Karl+Steuerwald+-+Deutch+-+Türkisches+Wörterbuch

DEUTSCH DEU TSCH - TÜRKISCHES TÜRKISCHES WÖRTERBUGK WÖRTERBUGK

YON KARL s t e u e r v a l d  

2.

i-AGii

OTTO HARRASSOWITZ WIESBADEN

CIP-Kurztitelaufnahme der Deutschen Bibliothek  Steuenvald, Kari: Deutsch-türkisches Wörterbuch = Almanca-Türkçe sözlü sözlük k / von Kari Kari Steuerwal Steuerwald. d. - 2. Aufl. Aufl. Wiesbaden : Harrassowitz, 1987. ISBN 3-447-01584-5  NE: HST

© Otto Harrassovvitz. VViesbaden 1974 und 1987 Aile Rechte vorbehalten Photographische und photomechanische Wiedergabe nur mit ausdrücklicher Genehmigung des Verlages Gesamtherstellung: Allgâuer Zeitungsverlag GmbH, Kempten/Allgâu Printed in Germany

 A  abplage genn  fig.  başlangıç abasten: sich e-n ~ F s. sich abpla a; A [a:] rı  1. Alman alfabesinin ilk harfi 2.  fig. 3. mus.  la notası; Dos A und das O bşin en mühim kısım abisten dallarını kesmek; budamak, kabaklamak ları; von A bis Z   başından sonuna; baştan başa; Wer A abktzen I. (m. Salzsaure usw.) aşındırmak, gidermek 2. med.  dağlamak, koterize etm., kostikle muamele etm., sagt, mup aueh aueh B sagtn.  Gülü Gülü seven dikenine katlanır. katla nır. yakı yakmak  Hamama giren terler. Pilavdan dönenin kaşığı kinisin! gömleğini yüzmek; yüzmek ; sich ~ Wos er sagl, isi von A bis Z erlogen.  Söyledikleri sırf abbalgen (Tier) hayvan derisini, gömleğini itişip kakışarak yorulmak yalandır.  zwei Briefmorken Briefmorken â 30 Pfennig  iki otuzluk pul; Abbas n.pr. mV spez.  Onkel Mohammeds k beheri;  zwei Abbaside m hist.  Abbast iki otuz feniklik pul Abbau m  1. (von Personal) tasfiye, tenkih(-at), tenstk(-at) Aachen n.pr.  Ekslaşapel, Ahen, Aachen Erz en) işlet( işlet(il)me il)me 3. (von Maschinen) sökme, deAal m I. I . 20.  yılanbalığı 2. Sa., naul.  torpil, torpido; grüner  2. (von Erzen) montaj 4. ehem, irca, indirgeme 2en I. I . (Personal) (Persona l) iş ~ yılanbalığı haşlaması; haşlaması; gesehmeidig wie ein  ~ ; -gla -glatt tt (hizmet)ten çıkarmak, vazifeden almak, tasfiye (tenkih, yakalanamayacak kadar kaygan; son derecede maharetli; tensik) etm. 2. (Preise) azaltmak, indirmek 3. (entlassen)  zo. ~ entschlüpjen fig. zeytinyağı gibi üste çıkmak -larve /  zo işten işten çıkarma çık armak; k; azletmek, azletmek , yol yol vermek 4. 4. (Erze) işletmek işletmek incebaş -moleh m zo. zo. iki soluklu -mutte -m utterr / zo. yılanbalığı 5. (Markt, Biwak) Biwak) bozmak, kaldırmak kaldır mak 6. (Maschinen) (Maschinen) anası-raupe /zo. tatlı su gelinciği; lota-quappe/s.  Aalsökmek, demonte etm. 7. ehem,  irca etm., indirgemek  raupe 8. (Zelt) sökmek, sökmek, toplamak; toplama k; (intr.)  takattan düşmek  poet..  kartal Aar m  poet Sftthlg işletmeye elverişli; -teld n (Bergvverk) (Bergvverk) ocak sahası Aargau m n.pr.  (Schvv (Schvveize eizerr Kanton) Kanto n) Argovya, Argovi -er (İn /) m Argovyalı -verfahren n  ocak işletme usulü Aaron n.pr.  (Bibel) Harun AbM m (in Frankreich) bir tari kata kat a mensup olmayan olmayan katolik n Schl. Aas  1. lâşe, leş, cife 2. V pis herif; pezevenk; pe zevenk; pis karı  papazlarının unvanı Wo ein ~ isi, da sammeln sieh die Geier (Raben). Spr. abbeeren tanelerini koparmak; tanelemek Leşin olduğu yere kargalar üşer. Spr. -blum -blumee / bot.  gök abbehalten (Hut) başı açık kalmak; şapkayı elinde tutmak nişanı 2en (intr.)  (mit) F   bşi israf etm.; idare etmemek abbelBen bir parçasını ısırarak koparmak -fllege fz o .  et(leş) sineği Sfressend leş yiyen -geler m 1. zo. abbelzen 1. s. beizen  2. (Beize entfemen) tahtaya içirilen  Leichen enfle fledde dderer  rer   -geruch m  leş kokusu s. Geier  2. fig. s.  Leich kimyevi maddeleri bertaraf etm. -küfer m zo. leş böceği abbekommen I. (bei e-r Verteilung) hissesini almak; kemik ab (Adv.bzw.Prdp.) I. (zeitlich) (zeit lich) -den, -dan İtibaren tibare n 2. 2. (örtkapmak 2. (Ohrfeige, Schlâge) yemek 3. allg. (et. Unanlich) -den, -dan uzak; ötede 3. (unter Abzug von) tarh genehmes) bşe uğramak 4. (lösen) çözmek, kaldırmak, (tenzil) edilmek üzere 4. (fehlend) eksik, düşük, kopuk 5. sökmek e-n Schup ~ kurşun kurşun yemek yemek nichts ~ avucun avucunu u 77i. çıkar,  pl.  çıkarlar; von acht Uhr   ~ saat sekizden sekizden  Bekomme ich denn denn nichts ab? yalamak; kumda oynamak  Bekomme itibaren; —  Bahnhof  istasyonda   istasyonda teslim edilmek edilmek üzere; ~ Benim başım kel mi?  Berlin  Berlin'den (hareket); aııf und ~   bir yukarı bir abberuten geriye çağırmak; azletmek; — werden  1. (aus aşağı; aşağı; ~ und zu; ~ und an  arasıra, bazen, arada bir, e-r Stellung) vazifeden çıkarılmak 2. (in die Evvigkeit) kimi vakit; weit ~   çok uzak(-ta); Hut  ~!   ~! Şapkayı çıkar! irtihal etm., Allahın rahmetine kavuşmak Gevretir   ~ ! Tüfek Tüfek çıkarl çıkarl von gestern ~   dünden itibaren; abbestellen 1. (Waren) bir siparişi siparişi geri almak, iptal ipta l etm. von jetzt  ~ bundan böyle; böyle; badema; F:  şimdensonra. 2. (Zeitung) aboneyi kesmek  Ein Knop Kn op f İst ~ .   Bir düğme kopmuş. abbeten (Rosenkranz) tespih çekmek Abaka m s.  ManilahanJ  abbetteln (j-m et.) yalvararak elde etm. Abaküs m 1. ardı. (Sâulendeckplatte) sütun başlığı tablası; abbezahlen I. (völlig bezahlen) tamamiyle tamam iyle ödemek 2. (in mahmel, abaküs 2. (Rechenbrett) hesap tahtası; abaküs Raten zahlen) taksitle ödemek abtnder’llch değiştirilebilir -n I. (modifizieren) tadil etm.; abbiegen intr.  yolunu, istikametini değiştirmek; yoldan  bir kısmım değiştirmek; değiştirmek; değişkeme değişkemek k 2. (anders gestalgestalsapmak; tr.  1. eğmek, bükmek 2. (abtrennen) bükerek ten) başkalaştırmak 3.  pej.  (entstellen) tahrif etm. 4. ayırmak 3. fig.  (et.) fena bir akıbeti önlemek; devamını (zum Bessern) doğrultmak, düzeltmek, tashih etm.; abge Der Wagen Wagen bog kesmek; nach links ~   sola vurmak;  Der â'ndert â'ndert değişkin, değişkin, muaddel Sung / 1. tadil tadi l 2. değişiklik değişiklik  plötzl  plötzlich ich reehts reehts ab. ab.  Araba birdenbire sağa kıvırdı.  Hier  3.  pej. tahrif tah rif 4. 4. tashih Sungs.antrag; Sungs.antr ag; °ungs.vors °ungs.vorschlag chlag mup man Buradan sapılır. m parl.  tadil teklifi (takriri, önergesi), değiştirge, tadil- Ab'blld n I. (e-r (e -r S.) kopya, kopya, suret, tasvir 2. fig. ayna, sembol, name numune, örnek, enmuzeç Sbllden I. (S.)   kopya etm., Abandon m; -nement n;  -nlerung fj u r .  bırakma, terk suretini çıkarmak, şeklini göstermek 2. (P.)  portresini abbngstigen: sich  ~ endişelenmek; endişelenmek; korkudan kuvvet kuv vet ve yapmak 3. (in Gips) alçı kalıbını almak kudreti kesilmek  Abblldung Abblldung / I. resim, sur et, kopya, k opya, figür, f igür, şekil şekil 2. dökme dökme abarbciten 1. (Aufgabe) çalışıp bitirmek; tamamlamak, kalıp; mit -en  resimli ikmal etm. 2. (Schuld) çalışarak ödemek; sich  ~ k-ni k-ni abblmsen I. ponza taşı ile ovarak çıkarmak; ponzalamak  ölesiye yormak; k-ni bitirmek, harap etm. çabalamak; 2. Sch. kopya etm. k-ni bitirmek; (mit et.) bşle uğraşıp durmak; abgearbeitet  abblnd'en tr.  1. (losbinden) çözmek, ayırmak, kaldırmak  bitkin,  bitk in, yorgun, har ap, perişan perişan 2. (Weinstöcke) asma hereklerini çıkarmak 3. med.  sıkı ablrgern: sieh ~ (mit)(m it)-den den,-da ,-da n dolayı dolayı öfke öfkeleni lenip p durmak durmak sıkı bağlamak 4. (ein Kalb) memeden kesmek; intr. Abart/çeşit(-iilik), değişiklik, tenevvü, varyasyon, varyant (Zement, Mörtel) donmak 2e.zelt 2e.zelt / (des Zements usw.) usw.) -lg 1. (unnatürlich) anormal, gayri tabii, kaidesiz 2. donma müddeti m üddeti Sung Sung / (e-s Blutg BlutgefâO efâOes) es) med.  iigatür (verderbt) azma(-n), mütedenni 3. s. homosexuell isten) Abbltt Abblttee / özür, tarziye, itizar, itizar, mazeret; ~ tun  (od. if isten) abksen (Wild) yiyip bitirmek özür dilemek, dilemek, tarziye vermek, mazeret serdetmek 2n (j-m med.  yürüme takatsizliği Abasle f med. et.) af dilemek, tarziye vermek 

abblasen

2

 

abdrosseln

abblasen 1. (vvegblasen) üfleyerek kaldırmak 2. (Dampf) Abc n  I. alfabe, elifba 2.  flg.  (Grundkenntnisse) temel  bilgiler -buch n  alfabe kitabı; silaber salıvermek 3. (Oas) püskürtmek 4. (rcinigen) pislik veya  pürüzlerini bertaraf etm. (almak) 5. (et.) flg. verilen emri Abc-Schutze m okumayı öğrenen talebe ABC-Staaten pl. (seit 1945) Arjantin, Brezilya, Şilt ABCgeri almak; bşi yerine getirmemek Waften  pl. nükleer, biyolojik ve kimyasal silâhlar abblassen solmak; abgeblapt   soluk  abblatten bir bitkinin yapraklarım ayrı ayn yolmak (kopar abdach'en 1. seli,  damını kaldırmak 2. (Gelânde) şev şeklini vermek; şevlendirmek; eğim verdirmek; sathımak) abblittern intr. 1. (Pflanze) yapra k dökmek 2. (Verpııtz, mail yapmak; sır t ~ şevlenmek; şev halinde inmek Furnier usw.) pul pul olm. 3. (Haut, Rinde) kavlamak, 2ung / 1. az meyilli satıh; şev, bayır, maile, sathımail, kalkmak; abgehlattert   kalkık  versan, aklan, eğim 2. geol.  epolman abblend'en 1.  phol.  diyaframı daraltmak 2. (Licht) körlet- abdümm'en 1. (Wasscr) baraj (sed, bent) ile durdurmak 2. mek, karartmak, maskelemek; ışığı örtmek 3. (Schein-  fig.  (den FluB e-r Handlung) mani olm.; frenlemek, vverfer) projektörleri kısmak 2ung / ışıkların körletilmesi yavaşlatmak 2ung / bentleme, batardo abblltzen F intr.  muvaffak olmamak; atlatılmak;  j- n ~ Ab'dampf m teehn. çürük istim 2dampftn 1. tebahhur etm.;  buharlaşmak 2. (Schiff, Zug; F a. P.)  hareket etm., kalk lassen baştan savmak; atlatmak, reddetmek mak; ~ lassen  1. tephir etm., buharlaştırmak 2. F (P.) abblocken (Sport) 1. (verhüten) mani olm., önlemek 2. (Schlag) çelmek, savuşturmak, defetmek a) hareketine mani olmamak b) baştan savmak; defet mek, atlatmak; bir ret cevabı vermek 2dâmpfen 1. teehn. abblühen intr. 1. (Pflanze) çiçeği düşmek 2. flg.  solmak abbösehen bayırlaştırmak, şevlcndirmek, meyil vermek istimi kesmek 2. (Stimme, Ton) sesi hafifletmek 3. (Spcisen) etüvde kurutmak; buğuda pişiımek 4. (Bevvegung) Abbrand m teehn. I. maden eritme kaybı 2. kavurma tortusu abbrausen 1. (a. sich ~) duş yapmak 2. (Pflanzen) su serp  bir hareketin hızını kesmek; das grelle Licht   ~ ışığın çiğliğini tatlılaştırmak -dampfschale / ehem,  kapsül mek 3. intr. F   hızla gitmek, ayrılmak, hareket etm. abbreehen tr. I. kırmak, koparmak 2. (Mauer, Brückc -dimptung / 1. teehn.  istimi kesme 2. (e-r Stimme, e-s usvv.) yıkmak 3. (Beziehungen, Kampf, Verhandlungen) Tones) hafifletme 3. (von Speisen) buğuda pişirme 4. (e-r Bevvegung) hızını kesme kesmek, katetmek 4. (Lager) bozmak, kaldırmak 5. (Spiel, Urlaub usvv.) yanda bırakmak 6. (Zelt) toplamak, abdank'en 1. (Herrscher) tahttan (tacından, saltanattan) feragat etm.; tahtütacından vazgeçmek 2. (Minister) kaldırmak, sökmek 7. (Arbeit)paydos borusu çalmak; istifa etm., çekilmek; abgedankt  1. (Offizier) emekli 2. (Beişlere devam etmemek 8. (niederreiBen) hedmetmek, amter) istifa etmiş; çekilmiş 2ung / 1. (Thronvcrzicht) yıkmak 9. (Belagerung) kaldırmak; intr.  !. (Redner) tahtt an (tacından, saltanattan) feragat; terki saltanat 2. kısa kesmek, sözüne devam etmemek 2. (von selbstj (Rücktritt) istifa, çekilme 3. (Enttassung) terhis 4. rel. kırılmak, kopmak; aile Briicken hinler sich ~ flg.  geri (Beerdigung) tedfin 2ungs.crkllrung / feragat beyan ile irtibatım kesmek; geri dönme imkânını ortadan kal namesi °ungs.urkunde / feragatname dırmak;  Das Brettende brach ab.  Tahtanın ucu kopup kurtulmuş, abgebrochen  kopuk; ~ werden  (z.B. Urlaub) abdarben: sich et.  ~ k-ni bşden mahrum etm.; sich et. vom  Munde ~  boğazından kesmek; yemeden içmeden tasarruf yan kalmak  etm.; bşi dişinden tırnağından artırmak abbremsen 1. frenlemek 2.fig.  yavaşlatmak abbrennen intr.  (Haus usvv.) tamamiyle yanmak; kül abdarren fırınlamak  haline gelmek; tr. 1. yakarak yok etm. 2. (Feuervverk) abdeck'en 1. üstünü (od. örtüsünü) açmak 2. (Haus) damını kaldırmak 3. (Tisch) sofrayı kaldırmak (od.  toplamak) ateşlemek 3. (Stahl) çeliğe su vermek; s. a. abgebrannt  4. (Tler) derisini yüzmek 5.  phot.  bir kısmını örtmek 6. abbringen I. (von e-r Gevvohnheit) b-ni bir âdetten vaz (Sclıulden) ödemek 7. Fb.  marke etm.; markelemek 8. geçirmek 2. (von e-r Meinung) fikrini değiştirtmek; (m. e-r Plane) örtmek; nicht  ~ Fb. demarke etm. 2er m aklını çelmek 3. (von e-m Vorhaben) planını bıraktırmak; maksadından vazgeçirmek; caydırmak; karanndan dön deri yüzücü 2ung / (e-s gegnerischen Spielers) Fb. markaj dürmek 4. (von der Verfolgung e-s Zieles) hedeften çe virmek 5. (vom reehten Weg) doğru yoldan çevirmek, Abdelnasser n. pr. Abdünnâsır ayırmak 6. (vom Thema) sadetten harice çıkarmak; Abderlt m lit.  bön, saf, ahmakça kişi konudan uzaklaştırmak; die Hunde  von der Spur ~ abdicht'en I. (Austrittsstelle) sıkıştırmak 2. (Schiffsplanken) kalafatlamak 3. teehn.  contalamak; salmastra sar köpekleri şaşırtmak; sich nicht ~ lassen  I. (von e-r Mei mak; lök(ün)lcmek 2ung J   1. sıkıştır(ı!)ma 2. kalafat 3. nung) bildiğinden şaşmamak 2. bş üzerinde ısrarla dur teehn.   conta, paking, salmastra mak  abdlcken (Şaft u.â.) koyuca kaynatmak intr. abbröckeln   1. (Verputz) çözülmek; parçalara ayrıl abdienen 1. mil.  (seine Zeit) hizmet müddetini doldurmak mak; pul pul dökülmek; ufalanmak 2. (VVidcrstand) 2. (e-e Schuld) hizmetle ödemek azalmak 3. (Preise, Kürse) yavaş yavaş inmek Abbruch m 1. (e-s Hauses usw.) kır(ıl)ma, yık(ıl)nıa 2. (e-r abdlngen (j-m et.) pazarlıkla fiyatını indirmek Tâtigkeit) kesilme, durdurulma, inkıta 3. (des Unter- Abdom'en n an.  batın, abdomen 2lnal batnt, abdomina! -InaliUBe pl. zo. yüzme bacakları richts vor den Jahresprüfungen) ders kesimi; ~ tun 1. (e-r P.)  zarar vermek; mağdur etm.; itibarını bozmak 2. abdorren kurumak; çorak hale gelmek (e-r S.)   halel (nakisa) getirmek; kıymetten düşürmek; abdrüngen 1. (zur Seite) yana doğru çekilmeğe mecbur etm. 2. mil. püskürtmek, uzaklaştırmak, sürmek, atmak 3. (von ket vurmak; sekte vermek 3. (j-s Ehre) küçültmek;  j-m ) b-den ayırmak  nakiselendirmek.  Das Haus wurde auf ~ gekaufl. Ev yıkılmak üzere satın alındı, -arbeiten  pl.  sökme işleri abdrehen tr.  1. büküp çıkarmak; çevirerek kırmak (ko  parmak) 2. (Gas, el. Strom usvv.) kapamak 3. teehn. -steine  pl. moloz -untemehmer m yıkıcı çevirmek; torna etm. 4. (Schrauben) vidalarını çıkararak abbrühen (Oemüse usvv.) haşlamak; kaynar suya daldırmak; sökmek 5. (Hals) boynunu koparmak; intr.  (Flugzeug, s. a. abgebrüht; 2 n su ütüsü Schiff) istikametini değiştirmek; e-m Sclılüssel den Bart  abbrummen F tr.  (Strafe, seine Zeit) geçirmek; intr. ~ anahtarı çevirirken dişini kırmak;  Man hat den  Hrtsayrılmak; kaçıp gitmek serhahn nicht abgedreht, und jetzt tropfl er in einem fort. abbuehen hesaptan indirmek  Musluk açık kalmış, şırıl şırıl akıyor, abbürsten l.(Staub) fırçalayarak kaldırmak (çıkarmak) 2. seli, harman savurmayı bitirmek; harman etm.; abdresehen (Anzug) fırçalayarak temizlemek 3. (j-n ) F   adamakıllı abgedroschen s. a.  paylamak  abbusseln F   şapır şupur öpmek; sırt ~ F   öperlemek (V); Abdritt/s. Abtrlft abdrlngen (j-m et.) zorla kabul ettirmek öpüşmek  abdrosseln teehn. (z. B. Dampf) kısmak  abbüBcn bir cürmün cezasını çekmek 

Abdruck 

3

 

Abfallkasten

ter?  Ya sonra? ich will ~ nichtl İstemem gayrı (volksAbdruck m 1. tabı, bası 2. (Exemplar) kopya, suret, nüsha 3. (ProbeS) tashih provası 4. (SiegelS) mühür, damga 5. tüml.).   IVas meint ihr  ~ , was ich sah? Bir de ne göreyim? wohl ~ ve fakat, leh sollte mich ~ getâuschl haben.  Meğer (SchuhS, FuB2, Finger2) iz 6. (Gips2) dökme kalıp 7. (Platten2) epröv 8. (AbguB) mulaj 9. (e-r Ohrfeige)  ben aldanmışım.  Da gibi es kein 2/ F  Aması maması yokl Wenn das Wenn und   das 2 nicht ware . . .   Olsa ile bulsa  beşpençe yeri 10. (Nachdruck) istinsah, iktibas II . (Vervlelfâltigung) reprodüksyon 2en 1.yeniden basmak2.(aus  bir araya gelse . . . ; Tausende und Stausende   binler ve e-r anderen Zeitung) makaslamak 3. (übernehmen)  binlerce kopya, istinsah etm.; aynını çıkarmak Aber'glaube (selt.  -n) m  batıl itikat; sanaka, hurafe 2glâu blsch I. (S.)   hurafevl 2. (P.)   batıl itikatlı; hurafeye abdrücken I. (SchuBvvaffc) tetiğini çekmek; ateşlemek 2. inanan; hurafeperest -e Furcht   belin, haşyet; -e Ge(Pfeil) atmak 3. (umarmen) kucaklamak 4. (j-m das brâuche pl. hurafat Herz) kalbini parçalamak; yüreğine {od. içine) dert olm.; aberkenn'en (j-m et.) I. mahkeme karariyle b-ni bşden sich  ~ iz bırakmak  mahrum etm. 2. seli, inkâr etm .; reddetmek. DielmmuniAbduktor m an.  uzaklaştırıcı, abdüktör tat wurde ihm aberkannt.   Onun teşrii masuniyeti refedilabdunsten tebahhur etm., buharlaşmak miştir. Milletvekilliği dokunulmazlığı kaldırılmıştır,  j- m abdünsten tebahhur ettirmek, buharlaştırmak die Staatsbürgerschaft  ~ b-ni tabiiyetten çıkarmak 2ung abebben 1. (zurückvveichen) çekilmek 2. (Sturm, Leiden/ ıskat; ~ der biirgerlichen Ehrenrechte medeni haklardan schalt usw.) yatışmak, dinmek, hızı azalmak; aşırılığı ıskat geçmek  abermal'lg yeni, diğer, mükerrer -s yeniden, tekrar, gene, Abel n.pr. (Bibel) Habil; Kain und ~ Habil ile Kabil Abelmoschus m bot. amber çiçeği  bir daha Abendm I. akşam, gel.a. gece 2. fig. son 3. (inZss.o.)  garp, abemten biçmek; hasat etm.; bozmak. Wir haben die Eier batı, Avrupa 4. (Vorabend) arife; des -s; 2s akşamleyin,  friichle abgeerntct.  Patlıcanı bozduk. akşamları; ~  fiir ~  her akşam; jeden ~ akşamlan; gegen Aberratlon / astr. taharrüf, sapınç, aberasyon ~ akşama doğra; akşamüstü; heule 2 bu akşam;  Heiliger  Aber'raute / s.  Eberraute:  2tausend s. Stw. aber.  -wltz m ~ Noel gecesi; ant ~ vorher   bir akşam önce;  Es wird ~ . akılsızlık, budalalık 2wltzlg akılsız, budaia(-ca) Akşam oluyor. Ortalık {od.  sular) kararıyor. Gııten ~ ! abessen I. hepsini yemek 2. (Teller) silip süpürmek 3. (KnoAkşamlar {od. akşamınız) hayrolsun; Bonsuvarl  Noch ist  ehen) sıyırmak  nicht aller Tage ~ . Mesele bitmemiş, hâlâ ümit var.  Man Abessin'len n. pr. va.  Habeşistan -ier(ln  f) m;  2!sch soll den Tag nicht vor dem ~ loben. Spr.   Savaş bitmeden Habeş(-istanlı), Habeşi -lsch-(e) n  (Spraclıe) Habeşçe; zafer borusu çalmamalı. Çayı görmeden paçaları sıva Habeş dili mamak. -andacht / akşam ibadeti -anzug m  resmi elbise abfahren inlr.  1. (Verkehrsmittel od. P.)   hareket etm., -blatt n  akşam gazetesi -brot n (spez. nordd.)  akşam gitmek, kalkmak 2. (Segelsctıiff) yelkenlemek 3. (P.) yemeği -dSmmerung / akşam alaca karanlığı {od.  akşam ayrılmak 4. (beim Skilauf) kaymak; depar yapmak  kararması) -essen n  I. akşam yemeği 2. (im Ramazan) 5. (Messcr) elinden kaymak 6. (abgevviesen werden) F  iftar 3. (mit Tanz) dine dansan -gebet n  akşam namazı  bir ret cevabı almak; tr.  1. (e-n Weg) parkurunu yap (6zw. duası) -gebets.rut m  (des Müezzins) akşam ezanı mak 2. (Autoreifen) aşındırmak, eskitmek 3. (cin Bein, -gesellschaft / gece toplantısı; suare, müsamere -kleid n e-n FuB) ezmek, çiğnemek 4. (Steine usw.) araba ile tuvalet -land n batı, garp, Avrupa 2lfindlsch garbi, garplı, taşımak; nakletmek. Fahr abl  1. V DefolI 2. (Zuruf an  batılı, Avrupai, AvrupalI -lauten n  akşam çanları 2ilch den Fahrer) Yürül  j- n ~ lassen F   baştan savmak; akşamki -e Zusammenkunfl (bei Rakı)akşamcıltk -mahl n defetmek, atlatm ak; bir ret cevabı vermek; sich ~  (Auto 1. s.  Abendessen 2. ret.  kuddas, Evharistya -mahlzelt / reifen) aşınmak, eskimek; abgefahren  (Autoreifen) Ch. akşam yemeği -nachrlchten  pl.  gece haberleri -pfauenkabak  auge n zo.  akşam tavus kelebeği -rot n; -rtite / akşam Abfahrt / 1. hareket, gidiş, kalkış 2. (beim Skilauf) depar, kızıllığı -segler m  zo.  erken uçan yarasa -sonne / akşam şos; zur  ~ bereit   (Schiff) demir üzerinde -s.bahnstelg m güneşi -stindehen n serenat -stern m Akşam Yıldızı; Zühhareket peronu -s.flagge / naut.  parlamento -s.halle / re; Çobanyıldızı, Çulpan; Venüs -veranstaltung / akşam hareket salonu -s.laut m (Ski) depar, şos -s.weg m eğlencesi (6zu\ toplantısı); müsamere -vorsteliung / 77ı. gidiş {od. çıkış) yolu -s.zeit / hareket saati gece oyunu; suvare -zeitung/ akşam gazetesi Ab'fall m  1. (Unbrauchbares) süprüntü, döküntü, saçıntı, kırpıntı, kesinti; hurt hurdavat 2. (Kohlen2) mucur  Abcnteuer n  macera, sergüzeşt, avantür, serüven; auf  ~ ausgehen  macera peşinden koşmak; ein ~ bestehen  bir 3. (Müll) çöp 4. (beim Essen) artık, kırıntı 5. (Böschung) macera geçirmek; sich in ein ~ stürzen maceraya atılmak şev, bayır; sarp meyil 6. (vom İslam) irtidat 7. mil. -İn/mac era kadını 2llch I. sergüzeştçi 2. (Lagc) maceralı, düşman tarafına geçiş 8.  pol.  isyan, ihtilâl, ayrılma sergüzeştli 3. (gefahrlich) tehlikeli, rizikolu 4.  fig.  garip, 9. (Verschlechterung) fenalaşma, tereddi, soysuzlaşma, tuhaf, eksantrik, acayip -lichkelt / maceracılık, sergüzeştyozlaşma 10. (Gerümpel) ıskarta -fallbehblter m süprüntü çilik -lust / maceraperestlik, maceracılık, sergüzeştsepeti -fâlle  pl.  1. (in e-r Schneiderei) makas hakkı çilik eiustig maceraperest, maceracı, sergüzeştçi 2n intr. 2. (beim Schlachten) sakatat 3. (bei Schurwolle) iskarto macera peşinden koşmak -roman m tit. macera romanı 4. (bei Holz) yonga, talaş 5. (beim Spinnen) büküntü Abenteurer m I. maceracı, maceraperest, sergüzeştçi, Sfallen I. (herunterfallen) düşmek, dökülmek 2. (von e-r avantüriye, serüvenci 2. (Hochstapler) rastakoer 3. Partei) terk etm., bırakmak, çıkmak, ayrılmak 3. naut. (Landstreicher) serseri -İn / s. Abenteuerin rüzgâr altına düşmek; boca etm. 4. (Gevvinnaııteil) pay aber 1. fakat, am(m)a, lâkin; bununla beraber; mamafih; çıkmak 5. (Verputz) çözülmek; pul pul dökülmek 6. (Hüşu kadar var ki; ancak, oysa(-ki); meğer . . . imiş 2.(tagel usw.) sarp meyille inmek 7. (gegen j-n) ayağına su delnd; a.  ~ ~ ) ey; yapma yahu; adam sen de; nun ~ dökememek 8. (gegen et.) bşe nispetle fena olm. 9. (vom öder ~ doch halbuki, imdi;  ve yahut da; ~   I. hay hay 2. İslam) irtidat etm. 10. (Teile, Reste) artakalmak; sich den Hals  —düşerek boynunu kırmak; abfallend: -es Ge bununla beraber; ~ nein 1a, a, al yol ~ lieber Freund, wo gibi es denn so etwas ? A dostum, öyle şey olur mu V~ ich lânde inişli arazi -fallhaulen m  çöp yığını bitte Siet   Aman efendimi  Das ist  ~ schönI   Amma güzel abtâUlg (Kritik, Bemerkung) hor görücü; istihfafkâr, haka astust du denn? İlâhi çocuk neler yapıyor h a l — Junge,w   retsiniz; sich ~ üııpern  (über) . . . hakkında döşenmek; sun? ~ genau so . . .  Nasıl ki; Weıın er  ~ (entgegen meiner  istihfaf edici bir lisan kullanmak; ~ urteilen  (über)  Envartung) nicht kommen sollte . . .   Yok eğer gelmezse . . . hakkında olumsuz (menfi) bir hüküm vermek  . . . ;  Zuerst war er damit einverstanden, dann — überlegte Abfall'kasten m çöp kutusu -korb m çöplük -produkt n er es sich anders.  önce razı oldu, sonra da caydı. — gewipt  ikinci sınıf mahsul -spâne  pl.  yonga -stoff m med.  deşet Tabili Hay hay! Başüstünel Elbette! — wie geht es wei-verwertung / süprüntülerin değerlendirilmesi

abfilschen

4

 

»bgcdroschcn

abtblschen (Fb., Bili.) (tst.)  falso vermek erleiden  I. baştan savulmak; atlatılmak 2. reddedilmek; abfangen 1. yakalamak, tevkif etm. 2. (Briefe, Schiff) e-e ~ erteilen  1. baştan savmak; atlatmak 2. reddetmek; zaptetmek 3. (arch.; Bergwerk) desteklemek; payanda e-e tüchtige ~ verdienen  çanak tutmak vurmak 4. mil.  (z. B. Durchbruchsversuch) yarmayı abführ'cn I. (auf die Polizei, ins Gefângnis usw.) götürmek, durdurmak 5. (Flugzeug) baş aşağı dalıştan sonra yatay sevk etmek, F:  posta etm. 2. med.  ishal, amel vermek  duruma dönmek  3. (vom Wege) yoldan çevirmek; sapıtmak 4. (vom abfbrben intr.  t. boyası çıkmak 2. (beeinfluBt werden) Thema) uzaklaştırmak 5. (Geld) ödemek -end med.  b-nin, bşin tesiri altında bulunmak müleyyin, müshil, sürdürücü; leicht ~ wirken med. abfasen techn. s. obkanten yumuşaklık vermek 2m!ttel n  müshil, laksatif; llynet abfasem intr. s. ausfasern; (tr.) (Bohnen usw.) ayıklamak ilâcı; pürgatif  abfüll'cn I. (FaB) boşaltmak 2. (auf Flaschen) şişelere sich ~ tiftik tiftik olm. abfass'en 1. (P.)   yakalamak, tevkif etm., tutuklamak 2. doldurmak 2maschine / doldurma makinesi (Werk) telif etm., kaleme almak; yazmak 3. stil, formüle abfütter'n 1. (Tiere) yem vermek 2. (P.) F   yemek yedirmek etm. 4. (Protokoll) tanzim etm. 2 un g /l . kaleme al(ın)ma; 3. (Kleidung) kaplamak, as tarlamak 2ung / (für leichte yaz(ıl)ma, telif, redaksiyon 2. stil,  ifade 3. (e-s ProtoMântel) muflon kolls) tanzim Abgabe / I. teslim, tevdi 2. (Stimm2) rey (oy) verme 3. abfaulen çüı üp dökülmek  (Steuer usw.) resim, harç, vergi, baç 4.  H   trata 5. satış abfeder'n 1. (Hühner usw.) tüyünü koparmak; yolmak  veya tevdi yeri 6. (e-r Willenserkİârung) rıza beyanı 2. yay koymak 3. (elastisch sein) elastiki (esnek) olm. 7. Fb.  pas.  Man hal ihm e-e ~ von dreihundert Pfund  2ung / techn.  amortisman auferlegt.  Ona üçyüz lira salmışlar. 2n.frel vergi (harç, abfegen süpürmek  resim) den muaf 2n.pflichtig 1. (P.)   mükellef 2. (S.) abfellen 1. (Unebenheiten) pürüzlerini eğelemek, törpüle resme tabi mek 2. eğe ile kesmek Abgang m I. (Abfahrt) gidiş, hareket, kalkış 2. (von der abfellKhen pazarlıkla almak Schule, der Bühne) çıkma, çıkış, ayrılma, terk 3. (aus abtetmen s. abschöumen; s. a. abgefeimt  e-m Amt) istifa, çekilme 4. (von Waren) satış, sürüm, abfertlg'en I. (Waren) yollama muamelesini yapmak 2. (am revaç 5. (an Oevvicht) azalma, eksilme, zıya, fire, dara Schalter) muamele (hizmet) etm. 3. (allg.) işlem yapmak  6. (von entlassenen Haftlingen) çıkış; tahliye edilme 7. 4. (grob, kurz) savmak; hortzort etm. 2un g/ 1. yolla(n)- (an Flüssigkeit) sızma, sızıntı, akma, boşanma 8. (Abfall) ma 2. muamele 2ungs.ste!le / (bei e-r Behörde) masa süprüntü, talaş 9. (der Leihesfrucht) sıktı cenin; düşük  abfetten leke bırakmak  10. (Tod) ölüm, vefat, irtihal II . (Verluste) zayiat 12. abfeuern ateşlemek, ateş etm., atmak, silâhını boşaltmak, med.  (Ausscheidung) taş düşürülmesi; cerahat akıntısı; tetik düşürmek; Er Jeuerte zwei Schüsse ab.  İki el kurşun kan boşanması v.s. 13. (vom Turngerât) iniş; keınen ~  finden  (Gast) postu (pösteki) sermek; gülen ~ haben H  sıktı. abfleren naut. salta etm. kolaylıkla satılmak; revaç bulmak -s.replik / TA. çıkış abflltrleren s. nbseihen sözü abflnd'en (j-n m. et.) 1. (zufriedenstellen) b-ni bşle tatmin Abgüng'er m bir okuldan mezun olan 2lg kayıp, zayi; (memnun) etm.; gönlünü yapmak 2. (Ansprüche) hak ikameti meçhul kını ödemek 3. (entschüdigcn) tazminat vermek 4.  pej. s. Abgangt'bahnhof m hareket istasyonu -hafen m  kalkma abspeisen; sich ~ I. (m. seinem Los' tevekkül etm. 2. (m. limanı -prüfung / mezuniyet İmtihanı; bakalorya -zelt  j-m ) uyuşmak, uzlaşmak, anlaşmak, itilâf etm. 3. (allg.) / hareket saati -zeugnis n  I. tasdikname 2. (Abitur)  bakalorya (mezuniyet) diploması iktifa etm., kanaat etm., katlanmak; bşe razı olmak; alışmak 2ungs.summe / 1. (Entschâdigung) tazminat Abgas n  çiirük gaz; huruç gazı; artık gaz -türbine / artık akçesi; ikramiye 2. (Schvveigegeld) hakkı sükût, sus payı, gaz türbini abgaunern (j-m et.) kurnazlıkla (dolandırıcılıkla) elde etm. susturma parası 3.  fr.  çıraklık abfischen I. (Teich) bir gölün bütün balıklarını tutmak 2. abgeben I. (überlassen) terk etm., bırakmak 2. (aushandigen) tevdi, teslim etm.; vermek 3. (verzichten) vazgeç (naclı et.) bucak bucak aramak abflach'en düzleştirmek, yassılaştırmak, yassıltmak; sich ~ mek 4. (Satz od. Spicl im Tennis) kaybetmek 5. (seine yassıi(aş)mak 2ung / yassılık  Stimme) rey vermek; oyunu kullanmak 6. (SchuB) atmak, sıkmak 7. (e-n Gelehrten usw.) istidat göstermek 8.  pol. abflauen intr.  I. (Wind) hafiflemek, dinmek, kalmak 2.  fig. tavsamak, gevşemek, azalmak, inmek.  Es sieht nicht  (e-e F.rklârung) beyanatta bulunmak 9. Ka.  son olarak kâğıdı dağıtmak 10. a) (j-m von et.) bir kısmını bir baş so aus, als ob der Sturm abflauen mitte.   Fırtına kalacağa kasına vermek b) (nichts ~ von e-m Gewinn) kanını  benzemiyor. içine akıtmak 11. (dienen als) olmak, teşkil etm. 12. Fb. abfliegen intr. 1. uçup gitmek 2. (Flugzeug) hareket etm.,  pas vermek; aktarmak 13. (Amt) üzerinden atmak havalanmak, gitmek 3. (P.)   uçakla hareket etm. 14. (den Vermittler) aracılık (arabuluculuk) etm. 15. (ViabfIleBen intr. akıp gitmek; dışarı akmak; nicht ~   irkilmek sitenkarte usw.) b-ne bşi bırakmak; ein Urleil — hüküm Abflug m uçakla hareket; uçuş, hareket, kalkış, gidiş vermek; (über et.) bş hakkında kanaatini belirtmek; sich AbfluB m I. (dışarı) akma 2. (des Geschehens) geçme 3. (von mit j-m (et.)   ~ b-le, bşle meşgul olm., uğraşmak; nicht  Geld) azalma 4. med.  akıntı 5. (Kanal) lağım, mecra, geme von et. ~ mllen   bşi kısırganmak; esirgemek;  Mit  kanal -graben m  su yolu; ark; akıntı hendeği -hahn m solehen Kleinigkeiten gibi er sich nicht ab.  Kartal sinek su akıtan musluk -menge / dışarı akan miktar; debi -rohr n 1. akaç; suyu dışarı akıtan boru; künk (borusu); avlamaz. Spr. mecra, avgın 2. (im Abort) kubur 3. (im Staudamm) abgebrannt 1. (Haus usw.) yanmış 2. (P.)   harikzede; yan gından çıkmış 3. F. (ohne Barmittel) meteliksiz; cebi boş cırnık  (od.  delik); züğürt, parasız; F:  fülüs mafiş; tırıl, mangır Abfolge / sıra, dizi, silsile, teselsül, te akup sız; V: kokoz, bitli, teneke, hasta, dımdızlak abfordern (j-m et.) istemek, talep etm. abgebraucht I. (abgenutzt) pırpıt, hurada, eskimiş, yıpran abformen I. kalıbını almak; kalıplamak 2. şekil vermek mış; cıcığı çıkmış 2. (banal) harcıâlem, köhne abforsten (Watd) bir ormanın bütün ağaçlarını kesmek abgebrüht 1. haşlanmış 2.  flg.  yüzsüz, pişkin, vurdum abfragen (j-n od. j-m et.) I. soruşturmak 2. (e-e Lektion) duymaz, hissiz; kös dinlemiş; çifte kavrulmuş; kaşarlan söyletmek, anlattırmak; sich gegenseilig  ~ soruşmak mış, kaşarlı 3. (gegen et. Ekliges) midesiz. Gegen solehe abfressen I. otlamak; yem yemek; kemirmek 2. ehem.  Beleidigungen ist er riemlich O, bu gibi hakaretlere (yiyip) aşındırmak  idmanlıdır. Yüzü teneke kaplı. Abtuhr / 1. araba ile nakil, götürme, taşıma 2. (Fechten) mağlubiyet 3.  flg.  atlatılma; baştan savulma; e-e ~ (bgcdroschcn  fig.  kullanıla kullanıla eskimiş, yıpranmış;

abgefeimt

5

adi, bayağı, müptezel, tatsız, basmakalıp, beylik, hayide; •e Wörler   klişe laflar  abgefeimt çok bilmiş; son derecede kurnaz; orospu çocuğu; köpoğlu tilki (şeytan) gibi; deslscci; takke kapıcı; V: eski memur; -er Bursche hinoğlu hin; 2helt / köpoğlııluk abgegrlften t. (z. B. Münze) aşınmış, yıpranmış, eskimiş, silik 2. s. abgedroschen abgehen  İr. I. (Strecke) adımla ölçmek, adımlamak 2. (Bahnvvârter) kontrol (murakabe) etm., yoklamak;  Inlr. 1. (abfahren) hareket etm., gitmek, kalkmak 2. (Sendung) yollanmak 3. (Weg) ayrılmak 4. (sich entfernen) uzaklaşmak 5. (Schüler, Schauspieler) çıkmak 6. (Beamter) istifa etm., çekilmek 7. (Ware) satılmak; revaç  bulmak 8. (Verputz) çözülmek; pul pul olm. 9. (fehlen) eksik, noksan olm. 10. mei.   (z.B. Eingcweidewürmer) düşmek II. (vom Thema) sadetten harice çıkmak 12. (von e-r Meinung, e-m Vorhaben) caymak; fikrini değiş tirmek; planını bırakmak 13. (vom rechten Weg) yolunu şaşırmak; yolu sapıtmak (a. fig.)  14. (Rabatt, Unkosten usw.) indirilmek, tenzil edilmek 15. (j-m sehr ~) nok sanlığını, yokluğunu hissetmek 16. (enden) bitmek, neticelenmek, sonuçlanmak 17. (mit Tod ~) ölmek; vefat, irtihal etm. 18. (Haut, Politur) kalkmak 19. (in Stücken) (Rinde, Haut) kavlamak.  Das Tischfurnier isi abgegangen.  Masanın kaplaması kabarıp açılmış.  Der Buchieckel  İst abgegangen.  Kitabın kabı çıkmış.  Der Knopf isi ab gegangen.  Düğme kopmuş.  Der Stiefel will nichl ~ . F  Çizme bir türlü ayağından çıkmak bilmiyor.  Er gehl nichl von seiner Forderung ab.  Talebinde ısrar ediyor. ~ lassen  1. (Waren) göndermek, yollamak 2. med.  (Nierensteine usw.) düşürmek; sich nichts — lassen  k-ni hiç  bir şeyden mahrum etmemek; hiç bir eksiği olmamak  abgekttmpft I. mil. yıpranmış hale gelmiş; muharebe kudre tini kaybetmiş 2. allg.  yorgun, bitkin mbgekartet  pej.  muvazaalı, danışıklı dövüşlü; tertipli; -e Sache gizli tertip; -es Spiel flg. danışıklı döğüş abgeklirt s. abklaren abgelebt kocamış; eli ayağı tutmaz olmuş; takattan düş müş abgelegen I. uzak, tenha, ücra, kuş uçmaz kervan geçmez; kuytu, ırak 2. (Stadtviertel) kenar, sapa. Obrnhl der Orl reeht ~ war, . . . Yerin sapalıgına rağmen . . . abgeleiert s. abgedroscheıı abgelten 1. (geldlich) hakkını ödemek; tazminat vermek  2. (durch Gegenleistung) bedelle, ivazla ifa etm. abgemessen 1. ölçülü, mevzun 2. resmi, teklini abgeneigt 1. mühalif, düşman, sevmeyen, aleyhtar 2. istek siz; e-r S. nichl ~ sein  bşin aleyhinde bulunmamak Shelt / nefret, isteksizlik, aleyhtarlık  Abgeordnete mlf  1.  parl.  milletvekili, mebus, saylav 2. murahhas, delege 3. mümessil, temsilci -n.haus n;  -n.kammer / paiaınento, (Türkei): Büyük Millet Meclisi; Kamutay -n.sltz m  milletvekilliği, mebusluk, temsilcilik, saylavlık  ıbgerlssen 1. (Haus usw.) yıkık 2. (sehâbig gekleidet) yırtık  pırtık; üstü başı kalmamış; hırpani, dilenci vari; pej mürde kıyafet; yalınayak başı kaba k; kılık kıyafet köpek lere ziyafet; bir don bir gömlek; V:  bitirim, adadiyoz,  pırpırı 3. (zusammenhangslos) kesik kopuk; insicamsız; sebkurabıttan, siyakusibaktan mahrum; dağınık; -er  Knopf kopuk düğme . Abgcsandte m lf   1. haberci, ulak, sai, öndüç, tatar, posta; va.: kasıt, berit, peyk 2.  pal. mümessil, delege, murahhas, elçi, sefir 3. (Beobachter) rasıt, müşahit abgeschieden 1. ayrılmış, uzak, tenha, münzevi, ırak 2. (tot) müteveffa, ölü, merhum, rahmetli; kalıbını dinlendirmiş abgeschlossen 1. vgl. abschlieflen  2. tecrit edilmiş, ayrılmış 3. (in sich) tamam olarak; kül halinde mevcut 4. (abgerundet) törpülenmiş, müdevverleştirilmiş abgeschmackt 1. tatsız tuzsuz; pestenkerani 2.  fig.  saçma sapan; mantıksız, manasız, münasebetsiz Shell / tatsız lık, münasebetsizlik  abgesehen 1. (von) sarfınazar (m. Abl.); bir yana; bş dı

 

AbguS

şında; sadet dışı; bertaraf 2. (auf) matuf, kastedilmiş; ~ davon  bundan sarfınazar; bundan başka; bunu bir tarafa bırakalım abgespannt yorgun, bitkin, takatsiz; F   turşu gibi; ~ sein a.  kafası bulanmak Shelt / yorgunluk, bitkinlik; hatır  perişanlığı •bgesplelt (Film, Schallplatte) fazla kullanılmış; yıpran mış abgestanden 1. dura dura bozulmuş; ba ya t; taze değil 2. fig. tatsız, bozuk  abgestorben 1. ölmüş 2. (Art, Baum) kurumuş, kuru 3. (erstarrt) ölmüş gibi; uyuşuk 4. (gefühlios) duygusuz, hissiz abgestumptt I. küt, güdük; ucu kopmuş; kesik 2. (empfindungslos) hissiz, kör, vurdumduymaz, hayvanlaşmış 3. (gleichgültig) lakayt, kayıtsız abgetan 1. s. ablun  2. (erledigt) olmuş bitmiş 3. (überholt) maziye karışmış; demode.  Damil isi die Sache noch nichl ~ .   İş bununla bitmez. abgewinnen 1. (j-m et.) elinden kazanmak; almak, elde etm.; İçeri sokmak 2. (e-r S.  Geschmack ~ ) hoşlanmak 3. (dem Mcer Land ~ ) denizi doldurmak; dem Meer abgeu’onnenes Land   dolma abgewöhnen (j-m et.) huyundan, itiyadından vazgeçir mek; sich el. ~ bir âdetten vazgeçmek abgezehrt son derecede zayıflamış; karakuru; ~ sein a. suratı kaşık kadar kalmak  abglefien 1. (Zuviel an Fiüssigkeit) mayinin fazlasını dök mek 2. (in ein anderes GefâB) kaptan kaba aktarmak  3. (in Gips) kalıbını çıkarmak Abglanz m 1. ziya; zayıf inikâs; akis 2. (e-r Stimmung) lisanıhal abglfitten I. düzeltmek, perdahlatm ak 2. (bügeln) ütülemek abglelehen 1. müsavi (eşit) kılmak; tesviye etm.; denkleştir mek 2. (Schuld) ödemek  abglelten 1. aşağı kaymak; kayıp düşmek 2. (Börsenkurse) yavaş yavaş inmek 3. (Vorvvürfe) (an j-m) bşe kulak asmamak.  Melne Hande glilten ab, und ich flel hin. Ellerim kurtuldu ve düştüm, -d (Erdmasse) kaygan, kayrak  Ab'gott m 1. put, sanem, idol 2.  fig. (P .)   son derecede sevilen -götterel / putperestlik; ~ treiben  puta tapmak;  putperestlik etm. Sgöttlsch pu t gibi; ~ lieben çıldırasıya sevmek -gott.schlange /  zn. boa yılanı; kıral yılanı •bgraben 1. (Hügel ıı.â.) kazıyarak alçaltmak 2. (Bach, Teich usw.) kazıyarak mecrasını değiştirmek; kazıyarak elinden almak 3.  fig.: j- m das Wasser ~   a) b-nin men faatine halel getirmek; zarar vermek b) b-nin hayatını tehlikeye koymak  abgrümen: sich — tasadan harap olm. abgrasen 1. otlamak 2.  flg.  (absuchen) bucak bucak ara mak 3. (wissenschaftliches Gebiet) ince araştırmalarla tüketmek  abgraten lechn.  çapağını almak  abgrelfen t. kavrayarak, eliyle yakalayarak aşındırmak 2. (m. Zirkel) pergellemek; sich — silinmek s. a. abgegriffen abgrenz'en 1. sınır çekerek ayırmak, sınırta(ndır)mak, tah dit etm. 2. (umreiBen) krokisini çizmek 3. (Begriff)  belirlemek; tayin, tarif etm. 4. (gegeneinander) birbirin den ayırmak; abgegrenzt   1. muarref, tariflenmiş, sınırlı 2. mefruz 2 u ng / 1. (Tâtigkeit) sınır çekme; sınırlama,  belirleme; tarif, ayırma 2. (Zustand) sınır, had, hudut Sungs.llnle / faslı müşterek h attı “ungs.zaun m  perde Abgrund m 1. uçurum, çok derin çukur, (ka'rı amik) 2. (bodenloser) sonsuz derinlik; dipsiziik; in den ~ stürzen yardan uçmak  abgründig; abgrundtlef uçurumlu, çok derin abgucken F   1. (j-m et.) b-ne bakarak sanatını öğrenmek 2. (absehreiben) kopya etm. abgurten kolan çözmek  AbguB m 1. (Fiüssigkeit) dökülen mayi 2. (in der GieBerei) döküm 3. (in Gips usw.) kalıp, mulaj; e-n ~ von et. herslellen bşi kalıba dökmek 

abhaben

6

abhaben F   1. (Hut, Brille) şapkasını, gözlüğünü çıkarmış olm. 2. (scine Strafe) cezasını almış olm.; el. ~ ıvollen pay istemek  abhacken balta (satır v.s.) ile kesmek; abgehackt   (z.B. spreehen) kesik kesik; çat pat abhaken 1. çengelden çıkarmak; asılı bşi indirmek 2. (beim Kollationieren) işaret koymak; puvantaj yapmak abtıalttern I. (Pferd) yularını çıkarmak 2. (P.) F   a) (loswerden) savmak, atlatmak; V:  satmak, asmak, ekmek  b) (entlassen, kaltstellen) azletmek; pabucunu dama atmak  abhalsen kucaklamak, sarılmak; kollan arasında sıkmak; okşamak, deraguş etm. abhalt'en I. uzak tutm ak 2. (hindern) alıkoymak, mani olm., menetmek, işgal etm. 3. (Parade, Gottesdienst usw.) yaptırmak 4. (Kind) aptesini sağlamak 5. (Sitzııng) yap mak, akdetmek 6. (Lehrstunde) ders vermek 7. naut. (vom Land) karadan açık kalmak; sahilden ayrılmak; von der Adei!  ~ işinden alıkoymak; V: avara etm. 2 n (vom Bieten bei Versteigerung)  jur.   müzayedeye fesat karıştırma 2ung / 1. (Hindemis) engel, mani, mânia 2. (von Vorlesungen) tedris, öğretim, öğretme 3. (e-r Sitzung) inikat, toplanma, celse akdetme abhand'eln 1. (Thema) müzakere etm., trete etm. 2. (et. vom Preis) pazarlıkla fiyatını indirmek 3. (j-m et.) müsait bir fiyatla elde etm., satın almak °lung / 1. ilmt tetkik, araştırma, trete 2. (kleinere) risale, makale, yazı abhanden: ~ kommen  kaybolmak; artık yerinde bulunma mak; zayi olm., yitmek; hum:  uçmak; V:  kaynamak; ~ gekommen  kayıp, zayi, yitik Abhang m iniş, meyil, bayır, yamaç, şev, aklan, maile, versan, eğiklik  abhüng'en  İr. 1. (et. Aufgehângtes) yerinden indirmek; çengelinden çıkarmak 2. (Telephon) eline almak 3. (lâstigen Begleiter) atlatmak 4. (Eisenbahnvvageıı) akuplımanı çözmek;  Intr. 1. (von) bşe bağlı olm., tabi olm., b-nln elinde olm. 2. (Fleisch) bayatlamak;  Dos hangi gam von  Ihnen ab.  Size bağlı. Siz bilirsiniz, abgelıangen  (f-'lelsch)  bayat(-lamış), fözande -Ig 1. (unselbstândig) gayri müstakil, bağımlı, tabi 2. (von) b-ne, bşe bağlı, tabi, menut, vabeste, mütevakkif; -er Satz gr.  bağımlı cümle;  flnanziell noch von den Ellern ~ anababa eline bakar; et. ~ maehen (von)  bş için şart koşmak Slgkelt / 1. bağım (-İslık) 2. merbutiyet, bağlılık, tabiiyet, tevakkuf abhtrmen: sich ~  (um) birisi için k-ni helâk etm.; kederden harap olm.; İçi içine yemek; başının etini yemek abhitrten (Körper) alıştırmak; abgehârtet   çelik gibi; (gegen Külte) soğuğa karşı dayanıklı abhaspeln I. (Oarn) çıkrıktan geçirmek 2. (Oedicht usw.) acele acele söylemek  abhauen 1. balta v.s. ile kesmek; budamak 2. (j-m den Kopf) kellesini uçurmak 3. Sch.  kopya etm. 4. V kirişi kırmak; palamarı çözmek; zamkinos etm.; ipini kesmek; fertiği (cızlamı) çekmek; alargaya çıkmak; cicozlamak, ançizlemek, tüymek, defolmak  Hau abl  V DefolI Yıkıl karşımdan! Çek arabanı! Alarga! afchiuten (Tier) derisini yüzmek  •bheben 1. (Deckel) kaldırmak 2. (Geld) bankadan para çekmek 3. Ka. kesmek; sich~(von,  gegen) iyice belirmek;  bşden farklı olm; kontrast teşkil etm. 2 n Ka.  kup abhebem bir sıvıyı sifon ile çıkarmak abheften dosyaya, klasöre geçirmek abhelien (VVunde) şifa bulmak; tamamiyle iyileşmek; iltiyam bulmak  abhelfen (e-r S.)   çare bulmak.  Dem lüsst sich leicht ~ . Kolayı var. abhetzen I. (Wild) avı kovalarken son derece yormak, sıkıştırmak 2. (Pferd) atını koşturarak sıkıştırmak, sal mak 3. (P.)  aceleye getirmek; sich ~  koşarak yorulmak; aceleye gelmek; abgehelzt   alı al moru mor; alı alına moru moruna; dili dışarda; koşa koşa bir hal olmuş Abhllfe/çare, derman, deva, ilâç, kolaylık; ~ iristen (sehaf fen)   bşe çare bulmak; nach ~ iradilen  çaresine bakmak;

 

Abklattch

auf  ~ sinnen  çare aramak; au f  ~ drlngen  çare bulun

masını ısrarla talep etmek  abhobeln I. pürüzlerini rendelemek; kabasını almak; planyalamak, yontmak 2. fig.  terbiye, ıslah etm. abhold (m. Dat.) sevmeyen, mühalif, düşman, müteneffir, çekkin, aleyhtar; (j-m od. e-r S.) ~ sein  müsait olma mak; b-ni çekememek; iyi bir gözle bakmamak abholen I. (et.) gidip almak, alıp getirmek (6zw. götürmek) 2. (Post) posta kutusunu boşaltmak 3. (j-n von der Bahn, dem Dampfer usw.) ~ istikbal etm., karşılamak 4. (einsammeln) toplamak 5. (Polizei) evinde yakalamak  abholz'bar (Wald) baltalık -en bir ormanın bütün ağaç larını kesmek 2ung / orman açma Abhöranlage / dinleme aleti abhorchen 1. gizlice dinlemek 2. med.  misma, kulaklık ile muayene etm. Abhör'dlenst m mil.  dinleme hizmeti 9en 1. (Lektion) söylet mek, anlattırmak 2. (Telephon) gizlice dinlemek 3. (Gesprâch) kulak misafiri olm. 4. (Schallplatte) dinleyerek muayene etm. -zentrale f mil.  dinleme merkezi abhorreszleren va. s. verabscheuen Abhub m  döküntü (a.fig.) ablrr'en 1. (Pfeil) çivmek, cavmak; amaçtan şaşmak; hede fine varmamak 2. yolunu şaşırmak; sap(ın)mak; dalâlete düşmek 3.  fig.  aldanmak 2en n sapınç, dalâl(-et) 2ung / asir. s.  Aberration Abltur n  lise devlet imtihanı; bakalorya; mezuniyet imti hanı -!ent(-ln f) m  devlet lise imtihanını geçiren (veya yakında geçirecek olan) öğrencilise mezunu -.seli, başöliye -ientenprütung / s.  Abilur. -zeugnls n lise diploması abjagen I. (Pferd) koşturarak yormak 2. (j-m e t ) elinden almak (kapmak, koparmak); sich ~ s. sich abhetzen. abjudlzleren s. aberkennen abkümmen 1. tarakla çıkarmak (temizlemek) 2. fig. (durchsuchen) inceden inceye aramak, taramak, taharri etm. abkant'en teehn.  1. (Kanten abrunden) kenar kıvırmak; kenarını kesmek 2. (Bleche winklig biegen) köşeletmek Smaschlne; Spresse / bükme makinesi abkanzeln 1. seli, kürsüden ilân etm. 2. fig. azarlamak, darıl mak; harcını vermek; süslemek; aptesini vermek; tepe den tırnağa kadar donatmak abkaplteln seli. s. abkanzeln abkappen ucunu kesmek  abkapseln: sich ~   inzivaya çekilmek; infirat etm.; kendi kabuğuna çekilmek abkargen seli. s. absparen abkarten gizlice danışmak; hile ve fesat tertiplemek; desise kurmak; s.a. abgekartet. abkaufen (j-m et.) b-den bşi satın almak; sich jedes Wort  sozusogen ~ lassen  sözü ağzından dirhemle çıkarmak;  Das kaufe ich dir nlchl abl F   Buna inanmam!  j- m die Courage ~ korkutmak; gözdağı vermek abkehlen I. (töten) boğazını kesmek; boğazlamak 2. yiv açmak  Abkehr / 1. (Abwendung) yüz çevirme; ayrılma 2. (Verzicht) vazgeçme 2en I. (m. dem Besen) süpürge ile çıkar mak veya temizlemek; süpürmek 2. (abvvcnden) yüz çevirmek; sich  ~ (von) 1. başka tarafa dönmek; b-den yüz çevirmek 2. fig. vazgeçmek abketten zincirleri çözmek  abklappem F   bucak bucak aramak; allem edip kallem et mek; aramadık yer bırakmamak, leh habe garız İstanbul abgeklapperl.  İstanbul kazan ben kepçe, soundso viele  Htiu ser~şu kadar kapının ipini çekmek ; altes ~ ne altım  bırakmak ne üstünü; Er klapperle aile möglichen Oeschöfle ab. Boy boy çarşılara gitti, abklüren I. süzmek, durultmak 2. ehem,  tasfiye etm., temizlemek; abgeklürt  1. (Wein usw.) berraklaşmış 2. ( P.) temkinli, ağırbaşlı, vakarlı, deryadil; gönül eri 3. (Urtell) makul Abktatsch m 1. kopya, suret 2. (Klischee) klişe, basmakalıp 3. lyp.  tashih provası 4.  fig.  ayna, timsal 5.  fig.  kötü taklit Sen I. lyp.  kalıbını almak; kopyasını çıkarmak;

abklauben

7

ablegcn

spraehe) fazla kısaltmalar kullanılmasıyle çirkinleştirilen tashih provası çekmek (od.  yapmak) 2. mtd.  ıslak bir ifade tarzı  bezle hafifçe vurmak 3. (beim Tanz) ellerini çırparak bir abküssen I. buselere gark etmek; öpücüklere boğmak 2. çiftin dansını durdurduktan sonra damı dansa davet etm. (Trânen) dudaklarla silmek; öperek yok etm. abklauben ayıklamak, toplamak, temizlemek ablad'en 1. yükünü indirmek, boşaltmak; tahliye etmek 2. abklemmen stkt sıkı bağlamak  abkllngeln (StraBenbahn) vatmana hareket işaretini ver  fig. F   dert yanmak 3. (Geld) F   ödemek; mangizleri sökülmek Sektede / çöplük Sung /  jur.  celpnamenin mek  abkllngen 1. (Ton, Gerâusch) uzaklarda kaybolmak 2.  fig. iptali azalmak, hafiflemek; gittikçe zail olm.; yavaş yavaş din Abtage/ 1. depo, ambar 2. (KleiderS) gardırop, vestiyer 3. (abgelegte Akten) dosyalara geçirilen veya geçirilecek mek  olan evrak 4. (Ablegekasten) kâğıtlık abklopfen I. vurarak düşürmek 2. (Staub) vurarak tozunu çıkarmak 3. med.  hastayı parmakla vücuduna vurarak ablager'n 1. bayatlamak 2. malları depo etm.; ~ lassen din lendirmek; sich ~ I. çökmek, çökelmek, teressüp etm. 2. veya aletle muayene etm. 4. (Dirigent) değneğini vurarak geol.   katmanlaşmak; abgelagert: -er Wein yıllanmış şarap müziği dinlendirmek  Sung / 1. (Sediment) tortu, rüsup 2. (e-s Flusses) çökül abknabbem I. bir parçasını kemirmek 2. (Knochen) sıyır Sungsschlcht / (des Meeres) kordon mak  ablandlg naut. karadan denize doğru esen (rüzgâr) abknallen F  alçak(-çasına) öldürmek AblaB m I. rel.  günah çıkarma; papanın affı 2. (des Wasabknappen; abknapsen (j-m et.) b-ni bşden mahrum etm. abknelfen (tırnak, cımbız, kerpeten v.s.ile) tutarak çıkar sers) suyun salıverilmesi 3. H  tarh, tenzil, ıskonto; olıne ~ mak  fasılasız, mütemadiyen ablasscn 1. (hinunterlassen) (aşağı) indirmek 2. (FaB usw.) abknicken bükerek kırmak  boşaltmak 3. (Wasser) suyunu akıtmak 4. (von et.) abknipsen s. abkneifen vazgeçmek; artık ısrar etmemek; el çekmek 5. (von j-m) abknöpfen 1. düğmeleri çözerek çıkarmak 2. F   para sızdır mak; hile ile elde etm.; domuzdan kıl koparmak; V;  b-ni bırakmak 6. (vom Preis) fiyattan bir miktar indir sövüşlcmek  mek 7. (kâuflich) satmak 8. (von e-m Fehler) a) yapılan abknüpfen düğümünü çözerek kaldırmak hatayı artık tekrar etmemek b) nefsini ıslah etm. abknutsehen: sich ~ F   kapışmak (V);  öpüşmek; AblaBhahn m teehn.  boşaltma musluğu abkochen t. pişirmek, kaynatmak 2. a.mil.  yemek Ablation J geogr.  ablasyon; yüzel erime Ablativ m gr.  -den hali; mefulünanh, mefulünminh, ablatif  pişirmek  abkommandler'en 1. mil. ifraz etm. 2. bir işe, vazifeye tayin ablatschcn (Schuhe) F   ihmalctlıkla çabucak eskitmek etm. -t mil.  müfrez ablauern I. (j-n) pusuda yatarak beklemek 2. (Gelegenheit) Abkomm'e m  1. evlât ve evlâdın evlâdı; feri (pt.  füru) 2. fırsat gözetlemek  (des Propheten Mohammed) şerif, seyyit Sen 1. uzaklaş Ablaut m  1. akma, akış, seyelân 2. (-rinne) su oluğu 3. mak, ayrılmak, sapmak 2. (Sport) start yapmak 3. (Sport) start 4. (ZeitS) mürur, geçiş 5. (e-r Frist) hitam, (Brauch) yavaş yavaş zail olm.,kalkmak, modası geçmek  son, inkıza 6. naut.  kızaktan suya inme 7. (Vcrlauf) 4. (vom Weg) yolunu şaşırmak, kaybetmek 5. (vom vetire, seyir, gidiş, süreç, mecra; noch wir  ~ der ersten  Minule Fb. ilk dakika dolmadan; rıatürlicher  ~ seyri (mereehten Weg) fig. doğru yoldan ayrılmak 6. (vom Thetna) sadet dışına çıkmak 7. (von e-r Ansicht) caymak; crayi) tabii; nach ~ e-s Monats bir ay geçtikten sonra; fikrini değiştirmek 8. (von e-m Plan) bir projeden vaz Sen tr.  1. (abnutzen) aşındırmak, yıpratmak, eskitmek 2. (Laden, StraBen) dolaşmak; s.a. abklappern  3. (j-m geçmek; tornistan etm. 9. (vom Boden) (Flugzeug) havalanmak -en n  uzlaşma, an(t)laşma, itilâf, aranjman, den Rang) geride bırakmak 4. (sich die Beine, die Schuhantant, muahede, uylaşım, konvansiyon, mukavele, pakt, sohlen nach et. ~) bşin peşinden koşmak; ittir. 1. s. abfliefien 2. (Geschehnis) cereyan etm., geçmek 3. (Sport) ınisak, kontrat, sözleşim; ein ~ treffen  ahitleşmek; muahede akdetmek; itilâf etmek -en .sch aft/ I. zürriyet; start yapmak 4. (Uhr) a) (w6rtl.)  durmak b) fig. son saati evlât ve torunlar 2. (des Propheten Mohammed) a) (über çalmak 5. (Frist) a) dolmak; günü gelmek b) (sterben müssen) günü dolmak; vaktüsaati gelmek 6. a) (gut, seinen Enkel, İmam Haşan) şerafet, şeriflik b) (iiber seinen Enkel, İmam Hüseyin) siyadet, seyyitlik sehleeht) bitmek, nihayetlenmek, neticelenmek b) (enden) abkömm’llch başka bir işin ifası için vazifesinden ayrıl hitam bulmak; dolmak, sonuçlanmak 7. (Film) gösteril masında mahzur olmayan; huzuru elzem olmayan 2llng mek ~ lassen (Schiff) (kızaktan)suya indirmek;  Das habe m  1. s.  Abkomme 2. ehem. s.  Derival ich mir lângst an den Schuhsohlen abgelaufen. F   Bunu ben abkonterfelen resim almak  hanidir biliyorum.  Die Zeit İst abgelaufen.  Vakit (od. abkoppeln bağını (kılıç kayışını; akuplımanı) çözmek müddeti) tamam oldu, abgelaufener Pafi  müddeti dolmuş abkragen areh. şevlendirmek   pasaport -gerüst n  (für Minen usw.) mil.  kayma şasisi Abkratz'eisen n  çamurluk Sen 1. kazıyarak çıkarmak veya -sehlitten m (beim Stapellauf) kızak döşeği temizlemek 2. (absehaben) raspa etm. 3. V  s. abhauen 4. ablausehen kulak kabartarak elde etm. (sterben) V:  sıfırı tüketmek; ayakları dikmek; mortoyu ablausen I. bitlerini ayıklamak; bitlemek 2.  fig.  (j-m et.) çekmek; hapı yutmak; kuyruğu titretmek; cavlağı çek  b-nin malım hile ile kapmak  mek; imamın kayığına binmek; tahtalı köyü boylamak Ablaut m gr. kök seslisinin değişmesi (z. B. singen, sang, geabkrauten tarla yahut bahçenin muzır otlarını ayıklamak sungen) Sen intr. kök seslisi değişmek abkıiegen s. abbekommen ablâuten I. (Gottcsdienst) çan çalarak dini ayinin bittiğini abkühl'en 1. soğutmak 2. serinlendirmek 3. fig. hafifletmek,  bildirmek 2. (Eisenbahn) çan çalması ile trenin hare gevşetmek, teskin etm.; sich  ~ 1. soğumak 2. serinle(ş)ketini bildirmek  mek 3.  fig.  hafiflemek, gevşemek.  Ihre Freundschafl hat  abieben irtihal, vefat etm., ölmek; gözlerini hayata kapa sich reeht abgekühU.  Aralarında soğukluk peyda oldu. mak 2 n  irtihal, vefat, ölüm, üful; öbür dünyaya göç Araya soğukluk girdi. Araları soğudu. Sung/1 . soğu(t)ma, etme Ss.verslcherung / ölüm sigortası serinle(ş)me 2. (der Beziehungen) soğukluk Sungs.flâche / ablecken yalamak; sich die Zunge nach et. ~  fig.  hırsla lechn.  soğutma yüzeyi; (tebrit sathı) Sungs.verlust m aşerercesine tadına bakmak  teehn.  soğutma zayiatı abledem I. (Möbel usw.) deri ile perdahlamak 2. (Scheibe, A bku nf t/1. (Ursprung) menşe, asıl 2. (Familie) aile, soysop, Auto usw.) silmek; abgeledert   (Schuhe) F   aşınmış, yırtık ırk; von bürgerlicher  ~ burjuva bir aileden gelme Ablegekasten m kâğıtlık  abkürz'en kısaltmak, ihtisar etm.; abgekürzt   kısaltılmış, ableg'en 1. çıkarmak, bırakmak, bir yere koymak 2. (Gemuhta sar Sung / 1. kısaltma, ihtisar 2. (Weg-) kestirme wohnheit) terk etm.; yakasını bşden kurtarmak 3. (Eid) yol 3. mus.  abrevyasyon Sungs.sprache  f (hum.  Aküyemin etm. 4. (Prüfung, Rechenschaft) imtihan, hesap

ablehnen

 

8

abmessen

vermek 5. (Zeugnls) şahadette bulunmak; tanıklık etm. (Tafel) silmek 3. (Kalk) söndürmek4. (Eisen) tav vermek; 6. (Akten) dosyaya, klasöre geçirmek 7. (Gelübde) ada* tavlamak  mak, nezretmek 8. (Kleider) a) çıkarmak, değişmek b) AblSı'e / (isi.)  s. Ablösungssumme; 2en 1. (losmaehen) ayır (nicht mehr tragen) artık kullanmamak; atmak 9. naut. mak, çözmek 2. (Haut usw.) soymak, kaldırmak; deri sahilden hareket etm. 10. (Fehler) bir hatasını düzeltmek  sini yüzmek 3. (Wache) mil.  nöbet değiştirmek 4. (j— s 11. (die Maske) fig. maskeyi çıkarmak 12. Ka. ekarte etm. Kapitalseinlage) geri vermek 5. (Verbindlichkeit) bir 13. (e-e Probe seines Könnens) liyakatini göstermek   borcu ifa etm. 6. (durch Geldzahlung) bedel vermek 7. 14. (Trauer) matemden çıkmak 15. (Gestândnis) suçunu (an j-s Stelle treten) istihlâf etm., b-nin yerine geçmek, itiraf etm.; abgtlegt: -e Kleider pl.  kullanılmış elbise; -e kaim olm. 8. (Pfand) geri almak 9. naul.  kavanço etm. Korten pl. Ka.  ıskarta Ser m  1. ogr. toprağa daldırılan 10. naul.  (Deckvvache) iskanca vardiya etm.; sich  ~ 1. dal; daldırma 2. (Filiale) şube (Verputz) ayrılmak, çözülmek; pul pul olm. 2. (gegenablehn'en 1. reddetmek, kabul etmemek, refüzc etm., bşden seitig) münavede bulunmak 3. (im Amt) yerine geçmek  imtina etm. 2. (dankend) mazeret beyan etm. 3. (verwer4. (in der Wache) nöbeti değiştirmek; nöbetleşmek 5. fen) yabana atmak -end menfi -e Kommentare pl.  menfi (Ereignisse) birbirini kovalamak -ung / t. (Turnus) tefsirler; e-e -e Haltung einnehmen  buz kesilmek ?ung / nöbet, münavebe 2. (e-r Hypothek) liberasyon 3. naut. 1. ret 2. (kokette) nağme; 3. (Haltung) menfilik, imtina (der Deckwache) iskanca vardiya -ungs-recht n  jur. ~ des Richters  reddihâkim; hakimin reddi iştira hakkı -ungs^umme / verilecek bedel ablelern hep aynı tonda ve cansıkıcı bir şekilde okumak, abloten 1. şakul çekmek, tutmak; şakullcmek 2. (Meeressöylemek; bir terane tutturmak; s.a. abgeleierl steile) iskandil etm. ablelsten 1. memuriyet, askerlik müddetini doldurmak 2. ablöten lehimini çözmek  (Eid) yemin etmek  abluehsen (j-m et.) F   hile ile elde etm., V: kafeslemek; ablelt'en 1. hedefinden çevirmek 2. (FluB) ırmağa başka bir takke kapmak; kazımak istikamet vermek; yatağını değiştirmek 3. gr. çıkarmak, ablutsehen emerek kaldırmak  iştikak ettirmek, türetmek 4. (Ergcbnis) netice istidlâl abmach'en 1. (losmaehen) çözmek, çıkarmak 2. (wcgnehetm.; sonuç çıkarmak 5. (seine Herkunft von... ~) b-nin men) almak, kaldırmak 3. (vereiııbaren) söz bir etm., neslinden olm. 6. malh.  müştakkını almak; türetmek; sözbirliği etm., kararlaştırmak, bş hakkında söz kesmek; slch ~   (aus, von) 1. bşden çıkmak, gelmek 2. (Wort) kavilleşmek; F:  pişirmek, kıytşmak 4. (Jest   ~) sağlam türe(til)mek; abgeleiteles Wort  türev 2ung / 1. gr. iştikak, kazığa bağlamak 5. (Obst) toplamak, koparmak, devşir türem, türetme 2. malh.  müştak, türev; -en pl. von dem mek 6. (bereinigen) halletmek, tesviye etm., düzeltmek  tleichen Grundwort   aynı kökten türemiş kelimeler 2ungs.7. (gütlich) bş hakkında dostça uyuşmak 8. (beenden) angrlff m mil. şaşırtma taarruzu ?ungs.strom m phys.  kol  bitirmek;  Abgemachll  1. Oldu bittil 2. Karar! Sung / 1. akımı; müştak cereyan 2ungs.verlust m tecim,  akıtma (Vereinbarung) uzlaşma, sözleşim, sözleşme, sözbirliği, zayiatı (od. firesi) anlaşma 2. (Verabredung) danışık, muvazaa 3. (Vertrag) ablenk'en 1. yolundan çevirmek; saptırmak; istikametini akit, mukavele, kontrat 4. (geheime) F   pasaparola 5. değiştirmek 2. (Lichtstrahlen) inhiraf ettirmek 3. (Auf(schriftliche) itilâfname 6. (vorlâufige) modüs vivendi; e-e ~ trefjen ittifak etm., bir karara varmak; e-e ~ bremerksamkeit) oyalamak; nazarı dikkatin çevrilmesine ehen  pazarlığını bozmak  sebep olm.; avundurmak 4. (Verdacht) kaldırmak; k-den çelerek başkasına çevirmek 5. (z. B. zur Ecke) Fb. çelmek abuıager'n zayıflamak; kilo kaybetmek; vücuttan düşmek; 6. (von e-m Thema) lakırdı karıştırmak; abgelenkt   zihni kötülemek, bozulmak, cılızlaşmak, kurumak, tavşanlamak, tazılamak, lagarlaşmak; erim erim erimek  zum dağınık 2ung / I. (des Lichtes) inkisar, kırılma 2. (Zer* Gerippe ~  iskeleti çıkmak; bal mumu gibi erimek; abgestreuung) eğlenme, oyala(n)ma, distraksyon °ungs.kraft( İnhiraf kuvveti Sungs.manöver n a.mil.  oyalama hare magerl  zayıf, lagar; bir torba kemik; canı cebinde; etsiz keti; şaşırtma manevrası 2ungs.winkel m inhiraf açısı cansız; kuru kafes;  Er isi gam   ~ . Suratı kaşık kadar Ablepsle / 1. (Blindheit) körlük 2. (Blödheit) hamakat 3. kaldı. 2ungs.kur/zayıflama rejimi abmihen orak veya tırpanla biçmek; hasat etm. (Verblendung) fikirsizlik, gözbağı ablesen 1. (Raupen) ayıklamak 2. (vom Blatt) kâğıttan, abmahnen b-ne bşi yapmamasını tavsiye etm. yüzünden okumak 3. (absehreiben) gizlice okuyarak abmalen 1. resmini, portresini yapmak 2. (nach Vorlage) resmin aynını yapmak 3. tasvir ve tarif etm. 4. F   taklit kopya etm. 4. (j-m et. an den Augen) a) (Eigenschaft) bş  b-nin yüzünden akmak; bşi b-nin yüzünden okumak; bş etm. gözlerinden, suratından belli olm. b) (Wunsch) ifade Abmangel m  H   eksik miktar  edilmemiş bir arzuyu derhal yerine getirmek c) (Wut) Abmarsch m mil.   yürüyüş(-e başlama), hareket, ayrılış 21eren mil.   yürüyerek yola çıkmak; hareket etm.; mev ağız burun birbirine karışmak; Mankann ihmdieEhrlichzun adım ve yürüyüş nizamiyle ayrılmak keit amOesichl ~ . Kalbinin temizliği çehresine vurmuş;  j- m jeden Wunsch an den Augen ~  bir dediğini iki etme abmartem: sich ~  1. (körperlich) k-ne işkence etm. 2. (seelisch) azap çekmek  mek; kuşsüdiyle beslemek,  Man kann ihm sehon am Ge Ir.  1. (den Glanz beseitigen) donuklaştırmak, abmatten sichl  ~ , vvas Jür ein Mensch das İst. Yüzü ne adam oldu matlaştırmak 2. fig.  yormak; inlr. fig.  yorulmak; kuv ğunu söylüyor. Ne adam olduğu yüzünden belli, vetten düşmek  ableuchten ışık (lamba, projektör) ile aramak ableugnen I. (bestreiten) inkâr etm., yadsımak 2. (demen- abmelern F   azletmek; işinden çıkarmak; el çektirmek abmeiBeln 1. (abtrennen) keskiyle koparmak 2. (Form ge tieren) tekzip etm., yalanlamak  ben) çelik kalemle biçim vermek abllchten resim (od.  foto) çekmek abmelden 1. (vorherige Ankündigung usw.) emir, sipariş, abllefcm teslim etm., vermek  haber v.s. bozmak, geri almak 2. (polizeilich) hareketini abllegen 1. (vveit) bir yerden uzak bulunmak 2. (Wein, Obst)  bildirmek; ayrılacağını haber vermek 3. (Schüler) bir durarak olgunlaşmak 3. (vom Thema) hiç bir ilişiği öğrencinin okuldan ayrılacağını bildirmek 4. (aussehaiolmamak; s.a. abgelegen ten) (Sport) F  bertaraf etm.  Er isi abgemeldet. F   Namazı ablisten (j-m et.) hile ile elde etm.; punduna getirerek kılındı. Pabucu artık dama atıldı, apartmak  ablocken (j-m et.) I. yaltaklanarak elde etm. 2. (Geheimnis) abmrrgeln 1. takatta n düşürmek 2. (Pferd) lagarlaştırmak; sich ~ F  s. sich abplagen; abgemergelt   çökmüş adam; sır çalmak  lagar at ablohnen; ablöhnen 1. hakkı olan ücretini ödemek 2. (unter Auszahlung des Lohnes entlassen) parasını verip işten abmeıs'en 1. ölçmek, metrelemek, endazelemek, adımlamak  2.  fig.  (Worte) sözlerini tartmak 3. (nach et. anderem) çıkarmak, yol vermek  intibak ettirmek; uydurmak 4. (m. dem Zirkel) pergelleablösehen I. (nasse Schrift) kurutmak, tamponlamak 2.

abmteten

9

 

abrechntn

numara; memşa(-ne); hacet yeri; tuvalet; V: kenef 2. mck 5 u n g /l. ölçme 2. (MaB) ölçü 3. (pl. -en)  (AusmaBe) med. (a.  Abortus) sıktı cenin; düşük; çocuk düşürme; ebat, arch. çap ıskatı cenin; auf den ~ gehen  aptes bozmak; defi hacet abmleten (j-m et.) kira ile tutmak etm.; ayakyoluna çıkmak (od.  gitmek) -abfluB m  çirkef abmontieren sökmek; demontaj yapmak, demonte etm. lağımı; geriz -grube / aptesane çukuru; septik çukuru; abmühen: sich  ~ didinmek, seğirdeşmek; emek (eziyet, fosseptik 2|eren med. çocuk düşürmek -leerer; -rSumer m zahmet) çekmek; çarpınmak; alın teri dökmek; sich vervidanjör -leerung; -raumuıtg / vidanj geblich  ~ boşuna (nafile) uğraşmak, savaşmak, debelen mek; kalburla su taşımak; sich sinn- und zwecklos ~ abpacken küçük miktar halinde paketlemek abpassen 1. teehn. tesviye etm., uydurmak 2. (lauern) gözet Çingene çergisinde musandıra aramak mek, beklemek, kollamak, müterakkip olm; (b-nin)yolunu abmurkstn F   öldürmek, mortlatmak; kıtır kıtır doğramak (od.  kesmek)  beklemek; e-n günstigen Zeitpıınkt   ~ uygun bir zaman kollamak; acele etmemek; abgepapt: Das u/ar gut  —.Ta m abmustem naul. (tr.)  azletmek, terhis etm.; (inlr.)  kendi vaktinde oldu, -e Servictten pl. kenarlı peşkirler isteğiyle ayrılmak abnabeln (Kind) göbeğini kesmek abpatrouillleren (e-e Oegend) mil.  (muayyen bir sahada) abnagen (Knochen) kemirmek  kol gezmek  abnih'en dikiş dikerek darlaştırmak, kasmak Ser m kasıntı abpellen (Obst, Kartoffeln) kabuğunu soymak abpfâhlen I. kazık dikerek etrafını çevirmek 2. şâhıs dikerek dikişi; pens Abnahme / t. kaldır(ıl)ıııa 2. med.  kes(il)mc 3. (Verminde bir istikameti tayin etm.; şahıslamak rung) azalış, tenakus, eksilme 4, (Obernahme)  H   alaca, abptetfen (Schiedsrichter bei Sport) düdük çalarak oyunu tesellüm; s.a. Kreuzabnahme; -kommlsslon / teslim alma durdurmak veya bitirmek  H  komisyonu; tesellüm heyeti -prüfung /   tesellüm mua ıbpflöcken s. abpfâhten abpfiückcn (Obst, Blumen) toplamak, koparmak yenesi abnchm'bar teehn.  sökülür, kaldırılabilir -en  İr.  I. kaldır abplacken F;  abplagen: sich  ~ yorulmak; dört dolaşmak; mak (a.  Verband); çıkarmak (a.  Hut); indirmek, sökmek çabalamak; eşek gibi çalışmak; dokuz doğurmak; terle 2. (Telephonhörer) eline almak; teleton açmak 3. (Körmek; (sinnlos) öküzün altında buzağı aramak; pösteki  perglied, Bart usv. ) kesmek 4. (gewaltsam) zorla almak  saymak; (ohne reehten Erfolg) deveye hendek atlatmak; 5. (kaufen) satın almak 6. (Siegel) jur.   çözmek, refetmek, kafasını yarıp gözünü çıkarmak; (für andere) bir işin fekketmek 7. (Maschen) azaltmak 8. (c-e Sorge) endişeden hamallığını etm. kurtarmak 9. (Versprechen) söz almak 10. (Eld) yemin abplatt'en düzleştirmek, yassılaştırmak, yassıltmak, kütleş ettirmek; ant içirmek II. (Lieferung) teslim almak; tirmek; sich ~ yassıl(an)mak, yassılaşmak 2 un g/ yassı tesellüm etm.; kabul etm. 12. (Obst) toplamak, kopar lık, basıklık  mak, devşirmek 13. (Parade) geçit resmini kabul etm. abplatzen intr.  (z.B. Furnier) çözülmek; pul pul olm.; 14. (j-m zuviel) tazla ödetmek 15. (j-m e-e Arbeit) işi bir yerinden oynamak, kopmak  başkasının yerine yapmak 16. (j-m Geld) para sızdırmak; abpriigen damga, marka vurmak; sich ~  iz bırakmak satır atmak; yutmak 17. (im Spiel das Oeld) F   dekave abpralten I. (GeschoB) bşe çarparak zıplamak, sekmek, etm.; V:  kazımak 18. (j-m et. glauben) F   inanmak 19. çıvmak; seğirdim etm. 2. (vom Torpfosten) Fb.  direkten (BalI) Fb.  ayağından topu kapmak 20. (Beichte) günah dönmek 3. (Vorvvürfe usw.) b-ne tesir etmemek; bşe çıkarmak 21. (Waren) satın almak 22. (ohne Obj.) Ka. kulak asmamak  kesmek; intr.  1. (an Körpergevvicht) zayıflamak; kilo abpressen t. sıkarak suyunu çıkarmak; ezmek 2. (Geld, Zukaybetmek; erimek 2. (Mond) küçülmek 3. (Tage) kısal sage usvv.) zorla elde etm.; tehditle koparmak mak 4. (weniger werden) azalmak, eksilmek 5. (unter- abprotzcn tr.lintr.  1. (Geschiıtz) mil.  topu indirmek; topu gehen) zeval bulmak 6. (Hitze) düşmek;  Das nimmt dir  toparlağından ayırmak 2. Sa., F aptes bozmak 3. intr. F  nicmand ab.  Bu yalanı kimse yutmaz. Ser m 1. (Kâufcr) hızla ayrılmak  alıcı, müşteri 2. (Hehler) yataklık eden; yatak.  Diese abpumpen tulumba ile boşaltmak  Wart findet ktintn   ~. Bu malın sürümü yoktur. abputzen I. temizlemek 2. süpürerek çıkarmak 3. (Nase) Abnelgung / antipati, isteksizlik, tiksinme, nefret, karşıtsilmek 4. (Haus) sıva(la)mak  duygu, iğrençlik, kerahet, ikrah; ~ einflöpen  tiksinti abquâlcn: sich ~ 1. s. sich abplagen  2. (seclisch) kederlen vermek; ~ tmpfindtn  yüreği soğumak; b-ne, bşe karşı mek; gam ve kasavet çekmek antipati duymak; krankhafte ~ geğen Jede Neuerung yeni abguetschen:  Er hal sich den Finger abgeguelscht.  Parmağı lik korkusu; yeniliğe karşı nefret; gegenseitige  ~ münaezildi. feret; e-e ~ haberi (fühlen, tmpfindtn) (gegetı) ikrah etin., abrackem: sich  ~ canı burnundan gelmek; canını dişine çekememek  almak; pala çalmak (od. sallamak); (s.a. sich abarbeiten; abnorm (F und 6si. a. -al) anormal, kaidesiz, düzgünsüz; ~ sich abplagen.) Er rackert sich umsonst ab. Eli hamur kamı veranlagt  cinsel sapık eitst /anorm alite, ucube; garibei hil aç. kat Abraham n.pr.  (Bibel) (Hazret!) İbrahim; sicher wie in -s abnötigen bşi b-den zorla almak; b-ni bşi terke mecbur Sehop sitzen emniyette olm. etm.;  Betvunderung ~ hayran kalmasını mucip olm. abrahmen (Mildi) sütün kaymağını almak abmıtz'en (a. abnützen) aşındırmak, yıpratmak, eskitmek; Abrakadabra n I. (Zaubenvort) sihir sözii 2. (siıınloses Gecıcığını çıkarmak; sich ~ 1. aşınmak, yıpranmak, eski schvvâtz) saçma sapan lakırdı mek 2. (Stoff) tirfillenmek, sağılmak, partallaşmak, abras'lertn tıraşla bertaraf etm. 2lon / 1. geol.  abrazyon; tarazlanmak, telesimek 3. (\Verkzeug) farımak; abgenulzl dalga aşındırması 2. med.  (Auskratzung) kürtaj  pırpıt, burada; cıcığı çıkmış; teles, silik, köhne 2u ng / abraspeln raspalamak, törpülemek aşın(dır)ma; nalürliche ~ mil.  eskime ve aşınma 2ungs.- abraten (j-m von et.) b-ne bşi yapmamasını tavsiye etm. krleg m yıpratma harbi 2ungs.quote / yıpranma payı Abrauchschale/ ehem, tephir kabı; vaporizatör 2ungs.sch1acht / aşındırma muharebesi Ab'raum m I. (Bergbau) toprakaltı servetlerin üstündeki Abonnement n abone -gebühren p/.; -prels m abone bedeli toprak tabakası; pislik 2. (Schutt) moloz, enkaz, yıkıntı Abonn‘ent(in f ) m abone (olan, yazılan) -enten.venicherung Eraumen kaldırmak; den Tisch ~ sofrayı kaldırmak /gazete abonesiyle sigorta Sieren(auf) bşe abone olmak abrausehen F   hışırtı fışırtı ile gitmek (yazılmak) abreagicren: stine W ut   ~ karnının şişini indirmek abordn'etı 1.  parl. mebus göndermek; milletvekili çıkarmak abrechn'en I. (gegenseitig) hesap görmek; hesaplaşmak, 2. delege tayin etm. 3. allg.  bir işe tayin etm. Eung / kesişmek, ödeşmek, sayışmak; takas tukas etm.; (volksheyet, delegasyon, murahhaslık tüml.):  ödeş gödeş olm. 2. (abziehcn) hesaptan indirmek Abort m 1. aptesane, ayakyolu, helâ, kademhane; yüzkısmak 3. (bereinigen) düzeltmek, tasfiye etm.  Mit dem

Abrechte

10

werde iclı schon noch einmal  ~ / Onunla paylaşılacak kozum var! abgerechnet   1. (unter Abzug) sarfınazar 2. (ohne Berückslchtlgung) hesaba katılmaksızın 2ung / 1. hesaplaşma 2. (Abzug) tenzil, tenkis, indirme, çıkarma,  H   dekont 3. (Zettel) nota 4. bilanço 5. (Verrechnııng) kliring, takas 6.  ftg.  intikam 7. (Liquidation) tasfiye; ~ hallen  (m. j-m) hesabını görmek; b-le hesaplaşmak; in ~ bringen  hesaptan indirmek Sungs.stelle / 1. kliring  bürosu; takas odası 2. tasfiye bürosu Abrechte / kumaşın ters yüzit Abrede / sözleşme, uzlaşma  Das isi wider dit ~ t   Biz böyle görüşmemiştik! in ~ stellen yadsımak, inkâr etm.; t-t ~  Ireffen  sözleşmek, uyuşmak, uzlaşmak abregen: sich ~ ham. F  s. sieh beruhigen abrelb'en 1. (massieren) oğmak 2. silmek, temizlemek, sürtmek 3. (wegnehmen) oğarak aşındırmak 4. (Glanz geben) cilâlatmak, parlatmak 5. (abtrocknen) kurulamak  6. (Rost) çıkarmak; bertaraf etm. 7. (a.  beim Frisör) friksiyon yapmak 8. (Pferd) atı kefelemek 9. (Kopf und FüBe bei ritueller Waschung) meshetmek; sich ~  1. (sich frottieren) kurulanmak 2. (sich abnützen) aşınmak; abgerieben (Münze) silik 2ung/ 1. vgl. abreiben 2. (Schelte) tekdir 3. (Prügel) dayak;  j- m e-e ~ verpassen  1. (schclten) b-ne çıkışmak; terbiyesini vermek 2. (prügclıı)  pataklamak  Abreise / gidiş, hareket; 2n intr.  yola çıkmak; gitmek, hareket etm. abrelB'en  İr. 1. koparmak, sökmek 2. (Haus) yıkmak 3. (Stoffstreifen) sıyırmak; intr. I. kopmak, sökülmek 2. kesilmek, ayrılmak.  Es reipi ja gar nicht ab.  Bunun sonu gelmez.  Die Maschine hat ihm die Hand abgerissen.  Elini makineye kaptırdı, s. a. abgerissen.  Sblock m zımbalı defter; bloknot Skatender m yapraklı takvim Szünder m çekme funya abrelten  İr. 1. (Pferd) yormak 2. (Front, Strecke usw.) atla geçmek (od. dolaşmak) 3. (die Welten) dalgayı başa almak; intr.  (wegrciten) atla uzaklaşmak abrennen F: leh habe mir die Beine danach abgerannl. Allem ettim kallem ettim. abricht'en I. (Tiere) terbiye etm., alıştırmak, dresa] yap mak, tedrip etm. 2. lechn. planya etm., düzlemek; abgerichtet: -er Affefîg. talimli maymun; noch nicht -er Falke acemi doğan 2er m hayvan mürebbisi Smaschlne / lechn.  planya makinesi 2ung / terbiye, tedrip, dresaj, alıştırma abriegel'n 1. (absperren) sürmelemek 2. mil.  (Einbruch) sürgülemek, tıkamak 3. (hermetisch) kuş uçurmamak 4. (Stadtvicrtel) kordon altına almak; Die Strapen sind polieeilich abgeriegell.  Sokaklar polisçe tutulmuştur. 2ungs.feuer n mil. sürgü (sed, çemberleme) ateşi abrinden (Bâume) kabuğunu çıkarmak abringen (j-m et.) zorla elde etm., koparmak; j- m ein Gestiindnis ~ itiraf ettirmek; sich el. ~ gözden çıkarmak abrlnnen azar azar akmak  AbrlB m I. yıkılış 2. (Zeichnung) plan, kroki 3. (kurze Darstellung) hulâsa, icmal .tarihçe 4. (Buch) manüel Abrog'ation / (Abschaffung) nesih, kaldır(ıl)ma 2leren neshetmek, kaldırmak  abrollen  İr. I. (et. Gevvickeltes) açmak, yaymak, sermek  2. (mittels Fahrzeug) nakletmek; intr.  1. aşağı yuvar lanmak 2. (Zug) hareket etm. 3. (Zeit) geçmek 4. (Pro gramın) nazara arz edilmek; sich ~  fig. göz önünde cere yan etm.; birbirini takip etm. •brosten paslanarak dökülmek  •briicken  İr.  (Tisch usw.) bulunduğu yerden ayırmak, uzaklaştırmak; geriye çekmek; intr.  uzaklaşmak, çe kilmek, mil. a. hareket etm. Abruf m: auf ~   vaki talep üzerine; auf ~ tâlig sein eğreti durmak 2bereit  H   emre müheyya 2en I. (bcstellte Ware) gönderilmesini emretmek 2. (Zug) hareketini yüksek sesle bildirmek 3. (Geld) bankadan çekmek 4. (P.)   bis işten geri çağırmak  abrühren (Kochkunst) I. çalkalayarak hazırlamak 2. (hinzufügcn) katmak 3. terbiyelemek 

 

abschgtzen

abrund'en 1. yuvarlak bir şekil vermek; yuvarlatmak, toparlatmak 2. (seharfe Ecken) keskin köşeleri kırmak  3. (Schriftstück) pürüzlerini, eksikliklerini gidermek 4. (Betrag) yuvarlak bir rakam koymak 5. (Aufstellung) teltiği temizlemek 2ung / yuvarlaklık  abrupfen koparmak, yolmak  abrupt 1. kestirme 2. (ohne Zusammenhang) rabıtasız, insicamsız, kesik kopuk 3. (plötzlich) ansızın, birdenbire 4. (brüsk) selâmünaleyküm demeden; ~ aufstehen und  sich verabsehleden sellemehüsselâm çekilip gitmek  abrüst'en I. (Schiff) teçhizatını kaldırmak 2. mil.  silâhsızlan(dır)mak bzw. silahlan azaltmak 3. lechn.  yapı iskele sini sökmek 2ung / I. silâhsızlanma 2. (der Industrie) demontaj 2ungs.konferenz / silâhları bırakma (terki teslihat) konferansı abrutsehen 1. (hinunterrutsehen) aşağı kaymak 2. F   hareket etm., gitmek 3. (z.B. Schüler) F   eski seviyesine göre kötüleşmek 4. (moralisch) yolunu sapıtmak 5. (Flugzeug) yana kayarak düşmek 6. (sozial) itibardan düşmek 7. (Unrechtes tun) haksızlık, adaletsizlik, fenalık yapmak absübeln F   beceriksizlikle bşi kesmek absacken 1. (Schiff) batmak 2. (Noten, Schüler) kötüleşmek 3. (Flugzeug) irtifadan kaybetmek 4. (Bau) çökmek 5. (Erdreich) heyelân etm., kayşamak, kaymak Absage/ 1. ret; menfi cevap 2. (\Viderruf) bir haberin geri alınması; bir emrin iptali; aksi bir emir 3. (Entschuldigung) itizar; e-e ~ erleilen  ret cevabı vermek 2n I. ret cevabı vermek; reddetmek 2. (et.) bşin vukua gelmeye ceğini bildirmek 3. (vviderrufen) ilk verilen emri nakzeden  bir emir vermek; verdiği emri bozmak; (Bestcllung) geri almak 4. (Einladung) itiza r etm. 5. (entsagen) vazgeçmek, tövbe etm. absügen 1. bıçkı, testere ile ayırmak, kesmek 2. F (P.) işinden çıkarmak; azletmek; den Ast  ~ , auf dem man sitzt   bindiği dalı kesmek Absageschrelben n itizar yazısı absahnen 1. sütün kaymağını almak 2. F   (et.) bedavacılık etm. absatteln (Pferd) eyer veya semerini kaldırmak Absatz m I. (am Schuh) ökçe 2. (in e-m Schriftstück) para graf, fıkra, bent 3. (Unterbrechung) fasıla, inkıta 4. (neuer ~) satırbaşı 5. (Treppen2) sahanlık 6. (von Waren) sürüm, revaç; keinen ~ maehen 1. typ.  yürütmek 2. (Redner) fasılasız konuşmak; gülen ~  finden   revaç görmek; revaçlanmak; kolaylıkla satılmak; reipenden ~  finden  kapışmak; yağma gitmek -besehlag nalça -bewegung / mil.  düşmandan sıyrılma hareketi; çözülme 2fShlg mahreç bulabilir; sürüme kabiliyetli -geblet n  pazar, mahreç; sürüm sahası; çıkıt -krise / iktisadi durgunluk -markt m s. -gebiet. -vorbereltung / marketing 2welse fasıl fasıl; kısım kısım; kesik kesik absaufen V   1. (Schiff) batmak 2. (a. P.)  suda boğulmak absaugen lechn.  hava çekmek; tozunu emmek absehab'en üst kısmını kazımak, raspa etm.; sich ~ aşınmak, eskimek; tüyünü kaybetmek; havı dökülmek; talazlan mak, tiftiklenmek, partallaşmak, tirfillenmek 2se! n 1. kazıntı 2. (Gerberei) deri kazıntısı absehaffen 1. (aufhebcn) lağvetmek, feshetmek, bertaraf etm., neshetmek, kaldırmak 2. (unter gleichzeitiger Neuorganisicrung) ıslah ve tensik etm. 3. (Personal) işten çıkarmak; yol vermek; tensikata tabi tutmak absehâlen (Rinde, Haut) soymak, yüzmek, çıkarmak; sich ~ kabuk veya derisi soyulmak, kalkmak abschalt'en I. elektrik cereyanını kesmek 2. F   (nicht mehr zuhören) artık dinlememek, kulak asmamak 2er m el. disjonktör  abschatt'en 1. gölge vermek 2. (nuancieren) nüanslamak, farklılaştırmak 3.  phol.  degradasyon yapmak 2er m  phol. degradatör  abschâtz'en I. (Wert) tahmin, takdir etm., tahminlemek 2. allg.  kararlamak, kestirmek; endazesini almak 2er m muhammin, tahminci -Ig I. hor bakarak; istihfafkâr 2. (abvvertcnd) tahkir ve tezyif makamında manasını

abschaufcln

11

 

abschrappen

kötüleme; pejoratif; ~ beurtıilen  menfi bir hükümde  fig.  pürüzlerini gidermek; yumuşatmak 4. (abnutzen) aşındırmak, sich ~   1. aşınmak 2.  flg.  incelmek, yontul  bulunmak, döşenmek, yermek abschaufeln kürekle kaldırmak, atmak mak, yumuşamak; abgesehliffen: -er Kiesel  kaymak taşı Absctıaum m 1. seli, köpük 2. (bci Erzvcrarbcitung) maden absehleppen (Auto) başka bir vasıta ile yerinden alıp götür cürufu, boku 3.  fig.  ayaktakımı, döküntü mek; yedeğe almak; sich ~  (m. et.) ağır bir yük taşıyarak abschSumen köpüğünü almak  k-ne eziyet etm. abscheld'en tr. ayırmak, bölmek; inlr. (sterben) ölmek, vefat abschlichten teehn.  düzlemek  abschtleBen 1. kilitlemek 2. (beenden) bitirmek; son ver etm.; s. a. abgeschieden. 2er m teehn.  ayırıcı, separatör abschelteln (Haar) saçları bir çizgi ile ayırmak mek; tekmillemek, tamamlamak, neticelendirmek 3. (ababscheren I. (Bart) tıraş etm. 2. (Haar) kesmek 3. (Schafe) dichten) sıkıştırmak 4. (Dampf) kesmek 3. (Vertrag, Ankırkmak 4. teehn. a.  biçmek  leihe usw.) akdetmek 6. (Rechnung) kapamak 7. (m. j-m) Abscheu m  nefret, istikrah, tiksinme; ~ einflöfien  tiksinti anlaşmak, sözleşmek 8. (VVette) bahis tutuşmak; 9. vermek; nefret ettirmek; ~ haberi  (vor) nefret, istikrah (enden) bitmek; hitam bulmak.  Er halle mil dem Leben etm.; j-s  ~ hervorrufen b-ni tiksindirmek abgeschlossen.  Hayatından ümidini kesmişti, sich ~ 1. abscheuern 1. (Hausrat) ovarak temizlemek 2. (Schmutz) kilitlenmek, kapanmak 2. (von der \Velt) dünyadan ete silerek bertaraf etm. 3. (abnutzcn) aşındırmak 4. (Haut) ğini çekmek; inzivaya çekilmek -d 1. (zum Schluli seiner yara etm.; sich ~  sürterek aşınmak, eskimek Rede) sözlerini bitirirken 2. (peremptorisch) kati, kesin, abscheullch I. (widerlich) iğrenç, menfur 2. (iiberaus haBkestirme lich) dehşetli çirkin 3. (grausam) merhametsiz, gaddar, AbschluB m 1. teehn.  kapak 2. (e-s Vertrags) akit, inikat zalim 4. (sehleeht) fena, ayıp, kötü 3. (e-r Rechnung) bir hesabın kapanması 4. (Verkauf) absehleken 1. yollamak, göndermek 2. mil. ifraz etm. satış 5. (Ende) bit(ir)me, son; zum ~ bringen  1. bitirmek, absehleben 1. (abrücken) ite ite yerinden sürmek 2. (die nihayetlendirmek; sonuna getirmek; tamamlamak 2. Schuld auf j-n) başkasının sırtına yüklemek; isnat etm. neticeye vardırmak.  An der Borse sind lıeule keine Ab3. (die Verantwortung) üstünden atmak 4. (unerwünschtc schlüsse getâtigt worden.  Borsada bugün muamele olmadı. Auslânder) memleket dışı etm.; hudut haricine çıkar seinen ~ finden neticelenmek, sonuçlanmak -bespreehunmak; (inlr.)  (weggehen) F   gitmek, savuşmak; palamarı gen  pl.  nihat müzakereler -deckel m dış kapak -dlchtung çözmek   f teehn. kapak contası -perle/(lângliche ~ ) an der GebctsAbschled m 1. (Abreise) ayrılış, ayrılma 2. (-nehmen) veda kette) imame -prüfer m hesap müfettişi -prüfung / 3. (Entlassung) istifa, çekilme mil. a.  tekaütlük; ~ neh mezuniyet (çıkış) imtihanı -rechnung / kati hesap -vermen  (von) vedalaşmak; b-ne, bşe veda etm.; um seinen zlerun g/( an Gebâuden, Möbelstücken usvv.) hotoz -zeug~ einkommen  1. istifaname vermek 2. mil. tekaütlüğünü nls n diploma istemek; seinen ~ erhalten k-nin vazifesinden çekilmesini Abschmack m s.  Nachgeschmack  sağlamak; emekliye ayrılmak; seinen ~ nehmen çekilmek, absehmatzen F: Kinder aile Aııgenblicke abzuschmalzen isi istifa etm. -s.bankett n   veda ziyafeti -s.besuch m  veda widerlich. Çocukları ikide birde şap şap öpmek çirkin bir ziyareti; e-n ~ maehen  b-ne vedaa gitmek -s.feler f  şeydir. veda müsameresi -s.gesuch n  istifaname -s.konzert n abschmecken (Essen) çeşnisine bakmak veda konseri -s.schrelben n vedaname absehmeleheln (j-m et.) tabasbusla elde etm. abschiefem yaprak halinde dağılmak; pul pul dağılmak abschmelz'en  İr.  eritmek; inlr.  1. erimek 2. (el. Sicherung) abschleBen 1. (Waffe) atış yapmak; ateş etmek, atmak, yanmak 2draht m el.  sigorta teli endaht etm. 2. (Flugzeug) düşürmek 3. (Rakete usw.) abschmleren tr.  1. (Râderwerk) yağlamak 2. Sch.  kopya havaya ateşlemek 4. (Körperglied) koparmak 5. (Wild) etm.; inlr.  (Flugzeug) F   yere düşmek öldürmek 6. (Panzer usw.) saffıharp dışı etm. 7. (Men- absehminken düzgünü, makiyajı kaldırmak sehen) alcakça(-sına) öldürmek 8.  fig. F   işini kaybet absehmirgeln zımpara vurmak; zımparalamak mesine sebep olm. 9. (den Vogcl ~ ) en iyi neticeyi almak abschnallen tokasını açarak, çözerek bşi indirmek abschlltern pul pul ayrılmak, dökülmek absehnappen inlr.  1. (Feder) gevşemek 2. (plötzliclı aufabsehinden 1. (Tier) derisini yüzmek 2. (P.)   pek ziyade hören) birdenbire durmak 3. F   (sterben) ölmek  İr. ( P.) yormak; sich  ~ kan kusmak (od. tükürmek od. F   yut vaktinde yetişmek  mak); canı burnundan gelmek abschneid'en 1. kesip koparmak 2. mil.  a) (Rückzug) ricat abschlrmen 1. (Licht) maskelemek, karartmak 2. (schützen) hattını kesmek b) (isolieren) tecrit etm., irtibatını kesmek korumak  3. (Wort) sözünü kesmek 4. (Ehre) haysiyetini ihlâl etm. abschlrren (Zugtiere) koşumunu çıkarmak 5. (Möglichkeit) imkânını selp etmek 6. (Hoffnung) ümit abschlachten I. (Tier) kesmek, boğazlamak 2.  pej.  (Menlerini kırmak 7. (Weg) a) (abkürzen) kestirme yoldan git sehen) vahşiyane katletmek; boğazlamak; katliam yap mek b) (Râuber) yol kesmek 8. şu veya bu neticeyi elde mak  etmek; gut ~ (bei Wettbe\verb) iyi dereceler kazanmak abschlacken teehn.  cürufunu almak; külhanını boşaltmak 9er m teehn.  kesici Abschlag m 1. (Preis2) fiyatın in(diril)me$i; tenzilât 2. (bei absehnellen 1. (Pfeil) atmak, fırlatmak 2. (Feder) salıver Ksp.)  elle vuruş 3. (Abzahlung) taksit 4. (bei Golf) mek; sich ~  altında yay varmış gibi fırlamak mahreç, başlangıç 5. (vom Tor) Fb.  kalecinin vuruşu; abschnlppeln uçlarını kesmek  au f  ~ kaufen  taksitle satın almak 2en tr. 1. (Bâume) Abschnltt m 1. a. mil.  kesim, mıntıka, bölge; (sehmaler) vurup kesmek 2. (j-m den Kopf) başını uçurmak 3. (Bitte dilim 2. parça, kısım 3. kupon 4. (Souche) dipkoçanı 5. usvv.) reddetmek, kabul etmemek 4. mil.  defetmek, püs (in e-m Werk) paragraf, fasıl, bölüm, ayrım, fıkra, mephas, bap 6. (Zeit2) devir 7. (Krcis9) daire parçası 8. kürtmek 5. (sein Wasser) su dökmek; işemek 6. (Gerüst) iskele sökmek 7. (Segel) naut.  yelkeni aşağı almak; (Banknote) bankınot, kupür 9s.weise 1. mil.  kesimden inlr.  (Warc) fiyatı İnmek;  j- m nichts ~ können yüzüne kesime 2. kısım kısım duramamak;  Die Gerste hal abgesehlagen. Arpa düştü, Abschnltzel n  kesinti, kırpıntı, talaş abschlâglg olumsuz, menfi, reddedici; -e Anturort   ret cevabı; absehnüren 1. (zusehniiren) sımsıkı bağlamak 2. (Atem, ~ beschieden werden ret cevabı almak Blutkreislauf) fazla sıkıştırmak; mani olm. 3. a. mil. Abschlagszahlung / I . (Rate) taksit 2. (Anzahlung) akont tecrit etm., irtibatını kesmek  3. avans; muvakkat tediye abschöpfen (Fett) yağını almak; den Rahm ~ a. fig.  kay absehlümmen 1. çamurunu temizlemek 2. (Erze) yıkamak mağını almak  abschlecken I. s. ablulsehen 2. F  s. abkiissen absehrügen mail, şevli bir şekilde kesmek; eğriltmek; siefi ~ eğrilmek; abgeschrâgt   (Edelstein, Spicgel) bizote absehleifen 1. bileyerek gidermek; zımpara taşına vurmak 2. (abrunden) yuvarlaklaştırmak, müdevverleştirmek 3. abschrappen s. abkratzen

abschrauben

12

abschratıben 1. vidasını (vidalarını) sökmek 2. (Deckel) çevirip kaldırmak  abschreck'en 1. b-ni korkutarak bşden vazgeçirmek; göz dağı vermek; yıldırmak 2. (Metalle) su vermek 3. (Speisen) soğuk su katmak veya üzerine dökmek; Das darf r-n nicht ~.   İşin güçlüğünden yılmamalı, -end I. korkutucu, 2. (Beispiel) ibretamiz 3. (AuBeres) yüzü soğuk ~ lıüplich son derecede çirkin ?ungsmittel n  korkutma vasıtası abschrelb'en 1. (Feder) yazarak pürüzlendirmek 2. (Bleistift) tüketmek 3. (a. z. B. in der Schule) kopya etm. 4. (sauber) temize çekmek 5. (ein Plagiat begehen) intihal etm., yazısını çalmak 6. (von e-r Rechnung) hesaptan indirmek, çıkarmak, itfa etm. 7. (absagen) bir vaadin yerine getirilemeyeceğini yazı ile bildirmek 8. (als verloren) kaybetmiş nazariyle bakmak; gözden çıkarmak  9. (j-n) F   sanki borusu ötmüyormuş gibi muamele etm. 10.  H   amorti etm.; sich fast die Finger   ~ yaza yaza  parmaklarını bozm ak; yorulmak Das kannst du für immer  ~ !  Soğuk su iç! S n (in e-r Prüfung) kopyacılık Ser m 1. kopyacı; suret çıkarıcı 2. (Plagiator) intihalcı, müntehil Abschrelbung f H   amortisman -s.quote / amortisman payı -s.satz m amortisman nispeti -ssu mm t / amorti tutan abschrelten I. (messen) adımla ölçmek; adımlamak 2. (die Front) teftiş kastı ile bir baştan bir başa katetmek Abschritt / suret, kopya, düplikata, ikinci nüsha; beglaubigte  ~ tasdikli kopya;  für die Richtigkeit der   ~ Aslına uygundur (od. mutabıktır); sich e-e ~ maehen suret almak (çıkarmak) Sllch kopya olarak abschröpfen hacamat ederek almak, çıkarmak ıbschrot'en 1. (Stahl) keski ile kesmek 2. (Oetreide) kırmak  3. (Fâsser) arabadan indirmek 4. (Alteisen) hurda haline getirmek SmelBel m keski Smühle / kırma değirmeni absehrubben I. s. abreiben  (1-0) 2. s. abhobeln absehuften: sich ~ nefsine eziyet etm.; V; canına okumak; s. a. sich abrackern; sich abplagen absehuppen (Fisch) pullarını kazımak; sich~ pul pul dökül mek  •bschUrt'en (Haut) sıyırmak, berelemek;  Er hat sich die  Hand am Rud abgeschürfl. Çark elini sıyırdı. Sung/sı ynk , sıynntı, bere;  Er Irug imGesicht leichte -en davon.  Yüzü  berelenmiştlr. AbschuB m 1. atış 2. sukut, düşme, düşür(fı!)me abschüsslg dik, şevli, inişli, meyilli.  Hier isi das Gelânde slark ~ . Buradaki meyil çoktur. Skelt / 1. bir inişin meyil derecesi; eğiklik 2. (starke) diklik, sarplık AbschuB'rampc  f mil.  (für Raketen) atış rampası -zahl / (von Flugzeugen) mil.  düşürülen miktar; sukut miktarı abschütteln 1. sallayarak, silkerek düşürmek 2. (Staub) silkmek 3. (Joch)  fig.  atmak 4. (lâstiğe P.) baştan sav mak; yakadan atmak 5. (Feind) sıyrılmak 6. (Schlâfrigkeit) uykudan silkinmek; uykusunu açmak 7. (Kummer) gam dağıtmak 8. (Zerstreııtheit) başı yerine gelmek; sich nicht  ~ lassen  kene gibi yapışmak; nicht abzuschütteln(d)  sakız (od. sülük) gibi; yapışkan absehütten 1. (Gemüsevvasser) su koyvermek 2. (Teil von et.)  bir kısmım boşaltmak, dökmek abschw8chen (tedricen) zayıflatmak, hafifletmek, hafifleş tirmek, gevşetmek, azaltmak; sich ~ (tedricen) hafifle(ş)mek, gevşemek, azalmak  abschwarten 1. (Wildschwein, Dachs) derisini yüzmek 2. teehn. kaplama tahtasını çıkarmak abschwatzen (j-m et.) kandıra kandıra bşi elde etm. abschweif'en  İr. seli,  kavis şeklini vermek; intr.  I. (vom Weg) yoldan uzaklaşmak 2. (vom Thema) sadet dışına çıkmak; sadetten ayrılmak; istidrat etm. 2ung / 1. seli. kavis şekli 2. (vom Thema) istitra t, arasöz 3. dolambaç abschwellen erimek, küçülmek, azalmak, hafiflemek abschwemmen 1. (Kohlen, Erze) yıkamak, temizlemek 2. alıp götürmek; sürüklemek  abschwtnden (Acker) otlan yakarak ekilmeye hazırlamak abschwenken tr.  (Kartoffeln usw.) suyunu dökmek; intr.  1. (von e-r Partei) terk etm., bırakmak, aynlmak 2. mil. yana çark etm. 3. (von e-m Beruf) F  vazgeçmek 

absetzbar

abachwimmen 1. (losschvvimmen) a) yüzmeğe başlamak b) yüzerek (karadan, sahilden) uzaklaşmak 2. (S.)   akıntıya kapılarak sürüklenmak 3. tr.  (Strecke, Zeit) yüzmek; yüzme müddetini doldurmak abschwlndeln (j-m et.) hile ile elde etm.; dolandırmak abschwingen: sich ~   I. (vom Pferd) attan aşağı sıçramak 2. (vom Turngerât) atlayarak aynlmak; inmek abschwirren 1. (Vögel) dızlayarak uçmak; pırlamak 2. (P.) F  aynlıp gitmek  abschwltzen: sich ~ (a. fig.)  ter dökmek abschvrörtn 1. tövbe etm., vazgeçmek 2. (seinem Glauben) imanından çıkmak; ihtida etm., tanassur etm., irtidat etm. 3. (Icugnen) yeminle inkâr etm. leh habe dem bei ailen Heiligen ahgeschworen. Yedi ceddime tövbe ettim, absegeln 1. (Schiff) hareket etm.; denize açılmak 2. (P.) F  ayrılıp gitmek  abseh'bar I. (Ende) sonu görülebilen 2. (erkennbar) anlaşı labilen 3. (Zeit) az çok yakın.  Die Folgen sind nicht  (Bu hareket) büyük tehlikelere yol açar, in -er Zeit  az çok yakın bir istikbalde -en 1. (Ende) gözle görmek; kestir mek; sonunu görmek 2. (j-m et.) b-ne bakarak sanatını öğrenmek 3. (an den Augen) gözlerinden maksadını oku mak 4. (von) sarfınazar etm.; hesaba katmamak; nazarı itibara almamak; bir tarafa bırakmak; es abgesehen haben (auf) (canır.a, hayatına) kastetmek; hedef tutmak; b-ne,  bşe göz koymak; s.a. abgesehen abselfen sabunla temizlemek; sabunlamak; sich ~ sabunlan mak  abselhen süzgeçten geçirmek; filtre etm. absellen I. (Bergsteiger) halatla indirmek 2. (absperren) halat çekerek kapamak  absein 1. (entfemt sein) uzak(-ta) bulunmak 2. (getrennt sein) ayrılmış bir halde bulunmak 3. (abgerisscn sein) kopmuş, düşmüş olm. 4. (abgespannt sein) kafası bulan mak; F: turşu gibi olm.; s.a. Stw.  Bari. Abseit'e / sett.  kumaşın ters yüzü 2lg l.s.abgelegen 2. (unnatürlich) gayri tabii; cinsi sapık abselts 1. yan tarafında; ötesinde 2. Fb. ofsayt 3. uzakta; ~ vom  UVgc yolun dışında; ~ liegend   (Ort) sapa; ganz ~ liegen in cin cirit oynamak; ~ stehen 1. Fb. ofsayda düş mek 2. (untâtig) seyirci kalmak; bir meseleye karışma mak 3. (isoliert) münferit kalmak; ~ bleiben  s. ~ stehen (2); 2llnle / Fb. ofsayt çizgisi Absence / med.  geçici şuur yokluğu; ihtilâli şuur absend'en yollamak; yola koymak; göndermek, irsal etm., sevk etm. 2er(ln f) m  gönderen, mürsil absengen hafifçe alevden geçirmek; kılları (tüyleri) üt(üle)mek: alazlamak  absenk'en (Pflanzen) daldırmak 2er m daldırma Absentenheft n (in der Schule) z.va.  yoklama defteri absentleren: sich ~ z. va. F   uzaklaşmak Absenz  f z.va.   1. (Abwesenheit) gaybubet 2. (Fehlen) yokluk; ademi mevcudiyet abservieren I. (Geschirr wegrâumen) kaldırmak 2. F   işin den çıkarmak; azletmek 3. F   çalmak, aşırmak; V; kay natmak, aparmak, kaldırmak; kalk gidelim etm. absetz'bar 1. azledilebilir 2. (von der Rechnung, der Steucr usw.) indirilebilir 3. (Ware) mahreç bulan; teicht ~ (marktgângig) rayiç, geçer, sürümlü; schwer ~  sürümsüz (mal); külüstür (marka) 9bewegung / mit.  sıyrılma hare keti -en tr. 1. (Korb usw.) yere indirmek 2. (Waren) satmak, sürmek 3. (Hut usw.) çıkarmak 4. (Bcamte, Angestellte) işinden çıkarmak; azletmek; el çektirmek 5. (Herrscher) tahttan indirmek; hal’etmek 6. (TrinkgefâB) dudağından çekmek 7. (Fallschirmjâger, Mitfahrer usw.) indirmek; Ch.  silkelemek 8. (Feder) yazı yazmağa son vermek teıv. yazı yazmağı inkıtaa uğratmak 9. (nicht reehnen) bşi hesaptan düşmek; ıskonto etm. 10. a.chem. teressüp ettirmek; çökeltmek 11. typ. tabetmek, basmak  12. (vom Budget) kesmek 13. (vom Spielplan, von der Tagesordnung) repertuvardan (f w . gündemden) çıkar mak 14. (absondern) ayırmak, uzaklaştırmak 15. (Kurs) naut. rota vermek 16. (gegen et.) iki şeyin farklarını iyice

Abslcht

13

 belirtmek 17. (Gewehr) tüfeği geri almak, yere indirmek; inlr. 1. (pausieren) ara vermek; kesmek, durmak 2. (im Schriftstück) satırbaşı yapmak 3. (in der Rede) sözüne devam etmemek 4. (vom Land) naut. karadan ayrılmak; sich  ~ 1. mil.  düşmandan sıyrılmak 2. a. ehem,  teressüp etm.; çökelmek, posalamak 3. F   uzaklaşmak;  Es selzt  noch et. abl F   1. Dayak yiyeceksin! 2. Yağmur yağacak mış. ohne abzusetzen  1. bir çırpıda (oturuşta) 2. nefes almadan; bir solukta 3. kalemi elden bırakmadan; abgesetzl (König) mahlu; tahtından indirilmiş 2un g/ 1. (Entthronung) hali 2. (Entlassung) azil Ab slc ht/I. niyet, meram, maksat, hedef, erek, gaye, murat, yasan, fikir, kasıt, plan, dava 2. (geheime) zamir 3. (eigennützige) garaz; mit  ~ s. absichtlich; Er erhob sich mit der ~ u'egzugehen.  Gitmek üzere kalktı, böse  ~ suiniyet; kötü niyet; die ~ haberi (sich mit der  ~ tragen), et. zutun  bşi yapmak niyetinde bulunmak;  Er hatte offenbar die ~ , dies ztı tun.  Bunu yapmak taraflısı görünüyordu, e-e ~ verfolgen  maksat gütmek; seine ~ venvirklichen  emeline kavuşmak;  E-e solehe — habe ieh nicht. öyle bir niyetim yok. ernste -en haben  evlenmek niyetinde olm. Sllch 1. kasti, kasıtlı, kasten, isteyerek; bile bile; iltizam!(olarak) 2. (extra) mahsus, inadına, nispetle;  Das hat man ~ getan.  Bunda kasıt var. leh habe das nicht ~ getan.  Mah sus yapmadım, absieden kaynatmak  abslngen I. (Licd) şarkı söylemek 2. (langvvcilig) cansıkıcı  bir şekilde şarkı söylemek  abslnken I. (Schiff) yavaş yavaş sulara gömülmek 2. (Fiugzeug) irtifadan kaybetmek 3. (Niveau) aşağı düşmek; fenalaşmak 4. (Erdreich) heyelan etm., kayşamak 5. (entarten) cinsi bozulmak; soysuzlaşmak; tedenni, tereddi etm., yozlaşmak  Absinth m  1. (VVermutpflanze) yavşan ağacı; yemişen 2. (alkohol. Getrânk) apsent -beifuB m bot.  pelin otu; acı  pelin absitzen intr. I. (Rciter) (hayvandan) yere inmek 2. (von  j-m weit ~) b-den uzak oturmak; tr.  l.(Strafe) doldur mak 2. (Zeit) geçirmek; gününü doldurmak 3. (abvvetzcn) aşındırmak, eskitmek.  Abgesessenl mit. Yere in! absolut 1. mutlak, kati, saltık, absolü 2. (Adv.)  mutlaka, katiyen, külliyen, tamamen, tamamiyle, büsbütün, behe mehal; her ne olursa olsun; (volkstüml.):  kaspanek 3. (sehleehthin) alelıtlak 4. (als Verst. e-r Neg.) hiç; -er   Herrscher   mutlak hükümdar; müstebit; -e Kunst   saltçılık; -e Mehrheit   mutlak ekseriyet; salt çoğunluk (çok luk); -e Monarchie mutlak   monarşi; saltçılık; -e Musik  sırf musiki; -er Wert  mutlak değer; kıymeti mutlaka; leh konnle ihn ~ nicht überzeugen.  Bir türlü onu kandıramadım.  IVenn er es ~ will,...   Canı isterse . . . ;  Er will sich  jetzt  ~ ein Haus bauen lassen. Şimdi bir ev yapmak kaydındadır. 2lon / rel.  günahların affı; günah çıkarma; absolüsyon Slsmus m  istibdat, mutlakıyet, absolütizm, saltçılık, müstebitlik -Istlsch müstebit(-çe), müstebidane Sorlum n (öst.) s.  Abitur  Absolv'ent(in /) m  bir okuldan mezun (çıkmış, yetişen) Sleren 1. (Studien, Gastspiel) bitirmek; ikmal etm. 2. (Prüfung) geçirmek 3. rel.  günah bağışlamak absonderlich garip, tuhaf, acayip 2keit/ gar abe t; işin tuhafı; tuhaflık  absonder'n 1. ayırmak, ayırt etm., uzaklaştırmak 2. med. ifraz etm. 3. (isolieren) tecrit etm.; sich ~ 1. aynl(an)mak 2. elâleme çıkmamak 3. (von der Wclt) inzivaya (itikâfa) çekilmek 4. (sich isolieren) tecerrüt etm., uzak durmak 2 u n g /1. ayrılık 2. med. salgı, ifraz(-at); vermehrte ~ med. hipersekresyon absorbieren I. emmek, massetmek, soğurmak, absorbe etm. 2. fig.  zihnini işgal etm. Absorption / emme, emilme, imtisas, mas, soğurma, soğrulma, absorpsyoıı -s.kâltemaschlne / teehn.  emme sistemi soğutma makinesi -s . pipetle/ ehem., phys. hortum, emmeç -s.vermögen n  emme gücü absorptlv emen; bel ve masseden

 

Abstınd

abspaltcn ayırmak  abspanen I . yonca, talaş kıymığını almak 2. (Parkett) demir talaşı ile temizlemek 3. (Ferkel) sütten kesmek abspann'en l.(Feder) gevşetmek 2.(Tiere)koşum çıkarmak; s. a. abgespannt. 2ung / (Erschöpfung) bitaplık, yorgun luk, argınlık, takatsizlik  absparen: sich et. vom M ünde  ~ boğazından kesmek; dişinden tırnağından artırmak abspeisen fig. 1. (m. sehönen Worten) lafla yemlemek 2. (m. Versprechungen) ağzına bir parmak bal çalmak 3. (abwimmeln) atlatmak.  Er liefi sich nicht mit leeren Ver sprechungen  ~ . O, kendini boş sözlere kaptıramadı. Boş sözlere kamı tok. abspenstlg; ~ maehen  b-nin caymasına sebep olm.; çevirt mek, ayartmak  absperr'en 1. (Tür usw.) kilitlemek 2. (versperren) seddetmek 3. (hindem) mani olm. 4. (Gas, Strom, Dampf usw.) kesmek 5. (WasserzufluB) suyu bağlamak 6. (abriegeln) kordon altına almak; abluka etm.; sürgülemek 7. (isolie ren) tecrit etm., ayırmak 8. (Grenze, StraBe usw.) kapa mak; sich ~ k-ni kapalı tutmak; kapanmak; k-ni tecrit etm. 2posten m mil. kordon nöbetçisi 2ungs.kette / mil. kordon; nöbetçi kordon hattı 2ventll n kapama valfı absplegeln: sich  ~ aksetmek  abspielen 1. (Schallplattc usw.) dinletmek 2. (vom Blatt) hazırlanmadan notaya bakarak çalmak 3. (fertigspielen) sonuna kadar çalmak 4. (benützen) oynaya oynaya bzw. çala çala eskitmek 5. (Bali) Fb. pas vermek sich ~ 1. (abgenützt werden) oynana oynana bzw.  çalına çalına aşın mak 2. (gcschehen) vuku bulmak; cereyan etm.; geçmek  Der Vorfall hat siüı gestern abgespielt.  Hadise dün geçti, s. a. abgespielt  absplittern tr.  1. parçalayarak ayırmak 2. mil.  tecrit etm.; intr.  I. parçalanmak, kopmak 2. (Verputz usw.) pul pul olm.; sich ~ 1. ayrılmak 2. tecerrüt etm. Absprache /1 . uyuşma, uzlaşma, sözleşme 2. (Besprechung) danışma 3.  pej.  tertip; e-e (vorherige) ~ treffen ağız bir liği etm.; War dasetvva unsere~ ? Kavlimiz böyle mi idi? Sözümüz bu miydi? abspreehen 1. (sich beraten) danışmak 2. (ausmaehen) bş hakkında söz kesmek 3. pej. tertip etm.; pişirmek 4. (leugnen) inkâr etm. 5. jur.  (Staatsangehörigkeit) tabiiyetten ıskat etm. 6. (j-m das Recht) reddetmek, kabul etmemek -d menfi, olumsuz, namüsait absprelzen I. (Bauteile) desteklemek 2. (den kleinen Finger) serçeparmağı diğerlerden ayırmak absprengen tr.  1. infilâkla bir kısmını ayırmak 2 (Blumen) çiçeklere su serpmek 3. mil.  ayırmak; tecrit etm.; intr. selt.  dörtnala ayrılıp gitmek  abspringen I. aşağı sıçramak 2. (vom Sprungbrett; m. Fallsehirm usw.) atlamak 3. (abprallen) bir yere vurarak zıplamak 4. (Glasur) çözülmek, kopmak 5. (sich plötzlich abvvenden) ayrılmak, çekilmek, vazgeçmek, caymak 6. (von e-m Thema) sadet dışına çıkmak absprltzen tr.  I. (Blumen) çiçeklere su serpmek 2. teehn.  boya sürmek 3. V enjeksyon yaparak öldürmek; intr. F   hızla ayrılıp gitmek  Absprung m  sıçrayış, fırlayış, atlama, ayrılma (vgl. ab springen). -basis / mil.  istilâ üssü -turm m  paraşütle atlama kulesi abspulen sağmak; bobini boşaltmak; rodasını açmak; ele mek  abspülen I. (Geschirr) yıkamak, çalkamak 2. (nach rituellcr Vorschrift) şartlamak 3. (nach der Reinigung) durula mak; temiz sudan geçirmek  abstamm'en (von) 1. neşet etm .; . . . neslinden (belinden) gelmek 2. gr. iştikak etm .;. . . kökünden gelmek 2u ng /l. menşe, neşet, nesep, soy, kan 2. fig. asıl, esas 3. gr. iştikak, türem; von vornehmer  ~ soylu, asil; niedrige ~  soysuzluk; der  ~ nach  soyca; vornehme ~   soyluluk, asalet, asillik 2ungs.tehre /tekâmüliye, evrimcilik Abstand m  1. (Zwischenraum) ara(-lık), açıklık 2. (Entfernung) mesafe, uzaklık 3. (Verzicht) vazgeçme 4. (Unter-

abstatten

14

 

abstumpfen

schied) (ark 5. (zeitlictıer) ala 6. tecim.  (Verschiebung) sehreiten; die ~ vornehmen s. abstimmen (2); îs.berechtlgt dekalaj; ~ hallen I. mil. mesafe almak 2. (nicht zu nahe oy verme yetkisini haiz; rey sahibi kommen) açıktan gelmek; ~ nehmen (von) I. vazgeçmek, abstin'ent 1. alkol düşmanı; içki kullanmaz 2. pehrizli, im feragat etm., sarfınazar etm., el çekmek; bşden elini sakli 9enz / 1. içki kullanmama 2. pehriz Senzler m 1. yüzünü yıkamak 2. (sicb anders besinnen) aklını çelmek alkol aleyhtarı; içki kullanmaz; yeşilaycı; hilâliahdar {od.  fikrini değiştirmek) 3. (sich enthalten) imtina ve üyesi 2. pehrizli istinkâf etm. -s.feder /  Itchn. ara yayı -s.zahlung /(zwecks abstoppen tr.  I. durdurmak 2. (m. der Stoppuhr messen) Oberiassung e-r Wohnung) hava parası kronometre İle ölçmek 3. (die Geschwindigkeit herababstatten 1. (Dank) teşekkürlerini sunmak 2. (Besuch) setzen) süratini azaltmak; mtr.  durmak, tevakkuf etm., ziyaret etm. 3. (Glückwünsche) tebrikâtta bulunmak stop etm. abstauben 1. tozunu almak (od.silmek) 2. F(stehlen) çalmak, AbstoB m (des Torıvarts) Fb. kalecinin vuruşu -bahn/ (für aşırmak 3. F (sehelten) yermek, ayıplamak, azarlamak, Flugzeuge) uçak katapültü; mancınık Sen 1.  phys. tekdir etm., zılgıt vermek  defetmek, itelemek 2. (vvegstoûen) iterek uzaklaştırmak absteeh'en tr.  1. (Tiere, Rasen usw.) kesmek 2. Ka.  hasmın 3. (besehâdigen) zedelemek, örselemek; köşelerini kırmak; kozunu kırmak 3. (Gegner beim Fechten) hasmını yen koparmak 4. (Torwart) Fb.  topu kaleden atmak 5. (gemek 4. (Hoclıofen) teehn.  erimiş madeni çekmek; inlr. fühlsmâSlg) fena tesir bırakmak; nefret vermek; tiksin 1. (gegen od.  von et.) a) farklı olm.; bariz bir değişiklik dirmek 6. (verkaufen) a) elden çıkarmak; satmak b) (bilgöstermek b) tezatta bulunmak; iyice belirmek 2. (vom lig) ucuz(-ca) satmak; atmak 7. (Wasser) nüfuz ettirme Lan d) naul.  sahilden aynlmak Ser m  seyahat esnasında mek; geçirmemek; intr.  (Schiff) karadan aynlmak; kalk hedef dışı ufak gezinti; ekskürsyon; kısmi cevelân mak ; avara etm.; sıçtı die Hörner  ~ gençlik çılgınlıklarına abstcck'en 1. kazık veya şâhıslarla tespit etm.; vetetlemek, artık son vermek; nefsini körletmek 2end 1. (schmutzig) sınırlamak, tahdit etm. 2. (Klcid) uygun şeklini toplu  pis 2. (hâlSlich) suratsız; surat düşkünü; çirkin 3. (uniğnelerle tespit etm. Spfahl m (des Geomcters) vetet, heilvoll) menhus, uğursuz, şeametli, meşum 4. (unsym jalon, flama  pathisch) antipatik; soğuk neva; yüzü soğuk; meyme abstehen 1. (entfemt scin) açık, uzak durmak bzw.  belli bir netsiz; yılan gibi 5. (gesehmaeklos) tatsız, gustosuz 6. mesafede bulunmak 2. (schal wcrden) bozulmak, bayat (unerfreulich) Buz gibi! 7. (ekelerregend) tiksindirici, iğrenç, menfur, kerih, müstekreh -kraft/tepme kuvveti; lamak 3. (von et.)  fig. bşden vazgeçmek; elini tutmak; el çekmek 4. (sich die Bcinc ~) F ayakta durarak uzun kuvvei dalla zaman beklemek -d I. (Augc) çekik göz 2. (Ohren) yel abstottern F taksitle ödemek  paze (od. yelken) kulak  ■bstrafen seli, cezalandırmak ıbstehlen:  J-m die Zeil ~ b-ni işinden alıkoymak; leh mufi abstrahleren soyutlamak, tecrit etm. abstrakt 1. soyut, mücerret, abstre 2. (Malerei od. Plastik) mir geradezu die Zeil Başımı kazımağa vaktim yok. nonflgüratif; -e Kunst   soyutçuluk, abstraksyonizm; -es absteif'en I. (Wâsche) kolalamak 2. (abstützen) askıya al Theater   soyut tiyatro; 2lon / soyutlama, nıücerrediyet, mak; payanda vurmak; desteklemek, dayaklamak 2 ung / areh. askı tecrit, abstraksyon Slonsvermögen n  tecrit kuvveti Sum n gr.  soyut isim, mücer et isim, ismi mana abstelg'en 1. inmek, çıkmak 2. (in e-m Hotel) inmek, konak lamak, konmak, nazil olm., nüzul etm. 3. (sozial) itibar abstrapazleren F fazla çalıştırarak yormak; sich  ~ yorul dan düşmek -end: -er Ast   (e-r Flugbahn) uçuş yolunun mak  alçalış kısmı Se.quariler n  menzil, konak Shotel n pej. abstreben areh. payanda vurmak; desteklemek abstreleh'en fr.l.üst kışınım silmek 2.(absuchen) araştır (Stundenhotel) telâkigâh abstell'en I. yere koymak; indirmek 2. (Gas usw.) kesmek 3. mak, taharri etm. 3. (absetzen) indirmek, çıkarmak, (Radio) kapamak 4. (Maschine) durdurmak; stop etm. 5. ıskonto etm. 4. (Messer usw.) silmek 5. (Schmutz) kaldır (Auto) a) park yapmak b) garaja koymak 6. (beseitigen) mak, bertaraf etm.; çamurunu silmek 6. (Ziffer) tayyet mek 7. (beim Kollationieren) işaret koymak  H.fig.  hesaba kaldırmak; izale etm., bertaraf etm. 7. mil.  ifraz etm. katmamak; intr.  (Vogel) uçup gitmek.  Die Halfte von abgestelll: ~ sein (auf) hesaplı olm.; bir konuda toplanmış dem, was er sagl, muB man Bu sözlerin yarısını ıskonto  bulunmak Sglels n  şube hattı Shebel m  durdurma kolu Sraum m  sandık odası Svorrlchtung / durdurma dü etmeli. Ser m s. Fupabtreter  abstrelf'en I. (Schlangenhaut) derisini dökmek 2. (Tierfell) zeni derisini yüzmek 3. (Handschuhe usw.) çıkarmak 4. (Geabstemmen 1. oyma kalemiyle almak 2. F   (herausriicken) lânde) taramak 5. (Zigarette) silkmek 6. (Beeren) taneleV: sökülmek, uçlanmak  mek, koparmak 7. (FüBe) çamurunu silmek 8. teehn. abstempel'n l. damgalamak; iptal etm. 2.  fig.  (als) damga sıyırmak Ser m s. Fupabtreter  vurmak Sung / 1. damgalama, iptal 2. (Abzeichnung) abstreden itirazda bulunmak; inkâr etm.; kabul etmemek; vize et. abzustreiten versuchen inkâr yoluna sapmak absteppen iğneardı dikmek, pikür yapmak; köklemek Abstrlch m I. teehn.  (bei Metallen) döküm cürufu 2. (Verabsterben I. a. fig.  yavaş yavaş ölmek; kurumak; inkıraz  bulmak; nesli tükenmek 2. (Körperglied) hissini kaybet ringerung) azalt(ıl)ma 3. (bei der Geige) tire, çekiş 4. (am Budgct) kesinti 5. med. çekip çıkarılan doku parçası veya mek; uyuşmak; canı çekilmiş gibi olm. ifrazat; froti; -e maehen (am Budget) indirmeler yapmak; Abstich m Itchn. ocaktan döküm alma; dökme -loch n teehn. die erforderlichen -e vornehmen  (bei Übertreibungen) akıtma deliği  boşunu almak  Abstieg m I. iniş 2.  fig.  (Niedergang) inhitat; zevale yüz abströmen I. akıp gitmek; hızla akmak 2. (Menschenmenge) tutma 3. (sozialer) düşkünlük 4. (Sport) tenzil dağılmak  abstlllen (Kind) memeden kesmek abstlmm'en 1. (auf e-e Norm) uydurmak; muvafakat ettir abstrus karışık, muğlak; anlaşılması güç mek; ayarlamak 2.  parl.  rey vermek; oyunu kullanmak; abstuf'en 1. (trcppenförmlg) merdiven basamaklarının şek lini tatbik etmek 2. fig. kat kat yapmak; derecelendirmek, ârava müracaat etm. 3. (in Einklang bringen) akort etrıı. 4. (Farben) barıştırmak, benzetmek, asorti etm. 5. (auf- kademelendirmek 3. (nuanciercn) nüanslamak Sung / 1. einander) tertipleştlrmek, koordine etm.,  H   karşılaştır kademe teşkili 2. (geringer Unterschied) ince fark mak 6. (et. m. j-m) sözleşmek, uzlaşmak 7. (über) bşi abstumpfen tr.  1. kütleştirmek, körleştirmek 2.  fig. a) körletmek, hissizleştirmek b) hafıfletmet, gevşetmek; reye koymak; abgestimmi  (farblich) barışık, asorti Sschârfe / (Radio) selektivite Sspule / (Radio) ayar bo intr.  1. kütleşmek, körleşmek  Z fig.  a) körlenmek, hissizlesmek; duygusuz hale gelmek; katılaşmak, hayvan  bini laşmak, tahtalaşmak b) hafiflemek, gevşemek. s.a. abAbstlmmung/1. uydur(ul)ma 2. rey, oy(-lama) 3. (gchcime) gestump/l gizli oy; balotaj 4. (Koordinierung) koordinasyon;  zur ~

Absturz

15

Absturz m 1. düşüş, sukut, uçuş 2. (Abhang) sarp bayır; uçurum;  zum ~ bringen (Fiugzeug) düşürmek abstürzen I, yüksek yerden düşmek, uçmak 2. (Fiugzeug) yere düşmek, sukut etm. 3. (Berg) sarp inişli olm. abstützen ardı,  bşe payanda vurmak; desteklemek; bşi eğretiye almak; bşe destek dayamak; dayaklamak; askıya almak  absuchtn I. (Örtlichkeit) arayıp taramak, yoklamak 2. (genau) bucak bucak (od. karış karış) aramak 3. (Rau pen) ayıklamak 4. (Lâuse) b-ni bitlemek;  Man suchle das ganze Haus ab.  Evin her tarafını yokladılar. Absud m kaynatılan sıvı (nebat usaresi); dekoksyon; menku absürd I. log. olmazlı, mümteni 2. (altg.) manasız, münase  betsiz, abes; -es Theater Th. absürt tiyatro eitüt / 1. log. olmazlık, mümtenilik; emri mümteni 2. (allg.)  manasız lık, münasebetsizlik  AbszeB m med.  cerahat toplanması; çıban, huraç, apse Abszlsse / fasla, apsis -n.achse / fasla mihveri Abt m I. (e-s Denvischklosters) tekke başkam; baba, şeyh, mürşit 2. (christlicher) bir manastırın baş papazı, mü dürü abtakeln (Sclıiff) naut.  armasını soymak; abgelakell: -e  Hüre yaşlı fahişe; -es Schiff  kuru tekne abtanzen  İr.  (Schuhe) fazla dans ederek eskitmek; inlr. F  ayrılıp gitmek  abtasten yoklamak; sich gegeııseilig  ~ (Ringer) tartışmaya tutuşmak  abtauen  İnlr. erimek, çözülmek;  İr. eritmek  Abtausch m (Scha.  od. Damespiel) kesişme Sen (im Scha. od. Damespiel) kesişmek, kırışmak Abtel / bir ,,Abt" tarafından idare edilen manastır veya  bölge Abteiİ n  1. (Eiscnbahn) kompartıman 2. (Schrankfach) dolap gözü; çekme Sen 1. ayırmak 2. bölmek; taksim etm. -kofler m büyük bavul; valiz -un g/ I. şube, daire, kısım, seksiyon, servis, branş, bölme, bölüm, dal 2. (im VVarenhaus) reyon 3. mit.  kıta, müfreze, birlik, grup 4. (Schar) takım, ekip 5. geol. oluşuk; ~ halli mil. Kıta dur! ~ kehrll mit.  Kıta yüz geri! ~ marsdı! mil.  Kıta marş! -ungs.lelter m şube şefi; kolbaşı; daire amiri abtelegraphieren bir emri (bir sözünü) telgrafla geri almak abteuten (Bergwerksschacht) sandıklamak Âbtlssln / kadın manastırının başrahibesi abtön'en I. (nuancieren) farklılaştırmak, nüanslamak 2. (Farben aufeinander abstimmen) birbirine uydurmak;  barıştırmak, benzetmek 3. yumuşatmak Sungs.vignette /  phot. degradatör  abtöten I. (Nerv, Bakterien usw.) öldürmek 2. (das Fleisch) rel. riyazet etm. 3. fig. zayıflatmak, gevşetmek, azaltmak, söndürmek 4. (Gefühl) a) hissi iptal etm. b) fig. korletmek Abtrag m  (Nachteil) zarar, ziyan, halel; ~ tun   (m.Dat.) zarar vermek; halel getirmek Sen 1. taşımak; alıp götür mek 2. (Hügel usw.) düzleştirmek, tesviye etm. 3. (Haııs) yıkmak 4. (Kieider) eskitmek, yıpratmak 5. (Sclıulden) yavaş yavaş ödemek, sönümlemek, itfa etm. 6. (Speiseıı) sofra kaldırmak 7. (Festungsanlagen) tıraş etm. 8. (Dadı) kaldırmak 9. geom. (z.B. Strecke) resmetmek; sich ~ 1. (Baum) artık meyva vermemek 2. (Kieider) aşınmak, eskimek; canı çıkmak; fazla yıpranmak; abgelragen havı dökülmüş abtrSglich zararlı, mahzurlu; ~ sein  bşe ket vurmak, halci getirmek; sektelemek  Abtransport m mil.  kıta nakliyatı Sieren götürmek, naklet mek  abtrelb'en  İr. 1. (z. B. Strömung e-n Schwimmer) sürükleyip götürmek 2. (Pferd) fazla yormak 3. (VVürmer) kurt dök mek 4. (Leibesfrucht) çocuk düşürmek 5. (Metali) lechn. tasfiye etm. 6. (Galerie im Bergbau) inşa etm., kazmak 7. (VVeidevieh) yayladan aşağıya güderek sürmek 8. (a. inlr.)  (Schiff) rotasından ayırmak (ayrılmak); abgetrieben: -e Frucht  cenini sakıt; düşük -end med. abortif Shütte / (bei Metallbearbeitung) kalhane Sung / ıskatı cenin; çocuk düşürme; e-e ~ vornehmen çocuk düşürmek; e-e ~

 

abwarten

vornehmen lassen  çocuk aldırmak Sungs.mlttel ıı med.

abortif ilâç abtrenn'bar ayrılabilir; tefriki kabil -en 1. (Besatz) söküp çıkarmak 2. (Gebiet) ayırmak 3. (isolieren) tecrit etm. 4. (abschneiden) kesmek; sich  ~ ayrılmak, tecerrüt etm. abtret'en  İr. l.(Treppe usw.) aşındırmak 2. (Absatz) boz mak 3. (FüBe, Schuhe) çamurunu silmek  A. jur. (zedieren) devir ve temlik etm. 5. (Gebiet) terk etm., bırakmak; inlr. 1. (von c-m Amt) çekilmek; istifa etm. 2. mil. sıradan aynlmak 3. Th. a) sahneden ayrılmak b) çıkmak  4. (vom Schauplatz) artık faal bir rol oynamamak Sung /  jur. I. devir ve temlik 2. terk ve ferağ Sungs.urkunde / terk senedi Abtrieb m (voıı Weidetieren) yayladan aşağıya sürülme Abtrift / akıntı zaviyesi; naut.  düşme -messer m derivometre abtrinken bardaktan birkaç yudum içmek Abtritt m 1. (aus e-m Amt) çekilme, istifa 2. Th.  çıkış 3. V s.  Abort  4. fig.  ölüm abtrocknen  İr.  kurutmak, kurulamak; intr.  kurumak; sich ~ kurunmak  abtropf'en intr.  damlamak; ~ lassen damlatmak Sschale/ damlama kapsülü Ssteln m istalaktit, sarkıt abtrotzen (j-m et.) direne direne arzu edilen şeyi nihayet elde etm. abtrudeln 1. (Fiugzeug) vril (burgu) yaparak, helezon çizerek düşmek 2. F   (weggehen) ayrılıp gitmek abtrumpfen I. Ka.  b-nin kâğıdını kesmek 2. F   haddini  bildirmek; terbiyesini vermek; paylamak 3. F  b-ne üstün gelmek  abtrünnig 1 (treulos) sadakatsiz 2. (Rebell) asi 3. rel.  mürtet, dönek; seinem Glauben ~ werden dininden dönmek abtun 1. (Klcidungsstück) F   çıkarmak, kaldırmak 2. (Tier) öldürmek (6zıv. elden çıkarmak) 3. (erledigen) hallüfasietmek, bitirmek 4. (geringschâtzig) istilıfafkârane reddet mek; bşin önemsiz olduğunu anlatmak 5. (Gevvohnheit) terk etm., bırakmak; s.a. abgetan. abtupfen tamponlamak Abulie / irade yitimi (noksanı, zaafı); abuli abundant: -e Ausdrucksıveise stil,  geneleme; kesreti tekrar; tekriri merdut; iadei mana aburteil'en I.  jur.   mahkûm etm., yargılamak, muhakeme etm. 2. menfi bir tenkitte bulunmak, abgeurleilt  hükümlü, mahkûm Sung / 1. muhakeme 2. mahkûmiyet abusiv; Abusus m s. rnifibraııclılich; Mifibrauch abverdienen 1. alınan ücretinin bir miktarını biriktirmek 2. hizmetiyle bir borcu ödemek  abverlangen (j-m et.) 1. istemek, talep etm. 2. (zurückvcrlangen) geri almak abvermleten kiracının kiraya vermesi abvleren dört köşe kesmek (ftzıv. yontmak); dört köşeli yap mak  abvvâgen 1. (seine Worte) sözlerini tartmak 2. (vergleiehen) orarnak, ölçüp biçmek, mizana vurmak abwâhlen oylama ile b-ni vazifesinden çıkarmak abwilzen 1. (Stcin) başka bir yere yuvarlatmak 2. (Schuld, Arbeit von sich) üstünden atmak 3. (auf e-n anderen)  bir başkasının sırtına yüklemek, V: kavanço etm. 4. (auf den Verbraucher) müstehlikin üstüne atmak, yükletmek abwand'eln 1. değiştirmek, tadil etm. 2. gr.  çekmek, tasrif etm. eiung / 1. değiştirme, tadil 2. gr. çekim, tasrif abwander'n göç etm. Sung {: ~ des Kapilals  sermayenin  başka yere gitmesi Abtvürme / lechn.  artık sıcaklık; dışarı verilen sıcaklık -dampfkessel m  artık sıcaklık buhar kazanı -heizung / artık buharla ısıtma -verlust m artık sıcaklık kaybı -vervvertuııg / artık sıcaklık değerlendirilmesi abwarteıı I. bşiıı sonunu beklemek 2. (Zeit, Gelegenheit) gözetmek, kollamak;  Das bleibt abzutvarlenl Bakalım işin sonu ne olacak! ~ und Tee İrinken F   sabırla beklemek leh wartete ab, bis er einmal in güler Slimmung war, dann  Irug ich ihm meinen Wunsch vor. Neşeli bir zamanına rast

getirip dileğimi söyledim, -d (Haltung) ihtiyatlı

*bwlrts

16

abwârfs 1. aşağı(-ya doğru) 2. (vcrkehrt) başaşağı; ~ führen 1. mus.  (Bogen) yay çekmek 2.  fig.  (ins Verderben) felâkete sürüklemek; ~ gehen  1. aşağı gitmek; inmek 2. F  bozulmak, fenalaşmak, inhitata yüz tutm ak; işleri fena gitmek  Abwasch m  1. (Oeschirr) bulaşık 2. (Tâtigkcit) bulaşığın yıkanması; altes in e-m  ~ ertedigen  hep birden bitirmek Sen 1. yıkamak; yıkayarak temizlemek 2. (ausschwemmen) yıkayarak aşındırmak 3. med. lavaj yapmak 4.(nach ritueller Vorschrıft) şartlamak -tuch n  bulaşık bezi -wasser n  bulaşık suyu Abwasser n (mst. p l AbwSsser) pis su(-lar); lağım sulan; geriz abrwechseln 1. (einander od.  sich ~) münavebe etm.; bir işte sıra ile çalışmak; nöbetleşmek 2. (verschicdenartig sein) değişmek 3. (m. et.) değiştirmek -wechselnd I. münavebe ile; nöbetleşe 2. mütenavip (suretle); sırasiyle 3. çeşitli 4. mus. değişerek, çeşitlendirerek; ~ rot ıındblop vrerden  kızarıp bozarmak Swechslung / I. münavebe 2. değişme, değişiklik 3. (Verschiedenartigkeit) tenevvü, çeşitlilik 4. (Tm Essen) ağız değişikliği 5. (im Ausdruck) stil, çeşitleme; (va.; tefennün fil İbare); ~ bringen (in et.)  bşe değişiklik ve canlılık vermek; zur ~  değişiklik olsun diye -wechslungsrelch mütenevvi, çeşitli, canlı; çok değişik  Abweg m sapa yol; auf -t gerattn fig. dalâlete düşmek; fena yola sapmak; havalanmak 21g 1. hatalı, yanlış 2.  psyeh. sapık; -er Vorschlag ham teklif Abwehr / I. savunma, karşıkoyma, müdafaa mil. a.  defütart 2.(VViderstand) mukavemet 3. (-dienst) millî emniyet hizmeti 4. (e-s StoBes) darbeyi çelme 5. (e-r Gefahr) tehlikeyi önleme 6. (Sport) defans; aus der  ~  zum Angriff  übergehcn  müdafaadan taaruza geçmek; Sen 1. (Schlag) çelmek, savuşturmak, defetmek 2. (Fefnde) püskürtmek, töskürtmek, defetmek, tart etmek 3. (verhüten) önlemek, mani olm., uzak tutmak 4. (von j-m et.) b-ni bşden kur tarmak 5. (Fliegen) kovmak 6. (Lob, Dank) kabul etme mek -erfolg m müdafaa başarısı -Tront / müdafaa cephesi -kampf m müdafaa savaşı -klage fj u r.  müdahalenin meni davası -stellung / (Boxen) kapalı defans abvvelch'en intr. 1. (von e- r Richtung) ayrılmak, uzaklaş mak, inhiraf etm., sapmak, bşi şaşırmak 2. (voneinander) farklı, değişik olm.; birbirine uymamak; ayrılanmak 3. (voın reehten Weg) a) rel. hak yolundan ayrılmak b) alig. çırpıdan çıkmak 4. (von sciner Geıvohnheit) âdetine ay kırı olarak hareket etm. 5. (sich loslösen) su tesiriyle çözülmek; tr.  suya batırarak çözmek -end aykırı, muga yir, farklı, münharif, aberan; med.a.  atipik Sung / 1. ayrılma, ayrılık, aykırılık, sapma, inhiraf, uzaklık, fark lılık, başkalık 2. (zulâssige)  jur .  hakkı nâr; lechn.a. tolerans abwelden (Wiese) otlamak  abwtis'en 1. mil.  püskürtmek, tart etmek; ecri atmak 2. (nicht annehmen) reddetmek, kabul etmemek 3. (P.)  baştan savmak; ayakkaplarını çevirmek -end 1, (Antwort) ters bir cevap 2. (griesgrâmig) gülmez, abus 3. (unfreundlich) tok sözlü; soğuk, reddedici, nobran, aksi 4. (spröde) horozdan k3çan; sich ~ verhalien yüz vermemek Sung J: ~ der Klage jur.  davanın reddi abwelken solmak  abwend'bar önüne geçilebilecek; önü alınabilir -en (tr.) I. çevirmek 2. (Blick) gözünü bşden ayırmak 3. (verhüten) önüne geçmek; bşe mani olm. 4. (Schlâge) çelmek 5. (Unheil) başından bir belâyı savuşturmak 6. (tödliche Oefahr) uzaklaştırmak; sich ~   (von) 1. arka çevirmek; sırt vermek; b-den yüz çevirmek 2. (von et.) vazgeçmek, terk etm., caymak, bırakmak; abgewandt   dönük; -Ig: ~ maehen ayartmak  abıverben (Arbeitskrâfte, Kunden) ayartmak abwerfen 1. (aşağıya) atmak, fırlatmak; (Reiter) atlıyı yere çalmak, silkip üzerinden atmak 2. (Joch) silkip atmak;  bşden kurtulmak 3. (a. sich ~ ) Ka.  boş kâğıt atmak; file etm. 4. (Haut, Geweih) dökmek, değiştirmek 5. (Nutzen,

 

Abzlehblld

Gevvinn) kâr bırakmak; fayda (irat) getirmek 6. (die Maske) fig. maskesini atmak; DasGut wirfl jûhrlich zehnlausertd Pfurıd ab. Çiftlik, yılda on bin lira getirir. abwert'en I. kıymetten düşürmek 2. (Geldparitât) devalüe etm. 3. (Wâhrung) devalorize etm. -end ling.  pejoratif Sung / 1. devalorizasyon 2. devalüasyon; ~ des Dollars doların düşürülmesi abwesen'd 1. hazır bulunmayan; namevcut, gaip 2. fig. (zerstreut) dalgın Shelt / I. gaybubet; namevcutluk 2.  fig. dalgınlık; i n ~  1.(in seiner~) kendi yokken 2. jur.  gıya  bında, anilgıyap, gıyaben; durch ~ glanzen spötl.  hazır  bulunmayışı göze çarpmak  abwttzen 1. (Messer) fazla bileyerek aşındırmak 2. (Kleider) eskitmek, yıpratmak 3. F   hızla ayrılıp gitmek;  Das  Haltetau hat den Poller abgewetzt. naut.  Çıma babayı yemiş, sich ~ s. sich abnutzen; abgewetzt   havı dökülmüş; köhne; -e Stelle aşıntı abwick'eln I. dürülen bşi açmak, yaymak; rodasını açmak  2. (Garn) çıkrıktan geçirmek 3. (Geschâft) görüp bitir mek; halletmek, çözmek, tasfiye etm., maslahat görmek; sich ~ 1. (Verkehr) cereyan etm. 2. (gut) (Angelegenheit) sırasına girmek Slungs.stelle / tasfiye masası mbwlegen bir kısmını alıp teraziye vurmak; tartmak; abgevogen mst. fig.  tartılı abwlmmeln F   baştan savmak, sepetlemek; nazikâne atlat mak  Abwlnd m inen rüzgâr abwlnden I. çözmek 2. aşağı indirmek abwinken kabul etmeyişini işaretle göstermek abwirtschaften 1. mahvolmak, iflâs etmek 2. kötü idare etm.; iflâs ettirmek  abvvisch'en I. (Trânen) silmek 2. (saubern) tozunu almak; temizlemek 3. (SchweiB a.)  sıyırmak, kurutmak Stuch n silgi; toz bezi abwracken (Schiff) yıkmak  abwürgen I, boğmak 2. (Motor) yanlış bir hareketle dur durmak  abzahlrn 1. ödemek, tediye etm. 2. (in Raten) azar azar, taksitle, mukassaten ödemek 3. (als Teilzahlung entrichten) akont ödemek; mahsuben vermek abzühlen 1. saymak 2. (abziehen) çıkarmak, tarh etm.  Das kannst du dir doch an den fü n f Fingern Bu, kendili ğinden anlaşılır!  Die Teller sind abgezâhlt.  Tabaklar sayılıdır. Abzahlung / 1. taksitle ödeme 2. taksit, akont; auf  ~ kau fen   taksitle satın almak -s.geschkft n 1. taksitle satış yapan mağaza 2. taksitle ödeme -s.system n  taksitçilik abzapten I. çekmek, çıkarmak, boşaltmak 2. (Blut) almak  3. med. a.  ponksiyon yapmak 4. (Geld) F   para sızdırmak abzappeln; j- n sich — lassen ıklatmak  abzâumen (Pferd) gem takımını çıkarmak abzâunen (z. B. VViese) etrafını çitle çevirmek abzehr'en (a. sich ~ ) 1. s. abmagern  2. s. sich abhârmen; s.a. abgezehrt. °ung/l. zayıflama; kuvvetten düşme2. va. verem, tüberküloz Abzeichen n işaret, alâmet, marka, nişan abzeichnen I. kopya ederek resim yapmak 2. (Akten) parafe etm., sah çekmek 3. (testieren) vize etm.; sich ~ 1. iyice  belirmtk 2. (kontrastieren) tezat teşkil etm. Abzieh'blld n çıkartma, yapıştırma 9en tr. I. çekip çıkarmak 2. (subtrahıeren) çıkarmak, tarh etm.; bşi düşmek, ıs konto etm. 3. (vom Preis) indirmek, tenzil etm. 4. (vom Gchalt) tevkif etm., kesmek 5. (bei Punktbewertung) kırmak 6. (Bett) çarşafı kaldırmak 7. (Fell) derisini yüz mek, soymak 8. (Rasiermesser) usturayı kayışa çekmek 9. (Schlüssel) deliğinden çıkarmak, çekmek 10. (Aufmerksamkeit) çevirmek II. typ. prova nüshaları basmak; kopya çıkarmak; teksir etm. 12. (seine Hand von j-m) artık himaye etmemek; yardım elini çekmek; yardımını esirgemek 13. (Wein, Bier) fıçıdan çekmek 14.  pharm. distile etm.; imbikten çekmek 15. (Betrag) hesaba kat mamak 16. (e-e Schau) F  gösteriş yapmak; intr. 1. ayrılıp gitmek; çekilmek, uzaklaşmak 2. (Wa$ser) ak

ıbzlelen

17

 

achthaben

strep -beln n s. Schulterbein. -blatt n (an Kleidern) subra, mak 3. (Rauch) çıkmak 4. (m. içeren Handen) avucunu koltuk -bilek m istihfafkâr bakış; yukarıdan aşağıya yalamak; eli boş dönmek; mil Satk tınıl Pack ~   tası tarağı toplamak;  Der Ftind zog nach Sâden ab.  Düşman  bakış -grube; -höhle / koltuk altı; (nahiyei ıptiye) -klappe  f mil.  omuzluk; erat apoleti -*ehwelB m  koltuk güneye sarktı, -er m an. s.  Abduktor. -kllnge / kazıyacak teri -stück n  omuzluk; subay apoleti; (Marlne) ispalet -muskel m s.  Abduktor.  -rlemen m bileği kayışı -steln m -trâger m s. -band. -zucken n omuz silkme  bileme taşı Achsen'antrleb m dingil hareket düzeni -brucb m  dingil abzlelen (auf) istihdaf etm.; hedef tutmak; gaye edinmek; kırılması -drehung / deveran, dönme, çevrlnti -lager n kastetmek, amaçlamak  dingil yatağı; mil yatağı -mâchte  pl. hist. mihver devlet abzlrkeln  fig.  titizlikle tanzim etm., ölçmek, tartmak; h »i> leri -relbung / dingil sürtünmesi; -sehub m  eksenel iler obgezirkell pergelle ölçülmüş gibi leme -umdrehung / deveran! h areket; dönme -zyllnder m Abzug m I. gidiş, hareket, çıkma 2. (e-r Summe)  H   dekont, (Neurit) an. silindir eksen; mihveri üstüvant; akson tarh, tenzil 3. (Rabatt) ıskonto, remiz 4. (vom Oehalt) tevkifat, katiyat, kesinti 5. typ.  nüsha, suret, kopya; Achs’futter n  dingil yatağı 2lal s. axial. -Igkeit / s.  Afialitat.  -nagel m  kavela Srecht eksenel, mihver! -sehere / tashih provası 6. mil.  çekilme, ricat, çıkış 7. (des Gemakas -stand m s.  Achsenabstand. -welie / dingil mili vvehrs) tetik 8. (Rauch?) delik, mahreç; çıkış yolu; baca •cht sekiz heute in ~ Tagen (od. heute über  ~ Tage) gelecek 9.  plıot.  kopya, reprodüksyon; ohne  ~ kesintisiz; nach ~ hafta bugün; heute vor  ~ Tagen bundan bir hafta evvel; der Unkosten H   masraf indirildikten sonra; in — bringen auf  ~ amvachsen sekizlemek; sekize baliğ olm. a) hesaptan indirmek b) hesaba katmamak Acht (I) / I. sekiz rakamı 2. Spk. sekizli abzügllch çıkarılmak üzere abzugs'fblıig indirilebilir Shaubc / ( am türk. Herd) davlum Acht (II)/(Bann) kanun dışı kıl(ın)ma; hariç ez memleket cezası; sınır dışı kılma; sürgün, nefi, te bit; aforozla(n)ma;  baz ?graben m 1. tahliye hendeği; lağım, mecra 2. (in e-r in dit  ~ erklâren; in ~ und Bann tun s. öehten Şaline) tava eielne / (am Geschütz) tetik ipi Srohr n nefeslik ?papier n  teksir kâğıdı °vorrlchtung  f mil.  tetik Acht (III) / (Aufmerksamkeit) dikkat, teyakkuz; et. aufltr  2 lassen bşe dikkat etmemek; bşi ihmal etm.; in  2 nehmen tertibatı çok dikkat etmek, çok iyi bakmak; ihtimam göstermek; ıbzupfen tutarak koparmak (çıkarmak, yolmak) abzwacken P  (j-m Geld) para sızdırmak, koparmak; sich sich in 2 nehmen  I. ihtiyatlı davranmak; ihtiyatkârlık etm. 2. (vor) çekinmek, sakınmak, korunmak; ihtiraz et. ~ k-ni bşden mahrum etm. (tevakki) etm. Abzwelg'dose f el. tevzi kutusu Sen tr. 1. ayırmak 2. (et. fiır sich) gizlice bşi kendi cebine indirmek; intr.  ayrılmak; acht- sekizinci; der -e Mai sekiz mayıs; am -en Mai: den -en sich ~ kollara, şubelere ayrılmak; çatallanmak -strom m  Mai   mayısın sekizinde (od.  sekizinci gününde); sekiz el. şube akımı -ung / 1. ayırma 2. ayrılma 3. el.  derivamayısta syon 4. (Gabelung) çatallanma; yol çatalı, yol ayrımı achtbâr I. (ehrenvvert) şayanı takdir; şerefdeğer; saygıya 5. (Zweigbahn) şube hattı -vrldersUnd m el.  paralel rezi lâyık 2. (geachtet) muhterem, muteber, sayın Achteck n geom.  sekizgen, müsemmen ?lg sekizköşe(-li) stans abzwfcken 1. kıskaç, kerpetenle ayırmak, kesmek 2.  fig. Achtel n I.  sekizde bir 2. mus. (a.  -note  f)   kroş, sekizlik, (j-m et.) para sızdırmak, koparmak çengelli -pausc f mus. sekizlik es abzwlngen (j-m et.) zorla elde etm.; zorla kabul ettirmek; aehten 1. (ehren) takdir, hürmet, itibar etm., saygı göster mek, değerlendirmek; hatırını saymak; adam yerine zorlayarak koparmak Acajoubaum m s.  Niertnbaum koymak 2. (sehâtzen) ehemmiyet, kıymet vermek 3. (Gea cappella mus. sırf ses için; enstrümansız; saz refakatinde setze) tanımak, riayet etm. 4. (für) telakki etm., saymak  olmaksızın 5. (auf) dikkat, itina etm.; bakmak 6. (gering) hor gör aehl ahi ha! vayl of! heyhat! hayfa(-ki)! eyvah! yazık! mek; auf J-s Worte ~ kulak vermek; bşi dinlemek;  für  ~  ja!   Ha evet! Evet öyle! Anlıyorum! ~ neinl  Yok nichls  ~ hiçe saymak; geaclılet   itibarlı; bellibaşlı; hatırı canım! öyle değil! Bilmiyorsun işte! ~ nur sol (nichtssayılır; sayın, muteber, ünlü; nicht mehr ~ sein  İtibarı sagendc Antwort) Bre, muhabbet olsun diye! ~ so?  Ya, kalmamak; nazardan düşmek öyle mi? ~ sol  Aha! Ha anlıyoruml Ya demek öyle! ~ lehten kanun dışı kılmak; aforozlamak; hakkında hariç ez so ein Jammer!  Vah vah çok yazık olmusl ~ und wch memleket cezasını ilân etm.; sınır dışı etm. geachtet  fr. schreien ahüvah etm.; —ıvasi Bah! Ne diyorsun! Bakındı kanı helâl hele! Adam sen de! — wie schbnl A, ne güzel! — isf ıtas Achtender rn sekiz budaklı beyik wirklich so  gelirsen? öyle oldu ha? ~ wo!  I. Hiç öyle aehtens sekizinci olarak; ea. saminen değil; F: aa(h) 2. Ne gezer! Hey gidi hey! Ne münasebet! achtenswert şayanı takdir (hürmet, ihtiram); saygıdeğer Yok canım! ~ willst du auch mitreden?  Haydi sen de! aehter naut.  art, arka; von ~ kommen  (Wind) pupadan ~ u-enn du wıi filesi,  U'as mir olles possiert isli  Sorma esmek; 2 m 1. (Sport) sekiz kürekli skif 2. (bel Fahrrad)  başımıza gelenleri! mit  9 und Krach güç belâ; borç harç sekiz rakamı şeklindeki kıvrıntı -aus naut.  tornistan. Achfimenlden  pl. (pers. Dynastie) Akamcneşler; Keyaniyan  Der Wind komini von reclıt ~ . naut.  Rüzgâr pupa esiyor. AchSne / bot. kapsık meyva; semeri fakir Sbahn / Rusdağı Sbrlse / naut.  pupa hava 24eck n  kıç Achat m akik; Süleyman taşı; Süleyman), agat -kugel / güverte -lastlg (Schiff, Flugzeug) kıçı fazla yüklü -lal  (Jr.  zum Glâtten von Papier) mühre sekiz çeşit(-li) 2plek / naut.  kuruz Sraum m naut. santaAehlileş n. pr. Aşil -ferse / fig. tırnak yeri; kan alacak da  barba OschltT n  geminin kıçı Ssltz m kıç oturağı Ostek m mar; bamteli; dit ~ Irefftn  yarasına dokunmak -sehne naut. krupl bağı 2wache / naut.  pupa nöbetçisi 2wlnd m / an. veteıi kâb; aşık kirişi naut.  pupa(-dan) rüzgâr  Achromafln rı biol. linin Sisch (Ünse) renksemez, akroma acht'fach; acht'fâltig I. sekiz kat (kerre, defa) 2. (Ausfertitik -opsle / renkkörlüğü; akromatopsi gung) sekiz nüsha olarak ?tii8ler m zo.  ahtapot Achs'abstand m tecim,  dingil aralığı -band n  araba takım »chtgeben I. (auf) bşe dikkat etm., göz kulak olm. 2. (daB  bağlantısı; (âuGeres) dış kundak bağlantısı -büchse / nicht..,) sakınmak 3. (aııfpassen) iyi bakmak, V: dingil kovanı; poyra -druck m  dingil basıncı (tazyiki) kitakse etm.  Er sollte au f das Gepûck  Eşyayı ona bek - t f l .  mihver, eksen 2. (am Wagcn) dingil 3. (Wcl!e) mil lettim. ~, dafi man nicht krank ıvird   hastalıktan sakın  per  ~ F   tekerlekli vasıta ile spez. trenle mak; ~, dafi e-m nichts Böses u/iderftihrt   ayaklarını Achsel / 1. omuz 2. koltuk; dit ~   (od. -n)  (od. mit der ~ taştan esirgemek  od. mit den -n) zucken omuz silkmek; et. auf dit leichte ~ acht'haben s. achtgeben. Habt achtI mit. (spez. Ost.)   Dikkat, nehmen işin alayında olm.; umursamamak; şakaya almak hazır ol! -los I. (sorglos) dikkatsiz, kayıtsız, itinasız, lâyaş yere yatmak; über dit  ~ ansehen fig.  hakir görmek; kayt 2. (unbekümmert) pervasız Sloslgkett / I. dikkat küçümsemek, turfalamak; -band n (an Kleidern) brötel, sizlik, lâkaytlık 2. pervasızlık -mallg sekiz defa yapılan

Achtung

-sam dikkatli, itinalı, uyanık 2samkelt / dikkat, itina, uyanıklık, takayyüt Sstundentag m sekiz saatlik çalışma günü -stündig sekiz saatlik -tttgig (bir)haftalık Achtung / I. (Aufmcrksamkeit) dikkat 2. (Anschcn) itibar, kıymet, değer 3. (vor j-m) takdir, hürmet 4. (vor et.) riayet 5. (Rcspekt) perva, ihtiram, saygı 6. (Ausruf) Dikkat! Varda! Destur! ~ trweistn  saygı göstermek; in der allgemeinen ~ sinken  itibardan düşmek; umumun teveccühünü kaybetmek; in j- s ~ sinken  b-nin gözün den düşmek; ~ Schleudergefahrl Kaygan! Dikkat, kayma tehlikesi var! sich ~ zu versehaffen wissen k-nisaydırmak; k-ni saydırmasını bilmek;  j- m die srhuldige ~ erweisen hatırını gözetmek; ~ haberi  (vor) b-nin karşısında hür met duymak; hürmetkâr davranmak; in hoher ~ slelıen (bei) b-nin nezdinde büyük itibara mazhar olm. 2gebietend empozan, heybetli, mehabetli, hürmetli; kendisine hürmet telkin eden; mütehakkim -s.erfolg m  manevi  başarı Ss.voll hürmetli, saygılı, hatırşinas; in -em Geden ken b-nin hatınsına hürmeten Achtung/ kanun dışı kılınma; aforozlanma acht'zehn onsekiz -zehnt- onsekizinci -zeller m Ut.  sekizli -zlg seksen 2zlger(ln /) m;  -zlgjahrig seksenlik -zlgstsekseninci Kchzen 1. ahlamak, uflamak, ohlamak; uf puf demek; po furdamak 2. (stöhnen) inlemek, sinlemek 3. (über) sızla mak, şikâyet etm.; ~ tınd stöhnen oflayıp poflamak; 2 ıı inilti -d iniltili; ~ ıınd stöhnend   ıkına sıkına; ıklıya sıklıya; inleye minleye Acker m  I. tarla 2. (FeldmaB) bir buçuk dönümlü arazi -bau m ziraat, tarım, haraset, feiâhat; ~ treiben çiftçilik etm., ziraat etm. -boden m  ziraate elverişli toprak; ekilebilir, tarımlık toprak -er m z.ı>a. çiftçi -feldsalat m bot. kuzu gevreği -flockenblume / bot.  mavi peygamberçiçeği -fuchsschwanz m bot. sıçankuyruğu -furehe / saban izi -gamander bot.  meşecik; yer çamı (od.  meşesi); kurt luca -gauchheil m bot.  farekulağı; sülük otu -hahnenfufl m bot.  adi düğünçiçeği -hornkraut n bot.  sıçankulağı;  beşparmak otu -hundskamllle / bol.  büyük papatya -kratzdlstel / bot. devedikeni -krume / tarımlık toprak -kuhkraut n bot.  inek sabunotu; Arap baklası -mausesehvvünzehen n bot. sıçankuyruğu -meler m bot. yapışkanotu; küçük inciçiçeği 2n I. çift sürmek, çiftçilik etm., ziraat etm., ekip biçmek; feiâhat etm. 2.  fig. F   durup dinlenmeden çalışıp çabalamak -land n s. -boden.  -rettlch m bot.  acırga; yaban! turp -rlttersporn m bot.  saray çiçeği -schachtelhaim m atkuyruğu; kırkkilit -seholle / kesek -senf m bot. yaban! hardal -skablose  f bot.  eşekku lağı -s.mann m s. -er. -trespe / bot. erişte -walze/ yuvak, loğ, rulo, sürgü; çiftçi cenderesi -winde / bot.  çitsarmaşığı, kahkahaçiçeği, uleyk; küçük boruçiçeği â conto mahsuben, alelhesap a. D. = auBer Dienst hizmet dışında; emekli ad absürdüm führen bşin manasızlığını (abesliğini, malayaniliğini, saçmalığını) ispat etm. ad açta leğen 1. dosyasına koymak; dosyalamak 2. fig.  bir meseleye kapanmış nazariyle bakmak adagio mus. ağır ağır; yavaşça; 2 n ağır hava Adam I. mV  2. (Bibel) Hazret! Âdem -s.apfel m an. tüffahı Adem; Adem elması; gırtlak kemiği -s.kinder  pl.  beniâdem, Âdem oğulları -s.kostüm n: im  ~ (Mann) çırıl çıplak; ~  Riese n. pr.: narlı ~  doğruca hesap edilirse Adansonie / bot. s.  Afjenbrotbaum Adapt'ation / 1. biol.  uyarlama, tetabuk 2. lit.  uyarlama, adaptasyon 2leren 1.  (anpassen) uydurmak 2. biol. uyarlamak; tetabuk ettirmek 3. lit. uyarlamak; adapta syon yapmak  adaquat mutabık, muadil, uygun; -er Kansalzusammenhang  jur.  uygun illiyet rabıtası ad calendas graecas s. Sanki Nimmerleinstag Add'enda pl. eklemeler Cieren I. meth. cemetmek, toplamak, yekûn etm.; kara cümleye vurmak 2. (hinzufügen) ilâve etm., eklemek -termaschlne / toplama (od.  hesap) maki nesi -Itlon / cemi, toplama; kara cümle -itlons.fehler m

18

 

adnomtnal

toplam yanlışı; cemi hatası -uktor m an.  yaklaştıncı (kas); adüktör  ade  poet.  Allaha ısmarladık ftzıv. güle güle; elveda;~ sagen elveda etm. Adebar n. pr. leylek  Adel m I. asalet, aristokrasi, kişizadelik, asilzadelik, zade gânlık, asillik, aksoyluk, soyluluk 2. (Vornehmheit) asil lik, necabet, şerafet, siyadet 3. (konkret) soylular takımı; asılzadegân, aristokratlar; ~ verleihen fig. asilleştirmek; 2|g 1. asalete, aristokrasiye mensup; aksoy, asaletli,  beyzade, asilzade 2. (vomehm) asil, soylu, kibar 2n 1. asalet payesini tevcih etm.; zadegân sınıfına ayırmak 2. fig. asilleştirmek -s.herrschaft / 1. aristokratlık, beyerki, zadegânlık 2. hist. feodalite, derebeylik -s.register n zade gân kütüğü -s.stand m zadegân sınıfı; asalet; in den ~ erheben s. adlin (I) Adenle / bot. adenya sarmaşığı Adenltis/ mei.  adenit; guddelerin iltihaplanması Adenom n med. guddelerin şişmesi Adept m  1. ilim veya mezhebin sırlarını iyi bilen; simyacı; altın yapıcı 2. onun müridi, şakirdi Ader / 1. (a. bot., geolj   damar 2. (Schlag2) atardamar, şiryan 3.  fig. huy, mizaç 4. (Begabung) istidat, kabiliyet;  zar ~ lassen  kan almak; hacamat etm.;  poetische ~ şairlik daman (od   kabiliyeti) -gcflecht n an. örgü, dafire -haut / (des Auges) damar kat 2lg damarlı -laf! m haca mat; kan alma (verme) Sdern damarlı yapmak; geadert   damarlı â deux mains mus. iki elle Adhâslon yapışına, iltisak, aderans, adhezyon -s.bahn / teehn. aderanslı demiryolu -s.kraft / yapışma kabiliyeti ad hoc sırf bu maksat için; ~  zurechtgemacht   uydurulmuş, uydurma Adiabat'e / teehn. adiyabat; adiyabatik eğri 2|sch adiyabatik  adieu Allaha ısmarladık ftzıv. güle güle; ~ sagen  elveda etm. ad intlnltum sonu olmayan; namütenahi; und so weiter  —  ve saire ve saire Adjektlv n gr. sıfat; abgeleitetes ~ kıyast (od. türemiş) sıfat; determinierendes —   belirtme sıfatı; interrogatives  ~ soru sıfatı 2isch tavsifi; -e Fügung  terkibi tavsifi; sıfat takımı (terkibi, tamlaması); ~ venvenden  sıfat olarak kullanmak  Adjunkt m köy muhtarının yardımcısı adjustieren I. (Qewichte, Maile) ayar etm. 2. (zurichten) doğrultmak, düzeltmek  Adjutant m mil. emir subayı; yaver; erster   —başyaver Adlatus m yardımcı Adler m I. zo. kartal 2. astr. Kartal, Ukap, Nesritair3. arma kartalı; mit -augen  kartal (şahin) gözlü -blick m fig.  kes kin bakış -bussard m  zo.  kızıl şahin -farn m bot.  kartallı eğreltiotu; kuzgun ekmeği; üfteri -fisch m  zo.  sarıağız  balığı; deniz güzeli -holz n  (Sandelholzart) kalembek; yalancı ödağacı; kartal ağacı -horst m kartal yuvası -nase / gagaburun, kargaburıın; kakma burun; mit  ~ doğan (od. kaval) burunlu -orden m: schıvarzer   ~ (PreuÛen) hist.  siyah kartal nişanı -rochen m zo.  folyabalığı; çoçona; deniz kartalı -steln m min. kartal taşı; tavşancıl taşı adlig s. adelig Administrat'ion / (e-r Zcitung) idarehane 2lv 1. idari 2. (zivit) mülki, sivil 3. (bürokratisclı) kırtasi; -e Einteilung (e-s Landes) mülki taksimat Admiral m amiral, koramiral -arzt m  hekim tuğamiral -Itat / 1. (Rang) amirallik 2. (konkret) amiraller-Itâts.Hagge / fors; die ~ setzen  fors çekmek; -Itâts.inseln  pl. n. pr. Amirotc adaları -Itats.karte / deniz haritası -oberstabsarzt m hekim koramiral -stab m deniz kurmayı -stabsarzt m hekim tümamiral ad multos annos (Glückvvunsch) nice senelere Adnex n med.  ek(-ler) adnomlnal gr.  bir isim yanında kullanılan (sıfat)

ad notam nehmcn

19

ad notam nehmen bşden malumat kaydetmek; bşi senet ittihaz etm. ad oculos demonstrleren göze çarpacek derecede göstermek Adonls I. (griech. Myth.) n. pr.  Adonis 2. m yakışıklı bir delikanlı -rös.chen n bot. avcıotu adopt'leren evlâtlığa kabul etm.; evlât edinmek; yakadan (od.  gömleğinden) geçirmek; tebenni etm. 21on / evlât edinme; tebenni Adoptlv'bruder m ahret kardeşi; kardeşlik -kind evlâtlık; manevî evlât; evlât edinilen -sehvvester / ahret kardeşi; kardeşlik -sohn m ahret evlâdı; oğulluk -tochter / evlât lık; ahret kızı; ahretlik -vater m babalık; ahret babası; manevi baba -venvandtschaft / evlât edinme mukavele sinden doğan hısımlık Adrenalin n biol.  adrenalin Adressant m (stil.)  mektubu yazan; mürsil, gönderen Adressat(ln f) m miirselünileyh; kendisine gönderilen; adres sahibi; alacak olan; alıcı; ~ unbekannt   mürseli meçhul;  zu eigenen Handen des -en  zata mahsustur AdreBbuch n adres rehberi Adress'e/ mektup üstü adres; per  ~ vasıtasiyle, delâletiyle; an die falsche ~ geraten ftg. yanlış kapıyı çalmak; mit unbekannter ~ verzogen  semti meçhule gitti; e-e ~ draufsehreiben adres koymak 2ieren 1. adres yazmak, koymak 2. (e-n Brief an j-n ~) mektubu b-nin adresine gönder mek Slert adresli; eın an mich -er Brief  adresime gelen bir mektup adrett güzel, şirin, yakışıklı; V': filir.te (gibi) Adrla f n. pr. Adriyatik (denizi) Adrlanopel n. pr.  Edirne Adrlatlsches Meer s.  Adria Adscharien n. pr.  (Kaukasus) Acaristan adsor'bieren soğrumsamak; adsorbe etm. Sptlon /soğrum sama, adsorpsyon A-Dur n mus.  la majör  ad valorem  H   (Zoll) kıymet üzerinden (gümrük resmi) Advent m Hazrcti Isa’nın doğumundan yani Noel'den önceki dört pazar günü Adventlvlaut m  phon. ses türemesi Adverb n gr. zarf, belirteç; modales ~  nitelik zarfı; niteleme  belirteci; temporales ~ zaman zarfı 2lal; 2iell zarf olarak e Bestimrnung zarf  adversativ karşıtlı, istidrakî 2satz m karşıtlı cümlecik; cümIci istidrakiyc Advokat m mst. pej. avukat; dava vekili Adynamie Jmed.   kuvvetsizlik, takatsizlik, adinami Aero'dynamlk /; Sdynamisclı aerodinamik -llth m va. meteortaşı; haceri semavi; aerolit -mechanlk; °mechanisch aeromekanik -ıneter n aerometre -phagie / med. yelyııtma Afîâre / mesele, iş, vaka, hadise; sich aus der  ~  ziehen yakasını kurtarmak (od. sıyırmak); işin içinden sıyrılmak; sich aus e-r mipiichen ~  ziehen  aradan sıvışmak; keçeyi (od.  pöstekisini) sudan çıkarma'.c; in e-e üble ~ geraten çamura bulaşmak  ÂtTchen n  küçük maymun; maymuncuk Alfe m 1.  zo.  maymun 2.  fig.  mukallit 3. Schi.  züppe, çıtkırıldım, zibidi 4. Sa.  arka çantası 5. (in Zss. a.) gülünç, çılgın; e-n -n haben F   çakırkeyf olm.; leh dachte mich lausl der ~ t F   Son derecede hayret ettim. Çok şaştım doğrusu/  Dıı blöder ~ dııl  Seni gidi bopstil seni! eingebitdetcr ~ züppe; V; abuzettinbey ;Dıı bist wohl vom tollen -n gebissen? Çıldırdın mı acaba? Aflekt m şiddetli ve ani heyecan 2lert 1. (unecht) cali, sahte, yapmacık, çalımlı 2. (kokett, geziert) işveli, nazlı 3. (formell, steif) tekelliiflü; -es Benehmen  işve; Slsch ling. teessürl, duyusal, afektif 2lv hissi, derunl, kalbi, duygusal, dokunaklı, tesirli -Ivltat /  psyeh.  teessüriyet, duygululuk Sffen 1. aldatmak 2. alay, istihza etm. affen'Shnllch; alten'artig maymun gibi; maymunu andıran; şebekvari, maymunsu Sbrotbaum m bot. maymun ekmeği ağacı; baobap ağacı Sgeslcht n maymun suratı Shitze / /•' cehennem sıcağı SJacke / a. fıg. maymun saltası SkaHg m

Agnat

maymunluk Skomödle  f: e-e wahre ~ aufführen  gülünç  bir suretle hareket et m.; Şilebe / çılgın sevda Smensch m  pitekantrop Splnscher m  (Hunderasse) küçük grifon Sschande / rezalet, kepazelik, skandal 2schwanz m 1. naut. maymun kuyruğu bastikası 2. Schi. budala, ahmak Stheater n. s. 9komödie.  2welbchen n dişi maymun Affldavlt n H   afidavit afflg F   yapmacık ve gülünç Âtfln / dişi maymun Aftinitdt / 1. ehem,  alâka, ilgi, afinite 2. (durch Heirat) dünürlük, sıhriyet Affirmat'lon / log.  olumlama, olumluluk, icap, teyit 2lv olumlu, müspet, tekidi âffisch maymun gibi Afflx n ling. ek (önek veya sonek) AfTodilI m bot. çirişotu Aflrikata /  phon. pf, tz gibi süreksiz sessizle sürekli sessizin  beraberliği; sürtünücü sessiz; sızıcı ünsüz AfTront m hakaret, istihza Afghan'e m; İn /; 2isch Afgan(-lı) -Istan n. pr.  Afganistan i tonds perdu H   hava parası olarak; zarar hanesine yazarak Afrika n. pr.  Afrika -ner(ln f) m; Snisch Afrikalı After m 1. an. anüs, şerç, makat 2. (in Zss. a.) a) sahte, cali  b) ikinci elden -beredsamkeit / sathi belâgat; papağanlık -bürge m jur.  kefile kefil -dlehter m şair taslağı (od. bozun tusu); müteşair -tlosse / an.  anüs yüzgeci; misbahı şerci -mlete / ikinci kira -mleter m ikinci elden kiracı; kiracı nın kiracısı -moos n bot. s.  Algen; -rede / iftira, bühtan -vreishelt / sahte bilgi; bilgiçlik âgadisch: 2e Inseln (westl. von Sizilien) n. pr. Egadi adaları AgSis / n.  pr. Ege âgiilsch Ege ile ilgili; 2«  Becken n. pr.  Ege havzası; -e Kuttur   Ege medeniyeti; 2es  Meer n. pr.  Adalardenizi; Ege denizi Aga Khan n. pr.  Ağa Han Agallochabaum m bot. s.  Adlerholz Agave / bot. sarı sabra benzer bir bitki; agav Agenda / muhtıra, ajanda, bloknot Agens n 1. clıem., phil. etken, müessir 2. amil, ajan Agent'(ln /) m 1. (Vertrcter) accnta 2. (Spitzcl) ajan, muhbir, jurnalci, hafiye, casus, V': ispiyon 3. (Vermittler) muameleci ~  provocateur  s.  Lockspitzel;  -en.wesen n  jurnalcilik, muhbirlik, casusluk -ur / acenta(-hk); ticari vekâlet -urmeldung / ajans Agglomerat n 1. karışık taş yığını; aglomtra, yığışım 2. phil. katışmaç Agglutln'ation / ling. aglütinasyon, bitişkenlik biol. a. biri kişine 2ierend ling.  iltisak!, ilhakl, iltisaktı, eklemeli,  bitişken Aggregat n  1. agrega, katışmaç 2. lechn.  grup 3. agr.  kom  bina -zustand m maddenin hali Aggression / tecavüz, taarruz, saldırış -s.plâne pl.  tecavüzkâr planlar -s.politik / istilâcılık; taarruz politikası aggresslv 1. tecavüzkâr, mütecaviz, mütaarrız, saldırgan 2. (barseh) dişli tırnaklı 3. (streitsüchtig) pençeli, sataş k a n ^ werden 1. saldırmak; mütecaviz olm. 2. (hânseln)  b-ne takılmak; -es Verhalten  saldırganlık, tccavüzkârlık Aggressor m miitaarrız, mütecaviz, taaruzcu, saldırgan Âglde / himaye agieren hareket etm.; . . . rolünü yapmak agil I. (behend) çevik, atik, çalâk 2. (geschickt) maharetli,  becerikli, hamarat 3. (aktlv) faal 2IUt / 1. çeviklik, atiklik, çalâklik 2. beceriklilik, maharet, hamaratlık 3. faaliyet Âglna n. pr. (griech. Insel) Egine; Golf votı ~  Egine körfezi Aglo n H  I. akçe farkı; acyo; sarrafiye 2. prim, ikramiye -tage / acyotaj 2tleren borsa oyunu oynamak Aglt'atlon / tahrik(-ât), kışkırtma, propaganda, bulandırıcılık -ator m tahrik(ât)çı, muharrik, müfsit, kışkırtıcı,  bulandırıcı, propagandacı 2atorisch: -e Tdtigkeit   tahrik(ât)çılık, bulandırıcılık; 2leren (für) 1. propaganda yapmak 2. (hetzen) tahrik etm., kışkırtmak Agnat m baba tarafından akraba

Agnosle

20

Agnosle /agnozi; fıkdanı marifeti hissiye; tanısızlık Agnost'iker m; Sisch agnostik, bilinemezci -izismus m agnostisizm, bilinemezcilik, lâedriye agnoszieren 1. (anerkennen), tanımak 2. (identifizieren) teşhis etm. Agnus Del rel.  (Allahın kuzusu) Hazreti Isa Agogik / mus. güdüm Agonie / can çekişme; haleti nezi; hali ihtizar; agoni Agoraphoble / meydan korkusu; agorafobi; havfı füshat AgralTe / 1. (Schmuck) agraf, toka, kopça, broş; ziynet iğnesi 2. med. s. Wundklammer  Agrar'bank / ziraat bankası -gesetze  pl.  zirai (tarımsal) kanunlar -kredlt m zirai kredi -land n I. çiftçi memleketi 2. ziraate elverişli toprak -produkte  pl. zirai müstahsalat; tarım ürünü -reform / ziraat ıslahatı, tarımsal reform -unternehmen n zirai işletme -verslcherung / zirai sigorta Agrement n pol. agreman; um ein ~ ansuchen istimzaç etm. Agr'lkultur / s.  Ackerbau.  -onom m  ziraat mütehassısı; tarım uzmanı Âgypt'en n.pr. Mısır -er(ln /) m; Sisch Mısırlı 9ische Augenkrankheil mtd.  trahom 2isehe Finsternis  zifirt karanlık; 2iseher Basar  (İstanbul) Mısır Çarşısı; -ologe m ejiptolog -ologle / ejiptoloji sologlsch ejiptolojik ahi  Int. ah! yal vayl bak! s.a. ach aha!  Int. 1. Şimdi anladım! 2. Hah! İşte! 3. Görüyorsun ya! Ahasver n.pr.  Serseri (od. Ezeli) Yahudi Ahle / biz, tığ, kaçaburuk Ahmings  pl. naul.  kana Ahn m dede, cet; (-tn pl.) atalar, eskiler, önceller, eslâf ahnd'en 1. (bestrafen) cezalandırmak 2. (râchen) öç (hınç, intikam) almak 2ung / 1. tecziye, mücazat 2. intikam 3.  jur.  takibat, (adil) kovuşturma Ahne / nine, cedde dhneln benzemek, andırmak, yaklaşmak, okşamak; bşden nişan vermek  ahnen I. içine doğmak; önceden hissetmek, sezmek 2. (vermuten) farz etmek; bşin farkında olm; sezin(lc)mek 3. (argwöhnen) şüphelenmek; Mir ahnt nichtsGutes. Bundan iyi bir şey tefeül etmiyorum, ohne es zu ~ bilmeden; leh habe es geahnt.  Bana malum oldu, nichls ahnend  s. ahnuneslos

Ahnen'paB m  tasdikli silsilename -reihe / silsilename; sil silemi ecdat); mil langer   ~ şecereli; -tafel / şecere, sil silename; hanedan listesi Ahn'frau s.  Ahne; -herr m s.  Ahn ilhnlich 1. benzer, benzeş, müşabih, mümasil; -vari 2. küfüv, akran; ~ sehen  I. benzemek, andırmak, bşden nişan vermek 2. mst.iron.  b-den başka şey beklenememek;  Das siehl dir  ~ / (a.iron.)  Tam tanıdığım adamsın! So ~ hat er sich ausgedrückt. Buna yakın bîr söz söyledi. wie in -en Fâllen emsali misillü;  Es gibi nichls 2es.  Bunun uyan yok (volkstüml.);und -es  ve buna benzer; 2keit /  benzerlik, benzeyiş, benzeşlik, müşabehet, mümaselet, afinite -keltssatz m math.  benzerlik teoremi; müşabehet davası 2keltsschluB m analojizm Ahnung / I. (Vor2) hissikablelvuku, teferrüç, sezgi, seziş 2. (geistige Vorstellung) fikir, tasavvur 3. (Argwohn) şüphe, kuşku, zan 4. (Kenntnis) bilgi, haber; keme - haben (von) 1. aklının kenarından bile geçmemek 2. zerre kadar (od. zerrece) haberi (bilgisi) olmamak; bşin tamamen cahili olm.; bAse ~   gönül darlığı Es.los I. her şeyden habersiz 2. (unerfahren) gözü kapalı -s.losigkeit / habersizlik, bil gisizlik  Ahorn m bol. akçaağaç; (rotblütigcr) kırmızı isfendan ağacı -gewBchse pl.bot. akçaağaçgiller Âhre/başak, sümbüle; -n ansetzen başak bağlamak (tutmak); -fi lesen  başak toplamak; -n.flsch m zo.  gümüşbalığı; aterina; çamuka balığı -n.lllle / kalp çirişotu Al n zo.  ay-ay Algrette / sorguç Aljublden  pl. hist.  Eyübller  Air n: sich ein ~ geben fig.  üst perdeden atıp tutmak; aza met satmak 

 

Aktenbündel

als; Als n mus.  la diyez Ajour'arbelt / gözeme, gözenek -fassung / ajur -stlckerei / ajur  AJowankümmel m  pharm.  (Hustenmittel) nahve; Mısır anasonu Akadem'le / akademi, bilimtay; encümeni daniş; ~ der  Schönen Künste  Güzel Sanatlar Akademisi; -lker(in /) m 1. (Mitglied e-r Akademie) akademi üyesi; akademisiyen, akademici 2. üniversite mezunu 21sch akademik, akademisel -e Laufbahıı akademik kariyer; -es Jahr   üni versite yılı; -es Viertel (tespit edilen saatten) bir çeyrek sonra Akala / (Baıımvvollart) akala Akalephen  pl.zo.  (Quallenart) deniz ısırganları; encüriyei  bahriye Akanthus m  (Bârenklau) bot.  ayı pençesi; dikensiz kenger otu; kenger yaprağı Akarinen pl. (Milben) zo. uyuz böcekleri; müvahidülcisim Akazle  f bot.  akasya; salkım (od.  ipek) ağacı; ipek gülü; gülibrişim Akelei / bol. hasekiküpesi Akklam'atlon / alkış 2leren alkışlamak Akkllmatls'atkın / yeni bir iklimle imtizaç; yeni bir muhite alışma 2leren: sich  ~ I. bir hava ile imtizaç etm.; yeni  bir muhite alışmak 2. yerlileşmek Akkolade / mus. kaş Akkomodatlon / (des Auges) uyum, akomodasyon, tetabuk, intibak  Akkord m I. mus. akor, düzen 2. (Stücklohn) akort 3. (Vcrgleich) uzlaşma; gebroehener ~ mus.  kırık düzen -arbeit/  parça hesabiyle iş; götürü iş -arbelter m akort işçisi ta şe  ron -lohn m götürü pazarlık; götürü ücret; akort parası Akkordeon n mus.  akordeon -spieler(in f) m  akordeoncu akkredlt'leren I. kredi vermek 2. (Diplomaten) salâhiyet vermek; tayin etm. 3. (Bank) havale etm.; -ierterGesandler  itimat mektubunu vermiş olan elçi2lvn l.(Beglaubigungsschreibcn) itimatname; itimat mektubu 2.  H  akreditif; itibar mektubu; beslâllgles (unbestâtigtes) ~  H  kabul edilmiş (edilmemiş) akreditif; unwiderrufliches ~  H   gayri kabili rücu akreditif  Akkumulator m  akümülatör; den ~ laden  akümülatörü doldurmak -anlage / akümülatör merkezi -en.g!as n akümülatör kavanozu -siiure /akü mü latör asidi akkumulleren akiimüle etm., toplamak akkurat 1. (P.)  itinalı, ihtimamlı, titiz 2.  Adv. noktası nok tasına; tastamamına 3. (genau) sıhhatli Akkusatlv m gr. -i hali; mefulünbih; aküzatif Akne / med. yüzde çıkan cerahatli sivilceler Akonit(-in) n med. akonitin Akontozahlung / akont, avans, taksit Akqulsition / elde etme; iktisap edinme; kazanç, kesp (kisip), edinti Akrible/ gayet büyük itina ve ihtimam; takayyüt, nıüdekkiklik, muhakkiklik, titizlik; sıhhat; inceden inceye (od. muşikâfane) tetkik  Akrobat'(in  f) m  cambaz, akrobat, perendebaz -en.tum n cambazlık, akrobasi 21sch akrobatik Akro'megalie f med. akromegali -nym n  müteaddit kelime lerin ilk harflerinden yapılan kelime; akronim (z.B. Agfa, Hapag usw.) -polis / n.pr.  Akropol -stlchon n mısraların ilk harflerinden manalı bir kelime çıkan manzume; muvaşşah, akrostiş, istihraç Akt m  1. (Handlung) fiil, amel, edim, akt 2. (Tat) hareket 3. (-bildnis) çıplak, nü 4. TA. fasıl, perde, bölüm 5. (Aktenstück) dosya 6. (Geschlechts2) mücamaa, cima; muamelei zevciye; TragAdie f in drei -en üç perdeli facia; -e / 1. dosya 2. (Schriftstück) tahrirat, yazı 3. (Unterlage) senet, vesika, belge 4. (-n pl.)   evrak, kâğıtlar; et.  zu den Akten leğen 1. klasöre geçirmek 2. s. ad ada leğen Akten'bündel n  dosya -deckel m  dosya gömleği (kabı) -hefter m klasör, musannif, sıralaç -mappe / cüzdan; evrak çantası; serviyet 2mSBIg kırtast -menseh m kalem efendisi; bürokrat -notlz/derkenar; geçici not -papier n

Aktle

21

 

alla*

takriri ik kâğıt -schrank m   1. dosya dolabı; (mit Rollver- Atand m  (Fisch)  zo.  sarıbalık; çopurina schluB) istorlu dosya dolabı 2. (m. Pappschubfâchern) Alant m bot.  andızotu kartoniye -tasche / s. -mappe;  -vorgang m antesedan Alarm m I. alarm, alert, sllâhbaşt; tehlike İşareti 2. (Beunruhigung) heyecan, telâş; ~ blasen (geben, sehlagen) •zeichen n  1. dosya işareti 2. (Tagebuchnummer) kayıt silâhbaşı borusu çalmak; stiller  ~ mil.  sessiz silâhbaşı numarası; sayı 3. (Abzeichnung) paraf, sah -bereitsehaft / alarm hazırlığı -glocke / tehlike çanı; ikaz Aktle / hisse senedi; aksiyon; Seme -n steigen. flg. O, şans zili 2leren I. tehlike İşareti vermek 2. flg. heyecanlandır yolundadır. Wie stehen die -n?  1. Aksiyonların fiyatı mak, endişelendirmek 3. (Polizei, Feuerwehr usw.) haber nedir? 2. fig. İşler nasıl gidiyor? -n.gesellschaft / anonim vermek ?lerend: -e Nachricht   telâş verici haber -pfeife / şirket -n.kapltal n  hissedarlar sermayesi -n.markt m tehlike (alarm) düdüğü -slgnal n  I. tehlike işareti 2. mil. esham piyasası -n.zeichnung / iştirak taahhüdü silâhbaşı işareti -vorrlchtung / 77». uyarı aracı -zustand m Aktln'iden  pl.chem. aktinit -le f zo. denizşakayığı -ographie / s.  Röntgenographie.  -olith m miri,  aktinolit -ometer n alarm, alert aktinometre -omyzin n med. aktinomisin Alauit(in /) m; 2isch rel.  Alevi Aktion / hareket, teşebbüs, fiil, amel, iş, faaliyet; in ~ İri Alaun m I. şap 2. (-stein) ahin; kantaşı; şap parçası 2(isler)en şaplamak -erde / I. alüminli toprak 2. alümin len harekete, faaliyete geçmek; e-e gerneinsame — startın yum 2ha!tlg şaplı -lösung / şap çözeltisi -sleder m  şapçı F   müşterek bir teşebbüse başlamak; -8r(ln /) m  hisse -siederel / şaphane -stelnbruch m şap madeni sahibi; hissedar, aksiyoner -s.art / ling.  fiilde hareket tarzı; görünüm; karmaşık fiil -s.berelch m hareket siası Alban'er(ln {) m  Arnavut; Şkipetar -er.hemd n  fistan, -s.radlus m  menzil; tesir (hareket) sahası -s.turbine  f  fıstanella -len n.pr. Arnavutluk; Şkipniya Sisch Arnavut aksiyon türbini -lsch(-e) n  (Sprache) Arnavutça aktlv 1. faal, aktif, gayretli, çalışkan, müteşebbis, hareketli Albatros m zo. albatros 2. pratik, ameli, fıilt; fiilen, etkin 3. mil.  muvazzaf; faalAlbedo / asfr. albedo; aklık (derecesi) hizmette 4. gr. etken, malum, aktif 5. (lebhaft) çakı gibi; albem (I) (Adj.) I. (dumm) ahmak, budala, bön, sersem, keskin, ruhlu 6. (einsatzbereit) militan 7. (offensiv) Fb. abes, aptal, ebleh 2. (lâppisch) sulu, cıvık 3. (fade) tuzsuz 4. (kindisch) çocuk gibi 5. (ungereimt) ipsiz sapsız; şarjh; -e Bestechung  rüşvet verme; -es Wahlrecht jur. seçme hakkı; ~ vorgehen  harekete geçmek; ~ sein 1. münasebetsiz 6. (Bemerkung) tadından yenmez; -e Oans ehem,  (bşe) etkimek 2. mil.   faal hizmette bulunmak 3. Schi.  aptal kaz; -es Gesehıvâtz  halt, yave; -es Lachen (Student) bir üniversite birliğinin üyesi olm.; sich vom -en sırıtkanlık; -er Mensch  dandini bebek; -es Benehmen  Leben zurückziehen  elini eteğini çekmek; S n gr.  malum kaşmerlik albern (II) (Verb)  çocuk gibi hareket etm. fiil; etken eylem; aktif 2a pl.; Sbestand m H  mevcudat ve 2heit / I. ahmaklık, budalalık, ineklik 2. (Geschvvâtz) matlubat; aktif -leren aktifleştirmek 2ismus m aktivizm, halt, herze, yave; saçma şey 3. münasebetsizlik etkincilik, fiiliye 2ist(ln f) m militan 2ltât/faaliyet, faili- Albln'lsmus m albinizm -o m akşar, çapar, albinos; (volksyet, etkinlik, gayret, aktivite, keskinlik, teşebbüs; ~ enltûml.a.): beyaz zenci  falten; ~ an den Tag leğen  faaliyet göstermek; aktifleş Alb'lt m min. albit -ugo / (weiBer Fleck der Augenhommek;  Manget an ~ teşebbüssüziük, cansızlık 2saldo m haut) misafir, sebel -um n  albüm -umen n biot.  besiörü, alacak bakiyesi süveyda -umin n albümin -umlnurie / med.  albümin Aktstudle / nü, çıplak  işeme; albüminüri Aktu'alitüt / günün davası (od.  meselesi), aktüalite, gün Âlchen n çomakkurt (Parasit) cellik 2ell şimdiki,halihazırdaki, aktüel,fiili, güncel; Adv. Alchlm'le / simya, alşimi -İst m simyager, simyacı, alşimist fiilen; -es Thema  aktüalite; ~ ıverden  aktüelleşmek; Aldebaran m astr.  Etdeberan; (Aynüssevir) aktüalite haline gelmek; günün meselesi haline gelmek; Aldehyd m ehem,  aldehit  Die Sache İst nicht mehr   ~. Arası soğudu. Modası geçmiş. aleatorisch: -er Vertragjur. baht veya tesadüfe bağlı muka Günün meselesi olmaktan çıktı. vele Akt'vorhang m Th.  ön perde -zeichnen n akademi Alemannen pl.  (Cermen kabilelerinden olan) Alemanlar Aküsprache / s. Abkürzungssprache Aleppo n.pr.  Halep -bartgras rı Halep dansı -beule / Halep Akust'ik/ akustik; Th.a. ses dağılımı 2lsch akustik, sem't, (od. Bağdat) çıbanı -klefer Jbot.  Halep çamı; Halep çam işitsel fıstık ağacı -raute / bot.  Halep sedefotu akut hâd, eveğen; in ein -es Stadium trelen hâd bir safhaya alert çevik, atik  girmek  Alexander n.pr.  İskender; ~ der Orofte  Büyük İskender; Akzclera'tion / 1. tezlik, hızlanma, tacil 2. med.  aksetera(Iskenderi Kebir; İskender Zülkarneyn) syon 2tiv ling.: -es Verb tezlik fiili (od. eylemi); fiili tacili Alexandr'ette n.pr.  I. (im Rbz. Hatay) İskenderun 2. (der (z. B. yapıvermek) Sandschak ~) Hatay -ia n.pr.  (in Agypten) İskenderiye Akzent m I. (Betonun?) vurgu2. (Aussprache)şive; telaffuz -iner m  1. (Versform) aleksandren 2. İskenderiyeli tarzı3. (Zeichen) aksan işareti; Er spricht mit arabisehem -inerklee m bot.  Mısır yoncası -upolis n.pr.  (im gricch. ~ . Şivesi Arabçaya çalıyor, logiseher —   anlatış (od. be Thrazien) Dedcağaç lirtme) vurgusu; rhythmischer   ~ taylan vurgusu; 2los Aletle / aleksi; okuma yitimi; zıyaı kıraat aksanstz, şivesiz 2uieren vurgu koymak; vurgulamak Alfagras n s.  Espartogras Sulerend:  Dichlung mit -em Versmap ling. taylanlı nazım; Alfenld n alfenit; Çin gümüşü 2ulert bariz, aksanlı Algebra / cebir; höhere  ~ yüksek cebir; (cebriâlâ) 21sch Akzept n H   1. senedin kabulü 2. kabul edilen senet; ein ~ cebri, cebirsel; -e Gleichung (Kurve)  cebir denklemi einhoten  senet kabul ettirmek 2abel kabul edilebilir -ant (eğrisi); -er Ausdruck   cebir ifadesi; cebirsel ifade; (ifadei m H  kabul eden 2ieren kabul etm. 2/erf werden (Entschulcebriye) digung) ele alınmak -kredit m  H   kabul kredisi -verwelge- Algen  pl.,bot. su (od.  deniz) yosunu; deniz otu; alklar, rung / senedin ademi kabulü üşniye akzessorisch fer’l, arızi; -e Rechte pl.jur.  fer’I haklar Alger'len n.pr.  Cezayir -ler(ln/) m; 2bch Cezayirli Akzlden's n  araz, ilinek, kip 2tell arazi, arızi, ilinekli; -es Algler (Stadt) n.pr.  Cezayir   Merkmal  kip -z.druck m hususi, harfleri ekseriyetle elle Algorithmus m math. harzemiye, algoritma; Horzumlu yolu dizilen, tesirli baskı Alhaglstrauch m bol. elhact Akilse / vasıtalı vergi; oktruva Alhambra {n.pr.   (Spanien) Elhamra i la ........... tarzında; d la bonheurt iron. Ne âlâ memleketi Alhldade / alidat, mastara â la carte alakart Ali n.pr.  Ali;  Ali Baba und die vierzig Rauber   Ali Baba ve Alabaster m  kaymaktaşı; mermer kaymağı; sumermeri; kırk haramiler  albatr  allaş namı diğer; değişik bir isimle

Allbi

22

Allbi n jur.  1. (cinayet yerinden cinayet zamanında) gay  bubet 2. ispatı gaybubet (od. gaybet); gaybet hali; alibi Allment'atlonspfllcht / nafaka mükellefiyeti (od. ödevi) -« pl. nafaka; ~  zahltn  nafaka vermek Alinea n satırbaşı allphatisch ehem,  şahmt; -e Reihe  yağ (od. açık zincir) serisi; şahmt (od. gayri devri) sınıf; -e Verbindungen pl. yağ asitleri; (hamızatı şahmiye) Allsmatazeen  pl., bol.  suokugiller; (riclülvezziye) Alizarin n  (Farbstoff) alizarin; kök boya; cehri Srot Türk (od.  Edirne) kırmızısı Alkali n  kalevi, alkali -lauge / kalevt çözeltisi -meter n alkalimetre; alkalölçer; mikyası kalevt 2sch kalevt, alkalik; ~ werden  kalevileşmek Alkalold n alkaloit; şibih kalevt Alkanna / bot. kına (ağacı) Atkazar m (in mehreren spanisehen Stadten) ıt.pr.  Elkasr Alkermes m kırmız macunu Alkohol m alkol, ispirto, küul; ~ zu sicil nehmen içki içmek (kullanmak); reiner   ~ saf ispirto; alkol absolü -aussehank m: mil ~  içkili (lokanda) Sfrel alkolsüz -gehalt m alkol miktarı; grado -gegner m içki düşmanı Shaltlg alkollü, ispirtolu -Iker m alkolik 2lsch alkolik, alkollü, küult, ispirtolu; -es Gelrdnk   (alkolik) içki -ismus m alkolizm; alkol düşkünlüğü -monopol n  müskirat inhi sarı (od. tekeli) -ometer n   alkolometre -schmuggler m alkol kaçakçısı -splegel m kandaki alkol miktarı -verbot n içki yasağı -verglftung / alkolden zehirlenme Alkoven m yatak köşesi, hücresi; alkov Alkyl n ehem, alkil ali- bütün, hep, cümle, kâffe, bilumum, mecmu, bilcümle; -e hepsi; -e beide her ikisi; -e drei Jahre her üç senede bir; 2 das hat er geleistel. Bu işleri hep o gördü, -e nur erdenklichen Anslrengungen maehen var kuvveti pazıya vermek; Sie gingen -e zusammen weg.  Toptan gittiler, -e Bücher   bütün kita plar; kitapların mecmuu; wir -e  hepimiz, cümlemiz; -eLeute  kamu âlem; cümle âlem; -e zusammen hep birden; lıep bir ağızla; -e Aelılungl  Allah AllahI Levhaşallah! -e nasenlang ikide bir;  Da hirt sich doeh -es auf! F   Bu kadarı da fazla I So m it wâre -es gutI   Buraya kadar her şey yolunda.  Das İst -esi Hepsi bu kadar! Wer  -es?  Kimler? -es zu seiner Zeitl  Her şey vaktinde gerek! Doğmadık oğlana don biçilmez. Spr.  Demir tavında, dil  ber çağında. Spr. mehr als -es andere  hepsinden ziyade; und was noch -es mehrl  var oğlu var! -es öder rıichtsl Ya hep ya hiç! Ya taht ya tahta!  Er packte -es zusammen und  schajfte es fort. Sandık sepet topladı götürdü, -es aufzdhlen sayıp dökmek; -es Gutel Hoşça kalın! Şen ve esen kalın!  Dieses Wort kann -es mögtiche bedeuten.  Bu söz çok su götürür.  Das ist -es, was ich fiir dich tun kann.  Ben şahımı  bu kadar severim, -es andere interessiert mieh nicht. Gerisi beni ilgilendirmez. Gerisi aydın havası.  Das ist 

die Wahrheit; -es übrige gehört in das Reieh der Fabel. Hakikat budur; gerisi masal, -es was reclıt isti F  İnsaf be more! Nereden nereye! -es absuchen delik deşik aramak; VVos soll -es zusammen kösten? Götürü pazar ne vereyim?  Das war nicht -es.  İş bu kadarla kalmadı, und w r noch -esi ve daha kimler! -e mrden F  bitmek, tükenmek;  Mein Geld ist -e. F   Param suyunu çekti.  Rabatt au f -e Waren Her nevi mallarda tenzilât.  Madchen für -es  her işe koşulan hizmetçi kız;  fiir -e Zeiten  ilelebet; in -er Elle çabuk çabuk; in -er (Herrgotts-)Frühe sabahleyin erken den; karga bok (od.euph.  nane; yemeden; -es in -em 1. (zusammengereehnet) topu 2. (als Ganzes betraehtet) umumiyet itibariyle; anhası minhası; cem’an yekûn; heyeti umumiyesi itibariyle 3. (in groBen Zügen) topluca 4. (schliefilich) en sonra; mit -er Kraft   var kuvvetiyle; ohne -en Zmifel   hiç şüphesiz; ünler -en Umstânden be hemehal; -e vom Jüngsten bis zum Altesten   küçüğünden tutunuz da en büyüğüne kadar; vor -em; vor -en Dingen her şeyden evvel; bilhassa, ezcümle, hele, hususiyle, özellikle; (zuallererst) ilkönce;  zu -em Unglück   bir de üstüne üstlük 

 

allerhand

Ali n kâinat, kozmos, âlem, evren allabendllch her akşam(-ki) Atlasch m  kümel likörü all'bekannt herkesçe malum; her yerde tanınmış -bellebt herkesçe sevilen; (mahbubu cihan) -dlewetl va. s. dieweil. -deutsch pancermanik -e Bewegung pancermanizm alledem: bei (od. trotz) ~   bütün bunlara rağmen Atlee/iki tarafı ağaçlı güzergâh; hıyaban Allegor'le / t. alegori, mecaz, timsal; istiarei temsiliye; Th. orıınlama 2. (Bild) alegori; timsali resim Slsch alegorik, mecazi, timsalt, oruniamalı alicin I. yalnız, münferit; tek başına; ayn 2. (jedoch) yal nız, fakat, ancak; şu kadar var kİ; ama, lâkin, mamafih 3. (einzig) yegâne, biricik, mücerret; einzig und ~ 1. sırf; ancak ve ancak 2. (aber) fakat; ~ sein (mit) başbaşa kal mak; sehon ~  bile;  Er steht ganz ~ . Kimsesi yok. Wer  ~ steht, bekommt den Teufel zum Geföhrten.  Yalnızların ar kadaşı şeytan olur. Spr. j-n ~ lassen  1. yalnız başına  bırakmak; tek koymak 2. (in Ruhe lassen) rahat bırak mak ;  Ein junges Madchen kann man nicht mit e-m jungen  Mann ~ lassen.  Ateşle barut bir arada olmaz. Spr. ~ übrigbleiben kuru başına kalmak leh bin ~ (d.h. ohne Begleitung) hierhergekommen. Buraya yalnız geldim, ganz ~ kendi kendine; kendi başına; hodbehot; et. nicht ~ bewâltigen können  yalnız baş edememek; Wohneıı Sie dört  ganz allein? Orada yalnız başınıza mı oturuyorsunuz? altes ~ maehen miissen  işi Allaha kalmak; nicht   ~ . . . sondern auch  yalnız değil, aynı zamanda da;  E r ~ macht  mehr Lârm als... O yalnız başına . . den fazla gürültü yapıyor  Alleln'besltz m tek başına malikiyet-betrlebm tekel, inhisar, monopol -handel m satış inhisarı -herrseher m  mutlak hükümdar; müstebit -he meha rt / mutlak hükümdarlık; saltçılık Slg 1. münhasır, yalnız 2. yegâne, tek, biricik,  bir tanecik -igkelt / (Gottes) vahdaniyet, vahidiyet, tek lik -müdehen n  her işe koşulan hizmetçi kız -schuldlge mlf: der  ~ bei dem Verbrechen  cinayetin tek suçlusu -seln n  yalnızlık, infirat Ssellgmachend: -e (katholisehe) Kirche  uhrevî saadet ve selâmet bahşeden yegâne kilise -stehen n  1. yalnızlık, kimsesizlik, bikeslik 2. (e-r Frau) erkeksizlik, kocasızlık, ersizlik 2stehend I. yoksul, kim sesiz, bikes, öksüz; yek at yek mızrak 2. (Frau) er(kck)siz, kocasız 3. (Mann) bekâr 4. (isoliert) tecrit olunan; izole 5. (Haus) yalnız 6. (ohne Protektor) sapsız balta -verkauf m satış inhisarı hakkı -vertreter m H   bir tica rethanenin yegane (tek) mümessili (od.  vekili) -vertretung / münhasır mümessillik; tek vekâlet -vertrieb m satış inhisarı allemal 1. (immer) her defa; daima 2. (auf jeden Fail) be hemehal; hal ne olursa olsun 3. (noch immer) hâlâ; sonra da; ein für  ~ ilk ve son (defa) olarak; ~ wenn  her ne zaman allenfalls 1. (höchstens) olsa olsa 2. (notfalls) lüzumu tak dirinde; icabı halinde 3. (vielleicht) belki allenthalben her yerde; dört bucakta aller'art her türlü, her çeşit -MuBerst- (Prcis) en son (fiyat) Allerbarmer m  (Gott) Rahmanı rahim (Errahmancrrahim) aller'best- en iyisi; en birinci; H   ekstra ekstra -dlngs t. (genauer gesagt) doğrusu 2. (dann ~ ) öyle ise 3. (ja) şüphe siz, evet 4. (freilich) vakıa 5. (jedoch) ve fakat -enden her yerde -erst- hepsinin iyisi, en birinci;  zu ~  ilk önce allerg s. allergisch. een n (mst. pl. Sene) med. alerjen 2le / med.  alerji 21ker m;  -Isch med. alerjik aller'hand 1. (verschiedenartig) çeşit çeşit; türlü türlü; muhtelif 2. (e-e Menge) birtakım (kimseler) 3. (Ausruf) a) çok şey! b) amma da küstahlık hat ~ Schneel F  Az  buz şey değil! 2helllgen n.pr. (Katoliklerde) Azizler Yor tusu -helllgst- rel.  kutsülakdes, haramülahram -höchstI. en yüksek 2. (ErlaB) iradei seniye; hattı hümayun -höchstens  Adv.  olsun olsun; olsa olsa -tel çeşit çeşit; türlü türlü; çeşitli; ~  Ausflüchte vorbringen  yetmiş iki dereden su getirmek 2lel m Leipziger ~   türlü güveç

Allermannsharnlsch

23

(havuç ve bezelye) -letzt- en son -llebst şipşirin; nur damlası; nur topu Allermannsharnlsch m hol. geyik sarmaşığı; yabani sarım sak  aller'melst-: dit -en Menschen  ekseri insanlar -melstens  Adv.  ekseriya; en ziyade -nHchst-: in -er Nahe  pek yakında; bu yakınlarda; burnunun dibinde; tırnağının dibinde; in -erZtit   nerede ise, handiyse; bir saat yakında Allernührer m (Gott) Rezzakı âlem aller'neu(e)st-: -e Mode en son çıkan moda; son yenilik -örten; -orts her yerde Sseelen n.pr. ölüler günü -selts her tarafa (tarafta, taraftan) -wirts her yerde 2welts.geslcht n F  adi (bayağı, sıradan) bir yüz 9welts.kerl m F  hezarfen; şeytan herif; yaman herif -wenlgst- en az -wenigstens  Adv.  hiç olmazsa; bari 2werteste m F hum. s. Gesap, Popo

allesamt hepsi birden; hep beraber Allesfresser m zo.  omnivor, hepçil (akiliilkül) allewtll; allezelt  Adv. daima; her zaman Allgegemvart / (Gottes) Allahın her yerde hazır ve nazır olması; heryerdelik  allgemeln 1. umumi, genel, kamu 2. (unbestimmt) gayri muayyen; kesin olmayan; belirsiz, müphem 3. (universal) külli, tümel; im -en  umumiyetle; umumiyet itibariyle; heyeti umumiyesi itibariyle; heyeti umumiyesiyle; genel likle; gam ~   umumi suretle; (sureti umumiyede); -e Wehrpflicht   genel askerlik mükellefiyeti; -es Aufgebot   (der  NVehrpflichtigen) mil.  nefiriâm; ~ üblich werden  teamül haline gelmek;  Er İst ~ geachtet und angesthen. Cümlenin mergup ve makbulü. Baş üzerinde yeri var. ~ auffallen herkesin gözüne batmak 2beünden n  (gesundheitliches) genel durum 2bildung/ umumi kültür 2gut n ortak mal; ~ uerden genelleşmek, umumileşmek 2helt / umumiyet, halk -verstândllch herkesin kolayca anlayacağı Allgewa!t / (Gottes) celâl, ceberut allgütlg (Gott) latif ve kerim olan Allah; kerimürrahim Allhellmlttel n her (od. yedi) derde deva; devayıkül Althelt/umumiyet; heyeti mecmua Alli'anz/ittifak, ittihat, ünyon 2lert müttefik, bağlaşık Alllgator m  zo.  aligator, kayman Alllteratlon / ling. aliterasyon; ses yinelemesi aH'jShrlIch her sene; senelik, senevi 2macht/ (Gottes) mut lak kudret -mâchtlg kadiri mutlak; her şeye kadir olan Allah; cebbar; (va.a.  cebbarülazim, celilülcebbar, ceb barülmutlak) -mühlleh I.  Adj.   tedrici 2.  Adv.  yavaş yavaş; tedricen, gittikçe, gitgide; zaman geçtikçe; azar azar; derece derece; kademe kademe; perde perde 2mendt / (baltalık gibi) komüne ait emval ve emlâk -monatllch her ay; ayda bir; aylık 2mutter / herkesin anast (yani tabiat) -nichtlich her gece(-ki) allochthon alokton, yabancı Allonge /  H   eklenti, alonj, ralonj Allopathle / alopati; tedavi bizzıt Allotrla n od.pl.  maskaralık, muziplik; ~ treiben  aykırı işlerle meşgul olm.; oyalanmak Allotrop'ie / ehem, alotropi 2isch alotropik all'stltlg I. her tarafta 2. üniversel, şamil 2stift m yağlı ka lem 2strom m el.: für   ~ hem doğru akım hem de alter natif akım için (kullanılır) -stündllch her saat; saatbesaat 2tag m 1. iş günü 2.  fig.  normal hayat -tSglIch I. hergün(-kü), gündelik, olağan 2. mst.pej.   müptezel, banal, renksiz, bayağı, harcıâlem, adi; ~ werden  gündeleşmek, nıüptezclleşmek 2tâgllchkelt / banalite, renksizlik, adi lik, müptezellik -tags  Adv.  iş günlerinde 2tag*.beschSftlgung / her günkü iş 2tags.kleldung / gündelik esvap 2tags.mensch m sıradan bir adam -umfassend her şeyi şamil; şümullü Allürc / atın yürüyüş tarzı -n  pl. pej.  (göze çarpan) hattıhareket; hareket tarzı; gidiş, tutum alluvlal alüvyonlu, lahkl, lığlı 2land ıı  alüvyon, lâhik, lığ 2stoffe  pl.  mevaddı lahkiye Alluv'lum n geol. holosen -lo n/ alüvyon, lahik, lığ allvcrzelhend (Gott) gaffar 

a lı

Allwegbahn / monoray allwlssen'd 1. her şeyi bilir; alimikül 2. (Gott) alîm 2he!t / (Gottes) ilmi ezelî; öncebilim allwöchentllch her hafta; haftalık allzu ziyadesiyle, fazlasiyle; 2 seharf macht sehartig. Spr. Keskin sirke kabına zarar. Spr. ~ grofie Höflichkeit   fartı nezaket;  Er besııcht uns nicht  ~ hûuflg.  O, bize çokluk gelmez, -mal hepsi bir arada -sehr pek ziyade, begayet, fazla; nicht   ~ o kadar değil -vlel s. -sehr. ~ ist ungesund. Spr. Her şeyin kesreti (od. çokluğu) bir zarar getirir. Çok arpa atı çatlatır. Spr. Alm / dağlık otlak; dağ merası; yayla(-k); yaylım yeri Alma mater  poet.  üniversite Almanach m almanak, yıllık, salname Almandln m min. almandin, seylantaşı, seylant Alm'gebiihr / yaylak hakkı; yaylakıye -hirt m yaylacı -(en)rausch m s.  Alpenrose Almoravviden  pl.  (maurisehe Dynastie) hist. Murabitln Almosen n sadaka; sadakai fıtır; fitre -steuer / (rituelle) zekât AImwlrtschaft / 1. yaylacılık 2. yaylada bulunan küçük lokanda Aloe / bot.  1. (eehte) sarısabır, ödağacı 2. (groBe) Süreyya -eztrakt m azvay -holz n kartal ağacı; kalembek; yalancı ödağacı alogisch iâmantıkl; mantıkdışı Alopezie / s.  Haarausfall Alp (I) /s.  Alm Alp (11) m kâbus, karabas(k)an; j-rn wie ein ~ au f der Seele Üsten  (od. liegen) üstüne ağırlık basmak Alpaka n I. (Lama) alpaka 2. (Neusilber) alpaka 3. (Stoff) şali al parl: ~ stehen başabaş olm. Alpdruck m  I. kâbus, karabas(k)an 2. fig. heyula, hortlak, ağırlık; ~ haben  üzerine kâbus çökmek; basırganmak,  basırgınmak; sich wie ein ~ leğen (auf) b-ni ağır basmak Alpdrücken n s.  Alpdruck  Alpen  pl. n.pr. Alplar; Alp dağları -braunelle / zo. Alp şar kıcı kuşu -dohle /  zo.  sarı gagalı dağ kargası -erle / bot. yeşil akçaağaç -flohkraut n bot. dağ pire otu -günsekraut n bot. gümüş sepet -gemswurz fbo t.  arnika kökü -glühen n dağların kızarması -krâhe /  zo.  kırmızı gagalı dağ kar gası -mohn m bot. akhaşhaş -rose / bot.  Alp gülü; ağu ağacı -salamander m zo. Alp semenderi -schneehuhn n zo. kar tavuğu -segler m zo.  yelyutan; beyaz karınlı sağan -seidclbast m bot.  dağ mazaryon ağacı -sinau m bot. gü müş aslan pençesi; gümüş otu -sockenblume / bol.  keşiş kaipağı -steinbock m zo.  Alp dağkeçisi -veilehen n bot. tavşankulağı; siklamen; buhurumeryem; domuz ekmeği (od.  soğanı); Macar şalgamı -vergiBmelnnlcht n bot. unutmabeni, kuşgözü Alpha'bet n I. alfabe, elifba 2. harfler 2betlsch alfabe sırasiyle; alfabetik; ~ ordnen; Vbetisieren alfabeye göre sırala mak -strahlen  pl.  alfa şuaları (od.  ışınları) alpin Alplara ait; alplı 2!smus m dağcılık, alpçıtık, alpinizm eist(ln/) m dağcı, alpçı, alpinist sistik /s . 2/smus Âlpler(ln /) m  I. alplı 2. yaylacı Alptraum m korkulu rüya Alraun m; -e/,- -wurzel/ bot. adam (od. insan) kökü; adamo tu; kankurutan; Abdüssclâm otu; hacılar otu als I. (temporal) vaktaki; olduğu zaman; iken, ki 2. (in der Eigenschaft) olarak, sıfatiyle 3. (genau wie) gibi, tıpkı 4. (statt) yerinde 5. (nach Komparativ) -den, -dan (büyük usw.) 6. s. als ob\ e-s Tages, ~ leh sehon lange marsehlert  war   . . . bir gün ki çok yürümüştüm . . .  Das Gesprach halle etwa fü n f Minuten gedauert, ~ ein Majör der Luftwaffe herzııtrat.  Konuşma beş dakika kadar uzamıştı ki  bir hava binbaşısı yaklaştı. ~ er sagte demekle, demesiyle; ~  Akt der Höflichkeit  nezaketen; Er sorgte für ihn, ~ wiire es sein eigenes Kind.  Ona evlâdı gibi baktı,  zu weit enl fernt sein, ~ da(S er es halle erreichen können eli yetişemeyecek kadar uzak bulunmak; ~ ob: ~ wenn sanki, güya; -miş gibi; ~ ob nichts geschehen wâre  bir şey yokmuş

Alıç

24

 

Altlmcter

nicht an.  Bu adam yaşlı göstermiyor, ein hohes ~ ergibt; ~ ob ich das getan hötte  güya bu işi ben yapmışım gibi; som hl . . . ~ auch  hem . . . ve hem de -bald derhal, reichen dünyaya kazık kakmak; ohne Rücksichl aufdas ~ hemen; der demez; ossaat -dann 1. ondan sonra 2. seli. yaşına başına bakmadan;  für sein ~ schon erstaunlich weit   büyümüş de küçülmüş; çokbilmiş; Bu yaşta bu akıl öyle ise Alse / (Fisch) tirsi balığı; mayıs balığı maşallahI in das gesetzte — kommen yaşını başını almak; als ich in deinem ~ war  ben senin kadarken; in meinem ~ also 1. va. (so) böylece 2. (zusammenfassend) hulâsa, yani 3. (das heifit) demek ki 4. (folglich) o halde; binaenaleyh; o  benim yaşımda; ben yaşta; im ~ ihtiyar yaşta;  Er İst im suretle ;~ se ı esi öyle olsun! ~ wie gesagl yani söylediğim ~ von siebzig Jahren verstorben. O, yetmiş yaşında olduğu gibi;  Na ~ t  Gördün mü? Şimdi anladın mı? İşte bak! halde ölmüştür. Sie İst noch im besten ~   (heiratsfâhiges alt I. eski, kadim, sabık, atik, köhne 2. (bejahrt) yaşlı, Mâdchen) Çengelde kokmuş eti yoktur, im gleichen ~ ihtiyar (müsin, pir, saldide), kocamış 3. (verblüht) kart; ıvie ich  benim yaşta olan; dem ~ nach  yaşça; e-e Frau, V:  tohumluk, kartaloz 4. (schal) taze olmayan; bayat 5. die dem ~ nach seine Mutter sein könnte  annesi yerinde (überholt) modası geçmiş 6. (gebraucht) (pek) kullanıl kadın; von mitllerem  ~ ortayaşlı; von gesetztem  ~ yaşlı mış 7. (bckannt) malum 8. (in Zss.)   a) (chemalig) sabık  başlı  b) hurada, pırpıt; cıcığı çıkmış; huradası çıkmış c) (seit üter 1. daha yaşlı, daha büyük 2. (reif) yaşını başını almış langem) eskiden beri 9. (unverândert) değişmemiş; eskisi 3. (ziemlich alt) yaşlıca; -er Bruder   ağabey; -e Schıvester  gibi; IVie ~ ist er?  Kaç yaşındadır? Yaşı kaç?  Er isi  bacı, abla;  Er isi zwei Jahre ~ als ich.  Benden iki yaş  zwamig Jahre  ~. Yirmi yaşındadır.  Das Kind ist noch  büyük. ~ und erfahrener sein  (als) b-den daha yaşlı ve kein Jahr  Çocuk daha yaşında değil. Çocuk (bir) tecrübesi bir gömlek daha fazla olm.; um ein Jahr  ~ ürer den bir yaşına daha girmek; die -en Kinder  büyük çocuk yaşına basmadı. Für wie ~ hallen Sie mich?  Yaşımı ne kadar (od. beni kaçlık od. beni kaç yaşında) tahmin eder lar  siniz? ~ werden  1. (P.) ihtiyarlamak V: morukla(ş)mak Alter'atlon / I. heyecan, telâş 2. med.  değişiklik 3. mus. 2. eskimek 3. bayatlamak;  Er isi siebzig Jahre ~ gewordeğişim, alterasyon 2ieren I. heyecanlandırmak; telâş den. Yetmişini buldu.  Man wird eben ~. Hayatı gidip ba vermek 2. mus.  değişimlemek; altere etm.; sich ~ heye yatı kalıyor, e-e -e Oeschiehte  eski hikâye; 5e Geschichte canlanmak, kızmak 2lert mus.  değişimli, altere; nicht  hisl. eski zamanlar tarihi; als -er Mann   ihtiyar yaşında; (mehr) ~ mus.  natürel  Er ist immer noch der   2e. Eskiden ne idiyse gene öyledir. altern intr.  yaşlanmak, ihtiyarlamak; saçı başı ağarmak; kocamak, kocala(s)mak, kartlanmak, kartlaşmak, eski dit -e Darne (im Ggs.  zur Tochter od. Schwicgertochter)  büyük hanım; meine -e Dame F   annem; -er Mann m mek; ~ lassen  kocatmak, eskitmek;  frıih ~ lassen ihtiyar adam; mein 2er Herr F   babam; -er Sünder  yıpratmak  kaşarlanmış suçlu; -er Kracher (Knabe, Kauz) V pimpon, Alternatlv'e / iki şık; (şıkkeyn); alternatif, muhayyerlik, moruk, pompuruk;  Er ist ein -er Freund von mir.  Bunca ihtiyar; vor e-r  ~ stehen  ortada kalmak -obllgatlon / jur. yıllık dostumdur.  Es ist alles beim -en gebüeben.  Hiç bir alternatif borç -satz m gr.  terdit cümlesi; çatallı (od. şey değişmemiştir. Eski hamam eski tas. der  2e Fritz ikircil) cümle Büyük Frederik; 2es Testament  Tevrat; Ahdiatik; ~ und  alters: von ~ her; seit   ~ eskiden (kadimden, öteden, kalugebrechlich ürerden  tiritleşmek; ~ und schwach  çökük;  belâdan) beri; von ~ her überkommen  babadan oğula; ~ und taperig werden  ak sakaldan yok sakala gelmek; eskiden kalma; vor   ~ eski zamanda das -t  Ro m Çezarlar R o m a s ı ;  Nur ein -er Freund İst  Alters'blödtlnn m med.  ateh, bunaklık -brand m med.  kan vertrauensnrürdig.  Eski dost düşman olmaz, yenisinden gren -ertchelnung / ihtiyarlık alâmeti -genosse m;  -geveta gelmez. Spr. -e Sachen ıvır zıvır; 2e VVe/f Eskidünya; nossln / yaştaş, akran, yaşıt, boydaş; ünler seinen -gein -en Zeiten  (Mârchenformel) evveli evveliyken; evvel nossen  emsali arasında -grenze / yaş haddi; tahdidi sin; die ~ erreichen  yaş haddini doldurmak -hellkunde/ med. zaman içinde; ~ und jung  büyüklü küçüklü; die Gerissenheit e-s -en Juden  yıllanmış Yahudi aklı; -e  Arbeit  geriyatri -heim n  kimsesizler (od.  bakım) yurdu; darüla (Kunstvverk) kârı kadim; gam   ~ epeski; -er  Bursche ceze -prâsldent m  reisülkudema, reisi sin; (yaş başkanı) -pyramide/ yaş piramidi -re nte/ emekli aylığı; emeklilik (Junge, Knabe); -es Mâdchen (Anreden) aziz dostum; et. ~ kaufen bşi ikinci elden satın atmak; s.a. die Stw. alter, 2schwach 1. eli ayağı tutmaz olmuş; takattan düşmüş; ditesi za'fı şeyhuhate müptelâ 2. (kindisch) bunak, matuh; ateh getirmiş 3. (gebrechlich) tirit gibi; sarsak sursak 4. (S.) Alt m mus. (kontr-)alto Altaif-gebirge n) m Altay dağları aşınmış, kağşamış -schwâche / 1. ihtiyarlık za’fı 2. (geialtailsch: -e Sprachgruppe  Altay kolu stige) bunaklık, ateh 3. (S.) kağşarlık -sichtlgkelt /  presbitlik; (meddi basarı şey hî )- st ute / yaş derecesi -unAllan m poet. balkon, şahnişin terschied m  yaş farkı -versleherung / ihtiyarlık sigortası Altar m 1. Hıristiyan kiliselerindeki masa2.(0pfer2)sunak; -versorgung /1 . (Pension) tek aüt maaşı 2. (Rente) emek  zum ~ führen  dini nikâhla evlenmek lilik; emekli aylığı 3. allg.  ihtiyarlara bakım -zâtine  pl. alt'backen bayat; — werden  bayatla(ş)mak -bekannt eski den beri tanınmış; maruf 2bau(-wohnung/) m 1919’dan  peynir dişleri -zulage / kıdem zammı evvel inşa edilen evdeki daire (Almanya’da) -bewâhrt Alter'tum n i. eski zamanlar; eskiçağ; antikite, ilkçağ; (kurunuula) 2. (heidnisches) a) kavmi devre b) (isi.) emektar; tecrübedide 2bundeskanzler m  sabık şansölye Cahiliye(t). -tümer pl.  asarıatika; antikiteler 2tüml!ch 1. (Almanya'da) Alte m lf   I. ihtiyar adam (kadın), V; moruk, pimpon, pom arkayik, atik; kârıkadim 2. modası geçmiş F   külüstür -tumstorseher m arkeolog -tums.kunde; -tums.wissen puruk Sch.  salatalık 2. (Direktör) şef, patron, müdür 3. V (Vater, Mutter) baba, anne;  pl.  anababa, ebeveyn; V: sehaft / arkeoloji moruk, kocakarı 4. F   (Ehemann, Ehefrau) koca; karı âltest- I. en yaşlı; en büyük 2. spez. mil.  kıdemli 3. ilkel; 5. m Ka. s.  Bube (3). die -n hist.  eskiler; der güle ~ baba seit -erZeit  kalubelâdan beri; der -e Sohn (en) büyük oğlu; ekber evlât 2enj-at m 1. ihtiyarlar heyeti 2. (Deutsch lık  land) Cumhurbaşkanının yardımına mahsus bir milletve alt'eingesessen eskiden beri yerleşmiş olan (aile)-elngewurzelt (Laster usw.) kökü hemen kurutulamayan Selsen n kili encümeni hurda demir 2en.tell n  (e-s Bauern) I. (Deutschland): alt'gedlent 1. uzun süre silâh altında hizmet etmiş (asker) 2. emektar 2griechlsch(-e) n eski Yunanca; Grekçe 2hândiaşe ve ibate hakkı 2. (Türkei): ölünceye kadar bakma ier m eskici, hırdavatçı -hergebracht eski, ananevi, akdi gelenekli; am Sen hângend   eski kafalı; eskiye bağlı; Alter n I. (Lebenszelt) yaş 2. (Greisen2) yaşlılık, ihtiyarlık, maziperest 2hochdeutsch(-e) n eski Almanca (ca. 800şeyhuhat 3. (Dienst2) kıdem 4. eskilik, çoktanlık; ~ 1100) 2horn n mus.  alto schützt vor Torheit nicht. Spr.  Akıl yaşta değil baştadır. Spr.; Leute unseres -s biz yaştakile r; Man sieht ilim sein ~ Altlmcter n met. irtifa ölçme aleti; altimetre

Altlat

25

 

Amputatlon

karıncayiyen; tamanuar -eler  pl.  karınca yumurtaları Altlst(-ln f) m mus.  altocu, altist (od.  krizalitleri) -tresser m  zo. s. -bâr.  -haufen m karınca alt'jüngferlich kocamış kız gibi 2kathollk m;  -kathollsch yuvası -Igtl m  pl. zo.  kanncayiyengiller -löwe m zo. Papa'nın şaşmazlığı prensibini tanımayan katolik -klug karınca aslanı -slure/karınca asidi; asit formik -splrltus  büyümüş de küçülmüş; çokbilmiş m aldehit formik -staat m karıncalar cemiyeti -vögel  pl. lltllch yaşı biraz ilerlemiş olan; yaşlıca; geçkin  zo.  karıncakuşugiller  Alt'materlal n hurda -melster m üstat 2modisch 1. modası geçmiş; demode; kârıkadim 2.  pej.  külüstür marka; Amellor'atlon / ıslah, ameliyorasyon 2leren ıslah etm.; ameilyorasyon yapmak  antedllüvyen 3. mel.  dervişmeşrep -papler n  eski kâğıt -partle/mus. s. Alt. Çpertlsch Pars, Parsuva -p«rsl»ch(-*) Amen rı âmin; zu allem ja und  2 sogen her şeye eyvallah demek.  Das İst so sicher   ıvır das ~ in der Kirche.  Bu, hiç n Pehlevt -phllologe m; -phllologln / klasik filolog -phlioşüphe götürmez, sein ~ zu et. geben F   bşi kabul etm.; bşe logle / klasik filoloji razı olm.; rtza göstermek; muvafakat etm. Altnıis'mus m diğerblnlik, diğerendişlik diğerkâmlık gayrendişlik, altrülzm, altrüistlik, özgecilik -t m; etisch diğer- Amerlcium n ehem,  amerikyum Amerigo Vespucci n. pr.  Amerik Vespüs  bin, diğerendiş, diğerkâm, gayrendiş, altrüist, özgeci Alt'slngerf-in/) m s.  Alllst(-in). -schlüsstl m mus. doanah- Amerika n. pr.  I. Amerika; Yenidünya 2. (USA) Amerika Birleşik Devletleri -ner(in/)m; 9nlseh Amerikalı, Ameritarı -tprachler-(lfi /) m s.  Altphilolog-e; -İn.  Ssprachllch ken. Amerikan; nach Snisehem Muster   alameriken SnlsleLatin ve Grek dillerine ait -stadt/ bir şehrin eski kısmı; ren amerikalılaştırmak; sich ~ ameri kaklaşmak -nlsmus eskişehir -ıtetnzeit / eski (od.  yontma) taş devri; paleom amerikanizm lltik çağ 2ıtelnzeitllch paleolitik -stlmme / s.  Alt.  -syrer m  Süryant -syrlsch(-e) n   Süryantce Stürklsch alaturka; Aml İ. (Abk.  /. Amerikaner) Amerikalı 2. F   Amerikan sigaraları -e Sillen und Oebrüuche  alaturkalık; -e Musik   alaturka musiki 2überllefert eskiden kalma Svlterisch 1.  pej. mo Amiant m min.  ipek (od. pamuk) taşı; amyant dası geçmiş; demode 2. (einfach) dervişmeşrep, babayani Amid n ehem, amit 3. (patriarehaliseh) patriarkal -waren pl. kullanılmış eşyaÂmfllan n. pr. (römiseher Kaiser) Emiliyen -warenhSndler m hurdacı, hırdavatçı, koltukçu, boz Amlnosâure/ ehem, amin asidi; aminoasit macı, eskici -wasser n  akmaz sular -weibcrgeschlchte  f  Amlranten n. pr. pl.  (nördl. von Madagaskar) Amirante adaları kocakarı masalı -welbergeschwStz n  kocakarı lakırdısı; tandırname -vrelbersommer m t. (Nachsommer) pastırma Amltose / bini,  amitoz Amme / I. sütana, sütanne, sütnine, sütne 2. (schwarzc) yazı 2. (Sommerfâden) şeytanörümceği Aluminlum n alüminyum -blech n alüminyum saçı -tolie / mamadadı -n.mârchcn n tilki masalı; kurtmasalı; tandır alüminyum varakı -oxyd n alümin name alveol'ar sinht Sar.laut m  phon. dişeti ünsüzü 2e / 1. dişyu- Ammer (1) /  zo. (kleinasiatisehe) külrengi yelve (-n  pl.) zo. yeivegiller  vası, sinh 2. (Lungenblâschen) petek, kesecik, alveol im »» an dem. ~   19.  Mal  19 mayıs'ta; 19 mayıs tarihinde Ammer (II)/bir nevi vişne  j-n ~  Arm fassen b-ni kolundan tutmak; ~  Rhein  Ren Ammon n. pr.  (altâgyptischer Gott) Amun nehri sahilinde; ~ beslen  en iyisi;  Er Ist  ~ Schreiben. Ammonlak n amonyak; nışadır ruhu 2allsch; 2haitlg Yazmak üzeredir. amonyaklı, nışadır! -han n pharm. uşak -pflanze / bol. Amaleklter m (Bibel) Amallka çadır uşağı Amaigam n  1. cıvalı maden halitası; malgama, amalgam Ammonlt m s.  Ammonshorn 2. (Spiegelbelag) sır 9leren amalgame etm. Ammonium n ehem, amonyum -chlorld n ehem. s. Salmiak. Amarant m bol. I. horozibiği; solmaz çiçek 2. (rauhhaariger) -karbonat n s.  Hirschhornsalz yabani pazı 3. (weiBer) kadife çiçeği -azeen  pl. bol. Ammonshorn n amonit horozibiğigiller, (lazebeliye) 2rot horozibiği kırmızısı Amnesle bellek yitimi; hafızasızlık; ademi hafıza; zıyaı Amareile / bir nevi vişne hafıza; amnezi Amaryllls fbot. amarilis; nergis zambağı; sarı nergis; güzel- Amncstle / af 2ren a ('etmek hatun çiçeği -gewichse  pl. bol.  nergisgiller, nerkisiye Amnloten  pl. zo.  amniyonlular Amateur m meraklı, hevesli, amatör, özenci, diletant -el- Amöbc / amip -n.ruhr / med.  amipli dizanteri gensehaft / amatörlük -film m  amatör filmi -spieler Th. Amok m: ~ laufen  babası tutmak özenci (od.  amatör) oyuncu a-Moll n mus.  la bemol Amaurose / med. s. schwarzer Slar  Amor n. pr.  Küpidon, Amor  Amazona: m n.  pr.  Amazon nehri amoral'lsch amoral, ahlâkdtşı, lâahlâkt, töredışı 2ismus rn Amazone / amazon -n.lllie / bol.  Amazon lâlesi -n.steln m amoralizm, lâahlâkiye, töredışçılık min. amazonit -n.tum n  amazonluk amorph ehem,  bişekil, şekilsiz, amorf Amber m  (esmer) amber 2duftend amberli -körbehen n bol. Amortls'atlon/sönüm,amortisman,itfa(-yı düyun)-atlons.sarı amber çiçeği; amberbuy tonds m;  -ations.kasse / amortisman sandığı 2leren Ambldextrie / ikiei yeteneği amorti (-ze) etm, ödemek, itfa etm., sönümlemek Ambition / 1. s.  Ehrgeiz 2. (Bestrebung) ceht ve gayret Amour'en  pl.  aşıktaşlıklar, kortalar 2ös -es Abenteuer   aşk Ambltus m mus. engenişlik; ses genişliği macerası AmboS m 1. örs 2. (kleinerer) sava 3. an.  (im Ohr) örs Ampel / I. asma lamba 2. (Btumenschale) asma çiçeklik kemiği; (azmi sindanp 4. (bei der Patrone) kapsülün dibi Ampere n el. amper -meter n ampermetre -ıtunde / amper-bahn/örsün önyüzü -horn n örs kulağı (od.  ucu) -stock saat -zahl / amperaj m örs kütüğü Ampfer m bol.  I. (Feld2) küçük kuzukulağı 2. (stumpfAmbra / s.  Amber   biâttriger) atkulağı mylh. Ambros'la /   ambrosya 2lsch 1. (himmiisch) semavi, Amphlble / ikiyaşayışlı hayvan; zülmaişeyn -n  pl. zo. İlâhi 2. (Götter) ölümsüz kılan kurbağagiller -n.fahneug rı amfibi ambul'ant seyyar, gezgin, gezici; -e Behandlung med.  ayak Amphlbol n s.  Hornblende, -le / stil,  iham, tevriye tedavisi; ayakta tedavi; -es Geverbe 1. gezgincilik 2.  pej. Amphltheater n  anfi(-teatr); basamaklı tiyatro fahişelik, orospuluk 2anz / I. mil.  seyyar hastane 2. Amphora / hlst.  amfor, kumkuma hasta otomobili; ambulans 3. ayak tedavisi için tesisat amphoter ehem,  amfoter -atorisch med. s. ambulant  Ampiltüde/genlik, vüsat Amelse  f zo.  1. karınca 2. (vvelBc) ağaç kemiren karınca; Ampulle / I. med.  ampul, flakon, tüp 2. an.  ampul, meçe» -n.îtânder m tüplük  termit, divik 3. (gefiügelte) atlıkarınca Amelsen  pl. zo.  karıncalar, (nemeliye) -bür m  zo.  (büyük) Amput'ation / med.  bir uzvun kesilmesi; katı uzuv; am-

Anııel

26

 pütasyon 2leren ameliyatla bir uzvu kesmek; ampütasyon yapmak  Amsel /  zo. karatavuk -teld n hist.  Kosova Amt n 1. (Aufgabe) vazife, İş 2. (Dienst) hizmet 3. (Stellung) memuriyet, mansıp, sandalye, orun, makam, mevki 4. (Dienststelle) ofis, daire, idare, kapı; devlet (od.  beylik) kapısı 6. (Ranın) büro, yazıhane, şube 6. Ttl. ayini ruhani 7. (Fernsprech2) telefon santralı; Auswdrtiges ~ (Deutschland) Dışişleri Bakanlığı; tin hohes ~ btkltıden  yüksek  bir mevki işgal etm.; sein ~ niederlegen istifasını vermek;  j- m tin ~ übertragen  b-ni bşle vazifelendirmek; Wtm Ooll tin  ~ gibi, dem gibi er auch den Verstand dozu. Mühür kimde ise, Süleyman odur. Spr. Das isi nicht meines -es. Bu, benim işim (od.  vazifem) değil,  j- m im ~ folgen halef selef olm.; von -s wegen  resmen, rc'sen;  zıı e-m hohen ~ aufsleigen sivrilmek; büyük bir makama yüksel mek  Âmtertausch m  becayiş, permütasyon amtleren memuriyet ifa etm.; vazife başında bulunmak amttlch resmf; Adv. resmen; -e Abferligung resmi muamele; -e Auslegungjur. teşrii tefsir; -er Börsenkurs borsa rayici; -e Liçuidation resmi tasfiye; -es Sehreiben tahrirat;  pl. a. resmi evrak  Amts’alter n  kıdem -anmaBung /  jur.  salâhiyet gasbı -antrltt m  vazifeye başlama -arzt m sağlık işleri müdürü -befugııls / vazife salâhiyeti -bereich; -bezirk m kaza dairesi -bezelehnung / unvan -blatt n resmi gazete -diener m i. hademe2. odacı 3. mübaşir -dlenerin/kadın hademe -eid m memuriyete giriş yemini -enthebung / memuriyet ten ihraç; mazuliyet -führung / idare -geheimnls n vazife (od. devlet) sırrı -gerleht n Sulh Mahkemesi -gerlchtsdlrektor m Sulh Mahkemesinin Müdürü -geschâft n  resmi iş;  pl. a. umur -gerlehtsrat m (Titel) Sulh Mahkemesi Müşa viri -gewait /yetke, otorite; resmi salâhiyet -kleldung/ resmi kıyafet; kisvet, rop, cübbe -mlene/ ağırbaşlı tavır; t- e  ~ aufsetzen amiriyet takınmak -mlBbrauch m salâhi yet tecavüzü; yolsuzluk; memuriyet ve mevki nüfuzunu suistimal -pfllchtverlctzung / hizmet kusuru -rlehter m Sulh Hâkimi -schlmmel m  fig.  kırtasiyecilik, bürokrasi -schrelber m zabıt kâtibi -siegel n resmi mühür -stellenInhaber m vazifesinde asil olarak (asaleten) çalışan -stil m kitabeti resmiye -stunden  pl. mesai saatleri -tracht / s. -kleidung. -übergabe / devir ve teslim -vervveser m  vekil -vorgSnger m selef, öncel -weg m silsilei meratip; merciler silsilesi -zeit  f: zur  ~ des Wali Soundso  falanca valinin gününde; -zlmmer n  büro, makam; kalem odası; yazı hane Amu Darja m n. pr. Amu Darya, (Ünımü Derya); Ceyhun nehri Amulett n  muska, hamail; (am Arm) pazubent, kolçak; (gegen den bösen Blick) nazarlık; nazar takımı; tin ~ trogen muska takmak  amüs7ant eğlendirici, eğlenceli, alaylı Sement n  eğlence -leren eğlendirmek; sielı  ~ I. eğlenmek; zevk etm. 2. (iiber) bşle alay etm.; zevklenmek; sich ~ wollen keyfine gidecek tarzda hareket etm. amusiteh güzel sanatlardan hiç anlamaz Amylase / med. diyastaz an 1. Prâp. a) (in der Nâhe von) -da, -de, yanında, yakının da, başında, üzerinde, sahilinde, kenarında b) (zu . . . hin) -e, -a; yanına, yakınına, başına, üstüne, sahiline, kenarına c) (beschâftigt) bşle meşgul d) (gerichtet) tevcih edilmiş e) (ungefâhr) takriben f) (infolge) -den, -dan; sebebiyle g) (hinsichtlich) bakımından; ce-, -ca 2. (anschalten, angeschaltet) açmak, açılmış 3. (angezogen) giyilmiş; von ... an  -den, -dan itibaren, başlayarak; ~ der Tür stehen  kapıda durmak; ~ die Tür gehen  kapıya gitmek; e-e Stadt  ~ der Donau  Tuna üstünde bir şehir; leh habe (od.hâtte) t-e Bitle ~ Sie.  Size bir ricam var.  Der Brief isi ~ Sie (gerichtet).  Mektup size aittir.  Die Sehuld litgf  ~  Ihnen.  Kabahat sizdedir (od.  sizindir). ~ die Arbeitl  İş başına! ~ die hundert   yüz kadar (od. raddelerinde); ~ e-r Krankheit sterbeıı  bir hastalıktan

anbahnen

ölmek; Es Jehlt ihm — Geld. Parasız. Paraca sıkıntısı var. sowett es — mir liegt   benim elimde oldukça; den Flup ~ verschiedenen Punkten überçueren  nehri muhtelif yer lerinden geçmek; ~ und Jür sich  haddizatında; esas itibariyle; zaten Anabaptİs'mus m hist. anabatizm, anabatistlik -t m anabat İst Anablose / biol.  yeniden dirilme Anachronls'mus m tarih aykırılığı; anakronizm Stlsch ana kronik  Anadlplose / rhet. iade; son-baş yinelemesi; zincirleme, tekrir Anagramm n  harflerin yer değişmesiyle yapılan bulmaca; anagram (z.B. Lampe: Palme) anihneln az çok benzetmek; aşağı yukarı uydurmak Anakarde / bot. s.  Nierenbaum Anakoluth n stil,  kovuşturmazlık; devrik tümce Anakonda / (Riesenschlange) anakonda AnakreonUker  pl.  eski Yunan şairi Anakreon tarzında şiir düzenler; anakreontikler Analept'lkum n; 2tsch med.  analeptik Analge'sle / med. analjezi; acı yitimi; ağrı duymama; (fık danı elem; zıyaı elem) -tlkum n; 2tlsch analj(ez)ik analog benzer, müşabih, analog, andıran, mümasil; ~ hier zu bu kıyas üzere 2le / benzerlik, benzetme, örnekseme, müşabehet, nispet, kıyas, analoji; Viele Wortformen beruhen auf ~.   Birçok kelime şekilleri kıyasla yapılmıştır. 2le.bildung / ling.  kıyas 2le.schhıB m log. temsil, andırış, andırma, analojizm 2on n benzer bir hal (od. şey) Analphabet'(ln /) m ümml; okuma yazma bilmez. Er İst  vollkommener ~ .   O, ümmldir. O kıpkızıl cahildir. Elifi görse mertek sanır, -en.tum n ümmilik; okuryazarlıktan mahrum oluş Analy'sator m phys. muhallil, analizleyen -se / tahlil, analiz, çözümleme 2s!eren tahlil (analiz) etm., analizlemek, çözümlemek -tlker m  analizci, tahlilci 2thch tahlilî, ana litik, çözümsel; -e Geometrie  tahlili hendese; analitik geometri; -es Theater   çözümsel tiyatro AnSm'le / med.  fakrüddem, kansızlık; kan sulanması; anemi 2)sch kansız, anemik Anamnese f med.  antesedan Ananas / bot.  ananas -erdbeere / bot.  ananas (od.  Frenk) çileği -gewSchse  pl. bot. ananasgiller, almasiye Anapâst m iki kısa ve bir uzun heceden mürekkep vezin Anaph'er; -ora / stil,  baş yinelemesi Anaptyze / ling.  bir seslinin iki sessiz arasında meydana çıkması (z.B. fünef: fünf); ses türemesi Anarch'ie f i .  anarşi, başsızlık, erksizlik, fevza 2. tezebzüp, karışıklık, kanunsuzluk 2lsch kanunsuz -ismus m anar şizm -lst(in f) m;  Sistisch anarşist -istentum rı anarşistlik Anarthrie / med. anartri; dil tutukluğu; (suubeti telaffuz) Anastaslus n. pr. (römiseher Kaiser) Anastaz anastatisch: -er Druck typ. sahife kalıplarının eski kitaplar dan yeniden dökülmesi Anüsthes'le / med.  anestezi; duyum yitimi; zıyaı (butlanı, iptali) his 2itren hissi iptal etm.; anestezi etm. 2lerend a.  bayıltıcı -İst m s.  Narkoseant  Anastlgmat m  phot.  anastigmat 2lsch anastigmatik Anastomose / 1. med.  tefemmüm 2. biol.  ağızlaşma, mufagama Anatas n min.  anatas Anathema n rel.  aforoz 2tisleren aforozlamak anatmen nefesle dokundurmak  Anatol'len n. pr.  Anadolu -ler(ln  f) m;  2isch Anadollu, Anadolulu; Anatolische Nachrichtenagentur n. pr. Anadolu Ajansı; anatolisehes Ufer  Anadolu yakası Anatom m teşrihçi, anatom -ie / 1. teşrih (ilmi); anatomi; yapı bilimi 2. (-saal) anatomi Anatozlsmus m  faize faiz yürütülmesi; faizi mürekkep usulünün tatbiki anbacken I. fırında hafifçe pişirmek, kızartmak 2. (ankle ben) intr. ir. yapış(tır)mak  anbahnen tr. 1. yol açmak 2. fig. yol göstermek, hazırlamak; sich ~ yavaş yavaş başlamak, inkişaf etm.

anbândeln

27

anbândeln (mit) 1. kur yapmak, flört etm. 2. (Streit suchen) takılmak; kavga aramak; V; karga taşlamak Anbau m 1. agr. ziraat, tarım, zeriyat, yetiştirme, ekim 2. arch. mülhak bina; ilâve, ek inşaat 2en 1. agr. ziraat etm., yetiştirmek 2. arch.  bina (od. kanat) eklemek; angebaut  I. mezru, ekili 2. eklenmiş SfKhig agr. ziraate elverişli -flüche / agr.  işlenebilir toprak sathı, miktarı -möbel  pl.  eklen mesiyle yine bir tüm teşkil eden mobilya anbetehlen 1. sarahaten emretmek 2. (anvcrtrauen) emanet  bırakmak 3. (empfehlen) tavsiye etm. Anbcginn m başlangıç anbehalten (Kleidungsstücke) üstünden çıkarmamak anbel ilişik olarak; leffen, melfufen, merbutan anbelBen 1. (Fische) oltaya vurmak (od.  takılmak); baş vurmak; iğneye tutulmak 2.  fig.  yemlenmek, yakalan mak, takılmak 3. yemeğe başlamak; dişlemek; nicht  reeht ~ m lltn F   ağır davranmak;  zum 2 sclıön  ısırılasıya (od. ıstrılacak kadar) güzel; şeker gibi; Lokman hekimin ye dediği; afet •nbelangen taalluk etm.; was mich anbelangt   bana gelince (od.  kalırsa); bence anbellen 1. karşısına havlamak 2.  fig.  tekdir etm., b-ne çıkışmak  anbequemen: sı'cft ~ ister istemez uymak anberaumen (Zeitpunkt) tespit, tayin etm. anbet'en tap(ın)mak, perestiş (ibadet, taabbüt) etm. 2er m ölesiye tapan; perestişkâr  Anbetracht: in ~   (m.Gen. ocf.daB) hasebiyle, dolaytsiyle, haysiyetiyle; madem ki; hazır (am Satzanfang); in ~ d ieser Katastrophe bu felâket karşısında anbetreffen s. anbelangen anbetteln (j- n um et.) b-den bşi dilenmek; b-n e el açmak Anbetung / I. tapınç, tapınış, perestiş, ibadet, taabbü t 2. (Prosternation) secde 2s.würdig perestişe değer anbiedern: sich  —> b-n e sokulmak; girginlik (od.  cerbeze) etm.; lâubalileşmek; sich -d   sokulgan, girgin, cerbezeli, lâubali anbleten (j-m et.) 1. (vorsehlagen) teklif etm. 2. (darreichen) takdim etm., sunmak 3. (bedrohen) bşle tehdit etm.; dem Gast Obst   ~ misafire meyva çıkarmak;  Darf ich Ihnen e-e  Zigarette ~ ?   Bir sigara takdim edebilir miyim? sich ~ (als) hizmetini arz etm. anblnden I. (festbinden) bağlamak, çakmak 2. (m. j-m) a)  b-le dalaşmağa vesile aramak b) seli, flört etm., kur yap mak; mil wem man besser nicht anbindel tekin değil; s.a.

angfimndtn

anblalfen F  s. anbellen anblasen I. (Feuer) ateşi üflemek; yellemek 2. (Hochofen) yakmak 3. (Jagd) avın başlangıcını bildirmek 4. (M.i.) çalmağa başlamak 5. (P.)   üfürmek, nefeslemek 6. F  azarlamak, çıkışmak, hortzort etm. anblecken (Hund) diş gıcırdatmak Anblick m I. görüş, nazar, bakış 2. (Bild) manzara, görü nüş, temaşa, nezaret, çehre; beim ersleıı ~   ilk bakışta; vehlei ulada; bei diesem ~ bunu görürken 2en bakmak, atfı nazar etm. anbllnzeln gözle işaret ederek bakmak anblitzen I. (hiddetle veya gülümseyerek) bakmak 2. phol. fleş yapmak  anbohren I. burgu ile delmeğe başlamak 2. delik açmak;  burgulamak 3. F   b-ni iskandil etm. 4. F   b-den ödünç  para istemek; para sızdırmağa çalışmak 5. (Bcrgbau) sondaj esnasında bşi rast getirmek anbrassen (Rahen) naul.  brasa etm. anbraten (Fleisch) hafifçe kızartmak anbrausen: angebraust kommen  hızla gelmek anbreehen  İr. I. bir parçasını kırmak, koparmak 2. (Pakkung) açmak 3. (Vorrat) harcamağa başlamak; intr. 1. (Tag) ortalık ağarmak (od.  açılmak); sabah olm., gün doğmak 2. (Zeit) başlamak, çökmek 3. (Nacht) karanlık  basmak; gece olm. 4. (Jüngstcr Tag) kıyamet günü çat mak; kıyamet kopmak; Der  Morgen brichl an.  Horoz ötüyor, s. a. angebroehen

 

indern

anbrennen intr.  1. ateş almak; tutuşmak 2. (Essen) dibi tutmak; yanmak; tr.  1. ateş vermek; tutuşturmak 2. (Zigarette) yakmak 3. (Zündschnur) fitillemek; das  Essen ~ tassen yemeği yakmak; s.a. angebrannt  anbrlngen 1. (herbeisehaffen) sürükleyerek getirmek 2. (Geld) sarf etm., harcamak 3. (befestigen) takmak, yer leştirmek, geçirmek, koymak, yapıştırmak 4. (Kleidungs stücke, Schuhe) F   giymek 5. (auflegen) yakmak 6. (verâuBern) elden çıkarmak; satmak 7. (Tochter) evlendir mek; F   yamamak 8. (âuBern) söylemek, sunmak 9. (bei Gericht) dava ikame etm; mahkemeye vermek 10. (ein Wort) bir kelimeyi ortaya atmak; s.a. angebracht  Anbruch m 1. seli,  ilk kesilmiş parça 2. (des Tages) fecir, şafak, gündoğuşu 3. (der Nacht) karanlık basması; gece oluşu 4. allg.  (Beglnn) başlangıç anbrüllen 1. (Tiere) kükremek 2. (Menschcn) bağırmak, haykırmak  anbrummen (P.)   homurdanarak çıkışmak anbrüten kuluçkaya yatmağa başlamak anbumsen F   bir yere çarpmak; Ch.  (gehörig) model değiş tirmek  Anchovls s. Anschovis Anciennit&t /kıdemlilik  Andacht / I. (kurzer Oottesdienst) kısa bir ayini ruhani 2. (seelisehe Versenkung) bâtın! dalgınlık 3. (Gebet) ibadet, dua, namaz; seine ~ hallen (od. verrichten)  ibadet (dua) etm.; namaz kılmak  andâchtlg 1. tahayyülâta varmış (od.  dalmış); haleti istiğrakta; vecde müstağrak; huşu içinde; takva ile 2. fig. dikkatli Andachtsbild n spez. tasviri Meryem Andalus'len n.pr.  Endülüs -ler(ln f) m;  îlsch Endülüslü Andamanen  pl. n.p r.   (İm Golf von Bengalen) Andaman adaları andampten 1. (Schiff, Zug) buhar çıkararak gelmek 2. (P.): F angedampfl kommen hiddet içinde yaklaşmak andante mus.  adım adım; aheste, andante 2 n mus.  ağır hava andauern sürmek; sürüp gitmek; sürgit olm.; devam (te madi) etm. -d 1. sürekli, devamlı, mütemadi 2.  phvs. bes lenen, sönümsüz 3.  Adv.  mütemadiyen, biteviye; bir düziye; boyuna, durmadan Anden  pl. n.pr.   And dağları; Andlar -wachspa!me  f bot. mum ağacı Andenken n  1. (Gedenken) hatır(-a), yâd 2. (Gcgenstand) hatıra(-lık), yadigâr, suvenir;  zum ~   (an) bşln hatırası için; j- s  ~ ehren hatırasını tebcil etm. ander- l. başka, diğer, öteki, sair, gayrı, öbür, yad 2. (verschieden) değişik, muhtelif, seçik, farklı; das -e Fiufiufer  ırmağın öte yakası; Tu, was die -en auch tunI   Elin geçtiği köprüden sen de geçi  Das isi etwas -es.  Bu, ayrı bir mesele. (volkstüml.):   O, gayrı iştir, -en Sinnes werden fikrini değiştirmek; ein ganz -es Bild erılwerfen çok farklı  bir tablo çizmek; ein -er als ich benden başka biri; am -en Tag  ertesi gün; in -er Form  diğer bir şekilde; mil -en Wörten  tabiri diğerle;  Mit -en lVorten: Sie wollen alsa nicht kommen.  Demek siz gelmeyeceksiniz, eine Dummheit über die -e maehen  budalalık üstüne budalalık yap mak; einer um den -en birbirini takiben; sıra ile;  Es vergeht ein Jahr um das -e.  Yıllar birbirini kovalıyor, einen Tag um den -en 1. gün aşırı; iki günde bir 2. (tâglich) her gün; ünler -em Namen  değişik bir isimle; namı diğer; ünler -em  bu cümleden olarak; bu meyanda; ezcümle; vor allem -en en başta; s. a. anders ander(e)nfalls yoksa; aksi takdirde; Kriegst du es, dann gutI  ~ kommsl du wieder hierherl Verdiler ne âlâ, yok ver mediler döner gelirsin. ander(er)selts diğer taraftan (od.  cihetten) ttndern tr.  I. değiştirmek, başkalaştırmak 2. (teilvveise) tadil etm. 3.  pej.  tahrif etm.; sich ~ değişmek, tebeddül etm.; sich völlig  ~ benliğinden çıkmak;  Das İst nicht zu  Daran lâfil sich nlehts ~ . İşte böyle; buna çare yok. Av avlanmış, tav tavlanmış, deli kız evlenmiş. Olan oldu,

inden

28

torba doldu.  Die Zti tın ~ sich.  Oün güne uymaz.  Es hal sieh mancherlei geandert.  Eski çamlar bardak oldu.  Hat  sich am Programm etwas geandert?  Programda bir deği şiklik var mı? andert başka suretle; başka türlü, başkaca; jemand  ~ diğer  biri;  Dos klrıncn Sie jemand  ~ erzâhlenl  1. Başka kapıya müracaat! 2. (vveismachen) Külâhıma anlatın! Yuttur maca yokl nitmand — benötigen gayre (od. ahare) muhtaç olmamak; sich ~ besinnen  fikrini değiştirmek; caymak;  Er tul es nun einmal nicht   ~. Başka türlü yapamaz. İVos aber, wtnn die Sache ~ ausgehl?  Ya, tahminin kof çı karsa? Wie klnnie es ~ sein? öyle ya!  Er İsi ~ ats sonst. Halinde bir hoşluk var. Wlr können so sein, aber (wenn es darauf ankommt) auch ~ .   Helva demesini de biliriz, halva demesini de. ~werden   tahavvül etm., hallenmek; nicht ~ können ( als) (yapmaktan) başka bir şey yapama mak; darda (od. çaresiz) kalmak;  Er isi ganz ~ als ich. Benden çok farklıdır, -artlg değişik, ayrı Sırtlgkelt / değişiklik, ayrılık -denkend başka fikir sahibi; muhalif -farblg başka bir renkte -gllublg başka dinden -herum I. aksi istikamete 2. başka türlü -wle başka suretle -wo  başka yerde -wohln başka yere; ~ gehen  gözden uzak laşmak  ınderthalb bir buçuk  Anderung / değişiklik, tadil, tebdil, tebeddül -».antrag; -s.vorsehlag m  pari.  tadil teklifi ander'wirtlg başka yerde bulunan -würts  Adv.  başka yere (yerde) -weltlg başka tarafta (taraftan); sair suretle; bis au f -e Vcrfügııng  yeni bir emre intizaren; iş’arı ahire kadar  Andesi'n m min. andezin -t m min.  andezit; Ankara taşı; •ndeut'en 1. (durch Zeichen) işaretle anlatmak, göstermek 2. (zu verstehen geben) ima (kinaye) etm.; sezdirmek, çıtlatmak 3. (flüchtig) resimle hafifçe göstermek -end: nur   ~ üstü kapalı (od. örtülü) 2ung f  1. gösterme, işaret 2. ima, kinaye; -en maehen  imada bulunmak; versleekte -en maehen gıdıklamak;  Er hat sich mir gegenûber nur in -en ergangen.  Benimle pek imalı konuştu, sich in -en ergehen  tevriyell konuşmak; ağızda laf çiğnemek; lafı ağızda sakız yapmak -ungs.weise ima yoliyle;  Er hal mir die Sache ~ geschltdert.  Meseleyi bana zımnen an lattı. andlehten 1. üzerine bir şiir yazmak 2. (fâlschlich) haksız yere b-ne suç (kusur, kabahat) isnat etm., yüklemek 3. (Gutes) atfetmek, uydurmak anillcken (Suppe usw.) un katarak koyulaştırmak andlenen (Waren)  H   teslim etm., getirmek, götürmek andlrken (Baum e-s Schratsegels) naul. kargacunda etm. andonnern I. yüzüne haykırmak 2. angedonnert kommen (Zug, Flugzeug) gürleyerek yaklaşmak 3. wlt angedonnert  daslehen  afal afal bakarak donup kalmak Andom m bot. köpekayası; it sineği; beyaz farasyon Andorra n.pr. (Fürstentum) Andor prensliği Andrang m I. (Menschenmenge) kalabalık, izdiham, teha cüm, tıkışıklık, yığılışma, cemmigafir 2. (Blut2) kan hücumu; ihtikan; terakümü dem, hücumu dem andrüngen tehacüm etm., sıkıştırmak Andreaskreuz n (Orden) Sen Andre haçı (nişanı) andreh'en I. çevirmek, döndürmek 2. (Licht) yakmak 3. (Gas, VVasserhahn) açmak 4. (Motor) harekete getirmek 5. (Schraube) sıkıştırmak 6. (j-m et.) F   yamamak; kargayı bülbül diye satmak; V:  çakmak Skurbel / çevirme kolu; hareket manivelası andrlngen s. andrüngen androgyn hünsa, erselik androhen (j-m et.) b-ni bşle tehdit etm. Andromache n.pr. Andromak Andromeda n.pr.  Andromed  andrücken sık(ıştır)mak; sich ~   okşayarak yaklaşmak; sokulmak  anecken 1. bir yere çarpmak 2. fig. (AııstoB erregen) dargın lığa sebep olm.; zülfüyare dokunmak anelfern canlandırmak, teşvik etm.

 

Antıll

anelgnen: sich et. ~ 1. k-ne (od. üstüne) mal etm.; kabullen mek; üstüne oturmak (od. yatmak); gaspetmek, benim semek; ilhak (temellük) etm., yutmak, tesahup etm. 2. (Gewohnheit) edinmek 3. (Sprache) öğrenmek 4. (Kenntnisse) kazanmak, elde etm., ele geçirmek; iktisap, istih sal etm. anelnander birbirine yakın (bağlı, karşı), yanyana, sıkışık -fügen birbirine eklemek -geraten intr.  çatışmak; yum ruk yumruğa gelmek; kavgaya tutuşmak -grenzen bitiş mek; hemhudut olm. -grenzend muttasıl, bitişik, hem hudut -hfingtn tr.  birbirine bağlamak; intr.  birbirine  bağlı olm.; sich  ~ takışmak; -relben birbirine sürtmek; sürtüştürm ek, oğuşturmak -refhen 1. (heften) teyellemek, çatmak 2. flg. sıralamak, dizllemek, tanzim etm. -rücken intr.  birbirine yaklaşmak; sıkışmak; tr.  birbirine yak laştırmak -stoBen İntr. 1. (angrenzen) ittisal (İltisak) etm;  bitişmek 2. (heftig) çarpışmak, vuruşmak; tr.  çarpıştır mak, vuruşturmak  Anekdote / fıkra, anekdot, latife -n.erzihler m fıkracı anekeln iğrendirmek, tiksindirmek, usandırmak; mideyi  bulandırmak; nefret uyandırmak;  Der Geruch ekeli mich an.  Kokudan içim kalkıyor, sich angcekelt fühlen (von et.)  bş karşısında ikrah duymak  Anemo'graph m met. anemograf -meter n met. yel kuvvetini ölçme aleti; anemometre -n e/ bot. Manisa lâlesi; anemon, gelincik; numan çiçeği; Girit şakayık) -skop n anemoskop anempfehlen 1. ehemmiyetle tavsiye etm., tembih etm. 2. (anvertrauen) emanet etm. anerbleten: sich ~ (z.va.) bşi yapmak teklifinde bulunmak 2 n teklif, takdim anerkannt  Adj.   herkesçe tanınmış; meşhur(-u âlem); mü sellem; söz götürmez -er.maBen  Adv.   umumiyetle teslim edildiği veçhile anerkenn'en I. tanımak 2. (billlgen) tasvip etm. 3. (bestâtigen) tasdik etm. 4. (genehmigen) kabul ve tensip etm. 5. (loben) medih ve sena etm.; sitayişle bahsetmek (bşden); takdir etm. 6. (zugeben) teslim ve itiraf etmek; jur. ikrar etm.; nicht  ~  jur.   tanımamak; inkâr (itiraz) etm.; nicht  mehr als sein Kind ~   evlâtlıktan reddetmek; ein Tor  ~ (Schiedsrichter; Fb.) bir gol kabul etm.;  Die Erben haben dlese Schutd nicht anerkannt. Mirasçılar bu borcu tanıma dılar. -end: ~ spreehen (von); sich ~ ûupern (über) b-den sitayişle bahsetmek; b-nin senasında bulunmak -enswert takdire değer 2t.nla n ,f  1. (e-s Kontoauszuges usw.) uygunluk belgesi 2. jur. ikrar 2ung / vgl. anerkennen. Er  sprach von der Türkei in Worten höchster   Türkiye'den çok sitayişkâr bir lisanla bahsetti.  Das verdierıt die hlehste ~.  Ne kadar takdir edilse yeridir. 9ungt.schrelben n  takdirname Aneroidbarometer n  aneroit anerzlehen (j-m et.) b-ni bşe alıştırmak; azar azar öğret mek  anessen: sich e-n Bauch ~ F   göbek şişirmek Aneurysma n med.  anevrizma anfachen 1. yellemek; ateşi yelpazelemek, körüklemek; üfleyerek ateş yakmak 2.  fig.  ateşlemek, aievlemek, kışkırtmak, tahrik etm., uyandırmak;  J-s Kummer von neuem ~ b-nin derdini deşmek; (Schmerı a),  tazelemek; e-n Streit neu ~ tırnak sürüştürmek anfahr'en intr.  1. vasıta ile gelmek 2. (Zug, Auto usw.) harekete geçmek 3. (heranfahren) yanaşmak 4. (zur Ar beıt unter Tag fahren; Bergbau) maden kuyusuna inmek 5. (an et.) bşe çarpmak; toslamak; Ch.  fotoğraf çıkar mak; tr. I. (j-n) b-ne çarpmak 2. fig. (losschimpfen) b-ne haykırmak, çıkışmak; b-ni paylamak, terslemek; (gegenseitig) b-le hırıldaşmak 3. (et. transportleren) (vasıta ile) getirmek, götürmek, nakletmek 4. (auftisehen) takdim etm., sunmak; sofraya koymak; çıkarmak 5. teehn.  (in Betrieb nehmen) işletmek 2t / yanaşma (yolu). 2widerstand m teehn.  işletme mukavemeti Anfall m 1. hücum, tecavüz 2. (Attentat) suikast 3. (Krankhcits2) nöbet, tut(ul)ma, akse 4. (Erbschafts2)intikal;

anfallen

29

 

angalten

anteuchten 1. ıslatmak, nemletmek, nemlendirmek, rutu  betlendirmek 2. teehn. a. tavlamak 3. (Tabak) tav vermek  4. naul.  (Pumpe) karga etm. Anfeuer'holz n çıralı tahta 2n 1. yakmak, ateşlemek 2.  fig. teşci (teşvik) etm., cesaretlendirmek, yüreklendirmek 3.  fig. pej. tahrik etm., kışkırtmak 4. (begeistem) coşturmak anflehen (j-n) b-ne yakarmak, yalvarmak; ele ayağa düş mek; dilenmek; anan yahşi baban yahşi demek; um Af/'/leid   ~ Elini bırakıp ayağını, ayağını bırakıp elini öpmek; leh fiehe dich inslândig ani  Ayağının türabı olayım! Bastığın toprak olayım! (volkstüml.j:  Ayağını öpeyim! in ailen Tinen ~ yalvarıp yakarmak anfletsehen (Hund) diş gıcırdatarak hırlamak anfllcken 1. yama(la)mak; kabaca eklemek 2. fig. F   bir kabahat isnat etm. anfllegen 1. uçarak yaklaşmak, yanaşmak 2. (Kenntnisse) kolaylıkla elde edilebilmek 3. (Krankheit usw.) b-ne bir hal olm.;  İr.  (Flugzeug e-n Ort) a) (Richtung) bir yere doğru yönelmek b) (landen) bir yere uğramak anflltzen F: angeflilzl kommen  hızla yaklaşmak Anflug m 1. uçarak yanaşma, yaklaşma 2. fig. hafif iz; göl ge 3. (etwas) az miktar; nebze, şemme antorder'n istemek, talep etm. 2ung /1 . talep 2. (Erfordernis) icap; bei~  talep vukuunda; der ~enlsprechend   mat luba muvafık; hohe -en stellen (an) b-den çok şeyler iste mek  habe das nun einmal angefangen und mufi es auch zu Ende  führen.  Bu işe bir kere bulaşmış bulundum bitirmeliyim. Anfrage /sual, soru, müracaat;  parl.a.  istizah; schriflliche  Er fing an, die Ceschichte zu erzahlen.  Hikâyeyi tutturdu. ~ parl.  sual takriri; e-e ~ einbringen par!,  istizah etm.; 2n (bei) 1. b-den bilgi istemek 2. baş (od.  yüz) vurmak; Wie faııge ich das nur an?  Nasıl yapsam da?  Mil ihm isi müracaat etm. 3. parl.  istizahta bulunmak;  Der ArzI lâpt  nichls anzufangen. Ondan hayır gelmez. İşi Allaha kalmış. tâglich ~ , wie es seinem Palienten ergehl. Doktor, her gün Bir baltaya sap olmaz. O, allahlıktır. W as soll ich damil Bunu ne yapayım?  Damil isi nichts anzufangen. hastasını sorduruyor. Bunun faydası yok. von et. zu spreehen ~ sözü bşe getir anfressen I. kemirmek 2. (Milben) yemek 3. (Vögel) gagala mek  mak 4. a.ehem, aşındırmak; sich e-n Bauch ~ V  göbeğini Anföng'er(ln /) m bir işe ilk başlayan; müptedi, acemi, şişirmek; angefressen  (von Motten, Würmem usw.) a. tecrübesiz eilch 1. ilk, asil, iptidai, ilkel, evveli 2.  Adv.  s. yenmiş, yenikli anfangs anfreunden: sich ~ 1. dosttuk kurmak; ahbaplaşmak 2. (m. anfangs  Adv.  ilkin, başlangıçta, evvelâ, önceleri, bidayet et.) bşle ünsiyet etm., bşe alışmak te, iptida; 2 wufSte er es noch nichl; er erfulır es ersi spater. anfrieren I. hafifçe donmak 2. (an et.) bşe donup yapışmak önceden bilmiyordu, sonra öğrendi. Sbuchstabe m ilk anfüg'en eklemek;ek vurmak; ilâve etm.; katmak, ulamak harf; inisyal; die beiden -n dieses Wortes bu kelimenin iki 2ung / ek, eklenti, ilâve, ulama, ulantı  başı 2geschwlnd!gkeit / ilk sürat; ilkel hız Sgründe  pl. anfühlen tr.  1. dokunmak; elle yoklamak 2. (j-m et.) sez iptidai malumat; elemanter bilgiler; esaslar Sstadlum n 1. mek, hissetmek; sich ~   hissini vermek; ele (sert, yumu (e-r Entvvicklung) ilk merhale, ilk safha 2. (e-r Krank şak v.s.) gelmek  heit) başlangıç devresi; et. im ~ unlerbinden bir işin önüne Anfuhr / I. araba ile nakil; sevk 2. (Waren) muvaredat 3. geçmek, önünü almak; önlemek Szelchen n Th. başlama F  tekdir  zili anführ'en 1. (kommandieren) kumandanlık etm.; başında anfirben hafifçe boyamak   bulunmak; sevk ve idare etm. 2. (Menschenmenge) fener anfassen !. (berühren) ellemek; el sürmek; ilişmek, dokun çekmek 3. (tâuschen) aldatmak; yalan yutturmak; faka mak 2. (in die Hand nehmen) tutmak; ele almak 3. (P.)  bastırmak 4. (zitieren) iktibas (beyan, irat) etm.; zikret  fig.  muamele etm., hareket etm., davranmak 4. (anfanmek 5. (Beispiele) göstermek, dermeyan etm., istişhat gen) başlamak 5. (mitheifen) b-ne omuz vermek, yardım etm. 6. (als Orund) sebep göstermek;  Jetzt lasse ich mich etm.; sich  ~ 1. (P.)   el ele tutuşmak 2. (S.) s. sich annichl mehr  Maymun gözünü açtı. 2er(ln  f) m  1. ku  fühlen mandan, baş, kolbaşı; (bei Pfadfındern) kalgay 2.  pej. anfauchen 1. (Katze) karşısındakilere tıslamak 2. fig.  ami muharrik, önayak, elebaşı, sergerde; den ~ spielen  köse rane bağırmak; b-ne çıkışmak; azarlamak  menlik etm. 2ung / I. kumandanlık 2. (Zitat) iktibas 3. anfaulen çürümeğe başlamak; angefaulles Obst  çürük meyve göster(il)me, istişhat 4. rhel.  (e-s Sprichwortes) iradı anfecht'bar 1. kesinsiz; kati olmayan; kabili itiraz; şüpheli (irsali) mesel; örnekleme 2ungs.strlche; Sungs.zelchen pl. 2. jur.  kabili iptal Sbarkelt /  jur.   nispi butlan; bozulabiltırnak işaretleri; giyme me; bozdurulabitme -en 1. (ablehnen) itirazda bulunmak; anfüllen (ağzına kadar; lebalep) doldurmak; sich ~  dolmak reddetmek 2. (nicht anerkennen) tanımamak, inkâr etm. anfunkeln parlak gözlerle bakmak 3. (verlocken) iğva etm., ayartmak, yolunu şaşırtmak, anfuttem: sich ein Bduchlein — F   karnını şişirmek azdırmak 4. (beunruhigen) rahatsızlandırmak, huzursuz Angabe / 1. (Mitteilung) malumat, bildiri, haber 2. (Erklâkılmak, huzurunu selp etm.  Lafi dich das nichl ~ l  Geç! rung) beyan, ifade 3. (Behauptung) iddia; ileri sür(ül)me Aldırma! Boş ver! Ondan dolayı endişeye düşmel 2ung/ 4. (Anvveisung) emir, talim at 5. (e-r Richtung) göste rili 1. itiraz 2. ret, inkâr 3. iğva; ~ der Ehelichkeit jur.  nese me 6. (lâcherliche Koketterie od. Prahlerei) F   fazla naz,  bin reddi 2ungsklage/  jur.  fesih (iptal, butlan) davası çalım veya tafra 7. (Tennis) servis 8. (nâhere) tasrih, sara anfeind'en 1. düşmanlık etm. 2. (angreifen) hücum etm. hat 9. teehn.  endikasyon, tarifname; nâhere -n  (bei In2ung / I. düşmanlık, husumet 2. (Feindseiigkeit) taciz, serat) fazla malumat;  İm Gesetz findeI sich lıierüber keine tazyik, garezkârlık, kincilik  nâhere Buna dair kanunda hiç bir sarahat yoktur. anfertlg'en 1. yapmak, imal etm. 2. (Schriftstück) kaleme ohne nâhere ~ sarahatsiz; ~ isi das halbe Leben. spöll. almak 2ung / 1. yapım, imal 2. (e-s Schriftstückes) redak İtibar samur kürke, ye kürküm ye! V:  Cart kaba kâğıtl siyon •ngaffen ağzı açık bakmak 

mirasın iktisabı 5. (Post2, Arbeits2) yapılacak işlerin üstiiste yığılması 6.( Zins8) muaccellyet; kazanılmış faizlerin birikmesi 7. (Husten2) öksürük nöbeti 8. (epilcptischer) tutarak, sar’a 9. (neurotischcr) sinir buhranı (krizi, nöbeti); e-n ~ bekommen  babası tutmak; b-ne nöbet gelmek  anfallenfr. 1.üstüne atılmak,saldırmak.tecavüz etm.2.(ein Attentat verüben) suikast yapmak 3. (Krankheit) tut mak; yakalamak; inlr.  1. (Erbschaft) iktisap (intikal) etm. 2. (Post, Arbeit usw.) yapılıp bitirilmesi gereken işi meydana çıkmak 3. (Zinsen) muacceliyet kesp etmek, kazanmak  Dieser Hund fallı jtden an, der des  IVeçes komml.  Bu köpek gelene geçene saldırır. anfülllg (für Krankheiten) istidatlı, müsta it, dispozc 2kel t/ istidat, dispozisyon Antang m I. başlangıç, baş, iptida, bidayet, mebde 2. (Anhaltspunkt) ip ucu; den ~ machen  ilk adımı atmak; ~  Ju l i  temmuz başında;  Aller ~ isi schıver. Spr.   Her işin  başı güçtür, ohne — und Ende  ezeli ve ebedi; von ~ bis  Ende  baştan başa; başından sonuna kadar; von (allem) ~ an  en baştan; esasından;  zu ~  önce, evvelâ, ilk önce 2en 1. başlamak, açılmak, tutturmak 2. (unternehmen) girişmek, teşebbüs etm., iptidar etm. 3. (Streit) aramak,  başlamak 4. (sich verhalten) davranmak; wissen, wie man elwas anzufangen hat   yol iz bilmek; kulpunu bulmak; leh

angihnen

30

 

angeloben

angâhnen 1. karşısında esnemek 2.  fig.  boşluk (perişanlık (Licht) uyanmak 4. (Pflanzen) tutmak 5. (Speisen spezv.s.) tesirini yapmak  Fleisch) biraz bozulmak; çürümeğe başlamak; ağırlaş angaloppleren: aııgaloppierl kommtn 1. dörtnala yaklaşmak mak 6. (ertrâglich sein) zararsız olm; kabili tahammül 2. (P.) F   koşarak gelmek  olm. 7. (entsehuldbar sein) mazur görülmek 8. (möglich angknglg I. (möglich) mümkün, kabil, olağan 2. (zulâssig) sein) mümkün olm. 9. (erlaubt sein) caiz olm. 10. (Stiecaiz fel) F  giyilmek; tr. I. (sich wenden an) b-ne baş vurmak, angeb'en tr.  1. (mitteilcn) söylemek, bildirmek, haber (ma müracaat etm. 2. (j-n um et.) b-den bşi rica etm., dile lumat) vermek 2. (erklâren) beyan (deklare) etm. 3. (bemek, istemek 3. (betreffen) taalluk (od. alâkadar) etm., haupten) iddia etm. 4. (Richtung) göstermek; t ayin etm. ilgisi olm.; ait (ilintili, ilişkin, müteallik) olm., ilgilendir 5. (zitieren) zikretmek, iktibas etm. 6. (denunzieren) mek 4. (unternehmen) el atmak; teşebbüs etm. 5. (anihbar etm., gammazlamak 7. (Takt) vurmak, vermek 8. greifen) saldırmak; hücum etm. 6. (gegen) a) (Front ma(den Ton) a) (zum Stimmen der M.i.) şada vermek b) fig. ehen) cephe almak b) (Obelstand, Krankheit) bşle müca ağır basmak 9. (taxieren) tahmin etm.; inir.  1. (aufdele etm. 7. (Berggipfel) zirvesine çıkmağa teşebbüs etm. schneiden) ağız satmak; palavra sıkmak; üst perdeden was mich angeht   bana gelince (od.  kalırsa);  Die Sache atıp tutmak; tafrafüruşluk etm.; V; martavalcılık etm., geht mich überhaupt nichts an.  O işin bana taalluku (od. filim çevirmek 2. Ka.  ilk oyun için kâğıt dağıtmak 3. dokunur ciheti) yoktur. VVas geht das mich an?  Bundan (Tennis) servis yapmak; Gib nicht so an, metn Liebtr!  bana ne? Neme lâzım?  Das geht dich nichts an.  İşin değili Atma Recep, din kardeşiyiz! Ser m 1. (Denunziant) muh Sen (bu işe) karışma!  İst   das Feuer angegangen?  Ateş  bir, curnalcı 2. (Prahlhans) çalımcı, fasaryacı, bolavurt, yandı m ı? Die Impfe İst nicht angegangen. F  Aşı tutmadı. gösterişçi, atmasyoncu, tafracı 3. (Wichtigtuer) pozör; F: so tun, ols ob e-n das Ganze nichts angehe aldırış etmemek; gümcü; V: cakacı, fiyakacı Serel f 1. (Denunziation) muh istifini bozmamak -d I. (sich entvvickelnd) gelişmekte  birlik, curnalcılık 2. (Prahlerei) atmasyon(-culuk), afi, olan; kısa bir zaman sonra olacak olan 2. (beginnend) çalım, caka, fiyaka, gösteriş, kabadayılık; afur tafur  başlayan, yeni, müptedi 3. (am Anfang e- r Lebensdekade -erlsch afili, fiyakalı; V   alengirli stehend) (kırkına, ellisine usw.) henüz giren Angebetete m lf  maşuk(-a) angehetzt: ~ kommen soluk soluğa gelmek Angebinde n (z.va.j   hediye, armağan angehör'en ait (mensup, -den) olm. -ig ait, mensup, müte angeblich 1. sözde, sahte, mevhum 2. diye, denen 3. sanki, allik Stge mlf   1. (Familien-) aile efradından olan;  pl.a. güya; sözümona; ~ habt ich das gesagt.  Sanki ben bunu akraba, hısımlar, mensubin, taallukat 2. (Staats-) tebaa, demişim.  Er enlschııldigte sich mil -er Krankheil.  Yalan vatandaş, uyruk 3. (Mitglied) aza, üye 4. mensup; Von dan hasta haberi verdi, leh habe das als ~ hillig gekauft. seinen Angehörigen İst niemand mehr am Leben.  Yakından Bunu ucuz diye aldım. Sözümona ucuz. ~ wollte er komkimsesi kalmadı.  Angehörige (pl.) der âlteren Generation men.  Sözümona gelecekti. eski nesil mensuplarından; eski kuşaktan; eskiler; angeboren cibilll, fıtri, hilkt, vehbl, tabii, natürel, doğuştan, sigkelt / aitlik, mensubiyet doğmalık; anadan doğma; vilâdl; med.a.  bünyevt, kon- angehüpft: ~ kommen zıp zıp (od. hoplaya hoplaya od. seke stitüsyonel, konjenital; ~ sein a.  kanında, yaradılışında seke) gelmek  olm.; -er grauer Star med.  vilâdf katarakt; -es Talent  angejahrt yıllanmış, yaşlıca, kocamış Allah (od. Tanrı) vergisi; mevhibei İlâhiye, hiidadat; angeklagt: ~ sein  zan altında bulunmak 2e m lf  maznun, Angcbot n 1. teklif;  H a.  oferta 2. (Ggs.  Nachfrage) arz 3. zanlı, sanık, müddeaaleyh, müttehem, töhmetli, davalı, (bei Versteigerung) pey siirme; ~ und Nachfrage  arz ve davalanan, suçlan(dırıl)mış; suçlu sanılan; arançlı, dilemli talep; sunu(-m) ve istem; schriftliches  ~ teklif mektubu; angeknackst F  hafifçe örselenmiş, zedelenmiş letztes ~ son söz angebracht yerinde, isabetli, vuruşlu, oturaklı, sıralı, angekrânkelt biraz rahatsız; sıhhat durumu artık yerinde münasip, uygun; sehleeht ~  yersiz, vakitsiz;  für  — hallen olmayan  bşi münasip görmek, reva görmek; Freundlichkeit İst bei angekratzt I. biraz örselenmiş, hasara uğramış 2. (vervvunihm nicht ~.  Ona iyilik yaramaz.  İst eine solclıe Redeueıse det) yaralanmış 3. (P.)   yaşı biraz ilerlemiş Angel /1 . (Fisch9) olta 2. (Türe) reze 3. (Griffzapfen) pırazBöyle sözlerin yeri var mı? hier  vana 4.  fig.  istinat noktası 5. s. Fufiangel; zwischen Tür  angebrannt yanmış, yanık; ~ riechen  yanık, is kokmak; is und  ~ 1. eşik üzerinde 2. (in allcr Eile) acilen, giderayak, çalmak; ~ schmecken  yanık lezzeti olm. ayaküstü 3. (oberflâchlich) dikkatsizce, sathice 4. (in angebraucht kullanılmağa başlanılmış mililicher Lage) müşkül bir durumda; aus den -n heben angebroehen 1. (Porzellân usw.) örselenmiş, zedelenmiş 2. s. yerinden oynatmak angebraucht. n pey akçesi; öncelik  Angeld angebrütet (Ei) çalkanmış angelegen 1. selt.  (benaehbart) komşu 2.  fig.  cana yakın; angebunden 1. bağlı; serbest değil 2. kurz ~ (P.)  kaba, ne mühim; sich et. ~ sein lassen bşi vazife (od. namus borcu) zaketsiz, sert, haşin, huysuz  bilmek; bşi iş edinmek; bşi vecibe saymak, istekle yap angedelhen: ~ lassen  1. (Hilfe) kayırmak, himmet etm.; mak 2helt / 1. iş, şey, nesne, maslahat 2. (schwierige) elinden tutmak 2. (Schutz) himaye etm., korumak 3. dava, problem, mesele 3. (Stoff) bap, madde 4. (Punkt) (Pflege) bakmak 4. allg.  vermek, bahşetmek, temin etm. husus 5. (Oeschichte) V: ifade;  Das İst e-e reeht schwierige Angedenken n: in gutem ~ behatten b-ni,bşi memnuniyetle ~ . Ayıkla şimdi pirincin taşını! j-s  ~ sein b-nin işi olm.; hatırlamak; seligen -s  1. merhum, cennetmekân 2. iron. wer sich nicht um anderer Leute -en kümmert   şunun bunun eski şusu busu ile alâkadar olmayan (F);  -t.lich I. (dringend) angeekelt bıkkın müstacel, mühim 2. (eifrig)  Adv.  ehemmiyetle; bütün angefochten (strittig) iddialı gayretle, hararetle 3. (beharrlich) musirrane angegangen (Fleisch usw.) bir az bozulmuş, çürük; ağır Angel’fischercl/ olta avı -gerSt n olta takımı -haar n (Angellaşmış sehnur aus Seidendarm) misina -haktn m 1. olta (od. angegossen; wU  ~ sitzen  (Kleidungsstiick) tıpatıp gelmek;  balık) İğnesi 2. (Köderfısch) zoka 3. (fünfteiliger) çarpma  biçilmiş kaftan olm.; mum gibi oturmak; dökümlü olm. 4. (groBer) sinara angegraut: leicht  ~ (P.)   kıranta Angellka / bot.  melekotu angegriffen  fig. yorgun, mustarip, rahatsız, hastalıklı Angel'kork m filoz 2n I. olta ile balık tutmak 2. fig.  ökseye angehiuft müterakim, birikmiş, yığılı angeheiratet evlenme suretiy le elde edilmiş veya husule gel  bastırmak 3. (nach) elde etmek arzusunda olm.; aramak 4. hum. (sich j-n aus e-r Menge herausholen) a) çıkarmak, miş; -e Tante yenge; -er Onkel enişte yakalamak b) (heiraten) bir koca avlamak angeheftert çakırkeyf  angehen inlr. 1. (beginnen) başlamak 2. (Feucr) yanmak 3. angeloben söz vermek; vaat etm.

Angelpunkt

31

 

Angst

Angel'punkt m I. (Drehpunkt) mihver; dayak noktası; angezelgt münasip, yerinde, uygun, faydalı ~sein a.  yara mak, icap etm., gerekmek  dönme merkezi 2.  fig.  (Kempunkt) belkemiği; esaslı angleSen 1. (an e-e Speise) biraz su katmak 2. (Blumen) nokta -nite f  olta kamışı  biraz sulamak; s.a. angegossen Angel'sachse m; Ssâchsisch Anglosakson Angina / med. anjin, boğak, hunnak ~ pectorls / anjin dö Angelus m  Katilliklerin bir duası; anjelüs angemessen 1. münasip, münascbetli, uyar, uygun 2. (an-  puvatrin; hunnakussadır; kalp (gögüs) anjini nehmbar) makul 3. mütenasip; -er Preisjur. değer paha; Anglospermen pf. kapalıtohumlular, (mesturülbüzur) -e Vergûtung / ecri misil; kullanma karşılığı; ~ sein a. angleich'en benzetmek, tatbik etm., temsil etm., uygula mak, intibak ettirmek; uydurmak, yüz etm.; sich ~  b-ne, bşe yakışmak  uymak, temessül etm. 2ung f   benzetiş, tatbik, asimila angenehm 1. hoş, latif, makbul, rahat 2. (Wesen) kanısıcak, syon, özümleme, uygulama, temessül sempatik 3. (Brise) tatlı 4. (Iiebenswert) sevimli, hatırnaz Angler'(in  f) m  olta ile balık tutan; oltacı -fisch m zo. 5. (behaglich) keyifli von -er Erscheinung (Mann) yakı fenerbalığı -flsehe pl.zo.  fenerbalığıgiller şıklı; von -em Âupern  kaşı gözü yerinde; Sehr ~ l   Çok memnun oldum! Teşerrüf ettim! das 2e mil dem Niitz- anglieder'n ilhak etm., bağlamak 2ung/ ilhak, iltihak lichen verdinden  hem ziyaret hem ticaret; ~ verbringeıı Anglikan'erfln /) m; 2lsch Anglikan -Ismus m  Anglikanizm hoş geçirmek;  Ihr Besuch isi mir jederzeil Her zaman Angllst(in/) m Ingiliz dili ve edebiyatı uzmanı -Ik/ İngiliz dili ve edebiyatı (ilmi) 2isch Ingiliz dili ve edebiyatiyle  başımda yeriniz vardır. 2e  Ruhel  Geceniz hayrolsun! Allah rahatlık versin! ~ berührt   bşe memnun ilgili angenommen I. (hypothetisch) farazi, muhayyel, mefruz, Anglizlsmus m anglisizm hipotetik, varsayıl, varsayımsal 2. (fıktiv) yapıntılı, mu anglo-amerlkanlsch Anglo-Amerikan sanna 3. (entlehnt) müstear, takma 4. dap . . .  faraza; anglo'phil anglofil -phob anglofob tutalım (farz edelim) ki 5. (gekünstelt) cali, sahte, sunî; anglotzen F   bön bön bakmak  -es Kind   evlâtlık; -er Name takma ad angondeln: angegondelt kommen F  ağır ağır ve geç gelmek Anger m 1. (\Veide) mera, otlak 2. (Wiese) çimenlik Angora (va.) n.pr.  Ankara -kaninehen n zo.  Ankara tav angeregt 1. (inspiriert) bşden mülhem, esinti 2. (lebhaft) şanı -katze f zo. Ankara kedisi -wolle / 1. (Mohâr) tiftik  canlı, neşeli; in -er Stimmung neşe (od. samimi bir hava) 2. (Stoff) sof -stelnbock m; -zlege /  zo. Ankara (od.  tiftik) içinde; sich ~ unterhallen  yarenlik etm. keçisi angesauselt F   biraz sarhoş; çakırkcyf; başı dumanlı angrelf'bar 1. üzerine hücum olunabilir; tecavüz edilebilir angeschlmmelt biraz küflü 2. (Bchaııptung) kabili itiraz -en 1. saldırmak, salmak; angesehlagen 1. (Geschirr) sakatlanmış, örselenmiş 2.  fig. hücum (taarruz, tecavüz) etm. 2. (sich stürzen auf) b-ne yıpranmış 3. (Boxen) bayılacak kadar darbe yemiş olan; çullanmak; üstüne atılmak 3. (packen) tutmak, almak, yakalamak 4. (anpöbeln) sataşmak, çatmak, zifoslamak, grogi angeschmutzt bir parça kirlenmiş musallat olm.; dokunmak; el sürmek 5. (blitzschnell) angesehnitten I. (Ârmel) kimono 2. (Kragen, Kapuze usw.) spez. Fb. atake etm. 6. (untemehmen) (bir işe) teşebbüs iğreti olmayan etm., girişmek 7. (körperlich schvvâchen) zayıflatmak, angeschrieben: gut ~ sein  (bei) iyi not sahibi olm.; b-nin kuvvetten düşürmek 8. (sehâdlieh wirken) etki (tesir) teveccühüne mazhar olm.; takdir edilmek etm., dokunmak, bozmak, sarsmak, aşındırmak, yemek, Angeschuldlgte m/f  s.  Angeklagle harap etm. 9. (Vorrâte) bşe el koymak 10. (Kasse, Firangesehen 1. (geachtet) itibarlı; hatırı sayılır; ünlü, mute mengelder usw.) yağma etm. 11. (seelisch) tesir etm.,  ber, bellibaşlı; haysiyet sahibi; eli öpülür adam 2. (sorikkate getirmek 12. (m. dem Messer, Dolch usw.) zial) yüzegelen, mütehayyiz, ilerigelen; içtimai mevki  bıçaklamak, hançerlemek; sich ~   1. s. sich anfühlen 2. sahibi 3. (führend) nüfuzlu; nüfuz sahibi; sözü geçer (od. (gegenseitıg) didişmek; Schtechte Seife greift die Haut an. dinlenir); Sie gehören e-r -en Familie an.  Onlar eski bir Fena sabunlar deriyi bozar.  Der Bâr greift den Menschen ocaktandır, sehleeht (gut)  ~ itibarı bozuk (bzw.  iyi) an.  Ayı insana salar. Eisen wird von Wasser angegriffen. Angesicht n 1. yüz, çehre, sima 2. (Anblick) görünüş, man Demir, sudan müteessir olur. Sûuren greifen Metalle an. zara; von ~ zu ~  yüz yüze; yüzleşmece; von ~ kennen Asitler madenlere saldırır. Wer Pech angreift, besudelt  veçhen tanımak; im Schweipe meines -s alnımın teriyle sich. Spr. Çirkefe taş atma, üstüne sıçrar. Spr. 2er(ln/) m 2s (m.Gen.)  1. muvacehesinde, karşısında 2. fig. nazaran, taarruzcu, mütaarrız, mütecaviz, saldırgan, hücumcu göre; nazarı itibara alınarak  angrenzen hemhudut (od. sınırdaş) olm. -d komşu, hemhu angespannt 1. (kritisch) buhranlı, kritik, nazik, müşkül, dut, sınırdaş, bitişik, muttasıl gergin 2. (Aufmerksamkcit, Arbeit) sıkı, devamlı 3.  Adv. AngrifT m  1. hücum, taarruz, tecavüz, saldın(m) 2. (ungegayretle; ~ lausehen  kulak kesilmek stümer) atılış, hamle, savlet 3. (unervvartcter) baskın 4. angesprengt: ~ kommen dörtnala gelmek (tâtlicher) jur. müessir fiil 5. Fb. atak; ~  İst die beste Verangestammt 1. (erblich) irsi 2. (traditionel!) ananevi, gele leidigung. Baskın basanın, av vuranın. Spr . ; et. in ~ nehneksel 3. (einheimlsch) yerli 4. (genealogisch) nesebi men  bşe teşebbüs (tevessül) etm.; koyulmak, girişmek; Angestellte m// 1. müstahdem, (ücretli) memur 2. (Gehilfe)  bşi ele almak;  zum ~ blasen  hücum borusu çalmak; e-n komi, hizmetli ~ stoppen Fb.  bir akını durdurmak;  zum ~ übergehen angestrengt s. angespannt. ~ nachdenken  iki eli şakakla taarruza geçmek -s.befehl m taarruz emri -s.krleg m rında düşünmek  taarruzt (tecavüz!) harp 9s.lustlg (stichelnd) didişken, angetan: ~ sein  (von) 1. (gefallcn) bşi beğenmek, bşden takılgan -s.punkt m phys.  uygulama (tatbik, tesir, etki) (çok) duygulanmış olm. 2. (bezaubert sein) teshir edil noktası -s.unternehmen n  taarruz teşebbüsü -s.zlel n mek; çok sevmek 3. (zu Inf.; daö od.  dazu) yerinde, taaruz hedefi; tecavüz! hedef münasip olm. angrinsen sırıtarak bakmak  angetrippelt: ~ kommen  (z.B. Zwerge im Mârchen) pıt pıt Angst / 1. korku, endişe, perva, merak 2. (abergiâubische) yürüyerek gelmek; çaldır çuldur gelmek haşyet 3. (Argvvohn) kuşku, vesvese 4. (Besorgnis) üzüntü angetrunken biraz sarhoş; çakırkeyf 5. (lâhmendc) yılgınlık 6. (plötzliche) ürküntü 7. (Beangewiesen: ~ sein  (auf) 1. b-ne, bşe bağlı, tabi olm.; klemmung) ıstırap, sıkıntı; ~haben  1. korkmak, yılmak, eline bakmak 2. (dringend benötigen) müftakir olm.; ürkmek 2. (um) üstüne titremek 3. (um sein eigenes onsuz edememek; muhtaç olm.; nicht darauf  ~ sein Leben) hayatını tehlikede görmek; başından korkmak; müstağni olm. ~ bekommen içine korkular dolmak; b- nin canı oynamak; angewöhnen (j-m et.) alıştırmak; sich et.  ~ bşe alışmak; korku almak; kocunmak; es mit der ~ zu tun bekommen (od.  âdet edinmek çıkarmak) yüreği ağzına gelmek; işkillenmek; j-m ~ maehen F  b-ni Angewohnhe!t / itiyat, âdet, alışkanlık  korkutmak; in ~ und Aufregung versetzen  ortalığı telâşa

Ingstlgen

32

vermek;  Aile wurden von ~ ergriffen.  Ortalığı bir korku dur aldı,  j- m ~ einjagen  b-ne korku vermek; b-nin krank zu yüreğini oynatmak (od. hoplatmak); dit werden  hastalık korkusu; ~ vor Einbrechern  hırsız kor kusu; ~ um das eigene Leben baş korkusu; ~ und Schrekken verbrriten  titretmek; ~ macht Beiru.  Korku dağlan  bekler.  Mir isi ~ und bange.  Fazla endişeleniyorum, -getiihl n  (Beklemmung) sıkıntı hissi; bunalma -geschrei n acı sesleri -hase m fig. tabansız; tavşan yürekli; ödlek; V: tırakalı, ökçesiz ingst'igen korkutmak; endişeye vermek; canını oynatmak; ıstırap vermek; siclt ~ korkmak; endişeye düşmek; düşünceler almak; bşe meraklanmak; bşi merak etm.; sich halb zu Tode  ~ içinin yağı erimek -llch I. korkak, ürkek, cesaretsiz, cebin, cebanetli, yüreksiz, tabansız; deve (od.  tavşan) yürekli 2. (unruhig) rahatsız, meraklı, kaygılı 3. (argwöhnisch) kuşkulu 4. (schüchtem) mahcup, utangaç 5. (peinlich genau) titiz 6. (beklommen) ıstıraplı, kederli 2kelt / korkaklık, ürkeklik, tabansızlık Angst'meler m F  yürek Selânik. s. a. -hase. -neurose / med. havf, fobya, fobi -röhre / hum.  silindir şapka -ruf m acı ses -schwe!8 m; kaller ~  ölüm teri 2voll endişeli, meraklı, korkulu, mustarip;  Adv. korku, endişe ile Angström n.pr. Angström -elnhelt /angström angucken F  s. arısehen; anschauen angular zaviyeli, açılı, köşeli anhaben (Kleidung) taşımak; üzerinde olm., giyimli olm.;  jm . el. ~ wol!en  b-ne garez bağlamak; fenalık yapmak niyetinde olm.;j- m et. ~ können a) (schaden) zarar vere  bilmek; halel getirebilmek b) suçunu ispat etm.  Man kann ihm nichls ~ . Ona bir şey yapılamaz, anhaften yapışık kalmak;  Es haftet immer noch et. an. Daima bir iz kalır, -d 1. yapışık, mülâsık, merbut 2. (inhârent) içkin, indimact anhâkeln kroşe ile tespit etm., kroşe ile eklemek anhaken 1. (aufhângen) (çengele) takmak 2. (kennzeichnen) işaret koymak; mimlemek 3. (beim Kollationieren) puvantaj yapmak  Anhalt m 1. ipucu 2. (Stütze) mesnet, destek, dayak, istinat (noktası) 3. (Verwellen) seli, durak 2en tr.  1. (Flüchtling) durdurmak, tevkif etm., tutmak 2. (besehlagnahmen) müsadere etm., zaptetmek 3. (j-n zu et.) (j-m dringend nahelegen) teşvik, tembih etm. 4. (Ton) uzatmak 5. (Atem) ıkınmak; intr.  1. (e-e Pause maehen) tevakkuf etm.; ara vermek; durmak; stop etm. 2. (dauern) devam etm. 3. (um ein Mâdchen) a) bir kızın desti izdivacını talep etm. (va.);  bir kıza talip olm.; bir kızı istemek b) (tür e-n anderen) bir kıza dünür düşmek 4. (um e-e Stetle) (z.va.)  bir yere tayinini istemek 5. (naut. Kommando)   Stoper! sich  ~ (an) bşe tutunm ak, sarılmak; £end 1. (dauernd) sürekli, devamlı, fasılasız;  phys.a.  beslenen, sönümsüz 2. (beharrlich) ısrarla, musirrane 3. (Feuer) mil.  besili ateş; lang -er Beifall sürekli alkışlar; nicht lange -er Wind  yanık rüzgâr; -er m otostopçu; per  ~ (fahren) otostop yaparak (od. usuliyle) -e.sell n (am Bug) naut.  baş yoması; pruva palamarı -s.punkt m 1. a.jur. emare 2. (Merkzeichen) nişan, alâmet, belirti, im 3. (Handhabe) ipucu; tutamak noktası; e-n ~ bitten uç vermek  anhand (Prâp.m.Gen.)   vasıtasiyle; bşe istinaden Anhang m I. (e-s Buches usw.) zeyil, tümleme 2. (Zusatz) çıkıntı, ek, ilâve, lâhika, ulantı, ulama 3. (Verlângerungsstück bei Scheck) alonj, ralonj 4. (Gefolge) maiyet 5. (Anhângersehaft) taraftarlar 6. (Familienmitglieder) taallukat 7. (Gruppe) takım, zümre 8. pej. klik, güruh, döküntü 9en 1. (nicht loslassen) peşini bırakmamak 2. (e-m Laster) müptelâ, düşkün olm. anhlng'en 1. (aufhângen) (çengele) takmak; asmak 2. (an binden, ankoppeln) bağlamak, rapte tmek 3. (den Tele phonhörer) yerine koymak; kesmek 4. (hinzufügen) ekle mek, ulamak, ilâve etm., katmak 5. a) (Schuld) isnat etm.  b) (andrehen) F   yamamak, V: çakmak 6. (Krankheit)  başkasına geçirmek, vermek 7. (nicht verschwinden)

 

Anlmlerdame

daima kalmak 8. (freundschaftlich) bağlı olm. 9. (sich et.) takınmak 10. (nur so ~) (Kleider) üstünden dökülmek; sich ~ (an) bşe asılmak; 2er m 1. taraftar, kafadar, salik, mürit, şakirt, tabi, yandaş, uyuntu 2. (Parteigânger) par tizan, gayretkeş 3. (Verehrer) takdirkâr 4. (bei Münzen, Medaillen usw.) kulp, halka 5. (Schmuck) pandantif 6. (für Kleidungsstück) askı 7. (Fahrzeug) römork 8. (bei Lastwagen od.  als Wohnwagen) treyler 9. (Preis, Zettcl) etiket, yafta 2e.rlng m kulp, halka 2er.schaft/taraftarlar, tevabi, partizanlık 2e.schtoB n  asma kilit -lg (ProzeB) rüyet halinde olan; ~ maehen 1. (vor Gericht) dava ikame etm., açmak 2. (offiziell) resmiyete dökmek; -llch sadık, merbut, bağlı, vefakâr Sllchkeit / sadakat, merbutiyet,  bağlılık, vefakârlık Anhangsdrüse / an. yardımcı bez Anhângsel n 1. (Uhr2) brölok 2. ek, ilâve 3. mst.pej. takıntı Anhauch m s. Anflug 2en 1. nefes etm., hohlamak, üflemek, üfürmek 2. F   çıkışmak, azarlamak; angehaucht: romanlisch ~ iron.  romantisizmden mülhem anhauen 1. kesmeğe başlamak 2. (j-n) V   b-ne laf atmak anhSuf'en yığmak, biriktirmek, toplamak sich ~ yığınmak, yığışmak, teraküm etm., birikmek, toplanmak, tecemmu etm. 2ung/yığılış, birikinti, kümeleme, teraküm anheben 1. (in die Höhe heben) biraz yukarı kaldırmak 2. (beginnen)  poet.  (konuşmağa, şarkı söylemeğe usw.)  başlamak;  Er hub an. poet. Aldı. S n naut.  başarma anheften 1. bağlamak, raptetmek, iliştirmek, iğnelemek 2. (ankleben) yapıştırmak 3. (provisorisch nâhen) teyelle mek, çatmak  anheilen (yara yeri kapanmasiylc) yeniden vücuduna yapış mak  anheimeln alışkanlık hissini vermek; yurdunu hatırlatmak -d rahat anhelmtallen 1.  jur.  b-nin tasarruf salâhiyetine girmek 2. (zufallen) geçmek, intikal etm.; hissesine düşmek 3. (der Vergessenheit) hatırından çıkmak; unutulmak; maziye karışmak; perde! nisyana gömülmek anheimgeben; anhelmstellen takdirine (reyine, kararına)  bırakmak; et. Gott anheimstellen  Allaha havale etm.; seine Sache Gott anheimstellen  Allaha sığınmak Anhelrat / dünürlük, sıhriyet 2en (selt.)  sıhriyet bağlama sını mucip olmak; s.a. angeheiralel anhetschig: sich ~ maehen  1. (sich erbleten) bşi yapmak teklifinde bulunmak 2. (sich verpflichten) üzerine almak; taahhüt etm., deruhte etm., sırtına almak •nheiz'en 1. sobayı yakmak 2. teehn. kızdırmak 3. (störker): fayrap etm. 2lampe / teehn. kızdrma lambası anherrschen b-ni terslemek, paylamak; b-ne çıkışmak anheuern tr. gemiye tayfa yazmak; intr. k-ni gemiye tayfa yazdırmak  anheulen 1. (Hund den Mond) aya karşı ulumak 2. angeheull kommen  a) (Kind) ağlayarak gelmek b) (Granate) gürleyerek gelmek  Anhleb m: auf ~  ilk hamlede, ilk ağızda anhlmmein F   perestiş etm. Anhöhe 1. (Hügel) yükseklik, tepe(-clk), tümsek 2. (Steigung) çıkış, yokuş 3. (steile) dik bayır; yura, kırkmer diven anhol'cn naut. 1. (Tau) yürya etm., ispasa etm. 2. (als Kommando) Tira! 2tau n naut.  kavela anhör'en I. dinlemek; kulak asmak 2. (belausehen) kulak misafiri olm. 3. (j-m et.) sesinden anlamak 4. (sich et. ~ müssen)  giymek; üzerine almak; alınmak 5. (sich j-s Kummer ~ ) ifadesini almak (V); sich gut ~ kulağa hoş gelmek 2ung f jur.   istima anhusten 1. yüzüne öksürmek 2. F   çıkışmak, azarlamak Anhydrlt m min.  sert alçıtaşı; anhidrit Anilin n ehem, anilin -farbe / anilin boya(-sı) -rot n  anilin kırmızısı -verglftung / anilinden zehirlenme Anlmal rationale n  (Menseli) hayvanı natık animalisch I. (tierisch) hayvani 2. (triebhaft) insiyaki Anlmler'dame / konsomasyon yapan kadın; konsomatris,

Anlmlsmus

33

 

ankündlgen

gekleidet tol in seinem Beti.  Üzerinde elbiseleri olduğu konsomasyoncu; als ~ tâtig sein  konsomatrislik yapmak; halde yatağında ölü olarak bulunmuştur. 2e.puppe / 1. 2en canlandırmak, teşvik (tahrik, tembih, tergip) etm., manken 2. Kspz.  kâğıt elbiseli taş bebek 2e.ıpleget m işleklendirmek, uyandırmak, neşelendirmek 2t (Stimendam aynası; psişe -e.zlmmer n  tuvalet odası mung) ııeşcli, canlı, keyifli ankllngeln F   b-ne telefon etm. Anlmlsmus m animizm, canlıcılık, ervahiye Anlmosltât / miinafese, garez(-kârlık), gıllügiş, husumet; ankiingen 1. seslenmek, işitilmek 2. (an et.) hatırlatmak, andırmak  kuyrukacısı, nefsaniyet, kin(-cilik); von ~ erfüllt sein anklopfen 1. kapıyı vurmak, çalmak 2. (bei j-m) b-ne baş  buğz bağlamak (z.va.);  kin beslemek vurmak, b-ni yoklamak: bir ricada bulunmak Anlmus m hum.  seziş, hissikablelvuku F   bir parçasını kemirerek yemek anknabbern Anlon n  phys.  negatif iyon; anyon Anls m  anason; -branntwein m rakı; hum.  imam suyu; anknacksen F   hafifçe kırmak (od.  zedelemek) abıhayat; aslan sütü; F: duziko; V: carnak, anzarot -ett anknlpsen (Licht) açmak  anknöpf'en düğmelemek, iliklemek 2kragen m  takma yaka m anizet -kerbel m bot.  kokulu frenkmaydanozu anknüpf'en I. (anknoten) bağlamak, düğümlemek 2. (an anjagen: angejagt kommen soluk soluğa gelmek ein Thema) istinat etm; sözü bir konuya intikal ettirmek  ankümpfen (gegen) bşe karşı mücadele etm. 3. (Gesprâch) başlamak 4. (Verbindungen) b-le irtibat Ankara n.pr. Ankara (fr. a.  Engürü); Schlacht bei ~ (1402) kurmak 5. (Verhandlungen) müzakerelere girişmek; Ankara muharebesi;  Radio ~ Ankara Radyosu 2ungs.punkt m söz ucu; bağlaşma, birleşme, temas; irti Ankaut m  satın alma; mubayaa; iştira 2en satın almak;  bat noktası; mebde sich  ~ arazi satın alarak yerleşmek; yer edinmek; anknurren karşısına homurdanmak, hırlanmak, hırıldaş -s.prels m mubayaa bedeli; maliyet fiyatı mak  Anker m I. (Schiffs2) çapa; gemi demiri; lenger 2. (e-r Uhr) saat maşası 3. (Eisenbefestigung bei Bauteilen) S veya T ankochen biraz pişirmek  şeklindeki demir 4. mıknatıs demiri 5. (bei Elektroma- ankohlen 1. hafifçe yakmak 2. fig. b-ne yalan yutturmak gnet) armatür, hafıza 6. (e-s Dynamos) dinamo göbeği (od. ankommen intr.  1. bir yere vasıl olm., varmak, gelmek, ulaşmak, muvasalat etm. 2. (Post) varit olm. 3. (reeht bobini); ~ gelichtetl naut.  Çipo kalktı! IVer// ~ ! naut. Fonda demir! den ~ lichten  demiri salpa etm.; çapa al zeitig) yetişmek 4. (gut, übel) iyi (frzıv. kötü) karşılanmak 5. (gegen) rekabet etm.; boy ölçüşmek 6. (auf) a) (abhânmak; ~ werfen fonda demir etmek; demir (lenger, çapa) gen von) b-ne, bşe bağlı olm. b) (wichtig sein) ehemmi atmak; demirlemek; ~a u fl naut. Vira (od. salpa) demir! yetli olm.; rol oynamak 7. (Anklang finden) beğenilmek; vor  ~ liegen  lengerendaz olm.; demirde yatmak; demirli hüsnükabul görmek; tutmak 8. (e-e Anstellung finden)  bulunmak; vor ~ gehen demir atmak; vor  ~ treiben demir yer, iş bulmak; kapılanmak; fr. 1. (m.Dat.od.Akk.) taramak -aehse / el.  dinamo göbeği mili -arm m demir (leicht, schwer) gelmek 2. (überkommen) a) (Lust) bşi kolu -balken; -davlt m grlva mctaforası -bohrung / el. yapmak arzusuna kapılmak b) (Schlaf) uykusu gelmekdinamo göbeği mil deliği -boje / palamarlık şamandıra; c) (Ekel) iğrendirmek d) (Bedenken) şüphelenmek, tered demir şamandırası -fütterung / demir yatağı -gebülır /; -geld n  demirleme harcı; demir resmi -hals m  demir düt etm. e) (das \Veinen) ağlayacağı gelmek  f)   (das La boğazı -hand / demir tırnağı (od. tabanı) -kem m el. bobin ehen) gülesi gelmek g) (der Gedanke) aklına esmek; es darauf  ~ lassen  işi oluruna bırakmak; bşi riske etm.; maçası -kett e/d em ir zinciri; gömene -klüse/ loça -kreuz n  meme -llcht n demir feneri -mast m I. (tür Luftschiffe) talihini denemek;  Er liep es nicht auf e-n Streil  İşin  balon bağlama direği 2. pilon 2n 1. demir atmak 2. de münakaşaya dökülmesine meydan vermedi.  Es kommt  mirli bulunmak -platz m demir yeri; gemi yatağı -sehaft darauf an.  İşine bakar. İşine göre. wenn es darauf an m  demir bedeni; çapa gövdesi -sehükel m demir kilidi kommt  icabı halinde; gereğinde; Wenn es darauf ankommt, isi ein Mauseloch seine lausend Goldstiicke  irer/. Yerine -splll n  ırgat -spltze / tırnak ucu (od.  yalmanı) -stock m çipo -talje / fişka palangası -uhr / maşalı saat -wlnde / göre bir sıçan deliği bin altın olur. Spr. Wenn es aufs demir bocurgatı (ırgatı, vinçi) Schvvindeln ankommt, ıverde ich dir keine Schande maehen. hum.  Yalan söylemeden yana seni mahcup etmem, enlanketten 1. zincirlemek; zincire vurmak; zincirle bağlamak decken, worauf es ankommt   balığın belkemiğini bulmak; 2. (Pfcrd) bukağı vurmak; bukağılamak anklttcn macunla yapıştırmak   Es kommt mir nicht darauf an, ob das Haus nâher liegt  öder vveiter entfernt ist.  Ben o evin uzaklığında yakın ankeuchen: angekeucht kommen  soluğu kesilmiş bir halde gelmek  lığında değilim.  Jetzt kommt es darauf auch nicht mehr an. Anklage / it(ti)ham, iddia; suç isnadı; şikâyet; ~ erheben Borç bini aşınca insan tavuk eti yer. Spr. Gegen ihn ist  einfach nicht anzukommen. Onunla aşık atılmaz.  Da küme (gegen) aleyhine dava ikame etm. (od.  açmak); ünler  ~ slellen ittiham etm.; dit  ~ niedersehlagen davayı durdur ich schön anI O zaman şapa otururum işte! Sein Stück İst  mak; s.a.  Angeklagte.  -Jury / ittiham heyeti 2n suçlan bei dem Publikum nicht angekommen.  Yazdığı piyes hiç dırmak, ittiham etm., sanıklamak -prlnzlp n  jur.  iddia tutmadı. sistemi -punkt m ittihama (od. şikâyete) esas olan madde Ankömmllng m 1. yeni gelen 2. yeni doğan (çocuk) Anklâger'(ln /) m  davacı, müddei; öffentlicher   ~ müdde ankönnen (gegen) F   b-ne, bşe karşı bşi yapabilmek iumumi, savcı 2lsch müşteki, müddei ankoppeln bağlamak, raptetmek Anklage'schrift / iddianame, ittihamname -zustand m ankotzen V   1. s. anekeln 2. fig. çıkışmak, azarlamak maznuniyet hali ankrallen tr.F  b-ne laf atarak bşi istemek-, sich ~ I. tırnak anklammem 1. bağlamak, raptetmek, iliştirmek 2. (Wâiliştirmek 2. fig. var kuvvetiyle takılmak, sarılmak sehe) mandallamak 3. (verkrampen) kenetlemek; sich ~ ankratzen tırmalayarak hafifçe zedelemek; s.a. angekratzt  I. takılmak, sarılmak 2. bağlanmak ankreiden 1. tebeşirle işaret koymak 2.  fig.  (j-m et.) a) Anklang m 1. (Reminiszenz) anımsama; müphem tahattur; (übelnehmen) hesabına katmak; suç isnat etm.; kin bes hayal meyal hatırlayış 2. (leichte Âhnlichkeit) uzaktan lemek b) (Rache nehmen für) intikamını almak  benzeyiş 3. (gute Aufnahme) rağbet, revaç; ~  finden 1. Ankreis m math. dış daire; haricen mümas daire  beğenilmek; hüsnükabul (od. revaç) görmek; revacı olm.; ankreuzen 1. işaretlemek 2. naut.  rüzgâr karşısına gitmek  b-den yüz bulmak 2. (m. scinen Ausführungen) b-ne ankrlechen yerde sürtünerek yaklaşmak;  İr. (Kâlte, Angst) sözünü geçirmek;  Mein Vorschlag hal ~ gefünden. Tekli  b-ni almak; angekrochen kommen  I. (Hund) kuyruğunu fimi iyi karşıladılar. kısarak yaklaşmak 2. fig. pej. tabasbusla bir ricada bulun ankleben intr.  yapışmak; fr. (7.ettel usw.) yapıştırmak; mak; b-ne sürtünmek  yafta asmak, ilsak etm. ankrlegen (Stlefel usvv.) giymeğe muvaffak olm. ankleckern: angekleckerl kommen F   ayrı ayrı gelmek ankünd(lg)en I. evvelden bildirmek, haber vermek; ihbar ankleid'en giy(dir)mek; sich ~ giyinmek; Man fand ihn an(tebliğ, beyan, iş’ar) etm. 2. (Gutes) müjdelemek 3. (Ra-

Ankunft

34

 

ânllegen

Herkes başıma üştü. tr.  (e-n Hafen) limana uğramak; iskeleyi tutmak -zeit / hazırlanma müddeti Anlaut m kel menin ilk harfi (sesi); önses 2en . . . harfi (sesi) ile başlamak -schwund m s.  Aphârese. anlauten (bei j-m) 1. b-ne telefon etm. 2. (Sport) zil çalmasiyte bir ravnt v.s. nin başladığını bildirmek Anlegebriicke/iskele -gebühr/nouf. palamar parası anlegen tr.  1. koymak, vazetmek 2. (Leiter) dayamak 3. (Stadt, Gartenj tesis etm.,4. (Fabrik usvv.) inşa etm. 5. (Geld) yatırmak; (sehleeht) parayı çürütmek; (in Gold) altına yatırmak 6. (Kapital investicren) envesti etm.;  plasman (od. yatırım) yapmak 7. (Gevvehr) omuza daya mak 8. (StraBe, Kanal usvv.) açmak, inşa etm. 9. (Kleider) giy(in)mek 10. (Feuer) ateş vermek; ateşlemek 11. (Kohlen) ateşe kömür katmak 12. (Sâugling) emzirmek 13. (auf j-n) gezlemek; nişan almak; silâhını b-ne tevcih etm. 14. (Tierc) zincirlemek 15. (die Ohren) (Hund, Katze) kulaklarını kısmak 16. (j-m et.) giydirmek 17. (Siegel) basmak 18. es darauf ~ , (zu Inf.) (auf et. abzielen) istihdaf etm.; iş edinmek; maksat gütmek 19. (planen) tertip etm., hazırlanmak 20. (Verband) pansıman etm.; yarayı sarmak 21. (Hand) işe el koymak; el sürmek; yar dım etm. 22. (Hemmschuh, Fesseln, Zügel) (takoz, zincir, gem) vurmak 23. (Festschmuck) (Stadt) donatılmak, donanmak 24. (MaBstab) bşe mikyas bulmak 25. (Orden, Schmuck) takmak 26. (installieren) enstale etm. 27. (Brautschleier) duvaklamak; (selbst) duvaklanmak 28.  plauderten, waren wir mil e-m Male an seinem Haus an(Papier) makineye kâğıt vermek 29. (Blutegel) yapıştır gelangt.  Konuşa konuşa evini bulmuşuz. mak 30. (Sammlung) yapmak 31. (sein Geld nützlich) An!aB m 1. vesile 2. (Gelcgenheit) fırsat 3. (Vorwand) ba nemalandırmak 32. (seine Zeit gut) istifade etm. 33. hane 4. (Grund) sebep, sebebiyet 5. (Veranlassung) mucip, (Akten usvv.) tanzim etm. 34. (ausgeben) sarf etm ., har ca saik, güdü 6. (Zusammenhang) münasebet; ~ geben  (zu) mak; intr. (Schiff) rıhtıma, iskeleye yanaşmak; uğramak, 1. kapı açmak; yer vermek; sebebiyet vermek; çanak aç mak; sebep olm. 2. (zu Gerede) lakırdı kaldırmak;  Es rampa etm., karınlamak  Er hat den Bau zu vveittdufig angelegt. Yapıyı geniş tuttu. Soviel möchte ich nicht  ~ . (Kâubestehl nicht der geringste Fol yok yumurta yok. aus ~ fer) Biraz pahalıdır, e-n strengen Mapstab bei el.  ~ bşi (m.Gen.) dolay isiyle, münasebetiyle; aus gegebenem ~ sıkılıkla icra etm.; ölçüyü sıkı tutmak; e-n Maulkorb ~ görülen lüzum üzerine; ein Kind, das bei jedem ~ gleich verini vara yoğa ağlayan çocuk; bei diesem~ bu vesile ile;  fig.  susturmak  Der Dampfer legt auch in İzmir an. Vapur, İzmir'e de uğrar.  Legt der Dampfer in Kandilli an?  bilvesile; ölme ailen ~   mucip hiç bir sebep olmaksızın; Vapur, Kandilli’yi tutacak mi?  Legt ani mil.  Nişan al! sebebi yokken; sebepsiz;  Das gibt zu Verwechslungen ~ . sich ~   1. (eng) (Kleidungsstück) yapışmak, sarılmak Bu, iltibasları davet etmektedir, et. zum ~ nehmen  bşi vücut çizgilerini tamamen göstermek 2. (m. j-m) F   kav vesile etm. gaya tutuşmak  anlass'en 1. (Kleider) üstünden çıkarmamak 2. (Licht) sön dürmemek 3. (Gas) kesmemek 4. (Radio) kapamamak 5. Anlegestelle / (e-s Schiffes) iskele, debarkader (Motor) harekete getirmek; işletmek 6. (Maschine) işlet anlehn'en 1. (bir yere) dayamak, istinat ettirmek 2. (Tür) aralık etm.; sich  ~ (an) 1. dayanmak, istinat etm., yas mek 7. (Stahl) ısıtmak, yumuşatmak 8. (j-n hart ~) lanmak, yastanmak, ittikâ etm. 2.  fig.  örnek almak; hortzort etm.; paylamak, çıkışmak 9. (VVasser) su akıt angelehııt: -e Flanke mil.  dayalı yan 2ung  f: in ~   (an) mak; sich ~ I. . . . gibi görünmek; manzara arz etm. 2. dayanarak; taklit ederek  (gut) iyi başlamak; iyi bir şekil almak 2er m tecim, hare Anlelhe  J   1. borç alma; istikraz 2. (Schuldverschreibung) ket tertibatı; starter, marş 2er.motor m marş motoru tahvil 3. iktibas; e- e ~ aufnehmen  (bei) b-den borç (od. AnlaOhebel m  hareket kolu ödünç) almak; istikraz akdetmek; ödünç para almak; e-e anlâfllich (Prâp.m.Gen.)  dolayısiylc, vesilesiyle, münase ~  zeichnen bir istikraza talip yazılmak; ~ ohrıe Tilgungs betiyle  frist    daimî istikraz -papiere pl.  istikraz senetleri -schuldAnlafl'luft / hareket havası -öten m  meneviş ocağı -vorm müstakriz -zeichner m mukriz ner rlchtung / makinelerde hareket ettirme mekanizması anlelmen tutkallamak;  Er sitzt vole angeleimt.  Mıhlanmış anlasten bir suç isnat etm., yüklemek duruyor. anlatschen: angelatscht kommen F   bacağını sürte sürte gel anlelt'en 1. (j-n zu et.) sevk (teşvik, idare, delâlet) etm. 2. mek  (belehren) tenvir etm., akıl öğretmek 3. (richtig führen) Anlauf m 1. (zum Angriff) hamle 2. (Schvvung) hız 3. (Lauyol göstermek; rehberlik etm.; irşat etm. 2ung / talifen) koşu 4. (Angriff) hücum, savlet 5. (e-r Maschine) mat(-name), kılavuzluk, rehberlik, irşat; unter   ~ (von) işlemeye başlaması; e-n ~ nehmen  1. hız almak, pertav idaresi altında etm. 2.  fig.  bşi denemek; im ersten ~   ilk hamlede; in sehnellem ~  koşar adımla; 2en intr.  1. (zum Sprung) hız anlernen talim ve tedris etm., öğretmek almak, pertav etm. 2. (Empfang finden) F   muamele edil anlesen  pej. kendi tecrübesi veya düşüncesiyle değil, kitap tan okuması ile bşi öğrenmek mek 3. (rot) kızarmak; hindi gibi kabarmak 4. (blâulich) anliefern s. liefern. (geprellte Stelle) göğermek, morarmak; vücudun bir intr. ânllegen  1. (benaehbart sein) komşu (bitişik, muttasıl) yerine kan oturmak 5. (sich trüben) buğulanmak, donuk olm. 2. (Kleidung) tıpatıp vücuda oturmak 3. (e-m laşmak; parlaklığı gitmek 6. (besehlagen; Brilie) buz Schreiben) bir yazıya eklenmiş bulunmak, leffedilmiş lanmak 7. (Metalle durch Hitze) rengi değişmek 8. (anolm. 4. (j-m) a) ricalarla tasdi ve taciz etm. b) birisi için vvachsen) artmak, fazlalaşmak 9. (anschwcllcn) şişmek, önemli olm.; tr.  (mit dem Schiff e-n Punkt) bir hedefe kabarmak 10. (Kösten) baliğ olm., çıkmak 11. (beginnen) doğru gitınek 2 n  1. bitişiklik, mücaveret, komşuluk 2.  başlamak 12. (gegen et.) a) bşe karşı durmak b) (angrei(Wunsch) istek, talep, rica, dilek, arzu -d 1. bitişik, fen) bşe hücum etm. c) (anprallen) bşe çarpmak; angeyanaşık, muttasıl, komşu 2. (gut) iyi oturmuş 3. (im laufen kommen  koşa koşa gelmek;  Jeder kam angetaufen.

dio) anonse etm.; sich ~ 1. ( P.)  kendisinin geleceğini  bildirmek 2. (S.)  husule geleceğini sezdirmek Ankunft / varış, muvasalat, teşrif; soforl nach seiner  ~ ayağının toziyle; ~ in Berlin  Berlin'e muvasalat ankuppeln s. ankoppeln ankurbel'n 1. (Motor) harekete getirmek 2.fig.  teşvik etm., canlandırmak 2ung /.- ~ der Industrie teşviki sanayi Ankylose f med. ankiloz; iltisakı mafsal anlücheln gülümseyerek bakmak  anlachcn I. gülerek bakmak; yüzüne gülmek 2.  fig.  (Obst usw.) yüzüne gülmek; iştah açmak 3. (Himmel) parla mak 4. sich j-n ~ F  flirt ederek aşk münasebetine girmek Anlage / 1. (Kapital?) yatırım, envestisman, plasman 2. (-kapital) sermaye, rcsülmal, anamal 3. (Einrichtung) kuruluş, tesis, inşa, tertibat 4. (BetriebsS) fabrika, kom  bina; inşaat tezgâhı 5. (Grün2) bahçe, park gibi yeşillik saha 6. (Entwurf) taslak, plan, tertip 7. (Herstellung) imal 8. (Entvvicklungskciın) tohum özü 9. (Fâhigkeit, Disposition) istidat, cevher, ehliyet, kabiliyet 10. (Nelgung) meyil 11. (Talent) mevhibe(-i İlâhiye) 12. (zu e-m Brief usw.) ek; in der ~  ilişik olarak; leffen anlagem s. anschwemmen Anlünde / yanaşacak yer; rıhtım, iskele anlangen intr. (ankommen) vasıl olm.; gelmek, varmak; tr. 1. (betreffen) ait (taalluku) olm. 2. (berühren) ellemek; el sürmek; dokunmak ıvas . . . anlangt   gelince; Wie wirso

anlocken

35

Brief) ilişik (bağlı, ek) olarak; ieffen; eng~  kubur gibi; mit -en Ohren yapışık kulaklı anlocken cezp etmek, çekmek, dadandırmak, yemlemek; yem dökmek (od. koymak); bal çalmak anlöten lehimlemek; lehimle yapıştırmak anlügen gözgöre yalan söylemek  anluven naut.  orsa etm.; rüzgârı yakaya almak; borina kaçmak  anmaehen 1. (betestigen) bağlamak, tespit etm. 2. (Feuer, Öten) yakmak 3. (Licht, Oas, Radio) açmak 4. (Bild) asmak 5. (Salat) hazırlamak, öldürmek 6. (Gardinen) takmak 7. (anrühren) karıştırmak 8. (Farben) suda hal letmek; sich ~ F  s. sich heranmaehen anmâhen tarla kenarının bir dilimini orak veya tırpanla  biçmek  anmahnen bşin yapılmasını hatırlatmak anmalen boyamak, nakşetmek; sich ~ F  yüzünü boyamak; makiyaj yapmak  Anmarsch m 1. yaklaşma, ilerleyiş 2. ev ile iş yeri arasın daki mesafe Sieren yürüyerek yaklaşmak anmaB'en (sich et.) 1. haksız iddia ve talepte bulunmak 2. (Rang, Anıt) gaspetmek 3. (Erfındung) k-ne atfetmek 4. (sich unterfangen) bşi yapmağa kalkışmak, yeltenmek 5. (Urteil) bir hüküm vermeyi tecviz etm. 6. (sich zuviel) aşırı taleplerde bulunmak -end 1. (hochmütig) azametli, mütekebbir, fodul, hadnaşinas, kibirli 2. (selbstgefâllig) hakimane, hodperest, hodpesent, kurumlu, iddialı 3. (frech) utanmaz, küstah, nobran, şımarık; sich ~ benehmen  tavır satmak eung / I. haksız iddia ve talep 2. azamet, nahvet, fodulluk, hadnaşinaşlık 3. hodperestlik,  benlik, afur tafur, hodpesentlik, kurum, iddiacılık 4. küstahlık, nobranlık, şımarıklık 5. (von Namen, Amt usw.) gastp Anmeld'eformular n  beyanname; kâğıt ve tescil formülü -e.gebühr / kayıt ve tescil harcı; kaydiye Sen 1. (evvelce)  bildirmek, haber vermek, ihbar etm. 2. (Schüler, Devisen usw.) kaydettirmek, yazdırmak 3. (Patent) tescil ettir mek 4. beyan etm. 5. (Konkurs) iflâsını ilân etm.; sich ~ 1. (beim Zahnarzt usw.) randevu almak 2. (polizeilich)  polise beyanname vermek Se.pfUchtig beyana tabi -e.scheln m s. -e.formüler, -e.stelle / müracaat bürosu; kayıt gişesi -ung / 1. ilân, İhbar, beyan, ış’ar, tebliğ 2. kayıt ve tescil 3. (polizeiliche) ikamet beyannamesi 4.  H  notifikasyon.  Er ist ohne vorherige ~ dorthin gegangen. Oraya habersiz gitti. anmerk'en 1. (aufschreiben) not etm. 2. (hinzufügen) ilâve etm., eklemek 3. (anstreichen) işaret, nişan koymak 4. (j-m et.) (yüzünden, çehresinden) anlamak, sezmek, öğrenmek; sich et. nicht  ~ lasserı  bşden renk vermemek,  belli etmemek; halinden sır vermemek Sun g/1. (sehriftliche) not, haşiye, dipnot; (Randbemerkung) derkenar  2. (Bemcrkung) mütalaa, mülâhaza -ungswel$e antr  parantez anmessen 1. (Schneider, Schuster) ölçüsünü almak 2. (an passen) uydurmak, tatbik etm.; s.a. angemessen. anmustern s. anheuern Anmut/letafet, zarafet, halâvet; edalı tavır; şirinlik, cilve, yosmalık, şive; naz ve işve; tatlılık, hoşluk; mus.a.  lütuf, kerem Sen 1. gibi gelmek 2. (sonderbar) garibine gitmek; garipsemek 3. (heimatlich) memleketini hatırlatmak Slg latif, zarif, edalı, şirin, cilveli, yosma, hatırnaz, halâvetli; ilik gibi; hoş, sevimli, şiveli, işveli; iç acıcı; mus.a.  dilrüba, keremkâr, lütfedici annadeln muvakkaten toplu iğne ile tespit etin.; tutturmak, iğnelemek  annageln çivi çakmak; çivilemek, mıhlamak, ekserleınek; wle angenagelt sitzenbleiben (Oast) postu sermek; mıhlan mış durmak  annagen dişle koparmak; kemirmek annühen 1. dikmek; dikerek tutturmak 2. (provisorisch) teyellemek, çatmak  annâher'n yak(ın)laştırmak, yanaştırmak sich ~   yak(ın)laşmak, yanaşmak -nd takribi, tahmini, yaklaşık;  Adv.

 

an8den

takriben, tahminen; yaklaşık olarak; aşağı yukarı; anha mlnha Sung / 1. yak(tn)laşma, yanaşma 2. astr.  iktiran 3.  fig. uzlaşma Sungs.versuch m 1. yakınlaşma teşebbüsü 2.  pol.  uzlaşma politikası 2ungs.wert m  yaklaşık değer; tahmini bedel; bedeli muhammen Annahme / I. kabul, tasvip, teslim, tasdik 2. (-stelie) a) kabul yeri b) (für Inserate) ilânat acentasr, ilâncılık şirketi 3. (Zustimmung) müspet cevap 4. (Voraussetzung) faraziye, farz, varsayma, varsayım, hipotez 5. (Vermutung) zan, tahmin, zehap 6. (Hoffnung) ümit, umut 7. (Fiktion) yapıntı, tasni 8. (unbegründete) kurgu, kuruntu, vehim 9. (irrige) zehabı batıl 10. (an Kindes Statt) evlâtlığa kabul; evlât edinme; tebenni 11. (von Bestechungsgeldern) irtikâp, irtişa, yiyicilik, rüşvet yeme;  zur ~ von el. bringen I. b-ne bşi kabul ettirmek 2.  b-nc bşi farzettirmek; in der ~ , da p. . .  beanşart ki; tah min ederek -scheln m resepise -stelie / tesellüm yeri Annal'en  pl.  1. (geschichtliche Jahrbücher) salnameler, yıllıklar 2. (Gcschichte) tarih, tevarih; va.: vakayiname; takvimi vakayi -İst m vakaniivis; resmi tarihçi annehmbar 1. kabul edilebilir 2. (Grund) makul; akla yakın 3. (befriedigend) tatmin edici 4. (reeht, gut) iyice 5. (Prcis) elverişli 6. seli,  farz olunabilir; ~  finden  aklına kestirmek  annehm'en 1. kabul etm. 2. (an Kindesstatt) evlâtlığa kabul etm. 3. (sich aneignen) benimsemek 4. (angreifen) hücum etm. 5. (voraussetzen) varsaymak, farz etm. 6. (Gevvohnheit) edinmek, almak, peydahlamak 7. (der Meinung sein) hükmetmek, zannetmek; zannında ( od.  fikrinde) olm.; sanmak 8. (gröBeren Umfang) şümullenmek, umu mileşmek 9. (feindselige Haltung) husumet göstermek  10. (Haltung) mil.  asker gibi dik durmak 11. (Namen) almak, takmak 12. (greifbare Formen) gerçekleşmeğe  başlamak 13. (hilligen) tasvip etm. 14. (feine Manieren) incelmek 15. (Schmutz) kirlenmek 16. (Vernunft) laf an lamak 17. (Farbe) a) bir renge bürünmek b) boya tut mak, çekmek, içmek 18. (erıvarten) ümit etm., ummak 19. (tibernehmen) deruhte etm.; üzerine almak;  Nehmen u’ie einmal an, dap . . .  farz edelim (tutalım, diyelim) ki;  bilfarz; Nehmen \vir einmal den unmlglichen Fail an, dap ... farzımuhal olarak; Dieses Holz nimmt die Farbe nicht an. Bu tahta boya tutmaz.  Nun nimm doch einmal Vernunft  ant   Kendine gell leh hatte angerıommen, du hâttest diesen sehleehten Sehere veriibt. Bu azizliği senin yaptığına hük metmiştim. sich ~ (e-r S. od. P.) 1. (übernehmen) bir işi üzerine almak 2. (Sorgfalt verwenden auf) bir işe ihti mam et. 3. (pflegen) b-ne bakmak 4. (schützen) b-ni sıyanet etm., kayırmak, korumak; b-ne sahip çıkmak;  Er nimmt sich immer der Schwachen und Hilflosen an. O, her vakit zayıfları, düşkünleri kollar (od.  korur).  Er  nahrn die französische StaatsangehOrigkeit an.  Fransa tabiiyetine girdi.  Nicht anzunehmenl F   Pek sanmam! Muhtemel değil! (volkstüml.): Değmede! Sllchkeit / hoşluk, tatlılık, rahat(-lık), letafet;  pl.  refah vasıtaları annektleren ilhak etm. Anneliden  pl.zo. s.  Ringelwürmer  Annex m ek, ilâve, zeyil; (-e pl.) a. mülhakat -lon / ilhak -lonspolitlk/ilhak politikası anniesen 1. karşısına hapşırmak 2. F   çıkışmak, azarlamak annleten perçinlemek  anno senesinde ~ dazıımal   fi tarihinde  Das Auto stammt  r.och aus ~ Tabak. F   Bu oto külüstür markadır. Annonc'e /gazete ilâm; e-eaufgeben   gazeteye ilân ver mek; -en.büro n, -en.expcdition / ilânat acentasr, ilân cılık şirketi eieren ilân etm. Annotatlon / haşiye, dipnot Anııultât/senelik borç taksiti; seneviye annullieren iptal (battal) etm., feshetmek, ıskat (ilga) etm.,  bozmak; keenlemyekûn addetmek; neshetmek, anüle etm., hükümsüz kılmak; kalem çekmek Anode / 1. anot 2. F   anot bataryası anödcn 1. (Iangweilen) canını sıkmak 2. (belâstigen) F  taciz etm., rahatsız etm.; angeödet   sıkkın

Anodenbatterle

36

anruckcn

Anoden'batterle / anot bataryası -spannung / anot voltajı anraten ehemmiyetle tavsiye etm., tembih etm.; nasihatte -ttrahlcn  pl.  anot tştnları  bulunmak 2 rv auf mein 2 hin  tavsiyem üzerine anomal I. anormal; kaideye muhalif; düzgünsüz, sapak 2. anrauchen 1. dumanlamak, islemek 2. (Zigarette usw.) med.a. atipik 9le / anormallik, anomali, ayrıklık, aykırı yakmak 3. (Pfeife) İlk defa kullanmak lık, sapaklık, (hilâfı âde) anrauhen (Stoffe) havlandırmak  anonym isimsiz, imzasız, anonim 2itât / isimsizlik, imzasız- anrausehen: angerauseht kommen hışıldayarak yaklaşmak lık, anonimlik 9us m isimsiz; sahibi bilinmeyen; lâedri anrechn'en 1. hesaba geçirmek, hesaplamak, mahsup etm., saymak 2. (absetzen) bşi düşmek 3. (bevverten) takdir Anopheles/  zo. malarya bulaştıran sivrisinek; anofel; sıtma etm. 4. (sich et. zur Ehre) addetmek, telakki etm. 2ung/ sivrisineği Anorak m anorak  mahsup; in~bringen   hesaba katmak; mahsubunu yap anordn'en 1. (in best. Reihenfolge) sıralamak 2. (gruppiemak; tutmak; ünler entsprechender ~   mahsuben ren) tasnif etm., boy etm., boy sırasiyie dizmek 3. (fest- Anrecht n  1. istihkak 2. abone, abonman; ein ~ auf et. setzen) tayin (tespit) etm. 4. (arrangieren) tertip etm., haben bş üzerinde hakkı olm. tertiplemek, ölçülemek, ayarlamak, düzenlemek; yoluna Anrede / t. hitap 2. (Ansprache) (z.va.)  hitabe, nutuk 2n koymak 5. (Welsungen erteilen) talimat (od. yönerge)  b-ne hitap etm .;  j-n mil du  ~ sen diye hitap e tm.; der  vermek; emretmek 9un g/ 1. sıra 2. tasnif 3. tayin, tespit mit diesen Wörten Angeredete bu sözlerin muhatabı olan 4. tertip, düzen, nizam, dizi 5. talimat, yönerge, anreg'en 1. (anspornen) teşvik (tahrik) etm., hırslandırmak, isteklendirmek, tergip etm., şevlendirmek, heveslendir emir(-name), karar, aranjman, kombinezon; -en treffen  bş için emirler vermek  mek 2. (stimulierend wirken) tembih etm., uyandırmak, uyarmak, kamçılamak, med.a.  stimüle etm. 3. (Appetit) anorganlsch 1. ehem, gayri uzvt; anorganik 2. (leblos) camit, iştah açmak 4. (beleben) canlandırmak 5. (inspirieren) cansız ilham etm., esindirmek 6. (vorsehtagen) teklif etm. 7. anormal s. anomal anpacken 1. tutmak, yakalamak, ele almak 2. (Arbeit) işe (interessieren) alâkalandırmak, ilgilendirmek 8. (Unterkoyulmak, başlamak 3. fig. (j-n) muamele etm.; ef. richnehmen) tavsiye etm. 9. (Verdauung) kolaylaştırmak tig ~ dümen kullanmak -end 1. enteresan; calibi dikkat 2. uyandırıcı, münebbih 3. med.  analeptik 4. itham edici, eşindiren; s.a. angeregt. anpappen  fsiidd.J   yapış(tır)mak  anpass'en I. uydurmak, uyarlamak, intibak ettirmek, yüz 2ung/: in ~ bringen  bir fikri ortaya atmak; au f  ~  Englands hin  İngiltere’nin teşvikiyle Sungs.mlttel n med. etm. 2. tecrübe etm., denemek; (Anzug) prova yapmak; sich  ~ 1. uymak, uyarlanmak, intib ak etm., adım (od. uyandırıcı iiac ayak) uydurmak 2. (gegenseitig) uyarlaşmak, tetabuk anrelben 1. (Farben) ezmek 2. (Streichholz) sürtmek etm., alışmak 9ung/uyma, İntibak, tetabuk, uyarlama; anrelehern 1. zenginleştirmek 2. (den Gehalt von et. eruygun (od. mutabık) gelme -ungs.f&hig intibak kabiliye höhen) çoğaltmak  tinde; supl Sungs.vermögen n  intibak kabiliyeti anreihen I. (aneinanderfügen) birleştirmek, bitiştirmek 2. anpeilen 1. istikameti tayin etm.; kestirmek; kertesini bul (in best. Ordnung) sıralamak, dizmek 3. (auffâdeln) ipe geçirmek 4. (provisorisch annâhen) teyellemek, çatmak; mak 2. F   nazarlarını b-ne tevcih etm. sich hinten ~   kuyruk tutmak  anpfıhlen (Rebstöcke) hereklemek  Anrelse /varış, muvasalat 2n tren, otobüs v.s. ile seyahat anpfelfen I. (Sport) oyunun başladığını düdükle bildirmek  2. (e-n Rüffel erteilen) F   tekdir etm., azarlamak; V; ala hederine varmak  anreiB'en I. bir ucunu koparmak 2. (Vorrâte) sarfa başla  banda vermek, harcını vermek mak 3. (Paket usw.) açmak 4. (Saiten) hafifçe çekmek 5. AnpRft m  1. düdüğün çalınması 2. (Rüffel) tekdir, azarla (Motor) harekete getirmek 6. (Linie auf Metali od. Holz) ma; V'; papara, b atarya, alabanda, Ingiliz arması; çizmek 7. (Kunden) çığırtkanlık etm. 8. (Frage, Problem) sofort bei ~ Fb. düdükle beraber  bahis açmak 2er m 1. teehn. çizim aleti veya çizici (adam) anpflanz'en dikmek, gars etm., yetiştirmek 2ung/l.(Baum2. fig. çığırtkan; V: kılavuz, petalya -erlsch çığırtkan gibi schule) fidanlık 2. (Grünanlage) bahçe, park 3. (Plantage) anreiten intr.  atlı olarak yaklaşmak; mil.  hücum etm.; tr.  plantasyon, tarla, mezraa (ein Hindernis) atını bir mâniaya doğru yürütmek anpflaumen hum.  alay etm., takılmak anptlöcken; anpflockcn çivilemek; kazığa bağlamak; Anreiz m tahrik, teşvik, saik, amil, ilca 2en 1. (anfeuem) tahrik ve teşvik etm. 2. (locken) celp etm., cezp etm. 3. hereklemek  (stimulieren) tembih etm., uyandırmak, uyarmak 4. (aufanplnseln fırça ile boya sürmek  hetzen) kışkırtmak 5. (Appetit) iştah vermek anplrschen: sich ~ gizlice yaklaşmak  anpöbel'n tecavüz (tahkir) etm., sataşmak, zifos sürmek; anrempeln I. (bilerek) b-ne çarpmak, itmek 2. fig.  hakaret etm., tecavüz etm., b-ni sövmek 3. (belâstigen) sataş çatmak 9ung / saldırım, taaddi, tecavüz mak; musallat olm. Anprall m müsademe, çarpma, çarpıntı; vurma 9en çarp anrennen (gegen) 1. koşarken çarpmak 2. fig. dikine gitmek  mak, müsademe etm., vurmak mil. 3.   üstüne atılmak, hücum etm.; angerannt kommen anprangern 1. hist.  teşhir direğine bağlamak 2.  fig.  b-nin koşa koşa gelmek  kabahatini alenen bildirmek; eşeğe ters bindirmek anprelsen I. tavsiye etm. 2.  pej.  göklere çıkarmak 2 n Anrlchte / dresuvar, büfe, bahü, kontrbiife 2n I. (Speisen) sofraya koymak 2. (Schaden usw.) yapmak, çıkarmak, (lautes) çığırtkanlık  sebep olm., ika etm.  Es İst angerichlet. Yemek hazırdır. Da anpreschen: angeprescht kommerı F   hızla (od. soluk soluğa) hası du ja was Schönes angerichtetl iron.  Gördün mü gelmek  yediğin haltı! -tisch m 1. s.  Anrichte 2. sahanlık anpressen sıkıştırmak; sich ~ sıkıca dayanmak (od. yaslan AnrlB m teehn. markalama mak) Anprob'e /prova, eseyaj 2ieren 1. denemek, tecrübe etm. Anrltt m I. ilk defa ata biniş 2. mil. süvari hücumu anrltzen hafifçe çizmek, sıyırmak  2. (Kleider) prova yapmak  anpumpen F   b-den ödünç para almak (od. koparmak) anrolten 1. yuvarla(n)mak 2. (Zug) a) harekete geçmek b) yaklaşmak 3. (Flugzcug) havalanmak için ilerlemek 4. istemek  (Warcn irgendvvohin fahren) nakletmek 5. ( P.) F   (sich anputzen süslemek; askı asmak  nâhem) yaklaşmak Anrainer m  hemhudut, hudut komşusu; komşu, sınırdaş anrosten biraz pas tutmak -staaten  pl.  (an e-m Meer) sahildar devletler anranz'en F   azarlamak, çıkışmak, tekdir etm. 2er m F  anrösten biraz kızartmak  anrüchig 1. (P.)  adı çıkmış; bednam, mahut, suişöhretli 2. azarlama; V; batarya, alabanda (S.)  şüpheli, mahzurlu, kuşkulu anrasseln 1. F  s. aııranzen 2. angerassdt kommen paldır kül anruckcn (Zug, Wagen) birdenbire harekete geçmek  dür yaklaşmak 

  nrUcken

37

anriicken tr. ileri itmek; yaklaştırmak; inlr.  1. yaklaşmak, yanaşmak 2. (P.) F  gelmek  anrudern fr. kürek çekerek yaklaşmak inlr.  kürek sporu mevsimine başlamak  Anrııf m 1. seslenme, çağırma, çağrı, bağırma, nida 2. (Tele phon) telefon etme; dav et; ohne ~ mil. sorgusuz sualsiz; 2en 1. seslenmek, bağırmak, çağırmak 2. telefon etm. 3. (Oott) istimdat etm.; Allaha yalvarmak 4. (zum Zeugen) şahit göste rmek5. (Gericht) müracaat etm. 6. (höhcre Instanz) istinaf etm. -glocke / çağırma zili anrühren 1. (anfassen) el sürmek; ellemek, ilişmek, dokun mak 2. (Eier) çalkamak 3. (Speise) karıştırarak hazırla mak 4. (Farben) karmak; suda halletmek; eritmek 5. (Speisen nicht ~) ağzına koymamak;  Dap mir niemand  dit Papiere hitr anrührtl  Şu kâğıtlara kimse ilişmesin! el. Verlockendes nicht ~  tadına tuzuna bakmamak Ansage / ilân, tebliğ, anons 2n 1. ilân, tebliğ etm. 2. (evvel ce) bildirmek, haber vermek 3. Ka.  deklare etm. 4. (im Rundfunk) anonse etm., spikerlik etm.; sich ~  ziyaretini  bildirmek  ansâgen testere ile kısmen kesmek  Ansager(in f) m  1. (im Rundfunk) spiker 2. (Conferencier)  prezanta tör, konferansçı 3. (humoristlscher) cümbüş! ansamm'eln 1. toplamak, yığmak, biriktirmek 2. mil.a. tahşit etm. sich ~ 1. toplanmak, yığılmak, birikmek, teraküm etm. mil. a.  tahaşşüt etm. 2. (VVasser) irkilmek 2lung /1 . (groüc Menge) yığın(-tı), küme 2. mil. tecemmü, tahşidat, tahaşşüt 3. (von Menschen) kalabalık, izdiham •nsâssig 1. (wohnhaft) mukim, oturan 2. (dauernd) yerleş miş, yerleşik, yerli 3. (m. eigenem Haushalt) evli barklı ~ sein  ikamet etm., oturmak; ~ werden  yerleşip otur mak; temelli oturmak; yurtlanmak; vatan edinmek; temelleşmek, yerleşmek  Ansatz m I. ek parçası; eklenti, ilâve, ulantı 2. (Mundstück) ağızlık 3. (GuBnaht) teehn.  çapak 4. (Tisch2) uzatma tahtası 5. math. tertip 6. (Beginn) başlangıç; ilk adım 7.(Bauch9) çıkıntı, göbek 8. (bei Pflanzen) sürgün, filiz 9. (Schâtzung) tahmin 10. (Haar2) dip II. (zu e-m Untcrnchmen) hamle 12. (Neigung, Anlagc) meyil, isti dat; in ~ bringen  hesaba katmak -rohr n  ek borusu -(telle / ek yeri -stück n ek parçası, ralonj ansâuern I. mayalandırmak; maya katmak 2. ehem,  a s i  lendirmek  ansauten: sich e-n  ~ V   sarhoş olm. ansaug'en I. emmek 2.  flg.  çekmek, içmek, cezp etmek; sich ~  emerek yapışmak 2rohr n teehn.  emiş borusu ansâuseln F  s. angesauselt. anschatf'en I. satın almak; tedarik etm. 2. (sich et. zulegen) kazanmak, edinmek; sich Kinder   ~ çocuk yapmak; sich ein zweites Auta  ~ otomobilini ikilemek 2ung / 1. satın alma; tedarik 2. (gekaufter Gegenstand) satın alınan nesne; -en maehen masraf görmek 2ungs.kosten pl. tedarik masrafları 2ungs.preis m maliyet fiyatı ansehâften 1. (Pflanzen) aşılayarak ıslah etm. 2. (Stiefel) konçlamak 3. (Beil u.â.) sap takmak anschalten I. (Licht) yakmak 2. (Motor) harekete getirmek anschau'en I. (dikkatle) bakmak; seyretmek, seyrütemaşa etm. 2. (prüfen) muayene etm. 3. (genau überdenken) mülâhaza ve tefekkür etm. -Ilch 1. (deutlich) açık, vazıh, vuzuhtu, aşikâr, bedihl 2. (konkret) müşahhas, konkre, somut 3. (lebendig) canlı bir şekilde 4. (bildhaft) tasvirkâr; ~ sehildern canlandırmak Slichkeit / vuzuh, sarahat,  bedahet Anschauung 1. seyrütemaşa 2. (Meinung) mütalaa, telakki, görüş, fikir, rey; noktai nazar 3. (geistiger Entwurf) konsepsiyon; et. aus eigener ~ kennen kendi göziyle görmüş olm.; et. aus unmittelbarer  ~ kennen  yakından bilmek;  Die -en haben sich geöndert.  Telakkiler değişti, -s.mlttel  pl.  öğretim vasıtaları -s.sache [: ~ sein  telakkiye bağlı olm. -s.unterricht m müşahede usuliyle öğretim Anscheln m görünüş, zevahir; sich den ~ geben  I. k-ne ... süsü vermek 2. yapar gibi yapmak;  Es hat gam den als ob. . .  öyle görünüyor ki; allem ~ nach galiba, zahiren,

 

AnschluB

zahirde; zevahire bakılırsa; görünüşe göre; görünürde 2en seli,  aydınlatmak 2end 1. zâhir, görünen 2.  Adv. s. dem Anschein nach. leh habe mlch ~ geirrt. Ben yanılmı şım zâhir. anschelBen V  1. sıçarak pisletmek 2. aldatmak 3. çıkışmak, tekdir etm. angesehissen kommen V   yersiz, vakitsiz gel mek  ansehleken: sich ~   (zu Inf.) bşi yapmağa koyulmak ansehleben 1. (Fahrzeug) itmek, sürmek, yürütmek 2. (z.B. Tisch) yaklaştırmak, yanaştırmak 3. angesehoben kom men F   lâkayt ve uyuşuk gelmek anschlelen yan gözle bakmak  anschleBen I. (verletzen) kurşunla yaralamak 2. (Fest) ateş ederek kutlamak 3. (Wasser) birdenbire atmak 4. (zu Kristallen) billurlaşmak, tebellür etm. 5. angesehossen kommen F   ok gibi gelmek  anschlmmeln küflenmeğe başlamak; angesehimmelt: -es  Brot   küflü ekmek  anschlrren (Pferd usw.) koşum takmak; angesehirrt  koşumlu AnschlB m V papara, batarya, Ingiliz arması (V ) Anschlag m 1. vurma, çarpma 2. (von Tasten) tuşlara do kunma tarzı; tuşlayış 3. (Schâtzung) kıymet takdiri;  baha biçme; tahmin 4. (Gewehr2) nişan vaziyeti 5. (-zettel) ilân, afiş, plakart, askı 6. (Oberfall) tecavüz, bas kın 7. (Attentat) suikast 8. (Putsch) darbe 9. (Vor2)  proje, keşifname 10. (Haushaltsplan) gelir gider hesabı;  bütçe II. teehn.  tespit, ergo; in ~ bringen  I. (Gcwehr) omuza dayamak 2. flg.  hesaba katmak 3. (sehâtzen) tah min etm.; ~ auf j-s Leben cana kasteden tecavüz; e-n ~  planen  komplo yapmak; e-n ~ verüben  (auf) tecavüz etm., suikast (darbe, sabotaj) yapmak; bşi baltalamak 2en tr.  1. çarpmak, vurmak 2. (m. Nâgeln) çivilemek, mıhlamak 3. (Bekanntmachung) yapıştırmak 4. (Porzellan) hafifçe örselemek, zedelemek 5. (ertönen lassen) çınlatmak, dokunmak 6. (FaB) delmek, açmak 7. (bewerten) takdir etm., kıymet biçmek 8. (auf i-n) silâhım  b-ne doğrultmak; b-n e nişan almak 9. (Tasten) tuş lamak, tuşe etm. 10. (e-e anderen Ton) flg.  ağzını değiş (naut. Kommando)   Arma direk! 12. tirmek II. Segel (e-n gemâBigten Ton) flg. aşağıdan almak; F: ufak ufak doğramak; s.a. angesehlagen; intr.  1. (Hund) havlamağa  başlamak 2. (Essen) yaramak 3. (Medizin) tesir etm. ansehlâgig 1. (geschickt) marifetli, hünerli 2. (erfinderisch) icatçı, kurnaz Anschlag'sâule / ilân sütunu (od. kulesi) -stltt m teehn.  tah dit çivisi; ergo -s.wlnkel m (des Zimmermanns) gönye -zettel m afiş, plakart; duvar ilânı ansehlelehen tr.; od. sich ~ (an) bşe gizlice yaklaşmak ansehleifen 1. biraz bilemek 2. bileyerek muayyen bir şekil vermek 3. F   getirmek  anschlendern: angesehlendert kommen F   bacağım sürükle yerek gelmek  ansehleppen sürükleyerek getirmek anschlIeBen I. bağlamak, raptetmek, birleştirmek 2. (Fahrrad usw.) bir yere bağlayarak kilitlemek 3. (in Ketten sehlagen) zincire vurmak 4. (Telephon) irtibatım tesis etm.; intr.  (Kleidungsstück) vücuda iyi gelmek; yapış mak; sich ~ 1. yanaşmak, bağlanmak 2. (e-r Partei usw.) girmek 3. (unmittelbar) bitişmek, ittisal etm. 4. (e-r Meinung) muvafakat, iştirak etm. 5.  pol. iltihak etm. 6. (der groBen Menge) rüzgârla gitmek 7. (sich belgesellen) ortak olm. 8. (sich misehen unter) katılmak, katışmak -d I. yapışık, bitişik 2. (danach) bunu müteakip 3. (sich Icicht ~) yalpak, sokulgan, girgin AnschluB m  I. birleşme, bitişme, iltisak, ittisal 2. (Verbindung) bağlanma, bağlantı, irtibat, muvasala, temas 3.  pol. iltihak, anşlus, enosis 4. (Ansatzstück) eklenen parça 5. (der Züge) trenlerin uyması 6. a) (-zug, -dampfer usw.) aktarma treni (vapuru v.s.) b) (an e-n anderen Zug usw.) rabıta 7. teehn.  koneksiyon; (an ein Stromnetz) elektrifi kasyon 8. (freundschaftlicher) tanış, muarefe 9. (-gleis) şube hattı 10. el.  sorti; im ~ daran  t. (in Fortführung)  buna İlâveten 2. (bei diesem AnlaB) dolaytsiyle, münase

anschmachten

38

 betiyle; bu vesile ile 3. (darauf basierend) buna dayana rak -dampfer m aktarma vapuru -dose fe l.  irtibat kutusu;  priz -elsen n (bei Stahlbeton) firkete -giciş n iltisak hattı -stecker m el.  fış -stelle / el.  (Brcnnstelle) sorti -stiick rı tecim, rakor -zug m aktarma treni -zwinge / seyyar men gene anschmachten b-ne bayılmak  anschmelcheln: sich bel j-m ~   sokulmak, hulûl etm.; yüzüne gülmek; yaltaklanmak ansehmieden I. (in Eisen şehla gen) demire vurmak 2. dö verek kaynatmak, birleştirmek;  Er sap wle angesehmiedei.  Mıhlanmış oturuyordu. anschmleg'en: sicil ~ (an) 1. (P.)  b-nin koynuna girmek 2. (StofO vücude iyi oturmak, yapışmak 3.  fig.  sığınmak -sam yalpak, sokulgan ansehmieren I.(besudeln) bulaştırmak 2. (darauf sehmieren) sıvamak, sürmek 3.  fig.  (übers Ohr hauen) F   aldatmak, kazıklamak; sich ~ lassen F  aldanmak anschnallen 1. tokalamak 2. (Ski) takmak 3. (Değen) takınmak, bağlanmak  ansehnauzen F   veriştirmek, çıkışmak, hortzort (hethüt) etm. ansehnelden I. kesmeğe başlamak 2. (Thema) bahis açmak; dermeyan (temas) etm., ortaya atmak; deşmek, eşele mek, bşin lafını etm. Anschnitt m  1. (Stück) ilk kesilen dilim 2. (Flâche) kesilen satıh Anschovls /hamsi balığı; tirhoz; ançüez, anşııva ansehrauben vidalamak, vida ile tespit etm. ansehreiben I. (auf e-e Tafel usw.) üzerine yazmak 2. (j-n)  b-ne yazı yazmak 3. (noticren) not etm . 4. (Schuld) b-nin hesabına kaydetmek; ~ lassen  veresiye almak 2 n  (fa tura, ek v.s. ile beraber) gönderilen mektup anschrelen b-nin yüzüne haykırmak Anschrift / adres; mektup üstü anschuldlg'en itham etm., suçlamak, kabahat atfetmek 2ung / 1. itham, suçlama, suç 2. (falsche) müfterilik, iftira, karacılık; jur.   cürüm (suç) tasni!;  Er ıvtırde ünler  der  ~ monarctıistlscher Umtriebe verhaftet.  Saltanat için tahrik yapmak suçu İle yakalandı, ansehüren I. ateşi tekrar alevlendirmek 2.  fig.  teşvik ve tahrik etm. anschwSnzeln I.(Hund) kuyruğunu sallayarak yaklaşmak  2.  fig. angesclıu’dnzett kommen  b-ne hulûl etm. anschvvürmen inlr.  (Bienen) sürü halinde gelmek;  İr.  (j-n)  b-ne bayılmak, perestiş etm.; etrafında pervane gibi do laşmak  anschw£rz'en I. karartmak, siyahlatmak 2.  fig.  kara(la)nıak, kara (od. leke) sürmek; kötülemek, iftira (bühtan) etm., fenalamak; çamur atm ak; Er warlel nur darauf, j- n anzuschwörzen. Karası elinde.  Man hal ihn beim Chef angeschwârzt. Onu müdüre kötülediler. 2er(in /) m çamurcu, tezvirci 2ung / çamurculuk, tezvircilik anschwelBen 1. teehn.  üstüne kaynak yapmak 2. (Wild) yaralamak  anschwell'en 1. şişmek, artmak, kabarmak, yumurmak,  balonlamak 2. (sich erhöhen) yükselmek 3. (sich vermehren) fazlalaşmak 4. (an Intensitât) şiddetlenmek 5. (FluB) azmak; furehtbar   ~ Hüt dağı gibi şişmek; ~ (und  wieder abklingen) lassen  (Ton) mus.  esnetmek; angeschmllen   şiş(-kin), kabarık 2ung / 1. şiş, şişkin(-lik), yumru(-luk) 2. bot. intifah, turgor 3. med. (VergröBerung)  büyüklük 4. (durch Insektenstich) timi anschwemm'en 1. (Trümmer) karaya atmak 2. (Sand) sürükleyip getirmek; yığmak; tortu bırakmak; angeschwemmt werden sahile vurmak Sung / alüvyon(-laşma), lahktleşme, lığ(-lanma) anschwlmmen inlr. yüzerek gelmek; fr. yüzerken bir hedefe doğru yönelmek;  Es İst nicht leicht, gegen den Strom anzusdnvimmen. fig. Akıntıya karşı kürek çekmek zordur. anschwlndeln aldatmak; V:  b-ne kantin atmak anschwirren: angeschwirrt kommen vızıldayarak (od. ok gibi) gelmek 

Ansicht

ansegeln tr. bir yere doğru rota vermek; angesegelt kommen dolu yelken gelmek (a.fig.) anseh'en I. bakmak 2. (auffassen) telakki etm. 3. (z.B. durchblâttern) gözden geçirmek 4. (prüfen) tetkik etm. 5. (ertragen) tahammül etm. 6. (et. mit ~ können) yüreği götürmek (od.  dayanmak) 7. (halten für) zannetmek, addetmek 8. (j-m et.) tavrından (yüzünden) anlamak; sich ~ 1. k-ne bakmak 2. (aussehen) görünmek 3. (gegenseitig) bakışmak; sich et.  ~ 1. dolaşmak, seyretmek, bşi seyre gitmek; temaşa etm., bşe göz gezdirmek 2. (sich et. genau überlegen) kantara çekmek;  Der Pla n kann sehon  jetzt als aufgegeben angesehen ürerden.  Bu projeye daha şimdiden terk edilmiş nazariyle bakılabilir. Sieh mal einer  ani  Hele baki Bakındı bir kere! Bakındı helel j- n fü r e-n anderen ~  birisini başkası zannetmek;  Man sieht ihm sein  Alter nicht an.  Yaşını göstermiyor. Wir hallen uns das  Haus dört angesehen. O  evi gezmiştik.  Man sieht ihm sehon am Gesicht an,  uns man von ihm zu halten hat. Ne mal olduğu yüzünden belli. Anseh'en n 1. (Betrachten) bakma, telakki; gözden geçirme; tetkik 2. (âuBerer Eindruck) görünüş, veçhe, sima, tavır, zevahir, süs 3. (Oeltung) itibar, nüfuz, takdir, otorite,  prestij 4. (Ruf) ad, san 5. (geschâftliches) itibarı malî 6. (Aclıtung) kıymet; von ~ kennen  veçhen tanımak; ohne  — der Person  hatır gönül bilmeyerek (saymayarak); saçına sakalına bakmadan;  İn hohem ~ stehen  baş üstünde yeri olm.; ~ grniepen itibar görmek;  zu hohem ~ grlangen  pöstekiyi sudan çıkarmak; keln ~ geniepen esamisi okunmamak; an ~ verlieren  itibardan düşmek; küçük düşmek; turfa olm., gözden çıkmak; sein ~ ver lieren  çürümek; sakalı saydırmak 9nlich I. (betrachtlich)  büyükçe, mühim 2. (beachtlich) kayda değer; mutena 3. (stattiich) iri yarı; heybetli, kellifelli 4. (gut aussehend) gösterişli, babaç, kılıklı, görekli, kıyafetli anseilen ipe (iple) bağlamak  ansengen 1. hafifçe ütülemek, alazlamak 2. (versehentlich) hafifçe yakmak; angesengt   yanık  ansetzen 1. (Peder, Pinsel usw.) kullanmağa başlamak 2. (anstückeln) eklemek, ilâve etm., ulamak 3. (Getrânk) hazırlamak, yapmak 4. (Fett) şişmanlamak; yağ bağla mak 5. (Frucht) iç bağlamak; meyvelenmek 6. (SchöBlinge) filiz sürmek; filizlenmek 7. (Blâtter) yapraklanmak 8. (Knospcn) tomurcuklanmak 9. (Âstc) dal budak sal mak; kol atmak 10. typ.  makineye vermek II. (Stacheln) dikenlenmek 12. (Zeitpunkt) tespit, tayin etm., kara r laştırmak 13. (annehmen. sehâtzen) tahmin, farz etm. 14. (zu et.) (beginnen, versuchen) başlamak, kalkışmak  15. (et. irgendwo) koymak, dayamak 16. (Blutegel) yapıştırmak 17. (Schröpfköpfe) şişe çekmek 18. (Preis) kıymet biçmek; takdir etm. 19. (Trinkglas) ağza daya mak 20. (Truppen auf ein Ziel) mil. bir hedefe tevcih etm.  Der Boxkampf war au f zehn Pimden angesetzt. Müsabaka on ravnt üzerinden tertiplenmişti, sich ~   (Essen usw.) yapışmak; dibi tutmak  Ansicht /1 . (Rundblick) panorama 2. (Anblick, Bild) man zara, nezaret, temaşa, tablo 3. (Standpunkt) görüş,  bakım; noktai nazar 4. (Cberzeugung) kanı, kanaat 5. (Meinung) fikir, düşünce, mütalaa, mülâhaza, oy, hüküm, rey 6. (irrige) zehabı batıl 7. (Durchsicht) gözden geçir me;  zur ~ schicken  örnek olarak göndermek;  Hierüber  kann man verschiedener ~ sein. Bu mesele hakkında muh telif fikir beyan edilebilir, meiner ~ nach fikrimce, fikrime göre, bence, zannımca;  j-s ~ tellen b-nin fikrine iştirak etm.; Was ist Ihre ~ hierüber? Bu hususta reyiniz nedir? seine ~ andern fikrini değiştirmek; Seine ~ , man braucht  nur mit den Fâusten dreinzusehlagen  ... Onun vur aba lıya hesabı. . . ; der  ~ sein, dap olduğu (olması) zanntnda (kanaatinde) olm. 2lg; ~ werden (m.Gen.)  görmek, müşahede etm. -s.(post)karte / manzara kartı; resimli kartpostal; panorama kartpostalı;  Hersteller m von -n kartpostalcı; panorama kartpostalcısı;  Herslellung (und  Verlrieb) von -n  kartpostalcılık; panorama kartpostalcıtığı -s.sache / görüş meselesi;  Das ist ~ .  Bu, herkesin

ansiedeln

39

anstecken

6. (Aufmerksamkcit) dikkati celp etmek (çekmek) 7. hükmüne bağlı, -s-sendung / seçilmek üzere gönderilen (j— s Hilfe) yardımını istemek 8. (Vorrâte) bşe el koymak (kitaplar v.s.) -s.sklzze / mil. manzara krokisi 9. (Material) zorlamak ; da ich geschâfllich stark in ~ geansled'eln iskân etm., yerleştirmek, yurtlandırmak; sich ~ nommen bin  işlerimin kesretine binaen;  Ansprüche ma yerleşmek, temelleşmek, yurtlanmak; (für dauernd) ehen titiz, müşkülpesent olm. 2s.k>s 1. (schlicht) gösteriş kazık kakmak 2ler(ln f) m  1. (Einwanderer) muhacir, göç siz, iddiasız, kibirsiz 2. (bescheiden) kanaatkâr; kanaat men 2. (Kolonist) sömürgeci, müstemlekeci eiung / 1. yerles(tir)me 2. (Faktorei) müstamere, tarımsa 3. (Ko sahibi; mütevazı; başı önünde 3. (im Essen und Trinken)  boğazsız 4. (frugal) sade 5. mus.a.   mahviyetkâr, safiyane, lonie) müstemleke, sömürge 4. (Dorf) köy masuniyetle; ~ sein  kanaat etm., kanmak, iktifa etm.; Anslnnen n  mutalebe; ein~anj-n stellen yakışık almayan ~ teben çöplenmek -s.losigkeit / vgl. -s.los; 2s.voll 1.  bir talepte bulunmak  (prâtentiös) İddialı, davalı 2. (hochmütig) kibirli, aza Ansltz m (Jagd) öneze Sen 1. önezede beklemek 2. metli 3. (schwer zufriedenzustellen) müşkülpesent, titiz (sehleeht) (Kleid) (ena durmak •nsocken: angesockt kommen F   acele ile gelmek anspucken s. anspeien ansohlen 1. (Strumpf) yeni bir taban koymak 2. F  aldatmak anspülen; Anspülung / s. anschwemmen; Anschwemmung ansonsten:~ gibt es nichtsNeues. Bundan başka yenisi yok. anstacheln 1. (Zugtiere) üğendire ile dürtmek 2. fig.  tahrik, teşvik, tembih etm.; biberlemek, kışkırtmak, körüklemek anspann'en 1. (straffen) germek 2. (Feder, Saite) kurmak  3. gayrete getirmek  3. (Pferde) atları arabaya koşmak 4. (\Vagen) arabayı Anstalt / 1. enstitü, müessese, okul, fabrika 2. (Heii2) pre koşmak; yaylıyı koşmak 5. (Krâfte) toplamak, teksif etm. 6. (Krcdit) kredisini zorlamak 7. (zu sehr) fazla çalıştır vantoryum, sanatoryum 3. (Irren2) tımarhane 4. (Altersmak; öğrenciden çok şeyler istemek Sung f: die ~ aller  heim) darülaceze; düşkünler yurdu (od.  evi) 5. (Waisenhaus) darüleytam; öksüzler yurdu 6. (Besserungs2) Krâfte kuvvetinin toplanması ıslahhane 7. (mst.pl. -en)  hazırlık, tedbir(-ler), tertip, anspazleren: anspaziert kommen F  gelmek, yaklaşmak tertibat; -en maehen (od.lreffen) hazırlanmak, başlamak, anspeien üstüne (od. yüzüne) tükürmek koyulmak;  Er maehte keine -en zu gehen Mıhlanmış duru anspiel'en 1. (M.i.) çalmağa başlamak 2. Ka. ilk eli çekmek  yordu. Minder çürütüyordu. Pösteki seriyordu, die nöti3. (auf) bşi ima etm.; bşe tarizde bulunmak; kinaye gen -en trefjcn lâzım gelen tedbirleri ittihaz etm.; tertibat yoliyle söylemek Sung / ima; imalı söz; telmih, kinaye, almak  mazmun, Th.:  anıştırma; -en maehen  I. söz yuvarla mak (dokundurmak, içirmek) 2. (auf et.) bşi ima etm., Anstand m  1. (Schicklichkeit) yakışıkalırlık, münasebet, uygunluk 2. (gutes Benehmcn) ertem; edep ve terbiye; telmih etm. 3. (böswi!lig) balgam a tm ak; mit feiner  ~ yol ve erkân; adabımuaşeret, görgü 3 (Tugcnd) iffet 4. nükteli (Jagd) öneze, gözleği 4. (Bedenken) mahzur, itiraz 5. (Zöanspinnen 1. (Faden) iplik eğirmeğe başlamak 2.  fig. gizlice tertip etm., kurmak 3. (Unterhaltung) bahis açmak  gern) tereddüt 6. (Schwierigkeit) güçlük, mani, engel; keinen ~ nehmen (zu İnf.) yapmakta tereddüt etmemek; 4. (beginnen) başlamak; sich ~   yavaş yavaş husule gel mek;  Zıvischen den belden seheint sich et. anzuspinnen. Wo bleibt da der ~?  Edep yahu! anstândlg 1. (schicklich) yakısı kalır, yaraşıklı, münasip, Aralarında aşıktaşlık oluyormuş gibi görünüyor. anspitzen 1. (Bleistift) yontmak 2. sivriltmek 3. F   tahrik uygun 2. (ehrenhaft) namuslu 3. (tugendhaft) iffetli; etm., şevklendlrmck  namus sahibi 4. (von gutem Benelımcn) terbiyeli, edepli, Ansporn m teşvik, tahrik, tembih Sen 1. (Pferd) mahmuz uslu; ahlâkı mazbut 5. (ordentlich, beachtlich) mütenasip, lamak 2. Jîg. teşvik, tahrik, tembih etm.; gayret vermek; uygun, makul; kayda değer 6. (huma n)insaniyetli; insan canlandırmak, Isteklendirmek, heveslendirmek, şevklen(adam) gibi; adamcasına 7. (untadelig) nezih, ayıpsız 8. dirmek, dürtmek 3. (dringend nahelegen) tembih etm. (aufmerksam, sorgfâltig) itinalı, dikkatli 9. (grundehrAnsprache / I. hitabe, söylev, nutuk 2. (Gesprâch) mükâlich) Müslüman adam; özü sözü bir; sütü temiz; oğuz, lcme, konuşma, sohbet; e-e ~ hallen hitapta bulunmak; dürüst 10. (sauber) temiz, pak II. (gehörig, tüchtig) hitabe irat etm.; hitabede bulunmak; söylev vermek; iyice, adamakıllı; -er Junge  İnsan çocuk; -e Fraıı  aile konuşma yapmak  kadını; -e Lebensführung temiz hayat; -e Limgebııng nezih anspreehen tr. l. b -n e söz tevcih etm., laf atmak, hitap etm.  bir muhit; sich ~ benehmen  edebini takınmak; sich ~ 2. (j-n um et.) bşi b-den dilemek, istemek 3. (gefallen) kleiden giyinip kuşanmak 2kelt/ vgl. anslândig. et .j- s ~ überlassen bir işi b-nin sütüne havale etm. hoşa gitmek 4. (reehnen als) saymak 5. (beurteilen) muha keme etm., hükmetmek 6. (j-n auf et.) bş hakkında b-den Anstands'besuch m resmi ziyaret -dame /  z.va.  genç bir malumat istemek; ıntr. 1. (M.i.)   ses vermek 2. (reagiekızın refakatindeki yaşlı kadın; gel.a.  yenge kadın -forren) aksülamel yapmak; tepkimek;  Die Gegend hier  men pl. adabımuaşeret; yol ve erkân -gefühi n I. (Schamsprichl mich nicht an. Burası beni açmadı.  Diese Klarinette gefühl) edep hissi 2. (Feingefühl) incelik, takt 2halber spricht nicht an.  Bu klarnet ötmüyor, -d hoşa giden; ca nezaketen; zevahiri kurtarmak için 2los 1. (ohne Schwiezip, latif, güzelce; anlı sanlı; akça pakça; iç açıcı; edalı; rigkelt) güçlüğe uğramaksızın; kolaylıkla 2. (ohne Zönicht   ~ sevimsiz; ~ sairken  (auf) açmak gern) itirazsız, tereddütsüz -wauwau m hum. s. -dame. ansprengen 1. (Pflanzen) biraz sulamak; su serpmek 2. s. 2wldrig yakışıksız; edep ve terbiyeye mugayir angesprengt  anstarren dik dik (sabit nazarlarla) bakmak; J-n verwundert  anspringen tr. 1. üstüne atılmak 2. (angreifen) saldırmak intr. ~ b-ne bakakalmak  I. (Motor) harekete geçmek; işlemek 2. (Skilâufcr) anstatt (Prap.m.Gen.)  yerine, yerinde; bedel olarak; vekâ sıçrayarak koşmağa başlamak3. (Geschirr) çatlamak; anleten; ~ dap; ~  zu  -cak, -cek yerde; ~  zu Fup zu gehen gesprungen hafifçe çatlak; ~ kommen koşarak yaklaşmak yaya gitmektense anspritzen 1. (mit Wasser) su serpmek 2. (m. Schmutz) anstauben intr. tozlanmak; üstüne toz konmak çamur sıçratmak, zifos atmak 3. angespritzt kommen F  anstauen (VVasser) suyu biriktirmek; sich  ~ (Eis, Autos çarçabuk gelmek  usw.) toplanmak Anspruch m 1. (Berechtigung) hak, salâhiyet 2. (Forderung) anstaunen taaccüple bakmak dava, mutalebe, talep, istek 3. (ervvorbenes Recht) hak, ansteehen 1. delmek, batırmak 2. (FaB) açmak istihkak 4. (Behauptung) iddia; ~ haben  (auf) üzerinde ansteck'en 1. (m. e-r Nadel befestigen) iğnelemek, iliştir hakkı olm.; ~ erheben  (auf) üzerinde hak iddia etm.; mek 2. (in Brand stecken) tutuşturmak 3. (Ring, Orden)  Ansprüche erheben iddialar dermeyan etm.; mutalebatta takmak 4. (Zigarette, Lampe usw.) yakmak 5. (Licht,  bulunmak; ~ maehen  (auf) bşe sahip çıkmak; tesahup Ofen) uyandırmak 6. med.  (j-n m. et.) b-ne bşi bulaştır etm.; in ~ nehmen  1. (fordern) talep etm. 2. (Zeit) iste mak; sirayet ettirmek 7. fig. (z.B. ideologisch) telkin etm. mek; vakit almak 3. (besehâftigen) meşgul etm. 4. (ganz 8. (ohne Obj.) med.  sirayet etm., geçmek; sich  ~ l. (m. für sich) k-ne hasret etm. 5. s.  Anspruch erheben  (auf) et.) med. b-ne bş bulaşmak 2. (et.) takınmak;  Ein raudi-

anstehen

40

 

Antell

geben  sebep olm., sebebiyet vermek; ohne  ~ 1. bir yere ges Schaf steckt die ganze Herde an. Spr. Bir kötünün yedi çarpmaksızın 2.  fig.  rezalet çıkarmaksızın 3. (mühelos, mahalleye zararı dokunur. Spr.; Wo hat er sich angesteckt? Bu hastalık ona kimden geçti? -end med.  sari, bulaşık, glatt) müşkülâtsız; (beim Lesen a.) su gibi; Slein m des -es kırgınlığa sebep olma  bulaşıcı, bulaşkan, intant, enfeksiyöz, salgın, geçici; nicht ~  geçmez Snadel/broş, takı 2ung fmed. enfeksiyon, anstoBen intr.  1. çarpmak 2. s.  Anstofi erregen  3. (m. den sirayet, bulaşma; Schutz vor   ~ immünite, bağışıklık Glasem) kadehleri tokuşturmak 4. (m. der Zungc) peltekanstehen I. (Schlange stehen) kuyruk tutmak; sıra bekle lemek 5. (angrenzen) bitişmek, ittisal etm.; tr.  I. (j-n) mek 2. (dauem) sürmek, devam etm. 3. (j-m) (sich itmek, kakmak, dürtmek 2. (besehâdigen) zedelemek, schicken) yakışmak, uymak 4. (noch nicht beglichen sein)  berelemek, örselemek, çürütmek 3.  fig.  tahrik etm., can henüz ödenmemiş olm.; nicht ~ et. zu tıın  bşi yapmakta landırmak, heveslendirmek, cesaretlendirmek; bei nietereddüt etmemek; bşi yapmaktan geri kalmamak; ~ mand  ~ wollen  suya sabuna dokunmamak;  Er hat sich lassen  muallakta bırakmak; tehir etm., geciktirmek -d: den Arm an der Wand angestopen. Kolunu duvara çarptı, -es Gestein geol.  yerli kaya -d (angrenzend) bitişik, hemhudut, muttasıl, yanaşık anstetgen 1. (Boden usw.) yükselmek 2. (sich vermehren) anstöBig yakışıksız; ahlâka mugayir; ayıp, kepaze, rezaleti!, çoğalmak, sıklaşmak 3. (anschwellen) artmak, kabarmak rezilane, müstehcen -d I. yokuşlu 2. (sanft) tatlı; -es Gelânde  yokuş (çıkış) anstrahlen I. (Gebaude) projektörlerle aydınlatmak; ışığa arazisi gark etm. 2. ( P.)  gözlerinde sevinç parlamak; angestrahlanstelle (Prâp.m.Gen.)  yerine, yerinde; bedel olarak; ve ter Springbrurmen fonten tüminöz kâleten; ~ davon  buna mukabil, buna bedel (olarak) anstreben elde etmek arzusunda olm.; istihdaf etm., emel anstell'en l.(Dienerusw.) işe koymak; istihdam etm. 2. (anedinmek, çabalaşmak, uğraşmak lehnen) dayamak 3. (Motor) harekete getirmek 4. (Radio) anstreleh'en 1. (m. Farbe) boyamak 2. (tünehen) badanala açmak 5. (Versuche) yapmak 6. (veranstalten) tertip etm. mak 3. allg.  sürmek, vurmak 4. (kennzeichnen) işaretle 7. (Brtrachtungen) mütalaa yürütmek 8. (et.) suç işlemek, mek, not etm. 5. (j-m et.) F   burnundan fitil fitil getirmek F:  nane yemek; sich  ~ 1. (sich verhalten) davranmak, 6. (et. rot) (unutmamak için) bşin altını kırmızı kalemle hareket etm.; (geschickt) bşde becerikli olm. 2. (sich einçizmek Ser m boyacı, badanacı, nakkaş reihen, sich anreihen) kuyruk tutmak; kuyruğa girmek; anstreffen (an) 1. hafifçe dokunmak (çarpmak) 2. (Ring an nöbet (od.  sırasını) beklemek 3. (als ob) muvazaa hali den Finger) yüzük takmak  takınmak; Wtip der Teufel, wie er es anstelltl  Karda gezer anstreng'en tr.  1. (Krâfte) sarf etm. 2. (ermüden) yormak; de izini belli etmez!  Du weipt m hl gar nicht, was da da  b-nin pestilini çıkarmak 3. teehn.  zorlamak 4. (ProzefJ) ikame etm., açmak; sich ~   sây ve gayret etm., uğraş anstellstl  Ne çalıp ne oynuyorsun!  Dümmer komite er es mak, savaşmak, çabalamak; zahmet çekmek; ceht et katım  ~ . Yediği naneye baki nur Übles ~   yapmadığını herausfinden, wie man es rnufl  bırakmamak; ~   bşin mek; zorlanmak, sıkınmak, çarpınmak, seğirdişmek; angestrengt arbeiten  sıkı (od.  gayretle) çalışmak -end anahtarını bulmak; işini bilmek; Stell dich nicht so an!  Nazlanma I angestellt: ~ sein (bei) bir firmada çalışmak-Ig yorucu, belâlı, meşakkatli, külfetli, zahmetli Sung / I.  becerikli, hünerli, tirendaz (trandaz), mahir, kabiliyetli; (Eifer) sây ve gayret, çaba, ceht 2. (Mühe) mesai, eli uz (od.  yatkın) 9ung / 1. (Einstellung in den Dienst) müşkülât, zor, efor, meşakkat, iş(-ler), çalışma(-lar), emek(-ler), ıkıntı 3. (Erschöpfung) yorgunluk, zahmet 4. vazifeye konma; istihdam 2. (Amt, Stelle) iş, memuriyet, vazife, makam, hizmet, kapı; e - t  —  find en   iş bulmak; teehn.  zorlanma; ohne aile —k-nl hiç sıkmadan; nur mit  gripler   ~ bata çıka; ıkına sıkına; unter gemeinsamer ~ yerleşmek; bir baltaya sap olm.;  j- m e-e ~ versehaffen heyamola İle; Gesetz der geringsten ~ sâyi ekal kanunu kayırmak; himmet etm.; kapılandırmak anstemmen dayamak; sich  ~ (gegen) 1. bşe omuz vermek Anstrlch m 1. boya, badana, nakış 2. fig.  (Aussehen) görü nüş, süs; sahte tavır 3. mus.  ilk yay çekişi; sich e-n ge2. dayanmak  lehrten ~ geben k-ne alim süsü vermek ansteuern (Schiff) bir hedefe doğru gitmek, rota çizmek Anstlch m  1. (e-s Fasses) fıçının delinmesi 2. (m. dem Spa- anstrleken örerek eklemek  anströmen I. (Luftmassen) kütle halinde yaklaşmak 2. ten) ilk belleme 3. (Bier) ilk açılan bira Anstlcg m  1. (des Gelândes) yokuş, bayır 2. (Aufwârtsstci(Mcnschenmenge) yığınla gelmek anstücke(l)n ekleyerek uzatmak; yamalamak; unordenllich gen) çıkış 3. (Weg) çıkış yolu; yukarı giden yol 4. (Zuangestückelt   ekli püklü nahme) çoğalma, sıklaşma 5. (Preis-) yükseliş; der starke Ansturm m  1. hücum, saldırış, taarruz, atılış 2. (Run) ~ der Ehescheidungen boşanmaların sıklaşması anstleren bön bön (dik dik, öküz gibi; V:  aval aval) bak tehacüm 3. (plötzlicher) hamle, savlet; im ersten ~ neh men ilk hamlede zaptetmek  mak  anıtltt'en 1. (Veranlassung sein) sebep olm., bir işte par anstürmen I. hücum etm., saldırmak, atılmak, taarruz mağı olm. 2. (entstehen lassen) hâsıl etm., vücuda getir etm., çullanmak 2. (andrângen) tehacüm etm. 3. aııgestürmt kommen fırtına gibi gelmek mek; işlemek, yapmak 3. (j-n aufhetzen) kışkırtmak, fitlemek, fitillemek 4. (j-n verlocken) iğva etm., ayart anstürzen: angestûrzt kommen  iki ayağını bir pabuca soka rak gelmek  mak;  Da hast du ja was Schönes angestifletl iron.  Ettiğin haltı beğeniyor musun? 9er(ln /) m  tahrikçi, müfsit, ansuchen (bei j-m um et.) b-den bşi rica etm.; b-ne bş için müracaat etm. S n  dilek, dilekçe, arzuhal, istida, talep, fitleyici, teşvikçi; manevi fail; dürtücü, müsebbip, öna müracaat; j-s  ~ stattgeben dileğini yerine getirmek yak 2ung / kışkırtma, tahrik, sebep olma, iğva anstlmmen I. şarkı söylemeğe başlamak; şarkı tutturmak  Antagonis'mus m  karşıgelim, tezat, antagonizm -t m anta2. (\Vehgeschrei) vaveylâyı basmak; vaveylâ koparmak  gonist etisch tezatlı 3. (Gclâchter) kahkaha atmak 4. (Loblied) sitayişle antanzen I. ilk dansa kalkarak baloya başlamak 2. angetanzt kommen F   gelmek, sökün etm.  bahsetmek; (slarker): ayyuka çıkarmak  anstlnken V   I. (amvidem) iğrendirmek 2. nicht ~ können antappen: angelappt kommen F  ağır adımlarla yaklaşmak (gegen) / b-le omuz öpüşememek, boy ölçüşememek Antark'tls / n.pr.   Antarktik Bölge; Antarktika Stisch ant AnstoD m 1. (Aufprall) sadme, çarpma 2. (Ârgemis) dar arktik  gınlık, kızgınlık, alınganlık, rezalet, mahzur 3. Fb.  ilk antasten 1. el sürmek; dokunmak 2.  fig.  (Rechte usw.) tecavüz etm.; halel getirmek 3. (Attentat verüben) sui vuruş 4. (AnlaB) sebep, saik, tahrik, teşvik 5. z.va. (Hinkast yapmak  dernis) müşkülât, tere ddüt; ~ erregen  1. dargınlığa sebep m  I. (zustehender) pay, hisse 2. (Teilnahme) iştirak  Antell olm.; rezalet çıkarmak 2. (bei j-m) zülfüyâre dokunmak; 3. (Mitleid) şefkat, merhamet 4. (Interesse) alâka, ilgi; bei nitmand(em) ~ erregen wollen  suya sabuna dokun nehmen ~  (an) I. (an j- s Kummer) kederine iştirak etm .; mamak; ~ nehmen  (an) bşi mahzurlu bulmak, hoş gör kederini paylaşmak; dert ortaklığı etm. 2. (mitempfinmemek; alınmak, kırılmak, bşden kocunmak; den ~

antelcphonleren

41

 

Antrltt

den) yakınlık göstermek 3. (sympathlsieren) sempatizc Anllpyrln n pharm.  antipirin etm. 4. (sich erbarmen) merhamet etm. 5. alâkadar, İlgili Anttqua ft y p .   Romen harfleri olm.; e-n ~  festselzen  pay biçmek; seinen ~ beilragen Antiquar m 1. (Buchhândler) eski kitap tüccarı; sahaf 2. (Antiquitâtenhândler) antikacı -e  pl.  (İstanbul) Sahaflar emeği geçmek -besitzer m hissedar, paydaş 2lg şüyulu Çarşısı -iat n I. sahaflık 2. antikacılık 2!sch ikinci elden -Igkelt  f  (an e-m Besitz) şüyu -nahme / 1. (Interesse) alâka, İlgi, entere 2. (Mitleid) şefkat, merhamet 3. (Kon- antiqulert eskimiş, küflü, köhne dolation) taziye 4. (Sympathie) duygudaşlık, tecazüp, Antlqu!tit / antika -en pl.  asarıatika, antikiteler -en.basar m (İstanbul) bedesten -en.handel m antikacılık -en.hündsempati; aujrichtige ~ bezeugen içten alâkasını ibzal etm. ler m antikacı -en.sammler m  antika meraklısı -s.wert m •reeht n  hisseişayia -sehein m hisse senedi; aksiyon antikalık  -s.elgner m hissedar, hisse sahibi antlrevlslon'istlsch statükocu 2lsmus m  statükoculuk antelephonieren b-ne telefon etm. n 21sch antirümatizmai Antlrheumat'lkum Antenne/ 1. (Radio) anten 2. (bei Insekten) lâmise, duyar Antirowlto n.pr.  (unbewohnte Prinzeninsel) Tavşan adası ga -n.mast m anten direği -njchalter m (Radio) şalter Antlsemit(in  f) m  Yahudi düşmanı; antisemit 2isch antiAnthere / bof. başçık, haşefe semitik -Ismus m Yahudi düşmanlığı; antisemitizm Antholo g'le/mün tahabat, seçmeler, antoloji 2lıch antolojik Anti'sepsls f med.  antisepsi; def’i taaffün 2septlsch antisep Anthozoen  pl.zo.  mercanlar, mercaniye tik; dafıi taaffün -spasmotlkum n, 2spasmotlsch med. Anthraz m med.  şarbon, karakabarcık, yanıkara, antraks, antispazmodik  karayanık  m n.pr. Antitoros -these / I.  phil. antitez, karAntl'taurus Anthraz'en n ehem,  antrasen -en.öl n antrasen yağı -İt m şıtez, karşısav, naklzi müddea 2. stil,  karşıtlama, tezat antrasit (kömürü) 2thetfsch tezatlı, antitetik -tozln n biol.  antitoksin Anthropo'geographle / beşeri coğrafya 2ld antropoit -İden -zlpatlon s. Prolepse  (2). 2zipatorlsch s.  protepliseh.  pl.zo. insansılar -loge m antropolog, antropolojist -logle f  -zyklone / s.  Hoehdruckgebiet  antropoloji, beşeriyat, insanbilim aioglsch antropolojik •metile / antropometri 2metri$ch antropometrik 2morph Antlltz n poel. sima, vecih, yüz, çehre antropomorf, insanbiçimi, miişebbeh -morphismus m antoben: angetobt kommen F  pürhiddet gelmek antropomorfizm, insanbiçimcilik, müşebbihe -phage m Antonomasie  f stil, dolaylı adlama yamyam -phagle / yamyamlık -soph m antropozof Antonym n ling. karşılık, zıt; karşıt anlamlı; (zıddı nıüradif, müteradifin zıddı) -e pl. zıtanlamlılar; (elfazı mütezadde) -sophle / antropozofı Gsoplılsch antropozofık Szentrlsch antroposantrik; -es Denken  antroposantrizm, insaniçin antraben 1. (Pferd) yürümeğe başlamak 2. (Reiter) atla tırıs gitmeğe başlamak 3. F angelrabl kommen  koşar cilik, lilbeşeriye Anti'aikohollker m alkol düşmanı; yeşilaycı, antialkolik adımla yaklaşmak 4. ~ müssen F   müdüre çıkmak zo -babypille / gebeliği önleyici hap -blottkum n; Sblotisch runda olm. antibiyotik Schambrieren 1. intizar odasında sıra bekle Antrag m 1. (Gesuch) istida, arzuhal, dilekçe 2. parl. lâyiha, takrir, önerge, tasan 3. allg.  (Vorschlag) teklif 4. mek 2. flg.  tabasbus etm., yaltaklanmak -chlor n ehem. antiklor; muzaddı klor -chrlst m  Deccal -taschlımus m (Wunsch) talep, istek 5.  jur.a.   şikâyet, icap, iddia, antifaşizm -faschlst(ln f)   m;2taschlstlsch antifaşist -fer yakınma, yakını 6. (Heirats2) izdivaç teklifi; e-n ~ einrelchen  dilekçe vermek; e-n ~ einbringen parl. bir takrir ment n ehem,  mayabozan; muzaddı tahammür -gen n vermek; e-n ~ stellen t , bir talepte (teklifte) bulunmak 2. med. antijen  jur.   iddia serdetmek (ve karar alınmasını istemek) 3. Antlgonl n.pr.  (drittgröBte Prinzeninsel) Burgaz antik antik, at ik; eski zamanlara ai t; kadim 2e/ antik(-çağ); (Heirat) bir kızla evlenmeği istemek 2en teklif etm., teklifte bulunmak -s.delikt n jur.  takibi şikâyete bağlı antikite; -es Theater   antik tiyatro; eskiçağ tiyatrosu 2en  pl. s.  Altertümer.  Sen.hkndler m antikacı Sen.museum n suç -s.formular n dilekçe formülü -steller(ln /) m  I. dilek (İstanbul) n.pr.  Arkeoloji Müzesi -isleren eskiçağ üslu çi; dilekçe (istida) sahibi 2.  parl. teklif (takrir) sahibi  bunu tak lit etm. antrauen; angetraute Ehefrau  nikâhlı karı antlklerikal antiklerikai, layik 2Ismus m  antiklerikalizm, antreden rast gelmek, tesadüf etm., bulmak iayikllk, layisizm antrelben tr.lintr. (ans Ufer) sahile at(ıl)mak tr. 1. (drângen) Anti'kllmaz f stil, alçalan kerteleme; (tedrici hâbit, tensiki harekete geçirmek 2. (Maschine) işletmek 3. (Tler durch inhitat!) -klinale / geol.  yukaç, antiklinal, semer -komZuruf) haydalamak, dehlemek 4. (et. zu tun) tahrik, teş internpakt m antikomintem pakt (-t); Komin tern aley vik etm., şevklendirmek, yüreklendirmek 5. (vonvârtshindeki pakt -konzeptionsmittel n  ilkahı önleyici tedbir; treiben) sürmek, ilerletmek 6. (zur Arbeit) işe koşmak gebeliği önleyici hap -körper m biot.  antikor -kythlra antreten intr.  1. (sich aufstellen) safta toplanmak; sıraya (Cerigotto) n.pr.  Küçük Çuha adası -llbanon m n.pr. girmek; sıralanmak, dizilmek 2. (zum Angriff) taarruza Antilübnan, CebeleşşarkI geçmek; tr.  1. (Motor) basarak harekete getirmek 2. Antlllen  pl. n.pr.  Antıl adaları; Antiller (Amt) vazifeye başlamak 3. (Rückzug) mil.  ricat etm., Antllope /  zo.  antilop çekilmek 4. (Reise) seyahate çıkmak 5. (Leitung) ida antl'magnetlsch antimanyetik 2mllltarismus m  antimiiireyi ele almak 6. (den Beweis) delil göstermek 7. (e-e tarizm "militaristtin /) m; -mllltarlstisch antimilitarist Erbschaft) bir mirasa konmak Antimon n ehem, rastık ta şı; demirbozan, antimon -blüte / Antrieb m  I. (Anregung) teşvik, tahrik, tembih, uyarma 2. antimon okside -glanz m  sürme (od.  rastık) taşı; stibnit (trelbende Kraft) kuvvei muharrike; forsmotris 3. (e-r 2haltlg antimonlu -ialblel n  kurşunlu antimon Maschine) işletme cihazı; hareket tertibatı 4. (Anlafi) antl'nazlstlseh antinazist 2neuralgikum n med.  antinevralsaika, saik, güdü, amil, muharrik, dürtü 5. (lnstinkt)  jik Snomle / antinomi, çatışkı; (tesavii naklzeyn; tezadı sevkıtabii, insiyak, içgüdü 6. (Impuls) içtepi, ilca 7. (Inikanuni, mubayeneti ahkâm) tiative) teşebbüs, in(i)siyatif; aus eigenem  ~ kendi Antlochia n.pr.   Antakya (im Rbz. Hatay) arzusiyle -s.kraft /işletme gücü; kuvvei muharrike; mo Antlpassat m  kontralize, üstalize tris kuvvet; forsmotris; (emotionale) muharrik, dürtü Antlpath'ie / soğukluk duygusu; antipat i; karşıtduygu -s.maschine / işletici makine -s.motor m  tahrik motörü 2!sch sevimsiz, antipatik  -s.rad n tahrik tekerleği; işletici kasnak -s.vorrlchtung / Anti'phrase / stil,  tesmiye binnaktz; tersdeyi; tabiri bizzıt işletici düzen -ı.ıvelle / işletme mili -pode m 1. geogr. antipot, mütekabilülkadem 2.fig. taban antrinken 1. (Glas) ilk yudum almak 2. sich e-n Rauseh ~ tabana zıt; tamamiyle zıddı; mutlak hasmı olan  bile bile sarhoş olm.; kafayı dumanlamak 3. sich Mut  ~ antippen 1. hafifçe vurmak; parmakla dokunmak 2.  fig. cesaret almak maksadiyle içki içmek (j-n od. bei j-m) yoklamak; nabzına bakmak; İskandil Antrltt m 1. (in best. Ordnung) sıralanma 2. (e-s Amtes) vazifeye giriş 3. (e-r Reise) seyahate çıkış 4. (Beginn) etm.

antıın

42

Anztlge

 başlama, başlangıç 5. ( e-r Treppe) ilk basamak 6. (Po- anwehen tr. poet.  karşısına esmek; intr.ltr.  (Schnee) kar dium) podyum 7. (Trittbrett od. kleine Leiter) ayaklık,  birik(tir)mek, yığ(ıl)mak  marşpiye 8. (bcim Reiten) binek taşı 9. (e-r Erbschaft) •nweis'en I. (Direktiven geben) talim at, direktif vermek 2. mirasa konma -s.besuch m ilk ziyaret -s.rede / açış nut (et. zu tun) yapmasını emretmek 3. (Gcld) havale etm. ku; nutku iftitah t -s.vorlesung / açış dersi; başlangıç 4. (Platz) yer göstermek 5. (Gehalt) maaş bağlamak 6. dersi (zuweisen) tahsis etm., ayırmak 2 u n g /1. yönerge, veçhe, antun tr . !. (Klcidung) giymek 2. (j-m et. Böses) b-ne fena talimat, direktif 2. emir 3. (Geld-) havale(-name). bono, lık yapmak; b-ne bşi reva görmek 3. (Ehre) hürmet gös çek 4. (Einschârfung) tembih; leh bitte höfl. um ~ des termek 4. (j-m die letzte Ehre ~ ) cenaze merasimine  Relsegeldes. Yol parasının İtasına müsaade buyrulmasın) iştirak etm .; son tazim vazifesini ifa etm. 5. (e- r Frau rica ederim.  Bitte f um nühere — istizan Gewalt ~) zorlamak; ırzına geçmek; hetki ırz etm. 6. anurend'bar t. kabili tatbik 2. (handlich) kullanışlı -en 1. (e-r S. Gewalt ~) (et. entstellen) tahrif etm. 7. (es j-m ~) tatb ik etm., uygulamak, istimal etm. 2. (absichtlich; z.B.  beğenmek, cezp etmek; teshir etm. 8. (sich et. ~ ) intihar vage Ausdrucksweise) bşe itina etm. 3. (gebrauchen) etm. 9. (sich Zwang ~) k-ni zorlamak; cebrinefsetmek; kullanmak, sarf etm. 4. (Vorsicht) İhtiyat etm.; ange Er hat ihm vlel Böses angetan.  O, ona çok etti.  Ihre wandt   tatbikt, amelî, tecrübt, uygulu, uygulanmış; -e Schönheit hatte es ailen angetan.  Onun güzelliğinin esiri Chemie (Geomelrie)  amel! kimya (hendese); Schule f für  oldular.  Er sieht  aus, als könnte er kelner Filege ein Leid  -e Kunst  tatbiki güzel sanatlar okulu 2ung / 1. uygulama, Karıncayı incitmez gibi görünüyor.  Dieses l.and hat es tatbik 2. (Gebrauch) kullanış, istimal 3. (Praxis) ameli mir angetan.  Bu memlekete bayıldım. Tun Sie mir das yat, kılgı, pratik, tatbikat;  zur ( od. in) ~ bringen tatbik nleht ani  Bunu bana yapmayınız! Reva görmeyiniz! s.a. sahasına çıkarmak; ~  finden   (auf) bşe uygulanmak; tatbik sahası bulmak  angetan Antwerpen n. pr.  Anvers annrerben 1. (Arbeiter) İş vermek; tu tm ak 2. (Soldaten) Antwort / cevap, mukabele, karşılık; die ~ auf diese Frage askere almak, yazmak 3. allg. angaje etm.; sich ~ lassen  bu sorunun cevabı; leh rief ihn, aber er gab keine 1. (als Soldat) askere yazılmak 2. allg.  b-nin hizmetine girmek  Çağırdım seslenmedi (od.  cevap (ses) vermedi), keine ~ erhallen cevapsız kalmak; Schweigctt İst auch e-e ~ . Sükût amvert'en I. (Mörtel) duvarı sıvamak 2. (Motor) işletmek, ikrardan gelir, e-e freehe ~ geben (Kind e-m Erwachsencn) harekete getirmek 3. (BalI) ilk atış yapmak Ser m teehn. karşılık vermek;  Das war e-e güle ~ / Bu cevap iyi kaçtı! işletme kolu um die ~ nicht verlegen sein  hazırcevap olm., cevabı Anwesen n  mülk, emlâk  dayamak; sıpınişi yapıştırmak; keine ~ sclıuldig blelben anuresend hazır, mevcut; ~ sein  hazır bulunmak; mevcut olm.; Se pl.  dinleyiciler; gel.a.  ortalık laf altında kalmamak; cevap vermekten geri kalmamak;  Rede und  ~ stehen hesap vermek; e-e ~ uiissen cevap bul Anwesenhelt  f  huzur, mevcudiyet, muvacehe; in ~   (von) mak 9en (auf) 1. bşe cevap verm ek; . . . cevabında bulun hazır olduğu halde -s.heft n (für Beamte und Angestetlte) curnal; devam defteri (od. cetveli) -s.liste / yoklama cet mak 2. (auf e-n Ruf) ses vermek; seslenmek 2ilch (bşe) veli; mevcut listesi -s.getder  pl. hakkı huzur cevaben; cevap (od. karşılık) olarak -note /  pol.  cevabi nota; cevap notası -sehein m (Post) cevap kuponu anurettern hiddetle bağırıp çağırmak -sehrelben n  cevabi (karşılıklı) mektup -telegramm n anwetzen 1. bilemek, kesirinletmek 2. angewetzt kommen F  acele ile gelmek  karşılıklı telgraf  anutken F   b-le alay etm., b-ne takılmak anwidern tiksindirmek, iğrendirmek; istikrahını celp et Anuren  pl.zo. kuyruksuzlar mek; sich angevidert fühlen (von) bşden ikrah duymak Anüs m $.  Afler  Anwohner'(in f ) m   komşu; bir yere yakın oturan -sehatt / anvertrauen (j-m et.) I. teslim, tevdi etm., emanet bırak komşuluk, komşular  mak 2. (Geheimnis) b-ne bir sır açmak 3. (Geschâfte) Anwurt m 1. (des Mörtels usw.) serpme sıva 2. (Anschvvemhavale etm. 4. (überlassen) üstüne bırakmak; sich j- m  ~ mung) alüvyon 3. (Beschuldigung) suç isnadı 4. (Ver b-ne emniyet etm., açılmak; kalbini (düşüncesini, içini) leumdung) iftira 5. (Bcschimpfung) sövme, şetim 6. (des açmak; anvertraut   mevdu; ~ bekommen emanet almak Motors) harekete getirme 7. (Sport) ilk atış -kurbel / dirsekli işletme kolu -motor m işletme motörü Anvenvandte m//s. Venvandle. ohne ~  yek at yek mızrak anwurzeln kök salmak; kökleşmek; wie angev/urzelt stehenanvlsleren nişan almak; kertesini almak anwachsen I. (Wurzel sehlagen) kök salmak 2. (yara yeri bleiben  mıhlanmış gibi durmak; donakalmak; kalıp kapanmasiyle) yeniden vücuda yapışmak; birleşmek 3. kesilmek  (sich vermehren) artmak, çoğalmak, fazlalaşmak, teza- Anzahl / I. miktar, adet 2. bazı 2en I. pey, kaparo vermek  2. avans vermek -ung/ 1. pey, kaparo, öncelik 2. avans, yüt etm., katmerleşmek 4. (gröBer werden) büyümek, akonto; e-e  ~ leisten pey  vermek; peylemek  kabarmak  anzapfen 1. (Faû) delmek, delerek sıvıyı akıtmak 2. (Baum) anwackeln: angewackett kommen F  sahana sallana gelmek çentiklemek 3. (j-n) F   para sızdırmak 4. (j-n) F   b-den Anwa!f m I. avukat; dava vekili 2. (Fürsprecher) iltimasçı, malumat istemek 5. Ch. (Benzin entwenden) emzirmek şefaatçi, müdafaacı -s.berut m avukatlık -s.kammer / Anzelchen n   1. alâmet, işaret 2. (Spur) iz, eser, delil, delâ  baro -s.liste / avukatlar levhası -s.robe f  rop anvvand'eln 1. (Lust usw.) içini heves (v.s.) k aplamak; için let, emare, koku 3. (Symptom) araz, semptom, belirti, tezahür 4. (trügerisches) fecrikâzip 5. (gutes) ıığur, yom den heveslenmek; birdenbire içine bir heves tari olm. 2. 6. (Vorbote) haberci; ein ~ sein (von). . . havası esmek; angewandett kommen  ağır ağır gelmek Slung/geçici arzu, ~ (pl.) von Geistesgestörlheit   delirme alâmetleri;  Es liegt  his, heves; istemseme; iradei zaife; hal; sonderbare 9en nicht das geringste — dafür vor. Fol yok yumurta yok. haben hum. bir iyi olm.;  Aktionsart f der spontanen ~ gr. anzelehnen I. resim yapmak 2. (kennzelehnen) işaret koy gereksime (od. beklenmezlik) fiili; Der Kerl hat manchmal mak; nişanlamak, markalamak so komisehe 9en.  Bu adamın öyle halleri vardır. Anzelge / i. (öffentliche) ihbar, tebliğ, bildiri 2. (Inserat) anwanken: angewankt kommen sendeleyerek gelmek ilân 3. (Hiııvveis) delâlet, işaret 4. (Mitteiiung) haber, amvürmen hafifçe ısıtmak  malumat 5. (Denıınzlation) curnal; ~ erstatten  ihbaratta Anwârter(ln  f) m  I. (Kandidat) namzet, aday, F   müra  bulunmak 9n I. (hinweisen auf) göstermek, delâlet etm. caatçı 2. (Prâtendcnt) iddia sahibi; iddialı; — sein  (auf) 2. (mittellen) bildirmek, haber vermek 3. (bei der Polizei)  bşe namzet olm. ihbar etm.; adını (od.  curnal) vermek; curnallamak 4. Anwartschaft / namzetlik, adaylık -s.rechte  pl., jur.   bek (in e-r Zeitung) ilân etm. 5. (deklarieren) beyan etm. 6. lenen haklar  (kenntlich maehen) işaret etm.; s.a. angezelgt.  -n.blıtt / anwatschein: angewatschelt kommen  (ördek gibi) badi badi ilânat gazetesi -n.büro n  ilânat acentası -n.westn n yürümek 

anzetteln

43

 

Apotheke

ilâncılık, reklamcılık -pfllcht 1. (bei e-r Krankheit) haber Apennlnen  pl.n.pr. Apenin dağları verme mecburiyeti 2. (polizeiliche) polise ihbar mükelle Aperçu n nükteli söz fiyeti -r m 1. techn.  detektör, endikatör, gösterge 2. F  Aperltlf m iştah açan içki; aperitif (Denunzlant) muhbir, cumalcı 3. (gazete ismi; meselâ: Apetalen  pl.bot. taçsızlar; adimetüttüveyç Apfel m l.bot. elma 2. (PferdeS) at gübresi;  Der ~fâ ll t nicht  Tagesanzeiger) -röhre / (Radio) işaret verici lamba weit vom Stamm. Spr.  Armut ağacından uzak düşmez, in anzetteln  pej. (z.B. Verschwörung) tertiplemek;  Intrlgen ~ den sauren ~ beipen müssen nahoş ve müşkül bir işi yap dolap düzmek; fitne koymak  mak zorunda kalmak;  Es konnte kein ~  zur Erde failen. anzlehen tr.  1. (Kleidung) giy(dir)mek 2. (J-m et.) giydir İğne atsan yere düşmezdi, -baum m bot.  elma ağacı mek 3. (Zügel usw.) çekmek 4. (interessieren) cezp etmek, -beere / bot.  kırmızı muşmula ağacı -blütensteeher m ilgilendirmek 5. (Magnet) çekimlemek, cezp etmek 6. (Parasit) elma gözkurdu -kompott n elma kompostosu (Bogen) gererek çekmek 7. (Schraube) sıkıştırmak 8. -kuchen m elmalı pasta (od.  gato) -most m  elma şırası (Stopfbüchse) techn.  salmastra kutusunu sıkıştırmak 9. -mu* n  elma ezmesi -quitte / bot.  yaban ayvası -sâure  f  (zitieren) zikretmek; iktibas etm. 10. naut.  (Kette beim elma asidi; hamızı tuffah -schlmmel m baklakırı at -sine Ankenverfen) roda etm. 11. naut.  (Tau) boşunu almak; / bot.  portakal -slnenbiumchen n bot.  portakal ağacı intr. 1. (den Geruch von et. annehmen) kokusunu almak  -slnenllmonade f  portakal suyu -torte / elmalı tart -weln 2. Scha.  ilk taşı sürmek; başlamak 3. (Tee) koyulaşmak  4. (sich intensivieren) şiddetlenmek 5. (Preise) yüksel m elma şarabı; sidr  mek, fırlamak, farklanmak 6. (Pferde) çekmeğe başla Aph&rese / ling.  kelimenin başındaki harfin (sesin) hazfi; önses düşmesi mak 7. (Zug) harekete geçmek 8. (herankommen) yak laşmak; sich ~   giyinmek;  Er zleht sich gut an. Giydiğini Aphasie/ med. afazi; söz yitimi; (zıyaı kelâm; madumiyeti nutuk); fikrini dil ile söyleyememc yakıştırır, angezogtn: gut  ~ giyimi kuşamı yerinde; sich ~  fîlhlen gönlü akmak; incizap etm. -d 1. (gevvinnend) Aphel(-ium) n astr. günöte, evç cazip, cazibeli, çeken, se mpatik, bağıcı, alımlı 2. (be- Aphonle / med. afoni, sessizlik, sadasızlık zaubemd) büyülü, alıcı 3. (fesselnd) enteresan, ilgilen Aphorls'tmıs m aforizma; fikir kırıntısı; vecize Stlsch veci diren; ilgi çekici; calibi dikkat; ince; ~ wirken cezp et zdi Aphrodi'siakum n  pharm.  afrodizyak; münebbihi (mukavmek; göz almak  vii) bah; kuvvet macunu Sslsch şehvet artıran -te n.pr. Anzlehmuskel m an. s.  Adduktor  Afrodit, Venüs Stlsch Afrodit’c (yani aşka) müteallik Anzlehung / cezp, çekme, çekim -s.kraft /; -s.vermögen n 1.  phys. çekme kuvveti 2.  fig. cazibe, alım, albeni 3. (der Aphthe / (mst.pl.  -n) med. aft -n.seuche /hummai kulal Apls m (heiliger Stier) Apls öküzü Erde) yerçekimi; cazibei arz •nzlschen 1. (Gânse) b-ne karşı hışlamak 2.  flg. F   hiddetle Aplomb m 1. (sleheres Auftreten) amirane tavır 2. (Nachdruck in der Rede) ehemmiyet;  Er İst mit ~ durehs çıkışmak   Examen gerasselt. F   Tophane güllesini yedi. (Sch.) anzlttem F   varmak, gelmek Apodcn  pl.zo.   ayaksızlar, adimülercü! uızotteln F   yavaş adımlarla yaklaşmak m mil. Anzug   1. erkek elbisesi 2.   üniforma 3. (Kleidung) apodikthch zorunlu, katt; cerh edilmez üst baş; kılık kıyafet 4. Scha.  ilk taşı sürme 5. (Heran- Apodosls f ling. ceza nahen) yaklaşma; im ~ sein  1. yaklaşmak 2. (drohend) Apog&um n astr.  yeröte, evç kopmak üzere olm.; s. a. Verzııg. sich e-n  ~ machtn lassen Apokalyp'se / I. n.pr.  (Bibel) Apokalips 2.  fig.  dehşetler, mezalim Stlsch apokaliptik, esrarengiz, muammalı, elbise yapınmak  uğursuz; tekin değil; -e Reiter pl.  apokaliptik süvariler; anzüglich imalı, kinayeli, parçalı, dokunaklı; üstü kapalı; cinaslı, incitici, iğneli, iğneleyici, tecavüzkâr; şahsa do (veba, harp, açlık, ölüm sembolleri) kunan; -e  Reden fiihren (über) b-ni, bşi İğnelemek Skelt / Apokop'e  J ling.  kelimenin son harfinin (sesinin) hazfi; 1. (Spott) istihza, alay 2. (Anspielung) ima, kinaye, iğne sonses düşmesi Sieren hazfetmek apokryph(-lsch) (Bibel) sonradan eklenen; sahte (parçalar) 3. (persönliche) tecavüzkârtık, dokunaklılık 4.  pl.a. kapalı sözler  apolltlsch apolitik  Anzugs^tolf m esvaplık kumaş apoll'lnisch (Apollon'a ait yani) harmonik, ölçülü 2o(n) anzünd'en I. yakmak, tutuşturmak, ateşlemek, ateş vermek  n.pr. Apollon So.falter m  zo.  Apollon kelebeği 2. (Streichholz) çakmak 3. (Licht) a.  uyandırmak; sich Apolog'et m 1. Hıristiyanlığın müdafii 2. lit. savuncar -etik e~e Zigarette  ~ bir sigara yakmak (tutuşturmak); e-e / 1. Hıristiyanlığın müdafiliği 2. lit.  savuncarlık Setlsch  Zigarette an der andern ~   sigarasını daima atacağı siga savtıncalı -le / reddiye, savunca, müdafaaname, apoloji rasından yakmak 2er m 1. techn.  ateşleyici 2. çakmak Apophthegma n  ulusöz; kelâmıkibar (aleti) Apophyse / an.  kemik çıkıntısı; nütuü azım anzwelteln bşden şüphelenmek, bşin doğruluğunda tereddüt Apo'plektiker m; Splektlsch med. apoplektik -plexie / apogöstermek   pleksi, damla, nüzul, felç, inme, sekte anzwinkern göz kırparak bakmak Aporem n; Aporle/ phil. çıkmazlık; gayri kabili hal mesele Âol'len n.pr.hist.  Eolya, Eoli -1er m  Eolyalı Slsch 1. Eol- Aposta'sle /1 . (Abfall vom Glauben) irtidat; tebdili mezhep yalı 2. geogr. yelsel; rüzgârın tesiriyle olan -s.harfe / 2. (Austritt aus dem Kloster) terki ruhbaniyet -t m (Ab(rüzgâr estikçe kendiliğinden çalan) Eol harpı -us n.pr. trünniger) mürtet (Windgott) Eol Apostel m  1. (Jesu) havari 2. allg. (e-r Lchrc) öncü, pişdar, Âonen  pl.poet.  asırların sonsuzluğu; ebediyet müdafi, avangardist -am t n havarilik -gesehlehte /hav ariAorlst rn gr. (im Türkischen) geniş zaman (kipi); muzari yun tarihi Aort'a / an. aort; (şiryanı) epher, büyükptardamar -en.bo- a posterlorl  phil.  aposteriori aposteriorisch phil. aposteriori, bâdi, sonsal gen m med. aort yayı; kavsi epher Apache m Apaş -n.ball m baloz apostolisch 1. apostolik; havariyuna veya papa'ya müte Apanage / bir hanedanın re’sikârda bulunmayan üyelerine allik 2. yalnız Incil’e dayanan; Ser Delegat   papa mümes sili; Ser Stuhl  Papalık  tahsis edilen meblağ apart 1. va. (gesondert) mahsus, ayrı, hususi 2. (anziehend) Apostroph m ling.  1. apostrof 2. (im Türkischen a.) koma; cazibeli, enteresan, kibar, orijinal, kaşeli £held / (Südkesme işareti -e/ rhet. iltifat, yönenme Sieren I. apostrof afrika) ırkçılık politikası koymak 2. rhet. iltifat etm., sözü b-ne yöneltmek; yönenApath'ie/alâkasızlık, duygusuzluk, hissizlik, teessürsüzlük, mek -ierung / s.  Apostrophe gevşeklik, lâkaytlık Slsch alâkasız, duygusuz, hissiz, Apotheke / eczane; ~ mit Sachtdienst   nöbetçi eczane; dle gevşek,lâkayt reinste ~ hum. F   kazık marka -n.recht rı  jur.   eczacılık Apatit m min.  apatit hukuku -r(ln /) m  eczacı -r.gehllfe m eczacı kalfası

Apotheose

44

-r.rechnung /  fi g. yüksek fiyatlı fatura -r.stockmalve / bot. gülhatmi -r.wamge / hassas terazi -r.waretı  pl.  eczayı tıbbiye Apotheose / I. son derece hürmet (tazim, tapma); telih, ilâhlaştırma, apoteoz 2. Th. tanncalık Apothezium n bol. apotek; (cihazı tenasülü şeybiye) Apozynazeen  pl.bol. zakkumgiller, (meferrülkelbiye) Apparat m I. alet, cihaz, aparat, aparey, aygıt 2. (RadioS, Photo9) makine 3. (Flugzeug) uçak 4. teleph. Bleibtn Sie bitte am ~ l   Telefondan ayrılmayınız! 5. (OrganIsation) mekanizma, organizasyon 6. ilmi bir araştırma için top lanan kitapla r -ur / muhtelif cihazlardan müteşekkil tertibat Appartement n  daire, apartman Appell m 1. mil.  yoklama 2. fig. ilân, beyanname, mesaj 3. (Mahnruf) ikaz, ihtar, dave t; ~ abhallen mil.  yoklama yapmak;  zum ~ antreleri mil.  yoklama için toplanmak -ant m va. s.  Berufungsklâger.  -at m va. s.  Berufungsbeklagle.  -ation/s.  Berufung. 2leren I. va. s.  Berufung einlegen 2.  fig.  (an) müracaat etm., başvurmak, hitap (davet) etm. App«n'dlx m I. zeyil 2. med.a. apandis -dizltis / med. apan disit; körbarsak iltihabı Apper'zeptlon /  psyeh.  tamalgı; idraki dakik 2zlpleren şuurla idrak etm. Appetlt m iştah; ~ bekommen  I. iştahı gelmek; boğaz açıl mak; İştahlanmak; yiyesi (od. yiyeceği) gelmek 2. fig. bşe imrenmek; ~ ınachen  I. iştah açmak (vermek) 2.  fig. imrendirmek;  j- m den ~ verderben  iştahını kesmek; ~ haberi  I. iştahı gelmek 2.  fig.  canı istemek; Gülen ~l Afiyet(-ler) olsun! Bereketli olsun! (volkstûml.):   Boğaz ola! ınit gutem ~  boğazlı; e-ıı gülen ~ wünschen afıyetlemek;  Der  ~ komini beim Essen. Spr.;   Buldukça bunar şımarır. Spr. Yüz verince astar da ister. Spr. j-m den ~ versehlagen (od. vergehen lassen) iştah kapamak (kesmek, tıkamak) 9anregend iştah verici 2llch 1. iştah çekici 2. fig. cazibeli 2los iştahsız, boğazsız -Ioslgkeit / iştahsızlık,  boğazsızlık, tıkanıklık  •pplanieren tesviye(-i türabiye) etm.; düzleştirmek applau'dleren alkışlamak; el çalmak 9s m alktş(-lama); toseııder (brausender, törmender) ~   alkış tufanı Appll'katlon / (Stcppverzierung) aplikasyon, pikür 2zleren 1. (Schneiderei) aplike etm. 2. (Heilmittel) içirmek, yut turmak; tatbik etm. 3. (anvvcndcn) kullanmak 4. (Far ben) sürmek, vurmak  Appoglatur f mus.  abantı, çarpma apportl (Befehl an den Hund) aport! 9 m !.  jur. (Sacheinlage) aport 2. (Jagd) vurulan avın av köpeği tarafından getirilmesi -leren (Hund) vurulan avı getirmek; aport yapmak  Apposltion f gr. atfı beyan; san, unvan appret'leren apre vermek; kolalamak, perdahlamak -lert apreli, çirişli 2ur / apre 2urmasse / haşıl Approb'atkm / tasdik ve kabul 2iercn tasdik ve kabul etm. 2iert a. diplomalı, icazetli Approxlma'tlon / 1. yaklaştırım, takrip, takriblyet. tahmin 2. maltı,  yaklaşma değeri; kıymeti takribiye 9tlv takribi (birsuretle); tahmin!, yaklaşık, yaklaştırma \DleseZahlen slnd nur -werte.  Bu rakamlar takribidir. 2e  Aktionsart   yaklaşma fiili; fiili mukarebe (z.B. düşeyazmak) Aprazle f psyeh. apraksi; edi (od. işlev) yitimi; amayı eşgal Apris-Skl(-KIeldung /) n  kayakçılıktan sonra giyilen hafif ve rahat elbise Aprlkose f bot.  I. kayısı 2. zerdali April m nisan; j-n in den ~ schicken  b-ni maytaba almak;  b-le alay etm.; b-ne nisanbaltğı yutturmak -seherz m nisanbalığı; puvason davril(şakası)-wetter n mart havası; çok değişik hava • prima vlsta mus. ilk görüşte a prlori apriori; bedaheten verilen apriorlsch kablt, apriori, önsel apropos sırası gelmişken; yanı başında; istitradeıı, bilmünasebe; gerçek 

arbelten

Apsldenllnle / astr.  evç ve haciz hattı; günberi-günöte doğrusu Aqua destlllata ehem, damıtık su; mai mukattar Aqua laxatlva Viennensls  pharm.  Alman rakısı AquMdukt m su kemeri; ~ des Justinian n. pr.  (İstanbul) Muallak Kemer; ~ des Valens n. pr. (İstanbul) Bozdoğan Kemer! Aquamarin m mln. akvamaren, egmarln Aquarell n  sulu boya resim; akvarel -büd n  akvarel resim; guaş -farbe / sulu boya 21eren sulu boya resim yapmak -maler m sulu boya ressamı; akvarele! Aquarlum n  akvaryum Âquator m  hattı üstuva; istiva hattı; ekvator; eşlek Aquavlt m rakıya benzer bir içki; akavit Aqulfollazeen pl. bot. s. Stechpatmengewöehse Âqulnoktlalstürme  pl.  ilkbahar ve sonbaharda olagelen trop!
Arbeiter

 

45

Arbeiter m İşçi, amele, emekçi, ırgat; gelemler  ~ mütehassıs amele; güler ~   iş eri -ausschuB m  işçi heyeti -bewegung / işçi hareketi -böree / ırgat pazarı -frage  f  isçi davası •gewerkschaft / işçi sendikası -in / kadın işçi; işçi kız -klu ıe / işçi sınıfı -mıngel m işçisizlik -partel  f   işçi  partisi -rat m işçi şûrası -sehaft / işçiler (sınıfı) Arbeit'geber m patron; iş sahibi; işveren; V: çorbacı -nehmer m I. allg. işçi 2. (Angestellte, Beamte) müstahdem, memur 2sam çalışkan, gayretti, faal; (Frau) eteği belinde; hamarat -samkeit / çalışkanlık, gayret, faaliyet, hama ratlık  Arbelts'amt n  iş bürosu -anzug m  iş elbisesi -beglnn m iş  başı -besehaffung / iş bulma -bewiliigung / s. -ertaubnis. -biene f\.z o .  amele an 2.fig.  çok çalışkan adam -buch /? iş cüzdanı; işçi karnesi -dienst m  çalışma mükellefiyeti Hfienstpflicht / bedenen çalışma mükellefiyeti -eifer m iş ihtirası; çalışma gayreti; çalışkanlık -elnhelt / işbirimi -einstellung / iş tatili; grev -erlaubnls / çalışma müsaa desi -erspamis / iş tasarrufu efShlg iş görmeğe kabili yetli; eli ayağı tutar -feld n  çalışma sahası; iş alanı -gang m iş safhası; iş gidişi -gebiet n  sektör, işkolu, iş sahası -gemelnschaft / 1. (Zusammenarbeit) İşbirliği, kooperasyon; teşriki mesai 2. kooperatif -gerleht n iş ihtilâfları (yüsek) hakem kurulu -haus n fr.   ıslahhane -hose/ (vveite) çekme -kamerad m işteş, iş arkadaşı; kapı yoldaşı; emektaş; refiki mesai; koldaş -kasten m iş aletleri sandığı -klttel m işçi gömleği; tulum; (blauer) Acem gömleği -kleidung / iş elbisesi ~ anlegen işe soyun mak -kollege m s. -kamerad. -korb m dikiş sepeti -kra ft/ 1. iş kudreti; çalışma gücü 2. (P.)   eleman;  Mangel m an -krüflen  adam kıtlığı -lager n  iş kampı -leistung / 1. randıman, kudret, kabiliyet, kapasite 2. (e-r Maschine) makina gücü -lohn m işçi ücreti; emek, işçilik, imaliye 2İOS işsiz güçsüz -losenverslcherung / işsizliğe karşı si gorta; boş durma sigortası -losigkelt / işsizlik; boş durma -mann m s.  Arbeiter.  -markt m  iş ve işçi bulma  piyasası -methode / çalışma metodu -ministerium n Çalışma Bakanlığı -nachwels m 1. iş ve işçi bulma idare hanesi 2. iş belgesi -niederlegung / grev -pause / paydos, tatil;  Mittags isi e-e ~ von zwei Slunden.  öğleyin iki saat tatil var. -pferd n  koşum atı -pfllcht / çalışma mükelle fiyeti -platz; -raum m iş yeri -reeht n iş hukuku -rock m iş ceketi -ruhe / bayram tatili; paydos -saal m  (z.B. im Gefângnis) iş odası 2scheu tembel, haylaz -seheu f  tembellik, haylazlık -schlichtungsausschuB m iş ihtilâf ları hakem kurulu -sehule /  pâd.  faal mektep; iş okulu -Khurz m  peştamal -sehutz m iş emniyeti -streltlgkeiten  pl. iş ihtilâfları -stunde / iş saati -tag m iş günü; bayağı gün -talje / naul.  adi palanga -tellung / iş bölümü; taksimi amal -tempo n  çalışma hızı -tlsch m İ. yazı masası 2. (YVerktisch) tezgâh -übertastung / meşguliyetin fazlalığı 2unfBhlg alil, sakat, amelimanda -unfShigkelt / sakatlık -unlust / fütur, bıkkınlık °unlustlg bezgin,  bıkkın, meftur; doğduğuna pişman; çalışmaktan yılmış; lodos balığı gibi gevşek; dünden ölmüş -verhiitnls n işçi ile işveren arasında münasebet; iş durumu -vermlttlung / iş bulma; plasman; (private) iş ve işçi bulma simsarlığı -vermittfungsbüro n  (privates) iş idarehanesi -venlcherung / işçi sigortası -vertrag m iş akdi -verwelgerung / işten imtina -welse / 1. çalışma tarzı 2. (e-r Maschine) işleme tarzı -zelt /iş müddeti; çalışma saat leri -zimmer n çalışma odası; kabine (dö travay) -zwang m jur.   çalıştırma cezası Arbela n. pr. s. Gaugameta Arbltrage /(an der Börse) borsa alaveresi; arbitraj -klausel /arbitraj şartı; jur.  tahkim şartı Archal'kum rı geol.  arkeen; ilk raman 2sch 1. aıkayik 2. (veraltet) eskimiş; -e Formation s.  Arehaikum.   Ssleren eski beyan tarzım taklit etm.; arkayize etm. -smus m arkayizm Cstljch arkayik  Archangelsk n. pr. Arkanjel Archâolog'e m arkeolog, arkeolojist -le / arkeoloji; ilmi asanatika; atikiyat eisch arkeolojik 

Argument

ArchSo'pteryz m (Urvogel) arkeopteriks -zoikum n geol.  paleozoik  Arche/: ~  Noah  N u h gem is i -gönlüm n bot. arkegon; u z v u te’nis -typ m ilkörnek; enmuzeci evvel; arketip Archi'dlakon m rel.  başdiyakoz -mandrit m rel.  (Ostkirche)  bir manastırın başpapazı; arşimandrit -medes n. pr. Arşimed 2medlsche Schraube / Arşimed helezonu -pel m takımada; cezairi müçtemia; arşipel -tekt m mimar, arşitekt, İnşaatçı -tektenhonorar n mimariye -tektonik / mimarlık Stektonlsch mimari -tektur /1 . mimari, mimar lık 2. (Bauwerk) bina -tekturausstellung / mimari sergi -trav m areh. baş (od. üst) taban; sütun teknesi; başkiriş, arşitrav Archlv n (hazinci, mahzeni) evrak; arşiv -ar m  I. arşivist; evrak memuru (od.  muhafızı) 2. (für die Nachkommen Mohammeds) naklbüleşraf Archont m hisl. arkont Ardenntn  pl. n. pr. Arden(-ler) Ardisle / bot. ok çiçeği Areal n  1. satıh; mesahai sathiye; saha, alan, yüzölçümü 2. (Baugrund) arsa areligiös 1. gayri dini 2. (laizistlsch) layik, lâdinl Arena / aren Areopag m hist.  Atina’da yüksek mahkemesi; areopaj Ares n. pr. (griech. Myth.)  Ares, Mars (harp ilâhı) arg 1. (sehlimm, böse) fena, kötü 2. (schwerwiegend) ağır, ciddt, vahim 3. (boshaft) şerir, garezkâr 4. (groB) büyük  5. (sehr, viei) pek, çok; ein -er Fehler   vahim (ağır, fahiş)  bir h ata ; Das İst zu ~ l  1. Bu kadarı da fazla 12. Çok kötü! es zu ~ treiben  pek ileri gitmek; nichts 2es dabei finden  bunda hiç bir fenalık görmemek; et. 2es noch ârger maehen fena bir şeyi bir kat daha fenalaştırmak; beteri daha  beter kılmak; ~ mitnehmen 1. (P.)  son derecede yormak 2. (S.)   hırpalamak, örselemek;  j- n ~ strafen  b-ni ağır surette cezalandırmak; den ârgsten Hunger stillen  safra  bastırmak  Arg n poet.  fenalık; kötü niyet; ohne ~ und Falsch saf, safderun Argandbrenner m teehn. argant gaz hamlacı Argentln'ien n. pr.  Arjantin -ler(ln /) m  9lsch Arjantinli Ârger m I. (Unvville) dargınlık, kızgınlık, kırgınlık 2. (Zorn) öfke, hiddet 3. (VerdruB) can sıkıntısı; baş ağrısı; baş  belâsı; ~ maehen s. örgern. seinen ~ haben  (mit) b-le,  bşle başı dertte olm.; seinen ~ an j-m auslassen  hidde tini b-den almak 2lich 1. (P.)   dargın; gönlü kırık; kırgın, kızgın, öfkeli, hiddetli 2. (S.)   fena, aksi, usandı rıcı; can sıkıcı; nahoş 3. (skandalös) rezaletli; ~ werden I. içerlemek, darılmak, hiddetlenmek 2. gönlü kırıl mak  Brgern darıltmak, kızdırmak, hiddetlendirmek; zıvanadan çıkarmak; öfkelendirmek; b-nin fenasına gitmek; F: ruvastndan esmek;  Er tut das nur, um mich zu ~ .  Bunu ana nispet yapıyor, sich ~   kızmak, hiddetlenmek, öfkelenmek; içi sıkılmak; Wie kann man sich nur ûber  so et. Böyle şeylere kızılır mı? leh ârgerte mich mafilos. öfke topuklarıma çıktı. Ârgernis n  1. alınganlık, kızgınlık, kırgınlık 2. (Skandal) rezalet, kepazelik, rüsvaylık; ~ nehmen  (an) bşe canı sıkılmak 

Arg'llst/ 1. hilekârlık, desise, kancıklık 2. (übles Vorhaben) kötü niyet 21istlg hilekâr, dessas; kötü niyet sahibi; alacası içinde; kancık 2k» 1. saf, sadedil; yüreği temiz; hilesiz 2. (nichtsahnend) hiç bir fenalık beklemeden veya düşünmeden -losigkelt / saflık, safdillik; temiz yüreklilik  Argo / (griech. Myih  nrf nslr )   Argo Argon n ehem, argon Argonauten  pl. (griech. Myth.)   Argonotlar -muschel /  zo. argonot -zug m Argonot lann seferi Argoımen  pl. n. pr.  Argon ormanları; Argonlar Argot n, m  1. argo 2. (Gaunersprache) tulumbacı (od. külhanbeyi) lehçesi; kayısdili Argument h  burhan, delil, tanıt, beyyine, argüman -atlon

Argus

46

/deliller İradı Sieren deliller getirmek; tanıtlamak; ispat etm. Argus n. pr. (griech. Myth.)   Argüs (a. ftg.); mil -augen wachen gözünü dört açmak  Argwohn m  kuşku, vesvese, evham, suizan, işkil, şüphe (kurdu); gönül bulantısı; kuruntu; ~ schöpfen  huylan mak; şüphelenmeye başlamak; içi bulanmak; mit ~ betrachten  bşden şüphelenmek; ~ erregen  (bei) b-ni kuş kulandırmak  argwöhn'en suizanda bulunmak; kuşkulanmak; vesvese  beslemek; işkillenmek, vehmetmek -isch kuşkulu, ev hamlı, vehimli; içi çürük; suizan sahibi; alıngan, müvesvis, pireli, şüpheci; işkilli büzük; kalbi fesat; ~ »erden gönlü bulanmak; kuşkulanmak; kuşkuya (od. kuruntuya) düşmek; pirelenmek; kulağına pire kaçmak; vehme kapılmak; vesveselenmek; fitili almak; içine şüphe kurdu düşmek ; ~machen içini gıcıklamak;göniil bulandırmak; kuşkulandırmak; in der Befürchlung, er kSnnte ~ werden hatırına belki toz toprak konar düşüncesiyle; indem er  —• um sich blickte  etrafına huylu huylu bakarak; -e  Blicke şüpheli bakışlar; mil -em Blick   neyzen bakışlı Argyrokastron n.  pr.  (Albanlen) Ergiri Arladne n. pr.  (griech.  Myth.)   Ariyan -fadcn m  Ariyan ipliği Arlanlsmus m ret.  aryanizm Arie / mus.  arya Ar’ler(in /) m; Slsch 1. Ari 2. (Nichtjude) Aryen Arlette / mus.  aryeta ar İsier en arileşt irmek Aristldes rı. pr.  Aristid Aristlppos n.  pr.  Aristip; die phllosophische Selinle des ~ Kirene okulu; kayrüvaniye Aristokratsın / ) m  asilzade, beyzade, aristokrat -entum n aristokratlık -le / asılzadegân, kişizadeler sınıfı; asiller zümresi; eşraf ve erkân; aristokrasi Slsch aristokratik Arlstophanes n. pr. Aristofan Aristoteles n.  pr.  Aristo (va. Aristctalis) SUch: die -e Philosophie Aristoculuk  Arfthmet'Ik / hesap ilmi; aritmetik Slsch aritmetik; -e  Re ihe  aritmetik dizi; adedi silsilei alelvilâ; -es  Millet  aritmetik ortalama; -es Verhâllnis adedi nispet; -e Probe sağlama, mizan Arkade / arkat, kemer -n  pl.  kemeraltı Arkad'ien n. pr. hist.  Arkadya Sisch Arkadyalı Arkadlus n. pr.: Sdule des ~ (İstanbul) Avrat Taşı Arkose / min. arkoz Ark'tis / Şimal Kutbu mıntıkası; Arktik bölge Stisch ark tik; -e Zone s.  Arktis Arkturus m astr.  Simakırah, Arktürüs arm I. fakir, fukara, yoksul: eli dar; donsuz, meteliksiz, züğürt, muhtaç 2. (bcdauernsvvcrt) bedbaht, zavallı,  biçare; merhamete şayan 3. (hilflos) çaresiz 4. (an et.) az, kıt, kuru;  Dos Land İst ~ an Kohle.  Bu memleket, kömür bakımından fakirdir, -er Kert   biçare adam; F:  postu yoluk; ~ wie e-e Kirchenmaus  (heiratsfâhiges Mâdcheıı) çeyizsiz çimensiz; -es Madchen  kızcağız; ~ und reich  varlıklı yokluktu; aşağılı yukarılı; 9er  Leute Tisch İst rasch gedeckt. Spr.   Fukaranın sofrası çabuk kurulur, die Sen  fakir fukara;  Den Sen Alrnosen geben, heiptGott etwas leihen. Fukaraya tasadduk Allaha iaredir. Spr.; ~ und gleichvvoht anspruehsvoll  Dilenciye hıyar vermişler, eğri diye beğenmemiş. Spr. leh bin um zehn  Mark ârmer geworden. Cebim on mark hafifledi, -e  Ritter   bir nevi ekmek tatlısı Arm m  1. kol, pazu 2. (Abzwcigung) kol, dal, feri, şube, Di arş 3. P (Ârmol) yan, kol ; der etrafendt  —• der Gerechtigkeit   adtiyenin pençesi; an -en und Beinen packen (und   fortzerren)  b-ni altı okka etm.; auf den ~ nehmen 1. (Kind) kucağına almak 2. (verhohnepiepeln) b-nin kuy ruğuna teneke bağlamak; alaya (od.  maskaraya) almak; V:  çalıştırmak; auf dem ~ tragen (Kind) kucağında gez dirmek; in die -e nehmen  kucaklamak; sich ın den -en litgen kucaklaşmak; sarmaş dolaş olm.; ~ in —  kol kola;

 

armsellg

~ in ~ geften kol kola vermek;  j- m in den ~  failen fig.  b-nln bşi yapmasını önlemek; mit -en und Beinen um sich sehlagen  çarpınmak; mit offenen -en empfangen werden hüsnükabul görmek; et. unter den ~ nehmen bşi koltuk lamak; Urtter e-m ~ kann man nicht zwel Melonen tra gen.  İki karpuz bir koltuğa sığmaz. Spr. ünler die -e greifen  desteklemek; yardım etm., kol kanat olm. Armada / ftisf. Armada Armatür / teehn.  takım, donanım, düzen, armatür -en brett n  1. teçhizat tablası 2. (Flugzeug, Auto) borda (od. alet) tablosu Arm'aullage  f mit.   dirsek dayama yeri -banıl n  bilezik -banduhr / kol (od. bilek) saati -binde / 1. (als Stützver band) kol askısı 2. (Abzeichen) kol işareti; pazubent: kolçak;  Leute mit -n  kolları p3zubentliier -bruch m kol kırılması -brust / Tatar oku; arbalet 2dick (z.B. Wasscrstrahl) bilek gibi; kol kalınlığında Armee / 1. mil. ordu; (als Organisation a.) silâhlı kuvvetler  2. (groûe Menge) yığın, kalabalık -befchl m emriyevmt; ordu emri -führer m ordu komutanı; orkomutan -general m orgeneral -gruppe / ordu grupu -hauptçuartler n  ordu karargâhı -korps n  kolordu -lleferant m  ordu müte ahhidi -oberkommando n   ordu başkomutanlığı Ârtnel m elbise kolu; yen;  j-n am ~  zupfen  b-ni kolundan çekerek dikkatini celp etmek; Otauben Sie, ich kinnle das aus dem ~ schülleln?  Nerede bu bolluk?  Etrıen sotehen  Artikel sehüttelt er nur so aus dem  —. Böyle bir makaleyi  bir çırpıda yazar.  Aus dem ~ schütteln kann man das auch nicht!  Ha deyince bulunmaz ki! mit aufgekrempelten -n kolları sıvalı; tin Kleid mit langen -n   kollu bir elbise; -abzeichen n  kol işareti -aufsehlag m  kol ağzı (devriği, kapağı); yen kapağı -kanal m n. pr. Manş denizi -kleid n kollu elbise 2los yensiz -sehoner; -schützer m (mst. pl.) koltuk; kolçak -strelfen m naut.  (koluna takılan) rütbe şeridi -weste / mintan Armen'fünorge/içtimai muavenet; sosyal yardım -haus n fakirler yurdu; darülaceze, ( fr.  tablıanc) Armcn'lcn n. pr.  Ermenistan -ier(ln /) m; Slsch Ermeni, Ermenistanlı -lsch(-e) n (Sprache) Ermenice Armen'küche /imaret -reeht n jur. adli müzaheret -spital n gureba hastanesi -steuer / (isi.)  zekât -viertel n   kenar mahalle Armesünder'glocke / idam mahkûmunun ölüm çanı -mlenr  f: mit  ~ dastehen suçlu gibi durmak Armfelle / teehn.  kol eğesi ArmfüB(l)er pl. zo.  kolsu ayaklılar armler'en I. mil.  harp haline getirmek; teçhiz, teslih, tah kim etm. 2. (bei m Bau) betonarme kullanmak 2ung / 1. mil.  teslih ve teçhiz 2. areh.  demir akşamı 2ungseisen n  beton demiri 2ungspian m mil. teslihat ve tahkimat planı Sungstruppe/vo. kale inşa ve tahkim kıtası -armlg kollu; siebenarmiger Leuchter   yedi kollu şamdan Armln(-ius) n. pr.  Armin Arm'lehne / dirseklik; dirsek yastığı -leuchter m 1. kollu şamdan 2. V (euph. Schi. V)  aptal herif -leuchterslgen  pl. zo. suaskıları, suavizeleri drmlich 1. fakir(-ane), muhtaç, yoksul, sefil; bir don bir gömlek 2. (kümmerlich) yetmeyen, kifayetsiz, nakıs, noksan, kıt, perişan 3. (sciıvvach) zayıf, cılız, çelimsiz; ~ gekleidet   besleme (od.  dilenci) kılıklı; kılık kıyafet düş künü Ârmllng m kolluk  Arm'loch n  1. kol deliği (od. açığı) 2. (euph. Schi. V)  aptal herif 2tos kolsuz, çolak -molctl rn  zo. çamur semenderi -malche  pl. zo.  denizkızı semendergiller -relf m bilezik -sehlene / 1. (kınlan kol için) cebire; kırık tahtası 2. fr. zırh kollulr; pazı zırhı; kolçak armsellg I. (bedauernswert) şayanı merhamet; acınacak, zavallı 2. (heruntergekommen) düşkün, sefil, perişan 3. (uıızurelchend) nakıs, kifayetsiz 4. (jâmmerlich) alçak, adi, densiz, V: kıtıpiyos, kırtipii -keit / I. acınacak hal; hali pürmelât; sefalet, perişanlık 2. kifayetsizlik, noksan lık 3. alçaklık, adilik 

Armıeısel

47

Arm'sessel m koltuk -spange / bilezik -stuhl m s. -sessel. -stütze / s. -tehnı Armut / 1. fakirlik, fukaralık, fakır, züğürtlük, yoksulluk,  parasızlık, servetsizlik, mahrumiyet, çıplaklık, zaruret 2.  fig.  azlık, yokluk; ~ schândet nicht. Spr.  Fakirlik ayıp değildir. Spr.; ~ ist ein schlimmer Gast. Spr.   Fakirlik ateşten gömlektir. Spr.; in ~ und Not leben sefalet çekmek; in die gripte ~ geraten kül üzerine oturmak; ipten kuşak kuşanmak -s.zeugnis n  I. fakirlik ilmühaberi; fakrıhal mazbatası 2.  fig.  liyakatsizlik (od.  kabiliyetsizlik) delili; sich ein ~ausstellen fig. ehliyetsizliğini bizzat kendisiaçığa vurmak  Armverkrümmung / med.  kol çarpıklığı Armvoll m kucak dolusu;  zwei ~ Brennholz iki kucak odun Arnika / bot.  arnika, öküzgözü, sığırgözü; dağ tütünü (od. küsteresi); mastı çiçeği Aroma m  güzel koku; rayiha, ıtır, aroma, büke -ten  pl. ehem,  aromatik maddeler Stlsch güzel kokulu; rayihalı, ıtırlı, muattar, aromatik; -er Apfel misket elması; Stlsleren aromatize etm. Aran m bot.  1. (âgyptischer) kulkas 2. (gefleckter) yılan yastığı; dana ayağı; yılan bucağı -gewâchse  pl. bot. yılanyastığıgiller, kulkasiye Arpegg'iatur / mus.  ardıl arpejler Sleren arpejlemek -lo n arpejleyiş, harpalama Slo  Adj.   harpvari Arrak m pirinç, kamış melası veya palmiye şarabından mamul içki Arrang'ement n  1. (Gestaltung) tertip, düzenle(n)me 2. (Verbindung) kombinezon 3. mus. aranjman, transkrip siyon, uyarım 4. uzlaşma Sleren I. tertip, tanzim etm.; yoluna koymak; düzenlemek, düzmek 2. mus. aranje etm., aranjelemek; sich ~ uzlaşmak Arrest m 1. (Haft) tevkif; mevkufiyet; kısa hapis 2. (Beschlagnahme) müsadere; ihtiyatt haciz 3. (Schul2) izin sizlik; leichter (verseharfter, schwerer) ~ mil. hücre hapsi, verhângen I. hapis cezası (katıksız, şiddetli hapis); vermek 2. (pfânden) haczetmek; ~ bei Wasser und Brot  katıksız hapis -ant(ln  f ) m 1. mevkuf, mahpus, kalebent 2. izinsiz -lokal n tevkifhane; hapis koğuşu -zel le/ ha pis hücresi arretier'en 1. yakalamak; tevkif etm. 2. (besehlagnahmen) haczetmek 3. (sperren) durdurmak 4. tecim,  ayar etm. 2hebel m lechn. ayar kolu arrivleren: arriviert   1. muvaffak olan; yükselmiş, ilerlemiş 2.  pej. yeni sivrilmiş adam; sonradan görme arrogant mütekebbir, kibirli, hodbin, azametli, küstah;  burnu büyük; -es Benehmen  hakimane bir tavır; sich ~ benehmen  beşli simit gibi kurulmak; e-n -en Ton anschlagen  yüksek perdeden konuşmak;  Hat man je e-n so -en Kert gesehen? Onun azametini görme! Arroganz/ mütekebbirlik, kibir, azamet, hodbinlik, küstah lık, benlik, büyüklük; V:  kasıntı arrondleren (Grundbesitz) yuvarlak bir şekil vermek; toparlatmak  Arrowroot n (Stârkemehl) ararot Arsaklden  pt. hist.  (pers. Oynastie) Eşkânyan Arsch m V   dip, oturak, makat; kaba et(-ler); göt, kıç; V:  davul, defans, atraş, küfe, tiyis, toto, kâse, bohça,  boyata;  Er kann mich am ~ leckent V   Umurumun tekil Kıçımı yalasın! Götümü yesinI -kriecher; -lecker m V  dalkavuk, mütebasbıs -loch n V   1. anüs, şerç 2. V Schı. aptal herif  drsehlings V   kıçin kıçın; götün götün; geri geri Arşen n ehem,  arsen(-ik), zırnık, sıçanotu Arsenal n  1. silâh ve mühimmat deposu; tophane; askeri debboy; silâhhane, silâhlık;  fr. a.  ccbehane 2. (MarineS) tersane arşen'Ig arsenikti Sik n  arsenik Skles m min.  mispikel 2oxyd n  arsenik oksidi Ssâure asit arsenik A r t/I . (Weise) tarz, suret, minval, ezgi, usul 2. (Benehmen) hattıhareket; hareket tarzı; gidiş, tutum, tavır 3. (bei Papier) hamur 4. (Sorte) çeşit, cins, jaıır 5. biol.  (Spezies) nevi, tür 6. (Schlag) tip 7. (Abstammung) soy, ırk 8. (We-

 

Arznel

sen) maliyet, nitelik, keyfiyet, vasıf 9. (Klasse) makule, çeşit, takım 10. (Vorbild) örnek, biçim, şekil, model 11. (Brauch) âdet 12. (Charakter) karakter, seciye, tabiat, hilkat, haslet; von der  ~ , dap ...  öylc(-sine) ki; aus der  ~ sehtagen tereddi etm., soysuzlaşmak; yozlaşmak; cinsi  bozulmak; au f diese —   bu suretle; bu minval üzere;  Entwicklung f der -en biol.  türlerin evrimi;  Leute dieser  ~  bu gibi kimseler;  Das ist nicht seine Bu, onun tab'ına uygun değildir. IVas ist das Jür e-e ~ (scil.  des Benehmens)? Bu, ne biçim iş? einzig in seiner   ~ nevi şahsına münhasır; aller  ~ her türlü; ~ lâpt nicht von ~ . Spr.  Can çıkmayınca huy çıkmaz. Spr. leh habe einige Werke dieser  ~ gelesen. Bu yolda yazılmış birkaç eser okudum. Stoffe  pl. der verschiedensten  ~ her çeşitten kumaş;  Er ver prügelte ihn, dap es nur so e-e ~ hatte. F   Onu adamakıllı  patakladı. Ariaxerxes n. pr.  Erdeşir, Artahşarta artetgen hususi, özel, mahsus arten tr.  (formen) teşkil etm., biçimlendirmek; intr.  (nach  j-m ) b-ne çekmek, benzemek; gearlet: Die Menschen sind  nun einmal so Ne yapalım, insanların tab iatı böyledir. artenreich çok çeşitli; mütenevvi Arterhaltung f: Gesetz n der ~ biol. türlerin sabitliği yasası; envatn sabitliği kanunu Arterle / an.  atardamar, şiryan -n.blut n  temizkan; demi şiryan! -n.verkalkung / arteryoskleroz; damar sertleş mesi; tasallübü şerayin Arteriltls / med. arterit; iltihabı şerayin Arteriosklerose / s.  Arterierıverkalkun? artesisch: -er Brunnen  Artezlyen (kuyusu); burgu kuyusu art'tremd kendi ırkına mugayir Çgenosse m soydaş, hem cins Arthrltls / med.  artrit; iltihabı mafsal Artlıropoden  pl. zo.  eklembacaklılar Arthrose / med.  artroz -artlg benzer, müşabih, gibi, -vari ortig 1. (brav) uslu; uslu akıllı; terbiyeli 2. (lieb) sevimli, hoş 3. (höflich) nazik, nezaketli, cemilekâr -keit / 1. usluluk, akıllılık, terbiydik 2. sevimlilik, zarafet 3. neza ket 4. (Schmeichetei) kompliman Artlkel m 1. gr.  harfitarif, artikl 2. (Aufsatz) makale, yazı 3. (Abschnitt) madde, fıkra, bent 4. (Rechnungsposten) kalem 5. (Ware) mal, eşya, emtia, artikl; bestimmter ~ gr.  muayyen harfitarif; unbestimmter  ~ gr.  gayri muay yen harfitarif; edatı tenkir -sehrelber m makale muhar riri Artikul'atlon f l. a n .  mafsal(-lanma), eklem(-lenme) 2. phon. ses teşkili; boğumlanma 3. (Aussprache) telaffuz; Th. a. heceleme 4. (Zahnmedizin) kilitlenme s.a.  Bip.   -ations.stelle/  phon. boğumlanma yeri; çıkak; çıkış yeri; mahreç Çieren 1. (sich ineinanderfügen) eklemlenmek, mafsallanmak 2. (Zâhne) kilitlenmek 3. (ausspreehen) telaffuz etm., hecelemek 4.  phon.  çıkarmak  Artlllerie / topçu (sınıfı); ~ auffahren  top kurmak;  zur ~ kommen  (Rekrut) topçuya ayrılmak; leichte (schwere) ~ hafif (ağır) topçu; General der ~   topçu korgenerali -abteilung / topçu taburu -beobachter m topçu gözcüsü -beobaclıtungflugzeug n  topçu gözetleme uçağı -beschuB m; -feuer n  topçu ateşi; unter heftiges -feuer nehmen  bir yere gülle yağdırmak -duell n: ein ~ ausfechten gülleleşmek; topçu düellosuna girişmek -geschoB n  topçu mer misi; gülle -meBtrupp m topçu ölçme kıtası -regiment n topçu alayı -schleBplatz m poligon -übung.schleBen n top talimi -unterstützung / topçu yardımı Artillerist m  1. topçu (eri) 2. (Offizier) topçu subayı Artischocke / bot.  enginar  Artlst'(-ln /) m cambaz, perendebaz, artist -en.kunststück n  perendebazlık -ik / cambazlık, percndebazlık, artistlik sisch artistik  Artung / mahiyet, nitelik, karakter, tabiat art'verschleden cinsleri ayrı; gayri mütecanis -verwandt aynı veya benzer cinsten; hemcins, mütecanis Arznel / ilâç, deva, mualccc, derman -buch n kodeks,

A nt

48

düsturüledviye, farmakope -kapsel / kapsül -kunde / farmakoloji -mittel n (mst. pl.)   tıbbt ecza -trank m  posyon, şurup -ztpfcben n süpozituvar, şaf Arzt m doktor, hekim, tabip;  praküscher   ~ pratisiyen (hekim) -heruf m doktorluk, hekimlik, tabiplik, tababet; den ~ ausiiben icrayı tababet etm., hekimlik etm. Ârztc'kammer / etibba odası •versammlung / tıbbt toplantı; doktorlar toplantısı Arzthelferin / doktorun yardımcısı Ârztin / kadın doktor  Irztllch tıbbi, hekimscl; -es Ailesi  doktor raporu; sıhhat raporu; -e Behandlung  tıbbî tedavi; -er Beruf; -e Kunst  doktorluk, hekimlik; -e Unıersuchung  hekim muayenesi Arztpraxls J   tabiplik, tababet, hekimlik As (I); n mus.  la bemol As (11) n 1. Spk. as, aso, bey, birli, beykoz 2. (im B&igue)  brisk 3.  fig.  (Spitzenkönner) as; en mütemayiz Asa foetlda I. bot. şeytan boku; şeytantersi 2.  pharm. haltit Asant m bot. s.  Asa fnetida (2) Asbest m min. kayalifi, asbest, amyant, taş pamuğu; yan maz taş -belag m amyant tabanı -packung / asbest contası; amyant salmastrası -pappe/asbest kâğıdı Aseenslon n.  pr.  (lnsel im Atlantischen Ozean) Asansyon adası Asch'bleî ,ı s. U'ismul.  Cblelch kül renginde;  ftg.  sapsarı Sblond kül sarısı -e /kül; naul.a.  pasakül; in Schıılt und  ~ leğen kül etm.; mil ~ bedecken küllendirmek, küllemek; sich mit  — bedecken küllenmek; Frieden seiner ~ l  Allah rahmet eylesin' Âsehe /  zo.  gölgebalığı; sarıağız Aschen'bahn /  La.  atletizm pisti -becher m küllük; sigara tablası -brödel n kül kedisi;Sinderella;leyleğin yuvadan attığı yavru -elmer m kül kovası -fail m  külhan -kasten m küllük; kül kutusu -klappe / külhan kapağı -kratze / gelberi -kraut n bol. Kandiya otu -lauge / küllü su -puttel n s. -brödel. -regen m kül yağmuru -schale s. -becher  Ascher m s. Aschtnbechtr Âscher m (İn der Gerberei) pasta Aschermîtttvoch m karnavalı müteakip ilk gün (çarşamba günü) asch'farblg kül renginde -fahl; -farben s. aschbleich.  -grau kül grisi.  Dos gehl ja ins  9e. Bu, yılan hikâyesine dSndü. etauch m bol. yabanî pırasa Âschlnet n.pr.   (griech. Redner) Eşin Âschyluı n.pr.  (griech. Tragiker) Eşil As-Dur n mus. la bemol majör Aseble /Allaha tecavüz,; tanrısızlık, tanrıtanımazlık isen (Tierc) yemlenmek, otlamak  Asep'ti* / med.  asepsi -tik / aseptik yara tedavisi Stlsch a septik  Aserbeldschan n.pr.  Azerbaycan -er; 91sch AzerbaycanlI, Azerî;  Aserbeidschan - Türkisch Azerî Türkcesi asexual biol. eşeysiz, cinsiyetsiz Aslat'(tn/) m   Asyah Slsch Asyal, Asyalı; -e Türkei   Asya Türkiyesi; Anadolu; -er Leerraum Asyal boşluk Aslen n. pr. Asya Askariden  pl.med.  askaritler; barsak solucanları; (didanı em’a) Aske'se / riyazet, çilecilik, zühdiye, takva - t m;  Stisch zühdl; ehli takva Askleplus S. Âskulap Asko'gon n bol. ask -myzeten  pl.bol. askomiçet Askorblnsâure / med. asit askorbik Askospor* / bol.  askospor Âskulap n.pr.  Eskülap -stab m Eskülap asası as-Moli n mus.  la bemol minör Âsop n.pr.  (griech. Fabeldichter) Ezop Asow n.pr.  Azak; -sches Meer n.pr.  Azak denizi Aspekt m I. görünüş, manzara; noktai nazar 2. ling.  fiilin hareket tarzı; görünüş; karmaşık fiil 3. asır, gezegenlerin  birbirine karşı durumu Asper m (eski OsmanlI sikkesi olan) akçe Asphalt m  bitüm, asfalt -arbelten  pl.  asfalt döşeme ame m

 

Astlım»

liyatı 9leren asfaltlamak, bitümlemek -kiee m bol. katran yoncası -tack m karaboya -straBe/asfalt yol Asphodlll m s.  Affodill Asphyxic / med. ihtinak; inkıta! teneffüs; nefes alamamazlık; asfiksi Asplk m jelatinli et veya balık Aspidistra /bof. kalkan ağacı; konak hurma ağacı Aspirantrin /) m namzet, aday, talip Asplr'ata /  phon.  nefes verilerek telaffuz edilen sessiz -ateur m teehn.  hava emici; aspiratör -atlon / 1.  phon. nefes verilme 2. (Bestrebung) emel 3. (Ehrgeiz) hırsıcah 4. emme -ator m s. -teur. Satorisch  phon. nefes verilmekle telaffuz edilen 9leren I. phon. nefes vermek 2. (hava, gaz v.s.) emmek -tn n pharm.  aspirin -Intablette / aspirin tableti assanieren sıhhi bir hale getirmek Assassinen  pl.hist.   Haşşaşin Asstl / zo. tespihböceği -n  pl.zo. eşayaklılar assertorisch: -es Urttil log.  yalın önerme; mutlakai amme Assessor(ln  f) m   yüksek kademeli memuriyetlerde nam zet Asslgnate / Fransız ihtilâli esnasında bir süre ted avülde olan kâğıt para; asinya Asslmilatlon / 1. biol.,bot.  temsil, temessül, asimilasyon, özümleme 2. ling. benzeşme, temsil 3. (Anpassung) inti  bak, uyma, benzetilme 4.  pol.  başka bir milletin içine karışarak kaybolma -s.gewebe n biol. özümleme dokusu; nesci temessül asslmllier’bar temsili (temessülii) münkün -en I. biol.,bol. temsil etm., özümlemek 2. ling. benzeştirmek 3. (anpassen) intibak ettirmek; uydurmak, benzetmek; sich ~ 1. temessül etm., özümlenmek 2. benzeşmek 3. intibak etm., uymak 4.  pol. başka bir milletin içine karışarak kayb olmak -t  phon.  benzeşen Asslstent m  asistan, muavin; İlmî yardımcı -enstelle / asistanlık -İn / asistant Asslstenz/asistanlık -arzt m 1. hekim asistan; stajyer dok tor 2. mil. hekim teğmen -dinişte  pl. asistanlık; — içişten asiste etm., asistanlık etm. asslıtieren med. asiste etm., asistanlık etm. Assonanz / ling.  asonans; yarım kafiye assortleren  z.va.   çeşitlemek  Assozi'atlon / I. asır,  tecemmu, camia, oymak 2.  psyeh. ortaşım, teşarük, çağrışım, tedai 3. (Ideen9) fikirler zin ciri, tedaii efkâr; asosyasyon -ations.psychologle/çağrışım cılık, teşarüklye 9ativ cemiyetli 9ieren 1.  H  birleştirmek, ortak etm., bağlamak 2. komşulaştırmak; sich  —ortak ol m. Assyr'er m Asurlu, Asurt -len n.pr. Asur(-iyc) 9l$ch Asurlu, Asurt; das -e Reich hisl.  Asur imparatorluğu -lologe m asiryolog -iologie / asiryoloji eiologisch asiryolojik Ast nı I. büyük ağaç dalı 2. (im Holz) budak, boğum 3. z.va. kambur; sich e-n ~ lachen F   gülmekten katılmak;  Âsle und Zweige anselzen  dal budak salmak; den ~ absâgen, auf dem man sitzt   oturduğu dalı kesmek; e-n ~ haben F  kamburu olm.; e-n ~ durchsâgen fig.hum.  horul horul horlamak; sich auf dem absteigenden ~ bejinden fig. zevale yüz tutmak; ucunu altına kaçırmak Astarte n.pr. Astarot, Astarte Âstchen n ince dal; çöp, budacık asten F   ağır bir şeyi zahmetle taşımak Aster / bol. yıldızçiçeği; pat çiçeği Asterlskus th typ.  yıldız işareti; asterisk Asterold m s. Planetoid  Asthen'le / med.  asteni, zafiyet; kudret fıkdanı -Iker m; 9lsch astenik  Âsthesi'e / duyum, his -ometer n duyumölçer; mikyası his Âsthet m estet, estetikçi, bediiyatçı -Ik /estetik, bediiyat; hikmeti bedayi -Iker m estetikçi 9lseh estetik, bediî; -er  Sinn   hissi bediî; zevktselim; duygu; ein Mann mil -em Empflnden  tabiat sahibi adam 9isleren estetize etm. -Izismus m estetizm, estetlik, bediiyatçılık Asttım» n med. nefes (od. göğüs) darlığı; zıykısadır, astma,

fatlg

49

yelpik -anfülle  pl. astma krizleri 2krank; -tlkef m; 2tlsch astmalı, tıknefes Sstlg dallı; dallı budaktı astigma’tlsch med. astigmat 2tlsmus m med.  astigmatizm üstlmleren hürmet (od. takdir) etm.; paye vermek Ast'loch n budak deliği -moos n bot. tüy yosunu Astrachan n.pr.  Astragan, Ejderhan (şehri) -pelz m astra gan kürk  astral yıldızlara ait; necml, kevkebl Astro'lablum n usturlap -loge m müneccim, astrolog -logie/ astroloji; ilmi nücum sioglsch astrolojik -naut m astro not, uzaycı -nautlk /; Snautisch astronotik; uzaycılık -nom m  heyetşinas, astronom; gökbilimci -nomle / ilmi heyet; gökbilim, astronomi 2noml*ch astronomik, gök  bilimse); -e Preise  astronomik fiyatlar -physlk / astro fizik; gökfiziği -physlker m astrofızisyen; gökfıziği bilgini Âstuar n  mansap, haliç Aıtyages n.pr. (letzter Mcderkönig) Astyağ Astypalaa n.pr. (Dodekanes) Astropalya adası Asundon n.pr. (Paraguay) Asompsyon Âsung/h ayv anların yemlenmesi, otlaması Asyl n  melce, memen, sığınak, barınak, ilticagâh; um ~ bitten ( od. ersuchen)  sığınmak; sığınma hakkı istemek; ~  ftir Obdachlose  yurtsuzlar yurdu -recht n  iltica hak kı Asymmetr'le / simetrisizlik, bakışımsızlık; asimetri; ademi tenazur 2tseh simetrisiz, bakışımsız, gayri mütenazır Asymptot'e / mattı,  asimptot, mücanip, sunuşmaz eisch mücanibt asynchron techn.  asetıkron, yadınkurun Smotor m ttchn. asenkron motör  Aıynde'ıe /; -ton n stil,  bağlaçsızlık Aszendent m: -en  pl.jur.   usûl Aszendenz f l . j u r .  usûl 2. osfr. bir yıldızın doğma yeri Aszldlen  pl.zo.  tulumlular  Ataraxle /  psych.  ataraksiya; huzuru kalp; cemiyeti hatır; derimi sükûn Atavis'mus m biol.  atavizm, gerileme 2tlsch ceddanl, ata vik; -t Züge çekinik ıralar; ceddanl seciyeler AUx!e / med.  ataksi Attller n   atelye, tezgâh, imalâthane, stüdyo -aufnahme / enteriyör  Atem m 1. nefes, soluk, dem 2. (Atmung) teneffüs; ~ halen (schöpfen) nefes (soluk) almak; den ~ anhalten nefes kes mek; nefesini tutmak;  Der  ~ sloekte ihm. Nefesi tutuldu. Wenn du soviel ~ hast, karmst du ja gleich erster Trompe tte wrrdent spött. Nefesin çoksa, borazan başı ol! aufitr ~ soluk soluğa; nefes nefese; alı al moru mor; aufter ~~ kommen (bringen) nefesi (soluğu) kesilmek; (b-ni solutmak); aufler  ~ scin solumak; in e-m  ~ bir solukta;  Er lacht und  weint İn t-m ~.   Ağlaması ile gülmesi bir oluyor, in ~ hallen  b-ne rahat ve huzur vermemek;  zu ~ kommtn soluk almak; j- n nicht zu ~ kommen lassen  b-ne nefes aldırmamak; aman aralık vermemek Sberaubend soluk kesici; baş döndürülü -beschwerden  pl.  tıkanıklık; göğüs darlığı (od. tutukluğu); ~ haben  nefesi daralmak 2|os 1. soluğu kesik; nefessiz; yel yeperek yelken kürek 2. (Stille) derin -losigkelt / nefes kesikliği -not / göğüs tu tukluğu; nefes daıtığı; astma, tıknefeslik; med.  dispne; an ~ leiden  göğsü sıkışmak, tıkanmak -zug m soluk, nefes, dem; letzter   —son nefes; Sıe »erden bis zum letzten ~ kâmpfen. En son kabiliyeti hayatiyelcriyle çarpışacak lardır. Âthan n ehem, etan (gazı) AtheU'mus m ilhat, tanrısızlık, tanrıtanımazlık, münkirlik, zındıklık, mülhltlik, dehrllik, Allahsızlık, ateizm -t(ln f) m; Sttsch tanrısız, mülhit, ate, ateist Athen n.pr. Atina -e n.pr. Atena -ef(ln/) m; eisch AtinalI Âtber m I. (Himmel) esir (tabakası) 2. ehem, eter, lokmanruhu Slsch 1. va. semavi, göksel 2. hassas, duygulu, ince, nazik; -e öle pl. ehem, uçucu yağlar 2İsleren med.  eterle uyuşturmak; eterize etm. -rausch m med.  hafif narkoz -wellen  pl. I. radyo dalgalan 2. fezadan gelen dalgalar 

 

Attllâ

Âthlop'ien n.pr.  Etiopi, Etiopya -ier(ln/) m;  2|»ch Etio pyalı -l»ch(-e) n  (Sprache) F.tiopya dili Athlet m I. pehlivan, güreşçi gibi çok kuvvetli adam; atlet 2. (Ocvvichthebcr) ağırlık kaldıran; halterci 2tsch Herkül gibi adaleli; çok kuvvetli Athos n.pr.  (Berg) Aynaroz, Akti Âthyl n ehem,  etil -alkohol m etil alkolü -ather m lokmanruhu, eteı -en n  etilen Âtlolog'le med.,phil.   etioloji, nedenbilim; mephası esbap 2isch etiolo.iik  Atlantik m n.pr. Atlantik (denizi, okyanusu) -charta / (1941) Atlantik beyannamesi (od. şartı) -pakt m Atlantik  paktı -wall m (im zweiten U’eltkrieg) Atlantik duvarı Atlantis n.pr.  (sagenhaftes Land) Atlantid atlantlsch Atlantik; 2
âttUch

50

attlsch 1. Attik’e ait 2.  flg. -es Salz  nükteli, zarif bir söz Attrak'flon / atraksyon Stiv s. anziehend ; -e Frau  ökse; Lokman hekimin ye dediği şey Attrappe / I. aldatmaca, yutturmaca, postiş 2. (Faile) tuzak, kapan Attrlbut n  1. (Wescnsmerkmal) vasfı mümeyyiz; karak teristik vasıf; alâmet 2. (Emblem) timsal, sembol, am  blem 3. (Eigenschaft) vasıf, sıfat 4. gr.  (Beifügung) a)  Adj.  tayini {bzw.  tavsifi) sıfat; belirtme (niteleme) sıfatı  b) (Ergânzung) tayini ilâve; mütemmim tümleç Slv ..Attribut" olarak kullanılan atypisch mtd.  atipik  atzen I. (junge Vögel) yem vermek 2. allg.  yemek yedir mek  âtz'en 1. (durch Sâure usvv. zerstören) aşındırmak, yemek, yakmak, tahrip ctm. 2. mtd.  dağlamak, keyyetmek, koterize etm. 3. (z.B. auf Kupfer) kezzapla hakketmek; asitle(ndir)mek -end I. ehem,  aşındırıcı, ekkâl, korozif, yakıcı, muhrik 2. dağlayan, kâvi 3. (Spott) dokunaklı 4. (Bemerkung) tarizli Skali n ehem,  hidroksitti kireç Smlttei n  yakıcı (aşındırıcı, keyyedici, dağlayıcı) madde; asitleme maddesi; kostik, kezzap, yakı, korozif Sıtatron n   sut kostik; kostik soda; sodyum hidroksit; natron Svvtsser n kezzap, ofort; mordan sıvısı aut (İni.)  ayl vay! ah! ofl ~ was tut mir der Kopf weh! Vay başım vay! ~ , der Arm tul mir weh!  Of, kolum acıdı! ~  Backel F   Vay bize olanlarl Au / çimenlik dere vadisi; yeşil düzlük Auberglne/ bot. patlıcan; (langliche) kemerpatlıcan; (runde)  bostan patlıcanı;  farcierle -n  patlıcan dolması -n.beet n  patlıcan ocağı -n.püree n (hünkâr) beğendi auch I. (ebenfalls) da, de, dahi, daha, keza(-lik), hakeza 2. (selbst, sogar) bile, hatta 3. (verallgemeinernd) her.. .ise 4. (oft pleonastisch) 5. gel.  hem od.  yine 6. (wirkiich) hakikaten; ~ nicht tiner  biri bile değil; ıvas er ~ immer  sagt   ne söylerse söylesin; nicht nur . . . sondern  ~ yalnız değ il. . . fakat aynı zamanda da ; sowoht. . . als ~   hem . . . ve hem de; gerek . . . gerek; öder   ~ yahut da; venn  ~ (olmakla) beraber; (olduğu)halde . . . ise de; her ne kadar; (olmasına) rağmen;  İst das ~ wahr? Sahi mi? ~ das nochl  O da cabası! Al sana bir daha! Rıı eksikti t  Das gibi es ~ . Olur a! und ~  bir de; ~ sn eine sein (Frau, Mâdcben) (ieicht zu haben sein) F   o yolun yolcusu olm.; So wird es ~ sein.  öyle olsa gerek, den Tetıfel ~ l  cehen nem olsun! audlatur et altera pars bir elin sesi çıkmaz Audlenz/huzura kabul \e -e ~ erleilen huzuruna kabul etm.; e-e ~ haben  b-niıı huzuruna çıkmak -saal m  arzhane; arz odası Audionrölıre / (Radio) odyon lambası auditiv işitsel, sem'I Audltorlum n  1. (Raum) konferans salonu 2. (Publikum) dinleyiciler  Auer'hahn m zo. çalı (dağ, yaban) horozu -henne /; -huhn n yaban tavuğu -ochs m zo.  oroks auf I. Prüp.a)üstünde,üzerindeb)üstüne,iizerinec)-da,-de d) -a, -e e) için, -e doğru 2. (offen) açık 3. (noch nicht Bett) henüz yatmamış 4. (aufvvârts) yokuş yukarı 5. (Los!) haydi, gidelim 6. (Steiı auf!) kalk! ~ Wiedersthenl Allaha ısmarladıkI bzıv.  Güle güle! ~ diese Weise bu suretle; ~ mich zu  benden yana; ~ da fi  ta ki; -sin diye; maksadiyle; ~ aile Fiille  behemehal; her hal ve kârda; •— einmal  I. (zusammen) birden 2. (plötzlich) ansızın,  birdenbire;  Es geM  ~ neun. Saat dokuza geliyor. ~ kurze  ZeU   kısa bir zaman için; — dem e-n Auge blind sein  bir güzü kör olm.; au f ,,e“ enden (Wort) ,,e" ile nihayettenmek; ~ und ab gehen  bir aşağı bir yukarı dolaşmak; ortada dolaşmak; üç aşağı beş yukarı dolaşmak; S und   Abgehen n  ayak voltası; sieh ~ und davon maehen  kaçıp kurtulmak; soluğu Bağdatta almak aufarbeiten 1. (Kleider) yenilemek 2. (Rückstand) bitirmek, tamamlamak  aufatmen 1. geniş nefes almak; nefeslenmek 2.  ftg.  içi (
 

aufblenden

gözü gönlü) açılmak; ferahlanmak; yüreği serinlemek; yüreğine su serpilmek aufbacken yeniden fırında pişirmek aufbahren 1. (Leiche) teçhiz etm., tabuta koymak 2. (Sarg) katafalka koymak  Aufbau m 1. yapı, bina 2. (Oefüge) teşkil, teşekkül, tere ttüp, inşa 3. (ûründung, Einrichtung) kurma, kuruluş, orga nizasyon, tanzim 4. (bei Auto) şasi, karoseri, gövde 5. 77ı. dekor 6. (oberer Bauteil) bşin üst kısmı 7. (VViedcrS) kalkınma 8. (künstleriseher) kompozisyon, konstrüksyon 9. teehn. montaj Sen 1. yapı yapmak; inşa etm. 2. (bilden) teşkil etm., tertip etm., yaratmak 3. (gründen, einrichten) kurmak, tanzim etm. 4. teehn.  montaj yapmak; monte etm.; takıştırmak 5. (ausgestattvn) imar etm. 6. (planmâüig) planla(ştır)mak; sieh  ~ 1. (auf) bşe dayan mak 2. (vor j-m) dikelmek, kurumlanmak 3. (aus) bşden teşekkül etm. 4. (sieh auftiirmen) toplanmak 2end konstriiktif, kurucu »ufbfiumen (Weberei) arışı katlamak; sieh ~  I. (Pferd) şaha kalkmak; şahlanmak 2. (gegen) ayaklanmak; isyan etm. Aufbaupolitlk/kurucu siyaset aufbauschen I. şişirtmek, kabartmak 2. (übertreiben) mübalağa etm., habbeyi kubbe yapmak; püsküllendirmek 3. (breittreten) iş çıkarmak; hayideleşleştirmek aufbegehren I. (hochfahren) küplere binmek 2. (revoltieren) ayaklanmak; isyan ctm.; b-nc kafa tutmak 3. (murren) ık vık yapmak; mırılda(n)mak aufbehalten 1. (Hut, Brille usvv.) çıkarmamak 2. (Augcn)  fig.  ihtiyatlı davranmak aufbeiBen ısırarak açmak  aufbekommen 1. açmağa muvaffak olm. 2. (in der Schule) vazife almak, verilmek 3. (zu Ende essen) yiyip bitire  bilmek  aulbereften hazırlamak, işlemek  aufbessern I. (verbessem) ıslah etm. 2. (Gehalt usvv.) çoğaltmak, artırmak 3. (j-s Lage) terfih etm. aufbetten 1. (Kranken) yatakta biraz doğrultmak 2. (Couch usvv.) eğreti bir yatak hazırlamak 3. (Betten) silkerek

gevşetmek  aufbevvahr'cn I. saklamak, hıfzetmek 2. (sorgfâltig) hüsnümuhafaza etm.; itina ile saklamak 3. (Gepâck) emanet bırakmak - t saklı, mahfuz Sung / Ida, konsinyasyon, emanet; sorgfâltige ~ hüsnümuhafaza Sungsort m 1. s. Sungsraum 2. (Versteck) saklantı 2ungsraum m 1. (Abstellraum) sandık odası 2. (Kleiderablage) gardırop, vestiyer 3. (Lagerraum) depo, hazine, ardiye 4. (Speisekammur) kiler 5. (Garage) garaj 6. (sicherer Ort) emanet yeri aufbiegen I. yukarıya doğru bükmek 2. bükerek açmak aufblet'en 1. (Brautpaar) resmen ilân etm., askıya almak 2. (Soldaten) silâh altına çağırmak 3. (appellieren) davet etm. 4. (eitısetzen) kullanmak 5. (aufvvenden) sarf etm., harcamak, toplamak, takınmak Sung  f: unter ~ aller  Krâfte  var kuvvetiyle; ıkına sıkına; unter ~ seintr gan zen Logik   bütün mantıkini harcayarak aufbinden 1. (lösen) çözmek 2. (in die Höhe) yukarıya zu doğru bağlamak 3. (Garben) demet halinde bağlamak 4. (j-m e-n Bâren) b-ne yalan yutturmak; b-ni tıraş etm. aufblâh'en şişirmek, kabartm ak; sieh ~ 1. şişmek, kabarmak  2. (Truthahn) kabarmak 3. (P.)   kurulmak, kurumlan mak, böbürlenmek Sung /: ~ des Papiergeldumlaufs para şişkinliği aufblasen I. hava ile doldurmak; üflemek 2. (zum Tanz) dans havası çalmak 3. (die Backen) püfkürmek 4. (Tür) seli,  (üfliyerek) açmak; sieh ~  kurulmak, kurumlanmak,  böbürlenmek, koskoslanmak; s. a. aufgeblasen aufblâttern tr.  I. bir kitabın sayfalarını açmak 2. (Bctrag)  b-nin önünde bak mutlar ayrı ayrı saymak; intr. (Pflanze) açılmak  aufbleiben 1. (Tür) açık kalmak 2. (nicht zu Bett gehen) yatmamak, sabahlamak; sabah etm. Gestern nacht sind  wir au/gebtieben. Dün gece sabaha kadar oturduk, autblenden birdenbire farları açmak 

aufbllcken

51

 

auffallen

aufbllcken 1. başını kaldırıp bakmak 2.  fig.  (zu j-m) birisi aufdrehen tr.  1. (VVasscrhahn usw.) çevirip açmak 2. (Schraube) gevşetmek 3. (Seil usw.) çözmek, açmak 4. için hürmet beslemek  aufblitzen 1. çakmak; birdenbire parlamak 2.  phot. fleş yap (Uhrwerk) kurmak; (ohne Obj.) 1. (Gas geben) gaza bas mak 2. (lustig werden) şenlenmek, neşelenmek, keyiflen mak 3. fig. (Gedanke) şimşek gibi çakmak mek; s. a. aufgedreht  aufblühen I. (sich öflnen) açılmak 2.  fig.  (sich entvvickeln) aufdring'en s. aufdrangen. -Ilch 1. (lâstig) muacciz, sırnaşık, inkişaf etm., gelişmek 3. (Stadt) mamurlaşmak, şenlen sarkıntılı, usandırıcı, cıvık, sulu; tedirgin edici; yanşak  mek 4. (mâchtig) sivrilmek 2 n  (kültürelleş) bayındırlık 2. (Geruch) ağır 3. (protzig) cafcaflı 4. (schmeichlerisch) aufbocken 1. (Maschine, Auto) ayaklık üzerine koymak 2. yılışkın 5. (Schwâtzer) herzevekil, şeremet 6. (Reklame) kriko ile kaldırmak göze batan; ~ riechen buram buram kokmak; ~ ıverden aufbohren delerek açmak  V: cavlaklaşmak  aufbranden 1. (Wogen) kayalara çarparak parçalanmak 2. Aufdruck m 1. (e-r Firma) antet, başlık 2. (Druck) tabı, (Beifall) alkış tufanı kopmak  philat.  sürşarj 2en 1. bşin üzerine tabetmek,  basma 3. aufbrassen (Segel) naut. yelkenleri açmak; brasa filo etm.  basmak 2.  philat.  sürşarj yapmak aufbraten hafifçe yeniden kızartmak; tazelemek autbrauchen 1. sarf etm., tüketmek 2. (verzehren) yiyip aufdrücken 1. (Stempel) damga basmak 2. (mit Gcvvalt öffnen) zorla açmak 3. (Pickel usw.) sıkarak patlatmak   bitirmek; rasch aufgebraucht werden  (Oeld) beti bereketi 4. (e-n KuB) öpmek  kalmamak  aufbrausen intr. 1. kaynamak 2. fig. taşmak, parlamak, kız aufelnander 1. üst üste, birbiri üstünde 2. (nacheinander)  birbiri arkasından -beiSen (Zâhne) dişini sıkmak 2folge f  mak, Öfkelenmek; küplere binmek; feveran etm., galeyan 1. teakup, tevali, teselsül; birbiri arkasından gelme; etm. -d: schnell ~   fişek gibi; kudurgan; (volkstüml.): ardıllık 2. mus.  (Akkorde) zincirleniş -folgen I. birbiri osuruğu (od. bilmem nesi) cinli arkasından gelmek;teakup (tevali,teselsül) etm.; ardıllaaufbrechen  İr.  1. kırmak, parçalamak 2. kırıp açmak; zor mak; birbirini takip etm., art arda (od. arka arkaya) gel lamak 3. (Siegel) fekketmek 4. (W!ld) avın karnını deş mek -folgend birbirini takip eden; müteakip, ardışık, mek; intr. 1. (Knospen, Eis usw.) açılmak, patlamak, çat mütevali, müteselsil;  zu>ei -e Feiertage peşi peşine gelen lamak, inficar etm. 2. (piotzlich entstehen) birdenbire iki bayram -hâufen üst üste yığmak; biriktirmek  peyda olm. 3. (sich auf den Weg maehen) yola düzülmek -hetzen çekiştirmek; tavşana kaç tazıya tut demek; ~ (dökülmek, koyulmak); kalkmak, yollanmak losgehen  didişmek, çatışmak ~ losschreien  boğaz boğaza aufbrennen I. (Zeichen) dağlamak 2. (Kugel) b-ne kurşun sıkmak (od. atmak), b-ni kurşunlamak 3. (j-m eins) F  gelmek; ~ lossteehen  kama kamaya gelmek -platzen; -prallen; -stoBen 1. çatışmak, çarpışmak, tesadüm etm.  b-ni yakm ak; intr. alevlenmek 2. s. aufeinandertreffen. -treften 1. burun buruna gelmek; aufbringen 1. (öffnen können) açmağa muvaffak olm. 2. yüz yüze gelmek 2.  Bili,  karambol yapmak  (Mode usw.) çıkarmak; meydana (vücuda) getirmek; lanse etm. 3. (Gerücht) meydana atmak 4. (erlinden) Autenthalt m  1. (kurzer) tevakkuf, durma, dinlenme 2. (Verzögerung) rötar, teehhür, gecikme 3. (Wohnsitz) uydurmak; icat etm.; (pej.)   çıkarmak, peyda etm., ikametgâh, mesken; oturulan (od. bulunulan) yer; —  ortaya koymak 5. (besehaffen) tedarik, temin etm., sağlamak, bulmak 6. (Soldaten) toplamak 7. (Schiff) a) nehmen  oturmak, ikamet etm., konaklamak -s.bewllllzaptetmek, müsadere etm. b) iğtinam etm. 8. (erzürnen) gung; -s.erlaubnis  f   ikamet tezkeresi -s.ort m ikamet kızdırmak, azdırmak, hırçınlaştırmak; b-nin fenasına mahalli; ikametgâh; neredelik; yerleşme yeri; yerleşge gitmek 9.  z.va.   (aufziehen) yetiştirmek, büyütmek 10. -s.raum m (z. B. für Arbeiter) lokal (Mut) cesaretlenmek; s.a. aujgebracht  auferlegen 1. yüklemek 2. (Bedingungen) zorla kabul ettir aufbrodeln kaynayarak yükselmek; galeyan etm. mek; dikte etm. 3. (Strafe) cezaya çarptırmak 4. (Steucr) Aufbruch m 1. yola koyulma; hareket, gidiş, azimet 2.  fig. vergi tarh etmek, salmak 5. (m.Gevvalt) empoze etm., kalkınma 3. (Jagd) a) avın kamı deşilmesi b) avlanan cebretmek 6.  jur.   mükellef tutmak; sich Zwang  ~ k-ni hayvanın barsakları 4. (RiB, Spalte) yarık, çatlak; im ~ zorlamak; cebrincfsetmck; sich keinen Zwang ~   tek btgriffen ayağı üzengide lifsizce hareket etm. aufbrühen kaynar su dökerek hazırlamak aufersteh'en 1. yeniden dirilmek; bâsübadelmevte mazhar aufbrüllen birdenbire bağırıp çağırmak olm. 2. (Grabgespenst) hortlamak; wieder ~ lassen yeni aufbrummen intr.  (Bâr) birdenbire homurdanmak;  İr. den diriltmek, ihya etm. 2ung / bâsiibadelmevt; Tag ın (Strafe) F   cezaya çarptırmak; ceza yedirmek; Sch.  sok der ~  anababa günü; kıyamet günü; haşir mak  aufenvecken (von den Toten) diriltmek, haşretmek aufbuckeln F  s. aufbürden aufessen I. (leer essen) tamamım yemek; tabağı temizle aufbügeln 1. ütülemek 2. (Hut) kalıplamak mek; paklamak, göçürmek, haklamak, sömürmek; tır aufbumsen F   gürültü ile çarp(tır)mak  panlamak; silip süpürmek; (volkstüml.):   sünnetlemek, aufbürden 1. (Last) sırtına yüklemek 2. (Schuld usw.) isnat V': temize havale etm. 2. (Vermögen usw.) sarf ve istih etm., boyuna atmak; sich et.  ~ üzerine almak; yüklen lâk etm. mek; sich et. ~ lassen yükün altına girmek auffâdeln dizmek; ipliğe geçirmek  aufd&mmen set veya bent inşa ederek araziyi yükseltmek auffahr'en intr.  I. yükseğe (göğe) çıkmak; havalanmak 2. aufdâmmern 1. (Morgen) ortalık ağarmak 2.  fig. yavaş ya (vom Stuhl usw.) yerinden fırlamak, sıçramak 3. (Tür) vaş peyda olm. 3. (langsam bewuBt werden) içine doğ  birdenbire açılmak 4. (zomig) öfkelenmek; gazaba gel mak; beynine dank demek  mek; şahlanmak; kabına sığmamak, hiddetlenmek 5. aufdecken  İr.  1. (e-c Dccke od. c-n VcrschluB vvegnehmen) (ersehreekt) korkudan ayağa kalkmak; kışkırmak  bşin örtüsünü (kapağını) kaldırmak 2. (darauf- od. dar(selt.)  6. (vorfahren) alayı vâlâ ile gelmek 7. (aus dem übcrdecken) üstünü örtmek; üstüne koymak3.(GeheimSchlaf) silkinmek 8. (Schiff) a) karaya oturmak b) rıh nis) keşfetmek; meydana çıkarmak; açığa vurmak; tıma bindirmek 9. (Wagen usw.) çarpmak; (aufeinander) aşikâr etm.; perde kaldırmak; ifşa etm., açıklamak 4. çarpışmak 10. mil.  saffa geçmek; mevzie yerleşmek; tr. mil.  mevziine yerleştirmek 2. (Speisen) F  sofraya koy (die Karten) a) iskambil kâğıdını göstermek b)  fig.  mas 1. keyi kaldırmak 5. (ohne Obj.) sofra örtüsünü koymak; mak 3. (Erde, Kies usw.) dökmek; grobes Geschütz ~  fig. sich ~ (z. B. bcim Schlafen) açılmak  b-ni terslemek; kaba ve dokunaklı sözlerle hücum etm. 2t  f   1. (Himmelfahrt) miraç, uruç 2. (Aufsteigen) iniş, autdonnern  pej.  süsleyip püslemek; telleyip pullamak; yükseliş, havalanma 3. (Wagen-)alayı vâlâ 4. (am Kai) s. a. aufgedonnert  aufdrângen zorla kabul ettirmek; sich ~ 1. b-ne sarkınmak, rıhtım iskelesi 5. (Laderampe) rampa takılmak, musallat olm.; V: sulanmak 2. (Gedanke) içine auffallen intr.  1. bşin üzerine düşmek 2. (Licht) düşmek; doğmak 3. (Verdacht) şüphelenmeğe başlamak  vürut etm. 3. (j-m) gözüne çarpmak; nazarı dikkatini

Auffangbecken

52

aufgelegt

celp etmek 4. (j-m unangenehm) gözüne batmak;  İr. slch rakma 8. (von Gepâck) yolla(n)ma 9. (SchıılS, Haus9) das Knie ~  düşerek dizini yaralamak -d; auffâlllg 1. göze ödev, vazife;  Das İst niehl deine ~ .   Bu, senin işin değil. sich el. zur  — maehen  bşi vazife edinmek; seine -n maçarpan; gösterişli 2. (bemerkenswert) hatırı sayılır 3. ehen (Schüler) vazifelerini hazırlamak; mil e-r  ~ betrauen (sonderbar) tuhaf, garip 4. (verdâchtig) şüpheli; ~ ge bir vazifeye memur etm.; el. nicht als seine ~ ansehen kleidet   allı pullu; mil -er Hast   yangından mal kaçırır gibi Auttang'becken n geogr. irikme {od.  kabul) havzası ?en I. üstüne mal etmemek  yakalamak, tutmak 2. (Strahlen) bir noktada toplamak  aufgabeln I. seli,  çatalla tutup kaldırmak 2. F   bulmak, 3. (Regenvvasser) biriktirmek 4. (Schlag) defetmek, tedarik etm., keşfetmek; V: elado etm., uydurmak savuşturmak, çelmek 5. (m. dem eigenen Körper) göğ Aufgaben'bereich m, -geblet n  vazife şümulü {od.  sahası) sünü siper etm. 6. (StöBe) hafifletmek 7. (Briefe) ele Aufgabe'ort m sevkeden postane -seheln m irsal puslası; geçirmek; zaptetmek 8. (Fb.)  (stoppen) bloke etm. sevk makbuzu -stempel m sevk damgası •lager n toplama kampı Aufgang m 1. (e-s Gestirns) doğma, doğuş 2. (Aufstieg) auffirben yeniden boyamak  çıkış, yükseliş 3. (Treppenhaus) binanın merdiven kısmı auffMt'en 1. (Perlen) sıraya dizmek 2. (Maschen) almak, aufgeben 1. (Brief usw.) postalamak, yollamak, irsal etm. tutmak 3. (begreifen) kavramak, ihata etm., anlamak 4. 2. (Telegramm) çekmek 3. (Gepâck) yollamak, sevket(ansehen) telakki etm. 5. (deuten) tefsir etm.; (pej.) tirmek; emanet ve teslim etm. 4. (Inserat) gazeteye ilân tevil etm. 2ung /1 . anlayış, kavrayış, idrak, fikir 2. telakki vermek 5. (Bestellung) sipariş etm. 6. (Râtscl) sormak tarzı; içtihat 3. tefsir, tevil 4. (leichte) sürati intikal 5. 7. (in der Schule) vermek 8. (Stellung) a) bir vazifeden (unterschiedliche) düşünce farkı 6. (einheitliche) kav çekilmek, ayrılmak, istifa etm.; uhdesinden çıkarmak rayış birliği 7. (Denkweise) zihniyet, mantalite; der  ~  b) mil.  bir mevzii terketmek 9. (Fehler) nükûl etm. 10. sem, dali . . .   mütalaasında (kanaatinde) olm.; leh bin (Kranken) ölümden kurtarılamaz nazariyle bakmak; anderer ~ .   Bu fikrinize muarızım, der gleichen ~ sein yaşama ümidi kalmamak; fatiha demek 11. (die Hoffwie...  b-le hemfikir olm.;  Das isi fvenigslens) meine ~ . nung) ümidi kalmamak 12. (seinen Geist) ruhunu teslim İçtihadım böyle, auch e-e gegensâtzliche ~ achien  baş etm. 13. (verzichten) vazgeçmek, feragat etm., terk etm., kasının içtihadına da hürmet etm. Sungs.gabe / idrak  pes etm .; bşden el çekmek; bşi yarı yolda bırakmak; melekesi; anlayış; mit güler   ~ zihni açık (Sport a.) abandone etm., çekilmek; (Spiel) dama demek auffleren (Tau) naul. mola etm. 14. (das Rauchen) tütünü bırakmak 15. (Koks, Erze) aufflnd'bar keşfi mümkün; bulunması kabil -en arayıp bul yüksek fırına dökmek, doldurmak 16. (Plan) bşden yüz mak  çevirmek; peşini {od.  dört ucunu) bırakmak; caymak auffischen i. sudan çıkarmak 2. F   (aufgabeln) keşfetmek, 17. (opfern) araya vermek; bşden feda etm. 18. (Abonne bulmak; V; elado etm. ment) aboneyi kesmek Gib diesen Plan aufl Bu sevdadan aufflackern 1. birden alevlenmek 2.  fig. canlanmak; yeniden vazgeç! et. nicht   ~ bir işin üstünde durmak kısaca zuhur etm. aufgeblasen  fig.  burnu büyük; tafrafüruş, tafracı; kendini autflammen 1. alev saçmak, uyanmak, iştial etm., şulelen beğenen; kibirli, avurtlu, azametli, hodpesent, fodul; ein -es Wesen zur Schau tragen  beşli simit gibi kurulmak mek, alevlenmek, tutuşmak 2. (Erregung) galeyan etm. Shelt / tafracılık, tafrafiiruştuk, fodulluk 3. (plötzlich ausbrechen) birdenbire meydana çıkmak; Aufgebot n  1. (öffentlichcs) resmt ilân bzw.  askıya alma zuhur etm. auffllegen I. kanatlanıp uçmak, fırlamak 2. (zusammen) 2. mil. silâh altına davet; seferberlik; nefiriam 3. (aller uçuşmak 3. (Tür) açılıvermek 4. F   (entdeckt werden) Krâfte) bir araya toplanma keşfedilmek 5. F   (seheitem) bozulmak; suya düşmek; F: aufgebracht öfkeli, hiddetli, kızgın; ~ sein  (über) b-ne, güme gitmek 6. berhava etm.; tahrip olunmak  bşe kızmak  aufforder'n 1. (j-n zu et.) davet etm., celp etmek 2. (verlan- autgedonnert süslü püslü; ahım şahım; allı pullu; cafcaflı; gen) talep etm. 3. (befehlen) emretmek 4. (ermahnen) oyalı boyalı; davlumbaz kılıklı; arma gibi donanmış; ihtar etm.  Die Sladl wurde zur Obergabe aufgeforderi. V: kokorozlu Şehir teslim olmağa davet edilmiştir. Sung / I. davet, aufgedreht F  şen, neşeli, keyifli çağrı 2. teklif, talep 3. emir; ~  zur Obergabe teslim talebi; aufgedunsen 1. şişkin, kabarık 2. (aufgeschvvemmt) lapacı; lop yüzlü 3. (malariakrankes Kind) hırtlamba teslime davet autforsten ağaçla(ndtr)mak; teşcir etm.; yeniden orman aufgehen I. (Pflanze) açmak, çıkmak, bitmek, intaç etm., haline getirmek  uç vermek 2. (sich öffnen) açılmak (a. fig.)  3. (Paket) çözülmek 4. (Teig usw.) kabarmak 5. (Oestirn) doğmak, auffressen I . (Tier) hepsini yemek; silip süpürmek 2. (Oram) çıkmak 6. (Geschwür) deşilmek 7. (Haare) dağılmak 8. manen ve bedenen tahrip etm. 3. (Arbeit) başını kaşı (Naht) sökülmek 9. (Els) çözülmek, erimek, inhilâl etm. mağa vakti kalmamak; bei lebendigem Leib  ~ diri diri 10. (Rechnung) tamam gelmek 11.  Es gehl mir ein Lichl yemek  auffrlschen I. yenilemek, tazelemek, ıslah etm. 2. (er(od. Seifensieder F) auf.  Anlamağa başlıyorum; Kafama dank diyor. 12. (Zahl in e-r anderen) kesirsiz bölünmek quicken) serinletmek 3. (stârken) kuvvetlendirmek, can 13. (in e-r Tâtigkeit) bütün vaktini ve kuvvetini bir landırmak 4. (verjiingen) rejenere etm. aufführ'bar I. (Theaterstück) temsil olunabilir; reprezanişe vakfetmek 14. (Saat) sürmek, fışkırmak 15. (in Flammen) tamamiyle yanmak 16. (Jagd) başlamak 17. (in tabl 2. (Konzertstück) icra edilebilir -en 1. (Gebâude) Asche) kül haline gelmek 18. (iri e-m Volk) bir milletin inşa etm. 2. (Mauer) örmek 3. (Tanz) oyun oynamak 4. içine karışarak kaybolmak; massedilmek, emilmek, (buehen) hesaba geçirmek 5. (Zeugen) göstermek 6. temessül etm.; Seine Hoffnungen sind in Rauch aufge(Erde) toprak yığmak 7. (Theaterstück) temsil etm., gangen.  Ümitleri hiçe inkılâp etti.  Du gehst j a ganz in oynamak; oyun vermek, göstermek 8. (musikalisch) icra dieser Tâtigkeit aufl  Sen bu işe çok düştün! ganz in der  etm., çalmak, edimlemek 9. (aufzâhlen) zikir ve tadat  Arbeit ~  sıdkı ile çalışmak; beim 2 des Vorhangs Th. perde etm.; saymak sich ~   hareket etm., davranmak 2ung / açılırken; aufgegangen (Naht) sökük (Musik, Film) seans, edim 9ungs.dauer / TA. oyun süresi autgelen (Segel) naut.  kargafunda (saravela, istinga) etm. ?ungs.recht n Th.  temsil hakkı; oynatım hakkı aulfüllen 1. (Graben usw.) imlâ etm., doldurmak 2. (ergân- aufgeklârt 1. münevver fikirli; modern; batıl itikatlardan uzak; hurafeden azade 2. (sexuell) cinsi hayat hakkında zen) noksanları tamamlamak, eklemek tenvir edilmiş Aufgabe / 1. (e-s Briefes) postala(n)ma 2. (e-s Tclegramms) aufgekratzt F   neşeli, keyifli, şen keşide 3. (e-s Inserats) gazeteye veı(il)me 4. (Obliegenheıt) mükellefiyet, vazife, ödev, görev, misyon 5. (Pro Aufgeld n  1. akça farkı; sarraftık, acyo 2. (Zuschlag) zam 3. seli, pey akçası  blem) problem, mesele, dava 6. (Ziel) hedef, maksat, gaye 7. (Verzicht) terk, istifa, feragat, vazgeçme, bı aufgelegt 1. (gut) neşeli, şen, keyifli 2. (sehleeht) neşesiz.

•utgeplatzt

53

 

aufhören

keyifsiz 3. allg.  meyyal 4. (offensichtlich) aşikâr; Er isi öğretmeğe vaktim yok. aufgehalten ürerden  (in der Ar glânzend  Keyfi tamam, gut  ~ sein çalmadan oynam ak;  beit) işinden kalmak  V:  götü trampet çalmak; -er Unsinn saçmanın saçması; authâng’en I. (henken) asmak, salbetmek; darağacına çek mek 2. (an e-m Haken) çengele geçirmek 3. (j-m et.) Şaka yapmağa gönlüm leh bin nicht zu Scherzen yok. Er war zu Lausbübereien Muzipliği üstünde yamamak, sürmek; V:  çakmak 4. (VVâsche) ipe asmak; sich ~   asılmak; sich et.  ~ takıştırmak; im Brunnen ~ idi. aufgeplatıt 1. (Naht) sökük 2. F: Wenn wir nicht rechtzeitig (z.B. KühlgefâB) kuyuya sarkıtmak; Er hal uns seine hinkommen, sind wir  ~ . Vaktinde yetişemezsek yandık. ganzen Ladenhüter aufgehangt. Ne kadar çürük malı varsa, Er İst ~. Sch.  Şişti. W ir sind F   İşimiz duman hepsini bize sürdü.  Der Hândler hat uns verdorbene Âpfel aufgeriiumt s. aufröunıen aufgehdngt.  Satıcı, elmanın çürüklerini sokmuş.  Du aufgeregt I. heyecanlı, halecanlı, müteheyyiç. sinirli, asabi Schlingel. ıw sotl ich dich gleich hum.  Seni nereciğe 2. (sehr) taşkın, mütemelmil, telâşlı; alelacele; sinirli asayım? leh hâng mich noch aufl   (halb seherzhaft) sinirli; alı al moru mor; yel yeperek yelken kürek 3. (wüKendimi kuyuya atarım. Wenn du dich ~ willst, nimm tend) öfkeli, hiddetli; ~ und atemlos umherlaufen fellek wenigstens e-n festen Strick! (iron.)  Asılırsan Frenk (od. fellek dolaşmak; yepermek; ~ suchen  fellek fellek ara Ingiliz) sicimi ile asıl! 2e.band n an.  aşıcı bağ; ribatı mak; ~ sehlagtn (Herz) hoplamak muallik Ser m 1. an.  askı 2. (für Zeitungsartikel) aktüel aufgesehlagen I. (Hutkrempe) kıvrık 2. (Zelt) kurulu  bir ip ucu aufgeschlossen (P.) I. (zugânglich) yanına varılması kolay aufharken 1. (lockern) tarakla, tırmıkla toprağı gevşetmek  2. (mitteilsam) hislerini dökmeğe hazır olan; dilbaz, dilli 2. (zusammenharken) tarakla bir araya toplamak 3. (rührig) girgin 4. (Ggs.  engstimig) ufku geniş; açık authauen 1. (Erde) kazmak, çapalamak 2. (Eis) balta ile fikirli; geniş görüşlü; gönlü uyanık 5. (Anteil nehmend) yarmak; kırmak 3. (NuB usw.) zorla vurarak açmak yakınlık gösteren; Er war  ~  für altes Schöne.  Güzel olan aufhâufen 1. yığmak, istif etm., derambar etm. 2. (Laub her şeye gönlü açıktı. usw.1 toplamak  autgesehmissen F   çaresiz; işi duman; ~ sein F   hapı yut aufheb'en 1. (vom Boden) yerden kaldırmak 2. (Belagemuş olm.; V; göt üstü oturmak rung) kaldırmak 3. (aufstehen helfen) ayağa kalkmasına autgeschwemmt (P.)   lapacı; lop yüzlü yardım etm.; ayağa kaldırmak 4. (aufbevvahren) sakla aufgesprungen patlak, çatlak; -e  Lippen haberi  dudağı mak, alıkoymak; (gut) hüsnümuhafaza etm. 5. (Verbot çatlamak; -e  Hande bekommen soğuk vurmak usw.) refetmek 6. (absehaffen) iptal (ilga) etm., feshet aufgetakelt I. naut. armalı 2. s. aııfgedonnert; V: kokorozlu; mek, neshetmek, lağvetmek 7. (Sitzung, Versammlung) -e Frau rüküş; -e  Hüre şillik, yelloz nihayet vermek, tatil etm. 8. (Tafel) sofradan kalkmak  autgetrleben: mit -em Bauch  (totes Pferd) çuval karınlı 9. (Urteil) nakzetmek 10. (NVİrkung) bozmak II. (sich autgevveckt  fig.  uyanık, zeki; kantarı belinde; kafalı, gegenseitig) birbirini ifna, telâfi etm.; (math.)  birbirini açıkgöz, çokbilmiş; mus. a. canlı, tetik Sheit / uyanıklık, götürmek;  Hier İst man gut aufgehoben.  I. Burada insan zekâ rahat ediyor. 2. Burada insan iyi bakılıyor. Sen n: viel aufgeworfen I. (Lippen) kalın, kabarık; bir dudağı yerde, -s maehen  (um, von et.) bir işi lüzumundan fazla büyüt  bir dudağı gökte 2. (Nase) yukarı kalkık mek, İzam etm.; dağdağaya vermek; bşi mesele (od.  iş) aufgle&cn I. üzerine dökmek 2. (Tee) demlendirmek yapmak; hiçten mesele çıkarmak; havaya pala sallamak; aufglledem bölmek, taksim etm., ayırmak Wozu soviel -s?  Artık bu da umur oldul Bulgurlu’ya aufgllmmen; aufglühen parlamağa başlamak gelin mi gidecek? 2ung / kaldır(ıl)ma, lağıv, iptal usw. aufgrabtn kazarak açmak  (vgl. aufheben.); ~ e-s Urteils  refi karan;  jur.   nakız; aufgreifen I. (Dicb usw.) yakalamak; ele geçirmek 2. (Vorunter  ~ des ergangenen Urteils jur. nakzen; —• der Pfânschlag, Gedanken) benimsemek 3. (Angelegenheit) eline dung jur.   haczin fekki Sungs.klage /  jur.  fesih davası almak  aufhetten s. anheften aufgrünen yeşererek filizlenmek aufheitern ferahlandırmak, keyiflendirmek, güldürmek; iç aufgucken F   yukarıya doğru bakmak; başını kaldırmak (od.  gönül) açmak; şenlendirmek; sich ~ 1. ferah lan AufguB m menku, enfüzyon; tin verdünnter  ~ von et. mak, keyiflenmek, şenlenmek 2. (Gesicht) yüzündeki tavşanın suyunun suyu -tierehen  pl. zo.  nakliye, haş ekşiliği gitmek 3. (VVctter) hava açılmak -d inşirah verici; lamlılar, enfüzuvar  iç açıcı; müferrih aufhaben tr. 1. (Hut) başında olm. 2. (Mund) ağzı açık olm. aufhelfen I. ayağa kalkmasına yardım etm.; elinden tut 3. (Schulaufgaben) ev vazifesi olm.; öğrenilecek dersi mak 2. (aus e-r Notlage) yardım (muavenet) etm. olm.; intr. (Geschâft) açık bulunmak aufhellen  İr.  1. (Farbcn) açmak 2. (Angelegenheit) aydın auflıacken (Boden) kazmak, çapalamak latmak 3. (Geheimnis) çözmek; sich  ~ I. (Wetter) aufhaken (Kleid) kopçayı çözmek; açmak açılmak 2. (Angelegenheit) tavazzuh etm., anlaşılmak authalsen F  başına dolamak; sırtına yüklemek; (viel Arbeıt) aufhetz'en 1. (Hund) köpeği saldırmak 2. (P.)   kışkırtmak, iş çıkarmak; sich et.  ~ omuzuna vermek; et. aufgehalst  tahrik etm., parmaklamak, ayaklandırmak, fit(ne)lebekommen arada kalmak; j- m e-e mühselige Arbeit   ~ kök mek; fitil vermek; birbirine katmak 2ung und Anstlftung  jur. tahrik ve teşvik  söktürmek; s.a. aufbürden aufhalten I. (offenhalten) açık tutmak ( od.  bulundurmak) aufhol'en 1. yukarıya çekmek; naut.  hisa, brasa etm. 2. 2. (zum Stehen bringen) durdurmak 3. (hemmen, be(Vcrlustc) telâfi etm. 3. (Sport) remonte etm., farkı (bzw. hindern) mani olm., güçleştirmek, çetinleştirmek, zor mesafeyi) kapatmak 4. (Vcrspâtung) kapatmak; intr. laştırmak 4. (abvvehren) tesirsiz bırakmak; durdurmak  (Börse) yükselmek 2er m naut.  kandilisa 5. (verzögern) geciktirmek 6. (Hand) avuç açmak 7. (die aufhorchen kulak kesilmek  Zeit stehlen) işgal etm., alıkoymak, eğle(ndir)mek 8. aufhören intr. 1. bitmek; intiha bulmak; sonu olm., tüken (durch ein Oesprâch) lafa tutmak; leh wâre früher gemek 2. (Schmerzen) sav(uş)mak, geçmek 3. (Regen) kesilmek, dinmek 4. (mit; zu lnf.) bşe devam etmemek; kommen, aber ich bin untenvegs aufgehalten worden.   Yolda  beni oyalamasalardı, daha erken gelirdim, leh bin untersusmak 5. (zeitvvcilig) aralık vermek; arkası kesilmek 6 (vergehen) zail olm., ortadan kalkmak 7. (Stopp!) naut. wegs zwei Stunden aufgehalten worden.  İki saat yolda takıldım kaldım, leh will Sie nicht —. Size mani olmaya Lava etme! Aganta! 8. (verzichten auf) fariğ olm., vaz yım. sich  ~ I. (zeitvvcilig) tevakkuf etm., kalmak, geçmek ; Er liest und liest und hört nicht mehr auf. Ha  bulunmak, eğlenmek 2. (wohnen) ikamet etm., oturmak  okuyor ha okuyor! Ein Weg, sage ich dir, der hört gar  3. (über) azarlamak, tekdir (muaheze, tenkit) etm., bşe nicht mehr aufl   öyle bir yol ki git bre git!  Da hört sich kızıp söylenmek; leh kann mich danıit nicht   Üzerinde doch atles auf!  Olur şey değili Akıllar durur! Akan sular durulacak vaktim yok. 2. (als grobe Ablehnung) Acemi durur! Bu kadarı da fazla!  Hör doch mit dem Gerede aufl

•ufhüpfen

54

Çenen pırtı! Çeneni tu t! Lafa yekûn çek I als ob er  gar nicht  mehr  ~ könnte durmamacasına; W o haben wir aufgehört?  Nerede kalmıştık? (od. bırakmıştık?) aufhüpfen zıplamak, hoplamak  aufjagen I. av hayvanını yerinden çıkarmak 2.  fig.  ürküt mek  aufjauchzen; autjubcln sevinçle haykırmak Aufkauf m  1. toptan mübayaa; madrabazlık 2.  pei.  (Wucher) ihtikâr Sen I. topyekûn satın almak; madrabazlık etm. 2.  ptj.   piyasadan kaldırmak; ihtikâr yapmak Aufklufer m  I. madrabaz 2. (von alten Sachen) eskiieralayımcı, eskici 3. (wucherischer) komprador, muhtekir aufkehren süpürmek  aufkelmen 1. sürmek, fışkırmak 2. yavaş yavaş zuhur etm.; gelişmek  aufklappen 1. (hochschlagen) yukarı kaldırmak 2. (Taschenmesser usw.) açmak  aufklaren inlr.  hava açılmak; ir.  (Deck usw.) temizlemek aufkllr'en 1. (Angeiegenheit) aydınlatmak, tenvir etm. 2. mil. keşif yapm ak; istikşaf etm. 3. (j-n über et.) malumat vermek; tenvir etm.; s.a. aufgeklürt-, sich ~   1. (Angelegenheit) anlaşılmak; tavazzuh (od. tenevvür) etm. 2. (VVetter) açılmak -end: —  wirken  fikir açmak Ser m I. mil. keşşaf; keşif yapan; keşif uçağı 2. hist. nur devrinin mümessillerinden biri Sung/1, aydınlatma, aydınlanma, izah 2. (Bildung) nuru irfan 3. hist. tenevvür devri 4. mil. keşif, istikşaf, keşşaftık 5. (sexuelle) tenasül hayatında tenvir;  Dokumenle, die zur  ~ des Falles dienen können vaziyetin tenevvürüne hadim vesikalar; sich ~ verschaffen  (über) bş hakkında malumat istihsal etm.; bilgi edinmek Sungs.llug m mil.  keşif (od.  istikşaf) uçuşu Sungs-tltlgkeft / mil.  keşif faaliyeti aufklatschen pattadak düşmek  aufklauben zahmetle ayrı ayrı toplamak, yerden kaldırmak aufkleben üzerine yapıştırmak aufkllngen tınlamağa (çınlamağa) başlamak •ufkllnken mandalı kaldırarak 6zw. mandala basarak açmak aufklopfen 1. (Nüsse usw.) vurarak açmak 2. vurmak aufknabbcm 1. dişle kırarak yemek 2. kıtır kıtır yemek •ufknacken I. (Nüsse usw.) kırmak 2. (Tresor) zorla açmak  F   (Râtsel) halletmek, çözmek 3. •ufknöpfen düğmeleri çözmek; die Ohren ~ hum.  kulak kesilmek; kulaktan pamuğunu çıkarmak •ufknoten düğümünü açmak  aufknüpfen I. düğümünü çözmek 2. asmak, salbetmek; darağacına geçirmek; sehpaya (od. ipe) çekmek; sarkıt mak, sallandırmak; aufgeknüpft   maslup; 2 gelıört eri Çengele gelesi! Hay asılası! aufkochen intr. fıkır fıkır (kısaca) kaynamak, pişmek; fıkır damak;  İr.  tekrar kısaca kaynatmak, pişirmek, tazele mek  aufkommen 1. (aufstehen können) ayağa kalkabilmek 2. (genesen) iyileşmek, ifakat bulmak 3. (sich entvvickcln) gelişmek 4. (gegen) boy ölçüşmek; karşı çıkabilmek; V: kolunu burmak 5. (für) a) (vcrantvvortlich) bşi tekeffül etm.; mesuliyetini üzerine almak b) (geldiidi) ödemek, tediye etm.; masrafını çekmek (od. karşılamak); boy nunda olm. 6. (entstehen) doğmak; meydana çıkmak; hâ sıl olm.; zuhur etm. 7. (sich verbreiten) yayılmak 8. (rivalisierend) yetişmek 9. naut.  a) mesafeyi kapatmak  b) (m. dem Ruder) laçka etm. 10. (Sport) b-ne üstün olm. II. (herauskommen) açığa (od. ortaya) çıkmak; duyulmak; şayi olm.; ~ lassen  1. (keinen Zvveifel) şüphe  bırakmamak 2. (j-n) b-nin yetişmesine meydan vermek;  fü r e-n Schaden ~ müssen  b-ne zararı düşmek; nicht  ~ können  (gegen j-n) b-nin yanında perende atamamak;  b-le baş edememek; boy ölçüşememek; gegen iven nicht  aufzukommen İst   aşık atılamaz kimse; tmmer mehr  ~ (z.B. Mode) alıp yürümek; 2 n  I. (Genesung) ifakat, iyi leşme 2. (Entstehen) meydana gelme 3. (Ertrag) irat, gelir 4. (Steuer-) vergi varidatı;  An seinem  ~ ıvı'ed ge zweifett.  Tekrar iyileşmesinden şüphe ediliyor. Tekrar iyileşmesi şüpheli.

•utleuchten

aufkratzen I. (Boden) hafifçe kazımak, eşmek 2. (Haut) tırmalamak; kaşıyıp yırtmak 3. (Wolle) tırmıktan geçir mek; taramak 4. (Stoff) havlandırmak; s.a. aufgekratzt  aufkreischen kulağını yırtarcasına haykırmak; yaygara etm. aufkrempeln (Ârmcl usw.) sıvamak cemre(le)mek; aufgekrempelt   sıvalı aufkreuzen I. naut. rüzgâr karşısına gitmek 2. F  sökün etm., çıkagelmek, damlamak aufkrlegen s. aufbekommen aufkündigen 1. (Vertrag usw.) feshetmek, feshini ihbar etm; mefsuhiyetini bildirmek 2. (j-m) (entlassen) yol vermek; işinden çıkarmak 3. (j-m et., z.B. Gchorsam) reddetmek 4. (geschâftliche Abmachung) bşden nükûl etm., geri dönmek; vazgeçmek 5. (Wort) rücu etm., dönmek 6. (die Freundschaft) selâmı sabahı kesmek auflachen (laut) kahkahayı salıvermek auflad'en 1. (a. fig.)  yüklemek; başına sarmak 2. (z.B. Akkumulator) yeniden doldurmak 3. sich et.  ~ yüklen mek, sırtlamak; j- m die Schuld   —samur kürkünü giydir mek; 2er m teehn. loder  Auflage / I. (Abgabe) vergi, resim, baç harç, teklif 2. (von Steuern) vergi tarhı 3 . jur.  mükellefiyet, şarj, yü küm lü  lük) 4. teehn.  mesnet, istinatgâh, dayanak 5. tvp.  tabı,  bası, baskı, edisyon 6. (SilberS) duble, kaplama; mit der  ~ , ilafi  . . . şu şartla ki; nur e-e verdünnte  ~ von ...  fig.  tavşan suyunun suyu -n.höhe; -n.ziffer /tiraj; mit  hoher -n.ziffer   büyük tirajlı Auflager n teehn.  dayak, yatak, mesnet -kraft / dayak kuvveti auflandlg naut.  denizden karaya doğru esen (rüzgâr) Auflanger m naut.  döşek, ıskarmoz; don ağacı auflass'en 1. (offen lassen) açık tutmak (bzw.  bırakmak) 2. (Hut) başında tutmak; şapkasını çıkarmamak 3. (Geschâft) açık tutmak; kapamamak 4. (nicht ins Bett schicken) yatağa yatırmamak 5.  jur.  ferağ etm.; devir ve temlik etm. 6. (Bergwerk) artık işletmemek; terketmek 7. (Bricftaube) uçurmak, salıvermek 8. (Drachen) uçurtmak 2ung  f jur.   ferağ; devir ve temlik muamelesi auftasten bir yük yüklemek  auflauern (j-m) pusuda beklemek; gözlemek; yolunu bek lemek  Auflauf m 1.  jur.   tecemmu(-at) 2. (Menschenmenge) kala  balık, izdiham 3. (Gerennc) koşuşma 4. (Tumult) kıyam, isyan 5. (Speise) bir nevi hamur tatlısı; sufle 2en I. seli. şişmek, kabarmak 2. (Zinsen, Betrâge) teraküm etm.,  birikmek, işlemek, çıkmak 3. (Schiff) sığa (karaya) oturmak; karaya vurmak (od.  düşmek) 4. agr.  (aufgehen) sürmek, fışkırmak 5. (auf et.) çarpmak 6. (sich die FüBe) yürüye yürüye ayaklarını yara etm. 7. (Sport) a) (zur Spitze) ilerlemek b) (zu guter Form) forma gir mek; aufgelaufen: zusammen mit den -en Zinsen  işlemiş (od. tahakkuk etmiş) faiziyle beraber aufleben I. dirilmek, canlanmak 2.  fig.  (Stadt) şenlenmek auflecken yalamak  Auflege'matratze / şilte, somya 2n 1. üzerine koymak, yaymak, yerleştirmek 2. (Arm) dayamak 3. (Telcphonhörer) telefonu kapamak 4. (die Karten) bütün kâğıt larını açmak 5. (Buch) tabetmek, basmak, neşretmek 6. (Riemen) kasnağa geçirmek 7. (Sattel) eyer vurmak 8. (Steuern) tarh etm. 9. (Anlcihe) ihraç etm. 10. (Strafe)  bir cezaya çarptırmak II. (Schminke) makiyaj yapmak bzw.  ruj sürmek; (Henna) kına yakmak 12. (frisch) tazelemek; sich  ~ (m. j-m) F   kavgaya tutuşmak; s.a. aufgelegt 

aufichnen (Arm) dayamak, istinat ettirmek; sich ~ I. dayanmak, istinat etm. 2.  fig.  (gegen) ayağa kalkmak; ayaklanmak; isyan (tuğyan) etm.; karşı durmak aufteimen tutkalla yapıştırmak; tutkallamak auflesen I. toplamak, derlemek 2. bulup götürmek 3. (e-c Krankheit) bulaşmak  auflcuchten I. alevler neşretmek; birdenbire parlamak 2. (Meer zur Nachtzeit) yakamozlanmak 

auflichtcn

55

 

•ufnehmen

cemile 3. (Rücksicht) riayet 4. (Sorgfalt) itina; mit geaufllchten 1. (Farben) açmak 2. (Angelegenheit) aydınlat spanntester  ~  zuhören ağzına kedi ciğere bakar gibi bakıp mak, tenvir etm. 3. (Wald) seyreltmek dinlemek; j-s  ~ auf sich lenken  1. b-nin dikkatini kendi •utliefern postaya vermek; postalamak, sevkettirmek, gön üzerine çekmek; göze çarpmak 2. (sich bemerkbar ma dermek, yollamak  ehen) varlık göstermek 3. (die allgemeine ~) dikkatleri aufllegen (auf m. Dat.) 1. üzerinde durmak; dayanmak 2. üstünde toplamak;  j-s ~ fesseln  gözünü almak;  j- s ~ (test) iyice bitiştirilmiş olm. 3. (j-m) b-ne ağırlık vermek  4. (Waren) (açılıp) serilmiş olm.; teşhir olunmak 5. (Zei- enlgehen  b-nin dikkatinden kaçmak  tungen) (okuyucuların emrine) hazır bulunmak; sich ~ auf meçsen I. areh.  bir binanın ölçüsünü almak  aufmöbeln F  canlandırmak  yata yata derisi soyulmak  autlockem 1. gevşetmek, yumuşatmak 2. (Bande) çözmek  aufmontleren üzerine takmak; monte etm. 3. (Federn) kabartm ak 4. fig.  bşe değişiklik ve canlılık autmuck(s)en ayaklanmak, isyan etm., karşı koymak, ık vık yapmak; (schvvâcher) mırılda(n)mak  vermek; aufgelockert   1. (zwanglos) teklifsiz 2. (vereinzelt) aufmuntern 1. (beleben) canlandırmak 2. (fröhlich stimmen) dağınık  şenlendirmek 3. (zu et.) teşvik, tembih etm., cesaretlenauftodem 1. alevlenmek, iştial etm. 2. fig. (Zorn) birdenbire dirmik 4. (ancifern) şevke, gayrete getirmek; heveslen meydana çıkmak  dirmek  auflös'bar I. kabili inhilâl 2. halli kabil 3. fesih ve ilga olunabilir -en 1. (Festgefügtes) açmak, çözmek, ayırmak, aufmutzen F   (Fehler usw.) tekdir etm., azarlamak, çıkış mak  ezmek, parçalamak 2. (in Wasser) halletmek, eritmek  3. ehem,  inhilâl ettirmek 4. (in seine Bestandteile) sök aufnageln üzerine çivilemek, mıhlamak, ekserlemek  mek 5. mus.  notaya bekar işaretini koymak 6. (Vertrag Aufnüh'arbeit / (Schneidcrei) aplikasyon Sen üzerine dik mek; aplike etm. usw.) feshetmek 7. (Truppe) terhis etm. 8. (Versammltıng) Aufnahme / I. (Empfang) kabul 2. med.  (Empfangsraum) sich ~ I. açılmak, çözülmek, halledilmek, dağıtmak; kabul salonu 3. (gute) hüsnü kabul; iyi karşılanma 4. inhilâl etm., erimek, sökülmek 2. (in nichts) hiçe munka(neuer Schüler) kayıt ve kabul; yazılma 5. (KapitalS) lip olm. 3. (Menschenmengc) dağılmak 4. (in einzclne Fâistikraz 6. (Film) şut 7. (Bild) resim, filim, foto, poz, den) ipliklenmek S.flg. (in Wohlgefallen) fig.  memnuniyet kroki 8. (auf Platte, Band) plağa alınma; plak, anrejistrverici bir suretle sonuçlanmak; bitmek; aufgelişi I. man 9. (in e-e Liste) ithal 10. (beim Publikum) revaç, dağınık 2. (in Unordnung) darmadağan, perişan, sınık 3. rağbet 11. (Widerhall) mukabele, karşılık 12. (Invcntar) (struppig) döküksaçık 4. (in Trânen) iki gözü iki çeşme tadat ve tespit 13. (Beweis9) delillerin ikamesi 14. (protoolarak 5. (garız ~ )  (z. B. angerannt kommen) acele acele; kollarischc) tutulga, ceride, protokol, zabıt(-name); (Voryel yeperek yelken kürek; yellim yalâllm; heyecanlı; te gang) tanzim 15. med.  (von Krankheiten) istidat 16. mil. lâşta; -e Ordnung mil. dağınık nizam himaye 17.  Hol.  temsil, temessül 18. (Beginn) başlama; Auftösung / 1. çözüm, hal. hal neticesi 2. mus.  (e-r Dissoele alma 19. (geistigc) kavrayış 20. (Landvermessung) nanz) çöziilüm 3. (Zerfall) inhilâl, tahallül, teşettüt,  \freundmesaha; -n maehen resim çekmek; foto çıkarmak  ayrışıklık 4. (Vervvahrlosung) perişanlık 5. (Pissoziation) liche ~ finden  hüsniikabul görmek; iyi karşılanmak; in intiza, çözüşme 6. (SchlieBung) fesih 7. mil.   bozgunluk ~ bringen  rağbete mazhar kılmak; in ~ kommen  revaç 8. (e-r Organisation) tasfiye; in vllliger  ~ mil.   bozgunlu, kahkart; harman çorman -s.erscheinungen  pl. mil.  inhi  bulmak -appara t m 1. allg.  alıcı cihaz 2. spez.  sinema makinesi -bedingungen  pl.  (e-r Schule) öğrenci yazılma lâl alâmetleri -s.klage / jur.  fesih davası -s.zeichen n mus. şartları Sfâhig (geistig) dirayetli; nicht mehr ~ sein kafası  bekar; das — senen  (vor e-e Note) mus.  bekarize etm., alamamak -fâhlgkeit / 1. (geistige) dirayet; kabiliyeti  bekarlamak  aufluven naut. orsa etm., orsalamak ahz; alırlık 2. istiap kabiliyeti -gebühr / yazılma ücreti -gerât n s. -apparat.  -leiter m (Film) metöransen; sahne •ufmach'en I. (öffnen) açmak 2. (Knoten usw.) çözmek 3. (Oardinen) asmak, koymak 4. (herrichten) tertip ve vazıı -prüfung / giriş (kabul) imtihanı -raum m (Film) tanzim etm. 5. (eröffnen, gründen) tesis etm., kurmak   plato -station / med.  karantina -steliung  f mil.   himaye 6. (verzieren) süslemek;  pej.  yaldızlamak 7. (Dampf) mevzii -tag m  (Film) çevirim günü -technlk / sinema fayrap etm.  Mach doch deine Ohren aufl (grob)  Çıkar tekniği  pamuğunu kulağından!  Mach endlich deinen Mund aufl aufnehmen 1. (aufhcben) yerden kaldırmak 2. (Rock) Ağzında torba mı var? die Augen ~   gözünü açmak; yukarıya çekmek 3. (neue Schüler) kayıt ve kabul etm. ihtiyatlı davranmak; sich  ~ 1. yola düzülmek 2. (Wind) 4. (Bild) foto, film v.s. çekmek 5. (auf Schallplatte) esmeğe başlamak 2ung / 1. allg.  süs, şatafat, çekidüzen  plâğa almak; (auf Band) banda geçirmek 6. (in sich fas2. (pompöse) gösteriş, alâyiş, fantaziye, cafcaf 3. (leere) sen) almak, istiap etm. 7. (einfügen) ilâve etm., eklemek kalafat, kalay, yaldız, badana; süs müs; kuru gösteriş 8. (et. wieder ~ ) a) bşe rücu etm. b) (das Thema wieder ~ ) 4. (Kleidung) kılık, kıyafet 5. Th.  mizansen ohne viel inkıtaa uğrayan mübahaseye tekrar devam etm. 9. (analiflere ~ gösterişsiz; mil viel ~ gösterişli sehen als) telakki etm., saymak 10. (Geld) istikraz etm. Aufmarsch m 1. mil.   toplanma, yayılma, yığınak, tahaşşüt 11. (Verbindungen) tesis etm. 12. (vermessen) ölçmek, 2. (Parade) resmigeçit 3. allg.  alay -geblet n  yığınak mesaha etm. 13. (Protokoll) tanzim etm. 14. (z.B. mit  bölgesi Sleren 1. yığınak yapmak; yayılm ak; tahaşşüt Vorsicht) kaydetmek, karşılamak; (et. begriılien) hüsetm. 2. geçit resmi yapmak 3.  fig.  birbirini takip etm.; nütelakki etm.; (freundlich) hüsnükabul etm. 15. (ansıralanmak; — lassen F   I. seferber etm. 2. (Zeugen) fangen) başlamak; işe koyulmak 16. (geistig) kavramak, a) şahit göstermek b) şahitleri çağırmak 3. (cin paar anlamak 17. (Inscrat) yer vermek; dercetmek 18. (AnFlaschen Wein) sofraya koymak Icihe) istikraz akdetmek 19. (volle Fahrt) naut. yol almak aufmelBeln I. keski ile açmak 2. (Schâdel usw.) med. 20. (eintragen) ithal etm. 21. (empfangen) ahzrtmek, trepane etm. almak 22. (mit groCcr Herzlichkeit) hüsnümuamele etm.; aulmerk'en dikkat etm., kulak kesilmek -sam I. dikkatli, kollarını açmak 23. (den Fehdehandschuh)  fig.  mücade mukayyet 2. (Iiebenswürdig) nazik, nezaketli, cemilekâr, leyi kabul etm. 24. (protokollieren) kaleme almak 25. mültefıt 3. (Bedienung) itinalı servis 4. (beobachten) (Raum) istiap etm. 26. (Schmutz mit Lappen) bezle kollayıcı, müterakkip;  j-n auf et. ~ maehen  I. nazarı kaldırmak 27. (Verhandlungen) müzakerelere girişmek; mit besonderen Ehren  ~ baş üstünde tutm ak; es mil i-m dikkatini celp etmek; nazarı dikkatine arz etm.; dikkati uyandırmak (od.  çekmek) 2. (auf j-s Vorzüge) gözüne ~ können  b-ne karşı çıkmak; b-le boy ölçüşmek; b-le sokmak 3. (erwâhnen) bşe ilişmek 4.
aufnesteln

56

 

auîrlchten

aufnesteln F  zahmetle   zahmetle açmak kör etm.; sich nicht  ~ können  (zu e-m EntschluB) ayak autnleten üzerine perçinlemek sürümek  aufnotleren not etm. aufragen yükselmek aufnötlgen b-ne bşi zorla kabul ettirmek; empoze etm. aufrappeln: sich — s. sich aufraffen aufopter'n feda etm.; sich ~ k-n i feda feda etm.; bşc bşc kurban git aulrauchen (Zigaretten usw.) içip bitirmek mek mek -nd fedakâr fedakâr,, cansiparanc, cansiparanc, sadık sadık 2ung 2ung / 1. fe d a k â r aufrauhen (Stoffe) havlandırmak; frize etm. lık) 2. (Verzicht) vazgeçme aufrium'en 1. (Zimmer) ortalığı toplamak; derleyip topla aufoktrovieren zorla kabul ettirmek; empoze etm. mak; düzeltmek, tanzim etm.; kaldırıp koymak; kala habe ich mir was  balığı kaldırma autpacken (j-m et.) üstüne yüklemek;  Da habe kald ırmak; k; toparla topa rlama mak; k; çekidüzen vermek 2. Schönes aufgepacktl fig. Başıma bir iş açtım, (Schutt) kaldırmak, tahliye etm. 3. (Tauvverk nach Geaufpâppeln I. (Sâugling) biberonla beslemek 2. (junges Tier)  brauch) naut.  neta etm. 4. (mit) bitirmek; silip süpür itina ile yetiştirmek 3. (Patient) itina ije bakmak mek; ortadan kaldırmak 5. (bei, unter P .) tasfiye etm.; aufpass'en 1. (achtgeben) dikkat etm. 2. (seharf) gözünü tahribat yapmak; alıp götürmek; ayıklama yapmak; dört açmak; önüne (od. iyi) bakmak; kulak kabartmak  aufgerdumt   1. (Zimmer) tertipli; derli toplu; düzenli; F: 3. (heimlich beobachten) gözcülük etm. 4. teehn.  uydur kıvracık 2.  fig.  fig.  şen, neşeli, keyifli; -er Stimmung sein mak 5. (hüten) gözetmek; nicht ~   dalgınlığına gelmek;  pürkeyif  pürke yif olm.; keyfi keyfi tamam olm.; neşesi neşesi yerinde olm.;  Aufgepapll  Aufgepa pll  Dikkat (ediniz)! V:  Kitaksel 2er(ln /) m 1. şenlenmek Sungs.arbelten  pl.  tahliye (od.  kaldırma) gözcü, nezaretçi, bekçi 2. (spez.  im Intcrnat) mubassır 3. işleri işleri Sungs-kommando n  enkaz kaldırma ekipi (Geheimpolizist) polis hafiyesi 4. dil avcısı; casus 5. V: aufreehnen 1. hesaba koymak 2. (verreehnen) mahsup etm., dikizci takas yapmak; bşin bşle muhasebesini yapmak aufpeltschen I. (gestürztes Pferd) kamçılayarak kaldırmak  aufrecht I. dik, doğru, kaim, ayakta, mum direk 2.  fig. 2.  fig.  i Begicrden usw.) (ihtirasları) kamçılamak, tahrik sadık, vefakâr,  fig. (mutig) cesur, cesa vefa kâr, hilesiz; dosdoğru 3. fig. etm. retli, yiğit; yi ğit; s/cA s/cA ~ hallen 1. doğru (dik, ayakta) durmak 2. aufbrtımmert; aufbürden a ufbürden aufpelzen F  s.  s. aufbrtımmert;  fig.  dayanmak dayanm ak ~ stehen 1. 1. s. s. sich ~ hallen 2. (Kind, das aufpflanzcn I. üzerine dikmek 2. (Fahne) rekzetmek, dik noch noch nicht laufen laufen kann) tay durmak -(er)h -( er)halten alten 1. idame idame mek 3. (Batterie) kurmak, yerleştirmek 4. (Seitenge(ipka) etm. 2. (Behauptung) muhafaza (ısrar) etm.; dur wehr) süngü takmak; sich  ~ (vor (vor j-m) horozl horozlanm anmak, ak, mak 3. (schützen) korumak, muhafaza etm. Sstehen n kokorozlanmak; b-nin başına dikilip durmak (beim isi. Gebet) kıyam -stehend: mit kleinen -en Ohren aufpflügen 1. çift sürerek toprağı açmak 2.  fig.  (Meer) kalem kulaklı denizi kabartmak 3. (Schnee) karları karıştırarak yarmak aulrecken yukarıya doğru germek (od.  uzatmak); sich ~ aufpfropfen I. (Baum) üzerine aşı vurmak; aşılamak 2. fig. kıyam etm., dik durmak  uymayan bşi sonradan eklemek aufreden I. kandırmak, ikna etm. 2. (Ware) kargayı bülbül aufpleken 1. (Küken) gagalayarak kabuğunu açmak 2. diye satmak; bşi yamamak  (Krumen, Wurm usw.) gagalayarak yemek 3. (altes) aufreg'en t. heyecanlandırmak; heyecana (od.  telâşa) dü gagalayarak bitirmek şürmek 2. (aufrühren) tahrik etm.; sich ~   1. heyecanlan autplnseln üzerine boya sürmek mak, halecanlanmak, sinirlenmek; telâş etm., yüreği aufplâtten s. aufbügeln kalkmak 2. (wütend vverden) ateş almak; hiddetlenmek  autplanken naut.  tahta döşemek (od.  kaplamak) 3. (über et.) F  (abfâllig  (abfâllig reden) diliyle sokmak, dile düşür bot. a. aufplatzen aufplatzen açılı açılıvermek, vermek, çatlamak, patlam ak;   inficar mek; s.a. aufgeregt.  -end 1. heyecanlı, müheyyiç 2. (risSt off İst an der Naht aufgeplatzt. aufgeplatzt.  Kumaş, dikiş etm.  Der Stoff kant) maceralı 3. (Abenteuer) meraklı bir macera 4. (drayerinden att ı. s. a. aufgeplatzt  matisch) dramatik; -es Geschehen  dram; dram; ~ sehitdern aufplustem 1. (Gefieder) tüyleri kabartmak 2. (aufbauschen) dramatiz dram atizee etm. 2ung / 1. heyecan, heyecan, telâş, halecan, halecan , emosyon 2. (Zorn) kızgınlık, öfke3.(Durchelnander) dağdağa; mübalağa etm., izam etm.; sich  ~ 1. kabarmak, horoz horoz allgemeine ~ hervorrufen ortalığı birbirine katmak; panik lanmak 2. kurulmak, azamet satmak; aufgeplustert fig. F  azamet satan; müteazzim çıkarmak; in ~ geraten telâş  telâ ş etm., te lâşlanmak; lâşlanm ak; ateşe düş düş aufpolieren I. yeniden cilâlamak, parlatmak, perdahlamak  mek; kızmak; in ~ stiirzen  patırdıya vurmak; velveleye 2. F fig.  itibarını artırmak  vermek; telâşa düşürmek; ohne jegliche ~ telâşsız telâşsız aufpolst aufpolstern: ern: ~ lassen  (Sofa usw.) döşemesini yeniletmek aufrelben I. (Haut) oğuştura oğuştura yara etm. 2. tamaaufpr&gen bşin üzerine basmak, damga vurmak miyle ezmek 3. (stark ermüden) yıpratmak, harap etm. Aufprall m çarpma, sadme, tesadüm, sekme Sen (auf) 4. (den Boden) ıslak bezle temizlemek 5. teehn.  (Loch) şiddetle bşe çarpmak raymalamak 6. mil.  mahvetmek, eritmek, imha etm., Aufprels m  zam  parçalama  parç alamak, k, dağıtmak dağı tmak 7. (krank (kra nk maehen) bitirmek bitirm ek 8. autpressen üzerine basmak (Farbe) ezmek, ufalamak; sich  ~ 1. (Haut) yara olm. olm. 2 aufprobleren (z. B. Hut) provasını yapmak (P.)  fazla  fazla yorulmak; eriyip bitmek -d yorucu, yıpratıcı aufprotzen (Geschütz) topu toparlağına bindirmek aufrelhen 1. sıralamak, dizmek 2. (auffâdeln) ipliğe geçir aufpumpen şişirmek, kabartmak, pompalamak, hava ver mek  mek  mek; hava doldurmak  aufreiBen tr. I. (Tür) hızla hızla açmak 2. 2. (die Fenster weit weit ~) autputsehen 1. tahrik etm., kışkırtmak; fesat karıştırmak  fora etm. 3. (zerreiBe (zerreiBen) n) yırtmak, yırtma k, ça tlatmak, tlatma k, yarmak, deş 2. (Instinkte (Insti nkte)) kamçılamak  kamçılamak  mek 4. (StraSe) kaldırımı sökmek 5. (Geleise) söküp almak 6. (Verband) söküp çıkarmak 7. (die Augen) göz Aufputz m I. süs, ziynet, tezyinat 2.  pej. gösteriş  gösteriş;; sahte . . . Sen 1. süslemek, donatmak, tezyin etm. 2. mst.pej.   telle leri dört (od.  t'altaşı gibi) açmak 8. (e-e alte, kaum vermek pullamak; süsleyip püslemek 3. (wcgwischen) narbte Wundc Wundc wieder wieder ~ )  fig.  derdini deşmek 9. teehn. temizlemek; sich ~   süslenmek; aufgeputf   telli pullu; resmini çizmek; tersim etm., taslağını yapmak 10. (Pro arma gibi (od. gelin gibi) donanmış; übernıâfiig -es Mâd bleme) hulâsa etm. 11. (Ackerland) işlemek, işlemek, nadas na das etm .; then Çingene gelini; s.a. aufgedonnert  intr.  patlamak, çatlamak, açılıvermek, yarılmak, yırtıl aufquellen 1. (aufsteigen) yukarıya doğru çıkmak 2. (hermak, sökülmek  sich ~ ) vorsprudeln) fışkırmak, feveran etm. 3. (anschvvellcn) aufrelten 1. at üzerinde resmigeçit yapmak 2. (a. sich  bine bine k-n i yara yar a etm. 3. (Pferd) bine bine atı yara y ara etm. etm . şişmek 4. (beim Kocheıı) pişerken kabarmak aufrafTen I. (vom Boden) yerden kaldırmak 2. (Kleid) aufreizen aufreizen I. (zu et.) ta hrik etm., hırslandırmak, fit(ne)!c fit(ne)!cmck  mck  2. (provozieren) meydan okumak yukarı kaldırmak 3. (gierig, hastig) kapışırcasına topla mak; sich ~   I. kalkınmak (a.fig.)   2. (sich zusammen- aufrlchten 1. ayağa kaldırmak; doğrultmak 2. (Schvvanz) kabartmak 3. (aufstellen) dikmek 4. (errichten) bina, nehmen) bütün kuvvetini bir araya toplamak; betini inşa, tesis etm.; kurmak 5. (trösten) teselli etm. 6. (vviedoğrultmak; k-ni toplamak 3. (zu e-r guten Tat) şeytanı

a u f r ic h t ig

57

derbeleben) derbeleben) yeniden canlandırmak ca nlandırmak 7. (ermutigen) cesaret lendirmek 8. (Mast) naut.  Iskaçaya oturtmak; sich  ~ 1. ayağa kalkmak; doğrulmak 2. (Tröst finden) teselli bul mak 3. (Mut schöpfen) cesaretlenmek 4. (drohend) şah lanmak 5. fig. kalkınmak 6. (Pferdeschvvanz) çığalanmak; aufgerichtet: in gömer H6he ~ mum direk; dimdik dimdik aufrichtig I. samimi, halis, yalansız; hüsnüniyet sahibi; temiz kalpli; gönlü açık; doğrudurüst; içi dışı bir 2. (herzlich) içten; can ve gönülden; kalbi 3. (vvahrheitsllebend) doğru sOzlü; hakikatli, saffetli, doğrucu 4. (bereitvvillig)  Dankbarkeil  teşek  bonkör 5. (ergeben) muhlis, sadık; sad ık; -e  Dankbarkeil kür ve ve minnettarlık; minnettarlık; ~ urui ehrlich  açık Oz tok Söz; -e Überzeugung  vicdani kanaat; -er Wunsch  yürekten dilek Skeit Skeit / t. samimiyet, halislik, hulus, hulus, hüsnüniyet 2. içten lik 3. hakikatperestlik, saffet, doğruculuk, saflık 4. bon körlük 5. (Trene) sadıklık Aufrlchtmuskel m (Hebemuskel) kaldıran, rafıa aufriegeln (Tür) sürmeyi açmak •ufriggen naut. arma yapmak, donatmak AufrlB m 1. amudt makta, dikey kesit 2. areh. a.  ortografi 3. (Skizze) resim, kroki 4.  fig.  (gedrângte Darstellung) hulûsa, icmal, rezüme aufritzen iğne v.s. ile yırtarak yara etm. (veya) açmak; hafifçe yırtmak  aufrolien 1. (entfalten) dürülen bşi açmak, yaymak, sermek  2. (zusammenroücn) yuvarlamak; tomar halinde devşir mek 3. (in Ringen übereinanderlegen) naut. kangallamak  4. (kreisförmig) halkalamak 5. mil. yandan toparlamak  6. (Frage) dermeyan etm,, ortaya atmak 7. (Hemdsârmel usw.) sıvamak 8. (Schiebetür) sürme kapıyı açmak  aufrücken 1. (sitzende P.) sıkışmak 2. (in e-m Giied stehende P.en) yanaşmak 3. (befördert vverden) terfi etm., yükselmek 4. mil. (vorrücken) ilerlemek 5. Fb.  ileri kay mak  Aufruf m  I. davet, çağrı, celp 2. (vor Gericht) davet sadası 3. mst.pol.  beyanname, hitap 4. (öffentlicher) ilân 5. (in der Schule) öğrencilerin yoklamağa kaldırılması 6. (von Banknoten) tedavülden kaldırılacağının ilânı 7. (Na mense) yoklama 8. selt.  (Schrei) feryat, haykırış 2*n I. davet etm., çağırmak, celp etmek 2. (öffentlich) alenen tebliğ etm., ilân etm. 3. (Banknoten) tedavülden kaldırı lacağını ilân etm. 4. (Schüler) derse kaldırmak 5. (Erinnerung) canlandırmak, tazelemek  tazelemek  Aufruhr m 1. (lârmendes Durcheinander) kargaşalık, karı şıklık, velvele, şuriş, arbede 2. (geistig) feveran, galeyan, kaynama, heyecan 3. (Aufstand) isyan, ihtilâl, ayak lanma •utrühr'en I. (Flüssigkeit) karıştırmak, bulandırmak 2. (Erinnerungen usw.) uyandırmak, tazelemek 3. (Leidensehaften) tahrik, teşvik etm. 4. (erregen) heyecanlandır doch die mak 5. (Frage) kurcalamak, eşelemek;  Rühr doch Sache nicht  uheder aufl Meseleyi kurcalama! wieder  ~ a. lakırdının yakasını açmak 2er(ln/)m asi, müfsit, ihtilâci, ordubozan, bozutçu -erlsch fesatkârane, ihtilâlkârane aufrunden (Zahlen, Betrag) yuvarlaklaştırmak, toparlat mak  •ufrüst'en 1. (yeniden) silâh!an(dtr)mak 2. (die Rüstung intensivieren) teslihatı artırmak 3. areh.  bina iskelesini kurmak Oung / I. (yeniden) silâhlanma 2. teslihatın artırılması aufrütteln 1. selt. silkerek açmak 2. sarsarak uyandırmak 3. (zu neuer Tâtigkeit anspornen) b-ni harekete geçirmek; silkelemek 4. (aus seiner Gleichgültigkeit) ataletten uyandırmak; durgunluktan kurtarmak 5. (begeistern) heyecanlandırmak, elektriklendirmek aufsagen 1. (Gedicht) ezberden okumak 2. (kündigen) fes hini ihbar etm.; kesmek 3. (z.B. e-m Diener) yol vermek aufsammtln I. yerden toplamak 2. F   (z.B. e-n Betrunkenen) alıp götürmek; sich  ~ I. (Mcnsch (Mcnschen) en) toplanmak toplanma k 2. 2. ( S J  birikmek  aufsâsslg 1. itaatsiz, serkeş; gem almaz; azgın, marazacı; dik kafalı; inatçı 2. (j-ın) z.va. düşman, düşman, muhalif; ~ sein kafa tutmak; b-nin dikine gitmek; gemi azıya almak; F:

 

Aufsctıtag

sertelmek; dikelmek; V: palazlan  palazlanmak; mak; ~ vverden  I. b-ne karşı gelmek; sırtarmak 2. (e-e freehe Antwort geben)  pay vermek Skeit / İtaatsiz lik, serkeşlik, serkeşlik, azgınlık; dik kafalılık; inatçılık aufsatteln I. (Pferd) eyer vurmak  Aufsatz m  1. (SchıılS) kompozisyon; tahrir (vazifesi); inşa 2. (Artikel) yazı, makale 3. 3. (TafelS) (TafelS) tabla, tab la, takım ta kım,, garnitü gar nitür  r  4.(Möbcl2) başlık, korniş 5. (SchornsteinS) baca tepesi 6. (am Geschütz) nişangâh 7. (auf dem Kasten e-s Schuh putzers) pabuçtuk pabuçtu k -kommode / şifoniyer -libelle / (am Geschütz) m/f. nişangâh ruhlusu -schlcber m mil.  nişan gâh sürgüsü -triger m mit.  nişangâh hamili -überzug m mil. nişangâh kılıfı (od. örtüsü) aufsaug'en emmek, massetmek, soğurmak, içine çekmek, absorbe etm.; aufgesaugl (aufgesogen) vverden  (Volk)  başka  başka bir milletin içine karış karı şarak ara k kaybolma kayb olmak; k; temessül Boden hat das ganze ganze Regenw Regenwasse asserr aufgesaug aufgesaugl. l. etm.;  Der Boden Toprak, yağmur sularını içti. 2ung / emme, emilme, emilme, abab sorpsyon aufschırren eşinerek (kazarak, kazıyarak) açmak (veya) yara etm. auftchauen I. başını kaldırıp yukarıya bakmak 2.  fig.  (zu  j-m ) birisi için hürmet hürm et beslemek; takdir tak dir etm., etm ., b-ne b-n e hay ranlıkla bakmak bakma k 3. 3. (bevvun (bevvundern dern)) hayran ve meftun m eftun kalmak aufschauteln 1. (Erde usw.) kürekleyerek yığmak 2. (Grab) kürekleyerek açmak  aufıchâumen I. (Wasser usw.) köpürmek 2.  fig.  (vvütend vverden) öfkelenmek, taşmak; küplere binmek aufscheuchen I. korkutup ürkütmek; tedirgin etm., kaçır mak 2. fig. (munter maehen) uyandırmak; harekete geçir mek  aufscheuern I. (Haut) yara etm., sıyırmak 2. (FuBboden) tahtayı silmek  •ufıchlehten 1. kat kat yığmak; istif etm. 2. (Lagcn für cin Buch) typ.  harman etm.; aufgeschichtet  istifli   istifli autsehleben 1. (Tür) iterek açmak 2. (Riegel) sürmeyi aç mak 3. (verschieben) arkaya (od.  başka zamana) bırak mak; talik, tehir etm., ertelemek, tecil etm., atmak 4. (hinauszögem) yarına atmak; rafa koymak; geciktirmek; askıya koymak 5. (F.rfüllung e-r kirchllchen Pflicht) bşl aufgehobe oben. n. Spr. kazaya bırakmak;  Aufgesdtoben isi nicht aufgeh Geri bırakmak başka da, hiç yapmamak da başka, -d: •e Bedingung jıır. taliki şart aufschieBen I. (aufspringen) yerinden fırlamak 2. (Raketrn) yükselmek 3. (schnell vvachsen) süratle büyümek; boy atmak 4. (Oedanken) şimşek gibi çakmak 5. (Pflanzen) Filizlenmek, fışkırmak, sürmek, hasıtlanmak 6. (in Buchten) naut.  halatı roda etm.; kangallamak 7. (in Samen) tohum hâsıl etm.; aufgeschossen: hoth ~ sırık sırık boylu boylu aufschlmmem 1. (Steme) hafif bir ışık neşrederek parlamak  2.  fig. (Lâcheln) görülmek, görünmek aufschlnden F: Er hat sich das Knie aufgeschunden.  Düşer ken dizini yara etti, autschlrren (Pferd) ata koşum takmak Aufschlag m I. düşme, düşme, sukut suk ut 2. (Rikoschettieren) (Rikoschet tieren) sekme 3. mil.  vuruş, düşüş, isabet, sekme, müsademe 4. mil. (-stelie) vuruş noktası 5. (Ârmeie) kol devriği; yen kapağı 6. (KragenS) yaka kıvrımı kıv rımı;; klapa, röver 7. (HosenS) (HosenS) pantalon paçası 8. (Preis9) yükseliş, yükseliş, artm ar tma, a, tereffü 9. (Ver(Verkaufsspanne) alım satım fiyat farkı 10. (Zuschtag) zam, ikramiye ikram iye 11. (Tcnnis) (Tcnnis ) servis serv is 12. 12. (Weberei) argaç, anş an ş 13. 13. (Augen2) gözlerin yukarıya kaldırılması; den ~ haben (Tennis) servis yapmak Sen intr.  1. düşmek, sukut etm., yere vurmak 2. (rikoschettieren) seğirtmek, sekmek; satha temas etm. 3. spez.mil.  vurmak, çarpmak, isabet etm. 4. (Waren) pahalılaşmak 5. (mit dem Preis) fiyatını artırmak 6. (m. et. auf e-n Gegenstand) vurmak; tr. I. (Nüsse usw.) kırmak 2. (den Rand von et.) devirmek, kıvırmak, çevirmek; (Ârmel, Hose) sıvamak 3. (Buch, Wort) açmak, aramak, müracaat etm. 4. (Maschen) ilk ilmikleri yapmak; örmeğe başlamak 5. (Bett, Haus, Zelt> kurmak 6. ( Spk.;  Augen) açmak 7. (Augen a.)  yukanay kaldırmak 8. (Gelâchter) kahkaha koyuvermek, salıver

Aufschlâger

58

a u f s lt z e n

mek, atma k 9. (Schuhe) (Schuhe) kalıba koyar ak genişletmek genişletmek 10. Aufschub m 1. (gevvâhrter) mühlet, mehil, vade, müddet, (sich den Arm) düşerken kolunu yara etm. II. (Hufeisen) asıntı, ecel 2. (Verzögerung) tehir, teehhür, talik, tecil, vurarak tespit etm. 12. (Talje) naat,  palanga donatmak; Sache imhal, geciktir(i!)me; sonraya bırak(ıl)ma;  Die Sache duldet duldet keinen ~ .   Mesele ertelenemez, e-n ~ gewâhren sich ~   (z.B. das Knie) düşerek yaralanmak; s. a. aufiteren mühlet vermek; ohne ~ bugünden bugünden tezi tezi yok; ohne weiteren geschlagen ~ daha fazla geciktirme geciktirmeden den Aufschlâger m (Tcnnis) servis yapan Aufschlag'geschwindlgkelt f mil.  müsademe (od. vuruş) hızı aufıchultern omuza almak; omuzlamak -llnle / (Tennis) başlama başlama çizgisi çizgisi -punkt -pu nkt m isabet (vuruş) (vuruş) aufschürfen (Haut) sıyırmak, yara etm. noktası -schrapnell n  müsademeli şarapnel -wlnkel m autsehürzen 1. (Kleid) yukarı kaldırmak; cemre(le)mek 2. (Lippen) dudak bükmek  isabet açısı -zünder m müsademe tapası aufschleppen (Schiff) kızağa çekmek aufıchiitteln 1. sarsmak, sallamak, silkmek 2. (Betten) aufschlIeBen inlr.mil.  yanaşmak; saflan sıkıştırmak; tr. 1. sallayarak, silkerek gevşetmek; sertliğini gidermek 3. açmak 2. ehem,  kuvvetli asitlerle çözmek 3. (Boden(Matratze) döşeği kabartmak  sehâtze, Bauland) işlenecek hale getirmek 4. (erlâutern) aufschütt'en 1. dökmek, atmak 2. (ausleeren) üstüne boşalt anlatmak 5. (Herz usw.) kalbini açmak 6. (Sport) iler mak 3. (im Lager) depoya koymak; derambar etm. 4. lemek; mesafeyi kapatmak; sich j-m   ~ derdine derdine ortak (Damm) (Damm) toprak yığarak yükseltmek yükseltmek (veya) doldurma k 5. etm.; Pechts —/ Sağa yanaş yan aş!! s.a s .a.. aufgeschlossen (frisch) (Tee, Tabak) tazelemek; aufgeschültet: -er Hügel autschlltzen 1. yarmak, deşmek 2. (der Lânge nach) uzunla dolma tepe 2ung / doldurma, imlâ, set 2ungs.arbeiten 2ungs.arbeiten  pl. imlâ İşleri masına kesmek; aufgesehlitzt  deşik   deşik aufsehluehzen aufsehluehzen hüngürdemek; hüngürdemek; ~ n  hüngürtü aufschvvatzen (j-m et.) b-ne bşi yamamak; kargayı bülbül diye yutturmak (od. satmak) sett. (im Gefângnis) hücre kapısının açılması AufschluB m 1. sett. 2. ehem,  kuvvetli asitlerle çözülmesi 3. (Bodenschâtze,auf$chweiBen 1. (öffnen) kaynak yaparak açmak 2. üstüne Bauland) işlenecek hale getirilmesi 4. geol. (Gestein) mey kaynak etm. dana çıkması, zuhur etmesi; aflorman 5. aydınlatma, aufsdıurellen s. anschwellen tenvir, tavzih, izah(-at), malumat, bilgi;  j- m ~ geben eben auftchwemmen şişirmek, kabartmak; s.a. aujgeschuemmt  (über) b-ni bir mesele hakkında tenvir etm., aydınlat aufschwindeln yamamak  mak; izahat (malumat) (malumat) vermek; vermek; ~ erhalten  (über) ... aufschwingen: sich -   1. (Vogel) havaya kalkmak 2.  fig. yükselmek, kalkınmak, kırallaşmak 3.  pej. s. sich aufhakkında (aydınlatıcı) bilgi edinmek; sich ~ verseha versehaffen ffen we'fen. 4. F  s.  s. sich aııfraffen (über) bş hakkında bilgi toplamak, fazla malumat elde  fig.  ruhi yükseliş; etm. 2relch 1. (bedeutsam) manalı, manidar 2. (wissens- Aufschurung m 1. (Turnen) hız alma 2.  fig. manevi itilâ; vecit, coşkunluk 3. (vvirtschaftlicher) ikti wert) faydalı, müfit, istifadeli, enstrüktif, enteresan sadi kalkınma; ekspansyon 4. (günstige Entvvicklung) aufıchlüsseln muayyen bir sisteme göre bölmek, taksim iyiye gidiş; terakki; e-n ~ erleben (nehrnen)  yükselmek, etm., tanzim etm. teali (inkişaf, terakki) etm.; mamurlaşmak, gelişmek aufschmelBen s. aufgeschmissen auftehen 1. gözlerini kaldırmak 2. yukarı bakmak 3. (zu aufsehmieren üzerine sürmek   j-m  j- m ) hürmet hürm et (takdir) (tak dir) etm .; hayran hayr an ve meftun kalmak; kalm ak; aufschnallen 1. (öffnen (öffnen)) tokayı açmak 2. (zumaehen) tokala  (weiterarbeiten) baş kaldırmamak 9 n ohne aufzusehen mak 3. (Sattel) eyer vurmak 4. (Schulranzen, Rucksack) (allgemcines) sansasyon; ohne altes  ~ gürültü gürültüsüz süz patırpatırçantayı sırtına almak  erregen hayreti mucip olm.; heyecan, sansasyon dısız; — erregen aufschnappon 1. kapmak, yakalamak; ele geçirmek 2. (zuuyandırm uyan dırmak; ak; teessür te essür ve heyecanı mucip olm.; V'; hal fâllig hören) F   tesadüfen duymak; kelime çalmak; ağız kesmek  dan kapmak; lakırdı avlamak 3. (Hund) hap diye yut aufsthenerrcgend sansasyonel, spektaküler; -es Ereignis mak; intr. (z.B  ( z.B.. SchloB) SchloB) açılı vermek sansasyon aufsehnaufen derin nefes almak; ferahlanmak  f ) m  1. gözcü, bekçi, murakıp 2. (İn Internatsaufschneld'en 1. keserek açmak 2. (Wıırst) parça parça kes Aufseher(ln f) schulen) mubassır, muit, sürveyan, müzakereci 3. gardi mek 3. (Speisen) kotarmak 4.  fig.  (prahlen) tıraş etm.; yan ağzı ile aslan tuttuğunu söylemek; atıp tutmak; işkem bei kübradan kübr adan atma at ma k; (furehtb (fur ehtbar) ar) küçük dağları ben aufsetzen tr. 1. yerli yerine koymak 2. (Hut) başına koymak  3. (Schriftstück) kaleme almak; tanzim etm. 4. (Konzept yarattım demek; F: esip savurmak; öttürmek, uçurmak; anfertigen) müsveddesini yapmak 5. (e-n Dâmpfer)  fig. V:  polim yapmak; kofti atmak; caka satmak; 9 n:  VVas b-nin  b- nin cüretkâr lığını kırmak 6. (Hörner) (Hörner ) boynuz takm ak  sermelonen zum ~ (Hândlerangebot) kesmece kesmece karpuz 2er 2er 7. (ein neues Geweih) boynuzu yenilenmek 8. (die Krone) m   atıcı; ağzı büyük; tıraşçı, atıp tutan; palavracı, far a) (j-m) taçlandırmak b)  fig.  (e-r S.) canına tak etmek; fara; hum.a.  köftehor; V: bom bomcu cu 2erei/fa rfara lık, tafra bu kadarı kada rı da fazla olmak 9. (F arben) arbe n) yeniden boya sür füruşluk, F:  atmasyonculuk, atıp tutuculuk; V; katamek 10. (Topf, Wasser) ateşe koymak; ısıtmak 11. (Brillc) koftı takmak tak mak 1 2 . (Miene (Mi ene) ) çehre çehr e takınm tak ınmak ak 13. 13 . (aufstocken) bir ka t Aufschnitt m soğuk et (bilhassa jambon) ve sucuk dilimleri daha çıkmak 14. (im Bett) doğrultmak 15. (seinen Kopf) aufschnüren 1. bağlarını çözmek; açmak 2. üzerine bağ ısrarla karşı durmak; kafa tutmak 16. (Siegel) basmak lamak  17. (Flicken) yama vurmak 18. (Flugzeug) yere indirmek aufsctıraubcn 1. vidalannı çıkarmak 2. (Deckel) çevirip 19. (Boot) karaya çekmek 20. (FuB) ayağını yere koy açmak veya kapamak 3. (auf et.) vidalamak; vida ile mak; intr.  (Flugzeug) yere inmek; sich ~ (z. B. İm Bett) Bett ) tespit etm. oturmak; k-ni doğrultmak; yatakta doğrulmak  autschrecken tr.  korkutmak, ürkütmek; intr.  ürkerek aufseufzen içini çekmek  yerinden fırlamak, sıçramak; kocunmak Aufslch t/ 1. murakabe, kontrol, denetim 2. (z.B. bei bei e- r Aufschrel m  dehşet haykırması; sesleniş; tiz ve keskin Aufslcht/ Prüfung) gözcülük, nezaret, bekçilik 3. (Inspektion) feryat muayene, tef tiş 4. 4. (in Intematsschulen ) müzakerecilik müzakerecilik 5. aufschreiben 1. yazmak; kâğıt üzerine koymak; kaydet seli,  yukarıdan bakış; die ~  führen   (über) b-ne nezaret mek; not etm. veya tutmak; marke etm., markelemek 2. etm., bakmak; unter polizeiliche ~ stellen  göz hapsine med.  ilâç vermek; reçete yazmak 3. (Polizei) hüviyetini almak -s.beamte m kontrolör, kontrolcu; kontrol me tespit etm.; kimliğini saptamak  f ju r .   tetkik mercii -s.tührung muru; murakıp -s.behörde fju aufsehrelen feryadı basmak; çığlık koparmak /gözcülük -s.rat m murakabe meclisi auftchricken (Tau) naut.  salta vermek Au fsc hrift hr ift/I. /I. adres 2. 2. (Schild) (Schild) (ser-)le (ser-)levha, vha, tabela 3. (Zettel) (Zettel) aufsitzen 1. oturmuş (vaziyette) olm. 2. (im Bett) yatakta oturm otu rmak, ak, doğrulmak 3. (Schiff) (Schiff) karaya kar aya otur muş olm. etiket, yafta 4. (an e-m Haus) tanımlık 5. (lnschrift) 4. (Reitcr) ata binmek 5. (Hühner auf der Stange) tüne kitabe, yazı, lejant

aufspalten

59

 

Aufstrich

F   vazgeçmek, abandone etm. 5. (Fahnc) dikmek, rek4. mek 6. F   aldanmak; hapı yutmuş olm.; V: göt (od.  kıç) zetmek 6. (j-m ein Licht) F   b-nin gözünü açmak; aufüstü oturmak 7. (nich* zu Bett gehen) yatmamak 8. (fest) gesleckl: -es Haar   (Damenfrisur) sıkma baş  bşe takılmış bulunmak; ~ lassen  1. bindirmek 2. (im aufstehen 1. ayağa kalkmak; kıyam etm. 2. (aus dem Bett) Stich lassen) ortada bırakmak; müşkül bir durumda (od.  uykudan) kalkmak 3. (vom Krankenbett) yataktan  bırakmak 3. (tâuschen) ald atm ak; faka bastırm ak;  Aufhastalıktan kalkmak 4. (offenstehen) açık durmak 5. gestsstnl mil. Ata bin! (revoltieren) ayaklanmak, kıyam etm.; silâha sarılmak aufspalten 1. yarmak 2. (trenncn, tellen) ayırmak, bölmek, 6. (Prophet) zuhur etm.; wenn man aufslehl  kalkıldığı taksim ctm. 3. ehem,  evirtmek zaman; noch nicht ~ kdnnen  b-ni yataklar çekmek;  Es aufspannen 1. (Schirm usw.) germek suretiyle açmak, yay mak, sermek 2. (Saiten) takmak 3. (aile Segel) bütün yel  zeugt von Anstand, wenn jüngere Leule vor âlteren ~ . Yaşça büyüklere kıyam (od. ayağa kalkmak), küçüklerin kenleri fora etm. terbiyesini gösterir.  Da müfit du früher  ~ (scil. wenn du aufsparen 1. ayırıp saklamak; tasarruf etm.; elde ihtiyat mich übers Ohr hauen vrillst). Senin usta olman için daha tutmak; esirgemek 2. (auf spâter verschieben) sonraya  beş fırın ekmek yemen lâzım.  Er İst m hl mit dem tinken  bırakmak  Fufi zuerst aufgestanden.  Sol tarafından kalkmış, aufspelchern toplamak, yığmak; depoya koymak; deram bar etm .. stok yapm ak, istif etm., biriktirmek, mağazala- aufstelgen I. yükselmek, çıkmak 2. (auf e-e Anhöhe) yokuş tırmanmak 3. (auf ein Fahrzeug) binmek 4. (Schüler) mak, iddihar etm.; sich ~ toplanmak, yığınmak terfi etm. 5. (Flugzeug) havalanmak 6. (Oedanke) aklına aufsperren (ardına kadar; faltaşı gibi, faraş gibi) açmak; gelmek 7. (zum Range e-s Ministers) bakanlığa geçmek  vor Verwunderıtng M und und Nase ~ hayretten ağzı açık 8. (Şaft in Bâumen) ağaca su yürümek 9. (drohend) (Gekalmak; lâlüepkem kalmak  fahr) çökmek 10. (Sperma) beli gelmek 11. (Gefühle) aufsplelen 1. çalgı çalmak; müzik yapmak 2. (Sport) oyun husule gelmek; uyanmak 2 n (des Nebels) ağış; sait hare çıkarmak; sich  ~ 1. paralamak; bilgiçlik ctm.; boy gö ket -d yükselen, kalkan, havalanan; -es Angstgefühl korku stermek (od.  satmak); (bilgin, hekim v.s.) geçinmek; damarı; -er Safi bot.  besisuyu, usare; -er Asi  (e-r Flug bıyık burmak; ulvan satmak; efelik yapmak; V; polim  bahn) uçuş yolunun yükseliş kısmı yapmak 2. (vomehm tun) postuna oturmak 3. (als) k-ni . . . gibi göstermek; k-ne . . . süsü vermek;. . . davasına aufsteH'en 1. koymak, vazetmek, yerleştirmek 2. mil. mevzilemek, tertiplemek, ikame ettirm ek, dikmek, sırala düşmek; bşe yeltenmek; sich als Helden  ~ yiğitlik tas lamak; sich als Meister   (in et.) ~ ustalık satmak;  Er  mak 3. (Spieler) maça sokmak 4. (formieren) tesis ve teş kil etm. 5. (Beispiel) vermek, getirmek 6. (rcihenvveise; spielte sich als Dichter auf.  Kendisi şairlik iddiasında idi. O, şairlik davasına düştü. z.B. Stühle) sıralamak; (hintereinander) arka arkaya sıralamak 7. (Beweise) göstermek 8. (j-n als Kandidaten) aufspleBen 1. saplamak, şişlemek; ucuna getirmek 2. (mit namzetliğini koymak 9. (Bett, Faile usw.) kurmak 10. den Hörnem) boynuz vurmak; boynuzlamak (Maschine) monte etm., takmak 11. (Rechnung) tanzim aufspllttern küçük parça halinde ayırmak aufsprengen 1. (Tür) kırıp açmak (od.  zorlamak) 2. (z.B. etm. 12. (Liste) bşin listesini yapmak (od.  çıkarmak) 13. mit Dynamit) berhava etm., uçurmak (Rekord) tesis etm. 14. (Behauptung) ileri sürmek; deraufsprieBen fışkırmak, hasıllanmak, sürmek mevan etm. 15. (Bedingungen) şartlar koşmak 16. (m. aufsprlngen !. fırlayıp ayağa kalkmak; hoppala atlamak 2.  j- m et. ~ ) F   yapmak 17. (veranstaltcn) tertiplemek 18. (vor Freude) sevinçten hoplayıp sıçramak 3. (Tür) (Programm) tertip etm.; sich -   1. (z.B. als Beobachter) ansızın açılmak, yaylanmak 4. (Haut) çatlamak 5. (Knosdikilmek 2. (in Reih und Glied) sıralanmak, dizilmek 3. en) patlamak, açılmak 6. (auf dic fahrende StraBen(Schlange bilden) kuyruk teşkil etm. eung f   1. vgl. aufahn) üzerine sıçramak, atlamak 7. (rikosehettieren) stellen  2. (schriftliche) liste, cetvel, relövc, dizin, tablo; zıplamak; danernd ~ und sich wieder hinsetzen hop kalkıp (bei Versteigerung a.)  kaime 3. (Fahrplan) tarife 4. hop oturmak; s.a. aufgesprungen (kurze) hulâsa, icmal 5. mil.  tertip 6. montaj aufspritzen  Inlr.  1. (Wasser) fışkırmak 2. (Schmutz) sıçra aufstemmen 1.(gevvaltsam) manivela, keski v.s. ile açmak2. mak 3. hum. (P.)   yerinden fırlamak;  İr.  (Farbe, Lack (Arm) dayamak; sich  ~ dayanmak usw.) püskürtmek; aufgesprilzl: -e Farbe tabanca boyası Aufstleg m 1. yukarı çıkma; suut 2. (Steigung) yokuş, aufsprossen  z.va. s. autspriefien  bayır 3. fig.  kalkınma, yükselme, itila 4. (e-s Flugzeugs) aufsprudeln kaynağından fışkırmak; kaynamak havalanma 5. (e-s Beamten) terfi ve terakki -splel n Fb. Aufsprung m 1. atlama, fırlama, hoplama; yerinden fırlama terfi maçı 2. (nach e-m Sprung) yere iniş (noktası) aufstöbern 1. (Wi!d) yuvasından çıkarmak; izini bulmak; aufspul'en ipliği yumağa veya makaraya sarmak 2er saklandığı yeri keşfetmek 2. allg. arayıp bulmak çıkrık, bobin aufstocken (Haııs) kat üstüne ka t çıkmak;  Das Recht, diesen aufspürcn izini arayıp bulmak; av kaldırmak; izlemek,  Laden aufzustocken, hal ein anderer. Bu dükkânın havası keşfetmek   başkasınındır. aufstacheln kışkırtmak, tahrik etm., körüklemek, ayaklan aufstöhnen derinden derine inlemek dırmak  aufstören 1. (Wild) ürkütmek 2. (Ameisenhaufen) karıştır aufstampfen (mit dem FuB) tepinmek; ayaklarını yere vur mak 3.  fig.  rahatsızlandırmak; rahatını kaçırmak mak  aufstoBen tr. I. (Tür) iterek açmak 2. (Stock) yere vurmak; inlr. !. (rülpsen) geğirmek , tefriti etm. 2. (j-m sauc r —) a) Aufstand m ayaklanma, isyan, kıyam, ihtilâl, kargaşa, fitne, şuriş; e-n ~ anzetteln  fesat kazanı kurmak; ihtilâl çıkar ağzı (od. midesi) ekşimek b) fig. pişman olm. 3. (auffallen) mak; den ~ niederwerfen  isyanı bastırmak göze batmak 4. (irgcndıvo) bir yere çarpmak, oturmak, aufstiindIsch asi, serkeş, ihtilâlci varmak 9 n  geğirme, geğirti aufstapeln istif etm., stok yapmak; yığmak aufstreben 1 yükselmeğe çalışmak 2. (zu et.) emelini besle aufstarren 1. (unvenvandt aufblickcn) gözlerini yukarıya mek -d (z.B. Stadt) yükselen, gelişen kaldırıp dimdik bakmak 2. (steil aufragen) dimdik yük aufstreichen I. (Butter, Farbe usw.) üzerine sürmek 2. (Mörselmek  tel, Zement usw.) sıvamak  Aufstau m biriktirilen su (miktarı) aufstrelfen 1. (Armel) sıvamak 2. (leicht ritzen) hafifçe sıyır aufstttuben (Schnee) tozarmak, tozlaşmak mak, çizmek  aufstauen yığmak, biriktirmek; sich  ~ toplanmak, birik aufstreuen saçmak, serpmek; (Salz, Mehl, Zucker) üzerine mek, yığmak  ekmek  aufsteehen deşmek, açmak  Aufstrich m 1. (in der Schrift) saç çizgisi 2. (bei der Geige) aufstecken 1. (Kleid) iğne ile tutturmak; kaldırıp iğnelemek mus. puse, itiş 3. (Farb2) sürme, vurm a, k at, taba ka 4. s. 2. (Miene) çehre takınmak 3. (Haar) Firkete ile kaldırmak   Brotaufstrich

aufstülpen

60

■ufstiilpen I. (Kopfbedeckung) dikkatsizce başına geçirmek  2. kenarını bükmek, kıvırmak; sıvamak; aufgestülpt  kalkık, devrik  aufstützen 1. yaslamak, dayamak 2. (Kranken) destekleye rek doğrultmak; sich ~ yaslanmak,dayanmak,ittikâ etm. autsuchen 1. (mst.S.)  aramak 2. (besuchen) ziyaret etm.,  b-ni görmeğe gitmek 3. muayyen bir yere gitmek 4. (den Arzt) doktora baş vurmak 5. (aufsammeln) toplamak auttafeln s. auftischen auttakel'n I. naut.  teçhiz etm., armasını çekmek (od. tak mak) 2. fig.  süsleyip püslemek; sich ~ süslenmek; takıp takıştırmak; s.a. aufgetakelt. °ung / 1. naut.  arma 2. fig. süs müs; cafcaf  Auftakt m 1. mus.  anakruz, dış ölçü, eksik ölçü 2. (Einleitung) mukaddeme, başlangıç, giriş; den ~ biiden ffür) fig.  bşe mukaddeme teşkil etm .; bşe başlama işareti olm. auttaljen naut.  yürya etm. auttanken benzin (v.s.) doldurmak  auftauchen 1. (aus dem Wasscr) yüze çıkmak; suyun üstüne çıkmak 2. (sichtbar vverden) peyda olm., bşin üstüne gel mek; tecessüm etm., sökün etm., b-nin yoluna çıkmak; ortaya çıkmak; arzı endam etm. 3. (unangemeldet) dal mak 4. (Schwiertgkeiten) çaparız çıkmak 5. (in der Fernc) ağarmak 6. (Zvveifel, Verdacht) şüphe hâsıl olm.; türemek; meydana çıkmak; zuhur etm. auftauen tr.  eritmek; intr.  I. erimek 2.  fig.  uyuşukluğu (durgunluğu, çekingenliği) zail olm.; açılmak, canlanmak •uftellen 1. bölmek, taksim etm. 2. (aufspalten) parçalam ak;  parçala ra ayırmak; inkısama uğratmak auttlschen 1. (Speisen) sofraya koymak 2. (erzâhlen) naklet mek, hikâye etm. 3. (Lügcn) yalan yutturmak 4. F  (dauernd) ağzına sakız etm.; ağızda sakız gibi çiğnemek; ~ , was Küche und Keller bietet   kuşsütiyle beslemek;  faustdicke Lügen ~  maval okumak;  Jet et will er uns schon wieder Liigenmârchen  ~ / Oene yalanları kıvırmağa baş ladı. auftoppen (Rahen) naut.  kargacunda etm. Auftrag m I. emir, vazife, misyon 2. (Bestellung) sipariş 3. (FarbS) sürme, vurma, kat, tabaka 4. jur. vekâlet 5. (Ver pflichtung) vazife, ödev, mükellefiyet, borç; im  ~ (von) emriyle; namına; e-n ~ ertellen H   sipariş vermek Sen tr.  1. (Speisen) sofraya koymak 2. (Farben) bir kat sür mek 3. (dick) a) kalın bir boya tabakası sürmek b)  fig. mübalağa etm., büyütmek, İzam etm. 4. (j-m et.) emret mek; bir iş havale etm. 5. (Kleidungsstückc) kullanıla maz hale gelinceye kadar giymek 6. (Şaibe, Schminke) sürmek, yakınmak 7. (Mörtel) sıvamak;  Man hat mir aufgetragen, Ihnen e-n Brief zu schreibtn.  Size bir mektup yazmamı söylediler. Washal man dir aufgetragen? Sana ne tş gösterdiler? intr.  (dick maehen) (Kleidung) şişkinlik göstermek -geber m I. emir veren; işveren 2.  Jur.  (Mandant) müvekkil; vekillik veren; vekil eden 3. (Besteller) sipariş veren; als ~  H   re’sen; -s.ertellung f;   -s.vergebung / ihale -s.walze / typ. rulo 2welse  Adv.  vekâleten •uftriufeln intr.Itr.  bşin üzerine damla damla ak(ıt)mak auftreffen 1. vurmak, isabet etm., çarpmak 2. (Strahlcn) düşmek, vürut etm. auftreiben 1. (aufscheuchen) ürkütmek, korkutmak, ayağa kaldırmak 2. (aufblâhen) şişirmek, kabartmak; (Gase) içten bastırıp genişletmek 3. (finden) arayıp bulmak 4. (ausfindig maehen) bulup ortaya çıkarmak 5. (Vieh) satışa çıkarmak 6. (Reifen auf ein FaB) çekiçle vurarak üzerine tespit etm.; Wo hast du denn diese  Vase aufgetrleben? Bu vazoyu nereden uydurdun? nicht aufzutreiben (Ware) piyasada yoktur; ele geçmez; s.a. aujgetrleben auftrennen I. (Naht) dikişi sökmek; teyelleri ayırmak 2. (Strickerei) sökmek; sich ~ sökülmek auftreten intr. I. (den FuB aufsetzen) ayağını yere basmak, koymak 2. (mit dem FuS nicht ~ können) ayağının üzerine basamamak 3. (leise) yavaş yürümek 4. (öffentlich) ortaya (meydana, sahneye) çıkmak; alenen görün mek 5. (sich benehmen) davranmak, hareket etm. 6. (entstehen) hâsıl olm.; vuku a gelmek; zuhur etm., baş göster

 

aufwenden

mek 7. (Schwierigkeit) pürüz çıkmak; arız olm., meydan almak 8. (plötzlich) çıkagelmek 9. (Gerüchte) yayılmak  10. (besehelden) alçaktan görüşmek 11. (nachdrücklich) ağır basmak 12. (sicher) k-den emin olm. 13. (würdevoll) vakarlı bir tavır takınmak 14. (gegen j-n) karşısına çık mak; aleyhinde bulunmak, konuşmak 15. (als Zeuge) şahit sıfatiyle bulunmak 16. (Hautausschlag) çiçeksimek; tezehhür etm. 17. (Bedürfnis, Notvvendigkeit) messetmek; wieder ~  (Krankheit) nüksetmek, tepreşmek, üste lemek ;tr. (Tür) tekme ile açmak 9 n 1. ayağını yere basma 2. (ortaya, sahneye, meydana) çıkma 3. hattıhareket, gidiş, tavır 4. zuhur  Auftrleb m 1.  phys.  yukarıya doğru basınç 2. (Almfi) inek lerin yaylaya çıkarılması 3.  fig.  canlılık, neşe, cesaret 4. (ViehS) satışa çıkarılan hayvanlar; e-n  ~ geben fig.  gay ret vermek; gayrete getirmek -s.kraft  f   yüzdürme (od. kaldırma) kuvveti -t.wlnd m  (warmer) termik cereyan Auftrltt m I. TA. sahneye çıkış 2. TA. (Szene) bölümcük, meclis, kesim 3. (Streit) sert çekişme; kavga 4. allg. heye canlı hadise 5. (an e-m Fahrzeug) araba basamağı 6. (Podest) yükseltilmiş yer; podyum; (Stein) binek taşı auftrocknen intr.Itr.  kuru(t)mak  auftropf'cn intr.ıtr.  bşin üzerine damla damla ak(ıt)mak Ssteln m dikit, istalagmit auttrumpfen I. Ka. seli,  koz oynamak 2.  fig.  k-ni üstün görerek bir iddiayı ileri sürmek; V:  gürlemek auftun 1. açmak 2. (auf den Teller) tabağa koymak; sich ~ açılmak  auftupfen yavaşça dokunarak emmek (bzw.  kaldırmak) auftürmen yığmak; küme yapmak; sich ~   yığılmak aufwachen uykudan uyanmak  aufwach$en I. büyümek, yetişmek 2. fig. pe^da olm., zuhur etm. aufwallen 1. kaynamak, fıkırdama k, feveran etm. 2. (Staub, Rauch) yükselmek 3.  fig.  galeyan etm., hiddetlenmek; ~ lassen  (beim Kochen) tıkırdatmak; bir taşım kaynat mak  Aufvrand m t. sarf, masraf, harç 2. (Lebensstil) yaşayış

tarzı 3. (Mühe) külfet, zahmet 4. (groBer) lüks, ihtişam, debdebe, saltanat 5. (Versctuvendung) israf -s.entschfldlgung / temsil ücreti aufwürmen I. (Speisen) yeniden ısıtmak 2. fig. (immer wieder) tekrar açmak, tazelemek; ısıtıp ısıtıp koymak; tem cit pilavı gibi sunmak 3. (Sport) eşofman yapmak; sich ~ ısınmak  Aufwarte'frau/hizmetçi (od. gündelikçi) kadın 2n 1. sofrada hizmet etm. 2. (m.et.) bşi takdim etm., sunmak, arz etm. aufwârts 1. yukarıya doğru 2. (fluB-) akıntı (od. nehir) yukarı; den Bogen ~  führen mus.  (Oeige) yayı itmek 2bewegung/(an der Börse)yükselme, tereffü 2entwlcklung /kalkınm a, inkişaf, gelişme -gehen inkişaf etm., gelişmek, terakki etm., ilerlemek Shaken m (Boxen) aperkat Aufwartung / I. hizmet 2. hizmetçi (od. gündelikçi) kadın 3. (Höflichkeitsbesuch) nezaket ziyareti;  j-m seine ~ maehen  1. arzı tazimat etm. 2. (e-m Neuzugezogenen) safa geldine gitmek 3. nezaket ziyareti yapmak  Aufwasch m 1. bulaşığı temizleme 2. (schmutziges Gesehirr) bulaşık;  Das geht in e-m ~ hin. (od.) Es ist ein ~(-en).   Bu, diğer işlere beraber görülebilir. 2en I. (Boden usw.) silip süpürmek; yıkamak 2. (Geschirr) bulaşığı temizlemek; yıkamak 3. (sich die Hande ~) yikaya yıkaya ellerinin derisini soymak -wasser n  bulaşık suyu aufwecken 1. uyandırmak 2. fig. canlandırmak, neşelendir mek; s. a. aufgeweckl aufweichen intr.Itr.  yumuşa(t)mak, gevşc(t)mek aufwelnen (selt.) hüngür hüngür ağlamağa başlamak aufweisen 1. (aufzeigen) göstermek, arz etm., izhar etm. 2. (besitzen) malik olm., haiz olm.; 3. (Leistungen) mey dana koymak;  Ein Verrat, wie ihn die Oeschichte bisher  nicht aufzuıveisen hat.  Tarihin şimdiye kadar kaydetme diği ihanet. aufwend'en 1. sarf etm., para dökmek 2. (FleiB) kullanmak, harcamak 3. (relchllch) bezletmek Simgen pt. masraf (-lar)

•ufwerfen

61

 

Augt

(Pullover usw.) çözmek 15. (Reifen) monte etm., tak aufwerfen I. havaya veya yere atmak 2. (Problem) ortaya mak; intr.  1. (Wache) nöbete çıkmak 2. (Gevvitter) çık koymak (od.  çıkarmak); deşmek 3. (Erde) yığmak 4. mak, yaklaşmak 3. (Sternc) görünmek 4. (Wo!ken) gezin (Damm) yükseltmek, inşa etm. 5. (Graben) kazmak, mek;  fatseh aufgezogenes Unternehmen  dörtköşe tekerlek  oymak, hafretmek 6. (Würfel) atmak 7. (Kopf) başını kaldırmak 8. (Lippen) yukarıya kıvırmak 9. Spk. atmak Aufzucht / 1. yetiştir(il)mc 2. (konkret) yetiştirilen hay vanlar  sich  ~ (als, zum) k-ne . . . payesi (od.  süsü) vermek; aufzucken 1. birden ürküp titremek 2. (Flamme) sıçramak, sich zum Herrscher   ~ (über) b-ne tahakküm etm.; s.a. aufgeworfen feveran etm. 3. (Blitz) çakmak  aufwert’en yeniden kıymetlendirmek; revalorize etm. Aufzug m 1. asansör, elevatör 2. (Kran) vinç 3. (Umzug) 9ung / revalorizasyon kortej, alay, geçiş 4. (Parade) defile, resmigeçit 5. (ÂuBeau(wickeln 1. (zusammenwickeln) sarmak, dolamak; yumak res) kıyafet, kılık, kisve; üst baş 6. Th.  perde, fasıl 7. yapmak; ipliği makaraya sarmak; (Haar) saçı papiyot(Weberei) arış, çözgü, argaç; in sehmutzigem  ~ üstü kirli; üstü başı pis; leh bin in e-m ganz jâmmerlichen lara sarmak; (Tauwerk) naut.  kangallamak 2. (Kind) kundağını çözmek 3. (loswickcln) sarılan, dürülen bşl Ostüm başım battı. aufzupfen I. (Knoten) çözmek 2. (Stoff) söküp tiftik tiftik açmak, yaymak  atıfwl*gel'n isyan ettirmek; kışkırtmak, parmaklamak, etm. ayaklandırmak, tahrik etm. Sung / fesatçılık, fitnecilik, aufzwângen 1. (Tür) cebren açmak 2. s. aufzwingen  bozutçuluk, mefsedet; İsyana tahrik; kışkırtı, ordubozan aufzvvlngen zorla kabul ettirmek; empoze etm., dikte etm.; lık  sich  ~ 1. ayağa kalkmağa cebrinefsetmek 2. (Gedanke) aufwlegen 1. (ausgleichen) muvazene sağlamak 2. (wettiçine doğmak  machen) telâfi etm., karşılamak 3. (gleichwcrtig sein) Aug'apfel m 1. kürei ayn; göz yuvarlağı 2.  fig.  gözbebeği, denk (od.  muadil) gelmek 4. (mit Oold) ağırınca altınla favori; wie seinen ~ hüten  canı gibi saklamak; gözü gibi tartmak;  Du verdiensl, mit Oold aufgemgen zu werden. sakınmak; gözünün bebeği gibi sevmek -bolzen m naut. Ağırlığınca altın değersin, nichl mit Gold aufzuwiegen mapa; gözlü cıvata sein altınla bile ölçülememek  Auge n  1. göz, ayn;  poet.:  dünya penceresi 2. bot.  tomur Aufwiegler'(ln /) m  muharrik, müşevvik, kışkırtıcı, tahricuk, konca, aşı 3. (Olick) bakış, nazar 4. (Punkt, Tıtpfen) kâtçı, parmakçı, fesatçı; bezahlter   ~ ajan provokatör nokta, benek 5. (e-s Ankers) naut. anele deliği 6. (in e-nı Slıch müfsit, fitleyici, karıştırıcı, fesatkâr, tahrikimiz Tau) naut.  kasa;  Das ~ des Herrn macht die Herde fett. Aufwlnd m yükselen hava cereyanı Spr.  Ağanın gözü ineği semiz eder. Spr. gute -n haben aufw!nden 1. (in die Höhc winden) bucurgatla kaldırmak  gözleri iyi görmek; ein ~ haben 1. (für et.) bşden çok iyi 2. (Auto) kriko ile kaldırmak 3. (Anker) demir (lenger, anlamak 2. (auf et. od. j-n) (bşde, b-de) gözü olm.; ein ~ çapa) almak 4. (aufwickeln) makaraya geçirmek  zudrücken  1. (beim SchieBen) bir gözü kapamak 2.  fig. aufwlrbeln 1. kasırga halinde, döne döne, hızla yükselmek  (geflissentlich übersehen) göz yummak; görmemezlikten 2. (Staub) toz tozutmak; sütun halinde kalkmak (kal gelmek; iğmazda bulunmak; iğmazı ayn etm.; hoş gör dırmak) 3.  fig. vitl Staub  ~ çok gürültüyü mucip olm.; mek; ein wachsames ~ haben  (auf) b-ne, bşe göz kulak çok dedikoduya sebep olm.;  Der Sturm hat e-e Unmenge olm.;  Die -n sind gröfier ali der Magen. Açın karnı doyar, Staub aufgewirhtlt.  Kasırga tozu toprağı savurdu (od. gözü doymaz. Spr . ; die -n offenhaiten fig.  gözünü dört tozu dumana kattı). açmak; ganz ~ und Ohr  s ein  dikkat kesilmek; göz kulak aufwlsch'en 1. bezle silmek 2. (Boden) tahtaları silmek, olm.; kein ~ tassen (von) b-den, bşden gözlerini ayırma temizlemek Slappen m  1. silgi, silecek 2. (für Geschirr) mak; kein ~ mehr haben  (für) bş b-nin gözünde olma  bulaşık bezi; mutfak bezi; paçavra bez mak; kein —  zutun   başı yastık görmemek; göz kırpma Aufvruchs m I. yeni yetiştirilen ağaçlar; fidanlık 2. sett. mak; kirpiklerini kavuşturamamak;  j- m die -n bffnen yeni nesil  b-nin gözünü açmak; ikaz etm .; -n maehen wie ein gestocheaufwühlen 1. (Erde) kazıp karıştırmak 2. (Staub) savurmak  nes Kalb  gözleri lokma lokma fırlamak; -n reehts (links, 3. (Tiere) eşinmek, deşelemek A. fig. tahrik etm.; heyecana geradeaus>1 mil.   Sağa (sola, ileri) baki grofit -n maehen düşürmek 5. (Meer) kabartmak, dalgalandırmak  gözlerini faltaşı gibi açmak; die -n heften (od. richten) aufzâhl'en 1. birer birer saymak, tadat etm., zikretmek 2. (auf) gözlerini b-ne, bşe dikmek (çevirmek); ein  ~ uw(j-m eins od. ein paar —) adamakıllı değnek vurmak,  fen   (auf) bşde gözü olm.; soım'f das ~ reicht   göz göre dayak atmak; so ıvenige, da fi man sie an den Fingern ~  bildiği kadar; verlieble -n maehen aşikâne nazarlar fırlat kamı  parmakla gösterilecek kadar az; altes  ~ sayıp mak; sehenden -s  göz göre göre; sekenden -s in sein Verdökmek 2ung  f  tadat, zikir  derben rennen  ölümüne susamak; belâyı para ile satın autzfiumen (Pferd) yular takmak; gem vurmak; (prunkvoll) almak; seinen -n nicht traurn  kendi gözlerine inanamadonatmak; das Pferd beim Sehwanz  ~ ata et, ite ot mak; Aus den -n aus dem Sinnl Spr.   Gözden ırak olan yedirmek  gönülden dahi ırak olur. Spr . ; kaum aus den -n sehen uıfzehren 1. (aufessen) yiyip bitirmek 2. (verbrauchen) kirmen  (vor lauter Arbeit) başını kaşımağa vakti olma sarf ve istihlâk etm. 3. (vertilgen) yakıp yok etm. 4. mak; aus den -n sehaffen V: tüydürmek; nicht aus den -n (Krâfte) tüketmek  tassen (od. vertieren)  nazardan kaçırmamak; göz hapsine aufzelchn'en 1. resim yapmak; tersim etm. 2. (schriftlich) almak; izine basmak; sırtından ayrılmamak; in die -n not etm., kaydetmek Sung / 1. tersim 2. resim, tasvir   fallen ( od. springen)  göze çarpmak; ins ~ fassen  I. (er3. not, kayıt wâgen) göze almak; göz önüne almak; derpiş etm. 2. (Geaufztlgen 1. (darlegen) göstermek, arz etm., izhar etm. 2. fahr) tehlikeye göğüs germek 3. (ptanen) tasarlamak; in (beweisen) ispat etm. 3. (besitzen) malik (od.  haiz) olm. seinen -n fig.  nazarında; im — behatten  gözden çıkarma 4. (j-s Fetıler) yanlışım çıkarmak mak; gözden uzak tutmamak; et. im ~ haben  I. (seharf aufzerren çekerek açmak veya kaldırmak   beobachten) b-nin tavır ve hareketini sıkı nezaret altında aufzlehen tr. 1. yukarı çekmek veya çekip atmak 2. (Fahtıe)  bulundurmak 2. (et.) bşi yapmak niyetinde olm.; hedef çekmek 3. (Vorhang) açmak, kaldırmak 4. (Landkarte) edinmek; mit blopem ~   göziüksüz, durbünsüz; mil sehr   bez üzerine yapıştırmak 5. (Saiten) takmak, mandalla kleinen -n  kemgöz; mit eigenen -n beobachten  müşahede mak 6. (gelindere Saiten) fig.  aşağıdan almak 7. (andere etm.; mit eigenen -n gesehen meşhut; mit den -n  zwinkern Saiten) fig.  sertlenmek; şiddete başvurmak 8. (Uhr) kur göz kırpmak; mil den -n versehtingen  bşe göz dikmek; mak 9. seli,  germek 10. (Kinder, Tiere) büyütmek, ~ um ~ ,  Zahn um Zahn  kısasa kısas; göze göz dişe diş; yetiştirmek, beslemek 11. (necken) alaya almak; maka kana kan kesiğe kesik; unter vitr -n baş başa; can cana; rayı takmak; b-ne takılmak 12. (organisieren) tanzim vor aller -n  umum muvacehesinde; göz göre göre; göz ve teşkil etm. 13. (Flasche) mantarını çekip çıkarmak 14. önünde; alenen; alamelcinnas; vor  - stehen  göz önünde

Âugelchen

62

 

ausarten

 bulunmak; tütm ek; sich et. vor -n hallen göz önünde tut mahallinde keşif;  Der ~ Irügt.  Zevahire aldanmamak. Cschclnllch 1. (offenbar) görünüşe göre 2. (evident) mütemak {od. bulundurmak); vor melnen -n gözümün önünde;  j- m vor -n kommen  b-nin gözüne görünmek;  Der Kerl  bariz, bariz, bedihf, aşikâr -scblrm m  güneş (od.  göz) soll mir nicht noch einmal vor -n kommen! Gözüm görme siperi -sehmaus m  göz ziyafeti -sehmerzen  pl.  gozağnsı (a. fig.) -schwüche / s. -ieiden (2). -splegel m göz aynası; sin onu! oftalmoskop -spülglas n  göz kadehi -stem m poet.  1. göz Âugelchen n  gözceğiz lugeln 1. göz kırpmak; göz işareti yapmak; göz süzerek 2. (Koscvvort) göz nuru; nuruayn -Uuschung / I. galatı  bakmak; aşikâne gamzetmek; manalı nazarlar atm ak 2. rüyet; göz aldanması (od.  aidatımı) 2. (Fata Morgana) agr.  (okulieren) aşılamak  serap, ılgımsalgım -tröst m I. içten sevinç; teselli 2.  fig. iugen ihtiyatla bşe bakmak, b;i gözetmek  göz nuru; nuruayn 3. bot.  göz otu; güzellik otu -unterAugen'abstand m göz aralığı -arzt m  göz tabibi (doktoru), suchung / göz muayenesi -wasser n I. med.  göz suyu 2. gözcü, oftalmolog, oftaimolojist -auswlıcherei/;  Das isi (Trânen) gözyaşı -wassersucht / med.  istiskayı ayn; ~ / Bu, göz boyamadır, -bad n göz banyosu -beobachtung hidroftalmi -welde/ göz ziyafeti; cazip ve dilrüba temaşa / mil. gözle gözetleme -binde / 1. göz sargısı 2. a. fig. -wlmper / kirpik -wlnk«l m göz ucu; (innerer) göz gözbağı ınarı; (âuûerer) göz kuyruğu -wurz fbol. 1. dağ kerevizi Augenblick m  lahza, an, dakika;  E-n (kleinen) ~ bitle! . (kretisehe) pire otu -zahn m köpek dişi; (oberer) göz Bir dakika bekleyiniz lütfen! Biraz sabrediniz! aile -e dişi -zeuge m  göz (rüyet, vaka) şahidi; görgü tanığı; uyar uymaz; vakitli vakitsiz; ikide birde; zırt zırt; jeden (şahidi ayn); als ~ auflrelen bşe şahitlik etm. ~ anbean; dakkadan dakkaya; pek yakında; hemen; Auglasstall m fig.  karmakanşıklık, perişanlık, hercümerç  Er mu/} jeden ~ dasein.  Nerede ise {od.  handiyse) gelir. -Kuglg . . . gözlü naehdem er e-n ~ nachgedachl halle şöyle bir düşündükten Auglt m min. ojit, avgit sonra;  fü r den  ~ şimdilik; im letzten ~  son dakikada; Âuglein n gözceğiz yumurta kapıya dayandıktan sonra; im gegemvartigen ~ AugspliB m naul. dikişli kasa halihazırda; şimdi; im richligen  ~ tam vaktinde (volks- Augur m his!,  eski Roma rahip vc kâhini -en.llchetn n tüml.:) kertesi kertesine; im richligen — lıaııdeln  vaktini mahremi esrarın anlaşmalı gülümsemesi şaşmamak; im erslen  ~ ilk bakışta; vehlei ulada; gerade August i. m ağustos ayı 2. mV   Ogüst; dummer   —(im Zlrin diesenı ~ tam o sırada; (volkstüml.:) o kerte; den gekus) ültrakomik -a; -e n>V Ogüst in Seisch: das -e Zeitalter  eignelen ~  finden  sırasına {od.  dengine) getirmek;  Jetzt  Ogüst devri -Inerorden m Ogüsten tarikatı isi gerade der richtige ~ dafür da. İş tam kıvamında, im —  Auktlon  f   müzayede (od.  açık artırma) ile satış -ator m 1. s. im gegenuıörtigen  ~ . 2. (im Handumdrehen) soluk mezat komiseri (od.  memuru); mezatçı eieren seli,  açık aldırmadan; lichter   ~ hali sahıv Sileli I. (sofort) ani, artırma ile satmak -s.raum m mezat dairesi derhal, çarçabuk; bir an evvel; hemen 2. (derzeitig) bu Aula / (in Schulen) toplantı (od. konferans) salonu anda; halihazır(-da), şimdilik, şimdiki; bugünkü günde; au palr karşılıklı ibate ve iaşe şimdilerde, halen; -e Lage  vaziyeti hazıra; bei der-en Auretlan n. pr.  (römiseher Kaiser) Oreliyen  Lage  halihazır vaziyette; şimdiki halde; 2$ s. 2 lich Aureole/hale; ay ağılı Augen bllnzeln n  göz kırpma; gözle işaret -bohne / bol. Aureomyzln n (Antibiotikum) oreomisin  börülce -braue / kaş, ebru, hacip; mit dünnen, gleich- Aurlket / bot. ayıkulağı müpigeıı -n kaleınkaşlı; mit dichten, sehurarzen -n  karakoş Aurlpfgmcnt n pharm. sarı zırnık (-lı); samur kaşlı; schön gewölbte -n kemer kaş; tak ebru; Aurora n. pr.  eski Romalıların şafak ilâhesi die -n nachziehen kaşına rastık çekmek -brauenschmlnke aus (1— 4 Prâp. m. Dal.)  I. -den, -dan 2. (Stoff) -den, -dan mamul 3. (Orund) -den, -dan dolayı; bş yüzünden 4. (aus / (sehvvarze) rastık, kühtıl -butter / göz çapağı -darre  f  . . . heraus) içinden, arasından 5.  Adv. od. Sb.  (Sport) med.  kseroftalmi -deckel m s. -lid.  -diagnose / med. avut 6.a) (fertig) tamam, b itti, geçti, oldu; V.- sifos b) gözden teşhis -entzündung / med.  oftalmi; göz iltihabı Sftlllg bariz, belli, aşikâr, bedihl; ~ sein  nazara çarp (ausgelöscht) söndürülmüş, sönmüş c) (ausgelesen) oku nup bitirilmiş d) (ausgezogen) çıkarılmış e) (nicht mehr mak -fültchen  pl.  göz buruşukları -farbe / göz rengi -lehler m rüyet noksanı -üstel / med. gözyaşı yolu fistülü vorhanden) kalmamış; von Grund   — tamaıniyle; nicht  mehr ein noch ~ missen puslayı şaşırmak; şapa oturmak; n -flimmern n göz pırıldaması -glas   I. (Monokel) tek ne yapacağını bilmemek; ~ sich selbsl heraus kendiliğin gözlük; monokl 2. (Brilie) gözlük 3. (Opernglas) tiyatro den, bizatihi; leh bin nicht auf sein Geld ~ .  Ben parasında dürbünü 4. (Okular) adesei ayniye; oküler; göz camı 5. değilim. Spielwaren ~  Deutschland   Almanya’dan gelen (Lorgnon) tek camlı saplı gözlük 6. (Lorgnette) saplı oyuncaklar;  Jetzt İst alles Buyrun cenaze namazına. gözlük 7. (Zwicker) pensne 8. (Lupe) pertavsız, büyüteç  Es isi ~ . Bitti artık. Hepsi bu kadar.  Es İst  ~ mit ihm. -heltkunde / med.  göz hekimliği; gözcülük; oftalmoloji Mahvoldu.  Das Kompott İst  (Restaurant) Komposto -höhle / göz yuvası {od.  çukuru); gözevi;  fr.   cevfı hicact kalmadı.  Jetzt İst es aber ~ mit meiner Geduld!  Sabrım -kammer / 1. (hinlere) artod a; beyti halfi 2. (vorderc) tükendi (od.  kalmadı). ~ Slolz  izzetinefis uğruna;  A m önoda; beyti kuddami -klappe  f i .   (Schcuklappe) araba Sonntag war er mit seinen Freunden aus.  Pazar gününde atlarının meşin gözlüğü 2. (für Mcnschen) göz sargısı arkadaşları ile beraber gezmeğe çıkmıştı. ~ und ein gehen -k linik/ ayniy e; göz tedavihanesi -krankhelt / 1. (âgyp(bei j-m) dostane münasebeti olm.; evine sık sık gelmek; tisehe) trahom 2.  pl. (-en) emrazı ayniye; göz hastalık girip çıkmak;  Er stammt  ~  Berlin.  O, Berlin’lidir. IVas ları -İeiden n 1. göz hastalığı 2. görme zayıflığı; za'fı  basar -llcht n  görüm, basıra; göz nuru; des -s beraubt  wird ~ uns werden? Biz ne olacağız? Halimiz ne olacak? ins ~ gehen  (Sport) avut olm., avuta çıkmak; ins 2 nimeti niyetten mahrum -lid n gözkapağı, cefn -lldentsehlagen (Sport) avuta atmak  zündung / gözkapakları iltihabı; iltihabı eefan; blefarit -Ildcrschmlnke kûhul, sürme -llnse / oküler; adesei ■usarbelten I. (schriftlich) kaleme almak; tanzim etm. 2. (vorbereiten) hazırlamak 3. (fertigstellen) ikmal etm., ayniye; göz camı -maB n  göz tahmini (karan, ölçüsü); tamamlamak; nihai şekil vermek; son şeklini vermek 4. nach ~   göz karariyle; görmece, kararlama -merk n (vervollkommnen) mükemmelleştirmek, ıslah etm.; sich (nazarı) dikkat; sein — richien  (auf) bşe dikkat etm.; ~ bedenen çalışması ile kuvvetlerini sarf etm. (od. tü ket n gözünü bşe dikmek -mlttel  göz ilâcı -nerv m göz siniri mek) -pulver n i. med. kolir 2. fig. (das reinste ~ ) küçücük yazı 3. (groBe Mühe) göz emeği -seheln m I. (Anschein) •usarten 1. (degenerieren) soysuzlaşmak, tereddi etm., yoz laşmak 2. allg.  fenaya sarmak, fenalaşmak, kötüleşmek, görünüş; sureti zâhire; manzara 2. (eigene Beobachtung)  bşe varmak 3. (Gesprâch) söz ayağa düşmek;  Der Wortmüşahede; dem ~ nach  görünüşe göre; sureta; durch ~ vvahrgenommen meşhut; in ~ nehmen kendi gözü ile bak tvechsel artete in Rauferei aus.  Münakaşa döğüş halini aldı. mak; teftiş, tetkik etm., yoklamak;  Beweis durch ~ jur.

ausâsten

63

 

ausbreiten

nim, tahsil; e-e ~ erfahren talim görmek 2ungg.lehrgang ausâsten budamak  m ikmal kursu 2ungs.schule / fidelik ausatm'cn I. nefes vermek 2. (stcrben) son nefesini vermek ausblmsen 1. ittir. F   kaçmak, sıvışmak; V; tüymek 2. selt. 2ung / soluk verme; zefir; nefesleme  ponza taşı ile bir leke bertaraf etm. ausbaden F   I. seyyiesini (acısını, günahını) çekmek; nârına yanmak; kabak başına patlamak; V:  paparasını yemek  ausbltten 1. (sich von j-m et.) b-den bşi istemek; b-den 2. (e-n anderen et. ~ iassen) kabağı başka yerde patlat  bir ricada bulunmak 2. (als Drohung) ehemmiyetle talep etm. mak  ausblasen 1. (Ei) üfleyerek boşaltmak 2. (Kerze usw.) ausbaggern ekskavatörle taramak  püflemek; bşe püf demek 3. (Hochofen) yüksek fırını ausbalanderen muvazenelendirmek, denklemek söndürmek 4. (j-m das Lebenslicht) öldürmek, katletmek  ausbaldowern F   tecessüsle keşfetmek Ausball m (Sport) avuta çıkan top 5. (ausstolkn) dışarı püskürtmek;  Blas mir den Hobel aus! V Cehennem ol I Ausbau m 1. (Fertigstellung) bitirme, tamamlama, ikmal, tekemmül 2. (Erwciterung) genişlet(il)me, büyü(t)me, ausblassen solmak  tevsi, tevessü 3. (Vertiefung) derinleştir(il)me, geliştir- ausbleiben 1. gelmemek; namevcut kalmak; ispatı vücut etmemek 2. (erwartetes Ergebnis) husule gelmemek; vaki (il)me 4. mil.  inşa, tahkim, tarsin 5. (Vorbau) çıkıntı, cumba, şahnişin 6. tecim.  sök(ül)me, demontaj 7. (Umolmamak 3. (lange) dönmekte gecikmek 4. (nicht Strafe usw.) gecikmemek   bau) binada tadilât ausbauchen şişirmek, kabartmak; kubbeli ve muhaddep ausblelchen intr.  rengini atmak; solmak; tr.  I. (farbigen Stoff) rengini çıkarmak; soldurmak, ağarmak 2. (Flecken) yapmak; göbeklendirmek; karın hâsıl ettirmek; bombelekesini çıkarmak; beyazlatmak;  Die Sonne hat den Tepleştirmek; sich —şişmek, kabarmak; bel vermek; tahad pich ausgebleicht.  Güneş halıyı çaldı. Güneş halının ren düp etm.; balonlamak, bombeleşmek ausbauen 1. (fertigstellen) bitirmek, ikmal etm., tekemmül gini soldurdu, ausgeblichen soluk, solgun ettirmek 2. (enveitern) büyütmek, genişletmek, tevsi ausblenden (Film) karartmak  etm. 3. (vertiefen) derinleştirmek, geliştirmek 4. mü. Ausblick m  1. manzara, panorama 2. (in die Zukunft) inşa, tesis, tahkim, tarsin etm. 5. teehn. sökmek, demonte istikbalen ümit; mit tvunderbarem ~ au f das Meer   deniz etm. derya ayak altında 2en (nach) gözleriyle araştırmak ausbedingen şart koşmak; sich et.  ~ bşi mahfuz tutmak; -llnse / adesei şahsiye; hedef camı kaydı ihtirazı dermeyan etm.; ausbedungen şartlı, meşrut ausblühen I. artık çiçek açmamak 2. solmak ausbeiBen I. ısırarak bir dişini kırmak 2. F   b-ni gölgede ausblutcn bütün kanını kaybetmek; ~ iassen  kanını akıt  bırakmak; sich die Zatine ~ (an ct.) bşle baş edememek; mak; ausgeblutet   (Volk) büyük zayiat vererek kuvvetten mra n man sich die Zühtte ~ katın  demir leblebi düşmüş ausbesser'n 1. tamir etm., onarmak, yamalamak 2. (Dach) ausbogen F   kavisvari kesmek  dam aktarmak 3. (stopfen) örmek 4. (korrigie.-en) tashih ausbohren 1. delmek, burgulamak; yiv veya oluk açmak  etm., düzeltmek 5. (restaurieren) meremet etm.,meremet2. (Loch) burgulayarak genişletmek veya derinleştirmek  lemek, restore etm. 2ung / 1. tamir 2. (oberflâchliche) 3. (Kemgehâuse) burgulayarak çıkarmak 4. teehn.  ray badana 3. (gestopfte Stelle) örgü 4. tashih 5. meremet, malamak  restorasyon Sungswerk n tamirhane, meremet (od.  tamir) ausbomben: ausgebombt werden a) (P.)   malı mülkü bom atelyesi Sungsdock n naut.  havuz 2ungsplatz m  (für  balarla tahrip edilmek b) (S.)   bombalarla tahrip edil Boote) kalafat yeri mek; bombalanmak  ausbeulen  İr.  1. (Metali) yamrı yumru etm. 2. (Kleidungs- ausbooten 1. (sandalla) karaya çıkarmak 2. F   (e-n geladestücke) torbalandırmak; çuvala döndürmek 3. (die Beule nen Gast) daveti iptal etm. 3. F   (aus e-r Position ver beseitigen) çekiçle düzeltmek; sich ~   1. yamrı yumru drângen) dehlemek; yoi vermek; uzaklaştırmak olm. 2. torbalanmak; çuvala dönmek ausborgen 1. (j-m et.) ödünç (od. ariyet) vermek 2. (sich et.) Ausbeute / I. (Ertrag) mahsul, hasılat 2. (Gewinn) randı ödünç (eğreti, ariyet) almak; istiare etm. man, temettü, kâr, kazanç 3. (Nutzen) fayda ausbraten T. (Fett usw.) kızarırken damlamak, akıtmak  ausbeuteln 1. (Kleidungsstück) torbalandırmak 2. (Mehl) 2. kızarırken yağını almak 3. (richtig braten) kıvamında kalburlayarak temizlemek 3. (ausschütteln) silk(ele)mck  kızarmak  4. (aushorehen) ağzını aramak 5. F   (j-m gehörig Geldausbrech'en tr.  1. kırmak, koparmak; zorla çıkarmak 2. abnehmen) adamakıllı para sızdırmak; dekave etm. (Zâhne) söküp çıkarmak 3. (die Giftzâhne) fig. tehlikcsizausbeut'en 1. (Mine) işletmek 2. mel.  (Archiv, Quellen) leştirmek 4. (erbreehen) kusmak 5. (Âste) budamak; intr. istifade etm., menfaatlenmek 3. pej. istismar etm., sömür 1. kırılmak, kopmak, çıkmak 2. (Strâfling; wildes Tier) mek 4. (bis zum letzten) kanını emmek; posasını çıkar kaçmak, firar etm. 3. (Gewitter, Krieg usw.) başlamak; mak 2er(ln/)m I. işleten 2. pej. istismarcı, sülük, avantacı şiddetle ve birdenbire kopmak 4. (Krankheit) baş göster 2ung /  jnr.  istismar, angarya mek 5. (in Gelüchter) kahkaha atmak 6. (in Trânen) ausbezahlen s. auszahlen hüngür hüngür ağlamağa başlamak; birdenbire boşan ausbiegen tr. I. dışarıya bükmek 2. (geradebiegen) doğrult mak 7. (entstehen) (meydana) çıkmak; zuhur etm., mak; iııtr.  1. (ausvvcichen) kenara çekilerek yol vermek  görünmek, vuku bulmak 8. mil. çıkış (od. huruç) hareketi 2. (e-n Bogen maehen) b-den çekinerek dolambaç yap yapmak;(aus e-r Umkreisung) çemberi yarmak9.(Pferd) mak  istikametinden ayrılmak 10. (Vulkan) indifa etm., ateş ausbleten 1. satılığa çıkarmak 2. (amtlich) tebliğ etm., ilân  püskürmek II . (in ein wildes Geschrei) yaygara kopar etm.; wie sauer Bier  ~ F   ucuz diye sunmak mak; çığlığı basmak 12. (Panik) panik çıkmak 13. (Feuer) ausblld'en I. (formen) şekil vermek; teşkil etm. 2. (zur yangın çıkmak 14. (Unruhen) fitne basmak (od. kopmak) Entwicklung bringen) inkişaf ettirmek; geliştirmek 3. 15.(Feindseligkeiten) top patlamak;  Der Krieg brach aus. (vervollkommnen) mükemmelleştirmek 4. (sehulen) ta Harp koptu (od. patlak verdi); Silâh patladı. Sie brach in lim ve terbiye etm.; yetiştirmek; tahsil ve terbiyesine lang anhaltendes Weinen aus. Uzun bir ağlama tutturdu.  bakmak; erginlemek 5. (geistig) inceltmek; kültür ver  Das Kind hat sein Essen ıvieder ausgebrochen.  Çocuk mek 6. (in et.) bşi öğretmek; ausgebildet   1. talimli, diplo yediğini kustu, den kalten Schıvetp ~ iassen soğuk terler malı 2. (Soldat, Arbeiter) yetişmiş 2er m 1. (Sport) döktürmek; 2er m  kaçak, firari monitör 2. mil. talim ve terbiyeci 2ung/1. (Formgebung) ausbreit'en 1. açmak, yaymak, sermek 2. (Warcn) teşhir teşkil, teşekkül 2. (des Geistes) irfan; manevi inkişaf 3. etm. 3. (ervveitern) genişletmek, büyütmek 4. (darlegen) (Kültür) k ültür4. (Schulung) talim ve terbiye; yetiştirme, sunmak, takdim etm. 5. (Arme) kollarım açmak; sich ~ formasyon 5. (Drill) dresaj 6. (fachvvissenschaftliche) 1. açılmak, yayılmak, serilmek 2. genişlemek; imbisat, ihtisas, uzlanım 7. (praktisehe) staj 8. (Studium) öğre ittisa etm.; (Flecken) büyüdükçe büyümek; (erfassen)

ausbrennen

64

autdii n iten

kaplamak 3. (Land) uzanıp gitmek; imtidat etm. 4. (in Diffusion) dağılmak, yayınmak, intişar etm. 5. (in Disersion) intişar etm. 6. (Epidemie) bşe, b-ne sirayet etm., ulaşmak 7. (sich verzweigen) dal budak salmak; şubelenmck 8. (Stadt) kol atmak;  Die neue Mode hat sich schnetl ausgebreitet.  Yeni moda çabuk tutundu. Seine

dat, vüsat, uzam, genişlik, uzunluk, büyüklük, sia 5. (Einbeziehung) teşmil 6. (Tragvveite) şümul 7. (Dimension) buut, boyut 8. (Entfernung) mesafe 9. (Verlângerung) uzat(ıl)ma, temdit 10. (Umfang) kaplamlılık, ittisaiyet, şümuliyet II. (Weite) enginlik,füshat 12.(groBe) yaygınlık; e-e tveitere ~ unmögltch maehen  set çekmek; schmutzige Wasche breitet man nicht vor ailen Leu'en aus. önlemek; der ueiteren ~ des Feuers Halt gebielen  yangı nın tevessüüne mani olm.; Sungs.koefflzlent m teehn. Baş kırılır fes içinde, kol kırılır yen içinde. S p r  Kirli imbisat emsali; genişleme kat sayısı 2ungs.vermögen çamaşırlar ortaya dökülmez. 2ung / 1. vgl. ausbreiten 2. ekspansyon yayılma kuvveti; kuvvei imbisatiye ausbrennen  İr.  1. yakıp kül etm. 2. med. keyyetmek, ausdenk'bar: nicht   ~ tasavvur, tahayyül edilemez -en (o. sich et. ~ )   1. tasavvur, tahayyül etm., tasar(ım)lamak, koterize etm., dağlamak; intr.  I. (içi) yanıp kül olm. 2. (erlöschen) sönmek, soğumak; ausgebrannt: völlig ~ kül  pergellemek 2. (frei erfinden) icat, tertip etm.; F   uydur kömür  mak;  Die Folgen sind nicht auszudenken.  Sonuçları ausbrlngen I. (ein Hoch auf j-n) yaşa(-stn) diye bağırmak  tasavvur edilemez. 2. (e-n Toast auf j-s Gesundheit) kadeh kaldırıp b-ninausdeuten 1. izah etm., anlatmak; mana vermek 2. tefsir sıhhatine içmek 3. (Erze) çıkarmak etm.,  pej. tevil etm. Ausbruch m I. (Flucht) kaçma, firar 2. (Entstehen) zuhur, ausdlenen 1. (P.)  hizmetini, müddetini doldurmak 2. (S.) vuku; baş gösterme 3. (Beginn) başlangıç 4. (e-s Vulçok eskimek; işe yaramaz hale gelmek;  Der Mantel hat  kans) indifa, püskürme 5. mil. çıkış (od. huruç) hareketi;  jelzl ausgedient.  Palto artık vaktini doldurdu.  Militör stiefel sind nach einem halben Jahr ausgedient.  Asker çemberi yarma 6. (GefühlsS) coşkunluk, feveran, galeyan 7. (Wein2, ÖIS) ilk ağızda çıkan mahsul 8. (e-s einzelnen ayakkabısının miadı altı aydır, ausgedient  1. (P.)   emek Spielers) Fb.  eşape 9. (Explosion) patlama, infilâk;  zum liye ayrılmış 2. (S.)   eski, yıpranmış 3. (Schlff) yaşım ~ kommen 1. (beginnen) başlamak, çıkmak 2. (entstehen) doldurmuş olan 4. (ausrangiert) çürüğe çıkarılmış; ~ hoben  miadını doldurmuş olm. zuhura gelmek; kopmak, patlamak -s.versuch m 1. firar teşebbüsü 2. mil. çıkış teşebbüsü ausdocken naut. gemiyi havuzdan çıkarmak ausbrühen 1. (ervvârmen) kaynar su ile ısıtmak 2. (reinigen) ausdorren  İntr.  kurumak  kaynar su ile temizlemek  ausdörren intr.  kurumak; tr.  kurutmak, kavurmak; ausgedörrt   I. kurumuş 2. hum.  susamış 3. hum.  çiroz gibi ausbrüten 1. kuluçka (yavru) çıkarmak 2. fig. hile ve desise kurmak  (kurumuş) ausbuchen  H   bir kalemi çizmek  ausdreh'en 1. (Licht) söndürmek 2. (Gas) kesmek, kapamak  teehn.  içini torna etm. estahl m teehn.  torna iç kalemi ausbucht'en (od. sich ~ ) 1. körfez şeklinde genişlemek 2. 3. yuvarlak ve muhaddep olarak çıkarmak; çıkıntı yapmak ausdreschen 1. harmanda dövmek 2. (Hanf) filarizlemek 2ung / I. çıkıntı, kabartı 2. (bei c-m Gebâude) schım Ausdruck m 1. (Wort) söz, laf, kelime, tabir, deyim 2. (Ausausbuddeln F   topraktan çıkarmak  sage) ifade, anlatış, anlatım, beyan 3. (FachS) ıstılah, ausbügeln I. (buruşuklukları) ütülemek 2. F   (ausgleichen, terim 4. s.  Ausdrucksweise 5. (Nachdruck) canlılık, mana bereinigen) tesviye, telâfi etm .; muvazenelendirmek, lıltk 6. (typisches Kennzeichen) alâmeti farika; vasfı düzeltmek, tashih etm. mümeyyiz; karakteristik 7. (Symbol) sembol 8. (GeAusbund m  (Muster, Inbegriff) mostra, örnek, tip, model, sichtsS) simanın (çehrenin) ifade ettiği mana 9. mus. misal, timsal; ein  ~ on Unuissenheıt   eçheli cühela (va.); deyim, ifade 10. (Zeichen.ÂuBerung) izhar, tezahür; Enfein ~ an Dıımmheit   budalalar budalası; ein ~ on Tûchschuldigen Sie bitte den (unziernlichen) ~ l  Edeptir söyle tigkeil ehliyet ve kabiliyetin mükemmel örneği mesi! Sözüm yabana! Tabirimi mazur görünüz! Hâşa ausbiirgern tabiiyetten çıkarmak (od. ıskat etm.) huzurdan! (volkstüml.):  Hâşa sözüm tavandan dışarı!  İst das überhaupt ein ~ dafiir? Bu da söz mü? sefner Zuausbürsten 1. (Kleidııngsstück) fırçalayarak temizlemek; üzerine fırça vurmak; süpürmek; tozunu almak 2. (Flek-  friedenheil ~ verleihen  memnuniyetini izhar etm.; Sommersprossen verleihen e-m Gesicht mitunter e-n liebensken) fırçalayarak çıkarmak vrerten ~ .  Çiller, yüze bazen sevimli bir mana verir, zum ausbüzen F   kaçmak, sıvışmak  ~ bringerı  ifade, izhar, beyan etm.; ifadelendirmek ausdampfen tr.jintr.  tephir (tebahhur) etm., buharlaş(tır)ausdrücken I. sıkmak, tasir etm. 2. (Zigarette) söndürmek  mak  3. (kundtun) izhar etm. 4. (darlegen) ifade etm., anlat Ausdauer / sabır ve sebat; m etanet, karar, devam; ikdam mak, tabir etm.; sich ~   1. meramını anlatmak; ifadei ve tahammül; ısrar, dayanıklılık; ~ beweisen sebat etm., meram etm. 2. (sich ervveisen) k-ni göstermek; sich ~ direşmek;  Mangel an  ~ sebatsızlık; tahammülsüzlük, lassen  ifade edilmek; Wie soll ich mich gleich  sabırsızlık; ohne ~ gelgeç, sebatsız 2n sebat ve metane t Nasıl göstermek 2nd sabırlı, sebatlı, devamlı, mütehammil, diyeyim? urr sich nicht  ~ kann dili kısa;  Drück dich geikdamlı, direşken, metin, metanetli, mukavim, dayanık  fâlligst et. anders aus! Bu nasıl lakırdı böyle! sich sehr vorsichtig ~ pes perdeden konuşmak lı; (Sport a.) soluklu; (Pflanzen) bir seneden ziyade ausdrucken basmayı, tabetmeyi bitirmek dayanıklı ausdehıı'bar yayda- (genişleye-, uzatıla-)bilir -en 1. (er- ausdrücklich 1. sarih, belirtik, kati 2. (bindend) formel 3. vvcitern) genişletmek; tevsi etm., açmak; imtidat ettir  Adv.  sarahaten, katiyen; ~ klarstellen  belirtmek; tayin, tasrih etm.; tebarüz ettirmek mek 2. (verlângern) uzatmak, temdit etm. 3. (einbeziehen) teşmil etm., şümullendirmek, genelleştirmek; sich Ausdrucks'kunde / kıyafet ilmi; fizyognomoni Slos 1. (Ge sicht) sönük, cansız, manasız 2. med. aton -mittel n ifade -en I.  phys.  imbisat etm., genleşmek 2. (sich erstrecken) vasıtası; deyi; Th. anlatım aracı Svoll 1. manidar, manalı, imtidat etm., uzanmak, enginleşmek 3. (vveiteren Umfang canlı 2. mus. ifadeli, anlatımlı -weise / ifade ve beyan annehmen) şümullenmek, umumileşmek 4. (sich hintarzı; takrir, üslup, diksiyon, ağız, lisan; sich e-r anderen zichcn) uzamak 5. (sich entfalten) açılmak 6. (erfassen) ~ befîeifSigen ağız değiştirmek; Wagner hat e-e neue musikaplamak 7. (sich ausbreiten) genişlemek, tevessü etm. kalische ~ gesehaffen.  VVagner, yeni bir musiki şivesi 8. allg.  büyümek 9. (auf) bir yere yayılmak;  Der slrenge yaratmıştır,  prözise  ~ belâgat; korrekte  ~ düzgün bir Winler hat sich auj das genze Land ousgedehnt.  Karakış  bütün yurdu kapladı.  Die Offensive hat sich gestern auf  ifade; vage ~   belirsizlik, örtülülük, müphemiyet; unklare ~ Ut.  düğümleme, takit; veraltete ~ arkayizm aile Fronlabschnitte ousgedehnt.  Taarruz dün umumileşti, s.a. ousgedehnt. îu n g / 1.  phys.  imbisat, genleşme 2. (Er- ausdünst'en 1. tebahhur (tephir) etm., buharlaş(tır)mak 2. weiterung) genişlet(il)me, ittisa, tevessü, tevsi, ekspan (Geruch verbreiten) koku (buhar, ter, nefes) çıkarmak syon 3. (Gerâumigkeit) genişlik 4. (Raum) hayyiz, imti 2ung / buhar; pis koku n

auseinander

65

 

AusnuB

çukurlaştırmak 4. (Fahrgestell, Sehrohr usw.) çıkarmak  auselnander t. birbirinden ayrı; parçalanmış, bölünmüş: 5. (Bugspriet) naut.  cıvadrayı sürmek; ausgefahren fig.  parça parça 2. (cins aus dem andem) biri diğerinden (Weg, Geleise) basmakalıp, eski, köhne 8t / 1. aynlma, -biegen bükerek açmak -brechen tr. 1. parçalara ayırmak; kalkma, gidiş 2. (Spazierfahrt) araba ile gezinti 3. (Berg parçalamak 2. (in zwei Teile) ikiye bölmek; intr.  1. par werk) çıkış 4. büyük araba kapısı 5. (Hafen-) liman çalanmak; parça parça olm. 2. (in zwei Teile) ikiye bölün mahreci; an der  ~ hindern (Schiff) tevkif etm. mek 3. fig.  inhitata uğramak -breiten açıp yaymak, ser mek -brlngen birbirinden ayırmak;  D itse üble Geschichte Austall m 1. (HaarS) dökülme 2. (Fehlen, Verringerung) açık, noksan, eksiklik, azlık; (des Stroms) cereyansızlık  hal uns auseinandergebracht. O  mahut hadise bizi biri3. (e-r Maschine) bir makinenin işlememesi 4. (Nichtstatt birimizden soğuttu, -fahren I. ayrı ayrı istikamete git finden) vuku bulmama 5. (Verlustdifferenz) eksiklik mek 2. ani bir suretle ayrılmak 3. (platzen) çatlamak,  patlamak -fallen parça parça olm.; çözülmek -talten ka t farkı 6. (Verlust) kayıp, zarar 7. (Schulstunden2) düşme, yapılmama 8. (Ergebnis) sonuç, netice 9. (Ertrag) se lanmış bşi açmak, yaymak, sermek -gehen 1. birbirinden mere, mahsul 10. çıkış; huruç hareketi II. (beim Fechuzaklaşmak, ayrılmak 2. (Versammlung) dağılmak 3. ten) hamle 12. (beleidigender Angriff) hakaret; acı söz; (aufgehen) açılmak, çözülmek, sökülmek 4. (dick wertaş atma 13. ehem,  çökelti, çökelek, rüsup Sen I. (z.B. den) göbek bağlamak; şişmek 5. (Weg) çatallanmak;  Dit  Haare) dökülmek 2. (enden) (iyi, fena) sonuç vermek 3.  Meinungen gehen auseinander.  Fikirlerde ihtilâf var. (unervvartet vvegfallen) beklenmediği halde vukua gel -halten ayırmak; ayrı tutmak; fark (tefrik, ayırt) etm. memek 4. (Unterricht) yapılmamak 5. (Maschine) işleme -jagen dağıtmak  auselnanderklaffen yarı açık durmak; yarık durmak mek 6. (nicht teilnehmen können) iştirak edememek  7. mil.va.   huruç hareketi yapmak 8. (so öder so) şöyle -klamüsem F   karışık bir meseleyi halletmek veya anlat mak -kommen birbirinden ayrılmak; birbirini kaybet  böyle bir şekil almak 9. (gut) (MaBanzug) iyi gelmek; s, a. ausgefallen mek -laufen 1. (P.)   (etrafa) dağılmak 2. (Teig usw.) kıvamında olmamak; fazla sulanmak -leğen I. ayırmak, ausfâllen ehem, çökeltmek, tersip etm. tefrik etm. 2. fig. izah etm., anlatmak 3. (Maschine) sök ausfallend 1. (aggressiv) mütecaviz, saldırgan 2. (beleidimek -llegen (weit) birbirinden uzak bulunmak;  İstanbul gend) tahkir edici; haysiyetşiken 3. (Worte) acı, doku naklı; ~ uerden  bindirmek; sözü kabartmak; ağzının und Adana liegen ja rechl weit auseinander.  İstanbul  perhizi olmamak; b-n c hücum etm. nerede, Adana nerede? -nehmen (Maschine) sökmek;  parçalara ayırmak; demonte etm. -posamentleren F  s. ausfâllig s. ausfallend. 2keit / kaba hakaretler -klamüsern. -relBen 1. yırtmak 2. zorla ayırmak -ringeln: AusfalI'straBe / çıkış şosesi - tor n mil.   çıkış kapısı (a.fig.) sich  ~ (Schlange) sağılmak -rücken tr.lintr.  birbirinden -versuch m mil.  çıkış teşebbüsü ayırmak, uzaklaştırmak (ayrılmak, uzaklaşmak) -seln: ausfaser'n tr.  ipliklerini çıkarmak, ayırmak, tarazlamak; Sie sind im Alter zıt weit auseinander.  Yaşları arasında intr. tif tik tif tik olm., taraz taraz olm. Sung / tarazlama nispet yok. -setzen  İr.  I. ayrı ayrı yerlere koymak 2. (ameliyatı) (j-m et.) anlatmak, izah etm.. tavzih etm., açıklamak; ausfechten (Streit usw.) kati neticeye kadar mücadele etm. ifade ve beyan etm.; fikir vermek; sich ~   1. birbirinden ausfeg'en l.(Schmutz) süpürüp çıkarmak 2. (Zimmer)süpü uzak oturmak 2. (mit e-r Fragc) esaslı bir surette tetkik rüp temizlemek; süpürmek Ser m süpürge etm. 3. (mit j-m) a) (gütlich) uzlaşmak, uyuşmak, an ausfellen 1.eğeleyerek açmak (genişletmek, uydurmak usw.) laşmak b) (streiten) münakaşaya tutuşmak Ssetzung / 1. 2.  fig.  bşin pürüzlerini gidermek; mükemmelleştirmek; tenkih etm. (Erklarung) şerh, beyan, izah, tafsil 2. (Diskussion) münakaşa, mübahase; fikir mücadelesi; tartışma 3. (Eini- austertig'en 1. (übergeben) tevdi, teslim etm. 2. (Vertrag, gung) anlaşma, uyuşma, uzlaşma, itilâf 4. (Strcit) kavga Rechnung usw.) tanzim etm. Sung / 1. tevdi, teslim 2. 5.  jur.   tasfiye.  Es kam zu kriegtrischen -en.  Silâh silâha tanzim, yaz(ıl)ma, ihdas 3. (Schriftstück) nüsha, suret; gelindi, -en hervorrujen münakaşa kapısı açmak; blutige ~ in dreifacher   ~ üç nüsha olarak kanlı kavga; e-e gerichtliche ~ haberi  mahkemelik olm.; ausfindlg: ~ maehen keşfetmek; bulup çıkarmak; meydana e-e ~ mit j- m haben  b-le mücadele (od.  kavga) etm. çıkarmak; arayıp bulmak; ein Mittel ~ maehen çare bul mak  -sprühen:  Der Wind liep das Wasser des Springbrunnens ~ . Rüzgâr fıskiyenin sularını etrafa serpiştirdi, -stehend austtlcken 1. yamalamak; parça yapıştırmak; tamir etm. (Augen) şehlâ bakışlı; ein Garten mit weit -en Baumen 2. F hum.  tedavi etm. ağaçları seyrek bir bahçe -stellen 1. (z.B. Stühle) arala ausfliegen intr.  1. uçup gitmek 2. (Vögel, Kinder) yuvasını mak 2. (getrennt) ayrı yerlere koymak -stleben çil yav terketmek 3. F   (e-n Ausflug maehen) evden çıkmak 4. rusu gibi dağılmak; kaçışmak -trelben dağıtmak, ayırmak kaçmak, firar etm.; tr. (P.)   tehlikeli bir yerden uçakla -zlehen tr.  çekerek ayırmak, germek, uzatmak; intr. 1. çıkarmak;  Die ganze Familie İst ausgefiogen.  Kapı kapa  birbirinden ayrılmak 2. mil.  yürüyüş kolu derinliğini maca gezmeğe gittiler.  Der Vogel war ausgefiogen. fig. uzatmak -zupfen didiklemek  (Polisçe) aranan şahıs evde yoktu. auserkoren (Adj.) I. güzide, müntahap, seçkin, seçilmiş 2. ausflieDen t. dışarıya akmak 2. dökülüp akmak; akıp git  poet.  mahbubei ruh; perestidei kalp mek 3. (Behâlter) boşalmak 4. (Inhalt) sızmak, tereşşüh auserlesen (Adj.)   seçkin; istifaya tabi tutulmuş; mümtaz, etm. seçme, güzide, üstün Ausflucht / 1. (Ausrede) kaçamaklı söz; kaçamak yolu; ausersehen 1. (aııscrvvühlcn) seçmek, intihap etm. 2. (bcvesile, kulp, bahane 2. (Ausvveg) kaçamak 3. (Kniff) stimmen) tayin etm. 3. (ins Augc fassen) gözüne hilei şer'iye, F   gitgel;  Ausflüchte maehen  taallül etm.; kestirmek 4. (vorziehen) tercih etm. kemküm etm.; bahane (kaçamak) aramak; ağız yapmak; auserw&hl'en 1. seçmek, intihap etm. 2. (vorziehen) tercih dolambaçlı yollardan gitmek; estek köstek etm. etm.; -t s. auserkoren Aus'flug m  1. (Bienen) çıkış, huruç, uçuş 2. (Spazicrgang, ausessen I. yiyip bitirmek; silip süpürmek 2.  Er mupte die VVanderung) tenezzüh, gezinti, ekskürsyon, dolaşma 3. Suppe ~ , die er sich eingebroekt hatte.  Seyyiesini çekti. (Flugloch im Bienenkorb) uçuş deliği; mahreç 4. (pl. Kabak başına patladı. Ausflüge) gezinti tozuntu; e-n ~ maehen (unternehmen) ausfahr'bar teehn.  şaryolu; sürülebilir -en intr.  I. (Zug, gezinti (gezi) yapmak; seyran etm., teferrüç etm. -I1ügler(in  f) m  gezmeğe çıkan -flüglerzug m  tenezzüh Flotte usw.) bir yerden ayrılmak, kalkmak 2. (spazierenfahren) vasıta ile gezmeğe gitmek 3. (Bergleute) maden treni -flugsort m  seyir yeri; seyrangâh, mesire -flugsocağından (asansörle) çıkmak 4. (ausrutsehen) kaymak; verein m  kamping kulübü tr.  1. vasıta ile gezmeğe götürmek 2. (Lcbensmittel) AusfluB m 1. akıntı, dökülme 2. med.  ifraz spez.  cerahat, arabaya konulan malları müşterilerine tevzi etm. 3. seyelân 3. teehn.  akış, boşalma 4. (AbfluB) tahliye hen (StraBe) üzerinden vasıta geçe geçe eskitmek, bozmak, deği; lağım; (aus e-m See) gideğen; müfriz su 5. (-stelle)

ausfolgen

66

 

Ausgehanzug

liğ, neşir, ilân 9. (BuchS) neşriyat, edisyon; brosehierte ~ mansap, mahreç; çıkış yeri 6.  fig.  (Ergebnis od. Auswirecza;  Er isi sein Vater in vrrjüngter  ~ . Babasının genç bir kung) netice, sonuç, tesir, et ki -dauer / akış süresi -geschwlndigkeit / akış hızı -loeh n; -öffnung / boşalma nüshası (od.  nüshai saniyesi), uııerueartete -n verursachen masraftan çıkarmak; Solchen -n isi auch der gripte Gelddeliği -rohr n 1. tecim,  boşalma borusu 2. (e-r gefaSten beutel nicht gewachsen. Bu sıcağa kar mı dayanır; ? -posten Quelle) masura m masraf kapısı -stelle/ dağıtma yeri; tevzi merkezi -zelt ausfolgen teslim, tevdi etm.; eline vermek / tevzi zamanı ausformen şekil vermek  ausforsehen 1. tahkik, tetkik etm.; soruşturmak 2. (aus- Ausgang m 1. (Ausgehen) sokağa çıkma 2. (örtlich) çıkış (yeri); mahreç, çıkıt, ağız 3. (als Aufschrift) çıkılır 4. fındig maehen) araştırıp bulmak; keşfetmek3. (j-n) yok (Frcizcit) hizmetçinin izni 5. (Ende) son, nihayet, akıbet, lamak, iskandil etm. austragen 1. soruşturmak 2. (verhören) istintak, isticvap encam 6. (Ergebnis) sonuç, netice 7. (ausgehende Aktcn) giden evrak; evrakı sâdıra 8. s. -s.punkt; der  ~ der Angeetm.; sorguya çekmek 3. (in der Schule) yoklamak 2 n legenheit   İşin sonu; encamı kâr; güler   ~ (z.B. e-s Abensorgu sual ausfranscn intr.  tiftik tiftik olm.; pürüzlenmek, saçaklanteucrs) mutlu sonuç 9s ( Prâp.m.Gen.)  bşin sonunda -s.punkt m 1. mebde; başlangıç (od.  hareket) noktası 2. mak, tarazlanmak  mit.   harekât çıkış noktası 3. mit.   (fester) köprübaşı 4. ausfrksen freze etm., frezelemek, havşa açmak (e-r rhet. Abschvveifung) girişlik, girizgâh 5. (e-r Entausfressen 1. (leerfressen) yiyip bitirmek; silip süpürmek 2. wicklung) çekirdek 6. (Gegebenhcit) done (donnie) (aushöhlen) a.ehem,  aşındırmak, yemek 3. F   (et. Un-s.stellung/ spez.mil. çıkış (od. hareket) mevzii; ilk mevzi reehtes begehen) kötü harekette bulunmak; irtikâp etm.; fenalık yapmak; halt(-lar) etin.; bir kabahat işlemek 4. -s.verbot n  1. (Strafe für interne Schüier) izinsiz 2. mil. izinsizlik 3. (polizeilich) evden çıkma yasağı et. ~ musun V:  b-nin bokunu çekmek ausfrleren 1. (erfrieren) tamamen donmak 2. (erstarreıı) ausgâren 1. iyice tahammür etm ., mayalanmak 2.fig. olgun hale gelmek; mükemmelleşmek soğuk ciğerine işlemek 3. (auftauen lassen) et v.s. (total) ausgasen (Raum) gazla dezenfekte etm. soğutma dolabından çıkararak kullanılır hale getirmek ausgeben 1. (Geld) sarf etm.; (unnütz) suya salmak 2. (ver Austuhr / ihracat, eksport, dışsatım -amt n  ihracat ofisi icilen) dağıtmak; tevzi, taksim etm. 3. (aushândigen) •artlkel m ihracat malı tevdi, teslim etm. 4. (verkünden) tebliğ, ilân etm.; bildir ausführbar 1. (VVaren) ihraç edilebilir 2. (realisierbar) kabili tahakkuk; gerçekleşir; icrası mümkün 3. (möglich) mek 5. (in Verkehr bringen) tedavüle çıkarmak 6. (ertragrcich sein) bereketli, verimli, randımanlı olm. 7. yapılabilir, kabil, mümkün 2kelt / icra kabiliyeti Ausfuhr'beschelnigung; -bewllllgung/ihracat vesikası (per (spendieren) ikram etm. 8. (für jünger) küçük göstermek  9. (fâlschlich als ). . . diye tanıtma k; (unerv/artet) Geld  ~ misi, müsaadesi, lisansı) müssen  masraftan çıkmak;  Er hat Geld, gibi es aber nicht  ausführen I. (j-n) gezdirmek 2. (in der öffcntlichkcit zeiaus.  Parası var ama, yemez. Viel ausgehen heipt viel ~ . gen) elâleme göstermek 3. (Warcn) ihraç etm., çıkarmak; Kapının kanadı kesenin ağzıdır. Spr.; sich ~ I. (Geld) yurt dışına satmak 4. F hum.  çalmak, aşırmak 5. (Bau) sarf olunmak 2. (als, für) k-ne . . . süsü vermek; k -n i. . . inşa etm., kurmak 6. (Gcsetz) yürütmek 7. (Befehl) infaz, diye tanıtmak 3. (geldlich) varını yoğunu tüketmek 4. ifa etm. 8. (vollstreckeıı) yerine getirmek; yapmak; icra, (seine ganze Kraft) bütün kuvvetini bir işe vakfederek tatbik etm. 9. (verwirklichen) kuvveden fiile çıkarmak; sarf etm. 5. (für jünger) küçülmek  Er gab sich als Türke  H   mevkii icraya koymak 10. (sehaffen) ortaya koymak  11. (eingehend darlegen) tafsilâtiyle anlatmak 12. s. aus- aus. Kendisini bir Türk uyruğunda göstermiştir. Ausgeburt /  pej.  1. (Wahn) fantasma, hayai(-ât), kuruntu, orbeiten.  2de m//mus. çalıcı, konserci, konsertist vehim 2. (Gespenst) gulyabani; mezar kaçkını; hortlak Ausfuhr'güter  pl.  ihracat malları -hande! m  ihracatçılık, ~ der Phantasie  hayal mahsulü eksportasyon austührlich mufassal(-an), etraflı(-ca), tafsilâtlı, tafsilâ- ausgedehnt 1. geniş, vâsi, vüsatii, uzun, büyük, külliyetli 2. (endlos) engin 3. (wcitlâufig) ihatalı 4. (umfaııgreich) tiyle; uzun boylu; uzun uzadıya; şümullü, ayrıntılı, dekaplamalı, ittisaî, şümul!; e-e -e Praxis haben çok müş taye; enine boyuna; mit -er Beg'ünctııng esbabı mucibeli; terisi olm.;  İn manehen Regierungsbezirken haben wir -e 2kelt / 1. genişlik, vüsat 2.  pei. ıtnap, tatvil Wülder. Bazı vilâyetlerimizde ormanlar geniş yer kaplar. Ausfuhr'ort m menşe, mahreç -primle / ihracat primi -e Brandfelder pl.  genişlemiş yangın sahaları Ausführung / 1. (Verwirk!ichung) hakikatleştirme; tahak kuk ettirme 2. (eingehende Erklârung) tafsilâtlı izah 3. Ausgedinge n s.  Altenteil (Herstellungsart) yapılış 4. (Gestaltung) teşkil, teşekkül, ausgcfallen  ftg. acayip, tuhaf, eciş bücüş, çarpık çurpuk; kargacık burgacık; e-e -e tdee  çarpık fikir; ein reeht -er  şekil 5. (Durchführung) yiirütüm, infaz, icra 6. (-en  pl.) Vergleich  hayli orijinal bir teşbih;  Das İst ja nichts Sesi (e-s Redners) beyanat; VFas bedarf es noch weiteıer -en? Bu, bulunmaz hintkumaşı değil al Sözü uzatmağa ne hacet? in ~ des erholtenen Bejehls aldığı emir üstüne;  zur  ~ bringen  kuvveden fiile çıkar ausgefudıst  Adj.   kurnaz, hilekâr, desiseci; şeytan gibi; takke kapıcı; şeytanı şişeye sokan mak; hakikatleştirmek; realize etm.; gerçekleştirmek; zur ~ gelangen  tatbik mevkiine konulmak; nicht zur ~ ausgeglichen 1. (harmonisch) oranlı, mütevazin, harmonik 2. (sanftmütig) halim selim 3. (gleichmütig) soğukkanlı; gelangen  kuvvede kalmak; kâğıt üzerinde kalmak -s.beitidal sahibi; muvazeneli 4. (Sport) egale; denk bir stimmungen  pl.  talimatname, yönetmelik, izahname şekilde; -es  Budget   denk bütçe; altmâhliclı ~ werden -s.organ n pol. yürütme organı (Spielverlauf) Fb.  denk bir hava içine girmek Sheit / 1. Ausfuhr'verbot n  ihraç memnuiyeti (od.  yasağı) -zoll m tevazün, harmoni 2. soğukkanlılık, itidal, mutedillik ihracat gümrüğü m sokak kıyafeti; yabanlık 2en 1. evden (od. Au&geh'anzug ausfull'en 1. doldurmak, imlâ etm. 2. (Posten) vazifelerini dışarı) çıkmak 2. (erlassen vverden) vo. ilân edilmek; tamamen yerine getirmek 3. (Gcist, Seele, Hcrz) işgal neşredilmek 3. (Warc) bitmek, tükenmek; nihayet bul etm. 4. (Zeit) vakit doldurmak 5. (befriedigen) tatmin mak; (Geld) dama demek 4. (Haar) dökülmek 5. (Farbe) etm. 6. (Listen) ikmal etm. £ung / doldur(ul)ma; bei der  solmak; rengi atmak 6. (Licht) sönmek, kararmak 7. ~ der Formulare çizelge işlenirken (Krâfte, Atem) kesilmek 8. (Geduld) tükenmek, kalma ausfüttem 1. (Kleidung) astarlamak 2. (m.Pelz) kürk kap mak, taşmak 9. (auf et.) a) (Wort) bir harfle, sesle nlhayctlamak  leıımek b) (P.)   hedef edinmek; istihdaf etm.; elde et Ausgabe / 1. (Austeilung) taksim, te vzi, dağıt(ıl)ma 2. meğe çalışmak, amaçlamak 10. (enden) encam bulmak; (-stelle) tevzi mahalli; satış yeri (gişesi v.s.) 3. (an Geld) neticelenmek, sonuçlanmak 11. (leer) avucunu yalamak  masraf, gider, sarfiyat 4. (Banknoten2) ihraç, emisyon 5. 12. (von et.) başlamak; hareket, azimet etm.; istinat et (Zeitungsnummer) nüsha, sayı 6. (Auflage) baskı, tabı 7. mek (ettirmek) 13. (von ct. od. j-m ursâchlich) b-sden, (Aushandigung) teslim, tesellüm 8. (Verküııdigung) teb

ausgekocht

67

 b-d cn ileri gelmek, neşet etm. 14. (frei) ceza görmemek; cezasız kalmak 15. (Kreisel) felfellemek 16. (an j-m) (Zorn)  z.va.   b-den alınmak; zarara yalnız başına kat lanmak; gut   ~ iyiye varmak;  Dit Geschichte ginenicht  gut aus.  İş iyi çıkmadı, übel ~   1. fenaya binmek 2. (für J-n) kafası taşa çarpmak;  Das Wasser wor Ihnen ausgtgongen.  Susuz kaldılar, leh bin gespannt, wie dit Sache ~ wird.  Bakalım sonu ne olacak. Wie solt das ~?   Bu işin encamı neye varacak?  D itse Verleumdung geht gam bestimmt von ihm aus.  Ben bu iftirayı ondan bilirim. 9end  1. sona eren 2. -e Post   postaya verilecek olan mektuplar  3. -e  Akten pl.  giden evrak; evrakı sâdıra -er m uşak, çırak, çocuk -verbot n sokağa çıkma yasağı; nâchtliches ~ gece yasağı ausgekocht  Adj.   pişmiş, kurnaz, desiseci, hilekâr; şeytana çarık giydiren; saman altından su yürüten ausgetassen  Adj. fig.  1. haşarı, gürültücü, şamatacı 2. (Veranstaltung) gürültülü, şamatalı 3. (vor Freude) neşesinden kabına sığmayan 4. (keineOrenzcn mehr kennend) taşkın, cümbüşlü; -es Mâdchen  haspa; ~ sein  kanı kaynamak; curcunaya kalkmak; -e Gesellschaft   Çingene düğünü 2helt / 1. haşarılık 2. gürültü, şamata, horata , curcuna; çalgı çağanak 3. neşesinden kabına sığmayanın tavrühareketi; coşkunluk 4. taşkınlık ausgelelert 1. gevşemiş, aşınmış, yalama 2. fig. yıpranmış ausgemacht 1. anlaşılmış, kararlaştırılmış, uyuşulmuş 2. (vorher) muvazaalı, danışıklı 3. (bestimmt) muhakkak, müsellem 4. (Ausruf) Pekil Tamaml Karar! 5. baştan tırnağa kadar 6. (gerade) tam; tin -er Dummkopf  şeddeli eş(ş)ek; uzun kulaklı; aptaloğlu aptal; marstvan eşeği; tin -er Gauner   tam bir külhan!; tin -er Dieb  buz gibi hırsız (V); e-e -e Dummheit   sersemliğin katmerlisi; tin -er Don Juan   uçan çapkın ausgemergelt son derecede zayıflamış; karakuru; cıcığı çık mış; teneşir tahtası gibi; etsiz cansız, maşa gibi; med. kaşektik  ausgenommen bertaraf; müstesna (od.  hariç)olmak üzere; -den başka (gayn, maada); E iniğe W örter sind von dieser   Regel ~ . Bazı kelimeler bu kaideden müstesnadır, ausgepleht 1. ziftlenmiş, katranlanmış 2.  fig. s. abgefeimt; gerişsen 3. fig. (Kehle, Gurgel) ağzı teneke kaplı ausgeprMgt fig. 1. (deutlich) belli, zahir, aşikâr, meydanda 2. (Züge) keskin (çehre) 3. (charakteristisch) karakteris tik, tipik  ausgereehnet F   tam yerinde veya vaktinde olmayan; olmayacak; şeytanın aksiliğine bakın ki; aksi şeytan ausgeschlossen 1. (Sport) boykottu veya diskalifiye 2. (unmöglich) imkânsız, muhal; kabil değil; olmaz ki; imkânı yok; ne mümkün ausgeschnltten (Damenkleid) dekolte ausgeschrleben (Handschrift) işlek el yazısı ausgestalten 1. şekil ve suret vermek; forme etm., süslemek, imar etm. 2. (mit et.) teçhiz etm, 3. (vervollkommnen) mükemmelleştirmek 4. (erweitern) genişletmek 5. (aus bauen) bayındırmak, imar etm. ausgesucht 1. seçkin, güzide 2. (sorgfâltig) itinalı, mutena 3. (hervorragend) mümtaz; kalbur üstü 4. (ausnehmend) müstesna 5. (ganz besonders) bilhassa 6. (handverlesen) elleme ausgewachsen 1. büyümüş, yetişmiş 2. (mündig) âkil baliğ; reşit 3. F   (bueklig) kamburu çıkmış ausgezelehnet I. fevkalâde iyi, mükemmel, kusursuz 2. (P.) mümtaz, parlak F:  klas 3. (Essen) enfes, nefis; ağzına lâyık; ilikihümayun 4. (erstklassig) baş boy; V: ayna 5. (Ausruf) a) (sehr richtig) İsabet! b) (bravo) Bravo! Aferin! -er Pubtizist   kalemi kuvvetli;  Das hast du ~ gemachtl  Ellerin dert görmesin! Er İst ein -er Sprachenkenner.  Dil yutmuşluğu var. ein -es Mittel sein   (gegen e-e Krankheit) birebir gelmek (bir hastalığa); Es geht ihm Maşallahı var. ausglebig 1. bol bol; mebzul(-en); lüzumundan fazla 2. (ertragreich) semeredar. verimli, randımanlı 3. (anhaltend) durmamacasına, durmadan, mütemadiyen 4. (tüchtig),

 

aushalten

enikonu, adamakıllı; iyiden iyiye; hayliden hayliye 5. (ausgedehnt) uzun, büyük, vâsi, geniş ausgleB'en 1. (VVasser) su dökmek, akıtmak 2. (GefaB)  boşaltmak 3. (Form) kurşun akıtarak doldurmak 4. (Feuer) söndürmek 5. (Herz) kalbini dökmek 6. (Zorn) hiddetini b- den almak 2ung / des Heillgen Geisteı rel. Ruhülkudüs’ün nazil olması ausglpsen alçılamak; alçı ile sıvamak Ausglelch m 1. düzeltme, tesviye 2. (Abkommen) uyuşma, itilâf, tahkimname 3. (Ersatz) ödün, ivaz, taviz(-at) 4. (Kompensation) ödünleme, muavaza 5. (Wiedergutmachung) telâfi 6. (Verrechnung) takas 7. (Vergeltung) rövanş, misilleme 8. (Zahlung der Differenz) akça farkı nın ödenmesi 9. (bei Pferderennen) handikap 10. (bci Bilanz)  H   muvazene 11. (Harmonie) gr.  ahenk, uyum 12. (Sport) beraberlik 13. (Balance) tevazün; e-n ~ sehaffen (zvvisehen zwei Extremen) iki ifradın arasını bulmak; telif etm.; konsonantiseher ~   (durch Assimilation) ling. sessiz uyumu Sen 1. düzeltmek, tesviye etm. 2. (gleichmaehen) eşit kılmak; müsavileştirmek 3. (ausbalancieren) muvazenelendirmek, denkle(ştir)mek, tevazün ettir mek, tevzin etm., dengelemek 4. (kompensieren) mua vaza etm .; gedik kapamak 5. (Konten) sayışmak 6. (entsehâdigen) ödünlemek, tazmin (taviz) etm., telâfi etm. 7. (zvvisehen zwei Personen) hallüfasletmek, telifibeyn et tir  mek, aralarını bulmak 8. (Etat) fasıldan fasla aktarma yapmak 9. (richten) ayar etm. 10. (verreehnen) takaslamak 11. (Defizit) kapatmak, s.a. ausgeglichen. Send tavizi, ödünlü; -e Gerechtigkeit   tavizi adalet; ödünlü tüze; -er m 1. rakkası muaddil 2. (Radio) redresör 3. (am Flugzeug) muvazene aleti -feder / denkleme yayı -gewlcht n  kontr puva -saldo m H  mizan -s.getricbe n  diferansiyel -sport m oturganlığın telâfisi için yapılan spor -s.rennen n  handi kap koşusu -steuer/ muvazene vergisi -s.tor n Fb beraber lik golü -s.ventil n muvazene supapı -s.versuch m barıştır ma teşebbüsü -ung /  jur.  (unter Miterben) mirasta iade ausglelten 1. (ayağı) kaymak, sürçmek 2. (VV’erkzeug) kay mak  ausgliedem ayırmak, tefrik etm. ausglltschen F  s. ausgleiten ausglühen tr. 1. med.  ateşte kızdırarak demir aleti dezen fekte etm. 2. teehn.  çeliği tavlayarak yumuşatmak; intr. 1. (Asche) kızıllığı kalmamak 2. (Eisen) kızgınlığı geçmek ausgrab'en 1. kazmak, hafretmek 2. (Gegenstânde) toprağı kazıyıp çıkarmak 3. F   (ausfindig maehen) arayıp bul mak; keşfetmek 4. F   eski bir meseleyi yeniden kurcala mak eung  f   1. hafriyat, kazı 2. F   aranıp bulunma; keş fedilme Ausgrâber m hafriyatçı, kazıcı ausgrelfen 1. (schnell marsehieren) sıkı yürümek; adımla rını uzatmak 2.(Arme) bşe doğru kollarını uzatmak 3.fig. (weit) pek gerilere gitmek  Ausguck m  t. (Ausschau) gözetleme, tarassut 2. naut. a) (auf Fischerboot) albora b) ollg.  çanaklık; gözcü yeri; vigla; gözleği c) (P.)   cıvadra gözcüsü; vardiya, viglacı; gözcü postası 2en (nach) F   b-ni gözleriyle araştırmak; sich fast die Augen ~  fig. göz kesilmek AusguB m 1. teehn.  boşaltma deliği; delikli taş 2. (Tülle) bir kabın ağzı; emzik 3. (in der Küche) evye -rohr n akma,  boşaltma borusu aushaben I. (ausgelesen, ausgetrunken, ausgezogen haben)  bitirmiş, içip bitirmiş, çekip çıkarmış olm. 2. (Dienst) serbest olm. 3. (Schule) dersleri bitmiş olm aushacken I. (Kartoffeln usw.) kazıyarak çıkarmak 2. (m. dem Schnabel) gagalayarak oymak, çıkarmak 3. (Fleisch) kesilen hayvanı parça parça etm. aushaken tr.  1. askıdan, çengelden almak 2. (aus der üse) kopçayı çözmek; intr. F Bei ihm hat es ausgelıakt.  Aklını kaçırmış olmalı.  Da hakt’s bei mir aus.  Aklım ermiyor. sich  ~ kopça çözülmek  aushalten 1. (ertragen) bşe dayanmak, tahammül etm., takat getirmek 2. (Angriff usw.) mukavemet etm. 3. (ausharren) sabır ve sebat etm. 4. (Ton, Silbe) uzatmak 

aushlmmern

68

5. (e-e Frau) kapatmak; metres tutmak 6. (bei j-m ) b-ni terk etmemek; yanından ayrılmamak; et. nichl ~ können  bşe yüzü olmamak;  Der Wagen hâil diese Belastuııg nichl ous.  Araba bu kadar yükü kaldırmaz, nichl mehr auszuhalten sein bıçak kemiğe dayanmak; Wte kann man das Can buna dayanır mı? leh halle es nichl mehr aus. Artık duramayacağım. İmanıma tak dedi. Das hâil jakein  Mensch mehr ausl   Artık kokuttu! (F )   Ne sinir şey! Tahammül edilemez! es vor Ungeduld katım mehr ~ kön nen  dokuz doğurmak; ausgehaltene Freundin  kapatma, metres aushümmem 1. (verbeultes Metali) çekiçle döverek düzelt mek 2. (Gold zu dünnen Folien) çekiçle döverek yaymak; ince safihalar haline getirmek aushandeln I. (durch Verhandlungen vereinbaren) müza kere ederek bir anlaşmaya varmak 2. (feilschen) pazarlık etm. aushöndig'en tevdi, teslim etm.; eline vermek Sung  f:  Jeierliche ~ der Abgangszeugnisse diploma tevzi mrrasimi Aushang m  1. askı; ilân (levhası); ihbarname, afiş, plakart 2. (in e-m Geschâft) teşhir edilen eşya; mağaza camekânı; vitrin aushtng'en I. (Aufgebot) askıya çıkarmak bzw.  çıkarılmış olm. 2. (abhângen) çengelden çıkarmak; askıdan almak  3. (Tür) rezelerinden çıkarmak 4. (zur Schau stellen) teşhir etm. 5.  Riemen —I (naut. Kommando) Fora kürek! sich ~   (Kleid) buruşukları çıkmak 9e.bogen m lyp.  ilk  baskı prova kâğıdı Se.schlld n  ticaret levhası; tabela Se.zettel m  I. ilân(-name) 2. (Etikett) yafta, etiket ausharren 1. sabır ve sebat etm.; dayanmak, tahammül etm.; bir işte ısrar etm., ikdam etm. 2. (bis zu c-r best. Zcit) beklemek  aushauchen 1. (ausatmen) nefes vermek 2. (Seele, Leben) ölmek; ruhunu teslim etm.; can vermek 3.  fig. bir intiba  bırakmak  aushauen 1. yontarak şekil vermek 2. (Standbild) heyke lini yapmak 3. (Wald) seyreltmek 4. (Baum) budamak 5. (Schlachtvleh) parçalara ayırmak ausheb'en I. kaldırmak, refetmek 2. çıkarmak 3. sökmek; söküp çıkarmak 4. (Fenster, Tür) rezesinden çıkarmak 5. (Eier; junge Vögel) yuvasından almak 6. (Graben) kaz mak; (Erde) oymak 7. (polizeilich; mil.) (baskınla) yaka lamak, tutmak, zaptetmek 8. (Bier, VVein) sifonla fıçıdan almak 9. (Truppen) toplamak; silâh altına çağırmak 10. (Maschinenteile) sökmek; demonte etm. II. (Ringen) hasmı yerden kaldırarak yenmek 12. (Uhr) çalmağa baş lamak üzere olm.  Man hal die Falschmünzer ausgehoben. Kalpazanları ba stılar. Sung / asker alma, toplama Sungs.bezlrk m  askerlik şubesi Sungs.offlzler m askeri yoklama memuru aushecken fig.  (Plâne, Böses) kurmak, tertip etm., tasarla mak, yumurtlamak, pişirmek; ein Komplott   ~ komplo tertip etm.; posta kurmak (V ); gemeinsam ausgeheckl kumpastı (V ) aushcilen tamamiyle iyi etm. veya iyileşmek aushellen (j-m m. et.) müşkül bir durumda bulunana şu veya bu suretle yardım etm. AushlIT'e/ I. (geçici) çare, tedbir 2. muvakkat yardım; boş luğu dolduran nesne; tıkaç 3. (P.)  bir başkasının yerine geçerek muvakkaten çalışan kimse Ss.welse muvakka ten ; geçici olarak  aushöhl'en 1. oymak, obrulamak, kazmak, hafretmek, çu kurlaştırmak, çukurlatmak 2. (anfressen) kemirmek, aşındırmak 3. fig. bşe halel getirmek, bşi sarsmak, harap etm. Sung / çukur, hafriyat, oyuk aushol'en 1. (m. der Hand) (vurmak için) el kaldırmak 2. (z. B. m. dem Speer) havale etm. 3. (zum Sprung) hız al mak 4. (zum Schlag) sopa ile vurmağa hazırlanmak 5. (Uhr) çalmağa başlamak üzere olm. 6. (weit) pek gerilere gitmek 7. (j-n) ağzını yoklamak; iskandil etm. Ser m naut.  avtriger  ausholzen 1. (Wald) seyreltmek; orman açmak 2. (Âste, Baum) kesmek, budamak 

 

auıkommen

aushorehen iskandil etm.; ağzını aramak; sondajlamak Aushub m  I. hafriyat 2. (Erde) kazılan toprak aushülsen (Bohncn usw.) dış kabuğunu çıkarmak; soymak aushungem I. (belagerte Festung) aç bırakarak teslime mecbur etm. 2.  fig.  pes dedirtmek; mukavemetini kır mak; ausgehungerl habazan aushusten I. öksürerek (balgam, kraşe, mikrop v.s.yi) çıkarmak 2. (zu Ende husten) öksürmeği bitirmek auslxetı makine ile yazılmış metnin bazı parçalarını x tu şunu kullanarak iptal etm. ausjüten (Unkraut) ayıklamak  auskâmmen 1. tarayarak çıkarmak, koparmak 2. (Gelânde) araziyi araştırmak 3. (vvirres Haar) tarakla açmak; ausgekâmmt: -e Haare  tarantı auskimpfen 1. (ProzeB usw.) bir davayı başarı ile netice lendirmek 2.  Er hat ausgekamp/t.  ölmüş. Ruhunu teslim etmiş. auskaufen malın hepsini satın almak  auskegeln 1. kıy oyununda bir mükâfat için çekişmek 2. (Arm, Knle) yerinden oynatmak, çıkartmak auskehlen oluk veya yiv açmak; ausgekehlt a.  lambalı auskeh'ren süpürüp temizlemek veya çıkarmak Ser m 1. süpürücü 2. süpürge auskennen: sich  ~ I. (in et.) bir iş hakkında ta m bilgiye sahip olm.; daniskasını bilmek; icikleri cicikleri hakkında kati malumat edinmiş olm.; yol iz bilmek 2. (m. j-m) insanlara nasıl muamele edileceğini iyi bilmek 3. sich nichl mehr  ~ yolunu (istikametini; ne yapacağını) şaşırmak  auskerben kertmek, çentiklemek  auskernen I. çekirdeklerini çıkarmak 2. (Nüssc) soymak; ausgekernte Nüsse iç ceviz auskippen boşaltmak auskltten macunla doldurmak  ausklammern (nicht berücksichtigen) bir tarafa bırakmak ausklamüsern F  s. aushecken Ausklang m son, nihayet, epilog ausktarieren naul.  gemi ile eşyasının gümrüğünü ödemek ausklauben ayıklamak, ayırtmak  auskleld'tn I. b-nin elbiselerini çıkarmak 2. (Wânde) iksa etm., kaplamak, duble etm.; sich  ~ soyunmak Se.raum m 1. vestiyer 2. (im türk. Bad) camekân ausklingeln I. çıngırak çalarak ilân etm. 2. (aufhören) çın gırak çalınması nihayet bulmak auskllngen 1. bir sesin tınlaması bitmek 2. fig. sona ermek auskllnken I. (Bomben) ayırmak 2. (Tür) bir aralık açmak ausklopf'en I. (Teppiche) sopa ile tozunu almak 2. (Pfelfe) vurarak boşaltmak 3. (Beulen in Metali) döverek düzelt mek 4. (j-m die Jacke) dayak atmak Ser m toz değneği ausklügeln kılı kırk yararak icat etm. auskneifen kaçıp gitmek; savuşmak, sıvışmak auskneten 1. iyice yoğurmak 2. yoğurarak bir şekil vermek ausknlpsen (Licht) elektriği kapamak ausknobcln I. kur’a çekerek veya zar atar ak kararlaştırmak 2. (ausfîndig maehen) arayıp bulmak; keşfetmek auskochen  İr.  I. (Fleisch) kaynatarak, haşlayarak suyunu çıkarmak 2. (Fett) suda kaynatarak temizlemek 3. med. (Instrumente) suda kaynatarak sterilize (takim) etm. 4. (Streich, Plan) hile ve desise kurmak, tertip etm.; tasar lamak, pişirmek inlr. kaynarken taşmak veya buharlaş mak; s. a. ausgekocht  auskommen I. (m. et.) yct(iş)mek; kâfi gelmek; bşle geçin mek; bşe katlanmak 2. (m. eigenen Krâften und Hilfsmitteln) kendi yağiyle kavrulmak 3. (nur sehr knapp) kıtı kıtına idare etm. 4. (finanzieli) iki ucunu bir araya getirmek; ucu ucuna getirmek 5. (m. j-m) uyuşmak, anlaşmak, imtizaç etm., geçinmek 6. (gut miteinander) hoş geçinmek 7. (ohne et. od.  j-n) bşin uhdesinden gel mek; ondan yapabilmek (edebilmek) 8. (aussehlüpfen) yumurtadan çıkmak 9. (entvvischen) kaçmak;  Mehr Pa pier isi nicht vorhanden; wir müssen mit dem hier ~ .   Başka kâğıt kalmadı; bunlarla yetişmemiz lâzım. Wir sind mit  un serem Oeld nicht ausgekoır.men. Bütçemizde açık verdik.

auskömmllch

69

 

Auslegekran

S n 1. (Lebensunterlıalt) geçim, geçinecek, maişet 2. (m. AuslSnder'(ln /) m ecnebi, yabancı -el /  pej.  yabancı tak litçiliği Sfelndllch ecnebi düşmanı  j-m) geç(in)im; sem ~ haberi  geçineceği olm.; mil knap pem ~   iki el bir baş için;  Mit ihm İst kein   Onunla •uslândlsch 1. yabancı, ecnebi 2. (Pfianze) yabancı iklim den gelen; egzotik; -e Sludenten pl.  ecnebi tebaalı öğren geçinilemez. ciler; -e Mdchte pl.  ecnebi devletler; -e Zalılungsmillel pl. auskömmllch kâfi, yeter; ~ besoldet seiıı  geçinmeğe yetişe cek kadar maaş sahibi olm.;  Er lebi in -en Verhâltnissen. döviz Auslands'deutsche m// Almanya dışında oturan Alman Vakti hali müsait. tebaası -guthaben n hariçteki matlubat -kurs m harici auskörncn tanelemek; çekirdeklerini çıkarmak kambiyo -markt m ecnebi piyasası; -nachrlchten  pl.  dış auskosten tadını, zevkini çıkarmak; el. ~ miissen bşe daya n haberler -pafl m  harice gitmeğe mahsus pasaport -reise / mağa mecbur olm.; çaresiz tahammül göstermek harice seyahat -toume e / yurt dışı turnesi auskragen areh.  dışarıya doğru çıkmak (çıkarmak) -d auslangen 1. (genügen) kâfi gelmek; yet(iş)mek 2. (die çıkıntılı Hand ausstrecken) elini, kolunu uzatmak 3. (ausholcn) auskramen 1. (herausholen) dışarıya çıkarmak 2. (ausbreiel kaldırmak (vurmak için) ten) yaymak, sermek, teşhir etm. 3. (sein ganzes Wissen)  bütün bilgisini ortaya dökmek 4. (alte Erinnerungen) AuslaB m çıkış, menfez; boşaltma deliği; mahreç auslass'en 1. hazfetmek, tayyetmek 2. (vcrsehentlich) sehven nakletmek, rivayet etm. yapmamak; unutmak, atlamak, geçmek3. (Dampf usw.) auskratz'en ir. 1. kazıyarak çıkarmak 2. (Augen) tırnak, dışarı çıkarmak 4. (VVasser) salıvermek 5. (Fett) eritmek   pençe, ucu sivri bşle çıkarmak (od. oymak) 3. med. kürtaj 6. (Kleid) genişletmek veya uzatmak 7. (in Ruhe lassen) yapmak; intr. sıvışmak, kaçmak 2ung/ mtd.  kürtaj rahat bırakmak 8. (VVut, Zorn) belli etm., izhar etm. 9. auskrlechen yumurtadan çıkmak  auskrlegen F   1. (Olas od. Oetrânk) içip bitirebilmek 2. (seinen Zorn an j-m ~) hiddetini b-den almak; öfkesini (Kleidungsstûck) çıkarabilmek 3. (Feuer) söndürebilmek  b-den çıkarmak 10. (naehlassen, versagen) gerginliğini auskugeln (sich den Arm usw.) yerinden oynatmak, çıkart kaybetmek; gevşemek, zayıflamak; işlememek; s.a. ausgelassen. sich  ~ (über) tafsilâtiyle anlatmak; tafsilâta mak  auskuhten inlr.llr. soğu(t)mak  girişmek; fikrini beyan etm.; Arı mir lapt keiner seine  Launen ausl  Lala paşa eğlencesi değilimi Keyfinin mas Auskult'atlon / med.  istima, oskültasyon; misma ile ısga; stetoskopi 9ler«n istima etm.; oskültasyon yapmak; karası değilimi j- n nicht mehr   ~ iki eli yakastnda olm.; misma, kulaklık ile muayene etm. 2ung / vgl. auslassen. H a. nisyan Sungs.punkte  pl. kesme (od.  sıra) noktalar; takdir noktalan 2ungs-zclchcn rı auskundsctıaften I. (ausspionieren) gözetlemek, casuslamak, tecessüs etm. V; kolaçan etm. 2. (beobachten) gözlemek, apostrof, koma; kesme işareti tarassut etm. 3. (absuchen) araştırmak, yoklamak 4. mil. AuslaSventll n lechn.  boşaltma vanası istikşaf etm., açılamak 5. (ausfindig maehen) arayıp bul auslasten bşin taşıma kabiliyetinden veya b-nin takadınmak; keşfetmek; (j—n) birinin nerede bulunduğunu mey dan son haddine kadar istifade etm.; (P. a.)  kâfi dere dana çıkarmak  cede iş vermek  Auskunft / I. istihba rat, enformasyon, malumat 2. enfor Auslauf m  1. akma, dökülme 2. (e-s Flusses) mansap, ağız masyon bürosu 3. (P.) s. -s.beamter. Nrihere ~ erteill die 3. (e-s Schiffes) limandan çıkış; hareket 4. (Ski, Tennis)  Redaktion des Blattes. Fazla malumat almak isteyenlerin hedef veya ana çizgi gerisindeki yer 5. (freier) hareket gazeteye müracaati. ~ geben (od. eritilen)  malumat (od. serbestisi 6. seli.  (Ende, Ergebnis) son, netice, nihayet  bilgi) vermek; um ~ ersuchen  ihtibar etm.; sorup malu 7. (Schriftstücke) sâdıra -bahn / (Ski) pistin sonu Sen intr.  1. (FaB, Behâlter) boşalmak 2. (Inhalt) akmak, mat istemek;  Auskıinfte einholen  malumat toplamak -el /  H   istihbarat acentası; danışma bürosu -s.beamte m sızmak, taşmak 3. (enden) bitmek; nihayet bulmak 4. (in enformatör -s.büro s.  Aaskunflei. -s.mlttel n z.va. kurtu e-e Spitze) uç teşkil etm. 5. (Schiff) hareket etm.; liman luş çaresi; tedbir, vasıta, medar dan çıkmak 6. (Berge) silsile halinde dalga dalga uzan auskuppeln I. (Motor) debreye etm.; debreyajı işletmek; mak 7. (Wurzeln) etrafa yayılmak 8. (Farbe e-s Stoffes; kavramı kesmek 2. (Wagen) birbirinden ayırmak Tinte auf Papier) etrafa saçılmak, dökülmek 9. (Auge inauskurleren tamamiyle iyi etm., şifa buldurmak folge Verletzung) gözü akmak 10. (übel) işin ucu b-ne auslachcn 1. (j-n) b- le alay etm., istihza etm.; b-n e gülmek dokunmak;  İr.  (Schuhe) kullana kullana genişletmek, 2. (zu Ende lachen) gülmeğe son vermek; sich — wollen açmak; sich ~  1. (devrinde) kullanıla kullanıla aşınmak, makaraları koyuvermek; leh will İlmen erzahlen, was yalama olm. 2. (Schuhe) glyine giyine genişlemek, açıl mir passierl isi: aber lachen Sie mich nicht ausl   Size mak 3. (P.)   yürümek ihtiyacını doya doya tatmin etm.  başıma gelenleri anlatacağım ama, gülmece yokt 2 n 1. vgl. auslaufen  2. (e-s Flözcs) mostra, aflorman auslad'en 1. (entladen) tahliye etm., boşaltmak 2. (an Laııd Auslâufer m 1. (Bote) uşak, çırak, ayakçı, çocuk 2. (e-s  bringen) indirmek; karaya çıkarmak 3. F   (e-n Oast) bir Berges) dağ kolu; dağ eteği 3. (e-r Pfianze) yan filiz; daveti iptal etm., geri almak; intr.arch.  cumba, çıkıntı imtldat 4. on. uzantı, istitale 5. (e-s Erdbebens) son teşkil etm. 2e.bahnhof m İndirme (od. çıkarma) istasyonu tesir; serpinti -end I. (vorspringend) çıkıntılı, evaze 2. (breit gebaut) auslaugen 1. (\Vasche) küllü su ile yıkamak 2. ehem, eritip geniş yapılı 3. (Stil) ıtnaplı 4. ((Jeste) kollarını genişçe tasfiye etm. 3. (Boden) inbat kuvvetini yok etm. 4.  flg. kaldırarak (göstermek, söylemek v.s.) Se.ort m  1. (Eisen(P.)   iliğini çıkarmak, yıpratmak, tüketmek 5.  fig. (S .)  bahn) tahliye istasyonu 2. (Schiff) tahliye rıhtımı (od.  bşin posasını çıkarmak  iskelesi); debarkader 2er m (P. od. Hilfsmittel) yük Auslaııt m  hece veya kelimenin sonundaki harf (bziv. ses);  boşaltan; mavnacı 2 un g/ I. mil.  ihraç 2. areh. çıkıntı sonses 2«n (auf) bir harf veya ses ile nihayetlenmek Auslage/ I. teşhir, yayma, serme 2. (Waren) teşhir edilen auslâuten I. çıngırak veya çanla bşi ilân etm. 2. (enden) camekân eşyası; vitrin etalajı; mostra, meşher, sergi 3. çan çalması bitmek  (Schaufenster) teşhir edilen yer; camekân, vitrin , raf v.s. ausleben: sich ~ I. hayatın zevkini çıkarmak 2. mel. istidat 4. (insi, -en pl.) masraf(-lar) 5. (Fechten) hazır ol duru ve kuvvetlerini serbestçe göstermek mu; die -en bezahten  harcını vermek; nar zur  ~ beslimmt  auslecken yalaya yalaya çıkarmak (boşaltmak, temizlemek) görümlük  auslecren 1. boşaltmak 2. (sein Herz) derdini dökmek muslagem tablo, mobilya v.s. eşyayı tehlikeli bölgeden Ausleg'ekran m kollu vinç; naut.  dikme 2en 1. (Waren) emniyetli bir yere götürmek (harp esnasında) yaymak, sermek, teşhir etm.; camekâna koymak; vitrin Ausland rı  1. yabancı memleketler; yurt dışı 2. (P.en) yapmak 2. (Netze) ağlarla tuzak kurmak 3. agr.  dinmek, yabancılar 3. gurbet diyarları; yad eller; Waren aus dem ekmek 4. (FuBboden) a) döşemek b) (m. Einlegcarbeit) ~ bezieheıı  dışarıdan mal getirmek; ins — fahren  dışarı marketri halinde döşemek 5. (Kunstgegenstand) kakma gitmek; ins ~  yurt dışına; im   ~ hariçte, dışarıda yapmak 6. (verkleiden, tâfeln) iksa etm., kaplamak 7.

auslelden

70

 

Ausnahme

(Geld) b-nin hesabına muvakkaten tediyat yapmak, para auslotcn 1. nout.  iskandil etm. 2. (Maurer) şakullemek 3. vermek 8. (interpretieren) şerh, izah, tefsir, tabir etm.;  fig.  inceden inceye araştırmak; sondalamak açımlamak, manalandırmak, yorumlamak, hamletmek; auslüften tr. havalandırmak; hava vermek; intr. (a. sich ~ ) (vvillkürlich) tevil etm. 9. (auffassen) telakki etm. 10. havalanmak; hava almak (falsch) suitefsir etm. 11. (Köder) yem dökmek;  Er lifle Auslug m s.  Ausguck.  2en s.  Ausschau hallen das Worl so aus, wie es ihm om beslen in den Krom popte. ausmaehen tr.  1. (Kartoffel usw.) topraktan çıkarmak 2. Sözü, işine geldiği gibi çevirdi.  Nun sieh mal einer an, (Licht) söndürmek 3. (Radio) kesmek 4. (Gas) kapamak  5. (vereinbaren) sözleşmek; bş hakkında söz kesmek; wıe er meine Worte auslegtl  Bak sözümü neye çekti I ein mit Linoleum ausgelegles Zimmer   muşamba döşeli bir oda kıyışmak, kararlaştırmak; şartlan koşmak 6. (heimlich) -er m 1. müfessir, şarih 2. (Traıımdeuter) muabbir 3. F   işi pişirmek 7. (bereinigen) fig. halletmek, tesviye etm. 8. (betragen) baliğ olm.; tutm ak 9. (bilden, darstellen) teehn. vinç kolu 4. (am Ruderboot) dirsek 5. nout.  bıyık, metafora, kontrabaston, avtriger -er.boot n  avtriger teşkil etm. 10. (auf der ,Iagd) avı bulmak 11. (feststellen) -ung / 1. tefsir, şerh, izah, yorum 2. (willkürliche) tevil  bulmak, keşfetmek, seçmek, teşhis etm.; intr. (bedeutsam 3. (Traumdeutung) tabir 4. (Ausbreitung) yayma, serme, sein) önemli bir rol oynamak; s.a. ausgemacht. Das macht  teşhir 5. marketri, kakma -ungs.vorschriften  pl. jur. nichts aus.  Ehemmiyeti (od.  zararı) yok. Bir şey değil. tefsir hükümleri  Das macht mir nichts aus.  Bence hava hoş. wenn es Ihnen nichts ausmacht   zahmet olmazsa; leh habe eine dunkle auslelden: ausgelitten hoben  ıstırabı kalmamak; Allahın Geştalt gesehen, konnte ober nicht was es wor.  Bir rahmetine kavuşmuş olm.; ölmüş olm. auslelern aşındırmak; sich ~ aşınmak; s.a. ausgeleiert  karartı gördüm ama, ne olduğunu seçemedim. Wlr haben Auslelhe / ariyet 2n 1. (j-m et.) ödünç (ariyet, eğreti) ver noch keinen bestimmten Tag dofür ausgemacht.  Gününü mek; ikraz, iare etm. 2. (sich et.) ödünç (ariyet, eğreti) daha kesmedik almak; istikraz, istiare etm. 3. (j-m et. vermieten) (para ausmahlen iyice öğütmek  ile) kiraya vermek; icar etm. 4. (sich et. mieten) kira ile ausmalen 1. nakış, resim yapmak 2. (farbig) boyamak; tutmak; kiralamak; isticar etm. renklerle süslemek 3.  fig.  (schildern) tasvir, tarif etm. auslemen I. (Lehrling) çıraklık devrini bitirmek 2. (allg.) spez.  ballandıra ballandıra anlatmak; sich et. ~ tasavvur ve tahayyül etm. iyice öğrenmek; okuyup yutmak;  Man lernt nie aus.  fig. b-ne pes dedirtmek ausmanövrieren İnsan, hiç bir zaman her şeyi öğrendim diyemez. Auslese / 1. seçme, intihap 2. (a. biol.)   istifa, seleksiyon, Ausmarsch m 1. yola çıkma; hareket etme 2. (Truppenabseçim, ayıklanma 3. (Wein) nefis üzümden şarap 4. zug) mufarakat, ayrılma 2|eren yola (sefere) çıkmak; (Anthologie) müntahabat, güldeste, antoloji, muktatafat hareket etm., ayrılmak  5. (Elite) güzide, seçkin, elit, müntahap, mümtaz, der AusmaB n 1. ölçü, mikyas 2. (Umfang) nispet, oran, büyük lük, cesamet, boy 3. (Ausdehnung) genişlik, vüsat 4. lenmiş; notürliche (künstliche) ~ biol.  istifayı tabii (Dimension bzw. Abstand) buut, boyut, mesafe 5. (Kali(sınat); doğal (yapma) ayıklanma 2n 1. (Buch usw.)  ber) çap; in gropem (geringem)  ~ büyük (küçük) çapta ; okuyup bitirmek 2. (aussondern) ayıklamak, taşlamak, ayırtlamak 3. (ausvvâhlen) seçmek gröfiere (od.  \veitere) -e annehmen genelleşmek, umumileş ausleuchten kâfi derecede aydınlatmak, ışıkla(ndır)mak mek, taammüm etm., büyümek ausllchten 1. (Wald) seyreltmek 2. (Baum) budamak ausmauern bşe duvar örmek  ausllefer'n 1. teslim etm. 2. (Vetbrecher) İade etm. 3. (über- ausmelOeln taşçı kalemi ile yontmak; içini oymak; hakket antuorten) ele vermek;  j- m ousgeliefert sein b-nin elinde mek   bulunmak; eline kalmak eungs.vtrtrag m  (devletler ausmelken ineğin bütün sütünü sağmak arasında) iadei mücrimin (suçluları geri verme) mukave ausmergeln 1. dermansız, takatsiz kılmak 2. (Pferd o.) zayıflatmak, lagarlaştırmak 3. (Boden) inbat kuvvetini lesi auslleg’en t. (VVaren) açılmış, yayılmış, serilmiş, teşhir yok etm.; s.a. ousgemergelt  edilmiş olm. 2. (Liste) açık durmak 2er m geol.  şahit (od. ausmerzen 1. (Untaugliches) bertaraf etm., atmak, kaldır mak, tasfiye etm., ilga etm. 2. (Namen) silip çıkarmak; tanık) tepe hazif ve tayyetmek 3. (exstirpieren) istisal etm. ausloben jur.  ilân suretiyle vaat etm. ausmessen ölçmek; mesaha etm.; mesahasını yapmak; auslöffeln kaşıklamak; el.  (od. die Suppe) ~ müssen  bir adımlamak, çaplamak, arşınlamak, kulaçlamak, ayak işte kötü sonuçlara katlanmak mecburiyetinde olm.; lamak; istiap derecesini ölçmek  burnundan fitil fitil gelmek; acısını (belâsını, günahını) ausmleten 1. ogr. yeraltı (patates v. s.) sarpondan(kuyudan) çekmek  çıkarmak 2. seli,  kiraya vermek autlogleren oturduğu yerden çıkarmak; başka bir yerde ausmisten I. (Stall) gübresini kaldırmak; temizlemek 2. F  iskân ettirm ek; hum. a. tahliyei mecur etm. allg. nizama koymak, getirmek auslosbar kur'a ile amorti, itfa edilebilir auımontleren teehn. sökmek; demonte etm. auslösbar (Pfand) kurtanlabilir  auslösehen 1. (Licht; a. fig.)  söndürmek, dindirmek 2. ausmünden I. (FluB) dökülmek 2. allg.  (bir yere) çıkmak, varmak 3. (Gcsprâch) nihayetlenmek (Feuersbrunst) bastırmak 3. (Schrift) silmek 4.  fig.  yok, ausmünzen 1. (prâgen) para basmak; sikke darp etmek 2. imha etm. 5. (j-s Leben) öldürmek; inlr. 2 . ea. sönmek (vervverten) istifade etm., faydalanmak 3. (ausbeutcn) (o. fig.) istismar etm., sömürmek 4. (für sich) k-den yana yont Auslöse hebel; -knopf m  deklanşör mak  kendi lehine tefsir etm. bzw. auslosen I. kur'a çekmek 2. (verlosen) piyangoya koymak auslös'en I. (heraıısnehmen) ayırmak 2. (Pfand, Sklaven) ausmuster'n 1. çürüğe (sakata, açığa, ıskartaya) çıkarmak; atmak, ayırmak, ayıklamak, tasfiye etm. 2. askeri hiz kurtarmak 3. teehn.  avaraya almak 4. hum.  (Gast im mete elverişsiz bulmak; çürüğe çıkarmak Sungs^cheln VVirtshaus) yemek veya içki parasını (onun yerine) m çürük vesikası ödemek 5. (hervorrufen) hâsıl etm .,doğur mak, yaratmak, Ausnahme / istisna, şaz; mit~von   müstesna (hariç) olmak uyandırmak, yapmak; sebebiyet vermek 6. (e-n Mcchaüzere; -dan, -den sarfınazar; aile ohne ~  bilâistisna; hep ntsmus) harekete geçirmek; işlettirmek 7. phol. deklanşöre e-e ~ bilden  istisna teşkil etm.;  Das bildet e-e ~  birden ;  bas ma k;  Das ist ein Erfolg, der grope Genugluung ~ mup. von der Regel. Bu, bir şaz teşkil eder. Bu, kaideden inhiraf Bu, çok memnuniyetle karşılanacak bir muvaffakiyet eder, e-e ~ maehen  (bei, für) 1.  pej.  iltimas etm. 2. allg. tir. -end: -e Ursoche  illeti adiye, vesile nedeni 2er m  biri hakkında istisnai bir muamelede bulunmak -angebot  phol.  deklanşör 2e.vorrlchtung / 1.  phol.  deklanşör 2. n   istisnai (od.  fevkalâde) teklif -fail m   istisnai (od. teehn.  ava ra kolu 2ung / 1.  phot.  deklanşman 2. (e-s fevkalâde) hal; müstesna vaka; müstesnalık, istisnalyet, Pfandes usw.) kurtarılma 3. (işçilerin iaşe ve ibatesi için) ayrıklık -gerlehte  pl.  istisnai mahkemeler -gesetze  pl. munzam ücret

ausnahms'los

71

 

Ausrede

fevkalâde haller kanunları -fage  pl.  (in e-m Oeschâft) ausposaunen etrafa haber vermek; yedi mahalleye davul zuma ile duyurmak; tellâl çağırmak; davul (borazan, kelepir satış günleri -zustand m 1. istisnai vaziyet; çan) çalmak  fevkalâde haller 2. (Belagerungszustand) idarei örfiye; auspowera  pej. 1. (verarmen lassen) fakirleştirmek, fukarasıkı yönetim laştırmak; fakrüzarurete düşürmek 2. (ausplündern) ausnahms'los bilâistisna, istisnasız, ayrıksız; şaz teşkil soyup soğana çevirmek 3. (ausbeuten) b-nin kanını etmemek üzere 21osigkelt/istisnasızlık, ayrıksızlık -weise emmek; bşin posasını çıkarmak; istismar etm., sömür  Adv.  müstesna (fevkalâde, istisnai) olarak; istisnaen;  bir defaya mahsus olmak üzere; şaz olarak nur gam ~ mek   pek istisnat ahvalde; ~ will icfı einmal in dit Moschec auspr&gen 1. para basmak; sikke darp etmek 2. (Bild) resmini sikke üzerine basmak 3. belirli bir surette şekil gehen, da siürzt sie tin. hum.  Kırk yılda bir namaz kılacak oldum, cami yıkıldı (od. kubbe başıma yıkıldı), lendirmek; sich ~ 1. (sich zeigen) meydana çıkmak; belli, •usnehmen 1. (herausnehmen) çıkarmak 2. (Bienenstock) aşikâr olm.; tezahür etm. 2. izini, eserini bırakmak;  bal sağmak 3. (Fische) içini ayıklamak 4. (Geflügel) damgasını vurmak; tıynetini belli etm.; s.a. ausgeiçini boşaltmak (od. temizlemek) 5. (Eier, Vogelnest)  prdgl yuvadan almak, çıkarmak 6. (ausschlieBen) istisna, ausprelsen teşhir edilen mala fiyat yaftasını koymak sarfınazar etm.; ayrı, hariç tutmak; müstesna kılmak 7. auspretsen 1. (Zitronen usw.) sıkmak, tasir etm. 2. (Şaft) sıkarak elde etm. 3. (P.)  (erpressen) şantajla, tehditle (j-n) F   yolmak, kazı(kla)mak, temizlemek; sich ~ 1. (sich nicht einbeziehcn) k-ni hesaba katmamak 2. (»ir  para sızdırmak 4. (P.;   (ausfragen) sıkıca yoklamak; ken) görünmek; . . . tesirini, intibaını bırakmak 3. (gut) sıkıştırmak 5. (et. bis zum letzten ~) bşin posasını yakışmak; s.a. ausgenommen. -d fevkalâde; son derecede; çıkarmak; Orangen zum 2 sıkma portakal gayetle, ziyadesiyle, mükemm el; vo/ı -er Schönheit   müstes ausprobieren denemek, tecrübe etm.; tecrübe ile tespit etm.; tecrübesini yapmak; tatbik etm. na güzellikte ausnüchtern ayıltmak; sich ~ ayılmak Auspuff m teehn.  eşapman, egzos(t) -gas n  çürük gaz 2en •usnutzen; ausnützen 1. iyice faydalanmak, istifade etm.; dışarı çıkarmak, atmak -rohr n çürük gaz borusu  bşin posasını çıkarmak; iliğini emmek; iyice sömürmek  auspumpen 1. tulumba ile çekmek, boşaltmak 2. med. (Ma2. (Gelegenheit) fırsatı ganimet bilmek; bşi fırsat bilmek  gen) lave etm., lavajlamak, yıkamak 3.  flg.  yıpratmak; 3. (e-c günstige Situation) bşin dengine getirmek; müsait  b-nin amanını tüketm ek; imanını gevretmek; mecal vaziyetten faydalanmak; bşc pupa yelken açılmak 4.  bırakmamak; taka tta n düşürmek; ausgepumpl fig.  yor (ausbeuten) istismar, ekspluate etm.; sömürmek; iliğini gun argın; bitap, bitkin; hoşaf gibi kemirmek; k-den yana yontmak 5. (miBbrauchen) suiisti auspunkten (Sport) puan hesabiyle yenmek mal etm. auspusten s. ausblasen Ausnutzung/vgl. ausnutzen. unicr  ~ der günsligen Getegen- Ausputz m  süs, ziynet, garnitür 9en 1. (Bâume) budamak heit   bir takrip(le); sırasını getirerek (od. düşürerek) 2. (reinigen) içini temizlemek 3. (schmücken) süslemek, (volkstüml.):   bir ığrıpla tezyin etm. auspacken 1. (Paket, Kiste usw.) açmak, çözmek 2. (Inhalt) ausquartieren 1. (aus der VVohnung entfernen) evinden, eşyayı çıkarmak 3. (Neuigkeiten) ortaya dökmek 4. (mst. meskeninden çıkarmak 2. (das Bett e-m anderen geben) ohne Obj.) sır tevdi etm., ifşa etm.; ağzından baklayı yatağını muvakkaten başkasına vermek 3. mil.  konak çıkarmak; ağız yapmak; bülbül gibi söylemek; V:  tın yerini değiştirmek  mak  ausquatschen  pej. F  s. ausplaudern. sich  ~ s. sich ausplau auspeltseh'en 1. kırbaçlamak, kamçılamak; kırbaçla döv dern mek 2. (j-m et.) kırbaçlayarak vazgeçirmek; ausgepeilschl ausquellen seli,  şişmek, kabarmak werden  kamçı yemek 2ung  f: öffentllche  ~ /r. meydan ausauetsehen s. auspressen dayağı ausradleren 1. lastikle silmek 2. (z.B. m. Fedcrmesser) auspellen (Erbsen usw.) kabuğunu soymak, çıkarmak sich kazımak 3. (völlig zerstören) hâk ile yeksan etm. ~ F   soyunmak  ausrangleren 1. kadro dışı bırakmak; çürüğe, açığa çıkar auspendeln ittir,  salınım hareketini bitirmek; ir.  sarkaçla mak 2. (Eisenbahnwagen) vagonları ayırmak; treni böl ölçmek  mek  auspennen F  s. aussehlafen ausrasieren 1. kılları tıraş etm. 2. (Augenbrauen) tıraşla bir ausptânden b-nin malına haciz koymak; malını haczetmek şekil vermek  auspfelfen ıslıklamak, yuhalamak  ausrasten 1. s. sich ausruhen  2. (Zahnrad) bağlandığı me auspflanzen agr.  yerini değiştirmek; başka yere dikmek; kanizmadan ayrılmak şaşırtmak, fidelemek  ausrauben; ausrâubern s. ausplündern ausplehen ziftlemek, katranlamak; s.a. ausgepichl ausrauchen 1. ir.  (Pfeife usw.) tüttürüp sonuna kadar Autpizlen  pl. 1. ünler den  ~ (von) b-nin himayesinde 2. içmek 2. ittir. (Alkohol, Aroma) tebahhur etm., buharlaş günstige ~ hayır alâmeti mak, kaybolmak  ausplappern F  s. ausplaudern ausrâuchern 1. günlük yakmak 2. tütsülemek, duma nlat ausplatzen (N'aht) çatlamak, patlamak, sökülmek mak 3. (m. Schvvefel) kükürtlemek ausplaudern dile vermek; açığa vurmak; (başkalarına) ausraufen (Unkraut, Haare) yolmak, sökmek; çıkarıp at duyurmak; ifşa ve işaa etm.; yumurtlamak; gevezelik mak  (od. dillidüdük) etm.; (Geheimnis) belli etm., faş etm. ausrüumen 1. boşaltmak, tahliye etm., çıkarmak 2. s. aus V: peniz etm.; (ungcvvollt) ağzından kaçırmak; nichts ~  plündern  3. (MiBverstândnisse) kaldırmak, bertaraf etm. diline sağlam olın.; ortalığa hiç bir şey sızdırmamak; V: 4. (Schwierigkeiten) gidermek, düzeltmek, tesviye etm. 5. tınmamak; sich  ~ doya doya gevezelik etm.; çene çal (Abort usw.) (lağımı) temizlemek mak  ausreehnen 1. (Gesamtbetrag) tutarını tespit etm.; tama ausplünder'n 1. yağma (talan, plaçka) etm., temizlemek, mını hesaplamak 2. (zusammenzâhlen) saymak 3. (sich çapullamak 2. soyup soğana çevirmek; ausgeplündert: et. vorstellen) tasavvur etm.; göz önünde bulundurmak  gam ~ sein  soyulmuş soğana dönmüş oim.; ~ werden 4. (übersehlagen) tahmin etm. sich et. an den fü n f Fingern soygun vermek 2ung / soygun ~ kdnnen fig.  kolaylıkla anlamak; s.a. ausgereehnet  auspolsfern I. (wattieren) yün, kıtık v.s. ile doldurmak 2. ausrecken (Arme, Hals) uzatmak, germek (m. Kissen) minder, yastık v. s. ile donatmak 3. (spez. Ausrede / 1. kaçamak, bahane 2. taallül, mazeret, itizar, Tür) kapitone etm.; ausgepolsiert: Sie isi gam hübsch özür; e-e ~ finden bir işin kulpunu bulm ak; tutamak (od. F  O, etine dolgundur. O, şişmanca, tıknazdır, -e  Backen kaçamak) bulmak; taazzür etm. kaçımsamak, taallül  pl. F   ablak çehre etm.; die unmöglichsten -n vorbrlngen  b-ne kurtmasalı

•usrelben

72

okumak; öküzün altında buzağı aramak; maval yuttur mak; kırk dereden su getirmek ;faule ~ devekuşu siyaseti; saçma; gülünç mazeret; beynamaz özrü; um e-e ~ nichl verlegen setri  yumurtaya kulp takmak; gözünü kıpma dan yalan mazeret uydurmak; Um e-e ~ braucht man nicht verlegen zu sein.  Yalan kıtlığına kıran girmedi.  Da hilft jetzt keine  ~ . Amanı zamanı yok. Beyhude çeneni yorma I Sn 1. sözünü bitirmek 2. (j-m et.) b-ni  bşden caydırmak, vazgeçirmek; aklını çelmek; sich ~ 1. istediği kadar konuşmak 2. (mit j-m) b-le konuşup anlaşmak 3. (sich entsehuldigen) k-ni mazur göstermek  4. (Ausflüchte maehen) kaçamak yapmak 5. (sein Herz aussehütten) derdini dökmek 6. (auf j-n) kabahati b-nin üzerine atmak;  j- n nicht  ~ lassen  b-nin sözünü kesmek; lafını ağzına tıkamak;  Lap mich doch ~ !  Ham armut gibi  boğazıma tıkılma!  Das lasse ich mir nichl  ~. Bundan  beni vazgeçirtemezler. ausrelben I. sürterek (ovarak, ovalayarak, oğuşturarak) çıkarmak, temizlemek 2. (sich dic Augen) gözlerini oğuşturmak 3. (Topf usw.) içini ovmak ausrelehen (genügen) kâfi gelmek; yet(iş)mek, elvermek; ihtiyacı temin etm.;  Hierfür reichl meine Krafl nicht aus. Bu işe gücüm yetmez, gerade für e-n hohltn Zahn ~ hum. dişine değmemek; dişinin kovuğuna bile gitmemek; nichl ~ az gelmek -d 1. (genügend) kâfi, yeter; yetecek kada r; orta karar; müsait; (als Schulzenstır) orta derece; -e  Menge  haddi kifaye; yeterge ausrelfen olgun hale gelmek  Ausrelse / gidiş, azimet, çıkış -erlaubnls / çıkış permisi 2n hudut dışı çıkmak; ayrılmak -vlsum n çıkış vizesi ausrelOen  İr.  yolmak, sökmek; çekip koparmak; söküp çıkarmak intr.  I. sökülmek, yırtılmak 2. (vveglaufen) kaçmak, sıvışmak; tabanları yağlamak; V:  ferlemek, tüymek;  Nıın, du hasi dir ja auch kein Bein ausgerissenİ  iron.  Fazla çalışan bir adam değilsin kil Taş atıp da kolun yorulmadı ya! Ser m kaçak, firari ausreiten intr.  atla gezintiye çıkmak; tr.  (Raum) sonuna kadar atla gitmek  ausrenken 1. (Glied) yerinden oynatmak 2. (Knochen) çıkarmak;  j- m den Arm halb ~   b-nin kolunu burkmak;  Der Junge hat sich den Arm ausgerenkl.  Çocuğun kolu çıktı, ausgerenkl  çıkık ausreuten s. ausroden ausrlcht'en I. doğrultmak, düzeltmek; çırpıya getirmek; yoluna koymak 2. mil. hizaya getirmek 3. allg. bildirmek; haber vermek 4. (Auftrag) ifa etm., yerine getirmek 5. (Befehle) icra etm. 6. (GrüBe) selâm söylemek 7. (Erfolg haben) başarmak; muvaffak olm. 8. (Gastmahl) hazırla mak 9. (Hochzeit, Sportkâmpfe usw.) tertip etm., düzen lemek 10. (Wlld) av kaldırmak; sich ~ dizilmek; hizaya gelmek;  Mil Gewalt İst hier nichts auszurichlen.  Burada zorbalık sökmez.  Damit İst nichts ausgerichtet.  Bundan  bir şey çıkmaz, leh ıverde es İhın  ~ . Söylemekte kusur etmeyeceğim. Sung / 1. vgl. ausrichten  2. (geistige) oryantasyon ausrlngen I. s. auswringen 2. Er hat ausgerungeıı.  Öldü. Allahın rahmetine kavuştu •usrinnen 1. (Flüssigkeit) dışarı akmak, sızmak 2. (Behâlter) yavaş yavaş boşalmak Ausritt m atla geziye çıkma ausroden I. kökleri temizlemek; köklemek 2. (Wald) orman açmak  ausrollen  İr. 1. (Teig) açmak 2. (öffnen) dürülen bşi açmak, yaymak; intr. (Flugzcug) rulmanını tamamlamak ausrott'en 1. imha, istisal etm.; mahvetmek; silip atmak; dibinden budamak; kökünü kurutmak; kökünden kazı mak; köküne kibrit suyu dökmek; yakıp yıkmak 2. (beseitigen) bertaraf etm ., kaldırmak, izale etm. Sung / kökünü kurutma; ~ der Mataria sıtmanın eradikasyonu (od. tamaıniyle kökünden kazınması) ausrück'en intr. i. mil.  yola çıkmak; hareket etm.; (zue-m Patrouillengang) kola çıkmak 2. F  (fliehen) kaçmak, firar etm., sıvışmak; tr.  (Maschinentcil) avaraya (od. boşa)

 

ausschelden

almak shebe I m avara kolu Skupplung / avaralı kavram Svorrlchtung/ avara düzeni; boşa alma tertibatı Ausruf m 1. haykırış, bağırış, çağırış, nara, nida, ünlem 2. (öffentlicher) alenen neşir ve tebliğ; resmen ilân 3. (bei Versteigerung) mezatçının yaptığı ilân Sen t. haykırmak,  bağırmak, çağırmak 2. (öffentlich) resmen ilân etm. 3. (bei Versteigerung) nida etm. 4. (zum König usw.) b-ni kıral (v. s.) ilân etm. -er m 1. münadi, tellal, carcı 2. (ZeitungsS) gazete satan (od. müvezzii); gazeteci -e.zeichen n nida (haykırı, ünlem) işareti ausruhen  İr.  dinlendirmek; intr.  dinlenmek; sich —  dinlen mek, istirahat etm., nefeslenmek; kafasını (zihnini) din lendirmek; yorgunluğunu almak; oh demek; sich im Kühlen ~ terini soğutmak ausrupfen yolmak, koparmak  ausrüst'en 1. teçhiz, teslih etm.; cihazlamak,silâhlandırma k  pusatı aııdırmak 2. (Schiff) donatmak; ausgerüstel: gut  ~ tedarikli Sung / 1. teçhizat, malzeme 2. teehn. donatım, ekipman 3. (Kriegs-) levazımı harbiye; harp teçhizatı ausrutsehen 1. ayağı kayıp düşmek 2. (e-en MİBgriff begehen) küçük bir hata yapmak; lehrutsehte mit dem Messer  aus.  Bıçak elimden kurtuldu. Aussaat  f   1. tohum saçma; ekin ekme; ekim, zeriyat 2. (konkret) ekilen tohum aussien tohum atmak; ekin ekmek Aussage / 1. söz, ifade, beyan 2. jur. (auf dem Grundbuch amt) takrir 3. (schriftliche) rapor 4. (ZeugenS) şahidin ifadesi 5.  jur.  fikrinin (od. telakkinin) izharı 6. (geistiger Gehalt) mana, ehemmiyet; e-e ~ maehen  ifade vermek -form  f gr.  sıygai ihbariye; bildirme kipi sn 1. ifade ve  beyan etm.; bş hakkında açıklamada bulunmak 2. (bezeugen) şahadet etm. 3. (auf dem Orundbuchamt) takrir vermek 4. (zum Ausdruck bringen) anlatmak, izhar etm. 5. (Mitteilungen maehen) malumat vermek aussttgen testere ile keserek şekil vermek Aussatz m med.  1. cüzam; miskin hastalığı; lepra 2. (lom bardiseher) pellagra auultzig cüzamlı, miskin aussaufen (Tier; V a. P .) içip bitirmek aussaugen 1. emerek çıkarmak 2. (Boden) suyunu boşalt mak; kurutmak; inbat kuvvetini tüketmek 3.  fig.  istis mar etm., sömürmek 4. (P.) ftg. para sızdırmak; yolmak;  j-n bis aufs Blut  —  fig. kanım emmek aussehab'en 1. kazıyarak çukurlatmak 2. med.  kürtaj yap mak Sung f med.  kürtaj ausschacht'en 1. hafriyat yapmak; kazmak; çukur açmak 2. (Brunnen) açmak 3. teehn.  sandıklamak Smaschlne / ekskavatör  aussehalen I. (z.B. Austern) kabuğundan çıkarmak 2. kaplamayı çıkarmak 3. tahta kaplamak 4. (Küste durch Wellenschlag) aşındırmak aussehalen (z. B. Erbsen) kabuğunu soymak ausschalt'en tr.  1. (ausschlieBen) içine almamak; hariç  bırakmak; dahil etmemek 2. (nicht bcachten) dikkate, nazarı itibara almamak 3. (beseitigen) ayırmak, bertaraf etm., uzaklaştırmak; kendi haline bırakmak 4. (Strom) cereyanı kesmek 5. (Radio) kapamak 6. (Sport) tasfiyeye uğratmak 7. (Motor) debreye etm.; intr. seli,  tasfiyeye uğramak Ser m et.  anahtar, katıa, enterüptör; cereyan kesici; kupsirküvi, disjonktör Ausschank m I. (-reeht) perakende içki satmak hakkı 2. (Schankstâtte) perakende içki satışı; köşe meyhanesi ausseharren 1. eşerek (eşinerek) bulup çıkarmak 2. (Lcichnam) mezardan çıkarmak  Ausschau /: ~ hailen  (nach) ufku tetkik etm.; gözleriyle araştırmak; bşi gözlemek; nach ailen Seiten ~ hallen sağını solunu kollamak; dört yana bakmak Sen (nach) 1. s.  Ausschau hallen 2. (leicht) kolay görünmek, s. a. aussehen. iVie schaut’s aus? F   Ne var ne yok? İşler nasıl gidiyor? ausschaufeln 1. (Grab) kürekle kazmak (açmak) 2. (Weg usw.) kürekleyerek açmak  ausscheld'en tr.  1. ayırmak, tefrik etm., atmak 2. ehem.

ausschellcn

73

tecrit etm., çıkarmak; a.  hâsıl etm. 3. biol.  ifraz, ifrağ etm.; (Nierensteine) taş düşürmek 4. (Sport) tasfiyeye uğratmak: elimine etm.; intr.  1. (aus e~m Amt) istifa etm.; yerinden çıkmak; çekilmek 2. (nicht nıehr teilnehmen) ayrılmak, çıkmak; namzetliğini veya üyeliğini kaybetmek; rekabet, maç, turnuva v. s.’ye artık iştirak etmemek; elimine olm.; tasfiyeye uğramak 3. (als Tellhaber)  H   alâkası kesilmek;  Das scheidet (aus dtr Betrachtung) aus.  Bu, hesaba katıl(a)maz, mülâhazaya ahn(a)maz. 2ung / I. ayırma, tefrik 2. tecrit, çıkarma, hâsıl etme 3. med.  ifraz(-at), ifrağ, ifragat, boşaltım; (schlcimigc) barsak kazıntısı; (blutige) basur 4. (Sport) eliminasyon 5. (als Teilhaber)  H   kat’ı alâka Sungskampf (Sport) seçme müsabakası; eliminasyon maçı; ~  für die Vorschlufirundc (Sport) kardofinat, çeyrekson müsabakası; ~  für die Schluprıınde  (Sport) dömifinal; yarımson müsabakası Sungs.runde / seçme turu (od. devresi) 2ungs.splele  pl. eleme maçları ausschellen çıngırak çalarak ilân etm. ausschelten iyice azarlamak, tekdir etm.; adamakıllı haş lamak; çıkışmak, giydirmek, paylamak, V.- harcını ver mek  aussehenken 1. (üetrânke) dökmek, dağıtmak 2. (Alkohol)  perakende içki satmak  ausseheren intr. 1. naut.  rotasından çıkmak 2. (aus e-r Reihe, e-r Gemeinschaft) ayrılmak; tr. naut.  halatı' çıkarmak  ausscheuem İyice temizlemek  ausschlcken 1. (Boten) göndermek 2. (nach) aramağa gön dermek  ausschleBen tr.  1. (Wild) imha etm., kökünü kurutmak 2. (Auge) ateş ederek çıkarmak 3. (Preis) atış müsabakasında mükâfat için çekişmek 4. (Papier) a) (aussondern) seçip ayırmak; ıskartaya çıkarmak b) (anordnen) dizilemek  5. (Strahlcn) şua, ışın neşretmek 6. (Geschützlauf) eskit mek, aşındırmak 7. (Brot) fırından çıkarmak; intr. (Funken, Blut) şiddetle fışkırmak  ausschlff'en karaya çıkarmak; ihraç etm., indirmek; de barkman yapmak; sich ~ karaya çıkmak; ihraç edilmek; inmek; debarkman yapmak 9ung / karaya çıkarma; debarkman Sungs.haten m mil. ihraç {od. indirme) limanı (iskelesi); ausschlmpfen sövüp saymak; paylamak; ağız dolusu küf retmek ; çıkışmak, veriştirmek, donatmak; lehlasse meint  Kinder von niemand  ~ . Ben çocuklarımı kimseye  paylatmam, siclt ~ sövüp sayma hevesini tatmin etm. ausschlrren koşum ve eyer takımlarını çıkarmak ausschlachten 1. (Schlachtticre) parçalara ayırmak 2. F  iyice istismar etm., kendi faydasına kullanmak 3. (altes Auto) kullanılabilecek parçalan sökmek ausschlacken cürufu ayırmak  aussehlafen 1. (a. sich uykusunu almak 2. (Rausch) ayıklanmak 3. (Ârger usvv.) uyuyarak geçirmek, gider mek ; ausgesehtafen haberi  uykudan uyanmak Ausschlag m 1. med.  (Haut2) indifaat, döküntü, tezehhür, egzantem 2. (des Zünglcins an der Waage, der Magnctnadel usw.) ibrenin oynaması; sükûnet halinden inhiraf, sapma, kutuplanma 3. (PendelS) ihtizaz, salınım 4.  fig. katt tesir 5. (Wand5) terleme; den ~ geben  (karar ve netice üzerinde) kati bir suretle müessir olm.; kati tesirli olm.; ağır basmak; üstün tutulmak Sen tr.  I. zorla vurup çıkarmak 2. seli,  (lösehen) vurarak söndürmek 3. (Zâhne) kırmak 4. (ablclınen) kabul etmemek; reddet mek 5. (verbeultes Metali) çekiçle döverek şekil vermek  6. (Löcher) zımbalamak 7. (Fechten) (Hieb) çelmek 8. (m. Stoff, Holz usw.) süslemek, tezyin etm., kaplamak, örtmek, iksa etm. 9. (Tennisball) avuta atmak; intr. 1. (Pferd, Maultier usw.) çifte {od.  kıç) atmak; çiftelemek, tepmek 2. (Zeiger) hareket, inhiraf etm.; sapmak, bir tarafa meyletmek 3. (Pflanzen) filizlenmek; sürgün, kol vermek 4. (enden) (şu veya bu suretle) neticelenmek 5. (zum Vorteil) lehine dönmek; kahır yüzünden lütuf görmek 6. (zum Unheil) başına belâ kesilmek 7. (m.

 

auMchrelben

Handen und FüBen) debelenmek 8. (Wand) rutubet sız mak 9. (Uhr) çalmağı bitirmek;  Mögees dir zum Fluch -~l Haram olsun! 5gebend 1. (P.)   ağır basan 2. kati, nihai; karar veya netice üzerinde katt bir suretle müessir olan; kati neticeyi temin eden (rey);(Mittel) en tesirli;£r ist~. Son söz onda, -u n g /1. / ur. (e-r Erbschaft) mirasın reddi 2. (e-s Rechts) feragat, vazgeçme ausschllmmen çamurunu temizlemek; balçığını almak; lave etm., lavaj yapmak  aussehleudern dışarı fırlatmak, püskiirmek ausschlIeB'en tr.  1. (aussperren) kapıyı kaparken bir baş kasını dışarıda bırakmak; kapıyı üstüne kapamak 2. (nicht zulasser.) kabul etmemek; içine sokmamak; ara larına almamak; istisna etm., mani olm., dışarı çıkarmak  3. (Sport) diskalifiye etm. veya boykot etm. 4. (aus e-r Gemeinschaft) ihraç etm., tart etmek, çıkarmak, ıskat etm.; sich ~ (von) bşe iştirak etmemek; s.a. ausgeschlossen;  -end (einander) mütenakız, çelişik -llch I. (unter AusschluB von) hariç olmak üzere 2. (lediglich) mün hasıran. sırf, yalnız 2İichkelt / inhisar, istisnasızlık Sung 1. s.  Ausschlup 2.  (e-s Richters) a) hâkimin bizzat istinkâfı b) hâkimin davaya bakması memnuiyeti Ausschlupf m 1. (für Tauben usvv.) çıkma deliği 2.  fig. kaçma İmkânı aussehlüpfen (yumurta v. s. den) çıkmak ausschlürfen 1. höpürdeterek içmek 2.  fig.  (genieBcn) lez zetini çıkarmak  AusschluB m 1. ret 2. hariç kılma (od.  bırakma) 3. (Sport) diskalifikasyon veya boykot 4. ihraç, tart 5. dışındalama; unter ~   (von) hariç olmak üzere; unter  ~ der öffenttichkeit   kapalı celse; aleni olmayarak -stück n s. Spatium aussehmelzen tr.  I. (Metalle) eritmek, izabe etm. 2. (durch SchmelzprozeB herausholen) eriterek çıkarmak; intr. erimek  auuchmiertn 1. boşluğu bir madde ile doldurmak meselâ ziftlemek, kalafatlamak, katranlamak, macunlamak, harçla doldurmak; derzetmek 2. (Backform) bir kabın içini yağlamak 3. F   (betrügen) aldatmak •uuchm ück'en 1. süslemek, tezyin etm., ziynetlemek, beze mek, dekore etm., dekorlamak 2. (e-e Erzâhlung) güzel leştirmek; tellemek pullamak; zarafetle işlemek 3.  fig.  büyütmek, mübalağa etm. 2ung/1 . süs, ziynet, tezyinat 2. dekor, donanma 3. işleme aussehnauben 1. (Tiere) burnundan solumak 2. (P.)   (sich die Nase) burnunu silmek, sümkürmek aussehnaufen (a. sich nefes almak; dinlenmek ausschneiden I. kesip almak (od.  çıkarmak) 2. (Bâunıe)  budamak 3. (Ârmel) oymak 4. (am Hals) dekoltelemck; yakayı açmak 5. med.  katetmek; kesip atmak; kökün den çıkarıp atmak 6. (aus Papier) oyma (od.  dekupaj) yapmak  Auşschnitt m  I. kesim, biçim, kesme, biçme 2. budama 3. (ÂrmelS) koltukaltı oyması 4. mil. kertik, kesik 5. (Halse) dekolte 6. oyma 7. (ZeitungsS) kupür 8. (Gebiet, Lebenskreis) sektör 9. (Bruchstück) fragman, parça aussehnitzen doğramak ausschnüffeln F pej. s. ausspionieren aussehöpfen 1. (suyu) boşaltmak 2. (Suppe usvv.) kotar mak 3. fig. (Thcma) en İnce tafsilâtına kadar trete etm.; incelemek 4. fig. kullanarak, faydalanarak tüketmek aussehoten (Erbsen usvv.) bezelvenin kabuğunu çıkarmak aussehrauben I. vidasını (vidalarını) sökerek çıkarmak 2.  fr.   gaz lambasını söndürmek  ausschrelb'en 1. (fertig sehreiben) yazıp bitirmek 2. (ohne Abkürzımg sehreiben) kısaltmadan tam olarak yazmak  3. (Rollen) kopya etm., istinsah etm. 4. (Rechnung, Vertrag) tanzim etm., çıkarmak 5.  pej.  intihal etm. 6. (ankündigen) alenen tebliğ, ilân, tamim etm.; iştirake davet etm. 7. (Scheck) doldurmak 8. (Wettbewerb) müsaba kaya koymak 9. (Steuern) tarh etmek 10. (Vergebung) münakaşaya koymak 11. (freie Stelle) münhal bir yer ilân etm. 12. (bestimmen) tayin etm. 13. (Preis, Pramie) ortaya koymak; s. a. ausgeschrieben.

ausschrelen

74

ausschrelen I. bağıra çağıra söylemek, anlatmak, İlân etm., alışa davet etm. 2. (e-n Redner) yuhalayarak sözünü kes mek 3. (sich die Stimme) bağırmaktan sesi kısılmak 4. (sich die Kehle) a) boğazını yırtarcasına bağırmak b) dilinde tüy bitmek; sich  ~ (Kinder) cant istediği kadar haykırmak  ausıchrelt'en 1. (groBe Schritte machcn) geniş adımlar at mak; adımlarını uzatmak, F: pergelleri açmak 2. fig. stil. haddini tecavüz etm. 3. stil,  (durch Schritte abmessen) adımlamak 2ung / t. hadnaşinaslık 2. tecavüzkârane hareket; taaddi, tecavüz, zorbalık; kanunları tanımamazlık; taşkınlık  AusschuB m  1. (Kommission) encümen, heyet, komite, komisyon, kurul 2. (Unterkommission) tali encümen, tali komisyon 3. (mindervvertige Ware) sakat (hurada, kurada) eşya; ıskarta (tapon, döküntü) mal; marda; mezat malı; V:  bok püsür 4. (bei e-r Wunde) çıkış yeri -ware / s.  Ausschu)5 (3) ausschütteln silkfelelmek, sarsmak, sallamak ausschütten 1. dökmek, boşaltmak, akıtmak 2. (Dividende) temettü tevzi etm. 3. (sein Herz) içini, derdini dökmek  4. (auffüllen) doldurmak, tamamlamak; sich vor Lachtn ~ ıvollen  gülmekten göbeği çatlamak; makaraları koyu vermek  *usschwârmen 1. (Bienen) kovanı terk ederek oğul yapmak  2. m il. yanaşık düzenden dağınık düzene yayılmak 3. fig. (e-n Ausflug maehen) gezintiye, tenezzühe çıkmak  ausschwatzen (Geheimnisse) ifşa, işaa etm.; sich ~ F   canı islediği kadar gevezelik etm. ausschweteln bir yere kükürt saçmak; kükiirtlemek, sülfürlemek, sülfitlemek 2 n kükürt tütsüsü ausschweil'en  İr.  (e-n Gegenstand) kavis, hilâl veya kafes şeklinde kesmek; intr. 1. sefahate dalmak 2. allg.  taşmak  3. (bei e-r Rede) konudan ayrılmak; sadetten çıkmak -end 1. (unordentlich) intizamsız, başıboş 2. (liederlich) fasik, çapkın, sefih, hovarda; zevkusefaya düşkün 3. (unanstândig) edep ve terbiyeye muhalif; uygunsuz 4. ( m a U l o s ) ifratkârane, taşkın; tin -cs Ltbtn filhıtn sefihane bir hayat sürmek; fisküfücura (od. sefahate) dal mak; çapkınlığa gitmek; -t Lebensführung  sefahat, uçarılık 2ung/ I. hilâl şeklinde kesme 2. inhiraf, istitr at 3. zevkusefa, sefahat, fisküfücur  ausschwelgen: sich  ~ düşüncesini söylememek; sesini çıkarmamak; bş hakkında ketum davranmak;  Dap das Ötstlz sich iibtr ditsin Punkt ausschıveigl, İsi uns nur dienlich.  Kanunun bu meselede susmasından faydalanıyoruz. ausschwe!Ben (Wild) bütün kanını kaybetmek ausschwenken 1. (Glas) suda çalkamak 2. (drehen) çevir mek 3. naut.  (Boot usw.) çıkarmak au$schwlngen 1. (Pendel) salımmı bitmek 2. (Glocke) bir sesin tınlaması bitmek 3. (Skilâufer) başka bir istikamet almak 4. (gedreht werden) çevirilmck ausschwltzen I. (Bâıımc) sızıntı yapmak; reçine sızdırmak 2. (Haut) terlemek, tereşşüh etm. 3. (e- e Krankheit) çok terleyerek defetmek  aussegnen rtl.  (Pfarrer) dua okuyarak (od. okumak sure tiyle) ölüyü Allahın rahmetine emanet etm. aussehen 1. (nach) gözleriyle araştırmak 2. (wie, nach). . . gibi tesirini vermek; benzemek; . . . gibi görünmek 3. (gut) çok iyi gitmek; pek muvafık olm.  Das Gebâude sithl nach nichts aus.  Bu binanın hiç gösterişi yok.  Ditstr   Apparat sithl gam ntu aus.  Bu makine kullanılmışa hiç  benzemiyor. Es sithl nach Rtgcn aus.  Yağmur yağacak gibi görünüyor. Havanın gözü yaşlı. ~ ıvie tin gesehundentr Raubritler F   çeteleye dönmek; so wit dit Sacht  aussithl  sureti hale göre; ~ ıvit sein Vatır   babasına  benzemek; Er sithl von Tag zu Tag schltchltr aus.  Beti  benzi günden güne sararıyor. Es sithl so aus, als ob er aile  Hojfnung aufgegeben hâlle.  Ümidi kesmişe benzeyor.  Das  MâJchen hier isi fünfzehn Jahre ali, sithl aber aus ıvit   fün/undzıvanzig.  Şu kız on beşinde ama, yirmi beş gös terir.  Damit ts so aussithl, als stitn wir eifrig bei der Arheil. Dostlar alışverişte görsün diye.  Die Sacht sieht jetzt 

auBer'amtlich

gam anders aus. Meselenin rengi değişti. Mil ihm sithl ts  jetzt schlechl aus. Durumu çok fena. So siehst du ausl F  a) Senin işine gelecekti galibal b) Aldanmışsın; Yağma mı var? 2 n  1. (Gesicht) yüz, çehre, hal 2. (Gesichtsfarbe)  bet beniz 3. (Kleidung) kılık, kisve, kıyafet 4. (ÂuBeres) eda, tavır; sureti zâhire; zevahir 5. (Anblick) görünüş, manzara 6. (gutes) yakışık, görek; nach dem ~ zu urteilen zevahire bakılacak olursa; von sehönem ~   görekli, gös terişli -d: gut   ~ (Mann) yakışıklı, prezantabl au&selfen içini sabunlamak ausstlhen süzgeçten geçirmek ausseln s. Stw. aus auBen dışarıda, haricen; von ~ her  dışarıdan, hariçten; nach ~ hin  1. dışarıya doğru; harice 2. (âuBerlich) zâhiren; zevahire göre; ~ hui, innen pfull Dışı eli yakar, içi beni yakar. 2antenne / dış (od. haricî) anten 2aufnahme / açık havada çekilen resim 2aufnahmen pl.a.  dışarıda çevirim 2bez!rk m varoş; dış (od. kenar) mahalle Sbordmotor m takma motör  aussenden I. göndermek, yollamak 2. (Strahlen) neşretmek, salmak, yaymak  AuBen'dlenst m dış hizmet; im ~ lâllg haricî işlerde çalışan -durehmesser m dış kutur -îlügel m mil. dış cenah -friser m teehn. dış frezesi -halen m dışliman, önliman -hande! m haricî (od. dış) ticaret -haut f İ. an. dışdcri, ektoderm 2. (e-s Schiffes) geminin dış kaplaması aussenken (Loch) havşa açmak  AuBen'kliiver m naut. kontraflok -klüverbaum m naut. kontrabaston -lüuter m Fb. yan haf -ünle / 1. çevre, kenar, muhit 2. dış hat -minlster m dışişleri bakanı; fr. hariciye vekili (taw. nazırı) -ministerium n  dışişleri bakanlığı; fr. hariciye vekâleti (bzu>. nezareti) -politik /haricî siyaset; dış politika -rand m dışkenar -selte / 1. sureti zâhire; zevahir 2. (e-s Stoffes) yüz tarafı 3. satıh; dış yüz; üst -selter m 1. (Einsiedler) insandan kaçan; münzevi; tek  başına yaşayan 2. (Laic) mütehassıs olmayan; amatör, heveskâr 3. (Sport) favori olmayan koşu atı; avutsayder  4. (Ggs. Berufsdiplomat) çekirdekten yetişme değil; mes leği aslen başka olan (diplomat) -stknde  pl.  matlubat, alacaklar -stehende m ff   hariç ez meclis (z.va.)  -steven m naut.  kontrabaş bodoslaması -stürmer m Fb.  solaçık, sağaçık -taster m lechn. dış pergel -wache / mil. dış kara kol -wand/ dış duvar -we lt/har icî âlem; Verkehr mil der  ~ hariçle münasebet; ihtilât; Verkehr mil der ~ haben ihtilât etm., karışmak -werk n mil.  dış istihkâm; dış tabya -w!nkcl m dış açı; haricî zaviye auBer I. (Prâp. msl. m. Dat.) 1. (auBerhalb) bşin dışında, haricinde 2. (ein- od. ausschlicBcnd) -den başka, -den maada 3. (ausgenommen) -den sarfınazar II. (Konj.) 1. ~ dap şöyle dursun 2. (abgesehen davon, daB) meğer ki; ~ dap er arm İst, ist er auch noch blind.   Fakir olduğu yetmiyormuş gibi, bir de kördür, gam ~ sich kendisinde olmayarak; vor Freude gam ~ sich sein  sevincinden dolayı kendinden geçmek; külâhını havaya atmak;  Der  Patient ist  ~ Gefahr. Hasta tehlikeyi savuşturdu. ~ Kraft setzen  hükümsüz kılmak; ~ der Reihe befördert  werden  fevkalâdeden terfi etm.; ~ Gebrauch kommen  bırakılmış (atılmış, terk edilmiş; mehcur) olm.; ~  Be Irieb çalışmaz; işlemez halde BuBer- 1. dış, harici, ecnebi, yabancı 2. yüzünde, sathında duran 3. dışarıdan gelen; -es Bild   hariçten görünüş; haricî manzara; -er Wechselwinkel math.  dışters (açı); haricen mütcbadil (zaviye); -er Gehörgang an.  dış kulak  borusu; 2e Mongotei n.pr.  Dış Moğolistan; -t Sekretion med. dış salgı; Slation für -e Erkrankungen ıntd. hariciye; -e Erscheinung s.  Âuperı auBer'amtllch resmî olmayan; hususî -dem bundan başka (od.  maada); fazla olarak; ayrıca; kaldı ki; üstelik; bir de; buna ilâveten -dienstlich hizmet dışı; resmî olmayan Sdienststellung / 1. hizmet haricine çıkar(tl)ma 2. (Pensionierung) tekaüde sevk etme, sevk edilme; emekliye ayırma, ayrılma -ehelich gayri meşru, nameşru, piç; zinadan doğma; -es Kind jur.  nesebi gayri sahih çocuk;

ÂuBere

75

 

Aussprachc

Bunda ne fenalık görüyorsunuz? Was hast du denn aus haramzade; veledi zina; -es Kindverhâllnis jur.  sahih  zusetzen?  zusetz en? Es isi doc dochh ein bildhübs bildhübsche chess Mödchen! Nesi var? olmayan nesep auch nicht das Geri Gerings ngste te daran daran aus Bebek gibi kızl  Es isi auch ÂuBer ÂuBeree n I. (Schein) sureti sure ti zâhir e; görünüş, görünüş, zevahir 2.  zusetzen..  Bunun hiç bir eksiği gediği yok. um sich nicht  (AuBenseite) bşin dışarısı, dış tarafı 3.  pot.  dışişleri 4.  zusetzen dem Vonvurf Von vurf der der Faulheit auszusetzen auszusetzen  kendisine tembel (Geştalt) kalıp kıyafet; sekil ve şemail; von angenehmem dedirtmemek için; intr. 1. (pausieren) ara (od. fasıla) ver -n  kaşlı gözlü; Schon sein -s lâpt lâp t erkennen, wes Geistes Geistes mek 2. (stillstehen) durmak, kesilmek; inkıtaa uğramak  Kind er İst. Onun ne adam olduğu olduğu sıfatından belli, belli, anders 3. (Motor) (Motor) boşlamak boşlamak;; ateş almama alm amak; k; ohne auszusetzen sein als das -e vermuten lâpt   kalıbının adamı olmamak; Fieber hat  aralıksız, fasılasız, biteviye, durmadan;  Das Fieber  Minister  Minis ter des -n s.  Aupenminister   Aupen minister  bei dem Palienten auch nicht einen Tag ausgesetzt.  Hasta •uBer'etatmMIg 1. bütçe dışı 2. vekâleten -europSisch nın ateşi ateşi bir gün bile sekmedi, ausgesetzt  maruz,  maruz, duçar; duça r; -es Avrupa dışı(-ndaki) -gerlchtlich mahkeme dışı -gesetzKind   metruk çocuk -d mütekattı, kesikli lich kanun dışı(-nda) -gewöhnllch mutadın fevkinde; (Blick) manzara man zara,, nezaret neza ret 2. (Blickfeld) görüş istisnat; fevkalâde, olağanüstü, harikulâde, müstesna; Ausslcht / 1. (Blick) Wahrschein!ichkeit) eit) ümit, ü mit, ihtimal, şans; -e Umstânde  fevkalâde fevkalâde haller ?gewöhnllchk ?gewöhnllchkelt elt / fevka sahası 3. (starke Wahrschein!ichk mit unvergleichlicher ~  (Haus) eşsiz menazırla süslü olan; lâdelik, müstesnalık -halb (Prap. m. Gen.)  1. hariç, in ~ steh stehen en  beklenebilinmek; tahakkuku ümit edilebil haricinde, haricine 2. (drauCen) dışında 3. (geschützt vor) -den masun ?kursj*tzung / meriyetten (tedavülden) mek; melhuz olm.; in  ~ stellen ihsas etm.; ümit vermek; (müphem (müphem sözl sözlerl erle) e) vaat etm.; ~ haben  1. şansı olm. 2. kaldır(ıl)ma bakma k;  Er hat  üuBerlIch 1. (Vermek auf Medizinflaschen) hariçten kullanıl (z. B. auf das Meer) nezareti olm.; bakmak; glanzende -en.  İstikbali parlak, in ~ nehme nehmenn  1. mülâha mak üzere 2. harici, dış, dtşınlı, dışlak, dıştan 3. (oberzaya almak 2. yapmağı kastetmek flâchtich) yüzünde, sathında duran; sathi 4. (umvesentşanssız; tahakkuku tahak kuku m üm lich) zâhiri; gayri zati 5. (seheinbar) zahiri, görünen, zâ- ausslchts'los fig. ümitsiz, nevmit, şanssız; et. 2es ıınternehmen sinekten yağ çıkar kün görünmeyen; et. hirdc, zâhiren; zevahire bakılırsa ?kelten  pl.  formamak -relch  fig.  pek ümit verici; çok ümitli (od.  şanslı); nach ~ gehen gehen..  Zevahire aldanlite(-ler);  Man da rf nicht nach istikbal vaa t eden 2terrasse 2terrasse / clhannüma (z.va.)  2turm m mamalı. Her sakallıya baba denmez. Spr.  Her sakallıyı manzaralı kule 2türmchen n köşk -voli s. -reich  baban mı sandın I Suflem 1. 1. (Furch (Fu rchtt usw.) izhar, belli etm .; göstermek gösterm ek 2. (Mci(Mci- ausslekern sızmak; sızarak akmak; tereşşüh etm. nung) nung) söylemek; ifade ve beyan etm .; sich ~ 1. (sich (sich zeizei- aussleben 1. (durehsieben) kalburdan, elekten geçirmek 2. gen) k-ni göstermek; açığa vurmak 2. (auftretcn) mey (heraussieben) elemek, çıkarmak, tasfiye etm. 3. (ausdana çıkmak 3. (über) düşüncesini söylemek; fikir ve wâhlen) seçmek, beğenmek maksadını ortaya koymak; fikir yürütmek (od.  beyan aussledeln tehcir etm.; başka bir yere iskân etmek etm.); mütalaa etm.; hüküm vermek; sich nicht zu et. ~ ausslngen: sich ~   doyuncaya kadar şarkı söylemek sesini sesini çıkarmamak  ausslnnen s. ausdenken auBerordentlich fevkalâde, harikulâde, müstesna, olağan aussöhnen barıştırmak, uzlaştırmak; aralarım bulmak; üstü, istisnai; dikkate değer; hayret verici; -e Generalıslah ve telifibeyn etm.; sich ~ 1. (m. j-m j- m ) b—le barışmak, versamrnlung H   fevkalâde umumi heyet; -e Dudgetuzlaşmak 2. (m. seinem Los usw.) tevekkül etm. kredite pl.  fevkalâde tahsisat; -er Professor   ordinaryüs aussondern 1. ayırmak, ayıklamak 2. elemek, tasfiye etm. 3.  profesör namzedi; namze di; profesör ekstraord ekstr aordinary inaryüs üs med. ifraz, ifrağ etm. fiuBerst- I. (femst-) en uzak; aksa 2. (letzt-) nihai, gal, son aussorgen: ausgesorgt haben  geçim, geçinim endişesinden 3. (überaus) son derece(-de); cidden, ziyadesiyle, gayet, kurtulmuş olm.; tuzu kuru olm.  begayet  bega yet;; müfrit müf rit (od.  aşırı) derecede 4. (gröBt-) en büyük  aussortleren s. aussondern  (1,2) 5. (sehlimmst-) en fena; fena ; im -en Faile I. zaruret hâsıl oldu oldu ausspihen aussp ihen 1. (nach) gözleriyle araş ara ştırma tır mak; k; bşi bşi gözlemek gözlemek 2. s. s. auskundsehaften ğu takdirde; icabı halinde; en gayri müsait ahvalde 2. wichtige ige Ausspann m fr.   menzilhane Sen tr.  1. açmak, sermek, yay (höchstens) olsa olsa; in -er Not   katkala; e-e ~ wicht  Angeleg  Angelegenhe enheit  it   en mühim bir mesele; -e Linke pot.  en sol; mak, germek 2. (Arme) uzatmak 3. (Pferde, VVagen)  Nenne mir den -en Preis. dann da nn will ich es kaufen.  Şunun koşumu çıkarmak 4. (Feder) gevşetmek 5. hile veya dal olacağını söyle de alayım, die Dinge auf das 2e treiben  işi kavuklukla elinden almak 6. (Mâdchen) ayartmak; intr. ifrata vardırmak;  Das İst das  2e, ıvas ich tun kann.  başını  başını (kafasını, zihnini) dinlendirme dinlen dirmek; k; biraz istirah isti rahat at Şahımı bu kadar severim. wenn es zum 2en kommt  iş   iş son etm.; yorgunluğunu almak; dinlenmek; mola etm. aufs 2e gefapt. Ben her şeyi göze ausspar'en 1. bşe yer bırakmak 2. teehn.  oyuk yapmak 3. haddine varırsa; leh bin aufs aldım, sein 2es tun elinden geleni yapmak; sich -e  Mühe (übergehen) atlamak, ihmal etm. 2ung/ teehn.  oyuk geben parçalanmak  ausspelen s. ausspucken auBerstand auBerstandee el ermez ermez güç yetmez; ~ sein (et. zu tun) yapa aussperr'en I. kapıyı üstüne kapamak 2. (Arbeitcr) lokavt cak halde olmamak; yapamamak; yapmağa muktedir etm. 2ung / (von Arbeitcrn) lokavt olmamak  aussplelen 1. Ka. ilk kâğıdı atmak; (oyun esnasında) oyna KuBerstenfalls icap ederse; lâzım gelirse; bıçak kemiğe mak, atmak 2. (Trumpf) koz atmak 3. (den letzten dayandığı zaman Trumpf) fig.  son kozunu oynamak; son çareye başvur ÂuBerung f   I. (Bemerkung) söz, lakırdı, ifade, beyanat 2. mak 4. (ohne Obj.) oyunu teıı». çalgıyı bitirmek 5. (j-n (Ausdruck) izhar, tezahür  gegen e-n anderen) iki tarafı birbiriyle kızıştırmak 6. (in aussetzen tr.  1. (Kind) terk etm. 2. (Belohnung, Preis) der Lotterie) piyangoya koymak; Wer spielt aus? Ka. tayin etm., vaat etm.; ortaya koymak 3. (j-n e-r GeSıra kimde? ausgespielt: ~ haben fig.  borusu artık ötme fahr) maruz bırakmak 4. (der Sonne) güneşe göstermek  mek; pabucu artık dama atılmış olm. 5. (unterbrechen) ara vermek; tatil, tati l, tehir, talik etm.; etm .; ausspinnen I. (zu Oarn) ipliği bükerek uzatmak 2. (vveitlâufiR) fig fiR) fig..  genişletmek, büyütmek, mübalağa etm.; iciğini kesmek; mola vermek 6. (Sıımme) ayırmak, tahsis etm.; tahsisat bağlamak 7. a. mil.  (aussehiffen) karaya (asker) ciciğin ciciğinii çıkararak çıkar arak anlatma anla tmak; k; püsküllendirmek; şiş şişirme irmekk çıkarmak 8. (Schildwache) dikmek 9. (an e-r P. od. S. et. ausspionleren tecessüsle, casuslukla meydana çıkarmak; auszusetzen haben) b-ne veya bşe karşı bir diyecek bul casuslama casus lamak, k, keşfetmek; keşfetme k; V.- kolaçan etm. et m. mak; itirazı olm.; tenkit ve muaheze etm.; toyun tut Aussprache / I. telaffuz, konuşuş konuşuş,, söyleniş, söyleniş, ağız, aksan 2. mak; kabahat bulmak; ayıplamak; kulp takmak 10. (Besprechung) konuşma, müzakere, temas; teatii efkâr; (testamentarisch) vasiyetname ile bırakmak 11. (Tiere)  pol.  mükâlcme; e-e fremdartige ~   yabancı şiveye çalan serbest bırakmak 12. (Strafe) tehir etm., ertelemek; an verröt den Kroaten. Dili Hırvata çalıyor. telaffuz; Seine ~ verröt allem et. auszusetzen haben  armudun sapı var, üzümün e-e — herbeiführen  konuşturmak -bezelehnu -bezelehnung ng / s. Umschrlft. S ie derin derin daran auszusetzen? auszusetze n? çöpü var demek; Was haben Sie

aussprechen

76

 

ausstrecken

aussprechen t. telaffuz etm., söylemek 2. (ausdrücken) ifade  bırakma  bıra kmak; k; üstün gelmek gelmek b) (verdrângen) (verdrâ ngen) b-ni b- ni bir yerden ve beyan etm., bildirmek, eda etm., sarih ve kati konuşatmak 2form / (beim Backen) Backen) kalıp mak; bşin lafını etm.; anmak 3. (zu Ende reden) sözünü ausstecken 1. dışarıya koymak 2. (Fahne) açmak 3. (Bohnen usw.) dikmek   bitirmek 4. (ein Urtell) a) hüküm vermek b) muhakeme etm. 5. (sein Inncres) kalbini dökmek 6. (z.B. Lügen) ausstehen intr.  1. (Gehalt usw.) alacağı olm.; matlup  J- n nicht  nicht  savurmak 7. (e-n Wunsch, e-e Bitte) arz etm.;  J-n hanesinde olm.; tedahülde kalmak; tedahüle binmek 2. ~ lassen  a) b-nin sözünü kesmek b) b-ne bşi söyletme (Nachricht) henüz gelmemiş olm. 3. (fehlen) eksik, nok mek; et. nicht  ~ könrten  dili dönmemek; wenn ich das ~ san, muallakta olm. 4. (Waren) teşhir edilmiş olm.; darf   Yüzünüze gülleri (v o lk stü m le in schwer auttu auttu--  İr.  1. (erdulden) sabretmek, tahammül etm.; çekmek, spreehendes Worl  söylenişi güç bir kelime;  Er bere bereute ute es, es, dayanmak 2. (Angst) geçirmekte olm., içinde olm. 3. dieses Wort aıısgesprochen zu haben. Bu sözü sarf ettiğine (j-n nicht ~ könncn) könncn) çekemem çekememek; ek; b-ne tutulm ak; leh kann dieses Gerede nicht  ~. çok nadim oldu, oldu, sicil ~  1. (über) bş hakkında fikir beyan  ~. Ben, bu lakırdıları kaldırmam. viel auszustehen haben (von) çok çekmek zorunda kalmak etm. 2. (für) b -nin -n in lehinde söz söylemek; bşi bşi tavsiye tavsiy e etm., terviç etm. 3. (m. j-m) a) dertleşmek b) müzakere, müşa -d: -e Gelder pl.  tahsil edilecek para; matlubat vere etm. 4. (zutage treten) zuhur etm., etm ., zâhir olm., belir belir ausstelfen 1. (Anzug) telâ ile beslemek 2. areh.  desteklemek mek 5. (loben (lobendd über j-n ) b-nin b -nin hakkında sitayişte bulun •usstelgen 1. (aus e-m Fahrzeug) çıkmak, çıkm ak, İnmek İnmek 2. (Flieger) mak; ausgesprochen fig.  şüphesiz, bariz, kati, kesin;  paraş  par aşütle ütle atlam a tlam ak 3. (aufgeben) F  artık  artık iştirak iştirak etmemek; etmem ek; sözüm yabana; tam manasiyle; bilhassa (Sport) abandone etm. aussprelzen (Finger, Beinc) birbirinden ayırmak; aralarını ausstelnen 1. (Kirschen usw.) çekirdeklerini çıkarmak 2. açmak  (Reis usw.) taşlarını çıkarmak ausspreng'en 1. (verspritzen) su v.s. serpmek 2. (heraus- ausstell'en I. (Waren) ekspoze etm., teşhir etm.; sergiye sprengen) infilakla delik açmak 3. (Nachrichten) her koymak; $er(gile)mek, yaymak 2. mil.  (Posten, Wachc) tarafa yaymak; İşaa, ifşa etm., neşretmek 4. (Gcrüchte) dikmek, İkame etm. 3. (Arbeiter) lokavt etm. 4. (Schriftstück) tanzim etm., düzenlemek 5. (VVectıset) a) çekmek, şayia tellallığı etm. 2ung  f: ~ von Geriichten şayiacılık keşide etm. b) doldurmak 6. (ausschalten) F   elektrik aussprlngen 1. (sich idsen) (S.)   çözülüp (kopup, patlayıp) ayrılmak, çıkmak 2. (P.) (sich (sich trennen) birbirinden ayrıl cereyanını kesmek 7. (tadeln) kusur bulmak; ayıplamak; vorher er ~ H   preforme 2er m 1. mak; alâkası kesilmek; kaçmak 3. (Linie) çıkıntı teşkil tenkit etm.; ausgesteUl: vorh sergide mal teşhir eden; ekspozan 2. (e-s Wechsels) etm. -d: -er Winkel mil. dış açı kcşideci 3. (Unterzeichneter) İmza eden; mümzl; va İr.  I. fışkırtmak, püskürtmek, püfkürmek 2. aussprltzen  İr. zıülimza (reinigen) su fışkırtarak, sulayarak temizlemek 3. (ausleeren) bir sıvıyı boşaltmak, dökmek 4. med. şırınga etm.; Ausstcllung/1. sergi, meşher, ekspozisyon 2. (e-s Wechsels) intr. fışkırmak, sıçramak  keşide 3. mil.  dikme, ikame; nöbete sokma 4. itiraz; kusurlu bulma; tenkit 5. (von Arbeitern) lokavt -s.datum Ausspruch m 1. (kurze, bedeutsame ÂuBerung) vecize, mak n  keşide tarihi -s.gebMude n  sergi evi -s.gegenstand m sim, hikmet, mesel; kelâmı kibar; ulusöz 2. allg.  söz, lakırdı 3. (gelstreicher) espri 4. (traditioneller) darbıme sergi eşyası -s.raum m  sergi salonu -s.stand m paviyon, sel, atalarsözü 6. (des Richters) selt.  hüküm, karar stant -s.tag m 1. keşide tarihi 2. tanzim tarihi 3. sergiye ausspucken 1. balgam çıkarmak, sökmek; kraşe çıkarmak mahsus gün 2. (aberglSubisch) tülılemck 3. (auswerfen) püskürmek 4. ausstemmen marangoz veya taşçı kalemiyle oymak, doğ (auf den Bodeıı) yere tükürmek 5. fig. F  (Oeld)   (Oeld) para ver ramak  dem ~ steh stehen en  ortadan kalkmağa, Aussterbe'etat m: a uf dem mek; V: sökülmek  ausspülen 1. (GefâB) ça!ka(la)mak 2. (reinigen) yıkayarak mahva yüz tutmak 2n 1. nesli tükenmek; ocağı sönmek; inkıraz bulmak; ortadan kalkmak; münkariz olm. 2. temizlemek 3. (Küste) aşındırmak 4. (sich den Mund) a) ağzını yıkamak (od. çalkalamak) b) (bei der rituellen Rei(Straıie) ıssızlaşmak, körlenmek 3. (Stadt) nüfusu müte madiyen azalmak; tenhalaşmak; ausgestorben  (Tiere, nigung) mazmaza etm. 5. (WSsche) çamaşır çırpmak Dynastie usw.) nesli nesli münkariz olan; munkatı, tükenmiş; tükenmiş; ausspüren s. aufspûren aussta ausstafTi fTier er en !. (j- n m. m. et.) teçhiz etm et m ..don ..d onat atm m ak2. ak 2. (herausıvle ~ daliegen (od. sein)  çın çın çın ötmek; ötm ek; in d n (od. ecin niler) top oynar; sein Geschlecht ist  ~   ~ . Sülâlesi kesild kesildii utzen) süslemek; telleyip pullamak 3. (Rede) süslü püslü Aussteuer / (e-r (e- r Braut) çeyiz, çeyiz, ağırlık; komplette  ~ çeyi çeyizz onuşmak; sich  ~ 1. k-ne lâzım gelen gelen şeyleri şeyleri tedarik tedari k Aussteuer çimen 2n 1. cihazlandırmak 2. sigortadan artık para alma etm.; 2. k- ni telleyip pullamak pullamak -t: glânzend  ~  ~ şatafatlı ju r.   a) evlenme sigortası b) doğum mak -versleherung  f jur. Ausstand m  1. (Streik) grev 2. ( mst.pl.  -stlnde) matlup, sigortası matlubat, alacaklar; in den ~ treten grev yapmak ausstând'lg 1. (fehlend) eksik, noksan, muallakta 2. (strei- Ausstleg m çıkış yeri kender Arbeiter) grevci 3. (Forderung) tahsil edilmemiş ausstopf'en 1. yün, pamuk, kıtık v. s. İle doldurmak 2. (Tiere) tahnit etm., doldurmak; ausgeslopfl: -er Vogel 21er m selt. grevci doldurma kuş; 2 n taksidermi 2er m taksidermist ausstanzen zımbalamak  ausstatten 1. teçhiz etm., donatmak 2. (möblleren) tefriş AusstoB m   1. (e-s Torpedos usw.) dışarıya alış 2. (e-r Farand ıman,, kapasite kapa site 2en 1. (aus e- r Gemeinetm., döşemek 3. (Tochter) çeyiz veya drahoma vermek   brik) verim, randıman 4. (sehenken) (sehenken ) batış ve ihsan etm. etm . 5. (schnıücken) (schnıück en) süsle sclıaft) tart etm., ihraç etm.. kaydını silmek, terkin etm. 2. (Aııge, Schrei, Rauchvvolken) çıkarmak; kaldırmak, mek; zarif hale koymak 6. Th.  dekorla süslemek; ausdışarı atmak, ıtrah etm., defetmek 3. (Finch, Schmâgeslaitet   tedarikli; reich -es Laboratorium  zengin vesaitli hung) savurmak 4. (produzieren) imal, istihsal etm.; laboratuvar; gut  ~   ~ (Zimmer) döşeli döşeli dayalı ausgestoûen yabanın köpeği; parya -rohr n (für Torpedos) Ausstattung / 1. teçhizat, donatım 2. 2. (Mobili (Mobiliar) ar) mefruşat, mefruşat, torpido atış kovam mobilya 3. (Aussteuer bzw. Mitgift) çeyiz, sandık eşyası ausstrahl'cn 1. şua, ışın salmak, inşia etm., ışımak 2. neşret veya drahoma 4. Th.  dekor, mizansen 5. (Gestaltung) mek, yaymak; difüzyon yapmak 3. (auf) tesir İcra etm.; harici şekil; kılık -s.THm m büyük mizansenli film; süperöteye geçmek; yayılmak 2ung / 1.  phys.  ışınım, inşia 2. film -s.gegenstande  pl. teçhizat, fittings -s.stück n  1. de (Strahlwirkung) radyasyon 3. neşriyat, yayın 4. tesir kor; süs parçası 2. Th. zengin dekorlu (od. büyük mizan icrası senli) piyes 3. (Fecrie) feeri ausstrecken I. (Arm, Hand) a) uzatmak b) dik tutmak c) ausstauben tozunu silmek  bşe  bşe el atm a tmak ak 2. (Glieder) (Glieder) germek; sich —   I. (der Lânge ausstüupen fr.  değnekle dövmek  nach) uzanmak, serilmek; sereserpe uzanmak; serilip aussteeh'en I. oymak, hakketmek, kazmak 2. (Augcn) göz serpilmek 2. (behaglich) yan atmak 3. (sich recken) gerin leri oymak, çıkarmak; b-nin gözlerine mil çekmek 3. mek  (Rasen, Torf usw.) kesip almak 4. (j-n)  fig.  a) gölgede

ausstrelchen

77

 

Ausweg

ausstrelchen 1. (Geschriebenes) çizmek, karalamak, terkin austroeknen inlr. kurumak; suyu çekilmek; körlenmek,kör etm., tayyetmek, silmek; kalem çekmek 2. içini yağla leşmek; (FluB a.)  soruşmak, soğulmak;  İr.  kurutmak; ausgetroeknel: -er Brunnen  kör kuyu; kuru çeşme mak 3. med. froti yapmak  ausstreuen I. saç(ıştır)mak, atmak (o. Samen), serpmek, austrommeln 1. trampet çalarak ilân etm. 2. fig.  her tarafa yaymak; herkese duyurmak  yaymak (a. Gerüchte), işaa etm., neşir ve tamim etm.,  fig. yedi mahalleye davul zurna ile duyurmak austrompeten  pasaparola  pasapa rola etm. 2. (Geschenke bei e -r Hochzeit) saçı austüfteln araştıra araştıra icat etm. veya keşfetmek vermek  austun 1. (Essen) tabağa koymak; dağıtmak, kotarmak 2. Ausstrlch m med. froti (auslöschen) va.  söndürmek; sich ~ (z.va.)   fikrini beyan ausströmen  Intr.  1. akmak 2. fışkırmak, nebean etm. 3. etm. (Licht, Wârme) çıkmak, intişar etm. 4. (Gas, Dampf) salçasını bitirmek  İr.  1. dökmek, akıtmak, fışkırtmak 2. austunken içine ekmek banmak suretiyle salçasını kaçmak, uçmak;  İr. austupfen (VVunde) yavaşça dokunarak tamponla kurut (Dampf, Geruchj neşretmek, çıkarmak, saçmak mak  ausstudleren tahsilini tamamlamak aussuchen 1. seçmek, ayırt etmek, ayırmak; içinden be austusehen Çin mürekkebi sürmek  ğenip almak 2. (durchsuchen) arayıp taramak 3. (m. der ausüben I. icra etm., yapmak, işlemek 2. (Recht) kullan mak 3. (Rache) intikam almak 4. (Beruf) bir meslek Hand verlescn) ellemek ellemek 4. (sieben) (sieben) elekten geçirmek; Such takip etm. 5. (Geschâfte) umuru tedvir etm. -d 1. (Mitdir aus, was dir gefailli  Beğen beğendiğini! glied) faal 2. (Arzt) pratisiyen hekim 3. (Künstler) orke austapezleren duvar kâğıdı yapıştırmak stra üyesi veya solist 4. (Gewalt) icral kuvvet; icra kuv austarieren  H  darasını   darasını çıkarmak  veti Austausch m 1. mübadele; değiş tokuş; trampa 2. (MeiAusverkauf m 1. (TotalS) tasfiye satışı; likidasyon 2. (RestnungsS) teatii efkâr 3. (der Ratifikationsurkunden) tas verkauf) bakiye; hurda veya modası (bzw. mevsimi) geç unterliegen en (z. B. best. Perdikname1 dikna me1erin erin teatis tea tisi; i; dem ~ unterlieg miş olan malın satışı Sen hepsini satmak 2t 1. (Ware) sonenkreis) mübadeleye tabi olm. Sen 1. mübadele, hepsi satılmış; bir teki kalmamış; kapanın elinde kalmış trampa etm., değiş tokuş etm. 2. (Nachrichten) gönderiş2. (Konzert, (Konze rt, Theate Th eater) r) hiç boş yer kalmamış kalma mış 3. Th.  Kapalı mek 3. (Briefe) (Briefe) verişmek, verişmek, teat te atii etm. -gruppe / mübadil gişe kafilesi  s. unverschSml austellen 1. (verteilen) dağıtmak, tevzi etm.. üleştirmek, ausversehimt F  s.  bölüştürme  bölüştürmekk 2. (an best. P.en) aralarınd arala rındaa taksim etm. 3. auşwachsen 1. buluğ çağma varmak 2. (Getreide in den Âhren) (mevsimsiz) çimlenmek 3. (Kleider) büyümekle (Befehle) vermek 4. (Essen) kotarmak artık bir elbiseye sığmamak 4. (sich ~   zu) halinde geliş Auster / io  . istiridye mek; teşkil etm.; (zu e-r Gefahr) tehlikeli bir hal almak  Austern'bank / istiridye yatağı -flscher -flscher m  1. istiridyeci 2. 5. F   (verrückt vverden) zıvanadan çıkmak;  Das isi ]a (Laufvogel) istiridye avcısı -hindler m istiridyeci -schale  zum SI  Ne   Ne sinir şey!  f  istiridye  istiridye kabuğu -zuc ht / istiridye yetiştirme yetiştirme austllgen 1. s. ausrollen  2. (Schrift) terkin etm., silmek 3. ausw£gen 1. denklemek 2. (eichen) ayar etm. 3. ağırlığını (auslöschen) hazfetmek, söndürmek tayin ve tespit etm. 4. s. abwâgen (getroffene) tercih austoben (1-3 o. sicil  ~) 1. (Sturm) sükûnet bulmak; Auswahl / 1 . seçme, ayırma, beğenme 2. (getroffene) 3. (Maıınigfaltigkeit) çok çeşitler 4. (Auslese) istifa 5. hafiflemek, yatışmak 2. (Jugend) çılgınca hareketlerde, çapkınlıklarda bulunmak 3. (sich ausleben) hayatın zev (Anthologie) müntahabat, antoloji 6. (Sport) s. -mannkini çıkarmak 4. (Arger) öfkesini çıkarmak (od.  almak); schafl ; c-e grope ~ haben çeşitçe e-e ~ treffen çeşitçe zengin olm.; e-e şiddetini boşaltmak  içinden seçmek  austollen: sich ~ (Kinder) (Kinder) doya doya doya doya gürültü patırdı yapmak auswkhlen seçmek, intihap etm., beğenmek, tercih etm., austönen 1. tınlaması bitmek 2.  fig.  sona ermek; nihayet öğürtlemek, ayırmak, ayırt etm.; ausgewühlt   seçme,  bulmak  güzide Austrag m 1. (e-r (e- r Differenz) hal ve fasıl 2. (gütlicher) sulhan Auswahl'mannschaft /(Sport) seçme takım; muhtelit tim anlaşma 3. (Durchführung) yapılış, icra 4. s.  Allenleil -sendung -sendung / numunelik koleksi koleksiyon yon Sen 1. (Waren) müşterilerine dağıtmak 2. (Briefe) sahip auswalken (Teig) açmak  lerine tevzi etm., e tm., üleştirmek üleştirmek 3. (zu e-m e- m Abschlu AbschluB B bringen) auswalzen I. haddeden geçirmek; safihalandırmak; 2. F   bir neticeye veya bir karara kar ara bağlamak; bağlam ak; neticelendirmek   pej.  fazlaca genişletmek; püsküllendirmek; ausgewalzt  4. (Wettspiel) bir maç yapmak 5. (Leibesfrucht) (Leibesfrucht) ana çekme rahminde dokuz ay taşımak 6. (verbreiten) yaymak, neş Auswander'er m muhacir, göçmen Sn göç etm., göçmek retmek, tamim etm.;  pej.  işaa etm. -ung j  hicret, muhaceret, göç, göçmenlik Austrüger m  I. dağıtıcı, müvezzi 2.  pej.  dedikoducu auswdrtig 1. yabancı, ecnebi 2. dış, harici 3. (Schüler) a) Austragstabiett n (e s   Kaffeesieders) fener (Ggs.  lnternatsschüler) nehari, yatısız b) (Ggs. ortsanAustral'len n.pr.  Avustralya -ler(ln /) m; Slsch Avustra sâssiger Schüler; Deutschland) dışarıdan, taşradan gelen; lyalI  Am l n.p r.   (Alman) Hariciye Nezareti; Dışişleri Ba Ses  Aml austrüumen 1. rüya görmesi bitmek 2.  fig. (c-c Illusion auf Angelegenh genheite eitenn pl.  hariciye; dışişleri kanlığı; -e  Angele geben) bir ham hayalden kurtulmak auswörts I. I . (auBerha'b (au Berha'b des Hauscs) dış d ışarıd arıda; a; evin dışında dışında austreiben 1. defetmek, tart etmek, kovmak, ihraç etm. 2. 2. abus, (nach auBen) dışarıya (doğru) 3. (auBrrhalb der (Vleh) otlağa çıkarmak veya otlatmak 3. (j-m et.) b-nin Stadt) Sta dt) şehir şehir içinde değil; banliyö, taş ta şra (v.s.) (v.s .) de; ~ essen essen aklından bşi çıkartmak; b-ni bşden vazgeçirmek 4. (böse (gehen)  lokantada yemek yemek; e-e Frau, die sich ~ Geister) ervahı habiseyi, cinleri kovmak; sihir (afsun, verdingl  el kapısında çalışan bir kadın Ssplel n (Sport)  büyü) yapmak 5. (Bâume) selt. filizlenmek, sürmek deplasman maçı austreten inlr.  1. dışarı çıkmak spez.  def'i hacet etm., ausvvasch'en 1. (Kleid) yıkamak 2. (Flecken) yıkayarak tuvalete gitmek 2. (~ müssen) sıkıntısı olm., aptes çıkarmak 3. (Erde) a) alıp götürmek; aşındırmak b) Ufer   bozacağı gelmek 3. (aus e -r Gemeinschaft) ayrılmak (altın ararken) toprağı yıkamak;  Das Meer hat das Ufer  istifa etm., çıkmak, çekilmek 4. (aus e-r Firma) kat'ı ausgewaschen.  Deniz sahili yemiş, sich  ~ yıkana yıkana alâka etm. 5. (Wasser) taşmak; dışarı akmak; sızmak; solmak, solmak, rengi atma k Sung Sung / aşın(dır)ma, aşın(dır)ma, itikâl, erozyon  İr.  1. (Schuhe) eskitmek, açmak 2. (die Kinderschuhe) auswattleren pamukla doldurmak   fig.  çocukluk çağından çıkmak 3. (Feuer) ayağiyle basa auswechsel'bar değiştirilebilir, değişikli -n değiş(tir)mek, rak söndürmek s öndürmek 4. (T reppe) aşınd aşındırm ırmak; ak; sich ~ 1. (Schuhe) tebdil etm., yenilemek  genişlemek, aşınmak 2. eskimek Ausweg m I. selt. (Ausgang) çıkış, çıkılacak yer 2. (Mittel, austrinken I. (Glas) içip boşaltmak 2. (Getrânk) içip bitir Rettungsvvcg) çare, tedbir; çıkar yol; hal çaresi 3. (Ausmek; devirmek  flucht) bahane, kaçamak; sich noch e-n ~ offen lassen

autwtlch'cn

78

açık kapı bırakmak; verzweifelt nach e-m ~ suchtn  dört dönmek; ktinen ~ mehr wissen kıç üstü oturmak; <-n ~  finden   işin bir çıkarını bulmak; aradan çıkmak 2los 1. çaresiz 2. ümitsiz ausweich'en 1. (Platz machen) yol vermek; savulmak 2. (et. vermeiden) bşden içtinap etm., sakınmak, çekinmek 3. (et. Unangenehmem) bahane aramak; kaçamaklı sözler söylemek 4. mil. geri çekilmek; ricat etm. 5. (vermeiden,  j-m zu begegnen) rastlamamama bakmak 6. (e-r Frage)  bir suale cevap vermekten maharetle kurtulmak 7. (Fechten) ustalıkla çelmek -end baştan savma; -e Antwort  sudan bir cevap; ~ anlworlen kaçamaklı sözler söylemek; ileri geri laflar etm. 2glels n demiryolu içtinap (od.  barın ma) hattı 2stelle / demiryolu içtinap durağı (od. mevkii) ausweiden vurulan hayvanın karnım yarıp temizlemek auswelnen 1. ağlayıp bitirmek 2. (sich od. seinen Kummer) ağlaya ağlaya derdini teskin etm., yenmek 3. (sich die Augen) katıla katıla ağlamak; ağlamaktan katılmak; çok gözyaşı dökmek  Auswels m 1. (PersonalS) hüviyet varakası; kimlik kâğıdı; vesika, tezkere, pasaport 2. (Unterlage z. B. für ein Gesuch) varakai müsbite; belge 3. (Dokument) delil, burhan, hüccet, beyyine, senet 4. (BankS) banka raporu; cüzdan 5. (Aufstellung) liste, cetvel Sen 1. (dartun) göstermek, delâlet etm. 2. (bevveisen) ispat etm., ispatlamak, izhar etm. 3. (vertreiben) kovmak; kapı dışarı etm. 4. (aus e-m Land) hudut dışı etm.; hudut dışına çıkarmak; teb’it etm., ihraç etm.; sich ~ hüviyetini ispat etm. Sllch ( Prdp. m.Gen.)  evraktan tebeyyün ettiğine göre -ung / teb'it; memleket dışına cıkar(ıl)ma -ungs.ocfehl m tart ve teb’it karart ausurelt'en genişletmek, açmak, bollaştırmak; sich  ~ I. genişlemek, yayılmak, bollaşmak 2.  fig.  genelleşmek, umumileşmek, taammüm etm. Ser m eldiven maşası auswendlg ezber(-e, -den); ~ hersagen  ezberden okumak; ~ ternen ezberlemek, hıfzetmek; ~ können ezbere bilmek; su gibi bilmek (od. okumak); ~ spielen mus.  notasız çal mak Slemen n  ezbercilik  ausurerf'en I. (Netz, Anker) atmak 2. (die Angel nach et.)  fig.  kancayı atmak (od.  takmak) 3. (Lava) fırlatmak,  püskürmek 4. (ein Auge) taşla gözünü çıkarmak 5. (Grâ ben) kazarak hendek açmak 6. (Betrag, Geldi tahsis etm., ayırmak; tahsisat bağlamak 7. (Patroııen) fişek kovanı atmak 8. (Schleim usvv.) balgam çıkarmak 9. (von sich geben) kusmak 10. (Kot) terslemek, dışkılamak Ser m mil.  tırnak; horoz ayağı; ejektör ausv-erten 1. (z.B. Unterlagen) değerlendirmek, kıymetlen dirmek 2. (ausnützen) istismar etm.; cerri menfaat etm., istifade etm., faydalanmak 3. (praktisch) uygulamak, tatbik etm. auswetzen 1. (Scharte) bileyerek çentiğini, kertiğini düzelt mek 2.  fig.  hatayı tamir etm.; sürülen bir lekenin inti kamını almak; zararı telâfi etm. ausvvlchsen F kaçmak, sıvışmak  auswickeln I. açmak, çözmek, çıkarmak 2. (Kind) kunda ğını çözmek  auswlegen 1. (das Gewicht feststellen) bşin ağırlığını tart mak 2. (nach Gewicht verkaufen) ağırlığına göre (pera kende) satmak auswlnden s. auswringen auswlrk'en  İr.  (Teig) yoğurmak; sich ~   t. (gut, sehleeht) netice vermek; neticelenmek 2. (zu j-s Gunsten) lehinde olm. 3. (ungünstig; Klima) hava çalmak 4. (auf et.) mües sir olm., tesir icra etm. 5. (j-m et.)  z.va.  s. erwirken. Sung / netice, sonuç, tesir, dokunak; -en haben  (auf) 1. müte essir etm., etkisini göstermek 2.  fig. inikâs etm. auswlschen ir. 1. (Schrift, Glâser) silmek 2. (Augen) göz lerini ovuşturmak 3. (j-m c-e) F tokat aşketmek 4. (j-m cins) F fenalık yapmak; kafese koymak; muziplik, şey tanlık etm.; dişini b-nin etine geçirmek; inlr. F   (entkommen) elinden kaçıp kurtulmak auswlttern inlr. geol. tezehhür etm.; çiçeksimek 

 

auızltchen

auswrlngen (Wâschc) çamaşırı büküp sıkarak suyunu çıkarmak; bura bura sıkmak  Auswuchs m I. ur, şiş, yumru; lahmi zait 2. (Warze) siğil, eğinç 3. (Geschwulst) verem, tümör 4. (Buckel) kamburluk 5. (Übertrelbung) ifrat, taşkınlık 6. (MİBstand) aksaklık, mahzur, uygunsuzluk 7. (Abweg) dalâlet 8. (MiBbrauch) suiistimal 9. (von Getreide) (mevsimsiz) çimlenme Auswurf m I. med.  ifragat, balgam, kraşe 2. (des Meeres) denizin attığı enkaz 3. (e-s Vulkans) püskürtü; volkan çıkartısı 4.  fig.  (der Menschheit) en aşağı cins veya tabaka; ayaktakımı 5. (Unbrauchbarcs) işe yaramaz, atılacak nesne; starken ~ haben med.  fazla balgam çıkarmak  auswürfeln zar atarak kararlaştırmak Auswurfstoffe  pl. çıkartı; mevaddı ıtrahiye auszacken diş diş (od.  tırtıl) kesmek; ausgezackl  dişli, tırtıklı, tırtıllı, tırnaklı auszahlen 1. ödemek, tediye etm. 2. (j-n) ücretini, günde liğini v.s.yi (tamamen) vermek 3. (e-n Teilhaber) hak kını ödemek; sich ~ zahmete değmek; idare etm. auszihlen 1. birer birer saymak 2. (Boxen) (yere düşen için) nakavt saniyelerini saymak Auszahlung / (msi. pl.  -en) tediyat, ita; die -en einstellen (Bank) tediyatı kesmek -s.anordnung / ita emri; verile emri auszanken iyice azarlamak, haşlamak, paylamak, atıştır mak, çıkışmak; zılgıt (od.  patırdı) vermek; ausgezankl werden a.  söz (lakırdı) işitmek auszehr'en 1. (Bodcn) inbat kuvvetini tüketmek 2. (Gesundheit) sıhhatini kemirmek 3. (verbrauchen) istihlâk, itlâf etm. 4. (völlig aussaugen) iliğine kadar emmek, kurutmak 2ung / med. z. va.  erime illeti; verem, tüber küloz, sillürrle auszelehn'en 1. seli,  resim yapmağı bitirmek 2. (Waren) etiketlemek; fiyatlarını etiketlere yazmak 3. (m. e-m Orden) taltif etm.; nişan vermek 4. (Schüler) aferin vermek; takdir etm. 5. (huldvoll) iltifat etm. 6. (protegieren)  pej. iltimas etm. 7. (belohnen) mükâfatlandırmak 8. typ. (siyah, italik v.s.ile) belli etm. 9. b-nin diğerlerine faik olduğunu göstermek; sich  ~ akran arasında k-nl göstermek; temayüz etm., birincileşmek, teferrüt etm.;  İn der Türkei haben sich die Bewohner v'.n Bolu von jeher  in der Kochkunst ausgezeichnet.  Türkiye’de ahçılık Bolu lulara vergidir, s. a. ausgezeichnet. 2ung / 1. (von Waren) etiketle(n)me 2. (Beschriftung) fiyatların etiketlere ya zılması veya yazılan fiyat 3. (Belobigung) taltif, takdir, tahsin, mansiyon, aferin 4. (Preis) mükâfat 5. (Orden) madalya, nişan 6. (Huld) iltifat 7.  pej.  (Protcktion) iltimas 8. typ.  yazının (siyah, italik v.s.ile) belli edil mesi; e-e Prüfung mil ~ bestehen  bir imtihanı çok iyi derece ile geçirmek auszementleren çimentolamak  auszleh'bar 1. çekilip çıkarılabilir 2. (Fernrohr, Tisch usw.) uzatılabilir; iç içe giren -en  İr. 1. (Kleider) çıkarmak, soy mak 2. (öl usw.) bir maddeden sızdırmak, istihsal etm. 3. (Tisch usw.) büyütmek, uzatmak 4. (Metalle) tel ha linde uzatmak; haddeden çekmek 5. (dehnen) açmak, germek; ittisa kesp ettirmek 6. (Zahn) çekmek, çıkarmak  7. (die Uniform) askerlikten çıkmak 8. (Heftfâden) sök mek 9. (Farbcıı) soldurmak 10. (j-n richtiggehend) F soyup soğana çevirmek II. (exzerpieren) hulâsa olarak kopya veya istinsah etm. 12. (Zeichnııng) mürekkeple mek 13. (extrahieren)  pharm.  hulâsasını çıkarmak; inlr. 1. evden çıkmak; evi boşaltmak; naklimekân etm., taşınmak, göçmek 2. (Farben) solmak 3. (Soldaten) sefere (od. harbe) gitmek 4. allg. dışarı çıkmak 5. (auf Abenteuer) macera peşinden koşmak; sich  ~ soyunmak 2feder  f  resim mürekkep kalemi; tirlin etlsch m çekilip veya tahta eklenerek uzatılabilen masa; açılır masa etusehe / Çin mürekkebi auszlrkeln 1. pergelle ölçmek 2.  fig.  titizlikle tanzim etm. auszlschen ıslıklamak, yuhalamak 

Auszug

Baby

79

Auszug m  1. (aus e-r Wohnung) taşınma, naklimekân, göç 2. (Ausvvanderung) hicret, muhaceret 3. (Abmarsch) azimet, m ufarakat 4. (e-s Tisches usw.) uzatma mekaniz ması 5. (kurze Darstellung) hulâsa, icmal, fezleke, özet, telhis 6. (Extrakt)  pharm.  hulasâ, esans 7. (Konto2, BankS) hesap hulâsası; ekstre; ~ der Kinder Isroel aus  Âgypten  tsrailoğullarının Mısırdan çıkışı -s.mehl n en nefis un 2s.welse hulâsa olarak auszupfen 1. tarazlamak; tiftik tiftik etm.; ditmek 2. (Unkraut) ayıklamak 3. (Haare) yolmak, koparmak autark kendi yağiyic kavrulan; iktisaden müstakil; otarşist 2le / otarşi, otarki; İktisadi yeterlik; ekonomik erkinlik -Isch s. autark. -e Bestrebungen otarşistlik, otarşizm authentl'sch mevsuk, sahih; ihticaca salih; -e  Auslegung  jur. teşrii tefsir Szitât / mevsukıyet, resmiyet Autis'muı m  psych.  otizm, içekapanış Stlsch içcka panık  Auto n  1. oto(-mobil), araba 2. (Miet2) taksi 3. (LastS) kamyon 4. (LieferS) kamyonet 5. Ch.  inek; Können Sie ~  fahren?  Otomobil kullanabilir misiniz? -bahn / 1. otostrat 2. (Rcnnbahn) otodrom -blographie / otobiyo grafi, özolumluk Sblographlsch otobiyografik; -er Roman özolumluk romanı -boot n  motokano; kano otomobil -bus m otobüs, otokar -busfahrer m otobüsçü autochthon 1. bir mahallin ilk asit mensubu; otokton 2. geol.  yerli Auto'datt n lıist. otodafe -dldakt m   otodidakt, özöğrenimli -dldaktentum n  otodidaktlık -dlenst m otoservis, motoservis -droschke / taksi -erotismus m psych. otoerotizm, özünerosluk -fahrerfln f)m  otomobilci (kadın); otomobili sevk ve idare eden -garage/otomobil garajı 2gen otojen -gen$chwe!Bung / oksijen (od.  otogen) kaynağı -gramm n meşhur bir şahsiyetin elyazısı; hattıdest; otografi -gramınjiger m otograf koleksiyoncusu -heber m kriko -hilfsdlenst m otoservis -hupe / korna, klakson; (volkslüml.): vakvak -klav m otoklav -kolonne/ otomobil kolu -kratle / otokrasi, saltçılık, mutlakıyet, istibdat, dikta törlük 2kratisch otokratik, müstebidane -mat m otomat; otomatik tevzi makinesi; otomatik makine(-si); otoma tik; Vor diesen -en stehen immer Leute.  Bu otomatiklerin  başında adam eksik olmuyor, -matik / otoma tik; zatülhareke zatî hareket -matlon/otomasyon 2matlsch (Adj.) otomatik; bizatihi müteharrik; zatülhareke; kendi işler; e-e e Bewegung  otomatik bir haıeket; Sie tvurden imler  das Feuer der -en Waffen genommen. Otomatik ateşi altına alınmışlardır. 2matisch  Adv.  otomatikman; kendi ken dine 2matisleren otomatize etm. -matHierung / otom atizasyon -matlsmus m  otomatizm, özdevim, zatülha rekiyet Automobll n  s.  Auto.  -ausstellung/otomobil sergisi -ist(ln/) m otomobilci -köntg m otomobil kıralı -sport m otomobil cilik, otomobiiizın -vertretung / otomobil acentası -nummer / otomobil plakası -zusammenstoB m otomobil çarpışması auto'nom otonom, muhtar, özerk 2nomle / otonomi, muh tariyet, özerklik 2plastik / med.  otoplasti -plastlsch med. otoplastik  Autopsle / 1. (eigene Wahrnehmung) müşahede 2. (Obduktion) otopsi, fethlmcyyit, teşrih Autor m yazan, müellif; eser sahibi; muharrir; gel. a.  imza

Autorenn'bahn / otodrom -en n  otomobil yarışı -fahrtr m otomobil yarışçısı Autorenrecht n  telif hakkı autorisler'en 1. salâhiyet vermek; salâhiyetlendirmek, yetkilemek 2.  jur.  tevkil etm. -t salâhiyettar, ruhsatlı, yetkili autor'ltSr 1. otoriter, otoriteli 2. hum. kazak 2!tlt/1 . otorite, salâhiyet, sulta, yetke 2. (P.)   otorite (od. yetki) sahibi; ~ besitzend   yetkeli, otoriteli; ~ geniefkn   tesiri nüfuz sahibi olm. -itativ I. (P.)   itiraz kabul etmez 2. (S.) kati, kesin 2itjfts.mlBbrauch m  nüfuzu suiistimal Autorschaft / müelliftik, muharrirlik Auto'schlltten m   otomobil kızak -strıBe / otomobil yolu; otostrat -suggestlon / otosügjestyon; kendi k-n e telkin; telkin binefsihı; e-r ~ unterliegend  otosügjestyone -tour/ otomobil gezintisi 2troph ototrof, kendibeslek -typle / ototipi -unfall m otomobil kazası autseh!  Int.  uf! vayl 2/ leh habe mir den Finger verbrannt. Uf, parmağım yandı, auvveht  Int.  eyvahl aman! Aval m, (n) H   aval 2leren  II   senedin altına kefil yazılmak Avance/ avans -n maehen avans vermek; (Frau, Mâdchen) kırılıp dökülmek; kuyruk sallamak, V; pas vermek -ment n  İlerleme, terakki, terfi avancieren ilerlemek; terakki, terfi etm. Avantgardlst m  avangar(t), pişdar, öncü, piyonye -entum n öncülük, bayraktarlık, alemdarlık, pişdariık 21sch: -es Theater   öncü tiyat'O Ave-Maria n  katoliklerin bir duası Aventurin m min. yıldıztaşı Averrhoes n. pr.  (ar. Philosoph) İbni Rüşt Avers m rekto, önyüz; yüz taraf -ton /antipati, isteksizlik, karşıtduygu Avlcenna n. pr.  (ar. Philosoph und Arzt) İbni Sina Avls m, n H   haber, ihbar 21eren haber, malumat vermek; haberdar etm., bildirmek -o m naut.  avizo a vista  H   avisto Avlstawechsel m H   ibrazında tediyeli senet Avltaminose / med. avitaminoz, vitaminsizlik Avocatobirne / bot. Amerika armudu Awaren  pl. hist.  Avarlar  azla! eksenel, mihveri, aksiyal Sdruck m eksenel basınç; mihver istikametinde tazyik 2ltât / mihveriyet, mihverlik 2turbine / dik türbin Axiologle/kıymet nazariyesi; değer kuramı Axiom n  aksiyom, mütearife, belit -atik / log.  belitke 2atlsch log.  belitsel; -e Tatsache  mütearife kabilinden bir hakikat Axt / I. balta 2. (groBe) kerki 3. (m. kurzem Holm) nacak Azalee; Azalie / bot.  açalya; Amerika hanımeli; ağı ağacı Azarole / bot. alıç; kuş alıcı Azetat n ehem,  asetat, hallivet Azeton n ehem,  aseton Azetylen’(-gas) n ehem, asetilen -lampe / asetilenli lamba Azidose / med.  asidoz Azlmut m aslr.  açıklık, semt; güney açısı; azimüt Azn'lkum n; SIsclı geol.  azoik  Azoren  pl. n. pr.  Asorlar; Asor adaları Azteke m  yerli MeksikalI; Aztek  Azur m; Sblau gök rengi; açık mavi; gökmavisi Azurlt tn min.  azüıit

13  b, B |b e:| n I. Alman alfabesinin ikinci harfi 2. mus. si  bemol 3. mus.  bemol (işareti) Bab (m )   (Lehrc vom ~ ) rel.  Babilik  babbeln F   I. (unverstândlieh reden) dili dönmeden konuş mağa çalışmak 2.  pej. gevezelik etm.

Babel n. pr.  Babil; der Turmbau zu   ~ Babil (od.  Nemrut) kulesi Babuin m zo.  (Pavianart) babuiıı Babusche / F   pantufla, pabuç, terlik  Baby ıı bebek; kucak çocuğu -ausstattung / doğacak çocuk 

Babylon

80

için hazırlanan boz ve giysi; kırklık -kragen m bebe yaka -lelbchen n  kaşkorse Babylon n. pr.  Babii -len n. pr.  Babilonya, Babilistan 2isch: -e Sprachvenvirrung  Babil dili Baby'schuh m   patik -sltter m anası babası yokken çocuğa  bakan kimse Bacchanal n işüişret, bakana!; ayini cem Bacchant'ln / bakant 2lseh azgın, çılgın Bacchus n. pr.  Baküs Bach m küçük akar su; dere, çay -bungenehrenprels m bot. suteresi; yavşanotıı -e / yaba ni dişi domuz -törelle / zo. kızıl ala; tatlısu alabalığı Blchlein n derecik, çırçır  Bach'nelkenwurz / bot.  su karanfil otu; Meryem otu -salbllng m zo.  dere alabalığı -stelze /  zo.  kııyruksallayan, kuyrukkakan; yonda (od. peygamber) kuşu  back naut. geriye, faça Back / naut. J. tayfanın yemek yedikleri karavana 2. manga 3. başkasara -bord n geminin sol ta rafı; iskele -bordwache / iskele postası 2brassen (Segel) naut.  kapatmak Backe / 1. yanak 2. (Kinn2) çene 3. (e-s Schraubstocks, e-r Zange) tutak, çene 4. (bei Kalb, Hammel) tok 5. (e-s Gevrindeschneiders) lokma 6. (Brems2) fren takozu 7. (Hinterteil) kaba et; mit volten -n kautn   tıka basa yemek   backen 1. intrjtr.  piş(lr)mek, kızar(t)mak 2. intr.  (kleben; z. B. Schnee) yapışmak  Backen'bart m  favori -breeher m teehn.  kırma makinesi; konkasör -klee m bot.  zehirli yonca -knochen m an. elmacık kemiği; zigomatik kemik; azmi vecni; pomet -streich s.  Boekpfeife. -tasehe / ağız kesesi; avu rt, abaju -zahn m azı dişi; övütücü diş; dars Bücker m ekmekçi, fırıncı -el / 1. ekmekçilik, fırıncılık 2. ekmekçi dükkânı 3. fırın -geselle m ekmekçi (fırıncı) yamağı, kalfası -handwerk n ekmekçilik, fırıncılık -laden m ekmekçi dükkânı Back'flsch m 1. selt.  kızartılmış veya kızartılacak balık 2. (Mâdchen) fr.   ondört ile onyedi yaş arasındaki genç kız -form / pasta kalıbı -geld n  fırın parası -haus n  1. fırın  binası 2. (in engerem Sinn) ham ur yoğurma yeri; hamur odası -hühnchen; -hendel n  pi'lç kızartması 2holen! (naut. Kommando)   Lava ıskota! -muide/hamur teknesi -obst n   meyve kurusu -ofen m  fırın; der reinste ~  fig. cehennem; fırın gibi -pfelfe / F   tokat, sille, şamar; V;  pendifrank, tingoz Spfeifen şamarlamak -pflaumen  pt. erik kurusu -pulver n  beking -sehaft / naut.  manga -splerc / naut.  borda metaforası -stag n naut.   karanfil -stagsbrlse / naut.  largo, apazlama; mit ~ segetn  apazla mak -steln m tuğla -stuoe / fırının hamur odası -trog m hamur teknesi -ware f:   -werk n  pasta, çörek gibi hamur işleri Bad n  1. yıkanma, banyo 2. (türk.) hamam, (volkstüml.:) ısı dam 3. (HeilS, ThermalS) kaplıca, ılıca 4. (StrandS)  plaj 5. s.  Badeanstalt. ti n ~ nehmen  banyo (hamam) yapmak; ins ~ reisen  kaplıcaya gitmek; das Kind mit  dem ~ aussehütten kaş yapayım derken göz çıkarmak Bade'anstalt / hamam; umumi banyo -anzug m mayo -arzt m kaplıcalarda bulundurulan uzman doktor -diener m hamamcı, tellak -frau / hamamcı kadın; natır -gast m kaplıca (hamam, banyo) müşterisi -hose / deniz donu •kappe / lastik başlık -kur / banyo kürü -mantel m bornuz, penyuvar -melster m 1. hamamcı başı 2. (Schwimmlehrer) yüzme öğretmeni 2n tr.  banyo ettirmek; hamama (denize) sokmak; yıkamak; intr.  banyo etm.; hamama (denize)girmek; hamamda yıkanmak ~ geben 1. hamama (denize) girmek 2. F   başarısız kalmak Baden n. pr. Bad eyaleti (Almanya’da) -(s)er(ln /) m Badlı Bade'ofen m hamam sobası; şofben -ort m kaplıca, ılıca; su şehri -reise / kaplıcalara seyahat -saison / banyo mevsimi -sehurz m  (im türk. Bad) peştamal -schwamm m banyo süngeri -strand m plaj -stuoe /1 . banyo kabinesi 2. buhar banyosu -trfkot n  mayo -tuch n  1. hamam havlusu (od. çıkması); silecek, futa -wanne / banyo

 

Bajonett

(teknesi); küvet; benyuvar -vvârter m hamamcı, natır -wXrterin / gel.  hamam anası -zelt / I. (Dauer) banyo vakti, müddeti 2. (Sommer) banyo mevsimi -zelle / kabine -zeug n  hamam takımı -zimmer n banyo salonu  badisch Bad eyaletine mensup; Badlı Baedeker m seyahat rehberi Bafel m s. Pofel  baff: ~ sein F   müteaccip, hayrette olm.; şaşkına dönmek Bagage/ 1. yol eşyası; bagaj 2. pej. (Gesindel) güruh -wagen m eşya vagonu; furgon Bagatell'e / 1. fig.  ufak tefek, kolay iş; çocuk oyuncağı (od. işi); oyun oyuncak 2. mus.  bagatel 2isieren küçüksemek -sehulden  pl. Çingene borçlan Bagdad n.  pr.  Bağdat Bagger m tarak makinesi; ekskavatör; kazaratar -elmer m tarak kovası; gode -löffel m şovei 2n taramak -prahm m tara k gemisi; çamur mavunası -sehaufel/ tarak kepçesi Bagien'rah {naut.  (kontra) fua sereni -segel n (kontra) fua yelkeni  bahl  Int.  ah! vah! adam sen de!  bühl  Int.  1. (Schadenfreude) Oh olsun! BOh! 2. (Schafc) me mel Bahn / 1. yol, hat 2. (Eisen2) demiryolu, şimendifer, tren 3. (Eis2) buz sahası; patinuvar 4. (Lauf2) kariyer, silk  5. (Bewegııngs2, Flug2, GeschoB2) yörünge, mahrek 6. (Kampf2) pist, stad, aren 7. (bei Textilie n) kumaşın muayyen genişliği; değirmi, pano 8. (Strecke) parkur, güzergâh 9. (e-s Schiffes) iz veya rota 10.  fig.  çığır 11. (Entwicklung) seyir 12. naut. (Breite e-s Segels) yaprak; ~  fre il  Varda! Destur 1 Savulun!  freie ~ haben fig.  yolu açık olm.; meydanı boş bulmak; leh habe meinen Freund  an die ~ gebraeht.  Arkadaşımı geçirmeğe gittim (volks tüml. : yola vurdum); auf die schiefe ~ geraten fig. yolunu sapıtmak; aus der  ~ geraten  çığırından çıkmak; in geregelte -en kommen  hale yola girmek; in j-s -en wandetn izinden yürümek; von seiner  ~ abweichen astr. mahrekini şaşırmak -anschluB m muvasala hattı -bau m  demiryol culuk; demiryolu inşası 2brcchend çığır açan; öncülük eden; ~ wirken  yol açmak -damm m demiryolu imlâsı 2en: e-n Weg ~ I. yol açmak 2. fig.  (j-m) yolu düzleştir mek; W ir hatten Mühe und Not, uns e-n Weg dıırch die  Menge zu  ~ . Kalabalığı sökünceye kadar hayli zahmet çektik. Bahn'hammer m düz çekiç -hof m istasyon, gar -hofshalle / hol -hofsvorsteher m  istasyon şefi; şefdögar -hofswache/ istasyon karakolu -knotenpuniit m demiryolu kavuşağı (iltisak noktası, düğüm noktası) 2lagemd istasyondan alınmak üzere -llnle / şimendifer hatt ı -post / 1. istasyon  postanesi 2. (Zugpost) tren postası -schwelle / travers -stelg m peron -stelgkarte / peron bileti -strecke / I. s. -linie  2. demiryolu mesafesi -überführung / demiryolu üst geçidi -übergang m şimendifer geçidi -unterführung / demiryolu alt geçidi -verblndung / 1. (bei Geleisen) hat muvasalası 2. (AnschluB) trenlerin rabıtası -verkehr m tren münakalâtı -würter m hatbakıcı; hat bekçisi -würterhâuschen n  hat bekçisi kulübesi Bahr'e / 1. (Kranken2) teskere, sedye 2. (Tote nî) ta bu t; von der Wiege bis zur   ~ bütün ömür müddetince; ömür  bovu(-nca) -tuch n I. (Leichentuch) kefen 2. (Sargtuch) tabut örtüsü Bal /k üç ük körfez; koy Baiser n s.  Meringe Baiss'e / 1. (Börse) tenezzül 2. allg. fiyat düşüklüğü -ler m tenezzülcü, açıkçı Bajadere / Hint dansözü; bayader Bajazzo m palyaço, soytarı Bajonett n  1. süngü 2. (Hau2)kasatura; mit aufgtpflanzlem ~ süngü takılı olduğu halde; mit dem ~ niederstechen (niedermachen)  süngülemek; süngüden geçirmek -angrlff m süngü hücumu -feehten n  süngüleşme talimi •halter m  (am Gevvehr) süngü yatağı -kampf m   süngü muharebesi -kupplung / teehn.  bayonet kavramı -verschluB m bayonet kilidi

Bajuware

81

Baıulcntahrtr 

Ballast m 1. safra 2. (zum Gevvichtsausgleich) muvazene Ba]uwar'e m; -İn /; 2lsch s.  Bayer(in); bayerisch ağırlığı 3. (überflüssiger) lüzumsuz kısımlar; fuzuli safra; Bak* / I. naut. şamandıra; sabih varil 2. (Eisenbahn) ihtar ~ abmrftn a. flg.  safra atmak -schüftel  f naut.  safra işareti küreği -tank m naut.  safra sarnıcı Bakdlt n  bakalit n (des Tischlers) eğri kalem 2en İr. 1. top, yumak Ball'eisen Bakensender m radyolar yapmak; topaklandırmak 2. (in runder Form kneten) Bakkalaurcut m  başölye yuvarlak olarak yoğurmak 3. (Faust) avucu yummak; Bakkarat n Ka.  bakara yumruğunu sıkmak 4. (Schnee) kartopu yapmak; sich ~ Bakterle / bakteri, mikrop -n.forscher m  bakteriyolog alig. toplanmak 2. (Schnee) yapışmak, tu tm ak, toplaş 1. -n.torschung / bakteriyoloji -n.gl!t n med. toksin -n.krieg mak, topaklanmak 3. (Mehl) tokmaklaşmak 4. (Wolken) m mikrop harbi Sn.tötend bakterisit Bakterlolog'e m bakteriyolog, bakteriyolojist -le / bakteri sırtarmak; geballt   1. yumuk 2. (mil.): -e Luflangriffe toplu hava hücumları -en m t. (Bündel) denk, balya, yoloji 2lsch bakteriyolojik top, ferde 2. (Klumpen) topak 3. (Wollstoff) pastav; Baku n.  pr.  Bakû çuha topu 4. (Hand2) başparmak şamihası; tenar Balalalka / balalayka Balance / muvazene, mizan, tevazün, denge - akt m ip Ballerin'a; -e/balerin  ballern F   1. silâh atmak 2. (heftig sehlagen) gürültü üzerinde cambazlık numarası Balancler m lechn.  balansiye Sen  Ir.linlr.  (kendini) muva  patırdı etm. Ballett n bale(t) -eute / balerin -komödie / Th.  danslı zenede tutmak -stange / (des Seiltânzers) terazi komedya -meister m balet eğitmeni -röckchen n tütü Balata / teehn.  balata -Hemen m balata kayış -tSnzer m balet dansörü; baletçi -tân zer ln/ba let dansözü; Balbler m s.  Barbier; 2en s. barbieren. iiber den Löffel ~  flg.  balerin -truppe / balet takımı aldatma k, dolandırmak, kazık atmak  bald I. (in Kürze) yakında, birazdan, ankarip 2. (beinahe)  ballförmlg top şeklinde; yuvarlak  az kalsın; az kaldı 3. (schnell) hemen, derakap, çabuk 4. Ballist'ik / balistik; endaht bilgisi; (fenni remiy) 2lıch ~ . . . ~ kâh . . . kâh; bazen . . . bazen; kimi (zaman)  balistik  . . . kimi (zaman); so ~ wie möglich  mümkün mertebe Ball'kleld n balo elbisesi -netz n  net; top ağı çabuk; ~ dar atıf   biraz sonra;  Er wird ~ seehzehn.  Onal- Ballon m 1. a. ehem,  balon 2. (groBer Glasbehâlter) dama tıyı sürüyor. Sieerkannten recht~ ihrın Irrtum. Aldandık cana -beobachter m balon rasıdı -beobachtung / balon larını anlamakta gecikmediler, sich ~ hier, ~ dürt verkeşfi (od. tarassudu) -füllung / balon imlâ gazı -gondel / stecken  bucak bucak kaçmak; ~ hierhin, ~ dorluın  bir  balon sepeti -h ülle/b alo n kılıfı - tp eır e/b alo n barajı o yana bir bu yana; sehr   ~ pek kısa bir zaman içinde; Ball'saal m dans salonu -splel n top oyunu ( volkstüml.):   handiyse; ~ ware ich gefalten. Az kalsın Balsam m  1. pelesenk; belsem, balsam 2.  flg.  merhem, düşüyordum. Düşeyazdım. teselli 3. (-duft) pelesenk kokusu; rayiha -baum m bot. Baldachin m gölgelik, sayvan, çardak, baldekin, ta ht sakız ağacı; Mekke pelesengi ağacı; (şeceri belsem) -harı tepeliği n sakız -Inazeen  pl. bot.  kınaçiçeğigiller, balsamiye -ine Bilide /: in ~ yakın zamanda / kınaçiçcği -pflaume / bot. Ispanya eriği ağacı -pappel /  baldlg çabuk, süratli, yakında (olan), âcil 2e Genesungl bot.  pelesenk kavağı Acil şifalar! -st olabildiği kadar çabuk; âcilen Balt'e m; -in / Baltık bölgesi ahalisinden -Ikum n  Battık Baldrlan m btt.  kediotu; valeryan; Girit sümbülü -tropfen  bölgesi 2lsch Baltık   pl. pharm. kediotu ruhu; tentür dö valeryan Batustrade / parmaklık, korkuluk, tırabzan Balduln n.  pr.  Boduen Balz / (bei Auerhahn usw.) kızışma zamanı 2en kızışmak, Balearen  pl. n. pr.  Balear adaları azmak, kösnümek  Balg m  1. hayvan pöstekisi 2. (abgeworfener) hayvanların, Bambus’f-rohr n) m bot.  hintkamışı, bambu, hezaren -aloe/  böceklerin soyulan derisi, gömleği 3. (Blase2, Falten2, bot. sabır kınnabı; Meksika keneviri -palm* / rafya OrgelS) körük 4. (e-r Puppe) samanla doldurulan cisim Bammel m F: ~ haben (vor) bşden, b-den üç buçuk atmak  bilhassa taş bebek gövdesi 5. (a. n) arsız çocuk; yumurcak; 2n F   asılı durup sallanmak   piç kurusu 2en: sich ~  itişip kakışmak; boğuşmak -erel/  banal adi, bayağı, müptezel, banal 2ltüt /1 . adilik, bayağı döğüşme, itişme, boğuşma; allgemeine  ~ kapan kapana lık, iptizal 2. bayağı şey; beylik lakırdı; harcıâlem söz; dövüş -kamera / körüklü fotoğraf makinesi -kapsel / bot.  banalite ovogon dağarcığı; mahfaza! büzur Banane / bot.  muz -n.gewüchse  pl. bot.  muzgiller; muziye Balkan m n. pr. 1. Balkanlar; Balkan dağları 2. (-halbinsel) fasilesi -n.stecker m (Radio) yaylı fiş Balkan yarımadası -krlege pl.  Balkan harpleri -linder  pl. Banause m  zevkıselim sahibi olmayan kimse Balkanlar -radrennen n bisiklet Balkaniyadı -staaten  pl. Band (I) n 1. bağ, rabıta; teehn. a.  bağlantı, kuşak 2. an. Balkan devletleri  bağ, ribat 3. (als Verzierung) şerit, kurdele, bant, rüban Balken m   1. kiriş, direk, mertek, kalas 2. (Waage2) terazi 4. (eisemes) kenet, çember, 5. (FlieB2) seri imalâtta kolu; Wasser hat keine ~ .   Suyu bardakta, gemiyi du kullanılan şerit; devridaim yapan şerit 6. (e-s Ordens) varda seyretmeli. Suya (od. denize) güvenilmez.  Er lügt, kordon 7. (-* pl.) (Fesseln) zincir;  Arbeit am laufenden ~ dafi sich dit ~ bilgen.  Yalan atıyor (od.  savuruyor). Was 1. zincirleme usulü 2. fasılasız iş; auf  ~ aufnehmen siehst du den Splitter in deines Bruders Auge and wirst  teype çekmek; in -e sehlagen  prangaya vurmak; zincirle nicht gewahr des -s in deinem Auge? (Bibel) Kendi gözün mek; in -en liegend   zincirbent, prangabent deki merteği görmez de, elin gözündeki çöpü görür. (Spr.) Band (11) m 1. (Einband) kitap cildi 2. (Teil e-s gröBeren -hammer m kollu çekiç -lage / çatı -ıtek m naut.  voltalı VVerkes) eserin bir kısmı; cilt dülger bağı -trSger m destek, putrel -w aag e/k ollu terazi Band (III ) / caz orkestrası -werk n   binanın ahşap kısımları Bandag'e/ med.  bandaj, pansıman, saıgı 2ieren sargı sar Balkon m balkon -zlmmer n balkonlu oda mak 2lert bandajlı -İst m  kasıkbağcı Balkweger m naut.  gorçete  bandarttg (z. B. Gebietsstreifen) şeritvari Balt m 1. toparlak, yuvarlak cisim 2. (Schnee2, FuB2, Band'assel /  zo. sarı çıyan -bremse / çemberli fren Hand2, Tennis2 usw.) top 3.  Bili,  bilya 4. (Erd2) küreiarz; Btndchen n  fasikül, cüz, plaket yer yuvarlağı 5. (Tanzveranstaltung) balo; ~ spielen top Bande/1.  pej. derinti, öğür, güruh, takım, sürü, F: cumbur oynamak; den ~ stoppen Fb.  topu kesmek; den ~ ins cemaat 2. (Partisanen) çete 3. (Gangster) şebeke 4.  Bili.  Netz setzen (Fb.), sehlagen  (Tennis) topu ağlara takmak; spont, bant sich gegenseitig den ~  zuspielen flg.  ağzına tükürmek; Bandeisen n  bandaj (od. lama) demiri; çember demir dauernd am ~ bleiben Fb.  topu ayakta çiğnemek Banden'führer m  çete reisi -krleg m çete harbi -naehliuter Ballade flit., mus.   balat m  Bili,   spontlu sırtüstü -unwesen n  çetecilik 

blndern

82

 

Bar'geld

 bin dt m (Stoff) kenar {eridi dokumak mak -bulle / ( des Papstes) aforozname 2en 1. (festhalten) Banderole / bandrol  bağlamak, zincirlemek, hareketsizlendirmek 2. (bezauBandflsch m zo.  1. (roter) kordela (od.  flandra) balığı 2.  bern) büyülemek, teshir etm. 3. (ûeister) afsunlayarak (Riemenfisch) kâğıt balığı defetmek veya çağırmak, davet etm. 4. (Oefahr, Not  blndlg'en I. zaptetmek, ram etm., alt etm., teshir etm., usw.) ortadan kaldırmak; bertaraf etm.; savmak -er n gemlemek 2. (Tiere) tcdrip, terbiye etm. 3. (störrischcs sancak, bayrak, alem; das ~ entfailen  sancak açmak Pferd) yavaştırmak; yumuşatmak; seinen Zorrt nicht ~ -er.triger m a.fig.  sancaktar, bayraktar, alemdar, müca können  hırsını alamamak; schwer zu ~ seirı fig.  cıva gibi hit, piyonye, şampiyon -meile / 1. (NVeichbild) şehir olm.; ipini kırmak; kaum zu ~   şergil, haşarı, yaramaz; çevresi; banliyö 2. (für Unızügc gesperrter Innenbezirk) 2er(ln f) m  hayvan terbiyecisi içinde nümayişler, mitingler v.s. nin yapılması yasak iç Bandlt m haydut, şaki, korsan, yolkesen, ızbandut; (kuttai şehir -ware / 1. (Schmuggelware) kaçak mal 2. (Kontertarik) -en.umvesen n  eşkıyalık, haydutluk  bande) harp kaçağı Band'maB n  şerit metre; mesaha şeridi; mezura -molch m Bantam'gewlcht n (Boxen) horoz sıklet -huhn n çakşırlı tavuk  zo. Toros semenderi -nudeln pl. kesme (od. şerit) m akar na; Baobab m bol. s.  Atfenbrotbaum nuy -sâge / şerit testere -schelbe / an.  omurlararası  bar 1. çıplak, üryan, yalın, açık 2. ( e- r S.) mahrum, hâli, ari ağırşak -schlelfe / flyonga 3. (offensichtlich) aşikâr, bedihl, saf, hakiki, sırf 4. (Oeld) Bândsel n naul. katranlı flaşa efektif; nakdi para;  Adv.   nakden, kontan S. (in bar, im Band'ware / sırma, kılaptan işleri -wurm m zo. tenya, şerit, voraus) peşin; ~ bezahlt   tırnak dibinde; ~ bezahlen  para aptesbozan; barsak solucanı;  Dos İst ja der reinsle ~ l fig. meydan görmek;  Die Strafe mupte er gleich ~ bezahlen. Bu mesele de yılan hikâyesine döndü. -würmer  pl. zo. Kesilen para cezasını tıkır tıkır ödettiler, -er Unsinn şeritler, şeritgiller, tenyadeler; didanı şeritiye -wurmsaçma sapan; aller Oerechtigkeit   ~ insaftan behresiz; glled n şerit halkası -wurmmlttel n   şeritdöken insaf kapısına uğramamış; insaf kapısını çalmamış;  bang(t) çekingen, cesaretsiz, müte reddit, ürkek, korkak aller menschlichen Gefühle ~   bütün insanlık hislerinden  Mir İst  ~ . Korkuyorum. Endişeleniyorum. ~ maçken mahrum; et. für -e Münze nehmen  fig. yalan yutmak; korkutmak  safiyane İnanmak; geğen ~   peşinen  bangen I. (um) üstüne titremek 2. (nach) yüreği titreyerek Bar / (Amerikan) bar  hasretini çekmek; canı çekmek 3. (vor) bşden korkmak Bâr m 1.  zo.  ayı; hum.:  kocaoğlan; dağların şenliği; dağ Banjo n mus. banco -spleler m bancocu ların gelin anası 2. teehn. (Ramm2) şahmerdan; Groper  ~ Bank (I) / 1. peyke, ma staba. sıra, kanepe, banko, bank, astr.  Büyükayı, Dübbüekber, Yedi Kardeşler; Kleiner  ~  banket 2. (SandS) kum bankı; kumsal, kumluk 3. astr.  Küçükayı, Dübbüasgar; j- m e-n -en aufbinden b-ne (Werk2) tezgâh 4. (Geschütz°) barbet 3. (Eis2) bankiz; yalan yutturmak; b-ni tıraş etm.; sich e-n -en aufbinden lassen  yalan yutmak; wer anderen e-n -en aufbinden will deniz buzulu; auf die lange ~ schieben  sürüncemede  bırakmak; savsaklamak; sonraya (od.  arda) atmak; yutturmacı; ungeleckter  ~  fig.  dağ ayısı; orman kibarı; hasıraltı etm.; işi sermek; (aile) durch die ~ fark gözet das Fell des -en verkaufen, bevor man den -en hat   suda  balık satm ak; dereyi görmeden paçayı sıvamak meksizin; hepsi, istisnasız Bank (I I) / I. banka 2. (bei best. Spieien) miza, pot, kasa; Baracke/baraka, kulübe -n.lager n I. mil.  barakalı ordu gâh 2. barakalardan müteşekkil kamp die ~ hallen  (Spiel) bankayı tutmak -abschluB m banka  bilançosu -anwelsung / banka havalesi; çek -beamte m Baratterle / ju r.  baratarya  banka memuru -direktör m banka müdürü -diskont m Barauslagen  pl.  nakdi masraf  Barbados n. pr. Barbad -zeder / bot.  kokulu tahta mahun nizam! ıskonto fiyatı BünkeUânger m pazarlarda şiirlerini resimlerle izah eden ve ağacı okuyan halk şairi Barbar m barbar -el / I. barbarlık, gaddarlık, vandalizm 2. Bankert m  pej.  veledizina; V:  kapı aralığı; cumartesi (Kulturlosigkeit) kültürsüzlük 2isch barbar, merhamet siz, zalim, gaddar, vahşi -Ismus m  ling. barbarizma çocuğu; fır; kahpenin dölü Banketi n  I. ziyafet, bezm, davet, gaia 2. (Wegstreifcn für Barbarossa n.pr.  Barbaros FuBgânger) yaya kaldırımı; ein ~ veranslalten  ziyafet Barbe/  zo.  barbunya; tekir balığı; bıyıklı balık  bârbelBIg huysuz, som urtkan ; asık suratlı; abus, yanına çekmek (t>-ne od. b-nin şerefine)  bankfâhlg (Wechsel)  H   ıskonto edilebilir; kırdınlabılır; salavatla varılır   banka lık; nicht -er Wechsel H  natamam senet; -e Papiere Barbestand m  nakit para mevcudu Barbler m berber, perükâr -becken n  berber leğeni (od. tası)  pl. tedavül senetleri Bank'geschüft n I. banka muamelesi 2. (Bankhaus) banka 2en tıraş etm. -gehllfe m berber kalfası 3. (Bankwesen) bankacılık -halter m (bei best. Spieien) Barcelona n.pr.  Barselon  bankayı tu ta n; bankiye, kasacı; el sahibi -hammer m Barchent m pazen tezgâh çekici -haus n  (hususi) banka -hobel m tezgâh Bardame / barcı kadın; barmayt rendesi -ler m  banker; banka sahibi -konto n  banka Bâren'dlenst m: j-m e-n ~ erweisen (mit et.) (bşi yapmakla) hesabı -note / bankınot, kupür -notenumlauf m bankınot  b-n e fena bir hizmette bulunmak -führer m  1. ayıcı 2. F  seyyah kılavuzu; yabancı gezdiren -fuB m bot.  ayı pen tedavülü -provision / banka komisyonu -râuber m banka çesi -haut / ayı pöstekisi; auf der ~ liegen fig.  tembellik soyguncusu (od.  yağmacısı) -recht n  bankacılık hukuku etm. -hunger m   şiddetli açlık; habazanlık; e-n ~ haben  bankrott müflis; ~ werden (machen, F: gehen)  iflâs etm.; karın zil çalmak; içi kazınmak; -Jâger m  ayıcı; ayı avcısı topu atmak; batmak; F   güme gitmek; allmdhlich ~ ma -junge n badar -kerl m  çam yarması (gibi); dev gibi -klau chen sermayeyi kediye yükletmek (hum .); für ~ erklâren m, / bol.  tavşancıl otu; devedikeni; aytyoncası; uneehter  iflâsına karar vermek; S m 1. iflâs, batkı, batkınlık 2. ~ s.  Herkuleskraul. -krahbe /  zo.  ayı pavuryası -lauch m (Zahlungsuııfâhigkeit) aciz 3. fig. yıkım, katastrof Serklâbot.  ayı sarmısağı -ohr n bot.  ayıkulağı -pavian m  zo. rung / iflâs ilânı 2eur m müflis, topçu şebek -robbe / deniz koyunu 2 starkTü rk kadar kuvvetli; Bank'sige / kol bıçkısı -tresor m kasa dairesi -übervreisung f  ayı gibi kuvvetli; mermerden su çıkarır -traube  f bot. havale -verkehr m 1. (Bankgeschâfte) banka muamele leri 2. (Handel von Bank zu Bank) bankalar arası mua ayıüzümü; hoca yemişi Barett n  baret meleler -wesen n  bankacılık  Bann m  I. (Verbannen) sınır dışı etme; tart ve ihraç 2.  barfuB; bartüBig yalınayak, daltaban; çıplak ayaklı; ~ gehend   yayan yapıldak  (Strafe der Verbannung) nefiy cezası; sürgün 3. (Kirchcn2) aforoz 4. (Zauber) cazibe, sihir; in den ~ tun 1. Bar'geld n nakit; hazır para 2geldlos nakden olmayıp havale, çek v.s. ile yapılan (tediyat) -geldverkehr m  nakdi aforozlamak 2. (verbannen) nefyetmek; sürgüne gönder muamelât 2hâuptlg başı açık -hocker m tabure mek; in  ~ hallen tesir etm.; cazibesi, füsunu altında tut

Bariton

83

 

Bathollth

-umber m zo.  minakop; gölgebalığı; kötek balığı -wucht Bariton m mus. 1. bariton 2. (Sânger) baritonist -obotfmus. m: schwacher ~  köselik hekkelfon B a r v e r l u s t m  para kaybı; nakdi z a r a r Barlum n ehem,  baryum Birwurz / bot.  ayı rezenesi Bark  fn aut.  barko -antlne / naat,  barkobastiya Barysph irt / ağırküre, barisfer Barkarole / mus.   barkarol Barkasse fn aut.  I. (klelnerer Dampfer) küçük vapur; şalupa Baryt m min.  barit Barzahlung / peşin ödeme; nakdi tediyat ; gegen ~ zu ver2. (Rettungsboot) tahlisiye sandalı 3. (Bciboot aut Kriegskaufen  peşin para ile satılık -s.klausel f pot. keş end keri sehiffen) işkampaviya m min. bazalt; kara mermer  Basalt Barkautlon / nakdi teminat m Basar  pazar; satış yeri \Groper  ~ (İstanbul) Büyük Çarşı, Barke / sandal, kayık, barka -n.führer m  barkacı Kapalı Çarşı BUrlapp m bot.  kurdayağı; kurtpençesi; yer yosunu -samen Baschklr'e m; -fn/; 2isch Başkırt -ten n.pr.  Başkırdıstan m  pharm.  kurdayağı tozu; kibriti nebati Base / I. z.va. kuzin 2. (weibl. Verwandte) kadın akraba 3. Barlaut m Ksp. esir almaca (in Zss.) pej. kadın, karı 4. ehem, baz, esas; Frau ~ z.va. Barmaklden  pl. n.pr.   Bermektler teyze hanım; yenge hanım Barmann m barcı, barmen  barmherzlg 1. merhametli, rahim, şefik, şefkatli 2. (mild- Baseball'(-splel) n  beysbol -spleler m beysbolcu tâtig) hayırsever, fukarabesler Skelt / merhamet, şefkat, Basedove’sche Krankhelt / med.  hipertireodizm; bazdov hastalığı inayet; ~ üben  merhamete gelmek Basel n.pr.  Bâl şehri Barmittel  pl.: ohne aile  ~ meteliksiz, parasız, züğürt Basldl'e / bot.  bazit -en.pllze  pl. bot.  bazitli mantarlar; fuBarnıiser m barmen turu kaidülbüzur -o.sport / bot.  bazidiyospor, bazidülbüBarock n, m barok sanatı 2 (Ad}.) barok; girintili çıkıntılı; zur  çarpık çurpuk; biçimsiz; alelacayip, kargacık burgacık  basleren (auf)  M r.   I. bşe İstinat etm.. dayanmak 2. (herBarograph m barograf  Barometer n barometre, cıva, mizanülhava -skala / baro rühren) bşden ileri gelmek; bşe bağlı olm. -d dayanık, dayalı, müstenit metre taksimatı -stand m barometre yüksekliği; baro Baslllenkraut n bot. fesleğen, reyhan metrenin gösterdiği hava durumu Baslllka / areh. bazilik(-a) -zlsterne/(İstanbul) n.pr.  Yere barometrlsch barometrik  Baron m   (Adelstitel) baron -esse/bir baronun evlenmemiş  bat an (sarayı) Basillkum n s.  Basilienkraut  kızı -In / barones Baroskop n  baroskop Bosis/ I. temel, asıl, esas, bünya t, baz 2. geom. kaide, taban 3. mil.  üs 4. (bci Logarithınen) baz, kaide 5. (e-r Sâule) Barras m F   askerlik hizmeti sütun kaidesi (od.  altlığı); auf der  —■ der Gegenseitigkeit  B a rr e /I . bariyer, parmaklık 2. (Sand-, Schlammbank) kum  bankı; kumsal, bar, topuk  mütekabiliyet esasına müstenit olarak Barren m 1, (Gold2, Sllber2) külçe 2. (Turngerat) barpara  basisch ehem,  esasi, bazal, bazik; -es Gestein geol.  bazik lel; koşutağaç -gold n   külçe altın külteler  Barrlere / geçit mâniası; bariyer, parmaklık, set Bask'e m; -İn /; 2tsch Bask Baskenmütze / bere Barrikad'e/barikat eieren s. verbarrikadiererı Barsch m zo. I. (See2, Meer2) levrek balığı; perki 2. (Klip- Basketball m  basketbol, sepettopu -spieler(ln /) m basket pen2) çırçır balığı, lapina balığı 3. (ZackenS) hani balığı  bolcu  barsch ser t, haşin, ters, aksi, nobr an; dişli tırnaklı; barut Basrellef n  barelyef; hafif kabartma gibi; -er Ton  hortzort  baB: ~ erstaunt   kemali hayretle Bar'schaft / nakit (od. hazır) para-scheck m çizgili olmayan BaB m mus.  1. (Stimmlage od. Sânger) basso 2. (BaBgcige) çek  kontrbas 3. (BaGgeiger) kontrbasçı -begleltung /: die Barschheit/sertlik, huşunet, terslik, nobranlık spielen  baso tutmak -bufto m Th.  bııfobas -flügelhorn n mus.  fanyol -gelge / kontrbas -gelger m kontrbasçı, Barsol m (russiseher Windhuııd) barsoy Bart m  1. (Kinn2) sakal 2. (SchnurrS) bıyık 3. (Backcn2) kontrbasist favori 4. (Schlüssel2) dil, diş, ağız; e-n ~ bekommtn Bassin n  havuz sakalı bitmek; sakallanmak; sich e-n ~ stehen lassen Basslst m basso, bassocu sakal bırakmak; sich den ~ streichen sakalım sıvazlamak Bass'ktarlnette / basklarnct -salte / bamteli -saxophon n (od. helâllamak); struppiger ( ungepffegter , verwilderter) ~  bassaksofon -sclılüssel m basso (od.  fa) anahtarı -stimme makas değmedik sakal;  Das hal ja so 'nen Dart! F   Sağır / basso (sesi) -tülpel m  zo.  sümsük kuşu sultanın bile duyup bildiğidir.  Jelzl İst der  ~ abl F  Da Bast m I. kitabiye 2. lif, elyaf; kenevir tiftiği nanın kuyruğu koptuI in den ~ brummen  kendi k-nc  bas tal: Und damit ~~!  İşte bu kadar! Yetişir artık! Vessemırıldanmak, homurdanmak;  j- m um den ~ gehetı fig. lâm! Arkası yufka! sakalına göre tarak vurm ak; nabzına göre şerbet vermek; Bastard m 1. (uneheliches od. auBereheliches Kind) nameşru nabzına girmeğe bakmak; tezgâhtarlık etm.; kırılıp çocuk; veledizina, piç, haramzade, orospu çocuğu; Schij dökülmek; gururunu okşamak; dil dökmek; ağzına piyaz  besmelesiz; dokuz baba lı; kahpenin dölü 2. (Mischling) (od.  bir parmak bal) çalmak; gazel okumak; sich um des azma, melez, metis, kırma -elbiseli m bot. Hint (od. ManKaisers — streiten fig.  olmayacak bir şey İçin münakaşa çurya) keneviri Sleren melezleştirmek -terung / melez etm. -aff« m zo. aslan kuyruklu makak -binde / bıyıkbağı len m e -klee m bot. melez yonca -mahagonl m bot. büyük -blume / bol.  mavi sakallı -eln  pl. balık bıyıkları -en.wale kâfur ağacı -makrele /  zo. istavrit -pflanze / bot.  melez,  pl. zo.  dişsiz balinalar -f&den  pl. s.  Bartetn  -Usum m tüy hibrid -zeder / bot.  Amerika karaağacı -üeehte / med.  sikoz -geier m zo.  sakallı akbaba; kuzuka- Bastet /bastiyon; kale burcu  pan, ötleği, uşakkapan -grss n bol.  safun; idrisotu,  basteln amatör olarak el işleri yapmak Mekke ayrığı -g ru nd el / zo.  gelincik; çopra balığı -haar n Bastion / burç, kale, palanka, bastiyon 2lert (va.): -e Be festigungen pl. fr.   burçlu tahkimat sakal kılı -haare  pl.   (des Propheten) fihyei şerife; sakalı şerif; rişi Muhammedi (od.  Peygamberi) Bastler m el işleri yapan amatör Barthel n.pr.  Bartolome; wissen,  u>o ~ den Most holt fig. Bastonade/falaka; dit  ~ verabfolgen falakaya çekmek işini bilmek; şeytana çarık (od. külâhı ters) giydirmek Bataillon n mil. tabur -s.arzt m tabur hekimi -s.feldprtdlgtr m tabur imamı -s.kommandrur m tabur ku manda m; bin  bartlg sakallı, kıllı, tüylü  bartlos sakalsız; tüy ü tüsü yok   başı -*3tab m  tabur karargâhı Bart'mflnnchen n  zo.  kayışbalığı -melse /  zo. bıyıklı baştan Batate/ bol.  yerelması; (tatlı) batata kara -nelke / bot. hüsnüyusuf -saturel f bot.  güvercin otu Bathollth m min. batolit; dipsiz kayaç

Bathysphüre

84

Bauordnung

Bauerlaubnls / inşa müsaadesi (od.  ruhsatiyesi) Bathysphâre / batisfer  Batik m, f  Indonezya boyama usulü; batik Sen pamukluyu  bSuerlich köye a it; köylü; in harter, -er Sprechweise   çangıl  bu usule göre boyamak çungul Bauern'fânger m hilebaz, dubaracı, ayyar, mantara, trişör, Bltlngschlag m naul. yarım volta eblehfirip; V: manitacı, kerizci -gut n; -hol m çiftlik -haus Batlst m patiska, batist n köy evi -hose / (türk.) potur, şalvar -Heder  pl.  köy Batrachier  pl.zo.  kurbağagiller, dafdaiye Batterie / 1. a.mil. batarya 2. el. pil, akü; dle ~ aufladen el. havaları -lümmel m hödük; V: kereste -mâdehen n köylü  bataryasını şarj etm .; aküm ülatörü doldurmak -bettung kız -partel fp ol .  çiftçi partisi -pferd n çiftçi beygiri -regel/ / mil.  batarya döşemesi -empfânger m  bataryalı radyo köylü hava teşhis kaidesi; köylü hava takvimi -sehuh m -schlosser m mil.  batarya kamacısı -strom m el.  batarya çarık, kalavra -sehlauhelt  f: wer ~ an den Tag legl çarıklı diplomat -stand m köylülük -tölpel m hödük; dağ cereyanı; akü akımı Batzen m 1. hist.  eski Alman parası; metelik 2. (Menge) adamı -tum n  çiftçiler âlemi Bauersfrau / köylü kadın miktar, yığın, çok 3. (Tintenfleck) mürekkep lekesi Bau m 1. Inşa(-at), yapı, imal 2. (-art, Aufbau) yapı tarzı; Bau'fach n mimarlık (mesleği, sanatı) Sfdlllg müşrifiharap, strüktür, bünye, teşekkül, sistem, konstrüksyon, kuru mailiinhidam; yıkılmağa yüz tutan; yıkkın, göçkün, luş 3. (Gebâude) bina 4. (FuchsS, Dachs2) yuva, in 5. kağşak, kağşamış -fülllgkelt / haraplık, viranlık; yıkıl (KörperS) beden yapısı 6. (Wuchs) boy, kamet 7. agr. mağa yüz tutm a -flucht / evlerin hiza çizgisi -tüh rer m 1. ziraat, tarım, zeriyat; e-n ~ errichlen  yapı yapmak yapı kalfası 2. mimar muavini -gelânde n  arsa, parsel -abteilung / 1. (in e-m Ministerium) hendesehane 2. -genossensehaft / yapı kooperatifi -gerüst n  yapı iskelesi inşaat şubesi -amt n inşaat dairesi -arbeit / rençperlik; -gewerbe n inşaat işçiliği -grube / temel çukuru -grund m -arbeilen ausführen lassen   yapı yaptırmak -arbeiter m yapı yeri -grunduntersuchung/sondaj -handwerk n inşaat inşaat amelesi; rençper, inşaatçı, yapıcı, ırgat -a rt / 1. işçiliği -handwerker m yapı ustası; Cewerbeschule f iir  ~ yapı usta okulu ardı,  mimari (od.  inşa) tarzı, stili; yapı biçimi 2. (bei Şehitten, Autos usw.) tip, sistem, model, biçim, yapılış Bauhln’sche Klappe med.  kör-ince kapacığı; dessamı dekkakii avert -bedart m inşaat malzemesi Bauch m 1. karın, batın 2. (bei Ticrcn) işkembe 3. (Ver- Bau'hcrr m inşaat sahibi -holz n  yapı kerestesi -hof m; -liütte / şantiye -Ingenleur m  inşaat (od.  yapı) mühen dauungsorganc) hazım cihazı 4. (Wölbuııg) şişkin gövde; şişme, tahaddüp 5. (e-s Scgels) naul.  hamail, hamaylı 6. disi -kasten m Kspz.   inşaat kutusu -klötze  pl. Kspz. (dicker) göbek; e-n ~ bekommen (P.)   göbeklenmek; inşaat kutusunun parçalan; -klötze(r) staunen F   şaşa göbek bağlamak; sich den ~ hallen vor Lachen  kasıklarına kalm ak-k lamm er/(fiir Gerüst e) kenet -kösten pl. inşaat masrafları; yapı giderleri -kostenzuschuB m: verlorener ~  basa basa gülmek; sich den ~ vollschlageıı F  ztkkımlamak; hava parası - kunst / mimari, mimarlık -lichkelt / (büyük)  j- m ein Loch in den ~ fragen F  ahret suali sormak; um  bina -llnie / s.  Baufiuchl seinen dicken ~ ıvegzubekomnıen göbeğini eritmek için Sen s. ausbauchen.  -binde / I. kuşak 2. (bei Zigarren) bazı Baum m 1. ağaç 2. lechn. mihver, dingil 3. (Wagen2, PflugS) yaprak sigalarının üstündeki kâğıt sargı -teli n an. ağaçtan büyük kol;  Die Baume wachsen nichl in den Him met. Her şeyin bir sonu vardır. karınzarı, periton -fellentzündung / med.  karınzarı ilti Baumaterlal n inşaat malzemesi bekommen habı; peritonit; ~  peritonite tutulmak -Ilosse /( d e r Fische) karnı yüzgeci; ınisbahı batili -gordlng / Büumchen-Verwechseln n Ksp.   köşe kapmaca naul.   mezzo, kargafundo -grimmen n  şiddetli barsak Baumö-Grad m lechn.  bome (derecesi) sancısı; kolik -höhle/ an. karın boşluğu; cevfi batnl -gurt Baumelster m mimar, arşitekt m (des Fferdes) eyer kolanı Slg (koca) karınlı; muhaddep, salla göbekli, şiş, kabarık, evaze -laden m hum.  çerçinin  baumeln I.F asılı durup sallanmak 2. (m. den Beinen) lassen mak 3.   (am Galgen) darağacma çekilmiş olm.; işportası 1. (Beine) sallamak 2. (am Galgen) sarkıtmak  bâuchllngs karnın üstünde, üstüne Bauch'nabel m göbek, sürre -redner m vantrilok; den ~  bâumen: sich ~ 1. yükselmek, doğrulmak, kalkmak; yerin den fırlamak; ayaklanmak 2. (Pferd) şahlanmak; şaha spielen  karnından söylemek -sehmerzen  pl.  karın ağrısı; kalkmak   barsak sancısı -schnltt m med.  laparotomi -speleheldrüse  fa n .  pankreas;  Entzündung } der ~ med.  pankreatit -tanz Baum'erdbeere / bot. kocayemişi -falke m zo. sardoğan; deli ce doğan; esperi doğan -flechte/ bol.  ağaç likeni -gang m m   göbek dansı; dansdövantr; e-n ~ auffiihren  göbek hıyaban; iki tarafı ağaçlı yol -grille / ağustosböceği -harz atmak (od.  çalkamak) -typhus m med.  karahumma; n  kedibalı; sakız, reçine -heide / bot.  çalı süpürgesi; sü fiyevr tifoid; tifo -wassersucht / med. istiskayı batın -weh  pürge ağacı Slang F   sırık gibi; minare gibi; minare kır n  karın ağrısı; burun tu; ~ haben karnı ağrımak ması; fasulya sırığı; upuzun, zebellâ(-yı) -lâufer  pl.zo. Baud e f seli,  küçük kulübe tırmaşık kuşugiller Slos ağaçsız -marder m  zo.  zerdeva  bauen 1. bina ve tesis etm .; yapı yapmak; kurmak, dikmek, m -pfahl  ağaç desteği; fidan hereği -pflege/tımar -pleper rekzetmek; (Mauer a.)  örmek 2. (Pflanzen) yetiştirmek, m zo.  ağaç incirkuşu Srelch ağaçlık -relhen  pl.  sıra sıra zer’etmek 3. F   (maehen) yapmak 4. fig. (auf) dayanmak, istinat etm.; arkasını (od. sırtını) daya mak; (b-ne) güven ağaçlar -rinde / ağaç kabuğu -sâge / hazar -sehere /  bahçıvan makası -sehule / fidanlık -sperre / mil.  ağaç mek, itima t etm. 5. (test auf j-n) b-ne dört elle sarılmak; kapaması -stamm m ağaç gövdesi 2stark  fig.  fevkalade  b-ne bel bağlamak; Sie baulen die Laube in zwei Slunden. kuvvetli -stumpf m ağaç kütüğü; omaca, çotuk -wa nze/ Çardağı iki saatte çattılar, gebaut: sehbn  ~ (Körpcr)  zo.  ağaç biti (od.  tahtakurusu) -welBllng m  akkelebek endamlı; endamı mevzun; kameti düzgün; mevzunül-wollbaum m s. Kapokbaum kame; artist gibi; çelimli; zarifülendam; kraflig ~ (KörBaumwoll'e / pamuk -anbau m   pamukçuluk -drucker m  per) iri, iriyarı yazmacı Sen pamuk(-lu, -tan) -fabrikation / pamuklu Bauer (I) m 1. köylü, çiftçi 2. Ka.   bacak, vale, oğlan 3. mensucat imali -laden m  pamuk ipliği; tire -handel m (Scha.J   piyade, piyon, paytak 4.  fig.  kaba adam; ayı  pamukçuluk -hündler m pamukçu -kerne  pl.  çiğit gibi; hödük;  Der dümmste ~ hat die dickslen Kartoffeln. •krcmpier m hallaç -p ack ung / pamuk sa'mastrası -pfianSpr.  Baykuşun kısmeti ayağına gelir. Spr.   Ahlatın iyi zer m pamukçu -plantagen  pl. pamuk mczruatı -samenöl sini dağların ayısı yer. Spr.  Yıl uğursuzun. Spr. n pamuk yağı -samt m pamuk kadife; şeytan bezi Bauer (II) n  kafes, kuşane -spinnerei / pamuk ipliği fabrikası -stoR m pamuklu n Ki.: ein ~ maehen Bâuerchen   geğirmek  kumaş; pamuk bezi -waren  pl.  pamuklu mensucat Bauerln / köylü kadın Baumzucht / ağaççılık   bau(e)rlsch  pej. köylüce; kaba saba; yontulmamış, çarıklı; Bau'ordnung / yapı talimatnamesi -plan m inşaat planı dangıl dungul

Bausch

85

 

bedachen

cevaben (od.  cevap olarak); die ~ dieser Frage bu sualin -platz m 1. şantiye; yapı yeri 2. (Baugrundstück) arsa, cevabı; in ~ stiner Frage  sorusuna karşılık olarak  parsel -pollzel / inşaat zabıtası -recht n jur.   üst hakkı Bausch m 1. buruşturulmuş kumaş veya kâğıt 2. med. tam  bearbelt'en I. (Thema) bir konu üzerinde çalışmak; tetkik  pon; in ~ und  Bogen  toptan; götürü olarak; fark gözet etm., araştırmak, işlemek, trete etm. 2. spez. Th. adapte etm., uyarlamak; yeniden düzenlemek 3. (gestalten) şekil, meksizin Sen ir. şişirmek, kabartmak; sich  ~ şişmek, fason vermek 4. (Steine) yontmak 5. (für Orchester) mus. kabarmak Sig 1. kabarık, şişkin, pufla 2. (Ârmel) buffan orkestralamak, enstrümante etm., sazlamak 6. (Roh3. (Haare) sufle stoffe) işlemek 7. (überarbeiten) tertip ve tanzim etm. 8. Bau'schlosser m çilingir -schrelner m doğramacı -schreinerei (redigieren) redaksiyon yapmak; kaleme almak 9. (Ba / doğramacılık -schutt m yapı molozu -steln m yapıtaşı den) toprağı sürmek, işlemek 10. (vorbereiten) hazırla -stelle/s. -platz. -stil m mimari tarz;  Hâuser pl. im neuen mak 11. (j-n) sıkıştırmak; kazanmağa veya kandırmağa  — yeni mimariye göre yapılan binalar -stoffe  pl.  inşaat malzemesi -titigkelt / inşa faaliyeti; yapı işleri; inşaat çalışmak 12. (m. den Fâusten) yumruklamak 13. (m. Fuûtritten) tekme atmak; tekmelemek 14. (m. dem çılık -ten  pl.  binalar -tlschler m s. -schreiner.  -trupp m Stock) sopa ile dövmek 15. (neu) a) tashih etm., yenile inşa postası -unternehmer m yapı müteahhidi; inşaatçı mek b) tekrar gözden geçirmek 16. (Instrument) hum. -werk n  bina, yapı; türkische -e pl.  Türk mimari eserleri çalmak 17. (arrangieren) mus.  aranje etm.; aranjelemek; -wesen n  yapı işleri; inşaatçılık; ötjentliches  ~ nafia sich mit den Fâusten  ~ yumruk yumruğa gelmek; Wer  işleri bearbeitet diese Sache? Bu işin vazifelisi kimdir? Ser m İ. Bauzlt m min. boksit; alüminyumtaşı mus.   aranjör 2. Th.  uyarlayıcı Sung / mus.  aranjman,  bauz!  Int.  patl diye; şappadak! çartadak çurtadak! gumuyarım;  Die Aklen sind noch in   ~. Evrakın muamelesi  bedekl şırakadakl zıngadak! pof! henüz bitmedi, freie  ~ adaptasyon Bauzaun m  tahta perde (od.  havale)  beargwöhnen kuşkulanmak; gönlü bulanmak; şüphelen Visches Kraut  Bayer m; -İn /; 2lsch Bavyeralı;   kapuska -n mek  n.pr.  Bavyera Bazlllentr&ger m med. portör; mikrop taşıyan  beatmen b-nin yeniden nefes almasına çalışmak; oksijen Bazlllus m  basil içirmek  B-Dur n mus.  si bemol majör  Beatnik m  bitnik   beabslchtlg'en istemek, niyet etm., tasarlamak, kastetmek; Beau m spött. züppe; moda budalası; dendi maksat gütmek; tasmim etm., amaçlamak, istihdaf etm.,  beaufsichtig'en 1. gözetmek, nezaret etm., beklemek 2. hedef tutmak -t istemli, iradeli, iradi, ihtiyari, yasanal, kontrol, murakabe etm. Sung / teftiş ve murakabe yasanlı, kasti, musammem, mutasavver;  Er erreicht, vvas  beauftrag'en (mit) I. bşle vazifelendirmek; bşe memur etm. er beabsiclıtigl. Attığını vuruyor, 2.  jur .   tevkil etm.;  Mit der Durchführung dieser Gesetze isi der Finanzminister beauftragt.  Bu kanunun icrasına  beachten I. nazan dikkate almak; hesaba katmak; göz önünde bulundurmak; mülâhaza etm. 2. (Vorschriftcn Maliye Bakanı memurdur. Bu kanunu Maliye Bakanı yürütür. 2te m lf   1. (Vertreter) vekil, murahhas, delege 2. usw.) bşe riayet etm.; bşi itibara almak 3. (hören auf) (Kommissionâr) komisyoncu 3. (zustândiger Beamter) dinlemek; nichl  ~ küçük görmek; küçüksemek, istisgar etm.; hor tutmak; umursamamak, mühimsememek, vazifedar, görevli 4. (Vertrauter) mutemet aldırış etmemek, ihmal etm.; V; gıgı geçmek, keşlemek;  beaugapfeln F hum.  teftiş ve muayene etm.; gözden geçir niclıt beachtet werderı  (Befetıl) yere düşmek; ohne irgerıd  mek   jemand zu ~   ne selâm ne sabah  beüugeln F  I. gizlice tekrar tekrar bakmak 2. hum. muayene  beacht'enswert; -lich I. şayanı dikkat; kayda değer; dikkati etm., gözden geçirmek  calip; hatırı sayılır 2. (bedeutend) ehemmiyeti haiz;  beâugen (prüfend betraehten) yoklayarak bakmak mühim,önemli3.(vielsagend) manalı, manidar 4.(respek-  beaugenscheinlgen yoklamak; inceden inceye bakmak; tabel) hürmetli Sung/ 1. nazarı dikkat; mülâhaza 2. ria müşahede etm. yet, itibar, kayıt; e-r S. ~ sekenken bşi vazife etm.; nichl Beaujolais m Bojole şarabı die geringste ~  finden  adı bile (od. esamisi) okunmamak;  bebândern ruban, kordelalarla süslemek  zur allgemeinen ~ halkın nazarı dikkatine  bebau'en 1. (Boden) toprağı sürmek, işlemek 2. (m. Hâil  beackern 1. (Feld) işlemek; çift sürmek 2. (Wissenschaftssem) bina inşa etm.; imar etm., bayındırmak -t bayındır, gebiet) inceden inceye araştırmak 3. (j-n) F   b-ni sıkıya abadan, mamur Sungs.system n imar planı koymak; iknaa çalışmak; üstüne varmak  beben 1. (zittern) titremek, tirildemek, sakırdamak; vücu Beamte m memur;  Beamte und Angeslellie pl.  hizmet duna raşe gelmek 2. (ersehüttert vverden) sarsılmak 3. erbabı; hizmetliler  (vibrieren) ihtizaz etm., salınmak 4. (um j-n, el.) biri, Beamten'abbau m memur kadrosunun indirilmesi; tenkih;  bş için korkmak; an ailen Gliedern ~   Şafii köpeği gibi tenkihat ve tensikat -anwârter m memur adayı (od. titremek; eli ayağı zangır zangır titremek 2 n sarsıntı, namzedi) -besoldungsgesetz n barem kanunu -elgensehaft zelzele, deprem -d titreyen, titrek / memuriyet -laufbahn / memuriyet hayatı -sehaft /  bebilder'n resimlerle donatmak; resimlemek - t resimli memurlar -stand m memurlar sınıfı -stelle /: hohe ~ Bebop m (Jazzstil) bibop mansıp, makam, orun  bebrillt F   gözlüklü Beamttn / kadın memur  Becher m 1. bardak, kadeh, kupa 2. (des Taschenspielers)  beüngstigen korkutmak; telâş ve endişeye düşürmek -d hokkabaz hokkası 3. (VVürfelS) meşin bardak 4. (EierS) yumurtalık 5. bot.  (z.B. bei Eicheln) kadehçik, kudeyh, korkutucu; endişe verici  beanspruchen 1. (forderıı) istemek, talep etm., mutatebe yüksük -kelm m biol.  gastrula -krug m   kanata Sn hum. etm.; bşden dem vurmak; . . . davasında bulunmak 2. içki, bira, şarap içmek -werk n teehn.  kovalı (od.  godeli) (als sein gutes Recht) hak iddia etm. 3. (P.)  meşgul etm., elevatör; konvayör, konveyer -zelle / kadeh hücresi; çalıştırmak 4. (Maschine) işletmek, zorlamak goblet gözesi  beanstand'en 1. kusurlu bulmak; bşe itiraz etm .; sakıncalı Becken n I. (Schüssel) çukur kap; leğen, kurna, tekne 2.  bulmak (od.  görmek) 2. (Sendung)  H   kabul etmemek; (Bassin) havuz, basen, tank 3. geogr. havza 4. an. havsala, reddetmek Sung / şikâyet ve mutalebc leğen 5. (WaschS) lavabo, küvet 6. mus.  sembai veya zil  beantragen 1. (bei übergeordneter Dienststelle) inha etm. 2. 7. (MarmorS im türk. Bad) kurna 8. (bcim AderlaB) kan (vorsehlagen) teklif etm. 3.  jur .   talep dermeyan etm. 4. çanağı -beln n s.  Hüftbein.  -schlSger m 1. mus. zil çalan, istida etm., dilemek; . . . dileğinde bulunmak 5.  parl. zilci, sembaliye 2. va.  tenekeci -umfang m (MaO für Datakrir vermek  menkleider) basen  beanturort'en cevap vermek; cevaplandırmak Sung/: in ~ Beckmesser m darkafalı münekkit  Ihres Schreibens vom 6. Mai   altı mayıs tarihli yazınıza  bedaehen (Haus) bir evin üstünü damla örtmek 

Bedacht

bedîng'en

Bedacht m 1. (Cberlegung) teemmül, mülâhaza, düşünme mühim 4. (kritisch) buhranlı, kritik 5. (ungünstig) na2. (Besonnenheit) temkin, ihtiyat, teenni, itina, ağırbaş müsait; şüphe uyandırıcı 6. (zweifelhaft) şüpheli 2zelt / lılık, aklütedbir 3. (Riicksicht) riayet; atıf el. ~ nehmen 1. karara varma müddeti 2. b-n in karara varması için  bşe riayet etm .; bşi nazarı itibara almak; bşi göz önünde tayin edilen mühlet; ~ geben mehil vermek  bulundurmak; mit  ~ ausgeıvâhlt   mutena  bedeppert F   1. (ratlos) şaşkın 2. (betreten) ent bent; süt  bedacht 1. (vorsichtig) müteemmil; endişe ve mülâhaza dökmüş kedi gibi; süklüm püklüm sahibi; dikkatli, mukayyet 2. (aut et.) düşünen; göz  bedeut'en 1. (den Sinn von et. haben) manasına gelmek; önünde bulunduran; riayeti! 3.  jur.   (testamentarisch) delâlet etm., ifade etm., demek 2. (vvichtig sein) ehem musaleh; vasiyet alan (od.  edilen); nur auf seinen eigemiyeti olm., önemli olm. 3. (auf et. himveisen) işaret etm., nen Vorteil ~ seln  kendi çıkarına bakmak; menfaat alâmeti olm., delâlet etm. 4. (j-m ~ , et. zu tun) ima etm.,  perest olm.; auf peinliche Sauberkeil —   temizlik merak anlatmak, bildirmek, emretmek 5. (involvieren) tazamlısı (od.  budalası); nur a uf seln Vergnügen  ~ zevkine mun etm., içermek;  Das hal nichls zu ~ . a) Hiç ehemmi düşkün yeti yok. Bu, hiç bir şey ifade etmez, b) (Antwort auf e-e  bedichtlg 1. (besonnen, vorsichtig) ihtiyatlı, dikkatli, Entschuldigung) Ziyanı yok. Was bedeulel das?  Bunun düşünceli, temkinli, ağırbaşlı, vakarlı, müdebbir 2. (langne manası var? Bu ne demek? W as hat das zu ~? (vorsam) ağır ağır; yavaş; bati hareketli Skeit/1. dikkatlilik, svurfsvoll) Bu ne demek oluyor?  Das bedeulel nichls Gutedbirlilik, basiret; akıl ve tedbir 2. yavaşlık, teenni tes.  Bu hal, hiç de hayra alâmet değil. „Tören" bedeulel  bedachtsam s. bedachlig. ~ vorgehen adımını tek almak das gleiche wie „merasim". Tören, merasim manasına  bedanken: sich ~   1. (bei j-m tür et.) b-ne bşden dolayı gelir. Tören merasim demektir. VVos bedeulel sehon das teşekkür etm. 2. (tür et.) splitl. nezaketle reddetmek bipehen Geld? O  kadarcık paranın ne hükmü var?  Das Bedart m 1. (Redürfnis) ihtiyaç, hacet, lüzum, zaruret, bedeulel soviel wie . . .   Bundan şu mana çıkar, -end 1. iktiza 2. (erforderliches Material) malzeme; zarurî leva (vvichtig) önemli, mühim, ehemmiyetli 2. (bctrâchtlich) zım; lâzime 3. (Verbrauch) istihlâk, sarfiyat; ~ hoben  büyük, külliyetli; şayanı dik kat 3. (prominent) hatın (an) bşe ihtiyacı olm.; mein ~ an Biichern  bana lâzım sayılır; nüfuzlu, ilerigelen 4. (gewichtig) ağır -sam 1. olan kitaplar; den ~ deeken  ihtiyacı karşılamak; bei ~ s. mühim; şayanı kayıt; mutena; bşe delâlet eden 2. (vielim Bedarfsfall. nach ~ icabına göıe -s.artlkel pl. havayici sagend) manalı, manidar, şümullü 2 u n g /1. (Wichtigkeit) zaruriye; lüzumlu eşya; malzeme, levazım, gereç -s.fall ehemmiyet, önem, ağırlık, büyüklük 2. (Tragvveite) m: im ~   icabı (lüzumu, mecburiyet) halinde; lüzumu şümul 3. (Sinn) mana, anlam, mazmun, meal, medlul, takdirinde; ihtiyaç vukuunda -s.haltestelle / ihtiyarî mefhum, kavram 4. (Geltung) itibar; wör1llche ~ manayı durak  hakikî; öz anlam; bildliche  ~ manayı mecazî; mecaz  bedauerllch 1. şayanı teessüf (od.  teessür); müessif, esefli, anlam; ~ beimessen  mühimsemek; ehemmiyet vermek; acınacak 2. yazık -erwelse maalesef, maatteessüf; yazık kaydetmek; Messen Sie der Angelegenheil nichl allzuviel ~ beil  Bu işi fazla kaydetmeyiniz! Bu meseleye haddinden kİ  bedauern 1. (j-n wegen et.) b- ne bşden dolayı acımak, mer fazla kıymet vermeyiniz! an ~ ge\vinnen  ehemmiyetlenhamet etm. 2. (et.) bşe teessüf etm.; şayanı teessüf bul mek; an ~ einander nichl nachstehen  ehemmiyetçe bir mak; bşe yerinmek; müteessif olm., eseflenmek 3. (daB)  birinden geri kalmamak; an ~ verlieren  kıymetten düş aber   . . . Bir şey deme değil (olduğu için) üzülmek, müteessir olm. 2 n  1. teessür, mek;  Es İst zwar nichl von teessüf, esef 2. (Mitleid) merhamet; mit gröptem ~ ama . .. (volksliiml.); von ganz besonderer   ~ istisnaî bir teessür ve teessüfle; wie ich zu meinem tıefsten ~ erfahren ehemmiyeti haiz olan 2ungs.element n ling.  semantem; habe  acı bir teessürle haber aldığıma göre -s.wert biçare, mana unsuru 2ungı.lehre f ling.  semantik; anlambilim zavallı, acınacak; şayanı merhamet; esefe şayan; -es -ungs.los I. ehemmiyetsiz, önemsiz 2. (P.)   solda sıfır 3. (ohne vernünftigen Sinn) manasız 2ungs.losigkeit / 1. Würmchen yavrucak -e Kleine kızcağız  bedeck'etı 1. örtmek, setretmek, kapamak, gizlemek, kap ehemmiyetsizlik 2. manasızlık —s.votl 1. ehemmiyetli 2. lamak 2. (schützen) korumak, muhafaza etm. 3. (m. manalı, manidar, imalı, cemiyetli Sungs.unterschied m Erde) topraklamak; sich ~   I. örtünmek, kapanmak 2. mana farkı; anlam ayrılığı Sungs.verschlebung / anlam (m. Wolken) bulutlanmak 3. (mit Ruhm) şan şöhret kayması 2ungs.wandelm mana değişimi; anlam değişmesi (od.  kayması);  Manchmal ntachen W örter e -n ~ dureh. kazanmak -t 1. a.mil.  örtülü, mestur 2. (Himmel) kapalı,  bulutlu, bulanık -t.samig bol.: -e Pflanzen pl.  kapalıtoKimi vakit kelimeler başka anlamlara kayar, humlular, mesturülbüzur 2ung / 1. (Kopf-) başlık, ser  bedlen'en 1. b-ne hizmet etm.; bşin hizmetini görmek 2. (bei Tisch) sofraya bakmak 3. Ka.  aynı renkten kâğıt  puş 2. mil. örtü, setir, himaye, konvoy  bedenk'en 1. (überlegen) düşünmek; mülâhaza, teemmül, atmak 4. (Maschine, Apparat) idare etm., kullanmak S. tefekkür, muhakeme etm.; tartmak 2. (bcachten) hesaba (Kellner) servis yapmak; sich ~   (m. Gen.) kullanmak; müracaat, istifade etm.; faydalanmak;  Bitle ~ Sie sichl katmak; nazarı itibara almak 3. (j-n m. et.) a) (testa Buyrun(-uz), lütfen alınız! Wer bedient hier?  Buraya mentarisch) vasiyetnamede pay ayırm ak b) (besehenken) (od.  Burasına) kim bakar?  Er bedienle sich jedes nur   bahş ve ihsan etm. c) (m. Bei fail) alkışlamak d) hissedenkbaren Mittels.  Hatıra gelen her tedbire müracaat ment kılmak e) (m. Ratschlâgcn) b-ne nasihatte bu etti. Serin/ 1 . hizmetçi kadın 2. (im Hotel) servöz, famdölunmak; sich  ~ 1. (nachdcnkcn) düşünüp taşınmak 2. şambr -stet 1. memur, müstahdem 2. allg.  b-nin hizme (e-s anderen) fikrini değiştirmek; caymak 3. (c-s Bessctinde bulunan; ~ sein  (bei) b-nin yanında çalışmak ren) aklına daha iyi bir fikir gelmek 4. (zögern) tereddüt Sstete m /f   I. hizmetçi, hizmetkâr, uşak 2. (in vornehmem etm., durumsamak 2 n 1. (Erwâgung) mülâhaza, tefek Haushalt) vale, lake 2ung / 1. hizmetçilik 2. (z. B. im kür, tartma 2. (Unschlüssigkeit) tereddüt, durumsama, Restaurant) servis 3. mil.   hizmet erleri; emirberler 4. kararsızlık 3. (Zvveifel) şüphe, endişe, kaygı 4. (Arg(P.) hizmetçi, servöz 5. (e-s Apparates) manevra, maniwohn) kuşku, vesvese, kuruntu 5. (Hinderungsgrund)  pülasyon; ~ inbegriffen  servis dahil 2ungs.geld n   garsomahzur, sakınca; ~ âupern  beğenmemek, yermek; ~ niye, servis, bahşiş Sungs.mannschaft / mil.  a) (am Geerregen  şüphe ve tereddüt uyandırmak; ~ hegen  (gegen schütz) topun numara erleri b) (am Maschinengewehr) et.) bşde mahzur bulmak; bşde sakınca görmek; ~ haben  tereddüt etm., durumsamak; bşi yapmaktan çe mitralyözcüler c) naul.  mürettebat Sungs.vorschritt / 1. (Gebrauchsanvvcisung) sureti istimal; tarife 2. talimat kinmek; kein ~ Iragen el. zu tun  bşi yapmakta tereddüt name etmemek -enlos 1. (rücksichtslos) riayetsiz 2. (skrupellos) vicdansız, insafsız 3. (blindlings) körükörünc, düşünce  bedlng'en 1. (erfordern) icap etm ., ettirm ek; mucip olm., istilzam etm. 2. (vertraglich) kararlaştırmak 3. (besizce, alelamya -llch 1. (nachdenklich, zögernd) düşün sehrânken) hasrütahdit etm. -t I. (eingeschrânkt) şarta celi, mütereddit 2. (heikel) müşkül, nazik, mahzurlu,  bağlı; şartî, şartlı, meşrut, nispî, mahdut 2. (relativ) sakıncalı 3. (gefâhrlich) tehlikeli, vahim; endişe verici;

bedrlngen

87

 

Betehl

izafi, bağıntılı, relatif 3. (abhângig) tabi, mütevakkıf;  beelnlluB'bar:  Itlcht   ~ kapılgan Sbarkeit / sügjestlbilite ~ stin   (durch) 1. (zvvangslâufîge Folge) bşln zaruri  beelnfluss'en tesir ve nüfuz altında bulundurmak; bşe tesir neticesi olm. 2. bşe bağlı, tabi olm.; -e Entlassung jur. etm.; müteessir etm., sügjestyone etm. -end (psychisch) meşruten tahliye; er Vorsatz jur. s. doluş eventuatis-, nateessür!, duygusal türlich  ~ cevheri; ~ tauglich mil.  arızalı sağlam St.heltf   beelntrichtlg'en halel (od.  nakisa) getirmek; nehyetmek, sektelemek; ket vurmak; haleldar etm., zedelemek, 1. (Beschrânkung) mahdutluk 2. (Relativıtât) bağıntı, ihlâl etm., müteessir etm. 2ung/ 1. vgl. beeinîrâehligen. görelik, izafet, nispiyet, relativite 2ung / kayıt, şart; en vereinbaren  şaıtlaşmak;  A uf e n gtht ich nicht tin . 2. ~ dır ptrsönlichın Freihtit jur.   hürriyete tecavüz Ben kayıt altına giremem, unter dtr   ~ şu şartla ki; Beelzebub m iblis, şeytan  beanşart ki; SiekSnnen dieses Buch on sich nehmen, unttr   beend(ig)'en 1. bitirmek; son vermek; hatim e çekmek; dtr dap Sit ts mir bis zum Abtn d zurückgeben. Akşama hitam vermek; temizlemek, sonuçlamak, neticelendir geri vermek şartiyle (od.  üzere) bu kitabı alabilirsiniz. mek 2. (schnell) kısa kesmek; kısaltmak 3. (vervollstânimler günstigen en   müsait şartlar altında -ungs.Ios digen) tamamlam ak, tekmillemek, ikmal etm. 9ung / kayıtsız şartsız; bilâkaydüşart ?ungs.satz m gr.  şart  bitir(i!)me, hita m, son, ikmal; ~ dts Konkursverfahrens cümlesi; koşul tümcesi  jur.   iflâsın kapanması  bedring'en I. (bedrücken) sıkıntı vermek, tazyik etm.,  beengen l. (zusammendrücken) sıkmak, daraltm ak 2. (den  baskı altında tutmak 2. (j-m scharf zusetzen) sıkıştırma k; Atem) teneffüsüne mani olm. 3. (besehrânken) darlaştır cendereye koymak; başucuna dikilmek 3. (nicht in Ruhe mak, hasrütahdit etm. lassen) rahatsız etm., rahatsızlandırmak, taciz etm.,  beerben tevarüs e tm .; miraslanınak musallat olm., pabucunu ters giydirmek; göz açtırmamak  beerdlg'en gömmek, defnetmek; toprağa vermek -t gömülü, aman aralık vermemek 4. (gevvaltsam vorgchen) gadret metfun 2ung/defin, tedfin; jur.  ölü gömme 2ungs.kosten mek, zulmetmek 5. (Tor) Fb.  zorlamak Snis / 1. sıkıntı,  pl. ölümlük  gaile, müzayaka; müşkül durum; çaresizlik, ıstırar 2. Beere f   üzüm cinsinden meyve tanesi -n.frucht / üzümsü (Kummer) gam, gussa, keder; in schwere~ geraitn dünya meyve; semeri inebl  başına zindan kesilmek; sıkıya gelmek; yardan uçmak; Beet n  1. (BlumenS) çiçek tarhı 2. (OemüseS) sebze tahtası in ~ kommtn   sıkılmak; in gripler  —  stin   b-nin canı (od.  ocağı) 3. (Saate, PflanzS) yastık  boğazına gelmek; canına tak etm .; in — bringtn  zorla  befâhlg'en l. ehil, muktedir kılmak 2. jur.   kanunen müsta mak; iki ayağını bir pabuca sokmak -t: in er Lage stin hak etm,; kanuni ehliyet kazandırmak -t I. ehil, ehliyetli, müşkül durumda olm.; müzayaka içinde bulunmak yeterli, muktedir, kifayetli, kadir 2. (begabt) kabiliyetli,  bedrlppst F   ümitsiz, ent bent; süt dökmüş kedi gibi müs tait; istidat sahibi 3. (sehr) çapı yüksek 2ung / 1.  bettroh'en tehdit etm.; gözünü korkutmak; ihafe etm.; ehliyet, iktidar, kudret, kapasite 2. (Begabung) kabili gözdağı vermek; tırnak göstermek; yıldırmak -lich yet, istidat ?ungsnachweis m  ehliyetname Sungsprütehditkâr; endişe verici; nazik, tehlikeli sich ~ verfung / ehliyet imtihanı schlimmtrn  şifayı kapmak (iron.); - t: ~ stin   tehdit  befahr'bar 1. üzerinden ara ba geçebilir; trafiğe elverişli; altında bulunmak 2ung / 1. tehdit 2. jur.  ikrah kabili mürur 2. (Gevvâsser) seyrisefaine Salih 3. (leicht ~ ;  bedruck'en tabetmek, basmak -t (Stoff) emprime Gelânde) engebesiz, arızasız -en 1. (Weg) üzerinden  bedrück'en 1. sık(ıştır)mak; sıkıntı vermek; tazyik etm. araba v.s. ile geçmek 2. (Gevvâsser) sefer yapmak 3. (die 2. (lasten auf) bunaltmak; yük altında ezmek 3. (traurig Sce) denizcilik etm.; sehr btfahrtnt Strape  çok işlek yol stimmen) kederlendirmek -end sıkıntılı, sıkıcı, kasvetli; veya cadde es Gefühl  iç sıkıntısı -t gamlı; gönlü dar; füturlu; sich  befdlen 1. (Krankheit, Unglück) başına gelmek 2. (über~  fühltn  İçi sıkılmak; kasvet basmak 9 u n g /l . (seelisehe) kommen) yakasına asılmak (od.  yapışmak), artz olm. 3. iç sıkıntısı; sıklet; gönül darlığı; kasvet 2. (Unterdrük(Angst) almak, yoklamak 4. (Krise) pençesine almak 5. kung) tazyik, baskı, itisaf, zulüm (Alpdruck,Schvvermut)çökmek ;£sör/ieft /ih n Todesangst. Bedulne m bedevi -n.Ieben n  bedevilik, bedevlyet Onu büyük can korkusu sardı, vom Fieber  ~ ıvtrden  bedünken z. va.: Es bedünkt mich.  Bana öyle geliyor ki... hummaya tutulmak; von e-r Krankheit  ~ werden  bir  bedürfen 1. (erforderiich sein) lâzım, lüzumlu olm. 2. (behastalığa müptelâ olm. (uğramak, duçar olm., yakalan nötigen) ihtiyacı olm., muhtaç olm.; nicht  ~ istiğna etm., mak); von Kafern ~ werdcn  böcekienmek;  Aile wurden müstağni olnı. ;  Dessen btdarf ts nicht.  Buna hacet yok. von Furcht   ~ . Ortalığı bir korkudur aldı, Buna ne hacet!  befangen I. (verlegen, schüchtern) sıkılgan, çekingen, Bedürfnls n hacet, ihtiyaç, iktiza, lüzum; stin  ~ vtrrichltn mahcup, utangaç, tutuk 2. (parteiisch) taraf tutan; defi hacet etm.; tuvalete gitmek; — nach ti. habtn  bşe tarafgir; b itaraf olmayan 3 .(in Vorurteilen) peşin hüküm İhtiyacı olm.; Es isi mir tin   ~ (zu tun) (yapmak) ihti lere saplanmış 4. (in e-m Irrtum) yanlışlığa kapılmış; yacım hissediyorum -anstalt / (umuma açık olan) ~ maehen  sıkıntı vermek; şaşırtmak; ~ stin   sıkılmak; aptesane veya pisuvar eios kana atkâr; aza kanaat eden; Shelt / 1. mahcubiyet, mahcupluk, utangaçlık, tutuk luk, gönlü tok; müstağni -loslgkelt / kanaatkârlık; gönül sıkılganlık 2. tarafgirlik; seine - verilerin çekingenliğini tokluğu; istiğna, doygunluk  (utangaçlığını, mahcupluğunu) bırakmak; açılmak  bedürftlg I. (sehr arm) fakrüzaruret çeken; son derecede  befassen el ile tutm ak, el sürmek ; sich  ~ (mit et.) bşle fakir; yoksul 2. (benötigend) ihtiyacı olan; muhtaç meşgul olm., iştigal etm., uğraşmak; leh befasse mich Skelt/fakirlik, yoksulluk, ihtiyaç, muhtaciyet, muhtaç nicht damit.  Ben bu işte yoğum. ~ Sle sich mit dicstm lık  Fail?  Bu iş size mi kaldı?  Damit habe ich mich nicht zu Beefsteak n  biftek  ~ .  Bu iş bana düşmez.  beehrtn şereflendirmek, teşrif etm .; şeref vermek, onur  belehden İr. poet. b-le mücadele (muharebe) etm.; sich heftig landırmak; sich ~ şereflenmek, müşerref olm.  fig. birbirine kurşun atmak  —   becld(lg)en yeminle tey it ve tasdik etm.; bttidet; becidigt  Befehl ro 1. emir, hüküm, irade, ferman, komut 2. (Beyeminli fehlsgevvalt) kumanda; e-m ~ nachkommen  bir emre  beeifern: sich (et. zu tun) gayrete gelmek icabet etm.; buyruk tutmak; auf höhertn  ~ yüksek  beellett: sich ~ 1. acele etm ., cvernek, istical etm., çabuk olm. makamın emri üzerine; emri âli mucibince; bis auf wti2. (et. zu tun) müsaraat etm., eşmek; sich nicht   ~ ağır teren  — yeni emre kadar; iş’arı ahire kadar; ünler j-s  —  tutmak;  BttiV dichl Çabuk oll Elini çabuk tut! stehen  b-nin kumandası altında bulunmak;  zu  ~ / baş  beelndrucken tesir etm., müteessir etm ., duygulamak, iz üstüne! sağ oll ~ zur  Rückkehr  geri dönme emri; geri lendirmek, mütehassis etm.; intiba bırakmak; canına dönmeyi natık bir emir 2en I. emretm ek; emir vermek geçmek; beyne sarmak; sich ~ lassen  müteessir olm., (od.  buyurmak) 2. (befehligen) kumanda etm. 3. (seine  bşln tesiri altında kalmak  Seele Gott ~ ) ruhunu Allaha teslim etm. Gott befohlcnl

befehllgen

88

 

begaben

(z. va.)  Allaha ısmarlad'k! Wer ~ will, mup erst gehor-  befrel'en 1. kurta rm ak; halâs, tec rit etm. 2. (freilassen) chen lernen.  Hizmet etmesini öğrenmeyen efendilik ede azat etm. 3. (von *-r Verpflichtung) muaf tutma k; mez. Spr. affetmek, istisna etm., ibra etm.; sich ~   1. kurtulmak 2.  befehllgen kumanda (od.  komuta) etm. (sich losmaehen) tecerrüt etm. 2er m ku rtar ın , halâskâr, Befehlı'ausgabe  f mil.  emir dağıtma; brifing -emptifnger m münci 2ung / I. kurtuluş, kurtarış, tahlis, halâs, necat emir alıcısı (od.  kulu) -form / gr. emir sıygası (od.  kipi) 2. (von e-r Verpflichtung) muafiyet 3. (Freilassung) azat SgemlUS emir mucibince -gewalt / komuta, kumanda; etme (od.  alma) 2ungs.krleg m kurtuluş savaşı emir salâhiyeti -haber m komutan, kumandan Shaberlsch  befremd'en 1. garibine gitmek; şaşırtmak 2. yadırgamak; miitehakkim(-anc), amirane; e-n -en Ton ansehlagen  Das befremdet niemand.  Bunu hiç kimse yadırgamaz, kumandanlık satmak -stab m (des Stationsvorstehers) •llch I. garip, tuhaf, acayip 2. yadırgatan, yadırganan; işaret paleti ~  finden garipsemek   befelnden s. anfeinden  befreund'en dost etm., yakınlaştırmak; sich ~   1. yakınlaş  befestlg'en 1. (fest anmaehen) bağlamak, raptetmek, tespit mak, ahbaplaşmak, dost olm. 2. (m. e-m Gedanken) bir etm. 2. (verstârken) sağlamlaştırmak, pekiştirmek, tarfikirle ünslyet etm.; sich mil j- m nicht ~ können bir türlü sin etm. 3. (bekrâftigen) teyit etm. 4. mil. tahkim etm.; ısınamamak; antipatik bulmak; Damil habe ich mich nicht  istihkâmla takviye etm.; istihkâmlamak 5. (Tau) naııl. reeht  ~ können.  Bu işe bir türlü ısınamadım, -et dost, mandallamak -t tahkimli, müstahkem 9u ng / 1. (Haken, ahbap; eng  — kardeş, samimt; içli dışlı; senli benli; can ftsen usw.) tutturmalık 2. teehn. a.  bağlanış 3. mil. ciğer  istihkâm, tahkimat, hisar Sungs.anlagcn  pl.  tahkimat  befrleden sulh tesis etm .; pasifiye etm.; sulh ve sükûna tesisleri kavuşturmak   befeuchten ıslatmak, nemlendirmek, rutubetlendirmek  befrledlg'en 1. memnun, hoşnut, tatm in, razı etm.; b-nin  befeuern 1. seli. s. beschiefien 2. naut.  ışık yakmak 3.  fig. gönlünü hoş etm. 2. (Glâubiger) borcunu itfa etm. 3. heyecanlandırmak, coşturmak; (pej.)  tahrik etm. (beruhigen, stillen) teskin etm., yatıştırm ak 4. (VVünsche) Beffchen n  (papazların robasında) pliseii boyunbağı tahakkuk ettirmek 5. (scin Bedürfnis) def’i hacet etm.  befleder'n (Pfeil) oka yelek takm ak -t tüylü 6. (ausführen) icra, ifa etm .; yerine getirmek 7. (seine  beflnd'en 1. (für gut) iyi bulmak; uygun görmek 2. (über)  Neigung) hevesini almak 8. (seln Gewissen) müsterih hükmetmek; karar vermek 3. (anordnen) buyurmak; kılmak;sükûna kavuşturmak; schwerzu ~ müşkülpesent; muvafık görmek; sicil ~   bulunmak, olmak 2 n  I. (Mei Da die abgegebene Erklürnng nicht befriedigte . . .   Verilen nung, BeschluB) rey, fikir, oy, mütalaa, hüküm, karar 2. izahat tatmin edici mahiyette olmadığı için . . . ; die  Zuschauer  ~ können  gözünü doldurmak; -end 1. şayanı (gesundheitliches) sıhhat hali; sağlık durumu; sich nach  j- s ~ erkundigen  b-nin halini (hatırını, keyfini) sormak memnuniyet; memnuniyet verici; tatminkâr 2. (Ant-llch bulunan, olan, kâin, mevcut wort) müsait, şafi 3. (als Schulzensur) orta, kâfi Sung /  beflngern F   1. (befühlen) ellemek; elle dokunmak; el sür 1. memnuniyet, hoşnutluk 2. doygunluk, istiğna 3. tes mek 2, (erledigen) yapmak, icra etm. kin, yatıştırma  beflagg'en bayraklarla donatmak Sung / şenlik, donanma  befrlst'en I. (Vertrag usw.) mühlet tayin etm. 2. (Gesetz)  befleck'en 1. pisletmek, kirletmek, murdar etm. 2. fig.  leke  bir kanunun müddetini tahdit etm. -et 1. vadeli, müh (od.  kara) sürmek; lekelemek; sich  ~ 1. pislenmek, letti 2. meriyet müddeti mahdut (olan kanun); mevkut kirlenmek 2. lekelenmek -t lekeli (kanun); etn auf drei SI ünden befristetes Ulıtmatum üç  befleiBlgen: sich  (e— r S.) ~ 1. bşe dikkatini sarf etm .; bşc saat mühletli bir ültimatom gayret etm., itina etm. 2. tahsil etm., tevaggul etm.;  befrucht'en 1. İlkah, telkih etm ., döllemek, tohumlamak 2. sich grofier Ergebenheit ~   pes perdeden konuşmak (fruchtbar ıverden lassen) mümbit ve mahsuldar kılmak   befllegen I. (Bienen) uçup üstüne konmak 2. (Strecke) 3. (anregen, fördern) canlandırmak, teşvik etm., terakki muayyen rotayı takip etm. ettirmek, ilerletmek; sich ~ (Pflanzen) çiftleşmek Su ng /  betilisen I. mütevaggil; canla başla çalışan; gayret göste I. bot.  ilkah, döllenme 2. konsepsyon; künstliche ~ sunt ren 2. (Iiebenswürdig) cemilekâr, nezaketli 3. (absichttohumlama lich) kasti, kasten, mahsus; bile istiye Shelt/I. tevaggul,  betug'en seli,  salâhiyetlendirmek; s.a. befugt. Snlt / 1. cehdügayret 2. cemiiekârlık, nezaket 3. maksat, murat, mezuniyet, müsaade, ruhsat, hak 2.  jur.   (Amts-) salâhi kasıt -t.llch I. selt.  gayret göstererek 2. (absichtlich) yet, yetki 3. sıfat; seine -se übersehreiten  salâhiyetlerini tecavüz etm.; -t 1. müsaade ve ruhsat sahibi; ehliyet kasti, kasten, mahsus; bile isteye; bile bile  bettügeln 1. (besehleunigen) çabuklaştırmak, hızlandırmak name sahibi 2. salâhiyettar, yetkili;  Dozu bin ich nicht  ~ . 2. (anspornen) teşvik, tahrik etm., canlandırmak, heves Bu, salâhiyetimin haricindedir. lendirmek; seine Schritte  ~ adımlarını sıklaştırmak, hız  befühlen ellemek; elle dokunmak, yoklamak   betummeln F   1. s. befühlen  2. (herumarbeiten an) kurcala landırmak   befolgen I. (Rat) dinlemek 2. (Beispiel) b-nc imtisalen mak 3. (versorgen) b-ne iyice bakmak 4. (geschickt er hareket etm.; b-den örnek almak; uymak; b-ni taklit ledigen) dümen kullanmak; maharetle yürütmek; usta etm. 3. (Gesetze) kanunlara riayet etm., itaat etm. 4. lıkla uhdesinden gelmek  (Befehl) icra etm., yerine getirmek 5. (verfolgen, dureh- Befund m 1. (Zustand) hal, keyfiyet, vaziyet, durum 2. (Ergcbnis e-r Untersuchung) tahkikat (muayene, mura führen) takip etm.;'ef. nicht   ~ kulak asmamak  befördem 1. (transportieren, versenden) nakletmek, sevkabe, tetkik v.s. nin) neticesi 3. med.  rapor  ketmek, yollamak, irsal etm. 2. (rangmâBig) terfi ettir  befürcht'en korkmak; endişe etm ., vehmetmek; ~ , dafi man krank wird   hasta olmaktan korkmak;  Es İst nichts mek 3. (unterstützen, fördern) teşvik, yardım etm.; ilerletmek, kolaylaştırmak;  zum Hauplmann befördert   zu Tehlike yok.  Nu n İst also doch eingetreten, was ich befürchtet habe. Aklıma gelen başıma geldi. Sung /k ork u,” ıverden yüzbaşılığa terfi etm. endişe, kaygı, vesvese, telâş; -en hegen içine çakıl kaçmak; Bcförderungs'kosten  pl.  nakliye ücreti; navlun; irsaliye vesveselenmek;  Der Zustand des Patienten gibt zu keiner-liste / terfi listesi -mlttel n  vasıtai nakliye; vasıta, lei -en Anlafi.  Hastanın halinde telâş edecek bir şey taşıt yoktur.  befracht'en eşya yükletmek Ser m jur.   kiracı  befürworten 1. (empfehlen) tavsiye, iltimas etm. 2. (sich  befrackt F   fraklı einsetzen für) terviç, İltizam etm. 3. (dafür sein) lehinde  befragen 1. sormak, sual etm ., b-d en bş hakkında bilgi söylemek; tasvip etm.; taraftar olm. 4. (Gesuch, Bitte) istemek 2. (um Rat fragen) reyini almak; fikrini sormak; müzaheret etm., desteklemek  istişare etm., danışmak 3. (verhören) isticvap, istintak selt. 1. (besehenken) b-ne bşi hediye etm., ihsan  begıb'en etm., sorguya çekmek; soruşturmak 4. (Auskunft eretm. 2. hissement kılmak -t kabiliyetli, İstidatlı, ehliyetli.  bitten) malumat, bilgi istemek; istihbar etm.

 begaffen

89

 begniigen

cevherli, kudretli; Allahtan vergili; hünerli, dirayetli, Begler  f (selt.);   -de / 1. (starkes Verlangen) heves, arzu 2. (Oelüst) kaygı 3. (Habsucht) hırs, ihtiras, tamah, faziletli, mevhibeli; besonders Begabte pl.  üstün yetenek liler; çapı yüksek olanlar; çok kabiliyetliler Sung / kabi açgözlülük 4. (Appetit) iştah 5. (Sucht) iptilâ 6. (sinnliche) şiddetli meyli tabii; kösnü, şehvet; vor  ~ brennen liyet, istidat, fazilet, ehliyet; Allah vergisi: cevher, ye kıç atmak (volkstüml.)   9ig 1. arzulu, istekli, hahişger, terlik, kifayet, kariha , mevhibe(-l İlâhiye); dirayet, hüner müştak 2. (neugierig) meraklı, mütecessis 3. (versessen  begaffen F pej.  ağzı açık bakmak; bakakalmak auf) bşe düşkün, teşne 4. (habgierig) haris, tamahkâr,  begangbar: leicht   ~ (Gelânde) engebesiz, arızasız açgözlü; ~ sein  1. (auf) bşi merakla beklemek 2. (nach)  begatten: sich ~   1. çiftleşmek, birleşmek 2. (Tiere a.)  bşi çok arzu etm. çatışmak   begleBen 1. sula mak, ıslatm ak; üstüne su dökmek, su serp  begaunern F pej. dolandırmak; manita yapmak mek 2. F   (Erfolg; gııtes Geschâft usw.) ıslatmak; içki  begeb'bar 1. (Wechsel)  H   ciro (od. ıskonto) edilebilir; içerek tesit etm. 3. F   (sich die Nase) sarhoş olm.; bekırdırılablllr, bankalık 2. (Anlelhe) tedavüle çıkarılabilir gossen: aile ein -er Pudel  mahcup; ent bent; süklüm -en 1. (Wechsel) H  ciro, ıskonto etm.: senet kırdırmak 2. (Anlelhe) tedavüle çıkarmak 3.  H  satmak; sich  ~ I. (bir  püklüm yere) gitmek, teveccüh etm., yönelmek, teşrif etm. Beglnn m başlangıç, bidayet, baş, iptida, duhul, mebde (buyurmak) 2. (sich erelgnen) vukua gelmek; geçmek; Sen i. başlamak, tutturmak 2. (unternehmen) teşebbüs etm.; girişmek;  zu spreehen  ~ dile gelmek;  Die kalte olup bitmek 3. (m. Gen.) vazgeçmek; sarfınazar etm.,  Jahreszeit hat begonnen. Soğuklar bastı.  Der Frühiing hat  kaybetmek;  jur .  ref'i yet etm. 4. (an die Arbeit) işe begonnen.  İlkbahar girdi, die Arbeit allmâhlich ~   işe  başlamak, koyulmak 5. (ztır Ruhe) yatağa yatmak 6. sıvanmak -en n  (Unternehmen) teşebbüs (auf die Reise) seyahate çıkmak 7. (in Gefahr) k-ni tehlikeye maruz bırakm ak Sen.helt / (nıa-)vaka, hadise,  beglaublg'en I. (Unterschrift, Abschrift usw.) tasdik, tevsik etm. 2. (Akte) sah çekmek 3. (PaB) vize etm. 4. (gerichtolay Snls n z. va. s.  Begebenheit  lich) mahkemece tescil etm. -t tasdikli, musaddak;  begegn'en (m .Da t.) 1. rastlam ak,tesad üf et m .2. (zustoBen) beglaubigte Abschrift   sureti mıısaddaka; tasdikli kopya uğramak, duçar olm., başına gelmek, başından geçmek Su ng/1. tasdik, tevsik 2. sah 3. vize4. tescil Sungs.schrel3. (entgegentreten) çare bulmak; tedbir ittihaz etm., ön lemek, mani olm. 4. (behandeln) b-ni karşılamak; b-ne  ben n  I. (e-s Diplomaten) İtimatname; itimat mektubu; muamele etm. 5. (Wort usw.) bulunmak, kullanılmak; güvenmelik 2. (e-r Bank) İtibar mektubu sich  ~ 1. karşılaşmak, rastlaşmak; yüz yüze gelmek 2.  beglelehen (Rechnung, Schuld usw.) ödemek; tediye, tes viye etm.; seine Rechnung ~ a.  hesabını görmek; die (Blicke) göz göze gelmek 3. (in e-r Anschauung) bir beiderseitigen Verbindlichkeilen ~   ödeşmek; (volkstüml.):  birine uymak Sung / 1. tesadüf, rastlantı 2. karşılama 3. ödeş gödeş olm.. (Sport) karşılaşma, maç, randevu 4. (Besprechung) mlilâBegleit'adresse / paket kartı -brlef m I. irsaliye; irsalât kat, telâki, temas, görüşme 5. a. mil.  çarpışma, müsa deme, çatışma Sungsgetecht n mil. tesadüf muharebesi kaimesi; göndermelik 2. faturalı mektup Sen I. birlikte gitmek; refakat etm. 2. (an die Bahn usw.) yolcu geçir  begeh'bar üzerinden gidilebilir -en 1. (Eiscnbahnstrecke) muayene maksadiyle dolaşmak 2. (Weg) yol üzerinden mek; teşyi etm., uğurlamak 3. (auf e-r Reise) arkadaşlık yürümek 3. (Fest, Feier) tesit etm., kutlamak 4. (Sünde, etm. 4. (e-e Dame) kavalyelik etm. bzw. yengelik yapmak  Böses) işlemek, yapmak; irtikâp, ika etm. 5. (e-e Tapsig5. mus. akompanye etm., eşlik (od. refakat) etm. 6. (hohe keit) çam devirmek; pot kırmak 6. (lârmend) düğün Gâste) b-ne mihmandarlık etm.;  Er begleitete mich nach  bayram etm.  Hause.  Beni evime kadar götürdü. S*nd müterafik -er(ln Begehrm, n (va.);  -en n 1. (VVunsch, Verlangen) arzu, dilek, / ) m 1. arkadaş, refik 2. (e-r Dame) kavalye; 6nv. yengelik istek, talep, iştahlanma, mutalebe 2. (Begierde) heves, yapan 3. mus. akompanyeci (akompanyatör, akompanyahırs, iştiyak 2en I. (wünschen, verlangen) istemek, tris), eşlikçi, refakatçi 4. (stândiger) F   kuyruk 5. (hoher dilemek; emel beslemek; imrenmek iştahlanmak; arzu Gâste) mihmandar, konukçu 6.  pl.  (Gefolge) hademe ha(talep, rağbet) etm. 2. (lüstem sein) iştiyak (canı, gönlü) şeme; maiyet; muhafız erler; als ~ mitgeben  yanına kat çekmek; bşde gözü olm.; bşe göz dikmek; bşe hırsla mak -ersche lnun g/araz. ilinek, gölgeolay, alelhadise; zait  bakmak; peşinden gezmek 3. (Icchzen nach) bşe teşne hadise Set; ~ sein  (von et.) bşle beraber olm. -İnstruolm.; bşe susamak; bşi cana minnet bilmek 4. (sehnment n mus.  eşlik aleti -kommando n mil.  refakat müf lichst) bşe od. bş için can vermek;  Je mehr er hat, desto rezesi -musik / fon müziği -tratte /  H   vesikalı poliçe mehr begehrt er.  Buldukça bunar şımarır, sehr begehrt sein -seheln m s. -zettei.  -schlft n  refakat gemisi; yoldaş gemi (Ware) çok rağbet görmek Sllch 1. ziyadesiyle arzulu; -umstand m  feri -umstânde  pl.  çevresel haller; aus den ihtiraslı, haris, muhteris, tamahkâr, açgözlü 2. (sinnlich) -umstânden eruieren karine ile anlamak -ung / 1. refakat çapkın; ein -es Auge werfen  (auf) bşe göz atmak (od. 2. mus. a.  akompanyıman, eşlik 3. s.  Begleiter   (6). 4. koymak); mit -en Blicken belrachten hallenmek ( V) -llctıkavalyelik bzw.  yengelik 5. mihmandarlık; die Königirt  kelt / I. hırs, tamahkârlık, açgözlülük 2. çapkınlık in ~ des Prinzgemahls  kraliçe Hz., zevçleri Prens Hz. Begehungsdellkt n jur.  icrat suç  beraberlerinde olduğu halde; mit seiner   ~ refakatinde  begelfern 1. selt.  salya bulaştırmak 2.  fig.  iftira, terzil,  bulunan zevatla; ohne ~ des Mannes kocasız;  zur  ~ beitahkir, bühtan etm. geben  koşmak, terfik etm. -zettei m   (bei Versand) sevk  begeister'n heyecana getirmek, tehyiç etm ., heyecanlan  pusulası; föydörut dırmak, coşturmak, cuşühuruşa boğmak; sürüklemek,  beglotzen F pej. öküz gibi (od. bön bön) bakmak  gaşyetmek, elektriklendirmek; sich  ~ 1. heyecana gel  beglücken mesut ve bahtiyar etm ., sevindirmek; mutlu mek, coşmak, cuşühuruşa gelmek 2. (ganz hingerissen (od. bahtiyar) kılmak; b-nin yüzünü güldürmek; saadet sein) meftun ve meşhur olm.; hararetlenmek;  Dafür   bahşetmek  karnı ich mich nicht  Buna bir türlü ısınamayorum.  beglückwünschen (j- n zu et.) b-ni bşden dolayı tebrik etm .; -nd müheyylç, heyecanlandıran -t I. meczup, coşkun, kut(lu)lamak  ateşli, şevkli, hararetli 2. (ganz — tür) esir 3. (wild ~ )  begnad'en selt. b-ne bşi ihsan etm. -et (hochbegabt) mevhi çılgın 4. (inspiriert) mülhem, esinmiş;  Adv.  hararetle;  beli; çok istidatlı ganz ~ sein I. (von) şevke gelmek; bşe, b-ne hayran  begnadlg'en I. cezasını affetmek; kusurunu bağışlamak; kalmak; bayılmak, bitmek; V; bşe kesilmek; 2. (für) içi aman vermek 2. (zu e-r niedrigeren Strafe) cezasını bir gitmek; can atm ak Sung / 1. heyecan, teheyyüç, coşku . . . cezasına indirmek 3.  pol.  affetmek Sung / (hususi, (-nluk), gaşiy, ateş, ihtiras, şevk, tutkunluk, cuşühuruş umumi) af Sungs.gesuch n  af arzuhali Sungs.rectıt n af 2. (Schwung) elan, atılış, hamle 3. (Inspiration) ilham, salâhiyeti esin 4. rel.  (Ekstase) vecdüistiğrak; in helle ~ versetzen  begnügen; sich  ~ (mit) iktifa etm., kanaat etm., kanmak meftun etm.; in  ~ geraten  ateşlenmek; aklı uçmak  yetinmek, razı olm., kifayet etm.

Begonie

90

 

bchandeln

Begonie  f bol.  begonya  begucken F   I. (von ailen Seiten) evirip çevirip bakmak 2.  begönnern  pej. himaye, sıyanet, müzaheret etm.; korumak, tetkik etm., bakmak Begüm / begüm kayırmak   begraben 1. gömmek, defnetmek, tedfin etm. 2. (Hoffnun-  begünstlg'en I. (schützen) himaye etm., korumak 2. (untergen) gömmek, terk etm.; ümidini kesmek 3. (unter sich) stützen, fördern) müzaheret, yardım, teşvik etm.; iler altına almak; darunter —  se/n (z.B. unter den Trümmern letmek, kolaylaştırmak 3. (vorziehen, protegieren) tesa e-s Haııses) altında kalmak; Wer liegt in diesem Mausohup, tercih, iltimas, iltizam etm.; kayırmak; gözde tut leum —?  Bu türbede kim yatıyor?  Da liegt der H und —. mak; F:  pistonlamak 4. (Dieb usvv.) yataklık etm. -t: F   Kati nokta işte bu. İşin asıl ve esası bu. vom Glück —   yıldızı parlak; kısmetli; dört üstü murat Begrabnls n   I. cenaze alayı; tedfin (merasimleri) 2. (Gruft, üstü; vom Glück — sein a. yıldızı parlamak; pupa gitmek Grabstâtte) va.  mezar, kabir -piatz m;  -stütte / makbcr, 2t* m//  H   lehtar  mezar(-lık), mezaristan, kabir, sinlik, gömütlük   begutachten I. (seine Meinung âuBern) reyini beyan etm. 2.  begradlgen (z.B. FluB) doğrultmak; rektifiye etm. (fachmânnisch beurteilen) rapor vermek 3. (prüfend be begrelf'en 1. selt.  elle dokunmak, lemsetmek; el sürmek 2. traehten) yoklayarak bakmak; ~ lassen  bir rapor talep (verstehcn) anlamak, kavramak; idrak ve fehmetmek; etm. veya yazdırmak; ekspertiz yaptırmak akıl erdirmek; zihni (od. aklı) almak; (kendi) havsalasına  begütert I. mal mülk (od. çift çubuk) sahibi 2. allg.  zengin; -e Klasse müreffeh zümre sığdırmak; bşi müdrik bulunmak 3. (umfassen)  z.va. İhata, ihtiva etm., kapsamak cami olm.; nicht — können  begütlgen yatıştırm ak, teskin etm ., yumuşatmak -d : j -m —    bşe şaşmak; Seine Handlungsweise hahe ich nicht — kön auf den Rücken klopfen  b-nin sırtını sıvazlamak nen.  Hareketine mana veremedim. ~ lernen  (bir yerde)  behaar'en: sich —   tüylenmek, ktllanmak -t saçlı, tüylü, gözünü açmak 2 n: rasches —   sürati intikal {z.va.) kıllı -lich 1. (kolayca) anlaşılabilir; makul, anlakalır 2. (Aus-  behübig 1. rahatını seven; keyfine düşkün (od.  bakan); ruf) Yeri varl j-rn et. — machen (laf) anlatmak; izah etm.,  biraz şişman ve ağır hareketli; şikemperver, semirgin 2. kafasına sokmak; b-nin havsalasına (od.  aklına) sığdır (vermögend) vakti hali yerinde; varlıklı, zengin;' tuzu mak -l!cherweise kolayca anlaşılabileceği gibi; tabiatiyle; kuru 3. (gemütllch) rahat ve huzur içinde  bittabi  behacken 1. çapalamak 2. gagalamak 3. F   aldatmak, do  begrenz'en 1. (e-e Grenze ziehen) (hasrü) tahdit etm., landırmak  sınırlamak; hududunu tayin etm. 2. math.  tarif etm.,  behaftet I. (m. Krankheit) müptelâ, musap, tutulmuş, tariflcmek, sınırlamak 3. (z.B. Schülerzahl) kadroiaştırgiriftar 2. (m. Fehlern, Mângeln) hatalı, noksanlı, eksikli, mak 4. (beschrânkcn) inhisar ettirmek; çevrelemek, has kusurlu, mahzurlu 3. (m. Schulden) borç içinde; borçlu, retmek -t I. mahdut, sınırlı 2. math.  muarrcf, tariflen borçlanmış; mit vieten Fehlern — sein  yanlışlarla dolu miş 3. münhasır 2t.helt/mahdutluk hali 2ungs.schraube olm.  ftechn.  tevkif (od. tahdit) vidası Sungsstlft m techn. tevkif  behagen (gefallen) beğenmek, hoşlanmak; hoşuna gitmek; cıvatası içine gelmek; sich — z.va.   (sich wohl fühlen) hal ve BegrlfT m 1. (gedankliche Vorstellung) fikir, düşünce, ide, durumdan memnun olm.; rahatlık hissetmek; huzur duy konsept, tasavvur 2. log. mefhum, kavram, had, terim 3. mak 2 n 1. rahat; ağız tadı, huzur, haz 2. (OenuB) lezzet, (Verstehen) anlayış, İdrak, müdrike; keinen — haben (von) sevinç, hoşnutluk, memnuniyet; ~  finden  (an et.) bşden hiç bir fikri ve malumat sahibi olmamak; zerre kadar haz duymak   bilmemek; bşi tasavvur etmemek; sich e-n — machen  behagllch 1. (angenehm) hoş, latif 2. (gemütlich) rah at, (von) fikir edinmek; e-n — geben (von) bş hakkında fikir elverişli, ferahlandırıcı, huzurlu 3. (Adv.)   rahat ve vermek; im -e stehen et. zu tun  -mak, -mek üzere olmak; huzur içinde; sere serpe 4. (İm VVohlstand lebend) refah  Das geht über meine -e.  Buna aklım ermiyor. Bir türlü içinde; sıkıntısız 5. (m. moderner Einrichtung) konforlu; havsalama sığmıyor, über aile -e (z. B. schön) son derece, sich — fühlen   rahat etm.; in -en Verhâltnissen leben fevkalâde, harikulâde; sehver von —   anlayışı kıt; an rahatı yolunda olm. 2keit / 1. raha t ve huzur; refah ve layışsız; kalın kafalı; etkafalı, gabi; V:  natokafa(-s) Sen saadet; gönül rahatlığı 2. hoşhallik (z.va.);   varlık 3. -mak, -mek üzere olan; -makta, -mekte olan 2Heh log. konfor  içlemsel Behalsmus m rel.  Bahailik, Bahalyc BegrlfTs'abgrenzung / (e-s NVortes) kayıt -bestlmmung /  behalten 1. (zurückhalten, aufheben) a) alıkoymak b) (nicht tarif, ta hdit, sınırlama -blldung /  psyeh.  kavrayış, tasar hergeben vvollen) ayrılmak istememek 2. (im Gedâchtnis) hatırda tutmak; hatırdan çıkarmamak 3. (im Kopf) a) layış, telakki -Inhalt m  içlem, tazammun Sstutzlg F   ağır anlayışlı; kalın kafalı; ağzı açık ayran delisi; V:  nato(beim Rechnen) elde tutmak; eldesi olm. b) (et. Gesagtes) zaptetmek 4. (seinen Wert) kıymetini muhafaza etm. 5. kafa(-s) -vermögen n kavrayış kudreti; ktıvvei müdrike; havsala; anlayış kabiliyeti; zihnt idrak; menschllches —  (aufbewahren) hıfzetmek, muhafaza etm., saklamak 6. (in gutem Andenkenl hatırasını yâd etm.; b-ni anmak  havsala! beşer   begründ'en 1. (errichten) kurmak, tesis etm. 2. (Behaup7. (lieb) sevmekte devam etm. 8. (für sich) a) (Geheimnis) tung usw.) sebep göstermek, bina etm.; esbabı mucibeyi sır saklamak b) allg.  dile perhiz etm. c) (in die elgene serdetmek (od. bildirmek) 3. (die Grundlage bilden) bşin Tasche stecken) derceyp etm. 9. (im Auge) gözden kaçır esasını teşkil etm. ?er(ln /) m  kurucu, bani, müessis -et mamak 10. (reeht) haklı çıkmak; hak kazanmak II. (den muhik, haklı, sebepli; gerekçeli; in e t.— sein sebebi bşde Kopf oben) ümidini kesmemek 12. (die Oberhand) üstte mündemiç olm. olm.; galip gelmek 13. (die Kinder zu Hause) çocukları  begrüBen I. selâmlamak, istikbal etm. 2. (vvillkommen evde tutmak; ~ Sie das! (Rest des Geldes) Sizde kalsın! ~ Sie das für sich; sagen Sie es niemand weiterl   Bu haber heiBen) beyanı hoşamedi etm.; hoş geldiniz demek 3. (m. Beifall) alkışlamak 4. (freudig aufnelımen) memnuni sizde kalsın, kimseye duyurmayınl leh habe nicht alles im Kopf — können, was Sie gesagt haben. Söylediklerinizin yetle karşılamak; hüsniıtelakki etm. 5. (guthciBen) hepsini zaptedemedim. uygun görmek; tasvip etm. 6. (sich gegenseitig) mer habalaşmak -s.wert şayanı ta kdir (temenni, kabu l); mem Behilt'er m;  -nis n  1. kap, mahfaza, zarf, kavza, koyacak, resipyan 2. (BenzinS) bidon, teneke, tank 3. rezervuar 4. nuniyet verici (Wasser9) hazine, depo, havuz BegrüBung / 1. selâm; arzı hoşamedi; istikbal, karşılama, iltifat 2. (orient.) temenna; sich zur — einftnden   arzı  beh immer'n 1. çekiçle vurmak; çeklçlemek 2. (m. Artilierie) dövmek; ateş altına almak; ateşe tutmak; bir hoşamediye gelmek; b -nin istikbaline çıkmak -s.feler / istikbal merasimi: karşılama töreni -s-formel / selâm mevzie gülle yağdırmak -t F   darkafalı; tahtası eksik; hum. kafadan gayri müseliah laşma tabirleri -s.worte  pl.  hoşbeş -s.zeremonle / selâm  behandel'n 1. (umgehen mit) b-ne, bşe muamele etm. 2. resmi

 behftndigen

91

 

behüten

oturan, eğleşen 3. (herstammend) gelme, çıkma, asıllı, (begegnen) karşılamak 3. (ârztllch) tedavi etm., bakmak  4. (et. vorsichtig) idare etm. 5. (gebrauchen) kullanmak  aslen  behelzen 1. (Raum) ısıtmak, teshin etm. 2. (Ofen) yak 6. (Rohstoff) işlemek 7. (Stoff, Thema usw.) ele (od. mak  kaleme) almak; incelemek; tetkik, trete etm. 8. (im Unterricht) okutmak 9. (höflich) nezaket göstermek 10. Behelf 1. (Notbehelf) muvakkat çare, tedbir, derman 2. (Provisorium) iğr eti . . . 3. erzats, tutarsı 2en: sich ~ 1. (nicht ordentlich) örselemek; hor kullanmak 11. (richtig) (m. et.) işin içinden sıyrılmak; bşi kullanarak işini gör tımar etm. 12. (sehleeht) canına yâsln okumak 13. (gut) mek; çare bulmak 2.  pej.  (sich durchvvursteln) idarei hüsnümuamele etm. 14. (vorgehen) işlem yapmak;  Er  maslahat etm. işi oluruna bağlamak; bir işi şöyle böyle behandelt mictı noch iınrner als Klnd.  Bana karşı hâli çocuk muamelesi yapıyor.  Der Arzt bchandelte ihn auf  görmek 3. (ohne et.) istiğna göstermek 4. (m. wenig) aza kanaat etm. 5. (kümmerlich) darlık içinde yaşamak Typhus.  Doktor, onu tifüs diye tedavi etti. wissen, wie Behelfs'anfenne / (Radio) iğreti anten -brücke / 1. mit. (od  b-nin (bşln) havasını bulmak; man j- n . el.) zu ~ hal  Menschen zu ~ wissen  dümen kullanmak; So darf man muvakkat köprü 2. derme çatma köprü -gerât n yardımcı malzeme 2mâ01g geçici, muvakkat, yardımcı, iğreti, yaihn nicht  ~ . Bu muamele ona yapılmamalı, - t: ein in ailen saksavan -rampe / yardımcı rampa 2weise bir zaman  Zeitungen -es Thema gazeteler arası bir mevzu  beh öndlg en  H   1. eline vermek; tevdi etm. 2. (ilişik olarak) için; muvakkaten; iğreti olarak göndermek, yollamak   behelllgen rahatsız , tasdi, taciz, izaç etm. Behandlung / I. muamele, işlem 2. (Besprechung) bahis,  behelmt miğferli mübahase 3. (ârztliche) tedavi 4. (e-s Themas) yazış 5. Behenbaum m bol. ban ağaçı; Mısır söğüdü işleme 6. (freundliche) tatlılık -s.stuhl m (des Zahnarztes)  behend'(-e) I. atik, çevik, 2. (geschickt) eli çabuk; mahir, koltuk -s.zlmmer n med.  muayenehane, kabine usta, becerikli 3. (schnell) seri, tez, hızlı 4. (geschmeidig) elastiki, supl Slgkelt / 1. atiklik, çeviklik, kıvraklık 2. Behang m 1. (Wandteppich) duvar örtüsü (od. halısı); kilim 2. (BaumS) a) Noel ağacına asılmış süs b) ağaçtaki meyve maharet, beceriklilik 3. sürat, çabukluk, tezlik, hız 4. 3. (Jâgersprache) av köpeğinin kulakları 4. (e-s Pferdes) elastikiyet, suples at donu  beherberg'en 1. evde yatırma k; iskân ettirm ek, misafir etm.  behingen 1. örtmek, germek 2. (m. Schmuck) askı asmak 3. 2. (unterbringen) barındırmak 3. (in sich haben) ihtiva (sehvvarz) siyah tüller sallandırmak; sich ~  pej.  süslen etm .; içinde bulunmak; kapsamak 2ungs.gewerbe; mek; mit Teppichen  ~ halılarla donatmak 2ungs.wesen n hancılık, otelcilik  beharken I. Sa.  ateş altına almak 2. fig.  hücum etm., müca  beherrsch'en 1. hükmetmek; tahakküm altında tutm ak ; a.mil.  hâkim olm. 2. (regieren) hükümet etm. 3. (Materie) dele etm.  beharr'en 1. (ausdauernd sein) sebat etm ., sabit kadem olm. ihata etm.; bşden anlamak 4. (Sprache) bihakkın vakıf 2. (atıf seiner Ansicht) fikrinden vazgeçmemek; bşde olm.; iyi bilmek 5. (im Zaum halten) ram etm., zaptet temerrüt etm., ısrar etm. 3. (sich strâuben) ısrarla karşı mek; sich  ~ nefsi emmaresini dizginlemek; nefsini yen durmak 4. (eigcnsinnig) ayak diremek; taannüt etm.; mek (zaptetmek, kırmak); gücünü yenmek; hislerine asılmak, tutturmak -llch 1. (ausdauernd) sebatkârane, kapılmamak; sich nicht mehr ~ ktnnen   nevri dönmek ısrarla; sabit kadem 2. (zudringlich) musirrane, anudane, -end: -er Punkt mil. hâkim nokta 2er m hükümdar; ~ der  inatçı; baştan savulamaz 3. (standhaft) metin, metanetli Gliiubigen  emirülmüminin -t 1. serinkanlı; itidal sahibi 4. (systematisch) sistematik, sistemli, metodik, metotlu 2. (von e-m Gedanken ~ sein) bir düşüncenin etkisinde 5. (fleiBig) çalışkan, ikdamlı, devamlı;  Er lügt  ~ weiter. olm. 2ung/ biliş, vukuf; die ~ des Deutschen Almancaya vukuf  Yatan söylemekte devam ediyor. Sllchkelt / 1. sebat, sabitlik, karar 2. ısrar 3. ikdam, çalışkanlık; ~  führt zum  beherzlgen ( Rat, Worte) b-n in nasihatini kabul edip muci  Ziel.  Muradın elinden ne kurtulur? Spr.; mit ~   diki  bince hareket etm.; b-ni dinlemek; bşi nazarı itibara dikine 2ung /  phys. atalet, süredurum; im Zustand der ~ almak; bşe riayet etm. -s.wert dikkate alınmaya değer atalet halinde; süreduran Sungs.gesetz n atalet kanunu  beherzt 1. (tapfer) yiğit, cesur, cesaretli, korkusuz, tabanlı, 2ungs.vermtigen n  atalet iktidarı (kudreti, kuvveti) yürekli; yüreği pek 2. (ohne Scheu) pervasız, cüretli; Sungs.zustand m 1. phvs. atalet hali 2. allg. devamlı hal ve gözü kara; kararlı, enerjik; -en Widerstand iristen  bşe durum; daimilik, deymumet karşı göğsünü germek; den 2en spielen  babayiğitlik sat mak 2heit / yiğitlik, yüreklilik, cesaret  behauchen I. üzerine üflemek 2. (Splegcl usw.) hohlayarak  behezen 1. büyü yapmak; büyülemek 2. (bezaubem) mef  buğulandır mak 3.  phon. aspire etm. tun, teshir etm.  behauen I. biçmek, kesmek, tıraş etm .; yontarak şekil ver sein  yardım, müzaheret etm.; omuz vermek;  behllfllch: ~ mek veya işe yarar bir hale getirmek 2. (Holz, Stein usw.) kolaylık göstermek; Womii kann ich dir  ~ sein?  Sana a.  tasarlamak 3. (Bâumc) budamak nasıl faydalı olabilirim?  behfiufeln agr. bir bitkinin etrafını toprakla beslemek  behinder'n mani, engel olm.; engellemek, aksatm ak, güç  behaupt'en 1. iddia etm.; bşin sıhhatini temin etm.; ileri leştirmek, zorlaştırmak; sekte (od.  ket) vurmak 2ung / sürmek; söylemek 2. (das Peld) mit.  muharebe mey mani, engel, handikap, tutukluk danına hâkim kalmak 3. mil.  (Stellung) muhafaza etm.;  behobcln (selt.)  rende ile kabasını almak; rendelemek  başarı ile savunmak; sich  ~ 1. dayanmak, tutunmak,  behorehen I. gizlice dinlemek; casusluk etm. 2. F   hastayı mukavemet etm. 2. devam, idame etm. 3. (Börsenkurse) stetoskop (kulaktık, misma) ile muayene etm. 3. (ungcsabit olm. 2ung / I. math.,log.   müddea, tez, sav, dava, \vollt) kulak misafiri olm. önerme, kaziye 2. iddia; nach der  ~ von . . . kavi ince; Behörd'e/ 1. makam; mahalli hüküme t; devlet (od. beylik)  Mit seiner  ~ hat er hunderiprozentig reeht.  Doğru söze ne kapısı; resmi merci; otorite 2. (konkret) hükümet denir?  Das ist e-e blöfle ~ .  Bu söylediğiniz kuru iddiadan memurları -en .spra che /kita bet i resmiye; resmi dil 2llch ibarettir. 1. devletçe, hükümetçe, resmi 2. (vervvaltungsmâüig)  behaus'en selt. evde yatırmak; ibate etm. S u n g /1. ikamet idari 2llcherseits makamatınca gâh, mesken, konut 2. (meine bescheidene ~) bendehanc  behost 1. pantalonlu, poturlu 2. (Vogel) çakşırlı, paçalı 3. (enge) nohut oda bakla sofa Behuf m. zu diesem  ~ bu maksatla 2s (Prâp.m.Gen.)  beheben 1. (beseitigen) ortada n kaldırmak; bertaraf etm., maksadiyle; için uzaklaştırmak; izale, tesviye etm.; gidermek, düzeltmek  behumpsen F   aldatmak, dolandırmak; Ch.  kesmek 2. (Oeld) tahsil etm., almak 3. (von der Bank) para çek  behüten I. (beschützen, sichern) sıyanet etm ., esirgemek 2. mek  (j-n vor et.) b-ni bşe karşı korumak, muhafaza etm.,  behelmat'en (selt.)   yerleştirmek, yurtlandırmak -et 1. (gehıfzüvikaye etm. 3. (sein Kind) evlâdını sakınmak; Gott   bürtig) doğma, doğumlu 2. (wohnhaft) sakin, mukim, behüte!  1. Allah esirgesin (od. saklasın)! Tanrı göster-

bthutsam

92

 

belllegen

meşin! Maazallah! 2. (ganz und gar nicht) asla, katiyen; Beifall m 1. (Zustimmung) tahsin, muvafakat, takdir, tas  Behiil' dich Golll Allah selâmet versin! Allah korusun! vip 2. (Applaus) alkış 3.  pej. şakşak; ~  finden (od.ernten)  behutsam 1. (vorslchtig) dikkatli, ihtiyatlı, itinalı, tedbirli, 1. tasvip edilmek, rağbet görmek 2. alkışlanmak 3. usulcacık, yavaş 2. (bedachtig) temkinli, basiretli; ~ an(stürmisehen) alkış tufanına mazhar olm.; ~ klatsehen  fassen (z.B. Kranken) yavaş tutm ak, - vorgehen  adımı (spenden, zollen) alkışlamak; alktş tutmak; stûrmiseher  ~ tek almak; sağını solunu kollamak 9kelt / aklü tedbir; a l kış tufanı tedbirlilik, basiret; ihtiyat ve temkin  b eif ll ll g 1. (zustimmend) takdiramlz, tasvipkâr 2. (günstig)  bel (PrSp.m.Dat.) 1. (in der Nâhe) -da, -de; yakınında, müsait, uygun 3. (m. Applaus) alkışlayarak; ~ aufnehyanında, civarında 2. (P.)   nezdinde, yanında 3. (wâhmen  t. takdir etm., beğenmek 2. alkışlamak rend) esnasında, iken 4. (trotz) rağmen 5. (falls) eğer, BelTall'klatschen n   alkışlama -klatseher m Th.  şakşakçı şayet, takdirde 6. (unter, zvvischen) arasında 7. (in Anbe-».ruf m  bravo, yaşa, aferin (sesi) -s.rufer m: lârmender ~ tracht) göre, nazaran; hesaba katılırsa; ~ Gottl  vallahi, yaşa be’ci -a.sturm m alkış tufanı  billahi; Allah (liltah) hakkı için; ~ der Moschee  cami Beitllm m kısa metraj tarafında; leh habe kein Geld  ~ mir.   Üstümde para yok.  be itol ge nd ilişik olarak; leffen, melfuf Wieviel Mark haben Sie ~ sich? Özerinizde kaç mark var?  be lf üg’en iliştirmek, ilâve etm., katmak, bağlamak, ekle ~ sich  (z.B. denken) kendi kendine; ~ weitem  çok; mek, ortak etm.; beigefügt  s. belliegend.  2ung / 1. İlâve, hayliden hayli; ~ der Hand fassen  elinden tutmak; 2 ek, katış 2. gr. atfı beyan; açıklayıcı diesen vielen Leuten wird das Essen kaum ausreichen. Bu BelfuB m bot. 1. birincasıf; misk otu; koyun otu; ayvadana kalabalığa göre yemek az gelecek. IVos ich sage, giit  ~ 2. (römiseher) yavşanotu; Karadeniz pelini 3. (heiliger) dir ja doch nichts.  Benim sözümün senin yanında bir horasan! kıymeti yoktur, der spanisehe Botschafter beim Vatikan Belgabe / ilâve, ek  Ispanya'nın Papa Hz. nezdindeki sefiri; ~ alhustarkem  b ç lg t  bej, krem; saz renginde Gebrauch  ifratle kullandıkları nispette; ~ dieser Kata-  be lg eb en 1. (hlnzufügen) ilâve etm., kat(ıştır)mak, eklemek  strophe bu ant kaza karşısında 2. (als Beglciter) yanına vermek; koşmak, terfik etm.;  beibehalten alıkoymak, saklamak, muhafaza etm., bırak klein   ~ t. Ka.   küçük kâğıt atmak 2.  flg.  yanında pes mamak, idame etm.. ipka etm. demek; dayanamamak; tükürdüğünü yalamak; yelken  beiblegen (i-m et.) F  s. beibrlngen (6) leri suya indirmek  Beiblatt n  ilâve, ek Beigeordnete m// 1. hist.  belediye reisi muavini 2. seçilmiş Beiboot n naut  filika, dingi, patalya  belediye memuru  beibrlngen 1. (Beweise) serd ve dermeyan etm .; zikir ve Irat  belge-rosa gülkurusu etm. 2. (Zeugen) istişhat, işhat etm.; şahit göstermek, Beigeschmack m I. asıl tadının yanındaki çeşni 2. nahoş tesir  ihzar etm. 3. (Verluste) zayiat verdirmek 4. (Niederlage) mağlubiyete uğratmak 5. (besehaffen) tedarik etm., bul  be lg es el le n arkadaş olarak katmak, koşmak, terfik etm., mak 6. (j-m et.) a) öğretmek b) (laf) anlatmak; kafasına ortak etm.; sich  ~ 1. katılmak, karışmak, ortak olm. 2.  fig. zuhur etm. sokmak c) (vorsichtig) kulağına koymak; telkin etm. d) (sehonend) alıştırarak haber vermek e) (gutes Benehmen)  belg eh ett et s. beiliegend  edeplendirmek; sich von j-m et. ~ lassen bşi b-den meşk Beihett n  ilâve; ilâveli broşür  etm. Wer hol euch dleses Lied beigebracht?  Bu şarkıyı Belhllfe / I. yardım, muavenet, müzaheret 2. (finanzielle) kimden geçtiniz? Wer hat dir denn das beigebrachi? (iron.)  para yardımı; iane, tahsisat, sübvansyon 3. jur.  ortaklık, Bu aklı sana kim verdi? yataklık; ~ gewöhren 1. tahsisat bağlamak; sübvansyone Belcht'e / 1. rel.  günah çıkartma; konfesyon 2. ailg.  ikrar, etm. 2.  Jur. yataklık etm. itiraf; zur ~ gehen; die ~ ablegen günah çıkartmak; die  b elk o m m en 1. (nahekommen) yaklaşmak 2. (in den Sinn  — abnehmen (Priester) günah çıkarmak, konfesyon etm., kommen) va. aklından geçmek;  J-m nicht  ~ kinnen  b-ne tövbe ve istiğfar ettirmek Sen 1. rel.  günah çıkartmak; diş geçirememek, pes dedirtememek tövbe ve istiğfar etm. 2. ailg.  ikrar ve itirafta bulunmak Beiklang m I. (sprachlicher) aksan, şive 2. fig. sezilecek tali -stuhl m  konfesyonal; günah çıkartma hücresi -vater m  bir mana günah çıkaran papaz Bell n  1. balta, nacak, keser 2. (HackS) satır 3. (Faile)  belde her iki; wlr   ~ (her) ikimiz; keiner von -n (ikisinden) giyotin hiç birisi; ne biri ne diğeri; aile —   her ikisi; auf -n Seiten Beilage / 1. ilâve, ek, ilişik 2. (z.B. beim Frühstück) çerez her iki taraftan; ~  Brüder   her iki kardeş;  Nu n hat er Ja 3. (Zukost) katık 4. (Verzierung bei Speisen) garnitür; Fleisch mit   ~ 1. (beim Einkauf) etle beraber verilen ke -sİ  misk ile amber (a.m. der Forts. Arzu ile Kamber) -mal mik 2. (als Ocricht) sebze katıklı et her iki defasında  belderlel her iki türlü (surette, cinsten); die Dorfjugend ~ Beitager n z.va.  1. cima, mücamaa 2. düğün merasimi; evlenme töreni Geschleclds  kızlı erkekli köy çocukları  beiderselt'ig 1. (gegenseitig) karşılıklı, mütekabil 2. her iki  b e ll lu fl g I. tali 2. (nebenbei) istitraden; yanı başında; antrparantez 3. (ungefâhr) takribi;  Adv.   takriben; taraftan; durch -en gülen Willen zustandekommen her İki aşağı yukarı; ~ crwûhnen parantez açmak tarafın iyi niyetiyle vuku bulmak; -e Zustimmung her iki tarafın rızası; rızayı tarafeyn -a t. mütekabilen; karşı  bel le ge n 1. (hlnzufügen) ilâve etm., katmak, eklemek, iliştirmek 2. (Eigenschaft) atfetmek, isnat etm. 3. (Streit) lıklı olarak 2. her iki taraftan hallijfasletmek tesviye etm. 4. (Titel) vermek, tevcih  beldhSndlg sağlı sollu Skeit / ikiel yeteneği etm. 5. (Bedeutung) ehemmiyet atfetmek; önem vermek   beldrehen naut.  yelkenleri faça, sobra etm. 2 n naut.  dra6. (sich e-n Namen) k-ne ad (bzw.  lakap) takmak 7. verse (gütlich) sulh etm.  beielnander 1. yanyana 2. bir arada; beraber; dicht ~  burun buruna; -haben  1. (Summe) toplamış, biriktirmiş  bc il elb e: ~ nicht   !. (absolut nicht) asla, hiç 2. (bei e-r Wamung) zinhar; sakın; olmaya ki 3. (Verhüte Gott) olm. 2. (seine fünf Sinne) aklı başında olm. 3. (selne GeAllah göstermesin! danken nicht ~ ) aklı fikri perişan olm.; dalgınlığına gel mek -seln bir arada bulunmak; Sie İst noch gut beieinan- Belleld n taziye(-t); seln ~ ausspreehen beyarı taziyet etm.; taziyette bulunmak; başsağlığı dilemek; ecir sabır dile der. F  Cami yıkılmış ama mihrabı yerinde.  Du bist wohl mek;  Mein aufrichtigcs ~ l  Başınız sağ olsun I -s.b«such m nicht ganz beieinander? F  Aklını mı kaçırdın? Sana olan taziye ziyareti; e-n  ~ maehen taziyeye gitmek - t a c h r e l olmuşl n  taziyetname; taziye; başsağlığı mektubu  be n Beifahrer m 1. şoför muavini 2. şoför yanında veya motosikletçi arkasında veya motosiklet yan arabasında oturan  be llle ge n 1. ilişik, melfuf, ekli olm. 2.  z. va. cins! mukarenette  bulunmak -d ilişik (od. ek) olarak; leffen, melfuf, bağlı kimse

Bellpicke

93

 

belsteuern

sebet); V:  ahtu, haniş; den ~ ausüben cinsi mukarenette Bellpicke / baltalı kazma  bulunmak; düzmek; kuşak (od. uçkur) çözmek; V: çivile  belmengen s. beimisehen mek; uçuşa gitmek; sikmek; astar etm., düdüklemek;  belmessen 1. (Schuld) yüklemek, hamletmek; üstüne at  zum ~ verführen V: uydurmak, becermek -schlâferin / s. mak; isnat etm., atfetmek 2. (Glauben) inanmak 3. (BeKonkubine deutung) ehemmiyet vermek; önemsemek, mühimsemek  belschlieBen s. beilegen (1)  beimisehen katm ak, eklemek, ilâve etm., karıştırmak n: im ~ (m.Gen.od.  von) muvacehesinde, önünde, Belsein Beln n  1. bacak 2. (TlschS) ayak 3. (Knochen) kemik 4. huzurunda (FlfenS) fildişi; künstliches ~ suni (eğreti, takma) bacak;  j- m ein ~ slellen a.fig.  çelme takmak; ayağını çelmek;  belseite 1. ayrıc a; kendi kendine 2. bir yana , bir tarafa 3. Th. apar; Scherz ~ l   Latife bertaraf! Şaka bir yanal sich vor Eifer schier ein ~ ausreipen  k-ni yırtmak;  par(ç)alanmak;  Nimm die -e in dle H ondl Ayağını çabuk  belselte'brlngen 1. (versehvvinden lassen) ortadan kaldır mak; çalmak, aşırmak 2. (töten) öldürmek -lassen bir tut! sich dit -e in den Ltib stehen  ayağına karasu inmek; tarafa bırakmak -leğen 1. bir tarafa koymak 2. (Geld) die -e übereinandersehlagen  bacak bacak üstüne atmak;  biriktirmek, tasarr uf etm. 3. (Abstand nehmen von) vaz  Die -e könnltn mir abfallen vor Müdigkeit.  Bacaklarım geçmek -nehmen b-ni bir kenara çekmek -sehatfen orta kopuyor. Stein und  ~ schwören  etmedik yemin bırak dan kaldırmak; deve yapmak -stehen bir kenarda dur mamak ; büyük yeminler etm .; l.ügen haben kurze -e. Spr. mak  Yalancının mumu yatsıya kadar yanar. Spr. j-m -e maehen iki ayağını bir pabuça sokturmak; wieder auf die  belsetz'en 1. (beerdigen) gömmek, defnetmek, tedfin etm ., toprağa vermek 2. (hinzufügcn) katm ak, ilâve etm. 3. -e kommen  1. (gesundheitlich) sıhhatini gene bulmak; (z.B. e-r Speise) içine karıştırmak 4. (aile Segel) naut. yeniden iyileşmek 2. (geschâftlich) işleri düzelmek 3. allg.  k-ne gelmek; toparlanmak, canlanmak; wieder auf  fora(vela) etm. 2ung / defin, tedfin;  feierliche  ~ cenaze merasimi die -e bringen 1. iyileştirmek, canlandırmak 2. düzeltmek  3. kaldırmak; b-ne yardım etm.; nichi mehr auf die -e Beisltzer m 1. aza, üye; jüri heyetinden 2. hâkim muavini 3. (PrüfungsS) mümeyyiz kommen können  bir daha ayağa kalkamamak; kendisin den artık bir hayır gelmemek; doğrulamamak; sich auf  Beisplel n  I. misal, örnek, numune, mesel; (volkstüml.): temsil 2. (vvarnendes) ibret, ders(-i ibret) 3. (gutes) den -en hallen ayaküstü durmak; auf die -e slellen 1. (Heer) numunei imtisal; hüsnü misal; iyi misal; sich ein ~ neh seferber etm. 2. (Organisation) vücuda getirmek; sich auf  die -e maehen  yola koyulmak;  Jeizt machst du dich aber  men  (an) b-den örnek almak, ders almak; Folgen Sie meinem ~ t   Benim gibi yapınız! ein ~ oniführen  misal sehleunigst auf die -el Şimdi top gibi gidersin I durch Mark  söylemek (od. vermek);  BSses — verdirbl güle Sillen. Spr. und ~ gehen  I. içi (od.  yüreği) parçalanmak 2. (Kâlte) Topal ile gezen aksamak öğrenir (od. aksamaklı olur). Spr. iliğine işlemek;  Der Schreck isi mir in die -e gefahren.  Kor Körle yatan şaşı kalkar. Spr.; mit gutem ~ vorangehen kudan dizlerimin bağı çözüldü. IVas man nichi im Kopf  hat, mup man in den -en haben. Spr. Akılsız başın cezasını hüsnümisal teşkil etm.; numunei imtisal olm.;  zum ~ (zahmetini, derdini) ayak çeker. Spr.  Akılsız iti yol meselâ; misal olarak; ezcümle, nitekim, sözgelişi, örne koca(l)tır. Spr. ğin; şöyle ki 2ha!t numunelik, örneklik; ~ ıvirken  yol  beinahe 1. hemen hemen; tak rib en; aşağı yukarı; âdeta ; açmak 2tos emsalsiz; emsali bulunmaz; misli menendi görülmemiş; istisnai -loslgkeit / emsalsizlik 2s.halber; yakın 2. az kalsın; dikiş (od.  parmak) kaldı;  Es isi ~  zwei Jahre her.  Hemen hemen iki yıl oldu. 2 u 'öre er ohn2s.weise s.  zum Beispiel mâchtig geworden.  Dikiş kaldı bayılacaktı. 2 wâre er hin-  belspringen 1. (j-m ) b-nin imdadına koşmak 2. fig.  tamire ge/allen.  Az kaldı düşüyordu. Az kalsın düşecekti. Dükalkmak  şeyazdı.  belBen I. ısırmak 2. (nach j -m ) ısırmağa çalışmak 3. (Rauch, Beiname m lakap, mahlas, şöhret Pfeffer) yakmak, tahriş etm. 4. (Kâlte im Gesicht; ScharBein'arbeit / (Sport) bacak hareketleri -bruch m   bacak fes auf der Zunge) (yüzünü, ağzını) dağlamak 5. (Insek(ayak) kırılması -hau t / kemik zarı; sim hak; peryost ten) sokmak, geğelemek, dalamak, haşlamak 6. (Schlan2ern  z.va.   kemikten yapılmış ge) sokmak 7. (Hund, Bâr) dalamak 8. (sich gegenseitig)  belnhalten ihtiva etm .; şu manaya gelmek dalaşmak 9. (kauen) çiğnemek;  Den letzten ~ die Hunde. Spr. Sona kalan dona kalır. Spr. Hunde, die viel bellen, —  Btln'hebel m (Ringen) oturak (od. yer) kündesi -kleid(er pl.) n  1. pantalon, külot 2. (vveitgearbeitet) şalvar 3. (bâuernichi. Spr. Çok havlayan köpek ısırmaz. Spr.; nichis zu ~ iich) potur -ling m çorap (v.s.) koncu 2ios bacaksız, und zu breehen haben  acıkmak; yiyecek bir lokma ek ayaksız -prothese / eğreti bacak -schiene / 1. (bci Rümeği bile olmamak;  Da beipt sich die Katze in den stung) bacak zırhı 2. med.  kırık tahtası; cendere (bacak Schwanz.  Dairei faside. Kısır döngü, ins Gras ~ müssen için) 3. (für Hockey-Torwart) tekmelik -stumpf m  kesik ölmek; in den sauren Apfel ~ müssen ister istemez nahoş (od.  küt) bacak -well m, n bot., pharm.  büyük karakafes  bşi yapmak zorunda olm.;  Der Hund hat den Jungen ins otu; merkep kulağı  Bein gebissen.  Köpek, çocuğu bacağından ısırdı, -d I.  belordnen 1. (als Beglelter beigeben) terfik etm ., maiyetine ısıran, ısırıcı 2. yakan, yakıcı 3. geğeleyen, sokan 4. vermek 2. (koordinieren) koordone etm., tertipleştirmek dağlayan, kâvi 5.(Spott) müstehzi, tahkiramiz, sarkastik,  belpacken bir ara da paketlem ek; beraber bağlamak dokunaklı 6. (Geruch usw.) keskin Belpferd n  yedek at BeiB'korb m  s.  Maulkorb.  -zange/kerpeten, kıskaç  belpflichten 1. (zustimmen) tasvip etm .; tarafını tutm ak; Belstand m  1. yardım, müzaheret, muavenet 2. imdat 3. razı olm. 2. (nachgeben) yanında pes demek 3. (e-r An(Schutz) himaye 4. (P.) allg.  yardımcı;  pej. dayı, mültesicht) reyine iştirak etm.;  Hierin kann ich Ihnen nichi ~ . mis, F: piston 5. jur.   kayyım, müşavir, danışman 6. jur. Bu meselede sizinle mutabık değilim. (Rechts2) avu kat; dava vekili; ~  İristen yardım, muave Beiprogramm n (Kino) esas filmden başka gösterilen (küçük) net etm. -s.pakt m yardımlaşma paktı; yardım antlaşması fiim(-ler)  beistehen 1. (hclfen) yardım, muavenet etm .; omuz ver Belrat m  1. (Körperschaft) konsey, meclis, şûra 2. (P.) mek; b-ne yardımı dokunmak 2. (begünstigen) tarafını konseyye, müşavir, danışman 3. (Rat) va. nasihat, öğüt tutmak 3. (j-s Recht verteidigen) hakkını müdafaa etm.;  belrren mütereddit kılmak; sich nichi ~ lassen bildiğinden Gott sleh' mir beil  Allah yardımcım (od.  muinim) olsun! şaşmamak; temkinini (istifini) bozmamak; sıkı durmak  Das Glück stand ihm bei. Şansı yaver (od. bahtı yâr) oldu,  beisammen beraber, birlikte, müçtemian; toplu olarak ; hep  belsteuern hissesine düşen yardımı yapmak; bş hususunda  bir ar ad a; gemüllich ~ sein bir âlem etm. ?seln n  1. top yardımda bulunmak;  Hlerzu möehle ich e-e kleine Gelantı, içtima 2. (geselliges) müsamere, eğlenti; düğün schichte ~ . Buna dair bir hikâye söylemeden geçmeyece dernek; cemiyet, âlem; saz(ve)söz ğim. leh ıvollte auch ein wenig dazu  ~ . İstedim ki benim BeTschlaf m cima, mücamaa; cinsi mukarenet (od.  müna de çorbada tuzum bulunsun.

beistimmen

94

 

bekleiden

 belstlmm'en I. muvafakat etm., razı olm. 2. (e—r Ansicht) kazanmak; s.a. -verden. -eOripe \.math. bilindik, bilinen,  b-nln fikrine katılmak; reyine iştirak etm. 3. (schmeichmalum, donne 2.  phil. muta, veri; cin als korrekt -er Richter   doğru tanınmış bir hâkim; hâkimi âdil; Untenvegs ierisch) şataf vermek 2ung / muva fakat, tasdik, tasvip, habe ich kein -es Oesicht entdecken können.  Yolda tanıdık şataf  Beistrlch m gr.  virgül  bir yüz göremedim. 2e m// 1. tanıdık, bildik 2. ahbap, Belttl m  çelik kalem; kalem keski; oyma kalemi dost, aşina 2en.kreis m s.  Bekannischajt. -ermaBen s. beBeltrag m 1. (Hilfs2) iştirak, iane 2. (-s.anteil) hisse, pay 3. kanntlich (Mitglieds2) üye aidatı 4. (schriftlicher) makale, yazı; Bekannt'gabe / ilân, iş'ar, tebliğ, bildiri 2geben 1. ilân  Beitröge sammeln  defter açmak Sen f. yardım, hizmet (iş'ar, tebliğ, iblâğ) etm.; bildirmek, neşretmek 2. (Veretm.; yardımı dokunmak; medar olm. 2. (zu) ilerletmek,  borgenes) ifşa, işaa etm., aşikâr etm. Slich malum olduğu teşvik etm.; seinen Teil zu et. beigetragen haben  sırasını üzere Smachen s. Sgeben.  s.a. bekannt maehen.  -machung savmak; çorbada tuzu bulunmak; emeği geçmek  f i .  bildir(il)me2. (öffentliche) bildiri, ilân, iş’ar, neşrüteb beitrelben jur.  zorla tahsil etm. liğ 3. beyanname, ihbarname 4. ifşa, işaa -sehaft / 1.  beitreten 1. (e-r Meinung) reyine iştirak etm. 2. (e— r P artei, tanışma, tanışıklık, aşinalık, muarefe 2. (Kenntnis) e-m Verein) girmek, katılmak, dahil olm. vukuf, malumat, bilgi 3. (Bekanntenkreis) tanıdıklar, Beitritt m duhul, girme, iştirak; ~ zu e-m Vertrag pol. dostlar (muhiti); ~ schliePen  aşinalık etm., münasebete muahedeye iltihak -s.erkl&rung / duhul beyannamesi girmek 2werden 1. (S.)  duyulmak, sızmak; dışarı akset Be!wagcn m 1. (z.B. bei der StraBenbahn) römork 2. (am tirilmek 2. (S.)   (offenkundig werden) patlak vermek; Motorrad) sepet; yan arabası; saytkar s. a. bekannt verden Beiwerk n  1. teferrüat, müştemilât, takıntı, aksesuvar 2.  bekappen F   anlamak, kavramak (schmückendes) süs (müs); donatım 3. garnitür 4. (Un- Bekassine /  zo. su {od.  batak) çulluğu; bekasin vvichtiges) önemsiz şeyler 5. (Aufvvand) sarf, masraf  bekehren I. (zum İslam) ihtida ettirmek 2. (zum Christen belwohnen 1. hazır bulunmak; ispatı vücut etm. 2. (e-r tum) tanassur ettirmek 3. allg.rel. bir dine sevk etmek 4. Frau)  z.va.   cinsi münasebette bulunmak; cima, duhul (j-n zu seiner Ansicht) kendi fikrini b-ne kabul ettirmek; sich 1 kendi fikrini değiştirmek 2. (zur Vernunft) etm. Belwort n t. gr. sıfat 2. lakap, vasıf, sıfat; schmückendes  ~ akıllanmak, uslanmak; makule dönmek 3. (zu meiner stil,  vasfı tahsint Auffassung) benim görüşüme dönmek  bekenn'en I. kabul ve itiraf etm .; ikrar etm. 2. (bezeııgen)  belzâhlen seli, (arasında) saymak  Belze / 1. aşın(dır)ma 2. aşındırıcı (kâvi, yakıcı) madde; şahadette bulunmak 3. (Farbe) a) Ka.  aynı renkten asitleme; mordan (od. emprenye) sıvısı 3. (Jagd) şahinle kâğıt atmak b)  fig.  rengini belli etm.; mahiyetini açığa kuş avlanma; doğancılık 4. (Sauce) salça 5. (Salzlauge) vurmak; maskesini fırlatmak 4.  H   tasdik ve teyit etm.; sich  ~ 1. (zu e-r Reiigion) bir dine salik olm. 2. (zu e-r salamura 6. (Gerberei) palamut hulâsası  beizelten I. (rechtzeitig) vaktinde, vaktüzamaniyle 2. (frühSchuld) itiraf, ikrar etm. 3. (zu j-m) inanmak; tarafını zeitig) erkenden tutmak; Er bekannle sich zum İslam.  Müslüman olduğunu  beizen İ. aşındırmak 2. dağlamak, keyyetmek, koterize söyledi. Sfjıis n 1. (Beichte) günah çıkartma 2. (Giaube) etm.; asitle yakmak 3. salçaya batırmak 4. şahinle avla iman, inanma 3. (Reiigion bzw.  Konfession) din veya mak 5. palamut hulâsasiyle tabaklamak 6. (Holz mezhep 4. (Eingestândnis) ikrar ve itiraf 5. (GiaubensS) schwarz ~) abanoz renginde boyamak -d o. korozif kelime) şahadet st.nls.K hule /için de aynı mezhepten olan  beiziehen 1. (als Beirat) celp etm ., çağırmak 2. (Arzt) öğretmen ve öğrencilerin bulunduğu okul doktora baş vurmak   beklag'en 1. teessüf etm ., acımak 2. (beklagensıvert finden)  bejahen I. evet demek; müspet cevap vermek; kabul etm. şayanı teessüf bulmak 3 (den Tod usw.) bşe ağlamak 4. 2. muvafakat etm., razı olm., tasvip etm. 3. log.  olum(sein Los) derdine yanmak; sich ~   1. (sich beschıveren) lamak; mucip göstermek -d log.  olumlu, müspet; im -en (über) b-ne b-ni, bsi şikâyet etm.; şekva, tazallüm etm., Fail  I. kabul edildiği takdirde 2. (eintretendenfaiis) vu  betelenmek, sızlanmak, yanıkmak, yakınmak; yanıp kuu takdirinde yakılmak 2. (stöhnen) ah etm. 3. (murren) başa hasır  bejahrt yaşlı, yıllanmış, kocamış; ak bıyık; yaşı ilerlemiş; yakmak;  Menschenleben sind nicht zu  ~. Nüfusça zayiat yoktur, sich sehr heflig ~ sızım sızım sızlanmak; leh kann ihtiyar  Bejahung / 1. müspet cevap 2. tasvip, tasdik, teyit 3. log. mich nicht ~.   Şikâyetim yoktur. -enswert şayanı teessüf (od. merhamet); acınacak, elim, esefli, müessif, zavallı -t; icap, olumlama, olumluluk -s.fall m: im ~  müspet cevap 2te m // I. (im ZivilprozeB) davalı; dava edilen; müddeaaverilecekse; tasvip edildiği takdirde leyh 2. (im StrafprozeB) müttehem, maznun; suçlu sanı  be]ammern s. beklagen lan 3. (im VoilstreckungsprozeB) borçlu 4. (im Beru bejubeln sevinç nidala n çıka rmak; alkışlamak fungsverfahren) müstenifünaleyh  bekSmpfen 1. mücadele, muharebe etm., savaşmak 2. bşi yenmeğe çalışmak 3. (angreifen) a.mil.  hücum, taarruz  beklatsehen 1. (applaudieren) alkışlamak 2.  pej. F   birisi hakkında dedikodu yapmak; b-ne iftira etm.; b-ni etm. 4. (erfolgreich) mağlup etm., önlemek 5. (sich bis çekiştirmek; (faslü zemmetmek) aufs Messer) boğazlaşmak   bekannt 1. tanınmış, bilinen, bellibaşlı, malum, maruf,  beklauen F   b-den bşi çalmak, aşırmak  belli 2. (berühmt) meşhur, şöhretli, n amdar; adlı sanlı 3.  bekleben üzerine yapıştırmak  (offenkundig) aşikâr, belli 4. (m.et.) meluf, alışık 5. (mit-  bekleckern F   lekelemek; sich ~  lekelenmek; üstüne başına  bş bulaşmak; bşe bulanm ak;  Da hast du dich nicht gerade einander) tanışık; ~ sein  1. tanınmış (bzw.  meşhur od. mit Ruhm bekleckert. F   Bu işten yüzünün akiyle çık alışık) olm. 2. (mit) bilişmek, tanışmak, muarefesi olm. mamışsın. Pek beceriksizce hareket etmişsin, leh bin mit Ihm niclıt ~ .  Onunla hiç tanışıklığım yoktur. Er ist als Liigner  ~ . Yalancılıkla nam almış. Onu herkes  bekleeksen F  lekelemek, kirletmek, bulaştırmak; sich ~ lekelenmek, kirlenmek, bulaşmak, bulanmak yalancı diye tanır, soviel mir ~ İst   bildiğim kadar(-ı); Es İst Ihnen ja ~ , dap............ olduğu malumunuzdur.  bekleld'en 1. giydirmek 2. (e-e Wand) kaplamak, iksa etm. 3. (schmücken) süslemek, donatmak 4. (Amt) makam  jedermann  ~ herkesçe malum; nur allzu  ~ mahut; fena işgal etm. 5. (m. et.) a) (Rang, Würde) tevcih etm. şöhretli; ne mal olduğu belli; ~ maehen  1. (vorstellen)  b) (Amt) nasbütayin etm. 6. (Tau) naut.  ısparçana etm.;  b-ni b-le tanıştırmak; b- ni b-ne takdim etm. 2. (sich) sich ~   (mit) bşi giyinmek -et: ~ sein (mit) bşi giyinmiş k-ni tanıtmak 3. (m.et.) b-ne bşi öğretmek, anlatmak; olm. 2u ng / 1. elbise, libas, ruba, giyecek, giysi, melbusat  bşle ünsiyet peyda ettirm ek; b-ni bşe alıştırmak; 2. iksa, kaplama, örtü 3. süs, tezyin(-at) 4. tevcih 5. Gestatten Sie, dap ich Sie miteinander  ~ maehe.  Müsaade nasbütayin; Unfâhigkeit f zur  ~ öffentlicher Âmter jur. ederseniz, sizi tanıştırayım, s.a. -maehen. ~ ıverden 1. hidematı ammeden memnuiyet; kamu hizmetlerinden (P.)   tanışmak 2. (P.)   (berühmt werden) şöhret {od. ad) ~

.

beklelsfern

95

 

belâstlgen

yasaklık Sungs.amt n mil.  askeri melbusat dairesi  bekrltzeln (Wand, Bank usw.) cızıktırmak, çizmek, karala mak  i’ungs.geschâft n  giyim evi Sungsündustrle / hazır elbise sanayii Sungs.kanımer/ mil. giyim eşya debboyu Sungs.-  bekümmer'n 1. b -ni kedere salmak; gam ve gussa vermek; üzüntü vermek; üzmek, müteessir (od.  mahzun) etm., stiick n giyecek eşyası; elbise parçası içine dert oim., içini dağlamak 2. (niederdrücken) içini  bekleistern F   1. zamk (kola, çiriş) sürmek 2. (besehmieren) kapatmak; keyfini kaçırmak 3. (interessieren) alâkadar sich kirletmek, pisletmek;  ~ kirlenmek, pislenmek; üstü etm., ilgilendirmek; sich  ~ 1. (über) selt.  kederlenmek;  başı lekelenmek  endişeye düşmek 2. (um) a) (sorgen für) ihtimamla  beklemm'en J. sık(ıştır)mak, tazyik etin. 2. (bedrücken) eziyet etm., zulmetmek 3. (ângstigen) korkutmak; endi  bakmak; yakından meşgul olm. b) (sich kehren an) şeye düşürmek 4. (den Atem benehmen) nefesi daraltmak aldırış etm. c) (sich cinmischen) bşe karışmak, müdahale etm.;  Bekümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten! 5, (ersticken) boğmak -end sıkıntılı; can sıkıcı; bungun Kendi işine bak! 2nls/gam, keder, endişe Su ng /1. tazyik, sıklet, sıkıntı, can sıkıntısı 2. (Alptraum)  bekümmert 1. üzüntülü, üzgün, kederli, mahzun, kasavetli, karaba san, kâbus 3. nefes darlığı; ~ verursachen  sıkıntı hüzünlü, mıiteellim, mükedder 2. (nachdenklich) düşün vermek   beklommen: sich ~ fühlen  yüreği (od.  içi) sıkılmak; hafa celi; ~ sein  bşe acınmak; gam çekmek; içi erimek; kanlar boğmak (od.  basmak);  j- m ~ ums Herz wcrden tasalanmak; arpacı kumrusu gibi düşünmek; bşi merak ruhuna sıkıntı basmak 2heit / s.  Beklemmun g etm.; in -em Ton spreehen  yanık söylemek; ~ dahingehen kös kös yürümek   beklopfen vurarak yoklamak   bekloppt F  1. delice, kaçık; aktı başında olmayan 2.(duınm)  bekunden 1. ortaya koymak; izhar etin., göstermek 2. aptal, budala, ebleh ifade, beyan etm. 3. (vor Gericht) şahadet etm. Bel n phys. bel  bekochen F  yemeklerini hazırlamak  beknhien naut. kömür vermek   belicheln bşe gülümsemek, tebessüm etm.  bekommen I. (erhalten) almak; eline verilmek 2. (er-  belachen bşe gülmek; bşi gülünç bulmak reichen) elde etm., istihsal etm. 3. (Schnupfen) nezle  beladen 1. ( Inf.)  yüklemek; yük vurmak; tahmil etm. 2. (Part. Perf.)   yüklü, hamil; ein mit Kohle beladeııer Waolm. 4. (Durst) susamak 5. (Zug, Dampfer usw.) yetiş mek 6. (zu Oesicht) görmek, fark etm. 7. (Kinder) gen  kömür yüklü bir araba; volt beladen  (Schiff) ıskarça çocuğu olm. 8. (Junge) (Ticr) yavrulamak 9. (Zâtine, Belag m 1. (ZahnS) kefeki 2. (Zungcnt, SchimmelS) pas Geschwür) diş, çıban çıkarmak 10. (e-n Bauch) göbek 3. (Bretter2) ince taht a kaplama 4. (BrotS) katık 5.  bağlamak II . (in scine Gewalt) ele geçirmek; nüfuzu (SplegelS) sır -erer m kuşatan, muhasır, muhasaracı altına atmak 12. (graue Haare) saçlarına kır düşmek 13. Sera kuşatmak, sarmak, muhasara etm. (Fieber) ateş basmak !4. (Angst) korkuya tutulmak 15. Belagerung / kuşatma, sarma, muhasara; die ~ aufhehen (Risse) çatlaklar, yarıklar husule gelmek 16. (Arbeit) iş muhasarayı kaldırmak (od.  kesmek) -s.kunst / muha bulmak 17. (gut) sıhhatine yar amak; iyi gelmek 18. saracılık -s.zustand m idarei örfiye; sıkı yönetim; den ~ (nicht od. schlccht) yaramamak; fena gelmek; zararını verhdngen idarei örfiveyi ilân etm. görmek; (Milch e-m Kind) çocuğu siit çalmak 19. (Ohr-  belâmmert s. betemmert  feige, Strafe usw.) yemek 20. (Lust) bşi yapmağa heves Belang m  1. (VVichtigkeit) ehemmiyet, önem 2. (mst. pl. -e) lenmek 21. (et. sat t ~ ) usanmak, bıkmak, illallah demek (Interessen) menfaatler3. (Hinsicht) husus; persönliche -e 22. (Wutanfall) babaları tutmak; küplere binmek; Wohl  pl.  menafii şahsiye; hususi menfaatler; nichts von ~ beknmm'sl I. (beim Frisör, nach dem Bad usw.) Sıhhatlar kayda değer hiç bir şey (yoktur); von ~ ehemmiyetli, olsun! 2. (beim Essen) Afiyet(-ler) olsun! 3. (beim Trinmühim, önemli 2en 1. (betreffen) taalluk etm., ait olm. ken) Sıhhatinize! Şerefinize! 4. (bei Einnalıme e-r Me2. (vor Gericht) dava etm.; dava ikame etm. 3. (zur dizin) Şifalar olsun! leh habe noch hundert Pfuııd zu ~ . Verantwortung ziehen) hesaba çekmek 9los 1. ehemmi Alacağım yüz liradır. Onda yüz lira hakkım var.  Es yetsiz, önemsiz, lâşey; yabana atılacak şey 2. (Menseli) gibi rıichls, was in Loııdon nicht zu ~ ıvirt,  Londra'da insan müsveddesi; Allahlık 3. (irrelevant) mevzudan yok yok.  Einfach nichts zu  ~ / F Yer demir gök bakır. hariç;  für gânzlich ~ hallen  (b-ni od. bşi) karamürsel leh hobe Wasser ins Ohr ~ .   Kulağıma su kaçtı, nehmen, sepeti sanmak -loslgkeit / ehemmiyetsizlik; VVı'r redeten ıvas man bekommt   aza çoğa bakmamak; Wie İst Ihnen über ein paar -en.  Havadan cıvadan üç beş satır laf ettik, diese Arznei  ~ ? Bu ilâç size nasıl geldi?  Das Fahren im  bclass'en I. bırakmak, değiştirmemek 2. (bewenden lassen)  Autobus ist ihm gar nicht ~ .   Onu otobüs tuttu.  Dieses  bşle iktifa (od.  kanaat etm.), yetinmek 3. (j-m das Le Essen bekommt mir nicht.  Bu yemek bana dokunur.  Das  ben) haya tını bağışlamak; öldür(t)memek 4, (im Amt) dortıge Klima ist mir nicht gut   ~. Oranın havası bana ipka etm. Sung /: unter  — in der bisherigen Dienststcltc yaramadı.  Die Stadt hat jetzt endlich Elektrizitdt   ~. Şehir ipkaen elektriğe kavuştu.  Das bekommt ich zugeschickt.  Bana  belast'en I. yüklemek, tahmil etm. 2. fig.  ağırlık vermek; gönderilecektir. ağır gelmek; üzerine ağırlık basmak; sıkmak; sıkıntı  bekömmllch 1. (erreichbar) selt. elde edilebilir 2. (crhâitlich) vermek; yormak 3.  H   (Konto) bir hesabı b-nin zimme (Ware) piyasada mevcut 3. (niitzlich) faydalı, yararlı 4. tine geçirmek 4. (m. Sorgen, Schuldcn usw.) endişeye (der Gcsundheit zutrâglich) şifalı, midevi, lıassalı, hasi (borca) boğmak 5. (vor Gericht) a) (Tatsache) suçlu yetli; nicht ~   dokunaklı Skeİt/ 1. hassai şifaiye 2. (von göstermek; zannı teşdit etm. b) (Zeuge) sanığın aley Speisen) hasiyet hinde şahadet etm. 6. (hypothekarisch) hipotekie takyit  beköstlg'en yedirip içirmek; beslemek; infak ve iaşe etm. etm.; sich  ~ 1. (m. Schulden) borç altına girmek 2. Sung / iaşe; Wohnung und   ~ iaşe ve ibate; yedirip ba (Angeklagter) k-ni bş ile suçlandırmak -et 1. (erblich) rındırma irsen müptelâ 2. (politisch) siyasi bir suçla maznun (od.  bekrâftlgen 1. (bestâ rken) kuvvetlendirmek, sağlamlaştır müttehem) 3. (in e-r Angelegenhcit) methaldar 4. (m. mak, takviye etm. 2. (bestâtigen) tekit etm., pekitmek; Arbeit) çok meşgul olan tasdik, teyit, temin etm.; gerçeklemek, doğrulamak  belâstig'en I. (stören) rahatsız etm ., huzurunu kaçırmak;  bekrbnzcn çelenk ve girlant ile süslemek içini sıkmak; havale olm.; baş ağrıtmak 2. (zudringlich  bekreuz(!g)en: sich  ~ I. haç (od.  istavroz) çıkarmak 2.  flg. sein) taciz, tasdi, izaç, tasallut etm.; sıklet vermek; ,.Allah göstermesin" diye söylemek;,.hafazanallah” de sataşmak; tebelleş (od.  musallat) olm. 3. (behelligen) mek  eza etm.; kancayı (oltayı, çengeli) takmak; başa binmek;  bekrlechen (insekten) üzerine sürünmek omuza çıkmak 4. (Dame) sarkıntılık etm. 5. iskeleyi  bekrlegen harp etm., mücadele etm. kokutmak (volkstüml.); leh mup Sie nur noch einmal —.  bekritteln  ptj  tenkitçilik yapmak; kınamsımak, muaheze Size son bir zahmetim daha olacak.  Belasıige nicht aile etm.; mızmızlanmak; kabahat bulmak  miglichen Leuie, sondern kümmere dich selbst um deine

Belastung

96

 Angelegenheitenl Şuna buna bulaşma da işine baki Sung/

 

beliebt

(Lehre) ders, ibret 2. (Amveisung) talimat 3. (Rat) söz, I. rahatsızlık 2. taciz, tasdi, izaç 3. eza 4. sarkıntılık; nasihat, öğüt über -en Klage fiihren  tacizlik getirmek   belelbt şişman, göbekli; iri vücutlu ; mülahham ; etli butlu; Belastung 1. / yük, yükleme, hamule, ağırlık 2. (erbliche) semenli; hum.  şişko; duba (gibi); ~ werden  semen irsi hastalık 3. W b-nin zimmetine geçirilme 4. (hypo bağlamak; şişmanlamak, göbeklenmek She lt/şişmanlık, semizlik, semen thekarische) hipotekle takyit 5. (politische) siyast suç 6.  jur.  mükellefiyet -s.dlagramm n lechn.  yük diyagramı  bcleldig'en 1. (beschimpfen) hakare t, tahkir etm ., küçük-•.Hhlgkelt / yükleme kabiliyeti; kapasite -s.kurve  f  lemek; Allahın evini yıkmak; atıştırmak 2. (krânken) techn. yük münhanisi -s.probe / tahammül tecrübesi incitmek, gücendirmek; izzetinefsini rencide etm.; do -s.zeuge m amme şahidi kunaklı söz söylemek; ağrına gitmek; kuyruğuna bas  belaub'en: sich  ~ (Bâume) yapraklanmak -t : dicht ~   sıkı mak; gönül kırmak 3. (Ohr) kulağı tırmalamak 4. (Auge) yapraklı gözüne diken gibi batmak; ohne Sie ~  zu mllen   hâşa  beUuıern gözetlemek, tar assut etm. hürmetinize -end 1. tahkiramiz 2. incitici, parçalı,  bctâufen 1. (Strecke) baştan başa ka t’etmek; teftiş için  batıcı, dokunaklı 3. tırmalayıcı, nahoş 4. göze batan; dolaşmak 2. (beschlagen) buğulamak; sich  ~ (auf) ~  \virken  iğbirarı mucip olm. -t rencide, kırgın, mün(Summe) baliğ olm., tutmak, çıkmak  fail; kalbi kırık; sich —  fühlen   hatırına toz konmak; incinmek, gücenmek; rencide olm.;  Bitte, selen Sie nicht   beüuıschen 1. (absichtlich) gizlice dinlemek 2. (unabsicht~ t   Hatırınız kalmasın! Sung / 1. hak aret, tahkir 2. iich) kulak misafiri olm. (durch unbedachte Worte) dil yarası; -en erfahren hakaret Belche /  zo. su tavuğu görmek Sungs.klage / hakar et davası  beleb'en 1. canlandırmak, ihya etm., diriltmek; hayat ver mek 2. (aneifern) gayrete getirmek 3. (anstacheln)  belelh'en 1. tem inat karşılığı veya avans olarak para almak veya vermek 2. b-n e bşi tevcih etm. Sung / 1. avans 2. teşvik ve tahrik etm. 4. (aufpeitschen) kamçılamak 5. ikraz Sung*.summe / ikraz edilen meblağ (auffrischen) tazelemek, ruhlandırmak; sich ~   1. can  belemmert F  1. ( P . ) hapı yutmuş 2. (Lage) kötü, fena; lanmak, dirilmek; hayat bulmak 2. gayrete gelmek 3. V:  yaş, kesik, duman tazelenmek, ruhlanmak 4. (örtlichkeit) işlek hale gelmek   belesen okumuş, malumatlı, bilgili Shelt / okumuşluk, 5. (Spiel) renklenmek;  Dos Geschaft hal sich beiebt.  İşler malumat, bilgi açıldı, -end 1. hayatbahş 2. (vvirksam) iksir gibi; iksirbahş -t 1. (Körpcr) canlı, dirimli 2. fig. canlı, hareketli, faal 3.  beleucht'en 1. aydınlatmak, ışıklandırmak, tenvir etm. 2. (festlich) donanma (od. şehrayin) yapmak 3. (Moscheen) (örtlichkeit) kalabalık, işlek, şenlikli; -e Gegend (od. kandil yakmak; kandille donatmak 4.  fig.  izah etm., Strape)  ayakaltı açıklamak; ndher  ~  fig. 1. (nâher untersuchen) yakından  beleckrn yalayarak ıslatmak veya temizlemek; von derKuttur  tetkik etm. 2. (ausfiihrlich darlegen) mufassalan anlat beleckt sein medenileştirilmiş olm. mak Sung / 1. aydınlatma, aydınlanma, ışıklama, ıştkBeleg m 1. (Beweis) ispat 2. (Beweismittei) delil, beyyine; landır(tl)ma, tenvir, tenevvür 2. (Llcht) ışık, tenvir(-at), ispat vasıtası; tanıt, hüccet 3. (Urkunde) vesika, belge; ziya 3. (Helligkeit) aydınlık 4. (Illumination) donanma, varaka(-i müspite); senet 4. (Quittung) makbuz, alındı şehrayin 5. (Erklârung) izah, tavzih, tevil 6. ziya tevsii; 5. (Beispicl) misal, örnek Sen 1. (Platz mittels e-s Ge- in Juristischer   ~ hukuki zaviyeden; indirekte  ~ gizli genstandes) üzerine koymak; işgal etm. 2. (reservieren) tenvir Sungı.anlage / aydınlatma tesisi Sungs.körper m angaje (od. rezerve) etm. 3. (bedecken) örtmek, setretmek  tenvir cihazı; lamba;  pl. a,  fıttings 4. (m. Brettern, Fliesen usw.) döşemek 5. (verkleiden)  beleumundet: iibel  ~ I. (P.)   fena şöhret sahibi; damgalı kaplamak, iksa etm. 6. (vveibliches Tier) aşmak; döl 2. (S.)   kötü tanınmış; gut  ~ sein  hüsnüahlâk (od.  iyi almak 7. (beweisen) ispat etm.; deliller, misaller getir san) sahibi olm. mek; evrakı müspiteyi eklemek veya ibraz etm. 8. (Vor-  belfem 1. (Hund) havlamak 2. (Menschen) veriştirmek, lesung) dersine kaydütescil olunmak 9. (m. Strafe) hethüt etm. cezaya çarptırmak; cezalandırmak 10. mit.  a) (m. Bom Belg'len n. pr. Belçika -ler(ln f)m ;  Sl«ch Belçikalı  ben) bombalamak b) (m. Feuer) dövmek; ateş altına  belleht'en  phot. poz vermek; ekspoze etm., ışıklamak Sung/ almak c) (Dorf m. Soldaten) bir köye asker yerleştirmek   phot. poz verme; ekspozisyon; ışıklama II. (m. e-m Namen) isim vermek; lakap takmak 12. Bellchtungs'dauer / ışıklama süresi -messer m aktinometre, (m. e-m Schimpfnamen) b-ne bir küfür yapıştırmak 13.  pozometre, fotometre, ışıkölçer-tabetle / kronopoz - ze it / (m. Beschlag) müsadere etm., vazıyet etm.; el koymak  poz müddeti; ışıklama süresi 14. (m. Abgaben) vergi tarh etm. 15. (wieder m. Trup-  bclltben 1. (gefallen) hoşuna gitmek; beğenmek 2. (geruhen) en) askerileştirmek 16. (den ersten Platz) (Sport)  buyurmak, tenezzül etm. 3. (vvünsehen) arzu etm ., iste irinciliği kazanmak 17. (Tau) naut.  volta etm.;  Er hat  mek 4. (geneigt sein) mütemail olm. Wie es Ihnen bemich mit zwei unglaublichen Schimpfw6rtern belegt.   Bana liebt.  Nasıl İsterseniz. Wie beliebt? z.va.   Efendim? Ne olmayacak iki türlü hakaret kelimesi sarf etti. ~ lassen  buy urdunuz? wie es ihm beliebt   keyfince;  Jeder tut,   ıvas (z.B. Schafe) tohumlamak -klampe / naut.  (yomaltk) ihm beliebt.  Herkes kendi havasında. Sie kSnnen tun und  koçboynuzu -naget m naut.  armadura çeliği -poller m s. lassen,  wos  Ihnen beliebt.  Dilediğiniz gibi hareket ede  Dalbe.  -schaft / 1. (Arbeiter) işçilerin heyeti umumiyesi  bilirsiniz. S n 1. (Wunsch) istek, arzu 2. (NVilIkür) keyif  atlg.  personel -schein m senet, vesika, spez.  makbuz, 3. (Lust) heves, meyil; nach ~   istediği kadar; keyfema2. alındı -stelle / bir iddianın doğruluğunu ispat için zikre yeşa; arzu olunduğu gibi; es steht in Ihrem ~   size (od. dilen metin (parçası); muktebes metin yeri St 1. (Zunge) sizin kararınıza) bağlıdır; siz bilirsiniz  paslı 2. (Platz) meşgul, tutu lmuş, rezerve, angaje 3.  belleblg I. (irgendein) herhangi bir; lalettayin 2. (in ge(Brot) üzerine jambon, sucuk v.s. konulmuş 4. (Stimme) wünschter Menge) istenildiği kadar; ~ viele  ne kadar  boğuk, kısık, tarazlı 5. (dokumentarisch) belgeli -ung.solursa olsun;  zu jeder -en Tageszeil  herhangi bir saatte fühigkelt f mit.  haddi istiap; istiap derecesi  beliebt 1. ( P . ) sevilen; yıldızı dişi 2. ( S . ) aranılan, makbul,  belehnen I. hist.  bir tımar veya zeamet ihsan etm. 2. s. mergup, beğenilen 3. (Thcma) dillerde dolaşan; diller(d)e beleihtn destan 4. (volkstümlich) popüler; geçer akçe; ~ sein 1. (S.)   modası var olm.; rağbet görmek 2. (P.)   sevilmiş  belehr'en 1. tenvir etm., aydınlatm ak; izahat, malumat olm.; sich ~ maehen  (bei) k-ni b-ne sevdirmek; b-nln vermek 2. (über et.) öğretmek, anlatmak; akıl öğretmek; gönlünü almak; muhabbetini kazanmak; Das beste Mitte! sich ~ lassen söz dinlemek; laf anlamak; e-s Besseren ~ sich ~  zu maehenI (iron.)   Sevsinler! Wie steltst du es nur  gözünü açmak; aklını başına getirmek;  Er ist nicht z u ~ . an, dich liberali ~  zu maehen? Sende şeytan tüyü mü var?  Nasihatle yola gelmiyor. Hiç bir nasihate kulak asmıyor,  Dieser Schauspieler ist sehr  Bu aktörü çok tutuyorlar.  f  -end öğretici, didaktik, terbiyeyi, enstrüktif sung 1.

B

belleteni

97

 

benehmen

sahibi; paralı, zengin; gömleği kalın; tuzu kuru; ~ sein Shelt / sevilme, muhabb et; itibara mazhariyet; rağbet, eli geniş olm.  popülar ite; sich groper  — erfreuen el üstünde gezmek  bellefern 1. erzak, mühimmat v.s. vermek 2. sipariş edilen  bemogtln F   hile yapmak; dolandırmak; trişörlük etm. spez. oyunda aldatmak  malları göndermek, teslim etm. Bclladonna / bot., pharm.  güzelavratotu, belladon -Hile /  bemoost 1. yosunlu 2.  ftg.  (Studentensprache) ihtiyar, yaşlı, moruk  bot. amarilis; sarı nergis; nergis zambağı  bcmüh'en 1. rahatsız etm .; zahmete sokmak; yormak 2.  bellen havlamak, ürümek, havhav etm. (um j-s Kommen bitten) gelmesini rica etm. 3. (als BeBelletrist m edip -Ik / edebiyat weis heranziehen) istifade etm., celp etm.; sich ~ 1.  belob(lg)en övmek; takdirle zikretmek; methetmek zahmet etm., zahmete girmek; yorulmak, sıkınmak, Beloblgııng / I. öv(ül)me 2. fr.   (in Schulen) tahsin, aferin cchdetmek 2. (et. zu tun) gayretler sarf etm., uğraşmak, -«.schreibtn n  takdirname çabalamak, çalışmak, sây etm. 3. (um et.) bşi elde  belohn'en I. (j-n für et.) b-ni bşden dolayı mükâfatlandır etmeğe çalışmak 4. (um j-n) a) üstüne pervane olm. mak 2. (et.) bşi mükâfatlandırmak 3. ollg.  müstahakkını  b) (um e-n Gast) yere göğe koyamamak 5. (für j-n) b-nin vermek 4. (mit Undank) iyiliğe karşı kötülük etm. S ung / lehine teşebbüste bulunmak; b-ne şefaat etm., iltimas mükâfat, ödül, ikramiye, prim Belsazar n. pr.  Baltazar etm. 6. (zu j-m) (bir yere kadar) ihtiyarı zahmet etm. 7. (hinauf) yukarı çıkmak zahmetinde bulunmak; ~ Sie  belütten havalandırmak sich nicht! Zahmet etmeyinizl bemüht sein s. sich bemühen  belügen yalanla aldatma k; V; ayak yapmak (2—.“>). 2 n 1. vgl. sich bemühen 2.  (krampfhaftes) ıkıntı Beluga / io  . ak balina 2ung / I. gayret, zahmet, çaba(-lama), ceht, efor, sây,  beiustlg'en eğlendirmek, keyiflendirmek, neşelendirmek, mesai, çalışma, uğraşma 2. teşebbüs, manevra 3. (Sorggüldürmek; sich ~   1. eğlenmek, keyiflenmek, neşelen falt) itina, ihtimam, dikkat, takayyüt, özen, güven 4. mek; (bşi yapmakla) gününü gün etm. 2. (spotten) alay (cifrige) aşk; Vielen Dank für Ihre -ent   Himmetiniz var etm., istihza etm. -end eğlendirici, eğlenceli Sung / olsun! eğlence  bemüchtlgen; sich  ~ (m. Gen.) emri altına (od.  hükmüne)  bemüBlgt: sich ~fühlen (finden, sehtn) (zu Inf.) mst. iron. almak; ram etm., zaptetmek, yakalamak; ele geçitmek;  bşi yapmak için vesile bulmak; tenezzül etm.; bşi yap mak zorunda olduğunu zannetmek kapıp almak   bemükeln tenkitçilik yapmak; mızmızlanmak; kusurlu bul  bemustem  H   numune, örnek göndermek mak   bemuttern b-ne analık etm.  bemalen 1. nakşetmek, resmetmek 2. (m. Farbe) boyamak;  benaehbart komşu, mücavir, bitişik sich ~ F pej. makiyaj yapmak  benachrlchtig'en 1. bildirmek; haber vermek; haberdar  bemdngeln tenkit etm., yermek; kusurlu bulmak; ayıpla etm ., malumat vermek 2. (uffıziell) ilân etm. 2ung / 1. mak  haber, ihbar, ilân, malumat 2. (offlzlelle) ihbariye,  bemann'en tay fa ile teçhiz etm.; tayfalandırmak -t: nicht  ihbarname, tebliğ, ilân voli  ~ noksan tayfalı; -e  Raumsonde İnsanlı uzay aracı  benachteillg'en I. (sehâdigen) zarar ve ziyana sokmak; Sung / tayfa, m ürettebat ızrar etm. 2. (Rechte verletzen) haklarına tecavüz etm.  bemünteln ]. örtmeğe çalışmak; örtbas etm ., gizlemek 2. 3. (beeintrâchtigen) haleldar etm.; halel getirmek 4. (ungerecht behandeln) haksızlık etm.; gadre uğratmak (beschönigen) kötüyü olduğundan İyi göstermeğe yelten mek  - 1mağdur; ~ werden za rar çek mek (od. görmek) Sung / 1.  bemausen F   b-den bşi çalmak, aşırmak, V; tıı ıklamak zarar, ziyan, mazarrat 2. mağduriyet 3. halel  bemeistern hâkim olm., zaptetm ek, yenm ek;  Er konnte  benageln çivilemek, mıhlamak, ekserlemek scinen Arger nicht  öfkesini yenemedi, sich  ~ k-ne  benagen 1. (kenarlarını) kemirmek 2.fig.   aşındırmak hâkim olm.  benühen 1. bşin üstüne bşi dikmek 2. F   birisi için dikiş  bemerk'bar hissedilir, hissolunacak, mahsûs, görülebilir; işleri yapmak  seçilmesi mümkün; göze çarpan; sich ~ maehen  I. k-ni  benamsen F hum.  ad vermek; tesmiye etm. hissettirmek; bir mevcudiyet (od.  varlık) göstermek;  benâssen s. benelzen kokusu çıkmak; belirmek; meydana çıkmak 2. (die Auf-  benebel'n I. (den Verstand trüben) akıl fikir dağıtm ak 2. merksamkeit auf sich lenken) dikkati kendi üzerine (betrunken maehen) sarhoş etm. -t çakırkeyf, dumanlı, çekmek; k-ni göstermek 3. (von neuem) (Krankheit)  bulutlu; in -em Zustand   dumanlı kafa ile tepreşmek, nüksetmek;  Der Süduestu'ind macht sich ~ .  benedeien  poet. s. segnen Lodos'un hatırı sayılır, -en I. (vvahmehmen) farkına Benedikt'enkraut n bot. peygamber dikeni; mübarek dikeni; varmak; farketmek, seçmek, nıüşahade etm., görmek, şevket otu -iner(in/) m  1. Benedikten (rahibi, rahibesi) keşfetmek; V: çakmak 2. (âuBern) söylemek, buyurmak, 2. (Likör) Benedikten (likörü) -inerorden m  Benedikten ifade ve beyan etm., mütalaa etm. 3. (nachdrücklich) (od.  Sen Benuva) tarikatı mülâhazalar dermeyan etm.; ehemmiyetle kaydetmek; Benefiz I. kilise vakfı 2. hayır maksadına icra edilen konser Wobei noch zu ~ wâre, dap . . .   Kaldı k i. .. ;  Habtn Sıe veya temsil -larerbe m jur.   lehtar -vorstelfung/s.  Benefiz noch et. dozu zu Bunun hakkında söyliyeceğiniz bir ( 2) şey daha var mı ? -ens.wert 1. dikkate şayan (lâyık, değer);  benehmen I. b-ni bşden mahrum bırakmak 2. (j- m die şayanı kay ıt; hatırı sayılır 2. (bedeutsam) mühim, önemli Möglichkeit) yapmak imkânını sclp etm. 3. (j-m den Btmerkung / 1. (schriftliche) not, haşiye, mülâhaza, kayıt Atenı) teneffüsüne mani olm.; soluğu kesmek 4. (j-m 2. (mündlichc) söz; fikir ve mütalaa beyanı 3. (seharfe) den Mut) cesaretini kırmak 5. (j-m die Lust) hevesini tembih, ihtar 4. (-en pl.)  (als Rubrik) düşünceler 5. kırmak; (volkstiıml.:) bşi kokutmak 6. (Hoffnung) ümi (spöttische) iğneli söz; spOttische -en maehen  (über) b-ni, dini kesmek; denizi kurutmak 7. (j-m den Kopf) başını  bşi iğnelemek; -en maehen  (über) (tadelnd) bşde, b-de şişirmek; sich ~ 1. davranm ak, hareket etm. 2. (sehleeht) kusur bulmak  eğri durmak 3. ra. s. sich ins Benehmen setzen. Er benlmmt   btmeasen ). (zumessen) hissesini ayırmak 2. (nach) bşi steh reeht hochmütig.  Yüksekten bakan bir hali var.  Be nimm dichl Terbiyeni (od.  edebini) takın! die Aııssicht  —   bşle ölçmek, takdir etm. 3. ( e-e Zeit festlegen) bir müd det tayin etm.; mühlet vermek; sich — lassen  (nach et.) önünü kapama k; nezaretine hail olm .; 2 n  1. hattıhareket, tavrühareket, halütavır, tavır, mişvar, tutum, davranış,  bşe göre ölçülmek;  Meine Zeit İst knapp   ~ . Vaktim kıt. gut   ~ (Gehalt) dolgun gidiş, geliş 2. (gutes) terbiye, adabımuaşeret, ertem, edep,  bemitleiden b-ne acımak, merhamet etm. -s.wert acınacak; görgü 2. (sehleehtes) edepsizlik 4. (achtungsvolles) hatır şayanı merhamet (od.  şefkat); boyun eğri; bedbaht şinaslık 5. (tâppisches) hoyratlık; im ~ m it . . . ile yapı lan anlaşmaya (od. itilâfa) binaen i j- n ins ~ setzen tenvir   bemlttelt vakti hali yerinde; hoşhal, maldar ; mal mülk 

benciden

98

 

berautchen

etm.; sich ins ~ setzen (mit) anlaşmak, itilâf etm., temasa muhafaza 6. riayet 7. ifa, irca 8. (z. B. aller VorsichtsmaBnahmen) ittihaz; unter ~ stellen  müşahede altına geçmek, görüşmek   benciden (j-n um et.) 1. b-nin bşini kıskanmak; haset etm .; almak; 2ungs.dlenst m tarassut hizmeti 2ungs.flugzeug n çekememek 2. (ohne MiBgunst) gıpta etm., imrenmek gözcü uçağı 2ungs.gabe /müşahede kabiliyeti (od. hasleti) 2ungs.posten m 1. mil.  gözetleme (od.  gözcü) postası; -s.wert 1. gıpta edilmeğe lâyık; imrenilecek; şayanı gıpta 2. (P.)   bahtiyar, mesut, talihli 3. (S.)   fevkalâde tarassut nöbetçisi 2. naut.  vardiya; cıvadra gözcüsü 3. (Ort) gözetleme yeri 4. (bel verbotenem Olücksspiel) erke iyi; çok güzel Beneluzlânder  pl.  Belçika, Hollanda ve Lüksemburg (dev teci 2ungs.ıplegel m 1. mil. gözetleme aynası 2. (am Fenletleri) ster) dikiz aynası 2ungs.station / 1. astr ., geophys.  göz  benenn'en I. ad vermek; adlandırmak, isimlendirmek, lemevi, rasathane, observatuar 2. (psychiatrische) müşatesmiye etm. 2. (sagen) söylemek, zikretmek 3. (festhedehane setzen) tayin, tespit etm., göstermek 4. (als Zeugen)  beordern emir vermek; bşi yapmasını emretmek;  j-n zu işhat, istişhat etm.; şahit göstermek 5. (bezeichnen) sich  ~ gelmesini emretmek; irgendwohin ~   bir yere ifadelendirmek;  Die Strape wurde nach e-m iürk. Dichler  gitmesini emretmek benannl.  Caddeye bir Türk şairinin adı verildi, benannt:  bepacken yüklemek, tahmil etm. -e Zahl math.  müşahhas ade t; somut sayı 2ung (   1. ad  bepanzern zırh!a(ndır)mak; zırh kaplamak verme; tesmiye 2. isim, ad, tabir 3. beyan, zikir 4. tayin,  bepflanzen I. nebat dikmek, gars etm. 2. (mit Bâunıen) ağaçla(ndır)mak  tespit, gösterme 5. (FachS) terim, ıstılah  benetzen ıslatmak, nemlendirmek   bepflastern 1. (kleinere \Vunden) yakı yapıştırmak 2. Bcngal'e m Bengallt -en n. pr.  Bengal eisch 1. Bengal’c (StraBe) kaldırım döşemek 3. Sa.   ateş altına almak;  bombardıman etm. müteallik 2. (Feuer) renkli (ateş, fişek) Bengel m 1. afacan, yaramaz, haylaz, haşarı, yumurcak  bepinseln 1. fırçalamak; fırça sürmek; boyamak 2. med. a. 2. F   (Junge) çocuk, delikanlı 3. (griechischcr) palikarya  badijonaj yapmak  4. hum.  köftehor   beplank'en naut.  tahta kaplamak (od.  döşemek) -t tahta  benlesen bir aksırıkla teyit ve tasdik etm. döşeli 2ung / 1. (Vorgang) tahta kaplama 2. (Hoiz) Benlmm m hum. s.  Benehmen kaplama tahta Benlamln I. n. pr. (Bibel) Bünyamin 2. en küçük oğul  bepudern podralamak; podra sürmek BenTmıB / bot.  banağacı; Mısır söğüdü; sorgun ağacı -öl n  bequem 1. (behaglich) rahat, konforlu, hoş 2. (leicht) kolay,  ban yağı külfetsiz, meşakkatsiz, zahmetsiz, eziyetsiz 3. (handlich)  benommen 1. selp edilmiş (usw. s. benehmen)  2. uyuşuk, kolaylıklı, kullanışlı 4. (Anzug) bol 5. (passend) münasip, sersem, bunalmış, sıkıntılı, ambale, mahmur 3. (Kopf) elverişli 6. (Leben) müreffeh 7. (lâsslg) içi geniş 8. (trâge) a) (vom Trinken) dumanlı b) (sehvvindlig) başı dönen; tembel, mühmel, üşengen, mütekâsil, gevşek; İstifini (od. gözü kararan; ~ werden  1, sersemleşmek, bunalmak 2. rahatını) bozmayan; iron.: canı ta tlı ;es ~ haben koltukta (von Kohlengas) ateş çarpmak 3. (vom Sonnenbad) olm., rahat olm.; ein -es Leben führen refah içinde yaşa  başına güneş gelmek; leh war ganz  ~ (von dem Lârm, mak; -es Leben  genişlik; es sich ~ maehen  I. rahatına der vielen Arbeit usw.) Ne başım kaldı ne beynim, ganz ~  bakmak; çubuğu tellendirmek; yan gelip yatmak; yas sersem sepet; sersem sepelek 2heit / 1. uyuşukluk, reha lanmak, yastanmak 2. rahat oturmak; es j- m ~ maehen vet, kesel, sersemlik, bunalma, sıkıntı 2. dumanlılık, 1. işini çok kolaylaştırmak 2. b-nin rahat ve huzurunu mahmuıluk 3. baş dönmesi; gözü kararma; die ~ ûbertemin etm.;  Hier können zwei Wagen ~ nebeneinander  uıinden (durch et. Alkohol) mahmurluk açmak  Jahren.  Bu yolda iki araba yanyana haydi haydi (od.  benoten (Schülerleistung) notlandırmak rahatça) geçer, -en: sich - (zu et.) ister istemez bşi yap  benötlgen 1. (dringend bedürfen) ihtiyacı olm., muhtaç mak zorunda olm. 2||chkelt / 1. rahat(-lık), konfor olm. 2. (erfordern) istilzam, iktiza, icap ettirmek; (-luluk) 2. kolaylık, külfetsizlik, sühulet 3. refah 4. gerektirmek 3. (Zeit, Gcduld) istemek; ntcht   ~ istiğna tembellik, ihmalcilik, tekâsül, üşeniklik, F:  adamsendeetm.; unbedingl  ~ bşden müstağni olmamak;  Hier/ûr  cilik; yangeldizm iver seine ~ liebt   tenperver; rahatına benötigt man fiinftausend Mark.  Bu iş, beş bin marka düşkün; çatmakeyf   bakar.  İn der benötigten Menge lüzumu olan miktarda  beranken dalları ve yapraklariyle örtmek  benutz'en; benütz'en 1. (verwenden) kullanmak, istimal  berappen F   ödemek; V:  uçlanmak, sökülmek; ~ müssen V: bşi sulamak; parayı bayılmak (od. sökülmek) etm. 2. (Vorteil ziehen) faydalanmak, istifade etm.,  pej. istismar etm., sömürmek 3. (nutznieBen) intifa etm. 4.  berat'en 1. (j-n) nasihat vermek; müşavirlik etm.; akıl (Gelegenheit) fırsatı ganimet bilmek; bir vesileden fay hocalığı etm. 2. (et. od. über et.) danışmak; istişare, dalanmak 5. (dauemd) elden düşürmemek 6. (Mittel) müzakere etm.; meclis kurmak; sich  ~ 1. istişare etm., müracaat etm., baş vurmak 2ung / kullan(ıl)ış, istimal  başbaşa çatmak 2. (m. j-m über et.) bir mesele hakkında Benzin n benzin -behâlter m benzin deposu (haznesi, tankı)  b-le görüşmek; bşi b-ne danışmak -end 1. (z.B. Stimme) istişart (rey) 2. (Arzt) müşavir doktor 2er m 1. nasihatçi; -feuerzeug n  benzin çakmağı -kanlster m  benzin bidonu (od. tenekesi) -mangel m benzin fıkdanı -ratlonlerung / akıl hocası 2. müşavir, konseyye, danışman 3. (Sport)  benzin tahditleri -verbrauch m benzin sarfiyatı monitör -sehlagen 1. (m. j-m) istişare etm., danışmak 2. (über et.) söyleşmek, oylaşmak, müzakere etm.; hasbiBenzoat n ehem,  benzuvat Benzoe'(-harz n)  / aselbent, benjuven -baum m bot.  asel halde bulunmak; tezekkür (od. meşveret) etm. Stıng/ 1. görüşme, müşavere, oylaşım, müzakere, tezekkür, danış  bent; karagünlük ağacı 2. (in gröBerem Rahmen) meşveret, konferans 3. (der Benzol n  benzol Ârzte) konsültasyon 4. (Rat) nasihat, öğüt 2ungs.aus beobacht'en 1. a. mil. tarassut etm., gözetlemek, müşahede schuB m  danışma kurulu 2ungs.saal m müzakere salonu etm. 2. (Steme) rasat etm., gözlemek 3. (polizeilich) 2ungs.stel1e / istişare bürosu 2ungs.zlmmer n müzakere nezaret altında bulundurmak; göz hapsine almak 4. (Entvvicklung, Diât usw.) takip etm. 5. (Stillschvveigen) odası; konferans salonu ihtiyarı sükût etm.; sükûtu muhafaza etm. 6. (wahr-  beraub'en 1. (j-n) soymak, yağma etm. 2. (j-n e-r S.) a) nehmen) farkına varmak, müşahade etm., görmek, keş (râuberisch vvegnehmen) b-den bşi gaspetmek b) (j-m et. entziehen) b-ni bşden mahrum kılmak (od. bırakmak); fetmek, bulmak 7. (Gesetze, Vorschriften) . . . göre hareket etm.; bşe riayet etm. 8. (Pflichten) yerine getir  boş koymak c) (gevvaltsam wegnehmen) zorla elinden almak; des Augenlichts beraubt   nimeti rüyetten mahrum mek 2er m l. a. mil.   gözcü, gözctleyici, rasıt 2. a. pol. 2ung / soygun gözlemci, gözleyici, müşahit, observatör 3. nazır 4. seyirci 2ung/l .a.mil. gözetleme, tarassut 2.müşahedc, gözlem(-e),  berauseh'en 1. sarhoş etm. 2.  ftg.  mest etm., coşturmak; cuşühuruşa boğmak 3.  pej.  hadnaşinas kılmak; sich ~ rasat, observasyon 3. nezaret, gözcülük 4. takip 5. ihtiyar,

Berber

99

 

bergab

tesviye, tathir, tasfiye 2. (an der Börse usw.) a. likidasyon 1. sarhoş olm. 2. fig. mest olm., coşmak; cuşühuruşa gel 2ungs.vertrag m tenkihname mek 3.  pej.  hadnaşinas olm. -end 1. sarhoş eden; başa vuran 2. heyecanlandıran, coşturan 3. (nicht gerade ~)  bereisen 1. (Land) dolaşmak 2. (Mârkte) sık sık gitmek; ziyaret etm.; die  ganze Weli ~ bütün dünyayı gez spött.  pek iyi de değil -t 1. sarhoş; kafası dumanlı (od. mek  tütsülü) 2. fig. (scr-)mest, heyecanlı, coşkun Berber(ln f) m  Mağribi, Berber(-f)-afTe m zo. Berber maymu  berelt 1. hazır, amade, müheyya, anık 2. (et. zu tun) niyetli, mütemayil, razı, muvafık; geme  ~ dünden razı; nu ;mago Slsch Berber!  Itingst  ~ dünden teşne; sich ~  finden (zu) gönül indirmek; Berberltze/ bot.  kadıntuzluğu; çobantuzluğu; amberbaris,  bşe gönül olm.; mütemayil görünmek; sich nicht  ~  finden sarıçalı; diken üzümü (zu) el vurmamak; sich ~ erklâren  (zu) bşi yapmağa Berceuse / mus. bersöz hazır olduğunu bildirmek; ~ sein, das Leben zu opfern  bereehenbar hesaplı; hesap edilebilen; takdir edilir candan geçmek   berechn'en 1. hesap etm. (a. fig.); saymak 2. (sehâtzen)  berelten (I) I. (z.B. Essen) hazırlamak, pişirmek 2. (vertakdir ve tahmin etm. 3. (j-m et.) zimmetine geçirmek; ursachen) sebep olm., sebebiyet vermek; -tırmak, -dirhesabına kaydetmek 4. (e-n Preis) fiyatlandırmak; sich ~ mek 3. (Niederlage) hezimete uğratmak 4. (Ende) bitir lassen  hesaba gelmek -end (P.) pej.  her hareketinde mek, nihayetlendirmek 5. (guten Empfang) hüsnükabul kendi menfaatlerini hedef edinen kimse; menfaatperest, etm.; iyi karşılamak 6. (Freude) sevindirmek 7. (Kumhodbin, çıkarcı -et hesaplı; darauf  ~ sein (zu Inf.)   bir maksat İstihdaf etm.; hedef tutmak; gut  ~  fig. iyice düşü mer) kederlendirmek, dertlendirmek 8. (j-m Schvvierignülmüş 2 u n g /1. hesap 2. tahmin, ta kdir 3.  pej.  menfaat keiten) müşkülât çıkarmak 9. (Âıger) öfkelendirmek 10. (Hâute) deri debagat etm., sepilemek, tabaklamak  perestlik, hodbinlik, çıkarcılık; ünler genauer   hesap  berelt'en (II) I. (Pferd) terbiye etm. 2. (Gcgend) atla teftiş kitap; sich jeder ~ enlziehen haddühesabı olmamak  berechtlg'en 1. hak sahibi kılmak; (yapmak) hakkını ver etm. 2er m at terbiyecisi mek 2. (ermâchtigen) salâhiyettar kılmak; yetkilemek 3.  bereit'halten 1. hazır bulundurmak; alesta etm., hazırlamak 2. (für j-n) temin etmiş olm.; rezerve etm.; sich ~ 1. (zu Hoffnungen) ümitlendirmek 4. (zu e-r Annahme) hazır durmak (od.  bulunmak) 2. mil.  hazırlık durumu zannettirmek -t 1. haklı; hak sahibi 2. salâhiyettar, yet almak 2haltung/hazırlam a, ihzar -leğen hazır bulundur kili 3. allg. . . . sıfatiyle; mezun 4. (S.)   yerinde olan; mak; hazırlamak -liegen hazır bulunmak -maehen s. haklı 5. (Notvvehr) meşru (müdafaa) 6.  jur .  müstahik -hallen -termaBen hakkiyle, bihakkın 2ung / !. hak ve selâhiyet 2. mezuniyet 3. (Genehmigung) lisans, ruhsat 4. (Legali-  bereits 1. (sehon früher) evvelden, önceden, evvelce 2. tât) meşruiyet "i. (RechtmâBigkeit) yerinde olma; esas (sehon damals) o zamandan 3. (jetzt gleich) hemen şimdi 4. (gerade eben) henüz 5. (sehon jetzt) (daha) şimdiden Sungsacheln m lisans Sungs.zeugnls n mezuniyet vesikası ; 6. (an und für sich) zaten 7. (sogar) bile diploma  bered'en 1. (überreden) ikna etm .; kandırmak 2.  pej.  (be- Bereltschaft / 1. hazırlık 2. (innere) temayül, muvafakat, rıza 3. mil.  hazırlık (durumu, emri, kıtası); in ~ liegen schvvatzen) talâkatiyle b-ne bşi yaptırmak; yapmağa mil.  hazırlık durumunda bulunmak -s.befetıl m  hazırlık razı etm.; sevk etmek; baştan çıkarmak; dil dökerek (od. hazır ol) emri -s.dlenst m nöbetçilik -s.stellung / mil. kandırmak 3. (et. m. j-m) müzakere, istişare etm.; görüşmek 4. (abfâliig reden) dedikodu yapmak; arka hazırlık mevzii; ~ beziehen  hazırlık mevziine girmek; sından söz söylemek; berede! werden pej.  dile düşmek; -s.truppe / mil.  hazırlık kıtası -s.zug m  I. emre ve hare lisana gelmek -sam; Ssamkelt s. beredt: Beredlheil kete hazır tren; hazırlık treni 2. mil.  hazırlık takımı  beredt 1. beliğ, belâgatii, taiâkatli, selis, natıkalı, uzdilli 2.  bereft’stehen hazır bulunmak -stehend emre müheyya; el (ausdrucksvoll) canlı, manalı; -e Sprache  (z.B. e-r Staaltında; hazır -stellen s. bereithallen.  2stellung  f mil. tistik) belâgat; -es Schweigen  sükûtun belâgati 2helt / hazır tutulma -wllllg I. (geneigt) istekli, mütemayil, razı, muvafık 2. (gem) İsteyerek; seve seve; bonkör, mem  belâgat; talâkat(-i lisan); selâset(-i kelâm ve beyan); natıka, hatiplik; dil uzluğu nuniyetle; can ve gönülle; gönül hoşluğu ile3. (~ gespen beregt (Beh.)   mevzubahis, işbu det) helâlinden 2wl!llgkeit / 1. rıza, muvafakat 2. (guter Wil!e) hüsnüniyet, isteklilik, bonkörlük Berelch m 1. a.mil. tesir sahası (od. dairesi); menzil, erim 2. (Wissenschafts2) şümul sahası 3. (Umkreis) muhit,  berennen (FuBballtor, Festung usvv.) şiddetle hücum etm. çevre 4. (der Möglichkeit) imkân sahası 5. (Amts2)  jur.  bereuen 1. bşe pişman olm., yerinmek; bşin pişmanlığını vazife ve salâhiyet (dairesi); kaza dairesi 6. (Radius) sia çekmek; (bşi yaptığına) nadim olm.; nedamet getirmek 7. (Umfang) şümuliyet, ittis aiyet, kaplamlılık, porte 8. 2. (bitter) başını taştan taşa vurmak 3. (bedauem) teessüf (Oebiet) saha, alan, mıntıka, bölge; im ~ des Möglichen etm., acımak; Wer seine Tochler nicht streng erzieht, bereut  liegen  imkân dahilinde olm. es spater. Kızını dövmeyen dizini döver. Spr . ; leh hahe es  bereicher'n I. zenginletmek, zenginleştirmek 2. (Wlssen, offengestanden bereut, dap ich mich so bemüht habe. Kenntnisse) artırmak; sich  ~ I. zenginleşmek 2. (unDoğrusu, emeklerime acıdım. rcchtmâBig) haram yemek; V: kaparoz etm. 3. (bei gün- Berg m 1. dağ, tepe, cebel 2. (Haufen) yığın; Wenn der  ~ stiger Gelegenheit) yağmur yağarken küpünü doldur nicht zum Prophelen kommt, muB der Prophet zum ~ mak; fırsatı tam bilmek;  Er hal sich au f Kösten anderer  kommen.  Dağ yürümezse abdal yürür. Spr.;~ und Tal  Leırie bereichert. O, bütün kazancını şunun bunun sırtın kommen nicht zusammen, wohl aber Leute.  Dağ dağa dan çıkarmıştır. 2ung / 1. zcnginleş(tlr)me 2. artırma 3. kavuşmaz, insan insana kavuşur. Spr.--e versetzen  dağ (Gewinn) kâr, fayda 4. (unrechtmâBige) V: kaparoz, devirmek, goldene -e verspreehen olur olmaz şeyler vaat et haminto; e-e ~ erfahren  (z.B. Sprachc) zenginleşmek mek; dastehen, wie der Ochs am  ~ apışıp kalmak; mit et.  bereif'en 1. (Fâsser) çemberlemek 2. (Auto usw.) tekerleğe hinter dem -e hallen maksatlarını gizlemek;  Hinler dem —  lastik geçirmek -t 1. (FaB) çember geçirilmiş 2. (Auto) woh.net] auch noch Leute.  Dünyada senden başka akıllı lastik tekerlekler takılmış 3. (mit Reif bedeckt) kırağı yok mu ? in die -e gehen  (Râuber, Untergrundbewegung (veya kırç) ile örtü lü; kırağılı 2u ng/ I. bandaj 2. (Auto) usvv.) dağa çıkmak; über  ~ und Tal  dere tepe (aşarak); lastik tekerlekler; pnömatik(-ler)  Er ist lângst über aile -e. Kodunsa bull At alan Üsküdar'ı geçti. Spr.; Wir sind noch nicht über den Bütün müş  bereinig'en I. (Problem) haliüfasletmek 2. (Schvvierigkciten) külâtı henüz atlatmadık.  Die Haare standen ihm zu -e.  bertaraf etm., kaldırmak 3. (Angelegenheit) pürüzünü Tüyleri diken diken oldu. Tüyleri ürperdi. düzeltmek; tesviye etm. 4. (Rechnung) ödemek 5. (Unebenheiten) pürüzlerini gidermek 6. (beseitigen) tathir,  bergab tepe (yokuş, iniş) aşağı; ~ gehen  yokuş inmek;  Es tasfiye etm.  Na, zahlen wir eben das Geld, und die Gegeht ~ mit ihm. fig. 1. (finanziell) Tepesi aşağı gidiyor. 2. sehichte isi bereinigl. Bu parayı verelim gitsin! 2ung / 1. (gesundheitlich) Sıhhati bozuluyor.

Bergabhang

100

 

banıhcn

Berg'abhang m  yamaç 2abwârts s. 2ab.  -ahom m bot.  berltten atlı, süvari Berkellum n ehem,  berkelyum dağ akçaağacı -akademle / maden akademisi Bergamott'e  J bot.  1. (Bime) bey armudu 2. (Pomeranzen- Bermuda'Inseln; -s  pl. n.pr.   Bermüt adaları art) bergamot *81 n  bergamot yağı Bemhardlner m Sen Bernar köpeği  bergan yokuş yukarı; ~ gehen (od. steigen)  yokuş çıkmak; Bemsteln m  kehlibar, kılkapan, samankapan -mundstück  Es geht wieder  ~ mit itim.  İşleri (bzw.  sıhhati) tekrar n kehlibar ağızlık; imame yoluna giriyor. Bersagllere m (mst.pl.: Bersagllerl) (Italien) keskin nişancı;  fbo t.  ayıkulağı Berg'arbelter m maden işçisi; madenci -aster   bersalyerc 2aut s. 2an.  -balın/dişli dağ treni; havai hat; für.iküler Berserker m ayı gibi kuvvetli muharip -wut / kudurmuş•bau m madencilik; maden işletmeciliği -baulngenleur m çasına tehevvür  madenci; maden mühendisi  bersten 1. patlam ak, çatlamak, açılmak, yarılmak 2.  flg.  bergen 1. (aus Schutt, VVasser usvv.) çıkarmak 2. (aus e-r hıncahınç dolu olm.;  zum 2 volt   lebalep (ağız ağıza; Oefahr) kurtarmak 3. (in Sicherheit bringen) emniyet tıklım tıklım) dolu; vor Lachen schier  ~ katılırcasına gül altına almak 4. (die Segel) yelken bağlamak; yelkenleri mek  indirmek 5. (verstecken) gizlemek, saklamak 6. (enth.il- Bertha w W.; die Dicke — hist.  kırkikilik top; Berta ten) ihtiva etm.; bşe gebe olm. 7. (Verwundcte) topla Bertram I. mV   2. m (römiseher) bot. nezle otu, akırkarha mak; s. a. geborgen  berüchtlgt kötü şöhretli; esameli, damgalı, mah ut; adı Berg'erle / bot.  yeşil akçaağaç -fenchel m bot. dağ havucu; kötüye çıkmış; bednam yaban kerevizi -fex m hum. dağcılık müptelâsı -flnk m zo.  berücken teshir etm ., sihirlemek; göz kamaştırmak dağ ispinozu -führtr m  dağ kılavuzu -glpfel m  dağ başı;  berückslchtlgen 1. (aehten auf) nazarı dikkate (nazarı iti doruk, şahika, zirve -hânfllng m zo. sarı gagalı ketenkuşu  bar a; mülâhazaya) almak 2. (Rücksicht nehmen auf) bşe 9lg 1. (gebirgıg) dağlt(-k) 2. (m. Höhen und Niedcrungen) riayet etm.; göz önünde bulundurmak, mülâhaza etm.; inişli çıkışlı -kessel m etrafı dağlı ova -kette / dağ silsilesi saymak; hesaba katmak; nicht   ~ 1. hiçe saymak 2. -knappe s. -arbeiler. -krankhelt / 1. irtifa hastalığı 2. (bei sarfınazar etm. Bergleuten) kansızlık -kristali m min.  neceftaşı -land n Beruf m  1. meslek 2. (Tâtigkeit) iş güç; meşguliyet; von dağlık arazi -laubsünger m zo. dağ Mleğeni -lauch m dağ Gârtner   mesleği bahçıvanlık olan; IVas isi er von ~ ? sarmısağı -leute  pl. zu -matın,  -mann m  maden işçisi; Mesleği nedir? O, ne iş yapıyor? O, necidir? dauernd den madenci -minze / bot.  karanfil yarpuzu -nymphe / myth. ~ weehseln  kalıptan kalıba (od. bin kalıba) girmek; seioreat -predlgt / (Hazret! Isa'nın) dağ va'zı; cebel nutku nem ~ nachgehen işiyle güciyle meşgul olm. 2en (I) (  Inf.) -recht n  maden hukuku -rücken m dağ sırtı -rutsch m I. çağırmak, celp etmek 2. (Parlament) toplantıya davet dağ kayması; kayşa, göçüş, heyelân -safran m bot.  çiğ etm. 3. (zu et.) bir yere tayin etm.; vazifelendirmek; bir dem; mahmurçiçeği -sattel m deveboynu -schuh m   dağ vazife başına çağırmak; angaje etm.; sich ~ (auf) I. (bei ayakkabısı -spltze / s. -gipfel.  -sport m; -stelgen n  dağ Beıveisführung) delil veya şahit olarak göstermek; cılık, alpinizm, alpçılık -stelger(ln  f) m   dağcı, alpçı, istinat etm., dayanmak 2. (auf e-e P.) adını vermek 3. alpinist -stock m I. yekpare dağ kitlesi 2. ucu demirli (sich entsehuldigen) mazeret beyan etm., ileri sürmek; sopa -ulme / bot. dağ karaağacı Berg- und Talbahn /  Beruf e es nichtI   Şeytan kulağına kurşuni  Darauf kann man sich nicht  Rıısdağı -ung / (in Seenot) jur.  tahlisiye; kurtarma ve Bu, emsal teşkil etmez. 2en (II ) (Adj.) yardım -ungs.dampfrr m 1. cankurtaran gemisi 2. (Hcbe1. salâhiyettar, ehil; istidadı olan; yetkili 2. derunt meyil sehiff) maçuna gemisi -wand / yamaç -wanderung / dağ olan; sich zum Dichter ~ fühlen   şairliğe doğuştan isti gezintisi (od. turu) -welde / dağ otlağı (od. merası) -werk datlı olduğunu sanmak n  maden ocağı -wohlverlelh m bot. s.  Arnika,  -zlest m bot. Berulkraut n bot. mavi pire otu  berufllch mesleki; meslek itibariyle kara kurbağaotu. s. a. Gebirgsziest  Berufs'angelegenhelten  pl. mesleki işler -ausblldung / mes Beriberi / med.  beriberi hastalığı Berlcht m 1. rapor, lâyiha 2. (Erzâhlung) anlatı, haber, leki talim ve terbiye -beamte pl. meslekten yetişme devlet rivayet, nakil, izahat 3. (kritiseher) kontrandü 4. (z.B. memurları -berater m meslek intihabına yardım eden müşavir; psikoteknisven -ethos n  meslek ahlâkı -fahrer Heres2) (resmi) tebliğ 5. (wlrtschaftlicher, vvissensehaftlicher) bülten, belleten 6. (Protokoll) mazbata 7. (Memo m 1. profesyonel şoför 2. profesyonel yarışçı -gehelmnto n randum) muhtıra 8. (kurzer) icmal, hulâsa 9. (Vormeslek sırrı -genossensehatt / sendika -kamerad m  mes sch!ags2) İnha; ~ trstatıen I. rapor vermek (od. yazmak); lektaş -kleldung/iş elbisesi -konsül m muvazzaf (od. mes röportaj yapmak; raporte etm. 2. (über et.) bş hakkında lekten yetişme) konsolos -krankhelt / meslek hastalığı  bilgi vermek 2en 1. (mitteilen) bildirmek, haber (od. -leben n meslek hayatı Slot mesleksiz SmlBig profesyonel malumat) vermek 2. (erzâhlen) rivayet (od. hikâye) etm.; -photograph m  profesyonel fotoğrafçı -revolutlonir m fesat kumkuması -sehauspleler m Th.  meslekten oyuncu anlatmak, nakletmek 3. (üher et.) bş hakkında bilgi ver -sehule / sanat okulu -tchulweten n  mesleki tedrisat mek 4. (vorsehlagen) inha etm. 5. (erwâhnen) b-ne bşden -sparte /: aus der  ~ hervorgegangen  meslekten yetişme söz etm. 6. (ausführlich) mufassalan anlatmak 7. (Be-spieler m (Sport) profesyonel -spraehe / argo -tânzerln / richte rstatter sein) raportörlük etm.; raporte etm. 8. (auf dem Orundbuchamt) takrir vermek; sich von j-m über et. 1. (europâische) dansöz 2. (Zigeunerin) çengi 2titlg İŞ güç sahibi -unterotflzler m mit. gedikli erbaş ~ lassen  b-den bş hakkında bilgi almak -erstatter m I. raportör, raporcu, röportajcı 2. muhabir -er stattung / 1. Berufung / I. bir vazife başına çağırılma; angajm an 2. (Ernennung) nasbütayin 3. (Einladung) toplantıya davet 4. kontrandü 2. rapor 3. lâyiha, takrir 4. izahat 5. raportör (Vorladung) celp, ihzar, davet 5. (innere) meyli derunt; lük, röportajcılık 6. muhabirlik  berichtlg'en 1. (richtigstellen) doğrultmak, doğrulamak, ilhamı rabbani; hidayeti İlâhiye 6.  jur .  istinaf; temyiz; düzeltmek, tashih etm. 2. (in Ordnung bringen) nizama die Nacht der   ~ (Mohammeds) Berat gecesi; geğen ein Urteil ~ einlegen  bir kararı temyiz etm. (istinaf etm.); koymak; tertip, tanzim etm. 3. teehn.  rektifiye etm., ünler   ~ (aııf) 1. (bevveisend) delil veya şahit olarak göste ayarlamak 2ung /  jur,   tashih, ıslah rerek; dayanarak 2. (entsehuldigend) mazeret beyan Berlchtsvorschlag m  inha kâğıdı ederek 3. (auf Prâzedenzfall) emsal teşkil eden hadiseyi  beriechen kokla mak; sich ~ I. (Tiere) koklaşmak 2. (P.) F  göstererek -s.beklogte mlf fr.   müstenifünaleyh -s.gerleht  birbirini denemek  n, -s.lnstanz /  fr.   istinaf mahkemesi, üst yargılık -a.kltt berfesel'n I. hafifçe ıslatm ak, sulamak 2. flg.  tesir altında  bulundurmak 2ung / irva ve İska 2ung».anlage / sulama ger m fr.   müstenit  beruhen (auf) t. bşe dayanmak, istinat etm., müstenit olm. tesisatı; irva ve İska cetvelleri 2. (herrühren) bşden ileri gelmek; bşe bağlı olm.  L a f die  berlndet kabuklu Sache a uf sich Açtırma çuvalın ağzını 1 Lassen wir das  berlngen 1. (Vögel) halka takmak 2. yüzük geçirmek 

beruhlgen

101

 

beschelden

auf sich  ~ / Bu bahsi kapatalım 1 Seint Aussagen ~ auf   besânftlgen I. teskin etm ., yatıştırmak , yumuşatma k, Wahrheit.  İfadeleri gerçeğe dayanıyor, -d bağlı, müte mülâyimleştirmek 2.  fig.  hatırım yapmak; sich  ~ sü kûnet bulmak; yatışmak, yumuşamak, mülâyimleşmek vakkıf, vabeste; dayalı -d yatıştırıcı  beruhlg'en 1. teskin etm., raha tlandırm ak, sakinleştirmek  2. (abschwachen) yatıştırmak, hafifletmek, dindirmek, Besatz m 1. (Borte) tiriz, pasman 2. (Saum) pervaz 3. (FaltenS) volan 4. (Schmuck) süs, garnitür 5. allg.  harç 6. uyutmak 3. ( t Tösten) tescili etm., av utmak 4. (das Ge(Einfassung) zincef 7. (Stoffverzierung) aplikasyon fühl der Sicherheit verleihen) emniyet telkin etm.; -sehnur / bükme -stück n  (beim Anprobieren) çatma müsterih etm. 5. (Land) sükûne kavuşturmak 6. (stabili•stlckerel /sutaş(-ı); su yolu sieren) istikrar vermek; sich  ~ 1. (âulSerlich) sükûn bul mak; durulmak, dinmek, sakinleşmek 2. (innerlich) Besatzung / 1. (Garnison) garnizon kıtaları 2. (e-r Festung) gönlü kanmak; sükûnet bulmak; müsterih olm.; yumuşa müstahfız kıta; kale müdafaa kıtaları 3. (e-s Flugzeugs, Schiffs usw.) tayfa, mürettebat 4. gel.  kadro, ekipaj 5. mak 3. (spez.  Wind) limanlamak, oturuşmak, şiddeti işgal kuvvetleri -s.armee / işgal ordusu -s.kosten  pl.  işgal azalmak; yatışmak 4. (Land) sulh ve asayişe kavuşmak  5. (sich stabilisleren) istikrar bulmak; sich gar nichl mehr  masrafları -s .m acht/ 1. (Staat) işgal eden devlet 2. (Trup~ können  yüreği kalkmak;  Die Lage hat sich beruhigt.  pen) işgal kuvvetleri -s.statut n işgal yönetmeliği -t.zone Ortalık sütlimanlık, -end müsekkin, yatıştırıcı -t asude, / işgal bölgesi rahat, müsterih;  Du kannst   ~ sefil/ Emin ol! Sung / 1.  besaufen: sich ~ V zilzurna sarhoş olm.; V: bulut kesilmek teskin; sükûnet bulma 2. (Tröst) teselli 3. (e-s Landes) Besâufnls n F hum. 1. (Zechgclage) işret meclisi; işünuş 2. sulh ve ayayışın temini Sungsmlttel n med.  sinir ilâcı; (Betrunkcnhcit) sarhoşluk müsekkin, sedatif; uyuşturucu (od.  trankiilzan) ilâç  besüuselt F biraz çakırkeyf; nimmest Sungtpllle / med.  plasebo  beschüdig'en 1. zarara sokmak; hasara uğratmak; (bir  berühmt meşhur, şöhret.l, namdar, ünlü, şanlı, koca; ~ kısmını) bozmak 2. (ramponieren) hırpalamak, örsele ıverden şöhretlenmek; şöhret (ad, nam) almak (od. kazan mek, sakatlamak, zedelemek 3. (Schlff) yaralamak -t I. mak); adı çıkmak; adlanmak; şan vermek; ün salmak; (z. B. B'iefınarke) sakatlanan, yaralı 2. (z. B. Stuhl) sakat  Er wurde in der ganzen Well  ~. Onun ünü dünyayı tut 3. (Schiff) kazazede Sung / 1. hasar, zarar, ziyan 2. naat. muştur. ~ maehen şöhretlendirmek 2h*lt /1 . şöhret, şan, avarya ad 2. (P.j   şöhret sahibi; şöhretli, şanlı insan; m ~ ge-  besehatten 1. tedarik, temin etm .; bulmak 2. (em irken) langen  paiamak; şöhret kazanmak istihsal etm. 3. (Alj.)   vasıflı;  Die Sache İst so  ~. İşin  berühr'en I. dokunmak, ilişmek, değmek; el sürmek; temas mahiyeti şudur. Wie İst es damil ~ ?  Bu iş ne merkezde? etm., lemsetmek, ellemek 2. (Thema, Frage usw.) temas Shelt /1 . keyfiyet, nitelik, vasıflar; ahval ve şerait 2. (des etm., zikretmek, değinmek 3. (leicht) sürünüp geçmek; Temperaments) tabiat, mizaç 3. (körperliche) bünye, yapışmak 4. (beeindrucken) tesir etm. 5. (unangenehm) konstitüsyon şoke etm.; gözüne diken gibi batmak; rencide etm.; kal Beschaffungskosten pl. tedarik masrafları  bini kırmak 6. (angenehm) okşamak, hazzetmek; hoşa  besch&ftlg'en 1. meşgul etm., işgal etm. 2. (Arbeiter) angegitmek 7. (j-n sonderbar) b-nin garibine gitmek 8. (j-n stellte usw.) çalıştırmak 3. (die Gemüter) kurcalamak 4. nicht sonderlich) lâkayt bırakmak 9. (e-n Ort) bir yerden (z.B. ein Kind) oyalamak; sich ~   1. vakit geçirmek 2. geçmek 10. (e-n Hafen) bir limana uğramak 11. (be bşle meşgul olm., iştigal etm ., uğraşmak;  Eine Frage betreffen) ilgilendirmek, alâkala(ndır)mak 12. (erreichen) schâftigt mich dauernd.  Kafamda bir sual çengellendi. ermek; sich  ~ bitişmek, birleşmek, ittisal etm. -end (beSung / iş güç; meşguliyet, meşgale, iştigal, vazife; ~ mit  treffend) ilişikli, müteallik, ait, ilişkin; sich ~   bitişik, Sprachfragen  dilcilik; ket ne geregelte ~ haben  boşta gez yanyana -t: schmerzlich~elemli; unangenehm~kırılmış; mek; Sich dich doch nach e-r ~ uml Artık bir iş tutsanl fenasına gitmiş; şoke; nicht ~ werden 1. (Thema) meskût -ungs.los işsiz, meşgalesiz, meşguliyetsiz kalmak 2. (nicht betroffen werden) bşden etkilenmemek  beschSI’en (Stute) aşmak Ser m aygır; hara aygırı Sseuche/ Berührung / 1. dokunma, temas, ulaşım, değme 2. (Bili.) alayık; at frengisi tuş; die ersten zartlichen -en (e-s Liebespaars) el peşrevi;  beschallen med. ültrases dalgalariyle tedavi etm. in ~ kommen  (mit) bşe temas etm.; mit dem Feind in ~  besehim'e n 1. utandırmak; yüzünü kızartmak 2. (in Verbleiben mil.  düşmanla teması muhafaza etm.; düşmanla legenheit bringen) mahcup etm., şaşırtmak -t mahcup; temas halinde kalmak -s.TUlche / dokunma yüzeyi -s.linle ~ dastehen hacalet çekmek; yerde (od. mahcup) kalmak;  f geom. mümas, teğet -s.punkt m geom.  temas (od. değme) F: dut (od.  muz) gibi olm.; sehr ~ ıktla sıkıla Sung / noktası mahcubiyet, hayâ, utanç; V: bozum havası  beruBen tr. islemek; kurumla kirletmek  beschatt'cn I. gölgele(ndir)mek; gölge etm. (od.  salmak) 2.  berüıten (Haus) bina iskelesini kurmak (beobachten) adım adım takip etm.; gözetlemek; peşini Beryll m min. beril, gökzümrüt -lum n ehem,  berilyum  bırakmamak 3. Fb . marke etm. -et 1. gölgeli 2. gözetlen F   b-nin (bzw.  kendi) elbisesi üzerine  besabbern (sich miş 3. Fb.  marke salya akıtmak  Beschau / muayene, teftiş, yokla(n)ma Sen 1. bakmak,  besl'en 1. bir tarlay a tohum atm ak 2. (mit et.) bir tarlaya seyretmek 2. (prüfend) yoklamak, muayene etm.; tetkik,  buğday (v.s.) ekmek -t 1. (Feld) ekili, mezru 2. fig.  (mit teftiş etm. Sİİch I. rahat ra ha t ve kedersiz 2. (Mystik) e t .) . . . ile örtülmüş, kaplanmış; dolu, bezenmiş murakabe halinde; -es Leben  mücaveret -llchkelt / 1.  betag'en 1. (ausdrücken)  beyan ve ifade etm. 2. (bcdeuten) rahat rahat yaşama 2. murakabe 3. teenni  bir manaya delâlet etm. 3. (vvichtig scin) ehemmiyetli Bescheld m 1. cevap, karşılık 2.  jur.   ihbar, tefhim 3. (Erolm.;  Das besagt nichts. 1. Bu, hiç bir şey ifade etmez. 2. laQ) karar(-name), emir(-name), hüküm 4. (Mitteilung) önemi yoktur. IVas besagt dieser Satz? Bu cümlenin ifade haber, malumat, enformasyon;  j- m ~ geben  1. malumat ettiği mana nedir? -t mezkûr; adı (od.  bahsi) geçen; (salık, bilgi) vermek; haber göndermek; haberdar etm. mevzubahis olan 2. (amtlich eröffnen) tefhim etm .;  j- m gehârig ~ geben  besalt'en (Instrument) kiriş takmak -et  fig.: zart (fein) ~ (F: stoften) azarlamak, tekdir etm., F sapartayı vermek, ince duygulu zılgıtlamak, zılgıt vermek; ~ ıvissen  1. bilmek; haberdar  besam'en ilkah, telkih etm .; döllemek, tohumlamak Sung/: olm.; haberi (bilgisi) olm.; nakış almış olm. 2. (mit, in) künstliche ~ suni tohumlama vâkıf olm.; tam malumat sahibi olm., F; daniskasını Btsan m naat. 1. (Mast) mizana (od. bocurum) direği; kon bilmek; avuç içi (od.  avucunun içindeymiş) gibi bilmek; tramizana 2. (Segel) mizana (mancana, bocurum, randa) ~ bekommen  Hanya'yı Konya’yı öğrenmek;  Lassen Sie yelkeni -baum m  randa (od.  bocurum) bombası; maço uns ~ zukommenl  Bizi habersiz bırakmayın! bis auf  weiteren ~ yeni bir emir gelinceye kadar -gaKel / randa gizi -stagsegel n  kontramizana abaşo velenası  beschelden (I) ( tnf.)  I. (zu sich) çağırmak; ayağına davet

btıchelden

102

 

beschnelt

etm.; gelmesini emretmek 2. (zuteii werden lassen) küf 6.  jur.   haciz, vazıyet; el koyma; zabıt, müsadere naui.  ambargo; mil ~ belegen  1. haczetmek; haciz hissesini tayin etm., ihsan etm., vermek 3. (abschlâgig) 7. (od. el) koymak; müsadere etm., zaptetmek, tevkif etm., ret cevabı vermek; sich ~ 1. (mit) iktifa etm., razı olm., katlanmak, yetinmek-, kanaa t etm. 2. (sıch einschrânken) vazıyet etm. 2. naut.  ambargo koymak 3.  fig.  k-ne masraflarını azaltmek; ayağını yorganına göre uzatmak; inhisar ettirmek -elsen n  çember demir  Es war mir nicfıt beschicden.  Kısmet olmadı. Nasibim  besehlagen (1) ( Inf.) tr.  1. (m. Metali) teçhiz etm., donat olmadı.  Möge Ihntn das gleiche Glück beschieden seirıl mak, bezemek, geçirmek 2. (Pferd) nallamak; nal vur mak 3. (Segel) naut.  sarmak, saravela etm.; intr. 1. Dansı başınıza!  beschelden (II) (Adj.)  1. (anspruchslos) mütevazı; başı (Spiegel usw.) buğulanmak, buzlanmak, hohlanmak, Önünde; mahviyetti; gözü tok; alçakgönüllü; yüzü yerde; dumanlanmak, donuklanmak, puslanmak 2. (Wand) kurumsuz, kibirsiz, iddiasız 2. (achtungsvotl) edepli, terlemek, rutubetlenmek 3. (EBwaren) küflenmek 4. saygılı, terbiyeli; takt sahibi 3. (einfach) sade, şansız, (Metali) donuklaşmak  şöhretsiz, gösterişsiz, dervişmeşrep 4. (gering) küçük,  besehlagen (II) (Adj.) I. (Spiegel u$w.) buğulu, donuk az; (Mitarbeit;  Hfl.)  mıırane 5. (sparsam) idareli, mukte 2. (Wand) rutubetli 3. (EBwaren) küflü 4. (Pferd) naili sit, tasarrufkâr 6. (genügsam) kanaat sahibi; kanaatkâr  5. (in et. gut ~ sein) bş hakkında vukuf sahibi olm.; bşi 7. (Oeschenk) âcizane, naçiz 8. (stili, vertrâglich) maz iyi bilmek; bir sahada yeditulâsı olm. 6. (ausgezeichnet lum, sessiz, uysal 9. (übermâBig) ayak türabı (gibi) 10. ~ ) Sch.  depo; beton gibi 7. sehleeht  ~ in Geographie (Preise) mutedil, uygun II. F  s. beschissen; ~ biirgercoğrafya düşkünü liches Lebtn  ortahal; in ~ bürgerlichen Verhaltnissen Beschlag'hammer m  (des Hufschmieds) nallama çekici lebtnd   ortahalli; in -em MafSe  hafif tertip; ~ leben  ten -nıhme / 1. haciz, vazıyet; el koyma; zoralım, zabıt, cerede pişirip kapağında yemek; meine -e Behausung müsadere, tevkif 2. (neutraler Schiffe) angarya 2nahmen  bendehane 2helt / I. tevazu, mahviyet, alçakgönüllülük, 1. haczetmek; el koymak; zor atımına çarpmak; zaptet gönülsüzlük, kibirsiztik 2. dervişlik, gösterişsizlik, sade mek; müsadere, tevkif etm. 2. (Zeitung) topla(t)mak 3. lik 3. mazlumiyet 4. edep, saygı; ~ an den Tag leğen naut.  ambargo koymak; vazıyet etm. -schmled m  nal tevazu (od. mahviyet) göstermek  bant -zetslng m naut.  likatura, kalçete  beschelnen ziya neşretmek; aydınlatmak  beschleichen 1. gizlice yaklaşmak 2. (Angst, Sorge usw.)  bescheinlg'en I. tasdik etm .; yazı ile tekit etm.; tevsik almak, tutmak  etm. 2. (bezeugcn) şahadet etm. 3. (den Empfang) a) (von  beschleunlg'en I. tacil, tesri etm .; tezleştirmek, çabuklaştır Oeld) makbuz vermek b) (von Briefen) vusulünü bildir mak, hızlandırmak, süratlendirmek, akselere etm. 2. mek 2ung / 1. vesika, tasdik(-name), rapor, sertifika, (den Schritt) adımlarını sıklaştırmak; sich  ~ 1. tezleş şahadetname, belge 2. (Quittung) makbuz, alındı 3. a. mek, süratlenmek, hızlanmak; hız almak; çabuklaşmak; -t 1. müstacel 2.  Adv.   müstaceliyetle -es Verfahren jur. mil. ilmühaber   beschelBen V 1. boklamak 2. (betrügen) aldatma k; s.a. seri muhakeme usulü; -er Puls med.  sık nabız 2ung / beschissen acele, tacil, istical, ivme, akselerasyon, tezlik;  Mit et. ~  beschenken 1. (j-n) b-ne hediye vermek 2. (j-n m. et.) bitteI F   Çabukçenel  beschlIeB'en 1. (festlegen) karar vermek; kararlaştırmak   b-ne bşi hediye, ihsan etm.  bescher'en 1. (hediye olarak) vermek; bahşetmek 2. (brin2. (abstimmen) rey vermek 3. (beabsichtigen) tasmim gen) getirmek;  Europa den Frieden  ~ Avrupayı sulha etm., azmetmek, cezmetmck, niyet etm. 4. (gerichtllch) hüküm vermek 5. (beenden) kesmek; nihayete erdirmek  kavuşturmak 2ung / 1. hediye, ihsan dağıtılması 2. 6. (sein Leben) ölmek 2er m z. va.  vekilharç, kâhya  pr.  Noel hediyeleri 3. iron. (a. e-e schöne ~ )   nahoş bir sürpriz;  Da haben wir die  ~ / Göründü Sivas’ın bağları! 2erln / 1. idareci 2. (im Hotel) çamaşıra baka n kadın ÇattıkI Hapı yuttuk! (volkstüml.):  Var babana selâm  bcschlossen vgl. beschtiefkn. Es İst -e Sache, d a p ............ takarrür etmiştir, in et. ~ tiegen içinde bulunmak söylet  bescheuert F   1. (dumm) ahmak, ebleh 2. (verrückt) deli, BeschluB m 1. (Entscheidung) karar, hüküm, muhakeme, mecnun; aklını oynatmış yargı(-tama) 2. (Abstimmungs2) rey 3. (Absicht) azim,  beschichten üzerine tabaka sürmek cezim, tasmim, niyet 4. (Ende) son, nihayet, netice, sonuç; ~  fassen   karara varmak; karar vermek; den ~  beschlcken 1. (Parlament usw.) mebus (murahhas, mümes bilden (maehen)  bitirmek, nihayetlendirmek; sonuncu sil, temsilci, milletvekili) göndermek 2. (Messe, Ausstellung) katılmak, iştirak etm. 3. (Hochofen) doldurmak 4. olm. 2fihig haddi nizamiye malik; nisabı haiz -fühlgkeit / haddi nizami; nisabı ekseriyet -fassung / karara (sein Haus) z. va. işlerini yoluna koymak  beschlcBen ateş etm ., ateşe tutmak, ateş altına almak, varma; karar ittihazı topa tutmak, bombardıman etm., dövmek  beschmelBen F  s. bewerfen  bcschmleren I. (aufstreichen auf) sıva(la)mak, sürmek 2.  beschlldem (sokak) levhaları takmak (m. Fett od. ö l) yağlamak 3. (besehmutzen) bulaştırmak,  beschlmpf'en sövmek; sövüp saymak; hakaret, tahkir etm.; kirletmek, pislemek 4. (Papier usw.) karalamak; sich —   b-nln silsilesine okumak; küfürler savurmak; sebbüşetkirlenmek; üstü başı lekelenmek; leh habe mich mit  metmek; çamur atmak; atıştırmak; rüsvay etm. yuf Farbe besehmiert.  Boya üstüme bulaştı.  Das Kind hat   borusunu çalmak; V': kalaylamak, b-ne kalay basmak; sich das Gesicht mit Marmelade besehmiert.   Çocuk reçeli  j- n wüst   ~ b-nin üstüne başına etm.; sich wüst   ~ biriyüzüne sıvadı  biriyle sövüşmek; sövüşüp sayışmak; atışmak; atışıp  beschmutz'en 1. kirletmek, pislemek, telvis etm., mundartutuşmak 2ung / hakaret, tahkir, sebbüşetim lamak; çamur (kara, berbat) etm. 2.  fig.  lekelemek; sich  beschlrmen 1. muhafaza ve siper altına almak; himayesine ~ 1. üstü başı kirlenmek 2. (spez. Kleinkind) altına etm., almak 2. (verteidigen) müdafaa etm. 3. (schützen) vikaye altına kaçırmak -t pis, mundar, kirli, bulaşık, çamurlu etm., korumak, kollamak, göz etm.  beschnarchen F   1. istihareye yatmak; bşi ertesi güne Beschlrrung / koşum malzemesi  bırakmak 2. allg.  (überlegen) düşünmek; ölçüp biçmek; BeschlB m V   yalan dolan; hile; dolandırıcılık iyice bakmak; yoklamak   beschissen V boklu, yaş, kötü, nahoş; ~ wie e-e Hühner betchntld'en 1. (kenaıını) kesmek; biçmek, tayyetmek, leiter   V bombok  yontmak 2. (rituell) sünnet etm. 3. (Bâume) budamak   bcschlabbem F   dil dökerek kandırmak; sich  ~ yemek 4. (Hecke) kırpmak 5. (Reben) filizlemek 6. fig. azaltmak, yerken elbisesini kirletmek  indirmek 7. (j-m die Flügel ~ )  fig.  hürriyetini tahdit  besehlafen istihareye yatmak; bşi ertesi güne bırakmak etm. 2er m sünnetçi 2ung / sünnet, hitan 2ungsteler / Beschlag m  I. demir; maden teçhizatı; çember 2. (Huf2) sünnet düğünü (od.  cemiyeti) nallama 3. (Hufeisen pl.) nallar 4. (feiner Nlederschlag)  buğulanma, buğu, hohlanma, duman, pus 5. (Schimmel)  besehnett karla örtülü; karlı

 bcschnlttcn

103

 bc s« stn

dert, mihnet, sıkıntı 3. (Last) ağırlık, sıklet, yük 4. (kör beschnitten sünnetli  pcrliche) ağrı, sızı, sancı, bozukluk, veca 5. (seelische)  beschnüffeln; bcschnuppem 1. koklamak; kokusundan an rahatsızlık, keyifsizlik, huzursuzluk 6. (Klage) şikâyet, lamak 2. (P.)   denemek, yoklamak 3.  pej.  bşe burnunu şekva, sızıltı, itiraz, dava, tazallüm; einfache ~  jur.   adi sokmak; sich (gegensetlig)  ~ 1. koklaşmak 2. (P.) itiraz; ~  führen   (über) bşden şikâyet etm. -buch n  birbirini denemek  şikâyet defteri -führer(ln /) m şikâyetçi, davacı -reeht n  beschönlgen 1. mazur göstermek; ayıbını örtmek; maskele (od.  istida) hakkı -schrlft / şikâyetname -stelle / arzuhal mek 2. (in günstigeres Llcht setzen wollen) fenayı iyi itiraz komisyonu göstermek; yaldızlamak   beschottern çakıl taşı dökmek; balast dökmek (od. döşemek)  beschweren 1. (Magen usw.) ağırlık vermek; mideye otu r mak 2. (m. et.) yükletmek, tahmil etm. 3. (Gewissen)  besehrünken 1. hudut tayin etm .; sınırlandır mak; tah dit, vicdanını kirletmek 4. (belâstigen) rahatsız etm., zahmet takyit etm. 2. (Zalıl, Menge) daraltmak, hasretmek, vermek 5. (lose Papiere usw.) kâğıtların uçmaması için çevrelemek, azaltmak, indirmek; sich  ~ (auf) I. (sich üzerine ağırlık koymak; sich  ~ (bei j-m über et.) b-ne  begnügen mit) (bşle) iktifa etm.; kanaat etm ., yeter  bşden dolayı şikâyet, şekva, tazallüm etm .; eli yakasında  bulmak, yetinmek 2. (begrenzt sein auf) inhisar etm .; olm.; şikâyetçi olm.; sızlanmak, betelenmek, yanıkmak, münhasır kalmak; çevrelenmek  beschrbnkt I. mahdut, mahsur, mukayyet, münhasır, yakınmak  sınırlanmış, çevrilmiş 2. (Zeit) dar, kıt, kısa, az 3. (Raum)  beschwer’lich 1. (mühsam) eziyetli, zahmetli, yorucu, meşakkatli 2. (lâstig) müziç, cansıkıcı 3. (sehvvierig) güç, vüsatsız, küçük, dar, sıkışık 4. (unzureichend) nakıs, müşkül, zor, çaparız, külfetti, sıkıntılı; ~  falten  1. b-ne eksik, noksan, yetmeyen 5. (geistig) darkafalı, gabi, yük olm. 2. rahatsız etm., sıkmak; als ~ empfinden ahmak, anlayışsız, mankafa; izanı kıt (od.  mahdut); yüksünmek 2nls / s.  Beschıverde (1). 9ung/ mükellefiyet havsalası dar; horoz akıllı; kuş beyinli; kalın kafalı; etkafalı; akıl züğürdü; aklı kıt (od.  kısa); F:  armut  beschwlchtigen 1. yatıştırm ak, teskin etm ., avutmak 2. (lindern) uyuşturmak, tahfif etm. 3. (sein Gewissen) gibi; dangalak; V; kapsalak, angıt, hırtapoz, dilgoz; in susturmak, uyutmak 4. (e-n aufgeregten Menschen) -en Verhaltnissen leben  darlık çekmek; sıkıntı içinde hamını almak; ağız tamburası çalmak 5. (Hunger) yaşamak; ~ sein  (auf) münhasır olm.; Sein Einflufi isi aldatmak -d yatıştırıcı au f dos eigene Dorf ~ .   Nüfuzu kendi köyüne mahsurdur.  beschwindcln 1. (belügen) yalan söylemek 2. (betrügen) -er Spielraum sıkılık; ~ haftbar   mahdut mesuliyetli dolandırmak, aldatmak; dolaba (od.  kafese) koymak;  besehrankt (Bahnübergang) bariyerli; bekçili tren yolu Beschrank'tlıelt/ 1. (des Raumes) darlık, sıkışıklık 2. (der dalavere çevirmek; trişörlük etm., V:  mantarlamak; üçkâğıtçılık etm. Zeit) azlık 3. (des Geistes) hamakat, gabavet, anlayışsız lık, mankafalık, kafasızlık, darkafalılık, dargörüşlüli'ık  besctnvlng'en  fig.  canlandırmak -t 1. kanatlı  fa. fig.) 2. ((link) çevik, çalâk; eline (bzu>. ayağına) çabuk 3. (feurig) -ung / tahdidat, kayıt  beschrelb'en 1. (Papier) üstüne yazmak 2. tarif, tavsif, heyecanlı, coşkun, ateşli, hararetli 4. (fröhlich) neşeli, tasvir etm.; anlatmak, tanımlamak, vasıflandırmak, canlı St.heit / ateşlilik, coşkunluk, hararet  betimlemek, nitelemek 3. (zeichnen) resmetmek; çizmek;  beschwlpst F   çakırkeyf; keyif halinde; kafası tütsülü sich ~ lassen  tarife gelmek -end tasviri, betimsel,  beschwör'en I. yeminle teyit ve tasdik etm. 2. (Geister) deskriptif, vasfl 2ung / tarif(-name), tavsif, tasvir, a) çağırmak; davet etm. b) afsunla defetmek 3. (anflchen)  betim(-leme), portre; evsaf ve eşkâlini bildirme istirham etm.; yalvarıp yakarmak 2er m  1. (in vorisl.  btsehrelen F: leh will es nichl ~ . Şeytan kulağına kursun! Zeit) arpağcı 2. üfürükçü, muskacı 2ungs.buch afsunname  besehreiten 1. (Weg) ayağını basmak; adımını almak 2. Sungs.lormel / üfürük, muska; üfürükçülük formülü; (neue Wege) fig.  çığır açmak 3. (Laufbahn) bir kariyere afsun duası; arpağ salik olm. 4. (Rechtsvveg) mahkemeye müracaat etm.  bcsecl'en canlandırm ak, ihya etm ., ruhlandırmak;  Er İst  von dem heipen Wunsch beseell, nach İstanbul zu fahren.  bcschrift'en 1. üzerine yazı yazmak 2. (e- r Bildbeschrci bung beigeben) leja nt ilâve etm. -et: -er Slein  yazılı İstanbul’a gitmek emeliyle yanıp tutuşmaktadır (od. taş 2ung/ I. yazı, kitabe 2. lejant yakılmaktadır), -t ruhlu; mus. a.  canlı  besehuhen 1. kundura giy(dir)mck 2. (Pfahl) kazığa yüksük  besehen 1. bakmak, seyretmek, dolaşmak 2. (prüfend) geçirmek  teftiş ve muayene etm.; gözden geçirmek 3. (Schlâge  betchuldig'en I. kab ahat isnat etm.; suçlandırmak; suç usw.) yemek; bei Licht  ~  fig.  yakından tetkik etm.; atmak; sanıklamak, ittiham etm. 2. (verdaehtigen) ein unverhoffles Olück   ~ başına devlet kuşu konmak;  bühtan (od.  iftira) etm.; sich gegenseitig  ~ suçu bir nimete konmak; atıfete mazhar olm. b-ne gün doğmak;  birlerinin üzerine atmak -t; 2te m// müttehe m, maznun, keinen roten Heller bei el. ~  kesesine hiç bir şey girm emek; suçlanmış, müddcaaleyh, sanık, töhmetli; suçlu sanılan;  Du kannst gleich el. ~ t   (Drohung) Dur, senin yuvanı kabahatli 2ung / suç isnadı; itham, töhmet, iftira, yaparım! Görürüz elbette!  Da kannst düet.  ~ (scil. wenn du es mil ihm aufnimmst)!  Pabuç pahalı 1  büh tan  beschummeln; besehupsen F  s. betrügen  beseltigen 1. ortad an kaldırmak; ber taraf etm .; bir kenara  beschürzt önlüklü  bırakmak; lağvetmek, ekarte etm .; aradan çıkarmak; BeschuB m: ünler  ~ nehmen mil. ateş altına almak gidermek 2. (Schvvierigkeitcn, MİGstânde) hallüfasletmek,  besehütten üzerine dökmek  tesviye etm., düzeltmek, izale etm., temizlemek; icabına  beschütz'en I. korumak; vikaye, himaye, sıyanet, muha  bakmak; çözmek 3. (P.)   likide etm., öldürmek, pakla faza etm.; tesahup ve iltizam etm.; göz etm., hıfzetmek, mak, tasfiye etm. esirgemek 2. (protegieren) iltimas ve tavsiye etm. 3.  besellgen bahtiyar etm ., saadet bahşetmek (verteidigen) müdafaa etm. 4. (sichem) emniyet altına Besen m  1. süpürge 2. F pej.  kart karı; cadaloz; Wenn das almak 2er(in  f) m   I. hami, koruyucu 2. (Protektor) nicht stimml, frefi' ich e-n dreekigen ~ l V  İş böyle mültemis, kayırıcı, arka; dümendeki dayı 3. (Verteidideğilse, kellemi keserim! -blnder m süpürgeci -glnster m ger) müdafi bol. süpürge katırtırnağı -helde/ bol.  çalı çırpı; süpürge beschwatzen 1. bş hakkında konuşmak; gevezelik etm. otu (od.  çalısı); funda -kleestrauch m bol.  katır çiçeği; 2. (P.)   talâkatiyle b-ne bşi yaptırmak; yapmağa razı katırtırnağı -kraut n bol.  süpürgedarısı -stlel m  süpürge etm.; ikna etm., kandırmak; dalgınlığına getirmek; alt sapı (od.  sopası); mil dem ~ Bekanntschafl maclıen F  çeneden girip üst çeneden çıkmak; sich ~ lassen  yalan hum.  süpürge sapı yemek -wlnde / bol.  Rodos odun vaatlere inanmak; kanmak, aldanmak ağacı Beschwer / seli. s.  Beschwerde (1)  besessen 1. (von bösen Geistern) şeytana tutulm uş; ecinnili, Beschwerde / 1. (Mühe) meşakkat, müşkülât, zahmet, cinli, çarpık 2. (sehrullig) manyak, kaçık 3. (e-r S. verkülfet, eziyet 2. (Kummer, Mühsal) azap, keder, gaile, fallen) müptelâ, düşkün 4. (von e-r İdee) takınaklı; wie

besetzeıı

104

 

bespltzeln

~ sein (von) parmağına dolamak (od.sarmak); sich wie ~  zur IVahrung des kolonialen -es müstemleke topraklarının gebârden  cin (od. ecinni) tutmak; iyi saatte olsunlara  bütünlüğünü korumak için -störungsklage /  jur.   müda karışmak; ganz ~ sein  1. (von e-m Wunsch) bşle yana halenin men’i davası -tum n  1. var, mamelek 2. (groBes) yakılmak 2. (von e-r Idee) bir fikre saplanıp kalmak malikâne; ~ isi ein Slück Leben.  Mal canın yongasıdır. 2heit / 1. çarpıklık 2. (Leidenschaft) iptilâ, düşkünlük, Spr.; zu ~ kommen mal edinmek -tltel m  s. -reeht. -übertiryakilik 3. (Entzücken) meczupluk 4. (Manie) mani; gabe / temlik -übertragung / mülkiyetin nakli; iyeliğin musallat fikir; takınak, monomani, obsesyon geçirilmesi -urkunde / hüccet  besetz'en I. üstüne koymak; süslemek, bezemek, donat  besoffen V  sarhoş; V: bulut, küp, mastor, zom mak, teçhiz etm. 2. Th. (Rollen) rollerini dağıtmak, tevzi  besohlen pençe takmak; taban geçirmek etm. 3. (Stelle) bir memuriyete nasbütayin etm. 4. a. mil.  besold'en ödemek; maaş (ücret, gündelik, aylık vs.) vermek zaptetmek, işgal etm., istilâ etm. 5. (Platz) meşgul etm., -et maaşlı, ücretli; gut   ~ dolgun maaşlı 2ung / maaş, işgal etm., rezerve etm. 6. (bemannen) tayfalandırmak; ücret, gündelik, aylık 2ungs.p!an m barem cetveli aile Clbergânge ~ mil. bütün geçitleri tutmak; den Kragen  besonder 1. hususi, (k-ne) mahsus, ayrı 2. (auBergewöhnmit Pelz ~ yakaya kürk geçirmek; vom Feind besetzt iner lich) nadir, seçkin, fevkalâde, istisna! 3. (sonderbar) den (Land) istilâya uğramak -t 1. meşgul; işgal altında 2. garip, tuhaf ; -e Umstande pl. müstesna haller; im -en 1. s. komple, dolmuş;  Altes Boş yer yok! Hıncahınç dolu! besonders. 2. ayrıca 2helt / I. hususiyet 2. fevkalâdelik 3. 2ung /1 . Th. rol dağıtımı 2. işgal, istilâ; in siebenfacher  ~ garabet, tuhaflık 4. (Spezifitât) türsellik, neviyet, özgül mus.  yedi katlı lük 5. (Spezialitat) spesyalite 6. (Geprâge) kaşe  beslchtlg'en 1. bakmak, gezmek, dolaşmak, seyretmek,  besonders hususiyle, bilhassa, hele, özellikle, ayrıca, ziya ziyaret etm. 2. (prüfend) gözden geçirmek; teftiş, tetkik, desiyle; her şeyden evvel; ganz ~ en başta; gayet, kat muayene etm.; yoklamak 3.  jur.  keşif ve muayene etm.; merli; nichl ~   a) pek o kadar değil b) şöyle böyle;  İn  Das Haııs wurde heule zweimal besichligl.  Ev bugün iki diesen Tagen habe ich ~ viel zu tun.  Bugünlerde meşguli defa gezildi. 2u ng/ vgl.besichtigeıı.  2ungs.gebühr/görüm yetim ziyade, der Tag, an dem ~ heftige Kâmpfe statl fanden  muharebenin en civcivli günü;  Er jagjt gern, ~ lük   besiedel'n (Gebict) bir yere ahali işkân etm., yerleştirmek - t: Wachteln.  Avı pek sever, ille (od. hele) bıldırcın avını, dicht   ~ mamur   besonnen (I) (Adj.)   ihtiyatlı, temkinli, tedbirli, basiretli,  besiegeln 1. z.va. mühürlemek; temhir (tahtim) etm:; vakarlı, vakur, ağırbaşlı, soğukkanlı mührünü basmak 2. (j-s Schicksal) akıbetini, mukad  besonnen (II) ( Inf.) (güneş hakkında) aydınlatmak deratını tayin etm. 3. (bekraftigen) kuvvetlendirmek; Besonnenheit / ihtiyat, ağırlık, ağırbaşlılık, oturaklılık, teyit ve takviye etm.; seine Trene mil dem Tod   ~ sada vakar   besonnt güneşli katini kanı ile perçinlemek   beslegtn I. yenmek, mağlup etm.; galebe çalmak; alt etm.;  besorgen 1. (besehaffen) tedarik, temin etm .; sağlamak; altına almak; pes dedir(t)mek; sındırmak 2.flg. ram etm., satın almak; bulup getirmek 2. (befürchten) korkmak, zaptetmek; besiegl werdeıı sırtı yere gelmek  endişelenmek 3. (Sorge tragen) ihtimam, itina etm.; dikkat ve takayyüt etm.; özenmek 4. (pftegen; sich Blsigue n Ka. bezik  kümmern) bakmak 5. (erledigen) yapmak, görmek;  besingen şarkı veya şiir söylemek  uhdesinden gelmek; hazırlamak 6. (heimzahlen) misliyle  beslnn'en: sich ~  1. sükûnetle düşünmek; teemmül etm. 2. (auf) bşi, b-ni hatırlamak, dcrhatır etm. 3. (e-s anderen) mukabele etm.; bşin öcünü almak; Was du lust, besorge gründlichl  Vurursan acıt, yedirirsen doyur! Spr.  s.a. befikrini değiştirmek; caymak; zihnini çelmek 4. (auf sich sorgt  selbst) şuurlanmak; ohrıe sich zu ~   1. hiç düşünmeden (od.  fikretmeden), bilûtecmmül 2. (ohne Zögern) hiç Besorgnls / 1. (Befürchtung) korku, endişe, merak, üzüntü, kuşku; gönül darlığı 2. (Kummer) kaygı, gussa, tasa ; ~ tereddüt etmeksizin; derhal -lich I. düşünceye dalarak erregen kaygı vermek; in ~ versetzen endişeye düşürmek 2. (mystisch) hali murakabede; istiğrak (od. vecit) ha (od. sevk etmek); endişelendirmek; in ~ geraten endişe linde 3. (gemâchlich) teenni ile 4. (innerlich erhebend) lenmek; ateşe düşmek;  zu ~ Anlap geben vahimleşmek yüksek duygulara ulaştıran; manevi huzur bahşeden 2erregend 1. endişe verici; vahim, mühim, önemli, ağır 2ung / I. (BevvuBtsein) şuur 2. (Oberlegung) teemmül, 2. gussalandıran tefekkür 3. (das Sich-Besinnen) hatıraların daveti; anğı  besorgt I. (unruhig) endişeli, düşünceli, rahatsız, huzursuz, çağrısı; Durch e-n Stockhieb iiber den Kopf verlor er die tasalı; merak içinde 2. (bekümmert) gaileli, kaygılı, Kalasına bir sopa vurularak bayıltılmış. ıvieder bei ~ meraklı, kasavetli 3. (sorgsam) itinalı, ihtlmamlı, özenli, ayık;  j-n zur  ~ bringen  b-nin aklını başına getirmek; dikkatli; ~ sein (um) t . b-ne, bşe dikkat ve ihtimam etm .; ayıltmak; ıvieder zur  ~ kommen k-ne gelmek; aklı başına . . . hakkında endişe duymak 2. tasasını çekmek 3. gelmek; ayılmak; nichl zur ~ kommen lassen aman aralık içine çakıl kaçmak; mil rührender Liebe ~ sein (um) el vermemek; b-ne göz açtırmamak -ungs.los 1. (bcvvııOtlos) üstünde tutmak; b-ne pervane olm.  baygın 2. (ohne klares BewuBtsein) şuursuz; aklı başından Besorgung / l. (Beschaffung) tedarik, mubayaa 2. (Ausfühgitmiş 2ungs.losigkelt / 1. baygınlık 2. şuursuzluk  rung) yap(ıl)ma 3. (-en pl.)  sokak işleri; -en maclıen Besltz m I.  jur.   zilyetlik 2. (Verfügung) tasarruf 3. (Eigensokak işlerini görmek; çarşıya gitmek; öteberi almak; tum) mal, mülk, mülkiyet 4. (Reichtum) zenginlik, alışveriş yapmak; tedarik görmek; mübayaada bulun variyet, varlık, servet; ~ bringt Sorgen.  Her kimin bağı mak  var, yüreğinde dağı var. Spr. Servetin mi var, derdin var! el. in seinen ~ bringen  bşe temellük etm.; in ~ nehmen;  bespann'en 1. (Wagen) arabaya at koşmak 2. (S.i.)   kiriş takmak; kirişlemek 3. (Bogen) yay ile teçhiz etm. 4. (m. ~ ergreıfen (von) 1. ele geçirmek; zaptetmek; işgal, ilhak Stoff) örtmek, germek, iksa etm., bezemek -t koşu(m)lu etm.; benimsemek 2. temellük etm.; im ~ von el. sein s. 2ung/ 1. koşum 2. koşum hayvanları 3. (Saiten) kirişler, besitzen. ( ıvieder) in den ~ von el. bringen  1. (tekrar) teller 4. (Überzug) örtü, kılıf, çarşaf sahip kılmak; malını iade etm. 2. (yeniden) kazandırmak 2anzelgend gr. mülk! 2en 1.  jur.  bşe zilyet bulunmak 2.  bespelen üstüne (od.  yüzüne) tükürmek; sich  ~ kusarak kirletmek  malik, haiz, sahip, mutasarrıf olm.; elde tutmak 2end  besplegeln  flg.  aydınlatmak, ışıklandırmak; sich  ~ kendi mal mülk sahibi; varı olan -er(ln  f) m I.  jur.  zilyet 2. sini aynada seyretmek  mutasarnf, sahip, malik, iye, malsahibi 3.  H   hamil; den ~ ıvechseln  elden ele geçmek -ergrelfung / ele geçirme;  bespielen 1. (Platte, Tonband) anrejistrman yapmak;  plâğa almak; banda geçirmek 2. Th.  (bir yerde) oyun işgal, ilhak, zabıt -er in/ sahibe (z.va.) 2los malstz, mülkoynamak  süz, proleter; varı olmayan -losigkeit /servetsizlik -reeht n  iyelik, malikiyet, sahiplik -schutzklage /  jur.   zilyetlik  besplnnen etrafına iplik sarmak  davası -stand m 1. tasarruf durumu 2.  H   aktif sermaye;  bespitzein gözetlemek; tecessüs, hafiyelik, muhbirlik etm.

bespötteln

105

 

bestehen

bleibe ich Ihr sehr ergehener . . . (Briefschlııü) En derin  bespötteln yukarıdan alarak alay etm.; zevklenmek saygılarımı sunarım, tıach -en Krafıen alabildiğine;  zum  besprech'en I. konuşmak, görüşmek, bahsetmek, deşmek 2. -en haben  b-le alay etm.; b-ni maytaba almak; b-nc (in gröBerem Rahmen) müzakere, münakaşa, istişare etm.; takılmak;  zum Sen der Armen  fakirler yararına;  Es geht  oylaşmak 3. (Buch usw.) tenkit etm.; kontrandü vermek  4. (vcreinbaren) anlaşmak, sözleşmek; mutabık kalmak   İhın nicht zum -en. a) (geschâftlich) İşleri pek iyi gitmiyor, 5. (Schallplatte) b-nin sesini plâğa almak 6. (aberglâu-  b) (gesundheitlich) Sıhhati pek yolunda değil, el. zum -en geben I. (spendieren) ikram etm. 2. (erzâhlen) nakletmek,  bisch) okumak; üfürükçülük etm.; sich ~  (mit) 1. mülâki anlatmak  olm., görüşmek; akıl danışmak 2. müzakere, münakaşa,  bestall'en bir memuriyete tayin etm. atamak -t a.  beratlı mübahase etm. Sung / 1. mülakat, görüşme, hasbıhal, temas 2. müzakere, tartışma, münakaşa, istişare, müşa Sung/1. tayin 2. (2s. urkunde) berat, icazetname, diploma vere, konferans, oylaşım 3. (kritischc) tenkit, kontrandü, Bestand m I. (Existenz) vücut, mevcudiyet, varlık 2. (Fortdauer) devam, deymumet, müddet, sürek, imtidat 3. tanıtma 9ungs.zlmmer n  müzakere (od. brifing) salonu; (Stabilitât) istikrar, davamklık, metanet 4. (LagerS) depo mükâleme odası mevcudu 5. (Kassen9) kasa mevcudu;efektif 6.(eisemer)  besprengen üzerine su serpmek demirbaş mevcudu; stok 7. (Vorrat) rezerva 8. (RestS)  bespringeıı (Tiere) dişi hayvana aşmak  bakiye; ~ haben; von ~ sein  dayanıklı olııı., baki olm.,  bespritzen I. (m. VVasser) su serpmek 2. (m. Schmutz) üstüne çamur (od. zifos) sıçratmak devam etm., sürmek; böyle kalmak 2en (m. Bâumcn) ağaçlı; s.a. bestehen. 2fest dayanıklı  besprühen üzerine fışkırtmak  bespucken üzerine (od. yıjzüne) tükürmek  bestândlg I. (unverânderlich) sabit, değişmez, müstakar 2.  bespülen sulamak; İska etm. (daucrhaft) dayanıklı, müstemir, stahl, baki, payidar 3.  besser 1. daha iyi; evlâ, yeğ 2. (überdurchschnittllch) (andatıemd) mütemadi, sürekli, daimi;arası kesilmeyen; vasattan yukarı; (yüksek) kaliteli; -e Gesellschaft   yüksek fasılasız, berdevam 4. (treu) vefalı 5.  Adv.   daima, müte tabaka; wer  -e Tage gesehen hat   gün (od. eyyam) görmüş; madiyen, boyuna; ~ wiederholen  diline virt etmek 2kelt es — haben als ein anderer   1. vakti hali bir başkasımn/ I. sebat, sabitlik, metanet, devam, karar, istikrar 2. kinden müsait olm. 2. atlg.  daha az sıkıntı çekmek; ~ ikdam, sabır 3. imtidat, müddet 4. deymumet, istimrar  werden  I. iyileşmek; salâh bulmak; salâha yüz tutmak; 5. vefa tslah olunmak, düzelmek, terakki etm. 2. (Lage) iyiye Btstands'aufnahme / envanter tanzimi; demirbaş eşyayı dönmek 3. (VVettcr) açılmak 4. (Börscnkurse) yükselmek; sayma -liste / demirbaş eşya cetveli -verzelchnls n  mev ıverin nitmand   Ses da İst (stil. will ich es übernehmen) cut defteri; demirbaş adam yokluğunda;  Er versteht es eben nichi ~ . (grob): Bestandteil m mütemmim cüz (od.  unsur); cüzü mürekkep Eşek hoşaftan ne anlar? (a. m. der. Forts.  suyunu içer -e  pl. aksam, mürekkebat; ~ der Tragödie Th.  trajedinin tanesini bırakır.); sie tiden — (daran) zu ...   daha iyisi; öğeleri; ohne fremde  ~ katışıksız, saf; ~ e-s Vergleichs stil, erkânı teşbih; benzetme öğeleri daha iyi olurdu; ~ als nichts (F: als die hohle Hand)  hiç yoktan iyi 2  İst ~ . 2  zuviel als zu wenig. Artık mal göz  bestirken I. (j-n in et.) kuvvet ve metanet vermek; b-ni çıkarmaz! (Spr.); ~ gesagt   daha doğrusu;  İn so et.  bşde desteklemek 2. (in e -r Überzeugung) kanaatini tak miseht man sich ~ nicht ein.  Böyle şeylere karışılmaz. viye etm. 3. (festigen) sağlamlaştırmak, kuvvetlendir  Etmas  Ses gibi es nicht.  Bundan iyisi sağlık. 2 tot als mek; tekit ve tasdik etin., takviye etm. Sklave. ölüm kölelikten yeğdir,  je eher, desto ~ ne kadar  bestâtlg'en 1. teyit, tasdik, tevsik, şahadet, legalize etm. çabuk olursa, o kadar iyi; /dr ~ hallen müreccah tutmak ; 2. (erharten) kuvvetlendirmek, pekitmek; takviye, tekit  Der eine İst nicht  ~ als der andere.  Ayvaz kasap hep bir etm. 3. (Brief) alındığım bildirmek 4. (deutlich zeigen) hesap. (Spr.); e-e Wendung zum Sen  salâha doğru bir ispat etm., tebeyyün ettirmek, zâhirc koymak 5. (betahavvül;  Elmas Ses fâllt dir wohl auch nicht ein ? spött. vvahrheiteıı) sahileştirmek, gerçekleştirmek, tahakkuk Aklınla bin yaşa!  Dos 2e  İst der Feind des Guten. Spr. ettirmek; sich ~ (Nachricht usw.) teeyyüt etm.; sıhhati Daha iyi olan, iyi olanın düşmanıdır. Akıl akıldan üstün tahakkuk etm.; doğru çıkmak; sahileşmek, gerçekleş dür. (Sp r.)\we r altes ~ missen witl iron. akıl hocası; Diemek; Seine Ernennung ıvurde vom Staatsprâsidenten beser Bleistift ist elmas ~ als der andere. Bu kalem ötekinden stâtigt.  Onun tayini yüksek tasdika iktiran etmiştir. hallice. 2ung / 1. tasdik, tey it, tevsik, legalizasyon 2. takviye 3.  bessern I. iyileştirmek, düzeltmek; yoluna koymak; tanzim (Bescheinigung) vesika, tasdikname, sertifika, İlmühaber  ve ıslah etm. 2. (voranbringcn) terakki ettirmek; salâha 4. (düreli Abzeichnen) sah; seine ~  finden   teeyyüt etm., doğru götürmek 3. (Ertrag) yükseltmek; sich  ~ 1. s. sağlamlaşmak  besser »erden. 2. (in sich gehen) ıslahı nefsetmek 3. (Ver-  bestatt'en gömmek defnetmek; toprağa vermek -et metfun, nunft annehmen) yola yatmak gömülü 2ung/ölü gömme; tedfin Bessenıng/iyileşme, ıslah;  Heute koıuıte ich e-e leichte — in  bestaub'en 1. çiçektozu ile ilkah etm .; döllemek, telkih etm. dem Bejinden des Patienten feststellen.  Hastayı bugün 2. (z.B. m. Flüssigkeit) serp(iştir)mek -t (durch Wind) bot. anemogam Sung / bot.  tozlaşma, istiğbar, telkih farklıca buldum, sich auf dem Weg der  ~ befinden  (Patient) sağlığa (od. şifaya) yüz tutmak; Gute  Geçmiş  bestaubt tozlu, tozlanmış olsunI leh wünsche Ihnen gute ~ t   Acil şifalar dilerimi  bestaunen taaccüple bakmak; bşe hayret etm.  Zur  ~ ist es nie zu s pat. Zararın neresinden dönülse kârdır.  besteeh'en I. rüşvet vermek (od.  yedirmek); rüşvetle kan Spr. -s.anstalt / çocuk ıslahevi; ıslahhane dırmak; para yedirmek 2.  fig.  cezp etmek, kapmak; Besserwlsser m bilgiç -ei / bilgiçlik, malumatfuruşluk gözlerini kamaştırmak; nabzına girmek; teshir etin.;  best- en iyi(-si), en âlâ(-sı); der erste -e  rasgele, lalettayin; sich ~ lassen I. rüşvet almak; irtikâp etm.; para yemek, ilk (akla) gelen; değme; sein  Ses tun  elinden geleni yap irtişada bulunmak 2. (von ÂuBerlichkeiten) zahire kapıl  Empfehlen Sie mich -ensl mak;  Hürmetlerimin kabulünü mak; zevahire aldanmak; vom Feind bestoehen »erden rica ederimi leh danke -ens. 1. Çok teşekkür ederim. 2. düşmana satılmak 2er m jur.  raşi -llch satın alınabilir; (als Ablchnung) Beni mazur görmenizi rica ederim.  Das 2e satılmış; yiyici, mürtekip, mürteşi, rüşvetçi 2lichkett / lafit er liegen. iron. Eşek hoşaf ten ne anlar; suyunu içer satın alınabilme; yiyicilik, irtikâp, irtişa, rüşvetçilik tanesini bırakır. (Spr.): -e Ware malın gözü; die -en Slu2ung / I. irtikâp, irtişa 2. (2s.summe) rüşvet; unter  ~ denten seçkin öğrenciler; das 9e von et. kaym ak; Mein  2eri irtikâp suretiyle; rüşvet vererek; akça ile bohça ile Azizim; DostumI am -en en iyisi;  Am -en miseht man sich 2ungs.empfSnger m Jur.  mürteşi gar nicht erst ein.  iyisi bu işe karışmamaktır, aufs-e; -ens 1. Besteck n 1. sofra takımı (kaşık, çatal, bıçak) 2. (Futteral) en iyisi 2. (hervorragend) mükemmel surette 3. (möglichst) mahfaza, kılıf 3. (chirurg. usw.)  ustunç takımı 4. nuut. mümkün mertebe iyi; elimizden geldiği kadar; im -en arz ve tul dairelerine göre geminin bulunduğu yer Schlaf  derin uykuda iken;  Mit den -en Empfehlungen ver-  bestehen I. var, mevcut olm. 2. (aus) terekküp, teşekkül

bestehend

106

 

bestrlchen

ctm.; mürekkep, müteşekkil, kurulu olm. 3. (in) bşden war mir nieht bestimmt. Nasibim olmadı.  Es war ihm vom ibaret olm.; bşde mündemiç olm. 4. (ausdauern) sebat Schicksal so bestimmt.  Alınyazısı böyle İmiş.  Es kommt  ctm., dayanıklı olm. 5. (aut et.) bşde taannüt, inat, ısrar altes, wie es einem bestimmt İst.  Kaderde varsa (od. etm.; tutturmak; ayak diremek; direnmek 6. (aut seiAlında yazılan) başa gelir. Spr.;  Er bestimmte mich zu nem Kopf) kendi bildiğinden şaşmamak 7. (Probe, Prüseinem Nachfotger.  O, beni yerinde tayin etti, fung, Abenteuer) (muvaffakiyetle) geçirmek; başarmak   bestimmt I. (festgelegt) muayyen, belirli 2. (begrenzt) mah 8. (vor j-m ) liyakatini ispat etm.; b-rıe karşı altta kal dut, sınırlanmış, çevrilmiş 3. (beschlossen) mukarrer, mamak 9. (fort-) devam etm., sürmek, durmak, kalmak  kararlaşmış 4. (genau angegeben) belli 5. (zvveifellos) 10. (leben, auskommen) yaşamak, geçinmek;  Er bestand  şüphesiz, pekin, muhakkak 6. (entschieden) kati;  Adv. dit Prüfung.  İmtihanda muvaffak oldu, solange dit  katiyen 7. (positiv) müspet, emin 8. a.mil.   mürettep 9. Well ~ bltibt   dünya durdukça; in e-r Prüfung nieht ~ (deutlich) sarih, açık, belli, seçik, mütemeyyiz 10. (für  bir imtihanda kalm ak; Sludtnltn, dit in e-m Fach nieht   j- n) mahsus II . (genau)  Adv.   yakinen 12. (geregelt) bestanden habtn  tek dersten takıntılı öğrenciler -blelben nizamh 13. (unbestrltten) müsellem, belli; söz götürmez, mevcudiyetini muhafaza etm.; dayanmak zâtıir, bediht 14. (im Auftreten) serbest; -e Tage pL belli  bestehend I. fjetzig) halihazırdaki, şimdiki 2. (Gesetze) (od. sayılı) günler; -er Artiket gr.  muayyen harfîtarif; an mer’i 3. (vorhanden) mevcut (olan) 4. (aus) -den müte et. Ses denkerı bşde gözü olm.: gam ~  muhakkak, şüphe şekkil, ibaret olan, kurulu siz;  fvolkstüml.):  sağlam; V: slgorya;  Er kommt  ~ nieht.  bestehlen b-den bşi çalmak  Katiyen gelmiyor, nur  ~ sein (für) b-ne münhasır olm.  besteigen I. (Wagen, Pferd usvv.) binmek; üstüne çıkmak 2. Bestlmmtheit f   I. (Entschiedenheit) katiyet, katilik 2. (Si(Thron) tahta çıkmak {od.  oturmak) 3. (Berg) dağa çık cherheit) emniyet 3. (des Auftretcns) serbesti, serbestlik  mak, tırmanmak 4. (Feststehen) muayyeniyet, belirlilik 5. (Genauigkcit) Bestellbuch n  sipariş defteri sıhhati tamme 6. (GevviBheit) vuzuh, yakin, pekinlik,  bestell'en I. (VVaren) sipariş etm., ısmarlamak 2. (Anzug) mevsukıyet, teyakkun; kesin bilgi; mit  ~ rechntn, da)? yaptırmak 3. (Taxi) çağırmak, getirmek 4. (im Restau. . . muhakkak nazariyle bakmak (od. addetmek); mit  ~ rant) söylemek, emretmek 5. (Felder) İşlemek, sürmek,  feststelten kesin olarak tespit etm. ekmek 6. (j-m GrûBe) sel-im söylemek 7. (Botschaft) Bestlmmung / i. (amtliche) karar(-namc), emir, h üküm 2. iletmek 8. (Tisch, Platz) tutmak; önceden tedarik etm., (c-s Vertrags) kayıt, şart, madde 3. (nühere) tarif, tayin, rezerve ettirmek 9. (Briefe) adresine götürüp yerine tasrih 4. (Vorschrift) tüzük, nizamf-name), talimat(-na bırakmak 10. (ztı e-r best. Zcit) randevu vermek 11. (zum me), yönerge, direktif 5. (Zvveck) maksat, gaye 6. (Schick Richter usvv.) hâkimlik (v.s.) tevcih etm.; allg.  bir işe sal) kısmet, kader, mukadderat; ezeli takdiri 7, (e-r memur etm. 12. (sein Haus) a) tanzim ve tertip etm.; Pflanze) fasilesinin tayini 8. gr.  a) tavsif; beyanı tavsifî işlerini yoluna koymak b) fig.  ölüme hazırlanmak 13. (zu  b) (nâhere) tümleç, mütemmim, meful 9. tahmin 10. sich) ayağına davet etm. 14. (Arbeiter) gelmelerini tem (-en pl.) a.  mevzuat, ahkâm Ss-gemiB usul ve nizamına  bih etm. 15. (Zeitung usvv.) abone olm. 16. (ernennen) uygun olarak; mucibince -t.hafen m  varma limanı -s.orf tayin etm., atamak 17. (ausrichten) F   başarmak; muvaf m  1. gönderilen yer; menzil 2. mil.  mahalli mürettep fak olm.;  Es ist schlecht mit ihm brsiellt.  1. (geschâftlich) -s.wort n  tayini (od. tavsif!) kelime; muzafiinileyh, be İşleri kötü gidiyor. 2. (gesundheitlich) Sıhhati yerinde lirten değildir.  Es isi gropartig damit btstetll.  Maşallahı var.  bestlrnt yıldızlı VVisscrı Sie, ıvit es mit seiner Fomilit besteliI ist?  Ailesinin Best'leistung / 1. rekor 2. (Höchstleistung) en yüksek verim ne durumda olduğunu biliyor musunuz? Gegen seine Ri(od. randıman) Smögllch 1. (relativ) mümkün olduğu valen komite er nichts ~ . (Sport)   Rakipleri karşısında hiç kadar iyi 2. (absolut) tasavvur olunabilecek en iyi  bir varlık gösterememiştir. 2er(tn / ) m  sipariş veren; iş  bestraf'en I. tecziye etm ., cezala ndırmak 2. (zuchtigen) sahibi etchefn m jur.  sipariş mektubu -t (Feld) ekili, tedip etm.. uslandırmak; bestraft mrden  cezalandırılmak; mezru; vgl. a. bestelleıı.  2ung / 1.  H   sipariş, komant 2. ceza almak (od. giymek) 2ung / tecziye, ceza (Feld-) tarla ziraat!; au f ~ anfertigen sipariş üzerine yap  besfrahl'tn 1. aydınlatmak, tenvir etm ., ziya neşretmek, mak Szettel m sipariş pusulası ışığa gark etm. 2. med.  radyoterapi, fototerapi yapmak;  bcstrafalls olsa olsa ültraviyole şualarla tedavi etm.; von der Sonne — lassen  bestemt yıldızlı güneşe maruz bırakmak 2ung / I. ışın salma; radyasyon  besteuer'n vergi tarh et(tir)mek, salmak; vergilendirmek; 2. med.  radyoterapi, fototerapi; Röntgen tedavisi (od.) bestrebt sein bşi yapmağa çalışmak,  btstreben : sich -t ıverden  vergiye tabi tutulmak  bestgchaBt: die -en Persinlichkeiten pl.  en kızılan simalar gayret etm.  bestlall'sch behimi, hayvani, hayvanca, vahşi(-yane) 2tM / Bestreb'en n; -ung/ I. cehdiigayret; sây ve gayret; dikkat,  behimiyet, hayvanilik, vahşilik, vahşet ihtimam 2. (Ncigung) meyil, temayül, tandans 3. (Ver besticken I. işlemelerle süslemek; işlemek, brode etm., such) tecrübe, teşebbüs gözemek 2. (Uferrand) sağlamlaştırmak, pekiştirmek  beslrelchen f. üzerine sürmek 2. (über et. hinstreichen) Bestie/ vahşi hayvan; canavar (a.fig.) sürünerek geçmek 3. mit. topa tut ma k; ateşle yalamak 4.  bestlmmeıı 1. (Zeit, Ort) tayin, tespit, tasrih etm ., belirle (m. Leim) tutkallamak mek 2. (Pflanze) fasilesini bulmak 3. (Prcis) takdir etm.,  bestrelken (Betrieb) grev yapmak  kesmek 4. (Wert) değer biçmek 5. (Begrirfc) tarif etm.,  bestrelt'bar 1. inkâr edilebilir; itiraz (od. münakaşa) götü tanımlamak 6. (Note, Zensur) takdir etm. 7. (zahlenrür; tartışılması mümkün 2. (zvveifelhaft) şüpheli, meş kûk -en 1. itiraz, inkâr etm.; yadsımak; bşin aksini iddia mâüig) tahmin etm. 8. (über et.) üzerinde tasarruf etm., etm. 2. (Kösten usvv.) karşılamak, ödemek, temin etm., karar vermek 9. (P.)  karar vermek; kararlaştırmak 10. finanse etm. 3. (sein Leben) hayatını kazanmak; geçi (Gesctz) emretmek 11. (j-n ~ , e t. zu tun) a) (iiberreden) kandırmak; (sevktı) ikna etm. b) (veranlassen) yapması mini temin etm. 4. (übernehmen) üzerine almak 5. (Sport) için üzerinde tesir icra etm .; sevketmek; sebebiyet ver (durchführen) icra etm., yapmak ;  Er hat als erster die  Richtigkeit dieser Atıffassung bestritten.  Bu fikrin ilk mek c) (m. e-r Aufgabe betrauen) bir işe memur etm. 12. inkârcısı oldu. (zuvvcisen) tahsis etm. 13. (klarstellen) tebarüz, tebeyyün ettirmek; belirtmek; sich —  lassen  1. (von) b’şe  bestreuen 1. üzerine saçmak, serpmek, ekmek 2. (Teig mit Mehl) uğralamak, iıvelemek, unlamak 3. (m. Sand) a) kapılmak 2. (zu) bşi yapmağa razı olm.; WennGott es so kum dökmek, döşemek b)  fr.   rih dökmek 4. (Weg m. bestimmt hal, geschieht es eben. Allah kısmet etmişse olur. Binmen) çiçek savurmak   Nasipse olur.  Es isi mir ıvoht so bestimmt genesen. Ka derim böyle imiş. Wenn es ihm bestimmt İst, bekomınt er es  bestrichen 1. vgi. bestreiclten 2. -er Raum m mil.   tehlikeli  bölge oııch. hum.  Kısmetinde varsa kaşığında çıkar. Spr. Es

bestricken

107

 

Betrachtung

 bestricken 1. (bezaubern) meftun, teshir etm. 2. F   birisi  betbub'en I. şuurunu kaybettirmek; bayıltmak 2. fig. ser semletmek 3. (Schmerzen) muvakkaten teskin etm. 4. için Orgu işleri yapmak med.  anestezi etm,; hissini iptal etm.; narkotize etm. Bestseller m fevkâladc başanlı bir kitap (eser) -end uyutucu, uyuşturucu, narkotik, anestetik, bayıltıcı,  bestiick'en mil.  topla teçhiz etm.; tin Panzerkreuzer von -er Duft   yüreği bayıltan koku -t sersemle sersemletici; 35000 Tonntn, der mil ntun 40-cm-Geschıitzen bestüekt isi wie dostehen zihni durmak; içi kapanmak Sung tilmiş);  ~ 16 pusluk 9 toplu 35000 ton hacminde bir zırhlı 2ung / / 1. sersemlik, uyuşukluk 2. med.  narkoz 2ungs.mlttel n top teçhizatı uyuşturucu (madde); narkotik, anestetik  bettuhl'en sandalye ile teçhiz etm. ?ung / sandalyeler;  betauen (seli.) çiy (şebnem) ile ıslatmak oturacak yerler   bestiirmen 1. hücum etm., saldırmak 2. (bedrângen) musal Betbruder m  pej.  kaba sofu lat olm., ökçesine basmak; b-nin eşiğine gelmek; sıkıya Bete f: rote ~ bot.  pancar  koymak 3. (m. Bitten) ricalarla tasdi ve taciz etm. 4. (m.  beteiiig'en 1. iştirak ettirm ek, teşrik etm. 2. (geschâftlich) ortak yapmak 3. (am Gevvinn) menfaatlendirm ek; sich ~ Fragen) bitmez tükenmez sualler sormak; bir soru yağ (an) I. bşe iştirak etm., bşde ortak olm., müşareket etm. muruna tutmak 5. (Gefühle, Gedanken) içine doğmak 2. (an e-r Diskussion) münakaşaya girmek (od. karışmak)  bestürz’en telâşa düşürmek; şaşırtmak -t şaşkın, telâşlı, 3. (sich einmisehen) karışmak, müdahale etm.; sich nicht  lâlüepkem; iki ayağı bir çizmede; ~ sein  (über) bşden am Krieg ~ harp dışı kalmak -t I. (materiell) hissedar; şaşkına dönmek ?ung / şaşkınlık, telâş, tedehhiış; in grofie ~ geraten canı başına sıçramak; etekleri tutuşmak; ' hak sahibi 2. (geistig) alâkadar, ilgili 3. (verwickelt in)  bir işte parmağı olan; methaldar, zimethal 4. (teilnehaklı oynamak  mend) iştirak eden 2ung / 1. iştirak, müşareket, teşrik, Bestzelt / (Sport) süra t bakımından rekor teşariik 2. ortaklık 3. methal Besuch m 1. ziyaret, teşrif 2. (Gast, Gâste) misafir(-ler) 3. (Gastaufenthalt) misafirlik 4. (regelmaBiger) devam 5. Befelpfefter m bot.  tambul; betel ağacı; Hint asması (Besichtigııng) gezme, dolaşma, seyir 6. (des Arztes)  beten I. (riturll) namaz kılmak 2. (individuell) dua etm. 3. (Gott verehren) ibadet etm. 4. (für j- s Sieg ~ ) b-nin vizita; e-n  ~ maehen (bei) b-ni ziyaret etm.; ziyaretinde muzafferiyetine dua etm. (od.  duahan olm.) 5. (zu Gott)  bulunmak; görmeğe gitmek; e-n ~ envidern iadei ziyaret Allaha dua etm. 2de m//s.  Beter(in) etm.; ~ haben  misafiri (bzw.  misafirleri) olm.; anlûplich e-s inoffiziellen -es gayri resmi bir ikamet münasebetiyle; Beter(ln f) m dua eden, ibadet eden, namaz kılan auf (od. zu) ~~ 1. ziyaret için 2. (als Gast) misafireten;  beteuern (scinc Unschuld, die Richtigkeit von et. usw.) tekrar tekrar iddia ve temin etm.; yemin etm.; yeminle zu ~ sein  (bei) b-d e misafir kalmak; zu ~ kommen tekit etm.;  Er beteuerte, dap er dos nicht  gelan habe.  Bunu (geften) misafirliğe gelmek (gitmek) yapmadığına dair yemin etti.  besuchtn 1. ziyaret e tm .; ziyaret inde bulunmak; teşrif etm.; şereflendirmek 2. (Arzt) vizita yapmak; hastayı yokla Bethİehem n.pr. Beytüllahim mak 3. (Konzert, Ausstellung usw.) dinlemeğe, görmeğe Betlng/, m naut. 1. baba 2. (auf dem Vordeck) bite v.s. ye gitmek 4. (Schule) bir okula devam etm. 5. (Kürse,  betiteln I. (j-n) b-ne bir rütbe veya unvan tevcih etm. 2. Vorlesungen usw.) takip etm. 6. (aufsuchen, vorbeikom(et.) serlevha (od.  başlık) koymak men) b-ne uğramak 7. (haufig) ayağı (bir yere) alışmak; Beton m beton -bau m  beton inşaat -decke / 1. (im Haus) (bir yeri) yol etm. 8. (regelmâBig) gelip gitmek;  Er hat dit   beton tavan 2. (auf der StraBe) beton tabaka  Deutsche Schule in İstanbul besucht.  İstanbul Alman  betonen 1. vurgu koymak; vurgulamak 2. (hervorheben) Lisesinde okudu. S Sie tıns bald wiederl  Yine buyrun ehemmiyetle kaydetmek; üzerinde ısrarla durmak 3. (Gevvicht leğen) fig.  ehemmiyet vermek; s.a. beton! inşallah!  Aıorgen werde ich Sie   ~ . Yarın ziyaretinize geleceğim, nur mehr seltener besucht  u erden  rağbetten Beton'fuBboden m beton taban 2ieren betonlamak -ierung/ düşmek; ein viel besuchter Ort   seyyah uğrağı  betonaj -mlschmaschlne/betoniyer -platte/beton levha; Besucher'(ln/) m 1. ziyaretçi 2. (regelmaBiger) müdavim 3. karosiman (Kunde) (devamlı) müşteri 4. (dienstlicher) iş sahibi 5.  betont 1. (Wort, Silbe) vurgulu 2, fig.  ehemmiyetle kayde (Gast) misafir, komik, mihman 6. (Zuschauer) seyirci; derek 3. fig. tebarüz ettirilen; belli edilen; -er Begri fi Th.  Er gehört zu den eifrigsten -n dieses Kurses.  Bu kursun en değer sözcüğü Betonung / 1. vurgu(-lama), aksan; titrem(-lcme) 2. fazla hararetli müdavimlerindendir. ~ anlocken  seyyah celp etmek -liste / defteri mahsus ehemmiyet verme Besuchs'karte  f   vizita kartı; kartvizit -kleidung/ yabanlık  betören 1. (verführen) kandırm ak; baştan çıkarmak; dalâ -pflicht /: seı'nen -en nicht genügend nachkommen ziyarette lete saptırmak; doğru yoldan çelmek 2. (verblenden) kusur etm. -zelt/(im Krankenhaus usw.) ziyaret saatleri gözünü bağlamak; teshir etm. 3. (betrügen) aldatmak,  besudeln  pej.  1. (besehmutzen) kirletmek, pislemek çamur iğfal etm. etm., berbat etm. 2. (bekritzeln) karalamak 3. (m. Blut Betpult n  önünde diz çökülerek ibadet edilen rahle usw.) bulaştırmak 4. (Ehre tısw.) lekelemek, telvis etm.; Betracht m: in  —  ziehen nazarı itibara almak; dikkat etm.; leke sürmek; sich  ~ 1. kirlenmek, pislenmek 2. (m. Blut mülâhazaya almak; hesaba katmak; in ~ kommen usw.) kana bulaştırmak 3.  fig. kendi şeref ve haysiyetini nazarı itibara (mülâhaza edilmeğe; riayete) lâyık olm.; lekelemek  şayanı dikkat olm. 2en 1. bakmak, seyretmek, sevrüte betagt yaşlı, kocamış, İhtiyarlamış, yıllanmış maşa etm. 2. (als) addetmek; ...nazariyle bakmak;  betakeln naut.  1. (Schiff) gemiyi donatmak, teçhiz etm., .. . gibi telakki etm. 3. (Stemo) rasat etm. 4. (naher) a) arma etm. 2. (Tau) façuna etm., piyan etm. yakından bakmak b) fig. inceden inceye tetkik etm., yok  bttanken benzin doldurmak  lamak, şakullemek 5. (Uberlegcn) düşünmek, teemmül  betasten 1. ellemek; elle dokunmak; el sürmek 2. (prüfend) etm.;  Ein solehes Kompliment betraehte ich als Beleidielleyerek yoklamak gung.  Böyle bir komplimanı hakaret tutarım. Von Mel Betastrahlen  pl. phys.  beta ışınları tem betraehtet ganz schönl iron.  Uzaktan merhaba! Davu  betbtlg'en 1. (durch die Tat bcweisen) kuvveden fiile çıkar lun sesi uzaktan hoş geliri als gutes Omen ~  uğur saymak mak; fiilen göstermek; izhar ve ibraz etm.; ispat etm. 2. 2er(in/) m temaşager (z.va.j;  seyirci (in Tâtigkeit setzen) faaliyete (od.  harekete) geçirmek;  betrâchtllch büyük, külliyetli; hatırı sayılır; mühim; şayanı işletmek, kullanmak; sich ~ 1. (arbeiten) çalışmak 2. (bei kayıt; şayanı dikkat; çok fazla; duyulabilecek, lıissedileet.) (aktiv mitarbeiten) teşriki mesaide bulunmak; aktif  bilecek miktarda; epeyce; -er Unterschied   külli fark; •er Teil  çokça; -e Ausgaben verursachen külli masrafı mu  bir suretle iştirak etm. 3. (als Arzt, Koch usw.) hekimlik, aşçılık (v.s.) etm. 2ung /1 . faaliyet, iş 2. istimal 3. bilfiil cip olm.; -er Schaden külliyetli hasar iştirak  Betrachtung / I. seyrütemaşa 2. (Bcobachtung) rasa t 3.  betatsehen F pej. kaba bir suretle ellemek  (genaue Prüfung) tetkik 4. (Überlegung) teemmül, müta

Betrag

108

Bctt

laa, mülâhaza 5. (mystische) murakabe; manevi temaşa;

İşletme müdürü -cfnschrSnkung  f   isletmeyi daraltma -erfahrung / işletme tecrübesi Sflhlg işlemeğe elverişli olan; İşleyebilir 2fertlg:~ maehen  faal bir duruma sok (über et. Vergangenes) bşi anmak 2. (übcr ein Problem) üzerinde düşünmek (od.  durmak) mak -führer m  İşletme şefi -führung  f   işletme sevk ve Betrag m 1. meblağ, yekûn, tutar; miktarı baliğ 2. (best. idaresi -Ingenleur m işletme mühendisi -kapital n işletme Menge) hesap,m iktar; im—(von) (bir miktara) baliğ olan sermayesi; mütedavil (od.  döner) sermaye -kösten  pt.  betragen (sich belaufen) baliğ olm.; (yekûn) tutm ak ; sicil ~ işletme masrafları -lelter m  1. işletme müdürü; fabrika (sich verhalten) davranmak; hareket ve muamelede bu müdürü; jeran 2. (bei Eisenbahn) hareket memuru lunmak; 2 n I. (als Zeugnisrubrik) tavrühareket; gidiş -leltung / 1. işletme müdürlüğü 2. (bei Eisenbahn) hare ve hal 2. allg.  gidiş, davranış, tavır, hattıhareket; ket dairesi -rat m işçilerin (iş alanlann) temsilcileri -sleherheit / işletme (od.  çalışma) emniyeti -stott m 1. schlechles  2 sulhareket, edepsizlik  betrau'e n tevdi, emanet, havale, tavzif ctm .; vazifelendir mahrukat spez. akaryakıt 2. hum. para -störung / sakat mek, görevlendirmek; bir vazifeye memur etm.; uhde lık, arıza -unfall m iş kazası -vervraltung / I. İşletme dai sine geçirmek; b-ne bşi teffiz etm .; mil t-m hohen Amt ~ resi 2. (Eisenbahn) hareket dairesi -vorsehrift / işletme ileri almak -t görevli; görevlendirilmiş; ~ sein  (mit) talimatı uhdesinde olm.  betrinken: sich ~ sarhoş olm.  betrauern I. (P.)   b-nin yasını, matemini tutmak 2. (S.)  bctrolTen I. (in Frage kommend) alâkadar, ilgili 2. (in Mlteseflenmek, aanmak; rahmet okumak leidenschaft gezogen) müteessir, muazzep 3. (von e-m  bctritufeln üzerine damla damla akıtmak; damlatmak Unglück) felâketzede, kazazede 4. (verblüfft) şaşkın, Betrell m   husus, özet, konu; in ~ s. betreffs.  Sen I. (auf mephut, mütehayyir 5. (betreten) mahcup, çok mütees friseher Tat) suçüstü yakalamak 2. (antreffen)  z.va.   rast sir 6. (kİcitı lan t) süklüm p üklüm; süt dökmüş kedi gibi gelmek, bulmak 3. (Krankheit, Unglück usw.) ansızın 7. (befallen von) musap, müptelâ , giriftar, duçar 8. (geçökmek; başına gelmek; uğramak; duçar olm. 4. (ansehâdigt) mutazarrır; ~ sein  1. (über et.) bşe şaşıp kal gehen) ait, müteallik olm.; taalluk etm. 5. (betroffen mak 2. (von et.) bşe uğramak; b-ne ait olm.; ~ maehen maehen) telâşa düşürmek; şaşırtmak; U'os midi btlrifft  telâşa düşürmek; şaşırtmak; sehmerzlieh ~ sein bşle canı  bana gelince; bence; benim için; kendi payıma;  Das beyanmak; sich ~  fühlen  alınmak; tief  ~ sein  tepesinden kaynar sular dökülmek  trifft Sie nicht. Bu, size ait bir mesele değildir.  Das Verbol betrlfft euch nicht. Bu yasak size göre değil.  Ein Unglück   betropfen s. betrâufeln hat ihn betroffen. Başına bir musibet gelmiş. Bir musibete  betrüb'en mahzun ve mükedder kılmak; müteessir etm., içine işletmek; incitmek, acındırmak; canını acıtmak; uğramış, von sıhuerem Unglück betroffen werden  nârına yanmak; s.a. betroffen.  Senit 1. (angehend) dair, ilişik, içini dağlamak; sich  ~ (über) seli,  bşe üzülmek -llch acıklı, üzüntülü, hazin, hüzünlü, mahzun, müellim, müteallik 2. (ervvâhnt) mevzubahis olan; mezkûr; ismi geçen 3. (zustândig) ait, alâkadar, ilgili 4. (hinsichtlich) elemli, elim, müessif, esefli; içler acısı; şayanı teessüf (od. hakkında 9s ( Prâp.m.Gen.)   hususunda, hakkında, etra teessür); yüreği eriten; trajik -llcherweise  Adv. maalesef, maatteessüf, yazık 2 nls/ac ıklılık, keder, gam, esef, gaile, fında, dair, üzerinde, üzerine  betrelben 1. (Angelegenheit) yürütme k, tak ip etm. 2. (Stuteessür, dert, hüzün, elem, üzgünlük; mit tiefer   ~ kemali teessürle -t acıklı, kederli, mükedder, hüzünlü, üzgün; dien) şevk ile devam etm.; ilerletmek 3. (Beruf) icra etm.,  Er gewinnl bei nâherer   ~ . Baktıkça alır, -en ansttllen 1.

yapmak 4. (Ziel, Politik) gütmek 5. (Fabrik) işletmek 6. gönlii kırık; müteessir, mahzun; bağrı kara (od.  yanık); ~ sein (über) bşe üzülmek; üzüntü duym ak; içi sızılmak; (m. Nachdruck) yapılmasını ısrarla istemek; nicht weiter  elem (gam) çekmek; açıklanmak  betrieben werden (Angelegenheit) uykuya ya tmak, uykuda olm., uyuklamak 2 n: auf sein ~ hin  teşvikiyle, delâle Betrag m 1. aldatma; yalan dolan; hile, düzen, dolap,

tiyle; irşat ve ilhamiyle  betreBt şeritli, tırtıllı  betreten (I) ( Inf.)   I. ayak basmak (od.  atmak); girmek 2. (Rednerpult) kürsüye çıkmak 3. (ertappen) z.va.  suçüstü yakalamak; 2 des Rasens verbotenl  Çimlere basmayınız! Çimeni çiğnemeyin!  betreten (II) (Adj.) fig.  mahcup, şaşkın; (bir kusurdan dolayı) çok müteessir, muazzep; ent bent; süklüm pük lüm; süt dökmüş kedi gibi  betreu'en I. (Kranke, Kinder) candan bakmak; dikkat ve ihtimamı altına almak; sıyanet etm., korumak; üstüne  pervane olm. 2. (Angelegenheiten) işleri yürütmek, idare etm., yönetmek, çekip çevirmek Ser m (Sport) mcnecer, suvanyör -t: nur von e-m einzetnen Mann   ~ (Familie)  bir teic kişinin idaresinde; yalnızlı (aile) Sung / (Sport) suvanyörliik  Beirleb m I. (e-s Geschaftes) ifa, icra; sevk ve idare 2. (e-r Fabrik) işle(t)me 3. (starker Verkehr) gidiş geliş faaliyeti; kuvvetli trafik 4. (Fabrik, Firma, VVerkstatt) fabrika, tesis, müessese, firma, ticarethane, atelye, imalâthane 5. (Dienst) hizmet, servis 6. (Tâtigkeit) faaliyet, iş 7. (Geschâftigkeit) canlılık, hareket 8. (Trubel, Heiterkcit) şenlik, şetaret, cümbüş 9.  pej.  bütün bu (kötü) durum; den ~ einstetien  işi tatil ctm. od. durdurmak; den ~ wieder aufnehmen işe yeniden başlamak; aufier  ~ hizmet dişi; in ~  işler halde; in ~ setzen işletmek; faaliyete (od. hare kete) geçirmek; in  ~ sein 1. faaliyette bulunmak 2. (Taxi) çalışmak; in ~ genommen werden  (z.B. Autobuslinie) işletmeye açılmak Ssam faal, gayretli, çalışkan, müteşeb  bis. aktif, tezcanlı; (Frau) hama rat; (a.pej.)   işgüzar Betriebs'anlage/ I. işletme tesisatı 2. (Produktionsanlage) fabrika, imalâthane -angehörlge pl. aile (fig.)  -direktör m

dubara, İğfal 2. (Treulosigkeit) sadakatsizlik 3. (Schwindel) hilekârlık, sahtekârlık, düzmecilik, dolandırıcılık, dalavere, hokkabazlık, orostopulluk; V; dolma, kaş kariko, üçkâğıtçılık   betrügen 1. aldatmak, dolandırmak, iğfal etm. 2. ftreulos handeln) sadakatsizlik etm., ihanet etm. 3. (besehvvindeln) hile yapmak; dalavere çevirmek; kayışa çekmek; kafese koymak; hilekârlık, trişörlük etm. 4. (j-n um et.)  b-ni bşden mahrum etm.; sich ~ lassen  aldanmak; betrogen werden  yaş yere basmak;  Er wurde um mehrere tausend Mark betrogen.  Onun birkaç bin markı dolandı rıldı. Betrüger'(ln f) m  hilekâr, dubaracı, trişör, batakçı, kayış çı, dolandırıcı, hokkabaz, orostopollu; V: üçkâğıtçı -el / hilekârlık, dolandırıcılık, trişörlük 2Uch aldatıcı, dolan dırıcı, muğfil, dolapçı; foyası bozuk; -e  Methoden antvenden hileye sapmak; -er Bankrott   hileli iflâs  betranken sarhoş, bedmest, yapkın, sermest \ j-n  ~ maehen fazla içirmek; sarhoş etm.; tolal ~   fitil gibi; sinnlos ~ sein k-ni bilmemek 2helt / sarhoşluk, bedmestl, bedmestlik  Betsaal m  namaz odası Bett n  1. yatak, döşek 2. (Bettstatt) kerevet, karyola 3. (FluB2) nehir yatağı 4. (Schiafstâtte) yatılacak yer 5. (Bettzeug) yatak takımı 6. (Liegestatt) kuşet; das ~ hüten müssen  hasta yatmak; sergin vermek; döşekte kalmak; yataklara döşenmek; yatağa düşmek; (esirfıraş olm.); ein ~ aufstellen (aufschlogen)  karyola kurmak; döşek döşemek; das ~  zureehtmaehen  yatak yapmak; ein Krankenhaus mit hundert -en  yüz yataklı hastane; ans ~ gefesselt sein döşek esiri olm.; ins  ~ maehen (Klndj yatağa etm. (işemek, kaçırmak); sich ins gemaehte ~

Bettel

109

 

bevorraten

 beunruhlg'en 1. rahatsız etm .; huzurunu, asayişini selp et mek 2. (ângstigen) korku, endişe uyandırmak; tedirgin etm. 3. (Gcmüter) tahrik, tehviç etm.; telâşa vermek; sinirlendirmek; zihinleri teşviş etm.; endişelendirmek 4. a. mil.  izaç, taciz etm.;  Die Krankheit meines Sohnes  bett, Zudecke) yorgan, battaniye 2. (Überschlagdecke) beunruhigt mich sehr.  Oğlumun hastalığını çok merak yatak örtüsü ediyorum, sich ~   1. rahatsız olm.; huzur ve âramı Bettel m 1. dilencilik 2. (Kram) pılıpırtı; leh bin den ganmünselip olm. 2. korkmağa, endişelenmeğe başlamak;  zen ~ salt.  Bıktım usandım.  Er hal ihm den ganzen ~ düşünceler almak 3. meraka (od.  telâşa) düşmek; kaygı vor die Füfie geworfen.  İstifanamesini suratına çarptı. çekmek; teheyyüç etm., sinirlenmek -end endişe verici; 2arm pek fakir; fakrüzaruret içinde -el / I. dilencilik 2. düşündürücü -t telâşlı, kaygılı, meraklı, endişeli; ~  fig. iç sıkıcı talepler; yalvarış, izaç, tasdi, taciz -geld n sein tasasını çekmek; bşden endişe etm. 2ung/ 1. rahat 1. sadaka 2.  fig. leh habe es fü r ein ~ bekommen.  Onu sızlık, huzursuzluk 2. korku, endişe, sıkıntı 3. merak, yok pahasına (od.  pek ucuz) satın aldım, -mönch m halecan, üzüntü dilenci rahip; derviş, kalender  betteln I. dilenmek; sadaka istemek; avuç (od.  el) açmak;  beurkunden 1. tevsik etm ., belgelemek 2. (bestâtigen) tas dik ve teyit etm. çanak tutmak 2. (ftehentlich bitten) yalvarıp yakarmak; um  Erbarmen  ~ ellerini bırakıp ayaklarına kapanmak;  beurlaub'en I. izin vermek 2. mil. terhis etm. 3. (zeitweilig entlassen) muvakkaten vazifeden çıkarmak; sich ~ lasUm so etwas bettelI man nichl.  Böyle şeyler için yalvarıl sen  izin almak -t 1. izinli, mezun 2. terhis edilmiş 3. maz. ~ gehen dilencilik etm. muvakkaten vazifeden çıkarılmış 2ung / izin, mezuniyet Bettclstab m dilenci değneği; an den ~ bringen  varını yoğunu kaybettirmek; dilendirmek; an den ~ kommen  beurtell'en 1. hüküm vermek; endazesini almak 2. a. mil. muhakeme etm. 3. (seharf, streng) tenkit etm. 4. (Publisebepsiz kalmak; sadakaya muhtaç olm.  betten 1. yatırmak 2. (ein Lagcr bereiten) bir yatak yap kation) kontrandüsünü yapmak; tenkit raporu yazmak  5. (dienstlich) s. aualifizieren.  6. (nach et.) kıyas etm.; mak;  Er isi auch nichl gerade au f Rosen gebettet.  Hali hiç de hoş değil, sich  ~ kendi yatağını yapmak; Wie man  Er beurteilte die Sachlage ungünstig.  İşleri fena gördü. sich bellet, so schlûfl man. Spr.   Yatağını nasıl yaparsan, 2er m  münekkit, tenkitçi, eleştirici 2ung / 1. mütalaa, öyle uyursun, gebettet: ~ sein (in) bşe gömülü olm. rey, oy, muhakeme, tenkit 2. kontrandü 3. (dienstliche) Bett'feder / I. (msl. pl. -n)   kuş tüyü 2. (Sprungfeder) sicil; ~ der l.age mil. durumun takdir ve muhakemesi (helezon!) yay -tlasche / 1. (Wârmflasche) buyot 2. (zum Beute / I. ganimet, ganaim 2. (Jagd2) av, şikâr 3. (Raub) Urinicren) ördek -gestell n  yataklık, karyola 2|ggerlg yağma, plaçka 4. fig. kurban; e-e felle —I  Yağma Hasan'ın yatak (od.  döşek) esiri; yatalak, sergin; (esirflraş); ~  böreği 1 auf ~ ausgehen  av aramak; yağmaya gitmek werden  yatağa düşmek (od.  serilmek); nichl  ~ gezer, 2glerig I. yağman, çapulcu 2. (habgicrig) mal hırslısı; ayakta -laken n yatak çarşafı tamahkâr, açgözlü 3. (F   Nassauer) bedavan, avantacı Bettler(ln/) m dilenci; (lâstigcr) cerrar Beutel m 1. kese, (küçük) torba; sak 2. (Geld2) para kesesi; Betl'nâsser m (Kind) sidikli -nlsche / alkov -ruhe  f: Der   Das erlaubt mein ~ nichl. hum. Kesedar efendi razı olmaz.  Arzt hal ihm  ~ verordnet. Doktor, yataktan çıkmamasını in den ~ greifen  kesenin ağzını açmak -bâr m zo.  keseli tembih etti, -sehrank m (zur Aufbewahrung von Bettayı; koala -barseh m  zo.  lekeli (od.  benekli) hani balığı zeug über Tag) yük(-lük) -stelle / s. -gestell.  -tuch n -mardtr m  zo. keseli sansar -melse /  zo. çulhaktışu 2n T. yatak çarşafı;  j- m das ~ ünler dem Leibt ıvegstehlen şiddetle sarsmak; sarsaklamak 2.  fig.  (beim Spiel) para gözünden sürmeyi çalmak -ung / I. lechn.  radye 2. sızdırmak; sich ~ (spez.  Hose) torbalanmak -netz n (GleisS) balast 3. mil.  (Geschütz2) top döşemesi (od. kital -ratte /  zo. keseli sıçan; sarig -sehnelderei / 1. yatağı) -vorleger m karyolanın önüne serilen küçük halı hırsızlık 2. dolandırıcılık -sehnur / uçkur -tier n zo.  keseli -wanze /  zo.  tahtakurusu, tahtabiti -wkrmer m  buyot hayvan -tiere  pl. zo. keseliler, keysiye -wksche / yatak takımı (od.  çamaşırı); die ~ wechseln  beute'lüstern s. -gierig.  2rccht n  igtinam (od.  ganimet) çarşaf değiştirmek -zeug n s. -u’dsche hakkı 2zug m çapul(-culuk), yağma(-cılık), akıncılık,  betucht F   vakti hali yerinde; zengin; F: tüylü talan  betullch 1. (sorgsam) ihtimamlı, itinalı, özenli 2. (gemâch-  bevölker'n I. iskân etm., yerleştirmek, nüfuslandırmak, lich) rahat rahat; yavaşça şeneltmek; meskûn kılmak 2. doldurmak; sich  ~ 1.  betupfen I. (mit Tupfen versehen) benek benek alaca nüfusu artmak, nüfuslanmak, şenelmek; meskûn kılın  boyamak 2. (leicht berühren) hafifçe dokunmak 3. (Wunmak 2. dolmak -t meskûn, şenlikli de) tamponla yaraya ilâç içirmek; tamponlamak 4. Bevölkerung / 1. halk, ahali 2. (I£inwohnerzahl) nüfus, (Stirn, Mund usw.) bir bezle kurulamak şenlik Ss.abnahme / nüfus azalması 2s.dichte / nüfus Beuche / (Lauge) poğata suyu 2n çamaşırı veya mensucatı kesafeti (yoğunluğu, sıkışıklığı) 2s.polltlk / 1. iskân  poğata suyuna batırmak  siyaseti 2. nüfus siyaseti 2s.statlstik / demografi, halkBtuge / 1. (Biegung) eğ(il)me, bük(ül)me 2. (Innenseite e-s devinbilim; halk ihsaiyatı °s.statistiker m nüfusçu, demo Gelenks) bükük kolun veya bacağın iç tarafı -muskel m graf °s.statistisch demografik Ss.überschuB m  nüfus an.  kabıza, büken, fleksor 2n 1. eğmek, bükmek, eğrilt fazlalığı 2s.zahl  f: geringe  ~ nüfus azlığı 2s.zunahme / mek 2. (Stolz) kırmak, ram etm. 3. gr.  tasrif, irap etm.; nüfus artması çekmek 4. (Recht) ihlâl etm., çiğnemek 5. (Nacken)  bevollmachtig'en 1. salâhiyetta r kılmak; salâhiyetlendir boyun eğmek; itaate gelmek; serfüru etm. 6.  phys.  (abmek, vetkilemek 2.  jur .  tevkil etm., vekâlet vermek -t lenken) saptırmak, inhiraf ettirmek; sich -   I. eğilmek, I. salahiyetli, yetkili, vckil(-i mutlak), temsilci, murah  bükülmek, eğrilmek 2. (unter e- r Las') iki büklüm olm. has. yediemin 2. (Geschaftstrâger) maslahatgüzar; -e 3. (nachgeben) inkıyat etm.; boyun eğmek; mutavaat  Delegation  murahhas heyet etm. 4. (Gott) Allaha tevekkül etm.; kadere boyun eğmek  bevor (Konj.): ~ er Zeil fand   vakit bulmadan (evvel); Beugung / 1. eğilme, bükülme 2. kırılma 3. gr. çekim, Komml zu mir, - ihr wegfahrtl  Gitmezden evvel bana tasrif, ınsiraf, mükesserlik, tasriflik, bükün 4. ihlal, gelin! çiğneme 5. inhiraf, saptırma (vgl. beugen)  -s.fall m gr.  bevormund'en I .jur. b-ne vasilik etm. 2. fig.  başına kâhya isim hali kesilmek 2ung / I. vesayet 2. (Entmündigung) hacir 3. Beule / I. (Auswölbung) küçük kam bur; çıkıntı; (bei Me  fig.  halta tali) yamrtlık, yumruluk 2. med. yumru, şiş(-lik), şişkin  bevor'raten depo mevcudunu temin etm. -reehten imtiyaz (od.  rüçhan hakkım) vermek -reehtet imtiyazlı, rüçlıanlı lik, kabartı; (kleinere) tümbek, timi;  Er hat e-e Beule an der Slirn.  Alnında bir yumru vardır. 2n; sich  ~ (Stoff) -sehussen avans vermek 2schussung / avans -stehen torbalanmak -n.pest / med. (hıyarcıktı) veba vukuu yakın olm., yaklaşmak; bşin arifesinde bulun leğen fig.  hazıra (od. bedavaya) konmak; zu ~ bringen; ins ~ slecken F   yatağa yatırmak;  zu ~ gehen  yatmak; yatağa girmek; nichl zu ~ gehen  sabahlamak; sabahı etm.; krank zu ~ liegen hasta yatmak -decke / 1 . (Ober-

bewachen

110

 

Besrete

mak; beklenebilmek; kapıya dayanmak; çelip çatmak; mek -d  fig.  tesirli; -e Krafl  kuvve! muharrike, motris ümit edilebilmek; Eine heflige Âuseinandersetzung stehl kuvvet bevor.  Kavga mis gibi kokuyor, •stehend 1. yaklaşan 2.  bewegen (II)  fig.  t. (AnlaB sein) tahrik, tesir etm., sebep olmağa namzet olan; eli kulağında 3. önümüzdeki, gele olm 2. (j-n zu et.) a) b-n i bşe razı etm. b) sevk etm.; cek -zugen I. b-ni b-ne tercih etm.; bşi bşden çok tut teşvik ve imale etm.; dit Oründe, die mich dazu bewogen mak, iltizam etm. 2. (privilegieren) imtiyaz vermek haben  beni buna sevk eden sebepler; sich ~ lassen I. -zugt tercihli; —  behandeln  kayırmak, iltimas etm. rikkate gelmek 2. (et. zu tun) bşi yapmağa nihayet razı 2zugung / 1. tercih 2. (Begünstigung) iltizam, iltimas; olm.; sich bevogen fiihlen  (zu) bşi yapmak mecburiyetini ünler -   tercihan hissetmek   bevvachen t. göz (nezaret, muhafaza) etm.; göz altında Beweg'grund m  saik, güdü, gerekçe -gründe  pl. a.  esbabı  bulundurmak; bakmak, beklemek, tarassut etm. 2. mucibe  bekçilik, gardiyanlık etm.  bewegllch 1. oynak, hareketli, devingen, müteharrik; teehn. a.  girişli çıkışlı 2. (flüssig) seyyal, akışkan 3. (ge bewachsen (bitkilerle) örtülü, bürünmüş Bewachung / 1. nezaret, muhafaza 2. nöbetçiler, bekçiler; schmeidig) elastiki 4. (von der Stelle) yerinden oynatılavardiya 3. mahfuziyet; ünler   ~ tahtelhıfız, mahfuzen  bilen 5. (Gütcr) menkul 6. (regsam) atik, canlı, çevik, Ss.sctıitT n  karakol gemisi işgüzar, çalışkan; tüy gibi; (Frau) hamarat 7.  fig.  (rüh bewaffn'en teslih etm., silâhla(ndır)mak, teçhiz etm.; sich rend) rikkatli; rikkate getirici; yanık yanık; dokunaklı ~   silâhlanmak -et silâhlı, silâhlanmış, miisellah; bis an 8. (schnell auffasscnd) seriülintikal, varışlı, tezanlar; -e die Zahne -   tırnaklarının ucuna kadar silâhlı; tepeden Truppe mil.  müteharrik kıta -e Verteidigııng mil.  oynak tırnağa kadar silâhlı; mit -er Hand   eli silâhlı olarak; -e (od.  hareketli) müdafaa; -e Habe  menkulât; emvali men  Neutralitat   silâhlı (od.  müseltah) bitaraflık; -er Aufstand  kule 2kelt / I. oynaklık, müteharriklik, devingenlik; silâhlı ayakla nma; müsellah isyan Sung / I. teslihat, hareket kabiliyeti 2. seyyaliyet, elastikiyet 3. biol.  dcsilâhlanma 2. (VVaffen) silâhlar 3. (Bestückung) top vinirlik, taharrükiyet 4. menkuliyet 5. atiklik, canlılık, teçhizatı çalışkanlık 6. sürati intikal; tezanlarlık   bewahren I. (erhalten) muhafaza etm., saklamak 2. (sehüt-  bevvegt 1. (Meer) dalgalı, coşkun 2. (Leben) hareketli, sal zen) hıfzetmek, vikaye etm., korumak, sıyanet etm. 3. lantılı. heyecanlı, maceralı 3. (Zeit) karışık; hadiselerle (Zuneigung, Wohlwollen usw.) yapmakta devam etm.; dolu 4. (Unterhaltung) canlı 5. (gerührt) rikkate gelmiş; Gott bewalırel  1. Hafazanallah! Allah esirgesin (od.  sak müteessir olan 6. (tief) pek mütehassis 7. (VVorte) lasın)! 2. (durchaus nicht) asla, hâşâ; hiç bir zaman; rikkatli, dokunaklı, tesirli Vor Unglück isi kein Mensch bewahrl.   Düşmez kalkmaz Bewegung / I. hareket, kımıldanma, devim 2. fig.  rikkat,  bir Allah. Spr. teessür, heyecan 3. (einzelner Körperglieder) jest; el, kol  be\vâhren  İr. seli,  ispat etm., göstermek; sich  ~ I. (P.) hareketi 4. (körperliche) talim, spor 5. (der Gestime) ehliyet ve liyakatini göstermek; bir işten yüzünün (od. yürüyüş 6. (-s.vermögen) taharrükiyet, devinirlik 7. alnının) akivle çıkmak; varlık göstermek 2. (S.)   kıyme (geistige) akım, cereyan; sich ~ maehen  talim, spor tini, sağlamlığını v.s. yi göstermek; yerinde olduğu yapmak; gezmeğe gitmek;  Mangel m an körperlicher  ~ anlaşılmak; mehenkten geçmiş olm. hareketsizlik; geradlinige ~  phys.  doğrusal devim;  fort bevvahrheiten  İr.  sağlamlaştırmak, gerçekleştirmak, tahak schreitende ~ mus.  dizim, kademeleniş; in ~ befindlich  phys. devingen, hareketli, müteharrik; in ~ setzen hare kuk ettirmek; sich ~ doğruluğu meydana çıkmak; teeyyüt, tahakkuk, tebeyyün etm., gerçekleşmek, sağlam kete getirmek (geçirmek); devitmek, kımıldatmak, tah laşmak  rik etm., işletmek; sich in ~ setzen  harekete geçmek; aile Hebel in — setzen fig.  bütün çarelere başvurmak;  bewâhr't I. (Diener) em ektar 2. (verdient) liyakat'i 3. (er probt) denenmiş; mehenkten geçmiş; mücerrep 4. yapmadığı kalmamak; dauernd in   ~ kurtlu bakla; dauernde — devridaim (Freund) karagün dostu; vefakâr 2ung/yararlık, değim, liyakat, meziyet Sungsfrist  f: Verurteilung mil — jur. Bewegungs'flhlgkelt / biol.  devinirlik, taharrükiyet -frelcezanın tecili (od. ertelenmesi) 2ungsprobe / mehenk, helt / hareket serbest isi -gefühl ıı hissi hareket; devinduyıım -krleg m hareket harbi -lehre/kin ema tik, harekiyet tecrübe  bewaldet ormanlı, ormanlık  2los hareketsiz -mögllchkelt /hareket imkânı -moment n  bevvâltigen başarmak, becermek; hakkından (od.  uhde hareket anı -raum m hareket siası Sunfâhlg uyuşuk; kımıldanamayacak bir halde sinden) gelmek; el. ~ kânnen  bşle baş edebilmek; (Hindernisse) iktiham etm., yenmek, alt etm.; Soviel Arbeit   bewehr'en t. (bewaffnen) silâhlandırmak 2. (ausrüsten) kann ich nicht   ~. Ben bu kadar işe yetişemem. teçhiz etm. 3. teehn.  kuvvetlendirmek 4. teehn.  üzerini  bir zırhla kaplamak 2ung / teehn. demir iskeletti beton  bevvandert: — sein  (in et.) vâkıf (aşina; bilgi sahibi) olm. malumat (tecrübe, yeditulâ) sahibi olm.;  Ihr Freund   beweibt hum. evli, evlenmiş scheinl aııf diestm Gebiel wenig ~ zu sein. Arkadaşınız bu  bcweihriuchern I. günlükle tütsülemek 2.  fig.  tabasbus etm.; ifrat derecede methüsena etm.; yağlayıp ballamak  konuda pek yayan görünüyor, schlechl ~ in Geographie  bewelnen 1. (j-n ) b-ne ağlamak 2. (beklagen) acımak, coğrafya düşkünü; coğrafyada malumatı kıt teessüf etm.; rahmet okumak; Viele Menschen haben Bewandtnls/; Damit hat es folgende —.  İşin mahiyeti şudur. seinen Tod beweinl.  Vefatiyle birçok kimseleri ağlattı.  Das hat seine eigene 1. Meselenin hususiyeti vardır. Bewels m I. delil, hüccet, burhan, ispat 2. (dokumentari2. Bu, ayrı bir meseledir. Es hal sclıon seine ~ damit  sclıer)  jur. a.  beyyine, kanıt, tutamak 3. (durch SachAslı var. verstândige)  jur.   ekspertiz 4. (durch Augenschein)  jur.  betvâsser'n sulamak; su vermek; irva ve İska etm. 2ung f  mahallinde keşif 5. log. a.  belgit, tanıt 6. (Anzeichen) sulama; irva ve İska 2ungs.anlage / sulama tesisatı delâlet, belirti, tezahür, alâmet, iz, nişane 7. (Untcrlage) 2ungs.grabcn m  su arkı Sungs.kanal m cetvel vesika, belge; den -  fiir et. antreten (erbringen); -e vor bewegen (I) 1. kımıldatmak; yerinden oynatmak; hareket legen  delil göstermek (getirmek); deliller ibraz etm.; ettirmek, tahrik etm., devitmek 2. (Glieder) sallamak  ihticaç etm.; gesicherter ~ jur. sübut delili; unter - stelleıı 3. (von der Stelle) yerinden kaldırmak 4. (gefühlsmâBig) s. beweisen.  -aufnahme/ jur.  delillerin ikamesi 2bar kabili tesir (müteessir, mütehassis) etm., duygıılamak, dokun ispat; ispat olunabilir 2en I. ispat etm., ispatlamak, mak; rikkate getirmek 5. (besehâftigen) meşgul etm. 6. tanıtlamak 2. (j— s Schuld) suçlu çıkarmak 3. (Mut, Inter(erregen) heyecanlandırmak; sich ~   1. kımıldanmak, esse usw.) göstermek, izhar etm., delâlet etm., ortaya davranmak, yerinden oynamak, hareket etm. 2. sallan koymak -führung /  jur.  ispat, tanıtlama -kraft /  jur. mak 3. yerinden kalkmak 4. (in c-m best. Kreis von ispat kudreti -last / jur.   ispat külfeti -mlttel n   argüman; Mensclıen) düşüp kalkmak 5. (Schiff in best. Gewâssern) dolaşmak 6. (spazieren gehen) F   gezmeğe gitmek; yürü  jur.  ispat vasıtası;  pl. a.  esbabı sübutiye; sübut sebep

bewenden

111

 

btziehbar

kastiyle, mahsus; iyi vardım da (yapmadım) 4. (bekannt) leri; beyyine nevileri -prlnziplen  pl. jur.   beyvine sistem maruf, tanınmış 5. (vorher ervvâhnt) mevzubahis olan; leri -slcherung /  jur.  delillerin tespiti -würdlgung /  jur.  bildik; sözü geçen; mezkûr; sich e-r S. — sein  bşi iyice delillerin takdiri  bilmek; müdrik olm.; (fehmüidrak etm.); şuuruna var  bewenden: es bet (od. mit) et. ~ tassen  bşle kanaat (od. mak; Seren ıvir uns unserer Schuld   ~ / Bunu kendi iktifa) etm., yetinmek, bırakmak 2 ru Dabeı (Damit) kabahatimiz bilelim! leh bin mir kemer Schuld   Bunda soll es sein ~ haberi.  Yetişir. İşi burada bırakmak lâzım.  bir kusurum olduğunu müdrik değilim. ~ herbeigeführt   bewerb'en: sich ~ (um) 1. b-ne, bşe talip olm.; bşi istemek tertipli; sich des eigenen Wertes ~ »/erden  şuurlanmak; 2. (um e-n Preis) rekabet etm., yarışmak; müsabakaya kendi mahiyetini müdrik olm. girişmek 3. (um cin Mâdchen) bir kıza talip olm.;  Jr.:  bir kızın desti izdivacım talep etm. 4. (um e-e Stclle)  bewuOtlos şuursuz, baygın; kendinden geçmiş —  werden  bir memuriyete tayinini rica etm .; namzetliğini vaz  bayılmak; kendinden geçmek 2|gkeit/1 . şuursuzluk, bay gınlık 2. med.  (tiefe) koma etmek; adaylığını koymak 2er(ln /) m 1. talip, istekli, Bewu(tt$eln n  1. şuur, bilinç 2. (Sensorium) duyum, ihsas; F  hcveskâr; istida sahibi,   müracaatçı 2. (Kandidat) das verlieren ~   şuurunu kaybetmek; k-den geçmek; namzet, aday 3. (Reflektant) işe girmek isteyen; rakip  bayılmak (Patient a.) dalmak; wieder ins ~  zuriickrufen 2ung / I. talep, istek 2. adaylık, namzetlik 3. rekabet 1. (P.)   ayıltmak 2. (S.)   hatırlatmak;  zum ~- bringen 9ungs.schrelben n talepname, istidaname 1. (j-m et.) hissettirmek; şuuruna ulaştırmak; hatırına  bewerlen 1. üzerine atmak 2. (m. Stcinen) taş atmak; getirmek 2. (j-n vvlcder) baygınlıktan uyandırmak;  zum taşlamak 3. (m. Mörtel) sıvamak 4. (m. Schmutz) çamur  — kommen I. (P.)   ayılmak; tekrar k-ne gelmek 2. (S.) sıçratmak 5. (m. Erde) toprak atmak; toprakla beslemek hatırlamak, anlamak, müdrik olm. -s.tpaltung /  path.  bewerkste!llgen yapmak, becermek, başarmak; ifa, icra etm.; kuvveden fiile çıkarmak; tahakkuk ettirmek; şizofreni -s.zentrum n psveh.  şuur nüvesi; bilinç ocağı meydana çıkarmak; V:  kırıp sarmak  bezıhl'en I. ödemek, tediye (od.  eda) etm.; para (ücret,  bewert'en 1. değerlendirmek; kıymetini takd ir etm .; değer maaş, gündelik v.s.) vermek 2. (m. dem Lebeıı) hayatına  biçmek 2. (bci Prcisvertcilung) derecelendirmek 3. (durch mal (od.  bedel) olm. 3. (m. gleicher Münze) mukabele Preisfestsetzung) fiyatlandırmak 4. (Börse) kote etm.  bilmisilde bulunmak; misliyle muamele (od.  mukabele) 5. (Schule) not vermek; notlandırmak 6. (hoch bzw. etm. 4. (Entschâdigung) tazmin etm. S. (gemeinsame gering) değer ver(mc)mek 2ung / 1. (Veranschlagung) Zcche usvv.) masrafı yapmak 6. (Schuld) a.  ifa etm. 7. kıymet takdiri 2. (Notcnfestsetzung) not takdiri 3. vgl. (Essen) (für j-n) b-ne bir yemek ısmarlamak; ~ müssen ben erten. Sungs.kommlsslon / puantaj heyeti 2ungs.punkt V: parayı bayılmak (od.  sökülmek); sich bezahit maehen m puan Sungs.tabeile / puan cetveli 1. bşin zarar ve ziyanını bir suretle telâfi etm. 2.  fig. değ  bewettem (Bergbau) havalandırmak mek; kâr getirmek Sung / 1. ödeme, tediye, eda 2. (Ent bevrickeln sıkıca sarmak  gelt) ücret, bedel 3. (für manuclle Arbeit) el emeği;  bevrilligen 1. (gewâhren) vermek, bahşetmek 2. (Gehalt) gegen bare  ~ peşinen; peşin para ile; gegerı ~   (von) ... maaş bağlamak (od.  tahsis etm.) 3. (genehmigen) tasvip mukabilinde etm., onaylamak; kabul, müsaade etm. 4. (Budget)  par).  bezühm'bar zaptolunabileıı -en ita at altına almak; ram kabul, tasdik etm. 5. (zustimmen) muvafakat etm.; etm., zaptetmek; sich ~ ram olm., nefsini yenmek; k-ni Seiner Frau u urden regetmâfiige Zahlungen beıviltigt. tutmak (od.  zaptetmek); sich nı'cht mehr  ~ können kabına Zevcesine maaş tahsis edildi. sığmamak; harı başına vurmak; çileden çıkmak; taşmak;  bewillkommn'en I. beyanı hoşamedi etm .; hoşgeldiniz  Er konnte seine Oeliiste nichl Nefsine mağlup oldu, demek 2. (empfangen) karşılamak, istikbal etm. 3. (be-  bezaubern I. büyülemek, sihirlemek 2.  flg.  teshir, meftun griiben) selâmlamak 2ung / arzı hoşamedi etm.; göz almak (od. kamaştırmak); cezp etm. 3. fig. k-ne  bew!mpetn bayraklarla donatmak  bağlamak -d fig. sahhar, dilber, dilrüba, dilfirip; göz  bewlmoert kirpikli alıcı; dayanılmaz, cilveli, füsunlu, efsunkâr; ~ schön  bewlrken 1. (sehaffen) meydana (husule, vücuda) getirmek; (Mâdchen) ayın ondördü gibi; -e Schfne fettan yap(tır)mak, yaratmak 2. (verıırsachen) sebep olm.;  bezech'en: sich —  (sett.) sarhoş olm. -t sarhoş 2t.helt / sebebiyet vermek; mucip olm. sarhoşluk   bewlrten yedirip içirmek; (izaz ve) ikram etm .; ağırlamak  beztichn'en 1. işaretlemek, markalamak, etiketlemek; ni  beurtrtschaften I. (Gut, Gaststâtte) idare etm ., yönetmek, şan koymak; damgalamak 2. (zeigeıı) göstermek, irae işletmek; umurunu tedvir etm. 2. (Devisen usw.) rejime etm. 3. (bedeutcn) manasına gelmek; delâlet etm. 4. taoı tutmak; tayına bağlamak; devletçe dağıtmak (benennen) adlandırmak, isimlendirmek 5. (qualifizieren)  bew!tzeln İstiııza etm.; maytaba almak tavsif etm., nitele(ndir)mek ö. (ausdrücken) tabir etm.  bewogen s. beu/egerı (II). 7. (als) olduğunu (bzw. olacağını) söylemek; beyan etm.,  bewohn'bar içinde oturulabilir; kabili sükna (iskân) -en ifade etm.; . . . namiyle anmak -end I. karakteristik, oturmak, ikamet etm.: tin ganzes Haus ~~  bütün bir evi ırasal, seciyevl, tipik 2. semptomatik 3. (bedeutungsişgal etm. 2er(in /) m oturan, mukim, sakin; ora ahali voll) manidar, manalı 4. (beachtlich) şayanı dikkat; ~ sinden;  pl. a.  nüfus 2erschaft / ahali, sekene -t meskûn sein (für) bşe işaret (od.  alâmet) olm. 2ung  f  I. işaret,  bcw ölk'en:sic/ı~ 1. bulutlanmak 2.  fig.  (Mlene, Stirn) a) marka, etiket, nişan 2. tabir, söz 3. tavsif 4. isim, ad (finster drcinschauen) surat asmak; kaşları çatmak b)  bezelgen izhar, belli etm .; göstermek; arz etm .; sich dank(bekümmert werden) kederlenmek -t 1. bulutlu 2. (et. bar ~   nimetşinastık göstermek; şükran borcunu ödemek ~) sümbüll 3.  fig.  a) (brummig) suratı asık b) (besorgt)  bezeugen I. şahadet (od.  şahitlik) etm.; şahadetle ispat kederli, endişeli, düşünceli 2ung / (.bu lutlanma 2. (Wolve temin etm. 2. (erweisen) göstermek; izhar (od.  belli) ken) bulutlar etm. 3. (urkundlich) tevsik etm., belgelemek 4. (bestâtiBewuchs m  bitki örtüsü geıı) tasdik etin., doğrulamak Bctvunder'er m  hayran olan; çok beğenen; takdlrkâr 2n  bezlchtlgen 1. kabahat isnat etm.; suç yüklemek (od. at  1. hayran ve meftun olm.; çok beğenmek; bşe hayret etm. mak) 2. (e-r S.) bşle suçlamak, ittiham etm. 3. (fâlsch2. (senâtzen und loben) (ziyadesiyle) takdir ve tahsın lich) bühtan, iftira etm. etm.; (ifrat derecede) methüsena etm. Qnswert şayanı  bezieh'bar 1. (Woiınung) içinde oturulabilir 2. (VYare) hayret; takdire değer; hayranlığa lâyık -ung/ I. hayran alınabilir, getirtilebilir 3. (auf j-n, et.) izafe edilebilir -en lık, hayret 2. takdir ve talisin 2nswiirdig s. -nsıvert  1. (\Vohnung) taşınmak; bir eve yerleşmek 2. (Waren) Bewurf m sıva(-ma), harç getirtmek; satın almak 3. (Bett) çarşaf örtmek 4. (Woll bewurzel'n: sich ~ (sett.)  köklenmek; kök salmak -t köklü dccke) yorgana kılıf geçirmek 5. (Gelge) kiriş takmak   bewuBt 1. şuurlu, meş’ur, şuurl, bilinçli 2. (e-r S.) müdrik  6. (Wache) nöbete girmek 7. (Kissen) yüz geçirmek 8. 3. (vvissentlich, absichtlich) bilerek, kasıtlı, kasti, kasten, (Geld) almak 9. (Zeitung usvv.) abone olm. 10. mil. (Stel

bezifîern

112

 

bleten

lung) yerleşmek, işgal etm. 11. (Universitât) üniversiteye  bezwlng'en 1. galip gelmek; mağlup etm., yenmek, alt girmek; tahsile gitmek 12. (cin Lager) ordugâh kurmak  etm., ram etm. 2. (Festung usw.) zaptetmek, zorlamak 13. (m. et.) kaplamak, teçhiz etm., donatmak, geçirmek  3. (bevvâltigen) başarmak, becermek; hakkından gelmek; 14. (seine VVeishcit) iron. ders almak 15. (aut) a) taalluk sich  ~ nefsine hâkim olm.; nefsini yenmek (kırmak, ettirmek b) (Regel) tatbik etm. c) (aut sich) mana zaptetmek); hislerine kapılmamak 9er m a. fatih çıkarmak; alınmak; üstüne almak (od.  yormak); içini  bibbem hum. tir tir titremek  çekmek d) (alles aut sich) buluttan nem kapmak c) (auf Blbel / Tevrat ve Incil; Kitabı Mukaddes; Ahdia tik ve et.) atfetmek, izafe etm., bşle münasebetini (od.  ilgili) Ahdicedit -spruch m  ayet görmek 16. (e-e Ohrfeige) tokat yemek; sich ~   1. (Him Biber m 1. zo. kunduz 2. (Stoff) pazen -ette / (Stoff) len met) bulutlanmak; (hava) kapanmak 2. (betreffen) taal kastor -gell n pharm.  kunduz hayası -nelle / s. Pimpinetle, -pelz m kastor (kürk) -ratte / s.  Nutria.  -schwanz m luk etm.; müteallik (münasebeti, ait, raci, ilgili) olm. 3. (auf j-n) b-nin tavsiyesine (referansına, reyine) istinat 1. kunduz kuyruğu 2. düz kiremit -wurz / s. Osterluzei etm. 4. (auf et.) a) (ervvâhncn) zikretmek, dayanmak b) Bibilo’graptı m bibliyograf(-yacı) -graphle / bibliyografi, (als Bevveis anführen) delil olarak göstermek Sertin /) m  bibliyografya 9graphl$ch bibliyografik -mane m  bibliyo 1. (e-s Wcchsels) keşideci, poliçe çeken 2. (e-r Zeitung) man; kitap budalası -manle/bibliyomani abone olan Sung / 1. münasebet, irtibat, alâka, taalluk, Blbliothek / 1. kütüphane, kitapsaray, kitaplık, bibliyotek  nispet, ilgi, ilinti, ilişik, aidiyet, temas 2. (Relation) 2. (Zimmer) kitap odası; kitaplık, kütüphane 3. (Rücherizafet, bağıntı, relasyon, görelik 3. (freundschaftliche) sehrank bzw. -gestell) kitap dolabı (bzu>. rafı) -ar(ln /) m ülfet 4. (Verbundenheit) bag(-lılık);  persönliche -en pl. kütüphane memuru; kütüphaneci; haftzıkütüp -t.wesen şahsi tanışıklık; -en haben  (zu) b-le ilgisi olm.; güle -en n  kütüphanecilik  haben pej. dayısı dümende olm.; die -en abbreehen selâmı  blbllsch Tev rat ve İncille ilgili sabahı kesmek; b-le hesabı kesmek; V:  ipi çözmek; -en Blckbeere / s.  Heidelbeere aufnehmen  münasebet kurmak; -en unlerhallen  münase Bldet n  bide  betler temadi etm .;  Er kann zu ihnen keine nöhere ~  bleder I. (ehrenwert) namuslu, mert, pakdamen 2. (treuhaben.  Bunun, onlarla hiç bir girdisi çıktısı olamaz, in herzig) hilesiz; temiz yürekli 3. (gutartig, plump) hüs keiner   ~ hiç bir suretle; in geıvisser   ~ bazı cihetten; in nüniyetli ve fakat aynı zamanda biraz kaba, teklifsiz, dieser ~   bu hususta; bu bakımdan; bu itibarla; in ~ lâubali; saf ve babayani; ein -er alter Holzfâller   bir setzen nispet etm., kıyaslamak; ilgili bulmak; in ~ slehen oduncu baba (mit) bşle ilgisi, alâkası olm.;  İn tveleher ~ stehl dies zu Biegefestlgkelt / eğilme (bükülme) dayanıklığı dem Vorfall? Bunun, bu mesele ile ne bakımdan bir ilgisi  blegen İr.  eğmek, bükmek, eğriltmek; intr.  (um e-e Ecke) vardır? in jeder  ~ (a.) yerden göğe kadar -ungs.los sebköşeyi dönmek;s/cft~ 1. bükülmek, eğilmek, inhina etm., kurabıtsız -ungs.vrelse 1. yahu t; ve ya 2. (gcnauer gesagt)  bel vermek 2. (vor Lachen) gülmekten katılmak 3. (vor daha doğrusu 3. (in besonderen Fâlletı) hususi hallerde Schmerzen) acıdan kıvranmak 4. (Tisch) sofrada Halil  bezllfer'n 1. (numerieren) numaralam ak; num arataj yap İbrahim bereketi var olm.;  A uf 2 öder Brechenl Ya herrü mak 2. (mit Ziffem versehen) rakam koymak 3. (auf) ya merrü! gebogen: -e Sehere eğri makas falanca miktara baliğ olduğunu beyan etm.; sieh ~   (auf) Biegeprobe / eğme denemesi . . . miktarına baliğ olm. -t: -er Baft mus. rakamlı baso  bleg'sam 1. kolayca eğilip bükülebilir; kabili inhina 2. Bezlrk m  1. (GemeindcS) nahiye, bucak 2. (LandratsS) (geschmeidig) yumuşak, elastiki, supl, fteksibl 3. (gekaymakamlık, kaza, ilçe 3. (RegierungsS) vilâyet, il 4. lenkig) oynak 4. (graz'ıi) nahifülbünye 5. (nachgiebig) yumuşak huylu; mülâyim; söz anlar 2ung / 1. eğrilik, (StadtS) mahalle, semt 5. hist.  sancak, liva, mutasarrıf lık 6.  fig. daire, saha, sektör 7. (nâherer Umkreis) çevre,  bükülüm, inhina 2. (Kurve) dönemeç, vira], kıvrıntı, muhit 8. (Umgegend) havali, dolay, etraf 9. (Gebiet,  büküntü, büküm; (Windung) dolambaç, iltiva, ivicaç, dirsek  Zone) mıntıka, bölge -s.stadt / nahiye merkezi -s.vorBlene f zo. 1. arı; bal arısı 2. F   genç kız steher m nahiye müdürü  bezlrzen F  teshir etm.; gözünü bağlamak; yüzüne gülerek Blenen'flelB m  arı gibi çalışma; yorulmazlık -fresser m zo.  bşi elde etm.; baştan çıkarmak arıkuşu -haus n arı kovanı -königin fzo.  arı beyi; beyarı; ana arı -korb m arı kovanı -sehvrarm m  arı oğulu; arı Bezoar'(-sfeln) m 1. panzehir taşı 2. (bei Rindern) haraza siirüsti -stlch m 1. arı sokması 2. bir nevi pasta -stock m -zlege f zo.  yaban keçisi s. -korb. Am schwarzen Marki gehl es zu wie in e-m ~ . Bezogene mlf H   muhatap Karaborsa vızır vızır işliyor. -wachs n balmumu -zucht /  bezopft saçları örgü yapılan Bezug m 1. örtü, çarşaf, kumaş, yüz, kılıf, zarf 2. (Kauf arıcılık -züchter m ancı bzw.  Auslieferung) satın alınma; teslim, tesellüm 3. Bler n bira; heller (dunkles) ~  beyaz (siyah) bira; -brauer m 1. bira fabrikatörü 2. (Brauereifachmann) biracılık (ZeitungsS) abone 4. (Betreff) husus, ilgi 5. mus. bir müzik uzmanı -brauerel / 1. bira fabrikası 2. (Brauereiwesen) aletinin kirişleri 6. (GehaltsS) al(ın)ma 7. (pl.  Bezüge)  biracılık -elfer m F spött. gayretkeşlik, işgüzarlık -garten gelir, irat, varidat, maaş, ücret; ~ nehmen  (auf) bşe m bira parkı; bahçeli birahane -glas n bira bardağı -hefe/ dayanmak, istinat etm., raci olm.; ~ haben  (auf) bşle ilgisi olm.; in ~ au f   hakkında, ait, hususunda, müteal  bira mayası -marke / fış -wlrtschaft / birahane lik, gelince, nispetle; in ~ setzen  iki şey arasında ilgi Blese / 1. (an Uniform) şerit 2. (an Damenkleid) nervür  3. (an Schuhen) pikür  kurmak   bezügllch hakkın da, dair, raci, müteallik, ait, ilişkin; bşle Blest n pej.  1. (insanı taciz eden) hayvan 2. Schi.  canavar  3. Schi.  (verdammtes Ding) köpoğlu 4. F   sinsi mahluk; ilgili şevtanetkâr  Bezugnahme / istinat etme, dayanm a; unter   (od. mil) ~  bleten I. (anbieten) takdim , arz, teklif etm. 2. (zeigen) aııf   istinaden, dayanarak, atfen, ait göstermek 3. (gevvâhren) vermek 4. (verspreehen) vaat Bezugs'bedlngungen  pl.  1. abone şartları 2.  H   teslim, tesel etm. 5. (e-n guten Morgen) hayırlı sabahlar dilemek; lüm şartları -prels m  1. abone bedeli 2. (Kaufpreis) günaydın demek 6. (bei Versteigerııng) (auf) (bşe) pey mübayaa bedeli -quelle / tedarik mahalli -seheln m (für sürmek 7. (mehr) a) (bei Versteigerung) üstüne varmak Mangelvvare) vesika, kart, karne; (selt.)  bono od.  fiş  b) (bei Ka.) artırmak 8. (die Stirn od. die Spitze) mukave •scheinsystem n  vesika usulü -stoff m (für Möbel) istofa met etm.;  pej.  kafa tutmak 9. (die Hand) elini uzatmak  bezusehussen sübvansyone etm .; nakdi yardım da bulun (od.  vermek) 10. (dem Glück die Hand) talihini denemek  mak; tahsisat bağlamak  11. (die Hand zum Frieden) barışmağa hazır olduğunu  bezwecken istihdaf etm., hedef edinmek; amaçlamak, göstermek 12. (im Ka.)   deklare etm. 13. Schach  ~ kiş kastetmek; maksat gütmek demek; sieh  ~ 1. (Oelegeııheit) sırası (münasebet) düs bezwelfeln şüphe etm., şüphelenmek, şüpheli saymak 

Blfurkâtlon

113

 

Binde

-strelfen m filim şeridi; bant -sucher m phot. vizör -übermek; ayağına gelmek 2. (Möglichkeit) zuhu r etm., çık tragung / telefotografi -zeltung / resimli gazete mak; sich et. ~ lassen nazı geçmek; nefsine yedirmek; göz yummak; Wer bietet mehr?  Haraç mezat! gebelen: ~ Bilduııg/ 1. teşkil, teşekkül, oluşuk, tertip, terettüp, tesis, teessüs, bünye, yapı 2. (SchulS) talim ve terbiye; tahsil, erseheinen muvafık gibi görünmek irfan 3. (feiııc Sitte) adabımuaşeret 4. (Aufbaıt) yapılış Blfurkâtlon / teşaup, çatallanma tarzı 5. kültür 6. (Gesichts2) fizyonomi 7. (fehlende) Bigam'lc / iki kadınla evlilik; iki karılılık; bigami, çiftcahillik 8. (profundes Wissen) alimlik -s.afflx n ling. teş evlenme - M m  iki kanlılı; bigam kil lâhikası; yapı eki -s.anstalt /okul, mektep, enstitü  blgott  pej.  kaba sofu; sofuluk satan; yobaz; mutaassıp -s.fehler m I. (materiell) bünye sakatlığı; vücutça suite9erie / sahte sofuluk; yobazlık, taassup şekkül 2. (ideell) terbiye hatası -s.gewebe n bot.  sürgenBIJou m, n   biju -terle(-waren  pl.) / mücevherat doku, meristem -s.grad m; -s.stufe/tahsil (irfan, kültür) Bikarbonat n ehem,  bikarbonat derecesi -s.trleb m  kültür edinme merakı -s.wesen n Bikini 1. n.  pr.  Bikini atolü 2. m döpiyes, bikini talim ve terbiye işleri  bikonkav çift içbükey Blld'unterschrift / lejant, manşet -verstârker m televizyon  blkonvex çift dışbükey amplifikatörü -vrerfer m diyaskop, projektör -werk n 1. Bllablallaut m  phon. çift dudaksı (Statue) heykel, statü 2. (Buch) münhasıran veya terci Bllanz/bilanço; dıe ~  ziehen bilanço tanzim etm., yapmak; han resim (foto) ihtiva eden kitap; resimli kitap 2wlrkeieren s. die Bilanz ziehen sam fotojenik, telejenik   bllateral iki taraflı; bilateral Bilge / naut. sintine -wasser n naut. sintine suyu Blld n 1. (Abbildung) resim, tasvir, şekil, foto, portre 2. Blllard n bilardo -bali m; -kugel / bilya -queue n istaka -saal (Cemâlde) tablo 3. (Ab?, Eben?) timsal, temsil, sembol, m bilardo salonu -spleler m bilardo oyuncusu -stock m s. ayna 4. stil,  mecaz, istiare, imaj 5. (Anblick) manzara, -queue.  -tisch m  bilardo masası görünüş 6. (klare Vorstellung) fikir, ide 7. (in Zss. a.) Bitle / naut.  omuzluk heykel 8. Spk.  surat, figür 9. (Erscheinung) hayal, Blllett n I. bilet 2. (Briefchen) pusula görüntü 10. (Erinnerung) hatıra II. Th.  sahne 12. (le-  blllig 1. (vvohlfeil) ucuz, ehven, harcı 2. (vernünftig, ange bendes) tablo vivan; canlı tablo; sich ein ~ von et. mamessen) makul, mutedil, uygun, elverişli 3. (gereeht) ehen  bşi tasavvur etm.; bş hakkında fikir edinmek; ein insaflı, haklı, hakkaniyetli, munsif(-ane) 4. (im Gebrauch) ~ von e-m Madchen  tasvir gibi güzel bir kız; ein ~ von idareli 5. (abgedroschen) harcıâlem, bayağı, müptezel 6. et. entwerfen (geben)  tablo çizmek; fikir vermek; tasvir (nichtssagend) boş, değersiz;  İn Italien konnte man etm.;  Das isi kein erfreııtiches ~ .   O, iyi bir manzara arz  früher  ~ teben.  Evvelce İtalya ucuzluk idi. 2es hat meist  etmiyor.  İm -e sein  (über) bşden haberdar (malumatı, e-n Fehler, ist et. teuer, so hat es seinen gülen Orund. fikir sahibi) olm.;  Bist dıı jetzt im -e?  Anlıyor musun Ucuzdur vardır illeti, pahalıdır vardır hikmeti. Spr. ~ şimdi kazın ayağı ne olduğunu? F:  E mi?  Er  ıvar sofort  erstehen  ucuza düşürmek; Was dem e-n reeht ist, ist dem im -e. Lep demeden leblebiyi anladı. Şıp diye çaktı. (F); andern —I Spr. Hakkı ölçmek için iki türlü ölçek kullanıl ins ~ setzen  tenvir, malumattar etm.; in -ern spreehen mamalıdır. iver auf 2es aııs ist  ucuzcu; et. -er lassen (Ware) mecaz kullanmak -anhang m  (in e-m Buch) atlas -aufaşağı vurmak; ucuza bırakmak; -er werden pahadan düş klürung / mil.  fotoğraf keşfi -berlchterstatter m foto mek; ucuzlamak  muhabiri -dokument n  doküman fotoğraf  billlgen 1. (einverstanden sein) razı olm.; rıza göstermek;  bilden 1. teşkil etm., teşekkül ettirmek, oluşturmak, şe muvafakat, tasvip etm., doğru bulmak 2. (genehmigen) killendirmek 2. (formen) şekil vermek, tertip etm. 3. tensip etm.; uygun görmek 3. (bestâtigen) tasdik, teyit (geistig) talim ve terbiye etm.; bilgi vermek 4. (organietm.; ona(yla)mak, sağlamlaştırmak 4. (gutheiüen) tecviz sieren) teşkilâtlandırmak, örgütlemek 5. (gründen) tesis etm. etm., kurmak; sich ~   1. (entstehen) teşekkül etm.,  billlger'maBen; -welse haklı olarak; hakkiyle, insaflıca oluşmak, tekevvün etm.; (Früchte) iç bağlamak 2. (gei Bllllg'keit / 1. ucuzluk, ehveniyet 2. makuliyet, itidal 3. stig) bilgi edinmek; malumat kazanmak; kültür sahibi hakkaniyet, adalet, (adlü) nasfet -ung / 1. rıza, muva olm. 3. (gegründet werden) teessüs etm,; sich e-e Meifakat, tasvip 2. tensip 3. tasdik, teyit 4. tecviz; stillnung ~ fikir edinmek, s. a. gebitdet. -d 1. (instruktiv) schueigende  ~ tasvibi zımni öğretici, talimi 2. (pâdagogisch vvertvoll) terbiyevt; -e Bill'iarde / bin bilyon -lon / bilyon Künste pl.  güzel (od.  plastik od.  yoğrumlu) sanatlar; Blllrothbatlst m med.  su geçirmez sargı bezi (fünunu şekliye) Bllsenkraut n bot. banotu, benç Bllder'ausstellung / resim sergisi -buch n  resimli kitap Mm, bam!  Int.  dan dun! çangıl çungul!  Ach, du heiliger  -galerle / resim galerisi -rahmen m  resim çerçevesi  Bimbaml F   Aman yarabbi! Suphanallah! -râtsel n  bulmaca 2relch 1. (wörtl.) resimlerle dolu 2. Blmetallismus m  çift maden standardı (Sprache) teşbih, istiare ve mecaz bakımından zengin Bimmel / F   çıngırak, zil -bahn / F   darhatlı demiryolu 2n -sehrift / ideografi -sprache / mecazlı dil (Glocke, Klingel) çıngırdamak Blld'flâche/ I. resim sathı 2. (Filmlcimvand) ekran; auf der   blms'en 1. bşe ponzataşı sürmek; bşi süngertaşı ile silmek ~ erseheinen  meydana çıkmak; zuhur etm., görünmek, 2. F   durmadan, dinlenmeden öğrenmek veya öğretmek; sökün etm.; arzı endam etm.; von der  ~ versdnvinden 1. Sch.  ineklemek 3. dayak atmak; pataklamak 2stein m ortadan kaybolmak; yere batmak; görünmez olm. 2. F  süngertaşı, ponzataşı kaçmak, sıvışmak; el etek çekmek -funk m 1. telefoto Binde / 1. alig.  bağ, bant 2. (Verband) sargı, bandaj, pangrafi 2. (Fernschen) televizyon -funksender m belinograf sıman 3. (Arm2) a) (Abzeichcn) pazubent kolluk b) med. Shaft plastik, tasvirkâr -hautr m hevkeltraş, heykelci kol sargısı 4. (Hals2) boyunbağı. kravat 5. (Leib2) kuşak  -hauerel; -hauerkunst/heykeltraşlık, heykelcilik 2hübsch 6. (Damen2) âdet bezi 7. (Stirn2) çatkı, kaşbastı;  j- m tasvir gibi güzel; yüzüne bakmağa kıyılmaz; Allah övmüş die ~ von den Augen nehmen (wörtl. und figür!.) gözünün de yaratmış; elmas gibi; ay parçası; hurimisal; huri (od.  bağını çözmek;  fig.  b-nin gözünü açmak; Plitzlich fiel ahu) gibi; Schön İst gar kein Ausdruck, - İst sie. Düzel de mir die ~ von den Augen. fig.  Birdenbire gözlerimin bağı söz mü? Afet, afet! eilch 1. tasviri, temsili2. stil, mecazi, çözüldü, e-n hinler die ~ giepen hum.  atmak, yuvarla mak; kadehi dikmek; den Arm in der ~ tragen  kolu figüratif; -e Ausdrücke stil,   kelime yanaçları; sanayii lafziye -nls n resim, tasvir, şekil, portre -siule / boyheyaskıda olm. -gewebe n an.  katılgandoku, bağdokusu; kell, statü -schlrm m  ekran -schnltzerel / ağaç heykel nesci munzam -gewebsgeschwulst / s. Fasergeschwulst. ciliği ?schön s.  Zhübsch. -e Frau  afet -selte / I. (e-r Zei-glied n  1. rabıta 2.  fig.  köprülük -haut / (des Auges) tung) resimli sayfa 2. (e-r Münze) yüz, rekto; ön taraf 3. munzam tabaka ; konjonktif -hautentzündung / med. konjonktivit -mâher m agr.  biçer-bağlar (makinesi) (e-r osman. Münze) tuğra -sklzze / fotoğraf krokisi

binden

114

 

Bitte

weiteres yeni bir emre kadar;  Er kletlerte ~ ganz auf den -mittel n  1. (bel Speiscn) un, yumurta, jelatin v.s. gibi Gipfel (des Berges) hinauf.   Dağın ta tepesine kadar koyulaştıran madde 2. a.fıg. çimento 3. altg. tutkal, harç v.s. gibi tutmağa yarayan madde 4. nrch.  Iıyan çıktı, die ganze Firma ~ herunter zum kleinsten Portier  en  binden 1. sarmak, bağlamak; (lose) ilmek 2. (Buch) ciltle küçük kapıcıya varıncıya kadar bütün müessese; ~ heute mek 3. (Besen) yapmak 4. (Gefangenc) kelepçeye vur  bugüne kadar; ~  jetzt   şimdiye kadar; hâlâ, cl’an; ~ var  mak; zincirlemek 5. (FaB) çemberlemek 6. (El, Mchl, drei Monaten iiç ay evvelisine kadar; ~  zumfrühenMorgen ta sabaha kadar; tabesabah 7-ement usw.) tutmak 7. (StrauU, Garben) demetlemek  mus.  a) bağlama işaretini koymak b) birbirine bağla 8. Blsam m  I. mis(-k) 2. (Pclz) misk faresi kürkü; s.a.  Momak; liyezon yapmak 9. (j-m et. aut die Secle) ehemmi sclıus.  -distcl  f bol.  misk dikeni -elblsch s.  Abelmoschus. -kraut n bol.  misk otu -oehse m  zo.  misk öküzü (od. yetle tembih etm.; vicdanına nakşetmek 10. (Sauce) koyulaştırmak 11. (feindliche Krâftc) mit.  tespit etm.; sığırı) -ratte /  zo.  bizam sıçanı; maskeret; misk faresi sich ~   bağlanmak; taahhüt altına girmek spez.  nişan -rose f bot. misk gülü -spltzmaus /  zo. desman -ziege /  zo. lanmak ol.   evlenmek; s.a. gebunden misk keçisi; terci  blndeml 1. bağlayıcı 2. (SclılııBfolgerung) gayri kabili itiraz; Bischot m I. piskopos, metropolit, despot 2. kırmızı şarapla şeker ve turunç kabuğundan yapılan bir içki -e Zusage kati vaat; -e  Regel sabit kaide Blnder m  I. (Krawatte) boyunbağı, kravat 2. (P.)   demetçi  blschflfllch piskopos’a alt-, -e Residenz  piskoposhane 3. (Buch9) mücellit, ciltçi 4. (Faü2) fıçıcı, varilci 5. agr. Blschofs'hut m bol. keşiş kalpağı -w ür de / piskoposluk, des  potluk   biçer-bağlar (makinesi) Binde'strich m gr. birleştirme çizgisi; küçük (od. kısa) çizgi;  blsezuell ikicinslikli, zatiilcinseyn tredünyon, tire -vokal m gr.  I. yardımcı sesli; bağlantı  blsher şimdiye kada r; ıvıe ~ şimdiye kadar olduğu gibi; ünlüsü 2. (in der pers. İzafetkonstruktion) kc-srei izafiye şimdiki gibi -Ig şimdiye kadarki; die -en Erfolge şimdiye -wort n gr.  rabıt edatı; rabıta, bağlaç kadar elde edilen başarılar BIndfaden m sicim, kınnap; £s regnet Bindfciden. Sicim gibi Blskaya f n.pr.   Biskay(-a) körfezi Biskuit n bisküvit -kuchen m pandispanya yağmur yağıyor. Blndung/1. bağla(n)ma 2. (Ski2) bağlama tertibatı 3. (Ver-  bislang s. bislter   pflichtung) mükellefiyet, taahhüt, angajman, mecburi Btemarckherlng m  kılçıkları çıkarıldıktan sonra salamu raya yatırılan ringa balığı yet; eli ayağı bağlı olması 4. (seelisch) bağlılık, merbutiyet 5. (Liaison) liyezon 6. (fcindlicher Krâfte) mil. tespit Bison m zo. Amerika bizonu BIB m I. ısırma 2. (von Schlangen, Insekten usw.) sokma 3. 7. ehem,  bağ(-lantı) Blngelkraut n bot. yerfesleğeni (-wundc) ısırık, sokuş 4. (Zahnheilkunde) üst dişlerin alt dişlere uyuş tarzı  blnnen zarfında, içinde; ~ kurum   az zamanda; yakında,  biBrhen: ein ~ biraz; bir parç a; ein ganz klein ~ azıcık; bir  birazdan; '  fürıf Tagen beş giin içinde (od.  zarfında) Blnnen'Bscherei / nehir ve göl sularında balık avı -gewâsser  parçacık; noch ein  ~ biraz daha; mein ~ FranzSsisch  bildiğim azıcık Fransızca; nicht ein ~ hiç  pl. iç sular -hafen m  iç liman; mendirek -handel m  dahili (od.  iç) ticaret -klel m naat,  iç omurgası; karlinga -klüver Blss'en m 1. lokma; bir parça ekmek 2. yemek parçası; j-m m naut.  trinketina flok -markt m  iç piyasa -meer n iç  jeden - in den Murıd zdhlen fig.  b-nin yediğinde gözü olm.; cimri olm.; tin )eller  ~  fig.  yağlı lokma; keinen ~ (od. dahili) deniz -relm m Ut. ortada uyak -schlTTahrt / iç  zu sich nehrnen  ağzına bir çöp koymamak; ein lıorter ~ sularda münakalât -verkehr m dahili seyrüsefer -vor fig. demir leblebi; ein leckerer  ~  jig.  Lokman hekimin ye steven m naut.  baş bodoslama astarı dediği şey; in grofien ~ hinunlerschlucken  lop lop yemek  binokular: -es Sehen  iki gözle görme; basarı ayneynl (od.  yutmak) 2ig I. (Tier spez.  Hund) ısırgan; çabuk Blnom n math.  binam 2lsch ikiterimli; çift hadli; zuhadısıran; azgın, salar, saldıran; (va.)   akur 2 (P.)   hırçın, deyn; -er Lehrsatz math.  binom teoremi; -e  Reihe math. kavgacı, ısırıcı 3. (Frau) mahalle karısı 4. (anzügilch)  binomınal dizi kinayeli; üstü kapalı 5. (Bemerkung) müstehzi, sert, acı, Binse/ bot. I. sandalye sazı 2. (arabisehe) saz kamışı; hasırotu 3. (groûe) kovalık; in die -ıı geben fıg. F   kaybolmak, dokunaklı, iğneli, iğneleyici; -e Bemerkungen fallen lassen dili uzamak; diliyle sokmak; çal vurmak; iğnelemek  bozulmak; işi iş olmamak -n.ginster m bot.  Ispanya katırtırnağı -n.matte / hasır örgü -n.wahrhelt / Lapalis B!Bwunde / ısırık (sokuş, diş) yarası Blstouri m, n med.  bisturi hakikati Blo'chemie/biyoşimi, biyokimya; hayati kimya Schemlseh Blstum n bir piskoposun idari bölgesi; piskopostuk, despot luk   biyoşimik -ehemiker m  biyoşimist -genese / biyojenez Çgenctlsclı biyojenetik -geographie / biyojeografi -graph  biswel!en arasıra; vaki» vakit; bazen: bazı defa m biyograf -graphie / biyografi, tercümclhal, olumluk Blthynlen n.pr. hist.  Bitinya egraphlsch biyografik -loge m biyolog -logle / biyoloji,  blthvnlsch: der  2e Olymp n.pr. geogr.  Uludağ; Keşiş dağı Bitntj n.or.  (Stadt in Mazedonien) Manastır hayatiyat; hayat ilmi Slogisch biyolojik Bitt'brlef m s. -şehri]t  Blopsle / illeti,  biyopsi  bitte (sehr, schön) I. rica ederim; lütfen 2. (Aufforderung) Biosphâre / biyosfer; dirimyuvarı  buy(u)run(-uz), buyursunlar 3. (Hereln!) Girin(-iz)! Biotlt m min. siyah (od.  kara) mika; biyotit Antrel 4. (Antwort auf e-n Dank od. ein Lob) bir şey Blo'top m biıl. biyotop -zönose /biyo seno z değil; estağfurullah; aman rica ederim 5. (abvvehrend)  blpolar çifte kutuplu z.ararı (od.  ziyanı) yok 6. (Fragc; a. wie  ~?) Efendim?  blquadratisch: -e Gteithung math. ikikat kareli denklem; iki  Ne buyurdunuz, efendim? 7. (Einvvand) Affedersiniz; murabbalı muadele Affınızı rica ediyorum 8. (gerne) Baş üstünel Hayhay! Blrk’e / bot.  bulo; huş ağacı; kayın ağacı -en.gewâchse  pl. Memnuniyetle! Seve seve! 9. (Bestâtigung e-r Richtiggürgengiller, betuliye -en.zelsig m  kenevir kuşu -huhn ;ı keit) İşte! Ne dediml Tabii! 2 nach Ihnenl  Siz önden kayın tavuğu  buyrun! V/ürden Sie sich ~ ins Nebenzimmer begeben? Birma tı.pr.  Birma(-nya) -ne m;  -nin /. Snisclı Dirmanyah Sız yan odaya buyurursanız! Blrnbaum m bil.  armut ağacı Blrne / 1. bol. armut 2. el. ampul 3. V (Kopf) kafa, baş; e-e Bitte  f  1. rica, dilek 2. (flehenttiche) niyaz, istirham, yal varış, yakarma 3. (zu Gott) tazarru; e-e ~ an j-n richweiche ~ haben V   aklı kıt olm. Sn.förmig armudi; armut len b-den bşi rica etm.; leh habe fod. halle) e-e - an Sle. şeklinde -n.kürbis m bot.  armut kabağı -n.llkör m perri Size (od. sizden) bir ricam var. au f seine -n hin ricası üze  bis (Prdp. b;w. Konj.)   kadar, dek, değin, ilâ; vatı Kopf ~ rine 2n I. (j-n um et.) b-den bşi rica etm., dilemek 2. Fup   tepeden tırnağa kadar: drei ~ vier  üç dört; /ün/- ~ (flclıentlich) niyaz, istirham etm.; yalvarıp yakarmak;  zehnlausend  beş biıi ilâ on bin; ~ ich komme ben gelinceye ele ayağa düşmek 3. (um das Wort) söz İstemek, ci kaldır(ıvolkstümlgelene) kad ar; ~ auf  s. abgesehen ı•on. ~ auf 

bitter

115

 

Blatt

çıplak, örtüsüz 6. (abgetragen) aşınmış, eskimiş, yıpran mak 4. (för j-n) şefaat ctm. 5. (zu Tiscb) sofraya davet mış 7. F   (ohne Geld) parasız pulsuz; beşparasız, züğürt, etm. 6zu\ çağırmak; leh bitle (tausendmal) um Entschulmeteliksiz; V:  dımdızlak; -e Waffe  kınından çıkarılmış digtıng.   (Tekrar tekrar) atfınızı rica ediyorum, sich ~ kesici (dürtücü) silâh; -er Wahnsinn saçma sapan; heze tössen nazlanmak, cilvelenmek; k-ni ağır (od. dirhem dir yan; ~  putzeıı  parlatmak; (Schuhe o.) lostra etm.; hem) satmak; Ermeni gelini gibi kırıtmak;  Aber ich bitte vötlig ~ sein  (Spieler) dekave olm., ayna gibi tertemiz Siel  a) (Verwunderung) Hiç böyle şey olur mu? b) olm. (selbstverstândlich) Bu, bir mesele teşkil etmez. Amma tabiî, elbette! leh lasse ~ . (Bei Mcldııne e-s Besuchers) Blankett n  I. sonradan doldurulmak üzere verilen imzalı kâğıt (spez.  vekâletname) 2. allg. formüler 3. s.  BlankoBuyursun, içeriye alınız!  Dorum möchte ich gebelen haben. vollmacht  (drohend) Bunu ehemmiyetle talep ediyorum. ~ uııd  bettetn  yalvarıp yakarmak;  Er tut es ja sehon, er wilt nur  Blanko'akzept n H   beyaz kabul -indossament n H   beyaz ciro -kredit m  H   karşılıksız avans; açık kredi -scheck m et. gebeten sein.  Yapacak ama, biraz yalvartmak istiyor. açık çek -spekulatlon /  H   hava oyunu -untersehrift /  Lap mich nicht so lange und tu halt, ıvas ich dir  gesogl açığa imza -verkaut m H   açıktan satış -vollmacht / habe. Beni yalvartma, dediğimi yapıver!  Darf ich um das salâhiyeti tamme; plenpuvuar; ~ geben (od. erteden) fig. lir ot  (bei Tisch) Ekmeği lütfeder misiniz?  Darf ich açık bono vermek -wechsel m  açık senet Sie morgen zum Mittagessen Sizi yarın öğle yemeğine davet edebilir miyim? end (Blick, Worte) ricakâr; (fle- Blank'scheit n korse balinası -vers m lit. beş tane ,,Jambus‘‘ dan ibaret olan kafiyesiz (uyaksız) vezin 2zlehen kılıcı hentllch) yalvancı kınından çıkarmak; selliseyf etm.  bitter I. acı (a.fig.) 2. (Kâlte) şiddetli, ısırıcı, sert, keskin 3.  Jıg. tesirli, ağır, acı, dokunaklı, haşin 4. (Schokolade) bit Blâschen n 1. küçük kabarcık 2. biol.  (LungenS, DrüsenS) sinh, petek 3. (Hitzefi) isilik 4. (Ausschlag) sivilce; küçük ter 5.  Adv. (sehr) çok, pek; seine -en Erfahrungen marhen çıban; geceyanığı; sich mit  ~ bedecken (Körper) fiske fiske Hanya’yı Konya’yı öğrenmek  \~bere uen bin pişman olm., kabarmak -ausschlag m; -fîechte / med.  uçuk; ~ bekom başını taştan taşa vurmak; dizini dövmek; ~ werden I. acılaşmak, acılanmak 2.fig. ağır sözler sarf ctm.; -er Ernst  men uçuklamak  acı, zalim hakikat; ~ rıotuendig elzem, mübrem; çok Blase / 1. (im VVasser, auf der Haut usvv.) kabarcık 2. (HarnS) mesane; sidik torbası 3. (Gailene) öt kesesi; zarurî; -e  Not teiden fakrüzaruret çekmek; -er Geschmack  merare 4. (in Glas, Stein usvv.) jeot, kovuk, boşluk 5. acılık; -e Orange bot.  turunç (Schwimm2 der Fische) yüzme kesesi 6.  pej.  (Gruppe,  bltter'böse 1. çok dargın; hiddeti topuğunda 2. (sehlimm) Gesellschaft) güruh; cumbur cemaat; -n bilden (Marmcçok kötü, çok fena fierde f ehem,  manyezi Skalk m min. lade usvv.) köpürmek; die ganze ~ F   alay malay -balg m dolomi -kalt pek soğuk; im -en Wintcr   Allahın ayazında (des Schmiedes, bei der Orgel usvv.) körük 9kelt / 1. a.fig. acı(-lık) 2. fig.  merareti kalp Sklee m bot.  blasen I. üflemek, üfürmek, püflemek, püskürmek, püfküracıyonca, su yoncası -llch acımsı, acımtırak; sich  ~ 6eklagen  yana (od. yanıp) yakılmak; ~ ueı'nen  kanlı yaş mek 2. (Wind) esmek 3. (M.i.)  çalmak; Flaş mir nicht  den Rauch ins Gesichtl  Sigaranın dumanını yüzüme sa larla ağlamak eilng m (Fisch) acıbalık: ilik balığı emandelmakrone / acıbadem kurabiyesi emandelöl n acıbadem vurma!  j- m den Marsch ~ F   haddini bildirmek; tekdir yağı 2nls / s. Slreı'f. Sorange f bol.  turunç £pllz m bot.  acı etm.; leh werd' ihm was ~ l F   Aklımın kenarından bile kuzumantarı £salz n phorm.  İngiliz (od.  Sctliç) tuzu; geçmez! Bana vız gelir! in das gleiche Horn  ~ b-le aynı magnezyum sülfatı esehnaps m s.  Magenbitter.  espat m telden çalmak; aynı ağızı kullanmak;  zum Aııgriff  ~ min.  manyezit, lületaşı, denizköpüğü -süB (a.fig.)  hem hücum borusu çalmak acı hem de' tatlı; acıtatlı SsüB ıı bot. yaban asması; yabanî  blasenartlg I. kese şeklinde 2. med.  sistik yasemin; sofur  Blasen'entzündung / mesane (bzw.  merare) iltihabı; sistit (bzw. kolesistit) -grlcB m med.  mesane kumu -kâfer m î. Bitt'gang m: -gdnge maehen  (bei) el etek öpmek -gebet n  bereket için dua -gesuch rı s. -sehrift. -sehreiben ıı; -schrlft  zo. kuduz (od. zina) böceği; yakı sineği 2. pehlivan yakısı / ariza, arzuhal; af dilekçesi -steller m müstedi, dilekçi; -katarrh m s. -enlziindung.  -keim m biol. blastula -kirsehe arzuhal, istidaname sahibi / bot.  güveyfeneri; sarhoş otu -lelden n med.  mesane Bltum'en n  yersakızı, bitüm Sinüs bitümlü hastalığı -raum m (im Gestein) jeot, kovuk -stein m med.  bltzeln I. (prickeln) gıcıklamak 2. (herumschneiden) ufak mesane taşı -steinzertrümmerung / med. litotrisi -stlch m  parçaları kesmek  med. bezli mesane -strauch m bot. yalancı sinameki -vvurm Blwak n mil.  çadırlı, açık ordugâh; ~ beziehen  Sleren m zo. keseli kıırt ordugâha gitmek, ordugâhta konmak Blüser m 1. (Glase) üfleyici, şişirici, şişeci 2. mus.  (in e-m  blzarr garip, tuhaf, acayip, fantasm agorik; ~ gekleidet  Orchestcr) nefesli saz çalan (Frau) düttürü leylâ  blaslert 1. (abgestumpft) bıkkınlık getirmiş; doygun, his Blzeps m an.  ikibaşlı kol kası; pazı sizleşmiş 2. (eingebildct) hodperest, hodpesent 3. snop, Blafî m kısa havlama Sen; biatten 1. (Hund) kısaca havla züppe mak 2. fig.  hiddetle konuşmak  blasig kabarcıklı Blag(-e f) n F   arsız çocuk; yumurcak; piç kurusu Blaslnstrument n mus.  nefesli saz  blühen I. şişirmek, kabartm ak 2. med. yel husule getirmek; Blasphemle / Allaha tân etme, küfretme sich  ~ I. şişmek, kabarmak 2. fig.  (vor) böbürlenmek 3. Blasrohr ıı  1. ağız tüfeği 2. tecim,  üfîaç, hamlaç, şalümo (Segcl) naııt.  apazlamak   blaB beti benzi uçmuş (od. sararmış); ııçıık (od. saz) benizli; Blihung / I. med.  barsaklarda gaz toplanması; intifah 2. sarı, solgun, renksiz; kül gibi; ~ uerden  sararmak; beti (abgehcnde) zarta, osuruk, yel, V; kavara  benzi uçmak (od. ağarmak); solmak; ~ und schıvâchlich  blaken tütmek; duman çıkarmak  solucan gibi; ~ und abgezehrt   sarartma; abwechselnd ~  blam'abel utandırıcı; mahcup eden Sage / mahcubiyet, und rot uerden renkten renge girmek; blasse Cesichtsfarbe ayıp, rezalet -ieren rezil, kepaze, mahcup ctm.-.maskaraya  beniz solgunluğu; leh habe keiııe blasse Ahnung (od. çevirmek; küçük düşürmek; utandırmak; V: mor etm., keinen blassen Schimmer) Hiç haberim (od.  malumatım) foslatmak; fiyakayı bozmak; b-ne bozum havası çalmak; yok. immer blasser uerden sararıp solmak sich ~ pot kırm ak; gaf yapmak; çam devirmek; ekşimek;  blaBblau süt mavisi; mavimsi, mavimtırak -iert dastehen mahcup olm. (od. kalmak); küçük düşmek; Blâsse / 1. sarılık, solgunluk, renksizlik 2. (des Gesiclıtes) V: dut (mostra, muz) gibi olm.; kanemi olm.  beniz solgunluğu  blanchleren (Kochkunstj haşlamak; kaynar suya daldır  blaBgelb sarımsı, sanmtırak mak  BlâB'huhn n zo. su tavuğu eilch biraz solgun  blank 1. (glânzcnd) parlak 2. (sauber) temiz; ak pak 3.  bUB'rot pembe espötter m zo.  beyaz mukallit (Goldstück) çil 4. (Schvvcrt) yalın 5. (Boden, Draht usvv.) Blatt n  I. (PflanzenS, Papier2) yaprak, varaka 2. (Metali-

Bllttchen

116

 bleleh

Sloff   mavi yollu kumaş 2grau blö gri 2grün limon küfü folie) varak 3. (Zeitung) gazete 4. Spk. kâğıt 5. (RuderS) -gummibaum m s.  Eukalyptus.  -hal m  zo.  gök köpekba kürek palası 6. (AltarS) resim, tablo 7. (Klinge) namlu 8. lığı; pamukbalığı -holz n  bakkam ağacı tahtası -Jacke/ (\Veberkamm) gücü 9. (VorsatzS) (öyvolaıı 10. (dürres) hum.  gemici, bahriyeli -kehlehen n zo.  buğdaycıl bülbül gazel 11. (Zettel) fış 12. techn.  levha, plak 13. (beim -kraut n s.  Rolkraut.  -kreuı f ehem, mavi salip; klark Schuh) kunduranın yüzü 14. (bei VVild) kürek kemiği 15. (bel Tcxtilien) pano; kein ~ vor den Mund nehmen fig.  blâulleh 1. mavimsi, mavimtırak 2. med. berelenmiş, morar  baklayı ağzından çıkarmak; sözünü esirgememek (od. mış; ~ angelaufen  morumsu, morumtırak -gelb gökelâ sakınmamak); başa kaka kaka söylemek; iver keiıı ~ vor  -grün tirşe -grau (Pferd) gökkır -hellbraun (Auge) gökelâ -rot vişneçürüğü den Mund nimmt fig.  kör kadı; wandelndes ~  zo. yaprak  böcek;  Das ~ (od. Blâttchen) hal sıch gewendet.  Mesele Blau'meise  f :o.  mavi baştankara; dağ isketesi; fanta -merle/ zo. kaya kuşu; gök ardıç -papler n (mavi) karbon (od.  durum) tamamen başkalaştı.  Biatler bekommen (Baum) yapraklanmak; (Pfİanze allg.) yeşermek;  Das kâğıdı -pause / mavi kopya -racke /(Vogel) zo. mavi kuz gun; yeşil karga -saure / ehem,  slyanidrik asit; asit steht auf e-m anderen ~.f ig .  O, başka mesele (bahsi diğer). ein Heft mil hundert Blattcrn yüz yapraklı bir defter; vom hidrosiyanik 2schwarz mavimsiye bakan simsiyah ~ spielen mus.  hazırlanmadan notaya bakarak çalmak; -specht m zo.  sıvacı kuşu -stern m bot.  yıldız sümbülü; kampana çiçeği 2stichig  phot. maviye çalan -stlft m mavi notadan çalmak; deşifrelemek; vom ~ singeıı yüzünden kalem -strumpf m spbtt.  kadınlığını unutan çok malu okumak  matlı kadın -sucht / med.  tazarruk, siyanoz -wal m zo. Bllttchen 1. yapracık 2. (Folie) safiha, plaka 3. techn. pul 4. gök balina halk gazetesi veya mecmuası; s.a.  Biati Blazer m açık renk spor ceketi; blazer Blattelsen n saç levha Blatter/ isilik, çıban, sivilce -n pl. 1. çiçek hastalığı 2. çiçek Blech n  1. madeni levha; maden safihası; tahta 2. (\VeiB2) teneke 3. (Eisen2) saç 4. (Unsinn) laf, saçma, hezeyan,  bozukluğu; dır ~ bekommen  çiçek dökmek (od. çıkar manasızlık, zırva, safsata, sedrebeki 5. mus.  (im Orchemak) Blâtter'fall m yaprak dökümü 2lg I. yapraklı 2. ince saf ster) teneke sazlar; tenekeler; mit  ~ besehlagen  teneke kaplamak; ~ reden  saçmalamak, zırvalamak -behâlter m halardan mürekkep; yaprak yaprak 3. min.  varak! -magcn m (der VViederkâuer) kırkbayır (barsağı) 2n 1.  bidon, teneke -blaslnstrumente  pl. s.  Blech (5). -büchse/ (in e-m Buch) bir kitabın sayfalarını karıştırmak 2. teneke kutu; konserve kutusu (Geldscheine) birer birer saymak; sich  ~ pul pul dökül  blech'en (müssen) F   ödemek, tediye etmek zorunda olm.; V: parayı sökülmek; paraları bayılmak -em 1. tenekeden mek  Blatternarb'e/çiçek bozukluğu Slg çiçekbozuğu, çopur; V: veya saçtan yapılmış 2. fig. içi boş teneke gibi ses çıkaran Blech'flasche / I. mil.  matara 2. (Bettflaschc) buyot -hamişkembe suratlı mer m tenekeci tokmağı -kanlster m bidon, teneke -musik Blatter'pilz ın bol.  çayırmantarı; kuzugöbeği; şapkalı man tar -tabak m yaprak tütün -telg m yufka -teigpastete / I. / fanfar mızıkası -platte/ saç levha -ring m (z. B. am Ofenyufkaböreği; suböreği 2. (mit Nüsscn, Maııdeln usvv.) rohr) bilezik -schaufel / teneke faraş -sehere / tenekeci makası; kesme -schmled m tenekeci -stârke / saç levha  baklava 3. (m. Cremc-Füllung) milföy; binbir yaprak kalınlığı -trlchter m teneke huni -walze / saç levha had tatlısı Blatt'feder / düz yay; levhatı yay -goid n  1. varak halinde desi -waren  pl. saç levha mamulâtı; teneke eşya altın 2. (Vergoldung) yaldız -grün n bol.  klorofil; rnaddei  blecken: die Zdhne ~ dişlerini göstermek hadra -hdutehen n  (der Grâser) bol.  dilcik, lüseyn -kafer Blel (I) m (Brachsen; Fisch)  zo.  çapak balığı; yastağaç, m  zo.  kabuklu bit -laus /  zo.  yaprak biti; püseron 2los taranga; (Abarten): kaptırga; kara balık; sivriburun karagöz balığı yapraksız -pflanze / güzel yapraklı süs bitkisi -stiel m yaprak sapı; zenebi varak -wespe/ yaprak arısı Bİel (II) n 1. (Metali) kurşun, resas 2. fig.  ağırlık 3. m, n s.  Bleistift. ~ giepen kurşun döküp fala bakmak  blau I. mavi 2. (Hautstellc) bereli, mor 3. (hell-) gökmavi; açık mavi 4. (dunkel-) lâcivert; koyu mavi 5. (betrunken) Bleibe /ikame t, mesken F   sarhoş; V:  gökkandil 2 n  1. mavi(-lik) 2. (Wasch-)  blelben 1. kalmak 2. (übrig-) artakalmak 3. (in der Schlacht) çıvit; -es Auge 1. mavi göz 2. berelenmiş göz; -er Flecken şehit düşmek 4. (andauem) devam etm., sürmek 5. (bei) 1. mavi leke 2. bere, ezik, çürük, morartı; -es  Band  (Preis) (beharren) direnmek, ısrar etm. 6. (bei der Sache, der mavi kordele; -e Perle (gegen den böseıt Blick) mavi bon Wahrheit) üstünde durmak; ayrılmamak 7. (aus-) gecik mek; ewig lange irgendwo  ~ kuluçkaya oturmak; Wo cuk; nazar (od. göz) boncuğu; -e  Bohne hum.  (Kugel) bleibst du denn so lange?  Feneri nerede söndürdün? leblebi; -e SchmeiPflicge  gök et sineği; -es  Blut in den (hum.); Wo er auch hingehl, da bleibt er e e Eıvigkeit.  Adern haben fig.  asilzade (od. asalet sahibi) olm.; ganz —  Gittiği yerlerde daima yıllanır kalır.  Es bleibt dabeil 1. ıverden  (vor Kâlte); ~ aıılaufen  (bei Erstickungsanfall) Karar! Sözüm söz! 2. (daü . . . ) kararlaştırdığımız morarmak; das 2e vom Himmet herunter versprecheıt   bol gibi ...  Das bleibt ünler unsl  Laf aramızda kalsın) nicht  doğramak; ~ maehen F   işini görmemek; çalışmamak; das 2e vom Himmet herunter lügen yalan savurmak; maval beim Thema ~ sadetten harice çıkmak; istidrat etm.;  Es bleibt alles beim alten. Eşek kuyruğu gibi ne uzar ne kısa okumak; kıtır atm ak; yuvarlamak; V': bom (od. mantar) lır. Eski hamam eski tas.  Bei dem ~, ıvos man gesagl hat. atmak; ins 2e hincin  gelişigüzel, rasgele, uluorta; ins 2e dediği dedik olm.; Wo ~ nun Ihre Verspreehungen? Hani hincin phantasieren  karnından söylemek; işkembei kübsöz verdinızdi? Ya vaatleriniz ne oldu ? -d devamlı, mü radan atmak; Fahri f ins  2e hedefi bilinmeyen seyahat; temadi, sürekli, daimi; keine -e Statte haben (Bibel) yersiz sürpriz seyahat; mit e-m -en Auge davonkommen   ucuz yurtsuz olm. -lassen yapmamak; bir işe karışmamak; el kurtulmak; postu kurtarmak; baş almak sürmemek; olduğu gibi bırakmak;  Man kann das tun öder  Blau'algen  pl. bol.  mavi suyosunları eâuglg mavi gözlü es   ~. Mecburiyet yoktur. 1Venn er nicht kommen will, so -bart m: Ritter ~ (Mârcheııgestalt) emirlerine itaa t etme soll er es doch ~ .  Varsın gelmesin! mi; olan kartlarım öldüren adam -beere / bot.  yaban mersini 2blütlg asilzade, asaletli -buch n pol.  mavi kitap Ble!bergwerk n  kurşun madeni (od.  maden ocağı)  bleleh beti benzi uçmuş; sa psan, soluk, solgun, renksiz; saz Blâue / mavilik, göklük   benizli; ~ werden  sararmak, solmak; rengi atmak (uç  blauen (Himmet) maviye bakmak; mavileşmek mak, kaçmak); çehresi bozulmak; -e Furcht   göz yılgın  blâuen 1. (blau fârben) maviye boyamak 2. (Wâsche) çivitlığı 2e / I. seli,  sarılık, solgunluk 2. (NVâsche-) beyazlat lemek 3. (Fisch) mavi renk verdirmek ma, ağartma 3. (Bleichplatz) çimenlik, çimenzar -en tr. Blau'Hsch m zo. lüfer; (bis 10 cm: defne yaprağı; bis 15  beyazlatmak, ağartm ak; intr. 1. beyazlamak, ağarmak 2. cm: çınakop; bis 20 cm: sarıkanat; bis 30 cm: lüfer; (Farbe) solmak, sararmak 2lauge / javel suyu 2sucht / über 30 cm: kutana od. sırtıkara) -flschfang m lüfercilik -fuchs m zo. mavi tilki Sgetroren mosmor 2gestrelft: -er  fakrüddem, kansızlık, kloroz -süchtig kansız

Bleldach

117

BUU

der öffenllichkeit slehen  dikkat nazarlarını k-ne çekmek Bleldach n  kurşun levha ile kaplı dam -wlnkel m görüş zaviyesi; ünler diesem ~ betraehtet  bu Bleie/s. Blei (I)  blelern 1. kurşun(-dan mamul) 2. (bleifarben) kurşuni 3.  bakımdan (lastend) kurşun gibi ağır 4. (Müdigkeit) son derece  bllnd 1. kör, âmâ (a.fig.); gözsüz; gözleri görmeyen; (nimeti rüyetten mahrum) 2. (Spiegel) donuk 3. (SchuG) kuru  büyük  sıkı; -er Larm  kuru gürültü; -er Passagier   kaçak yolcu; Blel'esslg m pharm.  kurşun sirkesi -glanz m miri,  galen(-it) -er Fleck   (im Auge) kör nokta; -e Slelle (e-s Spiegels) çil; -glâtte / yanmış kurşun; mürdesenk Sgrau kurşuni; kur-e Tür   sahte (eğreti, sağır) kapı; -er Eifer   fuzuli gayret un renkli; barudt Shaltlg kurşunlu -kabel n kurşunlu (od. keşlik; Ser Eifer sehadet nur. Spr.   Acele işe şeytan :urşun kaplamalı) kablo -kammer f: die -n von Ventdig karışır. Spr.\  ~ drauflos s. blindlings. ~ sein  (gegen)  fig.  fr.  Venedik Kurşunlu Zindanı -lot n şakul, çekül -mantel  bşe karşı kayıtsız olm.; ~ verliebt   gönül delisi;  Ein -es m  kurşun kaplama -oxyd n s. -glâtle.  -rohr n  kurşun boru  Huhn findet auch einmal ein Körnchen. Spr.  Körün taşı Sschvver kurşun (od.  gülle) gibi (ağır) -soldaten  pl. Kspz. (oyuncak) kurşun askerler  rast geldi. IVas soll man e-m Sen von Farben reden?  Köre Blelstlft m kurşunkalem -halter m kalem sapı -spltzer m elvandan bahsolunmaz.  İm Reich der Sen İst der Einaugige König. Spr. Körler diyarında şaşılar padişah olur. kalemtıraş; kalem yontma makinesi; yontma -zelchnung Spr.  Koyunun bulunmadığı yerde keçiye Abdurrahman /kurşun kalemle çizilmiş resim; kroki Çelebi derler. Spr. ; auf e-m Auge ~ sein  bir gözü kör BIH'vvasser rı s. -essig.  -welB n ehem,  kurşun karbonatı; üstübeç; ısfidaç -wurz  f bot.  kudıızotu, dişotu, şeytraç olm.; tek gözlü olın.; leh will auf beiden Augen ~ özer den, wenn . . . (Bet.) İki gözüm önüne aksın ki . . İki Blend'brllle / güneş gözlüğü -e / I.  phot.  diyafram 2. (SonnenS) güneşlik 3. (Scheuklappen) meşin gözlük 4. a. mil. gözüm kör olsun k i. . . siper 5. (blindeTür, blindcs Fenster usw.) sahte kapı (pen Bllnddarm m I. körbarsak 2. (VVurmfortsatz) apandis, zeyil cere v.s.) 6. (Stoffstreifen) bant 7. areh. kör kemer Sen I. -entzün dung/apand isit; körbarsak iltihabı; ~ bekommen (des Augenlichts berauben) körletmek; gözlerini çıkar apandisit olm. -operatlon / apandisit ameliyatı mak; gözlerine mil çekmek 2. (Sonne) göz almak; gözleri Bllndekuh / Ksp.   körebe kamaştırmak 3. (bezaubern) göz bağlamak; meftun etm., Bllnden'anstalt f;  -helm n körler yurdu -hund m körü yeden aldatmak; sich nicht vom dufieren Eindruck ~ tassen köpek; körlere rehberlik eden köpek -sc hrlft/k örler alfa zevahire bakmamak; görünüşe aldanmamak Send I. göz  besi; Bray yazısı kamaştırıcı 2. alıcı; fevkalâde iyi; mümtaz; hatırı sayı  bllnd'fliegen kör uçuş usuliyle uçmak Sflug m kör uçuş lır; ~ weipe Zühtte bembeyaz (kar gibi; pırıl pırıl) dişler; Sgânger m  1. kör (od.  serseri) mermi; kör bomba 2.  fig. -e Helle göz kamaştırıcı bir ziya; E r sieht  — aus. Maşallahı (Versagcr) (P.)   k-den bekleneni yapamayan -geboren var. -«n.öftnung /  phot.  diyafram açıklığı -er m pej.  göz anadan doğma kör -glâublg körükörüne inanan Shelt /  boyayıcı; blöfçü, yaldızcı, alayişçi; gösterişi seven; gö körlük, amâ; karağı; göz karası; gözsüzlük; ıvır mit ~ gesterişçi -laterne / hırsız feneri -werk n  1. (leere Aufmaschlagen sein gözü bağlı olm., basireti bağlanmak 2holz n chung) gözboyama, gösteriş, yaldızcılık 2. (Trugbild) kontrplak tahtasının alt tabakası Slandung / kör iniş fantasmagori 3. (Zauberei) sihir, büyü, füsun 4. (Fata -llngs  Aiv .   gözükapalı, körlemeden, körükörüne; V; Morgana) serap; ılgım salkım 5. (Bluff) blöf olamesa 2maus /  zo. kör fare Sschlelche f zo. (kahverengi) Blennorhö(e) / med.  blenoraji spez. belsoğukluğu kör yıiansı; babaköş -sehreiben yazı makinesi tuşlarına Blepharitls / med.  blefarit; göz kapakları iltihabı  bakmayarak yazı yazmak -splelen satranç tahtasına bak Blesse / I. akıtma, sakar 2. akıtmalı hayvan (at, inek) mayarak satranç oynamak -wütlg I. (fanatisch) körcesine BleBhuhn n s.  Blâphuhn mutaassıp 2. (jâhzornig) mütehevvir; gözü dumanlı; coş  bleu (Modefarbe) blö kun; öfkesi topuğunda; osuruğu cinli; ~ vorgehen  gözü Bleu'el m çamaşır tokmağı Sen iyice dövmek; kötek a tmak; kısmak (od.  dumanlanmak); -es Durcheinander   kör dö pataklamak; pestilini çıkarmak ğüşıi; ~ verliebt sein  gönül maskarası olm.; gönlünün Bilek m  1. bakış, nazar 2. (Anblick) görünüş, manzara 3. dümeni bozuk olm. (schmachtender) gamze 4. (böser) isabeti ayn; kem göz;  bllnk (in der Füg.:) — und blank   pırıl pırıl -en 1. parlamak, göz değme 5. (Einsicht) anlayış, kavrama; seharfer  ~  parıldamak, pırıldamak 2. (blinzeln) göz kırpmak 3. mil. ince görüş; keinen ~ haberi (für) I. (nicht beachten) nazarı  pırıldakla muhabere etm. Ser m 1. mil.  pırıldakçı 2. dikkate almamak; aldırış etmemek 2. (nicht vcrstelıen (Blinklicht) a) istikamet göstergesi b) fasılalarla yanıp können) bşden anlamamak; istidadı olmamak; gabaveti sönen sinyal ışığı -em s. blinken; blinzeln. Ser.zug m mil. (gabi) olm.; e-n ~ werfen  (auf) nazar atfetmek; göz at  pırıldak müfrezesi Sfeuer n  şimşeklik fener; işaret feneri mak; bakmak;  Möge ihrı der böse ~ nicht treffen!  Ona ziyası Sgerât n mil.  pırıldak, helyosta Sllcht n s.  Blinker  nazar değmesin! seine -e auf et. richten  gözlerini (od. (2). Sspruch m mil.  pırıldak tebliği Sverblndung / mil.  bakışlarını) bşe çevirmek; -e tausehen b-le bakışmak; den  pırıldak irtibatı Szelchen n  pırıldak işareti ~ seharfen  (für) bş hakkındaki görüşünü derinleştirmek;  blinzeln göz kırpmak -d kıpık gözlü; kıpışık  seheele -e werfen  (auf) b-ne şüpheci göziyle bakmak; an Blltz m şimşek, yıldırım; wie der   ~ şimşek gibi; wie ein ~ den bösen ~ glauben  nazara inanmak; auf den ersten ~ aus heiterem Himmel bulutsuz gökten inen yıldırım gibi; ilk bakışta (od.  görüşte); vehlei ulada; derhal, hemen; tepeden inme; apansızın; hiç beklenmeden; vom ~ ge vom bösen ~ getroffen ıverden  göze (od.  nazara) gelmek; troffen yıldırımla vurulmuş; tWe vom ~ getroffen yıldırımla İsabeti ayna uğramak çarpılmışçasına (od.  vurulmuşçasına); vom ~ ersehlagen Blicke / (Fisch) zo. akçapak; bodur çapak ıverden  yıldırım çarpmasiyle ölmek;  Der — sehlâgt ein.  bllcken bakmak; nazar atfetmek; (zu mehreren) bakışmak; Yıldırım düşer, -ablelter m  siperisaika, paratoner, parasoweit das Auge ~ kann  göz görebildiği kadar; sich ~ fudr, yıldırımkıran, yıldırımlık; yıldırım siperi (od. nâ lassen  görünmek; k-ni göstermek; (va. arzı didar etm.); kili) Sartlg şimşek gibi (çabuk); ~ versclminden  ardından  LaP dich ja nicht ıvieder hier   ~ / Gözüme görünme bir sapan taşı yetişmemekSblank pırıl pırıl; ak pak; tertemiz; dahal  Das lâpt tief  Bundan birçok manalar çıkarıla kar gibi temiz; gıcır gıcır; bal dök de yala; sütten çıkma  bilir. Bu, insanı düşündürüyor, in die Zukunft ~   uzağı ak kaşık Sblau masmavi; mavi mi mavi Sdumm aptal mı görmek; nach e-r anderen  Richtung  ~ gözlerini kaçır aptal Sen 1. parlamak, parıldamak, pırıldamak; (Edelmak;  zur Erde  ~ 1. gözlerini indirmek 2. (vor Scham) steine a.)  şimşeklenmek 2.  Es blitzt.  §imşek çakıyor. 3. yere bakmak -d: finster -es Auge korkunç bakışlı göz  phot. fleş kullanmak Send parlak Sgeschelt çok zekâlı -geBllck'fang m nazarı dikkatlerini celp eden bş; (matmahınasprâch n  yıldırım telefon muhaveresi -krieg m  yıldırım zar) -feld n  göz alanı; das ~ enveitern  zihni açmak; aus harbi -llcht n phot.  fleş; magnezyum ışığı Ssauber terte dem ~ versehutinden  gözden kaybolmak; görünmez olm. miz; kar gibi temiz -sehlag m yıldırım çarpması Sschnell -punkt m Gesichtspunkt ) bakım; noktai nazar; im ~ şimşek gibi; saikavi; hemencecik, lahzada; anıvahitte;

Î

Bllzzard

118

Bhıt

~ reagieren  tetik davranmak; -es Reagieren  tetiklik kurdamak 2.  fig.  (undeutlich reden) (çabuk ve) anlaşıl -schutzerdung / (Radio) parafudr -telegramm n yıldırım maz surette söylemek Blue Jeans  pl.  bludn(-z) telgrafı Bllzzard m kar tipisi (Kuzey Amerika'da) Blues m (Tanz) bluz Block m I. yığın, küme, blok, som, kütle 2. (HackS) et tah Blufl m blöf, rol, gösteriş, hilecilik; kuru sıkı; (Sport a.) tası (od. kütüğü) 3. (MctallS) külçe 4. (Holz2) kütük, tom şike; auf e-n ~ hereinfallen bir blöfe aldanmak 2en blöf ruk 5. (NotizS, BriefmarkenS, StaatenS usw.) blok 6. yapmak; göz boyamak; V: kofti atmak (bei Seife) bir kalıp sabun 7. (Eisenbahn) istasyonlar arası  blühen 1. çiçek açmak; çiçeklenmek 2. fig. inkişaf ve terakki işaret yeri 8. (am Flaschenzug) makara evi 9. (Hebevoretm.; gelişerek ilerlemek; yüksek bir seviyede bulunmak Wer weip,  lens uns noch altes bliihtl  Başımıza gelenleri richtung) palanga 10. naut. a) karukola b) (cinscheibiger) tomo 11. (Hâuserfi) blok, ada 12. fr.   pranga kim bilir!  Mehr Gutes wird ihm nicht  Görüp göreceği Blockade / 1. abluka 2.  Ivp.  blokaj; dit ~ verhângen abluka rahmet bu!  zum 2 bringen  çiçeklendirmek -d 1. çiçek altına almak; die ~ durchbrechen  ablukayı yarmak açmış; çiçekli 2. (Ort. Gegend) mamur, abadan, bayındır -brecher m ablukayı yaran gemi -geblet n  abluka bölgesi 3. (Alter) genç 4. (gesegnet) feyizli 5. (Stil) mecazlı, zen -ring m abluka, bloküs gin 6. (Unsinn) saçmanın saçması Blümchen n küçük ve güzel çiçek -kaftee m hum. pej.  nane  blocken I. s. blockieren (3) 2. s. bohnern Blocktr m parke için ağir cila fırçası mollanın (od. hocanın) aptes suyu ~  Rührmichnichtan Block'nöte/mus. flüt dus -haus n blokhavs 2ieren 1. abluka 1. bot.  küskün otu; küstümotu; küseğen 2. fig.  çıtkırıl etin. 2. (Geld) bloke etm. 3. (Eisenbahn) seyrüsefere mani dım; (Madchen a.)  çekingen, ürkek, F:  horozdan kaçar  olm.; durdurmak 4. typ. blokaj işaretini koymak -scheibe Blume / 1. bot.  çiçek 2. (des Bieres) bira köpüğü 3. (des / naut.  palanga makarası -schrlft / majüskül matbaa Weins) şarabın nefis kokusu; büke 4. (des Hasen, des harfleri -verschluB m blokaj Fuchses) (Jâgersprache) kuyruk ucu; -n züchten  (pflanBlödauge n zo.  köryılan zen) çiçek yetiştirmek (dikmek); blaue ~ 1. mavi çiçek   blöd (a. -e) 1. med.  (schvvaclısinnig)bunak, matuh 2. 2. romantizmin sembolü; et. durch die ~ sagen ima tarikiyle (dumm) ahmak, ebleh, budala, aptal, enayi; V; kaşalot; (od.  kinaye yoliyle) söylemek; Vielen Dank für die -n! habcci kostik; hıntın biri 3. (albem) çocukça, abes, saç-  fig. iron.  Estağfurullah! masapan, münasebetsiz; sakallı bebek 4. (schüchtem) Blumen'arrangement n  çiçek aranjmanı -ausstellung / utangaç, mahcup, çekingen, ürkek 5. (Iangweilig) cançiçek sergisi -beet n çiçek tarhı; parter; (rundes od.  ovales) korbey -blatt n bot.  çiçek yaprağı; taçyaprağı; sıkıcı 6. (unerfreulich) nahoş, kötii; 2er Hundt Schi. Sığır herif! 9er Kerl  Manasız herif! Hay sersem hay!  Mit dem yapırgan -brett n  saksılık -bukett n buket -duft m çiçek -en Kerl İst einfach nicht zu reden.  Herifçioğlu laf anlamı kokusu -erde / çiçek toprağı spez.  funda (od.  kestane) yor ki. Ein -er Hund wird setten fett. Spr.  Açıkağız aç kal toprağı -freund(ln / ) m çiçek meraklısı -gailen m çiçek maz. Spr. QerQuatschl F   Deli saçması! Hamhum şaralop!  bahçesi -gehânge n girlant, askıçelenk -geschüft n  çiçek dükkânı -gewinde n  girlant -handel m çiçekçilik -hind blöd'cln F  bilerek saçmalamak ehelt /1 . bunaklık, 2. buda lalık 3. münasebetsizlik 4. saçmalık 2ian m F   eşoğlu eşek; ler(in /) m çiçekçi -kohl m bot.  karnabahar, karnabit öküz gibi; öküz kafalı; V.- taş arabası; zırtapoz; hohoybe -korso m  çiçek bayramı -krone / I. bot.  taç, tüveyç 2 sigkeit /  z.va.  utangaçlık, mahcupluk, ürkeklik 2llng m s. çiçeklerle yapılmış taç -l!ebhaber(ln f) m s. -freund(in).  Blödian. Er ist ein rechter   ~ . O, hıyarın birisi. -m&dchen n çiçekçi kız -markt m çiçek pazarı -orakel n Blödsinn m 1. (dummcs Geschwâtz) saçmalık, saçmasapan,  pap atya falı 2relch 1. çok çiçekli 2. (Sprache) mecazlı manasızlık 2. (unkluge Handlung) akılsızca davranış; -rohr n bot.  hintkamışı -stânder m  jardiniyer -strauB m aptallık, eşeklik 3. (als Ausruf) Ananın körü! Saçma! çiçek demeti; buket -stück n  çiçek resmi -tlere  pl. zo. mercanlar, mercaniye -tlsch m  çiçeklik -topf m allg. Hezeyan! 2lg 1. s. blöd(e) 0 ,2 ) 2 . F   son derecede büyük; ifrat derecede; pek ziyade; begayet -igkelt/ma nasız lık saksı; (kleinerer mit 5 cm Durchmcsser) fincan; (10 cm)  blöken 1. (Schafe) melemek 2. (Rinder) böğürmek, bağır orta soba; (13 cm) iri soba; (mittlercr, 15 cm) şebboyluk; mak, haykırmak  (18 cm) kınalık; (24 cm) karanfil; (groBer)(40cm) varel;  blond I. san, blont 2. (hell-) sansaçlı, sarışın 3. (dunkel-)  Damit kannst du keinen ~ gewinnen! F   Bu, beş para kumral 4. (seldenvveich) lepiska -haarlg sarısaçlı; lepiska etmez! -umrankung/tırtıl -vase/çiçek vazosu; çiçeklik saçlı -ieren saçları sarıya boyamak -!ert platine 21nc / -zucht / çiçekçilik -züchter m çiçek yetiştiren; çiçekçi -zwlebel/ çiçek soğanı; kök soğan sarışın ktz(kadın) -locklg kıvırcık sarısaçlı  bloB 1. (nackt) çıplak, üryan, yalın, açık, cavlak, şallak 2.  blümerant F: Mir wird  ~  zumute.  Gözlerim kamaşıyor, (alleinig) yegâne, saf, sırf, sadc(-ce), salt, tek 3. (nur)  blumlg I. çok çiçekli 2. (Wein) nefis kokulu; bükeli 3. (Stil) yalnız, münhasıran, ancak, bile, mücerret 4. (aber) fakat, mecazlı 4.  pej.  tumturaklı mamafih; şu da var ki 5. (ohne Hilfsinstrumcnt) aletsiz, Bluse / 1. bluz 2. mil. hizmet ceketi silâhsız 6. (bei Warnung) sakın, zinhar -e Angeberei kuru Blut n 1. kan, dem 2. (Abstammung) nesil, soy, aile, ırk, cins 3. (Temperament) mizaç, huy 4. (junges) delikanlı gösteriş; -e Einbildung kuru hülya; ~danıit dieGeschichte âzı»', genç kız; 5. (in Zss. a. als Verst J (sehr, überaus) einmal ein Ende findet   tek bu iş sonuna ersin diye; Sei ~ vorsichtigl  Sakın ha! -e Drohung  kuru sıkı; auf der -en  pek, çok; bises — maehen  kızdırmak; asabını bozmak;  Ruhig ~ !   Sakin ol! Yavaş yavaş! ~ entnehmen  kan al  Erde sehlafen  kuru toprak üzerinde yatmak; mit -en mak; ~ und Wasser schıvitzen  anasından emdiği süt  Hânden zor bazu; mit -en Fiifien yalınayak; mit -em Auge  burnundan fitil fitil gelmek; çok eziyet çekmek; sich ~ çıplak gözle; gözlüksüz. dürbünsiiz abzapfen lassen  kan aldırmak; ~ lassen  I. (zum Bluten Blöfle / 1. çıplaklık, üryanlık, açıklık, cavlaklık 2.fig. zayıf  bringen) kanatmak 2. (Blut verlieren) kan kaybetmek  tarafı 3. (VValdlichtung) seyreklik 4. (Schamgegend) avrat 3. mil.  zayiat vermek 4. (gehörig) F   çok para ödemek (od.  edep) yeri; sich e-e ~ geben zayıf tarafını göstermek zorunda kalmak; para sızdırılmak; ~ spenden  kan ver  bloB'füBlg yalınayak -leğen 1. soymak; çıplak hale koymak mek; kattes ~ beıvahren  soğukkanlığınt muhafaza etm.; 2. (Obelstand) bütün çıplaklığıyle meydana çıkarmak, heifies ~ haben 1. kanı sıcak olm. 2. (jâhzomlg sein) canı ortaya koymak, açığa vurmak 3. (ausgraben) kazmak, tez olm.;  Er hat ~ geleekt. fig. Tadını aldı, kein ~ sehen hafretmek -llegen (Körperteil beim Sehlafen) açık kalmak können b-ni kan tutmak;  Das ~ sehofi (stieg) ihm in den •stellen rüsvay (rezil, kepaze, mahcup) et m.; bir (iki, beş) Kopf.  Kan başına sıçradı, (od.  beynine vurdu),  j- s ~  para etm.; küçük düşürmek; fiyakayı bozmak; V: biçim vergiepen  kanını dökmek; ~ übertragen  kan aktarmak; lemek, bozum etm., foslatmak; sich ~ k-ni küçük düşür transfüzyon yapmak; bis aufs ~  peınigen  işkence yap mek -strampeln: sich ~  (Kind) çocuğun tepinmesi üzerine mak; b-ni son derecede hırpalamak; im ~ waten  kana vücudun bir kısmı açık kalmak; açıklamak kanmak; mit  ~ besehmieren (besudeln, bejlerken)  kanla  blubbem 1. (NVasser) fıkırdamak, fışkırmak, köpürmek, to

Blırtader

119

 

Bockıbart

mak; kana boyamak (od.  bulamak); setne Hande mit  ~ detta; ~ üben  kısasa kısas yapmak; atıf  ~ ausgehen kan gütmek -releh kanlı, demevl -reinigend med.  kan beflecken  b-nin kanına girmek; über und über mit  ~ betasfiye edici; depüratif Srelnlgung / med.  kan tasfiyesi; sudelt   kan revan içinde; wie mit  ~ übergossen dastehen depürasyon °relnlgungsmlttel n med.  depüratif -rot kan kıpkırmızı olm. Blut'ader  f   karakan damarı; verit, toplardamar -andrang gibi kırmızı, kıpkırmızı;  fig. a.  kıpkızıl -rünstlg 1. kanlı m kan hücumu; ihtikan, konjestiyon Sarm 1. med.  kanı 2. hunhar -sauer  fig.  çok eziyetli; son derecede meşak zayıf; kansız, anemik 2. (sehr arm) son derecede fakir; katli 2sauger m 1.  zo.  kan emici büyük yarasa 2.  fig.  be; parasız; ~ werden med.  kanı sulanmak -armut / vampir, sülük Ss.bruder m kan kardeşi Sschande / yakın kansızlık, fakrüddem, anemi, kloroz -bad n kan deryası; akrabalarla zina; kızılbaşlık; ~ treiben  kızılbaşlık etm. katliam, melhame, kıtal, mukatelc, kırım -bahn / kan Sschuld/kanlı cinayet; adam öldürme; katil 2senkung/ med.  sedimantasyon 2spende / kan bağışı 2spendenzendolaşımı; deveranı dem-bank fmed.  kan bankası Sbelleckt kana bulanmış; kanlı -blase / kan oturması -brechen n trale / kan bankası 2spender(ln f) m kan verici Sspiegel m med. kan kusma -buche / bot.  kızıl kayın ağacı -druck m kan seviyesi tansiyon; erhihter ~   tansiyon yüksekliği (od.  fazlalığı); Blut'sprltzer m (mst. pl.) kan bulaşıkları -spur / kanlı iz hipertansiyon, hipertoni; zu geringer   —tansiyon düşük -stauung / med.  hiperemi Sstlllend: -es Mittel med.  kanı lüğü ; hipotansiyon, hipotoni; -druckbeschwerden pl.: an ~ kesen ilâç -s.tropfen m  kan damlası; bis zum letzten ~ leidend   tansiyonlu -druckmesser m tansiyon ölçme aleti kanının son damlasına kadar;  j- n bis au f den letzten ~ -durstm kana susama; hunharlık Sdürstlg kana susamış; aussaugen  iliğini kemirmek -sturz m med.  nezfidem, gaddar, hunhar  hemoraji, seyelânıdem Ss.verwandt; -s.verwandte m /f  Blüte / I. (bei Bâumen und gröBeren Pflanzen) çiçek 2. kandaş -s.verwandtschaft / kandaşlık; kan karabeti (od. (BaumS; als Zeitabschnitt) ağaçların çiçeklenme mev hısımlığı) -tat / kanlı cinayet Süberströmt kan revan simi 3. (der Jahre) gençlik; taze bahar 4. (Höhepunkt) içinde; ~ sein al kanlara boyanmak; -übertragung/med.  bir gelişmenin en parla k zamanı; bir inkişafın evcibalâsı kan nakli; kanaktanm, naklüddem, transfüzyon -ung / 5. (Wohlstand) refah, varlık, zenginlik, mamuriyet, aba- 1. kanama 2. med.  nezfidem, hemoraji; starke -en haben danlık 6. (die Besten) güzide, seçme 7. F  sahte bankınot (spez.  bei Menstruation) kan dökmek Sunterlaufen içine 8. (Stilfi) gülünç ifade tarzı; in der  ~ seiner Jugend da- kan dolmuş; berelenmiş; kanlı, ekimozlu; -e Augen behingerafft  ıverden  gençliğine doymadan ölmek  kommen  gözü kanlanmak; gözleri kan çanağına dön Blutegel m  zo. sülük; ~ setzen  sülük koymak (od. yapıştır mek; -e Stelte med.  kedme, ekimoz -untersuchung / kan mak) muayenesi -vergie8en n 1. kan dökme 2. (gro&cs) katliam,  bluten 1. kanamak; kan gelmek 2. (Herz) kalbi sızlamak; ~ melhame, kırım; ohne ~   kimsenin burnu kanamadan müssen I. mil. çok zayiat vermek 2. fig. çok para vermek -verglftung / kan zehirlenmesi; septisemi; (durch Eiter) zorunda kalmak;  j-n schtver  ~ lassen  para sızdırmak;  piyosemi -verlust m kan zıyaı -wasser n serum, maslüd boğuntuya getirmek; lVenn sich dieGrofien streiten.miisdem 2wenlg hiç denecek kadar az; pek az -wurst / kan sen die Kleinen ~ . Spr.  At teper katır teper, ara yerde sucuğu -wurz / bot.  kurtpençesi, yediparmak -zeuge m eşek ölür. Spr. şehit -zoll m kan vergisi Blüten'lese / müntahabat, antoloji -pflanzen pl. bot.  çiçekli  b-Motl n mııs.  si bemol minör  (od.  tohumlu) bitkiler -stand m  çiçek durumu; vaziyeti Bö(-e) / az süren şiddetli rüzgâr; bora ezhar -staub m çiçek tozu; gubarı tali -stempel m bot. Boa f l. zo.  boa yılanı 2. (Pelzkragen) boa kürkü dlşiorgan; uzvu te’nis 2welû bembeyaz, sütbeyaz; süt Bob m (Sport) dümenli beş altı kişilik kızak; bobslc -bah n/ (od. sakız) gibi; duru beyaz -zwelg m çiçekli dal  bobsle pisti -melstersehaft /bo bs le şampiyonası Blut'entnahme / med.  kan alma; fast; e-e ~ veranlassen Bobak m (Murmeltierart)  zo. bobak  kan aldırmak -er m med.  hemofil -erguB m med. 1. Bobslelgh s.  Bob nezif, hemoraji, ankimoz 2. (im Oehirn) nezfî dimağl; Boccado n. pr.  Bokas  beyin kanaması -er.krankhelt / med.  hemofili Bock m  1. (Mânnchen) erkek hayvan 2. (ZiegenS) erkek Blütezeit / I. çiçeklenme zamanı 2. fig. devri tezehhür; en keçi; erkeç, teke 3. (\Vidder) koç 4. (KaninchenS) yüksek mertebe; en parlak zaman; evcibalâ kocamış eıkek tavşan 5. (steifer) F   beceriksiz veya Blut'farbstoft m  hemoglobin -faserstoft m  kandoku; nesci hırçın adam 6. (Turngerât) kuzu 7. (KutscherS) arabacı demevl; fibrin, lifin -fehde / kan davası; Es herrschte ~ (oturma) yeri 8. (grober Fehler) F   büyük hata; gaf 9. ıınter itmen.  Aralarında kan oldu, -fleck m  kan lekesi (Stiitzgerât) sehpa, ayaklık 10. (e-r Drehbank) beşme; -gefSB n biol.  kan damarı; via -geld n  kan akçesi; diyet çıkrıkçı tezgâhının kütüğü II. (StıırmS) fr. mil.  koçbaşı -gerlnnsel n  kan pıhtısı: aleka -gerüst n siyasetgâh spez. 12. (Hebe9) maçuna, vinç, bucurgat 13. (Ramme) şah giyotin od.  darağacı -geschvvür n  kanlı çıban; (in der merdan, tokmak 14. (geiler) V' zampara 15.  Abk.  für Achselhöhle od. in der Leistengegend) köpekmemesi  Bockbier   16. (störrischcr Mcnsch) inatçı, dikkafalı 17. -gler / yırtıcılık, iftiras, hunharlık, canavarlık Sglerlg (fr.  Folterwerkzeug) işkence aleti; ~ springen  1. (Turnyırtıcı, müfteris, hunhar -gruppe / kan grupu -hünfllng übung) kuzudan atlamak 2. Ksp.  birdirbir oynamak; m zo.  ketenkuşu -hund m 1. zağar 2.  fig.  hunriz, gaddar, e-n ~ schicpen fig.  gaf, büyük bir hata yapmak; pot zalim 3. Schi. kasap -husten m med. hemoptizi; nefesüdkırmak; den ~  zum Gârtner maehen  kediye peynir tulu dem munu emanet etm.; delinin eline değnek vermek;  Ihn  blutlg kanlı; kana bulanmış; -e  Rache nehmen b-nln kanını stdfit der   ~ . a) (störrisch sein) inatçı, serkeş olm. b) içmek; ~ reifien  derisini yırtmak; (elini usw.) sıyırmak; (vveinen) hıçkıra hıçkıra ağlamak 2belnlg hırçın, muannit, -er Rip   sıyrık; -er Anfanger   cahil; acemi çaylak;  Es İst  inatçı, serkeş; söz anlamaz -beinlgkelt / domuzluk, hır itim -er Ernst. Çok ciddi konuşuyor.  Aus dem Spiel wurde çınlık -bler n  alkol derecesi çok olan bira Sen 1. (Schaf, -er Ernst.  Oyun gerçeğe bindi, j- n ~ sehlagen  b-nc kan Zicge) kızmak; erkek keçi veya koç istemek 2. (Pterd) akıncaya kadar dayak atmak   birdenbire yukarı sıçramak 3. (eigensinnig sein) serkeş  blut'jung pek genç, gepgenç, pek taze; tüysüz tüssüz; lik, inatçılık etm. 4. (mit den Hörnern stoBen) boynuzla (şabıemred) «körperehen n küreyve; kan küreclğl; globül; vurmak; toslamak 5. (Motor) artık muntazaman işleme (rotrs) alyuvaı, hemati, eritrosit; (vveiBes) akyuvar, mek 21g s. £fte/nıg. -kran m sehpa vinci -lelter / çifte lökosit Skraut n bot.  kan otu Skrebs m med. kan kanseri; merdiven; ayaklık  lösemi, lökositemi, lökoz 2kreislaut m  kan dolaşımı; Bocks'bart m  1. keçi sakalı 2. bot.  (Haferwurz) yabani deveranı dem 2lache / kan birikintisi;  İn e-r gropen ~ iskorçina -beutel m 1. tekenin husye kesesi şeklinde kan revan olarak; al kanlar içinde -İter; -los I. kansız şarap şişesi 2. böyle şişelere doldurulan Frankonya 2. zayıf, renksiz, cansız Sopfer n  kan vergisi ?probe / şarabı -dom m bot.  1. (Teufelszıvirn) sakız otu; sıncan kan tahlili 2rache / kan davası; kısas, kangütrne, vendikeni; üzmelik 2. (Tragant) zamk (od. kitre) ağacı; tav

Bockspringen

120

 

Bohrer

şancıl tırnağı; astragal, geven 3. (vvilder) iskorçina -hora (e-s Flusscs) dirsek, ivicaç 3. areh.  kemer, kantara; o. n teke boynuzu;  j- n ins ~  jagen şaşırtmak, korkutmak, kubbe 4. (z. B. Triumph2) tak 5. (Waffe) ok yayı 6. yıldırmak, tedhiş etm., gözdağı vermek; sich ins ~ jagen (Violin2 usw.) yay, arşe 7. (zum Krempeln) hallaç yayı lassen kuru gürültüye (od. ayak patırdısına) pabuç bırak 8. a. geom.  kavis, münhani, eğri 9. (hei Notenschrift) mak -hornklee m bot. kokulu yonca; boyotu, çemen  birleşme işareti 10. (bel Papier, Briefmarken usw.) tabaka Bock'ıprlngen n I. (Turnen) kuzudan atlama 2. Ksp. birdir II. (Sattel?) eyer kaşı 12. (der Augenbrauen) kaşkemeri  bir oynama -spnıng m I. oğlak sıçrayışı 2.  fig.  ani ve 13. (in der Handsc hrift Uber ı, u; sowie bei g) ters kaş garip sıçrayış veya hareket -wurst / sıcak suda demlen işareti 14. (Druck2) typ.  forma 15. (Korrektur2)  pl. dirilerek yenen bir nevi Alman sucuğu tashih provaları; den ~ spannen  yayı germek; springenBodega / Ispanyol tarzında şarap meyhanesi der ~   (Geige) sektirme yay; e-n ~ maehen  1. (Weg) Boden m I. (Erd2) yer, toprak 2. (sichere Grundlage) esas, kavis yapmak 2. (um i-n od. et.) b-ne, bşe yan çizmek; temel, yer, zemin 3. (FuB2) taban, döşeme; (ParkettfuB2) e-n ~ besehreiben  kavis çizmek; den ~ heraushaben F   parke 4. (e-s GefâBes, des Meeres usw.) dip 5. (Dach2)  püf noktasını bilmek; kolayını bulmak; işini bilmek; tavan arası 6. s. -kammtr 7. mil. a. arazi 8. (Grund und ~ )  bşi becermek;  Allzu straff gespannt zerspringt der ~ . mülk, emlâk 9. (e-s Kuchens, e-r Torte usw.) alt kısmı (Schiller) Yayı çok çekme kırarsın, den — iiberspannen 10. techn.  radye; ~ gewinnen 1. mil.  arazi kazanmak 2. ifrat dereceye vardırmak; mübalâğa etm.; grope ~ spuk fig.  b-ni geride bırakarak yavaş yavaş ilerlemek; den —  ken fig. F   büyük söylemek; caka satmak; tafrafüruşluk unter den Fiifien verlieren  ayakları suyun dibine değme etm.; mil dem — sehlepen  yay ile ok atmak -brücke / mek: festen ~ geıvinnen kökleşmek; den ~ um e-n Baurn kemer(-li) köprü -fenster n  kemer(-li) pencere -form / umgraben  boğaz açmak; dem Fap den ~ ausschtagen eğrilik 2förmlg kavisli; kavis şeklinde; mukavves; -e 1. fıçının dibini deşmek 2. fig. canına artık tak demek (od.  Augenbrauen  yay kaşlar -frles m çıkma -führung / s. etm.);  Der ~ brennt ihm unter den Fiipen.  Kaçmak isti -strich.  -gang m areh.  kemer yolu; kemeraltı -glnge  pl. yor.  Der ~ ıvurde ihm zu heip.  Durumu tehlikeli oldu. (im Innenohr) an.  yarım daire kanalları; kanatı nısfı Kaçmak zorunda idi.  Handwerk hat goldenen ~ . Spr. daireviye -geurölbe n kemerli kubbe -hanf m bol. çirişotu Sanat altın bileziktir. Spr.; am — zerstört sein  I. (Flug-henkel m eğri el -latnpe / ark lambası -linge / geom. zeııg) yerde dururken tahrip olunmak 2.  fig. argın yorgun kavis tulü -llnle / münhani çizgi -sâge / ark (od. yay) olm.; ou/ den ~   (e-s OefâBes) kommcn  dibini bulmak; testeresi -sehleBen n  yay ile ok atma; okçuluk;  fr. sich auf dem ~ wdlzen  1. çırpınmak, debelenmek; yerde kemankeşlik -schütze m okçu, tirendaz, kemankeş -setine yuvarlanmak 2. (Tier) ağınmak; auf dem ~ der Tat/çile; yay kirişi -strich m mus. yay çekiş sachen stehen  realist olm.; Seine Vorschlâge fielen auf  Boheme / bohem -leben n: sich e-m  ~ ergeben; ein ~  führen  Jruchtbaren  ~ . Teklifleri iyi karşılandı. wie  aus dem ~ Bohem hayatı sürmek; harabatttiğe vurmak -wlrtschaft/ derbederlik  gewachsen  cumbadak; zıp diye; et. aus dem ~ stampfen hiçten yaratmak; leh hötte vor Scham in den ~ sinken Bohemien m bohem mögen. Utancımdan yere geçtim, zu ~  fallen  yere düş Bohle / 1. kalın tahta; hatıl, kalas 2. (Eisenbahnschwelle) travers 3. naut. seren biçmesi 2n tahta döşemek -n.belag mek; zu ~ blieken önüne bakmak; utanmak; zu ~ werfen m platelaj -n.weg m  bataklık köprüsü 1. yere sermek; yuvarlamak, atmak, çarpmak 2. (besiegen) alt aşağı vurmak; baş aşağı etm. sich zu ~ werfen Böhm'e m Bohemyalı -en n.  pr. Bohemya -İn /; 2|$eh Bohemyalı; Das sind ihm Mhmische Dtrfer. F   Ondan hiç T. yere kapanmak; gövdevi atm ak; secde (od. sücut) etin. malumatı yok. V: Ondan hiç çakmaz. 2. Fb.  plonjon yapmak; zu —  znıingen sırtını yere getir Bohne / I. fasulye 2. (gesprenkelte) barbunya fasulyesi 3. mek; zu - gehen müssen (Boxen) kroke olm. (Sau2) bakla 4. (Lang2) börülce 5. (Kaffee2) tane, Boden'abwehr / mil.  uçak savunma bataryaları; kara çekirdek 6. (Altersfleck in Pferdezâhnen) arpalık; grüne müdafaası -belag m I. (Teppich, Strohmatte usw.) yaygı; -n taze fasulye; weipe -n  kuru fasulye; blaue -n fig. z. va. yol keçesi; yolluk 2. areh.  zemin döşemesi; platelaj tüfek kurşunu; keine ~ verslehen F   hiç bir şey anlama -beschaftenheit / toprağın evsafı ve mahiyeti; arazinin mak;  Nicht die —I F   Ne gezeri Ne münasebeti Hiçi hali -druck m  dip tazyiki -erhebung /arazi yüksekliği; nicht die ~ ıvert   beşpara etmez 9n s. bohnern. -n.kaffee m tepecik; zemin çıkıntısı -ertrag m toprak verimi -erzeughalis kahve -n.kraut n bot. kekik (od. sater) otu -n.lled n: nlsse  pl.  toprak mahsulleri -fenster n  nefeslik -feuchtlg Das geht nun doch über das —I   Bu kadarı da fazla! Yok kelt / toprak nemi; (dial.): darbız -fldche / 1. mesahal deve! Canına tak dedi! -n.stange/ I. fasulye sırığı; herek sathiye; yüzölçümü 2. (Unterflâche) taban, oturak, dip 2. (die reinste ~ ) sırık gibi; tavan süpürgesi; ciğerci -tunker m kara telsizi -tunkstatlon / radyofar -funkversırığı; sivriboy(-lu); leylek gibi -n.strauch m bot.  katis kehr m yer telsiz muhaberesi -kammer / dam altı; tavan -n.stroh n  bakla samanı; dumm wie  ~ ayran budalası; arası oda; mansart -kâmpfe  pl. mil.  kara muharebeleri V: kaşalot zad e; buz gibi koroydo; enayi pilakisi; grob -kredit m kredi fonsiye -kunde/ toprakbilim 21os 1. (unwie ~ yontulmamış bir adam endlich tief) dipsiz; gayya kuyusu 2. (unerhört) hadsiz hesapsız; külli; son derecede büyük; misli görülmemiş; Bohner m; -besen m; -bürste / parke için cilâ süpürgesi 2n cilâlamak, mumlamak -wachs cilâ mumu (od. macunu); e-e -e Gemeinheit  pek büyük bir alçaklık -luke / aydınlık, muşamba cilâsı tepecamı -pacht / mukataa; icarei zemin -personal n uçak yer personeli -planke  f naut.  farş -reeht n jur.   arazi Bohrbank / delme tezgâhı hukuku -reform / toprak reformu -satz m I. (des Kaffees)  bohren 1. burgulamak, delmek 2. (ein Loch, e-n Tunnel usw.) delik, çukur, tünel v. s. açmak 3. (ein Schiff in den telve 2. ehem,  posa, rüsup, teressübat, toput 3. (NiederGrund ~) batırmak 4. (in der Nase) parmağiyle burunu schlag) rüsup, çökelek -sehâtze  pl.  toprakaltı servetleri karıştırmak; hap yapmak; V: bocurgat yapmak 5. (nach -see m n. pr. Konstanz gölü -senke / yer çöküntüsü (od. et.) sondaj yapmak; sondalamak, aramak 6. (sehmerzen, çukuru); depresyon -spekulatlon / arsa spekülasyonu.  peinigen) eziyet, işkence etm. 7. (im Kopf) zihnini işgal Sstindig 1. doğma büyüme yerli; köklenmiş, otokton 2. etm.; kafasını kurcalamak 8. (krânken) incitmek, gücen  fig. yurduna merbut -steuer / arazi vergisi -treppe / tavan dirmek 9. (e-n Stock in die Erde) bastonunu yere sapla arasına çıkan merdiven -turnen n  yer alıştırmaları (od. mak 10. (Gânge od. sich in das Holz ~) (Wurm) tahtayı cimnastiğil -ventll n I. dip supapı 2. naut. deniz musluğu delerek içine yerleşmek II. (hartnâckig drângen) b-nin -verbundenhelt / toprağa merbutiyet -welle / zemin  bşi yapması için sıkıştırmak; b-n in çok üstüne varmak dalgası -ziinder m mil. dip tapası -d: -er Zweifel (od. Argmhn)   şüphe kurdu Bodmerel /  jur. deniz ödüncü Bohr'erm I. (Werkzeug) burgu, matkap 2. (Arbeiter) delen; Bofel s. Pofel delik açan; sondacı, sondör -futter n  matkap aynası Boflst m bot.  yelli mantar  -hammer m  hava matkabı; delik çekici -k*m m karotiye Bogen m I. (Krümmung) eğiliş, eğrilik, inhina, kavis 2.

 bölg

121

 borgen  borge n

-knarre / delme delme arcır ar cır ı; cırcır matkap kolu -krâtzer m Bommel m 1. (Troddel, Quaste) püskül, pompon 2. (Hundename) yumak  (in der Miniertechnik) lağım kaşığı -loch n 1. burgu ile Bommerlunder m rakıya benzer bir içki açılmış delik 2. (Bergwerk) sondaj kuyusu 3. mil.  lağım deliği deliği -maschlne / 1. delme delme makinesi; matkap mat kap tezgâhı Bon m  bono, fiş fide a. jur.  hüsnüniyetle; hulusu kalple 2. (des Zahnarztes) tur elektrik -melBel m  foraj makinesi;  bona fide şekerleme; akide şekeri şekeri -nlere -n lere / sonda -muschel/  zo. folas -splnd -splndel el / matkap mat kap mili •stahl m Bonbon m, n bombon, şekerleme;  bomboniyer   bomboniyer  delme kalemi kalemi -stange / uzun matkap matk ap çubuğu; çubuğ u; küskü -turm m (petrol) sondaj kulesi -ung/ 1. (Bohren) delme, Bonifatlus n pr.  Bonifas VVaren aren)) iyilik, nefaset nefase t 2. (Zahlungsfâhig(Zahlungs fâhig(oraj 2. (Loch) delik 3. (Oang) oyuk 4. (bei Kanone usw.) Bonitât / 1. (bei VV keit) ödeme kabiliyeti; solvabilite 3. (e-s Wechsels)  Brustteier  er  çap -winde / s.  Brusttei sağlamlık   bölg  bölg (Wetter, Wind) boralı Bonlto m zo. palamut; junger ~  palamut vonozu Boller m boyler, şofben Bonmot n  nükte; nükteli buluş; kelime oyunu Bo]ar(ln Bo]ar(ln / ) m hisl.  Rus veya Ulak asilzadesi va.  dadı, mürebbiye Bonnee / va. t - r ~ festmachen şaman Bonn Boje/nauf. şamandıra, duba;
Borgls

122

Box

macht Sorten. Spr.  Veresiye şarap içen iki defa sarhoş  böse  böse s. bös.  2wicht m I. şerir, şirret, cani, mücrim, suçlu olur. Spr.; geborgl eğreti, Ödünç 2. hum. çapkın, haylaz, yaramaz Borgis / typ. dokuz puntoiuk harf   boshaft I. s. bösartig (1). 2. (mutvvitllg) yaramaz, muzip 3. Borke / İ. (Baumrinde) ağaç kabuğu 2.  Hal.  a) (Wund(heimtücklsch) kötülükçü, garazkâr, dessas, sinsi, hain, schorf) yara kabuğu b) (Milchschorf) mtd.  ruhya c) ziyancı; gönlü kara; çifteli; Schi.  çıfıt 4. (satanisch)  Bemer(Orind) kel İlleti; İlleti; uyuzluk -n.flechte / med.  eıııpetigo ibllsane, şeytanca; -es Welb  yedi başlı yılan; -e  Bemerkungen maehen  b-ne taş atmak -n.kâfer m zo. tipograf; kabuk böceği; yazıcı böcek atma k 2|gkelt / 1. huysuzluk, şirretlik, hainlik, sinsilik 2. nispetçilik 3. acuzelik 4. Bom m poet.  1. (Quelle) (a. fig.)  memba, pınar, kaynak, çeşme 2. (Brunnen) kuyu ziyankârlık; aus —nispet (olarak) Bosheit Bos heit / I. fenalık, kötülük kötü lük 2. yaramazlık, muziplik 3. 3.  borniert darkafa dark afalı; lı; kavrayışı kavrayışı kıt; kıt ; vurdumduymaz vurdumd uymaz;; hafız mil konst ko nstant anter er ~ F hum. 2heft 2heft / darkafalılık  darkafalılık  nispetçilik 4. desise;   sabit kadem; inatçılıkla, sebatkârane Borretsch m bol.  sığırdili, hodan; zembil çiçeği; balıkotu  pharm.  vazelin borike -süure/asit borik Bor'salbe/  pharm. Boskett n z. va. küçük orman; koruluk, ağaçlık Borsdorfer (Apfel) pek makbul bir cins Alman elması Boskop m pek makbul bir elma nevi  bösllch seli. s. böstvillig Börse / I. borsa b orsa 2. (Gebâude) borsa binası 3. (Geldbeutel)  bösllch F:  para  par a kesesi kesesi  portmen Bosnlake m  Boşnak  Börsen'agent m borsa muamelecisi; borsacı -bericht m Bosnlckel m F  on   on parmağında on kara; nispetçi  borsa bülteni bülte ni Stlhlg Stl hlg borsada mukayyet mukayy et -geschüft n borsa Bosnl'en n. pr.  Bosna -er(ln  f)  f ) m;  2sch BosnalI; bosnlsche muamelesi muamelesi -kommlssar m borsa komiseri komiseri -krlse / borsa Sprechweise  Boşnakça  buhranı  buhra nı -kurs - kurs m borsa rayici {od. kursu) -makltr m borsa Bosporus m n. pr.  Boğaziçi; İstanb İstanbul ul boğazı boğazı -strömung / acentası; borsacı; kurtiye; (ntcht-vereldigter) kulisye (Unterströmung zum Schwarzen Meer) kanal suyu -paplere  pl. jur. menkul kıymetler -recht n borsa hukuku Boa  b i  F I .   patron, şef, amir, işveren; İşletme müdürü; -spekulant; -spieler m acyocu -spekutation /; -splel n  parti  par ti lideri 2. (bei Bootsleuten, Kutschern usw.) usw.) değnek acyotaj -zettel m  borsa cetveli çi, çavuş çav uş 3. V: çorbacı  bosseln  bosseln F  ufak   ufak tefek işleri itina ile yapmak •spelaı/anl anl Börslaner m pej. s.  Birsen'agent: •spelaı/ Borste Borste / I. kıl kıl sptz. domuz kılı 2. -n  pl. Fhu m.  saç 2n.artlg Bossler'arbelt/kabartma, kakma (işi) 2en kabartma nakış domuz kılı gibi -n.gras n bol. nardin nardin -n.hlrst / bol. I. lar yapmak; kakma yapmak (italienische) konak darısı 2. (quirlb!âttrige) Arnavut Boston 1. n. pr. 2. n Ka. boston 3. m (Tanz) (Ta nz) bost on  bösvv vvill illig ig kötülükçü, kötücül, bedhah, suiniyetli; suiniyet li; kötü dansı 3. (geibhaarige) sıçan saçı -n.pln$el m kıl fırçası -n.-  bös tler n hum.  domuz -n.tlere  pl. zo. zo.  domuzgiller, hınzıriye  Absicht  suiniyet; niyetli; kinci; Cizvit gibi; fena kalpli; -e  Absicht    suiniyet; Jur . terk ekelt -n.vlth n hum.  domuzlar -n.würmer  pl. zo.  kıllı ayaklı kötü niyet; -es Verlassen Jur. ekelt / suiniyet suiniyet,, kötü kötü lar  niyet, bedhahlık, kötücüllük, kincilik  f ) m  nebatatçı,  borstlg I, kıllı kıllı 2. (unhöflich) nobra n, nadan, nadan , kaba, terbiye terbiy e Botan'ik Botan'ik / nebatat neba tat (ilmi); botanik -iker(in  f) siz siz 3. (mürrisch) (mürrisch) ters, haşin, haşin, inatçı; ina tçı; asık suratlı Skelt /  botanikçi, botanist Slseh Slseh botanik; bota nik; -er Garten  nebatat {od. bitki) bahçesi 2lsieren bitki toplamak terslik, inatçılık, abusluk, nobranlık Botarga / balık yumurtası Borte Borte / şerit, tiriz, kaytan, kaytan , harç, galon, galon, tırtıl, pasman Botarga  f )   1. haberci, sai, mesajcı, öndüç, postacı, Bote m  (Botln  f) -n.machtr m şeritçi kurye 2. (Auslöufcr) ulak; büro hademesi; odacı 3.  poet.  poet. Borw*uer n pharm. asit borikli su; asit borik mahlulü  bös  bös I. (übel, schlimm) fena, kötü, sunturlu, suntur lu, yaman, berbat müjdeci; durch -n schicken  (Brief) elden göndermek -n.berleht m Th.  habercinin anlatısı -n.lohn m ayak 2. (boshaft) şerir, şirret 3. (zornig) dargın, gücenik 4. kirası; ayakteri, müjdelik; sai ücreti (verzankt) küskün 5. (unheilvoll) uğursuz, meşum,  botm& tm&Dig I. tabi; tab i; cizye veren; harca bağlı 2. (gehorsam) (gehorsam) şeametli, menhus 6. (groü, sehr) büyük, çok, pek, epeyce  bo 2kelt / 1. (Herrschaft) tabiiy et, hüküm, nüfuz, nüfuz, 7. Kİ.  kaka 8. (ermüdend) yorucu, meşakkatli; -er Geisl itaatli 2kelt sich in j- s ~ begeb geben k-ni tahakküm 2. (Gehorsa (Gehorsam) m) itaat; ita at; sich ifrit, şeytan; -e Geisler pl.  kötü ruhlar; ervahı habise;  b-nin  b-n in tabiiyeti tabii yeti altına altın a koymak; ünler seine ~ bringen -er Stcrn  menhus talih; -er Wille  suiniyet; kötü niyet; hükmü, nüfuzu altına almak  -er Bilek   nazar; kem göz; göz değme; es nichl ~ meinen meinen kötü niyet beslememek; sich bel el. nichls 2es dertken Botokude m  1. Brezilya'da yaşayan kızıl derililerin bir kabilesi; botokudos 2. Schi. ahmak herif; eşek kafalı (yaparken) aklına fena bir şey gelmemek; -e sein I.  f  1. (Nachricht) haber, peyam 2. (pol. Erklârung) Botschatt (sehmollen) gücenmek; b-nin hatırı kalmak; bir daha mesaj 3. 3 . (Amt) büyükelçilik, sefaret 4. (Gebâude) sefaret yüzüne bakmamak 2. (auf j-n) b-ne darılmak, küsmek, heimliche lassen  haber uçurmak hane; ~  zukommen lassen garez bağlamak; münfail olm. 3. (cinander) aralarından -eltin /) m  büyükelçi, sefir -er.poıten m büyükelçilik, kara kedi geçmek; bozuşmak; leh bin mit dir -e. Ki. sefirlik -s.geb&ude n sefarethane -s.rat -s.r at m (sefaret) (sefaret) müste Ben seninle küsüm, -e sein gili nichl! Ki.  Darılmaca yok. şarı -sjekretâr m  sefaret kâtibi -e maehen  kızdırmak, gücendirmek, darıltmak; —  ausBöttcher m fıçıcı, varilci -el / fıçıcılık, fıçıcılık, varilcilik gefte geftenn (od.en (o d.enden den)) tatlı tatlı bitmemek; sonu kötü olmak; Böttcher  Bottler  r  tepe aşağı aşağı gitmek; ~ hereinfallen türlüsüne rast gelmek; Botteller m s.  Bottle Gleich kommt der -e Mann und hotl dichl  (zur Einschüch- Bottlch m küçük tekne; mastela, badya, gerdel, laza kumanyacı -el -el / naul. kumanya ambarı terung von Kindern) Umacı seni kapar! Arap ardında! Bottler m naul. kumanyacı -es Zeichen uğursuzluk, şeamet; -e Tat  fiili   fiili şer (va.)\ ein Bottntsch: 2er Meerbusen n.pr.  Botni(-ya) körfezi -es Genişsen haberi temiz vicdanı olmamak; vicdanı kara Bottscheck m dial. çelik çomak  Krarıkheil eil hal ihn - mitgenom mitgenommen. men.  Hastalığı Boucli I. n (Garn) bukle 2. m (Gewebe, Teppich) bukle ; olm.;  Die Krarıkh  Boucle-W  Boucle-Wo!lst o!lstoff off m bukle yünlü et. onu epeyce hırpaladı, das Böse; Böses  fenalık;  j- m et. 9es tviinsehen dardağan darısı saçmak;  j- m el. el.  2es antun Boudolr n budu(v)ar (hanımlar için çok zarif oda)  b-ne  b- ne fenalık etm.; etm .; anasını ağlatma ağla tmak; k; au f  2es sinnen Bougainvlllea/ bot.  cehennem çiçeği; bugenvilla  pas- Bouillon/et suyıı; konsome -vvürtel m et suyu komprimesi hainleşmek; Soll meinem Jungen nur einmal et.  2«s  passieren (scil. darın karınst du et. erlebenl)   Hele çocuğuma Boulevardm bahçe-sokak; yeşil-yol; bulvar -komödle/bulvar komedyası hata gelsinl der Böse şeytan, iblis  bösartig I. (P.)   huysuz, sinsi, şerir, şirret; kötü niyetli; Bouçuet n s.  Buketi Bourgeois eois m burjuva burjuv a -le / burjuvazi burjuva zi içi fesat {od. kara);eli bayraklı; bedhah 2. (S.)  tehlikeli, Bourg  Bofisi kötü, korkulu 3. med. habis 2kelt 2kelt / I. huysuzluk, huysuzluk, şirret şirret Bovlst m s.  Bofisi Bowlemesser n saldırma; uzun av bıçağı lik 2. kötülük 3. habaset ow)e / I. (GefâO (GefâO)) büyük büyü k (billur) (b illur) kâse 2. (Getr (G etrânk) ânk) bol  böseh'en şevlendirmek 2ung / sathi mail; eğim, eğilme eğilme,, Bow)e Box/(für Pferde) stal, boks eğiklik, iniş; mil. a. şev  şev

 boxen

123 123

 brau  br auen en

slcherung / yangın sigortası Ssehatzen Ssehatzen 1. haraca kesmek 2. (plündern) yağma etm., gasbügaret etm. -schlmmel (Pferd) kula -sohle -sohle / kunduranın Içtabanı; vardula -stâtte; -stelle -stelle / yangın yangın yeri -stlfter(ln -stlfter(ln /) m kundakçı -stiftu -stiftung ng / kundakçılı kundakçılık; k; ~ vtrübtn  yangın çıkarmak Brandung / deniz dalgalarının sahile veya kayala ra vurup vur up çatlaması; gtogr. çatlayan dalgalar Brand'verslcherung / yangın sigortası sigortası -wache / I. yangın köşkü köşkü 2. yangın yerinde kalan bekçi -wunde / yanık (yarası)  Branntıveln Brandy s.  Branntıveln Branntvveln m  cin, rakı, viski gibi içki -brenner m keskin içkileri içkileri yapan; yapa n; imbikçi -brennerel / taktirha takt irhane ne -monopol -monopol n içki inhisarı (od.  tekeli) Brasll 1. m bir cins kahve veya tütün 2./siyah veya koyu  f ) m; kahverengi puro -ettoholz n  brezilya -ianer(in  f) Sianlsch Brezilyalı -len n.pr. Brezilya -nuD -nuD / s. Paranufi. -tabak m siyah veya koyu kahverengi tütün  Bracht   Bit i (I) Brasse se (I) / s.  Biti  brachlal pazıya müteallik Sgewal Sgewaltt / ham ve hor kuvvet; kuvv et; Bras Bras Brasse se (II) / naul.  brasa  bilek kuvve k uvveti; ti; ~ annenden cebir kullanmak Brach'land n s.  Bracht. Slegen I. (Feld) nadasa bırakmak 2. Brasselett n I. (Armband) bilezik 2. V (Handschellen) kelepçe  fig.  istifade etmemek Sllegen I. (Feld) nadasa bırakılmış  Brasse (I). 9 naul. hrasa etm. olm.; nadasta yatmak 2.  fig.  istifade edilmemek 3. (P.) Brassen m s.  Brasse  boşta,  boşta, açıkta bulunmak 21leğen leğen lassen I. s. brachtn 2. fig. Bratapfel m fırında kavurulan elma kızartma k  hiç kullanmamak -mond m  haziran ayının eski adı  brbteln biraz kızartmak   İr.  pişirmek, kızartmek, kebap etm.; tavasını yap  zo. kır incirkuşu  zo.  bataklık kır  braten  İr. -pleper m  zo. i ncirkuşu -sclıvv -sclıvvalb albee /  zo. mak; (braun) kavurmak; inlr. pişmek, kızarmak, kebap langıcı in der der Sonne Sonne ~ intr. F   güneş banyosu almak; olm.;  B iti  (I) Brachse Brachse /; -n m s.  Biti güneşten yanmak; gebraten: -er Kürbıs  kabak kızartması  zo.  kervan çulluğu Brachvogel m zo. Braten m kızartma, kebap, rosto; den ~ riechen fig. bşi sez  brachyzephal  brachyzephal kısakafalı, brakisefal /eller  ~ mek; bşin farkına varmak; kokusunu almak; tin /eller   ~ Brack'e / (Spürhund) kopoy, zağar Slg Slg deniz deniz suyu gibi; acı acı  fig. F   Yağma Hasan’ın böreği -rock m hum.  redingot ve tuzlu -wasser n  acımtırak su -sauce -sauce / salça, salça, sos Brahma n.pr.  Brahma -ne m Brehmen Snlsch Brehmenlere Brat'flsch m  balık kızartması -hendel n;  -huhn n  tavuk müteallik -nlsmus m Brehmenlik, Brahmanizm (piliç) kızartması -kartoftel  pl.  patates kızartması -ofen Bralla n.pr.  (Stadt an der Donaumündung) Ibrail Brallieschrtft Brallieschrtft / Bray yazısı; körler alfabesi alfabesi m fırın, tandır -pfanne/tava -röhre/fırın -rost m ızgara Bratsch'e/ mus. alto, viyola -en.spleler(ln/)m; -er m; -lst(ln Bram Bram / naul.  babafingo Bramarbas m farfara, dalkılıç; kaba soğan; yalancı pehli /) m altocu, viyolacı, viyolist Brat'spl efi m kebap keba p şişi işi -splll n naul.  (Ankcrvvinde) bocur van; V: fiyakacı Sieren farfaralık etm.; büyük söylemek; Brat'splefi atıp tutmak; Y: fiyaka satmak gat -vvu -vvurs rstt / kızartılarak kızartıl arak yenilen sucıık sucıık Brambul Brambullne lne / naat,  borinata Bröu n  I. (Bier) bira 2. (Brauercl) bira fabrikası 3. (Bier brdmen  brdmen s. verbrâmen lokal) birahane, lokanta 13ram' ra m'ffa II n naul.  kandilisa -leesegel n  kurtelaçin -rah / Braubottich m bira imaline mahsus tekne  babafingo  babafingo sereni -segel -segel n  babafingo yelkeni -stag n baba Brauch m ödet, örf, teamül, yapılageliş, görenek, konvanaile ~ zu seinem syon; Sille und  ~   ~ örfüâdet; damit der aile fingo fingo istralyası -stenge / babafingo babafingo çubuğu (od.  direği)  Recht  Recht komml (od. um dtn ailen ailen ~ nicht zu breehen)  âdet -stengewan -stengewantt / sartiye aufier ~ kommen kommen artık Branche / branş, branş, şube şube -n.verzelchnls n branş rehberi yerini bulsun diye; aufier  ar tık kullanılmamak kullanılmamak (od. uygulanmamak) Sbar 1. (venvendbar) kullanılabilir; Branchlat m zo. solungaçlı (hayvan) Brand m  1. (Feuersbrunst) yangın 2. mıd.  akile, yenirce, kabili istifade (od. istimal) 2. (geeignct) işe yarar; salih 3. kangren; (trockener) nekroz 3. bot.  buğdaypası, sarılık (nützlich) faydalı, istifadeli; dişe dokunur 4. (P.)   kabili gerattn  ateş almak; sürme 4. F   susuzluk, hararet; in — gerattn yetli, ehliyetli, muktedir; zu nichts ~ sein havaya gitmek ateşlenmek, parlamak, tutuşmak, iştial etm., alevlen  brauchen I. (bedürfen) ihtiyacı olm.; muhtaç muhta ç (lâzım) (lâzım) olm. mek; in ~ stecken ateşe vermek; ateşlemek, tutuşturmak; 2. (gebrauchen) kullanmak, istifade etm., faydalanmak, ISsche henn  1. yan tatbik etm. 3. (erfordem) istemek 4. (et. nicht ~) istiğna kundak sokmak; kundaklamak; dtn ~ ISsc gını söndürmek 2. hum.  a) (nach AlkoholgcnuB) kireç göstermek; Pas brauche leh nicht.  Bunun bana lüzumu söndürmek b) (den Durst stillen) hararetini gidermek yok. Onsuz olabilirim (od.  yapabilirim). Wieviel Slunden - wir wir zur Stadı Stadı hin? Şehre kaç saat sonra vasıl olacağız? •blase / yanık kabarcığı -bombe -bombe / yangın bombası bombası -brlef m  gayet müstacel mektup -direktör m itfaiye müdürü  Der  Der Weinber Weinbergg bra brauc ucht ht kein keineOe eOebete bete,, sonde sondern rn die Hacke Hacke..  Bağ Sen (VVellen) sahile veya kayalara çarparak dağılmak dua değil, çapa ister. Spr.; Für Jitsen Wtg braucht man  zo.  kuşaklı ördek -er m hist.  burlota; -ent -entee /  zo. burlo ta; ateş gemisi gemisi  zwei  zwei Slunden.  Bu yol iki saat çeker. Für dieses Gerichl -tackel / kundak; kunda k; yangın meşales meşalesii -feld n  yangın sahası braucht man kein Pfund Fetl.  Bu yemeğe yarım kilo yağ nicht zu dieser dieser Versammlun Versammlungg zu kommen. kommen. -fuchs m (Pferd) yanık al -geruch m yanık kokusu gitmez. Sie  ~  ja nicht -granate / yangın tanesi -herd m yangının çıktığı yer Slg Slg Bu toplantıya gelmeyebilirsiniz. Und wenn man ihn (es) 1. yanık kokulu 2. mtd.   kangrenli, nekrozlu 3. (Weizen) braucht, ist er (es) nichl da!  Ha deyince bulunmaz kil  paslı; ~ ritehtn  yanık kokmak kokmak -lelter / s. Ftutrltiltr. Gebe Gott, dap man niemand brauchtI  Allah   Allah kimseye muh -mal n  1. cilde vurulan kızgın damga; dağ 2.  fig.  namus brauchsll es nur zu sagen sagen.. Söylemen yeti taç etmesini  Du brauchs lekesi lekesi -malerel / pirogravür pirog ravür;; yakma y akma resim Smarken 1. 1. hâlle es nicht zu erfahre erfahrenn  ~ . Haber şir.  Er hâlle Haber almamalıydı. almamalıydı. leh brauche brauche wohl wohl nichl zu sagen, sagen, d a p ........... söylememe dağlamak; dağ basmak 2.  fig.  lekelemek, terzil etm.; braucht ht es nichl.  Buna gıbrandmarkl fig. damgalı -mauer / yangın yangın duvarı -maus -maus hacet yoktur, zannedersem.  Dos brauc  / zo. zo.  tarla cüce faresi Sneu yepyeni -pllze  pl.bot.  pl.bot.  sürmehacet yok. mantarıgiller; futuru harkiye -rede /kışkırtıcı ve ihtar Brauchtum n örfüâdet, anane, gelenek, görenek larla dolu bir nutuk nutu k Srot kıpkırmızı kıpkırmızı -şaibe -şaibe / yanık yağı Braue/kaş, ebru, hacip (od.  melhemi) -sehaden m yangın hasarı -sehadenver-  brau'en  İr.  İr. 1. (Bier) yapmak, imal etm. 2. (anderes Oetrâ nk)

 box'cn  box'cn 1. boks yapma ya pmak; k; boksörlük etm., etm ., yumrukla dövüş dövüş mek 2. (stoben, puffen) itmek, kakmak, dürtmek 3. (kâmpfen) mücadele etm., savaşmak; pala çalmak Sen n  boks 2er m I. boksör 2. bir köpek cinsi cinsi 3. hlst.  Çin çete cisi; bokser 9er.aufstand m hist.  (1900) bokser isyanı Shandtchuh m gant; boks eldiveni 2kalt n  vidala Skampt m  boks maçı 9ring m ring Ssport m boks sporu Boy m (in Hotels) boy, pikolo Boykott m boykot(-aj), boykotçuluk sieren boykot etm.  brabbeln F  mırıldanmak    mırıldanmak   brach 1. (Acker) (Acker) sürülmemiş, sürülmemiş, işlenmem işlenmemiş iş,, dinlendirilen, dinlendirilen, kıraç; nadasa terkedılen 2. fig.  (ungenützt) istifade edil  Bracht. Sdlst memiş Sacker m s.  Bracht. Sdlstel el / bot.  İbrahim (od.  boğa)  boğa) dikeni; devcelması devcelması 2e/işlenmem 2e/işlenm emiş iş tarla ta rla;; nadas -en 1. (braehliegen lassen) nadas etm., dinlendirmek, nadasa  bırakmak 2. (Brachacker (Brachacke r aufbrechen) işlenm işlenmemiş emiş halde  Brachmond. nd.  Sfeld n s.  bırakılan tarlayı tarla yı sürmek Set m s.  Brachmo

 braun

124

 breit

hazırlamak; ittir, od. sictı ~   dalgalanmak, çıkmak 9cr m  bravo 1. Aferin! Bravo! Bin yaşa! Şa! Babana (od. ceddine)  bira yapan; biracı 2erd / t. bira fabrikası 2. biracılık; rahmeti Var (od. nur) ol! Peh peh! Sağ ol I 2. iron. Aşkol sun! Barekâllahl Pir oll 3. 2 m (gedungener Meuchel bira imali 2hau$ n s. Serti. Skeud m bira imaline mahsus kazan Smelster m biracılık ustabaşı mörder) bravo Sruf m (mst. pl.  -e) bravo (sesleri); alkış  braun I. kahverengi, esmer 2. (Pferd) doru 3. (sonnengelama  brâuııt) güneşten yanmış 4. (Haare, Augen) kestane rengi Bravour / 1. (Kühnhelt) cesaret, yiğitlik 2. (Geschlcklich5. (-gebraten) kızartılmış, kavrulmuş; ~ ürerden  (z.B. keit) beceriklilik, ustalık 3. mus.  çalım, bravur, virtüodurch Sonne) kararmak; -e Butler   yakılmış yağ; -er Bâr  zite stück n 1. mus.  bravur havası; çalımlı hava 2.  zo. boz ayı; ~ tırtıl Mau mosmor; -t und biaue Flecken (am Glanzleistung) parlak başarı; ustalık Körper) bereler; ~ und btau schlagen  morartmak; bere Break m. n brik  İçinde bırakmak;  Meister   S (im Mârchen) ayı 2algen  pl. Breccie f geol.  breş; köşeli yığışım bot.  esmer suyosunlan (od.  atklar) -âuglg kestane gözlü Brech'bohnen  pl. ayşekadın fasulyesi; taze fasulye -dureh2bler n bir nevi malt birası; wie ~ und Spucke aussehen F  tall m med.  kolerin -elsen n  küskü; el manivelası; kal dıraç; domuz tırnağı; külünk  sapsan olm. 2e mjf   I. esmer erkek veya kadın 2. doru at Brlune / I. esmerlik 2. (Anglna) med.  hunnak, anjin 3.  breehen tr. 1. kırmak (a.fig. z.B. Herz, Rekord usw.) 2. (den (Diphtherie) kuşpalazı, difteri feindlichen Widerstand) düşmanı mukavemetten düşür Braunelsenstein m mln. limonit mek 3. (Blumen, Obst) toplamak, derlemek, koparmak  Braunelle f i. zo. (Vogel) bozboğaz 2. bot. dağ eriği 4. (Llchtstrahl) inkisar ettirm ek; kırmak 5. (Papler) kat  bröunen  İr.  1. esmerleştirmek, karartmak, yakmak 2. lamak, bükmek 6. (Steine) taş ocağından taş çıkarmak 7. (Speisc) kızartmak, kavurmak 3. (Zucker) karamela (İn Stücke) parçalamak 8. (seinen Eld, das Fasten) boz haline getirmek 4. (Sonne) güneş çalmak; inir. (.esmerleş mak, nakzetmek 9. (sein Versprechen, Wort) vaadinde durmamak; sözü bozmak; sözünü tutmamak 10. (den mek, kararmak 2. kızarmak, kavurulmak 3. karamela haline getirilmek 4. güneşten yanmak Frieden) sulhu ihlâl etm. 11. (Oesetz) kanuna aykırı  braun'gcbrannt güneşten yanmış; esmerleşmiş -gelb sarıya harekette bulunmak 12. (die Ehe) zina işlemek; karısını çalan kestane rengi -haarlg kestane saçlı 2hemd n hist. 1. (kocasını) aldatmak 13. (die Treue) sadakatsizlik etm. (der Nazis) hâki gömlek 2. bu gömleği giyen Skehlchen n 14. (e-n Streit vom Zaune) hiç yoktan kavga (od. dı  zo.  vınlıyan kuyrukkan akohl m s. Grûnkohl. îkohle / rıltı) çıkarmak 15. (die Blockade) kuşatmayı zorlamak; linyit (kömürü) 2kohlenbergwerk n linyit maden ocağı ablukayı yarmak 16. (Flachs) ezmek, dövmek 17. (das ekohlentormatlon /; °kohlenzelt / geoi.  üçüncü zaman Genlck.den Hals)b-nin boynunu kırmak 18. (dasSchsvel brüunlich esmerimsi, esmerce, karaca; -e Gesichtsforbe buğ gen) sükûtu bozmak 19. (Blut, Schleim usw.) kusmak, day rengi -grau boz istlfrağ etm.; inir. I. kırılmak 2. (in Stücke) parçalanmak  braunrot esmere kaçan kırmızı; boz kırmızısı 3. (ab-) kopmak 4. (Auge) sönmek; gözü dönmek 5. a) Braunschvrelg n.pr.  Bnınswik  (mit J-m) münasebetlerini kesmek; bozuşmak; yüzüne Brüunung / esmerletme, esmerlenme, kızartı -s.mlttel n  bir daha bakmamak b) (mit et.) bşden ayrılmak 6. med. ohne Sonnenbestrahlung güneşsiz yakan ilâç kusmak; V:  tavus kuyruğu çıkarmak 7. (plötzlich herBraumvurz / bot.  sıracaotu vorkommen) birdenbire yoluna çıkmak; sökün etm.; Braus m: in Satış und  ~ leben safaya mest kaplamak; haya sich  ~ 1. (Wellen) kırıtmak, çatlamak 2. (Licht) inkisar tın zevkini sürmek  etm. 3. (den Hals, das Gcnlck) boynu altında kalmak 4. Brause / I. (e—r GieBkanne) bahçe kovasının süzgeçli ağzı (den Arm) kolunu kırmak; s.a. gebroehen. 2 n: zum ~ voff 2. s. -bad   3. s. -limoıuıdr.  -bad n duş -kopf m  I. duş (gesteckt voli) hıncahınç dolu;  zum ~ vollhângen  (Âste) dalları basmak -d: ~ voli dopdolu; hıncahınç dolu tertibatının süzgeçli başlığı 2. fig. ( P.)  çabuk hiddetlenen insan -llmonade / karbonatlı limonata; gazoz Sn 1. kö Brccher m I. naut. büyük deniz dalgası 2. teehn. (BackenS)  pürmek, kaynamak 2. (eilen, stürmen) hızla gitmek 3. konkasör 3. kıran, parçalayan (Wind) şiddetle esmek; uğuldamak 4. (dusehen) duş yap Brech'mlttel n med.  kusturucu ilâç; mukayyi; emetik -nuB mak 5.(herabstürzendes Wasser) çağlamak; Es braust mir   fbot.,pharm.  kargabüken -refz m mide bulantısı;gaseyan; in den Otıren.  Kulaklarım uğulduyor (od.  çınlıyor) Snd:  — verspiirtn içi kabarmak; safrası (midesi, gönlü) bulan •er Beifall  şiddetli alkışlar -pulver n  suda köpüren meymak; ~ verursachen mide bulandırmak -stange/ s. •tisen. -ung  f  1. kır(ıl)ma, parçala(n)ma 2. (LichtS) inkisarı ziya vetuzu gibi köpüren mahluller -wlnd m I. Ki.  (şiddetli ve -ungs.verhiltnts n kırılma indisi; karinei inkisar -tıngs.sert) rüzgâr 2. fig.  beyinsiz delikanlı Braut f  nişanlı; (am Hochzcitstag) gelin;  Anverwandte der  ~ w!nke! m inkisar zaviyesi -wurz / bot.,pharm. altınkökü, gelin tarafı -ausstattung / çeyiz; gelin eşyası; j- m dit  ~ ipeka geben b-ni çeyizlemek; mit e-r  ~ bedacht ürerden çeyizlen- Bredoullle/sıkıntı; müşkül durum; in die ~ geraten  sıkıya mek -bett n  zifaf (od.  gelin) yatağı -führer m  sağdıç gelmek; dünya başına zindan kesilmek -führerin / sağdıç kadın -gemach n  zifaf odası; hacle, Breecheı  pl.  külot Bregen m dial. I. kasaplık hayvan beyini 2. F   kafa gerdek -gesehenk n yüz görümlüğü Brlutlgam m  nişanlı; (am Hochzeitstag) güvey;  Atıvtr- Brel m 1. (Kinder?) lapa, bulamaç 2. (KartoffelS, ApfelS usw.) ezme, püre 3.  pharm. macun 4. (Papierberstellung) wandte pl. des -s güvey tarafı Braut'jungfer / düğün merasiminde gelin maiyetini teşkil  pülp 5. helme 6. marmelat;  Regnet's —,  fehtt ihm der  eden evlenmemiş kız(-lar) -kımmer/s. -gemach. -kleld n  Löffti; hat er den Liffel, fehtt ihm der ~. Spr.  At bulunur, meydan bulunmaz; meydan bulunur at bulunmaz. Spr. gelinlik elbise -kranz m gelin tacı -leute s. -paar  Viele KOche verderben den ~ . Spr. Çok eli işte gör, az eli  brüutllch I. nişanlı kıza yakışacak; gelin gibi 2. düğüne aşta gör. Spr. İki kaptan bir gemiyi batırır. Spr.  Nerede veya bikre ait çokluk orada bokluk. Spr.; wie dit Katze um den heifkn ~ Braut'nacht/zifaf gecesi -paar n 1. nişanlılar 2. gelin güvey herumgthen  bşi yapmağa kalkışmamak; b-ne od. bşe -sehau  f: au f  ~ (aus)gehen  I. kız aramağa çıkmak 2. (f'ir j-n) görücülüğe çıkmak; dünür gezmek -schauerln/ yaklaşmak cesaretinde bulunmamak 21g 1. lapa gibi; macun halinde 2. (klebrig) vıcık, yapışkan, ağdalı görücü, dünürcü -sehteler m duvak; gelin duvaği -schmuck; -staat m  gelinlik; gelin elbisesi ve süsü  brelt I. geniş, enli 2. (gerâumig) bol, vâsi 3. (weitschweiüg) -stand m nişanlılık; gelinlik hali -werbcr m bir kıza dünür ıtnaplı 4. (Nase, FuB) yassı 5. (z.B. spreehen, lachen) düşen -zelt /nişanlılık devri -zug m gelin alayı yayvan yayvan; yayık yayık; ebenso tang wie —eni boyu  zwei Meler ~  iki metre genişliğinde; -er werden  1. ge  bir;  brav 1. iyi, namuslu, mert, iffetli, pakdamen 2. (tapfer) nişlemek 2. mus. yaymak -belnlg aptşlı, apşak; apul apul cesur, yiğit 3. (artlg) akıllı uslu; edepli, terbiyeli; ~ ge-drücken basarak (od. ezerek) yassılatmak 2 e / 1. genişlik, machtl  Mükemmel! Enfes! Başına çelenk takarım! cn(-Illik) 2. bolluk, vüsat 3. ıtnap; tatvili kelâm (od.  bravlssimo Verst.  von bravo q. v.

Brdumsehlag

Brleföffncr 

125

maşası -splegel m Arşimed aynası -splrltus m yakılacak makal) ; laf bolluğu 4. yassılık 5. geogr. arz fi. (e-s Stoffes) ispirto -«telle / sorti -stltt m med.  termokoter -stoff m değirmi; indie~gehen  l.(Redner) etraflıca konuşmak; taf yakacak, mahrukat, yakıt;  fiüssiger ~   akaryakıt; mayii silâta girişmek 2. (dick werden) şişmanlamak -en açmak, mahruk   benzin; -stoffmangel m akaryakıt (spez. spez. sermek, yaymak; sich ~   1. açılmak, serilmek, yayılmak  benzin) fıkdanı -ıtoffverbrauch m benzin sarfiyatı -welte 2. uzanmak, imtidat etm. Stn.grad m arz derecesi; enlem / mihrak mesafesi; foküs uzaklığı Sen-krel* m arz dairesi-, paralel Sfock/ naut. aşırmalı yel ken -gcdrückt pat, yassı, basık -gestrelft (Stoff) sopalı Brenze / miri, yanar külte; sahrei müşteile Shacke/geniş ağızlı dülger baltası Shammer m yassıltma  brenzeln yanık (od. is) kokmak  (od. düzleme) çekici -kremplg geniş kenarlı eilng m  brenzlig 1 yanık (od. is) kokulu 2. (bedenklich, heikel, gefâhrlich) müşkül, mahzurlu, tehlikeli, vahim, buhranlı; (Fisch) 20.  çaçabalığı -machetı: sich ~ 1. geniş bir yer endişe verici; V: kertan; -er Geruch yanık (od. is) kokusu; kaplayarak rahatına bakmak 2. (sich anmabend beneh~ riechen yanık (od.  is) kokmak mcn) kurulmak, azametienmek, horozlanmak -naslg  patburun ; patka burunlu -randig geniş kenarlı -rücki( Bresche/gedik, rahne, breş; e-e ~ sehlagen  gedik açmak; in die — springen  boşluğu doldurmak için yardıma koş arkalı; geniş sırtlı -schlmgen nihayet kandırmağa muvaf mak  fak olm.; eğmek; sich ~ lassen  nihayet kanmak; naz  z.va. hastalıklı, alil, mustarip, sakat, zayıf  bresthalt niyaz ile yapmak -sehulterlg geniş omuzlu °schwanz m  braytşvants £sette f naut. 1. borda 2. bordadaki topların Brefon'e m; -İn /,- Sisch Bröton mecmuu; alabanda 3. borda ateşi; mezeborda ateş; ala Breft n  I. (a. SpiclS) tahta 2. (dickes) kalas 3. (dünnes) a)  padavra b) med.  cebire 4. (Regal) raf, etajer, musandıra  banda atışı; sa pa rta;e-e —abfeuern alabanda etm. Sspur5. (in Regal) göz 6. (Trag9) tabla, tepsi 7. (Sprung2)  bahn/ geniş hatlı demiryolu -spurig 1. (Elsenbahn) geniş hatlı 2. (spreizbeinig) ayrık adımlarla 3.  fig.pej.  tum sıçrama (od.  atlama) tahtası; tramplen 8. (SchaltS) dağıtım tablosu; tevzi levhası 9. (schwarzcs) karatahta, turaklı, afili, fiyakalı; azametli bir tavır takınan; kurulan taştahta 10. (GriffS) perdelik; ein ~ vor dem Kopf haben -stlrnlg alınlı -treten 1. (aıısführlich besprechen) hayidedarkafalı olm.; gabaveti (od.  gabi) oltn.; bei j- m e-n leştirmek; lüzumsuz ta fsilâta girişmek 2. (ktatschen über) Stein im ~ haben  b-nin teveccühüne mazhar olm.;  bşi lafazanlık etm .; breitgıtreten verden a. söz olm. 2wand  beğenilmek; ta kdir edilmek -er  pl.  1. (Bühne) Th. sahne / geniş ekran Swandfilm m  geniş filim; sinemaskop Svraıchmaschine /( für Stoffappretur) geniş yıkama maki 2. (Skier) kayak 3. (Boxen) ring Bretter'boden m tahta döşeme -bude / tah ta baraka -bühne nesi /( fü r Musik od. Tanz) çerge, şano -fütterung / (e-r GipsBrelumschlag m cilt lapası; med. kataplazm; e-n  ~ machen wand) bağdadi -verkleidung / tahta kaplama -versehlag lapa koymak (od.  vurmak) m tahta bölme -wand / tahtaperde -zaun m tahta havale Brem s'backe/fr en takozu -belag m fren tabanı (od. perde) Bremse / 1. (Wagen2) fren, baskı Z zo. sığır sineği, F: cız sineği 3. (NasenS) yavaşa, burunsalık; die ~  ziehen BrettI n  I. (Kabarett) kabare 2. (mst.pl.   -n) (Skier) kayak -süngerin /kantocu s. bremsen, die ~ anzlehen  freni sıkıştırmak; die ~ lisen freni açmak (od. gevşetmek);  Die ~ versagte.  Fren tut Brett'schaukel / tahterevalli -splei n  dama, satranç, tavla madı. 2n 1. tren yapm ak; frenlemek 2. fig. yavaşla;t)mak, gibi oyunlar Brevet n bröve azal(t)mak -r m gardıfren, frenci Brems'fliege f s. Bremse (2). -hebel m fren kolu -keli; -klotz Brevier n  katoiik papazlarının dua kitabı m fren takozu; çarık -lelstung / fren gücü -Itcht n  stop Brezel / (sıısamstz, ekseriyetle tuzlu) simit (feneri) -schuh m fren çarığı -ıcheibe / fren kasnağı Brldge n Ka.  briç -spur /; -weg m frenleme mesafesi -wlrkung / fren etkisi Brlef m 1. mektup, yazı 2. (Urkunde) vesika, senet 3. (Bör(od. tesiri) sennotierung) satış (fiyatı) 4.  H   poliçe, bono 5. (ein ~ Brenn’apparat m  (für Destillation) imbik 2bar yanabilen;  Nâhnadeln) mektup şeklinde devşirilmiş kâğıt (bilhassa kabili ihtirak (iştial); tutuşabilen, müşteil -dauer / yan dikiş iğneleri için); ~ und Siegel geben fig.  (für et. einma müddeti stehen) mührünü (od. kalıbını) basmak; bşe senet ver  brennen tr.  1. yakmak; (gut) kor dökmek 2. (Haare) maşa mek; boyunca kalıbını basmak; offener ~  (mit Veröffentile kıvırmak; maşalamak, ondüle etm. 3. (Branntwein) iichung in der Zeitung) açık mektup;  Es karnen keine -e mehr von ihm. Mektuplarının arkası kesildi, blauer - fig. taktir etm., damıtmak; imbikten çekmek 4. (Kaffcc) kavurmak 5. (Ziegel) pişirmek 6. med. koterize etm. 7. 1. (Kündigung) feshi ihbar 2. (Mahnschreibcn c-r Schule (Holz usw.) dağlamak 8. (j-m eins auf den Pelz) b-ne an Schülereltern) ihtarname; eingeschriebener ~ taahütlü kurşun atmak; inlr. 1. yanmak, tutuşmak, iştial etm. 2. mektup; — mil \Vertangabe kıymeti mukadderdi mektup; (Augen, Wunde) ağrımak, acımak, yanmak, sızlamak 3. -e ıveehseln mektuplaşmak  (auf der Zunge) dilini yakmak 4. (vor Ungeduld) sabır Brlef'ablage / mektup sepeti -adel m  beratla verilen asalet sızlanmak 5. (darauf ~ , et. zu tun) bşi yapmak emeliyle -a uts ch rir t/ adres; mektup üstü -bcschwerer m  prespayanıp yakılmak  Es brenntt   Yangın var! gebrannt: -es  pye, baskılık -bloek m mektup bloku -bogen m  mektup Kind scheut das Feuer. Spr.   Ağzı çorbadan yanan yo kâğıdı -bote m s. -irager. -einwurf m mektup atılan delik ğurdu da üfleyerek yer. Spr.  -d 1. yakıcı 2. (Wunsch) -tach n  (auf der Post) posta kutusu -gehtlmnls n  muha  berat sırrı -karte / (zarf içinde) mektup kartı -kasten m şiddetli 3. (sehr interessierend) fevkalâde b üyük bir alâka uyandıran 4. (sehr wichtig)  pek mü him ; sich el. ~ wüıı1. mektup (od. posta) kutusu 2. (Zcitungsspaltc) okuyu sehen  tehalükle arzu etm.; ~ interessiert   derinden alâ cuların mektupları; (filanca gazeteye) mektuplar -kopf m kalı; -er Busch  (Bibel) nahli Tur  mektup anteti (od. başlığı) -kurs m (Börsc) satış fiyatı Brenner m 1. imbikçi 2. teehn. bek, brülör, şalümo, meme 3. Sİİch mektupla; yazı ile; -er Verkehr  mektuplaşma, muha (Krankheit der VVeinreben) cemre hastalığı 4. n.pr.  berat -marke / posta pulu; -n sammeln pul toplamak Brenner geçidi -el / I. (Branntwein2) taktirhane; müs Britfmarken'album n  posta pulu albümü -anteuchter m kirat fabrikası 2. (ZiegelS) kiremithane; kiremit ocağı (posta pulunu ışlatmağa mahsus) süngerli veya canı Brennessel / bol.  ısırgan silindirli hokka -btock m blok -bogen m tabaka, kupür Brenn'glas rı pertavsız, büyüteç -holz/ı yakacak odun -ma-faiz m şarniyer -treund m pul meraklısı -hande) m pul terial n mahrukat, yakacak -ölen m (für Keramik) tavla culuk -hündler m pulcu -kunde / pul bilgisi; pulculuk, ma ocağı -fil n 1. kandil yağı 2. yakma yağı; mazot filateli -plnzette / pul pensi -sammler m pul koleksiyon -punkt m 1. mihrak, odak, foküs 2. fig. merkez; -e pl. der  cusu; fiiatelist -sammlung / pul koleksiyonu ~ nach Mo Schtacht   muharebenin kızışan noktalan; et. in den ~ tiven  tematik koleksiyon -tauseh m eşanj rücken bşi ön plana geçirmek; im — des Interesses stehen Brief'öUntr m mektup açacağı -ordntr m klasör, musannif,  bütün meraklar . . . üstünde toplanmak -sehere / ondüle sıralaç -papler n mektup (od. yazı) kâğıdı; ~ mit Trauer.

Brlek&se

126

Brotenmrb

rond   matem mektup kâğıdı -porto n  mektup (od.  posta)  paşa sürüsü; frişka rüzgâr;  Die leichte ~ braehte Kûhlung Rüzgâr püfür püfür ortalığı serinletiyordu. ücreti -post / posta, mektuplar -schaften  pl. seli,  mek tuplar -schrelber m mektup sahibi; mektup yazan Brlso!ett(-e f) n dana eti kıymasından yapılan yassı köfte -»teller m mektup örnekleri; mükâtebe rehberi -stempel Brissago / küçük siyah puro m posta(-hane) damgası -tasche/cüzdan, portföy; para Brit'annlametall n (Legierung) İngiliz madeni -annlen n.pr. çantası -tı u b e / muhabere (haber, posta) güvercini; tatarı Britanya, Ingiltere -e m;  -İn/; 2hch Britanyalı, Ingiliz; das Brillsche Wettreich hist.  Britanya İmparatorluğu -telegramm n telgrafla gönderilen ve fakat normal posta ile teslim edilen telgraf(-name)-trKger m postacı, müvezzi, Brltschka / brıçka dağıtıcı -umsehlag m mektup zarfı; in e-n ~ stteken  bröcket'lg 1. çabuk ufalanan; kolayca kırıntı haline gelen; zarflamak -verkehr m mektuplaşma; yazışma, muha gevrek 2. (aus Bröseln bestehend) kırıntılı -n fr. unufak  berat -waage / mektup (od. kâğıt) terazisi -ureehsel m s. etm., parçalamak, ufalamak intr.  unufak olm., parçalan -verkehr. in ~ stehen  mektuplaşmak, muhabere etm.; mak, ufalanmak  mektup teati etm. Brocken m 1. ufalanmış parça; kırıntı, kırpıntı 2. (EssensS) Brlek&se m (Fransız) Bri peyniri artık 3. (Bissen) lokma 4. F   iriyart adam 5. (Klumpen) Brle» n an.  uykuluk, özden topak, kesek 6. n.pr.  (Berg) Brocken dağı; 7.  pl.  (e-r Brlgade / 1. mil.  tugay, fr. liva 2. (DDR) (ArbeitsS) işçi Sprache) tektük (Fransızca v.s.);  Das İst ein harter ~ t  ekipi -führer m 1. mil.  tuğkomutan,  fr.   liva kumandam Yenir yutulur şey değil! Demir leblebi! dem Humt e-n ~ vorwer/en  köpeğin ağzına kemik atmak; mit gelehrten ~ 2. (DDR) işçi ekipinin şefi -general m tuğgeneral, fr.  liva um sich werfen lügat paralamak; alimlik satmak; 2 (spez.  paşa Brlgadler m 1. s.  Brigadegeneral 2. (DDR) işçi ekipinin şef) Brot) ufak parçalara ayırmak; ufalamak 2wtlse parça Brigant m z.va.  haydut, şaki, yolkesen; kuttai tarik; ız  parça Brockhaus m Brockhaus ansiklopedisi; lebender  ~ hum.  bandut naui. Brlgantlne / (Schonerbrigg)   brigantin kırkambar; ayaklı kütüphane Brlgg / naul.  iki direkli yelkenli gemi; brik  brodeln kaynamak, galeyan etm., fıkırdamak -d : von -er  Brikett n  briket; rökompoze taşkömürü Slertn briketle Unruhe erfüllt sein (Land) içten İçe kaynamak Brodem m poet.  buhar, duman mek   brülant 1. (ausgezeichnet) mükemmel 2. (glânzend) parlak  Brokat m brokar, diba; lame kumaş -sehuh m lame iskarpin 3. (~ aussehend) çok yakışıklı S 1. m pırlanta 2. / typ. iki Brokkoli pl. bol.  karalahana; İtalya lahanası  puntoluk harf -engesehmüekt pırlantalı 2ine / briyantin Brom n ehem,  brom 2koIlier n  (einreihig) akarsu SohtTİng m pırlantalı (od. Brombeer'e/bof. böğürtlen, dikendudu -strauch m bot. kaba diken roza) küpe Sring m  pırlantalı yüzük; V: arma 2rose /  brom'haltlg bromlu Gkallum n ehem,  potasyum bromürü roza Ssucher m phot.  üst vizör  SsSure / ehem,  brom asidi Ssilber n ehem,  bromürdarjaıı Brillanz / 1. mükemmellik, parlaklık 2. ustalık 3. mas. 2urai n pharm. bromüral çalım, bravur  Brille / 1. gözlük V'.- camekân 2. (AbortS) halka şeklindeki  bronchlal kasabi; bronşlara ait 2katarrh m göğüs nezlesi kenar (alafranga kabinede); e-e ~  Iragen  gözlük kullan Bronch'ie / an.  kasaba, bronş; soluk borusu dalı -lole f an. mak; die ~ aufsetzen (abselzen)  gözlüğü takmak (çıkar  bronşçuk, kuseybe; soluk borucuğu -İtiş / rned.  bronşit; iltihabı kasabat -us m s. -it  mak) Brillen'fassung/; -gestell n gözlük çerçevesi -futteral n göz Bronn(-en) m poet. s.  Born lük kılıfı -glas n  gözlük camı -sehlange / 1.  zo.  Hint Bronze / tunç, bronz -guB m tunç dökümü kobrası; gözlüklüyılan 2. hum. F   gözlüklü kadın -trâ-  bronz'en 1. tunçtan, bronzdan 2. tunç (bronz) renkli 2e.stahl m tunçlu çelik 2e.zelt / geol.  maden devri -leren 1. tunçla gerfln /) m gözlüklü; V:  camekânlı kaplamak 2. tunç rengini vermek  brlllleren parlamak; ustalık göstermek Brosame / ekmek kırıntısı (od. ufağı) Brimborium n lüzumsuz takıntı Brindlsl n.pr.  (Italien) Brendizi Brosch'e / broş Sleren (Buch) ciltsiz hale getirmek Slert (Buch) ciltsiz; ~ kastet das Buch zehn Pfund weniger als BrlnelIhSrte / teehn.  brinel sertliği die geburtdene Ausgabe.  Bu kitabın eczası (od.  ciltlenme  bringen 1. (hin-) götürmek 2. (her-) getirmek 3. (transpormiş!), ciltlisinden on lira eksiğine satılır, -üre / broşür, tieren) nakletmek 4. (begteiten) refakat etm. 5. (abführen) sevk etmek; F   posta etm. 6. (veröffentlichen, verrisale  breiten) neşretmek, yazmak, yayınlamak 7. (es zu et. ~ ) Brösel m, n (mst.pl. ~ )   ufantı, kırıntı 2n s. brickeln hayatta muvaffak olm. 8. (an sich ~) ele geçirmek; k-ne Brot n  1. ekmek 2. fîg. geçim, maişet 3. (belegtes) sandviç; sein ~ verdienen  maişetini temin etm.; hayatını kazan mal etm. 9. (es nicht über sich ~) eli varmamak; bşi yap mak; sich sein ~ sauer verdienen müssen ekmeğini taştan mağa yüzü tutmamak; bir türlü cesaret edememek 10. çıkarmak; İV>s ~ ich eft‘, des Lied ich sing! Spr.   Kimin (j-n um et. ~) b-ni bşden etm., mahrum etm.; b-ne bşi kaybettirmek 11. (es mit sich ~ ) bşe sebebiyet vermek  arabasına binersem onun türküsünü çağırırım (od. düdü 12. (et. hinter sich ~ ) a) seli, para biriktirmek b) (Arbeit) ğünü çalarım). Spr. die Sorge um das ıdgliche ~   gırtlak (od. geçim) derdi; ~ backen ekmek pişirmek -aufstrlch m  bitirmek 13. (j-n wieder zu sich ~ ) b-n i tekrar k-ne reçel, tereyağ gibi ekmeğe sürülen madde -beutel m mil. getirmek; ayıltmak 14. (j-n dazu —, et. zu tun) b-ne bşi ekmek torbası yaptırmak İ5. (j-n dazu daB) sebebiyet vermek 16. (j-n darauf ~ ) b-nc bir fikir telkin etm. 17. (es bis zum Brötchen pötlpen; küçük francala; belegtes  ~ sandviç Brot'erwerbm maişet temini -truchtbaum m bol. ekmekağacı Majör ~) binbaşılığa kadar yükselmek 18. (nicht -geber; -herr m patron, işveren, V; çorbacı -karte / (bei Zeitung e-e Meldung) atlamak;  Die Zeitung bringl e-n Rationierung) ekmek karnesi -korb m ekmek sepeti; j-m neuen Roman.  Gazete yeni bir roman veriyor. den ~ höher hdngen I. az yemek yedirmek; b-nin maişet Oberbringer. Bringer m s.   -iohn m getirene verilen bahşiş; medarını azaltmak 2. b-nin maaşını (ücretini) azaltmak hammaiiye; taşıma ücreti -krunte/ I. ekmek kırıntısı 2. ekmek içi -krümel m (mst. Brlngschuld / vereccklinin alacaklıya davet edilmeden öde  pl. ~ ) ekmek kırıntısı -kruste / s. -rinde,  -lalb m somun meğe mecbur olduğu borç 2los 1. ekmeksiz 2.  fig.  işsiz güçsüz 3. (Tâtigkeit) kâr Brloche / briyoş  bırakmayan; ~ ürerden  kapısız kalmak -mehl n  graten;  brlsant I. parçalayıcı; büyük tahrip tesiri olan 2. fig.  çok ekmeklik un -neld m meslek kıskançlığı -preis m (behördaktüel lich festgesetzter) ekmek narhı -rinde / ekmek kabuğu Brlsanz / büyük tahrip tesiri -bombe / kesir (od.  tahrip) -röster m ekmek ızgarası -sehleber m  (des Bâckers)  bombası kürek, sistire -studlum n maişete medar olsun diye edilen Brlse/hafif rüzgâr; meltem; naat, cıvama; leichte ~  kaptan

Brovning

127

 brlisk 

kardeşleri görüyor musun? warmer (od. schwuter) ~ V tahsil -telg m  1. ekmek hamuru 2. (aus Maismehl) kirde homoseksüel -kampf m kardeş kavgası; iç savaş -suppe / tirit; naul. paçamura  brüderllch kardeşçe(-sine), biraderane; -er Anteil  kardeş Brownlng(-pİjtole /) m brovnik   payı; -e Liebe  kardeşlik; kardeşçe sevgi; in -em Einver brrl  Int. 1. (Zuruf an Zugtiere) Dur! Çüş! 2. (Pfui!) Tu! nehmen  kardeşçesine 2kelt / kardeşlik, uhuvvet; Woche Yazıklar olsun!   —kardeşlik haftası der  Bruch (I) m, n ağaçlı bataklık  Bruder'liebe / kardeş sevgisi -mord m  kardeş katli -mörder Bruch (II) m I. kır(ıl)ma, kopma 2. (-stelle) kırık 3. (Leim  kardeş katili sten2, Nabel2) fıtık 4. (Fraktur) kırık, fraktür 5. (Falte) kırma, kırım, büklüm (yeri), yatkı 6. malh.  kesir 7. (des Brüderschaft/kardeşlik, ihvanlık; ~ sehliepen birbirine sen diye hitap etm.; kardeşlik bağı ile bağlanmak Eides, Fastens usw.) boz(ul)ma 8. (e-s Geiübdes) nakız 9. (Lösung der Bezlehungen) münasebetlerin kesilmesi 10. Bruder'volk n  kardeş millet -zwlst m kardeş kavgası (Stein2) taşocağı 11. (mindcrwertiges Zeug) F  ıskarta mal; Brügge n.pr.  (Belgien) Brüj mezat malı 12. (in der Erdrinde) fraktür; sich e-n ~ Briignole / (Pfirsichart) et şeftalisi heben  k-ni zorlamak; gemeiner  ~ malh.  bayağı kesir; Brüh'e/ 1. (Sauce) salça, sos 2. (Fleisch?) et suyu; konsome 3. (Pökel2) salamura 4. (Şaft) usare 5. (Lauge) küllü su; kesri adi; echler ~ math.  basit kesir; gemischter  ~ math.  boğada suyıı 6. F  fena içecek; bulaşık suyu; nane molla mürekkep (od. birleşik) kesir;  Brüche gleichnamig machen nın aptes suyu 7. F   kötü mesele  Die ~ kostet mehr als der  math.  paydaları eşitlemek; tevhidi mahreç etm.;  Brüche  Bralen. fig. Astarı yüzünden pahalı. Spr . ; in der  ~ süzen F  beseitigen malh.  paydadan kurtarmak; ~ machen  (Flugmüşkül bir durumda bulunmak; sıkıda kalmak 2en I. zeug) yere inerken hasara uğramak veya parçalanmak; haşlamak, kaynatmak, demlendirmek 2. (VVâsche) küllü in Jie Brüche gehen F   kırılmak, bozulmak; mahıv ve veya sodalı suda yıkamak 2helB I. kaynar, yakıcı 2. s. helâk etm.; akamete uğramak; boşa çıkmak; es zum °warm. -kartoffel pl. haşlanmış patates 2warm: j- m el. ~ offenen ~ kommen lassen ipi koparmak  berichten sıcağı sıcağına bildirmek  Bruch'band n  kasık bağı; süspansuvar, bandaj -bude / F  hakuran kafesi 2fest kırılmaz -festlgkelt f tecim,  kırılma BrüllafTe m zo.  uluyan maymun; aluatta mukavemeti; kopma dayanıklığı -flMche / kırık sathı;  brüllen I. (Menschcn) bağırıp çağırmak; haykırmak; nara atmak; sağır gibi bağırmak; bar bar bağırmak 2. (Rinkopma yüzü -hühnchen n zo.  cüce bataklık tavuğu 2fre! der) öğürmek, böğürmek, iğremek 3. (Lövven) kükremek  kırıksız  briichig 1. çabuk kırılır; gevrek 2. (Metali) çapaklı, karın 4. (Kamete) gümürdemek; vor Lachen  ~ kahkaha ile gülmek; kahkaha atmak; kahkahayı basmak; Gut gecalı 3. (gefaltet) katlanmış, bükülmüş 4. (wackelig) çürük  brüllt, Löwel lit.  İyi söyledin!  Das isi ja zum 2/ F   Güle 5. (unsolide gebaut) çöpten direk 6. (Stimme) çatlak ses yim bari! Buna köpekler güler! Bruch'landung / (e-s Flugzetıgs) arızalı iniş 2leldend med. fıtıklı -probe / kırma tecrübesi -rechnung / kesir hesabı Brumm'bdr; -bart m hum. somurtkan adam -baflm F   1. çok -reis m kırıklı pirinç -rislko n H  kırılma tehlikesi -schaden kalın ve kaba ses 2. (BaGgeige) kontrabas -elsen n 1. mus. m a) H  kıı ılma yüzünden hâsıl olan zarar ve ziyan b) med. ağız tamburası 2. hum.  (Gefangnis) hapishane, kodes fıtık -schlene / med.  cebire; kırık tahtası -schokolade /  brummeln yavaşça homurdamak, mırıldamak; anlaşılmaz çikolata kırıntıları -slcherhelt / kırılma (od.  kopma)  bir surette konuşmak  emniyeti -steln m mıcır (od. kırık) taş -stelle / kırık yeri  brumm'en 1. homurdamak, mırıldamak 2. (Insckten) vızıl damak, dazlamak 3. F (im Oefângnis sitzen) (kodes) yat -strlch m malh.  kesir çizgisi -stück n  parça, fragman, mak 4. kalın sesle tınlamak, çınlamak;  Mir brummt der  kırık, kırıntı, ufantı; nur in -en bölük pörçük 2stückwelse Kopf.  Kafam kazan gibi. Başım davula dönüyor, in den  parça parça (olarak) -teli m  I. kısım, kesir, kertik 2. F   Bart   ~ dişleri arasından mırıldanmak 2er m F   1. s. 2bâr  ehemmiyetsiz bir kısım; im ~ e-r Sekunde  çarçabuk, hemencecik -tells.eigentum n  hisseişayia; müşterek mül 2. (dleke Fliegc) et (od.  leş) sineği 3. (Kâfcr) bokböceği kiyet -zah!/ke sirli sayı; kesri adet -zahlvort n kesri sayı 4. (Hummel) yabanarısı; müjde böceği 5. (Nachtschmetsıfatı terling) gece kelebeği; pervane 6. (dicker) a) bomba Brucellose / s.  Maltafieber  uçağı b) büyük kamyon -ig huysuz, mızmız, somurtkan, hoşnutsuz, hırıltıcı, suratsız 2lgkelt/huysuzluk, somurt Brücke / I. (a.fig.  z.B. Sprungbrett od. ~   des Ringers) köprü 2. (Teppich) küçük halı ; seccade 3. (Zahn2) köprü, kanlık;  Er isi die ~ in Person.  Suratından düşen bin  briç 4. naul.  (Kommando2) komuta köprüsü 5. (Lan parça olur. 2krelsel m dönerken vınlıyan topaç; Alman dungssteg) naul.  iskele; e-e ~ sehlagen  köprü kurmak; topacı; pırlangıç 2schâdel m: e-n  ~ haben kafası ağrımak  e-e ~ abbreehen  köprü kaldırmak; als — dienen  köprü Brunelle / s.  Braunelle (2) vazifesi görmek; j- m goldene -n bauen  anlaşmayı kolay  brünett esmer 2e / esmer güzeli; karabiber laştırmak  Brunft / 1. kızgınlık, kösnü(-me) 2. (-zeit) kızgınlık (od. Brücken'ausgang m köprü mahreci (od.  çıkış yolu) -bau m çiftleşme) zamanı 2lg; brünftlg kızgın, kösnük, kükre; köprücülük; köprü inşaatı -bauer m  köprücü -bauln~ werden  azmak, kızışmak, kösnümek -sehrel m (des genleur m  köprü mühendisi -bogen m  1. köprü kemeri 2. Hirsches) kızgın geyiğin böğürmesi (innen) köprü gözü -decke / köprü döşemesi -gelSnder n  brünier'en mıskala vurmak (od.  etm.) 2stahl m  mıskala, köprü yan korkuluğu -geld n müruriye. geçmelik; köprü silici  parası -kolonne f mil. köprücü birliği (od.  kolu) -kopf m Brünne / hisl. zırhlı gömlek  köprübaşı; e-n ~ errichten (od. bilden)  köprübaşı tesis Brunnen m  1. (ZiehS) kuyu 2. (Qııclle) memba, kaynak, etm. (od.  kurmak) -kopfstellung / mil.  köprübaşı mevzii  pınar 3. (Spring2) fıskiye 4. (gefaBter) çeşme, şadırvan -pteller m köprünün temel direği; köprü ayağı -waage / 5. med.  maden suyu; içmeler 6. (artesiseher) artezyen  basküllü terazi; baskül, kantar -zoll m s. -geld. -zugang m (kuyusu); Wetm das Kind in den ~ gefallen isi, deckt man köprü methali (od. giriş yolu) ihn zu. Spr.   At çalındıktan sonra ahırın kapısını kapar. Spr.  Eve hırsız girdikten sonra kapıya kilit asar. Spr. Bruder m 1. erkek kardeş; birader 2. (Mönch) papaz, rahip 3. (Kollege, Gesinnungsfreund) meslektaş, yoldaş, arka •bau m kuyuculuk -bauer m kuyucu -fassung /,- -kranz m daş 4. (Mann) adam 5. (Bursche)  pej.  herif; leiblicher  ~ kuyu bileziği -kresse / bot.  suteresi; bulak otu -kur / anababa bir kardeş; öz kardeş; Gleiche Brüder, gleiche içmeler tedavisi; e-e ~ machen  sularda tedavi görmek Kappen. Spr. Ayvaz kasap hep bir hesap. Spr.; der ~ der  -pumpe / kuyu tulumbası -rohr n  (e-r gefaBten Queİle)  Mutter   dayı; der  ~ des Vaters amca;  Dieses Bild isi ünler  çeşme lülesi -trog m su teknesi -vergiftung / I. kuyuların  Brüdern füııfhundert Mark wert.  Bu tablo, açıkça konuşzehirlenmesi 2.  pot.  bulandırıcılık, fesatçılık, iftira, şalım (od. su içinde) beşyüz mark değer. Den ~ kennen wir  müfsitlik; ~ belreiben pol. fesada vermek; ifsat etm. sehon. F   Herifin ne mal olduğunu biliriz. Siehsl du die Brunst /; brünstlg s.  Brunft; brünftig  fü n f Brüder hier?  (Androhung e-r Ohrfcige) F   Şu beş  brüsk sert, haşin, kaba, şiddetli, ters; patır kütür; ~ vor-

Brussa

128

 

Buchtlnk

sttzerı (vorhatten)   dayamak; -leren I. sert muamele Bub m I. erkek çocuk 2. (in Zss.a.)  çırak, oğlan 3. s.  Bube göstermek 2. (provozieren) meydan okumak  bubbern (Herz) hum.  çarpmak; tıp tıp vurmak Brussa n. pr.  Bursa Bübchen n  oğlancık  Brtissel n. pr.  Brüksel; -er Spitzen pl.  Brüksel dantelaları Bube m  1. erkek çocuk; oğlan 2. (Schurke) alçak herif; Brust / 1. göğüs, bağır, sine, sadır, koyun 2. (Busen) meme külhanbeyi, haylaz, çapkın 3. Ka.  bacak, vale, oğlan, Kind dit  ~ gebtn bir çocuğa 3. (RinderS) sığır döşü; fanti 9nJı*ft çocuk gibi; çocukça -n.streich m çapkınlık, meme vermek; bir çocuğu emzirmek; die ~ nehmen haşarılık, yaramazlık, muziplik; lalapaşa oyunu -.stück n; Büberei / külhanbeylik, alçaklık, denaet (Sâugling) süt emmek; Kind n an der   ~ memede çocuk; an die ~ ziehen  bağrına basmak;  Er hal es au f der  Bubi m 1. küçük çocuk 2. (Anrede) küçüğüm, yavrum -kopf Göğsünden rahatsızdır.  Er trSgt seinen Geldbeutei auf der  m fr.  alagarson ~ . Para kesini koynunda taşır, schıvach auf der  ~ sein  büblsch alçak, haylaz, şerir, hain I. paraca sıkıntıda olm. 2. bilgisi kıt olm.; j- m das Messer  Bubo m med. hıyarcık -nen.pest / (hıyarcıktı) veba auf die ~ setzen  bıçağı b-nin göğsüne dayamak; sich in Buch n  1. kitap 2. (GeschâftsS) defter 3. (PapiermaB) die ~ wtrfen  göğsünü gururla germek; azametlenmek, 25 tabakalık kâğıt destesi 4. (Teil e-s Şehriftwerkes)  böbürlenmek, kurumlanmak, kokoslanmak; um die ~  bölüm, fasıl, kısım 5. (Maü für Blattgold) 250 yaprak 6.  fassen (Ringer) göğüs çaprazına almak (für Pferdercnnen) müşterek bahse girişenlerin cetveli 7. Ka.  bir deste iskambil kâğıdı; ıvie eln ~ reden  makara Brust'baum m (am Webstulıl) önlük -beere f pharm.  ünnap yemişi -betn n an.  1. göğüs kemiği (od. tahtası); kaskegibi söylemek; diline kıl dolaşmadan konuşmak; als ~ erseheinen  kitap halinde çıkmak; die Bücher führen H  migi; azmi kas; sternum 2. (der Vögel) karina 3. (des Huhns) lâdes kemiği -beklemmung; -besehwerde / göğüs defterleri tutm ak;  Das İsi für mich ein ~ mil sieben Sieağırlığı (od. tutukluğu); tıkanıklık; zıykısadır -beutel m geln.  Ben bundan hiç anlamam. Benim için kapalı kutu. koyun kesesi -bild n büst -bohrmaschine/ göğüs matkabı  Er isi ein Geizkrogen ( Trottel, Kerl, Dieö) uıie er im ~ -bonbon m, n öksürük şekeri -drüte / meme bezi; guddei steht. 1. Çingene bir herif. Çingene herifin biri. 2. Hâzâ sediye; boyunaltı bezi gebeş. 3. Sapına kadar mert. 4. Buz gibi hırsız, e-e Frau, ııie sie im ~ steht   kadın kadıncık; dauernd über den Brüste  pi.  kadın memeleri 2n: sich ~ I. kabarmak 2. (mit et.) bşden kurumlanmak, bşle övünmek, bşe gururlan  Büchern sitzen  (Schüler) durup dinlenmeden çalışıp öğ mak  renmek; kitaplardan hiç başını kaldırmamak Brust'tell n an.  akciğer (od. göğüs) zan; plevra; gışayı Buchara n.pr.  Buhara -tepplch m Buhara halısı cenp -fellentzünduıig / med.  zatülcenp, satlıcan, plörczi Buchauszug m bir kitaptan çıkarılan hulâsa -tlosse / göğüs yüzgeci; misbahı sadrl -hamlsch m göğüs Buchblnder m mücellit, ciltçi, kapçı -el /mücellithane, cilt zırhı; göğüslük -höhle / an.  göğüs kovuğu; cevfı sadrl çilik, cilt evi -kösten  pl.  cildiye -presse / ciltçinin kitap -holz n naııt.  talyamar -kasten; -korb m  sadır; göğüs cenderesi -lelnwand / bukram -werkstatt / mücellithane kafesi -leder n  (beim Fechten) göğüslük -lehne f  s.  Brü- Buch'decke /: -deckel m  kitap kabı -druck m   1. (Gewerbe) stung. -leler / göğüs matkap kolu -panzer m s. -harniseh. matbaacılık 2. (Kunst) fenni tabaat -drucker m 1. (kitap eschwlmmen kurbağalamak -stlmme  f   göğüsten çıkan  basan) matbaacı, basımcı 2. (Setzer) mürettip, dizici; (a.zo.J   tipograf -druckertl / 1. (Werkstatt) matbaa, ses; tabii ses -stück n  1. (am Braten) döş 2. s. -bild. 3. (der Schildkröte) plastr on -tasehe / koyun (od. göğüs)  basımevi 2. (Oeıverbe) matbaacılık, basımcılık 3. (Kunst) cebi spez. ceketin iç cebi -tee m ıhlamur, hatmi gibi mentabaat, tipografi -druckerkunst / tabaat, basım, tlpografl kular -ton m göğüs sesi; im ~ der Überzeugung tok sesle; Buche fb ot.   1. kayınagacı, akgiırgen 2. (RotS) karagürgen derin kanaat halinde -tuch n  boyun atkısı; şal -umfang Buchecker / kayın kozalağı Bucheinband m bir kitabın sırtı ile kabı; cilt m göğüs çevresi Brüstung / I. parmaklık, korkuluk, tırabzan 2. naııt.  para BUchelchen n küçük kitap; kitapçık  pet, küpeşte 3. mil.  omuz siperi  buehen (1) I.  H  deftere yazmak; hesaba geçirmek; kaydet mek, kayıtlamak, tescil etm., yazmak 2. (e-n Platz usw.) Brust'warze/ meme başı (düğmesi, gülü, tepesi, ucu) -wehr /gö ğü s siperi; parapet -weite / s. -umfang. -wurz / bat. rezerve ettirmek; sipariş etm. 3. (Erfolge) elde etm. 4. (als melek otu -zug m  (am Pferdegeschirr) gömüldürük, sineVortell, Gewinn usw.) telâkki etm.; ...nazariyle bak mak   bent Brü t/1 . (Brüten) kuluçka 2. (Küken) civcivler 3. (Insekten,  buehen (II); büchen kayınağacından yapılmış Fische) yumurtadan çıkan hayvancıklar 4.  pej.  (Gesin- Buchen'gevrichse  pl.bot.  kayıngiller, betuliye -teeröl n kreozol del) güruh, derinti, sürü °al 1. hayvani, behiml, vahşî, zorba 2. (gewlssenlos) vicdansız -a llt lt / 1. hayvanlık, Büeher'abschluB m  H   senelik bilanço -bord; -brett n kitap rafı; etajer -el/kütüphane, kitapsaray(-ı)  behimiyet, vahşilik, zorbalık 2. vicdansızlık -apparat m Bucherfolg m muvaffakiyetli kitap ana (od. kuluçka) makinesi m kitap meraklısı; bibliyofil -gtatell n  kitap Bücher'freund  brüten 1. kuluçkaya yatm ak 2 .fig.  (über et.) kuruntulariyie lık; kitap rafı; etajer; sergen -kunde / kitap bilgisi; k-ni yemek; derin düşüncelere dalmak; bşi düşünüp dur  bibliyografi Skundllch bibliyografik -laus  f zo.  kitap biti mak -d: -e Hitze  boğucu (od. bunaltıcı) sıcak -llebhaber m s. -freund. -Iltbhaberei / bibliofili -mappe / Brut'hcnne /kulu çka tavuk -hitze / s. brütende Hitze.  -ölen kitap çantası -narr m kita p budalası; bibliyoman-regal n m s. -apparat. heip wie in e-m  ~ cehennem gibi -süitte /  pej.  ocak, kaynak, memba, merkez; Stehende Gewdsser  s. -gestell. -revlsor m H   hesap müfettişi -sehrank m kitap sind die -n von Malar ia. Durgun sular sıtma kaynağıdır, dolabı; kitaplık; kütüphane -stube / kitap evi -stütze / kitap desteği -verbrennung / kitap yakışı -verzeichnla n  brutto gayri safi, brüt °tlnnahme /; 2ertrag m  gayri safı kitap listesi; bibliyografi -vvelshelt  f pej. s.  Buchwissen. hasılât Sgehalt n  (vergiler dahil) brüt (olarak) maaş; -wurm m (a.fig.) kitap kurdu; kütüphane faresi -zelehen  brüt maaş 2gewicht n  brüt ağırlık; gayri safi sıklet n s.  Extibris naut. Sreglstertonne /  bir hacım ölçeği yani 2,8316 metre Buch'hnk m  zo. ispinoz kuşu -forderung /  H   hesap defter küp lerine göre ödenilecek meblağ -form/: in —kitap hadnde Brutus n.pr.  Brütüs -führong / defter tutm a usulü; muhasebe; einfache ~ Brutzeit / kuluçka müddeti adi (od.  bir taraflı) defter tutma usulü; doppelte ~  çift  brutzeln (Fleisch, Fe tt) cızırdamak; cızır cızır ctm. (od. girişli muhasebe; usulü muzaafa -gelehrsamkelt / s. yanmak) -d cızır cızır  -wlssen.  -halter m defter tutan; muhasip; hesap memuru Bruyere'holz n  süpürge ağacı kökü; brüyer -pfelfe/ brüyer -haltung / s. - fiihrung. -handel m kitapçılık -hândler m 1.  pipo kitapçı 2. (AntlquariatsS) sahaf -handlung / kitabevl, Bryonle f bot.  yaban kabağı kitaphane -maeher m (spez.  bel Pferdercnnen) müşterek  Bryophyten  pl. M . s.  Moospjtanzen

Buchsbaum

129

BUhnenanwelsung

4.  pej. oda; j-m die ~ einlaufen (od. einrennen) F  eşiğini  bahisleri toplayan; yarış acentası -malerel / minyatür cülük SmlBlg 1. (~ erworben) kitabi 2.  H   (Gevvinn, Veraşındırmak ; j- m auf die ~ rücken F   b-ni hesaba çekmek lust) hesap defterlerinde kaydedilen -prüfer m s.  Bücheriçin görmeğe gitmek;  Leben in die bringen F  bir cemi revisor.   -rücken m kitap sırtı yette sohbeti canlandırmak -n.angst  f F   kapalı yer Buchsbaum m bol. şimşir ağacı -elnfassung / şimşir bordür korkusu; klostrofobi Buch'schuld l.s. -forderung 2. ayrı borç senedi yazılmayarak Budget n bütçe -gesetze  pl.jur. mal' kanunlar -kommlsslon / bütçe encümeni -kredlte  pl. ; -mittel  pl. jur.   tahsisat, düyunu umumiye (devlet borçları) defterlerine tescil edilen meblağ ödenek; gel.a. karşılık -posten m tertip Buchse / teehn.  yuva, kovan, manşon, baş poyra; el.  duy, Budlke / dial. t. (Kneipe) köşe meyhane 2. eski bir ev (dük  priz kân, mağaza) -r m dial.  1. (Kneipwirt) köşe meyhane Büchse  f   I. teneke, kutu 2. tüfek, filinta, karabina 3. (Nasahibi 2. eski bir evin (dükkânın, mağazanın) sahibi delS) iğnedanlık 4. (SammelS) iane kutusu 5. gel. s. Büfett n  1. büfe 2. (Erfrischungsstand) büvet 3. (niedriges)  Buchse 6. teehn.  layner -n.f1etech n  konserve et.; et kon  bahü -frâulelnn ;-le rm büfeci, büveçi, tezgâhtar, barmen, servesi -n.macher m  tüfekçi -n.mllch /kutu südü; kon  barvumen Buftalogras n s.  Büffelgras serve süt -n.ötfner m konserve açacağı BuehsgewKchse pl.bol. şimşirgiller, şimşirler Büttel m 1.  zo.  manda, camus, susığırı, karasığır, dombay Buchstabe m 1. harf 2.  flg.  (des Gesetzes) lafız; groper ~ 2.  zo.  Amerika bizonu 3.  fig.  yontulmamış herif; ayı,  büyük harf; majüskül; kleiner —   küçük harf; minüskül; hoyrat -gras n bot. boğa otu -herde / manda sürüsü -Jagd dem -n nach  lafzan;  İn -n  (Zahl) I. yazı ile 2.  H   yalnız / bizon avı -kalb n  malak, balak 2n.getreu harfi harfine; harfi, harfiyen -n.rütsel n  harf  büff'eln F   durmadan dinlenmeden çalışmak; Sch.  inekle  bilmecesi -n.rechnung / math.  cebir -n^chloB n  şifreli mek, kuşlamak S n F   ineklik (Sch.) 2|er m F  inek (Sch.) kilit Bulto m mus. komik rollerini tutan ses artisti; buffo  buchstableren 1. (bir kelimenin harflerini ayrı ayrı söyle Bulfonie / bol.  kurbağaotu mek); hecelemek 2. (mühsam lesen) güçlükle okumak Bug m 1. naut.  baştaraf, burun, pruva, talyamar 2. (Vor buchstiiblich 1. harfi harfine; harft, harfiyen; aynen 2. (Ausder2) bei Tieren) omuz kısmı; göğüs 3. (Knie2 bei Tielegung) lafzI, lafzen 3. (wirklich) hakikaten; tam manaren) ardayağın büküldüğü yer -anker m naut.  gözdemiri siyle, mübalağasız -bSnder pl. naut. baş yatırmaları Bucht /1 . körfez, koy, çekmece, limancık, fiyort 2. naut. a) Bügel m 1. kavis şeklinde ağaç veya demirden bir parça 2. (seitliche Krümmung des Schiffsdecks) borda kavsi b) (Steig2) üzengi 3. (Steigeisen) krampon 4. (Kleider2) (Tauring) gamba, roda, kangal, beden; sübye sapan 3. elbise askısı 5. (Henkel) kulp 6. (c-r Schnalle) köprü 7. (Stall) ahır, dam; in -en aufsehieûen (Tau) naıit. roda etm. (Riem2) alt gerdane; kayış köprüsü 8. (Brillen2) gözlük Buch'tltcl m kitap başlığı -umsehlag m kitap kapağı -ung/ köprüsü 9. el. (zur Stromabnahme) arş 10. (des Sâbels) el I.  H   kayıt, tescil; hesaba (od. deftere) geçirme; madde 2. siperi -brett n   ütü tahtası -elsen n ütü -talte / ütü (çiz sipariş, rezervasyon -ungs.maschlne JH  muhasebe maki gisi); pli;  Dieser Sloff hâil keine -n.  Bu kumaş ütü tut nesi -ungs.tltel m tertip -welzen m bol.  kara (esmer, sert) muyor.  Die Hose hat die ~ verloren.  Pantalonun ütüsü  buğday; karabaş; Hint buğdayı -wert m aktif veya  bozuldu. 2frel ütülenmeğe muhtaç olmayan -horn n mus.  pasiflerin bilançoda gösterilen kıymeti -wlssen n  yalnız  büğlü -klssen n ütü yastığı -m asehine/kumaş mengenesi; kitaplardan edinilmiş bilgi -wort n  kitabi söz -zelchen n ütü makinesi 2n ütülemek; ~ kinnen  ütü bilmek -rlemen I. (festes) kitap şirazesine bağlanan sayfa kordelası 2. m üzengi kayışı -sâge/kollu testere -tlsch m  ütü masası (loses) kitabın sayfasını bulmağa mahsus pusula 3. -tuch n ütü bezi (Eignerzcichcn) ekslibris Bug'kran m naut.  algarina 2lahm (Pferd) önayağı tutuk Buckel m 1. kambur, kambel 2. (rundliche Erhebung) Bügler(in f) m  ütücü (kadın) çıkıntı, tümsek 3. (Rücken) F   sırt, arka 4. (Verzierung) Bug'rlemen m  (in e-m Boot) naut.  pruva küreği -sehutzkabartma 5. (Schnalle) toka 6. (Höcker) hörgüç; e-n ~ gerSt n (gegen Minen) paravan mochen I. (Katze) sırtını kabartmak 2. kamburunu çıkar Bugsler'anker m naut.  tonoz demiri -dampfer m  yedek mak; e-n ~ bekommen  beli çökmek; kambeli çıkmak; çeken gemi; römorkör 2en I. (Schiff) yedeğe almak, yedek sich e-n ~ lachen F   katıla katıla gülmek; e-n breilen ~ çekmek -tau n; -trosse/ yedek çekme halatı; naut.  irmik haben F   istifini bozmamak; aldırış etmemek; (lakırdı, halatı şaka v.s.) kaldırabilmek; şakadan anlamak;  Du kannst  Bugsprlet n naut. cıvadra; (in der Handelsmarine) bomborlsa mir den ~ runierrutschtnl F   Senin dediklerin bana vız  buhl  Int.  (Ausruf des MİBfallens) yuf! yuh(-a)! -en yuha geliyor! ein Mann, der seine achtzig Jahre auf dem ~ hat  çekmek; yuhaya tutmak; yuhalamak F   seksen senenin kahrını çekmiş bir adam Buhle m ıf va.  sevgili, maşuk(-a), galan 2n 1. (um et.) hırs  buck(e)lig 1. kambur 2. (gekrümmt gehend) iki büklüm (tabasbus, müdahane) ile bşi elde etmeğe çalışmak 2. yürüyen 3. (holperig, uneben) eğribüğrü, arızalı, engebeli (wetteifern) rekabet etm., yarışmak 3.  z.va.  b-le âşıkane  buckel'n 1. (e-n Buckel maehen) sırtım kabartmak-, kam (gayri meşru) münasebetlerde bulunmak 4.  poet.  nevaziş  burunu çıkarmak 2. (katz-) yaltaklanmak, tabasbus göstermek; nevazişte bulunmak; okşamak -r(ln f) m va. (dalkavukluk, müdahane) etm. 3. (sırtında) ağır bir yük s.  Buhle.  2risch I. (kokett) işvebaz, âşıkane, koketçe, taşımak 4. (auf den Rücken nehmen) sırtlamak; sich ~ galanca 2. (unzüchtig) iffetsiz, şehvetli 3.  poet. (iiebevoll (mit) (sırtında) ağır bir yük taşıyarak k-ne eziyet etm. schmeichelnd) nevazişkâr, okşayıcı 2rlnd n  zo. zebü £wal m zo.  kambur balina Buhne / nehir ve deniz kenarlarında suya doğru uzanan set  bück'en: sich  ~ eğilmek, bükülmek eilng m 1. eğilme, Bühne / 1. (Theater2) sahne, tiyatro 2. (Oerüst) peyke, reverans; (tiefer) kandilli temenna 2. (a. Bücking)  isli kerevet, şano, tribün 3. (Redner2) hatip kürsüsü; ~  freil ringa balığı; uskumru füme; e-n ~ maehen  (vor) b-nin Sahneyi boşaltın) auf die ~ bringen sahneye koymak (od. önünde eğilmek  çıkarmak); über die — getten 1. 77ı. temsil edilmek; oynan Buckram m (Buchbinderleinwand) bukram mak 2.  fig.  icra edilmek, yapılmak;  zur  ~ geben  tiya Buckskln m İ. yumuşak koyun veya geyik derisi 2. bir nevi troya intisap etm. ştrayhgarn dokuması Bühnen'amveisung / senaryo; düzen açıklaması -arbelter m Budapest n.pr.  Budapeşte, Peşte tiyatro (od.  stüdyo) işçisi -aussprache/ tiyatro dili -ausBuddcl / F  şişe stattun g/deko rasyon ; sahne dekoru -autor m  sahne (od.  buddein 1. F   toprağı kazmak 2. (Kartoffeln) çapalamak oyun) yazarı; piyes muharriri; piyesçi -blld n mizansen; Buddh'a n.pr.  Buda -Ismusm budizm -Istfln/ ) m,  Sistlsch tablo, s. a. -ousstattung. -blldnerfln /) m dekoratör, deko budist ratris -bl!dwechsel m dekor değişimi -dlehter m s. -autor. Bude / I. baraka, «ala t2. F  eski ev 3.  pej. dükkân, mağaza -einrlchtung / sahne düzenlemesi 2gcrecht: ~ maehen

Bukarest

130

Burg

dramatize etm.; sahne için tertip etm. -krSfte  pl. sahne Bündel n  I. deste, demet, külte, bohça, bağ, denk, çıkın, elemanları -kunst / tiyatro sanatı; ar dramatik -künst paket 2. (kleineres) çıkı; küçük bohça 3. (Post, Akten) ler(ln /) m sahne sanatkârı; aktör, aktris, artist, (volksliyas; (lângliches) tomar (z.B. Zeitungcn) 4. (Pferdelast) tümbültü 5. (Tabaksblâftcr) pastal 6. (Knâuel) yumak, tüml.):  tiyatrocu Sm&Blg sahneye uygun; teatral -musik/  bürümek 7. (Strahlen2, LichtS) demet, huzme; seln ~ sahne müziği -probe / temsil (od. oyun) provası; sahne sehnüren pılıpırtısını toplamak; bohçasını bağlamak; tası çalışması -schrlttsteller m oyun yazarı -sprache / 1. sahne tarağı toplama k; leder hat seln ~ zu trogen. fig. Herkesin dili (a.fig.)  2. diksiyon -stück n  sahne eseri; piyes; tiyatro -versenkung / sahne asansörü -vorhang m tiyatro  bir derdi var, değirmencinin de su. Spr.  Keçi can kay (od. sahne) perdesi -werk n s. -stück. -wlrkung/dramatik gısında, kasap yağ kaygısında. Sp r.; in ~ verpacken denk tesir   bağlamak   bündel'n destelemek, demetlemek; paket yapm ak; denk Bukarest n.pr.  Bükreş Bukett n 1. (BIumenstrauB) çiçek demeti; buket 2. (Blume  bağlamak; bohçalamak -welse deste deste; demet demet des Weins) şarabın nefis kokusu; büke Bundes'bıhn / Federal Almanya Cumhuriyeti (Avusturya, Bukotlka (Vergi!) Bükolik İsviçre) demiryolları -bruder m aynı öğrenci birliğine Bukowlna f n.pr.   Bııkovin(y)a mensup olan -geblet n  Federal Almanya arazisi -genosse Bülbül m zo.  bülbül m müttefik -kanzler m (Deutschland) Federal Almanya şansöliyesi (başbakanı, başvekili) -prüsldent m 1. Bulette/köfte.  Immer nur ran an dit - nl F   Haydisene! Bulgar'e m; -İn / Bulgar -len n.pr.  Bulgarya, Bulgaristan (Deutschland) Federal Almanya Cumhurreisi, Cumhur eisch Bulgar -lsch(e) n  (Sprache) Bulgarca  başkanı 2. (Schvvciz) İsviçre Konfederasyonu Reisi (Baş Builne / naul.  borina, göncü kanı);  Er wurde zum Eidgenössischen -en gewâhlt.  İsviçre Bull'auge n naut. lomboz; göz pencere -dogm(moto-)traktör Konfederasyonu Reisliğine seçilmiştir, -pr&sldhım n 1. -dogge/buldok (köpeği) -dozer m buldozer Federal Almanya Cumhurreisliği (Cumhurbaşkanlığı) 2. Bulle (t) m 1. boğa 2.  prj. iriyarı adam 3. V   polis memuru; (Schweiz) İsviçre Konfederasyonu Reisliği (Başkanlığı) V: aynasız, tahtakoz, patburun -reglerung / federal hükümet spez.  Federal Almanya Bulle (II) / Papa'nın fermanı (Avusturya) Hükümeti -republtk Deutschland (bzw. Bullen'belBer m s.  Bulldogge. -hltze/kızgın sıcak; fırın (od. Gsterrelch) Federal Almanya (bzıv. Avusturya) Cumhuri cehennem) sıcağı -kalb n erkek dana yeti -staat m 1. (Gesamthcit) konfederasyon; federal (od.  bull(e)rfg F   öfkesi topuğunda; mütehevvir; bağırıp çağı federe) devlet 2. (einzeln) âza (federal) devlet 2staatllch ran; osuruğu cinli federal -tag m Federal Parlamento (od.  Diyet Meclisi)  bullem F  1. (Geschütze) gümbürdemek, gütnlemek 2. (drölı-wehr/ Federal Almanya Cumhuriyetinin kara ordusu nend klopfen) şiddetle vurmak 3. (heftig schimpfen)  bündig 1. (gültig) mer’i, mamulünbih, müeyyet 2. (überzeusertçe azarlamak; küfretmek; sövüp saymak 4. (Ofen) gend) mukni, kanaatbalış, kandırıcı, inandırıcı 3. (Stil) gürül gürül yanmak 5. (kochendes Wasser) tokurdamak, mucez, mücmel; kurz und   ~ kısa ve mucez olarak; fıkırdamak  katiyetle Bulletln n  1. bülten, belleten 2. (Tagesbefehl) günlük emir  Bündnls n  ittifak, pakt, anlaşma; ein ~ schliefien  ittifak 3. (Gesundheitsbericht) sıhhat raporu  bağlamak (od.  akdetmek) Bund'staken m naul. mavnacı gönderi 2welse s. biindelweise.  bulllg 1. (Mann) iriyarı 2. (Hitze) kızgın, yakıcı, kavurucu -welte / pantalon veya etek kemerinin uzunluğu Bullrtchsalz n pharm.  bir nevi bikarbonat Bungalow m sayfiyelik bina; tek katlı ev; bungalov Bulwerlıue! / (bei İstanbul) Yassında Bunge / 1. s.  Reust  2. bot.  a) su sıçankuyruğu b) (Ehren buml  Int. bom! pof! küt! pat! güm(-bcdek)! çat çat!  preis) yavşanotu; veronika; suteresi Bumboot n naut.  bakkal sandalı; su filikası Bunker m 1. (KohlenS) kömürlük 2. (für Getreide usw.) Bumerang m Avustralya'da kullanılan silâh; bumrang Bummel m F  1. gezinti, dolaşma, tenezzüh, piyasa, teferrüç depo, silo, ambar 3. mil. koruğan, bunker, kazamat, blokhavs, kale 4. (LuftschutzS) sığınak, barınak -llnle / mil. 2. (Ort) piyasa yeri 3. dial. s.  Bommel. e-n kleinen ~ maehen  lamellf çevirmek; auf den ■— gehen  gezmeğe git koruğan hattı; kalelerden müteşekkil hat -stellung/ mil. koruğan mevzii 2n naut.  kömür almak -ıtation / kömür mek; piyasa etm., piyasaya çıkmak -ant m s.  Bummler  alma limanı -tür / naut. lombar -el / I. (Trödelei, Nachlâssigkcit) tembellik, üşeniklik, yavaşlık, gecikme, ihmalcilik 2. (MüBiggang) avarelik, Bunsenbrenner m  Bunsen hamlacı; gaz ibiği; bek haylazlık; eğlence ile vakit geçirme -frltzc m F  s.  Bumm  bunt 1. renkii; karışık renkli 2. (-scheckig) ala, alaca bulaca; rengârenk 3. fig. karışık, mütenevvi, değişik; çok taraflı; ler (spez.  I). Slg (naehlâssig) tembel, üşengeç, gevşek,  —  dureheinander   alantalan, karmakarışık bir halde; ihmalkâr 2n I. ortada dolaşmak; gezinti yapmak; kaldardağan; ~ dureheinandenverfen tarumar etm., dardırtmian saymak 2. (herumlungern) haylazlık etm. 3. madağan etm.; -es  Dureheinander   Çingene şalvarı; -er  (sich herumtreiben) ayak sürtmek 4. (leichtsinnig leben)  Marmor    hara; somaki mermeı; -e Musik   musiki kaley eğlence iie vakit geçirmek 5. (trödeln) yavaşça hareket doskopu; -er  Abend   müsamere; -es Programm  karışık etm.; gecikmek -zug m  dilenci treni (od. katan)  program; -e  Reihe maehen  kadınlı erkekli sıra yapmak; Bummler m 1. (Faulcnzer) tembel, haylaz 2. (Herumtrei Er treibl es zu   ~ . Çok ileri gidiyor, bekannl wie ein -er   ber) kaldırım mühendisi; avare 3. (Nachtschwârmer)  Hund   damgalı eşek; ausse/ıen wie ein -er Hund   boya akşamcı, sabahçı; V:  peyke kurusu 4. (MüBiggânger) köpeğine benzemek;  Es gehl da ~  zu. Orada işler altüst. eğlence ile vakit geçiren Buna artık tahammül edemem. Buna  bums!  Int. çat! gür! küttedek! çattadak! zıngadak! pat a  Das wird mir zu tahammülüm kalmadı da fiel er hin und war ohnmâchtig. daki şırakkadak! Şırakkadak düşüp bayıldı, -en 1. F  çat etm., gümbürde Bunt'anstrich m (z. B. zur Tarnung) alaca boyama -drack m kromotipografi Sfarblg s. bunt.  -tasan m zo.  alaca sülün mek; şiddetle vurmak, çarpmak 2. V sikmek Skapelle/ egelidert: -er .Marmor Hacıbektaş taşı 2gestreift: -er Stoff   pej.  mızıka Stoka) n  koltuk meyhanesi  bayader -sandsteln m alaca gre; yeni kızıl kumta şı; yeni Buna m, n sentetik kauçuk  kırmızı gre Sschecklg 1. bigare; aklı karalı 2. s. bunt   (2). Bund m I. demet, deste, yığın 2. (an Kleidungsstücken) -schecktgkeit / alacalık -spccht m zo.  alaca ağaçkakan kuşak, kemer, uçkur, kenar, sübye 3. (Band) bağ, rabıta; -stlft m renkli kurşun kalem  fig. bağlılık, merbutiyet 4. (Vereinigung) birlik, ittihat 5. Bürde / yük, ağırlık, sıklet; Würde bringl ~ . Spr.  Büyük (Bündms) anlaşma, itilâf, antant, ittifak 6.  pal.  konfe  başın ağrısı büyük olur. Spr. derasyon 7. (Abkommen) pakt, misak 8. (Draht usw.) kangal 9. (für Glâser od. Werkzeuge) kemerlik 10. (bet  Buren  pl.  Burlar, Boerler S.İ.J   perde II. n  (Zwiebeln) soğan dizisi; im -e mit   ile Bürette / ehem,  büret B u rg /1. hisar, kale 2. (StrandS) plajda çocukların kurduk  birlikte, ile beraber 

Burgu

131

Buttcr 

ları kum duvar 3. (des Bibers) kunduzlann yaptığı baraj Bus m (Abk. für Autobus, Omnibus) otobüs, otokar -fahrer m otobüsçü -haltestelle / otobüs durağı lar  Busch m 1. çalılık, fundalık 2. (Gehölz) orman 3. (Urvvald) Burgu n pr. (Prinzeninsel od. Stadt in Bulgarien) Burgaz  balta değmemiş orman 4. (Dickicht) maki, çıkralık 5. Bürge m kefil, zâmin; ollg. garanti eden; e-n -n stellen  kefil (Helm2) sorguç, tuğ 6. (StrauB) büyük çiçek demeti; auf  göstermek 2n I. (für j-n) b-ne kefalet etm., kefil olm. 2. den ~ klopfen fig.  orman taşlamak; nabzına bakmak; (für et.) garanti etm., teminat vermek; bşi tekeffül etm., iskandil etm.; sondalamak; ağızdan sakız avlamak; b-nin  bşe kefil olm. ağzını yoklamak; hinler dem ~ hallen (mit et.) fig.  mak Bürger(in  f) m  1. (e-r Stadt) şehirli, kentli 2. (e-s Staates) sadını gizlemek; sich (seihvürts) in die Büsche sehlagen vatandaş, tebaa, uyruk 3. (Bourgeois) burjuva 4. allg.  pl.) jur.  idare edilenler -krieg m  iç savaş; sivil harp  fig. sıvışmak -bohne / bot. yer fasulyesi Büschel n  t. demet, deste 2. (Haar2) tutam, perçem 3. -kunde / yurttaşlık bilgisi (Feder2) sorguç, tuğ, tepelik 4. geom.  a) bir noktada  bürgerllch 1. (nicht-militârlsch) mülki, sivil 2. (staats-) kesişen doğrular b) bir doğruda kesişen yüzeyler 5. (Gemedeni 3. (der Mittelklasse angehörig) orta sınıfa mensup; hânge) askı, avenk, bürümcek 6. (Dölde) salkım, unkut Ses Gesetzbuch  1. (in der Türkei bis 1026) mecelle(-i ahkâmı adliye) 2. medeni kanun; yurttaşlar yasası; -e Sförmlg salkımsı, unkudi  Rechte pl.  medenî haklar;  Aberktnnung f der -en Rechte Busch'fteber n s. Gelbfieber.  -holz n çalılık, fundalık 2lg t. medeni haklardan ıskat; -es  Rechl  medeni hukuk; (mit Büschen bestanden) çalılık (arazi) 2. (mit busehigen Augenbraucn) gür kaşlı; dörtkaşlı -klepper m şaki, hay yurttaşlar töresi; -e  Ehrenrechte pl.  siyasi haklar; -es dut -mann m (Südafrika) Boşiman -rohrsânger m (Vogel)  Drama lil. burjuva oyunu Bürger'melster m 1. (e-r S tadt) belediye reisi 2. (e-s Dorfes)  zo. bir çeşit ardıç kuşu -rose / bot.  alçak fidanlı gül -wald muhtar, kocabaşı -melsteramt n  belediye reisliği; muh m maki, çıkralık -werk n  çalılık -tvlndröschen n s.  Anetarlık -pfllcht/yurttaşlık vazifesi -reeht n  1. hcmşerilik mone 2. (-e pl.) vatandaşlık hakları -sehaft / şehir halkı -slnn m Busen m 1. kadın göğsü (od.  koynu); sine; V:  balkon 2. (Herz)  poet.  yürek, kalp 3. (Meer2) körfez, haliç, koy; memleket sevgisi -steig m yaya kaldırımı; trotuvar -tum n burjuvazi -wehr / milis teşkilâtı e-e Natter am ~ nahren fig.  koynunda yılan beslemek; e-n ~ bekommen  (junges Mâdchen) göğüs vermek Burg'flecken m z.va.  kasaba -frleden m hizipçiliğin muvak kat tatili -herr m hist. derebeyi, senyör -freund(in/) m samimi dost; sine bülbülü -nadel /tuvalet Bürgschaft / 1. kefalet, zamân 2. (Garantie) temin at, ga iğnesi; broş; kravat iğnesi ranti, inanca; ~ lelslen s. bürgen. jede ~ übernehmen Bussard m zo.  (paçalı, kızıl) şahin  boyunca kalıbını basmak -s.erklârung / kefaletname BuBe / 1. (Siihne) ceza; kefaret 2. (Reue) nedamet, pişman Burgund n.pr. hist.  Burgonya -er m 1. Burgonyalı 2. lık 3. (BuBgelöbnis) tövbe, istiğfar 4. (Abbitte) tarziye; Burgonya şarabı; burgonyon 3. (-er pl.) hist. Burgondlar ~ tun  s. büfien Slsch 1. Burgonyalı 2. Burgond  büBen 1. cezasını çekmek; kefaret etm. 2. (mit Geld) nakden Burgverlies n hist. zindan tazmin etm. 3. (Fchler) tamir etm. 4. (mit dem Leben, Burldan n.pr.  Büridan; -s  Esel  Büridan’ın eşeği; iki cami seinem Kopf) hayatiyle (od. kaniyle) ödemek;  Das wird  arasında kalmış beynamaz gibi er einmal ~ miissen.  Vebalini çekecektir.  Das soll er mir  BurJUt'e m; -İn /; 2lsch Buryat -len n.pr.   Buryatistan ~ l  Bunun acısını elbet çıkarırım. Bunu yanına koymam. et. sehurer zu ~ haben burnundan fitil fitil gelmek; für et.  burlesk maskara, gülünç, heziamiz 2e / Ut.  hezel, bürlesk (a.mus.);  kaşmerlik  ~ miissen  bşin cezasını (belâsını) çekmek; Für seine Burm'a s.  Birma.  -ese m;  Scslsch s.  Birmane Schlechtigkeit mu fi er jetzt ~ .   Ettiği fenalık ayağına do Burnus m 1. (der Mekkapilger) ihram 2. bornıız laştı. Büro n  büro, yazıhane; yazı odası; kalem, ofis, kontuvar, BüBer((n f) m  1. tövbekâr 2. çile dolduran -hemd n çile çe daire -angestellte mif   kâtip, yazıcı -artlkel  pl.  büro (od. kenin giydiği kaba gömlek kırtasiye) levazımı -beamte m; -beamtin / memur Busserl n dial.  öpücük  -bedart m s. -arlikel. -bedarfs.kosten pl.  kırtasiye -dlener  buB'fertlg tövbekâr; nedamet getiren 2versprechen n tövbe m hademe, odacı -haus n han -klammer / raptiye, bağlaç Bussole / naut.  pusula -kollege m; -kollegln /kalem arkadaşı -krat m bürokrat, Büste/ 1. (Plastik od. Brustbild) büst; başheykeli 2. (vveibkırtasiyeci -kratentum n bürokratlık -kratle / bürokrasi, liche Brust) kadın memeleri 3. (Schneiderpuppe) manken kırtasiyecilik 2kratisch bürokratik, kırtasî -kratismus m -n.halter m sutyen, göğüslük  bürokratlık, bürokrasi -kratlus: heiliger -   şahıslandırılan Bütan n ehem,  bütan  bürokrasi -menseh m kalem efendisi; bürokrat -mtibel pl. Butler m (etwa): sofracı yazıhane mobilyası -personal n  kalem memurları -stun- Butt m 1. pisi balığı 2. (Stein2) kalkan balığı 3. (GlattS) den pl. iş saatleri -tâtigkelt /büroda çalışma -vorsteher m çivisiz kalkan balığı 4. (Hei!2) büyük dilbalığı  başkâtip; kalem amiri; daire şefi Bütte /1 . (Zuber) mastela, badya 2. (Trag2) küfe, fıçı, ger  burren F   vınlamak  del, sepet Bürschchen n 1. herifçeğiz, çocuk 2. (bir kâtip v.s.) parçası; Büttel m I. va. mahkeme mübaşiri 2.  pej. polis (memuru) 3. ein winziges ~ yumruk kadar çocuk  pej.  hizmetçi, hademe Bursche m I. oğlan, delikanlı; genç adam; çocuk 2. (Kerl) Bütten'(-papler) n  zarif ve yüksek kaliteli bir yazı kâğıdı herif 3. mil. hizmet eri 4. esnaf kalfası 5. (Latife) uşak 6. -rede / karnaval nutku -redner m karnaval hatibi  bir üniversite öğrenci birliğine mensup olan kimse 7. F  Butter / 1. tereyağı 2. (Augen2) göz çapağı;  j-m dit  ~ vom kuvvetli bir hayvan; alter ~ l   Kardeşim! Azizimi V;  Brot nehmen b-nin hakkını elinden almak; sich die ~ vom Hacım! ein ganz verwünschter ~   musibet; krâftiger, jun Brot nehmen lassen  hakkını gaspettirmek; ~ stopen  süt ger  ~ babayiğit; übler   ~ edepsiz, şirret; malın gözü;  Du yaymak; in — sein F fig. işi iş olm.;  Brot mit  ~ bestreichen toller ~ I  Seni kâfir seni! ekmek üzerine tereyağı sürmek -btume / (volkslüml.l 1. Burscheıtschaft / üniversite öğrenci birliklerinden biri (HahnenfuB) düğünçiçeği 2. (Sumpfdotterblume) su ner  bursehikos lâubali, teklifsiz, tekellüfsüz; fazla serbe st; sera gisi 3. (Ringelblume) altıncık, altıntabak, aynısafa 4. zat (Lösvenzahn) aslan dişi; hindiba çiçeği 5.  z.va.hum. yu Bürste /fırça -n.abzug m typ. ilk tashih provası -n.binder m varlak hasır şapka -brot n tereyağlı ekmek;  /hm fiti das ~ fırçacı; laufen wie ein ~ çok hızlı koşmak; F: motör gibi regelmöpig auf die Fettseite. fig. Daima şanssız kaldı, j-m gitmek; saufen wie ein  ~ V çok içki içmek -n.frlsur /; et. aufs ~ sehmieren F fig.  başına kakmak; für ein — fig. -n.haar n  alabros -n.halter m  fırçalık -n.macher m s. yok pahasına -brotpapler n  parşömen kâğıdı; yağlt kâğıt -n.binder. -n.strlch m darbe; fırça teması -dose / tereyağı kabı -faB n I. (kleines) atık 2. (gröBeres) Bürzel m 1. an. kuşların gerisi; kuyruksokumu 2. gel. kuyruk  yayık -Hsch m zo.  tereyağı balığı -keks m, n  pötibör 

Butzemınn

132

-mllch / tereyağı alındıktan sonra geri kalan süt 9n 1. (ohne Obj.) yayık dövmek; tereyağı yapmak 2. tr. F  (Geld hinelnstecken) munzam olarak para vermek 3. inlr. a) tereyağı olm. b) F   işi 1} olm. c) (eitern) cerahatlenmek 9welch kaymak gibi Butzemann m I. (Kindrrschreck) umacı, Arap, Scii 2. (Ko bold) cin 3. (Vogclscheuche) bostan korkuluğu Butzen m dia!, elma, armut v.s. gibi yemişin içindeki çekir

 

Charakter

dek yuvası -schetbc / ortası biraz çıkıntılı küçük, yuvar lak, kurşun kenarlı pencere camı Buxazeen  pl. s.  Buchsgetvâchse Buxen pl. F  s.  Hosen Byzant'lner(ln/) m; Slnlsch BizanslI, dalkavuk -inlsmus m tabasbus, dalkavukluk, şakşakçılık, kapıkulluk -ologe m  bizantolog -ologie / bizantoloii îologlsch bizantolojlk Byzanz rt.pr. hisl.  Bizans (eski İstanbul)

c c, C itse:] n  1. Alman alfabesinin üçüncü harfi 2. mus. do notası 3. (römisctıe Ziffer) = 100 Cachenez n boyun atkısı; şal, kaşne Cachct n kaşe Cachou n  meyan kökü hulâsası Catt n  kahvehane, kıraathane Cafet'erle/kafeterya -ter m kahveci-, kahvehane sahibi Cake-Walk m (Tanz) kekvok  Call-Cirl n telefonla çağırılabilcn fahişe Calvin n.pr.   Kalven Cambridge n.pr.   Kembriç Camembert m bir nevi Fransız peyniri Camera obscura / adese yerine deliği olan fotoğraf makinesi Camouftage / gizleme, maskeleme, kamuflaj Canip n I. kamp 2. (Gefangencnlager) esir(-ler) kampı; üsera kampı 9en kamping yapmak -Ing n kamping Canasta n bir iskambil oyunu; kanasta Cancan m (Tanz) kankan Caüon m gtop.  kanyon Cape n kap Caprlcclo n mus. kapris Carte blanche /plenpuvar; salâhiyeti tamme Clsar I. n.pr. Sezar 2. (Kaiscr) kayser, imparator -ca n.pr. hisl. Kavseri -en.herrschaft /Sezarizm -tn.vvahn m mega lomani Sisch I. Sezara müteallik 2.  fig.  başına buyruk; keyfi -ismus m  Sezarizm, diktatörlük CashewnuB J bol. akaju cevizi Cashgeschiift n  peşin muamele Castro n.pr.  Kastro -anh*nger(ln f) m  Kastrocu, Fldelist Casus m s. Kasus. 2 belli m  harp sebebi; 2 obliçuus ling. yahn halden başka bütün haller; 2 rectus m ling.  yalın hal; mücerret hal Catch-as-catch-can n  (Freistilringen) keç ez keç kcn Catcher m  serbest güreşçi Cayennepfefter m kırmızı biber  CDU —Christlich-Demokratische Union (Oeutschlands) C-Dur n mus. do majör C(dille{ling.  sedil Celebes n.pr.  Selep adası Celesta / mus. çelesta CelI'lstçin /) m viyolonselist, viyolonselci, çellist -o n mus. viyolonsel, çello Cellophan n selofan -papier n  jelatinli kâğıt Celsiusthermometer n  santigrat!) termometre Cembalo n mus.  klavsen Çent m sent, çent -ime m santim Cento / (Nahostpakt) Cento Cerebralgangllon n an.  beyin gangliyonu; beyin sinir dü ğümü Cerebrosplnalflüsslgkelt / an.  beyin-omurilik sıvısı; mayii dimagli şevki Ceres n.pr. myth.  Seres Cerlgo n. pr. Çuha adası Cervantes n.pr.  Servantes ces; Ce* n mus. do bemol Ccllnje n.pr. Çetine Ceuta n.pr.   Septe Ccylon n.pr.  Serendip (od.  Seylan) adası -tee m seylan

Cha-Cha-Cha m (Tanz) ça-ça-ça Chagrln(-leder) n şagren; kumlu sahtiyan; telafin Chalselongue / şezlong Chaldâ'a n.pr. hisl.  Kaide -er m;  2lsch Keldanl, Kaideli Chalet n şale Chalke s. Charki Chalkldtke/ n.pr.   Kalkidikya (od.  Haikidik) yarımadası Chalzedon m min.   kadıköytaşı, kalseduan Chamâleon n 20. bukalemun ehamols açık san renkli;  phot. krem, şamua 9leder n güderi Champagner m şampanya Sfarben kırmızıya kayar açık sarımsı Champlgnon m bir nevi kıymetli mantar Champion m şampiyon -at n   şampiyona, şampiyonluk Chance / şans, talih, fırsat, devlet kuşu changeant şanjan(-lı), yanardöner; kumru göğsü changleren 1. renk renk parıldamak; şanjan, yanardöner olm. 2. (Pfcrd) koşusunu değiştirmek 3. (Hund) bir izi  bırakıp başkasını takip etm.; ~ lassen hare koşturmak -d  S. changeant 

Chanson n  şanson, kanto -ette/şansonet; kantocu (kadın) -nler m şansoniye, kantocu CHaoe n  I. kaos, heyulâ, fcvza 2.  fig.  hercümerç, kargaşa, fitne, suriş, karmakarışıklık, anababula; anababa günü; ein ~ hervorrujen anababula etm. chaotisch 1. kaotik, heyulâ!, heyyulânt, fevzai 2. karma karışık, müşevveş Chapeau m va. şapka; ~ claçue m  şapoklak, klak Charakter m I. seciye, karakter, ıra, tabiat, hilkat, hassa, hulk, huy, şime, haslet 2. (Eigenschaft) mahiyet, sıfat, vasıf, ahlâk 3. (Elgenart, Geprâge) hususiyet, özellik, kaşe, alâmet, nişane 4.  pej.  (übler) kumaş, mal 5.
Charge

133

1. karaktersiz, seciyesiz; kanı bozuk 2. (wankelmütig) sebatsız, kararsız, renksiz, mesleksiz -lo slgke it/karakte r sizlik, seciyesizlik -ologle / s. -kunde.  Sologisch s. 2lich. -rolle / Th.  karakter rolü Sschveach ahlâksız; ahlâkı  bozuk -schwaehe / kar akter za'fı -spleler m Th.  karakter oyuncusu 2$tark s. ?/esf. -stârke / s. -fesligkıit.  2voll s. 2/esf. -zug m vasıf; vasfı mümeyyiz; karakter hususiyeti; nitelik  Charge / 1. mil. z.va. askeri rütbe 2. mil. f-n  pl.) z.va. amir ler 3. vo. (Amt) memuriyet 4. lechn., Th. şarj -n.rolle Th. şarj rolü Charglerte m jf   üniversite öğrenci birliğinin mümessili Chsrkl n.pr. (Dodekanes) Harki (od.  Kerkit) adası Charitâ Berlin’deki meşhur hastanenin ismi Charlvtrl n  1. (Dtırcheinander) hercümerç, karmakarışıklık  2. (Katzenmusik) kulakları tırmalayan ahenksiz müzik Charleston m (Tanz) çarliston Charlie Chaplin n.pr.  Şarlo charm 'ant cazibeli, edalı, sehhar, füsunlu, alımlı, şirin, tatlı, nazlı, cilveli; göz alıcı; albenili; teshir edici; ilik gibi 2e m cazibe, füsun, halâvet, şirinlik, çekicilik tatlılık, alım, albeni, eda, sihir, naz, işve, cilve, letafet;  j- s ~ untertiegen cazibesine kapılmak; ohne Jeglichen  ~ halâvetsiz, alımsız 2eur m alımlı adam Seute / (Stoff) şarmöz Charta / şart; temel kural; ~ der Vereinien Nationen  Bir leşmiş Milletler Şartı Chart'epartle / naul. navlun mukave1c(-name)$i; ıskapar ma; çarter parti 2ern gemi kiralamak Chartreuse m (Liköı) şartröz Charybdis / 1. grlech.Myth.  (Messina boğazında) bir deniz canavarı 2. ftf .  çok tehlikeli bir akıntı, s.a. Szytta Chassls n  1. şasi 2. (Radio) radyo çerçevesi Chaull'eur m  şoför 2ieren oto kullanmak (od.  idare etm.); şoförlük etm. Chaussce / şose; büyük yol -graben m şose kenar hendeği -wltrter m yol bekçisi Chauvin'lsmuı m  şovenlik, şovinizm -lst(in /) m; Slstlsch şoven, şovinist Chcf(-ln f) m  şef, müdür, reis, başkan, amir, baş, patron;  zum — gehen  yukarı çıkmak -arzt m baştabip, sertabip,  başhekim -Ingenieur m başmühendis -pilot m  başpiiot -redakteur m sermuharrir, başmuharrir, başyazar -sprecher m  (Radio) başspiker  Chemie/kimya -faser/sunî iplik; kimya lifi -lehrer(ln f) m kimya öğretmeni; Sch. kimyacı -produkte pl. kimya mah sulleri -veerker m  kimya işçisi Chemlk'allen pl. kimyevi maddeler; kimya maddeleri -er(ln /) m  kimyager, kimyacı chemltch 1. kimyevi, kimyasal, şimik 2.  Adv.  kimyaca,  bilkimya; kimya vasıtasiyle; -e Gleichung  kimya denk lemi (od.  muadelesi); -e Fabrik   kimya fabrikası; kimyahane; -e Funktion kimyasal görev (od. fonksiyon); vazifei kimyeviye; -es  Âouivalent   kimyasal eşdeğer; muadili kimyevi; -e Kampfmittcl pl.  kimyevi savaş vasıtaları; -e  Reinigung  1. kimyasal temizleme 2. buğuevi, buğuhane, tephirhane; -es  Zeichen  kimya simgesi (od.  remzi); -es  InsUlut   kimyahane Chemlsett n  (heller Einsatz an Damenkleidcrn) şömizet Chemo'synthese / biol.  kemosentez -toxls / biol  kimyagöçümü, şimiyotaksi -therapie / med.  şiınlyotcrapi Sthera peutlsch şimiyoterapik -troplsmus m bot.  kimya doğrulumu; şimiyotropizm Cherchız la femme.' Kadın parmağı var! Cherry Brandy m çeribrandi Cherub m; (pl.  -İm) kerubî;  pl.  kerubiyun Chester m çester peyniri cheval’eresk z.va. s. rillerlich. Sier m va. Fransız asilzadesi Cheviot m şevyot Chtvreau'(-leder) n  keçi yavrusu derisi; glase deri; şevro -schuhe  pl.  glase kunduralar Chl»ntl(-weln) m kiyanti (şarabı) ehle s. schick  Chlcoric / bot. acı marul

 

Chrlıt

Chiflon m (Gevvebe) şifon Chtffre / 1. şifre 2. (Kennzeichen) rumuz -schrlft /; -telegramm n şifreli yazı (telgraf) chlffrler'en şifrelemek; şifreye çevirmek sbeamte m şifre kâtibi fibüro şifre kalemi ?schlüıse) m  şifre anahtan -t şifreli Chlgnon m (Haarknoten) topuz Chlle n.pr. Şili -ne m; -nln /; 2nlsch Şilili -talpeter n ehem. Şili küherçilesi Chlmir'e /  fig.  (Hirngespinst) ham hayal; kuruntu, vehim, fantasma, birsam, sanrı; relne -n pl.  kuru hülyalar 2ltch (legendâr) efsanevi; ismi var cismi yok Chlna n.pr. Çin -gras n bot. Çin keneviri -krepp m suni krepdöşin -rinde / kınakına -rlndenbaıım m bot.  kınakına ağacı -steetminde /bot.  Çin saparnası; çöp çini; kınakına ağacı -tlnktur /kın akına hulâsası -wurzel/ pharm. çöpçinl Chinchllta I . / zo. şinşila, çinçilya; Amerikan tavşanı 2. m (-pelz) şinşila (kürkü) Chines'e m; -İn /; Siseh Çinli -isch(e) n (Sprache) Çince -isehe Mauer   Şeddi Çin; Çin Şeddi Chlnin n pharm.  kinin -sülfat n  kınakına çiçeği; kinin sül fatı; sulfata Chlntz m (Stoff) çit Chlos n.pr.  Sakız adası (bzu\ şehri) Chlppendale n (Möbelstil) Şipcndal Chlp m 1. pul, fiş 2. -* pl. patates çips Chlromant m  el falcısı -ie / el falı (od.  falcılığı); seti,  kiromansi Chlropteren pl.  zo. yarasalar, huffaşiye Chirurg m cerrah, operatör -le / cerrahi, cerrahlık, şiriirji, operatörlük Slsch cerrahi, şirürjik; 9ischer Kongrep cerrahlar kongresi Chltln rt biol.  kitin ChIodwlg n.pr.   Klovis Chlor n ehem,  klor -ammoniura n  klor amonyum -arstngas n  (Giftgas) klark -at n  klorat Sen klore etm., klorlamak Ehaltlg klorlu -İd n  klorür -kalbım n  klorür dö potas; klorpotasvum -kalk m   kireç kaymağı; klorür dö kalsi yum -ofomt n  pharm.  kloroform Soformieren kloroform koklatarak bayıltmak; kloroformizc etm. Chloro'phyil n bot.  klorofil; maddei hadra (bitkilerde) -myzetln n (Antibiotikum) kloromisetin -plast m bol. kloroplast -se / s.  Bleichsucht  Chlor'sâure / asit kbrik -verblndung / klorür Choledochus m s. Gallengang Cholera / med.  kolera; von der  ~ be]ailen werden  koleraya tutulmak -fail m  kolera vakası Sknuık koleralı Cholerlker m s. cholerisch Cholerlne / med.  hafif kolera; kolerin cholerisch safralı, hırçın, öfkeci, hadidülmizaç, F:  dolu tüfek; -er Charakter   hırçınlık; -es Temperament   hiddetli mizaç Cholesterln n biol.  kolesterin, kolesterol Cholezystitls / s. Gallenblasenentzündung Chor m 1. koro 2. areh.  kiliselerin en mühim kısmı; im ~ 1. koro halinde 2. (aile zusaııtmen) hep beraber; hep birden Choral m  koral, kantik; kilise İlâhisi Chorea / s. Veitstanz Choreograph m koreograf; dans düzencisi -le / koreograf!; dans düzeni Slsch koreografik Chor'tührer m Th.  koro başı -hemd n katolik papazlarının kilisede giydikleri beyaz cübbe -ist(ln /) m korist, korocu •leiter; -melster m koro şefi -rock m s. -hemd.  -s*nger(ln/) m s. -istf in) Chow-Cbow m  (Hunderasse) çavçav (köpeği) Chrcstomathte / seçme nesir parçalan; nesir müntahabatı; krestomati, güldeste Chrlst 1. s. Christus2.  ~ (-in/) m  Hıristiyan, Nasrant, İsevi -abend m   Noel gecesi -baum m Noel ağacı -dom m bot. sıncan dikeni; çalıdikeni, karaçalı -en.bankert m Schi. V istavroz fidesi -en.helt / Hıristiyanlık (âlemi) -en.tum n Hıristiyanlık; Hıristiyan dini; İsevilik -en.verfolgung / ilk Hıristiyanlara karşı yapılan takibat -I (Gen.)  Hazreti