Miliminas: Taong 0069 Ang Miliminas ay isang sanaysay na sumasalamin sa nakapanlulumong katotohanang kinakaharap ng bansa natin sa kasalukuyan lalo na ng mga kababayan nating kapos at salat sa yaman. Iba`t-ibang aspeto ang tinalakay rito na eksaktong nailarawan ang bulok na sistemang umiiral sa ating komunidad. Totoo ngang unti-unti ng nalulusaw ang respeto natin sa sarili. Kitang-kita naman ito sa uri ng ating pananamit. Tila ba naging pambansang damit na ang mga kasuotang halos ipakita na ang ating buong kaluluwa. Hindi rin natin maikakaila ang mga hindi kanais-nais na pangyayari sa kalsada na inilahad ng may-akda.Kaliwa`t kanan ang mga aksidente dahil na rin sa walang habas na pagharurot ng mga sasakyan na para bang may karerang nagaganap. Hindi ko tuloy maiwasang maitanong sa sarili matapos mabasa ito kung bulag nga bang talaga ang mga pulis at traffic enforcer na naatasan para siguraduhin ang ating kaligtasan. Nasaad rin sa akda ang perwisyong naidudulot ng palpak na serbisyo sa tubig at kuryente. Ipinagkakait sa mga maralitang Pilipino ang magandang suplay na para bang hindi sila marunong magbayad.Kung makaputol sila ng koneksyon ay mabilis pa sa kisipmata, halos abutin naman ng pagputi ng uwak ang pagtugon nila sa ating mga reklamo. Isa sa mga rason dito ay ang monolyong nagaganap sa kuryente na nasabi na rin sa sanaysay. Hindi nababahala ang may-ari dahil wala naman silang kakumpitensya at ang kawawang Juan dela Cruz ay walang magawa kundi patuloy pa ring magpaloko sa kanilang kumpanya. Ang perang pinagpaguran nating kitain ay hindi maayos na nasusuklian, bagkus ay dinanadagdagan pa ang ating mga kunsumisyon habang sila ay nagpapakasasa sa perang ating binayad. Kabilang din sa mga pinatamaan ng may-akda ang gobyerno nating napalilibutan ng mga ganid at makasariling buwaya.Animo`y nagkakaroon ng amnesia matapos mahalalal ng bayan. Hindi na nakakagulat pa ang tindi ng korupsyon at
pagsamsam sa yaman natin. Tila ba sanay na ang mga mata at tenga natin sa ladlarang pagnanakaw ng mga pulitiko. Hindi na bago sa sa atin ang balita ukol sa pork barrel na literal na binababoy ang kaban ng bayan at integridad ng pamahalaan. Nagpapanukala sila ng mga batas at proyektong sila rin mismo ang higit na nagbebenepisyo. Milyun-milyong kickback ang naibubulsa nila habang bilyun-bilyon naman ang patuloy pa ring naliligo sa dagat ng basura. Nabanggit rin ang proseso ng hustisya sa ating lipunan. Ilang kaso pa rin ba ang hanngang ngayon ay wala pang nailalatag na hatol. Halos mapudpod na ang dila ng mga whistle blowers sa kakatestigo pero tila binabara ng mga suhol ang tuwid na daan upang bumagal at tuluyang makalimutan natin ang mga anomalyang naibulgar. Maging ang mga biktima ay sumuko na at nawalan na ng pag-asa. Ang iregularidad na ito ang mitsa ng mas lalong pagkawala ng tiwala ni Juan sa administrasyong laging pinupuno tayo ng pangako tuwing kampanya. Sinasabi ko ang mga bagay na ito hindi para patuloy na kutyain at ipahiya ang Pilipinas. Ang walang takot na paglantad ng sanaysay na ito sa nakapanlulumong problemang
patuloy
nating
itinatanggi
ay
parang
isinampal
mismo
sa
ating
pagmumukha. Hindi ito ginawa para saktan tayo pero upang tayo`y magising, tuluyang maliwanagan at makialam. Paalala io sa atin na huwag makuntento sa kakarampot na pagsulong lamang. Baliin na natin ang nakagisnang eleksyong pera ang nagdidikta at nagiging pamantayan ng pagkatao.Wakasan na ang pagmamaang-maangan,pagkikibitbalikat at pagsamba sa kayamanan. Gawin nating modelo ang mga kabataan sa sanaysay na lumaban pa rin kahit na alam nilang malaking pader ang kanilang tatamaan maimulat lamang ang bayan sa realidad. Huwag na nating hintayin pang mangyari ang kinahinatnan ng Miliminas upang tayo`y tumayo sa ating kinauupuan. Ang pagkilos para sa pagbabago ay dapat gawin hindi bukas kundi ngayon na. Ipinasa ni ni:: Lovely Mae G. Reyes
