர்யவஸ்வரன், என்யனாட இந்த மனமாற்ைத்தால, எனக்கு வர யபாை இட மாற்ைங்களுக்கு, நீ அட்ஜஸ்ட் வசஞ்சுக்கணும்… என்ன, நான் எங்யக யபானாலும் என் கூடயவ வருவ இல்ல…?” “உடயன இல்வலனாலும்… இனி கண்டிப்பா, வகாஞ்சம் வகாஞ்சமா நான் டீல் பண்ை விதத்வத மாத்திப்யபன்
சரண்… எனக்கு வகாஞ்சம் அவகாசம்
வகாடு…” அவன் வசான்னவத அவனுக்யக சவி திருப்பி படிக்க,... “என்யனாட வசல்ல சக்கவர கட்டி, உன் வேத்துக்குள்ை இருந்துக்கிட்டு உன்வன
இவ்யைா
படுத்தியும்
உன்
வகாழுப்பு
மட்டும்
அடங்கல…”
கணவனாக வகாஞ்ச ஆரம்பித்தவவன விலக்கிேவள், “நீ வசேல்படுை விதவமல்லாம் விசு மாமாவுக்கு வதரியுமா…? அதனால தான் நம்ம கல்ோணத்துக்கு எதிர்ப்பு வசான்னாரா சரண்…?” “ம்… எல்லாம் இல்ல… வதரியும்…
சட்டத்யதாட
என்யனாட அப்யராச் பத்தி ஓரைவு வநைிவு
சுைிவுகவை
அவருக்கு
புரிந்தவருக்கு,
நான்
9 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
வசய்ேைவத, ஏற்றுக்க முடிஞ்சுது… ஆனா, உன் மாமாவா, உன்வன பத்தி நல்லா புரிஞ்சவரா வந்தது…
இருந்ததால, எங்களுக்குள்ை கிைாஷ் ஆப் ஒபினிேன்
உனக்கு,
நான்
வபாருத்தமானவன்
இல்வலன்னு
வராம்ப
வாதிட்டார்… உனக்காக என்வன விட்டுக் வகாடுக்கராயைன்னு அவர் யமல வராம்ப யகாபம் வந்துச்சு.” “இதுவவர என் கிட்ட, உன்வன பத்தி ஒரு வார்த்வத கூட தப்பா வசான்னது இல்வல வதரியுமா சரண்…? ஹி லவ்ஸ் யு யசா மச்… அதான், எங்க ோர் முன்னாலயும் உன்வன விட்டுக் வகாடுக்காம கவனமா இருந்தார்… மாமா இஸ் கியரட்… அவர் கிட்ட யபசுடா… ஆனா, எனக்காக, நான் வசால்ைதுக்காக யவணாம்… ஐ யஹாப், வப நவ், உன் அப்பாவவப் பத்தி நீ வகாஞ்சமாவது புரிஞ்சுக்கிட்டு இருப்யபதாயன… அவருக்கு ோவரயும் வவறுக்க வதரிோது சரண்…
அவவர
வபாறுத்தவவர
நீ ,
நானு,
பிரணவ்,
வினு,
விக்கி,
எல்யலாருயம ஒண்ணு தான்… அஃப் யகார்ஸ், உன்வனப் வபாறுத்தவவர, நீ மட்டுயம அவருக்கு ஸ்வபஷலா இருக்கணும்… அதுக்கான தீர்வு என் கிட்ட இல்வல… சாரி...” பவழே சர்வாவாக இருந்து இருந்தால், ‘என் அப்பாவவ பத்தி, நீ வசால்லி நான் வதரிஞ்சுக்கணுமா…?’ என்று குதித்து இருப்பான்… இவன் சவிேின் சரண்… அவள் அன்பில், காதலில், யநசத்தில், உரிவமேில், யகாபத்தில், உள்ைத்தில் கவரந்தவன்… வமாத்தமாக அவைிடம் சரணவடந்தவன். அவள் கன்னத்வத வலிக்காமல் கடித்தவன், “என்யனாட டாக்டர், கசப்பு மருந்வதக்
கூட,
இனிப்பா
ஆக்கி
வகாடுக்கை
வித்வதவே
நல்லாயவ
வதரிஞ்சவங்கைாச்யச…! அவங்க வசால்லுக்கு மறுப்பு உண்டா…? ஆனா உன் சரணுக்கு வகாஞ்சம் வம்பு ீ ஜாஸ்தி… உடயன அப்பா கிட்ட அப்படியே இவழே ஆரம்பிக்க
முடிோது… அவர் அன்வப புரிஞ்சுக்கிட்யடன்… தப்பு எங்க
வரண்டு யபர் யமலயும் இருக்கு… ஆனா, அவர் வேசுக்கு மதிப்பு வகாடுத்து, நாயன இைங்கி வயரன்… அவர் கிட்ட சகஜமா இருக்க முேற்சி பண்யைன்… ஓயக வா…”
10 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
சர்வா, இந்த அைவுக்காவது இைங்கி வந்து யபசிேது மகிழ்ச்சிவே வகாடுக்க, “ஒரு வரண்டு நாள் இங்கயே இருந்துட்டு யபாகலாமா சரண்…?” என்று குவழே... அவவை முவைக்க முேன்று, யதாற்ைவன்,... “நாம எங்கோவது வவைியூர் யபாய் ரிலாக்ஸ் பண்ணலாம்னு வநனச்யசன்… மூணு நாள் லீவ் யபாட்டு இருக்யகன் சவி… உன் எக்ஸாம் முடிஞ்ச உடயன, உன் கிட்ட யபசி சமாதானம் ஆகலாம்னு அப்படி பிைான் பண்யணன்… ஒரு மாசமா கடுப்யபத்திட்ட நீ … என்வன
வராம்பயவ
எல்லாத்துக்கும்
ஏங்க
யசர்த்து,
விட்டுட்ட
வட்டியும்,
சவி…
முதலுமா,
அதனால த்ரீ
இப்யபா
யடஸ்
ஒன்லி
வகாஞ்சல்ஸ்… ம்… பட் நீ ட்ராவல் பண்ணலாம் தாயன... ” “லாங்கா யபாக யவணாம் சர்வா… இங்க பக்கத்துலன்னா ஓயக… இப்யபாயவ வசால்லிட்யடன்…
லல்ஸ்,
ஆச்சி,
வினு
எல்லாயராட
வகாவடச்சல்
யகள்விகளுக்கும் நீ தான் பதில் வசால்ை.” “யநா…” அலைிேவன்,... நான் பாவம் இல்ல…” “அப்யபா இங்கயே எல்லார் கூடவும் இருக்கலாம்… ஆச்சியும், லல்ஸ்சும் சும்மாயவ
குதிப்பாங்க…
அவங்க
யகள்விக்வகல்லாம்
என்னால
பதில்
வசால்லி மாைாது ” ‘பிரணவ் இருக்க பேயமன்…’ என்று மனதில் முடிவு வசய்தவன், “சரி சரி விடு சிலக்ஸ்… எவ்வையவா பார்த்துட்யடன்… இவங்கல்லாம் என்ன... ஜுஜூபீ … நான் டீல் பண்ணிக்கயைன்…” என்ைான் வகத்தாக. ஒருவரிடமும் வசால்லாமல், சவிவே வவைியே அவழத்து வந்தவன், தங்கள் ஃபிைாட்டுக்கு வந்து, பேணத்துக்கு யவண்டிேவற்வை கிைம்பும்
யவவைேில்,
தாங்கள்
மூன்று
பாக் வசய்து விட்டு
நாட்களுக்கு
பாண்டிச்யசரி
வசல்வதாக பிரணவ்விடம் யபானில் வசால்லிவிட்டு, கிைம்பிவிட்டான்.
11 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
கடற்கவர,
ஆஷ்ரமம்,
ஆயராவில்,
சுண்ணாம்பார்
கழிமுகம்,
முதலிோர்குப்பம் படகு சவாரி, என்று ஊர் சுற்ைிேவர்கள், மூன்ைாம் நாள் மாவல வடு ீ திரும்பினர். வட்டுக்கு ீ வந்தவர்கவை ஆச்சி திட்டி தீர்த்தார்… “அவனுக்கு தான் விவரம் பத்தவல… உனக்கு நல்லா விவரம் வதரியும் தாயன சவி… உடம்பு
வக்கா ீ
இருக்கும் இந்த சமேத்துல, வண் ீ அவலச்சல் எதுக்கு…?” “சரி மா… விடுங்க… சவிக்கு ஒரு மாறுதலுக்காக யபாேிட்டு வந்தாங்க…” என்று விசு இவடேிட்ட பின் தான் ஆச்சி விட்டார். அடுத்த இரண்டு நாட்கள், சவி விரும்பிேது யபால் விசுவின் வட்டில் ீ தங்கி, அங்கிருந்யத யவவலக்கு யபாய் வந்தான் சர்வா. சர்வா கூைிேது மனதில் உவைக்க, பல வருடங்களுக்கு பின்
தினசரிவே
வாசிக்க, வகேில் எடுத்தாள் சவி… சில உலக வசய்திகவை அடுத்து இருந்த ஒரு பக்கத்தில், ‘பிரபல வதாழிலதிபர் சுந்தரபாண்டிேின் வழக்கில் புது திருப்பம்’ என்ை வசய்தி அவள் கவனத்திற்கு வந்தது. சுந்தரபாண்டி வதாழிலதிபர் அவதாரம் எடுத்துவிட்டவத, முன்பு ஒரு முவை தன்
தாத்தா வசால்லி சவி யகட்டு இருக்கிைாள்… ஆகயவ அவன் வகது
வசய்ேப்பட்ட விவரங்கவைப் பற்ைி வதரிோத சவி, அந்த வசய்திவே படித்து விட்டு,
ஆர்வம்
யமயலாங்க,
வவலத்தைத்தில்
அவன்
எதனால்
வகது
வசய்ேப்பட்டான் என்ை பவழே வசய்திகவை யதடி யதடி படிக்க துவங்கினாள். அப்படி
அவள்
வவலத்தைத்தில்
ஆராய்ந்து
படித்த
யபாது
சுந்தரபாண்டிேின் மகன் ரஞ்சித், லாக்கப்பில் இைந்து விட்டதாக, கிசுகிசு வசய்தி அவள் கவனத்திற்கு வந்தது… காலகட்டத்வத
கவனித்தவளுக்கு,
தான், ஒரு
அந்த மரணம் நிகழ்ந்த
‘சர்வாவுக்கு
இதில்
வதாடர்பு
இருக்குயமா...?’ என்று சந்யதகம் துைிர் விட்டது. ஆனால், இரு வழக்குகவையும்
வகோண்டு
விசாரித்த
அதிகாரிகள்
வவவ்யவறு ஆட்கைாக இருந்தனர்… அதிகார பூர்வமாக சர்வாவின் வபேர் 12 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
எந்த வழக்கிலும் குைிப்பிடப்படவில்வல… ஆனால் உள்ளுணர்வு, வசான்னது…
இதில்
‘சர்வா உேிர்
சவிக்கு, அவைின்
சம்பந்தபட்டிருக்கிைான்’
காக்கும்
மருத்துவராக
என்று
மட்டும்
அடித்துச்
அல்ல,
ஒரு
மனுஷிோகவும், அவளுக்கு லாக்கப் மரணங்கைின் மீ து என்றுயம வவறுப்பு தான்…
சர்வாவும்,
அவளும்
தங்களுக்குள்
இருந்த
பல
கருத்து
யவறுபாடுகவை, யபசிக் கவைந்திருந்தனர் தான்… ஆனால், இது யபான்ை ஒரு விஷேத்வத சவி நிவனத்தும் பார்த்ததில்வல. சில மணி யநரங்கைாக சவி தன் அவைேியலயே அவடந்து, கம்ப்யூட்டரில் ஏயதா தீவிரமாக வசய்துக் வகாண்டு இருப்பவத கவனித்த லல்லி, “ஏன் சவி, வகாஞ்ச யநரம்
வரஸ்ட் எயடன்… அதான் எக்ஸாம் முடிஞ்சாச்சு இல்ல…
இன்னும் என்ன படிக்கை…?” என்று அதட்டிே பின் தான்
வநட்டிலிருந்து
வசய்திகவை யதாண்டிப் பார்க்கும் தன் யவவலவே வகவிட்டாள் சவி. மாவலேில்
யகாவிலுக்கு
லல்லிவே
உடன்
அவழத்து
வசன்ைவள்,
கடவுைிடம் மனமுருக யவண்டினாள்… இரண்டு நாட்கள் வதைிந்து இருந்த சவிேின் முகம், மீ ண்டும் சுருங்கி, யோசவன வேப்பட்டு இருப்பவத கண்ட லல்லிக்கு, ‘இந்த வபாண்ணு, சும்மா சும்மா ஏன் தான் இப்படி மூட் அவுட் ஆகுைாயைா’ என்று வபருமூச்சு தான் வந்தது. சர்வா யநரம் கழித்து வரவும், “இன்று இரவு இங்யகயே தங்கி இருங்கள்” என்று ஆச்சி கட்டவைோக வசால்லிவிட,... “சரி…” என்று
வசால்வவதத்
தவிர அவனுக்கு யவறு வழி இருக்கவில்வல. தனிக் குடித்தனம் யபான புதுசில் இருந்த சர்வாவுக்கும், இன்று அவர்கைிடம் யபசிப் பழகுபவனுக்கும் இவடயே, ஆறு என்ன நூறு வித்திோசங்கவை அள்ைி விடுவார்கள் லல்லியும், ஆச்சியும்… ஆனாலும், ‘இங்யகயே வந்து தங்கி வியடன் சர்வா...’ என்று யகட்க அவர்கள் இருவருக்குயம மனம் நிவைே ஆவலும், ஆவசயும் இருந்தாலும்,... இவடேில் ஒரு தேக்கம் வந்து தடுத்தது தான் நிஜம். எப்படியும்
சவி
கடந்த
ஒரு
மாதமாக
அவர்கயைாடு
தான்
இருந்து
இருக்கிைாள்... இயதா, அயதா என்று கண் மூடி திைப்பதற்குள், மாதங்கள் 13 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
கடந்து, அவள் பிரசவ யநரமும் வநருங்கி விடும்… தவலப்பிரசவம் யவறு… அவளுக்கு பிைந்த வடும், ீ புகுந்த வடும் ீ ஒன்று தான் என்னும் பட்சத்தில், எப்படியும் யபறு கால சமேத்தில் அவவை வரப்
இந்த வட்டிற்கு ீ தான் அவழத்து
யபாகின்ைனர்… அப்படி இருக்க, ‘எதற்கு வணாக ீ இன்வனாரு வடு, ீ
அதற்கு வாடவக எல்லாம் வகாடுக்க யவண்டும்...?’ என்ை எண்ணம் மனதில் எழுந்தாலும்,
சர்வா
இல்லாததால்,
மறுத்துவிட்டால், ோர்
‘பூவனக்கு
அதவன
மணிக்
தாங்கும்
கட்டுவது…?’
என்று
மனதிடம் தேங்கிக்
வகாண்டு இருந்தனர். சவி அப்யபாயத தங்கள் அவைக்கு வந்து விட்டாள்… பிரணவ், விசு இருவரும் ஏயதா சட்ட விஷேத்வத பற்ைி விவாதித்துக் வகாண்டிருக்க, சர்வாவும் அவர்கயைாடு யபச கீ யழயே தங்கி விட்டான். “சர்வா கவைச்சு வதரிேைான்… சட்டுபுட்டுன்னு யபசிட்டு யபாய் படுங்க விசு…” என்று ஆச்சி குரல் வகாடுத்த பின் தான், அவர்கைின் சம்பாஷவன முடிவுக்கு வந்தது. தங்கள்
அவைக்கு
வவட்டமின் வகாண்டு,
வந்த
சர்வா,
மாத்திவரவே
அன்று
அவள்
சவி
உண்டாைா
என்வனன்ன
எடுத்துக் என்று
வகாள்ை
யகட்டு
வசய்தாள்
உறுதி
என்று
யவண்டிே வசய்துக்
சாதாரணமாக
வினவினான். “லாக்கப் மரணத்வத பத்தி என்ன நிவனக்கை…?” தன்
மவனவி, தவலயும் இல்லாமல் வாலும் இல்லாமல் திடீவரன
ஒரு
யகள்விவே எழுப்பவும், ‘இவத பத்தி இப்யபா ஏன்?’ என்று தான் நிவனத்தான் சர்வா. “வசல்லக் குட்டி, நீ என் யவவல யமயல ஆர்வம் காமிச்சு இப்படி யகள்வி யகக்கைது எல்லாம் சரி… வராம்ப சந்யதாஷம்… ஆனா, ஏற்கனயவ கீ யழ, அப்பா, பிரணவ்யவாட இப்யபாதான் சூடான விவாதம் எல்லாம் வசஞ்சு முடிச்சுட்டு வயரன்… யசா, வவரி வடேர்ட் சிலக்ஸ்… யநா யமார் டாக்கிங்…”
14 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
என்று தன் வழக்கம் யபால், மவனவி யகட்ட யகள்விேின் பின்புலத்வத அைிோமல், தாயன தன்
தவலவே வம்பின் உள்யை நீ ட்டி, வவகோக
மாட்டிக் வகாண்டான். ‘காமாவல கண்ணுக்கு கண்டது எல்லாயம மஞ்சைாக வதரியும்’
என்னும்
வசாலவவடக்கு ஏற்ப, தனக்குதாயன மனதில் ஒன்வை உருவகப்படுத்திக் வகாண்டு, விைக்கம் ஏதும் வகாடுக்காமல், ஒரு வினாவவ எழுப்பிே சவிக்கு, எவதயோ
மவைக்க,
தவிர்க்கத்தான்
மழுப்பலாக
ஒரு
பதிவல
சர்வா
வகாடுத்ததாக மனதில் பட,... கணவவன எரித்து விடும் பார்வவ பார்த்தாள். சவி விஷேத்தில் பல்பு யமல் பல்பாக வாங்கும் சர்வா, சமே சந்தர்ப்பம் வதரிோமல்,
அவவை
வகாஞ்ச
துவங்கினான்…
‘டண்ட...
நக்க…
அ…
டடங்கு… நக்க… ஆட்ரானா நாக்க மூக்கா…’ என்று சவி வபாங்கி விட்டாள். வசல்லம்…
“யஹ…
கூல்…
டா…
எதுக்குமா
இவ்யைா
யகாபம்…?”
என்ைவனிடம், சுந்தரபாண்டிேின் வகது விவகாரம், அவன் மகன் ரஞ்சித்தின் இவவகள்
குைித்த
தன்
மரணம்,
சந்யதகங்கவை, யகள்விகைாக எழுப்பினாள்
சாம்பவி. கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அமர்ந்த சர்வா, ‘அப்படியே பதி விரவததான் யபா… உலக விஷேங்கவைத் வதரிஞ்சுக்யகான்னு நான் வபாதுவா உடயன
வசான்னா,
கைத்துல இைங்கி ஒரு ஆராய்ச்சியே பண்ணிடனுமா…?
எல்லா விஷேத்துக்கும் என் தவலவேத்தான் உருட்டணும்…! மவைக்காம
உண்வமவே
வசால்லிோகணும்…
நடக்கிை இப்யபா
வசான்னாலும்,
யகாவிச்சுக்கிட்டு, யபசாம இருந்யத கடுப்படிப்பா… வசால்லாட்டியும் அயத தான்… வராம்பப் பாவம் சர்வா நீ … ஒரு DCPோ, நீ யகள்வி யகட்டு, குற்ைவாைி முழி பிதுங்கைது யபாய்,
உன் வபாண்டாட்டி தினம் தினம் உன்கிட்யட
யகள்விக்கவணகவை எழுப்பி, உனக்கு லாடம் கட்டைாயை… உன்வன நீ யே வசல்ஃபி
எடுக்கைியோ இல்வலயோ… வஸல்ஃப்
ஆப்பு மட்டும்
சரிோ
15 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
வவச்சுக்யகா’ என்று தனக்கு தாயன தன் நிவலவே எண்ணி பரிதாபப்பட்டுக் வகாண்டான். அவனிடம் இருந்து தகுந்த பதில் வராமல் இருக்கவும், அவன் முகத்வத கண்டவள்,
அதில்
இருந்து
எதுவும்
பிடிபடாமல்,
பதியல
“என்ன
காயணாம்…?” எனவும்,... “இல்ல சிலக்ஸ், யபசாம, நீ லாேருக்கு படிச்சு இருக்கலாம்… அப்பா தப்பு பண்ணிட்டார்… இந்த இந்திே நாடு ஒரு நல்ல லாேவர இழந்துடுச்சு.” விவட தராமல் சமாைிப்பவவன, ‘என்ன வசய்ேலாம்…?’ என்று சவி உறுத்து விழிக்க,... “சவி வசல்லம், இனி இப்படி வகாஸ்டின் யகக்கைதா இருந்தா, உன் அத்தான் வடேர்ட்டா இல்லாதப்ப யகளுடா… முடிேல...” என்று அழுவது யபால் பாவவன வசய்ே,... “நீ இத்தவன யநரம் ஏயதயதா
யபசினதுக்கு பதிலா, யநரடிோ நான் யகட்ட
யகள்விக்கு பதில் வசால்லி இருந்தா, வரண்டு யபருக்குயம வடம் யவஸ்ட் ஆகி இருக்காது.” “வமாதல்ல ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ணு… அப்யபா தான், நான் உன் யகள்விக்கு பதில் வசால்லுயவன்.” “அவதல்லாம் முடிோது… நீ இப்யபா உண்வமோன பதிவல மட்டுயம எனக்கு வகாடுக்கை.” “பதில் எதுவா இருந்தாலும், நீ என் கிட்ட யபசணும் சவி… யகாபப்பட்டு, உன் வமௌன
சாமிோர்
அவதாரத்வத
எடுக்க
மாட்யடன்னு
உறுதி
வகாடு…
என்னால அவதத் தாங்கயவ முடிேவல. ”
16 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
சவி
பதில்
வகாடுக்கவில்வல…
“ஓயக...
உன்
வமௌனத்வத
சம்மதமா
எடுத்துக்கிட்டு வசால்யைன்… பட், முடிஞ்ச விஷேத்வத நாம நிவனச்சாலும் இனியம மாத்த முடிோது… ஞாபகம் வவச்சுக்யகா... யசா... யநா... சண்வட…” சுருக்கமாக,
இைந்துவிட்ட
சுந்தரபாண்டிேின்
சுந்தரபாண்டிேின்
மறு அவதாரம் தான்
மகன்
ரஞ்சித்,
என்பவத வசான்னவன்,
“யதவா
மாமா மரணம் பத்தின விவரம் எனக்குத் வதரிே வந்தப்ப, அதுக்கு காரணமா இருந்தவவனப்
பத்தி,
நான்
அன்
அஃப்பிஷிேலா
யதாண்டி
துருவ
ஆரம்பிச்யசன்… அப்யபா தான் அவயனாட வரண்டாவது மவனவி பத்தின விஷேமும், அவ மூலமா பிைந்த இந்தப் வபேன் பத்தின விவரம் எல்லாம் வதரிே வந்துச்சு…
பவழே யகசுக்கு நான் ஆதாரம் யசர்க்க ஆரம்பிச்சப்ப,
எவதச்வசோ பாண்டியோட வபேன் என் வவைேத்தில் விழுந்தான்.” “அவன் சரிோன வபாறுக்கி… அப்பாயவாட வசல்வாக்வக வவச்சு, நிவைே தப்பான
காரிேங்கைில்
ஈடுபட்டுட்டு
இருந்தான்...
பாண்டியும்,
அவன்
வபேனும் ஒண்ணா யசர்ந்து ஒரு நிழல் அரசாங்கத்வதயே நடத்திட்டு இருந்தாங்க…
அவ்யைா
பவர்… அப்யபா
தான்
ஒரு இன்சிவடன்ட் என்
கவனத்துக்கு வந்துச்சு… வராம்ப யநர்வமோன ஒரு இைம் IAS ஆபீ சயராட மவனவி, தற்வகாவலக்கு முேற்சி வசஞ்ச சம்பவம்… அந்த IAS ஆபிசர், மவனவிவேத்
தற்வகாவல
முேற்சிேிலிருந்து
காப்பாற்ைிே
வகயோட,
லாங் லீவ்ல யபாய்ட்டார்… இப்யபா, பஞ்சாப்ல யபாஸ்டிங் ஆகி இருக்கார்… அவர்
என்யனாட
கசிஞ்சு,
இந்த
பிவரண்ட்
விஷேம்
கிரியோட
எனக்கு
பாட்ச்…
வதரிே
காற்றுவாக்கில் வசய்தி
வந்தது…
ஒரு
முக்கிேமான
ப்ராவஜக்ட்ல அந்த IAS ஆபிசர், பாண்டியோட ஊழலுக்கு துவண யபாக மறுத்துட்டார்…
அவவர
வழிக்கு
வகாண்டு
வர,
அவனுங்க
வராம்ப
கீ ழ்த்தரமான யவவலேில் இைங்கிட்டாங்க.” “என்ன வசஞ்சாங்க சரண்…?” பதட்டமாக யகட்ட சவிக்கு,... “xxxxxxxx வபாட்டிக்(boutique) பத்தி யகள்வி பட்டு இருக்கல்ல…?” ‘ம்,...’ என்று சவி தவல அவசக்க,... 17 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“அது
பாண்டியோட
முதல்
சம்சாரம்
மூலமா
பிைந்த
அவன்
வபாண்யணாடது… உேர் தட்டு வபண்கள் அதிகம் புழங்கும் இடம்… அங்க வவச்சு தான் அவங்க நிவைே அசிங்கத்வத வசஞ்சு இருக்காங்க… வசம பிைானிங்… சாதாரணமா நமக்கு இலவசமா எதாவது கிவடச்சா என்ன பண்ணுயவாம்…? அந்த வாய்ப்வப வணாக்காம, ீ பேன் படுத்திப்யபாம்… அந்த வசக்காலஜிவேத்தான் இங்க உபயோகப்படுத்தி இருந்தாங்க...” “என்ன பண்ணாங்க…? புரிேவல…” “அந்த வபாட்டிக் இருந்த மாலும் அவங்கயைாடது தான்..., அந்த மாலில் ஒரு ஸ்கீ ம் அைிமுகப் படுத்தினாங்க… ‘அந்த
மாலில் இருக்கை கவடகைில்
இவ்யைா ரூபாய்க்கு வபாருட்கவை வாங்கினவங்க, மற்றும் குைிப்பிட்ட கவடகைில்
ஷாப்பிங்
வசய்தவங்க
யபர்கவை,
ஒரு
பரிசு
குலுக்கலில்
யசர்ப்யபாம்… பரிசு விழைவங்களுக்கு, அந்த வபாட்டிக்கில், இலவச யமக்கப் ட்வரேல்,
அவங்க
வபாட்டிக்கின்
உவடவே
அணிந்து,
புவகப்படம்
எடுத்துக்வகாள்ை அரிே இலவச வாய்ப்பு, யமலும் அவங்க வபாட்டிக்கில் உவடகவை தள்ளுபடி விவலேில் வாங்கக் கூடிே சலுவக’, இப்படி சில பல ஐடிோக்கவை உள்ைடக்கிே, கவர்ச்சிோன ஸ்கீ ம் அது…” ஏற்கனயவ பாண்டிேின் மகன் எந்த குற்ைத்திற்காக வகது வசய்ே பட்டான் என்று அைிந்திருந்த சவி, “அந்த ஆஃபிசரின் மவனவிக்கு என்ன ஆச்சு சரண்…?” பிரச்சவன நீ நிவனக்கைது யபால் சின்னது இல்ல சவி… அந்த ஆஃபிசர் மவனவி
மட்டும்
இல்ல…
யவறு
சில
யபாலீஸ்,
மற்றும்
உேர்
அரசு
அதிகாரிகைின் குடும்பத்து வபண்கள், சிற்சில வதாழிலதிபர்கைின் வட்டு ீ வபண்கள், சில நடிவககள், ஆளும், எதிர்கட்சி அரசிேல்வாதிங்க வட்டு ீ வபாண்ணுங்க, இவங்க எல்லாருயம, அவங்க விரித்த வவலேில் வதரிோம சிக்கிட்டாங்க… அந்தப் வபண்கள் ட்ரேல் ரூமில் உவட மாத்திக் வகாள்ளும் யபாது, அவங்களுக்கு வதரிோம புவகப்படம் எடுத்தது மட்டுமில்லாம, அவத மார்ஃப் (Morph) யவை வசஞ்சு, இன்னும் வடக்னிக்கலா நிவைே யவவலகள் 18 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
வசஞ்சு அவத ஆபாசமா மாத்தி, சம்பந்தப்பட்டவங்களுக்கு காமிச்சு, வநட்டில் உலவ
விடுயவாம்னு
யதவவோன
மிரட்டி…
அரசிேல்,
பணம்,
மட்டும்
விோபாரம்
இல்ல…
தங்களுக்கு
சம்பந்தப்பட்ட
பல்யவறு
காரிேங்கவையும் சாதிச்சுக்கிட்டாங்க…” “கடவுயை…” என்று சவி அதிர்ந்தாள். “பாண்டி,
அவனுக்கு
துணிச்சலில்
இந்த
இருந்த
வசல்வாக்வக
அநிோேங்கவைச்
வவச்சு,
வசய்தாலும்,
அது
வகாடுத்த
ஆழம்
வதரிோம,
அைவுக்கு மீ ைி இைங்கினதுனால தான் விஷேம் வவைிே வந்துச்சு…” “நீ இதில் எங்க வர…?” எங்க டிபார்ட்வமண்ட்ல நிவைே யபர், ஏற்கனயவ அவங்க யமல வசம யகாபத்தில் இருந்ததால, வராம்ப டாப் சீக்வரட்டா ஒரு குழுவவ அவமச்சு, அவங்கவை
வகயும்
இருந்தாங்க....
கைவுமாக பிடிக்க முழு வச்சில் ீ யவவல வசஞ்சிட்டு
அயத யநரம்
எவதச்வசோ
நான் அவனுங்கவை
பத்தின
விஷேங்கவைத் யதாண்டவும், நான் ஏன் பாண்டிக்கு வவல விரிக்கியைன்னு என்வன
கூப்பிட்டு
யகட்டாங்க…
அப்படி
யசர்ந்யதன்...
அந்த
முேற்சிேில்
வசஞ்சுட்யடாம்…
அந்த
ரஞ்சித்,
ஆரம்பத்தியலயே
வதரியும்…
வவைிச்சமாகைதுக்குள்ை ட்ரீட்வமண்ட்ல
இருந்தும்
தான்
வவற்ைியும்
பாண்டிேின்
ஆனால்
இைந்து
நானும்
மகன்
அவடஞ்சு, என்று
வவைியுலகத்துக்கு யபாய்ட்டான்...
தப்பிச்சுட்டான்…
அயத
அந்த
டீமில் வகதும்
எங்களுக்கு அது
முழுசா
எங்க
யபாலீஸ்
யநரம்
வருமான
வரித்துவை, அவங்கயைாட தனி விசாரவணேில், பாண்டி யமயல யபாட்ட கிடிக்கிப்பிடில அந்நிே வசலவாணி யமாசடில வசமா மாட்டினான்… ஏயதா ஒரு வவகல அவன் உள்யை யபானது எங்களுக்கு சந்யதாஷம்தான். ” பாண்டிேின் மகன் குற்ைவாைி தான் என்பது சர்வாவின் கூற்ைின் மூலம் ஐேமின்ைி
விைங்கினாலும், அவன் மரணம் யநர்ந்த விதம்,
சவிக்கு
ஏற்றுக்வகாள்ை கூடிேதாக இல்வல… “அவவன யகார்ட்ல ப்வராட்யூஸ்
19 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
வசஞ்சு இருக்கலாயம… அவன் எப்படி லாக்கப்ல இருக்கும் யபாது இைந்து யபானான் சர்வா…?” “அது… எங்க வகவே மீ ைி நடந்துட்ட இந்தச்
சாவின்
வசால்லணும்…”
மூலம், சர்வாவின்
மிகச்
விஷேம் சவி… உண்வமல அவன் சுலபமா
யகாபத்வத
தப்பிச்சுட்டான்னு
கண்டு,
பேந்த
சவி,...
தான் அவன்
கண்கவை யகள்விோக பார்க்க,... தன்வன மீ ட்டுக்வகாண்டவன், “நீ நிவனக்கைது யபால், யபாலீஸ் வகோல அவன் இைக்கல… கத்தி எடுத்தவனுக்கான முடிவு யவை எப்படி வரும் சவி…? ரஞ்சித்வதக் வசஞ்சுட்டு
வகான்னவன், இருந்த
வவறும் கருவி தான்…
யமாசமான
வசேல்கைின்
பாண்டிேின் மகன்
மூலமா
யவை
நிவைே
வபரும்புள்ைிங்க மவைமுகமா பேனவடஞ்சுட்டு இருந்தாங்க… அவங்கள்ை ோயரா தான், அந்த ரஞ்சித் கூடயவ இயத வழக்கில் வகதான அவயனாட அடி ஆள் மூலமாயவ, உள்ை வவச்சு ரஞ்சித்வத வகான்னுட்டாங்க… இதனால பல உண்வமகளும் அவயனாடயவ மண்யணாட மண்ணா வபாவதஞ்சுடுச்சு…” “எப்படி சர்வா, இத்தவன பாதுகாப்பு இருந்த யபாதும்…?” “டிபார்ட்வமண்ட் உள்ை யவவலேில் இருந்த சில கருப்பு ஆடுகள் அதுக்கு துவண யபாய்ட்டாங்க சவி... வசய்ே
மாஜிஸ்ட்யரட்
FIR யபாட்ட
முன்ன
அப்புைம்,
நிறுத்தி,
15
விசாரவணக்கு எடுத்யதாம்… அதுக்கப்புைம்
நாள்
ரஞ்சித்வத ரிமாண்ட் யபாலீஸ்
காவலில்
அவனுக்குக் வகாடுக்கப்பட்ட
பாதுகாப்பில் வகாஞ்சம் அசட்வடோ இருந்ததாலயும், வசக்யூரிட்டில சில தவறுகள் நடந்ததாலயும் தான் ரஞ்சித்வத சுலபமா தீர்த்து கட்ட முடிஞ்சுது…” “அந்த பாண்டி…?” “அவன் வசமா மாட்டி இருக்கான்… அவன் யமல இப்யபா நிவைே வழக்குகள் பதிவாகி இருக்கு… இயதாட கூட அவன் சம்பந்தப்பட்ட பவழே வழக்குகளும் யசர்ந்து இருக்கு… வகாடுவம என்ன வதரியுமா வசல்லம்…?” ‘என்ன...’ என்று புருவம் உேர்த்திே சவிக்கு,...
20 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“அந்த
வபாறுக்கிக்கு,
வஜேில்
உள்யையே,
அவன்
உேிருக்கு
ஆபத்து
வபருகிட்டு இருக்கு… இதுக்கு முக்கிே காரணம் என்னன்னா, ஒரு முக்கிே அரசிேல்வாதியோட
பினாமி
அவன்...
இந்த
யகசும்
இப்யபா
யகார்ட்ல
நடந்துட்டு இருக்கைதால, யவை சில முக்கிேஸ்தர்களும் மாட்டுவாங்க… இப்யபா அவன் அந்தக் யகசுக்கு ஒரு முக்கிேமான சாட்சி… அதனாலயே அவன் உேிருக்கு ஆபத்து இருக்கைதால, வஜேில்ல இருபத்திநாலு மணி யநரமும் அவனுக்கு பலத்த பாதுகாப்வப, நாங்க வகாடுத்துட்டு இருக்யகாம்… ராஜ மரிோவதயோட, அங்க வசாகம்மா
இருக்கான்…” இவத வசால்லும்
யபாயத சர்வா, மிகவும் யகாபமாக இருந்தான். “நீ என்னடான்னா, என்வன மாைச் வசால்லி, வசால்ை…! இவத எல்லாம் பார்க்கும் யபாது, எனக்கு வர யகாவத்துக்கு, துப்பாக்கிவே வவச்சு, குருவி சுடைாப்புல அவவன யபசிக்வகாண்யட
யபாட்டு
தள்ை
இருந்தவன்,
தான்
சவிேின்,
வவைி வருது…”
வவைிைிே
யகாபமாக
முகத்வத
கண்டு,
தணிந்தவனாக, “யநரங்வகட்ட யநரத்துல என் யகாபத்வத அதிகப்படுத்தி பார்க்கையத உன் யவவலோ யபாச்சு... யபாறும் சவி… படுக்கலாம்…” சர்வாவவ ஒட்டிக்வகாண்டு அவவன அவணத்தவாறு படுத்த சவி, “இவ்யைா யகாபம் யவண்டாம் சர்வா… ஐ லவ் யு டா… எனக்கு உன் அைவுக்கு சமூக அக்கவை இல்ல… நான் சுேநலவாதி தான்… ஒத்துக்கயைன்… பட் என் சர்வா எனக்கு
எப்யபாவும்
யவணும்…
உனக்கு
எதுவும்
ஆகிடக்
கூடாதுடா...
நம்மால எந்தைவு வசய்ே முடியுயமா, அந்தைவுக்கு மட்டுயம வசய்ே முேற்சி பண்ணலாம்… உனக்கு எப்பவுயம நான் உறுதுவணோ இருக்யகன்… ஆனா, எதுவுயம சட்டப்படி இருக்கணும்… ப்ை ீஸ் சரண்…” என்று யவண்ட,... “அதான், உன் கிட்ட என்வனக்யகா சரணவடஞ்சுட்யடயன சவி…” என்று கண்ணடித்தவாறு வசான்னவத வகாஞ்சம்
அவவை
வசேல்படுத்த
யநரம்
யலசாக
இடித்தவன்,
முேற்சிக்கயைன்…
எடுக்கும்…
சட்டுன்னு
“நீ
ஆனா
மாைணும்னா
அன்வனக்கு
எல்லாத்துக்கும் கஷ்டம்
டா…
புரிஞ்சுக்யகா…” அவனும் பதிலுக்கு யவண்டினான்.
21 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
சவியும், சர்வாவும் தங்கள் வட்டிற்கு ீ திரும்பினார்கள்… பிள்வைகள் பள்ைி வசன்ை பின் லல்லி அங்யக வந்து வசல்வதும், அவர் வர இேலாத நாட்கைில், காவலேில் யவவலக்கு வசல்லும் யபாது, சவிவே தன் தந்வதேின் வட்டில் ீ விட்டு விட்டு சர்வா வசல்வதும் நடந்தது… இப்படியே ஒரு மாத காலம் ஓய்வில் இருந்த சவி, MD யதர்வில் நல்ல முவைேில் யதர்ச்சி அவடந்தாள்… அந்த
மகிழ்ச்சிோன
வசய்தியோடு,
சவி, சர்வாவின் முதல் திருமண
நாவையும் ஒன்ைாக அவனவரும் யசர்ந்து வகாண்டாடினார்கள். தன் சீஃப் Dr. நீ லா நடத்தும், தனிோர் மருத்துவமவனேில், சவி யவவலக்கு யசர்ந்தாள்… ஏழாம் மாதத்தின் ஆரம்பத்தில், சவிக்கு வவைக்காப்பு நடத்த விவழந்த
ஆச்சி, அதற்கான யபச்வச துவக்கினார்… இம்முவை யபரனிடம்
அவயர யநரடிோக யபசினார். “தவல பிரசவம் சர்வா… அதனால இந்த வட்ல ீ தான் பார்க்கணும்… அவவை வவைக்காப்பு முடிஞ்ச வகயோட, நாங்க எங்க கூட இங்க
அவழச்சுட்டு
வந்துடப் யபாயைாம்… ஏற்கனயவ உன் வண் ீ வம்பால, ீ பாவம் சவிக்கு தான் இங்யகயும், வரண்டு
அங்யகயுமா
பக்கமும்
அவலச்சல்
இடிங்கைது
அதிகமாகிடுச்சு…
யபால,
ஒரு
பக்கம்
மத்தைத்துக்கு உன்வனயும்
சமாைிக்கணும், இன்வனாரு பக்கம் எங்க மனசும் கஷ்டப் படக்கூடாதுன்னு நிவனக்கைதால, கஷ்டப்படுைவதப்
அவ
தான்
பாவம்
உடம்பால
கஷ்டப்படைா…
அவ
பார்த்து, நாங்க விட்டுக் வகாடுத்து யபாயைாம்… ஆனா,
இந்த வடலிவரி விஷேத்துல, என் முடிவு தான் இறுதி…” யபரனிடம் கைாராக யபசினார் பர்வதம் ஆச்சி. ஆச்சிேிடம்
எதிர்த்து
பதில்
யபச
முடிோதவன்,
தன்
மவனவிேிடம்
முவைேிட்டான்… “நீ யே ஒரு மகப்யபறு டாக்டர் தாயன… உன்னால இங்கயே இருந்து
சமாைிக்க
ஹாஸ்பிடலுக்குப்
முடிோதா…?
வடலிவரி
சமேத்துக்கு
கவரக்டா
யபாேிடலாயம… ஆச்சி கூப்பிட்டா, என்வன விட்டுட்டு
உடயன அங்யக யபாேிடுவிோ…?” என்று சவிேிடம் மல்லுக்கு நின்ைான். இரவவல்லாம், வேிற்று பிள்வை சடுகுடு ஆட, அதனால் சரிோக உைங்க முடிோமல், பகல் யவவைேில், யவவலக்கும் யபாய் விட்டு வந்தவைின் 22 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
உடல், ஓய்வுக்கு வகஞ்ச, படுக்வகேில் சாய்ந்தவளுக்கு, சர்வாவின் யபச்சு, யகாபத்வதக் கிைைி விட, “உனக்கு
என்னதான்
பிரச்சவன
சரண்…?
நானும்
இவ்யைா
நாைா
வபாறுவமோ இருக்யகன்… எல்லார் கூடவும் இருக்கைதில் இப்யபா உனக்கு என்ன
கஷ்டம்…?
குழந்வதக்கு,
இன்னும்
ஆச்சி,
ஏன்
தாத்தா,
வண் ீ
மாமா,
பிடிவாதம் சித்தப்பா,
பிடிக்கை…? அத்வதனு
நம்ம எல்லா
உைவுகளும் இருக்காங்க… அவங்கயைாட அன்பிற்கும், பாசத்திற்கு மத்தில நம்ம குழந்வத வைர யவண்டாமா…?” ‘எந்தக் குழந்வதயும் நல்ல குழந்வத தான் மண்ணில் பிைக்வகேியல அவர் நல்லவர் ஆவதும், தீேவர் ஆவதும் அன்வன வைர்ப்பினியல’ “இந்த
பாட்டு வரிகவைக்
யகட்டு இருக்கல்ல…
நம்ப
குழந்வத,
தன்
வசாந்தங்கயைாட, ஒரு நல்ல சூழலில் வைர்ந்தா, அதுயவ அவங்கயைாட நல்ல எதிர்காலத்துக்கும், பிற்காலத்தில் எந்த தப்பு வழிேிலும் அவங்க யபாகாம இருக்கவும், நாம அவங்களுக்குப் பண்ை வபரிே உபகாரம்.” மூச்சு வாங்க, கணவனுக்கு தன்
நீ ண்ட வசாற்வபாழிவவ ஆற்ைிேவைிடம்,
பாவல நீ ட்டிே சர்வா, “திரும்பவும் வசால்யைன்… நீ லாேர் ஆகி இருக்கலாம் சவி,” எனவும்… தனக்கு இருந்த அலுப்வபயும் மீ ைி, அவவன வரண்டு அடி யபாட்டாள் சாம்பவி. சவிேின் வவைக்காப்வப, மிகவும் விமரிவசோக நடத்தினார் விசு… அடுத்த நாயை, தங்கைது இத்தவன மாத தனிக்குடித்தனத்வத முடிவுக்கு வகாண்டு வந்து, தந்வதேின் வட்யடாடு ீ வந்து யசர்ந்தான் சர்யவஸ்வரன். சர்வா வந்த பின்னர், ‘ம்… யநரமாச்சு லல்லி, ஆகட்டும்…” என்று ஆச்சி, குரல் வகாடுக்க,...
23 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
சவிவே அமர வவத்த லல்லி, ‘ஊர் கண்ணு, உலகக் கண்ணு...’ என ஆரம்பித்து ஆலம் சுற்ைி திருஷ்டி கழித்தார்… “என் ராஜாத்தி, உன் அத்வத கண்யண பட்டு இருக்கும்…” என்று ஆச்சி யவறு தனிோக வநட்டி முைித்தார். வக நிவைே கண்ணாடி வவைேல்கள் அணிந்து, யமடிட்ட வேிறும், முகம் வகாள்ைா பூரிப்புமாக, புன்னவக வதனத்துடன் இருந்த மவனவிவே பார்த்து தானும் மலர்ந்த சர்வா, “உங்க யபத்திக்கு மட்டும் எப்யபாவும் தனி கவனிப்பு தான்… எங்கவை எல்லாம்
பார்த்தா மனுஷனாயவ வதரிோயத… இல்ல
பிரணவ்…” என்று மச்சாவனயும் துவணக்கவழக்க, இருவரும் வககவை உேர்த்தி தட்டி, வஹ 5 யவறு வகாடுத்துக் வகாண்டனர். வபாய் யகாபத்யதாடு சவிேின் முவைப்வபயும், “கவனிப்பு தாயன ராஜா… வகாடுத்துட்டா யபாச்சு…” என்று தன் வாக்கிங் ஸ்டிக்கால் ஆச்சி வகாடுத்த வசல்ல அடிகவையும் வபற்றுக்வகாண்டான் சர்வா. அன்று முதல், முன்பு யபாலயவ, சவிக்கும், லல்லிக்கும் இவடயே நடக்கும் வாத
விவாதங்கள்
கவை
கட்டிேது…
“நீ ோச்சு,
அவங்கைாச்சு…
நான்
ரிவடேர்ட் ஆகிட்யடன்...” என்று விசு ஒதுங்கிக் வகாள்ை, சர்வாவுக்குத்தான், முழி பிதுங்கிேது… “மாட்டினிோ மகயன…?” என்ை விசுவின் யகலிக்கு, “வவாய்... ப்பா… மீ … பாவம்…” என்று மூக்கால் அழுதான் சர்வா. சவி, அழகிே, ஆயராக்கிேமான வபண் மகவவ ஈன்ைாள்… பிரசவத்தின் யபாது,
சவியோடு
யலபர்
அவைேில்
சர்வாவும்
உடன்
இருந்தான்…
குழந்வதேின் நஞ்சுக் வகாடிவே சர்வாவவ கத்தரிக்க வசால்லி டாக்டர்.நீ லா வசான்ன யபாது தேங்கினாலும், சவிேின் கண்ணவசவில், உள்ைம் பூரிக்க, வககள் நடுங்க, ஆனந்த கண்ண ீர் விழித்திவரவே மவைக்க,
நஞ்சுக்
வகாடிவே கத்தரித்தான்... பூக் குவிேலாக இருந்த குழந்வதவே வசவிலி, சர்வாவிடம்
வகாடுப்பதற்காக
நீ ட்டிே
யபாது,
வவைியே
இருக்கும்
லல்லிேிடம் முதலில் வகாடுக்கும் படி வசான்னான் சர்வா... அவதக் யகட்ட சவிேின் மனமும் நிவைந்தது.
24 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
பிரசவத்தின் யபாது சவி அனுபவித்த வலிவேயும், யவதவனவேயும் கண் கூடாக கண்டிருந்தவனின் மனயமா, ‘இந்த வலிவே வபாறுத்து தன்வன வபற்ை
அன்வனக்கு,
எப்படி
அவ்வைவு
எைிதில்
தன்வனக்
வகவிட
முடிந்தது…?’ என்ை யகள்வி அவன் இதேத்வத அறுத்தது. அருகில் அமர்ந்து யபத்திவே ரசித்துக்வகாண்டு இருந்த விசுவவ கண்டு, மனம் வநகிழ, உணர்ச்சி வேப்பட்ட சர்வா, தன் மகவை லல்லிேின் வகேில் இருந்து, தான் வாங்கிக் வகாண்டு, தன் தந்வதேின் மடிேில் தன் மகவை கிடத்தி, “ஐ லவ் யூ ப்பா…” என்ைான். …….…….சுபம் ……………
எபிலாக்… முடிவுவர ஐந்து ஆண்டுகள் கழித்து,... மதுவர மாநகரின் கமிஷனராக வபாறுப்யபற்ைிருந்தான் சர்வா… சாம்பவி, மற்றும் மகள் திோ என்னும் ப்ரதாேினியுடன், அவன் தற்யபாது மதுவரேில் வசிக்கிைான். சவி இங்யக ஒரு மருத்துவமவனேில் இப்யபாது பகுதி யநர யவவல வசய்துக் வகாண்டு
இருக்கிைாள்...
எஞ்சிே
யநரங்கைில்,
பாதி
யநரம்
மகள்
திோவுடனும், மீ தி யநரத்வத, சர்வா, சவி இருவருமாக யசர்ந்து ‘விவத’ என்ை வபேரில் நிறுவி இருந்த, சமூக, விழிப்புணர்வு, உதவி அவமப்பு / வமேத்தின் நிர்வாகத்திலும் கழிந்தது… அவர்கள் இருவரும் இந்த அவமப்வப தங்கைது மற்வைாரு குழந்வதோகயவ பாவித்தனர். ஆம்,... தன்
தந்வத மகாயதவனின் பாவதவே ஒற்ைி, கணவன் சர்வாவின்
வழிக்காட்டுதலுடனும், மாமன் விசுவின் உதவியோடும், சவி துவக்கிே இந்த அவமப்பு,
பல்யவறு
சமூகப்
நலப்
பணிகைில்
தன்வன
ஈடு
படுத்திக்
வகாண்டிருக்கிைது.
25 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
தன்
வழக்கைிஞர்
பணிவே
இப்யபாது
வவகுவாக
குவைத்துக்வகாண்டு,
சவிேின் அவமப்புக்கு, இலவச சட்ட ஆயலாசகராக வசேல் படுகிைார் விசு… அங்யக, அநீ திகைால் பாதிக்கப்பட்ட பலதரப்பட்ட மக்களுக்கு இலவச சட்ட ஆயலாசவனகள் வழங்குவது மட்டுமன்ைி, ஏவழ எைியோருக்கு, ‘NO WIN… NO FEES...’ என்ை அடிப்பவடேில் வழக்குகவை வாதாடவும் வசய்தனர். டாக்டர் வபரவி, தவலவமேில் ஒரு மருத்துவக் குழு,... இதில் சில்வி, ரஞ்சி, ஆனந்தி உட்பட, அவர்கயைாடு படித்த யமலும் சில டாக்டர்கள்
மற்றும்
இப்யபாது சவியுடன் தற்யபாது யவவல வசய்யும் சில மருத்துவர்களும் அடக்கம்…,
இவர்கள்
ஆயலாசவன,
எல்லாருமாகச்
முகாம்,...
யசர்ந்து
ஆகிேவற்வை
இலவச
இம்வமேத்தின்
மருத்துவ மூலம்
நடத்துகின்ைனர்… வபண்கள், மற்றும் குழந்வதகைின் உடல், மன நலனுக்கு முக்கிேத்துவம் வகாடுக்கிைது இப்பிரிவு. சர்வா, தன்
பங்குக்கு, ‘காவலர்கள் உங்கள் நண்பர்கள்’ என்னும்
கூற்வை
உண்வமோக்கும் விதமாக, தன் காவல்துவை நண்பர்கைின் துவணயோடு, மக்களுக்கு விழிப்புணர்வு வகாடுக்க கூடிே வவகேில், சாவல விதிகள் பற்ைியும், குற்ைங்கவை தடுப்பது, தவிர்ப்பது எப்படி என்றும், யதவவோன பல
உதவிகவை
வபறுவதற்கான
வழிமுவைகள்
பற்ைிேதுமான
விைக்கங்கவை காவணாைி காட்சிகைின் உதவியோடு,
பள்ைி, மற்றும்
கல்லூரிகைில் தங்கைால் இேன்ை அைவில் நிகழ்த்துகின்ைனர். இந்த அவமப்வப அவர்கள் துவக்க சில ஆண்டு காலம் பிடித்தது… இதற்கு முக்கிே காரணம் என்னவவன்ைால், திோ வகக் குழந்வதோக இருந்ததால் அவவை கவனிக்க யவண்டிே
கடவம சவிக்கு இருந்தது… ஆரம்பத்தில்
இப்படி ஒரு ஆவசவே சவி வவைிேிட்ட யபாது, லல்லி, மற்றும் ஆச்சி, மறுப்பு வதரிவித்து, தடங்கல் வசய்ததும் ஒரு காரணம்… யமலும் ஒரு காரணமாக சர்வாவின் யவவல பளுவும் இருந்தது. சர்வா தவலேிட்டு, மூத்த வபண்கைிடம் யபசிப்யபசியே, அவர்கவை இந்த நற்பணிக்கு
ஒப்புக் வகாள்ை வவத்தான்… அடுத்து, இலவச ஸ்தாபனம்
என்பதால், அதவன வசம்வமோக நடத்த யதவவோன
நிதிவே, மற்றும் 26
All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
அதற்வகன
ஒரு
நிவலோன
வருமானத்வத
ஏற்பாடு
வசய்ே
யவண்டி
இருந்தது. அங்யக தான்
பிரணவ், உதவிக் கரம் நீ ட்டினான்… ஊரில் இருந்த தங்கள்
வசாத்வத விற்ை சிவபாலன் தாத்தா, அந்த பணத்வத
மூன்று பங்காக்கி,
லல்லி, சவி, பிரணவ் ஆகிே மூன்று யபர் மீ தும் யபங்க்கில் வடபாசிட்டாக யபாட்டு வவத்து இருந்தார்… அதில் தன் பங்கில் ஒரு பகுதிவே, பிரணவ் வகாடுக்க விருப்பம் வதரிவிக்க, சவியும், விசுவும் கூட அவன் வழிவேப் பின்பற்ைி, தத்தம் பங்கில் சிைிதைவவ, ‘விவத’ துவங்குவதற்கு, அச்சாரமாக யபாட்டனர். வதாடர்ந்து வருவாய் கிவடக்க, குமார் வகாடுத்த ஆயலாசவனேின் யபரில், அவர்களுக்கு வதரிந்த நண்பர்கள், அன்பர்கள், ஆகியோவர தத்தம் மாத வருவாேில் இருந்து குைிப்பிட்ட ஒரு சிறு வதாவகவே தங்கள் அவமப்பிற்கு தானமாக வகாடுக்கும் படி ஊக்குவித்தனர்… இதனால் வருமான வரிேிலும் சலுவக கிவடப்பதால், பலரும் முன் வந்து தங்கவையும்
இவ்வவமப்பில்
இவணத்துக் வகாண்டனர். இப்யபாது ஓராண்டாகத் தான் முழு வச்சில் ீ ‘விவத’ வசேல் படுகிைது… கூடிே விவரவில் இந்த ‘விவத’ ஒரு வபரிே ‘விருட்ச’மாகி, ‘ஆலமரம்’ ஆகக்கூடிே சாத்திேக்கூறுகள் இருந்தன. அதிசேமாக மாவலேியலயே வடு ீ திரும்பிே சர்வா, கதவவ திைந்து உள்யை நுவழே,
ஹால்
யசாபாவில்,
அவன்
குட்டி யதவவத
கன்னத்தில்
வக
வவத்துக் வகாண்டு ‘உர்…’ என்று அமர்ந்து இருப்பவத பார்த்தான். வடனிங் யடபிைில், அவன் உள்ைத்வதக் வகாள்வை வகாண்ட மவனவி, மற்வைாரு
பக்கம்
‘உர்…’
வரன
யகாவத்தில்
சிவந்த
முகமாக
காட்சி
அைித்தாள். ‘வட்ல ீ நிலவரம் வராம்ப கலவரமா இருக்கு யபாலயே… அப்பயன முருகா, உன்
பக்தனுக்கு
யசதாரத்வத
வகாஞ்சம்
கம்மி
பண்ணுப்பா...’
என்ை
27 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
யவண்டுதலுடன், தன்வன கண்டால் கன்றுக்குட்டிவேனத் துள்ைி ஓடி வந்து கால்கவைக் கட்டிக்வகாண்டு, “தூக்கு பா…” என்று வகஞ்சி, தூக்கிேவுடன், கன்னத்தில் முத்தம் வவக்கும் அன்பு மகள், இன்று அவமதிோக இருப்பவத கண்டு,
முதலில்
அவைிடம்
வசன்ைான்…
“திோ
வசல்லம்,...”
என்று
குழந்வதேிடம் குவழந்தவன், அவவை தூக்கி யபாட்டுப் பிடிக்க, கிளுக்கி சிரித்தவைின்
வேிற்ைில், தன்
“யவணாம்ப்பா…”
என்ை
தவலவே வவத்து கிச்சு கிச்சு மூட்ட,
மகவை,
யமலும்
ஐந்து
நிமிடங்கள்
விடாமல்
வகாஞ்சி விட்யட, இைக்கி விட்டான். ‘பள்ைிேில்
வவரந்த
ஓவிேத்வத
காட்டுகியைன்’
என்று
தன்
யநாட்
புத்தகத்வத எடுக்க திோ வசன்ை பின், மவனவிேிடம் வந்தான் சர்வா. சவிவே தூக்கி தட்டாமாவலோக இரண்டு சுற்று சுற்ைிேவன், “முடிேல சிலக்ஸ்… வராம்ப குண்டாகிட்ட,...” என்று கீ யழ இைக்கி விட்டான். தவல கிறுகிறுக்க… அவன் யதாவைப் பிடித்து நின்ைவள், யகாபமாக யபசத் வதாடங்கு முன், மகள் இன்னும் வவைியே வரவில்வல என்பவத உறுதி வசய்துக் வகாண்டு, சவிேின் இதவழ சிவை வசய்தான், அந்தக் காதல் காவலன். அவனிடம்
இருந்து
விடுப்பட்ட
சவி,
யபசுவதற்குள்,
திோ
வந்துவிட…
“உன்வன அப்புைம் கவனிக்கயைன்…” என்று முணுமுணுத்த சவி,... “திோ, அப்பா குைிச்சுட்டு வரட்டும்… சாப்பிட யநரமாகுது பாரு…” என்ைாள். மகைின் முக வாட்டத்வத தாங்க முடிோத சர்வா, அவவை தூக்கி வகாண்டு, மவனவிேின் புைம் திரும்பி, “அஞ்சு நிமிஷம்,...” என்று வாய்
அவசவில்
வகஞ்சி விட்டு, மகள் காட்டிே ஓவிேத்வத பற்ைி யபச்சு வகாடுத்து வகாண்யட அவைக்குள் நுவழந்தான். குைித்து விட்டு வவைியே வந்த சர்வா, வடனிங் யடபிவைச் சுற்ைி ஓடும் திோவவயும், அவவை பிடிக்க பின்யனாடு ஓடிக்வகாண்டிருந்த சவிவேயும் பார்த்தான்.
28 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
எட்டி மகவை பிடித்தவன், சவிேின் வகேில் இருந்த தட்வட வாங்கிக் வகாண்டு,
“நீ
யபாய்
சாப்பிடு
சவி…
நானும்,
பாப்பாவும்
யபசிட்யட
சாப்ட்டுடுயவாம்… இல்ல வசல்லம்,...” என்று மகவை பார்க்க… அது வவர சவிவே படுத்திவேடுத்து, யபாக்கு காட்டிக் வகாண்டு இருந்த அந்தச் சின்ன சிட்டு, “ோ… ப்பா…” என்று இவசவாக தவல அவசத்து வசான்னாள். அப்பாவும் மகளும் ஸ்கூல் கவத முதல், அன்வைே நிகழ்வுகவை யபச ஆரம்பித்தனர்… இது தினசரி வாடிக்வக அல்ல… சர்வா, சீக்கிரம் வரும் தினங்கைில், அவனிடம் ஒட்டிக் வகாள்ளும், திோ, அவனுக்கு மட்டுயம ஒத்துவழப்பு வகாடுப்பாள்... அந்த நாட்கைில் மகைின் பள்ைிக் கவதகவை அவனும் ஆர்வமாக, அவள் வசால்லக் யகட்டு வதரிந்துக் வகாள்வான். “இன்வனக்கு
என்
பட்டுக்
குட்டி
என்ன
வம்பு
பண்ண ீங்க…?
ோர்
மாட்டுனா…?” “திோ பாப்பா வம்புக்கு யபாகலப்பா… அந்த ஷ்யரோஸ் இருக்கான்ல… யபட் பாய்… அதான் திோ அவவன அடிச்சுட்டா…” மகள் வசான்னவதக் யகட்ட சர்வா, மவனவிவே யநாக்க, அவள் முகத்தில் எள்ளும் வகாள்ளும் வவடிக்கக் கண்டு… ‘வபரிே சண்வட யபால...’ என்று முடிவு வசய்தவனாக, “திோ மா, அப்படிலாம் அடிக்க கூடாதுடா…” “இல்லப்பா… திோ ஃபர்ஸ்ட் அடிக்கல… ஷ்யரோஸ் தான் அந்த நாய் குட்டி வாவலப்
பிடித்து
இழுத்து
கஷ்டப்படுத்தினான்…
நான்
தப்புன்னு
வசான்யனன்… ஷ்யரோஸ் யகக்கவலோ… திோக்கு யகாபம் வந்துடுச்சு…” “ஓயக
கண்ணம்மா…
ஷ்யரோஸ்
யகக்கவலன்னா,
அம்மா
கிட்ட
வசால்லணும்… சின்ன பிள்வைங்க அடிக்க கூடாதுடா… அது தப்பு மா… அப்பா மாதிரி யபாலீஸ் கிட்ட வசால்லணும்…” “அப்யபா உன்வன மாதிரி யபாலீஸா இருந்தா தான் அடிக்கணுமா ப்பா…? அப்யபா நான் பிக் யகர்ள் ஆனப்புைம் யபாலீஸ் ஆக யபாயைன்…”
29 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
மகள் வசான்னவத யகட்டவன், முகம் பூரிப்பில் விரிந்தாலும், சட்வடன அது மவைந்து, தன் மவனவிவே பார்க்க, சவி உக்ர காைி அவதாரம் எடுத்து இருந்தாள். ‘மாட்னிோ சர்வா… டின்னு தான்…’ என்று நிவனத்துக் வகாண்யட, யபச்வச மாற்ை, “திோ மா… அம்மா உனக்காக காரட் சட்னி வசஞ்சு இருக்காங்க… ேம்மி டா… சாப்பிடு கண்ணு… அப்யபா தான் சீக்கிரம் பிக் யகர்ள் ஆவங்க…” ீ “ேக் ப்பா… லல்லி ஆச்சி தான் சூப்பரா காரட் சட்னி வசய்வாங்க… அம்மா சவமேல்… யநா...யநா…” சின்ன வாண்டு எரியும் வநருப்பில் வநய் வார்க்க,… ‘பாவம் சர்வா நீ ,... இப்படி சிறுசில் இருந்து வபருசு வவர உன்வன ரணகைப் படுத்தியே
தீருயவன்னு
கங்கணம்
கட்டைாங்கயை...’
என்று
நிவனத்து,
பாவமான லுக் ஒன்வை மவனவிேின் புைம் தந்தான்… அதன் பின் ஒருவாறு உண்டு முடித்தனர். தன்
மீ து படுத்து உைங்கி விட்ட திோவவ, வமதுயவ அவைின் கட்டிலில்
விட்ட சர்வா,
சுற்ைி தவலேவண வவத்து அண்வட வகாடுத்து, இரவு
விைக்வக ஒைிர விட்டு, அவள் அவைேில் இருந்து வந்தான். தங்கள் கட்டிலில், யகாபத்தில் முகம் சிவக்க, மூச்சும் வாங்க, காவல நீ ட்டிக் வகாண்டு சாய்வாக
அமர்ந்து
இருந்த
சவிேின்
அருயக
தானும்
வந்து
அமர்ந்து, அவைின் யலசாக வங்கிே ீ காவல, வமதுவாக அமிழ்த்தி விட்டவன், “ஸ்டார்ட் தி மியூசிக் வசல்லம்…” என்ைான். “உன் வபாண்ணு என்ன பண்ணா வதரியுமா சரண்…? அந்த மூணாவது வட்டு ீ வபேவன
யபாட்டு
அடிச்சதும்
இல்லாம,
கடிக்க யவை
வசஞ்சு
வவச்சு
இருக்கா… யகட்டா, ‘நாய் குட்டிே ஹர்ட் பண்ணான்… அது குட்டி பாப்பா மா… அதுக்கு ஒண்ணும் வதரிோதில்ல… அப்யபா நாம தாயன உதவணும்,...’ன்னு என்கிட்யட பதில் வசால்ைா…” “தப்பு அந்த வபேன் யமல தாயன சவி… வாேில்லா ஜீவவன அவன் கஷ்ட படுத்தினான்… அதான் குட்டிமா, வபாங்கிட்டா…” 30 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“வபாங்குவா… ஏன் வபாங்க மாட்டா…!! எல்லாம் நீ வகாடுக்கை வசல்லம்… ‘இருடா… என் அப்பா யபாலீஸ்… அவர் கிட்ட வசால்யைன்னு…’ மிரட்டி இருக்கா…
அந்த
வபேயனாட
அம்மா,
‘யபாலீஸ்னா
வபரிே
இதுவா…
அதுவான்னு’ குதிக்கைாங்க… இவயைாட வபரிே இம்வசோ யபாச்சு… வபரிே ஜான்சி ராணி… ஆனா, ஊனா…. இரு நான் பிக் யகர்ள் ஆகி, யபாலீஸ் ஆகயைன்னு வசால்லைது…” “என் வபாண்ணு, என்வன மாதிரி ஆகைதில் என்ன
தப்பு வசல்லம்…? நீ
மட்டும் உங்க அப்பா யபால டாக்டர் ஆகல… அது யபால தான்… உன்வன மாதிரி பேந்தாங்வகாள்ைிோ அவ…? பாரு இந்த வேசுயலயே, தன் ரூமில், ஜம்முன்னு தனிோ தூங்கைா...” மகைின் வபருவமவே சர்வா வசால்ல,... “ம்… அது சரி… சரண்… இப்படி ரவுடிோகிட்டு வரா… பேமா இருக்குடா… ஊருக்கு நல்லது வசய்ேயைன்னு வசால்லிக்கிட்டு,… என் குழந்வதவே சரிோ கவனிக்கலியோ நான்னு ஒயர கில்ட்டிோ இருக்கு…” “யஹ சவி… அவ சின்ன குழந்வத டா… இந்த வேசுயலயே தப்பு, சரி எல்லாம் நல்லா புரியுது… தவவை தட்டிக் யகட்கும் விவரம் இருக்குடா… நீ கவவல படும்
படி
எதுவும்
ஸ்யடஷனுக்குப்
இல்வல…
ரிலாக்ஸ்
யபாகணும்…
சவி…
வரவங்கவை
யநரமாச்சு… யநரத்யதாட
காவலல பிக்கப்
பண்ணனும்…” “ஆமா…
ஏற்கனயவ
இவ
ஒருத்தி
கிட்டயே
மாட்டிட்டு
முழிக்கயைன்…
நாவைக்கு வினு, பிரணவ், வந்தப்புைம் உன் ஃயபன் க்ைப்ல ஆள் கூடிடும்… அப்புைம் உன்வன வகவலயே பிடிக்க முடிோது…” ஆம்… வினு தன்
அண்ணாயவாடும், பிரணவ் தன் அத்தாயனாடும் மிகவும்
வநருக்கம்… வினு, சட்டம் படிக்க விருப்பம் வதரிவித்து இருக்கிைாள்… விக்கி மட்டுயம இன்றும் அவனின் ‘சவிக்கா’ கட்சி…!! சவிவே யபால் மருத்துவராக ஆக யபாவதாக, முதலில் வசால்லிக் வகாண்டு திரிந்தான்…!! ஆனால்,
31 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
சமீ பகாலமாக, அண்ணா சர்வாவவ பார்த்து, அவவர யபால் தானும் IPS ஆக விரும்புகிைான்… இந்த புதிே வசய்தி இன்னும் சவிக்கு மட்டும் வதரிோது. வினு, விக்கி, பன்னிவரண்டாம் வகுப்பு இறுதி யதர்வுகவை எழுதி
முடித்து
இருக்கின்ைனர்… பிரணவ்வின் துவணயோடு, மதுவர வரவிருக்கின்ைனர்… ரிசல்ட் வரும் வவர இங்யக இருந்து, திோவவ பார்த்துக் வகாள்ை சவிக்கு உதவ வருகின்ைனர். ஒரு காலத்தில் லல்லிக்கு சவி எப்படியோ,
அதன்பின் சவிக்கு, வினு
எப்படியோ, அயத யபால் தான் திோவும், வினுவும்… இரண்டும் அறுந்த வால் வானரங்கள்… சர்வாவின் ஃயபன் க்ைப் தவலவி வினு, அவளுக்கு துடுப்பு திோ… பிரணவ் இவர்கள் இருவருக்கும் வபரிே ஜால்ரா. சிைிேவர்கைின் வருவகோல், வடு ீ கவைகட்டிேது… திோவவ, வினுவின் யமற்பார்வவேில் விட்டு விட்டு, சவி ஒரு பிரசவ யகவஸ அட்வடன்ட் வசய்ே வசன்று இருந்தாள்… யநரயம வடு ீ திரும்பிே சர்வாயவாடு எல்லாரும் ஒயர ஆட்டம் யபாட்டனர் . விவைோடி கவைத்து விட்ட திோ உைங்கி விட, அவள் அவைேில் அமர்ந்து சர்வா, வினு, விக்கி, பிரணவ், ஆகியோர் யபசிக்வகாண்டு இருந்தனர். “விக்கி, வராம்ப முக்கிேமான முடிவு கண்ணா… இது உன் கரீேர்… அப்புைம் நிவனச்சாலும்
மாத்திக்க
முடிோது…
IPS
க்கு
கடின
உவழப்பு
வகாடுக்கணும்… அப்புைமும் சுலபம் இல்வலடா… நீ ஆள் வராம்ப சாஃப்ட் யநச்சர்… உனக்கு சூட் ஆகுமா…? நல்லா யோசிச்சுக்யகா… ரிசல்ட் வர வவர, உன் முடியவாட
ப்ைஸ், வமனஸ் பத்தி
யோசி… அப்பா, லல்லி மா கிட்ட
யபசு… என் பிவரண்ட்ஸ் சில யபயராட டிஸ்கஸ் பண்ணு… என் ஒருத்தவன உதாரணமா வவச்சு, முடிவு பண்ணாயத.” “இல்லண்ணா… நான் நல்லா திங்க் பண்ணிட்யடன்… என் முடிவில் உறுதிோ இருக்யகன்… உங்கவை யபால நானும் IPS பாஸ் பண்ணி யபாலீஸ் ஆஃபிசர் ஆகணும்…”
தீர்க்கமாக
விக்கி
வசால்லிக்வகாண்டு
இருக்கும்
யபாது,
32 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
கட்டிலின் தவல மாட்டில் அமர்ந்து யகட்டுக் வகாண்டு இருந்த பிரணவ், பார்வவ மாைி, விழித்த திவசேில், மற்ை அவனவரும் திரும்பி பார்க்க, திோவின் அவை வாேிலில் சவி நின்று இருந்தாள். அவள் முகயம, விக்கி யபசிேவத அவள் யகட்டு விட்டாள் என்பவத காட்ட,... அவனவரும் அதிர்ந்தனர். “சவிக்கா,...” அவைவே விட்டு வசல்பவைின் பின் விக்கி ஓடினான்… மற்ை மூவரும், திோ அவைேியலயே வடன்ஷனாக அமர்ந்து இருந்தனர். அவர்களுக்கு சவிவே வதரியும்… பிரணவ், வினு, திோ மூவரும் சர்வாவின் கட்சி என்று சும்மாயவ புலம்புவது எல்லாம் விவைோட்டுக்காக தான்… ஆனாலும்,
அவ்வப்யபாது
யபச்சுவாக்கில்
“விக்கி
வபோ,
டாக்டராகி
நீ ோவது என் மானத்வத காப்பாத்துடா… வட்டில் ீ ஒயர லா பாய்ண்ட்ஸ், எந்யநரமும்
வகாவல,
அது
இதுன்னு
தான்
யபச்சா
இருக்கு…
தாங்க
முடிேல…” என்று புலம்புபவைிடம், விக்கி அவளுக்கு சாதகமாக எப்யபாதும் யபசுவான்…
அவனின்
மனமாற்ைத்வத
ஏற்றுக்வகாள்வாயைா…?’என
அவர்கள்
‘சவி
யோசவனயுடயன
எப்படி அமர்ந்து
இருந்தனர். முழுதாக பத்து நிமிடங்களுக்கு யமல் கடந்த பின்பு, ஹாலில் இருந்து எந்த சத்தமும் வராததால், சர்வா எழுந்து வந்தான். வடனிங் பிரிேமான
யடபிைில்
விக்கி
சாக்கவலட்
வகாண்டிருந்தனர்…
அமர்ந்து
ஐஸ்
கிரீவம
‘இவங்க
இருக்க,
சவிக்கும்,
இருவரும்
ஸ்வட்யடாட ீ
ரசித்து
அவனுக்கும் சுவவத்துக்
வகாண்டாடைாங்கைா…?’
சந்யதகமாகயவ விக்கிவே பார்த்தான். அண்ணனின் கண்கைில் இருந்யத, அவனின்
யகள்விவே சரிோக படித்த,
விக்கி,... ‘ஆம்...’ என்று வசவக வசய்தான்.
33 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
“வினுமா… மச்… சீ…” என சர்வா குரல் வகாடுக்க, “என்ன…?” என்று ஓடி வந்தவர்கைிடம்,
“நாம
யமாசம்
யபாய்ட்யடாம்… நம்மவை
ஏமாத்திட்டு,
நமக்கு வகாடுக்காம சாப்பிடைாங்க…” என்று சர்வா முவைேிட,... சவி வகாடுத்த ரிோக்க்ஷனில் மூவரும் அடங்கினர். “எப்படி சவி…?” என்ை சர்வாவுக்கு,... “என்ன எப்படி…? உன்வனயே இந்த உலகம் யபாலீஸ்ன்னு ஏத்துக்கும் யபாது, என் தங்க கம்பி விக்கிவே எத்துக்காதா…?” கண்கவை உருட்டி சவி யகட்க,... “அச்யசா மாம்ஸ்… உங்க மூக்கு கட் ஆகி, ரத்தம் வகாட்டுது…” என்று பிரணவ் கிண்டல் வசய்தான். விக்கிவே,
வினு
ஏயதா
யகட்பதும்,
அவயைாடு
யபசிக்வகாண்டு திோவின் அவைக்குள் நுவழவவதயும்
அவன்
சீரிேசாக
உறுதி வசய்துக்
வகாண்ட சர்வா,... “மச்சி, அனுபவஸ்தன் வசால்யைன்… யகட்டுக்யகா… கத்துக்யகா…” “வசால்லுங்க, மாம்ஸ்…” என்று வாய் மீ து விரல் வவத்து, பிரணவ் பவ்ேம் யபால் பாவவன வசய்ே,... “நானாவது உங்க அக்காவவ கல்ோணம் பண்ணி, அட்லீஸ்ட் யவவல யநரத்துல மட்டுமாவது நிம்மதிோ இருக்யகன்… ஆனா நீ , பாவம் மச்சான்… வக்கீ லாக துடிக்கை என் தங்வகவே கட்டிக்கிட்டு, யவவலல கூட ஏழவரவே கூடயவ வவச்சுக்கிட்டு குஷ்டப்பட யபாை ராசா…” என்று அழுவது யபால் சர்வா பாவவன வசய்ே,... ‘நங்...’ என்று அவன் தவலேில் குட்டிேது சாம்பவி… “பிசாயச…” என அலைிே சர்வா, தவலவே தடவிக் வகாள்ை, பிரணவ் ‘வகக்யக,... பிக்யக’… என்று சிரித்தான்.
34 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
பிரணவ் காவத திருகிே சவி, “வினு, இன்னும் சின்ன வபாண்ணுடா… இப்யபா தான் ஸ்கூல் முடிச்சு இருக்கா… லவ் அது இதுன்னு இப்யபாயவ அவ கிட்ட உைைினியோ… ஆகணும்…
வதாவலச்சுடுயவன்…
அப்புைம்,
காயலஜில்
யவை
முக்கிேமா
ோரும்
அவ
நீ யும்
உன்
அவளுக்கு
கிட்ட
யவவலேில்
உன்வன
பழகினா…?
வசட்டில்
பிடிக்கணும்...
இல்ல
அவளுக்கு
அவங்கவை பிடிச்சுட்டா…? யோசிடா பிரணவ்…” தம்பி, மற்றும் நாத்தனார் இருவரின்
நிவலேில்
இருந்தும்
பார்த்து,
வபரிேவைாக,
வபாறுப்பாக
யபசினாள். “ஆமா மாப்ஸ்,... வினுவா உன் கிட்ட வந்து, ‘எனக்கு இந்த வடன்ஷன், யகாபம் பிடிக்கல,... ஐ லவ் யூ, பிரணவ்… நாம கல்ோணம் பண்ணிக்கலாம்’ ன்னு வசால்ை வவர, நீ ோ வாய் திைந்து, உன் மனவச வசால்லக் கூடாது… நம்ம வட்ல ீ வபாண்ணுங்க தான் ப்வராயபாஸ் பண்ணுவாங்க...” தன் ‘மாப்ஸ்’ என்ை அவழப்பு மூலம், பிரணவுக்கு தன் ஆதரவவ சர்வா வகாடுக்க,... அவனின் கிண்டலில் வவகுண்ட சவி,... “யபாய் படுடா பிரணவ்…” என்ை விதயம,....
சர்வாவுக்கு
வசமத்திோன
கவனிப்பு
இருக்கிைது
என்பவத,
வசால்லாமல் வசால்ல, “மாம்ஸ்,...” என்று பிரணவ் அவழக்க, “எஸ் மாப்ஸ்…” என்ை சர்வாவிடம், “இப்யபா இப்படி முழு ஆைா
உள்யை
யபாை நீ ங்க,... நாவைக்கு காவலல எப்படி வர யபாைீங்கயைா…? அதான் எதுக்கும் இப்பயவ பார்த்துக்கலாம்னு…” என்று பிரணவ் கிண்டல் வசய்ே,... “நல்லா கத்துக்யகா மச்சி… எவ்யைா அடிச்சாலும் சத்தம் மட்டும் வவைியே வரயவ கூடாது…” எனவும், சவி அவவன தங்கள் அவைக்கு தள்ைிக்வகாண்டு வசல்லவும் சரிோக இருந்தது. கதவவ சாற்ைிே சவி,... “ஏண்டா,... சின்ன வபேன் கிட்ட எப்படி யபசைதுன்னு உனக்கு வதரிோது…? இப்படி மானத்வத வாங்கை…” “ஹ ஹா…
அது
எப்யபாயவா
யபாய்டுச்சு
சிலக்ஸ்…”
என்று
வசால்லி
நிஜமாகயவ அடி வாங்கினான்.
35 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
இரண்டாம் முவை தாய்வம அவடந்து இருந்த சவிேின், யமடிட்டு இருந்த வேிற்ைில் முத்தம் வவத்த சர்வா, “நீ அப்வசட் ஆகிடவலயே வசல்லம்… ப்ராமிஸ்… விக்கிோ தான் இது பத்தி யபசினான்…” என,... “நான் ஏன் அப்வசட் ஆகணும் சரண்…?” “இல்ல… உனக்கு யபாலீஸ்ன்னா பிடிக்காது… அதான்…” சர்வாவவ
முவைத்தவள்,
“ஆமாம்டா…
அது
அப்யபா…
இப்யபா
தான்
உன்வனயே சமாைிச்சுட்யடயன… விக்கி, உன்வன மாதிரி இல்ல… அவன் தப்பு தண்டாவுக்கு யபாக மாட்டான்… தவிர, அவனுக்கு பிடிச்ச மாதிரி தாயன படிக்க முடியும், யவவல வசய்ே முடியும்…!! என் வபாண்யண, ‘நான் யபாலீஸ் ஆகணும்’ன்னு வசால்லும் யபாது, யகட்டுட்டு சும்மா தாயன இருக்யகன்… இப்யபா Mrs. சர்யவஸ்வரன் எவதயும் தாங்கும் இதேம் வகாண்டவள். ” என்று சிரித்தாள்.
மறுநாள் தவலப்பு வசய்தி…. ஆறு ஆண்டுகளுக்கு முன் அந்நிே வசலாவணி வழக்கில் வகதான, வதாழிலதிபர் சுந்தரபாண்டிேின் வழக்கு, இன்று சிைப்பு நீ திமன்ை வபஞ்ச் முன் விசாரவணக்கு வருகிைது. ………………..முற்றும்………………..
36 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
37 All Rights Reserved to Authors
Sarvamum Neeye - 15
