2.1.4. Kombinovani (kompozitni) izolatori Kombinovani (kompozitni) izolatori sačinjeni su od najmanje dva izolaciona dijela, jezgra i kućušta, opremljenih dijelovima od metala. Mogu da se sastoje od pojedninačnih krila postavljenih na jezgro sa međuoblogom ili bez nje ili od kućišta direktno oblikovanog, odnosno izlivenog iz jednog ili više komada na jezgru. Jezgro kompozitnog izolatora je unutrašnji izolacioni dio izrađen obično od smole armirane staklenim vlaknima, koji obezbjeđuje mehaničke karakteristike izolatora. Kućište je spoljašnji izolacioni dio kompozitnog izolatora koji obezbjeđuje neophodnu puznu stazu i štiti jezgro od klimatskih uslova. Kućište se pravi od različitih materijala, uključujući elastomere (silikon, etilenpropilen), smole ili fluorougljenike (npr. politetrafluoretilen). Međuobloga od izolacionog materijala je dio kućišta, a krilo je istureni dio kućišta koji obezbjeđuje puznu stazu. Krila mogu biti sa rebrima ili bez njih. Od proizvođača zavisi vrsta upotrebljenih materijala i konstrukcioni detalji, koji mogu biti veoma različiti. Na slici 77 dat je zatezno noseći izolator tipa ZNSI domaćeg proizvođača ELBI za napone do 400 kV, sa karakteristikama datim u tabeli na slici 78. Na slici 79 prikazan je dvostruki lanac s kompozitnim izolatorima.
Slika 77. – Zatezno noseći izolator ZNSI
Slika 78. – Karakteristike ZNSI
Slika 79. – Dvostruki lanac
Slika 80 – Kompozitni izolator proizvođača FCI FURUKAVA
Na slici 80 prikazan je kompozitni izolator mađarskog proizvođača FCI FURUKAVA. Kompozitni izolatori znatno su lakši od porcelanski ili staklenih (posebno za više napone), za istu ili veću mehaničku izdržljivost, što omogućava proporcionalne uštede u
transportu i montaži. Visoka fleksibilnost i izdržljivost elastomera daju veću mehaničku otpornost, tako da nema rizika od lomljenja i razbijanja u transportu i prilikom montaže. Silikonski elastomeri dobijeni vulkanizacijom na visokim temperaturama imaju odličnu mehaničku izdržljivost i mogu se koristiti od - 40°C do preko 100°C, čime nadmašuju konvencionalne organske elastomere. Otpornost silikona na starenje ističe njihove osobne kvalitete, kao što su hemijska inertnost, fotooksidaciona stabilnost, otpornost na uticaj ozona i ultraljubičastih zračenja, nepostojanje zaostalih reaktivnih grupa posle vulkanizacije i slično. Hidrofobne osobine silikonske gume uslovljavaju manje struje curenja, što dovodi do izuzetnog ponašanja u uslovima jakog zagađenja. Silikon sprečava formiranje provodnih putanja, koje dovode do prekida u napajanju i erozije izolatora. Silikonska guma je samogasiva. Kompozitni polimerni izolatori, dakle, posjeduju ekološke prednosti u odnosu na staklene i porcelanske izolatore i zahtjevaju niže ukupne troškove, uključujući niže troškove održavanja i lakši transport, rukovanje i montažu.
