காதல் ப ௌர்ணமி
நம் சூரிய குடும் ம் ததான்றி 40-50 மில்லியன் ஆண்டுகள் கழித்தத
நிலா ததான்றியது. நிலா
ததான்றி 4.6
ில்லியன் ஆண்டுகள்
ஆகிவிட்டன. கரடு முரடான கன்னிகக கடன் வாங்கியும்
ிரகாசிக்கிறாள் –நிலா
அத்தியாயம் -1 இடம் –லண்டன்
மது மஞ்சரி தன் கணினி முன் அமர்ந்து தகவல்
ரிமாற்றத்தில்
ஈடு ட்டிருந்தாள்.”யாதராட அப் டி சீரியசா சாட்டிங் த ாய்டிருக்கு தமம் ?” என்ற குரலில் ககலந்தவள் திரும்
அங்தக மனிஷ் புன்னககயுடன்
நின்றிருந்தான். அவன் சுண்டு விரகல இடது ககயிலும் வலது ககயில் அவன்
சற்று முன் வாங்கி பகாடுத்த தகான் ஐஸ்கீ ரிகம சுகவத்த டி
இரண்டகர வயதான ரக்சிதா நின்று பகாண்டிருக்க மதுவின் முகம் ப ாய் தகா ம் பூசி பகாண்டு “ வாட் இஸ் திஸ் மனிஷ் ?எத்தன தடவ பசால்லி இருக்தகன் ரக்க்ஷிக்கு ஐஸ்கிரீம் வாங்கி தாரதீங்கனு?ரக்சிதா கம் ஹியர்” அவள் குழந்கதகய தன்
க்கம் இழுக்க முயல நடுவில் புகுந்த மனிஷ்
அப் ாவித்தனமாய் முகத்கத கவத்து பகாண்டு “சாரி தமடம்! இன்கனக்கு ரக்சிதா கூட புட் ால் விகையாடுதநனா ஜஸ்ட் 2 தகால்ல ஷி இஸ் வின்னிங். நான் ததாத்ததால ரக்சிதா தகட்ட டி ஐஸ்கிரீம் வாங்கி பகாடுத்துட்தடன்.சாரி!சாரி!ஓதக” கட்டு டுதியும் முடியாமல் மனிஷ்
ிைாட்டின் புட் ால் ஆடுகைம்
நிகனவிற்கு வர வாய்விட்டு சிரித்தவள் “சின்னதா பரண்டு கட்டம்,அந்த க்கம் குப்க
கூகட இந்த
க்கம் உங்க ஊஞ்சல் கூகட ...அப் ப் ா....
ரக்சிதாகவ விட நீ ங்க தான் வாலு.. ஏததா ஒரு காரணம் பசால்லி வாரத்துக்கு பரண்டு ஐஸ்கிரீம். ம்ம்....சரி கா ி த ாடவா” என்று அவகன தகட்டு பகாண்தட ஐஸ்கிரீம் ஐ சுவாக பசய்து முடித்திருந்த ரக்சிதாகவ கக கழுவ அகழத்து பசன்றாள். ” ம்ம்... டபுள் ஸ்ட்ராங்கா “ ஒரு கணம் அந்த வார்த்கதயில் உகறந்தவள் உடதன சமநிகலக்கு வந்து
ால்
வுடர் பகாண்டு கா ி பரடி பசய்ய
ஹாலில் ”மானிஷ் டிதும்! டிதும்!” என்று கூவிக்பகாண்தட ரக்சிதா வயிற்றில் குத்த
மனிஷ்
ாவ ட்டவன்த ால் முகத்கத கவத்து பகாண்டு கீ தழ
விழுந்து பகாண்டிருந்தான். தகட்டால் “ட ிள் யூ ட ிள் யூ எப் ல ரக்சிதா ின்னி எடுக்குராங்கதை எல்லாம் தமடம் பகாடுக்குற ட்கரனிங்தகா” என்று இவகை வம் ிற்கு இழுப் ான். கா ி பரடியாகிவிதடன் என் கத உணர்த்த காற்றில் அதன் மணத்கத ரப்
“ம்ம்.. வசதம தூக்குதத” என்ற டி கிச்சனுக்குள் நுகழத்தவன்
அங்கிருந்த தகரட் ஒன்றிகன எடுத்து கடிக்க,அகத
றிக்க த ானவள்
அவன் கககய தமதல உயர்த்தவும்,”ஐதயா ! அகத கழுவிட்டு சா ிடுங்கதைன்.எவ்தைா கிருமி இருக்குதமா “ “ம்ம்... அபதல்லாம் என்ன ஒன்னும்
ண்ணாது அப் டிதய எதாவது ஆனாலும் நீ ங்க சும்மா
இருப் ீ ங்கைா! அய்தயாட ப ரிய ப ரிய தட ிதலட்ஸ் கலர் கலர் ஆ இன்பஜக்சன்ஸ் த ான மன்த்
ீ வர் வந்தப்
ழி வாங்கிடிங்கதை !
அதுகுதன காரட் கழுவிட்டா ப ட்படர் தான்” அவசரமாய் அவன் ஓடி பசன்று தகரட் கழுவி வரவும் மது சிரித்து பகாண்தட கா ி தகாப்க ககை ஹாலிற்கு எடுத்து வர “மின்னி ஓவா “ என்று ஓடி வந்த ரக்சிதா ஒரு கப்க
எடுக்க “அது கா ி ரக்சி திஸ் இஸ் யுவர்ஸ் “ என்று ஓவல் கப்க
குழந்கதயிடம் பகாடுக்க அது சமர்த்தாக அமர்ந்து குடிக்க பதாடங்கியது. மனிஷும் தன்
ங்கிற்கு ஒரு கப்க
எடுத்து பகாள்ை தமகஜ முன்
அமர்திருந்த மதுதவா, ஏததா சிந்தகனயுடன் கப் ில் ஸ்பூகன விட்டு கலக்கி பகாண்டு இருந்தாள். அவகை யார்
ார்த்தவன் ரக்சிதா நாம ஒரு விகையாட்டு விகையடலமா?
ஸ்ட் கப்க
காலி
ண்றாங்கனு
ாக்கலாம?ம்ம்.... அவன் தவகமாக
குடிப் து த ால் நடிக்க ரக்சிதா முழு வச்சில் ீ ஓவகல காலி பசய்துவிட்டு “ ஆம்
ஸ்ட் ஆம்
ஸ்ட்” என குதிக்க பதாடங்க, “ஐதயா மனிஷ் இந்த
வாடியும் காலியா !அடடா கடம் 9 o க்ைாக்கா கார்ட்டூன் தசனல்ல டாம் அண்ட் பஜரி த ாடுவாங்கதை “அந்த வாக்கியத்கத அவன் முடிக்கும் முன் “தஹ” என்று கத்திபகாண்தட ரக்சி அவள் அகறகய தநாக்கி ஓட “இப்த ா த சலாமா மது?” மணிஷின் மாறி விட்ட குரலில் திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்தவள்,அவன் ககயில் இருந்த கா ி தகாப்க கய சுட்டிகாட்டி ,”முதல்ல கா ிகய குடி அப்புறம் த சலாம் “ கா ிகய
ருகி பகாண்தட
அவள் சுற்றும் முற்றும் ததட “ரக்சி டிவி ல கார்ட்டூன்
ாக்குறா”என்ற டி
ரக்சியும் அவனும் அருந்திய காலி தகாப்க ககை ஒதுக்கி கவத்துவிட்டு வசதியாக அவள் எதிதர இருந்த தசா ாவில் அமர்ந்து பகாள்ைவும்,அவள் கா ிகய குடித்து முடிக்கவும் சரியாய் இருந்தது. “என்ன கம்ப்யூட்டர் முன்னாடி உட்கான்திருந்தப்
புருவம் இப் டி
இருந்திச்சி ? என அவன் சுருக்கி காட்டி “எனி பமதசஜ் ப்ரம் இந்தியா “என
வினவவும், ஆழமாய் மூச்பசடுத்தவள் எழுத்து பசன்று ஜன்னல் அருதக நின்று பகாண்டாள். “நினச்தசன் ஷிட்” தகா மாய் தகரகய உகதத்து விட்டு எழுத்து பசல்ல யத்தனிக்க,”மனிஷ்! ப்ை ீஸ் நான் பசால்றத பகாஞ்சம் தகள். பசௌமிக்கு பநக்ஸ்ட் மன்த் தமதரஜ்.அதுக்கான தமதரஜ் இன்விதடசன் தான் பமயில்ல வந்திருந்தது.அங்க இருக்குற எல்தலாருக்கும் ரக்சிகய
ாக்கணுமாம்.முக்கியமா ரக்சிதயாட
ாட்டிக்கு..”
“தசா மத்த எல்லாகரயும் காரணம் காட்டி பநக்ஸ்ட் மன்த் அந்த பரௌடிய ாக்க ரக்சிதாதவாட இந்தியா த ாற அப் டிதான!ஆல் தி ப ஸ்ட் ! நான் தவணா நாகைக்தக ஓ ன் டிக்பகட் அப்தை
ண்ணட்டுமா? சரி
வதரன்...”என்று தகா த்ததாடு கிள்ைம் ியவகன மறித்து ,”மனிஷ்!ப்ை ீஸ் அண்டர் ஸ்டான்ட் மீ அவர்
ண்ண
பசாந்தகாரங்பகல்லாம் என்ன
ாவத்துக்கு அவர்
ண்ணுவாங்க! யூ தநா பசௌமி எனக்கு
தங்கக மாதிரி மட்டும் இல்ல என்தனாட ப ஸ்ட் நான் ஏன் அவர
ாத்து
ிரண்ட்.அங்க த ாக
யப் டனும்.ஜஸ்ட் ஒரு டூ தடஸ் நாம இந்தியா
த ாயிட்டு தமதரஜ் அட்படன்
ண்ணிட்டு உடதன திரும் ிடலாம்
சரியா?”தகள்வியாய் அவகை தநாக்கியவன், “நாமைா?” என்று வியந்தவன் தகா ம் தணிந்தவனாய்,”நாம அங்க த ான கண்டிப் ா அவன் அங்க இருப் ான் ஏனா நடகத ாறது அவன் தங்கச்சி கல்யாணம்.” “ தசா வாட் !நாம கண்டி ா த ாதறாம்.என்தனாதவா நான் அவகர
ிரிஞ்சி கரன்சிட்டு இருத னும்,குழந்கத அப் ாதவாட அன்புக்கு
ஏங்கிட்டு இருக்கும்னும் நிகனச்சிகிட்டு இருப் ார். நாங்க அப் டி இல்ல.நல்லா சந்ததாஷமா இருக்தகாம்னு அவர்கிட்ட நீ ரு ிகணும் இல்கலயா !அதனால நீ யும் கூட வர “இகத பசால்லி பகாண்டு இருக்கும் ப ாழுதத,மது மஞ்சரியின் கண்கள் சிவந்து விட்டிருக்க அவைின் தகா த்கத உணர்ந்த மனிஷ் அவகை தசா ாவில் அமர்த்தி விட்டு குைிர்ந்த நீ கர பகாண்டுவந்து பகாடுத்து,அவள் அகத அருந்தி முடிக்கவும்,டம்ைகர வாங்கி கவத்துவிட்டு,”காம் டவன் மஞ்சரி ! ப்ை ீஸ் கூல் !எப் வும் உன் கூட நான் இருப்த ன் ஓதக “என்று அவள் ககககை
ற்றி அழுத்த,கன்னத்தில் வழிந்த கண்ண ீகர துகடத்து
பகாண்தட,”நான் ததாக்க கூடாது மனிஷ்! எப் வும்!”அவள் விசித்து பகாண்தட பசால்லவும் அவள் முகம் ரக்சிகய நிகனவு
டுத்த அவகை
ஆருதலாய் ததாைில் தட்டியவன்,”நீ எப் வுதம ததாக்கமாட்ட! ஓதக மது குட் கநட்....த ாய் தூங்கு ...” என்றுவிட்டு பசல்ல.... பசன்றவன் முதுகக பவறித்து பகாண்டு சிந்தகன வயப் ட்டவைாய் அமர்திருந்தாள் மது மஞ்சரி.
அத்யாயம் -2
நம் புவியில் இருந்து நிலா 384,400 கி.மீ பதாகலவில் உள்ைது. சூரியன்
ார்த்து தாமகர மலரும்
சந்திரன்
ார்த்து அல்லி மலரும்
உன் முகம்
ார்த்தால் மட்டுதம என் அகம் மலரும்
இப் டிக்கு உன் - நிலா
இடம் – ததன ீ மாவட்டம்,பூஞ்தசாகல கிராமம். தவகமாக ஓடி வந்ததின்
லனாக மூச்சு வாங்க வட்டினுள் ீ பசல்லாமல்,
வாயிலில் நின்று மூச்சி வாங்கிக் பகாண்டிருந்தாள் பசௌ ர்ணா.இவகை ார்த்த நாட்சி அம்கம ஆச்சி பவத்தகல குழவிகய குத்திய டிதய, “ஏண்டி அடுத்த மாசம் ஒருத்தன் வட்டுக்கு ீ த ாறவ இப் டித்தான் அரக்க றக்க ஓடிக்கிட்டு திரிவிதயா !இருடி உம் புருஷன் வட்டு ீ ஆளுக இனி உன்கனய பகாமட்ல குத்த த ாறாக “ “ ஏ கிழவி சும்மா இரு இல்ல பவத்தகல குழவி பவச்சி உன்
ல்ல தட்டிபுடுதவன் “ என பசௌ ர்ணா
ழிப்பு காட்ட, “ம்ம் ... ல் இருந்தா தான! என்னடி விஷயம் இப் டி அரக்க றக்க ஓடியந்து இருக்க” என ஆச்சி வினவவும், “ ஆமாம் உன்கிட்ட தான் பசால்ல வந்ததனாக்கும். அது சரி ஆச்சி தவல் அண்ணன் எங்க ?” “என்கிட்ட தசதிய பசால்லு அப்புறம் எம் த ராண்டி எங்கன இருகாண்டு பசால்தறன்.”
“த ா ஆச்சி நான் மணி ப ரியம்மா கிட்கடதய தகட்டுகிதறன் “ என்று அவள் வட்டிற்குள் ீ அடிபயடுத்து கவக்கவும் ,”ஏடி !
ழகுதடானுக்கு
த ாயிருகாண்டி. நாகைக்கு நம்ம
ழம் எல்லாம் ஏததா பவைிநாடுக்கு த ாகுதாம்ல.”
“என் பசல்ல ஆச்சி “என்று கன்னத்கத
ிடித்து திருகியவள் கால்கைில்
இறக்கக கட்டி பகாண்டவைாய் குதடாகன தநாக்கி ஓட்டம்
ிடித்தால் .
“என்ன மாரியண்தண ! த ான சீசன் விட மாம் ழம் பகாஞ்சம் சின்னதா இருக்கு ! விகைச்சலும் கூட பகாறச்சலா தான் இருக்கும் த ால இருக்கு ?” தகட்டு பகாண்டிருந்த ரத்ன தவலு ஆறடிக்கு குகறயாமல் இருந்தான்.
கரு கரு தகசம் .கருகமயில் தகாதுகம கலந்த அடர் நிறம்.வடிவான உதடு.அதன்தமல் முறுக்கு மீ கச. அழகான ப ரிய அனால் ஆகை அைக்கும்கண்கள்.
“என்ன தம் ி பசய்ய !இந்த வருஷம் பூ விடுற காலம் காத்து வந்து ழிவாங்கிட்டு !அதான் காயும் சிறுத்து விகைச்சலும் குகறஞ்சிட்டு அடுத்த சீசன் விகைச்சகல அதமாகமா ஆகிடலாம் தம் ி “
தில்
பசால்லி பகாண்டிருந்தார் மாரியண்ணன்.
“அது சரி நீ ங்க என் கிட்ட பசால்லிடீங்க ! இதத
திகல நான்
பவைிநாட்டுகாரண்ட பசால்ல முடிமா ? ஏபஜன்ட் தவற தகள்வியா தகட்டு குடயுறான் ! சரி விடுங்க எகட நிறுத்தி முடிச்சதும் பவள்கையன் கிட்ட அவர் விகட ப ற்று
ணம் குடுத்து விடுதறன் “ “ சரிங்க தம் ி “ பசல்லவும் பசௌ ர்ணா உள்தை வரவும்
சரியாய் இருந்தது. காற்றில்
லவகக
ழங்கைின் மணம் ரம்யமாய்
வசிக்பகாண்டு ீ இருந்தது.
“வாடி குள்ை வாத்து !என்ன இங்கிட்டு !இப் தவ கல்யாண சீர் வங்கி த ாலம்டு வந்தீதயா ?” என தவலு தகட்கவும் ,” ம்ம் ... ஆகை
ாரு நல்ல
அய்யனார் மாதிரி ககயில வச்சருவா ீ இல்லாதது குகறயா இருக்தக ஆசாரி கிட்ட பசால்லி பசஞ்சி குடுத்துட்டு த ாலம்டு தான் வந்ததன் .” “அடி” தவல் விகையாட்டாய் கக ஓங்கவும் சிரித்தவள் “இல்லண்தண உன் கிட்ட ஒரு நல்ல விஷயம் பசால்லிட்டு த ாலம்னு தான் வந்ததன் “ “ அப் ாட சித்தப் ா உன் கல்யாணத நிறுத்திட்டாரா !உன்
ட்டு
தசகல பநய்ய பசால்ல மறுநா காஞ்சிபுரம் த ாகணும்னு அம்மா பசால்லிக்கிட்டு இருந்தது. தவல மிச்சம் த ா “ தவல் பசான்ன உடன் தகரயில் கால்ககை உகதத்து சிணுங்கியவள் “த ா நான் த ாதறன் “ என்று சிணுங்கி பகாண்டு கிைம் வும் ,” அதான் பசால்றதுன்னு வந்துட்ட இல்ல பசால்லிட்டு த ாறது “ என்று தவலு ராகம் இழுக்கவும் ,”ம்ம்... பசான்னா எனக்கு என்ன தருவ “ “முதல்ல விசயத்த பசால்லுடி வாயாடி “ “சரி சரி பசால்தறன் மதனி என் கல்யாணத்துக்கு வாரகாைம்.பரண்டு நா
தன்குற மாதிரி .”பசால்லிவிட்டு தவல் முகத்கத உற்று முதலில் இறுகிய அவன் முகம்
ார்க்க
ின்பு இைகி ,”ஓ..லண்டன் ராணி இந்தியா
வராதலா ம்ம்...” “நிசம்தான் இனிக்கு காகலல தான் பமயில் வந்தது.கூட என் மருமகளும் வாரைாம்.” திடீபரன தவலுவின் முகம்
ிரகாசிக்க,”ஆமா
இனி அவ உன் மருமகதான். சரி நீ கிைம்பு, சித்தி ததட த ாறாக.” “அபதல்லாம் முடியாது முதல்ல தட்சகண குடு” என்று அவள் கக நீ ட்ட அதில் அவன் ஆயிரம் ரு ாய் தாள் ஒன்கற கவக்கவும், “ம்ம்.... கம்மியா தான் இருக்கு
ாரவாயில்ல நான் அட்ஜஸ்ட்
ஆட ஓடும் பசௌ ர்ணா த ாகும்
ாகதகய
ண்ணிக்கிதறன் “
ின்னல்
ார்த்து பகாண்டு இருந்தான்
தவலு.
என் குட்டிமாவின் குட்டிமா எப் டி இருப் ாள், கற் கன பசய்யும் த ாதத இரட்கட சகடயுடன்
ள்ைி கூட
ாவாகட தாவணியில் மது மஞ்சரியின்
முகம் நிகனவிற்கு வந்தது. கழய நிகனவுககை அகசத ாட்டவனாய் அவன் தவகலயில் லயிதிருக்க “ பசௌக்கியமா தம் ி?’” என்ற டி உள்தை வந்தார் மஞ்சரியின் அம்மா விசாலம்.” வாங்க அத்கத ! உட்காருங்க ! என்ன இவ்தைாதூரம் ! எதலய் முருகா இைநீ சீவியாட !”
“அபதல்லாம் ஒன்னும் தவண்டாம் பசௌமீ
ா !இன்கனக்கு காத்தால
ாப் ா வட்டுக்கு ீ வந்தாக.மஞ்சு வாரலாதம பசௌமி
கல்யாணத்துக்கு! எததா த ாறதா காலம் பரண்டு த ரும் இத்தகன நாைா
ிரிஞ்சி இருந்துடீக ! நீ ங்க தான்
இனி அவ இங்கதய இருக்க வழி
ண்ணனும். எம் மகை தான் தாங்க
முடியல.எம் த த்திகயயாவது என் கண்ல வச்சி தாங்கனும் “ இறுதி வாக்கியத்கத அவர் முடிக்கும் த ாது கண்கைில் நீ ர் துைிர்க்க, “என்னால முடிஞ்சத கண்டிப் ா நானும் பசய்தறன் அத்கத.அதுக்கு தமல அவ ிடிவாதமா மறு டி த ாதறன்னா நாம தடுக்க கூடாது. அவகை ஒருமுகற தடுத்ததுக்கு உண்டான விகைகவ தான் இந்த மூன்கற வருசமா அனு விக்கிதறாம்.” அவன் குரலிலும் வலி இருந்தகத உணர்ந்த்த விசாலம் “அப்த ா நான் கிைம்புதறன் தம் ி !” என்று எழுந்து பகாள்ை “ப ாறுங்க அத்கத “ தவண்டம் ா அங்கன என்ன ஒரு கசந்த
ழம்மாவது எடுத்துட்டு த ாங்க!”
ிள்கையா குட்டியா நான் வதரன்.”
புன்னககதயாடு விகட ப ற்று பசல்லும் அவகர
காண்ககயில் இந்த முகற எப் டியாவது மஞ்சரிகய இங்தகதய தங்க கவக்க தவண்டும் என்ற கவராக்கியம் அவனுள் எழுந்தது.
அத்யாயம் – 3
நிலவில் வைிமண்டலம் இல்கல. நிலவின் பவப் நிகல -223 ‘c to 123’c
நான் வைர்வதும் இல்கல ததய்வதும் இல்கல சுற்றிவரும் நீ தான் முடிவு பசய்கிறாய் நான் வைர்வதாகவும் ததய்வதாகவும் இப் டிக்கு உன் –நிலா
மூன்றாவது டாப்கை தன் தமல் கவத்து அழகு
ார்க்கும் மதுகவ
ார்த்து சிரித்தான் மனிஷ் .”என்னாச்சு மது ! லாஸ்ட் ஒன் வக்கா ீ நானும் ாக்குதறன், ீயூட்டீ
ார்லர் த ாற,த சியல்,கஹர்கட்,ஐபுதரா ட்ரிம் ,
மஸ்கார,லிப்ஸ்டிக்,இது எல்லாம் தாண்டி இப் வந்தாச்சு, என்ன ஆச்சு வழக்கமா சுடிதார் தான”
ஜீன்ஸ் டாப்ஸ் வகர “ம்ம்.....இன்னும் டூ
வக்ஸ்ல ீ ததன ீ த ாதறாம்ல அதுக்கான ஒத்திகக தான். நீ கூட உன்கன தயார்
ண்ணிக்தகா. நல்ல ஸ்கடல்லா. அடுத்தவாட்டி
நாம பவைிய த ாகும் த ாது கிட்ஸ் தவர்ல்ட் த ாய் ரக்சிகும் புது புது டிரஸ் வாங்கணும் சரியா ?”
“ஹதலா ! தமடம் தலாக்கல் பூஞ்தசாகல த ாறத்துக்கு ஏததா அபமரிக்கா த ாற மாதிரி
ில்டப் பகாடுக்குற ?”
“த ாடா இடியட் !நாம எங்க த ானாலும் அங்க இருகிறவங்ககை விட வித்யாசமா இருக்கனும்.அப் தான் கவனி ாங்க”. “ எனக்கு என்னதவா பமண்டல் ஹாஸ் ிடலுக்கு த ான்
ன்னுவாங்கதலானு ததாணுது.”
“யூ” அவள் தகா மாய் அடிக்க கக ஓங்க “ஓதக ! ஓதக ! ரக்சிக்கு ப்தை ஸ்கூல் முடிஞ்சி இருக்கும் த ாய் கூடீடுவரலமா” அவன் நீ யா க டுத்த “ம்ம் .... த ாலாதம “ என உற்சாகமாக அவனுடன் கிைம் ினாள் மது மஞ்சரி.
கார் த ாக்குவரத்து பநரிசல் அற்ற சாகலயில் வழுக்கி பகாண்டு பசல்ல ட்கரவிங் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த மனிஷ் மதுகவ ஓர தவடிக்கக
ார்கவ
க்க வாட்டில் அமர்ந்திருந்த
ார்க்க, அவள் புன்னகக உடன் சாகலகய
ார்த்து பகாண்டு வந்தாள். மனிஷிற்கு என்னதவா இந்தியா
பசல்ல த ாகிதறாம் என்று பதரிந்த நாள் முதல் மது நாளுக்கு நாள் அழகாகி பகாண்தட பசல்வது த ால் ததான்றியது.
ரக்சிதாவின் ப்தை ஸ்கூல் வந்துவிட காரின் கதவுககை திறக்க முகனந்த மதுகவ, “ஒரு நிமிஷம் மது ! நீ இன்னும் அவன் த ர் என்ன ம்ம்ம்.... ஹான் அந்த ரத்ன தவலுவ லவ் முகத்கத உற்று
ண்றியா ?” ஒரு விநாடி மனிஷ்
ார்த்த மது “ஆர் யூ தஜாகிங் ?” என்று தகட்டுவிட்டு
இறங்கி பசன்று விட்டாள். விலகி பசல்லும் மதுவின் முதுகக
ார்த்த
மனிஷின் முகத்தில் ஒரு தகலி புன்னகக அரும் ியது.
“மின்னி” என்ற டி ரக்சிதா ஓடி வந்து கட்டி பகாள்ை தற்சமயம் உள்ைபதல்லாம் மறந்து த ாக , “ ஹாய்! ரக்சி வாட்ஸ் ஹப்த ன் இன் யுவர் கிைாஸ் டுதட “என்று குழந்கதயுடன் மூழ்கி த ாக மனிஷ் தன் மனதில் ததான்றிய தகள்விககை புகதத்து பகாண்டான்.
வழகமயான உற்சாகத்துடன் நாட்கள் பசல்ல,மனிஷ் இந்தியா த ாவதற்கான
ாஸ்த ார்ட்,வசா, ீ அகனத்கதயும் தயார் பசய்திருந்தான்.
யணத்திற்கு இன்னும் ஒரு வாரதம மீ தம் இருக்க, எவ்வைவு மகறக்க முயன்றும் மதுவின் முகத்தில்
தட்டம் கூடித் பதரிந்தது. மனிஷ் தான்
விடாமல் கிண்டல் அடித்து பகாண்டிருந்தான்.”தமடம் ! கல்யாணம் உங்களுக்கு இல்ல பசௌ ர்ணாக்கு. நீ ங்க இப் டி தமகப்
ன்னி கிட்தட
இருக்கீ ங்க, மாப் ிள்கை
ாவம் கன்ப்யூஸ் ஆய்ட த ாறாரு “என அவகை
கலாய்க்க , “அபதல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது. நீ என்ன ஓட்றத விட்டுட்டு கிப்ட் என்ன வாங்கலாம்னு தயாசி “ என்று அவகன
யணத்தின் மீ து
கவனம் பகாள்ை பசய்தாள். ஒரு வழியாய் ஒரு தஜாடி கவர தமாதிரத்ததாடு, அவர்கைின் விமான
யணம் ஆரம் ித்தது. நடுவில்
இருமுகற விமானம் மாறி, ரக்சிதாவின் தகள்விகளுக்கு ப ாறுகமயாய் தில் பசால்லி,அவர்கைின்
யணம் பசன்கன விமான நிகலயத்தில்
முற்று ப ற்றத ாது எல்லாவற்கறயும் மீ றி மதுவின் முகத்தில் ஒரு ஆனந்தம் குடி ப யர்ந்தது.
அத்யாயம் - 4
நம் சூரிய குடும் த்தில் பமாத்தம் 166 நிலாக்கள் உள்ைன.
உன்னால் தான்
ிரகாசிகிக்தறன் –ஆனால்
உன் த ால் தகி தில்கல ஒரு த ாதும் இப் டிக்கு – உன் நிலா
“ ஏய் பசௌமி நாகைதயாட ககடசி நலங்கு முடயுதில்லடி.உங்க அண்ணி
எப்
தான் வாராங்கலாம்.” பசௌமி உடன்
யிலும் ததாழி வனிதா வினவ,
“அவுகைாவது இங்க வாரதாவது ஏததா இவ பசால்லிடாதைன்னு வதரன்னு த ாக்கு காட்டி இருப் ாக. நீ தவணா
ாதரன், கல்யாணம்
முடிஞ்சி கபரக்டா ஒரு பரண்டு மணி தநரத்துல கிப்ட் பகாரியர்ல வரும்..” என அத்கத மகள் பூரணி
தில் அைிக்க “ பரண்டு ப ரும் பகாஞ்சம்
வாகய மூடுங்கப் ா.எங்க மதனி பசான்ன பசால் மாற மாட்டாக.வதரனா கண்டிப் ா வருவாக. பரண்டு த ரும் வைவைனு த சாம என் அலங்காரத்கத கவனிங்க சரியா “ என அவர்கைின் த ச்சிற்கு முற்று புள்ைி கவக்க அதற்கு தமல் அங்தக த ச்சிற்கு தநரம் இல்லாமல் த ாக , இரண்டாம் அத்கத பசண் கத்தின் நலங்கு நகடப ற துவங்கியது. கல்யாண வட்டின் ீ ஆரவாரத்தில் ரத்ன தவலுவின் முகத்கத கண்டதும் பசௌமியின் முகம் மலர குறிப் ாதலதய அவகன தன் அருதக அகழத்தவள், அவன் அருதக வந்ததும் அவன் காதருதக குனிந்து, “அண்ணா ! மதனி வருவாக தான”அவள் சந்ததகமாய் தகட்க, “ உம் மதனி எப் தவா இந்தியா வந்தாச்சு “ என்ற அவன்
திலில் “ஹா “
சின்னதாய் ஆச்சர்யமானவள், “எங்கண்ணா இங்க வந்தாச்சா “ “இன்னும் இல்ல, அதநகமா உன் அலங்காரத்த
ாக்க
யந்து கிட்டு,
பசன்கனகலதய தங்கிட்டா த ால இருக்கு “ “அண்ணா!” பசௌமி தகலகய தகாவத்தில் உருட்டவும், “ ஏய் !தகலகய பராம்
சிலுப் ாத
என்ன என்னத்கததயா பசாருகி வச்சி இருக்காக கழண்டு வந்துடத ாகுது.” பசௌமியின் கண்கைில் தகா கனல் பதரியவும் ரத்ன
தவலுவின் முகம் மாறியது. “ இங்க வராம எங்க த ாக த ாறா இன்னும் அதத வம்புததன். ீ என் கணக்கு
டி, நாகைக்கு கநட் இங்க இருப் ா “
பசால்லிவிட்டு அவன் கூட்டதில் கலந்து விட, பசௌமிக்கு ரத்ன தவலுகவ நிகனத்து ஒரு புறம் வருத்தம் இருந்தாலும், மறுபுறம் மதுகவ நிகனககயில் ஆத்திரம் வந்தது.”என்ன ப ண் இவள் கட்டிய கணவகன கண் நிகறந்த பசாந்தங்ககை எல்லாம் விட்டு விட்டு கண்காணாத ததசத்திற்கு ஓடி மகறந்தபதாடு இல்லாமல் , யாருடனும் பதாடர்பும் பகாள்ைாமல் எல்தலாகரயும் வகதக்கிறாள்.” பசௌமியின் எண்ண ஓட்டத்கத தகட பசய்வது த ால் அவகை ததாழிகள்
கட சூழ்த்து
பகாள்ை பசௌமி நட ிற்கு திரும் ினாள்.
“ மின்னி நாம எங்க த ாதறாம் “ தன்னிடம் மீ ண்டும் மீ ண்டும் அதத தகள்விகய தகட்கும் ரக்சிதாகவ கனிவுடன் தநாக்கினால் மது. “ உன்தனாட கிராண்ட்மா வட்டுக்கு ீ டா “ தகலகய ஆட்டிக்பகாண்தட கால்டாக்சியின் ஜன்னல் வழிதய தவடிக்கக ரக்சி.
ிறந்ததில் இருந்தத இலண்டகன
ார்க்க பதாடங்கினாள்
ார்த்து வைர்ந்தவளுக்கு
அந்த கிராமத்து சூழல் அைப் ரிய ஆச்சரியத்கத உண்டு சுவாரசியமாய்
ச்கச வயல்ககையும், ஆற்று
ண்ண,
ாலத்கதயும்,
தமய்ச்சல் ஆடுககையும்,கடந்து பசல்லும் மனிதர்ககையும், விழி விரிய ார்த்து பகாண்தட, அது என்ன ? இது என்ன ? என்று பதாடர் தகள்வி ககணககை வசி ீ பகாண்தட வந்தாள். மஞ்சரியும் முகம் சுைிக்காமல்
விகடயைித்து பகாண்தட வந்தாள். மனிஷ் இந்த
யணத்தில்
அவர்களுடன் கலந்து பகாள்ைவில்கல. பசன்கன வந்த உடன் தகாயம்புத்தூரில் நண் ன் ஒருவகன சந்தித்து விட்டு ததன ீ வருவதாக பசால்லிவிட்டு பசன்று விட்டான்.பசன்கன வந்ததில் இருந்து மனிஷ் முகம் சற்று கடின
ட்டார் த ால் பதரிய மதுவும் எதுவும்
பசால்லவில்கல. தான் ததன ீ பசல்வதில் மனிஷிற்கு விருப் ம் இல்லாததால் இப் டி நடந்து பகாள்கிறான் என்று எண்ணியவள் ரக்சியுடன் தன்
“ அம்மா!
யணத்கத ததன ீ தநாக்கி பதாடங்கி விட்டாள்.
ாட்டி வட்ல ீ அப் ா இருப் ாங்கைா அம்மா ! “ ரக்சியின்
தகள்வியில் திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்த மது “ ரக்சு அம்மாக்கு பராம் டயர்ட்டா இருக்குமா. அம்மா பகாஞ்ச தநரம் துங்க வா “ என அனுமதி தகட் து த ால் பசால்லிவிட்டு கண்ககை இருக்க மூடிக்பகாண்டாள்.
மதுவின் சிந்தகன
ின் தநாக்கி நகர்ந்தது. ரக்சி மற்ற குழந்கதககை
த ால் அப் ா தவண்டும் என்று நச்சரிததில்கல. ஆனால் மனிஷ் “ ரக்சிதா அப் ா
த்தி தகக்குறதுக்குள்ை நாமைா ஒரு அப் ாவ பரடி
ண்ணி வடிதயா ீ கான்ப்ரன்ஸ்ல காட்டிடலாம்.டாடி ஆர்மில இருகார். லீவ் கிகடக்கும் த ாது வருவார்னு பசால்லிடலாம். ஓதக தான “
என
வினவ மஞ்சரி தகல ஆட்ட மட்டும் பசய்தாள். உடதன தன்னுகடய கழய கல்யாண புககப் டத்கத கம்ப்யூட்டர்ல் இருந்து ததடி எடுத்து
மனிஷ் இடம் பகாடுத்தாள். அவனும் ரத்ன தவலுவின் உருவத்கத எடுத்து அதற்கு ஒரு குரலும் ப ாருத்தி ரக்சிதாவின் அப் ா ஆக்கி விட்டான்.
அதன்
டி ஞாயிற்று கிழகமகைில் அவனுகடய அகறக்கு பசல் வள்
மாகல தான் திரும்புவாள்.வந்தவுடன் அப் ா அகத பசான்னார் இகத பசான்னார் என்று ப ரிய பசாற்ப ாழிதவ நடக்கும். மஞ்சரியும் புன்னககயுடன் தகட்டு பகாள்வாள்.
எப்ப ாழுதாவது வட்டிற்கு ீ விகையாட வரும் சார்லஸ்,ப ல்லா இவர்கைிடம் எல்லாம் “கம டாடி இஸ் தசா
ஸ்ட்ராங் அண்ட் தசா
டால் “ என்று எகதயாவது பசால்லி பகாண்டு இருப் ாள். ரக்சிதா ள்ைி பசல்ல பதாடங்கியது முதல் ப்ரம் டாடி என்று ஒரு
ரிசு குரியரில்
வர பதாடங்கியது. முதலில் மஞ்சரி அகத கண்டு திககத்தாலும்,
ிறகு
மனிஷ் இதுவும் தன்னுகடய ஏற் ாடு எனவும் சமாதானம் அகடந்தாள். டாக்சி கீ ரீச் என்ற சத்தத்துடன்
ிதரக் இட்டு நிற்கவும் மஞ்சரி
தன் நிகனவுகைில் இருந்து மீ ண்டு நட ிற்கு வந்தாள்.டாக்சி கதவுககை திறந்து பவைிதயறியவள் தன் உடகமககை இறக்கி கவத்துவிட்டு டாக்சிக்கு
ணம் பகாடுத்து பகாண்டிருக்க, ரக்சிதா மஞ்சரிகய தாண்டி
பகாண்டு ஓடினாள்.உடகமககை எடுத்து பகாண்டிருந்த மஞ்சரி ரக்சிதாகவ தடுக்கவில்கல.
-
மீ ண்டும் ஒைிரும்
அத்யாயம் – 5
நிலாவின் பமாத்த எகட – 73,476,730,924,573,500 மில்லியன் கிதலாகிராம் .
உன்கன விட ஈர்ப்பு சக்தி குகறவு தான் –ஆனாலும் உன்னிடம் உள்ைவற்கற ஈர்க்க தவறுவதில்கல – நான் இப் டிக்கு உன் –நிலா
மஞ்சரி தன் உடகமககை எடுத்து பகாண்டு நிமிரவும், டாக்சி கிைம் வும் சரியாக இருந்தது.டாக்சி கிைம் ியதும் நிமிர்ந்து
ார்த்தவள் அப் டிதய
சிகலயகிவிட்டாள். “ டாடி! “ என கூவி அைித்த
டி, ரக்சிதா ஓட
தாவி வந்தவகை வாரி அகனத்து உச்சி முகர்ந்தவன் அவகை தூக்கி பகாள்ை ரக்சிதா அவன் கன்னத்தில் “ கம ஸ்வட் ீ டாடி ! “ என முத்தமிட்ட டி இருக்க, ஊர் கண்கள் அவர்ககை பமாய்த்திருக்க, மஞ்சரிக்கு தன் கண்ககைதய நம் ார்த்து
முடியவில்கல.
பவறும் வடிதயாவில் ீ
ழகிய தந்கதயின் தமல் ரக்சிதாவிற்கு இவ்வைவு அன் ா,
மஞ்சரி அதிர்ச்சியாய்
ார்த்து பகாண்டு இருக்கும் த ாதத அந்த
பநடிய உருவம் அவகை பநருங்கியது. ரத்ன தவலுவின் மதுகவ துகைக்க எதிர்
ார்கவ
ார்கவ
ார்க்க முடியாமல் தினறியவள் தன்
தகல தாழ்த்திக்பகாள்ை அவகை ஆழப் ார்கவ
ார்த்தவன் அவகை
ாத்து பகாண்தட “ தகாவிந்தா குட்டிமா ப ட்டிஎல்லாம் தூக்கி உள்ை கவ ! “ என ஆகண
ிறப் ித்து விட்டு ரக்சிதாகவ தூக்கி பகாண்டு
உள்தை பசல்ல, அவன் முகம் மகறயவும் மஞ்சரி அதிர்ச்சியில் இருந்து
விடு ட்டாள். அடுத்து என்ன பசய்வது என அவள் விழித்து பகாண்டு இருக்கும் ப ாழுதத,அவைின் ப ரிய அத்கதகள் இருவரும் அவளுக்கு ஆலம் சுற்ற வந்து விட்டனர். அவகை வட்டு ீ வாயிலில் நிறுத்தி ஆலம் சுற்றியவர்கள், “ கடல் தாண்டி வந்து இருக்க, இனியாவது குடும் த்ததாட இருக்கனும் “ என்ற டி ஆலம் சுற்றி முடித்தனர்.
“ குட்டிமா வந்தாச்சு “ என யாதரா உள் தநாக்கி குரல் பகாடுக்க, மணப்ப ண் வாயிலுக்தக வந்து விட்டாள். “ மதனி “ என்று ஓடி வந்து அகனத்து பகாண்டவள், அவகை உச்சி முதல் வகர
ார்த்துவிட்டு, “ சும்மா பசால்ல கூடாது, முன்ன
ாதம்
ிட கலரா
ககலயா இருக்கீ க! என்ன இந்த ஜீன்ஸ் டிஷர்ட் விட புடகவ கட்டி இருந்தீகனா இன்னும் எடுப் ா இருந்திரு ீக ! சரி மதனி எங்க என் மருமக அவகை தநர்ல
ாக்கணும்னு எம்புட்டு நாைா மனசு கிடந்து தவிக்குது.
ரக்சிதா எங்க மதனி ?” என அவள் சரம் சரமாய் தகள்வி ககணககை பதாடுத்துவிட்டு விகடக்காக காத்திருக்க, அங்கு வந்த விசாலம் “ அவகை அவங்க அப் ா இப்
தான் பவைிய கூடிடு த ானார்,என்
கிட்ட காட்டிட்டு “ என முடிக்கவும்,அம்மாவின் குரல் தகட்டு திரும் ிய மஞ்சரி அவர் முகத்கத காணவும் தவண்டா பவறுப் ாக அவள் முகத்கத தநாக்கியவர் “ வதனிக்கா சீர் தட்கட எடுத்து அடுகிபுடுதவாம் ! ப ண் அகழப்புக்கு இன்னும் மூணு மணி தநரம் தான இருக்கு “என்ற அகறக்குள் பசன்று
டி எததா
துங்கி பகாள்ை மது மஞ்சரிக்கு கண்கன கரித்து
பகாண்டு வந்தது. “ ப ற்ற ஒதர மகள் கடல் கடந்து மூன்றகர ஆண்டுகள் கழித்து திரும் ி வந்திருக்கிறாள். என்னிடம் ஒரு வார்த்கத த ச கூட முடியாத அைவிற்கு பவறுப் ா, இல்கல அந்த தவலு குடும் த்தின் தமல் உள்ை
ற்றா “ தயாசிக்க தயாசிக்க ஏன் இந்தியா வந்ததாம் என அவள்
தமதலதய அவளுக்கு தகாவம் ஊற்பறடுக்க அவளுகடய பசண் க சித்தி அவள் அருகில் வந்தாள். தன் கககைால் பநட்டி முறிதவள் “ எம்மபுட்டு அழகாய்ட ! ஊரு கண்தண உன் தமல தான். உன் மக கூட அப் டிதய உன்கனயாடம் !என்ன கண்ணு மட்டும் அப் டிதய தவல் ஆடம் இருக்கு இல்ல, சரி ! சரி ! எவ்தைா தநரம் இப் டி இங்கனதய நிப் ரூம்ல பகாஞ்ச தநரம்
உள்ர வாமா .
ஓய்பவடு. அப்புறம் ஏதாவது புடகவ இருந்தா
எடுத்துக் கட்டிக்தகா. ஏன்னா இன்கனக்கு கநட் 9 மணிக்கு பசௌமிக்கு ப ண் அகழப்பு “ என த சி பகாண்தட மாடி
டியருதக அகழத்து
த ானவர் தமதல இருந்த முதல் அகறயின் உள்தை அவகை விட்டு விட்டு “ உன் ப ட்டி எல்லாம் இங்கன தான் இருக்கு குட்டிமா கா ி தண்ணி ஏதும் பகாண்டரவமா ?” என வினவ மறுப் ாய் தகல அகசக்கவும், “ சரிமா ! நீ ஓய்பவடுத்துக நா அப்புறமா வாதரன்.” பசண் க சித்தி விகட ப ற்று பசல்லவும் தன் அகறயில் நிற்க திடம் அற்று பதாப்ப ன விழுந்தால் மது மஞ்சரி.
பநாடிகள் யுகங்காைாய் நகர பசய்வதறியாது அமர்திருந்தாள் மது. தவலுகவ
ார்த்த உடன் தன் மூகை என் தவகல நிறுத்தம்
பசய்கிறததா ? என தனக்குள் தாதன பநாந்தவள் மனிஷிடம் த சினால் சற்று பதைிவு கிகடக்கும் என நிகனத்து அவன் ககத சிக்கு அகழக்க பசல்லிகடப சிதயா “ நீ ங்கள் பதாடர்பு பகாள்ளும் வாடிக்ககயாைர் பதாடர்பு எல்கலக்கு அப் ால் இருக்கிறார் “ என பகாஞ்சு பமாழி உதிர்க்க மூண்ட தகா த்துடன் அவள் ககத சிகய
டுக்கக மீ து
விட்எறிய “ குட்டிமா !” என்ற அகழப்த ாடு பசண் க சித்தி அகறக்குள் ிரதவசித்தார்.அவள் அணிந்து பகாள்ை புடகவ எதுவும் பகாண்டு வரவில்கல என் கத அறிந்த பசண் கம், பசௌமியுகடய புது ட்டு புடகவககையும், நககககையும் பகாண்டு வந்து பகாடுத்து விட்டு, “ சீக்கிரம் தயாராகுமா ப ண் அகழப்பு பதாடங்க த ாகுது “என துரித டுத்தி விட்டு பசன்றாள்.மது இயந்திரமாய் தன்கன தயார் டுத்தி பகாண்டாள்.மீ ண்டும் அகலத சி மூலம் மனிகஷ பதாடர்பு பகாள்ை அவள் முயற்சி பசய்ககயில் பசண் கம் உள்தை நுகழந்து “வாம்மா “ என அகழத்து பசன்று விட்டாள் .அவள் ககயிலும் ஒரு சீர் தட்கட தூக்கி பகாடுக்க மது அகத தவண்டா பவறுப் ாய் ககயில் வாங்கி பகாண்டாள். மஞ்சரியின் கண்கள் கூட்டதில் ரக்சிதாகவ ததடியது. ஆனால் திருமணத்திற்கு வந்திருந்த ஒட்டு பமாத்த சுற்றமும், அன்கறய கதாநாயகி பசௌமிகய விடுத்து மஞ்சரிகய ஆவலும் , ஆச்சர்யமுமாய்
ார்த்து பகாண்டிருந்தனர்.சிலர் அருகில் வந்து நலம்
விசாரித்தனர்.சிலர் அறிவுகர கூறினர். அகனத்கதயும் ஒரு சின்ன தகல அகசப் ில் ஏற்று பகாண்டு நடந்து பகாண்டிருந்தாள். ஒரு
வழியாய் மண்ட த்கத அகடந்து ஆரத்தி சுற்றுதல் முடிந்து மண்ட த்திற்குள் நுகழய நள்ைிரவு ஒரு மணி ஆகிவிட்டது. ரக்சி
யண அசதியில் இருப் தால் கூட்டத்தில் அவகை தமலும்
வருத்த தவண்டாம் என மணியம்கம கூறியதால் தவலு குடும் ம் காகல திருமணத்திற்கு விகரவாக வர இருப் தாக பசௌமி சற்று முன் தான் கூறி இருந்தாள். அகத தகட்டதில் இருந்து மதுவின் பநஞ்சில்
ய ந்து வந்து அகடக்க பதாடங்கியது. விசாலமும்
மண்ட த்தில் இல்கல . அகனவரும் தசர்ந்து ரக்சிகய தன்னிடம் இருந்து
ிரித்து விடுவார்கதைா ? இந்தியா வந்த முட்டாள் தனத்கத
நிகனத்து மது மீ ண்டும் ஒரு முகற வருந்தினாள். மனிஷ் அகலத சிக்கு அகழக்க அது சுவிட்ச் ஆப் என
தில் தர மது மிகவும் தசார்ந்து விட்டாள்.
விருந்தாைிகள் அமர்வதற்பகன த ாட
ட்டிருந்த நாற்காயிலில்
அமர்ந்தவள், எப்ப ாழுது உறங்கினாதலன அவளுக்தக பதரியவில்கல. “எழுந்திரிமா !ப ாண்ணுக்கு எண்பணய் நலுங்கு கவக்கணும், நீ ங்க தான முதல் நாத்தனார், சீக்கிரம் வாங்க “ யாதரா தன்கன ததாைில் தட்டி எழுப் வும் மஞ்சரி தன் கண்ககை பமதுவாக திறத்தாள்.எதிரில் ஒரு நடுத்தர வயது ப ண்மணி நின்றிருந்தாள். “ நீ ங்க தான மஞ்சரி “ என வினவ மஞ்சரி ஆம் என தகல அகசக்கவும், “ உங்ககை மணப்ப ண் அகறக்கு நலுங்கு கவக்க கூ ிடுராங்க.மஞ்சரி தூக்கம் ககலந்து கண்ககை நன்றாக திறத்து ககலயவில்கல. “ ஒரு
ார்த்தாள். பவைிதய இருள் இன்னும்
த்து நிமிஷத்துல வதரன்னு பசால்லுங்க “
எழுந்தவள் தநதர
ாத்ரூமிற்குள் பசன்றவள் குைிரிந்த நீ ரில் முகம்
கழுவி தன் முந்தாகனயால் அழுந்த துகடத்து பகாண்டாள்.தநதர மணப்ப ண் அகறக்கு பசன்றாள். எண்பணய் ததய்திருந்த ப ாழுதிலும் பசௌமியின் முகத்தில் தனி ததஜஸ் பதரிந்தது. இதற்காகத்தான், இவைின் இந்த சந்ததாஷத்கத காண் தற்காகத்தான் இவ்வைவு தூர
யணம். இததா திருமணம் முடிந்த உடன் நாகை காகலதய
பசன்கன கிைம் ி விட தவண்டும். இன்னும் மூன்று நாட்கைில் லண்டன் ிகைட்
ிடித்து விட்டால் இனி இந்த
க்கதம தகல கவத்து
டுக்க
கூடாது தனக்குள் கூறி பகாண்டவள், மனம் சற்தற அகமதி அகடய, முகத்தில் ஒரு புன்னகககய பூசி பகாண்தட பசௌமியின் எதிரில் நின்றாள். எண்பணய் கிண்ணத்கத ககயில் எடுத்தவள் “
ரவாயில்கல பசௌமி எண்பணய் வச்சி
ார்த்த கூட அழகா தான்
இருக்க. இப் டிதய மணவகறக்கு த ாயிடு. மாப் ிள்கை உன்கிட்ட சரணாகதி தான். “ சீ...... த ாங்க மதனி இப் டிதய வா.....” என்று தன் மார்புக்கு குறுக்தக கட்டி இருந்த “
ாவகடகய அவள்
ார்க்க
ர்டா நாம கல்யாணத்துக்கு நலுங்கு கவக்கிதறாம் . இவ என்னடான ஸ்ட் கநட்கு பரடி ஆகுறா ! சீக்கிரம் எல்லாரும் நலுங்கு கவங்கப் ா
இல்லனா பசௌமி எழுந்து மாப் ிள்கை ரூம்தக ஓடிடுவா !” மஞ்சரி பசால்லி முடிக்கவும் அங்தக “பகால்” என்ற சிரிப்பு சத்தம் ரவியது. ஒரு மூகலயில் நின்றிருந்த விசாலம் மககை கண் நிகறய ார்த்தாள். “ எம் மவ சிரிச்சத கண்டு எம்புட்டு நாள் ஆச்சு. ஹ்ம்ம் ....”
ஒரு ப ரு மூச்சுடன் விலகி பசல்ல நலுங்கு மஞ்சரி தானும் குைித்து தன்கன தயார்
டலம் முடிந்தவுடன்,
டுத்தி பகாண்டாள். மணமகள்
அலங்காரத்திற்கு என்று வந்தவர்களுடன் தசர்ந்து மணப்ப ண்கண அலங்கரித்து பகாண்டிருந்த த ாது, யாதரா ஒருவர் உள்தை வந்து “ பசௌமி ! உங்க ப ரியம்மா வடு ீ வந்தாச்சு !” என பசால்லிவிட்டு பசல்லவும் , பசௌமி
ாதி அலங்காரத்தில் எழ முயற்சிக்கவும்
“ நீ இங்தகதய உட்கார் பசௌமி! மூகூர்ததிற்கு அப்புறம்
தநரம் ஆச்சு. எல்லாம்
ாத்துக்கலாம் “ என மஞ்சரி அதட்டவும் பசௌமி மீ ண்டும்
அமர்ந்தாள். மஞ்சரி மனதுள் கருவி பகாண்டாள். “ வரட்டும் இன்கனக்கு இருக்கு அவர்க்கு. எந்த உரிகமயில் என் ப ாண்கண தூக்கிட்டு த ானார். நல்லா நாலு தகள்வி நறுக்குனு தகட்டுட்டு தான் லண்டன்
ிகலட்
ிடிக்கணும். குத்துற
குகறச்சல் இல்கல. நானும்
ாக்குதறன்
ார்கவக்கு ஒன்னும் தில்
ார்கவ இனிக்கு .”
அவள் ஏததததா மனகணக்கு த ாட்டு பகாண்டிடருந்தாள், அடுத்து தகல தமல் விழ த ாகும் இடி
-
ற்றி அறியாமல்.
மீ ண்டும் ஒைிரும் .
ாவம்
அத்யாயம் -6
நிலா தன்கன தாதன சுற்றி பகாண்டு பூமிகய சுற்றி வரும் பூமியின் மிக ப ரிய இயற்ககக்தகாள். நிலா ஒரு முகற பூமிகய சுற்றி வர எடுத்து பகாள்ளும் தநரம் 27. 3 நாட்கள்.
உன்கனதய சுற்றி சுற்றி வரும் என்கன நீ
சுற்றி வரும் நாட்கள் – எப்த ாது
இப் டிக்கு உன் - நிலா கல்யாண மண்ட ம் ககை கட்டி இருந்தது. ஆட்கள் அங்கங்தக
ர ரப் ாக
அகலந்த டி இருக்க, வரதவற் ில் ரத்ன தவலு ரக்சிதாகவ தூக்கி
ிடித்த
டி இருக்க, அருகில் இன்னும் இரு ப ண்கள் நின்றிருக்க வரு வர்கைிடம் எல்லாம் ரத்ன தவலு என் மகள் என அறிமுக டுத்த “ பவல்கம் “ என
மழகலயில் வரதவற்ற டி ரக்சிதா ஆளுக்கு ஒரு தராஜாகவ பகாடுத்து வரதவற்றாள். வந்தவர் அகனவரும் அவகை அன்புடன் பகாஞ்சி பசல்வகத ஒரு ஓரமாய் நின்று கவனித்து பகாண்டிருந்தாள் மது மஞ்சரி. அவளுக்கு இன்னும் என்கன ததட ததான்றவில்கலதய என மது சிந்தித்து பகாண்டிருக்கும் த ாதத, தன் நிறத்கத எடு ாக்கி காட்டும் ஆரஞ்சு வண்ண புடகவயில் கவஷ்ணவி வந்து பகாண்டிருந்தாள். உடம் ில் பகாஞ்சம் சகத த ாட்டதால் முன்க
விட அழகாய் பதரிந்தாள்.
தவலுவின் அருகில் உரிகம உடன் ஒட்டி நின்றவள் “ ஹாய் ! பசல்லம் “ என்ற டி ரக்சிதாவிற்காய் ககநீ ட்ட தவலு ரக்சிதாகவ பகாடுக்கும் த ாது அவள் ததாள்கைில் உரசினான். த ாலும்.அவன் ககககை
ின்தனாடு வந்தவன் அவள் கணவன்
ிடித்த டி வந்த
5 வயது மதிக்கத்தக்க சிறுவன்
தவலுகவ கண்டவுடன், “ ஹாய் ! அங்கிள் ! “ என்ற டி குதித்து வந்து அவன் கால்ககை கட்டி பகாள்ைவும், தவலு அவகன தூக்கி பகாள்ை, இந்த காட்சிகய காண
ிடிக்காத மது மீ ண்டும் மணமகள் அகறகய
தஞ்சம் அகடந்தாள். “ மூகூர்த்த தநரம் பநருங்கிடுத்து ! ப ண்கண அழச்சிண்டு வாங்தகா “ என ஐயரின் குரல் காற்றில் எதிபராலிகவும் ப ண்கள் புகட சூழ பசௌமி மணவகற ஏறினாள்.மனகுழ த்தில் மூழ்கி இருத்த மது மணமககன கண் எடுத்தும்
ார்கவில்கல.மாறாக மணவகறயில் தன் குடும் ம் புகட
சூழ ரக்சிதாவின் காதில் ஏததா விைக்கம் பசால்லி பகாண்டிருந்த தவலுவின் தமதல நிகலதிருந்தது. எததச்கசயாக திரும் ிய ரக்சி
மஞ்சரிகய காணவும் “ மின்னி! “ என ககககை மதுவின் புறம் நீ ட்டவும் பகட்டி தமைம் உச்சஸ்தாயியில் ஒலிக்கவும் சரியாய் இருந்தது. ரக்சிதாகவ கண்டு மஞ்சரி புன்னககக்க, பசண் கம் சித்தி அவள் கக ற்றி இழுத்து “ நாத்தனார் முடிச்சி த ாடு மது “ எனவும் அதத புன்னககயுடன் குனிந்த்து பசௌமியின் கழுத்தில் மூன்றாம் முடிச்கச இட்டு விட்டு திரும் ிய மதுவின் கண்கள் அதிர்ச்சியில் அப் டிதய உகறந்து விட்டன. வந்த பநாடி முதல் பதாகலந்து த ானவன் தன் முன்தன பசௌமியின் கணவனாய் அமர்திருகிறான். மஞ்சரிக்கு கண்ககை இருட்டி பகாண்டு வந்தது.ஒரு நாள் முழுக்க சாப் ிடாமல் இருந்தது,தீடிபரன ஏற் ட்ட அதிர்ச்சி,ஓமப் புகக எல்லாம் தசர்ந்து அவகை மயக்க நிகலக்கு பகாண்டு பசன்றது. அவைின் முக மாற்றத்கததய கண்டு பகாண்டிருந்த தவலு பநாடி ப ாழுதில் ரக்சிதாகவ இறக்கி விட்டு விட்டு மஞ்சரிகய தாங்கி பகாள்ை நிமிடத்தில் அந்த இடத்தில்
தட்டம் ஏற் ட்டது. மணமகளும், மணமகனும் கூட
எழுந்து நின்று விட்டனர். ரத்னதவலு, “ ஒன்னும் இல்ல, பராம் ிரயாணம் நான்
தூரம்
ண்ணிட்டு ஒழுங்கா ஓய்வுதவடுககல அதான் மயங்கிட்டா
ாத்துகிதறன். நீ ங்க யாரும்
ய டாதீங்க.” என்று பசால்லிவிட்டு
அவகை அருகில் இருந்த மணப்ப ண் அகறக்கு தூக்கி பசன்று அங்கிருந்த கட்டிலில்
டுக்க கவத்து, மின் விசிறிகய அதிகமாக்கி,
குைிர்ந்த நீ கர அவள் முகத்தில் பதைிக்க விசாலம் சூடான கா ிதயாடு அகறக்குள் நுகழந்தார். அவர்
ின்தனாடு “ மின்னி! மின்னி ! “ என
அழுகுரலில் அகழத்த டி ரக்சிதா வர “ ரக்சி ! மாம் இஸ் ஆல் கரட் ! சீ நீ ட் ஸ்லீப், வி தகா அவுட் கசடு அண்ட் கம் ஆப்டர் சம் கடம் ! “ அவகை தூக்கி பகாண்டு பவைிதயறவும் மஞ்சரி கண் விழிக்கவும் சரியாய் இருந்தது. அவள் கண் விழித்தவுடன், விசாலம் அந்த அகறக்குள் இருக்க
ிடிக்காதவராக, கா ிகய டீ ாயின் மீ து கவத்து விட்டு பசன்று
விட தனக்கு மட்டும் ஏன் இப் டி எல்லாம் நடக்கிறது என்று எண்ணிய டி தன் ப ாங்கும் விழி நீ கர துகடத்தவள், வயிறு உணவிற்காய் சத்தமிட விசாலம் கவத்து விட்டு பசன்ற கா ிகய
ருக்கினாள். இரு மடங்கு
சர்க்ககர தசர்க்கப் ட்ட கா ி உடம் ிற்கு ஒரு புது பதம்க ஒரு
தர, யாதரா
ணியால் ககயில் உணவு தட்டுடன் நுகழத்தான். “ அம்மா !
பதாடங்கிடாக ! உங்களுக்கு இங்தகதய பசான்னாக ! “ என
ந்தி
ரிமாறிட்டு வர பசால்லி அய்யா
ணிவுடன் பதரிவிக்க “ ஒன்றும் தவண்டாம் த ா என
பசால்லி விட தான் மதுவிற்கு ஆகச. ஆனால் ஒரு நாள் முழுக்க எதுவும் த ாடாத வயறு காந்தியது. “ கவத்து விட்டு த ா”
என ஒரு
முகறப்புடதன பசான்னாள். அவன் பசன்ற உடன் உணவிகன தவக தவகமாக விழுங்கினாள். நிகறந்த வயறு மன அகமதிகய தர தமற்பகாண்டு சிந்தித்தாள். என்ன ஒரு ஏமாற்று தனம். இருக்கட்டும் லண்டன் ப்கைட்
ிடி தற்குள் மனிகஷ நன்றாக தகட்க தவண்டும்.
“ நீ ஒரு நம் ிக்கக துதராகி மட்டும் அல்ல ஒரு நட் ின் துதராகி “ என குற்றம் சாற்ற தவண்டும். இன்கறய இரவிற்கு தமல் இனி இவர்கள் யார் முகத்திலும் விழிக்கதவ கூடாது. ப ண் அகழப் ில் சீர் தூக்கிய த ாதும்,
மாப் ிள்கை
ரிசத்தின் த ாதும் அவள் இருந்த குழப்
நிகலயில்
கிகடத்த தநரங்கைில் எல்லாம் மணிஷின் ககத சிக்கு முயன்று பகாண்டிருந்தாள். தமகடகய கவனிக்கதவ இல்கல. ஏததாததா எண்ணமிட்டவள் கண்கள் பசாருகுவகத த ால் ததான்றவும் அமர்ந்திருந்த கட்டிலிதலதய சரிந்து தூங்க பதாடங்கினாள்.
ாவம்
அவளுக்கு பதரிந்திருக்க வாய்ப் ில்கல. தவலு அவளுக்கு உணவில் தூக்க மாத்திகர கலந்து பகாடுத்திருந்தான்.
அவள் தூங்க பதாடங்கிய ஐந்து நிமிடங்கைில் தவலு அகறக்குள் வந்தான். காற்றில் ககலந்து அவள் பநற்றியில் விகையாடி பகாண்டிருந்த
முடி கற்கறககை அவள் காதின்
ின் புறமாய்
ஒதுக்கி விட்டு பமன்கமயாய் அவள் பநற்றியில் இதழ்
தித்தான்.
“ நீ எவ்தைா தூரம் த ானாலும் எப் வும் என் மனசுல நீ தான இருக்க குட்டி ! உனக்கு ஏன் அது இன்னும் புரியல “ என ஏக்க ப ரு மூச்சு விட டிகரவர் அகறக்குள் நுகழந்து “ ஐயா ! வண்டி பகாண்டு வந்துதடனுங்க ! அம்மாகவயும், ஆச்சிகயயும் வட்ல ீ விட்டாசிங்க ! நம்ம
ாப் ா வண்டி
த ாகககலதய அழுது அழுது தூங்கிடுசிங்க ! குட்டிமா உடம்பு ரவாயில்கலகைா ? “ என வினவ “ ம்ம் ....
ரவாயில்கல சரி நீ
வண்டிக்கு த ா நான் வதரன் “ என்று அவகன அனுப் ிவிட்டு தநதர பசௌமியின் அம்மாவிடம் பசன்றவன் “ நாங்க கிைம்புதறாம் சித்தி ! மா ிள்ைகயயும், பசௌமியும் விருந்துக்கு அனுப் ி கவங்க “ என்று
பசால்லி விட்டு தன் தங்ககயின் தகலயில் கககவத்து அழுத்தினான். “ வாலு ! ஒழுங்கா இரு “ “ அண்ணா மதனி ! “ என்று அவள் கலங்கவும் “ எல்லாம் சரி ஆய்டும் அழாத பசௌமி !” என அவகை ததற்றி விட்டு திரும்
மனிஷ் முன்னால் வந்து, “ நானும் கூட வரவா , ஏன்னா நான்
ாத்த வகர மதுவிற்கு புன்னககதான். “ அவ இருக்தகன். கவகல
ிடிவாதம் அதிகம் “ தவலு சிறிதாய் ிறந்ததில் இருந்தத நான் அவகை
டாதீங்க மாப் ிள்கை நான்
ார்த்திட்டு
ாத்துகிதறன்.
கூ ிடும் த ாது வாங்க அது த ாதும் .” பசால்லி விட்டு மணப்ப ண் அகறக்குள் பசன்று மஞ்சரிகய தூக்கி பகாண்டான். அவகை தன் சிவப்பு நிற ஸ்கார் ிதயா வண்டியின் ஏறி அமர்ந்து “
ின் புறம்
டுக்க கவத்தவன், முன் புறம்
ண்கண வட்டுக்கு ீ த ா “ என குரல் பகாடுத்து விட்டு ,
கண்ககை மூடி பகாண்டான். அவன் நிகனவுகள்
-
மீ ண்டும் ஒைிரும் .
ின் தநாக்கி பசன்றது.
அத்யாயம் -7
புவிகய சுற்றிவரும் நிலா ஒவ்பவாரு ஆண்டும் 3.8 பச. மீ புவிகய விட்டு விலகி பசல்கிறது. இன்னும் சில
ில்லியன் ஆண்டுகைில் நம்மால்
சந்திர கிரகணம் என்ற ஒரு நிகழ்கவதய பூமியில் இருந்து
ார்க்க
முடியாது. அருகிருக்கும் வகர என் அருகம நீ உணரவில்கல பதாகலதூரம் பதாகலந்து த ானால் அன்று என்கன ததடுவாதயா ? இப் டிக்கு உன் - நிலா .
விசாலம் வரதவல் ீ
ண்கணயாரின் ஒன்று விட்ட தங்கக ஓரைவு
கஷ்டப் டும் குடும் ம் என் தாலும் ப ற்தறார் அற்ற
ிள்கை என் தாலும்
வரதவல் ீ ஐயாதவ முன் நின்று அவைின் திருமணத்கத நடத்தி கவத்தார். விசாலம் தாய்கம உற்றிருக்கும் த ாது, விசலத்தின் கணவன் வி த்பதான்றில் தவறி விட புகுந்த வதடா ீ அவகை ராசியற்றவள் என தூற்ற வரதவல் ீ “ கூட ப ாறக்காத அண்ணன் நான் இருதகன்தல அவளுக்கு “ என்று கூறி அவகை தன் வட்டிற்க்கு ீ அகழத்து வந்து விட்டார். ரத்ன தவலுவிற்கு அப்த ாது ஒரு 8 வயது இருக்கும். க்கத்து ஆரம்
ள்ைி ஒன்றில்
வயிறுடன் விசாலத்கத
டித்து பகாண்டிருந்தான். நிகற மாத
ார்த்தது இன்னும்
சுகமயாய் நிகனவிருக்கிறது
அவனுக்கு. அப்த ாது ரத்ன தவலு தான் அந்த வட்டின் ீ ராஜாதி ராஜா . சின்னதாய் ஒரு பூச்பசடி நட்டால் கூட அது அவன் முன்னிகலயில் தான் . தினமும் என்ன சகமக்க தவண்டும்,யார் அவனுக்கு ககத பசால்ல தவண்டும் ,இன்ன ப ாருள் இங்தக தான் இருக்க தவண்டும் என அகனத்கதயும் தீர்மானிப் து அவன் தான் .முதலில் விசாலத்கத ார்த்தவன் தகட்ட தகள்விதய “ அப் ா ! இவங்களுக்கு உடம்பு சரி இல்கலயா ? என் து தான்.” ஏண்டா ?” என தகட்ட தந்கதயிடம் “
ின்ன
ஏன் இவங்க வயிறு இப் டி இருக்கு என தன் கககய வயிரின் முன் கவத்து
ாகன த ால் பசய்து காட்ட வரதவல் ீ சிரித்து விட்டார்.
“ ரத்தினம்
அத்கத வயித்துக்குள்ை குட்டி
என்றார் . “ குட்டி
ாப் ா இருக்கு அதான் !”
ாப் ாவா “ என்றவன் விசாலத்கத பநருங்கி அவள்
வயிற்றின் தமல் கககவத்து “ தஹய் ! குட்டி உள்ை என்ன
ண்ற !
சீக்கிரமா பவைிய வா ! நாம ஐஸ் நம் ர் விகையாடலாம் “ என அகழக்க “ இன்னும் ஒரு மாசத்துல பவைிய வந்துடும் அப்புறமா விகையாடலாம் வாடா
டவா தநரம் ஆய்ட்டு “ என மணி அம்கம அவகன இழுத்து
பகாண்டு பசன்றார்.
அன்றில் இருந்து விசாலத்கத எப்ப ாழுது தமல் கக கவத்து “ குட்டி ! என
ார்த்தாலும் அவள் வயிற்றின்
ண்ற சாப்டியா ? நான் உனக்கு ஒரு கத
பசால்லவா ? “ என பதாடங்கி எகதயாவது த சி பகாண்டு இருப் ான் . கணவகன இழந்து மனம் ஒடிந்து இருந்த விசாலம் இந்த சின்ன குகழந்கதயின் பசய்ககயில் பூரித்து த ாவாள்.அவன் கக கவத்திருக்கும் சமயம் குழந்கத உள்தை “களுக்” என அகசந்தால் உடதன “ ஐ ! குட்டி வயித்துகுள்தை ஓடுது “ என குதுகலிப் ான். இப் டிதய நாட்கள் பசல்ல , ஒரு சிவராத்திரி அன்று விசாலம் ஒரு அழகிய ப ண் குழந்கதகய ஈன்பறடுத்தாள். அப்ப ாழுதும் “ நானு ! நானு ! “ என முந்தி பகாண்டு ஓடிச் பசன்று குழந்கதகய பதாட்டு ார்த்ததும் ரத்ன தவலுதான். அவளுக்கு ப யர் சூட்டும் ப ாழுது ப யரின் அர்த்தங்ககை வரிகசயாய் தகட்டு, அவளுக்கு மது மஞ்சரி என்ற ப யகர ததர்ந்பதடுத்தும் அவன் தான். “ அப் ா !
ாப் ா பூ த ால தான இருக்கா
மஞ்சரினா பூக் கூட்டம்னு தான பசான்ன ீங்க அப் ா அப் டினா இந்த ப யகரதய கவகலாம் ா “ என அவன் பசான்னதும் “ சரி டா ப ரிய மனுஷா” என அவகன அகனவரும் ஏற்று பகாண்டதும்,
ிறகு ஓர் நாள்
ப யர் சூட்டு விழாவில் அந்த சின்ன காதுகைில் “ மது மஞ்சரி “என்ற ப யகர மூன்று முகற பசால்லியதும் அவன் தான். விசாலத்தின் விருப் த்தின் த ரில் மஞ்சரியின் ப யரின் முன் மது தசர்க்கப் ட்டது. என்ன தான் மது மஞ்சரி என்று ப யர் சூட்டினாலும் அவள் எப்த ாதும் அவனுக்கு “குட்டி “ ஆனால் . அதனால் அவள் இயற்ப யதர அகனவருக்கும் குட்டிமா என்றாயிற்று.
ள்ைி முடிந்தவுடன் தநதர
அவகை ததடி வந்து விடுவான். “ அப் ா ! குட்டிமா சிரிக்குது! அம்மா குட்டிமா கவுந்துடா ! ஆச்சி குட்டிமா நகந்துடா ! அத்கத குட்டிமா நிக்கிறா” என அவைின் ஒவ்பவாரு வைர்ச்சிகயயும் முதலில் காண் வன் அவனாக தான் இருக்கும். நடு இரவில் அவள்
சியில் அழுதால் கூட
முதல் ஆைாக கூடத்தில் இருக்கும் பதாட்டிலுக்கு ஓடி வந்து நின்று விடுவான். அவள்
சியாறி தூங்கிய
ின் தான் அவன்
டுக்ககக்கு
பசல்வான்.மஞ்சரி சின்ன சின்ன பசாற்ககை த ச பதாடங்கும் த ாதத, தவலு அவளுக்கு மாமா கற்று பகாடுத்தான். ஆனால் மஞ்சரிதயா அகத எைிதாக திரும்
பசால்லவில்கல. அவன் ஒரு நாள் ஏததா தவகலயில்
இருக்கும் ப ாழுது அவகன
ார்த்து “ மா..மா..” என அகழத்தாள்.
அன்கறக்கு தவலுவிற்கு ஒதர பகாண்டாட்டம். அவகை தூக்கிபகாண்டு ஊபரல்லாம் சுற்றினான்.அம்மாவிடம்,அப் ாவிடம்,அத்கதயிடம் எல்லாம் இவன் “ மாமா பசால்லு குட்டி “ என அவைிடம் பசால்ல அவளும் “மா...ம..” என பசால்ல
ார்த்தீங்கைா என் குட்டிய என பசால்லிக்காட்ட
அகனவரும் சிரித்தனர். தவகலகாரர்கள் கூட “ குட்டிமா பராம்
தவகம்
தான் சின்கனயாகவதய மடகிடுதச “ என கிண்டல் த சினர். ரத்னதவலுவிற்கு 1௦ வயது நிரம் ியதும் வரதவல் ீ அவகன பசன்கனயில் உள்ை த ார்டிங் ஸ்கூலில் தமற் டி ிற்காய் தசர்த்து விட்டார்.ரத்ன தவலுவிற்தகா குட்டிமாகவ
ிரிந்து பசல்வது கஷ்டமாய் இருந்தது.” குட்டி
மாமா ஊர்ல இருந்து வரும் த ாது உனக்கு என்ன தவணும் ? “ என தகட்க அவன் கழுத்கத கட்டி பகாண்ட மது மஞ்சரிதயா “மாமா முட்டாய், ிஸ்தகாத், எல்லாம் தவணும் “ என மழகலயில் மிைிற்றினாள்.அவன் ள்ைியில் தசர்ந்த உடன் ஆண்டிற்கு ஒரு முகற தகாகட விடுமுகறக்காய் ஊருக்கு வரும்த ாது அவளுக்கு விருப் மான தின் ண்டங்ககை வாங்கி வருவான்.அவளும் “ மாமா மாமா” என அவன் கழுத்கத கட்டி பகாண்தட சுற்றுவாள். ஓர் இரு ஆண்டுகள் கழித்து ள்ைியில் சம்மர் ஸ்ப ஷல் கிைாஸ் வகுப்புகள் பதாடங்கவும் அவன் ஊருக்கு வருவது முற்றிலும் குகறந்து த ாயிற்று.வரதவல் ீ ஐயாவும் மணி அம்கமயும் அவகன அவ்வத ாது பசன்று ரத்னதவலு தன்
ார்த்து வந்தனர்.
ள்ைி வாழ்ககயில் ஒன்றி விட, மது மஞ்சரிதயா தன்
ண்கண வட்டு ீ ஆட்கைிடம் ஈர்ப்பு பகாள்ை இருவரும் ஒருவகர ஒருவர் மறந்தத த ாயினர்.
அத்யாயம் – 8
நிலவில் முதன் முதலில் விகையாடப் ட்ட விகையாட்டு தகால்ப். விகையாடப் ட்ட ஆண்டு 1976 .
என்கன காட்டி குழந்கதக்கு தசாறு ஊட்டுகிறாய் –
சியாறி த ாவது என்னதவா – நான்
இப் டிக்கு உன் நிலா .
கார் கதகவ அகறந்து சாத்தும் சத்தம் தகட்டதும் ரத்னதவலு நடப் ிற்கு வந்தான். ண்கண வட்டின் ீ முன்புறம் கார் நின்றிருந்தது. காரில் இருந்து இறங்கியவன் “ முத்து நீ உரம் வாங்கிட்டு, பதன்னத்ததாப்புக்கு த ாய் ராமசாமி தாத்தா கிட்ட குடுத்துட்டு வட்டுக்கு ீ கிைம்பு “ அவன் கட்டகை
ிறப் ித்தவுடன் “ சரிங்க ஐயா ! “ முத்து
வ்யமாக விகட ப ற்று பசன்று
விட்டான்.ஏற்கனதவ மதுவின் உகடகமகள்
ண்கண வட்டிற்கு ீ இடம்
ப யர்ந்திருந்தன. ின்புற கதகவ திறந்தவன் அவகை பூக்குவியல் த ால் எடுத்து வந்து
டுக்கக அகறயில்
டுக்க கவத்தான்.த ார்கவகய காது
வகர த ார்த்தி விட்டு தூங்கும் அவள் முக அழகக அருகில் அமர்ந்து ார்த்து பகாண்டிருந்தான் .கனவில் என்ன வந்தததா பதரியவில்கல அவள் புருவம் ஒரு கணம் சுருங்கி,
ின் மீ ண்டும் தைர்ந்தது.தவலுவிற்கு
அவகை மீ ண்டும் சந்தித்த நிகனவுகள் மனதில் ததான்ற அவன் அறியாமதல அவன் உதட்டில் ஒரு புன் முறுவல் பூத்தது. ரத்னதவலு உயர் கல்வி கற்க பதாடங்கியதில் இருந்தத தீ ாவைி, ஊர் திருவிழா த ான்ற முக்கிய
ண்டிகககளுக்கு மட்டுதம ரத்னதவலு
ஊருக்கு வந்து பசல்வான். அப் டி அவன் வந்து பசல்லும் ப ாழுது விசாலம் வட்டில் ீ இல்லாது இருப் கத கண்டு ஒரு நாள் விசாரித்தான். “ நம்ம குட்டிமா தாத்தா த ான வருஷம் திருவிழாவிற்கு முந்தி காலம் ஆய்ட்டாறு இல்ல, அவுக தாத்தன் பசாத்து த திக்கு வந்தது. இங்க தான் க்கத்து
ண்ணயதுல இருக்காக, அப் ப்
வந்து த ாற, என்ன பசய்ய,
அவளும் அங்கன இருந்தா தான தவகல ஒழுங்கா நடக்கும்.” அதற்கு தமல் ரத்னதவலு யாகர
ற்றியும் விசாரிக்கவில்கல.ஆனால் அவன்
அறியாத விஷயம், அந்த வட்டில் ீ அவன் இல்லாத நாட்கைில் துள்ைி திரியும் மான் குட்டி மஞ்சரி என் து, அவள் உள்தை வரும் த ாதத பவத்தகல குதப் ி பகாண்டிருக்கும் ஆச்சியின் பவத்தகல குழவியில் பவத்தகல மகறவில்
ச்கச மிைகாகய த ாட்டு விடுவாள்.
வரதவலு ீ சாய்ந்து கண் மூடி இருக்கும் ஈைி தசரின் அருகில் பசன்று அவர் மீ கசகய
லங்பகாண்ட மட்டும் இழுத்து விட்டு விட்டு ஓடி
விடுவாள்.” அடி கழுகத “ என அவர் கண் விழிக்கும் த ாது அவள் அருகில் இருக்க மாட்டாள். சகமயலில் ஈடு ட்டிருக்கும் மணி அம்கமயின் அரகில் பசன்று அவர் இடுப்க விட்டுவிட்டு ஓடி விடுவாள்.
நறுபகன்று கிள்ைி
ணி ஆட்கள் கூட ஆளுக்கு ஒரு விதத்தில்
அவைிடம் மாட்டி பகாள்வார்கள். அவள் பசய்யும் குறும்புககை அகனவரும் ரசிப் ார்கள். நாட்சிகம ஆச்சி மட்டும் “ இருடி சிறுக்கி ! என் த ரன உனக்கு கல்யாணம் முடிச்சி உன்ன ப ல்ட்ல பவளுகறன இல்கலயா
ாரு “ என்று சவால் விடும் த ாபதல்லாம் “ தவதவவ்தவ
அதுக்கு தவற ஆை
ாரு “ என்று
ழிச்சி காட்டி விட்டு ஓடிவிடுவாள்.
அவள் அங்கு தினம் சிறிது தநரம் வந்து பசன்றாலும் வதட ீ கலகலப் ாகி விடும். அவள் வருகககய அவள் வரும் முன் “ ஜல்! ஜல்! “ என்ற அவள் பகாலுபசாலி கட்டியம் கூறிவிடும். ஆனால் ரத்னதவலு வந்து பசல்லும் நாட்கைில் விசாலம் மககை அங்கு அனுப்புவதில்கல. “ உன் குரங்கு தனகத சின்னவர் கிட்டயும் காட்டிடாத
தாதய ! பரண்டு நாள் தயவு
பசஞ்சி இங்கனதய இரு “ என தாய் பசால்லும் த ாபதல்லாம் “ ப ரிய ராஜகுமாரன் த ர
ாரு த ர ! ரத்னதவலாம்.... கமுனு அவனுக்கு
கருங்கல்னு த ர் வச்சி இருக்கலாம். “ என மனதிற்குள்தைதய கருவி பகாள்வாள். ரத்னதவலு தவைாண்கமத்துகறயில் இைநிகல ட்டம் ப ற்ற ின் முதுநிகல
டி ிற்காய் விண்ண ித்திருந்த
சமயம்,அவனுக்கு கிகடத்த இகடபவைியில் ஊருக்கு வந்திருந்தான்.எப்ப ாழுதும் வடிதலதய ீ இருப் து அவனுக்கு த ாரடிக்கவும் ததாப்பு ததாட்டங்ககை எல்லாம் சுற்றி வர முடிவு பசய்தான். அவனுகடய
டிப் ிற்கு உதவும் அந்த எண்ணம்
ததான்றியவுடன் ரத்னதவலு மாந்ததாப்க அது சீசன் சமயம் என் தால் மரங்கைில்
தநாக்கி நடக்க ஆரம் ித்தான், ழங்கள்
ழுத்து பதாங்கி
பகாண்டிருந்தன. ஒரு மரத்தின் கிகையில் ஒரு ப ரிய மாம் ழம் ழுஇத்திருக்க, அணில் ஒன்று அகத பநருங்கி, தன் சிறு
ற்கைால்
கடிக்க முயற்சித்து பகாண்டிருக்க, தவலுவிற்கு வரதவல் ீ அணில் கடித ழங்ககை
றித்து தருவது நிகனவிற்கு வந்து விட்டது. கூடதவ அதன்
சுகவயும் உடதன முடிபவடுத்தவன் விறுவிறுபவன மரத்தில் ஏறி அதன் ப ரிய கிகை ஒன்றில் அமர்ந்து பகாண்டான். அவன் கக நீ ட்டி றிக்க முயற்சித்த சமயம் சுள் என்ற ஒரு வலி அவன்
ழத்கத
ாதங்ககை
தம்
ார்த்தது. தகா த்துடன் குனிந்தவன் அங்தக அவன் கண்ட காட்சியில் விய ிற்குள்ைானான். அங்தக 13 வயது மதிக்க தக்க சிறுமி ஒருத்தி ஒரு ககயில் சிறு குச்சியுடனும், மறுகககய இடுப் ில் கவத்த
டி ப ரிய
மனுசி ததாரகண உடன் “ என்னய்யா ! ததாப்புகுள்ை அத்து மீ றி நுகழஞ்சதும் இல்லாம ,மாம் ழம் தவற திருட
ாக்குறியா ? இந்த தநரம்
ாத்து இந்த ராமசாமி தாத்தாகவ தவற காதணாம், என்கனயா என் மூஞ்சிதய
ாக்குற இறங்குயா “
விகையாடி
என கூறவும் தவலுவிற்கு அவைிடம்
ார்க்க ததான்றிவிட்டது. மரத்திலிருந்து
வ்யமாக
இறங்கியவன் “ நீ ங்க யாரும்மா ? “ என தகட்கவும், “ மூஞ்சிய வந்தது மாங்கா திருட இதுல என்ன
ாரு ஐயா
த்தி ஜாதகம் தவற தவண்டிகிடதகா,
ஏன்யா த ண்ட் சர்ட் எல்லாம் த ாட்டு கிட்டு
ாக்க எங்க சயின்ஸ்
வாத்தியார் மாதிரி இருக்க உனக்கு ஏன்யா இந்த திருட்டு புத்தி ! ஆமா உன்ன இதுக்கு முந்தி
ார்த்ததத இல்கலதய யார் வட்டுக்கு ீ வந்திருக்க
என தகட்கவும் “ அவள் தகள்வியில் உஷரானவன் “ ிரண்டு வடு ீ இருக்கு. அப் டிதய இந்த ததாப்பு
க்கத்துல என்
க்கமா த ாய்டலாம்னு
ார்த்ததன் . மாம் ழ வாசகன உங்க கிட்ட அடி வாங்க வச்சிடுச்சி. “ திடுபமன அவன்
க்கம் திரும் ியவள் , “ ஐதயா ! பராம்
தகட்கவும். தவலு அவள் முகத்கத உற்று
வலிக்குதா என
ார்த்தான். மங்கக
ருவத்தில்
அடிபயடுத்து கவக்க பதாடங்கும் உடலகமப்பு. குண்டு குண்டு கன்னம் அவகை குழந்கத த ால் காட்ட , காதில் அவள் அணிந்திருந்த பதாங்கடான்கள், அவள் த கசயில் அவள் கன்னத்தில் ஆகசயுடன் முத்தமிட்டு பசன்றது. நீ ண்ட கூந்தகல இரட்கட ட்டு
ாவாகட சட்கட. அவைின் நீ ை
ின்னல் த ாடிருந்தாள்.
ின்னல்கள் அவள் நடக்கும்
த ாபதல்லாம், இகடயுடன், முட்டி தமாதி விகையாடின. நீ ை விழிகள். தராஜாவுடன்
ால் கலந்த நிறம்.அவன் அவகைதய உற்று
ார்ப் து
கண்டு “ உன்கன ததனயா தகக்குதறன், ஒருதவகை பசவிதடா “ என அவள் பசய்கக சம் ாசகனயில் இறங்கவும், “ வலிச்சது , ஆனா இப் இல்ல ....” என்று சிரித்தான். “ ஒருதவகை லூதசா “ என்று தனக்குள் முனங்கியவள், “ சரியா ! உன்கன
ார்த்தாலும்
ாவமா தான்
இருக்கு.எனக்கு ஒரு உதவி பசஞ்சிட்டா உன்கன காட்டி பகாடுக்காம
விட்டுடுதறன். மாம் ழம் தவன கூட எடுத்துக்தகா ! “ அவன் என்ன உதவி என சிந்தித்து பகாண்டு இருக்கும் ப ாழுதத ஒரு ப ரிய தகாணபுைியாங்காய் மரத்தடியில் கூடித ாய் நிறுத்தினாள். அதில் ஒரு தகாகவ
ழ பகாடி
டர்ந்திருந்தது. சிறிது உயரத்தில் ரத்த சிவப ன ஒரு
தகாகவ
ழம் பதன் ட்டது. “ இங்க
இருந்தத
ாத்து வச்சி இருக்தகன். தவற மரமா இருந்த ஏறி த ாய்
ாத்தியா ! தகாவ ழம் ! பூ வச்சதுல
றிக்கலாம். இந்த மரம் முழுக்க முள்ளு. பகாம்பு வச்சி உடஞ்சிடுதமானு இத
றிச்சா
ழம்
யமா இருக்கு, நீ தான் என்ன விட உயரமா இருக்கிதய
றிச்சிதரியா” என அவள் குழந்கத த ால் தகட்கவும் சரி என தகல
ஆட்டியவன் முடிந்த வகர ககககை நீ ட்டி அகத
றிக்க முயற்சிதான்.
ஆனால் முடியவில்கல.அவன் முயற்சி பசய்வகததய சிறிது தநரம் ார்த்து பகாண்டிருந்தவள் ஏததா ததான்றியவைாக, “ ஏய் ! இப் டி ண்ணலாமா, நீ என்கன உனால முடிஞ்ச அைவுக்கு தூக்கு, நான் ழத்கத
றிக்கிதறன் என்ன “ என்ற டி அவனுக்கு முன்னால் வந்து
நின்று முதுகு காட்டி நின்று பகாண்டாள். அவனும் குனிந்து தன் ககககை ஒன்று தசர்த்து அவள் முழங்கால்ககை ழத்கத
ிடித்து தமதல தூக்கவும் அவள்
றித்து விட்டாள். “ ஐயா ! “ என்ற அவைின் குதூகல குரல்
அவனுக்கு ப ரு மகிழ்ச்சிகய ஏற் டுத்த அவகை இறக்கி விட்டவன் அவள் எதிர் ாராத சமயத்தில் அவன் குண்டு கன்னபமான்றில் முத்தமிட்டான். அவனிடம் இகத பகாஞ்சமும் எதிர் ாராத அவள் திடுக்கிட்டு விழிக்கவும், “ யாரடா அது ! ததாப்புகுள்ை என்ற ராமசாமியின் குரல் ஒலிக்கவும் ,
றித்த
ழத்கத கீ தழ
த ாட்டவள் கண் மண்
பதரியாமல் ஓட பதாடங்கினாள். அவன் “ தஹ ! நில்லு த பரன்ன பசால்லிட்டு த ா “ என்ற அவன் கத்தல் காற்றில் எதிபராலித்து மீ ண்டும் அவனிடதம தஞ்சம் அகடந்தது. அருகில் வந்த ராமசாமி தாத்தாதவா “ தம் ி ! எப்
வந்தீக !
ழம்
றிசாதறன் , சாபுடுரீகைா ! “ என
வினவவும்,” தவண்டாம் தாத்தா “ என்றவன் அவள் த ாட்டு விட்டு பசன்ற தகாகவ
ழத்கத எடுத்து ஊதிவிட்டு சுகவதான்.அந்த
ததனாய் இறங்கியது. அதற்கு வாய்ப்த
ின் அவனுக்கு அவகை
ழம் அவனுள் ார்க்கும்
கிகடக்கவில்கல. கல்லூரியில் இருந்து தநர் காணலுக்கு வர
பசால்லி கடிதம் வந்த மறுநாள் அவன் பசன்கன கிைம் ி பசன்று விட்டான். ஆனாலும் அவன் நியா கத்தில் “ ஐதயா வலிக்குதா ! “ என்று தகட்ட சிறு ப ண்ணின் உருவம் வந்து வந்து பசன்று பகாண்டிருந்தது.
அத்யாயம் – 9
பூமியில் இருந்து நாம் காணும் நிலாவின் மட்டுதம. மீ தம் உள்ை
க்கங்ககை பசயற்ககதகாள் பகாண்தட காண
முடியும்.
என்னுள் நீ விட்டு பசன்ற தடங்ககை ாதுகாக்கிதறன்
த்திரமாய் – என்றாகிலும்
நீ வருவாய் என்ற நம் ிக்ககயில் இப் டிக்கு – உன் நிலா .
ரப் ைவு பவறும் 59 %
மஞ்சரி துயில் ககலந்து கண் விழித்தாள் . தான் வட்டின் ீ
டித்திருப் து
ண்கண
டுக்கக அகற என் து பதரிந்தவுடன் தவகமாக எழுந்தவள்
ஏததா ததான்றியவைாக அங்கிருந்த வருடங்களுக்கு முன் அவள்
ீதரா ஒன்கற திறத்தாள். 3
யன் டுத்திய துணிமணிகள் அகனத்தும்
இடம்மாறது அப் டிதய இருந்தன.
டுக்கக அகறகய விட்டு பவைிதய
வந்தவள் அங்கு ஆள் நடமாட்டம் ஏதும் பதரிகிறதா என்று கவனித்தாள். யாரும் இருப்தற்கான அறிகுறிதய பதரியவில்கல. சகமயலகற தநாக்கி பசன்றவள் ககைப்பு தீர கா ி ஒன்கற கலந்து குடித்தாள்.தான் எப் டி இங்கு வந்ததாம் என்ற எண்ணத்துடன் வரதவற் கற தசா ாவில் அமர்ந்து பகாண்டாள்.இருபுற கககைிலும் தகலகய தாங்கி பகாண்டு அவள் தயாசித்து பகாண்டிககயிதலதய “ கிரீச்” என்ற காரின் சத்தம் அவகை உசுப் , நிமிர்ந்து
ிதரக்
ார்த்தாள். வாயிலில் டிகரவர்
இருக்ககயில் இருந்து ரத்னதவலு இறங்க, மறுபுறம் இருந்து மனிஷ் இறங்கினான்.கடித்து குதறிவிடும் தகா
பவறியில் இருந்தவள்,
அவர்ககை கண்டவுடன் சினம் தகலதகற, வாயிற் டி அருதக பசன்று நின்றுபகாண்டாள். மனிஷ் ஒரு எட்டு உள்தை கவக்கும் முன் ஓடி பசன்று பகாத்தாக அவன் சட்கடகய ஸ்கவுண்ட்ரஸ் ! ஐ நீ ட் கம
ற்றியவள் “ யூ ப்ைடி
ாஸ்த ார்ட் அண்ட் விசா நவ். பஹாவ் தடர்
யு பூல் மீ ! “ மனிஷ் அதிர்ந்து த ாய் விழித்து பகாண்டிருக்கும் த ாதத, தவலு மஞ்சரிகய இது
ற்றி இழுத்து மனிகஷ விடுவித்தான். “ குட்டி ! என்ன
ழக்கம் ! அவர் நம் வட்டு ீ மாப் ிள்கை, ஊர் விட்டு த ானா
ழக்கம்
கூட மாறனுமா ! தகா த்கத கட்டு டுத்து, முதல்ல உள்ை வா “ அவள் கக
ிடித்து தரதரபவன்று வரதவற் கறகய தநாக்கி இழுத்து பசன்றான்.
இவ்வைவு தநரம் மனிஷ் தமல் இருந்த தகா ம், முற்றிலும் மாறி தவலுவின்
க்கம் திரும் ியது. “ சீ ... சீ ... விடுங்க என் கககய , இன்னும்
உங்க குணம் மாறதவ இல்ல ......உங்ககை ிடிக்கல,எப் டி எல்லாம் சதி த்து நிமிஷத்துல என்
ார்க்கதவ எனக்கு
ண்ணி என்கன தநாகடிகிறீங்க. இன்னும்
ாஸ்த ார்ட் விசா எல்லாம் உடதன வந்தாகணும்.
இல்லனா என்ன பசய்தவன்னு எனக்தக பதரியாது. “ அகங்காரமாய் கத்தி பகாண்டிருந்தவகை ஒரு ஆழப் ார்கவ
ார்த்த தவலு “ இப் டி உட்காரு
எடுத்துட்டு வதரன் “ என்ற டி அகறகய தநாக்கி பசன்றான். “ இதுக்கு ஒன்னும் குகறச்சல் இல்ல “ மனதிற்குள் கறுவியவள், மனிகஷ திரும் ி ார்த்தாள். அவன் உடல் இறுகி நின்று பகாண்டிருந்தான். கண்கைில் ஏததா ஒரு அகல ாய்தல் இருந்தது. அவகன முகறத்து
ார்த்து
பகாண்டிருந்தவள், ரத்னதவலுவின் காலடிச்சத்தம் தகட்கவும் திரும் ி ார்த்தாள். அவகை பநருங்கியவன், “ இந்தா ! எந்த முடிவு எடுத்தாலும் ஒத்கதயில உன்கன கஷ்டப் ட்டு வைர்த்த அம்மாவ ஒரு தரம் நினச்சிட்டு அப்புறம் எடு “ என்று கூறியவன் அங்கிருந்த சிறு தமகஜயில் அவற்கற கவத்து விட்டு, “ வாங்க மாப் ிள்கை த ாலாம் “ என வாயிற்புரம் தநாக்கி நகரவும், “ ஒரு நிமிஷம் “ மஞ்சரியின் குரல் தட்டமாய் ஒலித்தது . “ இதுல எதனாட
ாஸ்த ார்ட் அண்ட் விசா தான் இருக்கு. ரக்சிதயாடது
இல்ல. அகதயும் எடுத்து குடுத்துட்டு, அப் டிதய அவகையும் பகாண்டு வந்து விட்டுட்டு த ாங்க. நாங்க கிைம் னும்.” சுவற்கற
ார்த்த டி த சி
முடித்தாள். இந்த முகற ரத்னதவலுவின் குரல் பவகு அலட்சியமாய் ஒலித்தது. “ முடியாது “ . ஒரு நிமிடம் மஞ்சரிக்கு என்ன பசய்வபதன்தற பதரியவில்கல. ஒரு கணம் அதிர்ச்சி அகடந்தவள் மறு கணம் தகா ம் ஊற்பறடுக்க, “ இததா
ாருங்க ததகவ இல்லாம என் தகா த்கத
கிைப் ாதீங்க. அப்புறம் வருத்த டுவங்க.நாங்க ீ பரண்டு ப ரும் விசிட் விசால தான் இந்தியா வந்திருதகாம்.இன்னும் 5 தடஸ்ல நாங்க லண்டன் திரும் னும். இல்லனா நீ ங்க த ாலீசுக்கு
தில் பசால்லனும்.” ஏததா ஒரு
ப ரிய தவடிக்கககய தகட்டவன் த ால் தவலு விழுந்து விழுந்து சிரித்தான். “ இது கூட பதரியாகமய குட்டி நான் இருப்த ன். உன்கன புத்திசாலின்னு நிகனச்தசன். ஆனா நீ இவ்தைா ப ரிய முட்டாள்னு எனக்கு பதரியாம த ாச்தச . உன் விசாகவ நல்லா எடுத்து ாரு.” பசால்லி விட்டு அவன் மீ ண்டும் சிரிக்க பதாடங்கினான். கலவரமானவள் தவகமாய் விசாகவ எடுத்து
ார்த்தாஅவள். அதில் ப ர்மபனன்ட் ரிடன் டூ
சிவிகலதசசன் என அச்சிட ட்டிருந்தது. மனிஷ் தமல் இருந்த நம் ிக்ககயால் அவள்
ாஸ்த ார்ட் விசா தவகலககை அவனிடம்
ஒப் கடத்த. தன்னுகடய முட்டாள் தனத்கத எண்ணி தைர்சியுற்றவள்,
ஏததா ஒரு வழி கிகடத்த பதம்புடன், “ மிஸ்டர் ரத்னதவலு ! நம் கிராமத்துல இன்னும் அரைி பசடி இருக்குன்னு நிகனக்கிறன். நீ ங்கதான் எப் வும்
ழச மறக்க
மாடீங்க இல்ல அதனால .....” ஒரு நிமிடம்
ரத்னதவலுவின் முகத்தில் ஒரு வலி பதரிந்தது. ஆனால் அடுத்தகணதம, “ ஓ .... நம்
ண்கண
க்கத்துல இருக்குற தரிசு நிலத்துல கூட இருக்கு
குட்டி ! தவணும்னா நம்
மாரி இன்னும் பகாஞ்ச தநரத்துல இங்கன
வந்துடுவான். அவகன தகட்டா கூட பகாண்டு வந்து பகாடுப் ான். நீ ங்க வாங்க மாப் ிள்கை அங்கன ஏகப் ட்ட சடங்கக நிப் ாட்டிட்டு உங்ககை தவற கூட்டியாந்துதடன். ரக்சிதா தவற வரம் த ாதத சீக்கிரமா வரணும்னு தான பசால்லி அனுப் ிவச்சா. த ாகும் த ாது அவ தகட்ட ஐஸ்க்ரீம் தவற வாங்கிட்டு த ாகணும், வாங்க நாம கிைம் லாம்.” அங்கு அவள் இரு கததய உணராதவன் த ால மணிஷின் ககப் ற்றி இழுத்து பகாண்டு த ானான். ஆனால் மனிஷ் மனதம இல்லாமல் பசல் வன் த ால் அவகை திரும் ி திரும் ி
ார்த்துக்பகாண்தட பசன்றான்.
“ரக்சிதா” – நான் ஒரு அம்மா ! அன்கறக்கு த ால் என்னால் எைிதாக தற்பகாகல முடிவு எடுக்க முடியாது. எல்லா கதவுககையும் அகடத்து தன்கன மூச்சிற்காய் தவிக்கவிடும் ரத்னதவலுவின் திட்டங்கள் அவள் மனகத ரண
டுத்த கண்கைில் கண்ண ீர் ப ருக்பகடுக்க அப் டிதய
அமர்ந்து அழத் பதாடங்கினாள் மது மஞ்சரி. தன் சிகப்பு நிற ஸ்கார் ிதயாகவ ஓட்டி பகாண்டிருந்த ரத்னதவலுவின் மனதில் கடந்த காலம் இருக்தகள் தவலு சார் !
டம் த ால் விரிய பதாடங்கியது. “ எப் டி ார்த்து நாலு வருஷம் ஆய்டுத்து. முகதம நன்னா
மாறிடுத்து” “ ம்ம்..... நல்லா இருக்தகன்மா ! “ என தவலு புன்னககக்கவும் “ ஒரு மணி தநரமா உன்கன
ார்க்க நின்னுகிட்டு இருகவன் நானு,
த்து
நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி வந்தவன்கிட்ட நலம் விசாரிப் ா ? “ என்று பகௌரிசங்கர் தகா ித்து பகாள்ைவும், “ அதான் வாரவாரம் வந்து உங்ககை
ாத்துண்டு தான இருக்தகன். பராம்
நாள் கழிச்சி
ாகுறவாலண்ட நலம் விசாரிக்கணுதமாகலதயா ?” “ ம்ம்.... சரி தான் தினமும் கூட ஒரு குட்டி
ிசாகச கூடிடு வருவ . அப் ாட இன்கனக்கு
தான் அவகை கழட்டிவிட்டுட்டு தனியா வந்து இருக்தகனு சந்ததாஷ ட்தடன். இன்னிக்கீ னு நிக்கிறத
ாத்து இவன் நான் இங்க தனியா
ாத்துட்டு, “ தடய் மாப்ை ! எப் டிடா இருக்கனு! ” என்
க்கத்துல
வந்து நின்னுடான். “ சங்கரா ! உனக்கு லக்தக இல்லடா” என அவன் கககய தன் முகம் தநாக்கி திருப் ி தனக்கு தாதன பசால்லி பகாள்ைவும் மற்ற இருவரும் கலகலபவன்று நககத்தனர். “ சரி தான்டா, விட்டா சா ம் ஏதாவது பகாடுத்தாலும் பகாடுப்
ிடி
நான் கிைம்புதறன் ! சிவ இல்ல
கவசு பூகஜல தவலுக்கு என்ன தவகல ” பசால்லிவிட்டு கவஷ்ணவியிடம் விகட ப ருதலாய் ஒரு தகல அகசப்க பசலுத்திவிட்டு தவகமாக முன் தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினான். சங்கரின் காதகல நிகனத்தவுடன், ரத்னதவலுவின் முகத்தில் இைம் முறுவல் பூத்தது. தவலுவும், சங்கரும் 5 ஆம் வகுப்பு வகர ஒன்றாய் நண் ர்கள்.அதன் பசன்றுவிட, சங்கர்
டித்த
ால்ய
ிறகு ரத்னதவலு தமல் டி ிற்காய் பசன்கன கத்து டவுன்ல் இருந்த உயர்நிகல
ள்ைியில் தசர்ந்து
விட்டான். தவலு விடுமுகறக்கு வரும்த ாது எல்லாம் சங்கர் தவறாமல் வந்து
ார்ப் ான். எத்தகன தூரம்
ிரிந்திருந்த த ாதும் தவலுவும்,
சங்கரும் ஆத்ம நம் ர்கைாய் இருந்தனர். அப்த ாது சங்கர் தகாயம்புத்தூரில்
ஒரு ப ாறியியல் கல்லூரியில் 2 ஆம் ஆண்டு
டித்து
பகாண்டிருந்தான். தவலுவும், சங்கரும் ஊர் திருவிழாவிற்கு வந்திருந்தனர். திருவிழா முடிந்து திரும்புவதற்கு முன்னர் ஒருநாள் சங்கர் தவலுவிடம் வட்டிற்தக ீ வந்து “ தடய் மாப்ை ! பவைில த ாலாமா ! ” என அகழக்கவும், “ ஓ ... த ாலாதம ...” என தவலுவும் உடதன கிைம் ிவிடவும் நண் ர்கள் இருவரும் சுவாரசியமாய் ஏததததா த சிக்பகாண்தட ஊரின் ப ாட்டல் காட்டிற்கு வந்து தசர்ந்தனர். ரத்னதவலு தன் ஆழ்ந்த குரலில் “ தடய் இங்க நாம பரண்டு த ர் மட்டும் தான் இருக்தகாம். தந எங்கிட்ட என்ன பசால்லனுதமா பசால்லு ” என தகட்க சங்கர் தகல குனிந்து பகாண்டான். “ இல்லடா பதரியலடா ! நான் நம்
மாப்ை ! இத உன்கிட்ட எப் டி பசால்றதுதன ஊரு ப ரிய சாமி மககை காதலிகிதறண்டா”
“ யாரு ....ம்ம்..... கவஷ்ணவிகயயா ? ” “ ஆமாம்டா ”
“ தடய் இது எ த்துல இருந்துடா ! ” என வினவவும் “ த ான தகாவில் பகாகடயில இருந்து டா ! என்னதவா பதரியல மச்சி. தகாவில் உக்காந்து யாதரா
டில
ாடிட்டு இருந்தாடா. நான் அப் ா தான் உள்ை வந்ததனா
ாடுற மாதிரி இருக்தகனு உள்ை வந்து
பசான்னா நம்
ாக்குதறன் இவ.
மாட்டடா. அப் டிதய ததவகத மாதிரி இருந்தா டா !
உடம்ப ல்லாம் ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருந்தது ஒரு
ீ லிங்!அன்னில
இருந்து வாரவாரம் லீவ்கு ஊருக்குவதரன். அவளும் என்ன சிரிகிறா ஆனா என லவ்
ார்த்த தலசா
ன்றாலானு பதரியலடா. மண்கட எல்லாம்
பவடிகுற மாதிரி இருக்குதுடா . ப்ை ீஸ் ... நீ தான் இந்த விஷயத்துல பஹல்ப்
ண்ணனும் டா !ஜாதில அவ உசந்தவனு படய்லி மனசுக்குள்ை
நூறு வாட்டி பசால்லி என்கன நாதன கட்டு டுதிகிதறண்டா. ஆனா இங்க ஏறலடா .” என அவன் தன் பநஞ்கச பதாட்டு காட்டினான். அவ இல்லனா பசத்துருதவபனான்னு
யமா இருக்குடா ” பகைரிசங்கரின் கண்கள்
கலங்கி இருந்தது. நண் னின் துன் ம் தாங்க மாட்டாதவன் த ால் அவன் கரத்கத
ிடித்தவன் அவகன தரதரபவன்று அவகன இழுத்து பசல்லத்
பதாடங்கினான். அவன் அக்ரஹாரா பதருவில் அவகன இழுத்து பசல்ல பதாடங்கவும் பகௌரி எனக்கு கரம்
தற பதாடங்கினான். “ தவண்டாம்டா தவலு
யமா இருக்குடா ப்ை ீஸ் .....பசான்னா தகளுடா .... ”
ற்றி தடுக்க முயல அவன் எதிர்ப்க
என அவன்
மீ றி அவகன தகலகம
குருக்கள் சிவநாதன் வட்டிற்கு ீ அகழத்து பசன்றான். அவர்கள் பசன்ற தநரம் வட்டில் ீ குருக்கள் இல்கல. அவரின் மகனவி என்ற
டி எட்டி
ாரிஜாதம், “ யாரு ?”
ார்த்தாள். “ நான் தான்மா ரத்னதவலு ” என்று அவன்
திலைிக்கவும் “ வாங்தகா ! வாங்தகா ! நன்னா இருக்தகைா !மாமா இப் தான் தகாவிலுக்கு கிைம் ி த ானார்.அப் ா பசௌக்கியம் தாதன ? ” என்று தகள்விகைாய் தகட்க பதாடங்கவும் “ நாங்க எல்லாரும் பசௌக்கியம் தான் மாமி ! மாமா கிட்ட அப் ா தகாவில் விஷயம் த சிட்டு வர பசான்னார், அதான் வந்ததாம் ” “ ஓ ... அப் டியா சித்த ப ாறுங்தகா !பநய்தவதியத்கத அவரண்ட பகாடுத்துட்டு, அவகரயும் வர பசால்தறன்.” என்று பசால்லிவிட்டு, ஒரு தூக்குடன் கிைம் ியவள், “ அம்மாடி கவசு ! வந்தவாளுக்கு பசத்த கா ி வச்சு குடுமா” என்று பசால்லிவிட்டு
பவைிதயற பதாடங்கினாள். ஏததா த ய் கவத்திருந்த சங்கரின் முகம்
டம்
ார்ப் வன் த ால் முகத்கத
கவசு என்ற வார்த்கதயில் ஒைிர
பதாடங்கியது. உள் அகற தநாக்கி ஆர்வமாய் திரும் ினான். ஊதா நிற ட்டு
ாவாகட தாவணியில் பவைிதய வந்தவள், பகாலுசுகள் சப்திக்க,
குனிந்த தகல நிமிராமல் சகமயலகற தநாக்கி திரும் வும் , “ ஒரு நிமிஷம்” என்ற குரலாைன் அவகை நிறுத்தியவன் “ நாங்க உங்க அப் ாகவ
ார்க்க வரல” “ பதரியும்” அவள் குரலில் கடினம் இருந்தது.
“ ம்ம்.... இவன் பரண்டு வருஷமா ...” “ த ாதும் நிறுத்துங்தகா ! .... ஏற்கனதவ பசத்துண்டு இருக்தகன். நாங்க பராம்
ஆசாரமானவ, அப் ா
இதுக்பகல்லாம் கண்டிப் ா ஒத்துக்க மாட்டார். நான்
ிராமண ஆத்து
ப ாண்ணுன்னு படய்லி ஆயிரம் தடகவ எனக்குள்ை பசால்லிப் ாது வாழ்த்துண்டு இருக்தகன். ஆனாலும் என்னால இவர
ாக்காம இருக்க
முடியல. என்னயும் மீ றி ஏதானும் நடந்துருதமானு தநக்கு
யமா
இருக்கு.ப்ை ீஸ் என்கன மறந்துடுங்தகா!” அவள் கண்கைில் இருந்து இரு ப ரிய திவகலகள் வழிந்து அவள் கன்னத்கத நகனத்தது.” அவன் பசான்ன அதத டயலாக்கக நீ யும் பசால்ற சரிதான். பசால்லாமதல காதல்ன்றது இதுதான் த ால. நீ ங்க பரண்டுத ரும் புலம் றகத
ார்த்த
ஒண்ணா வாழ தான முடியாது. த சாம ஒண்ணா பசத்துடுங்கதைன்.தமிழ் டத்துல எல்லாம் கூட அப் டி தான காட்டுறாங்க. தடய் எந்திரா இந்தாமா நல்லா தகட்டுதகா, நாகைக்கு காகலல இவகன எங்க பதன்னந்ததாப்பு கிணத்துல
த்து மணிக்கு
ிடிச்சி தள்ை த ாதறன்.
இவனுக்கு நீ ச்சல் பதரியாது. உன்தனாட காதல் நீ பசால்ற மாதிரி ிரச்சகன இல்லாம நிகறதவறணும்னா நீ யும் வந்து தசர்ந்துக்தகா. பசார்கத்துல பகட்டி தமைம் தான்.” பசான்னவன் அததாடு நில்லாமல் தன் நண் கனயும் இழுத்து பகாண்டு பசன்றுவிட்டான்.அந்த நிமிடம் முதல் கவஷ்ணவிக்கு இருப்பு பகாள்ைவில்கல. அவன் இறந்து விடுவான் என்றதும் தான் அவகன எந்த அைவு தீவிரமாய் காதலிக்கிதறாம் என்தற அவளுக்கு உகரத்தது. மறுநாள் விடிந்தவுடன் 9 மணிக்கு எல்லாம் கிணற்றடிகய தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினாள்.தூரத்தில் இவள் வரவு பதரிந்தவுடன் தவலு எழுந்து நின்று பகாண்டான். சங்கரின்
ின் கழுத்தில்
தன் கககய கவத்து தள்ை த ாவகத த ால் அவன்
ாசாங்கு பசய்ய
அவள் ஓடி வந்த தவகத்தில் தவலுகவ தள்ைிவிட்டுவிட்டு பகௌரிகய கட்டி பகாண்டாள். “ நான் உங்ககை சாக விடமாட்தடன். நிச்சயமா மாட்தடன்.நீ ங்க வாழனும் என்தனாட நூறு ஆய்சு. ‘’ மூச்சு விடுவதத சிரமம் த ால் இருவரும் சிறிது தநரம் ஒருவகர ஒருவர் கட்டி அகணத்து பகாண்டனர். ஒரு ஓரத்தில் நின்று இகதபயல்லாம் கவனித்து பகாண்டிருந்த ரத்னதவலு மனதிர்ற்குள் சிரித்து பகாண்டான். “ ம்கும்..’’ என அவன் ககனக்கவும் சூழல் உணர்ந்து இருவரும்
ிரிந்தனர்.
கவஷ்ணவி பவட்கத்துடன் தகல குனிந்து பகாண்டாள். அவகை ரிவுடன்
ார்த்த தவலு கவகல டதமா இவனுக்கு நல்ல தவகல
கிகடச்சதும் நாதன உங்க அப் ாகிட்ட எங்க அப் ாவ த ச பசால்தறன். எங்க அப் ா பசான்னா உங்க அப் ா கண்டிப் ா தகட் ார் சரியா. அவன் தகட்கவும் கவஷ்ணவி புன்முறுவல் பூத்தாள். அவன் அந்த தகாகவ
ழ
காரியிடம் அடி ட்டு பசன்ற அடுத்த நாள் இந்த சம் வம் நகடப ற்றது. அதன்
ிறகு தவலு முதுககல
டிப்பும் அதில் ஆராய்ச்சியும் முடித்து
நான்கு ஆண்டுகள் கழித்து அன்கறக்கு தான் ஊருக்கு வந்திருந்தான்.பகௌரியும் என்ஜினியரிங் ப ற்று பசன்கனயில்
டிப் ில் முதுககல
ணி புரிந்து வருகின்றான். பராம்
ட்டம்
பதாகலவு
என்றாலும் பகௌரி கவஷ்ணவிகய காணும் ஆவலில் வாரம் ஒரு முகற விடுமுகறக்கு ஊருக்கு வந்துவிடுகிறான். காதலர்கள் இருவரும் தங்களுக்குள் ஏததா சுவாரசியமாய் த சிய டி முன்தன பசன்று விட, ின்தன வந்து பகாண்டிருந்த தவலுதவா, “ இந்த முகற கண்டிப் ாக அப் ாவிடம் இவர்கள் காதகல
ற்றி த சியாக தவண்டும் ‘’ என தன்
மனதிற்குள் நிகனத்தவன் அவர்கைின் தமான நிகலகய ககலக்க விரும் ாமதலதய தன் வடு ீ தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினான். அப்ப ாழுது அவன் அறியவில்கல அவன் அன்கறக்கு மீ ண்டும் அந்த தகாகவ காரிகய சந்திப்த ாம் என்று.
ழ
அத்யாயம் -9
நிலவில் வைிமண்டலம் இல்லாததால் நீ ல் ஆம்ஸ்ட்ராங் அன்று
தித்து
விட்டு வந்த காலடித்தடம் இன்றும் நிலவில் அப் டிதய இருக்கிறது.
நான் உன்கன கமயப்புள்ைி ஆக்கிதனன் நீ என்கன முற்று புள்ைி ஆகிவிட்டாய் காலம் வந்து கமா த ாடும் என்ற நம் ிக்ககயில் காத்திருகிதறன் இப் டிக்கு – உன் நிலா .
“ ஜல் ஜல்’’ என்ற தன் பகாலுசுகள் சப்திக்க வரதவல் ீ ஐயாவின் பகால்கலப்புற கதவு வழிதய வட்டின் ீ சகமயலகறக்குள் நுகழந்து பகாண்டிருந்தாள் மதுமஞ்சரி. அந்த ஊரின் உயர்நிகல ன்னிபரண்டாம் வகுப் ில் இரட்கட
ள்ைியில்
டித்து பகாண்டிருந்தாள். வழக்கம் த ால
ின்னல் இகடகைில் நடனமாட பமதுவாக சகமயலகற
புகுந்தாள். அவள் பகாலுசு சத்தத்தால் அவைின் வரகவ உணர்ந்த மணி அம்கம புடகவயால் இகடகய நன்றாக மூடிக்பகாண்டாள்.அகத ஓரக்கண்னால் கவனித்த மஞ்சரி இகனக்கு அத்கத ஊஷாராய்டா என்று எண்ணமிட்டவைாக “ அத்கத ! இன்கனக்கு என்ன எண்பணய் கத்திரிக்க கூட்டா ! வாசம் ஊகரதய தூக்குது ...’’ என்ற டி சகமயலகற தமகடயில் ஏறி அமற “ ஆமாண்டி வாயாடி ! என்ன பரண்டுவாரமா இங்குட்டு ஆகைதய காதணாம்.’’ “ அதான் உங்க வட்ல ீ கருங்கல் இல இல பசங்கலு டிப்பு முடிஞ்சி ஊருக்கு வந்துட்டாம் இல்ல அம்மா எகனய அனு ல’’ என்று வாயில்
ழிப்புகாட்ட “ அடிதய ! எம்மவன் ரத்தின கல்லுடி! அவன
கருங்கல், பசங்கல்னா பசால்ற இரு அவன் வரட்டும் உன் குடிமிய
ிடிச்சி
ஆட்ட பசால்தறன். அது சரி இன்கனக்கு மட்டும் எப் டிடீ உங்க ஆத்தா உகனய விட்டா’’ “ அது இனிக்கு கதிர் அறுப்புண்டு அம்மா கைத்து தமட்டுக்கு த ானாக. நான் தான் உகனய
ாத்துட்டு அப் டிதய எம் புலி
மீ கசகய கசட் அடிச்சிட்டு த ாலம்ண்டு வந்ததன்’’ அவள் அப் டி பசான்னவுடன் கரண்டியால் அவகை அடிக்க மணியம்கம விரட்டவும், சகமயல் தமகடயில் இருந்த உரித்த ஆரஞ்சு ததாகல எடுத்து பகாண்டு அங்கிருந்து ஓட்டம்
ிடித்தாள் மஞ்சரி.
வட்டின் ீ முற்றத்தில் மிைகாய் வற்றகல காயப் த ாடுபகாண்டிருந்த பசல்வத்திடம் “ ஐயா எங்க ?’’ந என இவள் ஜாகடயாக தகட்கவும், “ அவுக அப் தவ குைிக்க த ானாகதை!’’ என அவன் உரக்க குரல் பகாடுக்கவும் “உஷ்...” என்று அவள் உதட்டின் மீ து கககவத்து கசகக காண் ித்தவள்,குைியலகற தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினாள். அவள் குைியலகறகய பநருங்கவும் குழாகய நிறுத்தும் சத்தத்கத பதாடர்ந்து கதவின் தாழ் ாள் திறக்கும் ஓகச தகட்கவும் அருகில் இருந்த க்கசுவரில் டக்பகன மகறந்து நின்று பகாண்டு ஆரஞ்சு ததாகல ஒரு புறமாக மடக்கி
ிடித்து பகாண்டாள்.கதவு முழுக்க திறக்கும் ஒலி
தகட்டதும் மகறவில் இருந்து பவைி ட்டவள், கண்ககை குறி கவத்து ஆரஞ்சு ததாலின் சாற்கற
ிழிந்து விட, கண்ணில்
ட்ட திரவம்
ரத்னதவலுவின் கண்ககை எரிச்சல்
டுத்த இரு கககைாலும் அவன்
கண்ககை கசக்கி பகாண்தட, “ ஏ.... யார்ரா .... அது ...’’ என தகா
குரல்
பகாடுக்கவும் அங்தக தவரதவலுகவ எதிர் ாத்திருந்த மஞ்சரி ஒரு கணம் திககத்து நின்று விட்டாள். ஒரு தவகல இவன் தான் ரத்னதவலுதவா என்று அவள் என்ன பதாடங்கும் முன்தன, அவன் கண்கள் மூடி இருக்கும் ப ாழுதத, கககைால் துலாவி, மதுமஞ்சரின் வலது கரத்கத அவள் கவத்திருந்த ஆரஞ்சு ததாலுடன் ஊகித்து அவள் தப்
ற்றி விட்டான். நிகலகமகய அவள்
லம் பகாண்ட மட்டும் கககய இழுக்க முயல, அவகை
விடகூடாது என்ற
ிடிவாதத்ததாடு தவலுகவ
ின்தன இழுக்க
ககவகையல்கள் தாைம் இகசத்து கைவானி ஒரு ப ண் என காட்டிபகாடுத்து விட்டது. “ எவடி அவ என் வட்டுகுள்கலதய ீ வந்து என் கண்ல சாறு அடிச்சி விகையாடுறது? த ர் என்ன பசால்லு’’ அவன் வினவிக்பகாண்தட இருக்கவும், இனிதம விட்டால் விசாலத்திடம் விைக்குமாற்று அடி கிகடக்குதம என்ற முழுதாக
யத்தில் அவள் அவகன
ின்தன தள்ைிவிட முயன்றாள். எதிர் ாராத இந்த தாக்குதலில்
அவன் முழுவதுமாக நிகலகுகலந்து திறந்திருந்த குைியலகறக்குள் பசல்ல நிகலகம தமலும் தமாசமாகி ஈரதகர அவன் வழுக்கி விட அவன்
ாதங்ககை
ாத்ரூம் தகரயில் சாஷ்டங்கமாய் விழுந்தான்.
இவ்வைவு த ாராட்டத்திலும் அவன்
ற்றியிருந்த அவள் வலகரத்கத
விடதவ இல்கல. அதனால் அவன் தமல் அவளும் அப் டிதய சரிந்தாள்.விழுந்த தவகத்தில் அவன் முகமும் அவள் முகமும் ஒன்றாய் தமாதிபகாள்ை, மதுமஞ்சரி அவள் அறியாமதலதய தவலுவின் அதரத்தில் தன் இதழ்ககை
தித்து விட்டாள். சிறிய ஸ்ப்ரிசம் தான். ஆனாலும்
தவலுவும் அதிர்ச்சியில்
ற்றிஇருந்த அவள் வலகரத்கத விட்டு
விட்டான்.முழுகமயாய் அவனுக்கு அதிர்ச்சி பதைியும் முன் அவனில் இருந்து விடு ட்டு வடு ீ தநாக்கி ஓட பதாடங்கினாள் மதுமஞ்சரி. நாட்சியம்கம ஆச்சி மட்டும் அவள் ஓடுவகத கண்டு “ ஏடி சிறுக்கி ! எதுக்கு இப் டி ஓடுரவ!’’ என கத்தும் சத்தம் தவலுவின் காதில் தகட்டு ததய்ந்தது. பமதுவாய் எழுந்தவன் கண்ககை தண்ண ீர் விட்டு கழுவிய ின்
ஒற்கற விரலால் தன் இதழ்ககை வருடி பகாண்டான். அவன் மனதில் அந்த தகள்வி தானாய்
உச்சி
ிறத்தது. “ யார் அவள் ?’’ .
தவகையில் அந்த கிராமத்து பதருக்கைில் தீடிர்
ர ரப்பு ஏற் ட்டது.
“ ஏடி காதவரி ! எங்கன அவ்வைவு விரசா கிைம் ிட்ட’’ “ஏக்கா உங்களுக்கு தசதி பதரியாதா, நம்
விசாலம் மக மஞ்சு இல்ல
இன்கனக்கு மத்தியானம் 12 மணிக்கு சடங்க்காய்டாைாம்
இல்ல’’ “ அடி
ஆத்தி ! அப் டியா ! நல்ல ஜவான் குதிகரயாட்டம் ஊகரதய சுத்தி வருவா இல்ல. இன்னும் குத்த வக்ககலதயனு அவங்க ஆத்தா கூட நிதம் வருத ட்டுக்கிட்டு கிடந்தாதல.எப் டிதயா நல்ல தசதி தான். சரி ப ாறு நானும் வாதரன்.’’ மதுமஞ்சரி பூப ய்திய விஷயம் காட்டு தீ த ால
ரவ
ஊர் கிராமத்தில் சுமங்கலி ப ண்கள் மஞ்சள் நீ ர் ஊற்ற ஒன்றாய் கிைம் ிவிட்டனர்.வரதவல் ீ ஐயா வதட ீ கல்யாண ககை கட்டி இருந்தது.
“ சீர் தட்டு பரடியாதல ! ஏம்மா மணி நம்
ரம் ர கல்லு ஆரத்கத
எடுத்து வச்சியா ? தடய் முருகா குடிகச கட்ட பதன்கன ஓகல எடுத்து வச்சியா?
ழனி பரண்டு அம் ாசிடகரயும் பகாண்டு வந்து நிருதுதல!’’
என்று ஆள் ஆகை அதட்டிய வண்ணம் வரதவலு ீ ஐயா
ம் ரமாய்
சுழன்று பகாண்டிருந்தார். நாச்சியம்கம ஆச்சிதயா “ ஏம் ா தவலு ! ப ாண்ணு பூத்துடா ககதயாட தாம்பூலம் த சிடுப் ா ! அவ சீக்கிரம் இங்கன வந்துட்டா வதட ீ கலகலப் ா ஆய்டும் இல்ல’’
“ என்ன ஆத்தா!
இது என்ன உன் காலமா வயசுக்கு வந்த உடதன கட்டி குடுத்து கடகமகய முடிக்க. சின்ன ப ாண்ணு ஆத்தா ப ாறு தநரங்காலம் கூடி வரட்டும்.’’ “ என்னதவா த ா ! அவ வயசுல நான் உன்கன ப த்ததபுட்தடன்’’ வரதவல் ீ ஐயா தனக்குள் சிரித்து பகாண்டார். “ ஏம்மா மணி ! தவலு
ய எங்க ?’’ “
ஏததா விவசாயிங்க கூட்டம்னு காகலல நீ ங்க தான அனுப் ி வச்சிங்க.’’ “ ஓ... அப் டியா மறந்ததபுட்தடன். ஏதல பசல்வம் ! நம்
தவலு
யலுக்கு
ஒரு த ாகன த ாட்டு விரசா வட்டுக்கு ீ வர பசால்லுப் ா’’ “ சரிங்க ஐயா !’’
“ ஏதல வரா ீ ! சீர்வரிகசதயாட முதல நாம்
கிைம் லாம். தவலுகவ
விசாலம் வட்டுக்கு ீ வந்துட பசால்லி பசல்வத்துகிட்ட பசால்லி த ாட்டு த ாலாம். நல்ல தநரம் முடியறதுக்குள்ை முதல்ல கிைம் னும்
ா!’’ என
நாச்சியம்கம ஆச்சி குரல் பகாடுக்கவும், “ சரிமா ! மணி கிைம் லாமா! ழனி வண்டி எடுதல!’’ வரதவலு ீ விசாலம் வட்கட ீ தநாக்கி ஆரவாரத்துடன் கிைம் ி பகாண்டிருந்தார். விசயத்கத தகள்விப் ட்ட தவலுதவா எரிச்சலான மனநிகலயில் இருந்தான். “ ஏததா முக்கியமான விதசசனா, உடதன கிைம் ி வரணுமா? காகலதலதய பசால்லி இருக்கலாம். ட்ரவலிங் கடம் தவஸ்ட். கூட்டத்கத விட்டு உடதன கிைம் னுமாம்... கச... த சுறதுக்கு எதகன தயார் பகாண்டுவந்ததன். எல்லாம்
ண்ணி
தவஸ்ட்...” சற்று எரிச்சலுடதன தன்னுகடய
க க்கக உகதத்தவன் வடு ீ வந்து தசர்ந்த த ாது நன்றாகதவ ககைத்திருந்தான். வட்டிற்குள் ீ வந்தவகன பவறுமதன இருந்த வட்டு ீ வரதவற் கற தமலும் எரிச்சல் ஆக்கியது. எல்லாரும் அதற்குள் எங்தக த ானார்கதைா?’’ என்று எண்ணிய டி “ ஆச்சி ... அம்மா... என உல் அகற தநாக்கி குரல் பகாடுக்க பவைிப் ட்ட எடு ிடி ப ண் “ ஐயா எல்லாரும் விதசச வட்டுக்கு ீ த ாய் இருக்காக ஐயா !’’ என
தில் அைிக்கவும் “ சரி
ப ான்னி ! குடிக்க ஒரு டம்ைர் தமார் பகாண்டுவா’’ என்று அவகை அனுப் ி விட்டு தசா ாவில் சரிந்தான்.அவன் சரிந்த அடுத்த நிமிடதம அவன் பசல்இகடத சி சிணுங்கியது. அகழத்தது வரதவல் ீ ஐயா தான். “ ஏம் ா! வட்டுக்கு ீ வந்துடீங்கைா’’ “ ஆமாப் ா’’ “ நம் வட்டுக்கு ீ உடதன கிைம் ி வா மணி” என்ற
விசாலம் அத்கத
ா...’’ “ ஏம் ா..’’ “ வாப் ா... பசால்தறன்
டி அவர் அகலத சிகய துண்டிக்கவும் “ ம்ம்...” என்று ஒரு
ப ருமூச்கச பவைிதயற்றியவன் ப ான்னி தந்த தமாகர குடித்து விட்டு, விசாலம் வட்கட ீ தநாக்கி க க்கக பசலுத்த பதாடங்கினான்.
“ வாங்க மாப்தை ! ஏன் இம்புட்டு தநரம் ஆய்டு!’’ தன்கன கக ிடித்து வரதவற்ற கிருஷ்ணன் மாமாகவ ஒரு அசட்டு புன்னககயால் எதிர் பகாண்டான்.விசாலம் அத்கத வடு ீ முழுவதும் உறவினர் கூட்டம்.பவைிதய வந்த வரதவல் ீ ஐயா “ மணி தவலு வந்துட்டான்.
சடங்குக்கு ஏற் ாடு
ண்ண பசால்லு” எனவும் உறவினர் புகடசூழ
வட்டிற்குள் ீ பசன்றான்.அங்தக இருந்த புது
ாயும், அகத ஒட்டி இருந்த
கடப் ாகரயும் அவனுக்கு ஏததா தசதி பசால்லின. தீடிபரன ஒரு அகற கதவு திறக்க நிமிர்ந்து
ார்த்தான். புது
ட்டுபுடகவயும், நகககளும்
மின்ன ப ண்கள் புகடசூழ மது குனிந்த தகல நிமிராமல் முன்தனறினாள். தவலுவிற்கு இவகை எங்தகா
ாகய தநாக்கி
ார்த்த எண்ணம். தகல
குனித்து இருந்ததால் முகம் பதரியவில்கல. ப ண் அமர்ந்தும் நாச்சிகம ஆச்சி “ ஏதல தவலு ! மதுவுக்கு முகற பசய்டா’’ எனவும் இரண்டு ப ண்கள் சந்தனம், குங்குமம், மாகல என அகனத்கதயும் முன்தன பகாண்டுவந்து கவத்தனர். தவலு என்ன பசய்வது என பதரியாததால் அப் டிதய நின்றான். முன்னால் வந்த மணியம்கம
“சந்தனத்கத எடுத்து
கன்னத்தில் பூசுப் ா” என்றாள். இரண்டு விரல்கைில் சந்தனத்கத எடுத்தவன் அகத பூசுவதற்காக அவள் கன்னத்கத தநாக்கி முன்தனறினான்.ஆனால் மது குனிந்த தகல நிமிரவில்கல. உடதன நாச்சிகம ஆச்சி, “ அடிதய நடிச்சது எல்லாம் த ாதும்டீ ! காகலல கூட வட்ல ீ மான் குட்டியாட்டம் துள்ைிக்கிட்டு ஓடுன ! இப்
நிமிர்த்து
ாரடீ
என் சிங்க குட்டிய’’ உறவினர் கூட்டம் “பகால்’’ என சிரித்தது. தவலு “காகலயில் வந்தது நீ தானா” என குறிப டுத்து பகாண்டான். மது தயக்கத்துடன் நிமிர்ந்து
ார்த்தாள். தவலுவிற்கு ஒரு ஆனந்த ஆச்சர்யம்.
அவள் நான்கு வருடங்களுக்கு முன் ததாப் ில் கன்னம் அப் டிதய இருந்தது. முன்க மட்டும் பமலிந்து மழகல
ார்த்த ப ண். கண்கள்
விட உயரம் கூடி இருந்தாள். இகட
ருவத்தில் இருந்து மங்கக
ருவத்திற்கு
அடிபயடுத்து கவத்திருந்தாள். அவளுக்கு கன்னத்தில் முத்தம் பகாடுத்த த ாது அவன்
அழகான பூகவ ரசித்த மனநிகலயில் தான் இருந்தான்.
ஆனால் இன்று மதுகவ கண்டவதனா அவகை பசாந்தம் பகாண்டாட உருதி பூண்டான். இதுவகர பவறுப்பும், சங்கடமுமாய் இருந்த உணர்ச்சி மாறி நாடி நரம்புகைில் ஆனந்தம்
ாய்ந்தது. மீ ண்டும் சந்தனத்தில்
ககககை நன்றாக முக்கி அவள் இரு கன்னங்கைிலும் சற்தற அழுத்தத்துடன் ததய்த்து விட்டான். மாகலகய அவள் கழுத்தில் அணிவிக்கும் த ாது ததாள்கைில் நிமிண்டினான். முகறத்தவகை தநாக்கி
புருவங்ககை உயர்தி காண் ிக்க மது மீ ண்டும் தகல குனிந்து பகாண்டாள்.அவகன அடுத்து மணியம்கம நகக அணிவிக்க ப ண்கள் நலுங்கு கவத்தனர். மது ஓரகண்கைால் தவலுகவ ததட அவன் அவகை ார்த்தவுடன் ஒற்கற விரல்கைால் தன் இதழ்ககை பதாட்டுகாட்ட முகத்கத தவறு புறம் திருப் ி பகாண்டாள். அன்று இரவு மதுவிற்கு தூக்கதம வரவில்கல “ அன்பறாருநாள் தன் கன்னத்தில் இதழ் தித்தவன்,இன்கறய காகல விகையாட்டில் தமாதி விழுந்தவன் இருவரும் ஒருவதர என்று என்ன என்ன மதுவிற்கு ஆச்சர்யம் ப ாங்கியது. அகதத்தாண்டி அவன் “வரதவலு ீ ஐயாவின் மகன், தன் மாமன் மகன்’’ என்ற எண்ணம் அவள் இதயத்தில் தித்திப் ாய்
ரவியது.
வட்டில் ீ தவலுவும் தூக்கம் இன்றி புரண்டு பகாண்டிருந்தான். விசாலம் வட்டில் ீ இருந்து வந்த மணியம்கம “ குட்டிமா ! குட்டிமா !’’ என அவள் புராணம்
ாடியததாடு அல்லாமல், அவர்கைின் சிறுவயது தநசககதககை
ஒன்றுவிடாமல் பசால்லி ஆதரமாக சில காட்டவும், அகத
கழய புககப் டங்ககை
ார்த்து ஆனந்தத்தின் எல்கலயில் எண்ணற்ற
மகிழ்ச்சிதயாடும், இவள் தான் என் வருங்கால மகனவி என்ற எண்ணத்துடன் தவலு கனா காண பதாடங்க, இருவரின் இதயமும் காதலில் மூழ்க,...... காலம் இவர்ககை தநாக்கி தவறு கணக்கு த ாட்டு கவத்திருந்தது.
அத்யாயம் – 11
தன்கன தாதன சுற்றி பகாள்ளும் நிலவின் தவகம் வினாடிக்கு 1௦ கமல்கல் . பூமி தவகம் வினாடிக்கு 1௦௦௦ கமல்கல்.
இரவு முடிந்து
கலாகிறது
தகாகட முடிந்தால் குைிராகிறது எக்காலத்தின் எந்தநரத்தில் –நீ என்கன ததடி வருவாய் இப் டிக்கு – உன் நிலா .
“ மது என்ன ஆச்சு தநாக்கு பதானபதானணு த சிண்தட வருவ. வயசுக்கு வந்தாலும் வந்த வாய்க்கு பூட்டு த ாடுண்ட த ால இருக்தக.’’ கவஷ்ணவி மதுகவ கிண்டலடித்த டி வாய்க்கா வரப் ில் நடந்து வந்து பகாண்டிருந்தாள். கவஷ்ணவி கிராமத்து எல்கலயில் இருக்கும் த ருந்து நிகலயம் வந்து அங்கிருந்து த ருந்து ஒன்றில் முதுநிகல இரண்டாம் ஆண்டு
ிடித்து ததன ீயின்
ிர ல கல்லூரி
டித்து வருகிறாள். த ருந்து
நிகலயம் அருகிதல தான் அவள் இதற்கு முன் இருந்தது. மது ஒன்றாம் வகுப் ில் பகாண்டிருந்த கவஷ்ணவி
டித்த தமல் நிகல
டிக்கும் த ாது, 5 வகுப்பு
ள்ைி
டித்து
க்கத்து குடி இருப்பு என் தால், விசாலம் தன்
மககையும் உடன் அகழத்து பசல்லும்
டி தகட்டு பகாள்ை, அன்றில்
இருந்து, இருவரும் ஒன்றாகதவ பசல்லவும் திரும் வும் இருவரின் நட்பும் லப் ட்டு விட்டது. கவஷ்ணவிகய மது அக்கா என்று அன்புடன் அகழப் ாள்.பகாழுக் பமாழுக் என்று ப ாம்கம த ால் இருந்த குழந்கதகய கவஷ்ணவிக்கும்
ிடித்து விட்டது. ஆனால் கவஷுவிற்கு
ிடிக்காதது ஒன்று தான். இரண்டாம் வருட இைநிகல கல்லூரியின் த ாது சங்கர் அவகை காண வாரம் ஒரு முகற வருவான்.கவசுவிடம் த ச அவன் அவள் கல்லுரி பசல்லும்
ாகதயில் காத்திருக்க, அகத
கண்ணுற்ற மதுதவா “ அக்கா ! அந்த ஆள் சரி இல்ல. எனக்கு என்னதமா உங்ககை கசட் அடிகிறானு ததாணுது. மூஞ்ச
ாரு மூஞ்ச எலியாட்டம்,
அக்கா த சாம எங்க மாமா கிட்ட த ாட்டு பகாடுத்து அவன் ததாகல உரிசிடுதவாமா.’’ என தகட்க
தறி த ானாள் கவஷ்ணவி. “தவண்டாம்
மது அவர் யாதரா, எவதரா ! நீ பசத்த தநரம் உன் வாகய வச்சிண்டு சும்மா இரு !” என மிரட்டும் த ாது ஒன் தாம் வகுப்பு பகாண்டிடருந்த மதுவிற்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. “
டித்து
ாவம் அக்கா
ய டுகிறாள்’’ என்று அதற்கு அடுத்த நாள் கவஷ்ணவிக்கு முன் ாகதவ ள்ைிக்கு கிைம்பும் சாக்கில் பகைரிசங்ககர
ார்த்து, “ அண்ணா !
அண்ணா !’’ என்று அவகன அகழத்து “ இந்த பலட்டகர கவஷு அக்கா உங்க கிட்ட பகாடுக்க பசானாங்க.” என்று அவன் ககயில் ஒரு கடிதத்கத திணித்து விட்டு அவள் ஓடிவிட்டாள். வயிற்கர
ிரித்து
டித்த பகௌரி சங்கர்
ிடித்து பகாண்டு சிரித்தான். ஏபனன்றால் அந்த கடிதத்கத
எழுதியது கவசு அல்ல, அவள் எழுதுவது த ால “ தடய் ! இனிதம என ஒைிஞ்சி நின்னு
ன்னி, குரங்கு
ாத்த ஊகரதய கூடிபுடுதவன். நரி
மூஞ்சிகாரா, ஓநாய் மூஞ்சிகாரா ....’’ இப் டி கண்ட டி திட்டி எழுதி இருந்தது மது. அவளுக்கு என்ன பதரியும் கவசுவின் ககபயழுத்து சங்கருக்கு அதுப் டி என்று. அக்காவிற்கு பதால்கல பகாடு வகன தனிதய விரட்டும் தநாக்கத்ததாடு அவள் அந்த கடிதத்கத எழுதினால்.
ஆனால் மாகலயில் சந்தித்து பகாண்ட காதலர் இருவரும் அந்த கடிதத்கத கவத்து பகாண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தனர். கவசு அவனிடம் கண்டிப் ான ததாரகணயில் “ இனி மது முன்னால என்ன ாக்க வரதீங்தகா. வாரம் ஒரு முகற காதலஜ் கான்டீன்ல மீ ட் ண்ணிக்கலாம்.அவ என் கிட்ட உங்கை அவ மாமாவாண்ட பசால்றதா பசான்னா, நான் தான் அடக்கி வச்தசன். ஆனா இவ உங்கை தனியா விரட்ட நினச்சி இருக்கா. பகௌரி ப்ை ீஸ் ! தவலு அண்ணா பசான்னா மாதிரி நீ ங்க வகர இத
டிச்சி முடிச்சி உங்களுக்கு ஒரு நல்ல தவகல கிடக்கிற
த்தி யாருக்கும் பதரிய தவண்டாம். தவலு அண்ணா தவற
ஊர்ல இல்ல. அவர் வந்து அவர் அப் ாகிட்ட த சுற வகர நாம பவயிட் ண்ணி தான் ஆகனும். நானும் msc
ண்ணனும் சரியா’’ “ சரிடி !
கவசு ா ா இன் நான் சமத்து சங்கரா நடந்துப்த ன். சரியா’’ என அவகை த ாலதவ த சி காட்ட, அவள் அவகன பகாட்ட முயல, அன்று முதல் மதுவிற்கு பதரியாமதல சங்கர்,கவசுவின் காதல் காவியம் அரங்தகறி பகாண்டிருந்தது. அவைன் கடிதம் பகாடுத்து பசன்ற நாள் முதல் சங்கர் மதுவிற்கு குட்டி
ிசாசு என்ற நாமகரம் கவத்து அவகை கவசுவிடம்
கிண்டல் அடித்து பகாண்டிருப் ான். அதற்கு கவசுதவா “ அவகை யார்னு நினதசள் வரதவலு ீ ஐயாதவாட தங்கச்சி மகைாக்கும். நீ ங்க மட்டும் அவகை இப் டி கிண்டல்
ண்றது அவர்க்கு பதரிஞ்சது உங்கை பவட்ட
அருவாதைாட கிைம் ிடுவாரகும்’’ என
யமுறுத்த “ அடடா ! என்
ததாழனுக்கு இப் டி ஒரு காப் டி தான் அத்கத மகைா ! வரட்டும் இந்த வாட்டி அவகன ஓட்ட நல்ல டா ிக் கிடச்சி இருக்கு” என அவன் அகதயும் கிண்டல் அடிக்க சங்கர் அன்று நிகனத்திருக்க வாய்ப் ில்கல இனி அவகை
ற்றி எந்த ஆண் மகன் கிண்டல் த சினாலும் அருவாள்
தூக்கி வர த ாவது ரத்னதவலு என்று. “ இன்கனக்கு நீ என பமௌனவிரதமா ?’’ கவசு மறு டியும் மதுகவ வம் ிற்கு இழுக்க அதற்குதமல் ப ாறுக்க முடியாத மது, “ அக்கா ! பகாஞ்சம் சும்மா வரீங்கைா! இனிதம தராட்ல குனிஞ்ச தகல நிமிராம வாயடிகாம த ாகணும்னு எங்க அம்மா பசான்னாங்க அதான் த ாதுமா!’’
கவசு மனதிற்குள் பசால்லிக்பகாண்டாள்.எல்லாரும் ஆரம் த்தில் அப் டிதான். மதுவின் விதசச சடங்கு முடிந்து வருககயில் விசாலமும் உடன் கிைம் ப ாண்கண நான்
ள்ைி கிைம்பும் நாள்
கவசுதவா, “ ஏம்மா ! உங்க
த்திரமா அழச்சிண்டு த ாயிட்டு அழச்சிண்டு வர
மாட்தடன்னா. இத்தகன நாள் நாங்க தான த ாய்டு வந்ததாம்.’’ என கூறி தடுத்துவிட கவஷ்ணவியிடன் தகலயாட்டிய விசாலம் தனிகமயில் மகளுக்கு ஆயிரம் அறிவுகர பசான்னாள். அவள் புத்தகக யில், தவ ில்கலயும், கரித்துண்டும் இரும்பும் கவத்தவள் ள்ைி கிைம்பும்த ாது, குலசாமி திருநீ கர பநற்றி நிகறய பூசிவிட்டு வழி அனுப் ினாள்.அவர்கள் இருவரும் மீ ண்டும்
ள்ைி கல்லூரிகளுக்கு
தசர்ந்தத பசன்று வந்தனர். இதில் வித்யாசம் என்னபவன்றால் மது வழக்கம் த ால வாய் த சாமல் உடன் பசன்று வந்தாள். அன்றும் அப் டிதான் மது அகமதியாய் வர கவஷ்ணவி மதுகவ கிண்டல் பசய்து பகாண்டு வந்தாள். அவர்கள் மண் சாகலகய கடந்து தார் சாகலகய பநருங்கும் த ாது அதுவகர கரும்பு ததாட்டத்தின் ஓரமாய் நின்றிருந்த தவலு அவர்ககை தநாக்கி முன்தனறினான். அவன் வருவகத கண்ட மதுவின் பநஞ்சு துடிப்பு அதிகமாகியது.கவசுவின் முகம் மலர்ந்தது.தவகமாக நடந்து அவகன அகடந்தவள் “ நீ ங்க மட்டும் தான் வந்து இருக்தகைா?’’ என்ற டி சுற்றும் முற்றும் ததட அவைிடம் ஒரு ார்கவயால் மதுகவ கசகக காட்டியவன் “ கவசு ! உங்க மாமா ஒருத்தர் தவகல விசயமா புதன த ாய் இருகார் இல்கலயா.அவர் உன்கிட்ட ஏததா த ான்ல த சணுமாம். இந்தாமா த ான்’’ என்ற டி அவைிடம் தன் ககத சிகய தந்து
“ இன்னும் 5 நிமிஷத்துல த ான் வரும்
நீ முன்னாடி த ாய் த சுமா. நான்
ின்னாடி வதரன்.’’ கவஷ்ணவி
தவலுகவ நன்றியுடன்
ார்த்துவிட்டு முன்தன பசல்ல அவகை
ின் ற்றி
வந்து பகாண்டிருந்த மதுவிற்தகா பசால்பலாண்ண உணர்ச்சி ததான்றியது. அவன் அவள் அருகில் வர பதாடங்கியதும் உச்சம் தகல முதல் உள்ைங்கால் வகர மின்சாரம்
ாய, அவகன நிமிர்ந்து
ார்க்கும்
கதரியம் இன்றி தன்னால் முடிந்த அைவு நகடகய எட்டி த ாட்டாள். அவள் விகரந்து பசல்வகத கண்ட ரத்னதவலு, அவைின் இரட்கட
ின்னலில் ஒன்கற
ிடித்து இழுத்தான். அவகன முகறத்து
சும்மா இருங்க நான் ஸ்கூல்க்கு த ாகனும்.’’ “ இப்
ார்த்தவள் “
மட்டும் என்ன, நான்
என உன் கக காகலயா கட்டி த ாட்டு இருக்தகன் த ாறது’’ அவன் நக்கலாக
தில் அைிக்கவும், அவள் அவனி மீ ண்டும் முகறத்து விட்டு
நடக்க பதாடங்க, இம்முகற அவதனா அவள் கக ற்றி அவள் ககயில் இருந்த ககக்குட்கடகய
ிடுங்கி,அவன் முகம் முழுக்க துகடத்துவிட்டு,
ின்பு சுவாதீனமாய் அவள் ககப் ற்றி பகாடுத்தான். மதுமஞ்சரியின் ப ாறுகம காற்றில் ார்கவ
றக்க இம்முகற அவள் நின்றாள். அவகன தநர்
ார்த்து, “ மாமா ! இபதல்லாம் நல்லா இல்கல. நான் புலி மீ கச
கிட்ட த ாட்டு குடுத்துடுதவன். ரககை
ள்ைிகூடம் த ாற
ிள்கைகய வழிமறிச்சி
ண்ணாதீக நான் அம்புட்டுததன் பசால்லபவன் ஆமா...’’ அவைின்
தகா த்கத ரசித்தவன் “ என்கிட்கடதய எங்க அப் ா மீ கசய கிண்டல் அடிகுரியா இரு நீ என எங்கப் ாகிட்ட நான் கூட்டவா ஒரு இண்டபரஸ்டிங்
த்தி
ஞ்சாயத்து கவக்கிறது.
ஞ்சாயத்து. நீ எங்க வட்டு ீ
ாத்ரூம்தக வந்து என் கண்ல ஆரஞ்சு ததால்
ிழிஞ்சிவிட்டிதய பமாததா
ஞ்சாயத்து அது அப்புறம்...ம்ம்....’’ அவன் தயாசிப் துத ால்
ாவகன
காட்டவும், அன்கறய நிகனவில் முகம் சிவந்தவள், “ ச்தச ... அபதல்லாமா மாமா கிட்ட பசால்றது.’’ அவள் தன் முகத்கத தவறு புறம் திருப் ிபகாள்ைவும், “ பசால்லனும்னு என்னக்கு மட்டும் ஆகசயா என்ன... நீ தான் ஏததா
ஞ்சயதுன்னு... ஆரம் ிச்ச....’’ அவன் முடிக்கவும் “ ஆகை
விடுங்க சாமி! நீ ங்க யாரு புலி மீ கச மாமாதவாட க யனாச்தச உங்ககை த ச்சில பஜயிக்கமுடியுமா?’’ என்றவள் அவன் தமற்பகாண்டு எதுவும் பசால்லும் முன் ஒதர ஓட்டமாய் தன்
ள்ைி தநாக்கி ஓட
பதாடங்கினாள். அகலத சிகய திருப் ி பகாடுக்க வந்த கவசு இவள் என் த கய
ார்த்தது த ால் ஓடுகிறாள் என்று எண்ணினாலும் தற்சமயம் அது
ற்றி எதுவும் தகட்காமல் த ாகன பகாடுத்துவிட்டு, அவனிடம் விகடப ற்று பகாண்டு தன் த ருந்து நிருத்தம் தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினாள்.
“ டாடி’’ ரக்சிதாவின் உற்சாக குரல் தவலுகவ கடந்த கால நிகனவுகைில் இருந்து மீ ட்படடுத்தது. தகலகய உலுக்கி பகாண்டவன் அகனவரிடமும் அவர்களுக்கு தகுந்தது த ால் த சி சமாைித்தான். “ தவர் இஸ் மாம் டாட்’’ என்று தகட்ட ரக்சி இடமும் “ மது எப்
வருவா
ா’’ என்று தகட்ட
மணியம்கம இடமும் அவளுக்கு பகாஞ்சம் உடம்பு சரி இல்லாததால் ண்கண வட்டில் ீ ஓய்தவடு தாகவும், நாகை காகல கண்டிப் ாக அகழத்து வருவதாகவும் உறுதி அைித்தான்.
ண்கண வட்டில் ீ மதுமஞ்சரி அழுது அழுது ஓய்ந்து அலமாரி சுவரில் சாய்ந்த வண்ணம் கண் அயர்ந்திருந்தாள். தன் முன்தன காலடி ஓகச தகட்கவும். தன் கண்ககை திறந்தவள், தன் முன்தன நின்றிருந்த ரத்னதவலுகவ காணவும், ஒரு கணம் திடிக்கிட்டு தவலு தன் ஆரும்
ின்
தறி எழுந்தாள்.
ார்கவகய மஞ்சரியின் மீ தத கவத்திருந்தான். மது
தவலுவின் சிவந்த விழிககை கண்டவுடன், “ குடித்திரு ாதனா’’ அவளுள் ய ஊற்று பமல்ல கிைம் ியது. அவள் த ால்...” 17 வயசுல
யத்கத தமலும் அதிகரிப் து
ார்த்த மாதிரிதய இருக்கிதய குட்டி ...’’ பசான்னவன்
அவள் தகலயில் கவத்து காய்ந்திருந்த மல்லிகக பூவின் அருதக முகத்கத பகாண்டு பசன்று வாசம் நம்
இயலா
ிடிக்கவும், தன் முன் நடப் வற்கற
ிரமிப் ில் இருந்தவள் “ சி....என்ன
ண்றீங்க! இதுக்கு தான்
திட்டம் த ாட்டு என்ன இங்க வர வச்சிங்கைா.... அசிங்கமா இல்ல....த ாங்க இங்க இருந்து’’ அவனிடம் இருந்து விலகும் முயற்சியாய், அவன் ககககை
ற்றி அவகன
ின் புறம் தள்ை முயல, மதுவின்
மயக்கத்தில் இருந்தவதனா, அவள் ககககை அழுந்த என்னடி பசான்ன! என்ன
ற்றி பகாண்டான். “
ார்த்தா ப ாறுக்கி மாதிரி இருக்கா? நான் உன்
புருசன்டீ! நீ என் உரிகம, நான் ப ாருத்து ப ாருத்து த ான நீ என் தகலல ஏறுரியா, நான் கிராமதான்டீ ! என் உரிகமகய எதுக்கும் விறு தர மாட்தடன் புரிஞ்சதா !’’ த சிக்பகாண்தட இருந்தவன் அவள் திமிர திமிர தூக்கி பகாண்டுவந்து
டுககயில் த ாட்டுவிட்டு, “ இனிதம இதுதான் உன்
வடு ீ ! நான் தான் உன் புருஷன், லண்டன் த ாதறன், து ாய் த ாதறன் இலன அரைிவிதய குடிப்த ன் அப் டினு மிரட்டலாம்னு நினச்ச, இனி நான்
மனுசனா இருக்க மாட்தடன். அப்
நீ ஆடுன ஆட்டத்துக்கு எல்லாம் நான்
என் வகைஞ்சி பகாடுத்ததனா என் மக உன் வயித்துக்குள்ை இருந்தா, ஆனா இனி ஆடனும்னு நிகனக்காத குட்டி ! நான் சும்மா இருக்க மாட்தடன். நாகைக்கு தயார இரு. நாம நம் வண் ீ
வட்டுக்கு ீ த ாதறாம். உன்
ிடிவாதத்கத தூக்கி குப்க ல த ாட்டுட்டு என் கூட
ஏதாவது முரண்டு
வா.
ிடிச்ச, இங்கதய காவலுக்கு ஆகை த ாட்டு உன் கூட
குடும் ம் நடத்த ஆரம் ிச்சிடுதவன். எப் டி வசதி ?’’ அவன் சரசமாக வினவவும், மது மஞ்சரி தன் கண்கைில்
யத்கத
ிரதி லிக்க தாங்க
மாட்டாத தவதகனயில் முகத்கத தவறுபுறம் திருப் ியவன், “ நமக்காக இல்கலனாலும் நம்
ப ாண்ணுக்காக நாம தசர்ந்து தான் வாழ்ந்து
ஆகணும் குட்டி ! ஆனா நீ
ய டுற எதுவும் நமக்குள்ை நடக்காது. நான்
ஒனும் ப ாம் ை ப ாறுக்கி இல்ல குட்டி. உனக்கு என் தமல இப்
காதல்
இல்ல. காதல் இல்லாம உன்தனாட கட்டில்ல கூட நிகனச்சா நான் ஆம் கைதய இல்ல. நான் ஆம் ிகை ! என்ன நம் ி நீ தாராைமா வரலாம்.’’ பசான்னவன்
டுக்கக அகற கதகவ தாைிட்டுவிட்டு பசல்லவும்
மஞ்சரிக்கு சுவாசம் சீரானது. ஏதனா அவகை அறியாமதலதய கண்கைில் கண்ண ீர் வழிந்து கன்னத்தில் தநர் தகாடிட்டது. “ ப ரிய உத்தமன். காதலாம் காதல் யாருக்கு தவண்டும் இவன் காதல்’’ தன் மனததாடு புலம் ியவள், குலுங்கி அழ ஆரம் ித்தாள். இனி தன் வாழ்கககய தன் விருப் ம் த ால் அகமத்து பகாள்ை முடியாத டி தன்கன சுற்றி சதிவகல ின்னிய தவலுவின் தமல் சினம் ப ருக கவிழ்ந்து
டுத்து அழ
பதாடங்கியவள் முன் அவள் காதல் கருகிய தினம் கண் முன் காட்சியாக,கண்ண ீர் ப ருகியது.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 12
நிலாவின் பமாத்த
ரப் ைவு 9.4
ில்லியன் ஏக்கர்.
நீ எத்தகன பதாகலவில் இருந்தாலும் உன் ஈர்ப்பு வட்டத்திற்குள் மட்டுதம நான் இருக்கிதறன். – இப் டிக்கு உன் நிலா.
இப்ப ாழுபதல்லாம் மது தினமும்
ள்ைி பசல்லும்
ாகதயில் ரத்னதவலுகவ
ார்க்க முடிந்தது. ரத்னதவலு கவசுவிடம் “ உன் மாமா
கூ ிட்டார்மா’’ என்று கூறி ஒரு பசல்த ாகன பகாடுக்க அவள் அதில் உகரயாடிய டி முன்தன பசன்று விட அவளும் தவலுவும் த சிய டிதய தங்கள்
யணத்கத பதாடர்வர்.
அவள்
ள்ைிவகர வந்தவுடன், கவசு தன் த ருந்து நிறுத்தமும் வந்து
விட அவனிடம் புன்னககயுடன் ஒரு நன்றி பதரிவித்துவிட்டு கிைம் , அவளும் ஒரு சிறிய தகல அகசப்புடன் விகட ப ற்று பசல்ல மாகலயும் இதத ககத
பதாடர்ந்தது.
முதலில் அவைிடம் தவடிக்கக விகையாட்டாக த சியவன், ரசகனகள்,
ின்பு அவள்
ாடம், விகையாட்டு, இயற்கக, தமற் டிப்பு என ஆக்கமாய்
த சி, தன் கருத்துகளுடன்,
ாடத்தில் அவளுக்கு இருந்த சில
சந்ததகங்ககையும் த ாக்கி அவள் ஆருயிர் நண் ன் ஆகி த ானான்.
மதுமஞ்சரிதகா தான் வாழ்வில்
ிறவி எடுத்ததத அவனுடன் நடக்கும்
அச்சில மணித்துைிகளுக்கு தான் என்று எண்ண பதாடங்கி விட்டாள். ரத்னதவலுதவா தன் ரசகனகள் அவளுடன் ஒத்துப்த ாவகத ரசித்த வண்ணம் அவகை வாழ்கக துகணயாகதவ வரிக்க பதாடங்கிவிட்டான்.ஆனால் வயதில் மிகவும் சிறியவள் என் தால் இன்னும் ஒரு நான்கு ஆண்டுகள் கழித்து அவள் ஒரு அறிவு முதிர்ச்சி ப ற்ற
ட்டதாரி ஆன
ின்
ின்னதர தன் காதகல அவைிடம் பதரிவிக்க
தவண்டும், என்று எண்ணி இருந்தான்.
மதுவிற்தகா தன் மனம் கவர்ந்த ஆணிடம் “ எனக்கு உன்கன ிடித்திருகிறது’’ என்று கூற அவள் கூச்சம் தடுத்தது. இருவரும் ஒருவகர ஒருவர் பசால்லிபகாள்ைாமதலதய காதல் பசய்து பகாண்டிருக்ககயில் காலம் அவர்கைின் காதலில் கல் எறிந்தது.
வழக்கமான அவர்கள்
யணத்தில், மிகத் தாமதமாய் வந்த ரத்னதவலு,
வழக்கமாக கவசுவிடம் பசல்கல ஒப் கடத்துவிட்டு, மதுமஞ்சரியிடம்,”குட்டி ! நாகைல இருந்து நம்
காட்ல விகதப்பு
ஆரம் ிக்குது. எனக்கு உழுறது,உரம் வாங்குறதுன்னு எனக்கு ஏகப் ட்ட தவகல இருக்கு. அதனால இனி ஒரு பரண்டு வாரம் என்னால முடியாது.’’ எந்த வருத்தமும் இன்றி அவன் த சுவது த ால் ததான்றினாலும் அகத ஒதுக்கியவள், “ ம்ம்.... சரி த ாகுது இல்ல. ஏதாவது
ரவாயில்கல எனக்கு கூட
ரீட்கச பதாடங்க
ாட சம் ந்தமா தயாசிச்சுகிட்தட
நடந்துடுதவன்’’மது புன்னககத்த
டிதய கூற அவள் மனம்
வலித்தது.பசல்த ாகன திருப் ி தர வந்த கவஷ்ணவியின் முகம் கலங்கி இருக்க, அகத கவனிக்கும் மனநிகலயில் மஞ்சரி இல்லாததால், அவள் தன் வழக்கம் த ால
ள்ைிக்கு பசன்று விட, அன்று மாகல திரும்பும்
சமயத்தில் கவஷ்ணவி “ மது ! அக்காவுக்கு பசமஸ்டர் வருதுடா ! அதனால இனி பகாஞ்சநாள் ரிவிசன் தான். நான் தலட்டா தான் இனி காதலஜ் த ாதவன். நீ பவன உன்
ிரண்ட்ஸ் யாகரயாவது கம்க ன்
ண்ணிகிரியா மது ?’’ என வினவ “ தனியாதவ த ாயிடுதவன்’’ “
ரவாயில்கல அக்கா நான்
த்திரம்டா’’ அவைிடம் விகட ப ற்றவள் தன்
வடு ீ தநாக்கி பசன்றுவிட்டாள்.
அடுத்த நாள் ககலயில் வழக்கம் த ால்
ள்ைிக்கு கிைம்
முடியாமல்
மஞ்சரிக்கு தாமதம் ஆகிவிட, த சாமல் இன்று விடுப்பு எடுத்து பகாள்ைலாம் என்று அவள் எண்ணி பகாண்டிருக்கும்த ாதத அங்கு வந்த விசாலம் “ ஏடி கூறு பகட்டவதை ! ஒரு நா தசாறு ப ாங்கி
ள்ைிக்கூடம்
பகாண்டு த ானா இம்புட்டு தநரம் ஆகிட்டிதயடீ ! வயல்ல விகதப்பு காலம்டு நான் கிைம்புனா இவ விட்டத
ாத்துகிட்டு உக்காந்துடா
த ால’’அம்மாவின் புலம் கல தகட்ட மதுமஞ்சரி சற்றும் தாமதிக்காமல் புத்தக க கய தூக்கி பகாண்டு
ள்ைிக்கு கிைம் த்
வழக்கம் இல்லாத தனிகம அவகை
பதாடங்கிவிட்டாள்.
ாதிக்க விகரவாக தன் நகடகய
எட்டி த ாட, ஆலமரத்தடியில் கண்ட காட்சி அவகை வியப் ாகியது.அங்தக ரத்னதவலுவும் கவஷ்ணவியும் நின்று சிரித்து ஏததா த சி பகாண்டிருந்தனர்.அவர்கள் என்ன த சுகிறார்கள் என் கத
அறிய தவகமாக முன்தனறியவள், அவர்களுக்கு பதரியாமல் மரத்தின் ின்தன ஒழிந்து பகாண்டு அவர்ககை கவனிக்கலானாள்.
ரத்னதவலு ஒரு வாழ்த்து அட்கடகய எடுத்து கவசுவிடம் பகாடுக்க அவள் அகத புன்னககயுடன் ப ற்று பகாண்டாள். “ உன்கிட்ட இத குட்டி முன்னாடி பகாடுக்க முடிமா?
ாவம் அவ கிட்ட ப ாய் பசால்ல
தவண்டியதா த ாச்சு!’’ என அவன் ப ரு மூச்சுவிடவும், அவகன குறும்புடன்
ார்த்தவள் “ அதடங்கப் ா ! பராம் தான்
ரிதா ப் டுதறள்!
ம்...நான் தவணா அவ கிட்ட த ாய் இப் தவ உண்கமகய பசால்லட்டுமா’’
“ தவண்டாம் கவசு.... அவ வாய் ஓட்ட வாய் ... உடதன த ாய் அப் ாகிட்ட இந்த விஷயத்கத பசால்லிடுவா .... அப் ாவுக்கு இந்த காதல் தமல எல்லாம் அவ்வைவா மதிப் ில்ல ... அதுவும் இல்லாம ஜாதி விட்டு ஜாதி... கண்டிப் ா
ிரச்சகன தான். அதனால நான் பசால்ற வகர பகாஞ்சம்
அகமதி காட்டுங்க தமடம் ப்ை ீஸ்!’’ அவன் அ ினயமாய் தகட்கவும் அவள் சிங்காரமாய் சிரித்துவிட்டு “ஆனாலும் நீ ங்க சுத்த தமாசம் தநத்து த ான்ல என்கன அப் டியா
யங்காட்றது. என்னதவா ஏததானு
த ாய்தடன். எல்லாம் என்தனாட
ர்த்தட
தறி
ிரசன்ட்கு தானா.’’ அவள்
கண்கைில் கனவு மிதக்க தகட்டு விட்டு “ அப்புறம் இனி நானும் தலட்டா தான் வருதவன், சார் என்ன பசய்ய த ாறீங்க’’ என குறும்புடன் தகட்க தவலு அழகாக பவட்கப் ட்டு “ முன்னனா காதல்
ரவாயில்கல உங்களுக்கு என்
த்தி பதரியாது. இனிதம எப் டி உங்க கூட எல்லாம் வர்ரதாம்’’
என்று அவன் தவறுபுறம் த ாது பராம்
ார்க்க “ ஐதயா ! தவலு
நீ ங்க பவட்கப் டும்
அழகா இருக்தகள். சரி எனக்கு பராம்
நாழி ஆய்டுத்து
நான் வதரன். மீ தி எல்லாம் த ான்ல த சிக்கலாம்’’ என்று விகட ப ற்று பசல்லவும் “ சரிமா
ாத்து த ாய்டு வா !’’ என அவன் விகடப ற்று,
இருவரும் எதிர் எதிர் திகசயில் பசல்ல மது மஞ்சரி அப் டிதய உகறந்து நின்று விட்டாள்.
கண்கைில் கண்ண ீர் துைிர்த்து நின்றது. அப் டி என்றால் தவலு கவசுகவ காதலிக்கிறானா? அவகை காணத்தான் தன்கன சீண்டிய டிதய உடன் வந்தானா? துக்கம் பதாண்கடகய அகடக்க வந்த வழிதய வட்டிற்கு ீ திரும் ி விட்டாள். என்னபவன்று தகட்ட விசாலத்திடம், “உடம்பு சரி இல்கலமா” என்ற ஒற்கற வரியில் விகடயைித்து விட்டு டுக்ககயில் விழுந்து விட்டாள்.
அங்தக தவலு தன் காதல் கனவுகைில் மிதந்து பகாண்டு இருந்தான். தநற்கறக்கு நடந்தகவ அவன் கண் முன் வந்து த ாயின. சங்கர் தன் காதலியின்
ிறந்த நாகைக்கு
ிரத்திதயக
ரிசு பகாடுக்க எண்ணி
தவலுவின் உதவிகய நாடினான். நண் ர்கள் இருவரும் தசர்ந்து திட்டம் த ாட்டனர். அதன் ஒரு வி த்தில் அடி
டி சங்கர் கவசுவுடன் த ானில் த சும் த ாது தனக்கு ட்டதாகவும், அதனால் புதனவில் இருந்து ததன ீக்கு
மருத்துவ விடுப் ில் வந்திருப் தாகவும், தன்னால் நடக்க முடியாத காரணத்தினால் கவசுகவ வந்து
ார்க்க முடியவில்கல என்றும் தசாந்து
த ாய் த சினான். அகத தகட்ட கவசு பசன்றவுடன் தவலுகவ
தறினாள். மது விகட ப ற்று
ார்க்க அவன் அவைிடம் ஒரு புது த ாகன
பகாடுத்து விட்டு “மீ தி நான் சாயங்காலம் பசால்தறன்மா’’ என கூறி பசன்றுவிட்டான். அதன்
டி மாகல அவகை அகழத்தவன் இரவு 1௦
மணிக்கு தமல் அவள் வட்டின் ீ பகால்கலப்புற கதவு வழிதய அவகை யாருக்கும் பதரியாமல் பவைிதயறி வர பசான்னான். நடப் து எதுவும் புரியா விட்டாலும் சங்கருக்கு அடி ட்டு இருகிறதத என்ற
தட்டத்தில்
இருந்தவள் அவன் பசான்னது த ாலதவ பசய்தாள். அவள் வட்டின் ீ பகால்கலப்புற கதவின் அருதக தவலு அவளுக்காய் காத்திருந்தான். அவள் வந்த உடன் இருவரும் சிறிது தூரம் நடந்து பசன்று
ின் அவன்
இரு சக்கரவாகனத்தில் ஏறி பசன்ற இடம் ததனியின் ரயில் நிகலயம். இங்கு ஏன் வந்து இருக்கிதறாம் ? என அவள் குழம் ிக்பகாண்டு இருக்கும் த ாதத தநரம் நள்ைிரவு
னிபரண்டு மணிகய பநருங்கி விட்டது.
பதாகலவில் ஏததா ஒரு ரயில் வரும் ஓகச தகட்கவும் தவலு ிைாட் ாரம் தநாக்கி நடக்க அவன் உடன் நடந்தவள் “ இங்க எதுக்கு
வந்தததாம்? தவலு சார்’’ என்று
தகட்க “பகாஞ்ச தநரம் ப ாறுமா”
என்றவன் ரயிலில் இருந்து இறங்கிய யாகரதயா கவசுவும் தன் விழிககை அந்த
ார்த்து கக காட்ட
க்கம் திருப் ினாள்.
அங்தக சங்கர் தன் ஒற்கற ப ட்டிதயாடு ரயிலில் இருந்து இறங்கினான். கவசு அவகனதய கவத்த விழி வாங்காமல்
ார்த்தாள். அவள் விழிகள்
அவனுக்கு உடல் நல குகறவு எதுவும் இல்கல என அவசர அவசரமாக குறிப டுக்க, அவர்ககை பநருங்கியவன் அகமதியாய் தன் ப ட்டிகய ிரித்து ப ட்டியில் இருந்து சிறிய இதய வடிவ தகக்கக எடுத்து அதற்கு பமழுகு ர்திகைால் ஒைி ஊட்டவும் கவசுவிற்கு இன்று தன்
ிறந்தநாள்
என் து நிகனவு வந்தது. ஆனந்த கண்ண ீதராடு அவகனதய ார்த்திருந்தாள்.
தவலுவும் சங்கருடன் இகணத்து பகாள்ை தகக்கக எடுத்து பகாண்டு அவகை பநருங்கியவன், “ தமக் எ விஷ் டியர் ! பநக்ஸ்ட் இயர் நீ யும் நானும் தம் திகைாய் உன்
ிறந்த நாகை பகாண்டாடனும்னு
தவண்டிக்கிட்டு தகக்கக கட்
ண்ணு
ா !’’ என அவன் அன்புடன் ஆகண
இட கண்கைில் வழிந்த கண்ண ீகர துகடத்தவள் அவன் பசான்னது த ால் பசய்து முடித்துவிட்டு முதல் தகக் துண்கட சங்கருக்கு ஊட்ட “ம்...நீ யும் நானும் ஒன்னு தான் இப்த ா முதல் மரியாகத யாருக்கு பதரியுமா? சமீ மாக ஒரு குட்டி
ிசாசின் தமல் காதல் வய
ட்டிருக்கும் என்
நண் னுக்கு தான்.’’ என்ற டி தவலுவிடன் தகக் துண்கட நீ ட்ட முதலில் தவலுவிற்கு ஒன்றும் புரியவில்கல அவர்கள் யாகர குறி ிடுகிறார்கள் என்று. அவன் முன் கல கல பவன்று சிரித்த கவசு “ பராம் தவலு சார் ! எல்லாம் நம்
குழம் ாததள்
மது தான். என்ன எனக்கு ஒன்னும்
பதரியாதுன்னு நிகனதசல்லா. நான் என்ன தான் த ான்ல இவரண்ட த சிண்டு வந்தாலும் சுத்தி என நடக்குது கவனிகாகமயா இருப்த ன். அதுவும்
ாம் ின் கால்
உங்க மூஞ்ச
ாம்பு அறியும்னு பசால்வாதைா இல்கலதயா
ார்த்த பமாததா நாதை நான் கண்டு ிடிச்சிட்தடன்.’’ அவள்
மீ ண்டும் சிரிக்க பதாடங்க சங்கதரா “ தடய் நண் ா ! நீ என் காதலுக்கு பஹல்ப்
ண்ண தான் படய்லி பமன பகட்டு பமயின் தராடு வகர
நடகுரனு நானும் புல்லரிச்சி த ாய் இருந்ததன். இப்
தான பதரியுது,
யபுள்ை உன் காதலுக்கு உரம் த ாட த ாய் இருக்குனு அப்புறம் உன் குட்டி
ிசாசு என்ன பசால்லுது. நான் கவசுகவ
கண்ணா
ாக்க த ானதுக்தக என
ின்னானு திட்டுச்சி. உன்ன ஒன்னும் பசால்கலயாடா மாப்ை!’’
என கிண்டல் பசய்ய “ தடய்! இனிதம அவ உனக்கு தங்கச்சி ! அவகை த ய்
ிசாசு அப் டினு எல்லாம் பசான்னா உன் காதலுக்கு பஹல்ப்
ண்ணாம நான்
ாட்டுக்கு த ாய்டுதவன்’’ என
யமுறுத்த “ தடய் !
பதய்வதம உன்ன நம் ி தான்டா நான் பூனால உக்காந்து இருக்தகன். இன்கனல இருந்து நாங்க பரண்டு ப ரும் சிவாஜி, சாவித்திரி த ாதுமா!’’ என கூறி அது த ால் நடித்து காட்டமீ ண்டும் அங்தக சிரி கல கிைம் ியது.
ஒருவழியாய் சங்கர் கவசுவிற்கு தன்
ிறந்தநாள்
ரிசான
கவரதமாதிரத்கத அணிவித்து விட்டு அடுத்த ட்கரன் கிைம்
எனக்காக விடிய விடிய
ிரயாணம்
உங்களுக்கு எவ்வைவு கஷ்டம் என கவசு
ிடித்து பசன்கன
ண்ணிதனைா என்னால கலங்க தவலு அவர்களுக்கு
தனிகம பகாடுத்து ஒதுங்கி பசல்ல அவள் ககககை எடுத்து தன் கககளுக்குள் கவத்து பகாண்டு, “ க த்தியம் பசன்கனல இருந்து பூதனக்கு ப்கைட்ல த ாயிடுதவன். இதுல என்ன சிரமம். உன்
ிறந்த நாள்
அன்கனக்கு உன்கூட ஒரு பரண்டு நிமிஷம் இருந்தா கூட எனக்கு அது பராம்
சததாஷம் தரும். ஏன் உனக்கும் தான. இப் டி அழாம சிரிசிட்தட
என்ன வழி அனுப்பு
ார்த ாம் கவசு
ா ா என அவகை சற்று தநரம்
சிரிக்க கவத்தவன், தவலுவிடம் விகட ப ற்று கிைம்பும் த ாது, “ தடய்! மாப்ை! உன் காதல உடதன மதுகிட்ட பசால்லிடு! சின்ன ப ாண்ணு
டிப்பு
அது இதுனு தயாசிக்காத. சரியா ? பசால்லாத காதல் எவ்தைா வலி தரும்னு பதரிஞ்சதால பசால்தறன். அப்புறம் உன் இஷ்டம்.’’ சங்கர் விகட ப ற்று பசல்ல தவலு கவஷ்ணவிகய
த்திரமாக அவள் வட்டு ீ
பகாள்கை புறத்தில் விட்டு விட்டு தன் வடு ீ தநாக்கி திரும் ினான். ஏதனா
அப்ப ாழுதும் தவலுவிற்கு மதுவிடம் தன் காதகல பதரிவிக்க தவண்டும் என்று ததான்றவில்கல.
இங்கு
டுக்ககயில் விழுந்த மதுவிற்தகா உண்கமயிதலதய அழுது
அழுது காய்ச்சல் வந்துவிட
ள்ைிக்கு ஒரு வாரம் விடுப்பு பசால்லி விட்டு
வட்டிதலதய ீ தங்கி விட்டாள்.அடுத்த மூன்றாம் நாள் தவலு, கவஷ்ணவி இருவரும் அவகை மஞ்சரிக்கு ப ரும்
ார்க்க வர, முகத்தில் பவறுப்க
மகறப் து
ாடாய் இருந்தது. தவலுதவா இயல் ாய் “ ஜுரம் இப்
எப் டி இருக்கு குட்டி!’’ என அவள் பநற்றியில் கக கவக்க பநருங்க மதுதவா எதில் இருந்ததா தப்பு வள் த ால் முகத்கத
ின்னால் இழுக்க
,வந்தவர்களுக்கு கா ி பகாண்டுவந்த விசாலம்,” ஜுரம் இப் குகறஞ்சிடுச்சி தம் ி ! அண்ணன் தநத்து தான் டவுனுக்கு கூடிடு த ாய் மருந்து மாத்திகர வாங்கி பகாடுத்தாக’’ என்று அவர்
தில் அைிக்கவும்
குழப் த்தில் சுருங்கி இருந்த தவலுவின் பநற்றி தநரானது. “
ாவம்
காய்ச்சலில் துவண்டு விட்டாள்.’’ மனதிற்குள் கூறியவன் “ உடம் த்திரமா
த்துக்தகா குட்டி !’’ என அவள் எதிர்
ாரத தநரத்தில் அவள்
தகலகய வருடிவிட்டு, “ இனி எந்த உதவி தவணும்னாலும் எங்கிட்ட தகளுங்க அத்கத. அப் ா பசால்லி தான் குட்டிகு உடம்புசரியில்கல அப் டின்ற விசயதம எனக்கு பதரிஞ்சது. வழக்கம் த ால ஸ்கூல் த ாறன்னு தான் நினச்சிட்டு இருந்ததன்’’ என பசால்லிவிட்டு அவன் பசன்றுவிட, “ ஆமாம் ஐயாவுக்கு தான் காதலிகய பகாஞ்சதவ தநரம் ாத்தாதத !’’ என மனதிற்குள் கருவிய மதுவின் கண்ண ீர் நிற்க அன்று பவகு தநரம் ஆயிற்று.
அத்யாயம் -13
தமான்ஸ் ஹுயுசின் என் து நிலவில் உள்ை மிக ப ரிய மகலயாகும். அதன் உயரம் 4700 மீ ட்டர்கள் ஆகும். இது நம் எவபரஸ்ட் சிகரத்தின் உயரத்தில்
ாதியாகும் .(8848 m).
உலகில் எனக்கு
ரிச்சயம் மூன்று தான்
நீ , நான் மற்றும் நம் காதல் இப் டிக்கு – உன் நிலா.
ட
டபவன அகறகதவு தட்ட
கனவுமாய் தன்கன துரத்திய
ட்ட சத்தத்தில் மஞ்சரி நிகனவும், கழய நிகனவுகைில் இருந்து மீ ண்டாள்.
மது எழுந்து பசன்று கதகவ திறக்க அங்தக ப ான்னி நின்றுபகாண்டு இருந்தாள்.
ண்கண வட்டின் ீ
ணியாள் என் தால் மது ஒரு அறிமுக
புன்னகக உதிர்க்க “ குட்டிமா ! காகல
லகாரம் ப ரிய வட்ல ீ இருந்து
பகாண்டாந்து இருக்தகனுங்க. முகம் கழுவி
வந்தீங்கான ஒரு வாய் கா ி
குடிச்சித ாட்டு விரசா குைிச்சி கிைம்
ததாதா இருக்குமுங்க. சின்ன ஐயா
உங்ககை அழச்சிட்டு த ாக இன்னும் ஒரு மணி தநரத்துல வாராத பசான்னங்க அம்மா.’’ என்று அவள் தனக்கு பதரிவிக்கவும் “ ஆர்டர் எல்லாம்
இடப் ட்ட ஆகணகய
லமா தான் இருக்கு’’ என்று
நிகனத்தாலும் மறுத்து பசய்வதற்கு ஏதும் இல்லாததால் பசான்ன
டி முதலில் கா ிகய குடித்துவிட்டு,
மது ப ான்னி
ின் காகலகுைியகல
முடித்து விட்டு, தன் மர அலமாரியில் இருந்து தான் முன்பு
யன் டுத்திய
புடகவ ஒன்கற எடுத்து அணிந்து பகாண்டாள். காகல டி னுகாய் வந்திருந்த பவங்காய சட்னியும், பமாருவல் ததாகசயும் அவளுக்கு மிகவும்
ிடித்த காகல சிற்றுண்டி. வயிற்றுக்கு வஞ்சகன கவக்காமல்
அவள் உண்டு முடிக்கவும் ப ான்னி
ாத்திரங்ககை ஒதுக்கி கவத்து
விட்டு “ நான் வதரனுங்க அம்மா. அங்கன தவகல கிடக்கு. ஐயா இன்னும் சித்த தநரத்துல வந்துடுவாங்கன்னு நிகனக்கிறன்’’ என்று விகடப ற்று பசல்லவும், “ நீ த ா ப ான்னி நான்
ாத்துகிதறன்’’ என்று அவகை
அனுப் ி கவத்துவிட்டு நிகல கண்ணாடியின் முன் அமர்ந்து முகத்கத சீர் டுத்தி முடித்த த ாது அகற வாசலில் நிழல் ார்த்தாள். ரத்னதவலு தவறு எங்தகா “ த ாலாமா !
டிவது பதரிய நிமிர்ந்து
ார்கவகய
தித்த
டி
அங்கன எல்லாரும் உனக்காக காத்திருக்காக!’’ மஞ்சரி
தில் ஏதும் பசால்லாமல் பவைிதயறி, கார்கதகவ திறத்து
ின்
இருக்ககயில் அமர்ந்து பகாண்டாள். கார் ரத்னதவலுவின் வட்கட ீ அகடந்த த ாது அங்தக வட்டு ீ வாசலில் மணியம்கம மற்ற உறவினர் புகட சூழ காத்திருந்தார். காகர விட்டு இறங்கியவுடன் ஆவலாய் ஓடி வந்து “ மின்னி’’ என்ற டி மதுவின் காகல கட்டிபகாண்டாள் ரக்சிதா. குழந்கதகய தூக்கி பகாண்டவள் ஆகசயுடன் ரக்சிதாவின் கன்னதில் இதழ்
தித்து விட்டு நிற்க, இருவருக்கும் தசர்த்து
பசண் க சித்தி ஆரத்தி எடுத்தாள். வட்டு ீ
டி ஏறும் த ாதத சூழ்ந்திருந்த தவகலக்காரர்கள் கண்ணில்
ட
அகனவரிடமும் மது நலம் விசாரிக்க, அவர்களும் “ குட்டிமா வந்துடாக இல்ல ! இனி வதட ீ நிகறஞ்சி இருக்கும் !’’ ஒவ்பவாருவரும் அவகை
இன் த்துடன் வரதவற்றுவிட்டு மீ ண்டும் தங்கள்
ணிகைில் மூழ்கி விட,
சூழ்ந்திருந்த உறவினர்கைிடமும் அவள் சகஜமாக உகரயாட அகனவரும் அவைிடம் ஆர்வமாக உகரயாடிவிட்டு தங்கள் வட்டிற்கு ீ திரும் பதாடங்கினர். “ குட்டிமா ! உங்க ப ட்டி எல்லாம் உள் அகறயில ஐயா கவக்க பசான்னாங்க, வச்சிட்தடன்மா’’ பசல்வம் நின்றிருகவும் “ சரி நீ த ா பசல்வம் நான் லஞ்ச் கடம் ஆச்தச
வ்யமாக
தில் பசால்லி
ாத்துகிதறன். ரக்சு .... மதியம்
ாப் ா என்ன சாபுடுறீங்க......” என்ற
டி ரக்சிதாகவ
சகமயல் அகறக்கு எடுத்து பசல்லவும் நடுவில் புகுந்த மணியம்கம “ நான்
குழந்கதக்கு ஊட்தறன்மா ! நீ த ாய் உங்க துணி எல்லாம்
ீ தரால அடிகிடுமா’’ என்ற
டி ரக்சிதாகவ தூக்கி பசன்றுவிட, மது
மஞ்சரி இதற்கு முன் அவளும் ரத்னதவலுவும்
யன் டுத்திய அகறக்குள்
நுகழந்தாள்.எவ்வைதவா முயன்றும் அவைால் தன் டுத்த முடியாமல் த ாக, கட்டிலின் விைிம்க
இறுக
டுக்ககயின் எதிர்புறம் எப்த ாதும் த ால் தாவணி
ட
டப்க
கட்டு
ற்றி பகாண்டாள்.
ாவாகடயில்
குதூகலம் பகாப் ைிக்கும் மதுமஞ்சரியின் புககப் டம், தற்த ாது தான் மாட ட்டது என்ற உண்கமகய
கறசாற்றும் பமருகுடன் ரக்சிதாவின்
புககப் டம். “ இதுக்கு ஒன்னும் குகறச்சல் இல்ல’’ என்று மனது முனுமுனுத்தாலும்
ார்கவகய புகக டத்தில் இருந்து திருப்
சற்று
தநரம் ஆனது. “ம்ம்.... எப் டி எல்லாம் ஆனந்தமாய் சுற்றி திரிந்த காலம் எண்ணிய டிதய இதற்கு முன் அவள் மர
யன் டுத்திய அப் ாரம் ரிய ததக்கு
ீ தராகவ திறக்க, அவள் துணிககை அடுக்குவாள் என் கத அறிந்து
அலமாரிகள் துகடக
ட்டிருகவும் இது மணியம்கமயின் தவகல தான்
நிகனத்து பகாண்டவைின் இதழில் தானாய் ஒரு முறுவல் பூத்தது. ஒரு அகரமணி தநரத்தில் துணிககை அடுக்கி முடித்தவலுக்கு ஏதனா மணியம்கமயிடம் த சும் ஆவல் ததான்ற கூடம் தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினாள். சகமயலகற தமகடயில் மகள் அமர்ந்திருக்க “ அப்புறம் முயல் அவுக வட்டுக்கு ீ சந்ததாஷமா ஓடிதய த ாச்சாம்’’ மணியம்கம
ஏததா ககதகய முடித்து ரக்சிதாவின் ககடசி வாய் உணவு கவைத்கதயும் ஊட்டி முடித்த
ின் குழந்கதயின் வாய் துகடத்து விட்டு
திரும் ியவர் அங்தக மது விழி பகாட்டாமல் அவர்ககை விழித்து பகாண்டிருப் கத கண்டவர் “ என்னம்மா ? ...
ார்த்து
சிக்குதா ! சாப்புடுரியா !’’
என வினவவும் “இல்ல அத்கத ! சும்மா உங்க கூட த சலாம்னு தான் வந்ததன்.’’ ஒரு நிமிடம் பமௌநித்தவர் ஒரு கசந்த புன்னகககய உதடுகைில் ததக்கி, “ நீ ங்க பமத்த வந்தவுக, இந்த
டிக்காத
டுச்சி, கடல் தாண்டி தவகல
ார்த்து
ட்டி காட்டுக்கிட்ட த ச அப் டி என்ன ஆத்தா
உன் கிட்ட இருக்கு’’ என வரா ீ தவசமாய் த ச பதாடங்கியவர் “ இது தான் விசயம்னு பசால்லாம இந்த மூனகர வருசமா எங்ககை தண்டிச்சி புட்ட இல்ல. உன்ன எம்புட்டு நம் ி இருந்ததண்டி ! இப் டி எம் புள்ை வாழ்க்கககய தரிசாக்க
ாக்குறிதய’’ என குரல் மாறி அழுகவும்
அதுவகர இகத ஒரு பமௌன நாடகமாய் தவடிக்கக
ார்த்து
பகாண்டிருந்த ரக்சிதா “ மின்னி” என குரல் எடுத்து அழுகவும், குழந்கத முன்னிகலயில் தாகய திட்டிவிட்ட தவதகனயில், “ குழந்கதகய கூட்டி த ாய் சமாதன
டுத்தி தூங்க கவ. இனியாச்சும் நடக்றது நல்லதா
இருக்கட்டும்.’’ சுவற்கற
ார்த்து த சி முடித்தவர் பவைிதய பசன்று
விட,குழந்கதகய தூக்கி பகாண்டு தங்கள் அகறக்கு பசன்று குழந்கதயின் முதுகில் தட்டி பகாடுக்க உண்ட மயக்கத்தில் குழந்கத உறங்க பதாடங்கினாள்.
உறங்க பதாடங்கும் முன் குழந்கத தகட்ட
தகள்வி அவள் பநஞ்கச குத்ஈட்டி த ால் குத்தியது. “ மம்மி ஏன் கிராண்ட்மா உன்ன திட்னாங்க? வாட் மிஸ்தடக் யு டூ?’’ என ப ரிய மனுசி த ால் வினவவும் “ மம்மி பரண்டு ஐஸ்கிரீம் சாப்தடனா அதான் தங்கம். யு ஸ்லீப் ஹனி !’’ என்று தட்டி சமாதான டுத்தி உறங்க கவத்தாள். ஆனால் மனம் மணியம்கமயின் தமல் கழிவிரக்கம் பகாண்டது. மகன் பசய்த தவறுக்கு தாகய தண்டித்து விட்தடாதமா? என குற்ற பநஞ்சு குறுகுறுக, அவர் மகன் பசய்த துதராகம் பதரியாததால் உத்தமகன தவிக்கவும், தண்டித்தும் விட்டவள் தான் என எண்ணி தன் தமல் தகாவம் பகாள்கிறாள். ஏதனா மணியம்கமயின் தமல் இன்னும் தநசம் தான் உண்டாயிற்று.அன் ான அத்கத ஆயுள் முழுக்க அப் டிதய
இருந்திருக்கலாம். ரத்னதவலுவிற்கு மாகலயிட்டதால் தனக்கு மாமியார் ஆகி விட்டார். குழந்கத உறங்கி விட உறங்காமல் விழி மூடி இருந்தவைின் நிகனவுகள்
டுத்து
ின் தநாக்கி ஓட பதாடங்கியது.
மீ ண்டும் ஒைிரும் .
அத்யாயம் -14
நிலாவிற்கு முதன் முதலில் பசயற்ககக்தகாள் அனுப் ி அகத ஆய்வு பசய்த நாடு தசாவியத் ரஷ்யா. அனுப்
என்கன விட உன்கன
ற்றிய
எண்ணம் மட்டுதம என் எல்லா
ட்ட ஆண்டு 1966.
கணங்ககையும் வியா ித்திருகிறது இப் டிக்கு –உன் நிலா.
கவஷ்ணவிகயயும் , தவலுகவயும் தவிர்க்கும் ப ாருட்டு மஞ்சரி தினமும் விகரவாக தன்கன
ள்ைி பசல்லவும், மிக தாமதமாக திரும் ி வரவும்
ழகிக் பகாண்டாள். அந்த ஆண்டு த ாது ததர்வு பநருங்கி
வரவும், தவலுவும் அவள் கவனம் ககலயாமல்
டிக்கட்டும் என ஒதுங்கி
பசன்றான்.கவசுதவா தன் காதலில் மூழ்கி மஞ்சரிகய மறந்தான். அந்த ஆண்டு த ாது ததர்வு முடிந்த உடன்,வட்டில் ீ தசாம் ி இருந்தால் ததகவற்ற சிந்தகனகள் ததான்றும் என உணர்ந்தவள் தன் அம்மாவின் முன் பசன்று, “ அம்மா !
ரிச்கச முடிஞ்சிட்டு இல்ல, இனி 2 மாசம்
விடுப்புதான், நான் டவுனுக்கு த ாயிப், கம்ப்யூட்டர் கிைாசும்,ஸ்த ாதகன் இங்கிலீஷ் கிைாசும் த ாலாம்னு இருக்தகன். என் கூட ிள்கைங்க வர்றாக. ஒன்னும்
யம் இல்லமா.
டிக்கிற
ணம் மட்டும் ஒரு
மூணாயிரம் தாமா ?’’ என தகட்கவும், “ம்ம்.... ணமாடி ப ரிசு ! நீ பமத்த டிச்சு ஒரு வாத்தியார் அம்மாவா ஆயிடனா அதுதவ த ாதும்’’ என்ற ீ தராகவ திறத்து
டி
ணத்கத எண்ணி பகாடுத்தாள்.
அப்த ாதுதான் மதுவிற்கு அந்த எண்ணம் ததான்றியது.கண்டிப் ாக உயர்நிகல கல்விகய இந்த ஊரில் இந்த ஊரில் இல்லாத
டிப்க
பகாண்தட, அம்மாவிடம்
டிக்கச் கூடாது. மஞ்சரியின் மூகை
எப் டி ததர்ந்பதடுப் து என எண்ணி
ணத்கத வாங்கி பகாண்டு தன் ததாழிககை
ததடி பசன்றாள்.
ஆனால் அப்ப ாழுது அவளுக்கு பதரியவில்கல அவள் தகள்விக்கான விகட அங்தக காத்திருக்கிறது என்று.
ததாழிகள் அகனவரும் தசர்ந்து ஒரு ததாழியின் தந்கத வழிகாட்டுததலாடு ஒரு புதிய கணினி கமயத்தில் அடிப் கட வகுப் ில் தசர்ந்தனர். அன்கறக்தக வகுப்புகள் பதாடங்கப் ட்டதால், கணிணி ற்றிய சிறு அறிமுக வகுப்பு நகடப ற்று முடியவும் ததாழிகள் தங்கள் ஊருக்கு திரும்
த ருந்து நிறுத்தம் தநாக்கி நடந்தனர்.
அப்ப ாழுது அவர்களுடன் அன்றுதான் தசர்ந்திருந்த ஆயிஷா என்ற ப ண்ணும் “ நீ ங்க
ஸ் ஸ்டாப் தான த ாறீங்க ! நானும் உங்க கூட
வரலாமா ?’’ என்று தகட்டு இகணந்து பகாண்டாள்.
அவள் மற்ற ப ண்ககை “ என்ன
ண்ணிக்கிட்டு இருக்கீ ங்க?’’ என
வினவவும், எல்லாரும் “ இந்த வருஷம்
ிைஸ் 2 எக்ைாம் எழுதி
இருக்தகாம்’’ என விகட அைிக்கவும் “ ஒ...’’ என்று புன்னககதவள் அவர்களுடன் தசர்ந்து நடக்க பதாடங்கினாள்.
அப்ப ாழுது மது “ நீ ங்க என்ன பசய்றீங்க ?’’ என வினவவும் “ நான் த ான இயதர
ிைஸ் 2 எக்ைாம்
ாஸ்
ண்ணிட்தடன். எங்க அப் ாவால
என்தனாட ஒன் இயர் ஸ்டடீஸ் தவஸ்ட்டா த ாச்சு இந்த இயர் நல்ல இன்ஜினியரிங் காதலஜ்ஜா
ாத்து தசரனும்’’ என முடிக்கவும், “ அகத ஏன்
தகக்குறீங்க? அப் ாதவாட
ிரண்ட் பசான்னாருன்னு ஈசியா கவர்பமன்ட்
ஜாப் கிகடக்கும்னு நர்சிங் அப்ைிதகசன்
த ாட்டு மதுகர பமடிக்கல்
காதலஜ்ல டிப்ைதமா தகார்ஸ் தசர்த்து விட்டாரு. அப் ப் ா என்ன கண்டிசன்ஸ் பதரியுமா? பசல்த ான் த ச கூடாது, அவுடிங் கிகடயாது,மாசத்துல ஒரு தரம் தான் த பரண்ட்ஸ் கூட வந்து விட்டாங்க. புட்தட நல்லா இல்ல.எப் தஹாஸ் ிடல். பரண்தட மாசம் தாக்கு
ார்க்க
ாரு ஹாஸ்டல் இல்லனா ிடிச்தசன். மூனா மாசம் என்ன
வந்து கூட்டி த ாரீங்கைா ? இல்ல சாகவானு எங்க அப் ாவ மிரட்டுதனன். டீசீய வாங்கி என்ன கூடியாந்துடாரு.’’ இகத வியப்புடன் தகட்டு
பகாண்டிருந்த ததாழிகைில் ஒருத்தி “ ஆத்தாடி ! நர்சிங்
டிக்க இம்புட்டு
கண்டிசன் இருக்கா ? வருஷம் முழுக்க பவைிய விடதவ மாடகைா ?’’ என வினவவும், “ம்ம்... வருஷம் ஒருக்க ஒரு மாசம் வட்டுக்கு ீ அனுப்புறதா பசான்னாக. ஆனா அந்த ஆர்மி வாழ்க்கக எனக்கு ஒத்துவரகலடா சாமி.’’
அவர்கள் த சிபகாண்டிருக்கும் த ாதத த ருந்து வந்துவிட தங்களுக்குள் கலகலதப் டி ஏறியவர்கள் மஞ்சரியின் தயாசகன
டிந்த முகத்கத
கவனிக்கவில்கல. மஞ்சரியின் முகத்தில் ஒரு ரகசிய புன் முறுவல் ததான்றியது. “ இது ... இது தான் நமக்கு தவண்டிய தகார்ஸ். அம்மாகவ எப் டியாவது சமாைித்து மதுகர ம்கூம்... மதுகர
க்கம் பசன்கன
அல்லது தகாயம்புத்தூர் எங்காவது தூரமாக பசன்று விடலாம். சூழ்நிகல மாற்றம் நம் மனகாயத்கத ஆற்றும். ரத்னதவலு மாமா கவசுகவ திருமணம் கூட பசய்து பகாள்ைட்டும். ஆனால் நட வற்கற இங்கிருந்து காண கூடிய சக்தி தனக்கு இல்கல. அதுவகர தள்ைி இருப் தத நல்லது. ஏததததா எண்ண பதாடங்கியவள் தான் இறங்க தவண்டிய நிறுத்தம் வந்ததும் தன் நிகனவுககை புறம் தள்ைிவிட்டு தன் வட்டிற்கு ீ பசல்லும் ாகதயில் நடக்க பதாடங்கினாள்.
அவள் பகாஞ்ச தூரம் கடந்த உடன் எங்கிருந்ததா க க்கில்
றந்து வந்த
தவலு அவள் அருகில் பசன்று தன் வண்டிகய நிறுத்தினான். “ என்ன அத்கத மகதை ! காகலதலதய நகர் வலமா ? ஆமா நீ என்ன என் கண்லதய பதம் டாம கண்ணாமூச்சி ஆடுற ! சரி சரி ! வண்டில ஏறு, வட்ல ீ விட்டுடுதறன்.’’ அவன் இதழ்கைில் மின்னும் குறும்பு புன்னகக அவகை ஈர்கதான் பசய்தது. ஆனால் இந்த தகலியும் கிண்டலும் பவறும் முகற ப ண் உடன் கிராமத்து முகற மாமான்கள் விகையாடும் சாதாரண விகையாட்டு என் து புத்தியில் உகரக்க “ மாமா ! வழிய விடுங்க ! அம்மா கம்ப்யூட்டர் கிைாஸ் முடிஞ்சி தநரா கைத்து தமட்டுக்கு வர பசால்லிச்சி! வயல்ல தவகல இருக்காம்.’’
தில் த சிக்பகாண்தட
அவகன கடந்து பசன்று விடும் தநாக்கில் நடக்க பதாடங்கினாள்.
ஆனால் அகத ஊகித்த தவலுதவா, அவள் வல கரத்கத
ிடித்து தன்கன
தநாக்கி திருப் ினான். “ என்னடி ! த ான மாசம் வகரக்கும் எக்ைாம் எக்ைாம்னு
ிலிம் காட்ன !இப்
தமடுன்னு கத விடுறியா ! இத
என்னடானா கம்ப்யூட்டர் கிைாஸ் கைத்து ார்டி ! நீ யா க க்ல ஏறி உக்காந்தா அது
உனக்கு மரியாகத !நானா தூக்கி உட்கார கவப்த ன் எப் டி வசதி?’’ என அவன் வினவவும் அவன் தகள்வியில் விதிர்த்து த ானவள், முடிந்த அைவு இகடபவைி விட்டு அவன்
ின்னால் அமர்ந்து பகாண்டாள்.
ரத்னதவலு ஒரு பவடி சிரிப்புடன் வண்டிகய ஓட்ட பதாடங்கினான். பசல்லும் வழி எல்லாம் அவைின் ததர்வுகள்
ற்றியும் எந்த
ாடத்தில்
விருப் ம் அதிகம் என்பறல்லாம் உயர்கல்வி குறித்த தகள்விககை தகட்டு வந்தவன் “ குட்டி ! நீ இன்ஜினியரிங் பசலக்ட்
ண்ணா ப ஸ்டா
இருக்கும்னு ததாணுது.ததன ீ த மஸ் காதலஜ்ல உனக்கு சீட் வாங்கிடலாம்.காதலஜ்
ஸ் கூட நம்
ஊருக்தக வருது. இன்னும் ஒரு
நாலு வருஷம் அப்புறம் .....’’ என குறும்புடன் நிறுத்திவிட்டு, அவைின் வட்டு ீ வாயிலில் அவகை இறக்கி விட்டவன் அவைின் இரட்கட ின்னலில் ஒன்கற
ிடித்து இழுத்து “ இந்த வாலுக்கு ஏத்த வானரமா
ிடிச்சி கட்டி பகாடுத்துடுதவாம்’’ அவன் முடித்து விட்டு, “ எனக்கு வானரம்னா உங்களுக்கு ஒரு மந்தி தான் ப ாண்டாட்டியா வருவா?’’ இப் டி அவைின் தவடிக்ககயும் தகலிகயயும் எதிர்
ார்த்து
இருந்தவனுக்கு, அவைின் உணர்ச்சி துகடத்த முகம், அதிர்ச்சிகய ஏற் டுத்த “ ததங்க்ஸ்’’ என
தில் பசால்லிவிட்டு திரும் ியும்
ார்க்காமல்
வட்டிற்குள் ீ பசன்றவைின் முதுககதய பவறிதிருந்தான் ரத்னதவலு. அவனுக்கு பதரிந்தத 2 மாதமாக மஞ்சரியின் முகத்தில் இல்கல .
ரிச்கச சமய படன்சன் என்று சமாதான
கழய குதூகலம்
டுத்தி பகாண்டு
இருந்தான். இன்கறக்கு அவள் க க்கில் ஏறமாட்தடன் என்று பசான்னத ாது கூட, மற்றவர்
ார்த்தால் என்ன பசய்வது என்று
தயங்குகிறாள் என நிகனத்து காட்டாய டுத்தி கூட்டி வந்து விட்டான். ஆனால் அவனின் தகலிகய பகாஞ்சமும்
ிரதி லிக்காமல் தவண்டா
விருந்தாைிகய “வா’’ என்று அகழப் து த ால் பசய்த உதவிக்கு நன்றி
நீ ங்க த ாகலாம் என அவள் பசால்லாமல் பசால்லி பசன்றது தவலுவின் மனதில் தகள்விகய ததாற்றுவித்தது. சின்ன ப ண் என அவைிடம் தன் காதகல பசால்லாமல் தள்ைி த ாடுவது தவதறா? என எண்ண பதாடங்கியவன், ஆகட்டும் நம்கம மீ றி என் குட்டிமாவின் வாழ்வில் யார் வந்து விட த ாகிறார்கள் என்ற எண்ணம் ததான்றியவுடன், பதைிந்த மனதுடன் தன் வண்டிகய வடு ீ தநாக்கி திருப் ினான். ஆனால் அப்த ாது அவனுக்கு பதரியவில்கல, பசால்லாமல் விட்ட காதல் கிட்டாமதல த ாகும் என்று.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம்
- 16
நிலவு சூரியகன விட 400 மடங்கு சிறியது. ஆனால் சூரியகன விட பூமிக்கு 400 மடங்கு அருகில் இருப் தால் நிலவும் சூரியனும் ஒதர அைவில் பதரிகின்றன.
நீ அருகில் வரும் த ாது உன் பவப் ம் என்கன சுடுகிறது நீ
விலகி பசல்ககயிதலா உன் பமௌனம் என்கன சுடுகிறது
எப்த ாது என்கன குைிர்விப் ாய் – என்ற தகள்விதயாடு இப் டிக்கு – உன் நிலா .
ஊருக்கு தசகவ பராம்
ிடித்த
டிப்பு, வாழ்நாள் லட்சியம் இப் டி
ஏகப் ட்ட ப ாய்ககை வரதவலு ீ ஐயாவிடம் பசால்லி, மது பசன்கன மருத்துவ கல்லூரியில் நர்சிங் ப ண்கண
டிக்க முதலாம் ஆண்டு தசர்ந்து விட்டாள்.
ிரிய மறுத்த விசாலத்தின் வாயும், வரதவல் ீ ஐயாதவ அடக்கி
விட ரத்னதவலு இறுகிப்த ான முகத்துடதன அவைின் நர்சிங் தசர்க்ககக்கு பசன்கன வகர உடன் வந்தான்.
அவைின் நர்சிங் திட்டத்கத தவலு தடுக்க எவ்வைதவா முயன்றும், மது தன்
ிடிவாதத்தில் உறுதியாய் நின்று தான் விரும் ியகத
சாதித்துவிட்டாள். தமலும் அக்கல்லூரியில்
ார்கவயாைர்கைாக
ஆண்கள் வருவகத தகட விதித்து ஒரு விதி என்று பசல்லவும், ரத்னதவலுவிற்கு எரிகிற பநருப் ில் எண்பணய் விட்டது த ால் ஆகிவிட்டது. “ அம்மா இல்லனா அப் ாவ தான் சார் விசிடர்சா அலவ் ண்ணுதவாம் சாரி !’’ என விடுதி காப் ாைினி பசால்லி விட மதுவின் முகதமா பமௌன புன்னககயில் மலர்ந்தது.
அட்மிசன் முடிந்து அகனவரும் ஊர் திரும் ி விட ததனியில் நடக்கும் விசயங்ககை விசாலத்திடம் இருந்து வரும் கடிதங்கள் மூலதம மதுமஞ்சரி அறிந்து பகாண்டாள்.
புதிய இடம், புதிய சூழல், புதிய நண் ர்கள் என அவள்
வாழ்க்ககப்
ாகதகய மாற்றிக்பகாள்ை, 6 மாதங்கள் நிம்மதியாக கழிந்த த ாது அவள் மனகத குழப்
அக்கடிதம் வந்தது. வழக்கம் த ால் விசாலம் தான்
எழுதி இருந்தார். ஒரு நல்ல விஷயம் என்று குறி ிட்டு கவஷ்ணவிக்கு திருமணம் நிச்சயம் ஆகி இருப் தாகவும், மாப் ிகை அவைின் பசாந்த அத்கத மகன் என்றும், திருமணம் முடிந்தவுடன் கவஷ்ணவி
ாம்த
பசல்ல த ாவதாகவும் எழுதி இருந்தார்.
மதுவிற்கு மகிழ்ச்சியா ? துக்கமா ? என்று
ிரித்து அறிய முடியாத
குழப் நிகல மனதில் ததான்றியது. இனி தவலு மாமாவின் நிகல ?ஐதயா ாவம் எவ்வைவு வருத்தப் டாதரா ? ஒரு தவகை காதல் விவரம் வட்டில் ீ பதரிந்து விட்டதால் கவசுவின் வட்டில் ீ ஒத்துபகாள்ைாமல் இந்த முடிவிற்கு வந்து விட்டார்கதைா ? இல்கல என்றால்
டத்தில் எல்லாம்
வருவது த ால் திருமணத்திற்கு முதல் நாள் இரவு இருவரும் ஊகர விட்தட ஓடி த ாய் விடுவார்கதைா ? மண்கடகய உகடத்த தகள்விகளுக்கு விகட ததட முடியாமல் மதுமஞ்சரி குழம்
அவைின்
குழப் த்கத உணர்ந்த ததாழிகள் “ என்னடீ ! அம்மாகிட்ட பலட்டர் வந்ததுல இருந்து ஒரு மாதிரியா இருக்க வட்ல ீ ஏதாவது
ிரச்சகனயா
?’’என வினவவும் மது தன் வழக்கமான உலகத்தில் தன்கன ஆழ்தி பகாண்டாள். பவற்றிகரமாக ஒரு வருட வந்தவுடன் கவசுவின் திருமணத்கத
டிப்பு முடிந்து ஊருக்கு திரும் ி
ற்றி தகட்டறிந்தாள். “ ம்ம்... அகத
ஏண்டி தகக்குற ! கல்யாண ப ாண்ணு மூஞ்சில ககலதய இல்ல! அதாச்சு முடிஞ்சு மூணு மாசம். ப ாண்ணும் மாப் ிகையும் இருகாகலாம். என் மூஞ்சதய
ாக்காம தட்ட
ாம்த ல
ாத்து சாப்புடுடீ!
இன்னார்க்கு இன்னார்னு அந்த சாமி த ாட்ட முடிச்ச யாரால மாத்த
முடியும் ம்ம்...’’ மீ ண்டும் ஒரு ப ருமூச்கச பவைிதயற்றிய விசாலம், “தகாமதிகிட்ட த ாயி நாகைக்கு மீ னு பகாண்டார பசால்தறன். விருட்னு சாப்டுட்டு
டுடி ! பமாத சுத்தி த ாடணும் எம் ப ாண்ணுக்கு எம்புட்டு
பகால்லி கண்ணு
ட்டுச்தசா’’ விசாலம் த சிய டி உள்தை பசன்று விட,
நாகைக்கு பமாததா தவகலயா தவலுமாமா வட்டுக்கு ீ த ாகணும். நிகனக்ககயிதலதய மஞ்சரியின் முகத்தில் சிந்தகன
டர்ந்தது.
மஞ்சரி வரதவல் ீ ஐயாவின் வட்டில் ீ நுகழககயில் வட்டின் ீ அகமதி அவளுக்கு வியப்க
ப ரும்
அைித்தது. வட்டில் ீ இருந்த
தவகலக்காரர்கள் மணியம்கமயும், தவலுவும் வரதவல் ீ ஐயாவுடன் டவுன் மருத்துவமகனக்கு பசன்று இருப் தாக தகவல் பதரிவித்தனர்.
சற்று தநரம் பகால்கலபுறத்தில் நடந்த டிதய வட்டு ீ தவகலயாட்கைிடம் நலம் விசாரித்த டி இருந்தவள் “ சரி ! இனி கிைம் லாம் மாமாகவ நாகை வந்து
ார்க்கலாம்’’ என மது நிகனத்த வினாடி வாசலில் கார்
வந்து நிற்கும் ஓகச தகட்டு வாசலுக்கு ஓடினாள். காரில் இருந்து வரதவல் ீ ஐயா பமதுவாக ரத்னதவலுவின் கககய
ிடித்த டி இறங்கி
பகாண்டிருக்க,மணியம்கம முகதமா வருத்தத்தில் கசங்கி இருந்தது. “என்ன ஆச்சு ?’’ நிகனத்து பகாண்தட
டி இறங்கியவள், “மாமா ! என
ஆச்சு மாமா ? டவுன் தஹாஸ் ிடல் த ானதா பசல்வம் பசான்னார்.உடம்புக்கு என்ன மாமா?’’ வரதவல் ீ தன் வழக்கமான கம் ீர புன்னகககய உதட்டில் ததக்கி வலது ககயால் மீ கசகய நீ விய டிதய, “ அடதட மஞ்சு .... எப்
புள்ை வந்த?
ட்ணத்துல இருந்து. மணி இகனக்கு
தகாழி அடிச்சி குழம்பு கவக்க பசால்லு.ஆதை மாறிட்ட த ா புள்ை! ஆயிரம் தான் இருந்தாலும்
டிச்சா அறிவுககை தானா வந்துடுதுதத
முகத்துல’’ த சிக்பகாண்தட வரதவற் கற வகர வந்தவர் தசா ாவில் அமர்ந்து பகாண்டு, “ அப்புறம் அம்மினிக்கு
டிப்ப ல்லாம் எப் டி
த ாகுது’’ வரதவல் ீ விசாரிக்கவும், மஞ்சரி தன் கல்லூரியில் நடந்த
சம் வங்ககையும், தவடிக்ககககையும் நககச்சுகவ ததும் எடுத்துகரக்க வரதவல் ீ ஐயா அகத தகட்டு சிரித்து பகாண்டிருக்கும் த ாது இறுகிய முகத்துடன் இகடதய புகுந்த ரத்னதவலு “ அப் ா !த ாதும் மாத்திகர சா ிட்டு பகாஞ்ச தநரம்
டுங்க. மீ தி ககதகய
ிற் ாடு
த சிகிவங்கைாம்’’ ீ என்று பசால்லிவிட்டு மாத்திகரககையும், ஒரு குவகையில் நீ கரயும் தர அகத வாங்கி மாத்திகரககை விழுங்கியவகர ககத்தாங்கலாக அகழத்து பசன்று அவருகடய
டுக்ககயில்
டுக்க
கவத்து கதவுககை அகடத்து விட்டு பவைிவரும் ரத்னதவலுகவ ககயாலாகாத தகா த்துடன் தவடிக்கக
ார்த்து பகாண்டிருந்தாள் மஞ்சரி.
சமயலகறயில் தவகலயாக இருந்த மணியம்கமகய நாடி பசன்றாள்.அத்கதயின் முகத்தில் வழக்கமாக இருக்கும் ககலகய காணவில்கல, மாறாக வருத்தத்தின் சாயல்
டர்ந்த முகத்துடன்
மணியம்கம புன்னககக்க முயன்றாள். “ அத்கத ! மாமாக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன் பராம்
ககைப் ா ததரியிறாரு? நான் வந்தப்
கூட நீ ங்க
தஹாஸ் ிடல் த ாய்டு தான வந்தீங்க?’’ என வினவவும் மணியம்கம அழுகககுரலில் “ நான் என்னத்த கண்தடன் மஞ்சு? தவலு தான் டாக்டர்ட த ாறான் த சுறான் ! எங்கிட்ட ஒண்ணுத்கதயும் பசால்ல மாட்றான் ! இவரு உடம்பு முன்ன மாதிரி இல்ல, நாலு வார்த்கத தசர்த்தி த ச முடியல! ஏகப் ட்ட மருந்து மாத்திகர தவற தாராக! என்ன நடக்குதுதன பதரியலமா ? ஒதர
யமா இருக்கு !’’ மணியம்கம புலம் வும் “ அத்கத !
மாமாவ காட்டுற சீட்டு எல்லாம் எங்கன இருக்கு’’ என மது தகட்கவும் மணியம்கம
விகரவாக ஓடி பசன்று உள் அகறயில் இருந்து
மருத்துவமகன குறிப்புகள் அடங்கிய க கல எடுத்து வர, அகத வாங்கி ார்க்க மது மஞ்சரி ஆர்வமாய் ககநீ ட்ட, இகடயில் ஒரு கக புகுந்து க கல
றித்து பகாண்டது. “ அம்மா ! நான் மதுகிட்ட க கல காட்தறன்.
நீ ங்க த ாய் சீக்கிரம் சகமயல் பசய்ங்க. அப் ாவுக்கு பசால்ல “ இததா த ாதறன் தம் ி ! மது அகத
சிக்குதாம்’’ என்று
ார்த்துட்டு அத்கதக்கு
புறவு விவரமா பசால்டா தங்கம்! உங்க மாமா பசத்த தநரம்
சி தாங்க
மாட்டாக’’ பசால்லிவிட்டு மணியம்கம சகமயல் அகறக்குள் பசன்று
விட, ரத்னதவலு மஞ்சரிகய பநருப்பு உமிழும் கண்கைால்
ார்த்து
“பவைிதய வா’’ என் து த ால் கண்கைால் ஜாகட காண் ித்து அவள் கூடத்திற்கு வந்ததும், “ அம்மா தாதய ! உங்க டாக்டர்
டிப்பு எல்லாம்
உங்கதைாட இருக்கட்டும் ! எங்க வட்ல ீ நீ ங்க எகதயும் காட்ட தவண்டாம். எங்க அப் ாவ
ாத்துக எனக்கு பதரியும். உன்னால முடிஞ்சா ஒரு உதவி
பசய். இனிதம எங்க வட்டு ீ த ாதும். இப்
க்கம் தகல காட்டாம இரு. அதத எனக்கு
த ாய் அம்மா கிட்ட சாதாரண பநஞ்சி சைி தான்.
ககரயறதுக்கு மாத்திகர மருந்து தந்து இருக்காங்கனு பசால்லிட்டு த ா’’எரிச்சலாக த சிவிட்டு தவலு உள்தை பசன்று விட, மஞ்சரி திககத்து நின்று விட்டாள். இவனுக்கு தன் தமல் ஏன் இவ்வைவு பவறுப்பு என்று எண்ணியவள், “ காதல் ததால்வியால்
ாவம் கலங்கி இருப் ான்!’’ என்று
மனகத ததற்றி பகாண்டு மணியம்கம இடம் பசன்று அவள் மனம் அகமதியுரும் வககயில் ப ாய் பசால்லி சமாதான டுத்திவிட்டு தன் வட்டிற்கு ீ கிைம் ி விட்டாள். மது அந்த விடுமுகற முழுக்க
ிற
இடங்ககை சுற்றி வந்தாதல தவிர மறந்தும் தவலுவின் வட்டு ீ
க்கம்
திரும் வில்கல. மீ ண்டும் கல்லூரி புறப் டும் தினத்தன்று வரதவல் ீ ஐயாவிடம் ஆசி வாங்க வந்தவள், வட்கட ீ விட்டு பவைிதயறும் த ாது தன்கனதய உற்று இவள்
ார்த்து பகாண்டிருந்த ரத்னதவலுகவ
ார்த்தவுடன் அவன்
ார்த்தாள்.
ார்கவகய திருப் ி பகாண்டான்.மது தன்
மனதில் முடிவு பசய்து பகாண்டாள். இனி விடுமுகறக்கு கூட இந்த ஊருக்கு வர கூடாது என்று. ஆனால் காலம் தன் கககைில் தவறு கணக்கக கவத்திருந்தது.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் -17
ததாராயமாக 49 நிலாக்ககை நம் புவியில் கவத்து விடலாம். நிலாவின் விட்டதுடன் ஒப் ிடும் த ாது நம் புவியின் விட்டம் அத்தகன மடங்கு ப ரியது.
ஒைி வசி ீ
ிரகாசிக்கும் நட்சத்திரம் ஆகிவிட
கடவுள் ஓர் நாள் வரம் தந்தார் உன்கன விட்டு பதாகலவு பசல்ல தவண்டுதம உடதன மறுத்துவிட்தடன்- உன்பனாைி த ாதுபமன இப் டிக்கு –உன் நிலா
அதிகாகல ப ாழுது அதிக உற்சாகத்துடன் விடிந்தது த ால் ரத்ன தவலுவிற்கு ததான்றியது. அருகில் மதுகவ காணாமல் அதிர்ந்தவன் வட்டின் ீ பகால்கலபுறத்தில் சிரிப்பு சத்தம் தகட்டு அங்தக பசல்ல, மதுமஞ்சரி நீ ண்ட நாள்
ழக்கம் உள்ைவள் த ால்
சு மாட்டின் அருதக
குத்துகாலிட்டு லிட்டர்
ால்
ீ ச்சி பகாண்டிருந்தாள். “ ஏ மாணிக்கம் ! நான் 6
ால் கறந்துடா எங்க அத்கததயாட மாங்கா ஆரம் எனக்கு தான்!
நீ ங்க அம்புட்டு த ரும் சாட்சி ! இததா 6 வது பசாம்பும் நிரஞ்சிட்டு!’’ மது த சி பகாண்தட எழுப்
ால் கறக்க சுற்றி இருந்தவர்கள் “தஹ’’ என தகாசம்
மது புன்னககயுடனும்
ால் பசாம்புடனும் எழுந்து பகாண்டு
“ என்ன மணி தினம் 5 லிட்டர் தான் கறகும்னு பசான்ன,
ார்த்தியா உன்
மருமக சாமர்த்தியத்த’’ என தகட்கவும் மதுவிற்கு பநட்டி முறித்த மணியம்கம “ இந்த மகாலட்சுமிக்கு அந்த மகாலட்சுமி தவண்டு மட்டும் டி அைந்துடா’’ என கண் கலங்கவும் “ ஆத்தத ! காலங்காதால பசண்டிபமண்டா ! ஆை விடு சாமி நான் த ாய்
ாகல காய்சுதறன்’’
த சிக்பகாண்தட திரும் ியவள் பகால்கலப்புற வாயிலில் நின்றிருந்த ரத்னதவலுகவ கண்டதும் சற்று திடுக்கிட்டு த ானாள். ஆனாலும் சமாைித்து பகாண்டு “ அத்கத ! இந்த
ாகல பகாஞ்சம் காய்தசன்!
ரூம்ல தனியா இருக்கா, முழிச்சிடா அழுவா’’ என பசால்லி பசாம்க
ாப் ா
ால்
மணியம்கம ககயில் பகாடுத்துவிட்டு தங்கள் அகறக்கு
பசன்று விட்டாள். அவகைதய
ார்த்துக்பகாண்டு இருந்தவன் சிறிது
தநரம் இகடதவகை விட்டு, தானும் அகறக்கு பசல்ல, மணியம்கம முகத்தில் திருப்தி புன்னகக பூத்தது. “
ரவாயில்கல இனியாவது மகன்
வாழ்க்கக சீர் ட்டதத. சந்ததாஷமாக இருந்தால் சரிதான்’’ என்று மனதில் நிகனத்து பகாண்டார்.
கட்டிலில் மது ரக்சிதாவின் முகத்கத
ார்த்து பகாண்டு அமர்ந்திருந்தாள்.
உள்தை வந்த ரத்னதவலு அகறக்கதகவ தாழிடவும், அவகன நிமிர்ந்து தகள்விக்குறியாய் தநாக்கினாள். “ அப் டி பகாஞ்சம்
ாக்காத மது ! உன்கிட்ட
ர்சனல்லா த சணும். அதான் கதகவ தாழ் த ாட்தடன்.
நாகைக்கு தங்கச்சியும் மாப் ிள்கையும் நம்
வட்டுக்கு ீ விருந்துக்கு
வாராக. மாப் ிள்கைகிட்ட நீ தகாவமா எதுவும் நடந்துக்காத. தப்பு எல்லாம் என்தனாடதுதான். நான் பசான்னத அவரு பசஞ்சாரு. உன் தகா த்த என்தனாட நிறுத்திக்க குட்டிமா ப்ை ீஸ் !’’ அவன் பகஞ்சலாய்
முடிக்கவும் “ம்ம்..’’ மது ஒற்கற வார்த்கதயில் இறுக்கமாகதவ
தில்
அைித்தால்.
மறுநாள் பசௌமியும், மனிசும் காகலயிதலதய விருந்திற்கு வந்துவிட, ரக்சிதா அத்கத, மாமா என இருவருடனும் ஒட்டிக்பகாள்ை, மணியம்கமயும், மதுவும் அகசவ விருந்து தயாரிப் ில் தங்ககை மூழ்கடித்துபகாள்ை மதிய உணவிற்கு தனிகமயில் த ச
ிரம்ம
ின் மனிஷ் மஞ்சரி இடம்
ிரயத்தனம் பசய்தான். ஆனால் முடியவில்கல.
பசௌமி தன் அண்ணி இடம் வாய் பகாள்ைாமல் தலாட தலாடத்தாள். “இந்த
அநியாயம் எங்காணும் உண்டா மதனி . நீ ங்க கூட என்
கல்யாணத்துக்கு லண்டன்ல இருந்து சீக்கிரம் வந்தீங்க. ஆனா இவரு அதத லண்டன்ல இருந்து கல்யாணத்துக்கு பமாததா நாள் கநட் வந்து இறங்குறாரு! தகட்டா தவகல முடிய தாமதம் ஆய்டுச்சுன்னு கூல்லா பசால்றாரு .
ாவம் அப் ா வந்தவங்க எல்லாம் மாப் ிள்கை எங்க
எங்கனு அவகர பதாைச்சி எடுதுடாக’’ பசௌமிக்கு மனிஷ் தன்னுடன் பதாடர் ில் இருந்தது பதரியாது த ாலும் என்று பநாடி ப ாழுதில் கணித்தவள் ஒரு புன்னககயில் சமாைித்து “ என்னடி பசௌமி ! ப ருசா அலுத்துகுற ! அதான் தாலி கட்ட கபரக்டா வந்துடாரு இல்ல !அப்புறம் என்ன’’ மது தகலி த சவும், “ த ாங்க மதனி ! நீ ங்க பராம்
தமாசம் !
நான் அண்ணன் கிட்ட பசான்னா அதுவும் இப் டி தான் கிண்டல் ண்ணுது. புருசனும் ப ாண்டாட்டியும் த சி வச்சி கிட்டு கிண்டல் ண்றீங்கைா?’’ என தன்
ங்கிற்கு அவள் கிண்டல் பசய்யவும், மது
கவனமாக தன் உணர்வுககை மகறத்து பகாண்டு, “ ரக்சி என்ன பசய்றாதலா வா கீ தழ த ாலாம்’’ என தவகமாக மாடியில் இருந்து கீ ழ் இறங்க பதாடங்கி விட்டாள்.
மாகல தநரத்தில் ஆண்களும், ப ண்களுமாய் புது மாப் ிள்கை ப ண்கண கா ி
ார்த்து பசல்ல என்று வந்து குவிய பதாடங்க, அவர்களுக்கு
லகாரம் வழங்கி உ சரிக்கதவ தநரம் சரியாக த ாய் விட்டது.
இகடயில் தவலுவும், மனிஷும் இன்னும் சில உள்ளூர் நண் ர்களும் ததாட்ட வட்டில் ீ மது ான வககககை உற்சாகத்துடன் அருந்தி தங்கள் கல்யாண விருந்கத பகாண்டாடி பகாண்டிருந்தனர்.
மனிஷ் ஏறிய த ாகதயில் தவலுவிடம் “ மச்சான் ! மது என்ன மனிக்கதவ த ாறதில்கல ! ஒரு நல்ல நட்க
நான் இழந்துட்தடன்
மச்சான். எங்கிட்ட பசான்னா மச்சான் நீ தான் என் நம் ிககனு, ஆனா நான் அகத உகடச்சிட்தடன் இல்ல மச்சான்’’ தீடிபரன்று அவன் குரலில் வராதவசம் ீ வந்தது, “ இததா
ாருங்க மச்சான், அவளுக்கு என்கன
ிடிக்காட்டியும் எப் வும் நான் அவ த ருக்குள்ை என்ன
ிரண்டு தான். உங்க பரண்டு
ிரச்சகனதயா எனக்கு பதரியாது. எனக்கு பதரியவும்
தவண்டாம். ஆனா அவ கண்ல இருந்து ஒரு பசாட்டு கண்ண ீர் வந்தா கூட ாத்துட்டு நான் சும்மா இருக்க மாட்தடன் மச்சான். அவ்தைாதான் பசால்தவன்.’’ மனிஷ் த சி முடிக்கவும் தவலு கலகலபவன்று சிரித்து “அவ கூட ஒரு மூணு வருஷம் ாசம் இருந்தா அவ
ழகின உங்களுக்தக அவ தமல இவ்தைா
ிறந்ததுல இருந்து
எங்களுக்கும் எவ்தைா ிரண்கட நாங்க நல்லா
ாத்து வைர்த்த அவ அம்மாக்கும்
ாசம் இருக்கும். மச்சான் கவகல
டாதீங்க உங்க
ாத்துக்குதவாம்.’’ என ததால் தமல் கக த ாட்டு
வட்டிற்கு ீ அகழத்து பசன்றான்.
இரவு சாப் ாட்டு தமகஜயில் கண்கள் சிவந்து அதிகம் த சாமல் சா ிட்டு பகாண்டிருந்த தவலுகவயும், மனிகஷயும் மது முதல்
ார்கவயிதலதய
இனம் கண்டு பகாண்டாள். மனிஷ் பசௌமி த ாட்டிருந்த ஆர்டரின் த ரில் ஒரு
ீ ருடன் நிறுத்தி பகாண்டான். தவலு தன் மகிழ்ச்சி மிகுதியிலும்
கழய நண் ர்ககை சந்தித்தாலும், வழக்கத்கதவிட சற்று அதிகமாகதவ
குடித்திருந்தான். மணியம்கம ரக்சிதாவிற்கு உணவூட்டி ககத பசால்லி அவள் மடியிதலதய உறங்க கவத்திருந்தாள்.
“ சாப்டாசுனா தநரங்காலததாட த ாய் எங்கூட
டுங்க. மது இன்கனக்கு ரக்சு
டுத்துக்கட்டும். காகலல இருந்து எம்புட்டு தவல
ார்த்த! நீ
த ாய் தூங்குமா’’ என்று பசால்லி விட்டு மணியம்கம தன் அகறக்கு பசன்று விட்டாள். உணவு முடிந்து பசௌமியும் மனிஷும் தங்களுக்கு என்று ஒதுக்கிய விருந்தினர் அகறக்கு பசன்று விட்டனர்.
தவலுவும் அகறக்குள் பசன்று விட மது
ாத்திரங்ககை ஒதுக்கி
கவத்துவிட்டு அகறக்குள் பசல்ல தயங்கியவைாய், ஹாலில் இருந்த தசா ாவில் சாய்ந்து அமர்ந்து பதாகலகாட்சியில் நிகழ்சிககை
ார்க்கத்
பதாடங்கினாள். எப் டியும் ஒரு இரண்டு மணிதநரம் கழித்து த ானால் நன்றாக தூங்கி இருப் ார் என்று மனகணக்கு த ாட்டவள், பசாக்கும் விழிககை கட்டு
டுத்தி பகாண்டு, டிவிகய உற்று உற்று
ார்க்க
பதாடங்கினாள். தன்கன மீ றிய அயர்வில் மது தசா ாவிதலதய உறங்கி விட, அகறயில் தூக்கம் வராமல் புரண்டு பகாண்டிருந்த தவலு இன்னும் மதுகவ காதணாதம என்ன தான் பசய்றா?’’ என பவைிதய எட்டி ார்த்தவன் அவள் ஹால் தசா ாவிதலதய அயர்ந்து தூங்குவது கண்டு உள்ளுக்குள் சிரித்தவன் அவகை அப் டிதய தூக்கி வந்து கட்டிலில் டுக்க கவத்தான். காகல முதல் தவகல பசய்து பகாண்தட இருந்ததால் அலுப் ில் தவலு தூக்கிய த ாது தலசாக ககலந்த அவள் தூக்கம், மீ ண்டும் அவன் தட்டி பகாடுக்கவும் நித்திகரயில் ஆழ்ந்துவிட்டாள்.
ஆழ்த்த தூக்கத்தில் குழந்கத த ால் மலர்திருந்த அவள் முகத்கத தவலு ஆகசதயாடு
ார்த்திருந்தான். அவனுக்கு மிக அருகில் இருந்த சிவந்த
அவள் அதரம் அவகன முத்தமிட தூண்டியது. அரும் ாடு மீ ட்டு பகாண்டான். அவன் அவகை விட்டு விலகி
ட்டு தன்கன
டுக்கும் தநாக்கத்தில்
அவன் நகர யத்தனிக்க தூக்க கலகத்தில் இருந்தவள் “ மாமா’’ என்ற முனகதலாடு தவலுவின் பநஞ்சில் சாய்ந்து பகாண்டாள். அவன் முடி அடர்ந்த மார் ில் முகம் புகதத்தவள் “ ம்ம்...’’ என்ற முனகதலாடு மீ ண்டும் துயில பதாடங்கினாள். அவைிடம் அகப் ட்டவன் நிகலகமதயா மிகவும் தமாசம் அகடந்தது.
அவர்கைின் முந்கதய திருமண வாழ்வில் மது வழகமயாய் தவலுவின் மார் ில் தான் துயில்வாள். அவனும் அவகை பநஞ்தசாடு அகணத்த டிதான் தூங்குவான்.பமன்கமயாக அவள் தகலகய வருடி விட்டவனின் நிகனவுகள்
ின்தனாக்கி நகர்ந்து கடந்த காலத்தின் வாயிகல திறந்தது.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 18
நிலாவின் ஈர்ப்பு விகச பூமி சுற்றும் தவகத்கத தகட நிலவின்
ஈர்ப்புவிகச தகட
டுத்துகிறது.
டுத்துவதற்கு முன்பு பூமி இகத விட
தவகமாக சுற்றி பகாண்டு இருந்தது.
நீ யும் நானும் எதிர் எதிர் காந்தபுலம் நீ விலகி பசல்ல தான் எத்தனிகிறாய் ஆனால் உன்கன என் தநாக்கி - ஈர்த்து பகாண்தட இருக்கிறது என் காதல் இழுவிகச – இப் டிக்கு உன் நிலா
மதுமஞ்சரி பசவிலிய
யிற்சியில் தசர்ந்து அன்தறாடு மூன்று ஆண்டுகள்
நிகறவகடந்து இருந்தது. இரண்டாம் ஆண்டு விடுமுகறயின் த ாது சிறப்பு பமாழி
யிற்சி வகுப்பு என
ததாழியின் வட்தடாடு ீ தங்கி விட்டாள்.
ஆயிற்று நாகை காகல முதல் இந்த வருடத்திற்கான ஒரு மாத விடுமுகற பதாடங்கிவிடும். இந்த வருடத்ததாடு
டிப்பும் முற்று
ப றுவதால் இனி எங்கு பசன்று ஒலிய என தயாசித்து பகாண்டிருக்கும் த ாதத, உடன்
யிலும் ததாழி மாலினி தான் பவைிநாடு பசல்வதற்கு தனி
ததர்வுகள் எழுத த ாவதாகவும் இதனால் நல்ல வருவாய் வரும் எனவும் மதுவிடம்
கிர்ந்து பகாண்டாள். மது தானும் என் அப் யிற்சியில்
ஈடு டக்கூடாது என சிந்தித்தவாதற தன் அகற கட்டிலில்
டுத்து
இருந்தாள்.
க்கத்து அகற ராஜி வந்து “ மது வார்டன் உன்கன கீ தழ வர பசான்னாங்க’’ என பசால்லிவிட்டு பசல்லவும், “ என்ன தப்பு பசஞ்தசாம்’’ என் எண்ணி பகாண்தட விகரவாக கீ ழ் தநாக்கி ஓடினாள். ஹாஸ்டல் வார்டன் பூரணி தமடம் சாந்தமான குரலில் “ மது உங்க ரீதலசன் யாருக்தகா பராம்
சீரியசாம் ! அதனால இகனக்கு கநட்தட உன்கன
ஊருக்கு கூட்டிட்டு த ாக உங்க அம்மா வந்து இருக்காங்க ! டீன் ப ர்மிசன்
பலட்டர் பகாடுத்து இருகாரு, நீ சீக்கிரம் கிைம்புமா நான்
பமயின் தகட்கட பூட்டனும்’’ அவர் முடிக்கவும், அதுவகர பவைி வாசல் அருதக நின்றிருந்த விசாலத்கத மதுமஞ்சரி கவனித்தாள். “ அம்மா’’ என
அவள் பவைிதய நடக்க முயல “ குவிக் மது ! அப்புறமா த சிக்தகா’’ என வார்டன் விரட்டவும் தவகமாக தன் அகறக்கு ஓடியவள் தம் ப ாருட்ககை தவக தவகமாக ப ட்டிக்குள் திணிக்க பதாடங்கினாள்.
விவரம் அறிந்த மற்ற ததாழிகளும் அவள் ப ாருட்ககை விகரவாக பசய்ய உதவினர். “ ஒன்னும் ஆகாது. கவகல
ாக்
டாம த ா மது’’ என
ததறுதல் அைித்து அனுப் ி கவத்தனர்.
மீ ண்டும் கீ தழ வந்து அவுட்தகாயிங் பலட்ஜரில் ககபயழுத்திட்டு, அம்மாவுடன் இகணந்த டி பவைிதய நடந்தவள் “ அம்மா ! யாருக்கு என்னமா ? ஏம்மா அழுற ? அழாதமா!’’ என ததற்றி பகாண்தட வந்தவள் பவைிதய தகட் அருகில் தன் சிகப்பு நிற ஸ்கார் ிதயா வண்டியில் சாய்ந்து நின்ற ரத்ன தவலுகவ கண்டதும் உகறந்து நின்றாள்.
“ அத்தத ! சீக்கிரம் வண்டியில ஏறுங்க ! விடியிறதுக்குள்ை ஊரு த ாய் தசரனும்’’ தவலுவின் கண்களும் சிவந்திருக்க மது மஞ்சரியின் வாய் தாதன அகட ட்டு விட்டது.
வண்டியில் அமானுஷ்ய பமௌனம் ஆழ்ந்திருக்க தவலுவின் மனதில்
ல
பூகம் ங்கள் பவடித்து பகாண்டிருந்தன. மது ஊரில் இல்லாத இந்த 2 ஆண்டுகைில் தவலுவின் வாழ்வில்
ல ஆழி த ரகலககை தவலு
சந்தித்து விட்டான். முதலில் வரதவல் ீ ஐயாவிற்கு உடல் நலம் பகட்டது. அது விசயமாக தவலு அகலந்து பகாண்டிருக்ககயில் சங்கர் தவகல விசயமாக பவைிநாடு பசல்ல தவண்டிய சூழ்நிகல ஏற் ட, அவன் பவைிநாட்டில் இருக்கும் த ாது கவசுவின் காதல் விஷயம் அவள் ப ற்தறாருக்கு பதரிய வர, தவலு அந்த விவகாரத்தில் தகல இடும் முன்தன விஷயம் கக மீ றி விட்டது.
ஏன் எனில் தகாவில் குருக்கள் கவஷ்ணவிக்கு உடனடியாக தன் பசாந்த தங்கக மககன மணம் த சி முடித்து விட்டு, வரதவல் ீ ஐயாவிடம் வந்து தன் மகைின் காதல் ககதகய பதரிவித்து “ இந்த கல்யாணத்கத நீ ங்க தான் நல்ல
டியா நடத்தி பகாடுக்கணும். இந்த கல்யாணம் மட்டும்
நடகலனா நாங்க குடும் த்ததாட சாக தவண்டியதுதான்’’ என்று அவர் காலில் விழுந்து கதறி அழ தவலுகவ அகழத்த வரதவல் ீ ஐயா, தன் கட்டிலில் இருந்த
டிதய “ ஏய்யா ! ரத்தினம் ! எவதனா நம்
ஊர்ல
டிக்கிற புள்ை மனச காதல் அது இதுனு பகடுத்து இருக்கான். அவன் யாரு என்னாண்டு
ாத்து பூசாரி ப ாண்ணு கல்யாணத்த நல்ல
டியா
முடிச்சி பகாடுத்துடு’’ என்று அவனிடம் கூரியவர் தகாவில் குருக்கைிடம் திரும் ி “ உங்களுக்கு பதரியாதது இல்ல ! எங்க குடும் ம் பசான்ன வாக்கும் வார்த்கதயும் தவறாது. நீ ங்க கதரியமா த ாங்க. உங்க ப ாண்ணு கல்யாணம் நல்ல
டியா நடக்கும். எம் மகன் நடத்தி
கவப் ான்.’’ என அவருக்கு விகட பகாடுத்து அனுப் ி விட்டார்.
இங்கு தவலுவின் நிகலதயா பசால்ல முடியாத நிகலயில் இருந்தது. அவன் இது
ற்றி கலந்தாதலாசிக்க கவசுகவ ததடி பசன்றான். ஆனால்
அங்தக கவசுவின் நிகல அகத விட
ரிதா மாய் இருந்தது. அழுது
கலங்கிய கண்களுடன் “ தவலு சார் ! நீ ங்க எந்த முயற்சியும் எடுகாதீங்தகா, எங்க அம்மா அவா தாலி தமல எண்ட சத்தியம் வாங்கிண்டா. நான் தவத்து ஜாதி க யகன கல்யாணம்
ண்ணிக்க
கூடாதுன்னு. இந்த பஜன்மத்துல எங்களுக்கு ப்ராப்தம் இகலதயா என்னதமா. என்ன
ாவம்
ண்தணதன பதரியகலதய, த சாம உயிகர
விட்டுட்டலாம்னு நினச்சா அதுக்கும் வழி இல்ல நான் அப் டி ஏதாவது ண்ணிண்டா என் பமாத்த குடும் மும் என்கூகடதய வந்துடுறதா
யங்
காட்றா. நான் என்ன பசய்தவன் தவலு சார் !’’ என குலுங்கி அழவும் அவள் தவதகன காண சகியாதவன் “ நான் தவணா சங்ககர உடதன அபமரிக்கால இருந்து வர பசால்லதறன் கவசு. இவங்க எல்லாம் இப் டி தான்
யமுறுத்துவாங்க. நீ ங்க எங்கயாவது பவைிஊர் த ாய் கல்யாணம்
ண்ணிதகாங்க’’ என தவலு தயாசகன பசால்லவும், மறுப் ாக தகல அகசதவள் “ தவலு சார் ! இது என் தமல சத்தியம் பகௌரி பவைிநாட்ல இருந்து வர வகரக்கும் என் கல்யாண விஷயம் அவருக்கு பதரியதவ கூடாது! அவரால இகத தாங்கிக்க முடியாது. என் அம்மா தாலி என் கண் முன்னாடிதய நிக்கிறது தவலு சார்! அவா சா ம் வாங்கிண்டு தான் என் கல்யாணம் நடக்கணும்னா அது எனக்கு தவண்டாம். சங்கர் இனிதம என் வாழ்க்ககல இல்லனு ஆன உடதன கவசு பசத்துட்டா தவலு சார்! இப் நீ ங்க நின்னு த சிண்டு இருக்குறது அவ
ிணத்ததாட தவலு சார்! என்
மனச பதாட்டது பகௌரி மட்டும் தான். அது எப் வும் பகௌரிக்கு தான் பசாந்தம். நான் ஏற்கனதவ தவற ஒருத்தர லவ்
ண்தறன்னு பதரிஞ்சும்
என்ன கடிக்க பரடியா இருக்காதன என் அத்கத க யன் அவனக்கு உடம்புன்ற இந்த
ிணம் மட்டும் தான் பசாந்தமாக த ாகுது. நீ ங்க தான்
என் பகௌரிகய நல்லா
ாத்துக்கணும் தவலு சார் !
ாதுத ைா’’ கண்ண ீர்
வழியும் கண்கதைாடு யாசகம் தகட்டு நின்ற கவசுகவ தவலுவும் கண்ண ீதராடு
ார்த்தான். அவனுக்கு த ச வார்த்கதகள் வரவில்கல.
பவறுமதன அவைிடம் தகல அகசத்து பகௌரிகய
ார்த்து பகாள்வதாக
வாக்கைிதவன் இதயத்தில் ஏற் ட்ட வலிதயாடு வடு ீ திரும் ினான். அவ்வைவுதான் கவஷ்ணவி திருமணம் முடிந்து
ாம்த
பசன்று
விட்டாள். ஆனால் மூன்று மாதத்தில் திரும் ி வந்த பகௌரி சங்ககர ார்த்து பகாள்ைவது என் து தவலுவிற்கு எைிதான காரியமாக இருக்கவில்கல. விஷயம் தகள்வி ஒரு ஆழ்த்த
ார்கவ
ட்டவுடன் பகௌரி முதலில் தவலுகவ
ார்த்தான். ஒன்றும் பசால்லாமல் தன் வட்டிற்கு ீ
பசன்றவன் தூக்கமாத்திகர சா ிட்டு விட்டதாக அவன் தாய் அவனுக்கு த ான் பசய்ய முதலில் அவகன சிகிச்கச அைித்து அவன் உயிகர மீ ட்க தவலு அரும் ாடு
ட்டான். மீ ண்டு வந்தவன் மீ ண்டும் தற்பகாகலக்கு
முயல தவலு அவகன ததாட்ட வட்டில் ீ காவல் ஆட்ககை த ாட்டு கவனமாய்
ார்த்து பகாண்டான். இதற்கிகடயில் அவன் தவகலயும்
த ானது. தற்பகாகல முயற்சி ததால்வியில் முடியவும் சங்கர் கண்மண் ாராமல் குடிக்க பதாடங்கினான். தவலு ஏததா தசாகத்தில் இரண்டு நாள்
குடித்து விட்டு நிறுத்திவிடுவான் என எதிர்
ார்க்க சங்கர் அகத பதாடர்
ககத ஆகினான். ஒரு புறம் வரதவல் ீ ஐயாவின் உடல் நிகல நாளுக்கு நாள் தமாசம் அகடந்து பகாண்டு வந்தது, மறுபுறம் பதாழில் பநருக்கடிகள், ஒரு புறம் பகௌரி ரத்னதவலுவிற்கு மூச்சு விட கூட தநரம் இல்லாமல் த ானது.
பதாடர் குடியால் பகௌரியின் உள் உறுப்புகள்
ாதிப்பு அகடய தவலு
அவகன மறுவாழ்வு கமயத்தில் தசர்த்தான். பகௌரிக்கு வாழும் ஆகச சற்றும் இல்கல என்றாலும் அவன் தாயின் கண்ண ீர் இம்முகற அவகன சற்தற இைகிற்று.பமைனமாக சிகிச்கசகய ஏற்க பதாடங்கினான்.
இவ்வைவு த ாராடத்திலும் தவலு மதுகவ அடிக்கடி நிகனத்து பகாள்வான். நல்லதவகை மது பதாகலவில்
டிப் தும் ஒரு வககயில்
நன்கம தான், இத்தகன துன் ங்களும் தன்தனாடு த ாகட்டும் என நிகனத்து பகாண்டவன் அன்றாட நடப் ில் ஈடு ட்டான்.
எதிர் புறம் வந்த லாரியின் ஹாரன் ஒலியில் தவலு நடப் ிற்கு திரும் ினான். மது காரின் கண்ணாடி ஜன்னலில் சாய்ந்து தூங்கி இருந்தாள். இரவு தநர த ாக்குவரத்து பநரிசல் அற்ற சாகலயில் கார் மின்னபலன சீரி ாய அதிகாகல தவகையில் வரதவல் ீ ஐயாவின் வட்டின் ீ முன் கார் நின்றது. குழப் மும் திககப்புமாக இறங்கியவலுக்கு தமலும் அதிர்ச்சி தரும் வககயில், வட்டில் ீ சூழ்ந்திருந்த உறவினர் கூட்டம் அவகை பமௌனம் கலந்த வருத்ததுடன் அவகை வரதவற்றனர். அவள் வந்து இறங்கியவுடன் பசண் க சித்தி, “ மது வந்தாச்சு ! மத்த தவகலகய முடிகிவிடபசால்லு !’’ என குரல் பகாடுத்து பகாண்தட அவகை இழுக்காத குகறயாக குைியலகற தநாக்கி இழுத்து பசன்று, “ மது
ற
றனு
தகலக்கு ஊதுதா! தநரம் தவற குகறச்சலா இருக்கு” என குைியலகறக்குள் தள்ைி விட மதுவிற்கு தகலயும் புரியவில்கல, காலும்
புரியவில்கல ஆனாலும் பசண் க சித்தி பசான்ன டி விகரவாக குைித்து வந்தவகை அருகில் இருந்த அகறக்கு இழுத்து பசன்று, புது தசகல நககககை அணிவித்து தகலயில்
ந்தாக மல்லிகக சரம் கவத்து,
“ஏம் ா வனிதா ப ாண்கண கூடியாரலாமனு தகட்டு வா’’ என ஒரு ப ண்கண ஏவி விட, மதுவின் முகம் குழப் த்தில் இறுகி “ சித்தி இங்கன என்ன....’’ அவள் தகள்விகய முடிக்கும் முன்த
மணியம்கம கண்கைில்
கண்ண ீதராடு அகறக்குள் வந்து “ வா ஆத்தா !’’ என அவள் விரல்
ிடித்து
வரதவல் ீ ஐயாவின் அகறக்குள் அகழத்து பசன்றாள். அங்தக டுக்ககயில் வரதவல் ீ ஐயா நிமிர்த்தி
டுக்க கவகப் டிருந்தார்.
முகத்தில் ஆக்ைிஜன் மாஸ்க் ப ாருத்த டிருக்க, அருகில் நாடி துடிக யும் ரத்த அழுத்தத்கதயும் காட்டும் திகரபயாைி கருவியும் இகணகப் டிருக்க, சிறுநீ ர் இறங்க ரப் ர் குழாயுடன் க கயயும் இகணத்து கட்டிலின் விைிம் ில் கட்ட ட்டிருக்க, அவகர கண்ட மாத்திரத்தில் இன்று தான் மருத்துவமகனயில் இருந்து சகல வசதிகளுடனும் வட்டிற்கு ீ அகழத்து வர
ட்டிருக்கும் பநடுநாகைய
டுக்கக தநாயாைி என மது பதரிந்து பகாண்டாள். ஆனால் அவகர
ற்றி
யாருதம அவைிடம் மூச்சு கூட விடவில்கல. “ஏன்?’’ மனதிற்குள் ததான்றிய தகள்விகய அவள் வாய் திறந்து தகட்க முற் டும் முன் யாதரா “ஐயர் வந்தாச்சு’’ என குரல் பகாடுக்க, நிமிடத்தில் அந்த அகறக்குள் மிக பநருங்கிய உறவினர் வட்டம் குவிந்துவிட, “ தம் ி ஓமம் கூடாதுன்னு பசால்லிட்டார்! யாரனும் சித்த பநய்விைக்கக கிழக்கு முகமா ஏதுங்தகா!’’ என பசால்ல, தீ ம் ஏற்றப் ட்டு மகனகள் த ாடப் ட இடது
ின் தம் ி நீ ங்க
க்க மகனயில உக்காருங்தகா என பசால்லவும் எங்கிருந்ததா
ரத்னதவலு
ட்டு தவட்டி சட்கடயில் அகறக்குள் வந்து அமர, மந்திரங்கள்
பதாடர சிறிது தநரத்தில் மது தவலுவின் அருகில் அமர்திகவகப் ட இது அகனத்கதயும் வரதவல் ீ ஐயா கண்ண ீர் வழியும் கண்களுடன் ார்த்திருந்தார். மந்திரங்கைின் முடிவில் தவலு இறுகிய முகத்துடன் மதுவின் கழுத்தில் மூன்று முடிச்சு த ாட்டான். அகனவரும் அட்சகத தூவ, இருவரும் வரதவல் ீ ஐயாவின் கால்ககை பதாட்டு
ணிய, அவர்
கண்கைாதலதய இவர்ககை ஆசிர்வதிக்க “ சார் ! ஆக்ைிஜன் சாசுதரசன்
பராம்
குகறயுது! இவகர உடதன மறு டி தஹாஸ் ிடகலஸ்
ண்ணனும்’’ அதுவகர வரதவல் ீ ஐயாவின் இடப்புறம் நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த டூட்டி டாக்டர் குரல் பகாடுக்க ரத்னதவலு “ஆம்புலன்ஸ் பரடியா இருக்கு டாக்டர்’’ என பசால்லி பகாண்தட தன் கழுத்தில் இருந்த மாகலகய கலட்ட, சூழ்நிகலயின் கணம் உணர்ந்து மதுவும் தன் கழுத்தில் இருந்த மாகலகய ககலந்தவள் “ டாக்டர் ! நான் ஒரு ஸ்டாப் நர்ஸ்! இப்
தான் எம். எம். சி காதலஜ்ல க னல் ஈயர் முடிச்தசன்.
உங்கதைாட ஆம்புலன்ஸ்ல நானும் வரவா’’ என
வ்யமாக வினவ “ஓ
ஸ்யூர்’’ என அவர் ஒப்புதல் அைிக்கவும் இரு பவள்கை சீருகட மனிதர்கள் வரதவல் ீ ஐயாகவ ஆம்புலன்சிற்கு மாற்ற, வரதவல் ீ ஐயாவின் சிகிச்கச பதாகுப்த ட்கட வாங்கி
டித்தவள் சற்று மிரண்டு தான்
த ானாள். அவருக்கு வந்திருக்கும் தநாய் பசகண்டரி கான்சர். அவருக்கு இருந்த பவற்றிகல
ழக்கம் வாய்புற்று தநாய்க்கு அடிதகாலிட, அது
கண்டு ிடிக்கும் முன்த
நுகரயீரலுக்கு
ரவ முற்றிய கட்டத்தில் தான்
மருத்துவமகனக்கு பசன்று இருக்கிறார்கள். கடந்த இரண்டகர வருடமாக கதிர்வச்சு ீ சிகிச்கச, கூட்டு மருந்து சிகிச்கச என வாழ்நாகை அதிக டுத்தி இருந்தாலும், தற்சமயம் தநாய் முற்றி ரவி விட்டதால் மூன்று மாதமாக என்ற விவரங்ககை
டிக்க
ல இடங்களுக்கும்
டுக்கக தநாயாைியாக இருக்கிறார்
டிக்க மதுவின் மனம் மிகவும்
ாரம் ஆகி
த ானது. உடன் வந்த டாக்டர் “ நாங்க அவகர பவண்டிதலட் த ாதறாம்னு பசான்னா உடதன சன்தனாட தமதரஜ்
ண்ண
ாக்கணும்னு
விரு ப் டாரு. நாங்க ஹாஸ் ிடல்லதய தமதரஜ் அதரஞ்
ண்தறாம்னு
பசான்தனாம். ஆனா
ிடிவாதமா தன் மகன் கல்யாணம் தன்தனாட வட்ல ீ
தான் நடக்கணும்னு
ிரியப் ட்டார். நீ ங்க வரதுக்கு ஒரு ஒன் அவர்
முன்னாடி தான் நாங்க அவகர வட்டுக்கு ீ கூடிட்டு வந்ததாம்’’ என விவரம் தரவும். மது ப ரிதும் ஓய்ந்து த ானாள். விதி அவசரத்திற்கு ஏற்ற அடிகம என தன்கன சிக்ககவத்து விட்டததா, இல்கல மாமாவின் ககடசி விருப் ம் என்று தன்கன ஏற்று பகாண்டாதனா என ஏததததா எண்ணிய டி
யணித்தவள், மருத்துவமகனகய அகடந்த உடதன ப ரிதும்
மாறித ானாள். உள்தை பசன்றவுடன் வரதவல் ீ ஐயாவின் மூச்சுவிடும்
திறகம தமலும்
ாதிக்க அவருக்கு உடனடியாக பசயற்கக சுவாசம்
ப ாருத்தப் ட்டது. மதுதவா கல் கண்விழித்து அவகர
டுக்கக பசவிலியர் ப ாறுப்த ற்று இரவு ார்த்து பகாண்டாள். மூன்றுநாள் ஏறுவதும்
இறங்குவதுமாக இருந்த அவர் உடல்நிகல மூன்றாம் நாள் காகல ஒதரடியாக அடங்கி விட்டது. மகா
ிரையம் வந்தது
த ால் ஊர் மக்கைின்
ஒட்டு பமாத்த கதறலுடன் வரதவல் ீ ஐயாவின் இறுதி சடங்கு நிகறவகடந்தது. இத்தகன துக்கத்திலும் ரத்னதவலு ஒரு பசாட்டு கண்ண ீர் கூட சிந்தவில்கல. அவன் முகம் கல் என இறுகி இருந்தது.
வரதவல் ீ மகறவில் அகனவகரயும் ததற்றும் ப ாறுப்க யும், வட்டு ீ ப ாறுப்க யும் மதுதவ ஏற்று பகாண்டாள். அன்றிரவு மணியம்கமகய கட்டாய டுத்தி
ழசாறு
ருக கவத்து, தூக்க மாத்திகர பகாடுத்து தூங்க
கவத்துவிட்டு, ரத்னதவலுகவ ததடி வந்தாள். காகலயில் இருந்து ஒன்றும் சாப் ிடாமல் , அருந்தாமல் எக்கு சிகலபயன விட்டதில் தித்து அமர்ந்திருந்த அவகன அணுகதவ மஞ்சரிக்கு
யமாக இருந்தது.
மஞ்சரி அடிதமல் அடிகவத்து அவகன தநாக்கி முன்தனறினாள்.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
ார்கவ
அத்யாயம் – 19
நிலாவின் விட்டம் 2,159 கமல்கல். கனத்த பமௌனம் உனக்கும் எனக்கும் –இகடயில் கவசமிட்டு காக்கிறது -உன் காதகல என்னிடமிருந்தும் என் காதகல உன்னிடமிருந்தும் – உன் வாய்பமாழி தவண்டாம் விழிபமாழி த ாதுதம – எப்த ாது உகடப் ாய் அக்கவசத்கத -
இப் டிக்கு உன் நிலா
அதிகாகலயில் தன் பசல் த சி ஒலி எழுப் கூடதவ
தூக்கம் ககலந்தான் தவலு
கழய நிகனவுகளும் விகட ப ற்று பசல்ல, தன் மார் ில்
இன்னும் துயிலும் மகனவியின் முகத்கத வாஞ்கசதயாடு
ார்த்தவன்
அவள் விழித்து எழும் முன் அவகை அவள் தகலயகணயில் பமதுவாக டுக்ககவத்துவிட்டு, தன் பசல்த ாகன எடுத்து பகாண்டு
டுக்ககயகற
விட்டு பவைிதய பசன்றான். அவனுக்கான தவகலப் ளு கூடிய நாள் அன்று பதாடங்கிவிட, அவன் ததங்கி கிடந்த தன் அன்றாட தவகலககை கவனிக்க புறப் ட்டு பசன்றான்.
காகலயில் கண் விழித்த மது மஞ்சரியும் தன் வழகமயான
ணிகைில்
ஈடு ட்டாள். பமாட்கட மாடியில் பவயில் சுல் என்று அடிக்க மது ஈரத்துணியில் பவங்காய வடாம்
ிழிந்து
பகாண்டு இருந்தாள். நாச்சிகம
ஆச்சிக்கு பவங்காய வடாம் என்றால் உயிர். எது சாப் ிட்டாலும் “ பரண்டு வடாம் த ாடுதா பதாட்டுகிடுறதுக்கு’’ என்று தகட்காமல் இருக்க மாட்டார்.
முகத்தில் வழிந்த வியர்கவயகய துகடத்து பகாண்தட நிமிர்ந்தவள் அவள் தமல் குற்றம் சாட்டும்
ார்கவயுடன் நின்றிருந்த மனிகச
கண்டதும், வந்த தகா த்கத அடக்கி பகாண்டு, அந்த இடத்கத விட்டு அகலும் ப ாருட்டு எழுந்து கீ தழ பசல்ல பதாடங்க தன் கககைால் அவள் த ாகும் அவள் த ாகும்
ாகதகய மகறத்த டி மனிஷ் அவள் முன்தன
வந்து நின்றான். “ எக்ஸ் க்யூஸ் மீ தமடம் ! ஒரு காலத்துல நீ ங்க எனக்கு திக்
ிரண்ட்டா இருந்தீங்க ! ப்ை ீஸ் ஒரு
த்து நிமிஷம் நான் பசால்றகத
தகக்குறீங்கைா?’’ என மனிஷ் முகறயிடவும், மது
“ என்கன இரிதடட்
ண்ணாதத மனிஷ். ப்ை ீஸ் லீவ் மீ அதலான்’’ என பவடிக்கவும், “ ஐ தநா மது யு ஆர் ஆங்க்ரி வித்
மீ . ப்ை ீஸ் ஜஸ்ட் ஒரு படன் மினிட்ஸ். இனிதம
உன்கன கலப் லாங் பதால்கலதய
ண்ண மாட்தடன். ஏன்னா இன்னும்
ஒன் வக்ல ீ நானும் பசௌமியும் லண்டன் த ாய்டுதவாம்’’ மது தவண்டா பவறுப் ாக தன் ககககை கட்டி பகாண்டு, அவனுக்கு எதிர் திகசயில் திரும் ி நின்று பகாண்டாள்.
“ மது, எனக்கு உன்ன பதரியிறதுக்கு முன்னாடிதய தவலு மச்சாகன பதரியும். வரதவல் ீ மாமாவும், எங்க அப் ாவும்
ிரண்ட்ஸ். எனக்கும்
பசௌமிகும் கல்யாண த ச்சு வார்த்கத நான் காதலஜ் க னல் இயர் டிக்கும் த ாதத பதாடங்கிடுச்சி. அப் த்தான் நீ ஏததா
ிரச்சகனன்னு
தவலுகவ விட்டு தானியா த ாறதா பசால்லிட்டு மும்க
த ான
விசயத்கத எங்கிட்ட பசான்னாரு. நீ த ாற இடத்துல எப் வும் உனக்கு
பஹல்ப்
ண்ண நம் ிக்ககயான
அவங்ககை
ர்சன் தவணும்னும், ஆனா உனக்கு
த்தி பதரிஞ்சி இருக்க கூடாதுன்னும் பசான்னார்.
அவருக்கு பஹல்ப்
ண்ண நான் வந்ததன். மும்க ல உனக்கு எதிர்
ிைாட்ல குடி வந்ததன். உனக்கு உனக்கும் உன்
க்கத்து வட்டுக்காரனா ீ அறிமுகம் ஆகி
ிரண்டுக்கும் ததகவ
ட்ட உதவி
பதரியுமா மது உனக்கு படலிவரி ஆனப்
ண்தணன். உனக்கு
ரக்சுகவ முதல் முதலா ககல
வாங்கினது தவலு தான். நீ ஜாப் கிடச்சி லண்டன் த ானப் , நானும் ஜாப் ததடி உன் கூகடதய லண்டன் வந்தது உனக்கும் ரக்சிதாவுக்கும் துகணயா இருக்க தான். நீ எவ்வதைா தூரம் த ானாலும் தவலுதவாட மனசுக்குள்ை நீ தான் மது அழுத்தமா
திஞ்சி இருக்க. வக்லி ீ ஒன்ஸ் மது
கூட விடீதயால த சுனது, மன்த்லி ஒன்ஸ் கிப்ட் அனுப்புனது எல்லாதம தவலு தான். உன்தனாட, ரக்சி ஓட த ாட்தடாஸ் கூட நான் பமயில்ல அப்தடட்
ண்ணுதவன். பசௌமிதயாட வட்ல ீ கல்யாணத்துக்கு
பநருகினதால, உன் கிட்ட உண்கமகய பசால்லாம உன்கன கூட்டிடு வந்ததன் மது. உன் கிட்ட அடிக்கடி தவலுவ திட்டி த சுனது கூட நீ அவர த்தி என்ன
ீ ல்
ண்றனு பதரிஞ்சிக்க தான். மது நான் பசால்றத நல்லா
தகட்டுதகா. தவலு மாதிரி ஒரு ஹஸ் ன்ட் இந்த பஜன்மத்துல உனக்கு கிகடக்க மாட்டார். நீ அவர் காதல்,
ாசம், குடும்
பகௌரவம்
எல்லாத்கதயும் எரிச்சிட்டு, வட்கட ீ விட்டு பவைிய வந்த. ஆனா சம் ல்ல இருந்து
ீனிக்ஸ்
றகவ
ிறகுற மாதிரி, உன் தமல அவருக்கு இருந்த
பவறுப்பு கூட காதலா தான்
ிறந்து இருக்கு. மது
உங்க பரண்டு
த ருக்குள்ை என்ன மிஸ் அண்டர் ஸ்டான்டிங் இருந்தாலும் அகத மறந்துட்டு உன்கன அவர் கூட சந்ததாஷமா குடும் ம் நடத்த பசால்லகல.அட்லீஸ்ட் அகத த சியாவது சரி
ண்ணிக்தகா மது.
ஒருதவகை கணவன் மகனவியா அன்தயான்யமா வாழ முடியாட்டாலும், ஒரு ப்ரண்டாவவது தசர்ந்து இருக்கலாம். அது கூட ரக்சி ஓட ியூட்சர்காகத்தான் . நான் பசால்லனும்னு நிகனச்சகத பசால்லிட்தடன் மது. நீ என மன்னிசிட்டா வர பவள்ைிகிழகம பசன்கன ஏர்த ாட்டுக்கு வழி அனுப்
வா. இல்லனா இட்ஸ் ஓதக ! ஆனா எப்
எந்த உதவி
ததகவ
ட்டாலும் என்கிட்டதகளு . வதரன் மது க ’’ அவன்
பசால்லிவிட்டு கீ தழ பசன்று விட, மது மஞ்சரி சிறிது தநரம் உகறந்து நின்றாள். கண்கைில் கண்ண ீர் தகாடிட்டு நின்றது. மது மஞ்சரிக்கு முதன் முதலில் மனிகச சந்தித்த நாள் நிகனவு வந்தது.
மது ததனிகய விட்டு பவைிதயறி மும்க யில் தன் ததாழியுடன் தங்கி இருந்த த ாது 3 மாதம் கர்ப் மாக இருந்தாள். மது
ிைாட்டின் எதிர்
ிைாட்டில் குடி இருந்தவன் தான் மனிஷ். “ ஹதலா ! நீ ங்க தமிழா ?’’ என்ற புன்னககயுடன் அவகை ப ாது வழியில் சந்தித்தவன், நானும் இங்க தான் இருக்தகன் என்ற
டி அவளுடனும், அவள் ததாழியுடனும்
அறிமுகமாகி பகாண்டான். அன்று முதல் வழியில் இரண்டு வார்த்கத த சிவிட்டு பசல்வான்.
ார்த்தால் நின்று
ின்னர் அப் ழக்கம் பநருங்கிய
நட் ாக மலர்ந்தது. மதுவிற்கும் அவள் ததாழிக்கும் தஹாட்டல், சினிமா, ர்ச்தசஸ் என்று எல்லா ததகவகளுக்கும் உடன் வருவான்.மதுவின் மாதந்திர
ரிதசாதகனகும் உடன் வருவான். மதுவின் ததாழி தீடீர் என்று
காதல் திருமணம் பசய்து பகாண்டு பசாந்த ஊர் பசல்ல த ாகிதறன் என்று அறிவித்த த ாது, பவைிநாடு பசல்வதற்க்கான
யிற்சி
வகுப்புகைில் ஈடு ட்டிருந்த மது சற்று திககத்து தான் த ானாள். ஆனால் மனிஷ் நான் இருக்கிதறன் துகணக்கு என்று பசால்லாமல் பசால்வது த ால், ஏததா தூரத்து உறவினர் முகறயில்
ாட்டி என்று பசால்லி
வள்ைியம்கம என்ற ப ண்மணிகய அவள்
ிைாதடாடு தங்க கவத்தான்.
மது
ிரசவ வலியில் துடித்த த ாது அவகை மருத்துவமகனயில் தசர்த்து
உடன் இருந்து
ார்த்து பகாண்டான். குழந்கதயுடன் வடு ீ திரும் ிய ஆறு
மாதத்தில் விசா கிைியரன்ஸ் கிகடத்து,
ரீட்கசயிலும் ததறிவிட, அவள்
லண்டன் பசல்ல தவண்டிய நாள் பநருங்க,
ச்கச குழந்கதயுடன் இனி
எப் டி தனித்திருக்க என்று அவள் கலங்கி நிற்ககயில் , “ ஹதலா ! மது இந்தா ஸ்வட் ீ ! எனக்கு லண்டன்ல சாப்ட்தவர் டிகசனர் அப்ருவரா தவகல கிகடச்சிருக்கு’’ என்று புன்னககத்து பகாண்தட பசல்ல மது
மன ாரம் நீ ங்கியவைாய் இனிப்க
எடுத்து பகாண்டாள். அன்று
பதாடங்கி இந்த 3 ஆண்டுகள் குழந்கத ஏன் அகனத்திலுதம அவன்
ராமரிப் ிலும், அவள் வட்டிலும் ீ
ங்கு அவள் வாழ்வில் இருந்து இருக்கிறது.
இதகனயும் இவன் ஏன் தனக்காக பசய்தான் என்று பநடுநாட்கைாக மனகத குகடந்த தகள்விக்கு இன்று விகட கிகடத்து விட்டது.
ரத்னதவலு தன் முன் இட்ட சவாலில், பஜயித்து பவற்றி புன்னககயுடன் தன்கன பநருங்கி வரும்
ிம் ம் தன் மனகண்ணில் ததான்ற மது
அயர்ந்து நின்றாள். உலகில் உள்ை அகனவரும் தன்கன வஞ்சித்து விட்டார்கள், என்ற ஆத்திரத்தில் மீ ண்டும் அழுகக வந்தது. மது தன்கன ததற்றி பகாள்ை பசய்து பகாண்டிருந்த தவகலகய அப் டிதய விட்டுவிட்டு தன்னுகடய பகாண்டு குப்புற
டுக்கக அகறக்கு பசன்று கதகவ தாழிட்டு
டுத்து அழ பதாடங்கினாள். அழுது அழுது அயர்ந்து
தூங்க பதாடங்கினாள். தூக்கத்தில்
கழய நிகனவுகள் கனவு என்னும்
ஆகட பூண்டு அவகை ஆச்சி பசய்ய, மதுமஞ்சரி கடந்த கால நிகனவுகைில் மூழ்கினாள்.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 2௦
நிலவில் காந்தபுலம் இல்கல. அதனால் தான் நிலாவின் ஈர்ப்பு விகச புவியுடன் ஒப் ிடும் த ாது 6 இல் ஒரு
ங்தக உள்ைது.
நீ என்கன நிகனப் தத இல்கல நான் உன்கன மறப் தத இல்கல “நாம்” என்ற வார்த்கதக்காய் காத்திருக்கும் நான் – இப் டிக்கு உன் நிலா.
இறுகி அமர்ந்திருந்த தவலுகவ மதுமஞ்சரி பநருங்கி நின்றும் அவன் திரும் ி
ார்கவில்கல. அவன் ததாகை பமதுவாக பதாட்டு “ மாமா’’ என
அகழத்தாள். அவன் அதற்கும்
தில் அைிக்கவில்கல. அவன் துயரம்
கண்டு ப ாறுக்காத மஞ்சரி அவன் அருகில் பசன்று மண்டி இட்டு அமர்ந்து அவன் முகத்கத தன் பநஞ்தசாடு அகணத்து பகாண்டாள். அதுவகர அடங்கி இருந்த துக்க அகன உகடய தவலு வாய்விட்டு கதறி
அழுதான். அவன் தன் கககைால் தன் பநற்றிகய அடித்து பகாள்வகத தடுக்க மஞ்சரி அவகன அகணத்து பகாண்டாள்.
“ முடியகல மது ! என்னால முடியல ! அப் ா யாருக்கு என்ன
துதராகம்
ண்ணினாரு. அவருக்கு ஏன் இந்த வியாதி வரனும். உனக்கு பதரியுமா மது தரடிதயா பதர ி ட்ரீட்மன்ட் பகாடுக்கும் த ாது அப் ா பராம் தவதகனகய அனு வி ாரு மது ! அவரு துடிச்சகத ஒவ்பவாரு நிமிசமும் க்கத்துல இருந்து
ார்த்த பகாடுகமகய நிகனச்சா பசத்துடலாம் த ால
இருக்கு மது. அப் ாக்கு தகன்சர்கிறகத ககடசிப் மாசம் வகரக்கும் அம்மாகிட்ட மறச்சி வச்தசன். நீ ட்ரீட்பமன்ட் க ல்
டிக்கும் த ாது
அதனால தான் உன்கிட்ட கூட தகா ப் ட்தடன். அப் ாக்கு தகன்சர்னு பதரிஞ்சதும் அம்மாதவாட தவதகனயும் ககய கட்டிக்கிட்டு தவடிக்கக ாக்குற நிகலகம வந்துடுச்சி. பசால்லு மது கடவுள் இருக்காறா? ஐதயா அப் ா இல்லாத வட்கட ீ என்னால கற் கனதய
ண்ணி
ார்க்கதவ
முடியல மது!’’
அவன் கதறி அழுவகத கண்ட மது மஞ்சரி அவகன ததற்றும் ப ாருட்டு அவன் தகல தமல் தன் முகத்கத கவத்து “ மாமா ! ஒண்ணும் ஆகல மாமா ! கவகல
டாதீங்க நீ ங்க கதரியமா இருந்தாதான் அத்கதயும்,
மத்தவங்ககையும்
ார்க்க முடியும். ப ரிய மாமா எங்கயும் த ாகல. நம்
வட்ல ீ நம்தமாட வட்ல ீ தாம் இருகாரு. அழாதீங்க மாமா’’
அவள் ததற்ற ததற்ற அவன் விடா ிடியாய் அழுது பகாண்தட இருக்கவும், மது அவன் முகம் முழுக்க முத்தமிட்டு அவன் தகல முடிகய தகாதி விட்டாள். அப்ப ாழுது அவன் அகலபுறுதல் அடங்கதவ இல்கல. மதுமஞ்சரி அவகன அகமதி தன் இதழ்ககை
டுத்தும் தவகத்துடன் அவன் இதழ்கைில்
தித்து விட்டாள். அவ்வைவு தான், தவலுவின் மனமும்
உடலும் அகமதி அகடய எவ்வைவு தநரம் இந்த நிகல நீ டித்தததா
பதரியவில்கல, அதற்கு
ின் நடந்தகத மதுவினால் தடுக்க
முடியவில்கல.
துயர அகண வடிந்து காதல் அகண உகடப டுக்க, தவலு மஞ்சரிகய முழுவதுமாக ஆக்ரமித்தான். எதிலிருந்ததா தப்பும் முயற்சியாக தமலும், தமலும் அவன் மஞ்சரியில் மூழ்க,
ின்னிரவில் மது அகமதியாக
கண்ண ீர் வடித்தாள்.
காகல மது மஞ்சரி கண்விழித்த த ாது அருகில் தவலுகவ காணவில்கல. இயல் ாக அவள் வட்டு ீ ப ாறுப்க
ஏற்று நடத்த
மணியம்கமயும் ஓரைவிற்கு இயல் ாக இருந்தார் . உணகவ தவிர்த்து ானம் மட்டும் அருந்தியவர் வரதவல் ீ ஐயாவின் புகக டத்கத
ார்த்து
பகாண்தட அமர்ந்து இருந்தார் . நாச்சியகம ஆச்சியின் குழவி சத்தம் கூட வட்டில் ீ அடங்கி தான் இருந்தது. வட்டு ீ தவகலகைில் ப ாறுப்த ற்று இருந்த மதுவிற்கு உதவி பசய்து பகாண்டிருந்த விசாலம், “ ஒரு மாசத்துக்கு முந்திதய உன் மாமாவுக்கு உடம்பு சரி இல்லன்றத உனக்கு கடுதாசி எழுதனும்னு இருந்ததன். நீ அப் த்தான்
த்தி
ரீட்கச
நடக்குறதா எழுதி இருந்த. வழக்கமா நீ எழுதுற கடுதாசி எல்லாம் தவலு தம் ி தான் இப்
டிச்சி காட்டும். உடதன உடதன தவலு தான் குட்டிமாவுக்கு
ஒன்னும் எழுத தவண்டாம்னு பசான்னாப்ல. அண்ணாவுக்கு பராம்
உடம்பு தமாசமானது அவருக்தக பதரிஞ்சி இருக்கும் த ால. தவலுவ கூ ிட்டு, நீ மது கழுத்துல தாலி கட்டுறகத உடதன
ாக்கணும்னு
பசால்லிடாரு. தம் ி எல்லா ஏற் ாகடயும் ஒதர நாள்ல பசஞ்சிடாரு. உன்கனயும் கூடிடு வந்துட்டாரு. தசரதனுக்கு ராமன்னா எங்க அண்ணனுக்கு தவலு, எம் மனசு பூரிச்சி இருக்குடி. இப்
பசால்தறன்
தகட்டுதகா மது, ககடசி வகரக்கும் இந்த குடும் த்துக்கு ஆணிதவரா இருந்து இந்த வம்சத்த நீ தகழக்க கவக்கனும்’’ விசாலம் பசால்ல பசால்ல மதுவிற்கு அழுகக ப ாங்கியது. “ கல்யாணம் கட்டகையால் நடந்தது. கல்யாண
ந்தம் கழிவிரக்கத்தில் நடந்ததறி விட்டது. மீ தம்
உள்ை வாழ்கக இனி எப் டி த ாகும். கட்டியதற்காய் தாலிகயயும், கடகமக்காக வாழ்கககயயும் இனி வாழ் நாள் முழுக்க சுமக்க தவண்டுமா? அகத எண்ண எண்ண தாங்க முடியாதவைாய் தனிகம நாடி ததாட்டதிற்கு பசன்று விட்டாள். மாகல சூரியன் மகறவகத கூட கருத்தில் பகாள்ைாமல், அங்கிருந்த கல் தமகடயில் அமர்ந்து விட்டாள். தன் ததாள் தமல் ஒரு கரம்
டிந்தவுடன் மது திடுக்கிட்டு திரும் ி
தவலு அங்கு நின்றிருந்தான். “ என்ன
ார்க்க
ன்ற மது வட்ல ீ நீ இல்லனதும்
இங்க தான் இருப் னு நினச்சு வந்ததன். என்ன தயாசகன குட்டி. அப் ா நியா கமா ? இல்ல தீடீர் கல்யாணத்கத
த்தி தயாசிகிரியா?’’
மது சற்று தநரம் பமௌனம் காத்துவிட்டு, “ கநட் சகமயகல பரடி ண்ணனும்.’’ என்று முனுமுனுதுத்விட்டு முன்தனாக்கி நடக்க தவலுவின் பநற்றி சுருங்கியது. ஆனாலும் அவள்
ின்னால் நடக்க, “ஷ்’’ என்ற
சத்தத்ததாடு மது தன் காகல தூக்க அவள் காலில் கதத்திருந்த முள்கை கண்ட தவலு, “ குட்டிமா பசருப்பு த ாடாம உன்கன யாரு ததாட்டத்துக்கு வர பசான்னா? இப்
ாரு அகசயாம நில்லு’’ என்று அவகை
ணித்தவன்
அவள் காலில் இருந்து முள்கை நிதானமாக அகற்றிவிட்டு, சுவாதினமாக அவள் இகட ற்றி அவன் அவகை தூக்க முயற்சிக்க, அகத அவள் தடுக்க முகனய, அவள் மறுப்க
அலட்சிய
டுத்தியவன் அவகை சுமந்து
பசன்று பகால்கல வாசலில் அவகை இறக்கி விட்டுவிட்டு “ தநத்து நமக்குள்ை நடந்த விஷயம் உனக்கு மட்டும் தநத்து இல்லனா எம் பதரியல.
ிடிகலனா ஐயம் சாரி குட்டி! நீ
ாரம் குகறஞ்சி நார்மல் ஆகி இருப்த னா
ட் இனி உன் மனசு என்கனயும் இந்த கல்யாணத்கதயும்
ஏத்துகிற வகரக்கும் நல்ல
ிரண்ஸ்ைா இருப்த ாம் ஓதக’’ என்று
பசால்லி முடித்து விட்டு அவள் கன்னத்கத தட்டி விட்டு பசன்று விட்டான்.
சிறிது தநரம் உகறந்து நின்றவள் இயந்திரதனமாய் இரவு உணவு தயாரிப் ில் ஈடு ட்டு விட்டு, விகரவாக
டுக்கக அகறயில் பசன்று
முடங்கி பகாண்டு விட்டாள். எப்ப ாழுது உறங்கிதனாம் என அறியாமல் உறங்கியும் த ானாள்.
நடு இரவில் அவளுக்கு திடும் என விழிப்பு வர, அருகில் தவலுகவ காணவில்கல. ஒருதவகை
ாத்ரூம் பசன்றிருப் ாதரா என்று
நிகனத்தவள் தங்கைின் அட்டாச்சுடு
ாத்ரூம் கதகவ திறந்து
ார்த்தாள்.
அங்கு அவகன காணவில்கல.
ால்கனி கதவு சற்று திறந்திருக்க, மது கதகவ திறந்து பகாண்டு ால்கனியில் எட்டி
ார்க்க அங்கு ரத்னதவல் தகலயகண த ார்கவ
சகிதம் உறங்காமல் புரண்டு பகாண்டிருந்தான். அவன் விழிதிருக்கவும் “என்ன மாமா ! இங்க வந்து
டுத்திருகீ ங்க
னி தவற இப் டி ப ய்யுது
எழுந்து உள்ை வாங்க மாமா!’’ என அகழக்கவும் “ இல்ல மது ! நீ த ா நான் அப்புறம் வதரன்’’ என இழுக்கவும், “ சின்ன புள்ை மாதிரி அடம் ிடிகாதீக மாமா ! உள்ை வாங்க ! நடு ராத்திரி
னில நகனஞ்சா சைி
ிடிக்கும்’’ என கூறி பகாண்தட அவன் த ார்கவகய
ற்றி இழுத்தான்.
அவன் அகத தடுக்கும் விதமாக த ார்கவகய அவன் புறம் இழுக்க, அவன் வலுவுடன் த ாட்டி த ாடா முடியாத மது தவலுவின் தமல் பமாத்தமாய் சரிய, மதுவின் முகமும் தவலுவின் முகமும் பவகு பநருக்கத்தில் சந்தித்து பகாள்ை, மதுவிற்கு தவலுகவ முதன் முதலில் முத்தமிட்ட நிகனவு வர, தவலுவிற்கு தநற்கறய தநசம் கிைர்ந்து விட, ால்கனியின் அதிக குைிரில் மது தானாக தவலுவிடம் ஒட்டி பகாள்ை அங்க மீ ண்டும் ஒரு காதல் நாடகம் அதரங்தகற பதாடங்கியது. அகத தவடிக்கக
ார்த்த ப ௌர்ணமி தமகதிகரயால் முகம் மூடி பகாண்டது.
தவலுவின் வடு ீ அன்றாட நடப் ிற்கு திரும் ி விட்டது. தவலு வயகலயும், ததாப்க யும் கவனிக்க, மது வட்டு ீ நிர்வாகத்கத ஏற்று பகாள்ை,
மணியம்கமயும்,நாச்சியம்கம ஆச்சியும் ஊர் ககத த ச வடு ீ இயல் ில் இயங்கியது.
ஆனால் மதுவின் அடிமனதில் ஒரு வருத்தம் ததய்ந்திருந்தது. அவள் ார்த்தவகரயில் தவலு அன் ான கணவனாக நடந்து பகாண்டான். குட்டிமா என்ற பசால்கல தவிர்த்து தவறு த சியதில்கல. தினமும் பூவும், பவைியூர் பசன்று திரும்பும் நாட்கைில் புடகவயும் அவன் தநசத்தின் சாட்சியாய் தினமும்
ரிசைிக்கிறான். இரவில் பகாஞ்சி மகிழ்கிறான்.
ஆனால் “ நான் உன்கன காதலிக்கிதறன் மது !’’ என்று ஒரு தடகவ கூட பசால்லியதத இல்கல.
ஆமாம் கட்டிய கடகமக்காக குடும் ம் நடத்து வன், எப் டி பசால்லவான் என்று மனதில் நிகனத்தவள் இவ்வதை
கழய த ச்கச எடுக்க எண்ணி
ஒரு முகற “ மாமா ! கவஷ்ணவி அக்கா மாதிரி ஒருத்தங்ககை தகாவில்ல
ார்த்ததன் மாமா’’ என்று த ச்கச ஆரம் ிக்க அவன் முகம்
இரும்ப ன மாறிவிட்டது. அன்று முதல் ஒருவாரம் வகர அவன் சரியாக சாப் ிடவில்கல. இரவில் ததாப்புகார தாத்தா ஊருக்கு த ாய் இருப் தாக பசால்லி விட்டு
ண்கண வட்டில் ீ பசன்று தங்கி பகாண்டான்.
மதுமஞ்சரி மிகவும் தவித்து த ானாள். மறந்து த ான காதலிகய நாதம நிகனவு அது
டுத்தி விட்தடாதமா ? என பநாந்து த ானவள், இனி மறந்தும்
ற்றி வாய் திறக்க கூடாது என முடிவு பசய்து பகாண்டாள்.
இங்தக
ண்கண வட்டில் ீ தனித்திருந்த தவலுவின் நிகலயும் அது தான்.
நண் னின் காதகல தசர்த்து கவப் தாக வாக்கைிதவன் அகத நிகற தவற்ற முடியாத குற்ற உணர்ச்சி அவகன பகான்று தின்றது. த ாதா குகறக்கு நண் ன் மருத்துவகமயில் சிகிச்கசயில் இருக்க தான் மட்டும் தன் மனம் விரும் ியவளுடன் குடும் ம் நடத்துவகத அவன் மனசாட்சி
கிண்டல் பசய்ய தவலு மிகவும் பநாந்து த ானான். எப் டியாவது பகௌரியின் வாழ்கவ சீர்
டுத்திதய ஆக தவண்டும் என்று மனதில் உறுதி
எடுத்து பகாண்டான். அதன்
ிறதக உறக்கம் அவகன தழுவியது.
ஒரு வாரம் இப் டிதய கழிய தவலு பகாஞ்சம் பகாஞ்சம் ஆக இயல்பு நிகலக்கு திரும் ினான்.
ாவம் அவனும் தான் என்ன பசய்வான்.
வட்டிற்கு ீ உணவருந்த வரும் த ாபதல்லாம் மது
ரிமாறுககயில், அவள்
கககைின் அவன் மீ து உரசி பசல்ல அவனுள் தீ ிடித்தது. அவள் திரும் ி நடக்ககயில் அவள் இகடயில் நர்த்தனம் ஆடிய அவைின் நீ ண்ட ின்னல் அவன் அதில் முகம் புகதத்திருந்த நிமிடங்ககை
நிகனவூட்ட,
தவலு மீ ண்டும் வட்டிற்கு ீ வந்து மஞ்சரியுடன் தன் இனிய இல்லறத்கத துவங்கி விட்டான். மதுவும் அவதனாடு ஒன்றி
த ானாள். வாழ்க்கக
பதைிந்த நீ தராகடயாக பசல்ல பதாடங்கியது. மது மஞ்சரிக்கு காகலயில் அதிகமாக தகல சுற்றியது. தலசாக குமட்டலும் தசரவும், நாட்காட்டியில் தததிகய
ார்த்தவள்,மருத்துககடக்கு
பசன்று UPT எனப் டும், கர்ப் ம் தரித்திருப் கத உறுதி பசய்யும், சிறு தட்கடகய வாங்கி வந்து சிறுநீ ர்
ரிதசாதகனகய பசய்து
ார்த்து தான்
கர்ப் மாக இருப் கத உணர்ந்தவுடன் சந்ததாஷத்தில் மிதக்க பதாடங்கினாள்.
தவலு தன் காதகல வாயால் பசால்லாவிட்டால் என்ன, இததா அவர் குழந்கத என் வயிற்றில் வைர்கிறது. இனி இருவருக்கும் இகடயில் யாரும் வர முடியாது. காலம் முழுக்க கணவனின் அன் ில் சுகமாய் வாழலாம் என்ற கனவுகதைாடு முதலில் இந்த பசய்திகய அவருக்கு பதரிவிக்க தவண்டும் என்ற எண்ணத்ததாடு மது வயலுக்கு பசல்ல, அங்தக தவலு ததாட்ட வட்டிற்கு ீ பசன்றிப்ரு தாக
ணி ஆட்கள் பசால்ல
மது தவலுகவ ததடி பகாண்டு ததாட்ட வட்கட ீ தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினாள்.
ாவம் அப்த ாது அவளுக்கு பதரியவில்கல. தன் அஸ்திவாரதம ஆட்டம் காண த ாகிறது என்று.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 21
அங்கு
நிலவிலும் பூகம் ம்
ஏற் டுகிறது. அது நிலா நடுக்கம் என
அகழக்க டுகிறது.
வரண்டு த ாய் பவடித்துக்பகாண்தட இருக்கிறது என் காதல்
ாகலவனம் – எப்ப ாழுது
உன் பமௌன தமகம் வார்த்கத மகழ ப ாழியும் என வானம்
ார்த்து பகாண்தட இருக்கிதறன் – இப் டிக்கு உன் நிலா.
மணியம்கம அகறக்கதகவ தட்டும் ஒலியில் மது நடப் ிற்கு திரும் ினாள். முகத்கத சீர் டுத்தி பகாண்டு அகற கதகவ திறக்க மணியம்கம அவைிடம், “ எம்புட்டு தநரமா கதகவ தட்தறன் மது. வாத்தா! சாப் ாட்டு தநரம் தாண்டிடிச்சு இல்கல’’ என கரிசனமாக அகழக்கவும், தநதர சாப் ாட்டு தமகஜக்கு பசன்றவள், ப யருக்கு பகாறித்து விட்டு ரக்சிகய ததட அவள் நாச்சியம்கம மடி மீ து அமர்ந்து ஏததா சுவாரசியமாக விகையாடி பகாண்டிருந்தாள்.
மதுவிற்கு மீ ண்டும் தனிகம ததகவப் ட தநதர ததாட்டத்திற்கு பசன்று அங்கிருந்த மர ஊஞ்சலில் சாய்ந்து அமர்ந்து பகாண்டாள்.அவள் கண் முன் அவள் கல்யாண வாழ்வு சிகதந்த தினம் நிழலாட பதாடங்கியது.
மது தவலுகவ ததடி ததாட்ட வட்டிற்கு ீ பசல்லும் வழியில் கைத்து தமட்டில் கூலி தவகல பசய்யும் ரங்கமாகவ வழியில் சந்திக்க, மதுகவ குசலம் விசாரித்து நிறுத்திய ரங்கம்மா, “ என்னதவா ஆத்தா ! நீ யும் ஆளு
மூக்கும் முழியுமா லட்சணமாத்தான் இருக்க ! ம்... இருந்தும் என்ன பசய்ய” என ப ருமூச்சு விடவும், மதுவிற்குள் ஒரு பநருடல் ஏற் ட்டது. ப ாதுவாக ரங்கம்மா ஊர் வம்பு த சுவதில் அதிகம் நாட்டம் உகடயவள். ஆனாலும் மது “ஏன் ரங்கம்மா ! அதுக்பகன்ன ?’’ என தகட்க “ நம் அதான் கண்ணு நம்
கவசு
தகாவில் ப ரிய பூசாரி ப ாண்ணு ஊருக்கு திரும் ி
வந்து ஒரு மாசம் ஆகுது பதரியும் இல்ல’’ என வினவவும் மது அப் ட்டமாய் அதிர்ச்சி அகடந்தாலும் அகத பவைிக்காட்டி பகாள்ைாமல் “அதுக்பகன்ன இப் ’’ என விகரப் ாக தகட்கவும், “ இகத எப் டி மது உன் கிட்ட பசால்றதுன்னு மனசுக்கு சங்கடமா இருக்கு மது ! ஆனாலும் பசால்லி தான ஆகணும். அவ புருஷன் மூணு மாசத்துக்கு முந்தி ஏததா அக்சிபடன்ட்ல பசத்துடானாம். 2 வயசு
ிள்கைதயாட மறு டி அம்மா
வட்டுக்தக ீ வந்துடுச்சி. உனக்கு பதரிஞ்சி இருக்குதம பூசாரி 1 மாசத்துக்கு முன்னாடி பநஞ்சுவலில காலமானது. இப் இருக்குன்னு நம்
தவலு ஐயா தான் நம்
அவுக வடு ீ ஆதரவு இல்லாம ஊர்
ள்ைி கூடத்துல டீச்சர்
தவகல வாங்கி பகாடுத்து இருகாரு’’
“அப் ா இல்லாத ப ாண்ணுன்னு மாமா உதவி பசஞ்சி இருக்காக ! இதுல என்ன தப்பு ரங்கமா’’ என மது வினவவும், “ ஆனாலும் நீ இம்புட்டு அப் ாவியாய் இருக்க கூடாது மது ! சின்ன ஐயா தவகல வாங்கி பகாடுத்தததாட நின்னு இருந்தா
ரவாயில்கல ஆனா..’’ என இழுக்கவும்
“என்ன ஆனா ... ஆவணானு... இழுக்குற ரங்கம்மா .. விரசா பசால்லு இல்லனா நான் கிைம்புதறன்’’ என மது கண்டிப்பு காட்டவும் “ம்ம்... என ராகம் த ாட்டவள் தினம் தினம் சாயங்கால தநரத்துல ததாட்ட வட்ல ீ தனியா
ாத்துகிறாங்கலாம். நம்
ததாப்புகார தாத்தாகிட்ட இனி தினம்
சாயங்கால தநரத்து கவஷ்ணவி வந்து கணக்கு வழக்கு எல்லாம் ார் ாங்க ! ததகவயான ஏற் ாடு எல்லாம் பசஞ்சிகவனு பசான்னாராம். கவசு வார தநரத்துக்கு தினம் தவலு தம் ியும் அங்கன த ாய்டுறாராம். கதகவ கூட சாத்திகிட்டு அப் டி என்னதான் கணக்கு வழக்தகா’’ என ரங்கம்மா புலம்
“ இததா
ார் ரங்கம்மா உன் ஊர்ககத எல்லாம்
இத்ததாட நிறுத்திக்க !எனக்கு எம் மாமாகன அக்காகவ
த்தியும் பதரியும் கவசு
த்தியும் பதரியும், இத்ததாட நிறுத்திக்க உன் தண்தடாரா
தவகலகய. இனி நீ அவங்ககை
த்தி ஏதாவது த சினன்னு என் காதுக்கு
வந்தது, தவலு ப ாண்டாட்டி சுய ரூ த்கத
ாக்க தவண்டிவரும்
ஜாக்கிரகத ! நான் வதறன்’’ என்று பசால்லிவிட்டு அவள் பசல்ல, “நல்லதுதக காலம் இல்லடி ஆத்தா’’ என புலம் ிய டி ரங்கம்மா எதிர் திகசயில் பசன்று விட, மதுவின் மனதில் சத்தமின்றி
ல பூகம் ங்கள்
பவடித்தன. ஆனாலும் அறிவு ஒரு புறம் அறிவுறுத்தியது “ தச... தச... என்ன இருந்தாலும் கவசு ஒரு குழந்கதக்கு தாய், தவலுவும் தன் மகனவிக்கு துதராகம் நிகனப் வன் இல்கல’’ என்ற நிகனப்த ாடு ததாட்ட வடு ீ தநாக்கி நடக்க பதாடங்கினாள்.
பவைிப்புறம் அகடத்திருந்த கதவு சிறிது அச்சத்கத தர அவள் கதகவ தட்ட கககய தூக்கிய தநரம், உள்தை கவஷ்ணவியின் அழுகுரல் உரத்து தகட்க, தயங்கிய மது ததாட்ட வட்டின் ீ பசன்று சற்று மகறந்து இருந்து
க்கவாட்டு ஜன்னல் அருதக
ார்த்தாள். உள்தை கவசு ஒரு
நாற்காலியில் சாய்ந்து அமர்ந்து அழுது பகாண்டிருந்தாள். எதிதர தவலு கககய கட்டிக்பகாண்டு கடினமான முகத்துடன் அவகைதய
ார்த்து
பகாண்டிருந்தான். நிமிர்ந்த கவசு கககய கூப் ி, “ ப்ை ீஸ் ! தவலு என்கன விட்ருங்தகா ! இப்
நான் விக்தனஷ் ஓட அம்மா ! அவனுக்காக
வாழ்ந்தா த ாதும். தவற எந்த உறவும் எனக்கு தவண்டாம்.’’ தவலு அதிகார குரலில் “ இப் டி அழுது அழுது தான் உன் காதலுக்கு அன்கனக்கு நீ தய
ாகட கட்டிட கவஷ்ணவி ! அப் ா பகௌரவம் அம்மா
தாலி அப் டி இப் டின்னு இப் தான் எந்த தகடயும் இல்கலதய இன்னும் ஏன் முட்டாைா இருக்க கவஷ்ணவி !’’
“ இல்ல ! நீ ங்க என்ன பசான்னாலும் என்னால முடியாது’’ என கவசு தகல குனிந்து பகாண்டு மீ ண்டும் அழுககயில் ககரய “ என் முகத்கத நிமிர்ந்து
ார் கவசு ! உன் குழந்கத தமல சத்தியமா பசால்லு... உன்
கழய காதல் பகாஞ்சம் கூட உன் மனசுல இல்கலன்னு, உன் கல்யாணதம
ஒரு ஆக்சிபடன்ட் கவசு, அன்னிக்கு என்ன பசான்தனதனா
அகததய தான் இகனக்கும் பசால்தறன். நாகைக்கு 12 மணி வகரக்கும் தான் உனக்கு கடம். எங்க ததாப்புல இன்னும் அந்த கிணறு அங்தகதய தான் இருக்கு. இனி நீ தான் முடிவு எடுக்கணும். இனி உன்கிட்ட த சி ிரதயாசனம் இல்ல, நான் வதரன்’’ என அவன் பவைிக்கதகவ திறக்க பசல்ல, மது தாங்க முடியாத அருவருப்புடன் தன் வடு ீ தநாக்கி ஓட பதாடங்கினாள்.
அந்த தநரத்தில் மககை எதிர் ார்காத விசாலம், “ என்னடி ப ாழுது அகடயிற தநரத்துல இப் டி அரக்க
றக்க ஓடியாந்து இருக்க.
மாப் ிள்கை எங்க ?’’ என வினவவும் திக்கி தினறியவள் “ அது வந்து... அம்மா .... உன்ன
ாக்கணும் த ால ததாணுச்சா அதான் வந்ததன்’’ என
ப ாய் உகரக்கவும், “ அடி க த்தியதம ! அதுக்கா இப் டி ஓடி வந்த ... அசதட சரி சரி ..உள்ை வா’’ என அகழத்து பசல்ல, “ அம்மா ! பகாஞ்சம் அசதியா இருக்கு நான் சித்த
டுத்துகிதறன்’’ என்று பசால்லிவிட்டு தன்
அகறக்கு பசன்று கதகவ அகடத்து பகாண்டு ப ாங்கி ப ாங்கி அழுதாள்.
“ ஒரு விதகவ ப ண்ணிடம்
கழய காதகல தவண்டி நிற்கும்
ரத்னதவலுகவ நிகனககயில் அவள் உள்ைத்தில் தீ
ற்றி எரிந்தது. சீ ...
சீ.. என்ன மனிதன் இவன் வட்டில் ீ ப ாண்டாட்டி, பவைியில் முன்னால் காதலி என உறகவ ததடும் இவனிடம் இனியும் தசர்ந்து வாழ முடியாது’’ என முடிபவடுத்தவள், அவசர அவசரமாக தன் ஆதடாக்ராப் புத்தகத்தில் இருந்து தன் ததாழியின் பதாகலத சி எண்கண கண்டறிந்து, அவளுக்கு த ான் பசய்ய, மகிழ்ச்சியுடன் உகரயாடிய ததாழி தான் இன்னும் 2 வாரத்தில் மும்க வகுப்புகைில்
பசன்று பவைிநாடு பசல்வதற்கான
யிற்சி
ங்தகற்க த ாவதாக கூற, மதுவும் “ ப்ை ீஸ் மாலினி !
எனக்கும் தசர்த்து உங்க அண்ணாகவ டிக்கட்ஸ் அதரஞ்
ண்ண பசால்லு!
ஐ கிவ் மணி தலட்டர்’’ என பசால்லவும் “ மது ஆர் யூ ஸ்டு ிட்! உனக்கு தமதரஜ் ஆகி 2 மாசம் தாண்டி ஆகுது, இப்
ஏண்டி இப் டி ஒரு முடிவு’’
என வினவவும் “ நான் எல்லா விசயத்கதயும் அப்புறமா பசால்தறன்’’ என மது அழுகக குரலில் முடிக்கவும், ததாழியும் அதற்கு தமல் அவகை விவரம் தகட்காமல் “ ஓதக மது ! ஐ வில் அதரஞ்
ார் ஜர்னி யூ தடான்ட்
பவார்ரி’’ என்று த ாகன கவத்து விட்டாள். மதுவிற்கு ஏதனா மனம் அகமதி அகடந்தது. அவ்வைவுதான் இனி அம்மாகவயும் கூட்டி பகாண்டு பவைிநாடு பசன்றுவிடலாம். குழந்கதகயயும் அம்மாகவயும் கவனித்து பகாண்டு வாழ்க்கககய கழித்து விடலாம், என்று எண்ணிய
டி
டுத்து
இருந்தவள் விசாலம் சாப் ிட அகழக்கவும், மறுக்காமல் பசன்று உண்டு விட்டு வந்து தன் அகறயில்
டுத்தவள் பகாஞ்ச தநரம் கண்ண ீரில்
ககரந்து விட்டு அந்த அழுகக ஓதட உறங்க பதாடங்கினாள்.
மாகல ப ாழுதத மணியம்கமக்கும் மது த ான் மூலமாக தான் அம்மா வடு ீ வந்து இருப் தாகவும், ஒரு 2 நாள் அங்தகதய தங்கிவிட்டு வடு ீ வருவதாகவும் பதரிவிக்க, அகத அவர் ப ரிதாக எடுத்துக்பகாள்ைவில்கல. “ சரி மது ! உன் இஷ்டம் த ால இருந்துட்டு வா’’ என அனுமதி தந்து விட்டு த ாகன கவத்து விட்டார்.
ஆனால் இரவு வடு ீ திரும் ிய மகன் “ மது ! மது !’’ என அகழத்து பகாண்தட வரவும் துணுகுற்றவர், “ ஏம் ா ! மது உன்கிட்ட அவ அம்மா வட்டுக்கு ீ த ாறத
த்தி எதுவும் பசால்லகல’’ என கவகல ததய்ந்த
முகத்துடன் வினவ, ஒரு கணம் பநற்றிகய சுருகியவன், மறுகணம் இயல் ாகி, “ ஓ .... மதியம்
த ான்
ண்ணாமா நான் தான் மறந்திட்தடன்.
என்கன கூட கநட் அங்க தான் வர பசான்னா. தவகல
ிசில
மறந்திட்தடன். டி ன் தநரம் தாண்டிடுச்சி. நீ ங்க தட்டு கவங்கமா. நான் சாப்டுதட அத்கத வட்டுக்கு ீ த ாதறன்.’’ எனவும் மணியம்கம புன்கனகக முகத்துடன்
ரிமாறி விட்டு “ ஏண்டா அப் ா ! உங்க ப ாண்டாட்டிகய
விட்டுத ாட்டு ஒரு நா உன்னால இருக்க முடியகலயாக்கும்’’ என
கிண்டல் பதானியில்
வினவ “ த ாங்கம்மா!’’ என
புன்னககத்துக்பகாண்தட தவலு குனித்து பகாண்டான். ஆனால் அவன் பநற்றியில் குழப்
முடிச்சுகள். “ குட்டிமா ஒரு த ான்
ண்ணி
இருக்கலாதம!’’ என்று தவிப்புடன் நிகனத்தவன் சரி தநரில் பசன்று தகட்டு பதரிந்து பகாள்ைலாம் என்ற முடிவுடன் சாப் ிட்டு முடித்தவுடன் விசாலம் வடு ீ தநாக்கி தன் வண்டியில்
யணிக்க பதாடங்கினான்.
இரவில் ரத்னதவலுகவ அங்தக எதிர்
ார்க்காத விசாலம் வாபயல்லாம்
ல்லாக “ வாங்க மாப் ிள்கை ! வாங்க’’ என வரதவற்றாள். உள்தை வந்தவன் “ குட்டிமா எங்க அத்கத?’’ என வினவவும், விசாலம் “ இப் தான் தம் ி
டுத்தா ! தவணா எழுப் வா’’ என மஞ்சரி அகற தநாக்கி
நடக்கவும், “ தவண்டாங்கத்கத’’ என மறுக்கவும் விசாலம் “ சாப் ிடுங்க தம் ி ! தட்டு த ாடுதறன்’’ என சகமயலகற தநாக்கி நடக்கவும், “அபதல்லாம் ஒன்னும் தவண்டாம் அத்கத. வட்ல ீ ஏற்கனதவ சாப்டாச்சு. நானும் த ாய்
டுத்துகிதறன்.’’ என்று பசால்லிவிட்டு தாழிடாமல் சும்மா
சாத்தி கவக்க டிருந்த மதுவின்
டுக்கக அகற கதகவ திறந்து பகாண்டு
உள்தை பசன்றவன் கதகவ தாழிடும் ஓகச பவைிதய தகட்கவும், விசாலம் புன்னககத்து பகாண்தட தன்
டுக்கக அகறக்கு
பசன்றுவிட்டாள்.
விடி விைக்கின் ஒைியில் எழிதலாவியமாய் உறங்கி பகாண்டிருந்த மகனவிகய கண்டவனுக்கு, வந்த தநாக்கம் மறந்து த ாய் தநச அகல ப ாங்க,கட்டிகல அணுகி மகனவிகய அகணத்துபகாள்ை, உறக்கம் ககலந்த மதுவிற்கு முதலில் ஒன்றுதம புரியவில்கல. கண்ககை கசக்கி உறக்கத்கத விரட்டியவள், உற்று கண்கைால் மதுகவ உற்று தப் ிச்சிடலாம்னு
ார்க்க அங்தக தவலு காதல் ப ாங்கும்
ார்த்த டி, “ என்ன என் கிட்ட இருந்து
ார்த்தியா? அது நடக்காது குட்டிமா !
இங்கயும் வந்துதடன் உன்ன டிஸ்டப்
ாத்தியா
ண்ண’’ என்று விகையாட்டாய்
கூறிய டி அவள் பநற்றியில் முத்தமிட, மதுவிற்குள் அதுவகர அடங்கி
இருந்த தகா ம் ககரகய கடக்க அவகன உதறி தள்ைியவள் எழுந்து நின்று மின்சார விைக்கக த ாட்டுவிட்டு,அவகன தகா மாய் தநாக்க, ரத்னதவலு ஒன்றும் புரியாமல் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அமர்ந்தவன் அவகை குழப் மாய் ஏறிட்டான். “ குட்டிமா ! என்ன ஆச்சு !’’ என தகா மாய் தகட்க, “ ஆஹா ! என்ன அப் ாவித்தனமான தகள்வி ! இவன் வழியிதல பசன்று தான் இவகன தாக்க தவண்டும். இவன் தன் காதலியிடம் பகஞ்சியது த ால் எனக்கும் ஒரு
கழய
கழய காதலன் உண்டு
என இவனிடம் ப ாய் பசால்லி இவன் முக த ாக்கக காண தவண்டும். நான் அனு வித்த வலி இவனும் அனு விக்க தவண்டும்.’’ என மனதில் நிகனத்தவள் “ என்ன ஆச்சா ! உங்கைால என் வாழ்ககதய வணா ீ த ாச்சு ! ஐதயா என்ன என்ன கனவு கண்தடன் ! உங்கைால எல்லாம் த ாச்சு !
லி ஆடு மாதிரி இழுத்து வந்து கல்யாணம்
ண்ணிகிடீங்க !
உங்க கவகலகய மறக்க என் கூட குடும் ம் நடந்துநீ ங்க ! ஒரு நாைாவது நிம்மதியா இருக்கலாம்னு எங்க அம்மா வட்டுக்கு ீ வந்தா இங்கயும் வந்து என்கன தநாகடிகிறீங்கதை ! இது நியாயமா?’’ என வினவவும் ஒரு கணம் திககத்தவன் மறு கணம் புன்னககத்து “ஏன் மது கல்யாணம் ஆயிட்டா உன் கனவு நிகறதவற கூடாதுன்னு ஏதாவது சட்டமா என்ன ! என்ன கனவுன்னு என் கிட்ட பசால்லு குட்டி நான் நிகறதவத்தி கவக்கிதறன்’’ என தவலு ஆர்வமாக வினவவும், “ ம்.. இப் தகளுங்க ! நான் ஆகச
ட்ட சந்ததாஷ் கிருஷ்ணாதவாட என் வாழ்க்கக
அகமயனும் இனி முடிமா? இன்னும் நிகறய தஜாடியா
டிச்சி பரண்டு த ரும்
ாரின் த ாகணும்னு நிகனச்தசாம், இனி அது முடிமா?’’ என
தகட்டுவிட்டு மது அழுகவும் தவலுவின் முகம்
ாகற த ால இறுகி
விட்டது.
“ குட்டிமா ! என் இவ்வதைா தகவலமான ப ாய் எல்லாம் பசால்ற. நீ என்கன காதலிச்சது இன்னும் என்கன உனக்கு பவைிநாடு சுத்தி ஹனிமூன் டிக்பகட் புக்
காதலிகிறது எனக்கு பதரியும்.
ாக்கணும்னா பசால்லு நாகைக்தக நம் ண்ண பசால்தறன். ஆனா... நீ ஏன் குட்டி இப் டி
அசிங்கமா ப ாய் எல்லாம் பசால்ற... என் தமல உனக்கு என்ன தகாவம்..’’
என அதட்டி தகட்கவும் “ என்ன திண்ணக்கம் இவனுக்கு !
நான்
காதலிப் கத பதரிந்து பகாண்டு தான் என்கன அடிகம
டுத்த
முயல்கிறானா?’’ என நிகனத்தவள் அவகன பவறுப்புடன் தநாக்கி “இல்ல! எனக்கு உங்கை ஐ நீ ட்
ிடிகல! ப்ை ீஸ் ! என்கன விட்ருங்க ! ஐ தடான்ட் லவ் யூ!
ிரீடம் ! லீவ் மீ அதலான்” என பசால்லி முகத்கத அகறந்து
பகாண்டு அழவும் சற்று தநரம் அவகை பவறித்து தநாக்கியவன், “ மது ! நீ ஏன் ப ாய் பசால்றனு எனக்கு பதரியல. ஆனா ஒன்னு பதரிஞ்சிக்தகா மது, நீ வரதவல் ீ ஐயா
ரம் கரயில மருமகைா வாக்க ட்டுட. இனிதம நீ
இங்க தான் வாழ்ந்தாகணும். நீ எப் வும் ரத்னதவல் ப ாண்டாட்டி தான். அதுல எந்த மாத்தமும் இல்ல. புரரியுதா? நீ விரும் ினாலும் சரி, பவறுத்தாலும் சரி நீ என் உரிகம. உன்கன யாருக்காகவும் விட்டு தரமாட்தடன்!’’ என கர்ஜித்தவன் அவள் ககப் ற்றி இழுத்து கட்டிலில் தள்ைினான்.
மது இதுவகர தவலுவிடம் இப் டி ஒரு குரகலதயா, தகா த்கததயா ார்த்ததில்கல. அவள் நடுங்கித்தான் த ானாள். ஆனால் தவலு அவள் ககப் ற்றி கட்டிலில் தள்ைவும் மது அவகன முழு மூச்தசாடு எதிர்த்தாள். ஆனால் தவலு மதுவின் மறுப்க
இயல் ாக சமாைித்து, அவகை
முழுதாக ஆக்ரமிக்க, மது அன்று தவலுவினுள் இருந்த இன்பனாரு முரட்டுதனமான மனிதகன சந்திக்க தநர்ந்தது.
காகல எழுந்தவுடன் தவலுவிற்கு தநற்கறய நிகனவுகள் தாக்க, தவலுவிற்கு தன் தமதலதய தகா ம் வந்தது. “சின்னப்ப ண் ஏததா தகா த்தில் த சியதற்கு இப் டி நடந்து பகாண்தடாதம’’ என வருந்தியவன் ககைத்து உறங்கி பகாண்டிருந்தவைின் தகலகய தகாதி விட்டுவிட்டு, முகம் கழுவி பகாண்டவன், “ அத்கத ! கைத்து தமட்டுல தவகல கிடக்கு ! கா ி மட்டும் பகாடுங்க த ாதும். வட்டுக்கு ீ த ாய் குைிச்சிட்டு கிைம் னும்.’’ என்று கா ி
ருகி விட்டு தன் வண்டிகய வட்டிற்கு ீ விரட்டினான்.
மணி 9 ஆயிட்டு இன்னும் இந்த எழுப் அனல்
ிள்ை எழுந்துககலதய என மககை
அகறக்குள் பசன்ற விசாலம், அவகை பதாட, மதுவின் உடலில் றக்க, “ அட பதய்வதம ! காய்ச்சல் இப் டி அடிக்குதத’’ என
புலம் ியவள் மதுகவ ககத்தாங்கலாக எழுப் ி, முகம் கழுவி விட்டு டவுனில் இருந்த ப ண் மருத்துதவரிடம் அகழத்து பசல்ல, மதுகவ முழு ரிதசாதகன பசய்த மருத்துவர், “ சாதாரண கவரஸ் காய்ச்சல் தான். மாத்திகர ததரன் பரண்டு நாள்ல சரி ஆகிடும்.அப்புறம் உங்க ப ாண்ணு கர்ப் மாகி இருக்காங்க. படஸ்ட்
ண்ணதுல கன்சீவ் ஆகி இருக்குறது
கண் ார்ம் ஆகி இருக்கு!’’ என பசால்ல விசாலத்தின் முகத்தில் சந்ததாஷ அகல வசியது. ீ
“ பராம்
சந்ததாசம் டாக்டர் அம்மா !
வருத்தப் ட்தடன். ஆனா இப்
ிள்ை முகம் வாடி கிடதகனு பராம்
தான பதரியுது. மசக்கக அசதினு. சரி
வர்தறாமுங்க. இந்த சந்ததாஷமான விஷயத்கத முதல்ல மாப் ிகை வட்ல ீ பசால்லணும்.’’ பவைிதய வந்த விசாலம் வடு ீ வந்தவுடன் த ான் மூலம் தவலுவிற்கும் மணியம்கமக்கும் தகவல் பதரிவிக்க. மணியம்கமயின் வடு ீ விழாதகாலம் பூண்டது.
யாரிடமும் த சாமல் அகமதியாக அமர்ந்திருந்த மதுமஞ்சரியின் மனதில் அந்த திட்டம் உதயமானது.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 22
நிலவில் தண்ண ீர் இருப் தாக கண்டறிய ட்டுள்ைது. கண்டறிய ட்ட ஆண்டு நவம் ர் 2009.
உன்கன தழுவிய பதன்றல் என்கன தழுவி பசல்லும் த ாபதல்லாம் தவறாமல்
ரிசைித்து பசல்கிறது
உன்
ிரத்தயக வாசகனகய எனக்காக.....
உன்
ிரத்தயக வாசகனகய நீ தய என்று
ரிசைி ாய்
இப் டிக்கு – உன் நிலா .
ததாட்டத்து ஊஞ்சலில் அமர்ந்திருந்தவைின் காகல ரக்சி கட்டி பகாண்டு “மின்னி” நானு என குதிக்க மது தன் தமான நிகல ககலந்து குழந்கதகய தூக்கி பகாண்டாள். குழந்கதகய ஊஞ்சலில் அமர்தியவள் தானும் அமர்ந்து பகாண்டு தன் கால்கைால் உந்தி உந்தி ஊஞ்சகல இயக்க அது முன்னும்
ின்னும் அகசந்து பசல்வகத கண்ட ரக்சி
கலகலபவன புன்னககக்க, மதுவும் ரக்சியுடன் தசர்ந்து புன்னககத்து பகாண்தட இருவரும் ஊஞ்சல் விகையாடி பகாண்டு இருக்க தன் மதிய உணவிற்காய் வடு ீ வந்த தவலு அந்த காட்சிகய கண்டு அப் டிதய நின்று விட்டான்.
அவன் அவர்களுடன் தசர்ந்து பகாள்ைலாம் என ஒரு எட்டு எடுத்து கவக்க தவலுவின் பசல்த ான் சிணுங்க பதாடங்கியது. அகத எடுத்து ார்த்தவன் திகரயில் கவசுவின் நம் ர் பதரியவும் தன் அலுவலக அகறக்குள் பசன்று த ாகன உயிர்ப் ிதவன், “ ஹதலா !
கவசு
பசால்லும்மா ?’’ என வினவவும், “ என்ன தவலு சார் மது திரும் ி வந்ததுல இருந்து ஆதை மாறிதடல். ஒரு த ான் கூட காதணாம். பராம் ிசிதயா?’’ என சிரிக்கவும், “ அப் டி எல்லாம் இல்லமா ! இந்த சண்தட நீ குடும் த்ததாட நம்
வட்டுக்கு ீ வரணும் சரியா? தகாவில் பகாட நியா கம்
இருக்கு இல்ல?’’ என வினவவும், “ கண்டிப் ா வதராம் தவலு சார்! யாதரா வாசல்ல காலிங் ப ல் அடிகிறா. நான் அப்புறம் கூ ிடுதறன் தவலு சார்’’ என்று த ாகன கவத்து விட தவலுவின் முகம் சிறிது தநரம் சிந்தகனயில் மூழ்கியது.
மது விடா ிடியாக தன்கன விட்டு நீ ங்கி பசன்ற நாள் அவன் கண் முன் நிழலாடியது. அன்கறக்கு தான் விசாலம் அத்கத த ான் பசய்து மது கர்ப் மான விஷயத்கத பதரிவிக்கவும், ஆனந்தத்தில் முக்குைித்த தவலு
வட்டில் ீ தவகல
ார்த்த அகனவருக்கும் இனிப்பு வழங்கி விட்டு மதுகவ
ததடி பசல்ல அங்கு அவனுக்கு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.
மது அரைி விகத தின்று மயங்கி விழுந்து விட்டதாகவும் அவகை டவுன் மருத்துவமகனக்கு அகழத்து பசன்றிரு தாகவும் விவரம் கிகடக்க, தவலு
தறி பகாண்டு அங்தக ஓட, அங்தக தீவிர சிகிச்கச
ிரிவில்
மதுவிற்கு சிகிச்கச நகடப ற்று பகாண்டிருக்க, தவலு பநருப் ில் இட்ட புழுவாய் துடித்து த ானான்.
3 நாட்கள் தவதகனயில் கழிய, நான்காம் நாள் மது அ ாயகட்டத்கத தாண்டிவிட்டதாக மருத்துவர்கள் அறிவிக்க, தமலும் 6 நாட்கள் கழித்து மது வடு ீ திரும்
விசாலம் தகள்விதகட்கவும்
மணியம்கம “ என்ன ா
யந்து ஒய்ந்திருக்க,
ிரச்சகன உனக்கும் மதுவுக்கும்’’ என தவதகன
முகம் காட்ட, அவள் ததறும் வகர அகமதியாய் இருந்த தவலு,
ின்பு
அவகை ததடி பசன்றான். “ ஏன் குட்டிமா ! ஏன் இப் டி உங்க கூட வாழ
ண்ண?’’ என அவன் வினவவும், “ எனக்கு
ிடிக்கல ! என்கன இனி கட்டாய டுத்தினா என்ன
நடகும்கிற சாம் ிள் தான் இது. என்கன என் வழில விட்டுடுங்க மாமா, அதுதான் உங்களுக்கும் எனக்கும் நல்லது.’’ என முடிக்கவும் ஒரு நிமிடம் உகறந்து நின்ற தவலு அவள் முகத்கத கூர்ந்து
ார்த்து, “ உன்
கனவுககை விட நீ சுமக்குற குழந்கத ப ரிசுனு உனக்கு ததாணலியா மது? சரி இனி நான் உன்கன தடுக்க மாட்தடன். ஒன்கன மட்டும் நல்லா தகட்டுதகா மது. நீ இந்த உலகத்துல எந்த மூகலல இருந்தாலும் சரி ிறக்கத ாற என் குழந்கதகய நான் தான் முதல்ல இந்த ககல தூக்குதவன், இந்த ப ட்டி என்னனு பதரயுதா?’’ என்ற டி தன் ககயில் இருந்த சிறு நககப ட்டிகய திறக்க அதில் முத்துகள்
தித்த சிறு
குழந்கதக்கான ஒரு தஜாடி பகாலுசும், ஒரு தஜாடி தண்கடயும் இருக்க, “இந்த
பகாலுசு நீ குழந்கதயா இருக்கும் த ாது த ாட்டு இருந்ததாம்.
இந்த தண்கட நான் த ாட்டு இருந்ததாம். நம்
குழந்கத நடக்குற
ருவத்துல ப ாண்ணா இருந்தா இந்த பகாலுசும், க யனா இருந்தா இந்த தண்கடயும் த ாட்டு என் வட்ல ீ வலம் வர கவப்த ன் இது இந்த ரத்னதவலுதவாட சவால். இனி நீ உன் விருப் த ாகலாம். இந்த க ல 5 லட்சம்
டி எங்க தவணா
ணம் இருக்கு.’’ என ஒரு க கய
அவள் முன் கவக்க அவகன இகடமறித்த மது “ எனக்கு உங்க
ணம்
தவண்டாம்’’ என்றாள் விகரப் ாக, தவதகனயாய் புன்னககத்தவன் “அத்கதகய
த்தி இன்னும் உனக்கு சரியா பதரியல மது ! இந்த
நீ கடனா ஏத்துக்க ! எப்
ணத்கத
தவணா நீ திருப் ித்தரலாம்.’’ என்று
உகரத்தவன் சற்றும் நில்லாமல் தன் வடு ீ திரும் ி விட, அன்தற மது தன் அம்மாகவ தன்னுடன் மும்க மதுகவ ப ாறி கலங்கும்
வந்துவிடும் டி அகழக்க, விசாலம்
டி ஒரு அகற கவத்தாள்.
“ என்னடி நினச்ச என்ன ! நான் வரதவல் ீ ஐயா தங்கச்சிடி ! என் அண்ணன் மகன் உன் புருசனா கிகடக்க நீ நூறு பஜன்மம் புண்ணியம் இருக்கனும். எப்
ண்ணி
நீ மறு டி தவலுகவ உன் புருசனா ஏத்துக்ககறதயா,
அப் த்தான் நீ மறு டி என் மக. அதுவகர நீ எனக்கு மகளும் இல்ல. நான் உனக்கு அம்மாவும் இல்ல.’’ என தகா ப் டவும், மது இகடயில், “ அம்மா ! மாமா என்ன பசஞ்சார் பதரியுமா?’’ என விைக்கம் தர முன்வருககயில், “எனக்கு பதரியும் டீ ! நான் வைர்த்த புள்ையப் த்தி ! பசாக்க தங்கம் அவன் ! உன்ன தப்பு. ஐதயா
டிக்க பவைியூர் அனுப் ிதனன்
டீ
ாரு, அதான் நான் பசஞ்ச
ிள்கைகய வைர்க பதரியாம வைத்துபுட்டான்னு ஊதர
த சுதம. நான் என்ன பசய்தவன்’’ என முகத்தில் அகறந்து பகாண்டு அழவும், மதுவிற்குள் துக்கம் ப ாங்கியது.
“ இனி நான் அநாகதயா?’’ என்ற தகள்வி மிரட்ட அடிவயிற்றில் கககவத்து, “ இனி குழந்கத இருக்கிறது எனக்கு’’ என்று தன்கன தாதன ததற்றி பகாண்டு, ஊதர கழிவிரக்கத்துடன் தநாக்க, தன் மும்க யணத்கத பதாடங்கிவிட்டாள்.
தவலுவும் மனிஷ் மூலம் மதுவின் ஒவ்பவாரு அகசகவயும் கவனிக்க பதாடங்கிவிட்டான். அவன் கணித்த வகர அன்றும், இன்றும் மது அவகன முழுதாக விரும் ினாள். கணவகன பவறுத்து பவைியூர் பசல் வள் திருமண புககப் ட ஆல் த்தில் இருந்து சில புககப் டங்ககை ஏன் எடுத்து பசல்ல தவண்டும். மனிஷ் மூலம் தகள்விப் ட்டவகர அவள் இங்கிருந்து கிைம் ி பசன்ற மூன்றகர ஆண்டுகைில் எந்த ஆணுடனும் பதாடர்பு பகாண்ட தகவல் எதுவும் இல்கல. அவள் பசான்னா சந்ததாஷ் கிருஷ்ணாவும் ப ாய்.
திரும் ி வந்தவுடன் கூட அவனிடம் பவறுப்க
காட்டினாலும்,
குடும் த்துடன் இயல் ாக ப ாருந்தி பகாண்டாள். அவள் அடிமனதில் என்ன ஆனால்
ிரச்சகன இருக்கும் என்ற தகள்வி தவலுவின் மனகத குகடந்தது. தில் தான் இல்கல.
இரவு வழக்கம் த ால் உணவு தவகையில், மது அவனுக்கு உணவு ரிமாறிவிட்டு, அவன் உண்டு முடிக்கும் வகர காத்திருந்தவள், அவன் உணவு முடிந்து அகறக்கு பசன்றவுடன்,
ாத்திரங்ககை ஒழித்து
த ாட்டுவிட்டு அகறக்கு திரும் , தவலு தகலயகணகய மடிக்கு பகாடுத்து அமர்ந்திருக்க துணுக்குற்றவள் “என்ன’’ என் து த ான்ற ார்கவகய தவலுகவ தநாக்கி பசலுத்திவிட்டு கட்டிலின் இடப்புறம் அமர்ந்து விட, “ மது உன் கிட்ட ஒரு விஷயம் தகக்குதறன். உண்கமகய பசால்றியா? நீ எப் யாவது யாகரயாவது லவ்
ண்ணி இருக்கியா?’’ என
வினவவும், மது மனதில் கசப் ாக புன்னககத்து பகாண்தட “ ஏன் ஏதாவது புரட்சி
ண்ண த ாறீங்கைா ? என் கலப்ல ஒரு பதாத்து த ான காதல்
இருக்கு மாமா ! பரண்டுத ருதம ஒருத்தர்கிட்ட ஒருத்தர் ரங்க காதகல பசால்லிக்கதவ இல்கல. ம்.....அவர் என்ன லவ் எனக்கு பதரியாது மாமா ! ம்.... நிழகல
ண்ணாரானு கூட
ாத்து நிஜத்கத தகாட்கட
விட்டுட கூடாதுன்னு எங்க அம்மா பசால்லும். நீ ங்க ரக்சிதயாட அப் ா, நான் அம்மா, இனி இதுதான் என் குடும் ம்’’ மது தவலுவின் தகலகய
தகாதிவிட்டு, “ கண்டத த ாட்டு மனகச குழப் ிக்காம அகமதியா தூங்குங்க மாமா’’ என இடப்புறம்
டுத்து பகாள்ைவும், தவலு கண்ககை
மூடிக்பகாண்டு துயில ஆரம் ிக்க கனவில் வந்த மது “ அச்தசா வலிக்குதா?’’ என தகட்டுக்பகாண்தட இருந்தாள்.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 23
ஒதர மாதத்தில் இரண்டாவதாக வரும் ப ௌர்ணமி ( முழு நிலவு) நீ ல நிலா (Blue moon ) என அகழக்க டுகிறது.
உன் நிழல் கூட எனக்கு உணர்த்துகிறது உன் பதாடுககயின் - பவம்கமகய உன் விரல் தகார்த்து என்று – நிஜமாக உன் உள்ைங்ககயின் பவப் த்கத என் உள்ைங்கக உணர்வது. -
இப் டிக்கு உன் நிலா
தகாவில் பகாகட என ஊதர ககலகட்டி இருந்தது. தவலுவின் வடும் ீ உறவினர் வரவால் ககலகட்ட பதாடங்கியது. மது இங்கும் அங்கும் ஓடி ர ரப் ாய் தவகல பசய்து பகாண்டு இருந்தாள். கூடத்தில் இருந்த மணியம்கமயின் குரல், “ அடதட ! கவஷ்ணவியா வாம்மா வா ! வாப் ா சங்கர் ! தடய் சுட்டி விக்கி எப் டி இருக்கீ ங்க ?’’ என்ற டி சிறுவகன தூக்கி பகாள்ைவும், கவஷ்ணவி என்ற ப யரில் திடுகிட்ட மது கூடத்கத எட்டி
ார்க்க, அங்தக கவசு பசௌமியின் திருமணத்தில்
ார்த்த
ஆணுடனும், தன் குழந்கதயுடனும் நின்றிருக்க மது முற்றிலும் அதிர்ச்சி அகடந்தவைாய் அப் டிதய நின்று விட, கீ தழ தகட்ட குரல்கைினால் மாடி அகறயில் இருந்து இறங்கி வந்த தவலு, மது உகறந்து நிற் கத கண்டு, அவள் அருகில் பசன்று, “ குட்டிமா ! என்ன முழிச்சிகிதட கனா கான்றியா. வட்ல ீ விருந்தாைிக வந்தா வரதவற்க தவண்டாமா ?’’ என்று உகரத்து அவள் கக ற்றி வரதவற் கறக்கு அகழத்து பசன்றான்.
“ வா கவசு ! தடய் உனக்கு இந்த தவலு நியா கம் ஏதாவது இருக்கா ? இல்ல இரு த்திநாலு மணிதநரமும் கவசு ஜ ம் தானா? விக்கி கண்ணா உன் கூட விகையாட ரக்சி
ாப் ா இப்
வந்துடுவா” என அகனவரிடமும்
த சி பகாண்தட அவர்ககை உ சரித்து தசா ாவில் அமரகவக்க,
மது த சவும் வாய் அற்றவைாக கவசுகவதய நானாவது எட்டு வருஷமா தான் கவசு ஜ ம் வருசமா மஞ்சரி ஜ ம் தவலு
ார்த்திருக்க, சங்கர் “ தடய் ன்தறன். ஆனா நீ எத்தன
ண்தறன்னு பசால்லவா ?’’ என கண்சிமிடவும்
ர ரப் ாய் எழுந்து சங்கரின் வாகய மூடி, “ தடய் அப் ா ! உன்
வாகய மூடு ! எவ்னிங் டபுள் ட்ரீட் ததரன்” என பகஞ்சவும் கவஷ்ணவி தன் சலங்கக சிரிப்ப ாலிகய பவைியிட, மணியம்கம மதுவிடம், “அம்மா மது எல்லாருக்கும் கா ி பகாண்டுவாமா’’ என
ணிக்கவும், அதற்காக
காத்திருந்தது த ால் மது சமயலகறயில் புகுந்து பகாண்டாள். ப ரியவர்களுக்கு கா ியும், விக்கிக்கு
ாலும் தவகலக்காரர்கள் மூலம்
பகாடுத்து அனுப் ியவள், ரக்சிதாகவயும் தயார்
டுத்தி கூடத்திற்கு
அனுப் ி கவக்க, ரக்சியும் விக்கியும் சில நிமிடங்கைில் நண் ர்கள் ஆகி விட்டனர். “ டாடி ! வ ீ ப்தை அவுட் கசட்’’ என கூறிய ரக்சி விக்கிகயயும் இழுத்து பகாண்டு ததாட்டத்திற்கு பசன்று விட, ஆண்கள் வண்டிகய எடுத்து பகாண்டு ததாப் ிற்கு பசன்று விட, கவசு மதுகவ ததடி சகமயலகறக்குள் வந்தாள்.
“ நான் ஏதாவது பஹல்ப் நிமிர்ந்து
ண்ணவா ?’’ என கவசு மதுகவ வினவ,
ார்த்த மது “ தவண்டாம்கா ! இததா இப்
தவணா ஹால்ல டிவி
ஆய்டும். நீ ங்க
ாருங்கதைன்’’ என்று உகரத்துவிட்டு மீ ண்டும் தன்
தவகலயில் மூழ்கவும், அதில் பதானித்த அந்நியதன்கமகய உணர்ந்த கவசு, தங்கைின் தனிகம சூழகல உணர்ந்து, த சுவதற்கு இதுதான் சரியான தருணம் என முடிவுபசய்து, “ என்ன மது ! என்தமல கூட உனக்கு என்ன தகா ம் ! உன் கூட நிகறய த சணும்னு நிகனப்த ன். ஆனா இதுவகரக்கும் ஒரு நாள் கூட சந்தர் ம் கிகடக்ககல. நீ இப் டி ண்ணுவனு நான் பகாஞ்சம் கூட எதிர் ாக்ககல மது. தவலு உன்கன எவ்தைா லவ்
ண்றார்னு பதரியுமா ? நீ பராம்
சின்ன ப ாண்ணு, உன்
டிப்பு முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் உன்கிட்ட பசால்லனும்னு பவயிட் ண்ணார். அவங்க அப் ாக்கு உடம்பு சரி இல்லாதப்
கூட அகத
பதரிவிச்சா உன்
டிப்பு
ாதிகுதமன்னு
பமாத்த துக்கத்கதயும் அவதர
தாங்கிண்டார்.
தநாக்கு நியா கம் இருக்கா மது. நான் காதலஜ் த ாறச்ச ஒருத்தர் என்ன கசட் அடிகிறார்னு பசால்லுவிதய. உண்கமயா நானும் அவரும் லவ் ண்தணாம் மது. எங்க அப் ாக்கு விஷயம் பதரிஞ்சப்
தவலு ஊர்ல
இல்ல. அவங்க அப் ா கவத்தியத்துக்காக பவைி ஊர் த ாய் இருந்தார்.
எங்க அப் ாவும் அம்மாவும் என்கன மிரட்டி என் அத்கத க யகன த சி முடிச்சிட்டா. விவரம் பதரிஞ்சி தவலுவால ஒன்னும்
ண்ண முடியல.
என்னாலயும் தான். நான் எங்க அத்கத க யகன கட்டிண்டு
ாம்த
த ாய்தடன். இங்க சங்கர் நான் இல்லாம ட்ரக் அடிக்ட் ஆய்டார்.
தவலு
தான் அவகர மீ ட்டு ரீஹ ிகலஸ் ஸ்தடஷன் பசன்டர்ல தசத்தி இவர் உயிகர மீ ட்டார். என் மகன்
ிறந்து ஒன்கற வருசத்துல எங்க ஆத்துகாரர்
ஒரு ஆக்சிபடன்ட்ல இறந்துட்டார்.
எங்க புக்காது மனுஷா நான் ராசி இல்லாதவனு என்கன ஒதுகிட்டா. நான் மறு டியும் எங்க அம்மா ஆத்துக்தக வந்துட்தடன். எங்க அப் ாவும் என் நிகலகமகய
ாத்து
ாத்து பநாந்தத ஆர்ட் அட்டாக்ல த ாய்
தசர்ந்துட்டார். யாரும் இல்லாத அநாகதயா நான் தவிச்சப்
தவலு சார்
வடு ீ பகாடுத்து தவகல பகாடுத்து என்கன ஆதரிச்சார்.
என் விஷயம் சங்கருக்கு பதரிஞ்சதும் என்கன மறுகல்யாணம் ண்ணிண்டு வாழ ஆகசப் ட்டார். ஆனா நான் சம்மதிக்கல. பசான்னா நம்
மாட்ட மது ஏறக்குகறய தவலு சார் என்கன மிரட்டி உருட்டி தான்
கல்யாணத்துக்தக சம்மதிக்க வச்சார்.
எங்க அம்மாக்கு இந்த ஏற் ாட்டுல கல்யாணம்
ரமதிருப்தி. நானும் சங்ககர
ண்ணிண்டு நிம்மதியா வாழ்ந்துண்டு இருக்தகன்.
கல்யாணத்துக்கு அகர மனசா நான் சம்மதிச்சப்
சங்கர் என்னண்ட ஒரு
வார்த்கத பசான்னார், “ கவசு உன்கன கட்டிக்கிட்டு சுகமா நான் வாழ ஆகசப் டல. என்தனாட கவஷ்ணவி குழந்கத அப் ா இல்லாம வைரக்கூடாதுன்னு ஆகச டுதறன்னு பசான்னார். அவ்வதைாதான் எல்லாம் பதைிஞ்ச மாதிரி ஆய்டுத்து. நிதர்சனமா வாழ கத்துத ாம்னு இததா இப்
இப்
பசௌக்கியமா, சந்ததாஷமா இருக்தகன்.
உன்கிட்ட ஒரு உண்கமகய பசால்தறன் மது, தவலு சார் எப்
இருந்து உன்ன லவ் வந்தப் அப்
ண்றார் பதரியுமா ? அவர் டிகிரி முடிச்சு லீவ்க்கு
சின்ன ப ாண்ணா தகாகவ
ழம்
றிச்சி தர பசான்னியாதம
இருந்து உன் முகம் அவர் மனசுக்குள்ை இருந்ததாம்.
இத
என்னண்ட பசான்னது இல்ல. எங்க ஆத்துகாரர்கிட்ட பசால்லி இருக்கார்.
நீ விருப் ப் ட்ட டி உன்
டிப்பு முடிஞ்சதும் உன்கிட்ட தன் காதகல
பசால்லி, ஒரு வருஷம் விருப் ம் த ால ஊர்சுத்திட்டு அப்புறம் தான் கல்யாணம்னு அடிகடி எங்கிட்ட பசால்வார்.
ாவம் அவர் அப் ா இறந்ததால முதல்ல கல்யாணம்னு ஆய்டுத்து. ஆனா நீ ஏன் மது இப் டி
ண்ண.
ாவம் தவலு சார் பராம்
கஷ்ட ட்டுட்டார்.
நான் கூட உன் த ான் நம் ர் தகட்தடன். உன்னண்ட த சி உன்கன சமாதான டுத்தலாம்னு. ஆனா தவலு சார் தான் பகாஞ்சநாள் பவய்ட் ண்ணலாம் கவசு அவளுக்கு என் தமல என்ன தகாவம்னு எனக்தக பதரியல, அப் டின்னு பசால்லிட்டார். எது எப் டிதயா நீ திரும் ி வந்துட்ட. இனியாவது நீ ங்க பரண்டு த ரும் சந்ததாஷமா இருந்தா சரி’’ த சிக்பகாண்தட இருந்த கவஷ்ணவி தான் நறுக்கிய காய்கறிககை தமகட தமல் கவத்துவிட்டு, “ சரி நீ தாைிச்சு பகாட்டு குழந்ததள் என்ன
ண்றதுன்னு
ாத்துட்டு வதரன்’’ என்று எழுந்து பசல்லவும், மது தான்
அதுவகர அடக்கி கவத்திருந்த தன் ஆனந்த அழுகககய அழுது தீர்த்தாள்.
திடீபரன உலகதம ஒைிமயமானதாக ததான்றியது. விகரவாக சகமயகல முடித்தவள் ,
டுக்ககயகற நிகல கண்ணாடியில் தன்கன நன்றாக
அலங்கரித்து பகாண்டாள். உதட்டில் நிமிடத்திற்பகாருமுகற குறும்பு புன்னகக தவழ “ என் தவலு எனக்கு மட்டும் தான். அவர் என்கன மட்டும் தான் காதலித்தார், அவர் காதல் எனக்கு மட்டும் தான் பசாந்தம்’’ உள்ைம் பூரிப் ில் ப ாங்க தவலுவின் வரவிற்காய் காத்திருக்க பதாடங்கினாள்.
மதிய உணவிற்கு வட்டிற்கு ீ வந்த தவலுவிற்கு மதுவின் கண்கைில் கண்ட ஒைி கடந்த காலத்கத நிகனவூட்ட கஷ்டப் ட்டு தன்கன கட்டு டுத்தி பகாண்டான். மதிய விருந்து முடிந்து கவசுவின் குடும் ம் விகட ப ற்று பசல்ல, மதுவிடம் வந்த சங்கர் “ அவன் பராம் ார்த்ததத இல்லமா. அப் ா இறந்தப்
தவதகன ட்டு நான்
கூட ஒரு மாதிரி ததறிட்டான்.
ஆனா னா இல்லாத இந்த மூணு வருசத்துல பவறும் கூடா தான் நட மாடினான். எது எப் டி இருந்தாலும் தவலு பராம் எப் வும் அவன் கூட இருக்கனும். கூட
நல்லவன்மா. இனி நீ
ிறக்காத அண்ணதனாட
தவண்டுதகாைா இத ஏத்து ியாம்மா’’ என கண்கலங்கி தகட்கவும், சூழ்நிகலகய இதமாக்க தவலு,
“ தடய் ! என்னடா நீ , அவகன இப் தான்டா இழுத்து வந்து இருக்தகன். ஓவரா பசண்டிபமண்ட் த சினா மறு டி லண்டன் த ாய்டுவாடா. மச்சி ிகைட் டிக்பகட் எடுத்தத என்
ரம் கர பசாத்து காலியாயிடும்டா.
கண்ட்தரால் யுவர் பைல்ப்” என அவன் முதுகில் தட்டி பகாடுக்க, அகனவரும் சிரிக்க, மது இதழ்கைில் புன்னககயுடன் தவலுகவ
ார்த்துக்பகாண்தட, “ இனி என் உயிர் த ாறவகர தவலு மாமா வட்ல ீ தான் என் வாழ்கக. நீ ங்க சந்ததாஷமா த ாயிட்டு வாங்கண்ணா’’ என விகட பகாடுக்க, தவலு ஆச்சர்யமாக மதுகவ தநாக்கினான். அகனவரும் உற்சாகத்துடன் விகடப ற்று கிைம் , மற்ற உறவினர்களும் மறுநாள் தங்கள் வட்டிற்கு ீ விருந்திற்கு வர தவண்டும் என அகழப்புவிடுத்து விட்டு விகடப ற்று கிைம் ினர்.
அகனவகரயும் உற்சாகத்துடன் வழி அனுப் ிகவத்த மது, இனி தன் வாழ்ககயில் என்றும் ஆனந்ததம என்ற நம் ிக்ககதயாடு இரவிற்காய் காத்திருந்தாள்.
ாவம் காலம் அவளுக்கு கவத்திருந்த கன்னிபவடிககை
ற்றி அறியாமதல.
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 24
நிலா ஒருமுகற பூமிகய சுற்றி வர அது கடக்கும்
பமாத்த பதாகலவு
2,290,0000 கிதலாமீ ட்டர்கள்.
நீ என்கன நிழல் என்று ஒதுக்கிகவக்கிறாய் நான் உன்கன என் நிஜம் என்று என்னில் ஒைித்துகவக்கிதறன் இந்த நிழகல நிஜபமன்று நீ ஏற் து எப்ப ாழுது இப் டிக்கு – உன் நிலா.
இரவு உணவு முடிந்ததும், மது ரக்சிதாகவ மணியம்கமயின் அகறயில் டுக்ககவத்துவிட்டு, தங்கள் அகறக்குள் நுகழந்தாள்.
தவலு தன் கணினியின் முன் அமர்ந்து ஏததா கணக்கு வழக்கு பகாண்டிருந்தான். “ கலட் ஆப்
ண்ணிட்டு நீ
டுகறதுனா
ார்த்து
டு மது.
எனக்கு பகாஞ்சம் தவகல இருக்கு’’ என அவன் மதுவின் கண்ககை ார்க்காமல் பசால்லவும், மது மனதிற்குள் அவகன அர்ச்சித்து தீர்த்தாள்.
“ ம்ம்... இகனக்கு இந்த தவகல பராம் மனதிற்குள் அவனுக்கு
முக்கியமாகும்’’ என்று
ழிப்பு காட்டியவள், “ மாமா உங்க கிட்ட ஒன்னு
தகட்கவா?’’ என நிறுத்தவும், தவலு மனதிற்குள் கூறி பகாண்டான்.
“ வாடி வா ! காகலல இருந்தத என்கன ஒரு மாதிரியா லுக் விட்டுகிட்டு இருந்த தவ நினச்தசன். இன்கனக்கு ஏததா ஒரு முடிதவாட தான் இருக்கனு. என்ன மட்டும் எத்தன வருஷம் காக்க வச்ச. நீ மாமா கூ ிட்டா நாங்க உடதன உரிகிடுதவாமாக்கும்.’’ என மனதிற்குள் கூறி பகாண்டவன் தமலும் அவகை கடுத ற்றும் ப ாருட்டு, “ என்ன மது முக்கியமான பவைிநாட்டு ஆர்டர் கடப் த ாய் என்ன டிஸ்டர்ப்
! இன்கனக்கு ஒரு
ண்ணிக்கிட்டு இருக்தகன். இப்
ண்ற. அகமதியா தூங்கு மது. எதுனாலும்
காகலல த சிகிலாம்.’’ என அவைிடம் கூறி விட்டு அவைின் முக ாவங்ககை தனக்கு எதிதர இருந்த ஆளுயர கண்ணாடியில் ரசித்து ார்த்து பகாண்டிருந்தான்.
தவலு இன்கறக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தான். மதுவின் ஒவ்பவாரு ார்கவயும் தன்கன காதலுடன் வருடி பசல்வகத விரும் ி அனு வித்தான். தமலும் மது ரக்சிக்கு உணவு ஊட்டிவிட்டு மணியம்கமயின் அகறயில்
டுக்ககவதத்கத கண்டவனின் உள்ைம்
துள்ைி குதித்தது. “ தமடம் இன்கனக்கு பசம
ார்ம்ல இருக்கா த ாலதய.’’
அவனுக்கு அப்ப ாழுதத அவகை அள்ைி பகாள்ை தவண்டும் த ால் ததான்றியது. ஆனால் அவனுள் இருத்த காதலன் தவலு விழித்து எழ அவனுக்கு அவளுடன் விகையாடி
ார்க்க ததான்றி விட்டது. “ எத்தன
வருஷம் என்ன டீல்ல விட்ட வாடி தன் அத்கத மகதை இன்கனக்கு இருக்கு உனக்கு இந்த மாமன் கிட்ட’’ தன் மனதிற்குள் பசல்லமாக அவகை கவதவன் மது அகறக்குள் நுகழயும் முன் தன் கணினியின் முன் பசன்று அமர்ந்து பகாண்டு அதிக தவகல இருப் வன் த ால் நடிக்க பதாடங்கினான்.
மது அவன் நாகை த சிக்பகாள்ைலாம் என பசான்னவுடன், அழுககயில் ிரிவதற்கு தயாரான கீ ழ் உதடுககை தன் தமல் அழுகககய சமண ததான்றாமல்
டுத்தினாள் . அவனுக்கு
டுக்ககயில் தன் புறம் பசன்று
ற்கைால் கடித்து, தன்
தில் பசால்லவும் டுத்தவள் ஓகச இன்றி
கண்ண ீர் வடிகலானாள்.
திடீபரன தன்கன யாதரா தூக்குவது த ால் ததான்ற முதலில் மதுவிற்கு ஒன்றும் புரியவில்கல. தவலுவின் தராமம் அடர்ந்த பநஞ்சில் தன் தகல சாய்திருப் கத உணர்ந்தவுடன் தான் அவன் தன்கன தூக்கியகத உணர்ந்தவள் அவனிடம் இருந்து விடு ட த ாராடிய டிதய, “ த ாங்க ! த ாய் அந்த கம்ப்யூட்டர்தய கட்டி புடிச்சி குடும் ம் நடத்துங்க. என்ன விடுங்க மாமா’’ என திமிரவும், “ ஏண்டி, நான் ஒரு நாள் முகம் திருப்புனதுதக உனக்கு இம்ம்புட்டு தகா ம் வருதத. மூணு வருஷமா எனக்கு எப் டி இருந்தது பதரியுமா? இதுல திரும் ி வந்து கூட பமாறச்சிகிட்தட இருந்தா மனுஷன் என்ன
ாடு டுவான். அதுதான் சும்மா
மாமன் விகையாடிதனன்டி என் தங்கம்’’ என்று கூறி விட்டு கலகலபவன சிரிக்க, மது அவன் மார் ில் வலிக்காமல் குத்த பதாடங்கினாள்.
அவகை இறக்கி விட்டவன் “இப்
இந்த அருந்த வாலுக்கு இந்த மாமன்
கிட்ட என்ன த சணுமாம்” என்று தகட்ட டிதய அவன் மீ கச பகாண்டு அவள் காதுகைில் உராய்கவ ஏற் டுத்த, அதில் சிலிர்த்தவள் “ இப் டி உரசிகிட்தட இருந்தா எப் டி த சுறதாம்’’ என அவள் சிணுங்கவும்,
அவகை தன் அருகில் அமர்த்தியவன் இரு ககககையும் கட்டிபகாண்டு “இப்
தகளுங்க தமடம்’’ என
வ்யமாக வினவவும், அவனின் த ாலி
யத்தில் சிரித்தவள், முகம் மிருதுவாக மாற, “ மாமா நீ ங்க எப் யாவது யாகரயாவது லவ்
ண்ணி இருக்கீ ங்கைா?’’ என வினவவும்,
புன்னககத்தவன், “ ஓ ..... 13 வருஷமா லவ்
ண்தறன். இன்னும்
ண்ணுதவன். அத ஏன் நீ தகக்குற?’’ என கண்கைில் குறும்க தகட்கவும், மதுவும் தன் கண்கைில் குறும்க ஆனா அந்த ப ாண்ணு உங்கை லவ் பராம்
லவ்
ததக்கி
ததக்கி, “ ஓ... அப் டியா
ண்றாைா?’’ என வினவ, “ என்கன
ண்றா. ஆனா பசான்னது இல்ல. ஆனா எனக்கு பதரியுதம !’’
என குறும் ாய் புன்னககக்கவும், “ எப் டி ?’’ என மது வியப்புடன் தகட்க, தவலு எழுந்து பசன்று தன்
ீ தராவின் லாக்கரில் இருந்து சில வாழ்த்து
அட்கடககையும், தநாட்டுககையும் பகாண்டுவந்து மதுவின் முன் கவத்தான். அது அகனத்தும் மது
னிபரண்டாம் வகுப் ின் பதாடக்கத்தில்
தவலுகவ காதலிக்கும் ப ாழுது அவன் ப யரிட்டு உருகி உருகி எழுதிய காதல் கவிகதகளும், வாசகங்களும் பகாண்டகவ. மது அவற்கற நம் இயலா
ிரமிப்புடன்
ார்த்து பகாண்டு இருந்தாள்.
அகடயாைமாய் சற்று
ழகமயின்
ழுப்த றிய காகிதங்கள் தாங்கள் அவ்வப்த ாது
புரட்ட டுகிதறாம் என் தின் அகடயாைமாய் ஓரங்கைில் கிழிந்திருந்தது.
மது நடுங்கும் கரங்கைால் ஒரு தநாட்கட எடுத்து முதல் ிரித்தாள். அதில், என் ஆதி நீ ! அந்தம் நீ ! அன்கன நீ ! அன்பும் நீ ! ஆசான் நீ ! அறிவும் நீ ! நண் ன் நீ ! நட்பும் நீ ! - இவ்வுலகில் யாவும் நீ எனக்கு – இனி
க்கத்கத
நான் யார் உனக்கு ? என அவள் எழுப் ி இருந்த வினாவிற்கு, உன் அன்பு கணவன் என ககபயழுதிட்டு இருந்தான் தவலு.
“என்ன மது ! ஆச்சர்யமா இருக்கா ! நீ ஒரு நாள் உன்
டிக்க பவைியூர் த ான
ிற் ாடு
கழய புக்கக எல்லாம் உங்க அம்மா எகடக்கு
த ாடனம்னும், உ தயாகமானத தனியா கூ ிட்டாங்க. அப்
ிரிகனும்னும் என்கன
தான் உன் கிரீடிங் கார்ட்ஸ்ம், கவிகத தநாட்டும்
எனக்கு கிகடச்சது. பசான்னா நம்
மாட்ட மது. எத்தகன நாள் இந்த
தநாட்புக்ஸ்ச கட்டிபுடிச்சி தூங்கி இருக்தகன் பதரியுமா? நீ இல்லாதப் எவ்வதைா கஷ்டம் அனு விச்தசன் பதரியுமா? அப் எடுத்து வச்சி பதரியுமா? உன் லீவ்ல வந்தப்
எல்லாம் இகத
டிச்சிகிட்தட என் கஷ்டத்கத மறந்து ஆறுதல் ததடுதவன் டிப்பு இகடயில டிஸ்டர்ப் ஆக கூடாதுன்னு தான் நீ கூட உன்கிட்ட சரியா த சல. அப் ா உன் கல்யாணத்கத
ாத்துட்டு தான் என் உயிர் த ாகணும் தம் ின்னு என் கிட்ட பசான்னப் , உன் எக்ைாம் முடியிற தடட் வகரக்கும் பவயிட் கூடிடு வந்தப்
ண்ணி உன்ன வட்டுக்கு ீ
கூட தனியா உன்கிட்ட சம்மதம் தகட்கனும்னு எனக்கு
ததாணதவ இல்ல மது. ஏன்னா எனக்கு பதரியும் குட்டி. நீ எந்த அைவுக்கு நீ என்ன விரும்புதறன்னு’’
மது ஆதவசமாக தவலுவின் மார் ில் தஞ்சம் புகுந்தாள். “ என்கன மன்னிச்சிடுங்க மாமா! ஐ லவ் யூ மாமா’’ என அழவும், தவலுவும் “ ஐ லவ் யூ டூ மது. தசா மச்” என அவகை நிமிர்தியவன் அவள் முகம் முழுக்க முத்தமிட , இருவரும் சிறிது தநரம் காதலில் ககரய, மது தவலுவின் அகணப் ில் கிறங்கி நிற்க, அவைின் முகத்தில் கிறக்கத்கத கண்டவன், அவளுள் பதாகலய அவகை தமலும் இருக்கியவன், ஏததா ததான்றியவனாக அவகை விலக்கி நிறுத்தினான்.
“ஏன் மது ! இவ்வதைா அன்க
என் தமல வச்சி இருக்கவ எதுக்காக
என்கன விட்டு லண்டன் த ான? நமக்கு கல்யாணம் ஆனப்
கூட என்
கூட கடகமக்கு குடும் ம் நடத்தின மாதிரி தான் பதரிஞ்சது. இப் கண்ல இருக்க மயக்கத்கத இதுக்கு முன்னாடி நான்
உன்
ாத்ததத இல்ல மது
உண்கமய பசால்லு மது. என்கன விட்டு ஏன் த ான?’’ என அவன் வினவவும், மது மஞ்சரி அவன் மார் ில் சாய்ந்து, “ இப் அபதல்லாம், த ானத
எதுக்கு மாமா
த்தி இனி த ச தவண்டாதம’’ என பகஞ்சவும்
“ம்..கூம்.... நீ இல்லாத இந்த மூணு வருசத்துல நான் எவ்வதைா கஷ்டப் ட்தடன் பதரியுமா. நீ யும் என்ன மாதிரி கஷ்டப் ட்டு இருப் . ஆனா காரணம் என்ன மது?’’ என அவன் விடா ிடியாக வினவவும், மது மஞ்சரி தயங்கி பகாண்தட, தீடீர் திருமணம் தந்கதயின் கட்டகை என நிகனத்தது முதல், கவசுகவயும், தவலுகவயும் காதலர்கைாக நிகனத்தது
வகர, அகனத்கதயும் மது தயங்கி பகாண்தட ஒப் ிக்க,
அவன் முகம் எக்கக த ால இறுகி பகாண்தட வந்தது.
ககடசியில் “ நீ இவ்வதைா தானா மது. என் காதல் தமல உனக்கு இருந்த நம் ிக்கக இவ்தைாதானா ? என தகா க்குரலில் வினவியவன் “பராம் வலிக்குது மது !’’ என்று தன் பநஞ்கச பதாட்டுகாட்டி விட்டு டுக்ககயகற விட்டு பவைிதயறி விட்டான். மது என்ன பசய்வது என புரியாமல் அப் டிதய கற்சிகலயாய் சகமந்து விட்டாள். எவ்வைவு தநரம் அப் டி அமர்ந்து இருந்தாதைா பதரியவில்கல. அடுத்த ஒரு மணி தநரத்தில் தவலு கண்கைில் சிவப்புடனும், உடலில் மது வாசகனதயாடும் வந்து தசர்ந்தான். அவன் முகத்தில் கனன்ற தகா த்கத கண்ட மதுமஞ்சரி உடல் நடுங்கியவைாய் எழுந்து நின்றாள்.
பமதுவாக அவகை பநருங்கி நின்றவன், அவள் கண்களுக்குள் உற்று ார்த்தான். “என்னடி பசான்ன ! உன் கூட குடும் ம் நடத்திகிட்தட, இன்பனாருத்திக்கு ரூட் த ாட்தடன்னா பசான்ன ச்தச ...! உன்னால எப் டி
மது இப் டி தயாசிக்க முடிஞ்சது. நீ என்னடி என்ன தள்ைி கவக்கிறது. இனி நான் உன்கன தள்ைி கவக்கப் த ாதறன்.’’
த சிய டி அவைின்
ாஸ்த ார்ட் இத்யாதிககை கட்டிலின் தமல் தூக்கி
எறிந்தவன் அவள் முகம்
ார்க்க பவறுத்தவனாய் திரும் ி நின்று
இன்னும் மூணு நாள்ல உன்தனாட டிக்பகட்ஸ் பரடி ஆய்டும். சீக்கிரமா கிைம்
பரடி ஆய்டு. நீ
மறு டி பரடி ப ாண்ண
ார்த்த தவகலகய மனிஷ் மூலமா உனக்கு
ண்ணிட்தடன். இனிதம எம் மூஞ்சில மட்டும் இல்ல எம் த்தி கூட நிகனக்காத’’ “மாமா ... நான்...’’ அவள் த ச
முயற்சிக்கவும், “சீ ... வாகய மூடு ... இத மீ றி ஏதாவது பசஞ்ச .... ஏற்கனதவ என்ன பகான்னு புகதச்சிட்ட.....மிச்ச உசுகரயும் எடுத்துடாத.....’’கூறி விட்டு அவன் மாடிக்கு
பசன்று விட, மது தன்
மடத்தனத்கத எண்ணி எண்ணி கண்ண ீர் வடித்தாள்.
அடுத்த நாள் காகல அவைிடம் வந்த மாமியார், “ என்னம்மா ! தவலு மறு டி நீ லண்டன் த ாகணும்குறான். யாதரா உன் கூட புள்கைக்கு பராம்
ழகின
முடியலன்னு த ான் வந்ததா பசான்னான்.
நாைகனக்கு த ாய்டு ஒரு வாரத்துல வந்துடுறதா பசால்றான்.’’ என மணியம்கம விைிம் வும். அவன் பகாண்ட உறுதியில் மாறாதது கண்டு திககத்த மது, தன் அத்கதயின் மடிகய கட்டி பகாண்டு அழுதாள்.
உண்கம பதரியாதா மாமியாதரா, “ தவதகன டாத மது, உன் ததாழிக்கு குணமாய்டும். த ாறப்
நம்
எல்லாம் அந்த ஆண்டவன்
கருப் சாமி திருநீ கர பகாண்டுத ா. ாத்துப் ான்.’’ மணியம்கமயின்
வார்த்கதகைில் சற்று மனம் பதைிந்த மஞ்சு, கண்ண ீகர நிறுத்திவிட்டு, தமதல சிந்திக்கலானாள்.
“ ஆம் இனி எது நடந்தாலும் ஆண்டவன்
ாத்துப் ான்.தவலுதவாட
காதகல புரிஞ்சிக்காம புறக்கணிச்சது என்தனாட தப்பு தான். அவகர சந்ததக ட்டதுக்கு தண்டகனயா இகத ஏத்துக்க தவண்டியது தான்.’’
மது மனதைவில் த ாராடி தன்
யணத்துக்கான ஏற் ாட்கட
பதாடங்கினாள். ரக்சிகய எப்ப ாழுதும் தன் மடியிதலதய கவத்து பகாண்டாள். இனி இவகை எப்த ாது
ார்ப்த ன். மனதில்
ாறாங்கல்கல
ஏற்றி கவத்தது த ால் 2 நாட்கள் கழிந்து அந்த மூன்றாம் நாளும் வந்தது. கண்ணில் முகறப்புடன் விசாலம் வந்து தசர்ந்தாள்.
தாகய குடும் த்கத ககடசி முகற
ார்கிதறாம் என்ற நிகனப் ில்
மதுவின் கண்கள் கலங்க, “ இதுபகான்னும் குகறச்சல் இல்ல. ஏன் அண்ணி ஊரு உலகத்துல இருகுறவங்களுக்கு உடம்பு முடியலனா இவதான் ஓடணுமா. நமக்குன்னு குடும் ம் இருக்தகனு ஒரு ப ாறுப்பு தவணாம். அவதான் அறிவில்லாம த ாறானா ! ககய கால ஒடச்சி வட்ல ீ உட்காரகவக்கிறகத
விட்டுட்டு அவ த சுற த ச்சுக்கு தாைம்
த ாட்டா,அவ துள்ைி குதிக்காம என்ன பசய்வா?’’ விசாலம் தன்
ாட்டில்
புலம் ி தீர்க்கவும், “ அப் டி ககய காகல ஒடச்சி என்ன யாரவது இந்த வட்ல ீ த ாட்டா கூட
ரவாயில்கல.’’ என்று மது மனதில் நிகனத்து
பகாண்டாள்.
மனியம்கமதயா மருமககை விட்டு பகாடுக்காமல், “ சும்மா இரு விசாலம்
ழகின
மரியாகத. நம்
ழகத்துக்கு த ாய் ஒரு எட்டு
ாத்துட்டு வந்தா தான
மதுவுக்கும், ரக்சிகும் எம்புட்டு உதவி
ண்ணி இரு ாங்க.
நீ கதரியமா த ாய்டு வா ஆத்தா ! எனக்கு உன் தமல நம் ிக்கக இருக்கு’’ என உகரக்கவும், பவற்றிகல இடித்து பகாண்டிருந்த நாச்சியகம ஆச்சி, “அடிதய சித்து கள்ைி ஒரு வாரத்துல திரும் ி வந்து தசரு! இல்ல மறு டி சிகற மீ ட்க எம் த ரகன அனுப்
தவண்டிவரும் ஜாக்கிரகத’’ என
ப ாய்யாக மிரட்டவும், “ம்ம்.... வந்துடாலும்...’’ மனதிற்குள் சலித்தவள் கிைம்பும் முன் ரக்சிதாகவ கட்டி அகணத்து முத்தமிட்டவள், தன் அத்கதயிடம், “ரக்சிகய நல்லா த ாய்டு வா மது நான்
ாத்துதகாங்க’’ என நா தழு தழுகவும், “நீ
ாத்துகிதறன்’’ என மருமகைின் ககப் ற்றி
ஆறுதல் அைிக்க, மது காரில் ஏறி அமர்ந்தாள். இந்த மூன்று நாட்கைில் மதுவால் தவலுகவ வட்டில் ீ காண முடியவில்கல. இன்கறக்காவது அவன் முகத்கத கண்கைில்
ிடித்து இதயத்தில்
தித்து விட ததடினாள்.
இன்றும் அவளுக்கு ஏமாற்றதம கிகடத்தது. பசால்பலாண்ணா தவதகனயுடன் மதுவின் லண்டன்
மீ ண்டும் ஒைிரும்.
அத்யாயம் – 25
யணம் பதாடங்கியது .
நம் இந்தியா நிலவிற்கு விண்கலம் அனுப் ிய ஆண்டு அக்தடா ர் 22 ,2008. விண்கலத்தின் ப யர் சந்திராயன் -1.
உனக்காய் காத்திருந்து காத்திருந்து காலம் மட்டும் அல்ல நானும் ககைத்துவிட்தடன் – ஆனால் கட்டாயம் நீ கரம்
ிடிப் ாய் என்ற நம் ிக்ககதயாடு
கதவருதக தினம் காத்திருக்கிறது என் காதல். இப் டிக்கு – உன் நிலா.
மது தன் அவளுக்கு
கழய வட்டின் ீ முன் நின்றாள். கதவின் பூட்கட திறப் தற்தக யமாக இருந்தது. இனி வாழ்நாள் முழுக்க அவள் தனி.
மனகத கட்டுப் டுத்தி பகாண்டு அவள் கதகவ திறக்க டப் என்று ஏததா உகடந்து அவள் உடல் முழுவதும் தராஜா இதழ்ககை தூவியது. மது ஒன்றும் புரியாமல் வட்டின் ீ விைக்கக த ாடா “தஹா’’ என்ற கூச்சலுடன் அவள் லண்டன் நண் ர்களும், மருத்துவமகன சக ஊழியர்களும் நின்றிருந்தனர். மனிசும் ,பசௌமியும் அவகை தகலி
ார்கவ
ார்த்து
பகாண்தட “ பவல்கம் தஹாம்’’ என வரதவற்க, அவள் நண் ர்கள், “ஹாப் ி தமரீட் கலப்’’ என பூங்பகாத்கத அைித்தவர்கள் அவர்கள் வழக்கப் டி விழா தகக்கக அவகை பவட்டும் நடக்கும் எகதயும் நம்
டி அகழக்க, மதுவிற்தகா
முடியவில்கல. கககய கட்டி பகாண்டு
இகமக்காமல் அவகைதய
ார்த்து பகாண்டிருந்த ரத்னதவலுகவ அங்கு
கண்டவுடன், அவள் பமாத்த உலகமும் ஸ்தம் ித்துவிடது. சிறிது தநரத்தில் தகக் பவட்டி முடித்து,
ப்த
உணவு விருந்து முடிந்து
பசன்றவர்கள், “ ஆர் யூ தைா லக்கி மது. யுவர் ஹஸ் ன்ட் பவரி ஹான்ட்சம் அண்ட் ககண்ட்’’ என்று வாழ்த்திவிட்டுத ாக, அவகை பநருங்கிய மனிஷ், “ இப்
எதுவும் என்னால த ச முடியாது மது. மச்சான்
உனக்காக பராம்
தநரமா காத்துகிடகார். நானும் பசௌமியும் நாகைக்கு
வதராம்’’ என விகட த ற, அவள் அருகில் வந்த பசௌமி, “ அசட்டு மதனி ! இப் டி அழுமூஞ்சியா இருந்தா கூட அழகாதான் இருக்கீ க. நாகைக்கு வந்து உங்ககை த சிக்கிதறன். இன்னும் பகாஞ்ச தநரம் இங்க இருந்தா அண்ணா எங்க பரண்டு த கரயும் கழுத
ிடிச்சி பவைிய தள்ளுனாலும்
தள்ைிடும்.’’ என கிண்டல் குரலில் இயம் , மணிஷின் குடும் மும் விகட ப ற்று பசன்று விட, அவர்கள் பசல்லும் வகர அகமதி காத்த மது, தன் ார்கவகய தவலுகவ தநாக்கி திருப் ினாள்.
அவள் வட்டிற்குள் ீ வந்து கிட்டதட்ட 2 மணிதநரம் கழிந்து விட்டது. ஆனால் தவலு மதுவிடம் ஒரு வார்த்கத கூட த சவில்கல. ஆனால் அவன்
ார்கவ அவகை பதாடர்ந்து பகாண்தட இருந்தது. வட்டிற்கு ீ வந்த
விருந்தினர்ககை நன்கு உ சரித்தான். மனிஷிடம் கிண்டல் த சினான். பசௌமிகய வம் ிற்கு இழுத்தான். ஆனால் அவைிடம் ஒரு வார்த்கத கூட த ச முயற்சிக்கவில்கல. மது நடப் கத நம்
இயலா
ிரமிப் ில்
இருந்ததால் அவளும் அவனிடம் த ச முயற்சிக்கவில்கல.
ஆனால் இப்ப ாழுது தனிகம கிட்டிய உடன் “ மாமா’’ என ஆச்சர்ய ார்கவதயாடு அவகன பநருங்கவும், “ ஐ லவ் யூ மது’’ என அவன் பசால்லவும் மது சந்ததாஷத்தில் விழி விரிய “மாமா’’ என அகழக்க அவன் மீ ண்டும் “ ஐ லவ் யூ மது’’ என அவள் கண்ககை
ார்த்து கூற,
அவள் மீ ண்டும் த ச முயல, தவலு அப்ப ாழுதும், “ ஐ லவ் யூ மது’’ என பசால்ல மதுவிற்கு தவலுவின் விகையாட்டு
அவள் கண்கைில் மீ ண்டும்
ிடி ட்டு விட்டது.
கழய குறும்பு மீ ண்டுவிட, அவன் பநஞ்சில்
பசல்லமாக குத்தியவள், “ பசால்ல தவண்டிய காலத்துல பசால்லாம இப்
பசால்லி என்ன பசய்றது மாமா ! ஏற்கனதவ அகர கிழடா
ஆய்டீங்க, இததா மீ கசல கூட பரண்டு நகர முடி வந்துடுச்சி ம்ம்...’’ என
அவள் த ாலியாக ப ருமூச்சு விடவும், அவள் காகத
ற்றி திருகியவன்
“என்ன நான் கிழவனா இருடி உன்ன’’ அவன் அவகை கட்டிலில் தள்ைி தன் காதல் முரட்டுதனத்கத காட்டவும், அவளும்
திலுக்கு அவகன ஆர
தழுவி பகாண்டு காதலில் தன் தவகத்கத காட்ட, இருவரும் நீ ண்ட நாள் கழித்து மீ ண்டு வந்த காதல் பசார்க்கத்தில் தங்ககை பதாகலத்து மூழ்கி விட்டனர்.
சுவர் கடிகாரத்தில் இருந்த குயில் “குக்கு....’’ என 6 முகற கீ தம் இகசக்கவும், கண்விழித்த மஞ்சரி, “ தச.... மதியத்துல
டுக்ககல
விழுந்தது. விடிஞ்சிடுச்சா... ஆனாலும் இந்த மாமா சுத்த தமாசம்’’’ என ப ாய்யாக தகா ித்தவள் தவலுகவ எழுப் ாமல் எழ முயற்சி பசய்ய, அதில் விழித்து பகாண்டவன், அவகை இழுத்து தன் பநஞ்சில் சாய்த்து பகாள்ை வாகாக அவன் மார் ில் ஒடுங்கியவள், “ ஐயம் சாரி மாமா’’ என கண்ண ீர் விட, “ மக்கு நான் தான் உன்கிட்ட மன்னிப்பு தகட்கணும் ! உன் டிப்பு பகடகூடாதுன்னு எம் மனசுல இருந்த காதல உன் கிட்ட பசால்லல. அடுத்து நம்
கல்யாணதப் யாவது என் மனச உன் கிட்ட திறந்து காட்டி
இருக்கனும். சூழ்நிகல சரி இல்ல. நீ என்கன காதலிகிறகத பதரிஞ்சி வச்சி இருந்த கதரியதுல உன்கன பதாட்டுட்தடன். அப்புறமாவது உன்ன எவ்தைா தநசிக்கிதறனு உன்கிட்ட பசால்லி இருக்கனும். சங்கர் ிரச்சகனல குழம் ி இருந்த நான் நீ மனசுல குழப் த்ததாட இருக்தகனு பதரியாம உன் கூட குடும் ம் நடத்திக்கிட்டு இருந்ததன். அதனால ஏததா வாய்க்கா வரப்புல த ாற ரங்கம்மா என் காதல கலச்சி த ாட்டுட்டு த ாய்டா’’ என அவன் சிரிக்கவும், அவன் கண்ககை ஊடுருவியவள், “நிஜம்மா என்கன மன்னிச்சிடீங்கைா ! என்ன இருந்தாலும் நான் உங்கை சந்ததக ட்டு இருக்க கூடாது. என அவள் விசும் வும், மக்கு என அவள் தகலயில் பசல்லமாக பகாட்டியவன் “ நீ சந்ததகப் ட்டது தப்புனா, நீ சந்ததக டும் டி நடந்துகிட்டது என் தப்பு..... நான் கவஷ்ணவிகய நான் நம்
ததாட்ட வட்ல ீ தங்கவச்சது முத.... சங்கருக்கு மறு கல்யாணம்
ண்ணி பகாடுக்க உத்ததசித்த வகரக்கும் உன்கிட்ட பசால்லி உன்தனாட
ஐடியாகவ கூட தகட்டு இருக்காலம். ம்ம்....எங்க உன்ன
ாத்து
பதாகலசாதல மனுசனுக்கு எக்கு தப் ா மூடு ஏறி என் காதகலதய பசால்ல மறந்தவன் நானு இதுல தவற யாகர அவன் கிரகமாய் ராகம்
த்தி த ச ததாணும்.’’ என
ாடவும், மது ஏததா ததான்றியவைாக, “ மாமா
எனக்கு எப் டி மூணு நாள்ல விசா பரடி
ண்ணிங்க. எனக்கு முன்னாடி
நீ ங்க எப் டி இங்க வந்தீங்க என தகட்கவும்’’ அவள் காகத திருகியவன், “ இப்
ிடித்து
தகளு எல்லாம்.....’’ என அவள் கூந்தளுடன்
விகையாடியப் டிதய, “ குட்டி ! நீ மனிஷ் மாப் ிகைகய வழி அனுப் வரல இல்ல. அதனால உன்
ிரண்ட்கு
யங்கர
மனிக்கதவ மாட்டா அப் டி இப் டின்னு.
ீ லிங். அவ என்கன
அன்கனக்கு முடிவு
ண்ணி,
நீ யும் நானும் லண்டன் த ாய் ஒரு 1௦ நாள் மனிஷ் வட்ல ீ தங்கி உனக்கும் அவனுக்கும் நடுவுல இருக்க சண்கடகய சரி ன்னனும்னு நினச்சி, ஒரு ஒரு மாசத்துக்கு முந்திதய உனக்கும் எனக்கும் டிக்பகட்ஸ் பரடி
ண்ணி
வச்சி இருந்ததன்.
ஆனா மூணு நாகைக்கு முந்தி அம்மணி ஏன் என்ன இத்தகன நாைா ஒதுக்கிவச்தசன்ற காரணத்கத பசான்னதும், முதல்ல எனக்கு தாறுமாறா தகாவம் வந்தது. அப்புறம் ப ாறுகமயா உக்காந்து தயாசிச்சப்
தான் உன்
க்கம் இருந்த நியாயம் புரிஞ்சது.’’ “ அப்புறம் என்கன எதுக்காக மூணு நாைா மிரட்டி வச்சிங்கலாம்’’ என அவள்
சிணுங்கவும், அவகை தன்
அருதக இழுத்தவன், “ என்கன உன்கிட்ட இருந்தும், நம் இருந்தும், மூணு வருஷம்
ப ாண்ணு கிட்ட
ிரிச்சிவச்சிதய அகத சும்மாவிடவும் எனக்கு
மனசு வரல, அதான் டிக்பகட் கன் ார்ம் ஆனதும், உன்ன திருப் ி அனுப்புறதா ப ாய் பசால்லி உனக்கு முன்னாடி டிக்பகட்ஸ் ரீ அதரஞ் ண்ணி
நான் இங்க வந்து நம்
ஹனிமூன்காக காத்துகிட்டு இருந்ததன்’’
என பசால்லியவன், அவைிடம் இருந்து சில
ல அடிககை தன் பநஞ்சில்
சுமந்தான். அவகை கட்டி பகாண்டவன் காதலுடன் அவள் பநற்றியில் முத்தமிட, அவகன
ிடித்து தள்ைியவள், “
ாவம் அத்கத அங்க என்
ிரண்டுக்கு
உடம்பு சரி இல்கலன்னு நிகனச்சி வருத்த ட்டுடு இருப் ாங்க’’ என அவள் பசால்லவும், அவன் வயிற்கற
டுககயில் இருந்து எழுந்து அமர்ந்து
ிடித்து பகாண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தான்.
“ ஏன் இப் டி சிரிகிறீங்க மாமா’’ என அவள் உக்கிர
ார்கவ
ார்க்கவும்,
“அம்மாகிட்ட ஏக்கமா மூஞ்ச வச்சிக்கிட்டு என் ப ாண்டாட்டி கூட பவைிநாடு த ாய் தசர்ந்து சுத்தி
ாக்க ஆகசயா இருக்குன்னு
பசான்தனனா, உடதன தாராைமா கூடிடு த ாப் ான்னு பசான்னாங்கைா, இல்லமா அவளுக்கு பதரியாம நான் ஏற் ாடு
ண்ணிட்தடன். அவளுக்கு
இது ஒரு சர்ப்கரஸ்ைா இருக்கட்டும். நான் முன்னாடி கிைம்புதறன் நான் பசால்லற ககதய அவ கிட்ட பசால்லி அவகை
ின்னாடிதய அனுப் ி
கவமா அப் டின்னு பசான்தனனா ! ஆனாலும் எங்க அம்மா பராம் ாஸ்ட் குட்டி ! நான் சின்ன வயசுல த ாட்டுகிட்டு இருந்த தண்கடகய எடுத்து பகாடுத்து, ஒண்ணும் அவசரம் இல்லப் ா இந்த தண்கடகய த ாடுறதுக்கு ஒரு த ரகன ஏற் ாடு
ண்ணிட்தட வந்து தசருங்கனு
பசால்லிபுட்டாங்க, ஹா ! ஹா !’’ பசால்லிவிட்டு அவன் சிரிக்கவும் அவகன தகா மாக
ார்த்த மது, “ சரியான ப்ராடு த மிலி, இப்
ப ரிய மீ கச இருந்து இருக்கனும் நான்
மட்டும்
ஞ்சாயத்கத கூட்டி நியாயம்
தகட்டு இருப்த ன்’’ என அவள் ப ாரிந்து தள்ைவும், “ ஏண்டி ! அவர் ப ரிய மீ கசனா நான் என்ன சின்ன மீ கசயா !’’ என அவன் தன் மீ கசகய முறுக்கி பகாள்ைவும், “ ம்ம்.... இல்ல நான் உங்களுக்கு ஏததா கல்லுன்னு இல்ல த ர் வச்தசன்..’’ சிறிது தநரம் தயாசிப் து த ால் நடித்தவள், “ம்ம்... ஹா ! நியா கம் வந்துடுச்சி பசங்கல் இல்ல இல்ல... கருங்கல் ....’’ அவள் அவகன மீ ண்டும் கலாய்க பதாடங்க, அவள் கண்கைில் காதல் ஒைிகய கண்டவுடன், “ நான் கருங்கல்லா உன்ன...’’ அவன் துரத்த மான் குட்டியாய் துள்ைி ஓடியவள், “ சாப் ாட்டு கடம் ஆய்டுச்சு மாமா. சாப்டுட்டு மறு டி சண்கட த ாடலாம் மிஸ்டர் கருங்கல்’’ என அவகன தநாக்கி கண்சிமிட்ட, “ எப் டி ! பகாஞ்ச தநரத்துக்கு முன்னாடி த ாட்தடாதம அப் டியா?’’ என அவன் கசங்கி இருந்த
டுக்கககய கண்கைால் காட்ட,
“சீ ...’’ அவள் சிவந்த தன் கன்னங்ககை அவனிடம் இருந்து மகறக்கும்
ப ாருட்டு, சகமயலகறக்குள் பசன்று மகறய, தவலு ஏததா ததான்றியவனாய் தன் ககப்ப ட்டிகய திறந்து, மதுவின் ஒன்றின் ககடசி
க்கத்கத
கழய தநாட்டு
ிரித்தான், அது அவனுக்கு மிக மிக
விருப் மான கவிகத......
தினம் தினம் அமாவாகச தான் – என் காதல் கானகத்தில் வார்த்கதயில் பசால்லிவிட வைர் ிகற நிலவு வைர்த்ததன் வாசலில் உன் முகம் கண்டவுடன் வினாடியில் ததய்ந்து - ததய் ிகற நிலவுகைாய் மகறந்து விடும் என்று நிலவு வைர்ந்து ப ரிது ஆகுதமா – கண்ணா என் காதல் கானகத்தில் பவைிச்சம் வந்து காதல் ப ௌர்ணமி ஆகுதமா- ப ாங்கி ததும்பும் என் காதல் அன்று உன் கண்ணில் டுதமா ?
ஏக்கமாய் முடிந்து இருந்த கவிகதகய அகணத்து பகாண்டவன், 17 வயசில எப் டி எழுதி இருக்கா என்று நிகனத்து பகாண்டான். அன்று முழுவதும் மனிஷ் வட்டில் ீ ப ாழுகத கழித்துவிட்டு, அவனுடன் சமாதான உடன் டிக்கக பசய்து பகாண்டு திரும் ிய மது இரவில் தவலுவின் மார் ில் தகல சாய்த்து உறங்கும் த ாது, மகனவியின் முன் உச்சியில் முத்தம் இட்ட தவலு, “ இனி நம் வாழ்ககயில எப் வும் ப ௌர்ணமி ம்கூம்.....காதல் ப ௌர்ணமி தான் குட்டிமா ’’ என
அவகை
இருக்கி பகாள்ைவும், அவதனாடு கலந்தவள் வாழ்வில் காதல் ப ௌர்ணமி
ததயாமல் நின்றுவிட, பதன்றல் திகர சீகலககை ஆட்டி அகசத்து வாழ்த்து பசால்ல நான் விகட ப றுதவாம்.
ஒைி முழுகம அகடந்தது.
அன்பு ததாழிகதை என் முதல் ககத முடிந்தது. இதுவகர பதாடர்ந்து ஆதரவைித்த
ல நல்ல உள்ைங்களுக்கு நன்றி ! பவறுமதன வந்து
வாசித்து பசன்றவர்களுக்கும் , கலக் த ாட்டவர்களுக்கும் ஒரு தவண்டுதகாள். இம்முகற கண்டிப் ாக உங்கள் கருத்கத
திவு
பசயுங்கள். அகத கவத்தத நான் அடுத்த ககத எழுதவா தவண்டாமா என முடிவு பசய்ய தவண்டும்.
இதுவகர கபமண்ட்ஸ் த ாட்டவர்களுக்கு ஒரு தவண்டுதகாள். நான் அடுத்து பகாஞ்சம் ஆழமுள்ை ககத எழுத விருப்
டுகிதறன். அகத
உங்கள் கருத்கத பதரிந்து பகாள்ை விரும்புகிதறன். கபமண்ட்ஸ் குதியில் உங்கள் எண்ணத்கத
கிரவும்.
சுமீ அக்காவிற்கு மீ ண்டும் ஒரு முகற நன்றி ! உங்கைால் என் கனவு இன்று பமய் ட்டுைது. நன்றி ததாழிகதை !
ற்றி
