அத்தியாயம் – 8
கற்காலம் மாறி, நாகrகம் வளத்து ேமன்ைம ெபற்றுப் பயன் என்ன? ெமன்ைமயாய்க் ைகயாளப்பட ேவண்டிய ஆண்-ெபண் உறவு.. நாய்களுக்கும் ேகவலமாய் மாறிப் ேபானது!
யாழ்ப்பாணம் – இலங்ைக. மஞ்சள் நிறப் ெபய பலைகயில் சிகப்பு நிற ெகாட்ெடழுத்துக்கள். WELCOME TO JAFFNA – யாழ்நக வரவு நல்வரவாகுக! இந்தியாவிலிருந்து வந்துத் தன் யாழிைசயால் இலங்ைக அரசனின் மனைத ெவன்ற யாழ்ப்பாணன் என்ற குருடனுக்கு அம்மன்னன் மணற்றிடல் என்கிற ஊைரப் பrசாக அளித்தாராம். அது பின்னாளில் யாழ்ப்பாணம் என்ற ெபய ெபற்றுப் பின் முழுப் பிரேதசமும் இப்ெபயரால் அைழக்கப்படத் துவங்கியதாம். இந்நகரம் கீ ழ்
140
இருந்து
ேபாத்துக்கீ சிய ஆண்டுகளும், வந்துள்ளது.
இந்நகரம்
ஆட்சியின்
கீ ழ்
,பிrத்தானியகள் பிrத்தானியகள்
முன்ெனப்ேபாதும்
40
ஆண்டுகளூம்,,ஒல்லாந்தரrன்
ஆட்சியின் ஆட்சியின்
இல்லாத
கீ ழ்
152
கீ ழிருந்த
வைகயில்
ஆண்டுகளும் ேபாது
தான்
சமூக,ெபாருளாதார
வளச்சிகைளப் ெபற்றதாகக் கூறப்படுகிறது. யாழ்ப்பாணக்
ேகாட்ைட,நGேரr,யாழ்
கந்தசுவாமிக்
ேகாயில்
விடயங்களும், பாலியல்
இனப்
வன்முைற
என
பல்கைலக்கழகம்,ெபாது
வரலாற்றில்
பதிந்துப்
படுெகாைல,மனித
உrைம
எனப்
பலத்
தGய
நூலகம்,நல்லூ
ேபானப்
பல
நல்ல
மீ றல்,பயங்கரவாதம்,
விசயங்கைளயும்
ெபற்றுத்
தமிழ
பண்பாடுகைளக் கட்டிக் காக்கப் ேபாராடி வரும் இலங்ைக வாழ்த் தமிழ பகுதி இந்த யாழ்ப்பாணம். தூரத்தில்
ெதrயும்
மணிக்கூண்ைடக்
கண்டபடி
இரு
புறமும்
கைடகளும்,வாகன ெநrசலும் மிகுந்த அந்தப் பிரதான வதியில் G நடந்து ெசன்று இடது புறம் திரும்பினால்..
ெபrய ேபன ஒன்று ெதன்படும்.
நGலச்சட்ைட
அணிந்த
இலங்ைக
புைகப்படமிட்ட
கிrக்ெகட்
அந்தப்
வரகள் G
ேபனைரத்
ஆட்டக்களத்திலிருப்பது
தாண்டி
அந்தத்
ேபான்ற
ெதருவிற்குள்
நடந்து
ெசன்றால் கருப்பு ேகட் இட்ட அந்த வடு G மூன்றாவதாக இருந்தது. வாசலில் ெபrய ேவப்பமரம் காவலாக நின்றிருக்க.. பிட்டு,இடியாப்பம்,சம்பலின் வாசைன
வட்டு G
வாயில்
வைர
பரவி
மணமணத்துக்
ெகாண்டிருந்தது.
ேகட்டிலிருந்து பதிைனந்தடித் தள்ளி வட்டின் G முன் வாசல் இருந்தது. முற்றம் முழுதும் பூச்ெசடிகள். ேராஜா,மல்லி,கனகாம்பரம்,முல்ைலெயன இரு பக்கமும் ெசழித்து வளந்திருந்தது. முன் வாசலருேக குேராட்டன்ஸ் இருந்தது. நடுவில்
நGளமாகச்
ெசன்ற
பாைதயில்
நடந்து
முன்
வாசைல
அைடந்தால்
வட்டின் G விறாந்ைத (ஹால்) ெதrந்தது. வட்டின் G இருபுறமும் ெசன்ற பாைத அதன் பின்ேன ேதாட்டம் இருப்பைத பைற சாற்ற.. சற்று எட்டி ேநாக்கினால் தூரத்தில் ஒரு கிணறும்,வட்டின் G பின்புறம் முழுதும் ெவண்ைட,தக்காளி,கீ ைர வைககள்,காய்
வைககள்,ெகாய்யா,ெநல்லி
ேபான்றச்
ெசடிகளும்,மரங்களும்
ெகாஞ்சம்
ெபrயதாக
இருந்தன. ஹாைலக்
கடந்து
பக்கத்தில்
ஓ
அைற
இருந்தது.
சுவாமி படங்களுடன் பக்திேயாடு காணப்பட்ட அந்த அைற சுவாமியைறயாகத் தானிருக்க
ேவண்டும்.ஹாலிலிருந்த
இன்ெனாரு
பக்கக்
கதவின்
பின்ேன
சைமயலைற இருந்தது. அங்கிருந்து.... “வள்ளுவன்,இளங்ேகா,பாரதி என்ெறாரு வrைசைய நான் கண்ேடன்... அந்த வrைசயில் உள்ளவ மட்டுமல்ல.. அட! நானும் ஏமாந்ேதன்..!!!! ஆத்திரம் என்பது ெபண்களுக்ெகல்லாம் அடுப்படி வைர தாேன...???? ஒரு ஆதிக்க நாயகன் சாதிக்க வந்தால்.. அடங்குதல் முைற தாேன....??? கம்பன் ஏமாந்தான்... இளம் கன்னியைர ஒரு மல என்றாேன...” பாடலுக்கு
ஏற்றபடி
ஏற்ற
இறக்கங்களுடனும்,முக
பாவைனகளுடனும்
சைமயலைற ேமைட மீ து அமந்து ெகாண்டுத் தன்னருேக வியைவ வழியச் சைமயல்
ெசய்து
ெகாண்டிருந்தத்
தமக்ைகையப்
பாத்துக்
ேகலி
ெசய்தபடி
பாடிக் ெகாண்டிருந்தாள் மித்ராஞ்சனி. ஒவ்ெவாரு வrக்கும் அவைள நிமிந்து முைறத்த சஹானா “எப்படிெயப்படி?,நG ஆதிக்க நாயகனா?,அடிேயய்.. எழுந்து ஓடி
விடு,இல்ைல,சூடு
ைவத்து
கரண்டிையக் காட்டி மிரட்டினாள்.
விடுேவன்”என்றுக்
ைகயிலிருந்தக்
அவைள முைறத்துக் ெகாண்டு ேமைடயிலிருந்தக் குதித்த மித்ரா “ச்ச,கம்பன் நிஜமாகேவ
ஏமாந்து
விட்டாேன!”
என்று
தான்
ேபானான்.
ேமலும்
வானரத்ைதயும்
ேகலி
ேசத்துத்
உன்ைனப்
ேபச..
ேபாய்
மலெரன்று ேபான்ற
“ஆமாமாம்,உன்ைனப்
தான்
டி
மலெரன்றிருக்கிறா..
எருைம,எருைம”என்று சஹானாத் தன் வசவுகைள அள்ளி வச.. G “காம் டவுன்.. காம்
டவும்
ேலடீஸ்..
என்னப்
பிரச்சைன?”என்றபடி
சைமயலைறக்குள்
நுைழந்தான் ஆதித்தன். “என்னடா
காைலயிலிருந்து
உன்ைனக்
காேணாேம
என்று
பாத்தன்”என்று
சந்ேதகமாகப் பாத்தபடி நின்றிருந்த மித்ராைவப் பாத்து அசடு வழிந்தவன் “அ..அது வந்து எங்கள் வட்டில் G இன்று ெவறும் ேதாைசயும்,சம்பலும் தான். இங்ேக
மச்சக்கறி(இைறச்சி
வைக)
என்று
ேகள்வி
பட்ேடேன..”என்றவன்
சைமயலைறைய ேநாட்டம் விட்டான். “ஹா..
ஹா..
ஆமாம்டா
இடியாப்பமும்,பிட்டும்.
ஆதி,மதியத்துக்கு
சைமச்சுத்
சாப்பிடுகிறாயா?”என்று
தாேரன்.
இப்ேபா
ஆைசயாய்க்
ேகட்ட
சஹானாவிடம் “ஓேக!ஓேக! நG மிகவும் ெகஞ்சிக் ேகட்பதால் தான் சஹா. இந்த குண்டூைஸ
முைறச்சுப்
பாக்க
ேவணாெமன்று
ெசால்”என்று
அவன்
நண்பிைய வம்புக்கிழுத்தான். தடிமாடு”என்று
“தடிமாடு..
அவன்
காலில்
ஓங்கி
மிதித்த
மித்ரா
“தின்பதற்காகேவ வதி G முழுதும் அைலய ேவண்டியது, இதுக்கு பதில் நG ஒரு ஏைட ஏந்திக் ெகாண்டு ஒவ்ெவாரு வடாகச் G ெசன்று வரலாம்”என்று கண்ைண உருட்டி பாவைன ெசய்து காட்டியவளின் மீ து ெகாைலெவறியுடன் பாய்ந்தான் ஆதித்தன் “யாைரப் பாத்துடி பிச்ைசெயடுக்கச் ெசான்னாெயன்று”. இருவைரயும்
கண்டுத்
தைலயில்
அடித்துக்
ெகாண்ட
சஹா
ஆதித்தனின்
முடிையப் பற்றி ஆட்டிக் ெகாண்டிருந்த மித்ராைவக் கஷ்டப்பட்டுப் பிrத்தாள். “ஏய்,குண்டூஸ்.. தைலயில்
ஒரு
இல்லடி”என்றுச்
உன்ைனச்
சும்மா
குடம்
தண்ணைர G
சபதம்
எடுத்துக்
விட
மாட்ேடன்டி.
ஊற்றவில்ைல, ெகாண்டவைனக்
என்
மாைலக்குள் ெபய
கண்டு
உன்
ஆதித்தன்
“ஹ!”என்றவள்
“சஹா.. இன்று ெசௗந்தயா நம் வட்டிற்கு G வருகிேறன் என்றாேள, அவளுக்கும் ேசத்துத்
தாேன
நG
சைமக்கிறாய்?”என்று
அவைள
ேநாக்கியவன்
“என்னது?,
வினவ..
ெசௗ
கண்களில்
வட்டிற்கு G
பல்பு
எறிய
வருகிறாளா?”என்று
கூவினான். “கத்தாேதடா. அம்மா தூங்குகிறாகள்”என அடக்கிய சஹானா அடுப்புப் பக்கம் திரும்ப
“ஏய்..
குண்டூஸ்,பப்ளிமாஸ்
ெசால்கிறாயாடா?”என்று
வினவியைனக்
ெசல்லேம.. கண்டு
நிஜமாகத்
ெகாள்ளாதுத்
தன்
தான் தைல
முடிைய
முன்ேன
இழுத்துச்
சைடையச்
சுழற்றியபடிேய
மிடுக்காக
நடந்து
ெசன்று விட்டாள் மித்ரா. பாத்துச்
“ேநரம்
சதி
ெசய்கிறாள்,ேபாடி
ெசால்ேலன்.நிஜமாகேவ
உருைளக்கிழங்கு..
ெசௗந்தயா
சஹா,சஹா
வருகிறாளா?”என்று
நG
ஆவலாக
வினவியவனிடம் “ேடய்.. அவள் உன்ைனக் களியாக்கத் தான் ெசான்னாள்., ெசௗ-ைவக் கண்டாேல மித்ராவிற்கு ஆகாது.உனக்குத் ெதrயாதாடா?”என்றாள் சஹானா. “ஆமாமாம். அவளுக்குப் பிடிக்காமல் ேபானது தாேன,எனக்குப் பிடித்ததற்கான முக்கிய
காரணம்.
ெபாய்க்கும்
அப்படியானால்
ேசத்து
அவளுக்கு
அவள்
வரப்ேபாவதில்ைல.ம்?,இந்தப்
இரண்டு
குடம்
தண்ணG
அபிேஷகம்
இருக்கிறது. சஹா,இரண்டு இடியாப்பாம் ைவ”என்றபடி சைமயலைற ேமைட மீ ேதறி அமந்து ெகாண்டான் ஆதித்தன். சிங்கார
ேவல்-ேமாகினி
மித்ராஞ்சனி. பலியாகி
தம்பதிகளின்
எண்பதுகளில்
விட
அதன்
பின்
இரு
கண்மணிகள்
இலங்ைகயில்
நைடெபற்ற
ஒற்ைறயாளாக,
இருக்கும்
தான்
சஹானா-
ேபாrல்
சிங்காரம்
நிலத்ைத
ைவத்துக்
ெகாண்டு விவசாயம் ெசய்துத் தன் மகள்கைள வளத்தா ேமாகினி. படிப்புத் தைலயில்
ஏறாத
ஐக்கியமாகி உணந்த
சஹானா
விட,
ஓ/எல்
அன்ைனயின்
படித்து
ேவண்டுெமன்பது
வருகிறாள். தான்
சிறு
முடிவுகேளாடு
நிைலையயும்,தன்
மித்ரா நன்றாகப் படித்துத்
கணிதம்
ேதவு
தற்ேபாது
யாழ்
கல்லூrகளில்
வயதிலிருந்ேத
குடும்ப
வட்ேடாடு G
நிைலையயும்
பல்கைலக்
ஆசிrயராகப்
அவள்
கழகத்தில் பணிபுrய
மனதிலிருக்கும்
தGராத
ஆைச. அைத நிைறேவற்றக் கடும் முயற்சியும் எடுத்து வருகிறாள். ஆதித்தன்ஒேர
அவளது
வதியில் G
உற்றத்
ேதாழன்.
அருகருேக
அவ்ைவயாரும்-அதியமானும்
குடியிருப்பவகள்.
சிங்காரனின்
ேபால்!
மைறவுக்குப்
பிறகுச் ெசாந்தங்கள் ஏதும் அண்டாத அநாைதகளாக நின்று ேபான மித்ராவின் குடும்பத்திற்கு
அன்று
ஆதித்தன்
அவனுைடய
மித்ராைவ
விட
இைளயவன்.
முதல்
வைர
ெபற்ேறாருக்கு
இரண்டு
அவனும்
இன்று
ஆண்டுகள்
யாழ்
ஒேர
ஆறுதலாக பிள்ைள.
மூத்தவன்.
பல்கைலக்
இருப்பவகள். ெசல்ல
சஹாவிற்கு
கழகத்தில்
மகன்.
ஓராண்டு
ெபாறியியல்
படித்து
வருகிறான். வாழ்க்ைகயில் தந்ைத இல்லாமற் ேபானாேர என்று மித்ராைவ வருந்தவிடாத வண்ணம் எங்ெகங்கு அவளுக்குத் துைண ேதைவப்படுகிறேதா அங்ெகல்லாம் அவனிருப்பான்
அவளுடன்.
தனிேய
சஹாைவயும்,மித்ராைவயும்
ெவளிேய
அனுப்ப மாட்டான். “நாடு இருக்கும் நிைலக்குத் தனியாகச் ெசல்வதா?, நானும் உடன் வருகிேறன் சஹா”என்பவனிடம் “ஆமாம்,நG ெபrய வரன், G அப்படிேய
எல்லாைரயும்
அடித்துப்
ேபாட்டு
எங்கைளக்
காப்பாற்றி
விடுவாய்,
ேபாடா..
“என்று ேகலி ெசய்தாலும் அவனில்லாமல் எங்கும் நகர மாட்டாள் மித்ரா. கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக மித்ராவின் அன்ைனயும் ஸ்ட்ேராக் வந்து படுத்த படுக்ைகயாகி
விட்ட
படியால்
ெபாறுப்புக்கள்
அைனத்தும்
சஹா,மித்ராவின்
ைகயில் வந்து விட்டது. விவசாய நிலங்கைளப் பாத்துக் ெகாள்வதிலிருந்து வட்டு G
ேவைல
வைர
அைனத்ைதயும்
கவனிப்பதால்,உன்
“இைதக்
படிப்பு
இருவருேம
ஏதும்
பகிந்து
ெகட்டு
விடாேத
ெகாண்டன. மித்ரா?”என்ற
சஹாவிடம் “அக்கா, நான் சிட்டி ேராேபா மாதிrப் புக்ைக இப்படியும்,அப்படியும் திருப்பிப் பாத்து விட்டு பrட்ைசக்கு ஓடுகிற அறிவாளி, என்ைனப் பாத்து... ச்ச,ச்ச,
ேஷம்,ேஷம்”என்றாள்
மித்ரா.
ஆதி
“இைத
இருக்கும்
ேபாது
நG
ெசால்லியிருக்கனும்”என்று முைறத்தாள் சஹா.
சஹா
அளித்த
விட்டபடி
இடியாப்பம்-ெசாதிைய
ெவளிேய
ெகாண்டிருந்த
வந்த
ஆதி
மித்ராவிடம்
நன்றாக
புத்தகத்ைதக்
“ஏ,குண்டூஸ்,
ெமாக்கி
ைகயில்
கீ ேழ
விட்டு
ைவத்துப்
உட்கா.
ஏப்பம் படித்துக்
எனக்குச்
ேசைர
விடு”என்றான். அவைன நிமிந்து முைறத்தவள் மறுபடிக் குனிந்து ெகாள்ள.. அவள்
பின்ேன
ெசன்று
அந்தப்
பிளாஸ்டிக்
நாற்காலிையத்
தூக்கித்
தள்ளினான். அம்மா..”என்றபடித்
“அம்மா.. எழுந்து
நின்று
நாற்காலியில்
இடுப்பில் ெசாகுசாக
மைறக்கிறது”என்று
அவள்
தைரயில்
ைக
முழங்காைல
ைவத்து
அவைன
அமந்து
ெகாண்டவன்
ைகையப்
பிடித்து
ஊன்றியவள்
முைறத்தாள். “தள்ளிப்
அதற்குள்
ேபாடி,
நகத்தினான்.டிவி
பின் டிவி
சத்தத்ைதப்
பலமாக ைவத்து “அந்த நGலநதிக்கைரேயாரம்.. நG நின்றிருந்தாய் அந்தி ேநரம்...” என்றுப் பாடத் துவங்க.. ைகயில் ைவத்திருந்த புத்தகத்ைத ைவத்து அவைன அடித்துத் துைவத்தாள். “காைலயிலிருந்து என்றவன்
அவள்
முடியாமல் விட்டுத்
நானும் ஒரு
பாக்கிேறன்,எதுக்ெகடுத்தாலும் ைகைய
“ஆ...ஆஆஆ..
சஹா..
ெதாைலேயண்டா”என்று
முதுேகாடு இங்கு
வைளக்க
வாேயன்,
கத்தினாள்
ைக
வலி
எருைம
மித்ரா.
நGட்டுகிறாய்” ெபாறுக்க
மாடு,ைகைய
அைறக்குள்
உறங்கிக்
ெகாண்டிருந்த ேமாகினி “சஹா..”என்று சத்தமிட அவள் ைகையச் சட்ெடன விடுத்து “அத்ேத...”என்றபடி ஓடிச் ெசன்றான் ஆதி. “பரேதசி இருக்குடா உனக்கு”என்றபடிக் ைகையத் ேதய்த்துக் ெகாண்ட மித்ரா அவைனத் ெதாடந்து உள்ேள ெசன்றாள். “ஆதி.. வாப்பா..”என்றபடி நாக்குழற ேபசியவrன் அருேக ெசன்றமந்தவன் “என்னத்ேத.. என்ன பண்ணுறGங்க?, நான் ெகாடுத்த
ராமாயணம்
காட்டுகிறாளா?,இங்ேக
புத்தகத்ைத ஏன்-த்ேத
குண்டூஸ்
இருட்டைறயில்
உங்களுக்கு
வாசித்துக்
உட்காத்திருக்கனும்?,
ெவளிேய
வந்து
வினவியவனின்
காற்றாட
உட்காரலாமில்ைலயா?”என்று
முகத்ைதத்
தடவிய
ேமாகினியம்மாள்
அன்புடன் நான்
“இனி
உட்காந்ெதன்ன ஆகப் ேபாகிறது ஆதி?, சஹாவிற்கு ஒரு கல்யாணத்ைதப் பண்ணி
விட்டால்
நான்
நிம்மதியாகப்
ேபாய்
விடுேவன்.
சின்னவைளப்
பாத்துக்கத் தான் நGயிருக்கிேய!,நG அவளுக்ெகாரு நல்ல வாழ்க்ைக அைமத்துக் ெகாடுப்பாய் தாேன?”எனக் கூற.. “நான் கல்யாணெமல்லாம் ெசய்து ெகாள்ள மாட்ேடன்.உன்ைனயும்,ரஞ்சுைவயும் விட்டு எங்ேகயும் ேபாக மாட்ேடன்”என்று சிறு பிள்ைள ேபால் முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு தGமானமாகக் கூறினாள் சஹா. “ஆமாமாம்,கட்டிக்காேத.
எதற்கு
பாழாக்கனும்?”என்ற
மித்ராவின்
முயற்சிக்கிறாேர!,
ஒரு
ஆண்
மகனின்
தைலையத்
கவைலேய
“அைதப்பற்றிெயல்லாம் தGவிரமா
வணாக G
படாதGங்கத்ேத.
சீ க்கிரேம
ஒரு
நல்ல
வாழ்ைவப்
தட்டிய
ஆதி
அப்பா
தான்
அதுக்கு
வரன்
அைமயும்,அந்த
முருகப்ெபருமான் நிச்சயம் ஒரு வழி காட்டுவா”என்றான் ஆதி. “என்னது மாமா எனக்குப் ைபயன் பாக்கிறாரா?,ஆதி ஏண்டா என்னிடம் ஒரு வாத்ைதக்
கூடச்
ெசால்லவில்ைல?,நம்பிக்ைக
துேராகி!”என்று
பாய்ந்த
சஹாவிடம் “சஹாக்கா,உனக்காக இல்ைல.அத்ைதக்காகத் தான் இெதல்லாம்” என்று ஆதி முகத்ைத தGவிரமாக ைவத்துக் ெகாண்டு கூற பதில் கூறாமல் அைமதியானாள் சஹா. “கவைலப்படாேத சஹா. எதி வட்டுப் G ெபrய மீ ைச சின்னசாமி அண்ணன் மாதிr
ஒருத்தைன
மித்ராவிடம்
மாமா
உனக்கு
நிச்சயம்
பாத்து
சஹா.
“உவ்ேவேவேவ”என்றாள்
ைவப்பா”என்ற தம்பி
“சr,அவன்
ேவந்தன்?ஓேகவா?”என்றவளிடம் “ச்ைச,ச்ைச, ஏண்டி நான் என்ன அவ்வளவு அசிங்கமாகவா
இருக்கிேறன்?,அவேனாெடல்லாம்
என்ைனச்
ேசக்கிறாய்?”
என்று கூம்பிப் ேபான முகத்துடன் ெசான்னவைள இழுத்துக் ெகாண்டு ெசன்று கண்ணாடி
முன்பு
நிற்க
அெமrக்காவிலிருந்து
ைவத்த
தான்
ஆதி
மாப்பிள்ைள
“சஹாக்கா,உன் பாக்க
அழகுக்கு
ேவண்டும்.
நG
உனக்கு
சைமக்கும்
சாப்பாடு,நG ேபாடும் ேகாலம்,ெசய்யும் ேவைலயிலிருக்கும் ேநத்தி.. உன்ைனக் கட்டிக்
ெகாள்பவன்
நிச்சயம்
ெகாடுத்து
ைவத்தவனாகத்
தானிருப்பான்”என்றான். “ேடய்..ேடய்.. ைவக்கிறாய் மணந்து
மதியம்
சாப்பிடப்
தடிமாடு..”என ெகாள்பவன்
ேவண்டும்”என்றான்
ஆதி.
ேபாகும்
மித்ரா ெபrய
கூற
“ஆனால்
பாவம்
“ேடய்..”எனப்
வாசைல ேநாக்கி ஓடினான் ஆதி.
கறிக்காகத்
தாேன
சஹா,
இப்படி
உன்
ெசய்தவனாகத்
பாய்ந்தவளிடமிருந்துத்
ஐஸ்
தங்ைகைய தானிருக்க தப்பி
ஓடி
தடியா..”என
“நில்லடா
ஆதித்தைனக்
ஓடி
கண்டு
வந்த
மித்ரா
வாசலருேக அருேக
“என்னடா?”என்றபடி
நின்று
வந்தாள்.
விட்ட சுருக்கிய
புருவங்களுடன் வாசைல ேநாக்கியவைனக் கண்டுப் பாைவைய ெவளிப்புறம் ெசலுத்தியவள் திைகத்தாள். “அய்ேயா... அய்ேயா.. இந்த அக்கிரமம் என்று தGரும்?,பள்ளிக்குப் ேபான என் பிள்ைளகள்
இரண்டும்
பாத்தGகளா,
என்
வடு G
வந்து
பிள்ைளகைளப்
ேசவில்ைலேய..
பாத்தGகளா?,
அம்மா..
ெபண்
நGங்கள்
பிள்ைளகள்
இந்த
நகரத்தில் இருக்கேவ கூடாதா?,தினம் தினம் வயிற்றில் ெநருப்ைபக் கட்டிக் ெகாண்டு
இருக்க
ேவண்டியிருக்கிறேத..
பிள்ைளகளம்மா..
நான்
கூடப்
அழுது
பாராமல்
ெபற்ற
என்
புரண்டு
என்
பிள்ைளகள்.
ெசல்வங்களம்மா...
ெகாண்டிருந்தப்
என்
வதி G
“என்று
என்று
ெபண்மணிையக்
கண்டு
இருவரும் ஆத்திரத்தில் ெகாதித்துப் ேபானாகள். எத்தைன முைற?இன்னும் எத்தைன முைற இந்த அநியாயங்கைளெயல்லாம் தாங்கிக்
ெகாண்டு
நடத்தப்படும் மக்கைளக்
உயி
வாழ
இந்த
அநGதிகைள
காக்க
ேவண்டிய
ேவண்டும்?
எதித்துக்
சிறுபான்ைமயினrன்
ேகட்க
அரேச
யாருண்டு
இப்ேபப்பட்டக்
மீ து
இவ்வுலகில்?, ேகடு
ெகட்ட
காrயங்களுக்குத் துைண ேபாைகயில் யாrடம் ெசன்று நGதி ேகட்க முடியும்? அரசு
சலுைககளிலிருந்து
அடிப்பைட ேபாதாதற்கு நரகம்.
வசதி இது
கூட
ஆரம்பித்துக்
கல்வி,அரசியல்,மருத்துவம்,ஏன்
சிறுபான்ைமயினருக்குச் மனித
உrைம
சிறுபான்ைமயினருக்கான
நரகம்.
பிண்டங்கைள
ேபான்ற
அள்ளித்
தின்னும்
சrயாகக்
மீ றல்கள்
கிைடப்பதில்ைல.
ேவறு!
ேசாற்றுக்குப்
ரத்தெவறியகள்
இது
நாடல்ல.
பதில்
மனிதப்
வாழும்
நாடு.
ஒரு
நாைளக்கு எத்தைன ரூபாய் சம்பாதித்தாெயன உன் வட்டிலும்,என் G வட்டிலும் G ேகள்வி ேகட்பாகள். ஆனால் இங்கு அப்படியல்ல. ஒரு நாைளக்கு எத்தைனப் ெபண்களின் கற்ைப அழித்தாய்?,எத்தைன ஆண்களின் உயி பறித்தாய் என்று தான் ேகட்பாகள் ேபாலும். பழிக்குப் பழி,வஞ்சம்,வன்முைறெயன சுடுகாடாகிப் ேபான ேதசமிது. நாடாளும் ஆைச
ெகாண்டவகள்
காட்டுப்பகுதிக்குச்
ெசன்று
அடித்துக்
ெகாண்டு
சாகட்டும். ஆனால் இைதப் ேபான்ற அப்பாவி மக்கைளப் ேபாகிற ேபாக்கில் சுட்டுக் ெகான்று விட்டுப் ேபாவதிலும்,கற்பழித்து எறிந்து விட்டுப் ேபாவதிலும் என்ன
நியாயம்
இருக்கிறது?,எவனது
சட்ைடைய
உலுக்கிக்
ேகள்வி
ேகட்க
ஆதித்தன்
நின்று
விட,
முடியும்? ேகாபத்திலும்,இயலாைமயிலும் கண்களில்
நிைறந்து
விட்ட
முஷ்டி நGருடன்
இறுக மித்ரா
நின்று
ேபானாள்.
இருவரும்
அைமதியாய் நிற்பைதக் கண்ட சஹா ெவளிேய வந்து எட்டிப் பாத்தாள். பின்
இருவைரயும் உள்ேள இழுத்துக் ெகாண்டு வந்தாள். “அங்ேக என்ன ேவடிக்ைக ேவண்டிக்
கிடக்கிறது?”என்றவளிடம்
விடு
“ைகைய
சஹா.
ஏன்
இழுத்துக்
ெகாண்டு வருகிறாய்?,நான் அந்தம்மாவிடம் ெசன்று விசாrத்து விட்டு அந்தப் பிள்ைளகைளத் ேதடி விட்டு வருகிேறன்”என்று திமிறினான் ஆதித்தன். “ேடய்,அவகைளப் ெபற்றத் தகப்பன் ேதடிக் ெகாள்வான். நG உள்ேள உட்கா. ஆதி,நான் ெசால்வைதக் ேகட்க ேவண்டும்.ேதைவயில்லாமல் எங்கும் மாட்டிக் ெகாள்ளாேத.மாமாவிற்குத்
ெதrந்தால்
உட்காரடா”என்று
அதட்ட
சும்மா
ெசால்கிறாயா,
இருக்கச்
“அதற்காக
என்ைனத்
தான்
இைதெயல்லாம்
விடு
சஹா.
நான்
திட்டுவா.
பாத்துக்
ெகாண்டு
ேபாகனும்”என்றவன்
ைகைய விடுவித்து ெவளிேய ஓடினான். அவைனத் ெதாடந்து ெவளிேய ஓடி வந்த மித்ரா “ஆதி,நானும் வேரண்டா” எனக் கூற அவைள முைறத்தவன் உள்ேள தள்ளி “உளறாேதடி,உள்ேள ேபா..” என்று விட்டு ஓடிச் ெசன்று விட்டான். அவன் ெசன்ற சிறிது ேநரம் நகம் கடித்தபடி நடந்து ெகாண்டிருந்தவள் “சஹா.. லஷ்மி
அம்மா
இன்று
காய்
விற்றக்
கணக்ைகக்
ெகாணந்து
ெகாடுக்கேவயில்ைலேய,நான் ேபாய் வாங்கி வருகிேறன்”என்றவள் சஹாவின் பதிைல எதிபாக்காது ஓடி விட்டாள். ேதாட்டத்து வழிேய புகுந்து அடுத்த வதிைய G எட்டி விட்டவள் ேவக,ேவகமாக இருபுறமும்
பாைவையச்
ெசலுத்தியபடி
ஓடினாள்.
சீ ருைட
அணிந்த
சிறுமிகள் எவரும் ெதன்படுகிறாகளா என்று அவள் பாைவ இங்குமங்கும் ஓடியது.
சுண்டிக்குளி
மூடிவிட்ட
ேகள்ஸ்
பள்ளியின்
வாசல்
காேலஜ்
என்றப்
கதைவயும்
ெபயப்
எrச்சலுடன்
பலைகையயும், கண்டு
விட்டு
விறுவிறுெவன நடந்தாள். மூன்றாகப்
பிrந்த
சாைலயின்
வலது
புற
முக்கிலிருந்த
பிள்ைளயாைரக்
கண்டு விட்டு ஆள் அரவமற்ற அந்த வதி G வைளவில் நுைழந்தாள். இருபுறமும் கண்ைணச் சுழட்டியவளின் பாைவ தூரத்தில் கண்ட காட்சியில் நிைல குத்தி நின்றது. ெவள்ைள நிறப் பாவாைட,சட்ைடயுடனும்,சிகப்பு நிற rப்பன் அணிந்த ெரட்ைட சைடயுடனும்,,ஷூ,சாக்ஸ் சகிதம் ைசக்கிைளப் பிடித்த படி சிறுமிகள் இருவ பீதியுடன்
நின்றிருந்தன.
அவகளருேக
ராணுவ
உைடயணிந்த
இருவ
ைகயில் ெபrய ெபrயத் துப்பாக்கிக்களுடன் நின்று ெகாண்டிருப்பது ெதrந்தது. அப்ேபாது
அந்த
நிைலயில்
அவள்
என்ன
ெசய்யப்
ேபாகிறாெளன்று
அவளுக்குத் ெதrயவில்ைல. துப்பாக்கிக்களுடன் நின்று ெகாண்டிருக்கும் அந்த
மனித மிருகங்கைள எதித்து ஒரு சிறு ெபண்ணானத் தன்னால் என்ன ெசய்ய முடியுெமன்றும் அவள் சிந்திக்கவில்ைல. சட்ெடனச் சாைலைய விட்டு மறுபுறம் இருந்த மண் சாைலயில் குதித்தாள். மரங்களும்,ெசடிகளும் நிைறந்த அச்சாைலயில் மைறந்தபடி அருேக ெசல்வது அவளுக்கு
இலகுவாக
இருந்தது.
அவகளருேக
வந்ததும்
பக்கத்திலிருந்தக்
அச்சிறுமிகளின்
ைககளிலிருந்தச்
கிணற்றின் பின்ேன மைறந்து நின்று ெகாண்டாள். அந்த
இரண்டுக்
காவாலிகளில்
ஒருவன்
ைசக்கிைளக் காலால் எட்டி உைதத்துக் கீ ேழ தள்ளினான். பின் அச்சிறுமியின் சைட முடிையப் பற்றி அருேகயிழுத்தவன் அவளணிந்திருந்த ஆைட மீ து ைக ைவத்துக் கிழித்தான். மிஞ்சி
மிஞ்சிப்
ேபானால்
எட்டாம்
சிறுமிகளாயிருப்பாகள் இருவரும். முகத்திலும்
பயமும்,பீதியும்
வகுப்புப்
படித்துக்
குழந்ைத வடிவம்
அப்பிப்
ேபாய்
ெகாண்டிருக்கும்
மாறாதிருந்த இருவ
கிடந்தது.
அக்கயவன்
தன்
சட்ைடயப் பிடித்து இழுத்ததும் சிலித்துக் ெகாண்டுத் தப்பி ஓடப் பாத்தவைள அசிங்கமாய்ப்
பற்றியிழுத்து
நிற்க
ைவத்தவன்
அச்சிறுமிக்
கதறுவைதப்
ெபாருட்படுத்தாது அவள் ஆைட முழுைதயும் அகற்றினான். இப்புறமும்,அப்புறமும்
ஓடிக்
கதறிய
இருவரது
ஓலமும்
இடிேயாைசயாய்
அந்தச் சாைல முழுதிலும் ஒலிக்கக் ேகட்பாராrன்றி ெவறிச்ேசாடிப் ேபாய்க் கிடந்தது அவ்விடம். ைககளால் நிவாணமான உடைல மைறத்துக் ெகாண்டுக் கூனிக் குறுகி நின்றிருந்த சிறுமிகள் மண்டியிட்டுக் கதற, அவகைளச் சுற்றி வந்து ஏேதேதா அசிங்கமாய்ப் ேபசினான் மற்றவன். ஆத்திரமும்,ஆங்காரமும் ெகாப்பளிக்கச் சிவந்து ேபானது மித்ராவின் விழிகள். என்ன
ெசய்வது,என்ன ெசய்வெதனச்
சிந்தித்தவளுக்கு
எதுவுேம
முடியாமற்
ேபானது. ஓடிச் ெசன்று சிறுமிகள் இருவைரயும் அைணத்துக் ெகாண்டுக் கதற ேவண்டும் ேபாலிருந்தது. இரு ைககளால் தைலைய அழுத்திப் பிடித்தவளுக்கு அழுைக ெபாங்கியது. ஆத்திரம்
தாங்காமல்
கயவனின் சுதாrக்கும் இருவரும்
மீ து
எறிந்தாள்.
முன் கீ ேழ
அருலிருந்தக்
“ஓடுங்கள்.. கிடந்த
கல்ைல
அதில்
எடுத்துக்
கவனம்
சிதறிப்
ஓடுங்கள்..”என்று
ஆைடைய
எடுத்து
குறி
ேபான
அவள்
உடைல
பாத்து
கத்த..
அந்தக்
இருவரும் சிறுமிகள்
மைறத்தபடி
புதrல்
இறங்கி ஓடத் துவங்கின. அதற்குள்
குரல்
வந்தத்
திைசைய
ேநாக்கி
இருவரும்
துப்பாக்கியால்
சுடத்
துவங்க.. காைதப் ெபாத்தியபடிக் குனிந்துத் தடுமாறி ேவக ேவகமாக ஓடிச் ெசன்றாள்.
புதைரத்
தாண்டிய
மூவரும்
ெவகு
விைரவாக
ஓடத்
துவங்க..
பின்னாடி
ஓடி
விழுந்தான்.
வந்த
அரக்ககளில்
ஒருவன்
அவைனத்
ெதாடந்து
மற்றவனும்
கால்
தடுக்கிக்
விழுந்தது..
கல்லில்
இவகளுக்கு
வசதியாகிப் ேபானது. சிறிது
தூரம்
அவகைள
கடந்ததும் இழுத்துக்
மூவைரயும்
கண்டு
அவகளிருவரது ெகாண்டு
ஆைடையயும்
வட்டிற்கு G
வதியிலிருப்ேபா G
ஓடி
பதறிக்
அணிவித்த
விட்டாள்.
ெகாண்டு
ஓடி
வர..
மித்ரா வரும்
நடந்தைத
அவகளிடம் விளக்கினாள் அச்சிறுமிகளில் ஒருத்தி. நடுங்கிப் ேபான ைக,கால்களுடன் ஒரு சிறுமி மயங்கிச் சrய மற்றவள் அழுது கைரந்தாள்.
தைலயில்
அடித்து
அழுதபடி
அந்தத்
தாய்
இருவைரயும்
அைழத்துக் ெகாண்டு வட்டிற்குச் G ெசல்ல “விடும்மா, எதுவும் நடப்பதற்கு முன் தான்
தப்பி
விட்டாகேள..
நிைனத்துக்
ெகாள்ள
உயிேராடு
ேவண்டி
வந்து
தான்”எனக்
ேசந்த
வைர
கூறியபடிக்
லாபம்
என்று
கூட்டம்
விலகிச்
மித்ராவிற்குப்
பதட்டம்
ெசன்றது. வடு G
வந்து
ேசந்து
அடங்கவில்ைல.
ெவகு
ேநரமாகியும்
அவனது
துப்பாக்கிக்
கூட
குண்டிற்குப்
பலியாகியிருந்தால்
என்னவாயிருக்கும்?,அப்பா! நிைனத்துக் கூடப் பாக்க முடியவில்ைல! மூச்சு வாங்க நின்றிருந்தவைளக் கட்டிக் ெகாண்டு அழுதாள் சஹானா. “நG
வரசாகசெமல்லாம் G
முடியாது
ரஞ்சு..
ெசய்ய
இனிெயாரு
ேவண்டாம்டி. முைற
உன்ைன
இப்படிச்
எங்களால்
இழக்க
ெசய்யாேதடி.”என்றவைளச்
சமாதானப் படுத்தத் ெதrயவில்ைல மித்ராவிற்கு. துப்பாக்கி ெவடி குண்டுச் சத்தமும்,வன்முைறயும்,இது ேபான்ற அக்கிரமங்களும் புதிதில்ைல அவளுக்கு. ஆனால்.. இன்று ஒரு ேவகத்தில் தான் அவள் கிளம்பிச் ெசன்றாள். பிள்ைளகள் எங்ேகனும்
கண்ணில்
இப்படிெயாரு
படுவாகள்
நிைலயில்
என்ற சந்திப்பாள்
நிைனக்கவில்ைல.அத்ேதாடுத்தானும்
வரமாக G
நம்பிக்ைகயுடன்.
ஆனால்
என்று
அவேள
அப்படிெயாரு
காrயத்தில்
ஈடுபடுேவாெமன்றும் அவள் எண்ணவில்ைல. ெசய்த அப்ேபாது
காrயத்ைத வடு G
எண்ணி வந்து
விதிவிதித்துப்
ேசந்த
ஆதியும்
ேபாய்
நின்றிருந்தவைள
பிடித்துக்
ெகாண்டான்.
“என்னடி?,வரமங்ைக G என்று நிைனப்பா?,இனிெயாரு முைற இப்படி எங்ேகயும் ஓடினாய் என்று ெதrந்தால் காைல ெவட்டி விடுேவன்”என்று மிரட்டினாலும் ேதாழி ெசய்த காrயத்ைத,அவளது அசட்டுத் ைதயத்ைத எண்ணிக் ெகாஞ்சம் கலங்கிப் ேபானான் ஆதித்தன்.
அத்தியாயம் – 9
சக மனிதைன.. கண்ைணக்கட்டி,ைகையக் கட்டி நிவாணப்படுத்திச் சுட்டுக் ெகால்வதில்.. என்ன கிைடக்கிறது உங்களுக்கு? ெவறித்தனமாய் ந7 ேநசிக்கும் உன் மதக்கடவுளிடம் ேகட்டுப் பாேரன்.. ந7 ெசய்யும் அக்கிரமம் சrயா தவறா என்று..!
காைரநக
கசூrனா
ெபரும்பாலான
பீச்சில்
அமந்திருந்தன
கடற்கைரகளில்
நாம்
ஆதியும்-மித்ராவும்.
ெதன்ைன
மரங்கைளத்
தான்
கண்டிருப்ேபாம். ஆனால் இந்தக் கடற்கைரயின் சிறப்ேப கஷ்rனா மரங்கள் நிைறந்திருப்பது
தான்.
அத்ேதாடு
ைநசானதாகவும்,நடப்பதற்கும்,
சாய்ந்து
மணல்
ெகாள்வதற்கும்
மிகவும்
இதமானதாகவும்
இருக்கும். ராட்சத அைலகள் இல்லாதிருப்பதும் அதன் சிறப்பு. ெபான் மணல் பரப்பில் கால் புைதய அதன் ெமன்ைமைய அனுபவித்தபடி ஒரு ைகயில் ெசருப்புடனும்,மறு ைகயில் சூடான வைடயுடனும் சிrப்புடன் நடந்து ெகாண்டிருந்தாள் மித்ரா. “இந்த வைட தான் என்ன அழகு இல்ைல ரஞ்சு?” என்றவைன அவள் நிமிந்து முைறக்க “ஹிஹி.. ச்ச,இந்தக் கடல் தான் என்ன அழகு என்று ெசால்ல வந்ேதன்.டங் சிலிப்பாகி விட்டது”என்று வழிந்தவனின் முகத்தில் மிளகாைய எறிந்தாள் மித்ரா. “த்தூ..
த்தூ..”என்று
எதிேர
வந்தவைளக்
டி..”என்றவைனக் சிைலயாக
நின்று
வாயில்
பட்ட
கண்டு
கண்டு
மிளகாையத்
வாையப்
பிளந்து
“ெசௗ-ஆ?,ஓ!
விட்டவைன
உன்
உலுக்கினாள்.
துப்பிக்
விட்டான்.
ெகாண்டிருந்தவன் ரஞ்சு..
“ஏ
ஆளா?”என்று “ேடய்,இப்படி
ெசௗ-
சிrத்தவள் அப்பட்டமாய்
வழியாேதடா. ெகாஞ்சம் ெகத்தாக முகத்ைத ைவத்துக் ெகாள்”என்று அவன் காேதாரமாய்
அறிவுைர
கூற
“யா,யா”என்றபடி
முகத்ைத
மாற்றிக்
ெகாண்டவன் “யூ சி, ஐ ேடாண்ட் ஈட் திஸ் சில்லி மிளகா வைட, ெஜனரலி ஐ ஈட்
ஒன்லி
பீட்ட
பகஸ்,வ G ேபசிக்கலி
இங்கிலிஷில்
அடக்கினாள் மித்ரா.
உதா
ஃப்ரம்
விடத்
அெமrக்கா,
ைம
துவங்கியவைனக்
கண்ட்r”என்று
கண்டு
சிrப்ைப
அதற்குள் அருகில் வந்துவிட்ட ெசௗந்தயா அவைளக் கண்டு முறுவலித்து “ஹாய்
ரஞ்சனி”என்றாள். ெசால்ல
“ஹாய்..”என்று ைகைய
பின்
ஆட்டியபடி
அகமகிழ்ந்து
அவளருேகத்
அவைனப்
“அேடய்...”என்று
மறந்துட்டியா?”என்று
ெமல்ல
நிமிந்து ேபானவன்
திறந்து
படுத்த
“ஹாய்
வாயுடன்
பற்றியிழுத்த
நிைனவு
ஆதிையக்
மித்ரா
ெசறுமிக்
அவள்
ெசௗ......”என்று
நகந்து “ெகத்
“க்கும்”என்று
கண்டு
விட்டான்.
மச்சி
ெகத்,
ெகாண்டவன்
“என்ன இந்தப்பக்கம்?”என்றான். அதற்குள் ெசௗந்தயாவின் ேதாழி சாந்தினிையக் கண்டு விட்ட மித்ரா “ஒரு நிமிசம்,வந்து
விடுகிேறன்”எனச்
ெசால்லி
ஆதியின்
ேதாைளத்தட்டி
விட்டு
நகந்து விட்டாள். அவள் நகந்ததும் ெகாஞ்சம் பயம் வந்து ஒட்டிக் ெகாள்ள உலந்து ேபான உதைட ஈரப்படுத்திக் ெகாண்டு அவள் முகம் ேநாக்கினான். “வக் G எண்ட் இல்ைலயா?,அதான் ெகாஞ்சம் ைடம் பாஸாக இருக்குேம என்று, பீச் பக்கம் வந்ேதாம்”என்றாள் அவள். “ஓ!,”என்றவன்
ெதாடந்து
“ெசௗ..
உன்
கிட்ட
ெராம்ப நாளா
ஒரு
விசயம்
ெசால்ல ேவணும்னு நிைனச்சிட்டு இருந்தன்.”என்று தயங்கியவனின் முகத்ைத ஆவமாக
நிமிந்து
ேநாக்கினாள்
ெசௗ.
அவள்
விrந்த
விழிகளுடன்
ேநாக்குவைதக் கண்ட ஆதி ெகாஞ்சம் தடுமாறி “ஏ..ஏன் அப்படிக் கண்ைண விrக்கிற?,அ..அது வந்து.. ெசௗ.. நG அந்தப் பக்கம் திரும்பிக் ெகாள்கிறாயா?. நான்
எப்படிேயனும்
ேயாசித்துச்
ெசால்லி
விடுகிேறன்.
ப்ள Gஸ்
ெசௗ..”என்றவனிடம் முைறத்து “ம்ம்”எனத் தைலயாட்டித் திரும்பி நின்றாள் ெசௗந்தயா. மறுபுறம்
திரும்பி
ேநரத்ைதக்
கடத்த
நகம்
கடிக்கத்
அவன்
துவங்கியவன்
ேதாைளத்தட்டித்
எதுவுேம
திருப்பிய
ெசௗ,
ெசால்லாமல் என்ன
என்று
ைசைக ெசய்தாள். “அ.. அது வந்து”என்றபடிச் சுற்றிச் சுற்றிப் பாத்தவன் பின் “ச்ச,ேநரத்ைதப் பா..”என்று தைலைய உலுக்கிக் ெகாண்டுத் தன் ைகயிலிருந்த வைடையக்
கண்டுப்
பின்
“ெசௗ..
அ..அது
வந்து..”என்றவன்
மண்டியிட்டு
வைடைய நGட்டி “ஐ..ஐ லவ் யூ ெசௗ”என்றான். வைடையக் கண்டுத் திைகத்துப் ேபான ெசௗ அவைனக் கலவரமாய் ேநாக்க “அ..அது.. நானும் பூ ஏேதனும் கிைடக்குேமா என்று சுற்றி சுற்றிப் பாத்தன். ஆனால் என் ைகயிலிருந்தக் காய்ந்து ேபான வைடையத் தவிர என்னிடம் இப்ேபாது
உனக்குத்
தர
ஏதுமில்ைல
ெசௗ..
என்ைன
ஏற்றுக்
ெகாள் ெசௗ.
வட்டிற்குச் G ெசன்று என் வட்டில் G பூத்தப் புது ேராஜாைவத் தருகிேறன்”என்று ஆவமாகக் கூறியவைனக் கண்டுக் கடகடெவனச் சிrத்தாள் ெசௗந்தயா. “இைத விடக் ேகவலமானப் ப்ேராபசைல நான் கண்டேதயில்ைல. மூஞ்சிையப் பா. இதற்காகேவ உன்ைன லவ் பண்ண மாட்ேடன். ேபாடா..”என்றுத் திரும்பிக்
ெகாண்டு ெசல்ல.. “ஏ.. ெசௗ.. ப்ள Gஸ் ெசௗ.. என் காதல் சின்னமான இந்த வைடைய வாங்காமல் ெசல்வது நல்லதில்ைல. வாங்கிக்ேகாேயன்..
ப்ள Gஸ்”
என்றுக் ெகஞ்சிக் ெகாண்ேட நடந்தவைனக் கண்டு விழுந்து விழுந்து சிrத்தாள் மித்ரா. பீச்சில்
மட்டுமல்லாது
வட்டிலும் G
வந்து
விடாமல்
சிrத்துத்
தGத்தவைள
முைறத்துக் ெகாண்ேடயிருந்தான் ஆதி. என்னெவன்று ேகட்ட சஹாவிடமும் விசயத்ைதக்
கூறி
பிடாr..”என்றபடிேய
மீ ண்டும்
வாசலில்
சிrத்தாள்
நின்று
ெகாண்டு
மித்ரா. எட்டி
“சிrக்காேதடி
ெசௗ-வின்
வட்ைடப் G
பாத்துக் ெகாண்டிருந்தான் ஆதி ைகயில் ஒரு ேராஜாப் பூவுடன். ஆதி?”என்று
“என்னடா
வாசலிலிருந்த
சஹா
முல்ைலச்
வினவுைகயில்
ெசடியருேக
ெசௗந்தயா
ெதrய..
அவள்
தடதடெவன
வட்டு G
ஓடினான்.
“ெசௗ..”என ெமன் குரலில் அைழத்தவன் ேராஜாைவ நGட்டப் பதறிப் ேபானவள் அப்பா
“அய்ேயா.. நG
“ம்ஹ்ம்
பாத்தால்
ேராைஸ
ெதாைலத்து
வாங்கிக்
விடுவா.
ெகாள்.
ேபாடா..”எனக்
ேபாகிேறன்”என்றான்
கூற
அவன்.
“மிரட்டுகிறாயா?”என்று முைறத்தவளிடம் “ப்ள Gஸ் ெசௗ” என்று அவன் ெகஞ்ச.. “சr,ெகாடுத்துத் பாத்தபடி
ெதாைல”என்று
ைகைய
நGட்டியவளின்
பயத்தில் ைகயில்
திரும்பித்
திரும்பி
ேராஜாைவத்
வட்ைடப் G
திணித்து
“ெசௗ..”
என்றவன் அவள் தன் முகம் பாத்ததும் “ஐ லவ் யூ”என்றான். சிவந்த முகத்ைதக் கீ ேழ குனிந்து ெகாண்டவள் “சr,நG ேபா..”என்று விரட்ட மகிழ்ச்சியில்.. பற்றியிருந்த அவள் கரத்ைதச் சட்ெடன முத்தமிட்டு “ேதங்க்ஸ்” என்றான். விதிவிதித்துப் ேபானவள் திரும்பி உள்ேள ஓடி விட.. தைலையக் கைளத்துச் சிrத்தபடி சட்ைடக் காலைரப் பற்றி இழுத்துக் ெகாண்டு சிrப்புடன் வந்தான் ஆதித்தன். திறந்த வாய் மூடாமல் நின்றிருந்த மித்ராவின் ெநற்றியில் உள்ளங்ைகயால் அடித்து
“என்னடி?”என்றவனிடம்
“என்னடா,
இப்படி
பச்சக்ெகன்று
முத்தம்
ெகாடுத்து விட்டாய்?”என்றாள் அவள் இன்னும் அகலாத வியப்புடன். “பாத்து விட்டாயா?”என்று
ஈ
இருக்குடி...”எனக்
கூறி
பாட்டில்
ஸ்ெடப்ைப
வரும்
என
இளித்தவன்
“யாத்ேத...
யாத்ேத...
ஆடிக்
பறக்குற
மாதிr
என்னாச்ேசா....”என்றபடி
அந்தப்
“ரஞ்சு...
ெகாண்ேட
அப்டிேய அவளருேக
வர..
அவைன
மிதித்துக் கலகலெவனச் சிrத்தாள் மித்ரா. மறுநாள்
ெவள்ளிக்
கிழைம
ஆதலால்
தைலக்குக்
குளித்து
மரூன்
நிற
நGளப்பாவாைடயும்,பிங்க் நிறச் சட்ைடயும் அணிந்து ெகாண்டு “சஹா.. நான் அத்ைதயுடன்
ேகாவிலுக்குப்
ேபாகிேறன்.
வினவியபடிேய
சைமயலைறக்கு
வந்தாள்
நG
மித்ரா.
வருகிறாயா?”என்று “நான்
வரவில்ைலடி.
லஷ்மிம்மா ேலட்டாகத் தான் வருவாகளாம். நG ேபாயிட்டு வா.நான் நாைள
ஆதியுடன் ேபாய்க் ெகாள்கிேறன்”என்றவளிடம் சrெயனத் தைலயாட்டி விட்டு அன்று
ெதாடுத்த
மல்லிைக,முல்ைலச்
சரத்ைதயும்
சுவாமிக்கு
எடுத்துக்
ெகாண்டு ஆதியின் இல்லத்திற்குச் சிட்டாகப் பறந்தாள் மித்ரா. வாசலில்
சக்கர
நாற்காலியில்
ேபாம்மா”என்று
குரல்
“அத்ேத...”என்றுக்
கூவியபடிேய
அமந்திருந்த
ெகாடுக்க
ேமாகினி
“ெமதுவாகப்
பாய்..”என்று
“சrம்மா..
சைமயலைறக்குள்
ஓடினாள்.
நுைழந்தவைள
“நான்
இங்கிருக்கிேறண்டி ரஞ்சு..”என்று பக்கத்து அைறயிலிருந்துக் குரல் ெகாடுத்தா சுகந்தவள்ளி. தைலயில்
மல்லிப்பூைவயும்,ேராஜாைவயும்
சூடிக்
ெகாண்டிருந்தவrடம்
“வாவ்,.. அத்ேத.. யு லுக் ேசா ப்யூட்டிஃபுல். நான் தான் ெசான்ேனேன உனக்கு இந்த கருஞ்சிவப்பு ெபாருந்துெமன்று”எனக் கூறி ேமலும்,கீ ழும் சுற்றி வந்து பாத்தவைளக் கண்டு ெவட்கச் சிrப்பு சிrத்தா வள்ளி. “ேபாடி.. சும்மா ேகலி ெசய்து ெகாண்டு”என்று சிணுங்கியவrடம் “ஓ ைம காட்.. வள்ளி! நG இப்படிச் சிrத்தால் மாமா வயைதப் பாராமல் ஆதிக்கு ஒரு தங்கச்சிப் பாப்பாவிற்குத் தயாராகி விடுவாரம்மா”என்று ேகலி ெசய்தாள். “ச்சி,என்ன ேபச்சு ேபசுகிறாயடி, கிறுக்கி”என்றுத் திட்டியபடி அவைளத் திருப்பி அவள்
தைலயிலும்
ஸ்கட்டுக்கும்,இந்தப்
பூக்கைளச் பூவுக்கும்
சூடினா.
“அய்ேயா,நான்
கரகாட்டக்காr
மாதிr
ேபாட்டிருக்கும்
இருக்கிேறன்.அத்ேத..
ப்ள Gஸ்”என்று ெகஞ்சியவளிடம் “அய்ேயா,ெவள்ளிக் கிழைம அதுவுமா இப்படிச் ெசால்லாேத பூ ேவண்டாெமன்று”என்று அதட்டினா அவ. தடிமாட்ைடக்
“எங்ேக
காேணாம்?,இன்னும்
திருப்பள்ளிெயழுச்சி
பாடவில்ைலயா அவன்?”என்று ேகட்டபடிேய அவன் அைறக்குள் நுைழந்தாள் மித்ரா. இழுத்துப் ேபாத்திக் ெகாண்டு படுக்ைகயில் சுருண்டு கிடந்தவைனக் கண்டுத்
தGவிரமாக
ேயாசித்து
அவனது
ேபாைவயின்
நுனிையத்
திrத்து
ஹச்”என்று
தும்ம
அவன் மூக்குக்குள் இட்டாள். பதறியடித்துக்
ெகாண்டு
எழுந்தவன்
ஹா..
“ஹ..
ைகக்ெகாட்டிச் சிrத்தாள் மித்ரா. “சனியேன.சனியேன.. காைலயிேலேய வந்து விடுவாயா?,உயிைர
வாங்க,
ச்ச..
ெவளிேய
ேபாடி”என்று
கத்தியவனிடம்
“ேடய், ேகாவிலுக்குப் ேபாேகானும்னு ெசான்ேனன் தாேன ேநற்று?, எழுந்து வா, எங்களுக்கு டிைரவ ேவைல யா பாப்பது?”என்றாள் மித்ரா. “அப்பா
தான்
வருகிறாராேம.நான்
கூப்பிடு..”என்றுக்
கத்தியவனிடம்
நம்ேமாடு”என்று
இழுத்துக்
“நG
ெகாண்டு
தூங்கனும்
ேபாடி.
வாேயண்டி வாசலுக்குச்
அம்மா..
இவைளக்
ெவளிேய.மாமா வருகிறா ெசன்றா
வள்ளி.
காைர
எடுத்துக் ெகாண்டு வந்து நின்ற ரத்னத்திடம் “மாமா..”என்று சிrத்தபடி ஓடிச் ெசன்றமந்தாள் மித்ரா. “ப்யூட்டி, எங்ேக பின்னாடி ேபாகிறாய்?,இங்ேக மாமா பக்கத்தில் உட்கா. உன் அத்ைத பின்னாடி உட்காந்து ெகாள்ளட்டும், அவள் எப்படியும் நாம் ேபாய்ச் ேசவதற்குள் குறட்ைட விடத் தான் ேபாகிறாள்.”என்ற ரத்னத்ைத முைறத்துக் ெகாண்ேட வந்து காrல் ஏறினாள் வள்ளி. “ஹா.ஹா.. மாமா, அப்படிேய திரும்பி அத்ைதையப் பாருங்கள். ஏஞ்சல் மாதிr இருக்கிறாகள். அவைர ேவண்டுமானால் முன்னாடி உட்காரச் ெசால்கிேறன்” என்று ேகலி ெசய்தாள் மித்ரா. மித்ராவின் வட்டின் G முன்பு நின்று “சஹா..” எனக்
குரல்
ெகாடுத்த
வள்ளி
வந்தவளிடம்
“என்னத்ேத...”என்று
“ஒரு
மணிக்கூறு கழிந்ததும் ஆதிைய எழுப்பிச் சாப்பாடு ெகாடம்மா.. ராத்திrயும் அவன்
சrயாச்
சாப்பிடல்ைல”என்றவைர
சrெயனத்
தைலயாட்டி
அனுப்பி
ைவத்தாள் சஹா. நல்லூ குமரன் ேகாவில் வாசலில் நடந்து ெகாண்டிருந்தாள் மித்ரா. கிழக்குப் புறம்
பாத்தபடி
அைமந்திருந்தக்
ேகாவில்
ேகாபுரத்ைத
நிமிந்து
பாத்துக்
கண் மூடிக் கும்பிட்டாள். ஆரஞ்சு நிற முன் புற அலங்காரத்ைத ரசைனயுடன் கண்டு விட்டுக் ேகாவிலுக்குள் நுைழந்தாள். சன்னதியின் வாசலில் காவலாக நின்றிருந்தத் துவாரபாலகைளக் கடந்துக் கந்தைன தrசித்தாள். ஒரு ைகயில் ேவல் பிடித்துக் ெகாண்டு மறு ைகைய இைடயில் ைவத்தபடிக் பச்ைச உைடயில் அணிகலன்களுடன் கம்பீரமாக நின்றிருந்தான் கந்தன். அந்த அழகியச் சின்ன முகம் சிrப்பில் நிைறந்திருந்தது. எப்படிச் சிrக்க முடிகிறது உன்னால்?,ெவட்டி வசி G எறியப்படும் உயிகள் ஒவ்ெவான்றும் உன் காலடிக்குத் தாேன வந்து ேசந்திருக்கும்?, அழிவு தான் எங்கள் தைலெயழுத்ெதன்றால் எதற்காகப்
பைடத்தாய்?,
மனிதப்பிறவிெயடுப்பாயாேம..! எழுந்து
வாெயன்
மனமுருகத்
முருகா..
தனக்காக
அநியாயத்ைத ஏன்
இன்னும்
எங்கள்
அைமதியாக
துயரத்ைதப்
அல்லாது
தன்
அழிக்க
ேபாக்கி
நG
இருக்கிறாய்?,
விேடன்!
மக்களுக்காக
என்று
ேவண்டிக்
ெகாண்டிருந்தாள் மித்ரா. “ரஞ்சு...”என்று ெகாண்டாள்.
வள்ளி பின்
உலுக்கியதும்
ேகாவிைலச்
கண்
சுற்றிக்
விழித்துப் கும்பிட்டு
பிரசாதம் முடிந்ததும்
வாங்கிக் வசந்த
மண்டபத்தின் எதிேர வந்தமந்தன மூவரும். “என்ன ேவண்டுதல் அந்த
மனங்கவக்
ப்யூட்டி?,அப்படி ெநகிழ்ந்து ேபாய் நின்றிருந்தாய்?, யா கள்வன்?”என்று
கண்ணடித்த
ரத்னத்திடம்
“ஆமாம்,அது
ஒன்னு தான் குைற”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டவள் “என் கவைலெயல்லாம் நம் நாட்ைடயும்,நம் மக்கைளப் பற்றியும் தான்”என்றாள். ெதாடந்து “பாவம் அந்தச் சிறுமிகள் மாமா. இந்தச் சிறு வயதில் பாலியல் rதியாகத் பற்றிய
துன்புறுத்தப்படுவது நம்பிக்ைகயும்,நல்ல
இம்மாதிrயானக்
எவ்வளவு
ெபrய
பாவம்?,அந்த
உறைவப்
எண்ணமும்
இனி
அவகளுக்கு
வருமா?,
கயவகைள
ைவத்திருக்கிறா
ஏன்
தண்டிக்காமல்
மாமா?”என்று
கடவுள்
ஆற்றாைமயுடன்
விட்டு
ேகட்டவைளச்
சாந்தப்படுத்தத் ெதrயவில்ைல ரத்னத்திற்கு. “நம்மால்
என்ன
ெசய்ய
முடியும்
அம்மா?,நாம்
பாதிக்கப்படாத
வைர
தப்பித்ேதாம் என்று எண்ணுவைத தவிர?,நாம் ேகாைழகள். ைக,காலிருந்தும் முடக்கப்பட்டு விட்டவகள். இைத எதித்துப் ேபாராடியவகெளல்லாம் குடும்ப சகிதமாகக்
ெகான்று
வரும்?,எல்லாம் ேபானால்
நம்
குவிக்கப்பட்டு
மாறிப் இனம்
ேபாகும்
அழிந்து
விட்டாகேள
ஒரு
தடம்
நாள்
ரஞ்சு?,யாருக்குத்
என்று
ெதrயாமல்
நம்புேவாம்.
ேபாவைதத்
துணிவு
மாறாமல்
தவிர
ேவறு
வழியில்ைல”என்று அவ விரக்தியாக முடிக்க.. ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டாள் மித்ரா. “இனி நG தனியாக எங்கும் மாட்டிக் ெகாள்ளக் கூடாது ரஞ்சனி. ஆதிேயாேட ெசன்ேறாமா,வந்ேதாமா
என்றிருக்க
ேவண்டும்.சrயா?”என்று
அறிவுைர
கூறியபடி எழுந்தா. அதன் பின் கனத்த மனேதாேட அைனவரும் வடு G வந்து ேசந்தன. வட்டிற்குள் G நுைழைகயிேலேய “என்ன இருந்தாலும் நG வாத்துக் ெகாடுக்கும் முறுகலான ேதாைசக்கு நிக இவ்வுலகில் எதுவுேம கிைடயாது சஹாக்கா” என்று சப்புக் ெகாட்டியபடிச் சாப்பிட்டுக் ெகாண்டிருந்த ஆதிையக் கண்டு மனம் மாறி
சிrத்தபடி
உனக்கு
வந்தாள்
ேதாைச
பாக்கவில்ைல?”எனக் திரும்பியதும்
மித்ரா.
“ஏண்டா
ஆதி,ெசௗந்தயாைவ
ெபrது?,வாசலில் ேகட்டு
அவன்
“ெவவ்ெவவ்ேவ”என்று
ஓடிச்
பழிப்புக்
நிற்கிறாள் ெசன்றுத் காட்டியபடி
விடவா
ேபாலேவ.நG ேதடி
ஏமாந்து
உள்ேள
ஓடிச்
ெசன்றாள். ஊ இருக்கும் நிைல ெதrயும் தாேன, பத்திரம்,பத்திரம் என ஆள் மாற்றி ஆள் எச்சrத்த
அைனத்தும்
அவ்வட்ைடச் G
அந்த
ேசந்ேதா
ேபாதாத
அைனவரும்
ெகட்ட
நாளில்
பதற்றத்தின்
வண்ணம் மித்ராஞ்சனி மறுநாள் காணாமல் ேபானாள்.
உண்ைமயாகி உச்சத்ைத
விட..
அைடயும்
எப்ேபாதும்
ேபால்
படுக்ைகயிலிருந்து
அன்று எழுந்து
காைலயும்
இனிதாகத்
உள்ளங்ைகயில்
கண்
தான்
விழித்துப்
விடிந்தது.
பின்
அருேக
படுத்து உறங்கிக் ெகாண்டிருந்த சஹாைவச் சிrப்புடன் கண்டு விட்டு எழுந்துக் குளியலைறக்குச்
ெசன்றாள்.
பின்
அன்ைன
அைறக்குச்
ெசன்று
அவரது
காைலக்கடனுக்கு உதவி விட்டுச் சைமயைல கவனித்தாள். சிறிது ேநரம் கழித்துக் கண் விழித்த சஹா அடுப்பங்கைரைய எட்டிப் பாத்து “என்ன அதிசயம்!”என்று வியக்க “ேபாடி”என்று அவள் முகத்தில் தண்ண Gைரத் ெதளித்தாள்.
காைலச்
சாப்பாட்ைடயும்
முடித்த
பின்ன
“சஹா,
நான்
மாக்ெகட்டிற்குப் ேபாய் கறி,பழெமல்லாம் வாங்கி வரவா?,எல்லாம் காலியாகி விட்டது
ேபாலேவ”என்று
கூற
சஹாவும்
சrெயன்று
தைலயைசத்தாள்
“ஆதிையத் துைணக்கு அைழத்துச் ெசல்லடி”என்றபடி. ஆதி
கல்லூrக்குச்
ெசன்றிருப்பதாகக்
கூறிய
ரத்னம்
“நான்
உடன்
வரட்டுமா?”என்று வினவ “இல்ைல மாமா,நான் ேபாய்க் ெகாள்ேவன். என்ைனப் ேபால்
அவனுக்கும்
ஸ்டடி
விட்ேடன்,வருகிேறன்
ஹாலி
மாமா”எனக்
கூறிக்
ேடஸ்
என்று
கூைடையத்
நிைனத்து
தூக்கிக்
ெகாண்டுக்
புறமும்
குவித்து
கிளம்பினாள். துப்பட்டாவின்
முைனையச்
சுற்றியபடி
இரு
ைவக்கப்பட்டிருந்த காய்கைளயும்,பழங்கைளயும் கண்டபடி நடந்தவள் “ஆப்பிள் என்ன விைல அண்ணா?”என்று ஓ கைடயில் நின்று விசாrத்தாள். இரண்டு கிேலா ஆப்பிைள வாங்கிக் ெகாண்டு ேமலும் கைடகைளப் பாைவயிட்டபடி நடந்தவள் திடீெரன எங்கிருந்ேதா சீ றி வந்த ஜGப்ைபக் கண்டுப் பதறி நின்றாள். வண்டி
எண்
ஒட்டப்படாத
அந்த
ஜGப்பில்
ராணுவ
உைட
அணிந்த
நான்கு
தடியகள் துப்பாக்கிகளுடன் நின்றிருந்தன. ஜGப் வந்த ேவகத்தில் பதறி விலகி ஓடிய
ஜன
வாகனம்
சந்தடிைய
வழியில்
அள்ளிக் நின்றிருந்த
ெகாண்டு
எறும்ைபப்
நடந்து
ெசன்று
வந்தது.
மித்ராைவயும்
ேபால்
ெகாண்டிருந்தப்
அந்ேதா
ேசத்து
நசுக்கியபடி பrதாபம்!
விழுங்கிக்
ஓடிய
ெபண்கள்
அந்த
ராட்சத
இருவைரயும்
பயமும்,பதற்றமுமாய்
ெகாண்டு
ெபருஞ்சத்தத்துடன்
சீ றிக் ெகாண்டு ெசன்றது அந்த ஜGப். கூைடயிலிருந்தப் பழங்கள் மண்ணில் எறியப்பட்டு விட சகதியில் விழுந்துப் புரண்டுத் தங்கள் பrசுத்தத்ைத இழந்திருந்தன அக்கனிகள்.
அத்தியாயம் – 10
ெபண்ைமயின் சிறப்ேப அவள் ெமன்ைம தாேன! அன்பும்,இரக்கமுமாய் உன்ைனத் தூக்கி வளத்ததும் ெபண்ணாகத் தாேன இருப்பாள்? காகிதம் ேபால் கசக்கிப் பிழிந்து சக்ைகயாய் அவைளத் தூக்கி எறிவதில் என்ன நியாயம் இருக்கிறது?
சுற்றிலும்
இருள்.
இருைளத்
தவிர
ேவெறான்றும்
கண்களுக்குப்
புலப்படவில்ைல. அழுது அழுது ேசாந்துத் தகதகெவன எrந்து ெகாண்டிருந்த விழிகைளச் சிரமப்பட்டுப் பிrத்து சுற்றி ேநாக்கினாள் மித்ரா. ைககளிெரண்டும் பின்ேன
கட்டப்பட்டிருந்தது.
கால்களும்
கூட.
எழுந்து
நிற்க
முயற்சித்தாள்
முடியவில்ைல. யாருேம
“இங்ேக
இல்ைலயா?,
யாேரனும்
வாருங்கேளன்..
யாேரனும்
வாருங்கள்... ஆதி.... ஆதி.... எங்ேக இருக்கிறாய்?, என்ைனக் கூட்டிப்ேபாடா... பயமா இருக்கிறதுடா....”என்றுக் கதறித் தGத்தவளுக்கு மூைள ெசயல்பாட்ைட இழந்திருந்தது. இருட்டு அைறக்குள்.. ைகயும்,காலும் கட்டப்பட்ட நிைலயில் ெதாண்ைடத்
தண்ண G
வற்றிப்
ேபாகுமளவிற்குக்
கத்தியவளின்
குரைலக்
ேகட்க யாருேம இல்லாமற் ேபானது தான் அநியாயம். மக்கைளக்
காக்கும்
ேசந்தவகேள
மக்களின்
ெபாறுப்பில்
ஈடுபட்டிருக்கும்
பாதுகாப்பிற்கு
ேவட்டு
ராணுவத்ைதச்
ைவக்ைகயில்
யாைரக்
குற்றம் ெசால்லி என்ன?, நால்வrல் ஒருவன், பதறிப் ேபாய் நின்றிருந்தவைள அேலக்காகத் தூக்கி ஜGப்பில் ஏற்றுைகயில் ஒரு நிமிடம் மூைள மரத்துப் ேபாய் விட்டது மித்ராஞ்சனிக்கு. அடுத்த
நிமிடம்
தைலைய அவள் உப்பாக
ஒேர
ைகையக் இறங்க,
திமிறிக் இடியாக
ெகாண்டு
ஜGப்ைப
விட்டுக்
ஜGப்பில்
இடித்து
அவளது
கட்டினான். இதயம்
ெநற்றியிலிருந்த
படபடெவன
குதிக்கப்
வழிந்த
அடித்துத்
பாத்தவளின்
துப்பட்டாைவ ரத்தம்
உறுவி
ேமலுதட்டில்
ெதாண்ைடக்குள்
நின்றுத்
துடித்தது அவளுக்கு. தன்ைனப் ேபாலேவ பதறி அழுது ெகாண்டிருந்த மற்ற இரு ெபண்கைளக் கண்டு இவளுக்கும் கண்ணG வந்தது. மாட்டிக்
ெகாண்டாள்!
ெசான்னாேன
ேபராபத்தில்
ஆதித்தன்!
மாட்டிக்
ெகாண்டாள்!
பத்திரம்,பத்திரெமன்று!
இந்த
படித்துப்
படித்துச்
ராட்சதகளிடமிருந்து
தப்பிப்பது இயன்ற காrயமா?, விடாது வழிந்த ரத்தம் சிறிது ேநரத்திேலேய மயக்கத்ைதக்
ெகாடுக்க..
“சஹா....
அம்மாஆஆ..
ஆதிதிதிதி....”என்று
மாறி
மாறிச் சத்தமிட்ட படி சrந்து விழுந்து விட்டாள் மித்ரா. அந்த
இருட்டைறக்குள்
அடித்துக்
ெகாண்டிருக்கும்
இதயத்துடன்
மூச்சுக்குத்
தவித்தபடி அழுைகயில் கைரந்தவள் சற்று ேநரத்தில் அைறக்குள் ெவளிச்சம் பரவுவைதக்
கண்டு
பயத்துடன்
விழிகைளத்
திருப்பினாள்.
ைகயில்
டாச்
விளக்குடன் ஒருவன் உள் நுைழந்துக் கதைவச் சாற்றினான். அவைன நிமிந்துப் பாக்கக் கூடப் பயந்து நடுங்கிய இதழ்கைளப் பற்களால் கடித்தபடி ெமல்ல ெமல்ல இைம நிமித்தியவைளக் கண்டுத் தன் பற்கைளக் காட்டிக்
ேகாணலாகச்
ைகயும்,காலும் அங்குமிங்கும்
சிrத்தவன்
கட்டப்பட்ட அைசந்து
அவள்
ேமலாைடயில்
நிைலயில்
அவைன
ைக
ைவத்தான்.
எதிக்க
முடியாது
அம்மாஆஆஆ”என
“அம்மாஆஆஆஆ..
விலகித்
துடித்தாள் அவள். இருபத்தியிரண்டு
வருடமாகப்
ேபாற்றிக்
காக்கப்பட்டு
வரும்
ெபண்ைம.
வயதுக்கு வந்தப் பின் ெபற்றத் தாயிடம் கூட உடைலக் காட்டக் கூச்சப்படும் ெமன்ைம,
எவேனா
ஒரு
ஈனப்
பிறவியின்
பாவக்
கரங்களால்
மானபங்கப்
படுவைதக் கண்டு அவள் உடல் முழுதும் கூசிக் ெகாதித்தது. ைகயாலாகாதத் தன் நிைலைய எண்ணி ெநாந்து, அதற்கு ேமல் என்ன ெசய்வாேனா என்றுப் பயந்துக்
கதறியவளிடம்
தைட
ெசய்யப்பட்ட
ஒரு
தமிழ்
இயக்கத்தின்
ெபயைரச் ெசால்லி “நG அதில் இருக்கிறாயா?”என்று சிங்களத்தில் வினவினான் அவன். இல்ைல
என்று
ைவத்தான் ைவத்து
தைலயைசத்தவைளப் பள Gெரன அைறந்து சுவற்றில் ேமாத
அவன்.
“நான்
கிறுகிறுத்துப்
எந்த
ேபானத்
இயக்கத்திலும்
தைலையக்
இல்ைல,என்ைன
கஷ்டப்பட்டு விட்டு
நிற்க
விடுங்கள்.
என்ைன விடுங்கள் ப்ள Gஸ்”என்று கதறினாள் அவள். கண் முன்ேன அழுதுத் துடிப்பவைளக் கண்டும் இரக்கமற்ற அந்தக் கயவன் அேத ேகாணல் சிrப்புடன் முன்ேன வந்து அசிங்கமாகத் ெதாட்டு அவைளத் துடிக்க ைவத்து காயப்படுத்தி விட்டுத் தான் ெசன்றான். அதன் பின்பும் பல மணி ேநரங்கள்.. அது நாட்களாகத் தானிருக்க ேவண்டும். தினம்
ஒருவன்
வந்து
அேத
ேகள்விையக்
ேகட்பதும்,அவைளப்
பாலியல்
rதியாகத்
துன்புறுத்துவதும்
காயங்கள்
ஆறாத
நிைலயில்
கழுத்திலும்,முதுகிலும் ேபாய்
தகதகெவன
ரணமாய்க்
எrந்து
கிடக்க,
ேபாயிருந்தது.
இனி
ஒருவன்
முழுதும்
அைனத்ைதயும்
சஹாவின்
காணவும்,ஆதியின்
அடிபட்டக்
தினம்
சூட்டில் உடல்
ெகாண்டிருந்தது.
முகத்ைதக்
ஏங்கிப்ேபாயிருந்தது.
ெகாண்ேடயிருந்தது.
வங்கிக் G
இட்ட சிகெரட்
காயப்பட்டுப்
அன்ைனயின்
ெதாடந்து
புண்ணாகிப் மீ றி
சிrப்ைபக்
ேகலிக்காகவும்
அவகைளெயல்லாம்
காணேவ
மனம்,
காணவும், ெவகுவாக
முடியாது
என்ற
உண்ைமைய எண்ணி ஒவ்ெவாரு ெநாடியும் துடித்தது. அந்த இருட்டைறக்குள்ேளேய தான் அவளது மல,ஜலக் கடன்கள் யாைவயும் கழித்தாக
ேவண்டும்.
அருெவறுப்பில்
அேத
முகம்
இடத்தில்
சுழித்துப்
பின்
தான்
உறங்கியாக
இயற்ைக
ேவண்டும்.
உபாைதகைள
அடக்கிக்
ெகாள்ள முடியாமல் ேபாராடி அேத இடத்திேலேய முடித்து, அந்தக் கயவகள் அளிக்கும் ஒரு வாய் ேசாற்ைறயும் அங்ேகேய உண்டுப் பாதி உயிராக மாறிப் ேபாயிருந்தாள் மித்ரா. இது வைர அவளது கன்னிைமக்கு ஆபத்தாக நடந்து ெகாள்ளாதப்
பாவிகள்,
அன்று
இரவு
அந்தத்
தாகத்ைதயும்
தGத்துக்
ெகாண்டாகள். அன்று இரவு........
மாக்ெகட்டிற்குச் ெசன்ற மித்ராைவ ெவகு ேநரமாகியும் காணாததால் பதறிப் ேபான
சஹானா
ஆதியின்
வட்டிற்கு G
ஓடினாள்.
“மாமா..
ரஞ்சு
இன்னும்
வரவில்ைல மாமா. பதிேனாறு மணிக்கு மாக்ெகட்டிற்குச் ெசன்றவள் இரண்டு மணியாகியும் கண்களில்
காணவில்ைல..
நGருடன்
உள்ேள
எ..எனக்குப்
ேபாகி
விட்டக்
பயமாக
இருக்கிறது”என்றுக்
குரலுடன்
நின்றிருந்தவைளக்
கண்டு “சஹாக்கா, அவள் சிேநகிதி வட்டிற்குப் G ேபாயிருப்பாளாயிருக்கும்., நான் ெசன்று
பாத்து
வருகிேறன்.
நG
பயப்படாேத”எனக்
கூறியபடி
விைரந்து
வந்து
ெகாண்டிருந்த
ெசௗந்தயா
ஆதிையக்
வாசலுக்கு வந்தான் ஆதி. அப்ேபாது
ெதருவில்
நடந்து
கண்டு “என்னவாயிற்று?”என்று வினவ நடந்தைதக் கூறியவனிடம் விழிகைள விrத்தவள் “ஆ...ஆதி.. மா...மாக்ெகட்டில் மூன்று ெபண் பிள்ைளகைள ஜGப்பில் வந்தவகள்
பிடித்துக்
ேகட்ேடேன
ெகாண்டு
ேபானதாய்ப்
இப்ேபாது”என்றவளுக்கு
ேபசிக்
முடிக்கும்
ெகாண்டிருந்தைதக்
முன்னேரக்
கண்ண G
வந்துவிட.. அதிச்சியில் சிைலயாகி நின்று விட்டான் ஆதித்தன். அய்ேயாெவனத் சஹானாைவச் நின்று
விட..
ெதrயாமல்
தைலயில்
அடித்துக்
சமாதானப்படுத்தத் ஆதித்தனுக்கு
கண்களில்
நG
ெகாண்டு
ெதrயாமல்
எதிrல்
திணறி
நின்றிருந்த
மைறத்திருந்தது.
கீ ேழ
புரண்டு
ரத்னமும்,வள்ளியும்
ெசௗந்தயாவின்
தைலைய
அழுத
இறுகப்
உருவம்
பற்றியபடி
அமந்தவனுக்குக் ேகாபம் ெகாப்பளிக்க, ஆத்திரத்துடன் ைககைள முறுக்கித் தூணில் குத்தினான்.
சஹா
விசயத்ைதச்
ெசால்லிப்
எதிபாத்திருக்கவில்ைல நான்கு
அடி
ெவளிேய
ெகாடுத்து
அவன். இழுத்து
வந்தாேன
பதறுைகயில் எங்ேகனும்
வர
தவிர,
சத்தியமாக
ஊ
சுற்றப்
ேவண்டுெமன்று
இப்படிெயாருச்
இைத
ேபாயிருப்பாள்,
எண்ணியபடி ெசய்திைய
தான் அவன்
எதிபாக்கவில்ைல. தனக்குத்
தாேன
மறுத்துத்
தைலயைசத்தபடி
“இல்ைலயில்ைல,
மூன்று
ெபண்களில் அவளும் இருந்தாக ேவண்டுெமன்பதில்ைலேய, நா.. நான் ேபாய் ேதடிப் பாத்து விட்டு வருகிேறன்”என்றவன் சஹாவிடம் “இன்று அவள் என்ன உைட உடுத்தியிருந்தால் என்பைதக் ேகட்டுக் ெகாண்டு ஓடினான். நடந்து
முடிந்த
சம்பவத்தின்
பயனாக
மாக்ெகட்டில்
ெபண்கள்
நடமாட்டம்
குைறவாகக் காணப்பட ஓடிச் ெசன்று அங்கிருந்தக் கைடகளில் விசாrத்தான். பச்ைச நிறப் பாவாைட சட்ைட அணிந்திருந்த ஆப்பிள் வாங்கியப் ெபண்ைண அந்த
ஜGப்
ஏற்றிக்
ெகாண்டுப்
ேபாய்
விட்டதாக
அவகள்
உறுதி
படுத்த..
ெசய்வதறியாதுத் திைகத்துப் ேபானான் ஆதித்தன். கண்ண G
ெபருக்ெகடுத்து
ஓட..
ரஞ்சு....”என
“ரஞ்சு...
கதறியபடி
அமந்தவைன
அங்கிருந்ேதா
ெதாடந்து
வந்து
ரத்னமும்,
ரஞ்சனிப்பா...
விட்ட
எப்படிேயனும்
ரஞ்சனிப்பா...”என்று
சிறு
வதிெயன்றும் G
சமாதானப்படுத்தின.
அவைனக்
அவைளக்
பிள்ைள
கண்டு கூட்டி
ேபால்
பாராமல் மகைனத்
அழ..
“அப்பா...
வாருங்களப்பா..
கதறியவைனக்
காணச்
சகிக்கவில்ைல அங்கிருந்ேதாருக்கு. நடந்த உண்ைம வட்டில் G அைனவருக்கும் ெகாண்டுத்
தங்ைகயின்
ேமாகினிையயும்
எட்டி
நிைலைய விட..
ெதrய வர முகத்தில் அைறந்து
எண்ணி
மறுநிமிடேம
அழுதாள்
சஹானா.
கால்களும்,ைககளும்
விசயம் இழுத்துக்
ெகாண்டு அநியாயமாய் இறந்து ேபானா ேமாகினி. “அம்மாஆஆஆஆ”எனக் கதறிய
சஹானாவின்
ஓலம்
அந்த
வதியிலிருந்ேதாைரக் G
கதி
கலங்கச்
ெசய்தது. இடிந்து
ேபாய்
அைனத்ைதயும் ெகாண்டன. ெநாந்து
அமந்திருந்த
இருவைரயும்
ரத்னமும்,ெசௗந்தயாவின்
ஒேர
நாளில்
ேபாயிருந்தாள்
சூன்யமாகிப் சஹானா.
ெதாந்தரவு
தந்ைத
ேபானத்
ெசய்யாமல்
சிவக்குமாரும் தன்
அன்ைனைய
பாத்துக்
உலகத்ைத எண்ணி
எண்ணி
அழுவதா?,
தங்ைகைய நிைனத்து அழுவதா?, அவளுக்ேக புrயவில்ைல. ஆனால் கண்ண G மட்டும் விடாமல் ெபாங்கிக் ெகாண்ேடயிருந்தது. ஒரு
வாரத்
சாப்பாட்ைட
தாடியுடன் நGட்டி
அவளருேக
“சஹா..”என்று
வந்தமந்த அவள்
ஆதித்தன்
ேதாள்
தட்டிலிருந்தச்
ெதாட்டான்.
கண்ண G
விழிகளுடன்
ஏறிட்டவைளக்
கண்ணைரத் G
துைடத்து
கண்டு
அவனுக்கும்
சஹாக்கா.
“அழாேத
அழுைக
இறந்து
வந்தது.
ேபான
அவள்
அத்ைதைய
என்னால் திருப்பித் தர முடியாது. ஆனால்.. ஆனால்.. ேகடுெகட்ட நாய்களிடம் சிக்கித் தவித்துக் ெகாண்டிருக்கும் என் ரஞ்சனிைய என்னால் காப்பாற்றித் தர முடியும். என் உயிைரக் ெகாடுத்ேதனும் நான் அவைளக் கூட்டி வருேவன். அழாேத சஹா. எனக்காக.. எனக்காக சாப்பிடு சஹா”என்று ெகஞ்சலுடன் கூற.. அவன் ேதாளில் சாய்ந்து ெகாண்டுக் கண்ணG சிந்தினாள் சஹானா. அவைளச் சமாதானப்படுத்தி உண்ண ைவத்தவன் ேநராகத் தன் நண்பன் பாண்டியைனக் காணச் ெசன்றான். அந்த
இருட்டைறயில்
அதில்
முகம்
ெவளிச்சத்தில் மீ து
ஒரு
புைதத்து இன்னமும்
டாச்ைச
மூைலயில்
முழங்காைலக்
அமந்திருந்தாள் ஒடுங்கி
அடித்தான்
மித்ரா.
நடுங்கியபடிச்
உள்ேள
கட்டிக்
ெகாண்டு
திடீெரனப்
சுவேராடு
நுைழந்தவன்.
பரவிய
ஒன்றியவளின்
எைதேயா
ெமன்றபடி
நின்றிருந்தவனின் மீ திருந்து மதுவின் ெநடிக் குப்ெபனக் கிளம்பியது. கிடுகிடுெவன உடலில் பாய்ந்த நடுக்கம் மூைளக்குள் சூடான ரத்தத்ைதப் பரப்ப இழுத்துக் ெகாள்ளப் பாத்தக் ைக,கால்கைள அடக்கி தடதடக்கும் இதயத்துடன் கண்ைணக் கூசிய ெவளிச்சத்ைத எதி ெகாண்டாள் மித்ரா. ைகயிலிருந்த டாச்ைச இடது ைகக்கு மாற்றிக் ெகாண்டவன், மறு ைகயால் அவைளப்
பற்றி
ேபாராடிக் வலியில்
இழுத்தான்.
அவன்
ெகாண்டிருந்தவளின் கண்கைள
இறுக
இழுப்பிற்கு
முதுகில்
உடன்
படாமல்,
டாச்சால்
மூடியவளுக்குச்
ஓங்கி
சத்தமிட்டுக்
விடுபடப் அடித்தான்.
கதறக்
கூடத்
ேதான்றவில்ைல. கத்தித் தான் பயன் என்ன? முதுைகப்
பற்றியபடிக்
குப்புற
விழுந்தவளின்
மீ து
தன்
உடல்
பாரத்ைத
இறக்கினான் அவன். அவன் தன் மீ து விழுந்ததில் ெமாத்தமாக வலுவிழந்து ேபானவள், ெதாய்ந்து சாய.. அவள் மீ து மிருகத்தனமாய்ப் பரவினான் அவன். உடலளவிலும்,மனதளவிலும் சக்தியற்றுப் ேபாக,
ேசாந்து
அந்த ெவறி
நாயின்
ேபாயிருந்தவளுக்கு குதறலுக்குப்
எதிக்கச்
பலியாகிப் ேபானாள்
மித்ரா. இரவு
முழுதும்
முடித்தவன்,
அவள்
காைல
ரத்தத்ைத
அவைள
உறிஞ்சுமளவிற்கு
இருட்டுக்குள்
அைடத்து
ேவட்ைடயாடி
விட்டு
ெவளிேயறி
விட்டான். அந்த அைறையப் ேபால அவள் வாழ்வும் இருளாகிப் ேபானது. எழத்
திராணியற்றுக்
அணிந்தாள். ேபாயிருந்தது.
கிடந்தவள்
வலிெயடுத்த எழுந்து
அமர
உடைல
முதுைகத்
நகத்தித்
ெதாட்டுப்
முடியவில்ைல.
தன்
ஆைடகைள
பாத்தாள்.
குப்புறப்
படுத்தக்
வங்கிப் G ெகாள்ள
மட்டுேம எறும்பு.
முடிந்தது. உறிஞ்சிக்
கன்னத்தில் ெகாள்,
நG
ஊறிச்
ெசன்று
உறிஞ்ச
என்ன
சுrெரனக்
கடித்தது
இருக்கிறது
ஒரு
இவ்வுடலில்?,
மயக்கத்தில் கிறங்கிய விழிகள் ெசாக்கி இைம மூடின.
ஆதிக்குத்
ெதrயும்.
அவனது
வகுப்பில்
படிக்கும்
பாண்டியன்
தைட
ெசய்யப்பட்ட ஒரு தமிழ் இயக்கத்ைதச் ேசந்தவன். ஆனால் அவன் அைதக் காட்டிக் ெகாண்டதில்ைல. அவனது ெசய்ைககைளயும்,அவ்வப்ேபாது காணாமல் ேபாவைதயும்
ைவத்து
அவன்
கண்டறிந்து
ைவத்திருந்தான்.
ேநராக
அவன்
வட்டிற்குச் G ெசன்று அவனிடம் நடந்தைதக் கூறினான். உதவி ெசய்யுமாறும் ேவண்டினான். இைத ஏன் என்னிடம் ெசால்கிறாய் எனத் திைகத்துப் ேபான அந்த நண்பன் பின்
ஆதியின்
அழுத்தமான
பாைவையக்
கண்டு
நான்
என்
சகாக்களிடம்
விசாrத்துச் ெசால்கிேறன் என்றான். அவனது ைககைள அழுந்தப்பற்றியவன் பின்
நிமிந்துக்
சேகாதrையப் என்ைன
கண்ணக் G ேபாலடா.
அவள்
காப்பாற்ற
சிறு
தந்ைதக்கு
முடியாது
இல்ைலயடா.
குரலில்
அவள்
“அவள்..
வயதிலிருந்ேத
நிகராகத்
ேபானால்,
தான்
நான்
எப்...எப்படிேயனும்..
என்
உடன்
என்ேனாேட
பாத்து உயி
வளந்தவள்.
வந்தாளடா. வாழ்வதற்கு
அவளிருக்குமிடத்ைத
பிறவா
அவைளக் அத்தேம
அறிந்து
ெசால்.
ப்ள Gஸ்”என்று ெகஞ்சியவனிடம் சrெயன வாக்குக் ெகாடுத்தான் அவன்.
அன்ைறய
இரவுக்குப்
பிராண்டல்களுக்கு
பிறகு
ஆளாகி
தினம்
தினம்
மித்ராவின்
இரவு
உடல்
ஒவ்ெவாரு
ரணமாகிப்
நாய்களின்
ேபானது.
ஒேர
ேகள்விையத் திரும்பத் திரும்பக் ேகட்டு அவைளச் சித்திரவைத ெசய்து அவள் அழுைகயில்
குமுறுவைதப்
பாத்துக்
ைகக்
ெகாட்டிச்
சிrத்தாகள்
அந்தக்
காட்ேடrகள். பின்ெனாரு
நாளில்
தடதடெவன
நுைழந்த
நால்வ
அவளது
ைகையயும்,
கண்ைணயும் கட்டி ெவளிேய தரதரெவன இழுத்துக் ெகாண்டு ெசன்றாகள். அவைளச்
சுற்றி
மட்டுமல்ல,
ஒரு
ஒலித்த
ஆண்,ெபண்
கூட்டேம
என்று
குரல்கள்
ெதrந்தது
அகப்பட்டிருப்பது
அவளுக்கு.
அவள்
அைனவைரயும்
ஏற்றிக் ெகாண்டு சீ றிப் பாய்ந்தது அந்த ேவன். ேவனில்
தன்னருேக
காணாமேல பிள்ைளையக்
உணர கூட
உரசிக்
ெகாண்டு
முடிந்தது விட்டு
பிறப்ெபடுத்திருக்கிறாகள்
அமந்திருந்த
மித்ராவிற்கு. ைவக்க
தாேன
ரத்தக்
மாட்டீகளா! ெபண்
சிறிய
உருவத்ைதக்
காட்ேடrகளா! உன்
ெஜன்மங்கள்?,
சிறு
இனத்திலும் அடங்காத
ேவட்ைகையக் காட்ட ேவண்டியது தாேன அவகளிடம்! ஆண் விபச்சாrகள்!
காளி
அவதாரமாய்
காளியாக
மாறி
எழுந்தது.
கடும்
குழந்ைதயின்
ெபண்
சிைலையப்
அைனவைரயும் ேகாபத்தில்
அழுைகக்
பூஜிக்கிறாகேள!
வதம்
ெசய்ய
ஆழ்ந்திருந்தவைள
குரல்
திைச
திருப்ப
நிஜமாகேவக்
அவளுக்குள்
அம்மா..”என்கிற
“அம்மா.. அவள்
ெவறிேய
புறம்
திரும்பியவள்
“பாப்பா.. பாப்பா..”எனக் கூப்பிட அந்தச் சிறுமியின் ைககளும்,கண்களும் கூடக் கட்டப்பட்டிருந்ததால் “அ..அக்கா..”என்றாள். “பாரம்மா.. நG நல்ல பாப்பா தாேன?,அழக்கூடாது.அழக்கூடாது கண்ேண, நாம் அைனவரும் கண்ணாமூச்சி விைளயாட்டு விைளயாடுகிேறாம். ேவைன விட்டு இறங்கியதும் அக்கா உனக்கு சாக்ேலட்,ஐஸ்கீ ம் எல்லாம் வாங்கித் தருேவன். அழாேதம்மா..”என்று
சமாதானம்
ெசய்ய
“இந்த
விைளயாட்டு
எனக்குப்
பயமாயிருக்கிறதக்கா. அ..அம்மாவிடம் ேபாக ேவண்டும்”என்று அவள் மீ ண்டும் அழுதாள். “அம்மாவிடம் ேபாகலாம் நிச்சயம். அழாேத கண்ேண..”என்று அவள் கூறிய ேவைள வாகனம் நின்றது. சட்,சட்ெடனக் கதவு திறக்கும் சத்தம் ேகட்டதும் அைனவரும் விட்டான்
திரும்பி
ேநாக்க..
வாசலில்
ஒவ்ெவாருவைரயும்
நின்றிருந்த
ஒரு
மிருகம்.
இழுத்து
ெவளிேய
பயத்தில்
“அக்கா..
அக்கா...”என்றபடித் தன்ைன உரசிேய வந்தச் சிறுமிைய தன்னுடேன இழுத்து வந்தாள் மித்ரா. அைனவrன்
கண்
இருக்குமிடத்ைதக்
கட்டும் கண்டன.
அவிழ்க்கப்பட அடந்தக்
சுற்றிச்
காட்டுப்பகுதி
சுற்றித் தான்
தாங்கள்
அது.
ெபrய
ெபrய மரங்களும்,புதகளும் மண்டிக் கிடந்த பகுதியில் உயி பயம் கண்ணில் ெதrய
பீதியுடன்
நின்றிருந்தன
அைனவரும்.
பத்துக்கும்
ேமற்பட்டிருந்தது.
மனித உயிகைள இரண்டு ேவன்-களில் அைழத்து வந்திருந்தன. துப்பாக்கி ைவத்திருந்த பல அவகைளச் சுற்றி நின்று ெகாள்ள, பதறிப் ேபாய் நின்றிருந்தன அைனவரும். சுற்றிச் சுற்றி அைனவரது முகத்ைதயும் கண்ட சிறுமி
ஓரத்தில்
அறியாமல்
எங்ேகேயா
அப்படிேய
ெவறித்தபடி
நின்றிருந்தப்
ேமலாைட
ெபண்மணிையக்
விலகியைதக் கண்டு
கூட
“அம்மா....
அம்மா...”என்று அருேக ஓடினாள். ைக
நGளத்
துப்பாக்கிைய
நGட்டிக்
குறி
பாத்துக்
ெகாண்டிருந்த
ஒரு
ரத்த
ெவறியன், அன்ைனைய ேநாக்கி ஓடியச் சிறுமிையக் குறி பாத்தான். சுட்டு விடுவாேனா
என்று
பயந்து
ேபான
மித்ரா
ெகாஞ்சமும்
தயங்காமல்
ஓடிச்
ெசன்று அந்தச் சிறுமியின் மீ து பாய்ந்து பத்தடித் தள்ளி விழுந்தாள். அவன் சுட்ட குண்டு ெசடிையக் கிழித்துக் ெகாண்டு ேபாய் விழுந்தது.
உடல்
நடுங்கத்
தன்ேனாடு
ஒன்றிய
சிறுமி
அவள்
முகத்ைத
நிமிந்துப்
பாத்துப் பின் முகம் சுருங்க அழுதாள். வறிட்டுக் G கதறிய அவள் குரைலக் ேகட்கச்
சகித்தாவன்
ேபாது
முகத்ைத
ைவத்துக்
ெகாண்டு
அருேக
வந்தக்
கயவன், சிறுமியின் தைல முடிையக் ெகாத்தாகப் பற்றித் தூக்கி மரத்ேதாடு கட்டி
ைவத்தான்.
அம்மா...”என்று
“அம்மா..
சிறுமி
வாய்
விட்டுத்
துடிக்க
ெவறித்துக் ெகாண்டு நின்றிருந்த அவள் அன்ைன மடிந்து விழுந்து அழுதாள். “என்
பிள்ைள...
அவள்
என்
பிள்ைள...
ேவ...ேவண்டாம்..
அவைள
விட்டு
விடுங்கள். என்ைனச் சித்திரவைத ெசய்தது ேபாதாதா?,என் பிள்ைளைய விட்டு விடுங்கள்..”எனக் ைகெயடுத்துக் கும்பிட்டுக் ெகஞ்சும் ேவைள நால்வரும் மாறி மாறித் தங்கள் துப்பாக்கிைய இயக்கி அங்கிருக்கும் அைனவைரயும் ெகான்றுக் குவித்தன. மித்ரா,சிறுமி,அவள் அன்ைன,இன்ெனாரு ஆண். நால்வைரத் தவிர அைனவரும் மடிந்து
ேபாயிருந்தாகள்.
நிமிடத்தில்
மித்ரா
உைறந்து
பாத்துக்
ேபாய்
பிணமாகிப்
ேபான
ெகாண்டிருக்க
அைனவைரயும்
மரண
பயெமன்றால்
என்னெவன்பைத அவள் அந்தத்தருணத்தில் உணந்தாள். இதயம் சரமாrயாகத் துடிக்க,ைககளும்கால்களும் மரத்துப் ேபாய் ெசயலிழந்து விட்டது. சிறுமியின் கதறலும்,அவள்
அன்ைனயின்
ஓலத்ைதயும்
தவிர
அந்த
இடத்தில்
ெகாண்டு
வந்து
ஓrடத்தில்
சத்தேமயில்ைல. உயிரழந்து
ேபான
குவித்தவன்
ெபட்ேராைல
நால்வைரயும் கட்டப்பட்ட அவைளத்
பிேரதங்கைள
கண்டவன்
ஊற்றிக் பின்
நிைலயிலிருந்தச் தG-க்கு
அருேக
இழுத்துக் ஒரு
ெகாழுத்தினான்.
நிமிந்து
சிrத்துக்
ெகாண்டு
தூக்கிக்
ெகாண்டு
வந்தவன்
தூக்கிப்
ேபாடுபவன்
ேபான்று
மாதிrயாகச்
சிறுமிையத்
ெகாண்டு
பின்
ெசன்று
விைளயாட்டுக் காட்டினான். “அய்ேயா....”எனப் பதறியபடி ஓடிய அன்ைனைய ஒருவன் இழுத்துப் பிடித்துக் ெகாண்டு உடைல
அவள்
அணிந்திருந்த
ேசைலைய
மைறப்பதா,பிள்ைளையக்
காப்பதா
உருவி என்று
நிவாணமாக்கினான். புrயாமல்
தைலயில்
அடித்துக் ெகாண்டு கதறியவள் ெவறியுடன் ஓடிச் ெசன்றுத் தGக்குள் குதித்து விட்டாள். பக்கத்திலிருந்த
ஆண்
மறுபுறம்
திரும்பிக்
ெகாண்டுக்
கண்கைள
மூடிக்
ெகாண்டு நடுக்கத்ைதக் கட்டுப்படுத்த,அைதக் கண்ட மித்ராவிற்கும் உயி நாடி நின்று
ேபானது.
ேதாைளக்
தங்களது
குலுக்கிய
ேவைலைய
கயவன்
அவள்
“அம்மாவிடம்
சிங்களத்தில் சிறுமியிடம் ேகட்டான்.
சுலபமாக்கியவள் ேபாக
ேபான்று
ேவண்டுமா?”என்று
இவன்... இவன்... என்ன ேகட்கிறான்.. அய்ேயா... என்றுப் பதறி மித்ராவும் அந்த ஆணும்
அருேக
ஓடுவதற்குள்
எறிந்திருந்தான்
அந்த
கூறி
“ேபா...”எனக்
அச்சிறுமிையத்
................................
ேகடு
தGக்குள்
ெகட்டவன்.
“அக்காஆஆஆஆஆஆ”என்ற ஓலத்துடன் தGக்கிைறயாகிப் ேபானாள் அச்சிறுமி. அவ்வளவு
ேநரமிருந்த
அைமதி
மாறி
அந்த
ஆண்
சீ றி,
அக்கயவனின்
கழுத்ைதப் பற்றி ெநறிக்க ஒேர குண்டில் அவனது உயிைரப் பறித்து விட்டான் மற்றவன். தன்ைனச் சுற்றிக் கிடந்தப் பிணங்கைள ெவறித்து ேநாக்கிய மித்ரா அவகைள
நிமிந்து
ேநாக்கினாள்.
உயி
தாேனடா
ேவண்டும்?,
எங்கள்
இனத்ைத அழித்து விட்டால் திருப்தி அைடந்து விடுவகள் G தாேன?, ெகான்று விடடா,
ெகான்று
விடு.
இந்த
அக்கிரமங்கைளக்
ைகக்
கட்டி
ேவடிக்ைக
பாக்கும் இந்த நிைலக்கு நG என்ைனச் சாகடிப்பது ேமல். கண்கைள
அழுந்த
மூடி
அவனது
துப்பாக்கிக்
இைடெவட்டுமளவிற்குத் தடதடெவனச்
சத்தம்
குண்டிற்குத் ேகட்டது.
ஓடி
தயாரானவைள வந்த நான்கு
ேப சிங்களத்தில் ஏேதா கூற அவைள இழுத்து ேவனில் ேபாட்டுக் ெகாண்டு அைனவரும் அந்த இடத்ைத விட்டு அகன்றன.
அத்தியாயம் – 11
துப்பாக்கிைய ைவத்ேத ஒரு இனத்ைத அழித்து விடக் கவம் ெகாண்டிருக்கிறாேய..! ஈனேன! உன் அக்கிரம் தாளாது இந்தப் பூமித்தாய் ெபாத்துக் ெகாண்டு விட்டால்.. ந7 கட்டிக் காத்து அரசாள நிைனக்கும் உன் ஆைச மண்ேணாடு மண்ணாகப் ேபாய்விடும் என்பது ெதrயுமா உனக்கு?
நண்பன் ெசான்னைதக் உன்ேனாடு
கவனமாகக்
வருகிேறன்”என்று
“உயிருக்கு
கூற..
நான்
“என்
ெகாண்ட
அவைன
உத்தரவாதமில்ைல
ேபசுகிறாய்?”என்றவனிடம் முைறேயனும்
ேகட்டுக்
ரஞ்சனிையப்
பாண்டியன்.
ெதrந்துமா
இப்படிப்
ேபானால்
பாத்தாக
“நானும்
ெவறித்தான்
என்று உயி
ஆதித்தன்
பரவாயில்ைல.
ேவண்டும்”என்று
ஒரு
பிடிவாதம்
பிடித்தவனிடம் சrெயனத் தைலயாட்டினான் பாண்டியன். விறுவிறுெவன ரத்னம்.
ெவகு
வட்டு G
வாசற்படிேயறியவைன
நாட்களாகச்
சrயாக
“ஆதி..”என்று
உண்ணாமல்
திrகிறான்
நிறுத்தினா என்பதற்குச்
சாட்சியாக எலும்புகள் எல்லாம் தூக்கித் ெதrந்தது அவனுக்கு. மித்ரா என்று ேபானாேளா,அன்றிலிருந்து
அவன்
ெசல்வதில்ைல,ெசௗந்தயாவிடம்
சrயாக
உண்பதில்ைல,கல்லூrக்குச்
பழகுவதில்ைல,ஏன்
தாடிையக்
கூட
எடுப்பதில்ைல. கண்கள் சிவந்து எந்ேநரமும் ேகாபமாய்த் ெதன்படுகிறான். ஒரு சில ேநரம் அழுைகயுடனும் காணப்படுகிறான். “என்னப்பா?”என்றவைன
“என்னடா
இது
ேகாலம்?,நG
ெசய்யும்
காrயங்கள்
எதுவும் எனக்குப் பிடிக்கவில்ைல ஆதி. நG உடனடியாக ெஜமனி ெசன்று விடு. நG இங்கிருப்பது சrெயன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல. படிப்ைப அங்கிருந்து ெதாடந்து ெகாள்”என்றவைர முைறத்து விட்டு அவன் விலகி நடக்க “ஆதி.. நG எங்கள் ஒேர பிள்ைளடா. உன்ைன நிைனத்து உன் அன்ைன தினம் தினம் வருந்துகிறாளடா”என்றா அவ. “அப்பா.. உங்களுக்ேக ெதrயும்,ரஞ்சனி என் உயி என்று. அவள் இல்லாமல் நான் மட்டும் எப்படி ெசாகுசாகத் தின்று,தூங்கி ஜாலியாக இருக்க முடியும்?,
நான்
அவைளத்
திரும்பக்
கூட்டி
வருேவன்.
சஹாக்காவிற்குச்
சத்தியம்
ெசய்திருக்கிேறன்.”என்றவன் ெதாடந்து “அப்பா... ரஞ்சு இல்லாமல் என்னால் எப்படி மகிழ்ச்சியாக இருக்க முடியும்?,உங்கள் அைனவைரயும் எனக்கு
முக்கியம்.
நிைனத்து
அவள்..
நGங்கள்
பதறுகீ ேறன்
அவள்
எப்படிப்
அவைள
என்
பிள்ைளையப்
பதறுகிறGகேளா,
நிைனத்து”என்றவன்
விட அவள்
ேபால.
அேத
ேபாலத்
ெபாங்கி
வழிந்தக்
என்ைன
தான்
நான்
கண்ணைரத் G
துைடத்து விட்டு விருட்ெடனச் ெசன்று விட்டான். உள் அைறயில் அவன் கூறுவைதக் ேகட்டு ஓடி வந்த சஹா அழுைகயுடன் அவன் முன்ேன நிற்க “தயவு ெசய்து அழாேத சஹாக்கா”என்றவைனக் கட்டிக் ெகாண்டவள் “ஆ..ஆதி, அவள் தைலவிதி இப்படிப் ேபாக ேவண்டுெமன்பது. நG.. நG உன் வாழ்ைவ வணாக்கிக் G ெகாள்ளாேத. மாமா ெசால்படிக் ேகள் ஆதி”என்ற சஹாவின் எண்ணிப்
ேபச்ைசயும் ெபருைமயாக
அவன்
காதில்
இருந்தாலும்
வாங்கவில்ைல. அவன்
என்ன
அவன்
அன்ைப
ஆவாேனா
என்றுப்
பயமாகவும் இருந்தது அவளுக்கு. அடுத்த
இரண்டு
ரஞ்சுைவத்ேதடிப்
நாட்களில் ேபாகிேறன்.
வட்டினrடம் G என்ைனத்
ெசால்லிக்
ேதட
ேவண்டாம்
ெகாள்ளாமல் என்று
எழுதி
ைவத்து விட்டு நண்பனுடன் புறப்பட்டு விட்டான் ஆதித்தன். வாரங்கள்,மாதங்கைளக் கடக்க.. தனக்குச் சாவுமில்ைல,விடிவுமில்ைல என்பது ேபால்
ஒவ்ெவாரு
நாளும்
ெகாண்டு உயிருள்ள
எண்ணற்றச்
சித்திரவைதகைள
பிணமாக இருந்தாள் மித்ரா.
அனுபவித்துக்
ேதாழிையத் ேதடி மாதக்
கணக்கில் நண்பனுடன் கழித்த ஆதித்தனுக்கு அவைளச் சந்திக்கும் வாய்ப்பு விைரவிேலேய கிைடத்தது. கூட்டம்,கூட்டமாக ஆண்கைளயும்,ெபண்கைளயும் பாலியல் வன்முைறகளுக்கு உட்படுத்தி உயிைரக் ெகான்று எrத்துப் ேபாடுவது தான் அவகளது தைலயாய கடைம
ேபாலும்.
அன்றுத்
அவேளாடு
ேவறு
சிலைரயும்
ஒரு
காட்டு
பங்களாவிற்குள் அைடத்து ைவத்திருந்தன. நண்பேனாடுத்
ேதாழிையத்
ெசய்யப்பட்ட
இயக்கத்ைதச்
ஆதித்தைனயும்
பிடித்துக்
ேதடிச்
சுற்றித்
ேசந்தவன் ெகாண்டு
திrந்ததில்
என்று
அவனும்
பாண்டியேனாடு
வந்திருந்தன
அந்த
தைட ேசந்து
ராணுவத்தின.
ைககள் கட்டப்பட்ட நிைலயிலிருந்த நால்வைர அந்த அைறக்குள் அைடத்து விட்டு அவகள் ெவளிேயறி விட.. சுற்றிச் சுற்றி அைலந்தவனின் பாைவ ஓrடத்தில் நிைலத்து நின்றது. அங்ேக
அைற
மித்ராஞ்சனி.
மூைலயில்
அந்தத்
திறந்த
துன்பத்திலும்
வாயுடன்
ேதாழிையக்
சக்தியற்றுக் கண்டு
விட்டச்
கிடந்தாள் சந்ேதாசம்
பரவ “ரஞ்சு.........”என்று உயிப்பு நிைறந்தக் குரலில் அைழத்தான் ஆதித்தன். ஆதியின் குரைல அங்ேக சற்றும் எதிபாக்காத மித்ரா நிைலகுைலந்து ேபான உடைலச் சிரமப்பட்டுத் தூக்கிக் கண்கைள விrத்துப் பாத்தாள். விைரந்து ஓடி வந்து அவளருேக நின்றவன் தைல முதல் கால் வைர அவைள ஆராய்ந்தான்.
வங்கித் G
தடித்துப்
புருவங்களும்,கைளந்து
ஜைட
ேபான
உதடுகளும்,கீ றல்கள்
பிடித்துப்
ேபாயிருந்த
விழுந்த
முடியும்,ைககள்,
காலிலிருந்தக் காயங்களும் அவள் எந்த நிைலயிலிருக்கிறாள் என்பைதப் பைற சாற்ற..
கண்கள்
அைண
திறந்த
ெவள்ளமாகக்
கண்ணைரப் G
ெபாழிந்தன
அவனுக்கு. நண்பைனக்
கண்டு
சந்ேதாசமாய்
மாறியவளது
முகம்
மறுெநாடிேய
விபச்சாrக்கும் ேகவலமாய் மாறிப் ேபானத் தன் நிைலைய எண்ணித் தைல கவிழ்ந்துப்
பின்
துடிக்கும்
இதழ்களுடன்
ேமலாைடைய
ேலசாக
விலக்கி
சிகெரட் சூட்டுப் புண்கைளக் காட்டி அவன் காலடியிேலேய மடிந்து விழுந்துக் கதறி அழுதாள். அவளருேக
மண்டியிட்டு
அமந்தவன்
ேவகத்ேதாடு
அவைளத்
தன்னுடன்
அைணத்து “ஏன்,ஏன் அழ ேவண்டும்?, ேபாrல் காயம் ெபற்று வருபவனின் புண்கைள
வரத்தழும்பு G
பிறந்தவைளக்
என்று
காயப்படுத்த
தாேன
அவள்
ெசால்கிறாகள்?,ெபண்ணாய்ப்
கற்ைபத்
தான்
முதலில்
அழிப்பாகள்
வக்கிரம் பிடித்த நாய்கள். நG இழந்த விசயங்கைள உன் இனத்திற்காக, உன் தமிழுக்காக நG அப்பணித்தத் தியாகமாக நிைனத்துக் ெகாள். வரத்தழும்ைப G வாங்கியவன் கம்பீரமாக உலா வரவில்ைல?,நGயும் அது ேபால் நிமிந்து வர ேவண்டும்.
புrந்ததா?”என்று
அவன்
உலுக்க..
ேலசாகச்
சிrக்க
முயன்று
முடியாமல் அவைனக் கட்டிக் ெகாண்டு அழுதாள் அவள். “அழுது தGக்க இது
ேநரமில்ைல ரஞ்சு. இங்கிருந்துத் தப்பியாக ேவண்டும்.
விைரவில்,விைரவில் புறப்படு..”என்றவனும், அவனது நண்பனும் அைனவரது ைகக்கட்ைடப் பிrப்பதில் மும்முரமாகி விட்ட அந்த ேநரம் வாசலிலிருந்துச் சரமாrயாக
குண்டு
மைழ
பாய்ந்து
அைனவrன்
உயிைரயும்
குடித்து,வரG
வசனம் ேபசிய ஆதித்தன் தைலையயும் வாங்கிச் ெசன்றது. தன்
கண்
முன்ேன
ேமலானவைன.. வந்த
நாட்கள்
தன்
உயி
விட்டத்
தகப்பைனப்
முழுதும்
தன்
ேபான்றவைன
சித்தபிரம்ைம
நண்பைன.. எண்ணி
பிடித்தவள்
நண்பனுக்கும்
எண்ணி ேபால்
அடுத்து
அைடத்து
ைவக்கப்பட்டிருந்த கூடாரத்திற்குள் கிடந்தாள் மித்ரா. தினம் இரவு அவைள ேவட்ைடயாடிக்
ெகாண்டிருந்த
நாய்கைள
எதித்தும்,கத்தியும்,கூச்சலிட்டும்
ஒன்றும் ெசய்ய முடியாது ேபாக.. ெசயலிழந்துப் பிணமாகிப் ேபானாள்.
எத்தைன உயிகைளச் சுட்டுக் ெகாள்ளும் இந்தக் காட்ேடrகள் ஏன் தன்ைன மட்டும்
விட்டு
ைவத்திருக்கிறாகள்
என்பதற்கான
அத்தம்
அவளுக்குப்
பிடிபடேவயில்ைல. ஒேர துப்பாக்கிக் குண்டில் உயி பிrந்து விட்டால் இந்தத் துன்பம் தGந்து விடும். ஆதி... ஆதியுடன் ெசன்று ேசந்து விடலாம்...! ஆதி... ஏன் டா, ஏன் ெசத்துப் ேபானாய்?, நG எப்படி இங்ேக வந்து ேசந்தாய்?, எனக்குத் ெதrயும்.
உன்
எனக்காக..
ேநாக்கம்..
எனக்காகத்
அநாைதயாய்
என்ைனக்
தாேனடா
நின்ற
ஆளாக்கினாேய...
நண்பன்
காண்பதாய்த்
உயி
தான்
நGத்தாய்..
என்ைன
அறியாத
என்பைதத்
தாண்டி..
இருந்திருக்கும்!
பாவி..
தகப்பனற்று
வயதிலிருந்துத் ஒரு
தகப்பனாய்
தூக்கி என்ைனப்
ேபணிக் காத்தாேய... ஆதி... ஏன் டா என் கண் முன்ேன நடக்க ேவண்டும்?, அத்ைத,மாமாவிற்கு நான் என்ன பதில் கூறுேவன்?, ெதய்வேம.. என்ைன, என் ஆதிேயாடு
ேசத்து
விடு..
உயி
வாழ
இஷ்டமில்ைல”
என்று
புலம்பித்
தGத்தவைள மறுபடியும் அள்ளிக் ெகாண்டு எங்ேகா ெசன்றாகள். வழி
ெநடுக
ெவறித்தபடி
யாழ்நகருக்குள்
தான்
வந்தவள்
வண்டி
கண்ணில்
பட்டதுத்
நுைழந்திருக்கிறது.
தன்
நகரம்..
மாக்ெகட்..
அவள்
வாழ்ைவத் திைச திருப்பிய மாக்ெகட்.. அமந்திருந்த இடத்திலிருந்து எழுந்து எட்டிப்
பாத்தவைளத்
துப்பாக்கியால்
இடித்து
அமர
ைவத்தான்
ஒரு
சண்டாளன். மாக்ெகட்.. மாக்ெகட்டாக அல்ல. சுடுகாடாக இருந்தது. அங்கங்கு மனிதப் பிணங்கள்.
குண்டு
ெவடிப்பு
ஓலங்களும்,மனிதக் முடியும்?,சஹா..
நடந்திருக்கிறது.
கூவல்களும்.. சஹா
உயிைரத்
அ...அம்மா...
என்ன
ஆனாள்
துைளக்கும்
அம்மாவினால் என்று
மரண
எப்படி
ஓட
ெதrயவில்ைலேய..
அத்ைத,மாமா.. என்றுப் பதறியவளின் பாைவக்கு விைட கிைடப்பது ேபால் வண்டி அவள் வட்டு G வதிையக் G கடந்தது. வடு... G
வெடங்ேக?, G
சாட்சிேய
இல்லாது
மாrலடித்துக் அடியில்
அங்ேக
உருக்குைலந்து
ெகாண்டு
கீ ேழ
அப்படிெயாரு
வடும்,வ G தியும் G
ேபாயிருந்தது.
வண்டியிலிருந்துக்
கிடத்தினான்
அக்கயவன்.
“அம்மா...
குதிக்கப்
அவள்
இருந்ததற்கான சஹா...”என்று
பாத்தவைள
முகத்தில்
ஒேர
மிதித்துப்
பின்
ைககைளக் கட்டி சிங்களத்தில் என்னேவா கூறினான். உடல் அழுைகயில் குலுங்க மிச்ச மீ தியிருந்தச் சக்தியும்,உயிப்பும் சுத்தமாக காணாமல் ேபாயிருந்தது அவளுக்கு. “அம்மாஆஆ.. சஹா...”என ஏங்கி அழுது தGத்தவளின்
கண்களில்
கண்ணரும் G
வற்றிப்
ேபாய்
விட..
ெவறித்த
கண்களுடன் அைசயாது அமந்து ேபானாள் மித்ரா. வண்டி இப்ேபாது தைலமன்னாருக்கு வந்து ேசந்திருந்தது. காட்டுப்பகுதியில் அருவிக்குச் அவளது
சற்றுத்
கால்கைளக்
தூரத்திலிருந்த கட்டி
விட்டு
இடத்தில்
வண்டிைய
அவகள்
எங்ேகா
நிறுத்தி
நடந்து
விட்டு
ெசன்றன.
ெபாங்கிப்
ெபாங்கி
ெதrயாமல்
வழிந்து
குலுங்கிக்
ெகாண்டிருந்தக்
ெகாண்டிருந்தவளின்
கண்ணைரக் G முன்ேன
கட்டுப்படுத்த
ெசன்ற
நால்வrல்
ஒருவன் திரும்பி வருவைதக் கண்டு நிமிந்து ேநாக்கினாள். கண்களில் சிறிது பயத்துடன் முன்ேன ெசன்று விட்டவகைள ேநாக்கியவன் பின்
அவளிடம்
திரும்பி
கட்ைடயும்,ைகக்கட்ைடயும்
பரபரெவன
அவிழ்த்து
விட்டு
அவளதுக் “நG
கால்
இவகளிடம்
பட்டக்
கஷ்டெமல்லாம் ேபாதும்,இனியும் இந்த நாய்களுக்கு இைரயாக ேவண்டாம்.. ஓடு.. தப்பித்து ஓடு.. சீ க்கிரம்.. சீ க்கிரம்..”என்று அவைள விரட்டினான். திைகப்பு மிகுதியில் கண்கைள விrத்து அமந்திருந்தவளின் ைகையப் பிடித்து இழுத்துக்
கீ ேழ
விட்டவன்
ஈடுபவகளின்
மீ து
அப்பாவிகளிடம்
தான்
இல்ைல.
அப்படிப்
“என்ன என்
ேகாபேம
ேபாம்மா..
ஓடு
பாக்கிறாய்?, தவிர.. சீ க்கிரம்..
தGவிரவாதத்தில்
உன்ைனப் காட்டுப்
ேபான்ற பகுதிக்குள்
மைறந்து விட்டால் யா கண்ணிலும் மாட்ட முடியாது. ேபா..”என்று பதறியபடி கூறியவனிடம்
நன்றி
என்று
ெசால்லக்
கூட
ேநரமில்லாது
விறுவிறுெவன
ஓடி.. மரங்களுக்குள் மைறந்து ேபானாள் மித்ரா. ஒரு நிம்மதிப் ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டு மறுபுறம் ஓடிச் ெசன்று விட்டான் அவன். காட்ேடrக் கூட்டத்துக்குள்ளும் நல்ல உள்ளம்! நாள்
கணக்காக
காட்டுக்குள்
ஓடிய
மித்ரா,
கைடசியாக
காட்ைட
விட்டு
ெவளிேய வந்த ேபாது அவள் கண்டது பரந்து விrந்திருந்தக் கடைலத் தான். அன்ைன,அக்கா,ஆதிெயன அைனவைரயும் இழந்து விட்டப்பின் தனக்கு மட்டும் என்ன வாழ்வு இருந்து விடப் ேபாகிறது என்ெறண்ணிக் கடலுக்குள் குதித்துச் ெசத்து விடத் தான் ஓடினாள் அவள். ஆனால்
உண்ணாமலும்,உறங்காமலும்
நாட்கணக்கில்
ஓடியதில்
கைளத்துப்
ேபான உடல் அவைள ஆழ்மயக்கத்திற்கு அைழத்துச் ெசல்ல.. கைரயிேலேய மயங்கி விழுந்தாள். இது
மட்டுமல்லாமல்
பாலியல்
ெசால்ல
வன்முைறகளுக்கு
முடியாத,ெசால்லக்
கூசக்
ஆளாகியிருந்தாள்
கூடியப்
பல
மித்ராஞ்சனி.
மாபிலும்,முதுகிலும் சிகெரட் சூட்டினால் துன்புறுத்தியவகள் அவளது மாபுக் காம்ைப அறுத்ெதறிந்து அவள் துடிப்பைதக் கண்டு மகிழ்ந்தாகள். ஒவ்ெவாரு முைறயும் நிவாணப்படுத்தி அவகள் ெசய்த சித்ரவைதகள் ஏராளம். அைதச் ெசால்லி உங்கைளத் துன்புறுத்த எனக்கு இஷ்டமில்ைல. மித்ராவின்
அன்ைன
அவள்
காணாமல்
ேபாகும்
முன்ேப
இறந்து
ேபான
விவகாரம் அவளுக்குத் ெதrயாது. குண்டு ெவடிப்பில் தன் குடும்பம் இறந்து ேபானதாகத் தான் இன்று வைர அவள் எண்ணி வருகிறாள்.
மயக்கத்தில் விழுந்தவைள அள்ளிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டு வந்து ராேமஸ்வரம் முகாமில்
ேசத்த
கைத
ஜGவனுக்குத்
ெதrயுெமன்பதால்
அதற்கு
ேமல்
அவைள சக்தியும்,ஜGவனும் ஏதும் ேகட்கவில்ைல. அவள்
கூறி
முடித்து
நித்திைரயில்
ஆழ்ந்த
ேபாது
சக்தி,ஜGவனின்
கண்கள்
சிவந்துக் கன்னத்தில் கண்ண Gக் ேகாடுகள் வழிந்திருந்தன. “இேதா வேரண்டா” என்று கரகரத்தக்குரலில் கூறி விட்டு சக்தி ெவளிேயறி விட.. குழந்ைதையப் ேபால் உறங்குபவளின் முகத்ைத நGவி.. தைலைய வருடிக் கண்ணG உகுத்தான் ஜGவன். “என்
உயி
உள்ள
வைர
காயங்களுக்கும்,வடுக்களுக்கும்
உன்ைனக் நான்
காப்ேபன்
மருந்தாேவன்..
கண்ணம்மா.. உன்
வலிகைள
உன் உன்
வாயால் ேகட்ட பின்பு தான் உன் மீ து நான் ெகாண்டிருக்கும் பாசமும்,அன்பும் வலுப்ெபற்றிருக்கிறது.
நG
இதுவைர
உயிேராடு
இருந்ததற்கானக்
காரணம்
என்ைன வந்துச் ேசவது தான். இந்த அநாைதக்குத் துைணயாயிருக்கத் தான் உன்
உயிைர
உனக்கானவன்..”
எடுத்துக் என்று
ெகாள்ளவில்ைல உணச்சி
மிகுந்த
அந்த
ஆண்டவன்.
குரலில்
கூறிக்
நா..நான் கண்ணrல் G
நைனந்திருந்த உதடுகைள அவள் ெநற்றியில் அழுந்தப் புைதத்தான் ஜGவன்.
