Prim rimera edición Edición f nces ri rimera edicin Seguda ediin
en de en en
alemán,
1802
Gr enier , 1876
español, españo
1950
n ián Sebastiá
153
J N FK
tío igina de e sa obra es U eber Joha n n Sebt i a Bac h's Le b, Kut ud Kuw e k k De echos se v va ds of o me a a ley Cpy i g t b Fondo d e Cutu a Econmca, Pánuo 63 - Méxi 5 . F y h ch en Méxi P ted ad m d _i Me x
_
bó ñ
Bach
p du
ADLFO Z
y
d
:no saó s enss nuestra rmea ecó este bro, e mno msc estaba conemoan cetenro e a murte a Sebstá Bh, eca n Lezg e j 1750. M css ersons seá, en cabo s q recee tro centeno q tmbé se ha cm reente· ; nt l e ncment de ]han Ncous Frk e é rmer bóra e J ebastn, y qu nó e Meer, Cbrgo, e brr e 1749. e que F rke se e e es ttuo sfcente para " y cm mért ms ono, os mscó emns revncan com no e es _cnc notormt modrn, q es a cvd q s entne así, vena rctc ose, s a, es uch tem ntes q se cñse ocbo. En rgr, s at ué Fedrch Chrysanr� e e me · edco a sto e as cincas etvas a úsa, Jahrbüche fü muskaisce Wisechaf, prec e E térmn isseschaf, apca o a ctv msc, exc sucentment s n, etndo n sga en os aíses atn y os occente Eroa com scgía !scogy. E esdobmnt vcbo es cl respn, sobe too, a s das sócs q omnban en Amn por tm Frke, y e, e rme, uede scrbrse cm examen sc a Hsta. a Fosoí a t na cnscnc e esrt crtco mn Un
2
22
Q
7
ITROCCIÓ
pló a odos los aspectos qu ca dento de lgmi tteatu de Mu esbozda e o todaví, l bse a la clasicacón lior ca d la Música y sus vris dsciplis E okel se declr l necesd e ue el m scóloo omne a la vz las cencis mne mus les ls de ua vst islia flosófca y hum ístca okel estba preado a hacerlo; e mer lua, poue en la mayor pe e los m scos de su éoca (como odrá vese ms adelne en as notas boáics ue insetos crca ie os msios conemponos Ja Sebst Bch) la insruccón losófica u se ls ofecía en e a s, era uco ms esro _ ada qe la - qe se da a los úcos ho, o oocmetos musicales de los lósofos ncomp lemene más efectvos que en nuestros emos or kel, e a hjo d n ndustril modeo, comenzó su vda arística, odrímos dec e e coo d las less, como niño cor u edisosicó natu debó llevrl a estudr e Voommene Capemede Matheso en, sin duda uesto qe a los ecsie os o nomrro haec e ua locldd cercn la de su nacimento Po tres ños desués ya s le ecenra e l Univers �d de Gota esudado Les md es, sin dear or eso de finzar conometos usicles or una pate, l Uvesda le ombró drecor d Música n le conceió e oct cuno a habí o de Fí por oa, e ba aluna de sus obs ás sinfctas Co odo, hbea qerdo s er músico que l-
C
_
l Bach se p s anu M e p F os H - _ suo e t que sto u l e e c a lo c n g uw., Foe cotu ve ot No Unve sia, h : s h. _ tg, a ob r d e la e . Frke e Aerz u a m a l t e n u d so. ore l e sa ba w c e .. s c l r po una � - T< (c. rcuea e inocencia en sus escritos. Al� ó v_:,.- · dª' ; . . eca e i. hoy os . hstós nt i i oc on c os :_ so sui ente aa ec.r a svi'a e pat, o .ca , que 7 a ' .. z· pat s sta , o sus .u cw s Es osbe ue os estw s.coogos ; ct tu t es ue os u n aro leg l ue se hu qases, h b �ie sl 'i do ig ·a na l ndcoosi s sa d escot rte e s a ctca e o te a · so o a stoa n ello. . be h ba o co ce ya u r o El _ at cs too u e nt g e i vo stu e e � exte o a a e ste s 1 , co l pnsmento . - cw g est n g e ot s a a s tea s v ni a te e s ieas : o oco d ac.. oo e ,aug e drse los uncw, oc a íCSO e co¡. n ao estg v n os os os o e ue los e uevos u ts " oec c inte o ues es; e fec, e 'tos e o est . · co _p r o mens se e ev _e a co¡ s,a sis atese e s f sof ete
o
} - -
m o o - su
-
a
P
a
'
--� · ,
en
e
,
-
t
.
7
,
l�
: :a P ; kel, consistía
z
La Histor
p. en ctegos los eos
trcamee.
'
.
en
ds -
mteria les q os
ROCCÓ
4 C • fl'
W.
Marurg, e padre rt Féts, Eximno (
o, es
vc
uto, , ºd Y' comp' oa l oa e t _ ra su ar - Bac, pa · ' lº fo oaco
· o · d oe est bn scn do d {os neg ' ar hvos 7 la Val l, h, F Petrs Msenn, p·to ·
INTRODUCCÓ
l n cuela lo a su f cu i �a
p
ss popos ontm· a, a a a a ac B que e o poráneos, os ingless Bmy y Hwkins. Si bía t d� � n método y sistema en s odnn (y ésta a o o eaco e r pu re mb Sóo no t d F okel) pens poía drs d qu lo , . g hubi abido n dearolo de la Músca misa . e do épocs ra vw e q a ve¡o conndino deroo atei de os pcr rgm e. E o h e minto d s omas (eceo dnto d u � , o coo : ec Hst un monra fó uent iso príodo, or gae que ua la extensión d . , s d b f re l , e e ste) con lo espiital de su contenido. La apccón .o es e la cha os o qu o d la nocón d progrso a a evolción la Mú b c l v m e r n a d6 n agda n Jo, ' m a cr, rv ? f u , n m Te spíit de los hstodors. r aee, e q c oo c eneeo a ez Bc, r pima onscunia onsisía n u s el o e g n ncnto haca poia época orkl, l xamina s pus d R u isj d la clt musca qu l odeba, o iscsmo, Fkl r o vecd Po ten ota oncusn sno l d ddn". oo croe e t e o s h ndo hstóico consist pa él n su nens a ma n in n pe m w c d e o f se e o Tiec k cmo yo part, n dsaollo d la Poi/on, voc v u e ntruntal, po, mu aentad sta últim, n o " e Bto. o o t M uier t d los ognsts potnts lns Cnse o c cencia n a sb q rmdibe de eo ea esnt a ch como s e coe o o p m h a témno inal d ste poceso goioso. ¿Qué pen cu ot a o eo, ero sr d un poc, coo l q staa viendo Fok, os, a u es s e u u pre qur tir or la ventana la inmna ás íntm ouls" e s oe e o o, l c iqua constitud por la poi/ona aemna sustit a a a un o se que l k F o er iqui éndoa por nueo stilo, l stio elche", de s M PP . ivdo d la óp italian rncsa, qe tanto n u Fokl tujo , Gebt,
f
�
onstituia r
e
y s l omb r qu d la tenica.
-'-
•
.
'
-0 . •
que
,
.e "clásico · or k z no
-
dpa imo de los trdicionliss y cuyo traos habín sd dvstdores pa la sr
y
.
o z
·
t ª'
e'
1 0
·
'
d 15 ss e l mo2 Cf mi obra. ct l . , d 293 ss do 180)' P· o (pne p,
n t t n
WÓ
suaene easo' uo s. esio p se' en es o. l en eb o' el sen. "do ne no de los pni ple pooes. L as osas oen o aba p l a e e pesaene en mo . l os e pos omni cos, con Z eer el a. o de oee p n . p a es onsbl e e l oea e . n l a vs a s u al es de é se; Z el e' que hab s.do di J ulo de si . e a ' na oaniczs ta' ero guza· dor dsci ,pulo d uno de l os s inos esp ius o . n o s u delsonol e e l a e po. o ue,ee M en Pasión según San Maeo e 18 2 9 Cl e.on se ie u esuo o de M _ ee ssoh' u e veine años' peo ue hao enone ese iii po Zel er, a as ben pee ue esu da" po l a aiU e los Mendel unque "patrocn ssoh' oen o un ane enen ese nue sen se l a e d e a ue, en io' na na e vr o u pco , co n la el e l ua a es za n el es u on ue ué enen o e s u e o (y oel e esio e or e xce c on) zn us o on las consecuens o e su i o a P ectar al rte romántic o d e l a Usl a h o manti z ao: ese ese puno asª el qu H u go R .e sen on l e ess poeia a de as Ps Y eluzo a Whlemperte 1
TRODUCCIÓN ús, uede esase ue e o e
hrí mu ' o�to un pal t �st Sin ebar· . suyos, enudd de aos 1uzos
- adiaoes o esuas seiaes, ue o ee e un soiado au de n úso suf
eeee eado, e bo siue eedo vo o o su auenidad; podí dese o o v J º - das oFedean Foe de abos de sus jos ayoes, y h Emanue ea s ú d ue oed de s fuees ens sado · E es ue s en oafí de Ba vó a e sio ix oas nees oo s de Sa, en e so uevo eudios es oode s e we, io , Tey o Reann, e ·o de Foke see eso onsudo aove Y do e uhos unos Su o onsse, a deás, su evedad seens undo e on ii l sedo de eada, esu ivo de as aneas, oue nos ae ve ao e esao e · osas en Aen e oenos e so asado aiuaene, e eso de oss efeees B emos s, e oas uhas, uedó asado de o, ano un eedo f, e osse e eos en a esene ediión y o ue eos . e l znes sus oes un os a a eo de a y de su e ióao, o el psso bol enel io ]an : os e e uee de uo de aeo ebasa, ll ine ne º � oo os' esu. n d z b e el lo s o una i ee e/ ndisenae ue fuse odo eo a nuevos
: . gl de sus acentos
y
porque sus firmcones reco-
K
H C
'
"
.
ª
)
0
.
ostlare á dode parece ms e esao. Es l
av1er.
· n Si l a a
uno d e
canda d
.
d
gaczon ª"mana l canó a o os aun '
asan o i s ca nu-
-"jzgado pe/ rbe l endir un obe homenae
!a
lectur el ibo de Forkel, apenas se eedtó una
/
9 i nesqu qu ma' n. tuv mas t is ctes dtat . d ro b ; mé � to chsta, é : u yo vie l d gració d sus i jos n Grn r h ranc ¡ s n u h ems te vs ta p ha c L tra uccn n gs d C hrs arrd pst técnia dsvirtu ttnt ut rr e bastant pstrr pust qu ista Des u Ratici ac s a ta 2 t ás f n t écd d sg n srana cs cm és s v.r ms ncee- ue . u ntn e d str. " (¡ d st a r sus trucc . s . , d d B tm ug 'mt s pctvas c usc a mas guna cracw n qu Grn r cr ent usicgí ctua td iin c INTRODUCC IÓ
l
IOCC
.
F
I
' qu s edci l -· a e cambo d los gustos usics ª
rvoción
T * T
. d d
d )
d
_
nots y comntar os
"
l
Fº
no hcr acc l - _ t es pati óticos o sti nts, n/ocndo Bch s ach n mrtuno s r fun po r ! no sr catl c; N i l : s, ; nsa yo e cho :- to d a íe istóc. S ést s e uto mo qu pc e a su ta ucn qu Gn � . eo la trrt ió d Bch, nrior r tt . u a " s ª usc n mn os si - - · - · . 0 a � -ovi de os exgetas cmo Rienn, y, ts to l os xvi x v rsut ts un pr bvio vía en el límite de os dos siglos e de F rke, ; o otro p o · sucnt ass rct s rs d s grc msm cur c sus ntas d em gunas chas e necestan qu ra s s Bc . s r ect ca as; s e Grn er tmén mn uad Ja Sstián ucac nncs . rcta as nuv n u qu esu ta pr¡e'b ecte a fu Hurg scu pa e casos e los q u . rener narra un ca Reken u staa ut d c s 7 hace l �, comn a pesa hm s cea acids escca r gr Rn n t p d t as ntr parénts s ie urdiá d a traició ntegránic tuv c , s usi co gafo fancé · a e z v unas rass u crcunscr xct et su taet aun stúan istcnt ec br pdd us Rike cí que t d ivisó d s s e c uent d que hab d o Y aY h y euds d ca d vrcó d c vas mneras d n ¡ ca a nte prsna ua testat er rtes uets c mns n astia Ba h c . U a maer prbmnt un ue ceea recié ea s vr reurgi c. exact a unq u p cs p aa ps pctv s ascts ás restiis tdcó; art a habr a si o de su eácu q día vaias excencas s Un a trducción de M ep enson de ueisa de csitr de a agició ' da en id est ue publingida en . Repr dcd por Mndel The Bch Redr e téis secíics de srut d s ueva ork, 194 5). iua ióica u setit eis ud
M
y
F
L
�
z-
Y
-
ª
8
,
e
·
-
�
]
_
-
º '
.
-
88
,
á
b
20
T R O
Ó
21
estuos or oe lue co l iej o , ;lo, z.co e o Beethove fué quien i rime rase sore s· e c, rroyo, y el imnent espetácul . s · o d · so u uzca e io once astellno E el arte, el oer e estas er e l úsica manuscrit d oede ll sonalies sintétias se equlibr a menor ro i r c e que e lls etran trs actó e · o re pr n rigin li d, xrsiviad poti o emio' es en os d c z qu cibn puede d e se �ei, preciete, qu el o q o l l Nie las ne e o qde ga e ch, er qáé mecanismo que e l técia s u is m r . estu e o co z dia ndo , ;ei rt t otc s cuales na s P lves p €Ón, e no ayo eso com o ma or proocin coistí que cpsciJ qu pot cone i a s, ias nces de po l p e no r e o qué ª . . qu e o o ba n _eospreciaba po el gei e c, n ra o er paa pe · or c on se e • l c .invierte en o, loo alemn esbió qu . d e depas res n o . tocar y o d b e estad nsas ra una uici e to d r ta n uzes ve n despu s de é ells a l "n fmoso estr esañol qu e que c u dz n s ro o esi o co e d u a el esubriieto" no slía c c o de erca ¡eo I cosó tro onvecerle de que que descu r c u se ve gur briieto suoía era too lo cotio e ic esas ncursone · qu ec sl b z como de . egr s ee tico ortuiamente c nici de es ivenn, de ez rr. ru uzr. c nan una rutin" ii (o sublim ue u ue c /rses i m ongtud, punteds 'Y , por encima de
m án
, u· s ti mito omete
t
bo g g s v c el n o qu se b rn o a s ·r zsmo, si n pen ·czons a ¡e s obsrv czón de l , · , oz ·
s mstos y su stu
ª e os autres de l paz s y d . s ue e ga ban d F I t sutªb ser el úl tim es
s s u Sbstiá t te trci ó mmtos s ' eczrs u er r ue e a e a masa de z s gr s guro es b m s s uer s subs�etes - u . : r· 1 .. o . zm: us n t t g s _t¿ p ' a o a s e t ran x ¡ era qu s e sus mos r u ,U Tel em , o b y o ] rte l tem t a l o que· d b l tr o eso ooc lo t . r s y o g s os rreg os que h t e V · i i' e Cou e Mrcl o suys sm emete ºporque . o consi gno, a a en sus ape es y que o . oí Ren(:ar q hbrí e gortes ms t s i i s s m e ho y s z n a J' o t s u Z un ezo u g e
u ío cudl.
-�0peido de s f uerz aegdo qe lo n1ierte
ma Yo soy Duero qe toda la agua bo, i e . en
un
r
·
-
s ·nvnin
d
o
át
s
'ríd
s s
s s n: s
r
e
.
º
t sust:
h
materialid
tir la
s s esti. N mecaniCidad
e ceación de una oba ingen-
te como l suy He lgus años; gú mus-
s
si" hud ds
n
nt b M
d su pas
o
Zz:da d nvnn ps el d m dd í
m s
e g n t
IROCCN
"
o
o .
_ ndes po/ nita Bo mi o cenr, o n s aa corals e p uee trt n olita sus mas de so is que ueden r tt r ip ieno , igent m e jeutantes qe Benevol mpl en s u mi pa la osagación d l teral de Salzb u g 628), es o icrl ue proc d Vn y sus ór ga no
ribu posición a lq r izti ar l gr n puno de - mome broc V igiio M cc h i ( m. 164) en segu e n Va e Be l i , e ti m óc o l vz ins u ti mtl voa e a Viena n Bibe, Ker F ux ch vr l Psó egú has a S Maeo f uea e l rtce l trcó l l o k -sus dos óanos, t y n ido , � oruess us dos f plento, e ya lt. un a ctar i
. .
o
x
a
o n
t' p pte' yqu eña n e c e er l . , l e M, c f ec t J i Jiroo roo z e™ o ª�o habí co e z dri 'te ls p edn rm e iee nc aa n a a Ope ra, a nts du s meos n � di ferentes e h r o e r to r ta t" en r c ú . ctrucmet te"' a la muz .cao "ec ecnrt·aqu - ; t s' l e � o zs rmn · e e c c ¡eraoécc o ae, en e zacrns tr d s gl w exiseca. z R cmt a . a r e e e ·h er recogio ca l b e, l e e s a f r c - a mers "Orres f ra r l y cómica ps ra iraa o c ' a V e e r, e e praonatarm y cSin Bco Brrc e pae e Hadl Handel por
nes déntca en en as mis pausas, co n n/ lev io cd .p as aje , . , tc.; es dec ir, un trabajo d rlojerí . El maestro en cues tión p uso gito en el ieo; pro s e guramente no habí hec h g ran des inda g cons cca d e l mr de po u cir " en ser e de lo co m e ió grafos d e uestro Si lo Oro, co mo L pe, d e los op e ris tas de! p ríodo Brroco , de los compsitre re lig ios os ente es e período y el R ena · cimentó, d son al idaes a buans como a de l m is mo Bach, Hae ndel , Te le mann, M ozart in cus iv por no hbar e s " gei i min r" El fenómeno tíc e l épo etilí s tica _Cuno l ue Bh perten e y q ue coc omea ioes cctt" e l
Ó INTRODU C C
n
n
co
l
mn a
e
zt
un d las e
as
S
- .
o
e
·
ay os c n
a
at h c
o
"
u
as
S
s
o
m n
q u e
u
as , al Con-
n e a
a
e
o
a rr °
Cn eo , á . l H cw t ' - rc m a t erm c s z esu r ' re, su sang Bach ap egad ca c l mm c a n, icw t a a l t e rr uno Y Des pés e e o m e an ec veve a v t e n c oto es O oc eto et i et u c c d r e o e ' e ya ot ro i e n ra ment i Bar ' z E e o m e o ua c e a v e ¿ a r l " árm r m t r a sp ) r ez cr
'
s l . r t . mrt o t o i o or o i oí Bm
t
PR EFA CIO
o al r aln cm o Ja pu b cc ión us ob ra , lo qu ro v rá l vr dad ro a it u colc ció d o s p fc to o l o qu u a n ui y ha b rir tabié lo a at e ú c un in ot ab le nai d go c ub s
)
.
I
LA FAMILIA BCH bo aga ez a faiia e la a e aya strao eeitaiaete a aptit extaoraia ate fé egraete a e os Ba.3 Date . egeeracioe scesia� apen se peen eo , : a dos o tre miebro e a faiia qe o aya otaos en ayor o eno r grado e ta lnto otoio paa a úsia y qe o aya eo ee ate la princial ocpació e s ia E pie antepasao oocio e esta faiia élebe despé en la hisoria el arte, se lla aa Veit Ba Era paadeo y viía e Pebo en Hngra 4 peo las gera religiosas que estala e este pas drante el siglo XVI le obligaro5 a banoa icha cia, refose ás ejos Re :� · ió todo lo que po e peeño apia y se �U - etió a Trinia, one eyó econta pa y � . gia E lr qe escogió fé Wecmar ale óxia a SajoniaGoa All volvió a ejerce � - ofeió e oliero y paaero; peo rate i _ a e esano se istraa co s tara6 e e eaba osigo al molino · opaciénos e ta t :la e medio el rio qe aa la eas e � - - ovimieo . Veit Bach o uicó a su dos hij o s :· sto po a úsia, y éstos iiero o io �
"
-S i
imediato descendiet, hasta que graualete
l Aé reieno esa uerosa iastía, ya aa
J-
tieen tato músico_ istiguio que hiciro d
r
í -
33
34
3
A FII BACH
LA FMILIA B C H
este e s ocpcón pin c p, co cetdo e
mo l mo ate de s e cao" 7
1
'
de
1."-� .có ls lba
q co ( ene ventd tes obigd concantes c Es erhub
Stt,
ognsta y de músco mncipa de l Ting :p o sicn mónic es de n gan pez s Ha bía ido dfíci qe to o s esos membo und eb de g cenc mó nca conste en po peo mestos g ndes fen Bch de fmi t . e nnca ocb e e gao o e e cacodo s f go l co nt co po n o menos cda genec one e ego o lo menos cnco voces eles o e y q, í e Oc úsicos my distng os. lo Feie ne lo estmab m atcme , eto tes XVI, sglo de venicn co pime o ño Todva me cedo como s ese a con q es qe msc enos de Vet Bch moson tes ·ec lez e vejo Cos Fei pe soneía te lo p cove ceó el conde de S chw zb gA std má noble más atevi do e ss vej
¡
envl os a estdi I t ex es sys ya q
gien
1 ) Juan Cristó bal, ogani sta e l co te Y de
cid d de Esen ch. Sobe odo e dtn gó en a nvn cón d bes mel odís Y en expes ó de En e chvo Mn el pose, a e
ab que pso en múc .
de os Bch qe Caro s Fep e Hamb urgo, se ncon rba enre oros trozos un mote de Jn Cisób en e c_ l se haba es gado ª emper sex umna,9 cos qe e e� époc
sba o se de un evmiento eme o. Ese
cndo ía en Hambgo me
dió e lace de esccala ocándo msmo cavcodio Jn Mgu ognsa esbno en lc <e Geen E e hno eno d nteo como se disingi e a comosicn E e cvo Bac ntes mencondo xisan vaios mo ete sos no de os cas staa sci oco vce en dobe coo demás vaos tozos eos e msc sgd . 3 Jan nrdo ognista mnica msco Cal del nce e Eiec as o be escito n e eso acs2 ovets m els. Ades de estos es scos l dnast de lo ac contab en meas genacions oos va i comosoe e cacidd in a ab obtendo esos montes no cmo na t ,
�-
este pís era enonc s a gran escuela pra l músic .3 _ q_u é _gtq . � : o �! ble sb ª l esper nzs de r n p rotector , pesto qe nn gun de us obr llegado has noso s. L cuart ge- cón de esta famii cuen con gunos miemb o más céeb s odaví Jua Sebs n Bch uvo buen cu ido en conse v gun omp osco nes e vos de ene eos Los más no tbe s fero los s
Bc fé tmbén mesto dsing d en moní s e j zg po n ozo de úc de ge ' copu so pr e dí de fie st e S Miue
-
2 )
· : ción más exens un oun s
ite si h-
send aci a ls vies ao ga ai ata a dse a ono ano en mni coo en xtan o ngn e
VID DE BAC
s o composoes más célebes de esta época _leclacodo ean Fobege Fce Jan Ga achebe Buthde Buhs Bm ee J hemao posea un cuadeo e donde estaa !emente le og que se lo pesae po solamene tuo a negaa cosae Eso o hzo no
o s16 El joen 1 ua Sebasá haba obseao que
JUAN SEBASTIÁN BH: SU VID
adas mcas pezas de esos comp ostoes. ss �a Sebasn Bach ac el 2 de mazo de 6 e Eseach dode su pade J uan mboso ocupaba e pueo de músco pcpal y de la coe Su ma a u deseo ao que po n e po a esa d e se lamaba Isabe Lemmeht Ea ha de u Qcan de pode apalo e seceo El cuadeno coseeo de la cuad de Eut y mu cuado guadaba en ua aacea cua pua etaba pe Jua Sebasn estaba e su naca m tena Ja da po na caaboa a aés de la cal poda mboso tea hemao gemelo Juan Csbal la a as el nño que o gando a olla e ea ls mo ustos en nsat adeno pdo sac o uea eo slamee e a pecdo ee os os hemaos ea an gade que sus coao o la nce aa esto ubea sdo msmas mjees o podían dstglos más q p ecesao ua uz y no a eía. Seía p es necesas esdos Nca se eon egún paece gemeos a notables an sgulaes S amaban entañabe - -o ulza a luz de a lna lea. Ses meses co eos pasao aes de te� s taea Ua e mee; su oz su cacte e estl y músca todo cabaa se pepaaba paa goza e seceto de ea semeae et elos S uno caa eemo al · eoo cua aqusc le haba cosado tato tabao o le ocua lo msmo Su muee ué cas sm ado s emao e decub se o aebat s tnea En una paaba fueo obeto del aombo edad Slo a la muet de ese hemano que c de catos lo cooceo poco empo después Jua Sebastn pudo n E 69, cuao Jua Sebasn eta a puno ta en poses de mausco de cumpl dez años mu su pade Jan mboso De nueo ecusos el on músco e mach Héao s csos se obgado a ecu u hemao mayo qe haaba como ogansa e - Lüeb e compaña de o de us onscplos llamado Ebma que años ms ade leg a e Oduf De é fué de quen ecb las pmeas lec sl d ua Dazg E Lüebu Bac s cone de claodo5 Su guo y u taeo paa oa en el coo de gmao de San gel e músca deban e ya muy gades e esta époc de sopao S b oa z e pocu u s zgamo po el hecho de que apenas ecba los · eceee gaap; peo po deaca paa él a ozos que su hemao le aba paa estdo c voz camb poco despué y está clao u no e f ué zab a a busca co ado oa pezas mucho ms ·
y
·
!
ª
40
VID D BACH
VIDA DE BAC H
Bach fé n adto ecto t aa
obl adq ota voz bna y bn tmbaa
u día aa oto
S aón o el clavcodo y gano gí endo ta a o o a co mo n nfanca, mul áno -
le a oba, ve y oí todo lo q, gn cí, oía
cntbu a efecconalo Co et objeto, y no t davía etdant, fué vaa ve d Lünbg
ambugo, a fn d ccha a éeb ogan
J oan
Adam Renken17 Tambén hzo vaje fcn
t a Cele aa fa mlazae o la oqeta fan· cesa de prícip, así como co la música qu tocaba:
·
·
i
.
·' _úblca ded a éoca, eto q e ofeco
a mltnamente vao eto de oganta, n
acetó n 107. 9 Aena lvaba n ao p uesto cuando un día marchó en una xcusón
Wema aa toca ant duq nant cón en gano é tan acada o
l fé ofca nmdtament a laa la ot, ofeta qu a a ac · a : Wma fé n mo my favoabl aa
ya múco cot n ta últma cdad; tení tonce decocho año. Con todo abanó et
la comocón como n la ctc l ntmno, el llevó nclo a emede a e l vaje a Lübeck,
ollo del geno d Bach Alí tabaó adament an obab q fue ate íoo e a cano alcanz tan alt a efecó n ao, ando ntó o fndamnto gan oa c omocone aa et ntmento Ota ca favoec ogo at mbamnto dcto d lo coeto de l ot q ínc ca le otgó en 1717 Et nvo lo le oblgaba a comone y a hac ecan tozo de múca agaa omadament o ta éoca m Zaca,
.
co nocía muy ben la oba que en aque ntonc ocaba e eto de oganta en l a ga d anta
Maía d dcha cudad Date te m, oco m
e
con e de ecucha a Detch uxtehude, d q
fezo bon, n duda, eñaao a a atecn
oto e de la gla de Sa� Ba, en Mlhaen,
)
élb r y d gran taento, e manera qu su cica aumentado condeabemnt cano tom ] amno veta ha c a Antadt18
n tamo tan otno y tan eveant
y qu a entoce na coa my nuev a e n e a ab q o ó d e gédoe a Wema, eo ceto qu e 173
to al ao gete aa oa l laa d oganta de a neva glea e Antat Et útmo cambo debó, n duda, a que n nevo cago oía etgae bemente a guto o e ógano, y q n Wa meo ea memente e d vo lna n la oqet a dl ínc n Antadt cmnzó a tda teazmt a ba d todo lo oganta célbe d éoca, egú lo que do oca con modeto c o ecoómco S eeo eecconae, tano
¡· '- oganta de Halle, q había do el maeto �. ·
aee Bach, cua etacn hacía mayo ía
día e auó a octa cón. Po o
o nto abe que machó a Halle, ond como na oba co la tencón de qe mota tano
D D B
2
VID A DE BA H
or azones que s inorn hst e resn, no ouvo el puesto deseao, cual le tocó en sert a un notae iscpuo de Zach, laao Kirchhof
uan eastin Bach tena e esta época treint
t doshaaaños.estuiao, Tan bien ha empleado su tiemo tan copuesto y eecutado; tal sue
rioridad haa lado en cada aa e art por su ceo y su asiuidd en trabao, qe se hubr
od ido decir d él qu ra n iat is puesto niq ui la a cuaqer rval que sais a s pa so
esde hac ucho iep o era oj eto e la ami-
cón y un del sr d os aicionos y los
os d e anoJó a Des, n 7'
virtoso francés amado Marchn, uy nombado
oo organita y clavicordista. Este artsta tocó ante
e ry con tanto éxito que s e oreció un salario
onse-rabe s quera entra al srvcio e monaca. E mérito principal de Marchn consistía n e jeg
elente loro. Per sus da muscaes, once ias en e stilo e oein, era d na ue neta, si se uza or coposiciones Bac oseía po r lo menos n e ismo grao , a leanc
I
.
43
i mo obr o mérto repectos o Co n el consentimnto rey s spac a Weimar invitno a J Sebasá a ste torneo usi cal. Bach e pus o neat -=wente en camino. Apnas lgó a Dresd e, Volu mir
·pocu ó la oc asión d oí r a Marchand e secrt . t' __:po descorazonars , Bach escribió al artsta fran-
: és una carta mab en a cua l nva ba a n a msical, ofrecéno s a toc r a prra st l_�o o que Marhan pusera ant us oj o, con r
f
qu st ltmo se sometra a a msm
r ba.
_ .- Mrhan actó l 9esao, y de acuer co
· e s fij aro a y ugar paa l certamn. Una rde peson de ás ato rango s congrgó ; ·día fijado n os salones l marisc cone e Fm _
Bach e e prer o, ientras qu Marcha se hzo sprar ba tant tipo. Al cabo s nvó
roo a s artamento, ara aeruar e unocrra uitoo s qe uy orreno al sabe q hab rs o la f- añan a aque a s ha� esio e nai .
n la eecución, er tena sore Marchan a en aa una abundanca as qu habrían a s le n t º s ( to c os concertos d la corte de resde, saba uy bin
ntusiasmó a os dÚres; r omer t ran ececón, oq / s¡ aa qu hua odio ostra e un nsl contunnt a
too ello Tpoco gnoraba e don o aboluto qu
n. Bach fu colma ctaciones, anq
ach se ó ues,
; \: 0) ' J; � ! 1 b oven lem eerca sor s instruento y sus
pensamntos Tmbién é eseaba vamnte que
se
estaecies ente los os artstas una ucha cort
q rporcionaría al ríncip la ocasón de Juzgar
ia o a tc ar solo o
r;
· ierencias que seaa el arte rancés del arte le
l'
enta que la fata e eicaez de un chmbeá e
00 liss e oro q sb
- vó de una sua ano le hab destino.
"
VID DE BC
ID DE C
7
Juan ban coo lo salon po anjo u acababa d llga Poda é o insuno movando a uo d sota su auta d a ano coó con l vs lus c ompao. cabo d alguno insan ápdant l oín. pn s volvó ac g al e u l d un ma d uga paa aao unn us úico dcéndol con una pc d nvodad o l vjo ac a lgado daant dn d é sn va ppaacón accdió a dso no pudo po eo ula ad la lauta ud n un ncón ] ijo ac u s opdaba n dpaamno d \ ba la cincia pounda d su impoiacón. D·oo d conoc asa qué puto podía alcnza su ijo cibó cado d psn nmdaan dicó a Bach qu dsaba oí pva n aacio ihelm idemann u acompaaba a a a i pa obliadas No todo o a su pad un lató toda a hoa o con a una ua d s éno y no odo aadé u odaa ecudo con l mao plac an suscpibl d la una amona tan ns mana tan oiga coo conó a cosa a ch pu scog u ma puso a pova d od n ta a a upldo un ao poljo La pntacn d n a supaccin tods un silo sabo na ua s paes tan ácmt coo c al ue oano no había dado n sua cababa d haco con l ema u l haba ado mpo d camba su taj d viaj po ngo u majstad ue desaba conoc l tano popo d su cateoa de canto" Po o anto p ntas así n aacio aca ncsaio un on d c e e ao l izo poba a da suin odos os nos d otdm ovando a l a d xcusa o uio dilatae hablando d t cusi del da ato po lo clacalo d doo o u me cotntaé con obsa u n oca d Wihlm idman sta cusas oao bman Vulo a eipz at a t a pat a popocione d un dscuso cmonioso ma u l hab a ocdo el aadedo aguno úsico ttado en canon stcto ac hizo gaa o u mpota mciona s u nu odo o bajo e ttulo Mukalche O On cado a su conco codiano nvit a a a un Musica ue dedic a auo d tea2 n sa época s noaba jo ach pa iaj a osdam ué úio d a ch. l u pobas lo clacmbao d iann u , nfaiglabl co e cua abía rabajado duran bía do coocando n la dnes saa d u pa laco* copaados po os úco d a oua oda u ida sob odo duae su junud cuan
ú
_
A
[ _
L icb bricb ilbn n bg g y dqiir d d c d dc cln d
án er o frt rin d lc
[
l]
B
o asaba o días as noces en cutvar su art su tnacidad sin jmo d or sutado una gra atga e su vsa st cansanco u aumntando urate su do últmos años, asta u iamt tmió n dolorosos accidts Po coso d al uos amigos ue tnan gan conaza en a abl d d un ocusta d Lods u acababa d lga a Lezig, cosintó en u l iciean u oracó ue, o dos veces, o dió sutdo o oamn dó or comlto la vsta, o u su constitucó sica u aba do ta vigorosa asta toncs, s cotó comtamet ubantad a a causa d a dicias u s l admint9 oscucia d oacón S salud dcinó constantment uran ás d ss mss hst e un da, n ar de julio d iró a los sst cnco aos d ad Diz da ats d su murt, la v volvió stat ua maña hata l unto d u udo soortar la luz de da lgs oas ds s tuo un atau cba, sgudo u br ilamatoia u su cositución dbitada no udo sis, a sa d todos los socorros u s rod ao Tal ué la vda d st omb ilustr Añadr e estuo casdo os vcs u uvo d su rmea ujer st jos, d la sgunda trc n otal, onc jos y nee jas Todo s sus jos tuvon a dmra b s dsoscons ara la música, ro solamt al uos d los maors a cutvaro covntmnt.
a
0
,
Bac joveD
III BACH EN OS CLAVES
un Sstián Bch, dibujo de la époc
a mne m Jan Sebsin c l es e id ds s e tvie e ae sch Hmbes qe ntns p "¡ ser bs ecns n d r mns de v { cfar s en, l e decir e méd ens dbió· pecese que estab ge almente e s ss ntepáns i aun po s pedeceos; pe ndie ast ahor indid ;ci dad es os g s iciae d �iees · · : pgms o nstate e yéemo s n mi ¡ ozo ejectd iez rtists gent int' en�e, gmene pc s y c g dmini e _ tumeto : co odo te dclte a oz o deí de podcir en cd no d els n · ecto dfeente. Todos, sin ecepió, aán te" J do de instme sndos divesos dad al con no d e estos snids un ga muy difer ete de i ¿De dónde pede venir seeante de i s s diez it de qe b poee d en n mmo gado l exerenia y e ; - ncimien e s nsmeno ? L zó es my e ia osite en pulción en s mnera de po cise en e ecad (toucher), ue, dede e puno e vista de instmeno e una eción eme ponnciación en a ecánic de enuae. P pefectamente a vcae y o diptongos
2
BC H
EN
LO S
l
CLAVE
L venjs e et poicón e l mno y e e t touche r
an . N menconaré n las m ás mportanes .
1Q :
E
3
eb e emer n edo, rou rab q n-
on numeroa, tnto cunto se l plic l -. · -
lviio om l lviímao o nlso l ó
volver coocre en ocón r-
s ems tes e eo tov
·_�í an mens ntervenión en u jeg, a revés de
La psición e l os edo , rcrva do así, hace que t . L. c• q.ue curre con mchas gentes cuyas mnos ene �·
s movimieto en fle o tienen e e
ningún efuerzo para alcana la tecla, e tando co
·
il fiente in emgo n peon
. ee poer oas etas cuaiae s y no r en re-
lo l oiili e tope ni on t en e ent ms e n vtoso my v le ms o my o ientes ente l po en e viml e mim mne e n ns que tcn con lo dedos eirdo o recrvd i . �h mbre uede ener un dcción net y grdable no fentemente El eo e epleg l nt ms e n etestle emao a se en e e món etnte e neeio tene os ales lmen e l e y l i tn oen e o e el < ei e B poe en el m s lto e lo en l expeión e las ot otenno
1
s n n on pleno l bilte El - aud º o no tene neesi e o tenión p pe ·
n je e ee gneo elmento l tei el eo e l te on n pe0 nome ej l ea tiem p fiiente p vi
tis feena e fz y e mgnitu qe ex
eos eentemente o tit m fetes n
s polongó el ni et m ello ytemen l not
t
emit l t lig onvenen
l urció ore un int umento tn pre d sn o com es e clvcorio Aemá, e te item de
tn po ntlez ente lo e e l mno ev
o e \e l ino lo m gla en l ee esi ¡ i · vos • '. �.Y
.
neble
e imoile :�Bch l comrendió
�e �jéµ e:t° pss
de los do. J . S . r eer e
ene en njnto l gn ventj e evit o e eto tn gne e ió el t e e p
ilarro inútl e fuer y to rgde en lo IO· erson cierto e tuio en one tos os dedo imient . Parece er q ue Bach t caba con un ovi la os mano eían ejecutr imia y laramen cend oco y tn fác e nto de l ded tn :aje u exiín cines má vari A e p en e peeptible. Sólo moví l pime -';: o og n igal tl a i ez e o s e
lne e lo eo; mn conervb l orm { -� dí ejectr n uceión rápid e acre, figuras eea an e n los pje m liíile ; lo e
_
tin mle y oles on n een y eli-
_ ; -aez extrema Por l mm razn mnb se levan muy oco por encm e l tec pen n p m s lo ue e neet pa los tn o Y eectamente lo io y figu en la cae cietos
5
CH
E
LS CLAV
AC LS CLV
cuta ara impl b mnra u r la mima man acn ír la m a Impr ñair an méi u nvncn una nva manra itacón digté). nt é aun n añ óvn r ctumr tcar l ar rsrvaa a la armna cn rfrnc br a r mlóca una p iza múca n t n ractcaa n t vncar tn ma r mnr. Cm l cavcr prtca ava n ta épca al énr llama gebunden n almá (lés, n francé atad n l óc } praan br una cra única rulaa ntnacón n a r prfctm t caba u n nra má u all tn rtaban cn may purza n ran rt la éca apna ntan a nc mla l pular n ra par arca una ran itanca Bac cmnzó a un la m l ar mna tl manr u l part nrmara vrn una ma pcl q l r a pra n ar una sil par rlln cn ll pus mpr s tn ña ata ntnc ciénl rr part l aniu m a múca ilia muy utliza tva ncl la músca prfna cámr nan a l ar cóm mzcn a la vz scaa iatónica la crmátic nn nrumnt ta anra qu pu cuar él cualuir múca tuvir n l viniuatr tn. Samn nnc vió n la nsi ablt nvtr
y
= tac u vi n rlacón má rcta rrma q acaa ntrucr aan
fniivamnt a a rrint t é al l pular Alu aur a r ni muc tm . an u él Cr a n l b na a mma tacn ó n 76 c ttul At de tucTer d r Bac n t fc a lcanz rina añ tm atr ta n v mé E un uar a Cuprn ifir mc Bac nu tn cmú cn ét l u m rcnt - pulga. Dig inn iadamnt "l s má s fr-
f· i Í
orqe en el méoo e Bach, el plgr e
e el dedo más importane e todos y que
. �- _ es
aolutamente impole acer aa i é e lo
llaados difícils, lo cul no es el cso de
�; r
En efecto, este útimo no t ene la varedad Bc; n cmu y n tcó nnc n
n ta cmplca l cual l naa ntr .� _cia mpl l par tan cm Bac.
Si cmparam l ia Bc l m C F
l a xust cn u Curn
L_nna n ntrccin vrm n ua ,
º
n má t l aa cl l má <cl l má rcara n ctar cra fácmn minr qu cn l francé pa b cn much traba lrar l r ncl
= y
_ :n la m ma comoicone e Co upern. S em� c conocía muy e a obr de oer ; ten en rea estmacón tanto como a. ora clavicímbao (clave in), de varios co mp ostores
5
BAH AVE
BAH E A
5
un to o tm o. S moduó u ente ma cifrada, pos nmtmnt u ·�. � · : da . Sus transicones e la sca cmác trío o cuarteto Cuand estaba buen hum or á ci e y ta su elt a o m s hu b e plena psesión de sus mdos aa hast : la sc a dón . P a p m p povisar, junto a tres parte d a d a , ut parte, _ convirtiendo así la música en t n tto ' _ "Fan ta í Comát" s t tmt acione, l v ca d . Lo mism ocrí e us impr o Para eso se servía de dos clave o tc pd es o de un clavicímbalo c dos tlao provisto •2.qe fr cutem nt r ú má brs s om¡ -posicoes, mucho ms brillante y xps vas d pedalero. A r s prop omposo tom l clacorio era su n tr men t favorto El cla � cím al o, nqu ssceptible n d de �ra n movmto my rápdo ; pro r r pz, s rgb mpr mnr q expresión no poeía a su uo astat am y el : j ó p oss vadad tal qu d toz pianoforte estaba en su tmpo esad ta baj o s n rddr r. Pr i e o poía st qu e consd clavicordio om mo stu� - exp sa moo otts o podí m mi sa qu o tec lado co n oc, mento, fuese para estudir, fuee para hace múca en la itimidad Le gstaba confiar sus ás bellos [ $o qu otrro mp l o t j t pensaientos, y n creí a que fes pol otee �j rmns y mcos sl, prfrn n lo o � s l utoo p or e º e u clavicímbalo ta gran aa gradua stm to t. E s t ción de los sonidos, porque e la c o di o , qu na u fct, E ébil snido, es e tr ad m e t ss un obr e ación t p ueda gran anchura e lí mite s l y s u stmnto d Nadi pdía austar a su guto lo plectroscor ca o r . ca d rp�tdo s '' chete de su claviíbao, po o mso . ó n, prcibi b n u quien hacía mp esta opeacin. Tambié aa 1 �=}ota a islada, y on � \ ca nam ien t . p o r sí msmo este último nstmto tato om su av c rdo Este trabajo aa ta L , . uca l costaba má de ut hora de gu st o os tiempo . Podía entoce mp rov s veinticuatro tonos que caía bao u d o mini o Traba jab o m o t ál oo los m pró m os esto co ta espontaedad, que auditorio crea a veces haberle oío modua saltan o a
1
t
x
x
k
1.
[.
·
BCH ORGANIST
·- ·=-�:n e
BAC ORGANIST
Jua Sebatán tení la isma calad lvaa un gado e perfccón muy up � Wilhem apes no n codemann, en el ogan,
_ 1
Lo qu acabms ci sb la admiabl jc��
.
tnen n vda muchos puntos comu, pro
.
t d o d intumnto y u manea d pulsa-
ción dfere tanto como us rspectvo propósto. Lo u pouc n l clavcoro n fco xclnt o u pa en , -v El jo vituo n l clavicoo á impr n ma ganta lo cual v corrntmt a mno no
lj -
s imponetes y ás sublme todaví. . Sus pensamen to no erdan · c frscra coo el tabajo a ardo d l a trascip ón. c osste en es a sublimad en e r ? or ,
cir t cano é, o ¿ uta coa
� . . o hay qu, en lu gar d er dics, deb r -
sté familiazao es un princpio cn la die-
60
:"
-
na l o itmnto, y i no t ipr la vsta el propósito y objetos divero a los cuale atfac. Hata ahoa, apna he nconta ino do xccion a ta rgla. L a prmra l popio Jua Sbatián Bach, y la guna io mayo Wihlm Fridmann. o do fuon gant vtuoo n l clavcoo ; p ro una vz ntao fn t al ógano, a mpoibl pcbr n nnguno de o l no abo lo tañor lo clavs . La mlodía, la armonía, l movimnto, tc., too a nt lo qu que c q abían apropar técnca a a natualza l intmnto y a u ds to. Cuano yo tní l pacr scuch lhl mann n l cavicímblo, too pacía lcao, lgnt y agadabl. Cuano cucaba n ] gano, m sntía mbagado po n pto gos.
ean, según paece, más fevents, m
R
'
.
;:. ració n con u pad, lo cua admitía él con
! '�Jaqu za . Dsde lugo, la comp1s1cone a órde Juan Sebatán esbo an en gandza, dvoy maj etd ; peo u iprovsacon n di
c ón d Ba ch n o clav aplcr, n gnral, a u jugo n ógano. El clavcordio y l ógano
�
pime c ao, odo a enantao ; l go,
}(o e grand y solem.
- .
IV
61
-� .
--.�:
tia S compaamos la obras de Bach ara caicmblo con ls que escbió aa ó gano, nos aro a .en segia de qu a eoía y a armoí fr
en ambos casos. Podos dducir e lo qu e aa e fügaó e� l tlo qu l es pr oio, lo sn � aa el ogamst_ s sabe escoger us ieas. Ea · �cc1o be esa dcaa anto po a auza .· . stumnto como por luga qe apace las
·
eas y, en último gar, o e objto pegud . soni no del ógano es, o su pr opia atuza, poco propcio para a iguracon da cit mp par a daollas y xtigui "·:'.� ampa y br nav d na · gsia a timo ncsao, onido conundirn a qu l cto r cono ntiib. Los
2
BCH RGNSA
BCH RGNISA
e l to st odo u y stumto dir qu de tr ltu so Cuto ms ud cs u i et el s se me u regsro rtc lr omo ou e u tro t E i órg qu oste omñ u l roo y sost lo stiito eror d lo le o mo reudo y d roisoe dms u olmio y u deit d oo uy i lo qu me r ls e oue o t u or ortirse e soee u o xctr se timos suli l m d uitoro o' tto ee derrs de rg o. ¿Qui suo t s mor ue ? oco s ro t orro lo ugr o ut mor zó o r erl e sus omoso r óro As ou qu úlm s o o emos como u omre si oo u sritu imer qu so ustro mo eecedr Pr cz e esilo sgrdo ts trs uo trr rmo igurd los eo moos o too d gsi o est i ml e uegos d óro e oduo e uso oo el e l L ders qu ser os modos o too e les de uesto etcutro oo myor meoes ce qu quos se eseciete u etes s moducoes orges egú lo xge e esrtu d gles Qui qur emr o sme tcs u tro oG cagsng) Ju Sesti Bc
covecers ácimet d est verd. · E
l eco oducido e e ógo co l osi
ó ier di uede imgiso i o odo
-¡• [
J
e istrumto d st mer. Po o
ito u coro de uto o co o um ·_ trsors e e rgo isoeo u o
s disó nturl. Puébe s ob u c or siuies :
E/}
(
. u está en po sc ión abiera l a figura rimr, �-Y co mpárse s a os d la igua seguda, qu a
_· �or p re de o s or?niss su e emple r. Se dferet efeo ou ce lo , cu fc1met ! �.: ozo s curo pr es o ms s esn re lzdos de [- =. est mnr . A í ocb Bc e ór gn o ; pe ro, del '�s, uiiz el e d oblgdo téc c de l qu
orss ue cozc su mo co :ocos 28 No so roduc co ot s cues em gerlmete o zuerd o ue cuso to
6
BCH
ORGANIST
u e melod en los os con sus pes Melo d ue, feuentemente, e de al ntulez qe ognst no hue po do p odu l on l os edo Debemo ñd tos et uldes o q te xqusto c mbn ente s los deentes egtos del gno, s omo su mne de tto u oglidd e tn gne en ee sento u llegó som más e un vez os ognss o a los onstutoes de ógno qu l osn De pué de hbe tdo de lou el plmento de ietos juegos e quedbn mu dmdos de o e eeto dmrle que Bh osegu on este opla mento ue omunb mpenamente l ógn un ondd vard g1nl l u o p od . � bee enontdo iguiedo los nti g uos métos. Esta ieni en el empleo de los egstos e oneuen de pofundo onomiento ue ten d� l ontuón del órgno en gene l s omo d d uego en patulr Dese mu pronto e ha aotumado onfi d egsto s meods aroids su áte De es mne legó má de omb los etos de una aner ente mente nuev No edo s nun se huen esen tdo su ertu sementes ominones. da od esle de lo ue se elo o su te o que pudee tere lgún pefeoniento Ob svb on l my tenin el eeto poduid por ls gnde omposones musiles uno s s ejut e loale deente Su dele d od l ha desu el má liero ero en n sinon regad d not de un moní opliad l rte on e fnb peeón on l m·
. · , : : ter á Juan Sebas l " /
\·�
BCH RGANIA
inumeo, e oa peba e l pee:ión de a iegenci de ee ga hombe s iaje a Ber lí e
se e hzo isita
17 4 7
;)va aa e la Óp ea . La cuaide y o
e o de ee monmeno con eación la úi-
fueon p ecibida po él en u mpe gope de
miena qe pa a oo eio e coocimeno _ hecho ea podco de a ag obeva
;
n.
Se e levó a gra salón contiguo. Al eg a
ªaea qe o ode diigó a mad aca in oae a moleia de obea m dij o e e aqieco aba logado a abelo, y in qe o pieen o de oba de gan mio" l aón ena a oma un paalelogamo obongo o en na colocad en eqina de ee aló co ela acia e muo no en m qe po gua palba paa qe o peona en a mina poición en a qina dago oea a oyee con cadad que poble a peona coloca en oo gae alón pecbi ada de ee dogo e efeco de a dieccó de a ca de eco cya decbó Bac medaamene Ob emejane e condcn a cobinacione en efeco deconocdo a enoce. upo apica a a oma abae de o5
¡
S T
.
para igesi a el conj unto de · Ios procedimen -
encionao aeiomene n eo ólo e e eceo e gnde, bie y oene en e ógano ; ejección an mailoaapopada paa a igle qe enaba a
68
BCH
01GNISTA 01GNISTA
aca a carr t d d l jeg j eg s y t c a r e l g an a n ó rg a n o co co td t d a co p l am ien ie n t Tenía en ía a otu o tum m r d d d c i r, rm r m e ando an do,, que qu e ante an te tdo t do d ea e a a a e r i el in in rr m e nt t en a u e n p l m ne . E gui g uidda r oc e a a exa ex a mn eta et ala l a d de c a d a una un a de u arte rt e S u i m a r i al i dad da d r e p ect o a l o s on o n t rc r ct o res re s d Ór· Ór · gan ga n o e r a t a q ue, ue , a v e c , en en o n trá tr á o s n p rn ncia d n tra tr a b aj o o n cienz en z dam am n t e cho ch o y qu h a bí a ac a rr eado ea do a l guna gu na p érd ér d id a a l ntr n tr co c o r d ad o p re c i nv enid en id o d antem te m a n, n , f f o r zaa za a p o r p e r a i r a l a t ra p a rte rt e c ntra tr atant ta nt p a r a q u e p a gae ga e n p ee e e n to fera er a d e p e c i o e ti t i p l a d o . U n a v e t erm er m i n a a l a ru e a y e e ins in s t ru m nt t enía en ía s a r a a ció ci ó n , le g usta us taa a , se gún gú n h o n tao ta o a ntes te s, a a li br e c rs o a s e s lén lé n id o ta ta -an -ante a s p e rs n a s q u e l r d e a a n , t n t p a r a d a r l e s p l a c e r c o m p a ra s ati at i sfac sf acer erse se a sí m i sm o . D se m dem em str a b a e u n a m a n e r a c a d a vez ve z r no v a d a q e e ra r e a e te e l " p rín rí n c i p e d e l s v irt ir t s s e un i v e r s e n e l c l avi c rio r io y e n ó rga rg a n ", tít l q ue l e d ió n dí a , e n u na d edic ed ic a t oria ri a , l l ae n a d o r ga ga ni ni ta S rge rg e d e L b en tei te in 30
BAH COMO COMPOSITOR primer nay nay e Bach en a mpoiió
l s m ier n uy m sn ds ls defectu sos, m u y defectusos, u e rn · ue gi a s Y l e qu l gia espe c ial qu in strucióó n espec zs Sin Si n una instruci egri a d e n gradu a lmente y cn s egria rgresa r gradua -" �' hiciera p rgresar ligado , como ele g i , s vió ligado c am in in que h abía eleg a rrera, a hacer n esta a a qullos que entran n ve idad n veidad Re c orrer pdí a. Rec pdíí a y c m o pdí que pd
teclado e n extremo a otr ; tmar con la o an tanta nota cmo l ed peen aarcar aí el manera avae - un momento ta qe, pr aual:_,
- �' de
nera l, .�n - neral, sn/: .�n reps, t aes sn/:
�:
crrie nte ere l ó de la pe· na n, entnce, io { 'h tore tore e e", e cir, qe ejan a u e qe toqen para i o l qe eg tienen que ecriir, en gar de qu é a que ecriba para o ded que é, sa u aeza a ¡ -- t os os tienen qe tcar Bach n igi uch tiempo �t amin amin eqivcas De muy mu y temprano abolas sor 1 omprend omprend ió que os galopes y l as c abolas
1
r-.
nad, sino q � e nducir e a nad, e tecad n pdían nducire �_,, n, el enti de na, el e n e ncadnaent
lgic ebían uorinarse a l penamiento m i . - icale Sbr e t prendi qe tenía nceida � n gía ara _egar a ete fin L cncerti para = _ l de Vvad, qe acabaan precaete de pu -�;=, care fuern para é eta gua nearia. aí ' 69
C C R
CH M CR
pbez de de Bc o lo orb rde cpce crle bí reee u
T
gació epre exberae pero o uarda ba
esforzab a por acanza. Ponía toda su alma e tbaj , si sa crificar nuca a la mo da, y hací a po - caso de los sfragios de la mttu. ¿Por qé razón
·
bí de dr e de l ue peí o pdí d De í vee ue l dcó e br · ee e cd p uev pee pró vv mvd e recre e círclo l eled c t m p
xios. Retiene a mayor parte de las as cosi u
de rí dpd per c po e c c e lú elee cree curre l del rz c dzur rc rl e pe pede percbr ú rcó bruc e ú pá u frccó de cp e pre r
c
Seg Bach, t-da transicó debe teer alún p retesc c la idea pecedente, de a cual _a paece una cnsecuenca ecesaria. Bach igoraba o, - � .
er dc deeb e ld epev c l ce ere rprede mc cp re dr Iclu cdo ulz e e ric rreó e eble d
que apea da cea de la daca
separan os dife renes nos, aunque alg us de ést. esén muy alejados unos d otros. Aposaríamos
;a aa e e hbía eara pao de daó ca y aí e c uzaba la má leve
q e exe ere ee m y dp arej
la g -
reerv e u úc ruel epre dee de í del de pereccó u e
·-
7
re í c r brí
C CM C
e Ba h, que l hae d man nra de d ls an e em mtres nteprns ys. Can la etñeza e a mlía n degeera e e etravagana y sbe nsea n e ee ntante a a a qe lar 1l, al hbldad del artt un al ls, habland ttamene, e l e gnla Sól e pede ena nvenete, e e e de alejr a meldía del aane de pbl en genral, pqe slene ned versad en el are e pz de perb ellea. 9da las medía de Bah n esta suete Cert es que a rgnldd dna e an ls ant de mpe lres, anque senen de na anera enteamene stn de de trs pstres, estn raa = ente expuests y sn la s e ntelgble Su enlla y e enment prfund qe ma estn pemte prenderls y sentls a audt en s experentad. des nlur en esta ate gría la ayr parte de ls preus de s Cve tnt m rs uhs peza saaas d ss dferentes Ss Aabs de ver e a meldía de Ba tene e su njunt un sell ea de rgnaldad. Lo s urre n s rzos asjes, seg e e denna. Su nvedad, prendente rgna - y su brí slente pan habe sd ennra é E s pse para lvrd e n
[ j e
"
¡ L
e
BC M COSR
8
BC CM CMIR
ss pra vnh s nngú ampaña -sttuón d sts ss s tn prtua Crn. d qu s s aña na sguda part Gras a s atfs n spa qu sp mbna n st mdí a d ns rqurds p n rní, and y un psb, td r pr nrnt El sud d tds sts uadds qu aaba numrar s qu mdía d Bh n pd Smpr prman jvn b" mpn aurz d a u drv Td u Bah nrduj n sus prmrs bs nspránds d dmnnt d mn qdd au y fur d mda; p und, m s . s s s dsrs d sus ns d s funts vvs d rt, s d íds a s ap d md, ntns d ns pa an s nd n tr prt n u s hubr ds n nuv m s su ús bs d s sta ntrrí muhs psns prtn s a épa tn jda d ss qu s da rr n g prd? nus as bras d n nns m hn sd nh ysr n s a nvrtd n vjsrs h nts qu hubr pdd pvrs d r pr nuv Hst s mps Bh, st ss utrs hubrn pdd rr Cm d hmbrs qu mpnn n gnra para b ds rs ur prts fruntmnt, d un qus mpstrs s nntrr n a b nr muy n smn Bh hz ón d sfr gus dmn d ía n hnr st rg n sus mpsns ds, trs a s brs sí nbds n durrn más qu
�é
A
g
mbb qu mnfsó d d púb u s m P <
m
C M CPIT
an njid davía, pr p ar mp
a patilaridd d a amnía a l día d Bah aban raada p a naabl a dad d itm ata ara n hm haba d d pnamin muia m qu dd pnt d vta ubjv d a armnía y d día Pr paa da a t pnamn n atr viv vaad mnt xtrial adrnndl riua y la vida d rm. pr d a épa d Bah nían ayr an u d ta éa paa apndr a manjar n faili dad mnt a ira d rim
b
lua d nra naa n ta Sutes intaaban nt l pud q frmaba l minz a rí d n un vari rz rat ir danz fa n l a l ritm uaba prinpa ap El itr taba blad a lia n an vaa d mp, d mia d mt d hy n mayía and n a uad d man i quría da a ada ai dana a y u rtm i Bah dat a rm dl at m q nnn u d y d u ntmp utland y prbad
: sitw-
F. · sange
�
ó n pun pa na ailiad rand qu ll a iu a u ua, a p r d aa u pat paaa, un rim an l
exa-
�
ma"'
i
90
91
BACH COM CPOSITOR
C CO COPOSTO
Pbo Leipzig, o n o a ión fúb o n u a a lí n honor a fut ri de Polon a C r st a v ra r na , Saj o i . L p r im · oniene oro ob si n gu r s p do r e u a xpsó o m o�d o ; otra no n qu o o s l o s, o po oo n u fua q o p o m o s c uta r l o a ao qu ha oao a taos. Esta útm antta fé op ob 17 27. Aá e st a oa a Ba b n úo m o t s, pcam p a a oo a c ul Sa Tomás Li p z i g Onrme, st oo eía iueta o re , guna s m . Ba vaba omo u a su uaó msc. Los ogaba a ta jo, m ln d o o o o o oros á , qu g r o or a on xln o i as E o mo qu o u so o objeo se a g o s s o e as an a tdas a s ob geo pr la v qu os ama, n· mo pofno q o y m a i fi ei a za a mon í a m l o d í a l que esá reves o s ·C tds bs de a o m ej o o oo ds a s oas ess, esos m o t o muy ifciles e cu a ex n ab u an p s o a l < oqa aa p rodur u eec p l o es o l a s oba o B o m p o a a n s fs if dl r g é o de rozos destdos al eceo c no scrbó naa o a s i , anu f u a r afecoo sobe. Po ejemo p pr
o hbe r o n sl anió : n o esaba haoM Ea ata d o s reas el art nna án in gna s d a hy di a s u a o sp e ao q nauraleza a po ptáamt
ACH CM RFR
mn m d s db ms srib os bjos Insi scm n l nuidd n ncdnmin d moní n ciid móc q dbn n od vocs os nndidos sbn qé dmirbl md o djdo Bc n géno d comosicón rs inmdis son rcunmn n dlc modioss qu odrín uiir n ugr d l s ms Ess uidds rn qu orb n qu sn dquirids o su dicíuo r d u jcicios diio d omosición o uno bn cndo un o go d r ión n géno s mi inn lguns i vncion d s rio num Qí q s· t min d l r d l n, d odn d nlc n l ids s rs d rmo siisn n n rnii s drivdo d nvcion d o ds q s is os n g o bul o dcir o s, in d o d omunic sts idds sus o como c10ns Bc considrb, ms, como os sbcid� convnid d nm> qu oo s dsco comosición n biidd d s n mc o sido sí, consb sincmn suno discuo qu no s ddics l omo ción E onscuci, dn os sudio d s dicíos, no os orr om su roio hijos, s v u bn roducido gn s q obs r is qu gnio musicl óo oncs n v rmnd os studs rrorios d rmon, bordb B
.
9
OFESO
e a ga ciano e coenza o as os ates n esos estos en os emás ee ocn ega a sus scuos e qe comusiean enteaente e cabeza sin a e nngún nstento Bonamente aba e oo e cabaeos cave" a os qe ocean oto oo Dess es e e aotasen u constante tanto a ca te consieaa en sma coo sus cones cn os emás canto etes qe se etviesen en e cano e estas ates n iuea e ota inteei que a anteio hubea euesto enteaente to qe tena que ec iga que caa nota tuviese conn con a eceente y s escba a a na e e a ecb caaent ogen o ss tenencas a oscba ineata coo cosa sosechosa ste ato gao e eac en a ma ne e tata caa ate seaaa hace a amona e Bach na meoa constanteente
c
Nnca se oá enconta en sus obas n en as ngno e ss iscos una consón n a e as oes o a ca una nota que ebe a teno e encente enviaa a a at contato vcevesa* Nunca oá avetis a acón tan absua coo neseaa e acoe e amean sbtene e númeo e as aes svanecinos súbtamente n instante esus si igaos a conjunto e a coosición36 Bach e as voces e una comoscn ean co
p
ua e aba d
J.
*
Crzan e ves
PFE
ds s rans in qu alae la menr dii
ad para toca ls composici one de su pa d par
lav Juan Crsn a u s dó e sbrnbr d Bah d iln y dspués e Bah de Lndr fu t de Juan Sebastn. Tdavía era u ni und ést uró p l ant n pud ribir u leins. De s prde que en us psns n se nuenre ninguna huella del pírtu rigina d Ba. Sn ebarg fué u psitr ppuar uy adrad n s ep42
VIII BAC CONSDERADO OM OMBE
,
n sant ra un virus mptr y rofsor d ara capaidad, ino que tuvo admás el
mért d dmstr su buna udadanía y de r u
xent pa dr y rviia amigo. El rabajo que se
ó para duar bn a u his e prba de u ab ngaión prn D a a anra p um pir su dbrs de mbr d ida y d ua dan. Esaba uy slitad y uau persn que aas úsia pdía frunt u asa gura en a in ats ual ura que fu u nanaldad. S humr able und a su gran rutaón de arta haía d u asa un punt de runión de gn sgidas. Su mdsta d artsta ra difíl de guaa i a gran supriridad qu le distnguía nre u a aradas y de la ual tnía prfa nina snis d adiraón y d rpt qu ianan prraban sus tant grarn ha r d é un fatu y un arrgan. A v se le prguntaba p qé ains había ngud lega a sr tan gran astr a l ua slí a rspnd: Me h vit igad a trabaar y uaquiera qu trab ant y grará tr tant." Esta res pusta prueb a qu a pna nía n una u nmns ni nara Cuand eía una pinión sbe un bre us bras impr era justa y bené va. Sin duda tuv qu hab gran núr d bra
c
15
C C MlR
C C M
6
qu parcran fúts a un sprtu como l su asoro n las más atas spcuacon l art ; ro nunca s prmtó una opnón motfan nos n dirigs a alguno sus discus porqu s ra lgado a crs simpr a vr ad pura sncia. Aún mno prmtó u o rrops su caráctr a onii d su supror ad hasta punto d onvrtrs n un fanfarró n musa sgún ourr frcuntmnt on rtuo sos infatuads uando s ncuntran n prsnca d múscos ª quins suponn un anto nfror al uyo. Su modsta n st punto gaa a o qu nunca qra aar d dsao musial quº ó har tno on Marchan aunqu st úto fu l gs. l atr a agunas comptamnt asudas como por m po a d hars vstido d astro d sa d ada y har ntrado n sa gusa n una iglsi pdino a organista favor _d prtr qu toas n samo. As goaa l asomro producio n a concrrnca por su cuón o n prqu o cir al orgasta: st hmr d sr Bach o alo" . . . Bah nga har hcho smant osa S rspto por art s o har impo tanto mo a sriad d su arátr n s ssons d música d cámara n a qu s cutaan cuarttos y otrs ros ms cmpcaos músca nstrumntal prfra lvar a part d voa porqu dsd s puptr s pun prcii mjr toos o tas armóns. n stos cn cirs soa ac
d hu agr y qu cstor d la qu nrprtaa staa prnt tomaa fra tro onstrua or ncma uvo tro co a o hs co n otra ca són o n haca un uartto st tro .43 Para sto r a prcs qu l autor trz o conintis. n st as s prmta hacr s rroch d su ptn magnacón. Crto Hurush d Bruns wck cavcrta arrogant nfatuao n su p sna vno un a a vsitaro a Lpzg no para scu har sno par a hacrs scuchar por . Bac lo rció on mucha aaad cortsa vó su pacnca hasa punto d suhar su inpta ccón. n momnto d dpr foatro ió hi os hs mors d Bach rgandos una clccón mpr sa sus snatas s xho rtó a qu as stuiasn con dlgnca. Bac h saa r u na u oa spnias haan tocao hasta ntonc s sus hi d prs
a
7
a
.
naje no pudo pr
snreír, pero
no camó por so d trataro Apovchaa para dar a conocr a s ás compo sors. A vs s ncntraa sa guno d ss ' µna fu ga a pn s cuando s orqusta . Tan pro cón d tm s vova haca su hi lo qu l mpo stor poa y da hacr pa manar n tm La ora staa n sarrolaa y lo qu haa p visto ourra. Bac s mostraa muy cntno co y tocaa rant a su ho on l co para srvar qu haa avinado in ¿ No s aí
'·
\cp· G a
lO
H OO O
H OO HOMR
Ba ch no logró unca reunir o ue ue le ll a forta rlante Teía e ierto, un -� uativo; peo alao o pleo la educació y mntenimeto u hij os, -
a numeoso s qe j a e peocua po i otos ecuos. El ate y u ebee abo ían emasao actae a ue hube e sao na e un cao ue en u poca ab ía onucido egmete la ot n hoe su teple. S uee tndo guto po os jes uea conenao oe í l tecó l admacó l uno enteo" egún lo eó no e u ene mio. Peo Bach peía la v pacíc el oga l sta oce Re e a sus ntaado aa p mción u p moto .
Et a mo dta no e pdó goz uante toa
u vda e numeos ueas de msta e aeto de gane temonio de etmcón. El íncpe eooo e nhaltCh el duque Eneto ugus o d SajonaWema y el uque Cstn de Weis ens enían aci& e an atta una ació nea tato m hagüeña ueto q eto píncpe e no ya l conado no tmbé cítco is tinguios d l úsca. En Bl coo e Dese u objto e la codeacón el eeto de toos Si aadimo toda ests puebas de etmacó la amacón d os conaos e lo conocedo que habían escchado o ue onoc su oas cmeeo cnte que u ome oo Bch anao sí y pa l musa"
po o rcbi e as man os e la faa too l o ue od o e sear . Dués e so , ¿ q u le l ho o má o mn os eqívoco e una o d una cae na e oro ?
No tía muy mpotante mecon ue en 7 7 é nombado mebo a Socda de la ciecia s mica" ndada o Miz si o bié emos a sa cicuntanca a ambe mloí co l Vn Himme och, etc que cbó como peb ' e aión Ea oba u aba a ms tae.
OPOSIIONES D BA
OMPICINES DE BACH
-
u < ' o O " 1
."
. c
� -¡ ;
0
•
e excelentes obra e arte En ete ecor gura parte e las compoicone que ecribió an 75� Mha copocone poteriore 172 que por ver a razoe oamente e cono en mancrto levan e í mma la eñal de aiao eent de la perfccón para qu nos per duar acerca e ebemos colocara etre enayo e un dicípu o entre as obra e un He aquí las obra grabada de Bac : 46 I Claverübung etc, o ejercco para cae, que preudio, aemana, corrana, zara banas, gga, minueto, etc, para eparcimieto e afcionado, opus /, pubcada por l autor e era br comenzó a conocere e 1726, así coo la que a iguen, hata u mpreón en 731. Su publcación produjo gran eecto en e mun o ucal: nnca habían vio n oío hat en onces tan exceente compocone par el nstru Qu se f milarizaba c o aguos e eto poa, gracas a eo, acer fortuna en e Inc o · en n � eto tepo un artta joven ude trr practcan o; tan b ne, agray expr .o o a a de parec er empre nu En a ed1c10n recente evan el ttulo e E¡ec-
C �
�
'
� <
, -
� f u l Q
o s ara cavicímbao. I I . Clavie r übung o ejercicos para clave. Comun concerto en el guso italiano y una over-
(
_
ra a a maner francea ecro para cavcíbao te clados. La e guna pare, etá publicada po r Wee, e Nuremberg - Ve l Apéndice I
-
10
COMPOSICINES
DE
COMPOSICIONE
BAC
e una pobea· y e una ue gulaes. Cu a Bach, tempo depués, etimó út darlo como te
e etudo a su cípuo, tuvo cuo e elm gaualmente too lo que hería u gusto, ue habí o ganno e elaea; fnlmente o e ests págna veaea oba maetrs, lena e exp e són, n toar a su uali eenca, qu e e eecita os eo y la mano, omano smo · tepo el gusto el isípulo. No habí mejor r e aració paa abora la obr e alto vuelo e Bach que tabaj ar con cuado esta "invencioe .
Que inveniones tre paes, conoa a bé _ por e nombe ¿e in� on í. Su �beto es e mi el e la venc1one nteore, solo que mo que a u puto _ est etnas a eva l scípulo lej no. 39
El clve temperado o -"preludios y fugas en todos los onos yres enore, cuestos para uso e la juventu estudiosa y m uscal, tao o para rereo de los que a están versados en la músia . . 49
L imea ate ata e 1722 ; a segua, que con ne tambén ventuato peludio y entuato fugas e n to los on os myore y menoes, f ué com puest a mucho temp epués. Dese el comieno a fn solmente se enuentrn aí ns mestas. E l rimea pate hay toavía lgunos preluio y fugas ue muestan huellas e a nexpeiea e la pmea ép el compoto, peo que pobable mente han so onsevaos po ah pa alana el úmeo e eintuato ; peo, tepo epués, ach corrigó en esa oba o lo que er cet: bl e mejoa. Paaes enteos o upmios, o
-
DE
BA CH
12
ateaos e tal mane que, en las tmas veone , hay muy poas obras qe e uea ve elmna ' o rerase sus impefe ciones. taé s e m bgo a fuga en la menor, sol mayor, sol menor, do yor, f maJOT y fa menor e. as es pgn son exelentes, agunas en un go ta que no se puee ecr e ea que n nfeoe la e a eguna pate. Esa egua pate, aunque es e el p me mometo hube a lcndo la pefecón, e bó, tiempo espués, eñaa eoa, como e pue de ver l ompaa la vesone antguas con las
nu eva. E efntva, la o pates e et oba con ie n en un tes oro de arte c om o no se enontrará nun c .
oto aguno fuera e Amaa.
5 Fnsí -C rmátie Fga. Me he tomao n-
fnto tabajo pa sabe i Bah o eibió lgún ot o to el mmo géneo, peo h io en vno. Est fantaa es úna e espc e y no ha teno nun a. Fué WUhelm Femann e me l envió e Bunswk. E dgno e notase que esta o, que supone u esfueo de ate extoinao, hace ipreió uso e lo autoes eno experentados, a poco que e toque on cuao. 69 Fantasía en do menor. No tene na en omún con a anteor, sno qe paee s ben el alegro una sonata. Est via en o pates, que ebe eeutarse en e mso movento. Ob excelene. Las antguas copias de esta oba levan eué e a Fantasí una fuga, no terinaa, que no oía de se que la etenea ; peo o pe e duase e que o tenta compases o qe comenz no ean e
1 uan
COMPOSCE DE
COMPOSICINES D BACH
Sean Bach graca al arevmeo con e
cual el ao uza nevalo aumenao m no nvno en na amona a at ólo Bac nenó coa e ee geo La conna cón e eo ena meo comae aece ae o añaa o na mano eaña oqe no o an econae uela e manea oa a Jua an 7q e gane uites, negaa o eo, aemana coana aaana, gga ec e a
y fuga ue oa la enen e9e nto � va u éto r al ; er o o lamente e a me aecen gna e er conervaa or lda ara la mecánca lo eo
-
-
fé oeo qe el autor e rouo al ecr otra or u erora re al o re la ora mmo género ecra or oto co moore . e udo e eo ara la o mano e o ctar
rmer l gar un a fua en la me n or en la cual Bach rane efuerzo ra ar a a o mano na y g da gale, merce emleo co ntan
-
conoce con el no mre e Suite s Ingle sa, or que e
- -
-6-
za m qe nevalo coonane, eecamene tecea ea ale on la oa cae e J Bac q een e coneaa como clca Ene oa e venu e ee cu am n numeo aane gane e e eaaa
A C PAÑAMIE NT O
TS
aco mañament o de :ra c oblgao. Fieto c Í'ea en Cohen y ue den fg rar enre la oa e Bach en ee géner o. fgada ee e comenzo a fal y conene cáone leno e carcer y e naraad, daloga-
_
o fanc e oóo, el comoo a ueo en eo ozo na cenca meno qe en oa e, eo la meoa e má aaale má el caa La 5ª e meece una mencón eeca oo lo tozo qe la comoen on e una meloa mu
na y en la úma ga, Bach reme de no ul-
l /
�
89 e eqeña Suites qe conen en ama-
na, coana ec. a la e enelment co oce como uites Francesa s, oe etán ca en e
ncate ueen u e are m fácl
e a aje con qe no
comoo a ecó aa n ngl e cala oa ea eza conen oa e ae e gan vao, eo algna en acua como o eemlo la a a 5< eaa cmo oa efecta en u ognaa meóca aónca
3
l9 Se
e lo s os insrmento s. Es necesario se un mae s-
ro ara ocar la are e vo ín, orqe Bach con oca o recro e ee nrumen o y o zaa con
na aunancia omo lo hacía raándos e e l cave
ono en lo cale eán ecra eta e oaa lo gene : s me nor, la mayor, mi maor , d fa me n or sol me nor.
806.) 29
Varias
Sonta s
(P
eici ón por Ngel
su eltas para clave con aco mp a-
CSICINS D BAC
2
os os o os oastas jóven, y estn mu un os n ra nmo cops manucrta Sons o tíos s ca, o Ses Sons o l oblao Bac os ecrbó e 72 pra u hjo m o o lhem Feman Estunoos, es como Fe F e an eó l ran oranta ue he o conocr E mposb aaba sc sc entement e mér to stas sonatas, comuestas cuano su autor, e o su ea maua, se encontraba en ena poe són su técnc técnc Pue consesea como ob ob maestr maestr en este énero énero e auí us vera vera tnaes eún el on ue ocuan e a re
3
, do enor; re enor; 4 í eno so aor. Hay otra sonata e do yr;
í bemol;
Bch 6 +as a óno, manos, un cuano b conts entr su mjes or r s no pueen, con too, uaar a a ue acabo e menconar
V. úsrcA úsrcA INSTRU�TA
Hay ocos nstrumntos ra os cuaes no haya escrto Bach En su su tempo er costumbre toa toa en a ea, urnt a comunón, u concerto o u s o pa an ntrumento ntrumento ach ach compuso mucho en et énero los ecrbó anera ue uera cntrbu al al eecconanto e artta e los ejecutaba Pero Per o a ayo at e tos oos e ha peo n oto énero h n I e e o hata nootro obr una mortanca capta, e nos an en certo certo moo e aa pé a ue acabo e aña · · on o n : Ses oos ara voín, sn
Paa
a anaa
G Kjg
C OMPOS I CINES CINE S DE
) Ses o o � � ra oo ooceo ceo �
s
l o s erados
Los
-
los mas g raes vtuosos
ra larg _ tr u n s s
n
setdo e s
_ m _ � e vooceo tee
r
129 12 9
BA C H
�
eto, e to, c o o l os mejo re s t r o o s exstet exste tes es cap ca p ces ce s de _ coducr r te dscuo a l aeta. Los
! º
l
Cco
v
ÚSIC AR S _C S
ss omp omp as d oos e usc g�da Cantatas Cantata s ra todos os domgos ías es tvos du ate el o e ero oscons p se d o mp oscons o om ua de as cuaes cuae s �stá srita para dobe co. ot o io m as, Mífc Sct Catdad oto us suetos; comoscoe ara ae rs ri o s e cmtos y tas de satos atata fúnbrs, se -
.
3
·
: t � ( b . u ó g f de El r c
t e n pu o
atas ata s y aguas catatas t s . 49 Va r i o �
La m yo r
m o tets tet s
p ara uno y ds
arte de de estas
coros. coro s.
bras anan an an
dis di s pe r a e mu l tt t tu d de ma ma os . L as sr s r de c at at a a r a t odas a es e s tas de año añ o se vder v dero o,, desp ués e a m ue ue s auto aut o, nre sus do hijos mayores ma yores G uillero Fre Fr ea a ocs oc s orga orga sta e H a lle, re cibó la m ay o r part, porqu porqu el pu pu sto qu q u e ocupab ocup ab e eutzar ut zaras as m ayo ay o r bund bun d ci. L L t ri ste ci r a s cu a e s e c ot o tró má s tare l e d esha c er se de e stos tsor tso r os. No cn ozco colecc 6 que re u colecc6 re a e c coju ojuto to de to-
ª
s de s omos coes ocaes g rdes e Bach. aemas oco o d ez mts ara dole ro que
POSS D
130
OMPO S I ONES D E· B A CH
e encuentran dispersos en dierentes manos En l olección e música egaa al gmnaso de J a hims-
-
_
thal en erlín po la Prncesa Amela de Pria existe na coección my importnte de composc nes vocales de Bach anque no sn my num eosa e poddo encontar la siuiente l Veintiuna cntt de ilesia En na de ella
109 . Una
ormatva
ento de vars nstmentos Una misa a cor _d le_ eLp_mr pñado po instrmentos de cuerdas; el segundo po
4
59
Pasió según Sa Mato) . nctu para cuatro vces con
¡
n acompañ mento de nstmentos. n otet ara cuatr voce: Autifr Noth chr ich dir tc.
69
motet
79
Je s u, mein Fre u -
etc 8 uatro ott ara oco voces en doble cor a sabe Fuchte dich nicht ich i e i dir ec Der Geit hilft une chwachhei auf etc Ko ]eu kom etc d ngt d Herr ei nu Lied etc
d
co n recitati vos, aria, dú y coro . Y
leva al comien z na nota
: 3
a te despleg ado en esta compos icón .
39
istrumentos de viento Una Paión aa coro doble El txto es d
Cntta
Existe un enayo de Kinbe rge sobre a Msa núeo ant �s enciona da para dob l coo, donde �e _ . eta a ce anahss lla do de sus metos y del gra
mis as
29
dein ist und ghh in, et c.
s-una �ata stora
Shlag doch gwunscht Stunde, compsito ha ntoco e de campanas, po lo
nas es de n sto dudoso.
13
9 Un a fuga su elta para cuatr vo ce : Nim was
_
OOS D ·
SORE AS CORECCNES HCHA BA A SU RAS
·
rimentado tanto pacer com asombro al ver o r-
pe recos� Ls esezs e
l-
se-
j ate trae consigo so de tanta tiidad para e
co ocedor como para calquier ot ra persona que se
op por stdiar art d Bach. Es, ps, d ear e a edición completa de s ob ras _e Bach eté segida por u splemeto qe cotenga as
n ss imras obrs rt vari as vc a ism ea en términ s diferentes, es decir, qe a m isma
dacón s rroc con otro giro módico, dntro d a mima octava o i a octava
iror Cando a s d madr o da soortar ocdmt ta or Por l tato
tchaba in d, sin rocars mch n oco a ta y calida d proa P�.sí pe za e st ó y q e a había a rbao. 13
o ro a ms atia no coti a rmra taocó d tma n ajo otros aros stamt ncsaros ar a a n com sión d la da a sda vó co asa a los ta l ajo cada v tonos más io iivo d acao d haa n rsa maor l ni idad co trcra vrsió ro s s tn dé rcn c omocorr cin Estos asaj a s z idos a cart a vrin st s h cvtido no d ms o ms corrcts d todo l cadno rnas cotra o troo haa a ds d ts corrccions ach n aar or tas rcacion act disctil on tinaa rtocando oas r l ga cvnit
vriants d s s comoicon ricias. Ptas
as rete a otras constitiría motvo de etd o my itereae. Frecent�mente ocrre co Bach
P d ctar dos jplos : El pmr el rC dio ·o mayor d a rm ra art dl Cav -tmperad; · sgda s l pdi sost nio maor d la misma art d st ra A q
la tempeado. Po s o varias v sn st tr
cedmieos qe empeaba para corregr o s paaje
l mer
trls o ncotraa srlo los dó rdcdos a la mt E otrs ramntos Bac s mostró msao cóico S namto s rsaa cota nt csitaa darrollo ostrior E m lo ms notal h cotrado st aspt rldio n r mer d a sda art dl
V ar ias veces hemos dcho que Bach consagró to da vida al pereccioamiento de ss ob rs. He tenid o recentes ocasiones de poder comparar la difere es versioes de ss obras pricpaes, distacid nas de otras en varios años, y oes abe ex
defectoss, hacer meores l bueno
OS
_
y f
i i
dl?q
y
GRJ� DZ D D
X GRANDEZA DEL GENIO DE BAC
Cuao se ve que aia ese u úme eo de oba de a má aada espece de a oiaad que o se paee a nu de a po
:
y frvoo qe evea esa de fo e fo dese e nna nad e que hae a pes os admiabe doe qe ha e� bido de a aaea hab egad e e arisa a ompeo qe oncemo hbea aredido ede omieo evi mh eso os e os aes opea aas a iame doado omo é mimo Voy a dia a eo au as obsevacoe que he heho be ese aia y después emiaé ese esayo o oe enea acerca de o pripae aaees de u eo E mao aeo do a a iia má dei dida obre a uua de u ae deemiado o os itue dede s aa más qe ee fé e e! cua e re de que se a no popea n se baa ese eeo de a mae nfge E abao pae de oda as ae odas a enias mea aq su ecesdad absoa Ga é e eo ea a doma o eursos meáno de ae cado a a ve a jio a a efex pa e oaore e a prodi de a ob L faiad co a ua e eo e asm o deos poedi meos eativos a a omosic musia dede e apa a s primea podone es n d eueemee eaosa porqe mps a asa a escaar os pimero eemeo de ae os a · odo aveudose e diuae ee irsoubes Po eso se ve mo hay aa e iere eha a oa aeidamete ae de qe e brote a aas Seá asa perdd be roee a peodo imvo e e que u e desdada debe haese ede base mee a
9
GDZ D G D
GDZ D
eudo aduo e la obra de lo autore lio u e e a preedido. Puede airmare ue deperda rá iútilete u fuerza y ue o azará nua a ma de arte i poede de ora maner. En efeo e5 eeramete ierto ue no ay poiblidad de pro reo de lea a la peeió e dedea o prmero priipio. Preia aber apredo dee el omiezo a eer la oa fále para doma e lo ueio la iitade pee oiderare omo u prinpio óldamete ebleido ue nadie puede llear a e u ra artta úamee o u ppa experiea y hae aproeado a expe ra ateriore. Ba upo etar eo peo. U rabajo teaz eía e ayuda de ardete eio ie a bur do e oo o o poía air riufate on a ola ayuda de u pa fuerza. Primero e ayud o lo net de Viadi. tare emeó o e mmo objeto la obra de lo ompoitoe de _u éoa ue eribero mejor para lo lae y el órao. No ay mejor edimeto para forfar a poea de refexió u ompoitor oe ue e etudio de ora pto. o atia lo uae e hablado anteror me ooía perfetamee ete are fua truída orrtamete ir e prueba eidete d u eia e uat a o proedimieo Era ue aural ue Ba o etudiae o toda dlie i y o imtae a i de aumetar proreiamene l fuerza de u juio de pemeto. e ete mdo lleaba a deubrir en euida lo defeto de u proio eao ompreieo uále era ualiade ue eetaba adir para marha en
ate o la euriad de realizar firme o aore proreo.
omezo. E erdad n o me jao de dedear lo aplauo de públio ta el puto e ae re
; ;!q � · �bl :: i
cuo
u m
e
o
t
u
st
e e daño que hace a artista os elo gios exa gerados
-
de esas alaba cuado
s le llea. ¿ Qué ecir, zas co la s ue se e .
�
·
púo uere oa
dero artsa aspa I�1 -
1�
so s de a l ídoe, sio qe
m
.
,
¡
s
el v�r da. onar,
o mo Schler:
Kat d ac all all dc d Ta d d Ktw M ac' w t l all t c
(Si o puede aradar a todo o oua e tu obra de arte pora por lo meo atifaer a auo aadar a muho e malo ) Ba omo odo eo erdaero trabajaba par mimo obedeedo a u apraioe atifaie u roio uto eoiedo u tema e u póto y ue alae paer má ue e u pro
O RS D C Fa mayor,
n es a nie d Bndeb Nú
PÉNICES
Sol menor, a e es ig n ie a ín
ATÁLOGO E LA OBRA DE JUAN EBATIÁN BCH Sene se inyen as s de d aenidd MúSICA JNSTRUMENTAL a ÜBRAS PARA ORQSTA
fy
yor, a Conciertos de Brandeburgo ú. 1, en e de volno pccolo es óes ds s fg ed 1 7 2 1 ) Nú 2 en yo n fa óe pe y ed 1 7 2 1 ) ú. 3 en o yo ed 1 1 Nú. en o mor d? fa ed 1 72 1 ) ú. 5, en r yor aa e fa y ed 1721 ú 6 en mo yor, a a sin ines 1 7 2 1 ) Overturas Ses. Nú 1 en do mayr a ns ns e en ed ú. 2 en menor f y eda Nú 3 en myr óes fges es ies y e. ú. en re yor,
óes fges pes ies
ONIROS
y
eda.
ds s nies esá apñas insen d ed y a nin a ens qe se iniqe s a menor pa in 7 17 -2 3 ) M mayor pa iín 1 7 1 7 23 ) R e menor p s ines 1 7 1 7 - 2 3 ) a mayor 172936) Re mayor pa e es e is e qe e e in en m mayor 17236) e enor a ae 1 7 2 -3 ) Mi mayor e 172-3.
l
1 4
baj n 4 ) . ( 1729-
1736) Fa eno p e 17-36)
Y
pa a e n ds fa e d
en a enor ( 1729-36) Do mayor p s es 1727-6) Do menor ds es es e is q e ne a ds ines en re enor 172736) Do enor ds es ee qe ie sd g n nie edid in óe. 17236) Do mayor a es es ia 733) enor a es es h 1 7 3 3 ) a menor p es ansión de n n e p a ines d id 1733) a menor p e fa y in hia 30) Sinn en r myor in n ds óes es es iaes eds nn ine
y
y
MÚSIA ÁAA
Seis snas pas a in s sin pñen : la menor si enor do mayor re menr m yor o mnr hi 1720) Ses Ses snaas pa ne s sin añ ien do mayor do enr r mayor r mo ayo sol mayor hi 1720) Fa en sol menor in y nin 173)
es sns p f y o mayor m yor, menor 171723)
Ds snas a iín 173)
m enor o yor
nn en menor fa y in ñdd Micalhe Ofer n ñien de . Snaas n o mayor ds as 171723) nor pa f y n ñadid Das mc
s p
APÉNICES
14
para flauta y iolín (17173) D m r para dos violnes (17173) Todas ellas con acompañamie t ¿,� bajo ontinuo Tres sonatas para clae y flaua L myr menr, m
e). ol mao,
eml myr ( 171723)
Seis sonatas para clave
y
iolín L maor menr d
mnor m mar, fa menor l mar ( 1717-3) res sonatas para clae y iola ·a amba Re mayr maor, ol menor ( 1717-3 Sute paa clave violín en l myor (173),
ch)
Mús1cA PARA ÓRGANO
Alla beve p organ pleno, e re mayor (178-1) Canzona en re enor (hacia 1 7 1 4 )
143 Preludos de Coral: preludios para el catecismo (1) ( 1') 8 edos (a - 1 '42-Q) oó_ berger (4) Preludos sueltos (8) Orgelbüucle ( ( 4 6 ) (1717) Schüble Buch ( 6 ) (hacia 17450) •_
Cuatro conciertos (mados de Vald y de otros, l medos n d mor, ol mr (178-17) es fantasías. menor, d mr, d menr, do en
nr,
ol mr ( 1708) d menr ( 170-17) Tres fantasías fugas La menor (1700-) menr, menor ( 178-17) Sete fugas. D enor, re mr o mor ( 1708) Si menor, d menor, l mayr, ol menor (178-17) Pacagla, d menor (178-17) Pastrale en f myr � (17017) Cuatro preludos L menr dos en d myr o mayr
(17-) 26 Preludos Fugas L mer d mayor d menr, m enr ( 17008) . L mayor, l menr d mayr, d menr r myr, 1 menr l my l mar ol menr 173-39 8 Preludios cortos y Fu�a (170717) S menr d yr re menr m be mor m menr ( 1729 f .
áa ataf d a Ma
1
O
D
Se is sonatas a trío. D mayr d enr, re meo mi bl ªxr, mi menr, sl ar ( 2-33 ) C co Tocs y Fus Mi ma 008 ) , d myor, re e, a mayr (108 7 . Tre tríos. Dº me or, re enor fa mayor ( ri � ( 1708-1 �) . . uo v c10es sobre ems d cor (Partta). Cht
er du bst de belle tag O Gt du e Gott e ]esz¡
gültig
( 1 700-8) ;
ch her (2350) d
Vm Hi me
hoch, da
MÚSIA PRA AVS
Ar a vara e a e r (hc 0�l ) Varacne Glberg volu con e coes e V de los laverübung 42) Cprcc hne ]h Chrtoh Bah (c 1704 Carc spr la ltaaza e u ratel dett 704 ) . Claverbüchle Wlhel" Frea Bah onene lems, Aplcat en do ayo, ug en ayor;
-
g
ce vecons Mueos, Mnueorío qunc Preludos, 20) Sos Cocero e e eslo lno en r ayo (vo II de os ( 1735) Dueo pr dos cves en a ayo Curo dueos (vol de los laverbug Fnsís D er 08) l eo (17817) Fnsí sobre un rodó Do e (1708) Fsí (Preudo , en e 70817) Fsí ( con u Fu sn ermr n o er (h
38)
S
B e
Fnsí cromác fu e e ( 173 . Fsí fug en la eo (7173) Fus D ay do eo, do n e eo eo Dos en la ao l ay (sobr n e d
y
, la mer si mer ( em de Albo ) ( 178-7 .
Fh en enr ( 708)
Ntenbuch vor Ana Magdale Bahi ( Marchas, Minu-
46 o
APÉNDICES Me ,
y
Polne
_
OBRS CH
n pez ld Cem balo solo)
15).
Doce pequeñs preludios ( 717-23 ) · .. __ Partta (ouverture) en si menr o. n de o Cü ung
135).
Se partta ( vol.
I
-·
.
.
de lo Cavierübung). L meo si
bemo mayor, do menor, re myor, mi en�r, so mayo
131)
.
·
yor c 104)
fa
my&r { H).
-
-
m
l
Seis Suites francesa. Si men or do menor re meo , myor mi beol mayor, so mayr hac a 2 ) .
m
mi
Siete Toccaas Re mayor, re meor m menor so mayo men or ( 1 71723 · sl menor ( 17 00-8 ) , do menor a Das Wohlempe rierte laier rluio Y Fuga ) , p·
-
s tendo
( l?22 ) . _ Das Wohlemperi ere Ca•ier 4 Pru
y uga ) , -
nd pe 14) .
RANSCRPCONES ARA CLAVE
de l erce onta pr volín oo , en sol maor._ Co ncierto riginl s de Vvli y de tro com·
pe 108-12)
CLA
Cinco antos del Notenbuch de Ana Magda le na Bah : So ot ich meine Tobakpfeife Bis u be m ; Geene och ; Gieb dich zi/riede ; Wils u dei He mi scheke tinuo
l 7S ,
r cutro vce
y
j con
MSCAL FUNERA
TruerOe, p la xeq d l leo sn Eedne ( 72 7 )
METE
Der Geist hilf unsrer Schwachheit auf. 8 voce con com-
)
pñmien to ( 1729 ) .
Fürhee d h. 8 oe ( 76 ]eu, mene Freude 5 voe ( 123) omm, J eu komm 8 oe Loe de Herrn, ale ee Salmo 11. 14 o nge em Herrn e neue Led Slm 149 8 o
mera p arte
N IDCACÓN DE INSTRUENO
Quodib e ( hc
K� :('lo:; nr, o
Suite, de la tercera Partita para violín sol, n m mayo
( 1725 ) .
te a cabad a ) , fa eno r 11 -3 ) . Do s ut ( oiginale p ara laú ) , si bemo myor, o
mno
e meo. myo
úSIC VOCL
Suite e re men r 1717-23 ) , atr ibuón du dosa. Suite
( 708-1 7 ) . ( 78-1 7 )
Die Kun de Fuge (E Ate de Fug). ( 178-50 ) .49
f
Tre preludi y fuga. L mno ( 1700-8 ) , meno 7 7 3 ) , mi bemol mayor ( h cia 173 ) Ses Preo para l s prc i an :e 1 123 ) D at La menor ( un mv1 to 1700- 8 ) , re ma-
087
'
Peldo nsí , do menor ( 708) . o Pldo hea Re enor m meo, mayor, o mayor 0-
ua en bemo myo, ornal de Renke n Fga n s emo yor, orin al d Erzl us Sont d e l gund ont pr volín olo n Snts orignle d Renken , meno ,
_
RAE
_ ª �<_:ales de bods. Wa Got thu; Sei Lo b und Ebr' N danke le Got.
ORS D C
APDICS
5
Ei Herz, da seine Jesum l bend weiss ( 134 ) . Marts
Christum ir slle _ l be sch ( 2 ) eudo da Nadad (hac 174 Christs, er ist en e e és después d a Trndd ( 173? Das ist je gewisslih wahr ( 1 4 1 rc doo Adento ha 1721 Das eugeberne Kidelei ( 22 ) rmr domo ds pués de a Nadad hac 742)
•
D'azu ist erschienen der Sh Go ttes
de ascua ( hac 1717 1 722 ) . _ 4L u_g�Jarbt Geüth e {4 Cuarto do mgo después d
( 40 ) .
l Trinid ad ( 1723 )
Er ruet see Schae ( 175 ) Mrtes de Pentcosté s
(1735?
Sgo d
de Navdad (hac 173 Dem Gerechten muss das Liht 195 . antata d odas (726?).
Den du wirs meine Seele icht i H le lasse ( 15 o mgo d Pascua (174 Der Fried sei mit dir ( 158 . Da d a Purfccn ha c 178 1716 He
dnket _a nsil9_6 L
Erfrs ce mi ch G tt, und rab e ( 136 ) . Octavo domin . � dad ( hacia g' dspue s de la Tm 1 725 ) . rfreut euh, ihr Herze ( 66 ) Lues de Pascua ( 17 31 ) Erfre te Zeit im neue Bunde ( 83 ) Da d a Purfc
c (17?.
Erhalt' uns Herr be i deine m Wrt ( 16 ) Domngo
Sexagésm a ( hacia 1740 ) . Erhohte s leisch
Erschallet, ib Lieder haca 174.
_
Erwüns chtes
d Pascua (1731
t (174?
Psu ( 715
Arcáge ( 176 .
Lun es de n tcos
( 17 )
Frdenli cht
Doming o
( 184 )
Mrts
de Pntcostés d
P nteco-
Es ist das _Heil uns Kme her ( 9 ) . Se xto domi go de s
Pr me omngo dspu
pu de a rdad (1731?
Trnda (173
Es ist dir gesat, Mensch was gut ist ( 45 ) . Oc tav o-
ie Himmel erzblen Ehre ( 76 ) . Sguno domingo dsués d la Trin idad ( 1723 ) u Friedefurst, Herr Jesu Christ ( 116 ) . Vigésioquin t domigo dspués f Trinidad ( 144 . Du Hirte Isral hore ( 104 ) . egundo doino d Pscua
� mg después de a Trndad ( hac a 1 740 ) Es ist ei trtig ud verzagt Ding ( 1 7 6 ) . Domi no d
rdad ( 1 7 35 ? ) . Es ist eu gut ds, ich igehe ( 108 ) . Cuarto do depués de Pascua (1735 ? ) . Es ist nichts Geses a meie Libe ( 25) . Décoc uat dom go desp us de a Trndad ( haca 731 ) . Es reifet ech ei schrecklich nde ( 9 0 ) . Vgésmoqun to dm go des pués de a Tdad ( haca 174) . Es wartet Ae auf dich ( 1 8 7 Séptmo domngo ds
(haca 175 Du salls Gott, deiñe Herre liebe
( 77 ) Trigésimo doi go des pués d la Tr nida ( hacia 175 Du warer Gtt und Davids Sh ( 3 Doingo d Quin-
quagésma ( 4
Ehre sei dir Gtt, gesue. uin t art del Oratorio de
d la
(173
rnidad mi Danke
Nadad Ehre sei Gat in der Hhe. Navda ( in ompleto,
1728 ? ) . _ Ei /est Burg ist u Got ( 80 Fstivá -la Refo ( 1730, compusto principlmnt 1716 ) .
( 173 )
Es erhu b si ch ei n Streit ( 1 9 ) . Fstvdad d San Mgu
Der Himmel lacht die Erde jbiiret ( 31 Dom in go d
Die Ele salen esse ( 75 ) .
und But
té s ( ha ca 171 8 ) .
(17Q 2 . _ o oi no Der Herr ist mei getreuer Hirt ( 11 . Sgu
.Dr
5
Fat Cuarta pate de Oratoo de Nadad. - e Wlt dir tra' ih nicht ( 5 . Vigsi morc
� 1 dogo despu d Trna (hc 173
152
Freue dich, erloste Scha ( 3 0 ) . D í a d e San Ju an Bau.
s ( 138). eist und Seele i ewet depués de l Trndd ( 13?). Geloet si der Her me Gott (19). Domngo de Trndd (132) Gelobet seist du Jsu Christ (9). Navid ad ( hacia
).
Gleich wie der Regen ud Shnee ( 1 8 ) . Do mingo de Sexa-
gém (hc 1) Gloia in exelsis Deo ( 1 9 1 ) . Nvd (hc 133) Gott de Her, ist Son' und Schild (9). Fesv de Refom ( 135? Gott fhret f mit Jachzen ( 3 . Dí de Acenón
(35).
Gott ist mein Kig ( 1 ) . P eeccón de Conseo
0_)
Gott ist uns're uersicht ( 9) Cn de ods
Her Gott dich l obe alle wi 13). F esvd n uel rcángel hc 10. H Gott dih loen w (1. Dí de Crcncón ?). He Jes Christ du hhstes ( 1 3 . Undécmo do o esués de l Trdd (hc 10) . He Jes Chit wah' ensch und Gott 2). ongo d Qunquésm hc 1). He wen die stolzen Feinde schnauben ex e de Ororo de Ndd He wie d willst so schick's mit r! (3). Tece do mo espués de l Epfní hc 125). Hesche des Himels Tercer pre de roro e Nvdd Hez ud und und That und Leben (1). Dí e scón ( 11 . sei wilkommen ( 182). Dongo de Ro
15
Go tt man lo bet dich in der Stille ( 1 ) . Pr elec cón
Conseo (130). Gott soll allei ein Heze habe n ( 19). Démocvo d mn espué de Trn dd Gott wie dein Name so ist uch dein Rhm (1). D de l rcuncsón ( 30?) Gottes Zeit ist die llerbeste eit (10). (Acus rcu pr un funerl (0 ó 1 ) . ottlob! nun gh da Jahr z Ende (28). Pe do dps de Nvdd hc 3. Halt im Gehtnis Jesum Christ (). Prmer dong depué de Pscu (hc 35). Herr Chist de ein'ge Gottes-Sohn (9). Décmocvo do mgo espus d Trndd hc 0 Her deine uge seben nach de Glaben (12. é cm domngo depés de l Trndd ( 1 3 1 ? ) . He gehe nict is Geric (15). Noveno domngo depué de Tndd (h 125) e o eescea ome hc ) .
g
RAS D BAH
APÉNDIS
Hchster wünctes Freudenfest (19). Domngo de Tr ndd ( 13) I ch amer ensch ich Sündenkneht 55) Vgésmo e gundo domno después de Trndd (hc 3). h bi ein gute Hit (85). Segundo ongo e d Pscu (135). /ch bi vúgügt mit meine Glücke ( 8 4 ) . Do mngo e
Sepuésm ( 131) Ich eleder Mensch wer wi mich elsen ( 8) . Déco neno domngo después de Tndd (hc 10) /ch reue mich in di (133. Terce dí e Nvd (
c
135)
ch geb un she mit Velangen ( 9 ) . gésmo don después de l Trndd (hc 131). /ch gle liebe Her hilf meinem Unglben (109). ésmo prmer domng despés de Trnd (hc
1
ch
ha be genug ( 82 ) . Dí de Purfccón ( hc 1 73 1) .
ha' in Gottes Hez und Sin (92). Domngo e
Se ituagésma ( haca 40
APDICS
54
ORS D C
h hab m Zuvrsh ( 88 Vgsmo pm om g spés l (h 70 h ha l Bümms 2 pé a (74 h lass h , u sns h (7 D l Pfó ( 27 h b Hhs vo anzm Güh (74 Poss (ha 7 h ru' zu r, Hrr Jsu hrs (77 Cao ogo pés l a ( 72 h s m m Fuss Grab ( 56 o go spés l Efan (7 wss, ass, Erlsr ( Dong Pas
_
Jsus sf was sol h ho ? ( 8 1 Cu rto dming deués de la Epifaní ( 1 724 . Kom, u süss Tossu ( ló l ) . Do sxo o o después de l Trinidad ( 75 Komm, und lau. Oratrio Pascu ( 7 6 Leichgesinte Flatergster ( 81 ) Domingo d Sxagés ( ha l 725 . . L b sr G o, wann wr h sr b ( 8 osxo ngo spés l na (ha 725 .
i
h wr wn u hul ( mgo s ps s ( 7 h wll Kruzsab r ( 6 Déo omgo sps l r hr, uh vo hrs ( Dio ogo spés l a (ha 72 hr Mnsh, rüh Gos Lb (67 s d Ja s (h 725 h Por zu Zon P ó onso (ol (h r wr wn u hul ( 3 o sps Ps ( 75 In al mn han ( ni spa
aa a " " : : V &
N
]ahz, rohlo Pm p Ooo Juhz Go n a Lann ( 5 Démoqno m go spés l (h 7
]esu, er du meine Seel e ( 78 ) . D écmcuarto doming
ps (ha 7 Jsu, u s gprs
(
( 41 ) .
Dí de Circió
Jesus -nahm zu- siG dieZwolfe (2) . - D omg "de Q
uagés ( 72
D
Lbsr maul, Hrzo r Fromm (2 sa l Epfan ( ha Lbsr Jsu, m Vann (2 m ogo s é l Eifn (ha 7 Lob rrn, mhgn r Ehr (7 Doémo mng spus l ( 72 Lob Hrrn, mn S ( Doo go s og Lo b n H r, mn S l sps l a ( 724 Lob Hrrn, · m l ·Ü: só (75 Lob Go sn l a snsó (h J Ma h, m Gs; osgno ogo spés aa , Ma s m Fru vo Mgl ágl ( M Go, w lan ( gno mgo s l Epf (76 Mn Hrz shwm m Bu. émo mng despés l (ha M lbsr �sus vrlorn 5 Pm ngo spés la Epfa (72 Mn S' hb H rrn ( 1 9 ) Da l s ó (ha
(77
(7
55
-
-
.
¿
Meine Seele ühmt ud prest (9 ) Dí a Vsó
ó
156
PÉNDIES
S
DE
BACl
157
Shu', lieber Gott wie Fairul' 53 ) Seguno o 1 mig despés de a ircuncsin 724) . Schage doc ewünschste Ste 53) Cantata funer _
Schüce di o liebe Seee 0) Vigéimo omingo de la rinia hacia 0 ) . !f us Schwt reudig uch empor 6) Primer domingo e Adviento haca 30) Schet wec eine Liee 64) Tercer día de Navia 123?) Sehet, wir gebn in gen Jeslem 159) Domingo e Quinqugésima 29? ) Sei Lob und Ehr' dem hchsten Cut ) Sin inicación esecial haca 33) Selig ist der Mann 5 ) . Segundo día e Navda haca 1 40 ) Sie werden aus Sab le kommen 65) Domingo e :íe��4);uc in en Bann thun 44) Domingo e; pués e l a Ascensión haca 25 ) Sie werden euch in den Bann thun 8 3 ) D oming espués de l Ascensió segunda versión, 135 ? ) Siehe ic will viel Fischer 88 ) . Qunto domingo es pués e la Trinidad 132) iehe z ss eine Gottesf urcht niht Heuchee sei 9 ) Undécimo oming depués de la Trinida 824 ? . Siget dem errn ein neues Lie 90) . Dí e a ir cuncsión hacia 25) S du mit einem unde bekennest ]esum 145) . Martes d Pentecsés hacia 29) Süsser Trost, mein Jesus kommt 151 ) Tercer ía e Navid hacia 14) The Recnn Donnerwort 68) . Noeno oming de la Trnia ( haci 175) . Tritt au die Glabensbn 152 ) Primer oming e p ués de Pascua hacia 1715 Un es waen irte in erselben Gegend. Seguna parte 3 ó 34 )
A
J_
del Ortr de Naviad
¡
1
OBRAS
APÉNDICES Us ist ein Kin d geb ore ( 14 2 ) . Dí a de Nvida d ( haci a
User Mu se vll Lachens ( 0 ) Día de Navida de pés de 134) Veügte Ruh', belieb te Seele nlust ( 1 70 ) . Sexto domin o spués de la Trnid ( 7 2 ? ) . Wache t au, ruft uns die Stimme ( 140 ) . Vigéimosét imo m go espués e la Triniad _ (hacia 173 ) 1achet bet et, seid be reit allezeit ( 70 ) . Vigésimo domino dsués e la Triniad ( 176) · Wahrlich, ich sage euc h ( 86 ) . Q u · to dom go d esués de Pca (hacia 75) Wr Got t nicht mit us diese Zei ( 14 ) . Cuarto domingo esés e la Eifanía l 73S). Warum be tbst u ich, mei Her ( 38 ) Décimo quito mingo espués e la Tinidad. Was rag' ich nch der Welt ( 94 ) . Noveno domino de - és e la rinda (735?}. - w as Gott thut, as ist wohletha ( 99 ) . Décimoquin to domgo esp ués e la Trinidad ( hacia 1 733 ) . Was Gott tut, das is t whlgethan ( 100) . Décim oqi � to mingo esués de la Triniad (haca 1 35 ) Wa mein Gott, wil, das g'scheb' alzeit ( 1 1 ) � e mi no desués e la Eifanía ( 1740) . W as sll ich aus dir ma che ( 89) . Vigésimegdo d omingo despés de la Tniad (acia 130) Wa willst u dicf betrüben ( 7 ) . Sé pt mo domin o de és de a rina ( 735? ) . . Weine, klage, sorge, zage ( 12 ) . Terce domingo desés de Pasca (hacia 24) Wer gaubet ud etauft wir ( 3 7 ) . D a ' d e 1 a Acen ió (hacia 2) Wer Dank opfet, der peiset mich ( 17 ) . Décimocuarto domingo después e la Trnia (hacia 1 737 ) .
ming _epués e a riiad
-
( 9)
Qito do
ciación ( haci 1740 ) .
Wir ae dir, Gott wir aken dir ( 29 ) . Par a la lección del Cnsejo ( 173 1 ) . Wir üsse durch iel Trbsal (14). Tercer domio desés e Pasca (haca 140) . W gehest u hi ( 6) . Carto domio desé d Psca (hacia 1725) Wo Gtt er Her ict bei us ht ( 1 8 ) . Octavo do i dspé a dd (hacia 10) W soll ich flieben hi (5). Décimveo domigo dés de la rinida ( 1735) W hl dem der sich auf seinen Gott (l39). Vigésimotece mingo espés de a riia (hacia 140)
_ 1'"
_
f ) CANTAAS PROFAAS
J í
Wer mich liebet de wir mein ort haten ( 5 9 ) . Domin-
go de Pentecostés (6). Wer ich _Iie{et �r i me Wohalten ( 74 . omingo_ de Pentecostés (segna versión 35 ?) .
(18?).
Wer sich slbst ehhet� er soll eniedriet were ( 4) . cosétimo domio de inida ( 172? ) Wer weiss wie nahe mir mei n Ene ( 2 ) . Dcimoxto dmigo espés de a nidad ( 1 3 1 ) Wiersthe ich der Sünde (54). Si idicació secia (723 ó 13) Wi sh leu chtet er Mrgenste m ( 1 ) . Día de la Anun
-
·
19
BACH
Wer u d lie be Gtt lsst walte
-
74)
DE
_l
_
Amre taite. Ageehmes Wiederau, adaptaa d a catata d iia N9 3, ra el ía e San Ja (173) Au, schmettee Tne, ataa de Vereiite Zweacht ( 133) . Der Sit zische Phbus ud Pan ( 1 7 ) . Dr uiegestellte Aeolus (725). De ue egt sich, adaptaa e Schwit Fredi euch er 26) Die Wahl des Herkules, r H erkules m Scheiewee oo apera, aaptao de ratoio e Navidad (1) Duchlaucht'ster Leopl (11) !h b in mir vergüt (hacia 13)
APÉNDICES ( 1742 ) . Yer ahn en neue O berke et, canta ta rua n 21 ? ) Zete M Gnd en bekrne der Hmme Non sa che sí dolo re. ld er T ( 1749 ), O nge ehme Meloe , aapt ada de O h o O hold er Tag ( 1749 ? ) . 34 ) rese den Glücke, gesegnetes Schs en Schelcht, spele nde Welle ( 134 ) . del afé ( haci Schwet slle, pludert ncht "C ant�t a
1
·
-
.
·
2) .
Schwngt freug e uch emp or ( 126 ) Tonet, ihr Pauken ( 1733 ) .
en ( 1726 ) Verenge wiet racht der echselnden Si ernügte Plessen Std t ( 128 ) 1 6 ) Ws mr behgt, st nur de munt re ]g 30) ec het nur betrü bte Scht ten ( hacia 1
·
LOS CLA VES
�
CLAVIÍMBANO- ( EBAOAEN) . LAVICORDO
A pesar de la larga proscripción de los instrumento musicales durante la alta dad Media, lograron sobrevivir, aunque pre cariamente alguno intrumento originario de la culturs helénica y emita como son lo del tipo cítara y salterio. Estos instrumento estaban provisto de cuerda de tripa o ner vi (nervos in sonum strinxit, egún San Iidoro , y e hacían sonar pulsándolo on a yema de los ddo o rozádolo on i une plectro Hacia el iglo XIV, uando se perfeccionó la fila tura del metal, las cuerda ueron ustituída por alambres de atón y brn, que oc mayor sonodad El sonid o se obtenía un vece por el mismo procedimieno mencionado y otra golpeando las cuerda metálicas co n gachos peqeños Los instrumntos de esta lase se denÓminaron c blum cembalo ; címbanos en Castill Y a a comenzo del iglo X alguien tuvo la idea de alicarles la telas (clavi) del órgano 1 aime II de Aragón lo mencioa en algunos documento l La denomiación de estos primeros instrumento de tecla y uerdas fué sumaente con muchas conusiones porque se que aetaban } y no solamente a la té5�_;io r:a \duión del las dos sonido que es lo qe et ¡l iglo extend� evaredades de ro hasta el auge del � es dec nuestro actual piano. Co � q ¿ clases / de intrumento duró tant om · l 8 (y periste aún hoy en su deinición por e la Academia) ambo con el se izo general denomina geéJe . nom _ de "tecla, en astellano·; en alemán ; cl vs en paíse latino o también cbalo en Italia simple m
1
161
4
APÉDIS
L
a msca qu mustra mayors prmors tcncos n
oc a más temp rana es la ue pertenece l escl - d Cas ia con Anonio de Cabezón , urgalés que vivió entre 508 o 1510 y 15 66 ; fu músco d cámara de Caro -V y
Felpe con quien viajó po r Ae ania Italia o Paíse Baj os e ngl erra ; Fray Tomás de Santa María madrieño
u e vivió hasa 1570 y B ernardo avij o de Ca stillo , que
1
alc�nzó hsa la fecha de 1 626 . _Cavj o fué, en a úi a dcada del sglo XVI, orga nista y aestro de cap i de a cre de los virreyes españoes en Noes. Musicogos actuales c9m o Wili Ape encuentran qe Cab ezón det erin ó e rumbo d a prir a scu a napo itan p ara cavs, con G. M Trabcci y Ascanio Mayon , a cu l s xind hasta os Scalati pa dre e hijo ; ese io Dom énico, uer to en
¡
Mdrd n 1757. D la scua napoana drvó a romana, cyo au s alcanza con Gromo Frs cobd ( 15831644 ) . Su dscpulo Brnrdo Pasun (3-7 0 ) s un o d los úa ccmstas s sña
La músca francsa ara cavs onza con Cha pon d chambonnrs com o compostor ás sñaado ( c. 1602-
672) a un sgun los Couprn, Lus y Francsco ; ést, dnom ndo "l gran ( 668 - 733 ) D' Angrt, L B g,
ou Marchn J. Ph Rmau 168 3 -164 ) y L. C Daun
69472 ) La scula nsa tuvo mucha portanca n a poca d rn a s� l con sus copos o rs cáara para vrna co ccon p zs ttu lada ahea on s ua con la da d la vrn d a rna contn músca d Byr d 143633) y sus contmporános Bu y Gbbons os us añadn los nors d aay Phlps hasta Hnry P urc 658695 ) ás rand os múscos nss a scula alana para los cavs drva drctant d los rans oranstas J J robrr dscpo d rscoa d ; Hasslr rbach amu ch dt Kr Muffat u fu scpulo uly los Krr J Pachl y Johann Kuhnau antcsr d Jun asán Bach n ls d anto oms n z L po ¡c Hand ªaa-
í
apoo d l a úsca amana aµtro
a
· 6 �
·_i
165
l Sonat o p erodo cá �o vi en és , on Haydn y Mozar Bac bió net par no ,
16
ÉDICS
LA TEMPERADO
tea" o e tecla ; e n conv iene cfuie en que clavie sigia "ea en engua aemana, pu
teeeno "eea icen o ecei Y en can a auccón e vocabl cavier ya ea ic ue olaente uee acie en nueto iioa "cave La aoción el ul fanc ue e ace lgaene E cavecín bien eera e iaata i oble No ay aucción e a ue e a opta en ee bo ea: cave epera.
ecao ue e enoina cavier en fanc e } _ ierung en auella ot enga Cavier en aen e itivaente un intuen el i caviceba cavicr in ue el tino ala al Óan o e cua en a enoinación caelana A eta ata n e an e acueo l eciaia aceca e i el e perre avier etuvo pena o Bac a e a e c intuent nalizano inucioaene u cicie obevan io ue convienen a no e o y vicevea e anea ue ay e a azón Bac can no e eciió a una ep eciicación ay W an a Laowka po eeplo piena ue a oba et enaa a e cavi cba pue ue laente en ete inuen caz y ic ue connee ueen a o u va a pina e la colecció Peo ay o atia ec e e innan a vo e cr eü el caviceba ea un inteo pi e concie ienta ue el cavicri ea el ineno Íni y cae y ya ue el Wep erire Cavier n f ce a ci ane e púbio a abiiae e eecane in en un entio ictico be o a piea cecció e ei ticuato eludi y uga ienta ue la euna coección potica o ecil a ie abin a iniia e - cavicri auci e ttuo e ea oba e Bac co acen fancee Le cavecin ien eeré e co ue ay ue ea a eponabilia ya ue o oa ae e ie "iual e afinación eeaeno no iene u a cie co "bien ino en o cao c éga. E aei alen w iniica ee e "bien pe en en io aplio genea ue e coeniene a ne aetivo atino n Bac ena cieo aie e eo o cace e innvación y an e e be eperé" a ba e entenel c "la buen ane e afin a Paa no ninuna ua eite ue e ca
6
Olviaa o en un eceo caa vez acenu a ane ba coale e Bac y u ane coicine aa ógano ne ealaba inciaene o o e coición: a vaiación e coal y el ate e a fua aene Da Wemperie Cavier anuvo vivo ee ae an caaceico e Juan ebain Bac ue iba anfonoe oco a co en una anea e copición caa vez eca y ouaia aa lea e e en iene e a egoa ica co "uga e ecea A au e i enelon e an infyó e a "eec ción e a úica e Bac la uga e aba cnveti en n eecicio e cnevaoio ean e e ee lo eóico e ine e• na oa viva e coición egú aba i cntanteene en Bac La oa e ie e vean eeaa o eeoa e a fa onaa ia e o ieo nuevo a a ca e aaaba un i e eloi oceente e o pae atino cuya inoucción en Aleania u caa e a evlución en o guo y en e eti ue ifeencia an ounaene a úica aeaa e iea ita e i y a e eguna ia Bac io coaoó n anto en a enaa e nuevo etio y fu ai y coae eeann ien v a uete eponabilia en el cabi iceanteee cniao po onatita y infonita on Hayn y Mza acanz a nueva poca an inine atua e e coún coneno e etia e ae e et úic y u ntecee ineia y coeneo c un nuevo clicio Da eperire Cvie ea a a ano e zat e ven Beetoven y coniye a a vez paa ello la ació leana y a cnic e a cición iónica "libe po copación cn e
XVI
1
PCS
ceciente anuinto de a edaoa muic en eto tiem "clc aun en pime temp "mánti c ", en cu l eneñanza de a mpición le_a, p _ adójicamente a u ma inteanca euedad unue a mea ate de Cla tmado dat de a a eund de 144 n puede decie ue toda la bras que se cntiene e eas sea de una u otra fecha. Ba ch escribió p ágnas sueltas desde anes de llega a Cthen e 7 8. Dentro del año 17 22 escribe el Clavierbüc hlein pa ra Ana Magdalena Bach ( con quien se había casad el año anterir) y reúne en un slo cuadern ls veinticuar peludis fua que e cnidean com o a imea pate de Wohl-
mprirts Clai uando ao má tade decidió euni r tanto preudi y fuga utilizó agun de aquela épca tem pana ; cmpuo t nuev tanuo a a tnaidade que ceyó cnveniente alguno má paa ec o e ta vez e ciclo e s �inticªt _ _!no mayes y menes. Est ex-
pc a mim tiemo a unidad qu� exie en mb cua-
den y u difeencia pfunda. La de a pimea at
etuviern ecrita en Cthen, en gan myría ca di-
tancia un de ta aun e dice ue aia de ea a eciió Bach duant un iaje en e ue no encntaa a mano ninún intumento in eenza de ea aad hizo u pia mo te copia ue toda e cnean ue ctejada p o eeciaita c a edicine aa da acuan un númeo aundante d aiante a a cuale aluda a ke Bach nceda much a edaóico a a : e ciet oe tod paa a áina d la imea cección a ao ue en a de a eunda u ide tica uea a eine mucho má eeada L dm muicae ante audid cee a t de hiti fuen e tit o bl i Musia ue ie empeaan cientemente e conta e ue a dad Media anzó un anatema fumi{atoi heeja aiim co ncida po e nme m ota en e iejo itema mediea d mización u n demo detaa au cua pohi ició aanza hat tatad n d en e i No fu men a inuna de o teóic
X
11
L LV TM O
w< d
pr!< nta o inteao de uinta i n cuand etan "a decuit nina n ula P fin e diin nt nid pd ene enamónicamente d sostid r bml fu intle en pedanteca uieza acca de a cm pición cica en ommas itaóica de o tle inte de pueima entnación hu uien mtjó u cnt m heeje denunciae a a anta Inuiición ne ue haa una mm de á una cmma de men atuamnte tanta utieza matemática má o en cientfica peudcintfica caeca de ao en a múica de uo diai a cantidade noa ácti caente impeceptie en e cu de una cmpoició aena dicenie má ue en u uceión o m edida cn mncdi enade epeciale Peo e eá en euida ue i la aniua afinación de un ntumento de teca pata de pincpi de a difeenci uacmática ente d inte a enamónic eta difeencia apena eceptie en a imea ctaa ia acentuánde cnfome e aceda e intea cnnante de uina en uinta o ejem cada e má eecha má "cta unto m e aejen o tn epecto de diatónico ue ie d ae má deafina d pecen a d de mane ue múico ateioe a il einaan oee ituento de ca caa a l ue cntiua e pema de a tiante de a cueda en atide ue no tenan mucha eitencia i feente innt e en a ca dede e io oe d en el cn Bemud en aa cn ot teóc en o pae a fin de ee eta dificutad c e fi de pde tca en e tecado td intealo comático cm e haca fácimente en intument de cueda e td en l ue n tenn tate n et mim com Bmud adiete a afinación n e mu eca pue ue l cueda dean dede a caeza a cd infei e deci ue a eema ean má aa ue centa e Ya ea et un ecúpu de cnciencia o m ae e e intument en enea etuieen ma finad e pctica de eecuane ppuae an uzá en
ud
y
v XVI
, y
EL 1 s
o o
.j
R
'ñ
C $
o
t
a
�
'!
�
8 e
E ,
•
d
.
-�
r
,._
e
6 e " d
á[o rs qu � n etptg óric , por haber sido Pit lec et eca l a ms ca no con s soamente Ds de l o no en qe en con j no s de on dos qe e sce sn · e dc as sno os e s toma mo como modelo orman n ao rde , tendrem os e los oro s dos aco rdes el acore dm -so y qe rem lam
co mn w
maores de a ton ad ad ser án De ese od o os tres acorde s ocu rrirá den tro de sus rela eacta ente uaes Oro tanto des me nor es miso-si y lad o ce s res ecvas con os acor rece en a esc aa re/al mi respec to a prmero que aa esc ala estrct am ene da Esto or o u e se refiere a a in ateracones. a es a o on os reat-
d
rá qe e acor de sol mis ma ser e "ton o may or más pri mer ne rvalo ) por la a más 10 9. L not i y a not to no me nor , es dec r 9/8 f que y to a ls not as o la deberán esar afn adas respec mi razón 5 /4, e es a e do la rec eden , en la msma
:
�u
T E MP E RD O
sean gu aes éste re csa con son antes maores de la escala en s si fa-la-o esén ntegrados (
"
CLA VE
-
asemo s Com enc emo s a moda r o sea ne may or número de notas com vos e son os e ten en o sav s a s las no as com ne ( p e o sol qe ien en o de do y sosen do en e ono e a qe s natura en e on ol nat ra en el rmero y bem d sol ; o d y a co i es en as emos de fa a o en ord en el segnd o . Seg n qe
= 2
O
a so en o S rocede ac end ene nos en ontraremos con so bemo Per o amas mos mo s en rden inverso encont rar� tes res pect o de a not a
c
dferen o as pro ceden de arónic os n qé se gaes entr e sí ; fun amena No ten en or arro ás notas enarmóncas u e en tota
L - ¡ .
m poc o todas las dem (se e nturaes sete sosenjan vein tiún snidos or escala ado� na de dos : o con strímo s tecl dos y siete bemoizados . U o nos reducmos eg ir con al gra nde nmero de tecas, ró xm as a tonad d más d enr las o as aleradas las aremos re bem o, sno o af no un damenta Po r lo tanto a oteni o n o o en do sos teio ; n ol be o so a cro mát c de o en rea sio la bem ol con o ue a am e cer á : do o o en o e m ci n os ton os vecno e esta bem o a bemo i. Nos r emol mi a a ;oeñ o
178
ÉDIC
de e pe o y la descedete -[ dde el o ocava e procediee aeátcaete, ao f y abo o ser dsttos Pero podeo repartr la difereca hacedo poco ás ahas las uarta y u po o á o rtas las qt poco s e ya ua cuestió epria; pero ee a aydaos e ell los "batiieto que se prodce cuado e esccha abos sodos e litgo e dos dferetes octavas por eepl, ls batietos que prduce los dos f o los dos o a ua octava de ditaia, obtdo el prero (o) oo quta superor de o y el seudo coo uarta eror del o a la octava del ateror Por tateos se redce el úero de batets, y cuado se cosidera oportuo, se dea la afació de u itrueo de elado es, pues, aera discrecoal del bue gusto y oído de aiador ay otro procedets ás coplicado que o pdeo descri br icaete añadireos que el sstea pareció a plable a Bach e el lav pero uca lo llevó a la prctca e e ór o, s da prqe co la af · -e s bs del órgao se hac e lidlos o soldádole s u poco de ploo ( para sub r o baar el too , el tateo se ha cía ipos bl e su et Fialete, el upueto "clr que los co po ·
stoes atrbuye a las talidade s e sí s a, o abtractaete, a uy disutida pr ls teórco, e perfect aete concebble a caua de la sua de "apr oxmacones que los ts s alteado tiee repectio de ls que lo est eos,
y ete etido del olr toal es uo · de os hehs ás ca
rac teríti de la úic a de la época de J. S B ah y Hae del, en ntante evolució n amplac ón hasta el Romanticsmo.
T
Lorez Crstóbal Mzler ás tre oblecido co el título de Mzler von Kolof, fu é uno d ls fundadores de 1
la Muscolgía aleana. Haba naid en edenhem , Würte ber g, en 1711 etudiando ú ia y anto en las esceas
lae pero prefiró segur l etuds de derecho aeá tas y edica e epi y itteber hasta que e 14 obtuvo su dctrado e eta lta epecialdad e abrgo. Mietra etudiaba e ep sguió alguos curs de clave y pió ua ebat Bach obtedo u grado e la Uverdad de epg pr u dertacó ttulada tti q mica it p uiio ua e 174 ella seta l priip que le llevaro a fudar cuatro añ s des p �é ua edad titulada "ocet der uskals che Wssehafte, destiada a reslver los p roblea relativos a la úa coo arte y coo c ecia Lo rabajo e ue se dcutía es teas se publcaba e ua resa pe ródca que duró dieiocho añs y uo faculos se recogier e ut volúe baj el títul d Nu offt msiklische Bibliothek entr 173 654 que e la men conada pr Frkel Mizlr Esta publ a ción e una de las en Almana, y tiee u valor
1743 a Varsvia mo dad en 1788. Publió ·
t :¡ j un
et eleetale del ct<ó de las relaes at e.ti-.. . s traducó de la b ra de kx. Grau fd,
Fuera de la ta bi áfa e
ada leó bre Ju Stá Felipe Mauel y u dispul
se trasladó e en esa clos fundade vsta ( 17 3 9 ) y ua ( 1742 ) .
e la mec� su hjo Carlos Agríla, o se
euetra e eta ép a acera d · Bh s que la otcas
que pa rern en b ra la Music mechnic oganed de Jakb Adlun Berlín 178 ) ; la Le nschreiunge Migelehrte de J. A Hiller ( Lepz g, 1 784 ) ; el dnar "Lexn de Wal ter (173 2 ) , adatado y
17
OTA
S
temen te '·báv" y austríaca) . Es
un
iuento m ex-
tenddo h h dí; mu fácil d t, además, oqe dbajo d uerdas y apoyado ct La ar n a e cooca un l donde esá ndca< s uedas e ay que pusar iane igns muy eas. El hijo ayo d Vet as se hzo famos vs motvos. Ea c rpintero nable, tocaba ben a v ja 'gege o "r ebe an tepasado de as voas, y era un a ecie d bfón y n "bn vva que sabía end hnae al zumo de la vid.
8
inrh 5 ué músco mnpa en Schwet an n stadt. ( FG ( Véase a nota Fe 5 y de a dnastía) h númeos
n
n El
4
acorde de sexta aumenada es aod omáti o
cu dferentes omas, causadas o su vesones, ueo uy utzadas empíicamente en Itaa, Aemania y ania po o cua se as cooó omo acode de exta taiana de 'exta aeana o de "seta rancea, ante de la metodización de la armo nía con
Rameau.
Estos acorde ene
Se conseva un gabado heco aca donde s e ee senta con un nstmento d esa se en una no y una gan copa en a ota. Una enda, en tono suyo, dice : Han
una persoadad esp ecial y e ge deomnado bajo eo ombes en a amona modena Poceden de a egunda invesón de un acode mayo con unta dismuda, o
c; mi ci fcus: ficn ricuus: homo a risu six i V. S Bac País e: 4 s ose s embag que este ans no uee de la
ejemplo : a bm-r naturaJa ostndo (osción orma: ref a sstenidola beml). La sexta aumentada la b ol-fa
J
famia de Juan Sebastán, sino e ta ama de a Selva Nega. La caegoía de anto �que Juan Sebastá B ac de empe tants añs en a igesia de Santo omás e Lezg se acaba en e to esante a decto de la músca en geneal d caácte egso Ls músco mun ci aes o Stadee consttuían una antgua poesión extendda o toda Aemana. Estaan encargados de toca tes veces a día un coa tanscto en esto pfnco paa cuato o cnco nstuentos de met Des de o ato de as tes de s Ayuntamenos hacan í cmscines de esta índoe que se denmaban o sa azón umsaten Tcaan además en as estvdades s o menos ofcaes, y acañaban pocesones, bodas enes etc, cosa que en ms de Juan Sebastán pasó a a usdiccón de a igesia d Santo Tomás. ( Una Su aa instumentos de metal del Sdtpfeffe de Lepzg Johann Peze se encueta en a Antoga snoa, dsco n 2
7
8 Jhann, Cistoph y Henrch hijs de ans Bach, que ea
a su vez, e jo mayor de Vet B ach. Jhann ( 04-73 ) fué oganista en Schwenfurt, después e Efut. Chstop ( 1613161 ) foé ognsa ús co municipal de fut· y Arnstadt entrand más tarde a servio de a ce ducal de Wema.
o es e intevao aateístico de este acode Su dversas posbidade de empeo y vaadas eolcones fueron empeadas en los menc ion ados aíses de una maea
tíi.
1 1
Jan stóbal Bah ea hio de einich, ealado con el número e la geneaoga de o Bach, tece hio de Hans Bach ste an Cistóbal ( nQ había nacido e 4 mudo en 1 Juan Mgue (nQ 4 , nacdo en 5 y mueto en 1 era hemano del anteio H suya fué aía Bábaa a pmea esosa de Ja Sebastián. 1 2 an Benado (nQ naió en rut en 166 urió en 74 xisten de é vaias u y piezas menoes paa cave pitta dce ue u uno de os ompostes más notabes de su época dento de a tadición organtia de achebe Sucedó en a an stóbal n 1 omo organista de a cote y de la udad de Eisenah Además de estos tres Bach músic menconados po oke, tambén se distingueon en a profeión antes que uan Sebastián han nacdo en 4 en Wechmar uvo muchos hjos, ( nQ músicos todos es en la misma ocaidad, donde el ombe d "os Bach se había hecho sinónimo de musicante. tóba Bach n abeo de an Sebastán, haba acido e Wechmar en múco lacao de gran duque de eimar
4)
k ')
6 1615-1692 é oana n Anadt puto dmó duant ccuna aos. Juan Cistiá n 7 (11682 ué ocado d vio d E dirctor a cpa Esnach Juan gido ach nQ 8 ( 16J hmano anror ucdió n su puto n Erur sind amá dcor d a msica municipa. Su primo Jua Amboso nQ 11 1641695 tamén u co n Eisnac uan coá Bach nQ 9 ( 16531682 ué co municipa cuan n a viol gamba, Jorg rstóba Bach n 10 (1641697 nacdo n Erurt dmpó varios puos sca n ocaad próxmas a as tr ciudad d ca Bach Eu Anadt Esnach. Fué copotor pro o ha convado ninuna oba ua. Jan Arosio 11 ué par d Juan Sbaán nacdo co u rmano g mo Juan Cróa Q 12 n 165 Ambos ra vioitas u parcdo ra tan grand u s hzo provrbia. uri ron a mma nrmdad a dos aos d distancia Jua mbroo s csó n 4 con r qu u a mar d Jua Sbastán n inach. E atrimoio vo is hjo d os cua Juan Sbaán ué tio Sun Juan rsóba n 13 Juan igu 1 ants mncionados. Jua Gunthr Bach n 15 r u organista conucor a ca d instrumntos E n 1 no suó poón mca. Juan ristóba Q 17 tamié Eut (1673-1727 ué organta cantor n una ocaidad ccana. Juan Bnardo nQ 18 ha do ncionado como ucor Jan rstóba nQ 13 E Juan rióa 19 (168-17 tuvo un uo bran Erurt coo RatsMusikdiecor. Jan coás nQ 20, s ddcó a a prosión d cuano. n 1 Juan Vanín ué ico municipa j o vgians nocurnos n Schwnurth. o s ab nada d o Bach nmros 2 23 u Jua Cóba (1671-1721 hrmano maor d Juan Sbastiá a un corspond nmro n a dnasta E qu staa nr amo Juan J aoo ( 183171 ra tocador d óo. S ué a Sucia n a guarda d aros omó part a a i saó como d grso coo msco d a cort.
EO
Hasaros sucit 1 · !u: o pa«�
Bh
Jµqj
�
5
NTAS
OA
x o s Bac prtn 1· a m a nacón. o Bach, nQ 27 , og Ansad. Ju n Crs -
Lal, n9
28 ddicó a
Je aos Juan Nico
n9 29 nivario J na viajó Iaa organia haa u mu a os ochnta y años; u copositor d un conrva un a an Cóba 30 prosor d músca n H�mburgo am Inarr. Juan Fdrco nQ 3 1 , sució a Juan an n su pusto d organta n Mühaun. Era un t o aconao a a ida s
coni ó como réprobo d a ama. Jua Migu Q 3 ,
t
a con uctor órgan n Sucia. J uan Luis, nQ 33, fué dircor a úsic a d uu d Saj oniaMnngn E
mu apciado co o com pos or por Juan Sbaán qu gó cop ar u ao aunas obra mús ca rgosa d aqué. Jua Samu nQ 4, Juan Crtán Q 35 ra músi cos n Sodrausn Juan Gunhr nQ 36, ra tnor asto sca n Erut Juan nto nQ 37 , fué di
rctor a úsica d uqu d jurisa. Jua Frco, nQ .3 8,·
a;-.ás, ué notab �-U h:ao Jua Egidio
n 39 furo maso d cá. D nQ 40, Gurmo J
romo no sa nada. L:41 uan ornzo u oranta n Lah Francona E 42, J as fué togo; cantor inspctor scua n Scw c rt D · 43, � an Enrqu cano tampoco s sa naa. Tob ', nQ , en Udestat, locaidad próxma'
>{E�fi': .l
yÍ
45,
Jua
Bardo pasa por hab so bu cps oganisa. cua nQ 4 Jua róba ué canor 4 7 n hrdru. E Juan Enu ué co cond d Hohno. Fnamn 48 Juan Anrés ué ocaor óbo n Goha oranisa n hdu. Dpués d é vin cronoógican o hjos Juan Sbasán a uns mnciona por s ordn: Hjos de Maí Bábaa ihm Fran (171-1784 nQ 49 uan Crsóa nQ 5 murió n mismo ao qu nació 1713. Cao Fp anu (17141788 n 51 Juan odordo B nado (1711739 Q Lopodo Auguo ( 1 7 1 8 1 7 1 9 nQ 53 Hios An Mn: odordo Enrqu (1741763 Q . isóba .
OT
AS
voces con ritn trumenales imiados r u hj t además de teóc Parece qu eso cántcos siritle5 inlyeron en cieto modo sobre la contccón de la línea melódica en Juan Sebastin En 77 e celeó en Weimar el seuno centeio d la Reforma Ba clró en él escribiendo su faa an ata sobe el cora e Lutero E Br r Go que leva el nmero 80 en ss oras de esa ínole La mayor parte de esta cantata et ya escrita en 6, peo no apa reció hasta el Fetval e a Refrma e 1730. ach conocí eaaamente la consrucción de los Óranos y frecuentemente e e nmbraa como pert cuand se trtaa e recir un Órao nuevo l Óano de la ilesia d� Santiao en Hamro, cuyo pueto de oranita aa solicitao Bach en 720, estaa recién instalado y Bach o encontró n exceente e paece ue fué esa la causa de ue preteniese el puesto en cuesión Joann Kuhnau el preecesor e B e a nto a de la iesia e Snt Tomá e Leipzi es una fiura sumamente interesante en l múica almana el bajo Barroco. Nacido en Geisin Bhema, en 660, haa estuiado filo sofía y lenuas cláica en a Univeriad de Leipz y antes, haía sio profesor de fracés. rauo obra de hebreo, rieo ltín, italiano y francé En 1688 unó en Leipzi un Collg Mc que era una sociedad eica d a ar conceros púico. En 700 fué nombrado direcor musical de la Univeriad y en 701 cantor de Sano Tomás e más alto puesto mcal a ue poía enonce aspirarse Como composor prece ar io pincipalment auodi dacta, y sus modeos principalmente los franceses de clave má que los aemane. Por es sus oras relioas ienen menor iportancia en u proucción que sus obras para cvicorio, epecalmente su música de proama desarro a en sus laaas Snatas Bílica, en las que comenta aún epso má o mens pinoresco del Viejo Testamento (por ejempo, la amaa E cmbate de David y Goiat, ue se encuenra rabada e a tolíaoa, dic3 Como técnica del teclado y por sus inenciones expresivas
Kuhnau es una fiura que det mnte en su época eca e s innovcne ettc e Teemann que d la ran aición aemana e B sonatas de Kuhau tienen, además, importcia n eocón e a foma pues que él e el primero en ctta po vaios tiempo tres, por lo reular) , alejaos ya e s aires de danza Escribió al unas ora teóica y ota e un sentido cítico y burlesco como su famoa dtrba cota un charltán mu sica, itulada klc Qcklb Desde, 170) , sobre a cual pede leere un precoso artículo e la ora d Romain Roand: o c y é París 1920) Cmo oranit Kunu parece haber sdo más traicionaista que cmo compsitor, y se le atiuye parenteco con la escea e Nuremer, cuyo más ato representane era Paeel. Pece rao ue se eleiee pra suceerle a un repreentante dea vieja trción del nrte e Aeania, como er ach. En eecto, su eección dó luar a basantes contro versias. Se penó pimer en eeir a Telemann, que era el n moderna del momnto, pero éte prefirió seuir en su pues de directr e orquesa en Hamburo a que una oro vis de nteré. Depué e a un scípuo Kuhnau lmao notale que tam cvicemblsa ue poco aceptó Entnce a iades e invitaron raran sus a Bac a Kaufmann mritos en un concuro en e Juan Se Féli asti n p r u cntata J _ . � Geme ice que Bach entro en s puest}ef e 3umo de
2
á
2
�
�q :P
172, pero l� cntata en c uesió óo fé
e 723. Lo e ó el tiunfo a
y
sv
.
por Bach
cncurrentes
fué su magitr ejecución de a Sn un en a igesia de Snto Tmás el 6 de de 1723. La ele cción, pr oto unánime, se verificó el 13 de mayo y el 30 el mism me se ejecutaba en a igleia e San Nicols la cntata i ld s ss Durane ee año Bach
�cibió ls cntats números 22 24, 40, 3 6, 76 119, 186 194, a ás de Mgnfc para el día Naviad.
t
!
o
t
M
�
M
1
M
-
M
-
M
M
o
"
�· <
�
-
NOTAS
'l
�
M
tea no coenó a emplearse hasta 1772 en la capil a gemánica lter de Londres La extensión coriente en e sgo_ XVI era de dos octaas media, treinta notas, que iban dsde el Do contraae al Fa de la clae de tenor, pero ha paaes Bach donde para consvar exactamente un dibujo tie qe dcener hasta l i, a porque la obra estuiese ecrita paa n Órano especial o bien porque este gnero de lbertades ean más corientes en su poca de lo que hoy podramos creer 2 ohann Adolf Scheibe ació en Leipzi en 1708 y mu i en op�nhae, en 177 studiante de leyes, tuvo que dea la crrera al morir su pare ganándose la ida como nit En n concso al qe e presentó en co jurado iraba Bac no obtuo el puesto deeado Scheibe l guardó rencor, q despachó ño má tarde en una reista musical qe edctaba en Hamburgo bao el título de De crtihe Msiks, entre los años 1737 1740 año n que obtuvo el puesto de kapelleister dl Magrave de randeugo En 1744 f nombado dircto de la úsica de la cote d Cophaue' donde continuó la p ublicacin de su reista Cmpuso na pera de carácter nacional dans, un centena d obras pra ilesa, sonatas de cámaa cento cincuenta coniertos para lauta tenta paa iolí, a más de obras teóics La poca acerca de Bach, atacado por Scheibe, s lló a co entr l y Jhann Abraham irnbau ue deendía Bach Segn Sptta la espuesta de ach consstó en su canata cómica El dafío ntre Fbu y Pan. Fues aí o no Scheibe retró s ataques a ach en 1 745 Lo ue poa en est asunto e qe los ataqes de Scheibe estaban leos er personales sno que respondan a cambio an pdo d ctero que se estaa operando en esa época s t leer la obr de ax ra Compoer an Criti docen t ños de crítica musial ) , W. and W Norton Nuev Yrk, 1946 39 Grenie ataa cdamente a harles urney amoso stror ls or cieta anécda, bastant ngenua que le i oe Bach, ro lo ciert es qe Buey, en s A Geneal Hisy o zi ( 789) dice d l citad l
M
'
I
M
l
-
M
t
I
M
M
.
M
I
!
M
I e
o
M
o
M
M
M
- �
Cl
C
M
t
o
M
M
' c
r
"
•
�
M
o e
o
�
C
- �
<
¡
" "?
.
o o
· � .�
o i <
o ¡;
c 8>
. o
�
;
.
o
M
M
i
¿
M
M
(
�
-
2
M
1
M
; (
L_
-
'·
M
L.
C'l
.
fI
<
,
M
M
l
I
o
o
e
195
O
2
testimni su dmcin p l pe de u Ei, evnd l pte de clve en l oquest t e tece sentc10n u, d de cumpido, di emped : ¡ Qué lstim ue Su Mesd no se hy eic de cpill! lo cul el on epl, iendo el m en mens, seño mest pque me encento bstnte bien en mi ofici. N hl uí s que de los discípuos e Bh que s dedic rn profesi nalmente al a;te , pero éstos n fueron
-
3
sus únics discípulos. Tos los fconos que v1n cec de él cnsidebn cm un hono hbe ec lguns
lecciones suys. Tmbin hu muchos que se vnloion d ello sin hbe ecibid el men conseo [No de oel] J hnn p Vle qien no hy que conundi cn el fmso bte Vle, nc en 1 y i en W em en 1765 E, sbe td, un onist n hábl que tthesn l pní p encim del op io Bch Gotfied uust mlius ci en se; de msic elis y ntle ons. ee 742, en l ueniche l Keuzschule de Des, ne mui en 175. Cistph Tnschel 1721100, siu cusos en l
39
en
Universidad de Leipzi g, espe iaizándse desp ués co o eje cutante en l avicímba. Se dic q Bach le _<ó ons gtuitmente. L inmtlidd de Jhnn Gotlieb (Thep hilus) Gldberg se deb e más que a sus propios mritos a las Variacines e Bach cnocidas baj su ombre. Pero, de
todos mds fu ntble nist cliimbls bí ncid en Kenisbe' hi 1730 y mui pbement e Desde hci 170 en su cidd e msico de c del cnde Büh Pime fué disípuo de Wilhelm iedemnn y más tde de Jun Sestián, que o lb ucho ué un extdinio impvisd y lecto pime vs com psit n muy bundnte, peo summene distinuido de sic de cám, que n fué nunc pulicd. un de ess compsicies se titulbn Bagates pra las damas o en tn difíciles ue ndie pdí tcls Genie dce que God csumbb tc luns piezs (po ejemplo, ls de ch) , clcándols l evés en el til, se j
O
pb
2
<
y z ud bo, l u ts cicunstncis, p se un poez en oscn muil. De Jn Ludwi Kebs decí Bh que el ni cnejo (Krebs) qe hí ld et n s oyo de í, demás, que Kebs e su jo discíulo de no. ncdo en 713 en un puelecil de l Tuini dpulo e Bch en eipzi ene 1726 y 175; más tde onist en lteu, donde ui en 170 J nn ie dh icl 1720174, co muchs msicos de est o, hizo estds unesitios en Leipzi l mismo teo, y dunte tes ños, siui ls d sic con J . ch En 1741 ps Beín, donde continu cn Quntz, qe epsenb mej ls nuevs ides n 1751 fué nom do cmpsio de , en 179 suedi Gu
(;
(
en su puesto d la capilla real.
Escribió alguns co mposi-
cines sds el ls mpscones del ey y es ten ch pes, sin éxito espeil ué tble mest de zb l etcin de se el mejo onist de Belín Escib on seudni uns itis cnt Mpu Jhnn Gttfied Mühel, ue ci en Ri en qe kel dice 1720 h dejd pc memoi de sí, slvo d él co clvicdist coosi. Muet Bch, continu su istd con ls elipe nuel, Teemnn, ltnikl y sus demás mios y coniscípulos de Leipzi ui l ti dcen del silo sin ue se sep exctmente l fech cmbi, Jhnn Philipp Kinbee fué uno de los discí puls más bintes e n Sestián. Nci en Tuini en 1721 y llí cnci ebet, un de los discípulos noes de ch, que le suii l id d estd cn ést Mednd el slo ps cec de iez os en Poloni, dnde ss enseñnzs tuvieon impotnc en el desol musicl de este pís, den d e l épc moden. u cundo s ponde sus cmpsicnes p clve, l imptne en l o e nee son sus poduccones teis, pe e un sentd ás bien netivo, oque cus de n hbe compenddo ben ls teos de Reu sobe l enecn ntul de l moní ss os tcs my etendids len, etsn el poeso de l enci mni
en
en
fii y l sgurmt s fi Frkl fu
Fntisk, hij mayr Jn Jii, na n 1709 y mut-
n Potsm n 6 _n sui J. G. Graun s pust koztmst o l Grn uy ilinista fu un su uy iotnt n st rt. � Estuds p iho insunto stuvion pratis urant t l sigl pso po os stuints iln y n onvnints sr t, pr l un mnra antr Jnn Alph Hass fu uno os ompositos n pras u más s r l sti tlian, minan s xlnis popis la su nian y np litna Ha o n gof r Hmbu 1699, uino n Ven en 3 uy jovn n 122, mh Iti traan prim n Ppr y spus Assno rlatti Esrii n ntn Óps uhs as · uals irn part su i hho st n as pr un ls más grns ntntsa p, l mpran Faustna oni on l ual s 30 i Lnrs n "la Fustin n 126 ontt p n guns Ópras n l, oto "ssson Hss no uiso iviz n él ni spu l lri u g, pr l Fustin n tmi la onun i t ntant fos L Fnsc ( Cuzni u n mjo las ras Hanl, uu po lgún tipo u fi su músi on l s stli un pugi lt u hiz épo s bí omnzo su a a m nr n s Óps u Kis iriga n Hmbugo y u mnrn su ni rant juvnt n u n , pns ntaa int as s spr hno It li ss s inst n D s en 139, n stuvo o su spos hst 163, frn ls nsunas l sii Drs 16, urant l ua s strurn s as ompts u Ha s prpra par puliain lar snt y sin inmnian lgu na Hss y nsrt s mhrn Vn n s us ps i ua� taa Hss sn n Milán su tim
o
�
u
209
S.
s · c
óera, R uggiero, cn ocasión de un as bdas principesc as, a uys fstj os hbí sio invito Mozt a szón uin añs. Al s uh un sus "snts rmáts,
qu
u u uho ar ts ss n l smra, l u p hbs upio uny u l visit n Vni l prgunt uál r fmu u hbí o tnto éito su músi y Hss ntst u hir , vghzz una mulain H stuvo sit vs n Almani spus su p ij Lons pr l suto s miso a iit a u Frl l oui n 29 uno ilhlm Fri ma n n sont inv os H n llga H ts un lrg i pr Itali y su popsito n sistí n su u s hbí u ga st nm Pas ont uns smns su o y gs Lons p sufi nsirals rss n sus nuas Órs, n l gust las us sustituí ntsmnt a nv ig Gy y push T Bgga's Op L list ras h u puli Frk y u stituíos po más opt s ntsnt pa nr l pt su pouin u stb imprs (alguns ras gras p su prpi no us obs irulan anus its y s u n pátimnt sonoci s Ds ls tmps kl os invstigos almans nonon un anti nmnsa opsiis suys uténtis s más fs n pa lls En pimo nustos Apn is puliams la list plt rs Bah u hy po iguosmnt uténtis os spists más optn ts n a l rt Pahll y la spi tpia lmana os uos o iso n e Atoog So (Prlui l ral l Pad Nusto y n9 usift (Pio o W uctt). Ls uits h únn pizs s s n las anti gus nzs ns fnss ingss y spls. lgu ns an pis po un Prámul, n n psist tov stio ipovisión n Órgan Un n
4
e
6 trr
t7 8
y
a
F
y
BIBLOGRAFÍ
214
chwetzer, Abert, ] S Bah e usiienpote
( Parí
íNDICE E LAMIS
1905).
Sitta, Philipp, J. S. Bch ( vols. 1 8 73 - 18 8 ) . Terry, Charles Sanford, Bah: Biography (2nd editon Oxford, 1930) . Bah: The Hisoria proh (Oxford, 1 9 3 ) . - Bach's Choals 3 ol ( ambridge, 1 1 5 1 ) Bahs Oresra ( Oxford, 193) · - ] ohn hrisin Bh ( Oxford 1 9 2 9 ) - J S Bh ant Texs Sared ad Seuar (Londre
ree a la pág.
Hans Bach J. A. Bach, padr e de Ju an Sebastián \ Partd de bautismo de Jun Seb astiá j · · Bach j oven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Juan Sebasi n Bch, dibuj o de la época . . Juan Sebastián B a ch, por ·int er . Igl � y ecue a de Santo Tomás, en Lep.
196).
- The ants and Ororios, vols (Oxford, 1 9 5 ) - The Fourprt hors o/ ]. S Bh (Oxford 1 9 7 ) . The Magifit Luhera Msses and Moets ( Oxord
Mucans � ( Oxford;
1 9 9 ) .
The Passions o ( Ixford 1 9 6 ) Thorne, E. H, Bh ( Londres, 194) Tierot, len, J S. Bac (París 1934) Tovey, Donald Frani, A Compnio to The rt o/ Fug o ]. S. Bh (Oxford 1 9 3 1 ) . - The Chber Mic' en la iopedi Survey o Chame usic de obbe (Oxford, 1929) Wolfrum Philipp ]ohnn Sebsin Bah o (eg 1910) .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
19)
Bacn
.
.
The Mass in B Minr ( Oxford, 94 ) - The Music o/ Bah : n nrodutio n (Oxor, 1 9 33 ) . - Te Origin of the Fmly o/
.
z1 g
·
1 �
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
I tei_or e J glesi a de Sto Tomás La fam i ia de Ju an Se bastn . . . . . . . . . Cas amuse o de Ju n Sebasián . . . . . . . Dormit ori o y cu arto de trabaj o de Ju an
.
.
.
.. .. Se-
b astián Bach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Prtd de defu ncón de J. S . Bac . . . . .
.
.
.
.
.
utógrao de J. S. Bach . . . . . . . . . . . . . . . . Portada de la cantata Gott ist men Kg Porad autógrafa de El clav tprad. Página autógrafa de una caata . . . . . . . . statu de J. S. en iseach . . . . . . . . . . . .
32
33 48
49
64
65 80 81 96 97 112 113 128 129 14. 15
íNDCE GERA
Tocó ·r DOLF SZR • • Pfacio [ 1802 J . . . . . . . . a familia Bch I. Juan Sebaián Bac : · u v . . Bac en os clave . Bac oranisa V Bach cmo cmpit . Bac cm cmpir (cotinuaó) II . Bac como rfer . V I I Bac conerad cm mbe . IX.
Co mpoicines de Bach
.
.
.
X. So bre las cein hs
.
.
.
.
.
.
.
.
.
fr-Bach_ -a
7 25
Ese ibro se terminó e imprimi el í e setiembre e 953 en os taeres Gráfica Panamericana, S e R. L. Nioá San Jan y Parroqia, México 12, D F De él se iraron 10000 ejemlares y en su composii6n se uilizaron tipos Booni 8 : 1 0 10-2 puntos L a eición esuvo a cuiad e Sindulfo e la Fuente. 4
38
49 60 9
80 92 105 112 -·
.
sus oras 12 XI. Ganeza de geni e Bach . 16 Apéndie l Caágo e la obas e uan Sein Bac . 142 . Los caves . . . ; . . . . . � 1 1 II. E l cav emperado 166 Na, r DO AAZAR • • • 179 Biigrafí , 22 Índice de iuracine . 213
._
.
REV PUBLICDOS
LITERAURA Bowr, Histori d la Lteatu Gg 4. R. G scrpit, H tr de a Lieraura Frmzes 7 . G Müry, Euípidf su ca 24. L L S h ü k i n g l Gto Lerario 3 3 A i Calo, H sto a d a Leatra L n a 41. J Pfef, La Peí 46 . J. don , l Eo L 5 3 . J. L B or g s , Angu Lieraas C eruíncs 56. J. or, a aua ño 3 . H. P ¿Qé l Claicmo? 79. H Sun, tta
º
,-:"�;A
.
•
S b z , ¡/ {ff�a y �! J : d gn,�, a 9· 6.
A.
m ient c .
_t L :,1
d Raci\
H. Vd· la T Mi: om o · Hitóico d u 26. A. Sr, 1 n ncié 7 ' 29. G So, E Cine: S jÓ u Técca 3 . J. N Fo, a Sbá,ch 3 7 A. H. Brodk a ihtica · 4 5 . G B R. Chvc El Art T 8 . Jn d Ecn, L Pn tua Eoa 5 4. vV H. Hdow R icar do Wg 59 E . M a l E Art Rgioo 6 5 . J. Romro-Brs, La P in u ra Euo epoáea I
7.
( I900-95 0 )
6 8 . J. C. z, La f úsca lo tdo U id 7 2 . M. Sinr Bthv 7 8 . J. F G l , u . Galat Frc d o XIII 80 W Wrrnr A Nz