Teatr antycznej Grecji a teatr elżbietański
Krótki opis Teatr grecki
Teatr elżbietański
Wywodzi się z tradycji obrzędów religijnych, zwłaszcza związanych z obchodami ku czci Dionizosa. Widowiska te musiały być łatwo dostępne dla ludności, pierwsze sztuki wystawiano więc na wytyczonym u stóp wzgórza placu zwanym orchestrą.
Teatr angielski z czasów królowej Elżbiety I. Za jego umowną datę powstania przyjmuje się rok 1576. Głównymi przedstawicielami tego teatru byli: William Szekspir, Christopher Marlowe, Ben Jonson, Edward Alleyn.
Teatr antyczny
Teatr elżbietański
Aktorzy Teatr grecki
Występowali w maskach, chodzili w butach na koturnach. Po reformie Sofoklesa, wprowadzono zasadę, jako, że jedynie 3 aktorzy mogą występować w tym samym czasie na scenie.
Teatr elżbietański
Aktorzy występowali bez masek, mogła wówczas występować dowolna liczba aktorów.
Maski aktorów greckich
Zasada trzech jedności Teatr grecki Obowiązywała zasada trzech jedności. Wydarzenia występowały tego samego dnia w tym samym miejscu i kręciły się wokół jednego wątku.
Teatr elżbietański
Zerwał z zasadą trzech jedności. Przykładowo akcja szekspirowskiej tragedii "Makbet" rozgrywa się w ciągu 17 lat.
Miejsce przedstawień Teatr grecki
Teatr elżbietański
Rozgrywany był na placu zwanym orchestrą. Początkowo na środku orchestry stał ołtarz, jednakże z czasem jak wybudowano skene, ołtarz usunięto. W ostatniej fazie rozwoju, przed budynkiem teatralnym stawiano pałac.
Był to budynek drewniany posiadający scenę, na planie wielokąta. Zaprojektowany w ten sposób, by widzowie mogli oglądać występ z trzech stron.
Budowa teatru antycznego
Bohaterowie przedstawień Teatr grecki Dominował tutaj bohater statycznoklasyczny to znaczy taki, który nie ulegał podczas akcji przemianie.
Teatr elżbietański
Bohaterowie często byli dynamicznoromantyczni, czyli tacy, którzy ulegali przemianie. Przykładowo Montecchi i Capuletti dwa rody nienawidzące się od początku akcji w utworze "Romeo i Julia", które pod koniec tragedii - podały sobie ręce.
Tematyka dzieł Teatr Teatr grecki
elżbietański
Panowała tutaj zasada dekorum. Jeśli utwór jest tragedią wszystkie sceny mają być tragiczne, a jeśli komedią - komiczne. Inspirację czerpano z mitów czy też z dzieł Homera.
Nieraz przeplatał komedię z tragedią, czego idealnym przykładem są dzieła Szekspira. Inspirację czerpano często z opowieści ludowych, przyroda zaś stanowiła wyznacznik nastroju.
Budowa utworów Teatr Teatr grecki
elżbietański
Budowa utworu dramatycznego opierała się na następujących częściach dramatu: Prolog, Epejsodion, Stasimon, Eksodos.
Dramat dzielił się na akty, które z kolei dzieliły się na sceny.
Podobieństwa teatru antycznego i elżbietańskiego dramaty w obu teatrach posiadały formę przyczynowo skutkową celem obydwóch teatrów jest wywołanie emocji zarówno w antycznym teatrze jak i w elżbietańskich grali jedynie mężczyźni
Dziękujemy za uwagę
