PENDIDIKAN-VERNAKULAR-DI-MALAYSIA.pdf

PENYELIDIKAN PENDIDIKAN VERNAKULAR DI MALAYSIA

DOKUMENTASI PENYELIDIKAN MUZIUM PENDIDIKAN NASIONAL

ADI RATNA BINTI MOHAMMED NOR  PENOLONG KURATOR  MUZIUM PENDIDIKAN NASIONAL 0

ISI KANDUNGAN

1.1

MUKASURAT

PENDIDIKA PENDIDIKAN N VERNAKUL VERNAKULAR AR 1.1.1 PENGENALAN 1.1.2

2

SISTEM PENDIDIKAN VERNAKULAR (SEBELUM PERANG DUNIA KE 2)

1.2

2

PENDIDIKAN MELAYU 1.2.1 SEJARAH PENDIDIKAN MELAYU

7

1.2.2 HASIL KAJIAN LAPANGAN

1.3

i. SK BAYAN LEPAS PULAU PINANG

13

ii. MAKTAB MELAYU KUALA KANGSAR (MCKK)

21

PENDIDIKAN CINA 1.3.1 SEJARAH PENDIDIKAN CINA

28

1.3.2 HASIL KAJIAN LAPANGAN i. SK (C) CHUNG SHAN PULAU PINANG 1.4

33

PENDIDIKAN TAMIL 1.4.1 SEJARAH PENDIDIKAN TAMIL

49

1.4.2 HASIL KAJIAN LAPANGAN i. SK (T) TAN SRI DATO’ MANIKAVASINGAM

53

TANJONG MALIM. 1.5

PENDIDIKAN INGGERIS 1.5.1 SEJARAH PENDIDIKAN INGGERIS

66

1.5.1 HASIL KAJIAN LAPANGAN

77

i. SEKOLAH VICTORIA KUALA LUMPUR  1.6

RUMUSAN

101

1.7

RUJUKAN

103

1

1.1 PENDID PENDIDIKA IKAN N VERNAKU VERNAKULAR  LAR  1.1.1

PENGENALAN

Bahasa vernakular bermaksud bahasa yang dipertuturkan oleh golongan kaun yang tertentu. Vernakular bermaksud bukan penggunaan  bahasa atau dialek yang dipertuturkan oleh sesuatu golongan atau kaum dalam masyarakat : sistem pendidikan : sekolah : bahasa (Dewan Bahasa, 2016).

1.1. 1.1.2 2

SIST SISTEM EM PEN PENDI DIDI DIKA KAN N VERN VERNAK AKUL ULAR AR (SE (SEBE BELU LUM M PERA PERANG NG DUNIA KE-2)

Tanah Melayu mula dijajah setelah kedatangan armada angkatan tentera laut Portugis yang menyerang Melaka pada tahun 1511. Semenjak itu Tanah Melayu bersilih ganti dijajah oleh kuasa-kuasa besar dunia seperti Portugis, Belanda, British dan Jepun. Kuasa besar yang  paling lama menjajah Tanah Melayu ialah Brtitish. Oleh kerana menjajah Tanah Melayu dalam tempoh yang lama, sudah tentulah kerajaan British perlu mengawal segala situasi di Tanah Melayu untuk memastikan kuasa dan pengaruhnya di Tanah Melayu tidak terjejas. Tujuan sebenar Inggeris datang ke Tanah Melayu pada mulanya bukan  bertujuan

memperkenalkan

sistem

pendidikan

tetapi

terpaksa

diperkenalkan juga di Tanah Melayu kerana tuntutan politik dan juga desakan daripada sesetengah pihak. Keadaan ini memaksa kerajaan British mengatur dan mengawal sistem pendidikan di Tanah Melayu (Bakar, 2010).

2

Kerajaan British telah mewujudkan sistem persekolahan Vernakular. Sistem persekolahan Vernakular adalah merujuk kepada sekolah yang menggunakan bahasa ibunda dalam penyelidikan dan pembangunan  pengajaran

dan

pembelajaran

di

sekolah.

Sistem

persekolahan

Vernakular ini sangat bertepatan dengan dasar pecah dan perintah yang diamalkan oleh kerajaan British. Terdapat empat jenis sekolah vernakular

iaitu sekolah aliran Inggeris, sekolah aliran Melayu, sekolah

aliran Cina dan sekolah aliran Tamil (Bakar, 2010). Pendidikan berteraskan sistem persekolahan Vernakular ini mampu mewujudkan hubungan yang baik di kalangan etnik di Tanah Melayu. Secara amnya, tidak terdapat sistem pendidikan kebangsaan di Tanah Melayu semasa penjajahan British. Dasar British yang kurang memberi perhatian kepada bidang pendidikan telah mewujudkan sistem  pendidikan vernakular. Sistem Pendidikan Vernakular bermaksud sistem  pendidikan yang berasaskan bahasa ibunda masing-masing sebagai  bahasa pengantar. Sistem pendidikan berbentuk vernakular dihasilkan dengan mengekalkan setiap kaum dengan identiti bahasa dan negara asal mereka. Sejarah membuktikan perkembangan untuk orang Melayu disekat dan dibantutkan oleh strategi kolonial British bagi mengelakkan  pembentukan kesedaran kebangsaan. Sejak campur tangan British di  Negeri-negeri Melayu, peruntukan pendidikan Melayu telah digunakan sebagai satu bentuk kawalan sosial untuk mengongkong orang-orang Melayu memasuki media sosial mereka (Bakar, 2010).

3

Gambar 1 hingga 2 : Penubuhan Maktab Melayu Kuala Kangsar adalah untuk untuk mendidik dan melatih golongan elit Melayu, yang terdiri daripada kerabat di Raja. Anak lelaki kelahiran kebanyakan sukar untuk mendapattempat di sekolah ini. Selepas kebangkitan nasionalisme 1 orang Melayu pada sekitar tahun 1947, syarat kemasukan ke sekolah ini dilonggarkan dan semakin ramai anak-anak orang kebanyakan dapat  peluang untuk menuntut di sini. Kini anak Melayu terpilih berpeluang mengikuti pembelajaran peringkat menengah di sekolah ini (Arkib, 2015). Perkembangan

yang

berlaku

menyebabkan

British

terpaksa

menyediakan sistem pendidikan berbeza kepada tiga kaum tersebut. Penyediaan

pendidikan

bukanlah

untuk

membentuk

masyarakat

“enlightened”2  tetapi bagi mengesahka alasan kehadiran British ke Timur adalah untuk mentamadunkan 3 masyarakatnya.

1 Maksud

: 1. Perasaan cinta pada bangsa sendiri yang mendalam: sekolah rakyat itu akan menjadi

symbol~; 2. Pergerakan untuk mencapai kebebasan ekonomi dan politik daripada kuasa asing, semangat kebangsaan: kaum intelek yang berpendidikan barat yang menjadi pelopor~; Politik dan kebudayaan – Kamus Dewan Bahasa Edisi ke Empat. 2 Maksud

sekolah yang progresif – Kamus Dewan Bahasa Edisi ke Empat.

3 Maksud

: Menjadikan bertamadun; dalam proses perkembangan sistem penjajahan Barat, Tanah

Melayu mula ditamadunkan. – Kamus Dewan Bahasa Edisi ke Empat.

4

Sekatan pendidikan turut dikenakan terhadap orang India yang menetap di ladang – ladang bagi mengekalkan status quo 4  mereka sebagai ‘anak ladang’. Orang India yang tinggal di bandar – bandar seperti Pulau Pinang dan Melaka, seperti juga orang Melayu telah di beri  peluang untuk memasuki sekolah Inggeris. Keadaan ini telah mendirikan dua buah sekolah yang gah di bawah pimpinan pendidikan kolonial British iaitu Penang Free School bagi melahirkan segelintir “ loyal servant “ kepada pemerintah British.

Gambar 3 hingga 4 : Pintu masuk Penang Free School dan plak  perasmian pembukaan sekolah. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2015.

4 Maksud

: Bahasa Latin: keadaan sebagaimana yang sedia ada tanpa dibuat sebarang perubahan. –

Kamus Dewan Bahasa Edisi ke Empat.

5

Gambar 5 hingga 6 : SMK Clifford Kuala Kangsar, Perak Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2015.

Gambar 7 hingga 8 : Bangunan SMK King Edward VII Taiping Perak. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2015. Orang Cina pula mempunyai system pendidikan tersendiri yang dibiayai oleh pedagang – pedagang dan pelombong Cina. Ternyata orang Cina mempunyai system pendidikan yang jauh lebih maju daripada  pendidikan orang Melayu dan India.

Isu pendidikan vernakular perlu

difahami kerana melalui pendidikan inilah terbentuknya polarisasi 5 kaum. Polarisasi ini pula terus – menerus menyalurkan British dengan sumber manusia tanpa sebarang tentangan dan kesulitan dalam kerangka  pengkhususan kerja masing – masing. Walau bagaimanapun, terdapat 5 Maksud

: Penggunaan Bahasa Vernakular, Sabah dan Sarawak yang terpisah dari Malaya dari segi

politik, ekonomi dan pentadbiran juga mempunyai dasar polarisasi Inggeris serta ~ yang hampir sama. Kamus Dewan Bahasa Edisi ke Empat.

6

kesan negatifnya, iaitu menyebabkan orientasi terhadap negara ibunda masing-masing. Sekolah yang memberi kebebasan wujudnya sekolahsekolah Cina dan India, telah menyebabkan masyarakat negara ini tidak menuju kepada perpaduan kaum, dan ini disedari bercanggah dengan kepentingan terhadap perpaduan.

1.2

PENDIDIKAN MELAYU 1.2.1

SEJARAH PENDIDIKAN MELAYU

Sebelum

penjajahan

British,

kanak-kanak

Melayu

mendapat

 pendidikan di surau, masjid dan sekolah pondok. Kokurikulumnya ialah membaca dan memahami Al-Quran, mempelajari bahasa Arab, hukumhukum agama, serta kemahiran membaca, menulis dan mengira (Nor & Othman, 2011). Sistem Pendidikan pondok atau madrasah menyediakan pendidikan yang lebih teratur. Ciri-ciri pendidikan pondok adalah lebih memberikan  penekanan terhadap ajaran agama. Pelajar yang lulus sekolah pondok  bakal berkhidmat sebagai guru agama yang bakal memberikan khidmat kepada masyarakat. Tempoh pengajian di sekolah pondok memakan masa yang terlalu lama iaitu sehingga sepuluh tahun (Yayasan Pondok 1, 2012). Sekolah Madrasah pula mempunyai ciri-ciri tersendiri, yang mana mata pelajaran yang diajar berdasarkan sukatan yang telah ditetapkan. Tahap pendidikan ini dilaksanakan secara kelas mengikut tahap,  peningkatan darjah berlaku secara automatik. Tahap pengajian sekolah 7

ini terbahagi kepada tiga iaitu tahap permulaan, tahap pertengahan dan tahap pengkhususan. Guru besar atau Mudhir adalah orang yang  bertanggungjawab dalam mengawasi dan menguasai perjalanan sekolah Madrasah. Namun begitu terdapat satu lembaga dan jawatan kuasa yang membantu dalam menyelia perjalanan sekolah ini (Bakar, 2010).

Gambar 10 hingga 11 : Madrasah Ad-Diniah Al-Latiffiah Kg Kuak Luar, Pengkalan Hulu Perak.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016. Semasa pentadbiran British, Sekolah Melayu didirikan bagi memberikan pendidikan sekular kepada anak-anak petani dan nelayan. Sekolah sekular ini bermaksud pendidikan yang berkaitan dengan ilmu keduniaan. Di sekolah ini anak-anak Melayu diajar menulis, membaca dan mengira serta sedikit ilmu Geografi, seni pertukangan dan  perkebunan. Sekolah Sekular Melayu hanya memberikan pendidikan rendah sehingga darjah enam sahaja. Sekolah sekular Melayu pertama dibina adalah di negeri-negeri selat, iaitu Sekolah Melayu Gelugor dan Sekolah Melayu Bayan Lepas di Pulau Pinang (Abdul, 2001).

8

Gambar 12 : Pelajar dan Guru SK Bayan Lepas pada tahun 1970an. Ihsan Gambar dari Cikgu Norazian guru SK Bayan Lepas.

9

Gambar 13-16 : Gambar Guru SK Bayan Lepas pada tahun 1960an,1970an dan 1980an.

Ihsan Gambar dari Cikgu Norazian guru

SK Bayan Lepas.

10

Gambar 17-20 : Gambar Sejarah aktiviti, program dan peristiwa pada tahun 1970an di SK Bayan Lepas. Ihsan Gambar dari Cikgu Norazian guru SK Bayan Lepas. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

11

Gambar 21 : Gambar Hari Guru pada 16 Mei 1974.

Gambar 22- 23 : Bangunan asal yang telah di robohkan dan gambar  bangunan yang masih digunakan hingga kini di SK Bayan Lepas. Ihsan Gambar dari Cikgu Norazian guru SK Bayan Lepas. 12

Gambar 24 - 25 : SRK Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016. Sekolah-sekolah sekular Melayu kemudiannya dibuka di Seberang Prai, Melaka dan kemudiannya dibuka di negeri-negeri Melayu yang lain. Pada tahun 1872, A.M. Skinner memperkenalkan persekolahan dua sesi iaitu pagi untuk matapelajaran Bahasa Melayu, Matematik, Ilmu Alam dan matapelajaran vokasional. Manakala pada sebelah petang pula matapelajaran Bahasa Arab dan Al-Quran(Abdul, 2001). Sekolah-sekolah sekular yang didirikan khas untuk orang Melayu kurang mendapat sambutan walaupun percuma. Kehadiran pelajar yang tidak menggalakkan ini adalah disebabkan syak wasangka ibu bapa Melayu tentang sekolah yang didirikan oleh orang asing ini. Mereka tidak percayakan orang asing dapat memberi pendidikan terbaik terhadap anak mereka selain ajaran agama. Tiadanya pengajaran Al-Quran juga merupakan faktor kepada kurangnya sambutan kepada sekolah sekular 13

ini. Disamping itu kekurangan sambutan kepada sekolah ini juga didorong oleh amalan budaya orang Melayu sendiri, dimana tenaga anak-anak Melayu diperlukan untuk mengerjakan sawah, menolong keluarga ke laut dan juga di rumah bagi anak-anak orang Melayu yang  perempuan (Abdul, 2001). Lokasi sekolah sekular ini yang jauh dari petempatan atau  perkampungan Melayu juga antara faktor kenapa sekolah ini kurang mendapat sambutan. Orang Melayu tidak mampu untuk membiayai tambang perjalanan ke sekolah sekular ini berikutan taraf ekonomi keluaga yang rendah. Selain itu kebanyakan anak-anak Melayu khuatir meninggalkan rumah kerana yang perempuan sangat terikat dengan  budaya dan adat orang Melayu tradisi yang menghalang anak-anak  perempuan untuk melangkah jauh meninggalkan rumah. Keadaan ini  berkait rapat dengan tentangan daripada golongan konservatif iaitu golongan yang berpegang kuat pada asas amalan tradisi Melayu (Shahril, 1999) 1.2.2

HASIL KAJIAN LAPANGAN i. SK BAYAN LEPAS PULAU PINANG

 Nama Sekolah : SK Bayan Lepas Pulau Pinang Alamat : Jalan Dato Ismail Hashim 11900 Bayan Lepas Pulau Pinang Telefon : 04-6441149 Tarikh Penyelidikan : 24 April 2016  Nama Guru Besar : Puan Fauziah binti Sa’ad Tahun Ditubuhkan : 1926 Sejarah :

Seawal tahun 1926, sekolah ini dikenali sebagai Sekolah

Umum Bayan Lepas. Sekolah ini pada asalnya mempunyai 2 cawangan 14

iaitu bagi murid Tahun 1 dan Tahun 2, mereka belajar di sekolah yang sekarang ini di kenali sebagi SRJK (T) Bayan Lepas manakala Tahun 3 hingga Tahun 6, mereka ditempatkan di sekolah yang ada sekarang ini. Sekolah Umum Bayan Lepas ditukar nama kepada Sekolah Kebangsaan Bayan Lepas pada tahun 1957. Sekolah ini mula beroperasi sebagai gedung ilmu bagi orang ramai. Sekolah Kebangsaan Bayan Lepas terletak kira-kira 16km dari Bandaraya Georgetown. Bangunan asal sekolah Kebangsaan Bayan Lepas terdiri daripada tiga bangguan kayu , dua bangunan dijadikan dua buah Stream School 6  dan satu bangunan sekolah umum7. Sekolah ini mempunyai kuarters guru. Selepas merdeka, English Stream School dipindahkan ke Lapangan Terbang Bayan Lepas yang ada sekarang dan kemudian dipindahkan ke Bayan Baru dan diberi nama Sekolah Kebangsaan Seri Permai. Semenjak berpindahnya English Stream School, maka Sekolah Kebangsaan Bayan Lepas kekal hingga ke hari ini dengan wajah baru. Kaedah Pembelajaran: SPBT (Skim Pinjaman Buku Teks) Silibus Pembelajaran : KSSR 

6 Maksud

: Sekolah aliran

7 Maksud

: Sekolah aliran Melayu

15

Gambar 26 – 27 : Senarai Guru Besar dari tahun 1926 hingga kini dan Temuramah bersama Guru Besar SK Bayan Lepas Puan Fauziah binti Sa’ad. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 28 : Temuramah bersama Guru SK Bayan Lepas Puan Norazian. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

16

17

Gambar 29-42 : Antara kemudahan persekitaran di sekolah SK Lepas. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

18

Bayan

Gambar 43-52 : Antara kemudahan persekitaran di sekolah SK

Bayan

Lepas. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 53 – 56 : Pembelajaran di kelas Pra Sekolah SK Bayan Lepas. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

19

Gambar 57 : Blok Anggun dimana menempatkan pejabat pentadbiran SK Bayan Lepas. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

20

Gambar 59 -63 : Pengertian Logo sekolah, Misi, Visi, Pengertian Bendera Sekolah Latar belakang Kedudukan Penduduk,

Latar

Belakang Kemudahan Fizikal Sekolah dan Sijil Kementerian Pelajaran Malaysia Daftar Sekolah Kerajaan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

21

Gambar 64 : Gambar pakaian sekolah untuk pelajar di bawah Sekolah Kerajaan yang diselaraskan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

22

Gambar 65 -72 : Gambar hadiah, plak dan replika cek yang dimenangi sepanjang tahun di SK Bayan Lepas. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Pada tahun 1905, Kolej Melayu Kuala Kangsar (Malay College Kuala Kangsar) ditubuhkan khas bagi anak-anak golongan bangsawan Melayu yang menjadi alat pentadbiran British. Ianya berasaskan sistem  pendidikan terbaik di Britain. Pada tahun 1910, mereka yang telah lulus darjah tujuh di kolej tersebut diserapkan ke dalam perkhidmatan  pentadbiran Melayu. Pada tahun 1930, golongan ini dilantik untuk menjawat jawatan rendah dalam Perkhidmatan Awam Tanah Melayu (MCS). Lulusan kolej ini diharap menjadi penyokong setia British. Atas desakan untuk memenuhi kekurangan besar dalam bilangan guru, R.O

Winstedt

selaku

penolong

Pengarah

Pelajaran

telah

dipertanggungjawabkan untuk mentadbir sekolah-sekolah vernakular Melayu. Beliau telah mencadangkan penubuhan sebuah maktab bagi melatih guru-guru Melayu di Tanjung Malim, Perak. Dengan ini, lahirlah Maktab Perguruan Sultan Idris (MPSI) pada tahun 1922. Penubuhan MPSI adalah “mercu sistem pendidikan rendah Melayu” (Loh 1975).

HASIL KAJIAN LAPANGAN ii. KOLEJ MELAYU KUALA KANGSAR 

Ditubuhkan pada 1905 oleh pihak British atas cadangan daripada R.J. Wilkinson, pegawai pendidikan jajahan pada masa itu. Cadangan itu disokong sepenuhnya oleh Sultan Perak, Sultan Idris Murshidul Azam Shah I (1886-1916) 8. 23

Pada awalnya, penubuhan sekolah ini ialah untuk mendidik dan melatih golongan elit Melayu, yang terdiri daripada kerabat diRaja. Anak lelaki kelahiran kebanyakan sukar untuk mendapat tempat di sekolah ini. Selepas kebangkitan nasionalisme orang Melayu pada sekitar tahun 1947, syarat kemasukan ke sekolah ini dilonggarkan dan semakin ramai anak-anak orang kebanyakan dapat peluang untuk menuntut di sini. Kini anak Melayu terpilih berpeluang mengikuti  pembelajaran peringkat menengah di sekolah ini9. Seorang

graduan Universiti

Oxford yang

berasal

dari Ireland,

William Hargreaves mendapat penghormatan untuk menjadi pengetua  pertama sekolah ini dan sekolah ini ditadbir oleh pengetua dari Britain sehingga tahun 1965, di mana Abdul Aziz Ismail, seorang rakyat  berbangsa Melayu diambil sebagai pengetua sempena ulangtahun ke-60, dan sehingga kini rakyat lelaki berbangsa Melayu memegang jawatan tersebut10.

8 Maklumat

dari temubual Guru Penolong Kanan MCKK, Cikgu Sabri bin Abd Ghani.

9 Maklumat

dari temubual Guru Penolong Kanan MCKK, Cikgu Azmi bin Jimat.

10 Maklumat

dari temubual Guru Penolong Kanan MCKK Cikgu Sabri bin Abd Ghani.

24

Gambar 73 : Bangunan Maktab Melayu Kuala Kangsar di Era 1950-an. Gambar diperolehi dari Cikgu Anand bin Baharuddin, Pengetua MCKK. Sumber Kajian Lapangan 2015.

Gambar 75 - 75: Bangunan Asrama untuk Tingkatan 1 dan Bangunan Utama MCKK. Sumber Kajian Lapangan 2015.

Gambar 76- 77 : Temubual bersama Cikgu Anand bin Baharuddin, Pengetua MCKK. Cikgu Sabri bin Abd Ghani, Guru Penolong Kanan MCKK dan Cikgu Azmi bin Jimat, Guru Ko Kurikulum MCKK. Sumber Kajian Lapangan 2015.

25

Gambar 78-79 : Gambar Pintu masuk utama MCKK. Sungguh pun penubuhan MPSI dikatakan satu peritiwa bersejarah dalam pendidikan Melayu, namun bidang pelajarannya masih sempit. Kerajaan British masih tetap dengan dasar mengekalkan status quo orang Melayu. Dasar yang dipegang oleh pentadbir British adalah semata-mata untuk mengeluarkan petani dan nelayan Melayu yang tahu menulis dan membaca (Abdul Wahid, 1998).

Gambar 80 : Bangunan Suluh Budiman dibina pada tahun 1921 menjadi  bangunan induk di era SITC. Sumber gambar di perolehi dari laman web Muzium Pendidikan Nasional.  penubuhan SITC 1922 ialah melatih guru-guru untuk sekolahsekolah Melayu, disamping itu pihak British juga berharap lepasan SITC akan digunakan sebagai tenaga kerja mereka. SITC menjadi Pusat Kehidupan intelektual Melayu dengan penuntut-penuntut Melayu dengan  penuntut dating dari

segenap

pelosok Semenanjung. Menjelang

Kemerdekaan 1957, SITC telah mendapat menyediakan golongan intelek 26

 berjiwa kebangsaan dan ini penting untuk mengisi ruang kemerdekaan yang diberkan (Abdul Wahid, 1998). Menurut Tan Din Eing, “perhatian yang lebih berat diberikan supaya orang melayu yang keluar dari kampung-kampungnya mendapat  pekerjaan”. Pendidikan Vernakular Melayu adalah rendah mutunya. Tumpuan diberi hanya kepada asas seperti membaca, menulis, dan mempelajari asas kira-kira. Antara tahun 1914-1940, tidak terdapat sekolah menengah aliran Melayu di Tanah Melayu. Perkembangan sekolah hanya terhad kepada sekolah rendah sahaja. Unsur dualisme dalam pendidikan vernakular Melayu sangat jelas. Bagi rakyat biasa, tujuan pendidikan Melayu adalah hanya menjadikan mereka petani dan nelayan yang lebih baik daripada ibu bapa mereka (Abdul Wahid, 1998). Unsur dualisme adalah bertujuan untuk mengekalkan status quo masyarakat Melayu iaitu terus membiarkan orang Melayu terus taksub dengan cara pendidikan mereka dan tanpa melihat kemajuan masyarakat lain yang berada di sekeliling mereka. Dengan ini orang Melayu tidak akan bangkit menentang kekuasaan British di tanah air mereka. Ini  bermaksud British ingin terus membiarkan orang Melayu terus di  belenggu kemiskinan dan pemikirian kolot mereka itu. British juga ingin mengekalkan orang Melayu supaya terus tinggal di perkampungan nelayan atau di kawasan pedalaman dengan mengusahakan sawah padi. Penubuhan sekolah vernakular Melayu ini juga bertujuan untuk mengekalkan kesetiaan dan jalinan persahabatan antara pegawai kerajaan British dengan golongan elit Melayu, iaitu golongan raja dan pembesar pembesar Melayu supaya terus memberikan kerjasama dengan mereka (Sufean, 2008).

27

Pada tahun 1855 sebuah sekolah Melayu telah dibina di Bayan Lepas, Pulau Pinang kemudian pada tahun berikutnya dua buah sekolah lagi telah dibina iaitu Teluk Belangah dan Kampung Gelam di Singapura  perkara ini adalah rentetan daripada Gabenor Jeneral di India menghantar perutusan Jemaah Pengarah bagi lawatan ke Negeri-negeri selat untuk membuat laporan tentang pendidikan di kawasan tersebut  pada tahun 1854 (Meng, 1996). Sekolah Melayu di Melaka dikatakan berjaya kerana hampir semua  penduduknya adalah terdiri daripada masyarakat Melayu dan tenaga  pengajar juga cukup untuk mengajar pelajar pada tahun 1872. Sebelum itu ketika tahun 1871 A.M Skinner telah mengunakan kelas Al-Quran sebagai satu percubaan dalam pembelajaran sekolah Melayu. Di samping itu, sekolah Melayu diatur iaitu ketika waktu pagi pembelajaran dijalankan seperti biasa manakala ketika petang pembelajaran akan  belajar ilmu agama Islam. Antara matapelajaran yang terdapat dalam  pembelajaran adalah Mengarang, Menulis, Ilmu Hisap (Matematik), Ilmu Alam (Geografi) dan Pendidikan Jasmani. Para ibu bapa pelajar akan membayar dana untuk membiayai guru-guru yang bertugas di sekolah tersebut (Keow, 2008). Bukan itu sahaja, golongan kanak-kanak Melayu perempuan juga turut dibina untuk mendapatkan pendidikan iaitu pada tahun 1884, satu sekolah telah dibina di Teluk Belangah. Tambahan pula, pada tahun 1889 sebuah sekolah lagi telah dibina di Pulau Mutiara iaitu Pulau Pinang. Menurut Meng (1996) pendidikan untuk golongan kanak-kanak  perempuan bertambah baik setelah berlalunya perang dunia pertama. Rentetan daripada itu terdapat juga sekolah Melayu yang diwujudkan mengikut kelas sosial iaitu “sekolah raja” yang dibina pada tahun 1890 28

di negeri Selangor. Mereka yang mempunyai kelas sosial golongan raja sahaja yang layak untuk belajar di sekolah tersebut walau bagaimanapun, sekolah ini hanya bertahan selama 4 tahun sahaja. Matlamat pendidikan Melayu hanya untuk memastikan supaya “seorang anak nelayan atau petani menjadi seorang nelayan atau petani yang lebih cerdik daripada bapa mereka.” Sek. Melayu menggunakan  bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar, diajar oleh guru-guru  berbangsa Melayu dan tidak mempunyai buku-buku teks wajib. British tidak mempunyai perancangan yang teliti untuk memulakan pendidikan di peringkat menengah dalam bahasa Melayu. Usaha awal memberi latihan perguruan kepada guru sekolah Melayu dibuat pada tahun 1878 melalui sebuah pusat latihan di Telok Belanga, Singapura. Pada tahun 1900, Maktab Melayu Melaka ditubuhkan, Maktab Melayu Matang, Perak (1913), Maktab Melayu Johor dan Maktab Melayu Kota Bahru  pada tahun 1919. Walau bagaimanapun, usaha ini kurang berjaya kerana gaji guru sangat rendah serta tidak diminati oleh orang Melayu. Selepas kajian dibuat - telah membawa kepada penubuhan Maktab Perguruan Sultan Idris (MPSI) di Tanjung Malim (1922), Maktab Latihan Perempuan Melayu ditubuhkan di Melaka (1935) untuk menampung keperluan guru yang semakin bertambah.

1905, Maktab Perubatan

King Edward VII ditubuhkan dan dibiayai melalui sumbangan orang  perseorangan dan badan-badan kebajikan. 1920, Maktab Perubatan King Edward VII mula mengadakan klinik perubatan, pembedahan, dan  perbidanan. Beberapa bidang pengajian yang lain juga turut ditambah. 1949, Maktab Perubatan King Edward VII digabungkan dengan Raffles College untuk menjadi Universiti Malaya di Singapura - tawar kursuskursus peringkat ijazah dalam bidang Sastera, Sains, dan Perubatan. Dalam bidang pelajaran teknikal, sebuah Sekolah Teknik dibuka di 29

Kuala Lumpur (1906) - latih pembantu teknik dlm Jab. Ukur, Jab. Kereta Api dan Kerja Raya. 1942 - ditukar kepada Maktab Teknik. 1943 Maktab Pertanian didirikan di Serdang, Selangor kemudian (1971) taraf maktab ini dinaikkan menjadi Universiti Pertanian Malaysia yang kini dikenali sebagai Universiti Putra Malaysia (UPM) (Abdul, 2001).

1.3

PENDIDIKAN CINA 1.3.1 SEJARAH PENDIDIKAN CINA

Pada peringkat awal, pendidikan untuk kanak-kanak Cina tidak dipentingkan kerana tanggapan ibu bapa mereka datang ke Tanah Melayu untuk mencari rezeki. Sekolah Cina yang pertama ditubuhkan di Melaka  pada tahun 1816 oleh sekumpulan mubaligh Kristian. Beberapa buah se kolah lagi didirikan di NNS dan NNMB oleh kapital-kapital Cina seperti Yap Ah Loy, Phua Choon Hiong, dan Cheng Soo Leong. Penubuhan sekolah-sekolah Cina ini menandakan bermulanya keinginan orang Cina untuk bermastautin secara tetap, walaupun sebelum itu Tanah Melayu hanya dianggap sebagai  penempatan sementara. Sekolah-sekolah Cina lebih tertumpu di bandar bandar sekitar kawasan perlombongan dan pelabuhan seperti Singapura, Melaka, Pulau Pinang, Selangor, Perak, dan Negeri Sembilan (Sufean, 2008). Sistem pendidikan Cina dibahagikan kepada tiga peringkat, iaitu  peringkat rendah (6 tahun), peringkat menengah (3 tahun), dan peringkat a tas (3 tahun). Menggunakan sukatan pelajaran sendiri kerana sekolah Cina 30

dikelolakan oleh orang-orang persendirian, badan-badan sukarela tanpa campur tangan kerajaan British. Kurikulum sekolah Cina di Tanah Melayu disesuaikan supaya selaras dengan apa yang dipelajari di China. Manakala guru-guru didatangkan khas dari China. Mata pelajaran yang diajar ialah Bahasa Cina, Kesusasteraan Cina Klasik, Sejarah China, Matematik, Sains,  Nyanyian, Lukisan, dan Latihan Ketenteraan. Buku-buku teks dicetak dan diimport dari China. Sekolah-sekolah Cina di Tanah Melayu menggunakan  pelbagai dialek (Bakar, 2010).  Namun kemudiannya diselaraskan apabila semua sekolah menggunakan  bahasa ‘Kuo Yu’ sebagai bahasa perantaraan bagi menggantikan pelbagai dialek yang berlainan. Masy. Cina di Tanah Melayu lebih mengetahui  perkembangan politik di China berbanding Tanah Melayu. Sekolah Cina menjadi

pusat

penyebaran

ideologi

yang

bercanggah

antara

pihak

Koumintang dan Komunis. Oleh itu, keadaan ini perlu dikawal kerana boleh menjejaskan keamanan. Pada tahun 1920, satu peraturan diperkenalkan dengan mewajibkan semua sekolah Cina di Tanah Melayu didaftarkan. Langkah ini bertujuan mengawal perkembangan sekolah aliran Cina di Tanah Melayu. Pada tahun 1924, sekolah Cina mula mendapat bantuan kewangan kerajaan. Bantuan ini digunakan untuk pelbagai perkara seperti membayar gaji guru dan membina sekolah baharu. Jabatan Penolong Pengarah Sekolah Cina juga ditubuhkan untuk mengawasi perkembangan sekolah Cina. Selepas tahun 1945, semakin banyak sekolah Cina menerima bantuan kerajaan. Buku teks tidak lagi dibawa masuk dan China tetapi diterbitkan di Tanah Melayu. Sukatan pelajaran disemak untuk disesuaikan dengan persekitaran tempatan. Pada tahun 1952, Bahasa Melayu mula diajar di sekolah Cina (Sufean, 2008). Masyarakat Cina sememangya telah wujud di Tanah Melayu melalui  beberapa cara. Masyarakat ini juga banyak tingal di negeri Perak dan 31

Selangor terutama di kawasan lombong-lombong bijih timah. Manakala masyarakat ini yang menetab di negeri-negeri selat sebagai perniaga. Sekolah cina yang pertama diwujudkan pada tahun 1815 oleh Persatuan Mubaligh London tetapi telah gagal dan ditamatkan (Arkib, 2015). Rentetan daripada itu, sekolah cina telah didirikan semula dengan usaha individu, persatuan cina daerah, persatuan kaum cina dan jabatan pentadbir telah berusaha untuk membina sekolah-sekolah cina dengan memberi derma. Kurikulum sekolah tersebut berbentuk klasik seperti mempelajari kaligrafi dan pengiraan. Tambahan pula, bahasa penghantar yang digunakan adalah  bahasa cina berdielek tempatan. Walau bagaimanapun, pihak inggeris tidak memberi campur tanggan kepada sekolah, malahan mereka bersikap menetang keras atas usaha tersebut (Keow, 2008). Sekolah-sekolah cina ini telah mendapat bantuan bermula pada 1901 daripada pihak China dalam bentuk kewangan pada pemerintaan Manchu. Kesanya, guru-guru daripada negara China juga dibawa masuk untuk dijadikan tenaga pengajar kepada murid di Tanah Melayu. Di samping itu, kukurilum baru juga dijalankan seperti sejarah, sains, lukisandan lain-lain. walau bagaimanapun, pada tahun 1911 telah berlaku satu revolusi di negara China penerapan ideologi baru kepada sekolah-sekolah ini. Pada 1914 dan 1915 negara China telah menghantar wakil-wakil mereka untuk melawat sekolah-sekolah di Asia tengara. Satu sekolah untuk melatik guru-guru juga telah dibina di Nanking pada 1918 dan kesanya bilangan guru juga telah meningkat(Nor & Othman, 2011). Sekolah-sekolah cina juga telah mengunakan Bahasa Mandarin sebagai  bahasa penghantar rasmi kerana kesan daripada revolusi kebudayaan di negara China pada tahun 1919. Selanjutnya sekolah ini juga telah mendapat

32

 bantuan kewangan dan pengaruh daripada parti politik iaitu kuomintang telah merancakan perkembangan sekolah tersebut (Shahril, 1999). Perkembangan ini telah menbimbangkan pihak Inggeris dan mereka telah mengambil beberapa langkah untuk mengawal ideologi negara China yang bersifat anti-British iaitu Enakmen Pendaftaran Sekolah pada 1920. Menurut Meng, (1996) perkara ini dilakukan bertujuan untuk mengawal  perkembangan sekolah –sekolah cina. Antara kandungan Enakmen Pendaftaran Sekolah adalah: 1. Pengarah pembelajaran mempunyai kuasa untuk mentutup sebarang kegiatan sekolah yang mempunyai pentabiran dan kurikulum yang tidak mematuhi syarat-syarat yang ditetapkan oleh pihak British. Keadaan kesihatan juga turut ditetapkan oleh  pihak British. 2. Guru-guru dan pentadbir mestilah berdaftar dan diselia oleh  pengarah pelajaran. 3. Sekolah-sekolah yang berdaftar akan mendapat bantuan daripada sekolah Inggeris. Sekolah yang layak untuk mendapat bantuan adalah sekolah yang mengunakan dielak tempatan sebagai bahasa  penghatar dan pengunaan bahasa Mandarin dilihat sebgai agen kerajaan China (Meng, 1996). Kesan daripada langkah-langkah yang diambil oleh pihak British dilihat sebagai mencabuli hak-hak masyarakat Cina. Tambahan lagi, kesan daripada enakmen itu telah membatalkan sebayak 315 buah sekolah pada 1925 dan 1928. Setelah itu, tindakan yang lebih keras telah diambil oleh pihak British iaitu menetabkan bahawa hanya masyarakat Cina yang lahir di Tanah Melayu sahaja yang layak menjadi tenaga pengajar dan buku-buku teks yang mengadungsi unsur anti-British juga telah diharamkan. Kawalan-kawalan ini 33

dilihat tidak berkesan kerana sekolah Cina masih lagi berkembang seperti sekolah Chung Ling (Pulau Pinang), sekolah Yuk Chong (Ipoh) dan sekolah Kuen Cheng (Kuala Lumpur) telah memulakan sekolah diperingkat Menengah (Meng, 1996). Pada 1932 bantuan kewangan dari negara China telah dihentikan rentetan daripada kemelesetan ekonomi yang berlaku tetapi bersambung semula pada 1935. Dasar yang dibuat oleh pihak British telah menyebabkan  berlakunya jurang antara pendidikan anak-anak masyarakat Cina dan Melayu. Pendidikan Cina di Tanah Melayu sehingga abad ke-20 adalah  berasaskan

pengetahuan

klasik

Confucius.

Sekolah-sekolah

Cina

menekankan kaedah pembelajaran secara menghafal, mendeklamasi teks Confucius atau klasik Cina tanpa memahami maknanya. Penggunaan sempoa (alat mengira) adalah penting. Terdapat tiga jenis sekolah Cina pada zaman kolonial (Meng, 1996). Sekolah yang pertama iaitu yang dikendalikan oleh jawatan kuasa  peringkat daerah, persatuan, keluarga Cina di Bandar atau di daerah tertentu. Sekolah yang kedua iaitu ditubuhkan oleh orang perseorangan atau beberapa orang guru dalam satu jawatan kuasa yang terdiri daripada penaja atau dermawan. Sekolah yang ketiga pula yang dijalankan oleh guru yang mengambil upah dari anak-anak murid mereka. Contoh sekolah vernakular Cina ialh SJK(C) Hua Lian, Tanjung, Perak dan SJK(C) Chung Hwa, Kota Bahru, Kelantan (Keow, 2008). Sekolah Cina menggunakan bahasa Cina atau Mandarin (Kuv Yu) sebagai bahasa pengantar. Guru, sukatan mata pelajaran dan buku dibawa dari China. Sekolah Cina menyediakan pendidikan rendah selama enam tahun. Terdapat sekolah Cina yang menyediakan pendidikan sehingga tahap senior Middle iaitu pelajaran menengah atas tiga atau sekolah Tinggi. Bagi 34

mereka yang hendak melanjutkan pelajaran, mereka harus pergi ke negara China (Keow, 2008). Langkah untuk mengawal sekolah Cina bermula apabila sekolah ini digunakan oleh parti Kuomintang (KMT) dan Parti Komunis China (PKC) sebagai pusat dakyah. Sekolah Cina di Tanah Melayu pada tahun 1920-an menjadi medan pertarungan antara dua ideologi politik yang bertentangan ini. Pada tahun1920, kerajaan telah meluluskan enakmen pendaftaran sekolah untuk mengawal sekolah-sekolah Cina. Menurut enakmen ini,semua sekolah yang didirikan mesti didaftarkan. Enakmen ini memberi kuasa kepada  pengarah pelajaran untuk menutup sekolah yang tidak mengikut syarat  pengurusan, sukatan pelajaran, dan peraturan kesihatan yang ditetapkan oleh British. Namun, perlaksanaan enakmen ini kurang berjaya (Sufean, 2008). British kemudiannya terpaksa mengambil tindakan yang lebih tegas pada tahun 1929. Antara tindakan itu adalah menghapuskan semua unsur Eropah yang terdapat dalam buku teks sekolah vernakular Cina. Guru-guru yang lahir di negara Cina tidak dibenarkan lagi masuk ke Tanah Melayu. Pegawai pegawai kerajaan dilantik untuk mengawal sekolah-sekolah Vernakular Cina ini. Selain itu, peruntukan kerajaan juga diberikan kepada sekolah-sekolah ini supaya dapat menyekat pengembangan ideologi komunis (Sufean, 2008). Pada keseluruhannya, tiada permintaan yang luas bagi pendidikan Cina  pada tahap yang lebih tinggi kerana pendidikan Cina tidak membawa ke arah kemajuan sosial dan ekonomi (Hing, 2006). Menurut Andaya,”…..seperti hal dengan pendidikan India di Tanah Melayu, sekolah-sekolah pengantar Cina tidak memberikan persediaan supaya seseorang individu boleh naik meningkat di bawah pemerintahan kolonial British.

35

1.3.2

HASIL KAJIAN LAPANGAN i.

SK (C) CHUNG SHAN BAYAN LEPAS PULAU PINANG

 Nama Sekolah : SK (C) Chung Shan Bayan Lepas Pulau Pinang Alamat : Sekolah Jenis Kebangsaan (C) Chung Shan, Jalan Sultan Azlan Shah

11900, Bayan Lepas, Pulau Pinang, Malaysia

Telefon : 04-6436559 Tarikh Penyelidikan : 26 April 2016  Nama Guru Besar : Pn. Eng Phaik Kim Tahun Ditubuhkan : 1914 Sejarah :

Seawal tahun 1914, Pengasas Sekolah Chung Hwa ialah Ye Shu Boe. Beberapa tahun kemudian, wujud pula Sekolah Shang Ye  berhampiran. Demi keperluan masyarakat pada masa itu, keduadua sekolah telah bergabung dan digelarkan nama baru Sekolah Chung Hwa Shang Ye. Dengan kerjasama LPS dan PIBG serta sokongan kuat semua lapisan masyarakat tempatan, bilangan murid makin meningkat sehingga sekolah terpaksa menubuhkan Jawatankuasa Pembinaan Baru. En. Goh Tham Leng dilantik sebagai Guru Besar. Tahun 1929, Jawatakuasa Pembinaan Bangunan Baru telah menyewa bidang tanah berlokasi di Kampung Perlis dan berjaya memulakan projek pembinaan bangunan baru Sekolah Chung Hwa Sang Ye di tapak tersebut. Akhirnya ia bergabung dengan sekolah Jie Shan dan lahirlah SJK (C) Chung Shan. Pada tarikh 18.09.1945, Dengan bantuan masyarakat tempatan yang giat mencintai dan menyanjungi pendidikan Bahasa Cina, SJK (C) Chung Shan memulakan sesi persekolah secara rasmi semula selepas tamat Perang Dunia Kedua. En Hu Shun Rong telah dilantik sebagai Pengerusi

LPS yang pertama dan beliau

memegang jawatan ini selama 20 tahun

36

(1951-1971).

22.01.1950 – bilangan murid bertambah dengan pesat. Untuk mengatasi masalah kekurangan bilik darjah, satu blok bangunan sekolah baru SJK (C) Chung Shan telah siap dibina di Jalan Sultan Azlan Shah, Bayan Lepas dengan bantuan modal penuh oleh En. Aw Boon Haw dan sumbangan tanah 2 ekar oleh En Yeop Chor Ee. 18.09.1951 – Upacara Perasmian SJK (C) Chung Shan telah dirasmikan oleh Lim Lean Teng Tahun 1970 – Pada awal tahun ketujuh puluhan, SJK (C) Chung Shan mempunyai satu blok bangunan baru ada 10 buah bilik darjah dan satu dewan besar. Pentadbiran sekolah dijalankan dengan lancar. Jumlah guru dan staff ialah 28 orang dan bilangan murid meningkat ke 800 orang. Tahun 1974 – sebahagian SJK (C) Chung Shan telah diambil oleh kerajaan pusat untuk pembinaan Lapangan Terbang Pulau Pinang yang dinaiktaraf menjadi lapangan antarabangsa. 01.03.1993 – SJK (C) Chung Shan telah meningkat dari gred B ke gred A. Tahun 1994 – LPS dan Persatuan Murid Tua berganding bahu membina 2 buah bilik darjah baharu. Tahun 1995 – Dengan wang pampasan kerajaan, insfrastruktur sekolah rendah telah dinaiktarafkan dan 6 bilik darjah baharu siap dibina Kini, SJK (C) Chung Shan dilengkapi dengan Bilik Darjah, Bilik Guru Besar, Bilik Penolong Kanan, Bilik Guru, Pejabat, Bilik Cyber, Makmal Sains, bilik komputer, perpustakaan dewan, kantin, bilik BOSS, Bilik Muzik Stor Kitar Semula, Bilik Kemahiran Hidup dan Kedai Buku Sekolah yang disediakan secara berasingan. Kaedah Pembelajaran: SPBT (Skim Pinjaman Buku Teks) Silibus Pembelajaran : KSSR 

37

Jumlah Murid : 182 orang Kaum : Cina, Melayu dan India Bilangan Kelas : 8 bilik darjah

Gambar 81 – 82

: Pembukaan upacara perasmian SJK (C) Chung Shan

telah dirasmikan oleh Lim Lean Teng. Gambar diperolehi dari Majalah Cenderamata Perayaan Ulangtahun ke-50 SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

38

Gambar 83-86 : Gambar sekitar bangunan SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Majalah Cenderamata Perayaan Ulangtahun ke-50 SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

39

Gambar 87-90: Gambar aktiviti dan program yang diadakan di SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Majalah Cenderamata Perayaan Ulangtahun ke-50 SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 91-92 : Gambar aktiviti dan program yang diadakan di SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Majalah Sekolah SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang.

40

Gambar 93-94: Gambar aktiviti dan program yang diadakan di SJK (C) Chung Shan dan senarai nama Guru Besar hingga kini. Gambar diperolehi dari Majalah Sekolah SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

41

Gambar 97-100 : Gambar lagu sekolah, piagam sekolah dan falsafah  pendidikan, misi dan visi

SJK (C) Chung Shan dan senarai nama Guru

Besar hingga kini. Gambar diperolehi dari Majalah Sekolah SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

42

Gambar 101-106 : Gambar aktiviti dan program yang diadakan di SJK (C) Chung Shan dan senarai nama Guru Besar hingga kini. Gambar diperolehi dari Majalah Sekolah SJK Chung Shan (C), Bayan Lepas, Pulau Pinang. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

43

Gambar 107: Temubual bersama Guru Penolong Kanan 1, Pn. Voon Bee Leong.

Gambar 108-109 : Bangunan Penubuhan The Chong Shan School Union iaitu Persatuan Murid Tua SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

44

Gambar 110-115: Gambar persekitaran SJK (C) Chung Shan. Pelbagai kemudahan seperti dewan tertutup dan kelas yang masih lagi digunakan sehingga kini. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 116: Piala dan pingat kejayaan SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

45

Gambar 117-118: Plak perasmian SJK (C) Chung Shan dan replika gendang yang digunakan untuk masa rehat pada z aman dahulu. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 119-121 : gambar persekitaran sekolah yang berdekatan dengan stor simpanan Lapangan Terbang Bayan Lepas.

46

Gambar 123-126 : Kemudahan seperti gelanggang bola keranjang dan  padang kecil SJK (C) Chung Shan.

47

Gambar 127-134 : Gambar Persekitaran sekolah yang berdekatan denagan kantin sekolah SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

48

Gambar 134 -136 : Bangunan Pentadbiran SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 137-138:

Senarai nama Guru Besar dan senarai pelajar

cemerlang UPSR 2015 SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

49

Gambar 138 -145 :

Keratan Akhbar pelajar cemerlang UPSR 2015,

Buku Latihan SJK (C) Chung Shan. Buku Garis Panduan SJK (C) Chung Shan. Pelan sekolah SJK (C) Chung Shan. Senarai guru dan carta organisasi SJK (C) Chung Shan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

50

1.4

PENDIDIKAN TAMIL 1.4.1 SEJARAH PENDIDIKAN TAMIL

Pada

awalnya,

pendidikan

Tamil

juga

diusahakan

oleh

orang

 perseorangan dan badan-badan sukarela terutamanya badan mubaligh Kristian. Selepas penubuhan Penang Free School di Pulau Pinang pada tahun 1816, satu ketetapan diambil untuk membuka sebuah sekolah Tamil sebagai satu daripada sekolah cawangan sekolah itu. Pada tahun 1850, sebuah sekolah bernama Anglo-Tamil School yang mengajar bahasa Tamil dan Inggeris dibuka di Melaka. Pada tahun 1860, sekolah ini terpaksa ditutup kerana menghadapi pelbagai masalah seperti kekurangan murid. Sepanjang tahun 1870-an, beberapa buah sekolah kecil yang mengajar bahasa Tamil dibuka di kawasan ladang terutamanya di Seberang Perai, Negeri Sembilan, Melaka, dan utara Johor yang diusahakan oleh badan-badan mubaligh Kristian.

Selain itu, terdapat juga usaha menyediakan pendidikan Tamil di

kawasan bandar. Pada tahun 1906 dan 1910, dua buah sekolah Tamil didirikan, iaitu Thambusamy Pillai School dan Vivekananda School di Kuala Lumpur. Pada tahun 1923, British memperkenalkan peraturan yang mewajibkan majikan mendirikan sebuah sekolah di setiap ladang getah yang mempunyai 10 atau lebih kanak-kanak yang berumur di antara 10 hingga 12 tahun. Selepas tahun 1920-an, semakin banyak sekolah Tamil didirikan di Tanah Melayu. Pada tahun 1932, British mula memberi bantuan kewangan kepada sekolah Tamil. Pendidikan di sekolah Tamil hanya terbatas setakat sekolah rendah sahaja iaitu sebahagian besarnya hanya ditawarkan  pendidikan sehingga darjah empat dan ada sebilangan kecil sehingga ke darjah enam. Hanya yang mampu sahaja dapat melanjutkan pelajaran ke sekolah Inggeris di bandar. Kebanyakan sekolah Tamil menggunakan bahasa Tamil sebagai bahasa pengantar tetapi ada sebilangan kecil yang 51

menggunakan bahasa lain seperti Telegu, Hindi, Gujerati, Malayalam, Punjabi, dan Singhelese atau Gurkhali. Buku teks dan sukatan pelajaran dibawa masuk dari India. Selain mempelajari kemahiran asas seperti membaca dan menulis, murid-murid juga diajar matematik, ilmu alam, lukisan dan kerja tangan, pengetahuan am, dan latihan jasmani 11. Kebanyakan sekolah Tamil tidak memuaskan kerana kurang kemudahan. Gaji guru amat rendah dan di sesetengah sekolah, pekerja ladang seperti kerani ladang, penyelia, dan pembancuh ubat ditugaskan untuk mengajar. Selepas itu, sekolah Tamil di ladang hanya bertujuan untuk membasmi buta huruf dalam kalangan anak-anak buruh. Sistem Pendidikan Zaman Britis h. Sekolah jenis ini bermula di kawasan-kawasan estet kopi, kelapa, getah dan gula. Sekolah ini dibina untuk memberi pendidikan kepada buruh-buruh India yang dibawa masuk oleh pihak British. Kebanyakan pekerja bertutur dalam bahasa Tamil dan menyebabkan bahasa ini dijadikan sebagai bahasa  penghantar di sekolah Tamil. Di samping itu, pentabiran British juga mewajibkan tuan estet untuk menyediakan kemudahan sekolah di ladangladang mereka. Dasar ini bukan sahaja untuk menyelesaikan masalah buta huruf dikalangan masyarakat India tetapi ini dijadikan sebagai satu dorongan untuk pekerja-pekerja untuk datang ke negara ini. Disamping itu, mubaligh Kristian juga telah membina sekolah Tamil kepada mereka yang mempunyai kemampuan. Walau bagaimanapun, sekolah ini hanyalah terhad di peringkat sekolah rendah sahaja dan tenaga guru juga diperolehi daripada India. Selanjutnya pihak British telah mewujudkan sekolah Tamil di estet atau di bandar adalah untuk pembelajaran masyarakat India krususnya kepada anak-anak pekerja di jabatan kerja raya dan kereta api. Selain itu, pihak British juga telah menguatkuasakan kod buruh pada 11

Temuramah bersama Guru Besar SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam, Cikgu Kuppayee A/P Raman.

52

1925 iaitu estet yang mempunyai 10 orang kanak-kanak diwajidkan menyediakan sekolah dan tenaga pengajar (Sufean, 2008). Sistem sekolah Tamil menjadi lebih baik apabila seorang Nazir pada tahun 1930

bertujuan untuk menyelia dan mengawasan tetapi pada 1932

 jawatan ini telah dimansukan. Setelah itu, sekolah ini hanya untuk mengurangkan kadar buta huruf sahaja. Rentetan itu,setelah ekonomi pulih  penambah baikan telah berlaku iaitu guru-guru sekolah Tamil telah dimulakan pada 1936. Pada

1928 peruntukan kewangan juga tela ditambah

dan jawatan Nazir telah diwujudkan semula (Sufean, 2008). Semasa zaman pendidikan British kita melihat bahawa ,British tidak mengambil berat tentang pendidikan orang India. Pendidikan Tamil adalah secara formal di Tanah Melayu dan dimulakan oleh orang perseorangan dan  pertubuhaan masyarakat India. Dalam perkembangan sekolah India kita dapat menilai dan melihat bahawa sekolah Vernakular Tamil dipengaruhi oleh perkembagan ekonomi di Tanah Melayu . British telah mengarahkan supaya Orang India berhijrah secara beramai-ramai untuk bekerja di Tanah Melayu sebagai pekerja di ladang kopi, ladang tebu, ladang kelapa dan ladang getah . Dalam masa yang sama juga masyarakat India telah membina sekolah-sekolah Tamil dan sekolah –sekolah ini telah didirikan di kawasan ladang di Seberang Prai , Pulau Pinang dan Johor (Meng, 1996). Dapat dilihat bahawa sekolah-sekolah India yang di bina pada waktu itu, hanya sekolah – sekolah ladang dan bermutu rendah dan menghadapi  pelbagai masalah seperti ” kekurangan kemudahan di dalam sekolah seperti alat-alat untuk mengajar , dan juga bilangan guru yang betul-betul  berkelayakan” . Lazimnya sekolah-sekolah adalah terdiri daripada Kangai, Penyelia ladang, ataupun buruh-buruh yang yang secara kebetulan diketahui

53

tahu membaca dan menulis akan diambil secara langsung menjadi guru di sekolah India pada masa itu (Meng, 1996). Dari segi bahasa pengantar yang digunakan pula , di sekolah India telah menggunakan pelbagai rumpun bahasa dari India seperti bahasa Telegu, Malayalam, Punjabi atau bahasa Hindi. Hal ini menunjukkan bahawa sukatan  pelajaran yang digunakan pada masa itu, adalah yang berunsur “keindahan”. Pada tahun 1962 , British telah memperkenalkan sebuah undang-undang  buruh yang mewajibkan pengusaha ladang supaya menyedikan sekolah dan guru untuk anak-anak pekerjanya .Keadaan ini secara langsung telah menyebabkan bilangan sekolah Tamil bertambah bagaikan cendawan selepas hujan di setiap kawasan ladang di Tanah Melayu. Walau bagaimanapun, ” terdapat juga sekolah Tamil yang didirikan di kawasan bandar seperti sekolah Thamboosamy Pillai dan sekolah Vivekananda di Bandar Kuala Lumpur (Bakar, 2010). Kesimpulannya, dapat kita renungkan bersama bahawa campur tangan kerajaan pada masa itu terhadap sekolah Tamil adalah paling minimum kerana banyak dikuasai oleh Gabenor British yang memerintah sesuatu kawasan atau daerah Tanah Melayu, apa yang di katakan adalah muktamad dan tidak boleh dibantah. Matlamat kerajaan pada masa itu juga hanya ingin mewujudkan tenaga buruh India untuk kepentingan Tanah Melayu dan hanya  berpuas hati melihat orang India hanya mempunyai pengetahuan asas seperti dalam bidang pertanian , dan dalam bidang kemahiran sahaja. Kerajaan pada masa itu melihat kewujudan sekolah Tamil pada peringkat tinggi difikirkan tidak perlu dan tidak penting kepada masa depan masyarakat Tamil. Hal ini telah membawa kesan luka di jiwa masyarakat India pada masa itu kerana hanya golongan India yang kaya sahaja mampu menghantar anak mereka ke sekolah Inggeris yang lengkap dan mencukupi dari pelbagai kelengkapan. 54

 Natijahnya, kita melihat bahawa ini telah membawa kepada jurang perbezaan antara orang India yang berpendidikan Inggeris dan bejaya menceburkan diri dengan kerjaya yang bagus berbanding dengan orang India yang miskin dan terpaksa hidup kekal menjadi buruh di kawasan ladang dan pelabuhan sahaja (Sufean, 2008). 1.4.1 i.

HASIL KAJIAN LAPANGAN SK (T) TAN SRI DATO’ MANICKAVASAGAM

Nama Sekolah : SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam Alamat : Jalan Ketoyong 35900, TanjongMalim Perak Darul Ridzuan Telefon : 054590759 Tarikh Penyelidikan : 27 April 2016  Nama Pengasas : En. Rev. Pakianathan Tahun ditubuhkan : 1930 Sejarah : Sekolah ini telah ditubuhkan pada tahun 1930 olehusaha En Rev. Pakianathan. Beliau telah dibantu oleh Rev Chellieh yang dilantik sebagai

Ahli Jawatankuasa Mubaligh. Padamulanya

sekolah ini ditempatkan di kampong Melaka, TanjongMalim hanya 2 orang guru dan 17 orang murid manakala En John Abraham dilatik sebagai Guru besar. Sekolah ini juga pernah ditutup ketika  penjajahan Jepun dan telah dibuka semula pada penghujung 1945. Pada tahun 1946 sekolah tersebut telah diambil alih sepenuhnya oleh kerajaan dan dua tahun selepas pengumuman tersebut sekolah ini telah berpindah ke bangunan High School di Jalan Ketoyong, Tanjung Malim.

Ketika itu, En Ratnam telah menyandang sebagai 55

Guru Besar manakala terdapat 120 orang murid dan 3 orang guru. Sekolah

ini

sekali

lagi

berpindah

kebangunan

kepunyaan

Jawatankuasa Mubaligh Methodist yang terletak berhampiran Gereja Methodist. Pada tahun 1975.

En. R. Govindaraju telah dilantik

sebagai guru. Semasa kepimpinan beliau telah berjaya membawa  beberapa kemudahan seperti perpustakaan yang penuh dengan buku buku dan alat pandang dengar yang serba moden pada ketika itu. Pada ketika itu terdapat 6 buah bilik darjah dan bilangan murid juga  bertambah dari 160 orang meningkat kepada 216 padatahun 1982. Pada 4 Oktober 1982 sekolah ini sekali lagi berpindah kebangunan baru di Jalan Ketoyong dan nama sekolah ini juga ditukar kepada S.R.J.K (T) Methodist Tanjong Malim melalui rancangan Malaysia ketiga. Manakalapada 14 januari 1986 nama sekolah tersebut telah ditukar menjadi S.R.J.K (T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam, Jalan Ketoyong, 35600 TanjongMalim. Sekolah ini juga telah dirasmikan oleh Yang Berhormat Dato’ Sri S. Samy Vellu SPMJ. DPMS. PCM. AMN. Mantan Menteri Kerjaraya Malaysia12. Kaedah Pembelajaran : UPSR  Silibus Pembelajaran : KSSR  Buku teks : SPBT

12

Temuramah bersama Guru Besar SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam, Cikgu Kuppayee A/P Raman.

56

Gambar 146 : Suasana di dalam kelas Tahun 6

SJK(T) Tan Sri

Dato’ Manickavasagam pada tahun 1999. Gambar ihsan oleh Cikgu Kasturi A/P Bathumalai yang merupakan pelajar sekolah SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 147 -148 : Gambar kelas Tahun 6 UPSR SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam pada tahun 1999. Gambar ihsan oleh Cikgu 57

Kasturi A/P Bathumalai yang merupakan pelajar sekolah SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 149-150 : Temuramah bersama Guru Besar SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam, Cikgu Kuppayee A/P Raman. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

58

Gambar 151-152: Takwim dan maksud logo sekolah SJK(T) Tan Sri

Dato’ Manickavasagam.

59

Gambar 153 -156: Misi dan Visi, Piagam Pelanggan, Senarai Nama Guru dan Carta Organisasi sekolah SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

60

Gambar 157-163: Guru Besar Cikgu R. Kuppayee A/P Raman mengiring ke kelas Wawasan yang bermaksud murid perlu  berdikari, berdisplin, kreatif dan berkeyakinan di dalam kelas

61

sewaktu pembelajaran.

Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan

2016.

Gambar 164 -167 : Cikgu Kasturi A/P Bathumalai dan Cikgu Padma Priya A/P Arumugam mengajar kelas pra sekolah. Kedua-dua cikgu ini adalah bekas murid SJK (T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

62

Gambar 168-169 : Buku Jadual kedatangan dan Buku Perse diaan Pengajaran untuk cikgu mengajar di SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 170 - 173 : Beberapa kemudahan pembelajaran dan  pengajaran untuk cikgu mengajar di SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

63

Gambar 174- 181 : Gambar persekitaran bangunan dan padang SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

64

Gambar 182-186: Permandangan persekitaran iaitu kantin, dewan, kawasan perhimpunan dan plak perasmian di SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

65

Gambar 187-195 : diantara aktiviti – aktiviti dan program –program yang diadakan di SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam seperti majlis sukan tahunan dan majlis kecemerlangan pelajar. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

66

Gambar 196-211 : diantara aktiviti – aktiviti dan program –program yang diadakan di SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam seperti majlis sukan tahunan dan majlis kecemerlangan pelajar. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

67

Gambar 212- 215 : diantara aktiviti – aktiviti dan program –program yang diadakan di SJK(T) Tan Sri Dato’ Manickavasagam seperti majlis majlis kecemerlangan pelajar yang dirasmikan oleh Dato’ Hajjah Rusnah binti Kassim Pengerusi Jawatankuasa Pembangunan Wanita, Keluarga dan Kebajikan Masyarakat, Perumahan dan Kerajaan Tempatan. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

68

1.5

PENDIDIKAN INGGERIS 1.5.1 SEJARAH PENDIDIKAN INGGERIS

Sekolah Inggeris mempunyai 2 jenis iaitu  free school , sekolah Inggeris yang mendapat bantuan daripada kerajaan dan sekolah Inggeris separa bantuan yang diasaskan oleh mubaligh Kristian.  Free school membawa maksud sekolah yang terbuka kepada pelajar tanpa mengira kaum dan taraf sosial. Penang  free school adalah sekolah yang terbaik dalam jenis ini iaitu hasil daripada usaha Rev. R. Hutchings pada 1916. Kemudian pada tahun 1920 sekolah ini diambil alih oleh pihak kerajaan. Di Singapura pula telah menubuhkan satu  free school 13 yang diberi nama Raffles dan telah  bertukar nama iaitu kepada Raffles Institution pada tahun 1863. Kemudian di Melaka juga telah menubuhkan satu  free school pada tahun 1826 yang dikenali sebaga Malacca Free School dan kemudian

telah

ditukarkan

kepada

Sekolah

tinggi

Melaka.

Tambahan pula, sekolah ini merupakan sekolah Inggeris kerajaaan yang pertama. Sekolah Inggeris yang lain adalah sekolah Victoria, Kuala Lumpur (1894) dan sekolah King Edward, Taiping (1906) (Sufean, 2008).

13

Sekolah Inggeris ditubuhkan oleh mubaligh Kristian dan badan sukarela. Sekolah aliran Inggeris mula

ditubuhkan di Negeri-Negeri Selat contohnya Penang Free School (1816) di Pulau Pinang dan Malacca Free School (1826) di Melaka.

69

Gambar 216: Bangunan Induk Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.

Gambar 217 - 218 : Permandangan Bangunan Tambahan dan  padang, blok pra-universiti dan asrama Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

70

Gambar 219 - 222 : Permandangan Bangunan Tambahan dan  padang, blok pra-universiti dan asrama Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Manakala sekolah separa bantuan pula adalah, sekolah Inggeris yang

dibiayai

oleh

Persatuan

Mubaligh

London,

Mubaligh

Methodist, Gereja England dan Mubaligh Roman Katolik. Sekolah ini juga bersifat terbuka kepada semua kanak-kanak tanpa mengira agama dan bangsa. Sekolah ini ditubuhkan untuk menyediakan  pendidikan

kepada

kanak-kanak

dan

memperbaikan

akhlak

mengikut ajaran Kristian. Sekolah jenis ini hanyalah terdapat dikawasan-kawasan

bandar

sahaja

walaupun

perkara

ini

 bertentangan dengan dasa pentadbiran Inggeris. Masyarakat Melayu tidak mempunyai peluang yang cerah untuk memasuki sekolah ini kerana terikat dengan dasar suapaya masyarakat Melayu hendaklah  bersekolah

di

sekolah 71

Melayu.

walau

bagaimanapun,

pada

 penghujung 1930-an sekolah Inggeris telah membuka kepada masyarakat Melayu melalui peperiksaan setelah tamat empat tahun di sekolah Melayu. Walau bagaimanapun, hanya sebilangan kecil sahaja yang berjaya kerana faktor umur dan sekolah ini terletak di kawasan bandar. Sekolah Inggeris menyediakan pelajaran bagi semua kaum di Tanah Melayu. Sekolah-sekolah ini diusahakan oleh mubaligh Kristian dan badan-badan awam. Tujuan kerajaan mengadakan sekolah Inggeris adalah supaya penduduk tahu membaca, menulis dan mengira. Walau bagaimanapun, pentadbiran British memerlukan ramai kerani dan pegawai rendah tempatan yang mempunyai kemahiran berbahasa Inggeris. Sekolah Inggeris yang  pertama di dirikan di Negeri-Negeri Selat digelar Sekolah Free. Sekolah ini digelar sedemikian kerana terbuka untuk semua kaum. Sekolah Inggeris yang pertama di Tanah Melayu adalah Penang Free School yang ditubuhkan pada tahun 1816. Tujuan penubuhan sekolah itu adalah untuk melahirkan golongan pegawai yang cerdik, tekun dan jujur 14. Sekolah Inggeris dibahagikan kepada sekolah perempuan dan sekolah lelaki. Kelas yang lebih tinggi akan diajar kemahiran  pertukangan kayu, membuat kasut dan pakaian. Sekolah Inggeris yang lain adalah Malacca School Free (1826) dan Singapore Free School (1834). Terdapat sekolah Inggeris kerajaan di Negeri-negeri Melayu yang menawarkan pelajaran percuma kepada anak-anak lelaki

golongan

pembesar.

Pegawai

British

seperti

Frank

Swettenham, Hugh Clifford dan Martin Lister menganggap bahawa

14 Temuramah

bersama Pn Sharifah Shafinaz bt. Al Sagoff dan En Sandhrasager A/L Kannan guru Sekolah

Victoria, Kuala Lumpur.

72

apabila pelajaran percuma diberikan, para pembesar akan lebih mudah bekerjasama. Pada tahun 1889, William Maxwell, residen Selangor telah melantik Rev. Frank Haines sebagai guru Bahasa Inggeris kepada anak-anak raja di Selangor. Sebuah kelas bahasa Inggeris dimulakan  pada tahun 1890 di sekolah Melayu di Kuala Lumpur tetepi sambutannya amat dingin. Sekolah Inggeris didirikan akibat desakan orang ramai ialah Victoria Intstution, Kuala Lumpur. Sekolah ini ditubuhkan

pada

1893

bersempena

perayaan

Jubli

Intan

 pemerintahan Ratu Victoria. Rayuan bagi memberi derma kepada tabung sekolah tersebut disambut baik. Jumlah murid pada peringkat awal adalah 150 orang kanak-kanak lelaki. Pada tahun 1925, sekolah ini dijadikan sekolah kerajaan dan kemudian dipindahkan ke Bukit Petaling pada tahun 1929. Terdapat sekolah Inggeris yang ditubuhkan oleh badan mubaligh Kristian seperti Pertubuhan Mubaligh London, Methodist Amerika, Gereja Anglikan dan Gereja Roman Katolik. Sekolahsekolah ini berkembang apabila mendapat bantuan dari kerajaan British. Sumbangan penting sekolah mubaligh adalah kejayaan memberikan pelajaran kepada anak-anak perenpuan. Mereka berjaya meyakinkan ibu bapa untuk menghantar anak perempuan mereka ke sekolah. Pada akhir tahun 1974, tedapat kira-kira 33 buah Mubaligh untuk kanak-kanak perempuan. Antara sekolah mubaligh bagi kanak-kanak perempuan ialah sekolah Perempuam Methodist Senior, Kuala Lumpur. Sekolah ini diserahkan kepada mubalight Methodist Amerika masalah kewangan dan kesukaran untuk mendapatkan tenaga pengajar. Terdapat juga 73

sekolah-sekolah mubaligh untuk kanak-kanak lelaki seperti sekolah lelaki Katholik di Pulau Pinang dan St. John Institution di Kuala Lumpur. Mata pelajaran adalah nahu Inggeris, Sejarah dan Geografi diajar dalam tahun tiga. Mata pelajaran sejarah diajar berdasarkan sejarah Rom atau Britain. Sekolah perempuan Inggeris memberi  penekanan kepada kelas jahitan, memasak dan muzik. Setelah biasiswa-biasiswa Negeri (1863), Biasiswa Queen (1885), dan sijil Cambridge (1891) diperkenalkan, barulah sekolah Inggeris mempunyai sukatan pelajaran yang seragam. Sekolah Inggeris kemudian dimajukan menjadi sekolah rendah dan sekolah menengah. Sekolah rendah menyediakan pelajaran selama tujuh tahun iaitu darjah rendah, satu dan darjah rendah serta diikuti darjah satu hingga lima. Sekolah Menengah pula menyediakan pelajaran selama 4 tahun, iaitu darjah enam hingga kelas Sijil Persekolahan. Murid-murid dalam darjah lima boleh mengambil peperiksaan khas, iaitu Sijil Junior Cambridge15. Mata pelajaran utama yang diajar ialah bahasa Inggeris, Sejarah, Kesusasteraan Inggeris, Matematik Permulaan, Ilmu Kesihatan dan Ilmu Alam. Mata pelajaran lain turut ditawarkan tetapi bergantung kepada kemudahan yang terdapat di sekolah tersebut. Misalnya, Raffles Institution telah memulakan kelas Sains mulai tahun 1929. Kelas Sains diadakan pada hari Sabtu dan waktu petang untuk murid dari sekolah yang lain. Contohnya Sekolah Tinggi Bukit Martajam akan pergi ke Penang Free School pada setiap hari sabtu untuk menghadiri kelas Sains. Sukatan Pelajaran di sekolah Inggeris

15 Temuramah

bersama Pn Sharifah Shafinaz bt. Al Sagoff dan En Sandhrasager A/L Kannan guru Sekolah

Victoria, Kuala Lumpur.

74

 berasaskan berdasarkan sukatan pelajaran sekolah menengah di England. Murid dari sekolah Inggeris mempelajari Sejarah dan Geografi British serta Kesusasteraan Inggeris yang tidak berkaitan dengan orang Asia. 4.0

Sebab – sebab sistem pendidikan tersebut

tersebut memberi kesan terhadap hubungan etnik di Tanah Melayu (Bakar, 2010). Sistem pendidikan vernakular telah menyebabkan berlakunya  pembekuan yang mengongkong pertumbuhan idea masyarakat untuk mengetahui sesuatu ilmu. Masyarakat Tanah Melayu terpinggir dari arus pembangunan ekonomi, politik dan sosial serta ketinggalan dalam

arus

pendidikan.

Sistem

pendidikan

vernakular

mengongkong pergerakan dan pemikiran orang Melayu melalui menyekat dan menghadkan pendidikan mereka. British hanya ingin orang Melayu pandai membaca dan menulis serta mempelajari asas  pertanian supaya mereka boleh menjadi nelayan dan petani yang lebih baik dari ibu bapa mereka. Keadaan ini menyebabkan orang Melayu tidak akan terkeluar dari kepompong pemikiran mereka dan terus tunduk kepada British (Abdul, 2001). Pengenalan sistem pendidikan berasaskan bahasa ibunda masing-masing sebagai bahasa pengantar menyebabkan masyarakat di Tanah Melayu terpisah antara satu sama lain. Dalam keadaan seumpama ini menyebabkan perpaduan kaum sangat sukar dipupuk kerana tidak ada satu bahasa yang dapat dijadikan bahasa rasmi yang  boleh menyatukan semua masyarakat ketika ini. Jadi boleh dikatakan penduduk di Tanah Melayu saling tidak memahami  bahasa antara satu sama lain. Untuk memupuk perpaduan kaum satu  bahasa harus ditetapkan sebagai bahasa perpaduan dan bahasa 75

komunikasi serta harus difahami semua lapisan masyarakatnya. Keadaan ini disebabkan semua kaum di Tanah Melayu masingmasing taksub dengan bahasa ibunda sendiri yang mana orang Cina dengan bahasa Cina, orang India dengan bahasa Tamil, Malayam, Telegu, Hindi dan sebagainya (Meng, 1996). Masyarakat Melayu mula mendesak kerajaan British untuk menyediakan sistem pendidikan yang lebih teratur daripada sistem  pendidikan Vernakular. Akhirnya, kerajaan British mula menggubal dasar pendidikan bagi menyatukan sistem pendidikan yang  berasingan di Tanah Melayu. Kerajaan British menganggap sistem  pendidikan ini turut berubah kerana sistem pendidikan berasingan ini bukan sahaja tidak dapat memainkan fungsinya, bahkan menjejaskan perpaduan kaum. Kerajaan British juga sedar akan keterdesakan untuk memajukan pendidikan orang Melayu yang ketinggalan daripada orang Cina. Senario ini membawa kepada terhasilnya Laporan Barnes 1950 (Meng, 1996). Pada bulan Ogos 1950, Sir Henry Gurney telah menubuhkan sebuah jawatankuasa yang bertanggungjawab untuk mengkaji system pendidikan vernakular dan kemudahan pendidikan untuk orang Melayu (Shahril, 1999). Jawatankuasa ini dipengerusikan oleh L.J. Barnes yang merupakan Setiausaha dan Pengarah Latihan Sosial di Universiti Oxford London. Di samping itu, jawatankuasa ini mempunyai 14 orang ahli termasuk L.J. Barnes sendiri, Tunku Ya’acob Ibni Almarhum Sultan Abdul Hamid Halim Syah, Mahmood Mayyideen, Dr. Mustapha Osman, L.I. Lewis, L.D. Whitfield, E.M.F. Payne, Tom Dato Abdul Razak dan W.B. MacDonald, Aminuddin Baki, 76

Zainal Abidin Sultan Mydin, Tuan Syed Esa Alwee, Tuan Syed  Nasir Ismael serta Mohamed Nor Sulaiman. Pada 10 Jun 1951,  jawatankuasa telah menerbitkan laporannya yang dikenali sebagai Laporan Barnes (Keow, 2008). Antara kandungan laporan tersebut ialah : i)

Mencadangkan

penubuhan

sekolah

kebangsaan

peringkat

 pendidikan rendah untuk kanak-kanak umur 6-12 tahun  bertujuan melahirkan kanak-kanak yang boleh membaca dan menulis dalam Bahasa Melayu dan Bahasa Inggeris. Pendidikan yang menumpukan kepada satu aliran persekolahan ini dilihat  penting untuk mengubah pandangan kaum pendatang. ii) Mengesyorkan satu corak pendidikan yang dapat mencipta suatu rupa bangsa yang bercorak Tanah Melayu dan berdasarkan  percampuran kaum bagi mewujudkan rasa perpaduan. iii) Mengesyorkan penggantian sekolah-sekolah vernakular dengan sekolah rendah kebangsaan untuk semua kaum berbentuk dwi bahasa iaitu Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu. iv) Mencadangkan penghapusan bantuan kewangan dari negeri dan  pusat untuk sekolah Cina dan Tamil bagi melemahkan dan menamatkan sistem pendidikan bersifat perkauman (Keow, 2008). Persekutuan, Pelajar-pelajar Melayu dan individu perseorangan seperti E.E.C. Thuraisingham, L.I. Lewis termasuk Sir Henry Gurney sendiri. Walau bagaimanapun, laporan ini menerima tentangan dari masyarakat Cina dan India. Tentangan ini dapat dijangka ekoran tiada seorang pun wakil Cina dan India dalan 77

Jawatankuasa Barnes yang telah ditubuhkan. Aspek yang paling dibimbangi masyarakat Cina adalah saranan Laporan Barnes akan dapat menggugat pendidikan, bahasa dan budaya orang Cina (Meng, 1996). Antara yang menarik untuk dibincangkan adalah isu dwi-bahasa dalam

perlaksanaan

pendidikan

kebangsaan

yang

dicadangkan

itu.Masyarakat Cina berpendapat bahasa bukanlah faktor utama  penyatuan penduduk Tanah Melayu sebaliknya penggunaan buku teks dan korikulum dan berorientasikan Tanah Melayu sebagai unsur  penyatuan kaum (Empat, 2016). Di sini kita melihat bantahan masyakat Cina dan India terhadap Laporan Barnes ternyata lebih menjurus atas faktor kebimbangan akan  pupusnya bahasa dan budaya mereka dengan pengenalan pendidikan kebangsaan. Dengan kata lain, Laporan Barnes tidak memberi sebarang  pengiktirafan

kepada

sekolah

vernakular

atau

sekolah

yang

menggunakan bahasa lain, selain daripada BM. Sekolah kebangsaan yang dicadangkan itu menurunkan kedudukan bahasa-bahasa Cina dan Tamil ke taraf bahasa asing serta ditawarkan hanya sebagai satu mata  pelajaran. Akibat daripada tentangan terhadap Laporan Barnes ini akhirnya muncul pula Laporan Fenn Wu yang lebih memberikan sokongan kepada masyarakat Cina (Keow, 2008). Reaksi negatif masyarakat Cina cuba dineutralkan oleh Sir Henry Gurney dengan perlantikan sebuah lagi jawatankuasa pada tahun 1951.

Jawatankuasa

Barnes

ini

ditugaskan

untuk

mengkaji

 pendidikan Cina di Tanah Melayu dengan menitikberatkan usaha menyesuaikan sistem persekolahan yang bercorak perkauman dengan sistem persekolahan bercorak kebangsaan bermatlamat 78

utama untuk merapatkan jurang perbezaan antara kedua-dua sistem  persekolahan. Selain itu, jawatankuasa turut diamanahkan memberi nasihat dari segi penyeliaan buku teks yang berlatarbelakangkan kehidupan di Tanah Melayu sebagai cara mengasimilasikan orang Cina ke dalam masyarakat Tanah Melayu (Nor & Othman, 2011). Jawatankuasa ini dianggotai dua orang ahli yang juga menjadi  pengerusi bersama iaitu Dr. William P. Fenn seorang Amerika dari negeri Cina dan Dr. Wu Teh-Yao, seorang pegawai dari Bangsa bangsa Bersatu. Mereka berdua kemudiannya telah menerbitkan satu laporan yang dikenali sebagai Laporan Fenn Wu. Bagaimanapun laporan ini dapat dikatakan sebagai satu laporan yang lebih menunjukkan rasa simpati terhadap sistem pendidikan Vernakular Cina di Tanah Melayu. Antara lain kandungan laporan itu adalah seperti berikut: i) Berusaha menunjukkan sekolah vernakular boleh memberi sumbangan yang berkesan ke arah pembentukan pendidikan Tanah Melayu yang bersatu padu dan mengalami kesedaran nasional. ii) Mendesak supaya sekolah-sekolah Cina diteruskan, diberi  bimbingan

dan

bantuan

kewangan

berasaskan

objektif

 pendidikan dan bukannya atas tujuan politik. iii)Sekiranya Bahasa Melayu diakui sebagai bahasa rasmi dan Bahasa Inggeris diterima sebagai bahasa pengantar maka Bahasa Cina tidak harus diabaikan.

79

iv)Sekolah Cina tidak boleh dihapuskan sehingga orang Cina sendiri membuat keputusan yang pendidikan cina tidak diperlukan lagi. Oleh kerana Laporan Fenn-Wu memihak kepada masyarakat Cina maka, laporan ini telah disambut baik oleh orang Cina itu sendiri. Laporan Barnes dan Laporan Fenn-Wu menunjukkan masalah kritikal dalam sistem pendidikan di TM iaitu kedudukan  bahasa pengantar. Pengekalan sekolah Cina dan Tamil dilihat sebagai satu halangan ke arah pembentukan identiti kebangsaan manakala penghapusan sekolah Cina dianggap sebagai tindakan menindas dan memupuskan budaya Cina. Melihatkan tiada jalan  penyelesaian untuk mewujudkan perpaduan kaum di Tanah Melayu, kerajaan Persekutuan akhirnya mewujudkan Ordinan Pelajaran pada tahun 1952 untuk menyatukan Laporan Barnes dan Laporan Fenn Wu. 7.0 Ordinan Pelajaran 1952 (Keow, 2008). Menurut ordinan ini, Tanah Melayu hanya mempunyai dua jenis sekolah kebangsaan iaitu Melayu dan Inggeris. Bahasa Cina dan Bahasa Tamil boleh diajar di sekolah sebagai bahasa ketiga jika mendapat permintaan daripada ibu bapa dengan syarat terdapat sekurang-kurangnya 15 orang pelajar dalam kumpulan yang sama. Bahasa Inggeris akan menjadi pelajaran wajib bagi sekolah Melayu dan Bahasa Melayu akan menjadi pelajaran wajib di sekolah Inggeris (Keow, 2008). Walau bagaimanapun, masyarakat Cina mentafsir ordinan ini sebagai langkah yang akan membinasakan atau menghapuskan  pelajaran Cina. Di sini lagi kita dapat perhatikan jawatankuasa yang diwujudkan masih berat sebelah. Hal ini telah mendapat tentangan 80

yang akhirnya membawa kepada pemansuhan jawatankuasa tersebut (Meng, 1996). 1.5.1

HASIL KAJIAN LAPANGAN i.

VICTORIA INSTITUTION KUALA LUMPUR 

Victoria Institution pada mula dibina di High Street, Kuala Lumpur, kini  jalan Hang Tuah dan dibuka secara rasmi pada 30 Kulai 1894. Nama Victoria Institution

mengambil

sempena

nama

Ratu

Victoria

England

bagi

memperingati Perayaan Jubli Emas Ratu Victoria. Sekolah ini diasaskan oleh Residen british, saudagar bijuh timah Loke Yew, Kapitan Cina Kuala Lumpur, Yap Kwan Seng dan ahli perniagaan Thanboonsamy Pillay bagi memenuhi keperluan mewujudkan sekolah Inggeris bagi melahirkan kakitangan yang cekap berbahasa Inggeris untuk mengisi jawatan dalam Kerajaan Tempatan. Bangunan ini direkabentuk oleh firma arkitek terkenal, Swan and Maclaren. Pada tahun 1925 satu tapak baru untuk membina sekolah yang lebih besar bagi Victoria Institution telah dikenal pasti oleh kerajaan iaitu di Bukit Petaling. DY.M.M. Sultan Selangor, Sultan Sir Ala'eddin Suleiman Shah telah meletakkan batu asas sekolah Victoria Institution yang baru ini pada 21 September 1927. Bangunan sekolah dengan  pelan induk berbentuk 'E' direkabentuk dengan gaya seni bina Art Deco dengan tarikan utamanya adalah menara jam yang mendominasi landskap Bukit Petaling ketika itu. Pada 2 Mac 1929, penuntut Victoria Institution telah berpindah dari High Street ke Bukit Petaling pada 26 Mac 1929, Victoria Institution di Bukit Petaling dirasmikan oleh Sir Hugh Clifford, Pesuruhjaya Tinggi British. Justeru, ia menjadi sekolah menengah pertama di Tanah Melayu. Victoria Institution terletak di No. 71, Jalan Hang Tuah (dahulunya Jalan Shaw), Kuala Lumpur tersohor dengan pasukan kadet yang ditubuhkan pada tahun 1901 oleh guru besarnya yang pertama En. Bennet 81

Eyre Shaw. Beliau juga menubuhkan pasukan pancaragam iaitu Pipe and Bugle Band yang bergabung dengan pasukan kadet. Kini Sekolah Menengah Kebangsaan Victoria mempunyai Pasukan Infranti Kadet. Kumpulan  peninjau Pertama Kuala Lumpur dan pasukan pancaragam yang melonjakkan nama sekolah sebagai sekolah yang berprestij dan mengharumkan nama negara setelah menjadi johan pertandingan pancaragam sekolah-sekolah dunia. Dalam arena sejarah tanah air, sekolah inilah majlis penyerahan rasmi tentera Jepun kepada pihak British pada tahun 1945. Selain itu, Persatuan Alumni Victoria Institution dikenali sebagai Victoria Institution Old Boy's Association (VIOBA) telah ditubuhkan pada tahun 1922. Kebanyakkan alumni sekolah ni menjadi tokoh terkenal negara seperti Tan Sri Ananda Krisnan, Alahyarham Mokhtar Dahari, mantan pemain bola sepak negara, Datuk Dr. Mani jegathesan, Datuk Seri Rafidah Aziz, ahli ekonomi dan mantan

menteri,

Y.B.

Dato'

Zulhasnan

Rafique,

Menteri

Wilayah

Persekutuan, Y.B. Datuk Dr. Ng Yen Yen, Menteri Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat Malaysia dan Y.B. Dato' Seri Hj. Mohd Shafie b. Hj. Apdal, Menteri Perpaduan, Kebudayaan, Kesenian dan Warisan Malaysia 16.

16

Sumber - Jabatan Warisan Negara telah membaikpulih bangunan sekolah ini pada tahun 2009 dan ia menjadi

tempat diadakan Majlis Pengisytiharan Warisan Kebangsaan oleh Yang Behormat Menteri Perpaduan, kebudayaan, Kesenian dan Warisan.

82

Gambar 224 – 225 : Permandangan Bangunan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 226 – 229 : Permandangan Bangunan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

83

Gambar 230 - 231 : Permandangan Bangunan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016

84

Gambar 231 – 236 : Plak perasmian, plak Jabatan Warisan Negara, sejarah, falsafah ikrar, misi dan visi Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

Gambar 237 – 242 : Tokoh-tokoh ternama melalui kejayaan pendidikan, kerjaya dan sukan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

85

Gambar 243 – 248 : Gambar kejayaan pelajar SPM Dan STPM dipaparkan di dalam dewan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

86

Gambar 249 :

Temubual bersama Pn Sharifah Shafinaz bt. Al Sagoff

dan En Sandhrasager A/L Kannan guru Sekolah Victoria , Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

87

88

Gambar 250 - 263 : Peristiwa penting yang di simpan di Muzium Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kaji an Lapangan 2016.

89

90

91

Gambar 264 - 276 : Antara artifak dan buku cenderamata yang di simpan di Muzium Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

.

92

Gambar 277 – 285 : Gambar personaliti ternama yang tersohor pernah belajar di Sekolah Victoria, Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016. 93

Gambar 286 - 291: Gambar personaliti ternama yang tersohor pernah belajar di Sekolah Victoria, Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016. 94

Gambar 292 - 297

: Peristiwa penting yang di simpan di Muzium Sekolah

Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kaji an Lapangan 2016.

95

Gambar 298 - 301: Peristiwa penting yang di simpan di Muzium Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kaji an Lapangan 2016.

96

Gambar 302-303 : Piala kejayaan stem sijil kejayaan yang di simpan di Muzium Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

97

Gambar 304 - 310: Permandangan sekitar Sekolah Victoria, Kuala Lumpur.Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016. 98

Gambar 311-318 : Permandangan sekitar Sekolah Victoria , Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

99

Gambar 319 – 325 : Permandangan sekitar dan perpustakaan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

100

Gambar 326 - 331 : Permandangan sekitar dan perpustakaan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

101

Gambar 332 - 338: Simpanan sejarah buku cenderamata perpustakaan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

102

Gambar 339- 342 : Simpanan sejarah gambar dan buku cenderamata  perpustakaan Sekolah Victoria, Kuala Lumpur. Gambar diperolehi dari Kajian Lapangan 2016.

103

1.6

KESIMPULAN

Hasil daripada perbincangan tentang sistem pendidikan Vernakular yang diperkenalkan oleh kerajaan British maka bolehlah dianggap sistem ini telah memecah belahkan hubungan etnik di Tanah Melayu. Pelbagai cadangan dan saranan untuk mewujudkan suasana hubungan etnik yang harmoni di kalangan penduduk Tanah Melayu boleh dikatakan menemui jalan buntu (Abdul, 2001). Pemeritahan kolonial tidak ada minat untuk membangunkan rakyat dan menyatukan etnik yang pelbagai kaum pada waktu tersebut melalui  pendidikan. Bagi penjajah Inggeris pada zaman terebut persefahaman dan  perpaduan tidak dianggap penting untuk dipupuk menerusi pendidikan. Oleh sebab itu, British mengabaikan soal penggunaan satu bahasa pengantar, kurikulum yang sama, pentadbiran yang terancang dan penubuhan satu sistem sekolah yang tunggal yang dapat mendidik dan dapat menyatukan anak-anak dari semua keturunan. Maka dapatlah disimpulkan sekali lagi di sini bahawa terdapat benyak kesan negatif wujud disebabkan sistem  pendidikan kolonial yang diperkenalkan oleh British pada zaman penjajahan (Arkib, 2015).  Namun demikian usaha yang dilakukan secara berterusan oleh kerajaan Perikatan yang

dipilih oleh rakyat menampakkan sedikit harapan.

Walaupun begitu sukar untuk memuaskan hati masyarakat Cina yang begitu risau akan kepupusan budaya dan bahasa mereka di Tanah Melayu, akhirnya mereka dapat menerima pendapat bahawa perpaduan antara kaum adalah amat penting untuk mewujudkan negara bangsa yang unggul. Kejayaan Laporan Razak 1956 dan Laporan Rahman Talib 1960, menampakkan  perpaduan antara kaum di Malaysia semakin mantap dari sehari ke sehari. Apa yang kita dapat lihat adalah kelemahan demi kelemahan telah diatasi 104

sehingga wujudnya satu sistem pendidikan yang amat jelas dan sistematik seperti mana wujud sehingga kini. Keutuhan itu semakin jelas apabila semua kaum

bersatu

padu

membangunkan

negara

dan

bersatu

nyawa

mempertahankan kedaulatan negara Malaysia yang tercinta (Hing, 2006).

105

1.7

RUJUKAN

Buku Abdul Wahid, Y. B. (1998). Sejarah Ringkas Maktab Perguruan Sultan Idris (SITC), Tanjung Malim. Majlis Pengkisahan Sejarah Maktab Perguruan Sultan Idris (pp. 5-9). Kuala Lumpur: Percetakan Watan Sdn Bhd. Abdul, A. M. (2001). Sejarah Sosial Masyarakat Malaysia. Kuala Lumpur : Utusan Publications and Distributors Sdn. Bhd Hlm 275. Ding Eing, T. S. (1978). A Portrait of Malaysia and Singapore. In T. S. Ding Eing, A Portrait of Malaysia and Singapore (p. 36). Kuala Lumpur: Oxford University Press. Hing, J. F. (2006). Tun Dr. Mahathdir's Legacy: An Inspirational Learning  Experience. Kuala Lumpur: Krista Education Sdn Bhd. Keow, C. L. (2008). Falsafah dan Pendidikan di Malaysia. Subang Jaya: Kumpulan Budiman Sdn Bhd . Meng, E. A. (1996). Pendidikan Malaysia 1. Shah Alam: Fajar Bakti Sdn. Bhd.  Nor, M. R., & Othman, W. M. (2011). Sejarah dan Perkembangan Pendidikan Islam di Malaysia. Sejarah dan Perkembangan Pendidikan Islam di Malaysia , 63. Shahril, M. (1999). Sorotan dan Cabaran. In S. P. Utusan, Kolonisme dan  Pendidikan di Malaya (p. 5). Kuala Lumpur: Utusan Publications and Distributors Sdn Bhd. Sufean, H. (2008). Pendidikan di Malaysia Sejarah, Sistem dan Falsafah Edisi ke Dua. In H. Sufean, Sejarah Perkembangan di Malaysia (p. 7). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka. Yayasan Pondok 1, P. M. (2012).  Direktori Pondok-Pondok di Malaysia. Kuala Lumpur: Yayasan Pembangunan Pondok 1 Malaysia.

106

Internet Arkib, M. M. (2015, Jun 3). Portal Rasmi Arkib Negara Malaysia. Retrieved Mei 23, 2016, from Maktab Melayu Kuala Kangsar: http://www.arkib.gov.my/web/guest/maktab-melayu-kualakangsar?p_p_id=56_INSTANCE_Oj0d&p_p_lifecycle=0&p_p_state=norma l&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-inner3&p_p_col_count=1&page=1 Bakar, A. (2010, JANUARI 22). Hubungan Etnik - sistem pendidikan semasa  zaman penjajahan Inggeris dI Tanah Melayu dan Kesannya ke atas  Masyarakat Melayu pada Zaman Tersebut . Retrieved APRIL 2016, 27, from abubakar69.blogspot.my: http://abubakar69.blogspot.my/2010/01/hubunganetnik-sistem-pendidikan-semasa.html Empat, K. D. (2016). Kamus Online. Retrieved Mei 3, 2016, from Dewan Bahasa dan Pustaka: http://prpm.dbp.gov.my/Search.aspx?k=kamus+online

107