காதலனுடன் முதல் முதலாய் முதலிரவில் ஈடுபட்டுவிட்டு வந்த காதலியின்
முகம் பபால் கீ ழ் வானம் சிவப்பபப் பூசிக்ககாண்டிருக்க.... கசந்நிற சூரியன் பூமிக்கு தங்கச்சாயம் பூசும் காபலப் கபாழுது.....
அழகிகயாருத்தி தன் கூந்தலுக்குப் பபாட்ட அகில் புபக எல்லாம் விண்ணில் பமகமாகித் திரண்டது பபால......... திட்டுத் திட்டாய் கிடந்த பமகக் கூட்டத்பத தனது
கபருங்கரங்கள்
ககாண்டிருந்தான்......
ககாண்டு
விலக்கியபடி
சூரியன்
பமகலழுந்து
பஜாதி மயமான பூமியில் இன்னும் தீராத ஜாதி மயக்கம் பபால்..... சுட வரும் சூரியனுக்கும்
நான்
சாமரம்
வசுபவன் ீ
என்று
தபலயபசக்கும் சாபலபயாரப் பூ மரங்கள்....
மதிமயங்கி
மயக்கத்துடன்
தாயின் மடி பதடி ஓடும் கன்றுகளின் குரல்,, குஞ்சுகளுக்கு இபர பதடிப் பறக்கும் பறபவகளின் ஒலி,, சூரியனால் எழுப்ப முடியாத மனிதபன நான்
கூவியாவது எழுப்பிவிடுகிபறன் என்ற சவாலுடன் எங்பகா கூவும் பசவலின் சப்தம்....
அழகி அவிழ்த்துப் பபாட்ட கவந்நிற ஆபட பபால் வபளந்து கநளிந்து ஓடும் காவிரி.....
பமட்டூரில்
மின்சாரத்பத
எடுத்துக்ககாண்டாலும்
வரியம் ீ
குபறயாமல் புரண்படாடும் காவிரியின் ஈரத் தாலாட்டு,, இபவ அத்தபனயும் பசர்ந்து கமாத்தமாக விடியாமல் ஆங்காங்பக துண்டு துண்டாய் விடியும் இனிய காபலப் கபாழுது
இந்தியாவின் கதாழில் நகரங்களில் மிக முக்கியப் பங்கு வகிக்கும் திருப்பூர்
நகரம்,, ஆயத்த ஆபடகளின் ஏற்றுமதியில் அன்னியச்கசலவானிபய அள்ளித்
தரும் நகரம்.... எப்பபாதும் பரபரப்புடன் இருக்கும் நகரம்,, அந்த விடியலில் மட்டும் அழகிய பராஜா வனம் பபால் அபமதியுடன்,,
திருப்பூரின்,, லிட்டில் பிளவர் கான்கவண்ட் பபருந்து நிறுத்தத்பத கடந்து புதிதாக வளர்ந்து வரும் ஒரு புறநகர் பகுதி,, பல பங்களாக்களும்... சில கபரிய வடுகளும் ீ
ககாண்ட
அபமதியான பகுதி......
பமல்தட்பட
எட்டிப்
பிடிக்கும்
மக்கள்
வசிக்கும்
வதிகயங்கும் ீ பூமரங்கள் பல்பவறு வண்ண மலர் பட்டாபட விரித்திருக்க... சாபலயின்
வலது
புறத்தில்
இருந்தது
அந்த
சின்னஞ்சிறிய
பங்களா,,
பங்களாவின்
முகப்பில்
கபாரிக்கப்
பட்டிருந்த
டிஜிட்டல்
எழுத்துக்கள்
"சத்யபமவ கஜயபத" அந்த வட்டில் ீ சத்தியம் வாழ்கிறது என்று கூறியது
ஒரு சில வடுகபள ீ மட்டுபம பார்த்தவுடன் மனதில் ஒரு வித அபமதி சூழும்.... நிமிட
பநரமாவது
நின்றிருந்து
அந்த
அபமதிபய
ரசித்துவிட்டு
கசல்லத்
தூண்டும்.... அப்படித்தான் அழகாய் ககாலுவற்றிருந்தது ீ அந்த வடு,, ீ பகரள பாணியில் முன் பகுதி கமாத்தமும் ஓடுகள் பவயப்பட்டு கட்டப்பட்டிருந்த வடு.... ீ
இயற்பக கபான்னூஞ்சல் கட்டியாடும் அழகிய பதாட்டம்....... பதாட்டக்காரன் பச்பசமுத்து,, நீ ர் பாய்ச்சி மலர்கபள சிரிக்க பவத்துக் ககாண்டிருந்தான்,, அவன் உதடுகளில் ஒட்ட பவத்தது பபான்ற சிரிப்பப வட்டின் ீ நிலவரத்பத கசால்லாமல் கசான்னது.....
"பல் பதய்ச்சிட்டு காபி குடிடா என் தங்கம்" என்று ககஞ்சிய கபண் குரலில் அபமதியும் அன்பும்.... பூரணி,,
கபயபரப்
பபாலபவ
பூரணத்துவம்
கபற்றவள்....
பகாபம்,,
கபாய்,
புரட்டு,, இப்படி எந்தவிதமான ககட்ட குணங்கபளயும் அறியாதவள்,, அவள்
ஆயுதபம அன்பு தான்,, அம்மா என்றால் இப்படித்தான் இருக்க பவண்டும்... மபனவி என்றால் இப்படித்தான் இருக்க பவண்டும்,, நல்லகதாரு குடும்பத் தபலவியா? பூரணிபயப் பார்த்து கற்றுக் ககாள் என்பது பபான்ற கபண் இவள்.... பூரணி,,
வயது
முப்பது...
பத்கதான்பது
வயதில்
தனது
அத்பத
மகபன
திருமணம் கசய்து ககாண்டு திருப்பூரில் காகலடுத்து பவத்தது முதல் அவளது கபண்பமயின் பமன்பம இந்த குடும்பத்தின் கிரீடமானது.... காதல் திருமணம் இல்பல
என்றாலும்..
திருமணத்திற்குப்
பிறகு
ஒவ்கவாரு
இவளுடன் காதபலாடு வாழும் அன்பான கணவன்.... இவர்களின்
காதல்
சின்னமாய்
இரண்டு
கபண்
நிமிடத்திலும்
குழந்பதகள்,,
கபரியவள்
பசத்தன்யா,, வயது பத்து,, தாபயப் பபால் அழகும் குணமும்.. தந்பதபயப் பபால் அன்பும் பண்பும் ககாண்ட குட்டி பதவபத....
இபளயவள் பசந்தவி,, வயது ஏழு,, இவளும் குட்டி அழகி,, ககாஞ்சம் குண்டு
அழகியும் தான்,, ஆனால் அறுந்த வாலு,, குறும்புத் பதளு,, பூரணி சாப்பிடும் உணவு ஜீரணமாவபத இவளால் தான் என்று கசால்லலாம்...
இப்பவும்
கூட
பல்
விளக்காமல்
காப்பி
சண்டித்தனம் கசய்துககாண்டிருந்தாள்....
பகட்டபடி
படபிளில்
அமர்ந்து
பூரணி பசந்தவியின் பிரஷ்ஷில் பபஸ்ட்பட பிதுக்கி பவத்துக் ககாண்டு மகளிடம் ககஞ்சிக்ககாண்டிருந்தாள் "என் தங்கம்ல... இன்பனக்கு மட்டும் நீ
பல் பதய்ச்சிட்டு காபி குடிச்சா... மம்மி உனக்கு ஒரு கிப்ட் வாங்கி தருபவனாம்" ஆபச காட்டி காரியத்பத சாதிக்கப் பார்த்தாள் பூரணி.....
தாபய தபல சாய்த்துப் பார்த்த பசந்தவி "நீ குடுக்குற ஒரு பபவ் ஸ்டார் சாக்பலட்பட கிப்ட்னு கசால்லாத மம்மி... அப்புறம் பகாபத்துல குளிக்காமபய ஸ்கூலுக்கு கிளம்பிடுபவன்......" என்று பகாபமாக கூறியதும்... அசடு
வழிந்த
பூரணி
"பல்லு
பதய்கிறதுக்ககல்லாம்
கிப்ட்டா
பவர
கபண்டன்னா வாங்கித் தரமுடியும்? இப்ப நீ பல் பதய்க்கிறயா இல்பலயா?" ககாஞ்சமாய் குரல் உயர்த்தினாள். "மம்மி அவ்பளா கபரிய யாபன பல்லா பதய்க்குது,, ஆனா எவ்பளா வருஷம் வாழுது" பககபள யாபன பசஸூக்கு விரித்து கூறினாள் பசந்தவி...
"உனக்கு யாரு இந்த யாபன கபதலாம் கத்து குடுத்தது?" எரிச்சலாய் பகட்டாள் பூரணி "பவற யாரு? டாடிதான் மம்மி,, பநட் பல் பதய்க்கப் பபான இவபள தூக்கிட்டு வந்து
இந்த
பகயில்
காபி
கபதபய
கப்புடன்
கசால்லி... வந்த
பக்கத்துலபய
பசத்தன்யா
படுக்க
அப்பாபவயும்
வச்சிக்கிட்டாரு" தங்பகபயயும்
பபாட்டுக் ககாடுத்துவிட்டு நல்லவளாக உட்கார்ந்து ககாண்டாள்.... "அடிப்பாவி மகபள? அப்பபா பநட்டும் பல் பதய்க்கபளயா?" திபகப்புடன் பகட்ட பூரணியின் கன்னத்தில் முத்தமிட்ட பசந்தவி... "பநா கடன்ஷன் மம்மி,,
நாட்டுல இபதவிட கபரியப் பிரச்சபன எல்லாம் இருக்கு.... இபத பபாய் கபரிசாக்குறிபய?" என்று கூறி சிரிக்க...
மகளின் சிரிப்பில் பூரணியின் பகாபம் பறந்து விட்டது... மகபள அபணத்து
தூக்கி இடுப்பில் பவத்துக் ககாண்டு சபமயலபறக்கு வந்து பவபலக்காரப்
கபண் பார்வதியிடம் மகபள ககாடுத்து "இவளுக்குப் பல் பதய்ச்சு விட்டு
குளிக்க பவ பார்வதி.... நான் பபாய் அய்யாபவ எழுப்பிட்டு வர்பறன்" என்று கூற....
"அய்பயா,, சவி பாப்பாவ குளிக்க பவக்கிறதுக்குள்ள நான் நாலு வாட்டி
குளிக்கனுபம" என்று மூக்கால் அழுதபடி பார்வதி பசந்தவிபய வாங்கி தனது இடுப்பில் பவத்துக் ககாண்டாள்...
"ஆட்படா வந்துடும் தன்யா,, சீக்கிரம் ஸ்கூலுக்கு கரடியாகும்மா" என்று மூத்த மகளுக்கு
கசான்னபடி
படுக்பகயபறபய
பநாக்கிச்
கசன்ற
முகத்தில் காதலுடன் கூடிய ஒரு கள்ளச் சிரிப்பு.... பூரணியின்
கணவனுக்கு
கண்
விழிக்கும்
பபாதும்
பூரணியின்
மபனவியின்
முகம்
பவண்டும்... கண் மூடும் பபாதும் மபனவியின் முகம் பவண்டும்.... பத்து வருட பழக்கம்... கவளியூர் கசல்லும் நாட்களில் கூட மபனவியின் புபகப்படம் உடன் வரபவண்டும்....
கதபவ திறந்து அபறக்குள் நுபழந்தாள் பூரணி..... கபரிய படுக்பகயபறயின் நடுபவ
இரண்டு
கபரிய
கட்டில்கள்
இபணத்துப்
பபாடப்பட்டிருந்தது...
குழந்பதகளுடன் படுத்தால் தான் உறக்கம் வரும் இவர்களுக்கு....
கணவன் மபனவி இருவரும் காதல் கசய்யவும் கலவி கசய்யவும் இடமும்
பநரமும் நிபறய இருப்பதால்.... நால்வரும் ஒபர கட்டிலில் தான் படுத்துக் ககாள்வார்கள்....
மகள்கள்
மீ து
உயிபரபய
பவத்திருப்பவன்
பூரணியின்
புருஷன்.... பூரணி கட்டிபல கநருங்கி கவிழ்ந்து கிடக்கும் கணவனின் மீ து கமல்ல ஏறி தவழ்ந்து
அவனது
பிடரியில்
முகத்பத
பவத்து
பதய்த்து
"சின்னக்
கண்ணனுக்கு இன்னும் தூக்கம் கதளியபலயா?.... பநட் கராம்ப பவபல வாங்கிட்டாளா உன் கபாண்டாட்டி?" என்று கிசுகிசுப்பாக பகட்க.... அவள்
வருவாகளன்று
விழித்பத
கிடந்த
சத்யமூர்த்தி
என்ற
பூரணியின்
புருஷன் விருட்கடனப் புரண்டு பூரணிபய பக்கவாட்டில் தள்ளிவிட்டு.... அபத
பவகத்தில் இழுத்து அபணத்து மபனவியின் முகத்தின் கவகு அருபக தனது முகத்பத பவத்து கண் விழித்தான்.... குளித்து
குங்குமம்
முடித்து
பவத்த
ககாண்படயிட்டு,, அழகு
முகம்
பூச்சூடி,,
கண்டதும்
கநற்றியிலும்
சத்யனின்
வகிட்டிலும்
கண்கள்
மூடிக்ககாண்டன..... பககள் மட்டும் இறுக்கி வபளத்தது பூரணிபய....
மீ ண்டும்
"ம்ம்....
பபாதும்
விடுங்க...
அதுக
கரண்படயும்
ஸ்கூலுக்கு
கிளப்பனும்....
பநரமாச்சு" கசல்லமாய் சினுங்கியவளின் மீ து பதமாய் படர்ந்தவன் "இன்னும் ககாஞ்ச பநரம் பூரணி" என்று காதபலாடு ககஞ்சினான் சத்யன்.... பூரணிக்கு
கணவன்
தான்
உலகம்.....
"அய்பயா
இதுக்குப்
பபாய்
ககஞ்சுறீங்கபள?" என்று தன்மீ து அவன் படர்ந்து ககாள்ள வபக கசய்தாள்...
அபமதியாய் அபணத்துக் கிடந்தான் சத்யன்..... சத்யனின் இரு கண்களும் அவன் மகள்கள் என்றால்,,, மபனவி பூரணி தான் அவனது சுவாசம்....
கதாழில் துபறயில் சாதிக்கும் பநாக்பகாடு பிரிண்டிங் பபக்டரிபய ஆரம்பித்த சத்யன்,,
கபற்றவர்களின்
ஆனால்
பூரணி
விருப்பத்திற்காக
திருமண பந்தத்தில் கால் பவத்தான்.... தான்
தனது
விடிகவள்ளி
பவண்டா
என்று
கவறுப்பாகத்
முதல்
நாபள
தான்
புரிந்து
ககாண்டான்.... அன்பின் கமாத்த உருவமாய் தன்கனதிபர நின்ற மபனவிபயப்
பார்த்ததும் காதலிக்கத் தான் பதான்றியபத தவிர... இல்வாழ்வில் கவறுப்பு வரவில்பல....
முதல் மகபள வயிற்றில் சுமந்த பூரணிபய விட... இவன் பூரணிபய கநஞ்சில் சுமந்தது
தான்
அதிகம்....
வலியால்
துடித்த
மபனவிபய
கண்டு
கதறிய
சத்யன்.... கபான் மஞ்சள் மாபல பவபளயில்,, பூ மஞ்சள் படுக்பகயில் கிடந்த
குட்டியான கவள்ளிரதம் பபான்ற மகபளப் பார்த்ததும் உணர்ச்சிவசப்பட்டு அழுதவபன அபணத்ததும் பூரணி தான் சத்யனுக்கு
பூரணியின்றி
வாழத்கதரியாது
என்பது
பபால்
எல்லாமும்
அவபள.... இரண்டாவதும் கபண்ணாய் பிறந்த பபாது உறவு கூட்டம் முகம் சுழிக்க... மீ ண்டும் ஒரு தங்கப் புபதயல் கிபடத்த சந்பதாஷத்தில் சத்யன் துள்ளித்தான் குதித்தான்.....
மபனவிபய கநஞ்சிலும்... மகள்கபள இரு பதாள்களிலும் நாளும் சுமக்கும் பாசம் மிக்கவன் சத்யன்.... "பநரமாச்சு கண்ணா,, எழுந்துக்க வா?" பூரணி கிசுகிசுப்பாய் பகட்க... சத்யன் புரண்டு எழுந்து,, பூரணிபயயும் தூக்கி இறக்கி விட்டான்.... பலசாய் கபலந்திருந்த குங்குமத்பத விரலால் கசதுக்கியபடி "கரண்டு பபரும் ஸ்கூல் கிளம்பிட்டாங்களா?" என்று பகட்க...
"ம்ம் சின்னது தான் பல்பல கூட பதய்க்காம அடம் பண்ணுது... நீ ங்கதான் பல் பதய்க்க பவணாம்னு கசான்ன ீங்களாபம?" குற்றம்சாட்டுவது பபால் பகட்டாள் பூரணி.... "பின்ன என்னடி,, கரண்டு பவபளயும் பல் பதய்க்க கசான்னா.... பாவம் சின்ன குழந்பத
என்ன
"அய்பயா
அவ
கசய்யும்?
நாகனல்லாம்
சின்ன
புள்பளயில
இப்படியா
இருந்பதன்?" மகளுக்காக பபசிய கணவபன முபறத்தாள் பூரணி... எதிர்ல
இப்படி
பபசாதீங்க...
தபலயிலபய உட்கார்ந்துடும்" என்றாள்
இன்னும்
ககாஞ்சம்
ஏறி
சத்யன் சிரித்தபடி குளியலபறக்குள் கசன்று முகம் கழுவி விட்டு வந்து பூரணி ககாடுத்த டிராக் சூட் டீசர்ட்பட மாட்டிக்ககாண்டு மபனவிபய பதாபளாடு அபணத்தபடி கவளிபய வந்தான்.... பூரணி
கசன்று
காபி
எடுத்து
வந்து
ககாடுக்க....
பசாபாவில்
பத்திரிக்பகபய வாசித்த வாறு காபிபய குடித்து முடித்தான்....
அமர்ந்து
சபமயலபறபய அடுத்து அபறயிலிருந்த பாத்ரூமில் இருந்து பசந்தவியின் கூச்சல் வடு ீ முழுவதும் எதிகராளிக்க.... "குளிக்கறதுக்கு இவ்வளவு கூச்சலா?" என்ற பூரணி தபலயில் அடித்துக் ககாண்டாள்....
இதற்கும் சிரிப்புதான் பதிலாக வந்தது..... "நீ பபாய் குளிக்க பவ பூரணி... அபமதியா குளிப்பா" என்றபடி ஜாக்கிங் கிளம்பினான் சத்யன் சத்யன்,,
இளபமபயத்
பூரணியின்
அழகுக்குப்
கதாபலக்காத
கபாருத்தமான
முப்பத்பதந்து கம்பீ ரம்....
வயது
இவனது
வாலிபன்....
ஸ்படலான
நபடக்கும்.... நிதானமான பபச்சுக்கும்.... பபக்டரியில் ஒரு ரசிகர் கூட்டபம உண்டு...
வக்கிரமில்லா பார்பவயும்... விகல்பம் இல்லா புன்னபகயும் பபக்டரியில் பவபல கசய்யும் கபண்களுக்கு சத்யன் கபரிய ஹீபரா தான்.....
பனியன் கதாழிற்ச்சாபலகளில் இருந்து தயாராகி வரும் ஆயத்த ஆபடகளில்
பிரபலமானவர்களின் உருவங்கள்... இயற்பக காட்சிகபளயும் கபயிண்டிங் பிரிண்டிங் கசய்யும் பபக்டரி தான் சத்யனுக்கு கசாந்தமானது.....
கிட்டத்தட்ட நூற்பறம்பது ஆண்களும்.. நூறு கபண்களும் பவபல கசய்யும் நிறுவனம் சத்யனுபடயது.... காபல பத்து மணிக்கு பபக்டரிக்கு கிளம்பினான்
என்றால் இரவு ஏழபரக்கு தான் வடு ீ திரும்புவான்,, மதிய உணவு சிலநாட்கள் டிபரவர் மூலமாக வரும்,, சில நாட்கள் பூரணிபய எடுத்து வந்துவிடுவாள்... சத்யனின் திருமணம் முடிந்த பகபயாடு அவனது கபற்பறார் இருவரும் உடல் நலிவால் அடுத்தடுத்து மரணத்தின் மடியில் சயனித்து விட... பூரணி தான்
சத்யனுக்கு தாய் தந்பத என்றானாள்... கதாழில் ஏற்படும் பசாதபனகளின் பபாது துவண்டு விடும் கணவனுக்கு பதாள் ககாடுத்து உற்ற நண்பனாகவும் இருந்து வருகிறாள் பூரணி.... சத்யனின் மறுபாதி சகியான பூரணி.... அந்த துரும்புகளுக்கும் கூட பதாழியானவள்....... தாம்பத்யம்,,
இவர்களின்
வாழ்வில்
பங்களாவின்
ஒரு
கவிபத
பறக்கும் தூசு
என்று
தான்
கசால்லபவண்டும்,, பூரணிபய புணரும் விஷயத்தில் ரசபனமிக்க காதலன்
சத்யன்.... பிள்பளகள் வளர வளர இரவில் அவர்கள் அறியாமல் நடந்த உறவு,, பவறு வழியின்றி பகல் கபாழுதில் கூட படுக்பக விரிக்க ஆரம்பித்தார்கள்...
பூரணிக்கு கதரியும் சத்யனின் பதபவகள்,, உறவில் மட்டும் அவனுக்கு இவள் தாசி தான்,, கராம்பவும் நிபறவான அழகான வாழ்க்பக,, சத்யன் ஜாக்கிங் பபாய் திரும்பி வர,, மகள்கள் இருவரும் முதுகில் சுமந்த புத்தக சுபமயுடன் அவனுக்காக காத்திருந்தனர்... சத்யபன
கண்டதும்
ஸ்கூலுக்கு
பசந்தவி
கிளம்பிட்டாங்க
ககாண்டான் சத்யன்... தன்யாவும்
வந்து
அப்பாபவ
வபளத்துக்ககாண்டான்....
இரு
பககபளயும்
பபாலருக்பக?"
ஒட்டிக்
“கரண்டு
என்றபடி
ககாள்ள..
பபரும்
விரிக்க....
"எங்கம்மா
மகபள
அள்ளிக்
அவபளயும்
பசர்த்து
சாப்ட்டீங்களா?"
என்று
அன்பு
கபரபுரள பகட்டவனின் கழுத்பத கட்டிக்ககாண்ட பசந்தவி... "டாடி உன் கபாண்டாட்டிக்கு வரவர நல்லா சபமக்க கதரியபல,, இவங்க
கசய்ற டிபபன சாப்பிட நான் பல் பதய்ச்சிட்டு பவற வரனுமாம்,, கராம்ப ககாடுபம
பண்றாங்க
டாடி...
நீ
ஏன்
பவற
அம்மா
கூட்டி
வர
ட்பரப்
பண்ணக்கூடாது?" என்று மழபல ககாஞ்ச தபலசாய்த்து கண்சிமிட்டியபடி பகட்ட மகபள கண்டு மயங்கிப் பபானான் சத்யன்...
"உனக்குப் பிடிக்கபலனா கசால்லுடா கசல்லம்,, உடனடியா பவற அம்மாக்கு முயற்சி கசய்பறன்" என்று மகளுக்கு பதில் கசால்லி பூரணியின் பகயால் முதுகில் ஒரு அடியும் வாங்கிக் ககாண்டான்.... பசத்தன்யாவுக்கு
அப்பாபவயும்
அம்மாபவயும்
ரசிக்கத்
கதரியும்...
பசந்தவிபயப் பபால் வாயாட மாட்டாள்.... பூரணிபயப் பபால் அபமதியான குணம்.....
கவளிபய ஆட்படாவின் ஹாரன் சத்தம் பகட்க.... சத்யன் மகபள தூக்கியபடி
கவளிபய வந்தான்.... பூரணி சாப்பாட்டு பபகபள எடுத்துக் ககாண்டு பின்னால் வந்தாள்...
முதலில் தன்யா ஏறி அமர்ந்து ககாண்டு பூரணியிடமிருந்து பபகபள வாங்கிக் ககாள்ள.... சவி இன்னும் சத்யன் பகயில் தான் இருந்தாள்... சத்யனுக்கும் மகபள பிரிய மனமில்லாதவன் பபால நின்றிருக்க.. பூரணி அவனிடமிருந்து சவிபய பிரித்து ஆட்படாவில் ஏற்றினாள்... சத்யன்
ஆட்படாவுக்குள்
கன்னங்களிலும்
தபலபய
முத்தமிட்டனர்....
நீ ட்ட
ஆட்படா
இரண்டு
கிளம்பும்
மகள்களும்
வபர
இரு
பகயபசத்து
விட்டு இருவரும் வட்டுக்குள் ீ வந்தனர்... இனி சத்யபன தயார் கசய்யபவண்டும் பூரணி,, பார்வதிக்கு கசய்யபவண்டிய பவபலகபள கசால்லிவிட்டு படுக்பகயபறக்குள் நுபழந்தாள்... சத்யன்
உபட
மாற்றிவிட்டு
இடுப்பில்
டவலுடன்
நின்றிருந்தான்....
மபனவிபயப் பார்த்ததும் கண்கள் கிறங்க "குளிக்கப் பபாகவா பூரணி?" என்று சிறு குழந்பத பபால் பகட்க....
படுக்பக விரிப்பப மாற்றி ககாண்டிருந்த பூரணி,, இவபன காணாதது பபால் "பபாய் குளிக்க பவண்டியது தான?" என்று கூற...
சத்யன் பூபன பபால் நடந்து வந்து அவபள பின்புறமாக கட்டிப்பிடித்து "நீ யும்
வா பூரணி" என்று ரகசியமாக கூறியபடி அவள் காது மடலில் உதட்டால் உரசினான்...
இது பூரணியின் பலகீ னம்,, காபதாரம் தீண்டினான் என்றால் அப்படிபய சாய்ந்து விடுவாள்... இப்பபாதும் அப்படிபய பின்புறமாக சரிந்தவபள தாங்கி பிடித்து முன்புறமாக கட்டிலில் சாய்த்தான் சத்யன்...
கண்மூடி கட்டிலில் கிடந்த மபனவியின் மீ து பரவலாக படர்ந்த சத்யன்,, "பூரணி"
என்று
காதபலாடு
அபழத்து
சற்றுபநரம் கண்மூடி கிடந்தார்கள்.....
கட்டியபணத்தான்....
இருவரும்
சத்யன் எழுந்து மபனவிபய பூப்பபால் அள்ளிக் ககாண்டு குளியலபறக்கு வந்தான்.....
கீ பழ
இறக்கிவிட்ட
நின்றிருந்தாள்....
பின்னும்
சத்யபன
அபணத்தபடி
சத்யனும் சிரிப்புடன் மபனவிபய அபணத்து "என்னடா?" என்று பகட்க..... "ம்ம்
இப்படிபய
இருக்கனும்
பபாலருக்கு"
சந்பதாஷத்தின் மிச்சங்கள்..... "இருக்கலாம்
தான்,,
ஆனா
இன்பனக்கு
என்ற
பூரணியின்
கதாழிற்சங்க
குரலில்
மீ ட்டிங்
இருக்பக?
இப்படி
அடிக்கடி
இல்பலன்னா அம்மணி காலடியிபலபய கிடப்பாபன இந்த அடிபம" சத்யனின் குரலில் சந்பதாஷத்பதத் தவிர பவகறான்றும் இல்பல..... சற்றுபநரம் நிகழ்வது
வபர
தான்
சந்பதாஷம்... பவத்தது....
இருவரும்
என்றாலும்.......
என
பபாட்டிப்
எதுவும் இன்று
பபாட்டு
பபசவில்பல....
ஏபதாகவாரு
அவர்கபள
நிபறவு....
மீ ள
நிம்மதி....
விடாமல்
கட்டி
இருவரும் ஒன்றாக குளித்து விட்டு வரும் வபர அப்படிபய நீ டித்தது அந்த காதல் வபலக்குள் சிக்குண்ட நிபல....
கணவனுக்கு காதபலாடு உபடகபள அணிவித்தாள்..... பூரணியின் ஒவ்கவாரு கசயபலயும் ரசித்து அனுபவித்தான் சத்யன்....
இருவரும் உபடமாற்றி கவளிபய வந்து சாப்பிட அமர்ந்தனர்.... புதுமணப் கபண்
பபால்
கவட்கம்
சீண்டியபடி சாப்பிட்டான்.....
பூரணிபய
கபாத்தி
பவக்க....
சத்யன்
அவபள
பபக்டரிக்கு கிளம்பினான்.... கழுத்தில் சுற்றிய படக்கு முடிச்சிடும் சாக்கில் கநருங்கி நின்ற மபனவியின் இதழ்கபள கவ்வி சுபவத்தான்.... இன்று ஏபனா மீ ண்டும் மீ ண்டும் ஆதாரம் பதடி அபலந்தது இருவரின் உணர்ச்சிகளும்
பூரணியும் புடபவக்கு மாறி பகயில் பபயும் மறுபகயில் பர்ஸூமாக வந்து
நிற்க..... "ஷாப்பிங் பபாயிட்டு மறுபடியும் எப்படி வருவ பூரணி? நாபளக்கு
பபாகலாம்டா கண்ணம்மா..... இன்பனக்கு நானும் உன் கூட வரமுடியாது.... மீ ட்டிங் பபாகனுபம" வருத்தமாக கூறியவனின் பதாளில் சாய்ந்து....
"பரவால்ல கண்ணா,, நீ ங்க என்பன டிராப் பண்ணிட்டுப் பபாங்க,, நான் வரும் பபாது
ஆட்படா
பிடிச்சு
வந்துக்கிபறன்....
பிள்பளகளுக்கு
ஸ்நாக்ஸ்
கூட
இல்லப்பா.... இன்பனக்கு கண்டிப்பா ஷாப்பிங் மால் பபாய் ஆகனும்" என்று பூரணி கூறியதும்....
"சரி வா பபாகலாம்" என்று மபனவியின் இபடபய வபளத்தபடி காபர பநாக்கி நடந்தான் சத்யன்..... கார்
திருப்பூரின்
கரங்களில் கண்களில்
ஒன்று
தார்
சாபலயில்
பூரணிபய
பதக்கி...அன்பிபன
பயணிக்கும்
தழுவிபய
கநஞ்சில்
பபாது
இருந்தது....
சுமந்தபடி
கூட
பூரணியும்
அவன்
சத்யனின்
மீ து
காதபல சரிந்பத
அமர்ந்திருந்தாள்.... வட்டுக்குத் ீ பதபவயானவற்பற வழக்கமாக வாங்கும் ஷாப்பிங் மால் அருபக
கார் நிற்க.... பூரணி இறங்க ஆயத்தமானாள்... சத்யன் அவசரமாக அவபள
இழுத்து உதட்டில் தன் உதட்படப் பதித்த உடபன விடுவித்து... "சீக்கிரமா வட்டுக்குப் ீ பபாயிடு பூரணி... மதியம் லஞ்ச் வட்டுல ீ தான்" என்று கூறிவிட்டு கண்சிமிட்டினான்..... "ம்ம்"
என்று
காதலாய்
முனங்கிவிட்டு
கணவபன பநாக்கி பகயபசத்தாள்.....
காரிலிருந்து
இறங்கிக்
" பிரபஞ்சத்தில் பவதங்கள் நான்கு என்றால்.... " எனக்கு மட்டும் பவதங்கள் ஐந்து.... " பதவமந்திரமாய் எனக்குள் ஒலிக்கும்.... " நம் காதபல எனக்கு ஐந்தாவது பவதம்!!!
ககாண்டு
சத்யன் கசன்ற கார் கண்கபள விட்டு மபறயும் வபர பார்த்திருந்தவள்.... புன்னபகபய உதடுகளுக்குள் அடக்கியபடி கபடக்குள் கசன்றாள்.... டிராலிபய
தள்ளியபடி
வட்டுக்குத் ீ
டிராலியில் பபாட்டுக்ககாண்டாள்.... சத்யனின்
பசவிங் க்ரீமின்
பிராண்ட்
பதபவயான
பநம் கூட
கபாருட்கபள
அவனுக்குத்
எடுத்து
கதரியாது....
பூரணிதான் வாங்கி பவக்க பவண்டும்.... கணவனுக்குத் பதபவயானவற்பற பதடித் பதடி வாங்கினாள்.... எல்லாவற்பறயும் கமாபபல்
பில்
அபழத்தது.....
பபாட்டு "நீ யா
பணத்பத
கசலுத்தும்
அபழத்தது...
என்
பபாது
கநஞ்சில்
அவளது
மின்னல்
அடித்தது...." இந்த பாடல் சத்யன் அபழத்தால் மட்டுபம வரும் ரிங்படான்.... அவசரமாக கமாபபபல எடுத்து ஆன் கசய்து காதில் பவத்து "கசால்லு கண்ணா?" என்றாள்....
இவளின் கண்ணா என்ற அபழப்புதான் சத்யபன எப்பபாதும் வழிநடத்தும் தாரக மந்திரம்......
"மீ ட்டிங் கிளம்பிட்படன் பூரணி.... அதுக்கு முன்னாடி உன்கிட்ட பபசனும் பபால இருந்துச்சு அதான் கால் பண்பணன்...." எதிர் முபனயில் டீன் ஏஜ் காதலன் பபால் வழிந்தான் சத்யன்
"இப்ப தான விட்டுட்டுப் பபான ீங்க? அதுக்குள்ள என்னவாம்?" சினுங்கினாள் சத்யனின் மபனவி.... "என் கபாண்டாட்டி கூட நான் எப்ப பவணும்னாலும் பபசுபவன்... யார் என்பன பகட்க முடியும்?" வசனம் பபசினான் சத்யன்.....
"பபசுங்க நான் பவணாம்னு கசால்லபல... இப்பபா பபாபன பவங்க... பில் பபாட்டுட்டு கூப்பிடுறாங்க... நான் பபாபறன்" என்றாள் பூரணி.... "இரு இரு,, ஒரு விஷயம் கசால்லத்தான் கூப்பிட்படன்,," என்றவன்..... "பூரணி
எனக்கு இன்பனக்கு ஐஸ்கிரீம் பவணும்... வாங்கிட்டு பபாய் பிரிட்ஜ்ல பவ" என்று மிக மிக சன்னமான குரலில் கூற....
இருக்குமிடத்பத
நிமிட
பநரம்
மறந்த
பூரணி
"ச்சீ
பபா
மாமூ"
என்று
கவட்கத்பதாடு சற்று சத்தமாகபவ கூறிவிட.... விற்பபன கபண்கள் இருவர் திரும்பிப் பார்த்தனர்...
"அகதல்லாம் கதரியாது.... வாங்கிட்டுப் பபாய் பவ... நான் மதியம் வருபவன்" என்று கூறிவிட்டு இபணப்பப துண்டித்தான்.... பூரணி
கவட்கம்
மாறா
சிரிப்புடன்
பில்லுக்கான
பணத்பத
மறக்காமல் ஐஸ்கிரீபமயும் வாங்கி பவத்துக் ககாண்டாள்,,
ககாடுத்தவள்
சத்யன் எதற்காக ஐஸ்கிரீம் பகட்டான் என்ற நிபனப்பப அவபள சிலிர்க்க
பவக்க.... மதியம் வரப்பபாகும் சத்யபன எண்ணியபடி கபாருட்கள் அடங்கிய இரண்டு கபரிய பபகளுடன் கவளிபய வந்தாள்.... அந்த
மால்
அருபக
பார்கிங்
இல்லாததால்
சற்று
ஆட்படா ஸ்டாண்பட பநாக்கி சுபமயுடன் நடந்தாள்......
கதாபலவில்
இருந்த
பராபட கடந்து எதிர் திபசயில் இருந்த ஆட்படா ஸ்டான்ட் அருபக வந்து வரிபசயில்
முதலில்
நின்ற
ஆட்படாபவ
கநருங்க.... டிபரவர்
பவகமாக
இறங்கி.... "வாங்க பமடம்... எங்க பபாகனும்?" என்று பகட்க....
"லிட்டில் பிளவர் காண்கவன்ட் தாண்டி மூனாவது ஸ்டாபிங்ல யாகப்பா நகர் பதர்ட் ஸ்ட்ரீட் பபாகனும்" என்றாள்.... "சரிம்மா
வாங்க"
என்று
பூரணியின்
பபகபள
ஆட்படாவில்
எடுத்து
பவத்துவிட்டு டிபரவர் ஏகதாகவாரு கதாபகபய கசால்லிக் ககாண்டிருந்த
அபத பநரம் சுற்றுப்புறம் திடீகரன்று பரபரப்பாக.... ஆட்படாவில் ஏறுவபத விட்டுவிட்டு என்னபவா என்று திரும்பிப் பார்த்தாள் பூரணி....
பூரணி இருந்த இடத்திலிருந்து கிட்டத்தட்ட இருநூறடி கதாபலவில் ஒருவன் கண்மண்
கதரியாமல்
ஓடி
வந்து
ககாண்டிருந்தான்....
அவன்
முகத்பதப்
பார்த்தாபல பயங்கர ரவுடி என்று உறுதியாக கூறலாம்.... மூச்சிபரக்க ஓடி
வந்தவன் ஒளிந்து ககாள்ள இடம் பதடி சுற்றும் முற்றும் பார்க்க.... அவனது ரத்தநிற கண்களும் தழும்புகள் நிபறந்த முகத்பதயும் அவ்வளவு அருகில் பார்த்த அபனவரும் தபலகதறிக்க சிதறி ஓடினார்கள்....
மபறய இடம் பதடியவனின் அருகில் ஒரு பபாலீஸ் ஜீப் வந்து நின்றது... அதிலிருந்து குதித்த பபாலீசார் இவபன விரட்டிப் பிடிக்க முயல.... இவன் ஒபர
உதறலில் அத்தபன பபபரயும் தள்ளிவிட்டு ஆட்படா ஸ்டாண்ட் பநாக்கி ஓடிவந்தான்....
அப்பபாது தான் அந்த சம்பவம் நடந்தது..... மற்கறாரு ஜீப்பில் வந்து இறங்கி உயர் அதிகாரிபயப் பபால் பதாற்றமுபடய ஒரு பபாலீஸ் அதிகாரி தனது இடுப்பு கபல்ட்டில் இருந்த துப்பாக்கிபய உருவி எடுத்து ஓடிக் ககாண்டிருந்த அக்கியூஸ்ட்பட பநாக்கி குறி பவத்தான்.......
பரபரப்பு மிக்க சாபலயில் குறி தப்பினால் என்னாகும் என்ற சிந்தபனயின்றி அதிகார
துஷ்பிரபயாகமாக
தனது
துப்பாக்கிபய
பகயிபலந்திய
இன்ஸ்கபக்டர் ஆப் பபாலீஸ் நீ தி மாணிக்கம் முதல் குண்பட கவளிபயத் தள்ள ட்ரிக்கபர அழுத்தினான்.
குண்டு குறி தப்பாமல் தான் பாய்ந்தது.... ஆனால் ஆட்படாபவ பநாக்கி ஓடிய குற்றவாளி
கதாபலவில்
தடுக்கித் நின்று
தபரயில்
நடப்பபத
விழ...
அவனுக்கு
அதிர்ச்சியுடன்
முன்னால்
பார்த்துக்
சற்று
ககாண்டிருந்த
பூரணிபய பநாக்கி சீறிப் பாய்ந்தது துப்பாக்கி குண்டு.....
பூரணி நடப்பபத உணரும் முன் குண்டு வலது கதாண்பட பக்கமாக பாய்ந்து
கவளிபய வராமல் உள்பளபய பதுங்க.... அலறித் துடிக்கக் கூட வாய்ப்பின்றி அப்படிபய சரிந்தாள் பூரணி..... அசரவில்பல நீ தி மாணிக்கம்...அடுத்த குண்பட எழுந்து நின்ற குற்றவாளிபய பநாக்கி சுட... இம்முபற குறி தப்பாமல் அவனது முதுகில் பாய்ந்து இதயத்பத துபளத்தது துப்பாக்கி குண்டு..... அவனும் அப்படிபய சரிந்து விழுந்தான்.... சிதறியது
பபாக
பபாலீஸ்காரர்கள்
மிச்சமிருந்த
ஓடி
வந்து
கூட்டம்
கீ பழ
கிடந்த
அதிர்ந்து
பபாய்
இருவபரயும்
நிற்க....
பரிபசாதிக்க...
குற்றவாளி வாபயப் பிளந்தவாறு இறந்து பபாயிருந்தான்.... பூரணிக்கு உயிர் இருந்தது... ஆனால் உணர்வில்பல....
எண்கவுன்டர் என்று கசால்லப்படும் மனித உரிபம மீ றல் நிமிட பநரத்தில் அநியாயமாக அரங்பகற்றம் கசய்யப் பட்டிருக்க.... சத்யனின் காதல் மபனவி
காரணபமயின்றி குண்பட தன் உடலில் வாங்கிக் ககாண்டு ரத்த கவள்ளத்தில் கிடந்தாள்....
"சார் இந்த கபாண்ணுக்கு உயிர் இருக்கு" ஒரு பபாலீஸ்காரர் உரக்க குரல் ககாடுக்க.....
கதலுங்குப் படங்களில் வரும் வில்லபனப் பபால் இருந்த நீ தி மாணிக்கம்
தனது துப்பாக்கிபய துபடத்து இருந்த இடத்தில் பவத்தபடி.... "சனியனுங்க,, ஓரமா ஒதுங்கி நிக்காம குறுக்க வந்து விழுந்து உசுபர வாங்குதுங்க.... இனி
எவன் எவனுக்கு பதில் கசால்ல பவண்டியிருக்குபமா" என்று முனங்கலாய் சலித்துக் ககாண்டவன் "ஆம்புலன்ஸ்க்கு பபான் பண்ணி தூக்கிட்டுப் பபாய் ஜிகஹச்ல பபாடுங்கய்யா" என்று உத்தரவிட்டு விட்டு தனது ஜீப்பில் ஏறிக் ககாண்டான்..... கபயரில் இருந்த நீ தி அவன் கசயலில் இல்பல.....
ஆம்புலன்ஸ் வரும் வபர பூரணியின் உடலிலிருந்து ககாட்டிய ரத்தம் உபற நிபலக்குப் பபாக.... உயிர் மட்டும் பிரிய மாட்படன் என்று பிடிவாதத்துடன் பகயும் காலும் கவட்டி கவட்டி இழுத்தது.... இரக்க
குணம்
ககாண்ட
சில
பபாலீஸாருக்கு
கூட
கண்கள்
கலங்கியது
"பாவம்யா இந்த கபாண்ணு இப்புடி வந்து மாட்டிகிச்பச" என்று பரிதாபப்பட மட்டுபம முடிந்தது.....
சற்றுபநரத்தில் ஆம்புலன்ஸ் வந்து நிற்க... ஆம்புலன்ஸ் உள்பள உயிரற்ற குற்றவாளி
ஒரு
புறமும்...
உயிருக்குப்
பபாராடிக்ககாண்டிருந்த
பூரணி
மறுபுறமும் ஏற்றப் பட்டனர்.... ஆம்புலன்ஸ் தனது பசரண்ஒலியுடன் விர்கரன கிளம்பியது..... பூரணி
ஏறவிருந்த
ஆட்படாவில்
பவக்கப்பட்ட
பபயில்
இருந்த
அவளது
பர்ஸிக்குள் பூரணியின் கமாபபல் ஒலித்தது.... சத்யனுக்கான பிரத்பயாகமான ரிங்படானில்
" நீ யா அபழத்தது.....
" என் கநஞ்சில் மின்னல் கவடித்தது.... " துடிக்கிபறன்....
" கநஞ்சு கபாறுக்குதில்பலபய -இந்த " நிபலககட்ட மனிதபர நிபனந்துவிட்டால் " அஞ்சி யஞ்சி சாவார்-இவர் " அஞ்சாத கபாருளில்பல அவனியிபல
பபக்டரியின் காரிடரில் நடந்த வாறு மீ ண்டும் தனது கமாபபபல உயிர்பித்து பூரணியின் நம்பருக்கு கால் கசய்தான் சத்யன்..... "ஐஸ்கிரீம் வாங்கி பவ" என்று கசான்னதும் பூரணியின் கவட்கமும்... ச்சீ என்ற கிறக்கமான வார்த்பதயும் சத்யபன கிளர்ச்சிபடய பவத்திருந்தது....
சத்யனுக்கு பூரணிதான் சகலமும்.... கவறும் அன்பப மட்டுபம சுவாசித்து,, அதிலிருந்து
காதபல
மட்டும்
பிரித்கதடுத்து
சத்யனுக்கு
வழங்குபவள்.....
அவளுடன் வாழ ஆரம்பித்த இந்த பத்து வருடத்தில் சத்யனின் நிழல் பபால் கூடபவ வாழும் கபண்மணி....
புன்பனபகயுடன் கால் கசய்து விட்டு காத்திருந்தான் சத்யன்,, ரிங் பபாய்க் ககாண்பட இருந்தது.... 'அப்பபவ பில்லுக்கு பணம் ககாடுக்க அபழப்பதாக
கசான்னாபள?’ சத்யனின் கணக்குப்படி இப்பபாது பூரணி ஆட்படாவில் பபாய்க் ககாண்டிருக்க பவண்டும்.....
மீ ண்டும் பூரணியின் நம்பபர அழுத்தி, அவபள அபழத்தான்.... இம்முபற கால் எடுக்கப்பட்டது..... சத்யன் அவசரமாக.... "பூரணி,, எங்க இருக்க?" என்று பகட்க...
எதிர்முபனயில் பதட்டமான ஒரு ஆண் குரல் "சார்,, இந்த பபான் வச்சிருந்த
பமடம் என் ஆட்படாவுல தான் சார் ஏறப் பபானாங்க... ககாண்டு வந்த பபபய ஆட்படால வச்சிட்டு அவங்க ஏறுறதுக்குள்ள......." கூறியவனின் குரல் பாதியில் நின்று தடுமாறியது.....
என் கண்ணம்மாவுக்கு ஏபதா விபரீதம்...... பூரணி........ சத்யனின் இதயத்துக்கு
ரத்தம் எடுத்து கசல்லும் குழாய்கள் திடீகரன்று உபற நிபலக்குப் பபாக.... இதயத்தின் சுவாசம் தப்பியது...... "பூரணிக்கு என்னாச்சு?" பலநாட்களாக பநாய் வாய்ப்பட்டவன் பபால சிரமப்பட்டு பகட்டான்
"சார்,, பாவம் சார் அவங்க... என்ன நடக்குதுனு பவடிக்பக தான் பார்த்தாங்க....
அதுக்குள்ள பபாலீஸ் அக்யூஸ்ட்பட குறிவச்சு சுட்டது இவங்க கதாண்படயில குண்டு பாஞ்சிருச்சு சார்...." இவ்வளவு தான் கசான்னான் ஆட்படா டிபரவர்....
அவன் கூறிய இறுதி வார்த்பதக்குப் பிறகு சத்யனின் இதயம் தனது துடிப்பப
தற்காலிகமாக நிறுத்திவிட..... கண்கள் இருள.... "பூரணி" என்ற அலறலுடன்
துடிப்பப நிறுத்தியிருந்த இதயத்தின் மீ து ஓங்கி அபறந்து ககாண்டு தபல துவள அப்படிபய தபரயில் விழுந்தான்......
ஒரு கால் நீ ட்டி,, மறுகால் மடங்கி... தாறுமாறாக தபரயில் விழுந்தவனின் பின்னால்
வந்து
ககாண்டிருந்த
சத்யனின்
பமபனஜர்
பாலமுருகனும்,,
சூப்பர்பவஸரும் "பாஸ்....." என்று அலறியபடி சத்யபன கநருங்கினர்... சூப்பர்பவஸர்
சத்யனின்
தபலபய
தூக்கி
தன்
மடியில்
பவத்து
"சார்,,
என்னாச்சு சார்?" என்று பதட்டமாக அபழத்தபடி சத்யனின் கன்னங்கபளத்
தட்ட..... அவர்கள் பார்க்கும் பபாது சத்யன் பபானில் பபசியது ஞாபகம் வந்து
பமபனஜர் சத்யனின் பகயிலிருந்த கமாபபபல எடுத்து தன் காதில் பவத்து "ஹபலா யாருங்க" என்று குரல் ககாடுக்க...
எதிர்முபனயில் பதட்டத்துடன் காத்திருந்த ஆட்படா டிபரவர் "சார் ககாஞ்சம் முன்னாடி பபசினவருக்கு என்னாச்சு?" என்று பகட்க.... "அவர் மயங்கி விழுந்துட்டார்,, நீ ங்க யாரு? அவர் கிட்ட என்ன கசான்ன ீங்க?" என்று பாலு பவகமாக தகவல் பகட்க....
ஆட்படா டிபரவர் நடந்தவற்பற விளக்கமாக கூறினான்...... பமபனஜர் பாலு அதிர்ச்சி தாங்காமல் தபரயில் கபாத்கதன்று அமர்ந்தார்..... ஆட்படா டிபரவர் "சார்.... சார்...." என்று கத்துவது பகட்டதும் மீ ண்டும் சுய நிபனவுக்கு வந்து "எந்த ஏரியா ஆட்படா ஸ்டாண்ட்பா?" என்று பகட்க...
சம்பவம் நடந்த இடத்தின் விபரங்கபள பசகரித்துக் ககாண்ட பாலு... "நீ ங்க அங்கபய இருங்க,, நான் ககாஞ்சபநரத்துல அங்பக வர்பறன்" என்று கூறிவிட்டு பபாபன கட் கசய்துவிட்டு சத்யபன பார்த்தார்....
உடலில் உயிர் இருக்கிறதா என்று சந்பதகப்படும் அளவிற்கு தபல சரிந்து கிடந்தான்
சத்யன்....
"கபாண்டாட்டி
பமல
பாலுவுக்கு
உசுபரபய
கண்ண ீர்
வச்சிருப்பாபர
முட்டிக்ககாண்டு இந்த
மனுசன்?
வந்தது.....
நடந்தபத
எப்படி தாங்குவார்?" என்று தனக்குத் தாபன கசால்லிக்ககாண்டவர்.... பநரம்
விபரவபத உணர்ந்து சுப்பர்பவஸரிடம் விபரம் கசால்லி.... "பசது,, நான் பாஸ் கூட
ஜிகஹச்க்கு
திங்க்பஸகயல்லாம்
பபாபறன்...
ககலக்ட்ப்
நீ
ஸ்பாட்டுக்குப்
பண்ணிகிட்டு
பபாய்..
அந்த
பமடத்பதாட
ஆட்படா
விபரத்பதயும் வாங்கிகிட்டு எனக்கு கால் பண்ணு.... நீ
டிபரவர்
எங்க வரனும்னு
கசால்பறன்" என்று கூறி பசதுபவ அனுப்பிவிட்டு சத்யனின் மயக்கத்பத கதளிவிக்க முயன்றார்...
அதற்குள் அங்பக கூட்டம் கூடிவிட.. தண்ண ீர் ககாண்டு வந்து சத்யனின் முகத்தில்
கதளித்தனர்...
தண்ண ீர்
பட்டும்
சிலிர்க்கவில்பல
சத்யன்...
பாலுவுக்கு பயம் பற்றிக்ககாண்டது.... "தூக்குங்கப்பா ஆஸ்பிட்டல் ககாண்டு பபாயிடலாம்" ஓடிச்கசன்று
என்று
காபர
பரபரப்புடன் தயார்
ஏற்றப்பட்டான்.... கார்
திருப்பூர்
ஜிகஹச்
பசர்க்கப்பட்டு கசயற்பக
கூற...
பபக்டரி
நிபலயில்
கசன்றது...
வாகனத்தின்
பவக்க...
சத்யன்
அவசர
சத்யன்
சிகிச்பசப்
சுவாசம் அளிக்கப்பட்டது.... உடன்
டிபரவர் காரில்
பிரிவில்
வந்தவர்கபள
சத்யனுக்கு துபணயாக விட்டுவிட்டு பூரணி எங்பக என்று பதடி கிளம்பினார் பாலு....
நிச்சயம்
ஐசியூ
வார்டில்
தான்
இருப்பாள்
என்பதால்...மருத்துவமபன
ஊழியர்களிடம் விசாரித்துக் ககாண்டு ஐசியூ கசன்றார்...
துப்பாக்கி ஏந்திய இரண்டு பபாலீஸ்காரர்கள் கதவருபக காவல் இருக்க..... "சார்..
ககாஞ்சம்
குண்டடிப்பட்டு
ஒரு
முன்னாடி பலடி
பபாலீஸ்
இங்க
எண்கவுன்டர்ல
தவறுதலா
வந்தாங்கபள?
அவங்கபள
ககாண்டு
பார்க்கனும் சார்" பாலு அந்த பபாலீசாரிடம் அனுமதி பகட்டார்..... அவபர
ஏறஇறங்கப்
பார்த்த
புருஷனா?" என்று பகட்க.... "இல்பலங்க பமடத்பதாட
சார்,,
அவங்க
ஹஸ்பண்ட்
பபாலீஸ்காரர்....
பபக்டரி
மயக்கமாகி
"நீ
பமபனஜர்... இபத
பசர்த்திருக்பகாம்" என்று விபரம் கசான்னார் பாலு....
அந்த
கபாண்பணாட
பபர்
பாலமுருகன்...
ஆஸ்பிட்டல்ல
தான்
"ஓ........,, ஆனா அவங்க பபமிலி ஆட்கபளத் தவிர பவற யாபரயும் பார்க்க விட அனுமதியில்பல.... அந்த கபாண்பணாட புருஷபன வரச்கசால்லுங்க" என்று பகபய விரித்தார் பபாலீஸ்காரர்..
பாலு எவ்வளவு ககஞ்சியும் அனுமதி மறுக்கப்பட.... சத்யபன குணப்படுத்தி
அபழத்து வந்தால்தான் முடியும் என்று புரிந்தது... மீ ண்டும் சத்யன் இருந்த பிரிவுக்கு ஓடினார்.....
சத்யன் படுத்திருந்த கட்டிலின் அருபக அமர்ந்து கண்கலங்க பார்த்தார் பாலு,, முதலாளி கதாழிலாளி பந்தத்பதயும் மீ றிய நட்பு சத்யனுக்கும் பாலுவுக்கும்....
சத்யபன விட பாலு ஆபறழு வயது கபரியவர் தான் என்றாலும்... அவர்களின் நட்பு வயபத கடந்து வாழ்ந்தது பூரணிபயப் பற்றி பாலுவுக்குத் கதரியும்,, தங்களின் பபக்டரி பமபனஜர் தாபன
என்று எண்ணாமல்,, பார்க்கும் பபாகதல்லாம் "நல்லாருக்கீ ங்களா அண்ணா" என்று அன்புடன் விசாரிப்பவள் பூரணி.... வயபதயும்
சூழ்நிபலயும்
மீ றி
கண்ண ீர்
வழிந்தது
பாலுவுக்கு,,
சத்யன்
பூரணியின் காதபல கண்கூடாக கண்டபிறகு தன் மபனவிபய எப்படி பநசிக்க
பவண்டும் என்று கற்றுக்ககாண்டவர் பாலு.... இன்று அந்த காதல் பஜாடியின்
கழுத்பத அறுத்துவிட்டபத காலம்?? முகத்பத மூடிக்ககாண்டு குலுங்கியவபர ஆறுதல்
படுத்த
முடியாமல்
மற்ற
ஊழியர்களும்
கண்ண ீருடன்
நின்றிருந்தனர்.... அப்பபாது அங்பக வந்த நர்ஸ் சத்யனின் சுவாசம் சீராகிவிட்டதாக கூற.... பாலு அவசரமாக எழுந்து குனிந்து "பாஸ்..... பாஸ்...." என்று அபழக்க.... சிரமமாய்
கண்விழித்த
சத்யன்...
பாலுவின்
முகத்பதயும்,,
அதிலிருந்த
கண்ண ீர் நிபறந்த கண்கபளயும் பார்த்துவிட்டு விருட்கடன்று எழுந்தான்.... "என்
பூரணி
எங்க
பாலு?"
என்று
குரல்
இறுக
பகட்டபடி
பகயிலிருந்த
குளுபகாஸ் டியூப்பப பிடுங்க முயல... பாலு அவன் பகபய இறுக்கமாக
பற்றிக்ககாண்டு "நர்ஸ்... நர்ஸ்..." என்று உரக்க கத்தியதும்.... நர்ஸ் வந்து அந்த டியூப்பப பிடுங்கிவிட்டு பிளாஸ்டபர ஓட்டினாள்....
அடுத்த நிமிடம் கட்டிலில் இருந்து தாவி இறங்கிய சத்யன் பாலுவின் பதாள் பற்றி "பாலு,, பூரணி?" கபயபர கசால்லும் பபாபத இதயம் கவடித்தது பபால்
கண்ண ீர் சிதறி விழ..... "நான் பார்க்க மாட்படன்,, கசத்துடுபவன் பாலு...." என்று கதறியவபன கண்டு பாலுவுக்கும் அழுபக தான் வந்தது....
இருந்தாலும் சத்யபன பதற்றி தயார் கசய்ய பவண்டியது தனது கடபம என
புரிய,, "பாஸ் பமடம் நல்லா தான் இருக்காங்க.... இங்க தான் இருக்காங்க....
என்பன பார்க்க அனுமதிக்கபல பாஸ்,, நீ ங்க வந்தாதான் பார்க்க முடியுமாம்.... வாங்க பபாகலாம்" என்று சத்யனின் பகபயப் பற்றி இழுத்தார் எபதபயா
கண்டு
அஞ்சியவன்
பபால்
நடுங்கி
"பூரணி........"
என்று
அலறியவனின் பதாள்கபளப் பற்றி..... "பாஸ் தயவு கசஞ்சு இப்பபா ககாஞ்சம்
நிதானமா இருக்கனும்.... பமடம் உயிபராட தான் இருக்காங்க... அபத மட்டும்
நம்புங்க பபாதும்... மத்கதல்லாம் பயாசிக்காதீங்க... ப்ள ீஸ் பாஸ்....." என்று பாலு ககஞ்சியதும்... சத்யன் கண்ண ீருடன் தபலயபசத்தான்.... சத்யபன
பகத்தாங்களாக
அபழத்துக்
கசன்றார் பாலு....
ககாண்டு
ஐசியூ
வார்டு
பநாக்கி
அதற்குள் விஷயம் கவளியாகி கதாழிற்சங்க மீ ட்டிங் பகன்ஸல் கசய்யப்பட்டு ஒரு சில கதாழிலதிபர்கள் மருத்துவமபனக்கு வந்துவிட்டனர்....
பூரணிபய ஆப்பரஷன் திபயட்டருக்கு ககாண்டு பபாய்விட்டதாக பபாலீஸார்
கூற.... சத்யபன அபழத்துக் ககாண்டு ஆப்பரஷன் திபயட்டர் அருபக வந்தனர் அபனவரும்....
அங்கிருந்த இருக்பகயில் சத்யபன அமர பவத்தனர்.... அவனுக்கு என்ன ஆறுதல்
கசால்வது
அபனவரும்....
என்று
புரியாமல்
குழம்பி
தவித்து
நின்றிருந்தனர்
இது நிஜமா? கனவா? பூரணி என் வாழ்வில் வந்த பிறகு கனவில் கூட ககாடூரங்கள் நடந்ததில்பலபய? கதாட்டிலிருக்கும் பராஜாபவக் கூட பறித்து பவத்துக்ககாள்ளாமல் கசடியிபலபய விட்டு அழகு பார்க்கும் கமன்பமயான
மனம் பபடத்த என் பூரணிக்கா இந்த நிபல? நிபனத்த மாத்திரத்தில் மீ ண்டும் அழுபக கவடித்தது சத்யனுக்கு..... வந்திருந்தவர்கள்
அந்த
கம்பீர
ஆணின்
கண்ண ீபரக்
காணமுடியாமல்
முகத்பத பவறு பக்கமாக திருப்பிக் ககாண்டனர்.... ஆனாலும் அவர்களின் கண்களும் கண்ண ீர்த்தான் சிந்தியது
சிலர் தங்களின் கசல்வாக்பகப் பயன்படுத்தி அந்த அரசு மருத்துவமபனயில்
அவரவர்க்கு கதரிந்த டாக்டர்கபளப் பிடித்து பூரணியின் நிலவரம் பற்றிய விவரங்கபள பசகரித்துக் ககாண்பட இருந்தனர்..... பூரணியின்
வலது
பக்க
கழுத்து
வழியாக
பாய்ந்த
துப்பாக்கி
குண்டு
கதாண்படயின் நடுபவ தபலபயத் தாங்கும் எலும்பில் பமாதி கவளிபயற முடியாமல் நின்று விட்டது.... ஆனால் குண்டு கசன்ற வழியில் இருந்த ரத்துக்
குழாய் பசதமபடந்து மூபளக்குச் கசல்லும் ரத்தம் தபடபட்டு நின்றதால் தற்காலிக பகாமாவுக்கு கசன்று விட்டாள் பூரணி.... இப்பபாது கசய்யவிருக்கும் ஆப்பரஷன் மூலம் துப்பாக்கி குண்டு அகற்றப்பட்டாலும் பசதபடுத்தப்பட்ட
ரத்தக் குழாபய எந்தளவுக்கு சரிகசய்ய முடியும் என்பது டாக்டர் குழுவுக்பக புரியாத புதிராக இருந்தது....
கதாழில் துபற நண்பர்கள் பசகரித்த இந்த தகவபல பாலுவிடம் கசால்ல.... தன்னிடம்
கசால்லப்பட்ட
தகவபல
சத்யனிடம்
பவதபனயுடன் பாலு அமர்ந்திருந்தார்...
எப்படி
கசால்வது
என்று
பநரம் ஆக ஆக சத்யனின் கண்ண ீர் குபறந்தது... ஆனால் முகம் இறுகி சமாதி
நிபலபபால் இருந்தது.... வந்தவர்கள் இங்கும் அங்கும் பரபரப்புடன் சுற்றிவர.... பாலு மட்டும் சத்யன் அருகிபலபய.... பநரம்
ஆபமயாய்
ஊர்ந்தது....
ஆப்பரஷன்
திபயட்டரின்
கண்ணாடி
கதவுகபளபய பார்த்துக் ககாண்டிருந்தனர் அபனவரும்....
பூரணி ஆப்பரஷன் திபயட்டருக்குள் கசன்று கிட்டத்தட்ட நான்கு மணிபநரம் கழித்து ஒரு பபாலீஸ் டீம் வந்தது.... வந்தவர்கள் உயர் பதவியில் இருக்கும் அதிகாரிகள் என்பது புரிய பாலு மட்டும் எழுந்து நின்றார்.... "பாதிக்கப்பட்ட
கபாண்பணாட
கான்ஸ்டபிள் பகட்க.... "இவர்தான்
பமடத்பதாட
ரிபலட்டிவ்ஸ்
ஹஸ்பண்ட்"
யாருப்பா?"
என்று
பாலு
என்று
ஒரு
கசான்னதும்....
ஒரு
அதிகாரி முன்னால் வந்து "ஆப்பரஷன் முடிஞ்சாலும் எங்ககிட்ட பர்மிஷன் வாங்காம
அந்த
பலடிபய
யாரும்
பார்க்க
கூடாது....
அவங்க
நிபனவு
திரும்பினதும் எங்களுக்கு தகவல் கசால்லனும்" என்றவர் சத்யனிடம் வந்து “நீ ங்க டிஐஜி ஆபிஸ் வபரக்கும் வரனும்... ஒரு என்ககாயரிக்காக “என்று கசான்னார்....
அவரின் வார்த்பதகள் தன் காதில் விழுந்தது பபாலபவ சத்யன் காட்டிக் ககாள்ளவில்பல.... அப்படிபய இலக்கின்றி கவறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.... பாலு
அந்த
பபாலீஸ்
அதிகாரிபய
கநருங்கி
“சார்,,
நாபளக்கு
நாபன
ஆபிஸ்க்கு கூட்டிட்டு வர்பறன்,, இன்பனக்கு அவரால முடியாது சார்... ப்ள ீஸ் “என்று ககஞ்சுதலாய் கூற....
உண்பம நிலவரப்படி பபாலீஸார் மீ து தான் குற்றம்,, ஆனால் இந்த இடத்தில் அவர்கபள
ஆத்திரத்துடன்
அடித்து
வழ்த்த ீ
பவண்டியவபன
கண்கள்
திறந்திருந்தும்....
அமர்ந்திருந்தான்....
உடலில்
உயிர்த்
துடிப்பிருந்தும்....
சவம்
பபால்
பபசிவிட்டு
“சரிப்பா,,
அதனால் பாலு பபாலீசாரிடம் ககஞ்சபவண்டிய சூழ்நிபல,,
பாலுவின்
காபலயில
பதிபல பகட்ட இவபர
அதிகாரி மற்றவர்களிடம்
கூட்டிகிட்டு
டிஐஜி
ஆபிஸ்
வந்துடு"
பிறப்பித்து விட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினார்கள்....
என்று
உத்தரவு
அவர்கள் பபான சில நிமிடங்களில் பசதுவிடமிருந்து பபான் வந்தது.... ஆட்படா டிபரவர் சவாரிக்குப் பபாய்விட்டதால் காத்திருந்து பார்த்ததாக கூறிய பசது ஆட்படா டிபரவர் கூறிய கமாத்த தகவபலயும் பாலுவிடம் கூறினார் பசது.....
பகட்க பகட்க பாலுவின் ஆத்திரம் அளவிட முடியாத அளவுக்கு இருந்தது.... ககாடும்பாவி நாய்கபள
ககாளுத்துவது
என்று
உள்ளம்
பபால்
குருவிக்கூட்டுக்கு
உள்ளுக்குள்
கநருப்பு
அலறியது...காக்கும்
வச்ச
துபறயாக
இருக்கபவண்டிய காவல்த்துபற காலன்துபறயாக மாறிப்பபானது யாருபடய துரதிர்ஷ்டம்???
"சார்,, இப்பபா பமடத்பதாட திங்க்ஸ் என்கிட்ட தான் இருக்கு,, என்ன சார் கசய்யனும்?" என்று பசது பகட்க...
நிஜத்துக்குத் திரும்பிய பாலு “ம்ம்,, நீ எல்லாத்பதயும் எடுத்துகிட்டு பாபஸாட பங்களாவுக்குப்
பபா...
வரச்கசால்பறன்... மட்டும்
நான்
திங்பஸ
சாந்திகிட்ட
என்
ஒய்ப்
அங்கபய
குடுத்துடு....
சாந்திக்கு
வச்சுட்டு
கரண்டு
பபரும்
கால்
பண்ணி
பமடத்பதாட
அங்க
கமாபபபல
பங்களாவுலபய
கவயிட்
பண்ணி குழந்பதங்க ஸ்கூலருந்து வந்ததும் கரண்டு பபபரயும் கூட்டிகிட்டு
எங்க வட்டுக்கு ீ பபாயிடுங்க... “என்ற பாலு சட்கடன்று ஞாபகம் வந்தவராக...
“ஆட்படா டிபரவர் பபான் நம்பர்,, வட்டு ீ அட்ரஸ் வாங்கிக்பகா பசது,, அப்படிபய ஆட்படா
நம்பபரயும்
குழந்பதகளுக்கு முடிக்க....
குறிச்சுக்பகா....
விஷயம்
இன்கனாரு
கதரியக்கூடாது
பசது
முக்கியமான
“என்று
பாலு
விஷயம் கசால்லி
"சார் பமடம் இப்பபா எப்படியிருக்காங்க?" பகட்ட பசதுவின் குரலில் கண்ண ீர்.... சத்யனும் பூரணியும் அந்த பபக்டரிக்பக தாய் தந்பத அல்லவா???? "ஆப்பரஷன்
திபயட்டர்ல
இருக்காங்க
எல்லாரும்
இங்கதான்
இருக்காங்க....
பசது,,
நம்ம
யூனியன்
இப்பபாபதக்கு
பவற
கமம்பர்ஸ் எதுவும்
கசால்றதுக்கில்பல,, பாஸ் தான் பிரம்பம பிடிச்சாப்ல உட்கார்ந்திருக்கார்....
பாவிங்க
உபடந்து
இப்புடி அழ
பார்த்தான்....
சதி
பண்ணிட்டானுங்கபள?"
ஆரம்பிக்க...
பக்கத்திலிருந்த
கசால்லும்
சத்யன்
பபாபத
அவபர
பாலு
தீர்க்கமாகப்
சத்யனின் பார்பவயில் இருந்த கதளிபவ கண்டு பாலு அவசரமாக “சரி பசது நீ கிளம்பு “என்று கூறி பபாபன கட் கசய்து விட்டு... சத்யனிடம் வந்தார்....
"என் பூரணிக்கு எதுவும் ஆகாது பாலு,, அவ இல்லாம நானும் பிள்பளகளும் இருக்க மாட்படாம்னு அவளுக்குத் கதரியும்.... அதனால எங்களுக்காக எமன் கூட
பபாராடி
கஜயிச்சு
கசால்லிக்ககாண்பட பபாக.... பாலுவால்
தாங்க
வருவா
பாலு
முடியவில்பல....
பாஸ்
“சத்யன்
என்ற
தீனமான
வார்த்பதபய
“சத்யா......“ என்ற கதறலுடன் சத்யபன அபணத்துக் ககாண்டார்..... அவரின்
பதாளில்
ககாட்டியது
சாய்ந்த
“பாலு,,
சத்யனின்
நாங்க
கண்ண ீர்
யாருக்குபம
குரலில்
உபடத்துக் எந்த
மறந்து
ககாண்டு
ககடுதலும்
நிபனச்சதில்பலபய?? அதுவும் பூரணி? அவ கராம்ப கராம்ப கமன்பமயானவ பாலு,, அந்த இடத்துல நான் இருந்திருந்திருக்கலாம்.... பூரணி இல்லாம எங்க
மூனு பபருக்கும் வாழத்கதரியாது பாலு,, பிள்பளகளுக்கு என்ன குடுக்கனும் எது பதபவ... எதுவுபம எனக்குத் கதரியாபத? அய்பயா நான் என்ன கசய்பவன் பாலு?....." என்று உச்ச குரகலடுத்து கத்தினான் சத்யன்..... அவனுபடய
அய்பயா
என்ற
கூக்குரல்
எல்பலாபரயும்
கலங்க
பவத்தது....என்ன கசால்வது என்று புரியாமல் சத்யபனச் சுற்றி கூடி நின்று ககாண்டனர்....
அப்பபாது ஆப்பரஷன் முடிந்து கதவு திறக்கப் பட்டு டாக்டர்கள் கவளிபய
வந்தனர்..... கமாத்தம் ஐந்து டாக்டர்கள் ககாண்ட குழு,, சத்யனின் கதாழில் துபற
நண்பர்களின்
கசல்வாக்கால்
பவத்தியம் தான்... ஆனால் பலன்????
பூரணிக்கு
நடந்தகதன்னபவா
ராஜ
சத்யன் எல்பலாபரயும் உதறி விலக்கி விட்டு டாக்டர்களிடம் ஓடினான்.....
மூத்தவராய் இருந்த ஒரு டாக்டரின் பகபயப் பற்றிக் ககாண்ட சத்யன்.... பபச வார்த்பதகளின்றி கண்ண ீராபலபய மபனவியின் நிபலப் பற்றி பகட்டான்....
அந்த டாக்டபர கதரிந்த சத்யனின் கதாழில் நண்பர் சத்யன் அருகில் வந்து
நிற்க.... டாக்டர் சத்யபன விடுத்து அவரிடம் திரும்பி “ஆப்பரஷன் முடிஞ்சு
பதாட்டாபவ எடுத்தாச்சு பசுபதி,, பதாட்டா உள்பள பபான பாபதயில் ரத்தக்
குழாய் பசதமபடஞ்சிருக்கு.... அபத சரி கசய்தாலும் ரத்தக் கசிவு நிற்கபல பசுபதி,, கவளிபயறும் ரத்தத்தின் அளவு குபறச்சிருக்பக தவிர ரத்தப் பபாக்கு
நிக்கபல,, இப்பபாபதக்கு பபஷன்ட் இருக்குற நிபலயில் பமல் சிகிச்பசக்காக கசன்பனக்பகா...
பகாபவக்பகா
ககாண்டு
பபாக
முடியாது....
அதனால
உடல்நிபல ஓரளவுக்கு பதறும் வபர அவங்களுக்கு ரத்தம் ககாடுத்துகிட்பட இருக்கனும்...
பவற
வழியில்பல"
விளக்கமாக கூறினார் டாக்டர்.....
என்று
பூரணியின்
நிபலபமபய
மீ ண்டும் மயக்க நிபலக்குத் தள்ளிய உடபல தபலபய உதறி சரிகசய்த
சத்யன் “டாக்டர் விமானம் மூலமா கூட ககாண்டு பபாக முடியாதா? தனி விமானம் ஏற்பாடு கசய்பறன் டாக்டர்?" என்று மன்றாடினான்
"உங்க நிபலபம புரியுது சத்யன்,, ஆனா உங்க மபனவிபய அடுத்த படுக்பகக் கூட மாற்ற முடியாத நிபலபம... அவங்க பிபழக்க பவக்க தான் நாங்களும்
முயற்சி கசய்பறாம்.... உடல்நிபல ககாஞ்சம் சீரானால் கூட பகாபவக்கு
ககாண்டு பபாயிடலாம்... கவபலப்படாதீங்க சத்யன்... ககாஞ்சம் கபாறுபமயா காத்திருங்க" மனிதத்தன்பமபயாட பதில் கசால்லிவிட்டு பசுபதியின் பதாளில் பகபபாட்ட படி அங்கிருந்து நகன்றார் டாக்டர்..... சத்யபன
கமதுவாக
நடத்திச்
கசன்று
கபஞ்சில்
அமர
பவத்த
பாலு...
பக்கத்தில் இருந்த ஊழியர்களிடம் “பாபஸ பார்த்துக்கங்க.... நான் இபதா வர்பறன்“ என்று கூறிவிட்டு பசுபதிபயத் பதடி ஓடினார்.... பாலு
கசல்லும்
பபாபத
பசுபதி
எதிரில்
வந்தார்...
அவருடன்
மற்ற
கதாழிலதிபர்களும் வந்தனர்.... பாலுபவ பார்த்ததும் “சத்யன் எங்க பாலு?" என்று பசுபதி பகட்க....
"அங்கபய உட்கார வச்சிட்டு வந்திருக்பகன் சார்... பமடத்பதப் பத்தி பவற ஏதாவது தகவல் கசான்னாரா டாக்டர்?" என்று பாலு பகட்டதும்....
பசுபதியின் முகம் வாடியது..... “எங்க ககாண்டு பபானாலும் பிரபயாஜனம்
இல்பலனு கசால்றாங்க பாலு.... ரத்தக் குழாய் கட்டாகியிருக்கு.... நாம ரத்தம் ககாடுக்கும் வபர உயிபர பிடிச்சு பவக்கலாம்.... அவ்வளவு தான் முடியும்னு கசால்றார்
டாக்டர்....
பவணும்னா
பகாபவ
கசன்பனயிலருந்து
கபரிய
நரம்பியல் நிபுணர்கபள வரவபழச்சு மறுபடியும் ஒரு ஆப்பரஷன் கசய்து பார்க்கலாம்னு கசால்றார்.... அதுலயும் இருபது சதவிகித வாய்ப்பு தான்னு
கசால்றார் ஆப்பரஷனுக்குத் பதபவயான வசதிகள் இங்க இருக்கு... ஆனா நிபுணர்கள் யாரும் இல்பலயாம் “என்று பசுபதி கதளிவாக எடுத்துபரக்க.... பாலு
அடுத்து
என்ன
என்று
புரியாதவறாக
அப்படிபய
நின்றிருந்தார்.....
அப்பபாது மற்கறாரு கம்கபனியின் ஓனர் “நீ தான் பாலு இப்பபா பதரியமா இருக்கனும்....
நீ
சத்யபன
மட்டும்
பார்த்துக்பகா...
நாங்கல்லாம்
பசர்ந்து
நரம்பியல் நிபுணர்கபள ஏற்பாடு கசய்து ஆப்பரஷன் நடக்க வழி கசய்பறாம்... இப்பபாபதக்கு சத்யனுக்கு எதுவும் கதரியபவணாம் “என்று கூறினார்...
பாலு இயந்திரம் பபால தபலயபசக்க.... “நீ பார்த்துக்க... நாங்க பபாய் மத்த
ஏற்பாடுகபள பார்க்கிபறாம் “என்று கூறிவிட்டு எல்பலாரும் கிளம்பினார்கள்.... பசுபதியும் பாலுவும் மட்டும் சத்யன் இருக்குமிடம் வந்தனர்... பசுபதி சத்யனிடம் அமர... பாலு தன் மபனவிக்கு கால் கசய்வதற்காக சற்று நகர்ந்தார்....
சாந்தி எடுத்ததும் நடந்த விபரங்கபள கூறினார்.... எதிர்முபனயில் சாந்தி அதிர்ச்சி தாங்காமல் அழுதுவிட.... இவருக்கும் மீ ண்டும் கண்கள் கசிந்தது
“சாந்தி நாம தான் இப்பபா பதரியமா இருக்கனும்.... தயவு கசஞ்சி நம்ம பிள்பளங்க
முன்னாடி
அழுதுடாத....
பாஸ்
வட்டுக்குப் ீ
பபாய்
அவர்
குழந்பதங்கபள கூட்டிட்டு வந்துடு... கரண்டு பபரும் அப்பா அம்மாவ பகட்டா அவசர
பவபலயா
ஊருக்கு
பபாயிருக்கிறதா
கசால்லு,,
நாபளக்கு
வந்சுடுவாங்கன்னு கசால்லு சாந்தி... அவங்க எதிர்ல அழுதுடாத சாந்தி“ என்று அழும் தன் மபனவியிடம் ககஞ்சினார் பாலு.... சாந்தி
திணறலாக
அழுபகபய
அடக்கிக்
ககாண்டு
“சரிங்க
இப்பபவ
கிளம்புபறன்“ என்றாள்... மபனவிக்கு பமலும் சில தகவல்கபள கசால்லிவிட்டு கமாபபபல ஆப் கசய்துவிட்டு சத்யனிடம் வந்தார்...
மீ ண்டும் ஒரு நிபலகுத்திய பார்பவயுடன் அமர்ந்திருந்த சத்யன் பாலுபவப் பார்த்ததும்.... “பாலு குழந்பதங்க ஸ்கூல்லருந்து வந்துவாங்கபள?" என்று பரிதாபமாக பகட்க "என்
ஒய்ப்
சாந்திபயயும்,
நம்ம
பசதுபவயும்
அனுப்பிருக்பகன்
சார்....
பசங்கபள என் வட்டுக்கு ீ கூட்டிப் பபாக கசால்லிருக்பகன்“ என்று ஆறுதலாக கூறினார்....
சரிகயன்று தபலயபசத்து விட்டு சற்றுபநரம் அபமதியாக இருந்த சத்யன்... பசுபதியிடம்
திரும்பி...
“எண்கவுன்டர்
பண்ண
பபாலீஸ்காரன்
யாருன்னு
விசாரிச்சீங்களா?" என்று பகட்டான்.... அவன் குரலில் ஜீவனில்பல என்றாலும் ஒரு வித ஆத்திரம் உள்ளடங்கியிருந்தது...... "ம்ம் விசாரிச்சிட்படன்,, நார்த் ஸ்படஷன் இன்ஸ்கபக்டர் நீ திமாணிக்கம் தான் சத்யன்....
கசத்து
பபான
அக்யூஸ்ட்
பகாபவலருந்து
வந்து
இங்பக
தபலமபறவா இருந்திருக்கான்.... அவபன சூட் பண்ண இவனுக்கு பர்மிஷன்
குடுத்திருக்காங்களானு கதரியபல சத்யன்,, ஆனா இந்த நீ தி மாணிக்கம் கராம்ப பமாசமானவன்,, அரசியல் கசல்வாக்குள்ளவன்னு கசால்றாங்க.... நான் நம்ம ஓனர் அபஷாசியன் மூலமா ஐஜிக்கு ஒரு மனு ககாடுத்து நடவடிக்பக எடுக்க
கசால்லி
தபலவர்கிட்ட
கசால்லியனுப்பிருக்பகன்....
உங்க
ஒய்ப்
உடல்நிபல பதறட்டும் சத்யன்... நாம யாருன்னு அவனுக்கு காட்டலாம்“ என்று பசுபதி பகாபத்தின் உச்சத்தில் கூறினார்...
சத்யன் எதுவுபம பபசவில்பல... பமலும் பபசும் மனநிபல அவனுக்கில்பல...
நிபனவுகள் கமாத்தமும் பூரணிபயச் சுற்றிபய பின்னிக் ககாண்டிருந்தது.... பூரணி வந்துடுவா,, சீக்கிரம் எழுந்து என்கிட்ட வந்துடுவா' மந்திரம் பபால் மனம் மனப்பாடம் கசய்து ககாண்டிருந்தது... மாபலபவபள
முடிந்து
இரவுக்கான
அறிகுறிகளாக
விட்டில்கள்
பறக்க
ஆரம்பித்தன..... பாலுவின் கமாபபல் அடித்தது.... கமாபபபல ஆன் கசய்தபடி அங்கிருந்து சற்று தள்ளிப் பபானார்....
"கசால்லு சாந்தி.. பசங்கபள கூட்டிட்டு வந்தாச்சா?" என்று பகட்க... "ம்ம் நம்ம வட்டுக்கு ீ வந்துட்டாங்க.... கபரியவ கசான்னதும் புரிஞ்சுகிட்டா... பசந்தவி
மட்டும்
பகள்வி
பமல
பகள்வியா
பகட்குதுங்க....
எனக்கு
அழுபகபய கன்ட்பரால் பண்ணபவ முடியபல“ என்று கசால்லும் பபாபத விசும்ப ஆரம்பித்தாள்.....
"சாந்தி,, சாந்தி,, ப்ள ீஸ் அழாத சாந்தி... எப்படியாவது சமாளி... நம்ம பிருத்விய பசந்தவி கூட விபளயாட கசால்லு... இல்பலன்னா கபடக்கு கூட்டிப் பபாய்
ஏதாவது வாங்கி குடுக்க கசால்லு.... நான் எப்படியாவது பமடம் முகத்பதப் பார்த்துட்டு
வட்டுக்கு ீ
ஒரு
சமாதானம் கசான்னார்...
முபற
வந்து
பபாபறன்
“என்று
மபனவிக்கு
சாந்தி சரிகயன்று கசான்னதும் பசதுவிடம் பபாபன ககாடுக்க கசால்லி “நீ ஆஸ்பிட்டல் கிளம்பி வா பசது“ என்றார்...... இரவு
ஏழு
மணியளவில்
பூரணி
ஆப்பரஷன்
திபயட்டரிலிருந்து
தீவிர
சிகிச்பசப் பிரிவுக்கு மாற்றப்பட்டாள்.... மாற்றி பத்து நிமிடம் கழித்து சத்யபன மட்டும் பார்க்க அனுமதித்தனர்.....
சத்யபனா பயந்து நடங்கி பாலுவின் பகபயப் பற்றிக் ககாள்ள.... “சார் பமடம் நல்லாருக்காங்க...
அபத
மட்டும்
நிபனச்சுகிட்டு
வாங்க
சார்
ப்ள ீஸ்“
ககஞ்சினார் பாலு... பசுபதியும் தன் பங்கிற்கு ஆறுதல் கூற... சத்யன் அவர்களுடன் கசன்றான்.... பல தடுப்புகபள கடந்து பூரணி இருக்கும்
பகுதிபய அபடந்தனர்.... அது தனியபற அல்ல.... கபரிய அபறயில் எதிகரதிர் வரிபசயில்
கமாத்தம்
பத்து
படுக்பககள்
இருந்தது...
எல்லாவற்றிலும்
பநாயாளிகள்... அவர்களின் மீ து இருக்கும் உபகரணங்கபளப் பார்க்கும் பபாபத குபல நடங்கியது.....
பூரணி,, அழகிய முகம் பச்பச
உபடயில்
அபடயாளம்
கிடந்தவளின்
கதரியாமல் மாறிப் பபாயிருந்தது.....
கழுத்தின்
வலது
புறம்
இருந்த
கபரிய
பிளாஸ்டபரயும் மீ றி ரத்தம் கசிய.... அதில் ஒரு டியூப் கசாருகபட்டு வடியும் ரத்தம் தபரயிலிருந்த பாட்டிலுக்கு கசன்றது.... மறுபுறம் பகயிபலா ரத்தம் ஏறிக் ககாண்டிருந்தது.... மூக்கிலும் வாயிலும் கசாருகப்படிருந்த டியூப்புகளும் அவபள சுற்றி இயங்கிக் ககாண்டிருந்த மருத்துவ உபகரணங்களும் தான் பூரணியின் உயிர் இன்னும் இருக்கிறது என்று கசான்னது.... காபலயில்
பார்த்த
மஞ்சள்
பூசி
குங்குமம்
பவத்திருந்த
முகமா
இது?
துடிப்பபத் கதாபலத்த உதடுகள்... ஜீவபன இழந்த கண்கள்.... முகத்தில் உயிர்
கபலபய இன்றி கிடந்தாள் அவனது வாழ்க்பகயின் வரம்..... அய்பயா ஒபர
நாளில் புயல் வசி ீ என் பூந்பதாட்டத்பத அழித்து விட்டபத? “பூரணி......" கமல்ல முனங்கியபடி சரிந்த சத்யபன தன் பதாளில் தாங்கினார் பாலு.....
கவளிபய ககாண்டு பபாயிடலாம் என்று பசுபதி கசால்ல.... இருவரும் சத்யபன தாங்கி கவளிபய அபழத்து வந்தனர்....
சுருண்டு விழுந்தவபன தூக்கி கபஞ்சில் கிடத்தினர்..... பசுபதி ஓடிச்கசன்று கதரிந்த டாக்டர் ஒருவபர அபழத்து வந்தார்....
சத்யபன பரிபசாதித்தப் பிறகு ஒரு ஊசிபயப் பபாட்டு... நல்லா தூங்கட்டும் விடுங்க“ என்று கூறிவிட்டு பபானார்.....
அப்பபாது பசது வந்துவிட... பசந்தவி இன்னும் சாப்பிடவில்பல என்று கூற.... பசதுபவயும்.. இன்னும் இரண்டு ஊழியர்கபளயும் சத்யனுடன் விட்டுவிட்டு
பாலு தனது வட்டுக்கு ீ கிளம்பினார்.... பசுபதியும் காபல வருவதாக கூறிவிட்டு தனது வட்டுக்கு ீ கிளம்பினார்....
பசுபதியின் காரிபலபய பாலு தன் வட்டுக்கு ீ கசன்று இறங்கிககாண்டார்..... அந்த பிஞ்சுக் குழந்பதகளின் முகத்பதப் பார்க்கும் பதரியம் தனக்கில்பல என்று பசுபதி பபாய்விட... பாலு பதறும் கநஞ்சத்பத சமாதானம் கசய்தபடி வட்டுக்குள் ீ நுபழந்தார்...
அவரின் மூத்த மகன் பதிபனந்து வயது பிருத்வி ராஜ் பசந்தவிபய தூக்கி தன் முதுகில் சுமந்தபடி... “யாபன யாபன அம்பாரி யாபன“ என்று தபரயில் யாபனயாக தவழ்ந்து ககாண்டிருந்தான்,, முதுகில் இருந்த பசந்தவி அவன்
கழுத்பதக் கட்டிக்ககாண்டு கவிழ்ந்த படி “ம்ம் ஆன சீக்கிரமா பபா ஆன" என்று முதுகில் தட்டிக் ககாண்டிருந்தாள்....
ஹால் பசாபாவில் வரும் கண்ண ீபர உதட்பட கடித்தபடி அடக்கிக்ககாண்டு சாந்தி அமர்ந்திருக்க.... சாந்தியின் வலது பக்கம் தன்யாவும்.. இடது பக்கம் பாலுவின் இபளய மகள் விசுதாவும் அமர்ந்திருந்தனர்.... தன்யா அபமதியாக டிவி பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள்.....
பாலு பநராக பாத்ரூம் பபாய் முகம் கழுவிவிட்டு ஹாலுக்கு வர.... அவபரப் பார்த்ததும் சாந்தியின் கண்ண ீர் கவடித்தது... பிள்பளகள் பார்க்கா வண்ணம் வாபயப் கபாத்தியபடி கிச்சனுக்கு ஓடினாள்....
பாலு தன்யாவின் பக்கத்தில் அமர்ந்தார்... அவபர ஏறிட்ட தன்யா "டாடியும் மம்மியும்
எங்க
கசன்னாங்க?
அங்கிள்?
நீ ங்க
உங்க
மட்டும்
கூட
தான
வந்திருக்கீ ங்கபள
பபாயிருக்கறதா அங்கிள்?"
ஆன்ட்டி
பகள்விகள்
நுனுக்கமாக அடுக்கடுக்காக வந்தது... சற்று தடுமாறிப் பபானார் பாலு..... பிறகு சுதாரித்து “உங்க கரண்டு பபபரயும் பார்த்துட்டு வரச்கசால்லி டாடி தான்ம்மா என்பன அனுப்பினார்.... அவரும்
மம்மியும் காபலயில வந்துடுவாங்க... நீ ங்க கரண்டு பபரும் சாப்ட்டு ஆன்ட்டி கூட தூங்குங்க கசல்லங்களா" என்று கராம்பவும் தன்பன அபமதிப்படுத்திக் ககாண்டு கூறினார்.......
"நான் இருந்துக்குபவன் அங்கிள்... சவி டாடி மம்மி இல்லாம இருக்கமாட்டா
அங்கிள்.... அவபள மட்டும் கூட்டிட்டுப் பபாய் மம்மி கிட்ட விட்டுடுங்க.... நான் இங்பகபய இருக்பகன்...." தன்யா அழகாக பபசினாள்.... பாலுவால்
அடக்கமுடியவில்பல
பகயிலிருந்த
டவலால்
அவசரமாக
முகத்பத மூடிக்ககாண்டார்..... “இல்லம்மா... டாடி மம்மி இருக்கிற இடத்துல
சின்ன பசங்கபள விடமாட்டாங்க... காபலயில வந்து கண்டிப்பா கூட்டிட்டுப் பபாபறன்மா" டவலுக்குள் இருந்து கரகரப்பாக பபசினார்.... முதுகில்
பசந்தவிபய
பார்த்துக்கிபறன்... கசால்லிட்டா... என்றான்....
நீ ங்க
தூக்கிக்ககாண்டு
நானும்
கிளம்புங்க... விசுதாவும்
சவி
அவ
வந்த
பிருத்வி....
என்கூடபவ அழாம
“அப்பா
நான்
படுத்துக்கிபறன்னு
பார்த்துக்கிபறாம்ப்பா“
"ஆமா அங்கிள், நான் பிருத்வி கூடபவ இருக்பகன்... நீ ங்க மம்மி டாடிய நாபளக்பக
கூட்டி
வாங்க
கட்டிக்ககாண்டு கூறினாள்
“என்று
பசந்தவி
பிருத்வியின்
கழுத்பதக்
மகனின் பபச்சிபலபய விஷயம் அவனுக்கும் கதரியும் என்பது புரிய.. கமல்ல தபலயபசத்துவிட்டு அங்கிருந்து எழுந்து சபமயலபறக்கு கசன்றார்... சுவற்றில் சாய்ந்து நின்றிருந்தாள் சாந்தி... பாலுபவப் பார்த்ததும் “எப்படி இருக்காங்க... நீ ங்க பபாய்ப் பார்த்தீங்களா?" என்று கண்ண ீருடன் பகட்க.....
"ம்ம் பார்த்பதன் சாந்தி... டாக்டர்லாம் பகபய விரிச்சிட்டாங்க... எங்க பாஸ்
முகத்பதப் பார்க்க முடியபல... அவரால இந்த துயரத்த தாங்கபவ முடியல சாந்தி... மயங்கி விழுந்துட்டார் “என்று விபரம் கசான்னார்... "எங்கப்பார்த்தாலும் இருக்கீ ங்க
முதலாளி
அண்ண ீன்னு
கபாண்டாட்டின்ற
பகட்பாங்க...
கர்வமில்லாம
அவங்களுக்கு
இந்த
எப்படி
ககாடுபம
நடந்திருக்க பவண்டாம் “என்று துயரப்பட்டாள் சாந்தி.... சற்று
பநரம்
மபனவியுடன்
ஆறுதலாய்
பபசிவிட்டு
“நான்
பபாபறன்
சாந்தி...பாஸ் கூட இருக்கனும்... பிள்பளங்கள ஜாக்கிரபதயா பார்த்துக்கம்மா" என்று கூற...
சாந்தி அவசரமாய் தட்பட எடுத்து அதில் இரண்டு இட்லிகபள பவத்து “இபத மட்டும் சாப்பிடுங்க... நீ ங்க நல்லாருந்தா தான் உங்க பாபஸ பார்த்துக்க
முடியும்" என்று ககஞ்சவும்... மறுக்க முடியாமல் வாங்கி நின்றபடி சாப்பிட்டார் பாலு.... அவர் பவறு உபட மாற்றிக்ககாண்டு கிளம்பும் பபாது சாந்தி ஒரு பபபய
ககாடுத்து.... “இதுல ஒரு டவலும் பகலியும் வச்சிருக்பகன்... ஒரு கப்ல மூனு இட்லி இருக்கு... பாபஸ எப்படியாவது சாப்பிட பவங்க“ என்று பவதபன குரலில் கூறினாள்...
பாலு எதுவும் பபசாமல் மவுனமாக வாங்கிக் ககாண்டு பிருத்வி கூட்டிவந்த ஆட்படாவில் ஏறி மருத்துவமபனக்கு கசன்றார்.....
மருத்துவமபனயில் சத்யன் அப்படிபய கிடந்தான்.... ஐசியூவின் டாக்டர்கள் நர்ஸ்கள் கசன்று இரவு பணிக்கானவர்கள் வந்தனர்.... பாலு
மீ ண்டும்
ஒருமுபற
அனுமதி
வாங்கிக்
ககாண்டு
உள்பள
கசன்று
பூரணிபயப் பார்க்க..... பிய்த்து எறியப்பட்ட பராஜா மலராக கிடந்தவபளக் கண்டு இதயம் துடிக்க அந்த காவல்த்துபற அதிகாரிபய ககாபல கசய்யும் ஆத்திரம்
வந்தது
பாலுவுக்கு.....
“விடமாட்படாம்டா
உன்பன"
என்று
கருவிக்ககாண்டார்.... அப்பபாது
அவருக்குப்
பின்னால்
இருந்து
“பயாவ்
யாருய்யா
இது
ஐசியூ
வார்டுக்குள்ள அப்பன் வடு ீ மாதிரி நுபழஞ்சது?" என்று அதட்டலான அதிகார திமிரான குரல் ஒன்று பகட்க....
பாலு திரும்பிப் பார்த்தார்.... இருபத்கதட்டிலிருந்து முப்பதுக்குள் மதிக்கத்தக்க கபண்...
அழகு
கமாத்தத்பதயும்
கவள்பள
ஆபடக்குள்
பதுக்கி
பவத்திருந்தாள்.... ஆனால் அந்த பபாபத ஊறிய விழிகள்???....... அவளின் அதிகாரமான குரலும்,, மற்ற நர்ஸ்கள் ககாடுத்த மரியாபதயும் அவள்தான் ஐசியூவின் முதன்பம நர்ஸ் என்று கசால்லாமல் கசான்னது......
"இல்பலங்க எப்படியிருக்காங்கன்னு பார்க்க வந்பதன்" சமாளித்தார் பாலு.... "பார்க்க
வர்றது
பநாயாளிபய
சரிதான்பா....
தாக்கி
ஆனா
இன்கபக்ஷன்
உன்பமல
ஆகுபம....
இருக்குற
அதுக்கும்
அவஸ்த்பத படனும்.... “பகாபமாக கூறினாள் அந்தப் கபண்...
கிருமிகள்
நாங்கதான்
"ஸாரி பமடம்“ என்றபடி தபல குனிந்து கவளிபய வந்தார் பாலு.... அந்த
நர்ஸ்
அங்கிருந்த
பூரணியின்
அருபக
பநாயாளிகளின்
வந்தாள்....
சாட்பட
சாட்கபள
பார்த்தபடி
எடுத்துப்
படித்துப்
வந்தவள்
பார்த்தாள்....
துப்பாக்கிக் குண்டு பாய்ந்து அறுபவ நடந்த கபண் என்றதும் அதிர்ந்து பபாய் பூரணியின் முகத்பதப் பார்த்தாள்..... துப்பாக்கி
குண்டு
பாயும்
அளவிற்கு
மற்கறாரு நர்ஸிடம் பகட்டாள்...
என்ன
நடந்தது?...
பக்கத்தில்
வந்த
"பநத்து கமயின் பஜார் ஷாப்பிங் மால் எதிர்ல ஒரு எண்கவுன்டர் நடந்தபத பமடம்?
அந்த
எண்கவுன்டர்ல
பாய்ஞ்சிருச்சு" என்று கூற....
இந்த
பலடிக்கும்
கழுத்துல
குண்டு
நடந்தது எண்கவுன்டர் என்றதும் அந்தப் கபண்ணிடம் ஒரு விபறப்பு.... “சரி நீ பபா“ என்று விட்டு தனது படபிளுக்கு வந்து அமர்ந்தாள்.... டியூட்டிக்கு தபலபய
வரும்பபாது
பககளில்
பவப்பரஷன்
அதிர்ந்து
இருந்த
தாங்கி
மனநிபல
முற்றிலும்
கவிழ்ந்திருந்தவளின்
சத்தமின்றி அவபள
மாறிப்
கமாபபல்
அபழக்க...
பபானது....
பபாபன
பபானின் எடுத்து
நம்பபரப் பார்த்துவிட்டு அட்டன் கசய்யாமல் கட் கசய்து பமபசயின் மீ து எறிந்தாள்....
மீ ண்டும் அதிர்ந்தது கமாபபல்,,, எடுத்து சுவிட்ச் ஆப் கசய்தாள்...... அப்பபாது
டியூட்டி டாக்டர் வரவும்,, எழுந்து அவருக்கு வணக்கம் கசால்லிவிட்டு மீ ண்டும் அமர்ந்தாள்..... டாக்டருடன்
ஐசியூபவ
ஒரு
ரவுண்ட்
வந்தாள்....
மீ ண்டும்
பூரணியிடம்
வந்தபபாது கால்கள் தடுமாறியது.... கட்டிலின் விளிம்பபப் பற்றிக்ககாண்டு அபமதியாக நின்றிருந்தாள்.....
டியூட்டி டாக்டர் தனது இருக்பகயில் கசன்று அமர... அவருக்கு எதிபர அமர்ந்து பபஷன்ட்களின் நிலவரம் பற்றி பபசிக்ககாண்டிருந்தனர்.... பமபசயிலிருந்த
மருத்துவமபனயின்
டாக்டர் தான் எடுத்தார்....
பழங்கால
கதாபலபபசி
அடித்தது....
"ம்
ககனக்ட்
பண்ணுங்க"
என்றவர்
சற்றுப்
பவணும்?" என்று அபமதியாகத்தான் பகட்டார்....
கபாறுத்து
“யாருங்க...
யார்
எதிர்முபனயின் நீ ண்டபநரப் பபச்சுக்குப் பிறகு “ஹபலா நாங்க டாக்டர்ஸ்.....
ஒரு உயிபர காப்பாத்த தான் எங்களுக்கு உரிபமயிருக்கு.... பபாபன பவங்க
சார் முதல்ல" என்ற சன்னமாக கத்திவிட்டு இவர் பபாபன பவத்து விட்டார்.... பிறகு
பகாபமாக
பாதிக்கப்பட்ட
நிமிர்ந்து
எதிரில்
கபாண்பணாட
இருந்த
உயிருக்கு
நர்ஸிடம்
பயங்கர
“எண்கவுன்டரால
ஆபத்து
இருக்கும்
பபாலருக்பக பமடம்“ என்று யாருக்கும் பகட்காமல் கமல்லிய குரலில் கூற.... அது என்ன ஆபத்து என்று புரிந்தவள் பபால் கமல்ல தபலயபசத்தாள் அந்த நர்ஸ்....
சற்று பநரம் கழித்து ஓய்வுக்காக தடுக்கப்பட்ட அபறக்கு வந்து கண்மூடி கட்டிலில் சாய்ந்தாள்...... சிந்தபனயின் முடிச்சுகள் கநற்றியில்.....
மணி பணிகரன்டபர என அவளது வாட்ச் கசால்ல... ஒரு முடிவுடன் எழுந்து ஐசியூவிலிருந்து கவளிபய வந்தாள்....
கவளி வராண்டாவில் தனது பார்பவபய ஓட்டினாள்..... நிபறய பபர் கிபடத்த இடத்தில் சுருண்டு படுத்திருக்க.... இவள் பதடி வந்த நபர் யாகரன்று புரியாமல் குழப்பத்துடன் அங்பகபய நின்றாள்
"பமடம்,, பபஷன்ட் பூரணி எப்படியிருக்காங்க?" என்ற தீனமான குரல் ஒன்று அவள் பின்னாலிருந்து பகட்டது..... சட்கடன்று திரும்பிப் பார்த்தாள்..... ஒரு ஆணால் இவ்வளவு பசாகத்பத சுமக்க
முடியுமா? என்பது பபால் பசாகபம உருவாக நின்றிருந்தான் சத்யன்.... ஒபர நாளில் கமாத்தமாக உபடந்து கநாருங்கிப் பபாயிருந்தான்.... அவனது கண்கள் தனது எதிர்காலத்பதத் பதடிக் ககாண்டிருந்தது....
"ம்ம், அப்படிபயதான் இருக்காங்க.... நீ ங்க அந்த பலடிக்கு என்ன பவணும்?" என்று பகட்டாள் அந்த நர்ஸ்.... "நான்
பூரணிபயாட
புருஷன்
பமடம்,,
அவதான்
என்
வாழ்க்பக...
உயிர்,,
எல்லாபம" என்ற சத்யன் அதற்கு பமல் பபசமுடியாமல் துடித்துப் பபாய் முகத்பத மூடிக்ககாண்டு கமல்லிய குரலில் கதறினான்....
அந்தப்
கபண்
இவ்வளவு
அழும்
பநசிக்கும்
அவபன
அதிசயமாகப்
மனிதபன
பார்த்தாள்,,,
முதன்முதலாகப்
மபனவிபய
பார்பவள்
பபால்
திபகப்புடன் பார்த்தவள்.... அவன் பதாளில் தட்டி “மிஸ்டர் சத்யன்,, இப்பபா அழறதுக்கான
பநரமில்பல....
நான்
உங்ககூட
முக்கியமா
பபசனும்...
ஆஸ்பிட்டல் கவளிய வலது பக்கம் ஒரு சின்ன பார்க் இருக்கு,, சீக்கிரமா அங்க
வாங்க சார்“ என்று அவசரமாக கூறிவிட்டு பவகமாக அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.... சத்யன் ஒன்றும் புரியாமல் அப்படிபய நிற்க... சற்று தள்ளி நின்றிருந்த பாலு பவகமாக வந்து “பாஸ்,, எதுக்கு கூப்பிடுறாங்கன்னு கதரியபல,, ஆனா கராம்ப முக்கியம்னு மட்டும் கதரியுது,, வாங்க பாஸ்“ என்று சத்யபன இழுத்துக் ககாண்டு மருத்துவமபனயின் வாளாகத்தில் ஓடி கவளிபய கசன்று அந்த நர்ஸ் கூறிவிட்டு கசன்ற பூங்காவுக்கு கசன்றனர்....
இவர்கபள கண்டதும் “இவர் நம்பிக்பகயானவரா?" என்று பாலுபவ காட்டி பகட்டாள்...
"என்பனாட பமபனஜர்,, குடும்ப நண்பரும் கூட..... நீ ங்க கசால்ல வந்தபத தாராளமா கசால்லலாம்" என்றான் சத்யன்.... சற்றுபநரம்
அபமதியாக
இருந்தவள்
தன்பன
திடப்படுத்திக்
ககாண்டு.....
“மிஸ்டர் சத்யன்,, உங்க மபனவிபயாட உயிருக்கு ஆபத்து.... எந்த நிமிஷமும் எது
பவணாலும்
கசால்ல.... ஆண்கள் பகட்க....
நடக்கலாம்....
இருவரும்
காரணம்
அதிர்ச்சியுடன்
மட்டும்
“உயிருக்கு
பகட்காதீங்க"
ஆபத்தா??"
என்று
என்று
உரக்க
"ஆமா ஆபத்து தான்....நீ ங்க நான் கசால்ற மாதிரி நடந்துகிட்டா இங்கருந்து பூரணிபய
பசப்பா
கசான்னாள்...
கவளிய
ககாண்டு
பபாகலாம்....“
என்று
உறுதியாக
சத்யன் அதிர்ச்சி விலகாமல் நிற்க... பாலு தான் முன் வந்து “என்ன கசய்யனும் கசால்லுங்க பமடம்....." என்று பகட்டார்.....
"பூரணி ககாஞ்சம் பதறி... இங்கருந்து பவற ஆஸ்பிட்டல் ககாண்டு பபாற வபரக்கும் உங்கள்ள யாராவது ஐசியூவுல அவங்க கூடபவ இருக்கனும்..... ஆனா
மருத்துவமபன
நிர்வாகமும்
பபாலீஸூம்
அதுக்கு
சம்மதிக்காது....
அதனால... நீ ங்க நாபளக்கு பகார்ட் திறந்ததும் அவசரகால மனு... அதாவது
ரிட் மனு ஒன்னு தாக்கல் பண்ணி ‘என் மபனவியின் உயிருக்கு ஆபத்து,, அவங்க கூடபவ இருக்க எனக்கு அனுமதி பவணும்னு' பர்மிஷன் வாங்குங்க... அதுக்கப்புறம்
நீ ங்க
ஐசியூவிபல
பூரணி
கூடபவ
இருக்கலாம்,,,
ககாஞ்ச
நாபளக்கு முன்னாடி கசாத்துத் தகராறில் கவட்டுபட்டு ஒரு கபரியவர் அட்மிட் ஆனார்.... அவபராட மகன் தன் அப்பா கூடபவ இருக்கனும்னு இது பபால பகார்ட் ஆர்டர் வாங்கிட்டு வந்தார்.... அதனாலதான் உங்களுக்கும் அபதபய கசால்பறன்...
க்யிக்கா
பவபல
கசய்யுங்க
சார்...
கம்மியா இருக்கு“ என்று அந்த நர்ஸ் கசால்லவும்....
உங்களுக்கு
அவகாசம்
இருவருக்கும் கதளிவாக விளங்கியது..... ஆபத்து எந்த ரூபத்தில் வந்தாலும்
பூரணியுடன் சத்யன் இருந்தால் பபாதுமானது என்று பாலுவுக்கு புரிந்தது “நீ ங்க கசால்றது சரிதான் பமடம்.... ஆனா பகார்ட் ஆர்டர் பகக்கு வர நாபள மதியம்
கரண்டு மணி ஆகுபம? அது வபரக்கும் எங்க பமடத்பதாட பாதுகாப்பு?" என்று பாலு பகட்க.... "ஏன் சார் இப்பபவ ஒரு ஜட்ஜ் கிட்ட அனுமதி லட்டர் வாங்க முடியாதா? உங்க லாயபர கூப்பிட்டு பபசி உங்க ஏரியா டிவிஸ்னல் ஜட்ஜ் வட்டுக்குப் ீ பபாங்க.... பபாய்
அவர்கிட்ட
நிபலபமபய
கசால்லி
ஒரு
நாபளக்கு
மட்டும்
ஒரு
அனுமதி கடிதம் வாங்கிட்டு வாங்க அதுக்கப்புறம் நான் பார்த்துக் கிபறன்“ என்று பதரியமாக அந்தப் கபண் கூற.... சத்யன் பககயடுத்து கும்பிட்டான்..... "பாஸ் இவங்க கசால்றது கராம்ப சரி... நானும் பசதுவும் பார்த்துக்கிபறாம்.... நீ ங்க உடபன நம்ம வக்கீ ல் சார் வட்டுக்குப் ீ பபாய் அவபர கூட்டிகிட்டு ஜட்ஜ் வட்டுக்குப் ீ பபாங்க பாஸ் “என்று அவசரப்படுத்தினார் பாலு.... சரிகயன்று
தபலயபசத்த
திரும்பினான்...
சத்யன்
கவளிபய
கசல்லும்
பாபதயில்
இரண்டடி தூரம் கசன்றவன் மீ ண்டும் திரும்பி வந்து.... “பமடம் நீ ங்க கசய்ற இந்த
உதவிபய மறக்க
மாட்படன்
பமடம்,,
மறுபடியும்
ஏதாவது
தகவல்
பதபவனா உங்கபள பார்க்கனுபம,, அதான்.......உங்க பபர் என்ன பமடம்?“ என்று பகட்க.....
அந்தப் கபண் நிமிர்ந்து சத்யனின் முகத்பத பநரடியாகப் பார்த்தாள்.... பிறகு “நான்
மான்சி.......
மான்சி
நீ திமாணிக்கம்.....
மான்சி“ என்று தீர்க்கமான குரலில் கூற.....
நீ திமாணிக்கத்பதாட
மபனவி
சத்யன் மின்சாரத்பத மிதித்தவன் பபால் பதறி நிமிர்ந்தான்......
" என் பசாகத்தின் ஆழத்பத.... " அந்த பசாகத்தின் ஆழத்திற்கு... " இறங்குபவரால் தான்... " புரிந்துககாள்ளமுடியும்... " நான் அபலயடித்து..... " கபர ஒதுங்கி கப்பல்.... " அபல வந்து மீ ண்டும் என்பன.... " ஆழ்கடலுக்கு இழுத்துச் கசல்லும் வபர... " காத்திருக்கிபறன் கபரபயாரம்!!!!
சத்யனின் பார்பவ மான்சிபய துபளத்தது,, அசராமல் நின்றிருந்தாள் மான்சி.... “என்ன சார் ஷாக் ஆகிட்டீங்க? உங்க ஒய்ப் பூரணிபய துப்பாக்கியால் சுட்ட
அபத நீ திமாணிக்கத்பதாட மபனவி தான் நான்” என்று இன்னும் கதளிவாக கசான்னாள்... அவள்
வார்த்பதகள்
சத்யனின்
இதயத்திபலபய
பபாய்
குத்தியது,,
முகம்
பநரம்றது,,
எவன்
பகாபத்தில் கடுபமயான பாபறபய பபால் இறுக “அப்பபா பூரணி உயிருக்கு ஆபத்துனு நீ ங்க கசால்றது நாடகமா?" என்று பகட்க... மான்சி
அவபன
ஏளனமாக
பார்த்தாள்...
“இபதத்தான்
கபாண்டாட்டி எப்புடி பபானா எனக்ககன்னு பபாகாம கூப்ட்டு வச்சு பயாசபன
கசான்பனன் பாரு?? என் புத்திய........?" என்று ஏளனம் குபறயாமல் பபசிவிட்டு திரும்பி மருத்துவமபன பநாக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள் சத்யனுக்கு
அவளின்
ஏளன
வார்த்பதபய
விட
அதில்
மபறந்திருந்த
பவதபன சிறு தாக்கத்பத ககாடுத்தது... இவபன கடந்த கசன்றவள் காதில் விழும்படி “மன்னிச்சிடுங்க“ என்றான்... கடந்து
கசன்றவளின்
கால்கள்
அப்படிபய
நின்றன...
கமல்ல
திரும்பி
பார்த்தவளின் கண்கள் பனித்திருந்தன.... தனது கவுன் பாக்ககட்டில் பகவிட்டு கமாபபபல எடுத்து சத்யன் எதிபர நீ ட்டி “இன்பனக்கு டியூட்டிக்கு வந்து உன்
கபாண்டாட்டியப் பார்த்தில் இருந்து இந்த பபான் சுவிட்ச் ஆப்ல இருக்கு,, இப்பவாவது நான் கசால்றபத நம்புறியா?" என்று மான்சி பகட்க...... சத்யன்
ஆம்
குபறவான
என்பது
பபச்சு
பபால்
தபலயபசத்தான்....
உறுத்தவில்பல,,
அரசு
அவளது
மரியாபத
மருத்துவமபனயில்
பவபல
கசய்பவள்,, தினமும் இது பபால் ஆயிரம் பபபர பார்ப்பவள்... அவளுக்கும் மரியாபதக்கும் கராம்ப தூரம் என்று புரிந்தது....
"நம்புனா சரிப்பா,, நீ சீக்கிரம் பபாய் எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணு... ஏன்னா நான் காபலயில எட்டு மணிபயாட பபாயிடுபவன்,, என்கூட இருக்குற டாக்டரும் தான்..... எங்களுக்குப் பிறகு வர்றவங்க எவ்வளவு பநர்பமயானவங்கன்னு நான்
கியாரண்டி
சிந்துறபத கநஞ்சுல
தரமுடியாது...
விட்டுட்டு
வஞ்சத்பத
காரணமானவபன
“என்றவள்
கபாண்டாட்டிய நிரப்பி
சட்டத்தின்
“கதாட்டதுக்குல்லாம்
பாதுக்காக்குற
பவ,,
முன்னால
வழிபயப்
அவபளாட
ககாண்டு
பபாய்
மூக்பக
பார்.....
நிபலபமக்கு
நிறுத்தனும்னு
பவராக்கியம் வளர்த்துக்பகா... ம் பபா......ம்ம் சீக்கிரம் கிளம்பு பமன் “என்று அதட்டி விட்டு விடுவிடுகவன நடந்தாள்....
பாலு வந்து பதாள் பற்றி உலுக்கியதும் தான் சத்யன் சட்கடன்று கபலந்தான்..... ஆமாம் இவள் கசால்வது சரிதான்.... அழுதுககாண்டு முடங்கிக் கிடந்தால் பூரணிபய
வந்தவனுக்கு
காப்பாற்றபவா தண்டபன
அவபள
கபற்றுத்
இந்த
நிபலபமக்கு
தரபவாமுடியாது.....
ககாண்டு
சத்யனிடத்தில்
சட்கடன்று ஒரு கதளிவு... எபதயும் எதிர்த்து நிற்கும் துணிவு தபல தூக்க “நீ
இங்கபய இரு பாலு.. நான் பபாய் லாயபரப் பார்த்துட்டு வர்பறன்“ என்று கூறிவிட்டு காபர பநாக்கி ஓடினான்....
சத்யன் காரில் ஏறி கிளம்பும் வபர பார்த்திருந்து விட்டு உள்பள பபானார் பாலு.... நர்ஸ்
மான்சி
நீ திமாணிக்கத்தின்
மபனவி
என்றதும்
பாலுவுக்கும்
அதிர்ச்சியாகத்தான் இருந்தது..... ஆனால் அதற்காக அவள் கசய்யும் உதவியில் சந்பதகம்
ககாள்ள
இருக்கலாமல்லவா? பாலு.....
முடியவில்பல..... மனபத
மனிதாபிமானம்
பதற்றிக்ககாண்டு
உள்ள
மான்சியுடன்
கபண்ணாக
கசன்றார்
ஐசியூவின் வாசலில் நின்ற பபாலீஸாரிடம் கசன்ற மான்சி.... பாலுபவ பக காட்டி “இவபர உள்பள அனுப்புங்க பிசி சார்,, பூரணி பபஷண்ட்க்கு சில
மருந்துகள் கவளிபய வாங்குறது கதாடர்பா டாக்டர் பபசனும்னு கசான்னார்..." என்று கூற...
பபாலிஸ்காரர் பாலுபவப் பார்த்து தபலயபசத்து உள்பள அனுமதித்தனர்...... உள்பள வந்த பாலுவிடம் ஒரு பச்பச நிற அங்கிபய ககாடுத்து “இபத பபாட்டு கிட்டு
பூரணி
பக்கத்துல
இருக்குற
பசர்ல
பபாய்
உட்காருப்பா"
அதிகாரமாய் கூறிவிட்டு பபாய்விட்டாள் மான்சி....
என்று
பாலு பூரணியின் அருகில் கசன்றார்.... கட்டிலின் அருபக ஒரு இரும்பு ஸ்டூல்
கிடந்தது... அதில் அமர்ந்து பூரணியின் முகத்பதப் பார்த்தார்... முன்பு பபால் கண்ண ீர்
மூடியது....
ஆறாய்
கபருகவில்பல....
மாறாக
ஆத்திரம்
தான்
கநஞ்பச
சிலர் கசால்வது பபால் நிச்சயம் கடவுளுக்கு கண் இல்பல தான் பபால..... இருந்திருந்தால் அன்புத்தாபய
அந்த
பிஞ்சுக்
அபடகாத்து
குழந்பதகளுக்காக
காயம்
கடவுளுக்கு கண் இல்பல தான்.....
படாமல்
பவணும்
இந்த
காப்பாற்றியிருப்பான்...
நாபள காபல வட்டுக்கு ீ கசன்றால் தன்யாவின் பகள்விகளுக்கு எப்படி பதில் கசால்வது என்ற பயம் வந்து கநஞ்பச ஆக்கிரமிக்க கலங்கிய கண்களுடன் அமர்ந்திருந்த பாலுவின் முன்பு ஒரு காபி கப் நீ ட்டப்பட்டது...
பாலு நிமிர்ந்து பநாக்க.... இன்கனாரு பசர் பபாட்டு அமர்ந்த வாறு “காபிதான் எடுத்துக்கப்பா" என்றாள் மான்சி.... பாலு மறுக்காமல் வாங்கி ககாண்டார்....
அவரின் கலங்கிய கண்கபளப் பார்த்து ஆச்சர்யமாக... “இந்த கபாண்பணாட புருஷன்
அழுதா அது சரி.... நீ யும் அழுவுறிபய? உனக்கும்
கபாண்ணா?" என்று மான்சி பகட்க....
கசாந்தக்காரப்
"ஏன் பமடம் கசாந்தக்காரங்கன்னா தான் கண்ண ீர் வருமா?.... உண்பமயான நட்பு
துடிக்கும்
பபாது
கண்ண ீர்
வரனும்
பமடம்....
இல்பலன்னா
அது
நட்பில்பல.... நான் இவங்க கம்கபனி பமபனஜர் தான்.... ஆனா ஒரு முபற கூட இவங்க என்பன கதாழில் முபறயில் பார்த்ததில்பல... எப்பவுபம அண்ணா
தான்.... எனக்கு கூடப் பிறக்காத தங்கச்சிங்க இவங்க...“ என்ற பாலு கர்சீப் எடுத்து கண்கபளத் துபடத்துக் ககாண்டு கமல்லிய குரலில் சத்யன் பூரணி.. அவர்களின் பிள்பளகள் பற்றிய விபரங்கள் எல்லாவற்பறயும் கசான்னார்...
"ஒரு
புருஷன்
அப்படிங்கறதுக்கு
கபாண்டாட்டி
எப்படி
எங்களுக்ககல்லாம்
இருக்கனும்
உதாரணம்
எப்படி
இவங்கதான்
வாழனும் பமடம்.....
ஒருத்தர் பமல ஒருத்தர் அவ்வளவு அன்பு வச்சிருந்தாங்க... இப்ப யார் கண்
பட்டுச்பசா கதரியபல.. இப்படி சிக்கி சின்னாபின்னமா பபாயிருச்சு..... அந்த குழந்பதங்களுக்கு இன்னும் எதுவும் கதரியாது.... அவங்கபள நிபனச்சா தான் எனக்கு கலக்கமா இருக்கு“ என்று பாலு கூற....
"பசங்க இப்பபா யார் வட்டுல ீ இருக்காங்க?" என்று மான்சி பகட்க... "என்
வட்டுல ீ
தான்
பமடம்....
கபரிவ
பதத்தன்யாவுக்கு
பத்து
வயசு...
சின்னக்குட்டி பசந்தவிக்கு ஏழு வயசு... சவிக்குட்டி தான் எப்படி தாங்கும்னு கதரியபல
“என்றவரின்
முகம்
அவபனாட
அஜாக்கிரபதயால
நிமிடத்தில்
மாறிவிட.....
“அந்த
ககாபலகாரப்பாவிய சும்மா விடமாட்படாம் பமடம்..... ஒரு கபாது இடத்துல ஒரு
குடும்பத்பதாட
எதிர்காலபம
பகள்விக்குறியா நிக்கிது.... இந்தப் பாவம் அவபன சும்மா விடுமா?" என்று ககாதிப்புடன் பபசிவிட்டு சட்கடன சுதாரித்து “ஸாரி பமடம் உங்க புருஷனா இருந்தாலும் அவன் கசய்தது ககாடுபம தான?" என்றார்... மான்சி
அபமதியாக
தபலயபசத்தாள்....
“ககாடுபம
தான்....
அவன்
சம்மந்தப்பட்ட எல்லாபம ககாடுபமதான்“ என்று இறுகிய குரலில் எபதபயா கூற வந்து அபமதியாகி விட.... பாலு நிமிட பநர தயக்கத்திற்குப் பிறகு “நீ ங்களும் அவனும் பசர்ந்து தாபன வாழுறீங்க?" என்று கமல்ல பகட்டார்
பாலுபவ ஏளனமாகப் பார்த்த மான்சி “என்னதான் கபாம்பபள கபரிய படிப்பு படிச்சு
கபரிய
பவபலயில
இருந்தாலும்
குடும்பம்
புருஷன்
விஷயத்தில்
இன்னும் அடிபமயாத்தான இருக்காங்க?" என்று மபறமுகமாக எபதபயா உணர்த்திவிட்டு எழுந்து ககாண்டாள் "எல்லா
ஆண்களுபம
கபண்கபள
அடிபமப்
படுத்த
நிபனக்கிறதில்பல
பமடம்.... சிலர் மட்டும் தான் நீ ங்க கசான்ன லிஸ்ட்ல இருப்பாங்க... மத்தபடி கபண்பணாட
அன்புக்காக
ஆணும்....
ஆபணாட
அன்புக்காக
கபண்ணும்
அடிபமயா இருக்க ஆபசப்படுறவங்களும் உண்டு... அதுதான் உண்பமயான
தாம்பத்தியம்“ பாலு கமல்லிய குரலில் தான் கூறினார்... ஆனால் மான்சி கண்கள்
சிவக்க
பகாபத்தாலா?
புரியவில்பல....
நிமிர்ந்து
கண்ண ீபர
பார்த்துவிட்டு
பபானாள்...
அடக்கியதாலா?
கண்களின்
என்று
சிவப்பு
பாலுவுக்குப்
மான்சி தனது ஓய்வு அபறக்கு கசன்று அமர்ந்தாள்.... பாலுவின் வார்த்பதகள்
மனதுக்குள் ஓடியது.... கண்கபள மூடிக்ககாண்டு கட்டிலில் சாய்ந்தாள்.... “என் வாழ்க்பகயில் பபானபதன்?"
மட்டும்
அன்பு
வாய்விட்டு
ககாண்டாள்...
என்ற
வார்த்பதக்கு
முனங்கியபடி
அர்த்தபம
தன்பனத்தாபன
இல்லாமல் பகட்டுக்
அப்படிபய படுத்திருந்தவபள உதவி நர்ஸ் வந்து எழுப்பினாள்.... “பமடம் அந்த கபாண்ணு
பூரணிபயாட
ஹஸ்பண்ட்
வந்திருக்கார்...
உங்கபளப்
பார்க்கனுமாம் பமடம்“ என்று கூறிவிட்டுப் பபாக.... "ம் வர்பறன் பபா" என்றாள் மான்சி.... எழுந்து முகம் கழுவிக்ககாண்டு கவளிபய வந்தாள்... பகயில் ஒரு கவருடன் நின்றிருந்தான் சத்யன்.... மான்சிபயப் பார்த்ததும் கவபர அவளிடம் நீ ட்டி “நீ திபதிபயாட லட்டர் பமடம்“ என்றான்... வாங்கிப்
பிரித்துப்
படித்துப்
பார்த்தவள்
“ம்ம்
எல்லாம்
என்றவள் சத்யன் பக்கத்தில் இருந்தவபரப் பார்த்து பகட்க...
சரியா
இருக்கு"
“இவர் யார்?" என்று
"இவர் என்பனாட லாயர் பாஸ்கர்“ என்றான் சத்யன்... வக்கீ ல் ஒரு அறிமுகப் புன்னபகயுடன் “சமயத்துல பயாசபன கசான்னதுக்கு
தாங்க்ஸ் சிஸ்டர்.... ஆனா பூரணிபயாட உயிருக்கு ஆபத்து ஏன் வரனும்?“ என்று பகட்டார்... "என்ன
சார்
ஒரு
லாயரா
இருந்துகிட்டு
என்கிட்டபய
பகட்குறீங்க?
ஒரு
குற்றவாளிபய சுலபமா பிடிக்கிற பபாலீஸ்காரன்.... அபத குற்றத்பத அவன்
கசய்தான்னா தப்பிக்கிறதுக்காக ஆயிரம் பபபர குற்றவாளியாக்குவான் லாயர் சார்...
நான்
கசால்லி
உங்களுக்கு
கதரியனுமா?
சட்டம்
மத்தவங்களுக்கு
பவணும்னா இருட்டபரயா இருக்கலாம்..... ஆனா பபாலீஸ்காரனுக்கு அது
டார்ச் அடிச்சாவது தப்பிக்க வழி காட்டும் சார்“ என்று கூறிவிட்டு மான்சி விரக்தியாய் சிரித்தாள்.... வக்கீ லும்
சத்யனும்
பிரச்சபன
வந்தா
மான்சிபய நீ ங்க
மான்சியிடம் பகட்டார்...
வியப்புடன்
எங்களுக்கு
பார்க்க....
உதவுவங்களா ீ
“அப்படி சிஸ்டர்?"
ஏதாவது வக்கீ ல்
அவபர ஒரு பகலிப் பார்பவப் பார்த்த மான்சி.. “அகதப்டி சார் உதவ முடியும்?
எதிர் தரப்புல இருக்குறது எனக்கு தாலிக்கட்டின புருஷன்... கல்லானாலும் கணவன் புல்லானாலும் புருஷன்னு எவபனா கசால்லிட்டுப் பபாயிருக்காபன? அதன்படி நடக்கபலனா சமூகம் எனக்கு பவற மாதிரில முத்திபரக் குத்தும்?" மான்சியின் பகள்விகள் ஆணித்தரமாய் வந்து விழ...
"படிச்ச நீ ங்கல்லாம் இப்படி கசான்னா எப்படி பமடம்?“ என்று வக்கீ ல் மீ ண்டும் பகட்க...
"இந்தியப் கபண்கள் படிச்சாலும் படிக்கபலனாலும் குளத்துக்குள்ள வாழுற ஆபம கூட்டம் தான் சார்.... குளத்து ஆபமபய கடல்ல விட்டா திணறிபய
கசத்துடும்,, ஒருசில கபண்கள் மட்டுபம எதிர்நீ ச்சல் பபாட்டு வாழுறாங்க...“ என்றவள் வக்கீ பல தீர்க்கமாகப் பார்த்து “இவ்வளவு ஏன்ங்க? இப்பபா நான் உங்களுக்கு
சாதகமா
ஏதாவது
பபசினா
அபத
பகார்ட்ல
உங்களுக்கும்
எனக்கும்.... இல்பலன்னா இபதா இவருக்கும் எனக்கும்... அதுவும் இல்பலன்னா
உள்ள இருக்குற இவர் பமபனஜருக்கும் எனக்கும் கதாடர்பு இருக்குன்னு என் புருஷன்
நீ தி
கசால்லுங்க?..." பார்த்தனர்...
மாணிக்கம் மான்சி
நீ திமன்றத்துல
கசால்ல....
கசால்வான்...
இருவரும்
அதிர்ந்து
அது
பபாய்
பதபவயா
அவபளப்
மான்சி இதழ்களில் ஓடிய கவறுப்பான புன்னபகயுடன் “அதுதான் லாயர் சார் நடக்கும்....
நீ ங்க
லா
படிச்ச
மூபளபய
பயன்படுத்தி
பிரச்சபனக்கு
முடிவுகட்டுங்க மிஸ்டர் பாஸ்கரன்... வணா ீ என்பன இழுத்து விடாதீங்க... இப்பபா கஹல்ப் பண்ணது மனிதாபிமான அடிப்பபடயில்.... இந்த கவள்பள யூணிபார்பம
கழட்டிட்டா
நான்
கராம்ப
சாதாரண
கபாம்பபள
தான்....“
என்றவள் சத்யனிடம் திரும்பி “உள்பள வலது பக்கம் பாத்ரூம் இருக்கு... பபாய் குளிச்சிட்டு ஸ்டாப் குடுக்குற டிரஸ் பபாட்டுகிட்டு உன் ஒய்ப் பக்கத்துல பபாய்
இருக்கலாம்... அந்த ஆபள கவளிய வரச் கசால்லிடு“ என்றவள் இருவருக்கும் எதிர் புறமாக நடந்தாள்....
வக்கீ லும் சத்யனும் வியப்பு மாறா முகத்துடன் அவபளபயப் பார்த்தனர்... மான்சி ஒரு விபட கதரியா புதிர் பபால பதான்றினாள்....
"சத்யன் நீ ங்க பபாய் பூரணி கூட இருங்க... நான் காபலயில் பகார்ட் திறந்ததும் மனு தாக்கல் பண்ணிட்டு என் ஜூனியபரப் பார்த்துக்க கசால்பறன்... நீ ங்க
கரடியா இருந்தா நாம டிஐஜி ஆபிஸ்க்கு பபாகலாம்“ என்று வக்கீ ல் பாஸ்கரன் கூற...
"ம்
நீ ங்க
கால்
பண்ணுங்க
பாஸ்கர்..
நான்
கரடியா
கூறிவிட்டு தளர்ந்த நபடயுடன் ஐசியூக்குள் கசன்றான்...
இருக்பகன்“
என்று
பாத்ரூம் கசன்று குளித்து விட்டு வந்தான்... மான்சி கசான்னது பபால் ஒரு நர்ஸ் வந்து நாப்த்தலின் கதளிக்கப்பட்ட பச்பச உபடபய ககாடுக்க... சத்யன் அபத வாங்கிப் பபாட்டுக் ககாண்டு பூரணியின் அருபக வந்தான்...
ஸ்டூலில் அமர்ந்திருந்த பாலு எழுந்து “பபான பவபல முடிஞ்சுதா பாஸ்?" என்று பகட்க கமல்லிய குரலில் எல்லாவற்பறயும் கசான்ன சத்யன்... “நாபளக்கு பசதுவ வரச் கசால்லி பூரணி கூட ககாஞ்ச பநரம் இருக்க கசால்லிட்டு நானும்
நீ ங்களும் டிஐஜி ஆபிஸ் பபாகனும் பாலு,, பசுபதி, நம்ம லாயர் பாஸ்கர் கூட வர்றாங்க"
என்று
தகவல்
கசால்லிவிட்டு
அபத
ஸ்டூபல
பூரணியின்
தபலபக்கமாக பபாட்டு அதில் அமர்ந்து ககாண்டு.. `நீ ங்க பபாங்க` என்று பகயபசக்க.. பாலு தபலயபசத்து விட்டு கவளிபய வந்தார்...
சத்யன் மபனவின் முகத்பத கநருக்கத்தில்ப் பார்த்தான்... அவன் கண்களில் கண்ண ீர்
இல்பல...
மபனவியின்
பவறு
காதருபக
விதமான
“பூரணி,,
புதியபதார்
என்
ஒளி...
கண்ணம்மா,,
கமல்ல
குனிந்து
மதியம்
லஞ்சுக்கு
கதளிவாக
வார்த்பத
வரச்கசால்லிட்டு இங்க வந்து படுத்துட்டபயடி... நான் இன்னும் சாப்பிடபல பூரணி..
பசிக்கிதும்மா"
என்று
சன்னமான
குரலில்
பகார்த்து பபசினான் சத்யன்... ஆனாலும் இறுதியாக பசிக்குது எனும் பபாது கண்ண ீர் வந்து விட்டது... சிலநாட்களில்
இரவு
பநரம்
ஹாலில்
அமர்ந்து
மகள்களுடன்
டிவியில்
சத்யனும் வடிபயா ீ பகம் விபளயாடும் பபாது சாப்பாட்பட கமாத்தமாக ஒரு பாத்திரத்தில்
பபாட்டு
ஊட்டிவிடுவாள்
பிபசந்து
பூரணி....
ஞாபகம்
பிள்பளகளுடன் வந்ததும்
இவனுக்கும்
சத்யனின்
கநஞ்சம்
பசர்த்து
குமுற....
கட்டிலில் தபலசாய்த்து “ம்ஹூம் அழமாட்படன்... நான் அழமாட்படன் “என்று உறுதியாக முனங்கியபடி உதட்பட கடித்துக் ககாண்டான்.... "என் முகம் பார்த்பத பசிக்குதா கண்ணான்னு பகட்பிபய பூரணி? இப்பபா பசியால துடிக்கிபறன்... இப்படி அபமதியா கிடக்குறபய பூரணி?" கமல்லிய முனங்கலாய் புலம்பினான் சத்யன்...
எபதயும் உணராமல் அப்படிபய கிடந்தாள் பூரணி... ஆனாலும் சத்யனுக்குள் ஒரு
நம்பிக்பக...
பதிவாகவில்பல
தனது
வார்த்பதகள்
என்றாலும்
மனதுக்குள்
பூரணியின்
பபாய்
மூபளயில்
எதிகராலிக்கும்...
அந்த
எதிகராலி அவளுக்கு உயிகராளிபய ககாடுக்கும் என்ற நம்பிக்பக இருந்தது... மீ ண்டும் மீ ண்டும் கமல்லிய குரலில் பபசிக்ககாண்பட இருந்தான்...
மான்சி வந்தாள்... வார்டுக்குள் இருந்த படபிள் எதிபர அமர்ந்து சத்யபன
கவனித்தாள்... பக்கத்திலிருக்கும் மபனவியிடம் சரளமாக பபசுவது பபால் பபசிக்ககாண்பட இருந்தான்... எவ்வளவு தான் வலிகபள தாங்கி உரபமற்றிய கநஞ்சாக இருந்தாலும் கண்கள் கசிவபத தடுக்க முடியவில்பல அவளால்.... கநஞ்சு முழுக்க இனம்புரியாத ஏக்கம் வந்து இறுக்கிப் பிடிக்க ஒரு நீ ண்ட கபருமூச்சுடன்
ஆணுக்காபவனும்
பமபசயில் அந்த
கவிழ்ந்தாள்....
கபண்
பிபழக்க
“பாவம்,,
அழும்
பவண்டும்
கடவுபள“
இந்த
பல
வருடங்களுக்கு முன்பு அறபவ அற்றுப் பபாயிருந்தது கதய்வ நம்பிக்பக... இப்பபாது
முதன்
மான்சியின் மனது...
முதலாக
பூரணி
சத்யனுக்காக
பிரார்த்தபன
கசய்தது
பமபசயின் மீ து கவிழ்ந்தபடிபய உறங்கிப் பபானாள் மான்சி.... அதிகாபல உதவி நர்ஸ் வந்து எழுப்பியதும் கண்விழித்தவள் தனது வாட்ச்சில் பநரம் பார்க்க.. மணி ஐந்து நாற்பது ஆகியிருந்தது... எழுந்து முகம் கழுவி விட்டு வந்தவளின் பார்பவ பூரணியிடம் தான் கசன்றது... சத்யன்
இன்னும்
கூட
மபனவியின்
காதில்
எபதபய
உச்சரித்துக்
ககாண்டிருந்தான்.... இப்பபாது சிறிய புன்னபக கூட அவன் உதடுகளில்..... பூரணியின்
கநஞ்சுக்குள்
பக
விரல்களுக்கு
ஏபதா
அபடத்தது...
குனிந்து
அதற்கு
முத்தம் பமல்
கூட
அந்த
ககாடுத்தான்...
ககாடுபமபய
மான்சியால் பார்க்க முடியவில்பல.... முகத்பதத் திருப்பிக் ககாண்டாள்.... தனது
பகபினுக்கு
கசன்றவள்
கவள்பள
கவுபன
கபலந்து
சுடிதாருக்கு
மாறினாள்... பபயில் உபடகபள பவத்துக் ககாண்டு கவளிபய வந்து கிளம்ப நிபனத்தவள் மீ ண்டும் பூரணியின் படுக்பக அருபக வந்தாள்.... இவள்
வந்தபத
பபசிக்ககாண்டிருந்தான்
கூட
உணராமல்
சத்யன்...
மான்சிக்குப்
மபனவியுடன் புதிதாக
ஒரு
சகஜமாக சந்பதகம்
'
இப்படிபய
இருந்தால்
இவனுக்கு
“சத்யன்?" மான்சி குரல் ககாடுக்க....
மனநிபல
பாதிப்பு
ஏற்பட்டு
விடுமா?'....
சத்யன் திரும்பிப் பார்த்து.... பலசான புன்னபகயுடன் “குட்மார்னிங் பமடம்,, கராம்ப பநரமா பூரணி கூட பபசிபனன்... இப்பபா அவ முகத்துல ஒரு கதளிவு இருக்குப் பாருங்கபளன் “என்று பகட்க...
எபதபயா கசால்ல வந்த மான்சி.... அவன் நம்பிக்பகபய ககடுக்க மனமின்றி ஆமாம்
என்பது
சத்யன்,,
ஆனா
பபால்
உங்க
தபலயபசத்தாள்...
கஹல்த்பதயும்
“இது
நல்ல
பயாசபன
தான்
பார்த்துக்கனும்...
உங்கபள
நம்பி
இருக்கும் மற்றவர்களுக்காக “என்று கமல்லிய குரலில் கசால்லிவிட்டு “என் டியூட்டி படம் முடிஞ்சது... நான் கிளம்புபறன்... ஜாக்கிரபத “என்று கூறிவிட்டு கவளிபயறினாள்...
சத்யன் மவுனமாக தபல கவிழ்ந்தான்.... கவளிபய வந்தவபள கபஞ்சில் படுத்திருந்த பாலு பவகமாக எழுந்து வந்து
எதிர்ககாண்டு “குட்மார்னிங் பமடம்,, பூரணி பமடம் எப்படியிருக்காங்க “என்று பகட்க...
கமல்லிய தபலயபசப்புடன் “எந்த முன்பனற்றமும் இல்பல.... ஆனா உங்க பாஸ்???" என்றவள் இரவு முழுவதும் சத்யன் பூரணியுடன் பபசிக் ககாண்பட
இருந்தபத கசால்லி “இது சரியில்பல பாலு,, நாளபடவில் நிஜத்பத விட்டு
நிழலுடன் வாழ்வது மனசுக்குள்ள உருவகம் பண்ணிக்குவாங்க... அது கராம்ப ஆபத்து... முடிஞ்ச வபரக்கும் நீ ங்களும் சத்யனும் மாத்தி மாத்தி இருக்குற
மாதிரி பார்த்துக்கப்பா.... “என்றவள் தனது பகப்பபயில் இருந்து ஒரு கார்பட எடுத்து ககாடுத்து.... “இது என் நம்பர்... ஏதாவது தகவல்னா கூப்பிடு" என்று கூறி விட்டு பதிபல கூட வாங்காது பவகமாக கசல்ல....
அவள் கூறியதன் அர்த்தம் முழுபமயாக விளங்கியதும் கபஞ்சில் அமர்ந்தார் பாலு....
“அய்பயா
பாபஸயும்
கவனமா
பார்த்துக்கனுபம"
என்கறாரு
புலம்பலுடன் சத்யபன மாற்றுவதற்காக உள்பள கசன்றார்.... " இல்ல நாபன இருக்பகன் பாலு,, “என்று மறுத்த சத்யபனப் பார்த்து கண்ண ீர்
மல்க பகக் கூப்பிய பாலு “பவணாம் பாஸ்.... பமடம் நல்லாயிடுவாங்க... ஆனா நீ ங்க
இப்படியிருந்தா
உங்கபள
நம்பி
இருக்குற
நாங்கல்லாம்???"
என்று
நிறுத்திவிட்டு பதாள்கள் குலுங்க குழந்பத பபால் அழுதவபர கண்டதும் சத்யனும் நிஜத்துக்கு வந்தவனாய் கண்ண ீர் முகத்பத மூடிக்ககாண்டான்....
" எதாவது கசஞ்சு என் பூரணி என்கூட வந்து பபச மாட்டாளானு இருக்கு பாலு" என்றவபன பதாபளாடு அபணத்தார் பாலு....
" நாம யாருக்கும் எந்த துபராகமும் கசய்யபல பாஸ்... நடக்கும்.. நிச்சயம் நல்லது
நடக்கும்...
நீ ங்க
பபாய்
ககாஞ்சம்
தூங்கி
கரஸ்ட்
எடுங்க...
இன்பனக்கு நிபறய பவபலயிருக்கு, அதுக்கு கதம்பும் பதரியமும் பவணும் பாஸ்.... “என்ற பாலு சத்யபன அபழத்து வந்து கவளிபய இருந்த பசதுவிடம் ஒப்பபடத்து... “பசது நீ பபாய் ஒரு கப் காபியும் பிஸ்கட் எதாவது வாங்கிட்டு
வந்து பாஸ்க்கு குடு... சாப்டதும் ககாஞ்ச பநரம் தூங்க விடு... நான் பத்து மணிக்கு வந்து உன்பன மாத்துபறன் “என்றார்...
" சரிங்க சார் “என்ற பசது பகன்டீனுக்கு விபரந்தான்... பாலு மீ ண்டும் உள்பள கசன்று விட... சத்யன் கபஞ்சில் அமர்ந்தான்....
பூரணி பூவும் கபாட்டுமாக வந்து தன்பன எழுப்பிய பநற்பறய விடியல் வந்து
கநஞ்பச நிபறத்தது.... அது பபால் ஒரு விடியல் மீ ண்டும் வருமா ஆண்டவா?.... எனக்கா
இல்பலகயன்றாலும்
என்
பிள்பளகளுக்காக
அவபள
எழுப்பி
நடமாட பவத்துவிடு ஆண்டவா?" துக்கம் தாளாமல் சத்யன் இரு பகயாலும் முகத்பதப் கபாத்திக் ககாண்டான்...
பசது காபி பிஸ்கட்டுடன் வந்து சத்யபன ககஞ்சி அழுது சாப்பிட பவத்தான்... மீ ண்டும் பூரணி நிபனவுகளில் சுழன்றவபன கபஞ்சில் படுக்க பவத்தான் பசது....
உறக்கம் வராது தான்... கண்கபள மூடியபடி இனி என்ன நடக்கும் என்ற சிந்தபனயில்
உளன்றான்....
எண்கவுன்டரில்
தவறுதலாக
குண்டடிப்
பட்டுவிட்டது... ஆனால் அதன்பின்னும் பூரணியின் உயிருக்கு ஆபத்து என்பதன் அடிப்பபட என்ன?... டிஐஜி ஆபிஸ்க்கு எதற்காக வரச் கசான்னார்கள்... என்ற சத்யனின் சிந்தபனகள் இறுதியாக நீ திமாணிக்கம் என்ற முகம் கதரியாத ககாடூரனிடம் வந்து நின்றது...
தனது ஸ்கூட்டியில் வட்டுக்கு ீ வந்தாள் மான்சி.... ஒதுக்குப்புறமான ஏரியாவில் வளர்ந்து
ஒற்பறப்
வட்டுக்கு ீ
வரும்
குடியிருப்பு
பகுதி ஒன்றில் மான்சியின்
படுக்பகயபறயுடன் கசாந்தக்காரர்
கசலுத்தினால் பபாதும்...
கூடிய
கவளியூரில்
ஓரளவுக்கு இருக்க...
வடு ீ இருந்தது....
வசதியான
வாடபகபய
தனி
வடு... ீ
வங்கியில்
எந்த பிரச்சபனயுமின்றி தான் இருக்கிறாள்... ஆனால் நீ தி மாணிக்கம் வரும் நாளில் மட்டும் அந்த வட்டில் ீ சனியன் சகல இடத்திலும் நின்று சிரிக்கும்....
மான்சி,, பிஎஸ்சி நர்ஸிங் முடித்த பகபயாடு அவள் அப்பா சில கட்டுகபள லஞ்சமாக
ககாடுத்து
ககாடுத்துவிட... முடிந்தது...
அந்த
அரசு
அரசாங்க
மருத்துவமபனயில் பவபல
தான்
பவபல
அவளுக்கு
வாங்கி
ஆபத்தாக
அரசு பவபல என்றதும் அப்பபாது இருந்த மவுசுக்கு பபாலீஸ்காரனாக எஸ்ஐ கபாருப்பில் இருந்த நீ தி மாணிக்கம் கபண் பகட்டு வர... அப்பபாது இருந்த அவனது தரம் அவபன உயர்த்தி காட்டியது... மான்சியின் அப்பா கவறும்
பவபலயும் வசதிபயயுபம மனதில் ககாண்டு மான்சிபய அவனுக்கு மணம் முடித்து பவத்து விட்டு அவன் கசய்த ககாடுபமபயப் பார்த்பத உயிபர விட்டுவிட்டார் மனிதர்.... ஏற்கனபவ
தாபய
இழந்த
மான்சி
தகப்பபனயும்
இழந்துவிட
நீ திக்கும்
அவனது கபற்பறாருக்கும் ககாண்டாட்டமாய் பபானது மான்சிபய ககாடுபம கசய்வதற்கு....
அவர்களின் முதல் ககாடுபமபய திருமணம் ஆகி மூன்று வருடம் ஆகியும் கருத்தரிக்காத மான்சிக்கு மலடி பட்டம் ககாடுத்து ஒதுக்கி பவத்து ககாடுபம கசய்தனர்......
மான்சி நர்ஸிங் படித்தபத பசபவ மனப்பாண்பமபயாடு தான்... அவ்வளவு இரக்க
குணம்
பபடத்தவபள
சிபதத்து
வபதத்து
முரட்டு
குதிபரயாக
மாற்றியது இவர்களின் ககாடுபமதான்.... கிட்டத்தட்ட
ஆறு
வருடமாக
தனது
விதிகயன்று
எல்லாவற்பறயும்
தாங்கினாள்.... அவளது சம்பளம் மட்டுபம குறியாக இருந்தார்கள் அவளுக்கு வாய்த்த பபய்கள்.... நீ தியின் மிரட்டலுக்கும் அடி உபதக்கும் பயந்பத மான்சி ஒடுங்கிக் கிடந்தாள்.... அழகி
மான்சியின்
மீ து
அவனுக்கு
சந்பதகப்
பபய்
பவறு
அடிக்கடி
பிடித்துக்ககாள்ளும்.... அப்பபாகதல்லாம் மான்சியின் உடல் புண்ணாகிவிடும்
பூட்ஸ் காலால் உபதப்பது... சிககரட்டால் சுடுவது என அவனது ககாடூரம் அதிகரிக்க மான்சியின் தன்மானம் பலசாக தபல தூக்கியது.... எதிர்த்து நிற்க
ஆரம்பித்தாள்...சம்பள பணத்பத ககாடுக்காமல் தகராறு கசய்தாள்.... அடியும் உபதயும் சகஜமானது...
முழுக் குடிகாரனான நீ தி மாணிக்கம் அசிங்கம் பிடித்த கசயல்களுக்காக
அவளுக்கும் பபாபதபய பழக்கினான்.... மறுத்தவளுக்கு அடியும் உபதயும் மட்டுபம
மிச்சமாக...
இறுதியில்
தனது
உறுதிபய
விட்டு
விட்டு
குடிக்க
ஆரம்பித்த மான்சி... பின் வரும் நாளில் உடல் வலிகபள மறக்க குடிக்க ஆரம்பித்து...
இப்பபாது
மன
வலிகளுக்காக
அபத
நிரந்தரமாக்கிக்
ககாண்டாள்...ககஞ்சபமனும் குடியின்றி உறக்கம் வராமல் பபானது....
நான்கு வருடங்களுக்கு முன்பு தனது நபகபய காணவில்பல என்று புகார்
ககாடுக்க வந்த ஒரு கபண்ணுடன் கதாடர்பு ஏற்பட்டு அவபள நிரந்தரமாக வட்டுக்பக ீ அபழத்து வந்தான் நீ தி.... அத்தபன
ககாண்டு
வருடங்களுக்காக
வாழ்ந்த
மான்சி....
பல்பவறு முதன்
காரணங்களுக்காக
முபறயாக
அறுவாள்
கபாறுத்துக்
மபனபய
பகயிபலந்தி இருவபரயும் ஓட ஓட விரட்டியதும் அன்று தான் நடந்தது....
அருவாள் மபனபய தூக்கி வசி ீ விட்டாலும்... மனதுக்குள் அன்று எடுத்த ஆயுதத்பத என்றுபம கீ பழ பவக்கவில்பல மான்சி... மறாவது நாபள நீ தியின் கபற்பறாபரயும் வட்பட ீ விட்டு துரத்தியடித்தாள்....
பசர்த்துக் ககாண்ட கபண்ணுக்கு தாலி கட்டி தனி வடு ீ எடுத்து குடும்பம்
நடத்த
ஆரம்பித்தான்
இருந்தவனுக்கு
நீ தி....
அரசியல்
இன்ஸ்கபக்டராக
வாதிகளுக்கு
பிரபமாஷன்
அவனது ககாட்டம் உச்சத்திற்குப் பபானது.....
பக
கிபடத்தது...
கூஜாவாக
அதன்பின்
மான்சி அவபன நிரந்தரமாக ஒழிக்க நிபனத்து பல முபற விவாகரத்துக்கு
முயன்று நீ தியின் கசல்வாக்கால் இன்று வபர முடியாமல் பபானது.... இவள் மீ பத அசிங்கமாக பழி சுமத்தினான்... இவள் அமர்த்தும் வக்கீ பல இவளுக்கு
எதிராக பபசுவார்..... நீ தியின் வஞ்சத்தால் மான்சிக்கு இன்னும் விடுதபல கிபடக்கவில்பல....
நீ திமாணிக்கத்துக்கு மான்சிபய அவமானப்படுத்த பவண்டும்... அது ஒன்று
மட்டுபம வாழ்க்பகயின் லட்சியம்.... அடியும் உபதயும் வாங்கிக் ககாண்டு வாங்கும் சம்பளம் கமாத்தபதயும் இவனிடம் ககாடுத்துவிட்டு இவன் குடிக்க
முட்பட ஆம்பலட் பபாட்டு எடுத்து வந்த மான்சி...... வட்டு ீ வாசப்படி ஏறினாபள கசருப்பப எடுத்து காட்ட ஆரம்பிக்கவும் நீ தியின் பழியுணர்ச்சி ஏகத்துக்கும் அதிகமானது.....
இரண்டாவதாய்
திருமணம்
கசய்தவள்
ஒரு
பிள்பள
வாழும்
மான்சி
பவற
மான்சிக்கு மலடி என்ற முத்திபர அழுத்தமாக குத்தப்பட்டது.... அந்த
வட்டில் ீ
தனிபம
வாழ்க்பக
ஏன்
கபற்றுவிட
நாம்
உயிர்
வாழபவண்டும் என்று பலமுபற சிந்தித்துண்டு.... தற்ககாபல பகாபழத்தனம் என்றாலும்...அந்த இருந்தாள்....
கிட்டத்தட்ட
தற்ககாபலப்
பற்றி
இருபத்பதந்தாயிரம்
சிந்திபதிலும்
ரூபாய்
மான்சி
சம்பளம்....
பகாபழயாக
எப்பபாதாவது
குடித்துவிட்டு வந்து தகராறு கசய்யும் நீ திக்கு நாய்க்கு வசுவது ீ பபால் சில
ஆயிரங்கபள தூக்கி வசுவாள்.... ீ அத்பதாடு அந்த நாயும் சிறிது அடங்கிப் பபாகும்....
பலமுபற வட்டுக்குள் ீ நுபழந்து முரட்டுத்தனமாய் மான்சிபய புணர முயற்சி
கசய்வான்.... இருக்கும்....
அப்பபாகதல்லாம்
கத்திபய
மான்சியின்
காட்டி
மிரட்டி
எதிர்ப்பு
அவபன
பயங்கரமானதாக
கவளிபயற்றுவாள்....
இரண்டாவதாக ஒருத்திபய திருமணம் கசய்த பிறகு தன்பன கதாடுவதற்கு அனுமதிக்கவில்பல
மான்சி....
அந்த
விஷயத்தில்
இன்று
பபாராட்டமாக இருந்தாலும் கஜயித்து வருகிறாள் மான்சி....
வபர
கபரும்
பகப்பபயிலிருந்து சாவிபய எடுத்து கதபவத் திறந்து உள்பள கசன்றவள்
ஞாபகமாக இரும்பு பகட்படயும் கதபவயும்ப் பூட்டினாள்....
பகப்பபபய பசாபாவில் வசிவிட்டு ீ கபாத்கதன்று அமர்ந்தவள் தபலபயப் பிடித்துக்ககாண்டு
கவிழ்ந்தாள்....
கண்முண்
கவபலக்கிடமான
வந்தாள்.... மபனவியுடன் பபசிய சத்யன் வந்தான்.....
பூரணி
நிமிர்ந்தவளின் கண்களில் கவகுநாட்கள் கழித்து கண்ண ீர் “எனக்கு மட்டும்
ஏன்
இப்படிகயாரு
வாழ்க்பக
அபமஞ்சது?"
கழிவிரக்கத்தில்
கநஞ்சம்
குமுறியது... இவ்வளவு நாட்களாக கதரியாத இழப்பு பூதாகரமாய் கதரிந்தது..... காதபலபய
உணராத
கநஞ்சம்
ஏங்கியது....
பபானபத எண்ணி கண்ண ீர் வடித்தது...
அன்புகாட்ட
ஆளில்லாமல்
கல்யாண வாழ்க்பகயில் கணவன் மபனவிகயன்றால் கவறும் உடலுறவு மட்டும்
தான்
என்று
அறிமுகம்
கசய்து
பவத்திருந்தான்
நீ தி....
ஆனால்
திருமணம் எவ்வளவு உன்னதம்... கணவன் மபனவி உறவு எவ்வளவு புனிதம் என்று பூரணியும் சத்யனும் சில மணிபநரத்தில் புரிய பவத்திருந்தனர்....
என்ன வாழ்க்பக இது? நான் கபண்தானா? மபனவி என்றால் எப்படியிருக்க
பவண்டும் என்று ஒருநாளும் நான் உணர்ந்ததில்பலபய? ஓகவன்று கதறியழ ஆரம்பித்தாள் மான்சி.... கதறியபடி பசாபாவில் கவிழ்ந்தாள்....
கவறுப்பு... உலகம் கமாத்தத்தின் மீ தும் கவறுப்பு... தவிக்க விட்டுச் கசன்ற
தாயின்
மீ து
ககாண்டு
கவறுப்பு....
தன்பன
நீ திமாணிக்கத்தின்
மணமுடித்துக்
மபனவிபய
மதிக்காத
கிளர்ந்தது...
மபனவிபய
பதவிபய
ககாடுத்த
நீ திமாணிக்கத்தின்
மட்டுபம
அப்பாவின்
மீ து
மீ து
கவறுப்பு....
மனதில்
கவறுப்பு....
அவபனப்
கபற்றவர்கள் மீ து கவறுப்பு.... இறுதியாக அவளது கவறுப்பு சத்யனின் மீ து இவ்வளவு
அழபவக்கிறாபன என்று கவறுப்பு.....
பநசித்து
என்பன
வபதத்து
கதறியவளின் கண்ண ீர் ஓய்ந்தது.... கமல்ல எழுந்தவள் பாத்ரூம் கசன்று
கமாத்த
ஆபடகபளயும்
கபளந்தாள்....
கண்ண ீரும் தண்ண ீபராடு கலந்து வழிந்தது...
ஷவரின்
கீ பழ
நின்றவளின்
குளித்து முடித்து கவளிபய வந்தாள்.... ககாடியில் கிடந்த டவபல எடுத்து உடலில் சுற்றிக்ககாண்டு சபமயலபறக்கு கசன்றாள் பிரிட்பஜ திறந்தாள்... அதிலிருந்து பமார்பியஸ் பாட்டிபல எடுத்துக் ககாண்டு படனிங் படபிளுக்கு கசன்றாள்....
சிப்ஸ் பாக்ககட்டும் கண்ணாடி பகாப்பபயும் எடுத்துக்ககாண்டு நிதானமாக மதுபவ ஊற்றி பசாடாபவ கலந்தாள்.... காபலயில்
குடிப்பது
மான்சியின்
வழக்கமல்ல....
இரவு
டியூட்டியாக
இருந்தால் பகல் ஒரு மணிக்கு குடித்துவிட்டு உறங்கினாள் என்றால் இரவு எட்டு மணிக்கு எழுந்து குளித்து விட்டு கிளம்புவாள்... பகல் டியூட்டியாக இருந்தால் இரவு குடித்துவிட்டு உறங்கிவிடுவாள்....
காபல உணவு உண்ண பவண்டும் என்ற நிபனப்பு கூட இல்லாமல் கண்ணாடி பகாப்பபபய எடுத்து கமல்ல குடிக்க ஆரம்பித்தாள்.... கவறும்
வயிற்றில்
ஆரம்பிக்க...
குடித்தது
எல்லாவற்பறயும்
படுக்பகயபறக்கு வந்தாள்...
மூன்றாவது அப்படிபய
ரவுண்டிபலபய விட்டுவிட்டு...
தபல
தள்ளாடி
சுழல நடந்து
ஆளுயற
கண்ணாடியின்
பமயுதுப்
பாரு
முன்பு
நின்று
தன்பனப்
பார்த்பத
ஏளனமாக
சிரித்தாள்.... “பிணம்டி நீ .... உயிருள்ள பிணம்... உன் மூஞ்சிகயல்லாம் புழு கண்ணாடியில்
மான்சி“
என்று
உமிழ்ந்தாள்....
விழுந்து வழிந்தது எச்சில்....
உறக்க
பபசியவள்
கண்ணாடியில்
சரியாக
எச்சிபல
அவள்
கூட்டி
கநற்றியில்
உடலில் இருந்த டவபல கழட்டி வசினாள்... ீ கண்ணாடியில் கதரிந்த உருவம் அழகாய்த்தான்
இருந்தது....
ஆனால்
அந்த
உடல்
முழுவதும்
ஏராளமான
கரும்புள்ளிகள்.... அத்தபனயும் சிககரட் சூடுகள்.... “நீ
மலடி
நீ
அடிவயிற்பறத்
மலடிடி"
என்று
நீ திமாணிக்கம்
தடவிப்பார்த்தாள்....
எட்டி
கண்ண ீர்
எட்டி
மீ ண்டும்
உபதத்த
உபடத்துக்
ககாண்டது.... “ஒன்பன ஒன்னு.... ஒரு பிள்பள என் வயித்துல வந்திருந்தா அவனுக்கும்
என்பமல
அன்பு
வந்திருக்குபமா?"
என்றுபம
இந்த
மான்சியிடமிருந்து வந்ததில்பல... இன்று முதன்முபறயாக வந்தது... தடவித்
தடவிப்
பார்த்தவள்
படார்
படார்
என்று
வயிற்றில்
பகள்வி
அபறந்து
ககாண்டாள்... பபாபதயில் எபதஎபதபயா உலறியவள்.... “நான் மலடியா?" என்று அலறியபடி படுக்பகயில் விழுந்தாள்...
" உனக்காக நான் எழுதி பவத்த...... " தாலாட்டுக் கவிபதகள் கமாத்தமும்..... " மக்கிப் பபாகாமல் மனதுக்குள் பத்திரமாய்..... " நீ என்பனத் பதடி வருவாயா? " என் உயிர்ப் பூவின் கருச் சுடபர?
கவிழ்ந்து விழுந்தவளின் கண்முண் வந்து விழுந்தது நீ தி மாணிக்கம் கட்டிய தாலி.... இத்தபன நாட்களாக சமூகத்துக்குப் பயந்து மான்சியின் கழுத்தில்
கிடந்த தாலி.... ஏபதாகவாரு ஆத்திரம் பமபலாங்க நிர்வாணமாய் எழுந்து அமர்ந்தவள் “எனக்காக வாழாத உனக்காக நான் ஏன்டா இபத சுமக்கனும்
“என்று பபாபதயில் கத்தியவாறு தாலிபய தபலவழியாக கழட்டி எங்பகா வசிகயறிந்தாள்.... ீ
மான்சி கழட்டி வசிய ீ தாலி பாத்ரூமின் வாசலில் இருந்த குப்பப கூபடயில் விழுந்து பாதியாக கதாற்றிக் ககாண்டு கதாங்கியது..... மல்லிபக மாபலக் கட்டி மங்கள பமளம் ககாட்டி கட்டிய தாலிக்கில்பல தனி மரியாபத பட்டதும் பபாதும் அம்மா கதாட்டபத பாவம் அம்மா கபண்ணுக்கு பதபவ இங்பக சுய மரியாபத ஏன் கநஞ்சில் பபாராட்டம் ஏன் கண்ணில் நீ பராட்டம் நீ பாடும் பூந்பதாட்டம் குற்றங்கள் கற்பிக்கத் தாபனா ககாண்டவன் ககாண்டு வந்தாபனா உப்புக் கல்பல பவரம் என்று நம்பி நடந்த பாவம் மஞ்சள் தாலி பூவிலங்கா காலில் பபாட்ட கபான்விலங்கா கபால்லாத கணவன் கபாருந்தாத ஒருவன் பிபழ கசய்தான் இபறவன் நாயகன் வாழ்கிற வடு ீ நங்பகக்கு இங்ககாரு காடு இல்லறம்தான் நல்லறமாய் கதய்வம் நிபனத்தால் மாறும் வாபடக் காலம் கசன்றிடலாம் பவனிற் காலம் வந்திடலாம் பசாபலத் கதன்றல் பாடிடலாம்
பசாகம் நீ ங்கி ஆடிடலாம் நீ பாடக் கூடும் ஓர் புதிய ராகம்
மான்சி கண்ண ீர் கமாத்தமும் தபலயபணயில் வழிய அப்படிபய கவிழ்ந்து முகத்பதப் பதித்துக் ககாண்டு தூங்கி விட்டாள்... சரியாக பகல் பதிபனாரு மணி,, இபடவிடாமல் காலிங்கபல் ஒலித்தது.... பசி,, தூக்கம்,, பபாபத மூன்றும் பசர்ந்து கண்கபளக் கூடத் திறக்க முடியாதளவுக்கு மான்சிபயக் கட்டிப் பபாட்டு பவத்திருந்தது....
சற்றுப் கபாருத்து மீ ண்டும் மீ ண்டும் கபல் சத்தம் பகட்க... கமல்ல கபளந்து எழுந்தவள்....
தனது
நிர்வாணத்பதக்
கண்டு
சலிப்புடன்
“பச்....
“என்று
தபலபய சிலுப்பியவாறு அலமாரிபயத் திறந்து ஒரு பநட்டிபய எடுத்து தபல
வழியாக
மாட்டிக்ககாண்டு
தள்ளாடியபடி
ஹாலுக்கு
அங்கிருந்த படிபய “யாரது?" என்று அதட்டலாக குரல் ககாடுக்க...
வந்தவள்
" கதபவத் திறடி “கவளிபயயிருந்து நாரசமாய் வந்தது நீ திமாணிக்கத்தின் குரல்...
அவன் குரபல பகட்ட மாத்திரத்தில் மான்சியின் பபாபத ககாஞ்சம் கதளிந்து உடல் விபறக்க கண்களில் அனல் பறக்க நிமிர்ந்தாள்.... பமபசயில் கிடந்த சாவிகளில்
திறந்தாள்.... கதபவ
வாசற்கதவின்
அடுத்த
இரும்பு
சாவிபய
பகட்
மட்டும்
பூட்டிபய
எடுத்துக்ககாண்டு
இருக்க...
கதபவ
அதற்கு
அப்பால்
உருட்டியபடி
“என்னடி
நின்றிருந்தான் நீ தி... கதருவில் அவனது பபாலீஸ் ஜீப் நின்றிருந்தது.... ரத்த உருண்பட
பபால்
காபலயிலபய
கஜாலித்த
பபாபதபயப்
ஏளனமாய் பகட்டான்...
கண்கபள
பபாட்டுட்டு
பமலும்
மட்படயாகிட்டயா?"
என்று
" அது உனக்கு பதபவயில்லாதது....... நீ எதுக்கு வந்பதன்னு கசால்லிட்டு கிளம்பு “மான்சியின் வார்த்பதகளும் கநருப்பு பபால் பறந்தது
" இந்த கதபவயும் திறடி... உள்ள வந்து கசால்பறன்" என்று இரும்பு கதபவ பகயால் அழுத்துப் பிடித்து அபசத்தான்... இரும்பு ஒன்பறாடு ஒன்று பமாதும் சப்தம் பமாசமாய் பகட்டது...
" திறக்க முடியாது... வந்த விஷயத்பத கசால்லிட்டு நீ கிளம்பு... “மான்சி
கறாராக கசால்ல... கவளிபய இருந்தவனின் பகாபம் அதிகரித்தது “என்னடி ககாஞ்சநாளா பபாலருக்கு?"
அபசத்தான்.... மான்சி
உபத
நக்கலாய்
அசராமல்
வாங்காம
நின்று
உடம்புல
பகட்டபடி
அவபன
மீ ண்டும்
பநர்ப்
ககாழுப்பு
பசர்ந்துடுச்சுப்
முரட்டுத்தனமாய்
பார்பவப்
பகட்பட
பார்த்தாள்.....
அவள்
பார்பவபய அவளிடம் இவனது பகாபம் கசல்லாது என்பது புரிய “ஏய் மான்சி கராம்ப முக்கியமான விஷயம் உள்ள வந்து கசால்பறன்,, கதபவத் திற" நீ தி எவ்வளவு ககஞ்சியும் மான்சி கதபவத் திறக்கவில்பல......
மான்சி தனது படுக்பகயபறக்குள் கசன்று கசல் பபாபன எடுத்துக் ககாண்டு
வந்து ஒரு பசபர இழுத்து கதவருபக பபாட்டு அதில் அமர்ந்தவள்.... “ம்
கசால்லு? என்ன முக்கியமான விஷயம் “என்று அலட்சியமாக பகட்டவபள முபறப்புடன் பார்த்தான் நீ தி
" இபதாபார்,, பநத்து பநட் டியூட்டி,, எனக்கு தூக்கம் வருது.... என்ன விஷயம்னு கசான்னா
நான்
பபாய்
தூங்குபவன்
கசால்லிவிட்டு அவபனப் பார்த்தாள்...
“என்று
கண்பண
கசக்கியபடி
இவளிடம் தனது கடுபம பவபலக்கு ஆகாது என்று புரிய “உன் ஆஸ்பிட்டல் ஐசியூ வார்டுல ஒரு கபாண்ணு பூரணினு அட்மிட் ஆகிருக்காபள?" என்று கதாடங்கியவபன இபட மறித்த மான்சி..... "
ம்ம்
வட்டுக்கு ீ
சாமான்
வாங்கிட்டு
ஆட்படாவுல
ஏறப்
பபானவபள
எண்கவுன்டர் சுட்டிபய அந்த கபாண்ணு தான?" என ஏளனமாக பகட்க...
நீ
நீ தியின் பகாபம் இரும்பு கம்பிபய அழுத்திப் பற்றியதிபலபய கதரிந்தது... “ம் அவதான்...
சனியன்
ஓரமா
பபாகாம
அதுபவ
சலித்தவபன ஆத்திரமாகப் பார்த்தாள் மான்சி....
வந்து
மாட்கிச்சு....
“என்று
ஆனாலும் எதுவும் பபசாமல்... “சரி என்ன விஷயம் கசால்லு?" என்றாள்...
"
இபதாப்பார்
கபாண்ணு
மான்சி...
எப்படினாலும்
கபாபழக்காதுனு கதரியும்,,
பண்ணனும்...
உன்பன
அந்த
கழுத்துல
இப்பபா நீ
கபாண்பண
குண்டு
எனக்கு
பட்டதுல
அந்த
ஒரு கஹல்ப்
ககான்னுடச்
கசால்லி
கசால்லபல.... ஆனா இன்னும் ககாஞ்சநாள் கழிச்சுப் பபாகப் பபாறவபள மருந்து
ககாடுத்து
ஏன்
பிடிச்சு
பவக்கனும்?
அந்த
மருந்பத
பபாதும் “என்று கூறிவிட்டு மான்சியின் முகத்பதப் பார்த்தான்.....
நிறுத்தினா
எப்பவுபம ஹால் பசாபாவில் அமர்ந்து அதிகாரம் கசய்யும் நீ தி இன்று கம்பி பபாட்ட
பகட்டுக்குப்
பின்னால்
நின்று
ககஞ்சுவது
பார்க்க
சிரிப்பாய்
இருந்தாலும்... அவனது பநாக்கம் மான்சியின் கநஞ்சில் கநருப்பபப் பற்ற பவத்தது “ஏன் உன்பனாட அபமச்சர் கிட்ட பபாய் பகட்க பவண்டியது தான? அந்தாள் கசல்வாக்குல தான நீ இவ்வளவு ஆட்டம் பபாடுறபத" பகாபமாக மான்சி கசால்ல...
பகட்டில் சாய்ந்து நின்று பாக்ககட்டிலிருந்த சிககரட்பட எடுத்து பற்ற பவத்து
நிதானமாக இழுத்தபடி “அவருக்காக தான் அந்த ரவுடிபய பபாட்டபத.... குறுக்க வந்து
இந்த
சனியன்
மாட்டும்னு
யாருக்குத்
கதரியும்?
ஆனா
இப்பபா
பார்லிகமண்ட் எலக்ஷ்ன் படம்... அவர் பபர் கவளிய வராம பார்த்துக்கனும்...
அதனால தான் உன்கிட்ட பகட்டுகிட்டு நிக்கிபறன்... இல்ல ஆஸ்பிட்டல் புகுந்து
நாபன முடிச்சிட்டு வந்துடுபவன் இந்த பிரச்சபனபய மட்டும் சரியா டீல் பண்ணிட்டா எனக்கு ஏசியா பிரபமாஷன் கிபடக்க ஏற்பாடு பண்ணுவாரு தபலவர்... “என்றான் நீ தி.... மான்சிக்கு
நயவஞ்சகன்
அங்கம் ஒரு
அத்தபனயும்
கநருப்புப்
பூந்பதாட்டத்பதபய
பிடித்தது
அழிச்சு
பபால்
எரிந்தது...
முள்ச்கசடி
நடப்
பார்க்கிறாபன?.... பகாபத்தால் வந்த பவக மூச்சுகபள அடக்கி நிதானமாக
அவபன ஏறிட்டவள் “அது என்னால முடியாது..... நான் நர்ஸிங் பதர்ந்கதடுத்து படிச்சபத பசபவ கசய்யனும்னு தான்.... எந்த சூழ்நிபலயிலயும் அபத தவறா
பயன்படுத்த மாட்படன்..... அபதாட இன்கனாரு விஷயம் பகட்டுக்க... அந்தப் கபாண்ணு
பூரணிபயாட
புருஷன்
பகார்ட்ல
ஆர்டர்
வாங்கிட்டு
வந்து
ஐசியூவுலபய உட்கார்ந்து தவம் கிடக்கான்... உன்பனல எந்த வபகயிலயும்
கநருங்க முடியாது நீ தி “மான்சி ஆத்திரத்பத அடக்கி நிதானமான குரலில் கூற... “ஏய்
நான்
நிபனச்சா
சாதிப்பபன்டி....
பழபசகயல்லாம்
மறந்துட்டயா?"
என்றவன் பகயிலிருந்த சிககரட் கநருப்பப காட்டி ஏளனமாக சிரித்தான்...
அவ்வளவு தான்,, மான்சியின் பகாபம் கட்டுப்பாட்பட மீ றியது... அமர்ந்திருந்த
நாற்காலிபய உபதத்தபடி எழுந்தவள் “இத்தபன பநரம் உன்கிட்ட பபசினபத
அதிகம்டா,, கமாதல்ல இங்கிருந்து பபாடா" என்றுவிட்டு கதபவ அபடத்து பூட்டியவள் காலிங் கபல்லுக்கான சுவிட்பச ஆப் கசய்துவிட்டு கபட்ரூமுக்குப் பபாக...
“ஏய் மான்சி கதபவத் திறடி.... இப்பபா நான் கசான்னபத நீ கசய்யபலனா...
அப்புறம்
பமாசமான
விபளவுகபள
சந்திக்க
பவண்டியிருக்கும்
எச்சரிக்பகயுடன் நீ தி கத்தும் குரல் பகட்டது...
“என்ற
மான்சி அலட்சியமாக உதட்படப் பிதுக்கிவிட்டு கபட்டில் விழுந்தாள்... சற்று
பநரம் கத்திய நீ தியின் குரபல யாரும் பகட்க நாதியில்பல என்றதும் ஜீப்பப எடுத்துக்ககாண்டு கிளம்பிவிட்டான்
மான்சியின் சிந்தபன ஓட்டம் கடுபமயாக இருந்தது... என்ன கசய்யலாம்
என்ற
பயாசபனபயாடு
மீ ண்டும்
கண்ணயர்ந்தாள்....
கசன்றிருக்காது... கமாபபல் ஒலித்து எழுப்பியது.... இரகவல்லாம்
கண்விழித்த
எரிச்சல்...
நீ தி
வந்து
அபரமணி
மிரட்டிவிட்டு
பநரம்
கசன்ற
ஆத்திரம் கசல்பல ஆன் கசய்தவள் எடுத்த எடுப்பிபலபய “ஏய் யாரது?" என்று அதட்டலாய் பகட்க.... எதிர்முபனயில் பாலு தான் “பமடம்,, நான் பபஷண்ட் பூரணி பமடத்பதாட
கம்கபனி பமபனஜர் பாலு.... நீ ங்க கசான்ன மாதிரி பகார்ட்ல மனு தாக்கல்
பண்ணியாச்சு... பரிசீலபனக்கு எடுத்துக்கிட்டாங்க... மதியம் கரண்டு மணி வாக்குல ஆர்டர் பகக்கு வந்துடும்... ஆனா இப்பபா நாங்க டிஐஜி ஆபிஸ் வபர
பபாகனும்... எங்க கம்கபனி சூப்பர்பவஸபர விட்டுட்டுப் பபாபறாம் பமடம்.... ஆனாலும்
எங்களுக்கு
உள்ளுக்குள்ள
ககாஞ்சம்
பயமாருக்கு...
அதனால
நாங்க வர்ற வபரக்கும் நீ ங்க இங்க இருந்தா எங்களுக்கு உதவியா இருக்கும் பமடம்..
ப்ள ீஸ்
ககாஞ்சம்
வர
முடியுமா??"
பாலு
கசால்ல
பகார்பவயாக இபடவிடாமல் கசால்லி முடித்து விட்டார்....
வந்தபத
ஆனால் மான்சியின் ஆத்திரம் எரிச்சல் இவற்பறாடு பபாபதயும் பசர்ந்து
ககாள்ள
“ஏன்யா
நான்
என்ன
உங்க
வட்டு ீ
பவபலக்காரியா?
உன்
இஷ்டத்துக்கு வரச் கசால்ற?" என்றவள் “பபாபன பவய்யா “என்று கத்திவிட்டு கசல்பல அபணத்து கபட்டில் தூக்கிகயறிந்தாள்....
மீ ண்டும்
முயன்றும்
கவிழ்ந்து
கமல்ல
வரவில்பல.....
எதிகராலிக்க....
உறங்க
பாலுவின்
பதபவயில்லாமல்
முயன்றாள்....
வார்த்பதகள் பாலுவிடம்
உறக்கம்
நான்கு
எவ்வளவு
திபசகளிலும்
பகாபத்பதக்
காட்டி
விட்படாபம,, என்ற வருத்தம் தபல தூக்கியது.... தபலபய
குலுக்கி
மிச்சமிருந்த
உறக்கத்பத
துரத்திவிட்டு
மீ ண்டும்
குளியலபறக்கு கசன்றாள்... தபலக்கு பமல ககாட்டும் நீ ருக்கடியில் பபாபத கதளியும் வபர அமர்ந்திருந்தாள்... நிதானம் வந்ததும் எழுந்து வந்து உபட
மாற்றினாள்... கிச்சன் வந்து ஒரு எலுமிச்பசபய எடுத்து பிழிந்து உப்பு பபாட்டு கலக்கிக் குடித்தாள்... பபாபத முற்றிலும் கதளிந்தது பபால் இருந்தது.... தனது பகப்பபபய எடுத்துக் ககாண்டவளின் வயிறு பசியால் காந்தியது....
பகப்பபபய பசாபாவில் பவத்து விட்டு கிச்சன் கசன்றவள் பிரிட்ஜில் இருந்த
மாவில் ஒரு பதாபச மட்டும் வார்த்துக் ககாண்டு கபாடியும் எண்பணயும் கலந்து கிச்சனில் நின்றபடிபய சாப்பிட்டுவிட்டு கிளம்பினாள்....
மிக கவனமாக தாலிபய அணிந்து ககாள்ள மறந்து விட்டு கசன்றாள்....
கிட்டத்தட்ட எட்டு வருடத்திற்க்குப் பிறகு நீ தி கட்டியத் தாலிக்கான இடம் குப்பபத் கதாட்டிதான் என்று முடிவு கசய்து விட்டாள் பபால............ கதபவப்
பூட்டிவிட்டு
கிளம்பினாள்....
கஹல்பமட்
மாட்டிக்ககாண்டு
தனது
ஸ்கூட்டியில்
மருத்துவமபனக்கு வந்து வண்டிபய பார்க் கசய்து விட்டு பநராக ஐசியூ கசன்றாள்...
வராண்டாவின்
திருப்பத்திபலபய
பாலுவும்
சத்யனும்
எதிரில்
வந்தார்கள்.... மான்சிபய கண்டதும் அவள் திட்டியது மறந்துவிட “பமடம்......?" என்றார் பாலு ஆச்சர்யமாக மான்சி
நின்று
“ஸாரி
“என்ற
ஒரு
வார்த்பதபய
மட்டும்
பாலுவுக்கு
கசால்லிவிட்டு.... சத்யபன நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்... அவன் பார்பவ மான்சியின் முகத்பத தான் ஆராய்ந்து ககாண்டிருந்தது....
காபலயிலபய குடிச்சிருக்காபள? இவகளல்லாம் ஒரு கபாண்ணா? என்பது பபால் அவன் பார்பவ இருக்க...
மான்சி தனது இத்தபன நாள் பபாபத வாழ்க்பகயில் முதன் முபறயாக தன்பனபய
அருவருத்து
சத்யனின்
முன்பு
நின்றாள்...
அவனது
பார்பவ
இவ்வளவு பாதிக்குமா? கமல்ல தபல குனிந்தவள் “நீ ங்க கிளம்புங்க... நான் பார்த்துக்கிபறன்" என்றவள் பவகமாக ஐசியூவுக்குள் நுபழந்தாள் சத்யன் அபமதியாக நின்றிருந்தான்.... பாலு சத்யனின் பதாபளத் கதாட்டு “வாங்க பாஸ்.... அவங்கப் பார்த்துப்பாங்க.... “என்று அபழக்க...
சத்யன் கமல்ல பாலுபவ ஏறிட்டு “இந்த கபாண்ணு குடிச்சிருக்குப் பபாலருக்கு பாலு?" என்று கூறிவிட்டு பகள்வியாகப் பார்த்தான்... பாலு சற்று அபமதியானார்..... பிறகு “ஆமா பாஸ்,, நானும் கவனிச்பசன்.... ஆனா அது அவங்க பர்ஸனல்... அது நமக்கு பவணாம் பாஸ்... உதவ முன் வந்தபத
பபாதும்
“என்றார்...
சத்யனும்
மவுனமாய்
தபலயபசத்து
விட்டு
அவருடன் கிளம்பினான்.... இருவரும்
டிஐஜி
ஆபிஸ்
கசன்ற
பபாது
அங்பக
இவர்களுக்கு
முன்பப
பசுபதியும்... திருப்பூர் ஆபல உரிபமயாளர்கள் சங்கத் தபலவரும் காரில் காத்திருந்தார்கள்...
சத்யன் வணக்கம் கசான்னதும் தபலயபசத்து பதில் வணக்கம் கசான்ன தபலவர்.... “கவபலப் படாதீங்க சத்யா நாங்க இருக்பகாம் “என்றார்...
நான்கு பபரும்,உள்பள கசன்று அனுமதி பவண்டி கபயர்க் ககாடுத்துவிட்டு காத்திருந்தனர்.... சற்று பநரத்தில் அவர்களுக்கு அபழப்பு வந்ததும் உள்பள கசன்றனர்....
கபரிய பமபசக்கு எதிர்ப் புறம் இருந்த கபரிய சுழல் நாற்காலியில் இருந்தவர்
தான் டிஐஜியாக இருக்க பவண்டும்.... அவருக்கு இடதும் வலதுமாக இரு பபாலீஸ் அதிகாரிகள்.... இவர்கள் அல்லாது இன்னும் இரு பபாலீஸார் அங்பக இருந்தனர்.... பமபசக்கு
எதிபர
இருந்த
நாற்காலிகபளக்
காட்டி
அமரச்
கசான்னார்
அதிகாரி.... சத்யன் உள்ளிட்ட நால்வரும் அமர்ந்தனர்.... அவர்கள் அமர்ந்த சில கநாடிகளில் சத்யனின் வக்கீ லும் வந்து பசர்ந்து ககாண்டார்....
" இந்த நாலு பபர்ல அந்த கபாண்பணாட ஹஸ்பண்ட் யாருப்பா?" என்று டிஐஜி பகட்க....
சத்யன் எழுந்து “நான் தான் சத்யன்.... பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் பூரணி புருஷன் “தன்பன அறிமுகம் கசய்து ககாண்டான்... பமபசயின்
மறுபுறம்
இருந்த
மூவரும்
தங்களுக்குள்
ஏபதா
பபசிக்ககாண்டனர்..... பிறகு ஒருவர் மட்டும் “மிஸ்டர் சத்யன்,, எண்கவுன்டர் கசய்யப் பட்ட அக்கியூஸ்ட் பரமனுக்கும் உங்களுக்கும் முன்பப அறிமுகம் இருக்கா?" என்று பகட்க...... சத்யன் குழப்பத்துடன் பகட்டவபர ஏறிட்டான்.... “நீ ங்க பகட்குறது புரியபல சார்?...
அவனுக்கும்
கதரியாபத
சார்
எங்களுக்கும்
“சத்யன்
என்ன
அபமதியாக
அறிமுகம்??
பகட்டாலும்
அவன்
யாருன்பன
கூர்பமயாக
வந்தது
வார்த்பதகள்.... சற்றுபநர அபமதிக்குப் பிறகு “சத்யன் நாங்க பநரடியாகபவ விஷயத்துக்கு வர்பறாம்..... அக்கியூஸ்ட் பரமனுக்கு உதவி கசய்யப் பபானதால் தான் உங்க மபனவி
பூரணிக்கு
குண்டடி
பட்டதா
எங்களுக்கு
கசால்லுது “என்று டிஐஜிபய பநரடியாக கசால்ல...
வந்திருக்க
ரிப்பபார்ட்
சத்யனும் அவனுடன் வந்தவர்களும் விநாடியில் அதிர்ச்சியின் உச்சத்துக்குப் பபானார்கள்....
வக்கீ ல்
எழுந்து
நின்று
“டிஐஜி
சார்,,
நீ ங்க
கசால்றது
அபாண்டம்.... சம்மந்தபம இல்லாம சத்யபனாட ஒய்ப்பப இந்த பிரச்சபனயில இழுக்குறீங்க.... உங்க தரப்புல நடந்த மனித உரிபம மீ றபல மபறக்க புதுசா ஒரு கபதபய கிரிபயட் பண்றீங்களா டிஐஜி சார்?" என்று பகாபமாக பகட்க...
" நாங்க கிரிபயட் பண்ண பவண்டிய அவசியமில்பல லாயர் சார்... எங்களுக்கு வந்த
ரிப்பபார்ட்டின்
சத்யன்
ககாதித்துப்
படி
விசாரபண
நடத்த
தான்
உங்கபள
கூப்பிட்டிருக்பகாம்" டிஐஜிக்கு பக்கத்திலிருந்த அதிகாரி ஒருவர் கூற.... பபாய்
எழுந்தான்....
“என்ன
சார்
ரிப்பபார்ட்?...
யார்
எழுதினது? உங்கபளப் பபால ஒரு அதிகாரி எழுதினது தான?.... அதுல எப்படி சமதர்மத்பத
எதிர்பார்க்க
முடியும்?
தன்பனாட
டிப்பார்ட்கமண்ட்டுக்கு
சாதகமாத்தான் எழுதிருப்பாங்க?.... “சத்யனின் பகள்விகள் சரசரகவன வந்து விழுந்தது...
சற்று தள்ளி அமர்ந்திருந்த இரண்டு பபாலீஸ்காரர் களில் ஒருவன் எழுந்து
“ஏய் பதபவயில்லாம பபசதய்யா.... நான் பரமபன சூட் பண்ணும் பபாது உன்
கபாண்டாட்டி தான் அவபன ஆட்படால ஏத்தி விட ட்பரப் பண்ணா.... அந்த சமயத்துல குண்டு அவ கழுத்துல பாய்ஞ்சிருச்சு.... நீ என்னபமா நியாயஸ்தன்
மாதிரி பபசுறபய? பபா பபாய் உன் கபாண்டாட்டிய பகளு... அந்த பரமனுக்கும் அவளுக்கும்
என்ன
சம்மந்தம்னு
பகளு?"
ககாடுரமாய் கத்தியவன்... அவன்
பபச்சிலிருந்பத
அவன்
தான்
என்று
நீ திமாணிக்கம்
கரகர
குரலில்
என்று
புரிய
கர்ண
சத்யன்
ஆக்பராஷமாய் எழுந்து “நீ தானாடா அந்த குருட்டு நாய் “என்று கர்ஜித்தப்படி எழுந்து நீ தியின் மீ து பாய முயன்றான்....
பாலும் பசுபதியும் கபரும் முயற்சி கசய்து சத்யபன அடக்கிப் பிடித்து அமர பவத்தனர்.... "
விசாரபணக்கு
வந்த
இடத்துல
இப்படிதான்
அதிகாரி
பமல
பக
பவப்பீ ங்களா சத்யன்?... இபத நாங்க ஒத்துக்க முடியாது... “என்று டிஐஜி எச்சரிக்பக கசய்ய....
" ஸாரி சார்,, என்னால இவன் கசால்றபத ஏத்துக்க முடியபல... அதான் ககாஞ்சம் எபமாஷன் ஆகிட்படன்.... ஆனா ஒரு அதிகாரி பமல பக பவக்கப்
பபானபதபய உங்களால ஏத்துக்க முடியபலபய... என் மபனவி சார்... கரண்டு கபண் குழந்பதகளுக்கு தாய்.... ஒரு மணி பநரத்துக்கு முன்னாடி நான் கார்ல
இறக்கி விட்டுட்டு வந்தவ.. ககாஞ்ச பநரத்துல உயிருக்குப் பபாராடிக்கிட்டு ஆஸ்பிட்டல்ல இருக்கா... இந்த ககாடுபமக்கு ஒரு நியாயம் கசால்லாம... இவனுக்கு
சாதகமா
பபசுறீங்க....
இதுதான்
மனித
உயிர்க்கு
நீ ங்க
மரியாபதயா?" சத்யனின் குரல் அந்த அபறகயங்கும் எதிகராலித்தது....
தர்ற
" இது விசாரபண தான் மிஸ்டர் சத்யன்... இன்னும் குற்றம் எதுவும் முடிவு கசய்யப் படபல “என டிஐஜி கசால்லி விட்டு “இப்பபா நீ ங்க பபாகலாம்... உங்க மபனவிக்கு நிபனவு திரும்பும் பட்சத்தில் அவங்கபளாட வாக்குமூலத்திற்குப்
பிறகு தான் எதுவும் முடிவு கசய்யப்படும்... அது வபர நீ ங்கபளா.. உங்க மபனவிபயா திருப்பூபர விட்டு எங்கயும் பபாகக் கூடாது “என்று கூறிவிட்டு எழுந்து ககாண்டார்... பாலு
சத்யனின்
கவபலப்
பகபயப்
படாதீங்க
பிடித்து
சத்யா...
கவளிபய
கரண்டுல
அபழத்து
ஒன்னு
வந்தார்....
பார்க்கலாம்...
“நீ ங்க
பதரியமா
இருப்பா" என்ற தபலவரும் பசுபதியும் அவர்கள் வந்த காரில் ஏறினார்கள்....
வக்கீ ல் பகார்ட் பவபல பார்க்க அவசரமாக கிளம்பினார்.... சத்யனும் பாலும் ககாந்தளிக்கும் இதயத்துடன் காரில் ஏறினார்கள்....
டிஐஜி ஆபிஸ்க்குள் இருந்து கவளிபய வந்த நீ தி கண்களில் கவறி மின்ன சத்யபனபார்த்தபடி தனது ஜீப் அருபக கசன்றவன் மீ ண்டும் சத்யனின் கார்
அருபக வந்து குனிந்து “என்னடா நீ கபரிய புடுங்கியா? என் கபாண்டாட்டிய பவற
பகக்குள்ள
பபாட்டு
கிட்ட
பபாலருக்கு?...
நீ
என்ன
பண்ணாலும்
உன்னால என்பன அபசக்க முடியாது" என்று சவாலாக கூறிவிட்டு தனது ஜீப்பப பநாக்கி நடந்தான்...
சத்யன் கவளிபய தபலபய நீ ட்டிப் பார்த்தான்... பார்க்கிங் ஏறியா என்பதால் ஆள்
அரவமின்றி
டிபரவர்
சீட்டில்
அபமதியாக
இருந்த
பாலு
இருந்தது.... “பாஸ்
ஒபர
திரும்பி
குத்து...
பாலுபவப் கரண்டு
உபடயனும்... நான் கரடியா இருக்பகன்.. பபாங்க" என்றார்...
பார்க்க...
பல்லாவது
சத்யன் மின்னல் பபால் காபர விட்டு இறங்கி நீ தியின் பின்னால் ஓடினான்.... ஜீப் கதபவ திறக்க முயன்றவன் சத்தம் பகட்டு திரும்பவும் சத்யனின் முஷ்டி அவனது வாயில் இறங்கவும் சரியாக இருந்தது.... குத்திய
பவகத்தில்
சத்யனின்
வலது
பக
விரல்கபள
பழுதாகியிருக்கும்
பபால.... பகபய உதறியபடி மீ ண்டும் நீ தி நிமிரும் முன் இடது முஷ்டிபய
தாபடயில் இறக்கி விட்டு வந்த வழிபய ஓடவில்பல நிதானமாக நடந்து கசன்றவபன பாலு வந்து பிக்கப் கசய்து ககாண்டார்...
முகம் ரத்த சகதிபய பூசிக் ககாள்ள... யார் அடித்தது என்று கூட கதரியாமல் குனிந்து
ரத்தத்பதத்
துப்பிக்
ககாண்டிருந்தான்...
சற்றுப்
கபாருத்து
தான்
அடித்தது சத்யன் என்று புரிய சத்தம் பபாட்டு கத்தக் கூட முடியாமல் ஜீப்பில் அமர்ந்தான்... சத்யனின்
கவறி
கசய்திருக்கனும்
இன்னும்
பாலு"
என்று
அடங்கவில்பல....
ஆத்திரத்தில்
“இன்னும்
பபசியவபனப்
ஏதாவது
பார்த்த
பாலு
“விடுங்க பாஸ் இபதவிட முக்கியமான பவபலயிருக்கு.... நமக்கு நிச்சயம் பவற ஒரு சந்தர்ப்பம் கிபடக்கும் பாஸ்" என்றார் ஆறுதலாக....
இருவரும் ஆஸ்பிட்டல் வந்தனர்... பசதுபவ கவளிபய அனுப்பிவிட்டு சத்யன்
ஐசியூக்குள் கசன்று மபனவிபயப் பார்த்தான்... பிடுங்கி எறிந்த கவற்றிபலக்
ககாடியாக நாளுக்கு நாள் வதங்கி வாடிக்ககாண்டிருந்தாள் பூரணி.... “பூரணி
பார்த்துட்படன் பூரணி.... உன்பனாட இந்த நிபலபமக்கு காரணமானவபனப் பார்த்துட்படன் பூரணி “சத்யன் வாய்விட்டு முனங்கினான் “பபான
பவபல
என்னாச்சு?"
பின்னால் பகட்டது.... சத்யன்
சட்கடன்றுத்
மான்சியின்
திரும்பினான்....
கமல்லிய
காபலயில்
குரல்
சத்யனுக்குப்
பார்த்த
மான்சிக்கும்
இவளுக்கும் சத்யனின் பார்பவயில் வித்தியாசம் இருந்தது... அவன் சற்றுமுன் சந்தித்த நீ தியின் மபனவி மான்சி எனும் பபாது அவன் பார்பவயில் மான்சி ஒரு பாவப்பட்ட கபண்ணாகபவ பதான்றினாள்... சத்யன்
தன்பனப்
பார்ப்பபத
உணர்ந்து
திரும்பிக்
ககாண்ட
மான்சி
பூரணியின் பமல் கிடந்த பபார்பவபய சரி கசய்வது பபால் குனிந்து “பபான இடத்தில் என்ன பகட்டாங்க?" என்று மீ ண்டும் பகட்க.... சத்யன்
பூரணியின்
பார்த்தவாறு
“உன்
கட்டிபல
புருஷன்
கநருங்கி
மூஞ்சிய
நின்று
மான்சியின்
உபடச்சிட்படன்....
பல்லாவது காலியாகிருக்கும் “என்றான்....
முகத்பதப்
அபனகமா
நாலு
மான்சி கவடுக்ககன்று நிமிர்ந்தாள்.... “அடிச்சியா.?????.... அவபனயா???? அவன் பபாலீஸ்காரனாச்பச????" என்று திபகப்புடன் பகட்க... “ம்ம் அடிச்பசன் தான்.... யாரு அவனா பபாலீஸ்? பார்க்க அவபன அக்கியூஸ்ட்
மாதிரி தான் இருக்கான்..." என்ற சத்யன் “அவனுக்குப்பபாய்?" என்று கசால்ல வந்தபத கசால்லாமல் நிறுத்திவிட்டு அங்கிருந்த பசரில் அமர்ந்தான்.... மான்சி
அவன்
என்ன
பகட்க
வந்தான்
என்று
புரிந்தாலும்
எதுவும்
பபசவில்பல.... துணிச்சலுடன் நீ தி மாணிக்கத்பத காயப்படுத்திய சத்யன்
மான்சிக்கு கராம்ப கபரியவனாகத் கதரிந்தான்.... இப்படி ஒருத்தனுக்காகத்
தான் கடவுள் இத்தபன நாட்களாக நீ திபய அநீ தி கசய்யவிட்டு விட்டு,,.... விட்டு பவத்திருந்தாரா?
மான்சி குனிந்து கிசுகிசுப்பான குரலில் “பாலுபவ ககாஞ்ச பநரம் பூரணி கூட
இருக்க
கசால்லிட்டு
நீ ங்க
என்பனாட
கரஸ்ட்
ரூம்
வாங்க....
ககாஞ்சம்
பபசனும் “என்று கூறிவிட்டு சுற்றும் முற்றும் பார்த்தபடி தனது அபறக்கு கசன்றாள்....
சத்யன் பயாசபனயுடன் மான்சிபயப் பார்த்தபடி எழுந்து வார்டுக்கு கவளிபய
வந்து பாலுவுக்கு கமபசஜ் அனுப்பி விட்டு காத்திருந்தான்.... சற்றுபநரத்தில் பாலு வந்ததும் அவரிடம் கசால்லிவிட்டு மான்சியின் பகபினுக்கு கசன்றான்.... அங்கிருந்த
குட்டி
பமபசக்கு
மறுபுறம்
அமர்ந்து
ஏபதா
எழுதிக்
ககாண்டிருந்தாள்... சத்யன் வந்ததும் கட்டிபல காட்டி “உட்காருங்க சத்யன்" என்றாள்...
அவள் பபச்சில் மரியாபத வந்திருப்பபத கவனித்துக் ககாண்டான் சத்யன்...... "
என்ன
நடந்ததுனு
விபரமா
கசால்லுங்க...
அதுக்கு
ஏத்த
மாதிரி
நாம
அடுத்தகட்ட நடவடிக்பக கரடி பண்ணனும்... நீ ங்க அடிச்சதால நீ திபயாட
கவறி இன்னும் அதிகமாகியிருக்கும்... அபத சமாளிக்க நாம தயாராகனும் “என்று மான்சி கூற... மான்சி
“நாம"
என்று
தன்பனயும்
பசர்த்துக்
ககாண்டதில்
சத்யனின்
மனதுக்குள் ஒருவித நிம்மதி பரவுவபத உணர முடிந்தது.... பகார்த்திருந்த
விரல்கபளப் பார்த்தபடி கமல்லிய குரலில் டிஐஜி ஆபிஸில் நடந்தவற்பற விபரமாக கூறினான்....
மான்சியிடம் பதில் இல்லாது பபாகபவ சத்யன் நிமிர்ந்தான்.... மான்சியின்
இதழ்கள்
ஏளனத்தில்
பபாலீஸ்காரன்
தப்பு
வபளந்திருந்தது....
கசய்தா...
சட்டம்
“நான்
அவனுக்கு
கசான்பனன்ல...
டார்ச்
அடிச்சாவது
வழிகாட்டும்னு?.... அதிலும் நீ தி அரசியல் கசல்வாக்கு உள்ளவன்... “மான்சி கசால்ல... சத்யன் ஆம் என்பது பபால் தபலயபசத்தான்....
மான்சி எழுதிக் ககாண்டிருந்தபத படித்துப் பார்த்து விட்டு “இதுல எல்லாம்
பககயழுத்துப் பபாடுங்க சத்யன் “என்று அவன் முன் பவத்தாள்....
சத்யன் குழப்பமாக அந்த காகிதக் கட்படப் பார்த்து “இகதல்லாம் என்ன?"
என்று பகட்க...
மான்சி முதலில் ஒரு காகிதத்பத எடுத்துக் ககாடுத்து “இந்திய மனித உரிபம
ஆபணயத்துக்கு இந்த மனு... இபத பபக்ஸ் மூலமாவும் அனுப்பனும்.... இது பகாபவயில் இருக்குற எனக்குத் கதரிந்த சில மகளிர் அபமப்புகளுக்கான மனு...
இந்த
பபப்பர்ஸ்
அநியாயத்பத
எதிர்த்துப்
பபாராடும்
பத்திரிக்பககளுக்கு அனுப்ப பவண்டிய கடிதங்கள்.... “என்ற மான்சி....
சில
"
நாம
அநீ திபய எதிர்த்துப்
பபாராடத்
தயாராகனும்
சத்யன்...
நான்
நீ தி
மாணிக்கத்தால் பாதிக்கப் பட்டவ அப்படிங்கறதுக்காக சுயநலத்பதாட இபத
கசய்யபல... இன்கனாரு பூரணிக்கு இது பபால ஒரு நிபலபம வரக்கூடாது... பபாலீஸ்
விசாரபணபயாட
கதாடர்பு
இருப்பதா
இறுதி
வடிவம்
எப்படியிருக்கும்னு
எனக்குத்
கதரியும் சத்யன்.... நிச்சயம் பூரணிக்கும் கசத்துப் பபான குற்றவாளிக்கும் பகபஸ
திபசத்
திருப்புவாங்க....
முந்திக்கனும் சத்யன் “மான்சி தீர்க்கமாக பபச....
அவங்கபள
நாம
அவபனயுமறியாமல் சத்யனின் பககள் மான்சிபய கதாழுதது.... கதாண்பட அபடக்க “நன்றிங்க “என்றான் " உங்க நன்றிக்காக இபத கசய்யபல சத்யன்.... பூரணிபயாட சாட்ல கரண்டு கபண் குழந்பதகபளாட தாய்னு படிச்பசன்.... கபண் குழந்பதங்க தகப்பபனக்
கூட இழக்கலாம்... ஆனா ஒருநாளும் தாபய இழக்கக் கூடாது சத்யன்... தாய் வளர்க்காத கபண் குழந்பதகளின் தபலகயழுத்பத மாறிவிடும்... என்பனப் பபால “என்று விரக்தியாக புன்னபகத்தவளின் கண்களில் நீ ர்....
சத்யன் எதுவும் பபசவில்பல... அவளது கசாந்த வாழ்க்பகபய விசாரித்து ஆறுதல் கசால்லும் நிபலபமயில் அவன் இல்பலபய?...
பட்கடன்று கண்ண ீபரத் துபடத் கதறிந்துவிட்டு நிமிர்ந்தவள் “ம் கிளம்புங்க
சத்யன்.... பபாய் எல்லாத்பதயும் பபக்ஸ்... அப்புறம் பபாஸ்ட்... கரண்டுலயும் அனுப்புங்க.... நான் அது வபரக்கும் சில மாணவ அபமப்புகளின் முகவரிபய
கநட்ல பதடுபறன் “என்ற மான்சி “பூரணிக்காக அழும் பநரத்தில் அவபளாட இந்த நிபலபம நியாயப்படுத்தி மக்கள் கிட்ட ககாண்டு பபாய் பசருங்க சத்யன்....
உங்க
மாட்படன்....
மபனவி
ஆனா
பல
பிபழச்சிடுவான்னு
ஆயிரம்
மக்களின்
பசரும்...... “என்று உறுதியுடன் கூறினாள்.... சத்யனுக்குள்
இருந்த
ஏபதாகவான்பற
நான்
உறுதியா
பிரார்த்தபன
மான்சியின்
கசால்ல
அவபள
வந்து
வார்த்பதகள்
தூண்டிவிட்டு சுடர்விட கசய்ய.... கண்களில் பளிச்சிட்ட புதியபதார் ஒளியுடன் எழுந்தான்....
" இது என்பனாட புது நம்பர் சத்யன்... ஏதாவது பதபவனா கூப்பிடுங்க “என்று மான்சி தனது நம்பபர ஒரு பபப்பரில் எழுதிக் ககாடுக்க....
சத்யன் வாங்கிக் ககாண்டு அவள் முகத்பதபய மவுனமாகப் பார்த்தான்.... பநற்று இபதபபால் நம்பபர ககாடுத்தாள்... ஆனால் காபலயில் பாலு பபசும்
பபாது பபாபதயில் திட்டிவிட்டு பபாபன ஆப் கசய்தபத சத்யனின் பார்பவ பகள்வியாக பகட்க.... மான்சி தபல கவிழ்ந்தாள்.....
" உடல் காயத்தால் வந்த வலிகபள மபறக்க குடிக்க ஆரம்பிச்சு... இப்பபா மன காயத்பத ஆத்த முடியாம குடிக்கிபறன்.... அதான் காபலயில பாலுகிட்ட
பகாபமா பபசிட்படன்..... “என்ற மான்சி சிறு புன்சிரிப்புடன் நிமிர்ந்து “இனிபமல் கால் பண்ணா கண்டிப்பா திட்ட மாட்படன்... நம்பலாம்" என்று கசால்ல....
“ம் தாங்க்ஸ் “என்ற ஒற்பற வார்த்பதயுடன் அங்கிருந்து கவளிபயறினான் சத்யன்....
பாலுவிடம்
கிளம்பினான்....
கசால்லிவிட்டு
பசதுபவ
அபழத்துக்
ககாண்டு
அதன் பின் சத்யனின் வாழ்க்பகயில் வந்து கசன்ற ஒவ்கவாரு விநாடியும்
மிக முக்கிமானபவயாக மாறின.... மான்சி
ககாடுத்த
கடிதங்கள்,,
மனுக்கள்
எல்லாவற்பறயும்
பபக்ஸ்
கசய்தான்.... மீ ண்டும் எல்லாவற்பறயும் புக் பபாஸ்ட் கசய்து ரசீது வாங்கிக் ககாண்டான்....
மீ ண்டும் மருத்துவமபன வருவதற்கு காரில் ஏறியவனின் கசல் அபழத்தது... மான்சியின் புதிய நம்பர்.... “கசால்லுங்க?" என்றான்... “சத்யன் நாம அவசரமா இன்கனாரு பவபலயும் கசய்யனும்.... “என்று மான்சி
கசால்ல....
“என்ன கசய்யனும்... கசால்லுங்க “என்று பகட்டான் சத்யன்... “நீ ங்க
பநரா திருப்பூர் பகார்ட் பபாய் உங்க
லாயபரப் பார்த்து..... உங்க
மபனவிக்கு பநர்ந்தது திட்டமிட்ட சதிச் கசயல்.... அப்படின்ற மாதிரி கசால்லி.... சம்பவத்துக்கு
காரணமான
இன்ஸ்கபக்டர்
கசால்லுங்க....
இன்பனக்கு
திருப்பூர்லயும்...
நீ திமாணிக்கத்பத
பகார்டில்
ககாண்டு வந்து ஒப்பபடக்கும் படி ஒரு ஆட்ககாணர்வு மனு தாக்கல் பண்ணச் நாபள
காபல
கசன்பன
ஜபகார்ட்லயும் இபத ஆட்ககாணர்வு மனு தாக்கல் கசய்ய கசால்லுங்க சத்யன் “என்று மான்சி அவசரமாக கூற....
சற்று முன்பு தானும் இபதப் பற்றி பயாசித்தபத நிபனத்த சத்யன்.... “ம் சரிங்க அப்படிபய கசய்பறன் “என்றான்
“நீ திபயாட அட்ரஸ் டீட்கடய்ல்ஸ் பதபவனா லாயர் கிட்ட பபாய்ட்டு எனக்கு
கால் பண்ணுங்க சத்யன் “என்ற மான்சி பபாபன கட் கசய்து விட....
" பகார்ட்டுக்கு பபா பசது “என்ற சத்யன் சீட்டில் சாய்ந்து ககாண்டான்..... மான்சி அவன் கண்முன் பிரமாண்டமாய் எழுந்து நின்றாள்.... அவளது நிதானமான சிந்தபனயும்... மான்சிக்குள்
ஆக்கப்பூர்வமான
இருக்கும்
பயாசபனகளும்
மற்கறாருப்
புரட்சிப்
வியப்பில் ஆழ்த்தியது....
கபண்
கவளிய
வருவதாக
எண்ணினான்.... ஆனால் அவனக்கிருந்த பதட்டத்தில் மான்சியின் பாதுகாப்பப பயாசிக்க மறந்தான் சத்யன்
சத்யன் பகார்ட் பவபலகபளப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த அபத பவபளயில் இங்பக
மான்சியும்
பாலுவும்
பூரணியின்
அருகில்
அமர்ந்து
பபச
வார்த்பதகளின்றி பூரணியின் முகத்பதபயப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தனர்.... பாலுவின்
கமாபபலில்
கமபசஜ்
படான்
வந்து
ககாண்பட
இருக்க....
“யாருன்னு பாருங்க பாலு “என்று மான்சி கசால்ல.... பாலு தனது கமாபபபல எடுத்துப் பார்த்தார்.... “வட்டுலருந்து ீ தான் கமபசஜ்.... சின்னக் குட்டி சவி அம்மா அப்பாபவப்
பார்க்கனும்னு
கராம்ப
அழறாளாம்....
பண்ணிருக்கான் “என்று வருத்தமாக கூறினார்
என்
பபயன்
கமபசஜ்
“கூட்டிட்ட வர கசால்லி காண்பிங்க பாலு... “என்று மான்சி கசால்ல.... “பூரணி பமடத்பத இந்த நிபலயில பார்த்தா பசங்க தாங்குமா பமடம் “என்று
தயக்கமாக கூற.... “என்ன
கசால்றீங்க
பாலு?
பூரணிபயாட
நிபலபம
சத்யபன
விட
உங்களுக்குத் தான் நல்லாத் கதரியும்.... இதுக்கு பமலயும் பிள்பளங்க கிட்ட இருந்து விஷயத்பத மபறக்கிறபத விட... பூரணிபய காட்டி பிள்பளங்க
மனபச தயாராக்கலாபம?.... நாபள ஏதாவது இழப்புன்னா அப்ப குழந்பதங்க கராம்பவும் பவதபனப் படாம பார்த்துக்கலாம் பாலு.... நீ ங்க பிள்பளகபள
கூட்டி வரச்கசால்லி பூரணிபய காட்டி நிபலபமபய கசால்லுங்க “என்று மான்சி தீர்க்கமாக கூற.... பாலுவுக்கும் மான்சி கசால்வது தான் சரிகயன்று பதான்றியது.... இன்னும்
எத்தபன நாபளக்கு மபறத்து பவக்க முடியும்? “நீ ங்க கசால்றது சரிதான் பமடம்...
ஆனா
பாஸ்கிட்டயும்
ஒரு
வார்த்பத
வரச்கசால்லவா?" என்று பாலு மான்சியிடம் பகட்க....
கசால்லிட்டு
கூட்டிட்டு
“இல்ல பாலு,, சத்யன் பகார்ட் பவபலயா பபாயிருக்கார்.... நீ ங்க பிள்பளகபள
வரச்கசால்லுங்க... சத்யன் கிட்ட நான் கசால்லிக்கிபறன் “மான்சி உறுதியாக
கூற..... பாலு சரிகயன்று தபலயபசத்து பபாபன எடுத்துக்ககாண்டு கவளிபய வந்தார்.... சாந்திக்கு கால் கசய்து பபசி பிள்பளகபள அபழத்து வரும்படி கூற.... சாந்தி
பயத்துடன் “அய்பயா குழந்பதங்க தாங்குவாங்களா?" என்று பகட்க....
“பவற வழியில்பல சாந்தி.... பிள்பளங்க பயந்தாலும் நாளாக நாளாக மனசு தாங்குறதுக்கு
தயாராகிடும்...
“என்றார்....
அடுத்த
அபரமணி
நீ
பநரத்தில்
ஜாக்கிரபதயா
சத்யனின்
கூட்டிகிட்டு
கசல்வங்கள்
வா
இரண்டும்
சாந்தி
அந்த
ஐசியூவின் வாசலில் ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தபடி நின்றிருந்தனர்.... சாந்தி பிள்பளகபள தன் மார்பபாடு அபணத்தபடி நின்றிருக்க... பாலுபவ
பூரணியிடம் விட்டு விட்டு மான்சி மட்டும் கவளிபய வந்து... சாந்திபய கண்டு புரிந்து ககாண்டு “ககாஞ்சம் கவயிட் பண்ணுங்க... நான் சீப் டாக்டர்கிட்ட பர்மிஷன் வாங்கிட்டு வர்பறன் “என்று வராண்டாவில் ஓடினாள்....
“ஆன்ட்டி இங்க எதுக்கு வந்திருக்பகாம்? யாபரப் பார்க்கப் பபாபறாம்?" என்ற
தன்யாவின் பகள்விகளுக்கு பதில் கசால்ல முடியாமல் சாந்தி கண்ண ீருடன் தவித்து நின்றிருக்க.... கவகு சீக்கிரமாகபவ மான்சி அனுமதியுடன் வந்தாள்....
சாந்தியின் அருபக வந்து பிள்பளகளின் முகத்பதப் பார்த்தாள் மான்சி... பால்
மணம் மாறாத குழந்பதகள்.... நான் கற்பாபற என்று அடக்கி பவத்திருந்த உணர்வுகள்
எல்லாம்
பிள்பளகபளத்
உள்ளுக்குள்
கதாட்டிருந்த
குழந்பதங்களுக்கு
அவங்க
ஒன்று
மான்சியின்
அம்மாபவ
கூடி
கரங்கள்
திருப்பிக்
இபரச்சல்
நடுங்கியது.... குடுத்துடு
பபாட
“இந்த
கடவுபள
“மான்சியின் மனம் பவண்டுதல் பவக்க.... அந்த பவண்டுதல் இபறவன் காதில் விழுந்தபதா இல்பலபயா தன்யாவின் காதுகளில் விழுந்து விட்டது...
“மம்மிக்கு என்னாச்சு?" என்று பகட்க.... “ம் உள்ள வாங்க.... அம்மாபவப்
பார்க்கலாம்
“என்ற
மான்சி
பிள்பளகபளயும்
ககாண்டு வார்டுக்குள் கசன்றாள் மான்சி.....
சாந்திபயயும்
அபழத்துக்
உள்பள
பாலு
பவதபன
சுமந்த
முகத்பத
இயல்பாக
மாற்ற
முயன்று
பதாற்றுக் ககாண்டிருந்தார்.... பிள்பளகபளப் பார்த்ததும் பாலுவின் கண்கள் குளமாக... பவறு பக்கமாக திரும்பிக் ககாண்டார்...
சாந்தி பூரணிபய கண்டதுபம குமுறபல அடக்க முடியாமல் முகத்பத முடி
கதறியபடி பாலுவிடம் வர... மான்சி அவர்கபள பார்பவயால் அடக்கி “இது ஐசியூ “என்று எச்சரிக்பக கசய்தாள்....
சாந்திபய அபணத்துப் பிடித்து அழுபகபய அடக்கினார் பாலு... மான்சி
பிள்பளகபள
பூரணியின்
அருபக
அபழத்துப்
பபானாள்.....
பிள்பளகளின் உயரத்துக்கு இவள் மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள்.... குழந்பதகள் பூரணியின் முகத்பத அபடயாளம் காண முயன்றது.... தன்யா தான் முதலில் கண்டு ககாண்டாள் “மம்மி???" என்று அதிர்ச்சியுடன் அபழத்தபடி பூரணியின் கண்பணத் கதாட்டாள்.... பசந்தவிக்கு அவள் தான் தன் தாகயன்று நம்ப முடியாதவள் பபால் தபலபய
அபசத்தபடி மான்சிபய கட்டிக்ககாண்டு அவள் பதாளில் தனது தாபடபய
ஊன்றி கழுத்பத பககளால் சுற்றி வபளத்து “எனக்கு பயமாருக்கு ஆன்ட்டி,, மம்மி எங்க பபானாங்க “என்று பகட்டாள்... குழந்பதயின் குரல் நடுங்கியது....
மான்சிக்கும் கண்ண ீர் வந்தது.... “உன் அம்மா தான் குட்டிம்மா.... ஆட்படாவுல
வட்டுக்கு ீ வட்டுக்கு ீ
பார்த்துட்டு
வரும்
பபாது
தவறி
வந்துடுவாங்க... கன்னத்துல
கீ ழ
இப்பபா கிஸ்
விழுந்துட்டாங்க....
மம்மி
முகத்பத
பண்ணிடுங்க
சீக்கிரமா
ஒரு
முபற
குட்டிம்மா"
எழுந்து நல்லா
மிகவும்
கபாறுபமயாக... ஆனால் அழுத்தமாக கூறினாள் மான்சி.... மான்சி கழுத்பதக் கட்டிக்ககாண்ட பசந்தவி கமல்ல தபலபயத் திருப்பிப்
பார்த்தது... தன்யாவுக்கு தாயின் நிபலபம ஓரளவுக்குப் புரிந்தது பபால....
கன்னத்பதத் தடவித் தடவி மம்மி,, மம்மி... என்று விசும்பிக் ககாண்டிருந்தாள் சவி
ஓரளவுக்கு
பதரியம்
கபற்றவளாக
மான்சியிடமிருந்து
நகர்ந்து
பூரணிபய கநருங்கினாள்... “மம்மி நீ ஊருக்கு பபாயிருக்கறதா தான பாலு
அங்கிள் கசான்னார்? உனக்கு எப்ப மம்மி அடி பட்டுச்சு?" என்று மழபலயாக பகட்டபடி பூரணியின் பக விரல்கபள வருடியபடி அழ ஆரம்பிக்க....
“ஸ்ஸ்ஸ் கசல்லங்களா... அழக்கூடாது.... அழுதா கவளிய அனுப்பிடுவாங்க....
மம்மிக்கு கிஸ் பண்ணிட்டு வாங்கம்மா கவளியப் பபாகலாம் “என மான்சி கமன் குரலில் கூற.... குழந்பதகள்
அழுத்தமாய்
இருவரும்
கண்ண ீர்
சக்பக
முத்தம்
பபால்
கிடந்த
பதித்தனர்...
பூரணியின்
மான்சி
கன்னத்தில்
உதட்படக்
கடித்து
அழுபகபய அடக்கியபடி பிள்பளகபள அபழத்துக் ககாண்டு பாலுவிடம் ஜாபட கசய்து விட்டு கவளிபய வந்தாள்
விசும்பிய சவி அதிகமாக அழ ஆரம்பிக்க.... குனிந்து அவபளத் தூக்கி தன்
பதாளில் சாய்த்தபடி கவளி வராண்டாவுக்கு வந்து ஒரு கபஞ்சில் அமர்ந்தாள்.... பசந்தவிபய
மடியில்
பவத்து
கநஞ்சில்
அபணத்தவள்...
தன்யாபவ
பக்கத்தில் உட்கார பவத்து அபணத்துக் ககாண்டாள்.... அபமதியாக
இருந்தது
மருத்துவமபன
வராண்டா....
இரு
பிஞ்சுக்
குழந்பதகளின் கண்ண ீர் சத்தம் மட்டும் பகட்டது..... மான்சிக்கும் கண்ண ீபர கட்டுப்
படுத்த
முடியவில்பல....
கடவுளின்
மீ து
பகாபம்
வந்தது...
சத்யன்
வந்தான்...
குழந்பதகபள அபணத்தபடி அப்படிபய அமர்ந்திருந்தாள்.... அப்பபாது
தனது
வராண்டாவின்
பவபலகபள
முடித்துக்
திருப்பத்திபலபய
ககாண்டு
குழந்பதகளுடன்
அமர்ந்திருந்த
மான்சிபயப் பார்த்து விட்டான்.... “என் கசல்லங்களா?" என்றபடி ஓடி வந்தவன் குரல் பகட்டு பிள்பளகளும் மான்சிபயப் பிரிந்து அவனிடம் ஓடினார்கள்.....
தபரயில் மண்டியிட்டவன் மகள்கள் இருவபரயும் அபணத்துக் ககாண்டு கதறி விட்டான்.... இவ்வளவு பநரமாக அடக்கி பவத்திருந்த கண்ண ீர் ஊற்று கவந்நீ ர் ஊற்றாக கவளிபய ககாட்டியது....
இரு குழந்பதகளுடன் தானும் ஒரு குழந்பதயாக அழுதவபனப் பார்த்த
மான்சிக்கும்
கநஞ்சு
விம்மியது....
அவள்
இதுவபர
பார்த்தறியாத
பாசப்
பிபணப்புகள்.... மூன்று குழந்பதகளில் முதலில் எந்த குழந்பதபய ஆறுதல் படுத்துவது என்று புரியாமல் தவித்து நின்றிருந்தாள்....
சத்யன் தானாகபவ சமாதானம் ஆனான்... குழந்பதகபள பககளால் சுற்றி
வபளத்தபடி மான்சியின் அருபக வந்தான்....
“இன்னும் எவ்வளவு நாபளக்கு பிள்பளகள் கிட்ட கசால்லாம மபறக்க
முடியும்னு நான்தான் கூட்டிட்டு வரச்கசான்பனன் “என்று மான்சி கமல்லிய குரலில் கூறினாள்....
மவுனமாக தபலயபசத்தான் சத்யன்.... “நீ ங்க குழந்பதகபள அபழச்சிகிட்டு
வட்டுக்குப் ீ பபாங்க சத்யன்... பநட் வபரக்கும் குழந்பதங்க கூட இருங்க.... பநட்
நீ ங்க
குழந்பதகள்
கிளம்பி கூட
வந்துட்டு
இருக்கட்டும்
பாலுபவ
“என்று
வட்டுக்கு ீ
மான்சி
மான்சியின் பயாசபன தான் சரியாக பதான்றியது.... சத்யன்
பிள்பளகளுடன்
வட்டுக்குப் ீ
பபாய்
அனுப்புங்க....
கசால்ல....
வந்து
அவர்
இம்முபறயும்
இரவு
பாலுபவ
அனுப்பினான்.... மான்சி கசான்னது பபால் அழுதாலும் தங்களின் தாயின் நிபலபமபய ஓரளவுக்கு புரிந்து ககாண்டனர் தன்யாவும் சவியும்....
அன்பறய இரவு சத்யன் தனது ஓய்வு அபறயிபலபய சற்று பநரம் உறங்க
கசான்னாள் மான்சி “நாபளக்கு உங்களுக்கு உறங்க வாய்ப்பபா பநரபமா இருக்காது சத்யன்,, இப்பபவ ககாஞ்ச பநரம் தூங்கிடுங்க சத்யன் “என்று வற்புறுத்தி அனுப்பி பவத்தாள் மான்சி
மறுநாள் காபல,,, பபாலீஸாரால் தகவல் கவளிபய வராமல் ரகசியமாக
பாதுகாக்கப்பட்ட பூரணியின் விஷயம்..... கபாழுது விடிய தமிழககமங்கும் கநருப்பு
பபால்
ஏற்பாட்டின்படி......
பிடித்துக்
ககாண்டது....
மான்சியின்
கச்சிதமான
அந்த மருத்துவமபனகயங்கும் பத்திரிக்பககாரர்களும்,, டிவிக்காரர்களும்,,
மனித உரிபம ஆர்வளர்களும்... சில மாணவ அபமப்பிபனச் பசர்ந்த மாணவ கூட்டமும்....
எங்கு
பார்த்தாலும்
நீ திமாணிக்கத்துக்கும்
எதிரான பகாஷங்கள் விண்பண பிளந்தது......
காவல்துபறக்கும்
இனி கஜயிக்கப் பபாவது அநீ தியா? சத்யமா?
" புரட்சிகள் எப்பபாதுபம பூப்பதில்பல.... " கவடித்து தான் விபதத் தூவும்...... " கவளிச்சம் எப்பபாதுபம இருளின்.. " பின்னனியில் இருந்து தான் ஒளிககாடுக்கும்.... " இந்தப் பூவுக்கு நடந்தது முதபலா? முடிபவா?.... " அடிபமச் சமுதாயம் ஒரு பகயில் சங்கும்...
" மறு பகயில் சவுக்கும் எடுத்து விட்டது!!!
திருப்பூரின் அரசு மருத்துவமபனபய கிடுகிடுக்கும் அளவிற்கு பகாஷங்கள் எழும்பியது..... கலவரம் ஏற்பாடாமல் இருக்க மருத்துவமபன நிர்வாகியின் அபழப்பின் பபரில் பபாலீஸ் பபட வந்து இறங்கியது....
பபாலீஸாபரப் பார்த்ததும் எதிர்ப்பு பகாஷம் இன்னும் அதிகரித்தது.... மான்சி எழுந்து வந்து மாடியில் நின்றபடி கீ பழயிருந்த கூட்டத்பதப் பார்த்தாள்...." பபாலீஸ்
அராஜகம்
ஒழிக...
“பகாஷம்
வலுத்தது.... மான்சியின்
முகத்தில்
எந்தவித சலனமும் இல்பல.... அபமதியாக வந்து ஐசியூவுக்குள் கசன்று தனது பகபினில் அமர்ந்தாள்....
அடுத்து என்ன கசய்வது என்ற சிந்தபன கநற்றியில் பகாடுகளாக விழ கமல்ல தபலபய கவிழ்ந்தாள்..... அபறயின் கண்ணாடி கதவு தட்டும் சப்தம் பலசாக பகட்க... நிமிர்ந்து “உள்ள வாங்க?" என்று கூறினாள்... சத்யன்
தான்
வந்தான்....
சத்யன்
கவளிபய
இருந்து
தான்
யார்
என்று
கசால்லவில்பல,, இவள் உள்பளயிருந்து வந்தது யார் என்று பகட்கவில்பல.... இது இவர்களின் புரிதலா? “உட்காருங்க
சத்யன்
“என்று
மான்சி
கசான்னதும்
கட்டிலின்
விழிம்பில்
அமர்ந்தவன் “காபலயில காபிக்காக பகன்டின் பபாகும் பபாபத பார்த்பதன்... எல்லாம் வந்தாச்சு... அடுத்து என்ன கசய்யனும்?" என்று பகட்டான்... மான்சியிடம் ரிப்பபாட்டர்ஸ்
சில
நிமிடங்கள்
இன்பனரம்
அபமதி.....
உங்க
பிறகு
வட்பட ீ
நிமிர்ந்தவள்
“பிரஸ்
கண்டுபிடிச்சிருப்பாங்க...
குழந்பதகபள அவங்க கிட்ட காட்ட பவணாம்னு கசால்லிடுங்க.... அபதபபால இருக்குற சிச்சுபவஷன்ல பிள்பளகபள பாதுகாக்க தனியா படம் கசலவு
பண்ண முடியாது... இந்த பிரச்சபனகள் ஓயும் வபர அவங்கபள எங்காவது கவளியூர்க்கு அனுப்பிடுங்க.... பிரஸ் ரிப்பபாட்டர்ஸ்க்கு ஒரு படம் ஒதுக்கி
நடந்த சம்பவத்பத ஒன்னு விடாம கசால்லுங்க... பபாலீபஸாட திபச திருப்பும் முயற்சிபயயும்
கசால்லுங்க.....
அழுபக
வந்தா
கட்டுப்படுத்தாம
அவங்க
முன்னாடி அழுதுடுங்க... ஆபவசம் வந்தாலும் காட்டிடுங்க.... மீ டியா நமக்கு
கராம்ப முக்கியம்.... “என்றவள் தனது கமாபபபல எடுத்து “உங்க நம்பர் கசால்லுங்க... ஒரு படம் அனுப்புபறன் அபத பிரிண்ட் பபாட்டு மீ டியாவுக்கு குடுங்க “என்று மான்சி கசான்னதும்.....
தனது நம்பபர கசான்ன சத்யன் “என்ன படம்?" என்று பகட்டான்.... அவனுக்கு
பதில் கசால்வது பபால் அவனது கமாபபலில் கமபசஜ் படான் அடித்தது...
தனது கமாபபபல எடுத்துப் பார்த்தான்... பூரணியின் படம் தான் வந்திருந்தது... ஐசியூவில்
ஆக்ஸிஜனின்
உதவிபயாடு
சுவாசித்துக்
ககாண்டிருக்கும்
பூரணியின் படம்.... கண்கள் கலங்கிப் பபாக கமதுவாக நிமிர்ந்து மான்சிபயப் பார்த்தான்....
ஆமாம் என்பது பபால் தபலயபசத்த மான்சி “இனி பபாலீபஸாட ககடுபிடி
அதிகமா இருக்கும்... நம்மல்ல யாரும் மருத்துவமபனக்குள்ள கமாபபல் யூஸ் பண்ண கூடாதுனு உத்தரவு வரும்... அதான் நான் பநத்து பநட்பட ரகசியமா இந்த
படங்கபள எடுத்து
வரபவண்டாம்.... அபத ப்ரண்ட்பஸ
வச்பச
வச்பசன்.... இப்பபாபதக்கு
பிறகு
பார்த்துக்கலாம்....
எல்லாத்பதயும்
மூவ்
நான்
பாலு
உள்ளுக்குள்ள
பசது உங்க
பண்ணுங்க
சத்யன்....
மற்ற
சில
நாட்களுக்கு என்பன சந்திப்பபத கூட தவிர்த்திடுங்க... நான் இன்பனக்கு பட
ஷிப்ட் பகட்டிருக்பகன்.. இனி ஒரு வாரம் பகல்ல பூரணி கூட இருப்பபன்.... என்கூட பசது மட்டும் இருந்தாப் பபாதும்... பநட்ல நீ ங்க யாராவது இருந்து பார்த்துக்கங்க “என்றாள் மான்சி
சத்யன் அபமதியாக அமர்ந்திருந்தான்... மான்சி கசால்வது சரிதான்.... பகலில் பபாராட்டக்காரர்களுடன்
இருந்துவிட்டால்
பூரணிபய
மான்சி
உடனிருந்து
பார்த்துக் ககாள்ளலாம்.... மான்சியின் இந்த உதவிகள் கிபடப்பதற்கு தானும்
தன் மபனவியும் எந்த கஜன்மத்தில் கசய்த புண்ணியபமா? என்று எண்ணிக் ககாண்டான் சத்யன்...
" கமாதல்ல பாலுபவ விட்டு மீ டியாவுக்கு ஒரு படம் ஒதுக்கி குடுத்து வரச் கசால்லுங்க சத்யன் “என்று மான்சி கூறியதும்... “ம் சரி,, இப்பபவ அனுப்புபறன் “என்று எழுந்து ககாண்டான்.... சற்றுபநரத்தில்
பாலு
கசன்று
புதிய
தபலமுபற
கதாபலகாட்சி
கசய்தியாளபர சந்தித்து கண்கள் குளமாக பூரணியின் நிபலபய விபரமாக எடுத்துச்
கசால்லி
அன்று
பகல்
பதிபனாறு
மணியளவில்
சத்யன்
வந்து
அவர்கபள சந்திப்பதாக கூறினார்.... அதன்பின் பபாராட்டம் தீவிரமபடந்தது மருத்துவமபன வளாக்கத்தில் கூட்டம் பசர்ந்து
ககாண்பட
குவிந்தனர்....
பபாலீஸாரிடம்
மனித
இருந்தது..... உரிபம
அனுமதி
பகட்டு
மீ டியாக்களின்
ஆர்வளர்கள் தகராறு
பிரதிநிதிகள்
பூரணிபய
கசய்தனர்....
பார்ப்பதற்க்கு
அவர்கள்
மறுத்ததும் அபத இடத்தில் அமர்ந்து தர்ணாவில் ஈடு பட்டனர்....
வந்து
அனுமதி
சில மாணவர்கள் மருத்துவமபனபய கடந்து கசல்லும் சாபலயின் நடுபவ அமர்ந்து பபாலீஸ்க்கு எதிரான பகாஷங்கபள எழுப்பியபடி நீ திமாணிக்கத்பத ககாண்டு வந்து ஒப்பபடக்குமாறு கூச்சலிட்டனர்..... திருப்பூர்
எங்கும்
விடுமுபற
கநருப்பாய்
அறிவிக்கப்
பரவியது
பட்டது....
கசய்தி......
சத்யனின்
சில
கல்லூரிகளுக்கு
பபக்டரி
ஊழியர்கள்
மருத்துவமபனக்கு வந்து குவிந்தனர்.... பதட்டமான சூழ்நிபலயில் பபாலீஸ் கூட்டத்தினபர அப்புறப் படுத்தும் முயற்சியில் ஈடுபட்ட அபதபநரம் சத்யன் மருத்துவமபனக்கு கவளிபய ஒரு மர நிழலில் மீ டியாக்கபள சந்தித்தான்....
பிரபல கதாபலகாட்சியின் சின்னம் பபாட்ட பமக்குகள் சத்யனின் முகத்தருபக நீ ட்டப்பட்டது... பாலுவும் பசுபதியும் ஆளுக்ககாரு பக்கமாக நின்று சத்யபன பாதுகாத்தனர்....
" சார் நீ ங்கதான் பாதிக்கப்பட்ட கபண்பணாட கணவரா?" முதல் பகள்விபய ஒரு கபண் ரிப்பபார்டர் பகட்டு பவத்தார்... "
ஆமாம்,,
பூரணிபயாட
புருஷன்
சத்யமூர்த்தி
நான்தான்.....
இந்த
காவல்துபறக்கு நாங்க என்ன தீங்கு கசய்பதாம்னு எங்க குடும்பத்பத இப்படி சீரழிச்சிட்டாங்க? காபலயில் பத்து மணிக்கு வட்டுக்கு ீ கபாருட்கள் வாங்க
என் கார்ல ககாண்டு வந்து ட்ராப் பண்ணிட்டு பபாபனன்.... அடுத்த ஒரு மணிபநரத்துல
என்
மபனவி
கவபலக்கிடமா
இந்த
மருத்துவமபனயில்
வந்து பார்க்கிபறன்.... எண்கவுன்டர் என்பது கபாதுமக்கபள சுட்டுத் தள்ளவா?.... பல நூறுபபர் நடமாடும் வதியில ீ பபாலீபஸாட அஜாக்கிரபதயால் இன்று என் மபனவிக்கு ஏற்பட்ட இந்த நிபல நாபளக்கு பவறு எந்த கபண்ணுக்கும் ஏற்படக்கூடாது
என்ற
எண்ணத்தில்
தான்
வரவபழச்சது...... “சத்யன் உரத்த குரலில் பபசினான்..... "
ஓபக
சார்,,
இப்பபா
காவல்துபற
தரப்பில்
உங்கபள
என்ன
எல்லாம்
கசால்றாங்க?
நீ ங்க
காவல்துபற அதிகாரிகபள சந்திச்சு நடவடிக்பக எடுக்கும்படி பகட்டீங்களா?
எண்கவுன்டர் பண்ண அதிகாரிபய சந்திச்சீங்களா?" என்று ரிப்பபார்டர்கள் அடுத்தடுத்து பகள்விகள் பகட்டார்கள்....
" ப்ள ீஸ் ப்ரண்ட்ஸ்,, ஒவ்கவாருத்தரா பகளுங்க... சார் பதில் கசால்வார் “என்று பாலு கூட்டத்தினபர அபமதிப் படுத்தினார்...
சத்யன் நடந்த மற்ற சம்பவங்கபளயும் கூற ஆரம்பித்தான் “முதல்ல இது தற்கசயலா
நடந்த
விபத்துனு
நிபனச்சு
என்பனாட
விதிபய
தான்
நானும்
டிஐஜி
கநாந்துகிட்டு அழுபதாம்..... பபாலீஸ் பமல எந்தவிதமான பகாபமும் வரபல..... ஆனா
பநத்து
விசாரபணக்காக
என்பன
கூப்பிட்டாங்க...
ஆபிஸ்க்குப் பபாபனன்.... அவங்க பகட்ட பகள்வியில் இதயம் ககாதிச்சுப் பபாய்
திரும்பி
மபனவிக்கும்
வந்பதன்.....
எண்
பபாலீஸ்
கவுன்டரில்
தரப்பப
இறந்து
பபான
நியாயப்படுத்த
குற்றவாளிக்கும்
என்
என்ன
கதாடர்புனு பகட்கிறாங்க.... என் மபனவி அந்த குற்றவாளிபய காப்பாத்தும் முயற்சிலதான்
குண்டடிப்
பட்டதா
கசால்றாங்க....
இது
எந்த
வபகயில்
நியாயம்னு நீ ங்கபள கசால்லுங்க.... இபத நான் ஒத்துக்கனும்னு எண்கவுன்டர்
கசய்த பபாலீஸ் நீ திமாணிக்கம் என்பன மிரட்டுறான்.... தனிகயாருப் கபண் இரவில் தனியாக கசன்று பாதுகாப்பபாட திரும்பினால்தான் உண்பமயான
சுதந்திரம் என்று காந்தி கசான்னார்.... இப்பபா பகல்லபய நடமாட முடியபல.... அதுக்கு காரணம் காவல்த்துபற.... என் மபனவியின் இந்த நிபலபமக்கு,, பபாலீஸ் மற்றும் அரசியல் தபலயீடு இல்லாமல் பநர்பமயான முபறயில் நீ தி விசாரபண நடக்கனும்..... மறுபடியும் இப்படிகயாரு சம்பவம் எங்பகயும் நடக்ககூடாது.... என் குழந்பத இன்பனக்கு நின்னு கண்ண ீர் விடுற மாதிரி பவறு எந்த குழந்பதகளும் கண்ண ீர் விடக் கூடாது...... என் காதல் மபனவி
பூரணிக்கு வந்த நிபல பவற எந்தப் கபண்ணுக்கும் வரக்கூடாது “என்று ஆபவசமாகப்
பபசிய
சத்யன்....
பூரணி
என்றதும்
சட்கடன்று
உபடந்து
பபானான்... முகத்பத மூடிக்ககாண்டு குலுங்கியவபன கண்ண ீருடன் தன் பதாளில் சாய்த்துக் ககாண்டார் பாலு....
சத்யனின் பபச்பச சுற்றிலும் நின்று பகட்டுக் ககாண்டிருந்த கூட்டம் அவனது கண்ண ீபர கண்டதும் பமலும் ஆபவசமானது..... நீ தி மாணிக்கத்பத பகது கசய்யும்படி பகாஷம் விண்பண முட்டியது.... நிதானத்துக்கு வந்த சத்யன் கூட்டத்பதப் பார்த்து பககயடுத்துக் கும்பிட்டு “நீ ங்கள்லாம்
தான்
பகட்டுக்ககாண்டான்.....
எனக்கு
துபணயாக
நிக்கனும்......"
என்று
" சார் உங்க மபனவிபயாட படம் பவணும் “என்று ஒரு சிலர் பகட்டதும் பாலு தன்னிடமிருந்த
படங்கபள
ககாடுத்தார்....
பூரணி
குடும்பத்தபலவியாக
சிரிக்கும் படமும்... இப்பபாது உயிருக்காகப் பபாராடும் படமும் மீ டியாக்களிடம் ககாடுக்கப்பட்டது....
சத்யன் மீ ண்டும் மருத்துவமபனக்குள் நுபழந்தான்.... அபமதியாக பூரணியின்
அருகில் வந்து அமர்ந்து ககாண்டான்.... பூரணியிடம் எந்தவித முன்பனற்றமும்
இல்பல.... காய்ந்து பபான உதடுகளில் கவடிப்புகள் விழ ஆரம்பித்திருந்தது..... இனிப் பிரிக்கமுடியாபதா? எனும்படி இபமகள் ஒட்டிக்கிடந்தன...
" பூரணி,, ஒபரநாள்ல நம்ம வாழ்க்பகபய திபசமாறிப் பபாச்பசம்மா..... இனி நான் உன் மடியில் உறங்கி மார்பில் கண்விழிக்கும்
காலம்
வருமா
கண்மணி?
பபசிப்
பபசிபய
என்பனச்
கசல்லமாக ககால்வாபய?.... இனி நீ பபசி நான் பகட்டு கண்மூடும் காலம்
வருமா என் அன்பப? நம் கசல்வங்களுக்குத் கதரியாமல் சிறகாய் முந்தாபன மூடி
முத்தமிட்டு
கசல்வாபய...
அந்த
முந்தாபன
மூடிய
முத்தம்
இனி
கிபடக்குமா? பிள்பளகளுக்கு உபடமாற்றி தபல சீவி பசாறூட்டும் பபாது எனக்கும்
அகதகயல்லாம்
கசய்து
பிள்பளகளின்
பகலிக்கு
கவட்கமாய்
சிரிப்பாபய கண்ணம்மா? அந்தச் சிரிப்பப இனி நான் காண்பபனா? " பூரணி,, " என் வாழ்வின் நிரந்தர பூர்ணிபமபய,, " எனக்கும் அம்மாவாபச இரவு வருகமன " ஒருநாளும் எண்ணவில்பலயடி.... " இருளில் நிற்கும் எனது ஒளிவிளக்பக.... " சுயமாய் வாழத் கதரியாதடி எனக்கு.... " வாழ்வது எப்படிகயன்று கசால்லிக்.... " ககாடுக்கபவணும் மீ ண்டும் வந்துவிடு... " உன் மனபத திறந்து பபசாவிட்டாலும்.... " என் மனபத திறப்பதற்காகவாவது... " ஒபர ஒரு முபற பபசிவிடு என் அன்பப....
கவளிபய
பபாராட்டம்
அதிகமானது,,
பபாக்குவரத்துக்கு
இபடஞ்சல்
கசய்ததாக நூறு மாணவர்கபள பகது கசய்தால் இருநூறு மாணவர்கள் வந்து
குவிந்தனர்.... திருப்பூர் காவல்துபற திணறியது..... துபண ராணுவத்தின் உதவி பகட்டு பபக்ஸ் கசய்தி பறந்தது... அன்று
மாபல
கசய்தியில்
அத்தபன
கதாபலகாட்சியிலும்
பூரணியின்
படமும் கசய்தியும் ஒளிபரப்பப்பட்டது.... நீ திமாணிக்கத்தின் படத்பத மான்சி
ரகசியமாக கதாபலகாட்சி ஒன்றிற்கு அனுப்பி பவத்தாள்... வட்டில் ீ அமர்ந்து பார்த்த
கபண்கள்
நீ திமாணிக்கத்பத
பிரார்த்தபன கசய்தார்கள்...
சபித்தார்கள்...
பூரணிக்காகப்
கபாதுமக்கள்
கூடும்
சர்வாதிகாரியாக
இடங்களில்
கசயல்பட்ட
பூரணியின்
படங்கள்
நீ திமாணிக்கம்
மற்றும்
ஒட்டப்பட்டது....
காவல்துபறக்கு
எதிரான வாசகங்கள் அடங்கிய பகபயடுகள் வழங்கப்பட்டது.... பூரணியின் கபற்பறாருக்கு விஷயம் கதரிந்து அவர்கள் கிளம்பி வந்தனர்......
அழகு
பதவபதயாய்
சின்னாபின்னமாக
வளம்
கிடப்பபதக்
வந்து
கண்டு
சிறப்புடன்
வாழ்ந்த
மகள்
கதறியவர்களுக்கு
ஆறுதல்
இப்படி கூறி
அன்பற அவர்களுடன் பசத்தன்யா, பசந்தவி இருவபரயும் ஊருக்கு அனுப்பி பவத்தான் சத்யன்... வயதானவர்களால் பார்த்துக் ககாள்ள முடியுமா என்ற சந்பதகத்தில் பாலு தன் மபனவி சாந்திபயயும் அவரின் பிள்பளகபளயும் உடன் அனுப்பி பவத்தார்.... நான்காம்
நாள்
காபல
அபழத்தனர்....
டிஐஜி
இம்முபற
முற்றுபகயிட்டது....
அலுவலகத்திலிருந்து
சத்யனுடன்
கூட்டத்பத
ஒரு
சத்யபன
கூட்டபம
கபலத்துவிட்டு
மீ ண்டும்
அலுவலகத்பத
அவர்களின்
கசால்படி
பகட்டால் பிரச்சபனயிலிருந்து விடுவிப்பதாக சத்யபன மிரட்டிப் பார்த்தனர்.... அபசயாமல் நின்றான் சத்யன்.... கசன்பன
உயர்நீ தி
மன்றத்தில்
அவசரகால
ஆட்ககாணர்வு
மனு
தாக்க
கசய்யப்பட... நிபலபமயின் தீவிரம் உணர்ந்து உடனடியாக விசாரபணக்கு
எடுத்துக் ககாண்டது நீ திமன்றம்.... காவல்துபறயிடம் பதில் பகட்டு பநாட்டீஸ் அனுப்பப்பட்டது....
ஐந்தாம்நாள்,, திருப்பூரில் நடந்த பபாராட்டம் பக்கத்தில் ஈபராடு பகாபவ கபாள்ளாச்சி
என்று
அறிவிக்கப்பட்டது....
பரவியது....
மாணவர்கள்
பள்ளி
ஒருநாள்
கல்லூரிகள்
அபடயாள
விடுமுபற
உண்ணாவிரதம்
இருந்தனர்... வக்கீ ல்கள் நீ திமன்ற புறக்கணிப்பு கசய்து சாபலயில் நின்று பபாராடினார்கள்....
திருப்பூர் கதாழிலார்கள் ஒருநாள் கபடயபடப்பும் பவபல நிறுத்தமும் கசய்து காவல்துபறபய
எச்சரிக்பக
கசய்தனர்....
ஆபல
அதிபர்களின்
முழு
ஒத்துபழப்புடன் நடந்த பபாராட்டம் என்பதால் படு தீவிரமாக இருந்தது.... அத்தபன இடங்களிலும் பபாராட்டம் கவடித்துது.... ஆனால்
பூரணி?
சதவிகிதம்
கூட
எந்தவித
மாற்றமும்
முன்பனற்றமின்றி
இன்றி,,
அப்படிபய
உடல்நிபலயில்
கிடந்தாள்....
பகல்
ஒரு
டியூட்டி
முடிந்து வட்டுக்குச் ீ கசன்று குளித்துவிட்டு வரும் மான்சி இரவிலும் கூட பூரணியுடன் தங்கினாள்... எதனால்?
என்று
பகட்டால்
அதற்கு
அவளிடம்
வாய்கமாழி
பதில்
இல்பலதான்... ஆனால் இரண்டு மணிபநரம் இவள் ஓய்கவடுத்துவிட்டு வந்து
பூரணியின் அருகில் இருந்துககாண்டு சத்யபன ஓய்வுக்காக அனுப்பினாள்.... இதன் அடிப்பபட காரணம் கவறும் மனிதாபிமானமா? அபதயும் தாண்டிய ஏதாவதா? என்று ஆராயும் மனநிபல மான்சிக்கு இல்பல.... அவள்
எண்ணகமல்லாம்
நீ திபய
பழிவாங்குவபத
விட...
மபனவிபய
இவ்வளவு பநசிக்கும் ஒரு நல்லவனுக்கு உதவபவண்டும் என்பபத...... நீ தி
மாணிக்கம்
தபலமபறவாக
இருந்ததால்
மான்சிக்கு
எந்தவித
கதாந்தரவும் இல்லாமல் இருந்தது.... பூரணிக்காக கசயல்படும் இந்த மான்சி தனது கசாந்த துயரங்கபள சற்று மறந்து தான் பபானாள்... துயரம் கநஞ்பச அழுத்தவில்பல என்பதாலும்...
கமாத்த
பநரமும்
மருத்துவமபனயிபலபய
இருக்க பநர்ந்ததாலும் பபாபதபய கூட மறந்து விட்டிருந்தாள் மான்சி....
நீ தி மாணிக்கத்பத பகது கசய்யவில்பல என்றதும் சத்யனின் தபலபமயில் காலவபரயின்றி உண்ணாவிரதப் பபாராட்டம் நபடகபற்றது..... ஏராளமான கபாதுமக்கள் கலந்துககாண்டனர்.... சத்யனின் அறவழிப் பபாராட்டத்தில் மாணவர்கள் கூட அபமதியாக அமர்ந்து ககாண்டனர்... அமர்ந்து
ஒருசில
மாணவர்களின்
உண்ணாவிரதத்தில்
கலந்து
குடும்பமும்
கூட
ககாண்டனர்....
வந்து
பந்தலில்
மபனவிக்காக
நீ தி
பகட்டுப் பபாராடும் சத்யன் மாணவர்கள் மத்தியில் ஒரு ஹீபரா இபமபஜப் கபற்றிருந்தான்....
சத்யன்
தன்
விழியபசத்தால்
நீ தி
மாணிக்கத்பத
பதடிப்பிடித்து நடுபராட்டில் தூக்கிலிடவும் தயாராக இருந்தனர் பபாராட்டக் குழுவினர்....
ஆனால்
சத்யன்
பபாராடினான்..... பாலுவும்
பசதுவும்
உண்ணா
அபமதியாக
விரதத்தில்
அஹிம்பஸ
கலந்து
வழியில்
ககாள்ள
சத்யன்
அனுமதிக்கவில்பல..... பூரணிபயப் பார்த்துக் ககாள்ளுமாறு கூறி விட்டான்.... சில கதாழிலதிபர்கள் சத்யனுக்குத் துபண நின்றார்கள்...... இரண்டு
நாள்...
இருந்த
இடத்பதவிட்டு
அபசயாத
சத்யன்....
துபண
நின்ற
பதாழர்
கூட்டம்...
எதிர்கட்சி
பிரமுகர்களும்
சத்யனுடன்
ஒருநாள்
சில
அபடயாளமாக
உண்ணா
அவனுக்குத்
விரதத்தில்
வந்து
கலந்து
ககாண்டனர்....
இரண்டுநாள்
உட்கார்ந்திருந்த
சத்யனும்
மாணவர்களும்
மூன்றாவது நாள் தபலகடியில் பககபள மடித்து பவத்து படுத்துவிட்டனர்.... மருத்துவமபனயின் நபடகபற்றது....
எதிபர
மான்சி
பபாடப்பட்ட
மாடியில்
இருந்து
பந்தலில்
ஜன்னல்
உண்ணாவிரதம்
வழியாக
தினமும்
பார்த்தாள்.... பதபவப்படும் பபாது சத்யனுடன் பபான் மூலம் உபரயாடி அவன் கநஞ்சில் உரபமற்றினாள்.... நான்காம்
நாள்
உடனடியாக இன்னும்
மாணவர்கள்
அவர்கபள
சிலர்
ஆபராக்கியத்பத
சிலர்
மயக்கநிபலக்குப்
மருத்துவமபனக்கு
படுத்திருக்க...
பரிபசாதிக்க
மருத்துவக்
பதவபதயாக மான்சியும் வந்தாள்....
வந்தனர்...
எடுத்து குழு
பபானார்கள்....
கசன்றனர்....
ஒன்று
அவர்களுடன்
சத்யன்
அவர்களின்
கவள்பள
படுத்திருந்த சத்யனின் அருபக மண்டியிட்டு பிரஸர் கசக் பண்ணுவதற்காக அவன்
பகபய
சுற்றினாள்....
நீ ட்டி
பவத்து
பிளட்பிரஸர்
கசக்கப்
கசய்யும்
துணிபய
நீ லநிற துணிபய படட்டாக சுற்றிவிட்டு அதற்குள் காற்பற அனுப்புவதற்கு பகயிலிருந்த கருவிபய அழுத்தினாள்.....
சத்யன் கண்மூடியிருந்தான்.... பத்துநாள் தாடிக்கு புபதந்து கிடந்த முகம்.... நான்குநாள் பட்டினியால் நலிந்து பபான உடல்.... அழுக்பகறிய ஆபடகள்..... தன் மபனவிக்காக அவன் படும் பாடு? பரிபசாதித்துக்ககாண்டிருந்தவளின் கண்களில்
விழுந்தது...... மூடியிருந்த
இருந்து
ஒரு
சத்யனின்
கசாட்டுக்
கண்கள்
கண்ண ீர்
திறந்து
சத்யனின்
மான்சிபய
மணிக்கட்டில்
ஏறிட்டது....
மான்சி
அழுகிறாளா?? இந்த பத்து நாளில் துயபரக் கூட அவள் கண்களில் சத்யன்
கண்டதில்பல.... எப்பபாதுபம ஒருவித தீர்க்கமானப் பார்பவ... அலட்சியமான
முகபாவபனகள்.... மான்சி அழுகிறாள்.... கண்ண ீர்த் துளி சத்யனின் பமல் விழுந்தது....
என்ன கசய்கிபறாம் என்று புரியாமபலபய தன் மணிக்கட்படப் பற்றியிருந்த
மான்சியின் பகயின் மீ து சத்யன் தனது பகபய பவத்தான் “மான்சி?" பட்டினி மயக்கத்தில் மிக கமல்லியதாக வந்தது சத்யனின் குரல்... இப்பபாதுதான் முதன்முபறயாக மான்சியின் கபயர் கசால்லி அபழக்கிறான்....
நிமிரவில்பல
மான்சி...
கவிழ்ந்தபடி
பிரஸர்
கசக்
கசய்தாள்....
ஆனால்
திறந்திருந்த விழிகளின் வழிபய கண்ண ீர் முத்துக்கள் மட்டும் அடுத்தடுத்து சத்யனின் பகயில் விழுந்தது
அவளது பகயின் பமல் தன் பகபய பவத்திருந்த சத்யன் “என்னம்மா?"
என்று மட்டும் தான் பகட்டான்..... அந்த
ஒரு வார்த்பதக்கு
வண்ணம்
சட்கடன
தன்
மான்சி உபடந்து பபானாள்..... யாரும் பாக்ககட்டிலிருந்து
கர்சீப்பப
எடுத்து
பார்க்கா
வாயில்
அபடத்து அழுபகபய கட்டுப்படுத்தினாள்.... பகயிலிருந்தபத சத்யபன அவிழ்த்து விட்டு கமல்ல எழுந்து அமர்ந்தான்....
கூட்டத்தினர் கவனிக்காத வாறு தபல குனிந்து கமல்லிய குரலில் “அழாபத மான்சி,, நான் நல்லாதான் இருக்பகன்.... அநீ திக்கு எதிரா கஜயிக்கனும்னு நீ
தாபன கசான்ன? பூரணிக்காக என் உயிபரக் ககாடுத்தாலும் அபத அவ
ஏத்துக்க மாட்டா.... இது பூரணிக்காக நடக்கும் பபாராட்டம்.... கஜயிப்பபன் மான்சி..
பூரணிபய
இந்த
நிபலக்கு
ககாண்டு
வந்தவனுக்கு
தண்டபன
வாங்கித் தராம ஓயமாட்படன்... அப்புறம்........." என்று சத்யன் கசால்லவந்தபத முடிக்காமல் நிறுத்தி விட்டு மான்சிபயப் பார்த்தான்.... மான்சியும் நிமிர்ந்து பார்த்தாள்..... “நான் பூரணிக்காக கதான்னூற்கறான்பது சதம் பபாராடினாலும்..... உனக்காக
என் பபாராட்டம் அதில் ஒரு சதவிகிதமாவது இருக்கும் மான்சி..... இரண்டு கபண்களின் வாழ்பவ பகள்விக் குறியாக்கியவன்... நீ திமாணிக்கம் சிபறக்கு பபாற வபர ஓயமாட்படன் “ககாஞ்சம் உரக்க தான் பபசினான்.... மான்சியால் அதற்குபமல் ஒரு நிமிடம் கூட தாமதிக்க முடியவில்பல.....
எனக்காக சத்யன் பபாராடுகிறானா? மபனவிபய உயிராய் காதலிக்கும்.... குடும்பத்பத
கண்பபால்
இந்த
வார்த்பத
பாதுகாக்கும்
ஒருவன்
அவளுக்கு
துபண
நிற்கிறானா? இதயம் கவதும்பியது.... அனாபத பபால் வந்தவளுக்கு சத்யனின் ஒரு
கநஞ்சின்
ஆழத்தில்
இருந்த
ஒட்டுகமாத்தமாக கிளறிவிட்டது பபால் ஆகிவிட்டது.... எதுவுபம
பபசவில்பல,,
மருத்துவமபனக்குள் அமர்ந்தவளின்
அவசரமாக
ஓடினாள்....
கண்கள்
கண்ண ீர்
தனது குடம்
உணர்வுகபள
அங்கிருந்து
ஓய்வு
கவிழ்ந்து
அபறக்கு விட்டது....
கிளம்பி
கசன்று குமுறி
அழுதாள்.... எதற்காக அழுகிபறாம் என்று புரியாமபலபய அழுதாள்.... என்னத்
பதபவ
என்றுகூட
கதரியவில்பல...
ஆனால் அழபவண்டும்....
யாருக்காக
என்றும்
புரியவில்பல....
என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா வாழுற வாழ்க்பக பமபடயில் பபாட்டாச்சு ஆளுக்கு ஆளுக்ககாரு பாத்திரம் ஏத்தாச்சு
இதில் இன்பமும் துன்பமும் மாறுகிற காட்சியம்மா இதில் வட்டுக்கு ீ வடு ீ ஆயிரம் சாட்சியம்மா இபத அறிஞ்சா உண்பம கதரிஞா எந்த கலக்கமும் பதபவயில்ல
இங்கு அழுதா தினம் கதாழுதா
நல்ல கபயருடன் பபாவதில்பல என்னம்மா வருத்தம் வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா தருமமும் நியாமும் எப்பவும் சாகாது சத்தியம் எப்பவும் கபாய்யிடம் பதாக்காது
சுடும் தீயிலும் தானிங்கு சாதமும் பவகுதம்மா
வரும் தீபமயில் தானிங்கு நண்பமயும் பதானுதம்மா இருள் இருந்தா ஒளி இருக்கும்
இது உலகத்தின் இயற்க்பகயம்மா
ஒன்னு இழந்தா ஒன்னு கிபடக்கும் இந்த வாழ்க்பகயில் கனக்ககிதம்மா என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா
சித்திர தாமபர எப்பவும் வாடாது
ராத்திரி பவபளயில் கண்கபள மூடாது
இந்த இன்பமும் துன்பமும் பபசிட வார்த்பதகபள இந்த இரண்படயும் பவகறங்கும் பார்த்ததில்பல இது படித்தா கண்டுப் பிடிச்சா
ஒரு பதில் கசால்ல கதரியல்பலபய என்ன கணக்பகா என்ன வழக்பகா இந்த வாழ்க்பக புரியபலபய என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா
பூரணிக்காக அவள் குடும்பம் மட்டுமின்றி கமாத்த தமிழகமும் ககாந்தளித்து
எழுந்த பத்தாவது நாள்.... மக்கள் எழுச்சிபயக் கண்டு அரசியல் தபலயீடுகள் பின்வாங்கிக்
ககாண்டதும்...
பவறு
வழியின்றி
யாபரா
ஒரு
மாவட்டச்
மத்திய
சிபறயில்
கசயலாளரின் பாதுகாப்பில் இருந்த நீ திமாணிக்கம் பகது கசய்யப்பட்டான்....... நீ திமன்றத்தில்
ஆஜர்ப்
படுத்தப்பட்டப்
பிறகு
பகாபவ
அபடக்கப்பட்டான் நீ தி மாணிக்கம்...... பதிபனந்து நாள் கழித்து வழக்கின் முதல் விசாரபண என்று நீ திமன்றத்தில் அறிவிக்கப்பட்டது....
கதாழிலதிபர்கள் சங்கத் தபலவர் வந்து சத்யபன அபணத்து குளிர் பானம் ககாடுத்து உண்ணாவிரதத்பத முடித்துபவத்தார்.... பலகீ னமாக
இருந்த
சத்யபனயும்
மற்றவர்கபளயும்
மருத்துவமபனயில்
அனுமதிக்கப்பட்டு குளுபகாஸ் ஏற்றப்பட்டது..... அபனவரும் உடல் பதறியதும் சத்யனிடம் கூறிவிட்டு விபடகபற்றனர்..... பபாராட்டங்கள் சற்று ஓய்ந்தது...
சிறப்பு மருத்துவர்கள் வந்து பூரணிபய பரிபசாதித்துவிட்டு அறுந்து பபான
ரத்தக் குழாபய சரி கசய்ய முடியாது.... கசலுத்தப்படும் ரத்தமும் ஆக்ஸிஜனும் நின்ற மறாவது நிமிடம் பூரணியின் உயிர் பிரிந்துவிடும் என்று கூறிவிட்டு கசன்றனர்....
சத்யனின் மணவாழ்க்பக ஒரு முடிவுக்கு வந்துவிட்டபத உணரமுடிந்தது...
துயரம் கநஞ்பச கவ்வ பசாகத்தில் வழ்ந்து ீ கிடந்தவனுக்கு ஆறுதல் கூறக்
கூட யாரும் முன் வரவில்பல... அவர்களும் துயரத்துடன் தான் கிடந்தார்கள்.... பசதுபவ சத்யனின் துபணக்கு விட்டு விட்டு பாலு பபக்டரிபய கவனிக்கச்
கசன்றார்....
மருத்துவர்கள்
பக
விரித்தாலும்
தன்
மபனவி
ஒரு
முபறயாவது
கண்விழித்துத் தன் முகத்பதப் பார்க்கமாட்டாளா? என்ற ஏக்கம் சத்யபன அங்பகபய
கட்டிப்
பபாட்டது....
மான்சிக்கும்
அந்த
நம்பிக்பக
இருந்தது...
இவர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்பகயும் காதலும் பூரணிபய கண்விழிக்கச் கசய்யும்
என்ற நம்பிக்பகயால் முடிந்தவபர பூரணிபய விட்டு அகலாமல் இருந்தாள்.... பூரணிக்குத்
பதபவயான
கதாழிலாளர்கள்
என
ரத்தம்
பபக்டரி
ஊழியர்கள்...
அபனவரிடமிருந்தும்
இன்னும்
கபறப்பட்டு
பிற
பூரணிக்கு
கசலுத்தப்பட்டது.... கிட்டதட்ட இருபது நாள் கழித்து சத்யன் கபாள்ளாச்சி கசன்று பிள்பளகபள
பார்த்துவிட்டு கூறிவிட்டு
பகபயாடு
கிளம்பினான்....
அபழத்துக்
திரும்பினான்.... பிள்பளகள்
கசன்ற
பூரணிபயப்
மருத்துவமபனக்கு
அபழத்து
ககாண்டு
ஒபர
வருவதாக
நாளில்
பார்க்கபவண்டும்
வந்தான்.....
மான்சியிடம்
அபழத்துக்
என்றதும்
பிள்பளகளுக்கு
ககாண்டு
பநராக
மான்சிபயத்
கதரியும் என்பதால் தன்யா கசன்று மவுனமாக மான்சியின் பகபயப் பற்றிக் ககாள்ள...பசந்தவிபய தூக்கிக் ககாண்டாள் மான்சி.... பூரணியின்
அருபக
கசன்று
மவுனமாக
நின்றிருந்தனர்....
அவர்களின்
இதயங்கள் கதறியது.... பூரணி எனும் சுடர் அபணயும் தருவாயில் பஜாதிபய அதிகம் ககாடுத்தது.... ஆம் பூரணியின் முகம் பளிச்கசன்று இருப்பது பபால் பார்ப்பவர்களுக்குத் கதரிந்தது
பசந்தவிபய கட்டிலின் நுனியில் அமரபவத்தாள் மான்சி.... பசந்தவி குனிந்து
தன் தாயின் கன்னம் தடவி “மம்மி நீ எப்ப நம்ம வட்டுக்கு ீ வருவ?" என்று பகட்டாள்....
" மம்மி வந்துடுங்க மம்மி,, டாடி கராம்ப பாவம்ல... அவபரப் பாருங்கபளன் “என்ற தன்யாவின் குரல் மான்சியின் இதயத்பத சல்லபடயாக்கியது.....
கணவன் மபனவி குழந்பதகளிடம் எவ்வளவு புரிதல்.... பநசத்திலும் பபாட்டிப் பபாட்டுக்ககாண்டு.... ஏதாவது
இதுபபான்றகதாரு
ஒருவிதத்தில்
அன்பு
காட்டும்
வாழ்க்பக ஒரு
இல்பலகயன்றாலும்
ஜீவபனயாவது
எனக்காக
ககாடுத்திருக்கலாம் இந்த கடவுள்.... பிள்பளகள் இருவரும் அழ ஆரம்பித்ததும் சத்யன் இருவபரயும் கவளிபய அபழத்து வந்தான்.... பகலில்
மான்சி
பநரத்தில்
இரவில்
சத்யன்
பவபலகாரர்கள்
என்று
பூரணியுடன்
உதவியுடன்
இருந்தனர்....
குழந்பதகபள
பகல்
ஸ்கூலுக்கு
அனுப்பிவிட்டு பபக்டரிக்கு கசல்லும் சத்யன்... மாபலயில் வட்டுக்கு ீ வந்து பிள்பளகளுடன் விடுவான்....
சிறிது
பநரம்
இருந்து
விட்டு
மருத்துவமபனக்கு
வந்து
பூரணியின் தாயார் வந்து பபத்திகளுடன் இருந்தாலும் பசதுபவயும் இரவில் பிள்பளகளுக்குத் துபணயாக இருக்க பவத்தான் சத்யன்.... பூரணி இல்லாத சத்யனின் வாழ்க்பக கராம்பபவ சுருங்கிப் பபானது....
பூரணிக்கு அசம்பாவிதம் நடந்திலிருந்து இருபத்தி ஆறாவது நாள்.... பகார்டில் வழக்கு விசாரபணக்கு வந்தது.... இருதரப்பு வாதங்கபளயும் பகட்டப் பிறகு வழக்கு அடுத்த மாதத்திற்க்கு ஒத்தி பவக்கப்பட்டது.... நீ திமாணிக்கம்
ஜாமீ னுக்காக
மனு
கசய்திருக்க.....
அந்த
மனு
தனியாக
விசாரபண கசய்யப்பட்டு அவனுக்கு நிபந்தபன ஜாமீ ன் வழங்கப்பட்டது.... சத்யன் தரப்பு எவ்வளவு எதிர்த்தும் குற்றம் இன்னும் நிரூபிக்கப்படாததால் ஜாமீ ன் வழங்கப்பட்டது..... துவண்ட சத்யபனக் கண்டு புன்னபகத்த மான்சி “இந்த ஒரு விசாரபணல இகதல்லாம் முடிவு கசய்யப்பட்டு விடுமா சத்யன்,, காத்திருப்பபாம்... நியாயம் நம் பக்கம் தான் “என்றாள்..... எப்பபாதும்
பபால்
மான்சியின்
வார்த்பதகள்
சத்யனின்
இதயத்பத
வலுவாக்கியது... இவளுக்காக நாம் ஒரு துரும்பபக் கூட அபசக்கவில்பல....
ஆனாலும் என் நலபம முக்கியகமன்று வாழும் கபண்.... முதல் முதலாக பதிலுக்கு நம்பிக்பகயுடன் புன்னபக கசய்தான் சத்யன்...
ஆனால்
மான்சிக்குத்
தான்
அந்த
புன்னபகபய
தாங்கும்
சக்தி
கூட
பநரமாச்சு...
நான்
இல்லாதவள் பபால் பவறு புறம் திரும்பிக் ககாண்டாள்.... “நான் கிளம்பனும்.... ஜாக்கிரபதயாப் பார்த்துக்கங்க “என்று கூறிவிட்டு நகர்ந்தாள்.... “ம்ம்,,
இன்பனக்கு
ஸ்கூட்டில
வரபல
பபாலருக்பக?
பவணா கார்ல டிராப்ப் பண்ணவா?" சத்யன் பகட்டதும் மான்சி சட்கடன்று நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்..... '
நான்
ஸ்கூட்டியில்
வரவில்பல
என்று
கவனித்தானா?.......
“காபலயில
வண்டிபய எடுக்கும் பபாது தான் பார்த்பதன் ஸ்கூட்டி டயர் பஞ்சர்.... அதான் பஸ்லபய வந்துட்படன்.... இப்பவும் நிபறய பஸ் இருக்கு பபாய்டுபவன்... நீ ங்க பூரணி கூட இருங்க “என்றவள் திரும்பிப் பார்க்காமல் தனது பவக நபடயில் அங்கிருந்து கிளம்பினாள்.....
சத்யன் மான்சி கசன்று வராண்டாவில் திரும்பும் வபர பார்த்திருந்திருந்து
விட்டு...... பூரணி இருக்கும் வார்டுக்குள் கசன்றான்.....
பூரணியின் அருபக அமர்ந்து கபலந்து கிடந்த கூந்தபல ஒதுக்கிவிட்டடான்....
இப்பபாகதல்லாம் மான்சிபய பூரணிபயத் துபடத்து சுத்தம் கசய்து... கூந்தபல ஒதுக்கி கநற்றியில் கபாட்டு பவத்துவிடுகிறாள்.... பூரணியின்
பகபயப்
பற்றியபடிபய
மான்சிபய
நிபனத்துக்
ககாண்டு
அமர்ந்திருந்தான்.... நீ தி மாணிக்கம் ஜாமீ னில் வந்து விட்டாபன? அவனால் மான்சிக்கு ஏபதனும் பிரச்சபன வருமா? என்று சத்யன் பயாசிக்கும் பபாபத மான்சியின் நம்பரிலிருந்து அபழப்பு வந்தது.... இப்பத்தாபன
பபானாள்?
அதற்குள்
ஏன்
கூப்பிடுறா?
சற்றுமுன்
நீ திமாணிக்கத்பதப் பற்றி பயாசித்தது நிபனவில் வந்து பீ திபய கிளப்ப..... அவசரமாக கசல்பல ஆன்கசய்து காதில் பவத்தான்....
சத்யன் முதலில் “ஹபலா மான்சி.... என்னம்மா? “என்று பகட்டான்...... அன்று பூரணியின் பபானில் இருந்து பவறு ஒருவன் பபசி சத்யனின் தபலயில் கல்பலப் பபாட்டது பபாலபவ இன்றும் மான்சியின் நம்பரில் இருந்து பவறு ஒரு ஆண் குரல் தான் பகட்டது....
" யாருங்க பபசறது?" என்று பகட்டுவிட்டுவிட்டு பபசிய நபபர கதாடர்ந்து “சார்,, இந்த பபாபன வச்சிருந்த கபாண்ணு பஸ்விட்டு இறங்கி பராட்ல நடக்கும்
பபாது ஒரு பபக்காரன் இடிச்சுட்டு நிறுத்தாம பபாய்ட்டான் சார்... அடிப்பட்டப் கபாண்ணு
தான்
நிபலபமபய பரட்படாரமா
அவங்க
கசால்லச்
தூக்கி
முடித்தார்
பபான்ல
இருக்கிற
கசான்னாங்க...
படுக்க
சத்யன்ற
சீக்கிரம்
வச்சிருக்பகாம்
“என்று
நம்பருக்கு
வாங்க அந்த
சார்...
நபர்
பபசி
பாவம்
கசால்லி
மீ ண்டும் ஒரு இடி சத்தமின்றி சத்யனின் தபலயில் இறங்கியது.... முன்பு பபால் இம்முபற
சத்யன்
ஓரளவுக்கு
இறுக
மயங்கி
சரியவில்பல....
பவத்திருந்ததால்....
நடந்த
மான்சிபய
சம்பவங்கள்
தனியாக
அவபன
அனுப்பியது
எவ்வளவு கபரிய தவறு என்று தன் தபலயில் அடித்துக் ககாண்டான்....
இதயம் துவண்டாலும் பதரியத்பத விடாமல்.... மான்சிக்கு எதுவும் ஆகாது என்று தனக்குள் கூறியபடி பூரணிபயப் பார்த்துக் ககாள்ளும்படி நர்ஸிடம் கசால்லிவிட்டு தனது காபர பநாக்கி ஓடினான்.... காரில்
பபாகும்
விஷயத்பத
பபாபத
பாலுவுக்கு
கசால்லிவிட்டு
ககாள்ளும்படி கூறினான்..... பபானில்
விட்டான்....
அந்த
நபர்
காபர
கால்
பாலுபவ
கூறிய
நிறுத்தி
கசய்து
பூரணியிடம்
இடத்திற்கு விட்டு
மான்சிக்கு கசன்று
அபரமணிபநரத்தில்
இறங்கியவன்
அடிபட்ட
பார்த்துக்
கசன்று
சாபலபயார
பிளாட்ப்பாரத்தில் கூட்டமாக இருந்த இடத்துக்கு ஓடினான்... கூட்டத்பத
விலக்கி
உள்பளப்
பார்த்தான்...
மான்சிதான்
பிளாட்பாரத்தில்
படுக்கபவக்கப்பட்டிருந்தாள்.... கண் விழித்பத இருந்தாள்.... சத்யன் பவகமாக
அவபள கநருங்கி மண்டியிட்டு அமர்ந்து தபலபயத் தூக்கி தன் மடியில் பவத்தான்..... “என்னம்மா இது... நான்தான் ககாண்டு வந்து விடுபறன்னு கசான்பனன்ல...."
என்றவனின் கண்களில் கண்ண ீர்....
மான்சி அவன் முகத்பதபயப் பார்த்தாள்... சத்யன் அழுகிறான்.... அவளுக்காக அழுகிறான்.... எனக்காக கண்ண ீர் விட ஒரு ஜீவன் இருக்கா? இப்படிபய இவன் பகயிபலபய என் உயிர் பபாய்விடக் கூடாதா?
சத்யன் கூட்டத்பதப் பார்த்து “ஏன்ய்யா யாராவது ஒரு ஆட்படால ஏத்தி
ஆஸ்பிட்டல்க்கு
ககாண்டு
பபாகக்கூடாதா?
இப்படி
கிட்டு நிக்கிறீங்கபள?" என்று பகாபமாக பகட்க...
பவடிக்பகப்
பார்த்துக்
“சார் நான்தான் உங்களுக்கு பபான் பண்பணன்... இந்த கபாண்ணு தான் நீ ங்க
வர்றவபரக்கும் இங்பகபய இருக்கனும்னு கசான்னாங்க “என்றார் ஒருவர் சத்யன்
குனிந்து
மான்சிபயப்
பார்த்து
“என்னம்மா
இகதல்லாம்?"
என்று
கலங்கிய குரலில் பகட்டவாறு மீ ண்டும் தபரயில் படுக்க பவத்து விட்டு அவளுக்கு அடியில் பகவிட்டு அப்படிபய தூக்கினான்
“அம்......மா........" என்ற நீ ண்ட அலறல் மான்சியிடமிருந்து கவளிப்பட்டது.... சத்யன் பதற்றத்துடன் அவள் முகம் பார்த்து “என்ன மான்சி? எங்க வலிக்குது?" என்று பகட்கும் பபாது தான் கவனித்தான் மான்சியின் வலது முழங்பக வித்தியாசமாக முறுக்கிக் ககாண்டிருந்தது....
“பக உபடஞ்சி பபாயிருக்கு சத்யன்... “என்று மான்சி விரக்தியாக கூறினாள்... “அய்பயா மான்சி,, எப்படி வலி தாங்கின?" என்று பவதபனயுடன் அலறிய
சத்யன் மான்சிபயத் தூக்கிக் ககாண்டு தனது காருக்கு ஓடினான்.... சிலர் வந்து உதவி கசய்ய மான்சிபய பின் சீட்டில் ஏற்றினான்.... சத்யன்
வந்து
டிபரவர்
சீட்டில்
அமரும்
முன்பு
“தள்ளுங்க
பாஸ்
நான்
வண்டிபய ஓட்டுபறன்... நீ ங்க பமடத்பதப் பாருங்க" என்றான் பசது... பாலு பபான் கசய்து கசால்லி பசது வந்துது நல்லதாய் பபாய்விட சத்யன் பின்
இருக்பகக்கு வந்து மான்சியின் தபலபக்கமாக அமர்ந்து அவள் தபலபய தூக்கி மடியில் பவத்துக் ககாண்டான்.... வலியின்
முனங்கல்....
உடல்
முழுவதும்
ஏராளமான
பபாட்டிருந்த சுடிதாரில் நிபறய ரத்தப்கபாட்டுகள்....
சிராய்ப்புகள்....
" ஜாக்கிரபதயா வரக்கூடாதா மான்சி “சத்யனின் பவதபனக் குரல் கூட மான்சிக்கு இதமாக இருந்தது.....
“நீ திமாணிக்கம் தான் சத்யன்.... அடிபட்ட பாம்பு வந்து ககாத்த பார்த்தது... நான்
ஒதுங்கினதால தான்
பக மட்டும் உபடஞ்சது
முனங்கலாக கூறினாள்....
“என்று
மான்சி கமல்லிய
சத்யனின் ரத்தம் ககாதித்தது.... “நீ திமாணிக்கம்........." என்று அடிக் குரலில்
கர்ஜித்தான்.....
மான்சிக்கு
சத்யன்
மடியில்
தனது
தபல
இருக்கிறது
என்ற
நிபனப்பப
துன்பத்பதத் துரத்திவிட்டது... வலியின் தாக்கம் ககாஞ்சமாய் மயக்கத்துக்குக் ககாண்டு பபாக... சத்யனின் மடியிபலபய கண்மூடினாள் மான்சி.....
" தாய் வயிற்றில் தபலகீ ழாக பிறந்த நாள் முதல்... " என் வாழ்க்பகயில் எல்லாம் தபலகீ ழாகபவ..... " அம்மா,, உன் கருவபற பாதுகாப்பு.... " கல்லபரயில் கிபடத்தால்? " எவ்வளவு சந்பதாஷம் அம்மா.... " முள்ளாய் குத்தும் இவ்வாழ்விலிருந்து... " முக்தி பவண்டி நிற்கிபறன் அம்மா!!!
சத்யனின்
கார்
மருத்துவமபன
வந்தது,,
பசது
இறங்கி
ஓடிச்கசன்று
வராண்டாவில் இருந்த ஸ்ட்கரச்சபர தள்ளிக்ககாண்டு வந்து காரின் அருபக நிறுத்தினான்..
சத்யன்,, மான்சியின் இரு பதாள்கபளயும் பற்றி கவளிபய இழுத்து சட்கடன பககளில்
தாங்கி
ஸ்ட்கரச்சரில்
கிடத்தினான்....
மான்சியின்
முகத்தில்
ககாடுபமயான வலியின் சுவடுகள் கதரிந்தாலும் வாய்விட்டு கத்தவில்பல... வலிகபள தாங்கி வலுவாகிப் பபானாபளா?
பசது பவகமாக ஸ்ட்கரச்சபர தள்ளிக்ககாண்டுப் பபாக,, சத்யன் மான்சிபயப் பார்த்தபடி அருகில் நடந்தான்... அவளின் நீ லநிற சுடிதார் முழுவதும் திட்டுத்
திட்டான ரத்தக்கபர நிபறய சிராய்ப்புகள் ஏற்பட்டுள்ளது என்று கசால்லாமல் கசான்னது.. இரவுபநரம் இவர்கள்
என்பதால்
அவசர
மருத்துவமபனயில்
சிகிச்பசப்
பிரிவுக்கு
சந்தடிகள்
கசன்று
அடங்கியிருந்தன....
மான்சிபய
உள்பள
எடுத்துச்கசன்ற ஐந்து நிமிடத்தில் அடிபட்டு வந்திருப்பது தபலபம நர்ஸ் மான்சி தான் என்று மருத்துவமபனகயங்கும் விஷயம் பரவியது...
மான்சிக்கு சிகிச்பச தீவிரமாக கசயல்படுத்தப்பட்டது.... எக்ஸ்பர எடுத்துப்
பார்த்ததில்
பக
மூட்டு
விலகியிருப்பது
கதரியவந்தது....
எலும்பு
மூட்டு
மருத்துவர் வந்து பகபய பரிபசாதித்துப் பார்த்து விட்டு உடன் வந்த நர்ஸிடம்
“டிரஸ்பஸ ரிமூவ் பண்ணிட்டு பவற ஏதாவது காயம் இருக்கான்னு பார்த்து
ட்ரீட்கமண்ட் பண்ணிட்டு வாங்க.... பகக்கு மாவு கட்டு பபாட்டுடலாம் “என்று கூறிவிட்டு கசன்றார்....
ஆனால் முதலுதவி கசய்வதற்கு கூட தனது உபடகபள கபளய முற்பட்ட
நர்பஸ மறுத்தாள் மான்சி “பிரசவ வார்டுல நர்ஸ் பசாபியா இருப்பா,, அவபள நான் வரச்கசான்பனன்னு கசால்லுங்க.... அவ வந்து எனக்கு ட்ரீட்கமண்ட்
பண்ணட்டும் “என்று மான்சி பிடிவாதமாக கூறிவிட... நர்ஸ் பசாபியாபவ பதடி அபழத்து வரும்படி பசதுவிடம் கசால்லியனுப்பினான் சத்யன்
கட்டிலில் துவண்ட ககாடியாக கிடந்த மான்சியின் அருபக வந்து “ஏன் மான்சி இவ்வளவு
பிடிவாதம்?
ட்ரீட்கமண்ட்
குரலில் உரிபமயான பகாபம் மான்சி
எதுவுபம
பார்த்தான்
பபசவில்பல,,
சத்யன்...
“இதுல
யார்
பண்ணா
மவுனமாக
என்ன
என்ன?"
இருந்தவபள
பிரச்சபன
மான்சி?"
என்றவனின்
குழப்பமாகப்
என்று
சற்று
கடுபமயாகபவ கூறினான்..அதற்கும் மான்சி மவுனபம பதிலாக தந்ததாள்....
நர்ஸ் பசாபியா பரபரப்புடன் ஓடி வந்தாள்.... பசாபியாவுக்கு இருபத்தியிரண்டு வயதுக்குள் இருக்கலாம்.... மான்சியின் அருபக வந்தவளின் கண்கள் கலங்கிப்
பபாயிருந்தது.... “எப்படி அக்கா ஆச்சு? “என்றவள் சத்யனிடம் திரும்பி “கவளிய
பபாய் கலப்ட் பசடு திரும்பினா சின்னதா ஒரு ஜவுளிக்கபட இருக்கும்,, அங்க ஒரு காட்டன் பநட்டி வாங்கிட்டு வாங்க சார் “என்றபடி பவகமாக கசயலில் இறங்கினாள்...
சத்யன் கசால்லும் முன் பசது கவளிபய ஓடினான்,, அங்கிருந்த மற்றவர்கள் கவளிபயறி விட சத்யனும் நகர்ந்தான்....
மான்சியின் உபடகபள முற்றிலும் கபளந்து மருத்துவமபனயின் பச்பச அங்கிபய
மாட்டி
காயங்களுக்கு
மருந்திட்ட
பசாபியா
“இப்பல்லாம்
எவ்வளபவா ஆண்டிமார்க்ஸ் க்ரீம் வந்துருக்கு அக்கா,, கநருப்பு தழும்புகள்ல தடவி பத்து நாள்ல மபறஞ்சுடும்... இன்னும் ஏன்க்கா இப்படி?" கமல்லிய குரலில் கூறியபடி மருந்திட்டாள்....
" தழும்புகள் பபாய்ட்டா,, எல்லாம் மறந்துடும்,, அப்புறம் அழகா இருக்பகாம்னு பதாணும்... அப்படி பதாணினா அடுத்ததா உலக பந்தத்தில் ஆபச வரும்,, இப்படிபய இருக்கறது தான் எனக்கு நல்லது பசாபி" மான்சியின் குரலில் கண்ண ீர் இல்பலகயன்றாலும் விரக்தி ஏராளமாக இருந்தது...
பசது
ககாடுத்த
மான்சியின்
உபடயுடன்
வார்த்பதகள்
கதபவ
கநருங்கிய
விழுந்தன...
'
சத்யனின்
தழும்புகள்?
காதுகளில்
என்ன
தழும்புகள்...
அதுவும் கநருப்பால் ஏற்ப்பட்டது? எப்படி? அதனால் தான் பவறு யாபரயும் அனுக
விடவில்பலயா?'
நின்றிருந்தான்...
சத்யன்
திபகப்புடன்
பயாசித்துக்
ககாண்டு
சற்றுபநரத்தில் கதபவ திறந்த பசாபியா “குடுங்க சார் “என்று பகநீ ட்ட... சத்யன்
புதிய
பநட்டிபய
ககாடுத்து
விட்டு
கவளிபய
கிடந்த
கபஞ்சில்
அமர்ந்தான்..... அப்பபாது
தான்
நின்றிருந்தான் சலசலகவன
பசதுபவ
பசது,,
கவனித்தான்...
எப்படிப்பட்ட
பபசிக்ககாண்பட
ஒரு
சூழ்நிபலயாக
இருப்பவனுக்கு
மாதிரி
இறுகிப்
இருந்தாலும்
என்னாச்சு?...
பபாய்
ஏதாவது
பகயபசத்து
பக்கத்தில் அபழத்து அவனிடபம பகட்டான் சத்யன்.... " ஒன்னுமில்பலங்க பாஸ்.... பலசா தபலவலி..." என்றவன் தபல குனிந்து “நான்
என்
ரூமுக்குப்
பபாபறன்
பாஸ்
“என்று
கூறிவிட்டு
பதிபல
கூட
எதிர்பார்க்காமல் பவகமாக கசன்றவபன சத்யன் வியப்புடன் பார்த்தான்.... “ஏன் இப்படி நடந்துக்கிறான்?" என்று பகள்வி கதாக்கி நின்றது....
சிறு காயங்களுக்கு மருந்திடப்பட்டு உபட மாற்றி மீ ண்டும் ஸ்ட்கரச்சரில்
ஏற்றி படுக்க பவத்து மான்சிபய கவளிபய அபழத்துக் ககாண்டு எலும்பு மூட்டு சிகிச்பசப் பிரிவுக்கு கசல்ல... சத்யனும் அவர்களுடன் கசன்றான்....
மான்சியின் பவதபன முனங்கல் அதிகமாக.. பசாபியா அவளின் பகபயப்
பற்றிக்ககாண்டு “ககாஞ்சம் கபாறுத்துக்கங்க அக்கா" என்று ஆறுதல் கூறியபடி வந்தாள்....
எலும்பு சிகிச்பசப் பிரிவுக்கு வந்து டாக்டர் வருவதற்காக காத்திருந்தனர்..... சத்யனுக்கு நீ திபய நிபனத்து உள்ளுக்குள் ககாந்தளித்து.... கபண் என்றும் பாராமல்
ககாடுத்த
இப்படி
கசய்தவபன
பவதபனயில்
அழித்துவிடும்
அதிகமாக
ஆத்திரம்
முனங்கியவளின்
வந்தது....
இடது
வலி
பகபய
பற்றியவன் “கட்டுப் பபாட்டுட்டா சரியாயிடும் மான்சி... ககாஞ்சம் தாங்கிக்க “என்று கனிவுடன் கூறினான்...
அந்த கனிவில் கண்கள் கசிந்தாலும் முனங்கல் முற்றிலும் நின்று பபானது.... பசாபியா நன்றியுடன் சத்யபனப் பார்த்து “உங்க மிஸஸ் எப்படியிருக்காங்க சார்?" என்று பகட்டாள்...
மான்சியுடன் பசாபியாபவ சில நாட்கள் பார்த்த நட்பில் சத்யனும் கமல்ல தபலயபசத்து “இருக்கா....." என்று மட்டும் கசான்னான்...
இருவரும் மான்சியின் அருகிபலபய இருந்தனர்... கண்மூடிக் கிடந்த மான்சிக்கு வலிகள்
ககாடுத்த
சிரமப்படுத்துகிபறாபம
பவதபனபய
என்ற
விட
பவதபன
தானும்
தான்
சத்யபன
அதிகமாக
இருந்தது....
என்னகவன்பற புரியாத பல உணர்வுகள் ககாடுத்த தாக்கத்தில் அவள் கண்கள் கசிந்தது...
எலும்பு மருத்துவர் வந்ததும் சத்யபன கவளிபய நிறுத்தி விட்டு பசாபியா மட்டும் மான்சியுடன் உள்பள பபானாள்... சற்று பநரம் கழித்து பக மூட்டுகபள ஒன்று பசர்க்கும் பபாது மான்சியின் அலறல் கவளிபய நின்ற சத்யனின் காதுகளில் விழுந்தது....
' அய்பயா எனக்கு உதவப் பபாய் தாபன இவளுக்கு இந்த பவதபன?' சத்யனின்
இதயமும் மான்சியுடன் பசர்ந்து கதறியது... கண்களில் பதங்கிய நீ ர் வழியாமல் பககுட்படயால்
ஒற்றியவன்
“படய்
நீ திமாணிக்கம்...
உனக்கு
சாவு
என்
பகயால தான்டா “என்று வாய்விட்டு கசால்லிவிட்டு பற்கபள நறநறகவன கடித்தான்.... பகாபத்தில் சிவந்த முகத்பத பககுட்படயால் மூடிக் ககாண்டு கபஞ்சில் உட்கார்ந்தான்
ஒரு மணி பநரம் ஆனது,, மான்சி பகயில் மூட்டுகள் பசர்க்கப்பட்டு மாவு கட்டு பபாடப்பட்டிருந்தது...
வலி
ககாடுத்த
மயக்கத்தில்
கண்
மூடியிருந்தவபள
ஸ்ட்கரச்சரில் பவத்து தள்ளிக் ககாண்டு வந்தாள் பசாபியா.... பசாபியாவும் சத்யன்
அழுததன்
அபடயாளமாக
எழுந்து அவர்கள்
அருகில் வர...
கண்கள் “ஒரு
சிவந்து
மாசத்துல
பபாயிருந்தன....
சரியாயிடும்னு
கசான்னாங்க சார்.... இங்பக ஒரு வாரம் இருந்தாப் பபாதும் “என்று பசாபியா தகவல் கசான்னாள்....
சத்யன் ஒப்புதலாய் தபலயபசத்து விட்டு மான்சியின் முகத்பதப் பார்த்தான்... மயக்கமாக கூந்தபல
விழி
மூடியிருந்தாள்...
ஒதுக்குவதற்காக
கசன்ற
கபலந்து
பாக்ககட்டுக்குள் விட்டுக் ககாண்டான்...
வலது
கநற்றியில்
பகபய
விழுந்திருந்த
அவசரமாக
பபன்ட்
தனி அபற ஒன்பற மான்சிக்காக ஒதுக்கு ககாடுத்தார்கள்,, அங்கிருந்த கட்டில் படுக்க
பவக்கப்பட்டாள்
மான்சி,,
“பார்த்துக்கங்க
சார்,,
நான்
பபாய்
என்
டியூட்டிபய இங்க மாத்தச் கசால்லி பகட்டுட்டு வர்பறன் “என்று கூறிவிட்டு பசாபியா பபாய் விட்டாள்...
சத்யன் கட்டிலுக்கு அருபக இருந்த பசரில் அமர்ந்தான்... மான்சி கண்விழித்து அவபனப் பார்த்து விட்டு மீ ண்டும் கண்கபள மூடிக்ககாண்டு “நீ ங்க பூரணி கிட்ட பபாய் இருங்க... எனக்கு ஒன்னுமில்பல" என்று கமல்லிய குரலில் கசால்ல.... சத்யன்
அபமதியாக
அவபளபயப்
பார்த்திருந்தான்...
பிறகு
ஒரு
நீ ண்ட
கபருமூச்சுடன் “பூரணி கிட்ட பாலு இருக்கார்,, நான் பகன்டீன் பபாய் உனக்கு சாப்பிட ஏதாவது வாங்கிட்டு வர்பறன் “என்று கூறி எழுந்து ககாண்டான்...
" இந்த பநரத்துல எதுவும் கிபடக்காது.. நீ ங்க பபாய் கரஸ்ட் எடுங்க சத்யன் “மான்சியின் குரல் பவதபனயின் விளிம்பில் இருந்து வந்தது...
ஏபனா சத்யனுக்கு கநஞ்சுக்கு ஒரு கபரும் பபாராட்டபம நடப்பது பபால் இருந்தது,,
ஆனால்
புரியவில்பல....
பபாராட்டம்
மான்சி
எதற்கு
இப்படிகயாரு
என்று
பகாலத்தில்ப்
தான்
அவனுக்குப்
பார்க்கப்
பார்க்க
கநஞ்சுக்குள் கவறி கனன்று ககாண்பட இருந்தது.... நீ தி மாணிக்கத்துக்கு மரணம்
ஒன்பற
தீர்ப்கபழுதியது....
மன்னிப்பபத்
தரும்
என்று
சத்யனது
மன
பகார்ட்
இருவரும் பபசாமபடந்பதயாக அமர்ந்திருக்க,, பசாபியா வந்ததும் சத்யன் எழுந்து ககாண்டான் “பார்த்துக்கங்க சிஸ்டர்,, நான் பபாய் பால் கிபடச்சா வாங்கிட்டு வர்பறன் “என்று அபறயிலிருந்து கவளிபய வந்தான்
பகன்டீன் கசல்லும் முன்பு பூரணிபய கசன்று ஒரு பார்பவப் பார்த்தான்... அபத பமான நிபலயில் கிடந்தாள் பூரணி.... ஏபதாகவாரு புத்தகத்பத பவத்துப்
புரட்டிக் ககாண்டிருந்த பாலு எழுந்து வந்து “மான்சி பமடம் எப்படியிருக்காங்க பாஸ்?" என்று கவபலயுடன் பகட்டார்...
" நமக்கு உதவப் பபாய் அவங்களுக்கு இந்த நிபலபம பாலு,, அந்த ராஸ்கல் தான் பபக்ல வந்து பமாதிருக்கான்... மான்சி சுதாரிச்சு விலகினதால பக
மூட்டு மட்டும் விலகி சின்னச் சின்ன காயங்கபலாட தப்பிச்சிருக்காங்க... பவற
ஏதாவது நடந்திருந்தா என்னாகுறது பாலு? அந்த நாபய என்ன பண்றதுனு
தான்
பயாசிச்சுகிட்டு
ஆத்திரமாக பபசினான்....
இருக்பகன்
“என்று
அடித்
கதாண்படயிலிருந்து
பாலுவுக்கு சத்யனின் முகத்பதப் பார்க்கபவ பயமாக இருந்தது... இத்தபன
நாள் கபாருபமயாக காய நகர்த்திவிட்டு இப்பபா இவ்வளவு பகாபப்படுறாபர? சத்யனின் பககபளப் பிடித்து “பாஸ் ககாஞ்சம் ரிலாக்ஸா இருங்க பாஸ்... அவனுக்கு தண்டபன நிச்சயம் உண்டு “என்று சமாதானப்படுத்தினார்...
சத்யன் சமாதானம் ஆகவில்பல,, “என்ன பபசுறீங்க பாலு? தண்டபன எப்ப கிபடக்கும்?
அதுக்குள்ள
அவனால
இன்னும்
எத்தபனப்
பபர்
பாதிக்கப்
படுவாங்கன்னு கதரியபலபய? “என்று அடக்கி பவத்த குரலில் பகாபமாக
கூறிவிட்டு திரும்பி பூரணிபயப் பார்த்தான் “இபதா பூரணிக்காக துடிக்க அழுக
நாம இத்தபனப் பபர் இருக்பகாம் பாலு... ஆனா மான்சி? பாவம் அவ... பக உபடஞ்சு பபாய் யாருமில்லாத ஒரு அனாபத மாதிரி கிடக்கா... பார்க்க பார்க்க எனக்கு ஆத்திரம் தான் வருது... நமக்கு உதவின ஒபர காரணத்துக்காக அவளுக்கு
இந்த
கசால்லலாம்...
கதியா
பூரணிக்கு
மான்சிக்கு
நடந்தது
நடந்தபத
பவணும்னா
திட்டமிட்ட
தற்கசயல்னு
பழிவாங்கல்?
ககாடுபமயா இருக்கு பாலு “சத்யன் ககாதித்துப் பபாய் பபசினான்....
கராம்ப
அவனுக்கு என்ன ஆறுதல் கசால்வது என்று புரியாமல் பாலு திபகப்புடன் நின்றிருந்தார்.... அவருக்கும் நீ தியின் உயிபர எடுக்கும் அளவிற்கு ஆத்திரம் தான்....
ஆனாலும்
நிதானப்படுத்தியது... தானாகபவ
குடும்பம்
சமாதானம்
ஆன
பிள்பளகள்
சத்யன்
என்ற
அங்கிருந்த
பந்தங்கள்
அவபர
பிளாஸ்க்பக
எடுத்துக்
ககாண்டு “மான்சி பநட் கூட சாப்பிட்டிருக்க மாட்டாங்க... நான் பபாய் பால்
பிரட் ஏதாவது கிபடச்சா வாங்கி குடுத்துட்டு வர்பறன் “என்று கூறிவிட்டு கிளம்பினான்..
' நான் பபாபறன் பாஸ் ' என்று வாய் வபர வந்த வார்த்பத விழுங்கிய பாலு
' அவபர குடுத்துட்டு ககாஞ்ச பநரம் மான்சி கூட பபசினார்னா கதளிவாவார் ' என்று எண்ணிக்ககாண்டார்... பகன்டீன் மூடியிருக்க.. மருத்துவமபனக்கு கவளிபய இருந்த டீக்கபடயில்
பாலும் பிரட்டும் வாங்கிக் ககாண்டு வந்தான் சத்யன்.... மான்சி
இருந்த
அபறக்
கதபவ
தட்டிவிட்டு
உள்பள
பபானான்...
இரு
கபண்களும் பபசிக் ககாண்டிருந்தனர்... பிளாஸ்க்பக அங்கிருந்த பமபசயில்
பவத்த சத்யன் “பாலும் பிரட்டும் இருக்கு சிஸ்டர்... மான்சிக்கு குடுங்க “என்று கூறிவிட்டு அங்கிருந்த பசரில் அமர்ந்தான்...
பசாபியா மான்சிபயத் தூக்கி உட்கார பவத்து விட்டு பாலில் பிரட்பட
நபனத்து ஊட்டிவிட... மான்சிக்கு இருந்த பசியில் மறுப்பின்றி சாப்பிட்டாள்.... சத்யன் ஒரு முபறதான் நிமிர்ந்துப் பார்த்தான்... கண்களில் நீ ர் நிபறந்து உருவங்கபள
ககாண்டான்....
மபறப்பது
பபாலிருக்க
மீ ண்டும்
தபலபய
குனிந்து
மான்சிபய மீ ண்டும் படுக்க பவத்த பசாபியா “ககாஞ்ச பநரம் பார்த்துக்கங்க
சார்... நான் ரவுண்ட்ஸ் பபாய்ட்டு வர்பறன் “என்று கூறிவிட்டுச் கசன்றாள்...
சத்யன் அபமதியாக அமர்ந்திருந்தான்... மான்சியின் வலது பக மடித்து கட்டி
கழுத்தில் மாட்டப் பட்டிருந்தது... சத்யனின் பக கதாடும் தூரத்தில் அவள் காயம்பட்ட பக...
சத்யன் பகபய நீ ட்டி கட்பட வருடியபடி “இன்னும் வலியிருக்கா மான்சி?" என்று பகட்டான்...
மான்சி கண்கபள
உருக்கியது....
மூடிய
திறக்கபவ இல்பல.... விழிகளின்
வழிபய
சத்யனின்
நீ ர்
வழிய
ஆறுதல் உயிபரபய “பவணாம்
சத்யன்,,
பபாயிடுங்க “என்றாள்.... சத்யன்
கவளிபய
பபாகவில்பல நீ ட்டியிருந்த
அபமதியாக
விரல்கபள
அமர்ந்திருந்தான்...
அழுத்தமாக
மாவு
கட்டுக்கு
பற்றியிருந்தான்....
பபசபவண்டும்... ஆனால் வார்த்பதகள் மறந்து விட்டன.... அங்கிருந்த பபசிபய
அபமதி
அவர்கபளபய
தின்றுவிடும்
இப்படி?
பூரணிக்காக
ஆகபவண்டும்
உதவப்பபாய்
தாபன
என்ற
கட்டாயத்தில்
நான்
பபாலிருந்தது...
“எல்லாம்
அழுபவனா?
ஏபதா
சத்யன்
எங்களுக்கு
உனக்காக
துடிப்பபனா? ஒன்னுபம புரியபல மான்சி.... அவபன ககான்னுடனும் என்பதில் மட்டும் கராம்ப உறுதியா இருக்பகன்... சட்டம் தண்டபன தர்றதுக்குள்ள நான்
அவபன தண்டிக்கனும் “சத்யன் மிக கமல்லிய குரலில் தான் பபசினான்... ஆனால் அந்த குரலில் இருந்த இறுக்கமும் உறுதியும்??
" பவணாம்... இதுக்கு பமல ஒரு வார்த்பத கூட பபசாதீங்க சத்யன்... எனக்காக யாரும் அழபவா துடிக்கபவா பவண்டாம்... பபாங்க... பபாய் பூரணி கூட இருங்க “என்று கண்ண ீருடன் ககஞ்சினாள் மான்சி....
சற்றபநர அபமதிக்குப் பின் ஒரு கபருமூச்சுடன் எழுந்து ககாண்ட சத்யன் “ம் சரி “என்று கூறிவிட்டு கதபவ பநாக்கி நடந்தான்....
" சத்யன் ஒரு நிமிஷம் இங்க வாங்க “என மான்சி அபழக்க... சத்யன் திரும்பி வந்தான்....
பகள்வியாகப்
பார்த்தவனின்
பார்பவபயத்
தவிர்த்த
மான்சி
எதுக்காக?"
என்று
“எனக்கு ஒரு சத்தியம் பண்ணி குடுங்க சத்யன் “என்று தனது இடது பகபய அவன் முன்பு நீ ட்டினாள்... குழப்பத்தால்
புருவங்கள்
முடிச்சிட
“என்ன
சத்தியம்?
பகட்டான் " உங்க பகாபம் எனக்கு பயமாருக்கு,, நீ தி மாணிக்கத்பத நீ ங்க எதுவும் கசய்யமாட்படன்னு சத்தியம் கசய்து குடுங்க.... “என்றாள்....
சத்யனின் குழப்பம் பபாய் சட்கடன்று பகாபம் வந்து அமரந்து ககாள்ள “ஓ..... புருஷன் பாசமா? ஆனா இப்படிகயாரு நிபலபமயிலயும்? ம்ம் கிபரட் தான் “என்று ஏளனமாக பகட்டான்...
கவடுக்ககன்று நிமிர்ந்து பார்த்தவள் இல்பல என்பது பபால் தபலயபசத்து
“பூரணிக்காக... தன்யா பசந்தவிக்காக.. உங்கபள நம்பி இருக்கும் நூத்துக் கணக்கான கதாழிலாளர்களுக்காக “என்றவள் விழிகளில் நிபறந்த நீ ர் பகக் கட்டில் கசாட்டுகளாக விழ “எனக்காகவும் தான் “என்று முடித்தாள்
கநடுபநரம் சத்யனிடம் மீ ண்டும் மவுனமான அபமதி... அழும் அவபளபயப்
பார்த்தவன் நீ ட்டிய பககளில் தனது பகபய பவத்து “அவபன எதுவும் கசய்ய மாட்படன்
“என்று
கவளிபயறினான்....
கூறிவிட்டு
பவகமாக
அந்த
அபறபய
விட்டு
அவன் கசன்ற பிறகு மான்சியின் அழுபக கவடித்தது... இனி அழபவக் கூடாது
என்று இருந்த என்பன மறுபடியும் மறுபடியும் அழ பவக்கிறாபன? இந்த
ஆண்வர்கம் எப்பபாது தான் கபண்கபள அழவிடாமல் பாதுகாக்கப் பபாகிறது? கமல்ல குலுங்கியவபள பசாபியா வந்து அபணத்துக்ககாண்டு “அழாதீங்க அக்கா “என்று ஆறுதல் படுத்தினாள்...
பசாபியா பிறந்தவுடபன கபற்பறாரால் நிராகரிக்கப் பட்ட அனாபத... அல்லது
சுபமபய ககாடுத்தவன் யாகரன்பற கதரியாமல் இறக்கி பவக்கப்பட்ட உயிர் சுபமயாகவும் இருக்கலாம்....
ஊட்டியில் ஒரு கதாண்டு நிறுவனத்தின் மூலமாக நபடகபறும் ஆதரவற்பறார் இல்லத்தில்
கிடந்த
குழந்பத
அன்பபாடு
வளர்த்து
ஆளாக்கி
படிப்பும்
ககாடுத்தனர்... பனிகரண்டாம் வகுப்பில் பதறியவபள நர்ஸிங் படிக்க பவத்த பபாது
நர்ஷிங்
கல்லூரிக்கு
ஒரு
அறிமுகமானவள் பசாபியா...
வகுப்புக்காக
கசன்ற
மான்சிக்கு
பார்த்தவுடபன பிடித்துப் பபாகும் சில முகங்களில் பசாபியாவின் முகமும் ஒன்று...
ககாண்டு
அதன்
பிறகு
படிப்பு
பசாபியாவின்
முடிந்ததும்
மருத்துவமபனயிபலபய
சில
சில
கபாருப்புகபள
சிபாரிசுகபளப்
பவபலயும்
வாங்கி
மான்சி ஏற்றுக் பிடித்து
இந்த
ககாடுத்துவிட்டாள்....
மான்சியின் பசாகச் சரித்திரம் கமாத்தமும் அறிந்தவள் பசாபியா... இரு
கபண்களின்
கண்ண ீரும்
காய்ந்த
ககாண்டுதான் இருந்தது....
பபானாலும்
இதயம்
அழுது
" அன்கறாரு நாள்,, " என்பனத் தீண்டிச் கசன்ற கதன்றல்.... " மீ ண்டுகமாரு கதம்மாங்பக ஏந்தி வருமா என.... " ஒற்பற குயிலின் ஓபசயற்ற மவுனத் தவமாய்........
மவுனமாக மபனவியின் துடிப்பற்ற விரல்கபளப் பற்றியபடி அமர்ந்திருந்த
சத்யனின் இதயம் தனது பபாராட்டத்திபன நிறுத்தியிருந்தது.... மான்சிக்கு கசய்து
ககாடுத்த
சாந்தப்படுத்தியிருந்தது....
சத்தியம்
அவபன
பகாபப்படுத்தவில்பல...
காலகமல்லாம் இப்படிபய கிடந்தாலும் என் மபனவிக்கு நான் பவண்டுபம? தாயின்
தயவின்றி
பபானால்?
வாழ்க்பகயில்
அனுபவிக்காத வாழ்க்பக தங்களின்
தவிக்கும்
மான்சி?
அபமத்துக்
தாயாகவும்
பிள்பளகளுக்கு
நிம்மதிபய
இவளுக்கு
ககாடுக்க
உணராத...
நல்லவன்
நானிருக்க
தகப்பனாகவும்
தகப்பன்
நானுமில்லாது
சந்பதாஷத்பத
ஒருவனுடன்
பவண்டுபம?
நிபனக்கும்
நல்லகதாரு
என்பனபயத்
கதாழிலாளர்கபள
புறக்கணிக்க முடியுமா? கமல்ல நிதானத்துக்கு வந்தான் சத்யன்...
நீ திமாணிக்கத்பத
எதிர்த்துப்
பபாராடும்
வலுப்படுத்த பவண்டும் என்ற முடிகவடுத்தான்.... மறுநாள்
பசுபதிபய
மருத்துவமபனயிபலபய
பபக்டரிபயப் தங்கினான்
பார்த்துக்
சத்யன்....
பபாராட்டத்பத
ககாள்ள
பபாலீஸில்
இன்னும்
கசால்லிவிட்டு
கம்ப்பளண்ட்
கசய்ய பவண்டாம் என்று மான்சி முடிவாக கூறிவிட சத்யனுக்கு அதிலும் ஏமாற்றபம.....
மான்சிக்கு காபல மதியம் இரவு என உணவு வாங்கி வந்து ககாடுத்துவிட்டு மபனவியின் அபறக்கு வந்துவிடுவான்.... பசாபியாவும்
ஒரு வாரம் லீவு
பபாட்டுவிட்டு மான்சிபய கவனமாக பார்த்துக் ககாண்டாள்....
அன்று ரவுண்ட்ஸ் வந்த சீப் டாக்டர் பூரணியின் நிபல மிகவும் பமாசமபடந்து விட்டதாக
கூற...
சத்யன்
உபடந்து
பபானான்....
மபனவியின்
வாழ்நாள்
எண்ணப்படுவபத அவன் மனம் ஏற்கவில்பல.... ஐசியூவிலிருந்து தனியபற ஒன்றுக்கு
மாற்றப்பட்டாள்
பூரணியின்
விரல்கபளாடு
அத்தபனயும் இருந்தன...
விழிகளால்
சிரித்த
தன்
பூரணி....
விரல்கள்
அங்கும்
பகார்த்துக்
மபனவியின்
மூடிய
உயிர்காக்கும்
ககாண்டு
கருவிகள்
முன்கபல்லாம்
விழிகபளப்
பார்த்தபடி
உண்ணாமல் கூட அமர்ந்திருந்த சத்யபன கண்டு பாலுக்கு கண்ண ீர் தான் வந்தது...
மதியம் சுமார் ஒரு மணிக்கு சத்யனுக்கு பபான் கசய்த பசுபதி “சத்யன்,, பசது
நாலு பபபர கூட்டிட்டு வந்து பபக்டரில ஒபர கலாட்டா பண்றான்... புல்லா குடிச்சிட்டு இருக்கான் “என்று கூற.....
அதிர்ந்து பபானான் சத்யன்... பசதுவா இப்படி? கிட்டத்தட்ட நான்கு வருடமாக
என்பனபய தன் சுவாசம் என்பது பபால் இருந்த பசதுவா? "
ஆமாப்பா,,
இதுன்னு
எனக்பக
கசால்லி
சமாளிச்சுப்
நம்பமுடியபல...
ஒபர
பார்த்பதன்...
கலாட்டா
சம்பள
கசய்தான்....
முடியபலப்பா....
உயர்வு... நானும்
பபானஸ்.. முடிஞ்ச
முன்னாடி இருந்த
ஆபிஸ்
அது வபர ரூம்
கண்ணாடிலாம் கூட உபடச்சிட்டான்... பவற வழியில்லாம பபாலீஸ்க்கு கால் பண்ண பவண்டியதா பபாச்சு சத்யன் “என்று பசுபதி விளக்கமாக கசான்னார்... “பபாலீஸ்க்கு
பபாகும்
விரக்தியாக பகட்டான்....
அளவிற்கு
கலாட்டா
பண்ணிட்டானா?"
சத்யன்
“ஆமா
சத்யன்...
கராம்ப
கம்ப்பளண்டாபவ எழுதி
அசிங்கமா
பவற
பபசிட்டான்...
குடுத்துருக்பகன்... ஒரு
பத்து
பபாலீஸ்கிட்ட
பதிபனஞ்சு
நாள்
ரிமாண்ட் பண்ணட்டும்... அப்புறமா பகபஸ வாபஸ் வாங்கலாம்... அப்பதான் ககாழுப்பு அடங்கும் “என்றார் பசுபதி...
சத்யன் மவுனமாக கசல்பல அபணத்து விட்டு பசரில் விழுந்தான்... இரண்டு நாட்களாகபவ பசதுவின் நடவடிக்பககள் சரியில்பல என்பது இவனுக்கும் கதரியும்
தான்...
ஆனால்
குடித்துவிட்டு
பபக்டரியில்
கலவரம்
கசய்யும்
அளவிற்கு பபாவான் என்று சத்யன் நிபனத்து கூடப் பார்க்கவில்பல.... "
ஆஸ்பிட்டலுக்கு
வரச்
கசான்னாலும்
வரபல
பாஸ்....
வட்டுல ீ
பிள்பளகளுக்கு உதவியா இருடானு கசான்னாலும் பபாகபல... கரண்டு நாளா ஆபள ஒரு மார்க்கமா சுத்திகிட்டு இருந்தான் பாஸ் “பாலு கசால்லவும் கமல்ல தபலயபசத்தான் சத்யன்.... "
ஒருபவபள
அந்த
நீ திமாணிக்கம்
கூட
பசர்ந்துட்டானா?"
பாலு
தனது
சந்பதகத்பத பகட்டாதும் சத்யன் கதரியவில்பலபய என்பது பபால் உதட்படப் பிதுக்கினான்... பசது இப்படி திடீகரன எதிரியாவான் என்பபத நம்பமுடியாமல் திபகத்துப் பபானான் சத்யன் பாலுவின்
மூலம்
விஷயத்பத
பகள்விப்பட்ட
மான்சிக்கும்
அதிர்ச்சிதான்...
நீ தியின் பின்னனி நிச்சயம் இருக்கும் என்று நம்பினாள்... இனி சத்யனின் குழந்பதகபள மிகவும் ஜாக்கிரபதயாக பார்த்துக் ககாள்ளும்படி பாலுபவ எச்சரித்தாள்...
அன்று மாபல சாந்தியுடன் வந்த குழந்பதகள் தாயின் அருபக கண்ண ீருடன்
அமர்ந்திருந்தனர்.... குழந்பதகள் வந்திருப்பபத கதரிந்து ககாண்டு மான்சி தனது அபறயிலிருந்து கமல்ல நடந்து வந்தாள்...... பிள்பளகள் மான்சிபய
இருவரும்
“ஆன்ட்டி......
கட்டிக்ககாண்டனர்....
“என்று
கதறியபடிபய
மான்சியாலும்
கட்டுப்படுத்த
ஓடிச்கசன்று
முடியாமல்
பிள்பளகபள ஒரு பகயால் அபணத்துக் ககாண்டாள்... பூரணியின் அப்பா அம்மா மகபளப் பார்த்து அழுது ககாண்டிருக்க... சாந்தியின் கண்களிலும் கண்ண ீர்.... சத்யன் விரக்தியின் உச்சத்தில் இருந்து ககாண்டு மார்புக்கு குறுக்காக பககபளக் கட்டிக் ககாண்டு நின்றிருந்தான்....
மான்சியிடம்
கன்னங்கபளத்
இருந்த
பசந்தவி
தட்டியபடி
மீ ண்டும்
“மம்மி
இன்னும்
பூரணியிடம்
எத்தபன
ஓடிவந்து
நாள்
இப்படிபய
படுத்திருப்பீ ங்க... சீக்கிரமா எழுந்து வாங்க மம்மி “என்று கண்ண ீருடன் கத்திக் கத்தி அபழத்தாள்... அந்த
குழந்பதயின்
விழிகளுக்குள்
கண்ண ீர்
கருவிழியின்
தாபய சிறு
அபசத்துப்
அபசவு....
பார்த்ததா?
மூடிய
பசந்தவி
தான்
கவனித்துவிட்டாள்.... “டாடி... டாடி... மம்மிபயாட கண் அபசயுது டாடி “என்று கூச்சலிட்ட மறுகணம் அத்தபன பபரும் பூரணிபயச் சுற்றி நின்றனர்....
சத்யன் பூரணியின் முகத்தருபக குனிந்து கன்னங்கபள வருடி “பூரணி,, என் கண்ணம்மா.... நான் சத்யன்... எழுந்துடு பூரணி “வார்த்பதகள் துயரத்துடன் துண்டு துண்டாக வந்து விழுந்தது... பூரணியின்
விழிகளின்
அபசபவ
சத்யனும்
கண்டான்....
பூரணிபய
உருக்கமுடன் அபழக்கும் பவகம் அதிகமானது... பிள்பளகளும் சத்யனும் மாறி மாறி அபழக்க... அபசந்த விழிகளின் ஓரம் கண்ண ீரின் சுவடுகள்....
அருகில் வந்து பார்த்த மான்சியின் உத்தரவின் பபரில் பசாபியா டாக்டர்கபள
அபழத்துவர ஓடினாள்.... மான்சியும் குனிந்து “பூரணி கண்விழிச்சுப் பாருங்க.... உங்க
பிள்பளங்க
வந்திருக்காங்க
பூரணி
பூரணியின் விழிகளில் தவிப்பு அதிகமானது அவளுக்கு
நிபனவு
திரும்புகிறது
என்று
“என்று
புரிந்து
கசால்லச்
ககாண்ட
ஆரம்பமா? முடிவா? என்ற கவபலயுடன் சத்யபனப் பார்த்தாள்... அவனும்
கண்ண ீருடன்
மபனவியின்
கசால்ல
மான்சி
இது
முகத்பதபயப்
பார்த்தபடி
இருக்க...
என்றாலும்
கண்ண ீர்
மட்டும்
ஒட்டிக் கிடந்த இபமகபள நீ ர்த் கதாட்டுத் தடவி பிரித்து விட்டாள் மான்சி... பூரணி
கண்கபளத்
வழிந்தபடிபய
திறக்கவில்பல
இருந்தது...
இரண்டு
மகள்களும்
தாயின்
கன்னத்தில்
முத்தமிட்டனர்... கண் திறக்கவில்பல... சத்யன் மபனவியின் காதருபக குனிந்து “பூரணி பம லவ் “என்று காதபலாடு கிசுகிசுப்பாய் அபழத்தபடி கநற்றியில் அழுத்தமாக தன் உதடுகபள பதித்த அந்த தருணத்தில் பூரணியின் விழிகள் சிரமத்துடன் கமல்லத் திறந்தது....
அவர்களின் காதல் வாழ்க்பகயின் சக்திபய கண்முன் கண்ட மான்சியின்
கண்கள் குளமானது... அத்தபன பபபரயும் அபமதியாக இருக்கும்படி ஜாபட கசய்தவள் சத்யபன மட்டும் பபசும்படி கூறினாள்.... சத்யன்
மிரண்டு
விழித்த
மபனவியின்
கன்னங்கபள
தடவி
“பூரணி,,
என்பனத் கதரியுதாம்மா?" என்று பகட்கும் பபாபத உபடந்து பபானான்.... பூரணியின்
கண்களில்
சத்யபன
அபடயாளம்
கண்டு
ககாண்டதற்கான
சுவடுகள்... பபச நிபனத்து உதடுகபளப் பிரிக்க முயன்றாள்.... முடியவில்பல... கண்கள் சத்யபன காதபலாடு தழுவியது.... சுழன்ற பார்பவ அவனுக்குப் பக்கத்தில் தன் பிள்பளகபள அபணத்தபடி நின்றிருந்த மான்சியிடம் சற்று நீ டித்து கபற்றவர்கபளயும் பாலு சாந்தி என அபனவபரயும் அபடயாளம் கண்டு கசிந்தது.... மபனவி
விழித்துவிட்ட
குமுறியவனின்
மீ து
உணர்ச்சிப்கபருக்கில்
நிபலத்தது
பார்பவயால் பவண்டினாள்... பூரணியின்
உணர்ச்சிப்
பூரணியின்
பபாராட்டத்தில்
பபச
வார்த்பதகள்
விழிகள்...
கழுத்து
“அழாபத
வழியாக
இன்றி
“என்று
கவளிபயறிக்
ககாண்டிருந்த ரத்தம் அதிகமாக கவளிபயறுவபத மான்சி கண்டுவிட்டாள்.... பதற்றத்துடன் பிள்பளகபள விலக்கி நிறுத்திவிட்டு சத்யனின் பகபயப் பற்றி ரத்தக் குழாபய ஜாபடயாக காட்டினாள்... புரிந்துககாண்ட பூரணியிடம்
சத்யன்
சட்கடன்று
கண்ண ீபர
குனிந்து "உனக்கு ஒன்னும்
துபடத்துக்
ககாண்டு
இல்பலடா கண்ணம்மா
“என்று
கசால்லிக்ககாண்டிருக்கும் பபாபத பூரணியின் கண்கள் கமல்ல மூடியது... மான்சி
அவசரமாக
பூரணிபய
சுற்றியிருந்த
மருத்துவக்
பார்த்தாள்... உயிர் இருக்கிறது... ஆனால் மீ ண்டும் பகாமா....
கருவிகபள
தாயின் கண்கள் மூடிக்ககாண்டதும் பிள்பளகளின் அழுபக அதிகமானது... சாந்தியிடம் கூறி பிள்பளகபள கவளிபய அபழத்துப் பபாகச் கசான்னாள் மான்சி
சத்யன் மான்சி பாலுபவத் தவிர அத்தபன பபரும் கவளிபயற பசாபியா இரண்டு மருத்துவர்களுடன் உள்பள வந்தாள் “ஸாரி சார் நாபள நடத்தப்
பபாற மருத்துவ முகாம்க்காக எல்லாரும் மீ ட்டிங்ல இருந்பதாம் “என்று சிறு மன்னிப்பப பவண்டியபடி பூரணிபய பரிபசாதித்தனர் டாக்டர்கள்...
மீ ண்டும் பகாமா நிபல என்றதும் பகபய விரித்த டாக்டர்கள் “மறுபடி கண் விழிச்சா கூப்பிடுங்க “என்று கூறிவிட்டு கவளிபயறினர்...
மபனவி கண் விழித்து தன்பனப் பார்த்து விட்டாள் என்பபத சத்யனுக்கு
ககாஞ்சம் சந்பதாஷமாக இருந்தது.... ஆனால் அஸ்தமன சூரியனின் பிரகாசம் என்று கதரியவில்பல....
மறுநாள் தனது வக்கீ லுக்கு பபான் கசய்து நீ திமாணிக்கத்தின் ஜாமீ பன ரத்து கசய்ய,ஏதாவது வழி கசய்யும்படி கூறினான் சத்யன்.... வழக்கு
முதல்
விசாரபணக்கு
வந்தால்
தான்
குற்றம்
ஓரளவுக்கு
நிரூபிக்கப்பட்டு ஜாமீ ன் மறுக்கப்படும் என்பதால் சத்யபன ஏமாற்ற மனமின்றி வழியிருந்தால் நிச்சயம் கசய்வதாக கூறினார் வக்கீ ல்.... பூரணி
கண்விழித்தப்
பிறகு
மான்சியும்
கூட
இரவில்
பூரணி
இருந்த
அபறயிபலபய படுத்துக் ககாண்டாள்.... பகக்கட்டு பிரிக்கப் படாத நிபலயில் மான்சி
தங்களுக்காக
கசய்யும்
உதவியில்
சத்யனும்
மற்றவர்களும்
கநகிழ்ந்தனர்.... பூரணி தன் பார்பவயில் எல்பலாபரயும் பதிய பவத்தக் ககாண்டதில் இருந்து ஏழாவது நாள்..... ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக அந்த ஜீவன் அடங்குவபத உணர்ந்த
மான்சி பிள்பளகபளயும் அங்பகபய தங்க பவத்துக் ககாண்டாள்.... உயிர் பிரியும் பபாது தாயின் உடனிருக்கட்டுபம என்று தான் அதிகாபல
மபனவியின் சுற்றியிருந்த
மூன்று
மணிக்கு
பக்கத்தில் கருவிகள்
கசான்னது....
தூக்கம்
கட்டிலின் இனி
பிடிக்காமல்
விளிம்பில்
நிமிடங்கள்
எழுந்த
அமர்ந்தான்....
தான்
என்று
சத்யன்
பூரணிபயச்
கசால்லாமல்
மபனவியின் காய்ந்து பபான உதடுகபள வருடிய சத்யனின் மனது பூரணியின் முத்தத்திற்காக இதழ்களில்
ஏங்கியது....
தன்
கண்கள்
உதடுகபளப்
குளமாக
பதித்து
குனிந்து
அழுத்தமாய்
மபனவியின்
முத்தமிட்டான்...
நிமிர்ந்தவன் கண்ண ீர் கசாட்ட மீ ண்டும் முத்தமிட்டான்... பிள்பளகளுடன் படுத்திருந்த மான்சியும் கண்ண ீரில் கபரந்தாள்
அவளின்
இதழ்கள்
நிமிர்ந்தான்...
பலசாய்
ஆனால்......
நின்று பபாயிருந்தது....
அபசந்தது
பூரணிபயச்
பபால்
சுற்றியிருந்த
இருக்க
வியப்புடன்
கருவிகள்
முற்றிலும்
அவன் இதயமும் துடிப்பபத் கதாபலத்தது “மா..... ன்சி,, எ... ன் பூ.... ரணி..... “என்று
திக்கித்
திணறியவன்
பமற்ககாண்டு
எதுவும்
கசால்லாமல்
“என்
கண்ணம்மா.... “என்ற அலறலுடன் பூரணியின் மீ பத கமதுவாக சரிந்தான் சத்யன்...
காதல் கணவனின் முத்தம் மட்டுபம பபாதும் என்று தன் மூச்பச நிறுத்திக் ககாண்டது அந்த மகத்தான கபண்பம....
" நித்தமும் பூத்துச் சிரித்த மஞ்சள் மலபர.... " என் கண்ண ீர் முத்துக்கபளக் பகார்த்து... " உன் கழுத்தில் மாபலயிட்படன்... " கண்ண ீரும் உலர்ந்துவிட்டது... " நானிட்ட மாபலயும் கருகிவிட்டது... " பபாகா உலகம் பதடி பபான... " என் உயிபர... " உன்பன விட்டு நீ ங்கா என் இதயம்... " அழுகிறதடி... " என்பனயும் அபழத்துப் பபா... " அல்லது அழித்துவிட்டுப் பபா... " என் உயிபர!!
பூரணி
எனும்
புண்ணிய
மனிஷியின்
ஆத்மா
இந்த
பூவுலபக
விட்டு
கசன்றுவிட்டது,, வாழும்நாள் வபர சத்யனின் சகாப்தமாக வாழ்ந்தவள் பிரிந்து பபாகும் பபாது அவனது சகலத்பதயும் எடுத்துச் கசன்றுவிட்டாள்... மபனவியின்
மரணத்பத
ஏற்க
மனமில்லாது
அலறிச்
சரிந்து
விழுந்த
புலம்பியவனுக்கு
ஆறுதல்
சத்யபன கண்களில் ககாட்டிய நீ ருடன் பாலு வந்து தூக்கி ககாண்டார்...
“பூரணி...
பூரணி..
பூரணி
“என்று
அபணத்துக்
கசால்லக் கூட யாருக்கும் கதம்பில்லாமல் அவரவர் ஒரு மூபலயில் நின்று கதறிக் ககாண்டிருந்தனர்...
பிள்பளகளுக்குப் புரிந்து பபானது,, தங்கபள சீராட்ட இனித் தாயில்பல என்று புரிந்து
பபானது...
ககாண்டிருக்க....
தன்யா
பசந்தவி
ககாண்டிருந்தாள்....
மான்சியின்
சத்யனின்
மார்பில்
இடுப்பபக்
விழுந்து
கட்டிக்ககாண்டு
பதம்பிக் அழுது
" அம்மா.... அம்மா... அம்மா... “என்ற பிள்பளகளின் அழு குரலுக்கும் பூரணி பதில்
கசால்லவில்பல....
“அன்பப...
அன்பப...
கதறலுக்கும் பதிலளிக்கவில்பல
அன்பப
“என்ற
கணவனின்
மான்சியும் அழுதாள்,, இபத வயதில் தானும் தன் தாபய இழந்து தான் பட்ட துயரங்கள்
எல்லாம்
ஞாபகம்
வர
தன்யாபவக்
கட்டிக்
ககாண்டு
“இந்த
பிள்பளகபள விட்டுப் பபாக உனக்கு எப்படி மனசு வந்தது பூரணி?" என்று கபருங்குரகலடுத்து
கதறினாள்....
மான்சியின்
கண்ண ீர் கூட சற்று தயங்கி நின்றது....
கதறலில்
மற்றவர்களின்
பாலுவின் ஆதரவில் நின்றிருந்த சத்யன் மான்சியின் கத்தலில் திரும்பிப் பார்த்தான்....
அவளின்
கண்ண ீரில்
இருந்த
துயரத்பத
அவனால்
புரிந்து
ககாள்ள முடிந்தது.... சத்யன் தன்பனப் பார்க்கிறான் என்றதும் மான்சியின் அழுபக அதிகமானது.... தன்யாபவ அபணத்தபடி “இபதா இந்த வயசுலதான் சத்யன் நானும் என்
தாபய இழந்பதன்... அப்புறம் நான் பட்ட கஷ்டங்கள்? “என்றவள் அப்படிபய நிறுத்திவிட்டு
தன்யாவுடன்
பூரணியின்
கட்டிபல
கநருங்கி
அவளின்
கால்கபள ஒரு பகயால் பற்றிக் ககாண்டு “உன் சாபவ என்னால ஏத்துக்க முடியபலபயம்மா?
இந்த
பிள்பளகளுக்காக
நீ
எமனுடன்
பபாராடியிருக்கலாம் பூரணி “என்ற மான்சியின் வார்த்பதகள் அங்கிருந்த அத்தபன பபபரயும் பமலும் துயரப்படுத்தியது....
டாக்டர்கள் வந்தார்கள்,, உயிர் பிரிந்த உடபல பரிபசாதித்து விட்டு தாய்க்காக
அழும் பிள்பளகபளப் பார்த்து கடவுள் இருக்கிறானா? என்ற பகள்வியுடன் அங்கிருந்து கசன்றார்கள் மருத்துவமபன
சம்பிரதாயங்களுக்காக
பூரணியின்
உடல்
எடுத்துச்
கசல்லப்பட்டது.... உயிரற்ற உடலாக பூரணி கசல்ல... உயிர் இருந்தும் கவறும்
உடலாக
சத்யன்
நின்றிருந்தான்....
அவனின்
பபாராட்டமும் பலனின்றி பபானது.... பூரணியின்
மபறவு
நிபலயிபலபய
சூரியனுக்கு
காபலப்
கூட
கபாழுது
பலநாள்
துயரம்
விடிந்தது....
தான்
காத்திருப்பும்
பபால....
மந்த
பகள்விப்பட்டவர்கள்
எல்பலாரும் மருத்துவமபனயில் குவிந்தனர்... கதாழிலதிபர்களுடன் பசுபதி வந்தார்..... நின்றார்...
தன்ணுர்வின்றி
வந்தவர்கள்
ஆறுதலுக்குள்
யாருபம
இருந்த
சத்யனுக்கு
அடங்காத
சத்யபன
ஆறுதல்
துயரகமன்று
கட்டிக்ககாண்டு
கூற
முன்
அபமதியாக
மவுனமாக
வரவில்பல....
நின்றிருந்தனர்...
மருத்துவமபன சம்பிரதாயங்கள்.. மற்ற கபாருப்புகபள தனதாக்கிக் ககாண்டு மற்றவர்கபளகயல்லாம்
ஆக
வட்டுக்கு ீ அனுப்பி பவத்தார்
பவண்டிய
காரியங்கபள
கவனிக்கும்
படி
மான்சியும் பசாபியாவும் கூட வந்திருந்தனர்... பங்களாவில் கூட்டம் நிரம்பி வழிந்தது... சத்யன் முன் வராண்டாவிபலபய பிள்பளகபள அபணத்தபடி அமர்ந்துவிட... பாலு கமாத்த காரியங்கபளயும் கவனித்தார்...
பூரணி படுக்பகயில் விழுந்த நாள் முதலாக சத்யனுக்கு தகுந்த ஆபலாசபன கூறி வந்த மான்சி... இப்பபாது எந்தகவாரு பயாசபனயும் ஆறுதலும் கூறாமல் ஒதுங்கி நின்றாள்....
பூரணியின் கபற்பறார் தங்கள் மகள் பபான துக்கத்பத விட,, இனி சத்யனின்
வாழ்க்பக என்னாகுபமா? என்ற கவபலயிபலபய கண்ண ீர் விட்டனர்..
மதியம் இரண்டு மணிக்கு மருத்துவப் பரிபசாதபனக்கு உட்ப்படுத்தப்பட்ட
பூரணியின் உடல் ஆம்புலன்ஸ் மூலமாக வட்டுக்கு ீ எடுத்து வரப்பட்டது.... பங்களாவின்
முன்புற
பபார்டிபகாவில்
கண்ணாடிப்
பபபழக்குள்
பவக்கப்பட்டிருந்த உடலுக்கு ஏராளமாபனார் அஞ்சலி கசலுத்தினர்.... சத்யன்
மட்டும்
மலர்
மூடிய
மபனவியின்
உடபல
பார்க்க
அஞ்சி
அதுவபர
மற்றப்
பிள்பளகபள அபணத்தபடி மூபலயில் சுருண்டு அமர்ந்திருந்தான்.... பூரணியின்
இறுதி
யாத்திபரக்கான
பநரமும்
வந்தது...
கபண்கபளாடு அமர்ந்திருந்த மான்சி,, சத்யனும் பிள்பளகளும் பூரணியின் பக்கத்திபலபய வரவில்பல என்றதும் பவகமாக எழுந்து சத்யன் அமர்ந்திருந்த இடத்துக்கு வந்தாள்....
இடது
பகயால்
சாந்தியிடம்
தன்யாபவ
ஒப்பபடத்து
பசாபியாவிடம்
அபணத்தவாறு
விட்டு
ககாடுத்தாள்....
தூக்கி
பசந்தவிபய
மான்சிபய
பக்கத்தில்
சத்யனிடமிருந்து
கண்டதும்
முகத்பத
நின்ற பிரித்து
மூடிக்
ககாண்டு “நாம பட்ட கஷ்டகமல்லாம் வணாப் ீ பபாச்பச மான்சி “என்றபடி சத்யன் வாய்விட்டு சத்தமாக கத்தியழுதான்....
மான்சிக்கும் கண்ண ீர் தான்.... ஆனாலும் பநரமின்பமபய உணர்ந்து சத்யன் முன்பு மண்டியிட்டு அமர்ந்து “இபதாப்பாருங்க சத்யன்,, பூரணிபயாட இழப்பு
உங்களுக்கு வாழ்நாள் துயரம் தான்,, தாங்கமுடியாத துக்கம் தான்... அதுக்காக
அவபளப் பார்க்காம இப்படிபய இருந்தா என்னாகிறது? இன்னும் ககாஞ்ச பநரம்
தான்
சத்யன்...
முடியாது.... எழுந்து
அப்புறம்
வாங்க....
நிபனச்சாலும்
வந்து
அவ
முகத்பதப்
பூரணிபய கட்டிப்பிடிச்சு
பார்க்க
வாய்விட்டு
கதறியழுங்க... எழுந்து வாங்க சத்யன் “என்று அவனது பகபயப் பற்றி தூக்க முயன்றாள்.... பதறி
விலகினான்
சத்யன்...
“பவணாம்
மான்சி,,
என்
பூரணிபய
இந்த
பகாலத்தில் பார்க்கும் பதரியம் எனக்கில்பல.... நான் அங்க வரமாட்படன்.... என்னால
முடியாது
மான்சி,,
வரமாட்படன்
“என்று
பிடிவாதமாக
முழுங்காபலக் கட்டிக் ககாண்டு அமர்ந்துககாண்டான்... அவபன அப்படிபய விட்டால் அது எவ்வளவு கபரிய பாதிப்பப ஏற்ப்படுத்தும்
என்று மான்சிக்கு புரிந்தது..... “சத்யன்,, ப்ள ீஸ் வாழ்க்பகபயாட நிதர்சனத்பதப் புரிஞ்சுக்கங்க....பூரணி
உங்கபள
நம்பி
கரண்டு
ஜீவபன
விட்டுட்டுப்
பபாயிருக்கா... அந்த பிள்பளகளுக்காவது வாய்விட்டு அழுது மனபாரத்பத
தீர்த்துடுங்க சத்யன்... அந்த குழந்பதங்க முகத்பதப் பாருங்க? உங்கபளப் பார்த்து அதுங்களும் மிரண்டு பபாகுதுங்க... ப்ள ீஸ் சத்யன் எழுந்து வாங்க
“என்ற மான்சி தனது பக வலிபயயும் கபாருட்ப்படுத்தாது சத்யனின் பகபயப் பிடித்து தூக்க... பாலு மான்சியின் உதவிக்கு ஓடிவந்தார்....
இருவருமாய் சத்யபன வலுக்கட்டாயமாக பூரணியின் உடலருபக அபழத்து வந்தனர்.... முதலில் பார்க்க மாட்படன் என்று முகத்பத மூடிக் ககாண்டு
கதறினான்.... பிள்பளகள் இருவரும் அவன் வயிற்பறக் கட்டிக் ககாண்டு “டாடி மம்மிபய பாருங்க டாடி.... எவ்வளவு அழகா இருக்காங்க பாருங்க டாடி “தன்யாவின் அழுகுரல் சத்யபன பார்க்க பவத்தது...
ஆமாம்,, பூரணி அழகாக இருந்தாள்.... முகம் முழுவதும் மஞ்சள் பூசப்பட்டு
கநற்றியில் விபூதி பட்பட அடித்து அதன் நடுபவ கபரிய சிவப்பு கபாட்டும்.... தபலநிபறய மாங்கல்யம்
பூ
பவத்து
மார்பில்
பட்டுப்
தவழ...
புடபவ
பபார்த்தப்பட்ட
அதனுடன்
அவன்
கட்டிய
கழுத்தில்
ஒபரகயாரு
சந்தன
கநஞ்சில்
அபறந்து
மாபலயும்... பூரணி பபரழகியாக பபபழக்குள் கண்மூடிப் படுத்திருந்தாள்.... சத்யனால்
கபாறுக்கமுடியவில்பல....
தன்
ககாண்டு
கதறித் துடித்தான்.... மான்சி கண்ணாடிப் பபபழயின் மூடிபய எடுத்துவிட்டு சத்யபன
மபனவிபய
கதாட்டு
அழவிடுமாறு
பாலுவிடம்
கூற...
உடபன
பபபழயின் மூடி அகற்றப்பட்டது... சத்யன் மபனவியின் கழுத்தடியில் பகவிட்டு கமல்ல உயர்த்திப் பிடித்து தன்
கன்னத்பதாடு அவள் கன்னத்பத இபழத்துக் ககாண்டான்.... அவன் புலம்பல் சுற்றியிருந்தவர்கபளயும்
கதற
வாழ்க்பகச்
கசால்லி
கசால்லிச்
பவத்தது....
பூரணியுடன்
அழுதான்
சத்யன்....
தான்
ஒரு
வாழ்ந்த
பகயால்
மபனவியின் தபலபய தாங்கி... மறுபகயால் பிள்பளகபள அபணத்துக் ககாண்டு அவர்கள் அழுத அழுபக கண்டு கபரந்து பபாகாத உள்ளம் கல் என்றானது...
சத்யபன இழுத்து அப்புறப்படுத்தி விட்டு பூரணியின் இறுதி சடங்குகபள முபறயாக நடத்தினார்கள்.... பிறகு சத்யபன அமர பவத்து கமாட்படயடித்து முகச்சவரம் கசய்து பகயில் கநருப்புச் சட்டிபய ககாடுத்து இரு ஆண்களின் தயவில்
கமல்ல
முன்னால்
நடத்திச்
கசல்ல...
பூரணியின்
அலங்கரிக்கப்பட்ட வாகனத்தில் பின்னால் வந்தது...
உடல்
மபனவியின் உடலுக்கு தீமூட்டிவிட்டு கத்திக் கதறியபடி அந்தத் தீயிபலபய
பாயமுயன்ற சத்யபன கபரும்பாடுப்பட்டு இழுத்து வந்தனர்... முடிந்து பபானது,, எல்லாம் முடிந்து பபானது... புத்தம் புது மலர் பதாட்டமாய் வபளய
வந்த
பூரணி..
அடக்கமாகிப் பபானாள்....
பிடி
சாம்பலாக
மாறி
ஒரு
மண்
கலயத்துக்குள்
பூரணியின் இறுதி யாத்திபரக்கு கூட வராத பசதுபவ பலரும் திட்டி விட்டுச் கசன்றனர்....
அவனின்
இந்த
மாற்றம்
யாருக்கும்
புரியவில்பல,,
எங்கிருக்கிறான் என்று கூட யாருக்கும் கதரியவில்பல.... முச்சந்தி ககாண்டு
வபர
வந்த
வட்டுக்கு ீ
மான்சியும்
வந்தனர்....
சாந்தியும்
வட்பட ீ
பிள்பளகபள
கழுவி
சுத்தம்
பசது
அபணத்துக்
கசய்து
அழுது
ககாண்டிருந்த தன்யா பசந்தவிபய தபலமுழுக கசான்னார்கள்... பசாபியா
கசன்று மான்சியின் உபடகபள எடுத்து வந்து ககாடுக்க மான்சியும் சத்யன் வட்டிபலபய ீ தபலமுழுகினாள்....
வட்டுக்கு ீ அபழத்து வரப்பட்ட சத்யன் தனது அபறக்குள் கசன்று முடங்கிக் ககாள்ள... பிள்பளகளும் அவனருபக கசன்று படுத்துக் ககாண்டு சத்யபன அபணத்துக் ககாண்டனர்... அழுதழுது
அவர்களின்
கண்ண ீர்
வற்றிவிட்டிருந்தது...
துக்கம்
கண்களில்
பதங்கிப் பபாய்விட ஒருகவாருக்ககாருவர் ஆறுதல் என்பது பபால் அப்படிபய கிடந்தனர்.... எல்பலாருக்கும் உணவு பஹாட்டலில் இருந்து வரவபழக்கப்பட்டது... பாலு சத்யனின் அபறக்குள் கசன்று சாப்பிட வருமாறு அபழக்க,, எழுந்து வர மறுத்தான் சத்யன்
பிறகு மான்சி சங்கடமாக அந்த அபறக்குள் நுபழந்தாள்... பிள்பளகள் பட்டினி கிடப்பபத காரணம் காட்டி சத்யபன வற்புறுத்தி அபழத்தாள்.... சற்று பநரம்
அபமதியாக கிடந்தவனிடம் பசந்தவி கண்களில் நிபறந்த நீ ருடன் “டாடி கராம்ப பசிக்கிது “என்று கசால்லவும் அத்தபன பபருக்கும் மீ ண்டும் கண்ண ீர் கபரபய உபடத்தது.... இரு மகள்கபளயும் பதாளில் சுமந்தபடி கவளிபய வந்து சாப்பிட அமர்ந்தான்.... பக்கத்தில்
இருந்த
பிள்பளகளுக்கு
ஊட்டி
மான்சியின் கநஞ்சம் ஊபமயாய் அழுதது.... சற்றுபநரம்
ஹாலில்
அமர்ந்திருந்தவபன
விட்டபடி
சத்யனும்
கநருங்கிய
சாப்பிட
மான்சி
“நான்
கிளம்புபறன் சத்யன்... “என்றாள்... அவன் எதுவும் பபசாமல் நிமிர்ந்து அவள் முகத்பதப்
பார்த்துவிட்டு
தபலபய
கவிழ்ந்து
ககாண்டான்...
சத்யனின்
கண்களில் கண்ண ீபரயும் மீ றி என்ன இருந்தது என்று புரியாமல்....... “பூரணி பபானது
கபரும்
பிள்பளகள்
துயரம்
முன்னாடி
தான்...
ஆனா
காட்டாதீங்க
தயவுகசய்து
சத்யன்....
அந்த
இப்பபா
துயரத்பத
அவங்களுக்கு
உங்கபள விட்டா பவற யாரும் இல்பல,, முடிஞ்சவபரக்கும் அணுசரபனயா இருக்கப்
பாருங்க...
கிளம்பினாள்...
நான்
கிளம்புபறன்...
“என்றுவிட்டு
பசாபியாவுடன்
மான்சி அந்த வட்டின் ீ வாசபலக் கடக்கும் முன்பப... “ஆன்ட்டி.........." எனறு கத்தி அழுதபடி
பசந்தவி
ஓடிவந்து
மான்சிபயக்
கட்டிக்
ககாள்ள....
அவள்
பின்னாபலபய ஓடிவந்த தன்யாவும் மான்சிபயக் கட்டிக் ககாண்டு “எங்கபள விட்டுப் பபாகாதீங்க ஆன்ட்டி “என்று அழ ஆரம்பித்தனர்... இவ்வளவு
நாட்களாக
பிள்பளகளுக்கும்
ஏற்பட்டிருந்தது,,
பூரணியின்
மான்சிக்கும்
அழுபக
இழப்பு
மான்சிக்கும்
பிள்பளகபள
ஒரு
பாதித்து
விடக்கூடாது
என்று மான்சி எடுத்துக் ககாண்ட முயற்சிகள் தான் காரணம்,, கவடித்தது,,
புரிதல்
என்பறக்குப்
பூரணிபய
மருத்துவமபனயில் பார்த்தாபளா அன்றிலிருந்து ஏதாவது ஒரு சந்தர்பத்தில்
மான்சி அழுதுககாண்டு தான் இருக்கிறாள்.... அழபவக் கூடாது என்று தன் இதயத்பத இரும்பாக்கிக் ககாண்டவபள இந்த பிள்பளகள் பாசம் உருக்கி ஓபடயாக்கிவிட்டிருந்தது...
' இந்த அன்பப ஏற்கும் தகுதி எனக்கில்பலபய?' சட்கடன்று பிள்பளகபள உதறி விலக்கிவிட்டு விடுவிடுகவன கவளிபயறிப் பபானாள் மான்சி.... அன்று கவளிபயறிய மான்சி மறுபடியும் சத்யனின் வட்டுக்கு ீ வரபவயில்பல.... ஒருநாள் தன்யா,, பாலுவிடம் மான்சியின் நம்பர் வாங்கி கால் கசய்தபபாது கவகு இயல்பாக பபசினாள் மான்சி.....
மற்கறாருநாள் சத்யன் கால் கசய்து மான்சியின் பக சரியாகிவிட்டதா என்று விசாரித்தான்...
அப்பபாது
இயல்பாகத்தான் பபசினாள்....
தன்
குரலில்
உணர்ச்சிபயக்
காட்டாமல்
இவர்களின் பாசவபலயில் சிக்கி அவள் கண்ண ீர் விடத் தயாரில்பல... அவன் பிள்பளகள் சத்யனுக்கு
அவன்
பார்த்துக்
எந்தகவாரு
ககாள்ளட்டும்,,
அவப்கபயரும்
கவனமாக இருந்தாள் மான்சி.....
இந்த
வந்துவிடக்
பாசத்
கதாடர்பினால்
கூடாது
என்பதில்
பூரணி இறந்த தினத்திலிருந்து மீ டியாக்களில் இருந்து தினமும் யாராவது ஒருவர்
வந்து
ககாண்டுதான்
இருந்தனர்,,
அவர்களுக்குத்
பதபவயானத்
தகவல்கபள பாலுபவ கசால்லியனுப்பி பவத்தார்... நீ தியின் மூன்று மாத கால ஜாமீ பன பூரணியின் மரணத்பத சுட்டிக்காட்டி
ரத்து கசய்ய பகாரிக்பக விடுத்தது சத்யன் தரப்பு.... குற்றம் இன்னும் நிரூபிக்கப்
படாததால் இச்சம்பவம் தற்கசயல் என்று நீ திமாணிக்கம் தரப்பு கூறியது.... இருதரப்பு வாதத்திற்குப் பிறகு நீ தியின் ஜாமீ பன ரத்து கசய்ய முடியாது என்று பகார்ட் மறுத்துவிட்டது....
வழக்கம் பபால இபதவிட பவர்ஃபுல்லான சம்பவம் ஒன்று கிபடத்தவுடன் மீ டியாக்கள்
இச்சம்பவத்பத
பபாராட்டக்காரர்கள்
ககாஞ்சம்
சத்யனுக்கு
துபண
ககாஞ்சமாக
நின்றாலும்
மறந்தது,,
அடுத்தக்
கட்டம்
என்னகவன்பது அவர்களுக்கும் கதரியவில்பல.... பூரணியின் எண்கவுன்டர் சம்பவம் பிசிறுத்தட்ட ஆரம்பித்தது....
பிள்பளகபள தனியாக விட்டுவிட்டு கவளிபய எங்கும் கசல்லாமல் சத்யனும் வட்டுக்குள்பளபய ீ
முடங்கினான்....
தன்
மபனவிபயக்
ககான்ற
நீ திபயக்
ககான்றுவிட சத்யன் தயார் தான்,, ஆனால் யாரிடமும் ஒட்டாமல் சத்யனின்
கரங்கபளப் பற்றிக்ககாண்டு மடியில் கிடக்கும் இந்த பிஞ்சுகளின் கதிகயன்ன
ஆவது? பூரணியின் ககாடுபமயான மரணம் மனதில் வரும்பபாகதல்லாம் ககாந்தளித்த மனபத தன் பதாள்கபள துபணகயன கிடக்கும் பிள்பளகபளப் பார்த்து அடக்கிக் ககாண்டான்
இதற்கிபடபய பபாலீஸ் கஸ்டடியில் இருந்து கவளிபய வந்த பசது சத்யனின் கம்கபனியில் கடந்த சில வருடங்களாக உபழத்து அதன் உயர்வுக்கு தானும்
காரணமாக இருந்தபடியால் சில லட்சங்கபள பகட்டு கம்கபனியின் கபயரில் வக்கீ ல் பநாட்டீஸ் அனுப்பியிருந்தான்... தற்பபாபதய
நிபலபமயில்
பசதுவின்
இந்த
பநாட்டீஸ்
கம்கபனியின்
வளர்ச்சிபய பாதிக்கும் என்று வக்கீ ல் கசான்னதன் பபரில் பாலு கபாள்ளாச்சி கசன்று பசதுபவ அவனது வட்டில் ீ சந்தித்துப் பபசிப் பார்த்தார்....
தன்மீ து பபாலீஸ் கம்ப்பளண்ட் ககாடுத்து ஒரு வாரம் உள்பள பவத்த பிறகு யாருக்காகவும் இறங்கிப் பபாகப் பபாவதில்பல என்று பசது பிடிவாதமாக கூறினான்...
அவனது பபச்சும் நடவடிக்பகயும் சத்யபன வழ்த்துவபத ீ குறிக் பகாளாக ககாண்டிருப்பது
காரணமுமின்றி
பபால்
பசது
இருக்க
இப்படி
பாலு
திபகத்துப்
தபலகீ ழாக
பபானார்....
எந்தகவாரு
மாறிவிட்டபத
எண்ணி
வருத்தத்துடன் திருப்பூர்க்குத் திரும்பினார்.... சத்யனிடம் வந்து தகவல் கசான்ன பபாது “அவன் பகட்டபத குடுத்துடுங்க
பாலு,, என் கூடப்பிறந்தவன் மாதிரி என்கிட்ட அன்பு காட்டினான்...இப்பபா என் நிபலபம அவனுக்கும் பலகீ னமாகிட்டது பபாலருக்கு “என்று விரக்தியாக பபசிவிட்டு தனது வக்கீ லுக்கும் பபான் கசய்து பசது பகட்ட பணத்பத ககாடுக்க ஏற்பாடு கசய்யும் படி கூறினான்
பூரணி
இறந்து
பதினாறாம்
நாள்
காரியம்....
எல்பலாரும்
வந்திருந்தனர்...
மான்சியும் பசாபியாவும் வந்து பூரணியின் படத்துக்கு அஞ்சலி கசலுத்தினர்... அன்று காபலயில் வந்த மான்சி இரவு தனது வட்டுக்குத் ீ திரும்பும் வபர
அவபள விட்டு சத்யனின் பிள்பளகள் இப்படி அப்படி நகரவில்பல.... தாயின் இழப்பிலிருந்து பிள்பளகள் ஓரளவுக்கு கவளிபய வந்திருந்தாலும் சத்யன் இன்னும்
மீ ழவில்பல
கதரிந்தது...
என்று
பசாகம்
ததும்பும்
அவனது
முகத்திபலபய
அஞ்சலி கசலுத்த வந்தவர்கள் எல்பலாரும் சாப்பிட்டு விட்டு கசல்வதற்காக
பதாட்டத்தில்
பந்தல்
பபாட்டு
ஏற்பாடு
கசய்யப்பட்டிருக்க...
ஊழியர்கள் எல்பலாரும் சாப்பிட்டுவிட்டு கசன்றனர்......
கம்கபனி
தனது மகள்கபள காணவில்பல எனத் பதடிக்ககாண்டு படனிங் ஹால் வந்த சத்யன் அப்படிபய திபகத்துப் பபாய் வாசலிபலபய நின்று விட்டான்.... படனிங் படபிளிலருபக நின்றிருந்த மான்சியின் வலது பக மடித்து கழுத்தில் கதாட்டிலாக இடுப்பில்
மாட்டப்பட்டிருக்க...
இடது
பவத்துக்ககாண்டிருந்தாள்....
பகயால்
பசாபியா
பசந்தவிபயத்
ஒரு
தட்டில்
தூக்கி
இருந்த
உணபவ பசந்தவிக்கு ஊட்டி விட்டுக் ககாண்டிருக்க... மான்சி ஏபதா சிங்கம் நரி
கபதபய
கசால்லிக்
ககாண்டிருந்தாள்....
அவர்களுக்கு
எதிர்
பசரில்
அமர்ந்து தன்யா சாப்பிட்டுக் ககாண்டிருந்தாள்..... மான்சியின்
இடுப்பில்
இருந்த
தன்
மகபளப்
பார்த்தவனின்
கண்கள்
குளமானது... பூரணி கூட இப்படித்தான் மகபள இடுப்பில் இடுக்கிக் ககாண்பட
வட்படச் ீ சுற்றி வருவாள்.... எல்லாவற்பறயும் விட பிள்பளகள் முகத்தில் நீ ண்ட நாள் கழித்து சிரிப்பின் சுவடுகள்... விம்மித் தனிந்த இதயத்பத சமாதானம் கசய்தபடி அபறக்குள் வந்து தன்யா
அருகில்
இருந்த
பசரில்
அமர்ந்தான்....
கபத
பகட்டபடி
சப்பிடும்
சின்ன
மகபளப் பார்த்துப் புன்னபகயில் பலசாய் முகம் கதளிய “ஆன்ட்டிக்கு பக வலிக்குபம சவிம்மா? பசர்ல உட்கார்ந்து சாப்பிடலாம்ல?" என்று பகட்டான்....
இடதும் வலதுமாக பவகமாக தபலயபசத்த பசந்தவி “அந்த பக தான
வலிக்கும்... இந்த பக வலிக்காது டாடி “என்று சத்யனுக்கு கசான்னவள்.... மான்சியிடம் பகட்டாள்...
திரும்பி
“ஆன்ட்டி
உங்களுக்கு
பக
வலிக்கிதா?"
என்று
“இல்லடா குட்டிம்மா... எனக்கு பக வலிக்கபல... நீ கமாதல்ல சாப்பிடு “என்ற
மான்சி சத்யபனப் பார்த்து “எப்படியிருக்கீ ங்க?" என்று பகட்க......
அது வபர மான்சி தன் மகளிடம் பபசுவபத ரசித்த சத்யன்... தன்னிடம் அவள்
பகட்டதும்.. சட்கடன்று பார்பவபயத் திருப்பி “ம்ம், இருக்பகன் “என்றான்.... பசாபியா
மான்சியிடமிருந்து
பசந்தவிபய
வாங்கிக்
ககாண்டு....
“நாம
பதாட்டத்துல பபாய் சாப்பிடலாமாச் கசல்லம்" என்று பதாட்டத்துப் பக்கம் கசல்ல... சாப்பிட்டு முடித்த தன்யாவும் அவர்களுடன் கசன்றாள்....
மான்சி கவகுபநரம் நிற்பபத உணர்ந்த சத்யன் “உட்காரு மான்சி “என்றவுடன்.... அவனுக்கு எதிர் இருக்பகயில் மான்சி அமர்ந்ததும்..... “வட்ல ீ கஹல்புக்கு ஆள் இருக்கா மான்சி?" என்று அவள் பகக் கட்படப் பார்த்தபடி பகட்டான்....
" ம், பசாபியா தான் ஹாஸ்டல் ரூபம காலி பண்ணிட்டு என் கூட வந்து
தங்கிருக்கா.... எனக்கு இன்னும் பத்துநாள் தான் லீவு இருக்கு... அப்புறம் கட்டுப் பிரிச்சிட்டு டியூட்டில ஜாயின் பண்ணனும்... “என்று மான்சி கமல்லிய குரலில் கூறினாள்....
" கட்டுப் பிரிச்சாலும் வலி இருக்குபம?" கவபலயாக பகட்டவபன ஏறிட்டவள் “பரவால்ல...
பசாபியாபவ
சமாளிச்சுடுபவன்" என்றாள்...
என்
கூடபவ
டியூட்டி
பபாட்டுகிட்டா
சற்றுபநர மவுனத்திற்குப் பிறகு “அவபன எதுவும் கசய்யமுடியாதபடி சத்தியம் வாங்கி என் பகபய கட்டிப் பபாட்டுட்ட....." என்று வருத்தமாக கூறியவன் நிமிர்ந்து அவள் முகம்ப் பார்த்து
“அவபன மறுபடியும் பார்த்தியா? பவற
ஏதாவது கதால்பல குடுத்தானா?" என்று இறுகிய குரலில் பகட்டான்...
மான்சி பதில் கூறாமல் மவுனமாக உட்கார்ந்திருக்க..... “கசால்லு மான்சி,, ஏதாவது பிரச்சபன கசய்றானா?" என்று கடுபமயாக பகட்டான் சத்யன்...
" ம்,, பசாபியா என்கூட வந்து தங்கியிருக்கறபத ஹவுஸ் ஓனருக்கு பவற
மாதிரி பபான் பண்ணி கசால்லிருக்கான்.... அவங்க உடபன வட்பட ீ காலி கசய்யச்
கசால்லி
பபான்
பண்ணிக்
குரலில் கண்ண ீர் தழும்பியது....
கிட்பட
இருக்காங்க.....
“என்றவளின்
மான்சியின் கண்ண ீர் குரல் எபதபயா கசால்லாமல் கசால்ல “ஹவுஸ் ஓனர் கிட்ட என்ன கசால்லிருக்கான்?" கடுபமயாக பகட்டான்....
மான்சியின் விழிகளில் பதங்கியிருந்த நீ ர் படபிளில் கசாட்ட அபமதியாக அமர்ந்திருந்தாள்....
“கசால்லு
மான்சி?
என்னன்னு
கசால்லிருக்கான்?"
அழுத்தமாய் பகட்டான் சத்யன்.... " நாங்க கரண்டு பபரும் பசர்ந்து பிராத்தல் பண்றதாவும்... பநட்ல நிபறய
ஆண்கள் வட்டுக்கு ீ வந்து பபாறதாவும் கசால்லிருக்கான்.... ஹவுஸ் ஓனர் கால் பண்ணி ' நான் உங்கபள நம்புபறன் தான்... ஆனா உங்க புருஷபன இப்படி கசால்றப்ப நாங்க என்ன கசய்ய முடியும்? அந்த ஏரியால எங்களுக்கு இருக்கிற
நல்ல
கபயர்
பபாயிடக்
கூடாது..
அதனால
வட்பட ீ
காலி
பண்ணிடும்மானு கசால்றாங்க “என்ற மான்சி தனது சுடிதார் துப்பட்டாவால் முகத்பத மூடிக் ககாண்டு குமுற ஆரம்பித்தாள்....
" ஷிட்" ஆத்திரத்தில் முஷ்டிபய மடக்கி பமபசயில் குத்திய சத்யன் “கசால்லு மான்சி?
உயிருக்கு
இன்னும் குறி
அவன்
உயிபராடத்தான்
வச்சவன்...
வச்சிருக்கான்.... இதுக்கு
இப்பபா
பமலயும்
சட்டம்
இருக்கனுமா?
உன்பனாட
பூரணிபயாட
மானத்துக்கு
தண்டிக்கும்னு
அவபன
குறி
விட்டு
பவக்க கசால்றியா? “பகாபத்தில் கர்ஜிக்கும் சத்யபன காண்பது இதுதான் முதல் முபற என்பதால் மான்சி கூட சற்று மிரண்டு தான் பபானாள்....
சத்யபன சமாதானப்படுத்தும் பநாக்குடன் “அவன் உயிபராட இருக்கனும்னு
நான்
கசால்ல
வரபல
சத்யன்,,
ஆனா
நாம
பவற
எபதயும்
இழக்க
பவணாம்னு தான் கசால்பறன்.... நிச்சயம் அவனுக்கு தண்டபன உண்டு...அது ககாஞ்சம்
தாமதமாகுபமத்
தவிர...
அவன்
தண்டிக்கப்படாமல்
இருக்கப்
பபாறதில்பல.... ஹவுஸ் ஓனர்கிட்ட மூணு மாசம் படம் பகட்டிருக்பகன்.... அதுக்கப்புறம் பவற வடு ீ பார்த்து நானும் பசாபியாவும் பபாயிடுபவாம்.... அங்க வந்து
அவன்
கதால்பல
குடுக்க
முடியாது...
ஏன்னா
அதுக்குள்ள
“என்று
மான்சி
முதல்
விசாரபண முடிஞ்சு அவன் பமல குற்றம் நிரூபிக்கப் பட்டுவிடும்... அதுக்குள்ள அவன்
ககாட்டமும்
கூறினாள்.....
ககாஞ்சம்
அடங்கிடும்
உறுதியாக
“நீ பபாடுற கணக்கு தப்பு மான்சி,, அவன் விஷப் பாம்பு... நிச்சயம் விஷத்தக்
கக்கிகிட்பட தான் இருப்பான் “சத்யன் எச்சரிக்பகக் குரலில் கூற.... விரக்தியாக சிரித்த மான்சி “அந்த விஷப் பாம்பு கூடத்தான் கிட்டத்தட்ட ஆறு வருஷம்
பசர்ந்து வாழ்ந்திருக்பகன் சத்யன்... கூடிய சீக்கிரம் அந்த பாம்பபாட பல்பலப் புடுங்கிடுவாங்கன்னு எனக்கு நம்பிக்பக இருக்கு சத்யன் “என்றாள்....
அதன்பின் சற்றுபநர அபமதிக்குப் பின் வழக்கு சம்மந்தமான விஷயங்கபள
பபசிவிட்டு மான்சி தனது வட்டுக்கு ீ கிளம்ப தயாரானாள்....... தன்யா கண்ண ீபர அடக்கிக் ககாண்டு நின்றிருந்தாலும்... பசந்தவி கபரிதாக அழுது ஆர்பாட்டம் கசய்தாள்.... பூரணியின் இறப்பு அன்று உதறிவிட்டுப் பபானது பபால் இன்று மான்சியால்
பபாகமுடியவில்பல.... சத்யபன சங்கடமாகப் பார்த்தாள்.... அவனும் மகபளத் தூக்கி எவ்வளபவா சமாதானம் கசய்துப் பார்த்தும் அவள் அடங்கவில்பல...
“சரி சரி அழாம இரு... நான் ஆன்ட்டிபய இருக்கச் கசால்பறன் “என்ற சத்யன்
மான்சியிடம் வந்து கமல்லிய குரலில்... “சவி தூங்குற பநரம் தான்... ககாஞ்ச பநரம் அவகூடப் படுத்திருந்து ஏதாவது கபத கசால்லி தூங்க வச்சிட்டுப் பபாயிடு மான்சி “என்றான்... மான்சிக்கும்
பவற
வழி
கதரியவில்பல...
பசாபியாவிடம்
சற்று
பநரம்
அமர்ந்திருக்குமாறு கூறிவிட்டு.. பசந்தவியுடன் சத்யனின் படுக்பகயபறக்குள் பபானாள்.... கட்டிலில்
தாவி
ஏறி
படுத்துக்
ககாண்ட
பசந்தவி
தன்
பக்கத்தில்
படுக்பகபயத் தட்டி “இங்க வந்து படுத்துக்கங்க ஆன்ட்டி" என்றதும்... மான்சி தர்மசங்கடமாக கநளிந்து “இல்ல சவிம்மா,, நான் உட்கார்ந்பத உனக்கு கபத கசால்பறன்" என்றாள்...
பசந்தவி ஒத்துக் ககாள்ள மறுத்து பிடிவாதம் கசய்ய... பவறு வழியின்றி
பசந்தவியின்
பக்கத்தில்ப்
படுத்தாள்
மான்சி...
படுத்த
அடுத்த
நிமிடம்
தன்யாவும் பசந்தவியும் அவளின் இருபக்கமும் பகப் பபாட்டு சுற்றி வபளத்து அபணத்துக் ககாண்டு “ம் கபத கசால்லுங்க ஆன்ட்டி" என்றனர்....
மான்சிக்கு கபத வரவில்பல... கண்ண ீர் தான் வந்தது.... தாய்பம உணர்வு விழித்துக் ககாண்டு கபரும் பபாராட்டம் கசய்ய... குழந்பதகபள அபணத்துக்
ககாண்டு கண்ண ீபர விழுங்கி விட்டு சிறு வயதில் தன் தாய் தனக்குச் கசான்ன
பட்டி
முக்கால்
வாசி
விக்கிரமாதித்தன்
கசால்ல ஆரம்பித்தாள்....
கபதயின்
பபாது
கபதபய
இரண்டு
சத்யனின்
பபரும்
பிள்பளகளுக்குச்
தூங்கிவிட
கமல்ல
அவர்களின் பககபள விலக்கிவிட்டு அந்தப் படுக்பகபய விட்டு எழுந்து கவளிபய வந்தாள்....
தபலபய பககளில் தாங்கிக் ககாண்டு ஹாலில் அமர்ந்திருந்த சத்யன்... மான்சி
வந்ததும்
நிமிர்ந்து
குடுக்குறாங்க..." என்றான்... "
அகதல்லாம்
இல்பல,,
பார்த்து
நான்
பார்க்காமபலபய கிளம்பினாள்...
“ஸாரி
மான்சி,,
கிளம்புபறன்
“என்று
கராம்ப
கதாந்தரவு
அவன்
முகத்பதப்
" இன்பனரத்துல ஆட்படால பபாகபவண்டாம்... நான் கார்ல டிராப் பண்பறன்
“என்ற சத்யன் அவள் மறுத்துக் கூறும் முன்பு கார் சாவிபய எடுத்துக் ககாண்டு வாசலுக்குப் பபாயிருந்தான்.... தயங்கி நின்ற கபண்கபள பூரணியின் அம்மாவும் அப்பாவும் வந்து “இந்த பநரத்துல கரண்டு கபாண்ணுகளும் தனியாப் பபாகாதீங்கம்மா... மாப்பள
தான் கசால்றார்ல,, கார்லபய பபாயிடுங்க “என்று வற்புறுத்திக் கூறி அனுப்பி பவத்தார்கள்.... அதற்கு பமல் மறுக்கமுடியாமல் மான்சியும் பசாபியாவும் சத்யனின் காரில் ஏறினர்.... மான்சியின் வடுவபர ீ யாருபம பபசிக் ககாள்ளவில்பல... இரபவ விழுங்கும் அபமதியில் காரில் ஓடும் ஏசியின் சப்தம் மட்டுபம பகட்டது....
மான்சியின் வட்டருபக ீ கார் நின்றதும் இரண்டு கபண்களும் இறங்கினர்...
பசாபியா வட்டுக்கதபவ ீ திறக்க கசன்றுவிட... காருக்குள்ளிருந்து தபலபய
நீ ட்டிய சத்யன் “நான் பவணும்னா பவற வடு ீ பார்க்கவா மான்சி?" என்று கபரும் தயக்கத்துடன் பகட்டான்...
கவடுக்ககன்றத் திரும்பியவள் “பவண்டாம் சத்யன்... நான் பார்த்துக்கிபறன் “என்று கூறிவிட்டு விடு விடுகவன வட்பட ீ பநாக்கி கசன்று விட்டாள்....
பபாகும் அவபளபயப் பார்த்திருந்து விட்டு காபர ஸ்டார்ட் கசய்து ககாண்டு கிளம்பினான் சத்யன்....
" பூமி அதிகமாக நபனந்தது..... " வரர்களின் ீ ரத்தத்தாலா?? " காதலர்களின் கண்ண ீராலா?? " கண்ண ீரால்தான் இருக்கபவண்டும்.... " பல வரர்களின் ீ காதல் சரிதம் கூட.....
" கண்ண ீரால் தாபன எழுதப்பட்டுள்ளது!!!
நீ தி மாணிக்கத்துக்கு பின்புலமாய் இருந்து கசயல்படும் கட்சித் தபலவரின் கஹஸ்ட்
ஹவுஸ்....
ஹாலில்
இருந்த
கிடந்தான் நீ தி மாணிக்கம்... பபாபத நிதானம் இருந்தது.... சற்று
தள்ளி
தபரயில்
விபளயாடிக்
பசாபாவில்
தாறுமாறாக
தபலக்பகறியிருந்தாலும்
ககாண்டிருந்த
தன்
அப்படிபய
அவன்
சரிந்து
ககாஞ்சம்
குழந்பதபயப்
பார்த்தான்.... தன் குழந்பத என்ற நீ தியின் வார்த்பதக்கான அர்த்தம் அந்த குழந்பதயின்
ஜாபடயில்
இல்பல....
தபலவரின்
ஜாபடயில் சிரித்தது குழந்பத.... ஒவ்கவாரு சனிக் கிழபம இரவும் தன் இரண்டாவது
மபனவிபய
அபழத்துக்ககாண்டு
தபலவரின்
கஹஸ்ட்ஹவுஸ்க்கு வந்ததன் அபடயாளம் தான் நீ திக்கு கிபடத்த இந்த குழந்பத....
தனது ஆண்பமயற்றத் தனத்பத நிரூபிக்கும் அந்த சிரிப்பபப் பார்த்ததும் நீ தி எரிச்சலாய்
வர
மீ ண்டும்
ஒரு
லார்ஜ்
ஊத்திக்
ககாண்டான்...
ககாஞ்சம்
நஞ்சமிருந்த நிதானமும் சுத்தமாய் வடிந்து விட... பபாபத உச்சத்து ஏறியது... பசாபாவிலிருந்து தபரக்கு சரிந்து கால்கபள விரித்துக்ககாண்டு வாபயப் பிளந்து ககாண்டான்.... ஹாபல
அடுத்த
படனிங்
ஹாபல
ஒட்டிய
பிரமாண்டமான
படுக்பகயபறயில் நீ தியின் இரண்டாவது மபனவி கிரிஜா... அவள் பக்கத்தில் கட்சித் தபலவர்....
இப்பபாது எந்த கட்சியின் கபர பவட்டிபய கட்ட பவண்டும் என்று அவரது பிஏ கசான்னால் தான் இப்பபா நாம் எந்த கட்சியில் கதாண்டாற்றுகிபறாம் என்று
இவருக்பகத் கதரியும்.... அந்தளவுக்கு பலகட்சி மாறிய பச்பசாந்திதான் இந்த தபலவர்.... புரண்டு
படுத்து
கிரிஜாவின்
கழுத்திலிருந்த
கனத்தத்
தாலி
சங்கிலிபய
எடுத்துப் பார்த்தார்.. தாலி நீ திமாணிக்கம் கட்டியது என்றாலும் அதிலிருக்கும் தங்கம்
தபலவருபடயது
வந்திருக்க தபலவர்...
கிரி?"
என்று
அல்லவா?....
அப்பபாது
தான்
“சின்னவபன
குழந்பதபயப்
எங்க
பற்றி
விட்டுட்டு பகட்டார்
“அந்தாளு
குடிச்சுகிட்டு
“என்றாள் கிரிஜா....
இருந்தான்....
பார்த்துக்க
கசால்லிட்டு
வந்பதன்
" இன்பனரம் அவன் மட்படயாகிருப்பான்... நீ பபாய் பிள்பளய தூக்கிட்டு வந்து தூங்கபவ" என்று தபலவர்
கூறியதும்
சரிகயன்று
அபறக்கதபவ திறந்து ககாண்டு கவளிபய வந்தாள்.... குழந்பத
பக்கத்தில்
விபளயாட்டுப் கிடந்த
நீ தி
கபாருள்களுடன்
குறட்பட
விட்டுக்
கூறி எழுந்த
விபளயாடிக்
கிரிஜா
ககாண்டிருக்க...
ககாண்டிருந்தான்...
அவபனத்
தாண்டி கசன்று குழந்பதபய தூக்கிய கிரிஜா நீ திபய காலால் உபதத்து
“எப்புடி தூங்குறான் பாரு மாமாப் பயல்" என்று முனங்கியபடி காறி உமிழ்ந்து விட்டு தபலவரின் அபறக்கு கசன்றாள்...
குழந்பதபய உறங்க பவத்துவிட்டு வந்து படுக்பகயில் சரிந்தாள்.... அவள் வந்து விட்டால் ககாஞ்சபநரம் கூட ஓய்வில்லாது உபழக்கும் தபலவரின்
முகத்தில் சற்று பநரமாக குழப்பம்.... சற்று தள்ளி தபரயில் விரிந்திருந்த
விரிப்பில் கிடந்த குழந்பதபயப் பார்த்தார்.... அவருக்கும் கதரியும் அது தன் குழந்பத தான் என்று.... ஐம்பத்பதந்து வயதில் தனக்ககாரு மகபனப் கபற்றுக் ககாடுத்திருக்கும் கிரிஜாவின் மீ து தபலவருக்கு அன்பு உண்டு....
"என்னாச்சு என் ராசா இப்புடி பசார்ந்து பபாய் கிடிக்குறீங்க? என்ன குழப்பம்னு என்கிட்ட கசால்லக் கூடாதா?" என்று கவபலயுடன் பகட்டாள்....
சற்றுபநரம் அபமதியாக இருந்தவர்... ஒரு நீ ண்ட கபருமூச்சுடன் “எல்லாம் இந்த நீ திப் பயலால வந்த விபனதான்.... அந்த பரமபனப் பபாடுடான்னா
கூடபவ ஒரு குடும்பப் கபாம்பபளவும் பசர்த்துப் பபாட்டுட்டான்... இப்பபா அந்த கபாண்ணு கசத்துப் பபாச்சு.... சரி பகார்ட்ல உண்பமபய கசால்லி சரண்டர்
ஆகுடான்னு கசான்னா.... முடியாது,, நான் உங்களுக்காகத் தான பண்பணன்... நீ ங்கதான்
என்பன
பரமனுக்கும்
காப்பாத்தனும்னு
எனக்கும்
கசால்லபவண்டியிருக்கும்னு
கசால்றான்....
இருந்த
என்பனயபவ
இல்பலன்னா
லிங்பக
மிரட்டுறான்....
ரவுடி
பகார்ட்ல
குண்டடிப்பட்ட
கபாண்ணு இறந்து பபானதும் பமலிடத்துல எனக்கு பிரஸர் அதிகமாயிடுச்சு... நான் இதுல இருக்பகன்னு கதரிஞ்சா வர்ற எலக்சன்ல எனக்கு எம்பி சீட் தரமுடியாதுன்னு
தபலவர்
கசால்றார்....
அதான்
என்ன
பயாசபனயா இருக்கு கிரிஜா “என்று கவபலயுடன் கூறினார்....
கசய்றதுன்னு
விஷயம் கபரியது என்றதும் கிரிஜாபவயும் கவபலத் கதாற்றிக்ககாள்ள...
எழுந்து அமர்ந்து தபலவரின் கால்கபள இதமாகப் பிடித்துவிட்டபடி “இந்த
நாசமாப் பபானவன் பகார்ட்ல பபாய் சரண்டர் ஆகபவண்டியது தான.... இவன் இருந்து யாருக்ககன்ன லாபம்? சனியன் புடிச்சவபன ஏதாவது பண்ணி நீ ங்க பிரச்சபனலருந்து
கவளிய
வர்றதப்
பாருங்கய்யா"
என்று
அவருக்கு
ஆறுதலாக கூறினாள்.... பயாசபனயுடன் தனது தாபடபயத் தடவிய தபலவர் “இவபனாட முதல் கபாண்டாட்டி
பவற
எண்கவுன்டர்
சம்மந்தமா
சிபிஐ
விசாரபணக்கு
உத்தரவிடும்படி கவர்னருக்கு மனு ககாடுக்கப் பபாறதா தகவல் வந்திருக்கு.... அதுவிஷயமா
வக்கீ பலப்
கசான்னவங்க
பார்த்து
கசால்லிருக்காங்க...
பபசிருக்கானு
இப்பபா
இருக்குற
எனக்கு
தகவல்
நிபலபமல
சிபிஐ
விசாரபண வந்தா நான் என்பனாட அரசியல் வாழ்க்பகக்பக முழுக்குப் பபாட பவண்டியதுதான்...
அபதாட
கட்டறதுக்கு
பகாமணம்
கூட
இல்லாம
கமாத்தத்பதயும் உருவிகிட்டு உள்ள உட்கார வச்சிடுவானுங்க.... எல்லாம்
இந்த நாதாரிப் பயலால வந்தது“ தபலவரின் குரலில் நீ தியின் பமலிருந்த ஆத்திரம் அனலாக அடித்தது... “நிதானமா
பண்ணாலும்
பயாசிச்சு நான்
ஒரு
முடிகவடுங்கய்யா...
உங்க
கூடபவ
நீ ங்க
இருப்பபனுங்க"
என்ன
கிரிஜா
முடிவு
தனது
நிபலப்பாட்பட தபலவருக்கு கசான்னதும் கமல்ல எழுந்து படுக்பகயில் அமர்ந்த தபலவர் கிரிஜாபவ இழுத்து அபணத்துக் ககாண்டார்... “கிரிஜா
நான்
ககாஞ்ச
நாளா
உன்கிட்ட
எபதயும் மபறக்கிறதில்பலனு
உனக்பகத் கதரியும்... அதனால இபதயும் உன்கிட்ட கசால்லித்தான் ஆகனும்“ தபலவரின் குரலில் பீ டிபக அதிகமாக இருந்தது
“கசால்லுங்கய்யா,, நான் ஏதாவது கசய்யனுமா" தபலபய ககாய்து வரவும்
தயாராக இருந்தாள் நீ தியின் தர்மப்பத்தினி
“இந்த பயபல இதுக்கு பமலயும் விட்டு வச்சா என்பனத் தூக்கி உள்ள
உட்கார வச்சுடுவான் கிரிஜா.... அதான் இவபனப் பபாட்டுடலாம்னு முடிவு பண்ணிருக்பகன்....
அப்பதான்
என்
தபல
தப்பும்“
கதளிவாக
கசான்னார்
தபலவர்.... தபலவரின் பககளுக்குள் இருந்தவளின் உடல் விபரத்தாலும் “உங்களுக்கு
என்ன பதாணுபதா அபத கசய்ங்கய்யா... நான் என்ன கசய்யனும்னு மட்டும் கசால்லிடுங்க... அதன்படி நடக்குபறன்“ என்று வாக்களித்தாள்
“என் ஆளுங்கபள வச்சு நீ திக்கு நான் நாள் பவக்கிபறன்.... நீ எபதயும்
கண்டுக்காம குழந்பதபயாட உன் வட்டுலபய ீ ககாஞ்ச நாபளக்கு இரு.... இந்த பிரச்சபன எல்லாம் ஓஞ்ச பிறகு நாபன வந்து உன்பன இங்க கூட்டிட்டு
வந்துடுபறன்... அப்புறம் இந்த ஹஸ்ட்ஹவுஸ் உனக்குத் தான்... அதுவபரக்கும் உனக்குத் பதபவயானப் பணம் வந்து பசரும்“ என்று தபலவர் கசான்னதும் உடனடியாக தபலயபசத்து சம்மதம் கசான்னாள் கிரிஜா....
நீ திமாணிக்கத்தின் பிரச்சபனக்கு எளிதாக தீர்வுகண்ட நிம்மதியில் இருவரும்
உற்சாகமாக உல்லாசத்பத ஆரம்பித்தனர்....
கிரிஜாபவ விலக்கிவிட்டு எழுந்த தபலவர் “அந்த நாய் என்ன கசய்யுதுனு பபாய்ப் பார்த்துட்டு வா“ என்று கிரிஜாவுக்கு உத்தரவிட... அவள் எழுந்துபபாய்
ஹாலில் உறங்குபவபனப் பார்த்துவிட்டு வந்து “நல்லா தூங்குறான்“ என்றாள் தபலவர்,, தனது கசல்பல எடுத்துக் ககாண்டு கட்டிலின் விளிம்பில் அமர்ந்து யாருக்பகா கால் கசய்தார்.... எதிர்முபனயில் எடுக்கப்பட்டது....
"தபலவபர என்ன இந்த பநரத்துல கூப்பிடுறீங்க?" எதிர்முபன பரபரப்பானது... "இசக்கி நான் கசால்றத கவனமா பகளு... நம்ம நீ திக்கு ஸ்ககச்சுப் பபாடனும்... பரமபன
எண்கவுன்டர்
பார்க்குறான்...
அதனால
பண்ண
பயபல
“தபலவர் கூறிய மறுவிநாடி....
பமட்டர்ல
பபாட்டாதான்
என்பனபய நான்
மாட்டிவிடப்
தப்பிக்க
முடியும்
"கசால்லுங்க தபலவபர,, ஆள் கரடியா இருக்கு... பபாட்டுடலாம்“ என்றது எதிர்முபன "இல்ல இசக்கி எகலக்ஷன் படம்ல எந்த காரணம் ககாண்டும் என் கபயர்
கவளிய வரக்கூடாது... அதனால நம்ம ஸ்படல்ல அவபன பபாடாம விபத்து மாதிரி கசட் பண்ணனும்... லாரிபய வச்சுப் பபாட்டுத் தள்ளிட்டு டிபரவபர
பபாய் பபாலீஸ்ல சரண்டர் ஆகச் கசால்லிடு... அப்பதான் இது விபத்துனு கதரியவரும் “தபலவர் கதளிவாகத் திட்டம் தீட்டிக் ககாடுத்தார்.... "தபலவர்
தபலவர்
தான்...
ககரக்டா
ஸ்ககச்சுப்
பபாடுறீங்க....
ஏதாவது
கவளியூர் லாரிபய கசட் பண்ணி ஆக்ஸிடண்ட் பண்ணிட்டு பபாய் பபாலீஸ்ல சரண்டர் ஆக கசால்லிடுபறன்... யாருக்கும் எந்த சிக்கலும் வராது தபலவபர" என்ற
எதிர்முபன..."
அப்புறம்
ஒரு
முக்கியமான
விஷயம்.
அவன்
வட்டுலருந்து ீ கிளம்புற பநரம் நல்லா ஊத்திவிட்டு அனுப்புங்க... அப்பதான் அவபன பபாபதல வந்து விழுந்ததா பபாலீஸ் நம்பும் “என்றான்.... சரிகயன்ற
தபலவர்
நாபள
வந்துப்
பணத்பத
வாங்கிக்
ககாள்ளுமாறு
கூறிவிட்டு “எந்த காரணத்பதக் ககாண்டும் நாம பபர் கவளிய வரக்கூடாது இசக்கி” என்று எச்சரிக்பக கசய்து பபாபன ஆப் கசய்தார்..... தனக்காக
பின்னப்படும்
நீ திமாணிக்கம்
சதி
வபலபயப்
கால்கபளப்
பரப்பிக்
பற்றி
ககாண்டு
எதுவும்
அறியாத
குறட்படவிட்டுக்
ககாண்டிருந்தான்..... ‘முற்பகல் கசய்யின் பிற்பகல் விபளயும்....’ என்ற வாக்கு நீ திமாணிக்கத்தின் விஷயத்தில் சற்று தாமதமாகத் தனது பவபலபய ஆரம்பித்தது
சத்யன் பாலு மூலமாக ககாடுத்த நான்கு லட்ச ரூபாய்ப் பணத்பத கபற்றுக் ககாண்ட
பசது
கிட்டத்தட்ட
ஒரு
மாதம்
வபர
பணத்பத
எடுக்கவில்பல... கவகு நிதானமாக கசயல் பட்டான்.... ஏற்கனபவ
பசதுவுக்கு
டிபரவிங்
டிராண்பபார்ட்
கம்கபனியில்
தமிழ்நாட்டின்
பலபகுதிகளுக்கு
கதரியும்
பவபலக்கு பலாடு
என்பதால்...
பசர்ந்தான்...
ஏற்றிச்
கவளிபய
ஒரு
லாரி
ஒரு
கசன்றவன்
மாதம்
ஒரு
நாள்
பர்மிட்
லாரி
கசாந்தமாக லாரி வாங்கப் பபாவதாக கூறி கசய்துககாண்டிருந்த பவபலபய விட்டுவிட்டு வந்தான்... சத்யனிடமிருந்து
வாங்கியப்
பணத்தில்
ஒரு
பலாக்கல்
வாங்கினான்... இரண்டு நாட்கள் பலாடு ஓட்டிவிட்டு மூன்றாவது நாள் பவறு டிபரவர் பபாட்டு வண்டிபய அனுப்பிவிட்டு நீ தி மாணிக்கத்பத கண்காணிக்க ஆரம்பித்தான்... ககாண்டான்.... அன்றும்
நீ தி
பபாகும்
அப்படித்தான்,,
ஹஸ்ட்ஹவுஸ்க்கு
நீ தி
கசல்ல...
வரும்
தன் பசது
இடத்பத கண்டு ககாண்டான்....
இடங்கபள
மபனவி
துள்ளியமாக
கிரிஜாவுடன்
அவர்கபளப்
பின்
கண்டு
தபலவரின்
கதாடர்ந்து
கசன்று
தனது லாரியின் டிபரவருக்கு பபான் கசய்து தான் இருக்குமிடம் கசால்லி லாரிபய
அங்பக
எடுத்துவருமாறு
கூறினான்....
லாரி
பலாக்கலிபலபய
இருந்ததால் பசது பபான் கசய்த ஒரு மணிபநரத்தில் லாரி வந்துவிட்டது....
டிபரவருக்கான
பணத்பத
ககாடுத்து
விட்டு
“ஒரு
வாரம்
நான்
டியூட்டி
கசய்பறன்... நீ அடுத்த வாரம் வந்து என்பன டியூட்டி மாத்து ரவி “என்று கூறி அந்த டிபரவபர அனுப்பி விட்டு லாரியில் ஏறி ஸ்டார்ட் கசய்து கிளம்பி
கபாள்ளாச்சி பராட்டில் சாபலபயார பஹாட்டலில் லாரிபய நிறுத்திவிட்டு கிள ீனரும்
பசதுவும்
சாப்பிட்டார்கள்....
பிறகு
தபலவரின்
பதாட்டத்துவடு ீ
இருக்கும் சாபலயில் மபறவாக லாரிபய நிறுத்தினான்... உண்ட மயக்கத்தில் கிள ீனர் படுத்து உறங்கிவிட.... கநஞ்சில் கநருப்பாக எரியும் வஞ்சத்துடன் நீ தியின் வருபகக்காக காத்திருந்தான் பசது....
இன்பறாடு பூரணி இறந்து முப்பது நாள்.... பூரணியின் அஸ்திபய எடுத்துக் ககாண்டு
சத்யன்
கண்மூடி
டிபரவர்
தனது
பிள்பளகளுடன்
காவிரியில்
கபரக்க
பூரணியும்
சத்யனும்
கசன்றிருப்பதாக காபலயில் அவனுக்கு பபான் மூலம் தகவல் வந்தது... சீட்டில்
சாய்ந்தவன்
மனதில்
வந்தார்கள்.... கம்கபனிக்கு மதிய உணவு எடுத்துவரும் பூரணி “நீ யும் வா பசது சார் கூட சாப்பிடலாம் “என்று வற்புறுத்தி அபழத்து அமர பவத்து ஒரு தாயாக இருந்து உணவு பரிமாறினாள்.... தீபாவளி
உபடகள்
கபாங்கல்
எடுக்கும்
பபான்ற
பபாது
பண்டிபககளில்
பசதுவுக்கும்
வட்டில் ீ
பசர்த்து
இருப்பவர்களுக்கு
எடுத்துக்
ககாடுப்பாள்....
கண்கலங்க மறுக்கும் பசதுவின் தபலயில் கசல்லமாகத் தட்டி “என் தம்பி எங்ககூட இருந்தா அவபன விட்டுட்டு எங்களுக்கு மட்டும் டிரஸ் எடுப்பபாமா பசது? “என்று அன்பு காட்டி அழ பவத்தாள்....
நான் முதலாளி,, நீ கதாழிலாளி,, என்ற பந்தமின்றி குடும்பத்தில் ஒருவனாக ஏற்றுக் ககாண்ட சத்யன்.... பசதுவின் தங்பகயின் திருமணம்,, பபாடபவண்டிய நபக குபறந்து பபானதால் திருமணபம நின்று பபாகும் நிபலயில் தன் மபனவியின்
கழுத்திலிருந்த
கசயிபன
கழட்டி
ககாடுக்கும்
படி
கூறிய
சத்யன்.... புருஷன் கசால் தட்டாமல் உடபன தன் கழுத்திலிருந்த நபகபய கழட்டி பசதுவின் தங்பகயின் கழுத்தில் பபாட்டு திருமணத்பத நடத்திக் ககாடுத்த கதய்வங்கள்.... குழந்பதகள்
இருவபரயும்
மட்டுமல்லாது...
அவ்வளவு
கபரிய
பங்களாபவபய பசதுவின் கபாறுப்பில் விட்டுச் கசல்லும் அந்த நம்பிக்பக.... சத்யனுக்கு உதவிய ஒபர
காரணத்துக்காக
பக உபடக்கப்பட்டு வதியில் ீ
கிடந்த மான்சி.... என்னகவாரு அற்புதமான கபண்மணி.... அவளுக்கு பநர்ந்த கதி மீ ண்டும் யாருக்கும் வரக்கூடாது
இபவ
அத்தபனக்கும்
என்னால்
கசய்ய
முடிந்தது
இது
தான்....
கசய்துடுவார்...
ஆனால்
எல்பலாருக்கும் தாயாக இருந்த அந்த கதய்வப் கபண்மணிபய ககான்றவபன பழிவாங்குவதன் மூலமாக நான் பட்ட கடபன தீர்ப்பபன்.... நான்
கசய்யபலன்னா
சத்யன்
ஐயா
இபதச்
அதன்பிறகு அந்த குழந்பதகளின் கதி?... எண்ணற்ற கதாழிலாளர்களின் கதி? அதனால் அவபன ககால்லும் பணிபய ஆண்டவன் எனக்கு குடுத்திருக்கார்...
உங்க கூடபவ இருந்துகிட்டு இபத கசய்தால்... குற்றத்தில் உங்களுக்கும்
பங்ககன தீர்ப்பாகும்... நான் மட்டும் கசய்தால் எனக்கு அன்னமிட்ட தாய்க்கு
நான் கசய்யும் இறுதி மரியாபதயாக சத்தமின்றி அமுங்கிப் பபாய்விடும்...
அதனால்தான் இவ்வளவு பபாராட்டமும்... உங்களிடம் திட்டமிட்டு தகராறு கசய்து பிரிந்து வந்ததும் அதற்காகத்தான் மூடிய
கண்களிலிருந்து
கண்ண ீர்
வழிய
சாய்ந்திருந்தான்
பசது....
“எங்க
எல்லாருக்கும் தாயாக இருந்த நீ ங்க இப்பபா கதய்வமாயிட்டீங்க.... ஆனால் உங்கபள ககான்றவன் மட்டும் இன்னும் நடமாடிக்கிட்டு இருக்காபன அம்மா? அவபன கடபன இன்பறாடு தீர்ப்பபன் அம்மா “பசதுவின் கண்கள் நீ பர வடித்தாலும் கநஞ்சு உரபமறி நிமிர்ந்தது... புறங்பகயால்
கண்ண ீபரத்
துபடத்
கதரிந்தவன்...
தண்ண ீர்
பாட்டிபல
கதாபலவு
பின்னால்
எடுத்து முகத்பத கழுவிக் ககாண்டு நீ தியின் வருபகக்காக காத்திருந்தான்... அவனது
லாரி
நின்றிருந்த
இடத்திலிருந்து
நூறடி
மற்கறாரு லாரியும் நின்றிருந்தது... லாரியின் உள்பள இருந்த இசக்கி “நான் கசான்னது ஞாபகம் இருக்குள்ள? அவன் ஐயாபவாட பங்களாவுல இருந்து கிளம்பினதுபம
நான்
கசான்ன
மாதிரி
சிக்னல்
தருபவன்...
பபக்ல
தான்
வருவான்... பின்னால விரட்டிப் பபாய் அடுத்து வர்ற டர்ன்ல ஒபர தட்டாத் தட்டி தூக்கிரு.... தூக்குன அடுத்த நிமிஷம் லாரிபயாட பபாலிஸ்ல பபாய் சரண்டர் ஆயிடு... நான் ஆபள வச்சு பபன் கட்டி உன்பன கவளிய எடுத்துர்பறன்,, நீ
காரியத்பத கச்சிதமா முடி மிச்ச பணம் உன் தம்பி கிட்ட ககரக்டா பபாய்
பசர்ந்துடும் “என்று திட்டத்பத சரியாக கசால்லிவிட்டு லாரியின் பக்கவாட்டு கதபவத் திறந்து ககாண்டு கீ பழ குதித்து இருட்டில் மபறந்தான்.... இருக்கும்
வபர
பயணத்துக்காக
ககாண்டிருந்தது....
ககாடுங்பகாலனாக இரண்டு
இருந்த
வாகனங்கள்
நீ திமாணிக்கத்தின்
தயார்
நிபலயில்
இறுதி காத்துக்
மரத்த வச்சவன் தண்ணி ஊத்துவான் மனச பாத்துதான் வாழ்வ மாத்துவான் ஏ மனபம கலங்காபத வனாக ீ வருந்தாபத பாரங்கள் எல்லாபம பபடத்தவன் எவபனா அவபன சுமப்பான் ஓம் சாந்தி ஓம்
பபடத்தவனின் துபணயிருக்க அடுத்தவனின் துபண எதற்கு இதயத்திபல துணிவிருக்க வருத்தமிங்பக உனக்ககதற்கு உன்பன நல்ல ஆளாக்க உத்தமபனப் பபாலாக்க எண்ணியவன் யாகரன்று கண்டுக்ககாள்ள யாருண்டு ஊகரல்லாம் உந்தன் பபபர பபாற்றும் நாள் வரும் ஓம் சாந்தி ஓம் புத்தியுள்ள உனக்ககல்லாம் புத்தகத்து படிப்கபன்ன சக்தியுள்ள உனக்ககல்லாம் சத்தியத்தில் தவிப்கபன்ன காத்து இருப்பது எத்தபனப்பபபரா உன்னிடம் பதாற்ப்பதற்கு ஓம் சாந்தி ஓம்
நீ தியின் வாழ்க்பக யாரால் முடிவுறப் பபாகிறது என்று அறியப்படாத புதிராக இருக்க.... பசது வஞ்சத்துடன் வாகனத்தில் காத்திருந்த அபத பநரம் எதிர்
புறத்தில்
சாபலபயாரம்
இசக்கி
வருபகக்காக காத்திருந்தது... பபாபதயின்
உச்சத்தில்
நல்ல
ஏற்பாடு
கசய்திருந்த
உறக்கத்தில்
இருந்த
லாரியும்
நீ தியின்
நீ திமாணிக்கத்தின்
பதாளில் தட்டி “தபலவர் கூப்பிடுறாரு எழுந்திரு “என்று எழுப்பினாள் கிரிஜா... பல குரல்களுக்குப் பிறகு கண்விழித்தப் பார்த்த நீ தி “அடிங்பகா.... இப்ப
என்னாத்துக்குடி
வார்த்பதகளால் அடக்கிக்
எழுப்புற?"
கிரிஜாபவ
ககாண்டு
என்றபடி
அர்ச்சிக்க....
“தபலவர்
எழுந்தவன்
அவளுக்கு
கூப்ட்டாரு
பாரு"
கூறிவிட்டு சபமயலபறப் பகுதிக்கு கசன்று விட்டாள்..
அசிங்கமான
ஆத்திரம்
என்று
வந்தாலும்
அலட்சியமாக
மணிக்கட்படத் திருப்பி மணி பார்த்தான்,, நல்லிரவு 12-40 ஆகியிருந்தது....
இந்த பநரத்துல எதுக்குக் கூப்பிடுறாரு? என்ற குழப்பத்துடபனபய எழுந்து தபலவரின் அபறக்கு கசன்றான்... கட்டிலில் படுத்திருந்த தபலவர் நீ திபயப் பார்த்ததும் எழுந்து சம்மணமிட்டு
அமர்ந்து “வா நீ தி“ என்றபடி ஒரு சுருட்பட பற்ற பவத்து மூச்பச இழுத்து
சுருட்பட சுவாசத்பதாடு கலந்தபடி “நம்ம புது பராடு கபட பார்க்கு பபாய் ககலக்ஷ்ன் வாங்கிட்டு வரனும் நீ தி.. “என்று நிதானமாக கூறினார்...
அபறயின் பமபசயில் இருந்த தண்ண ீர் ஜக்பக எடுத்து கதாண்படயில்
சரித்துக் ககாண்ட நீ தி பமபசக்கடியில் கிடந்த கிரிஜாவின் ஆபடகபளப்
பார்த்தான்... முகத்தில் எந்த உணர்ச்சியுமின்றி நிமிர்ந்து “இந்த பநரத்துலயா தபலவபர?" என்று பகட்க...
“ம்ம்,, நாபளக்கு பபங்க்ல கட்டனும்.... நீ பபாய் வாங்கிட்டு வந்துடு நீ தி“
என்றவர்.... “பபக்ல பபாய்ட்டு வா “என்று கூறிவிட்டு எழுந்து பாத்ரூமுக்கு கசன்று விட்டார்....
முனங்கியபடி கவளிபய வந்த நீ தி பதாட்டத்துக்கு வந்து அங்கிருந்த குழாயில் தண்ண ீர் பிடித்து முகத்பத கழுவினான்... ஓரளவுக்கு பபாபத கதளிந்தது.... கர்சீப்பப எடுத்து முகத்பதத் துபடத்துக் ககாண்டு வந்தவன் எதிரில் வந்து நின்றாள் கிரிஜா....
அவபள ஏளனமாகப் பார்த்த நீ தி “என்னடி.... நான் கசான்னபத தபலவர் கிட்ட பகட்டியா?" என்று பகட்க.....
ஒருப் புழுபவ விட பகவலமாக புருஷபனப் பார்த்த கிரிஜா “மூணு வருஷம் முன்னாடி என்பனக் கூட்டிக்குடுத்து இன்ஸ்கபக்டர் ஆன.... இப்பபா கூட்டிட்டு
வந்து விட்டு எஸ் பி ஆகனும்னு பாக்குற.... நல்ல பவபள உன் ஆத்தா கசத்துட்டா...
இருந்திருந்தா
அவபளயும்
கூட்டிக்குடுத்து
இன்பனரம்
ஐஜி
ஆகிருப்ப..." கிரிஜாவின் வார்த்பதகளில் தனது கபண்பம சீரழிக்கப் பட்டதன் வலி கதரிந்தது....
"என்னடி வாய் நீ ளுது?.... கபரிய இடத்துல இருக்பகாம்ன்ற திமிரா?" என்று கத்தியபடி அவபள கநருங்கினான் நீ தி....
இரண்டடி பின்னால் கசன்ற கிரிஜா “ஏய் கிட்ட வந்தா நாபய அடிக்கிற மாதிரி அடிச்சுத்
தூக்கிப்
விழித்தவளுக்கு
பபாட
கநஞ்சில்
கசால்லிடுபவன்....“
அவமானத்தின்
வலி...
என்று
ஆத்திரத்துடன்
ககாஞ்சகாலமாய்
தான்
தபலவரிடம் நிரந்தரமாக வாழுகிறாள்.... அதற்கு முன்பு பபாலீஸ் துபறயின் பல பபாலிகளுக்கு முந்தி விரித்த அவமானம்....
கடும் பகாபத்துடன் கநருங்கியவபன தபலவரின் குரல் அபழத்தது.. “இன்னும் கிளம்பபலயா
நீ தி"......
சட்கடன்று
நின்ற
நீ தி
“இபதா
பபாபறன்“
என்று
தபலவருக்கு பதில் கூறிவிட்டு “உன்பன வந்து கவனிச்சுக்கிபறன்டி” என்று அங்கிருந்து நகர்ந்தான்....
"வந்து கிழிப்பான்... பபச்சுல என்ன இருக்கு? கபாட்படப் பயல்“ என்று சத்தமாக முனங்கியவள்
“நீ
திரும்பி
வந்தா
பார்க்கலாம்டா"
கூறிக்ககாண்டு வட்டுக்குள் ீ கிளம்பினாள்....
என்று
தனக்குள்
பாதியில் பபாபத கதளிந்த ஆத்திரம்... கிரிஜாவின் வார்த்பதகள் ஏற்படுத்திய கவறி...
இரண்டும்
பசர்த்து
உறுமிக்ககாண்டு கிளம்பியது....
பபக்கின்
கிக்கபர
ஒரு
உபதவிட
அது
பலியாடு பபால் பபாகும் புருஷபனப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த கிரிஜாவின்
மனதில் மான்சியின் நிபனவுகள்... “கபாம்பபளனு கூட பாக்காம பகபய உபடச்சாபன பாவி... இனிபம அவளாவது இவன்கிட்ட சீரழியாம தப்பிக்கட்டும் “என்று முனங்கியபடி தபலவரின் அபறக்கு கசன்றாள்... பசாபாவில்
கிரிஜாபவப்
அமர்ந்து
பார்த்ததும்
சிககரட்
“என்ன
புபகத்துக் கிரி?
பய
ககாண்டிருந்தார்
ஓவரா
இருந்தான் பபாலருக்கு?" ஏளனமாய் தான் பகட்டார்....
சத்தம்
தபலவர்,,
பபாட்டுகிட்டு
படுத்திருந்த குழந்பதபய ஏசியின் குளிர் தாக்காமல் கபட்சீட்டால் இழுத்து
மூடிவிட்டு தபலவரிடம் வந்த கிரிஜா “அறுபட்ட பகாழி மாதிரி துள்ளிட்டுப் பபாறான்....." என்றபடி அவரின் அருகில் அமர்ந்து ககாண்டாள்....
இவர் மட்டும் என்பன நிரந்தரமாக்கிக் ககாள்ளாவிட்டால் என் கதி? நிபனத்த
மாத்திரத்தில் அருவருப்பில் முகம் பகாணியது.... அவனின் சுயநலத்துக்காக கண்டவனிடமும் தன்னுடபனபய இருக்க
படுத்தவபள....
பவத்துக்
பவண்டும்
என்ற
இனி
ககாண்ட உறுதி
யாரிடமும்
தபலவருக்கு
கிரிஜாவிடம்
பபாகக்கூடாது
என்றும்
வந்து
என்று
உண்பமயாக
கவகு
நாட்கள்
ஆகிவிட்டது... தபலவர் தனது கசல்பல எடுத்து இசக்கிக்கு கால் கசய்து நீ தி கிளம்பிவிட்ட
விபரத்பத கூறிவிட்டு “ஜாக்கிரபத இசக்கி,, ஏத்திட்டு குத்துயிரா விட்டுடப் பபாறான்.... பசலன்ட்டான ஏரியா தான்... அதனால இறங்கி கசத்தானான்னுப்
பார்த்துட்டு அப்புறமா பபாய் பபாலீஸ்ல சரண்டர் ஆக கசால்லு....“ என்று கதளிவாக கூறிவிட்டு பபாபன பவத்தார்....
கிரிஜா அபமதியாக இருக்க,, “வருத்தமா இருக்கா கிரிஜா?" என்று பகட்டார்... “அட நீ ங்க பவற.... அவன் வாழத் தகுதியில்லாதவன்னு நான் முடிவு பண்ணி கராம்ப நாளாச்சுங்க.... இப்பபா நீ ங்க பபாட்ட பிளான் சரியா நடக்கனுபமனு தான் கவபலயா இருக்கு “என்றாள் கிரிஜா.....
“ககரக்டா நடக்கும் கிரி..... நமக்குப் பிரச்சபன வரக்கூடாதுனு தான்... பவற
ஏரியால வச்சு பபாடச் கசால்பறன்.... லாரிக்கும்... டிபரவருக்கும்... நமக்கும் எந்த
சம்மந்தமும்
இல்பல....
எல்லாம்
சரியா
நடக்கும்....
மணிபநரத்துல தகவல் வரும்“ என்று கதளிவாக கூறினார்.... இருவரும்
இசக்கியிடமிருந்து
ஆரம்பித்தனர்....
வரப்பபாகும்
இன்னும்
தகவலுக்காக
ஒரு
காத்திருக்க
இசக்கி,, நீ தி எங்பக வருகிறான் என்று பபான் கசய்து லாரி டிபரவருக்கு
தகவல் கசான்னான்..... “நீ வண்டிபய எடுத்துகிட்டு அவன் பின்னாடிபய பபாய்
ககரக்டா சமயம் பார்த்து தட்டிடு.... நான் உடபன ஸ்பாட்டுக்கு வந்துடுபறன் “என்று
ரகசியமாக
கூறிவிட்டு
நீ தி
அவபன
கடந்து
கசல்லும்
வபர
காத்திருந்து... பிறகு தனது கருப்புநிற காரில் நீ திபய பின் கதாடர்ந்தான்.....
தபலவர் வட்டின் ீ பராட்பட கடந்து கமயின் பராட்டில் திரும்பி பார் இருக்கும்
சாபலயில் திரும்பியவபன நூறடி இபடகவளியில் இசக்கி ஏற்பாடு கசய்த லாரி பயங்கர பவகத்தில் பின்கதாடர்ந்தது....
நீ தி பார் இருக்கும் பராட்டில் திரும்பியதுபம.... அவன் ககலக்ஷ்ன் வாங்க
பாருக்குத் தான் பபாகிறான் என்று புரிந்துககாண்டான் பசது.... சிலநாட்களாக
இவர்கபள கண்காணித்ததனால் பசதுவால் சுலபமாக யூகிக்க முடிந்தது.... உடபன தனது லாரிபய பவறு ஒரு குறுக்கு வழியில் கசலுத்து நீ திக்கு
பநர்எதிபர வந்து பமாதுவது பபால் பிளான் கசய்துககாண்டு லாரிபய புயல் பவகத்தில் கிளப்பினான்... நீ தியின் பின்னால் இசக்கி ஏற்பாடு கசய்த லாரி... நீ திபய பநருக்கு பநர்
பமாதி
நசுக்க
ககாண்டிருந்தது...
பசதுவின்
லாரி....
இரண்டுபம
ஒபர
பவகத்தில்
வந்து
இபத எதுவுபம அறியாத நீ தி...... தபலவரின் கஹஸ்ட்ஹவுஸ் இருக்கும்
சாபலபய கடந்து பார் இருக்கும் பராட்டில் திரும்பினான்..... கடும் பகாபத்தில்
பற்கபள கடித்துக் ககாண்டான்.... “புள்பளப் பூச்சி மாதிரி கசான்னபத பகட்டு நடந்த கிரிஜா சமீ பகாலமாக சரிக்கு சரி எதிர்த்து நின்று பபசுவது ஆத்திரத்பத
கிளப்பி விட்டிருந்தது.... எல்லாம் இந்த தபலவர் குடுக்குற இடம்..... அவபனத் தூக்கி உள்ள உட்கார பவக்கிற பவர் எனக்கு இருக்குனு இந்த சிருக்கிக்குத்
கதரியாம பபாச்பச... உங்க கரண்டு பபருக்குபம ஆப்பு பவக்கிபறன் பாரு “சத்தமாக பபசியபடி பபக்கில் கசன்றவனின் பபாபதயில் பபக் அடிக்கடி தடுமாறியது....
ஆள் அரவமற்ற சாபல..... நல்லிரவு ஒருமணி.... சத்தமின்றி பின் கதாடர்ந்த
லாரிபய கவனிக்காமபலபய தன்பபாக்கில் பபாய்க்ககாண்டிருந்தான் நீ தி....
அப்பபாது தான் எதிபர புயல் பவகத்தில் வந்த லாரிபய கவனித்துவிட்டு பவகத்பதக் குபறத்து சாபலயிலிருந்து ஒதுங்க நிபனத்தவபன பின்னால் வந்த
இசக்கி
பமாதியது....
ஏற்பாடு
கசய்த
வண்டி
தடால்
என்ற
கபரும்
சப்தத்துடன்
இசக்கியின் வண்டி பமாதிய பவகத்தில் தூக்கி வசப்பட்ட ீ நீ திமாணிக்கத்தின்
பபக் சாபலயின் பள்ளத்தில் பபாய் விழ... நீ தி எதிபர வந்து ககாண்டிருந்த பசதுவின் லாரி வலது பக்க முன் சக்கரத்தின் அடியில் மாட்டினான்...
அய்பயா பகாட்பட விட்டுவிட்படாபம என்ற பவதபனயுடன் பிபரக்கில் காபல பவத்தான்... லாரியின் முன் சக்கரம் நச்கசன்று எதிபலா ஏறியபத பசதுவால்
உணர முடிந்தது.... மனபத நிதானப்படுத்திக் ககாண்டு லாரியிலிருந்து இருந்து இறங்கி வந்தான்.... இசக்கி ஏற்பாடு கசய்த லாரி டிபரவரும் வண்டியிலிருந்து இறங்கினான்.... அவனுக்குப்
பதட்டம்....
தனது
வண்டியில்
அடித்தவன்
இங்பகபய
இறக்கவில்பலகயன்றால் பபசியப் பணம் கிபடக்காமல் பபாய்விடுபமா என்ற பதட்டம்.....
இருவருபம இறங்கி வந்து இசக்கி லாரியின் கஹட்பலட் கவளிச்சத்தில் பசதுவின் லாரிக்கடியில் சிக்கிக்கிடந்தவபனப் பார்த்தனர்
கபண் என்பவள் உலக சக்தி... அவபள ஆக்கும் சக்தியும்.... உலக நிகழ்வுகள் அத்தபனக்கும் கபண்ணின் கபயர் சூட்டக் காரணம்... கபண்பம என்றால் பமன்பம என்று கபாருள்... ஓடும் நதிகளுக்கும் கபண்ணின் கபயர்... அழிக்கும்
புயலுக்கும் கபண்ணின் கபயர்... கபண் தான் சகலமும்... கபண்தான் சர்வமும்... அப்படிப்பட்டப் புனிதத்பத சிபதப்பவன்... வபதப்பவன்.... ஆணாய்ப் பிறந்த காரணத்தாபலபய ககாடூரன் தான்....
கபண்பண
பகநீ ட்டி
அடித்தான்
என்றாபல
அவன்
அப்படிப் பார்த்தால் நீ தி மாணிக்கம் மகா ககாடூரன் தான்... ஆனால் அவனுக்கு இப்படிகயாரு
மரணம்
பதபவயா
என்று
அவனது
மரணத்பத
விரும்பியவர்கபள நிபனக்கும் அளவிற்கு மிக ககாடூரமாய் கிடந்தான்
லாரியின் முன் சக்கரத்தில் மாட்டியிருந்த நீ தியின் வயிற்றுக்கு பமல் பகுதி கமாத்தமும் சிறு கீ ரல் கூட இல்லாமல் இருக்க கதாபடயிலிருந்து கீ பழ பாத
நுனி வபர அபதபபால் சிறு காயமும் இன்றி இருந்தது... இபவ இரண்டுக்கும் நடுபவ
இருக்கும்
பகுதி
லாரி
டயருக்கு
கீ பழ
நசுங்கி
பாகங்களும் குடல் பகுதிகளும் கவளிபய பிதுங்கியிருந்தது... உயிர்
இருந்தது...
கும்பிட்டு
அபதவிட
பபசினான்
நீ தி.....
உணர்வுகளும் “என்பன
இருந்தது....
சிபதந்து
பககயடுத்துக்
காப்பாத்துங்கபளன்....
தூக்கிவிடுங்க... “மிகத் கதளிவாக பபசினான் நீ தி...... வயிற்றுக்கு உணர்வும்
பமல்
பகுதி
அப்படிபய
கமாத்தமும்
இருந்தது...
சிபதயாமல்
இன்னும்
சில
உடல்
இருந்ததால்
என்பன
உயிரும்
மணிபநரத்திற்பகா..
சில
நிமிடங்களுக்பகா இந்த நிபல நீ டிக்கலாம்... பிறகு மரணம் நிச்சயம் தான்....
மிகவும்
கமன்பமயான
மனம்
ககாண்டவன்
பசது......
ஒரு
கபண்பம
சீரழிக்கப்பட்டு... ஒரு கபண்ணின் உயிர் பிரிக்கப்பட்டது பசதுபவ ககாபல கசய்யும் அளவிற்கு ககாண்டு வந்து நிறுத்தியிருந்தது.... ஆனால் இப்பபாது அவனுக்கு வயிற்பறப் புரட்டிக் ககாண்டு வந்தது...
அவன் லாரியின் க்ள ீனர் மயக்கமாக வருவது பபால் இருக்க சாபலபயார மரத்தடியில்
அமர்ந்து
ககாண்டான்...
பசதுவும்
இசக்கியின்
டிபரவரும்
கசய்வதறியாது நின்றிருந்தத் தருணத்தில் அவர்களின் அருபக இசக்கியின் கார் வந்து நின்றது....
இரண்டு லாரிகள் எதிரும் புதிரும் நிற்பபத குழப்பமாகப் பார்த்த இசக்கி...
தனது
டிபரவரிடம்
“ஏன்டாக்
பகனக்
***
இவபனப்
பபாடச்
கசான்னது
உன்பனய தான... இப்பபா இந்த லாரில மாட்டிகிட்டாபனடா?" என்று பகாபமாக பகட்டான்... நீ தியின் உயிருக்காக விபல பபசப்பட்ட பத்து லட்சம் பறிபபான ஆத்திரம் அவனுக்கு....
" இல்லண்பண.. நான்தான் அடிச்சுத் தூக்குபனன்... இந்த லாரி எதிர்ல வந்ததும்
அதுல பபாய் மாட்டிக்கிட்டான்... ஆனா இந்த வண்டிபய நகர்த்தினா உயிர் பபாயிடும்ண்பண “டிபரவர் இசக்கிபய சமாதானம் கசய்த அந்த பநரத்தில் நீ திக்கு இசக்கிபய அபடயாளம் கதரிந்தது.... “இசக்கி,, நீ யாடா? யாருடா என்பனப் பபாடச் கசான்னது?" என்று கதறலாய்
பகட்டான் நீ தி.... நீ தியின்
பக்கம்
திரும்பிய
இசக்கி
“ஏன்
உனக்குத்
கதரியபலயா
நீ தி?
தபலவபரபய மிரட்ட நிபனச்சதுக்கு உனக்கு கிபடச்ச பரிசு இது “என்று கூறிவிட்டு ஏளனமாக சிரித்தான்...
நீ தியின் அதிர்ச்சியும் உயிர் பயமும் கண்களில் கதரிந்தது தபலபயப் பிடித்துக் ககாண்டு நின்றிருந்த பசதுவிடம் திரும்பிய இசக்கி
“ஏன்டா எங்கருந்துடா வந்து பசர்ந்த? சத்தமில்லாம வண்டிபய எடுத்துகிட்டு ஓடிப் பபாயிடு... இவபன நாங்கப் பார்த்துக்கிபறாம்.... ம் பவற ஏதாவது வண்டி வர்றதுக்குள்ள... சீக்கிரம் வண்டிபய நகர்த்து “என்றான்....
பசது குழம்பிப் பபாய் நின்றிருந்தான்... ' அப்படியானால் நீ தியின் மரணம் என்பனப் பபாலபவ பவறு ஒருவராலும் தீர்மானிக்கப்பட்டிருந்ததா?'.....
“ஏய்
நீ
பபாகபலயா?...
ம்
மிரட்டினான்....
வண்டிபய
எடுத்துகிட்டு
கிளம்பு"
இசக்கி
பசது துணிவுடன் நிமிர்ந்து “இல்பல நாபன பபாய் பபாலீஸ்ல சரண்டர்
ஆகிடுபறன் “என்றதும் உச்சபட்ச கடுப்பானான் இசக்கி... “படய் என்ன கபரிய
பருப்பாட்டம் பபசுற? கசான்னா புரியாதா? கமாதல்ல இடத்பத காலி பண்ணு" என்றபடி பசதுவின் கழுத்பதப் பிடித்து தள்ளினான்... பசதுவின்
க்ள ீனர்
வாண்பண
நாம
எழுந்து
பசதுவிடம்
ஓடிவந்தான்...
“ஏண்பண
உனக்கு
சட்படபயப்
பிடித்து
கத்திபய
கண்டு
லூசாப் பிடிச்சிருக்கு? அதான் அவங்கப் பார்த்துக் கிபறன்னு கசால்றாங்கள்ள... இழுத்தான் இசக்கியின்
பபாயிடலாம்
பகயில்
“என்று
திடீகரன்று
பசதுவின்
முபளத்திருந்த
மிரளவில்பல பசது.... ஆனாலும் நடந்தபத கபாறுப்பபற்கும் இவர்களுக்கும்
நீ திக்கும் பயங்கரமான பவறு ஏபதாகவாரு பிரச்சபன இருக்கிறது என்று புரிய
“சரிங்க நான் பபாயிடுபறன்.... அதுக்கு முன்னாடி ககாஞ்சம்....." என்று பமபல பபசாமல் முனங்கிக் ககாண்டிருந்த நீ தியின் முகத்தருபக குனிந்தான்....
“படய் நீ திமாணிக்கம்,, உண்ட வட்டுக்கு ீ கரண்டகம் நிபனச்சதால இவங்க
உன்பனப் பபாட வந்திருக்காங்க... ஆனா நான் யாருன்னு உனக்குத் கதரியுமா? நானும் உன்பன அழிக்க வந்தவன் தான்... எனக்கு அன்னமிட்ட தாயின் ஆத்தம சாந்திக்காக
உன்பன
அழிக்க
வந்பதன்....
நான்
பசது...
இறந்து
கதய்வமாகிவிட்ட பூரணியம்மாபவாட கபறாத பிள்பளடா.... இப்பபா எதுக்காக இபத கசால்பறன்னா... நீ எதுக்காக சாகுபறன்னு உனக்குத் கதரியனும்னு
தான் “என்று கதளிவாக கமல்லியக் குரலில் கூறிவிட்டு சட்கடன அங்கிருந்து நகர்ந்து லாரியில் ஏறினான்..... டிபரவர்
சீட்டில்
அமர்ந்தவன்
கண்மூடி
கடவுளிடம்
மன்னிப்பப
பவண்டினான்... தப்பிக்க வழிகாட்டியதற்கு நன்றியும் கூறிக் ககாண்டான்..... பிறகு
லாரிபய
நின்றான்...
அப்படிபய
ரிவர்ஸில்
எடுத்தான்....
நான்கடி
பின்வாங்கி
கீ பழயிருந்த இசக்கி லாரியின் கதவருபக வந்து “உன் வண்டி முன் வலும் ீ
எங்க வண்டி முன்வலும் ீ ஒபர கம்கபனிதான்.... அதனால பிரச்சபன வராது... சத்தமில்லாம பபாய் வட்டுல ீ கவுந்து படு.... கவளிய ஏதாவது மூச்சு விட்டு
மவபன உனக்கும் இபத கதிதான்" என்று எச்சரிக்பக கசய்தவுடன் ஒப்புதலாக தபலயபசத்த பசது உடனடியாக கிளம்பிவிட்டான்... குற்றுயிராய்
கிடந்த
நீ திமாணிக்கத்துக்கு
இரக்கம்
காட்ட
யாருமில்பல....
அருபக வந்துப் பார்த்த இசக்கி பதறாது என்று உதட்படப் பிதுக்கிவிட்டு தனது
டிபரவபர அபழத்து “ரிவர்ஸ் பபாய் வண்டிபயத் திருப்பிகிட்டு வந்து அந்த லாரிபயாட தடத்துலபய வண்டிபய நிறுத்து “என்று உத்தரவிட்டான்..... டிபரவர்
வண்டிபய
எடுத்து
ரிவர்ஸ்
பபாய்
மீ ண்டும்
வண்டிபயத்
திருப்பிக்ககாண்டு ரிவர்ஸிபலபய வந்து நீ திமாணிக்கம் கிடந்த இடத்பதப்
பக்குவமாக கடந்து மறுபடியும் முன்னால் நகர்த்தி பசதுவின் லாரி டயர் ஏற்படுத்தியிருந்த நீ தியின் ரத்தச்சுவடிபலபய கவனமாக வந்து பபாது இசக்கி
கீ பழயிருந்து ஜாபட கசய்ய நீ தியின் நசுங்கிப் பபான வயிற்றில் மீ ண்டும்
தனது வண்டியின் வலது முன் சக்கரத்பத ஏற்றி நிறுத்தினான்.... இசக்கி கசன்றுப் பார்த்தபபாது நீ தியின் இறுதி மூச்சு நின்று பபாயிருந்தது.... “ம்
வண்டிபயாட
சாவிபய
மட்டும்,எடுத்துகிட்டு
இறங்கு
“என்று
இசக்கி
கசான்னதும் டிபரவர் இறங்கி ஓடிவந்தான்....... ஏபதாகவாரு வாகனத்தின் கவளிச்சம்
கதரிய
“என்
கூட
வா,,
ம்
சீக்கிரம்
“என்றவன்
மபறவாக
நிறுத்தியிருந்த தனது காரில் ஏற... அவனுடன் டிபரவரும் ஏறிக்ககாண்டான்...
கார் தார்ச்சாபலயில் சீறிப் பாய “கமயின் பராட்ல இறக்கி விடுபறன்...இடது
பக்கம் பபானா பபாலீஸ் ஸ்படஷன் இருக்கு... அங்க பபாய் லாரி சாவிபய குடுத்துட்டு யாபரா குடிச்சிட்டு தாறுமாறா பபக்பக ஓட்டி என் லாரில வந்து
விழுந்துட்டாங்கன்னு கசால்லு... பவற எதுவும் மூச்சு விடாத... நான் நாபளக்கு உன் தம்பி கூட வக்கீ பல அனுப்பி பவக்கிபறன் “என்றான் இசக்கி... நீ திமாணிக்கத்தின் அசிங்கமான சரித்திரம் அவலமான நிபலயில் முடிந்து
முடிவுபர எழுதப்பட்டுவிட்டது....
மனிதபன ககாபல கசய்தால் அது குற்றம்,, பாவம்....... அசுரபன அழித்தால் அது சூரசம்ஹாரம்... காபல மணி ஏழபர காவிரியின் வட கபரயான பவானி ஆற்றங்கபர.... இறந்தவர்களுக்காக தர்பனம் ககாடுத்துக் ககாண்டிருந்தனர் சிலர்... சத்யன்
அவன்
குழந்பதகள்..
பூரணியின்
கபற்பறார்கள்..
பசுபதி,
மான்சி,
பசாபியா, சாந்தி, என எல்பலாரும் ஒரு பந்தலின் கீ ழ் அமர்ந்திருக்க... பாலு
மட்டும்
ஏபதா
பவபலகயன்று
தாமதமாக
வருவதாக
இருந்தார்...
ஐயர்
மந்திரங்கபள கசால்லிக்ககாண்டிருந்தார்.... அவர்களுக்கு நடுபவ பூரணியின் அஸ்தி நிபறந்த மண் கலயம்... உடலில்
சட்படயில்லாமல்
இடுப்பில்
ஈர
பவட்டியுடன்
ஜயர்
கசால்லும்
மந்திரங்கபள கூறிய சத்யனின் கண்ண ீர் அவனது ஈர பவட்டியில் கசாட்டி காணாமல்
பபாய்க்ககாண்டிருந்தது...
அவனருகில் அமர்ந்திருந்தனர்... ஒரு
தாம்பாளத்தில்
அந்த
மண்
பிள்பளகளும்
கலயத்பத
பவத்து
அழுதுககாண்டு
அதனுடன்
ஒரு
பட்டுப்புடபவ.. பூ, மஞ்சள், குங்குமம்... என எல்லாம் பவத்து அபத எடுத்து
சத்யனிடம் ககாடுத்த ஐயர் “எடுத்துண்டு பபாய் உங்க இடுப்பளவு தண்ணி இருக்குற
தண்ணில
கபரச்சிடுங்க...
உங்க
விட்டுட்டு
கலயத்துல
குழந்பதகபளயும்
இருக்குற
கபரக்க
அஸ்திபயயும்
கசால்லிட்டு
வாங்பகா
“என்றார்... தாம்பாளத்
தட்பட
வாங்கிக்ககாண்டு
எழுந்த
சத்யனுடன்
அவன்
பிள்பளகளும் எழுந்தனர்.... மான்சி பசந்தவிபயத் தூக்கி இடுப்பில் பவத்துக் ககாண்டாள்... பசாபியா தன்யாவின் பகபயப் பிடித்துக் ககாள்ள அபனவரும் தண்ண ீரில் இறங்கினர்....
சத்யனின் இடுப்பளவு நீ ரில் வந்தவுடன் தாம்பாளத்தில் இருந்த கபாருட்கபள
தண்ண ீரில்
பபாட்டுவிட்டு
மண்
கலயத்பத
பசுபதியிடம்
ககாடுத்துவிட்டு
அதிலிருந்து இரு பகயிலும் தனது மபனவியின் சாம்பபல அள்ளினான் சத்யன்... துடிக்கும் இதயத்பத அடக்க வழியின்றி திமிறி குமுறியபடி ஆற்று நீ ரில்
மபனவியின்
அஸ்திபய
கபரத்தான்...
இரண்டாவது
முபறயும்...
மூன்றாவதாக பூரணியின் அஸ்திபய பககளில் அள்ளிய பபாது அவனது சட்படபய பூரணியின் அப்பா பவத்திருக்க... அதிலிருந்த கமாபபல் அவபன அபழத்தது...
அந்த கண்ண ீர் தருணத்தில் சத்யனின்
கமாபபல் அபழத்தது அத்தபன
பபபரயும் திடுக்கிடச் கசய்தது.... சத்யன் திரும்பி தனது சட்படபயப் பார்த்து விட்டு அபமதியாக பகயிலிருந்த அஸ்திபய இறுதியாக நீ ரில் விட்டான்.....
பிள்பளகள் பகயில் பிடியாக அள்ளி நீ ரில் விட்டனர்... கதாடர்ந்து சத்யனின்
கமாபபல் அலறியது.... அடுத்ததாக பூரணியின் கபற்பறார் மகளின் இறுதிபய அள்ளி கண்ண ீருடன் நீ ரில் கபரத்தனர்... விடாமல் கத்திக்ககாண்டிருந்தது சத்யனின் கமாபபல்...
மான்சியிடமிருந்த பசந்தவிபய பசாபியா வாங்கிக் ககாள்ள... கவகுபநரம்
அடிக்கின்றபத? ஏதாவது முக்கியமான கசய்தியாக இருக்குபமா? கநஞ்சுக்குள் ஏபதாகவாரு உணர்வு அபடத்தது பபால் இருக்க... பூரணியின் அப்பா ககாடுத்த சத்யனின் சட்படபயப் பிரித்து பாக்ககட்டிலிருந்த
சத்யனின் கமாபபபல
எடுத்தாள் மான்சி... மான்சி
சத்யபனப்
பார்த்தாள்...
பார்பவயின்
கபாருள்
என்னகவன்று
சத்யனுக்கும் அவளுக்கும் மட்டும் புரிந்தபதா? சத்யன் பகயில் தாம்பாளம் இருக்க மான்சி அவனது பபாபன ஆன் கசய்த அபதத் தருணம் பூரணியின்
அஸ்தி கலசம் மான்சியிடம் வந்தது... எல்பலாரும் அள்ளி கபரத்த மீ திபய மான்சி அள்ளினாள்... வலக்பகயில் கமாபபலில்
பூரணியின் வந்த
நீ திமாணிக்கம்
அஸ்தி...
கசய்திபயா......
இறந்துட்டானாம்
இடக்பகயில்
“பாஸ்
நான்
சத்யனின்
பாலு
பாஸ்...
லாரி
கமாபபல்...
பபசுபறன்......
அந்த
ஆக்ஸிடன்ட்ல
இறந்துட்டானாம் “பாலுவின் குரலில் தீபாவளிக்கு புத்தாபட உடுத்தி பட்டாசு கவடிக்கும்
குழந்பதயின்
சந்பதாஷம்...
ஒருவனின்
சந்பதாஷத்பதக் ககாடுக்குமா? காதில்
விழுந்த
இறந்துவிட்டானா?
கசய்தி
மான்சியின்
நீ திமாணிக்கம்
இதயத்தில்
மரணம்
கசன்று
இறந்துவிட்டானா?
இத்தபன
பமாதியது.....
பகயிலிருந்த
பூரணியின் அஸ்திபய பகபய விரித்துப் பார்த்தாள் மான்சி.... “பூரணி நீ
உத்தமினு கதரியும்... ஆனால் பத்தினி கதய்வம்னு நிரூபிச்சிட்டம்மா.... உன்
சாவுக்கான அர்த்தம் கிபடச்சிருச்சு பூரணி “என்று வாய்விட்டு கண்ண ீருடன் கசான்னவள் சத்யனிடம்
நீ ரில்
நீ ட்டி
பகபயவிட்டு
“நீ திமாணிக்கம்
அஸ்திபய
கபரத்து
இறந்துட்டானாம்
பவகமாக கபரபய பநாக்கி நடந்தாள்..... அதிர்ச்சியில் பவத்தான்
கண்ண ீர்
சத்யன்....
கண்களிபலபய
எதிர்முபனயில்
உபறந்துவிட பாலு
விட்டு
“என்று
“பாஸ்
கசல்பல
கூறிவிட்டு
பபாபன பாஸ்
காதில்
“என்று
கத்திக்ககாண்டிருந்தார்.... " கசால்லுங்க பாலு......" " பாஸ்,, என்ன பாஸ் நீ தி கசத்துட்டான்னு கசான்பனன்... நீ ங்க எதுவுபம கசால்லபல?" வருத்தமாக பகட்டார் பாலு....
" ம்ம்,, எப்ப நடந்தது?" குரலில் உணர்வு காட்டாமல் பபசினான் சத்யன்.... " நம்ம வக்கீ ல் சார்தான் கசான்னார்.... பநட் ஒரு மணிக்கு கபாள்ளாச்சி பராட்டுல
எதிரில்
வந்த
லாரியில்
பமாதிருக்கான்
பபால...
ஸ்பாட்லபய
ஏபதா
கபதபபால்
" சரி பாலு நான் அப்புறமா கால் பண்பறன்...." என்று கட்
கசய்துவிட்டு
காலியாம் பாஸ்.... பயங்கர பபாபதல பபாய் பமாதிருக்கான்... லாரி டிபரவர் வந்து
பபாலீஸ்ல
சரண்டர்
ஆகிட்டான்
கசால்லிக்ககாண்பட பபானார்....
மான்சிபயப்
பார்த்தான்....
ஆற்றங்கபரப்
மான்சி....
பசாபியாவிடமிருந்து
விட்டுட்டு
உடபன
“பாலு
படிகளில்
பசந்தவிபய
ஏறிக்ககாண்டிருந்தாள்
வாங்கிக்ககாண்ட
சத்யன்
“பசாபியா,, நீ மான்சிக் கூட பபாய் இரு... நான் இவங்கபளகயல்லாம் வட்டுல ீ பபாறாங்க
“என்று
வர்பறன்... சத்யன்
சீக்கிரம்
கூறிய
பபா
அடுத்த
பசாபியா... கணம்
மான்சி
பசாபியா
தனியாப்
பவகமாக
மான்சிபய பநாக்கி ஓடினாள் விசாரித்த பசுபதிக்கு தகவல் கசான்னபடி பிள்பளகளுடன் கபரக்கு வந்தான் சத்யன்... எல்லாம் முடிந்து வட்டுக்கு ீ கிளம்பி வந்தனர்...
வட்டில் ீ கசய்திருந்த சபமயபல பூரணியின் படம் பவத்து அதன் முன்பு வாபழ
இபல
பபாட்டு
பபடயலிட்டனர்....
படத்தில்
சிரித்த
பூரணியின்
சிரிப்பில் ஏபதாகவாரு அர்த்தம் கபாதிந்து கிடந்தது பபால் இருந்தது....
சத்யனின் அழுபக ஆற்றங்கபரபயாடு நின்று பபாயிருந்தது... அபமதியாக பபடயலிட்டு
பிள்பளகபள
சாப்பிட
பவத்தான்...
அவபன
சாப்பிட
கசான்னதும் மறுத்துவிட்டு மற்றவர்கபள சாப்பிட கசான்னான்.... பிள்பளகபள வந்தவன்
பூரணியின்
சாந்தியிடம்
கபற்பறாரிடம்
“அக்கா
நான்
விட்டு
பபாய்
விட்டு
சபமயலபறக்கு
மான்சிபயப்
பார்த்துட்டு
வர்பறன்...... மான்சியும் பசாபியாவும் சாப்பிட்டுருக்க மாட்டாங்க... கரண்டு பபர்
சாப்பிடுற மாதிரி சாப்பாடு ககாண்டு பபாய் கார்ல பவக்க கசால்லுங்க" என்று கூறிவிட்டு தனது அபறக்குச் கசன்றான்.... சத்யன் உபடமாற்றிக் ககாண்டு வந்ததும் காரில் உணவு எடுத்து பவக்கப்பட சத்யன் மான்சியின் வட்டுக் ீ கிளம்பினான்....
காபர கதருவில் நிறுத்திவிட்டு சாப்பாட்டுக் கூபடபய எடுத்துக் ககாண்டு
வட்டின் ீ கதபவ கநருங்கினான்... முன்புற பகட் பூட்டப் படாமல்... அடுத்ததாக
இருந்த கதவும் திறந்து பவக்கப் பட்டிருந்தது.. இனிபமல் பயந்து பபாய் பூட்டி பவக்க பவண்டிய அவசியம் இல்பல பபால்...... யாபரயும்
அபழக்காமல்
வாசப்படியில்
கசன்று
நின்றவபன
பசாபியா
கவனித்துவிட்டாள்.... பவகமாக எழுந்து வந்து “வாங்க சார் “என்றதும் தபல கவிழ்ந்து அமர்ந்திருந்த மான்சி சட்கடன்று நிமிர்ந்து சத்யபனப் பார்த்தாள்....
பகயிலிருந்த கூபடபய பசாபியாவிடம் ககாடுத்து விட்டு மான்சிக்கு எதிபர
இருந்த பிரம்பு பசாபாவில் அமர்ந்தான் சத்யன்... இருவருக்குமிபடபய மவுனம் பாபத அபமத்தது... அந்த பாபத ஒற்பறயடிப் பாபதயாக இருக்க இருவரும் திரும்ப மனமின்றி அபமதியாக அமர்ந்திருந்தனர்.... இருவருக்கும் பபச வார்த்பதகளுக்கு கடும் பஞ்சமாக இருந்தது மவுனம் என்பது ஒரு மாபய தாபன?... அது கபலந்துதான் ஆகபவண்டும்.... சற்று பநரத்திற்குப் பிறகு “எல்லாபரயும் விட்டுட்டு இங்க வரனுமா? நான் நல்லாதான் இருக்பகன்... கிளம்புங்க சத்யன் “என்றாள் மான்சி....
“இல்ல... பரவால்ல.... பசங்கபள சாந்தி பார்த்துக்குவாங்க... “என்றவன் சற்று
தயங்கி
“நீ
காபலயிலருந்பத
எதுவும்
சாப்பிடபல...
வந்திருக்பகன்... ககாஞ்சம் சாப்பிடு மான்சி “என்றான்....
சாப்பாடு
ககாண்டு
மான்சி எதுவும் பபசாமல் அமர்ந்திருந்தாள்... " மான்சி இந்த சூழ்நிபல நான் எதிர்பாராதது... என்ன பபசுறது... உனக்கு என்ன கசால்றதுனு கூட புரியபல மான்சி “சத்யன் மனபத திறந்து கசான்னான்....
" இல்ல சத்யன்,, எனக்கு யாபராட ஆறுதலும் பதபவப் படாது" என்றவள் தபல நிமிர்ந்து
“புருஷன்
கசத்துட்டா...
அவன்
எப்படிப்பட்ட
பகவலமானவனா
இருந்தாலும் கபாண்டாட்டின்றவளுக்கு கண்ண ீரும் வருத்தமும் வரும்... ஆனா எனக்கு மனகசல்லாம் கவறுபமயா இருக்கு சத்யன்.... எம்ட்டி பகன்வாஸ்
மாதிரி எதுவுபம இல்லாம காலியா இருக்கு.... எட்டு வருஷமா மான்சின்ற என் கபயருக்குப் பின்னால அவன் கபயர் இருந்தபத? அதற்காக கூட எனக்கு ஒரு கசாட்டு கண்ண ீர் வரபல.... அவபனப் பத்தி கசால்லியழக் கூட விஷயங்கள்
இல்பல சத்யன்..... “என்ற மான்சி “உங்கபள பபாலீஸ் ஏதாவது பார்மாலிட்டி
விசாரபணக்கு கூப்பிட்டாலும் கூப்பிடுவாங்க... நீ ங்க கிளம்புங்க சத்யன்... “என்று கூறிவிட்டு எழுந்து ககாண்டாள்....
சத்யனும்
எழுந்தான்...
பபாகிபறன்
என்பது
பபால்
பார்த்தவன்
கபரும்
தயக்கத்திற்க்குப் பிறகு.... “நீ திபயாட இறுதி காரியங்கள்?...... நான் ஏதாவது பண்ணனுமா மான்சி?" என்று பகட்க.....
அவன் எபத பகட்கிறான் என்று மான்சிக்குப் புரிந்தது.... விரக்தியான சிரிப்பு
இதழ்களில் தவழ “அவபன இங்பக எடுத்துட்டு வரனுமானு தான பகட்குறீங்க? அவனுக்கும் எனக்கும் எந்த பந்தமும் இல்பல சத்யன்.... புருஷன்ற பந்தம்
இன்கனாருத்தி கூட வந்து நின்னப்பபவ முடிஞ்சு பபாச்சு.... விட்டகுபற கதாட்ட குபறயா என் கழுத்தில் கிடந்த தாலிபயயும் ககாஞ்சநாள் முன்னாடி கழட்டி பபாட்டுட்படன்...
இப்பபா
என்பனாட
சுமங்கலி
அபடயாளம்
இபதா
இந்த
கபாட்டு தான்.... சமூகத்துக்காக இபதயும் அழிச்சிட்டு கவறுபமயா இருக்க நான்
தயார் தான்....
அவனுக்காக
தபலமுழுக
பவண்டியது
தான்
பாக்கி
சத்யன்... பவற எதுவுமில்பல... இந்த சம்பவம் பத்தி கசால்லனும்னா பகார்ட் எனக்கு
ககாடுக்காத
விடுதபலபய
கடவுள்
ககாடுத்திட்டார்...
அவ்வளவுதான்.... நீ ங்க பபாய் உங்க பவபலகபள கவனிங்க “என்று கூறி முடித்தாள்....
அவள் வார்த்பதகளில் தான் எவ்வளவு வலி? இனியாவது சிரிப்பு தனது தடத்திபன
பதிக்குமா
கவளிபயறினான்.....
அவள்
வாழ்வில்?
சத்யன்
மவுனமாக
மான்சி தனது அபறக்குள் பபாய் கட்டிலில் விழுந்தாள்.... அவ்வளவு பநரம்
அபமதியாக
அமர்ந்திருந்தவளுக்கு
இப்பபாது
தபலயபணயில் முட்டி பமாதி கதறினாள்
அழுபக
கவடித்தது....
தன் மபனவிபயக் ககான்றவன் கசத்துவிட்ட சந்பதாஷத்பத விட... இவள் துயரப்படுகிறாளா
என்று
அக்கபறயுடன்
பகட்ட
சத்யனின்
வார்த்பதகள்
மான்சியின் கநஞ்சின் ஆழத்தில் கிடந்தபவகபள கவளிபய இழுத்து வந்து ககாட்டியது....
கதறியவபள
பககட்டி
அழுபகயினூபட
பவடிக்பகப்
அழுக்குகளும்
பார்த்தாள்
பசாபியா....
அழட்டும்...
கவளிபயறட்டும்
இதயம்
கவறுபமயாகட்டும்... பூபஜக்கான பூபவக் கிள்ளி புழுதியில் வசியவனுக்காக ீ
இல்பல இந்த கண்ண ீர் என்பது மட்டும் பசாபியாவுக்கு கதளிவாக கதரிந்தது..... அழுபகபயக் குபறக்க ஆறுதல் கசால்லலாம்... ஆனால் இங்பக ஆறுதலால் வந்த அழுபகயல்லவா? இது வாய்விட்டு அழுதால் மட்டுபம தீரும்.....
" என்பனக் கண்டு நீ புன்னபகக்காமல்.... " பபான நாட்கள் எல்லாம்.... " என் பராஜாத் பதாட்டத்தின்.... " இபலயுதிர் காலமாய்.......
வட்டுக்கு ீ வந்தான் சத்யன்.... பாலுவும் வக்கீ லும் வந்திருந்தனர்..... அவர்களிடம்
நீ தியின் மரணத்பதப் பற்றி விசாரித்தான்.... மிகவும் துள்ளியமான விபத்து என்று பபாலீஸ் தரப்பில் கசால்லப்படுகிறது என்றார் வக்கீ ல்.... சற்றுபநரம்
நீ தியின்
வழக்குப்
பற்றி
பபசிவிட்டு
வக்கீ ல்ப்
பபானதும்... சாந்தியும் பாலுவும் கிளம்பிச் கசன்றார்கள்.... இதற்கிபடபய
நீ தியின்
ஒப்பபடக்கப்பட்டதும்... கசய்யப்பட்டது.... மாபலகளும்
மரியாபதகளும்
தபலவர்....
இனி
அவனது
அவளது
தபலவரின்
நீ திமாணிக்கத்தின் பபாயிடுச்பச...
உடல்
உடபலக் நான்
வட்டில் ீ
அரசியல் வந்து
கட்டிக்
எப்படி
இரண்டாவது
பவத்பத பூத
ககாண்டு
வாழப்
மபனவியிடம்
இறுதி
காரியங்கள்
உடலில்
விழுந்தது.....
கசல்வாக்கால்
நீ தியின்
புறப்பட்டுப்
“என்
பபாபறபனா?"
பிரமாண்டமான
வலது கதறி
பகபய
அழுதார்
கிரிஜாபவா கணவபன பிரிந்த துயர் தாளாமல் மயங்கி மயங்கி விழுந்தாள்.... விழித்த பநரத்தில் வாயிலும் வயிற்றிலும் அடித்துக் ககாண்டு அழுதாள்.... இசக்கி
கபரிய
மாபலயுடன்
வந்து
நீ தியின்
உடலில்
பபாட்டுவிட்டு
தபலவபர கட்டிக் ககாண்டு “தபலவா உங்க தம்பிபய இழந்துட்டு இப்படி தனிமரமா நிக்கிறீங்கபள தபலவா?" என்று கதறி அழுதான்....
ஊர் உலகபம நீ தியின் மரணம் விபத்து என்று நம்பியது.... விபத்துக்குக்
காரணமாக இருந்த டிபரவரின் ஓட்டுனர் உரிமம் மட்டும் மற்ற ஆவனங்கள் எல்லாம் சரியாக இருந்தது... பபாஸ்ட்மார்ட்டம் ரிப்பபார்ட்டில் நீ திமாணிக்கம் அதிகமாக குடித்திருந்தது நிரூபிக்கப் பட்டதும் டிபரவர் ஜாமீ னில் விடுதபல
கசய்யப்பட்டான்.... இனி வாய்தாவுக்கு கசன்றால் பபாதும்.... இறந்தவனுக்கான
நஷ்டஈபட இன்சூரண்ஸ் நிறுவனம் பார்த்துக் ககாள்ளும்.... டிபரவருக்கு எந்த சிக்கலும் இல்பல....
நீ தியின் இறுதி காரியங்கள் நிபறபவறியது..... கவறும் அபடயாளமாக தனது
கழுத்தில் கிடந்த தாலிபய இழந்தாள் கிரிஜா..... நீ தி
மாணிக்கம்
என்ற
அழிக்கப்பட்டது..... பூரணியின் பூரணியின்
முப்பதாவது
கபற்பறார்
எல்லாவற்பறயும்
கரும்புள்ளி
காரியங்கள்
சத்யனின்
விட்டுவிட்டு
அவனது
முடிந்த
அபறக்கு
வந்து
ரத்தம்
இரண்டாம்
வந்தனர்....
நாளாகி
நாள்
வடு ீ
விட்டதால்
ககாண்பட
காபல
வயல்
என
கிளம்புவதாக
தயங்கித் தயங்கி கூற.... " ம் பபாய்ட்டு வாங்க.... பசங்கபள நான் பார்த்துக்கிபறன்.... பார்வதியம்மாபவ வட்படாட ீ
இருக்கச்
கசால்லி
பகட்டுருக்பகன்....
நீ ங்க
கிளம்புங்க “என்று சமாதானம் கசய்து அனுப்பி பவத்தான்....
கவபலப்
படாம
அவனும் பிள்பளகளும் மட்டும்.... நிபலபமபய புரிந்து ககாண்ட தன்யாவால்
பிரச்சபனயில்பல.... ஆனால் ஏழு வயதாகியும் இன்னும் குழந்பதயாகபவ இருந்த பசந்தவிபய சமாளிப்பது தான் ககாஞ்சம் கஷ்டமாக இருந்தது...
எல்லாவற்பறயும் விட ககாடுபமயாக இருந்தது மபனவி இல்லாத தனது படுக்பகயில் சத்யன் படுத்துறங்குவது.... ஏன் இந்த உயிர் இருக்கிறது எனும்படி
பூரணியின் நிபனப்பு வாட்டி வபதத்தது.... இரவு அவனுக்கு எதிரியானது.... பகல்
அவனுக்கு
முதலாளி
ஆனது......
பபக்டரியின்
மீ து
தனது
முழு
கவனத்பதயும் பவத்தான்... சில மாதங்களாக இழந்தபவகபள மீ ட்க்கும் முயற்சியாக கவனத்துடன் கசயல்பட ஆரம்பித்தான்
சமயம் கிபடக்கும் பபாகதல்லாம் மான்சிக்கு பபான் கசய்து விசாரித்தான்.... சில பநரம் பசாபியா தான் பபசினாள்.... மான்சி சிலமாதங்களுக்கு விருப்ப
ஓய்வு பகட்டு விண்ணப்பித்து வட்டில் ீ இருப்பதாக பசாபியா கசால்லித்தான் சத்யனுக்குத் கதரிந்தது....
அன்று தனது அலுவலகத்தில் அமர்ந்திருந்தான் சத்யன்.... கதபவத் தட்டிவிட்டு உள்பள வந்த சத்யனுக்கு எதிரில் அமர்ந்தார் பாலு.... அவர்
முகத்தில் பலத்த
பயாசபனயின்
சாயபலக் கண்டு
ஏதாவது பிரச்சபனயா?" என்று பகட்டான் சத்யன்....
“என்ன
பாலு?
" ம்ம்... ஆனா இது பிரச்சபனயானு என்க்கு கசால்லத் கதரியபல பாஸ் “என்ற பாலு... சற்றுப் கபாறுத்து “நாம குடுத்தப் பணத்துல பசது லாரி வாங்கிருக்கான் பாஸ்... இப்பதான் அவன் ஊர் ஆள் ஒருத்தர் தகவல் கசான்னார்.... “என்றார் " லாரியா? “குழப்பமாக பகட்டான் சத்யன்...... " ஆமாம் பாஸ் லாரி தான் வாங்கி ஓட்டுறானாம்.... “பாலு தனது குரபல சற்று தனித்து “நீ திமாணிக்கம் கசத்தது லாரி பமாதி தான் பாஸ்..... உங்களுக்குப் புரியுதா?" என்று கமதுவாக பகட்டார்.... ஆனால்
சத்யன்
அதிர்ச்சியில்
எழுந்பத
விட்டான்.....
“என்ன
பாலு
இது?"
கலவரத்துடன் பகட்டவபன நிதானத்துடன் பநாக்கிய பாலு “இது என்பனாட ககஸ் தான் பாஸ்..... பசதுபவாட நடவடிக்பககளுக்கும் நீ திபயாட சாவுக்கும்
சம்மந்தம் இருக்கலாம் பாஸ்.... ஏன்னா எவ்வளபவா கதாழில் இருக்கும் பபாது பசது ஏன் லாரி வாங்கனும்? “சாவகாசமாய் பகட்டார்..... சத்யனும்
பயாசித்தான்....
சம்பவங்களுக்கு
முடிச்சிட்டுப்
பார்த்தான்....
அத்தபனயும் மான்சிக்கு நடந்த விபத்துக்குப் பிறகு மிகவும் பகார்பவயாக வந்தது....
நீ ண்ட
பயாசபனக்குப்
உபறந்து பபானான் சத்யன்
பின்
கிபடத்த
விபடயில்
சூரபன சம்ஹாரம் கசய்த முருகனின் அவதாரம் பசதுவா? " மனிதன் என்றும் கதய்வமாகலாம் " மாட்சிபம மிக்க வரனாகலாம் ீ " தனித்துவமுள்ள இபறவனாகலாம் " தரணி பபாற்றும் அறிஞனாகலாம் " புனிதமானபதார் கடவுளாகலாம் " கனிககாடுத்திடும் விருட்சமாகலாம் " துன்பமுற்றவர் துயர் துபடக்கலாம் " தூய சிந்தபன தபன வளர்க்கலாம் " தன்னலமில்லாது எங்கும் வாழலாம் " என்றும் யாவர்க்கும் துபணயுமாகலாம் " இபறவனாகபவ மனிதனாகலாம் " விசுவாசத்தால் மனிதனும் கதய்வமாகலாம்
அதிர்ச்சியில்
" நீ தி பநர்பமயாய் வாழ்ந்து ககாள்ளலாம் " பட்ட துன்பத்பத மறக்கச் கசய்பவன் " என்றும் எங்கும் இபறவனாகிறான் " துன்பமுற்றவர் துயர் துபடப்பவன் " தூயவனவன் கதய்வமாகிறான் " இன்பம் தந்கதாரு இன்னல் தீர்ப்பவன் " இன்பற இங்பக இபறவனாகிறான் " தன்னினம் காக்கத் தன்பனயிழப்பவன் " தன்னலமற்ற கடவுளாகிறான் " என்றும் நன்றி மறவாதிருப்பவன் " அவனி மீ திபல கதய்வமாகிறான்.
சத்யன் அதிர்ச்சியுடன் அப்படிபய நிற்க.... “எனக்குத் கதரியும் பாஸ்.... பசது இப்படி ஏதாவது கசய்வான்னு எனக்கு சந்பதகம் இருந்தது.... ஏன்னா அவபனாட நடவடிக்பககள்
எல்லாபம
திட்டமிட்டது
மாதிரி
உடனடியா
ககரக்டா
மாறுச்சு.... இப்பபா பார்க்கப் பபானா நம்ம கிட்ட பகட்டு வாங்கின பணத்துல
லாரி வாங்கி அந்த நீ தி மாணிக்கம் உங்க பணத்தாபலபய சாகனும்னு பிளான் பண்ணி கசஞ்சிருக்கலாம்...." பாலு கசால்லச் கசால்ல சத்யனுக்கு இதயம் கசிந்தது..... “அப்பபா
பவற
யாபரா
பபாலீஸ்ல
சந்பதகமாக பகட்டான் சத்யன்.....
சரண்டர்
ஆகிருக்காங்கபள
பாலு?"
“அபனகமா சரண்டர் ஆனவன் பசதுபவாட ஆளா இருக்களாம் பாஸ் “பாலுவும் சந்பதகமாகபவ பதில் கசான்னார்.... மவுனமாய் தபலயபசத்த சத்யன் “பசதுபவப் பபாய்ப் பார்த்துட்டு வரலாமா
பாலு.....
சத்யன்.... “மதியம்
எனக்கு
லஞ்ச்
உடனடியா
முடிச்சதும்
அவபனப்
பாக்கனும்
பபாகலாம்
பாஸ்....
பபாலருக்கு
ஆனா
“என்றான்
இப்பபாபதக்கு
யாருக்கும் கதரியாம பபாய்ட்டு வர்றது தான் நல்லது பாஸ் “பாலு கசான்னதும் அதுதான் சரிகயன்பது பபால சத்யனும் தபலயபசத்தான்....
மதிய உணவு முடிந்ததும் பாலு தன் மபனவிக்கு கால் கசய்து “நானும்
பாஸூம் அவசர பவபலயா பகாபவ வபரக்கும் பபாய்ட்டு வரனும் சாந்தி....
அதனால நீ பாஸ் வட்டுக்குப் ீ பபாய் பசங்க ஸ்கூல் விட்டு வந்ததும் அவங்க கூடபவ இரு.... நாங்க சீக்கிரமா வந்துடுபறாம் “என்று தகவல் கசான்னார்.... கபாள்ளாச்சிக்கு அருபக ஒரு குக்கிராமம் தான் பசதுவின் ஊர்... சத்யனின்
கார் பபாய் நின்றதும் பசதுவின் அம்மா வந்து எட்டிப் பார்த்துவிட்டு சத்யபன அபடயாளம் கண்டு ஓடி வந்தார்....
“கபரியவங்க வந்திருக்கீ ங்க..... வாங்க வாங்க..... “என்று உள்பள அபழத்தவர்
வட்டுக்குள் ீ திரும்பி “ஏபலய் மவபன,, ஐயா வந்திருக்காங்க.... கவளிய வந்து பாருடா"
என்று
உற்சாகமாக
அபழத்து
விட்டு
சத்யனிடம்
திரும்பி
“ஒரு
வாரமா அப்படி படுத்து கிடக்கானுங்க... ஏன்டா பவபலக்குப் பபாகபலனு
பகட்டா... கம்கபனில பவபல இல்பல... அதனால லீவு பபாட்டிருக்பகன்னு கசால்றானுங்க.... எதுவும் பிரச்சபன இல்பலங்கபள?" மகன் பவபலக்குப் பபாகாத காரணம் கதரியாமல் பகட்டாள் அந்தத் தாய்....
அப்படியானால் பசது கம்கபனியிலிருந்து நின்றுவிட்ட விஷயம் வட்டுக்குத் ீ
கதரியாது
பபாலிருக்பக?....
“ஒரு
முக்கியமானவபரப்
பார்க்கனும்னு
உங்கபளகயல்லாம்
பார்த்துட்டுப்
சத்யன்....
“அப்படியா?
உள்ள
பிரச்சபனயும்
இந்த
பக்கமா
பபாகலாம்னு
வாங்கய்யா"
என்று
இல்பலம்மா....
வந்பதாம்....
வந்பதாம்"
அபழத்துவிட்டு
பார்த்துத்
திபகப்புடன்
நின்றவபன
பநாக்கி
அப்படிபய
சமாளித்தான்
அவர்
பபாகத் திரும்பவும் பசது கவளிபய வரவும் சரியாக இருந்தது.... சத்யபனப்
ஒரு
உள்பளப்
“பசது......
“என்று
கமல்லிய குரலில் அபழத்தபடி தனது வலது பகபய நீ ட்டினான் சத்யன்...
அந்த குரல் கசய்த மாயம்? இதுவபர பசதுப் கபாய்யாய் பபாட்டு பவத்திருந்த
விபராதம் எனும் பவலிப் கபாடிப் கபாடியாக “பாஸ்...... “என்ற சிறு கதறலுடன் ஓடிவந்து சத்யனின் காலடியில் விழப் பார்த்தவபன பாதியில் தடுத்துத் தூக்கி தன் கநஞ்பசாடு அபணத்துக் ககாண்டான் சத்யன்....
சிலநாட்களாக கபரும் இறுக்கமும் மன உபளச்சலுக்கும் ஆளாகியிருந்த
பசது,, சத்யன் ஒரு தகப்பபனப் பபால ஆறுதலாக அபணக்கவும் கமாத்தமாக உபடந்து
பபானான்....
“பாஸ்......
பாஸ்......
பாஸ்......
“என்று
குழந்பதபபால்
விழுந்து கதறியவபன அபணத்தபடிபய வட்டுக்குள் ீ கசன்றான் சத்யன்......
பசதுவின் அம்மாவுக்கு ஒன்றும் புரியாமல் விழிக்க..... “ஒன்னுமில்பலம்மா...
பவபலயில ஒரு சின்ன தப்புப் பண்ணிட்டான்... அதனால பாஸ் பகாபமா
திட்டிட்டார்.... இப்பதான் தப்பு இவன் பமல இல்பலனு புரிஞ்சது.... அதான் பசதுவால தாங்க முடியபல “என்று பாலு பசதுவின் அம்மாபவ சமாதானம் கசய்ய... அவர்களின் அன்பபப் பார்த்து அந்தம்மாவும் கண் கலங்கினாள்...... பசதுவின்
அம்மா
காபி
தயாரிப்பதாக
சபமயலபறக்கு
கசன்று
விட.....
பசது...
என்ன
மூவரும் அமர்ந்தனர்.... “என்ன நடந்தது பசது?" பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தவபன கூர்பமயுடன் பார்த்து தீர்க்கமாக பகட்டான் சத்யன்.... பசது
தபல
குனிந்து
அபமதியாக
இருக்க.....
“இபதாபார்
நடந்திருக்கும்னு ஓரளவுக்கு ககஸ் பண்ணி தான் இங்பக வந்பதாம்.... இப்பபா நடந்தபத கதளிவா கசான்னா பமற்ககாண்டு உனக்கு எந்த பாதிப்பும் வராம
பார்த்துக்கத்தான் பகட்குபறாம்.... என்ன நடந்துச்சுனு கசால்லு பசது “சத்யன் வற்புறுத்தி பகட்டதும்......
கலங்கிய கண்களுடன் நிமிர்ந்த பசது “என்பன மன்னிச்சிடுங்க பாஸ்,, நம்ம
பமடம் குண்டடி பட்டப்ப என்னால ஓரளவு சமாளிச்சு பகாபத்பத அடக்க
முடிஞ்சது.... நீ ங்களும் அபமதி வழியிலபய பபாராடின ீங்க.... ஆனா மான்சி பமடம்,, கராம்ப பாவம் பாஸ் அவங்க... இந்த நீ தி மாணிக்கம் அவங்கபள அவ்வளவு
ககாடுபம
பண்ணிருக்கான்....
அபதாட
நமக்கு
கஹல்ப்
பண்ணாங்கன்ற ஒபர காரணத்துக்காக கபண் என்று பார்க்காம பபக்கால பமாதி
நடு
பராட்டுல
பபாட்டுட்டு
பபானான்
பாருங்க???
அப்ப
முடிவு
பண்பணன் பாஸ்.... இனிபம இந்த நீ தி வாழக்கூடாதுனு... அவபன ஏதாவது கசய்யனும்னு உங்ககூட இருந்துகிட்டு பண்ண முடியாது.... அதுக்கு உங்ககூட
சண்படப் பபாட்டு விலகிப்பபானாதான் சரியா வரும்னு பதானுச்சு.... அப்புறம் கம்கபனில நடந்தகதல்லாம்
தான்
உங்களுக்குத்
கசால்லிவிட்டு சத்யபன சங்கடமாகப் பார்த்தான்....
கதரியுபம
பாஸ்?"
பசது
பசதுவின் பதாளில் பகப் பபாட்ட சத்யன் “அகதல்லாம் கதரிஞ்சது தான் பசது..... அதுக்கப்புறம் என்ன நடந்தது?" அழுத்தமாக பகட்டான்.... அசுரபன
அழிக்கும்
பவகத்பதாடு
அன்று
கிளம்பினாலும்....
இன்று
அபதகயல்லாம் நிபனத்தாபல நடுங்கியது பசதுவுக்கு..... கமல்லிய நடுக்கம் உடலில் பசது.....
இபழபயாட
அதன்பின்
நடந்தவற்பற
வரிவிடாமல்
கூறினான்
சத்யன்
பாலு
இருவருபம
அதிர்ச்சியின்
உச்சத்தில்
நின்று
பாதளத்பதப்
பார்ப்பது பபால் கலவரத்துடன் பசதுபவப் பார்த்தனர்... “அப்படின்னா நீ திபய பமாதிய லாரி அவனுங்கபளாடது.... அவன் வந்து விழுந்து மாட்டினது உன் லாரில?..... “என்று பகட்ட சத்யன் மீ ண்டும் பசதுபவ பதாபளாடு அபணத்து
“ஏன்டா இப்படிலாம்? உனக்கு ஏதாவது ஆகியிருந்தா என்னாகுறது? “என்று குரல் உதற பககள் நடுங்க கூறினான்....
“எனக்கு என்ன ஆனாலும் பரவால்பலங்க பாஸ்..... பவபலக்காரன் தாபன?
மிச்சம்
மீ ந்தபத
சாப்பாட்பட
பபாடலாம்னு
எனக்கும்
நிபனக்காம
பபாட்டாங்கபள
உங்களுக்குப்
நம்ம
அம்மா?
பபாட்ட
அபத
அவங்களுக்காக
பாஸ்...... நமக்காக எல்லாம் கசய்து... ராவும் பகலும் நம்ம கூடபவ இருந்து
வழிகாட்டினாங்கபள மான்சி? அவங்க அடிப்பட்டபத விட.... அவங்கபளாட விடுதபலக்காக நான் இபத கசய்பத ஆகனும்னு பதாணுச்சுங்க பாஸ்.....
இப்பவும் அதுக்காக நான் வருத்தப்படபவ இல்பல.... ஆனா பழிபய ஏத்துகிட்டு கஜயிலுக்கு
பபாகமுடியபலபயனு
தான்
வருத்தமா
இருக்கு
கசால்லவும் கசல்லமாக அவன் முதுகில் தட்டிய சத்யன்.....
“என
பசது
“லூசுத்தனமா பபசாதடா...... இது மருதமபல முருகன் நமக்காக காட்டின
வழி..... கத்திபய எடுத்தவனுக்கு கத்தியால தான் சாவுன்னு கசால்வாங்க..... அவன் என் பூரணிபய சுட்டபத பவற மாதிரி திபசதிருப்பப் பார்த்தான்.... இப்பபா
அந்த
திபசத்
திருப்பல்
அவன்
உயிருக்பக
உபல
வச்சிடுச்சு....
அவனுங்களுக்குள்ள ஆயிரம் கணக்கு வழக்குகள் இருக்கும்.... அதுல இதுவும்
ஒரு கணக்கு.... அந்த கணக்குக்கான விபட நமக்கும் சாதகமா அபமஞ்சது
தான் கடவுளின் கணக்கு..... ஆனா நான் கசய்ய பவண்டியபத நீ தனியாளா நின்னு
கசய்திருக்க....
இதுக்ககல்லாம்
நான்
என்ன
பகமாறு
கசய்யப்
பபாபறன்னு கதரியபல “கலங்கிய குரலில் சத்யன் கூறினான்.... அவன்
பககபளப்
கசால்லாதீங்கய்யா.....
பற்றிக்
நீ ங்க
ககாண்ட எங்க
பசது
“கபரிய
எல்லாருக்கும்
இருக்கிறவங்க.... “என்றான் உணர்ச்சிவசப்பட்டு.....
வார்த்பத அப்பா
எல்லாம்
அம்மாவா
சற்றபநரம் வபர உணர்வுபூர்வமான ஒரு அபமதி நிபல அந்த மூவபரயும்
கட்டி பவத்தது.... பசதுவின் அம்மா காபி எடுத்து வந்து ககாடுத்துவிட்டு “ஐயா
ககாஞ்ச பநரம் இருந்தா சாப்பாடு தயார் பண்ணிடுபவன் “என்று பகாரிக்பக பவத்தார்.... காபிபயக்
குடித்துக்ககாண்டிருந்த
சத்யன்
நிமிர்ந்து
பார்த்து
பலசாக
புன்னபகத்து “சாப்ட்பட பபாபறன்மா..... ஆனா ஸ்கபஷலா எதுவும் பவணாம்...
நீ ங்க
சாப்பிடுறபதபய
எங்களுக்கும்
பபாடுங்க
“என்று
அந்தம்மாள் சந்பதாஷமாக சபமயல் கசய்யச் கசன்றார்....
அனுமதிக்கவும்....
“பசது மான்சிபயப் பத்தி உனக்கு நிபறய கதரிஞ்சிருக்குனு நிபனக்கிபறன்......
எப்படி கதரிஞ்சது?" பாலுதான் பகட்டார்....
“பசாபியா தான் தகவல் கசான்னாங்க சார்,, நான் ஐசியூல காவல் இருந்தப்ப
மான்சி
பமடத்பதப்
பார்க்க
வரும்
பபாகதல்லாம்
பசாபியா
எனக்கும்
ககாஞ்சம் அறிமுகம் தான்.. அப்பபா மட்டுமில்பல,, அதுக்கப்புறமும் கூட இப்ப வபரக்கும் எனக்குத் பதபவயான தகவல்கபள கசால்றது பசாபியா தான்..... அப்ப தான் மான்சி பமடத்பதப் பத்தி கமதுவா விசாரிச்பசன்.... “என்ற பசதுவின் முகம் சட்கடன கரௌத்திரமாக “அவங்கபள வன்ககாடுபம பண்ணிருக்கான் உடம்கபல்லாம் கதறிட்படன்
காயப்படுத்தி
சார்.....
வாழபவ
சித்திரவபத
பண்ணிருக்கான்...
தகுதியில்லாதவன்
அந்த
நீ தி
பகட்டுட்டு
மாணிக்கம்
“ஆபவசமாகப் பபசினான் பசது..... பாலுவும்
சத்யனும்
ஸ்தம்பித்துப்
பபாய்
அமர்ந்திருந்தனர்....
மான்சி
வபதப்படிருக்கிறாள் என்று சத்யனுக்குத் கதரியும்.... ஆனால் உடகலல்லாம் காயப்பட்டு???
நீ திபய
இன்னும்
சித்திரவபத
கசய்து
ககால்லக்
கூடிய
ஆத்திரம் வந்தது.... அன்று பசாபியா கூறிய வார்த்பதகளின் அர்த்தம் இன்று புரிந்தது.... தனது காயம்பட்ட உடபல யாரும் பார்க்கக்கூடாது என்று தான் பசாபியாபவ அபழத்தாளா?? அய்பயா மான்சி.... அரற்றியது கநஞ்சம்....
என்ன பபசுவது என்று புரியாமல் இருந்தார்கள்.... பிறகு பாலுபவ “மறுபடியும்
கம்கபனிக்கு வந்துடு பசது... எப்ப வரப்பபாற?" என்று பகட்க...... “இல்பலங்க
சார்....
பார்க்குறவங்களுக்கு நாபளக்கு
எங்க
இப்பபவ
சந்பதகம்
நிலத்துல
வர
மறுபடியும்
பவபலக்கு
வாய்ப்பிருக்கு...
விவசாயம்
அதனால
பண்ணிகிட்டு
இருக்கலாம்னு இருக்பகன் “என்றான் பசது,, முடிவாக...
வந்தா
ககாஞ்ச
ஊபராடபய
“அப்பபா அந்த லாரி?" “அபத விற்க ஏற்பாடு பண்ணிருக்பகன் சார்... வர்ற பணத்பத பாஸ் கிட்ட
குடுக்கப்
பபாறதில்பல....
எங்க
ஊர்ல
இருக்குற
ஸ்கூலுக்கு
இடவசதி
பபாதபல... அதனால ஸ்கூலுக்காக ஒரு கட்டிடம் கட்டி... அதுக்கு பூரணி அம்மாபவாட
கபயபர
பவக்கலாம்னு
முடிவு
பண்ணிருக்பகன்....
எனக்கு
அன்பபாடு பசர்த்து அன்னமிட்ட அந்தத் தாய் இந்த குழந்பதகளுக்கு நல்ல
படிப்பபயும் குடுப்பாங்கன்னு நம்புபறன் சார் “என்ற பசது விண்பண முட்டி பிரமாண்டமாக நின்றிருந்தான்
உணர்ச்சிப் கபருக்கில் பசதுபவ அபணத்துக் ககாண்ட
சத்யன்
“நீ
தான்
பூரணிக்கு மூத்த மகன்.... இன்னும் கூட பணம் பதபவப்பட்டா வாங்கிக்பகா பசது “என்றான்...
அதன்பின் பசதுவின் அம்மா சபமயபல முடித்திருக்க... மூவரும் அருகருபக அமர்ந்து சாப்பிட்டனர்... சத்யனும் பாலுவும் கிளம்பி கவளிபய வந்தனர்... “அடிக்கடி
என்பன
பார்க்க
வராதீங்க
பாஸ்...
நான்
ஒரு
நாள்
வந்து
பிள்பளங்கள பார்த்துட்டு வர்பறன்... ஏதாவது தகவல்னா பசாபியா கிட்ட பகட்டுக்கிபறன் அவங்கபள
“என்ற பசது சற்று தயங்கி
நான்
பவத்தான்........
பகட்டதா
கசால்லுங்க
“மான்சிபயப் பார்த்துக்கங்க...
பாஸ்
“என்று
கூறி
அனுப்பி
காரில் வடு ீ திரும்பிய சத்யனின் மனதில் ஓராயிரம் பபாராட்டங்கள்.... ஆனால் எதற்கானது என்று தான் கதளிவாகப் புரியவில்பல.... மான்சியின் மீ தான பசதுவின் அக்கபறயான பபச்சுக்கள் மட்டும் தான் காதுகளில் ஒலித்தது.... அவனுபடய அன்பு எத்தபகயது என்று கனிக்க முயற்சித்துத் பதாற்றான் சத்யன்...
ஏபதாகவாரு புரியா கவறுபம இதயத்பத கவ்வ... உணர்வுகபள துளி கூட காட்டாத முகத்துடன் பாலுவிடம் இயல்பாக பபசியபடி வந்தான்....
வட்டுக்கு ீ வந்தவன் சாந்திபய பாலுவுடன் அனுப்பி விட்டு பூபஜயபறக்கு கசன்றான்... புபகப்படத்தில் சிரித்த பூரணியின் முகத்பதபயப் பார்த்தவாறு
சிறிதுபநரம் நின்றான்... இன்று என்னபவா பூரணி பகலியாக சிரிப்பது பபால இருந்தது.... அல்லது இவனின் பார்பவயில் தான் குபறயா?...
இதயத்தில்
பகபவத்தான் “கதளிவாயிட்படன் பூரணி.... நாம் வாழ்ந்த பாபதயிலிருந்து தவறமாட்படன் “என்று பூரணிக்கு கசால்வது பபால் தனக்குத்தாபன கசால்லிக் ககாண்டு கவளிபய வந்தான்
தன் பகயாபலபய பிள்பளகளுக்கு உணவு ஊட்டிவிட்டான்... சிறிதுபநரம்
அவர்கள்
விபளயாடுவபத
படுக்பகயபறக்கு
வந்து
ரசித்துக்ககாண்டு
பிள்பளகளுக்கு
அமர்ந்திருந்தான்....
நடுபவ
படுத்துக்
மான்சிபயயும் பசதுபவயும் கட்டாயமாக மறந்தான்....
பிறகு
ககாண்டான்...
ஆனால் அவன் கபற்ற மக்கபளா “அப்பா மான்சி ஆன்ட்டிபய நாபளக்குப்
பபாய் பார்க்கலாமா?" என்றாள் கபரியவள்.... “நாம பபாக பவணாம்டி தன்யா,, ஆன்ட்டிய
நம்ம
வட்டுக்கு ீ
கூட்டி
வந்துடலாம்
“என்றாள்
இபளயவள்...
இருவரும் சத்யனின் தாபடபய ஆளுக்ககாருப் பக்கமாகப் பற்றிக் ககாண்டு “ஓபகவா டாடி?" என்று பகட்டனர்.... என்ன
பதில்
கசால்வது?
இதயம்
இபடவிடாது
பபாராடி
இப்பபாதுதான்
ஓய்ந்தது பபாலிருக்கும் பபாது தன் பிள்பளகள் பகட்ட பகள்விக்கு என்னதான்
பதில் கசால்வது?..... “அவங்க இங்க வரமாட்டாங்கம்மா.... நாம பவணா பபாய்ப் பார்த்துட்டு வரலாம்... ஆனா இப்ப இல்ல... இன்னும் ககாஞ்சநாள் கழிச்சுப் பபாகலாம்" என்று அவர்களின் பபச்சுக்கு முற்றுப் புள்ளி பவத்தான்... தன்யா
அபமதியாக
இருந்துவிட...
பசந்தவி
சினுங்கியபடி
உறங்கிப்
பபானாள்.... மகள்கபள அபணத்துக் ககாண்டு உறங்க முயன்ற சத்யனுக்கு உறக்கம் ஒதுங்கிப் பபாய் அமர்ந்து ஏளனமாய் சிரித்தது...
" நம் மதி கபரியதா? விதி கபரியதா? " நாம் மதியால் கவல்ல நிபனக்கும் அபனத்துபம... " விதியால் விபளந்தபவகள் தான்!!!
நாட்கள் நகர்ந்தாலும் சத்யனின் மனம் மட்டும் கதளியவில்பல.... பூரணியின் படத்துக்கு
முன்பு
கசான்னது
பபால்
அவனால்
இருக்க
முடியவில்பல..
சிந்தபனயின் பிடியில் சிக்கி சின்னாபின்னமாகிக் ககாண்டிருந்தான்.... அடிக்கடி பபானில் பபசிய மான்சியின் கபாறுப்புடன்
தங்கள்
பவபலகபள
பயாசபனகளின் படி பிள்பளகள்
கவனித்துக்
ககாள்ள
ஆரம்பித்தனர்...
பபான் மூலமாகபவ பிள்பளகபள வழிநடத்த ஆரம்பித்தாள் மான்சி.... ஒருநாள்
விடுமுபறயின்
பபாது
பசாபியாவுடன்
சத்யனின்
வட்டுக்கு ீ
வந்தவபள கண்டு சத்யன் தடுமாறித்தான் பபானான்.... நிர்மலமான அவள் முகத்தில் புதியதாய் ஒர்ப் கபாழிவு... தற்பபாபதய வாழ்க்பகக் ககாடுத்த நிம்மதியால் அழகின் அபடயாளங்கள் அவள் முகத்தில்.... பிள்பளகளுடன்
சகஜமாக
இருந்தவள்
சத்யபன
கண்டு
மட்டும்
ஒதுங்கினாள்... ஒர் வார்த்பதப் பபசினாலும் அதில் ஓராயிரம் அர்த்தங்கள்
கபாதிந்து கிடப்பது பபால் பபசினாள்... அவள் அப்படி பபசினாளா? இவன் அப்படி யூகித்தானா? புரியவில்பல சத்யனுக்கு....
மாபல கிளம்புகிபறன் என்றவளிடம் பசதுபவப் பற்றி கூறினான் சத்யன்....
மான்சிக்கு
இந்த
முகபாவபனயிபலபய புன்னபகயுடன்
கசய்தி
கபரும்
கதரிந்தது...
நிமிர்ந்தவள்
அதிர்ச்சிதான்
ஆனாலும்
“உங்கபளாட
உடபன
குணத்துக்கு
என்பது
சரியாகி
உங்க
அவள்
சிறு
ஊழியர்கள்
ஏதாவது கசய்துடுவாங்கன்னு எனக்குத் கதரியும்.... பசது முதல் அடி வச்சதுல ஆச்சர்யம்
இல்பல....
ஆனா
அந்தத்
தபலவர்??
அவன்தான்
உலகம்னு
இருந்தான் நீ தி... அந்த தபலவபர இவன் உயிர் பபாக காரணமாயிருப்பான்னு நான்
நிபனச்சுகூட
பார்க்கபல...
ஒருவனின்
முடிவு
எழுதப்பட்டிருக்கு “என்று முடித்துவிட்டாள்...
இருவரால்
வழக்கம் பபால அவளின் தீர்க்கமான பபச்சிலும் சிந்தபனயிலும் வியந்து பபானான் சத்யன்.... அந்த
ஒருநாள்
ஒவ்கவாரு மணிக்பக
கிபடத்த
ஞாயிறும்
எழுந்து
சந்பதாஷம்
காபல
வந்து
எட்டு
வாசலில்
சத்யனால் தடுக்க முடியவில்பல.... நீ தியின்
மறந்து
சாவு
விட்டப்
பூரணியின்
சம்மந்தபட்ட பிறகு
படத்பதப்
மணிக்கு அமர்ந்து
கசய்திகள்
ஒருநாள் பார்த்து
ஒவ்கவாரு
பசது
வரும்
வாரமும்
மான்சிக்காக
காத்திருக்கும்
அடங்கி
வந்தான்
கதறியவபனக்
நீ டித்தது...
எல்பலாரும்
மகள்கபள
முற்றிலும்
பூபஜயபறயில் கண்டு
ஆறு
இருந்த
மற்றவர்களும்
அழுதுவிட்டனர்.... அவபன சமாதானம் கசய்து அபழத்து வந்து தன்னுடன் சாப்பிட பவத்தான்.... தாயின்றி நின்ற அந்த பிள்பளகபள கண்டு மீ ண்டும் மீ ண்டும் அழுதவபன
“அழாபத அண்ணா.... “என்று கண்கபளத் துபடத்தாள் பசந்தவி.... தன்யாவும்
பசதுவின் பக்கத்தில் அமர்ந்து அவன் பதாளில் சாய்ந்துககாண்டு “அம்மாபவ கபடசியாப்
பார்க்கக்
கூட
நீ
வரபலபய
அண்ணா
“என்று
கமல்ல
விசும்பினாள்... பசது இரு பிள்பளகபளயும் அபணத்தபடி கண்ண ீர் விட.... “அண்ணாக்கு
அப்பபா உடம்பு சரியில்பலம்மா “என்றான் சத்யன்....
அன்று
முழுவதும்
அங்பகபய
இருந்துவிட்டு
கிளம்பிய
பசது
சற்று
தயக்கத்துடன் நின்று “அம்மாவும் அப்பாவும் கல்யாணம் கசய்துக்க கசால்லி வற்புறுத்துறாங்க பாஸ்.... “என்றான் சங்கடமாக...
சத்யனுக்குள் எபதாகவான்று உபடவது பபால் இருக்க... அது என்னகவன்று
ஆராயாமல் கவள்பள மனம் பபடத்த பசதுவுக்காக உடபன சந்பதாஷமாகி
“நல்லது தானடா... உடபன ஏற்பாடு கசய்துடலாம்.... ஒரு இழப்பு நடந்த வட்டுல ீ உடபன
ஒரு
கல்யாணம்
நடந்தா
அந்த
வட்படாட ீ
சூழ்நிபலயும்
இருக்குறவங்க மனநிபலயும் மாறும்னு கசால்லுவாங்க... அதனால உடபன ஏற்பாடு கசய்யலாம் பசது “என்றான்....
தபலபய கசாரிந்த பசது... பலசாக கநளிந்தபடி “முன்னாடி நான் கசான்னபத வச்சு
என்
மனபச
அவங்களுக்குதான்
புரிஞ்சுகிட்டு
வாழ்க்பக
இருப்பீ ங்க
குடுக்கறதுனு
பாஸ்...
முடிவு
ஆதரவில்லாத
பண்ணிருக்பகன்....
நீ ங்கதான் என் சார்பா எல்லார்கிட்டயும் பபசி முடிவு பண்ணனும் பாஸ்.... அப்பா
அம்மாக்கு
கூட
கதரியாது...
நீ ங்கதான்
அவங்களுக்கும்
எடுத்து
கசால்லிப் புரியபவக்கனும் “என்று கமாத்த கபாறுப்பபயும் தூக்கி சத்யனின் தபலயில் பவத்தான்.... சத்யன்
அபமதியாக
தபலயபசத்தான்....
“நீ
பபா
பசது...
நான்
பபசிட்டு
உனக்கு தகவல் கசால்பறன் “என்று கூறி பசதுபவ அனுப்பி பவத்தான்.... வட்டுக்குள் ீ வந்து படுக்பகயில் விழுந்தவனின் உதடுகள் “மான்சி......" என்று
உச்சரித்தது.... உனக்பகற்ற துபண பசது தான்..... உனக்காக ஒரு உயிபரபய ககால்லத் துணிந்தவன் நிச்சயம் உன்பன கவனமா பார்த்துக்குவான் மான்சி.... தனக்குள் கசால்லிக்ககாண்டான்..... இது யாருக்கான சமாதானம்?? அவனுக்குப் பக்கத்தில் படுத்துக் ககாண்ட பசந்தவியின் பகயில் இவனது
கசல்பபான்... ' யார் என்பது பபால் பார்த்த அப்பாவுக்கு “ஆன்ட்டி பபசுறாங்க டாடி “என்றாள் பசந்தவி... பபசு என்பது பபால் ஜாபட கசய்துவிட்டு திரும்பிப் படுத்துக் ககாண்டான் "சன்பட
தான்
வளவளகவன்று
வருவங்களா ீ
ஆன்ட்டி?“
பபசிக்ககாண்பட
இருக்க....
என்று
தன்யா
ஆரம்பித்து
தன்னிடம்
கசல்பபான் வரும் என்று தவிப்புடன் பகநீ ட்டியபடி காத்திருந்தாள்.....
பசந்தவி எப்பபாது
சத்யன் கண்கபள மூடிக் ககாண்டு காதுகபள மட்டும் திறந்து பவத்துக்
ககாண்டான்... மான்சி அந்த பக்கம் சந்பதாஷமாக சிரிக்கும் சப்தம் சத்யனின் காதுகள் வபர பகட்டது... சத்யனின் உதடுகளில் கூட புன்னபகயின் தடம்....
தன்யாவும் பபசி முடித்துவிட்டு சத்யனிடம் பபாபன காட்டி “நீ ங்க பபசப்
பபாறீங்களா டாடி “என்று பகட்டாள்.... “ம்ம்
“என்று
மகளிடமிருந்து
“சாப்ட்டீங்களா?"
என்ற
பபாபன
மான்சியின்
வாங்கிய
வார்த்பதகள்
சத்யன்
பபசும்
சத்யனின்
முன்பு
காதுகபள
வருடியது... “ம்
சாப்ட்படன் “என்றவன் நிமிட பநர காத்திருப்புக்குப் பின் “நாபளக்கு
எத்தபன மணிக்கு டியூட்டி “என்று பகட்க...
“கரண்டு பபருக்குபம காபலயில ஆறுமணி டியூட்டி... மதியம் மூணு மணிக்கு வந்துடுபவாம்...... கமன்பமயாகக் உணர்கிறான்
என்ன
கூட
விஷயம்?
இருக்குமா?....
“மான்சியின்
இன்றுதான்
குரல்
அந்த
இவ்வளவு
கமன்பமபய
“உன்கிட்ட பபசனும்... நாபளக்கு ஈவினிங் அஞ்சு மணிக்கு வர்பறன் “சத்யனும்
கமல்லிய குரலில் தான் கூறினான்.....
எதிர்முபணயில் மான்சியின் அபமதிபயயும் மீ றி தடுமாறி வரும் அவள்
மூச்சுகள் எதற்காக வருகிறான் என்ற அவளின் எதிர்பார்ப்பப கசால்ல.... “வச்சிடுபறன் மான்சி,, பப.... “என்று கூறி கசல்பல அபணத்தான்....
மகள்கள் இருவரும் சத்யபன கமாய்த்துக் ககாண்டனர்.... “டாடி நாபளக்கு
நாங்களும் வருபவாம் “என்று ஏக குரலில் கூறிய இருவபரயும் அபணத்துக் ககாண்ட சத்யன்.... “முக்கியமான விஷயமா பபசப் பபாபறன் கசல்லங்களா....
அதனால இன்கனாரு நாள் உங்கபள கூட்டிப் பபாபறன் “சமாதானம் கசய்து தூங்க பவத்தவனின் தூக்கம் அன்றும் கதாபலந்து கதாபலதூரம் பபானது.....
" கனவுகளுடன் பகபகார்த்துக் ககாண்டு...... " கடல் பபால் கவிபதகபள அள்ளும் நான்.... " உன் கவின் மிகு கண்களுக்கு ஓர்.... " கவிபத வடிக்க முடியாமல்....... " திபகப்பின் விழிம்பில் தவிப்புடன் நிற்கிபறன்!!!
காபலத் கதன்றலின் சுகமானத் தாலாட்டு எல்பலாருக்கும் இனிபமபயத் தர.... சத்யனுக்கு மட்டும் ஏன் விடிந்தது? என்று எரிச்சபலத் தந்தது.... அபமதியாக
படுக்பகயில்
கிடந்த
அப்பாபவ
கதாந்தரவு
பார்வதியின் உதவியுடன் பள்ளிக்கு கிளம்பினார்கள் பிள்பளகள்....
கசய்யாமல்
யூணிபார்முடன் ஓடி வந்து சத்யனின் கன்னங்களில் முத்தமிட்ட மகள்களுக்கு பதில் முத்தம் தந்த சத்யன் “ஸாரிடா கசல்லங்களா.... டாடிக்கு ககாஞ்சம் தபலவலி.....
அதான்
உங்களுக்கு
கஹல்ப்
மன்னிப்பு பகட்கும் குரலில் கூறினான்...
பண்ண
முடியபல
“என்று
“பரவால்ல டாடி... நாங்கபள கரடியாயிட்படாம்... நீ ங்க கரஸ்ட் எடுங்க டாடி “என்று கூறிவிட்டு புறப்பட்டாள் தன்யா... பசந்தவி மட்டும் மீ ண்டும் ஓடி வந்து
சத்யனின் கன்னத்தில் சத்தமாக ஒரு முத்தத்பத பவத்துவிட்டு “இந்த உம்மா
மான்சி ஆன்ட்டிக்கு.... நான் குடுத்ததா குடுத்துடுங்க டாடி “என்று அவசரமாக கூறிவிட்டு ஓடிச் கசன்றாள்... சத்யன்
விதிர்த்துப்
பபாய்
எழுந்து
அமர்ந்தான்....
நானா?
மான்சிக்கா?
நிபனப்பு தறிககட்டு ஓட... “ச்பச..... சின்ன குழந்பத விபரம் புரியாம பபசிட்டுப்
பபாறா... இபதப் பபாய் கபரிசு பண்ணக் கூடாது “என்று தன் கநற்றியில் தட்டிக் ககாண்டு எழுந்து குளியலபறக்குள் புகுந்து ககாண்டான்.....
குளித்து உபடமாற்றிக் ககாண்டு வந்தவன் பநராக பூபஜயபறக்கு கசன்று பூரணியின்
எதிபர
சம்மணமிட்டு
நிபனத்தவனின் விழிகள் கசிந்தது....
அமர்ந்தான்....
கண்மூடி
மபனவிபய
இதயத்தில் பதான்றிய வார்த்பதகபள உதடுகள் உச்சரிக்க ஆரம்பித்தன.....
“இப்பல்லாம் நான் கராம்பபவ தடுமாறிப் பபாபறன் பூரணி.... தடுமாறும் நான்
தடம் மாறாமல் நீ தான் பாதுகாக்கனும்.... உன் பமல வச்ச பநசம் நிஜம் தான் கண்ணம்மா.... ஆனாலும் மான்சிபயப் பார்த்தால் நீ ண்ட நாள் பந்தம் ஒன்று நிஜமானது
பபான்றகதாரு
உணர்வு
வருகிறபத....
உன்
நிபனபவாடு
என்
காலத்பத முடித்துக் ககாள்ள நிபனத்தாலும் என் மனபதாடு மான்சியின்
நிபனவுகளும் வந்து பபாரிடுகிறபத பூரணி.... பசது மான்சிபய பநசிக்கிறான்... அவன்
பநசம்
நிஜம்...
இன்பனக்கு
மான்சிகிட்ட
பபசி
பசதுவுக்கு
முடிவு
கசால்லனும்... மான்சியிடம் பபசும் பபாது நான் தடுமாறாமல் இருக்க நீ தான்
உதவபவண்டும்
கண்ணம்மா
கூறினான் சத்யன்....
“கநஞ்சுக்குள்
இருந்தபத
மபனவியிடம்
கண்விழித்து பார்த்தவபனப் பார்த்து பூரணி சிரித்தாள்.... அர்த்தம் கபாதிந்த
அபத
சிரிப்பு....
“இந்த
சிரிப்புக்கான
விபடபய
என்னால்
கணிக்கமுடியவில்பலபய கண்ணம்மா" இதயம் கசிய பகட்டான் சத்யன்....
கணவனின் பகள்விக்கு பூரணியின் பதில் என்னவாக இருக்கும்? காத்திருக்
கண்ணா....
என்பது
பபான்று
அபத
மவுனச்
சிரிப்பு....
அந்த
கதய்வப்
கபண்ணிடமிருந்து அன்று கம்கபனிக்குப் பபாகும் மனநிபல இல்பல என்பதால் பாலுவுக்கு
பபான்
கசய்து
பார்த்துக்
மனம்
சஞ்சலப்படும்
ககாள்ளும்படிக்
கூறிவிட்டு
இபணந்து பதாட்ட பவபலகளில் ஈடுபட்டான்.... பபாது
கடுபமயான
பதாட்டக்காரனுடன்
பவபலகளில்
கவனத்பத
கசலுத்தினால் மனம் ஒருநிபலக்கு வரும் என்பது பூரணி கற்றுக் ககாடுத்தது தான்....
மதியம்
இரண்டு
பதாட்டத்பதபய
மணிவபர
மாற்றியபமத்து
கடுபமயாக
அழகாக்கினான்....
பவபல பிறகு
கசய்து
மீ ண்டும்
குளித்துவிட்டு சாப்பிட்டுப் படுத்தவபன கபளப்பின் காரணமாக தூக்கம் வந்து அபணத்துக் ககாண்டது..... ஸ்கூல்
விட்டு
இவ்வளவும்
வந்த
கசஞ்சாரு
பிள்பளகளிடம்
கண்ணுகளா...
பதாட்டத்பதக் இப்பதான்
காட்டி
சாப்ட்டு
“அப்பாதான்
தூங்குறாக...
கதாந்தரவு கசய்யாம படிங்க பிள்பளகளா “என்று பார்வதி கூற.... “சரி
ஆயா...
“என்ற
ஆரம்பித்தார்கள்..... மாபல
மணி
கூறிவிட்டு
ஐந்தானதும்
தன்யா
பதாட்டத்திற்கு
வந்து
கசன்று
எழுப்பியதும்
தான்
ரசிக்க
சத்யன்
எழுந்தான்.... மான்சிபய சந்திப்பதாக கூறியது ஞாபகத்திற்கு வர.... அவசரமாக கிளம்பிச் கசன்றான்..... மான்சியின்
வட்டருகில் ீ
காபர
நிறுத்திவிட்டு
இறங்கும்
பபாபத
தனது
முடிவுகபள கநஞ்சில் வலுவாகப் பதித்துக் ககாண்டான்.... கதவு திறந்பத இருக்க “மான்சி “என்று அபழத்தபடி உள்பள கசன்றான்.....
சபமயலபறயிலிருந்த மான்சி பவகமாக கவளிபய வந்து கநற்றியில் வழிந்த
வியர்பவபய வலது புறங்பகயால் துபடத்தபடி “வாங்க சத்யன் “என்றாள் பளிச்கசன்று......
சத்யன் மான்சிபயப் பார்த்ததுபம தடுமாறினான்.... சுடிதாரிபலபயப் பார்த்துப்
பழக்கப்பட்ட மான்சி புடபவயில் இருந்தாள்.... பிஸ்தா பச்பசயில் ஆரஞ்சு
வண்ணப் பூக்கள் சிதறிக் கிடந்த காட்டன் புடபவ... புடபவபயத் தூக்கி இடுப்பில் கசாருகியிருந்தாள்.... அந்த இடுப்பில் துளிர்த்த வியர்பவத் துளிகள்
அடிக்கடி காணாமல் பபாய் பார்க்கும் கண்கபள அபலயவிட்டது.... தளரப் பின்னிய கூந்தல்.... சபமயபற பவபலயின் காரணமாக கபலந்து முகத்தில் கிடந்த முடிக் கற்பறகள்.... எந்தவித ஒப்பபனயும் இல்லாத மதிமுகத்தில்
சின்னஞ்சிறிய ஒற்பற கருப்புப் கபாட்டு.... கருப்புப் கபாட்டு அவள் விதபவ என்பதின் அபடயாளமா? மான்சியின் அழபக முதன்முபறயாக சத்யனின் இதயம் பதிவு கசய்தது....
பசாபாவில் அமர்ந்தவனுக்கு பவகமாக காபி எடுத்து வந்து ககாடுத்தாள்.....
இவ்வளவு சந்பதாஷமா இருக்காபள? விஷயம் முன்பப கதரிஞ்சிருக்குமா?.... காபிபய குடித்து கப்பப நீ ட்டியவன் “பசாபியா எங்க?" என்று பகட்க..... “ஏபதா
பவபலனு
கசால்லி
கவளியப்
பபாயிருக்கா"
மான்சி
கமல்லிய
குரலில் கூறினாள்.... அதிகாரம் கசய்யும் மான்சிபயத் கதரியும்.... ஒரு சில
வார்த்பதகளில் அலட்சியமாக பபச்பச முடிக்கும் மான்சிபயத் கதரியும்.... தபல
கவிழ்ந்து
கமல்லிய
கராம்பபவ புதியவள்.... எப்படி
ஆரம்பிப்பது
என்று
குரலில்
பபசும்
புரியாமல்
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான் சத்யன்....
இந்த
மான்சி....
பகார்த்திருந்த
புதியவள்...
விரல்கபளபயப்
“ஏபதா பபசனும்னு கசான்ன ீங்கபள?" ஆரம்பித்து பவத்த மான்சியின் குரலில்
தான் எத்தபன பகாடி எதிர்பார்ப்புகள்?....
“ம்ம் பபசனும் தான் “என்றவன் ஒரு நீ ண்ட கபருமூச்சுடன் நிமிர்ந்து “மான்சி...
நம்ம பசதுபவப் பத்தி நீ என்ன நிபனக்கிற?" என பகட்டான்....
மான்சியின் முகத்தில் குழப்ப முடிச்சுகள் சரம் பகார்க்க “ஏன் பசதுவுக்கு என்ன? நல்லவன்.... உங்களுக்கு உண்பம விசுவாசி “என்றாள்....
“அவனுக்கு
ஒன்னுமில்பல....
நல்லாருக்கான்...
நல்லவன்
தான்....
ஆனா
அவன் எனக்கு மட்டும் விசுவாசி இல்பல..... உனக்கும் தான்.... உனக்காக நீ திபய
ககாபல
கசய்ய
துணிஞ்சவன்
மான்சி....
“சத்யன்
கசால்லிக்
ககாண்படப் பபாக... பாதியில் பகநீ ட்டித் தடுத்தவள் “அதனால?.... இப்ப நீ ங்க என்ன கசால்லவர்றீங்க?" என்று பகட்டாள்..... சற்றுபநர
மவுனத்திற்குப்
விரும்புறான்
கிபடக்காது....
மான்சி.....
பின்
“அவன்
அவபன
உன்பனப்
பத்தி
விட
உன்பன
பவற
எல்லாம்
கல்யாணம்
நல்லத்
துபண
கதரிஞ்சவன்...
கசய்துக்க உனக்கு
அதனால
காலத்துக்கும் உனக்கு பாதுகாப்பா இருப்பான்“ கசால்லிபய விட்டான் சத்யன்.... வட்டு ீ ஜன்னல் கம்பிகள் வழியாக வந்த மாபலபநர காற்றின் சப்தத்பத தவிர
பவறும் எதுவும் பகட்காத அபமதி.... மான்சிபய
மவுனத்பத
விலக்கி
“இபதச்
கசால்லத்தான்
வந்தீங்களா?"
என்றவள் அவன் ஆம் என்று தபலயபசத்ததும் “பசதுபவ விடுங்க... இபதப் பற்றி நீ ங்க என்ன நிபனக்கிறீங்க சத்யன்?" மான்சியின் குரலில் சற்றுமுன் இருந்த கமன்பமயும் கபண்பமயும் காணாமல் பபாயிருந்தது..... சத்யன்
பபசாமபடந்பதயாக
இருந்தான்....
“கசால்லுங்க
சத்யன்?"
அதட்டினாள் மான்சி... அவள்
அதட்டலில்
கவடுக்ககன்று
நிமிர்ந்தவன்
“பசதுதான்
கபாருத்தமானவன்னு எனக்கும் பதாணுது “என்றான்.... எனக்கும்
என்ற
வார்த்பதக்கு
அவன்
ககாடுத்த
அழுத்தம்
உனக்கு
மான்சிபய
கபருமளவு பகாபப்படுத்தியது “எனக்கு ஏத்த துபண யார்னு முடிவு கசய்யும் உரிபமபய நான் யாருக்கும்
குடுக்கபல சத்யன்.... அபத
முடிவு கசய்ய
பவண்டியது நான் மட்டும் தான்..... அதனால......... “நிறுத்திவிட்டு சத்யபன
கூர்ந்துப் பார்த்தவள் “க்ளியர் திஸ் ப்பளஸ்... சத்யன் “என்று வாசபல பநாக்கி தனது ஆள்க்காட்டி விரபல நீ ட்டினாள்.....
இபத எதிர்பார்க்காத சத்யன் அதிர்ச்சியுடன் எழுந்து “மான்சி?" என்றான்.... “ம்ம் மான்சி தான் கசால்பறன்.... கவளியப் பபாங்க... இனி கல்யாண புபராக்கர்
பவபல
பார்க்க
இங்க
வராதீங்க
“வார்த்பதகள்
விழுந்தாலும் அதில் அடிபட்ட வலி ஏராளமாக இருந்தது....
தீர்க்கமாக
வந்து
அவளது அலட்சியத்தால் சத்யனும் பகாபமானான் “இனி வரமாட்படன் “என்று
கூறிவிட்டு பவகமாக அங்கிருந்து கவளிபயறினான்...
அவன் கார் கிளம்பும் ஓபச பகட்டது.... மான்சி ஆற்றாபமயுடன் பசாபாவில்
விழுந்தாள்.....
" சுனாமி கபலத்துப் பபாட்டக் " கடற்கபரயாக கிடந்த " என் இதயத்பதப்..... " புத்துயிர் ககாடுத்து புணரபமத்தது..... " உனது ஒற்பறப் புன்னபகதான் என்றால்.... " நம்ப மறுக்கிறாபய கண்ணா??
காபர
கசலுத்திக்
புரியவில்பல....
முடிந்திருக்கிறது...
ககாண்டு
மான்சிபயத் அவளது
வந்த
பதடிச்
சத்யனின்
கடுபமயான
கசன்ற
மனநிபல காரியம்
பகாபத்திற்கும்
அவனுக்பகப்
பதால்வியில்
ஆளாகி
திரும்பி
வருகிறான்... ஆனாலும்?? மனசுக்கு எங்பகா ஒரு மூபலயில் ஏபதாகவாரு பூ கவடித்து மணம் பரப்பும் கமல்லிய சந்பதாஷம்.....
தன்பனபய கவளிபய பபாகும்படி கூறுவாள் என்று சத்யன் நிபனத்து கூடப்
பார்க்கவில்பல.... எவ்வளவு பகாபம்? அவள் எதிர்பார்ப்பு கபாய்யானதால் வந்த
பகாபமா?
வரமாட்படன்
அப்படியானால்
என்று
கசால்லிவிட்டு
சிரித்துக்ககாண்டான்..... பசதுவின்
பகாரிக்பகபய
எபத
நிபறபவற்ற
எதிர்பார்த்து
வந்தபத
முடியாமல்
காத்திருந்தாள்?
பபானதன்
நிபனத்து
காரணம்
மான்சி பசதுபவ விரும்பவில்பல என்பது கதளிவாகப் புரிந்தது.... ஆனால் பசது??
அவன்
கசால்லிவிட்டாபன?
மான்சிபய
ஒன்றும்
விரும்புவபத
புரியாமல்
வட்டுக்கு ீ
கவளிப்பபடயாக
வந்து
பசர்ந்தான்
சத்யன்......... வட்டுக்குள் ீ நுபழந்தவுடபன ஓடி வந்து அபணத்துக் ககாண்ட பிள்பளகபள
ஆபசபயாடுத் தூக்கிக் ககாண்டான்...
" ஆன்ட்டி என்ன கசான்னாங்க டாடி? எப்ப நம்ம வட்டுக்கு ீ வருவாங்களாம்?"
பசந்தவி சத்யனின் தாபடபயப் பிடித்து ஆட்டியபடி பகட்க.... “ம்ம்... சீக்கிரமா வருவாங்க கசல்லம்... “என்று பதில் கசான்னான் சத்யன்...
பிள்பளகளுக்கு சாப்பாடு ககாடுத்துவிட்டு பதாட்டத்தில் வந்து அமர்ந்தான்...
இரவின்
ஈரக்காற்று
அவன்
இதயத்பத
சமன்
கசய்தது....
பதாட்டத்துப்
புல்கவளியில் பககபள மடித்து தபலக்கு பவத்துக் ககாண்டு படுத்தான்....
கூடிப்பபாயிருந்த மான்சியின் அழகு முகம் மனதில் வந்து பல மாபயகள் கசய்தது.... ஆனால் எவ்வளவு கவனமாக பபசியும் அவளது பகாப முகத்பத
காட்டியது சத்யனுக்குப் பிடிக்கவில்பல,, கமன்பமயாக பபசிய மான்சிபய அவன் மனம் கவகுவாக ரசித்தது....
அடுத்து என்ன கசய்வது? பசதுவுக்கு என்ன பதில் கசால்வது என்று எதுவுபம புரியவில்பல,, பிடித்திருந்தது
ஆனாலும்
பசதுவின்
இப்பபாபதய
பிரச்சபன
நிபல
மனபத
அவனுக்கு
உறுத்தினாலும்....
கராம்பபவ அன்பறய
இரவு எந்தவித சஞ்சலமும் இல்லாமல் நிம்மதியாக உறங்கினான்....
இங்பக மான்சிபயா சத்யனின் மீ து கடும் பகாபத்தில் இருந்தாள்.... உன்னிடம் பபசபவண்டும் என்ற சத்யனின் வார்த்பதபய பகட்டதிலிருந்து மனதுக்குள் கிளம்பியிருந்த பன்ன ீர் ஊற்று கவந்நீ ர் ஊற்றாக மாறியிருந்தது... பசது அவனுக்கு விசுவாசியாக இருக்கலாம்... ஆனால் எனக்கு அவன் எவபனா ஒருவன் தாபன? அந்த எவபனா ஒருவனுக்காக சத்யபன வந்து என்பன
பகட்கிறாபன இது எந்த விதத்தில் நியாயம்? அதுவும் அவன் என்பன நல்லா பார்த்துப்பானாம்...
ஆத்திரத்தில்
வசிகயறிந்தாள் ீ மான்சி....
அருகிலிருந்த
குஷபன
எடுத்து
அப்பபாது தான் வட்டுக்குள் ீ நுபழந்த பசாபியாவின் முகத்தில் வந்து விழுந்த
குஷபன பகயில் பிடித்தபடி உள்பள வந்தவள் பகாபத்தில் கண்கள் குளமாகி அமர்ந்திருந்த மான்சிபயப் பார்த்து திபகத்து தான் பபானாள்.... சத்யன்
வருகிறான்
என்றதும்
மான்சியிடம்
கதரிந்த
உற்சாகத்பத
காபலயிலிருந்து பார்த்தவளாயிற்பற? வட்டுக்கு ீ வந்ததும் புதிதாகப் புடபவ உடுத்தி சத்யனுக்காக காபி டிபன் தயார் கசய்து.... சரி அவர்கள் தனிபமயில்
பபசட்டும் என்று தாபன இவள் நாசுக்காக கவளிபய பவபலயிருப்பதாகப் பபானபத? இப்பபா என்னாச்சு?
மான்சியின் அருபக வந்து அமர்ந்து “என்னாச்சுக்கா? சத்யன் சார் வந்தாரா?"
என்று தான் பசாபியா பகட்டாள்...
கவடுக்ககன்று நிமிர்ந்த மான்சி “ம்ம் வந்தாரு பசாபி.... எனக்கு மாப்பிள்பளப்
பார்த்துகிட்டு வந்திருக்காரு.... நான் பகட்படனா? எனக்கு மாப்பள பவணும்னு? இவருக்கு ஏன் இந்த பதபவயில்லாத புபராக்கர் பவபல?" ககாதிப்புடன் வந்து விழுந்தன மான்சியின் வார்த்பதகள்...
மாப்பிள்பளயா? இகதன்ன புதுக் குழப்பம்? “என்னக்கா கசால்றீங்க? யாரு மாப்பிள்பள?" என்று பகட்டாள்...... “ம்
அந்த
பசது
தான்
எனக்கு
மாப்பிள்பளயாம்...
அவனும்
என்பன
விரும்புறானாம்,, அவன் சார்பா சத்யன் வந்து என்பன கபாண்ணு பகட்கிறார்.... என்ன பகவலம் பாரு பசாபி?" மான்சியின் ஆத்திரம் அடங்கபவயில்பல.....
பசாபியாபவ அதிர்ச்சியில் உபறந்து பபாய் அமர்ந்திருந்தாள்.... மான்சிக்கு
பசது மாப்பிள்பளயா? பசது மான்சிபய விரும்புறாரா? சத்யன் மான்சிபய
கபண் பகட்டாரா? அப்பபா நான் நிபனச்சகதல்லாம் கவறும் கனவு தானா? அடுத்தடுத்த பகள்விகள் கநஞ்சில் ஆளாய்ப் பறந்தது....
பசதுவிடம் பபசும் பபாது அவனது அன்பும் ஆறுதலும் புரிதலும் ஆயிரம்
கபதகள் கசான்னபத... அதில் ஒன்று கூட காதல் கபத இல்பலயா?... இவள் அனாபத
என்று
ஒதுக்கிவிட்டானா?
அப்பபா
மான்சி
அக்காபவ
தான்
விரும்புறாரா? வந்த கண்ண ீபர அடக்கிக் ககாண்டு மான்சியின் பதாளில் பகபவத்து “பசது கராம்ப நல்லவர் தான் அக்கா.... உங்கபளப் பத்தி நல்லா புரிஞ்சவர்
தான்....
பயப்படாதீங்க
பபசினாள் பசாபியா...
அக்கா
“வரவபழத்தப்
புன்னபகபயாடு
“நீ யும் புரியாம பபசாத பசாபி.... என் மனசு உனக்கும் புரியபலயா? பசதுபவ
நான் அப்படி பயாசிச்சுக் கூடப் பார்த்ததில்பல பசாபி.... எனக்கு பதபவ அன்பு தாபன
தவிர
பரிதாபம்
இல்பல......
“என்றவள்
பவகமாக
எழுந்து
தனது
அபறக்கு கசன்றுவிட்டாள்.... பசாபியா
வசியது... ீ
சாய்ந்து
ஆனால்
இடகமன்றால்....
அமர்ந்தாள்... பசதுவின்
நான்
எங்பக
மான்சியின்
மனது??....
பபாவது?
உறுதி
அங்பக
பசதுவின்
மனதுக்குள்
மான்சிக்கு அன்பால்
வளர்த்திருந்த பசாபியாவின் கநஞ்சம் கலங்கி கண்ண ீர் விட்டது....
சாமரம்
மட்டுபம
ஆபசபய
மறுநாள் காபல அலுவலகம் கசன்ற சத்யன் மதியம் மூன்று மணிவாக்கில்
பசதுவின் நம்பருக்கு கால் கசய்து காத்திருந்தான்... மறுமுபனயில்
பசது
ஆர்வத்துடன்..... அவனது
ஆர்வம்
மான்சி
வட்டுக்குப் ீ
எப்படி
கசால்வது
எடுத்ததுபம
சத்யபன
பபாபனன்
“கசால்லுங்க
ககாஞ்சம் பசது
பாஸ்
கவபலப்படுத்தியது...
“என்று
சத்யன்
“என்றான்
“ம்...
கசால்லும்
குறுக்பக புகுந்து... “என்ன பாஸ் கசான்னாங்க?" என்றான் பசது.... என்று
வார்த்பதகபளத்
பதடினான்
சத்யன்...
பநத்து
பபாபத...
ஆனால்
கசால்லித்தான் ஆகபவண்டும்... பவறு வழியில்பல.... “பசது மான்சிக்கு அந்த
மாதிரி எந்தவித அபிப்ராயமும் இல்பல பபாலருக்கு... நான் எவ்வளபவா எடுத்து
கசால்லியும்
கராம்ப
பகாபமா
பபசிட்டா
“கமல்லிய
குரலில்
கூறினான்... “எந்த மாதிரி அபிப்ராயம் பாஸ்?" குழப்பமாக பகட்டான் பசது... “ம்....
உன்பன
பமபரஜ்
பண்ணிக்கிற
மாதிரி
எந்தவித
இல்பலயாம் பசது “தயங்கித் தயங்கி கசான்னான் சத்யன்.. மறு
முபனயில்
பசதுவிடம்
அதிர்ச்சி
மவுனமாக
“பமபரஜா? மான்சி பமடமா? என்ன பாஸ் பகட்டான்....
அபிப்ராயமும்
கவளிப்பட்டது...
கசால்றீங்க
பிறகு
“என்று உதறலாக
சத்யன் பவறு வழியின்றி விபரமாக எல்லாவற்பறயும் நிதானமாக கூற....
“அய்பயா பாஸ் எல்லாபம ககட்டுச்சு.... மான்சி பமடத்பதப் பபாய் நான்........ பாஸ் நான் கசான்னது பசாபியாபவ “பசது சற்று உரக்கபவ கூறினான்.... இப்பபாது
அதிர்ச்சி
இடமாறியது
“என்னடா
கசால்றா?
பசாபியாபவயா
பமபரஜ் பண்ணிக்க பகட்ட?" சத்யன் வியப்பு மாறாமல் பகட்டான்... “ஆமாம்
பாஸ்,,
பசாபியாபவத்தான்
விரும்புபறன்...
நாங்க
பநரடியா
கசால்லிக்கபலனாலும் பசாபியாவும் என்பன விரும்புறானு எனக்கு ஓரளவு கதரிஞ்சு தான் உங்ககிட்ட கசான்பனன்... மான்சி பமடம் எனக்கு பூரணியம்மா
மாதிரி... அவங்க பமல அளவுகடந்த மரியாபத உண்டு... அவங்கபளப் பபாய் நானா??? என்ன பாஸ் இப்பபா இப்படி ஆயிடுச்பச" வருத்தமாக பபசினான்...
சத்யனுக்கு என்ன பபசபவண்டும் என்பது கூட மறந்து பபாய் மவுனமாக
அமர்ந்திருந்தான்...
இதயம்
பபாலிருந்தது...
மட்டும்
இடம்கபயர்ந்து
எங்பகா
கசல்வது
“நீ ங்க பபச பபாகும்பபாது பசாபியா இருந்தாளா பாஸ்?" பசது பகட்க.... சுயத்துக்கு வந்த சத்யன் “இல்பல பசது.... கவளியப் பபாயிருக்கறதா மான்சி
கசான்னா
“என்ற
சத்யன்
வருந்தும்
குரலில்
“ஸாரி
பசது...
நீ
கபயபர
கசால்லாம கசான்னதும் நான் தவறா ககஸ் பண்ணிட்படன்.... இப்பபா கபரிய குழப்பமாகிடுச்பச பசது “என்றதும்....
“பரவால்ல பாஸ்... கபயர் கசால்லாம கசான்னது என் தப்பு தான்... ஆனா
மான்சி பமடத்பதப் பபாய் என் கூட முடிச்சுப் பபாட்டபத நிபனச்சா எனக்கு
அழுவுறதா சிரிக்கறதாபன கதரியபல... நான் பவற என்கனன்னபவா கற்பபன பண்ணிருந்பதபன “விரக்தியாக பபசினான் பசது.... என்ன கற்பபன கசய்திருந்தாய் என்று பகட்க நிபனத்து மறுபடியும் புதிதாக
எபதயாவது
குழப்பிவிடப்
பபாகிபறாம்
இருந்துவிட்டான் சத்யன்....
என்ற
பயத்தில்
அபமதியாக
“ஓபக பாஸ்... நான் பசாபியா கிட்ட பபசிக்கிபறன்... நீ ங்க அப்பா அம்மாபவ
சரி
பண்ணி
சம்மதம்
வாங்கித்
தாங்க
பாஸ்
“என்று
பிரச்சபனக்கு
தற்காலிகமாக ஒரு முற்றுப் புள்ளி பவத்துவிட்டு பவறு பபசினான் பசது... சத்யனுக்கு
சங்கடமாக
எல்லாவற்பறயும்
இருந்தது...
குழப்பிவிட்படாபம
பபாபன பவத்தான்... அதன்பின்
சில
நம்பருக்கு
நாட்கள்
பபசாமல்
பிள்பளகளிடம்
என்ற
அபமதியாகத்தான்
வட்டு ீ
தினமும்
இருந்த
நம்பருக்கு
பபசினாள்....
பதட்டத்தில்
வருத்தத்துடன்
கால்
பபானது....மான்சி கசய்து
அவர்களின்
அன்பு
இப்படி
பபசிவிட்டு
சத்யனின்
வழக்கம்
நாளுக்கு
பபால
நாள்
வளர்ந்து ககாண்பட பபானது.... மான்சியின் ஒருநாள்
பகாபம்
பசது
ககாஞ்சம்
கிளம்பி
அடங்கட்டும்
வந்தான்....
என்று
அவனுக்குத்
ஆறப்பபாட்டப்
கதரியும்,,
பிறகு
மான்சியின்
சம்மதமில்லாமல் பசாபியாபவ திருமணம் கசய்து ககாள்ள முடியாது என்று... கதபவத் தட்டிவிட்டு காத்திருந்த பபாது பசாபியா தான் வந்து கதபவத்
திறந்தாள்.... பசதுபவ கண்டதுபம சட்கடன்று கண்கள் குளமானது.... அவளின்
கலங்கிய கண்கபளப் பார்த்ததுபம விஷயம் பசாபியாவுக்குத் கதரிந்துவிட்டது
பசதுவுக்குப் புரிந்து பபானது... தனக்காக கலங்கி நிற்கும் அவபளப் பார்த்து சந்பதாஷமாகத் தான் இருந்தது... முககமல்லாம்
நுபழந்தான்....
சிரிப்புடன்
“எப்படியிருக்க
பசாபியா?"
என்றபடி
உள்பள
முதன்முபறயாக தன்பன ஒருபமயில் அபழக்கிறான் என்று பசாபிக்குப்
புரிந்தாலும்..... இப்பபா
எதற்கு
வந்திருக்காபனா
என்ற சிறு
பகாபத்துடன்
எதுவும் பபசாமல் அபறக்கு கசன்று விட்டாள் சபமயலபறயிலிருந்து கவளிப்பட்ட மான்சி பசதுபவ கண்டதும் பகாபம்
வந்தாலும்
“என்றாள்...
அடக்கிக்
ககாண்டு
சம்பிரதாயமாக
சிரித்து
“வாங்க
பசது
புன்னபக மாறாமல் வந்து பஷாபாவில் அமர்ந்த பசது “எப்படியிருக்கீ ங்க
பமடம்?" என்றான்...
அவனது இயல்பான பமடம் என்ற வார்த்பத மனதுக்குள் சிறு நம்பிக்பகபய
விபதக்க “நல்லாருக்பகன் பசது “என்று அவன் எதிரில் அமர்ந்தாள்... சம்பிரதாயமான
விசாரிப்புகளுக்குப்
பிறகு
“ஒரு
முக்கியமான
பபசறதுக்காக வந்திருக்பகன் பமடம் “என்று ஆரம்பித்தான் பசது....
விஷயம்
மான்சி சட்கடன நிமிர்ந்து அமர்ந்தாள்... அடித்துவிரட்டுவது பபால் அவள் நிமிர்ந்து அமர்ந்ததும் பசதுவுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது.... சிரமப்பட்டு அடக்கிக் ககாண்டு.... “வட்டுல ீ பமபரஜ்க்கு கராம்ப வற்புறுத்துறாங்க பமடம்.... அதான் நீ ங்க என்ன கசால்றீங்கனு பகட்டுகிட்டு அதுக்கப்புறம் அப்பா அம்மாகிட்ட பபசலாம்னு முடிவு பண்ணிருக்பகன் “என்றான்...
மான்சியின் முகம் அனல் பட்ட இரும்பு பபால் சிவந்து கஜாலித்தது... “நீ ங்க பமபரஜ்
பண்ணிக்க
வார்த்பதகள்...
என்கிட்ட
ஏன்
பகட்கனும்?"
சூடாக
வந்து
விழுந்தது
“இப்பபாபதக்கு கபாண்ணு வட்டுக்காரங்க ீ நீ ங்க தாபன? அதனால உங்ககிட்ட
தான் பகட்கனும் “என்றவன் அதற்கு பமலும் இரண்டு கபண்கபளயும் பசாதிக்க
மனமின்றி “நான் பசாபியாபவ திருமணம் கசய்துக்க விரும்புபறன் பமடம்... அவளுக்கு உறவுன்னு கசால்லிக்க நீ ங்க மட்டும் தான் இருக்கீ ங்க... அதான்
உங்க சம்மதம் பகட்குபறன்...." முழுபமயாக தனது பநாக்கத்பதக் கூறினான் பசது....
மான்சியிடம்
நீ ண்ட
அபமதி...
எபதபயா
நிபனத்து
பயந்தது
பபாய்
மனதுக்குள் நிம்மதி பரவியது.... சந்பதாஷம் குமிழியிட நிமிர்ந்தவள் “ஆனா அன்பனக்கு சத்யன்.....?" முடிக்காமல் நிறுத்தினாள்...
“அது என் தப்புதான் பமடம்... கபயபர கசால்லாம கபண் பகட்க கசான்பனன்....
அவர்
நான்
உங்கபள
பகட்க
கசான்னதா
தவறா
யூகம்
பண்ணி
வந்து
பகட்டுட்டார் “என்று பசது கசால்லும் பபாபத அபறக்குள் பசாபியா அழும் சப்தம் பகட்டது....
அபறப் பக்கம் திரும்பிய பசது “கவளிய வந்து மனசுல இருக்கிறபத கசால்
பசாபியா" என்று அபழத்தான்...
பசாபியா தயங்கித் தயங்கி வந்தாள்... மான்சி எழுந்து பபாய் அபழத்து வந்து
தன்
பக்கத்தில்
அமர்த்திக்
ககாண்டு
பசாபியாவின்
முகத்பத
நிமிர்த்தி
“அழாதடி லூசு... நீ யாவது என்கிட்ட கசால்லிருக்கலாம்ல?... நானும் இருந்த
கடன்ஷன்ல உன்பன கவனிக்காம விட்டுட்படன் “என்றவள் “இப்ப பசதுவுக்கு என்ன பதில் கசால்ல பசாபி?" என்று பநரடியாக பகட்டாள்... பசதுவின்
பார்பவ
பசாபியாபவ விட்டு
அகலவில்பல...
எதிர்பார்ப்புடன்
பார்த்தவபன கண்ண ீருடன் பநாக்கிய பசாபியா “நான் அனாபத அசிரமத்துல வளர்ந்தவள் பசது “என்றாள்... “அதனாகலன்ன?
அதான்
அன்பாக கூறினான் பசது.... “என்பனாட
ஆதிபய
இப்பபா
யாருக்கும்
ஒரு
அக்கா
கதரியாது...
இருக்காங்கபள?"
என்ன
மதம்?
என்ன
என்று
ஜாதி?
எதுவுபம எனக்குத் கதரியாது... நீ ங்க கிராமத்து ஆள்... என்பன எப்படி உங்க வட்டுல ீ ஏத்துக்குவாங்க?" கலங்கிப் பபாய் பபசினாள் பசாபியா..
" நான் ஜாதி மதம் அந்தஸ்பத விட மனிதாபிமானம் தான் கராம்ப உயர்வா நிபனக்கிபறன் பசாபியா.... ஏன்னா அந்த மனிதாபிமானம் தான் என்பன பல
சிக்கல்கள்ல இருந்து காப்பாத்துச்சு... அப்படிப் பார்த்தா அந்த மனிதாபிமானம்
உன்கிட்ட ஏராளமா இருக்கு பசாபியா.... பவற எதுவும் எனக்கு பவண்டாம்... என் அப்பா அம்மாபவ சம்மதிக்க பவப்பது ககாஞ்சம் கஷ்டம் தான்.... ஆனா பாஸ் பமல கராம்ப மரியாபத உள்ளவங்க... அதனால அந்த விஷயத்பத
அவர்
பார்த்துக்குவார்...
நீ
கவபலப்படாத
பசாபியா"
கதளிவாக
கசான்னதும் மான்சி அவபன வியப்புடன் பநாக்கினாள்...
பசது
பசாபியாவின்,அருகிலிருந்து எழுந்து வந்து பசதுவின் பககபளப் பற்றிய
மான்சி.... “உங்கபளப் பார்த்தா கராம்ப ஆச்சர்யமா இருக்கு பசது.... எவ்வளவு உயரிய சிந்தபனகள்? கராம்ப பக்குவமா பபசுறீங்க பசது... பூரணிக்காக நீ ங்க கசய்தது கபரிசுன்னா... அபதவிட பசாபியாவுக்கு வாழ்க்பக குடுக்க முன்
வந்தது அபதவிட பிரமாண்டமா கதரியுது பசது.... “என்று உணர்ச்சிவசப்பட்டு பபசிய மான்சி திரும்பி பசாபியாப் பார்த்துவிட்டு சிரிப்புடன் “எனக்கு பூரண சம்மதம்
பசது...
“என்றாள்...
என்
தங்பகபய
உங்களுக்குத்
தர
கராம்ப
சம்மதம்...
“தாங்க்ஸ் பமடம்,, ஆனா ஆதரவற்ற பசாபியாவுக்கு வாழ்க்பக குடுக்க நான்
இபத
கசய்யபல...
அவபள
நான்
விரும்புபறன்...
அந்த
காதலால்
தான்
பகட்குபறன் “என்றான்.... மான்சிக்கு அவனது மனம் புரிந்தது “பகட்க சந்பதாஷமா இருக்கு பசது...
கமாதல்ல இந்த பமடத்பத விட்டுட்டு மான்சின்பன கூப்பிடுங்க “என்றவள்....
“பபசிட்டுருங்க... நான் பபாய் காபி எடுத்துட்டு வர்பறன் “என்று கூறிவிட்டு சபமயலபறக்கு கசன்றாள்.... பசது
பசாபியாபவப்
அமர்ந்திருந்தாள்....
பார்க்க....
“உன்
அவள்
சம்மதத்பத
அபமதியாக
தபலகவிழ்ந்து
கசால்லபவயில்பலபய
கமல்லியக் குரலில் அழுத்தமாக பகட்டான்.... அவளிடம்
பதிலில்பல
என்றதும்
எழுந்து
பபாய்
அவளருபக
பசாபி"
அமர்ந்து
காதருபக குனிந்து “என்பன பிடிக்கபலன்னா கசால்லிடு பசாபி “என்றான்...
அவன் கூறிய அடுத்த கநாடி பட்கடன்று அவன் மடியில் கவிழ்ந்த பசாபியா
சந்பதாஷத்பத தாங்கமுடியாமல் குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்....
மடியில் கிடந்தவபள தூக்கி தன் கநஞ்சில் சாய்த்துக் ககாண்ட பசது “அழாத
பசாபி.... நீ அழக்கூடாது... எல்லாம் சரியாப் பபாச்சு.... இனி ஒரு கிராமபம உனக்கு உறவுக்காரங்க “என்று அன்புடன் கூறினான்...
" பூகம்பத்திற்குப் பிறகும் பூமியில்.... " பூக்கள் மலருமா??
" என் இதயத்தில் காதல் பூக்கள்..... " பூத்தப் பிறகு தான்..... " பூகம்பபம வந்தது!!!
அந்த காதல் பஜாடிகபள தனிபமயில் விட்டுவிட்டு காபிப் பபாடுவதற்ககன சபமயலபறக்கு வந்த மான்சி... காபிபயக் ககாடுத்து அவர்களின் கனபவ கபலக்க விருப்பமின்றி பதாட்டத்துக்குச் கசன்றாள்....
பசது பசாபியா இருவரின் திருமணம் மனதுக்கு இதமாக இருந்தது.... மனபத
ரணமாக்கி
இன்கனான்றும்
அவளது
ஓடிக்ககாண்டிருந்தது....
எண்ண
அபலகளில்
கபயர் குறிப்பிடாத காரணத்தாபலபய நான்தான் பசதுவின் காதலி என்று
சத்யன் யூகிக்கிறான் என்றால்? அவன் மனதில் என்பனப் பற்றிய கனிப்பு தான்
என்ன? என்பனப் பார்க்கும் பபாகதல்லாம் அவன் கண்கள் பபசுபம அது? எனக்காகத் துடித்தாபன அது? உண்ணாவிரதம் இருந்த அன்று உனக்காகவும் தான்
மான்சி
என்றது
கனித்துவிட்படனா?....
கவறும்
நட்பு
தானா?
நான்தான்
தவறாக
இதயம் கனக்க பதாட்டதிலிருந்த சீத்தாப்பழ மரத்தில் சாய்ந்து நின்றாள்....
தூரத்து
கிபள
ஒன்றில்
இரண்டு
குரங்குகள்
ஒரு
பழத்பத
தின்றுககாண்டிருந்தன... இன்கனாரு குரங்கு வந்ததும் பழம் தின்ற ஆண்
குரங்கு புதிதாய் வந்த குரங்பக விரட்டியடித்துவிட்டு தனது இபண சாப்பிட உதவியது....
பார்த்துக் ககாண்டிருந்த மான்சிக்கு கண்ண ீர் கபருகியது.... இந்த ஐந்தறிவு
ஜீவன்களுக்கு
இருக்கும்
கபாசசிவ்
கூட
சத்யனிடம்
இல்பலபய?
இன்கனாருவன் கபயர் குறிப்பிடாத காரணத்தாபலபய அவனுக்காக என்பன கபண் பகட்டிருக்கிறான் என்றால் என்பனப் பற்றி நட்பபத் தவிர பவறு எந்தவித
அபிப்ராயமும்
இல்லாமல்
தான்...
இருந்திருந்தால்
அன்பற
பசதுவிடம் கசால்லியிருப்பான் தான்...... மான்சியின் இதழ்களில் விரக்தியாய் ஒர்ப் புன்னபக.... இல்லாத ஒன்பற இருப்பதாக கற்பபன கசய்தது தனது
தவறு தான் என்று புரிந்தது.... பசதுவுடன் திருமணம் பவண்டாம் என்று மட்டும் கசால்லியனுப்பாமல்
வராபத
என்று
முகத்திலடித்தார்ப்
பபால்
கூறியபத
தனது இழிநிபலபய சத்யனுக்கு உணர்த்தியிருக்கும் என்று எண்ணி கண்கள் கசிந்தாள்.... சற்றுபநரம் உலாவிவிட்டுத் திரும்பி வட்டுக்குள் ீ வந்தாள்...
காபியுடன் ஹாலுக்கு கசன்ற பபாது பசது மட்டுபம அமர்ந்திருந்தான்.... “பசாபி
முகம்
கழுவப்
பபாயிருக்கா
“என்று
கூறிவிட்டு
காபிபய
எடுத்துக்
ககாண்டான்.... சற்றபநரத்தில் பசாபியாவும் வந்துவிட அடுத்து என்ன கசய்யபவண்டும் என்ற
திருமணப் பபச்சில் ஈடுபட்டனர் மூவரும்.... சத்யனுடன்
கசன்று
தனது
கபற்பறாரிடம்
பபசிவிட்டு
ஏற்பாடுகபள
கசய்யலாம் என்று கூறிவிட்டு விபடகபற்றான் பசது.... அன்று மாபல சத்யனின் வட்டுக்கு ீ கசன்றான் பசது.... பககால் கழுவிவிட்டு பூபஜயபற கசன்று பூரணிபய கும்பிட்டு விட்டு வந்து பிள்பளகளுடன் சிறிது பநரம்
கசலவிட்டவபன
சத்யன்
அபழத்துக்
ககாண்டு
பதாட்டத்துக்கு
வந்தான்.... மான்சியின் வட்டில் ீ நடந்தவற்பற கசால்லும் வபர அபமதியாக பகட்டுக்
ககாண்டான் சத்யன்..... வரும் ஞாயிறு அன்று பாலு சாந்தி இருவபரயும் அபழத்துககாண்டு
பசதுவின்
வட்டுக்கு ீ
பபசுவதாக கூறினான் சத்யன்....
வந்து
அவன்
கபற்பறாரிடம்
கசான்னது பபாலபவ ஞாயிறு அன்று பிள்பளகளுடன் பாலு தம்பதிகபளயும்
அபழத்துக் ககாண்டு பசதுவின் கிராமத்திற்கு கசன்றான் சத்யன்.... அன்பு மாறா முகத்துடன்
வரபவற்றனர்
பசதுவின்
கபற்பறார்கள்.... பசது
பிள்பளகபள அபழத்துக் ககாண்டு வயக்காட்படச் சுற்றிக்காட்ட அபழத்து கசன்றுவிட... மற்றவர்கள் பபச அமர்ந்தனர்..... பசாபியாபவப்
பற்றி
சத்யன்
கூறியதும்
ஆசிரமத்துப்
கபண்ணா?
என்று
முதலில் தயங்கினார்கள்...... சத்யன் பசதுவின் பநசத்பத கூற.... பாலுவும் சாந்தியும்
பசாபியாபவ
தங்களின்
மகளாக
ஏற்குமாறு
கூறவும்
அந்த
கிராமத்து கபற்றவர்களின் மனம் உருகிவிட்டது..... “நீ ங்கல்லாம்
நீ ங்க
என்ன
இவ்வளவு
கசான்னப்புறம்
கசால்றீங்கபளா
கவள்பளந்தியாக.....
மறுத்து
அதுமாதிரி
கசால்லுபவாம்ங்களா....
கசய்பறாம்ங்க"
என்றனர்
வந்த
பவபல
சுபமாக
சுலபமாக
முடிந்தது....
மதிய
உணவுக்குப்
திருமண நாபள நிச்சயித்துவிட்டு எல்பலாரும் கிளம்பினார்கள்...
பிறகு
நல்லகதாரு நாளில் பசதுவின் கபற்பறார் பாலு தம்பதிகள் என சத்யபனத்
தவிர்த்து
எல்பலாரும்
மான்சியின்
வட்டிற்கு ீ
கசன்று
பசாபியாபவப் கபண் பார்த்துவிட்டு வந்தனர்....
முபறப்படி
சத்யன் வராதது மான்சிக்குப் கபரிய விஷயமாகபவ கதரியவில்பல... அவன்
மனதில்
தனக்கு
இடமில்பல
என்பது
அவளுக்கு
உறுதியாகத்
கதரிந்து
விட்டபத.... திருமணநாள் கநருங்கியது... முக்கியமானவர்கள் மட்டும் அபழக்கப்பட்டு
அம்மன் பகாவில் ஒன்றில் மிகவும் எளிபமயாக முபறபயாடு நடந்தது பசது பசாபியாவின் திருமணம்....
பசாபியாவுக்கு சீர் கசய்யும் விஷயத்தில் யாபரயும் விடவில்பல மான்சி... தனது
தங்பகயாக
ஏற்றுக்ககாண்டவளுக்கு
தங்கத்தால்
அலங்காரம்
தனதாக்கிக்
ககாண்டான்
கசய்யவில்பல என்றாலும் தன்னால் முடிந்தபத கசய்தாள் மான்சி.... திருமணம்,
சாப்பாடு
என
எல்லாவற்பறயும்
சத்யன்... கபாள்ளாச்சிக்கு மாற்றல் கிபடக்கும் வபர பசாபியா திருப்பூரிபலபய
இருக்கபவண்டிய கட்டாயம் என்பதால் அவர்களுக்குத் தனியாக வடுப் ீ பார்த்து
பதபவயான கபாருட்கபளயும் வாங்கிக் ககாடுத்து குடித்தனம் பவத்தார்கள்... மீ ண்டும் மான்சி தனிபமப் படுத்தப்பட்டாள்... வட்பட ீ காலி கசய்துவிட்டு மகளிர் விடுதிக்கு பபாய்விடும் பயாசபனயில் இருந்தவள் ஒரு நல்லநாளில் அபதயும் கசயல்படுத்தினாள்..... வட்பட ீ காலி கசய்து பதபவயானவற்பற மட்டும்
எடுத்துக்
ககாண்டு
மற்றபவகபள
பவத்துவிட்டு மகளிர் விடுதிக்கு கசன்றுவிட்டாள்.... காலச்சக்கரம் மான்சியின்
பவகமாக
வாழ்வில்....
உருண்டாலும் தான்
உண்டு
மிகவும் தனது
பசாபியாவின்
வட்டில் ீ
அபமதியாக
கசன்றது
பவபல
உண்டு
என்று
இருப்பவளின் மனதுக்குள் சத்யனின் மீ தான பநசம் மட்டும் நாளுக்கு நாள் வளர்ந்து ககாண்பட பபாய் அவபள மூச்சுத் திணற பவத்தது...
ஒவ்கவாரு ஞாயிறன்றும் சத்யனின் வட்டுக்கு ீ கசல்வபத மட்டும் தவறாமல் கசய்தாள் மான்சி.... பிள்பளகபளப் பிரிந்து வாழ்வது அவளால் முடியாது என்பதால் கதாடர்ந்து கசன்று வந்தாள்....
இப்பவும்
சத்யனின்
பார்பவயில்
என்ன எதிர்பார்க்கிறான் என்று
மாற்றமில்பல....
என்ன
கசால்கிறான்...
புரிந்து ககாள்ள முடியாத
கூர்பமயானப்
பார்பவ அவபளத் கதாடர்ந்து வந்து சித்ரவபத கசய்தது.... அபறக்குள் பிள்பளகளுடன் இருக்கும் பபாது மார்புக்கு குறுக்பக பககட்டி
கதவில் சாய்ந்து நின்று உற்றுப் பார்க்கும் சத்யபன மனதுக்குள் திட்டுவது மான்சியின் வழக்கமானது.... பார்பவயாபலபய
பபசிக்ககாண்டாலும்
சரியான
புரிதல்
இருந்ததால்
பசதுவும் பசாபியாவும் திருமண பந்தத்தில் கநருங்கினார்கள்.... மான்சியும் சத்யனும் கநஞ்சு முழுக்க பநசத்பத நிரப்பிக் ககாண்டு சரியான புரிதலின்றி கராம்ப தூரம் விலகி நின்றார்கள்...
மான்சிக்கு சத்யன் தன்பன நட்புடன் தான் பார்க்கிறாபனா என்ற எண்ணம்...
சத்யனுக்பகா
ஏற்கமுடியாத
பூரணியின்
காதலில்
சூழ்நிபல....
இருந்து
பநசத்பதப்
கவளிபய
வந்து
புபதத்துக்ககாண்டு
மான்சிபய
சுற்றிவரும்
இவர்கள் மவுனம் உபடந்து காதபல ஒப்புககாள்ளும் நாள்தான் எப்பபாது??
" உபறய பவக்கும் குளிபர.... " உள் வாங்கிக் ககாண்ட என்பன... " உனது ஒயின் விழிகளால்... " உஷ்ணமாக்கிக் ககாண்டிருக்கிறாய் கண்பண...
சத்யன் மான்சி இருவரிடமும் எந்த மாற்றபமா மாறுதபலா இல்பல... காதல்
கடுகளவும் கவளிபயத் கதரியாமல் கவனமுடன் இருந்தவர்கபள உள்ளுக்குள் உருக்கி கபரத்துக் ககாண்டுதான் இருந்தது காதல்.... மான்சியின்
மீ தான
பநசம்
பூரணிக்குத்
துபராகம்
என்ற
நிபல
மாறி....
பூரணிபயக் ககான்ற நீ தியின் மபனவி மான்சிபய தன் மபனவியாக்கிக்
ககாண்டால் சமூகம் என்ன கசால்லுபமா? தனது குழந்பதகளின் எதிர்காலம்
பாதிக்கப் படுபமா என்ற பயம் அவனது கநஞ்சு முழுக்க வியாப்பித்திருந்தது... அது
பயமல்ல
சமூகத்துக்காக
தனது
சுயத்பதத்
கதாபலக்கும்
கபரியமனிதர்களின் பகாபழத்தனம் என்று சத்யனுக்குப் புரியும் நாள் என்பறா?
தனது
பகாபழத்தனத்பத
உதறிவிட்டு
மான்சிபய
சத்யபன ஏங்க ஆரம்பித்தான்....
ஏற்கும்
நாளுக்காக
பசதுவும் பசாபியாவும் பிள்பளகபளப் பார்க்க என்று சத்யனின் வட்டுக்கு ீ
வந்தனர்... அவர்கள் வருவது முன்பப கதரியும் என்பதால் விருந்துக்கு ஏற்பாடு கசய்திருந்தான் சத்யன்....
எல்பலாரும் சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் பசது பிள்பளகளுடன் பதாட்டத்திற்கு
கசன்றுவிட.. தனது ஆபிஸ் அபறயில் பவபலயாக இருந்தான் சத்யன்...
ஆபிஸ் அபறயின் கதபவத் தட்டிவிட்டு உள்பள வந்த பசாபியா.... “சார்
உங்ககூட ககாஞ்சம் பபசனும் “என்று சங்கடமாக கூற.... அவபள வியப்புடன்ப் பார்த்த சத்யன்... “வாம்மா.. வந்து உட்கார்ந்து பபசு “என்று பசபர எடுத்துப் பபாட்டான்.....
பசரில் அமர்ந்த பசாபியா அபமதியாக இருக்க.. “என்ன விஷயம் பசாபியா?
பசது வட்ல ீ ஏதாவது பிரச்சபனயா?" என்று ஒரு சபகாதரனின் அன்பபாடு பகட்டான்....
பதற்றத்துடன்
நிமிர்ந்த
பசாபியா
“அய்பயா
அகதல்லாம்
இல்பலங்க...
என்பன மக மாதிரி பார்த்துக்கிறாங்க.... ஒரு குபறயும் இல்பல.... இது.... இது... மான்சியக்கா பத்தி பபசனும் “என்றாள் கமல்லிய குரலில்.....
சத்யன் புருவங்கள் கநறிபட “மான்சி பத்தியா? ம் கசால்லும்மா...அவளுக்கு
என்ன?" என்று பகட்டான்...
“அக்கா இப்பல்லாம் என்கிட்டக் கூட சரியா பபசுறதில்பல... ஆஸ்பிட்டல்
வந்தா
கராம்ப
அபமதியா
இருக்காங்க...
முன்னாடியாச்சும்
எவ்வளவு
பவதபன மனசுக்குள்ள இருந்தாலும் அபதகயல்லாம் மபறச்சு எல்லாபரயும் அதிகாரம் பண்ணிகிட்டு ஒரு ககத்தா இருப்பாங்க... ஆனா இப்பபா கராம்ப அபமதி...
யார்கூடவும்
அனாவசியமா
பபசறதில்பல...
கவளிய
எங்கயும்
பபாறதில்பல.... ஹாஸ்டல் விட்டா ஆஸ்பிட்டல் னு ஒரு மிஷின் மாதிரி வந்து பபாறாங்க.... அதுமட்டுமில்பல “என்று தயங்கியவள் கலங்கிய கண்களுடன் சத்யபன
நிமிர்ந்துப்
ஆரம்பிச்சுட்டாங்கபளானு பசாபியா...
பார்த்து
“அக்கா
மறுபடியும்
பயமாருக்கு...."என்று
ட்ரிங்க்
வருத்தமாக
பண்ண
கூறினாள்
அவ்வளவு
பநரம்
அபமதியாக
கவனமாக
பகட்ட
சத்யன்
பசாபியாவின்
கபடசி வார்த்பதயில் அதிர்ந்து நிமிர்ந்தான்..... “மான்சி மறுபடியும் ட்ரிங்க் பண்றாளா?" என பகட்க....
ஆபமாதித்து தபலயபசத்த பசாபியா “கரண்டு நாளா கவனிச்பசன் சார்...
கண்ணு முன்ன மாதிரி சிவந்து பபாய் ஒரு மாதிரி இருந்தது... அவங்ககிட்ட பகட்க
பயந்து
எதுவும்
பகட்கபல...
நீ ங்க
பபசினா
சரியாவாங்கன்னு
பதானுச்சு... அதான் உங்ககிட்ட கசால்பறன் “என்று பவதபனயுடன் கசால்லி முடித்தாள்.... சத்யன்
பயாசபனயுடன்
தபல
கவிழ்ந்து
அமர்ந்திருந்தான்....
மான்சிபய
மீ ண்டும் குடிகாரியாக சந்தித்தால் ககாபல கூட கசய்துவிடுவான் பபால...
அவ்வளவு ஆத்திரம் ககாந்தளித்தது.... கண்கள் சிவக்க நிமிர்ந்தவன் “சரிம்மா நீ
கவபலப்
படாம
இரு...
நான்
மான்சிபயப்
பார்த்து
பபசுபறன்"
என்று
ஆறுதலாக கூறினான்.... பசதுவும் பசாபியாவும் அவர்களின் வட்டுக்குக் ீ கிளம்பி விட... அன்று இரவு
முழுவதும் சத்யனுக்கு உறக்கமில்லாது பபானது... மான்சியின் மீ தான பகாபம் நிமிடத்திற்கு நிமிடம் ஏறிக்ககாண்பட பபானது....
ஆனால் இரகவல்லாம் உறங்காமல் கிடந்தாலும் துயரம் அதிகமானாலும்
கண்கள் சிவந்து பசார்ந்து கருவபளயத்பதாடு பதாற்றமளிக்கும் என்பபத பசாபியாவும் சத்யனும் பயாசிக்க மறந்தனர்..... பகாபம்
குபறயாமபலபய
மறுநாள்
காபல
மான்சிபயக்
காண
மருத்துவமபனக்குச் கசன்றான் சத்யன்.... பணியில் இருந்த மான்சி சத்யபன
கண்டதும் திபகத்தாலும் அபதக் காட்டிக் ககாள்ளாது “என்பனாட கரஸ்ட் ரூம்ல
கவயிட்
கூறினாள்...
பண்ணுங்க
சத்யன்...
பபவ்
மினிட்ல
வந்துபறன்
“என்று
சத்யன் சற்றுபநரம் அவபளபய ஆராய்வதுபபால் பார்த்துவிட்டு அவளின் ஓய்வு அபறக்குச் கசன்று காத்திருந்தான்... கசான்னது
பபாலபவ
ஐந்து
நிமிடத்தில்
வந்துவிட்டாள்....
அங்கிருந்த
வாஷ்பபசினில் பககபள கழுவியபடி “என்ன சத்யன் திடீர்னு வந்திருக்கீ ங்க?... எனக்கு பவற மாப்பிள்பள யாராவது பார்த்துட்டு வந்திருக்கீ ங்களா?" என்று ஏளனமாக பகட்டாள்....
அந்த ஒரு வார்த்பதபய சத்யனின் பகாபத்பத பலமடங்கு அதிகரிக்கச் கசய்ய
“அன்பனக்கு ஏபதா உனக்கு நல்லபடியா ஒரு வாழ்க்பக அபமயட்டுபமன்னு
பகட்டு வந்பதன்... ஆனா இப்பதானப் புரியுது அதுக்கும் ஒரு தகுதி பவணும்னு?" சத்யன் முடிக்கும் முன் புயகலனத் திரும்பினாள் மான்சி... “தகுதி? என்ன தகுதி எதிர்பார்க்கிறீங்க சத்யன்? உங்கபளப் பபால ஒரு
பகாபழயா
தகுதிபயப்
பத்தி
பபசுறது?
நிபனச்சாச்
“மீ ண்டும் ஏளனம் விரவிய வார்த்பதகள்....
சிரிப்புதான்
வருது
ககாதிப்புடன் மான்சிபய கநருங்கியவன் “யாருடி பகாபழ?" என பகட்க... “நீ ங்கதான் பகாபழ சத்யன்... சமூகத்துக்குப் பயந்து மனசுக்குக் கூட முகமூடி
பபாட்டு மபறக்கும் பகாபழ.... ஆனா நான் அப்படியில்பல.... எனக்கு சமூகம் ஒரு தூசி மாதிரி... பநர்பமக்கு மட்டுபம தபலவணங்கி வாழ நிபனப்பபன் “மான்சியின் குரல் கம்பீரமாக வந்தது... அந்த கம்பீ ரத்பத ரசிப்பபதவிட ஆண் என்ற ஈபகா தபலத் தூக்க “ஏய்
கராம்ப
ஓவராப்
பபசாத...
உன்
லட்சனம்
தான்
கதரியுபம?
பநர்பமயாம்
பநர்பம... ச்சீ வாபய மூடுடி “சத்யனும் ஏளனமாகத்தான் பபசினான்....
மான்சி கரௌத்திரமாக நிமிர்ந்தாள்... உன் லட்சனம் என்ற வார்த்பத அவபள
பலமாக காயப்படுத்தியது... அவன் எபதபயாக் குறிப்பிட்டு கசால்ல இவள்
எபதபயா அர்த்தம் கசய்துககாண்டாள்.... “என் லட்சனத்தில் என்ன குபற கண்டீங்க? “என்றவள் சத்யபன பநருக்கு பநராகப் பார்த்து “ஆமாம் நான் நீ திமாணிக்கத்பதாட மறுபடியும்
வாழ
விதபவ
மபனவிதான்....
ஆபசப்படக்கூடாதா?
அதுக்காக
காதலிக்கக்
ஒரு
விதபவ
கூடாதா?
பகாபத்பதாடு பபசவும்... சத்யன் அவபளப் புரியாமல் பார்த்தான்.... “இப்பவும்
கசால்பறன்
சத்யன்....நீ ங்க
பகாபழ...
நான்
“என்று
யாருக்காகவும்
பயப்படபல... உண்பமபய ஒத்துக்கிபறன்... நான் உங்கபள விரும்புபறன்
தான்... உங்களுக்கு மபனவியா...... உங்க பிள்பளகளுக்குத் தாயா வாழனும்னு ஆபசப்படுபறன்
தான்...
இந்த
ஒரு
காரணத்துக்காக
என்பனாட
தரம்
பகவலமா
பவற
தாழ்ந்துவிடாது சத்யன்.... ஆனா நீ ங்க உங்க மனபசப் பபாட்டு புபதச்சிட்டு சமூக
அந்தஸ்துக்குப்
பயந்து
ஒரு
பகாபழபய
விட
ஒருத்தனுக்காக என்பன பகட்டு வந்தீங்க... மிருகங்கள் கூட தன் இபணபய விட்டுத்தராது... ஆனா நீ ங்க? கநஞ்சு பூராவும் என் பமல் பநசம் இருந்தும்
அபத மபறச்சு பசதுவுக்காக வந்து நின்ன ீங்க.... இப்ப கசால்லுங்க? யாபராட
லட்சனம் சிறந்தது?" மான்சியின் வார்த்பதகள் சத்யனின் இதயத்தில் சவுக்கடி பபால் விழுந்தது....
அவபனத் கதரிந்து ககாண்டாள் என்பபத விட பகாபழ என்ற அவளது
குற்றச்சாட்பட தான் அவனால் ஏற்கமுடியவில்பல... மான்சியும் தன்பன விரும்புகிறாள் அவபன
என்ற
கசய்திபய
விடவில்பல....
இதயத்தில்
பகாபமாக
பதிவு
மான்சிபய
கசய்தாலும்
கநருங்கினான்
ஈபகா
அவள்
பகபயப்பிடித்து வபளத்து “நான் பகாபழ இல்பலடி.... உன்பன விரும்பி அபத
மபறச்சா
தான
நான்
பகாபழ?
நான்தான்
உன்பன
விரும்பபவ
இல்பலபய?" கூசாமல் கபாய் கூறியது ஆண் என்ற ஈபகா... “எனக்கு உன்பனப்
பிடிக்கபல.... பூரணி ஒருப் புனிதம்... அந்த புனிதம் வாழ்ந்த வட்டில்... ீ அவ ஸ்தானத்தில்
இருக்க
பவண்டியவள்
இன்கனாருப்
புனிதமானவளாத்தான்
இருக்கனுபமத் தவிர உன்பனப் பபால ஒரு குடிகாரி இல்பல... நான் உன்பன கவறுக்கிபறன் மான்சி “என்றவன் பிடித்தப் பிடிபய அப்படிபய உதறிவிட்டு அங்கிருந்து கவளிபயறினான்....
அவன் உதறிய பவகத்தில் தபரயில் விழுந்தவள் அதிர்ச்சியில் அப்படிபய
கிடந்தாள்.... நான் புனிதமானவள் இல்பலயா? முன்னாடி குடிச்பசன் தான்... அந்த குடிக்குப் பின்னாடி இருந்த எனது துயரங்கள் சத்யன் கண்ணுக்குத்
கதரியபலயா? இவன் எப்பபா என் மனசுக்குள்ள வந்தாபனா அன்றிலிருந்து நான்
குடிபயத்
கதாடவில்பலபய?
என்பறா
நடந்ததுக்காக
இன்று
பழி
சுமத்திவிட்டுப் பபாறாபன? நிஜமாபவ என்மீ து இவனுக்கு பநசமில்பலயா.... இவன் கசால்வது பபால் தகுதிகள் எனக்கில்பலயா? நான் பகாபழ அல்ல என்று வரமா ீ பபசிய பபபத மனம் இப்பபாது பகாபழயாக அமர்ந்து அழுது ககாண்டிருந்தது.... பல காதல்களர்கபளயும் கணவன் மபனவிகபளயும்ப் பிரித்து களிப்புடன்
திரியும் ஈபகா எனும் உருவமில்லா ஒன்று சத்யன் மான்சிபயயும் விலக்கி பவத்து பவடிக்பகப் பார்த்தது.... “ஈபகா
“இது
உலகில்
வாழும்
கடுபமயான
விஷ
ஜந்துக்கபள
விட
பமாசமானது.... உலகின் பல உயிர்க்ககால்லி பநாய்கபள விட பலமடங்கு ககாடுபமயானது.... கவளிபயறி
இது
விடும்....
உள்ளுக்குள்
மனிதபன
கசன்றுவிடும் இந்த ஈபகா...
நுபழந்த
கடினப்படுத்தி
அடுத்த
நிமிடம்
கபடநிபலக்கு
அன்பு
ககாண்டு
இப்பவும் அப்படித்தான் சத்யனுக்குள் புகுந்து அவபன மிருகமாக்கியிருந்தது....
கபண் என்றும் பாராமல் கடினமான வார்த்பதகபள வசி ீ காயப்படுத்திவிட்டு
அபத பகாபத்பதாடு அலுவலகம் கசல்ல விருப்பமின்றி மீ ண்டும் வட்டுக்பக ீ வந்தான்... படுக்பகயில் வந்து விழுந்தவனின் இதயத்பத அழுத்தியது துன்பம்.... நான்
பகாபழயா? அவபன பகட்டுக் ககாண்டான்... ஏபதா பதான்ற பவகமாக எழுந்து
பூரணியிடம் வந்தான்... “நான் பகாபழயாம் பூரணி.... மான்சி கசால்றா பூரணி.... நான்....
நான்....
“பமபல
பபச
வார்த்பதயின்றி
முகத்பத
மூடிக்ககாண்டு
மண்டியிட்டான்... முதுகு குலுங்கியது... பூரணி என்றும் மாறாப் புன்னபகயுடன் மாபலயுடன் சிரித்தாள்..... இந்த
காதல்
தான்
எவ்வளவு
ககாடுபமயானது....
உடலில்
ஒட்டினால்
ரத்தத்பத உறிஞ்சிக்ககாண்டு தன்பன வலுவாக்கிக் ககாள்ளுபம அட்படப்
பூச்சி.... அதனினும் பமாசமானது காதல்.... ஜீவபனபய உறிஞ்சி சக்பகயாக துப்பிவிடுகிறது மனிதபன....
சத்யனும் சக்பகயாகத் தான் துவண்டு பபானான்....
" நிபலமாறும் உலகில் " நிபலக்குகமன்ற கனவில் " வாழும் மனிதஜாதி - அதில் " வாழ்வதில்பல நீ தி " தினம்பதாறும் உணவு - அது " பகலில் பதான்றும் கனவு " கனவான நிபலயில் - புது " வாழ்வுக்ககங்பக நிபனவு " பிறக்கின்ற பபாபத " இறக்காத மனிதன் " வாழ்கின்ற சாபம் - அது " முன்பனார் கசய்த பாவம்
" நிபலமாறும் உலகில் " நிபலக்குகமன்ற கனவில் " வாழும் மனிதஜாதி - அதில் " வாழ்வதில்பல நீ தி
சத்யனும் மான்சியும் தங்களின் காதலுக்குத் தனித்தனியாக சுவர் எழுப்பிக் ககாண்டு அவர்கபளாட அவர்களின் காதபலயும் பசர்த்து புபதத்து பவக்கப் பார்த்தனர்....
ஆண்டாண்டு
காலம்
அபடத்து
பவத்தாலும்
காதல்
கவடித்துக்ககாண்டு கவளிபய வந்து தான் தீருகமன்பது இந்த வயது வந்த குழந்பதகளுக்குப் புரியாமல் பபானது.... சத்யனுக்கு
வாழ்க்பக
ககாண்டிருந்தது...
சுழலில்
மான்சிபயத்
சிக்கிய
திட்டி
விட்டு
படகு
பபால்
வந்து
இரண்டு
அல்லாடிக் நாள்
கூட
ஆகவில்பல... அவள் குடிகாரி என்று கதரிந்து தாபன கநஞ்சில் அவளது
நிபனவுகபள பசமித்து பவத்தாய் என்று அவன் மனசாட்சி அவபன குத்திக் குதற
ஆரம்பித்தது....
ஏதாவது
கசால்லி
அவளுக்குப்
புரிய
பவத்து
பபாபதயிலிருந்து கவளிவர பவத்திருக்கலாம்.... அபத விட்டுவிட்டு இப்படி இழிந்து பபசி அவபளக் காயப்படுத்தி.... மான்சிபய பபசிய வார்த்பதகள்
மனதில் வரும் பபாகதல்லாம் சத்யன் கண் கலங்கிப் பபாய் நின்று தவிக்க ஆரம்பித்தான்....
பநசம் என்பது என்ன? தனது பநசத்துக்குறியவபர எந்த நிபலயிலிருந்தாலும்
ஏற்றுக் ககாள்வது தான் உண்பமயான பநசம்.... பநசம் நிஜகமன்றால்.. அது ஏற்றத் தாழ்வுகபளப் பார்க்காது... அப்படிப் பார்த்து வந்தால் அது கவறும் சுயநலத்தின் கசாரூபம்..
நாம் எவ்வளவு சுயநலமாக இருந்துவிட்படாம் என்று கநஞ்சுக்குள் கவந்து
கநாந்தான்.... அதுவும் மான்சி கவளிப்பபடயாக தனது காதபலச் கசான்னப் பிறகும் அப்படி பபசியது? கண்கள் கசிய எதிலுபம நாட்டமின்றி கிடந்தான் சத்யன்...
மான்சிபய அவனது
தகாது
காதபல
சாமரம் வசியது.... ீ
பபசிவிட்படாபம
அதிரடியாக
என்ற
வளர்த்தது...
அவனுபடய கநாந்த
குற்றவுணர்பவ
இதயத்துக்கு
பநசம்
மான்சிப் பபசிய வார்த்பதகள்? எனக்கு மபனவியா... என் பிள்பளகளுக்குத் தாயாக... நிபனத்தவுடபனபய உதட்டில்
சந்பதாஷச் சிரிப்பு
வந்து
ஒட்டிக்
ககாண்டது.... மான்சிபய மபனவியாகபவ எண்ணிப் பூரித்தது அவன் மனம்... வழக்கம்
பபால
பூரணியிடம்
கசன்று
எல்லாவற்பறயும்
பகிர்ந்து
ககாண்டான்.... “மான்சி என்பன விரும்புறாளாம் பூரணி... கவளிப்பபடயா
கசால்லிட்டா பூரணி..... உன் பபால் இல்பலனாலும் அவ கராம்ப வித்தியாசம்... அந்த வித்தியாசமான அன்பு தான் என்பன அவ பக்கம் ஈர்த்தது பூரணி... எனக்குப்
பிடிச்சகதல்லாம்
பிடிக்கும்....
ஆனா
உனக்கும்
என்பனாட
பிடிக்கும்...
வார்த்பதகள்?
அப்பபா
அபதச்
மான்சிபயயும்
கசான்ன
எனக்பக
இவ்வளவு வலிக்குபத... மான்சிக்கு எவ்வளவு வலிக்கும்? அந்த வலிபயத் தாண்டி
என்னிடம்
பகள்விக்கு
வருவாளா
பூரணியின்
பூரணி?"
வழக்கமான
அவனது
புன்னபகபய
தாபமான
பதிலாக.....
தவிப்பான
வருவாள்...
நிச்சயம் வந்து என் மூன்று பிள்பளகளுக்கும் தாயாவாள் என்கின்றபதா அந்த புன்னபக? பிரிவு எத்தபன நாட்கள் ஆனாலும் பநசம் நிறமாறாது என்பது எவ்வளவு உண்பம....
பகாபம்
எனும்
குறுகிய
எண்ணத்தால்
சத்யன்
மான்சியுடன்
சண்படயிட்டு விட்டு வந்த கவகு சில நாட்களிபலபய மான்சி பிரமாண்டமாக வளர்ந்துவிட்டாள் இவன் இதயத்தில்....
" என் காதலின் சக்திபய...... " நீ யழுத பபாது உணரவில்பல.... " எனக்காக நீ உன் வலி மபறத்துப் " புன்னபக கசய்கிறாபய? " அப்பபாது தான் உணர்ந்பதன்... " என் காதலின் சக்திபயயும்.. " உன் கண்ண ீரின் வரியத்பதயும்!! ீ
மான்சி,, எட்டு வருடமாக வாழ்ந்த நரக வாழ்க்பககயல்லாம் கவறும் தூசு என்பது பபால் சத்யன் வார்த்பதகள் அவபள உபடத்துப் பபாட்டிருந்தது..... அவசரப்பட்டுத் தன் காதபலச் கசால்லி அவமானப்பட்டு நிற்கிபறாபம என்ற உணர்பவ அவபள உருக்குபலய பவத்தது...
சத்யனின் பகாபத்பத தாங்கலாம்.... ஆனால் பபசியப் பபச்சுக்கள் அத்தபனயும் இதயத்பதத்
துபளயிட்டிருந்தது....
நான்
தகுதியில்லாதவளா?
நான்
கதாடுவபத
குடிகாரியா?
அன்று மருத்துவமபனயில் அவன் பார்பவக்கு தபலகுனிந்து நின்பறபன? அன்றிலிருந்து
அந்த
கருமத்பத
இல்பலபய?
இவன்
நிபனவுகபள என் காயங்களுக்கு மருந்கதன்று நான் வாழும் இப்பபாது பபாய் குடிகாரி என்று கூறிவிட்டுப் பபாகிறாபன? நிபனத்து
நிபனத்து
கூறிவிட்டான்....
காலகமல்லாம்
என்
அழுவதற்கு
கனவுகளுக்ககல்லாம்
ஒபர
ஒரு
பழிகசால்
நாளில்
கல்லபரக்
கட்டிவிட்டாபன.... எத்தபன ஆபசகபளப் பூட்டி பவத்திருந்பதன்... என் இதயப் பூட்டுத் திறக்கப்படாமபல புழுதிபய வாறியிபரத்து மூடிவிட்டான்... இவனுக்காகபவ
நான்
சுவாசிக்க
ஆரம்பித்து
நாட்கள்
பல
ஆகிவிட்டது
இவனுக்கு ஏன் புரியாமல் பபானது? காலத்தின் பகாலத்தால் ஒரு கயவபன
பகபிடித்தபதத் தவிர நான் எந்த வபகயில் இழிந்து பபாபனன்? என்பன மீ ட்க வந்த
பதவனாக
நிரூபித்துவிட்டாபய?
நிபனத்பதபன?
நீ யும்
சராசரி
ஆண்தான்
என்று
சத்யன் ஏசியபத விட மனந்திறந்து கூறிய தன் காதபல ஏற்காதது தான் மான்சிபயக் முகத்தில்
ககால்லாமல்
ககான்றது....
காணப்படவில்பலபய?
ஒரு
தன்மீ து
சிறு
மலர்வு
துளிகூட
கூட
அவன்
பநசமில்லாதவனின்
காலடியில் தன் முதல் காதபல பவத்து அபத அவன் மிதித்துவிட்டபத எண்ணி தன்பனபய அருவருத்தாள் மான்சி....
கிட்டத்தட்ட ஒரு வாரம் வபர பவபலக்குச் கசல்லாமல் அபறக்குள்பளபய முடங்கிக்
கிடந்தாள்....
கிராமத்துக்கு
விடுமுபற
கசன்றிருந்த
பசாபியா
எடுத்துக்
ககாண்டு
அங்கிருந்து
பபான்
பசதுவுடன் கசய்யும்
பபாகதல்லாம் புதுமணப் கபண்ணின் மனம் பநாகாது சிரித்துப் பபசினாள் மான்சி....
விடுமுபற முடிந்து டியூட்டிக்கு வந்த பசாபியா மான்சி பத்து நாட்களாக லீவு என்றதும்
திபகத்துப்
பபாய்
அன்று
மாபல
பசதுவுக்கு
பபான்
கசய்து
கசால்லிவிட்டு மான்சிபயக் காண விடுதிக்கு கசன்றாள்.... நீ ர் வற்றிய ஓபடயாய்.... இபற எடுக்காத பறபவயாய் அனல் பட்டுத் துவண்ட
ககாடியாய்... கவயில் பட்ட மலராய்... ஜீவனின்றி கிடந்த மான்சிபயக் கண்டுத் துடித்து தான் பபானால் பசாபியா....
கசயற்பகயாய் சிரித்தவபளக் கண்டு கண்ண ீர் விட்டு அழுதபடி அபணத்துக் ககாண்ட
பசாபியா
“என்னக்கா
இப்படியிருக்கீ ங்க?....
எவ்வளவு
துயரம்
வந்தாலும் துவண்டு பபாகாம பதரியமா இருந்த நீ ங்களா இப்படி?" சபகாதர பாசத்தில் கலங்கினாள்... "
ஒன்னுமில்ல
பசாபி....
நான்
நல்லாருக்பகன்....
“என்றவள்
மீ ண்டும்
வரவபழத்த சிரிப்புடன் “என்பன விட்டுத் தள்ளு.... நீ எப்படியிருக்க? பசது
நல்லாப் பார்த்துக்கிறாரா? மாமியார் மாமனார் அன்பா இருக்காங்களா?" ஒரு தாயின்
வாஞ்பசயுடன்
பசாபியின்
பகபயப்
பற்றிக்
ககாண்டு
பகட்டாள்
மான்சி.... " ம் நல்லா இருக்பகன் அக்கா.... எனக்கு ஒரு குபறயும் இல்லக்கா.... ஆனா
நீ ங்க ஏன்க்கா இப்படி? உங்கபள இப்படிப் பார்த்தப் பின்னாடி நான் எப்படிக்கா சந்பதாஷமா
இருப்பபன்?
என்னாச்சுன்னு
கசால்லுங்கக்கா
ப்ள ீஸ்?"
கண்ண ீருடன் வற்புறுத்திக் பகட்டாள் பசாபியா.... ஆறுதலுக்கு ஆளின்றி கிடந்தவளாள் அதற்கு பமல் மபறக்க முடியவில்பல.... குமுறும்
கநஞ்சத்பதாடு
“நான்
சத்யனுக்கு
தகுதியில்லாதவளாம்
பசாபி...
பூரணி ஒரு புனிதமாம்... அந்தப் புனிதம் இருந்த இடத்துல சாக்கபட எனக்கு இடமில்பலனு
தீர்த்து
கசால்லிட்டார்
சத்யன்....
அவர்
கசான்னது
கூட
கபரிசில்பல பசாபி... நான் என் மனபசத் திறந்து என் காதபல கசான்னப் பிறகு இபத கசான்னார் பசாபி..... ஏன் உயிபராட இருக்பகன்ற மாதிரி உதறித் தள்ளிட்டுப் பபாய்ட்டார் “அதற்கு பமல் பபச முடியாமல் பகவினாள்....
பசாபியாபவப் கபாருத்தவபர மான்சி ஒரு உதாரண மனுஷி... எத்துன்பம் வந்து
எபனத்
தீண்டினாலும்
கண்கள்
குளமாகி
காப்பார்
அற்று
நிற்க
மாட்படன் என்று துணிந்து நிற்கும் மான்சியா இவள்? காதலுக்காக கதறி காதலன் கூறிய வார்த்பதக்காக கண்ண ீர் சிந்தும் இவள் புது மனுஷி தான்....
பசாபியாவுக்கு சத்யனின் மீ து பகாபமாக வந்தது....... எத்தபனக் கடுபமயான வார்த்பதகபளக்
கூறி
புதிதாய்ப்
பறக்க
முயன்ற
பறபவயின்
சிறபக
உபடத்துப் பபாட்டிருக்கிறார்.... ஆனாலும் மான்சிபய ஆறுதல்ப் படுத்தபவண்டுபம “ஏதாவது கடன்ஷன்ல
இருந்திருப்பார் அக்கா.... அவபர தவபற உணர்ந்து வருவார் அக்கா..... “அன்பாக கூறினாள் பசாபியா....
விரக்தியாக நிமிர்ந்த மான்சி “பச் விடு பசாபியா.... நாபன அபத மறக்கத்தான் நிபனக்கிபறன் கதரியுமா?
“என்றவள்
என்பனக்கு
குடிச்சிருக்கியானு
கண்ண ீருடன்
அவர்
பார்த்து
என்பனப்
பகட்டாபரா
பார்த்து
“உனக்ககாரு
தன்
விஷயம்
பார்பவயாபலபய
அன்பனயிலருந்து
நான்
அபதத்
கதாடுறபதயில்பல பசாபியா..... இவ்வளவு நாள் கழிச்சு இப்பபாப் பபாய் நீ
குடிகாரினு கசால்லிட்டுப் பபாயிட்டாபர பசாபியா “துயரம் கதாண்படயில் சிக்க கூறினாள் மான்சி....
மான்சியின் துயபரக் கண்டு பசாபியா திபகத்துப் பபானாள்.... அன்று சத்யன் சார் வட்டுல ீ நாம கசால்லிட்டு வந்தது தான் இதற்கு காரணமா?..... அல்லது பிரச்சபனக்குக் தான்தான்
காரணம்
என்றுப்
பவறு
எதுவுமா?
புரிந்தாலும்
அபத
இபதத்
முதலில்
தீர்க்க
பவண்டியது
சத்யனிடமிருந்து
தான்
ஆரம்பிக்க பவண்டும் என்ற முடிவுடன்.... “அக்கா எனக்ககன்னபமா உங்கபமல உள்ள
அதிகமான
அன்பால்
தான்
இவ்வளவு
பகாபம்னு
பதானுது....
அப்படித்தான்க்கா இருக்கும்...... மனபசத் தளரவிடாம காத்திருங்கக்கா ப்ள ீஸ் எனக்காக “ககஞ்சுதலாய் கூறினாள் பசாபியா..... மான்சிக்குள்ளும்
நம்பிக்பகயின்
சிறிய
விபத
விழுந்தது....
கலங்கிய
கண்களுடன் அடிப்பட்ட குழந்பதயாக நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்..... "ஆமாக்கா....
அவபராட
உங்கபளப்
பார்க்கும்
அன்பு
எனக்கும்
பார்பவபயாட
ஓரளவுக்குத்
அர்த்தம்
எனக்கும்
கதரியும்க்கா....
ஓரளவுக்குப்
புரியும்க்கா.... எந்த குழப்பமான முடிவும் எடுக்காம நிம்மதியா இருங்கக்கா... அவர்
நிச்சயம்
உங்ககிட்ட
வருவார்
“பசாபியாவின்
வார்த்பதகள்
கதய்வவாக்குப் பபால் மான்சியின் காதுகளில் விழுந்தது... முதன்முபறயாக பசாபியாவின் என்னால
காதலனின்
பகபயப்
அவர்
பகாபத்திற்கு
பற்றிக்ககாண்டு
இல்லாம
இருக்க
ஆளான
டீன்ஏஜ்
“வந்துடுவாரா
முடியுமானுத்
கபண்பபால்
பசாபி....
கதரியபல....
என்..... அவர்
குழந்பதகபள என் குழந்பதங்களா நான் பார்க்க ஆரம்பிச்சு கராம்ப நாள் ஆச்சு பசாபி “மான்சி காதலில் உருகிப் பபாய்ப் பபசினாள்..... பசாபியாவால் அபணத்துக்
பதில்
கசால்லமுடியவில்பல....
ககாண்டாள்....
அந்த
அன்பான
வபர
பபசின்றி
மான்சிபய
மறுநாள்
பவபலக்கு
அபணப்பு
வார்த்பதகபள கசால்லி மான்சிபயத் பதற்றியது..... சற்றுபநரம்
ஆறுதலாக
அமர்ந்திருந்துவிட்டு
ஆயிரம்
வரும்படி கட்டாயமாகக் கூறிவிட்டு கிளம்பினாள் பசாபியா....
ஆறுதல்
பசாபியா வந்து கசன்றப்பிறகு மான்சி ஓரளவுக்குத் பதறி எழுந்தாள்... மறுநாள் மருத்துவமபனக்குக் கிளம்பியும் விட்டாள்.... சத்யன்
பபசியப்பிறகு
அவன்
குழந்பதகளிடம்
பபான்
கசய்து
பபசுவபதா
பநரில் கசன்று பார்ப்பபதா மான்சிக்கு கபரும் சங்கடமாக இருந்தது.... மீ ண்டும் சத்யனாக
முடிவுடன்
அபழத்தால்
தவிர
இருந்தாள்....
அவன்
குழந்பதகள்
வட்டுக்கு ீ
பபான்
கசல்வதில்பல
கசய்தால்
கட்
என்ற
கசய்துவிட
ஆரம்பித்தாள்.... மனம் வலித்தது தான்... பவறு வழியில்பல தாங்கித்தான் ஆகபவண்டும்.... சத்யன்
மீ தான
பநசம்
ஒருபுறம்...
பிள்பளகள்
மீ தான
பாசம்
மறுபுறம்
மான்சிபய வாட்டி வபதத்தது... விடியபல பநாக்கிக் காத்திருந்தாள்...
" காதல் வரும்பபாது... " முகவரி விசாரித்து வரவில்பல.... " காதல் பபாகும் பபாது... " முகவரி ககாடுத்து விட்டும் பபாகவில்பல " என் முதல் காதல் முற்று கபறாமல்... " நின்று பபானாலும்.... " இன்று வபர எனது சிந்பதயில் சிதறாமல்.... " என் முதல் காதலும்.... காதலன் நீ யும்!!!!
மான்சியிடம் பபசிவிட்டு வந்தபிறகு பசாபியாவின் மனம் உறுத்திக்ககாண்பட இருந்தது....
சத்யபனப்
பார்த்து
எப்படியாவது
கசால்லத்
தவித்தாள்......
ஆனால்
விடுமுபற
அக்காவின்
கால
நிபலபயச்
பவபலகள்
அவபள
நகரவிடாமல் கசய்தது... பபானில் கதாடர்பு ககாண்டு பபசும் விஷயமல்ல இது என்று புரிய பநரில் சந்திக்க காத்திருந்தாள்.... மான்சிபய
சந்தித்துப்
பபசிய
மூன்றாவது
நாள்
மாபல
மருத்துவமபனயிலிருந்து பநராக சத்யனின் வட்டுக்குத் ீ தான் கசன்றாள்..... பிள்பளகபள
டியூசனுக்கு
அனுப்பி
விட்டு
ஆபிஸ்
பபல்களுடன்
அமர்ந்திருந்தவன் முன்பு பசாபியா வந்து நிற்க.... வியப்புடன் பார்த்த சத்யன் “வாம்மா... என்ன திடீர்னு?" என்று புன்னபகயுடன் வரபவற்றான்....
"
உங்கபளப்
பார்க்கத்தான்
வந்பதன்
சார்....
மூணு
நாளா
தவிச்சிட்டு
இருந்பதன்... இன்பனக்குத்தான் பநரம் கிபடச்சது" என்றாள் பசாபியா...
" ம்ம்,, உட்காரும்மா" என்று எதிர் பசாபாபவ காட்டியவன் உள்பள திரும்பி “பார்வதிம்மா,, காபி எடுத்துட்டு வாங்க “என்று குரல் ககாடுத்தான்....
எப்படி ஆரம்பிப்பது என்று புரியாமல் சங்கடமாக அமர்ந்திருந்த பசாபியா... ஒருவாறாக தன்பனத் திடப்படுத்திக் ககாண்டு “சார்,, அன்பனக்கு அக்காபவப்
பத்தி நான் கசான்னப் பிறகு நீ ங்க பபாய் அவங்கபளப் பார்த்தீங்களா?" என்று பகட்டாள்....
மறக்கமுடியுமா
அந்த
சந்திப்பப?....
மலரின்
மீ து
கவந்நீ பர
ககாட்டிய
பிரச்சபனயில்
முடிஞ்சுப்
சந்திப்பல்லவா அது?... தபலகுனிந்த சத்யன் “ஆமாம் பசாபியா.... பபாய்ப் பார்த்பதன்...
ஆனால்
பபாச்சு....மான்சிபய
வார்த்பதகள்
கண்டபடி
தடித்து
பபசிட்டு
வந்துட்படன்
பசாபியா...
அபத
நிபனச்சு நானிப்பபா பவதபனபடாத நாளில்பல “மனபத திறந்து பபசினான் சத்யன்....
பசாபியாவுக்கு வருந்திகிட்டு
அப்பாடி தான்
என்றிருந்தது....
இருக்கார்
இவரும்
பபாலபவ?....
நடந்தபத
நிம்மதியாக
நிபனச்சு
மூச்சுவிட்டுவள்
“இல்பலங்க சார்,, அக்காபவப் பத்தி அன்பனக்கு நான் கசான்னது தவறு....
அக்கா ட்ரிங்க்பஸத் கதாட்டு கராம்ப நாளாயிடுச்சாம் “என்றவள் குடிபய விட்டதற்காக மான்சிக் கூறிய காரணத்பத அப்படிபய சத்யனிடம் கூறினாள்.....
பசாபியா கசான்னப் பிறகு சத்யன் எங்பக அங்கிருந்தான்? பறபவயின் இறகு பபால் பறந்து கசன்று இமயத்தின் உச்சியில் அமர்ந்திருந்தான்.... அன்று நான் பார்த்தப் பார்பவக்கு இவ்வளவு சக்தியா? அப்கபாழுபத எனக்காக குடிபய விட்கடாழித்துவிட்டாளா? இருந்தது....
மான்சிபய
உடபனப்
பார்க்க
பவண்டும்
பபால்
சந்பதாஷம் கண்களில் பஜாதியாக ஒளிர்விட நிமிர்ந்தவன் “இதுக்கு பமல நீ
எதுவும் கசால்லபவண்டாம் பசாபியா.... மான்சிகிட்ட மன்னிப்புக் பகட்கனும்னு நான் முடிவு பண்ணி நாளாச்சு.... நீ இப்பபா என்பனப் பார்த்து பபசினபத மான்சிட்ட
கசால்லாத....
“சத்யன் கசான்னதும்.....
நான்
பநரடியாப்
பார்த்து
பபசி
விளக்கிக்கிபறன்
பசாபியாவுக்கு கும்பிட்டு
சட்கடன்று
“அக்கா
கண்கள்
உங்கபள
கலங்கியது
கராம்ப
சத்யபன
விரும்புறாங்க
பககயடுத்துக்
சார்....
அவங்களுக்கு.... “பமபல பபசமுடியாமல் விசும்பினாள்....
நீ ங்கதான்
மான்சியின் காதபலப் புரியாதவனா சத்யன்? இருவரின் உணர்வுகளும் சிக்கிக்
ககாண்டு தான் பலநாட்கள் ஆகிவிட்டபத? “அழாத பசாபியா... இனி எந்த பிரச்சபனயும் இல்பல,, நான் பார்த்துக்கிபறன்.... நீ பவபளபயாட வட்டுக்கு ீ கிளம்பும்மா “என்றான்.....
நிம்மதியுடன் தபலயபசத்த பசாபியா பார்வதியம்மாள் ககாடுத்த காபிபய குடித்துவிட்டு கிளம்பினாள்.....
வாட்ச்பமபன அபழத்து ஆட்படா அபழத்துவரும்படி கூறி... பசாபியாபவ ஆட்படாவில் ஏற்றி அனுப்பிவிட்டு வட்டுக்குள் ீ வந்தான் சத்யன்.... பநராக
பூபஜயபறக்குச்
முத்தமிட்டு
“சந்பதாஷமா
கிபடச்சிடுவான்னு
கசன்றவன்
குனிந்து
இருக்பகன்
சந்பதாஷமாருக்கு....
பூரணியின்
பூரணி....
நான்
மான்சி
தான்
கநற்றியில்
மான்சிய
திரும்ப
தப்பா
நிபனச்சிட்படன் பூரணி.... அவகிட்ட மன்னிப்புக் பகட்டு நம்ம வட்டுக்குக் ீ கூட்டி
வரப்பபாபறன்... நீ தான் அவ கூடபவ இருந்து என்பன மன்னிச்சு ஏத்துக்கும்படி கசய்யனும் “மபனவியிடம் பகாரிக்பக பவத்தான் சத்யன்.... அவபனப் கபாருத்தவபரயில் பூரணி இனி அவனுக்கு பதாழி...... அவனது சுக துக்கங்கள் அபனத்பதயும் பகட்டுக் ககாண்டு தனது புன்னபகயால் அவபன திடப்படுத்தி வாழ்நாள் முழுவதும் கூடபவ வரப்பபாகும் உற்றத் பதாழி.... மான்சிபயப்
பபாலபவ
உரிபமயில்
வரும்
சத்யனுக்கும்
இது
முதல்
காதல்
பபாலத்தான்.....
திருமணம் முடிந்தப்பிறகு பூரணிபய பநசித்தது பவறு.... தன் மபனவி என்ற அளவுகடந்த பாசம்.....
அன்பு...
எல்லாமும்
அவளாகிப்
பபானதால்
வரும்
ஆனால் முதல் காதல் என்பது முபளவிட்டதுபம கண்ண ீபரத் தான் முதலில்க் கற்றுக்
ககாடுக்கும்....
பவக்கும்.... பவத்து
சுமப்பது
ஊதித்
சிறிய
விஷயத்பதயும்
மபலயில்பலன்று
தள்ளச்
கசால்லும்.....
மபலயாகத்
கதரிந்தவுடன்
பார்க்கும்
தூக்கி
சுமக்க
உள்ளங்பகயில்
யாபவயும்
தனதாக்கிக்
ககாள்ளும்... பூக்கும் பூக்கபளகயல்லாம் பநசிக்கச் கசால்லும்.... நித்தமும் கண்விழித்ததும் காதலியின் உருவத்பத காணத் துடிக்கும்..... காணாவிட்டால் கனத்துப்
பபாகும்
உள்ளம்....
கண்டதும்
இறகுபபால்
மிதக்கும்....
இருந்துககாண்பட பறக்கும் இதயம்... பறந்துககாண்பட இறக்கத் துடிக்கும்
மனது.... காதலியின் பார்பவப் பட்டால் பமாட்சகமன நிபனப்பான்... அவள் பார்த்துவிட்டால்
கதய்வகடாட்சம்
என்று
மகிழ்வான்...
இதுதான்
முதன்
முதலாக காதலிப்பவனின் நிபல... வயது வித்தியாமின்றி வந்து வபதக்கும் இந்த முதல் காதல் முற்றிலும் வித்தியாசமானது தான்..... சத்யனும் கிட்டத்தட்ட இப்படித் தான் இருந்தான்.... டியூசன்
முடிந்து
மாறிப்பபானான்....
பிள்பளகள் பதாட்டத்தில்
வரவும் தன்
இவனும்
மகள்களுடன்
குழந்பதயாக
விபளயாடினான்.....
பசந்தவிபயத் தூக்கி தபலக்குப் பின்னால் உட்கார பவத்து கழுத்தின் இரு
பக்கமும் கால்கபளப் பபாட்டுக் ககாண்டான்... பபாக்குக் காட்டிய தன்யாபவ அப்படிபய ஓடிச் கசன்று பிடித்தான்.... பத்துவருட
இளபமபய
மீ ட்கடடுத்து
மீ ண்டும்
இருபத்பதத்தின்
கதாடக்கத்திற்கு வந்துவிட்டான்..... கபளத்துப் பபாய் மூவரும் வட்டுக்குள் ீ வந்தனர்....
இரவு உணபவ கசய்து பவத்துவிட்டு பபரனுக்கு உடம்பு சரியில்பல மகன்
வட்டுக்கு ீ பபாய்ப் பார்த்துவிட்டு வருவதாக பார்வதி கிளம்பிவிட.... ககாஞ்சம் பணத்பதக்
ககாடுத்து
பார்வதிபய
பகயாபலபய உணவு பரிமாறினான்... மூவரும்
சாப்பிடுவிட்டு
அனுப்பிவிட்டு
அரட்படயும்
சிரிப்புமாக
பிள்பளகளுக்கு
வந்து
தன்
படுக்பகயில்
விழுந்தனர்... தகப்பனின் கழுத்தில் பகப் பபாட்டு தன்பக்கமாகத் திருப்பிய பசந்தவி “டாடி மான்சி ஆன்ட்டி எப்பதான் எங்ககூட பபசுவாங்க? அவங்கபள நிபனச்சா அழுபகயா வருது டாடி “என்றாள்...
பசந்தவிக்குப் பக்கத்தில் படுத்திருந்த தன்யா எழுந்து அமர்ந்து “ஆமாம் டாடி,, எப்ப கால் பண்ணாலும் கட் பண்ணி விடுறாங்க.... அவங்கபளப் பார்க்கனும் டாடி...
ப்ள ீஸ்,,
எங்கபள
அவங்ககிட்ட
கூட்டிப்
பபாங்கபளன்
“என்று
அழுதுவிடுபவள் பபால் ககஞ்சினாள்...... மகள்களின் மனம் புரிந்தது... அவனுக்கும் அபத நிபலதாபன?.... சற்றுபநர அபமதிக்குப் பின் “மான்சிபய இங்கபய கூட்டி வந்துடலாமா? இனி எப்பவுபம நம்ம கூடபவ இருக்குற மாதிரி.... நம்ம அம்மா இருந்தாங்கபள அந்த மாதிரி நம்ம
கூடபவ
வச்சுக்கலாமா
கசல்லங்களா?"
அவர்களுக்குப் புரியும்படி பகட்டான்....
கமல்லியக்
குரலில்
பிள்பளகள் இருவரும் அவன் கூறியபத கிரகிக்க சில நிமிடங்கள் ஆனது.... ஓரளவுக்குப்
புரிந்துககாண்டதும்
ஒபர
கூச்சலிட்டு
சத்யபன
அபணத்துக்ககாண்டு அப்பாவின் கன்னங்களில் மாறி மாறி முத்தமிட்டனர்.... “சீக்கிரமாப்
பபாய்
காலத்தில் கூறினர்....
கூட்டிட்டு
வந்துடலாம்
டாடி
“என்று
இருவரும்
ஏக
மகள்களுக்குப் புரிய பவத்த நிம்மதியுடன் “நாபளக்கு ஸ்கூல் பபாய்ட்டு வாங்க....
சன்பட
நாம
மூணு
பபரும்
பபாய்
மான்சிய
நம்ம
வட்டுக்குக் ீ
கூட்டிட்டு வந்துடலாம்... ஆனா அதுவபரக்கும் யார்கிட்டயும் இபதப் பத்தி கசால்லக் கூடாது...ஓபகயா?" சத்யன் கசான்னதும் இருவரும் சம்மதித்தனர்... சற்றுபநரத்தில்
பசந்தவி
சத்யனின்
பமல்
காபலப்
பபாட்டுக்ககாண்டு
தூங்கிவிட தன்யா அவளுக்குப் பக்கத்தில் படுத்து தங்பகபய அபணத்தப் படி தூங்கிப் பபானாள்.... சத்யனுக்கு தூக்கம் வரவில்பல.... மான்சிபயப் பற்றிய ஞாபகங்கள் மனபத முற்றுபகயிட்டன...
பசந்தவியின்
பகபய
எடுத்துவிட்டு
எழுந்தவன்
மகள்கபளத் தூக்கி பக்கத்துக் கட்டிலில் படுக்க பவத்துவிட்டு மீ ண்டும் தனது படுக்பகயில் வந்து படுத்துக் ககாண்டான்....
தபலயபணபய அபணத்தவனுக்கு தூக்கம் துபராகியாய் நின்றது.... புரண்டுப்
புரண்டுப் படுத்தான்... “மான்சி" என்று ரகசியமாய் உச்சரித்தான்... கமல்லச் சிரித்து
அபணத்திருந்த
தபலயபணக்கு
அழுத்தமாய்
சத்தமின்றி
முத்தமிட்டான்.... இட்ட முத்தம் இவன் இபணபயப் பபாய்ச் பசர்ந்திருக்குமா?
இவனின் காதல் துன்பம் கண்டு தூக்கம் நண்பனானது.... காதலிபயப் பற்றிய கனவுகளுடபனபய கமல்ல கமல்ல உறங்கிப் பபானான் சத்யன்....
" உலக அதிசயம் காண... " ஊர்ச் சுற்றும் மக்கபள....
" உலகின் எட்டாம் அதிசயம்... " இபதா இங்கிருக்கிறது....
" மாயங்கள் பல கசய்யும்....
" இந்த மான்விழியாபளக்.... " காண மட்டும் வந்துவிடாதீர்....
" பின்னர் என் கதிதான் உங்களுக்கும்....
" சித்தம் கலங்கிப் பபாய்....
" பித்தனாய்ச் சுற்ற பவண்டியிருக்கும்!!
நல்ல உறக்கத்தில் யாபரா முனங்கும் சப்தம்..... கமல்லத் தூக்கம் கபலந்தது... கண்விழிக்காமல்
உற்றுக்
பகட்டான்...
முனங்கல்
இல்பல...
யாபரா
விசும்பியழும் சப்தம்... சுத்தமாக தூக்கம் கபலய எழுந்து தபலபய நீ ட்டிப் பார்த்தான்... தன்யா தான் கட்டிலில் மண்டியிட்டு அமர்ந்து முகத்பத மூடிக் ககாண்டு அழுதுககாண்டிருந்தாள்....
துடித்துப் பபானான் சத்யன்.... கட்டிலிருந்து தாவியிறங்கி மகள் இருக்கும் கட்டிபல
கநருங்கினான்...
தன்யாவின்
முகத்பத
மூடியிருந்த
பககபள
விலக்குவதற்காக தன் பகபய இவன் பவத்த மறுநிமிடம் சட்கடன விலகிய
தன்யா சத்யபன மிரட்சியுடன் பார்த்து “பநா டாடி... பநா... பநா... “என்றபடி பின்னுக்கு நகர்ந்தாள்.... சத்யனின் வயிற்றுக்குள் திக்ககன்றது.... “தனும்மா... நான் டாடிடா கசல்லம்... ஏதாவது
கனவு
முயன்றான்.... பதறி
கண்டு
விலகினாள்
அவன்
பயந்துட்டயாம்மா
மகள்....
விஷயம்
“என்றவாறு
சீரியஸ்
மீ ண்டும்
என்று
கதாட
சத்யனுக்குத்
பதான்ற “டாடி பமல ஏதாவது பகாபமா தனும்மா? “கராம்பவும் கமல்லிய குரலில் அன்பாக பகட்டான்....
" பநா டாடி.... “என்றாள் மகள்.... " பின்ன ஏன் கசல்லம் டாடிகிட்ட வரப் பயப்படுற? ஏதாவது பிடிக்கபலனா கசால்லிடும்மா... டாடி சரி பண்ணிக்குபவன்... இப்படி அழாதடா தனு ப்ள ீஸ் “தன்
கசல்ல
மகளின்
ககஞ்சினான் சத்யன்...
கண்ண ீபரக்
காணப்
கபாறுக்காமல்
கண்கலங்கக்
அப்பா தனக்காக கண்ண ீருடன் நிற்கிறார் என்றதும் தன்யாவும் உபடந்து பபானாள்...
“டாடி........"
என்ற
நீ ண்ட
பகவலுடன்
தாவி
கழுத்பதக் கட்டிக்ககாண்டு கபரிதாக அழ ஆரம்பித்தாள்....
வந்து
சத்யனின்
மகள் வந்து மார்பில் விழுந்ததும் தூக்கித் பதாளில் பபாட்டுத் தட்டிக் ககாடுத்து ஆறுதல்ப்படுத்த முயன்றான்.... “பநா டாடி..... “என்று அவசரமாக விலகினாள் தன்யா.....
சத்யனுக்கு குழப்பமாக இருந்தது.... “என்னம்மா ஆச்சு “என்று மகபள மீ ண்டும்
தூக்க முயன்ற பபாது தான் படுக்பகயில் தன்யா அமர்ந்திருந்த இடத்பதக் கவனித்தான்.... அந்த நீ லநிற படுக்பக விரிப்பில் திட்டாய் உதிரக்கபற.... இதயம் ஒரு கணம் நின்று துடிக்க.... “அய்பயா என்னாச்சு தன்யா" என்று அலறியபடிபய மகபள வாறிகயடுத்து கநஞ்பசாடு அபணத்தான்....
தன்யா சத்யனின் மார்பில் முகத்பத பவத்துக் ககாண்டு கபரிதாக பகவியபடி “டாடி.... மம்மி.... மம்மி இப்பபா பவணுபம டாடி “என்று கமல்லிய கதறலாய் கவடித்தாள்... சத்யனுக்கு
என்னகவன்று
புரிய
சிலநிமிடங்கள்
பிடித்தது....
புரிந்ததும்
நிலவரம் வந்து கநஞ்சில் அபறய.... அய்பயா என் சின்னஞ்சிறு மகளுக்கா இப்படி?
என
வாய்விட்டு
ககாண்டான்....
எண்ணியவன்...
முனங்கியபடி
“கடவுபள
மகளின்
ஏன்
இப்படிகயல்லாம்?"
முகத்பத
மார்பபாடு
என்று
அழுத்திக்
அழுபகயுடன் “மம்மி.... மம்மி... “என்று முனங்கிய மகபளக் கண்டு இதயம்
கவடித்து கதற பவண்டும் பபால் இருந்தது... ஆனால் மகள் பயந்துவிடுவாபள என்று
எண்ணி...
“அழக்கூடாது
தனும்மா....
மம்மி
நம்மக்
கூடபவ
தான்
இருக்காங்க... அழக்கூடாது கசல்லம் “என்ற இவன் கண்ணிலும் கண்ண ீர் ஆறாய்ப் கபருகி வழிந்தது...
அடுத்து என்ன கசய்வது என்று புரியாமல் அப்பாவும் மகளும் கண்ண ீருடன் நின்றிருந்தனர்....இது அபணத்தவாறு
அழபவண்டிய
அப்படிபயப்
பநரமில்பல
படுக்பகயில்
படுக்க
என்று
புரிய
பவத்து
மகபள
கபட்சீட்டால்
இழுத்து மூடிவிட்டு “ககாஞ்சபநரம் அழாமப் படுத்திரு தனும்மா... நீ கராம்ப
அழுதா பாப்பா முழிச்சிட்டு பயப்படுவா கசல்லம்... அதனால அழாம இரும்மா டாடி இபதா வந்துடுபறன் “என்றான்...
அப்பாவின் ஆறுதலில் தன்யா ஓரளவுக்கு சமாதானமாகியிருக்க.... சரிகயன்று தபலயபசத்தாள்...
மகளின் கநற்றியில் முத்தமிட்ட சத்யன்... கலங்கிய கண்கபள மகளுக்கு மபறத்து பவகமாக அபறபய விட்டு கவளிபயறினான்....
சத்யனின்
கால்கள்
ஹாபலக்
கடந்து
பூபஜயபற
பநாக்கி
விபரந்தன....
பூரணியின் புன்னபக முகத்பதப் பார்த்ததும் அழுபக ஆத்திரமாக கவடித்தது... “நான் என்னடி பாவம் பண்பணன்? ஏன் என்பன விட்டுட்டுப் பபான?.... “என்று கத்தலாய் கதறியவன் “நம்ம தன்யா....... நம்ம மகள் தன்யா கபரியவளாயிட்டா பூரணி.... அம்மா பவணும்னு அழறா... இப்பபா என்ன கசய்யனும் எப்படிப் பார்த்துக்கனும்னு கூட எனக்குத் கதரியாபத பூரணி.... என் மக அழறபத என்னால
பார்க்க
முடியபலபய
“என்று
கதறியபடி
அப்படிபய
தபரயில்
மண்டியிட்டு சரிந்து அமர்ந்து சத்தமாக அழ ஆரம்பித்தான்
" வந்துடு பூரணி,, மறுபடியும் வந்துடு கண்ணம்மா.... எனக்கு என்ன கசய்றதுனு
புரியபலபய... நீ வந்து ஒரு முபற நம்ம மகபளப் பார்த்துட்டுப் பபாயிடு பூரணி.... “கண்ண ீருக்கிபடபய கதறியது சத்யனின் குரல்... மகள்
அங்பக
தன்பன
கபாங்கும்
அழுதுககாண்டு
இருப்பாள்
நிதானப்படுத்திக்ககாண்டு மதி
முகத்பத
என்பது
எழுந்தான்
உற்றுப்பார்த்து
புத்தியில்
பூரணியின்
“எனக்கு
அங்பக
உபரக்க..... புன்னபகப்
பபாகபவ
பயமாருக்கும்மா.... ஏதாவது வழிகாட்டுப் பூரணி “என்று கலக்கத்துடன் சிறு பிள்பள பபால் கூறினான்....
எப்பபாதும் பபால் அபத புன்னபக தான் பதில்...... ஆனால் இன்று அந்தப் புன்னபகயில் கபாருள் அதிகமாக கபாதிந்து கிடந்தது பபால் இருந்தது.... மபனவியின் புன்னபக ககாஞ்சம் மன பதரியத்பதக் ககாடுக்க கவளிபய கசல்லத் திரும்பியவனின் கண்ணில் பட்டது அது.... பூபஜயபறயின்
சுவற்றில்
பூரணியின்
படத்துக்குப்
பக்கத்தில்
ஸ்ககச்
பபனாவால் மான்சியின் கமாபபல் நம்பர் எழுதப்பட்டிருந்தது... பசந்தவியின்
பககயழுத்து என்றுப் பார்த்ததும் புரிந்தது... மான்சியின் நம்பபர வட்டில் ீ எங்குப்பார்த்தாலும் எழுதியிருக்கிறாள்
எழுதி
பவப்பாள்...
பபாலிருக்கு..
சத்யன்
அப்படித்தான் பூரணிபயப்
“என்று தபலயபசத்து விட்டு கவளிபய வந்தான்
பூபஜயபறயிலும்
பார்த்து
“சரிம்மா...
ஹாலில் இருந்த கடலிபபாபன கநருங்கி ரிசீவபர பகயிகலடுத்தவனின் பககள் நடுங்கியது.... மான்சியின் நம்பர் அழுத்தியது விரல்கள்.... பிள்பளகள் கால் கசய்தால் கட் கசய்து விடுவதாக கசான்னார்கபள... இப்பபாது எடுத்துப் பபசுவாளா?
ரிசீவபர காதில் பவத்தான்.... இரண்டு ரிங்குகள் பபானது... மூன்றாவது ரிங் முடியும் பபாது மான்சியின் குரல் பகட்டது “ஹபலா யார்?"......
சத்யனுக்கு உயிர் வந்தது.... “மான்சி நான் சத்யன்....." என்றான் கமல்லிய குரலில்.....
மறுமுபனயில் சற்று மவுனம்.... பிறகு “கசால்லுங்க? என்ன இந்த பநரத்தில்?" என்று பகட்டாள்....
மான்சியின் குரபலக் பகட்டதுபம சத்யன் மீ ண்டும் பலகீ னமானான்.... கண்ண ீர்
கண்களில் பதங்கி நிற்க “மான்சி...... த.... ன்... யா... நம்ம தன்.... யா....." பபச வார்த்பதகளின்றி தவித்தான்.... அவன்
முடிக்கும்
முன்
துடித்துப்
பபானது
அந்தத்
தாயுள்ளம்
தன்யாவுக்கு என்னாச்சு?" என பதட்டத்துடன் கத்தினாள் மான்சி....
“அய்பயா
சத்யனின் கண்ண ீர் கன்னத்தில் வழிந்துவிட்டது.... “தன்யா... நம்ம தன்யா கபரியவளாயிட்டா கசால்லிவிட்டான்
மான்சி....
இப்பத்தான்....
“என்று
ஒருவழியாக
" என்னது? நம்ம தன்யாவா... அட ஆண்டவபன “என்ற மான்சியின் அதிர்ச்சிக் குரல்....
" ம்ம்,, ஆனா இங்க யாருபம இல்பல மான்சி... பார்வதியம்மா லீவு... நான்
மட்டும் தான்.... என்னால என் மகபள இப்படிப் பார்க்க முடியபல மான்சி... பயமாருக்கு... “என்றவன் சட்கடன குழந்பதயாகி அழ ஆரம்பித்தான்....
பதறியது மான்சியின் இதயம் “பவணாம்மா... அழாதீங்க.... கபண்ணாய்ப் பிறந்த
எல்லாருக்கும் நிகழ பவண்டியதுதாபன? இன்னும் இருபத்தஞ்சு நிமிஷத்துல நான் அங்க இருப்பபன்... அதுக்குள்ள ககாஞ்சம் பால் காய்ச்சி குழந்பதக்கு குடிக்கக்
குடுங்க...
நான்
இபதா
வந்துடுபறன்
எதிர்பார்க்காமல் பபாபன கட் கசய்தாள்....
“என்றவள்
இவன்
பதிபல
சத்யன் ரீசீவபர பவத்துவிட்டு படுக்பகயபறக்குச் கசன்றான்.... பந்துபபால் சுருட்டிக் ககாண்டு கிடந்த மகளின் தபலபக்கமாக அமர்ந்து முடிக்குள் விரல் நுபழத்து
பாசமாக
வருடி
“மான்சி
ஆன்ட்டிக்கு
பபான்
கசய்திருக்பகன்
தனும்மா.... இபதா இன்னும் ககாஞ்ச பநரத்துல வந்துடுவா" என்று சத்யன் கூறவும் அவன் மகள் முகத்தில் புன்னபகயின் சாயல்...
" படுத்திரும்மா... நான் பபாய் உனக்கு பால் எடுத்துட்டு வர்பறன் “என்று கூறிவிட்டு மீ ண்டும் கவளிபய வந்தான்....
கிச்சனுக்கு கசன்று பாபல காய்ச்சி ஆற்றி எடுத்து வந்து மகபளத் தூக்கி
அமர பவத்து தன் பதாளில் சாய்த்து பாபலப் புகட்டினான்....
சில நாட்களுக்கு முன்பு தான் மகபள பககளில் ஏந்திக்ககாண்டு உறங்கும்
மபனவிபய எழுப்ப மனமின்றி பால் புட்டியில் தன்யாவுக்கு பால் ககாடுத்தது பபால் இருந்தது... அதற்குள் எவ்வளவு வளர்ச்சி? தன்யா
குடித்து
முடிக்கும்
பபாது
கவளிபய
வாட்ச்பமன்
பகட்
திறக்கும்
சப்தத்பதத் கதாடர்ந்து மான்சியின் ஸ்கூட்டி வரும் சப்தம் பகட்டது.... தன்யா சத்யபன நிமிர்ந்துப் பார்த்து “ஆன்ட்டி வந்துட்டாங்க டாடி “என்றாள்...
மகளின் பமலுதட்டில் இருந்த பால் குடித்தத் தடத்பத துபடத்தபடி “ம்ம் “என்று தபலயபசத்தான் எழுந்து
பமபசயில்
டம்ளபர
பவத்துவிட்டு
திரும்புவதற்குள்
மான்சி
அபறக்குள் வந்துவிட்டிருந்தாள்... புயகலன பறந்து வந்தாள் என்பது அவளின் கபலந்து கிடந்த கூந்தபலப் பார்த்தாபல கதரிந்தது
மான்சி பவகமாக கட்டிபல கநருங்கவும் “ஆன்ட்டி...." என்று அழுதபடி தன்யா எழுந்து அமரவும் சரியாக இருந்தது.... மான்சி
வந்த
பவகத்தில்
தன்யாபவ
மார்பபாடு
அபணத்து
அப்படிபயத்
தூக்கிக் ககாண்டாள் “அழாதடாச் கசல்லம்... அதான் வந்துட்படன்ல்ல... இனி அழக்கூடாது" என்ற மான்சியும் அழுதாள்.... சத்யன்
அபமதியாக
இருங்க...
நான்ப்
அருகில்
வந்து
பார்த்துக்கிபறன்
நிற்க...
“என்று
“ககாஞ்சம்
கமல்லிய
கவளியப்
குரலில்
பபாய்
மான்சி
கூறியதும்... சரிகயன்று தபலயபசத்துவிட்டு கவளிபய கசன்றான் சத்யன்.....
ஹாலில் வந்து அமர்ந்தவன் மனதுக்குள் ஆயிரமாயிரம் பபாராட்டம்.... தன்யா மிரண்டு பபாய் அழுதது சத்யபன கராம்பபவ பாதித்திருந்தது.... குழந்பதக்குப் பபாய்
இது
கலங்கியது....
பபான்ற
ககாடுபமகள்
பதபவயா
என்று
அவன்
மனம்
" பநற்று தான்...
" தளிர் நபட நடந்து
" பகத்தட்டி சிரித்தபடி.... " குழந்பதயாக வந்தாய்....
" இன்று குமரியாய் மாறி சிரிக்கிறாய்...
" எத்தபன சீக்கிரம் இத்தபன வளர்ச்சி?
" குழந்பதப் பருவ அத்தியாயம் முடிவுற்று...
சுமார் ஒரு மணி பநரம் கழித்து மான்சி படுக்பகயபறக் கதபவத் திறந்து ககாண்டு
கவளிபய
பபானான்.....
அவளும்
வந்தாள்....
நிமிர்ந்துப்
குளித்திருக்கிறாள்
பார்த்த
என்றுப்
சத்யன்
திபகத்துப்
பார்த்துபமப்
புரிந்தது....
ஆனால் உபட?.... மான்சி அணிந்திருந்த ரவிக்பகபயபய ஈரத்பதாடு அணிந்து
ககாண்டு புடபவ மட்டும் பூரணியின் புடபவபய உடலில்ச் சுற்றியிருந்தாள்.... சத்யனின்
பார்பவ
புரிந்து
“ஸாரி
வர்ற
அவசரத்துல
டிரஸ்
எடுத்துட்டு
வரபல.... தன்யாபவ கஹல்ப் பண்ணி குளிக்க பவச்சதுல நானும் குளிக்க பவண்டியதா
வந்திருக்பகன்
பபாச்சு... “என்று
இப்பபா
தயக்கமாக
தன்யா
ஓபக...
கசால்லிவிட்டு
இல்லாது பபாகபவ நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள் சத்யன்
முகத்பத
மூடிக்ககாண்டு
குலுங்கிக்
தூங்க
பவச்சிட்டு
சத்யனிடமிருந்து
ககாண்டிருந்தான்...
பதில்
அழுவது
அவள் காதலனாயிற்பற... இரண்பட எட்டில் அவபன அபடந்து “என்ன இது சின்ன குழந்பதயாட்டம் “என்றபடி அவன் பதாளில் பகபவத்தாள்...
சத்யபனா இரு பகயாலும் அவள் இபடபயச் சுற்றி வபளத்துக் ககாண்டு வயிற்றில் முகம் புபதத்து “மான்சி... கராம்ப தவிச்சுப் பபாய்ட்படன் மான்சி.... என் குழந்பதக்குப் பபாய் இப்படி" என்று கமல்லிய கதறலாக பபசினான்...
இருவருக்கும் அபணப்பு ஒன்றும் புதிதில்பலபய? இருவருபம சில நாட்களாக
நிபனவுகபளாடு ஒன்று கலந்து வாழ்ந்து ககாண்டு தாபன இருக்கிறார்கள்? இந்த
கநகிழ்வானத்
கசய்தது...
தருணம்
அவர்களின்
உணர்வுகபளயும்
கநகிழச்
மான்சி தன் வயிற்பறாடு அவன் முகத்பத பவத்து அழுத்தி அபணக்க...
சத்யன் இபடபய வபளத்து இறுக்கிக் ககாண்டான்... “அழாபதக் கண்ணா“ மான்சி
ஆறுதலாய்ச்
பபாட்டது...
கசான்ன
வார்த்பத
அவபன
பமலும்
உபடத்துப்
"கண்ணா...”
பூரணி
அபழக்கும்
கண்ணா...
கண்ண ீராய்ப் கபருகியது...
சத்யனின்
தவிப்கபல்லாம்
அவன் தபலக்பகசத்துக்குள் விரல் நுபழத்து இதமாக பகாதினாள்... ஆனாலும் அவன் அழுபக நின்றபாடில்பல... வயிற்றிலிருந்த முகத்பத இரு பககளிலும் தூக்கி
ஏந்திப்
பிடித்தாள்...
வழியும்
கண்ண ீபராடு
குழந்பதயாய்ப்
பார்த்தவனின் முகத்பத இன்னும் உயர்த்திப் பிடித்து இவளும் குனிந்து அவன் உதட்படாடு தனது இதழ்கபள அழுத்தினாள்...
அவர்களின் முதல் முத்தம் கவறும் முத்தமாக முடிந்தால் அது சரியா? இல்பல என்பது
பபால்
மாற்றினான்....
அவள்
ககாடுத்த
முத்தத்பத
இவன்
முற்றுபகயாக
முத்தத்தால் அற்புதங்கள் நிகழுமா? நிகழ்ந்து ககாண்டிருந்தது மான்சியினுள் பல அற்புதங்கள்.... முத்தத்தால் கபண்பமபய விழிக்க பவக்க முடியுமா? விழித்துக் ககாண்டு விடியபலத் பதடியது மான்சியின் கபண்பம.... என்பது
முத்கதடுக்கும்
பவபவமா?
இரண்டுபம நடந்து ககாண்டிருந்தது... மான்சியின்
பதன்
அதரங்கள்
பதகனடுக்கும்
தித்திதன
சத்யனுக்கு....
வாபயாடு தன் வாபயப் பூட்டிக் ககாண்டான்.... முத்தத்தில்
இத்தபன
சுகமா...
முத்தத்தின்
சம்பவமா?
இறுக்கமாக
மூலம்
முத்தம்
இங்பக
அவள்
கசார்க்கத்பதக்
காணமுடியுமா? மான்சியின் கண்களில் நீ ர் வழிய வழிய சத்யனிடமிருந்து முத்தத்பத வாங்கிக் ககாண்டாள்.... மடியில்
துளிக்கூட
கிடந்தவபள
அள்ளி
எதிர்பில்பல....
மார்பபாடு
சத்யபனப்
அபணத்தான்...
பார்த்துப்
மான்சியிடம்
பார்த்து
ஏங்கிய
ஏக்கத்திற்ககல்லாம் விடிவு என்பதுபபால் கண்கபள மூடிக்ககாண்டு அவன் பகயில் குழந்பதப் பபால் கிடந்தாள்.... இன்னும்
பவகமாக
ஏதாவது
கசய்து
எரிந்துககாண்டிருக்கும்
கநருப்பப
அபணக்க மாட்டானா என்றிருந்தது மான்சிக்கு.... ஆனாலும் ஏபதாகவாரு உணர்வின் உந்துதலில் குழந்பதகள் படுத்திருக்கும் அபறபயத் திரும்பிப் பார்த்தாள்...
சத்யன் புரிந்து ககாண்டான்...
சிரிப்புடன் குனிந்து அவள் இதழ்களில் முத்தமிட்டு விட்டு அப்படிபய அவபளத் தூக்கிக் ககாண்டான்..... இரு பககளிலும் ஏந்தியபடி நடந்தான்....
மான்சி பககளால் அவன் கழுத்பத வபளத்துக் ககாண்டாள்... முகத்பத
கநஞ்சில் புபதத்துக் ககாண்டாள்..... சத்யனின் வாசபன... ஆண்பம வாசபன... கநஞ்சில் பதித்த முகத்பத ஆழமாக அழுத்திக் ககாண்டாள்
குறும்புப் பார்பவயும் ஏக்க மூச்சுமாக அவபளத் தூக்கிச் கசன்றவன் ஹாபல அடுத்து சற்று கதாபலவில் இருந்த விருந்தினர் அபறக்கு அவபள எடுத்துச் கசன்றான்... காலால் தள்ளி கதபவத் திறந்து உள்பள கசன்று அபத காலால் கதபவ
உபதத்து
கிடத்தினான்..... இது
காதலால்
நிபலயில்
வந்த
இருவரும்
மூடியவன்
காமபமா...
இல்பல....
அங்கிருந்த
காமத்தால்
ஆராய்ந்துப்
கட்டிலில்
வந்த
மான்சிபயக்
காதபலா...
பார்த்தால்
ஆராயும்
உணர்ச்சிகளின்
உந்துதல் மட்டுபம.... கிபடக்குமா கிபடக்குமா என்று ஒரு மாதிரி பதடித் பதடி இறுதில் கிபடத்தபத அரக்கப் பறக்க அள்ளி விழுங்கும் பசி ககாண்ட இரு பவங்பககளின் நிபலயில் தான் இருவரும்..... இவர்களுக்குள்
பபசப்பட
பவண்டிய
விஷயங்கள்
ஏராளமாக
இருந்தது....
ஆனால் அபதவிட அதி முக்கியமாக விழித்துக் ககாண்ட உணர்ச்சிகளுக்கு தீனியிட
முயன்றனர்
மறந்தாள்....
காரணம்
இருவரும்....
அவளது
கபண்
கனவு
எதிர்க்க
கபளந்து
பவண்டும்
என்பபத
விடுபமாகவன்ற
பயம்....
இத்தபன நாளாக அடக்கி பவத்த உணர்வுகளுக்கு சத்யபனபயத் தின்றுவிட நிபனத்தாள் மான்சி....
இருவபரயும் விட இருவரது உணர்ச்சிகளும் சூழ்நிபல மறந்தது... சுற்றம் மறந்தது... சகலத்பதயும் மறந்து சர்வாங்கமும் கலந்தது....
இருவரும் ஒரு வார்த்பத கூட பபசிக்ககாள்ளவில்பல... பபசினால் இருவரின் உணர்வுகளும் வடிந்து உண்பம விழித்துக் ககாள்ளும்.... பபசக் கூடாது என்ற முடிவுடன் வார்த்பதகபள மறந்தனர்.... பவற வழியில்பல... இது
ஒட்டு கமாத்த உணர்ச்சிகளின்
பதடலுக்கு முன்பு அத்தபனயும் தூசாகத்தான் கதரியும்....
பதடல்.... இந்த
சத்யன் பதட ஆரம்பித்தான்... பககபள விரித்துக் ககாண்டு அவன் களவாடக்
காத்திருந்தாள் மான்சி..... அழகு முகத்தில் கவட்கம் மட்டுபம அலங்காரமாக வற்றிருந்தது.... ீ மான்சி
தன்
பககளால்
முடிந்தவபர
அவபன
வபளத்து
அபணத்துக்
ககாண்டாள்.... மான்சியும் கபண்தாபன? எத்தபன நாள் சத்யனின் கம்பீரமான அழபகக்
கண்டு
முரட்டுத்தனமாகப் வாழ்ந்தவளுக்கு
ஏங்கிக்
பபசி
கண்ண ீர்
விட்டிருப்பாள்?
தனக்ககாரு
பவலிபயப்
முதன்முபறயாக
கடபமக்காக
பபாட்டுக்ககாண்டு
கபண்பமபய
உணர்த்திய
ஆண்மகனாயிற்பற.... ஆனால் சத்யன் தான் நிதானமாகன இல்பல... சில நாட்களாக மான்சிக்காக
ஏங்கிக் கிடந்தது... உன்பன விரும்புகிபறன் என்று அவபள கூறியது... இன்று தன்யாவால்
ஏற்ப்பட்ட
மன
இறுக்கம்
இயலாபமயால்
வந்த
கண்ண ீர்...
கமாத்ததிற்கும் மான்சிதான் வடிகால்.... சத்யனிடமிருந்து
விலகிய
மான்சி
“பிள்பளங்க
என்ன
கசய்றாங்கன்னுப்
பார்க்கனும்“ என்று கமல்லிய குரலில் கூறவும்.... “ம்,, நீ இரு... நான் பபாய்ப் பார்த்துட்டு வர்பறன்...“ என்று கூறிவிட்டு எழுந்து கதபவத் திறந்து கவளிபய கசன்றான்.....
மகள்கள் படுத்திருந்த அபறயின் கதபவ சத்தமின்றி திறந்து உள்பள கசன்றுப் பார்த்தான்... பசந்தவி கட்டிலில் படுத்திருக்க... தன்யா தபரயில் கமத்பத
விரித்து அதில் அபமதியாக உறங்கிக் ககாண்டிருந்தாள்... மீ ண்டும் கதபவ மூடிவிட்டு கவளிபய வந்தான்... ஹால்
கடிகாரத்தில்
பநரம்
பார்த்தான்....
அதிகாபல
மணி
இரண்டாகியிருந்தது... சபமயலபறக்குச் கசன்று மிச்சமிருந்த பாபல சூடாக்கி ஒரு
கபரிய
கண்ணாடி
க்ளாஸில்
ஊற்றி
மான்சியுடன் இருந்த அபறக்கு வந்தான்......
எடுத்துக்
ககாண்டு
சற்றுமுன்
கட்டிலில் மான்சி இல்பல.... பாத்ரூமில் நீ ர் விழும் சப்தம் பகட்டது.... கட்டில் பக்கத்திலிருந்த பமடாவில் பால் டம்ளபர பவத்துவிட்டு பாத்ரூம் கதவருபக வந்து
சாய்ந்து
நின்று
“குளிக்கிறயா
கமன்பமயாகக் பகட்டான்....
மான்சி“
என்று
கமல்லிய
குரலில்
மான்சி இதுவபர உணர்ந்தறியாத கமன்பம.... இவன் சுகித்த இந்த நிமிடம்... இவன்
மடியிபலபய
தன்
உயிர்
பபாய்விட்டால்
எவ்வளவு
சந்பதாஷமாக
இருக்கும்.... வழிந்த கண்ண ீபரத் துபடத்துக் ககாண்டு “இல்பல... பாத்ரூம்
பபாக வந்பதன்“ என்று பதில் கூறிவிட்டு கதபவத் திறந்து கவளிபய வந்தாள்.... சத்யன் அபசயாமல் நின்று அந்த அழகிபன ரசித்தான்... தபல குனிந்து
அவபன கடந்து கசன்றவளின் பின்னால் பபாய் அபணத்தான்.... அப்படிபய தன்பனாடு
விழுந்தான்... சுற்றி
பின்புறமாக
அபணத்தபடித்
வபளத்திருந்த
அவன்
தூக்கிச்
பககபள
கசன்று
விலக்கியபடி
கட்டிலில்
“பசங்கபளப்
பார்த்தீங்களா?" என்று பகட்க... “ம்ம் நல்லாத் தூங்குறாங்க" என்றபடி எழுந்து அமர்ந்தான்... பால்
டம்ளபர
எடுத்து
மான்சியிடம்
நீ ட்டி
“டயர்டா
இருக்கும்,,
குடிச்சிடு
மான்சி“ அன்பபத் தவிர பவகறான்றும் இல்பல அந்த குரலில்...
இதுவும் கண்கபள குளமாக்கியது... இதுபபான்ற அன்பான சின்னச் சின்ன கசயல்களால்
தான்
என்பன
உன்
காலடியில்
பவணாம்... நீ ங்க குடிங்க“ கமல்ல மறுத்தாள் எதுவுபம
பபசவில்பல
ஒருபகயில்
க்ளாஸ்...
விழபவத்தாய்....
மறுபகயால்
“எனக்கு
மான்சிபய
இழுத்து தன் மார்பில் சாய்த்தான்.... அவள் உதட்டில் பவத்து “ம் குடிச்சிடு“ குழந்பதக்கு
புகட்டினான்....
கசால்வது
பபால்
கசால்லி
ககாஞ்சம்
ககாஞ்சமாகப்
'அய்பயா இது நிபலக்குமா?' தவியாய்த் தவித்தது மான்சியின் மனம்.... சுகமாக சாய்ந்து
ககாண்டு
கமாத்தப்
பாபலயும்
குடித்துவிட்டாள்...
அபணப்பப
விலக்காமபலபய க்ளாபஸ பமடாவில் பவத்துவிட்டு திரும்பியவன் பால்
குடித்த அதரங்களில் தன் உதடுகபளப் கபாருத்தி பதன் குடித்தான்.... மீ ண்டும் முத்தத்தால் ஒரு பமாகப் புரட்சி கசய்தான்... ஆண்பமபயாடு அவன் தரும் அதிரடி முத்தத்துக்கு அடிபமயாகிப் பபானாள் இந்த அழகி.... இருவரும்
பபசவில்பல...
உணர்வுகள்
பபசியது...
சற்றுபநரம்
கண்மூடிக்
கிடந்தனர்... மான்சி கட்டிபல விட்டு இறங்க... சத்யன் விழித்துக் ககாண்டு விடாமல் அவபள இழுத்து தன்பமல் கிடத்தி “எங்கப் பபாற?" என்றான்
உரமிக்க அவன் மார்பில் பறபவக்குஞ்சாய் அடங்கியபடி “குளிச்சிட்டு பசங்க கூட பபாய் படுத்துக்கிபறன்....“ கிசுகிசுத்தான் மான்சி....
"ம்ம்,, ககாஞ்ச பநரம் ஆகட்டும்... மணி நாலு தான் ஆகுது“ என்றான்.... இருவரின்
சுவாசம்
கிடந்தனர்....
மட்டுபம
உறக்கம்
பபசியது....
துளிகூட
அபணத்தபிடிபய
வரவில்பல...
மனமில்பல.... வாய் வார்த்பதக்கும் வழியில்பல...
ஆனாலும்
விடாமல்
கண்விழிக்க
ஹால் கடிகாரம் ஐந்து முபற அடித்து ஓய்ந்தது.... சத்யன் மான்சிபயத் தூக்கி பக்கத்தில்
கிடத்தினான்...
விழித்திருக்கிறாள்
என்று
புரிய
“நான்
பபாய்
பூரணிபயாட பநட்டிபய எடுத்துட்டு வர்பறன்.... குளிச்சிட்டுப் பபாட்டுக்பகா... நாபள
காபலயில
கவளிபய கசன்றான்....
டிரஸ்
எடுத்துட்டு
வந்துடலாம்“
என்று
கூறிவிட்டு
கசன்ற ஐந்தாவது நிமிடம் மான்சிக்கான உபடகளுடன் வந்தான்.... பிறகு மான்சி குளித்துவிட்டு பிள்பளகள் இருக்கும் அபறக்கு கசல்ல மணி ஐந்பதமுக்கால் ஆனது....
கால் பின்ன... நபட தள்ளாட மான்சி கசல்வபத சிரிப்புடன் பார்த்த சத்யன் அந்த
அபறபய
கமாபபலுடன்
ஒழுங்குப்
அமர்ந்து
படுத்திவிட்டு
எல்பலாருக்கும்
ஹாலுக்கு
கால்
கசய்து
வந்து
தனது
தனது
மகள்
பூப்கபய்துவிட்ட விஷயத்பத சந்பதாஷமாக கூறினான்..... பிள்பளகபளப் பார்த்துவிட்டு கவளிபய வந்த மான்சிபய பநாக்கி பகபய நீ ட்டினான்...
அவள்
அருபக
"இன்பனக்கு
ஈவினிங்பக
வந்ததும்
இழுத்து
பவத்துக்ககாண்டு எல்பலாருக்கும் தகவல் கசான்னான்..... விபஷசம்
வச்சிடலாம்"...
தன்னருபக
மான்சி
வியப்புடன் பார்த்த சத்யன் “இன்பனக்பகவா?" என பகட்டான்...
அமர
கூறியதும்
" ம்ம்,, அம்மா இருந்தா இப்படி விட்டிருப்பாங்களானு யாரும் கசால்லிடக்
கூடாது.... அந்த வார்த்பதபய வராத மாதிரி சிறப்பா கசய்துடனும்” என்று விளக்கமாக கூறினாள் மான்சி... சத்யன்
அவபள
ககாண்டான்....
கபருபமயுடன்
பநாக்கிவிட்டு
இறுக்கி
அபணத்துக்
இன்னும் தீர்க்கப்படாத கபரும் பிரச்சபன இவர்களுக்கு நடுபவ இருந்தாலும்... இருவரின்
உடல்களும்
இபணந்து
புதியகதாரு
பாபத
வகுத்திருந்தது.....
பிரச்சபனகள்
பபசித்
தீர்க்கப்படுமா?
அல்லது
இருவரின்
அறிமுகம் கசய்த புதியப் பாபதயில் பயணம் கசய்வார்களா????
உடல்களும்
" கள்ளிக்காடாய்க் கிடந்த என் இதயத்தில்.... " இப்பபாகதல்லாம் பராஜாக்கபளத் தவிர... " பவகறான்றும் பூப்பதில்பல..... " உனது கற்பற கார்குழலில்.....
" ஒற்பற பராஜாபவ காபதாரம் கசாருகி.... " கமய் தீண்டா விழிகளுக்கு பமத் தடவி....
" துடிக்கும் ரத்த நிற இதழ்கள் ஊருக்பக தீயிட.... " கண்ணாடி வபள குலுங்க...
" சிற்றிபட கமல்ல அபசந்தாட....
" புல்மீ து பமவும் பனித்துளி பபால்.... " மலர் பாதங்கபள பதமாய் பவத்து...
" அன்கறாரு நாள் என்பன கடந்து கசன்றாபய...... " அன்றுதான் எனது கள்ளிக்காகடல்லாம்... " பராஜா வனமானது!!!!
சத்யனிடமிருந்து
விலகி
எழுந்த
மான்சி
“எல்லாருக்கும்
கால்
பண்ணி
கசால்லுங்க.... நான் பபாய் தன்யா என்னப் பண்றானுப் பார்த்துட்டு வர்பறன்" என்றுவிட்டு அபறக்குப் பபாகத் திரும்பினாள்...
“ஒரு நிமிஷம் மான்சி“ என்று அவபள நிறுத்திய சத்யன்.... அவள் கநற்றியில் முத்தமிட்டு பின் மான்சியின் சிவந்த விழிகபளப் பார்த்து பலசாக சிரித்தபடி
“நானும் குளிச்சிட்டு வர்பறன்...“ எனச் கசால்லிவிட்டு பக்கத்து அபறக்குள் கசன்றான்....
மான்சியின் கண்கள் சிவந்திருப்பதால் தான் பசாபியாவுக்கு தனது அக்கா
மீ ண்டும்
குடித்திருப்பாபளா
என்ற
சந்பதகம்
வந்தது?...
ஆனால்
விழிகள்
சிவந்ததன் அர்த்தம் இப்பபாது சத்யபன பநரடியாகப் பார்த்ததனால் அவன் சிரித்தான்... அவன்
சிரிப்பின்
அர்த்தம்
புரியாமல்
அபறக்கு கசன்றாள் மான்சி......
குழப்பத்துடன்
பிள்பளகள்
இருந்த
தன்யா
எழுந்து
படுக்பகயில்
அமர்ந்திருந்தாள்....
முகத்தில்
கண்ண ீரின்
சுவடுகளும்... கலக்கத்தின் நிழலும் மபறந்து புதியபதார் கதளிவு... மான்சிபய கண்டதும் தனது பககபள நீ ட்டி “ஆன்ட்டி.... “என்று அபழத்தாள்...
மான்சி அவகளதிபர மண்டியிட்டு அமர்ந்து “என் தங்கத்பத இப்பபா கதாட்டா
நான் மறுபடியும் குளிக்கனுபம?" என்று குறும்பாக கண் சிமிட்டி கசால்லவும்... “பரவால்ல மறுபடியும் குளிங்க" என்ற தன்யா மான்சியின் பகபயப் பற்றி இழுக்கவும் சரிந்தாள்...
மண்டியிட்டு
அமர்ந்திருந்தவள்
அப்படிபய
தன்யாவின்
மீ து
"அய்யா.... ஆன்ட்டிபய கதாட்டாச்பச..." என்று பகத்தட்டியபடி குழந்பதயாய்
குதூகளித்தவபளக் அதிகாபல
குளிக்க
கண்ட
மான்சிக்கு
பவண்டாம்
என்று
சட்கடன
கூறி
சத்யனின்
இழுத்து
ஞாபகம்...
அபணத்தாபன.....
முகத்தில் கவட்கம் சிவப்புச் சாயம் பூச.... “பபாடி ப்ராடு" என்று கசல்லமாய் தன்யாவின் முதுகில் தட்டினாள் மான்சி இவர்களின் சிரிப்பபக் பகட்டு கண்விழித்த பசந்தவி முதலில் மான்சிபய
கண்டதும் கண்கபள கசக்கிக் ககாண்டு பார்த்தாள்..... மான்சிதான் என்று கன்பார்ம்
ஆனதும்
“ஆன்ட்டி.........."
என்ற
கபரிய
கூச்சலுடன்
தபரயில் அமர்ந்திருந்த மான்சியின் முதுகில் தாவி ஏறினாள்.. "என்
சின்னத்
தங்கமும்
எழுந்துட்டீங்களா?"
என்று
பசந்தவிபய முன்னால் இழுத்து அபணத்துக் ககாண்டாள்...
ஓடி
வந்து
ககாஞ்சியபடி
மான்சியின் கழுத்பதக் கட்டிக்ககாண்ட பசந்தவி அப்பபாது தான் தபரயில் படுத்திருந்த தன்யாபவப் பார்த்து விட்டு “ஏய் தனு,, நீ ஏன்டி இங்க வந்து படுத்திருக்க?" என்று ஆரம்பித்தாள்...
அவளுக்கு விளக்கிச் கசால்வதற்குள் மான்சிக்கு மூச்சுத் திணறிவிட்டது.....
இறுதியாக பசந்தவிபய அய்பயாப் பாவம் என்று இரக்கப்பட்டு விட்டதும் தான் மூச்சு விட்டாள் மான்சி....
அதன்பின் மற்றவர்கள் வரும் முன் தன்யாபவ தயார் கசய்து ஹாலின் ஒரு
மூபலயில் உட்கார பவத்துவிட்டு பிறகு பசந்தவிபய குளிக்க பவத்து.. இவளும் குளித்துவிட்டு இரவு உடுத்தி வந்த தனது புடபவபயபய உடுத்திக் ககாண்டாள்....
சத்யனின்
இளபமத்
ஊக்குகளுக்குப்
பதிலாக
தாக்குதலில்
கதறித்து
பசப்டிப்பின்
விழுந்த
ரவிக்பகயின்
பபாட்டுக்ககாண்டவளின்
முகத்தில்
கவட்கச் சிரிப்பபயும் மீ றிய ஒரு விரக்திப் புன்னபக..... ' ஏற்கனபவ நான் குடிகாரி... பூரணி இருக்கும் இடத்தில் இருக்க எந்தத் தகுதியும் இல்லாதவள் என்று
முகத்துக்கு
பநராக
சரணாகதியபடந்தபதப் அதுவும்
எந்தவித
பற்றி
எதிர்ப்பும்
ஏசியவனிடம்
எவ்வளவு
காட்டாமல்
பகவலமாக
முழு
இரகவல்லாம்
நிபனத்தாபனா?
ஒத்துபழப்புக்
ககாடுத்து..
சிலதடபவ நாபன அபழத்து..... நிபனத்த பபாபத உடல் கூசிற்று மான்சிக்கு.... காதபல இல்பலகயன்றவபன சூழ்நிபலபயப் பயன்ப்படுத்தி நிபலயிழக்கச்
கசய்ததாக தவறாக நிபனப்பாபன?.... அன்று பபசிய வார்த்பதகளின் வரியம் ீ அது
அவன்
கசான்னபத? முடிந்தப்
இதயத்திலிருந்து
இப்பபா
பிறகு
பபாயிருக்கும்....
அவன்
கவறும்
மனதில்
உள்ளுக்குள்
வந்தபவ
தான்
உணர்ச்சிகளுக்கு எனது
இடம்
குமுறினாலும்
என்று
கசால்லாமல்
அடிபமயாகி
இன்னும்
ஒருத்
எல்லாம்
கீ ழிறங்கித்தான்
துளிகூட
கவளிபயக்
காட்டிக்ககாள்ளாமல் இயல்பாக பசந்தவிபயத் தூக்கி இடுப்பில் பவத்துக் ககாண்டு கவளிபய வந்தாள்....
பாலுவும் சாந்தியும் தான் முதலில் வந்தது... வந்ததுபம பூரணிபய நிபனத்து
சாந்தி
அழுதுவிட
“ஸ்
சாந்தி
நீ
அழுது
பசங்களுக்கும்
அம்மாபவ
ஞாபகப்படுத்திடாத... இன்பனக்கு சந்பதாஷமா இருக்கபவண்டிய நாள் “என்று மபனவிபய அதட்டினார் பாலு.... சமாதானம்
ஆன
சாந்தி
தன்யாபவப்
பார்த்துவிட்டு
மான்சிபய
வந்துக்
கட்டிக்ககாண்டாள்.... “பநட் நீ ங்க வரபலனா சாரும் பிள்பளகளும் என்ன பாடுப்பட்டிருப்பாங்க" என்று தழுதழுத்தக் குரலில் கூறிய சாந்தி ' நான்கு கதரு தள்ளியிருக்கும் தங்கபள அபழக்காமல் சத்யன் மான்சிபய ஏன் அபழத்தான் என்று
பதான்றவில்பல...
ஏகனன்றால்
சத்யன்
மான்சி
இருவரின்
மீ தும்
எல்பலாருக்கும் ஒரு எதிர்பார்ப்பு இருந்தது... பூரணி இறந்தது தான் சாக்கு என்று அபதப்பற்றிப் பபசக்கூடாது என்று அபனவரும் மவுனம் காத்தனர்... சற்றுபநரத்தில் பசதுவும்
பசாபியாவும்
வந்துவிட்டனர்.... அந்த
வட்டுக்குள் ீ
நுபழந்ததுபம வழக்கம் பபால பசது ஒரு மூச்சு அழுது தீர்த்தான்.... அதுவும் கபரியவளாகி
விட்ட
தனது
தங்பகபயப்
பார்த்துப்
பார்த்து
பசாபியாதான் தபலயில் கரண்டு பபாட்டு அடக்கினாள்....
அழுதவபன
அவள் முந்தாபனபய இழுத்து மூக்பக சிந்தியவனிடம்... “நீ ங்க என்ன லூசா?
சந்பதாஷமா இருக்க பவண்டிய பநரத்துல இப்புடி கபாசுக்குப் கபாசுக்குனு அழுதுகிட்டு இருக்கீ ங்கபள?" என்று அதட்டவும்....
கண்கபளத் துபடத்தபடி “இல்ல பசாபி... பூரணியம்மா இல்லாம இருக்குற
இந்த பநரத்துல நம்ம தன்யா?.... அபத நிபனச்சாதான் கராம்ப பவதபனயா இருக்கு “என்று புலம்பினான் பசது....
கசல்லமாய் கணவபன முபறத்த பசாபியா “ஏன் எங்கக்காபவப் பார்த்தா உங்கம்மா மாதிரி கதரியபலயா? ஒபரடியா சீன் பபாடுற?" என்று பசாபியா
கசான்னதும் அவபள ஆச்சர்யமாகப் பார்த்த பசது.... திரும்பி மான்சிபயப் பார்த்துவிட்டு
“ஆமால்ல?
பநட்
நம்மபலகயல்லாம்
கூப்பிடாம
மான்சி
பமடத்பத தான் கூப்பிட்டுருக்கார் பாஸ்... ம்ம் புரியுது பசாபி கதளிவா புரியுது “என்று கபரிதாக தபலபய ஆட்டினான்...
“புரியுதுல்ல... பபாய் பவபலபயப் பாருங்க “என்று முதுகில் பகபவத்து
பசதுபவத் தள்ளினாள்.... எல்பலாருக்கும்
புரிந்தது...
மான்சியும்
சத்யனும்
இபணய
பவண்டும்...
இபணவார்கள்... என்ற நம்பிக்பகயிருந்தது... சத்யபனப் கபாருத்தவபர இனி பயாசிக்க
எதுவுமில்பல...பநற்று
இரவிலிருந்து
மான்சி
அவனது
மபனவியாகிவிட்டாள்... இன்னும் விளக்கிப் பபச என்ன இருக்கிறது? என்று எண்ணினான்... ஆனால் மான்சி? அன்று
கூறிய
சத்யனின்
வார்த்பதகள்
மலரிதழ்
பமல்ப்பட்ட
முள்ளாக
கிழித்தது.... அவன் மனதில் தனக்கு இடமில்பல என்று அவ்வளவு கதளிவாக கசால்லியபின்....
இனிபமல்???
என்ற
பகள்வியுடன்
முகமலர்ச்சியுடன் அபமதியாக கசய்தாள்....
தனது
பவபலகபள
சாந்தியிடமும் பாலுவிடமும் பயாசபன பகட்டு பவண்டியபத கசய்ய ஏற்பாடு கசய்தான் சத்யன்... பார்வதியம்மாவும் வந்துவிட வடு ீ பரபரப்பானது....
பபழய கம்பீ ரத்துடன் எல்பலாருக்கும் அவரவர் பவபலகளுக்கு உத்தரவிட்ட சத்யபன
அபனவரும்
கண்களில்
நீ ர்
மல்கப்
பார்க்க...
மான்சி
மட்டும்
உள்ளுக்குள் கலவரத்துடன் பார்த்தாள்... இந்த கம்பீ ரம்? இது நான் வழ்ந்த ீ கர்வத்தால் வந்ததா? அவன் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று புரியாமபலபய மடியில் வழுந்து ீ நிபலபய இழந்தபத எண்ணி உள்ளுக்குள் கலங்கியபடி வபளய வந்தாள்....
கபரியமனுஷி அமர்ந்திருந்த
பபால்
மகபள
முழங்காபலக் தனது
கட்டிக்ககாண்டு
தாபடபயத்
தபல
தாங்கியபடி
கவிழ்ந்து
அதிசயமாகப்
பார்த்தான்... இதுதான் கபண் என்பதன் கபாருளா? சிறு கபண் ஆளானதும் அடக்கமும் அபமதியும் தானாகபவ வந்துவிடுகிறபத....
பூரணியிடம் பபசபவண்டும் பபால் இருந்தது.... பூபஜயபறக்கு கசன்றவன் பூரணியின்
முன்பு
மபனவியின் அபமதியாக முகத்தில்
முன்பு
அபமதியாக
நின்றான்...
நிற்கின்பறாபம
நின்றிருந்தான்....பபச
என்றுமில்லாத
என்ற
மான்சிபயத்
குற்றகுறுகுறுப்பு
நிபனத்தது
கபாழிவு....
கதாட்டுவிட்டு எதுவுமின்றி
மறந்தது...
மபனவிபய
பூரணியின்
பககயடுத்துக்
கும்பிட்டவன் “நான் மான்சி கூட வாழனும்னு முடிவு பண்ணது நீ தான்னு
நிபனக்கிபறன் பூரணி... உன்னிலிருந்து ஆரம்பித்தது தான் இந்த பந்தம்.... ஆஸ்பிட்டல்ல உனக்காக
ஒன்று
பசர்ந்தவர்கள் நாங்க
கரண்டு
பபரும்....
இன்பனக்கு நம்ம பிள்பளகளுக்காகவும் எனக்காகவும் உயிரும் உடலுமா கலந்துட்படாம்
பூரணி...
இதில்
உனக்கும்
சம்மதம்
தான்னு
கதரியும்மா" உணர்சிவசப்பட்டு குரல் தழுதழுக்கப் பபசினான் சத்யன்
எனக்குத்
அப்பபாது அந்த அபறபயக் கடந்து கசன்ற மான்சி சத்யபனக் கண்டுவிட்டு
தயங்கி நிற்க.... அவசரமாக கவளிபய வந்த சத்யன் “ஒன்னுமில்பல மான்சி,, நீ பபாய் பவபலகபள கவனி “என்று அங்கிருந்து விரட்டுபவன் பபால் பபச.... மான்சி அவபனக் கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு அங்கிருந்து அகன்றாள்.... “ஓ.....
பூரணியின்
படம்
தகுதியற்றவளாகிவிட்படன்
இருக்கும்
பபால?"
பூபஜயபறக்கு அங்கிருந்து
கசல்ல
அகன்ற
கூட
நான்
மான்சியின்
மனக்குமுறல் இது.... “இந்த சூழ்நிபலயில் பூரணியின் படத்பதப் பார்த்தால்.... மான்சியின் மனதில்
குற்றவுணர்வு வர வாய்பிருக்கிறது “அவபள அங்கிருந்து அனுப்பிய சத்யனின் எண்ண ஓட்டம் இது...
அவர்கபளயுமறியாமல் எதிகரதிர் திபசயில் பயணம் கசய்ய ஆரம்பித்தனர்
இருவரும்....
மதியபவபளயில்
பூரணியின்
கபற்பறார்
தங்களது
கசாந்தங்கபளாடு
பபத்திபயக் காண வந்துவிட வடு ீ இன்னும் பரபரப்பானது..... எல்பலாரும் ஆளுக்ககாரு
பவபலயாக
கசய்தனர்....
தாய்மாமன்
இல்லாததால்..
தன்யாவுக்கு குடிபச கட்டுவதில் கபரிய பங்காளித் தகராபற வந்துவிட்டது....
இறுதியாக பூரணியின் ஒன்றுவிட்ட சபகாதரன் வளவன் என்ற இபளஞன் தன்யாவுக்கு குடிபச கட்டுவதாக முடிவானது....
பஞ்சாயத்து ஓய்ந்து மதிய உணவும் முடிந்தது.... எல்பலாரும் ஓய்கவடுக்க...
மான்சி பசந்தவியுடன் தன்யாவின் அருகில் அமர்ந்தாள்.... சிறுமியாக இருந்த தன்யா இப்பபாது சத்யனுக்பகத் தாயானவள் பபால் மான்சியின் கண்களுக்குத் கதரிந்தாள்...
கமல்ல பபச ஆரம்பித்தாள் “தனும்மா,, நான் கசால்றபத பகட்ப தாபன?" என்றதும்....
ஆமாம்
என்று
நீ ங்க
கரண்டு
தபலயபசத்தாள்... "ம்ம்,,
இனிபம
தன்யாவுடன்
பபரும்
சின்னக்
பசந்தவியும்
பசர்ந்து
குழந்பதங்க
இல்பல,,
வளர்ந்துட்டீங்க... அப்பா கசால்படி பகட்கனும்... அடக்கமா நடந்துக்கனும்... கபரியவங்ககிட்ட மரியாபதயா பபசனும்... தப்பு கசய்தாலும் அபத மபறக்க நிபனக்கக்
கூடாது.... அம்மாபவாட கபயபரக் காப்பாத்துற மாதிரி நல்ல
கபண்களா இருக்கனும்...." மான்சி கசால்ல கசால்ல சத்யனின் கசல்வங்கள்
அபமதியாக பகட்டுக்ககாண்டிருந்தனர்... “அப்புறம் ஒரு முக்கியமான விஷயம் கசல்லங்களா... இனிபம நீ ங்க கரண்டு பபரும் டாடி கூட படுக்க பவண்டாம்,, உங்க ரூம்லபய படுத்துக்கங்க... பார்வதியம்மா உங்ககூட படுத்துப்பாங்க...
நான் அவங்ககிட்ட கசால்லிருக்பகன்.... அதனால டாடிபயத் பதடாம நீ ங்க பார்வதிப் பாட்டிம்மா கூட படுத்துக்கனும் “என்று மான்சி கசால்லவும்......
பிள்பளகள் இருவரும் ஏமாற்றத்துடன் மான்சிபயப் பார்த்து.... “அப்பபா டாடி
கூட தூங்கக்கூடாதா? “என்று பகட்டனர்....
" ஆமாம் கண்ணுங்களா,, ஆனா டாடி வந்து தினமும் உங்கபளத் தூங்க
வச்சிட்டு தான் அவர் ரூமுக்குப் பபாவார்.... நீ ங்க பயப்படாம பதரியமான கபாண்ணுங்களா
வரனும்ல?
அதுக்கு
இப்பருந்பத
எல்லாத்பதயும்
கத்துக்கனும்மா.... உங்களுக்கு ஏதாவது பவணும்னா உங்க ரூம்ல இருக்குற இன்டர்காம்
வழியா
டாடிபய
கூப்பிடுங்க...
டாடி
உடபன
வந்துடுவார்.....
“மான்சி அவர்களுக்குப் புரியும்படி கூறினாள்.... " ஓபக ஆன்ட்டி,, நீ ங்க கசால்ற படி இருந்துக்குபவாம்.... அப்புறம் நீ ங்க எப்பபா
இங்க வருவங்க ீ ஆன்ட்டி?" என்று தன்யா பகட்கவும்..... சட்கடன விழிகள் குளமாக....
பிள்பளகள்
பார்த்துவிடாமல்
வருபவன் கசல்லங்களா.... “என்றாள்....
தபலகுனிந்த
மான்சி
“சீக்கிரபம
அப்பபாது பசாபியா அங்பக வரவும் “பசாபி,, பிள்பளகபளப் பார்த்துக்பகா,, எனக்கு
ககாஞ்சம்
பவபலயிருக்கு
“என்று
கூறிவிட்டு
மான்சி
அவளிடத்தில் பசாபியா அமர்ந்து கபதயளக்க ஆரம்பித்தாள்....
அகலவும்
“ அன்னமிட்ட பககளுக்கு
“ அன்பு கசய்த கண்களுக்கு
“ உன்பன விட்டு பபாவதற்கு “ உள்ளமில்பல மகபள “ தாய்வழி நீ நடக்க
“ தந்பத வழி பபகரடுக்க
“ நான் அபதப்பார்த்திருக்க “ பநரமில்பல மகபள
“ பகவிளக்பக ஏற்றிபவத்பதன் பகாயிலுக்காக
“ என் கதய்வத்தின்பமல் எனக்கிருக்கும் காதலுக்காக “ வாழ்ந்திருந்பதன் அன்பு என்றும் வளர்வதற்காக “ ஒருதாய் வருவாள் மகபள உன் காவலுக்காக
“ தாய்க்குலத்தின் பமன்பமகயல்லாம் நீ கசால்ல பவண்டும் “ என் தபலமகபள உன் கபருபம ஊர்கசால்ல பவண்டும் “ நல்லவர்கள் வாழ்த்துபரக்கும் நாள் வரபவண்டும்
“ அபத கண்குளிர காண்பதற்கு நான் வர பவண்டும் “ அன்னமிட்ட பககளுக்கு “ அன்பு கசய்த கண்களுக்கு
“ உன்பன விட்டு பபாவதற்கு “ உள்ளமில்பல மகபள
மான்சி,
சத்யபனத்பதடி
காணவில்பல..... பசதுவும்
சபமயல்
பதாட்டத்திற்கு
பதாட்டத்தில்ப்
பவபலகபள
வந்தாள்....
பபாடப்பட்டிருந்த
கவனித்துக்
அங்கும் பந்தலில்
அவபனக் பாலுவும்
ககாண்டிருந்தனர்...
அவர்கபள கநருங்கி “சத்யன் எங்பக “என்று பகட்க.....
மான்சி
பாலுபவ முந்திக் ககாண்டு பசது.... “பாஸ் மாடில ஒரு ரூபமபய தபலகீ ழா கவுத்துகிட்டு இருந்தார் பமடம்..... நான் கஹல்ப் பண்ணட்டுமானு பகட்டதுக்கு,,
யாரும்
பவணாம்
நான்
பார்த்துக்கிபறன்னு
குரலில் உற்சாகம் வழிந்தது.... மான்சி
அபதகயல்லாம்
அவள்
பபாவபதபயப்
கவனிக்கும்
கசால்லிட்டார்"
நிபலபமயில்
“என்று கூறிவிட்டு மாடிப்படிபய பநாக்கி கசன்றாள்..... பார்த்துக்ககாண்டிருந்த
பாலு
என்றவனின்
இல்பல....
“இவங்க
“ம்
சரி...
பலப்பப
நிபனச்சுதான் கராம்ப கவபலயா இருந்தது... இப்பபாதான் நிம்மதியா இருக்கு பசது “என்று கநகிழ்ச்சியுடன் கூறினார்....
“ஆமாம் சார்,, எனக்கும் அந்த கவபல இருந்தது... என்ன மாதிரியான பலடி
சார் இவங்க... பசாபிக்கு இவங்கபளப் பத்தி பபசுறதுன்னா மணிக்கணக்கா
பபசுவா... அந்த நீ திபய அழிக்க நிபனச்சதுக்கு ஐம்பது சதவிகித காரணம்
மான்சி பமடத்பதாட எதிர்காலமாவது நிம்மதியா இருக்கனும்னு தான்.... இனி அவங்க பலப்ல கண்ண ீபர இருக்கக் கூடாது சார்" பசது உணர்ச்சிவசப்பட்டுப் பபசினான்...
பாலுவுக்கு
பசதுவின்
ககாடுத்தார்.....
மனம்
கதரியுபம,,
ஆறுதலாக
பதாளில்த்
தட்டிக்
மான்சி கமல்ல மாடிப்படிகளில் ஏறினாள்.... மான்சிபய உணராத கமன்பம
அவள் நபடயில்.... காபலயில் தான் அவளுக்கு உயிர் ககாடுத்திருந்தான் சத்யன்....
உயிர்
பபபதக்கு?
ககாடுத்தவனின்
உள்ளம்
மட்டும்
புரியவில்பலபய
இந்த
அவள் கசல்வபத சாந்தி மட்டும் தான் பார்த்தாள்.... கண்கலங்கிப் பபானது
சாந்திக்கு.... “இனிபமல்
பவகமாக
நல்லபத
பூபஜயபற
கசன்று
நடக்கனும்ம்மா...
பூரணியின் நீ ங்க
முன்பு
பககூப்பி
கதய்வமாயிருந்து
எல்லாத்பதயும் நடத்தித் தரனும்" மனமுருகிப் பிரார்த்தபன கசய்தாள்...
எந்த அபறகயன்று பதடியவளின் வலது பக்கமாக இருந்த அபறக்கதவு
பாதியாகத் திறந்திருக்க.... அந்த அபறபய பநாக்கிச் கசன்றாள்...
திறந்திருந்த கதவின் வழியாக உள்பள கசன்றாள்.... சத்யபனத் பதடியது
அவள் கண்கள்.... கபரிய அபற தான்... கீ பழ பிள்பளகள் இருக்கும் அபறக்கு
பநர் பமல் அபற.... அபத பிரமாண்டத்துடன் இருந்தது.... அபறயிலிருந்தப் கபாருட்கள் அத்தபனயும் பநர்த்தியாக பவக்கப்பட்டிருந்தது... சுவர் ஓரமாகக் கிடந்த பசாபாவில் சத்யன் அமர்ந்தபடி உறங்கிப் பபாயிருந்தான்...
கவறும் பகலி பனியன் மட்டும், அணிந்து பதாளில் ஒரு துண்டும் கிடந்தது.... அபறபய சுத்தம் கசய்தவன் அப்படிபய உறங்கிவிட்டான் பபால.... சற்றுபநரம் வபர தள்ளி நின்று அவபனபயப் பார்த்தாள் மான்சி...... எத்தபன
கம்பீ ரமானவன்
இரவு
குழந்பதபபால்
தன்பன
அபணத்துக்ககாண்டு அழுதபத நிபனத்துப் பார்த்தாள்.... ஆனால் காபலயில் அவனிடம்
கதரிந்த
பார்த்துக்ககாண்பட சத்யன்?"
தபலகீ ழ்
இருந்தவள்
முனங்கலாய்க்
பகட்டிருந்தால்
மாற்றம்
“என்பமல
வியப்பாக
துளிகூட
காதல்
பகட்டாள்.....
ஒருபவபள
இந்த
பிரச்சபனகளுக்கு
அப்பபாபத
கிபடத்திருக்குபமா???
இருந்தது.....
சற்று
வரபலயா
ஒரு
உரக்கக் தீர்வு
மான்சியின் கால்கள் சத்யபன கநருங்கியது.... அவனுக்கு பநராக நின்று
கமல்லக் குனிந்தாள்.... கபலந்து பபாய் கநற்றியில் கிடந்த முடிக்கற்பறகபள ஒதுக்கிவிட்டு கமன்பமயாக தனது இதழ்கபளப் பதித்தாள்....
அழுத்தமான முத்தம் தான்... ஆனாலும் அபசயவில்பல அவளின் அழகன்...
அவ்வளவு அலுப்பு பபாலிருக்கு? பின்பன? ககாஞ்சம் கூட தூங்கவில்பலபய? மான்சியின் முகத்தில் கசஞ்சாந்தாய் கவட்கம் வந்து அப்பிக்ககாண்டது....
முத்தமிட்ட உதடுகபள வலது கன்னத்திற்கு நகர்த்தினாள்..... அழுத்தினாள்...
அடுத்ததாக இடக்கன்னத்திற்கு வரும் பபாது சத்யன் அபசந்துவிட சட்கடன்று அவள் நிமிர்வதற்குள் கண்விழித்த சத்யன் மீ ண்டும் கண்கபள மூடிக்ககாண்டான்....
“ம்
குடுத்து முடிச்சிடு “என்று
மான்சிக்கு உடல் முழுவதும் சூடாக.... கூச்சத்தில் கநளிந்து அங்கிருந்து நகர
முற்பட்டாள்... அந்தக் கள்வன் பகபயப் பிடித்து இழுத்த பவகத்தில் அவன் மடியிபலபய
கசான்னபதப்
சரிந்தாள்...
“கசய்வபதத்
படிச்சதில்பலயா?"
என்று
திருந்த பகலி
கசய்னு
பபசியவன்
கபரியவங்க “சரி
விட்ட
கண்கபள
மூடிக்
கநஞ்சில்
தனது
இடத்திலருந்து நான் கதாடங்கவா?" என்று அவள் பதிபல எதிர்பார்க்காது கன்னத்தில் தனது முரட்டு உதடுகபள அழுத்தினான்.... உள்ளுக்குளிருந்து
அத்தபனயும்
சிலிர்த்துக்
கிளம்ப
ககாண்டாள் மான்சி..... இரண்டு கன்னத்திலும் முத்தமிடுகிபறன் என்ற சாக்கில் அவளது பமாகத்பத கமாத்தமாகத் தூண்டினான் சத்யன்.... மான்சியால்
இதற்பக
தாங்க
முடியவில்பல...
அவன்
முகத்பதப் பதித்தாள்.... அவள் நிபலபம புரிந்தது சத்யனுக்கு... இப்பபாபதய
சூழ்நிபலயில்
அவள்
புத்தம்புதிதாய்
சுகம்
அனுபவிக்கும்
கபண்
உணர்ச்சிகபள மபறக்கத் கதரியாமல் முகத்தில் காட்டினாள்....
தாபன?
சத்யன் சிரித்தபடி தனது கநஞ்சிலிருந்த அவள் முகத்பத நிமிர்த்தி பதன்த்
தடவிய அவள் இதழ்கபளக் கவ்வி அழுத்தமாய் முத்தமிட்டுவிட்டு... அவள்
காதருபக தாழ்ந்து “கதபவ லாக்ப் பண்ணிட்டு வந்துடவா?" என்று அனுமதி பகட்டான்........
பட்கடன்று விழித்துக் ககாண்டாள் மான்சி.... கீ பழ எத்தபன விருந்தாளிகள்? அபதவிட இவள் எபதபயா பபச வந்து இப்பபாது இப்படி படுத்துக்ககாண்டு? சட்கடன்று உதறி எழுந்தாள்....
சத்யன் ககாஞ்சம் திபகத்தாலும் “பிடிக்கபலயா மான்சி?" என்று பகட்க..... “இல்ல,,
கீ பழ
எல்லாரும்?"
கசால்ல
முடியாமல்
மான்சி
பாதியில்
நிறுத்தினாள்.... சத்யன்
எழுந்து
ஆதரவாய்
அவபள
மான்சி“ என்றான் கிசுகிசுப்பாக......
அபணத்து
“யாரும்
வரமாட்டாங்க
மான்சிக்கு கண்ணில் நீ ர் முட்டியது.... தன்பன நிபனத்து அருவருத்தவள் பபால் உதட்படக் கடித்தாள்.... இதற்காகத்தான் இவபனத் பதடி வந்ததுபபால் ஆகிவிட்டபத?
இவன்
கதாட்டவுடன்
பவதபனயாக இருந்தது....
குபழயும்
கபண்பமபய
நிபனத்து
உரிபமயுள்ளவனிடம் மட்டுபம கபண்பம விழித்துக் ககாண்டு ஆதரபவத் பதடும் என்பது மான்சிக்குப் புரியவில்பல.... “என்னாச்சு
மான்சி“
விலகினாள் மான்சி....
அபணத்தபடி
பகட்க
இன்னும்
அதிகமாகத்
துடித்து
“இல்ல,, நான் உங்ககிட்ட பபசனும்னு தான் வந்பதன்“ வந்த காரணத்பதச் கசான்னாள்.... அவளது
மனப்பபாக்பக
கனித்த
சத்யன்
“நீ
இதுக்காகத்தான்
வந்பதன்னு
நானும் கசால்லபல மான்சி.... ஆனா இதுவும் தப்பில்பலபய?" பூடகமாக பகட்டான்....
பவண்டாம் என்பது பபால் தபலயபசத்தாள் மான்சி.... “முக்கியமா பபசனும்
சத்யன்.... ப்ள ீஸ்“ என்பன பலகீ னமாக்காபத என்று ககஞ்சுவது பபாலிருந்தது மான்சியின் குரல்...
சத்யன் கபரியப் கபரிய மூச்சுகள் விட்டு தன்பன சரி கசய்தான்,, மான்சிபய பதாபளாடு
அபணத்து
வந்து
பசாபாவில்
அமர
பவத்து
பசாபாவில் அமர்ந்து “ம் கசால்லு மான்சி“ என்றான்...
விட்டு
எதிர்
அவன் உடபன சரியாகிவிட்டான்... மான்சி தன்பன சமன் கசய்துககாள்ள பநரமானது.... நீ இந்த மாதிரிகயல்லாம் தடுமாறியபத கிபடயாபத மான்சி? அவள் மனசாட்சி பகட்டது... அதன் தபலயில் தட்டி அடக்கிவிட்டு நிமிர்ந்தவள் “பிள்பளங்ககிட்ட தங்கிக்கட்டும்... பிள்பளங்க அவங்க
பபசிபனன்
சத்யன்....
இனி
அவங்க
கீ ழ
அபத
ரூம்ல
பார்வதியம்மாபவ கூடபவ படுத்துக்க கசால்லிருக்பகன்....
முதல்ல
கரண்டு
பயந்தாங்க...
பபரும்
தூங்குற
அப்புறம்
சரியாயிட்டாங்க...
வபரக்கும்
நீ ங்க
தினமும்
கூடபவ
இருந்துட்டு
கராம்ப
முக்கியம்..
அப்புறம் உங்க ரூம்க்கு பபாயிடுங்க.... இனி அவங்க தனியா இருந்தாதான் பதரியம்
வரும்...
கபண்
குழந்பதகளுக்கு
பதரியம்
நம்பமச் சார்ந்பத இருக்கக்கூடாது சத்யன்... அதான் உங்கபளக் பகட்காம ஏற்பாடு
கசய்துட்படன்"
மான்சி
விபரமாக
கூறிக்ககாண்டிருக்க...
சிரித்தான்.... “ஏன் சிரிக்கிறீங்க?" குழப்பமாக பகட்டாள் மான்சி.....
சத்யன்
“இல்ல நான் எபத பயாசிச்பசபனா, நீ யும் அபதபய கசய்திருக்க மான்சி....
இனி தனுவும் சவியும் தனியா இருக்கிறது தான் நல்லதுனு பதானுச்சு.... அதான் எனக்காக இந்த ரூபம கரடி பண்பணன்.... எனக்கும் பூரணிக்கும் பமபரஜ் ஆகுறதுக்கு முன்னாடி இதுதான் என்பனாட ரூம்.... பமபரஜ் ஆன அடுத்த மாசபம
பூரணி
கன்சீவ்
கசால்லிட்டாங்க... அப்பபா
ஆனதால
தான்
கீ ழ்
டாக்டர்
ரூம்க்கு
மாடிபயறக்
ஷிப்ட்
கூடாதுனு
ஆபனாம்...
இப்பபா
மறுபடியும் இந்த ரூம்லபய இருக்கனும்னு பதானுச்சு.. அதான் கரடி பண்பணன்“ என்றான்....
மான்சி அபமதியாக இருந்தாள்.... இந்த ஒற்றுபம நல்லாத்தான் இருக்கு.... ஆனால் இவன் மனம் புரியவில்பலபய?.... “ம்ம் சரி... நல்ல பயாசபனதான்....“ என்று
ஒப்புதலாக
கூறியவள்....
பபாய்ட்டு வரனும்“ என்றாள்....
“நான்
என்பனாட
ஹாஸ்டல்
“ஏன்? எதுக்கு ரூம் பபாகனும்?" அவசரமாக பகட்டான்.....
ரூமுக்கு
“ஈவினிங் பங்ஷனுக்கு பபாட்டுக்க டிரஸ் எடுத்துட்டு வரனும் “தயக்கமாக
கூறினாள்
“பசாபி கிட்ட கசான்னா எடுத்துட்டு வருவாபள?" சற்றுபநரம் கூட பிரிய
முடியா சங்கடத்துடன் பகட்டான்...
“நான் பபாகாம ரூபமத் திறக்க அபலாவ் பண்ண மாட்டாங்க... நான்தான்
பபாகனும்... கரண்டு மணிபநரத்தில் வந்துடுபவன் “தபலபய கவிழ்ந்தபடி கூறினாள்.... “பபாய்ட்டு
வா...
சத்யனின் குரல்......
ஆனா
கரண்டு
மணிபநரமா?."
மீ ண்டும்
கவபலயான
“ம்ம் ககாஞ்சம் பவபலயிருக்கு சத்யன்.... வந்துடுபவன் “என்றவள் எழுந்து ககாள்ள... சத்யனும் எழுந்து ககாண்டான்..... “பசதுபவ கூட்டிகிட்டு கார்ல பபாய்ட்டு வா மான்சி “அக்கபறயுடன் சத்யன்
கசால்ல...
திடுக்கிட்டுத்
திரும்பிய
மான்சி
“இல்ல..
ஸ்கூட்டிலபய பபாய்ட்டு வர்பறன் “என்றாள் பதட்டமாக....
பவணாம்,,
என்
அவளது பதட்டம் வித்தியாசமாக இருக்க... பயாசபனயுடன் தபலயபசத்து “சரி கார் பவணாம்... ஆனா ஸ்கூட்டியும் பவணாம்... ஆட்படாவில் பபாய்ட்டு வா மான்சி “என்றான்.... மான்சிக்கும்
அதுதான்
சரிகயன்றுபட்டது...
அவள்
இருக்கும்
நிபலயில்
ஸ்கூட்டிபய ஓட்ட முடியுமா கதரியாது... ஆட்படாவில் கசல்வது தான் பமல் என்று
பதான்ற
கநருங்கினாள்.....
“ம்
சரி..
பபாய்ட்டு
வர்பறன்
“என்று
கூறிவிட்டு
கதபவ
கதபவ கநருங்கியவள் அப்படிபய நின்றாள்.... அவளுக்கு இப்பபாது சத்யனின் அபணப்பு பவண்டும் பபால் இருந்தது... வந்து அபணப்பான் என்று அப்படிபய
நின்றிருந்தவள்... அவன் வராமல் பபாகபவ கமல்லத் திரும்பினாள்.... சத்யன் மார்புக்குக் குறுக்பக பகக்கட்டிக் ககாண்டு உதட்டில் வழிந்த புன்னபகயுடன் நின்றபடி வா என்று தபலயபசத்தான்....
ஏக்கம் தீயாய்ச் சுட்டவளுக்கு இது பபாதுபம? இரண்பட எட்டில் சத்யபன கநருங்கினாள்... அவள் வருமுன் தனது பககபள விரித்துக் ககாண்டான் சத்யன்... பவகமாகப் பபாய் அவன் கநஞ்சில் விழுந்தவள் தனது கால்களின்
கபருவிரல்களில்
நின்று
சத்யனின்
தாபடபய
தனது
இரு
பககளாலும்
தாங்கிப்பிடித்து அவனது உதடுகபளக் கவ்விக்ககாண்டாள்.... மான்சியாகக்
ககாடுக்கும்
முத்தம்...
இருவரின்
உயரத்பதயும்
சரிகசய்ய
நிபனத்து மான்சியின் இபடபயப் பற்றி உயர்த்திப் பிடித்தான்.... இதழ்கள் நான்கும்
பபாரிட்டன...
நாக்குகள்
இரண்டும்
சமரசம்
பபச
முயன்றன....
நீ ண்டகதாரு முத்தம்... கவறிககாண்டவள் பபால் மான்சி ஆரம்பித்த முத்தம் ககாஞ்சம் ககாஞ்சமாக தனிந்து கமன்பமயாக மாறிப் பபானது....
அசராமல் அவபள அந்தரத்தில் பிடித்துக் ககாண்டு நின்றிருந்தான் சத்யன்....
அவனாக
எதுவுபம
கசய்யாமல்
மான்சியின்
இஷ்டப்படி
விட்டிருந்தான்....
அவளுக்கு மூச்சுத் திணறியதும் அவனது உதடுகபள விட்டுவிட்டு கழுத்பதக் கட்டிக் ககாண்டு அப்படிபய பதாளில் சாய்ந்து ககாண்டாள்....
இடுப்பிலிருந்த பககபள ககாஞ்சம் கீ ழிறக்கி ஒரு குழந்பதபயத் தூக்குவது
பபால் தூக்கி இன்னும் வசதியாக தனது பதாளில் சாய்த்துக் ககாண்டான் சத்யன்....
இந்த அன்பும் அக்கபறயும்... அய்பயா இவன் பவண்டுபம? மான்சியின் உள்ளம்
ஊபமயாய் அழுதது..... சற்றுப் கபாறுத்து அவளாகபவ விலகினாள்.... சற்றுத் தள்ளி
நின்று
அவன்
உருவத்பத
இன்னும்
அழுத்தமாக
பதியபவத்துக்
ககாண்டவள் சத்யன் மீ ண்டும் தன்னிடம் அவபள இழுக்கும் முன் சட்கடன்று கதபவத் திறந்து கவளிபயறினாள்.... சத்யன்
சிரித்தபடி
முக்கியமானவன்
நின்றிருந்தான்....
என்று
அவளது
மான்சிக்கு
முத்தமும்
தான்
கண்ண ீரும்
கசான்னது... ககாஞ்சம் கர்வமாகக்கூட இருந்தது சத்யனுக்கு...
" நிலபவ பிடித்து கபண்ணாக வடித்து... " நட்சத்திரங்கபளப் பறித்து...
" அவளின் கார்குழலில் பூவாய்ச் சூடி.... " வானவில்பல இழுத்து வந்து...
" பசபல கநய்து அவளுக்கு ஆபடயாக்கி... " அவளின் பாரிஜாத மலர்ப் பாதங்கள்... " பூமிபய முத்தமிட பதமாய் நடந்த...... " அன்றிலிருந்து தான் எனக்கு....
" முப்பது நாளும் பவுர்ணமியாய் பபானது!!
எவ்வளவு கசால்லாமல்
வாட்ச்பமன் ஆட்படா எடுத்து வர மான்சி ஆட்படாவில் கிளம்பினாள்... சத்யன் தனது மாடியபறயிலிருந்து பார்த்துக்ககாண்டியிருந்தான்.... அவள் பபானபின்னும் கூட சற்றுபநரம் வபர ஜன்னல்க் கம்பிகபளப் பற்றிக்
ககாண்டு
நின்றிருந்தான்....
மான்சிபய
எப்படிகயல்லாம்
வாழ
பவக்க
பவண்டும் என்ற கற்பபன காற்றில் சிறகு விரித்துப் பறந்தது....
முத்தத்திற்கு கூட ஏங்கி நிற்கும் மான்சி? சத்யனுக்கு கண்ண ீர் கசிந்தது....
என்னிடம்
வந்துவிட்டாயல்லவா?
முத்தத்தால்
உன்பன
அர்ச்சித்து
விடுகிபறன்.... சவால் பபால் நிபனத்துக் ககாண்டான்..... இனி சிறு துரும்பும் தீண்டக்கூடாது என்
தபலவிபய.... அவள் உணராத பல உன்னதங்கபள
உணர்த்திக் காட்டுபவன்.... சற்றுபநரம் கண்மூடி பசாபாவில் சாய்ந்திருந்தான்... பிறகு அங்கிருந்து கீ பழ வந்தவன் மகள்கபளப் பார்த்துவிட்டு பதாட்டத்துக்கு
கசன்று
மற்ற
பவபலகள
கவனித்தான்....
சந்பதாஷமாக
சத்யபனக் கண்டு எல்பலாருக்கும் நிம்மதியாக இருந்தது....
சுற்றி
வரும்
தனது அபறக்கு கசன்று சற்றுபநரம் தூங்கி எழுந்து குளித்துவிட்டு கீ பழ வந்தான்
சத்யன்...
வந்ததுபம
சாந்திபய
வந்துட்டாளா?" என்று தான் முதலில் பகட்டான்
அபழத்து
“அக்கா,
மான்சி
பநரம் கடந்தது... மான்சி கூறிவிட்டுப் பபாயிருந்த இரண்டு மணி பநரம்
முடிந்தது...
அதற்குபமல்
ஒருகநாடி
கூட
தாங்கமுடியாதவனாக
தனது
கமாபபபல எடுத்து மான்சியின் நம்பருக்கு கால் கசய்தான்.... சில ரிங்குகளுக்குப் பிறகு எடுத்த மான்சி “இன்னும் அபரமணிபநரத்தில்
வந்துடுபவன் சத்யன் “என்றாள்...
அப்படிகயன்ன பவபல? என்று பகாபமாக பகட்க நிபனத்தவன் தன்பன அடக்கிக்ககாண்டு “என்ன மான்சி? நீ கசால்லிட்டுப் பபான இரண்டு மணிபநரம்
முடிஞ்சு பத்து நிமிஷம் ஆச்சு... இங்க எல்லாரும் வந்துகிட்டு இருக்காங்க... “என்றான்......
மறுமுபனயில்
சற்றுபநர
மவுனத்திற்குப்
பிறகு
“ம்ம்,,
ஸாரி,
இன்னும்
ககாஞ்சபநரத்தில் வந்துடுபவன்,, நீ ங்க வந்தவங்கபளப் பபாய் கவனிங்க... நான் வருபவன் “என்று கூறிவிட்டு பபாபன கட் கசய்தாள்.....
சத்யன் எரிச்சலாக கமாபபபலப் பார்த்துவிட்டு வந்தவர்கபள வரபவற்க
கசன்றான்....
சரியாக மாபல ஆறு மணிக்கு மான்சி வந்தாள்... ஆரஞ்சு வண்ண காட்டன் புடபவயில்
அசத்தலாக
வந்து
இறங்கினாள்....
மான்சிபயக்
கண்டதும்
மலர்ந்த முகத்பத மற்றவர்கள் முன்பு மபறக்க சிரமப்பட்டான் சத்யன்..... வந்தவள்
சற்றுபநரத்திற்ககல்லாம்
பம்பரமாக
சுழன்றாள்....
தன்யாபவ
அபழத்து வந்து பதாட்டத்தில் உட்கார பவத்து கசய்யபவண்டிய சடங்குகள் முடித்து
வட்டுக்குள் ீ
அபழத்து
வந்தார்கள்....
பூபஜயபறக்கு
இருந்தபடி தன் தாபய வணங்கினாள் தன்யா...
கவளியில்
பட்டுப்புடபவக் கட்டி கபண்ணாக வந்த மகபளப் பார்த்ததும் சத்யனுக்கு கண்ண ீர் தான் வந்தது.... யாபரா ஒரு முதியவள் “அப்பாபவாட கால்ல விழுந்து கும்பிடும்மா" கால்களில்
என்று
விழ....
ககாண்டான்.... பூவால்
கசான்னதும்....
சத்யன்
கண்ண ீருடன்
பஜாடிக்கப்பட்ட
உட்காரபவத்தார்கள்....... பதவபலாகத்துக் வாழ்த்திவிட்டுச்
தன்யா
பிறகு
தனது
தூக்கி
ரதத்தில்
சத்யனின்
கன்னியாகபவத்
கசன்றனர்....
மகபளத்
மயில்
பூரணி
சட்கடன
பதான்றினாள்
அப்பாவின்
அபணத்துக்
பசத்தன்யாபவ
மகளாயிற்பற?
தாய்மாமனாக
தன்யா.... வந்த
அந்த
வந்தவர்கள்
வளவன்
என்ற
இபளஞன் குடிபச கட்டியதும் தன்யா அதில் உட்கார பவக்கப்பட்டாள்..... சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் இனிபத முடிந்தது....
சந்பதாஷத்துடன் சத்யன் மான்சிபயப் பார்த்தான்.... சகல பவபலகபளயும்
முன்னின்று
கசய்தாலும்
பார்பவயாபலபய
அவளதுப்
பக்கத்தில்
பார்பவ
வருமாறு
சத்யனிடபம
அபழத்தான்....
மறுத்துவிட்டு வந்தவர்கபள சாப்பிட அபழத்துச் கசன்றாள்.....
இருந்தது.... தபலயச்சு
எபதபயா எடுப்பதற்காக ஸ்படார் ரூமுக்குள் நுபழந்தவளின் பின்னாபலபய
கசன்று அள்ளிக்ககாண்டான் அவபள..... அவன் வருவான் என்றுத் கதரியும்.... பின்புறமாகபவ அவன் மார்பில் தபலசாய்த்தாள் மான்சி.... சிலநிமிடங்கள் சூறாவளியின்
பவகத்தில்
சுழன்று
ஓடிவிட...
முத்தமிட
கநருங்கியவபன
தடுத்து “யாராவது வந்துடுவாங்க" என்று அவசரமாக விலகிச் கசன்றாள்.....
விலகியவளின் விழிகபளக் கவனித்துவிட்டான் சத்யன்.... "ஏன் கண்ண ீர்?"
குழப்பமாக கவளிபய வந்தான்... பயாசித்தவனுக்குப் புரிந்தகதல்லாம் ' அன்று தான்
பபசிய
பபாலிருக்கு?
வார்த்பதகள்
இன்று
இரவு
அவளின்
கநஞ்பச
அபதப்பற்றி
விட்டு
விளக்கிப்
பபசி
நீ ங்கவில்பலப்
ஒரு
முடிவுக்கு
வரபவண்டும் ' என்று முடிவு கசய்து ககாண்டான்... முடிகவடுத்தபிறகு மனதில் நிம்மதி பரவியது.... ஆனால் கவகு தாமதமான முடிவு என்பது அப்பபாது புரியவில்பல பாவம்.... முக்கியமான
சில
கதாழிலதிபர்கள்
தங்கள்
குடும்பத்துடன்
வந்ததும்
அவர்கபள வரபவற்று மகபள ஆசிர்வதிக்க அபழத்து கசன்றான்.... பிறகு வந்தவர்கபள சாப்பிட அபழத்துச் கசன்றான்.... அவர்களுடன் பபசுவதிபலபய பநரம்
கழிந்துவிட.....
இரவு
எட்டபர
மணி....
பபாய்விட வட்டு ீ ஆட்கள் மட்டும் தான்....
வந்தவர்கள்
எல்பலாரும்
எல்பலாரும் சாப்பிட அமர்ந்தனர்.... பசதுவும் சத்யனும் சிரிப்பும் பபச்சுமாக
எல்பலாருக்கும்
பரிமாறினார்கள்....
பாதி
சாப்பாட்டில்
“மான்சிபயயும்
வரச்கசான்னா எங்ககூட சாப்பிடுவாங்கள்ள?" என்று பகட்டதும்.... மான்சிபய அபழத்துவர பசது ஓடினான்.....
மான்சி வருவாள் என்று சாப்பிடாமல் காத்திருந்த சத்யனுக்கு பசது வந்த
கூறிய பதில் “பாஸ்,, மான்சி பமடத்பத எங்பகயும் காபணாம் “என்பதுதான்....
சாப்பிடும் மற்றவர்கபள கலவரப்படுத்த பவண்டாம் என்ற பநாக்கில்..... “நீ
இங்க கவனி பசது, நான் பபாய்ப் பார்த்துக் கூட்டிட்டு வர்பறன் “என்று சத்யன் கசன்றான்... அவனுக்கு
தனது
நம்பிக்பகயுடன்
மாடியபறயில்
கசன்றான்.....
ஆனால்
தான்
மான்சி
இவன்
இருப்பாள்
பூட்டுவிட்டு
வந்த
என்ற
அப்படிபய இருந்தது.... குழப்பத்துடன் மீ ண்டும் வட்படபய ீ அலசினான்.... குடிபசக்குள் இருந்த தன்யாவிடம் வந்து
கதவு
“ஆன்ட்டி எங்கடா குட்டிம்மா?"
என்று பகட்க..... “கதரியபலபய டாடி..... என் ஸ்கூல் ப்ரண்ட்ஸ் வந்ததும் அவங்க
கூட
பபசிகிட்டு
இருக்க
கசால்லிட்டு
ஆன்ட்டி
“என்று மகள் கூறியதும் சத்யனின் கலவரம் அதிகமானது....
பபாய்ட்டாங்கபள
கவளிபய வந்து மற்ற இடங்கபளத் பதடியவனிடம் வந்த வாட்ச்பமன் “சார் நம்ம
மான்சி
பபானாங்க.....
பமடம்
நீ ங்க
ஏபதா
அவசர
அவங்கபளத்
பவபலயா
பதடும்
பபாது
கசான்னாங்க சார் “என்று ஒரு கவபர நீ ட்டினான்....
பபாறதா
இந்த
கசால்லிட்டுப்
கவபரக்
குடுக்க
உள்ளுக்குள் எதுபவா கநாருங்க... நடுங்கும் பககளுடன் கவபர வாங்கிய
சத்யன் “எப்பபா பபானா?" என்று பகட்க.... “அவங்கப் பபாய் நாற்பது நிமிஷம் இருக்கும் சார்.... கம்கபனி கமாதலாளிங்க வந்தாங்கபள? அப்பதான் அந்தம்மா கிளம்பிப் பபானாங்க... சார் பிஸியா இருப்பாரு... அவராத் பதடும்பபாது இந்த
கவபர குடுனு விவரமா கசால்லிட்டு தான் பபானாங்க சார் “வாட்ச்பமன் விபரமாக கசால்கிபறன் என்று சத்யனின் வயிற்றில் கநருப்பப பவத்தான்..... ஒன்றுபம
புரியவில்பல....
மான்சியின்
கவருடன்
ஓலமிடும்
மனபத
வட்டுக்குள் ீ
அடக்கிக்ககாண்டு
வந்தான்....
பசாபாவில்
பகயில் அமர்ந்து
பகயிலிருந்த கவபரப் பிரித்தான்... உள்பள மடித்து பவக்கப்பட்டிருந்த ஒரு பபப்பர்... கவளிபய எடுத்தான்... பிரித்தவுடபனபய அது மான்சி எழுதிய கடிதம்
என்று புரிந்தது.... அழுது ககாண்டு எழுதியிருப்பாள் பபால... அவள் கண்ண ீரின் சுவடுகள் அந்த கடிதத்தில்....
கநஞ்சில் கலவரம் சூழ சட்கடன கண்களில் நீ ர் பதங்கியது... கடிதத்திலிருந்த
எழுத்துக்கள்த் கதரியவில்பல... நீ ர் மபறத்தது.... பதங்கி வழிய முயன்ற நீ பர விரலால் சுண்டிவிட்டு கடிதத்பதப் படிக்க ஆரம்பித்தான்..... எனதன்பு சத்யன்,, நீ ங்க
இபத
வாசிக்கும்
பநரம்
நான்
உங்கபள
விட்டு
நீ ண்டதூரம்
கசன்றிருப்பபன்.... இந்த பிரிவு முன்பப முடிவு கசய்தது அல்ல.... உங்களுடன் இருந்த இரவுதான் இந்த பிரிபவ முடிவு கசய்தது....
ஆம் சத்யன்,, நமது இரவு கவறும் சபதத் பதடலாக முடிந்து பபானது...
மனதும் மனதும் பபசி முடிவு கசய்ததில்பல பநற்பறய இரவு... எனக்குத் பதபவ
அழகன்
சத்யனின்
அத்தபனயும்...
உங்களுக்குத்
பதபவ
இறுக்கத்துக்கு ஒரு மருந்து.... இருவருக்கும் அது தாரளமாக கிபடத்தது...
மன
எனக்கு நீ ங்க கதய்வகம் ீ சத்யன்.... உயிபராடு கலந்துவிட்ட உறவு.... நான் பார்த்தறியாத... பகட்டறியாத பலவற்பறயும் ஒபர இரவில் என்னுள் புகுத்தி என்பன புதிதாக வாழ பவத்த உறவு.... என் கபண்பமபய எனக்கு உணர்த்திய உறவு....
இதற்கு முன் கடலளவு பநசம் மட்டுபம இருந்தது... பநற்பறய இரவுக்குப் பின் வானளவு
ஆபசயும்
வந்துவிட்டது....
ஆண்
இப்படியும்
கசய்வான்....
இகதல்லாம்
சுகம்...
உணர்த்திவிட்டீர்கள்....
இப்படித்தான்
இருக்கும்
கசார்க்கம்
என்று
எனக்கு
ஆனால் இது எனக்கு மட்டுபம கசார்க்கம் என்பது கதரியும்... உங்களால் என்பன பநசிக்க முடியாது என்பதும் கதரியும்.... பூரணி இருந்த இடத்தில் வாழ
எனக்குத் தகுதியில்பல என்று ஆணித்தரமாக கசான்ன ீர்கள்... நீ ங்கள் என்ன பவண்டுமானாலும்
தகுதியில்லாதவளாக
கசால்லிவிட்டுப்
பபாங்கள்....
இருந்திருக்கலாம்...
இத்தபனநாள்
பநற்று
உங்களுக்கு
நான்
என்பனக்
ககாடுத்தப் பிறகுதான் புரிந்தது... பூரணி புனிதம் தான்... அந்த புனிதத்பதத் கதாட்ட உங்கள் பககள் என்பனத் கதாட்டப் பிறகு நானும் புனிதம் தான்.... ஆமாம் சத்யன் நான் உங்களால் ஞானஸ்நானம் கசய்யப்பட்டு புனிதமாகி
விட்படன்... இபத உங்களால் ஏற்றுக்ககாள்ள முடியாமல் பபாகலாம்.... அபதப் பற்றி எனக்கு கவபலயில்பல.... இப்பபாது
நான்
விலகிச்
கசல்லக்
காரணங்கள்
இரண்டு
தான்
சத்யன்....
முதலில் காதல் இல்லாத இந்த உறவு காலம் முழுக்க நீ டிக்க பவண்டாம்.... அடுத்தது,, பநற்பறய உறபவ நிபனத்து நிபனத்து நான் அனுபவிக்கும் இந்த சுகம்.. இந்த சுகத்பத எதற்காகவும் நான் இழக்கத் தயாரில்பல சத்யன்...
பநற்று இரவு வாழ்ந்தபத ஒவ்கவாரு நிமிடமும் நான் ரசித்து அனுபவிக்க பவண்டும்... உங்களுக்கு முழு ஒத்துபழப்புக் ககாடுத்ததால் உங்கள் கனிப்பில் நான்
தவறானவளாகக்
கூட
இருக்கலாம்...
நான்
உங்கள்
மீ து
இருந்த
காதலால் தான் என்பனக் ககாடுத்பதன்.... அன்று பபால் மீ ண்டும் நீ ங்கள்
ஏதாவது கசால்லிவிட்டால் அடுத்த நிமிடம் என் உயிர் என்னிடம் இருக்காது சத்யன்....
அதனால்
கசால்கிபறன்....
தான்
நீ ங்கள்
பார்க்க
முடியாத
ஒரு
இடத்துக்கு
என்பனத் பதட பவண்டாம்.... பிள்பளகபளப் பத்திரமாகப் பார்த்துக்கங்க...
உங்கபளப்
பிரிவது
பிள்பளகபளப் தாய்பமபய
இருக்கிறது.... இந்தப்
என்
பிரிவது
உணர்த்திய
பிரிவு
வலிதான்..
என்
இதயத்பதப்
உயிபரபயப்
பிரிவது
பிரிவது
பபால்
பபால....
பிள்பளகபளப்
பிரிவது
நரக
பவதபனதான்...
தாங்கித்தான்
என்றால்...
எனக்குத்
பவதபனயாக
ஆகபவண்டும்...
ஏகனன்றால் எல்லாவற்பறயும் விட என் காதல் மிக உயர்வாகத் கதரிகிறது சத்யன்...
அந்த
விடமாட்படன்....
காதல்
மீ ண்டும்
உங்களிடம்
ஏளனத்துக்குள்ளாகும்படி
உங்கபளயும் பிள்பளகபளயும் இதயத்தில் சுமந்து கசல்லும்..
மான்சி...... ( மான்சி சத்யமூர்த்தி என்றுப் பபாட்டுக் ககாள்ள ஆபசதான்.. அதற்கான
உரிபமபய நீ ங்கள் தரவில்பலபய )
கடிதம் முடிந்த பிறகும் அப்படிபயப் பார்த்துக் ககாண்டு அமர்ந்திருந்தான்.... நிதானம் வர பநரமானது... வந்த பிறகு “என்பனப் புரிஞ்சுக்காமப் பபாய்ட்டிபய மான்சி “என்று தபலயிலடித்துக் ககாண்டான் சத்யன்....
" காதலுக்கு ஒரு புதுக்கவிபத!!
" வாழ்க்பக என்பபத ஒரு வட்டப் பாபத....
" இவருவரும் ஒரு நாள் சந்திக்க பநரிடும்... " அப்பபாது பதடிப் பார்ப்பபாம்.... " நம் காதபல...
" பூக்கள் கிபடத்தால் புன்னபகத்துக் ககாள்பவாம்.... " புபதத்த இடத்தில் புழுக்கள் இருந்தால்..... " நம் காதலுக்கு ஒரு நன்றி கூறி......
" நாகரீகமாய் விபடகபற்றுக் ககாள்பவாம்!
மான்சி தன்னுடன் இல்பல என்பபதபய ஜீரணிக்க முடியாதவனாக சத்யன் இடிந்துபபாய் அமர்ந்திருந்தான்.... கண்களில் நீ ர் சுரக்க மீ ண்டும் ஒரு முபற கடிதத்பதப் படித்துப் பார்த்தான்....
அத்தபன எழுத்துக்களிலும் மான்சியின் காதல் தான் ககாட்டிக் கிடந்தது....
வரிக்கு
வரி
அவளது
ஏக்கமும்
காதலும்....
உறவு
முபறயற்று
நடந்திருந்தாலும் அபத கபாக்கிஷமாகப் பபாற்ற நிபனக்கும் மான்சியின் உணர்வுகள்?? சத்யனின் கண்கள் அருவியாக ககாட்டியது..
அழுதவனுக்கு ஆத்திரமும் வந்தது... அவள் பநசத்பத மட்டுபம நிஜகமன
எண்ணிப் பபாய்விட்டாபள?... என் நிஜத்பத
நான்
அவளுக்கு
பநசம் நிஜமில்பலயா? அல்லது அந்த
உணர்த்தவில்பலயா?
உறவு
ககாண்டது
அவசரகமன்றாலும் அதில் இருக்கும் பநசத்பதப் புரிந்து ககாள்ளவில்பலபய? குமுறும் கநஞ்சத்பத அடக்கமுடியாமல் அமர்ந்திருந்தான்....
ஒரு
இரவு
முழுவதும்
புரிந்துககாள்ளாமல்...
தான்
ஒன்றாக
இருந்திருந்தும்
பபசிய
பபழய
தன்பனப்
வார்த்பதகபள
பற்றி
மட்டுபம
நிபனத்திருந்து மான்சி கவளிபயறியது தனது ஒழுக்கத்துக்பக விழுந்த பலத்த அடியாக எண்ணினான் சத்யன்.....
இது எவ்வளவு கபரிய இழுக்கு? கவறும் கூடலுக்காக மட்டுமா அவபள
நாடிபனன்... என் காத்திருப்பு, என் கவபல, என் கண்ண ீர் அத்தபனக்கும் விடிவு நீ தாகனன்று உன் பாதத்தில் பவத்பதபன? ஆனால் என்பன நீ இப்படி எண்ணி
விட்டாபய?
பபத்தியக்காரி...
என்
வாழ்கிறதடி.... கடிதத்பத
பபாற்றதலுக்குறியது காதலும்
கநஞ்சில்
அமர்ந்திருந்தவபன
வானளவு
பவத்து
கவனித்த
உன்
காதல்
உயர்ந்து...
அபணத்துக்
பாலுவுக்கு...
மட்டுமில்பலயடி
கடலளவு
ககாண்டு
ஏபதா
விபரீதம்
ஆழ்ந்தும்
கண்மூடி
என்று
புரிய
பவகமாக ஹாலுக்கு வந்தார்... கண்ண ீர் வழிய கண்மூடிக் கிடந்த சத்யபனக் கண்டவர் அதிர்ந்து பபானார்....
“சத்யா.....?" என்று அன்பாக அபழத்து அவன் பதாளில் பகபவத்தவர் குனிந்து
“மத்தவங்கல்லாம்
கவனிக்கிறாங்க...
சத்யனின் பதாள் பற்றி எழுப்பினார்.... எழுந்த
சத்யன்
நல்லபவபளயாக ககாடுத்துவிட்டுப்
திரும்பி
தன்யா
தகப்பபன
பபான
வாங்க
உள்ள
இருக்கும்
கண்ண ீருடன்
பரிசுகபளப்
பபாகலாம்
இடத்பதப்
காணாமல்
“என்று
பார்த்தான்....
பார்த்துக்ககாண்டிருந்தாள்
பதாழிகள்
தன்யா...
பாலுவுடன் தனது பிள்பளகளுடன் வசித்த அபறக்குச் கசன்றான் சத்யன்..... கட்டிலில்
“மான்சி
கபாத்கதன்று
பபாயாச்சு
அமர்ந்தவன்
பாலு....
கண்ண ீபர
என்பனயும்
என்
அடக்கி
அன்பபயும்
கவபலயுடன்
புரிஞ்சுக்காம
பபாய்ட்டா பாலு “என்ற சத்யன் தனது பகயிலிருந்த மான்சியின் கடிதத்பத பாலுவிடம் ககாடுத்தான்... பாலு
கடிதத்பதப்
கதரிந்துவிடும்
தான்....
படித்தால்
இருவருக்கும்
கதரியட்டும்...
என்பனச்
கதரியட்டும்.... இனி ஏன் மபறக்க பவண்டும்? கடிதத்பத
வாங்கிப்
பிரித்துப்
படித்த
பாலு....
இரவு
பசர்ந்த
நடந்த
உறவுத்
எல்பலாருக்கும்
திபகப்புடன்
பகள்வியாக
நிமிர்ந்து சத்யபனப் பார்த்தார்..... மபனவிபயப் பறிககாடுத்தபபாது இருந்த சத்யபன விட இந்த சத்யன் நிமிர்வுடன் இருந்தாலும் காதல் கசல்கள் அவன்
இதயத்பத
கசல்லரிக்க
பவத்துக்ககாண்டிருக்கிறது என
கசால்லாமல் கசான்னது.....
அவன்
கண்ண ீர்
அவர்களுக்குள் காதபலயும் தாண்டி தாம்பத்தியமும் நடந்துவிட்டது என்று
கடிதம்
கசான்னது.....
காதலியாக
பிள்பளகளின்
பிரிய
பாலுவுக்கு
நிபனத்தாலும்
தாயாக
ககாஞ்சம்
சத்யனின்
வாழ்ந்துவிட்ட
விலகியிருக்க முடியாது என்ற நம்பிக்பக....
நிம்மதியாக
மபனவியாக
மான்சியால்
இருந்தது..... உயர்ந்து
கவகு
நாட்கள்
துவண்டுபபாய் தபலபய குனிந்து அமர்ந்திருந்த சத்யனின் பதாபளத் தட்டிய
பாலு
“கவபலப்படாதீங்க
உங்கபள
விட்டு
பாஸ்...
கராம்ப
நாள்
இவ்வளவு
நடந்த
விலகியிருக்க
வந்துடுவாங்க “என்று ஆறுதலாக கூறவும்.... பவகமாக
கண்டுபிடிச்சு
நிமிர்ந்த
சத்யன்....
கூட்டிட்டு
“அவ
வர்றாபளா
வந்துடுபவன்
பிறகு
மான்சியால
முடியாது....
சீக்கிரம்
இல்பலபயா....
பாலு....
இப்பபா
நான் இது
பிரச்சபனயில்பல.... பநத்து பநட் முழுக்க உடலும் உயிருமா இருந்துட்டு ஒரு துளிகூட என் மனபச புரிஞ்சுக்காம பபாய்ட்டாபள பாலு? கவறும் இச்பசக்காக மட்டும்
தான்
நான்
பகவலப்படுத்திட்டாபள?
அவபளத்
அதுதான்
என்பன
கதாட்ட
மாதிரி
ககால்லுது....
ஒரு
என்பன
வார்த்பத
பகட்டிருக்கலாபம? அன்பனக்கு நான் பகாபமா பபசினாலும் அந்த பகாபம்
கூட நான் அவ பமல வச்சிருந்த பநசம் தான்னு அவளுக்குப் புரியபலயா? மான்சிபயாட ஒவ்கவாரு அபசவிலும் என்பமல் அவ வச்சிருக்கும் காதபலப்
பார்த்பதபன.... அதுபபால என் கசயல்களில் பநசம் இருக்கிறது அவளுக்குத் கதரியவில்பலயா?
என்பன
மட்டும்
புரிஞ்சுக்காம
குற்றவாளி
மாதிரி
நிறுத்திட்டுப் பபாய்ட்டாபள பாலு? “என்று புலம்பியவனின் வார்த்பதகளில் தனது காதல் புரிந்து ககாள்ளப்படாமல் பபானதன் மிதமிஞ்சிய வலி தான் கதரிந்தது... சத்யனின்
மனது
இப்படித்தான்.....
புரிந்தது
தாங்களா
“விடுங்க
ஒன்பன
பாஸ்...
கற்பபன
இந்த
கபாண்ணுங்கபள
கசய்துகிட்டு
அபதவிட்டு
கவளிய வரமாட்டாங்க... அவங்களும் சிரமப்பட்டு... நம்பமயும் கஷ்டப்படுத்தி பவடிக்பகப் பார்ப்பாங்க... ஆனா ஒன்னு பாஸ்,, ஏதாவது ஒரு சூழ்நிபலயில் நம்ம
மனபச
கதளிவா
புரிஞ்சுகிட்டப்
பிறகு
அவங்கதான்
பாஸ்
நமக்கு
மற்கறாரு தாய்... அவ்வளவு அன்பு காட்டுவாங்க.... எல்லாம் சரியாயிடும் பாஸ்... கவபலப்படாம அடுத்து நடக்கபவண்டியபதப் பத்தி பயாசிங்க பாஸ் “என்று கதளிவாக பாலு கூறினார்....
“ம்ம்,,
அதான்
புரியபல
பாலு....
ஹாஸ்டல்
பபாய்
டிரஸ்
மாத்திகிட்டு
வரப்பபாறதா கசால்லிட்டுப் பபாய் கிட்டத்தட்ட மூணு மணிபநரம் கழிச்சு வந்தா....
அப்பதான்
எல்லா
ஏற்பாடும்
கசய்துட்டு
வந்திருப்பானு
நிபனக்கிபறன்... இப்பபா எங்க எப்படிப் பபாயிருப்பானு கதரியபலபய... நாம எங்கனு பபாய் பதடுறது “விரக்தியின் உச்சத்தில் நின்று பபசியவன் சட்கடன
பாலுவின் பகபயப் பற்றிக் ககாண்டு “பூரணி பபானதும் பிள்பளகளுக்காக உயிர்வாழ்ந்து மான்சியும்
தான்
ஆகனும்னு
பசர்ந்துட்டா...
பிள்பளகளுக்காக
கூட
இருந்பதன்...
இப்பபா
உயிர்
வாழ
மான்சி
முடியாது
அப்புறம்
பிள்பளகபளாட
இல்பலன்னா
பாலு....
என்னால
“என்ற
சத்யபன
வியப்புடன் பார்த்தார் பாலு “காதல் இவ்வளவு வலுவானதா?,, " அடடா,, என்ன பாஸ் இது சின்னப்புள்பள மாதிரி புலம்பிகிட்டு இருக்கீ ங்க? நம்மபள மீ றி எதுவும் நடக்காது.... கமாதல்ல மான்சிபய எப்படி பதடுறதுனு பார்க்கலாம்"
பாலு
நம்பிக்பகயுடன்
கசால்லவும்
சத்யனும்
கமல்ல
தபலயபசத்தான்... “இப்பபாபதக்கு
மான்சி
கசாந்தக்காரங்க
பபாயிருக்காங்கன்னு
கசால்லிக்கலாம்
கவபலயுடன்
பார்த்து
“ஆனா
கபாள்ளாச்சி,
ஈபராடு,
வட்டுக்கு ீ
பாஸ்...
அவசர
பசது
பவபலயா
கிட்ட
மட்டும்
விஷயத்பத கசால்லித் நாம மூணு பபரும் பதடுபவாம்..." என்றவர் சத்யபன பாஸ்,,
ஊட்டினு
இன்பனரத்துக்கு
கபரிய
அவங்க
நகரத்துக்பக
பகாபவ,
பபாயிருக்கலாம்...
அப்படிப் பபாயிருந்தா பதடுவது கராம்ப கஷ்டம் பாஸ் “என்றார்...
சத்யன் மனதிலும் இதுதான் ஓடிக்ககாண்டிருந்தது.... திருப்பூரில்லிருந்து இந்த
இரண்டு
மணிபநரத்துக்குள்
நகரங்கள் தான்..... அங்பக
கசல்லக்கூடிய
ஊர்கள்
பபாய் மான்சிபயத்
அத்தபனயும்
கபரு
பதடுவது எப்படி?...
அதிக
குழப்பம் கண்ண ீபர மட்டும் தான் ககாடுக்கும்.... குழப்பம் தீர வழிமுபற கசால்லாது.... அடுத்த கட்டம் புரியாமல் அப்படிபய அமர்ந்திருந்தான்....
மான்சி வட்டில் ீ இல்பல என்ற கசய்தி வட்டில் ீ அபனவருக்கும் கதரிய
ஆரம்பித்தது... சாந்தி பசது பசாபியா மூவரும் திபகப்புடன் சத்யனின் அபறக் கதபவத் தட்டினர்... உள்ளிருந்த “வாங்க....." என்ற பாலுவின் குரல் பகட்டு கதபவத் திறந்து ககாண்டு உள்பள கசன்றவர்கள் சத்யனின் கண்ண ீர் முகம் கண்டு திபகப்புப் பபாய் அதிர்ச்சியுடன் அப்படிபய நின்று விட்டனர்..... அவர்களுக்கு
ஏதாவது
கசால்லிபய
ஆகபவண்டுபம?.....
“பாஸ்
மனபச
புரிஞ்சுக்காம மான்சி வட்பட ீ விட்டுப் பபாய்ட்டாங்க... ஆனா வட்பட ீ விட்டு
மட்டுமா இல்பல ஊபர விட்பட பபாயாச்சானுத் கதரியபல... நாமதான் பதடி கண்டுபிடிக்கனும் “பாலு ஓரளவுக்கு விஷயத்பத நாசுக்காக கூறினார்...
அத்தபன பபரும் அதிர்ந்து பபாக... பசாபியா தபலயிலடித்துக் ககாண்டு
அழுபதவிட்டாள்....
“இப்பதான்
என்
அக்கா
வாழ்க்பகயில
நிம்மதியும்
சந்பதாஷமும் வந்திருக்குனு நிபனச்பசபன.... அதுக்குள்ள இப்படி ஆகிடுச்பச" என்று புலம்பி அழுதவபளக் காண சத்யனுக்கும் கண்ண ீர் தான் வந்தது....
“ம்,, அவபள எப்படிகயல்லாம் வாழ பவக்கனும்னு நிபனச்பசன்.... இப்படி என்
மனபசப்
புரிஞ்சுக்காம
புலம்பினான்...
பபாய்ட்டாபள"
சத்யனும்
தன்
பங்கிற்கு
“பசாபியா கமாதல்ல அழறபத நிறுத்திட்டு ஆகபவண்டியபதப் பார்ப்பபாம்
“பாலு அதட்டும் பபாபத பசாபியாவின் கமாபபல் ஒலித்தது... அந்த
சமயத்தில்
ஏபனா
அது
கவகு
முக்கியமான
கசய்திபய
ஏந்தி
வந்திருப்பது பபால பதான்ற....... “எடுத்து பபசு பசாபி “என்றான் பசது....
தனது கமாபபலில் வந்த நம்பபரப் பார்த்த பசாபியா “ஆஸ்பிட்டலருந்து தான்
பபான்... எங்க கூட ஒர்க் பண்ற டாக்டர் நம்பர் “என்று கபாதுவாக தகவல் கசால்லிவிட்டு கமாபபபல ஆன் கசய்து “கசால்லுங்க சார் “என்றாள்..... சில
வார்த்பதகள்
பபசிவிட்டு
“ம்
சரிங்க
கூறிவிட்டு கமாபபபல ஆப் கசய்தாள்...
சார்...
பார்க்கிபறன்
“என்று
எல்பலாரும் அவபளக் பகள்வியாகப் பார்க்க.... “ஈவினிங் ஆஸ்பிட்டல் பபாய் சீப்
டாக்டபரப்
பார்த்து
ரிஜிக்பனஷன்
லட்டர்
குடுத்திருக்காங்க...
கவளியூருக்குப் பபாவதால் பவபலபய ரிபசன் பண்றதா கசால்லிட்டு தனக்கு பசரபவண்டிய பிடிப்புத் கதாபகபய அவங்க அக்கவுண்ட்ல பபாடச் கசால்லி எல்லா
பபப்பர்ஸ்லயும்
பபாயிருக்காங்க.... கதரிஞ்சிருக்கு
இப்பதான்
“கசால்லி
பககயழுத்துப்
ஆஸ்பிட்டல்ல
முடித்த
பசாபியா
பபாட்டுக்
இருக்குற
ககாடுத்துப்
மத்தவங்களுக்கு
கண்ண ீருடன்
முகத்பத
மூடிக்ககாண்டாள்.... எல்லாவற்பறயும் ப்ளான் கசய்து நடத்திக் காட்டியிருக்கிறாள்.... பதடினாள்
கிபடப்பாளா?
முதல்முபறயாக
பாலுக்கும்
சந்பதகம்
வந்தது.....
“பசது
பசாபியா,, நீ ங்க கரண்டு பபரும் ஹாஸ்டலுக்குப் பபாய் விசாரிச்சு தகவல் கசால்லுங்க... நாங்க ரயில்பவ ஸ்படஷன், பஸ் ஸ்டாண்ட் எல்லாம் பபாய்
பதடிப் பார்க்கிபறாம் “என்று பவகமாக உத்தரவிட்ட பாலு... சத்யனிடம் திரும்பி “பாஸ்,, கிளம்புங்க... இனி தாமதிக்கிறது நல்லதில்பல “என்றார்... சத்யன்
ஆம்
என்று
தபலயபசத்து
எழுந்துககாண்டான்...
எல்பலாரும்
கவளிபய வந்ததும் பூரணியின் அம்மா எதிபர வந்து “மாப்ள.. மான்சி எங்க பபானா?
எல்லாத்பதயும்
கூட
இருந்து
கசய்தா...
இன்பனக்கு
எல்லார்
கண்ணும் அவபமல தான்... அதான் தன்யாவுக்கு திருஷ்டி சுத்தும் பபாது
அவளுக்கும் சுத்திப் பபாடலாம்னு பார்த்பதன்... ஆபளபய காபணாம் “என்று பகட்க...
என்ன பதில் கசால்வது என்று புரியாமல் சத்யன் தயங்கி நிற்க... “அவங்க
கசாந்தக்காரங்க
யாருக்பகா
உடம்பு
சரியில்பலனு
தகவல்
வந்ததால
அவசரமா கிளம்பிப் பபாய்ட்டாங்கம்மா... நீ ங்க தன்யாவுக்கு மட்டும் சுத்திப் பபாடுங்க “என்ற பாலு சமாளித்தார்.... சாந்தி
மட்டும்
பிள்பளகளுடன்
வட்டிலிருக்க ீ
சத்யனும்
பாலுவும்
ஒரு
காரிலும்.... பசது பசாபியா ஒரு காரிலும் மான்சிபயத் பதடி கிளம்பினார்கள்....
" என் பாசகமனும் பூமியில் " பநசத்பத விபதத்து...
" அன்கபனும் நீ ர்விட்டு...
" காதல் கசடி வளர்த்பதன்...
" பநசமுமில்பல.. பாசமுமில்பல...
" பாவி நான் பாபலயாய் நிற்கிபறபன.... " நிச்சயம் ஒருநாள்
" என் கண்ண ீரின் உப்கபல்லாம் கடலில் கலந்து... " அபலயாய் வந்து உன் காலடித் கதாடும்... " அன்று புரியும் காதலும்... கண்ண ீரும்!!
பசதுவும்
பசாபியாவும்
ஹாஸ்டல்
கசன்று
விசாரித்த
பபாது,,
மதியபம
அபறபய காலி கசய்துவிட்டதாக தகவல் கிபடக்க... உடனடியாக பாலுவுக்கு கால் கசய்து கிபடத்த தகவபல கூறினர் இருவரும்....
எதிர்பார்த்த தகவல் தான் என்றாலும் ககாஞ்சம் கலவரத்பத ஏற்படுத்தபவ
கசய்தது.... “சரி உனக்கும் மான்சிக்கும் கதரிஞ்சவங்க யார் வட்டுக்காவது ீ
மான்சி பபாயிருக்காங்களானு விசாரிச்சுப் பாரு பசாபியா... ஏதாவது தகவல் கிபடச்சா
கசய்தார்....
கசால்லுமா"
என்று
பசாபியாவிடம்
கூறிவிட்டு
காபல
கட்
சத்யனின் முகத்தில் ஏமாற்றம்... “எனக்குத் கதரியும் பாலு,, அவ பக்காவா
ப்ளான் பண்ணிட்டா.... எவ்வளவு கபரிய பிரச்சபனபய சமாளிக்க நமக்பக ரூட்ப் பபாட்டு குடுத்தவளாச்பச? இபத எப்படி கசய்யனும்னா கதரியாது?" விரக்தியுடன் புலம்பினான்.... “நீ ங்க
கசால்றது
புரியுது
பாஸ்...
ஆனால்
நம்ம
பமல
இருக்கிற
பாசம்
அவங்கபள கவளியக் ககாண்டு வரும்னு எனக்கு நம்பிக்பகயிருக்கு “என்ற பாலு ரயில்நிபலயத்திலிருந்து சற்றுமுன் கிளம்பிய ரயில்கபளப் பற்றிய தகவல்கபள விசாரிக்கச் கசன்றார்....
எல்லாம் சுவற்றில் முட்டுவது பபால் இருந்தது.... மான்சிக்குத் கதரிந்தவர்கள்
“பார்க்கவில்பல"
என
பகபய
விரிக்க...
பஸ்
நிபலயம்
ரயில்நிபலயம்
இரண்டிலும் எந்தத் தகவலும் கிபடக்கவில்பல.... துயரம் துரும்பளவு கூட தீர்ந்தபாடில்பல.... நால்வரும்
வட்டிற்கு ீ
வந்தபபாது
பநரம்,,
இரவு
பணிகரண்பட
தாண்டியிருந்தது.... தூங்கும் பிள்பளகபளப் பார்த்துவிட்டு மாடியில் தயார் கசய்திருந்த தனது அபறக்கு கசன்றான்....
காபலயில் இந்த அபறபய சுத்தம் கசய்யும் பபாது இருந்த ஆயிரமாயிரம்
கற்பபனகள்
அபனத்தும்
ஒபர
நாளில்
கனவாய்ப்
பபாய்விட்ட
துன்பம்
கண்களில் நீ ராய் வழிந்தது.... படுக்பகயில்
விழுந்தவனின்
பகயில்
மான்சியின்
கடிதம்.....
இத்தபன
எழுத்திலும் தான் எத்தபன துன்பங்கள்?..... என்னில் ஒரு அபசவு கூட என் காதபலச் கசால்லவில்பலயா மான்சி? பவட்க்பகத் தீர்த்துக் ககாள்கிபறன் என்று
தான்
எண்ணத்
பதான்றியதா?
நிபனக்க
நிபனக்க
அவசரப்பட்டு
மான்சியுடன் உறவு ககாண்ட தன்மீ பத கவறுப்பு வந்தது.... " மான்சி... மான்சி “என்று மனம் புலம்ப.... இனி அவளின்றி தன்னால் வாழ
முடியுமா என்ற பயம் வந்தது... நான் பபாய்விட்டால் பிள்பளகளின் கதி?... துயரப்பட்ட
மனம்
துன்பத்பதத்
தரும்
நிபனப்பபபய
முழுவதும் உறக்கமின்றி தவித்துப் பபானான் சத்யன்
ககாடுக்க...
இரவு
மான்சியிடம்
அனுபவித்த
அந்த
கசார்க்க
சுகத்தின்
நிபனப்பும்
மனபதப்
பாடாய்ப் படுத்திகயடுத்தது.... இனி அவளில்லாத தன் இரவுகள் மயானத்தின் அபமதியில் தான் கசல்லும் என்பது கதளிவாகப் புரிந்து பபானது......
விடிய விடிய விழித்பத கிடந்தவபன விடிந்ததும் பாலு வந்து எழுப்பினார்....
உறங்கினால்
தாபன
அமர்ந்தான்....
எழுப்ப?
கண்மூடிக்
கிடந்தவன்
உடபன
எழுந்து
“பாஸ் மனபச தளரவிடாதீங்க... இப்பபா உலகம் கராம்ப சின்னது... எங்காவது மான்சிபய
கண்டுபிடிப்பபாம்
கிபடப்பாங்க...
பிள்பளங்க
என்ற
கிட்ட
நம்பிக்பகபயாடு மான்சி
இருங்க...
ஊருக்குப்
நிச்சயம்
பபாயிருக்கறதா
கசால்லிருக்பகன்...நீ ங்களும் எபதயும் காட்டிக்காதீங்க “என்று பாலு பபச... சத்யன் அபமதியாக அமர்ந்திருந்தான்.... “திரும்பவும்
கசால்பறன்..
வருவாங்கன்னு
நம்பிக்பகபயாட
காத்திருங்க
பாஸ்... நாமலும் சில தனியார் துப்பறியும் நிறுவனங்கள் மூலமா ரகசியமா
பதடச் கசால்லலாம்.. முதல்ல நூறு கிபலாமீ ட்டர் தூரத்தில் இருக்கும் கபரிய
ஊர்கள்ல பதடச் கசால்பவாம்... பிறகு கதாபலவில் இருக்கிற ஊர்களுக்குப் பபாகலாம் பாஸ்... எனக்கு நம்பிக்பகயிருக்கு “பாலு உறுதியாக கூறினார்... இந்த
பயாசபன
நிமிர்ந்தவன் உலகத்துல
கசால்லுங்க
சத்யனுக்கும்
“எத்தபன
எந்த
மூபலயில
பாலு...
அவனது காதல்....
லட்சம்
சரிகயன்பறத்
கசலவானாலும்
அவ
“ஆத்திரமாய்..
இருந்தாலும் ஆபவசமாய்
பதான்றியது...... பரவால்ல பதடிக்
சட்கடன
பாலு...
கண்டு
உத்தரவிடச்
இந்த
பிடிக்கச்
கசான்னது
“ம் கசய்பறன் பாஸ்.... நீ ங்களும் இப்படிபய இல்லாம நார்மலா இருக்கப்
பாருங்க “என்ற பாலுவின் குரலிலும் நம்பிக்பக..... அன்பற
பகாபவ
கசன்ற
பாலு
பிரபலமான
பிபரபவட்
டிகடக்டிவ்
ஏகஜன்சிபய அனுகி மான்சிப் பற்றிய சகலமான விபரங்கபள கூறி.... ஒரு பபாட்படாபவயும்க் ககாடுத்து...அவபளத் பதடித் தரும்படி கூறிவிட்டு வந்தார் பாலு....
ஆனால் பலன் தான் பூஜ்ஜியமாக இருந்தது... நாட்கள் நகர்ந்தன.... டிகடக்டிவ்
நிறுவனமும் விடாமல் விசாரித்தது.... ஒரு தகவல் மட்டும் கிபடத்தது... மான்சி ஹாஸ்டல்
அபறபய
ரயில்நிபலயத்தின்
காலி
பயணிகளின்
கசய்து
விட்டு
கபாருட்கள்
தனது
கபாருட்கபள
பாதுகாக்கும்
இடத்தில்
பாதுகாப்பாக
பவத்துவிட்டு
இரவு
எட்டு
மணி
வாக்கில்
எடுத்துச்
கசன்றிருக்கிறாள்.... அந்த பநரத்தில் கசன்ற ரயில்களின் லிஸ்ட்டும்.. அபவ நிற்கும் ஊர்களின் லிஸ்ட்படயும் எடுத்துக் ககாண்டு கிட்டத்தட்ட பகரளா வபர பதடினார்கள்... கூடுதலாக மான்சி நர்ஸ் என்பதால் அந்த ஊர்களின்
தனியார் மருத்துவமபனகளிலும் விசாரித்தனர்... ஆனால் சாண் ஏறினால் முழம் சறுக்கியது....
திருப்பூர் அரசு மருத்துவமபனயிலிருந்து மான்சிக்கு பசரபவண்டியப் பணம் அவளது
கணக்கில்
கசலுத்தப்பட.....
அந்தப்
பணத்பத
எந்த
ஊரிலிருந்து
எடுக்கிறாள் என்று அறிந்துககாள்ள ரகசியமாக வங்கியிபன அனுகினர்.... ஆனால் பபாடப்பட்டப் பணம் எடுக்கப் படாமல் அப்படிபய இருந்தது.....
அத்தபன பபபரயும் கண்ண ீரில் ஆழ்த்தி விட்டு காணாமல் பபான மான்சி
அங்பக நிம்மதியாக இருக்கிறாபளா இல்பலபயா... இங்பக அவபளச் பசர்ந்த அத்தபன பபரும் துன்பத்தில் தான் உழன்றார்கள்.... அதிலும் சத்யன்???
சத்யன் பபக்டரிக்குப் பபானான்... அலுவல்கபள கவனித்தான்... லாபங்கபள சம்பாதித்தான்.... கதாழிலார்களிடம் அன்பாக நடந்து ககாண்டான்.... வட்டுக்கு ீ வந்தான்... சாப்பிட
பிள்பளகளுடன்
பவத்து
கசல்வான்....
அபறயில்
உறக்கம்
பபசினான்... உறங்க
வராமல்
விபளயாடினான்....
பவத்துவிட்டு
உருண்டு
புரண்டு
தனது
விட்டு
அவர்கபளச் அபறக்குச்
அதிகாபல
பவபளயில் அசந்து உறங்கி விட்டு ஸ்கூலுக்கு கரடியாகி பிள்பளகள் வந்து
எழுப்பும் பபாது குற்றவுணர்வுடன் எழுந்து அமர்வான்.... கிட்டத்தட்ட ஒரு இயந்திரம் பபால வாழ்ந்தான்.... மனபதாடு
மான்சியின்
நிபனவுகபளப்
பூட்டிக்
ககாண்டு
உள்ளத்தால்
மட்டுமின்றி உடலாலும் உருகிக் ககாண்டிருந்தான்... கண்கள் தனது ஜீவபன
இழந்திருந்தது.... முகம் பராமக்காட்டுக்குள் தன்பனப் பதுக்கிக் ககாண்டது.... அவபனப் பார்ப்பவர்கபளயும் கண்கலங்க பவக்கும் பதாற்றம்....
பசாகம் கூட எத்தபன சுகமானது என்பது பபால் அந்த ஒர் இரபவ கண்மூடி ரசிப்பபத
சத்யனின்
அனுபவித்து
வழக்கமானது....
ரசிக்கபவ
அவபன
சத்யனுடன்
விட்டு
வாழ்ந்த
கசல்வதாக
கசன்றாள்... இப்பபாது சத்யன் அபதபய கசய்தான்....
அந்த
மான்சி
இரபவ
கூறிவிட்டு
பசாகம் தாங்கமுடியாத நாளில் பூபஜயபற கசன்று பூரணியின் படத்தின் முன்பு கண்ண ீருடன் அபமதியாக நிற்பான்... பூரணியிடம் கசால்லியழக்கூட வார்த்பதகளின்றிப் பபானது சத்யனுக்கு....
அன்று பூரணி இறந்த பபாது சத்யபன வாழ பவத்தது எதுபவா.... இன்று
மான்சிபயப்
பிரிந்தப்
பிறகு
சத்யபன
வாழ
பவப்பது?
எப்படியும்
தன்
காதலிபயக் கண்டு விடுபவாம் என்ற நம்பிக்பக தான் இப்பபாது அவபன நடமாட பவத்தது...
பிள்பளகளுக்கு என்னப் புரிந்தபதா... முன்கபல்லாம் மான்சி எங்பக என்று பகட்டு
கண்கள்
அழுபவர்கள்
இப்பபாகதல்லாம்
குளமாகும்
தகப்பபனப்
ஆன்ட்டிபயப்
புரிந்து
ககாண்டு
பற்றிப்
எதுவும்
பபசினாபல பகட்காமல்
மவுனமாக இருந்தனர்.... அதிலும் தன்யா ஒரு கபாறுப்புள்ளப் கபண்ணாகபவ மாறிப் பபானாள்....
சரிக்கு சரி சண்படயிடும் தங்பகபய அன்பாகபவ சமாளித்தாள்.... தங்பகயின்
படிப்பிலும் அதிக கவனம்... தாய் தான் பபாய் விட்டாள் என்றால்... தாய்பபால் சீராட்டிய மான்சியும் பபாய்விட்டது அவர்களுக்கு பவதபன தான்... அப்பாவின் துயபர
அதிகப்
இருந்தனர்
படுத்தக்
கூடாது
என்று
அபதக்
காட்டிக்
ககாள்ளாமல்
பசது மீ ண்டும் சத்யனின் பபக்டரியில் வந்து இபணந்துவிட அவனும் சத்யபன கண் பபால் பார்த்துக் ககாண்டான்... ஓய்வு கிபடக்கும் பபாகதல்லாம் தன் மபனவியுடன் பிள்பளகபள
சத்யனின்
அபழத்துக்
வட்டுக்கு ீ
மறுநாள் தான் வருவார்கள்....
ககாண்டு
வந்து
விடுவான்....
பாலுவின்
சில
வட்டுக்குப் ீ
நாட்கள்
பபாய்விட்டு
எல்லாரும் பசர்ந்து சத்யனுக்கு நிபறயத் தனிபமபயக் ககாடுக்க... அவபனா மான்சிபய கண்மூடித்தனமாக காதலிக்க ஆரம்பித்தான்.... மனம் முழுவதும் அபடத்துக் ககாண்ட மான்சியின் உருவத்பதாடு வாழ ஆரம்பித்தான்....
மான்சி அவர்கபள விட்டு கசன்றுவிட்ட நான்காவது மாதம்.... அவபளப்
பற்றிய எந்தகவாரு தகவலும் இல்லாமல் சத்யனின் வாழ்க்பக சூன்யமாகிப் பபானது.....
வருவாள்
என்ற
காத்திருப்பு
வணாகிப் ீ
பபானது...
இரவில்
கண்ண ீரும்.. பகலில் காதலுமாக வாழ்ந்தான் சத்யன் பிள்பளகளின் நான்காம்
பதர்வுகள்
வகுப்பும்
முடிந்தது...
பபாகபவண்டும்....
தன்யா
பூரணி
ஏழாம்
வகுப்பும்...
இருக்கும்
பபாபத
பசந்தவி ஆறாம்
வகுப்புக்குப் பிறகு கண்டிப்பாக பவறு பள்ளிக்கு தன்யாபவ மாற்ற பவண்டும் என்பதால் தன்யாபவ உடனடியாக மாற்றியாகபவண்டிய நிபலபம.....
நன்றாக கற்பிக்கும் பள்ளிகபளத் பதடியபலந்த பபாது பாலு ஒரு பயாசபன கூறினார்...
“பிருத்விபய
இந்த
வருஷம்
ப்ளஸ்
ஒன்
பசர்க்கனும்...
விசுதாபவயும் இந்த வருஷம் ஏழாவது பசர்க்கனும்... விசாரிச்சதுல ஊட்டி குட்ஷபர் கான்கவன்ட்ல இடமிருக்குனு கசான்னாங்க பாஸ்... அதான் கரண்டு பபபரயும்
அங்கபய
பசந்தவிபயயும்
பசர்த்துடலாம்னு
அங்கபய
பசர்த்பதாம்னா
இருக்பகன்...
தன்யாபவயும்
பிள்பளகளுக்குத்
துபணக்குத்
துபணயா நல்லாப் படிப்பாங்க பாஸ்... என்ன கசால்றீங்க?" என்று பகட்டார்..... சத்யனுக்கும் இது சரியாகத் தான் பட்டது... ஆனால் ஊட்டியில் ஹாஸ்டலில் தங்குவகதன்றால் பிள்பளகபளப் பிரிய பவண்டுபம? வருத்தமாக இருந்தது.... ஆனால்
நல்லப்
ஆகபவண்டும்....
படிப்பு
பவண்டுகமன்றால்
பிரிபவத்
தாங்கித்
தான்
" முதல்ல கஷ்டமாத்தான் இருக்கும் பாஸ்,, பபாகப் பபாக சரியாப் பபாகும்... அபதாட ஊட்டி ஒன்னும் நமக்கு கதாபலவு இல்பலபய? மூணு மணிபநரம்
பயணம் பண்ணா ஊட்டிக்குப் பபாயிடலாம்.... வாரா வாரம் ஞாயித்துக் கிழபம
காபலயில பபாய் பிள்பளகபளப் பார்த்துட்டு வரலாம் பாஸ்" என்று ஆறுதல் படுத்தினார்...
சிலபர சிபாரிசுப் பிடித்து நான்கு பபபரயும் ஊட்டிப் பள்ளியில் பசர்க்க முடிவு கசய்து
அனுமதியும்
வாங்கினர்...
பள்ளி
சம்மந்தமான
டாக்குகமண்டில்
பககயழுத்துப் பபாடவும்.. பணத்பத கசலுத்தி விட்டு ஹாஸ்டல் வசதிகபளப் பற்றி கதரிந்து ககாள்ளவும் பாலுவும் சத்யனும் ஊட்டிக்குக் கிளம்பினார்கள்...
இயற்பக எழில் ககாஞ்சும் பின்னனியில் பராமானிய கட்டிடக் கபலயுடன் கூடிய
அழகியப்
பள்ளிக்கூடம்
தான்
குட்
பார்த்தவுடபனபயப் பிடித்துப் பபானது சத்யனுக்கு...
ஷபர்
கான்கவன்ட்.....
ஹாஸ்டல் இன்னும் பிற வசதிகயல்லாம் பார்த்து திருப்தி என்றதும்... அவர்கள் பகட்டத் கதாபகபய கட்டிவிட்டு இருவரும் திருப்பூருக்குத் திரும்பினர்...
பமட்டுப் பாபளயம் அடுத்து வரும் வழியில் அன்னூர் மபல கிராமத்தில்
நிறுத்தி டீ குடித்துவிட்டு மீ ண்டும் கிளம்பினார்கள்......
அந்த இயற்பக சூழ்நிபல மான்சிபய நிபனத்து அதிகமாக ஏங்க பவத்தது.....
இன்னும்
சில
வாரங்களில்
பிள்பளகளும்
இங்பக
வந்துவிடுவார்கள்...
அதன்பிறகு தனிபம எவ்வளவு ககாடுபமயாக இருக்குபமா என்று இப்பபாபத பரிதவித்தான் சத்யன்
" உன் கண்கபளக் கண்டபிறகு தான்... " காதலிக்கக் கற்றுக்ககாண்படன்....
" உன் கண்ண ீபரக் கண்டபிறகு தான்....
" காதபலாடு காத்திருக்கவும் கற்றுக்ககாண்படன்... " என் காதபலா... காத்திருப்பபா....
" இரண்டுபம உனக்காகத்தான் அன்பப!!!
மான்சிபயப்
வார்த்பதயாக
பற்றிய
நிபனவுகபள
பாலுவுடன்
எபதபயா
கநஞ்சில்
பபசியபடி
சாபலயில் காபரத் திருப்பினான் சத்யன்.... சற்று
கதாபலவில்
பசந்தவியின்
சுமந்து
வயதுள்ள
ககாண்டு
வபளவுகள்
கபண்
வாய்
நிபறந்த
குழந்பத
ஒன்று
பசக்கிள் ஓட்டிப் பழகினாள்.... தடுமாறித் தடுமாறி அவள் பசக்கிளில் வரும் பபாபத சத்யன் தனது பவகத்பதக் குபறத்துவிட்டான்.....
ஆனால் சத்யனின் காருக்கு பத்தடி கதாபலவுக்கு முன்பப அந்த சிறுமி
தடுமாறி
பசக்கிபள
ஒரு
பள்ளத்தில்
விட்டுவிட..
சத்யன்
அவசரமாக
பிபரக்பக அழுத்தி காபர நிறுத்திவிட்டு இறங்கி சிறுமி விழுந்த இடத்துக்கு ஓடினான்...
பள்ளத்தில்
கிடந்த
பசக்கிளின்
மீ பத
அந்த
சிறுமியும்
விழுந்து
அழுது
ககாண்டிருக்க... சத்யன் சரிவில் இறங்கி சிறுமிபயத் தூக்கிக் ககாண்டு பமபல வந்து சாபலபயாரத்தில் உட்கார பவத்துவிட்டு காயங்கபள பரிபசாதித்தான் முழங்காலில் கல் பட்டு ரத்தம் கசிந்தது.... இன்னும்
சில்லபரயாக சில
காயங்களும் இருந்தன.... அடி சற்று பலமாகத்தான் இருந்தது... பாவம் குழந்பத வலி தாளாமல் அழுது ககாண்பட இருந்தது....
அதற்குள் எங்கிருந்பதா குழந்பதயின் அம்மா வந்துவிட்டாள்.... காயம் பட்ட
மகபளப் பார்த்து அழுது ககாண்டிருந்த கபண்ணிடம் “ஏன்மா குழந்பத வலி தாங்காம அழுறா... சீக்கிரம் பபாற மாதிரி பக்கத்துல ஏதாவது ஆஸ்பிட்டல் இருக்கா...?" என்று பாலு பகட்டதும்...
“இங்கருந்து வடக்கால ககாஞ்சதூரம் பபானதும் ஸ்ரீஹரி டிரஸ்ட் ஆஸ்பிட்டல்
இருக்குங்க... அவசரத்துக்கு உடபன கவனிப்பாக" என்று அந்தப் கபண் தகவல் கசான்னாள்....
உடனடியாக சிறுமிபயயும் அவள் அம்மாபவயும் காரின் பின் இருக்பகயில்
ஏற்றிக்ககாண்டு சத்யன்.... சற்று
சிறிய
சுத்தமாக
அவள்
கூறிய
மருத்துவமபன
இருந்தது....
சத்யன்
ககாண்டு உள்பள கசன்றான்....
மருத்துவமபனக்கு
தான்
என்றாலும்
சிறுமிபய
தனது
காபர
கசலுத்தினான்
ஓரளவுக்கு
வசதியுடன்
பககளிபலபய
தூக்கிக்
கார் பமாதிவிட்டதா? என்ற டாக்டரின் பகள்விக்கு “இல்பலங்க... இவங்க கார்
கதாபலவுல வரும்பபாபத என் மக பள்ளத்துக்குள்ள பசக்கிபள விட்டிருச்சு.... இவங்க பார்த்துட்டு அப்படிபய பபாகாம ஆபத்துக்கு உதவ வந்தாங்க சார் “என்று
சிறுமியின்
அம்மாபவ
கூறியதும்
உடனடியாக
காயங்களுக்கு
மருந்திட்டனர்... முழங்காலில் கல் கிழித்த இடத்தில் மட்டும் மூன்று பதயல் பபாட பவண்டும் என்று கூறினார்கள்.....
சிறுமியின் காயங்கள் சரிகசய்யப்பட்டு பதயல் பபாடும் வபர சத்யன் கூடபவ இருந்தான்....
பிறகு
அந்தப்
கபண்ணின்
கணவருக்கு
தனது
இருந்பத தகவல் கசால்லிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினான்...
கமாபபலில்
விட்டில்கள் விளக்கின் ஒளிபயத் பதடி வந்து வழ்ந்து ீ உயிர்விடும் இரவு
பவகமாக கவிழத் கதாடங்கியது...... தனது பிள்பளகபளக் காண வட்டுக்குப் ீ பபாகபவண்டுபம என்ற உந்துதலில் அவசரமாக தனது காபரக் கிளப்பினான் சத்யன்....
அன்னூர் மபலப் பகுதிபய ஒட்டிய ஒரு சிறு கிராமம்..... சுற்று வட்டாரத்தில் சில
ஆதரவற்பறார்
நடத்தி
வரும்
ஆசிரமங்கபளயும்...
ஸ்ரீஹரி
டிரஸ்ட்
இந்த
சிறிய
மருத்துவமபனகபளயும்
கிராமத்திலும்
ஒரு
சிறிய
மருத்துவமபனபய ஏற்படுத்தி கிராம மக்களுக்கு பசபவ கசய்து வந்தனர்... மான்சி தனது சம்பளத்தில் மாதந்பதாரும் இந்த டிரஸ்ட்டுக்கு சில நூறுகபள
நன்ககாபடயாக வழங்கியது மட்டுமல்ல... சிலருக்கு படிப்பு மற்றும் பவபல
வாய்ப்புக்கு உதவியிருக்கிறாள்... அப்படி உதவியதில் ஒருத்தி தான் பசாபியா.... ஆனால்
பசாபியா
ஊட்டி
ஆசிரமத்தில்
இருந்தவள்...
அவள்
அங்கிருந்து
கவளிபயறியப் பிறகு ஏற்படுத்தப்பட்டது தான் இந்த மருத்துவமபன என்பதால் அவள் அறிய வாய்ப்பில்பல....
கமாத்தபம இரண்டு டாக்டரும் மூன்று கசவிலியரும் ககாண்ட சின்னஞ்சிறு மருத்துவமபன...
அங்பகபய
இருந்தது....
இவர்கள்
தங்குவதற்கான
குடில்களும்
முக்கியமாக கிராம மக்களுக்கு பிரசவத்திற்கு கபரும் உதவியாக இருந்தது
அந்த மருத்துவமபன....... பிரசவ வார்டில் ஒரு கபண் வலியால் துடிக்க.... தாயும் பசயும் தனித் தனியாக்கும் பணியில் டாக்டருக்கு உதவி விட்டு கநற்றி வியர்பவபயத் துபடத்தபடி கவளிபய வந்தாள் மான்சி... ஓய்வு
அபறக்குச்
இருக்பகயில்
கசன்று
பசார்வாக
தண்ண ீர்
சாய்ந்து
பிடித்துக்
குடித்துவிட்டு
ககாண்டாள்....
இன்று
அங்கிருந்த
ஏபனா
கராம்ப
படுத்தியது உடலும் மனமும்.... தன்யாவின் விபஷசம் நடந்த அன்று பவபல அதிகமானதால்
பசார்வுடன்
சாய்ந்த
பபாது
பசந்தவி
வந்து
இதமாக
கநற்றிபய வருடியது இப்பபாதும் கநஞ்சில் பசுபமயாக இருந்தது....
" என் பிள்பளங்க எப்படியிருக்காங்கன்னு கதரியபலபய?" என்று முனங்கிய மான்சியின் தாய்ப்பாசம் குரலில் வழிந்தது... சத்யனிடம்
காதபல
எதிர்பார்த்து
சுயநலமாக
பிள்பளகபளப்
பிரிந்து
வந்துவிட்படாபமா? என்று மான்சி துயரப்படாத நாபள கிபடயாது.... காதபல பயாசித்த நான் என் பிள்பளகபள மறந்துவிட்படபன? என்று கண்ண ீர் விடாத நாபள
கிபடயாது...
ஆனாலும்
சத்யனின்
வரியம் ீ
மிக்க
வார்த்பதகள்
ககாடுத்திருந்த வலி மீ ண்டும் அவர்களிடம் கசல்லவிடாமல் தடுத்தது... சத்யபனப் பபாலபவ இவளும் பகபல காதபலாடும் இரபவ கண்ண ீபராடும் தான்
கடத்தினாள்....
காற்பறத்
சுவாசிக்கக் ககாடுத்தாள்....
பதடிய
இதயத்துக்கு
காதபல
மட்டும்
கநஞ்கசல்லாம் சத்யன் மீ தான பநசம்..... நிபனப்கபல்லாம் பிள்பளகளின் மீ தான
பாசம்...
இரண்டும்
பசர்ந்து
உருக்கி
ஒன்றுமில்லாமல்
ககாண்டிருந்தாலும் அவள் வாழவும் ஒரு வழியிருந்தது....
ஆக்கிக்
திடீகரன்று மான்சியின் முகத்தில் கவட்கச் சிவப்பு.... பலசாய் பமடிட்டிருந்த வயிற்பற
புடபவக்கு
பமலாக
வருடினாள்....
அவள்
உயிராய்
பநசிக்கும்
காதலன் ககாடுத்த வாழ்நாள் பரிசு அவள் வயிற்றில்....அவபள மலடி என்று கூறியவர்களின் மூக்கறுக்க வளரும் சத்யனின் வாரிசு.....
ஒபர இரவில் பலமுபற நடந்த உறவில் அவனது பல அணுவில் முந்திய உயிரணு
ஒன்று
முட்டி
பமாதி,,
அவளின்
கருவபற
தடுப்பபத்
தகர்த்து
உட்ச்கசன்று அவளின் கபண்பமக்கு ஒரு பமன்பமபய... அவளின் உண்பம காதலுக்கு ஒரு உன்னதத்பதக் ககாடுக்க.... அது மான்சியின் கருவபறயில் அருவாகி கருவாகி உருவாகியிருந்தது.... ஓர்
புனிதத்தில்
பூத்த
பூகவான்று
மான்சியின்
புன்பனபகபயாடு ககாலுபவறியது.... ஒரு
கபண்ணுக்குள்
பிறப்பிலிருந்பத
தாய்
என்ற
வயிற்றுக்குள்
உணர்வும்
பசர்ந்பத
வளர்கின்றது.... ஒருநாள் அவள் தாயாகும் பபாது குழந்பதபய சீராட்டவும் தாலாட்டவும்
அவளுக்கு
யாரும்
கற்றுத்தர
பவண்டியிருக்காது...
இயற்பகயாகபவ அது தானாகபவ வந்துவிடும்.... ஆனால்
அந்த
பாக்கியம்
மான்சிக்கு
மறுக்கப்பட்டிருந்தது....
இப்பபாது
சத்யனால் அது உயிர்பிக்கப்பட்டிருந்தது.... மகபனா? மகபளா? இது சத்யன் எனக்களித்த அங்கீ காரம்.... எபதபயா சாதித்தது பபால் மார்புகள் விம்மித் தனிந்தது அப்பபாது அபறக்குள் நுபழந்த கபண் டாக்டர் “என்ன மான்சி குழந்பதபயப் பத்தின
கனவா?"
அமர்ந்தார்....
என்று
புன்னபகயுடன்
பகட்டபடி
அவளுக்கு
எதிபர
கனவுகளில் வந்த நிபனவுகளில் இருந்து கண்விழித்த மான்சி... சிறு கவட்கச்
சிரிப்புடன் “அகதல்லாம் இல்பல பமடம்,, கராம்ப டயர்டா இருந்தது... அதான்
அப்படிபயப் படுத்துட்படன் “என்றவபள இரக்கத்பதாடப் பார்த்த டாக்டர்... “ஏன் மான்சி
இந்த
பவதபன?....
உன்
கணவர்கிட்ட
இருக்களாபமம்மா?" என்றார் அன்பபாடு....
பபசி
அவர்
கூடபவ
வழக்கம் பபால மான்சியின் மவுனபம அவருக்குப் பதிலாக வந்தது... தபலகவிழ்ந்திருந்தவளின்
சிந்தபன
சத்யபனத்
பதடி
ஓடியது.....
ம்ம்,,
பபாகலாம் தான்... ஆனால் என் பமல் காதபல இல்பலகயன்று கூறிய சத்யன் இந்தக்
குழந்பதயின்
வரபவ
விரும்புவானா?....
சமூகத்தில்
சிறப்பான
அந்தஸ்தில் இருப்பவன்... பூரணியின் மூலமாக வந்த தன் மக்கபள உயிராய்
பநசிப்பவன்
இந்த
குழந்பதபய
பநசிப்பானா?
இப்படி
விபட
கதரியாத
பகள்விகபளாடு அவன் முன் கசன்று நிற்பபத விட இப்படி மபறவாகபவ
வாழ்ந்து சத்யன் ககாடுத்த வரத்பதப் கபற்று சிறப்பாக வளர்ப்பபத பமல் அல்லவா? கசய்தது....
மான்சியின்
எண்ண
ஓட்டம்
அவளுக்பக
எதிரியாய்
பவபல
" கராம்ப டயர்டா இருந்தா உன் குடிலுக்குப் பபாய் கரஸ்ட் எடு மான்சி... இருக்குறவங்கபள
வச்சுகிட்டு
நான்
கூறியதும்... மான்சி எழுந்து ககாண்டாள்....
பார்த்துக்கிபறன்
“என்று
டாக்டர்
" கராம்ப தாங்க்ஸ் பமடம்,, ஏதாவது அவசர பகஸ் வந்தா கூப்பிடுங்க... உடபன வந்துடுபவன் “என்று கூறிவிட்டு கரஸ்ட் ரூமின் மற்கறாரு கதபவத் திறந்து
ககாண்டு கவளிபய வந்து பதாட்டத்தின் வழியாக தனது குடிபல பநாக்கி நடந்தாள்....
இந்த பதாட்டத்தின் பராமரிப்பில் மான்சியின் பங்கு ஏராளம்.... கவபலகபள
மறக்க பவக்கும் கூடாரபம இந்த பதாட்டம் தான்.... வழியில் தபலசாய்த்து சிரித்த மலர்களிடம் நலம் விசாரித்தபடி நடந்தாள்....
குடிலுக்கு கசல்லும் பாபதயில் திரும்பியவபள கடந்து கசன்ற ஒரு கார் சடனாக பிபரக்பக அழுத்தியதில் பயங்கர சத்தத்துடன் நின்றதும்... அந்த சத்தத்தில் மான்சி அலறிப் பபாய் ஓரம் ஒதுங்கினாள்...
காபர அவள் அபடயாளம் கண்டு சுதாரிக்கும் முன்பு காரின் இருபக்க கதவும் திறக்கப்பட்டு சத்யனும் பாலுவும் இறங்கினார்கள்....
மான்சி திபகப்புடன் பார்த்துக் ககாண்டிருக்கும் பபாபத அவபள கநருங்கிய
சத்யன் எதிபர நின்று உற்றுப் பார்த்து “ஏன்டி இப்புடிப் பண்ண?.... நான் என்ன தப்பு
கசய்பதன்னு
என்பன
தவிக்க
விட்டுட்டு
வார்த்பதகளின் சூடு மான்சியின் இதயத்பத சுட்டது... என்பனத்
தவிக்க
விட்டுவிட்டு?....
சத்யனின்
இந்த
வந்த?"
வார்த்பத
சத்யனின்
மட்டும்
மான்சியின் காதுகளில் அழுத்தமாக வந்து விழுந்தது... அபதவிட அவனது
பதாற்றம்? என் சத்யனா இது... கருவபளயத்திற்குள் கிடக்கும் கண்கள்... ட்ரிம் கசய்யப்பட்டத் தாடிக்குள் புபதந்து கிடக்கும் முகம்... என் பிரிவுக்காகவா இப்படி?.... நம்பமுடியாமல் அவபன உற்றுப் பார்த்தால் மான்சி...
" என்பன உற்றுப் பார்க்கும்.. " உன் பார்பவ ஆயுதம்....
" இதயத்பதத் துபளயிட்டு... " உயிபரபய உரசிப்பார்க் கின்றபத....
" கநஞ்சகமல்லாம் பநசம் நிபறந்து பபாய்... " விழியில் நீ ர்முட்டி நான் நிற்க...
" இனி உயிர் பபாவகதன்றாலும்... " அது உன் மடியில் தான் என...
" காதபலாடுக் கத்திச் கசால்கிபறன் கண்பண... " வந்துவிடு என்னுடன்...
" வாழபவத்துவிடு என் காதபல!!
சத்யன் கண்களில் அனல் பறக்க ஆத்திரமாய் நின்றுககாண்டிருக்க... மான்சி அவபன அபமதியாகப் பார்த்தாள்.... சுற்றிலும் பூத்திருந்த பராஜாக்கபளா,, சூழ்நிபலபய சுமூகமாக்கும் எண்ணத்துடன் இருவபரயும் பார்த்துச் சிரித்துக் ககாண்டிருந்தன....
அவனின் பதாற்றம் ககாடுத்த ஆச்சர்யத்பத விட அவனது பகாபம் ககாடுத்த
வியப்புதான்
அதிகமாக
அப்படியானால்?...
இருந்தது....
சிந்தபன
பூகவடிக்க ஆரம்பித்தது,, “பகட்டதுக்கு
பதில்
கசால்
இது
சிதறாமல்
மான்சி?
உண்பமயான
சின்னச்
நான்
பகாபமல்லவா?
சின்னதாய்
என்ன
குற்றம்
அவளுக்குள்
கசய்பதன்னு
குடும்பத்பதபய விட்டுட்டு இப்படிகயாரு தபலமபறவு வாழ்க்பக வாழுற? ம் கசால்லு?"
சத்யனின்
குரலில்
இரண்டும் கலந்து ஒலித்தது.... கிட்டத்தட்ட
நான்கு
மாதமாய்
சிங்கத்தின்
முள்மீ து
கர்ஜபன..
படுத்து
கல்
புலியின்
பபால
உருமல்..
வாழ்ந்ததன்
பகாபம் குரலில் கவளிப்பட்டது.... ஒரு சிறு நீ தி விசாரபண கூட இன்றி தண்டிக்கப்பட்டதன் ஆதங்கத்தில் ககாதிப்புடன் பபசினான்...
மான்சியால் பபச முடியவில்பல,, ஆமாம்,, தபலமபறவு வாழ்க்பக தான்.....
ஆனால் அதன் காரணம் இவனுக்குத் கதரியாதா என்ன?...
அவளின் அபமதி அவபன பமலும் ஆத்திரப்படுத்தியது..... சற்று தள்ளி நின்று பபசிக்ககாண்டிருந்தவன் பவகமாய் கநருங்கி வந்து இரண்டு பதாள்கபளயும் பற்றி உலுக்கியபடி “பபசமாட்டியா மான்சி “என்று அழுத்தமாக பகட்டான்....
கதாட்டுவிட்டான் சத்யன்,, அழுத்தமாகப் பிடித்தது ககாஞ்சம் வலியாகத்தான்
இருந்தது..... ஆனாலும் பிடித்தது அவளது சத்யன் ஆயிற்பற? சட்கடன விழிகள் குளமாக இபம மூடினாள்... மூடிய இபமகளின் வழியாக கண்ண ீர் முத்துக்கள் கன்னங்களில் உருண்டது...
அவளின் கண்ண ீர் கண்டு சத்யனின் கநஞ்சம் பதறினாலும் அபசயாமல்
நின்றான்... அவனது கண்ண ீர் இபதவிட பல ஆயிரம் மடங்குப் கபாங்கி கபருகி
வழிந்தபத?
இருந்தாள்?
குபறந்தது....
அப்பபாது
ஆனாலும்
ஆறுதல்
அவபனயும்
கசால்ல
இவள்
அறியாமல்
என்
அருகிலா
பககளின்
அழுத்தம்
பதில் கபறாமல் விடமாட்டான் என்று பதான்ற “என்பன எதுவும் பகட்காதீங்க
சத்யன்... நானா விருப்பப்பட்டு தான் வந்பதன்... கசால்ற மாதிரி கபருசா எந்த காரணமும்
இல்பல
கூறியதும்...
“கமல்லிய
குரலில்
தபலகுனிந்த
வாறு
மான்சி
சத்யனின் ககாதிப்பு உச்சத்துக்குப் பபானது... “என்னாது? விருப்பப்பட்டு தான் வந்தியா?
கசால்றதுக்கு
எந்த
காரணமும்
இல்பலயா?...
இபத
நான்
நம்பனுமா? என்னடி என்பனப் பார்த்தா காதுல பூ வச்சவன் மாதிரி கதரியுதா?" கடுபமயாக வார்த்பதகள் வந்து விழுந்தது... மான்சி
விதிர்ப்புடன்
பார்த்துக்ககாண்டிருந்த
சற்று
பாலுபவப்
தள்ளி
பார்க்க...
நின்று
அவர்
கவபலயுடன்
அவசரமாக
சத்யபன
கநருங்கி பதாள்த் கதாட்டு “பாஸ்,, ககாஞ்சம் அபமதியா இருங்க பாஸ்...இது கபாது இடம்..." என்று அறிவுருத்தினார்... மான்சிபய உதறிவிட்டு கவடுக்ககன்று திரும்பிய சத்யன் “எப்படி அபமதியா
இருக்க கசால்றீங்க பாலு? இவபளப் பிரிஞ்ச இந்த நாலு மாசமா கசத்துச் கசத்துப்
பிபழச்சுக்கிட்டு
விசாரிக்காம
வந்ததும்
இருக்பகன்....
இல்லாம...
ஒரு
வார்த்பதக்
கசால்றதுக்கு
கூட
காரணபம
என்கிட்ட
இல்பலன்னு
கசால்றாப் பாருங்க பாலு “என்று பகாபமாக கத்தியவன் ஆத்திரம் எல்பல மீ ற
மீ ண்டும் மான்சியின் பக்கம் திரும்பி “ஏன்டி காரணம் இல்ல? நீ வர்றதுக்கு முதல் நாள் பநட் என் கூடபவ இருந்பதல்ல... அதுல எபதயாவது காரணமா கசால்லு..." என ககாஞ்சம் வக்கிரமாகத்தான் வார்த்பதகபள விட்டான்....
மான்சி சட்கடன்று கூசிப் பபானாள்.... பாலுபவ அருகில் பவத்துக் ககாண்பட
இப்படி பபசுறாபன? மீ ண்டும் ஏபதா கசால்ல வந்தவனின் வாபய அவசரமாகப்
கபாத்தியவள் “பவணாம் சத்யன்,, என் கபண்பமபய அசிங்கப்படுத்தாதீங்க “கண்ண ீர் வழிய ககஞ்சினாள்... அந்த
வார்த்பத
சத்யனுக்கும்
சுருக்ககன்றது...
பிறகுதான்
தான்
பபசிய
வார்த்பதயின் வரியம் ீ புரிந்தது... கமல்ல மான்சியின் பககபள அகற்றிவிட்டு “நான்
ஒன்னும்
அசிங்கப்படுத்த
நிபனக்கபல.....
பாலுவுக்கு
எல்லாபம
கதரியும்.... நான் கசால்லிட்படன் “சத்யன் கசான்னதும்... மான்சி சங்கடமாக தபல குனிந்தாள்...
“நீ ங்க எங்க தங்கியிருக்கீ ங்க மான்சி?" என பாலு பகட்க... சற்று தூரத்தில்
மபலயடிவாரத்தில் இருந்த குடிபல பககாட்டினாள் மான்சி....
“பாஸ்,, இந்த இடத்துல நின்னு பபச பவண்டாம்... வாங்க மான்சி இருக்கிற
வட்டுக்குப் ீ பபாகலாம் “என கூறிய பாலு சத்யனின் பகப் பற்றி அபழத்தார்... அவர்
பகபய
உதறிய
சத்யன்
“நான்
எங்கயும்
வரமாட்படன்
பாலு...
இவபளயும் கூட்டிக்கிட்டு நாம உடபன திருப்பூர் கிளம்பலாம் “பிடிவாதமாய் கூறினான் சத்யன்....
" ப்ள ீஸ் பாஸ்,, அவங்களுக்கும் ககாஞ்சம் படம் ககாடுக்கனும்ல? “பாலு கூறிய
மறுவிநாடி
குடுத்தா?....
ஏளனமாய்ப்
அன்பனக்கு
பார்த்தவன்
அவ்வளவு
சீக்கிரம்
“எனக்கு
பிளான்
இவ
என்ன
பபாட்டு
படம்
கிளம்பி
வந்தாபள? அபத பபால இப்பவும் கிளம்பி என் கூட வரட்டும்... இவ இல்லாம ஒரு அடி கூட நகரமாட்படன் பாலு “உறுதியாக கூறிவிட்டு அபசயாமல் நின்றான்... பாலு
ஒன்றும்
பார்த்துவிட்டு நடந்தாள்....
புரியாமல்
விருட்கடன
தவிப்புடன்
அங்கிருந்து
நிற்க...
மான்சி
நகர்ந்து
தனது
சத்யபன
குடிபல
கூர்ந்துப் பநாக்கி
சத்யன் சுதாரித்து “ஏய் மான்சி நில்லு “என்று அவள் பின்னாபலபய பபாகவும்... பாலு
தானும்
அவர்கள்
பின்னால்
பபாவதா?
பவண்டாமா?
என்று
குழம்பிவிட்டு... இறுதியாக பவண்டாகமன்ற முடிவுடன் காருக்குள் ஏறியமர்ந்து
ஸ்டார்ட் கசய்து சற்று ஓரமாக நிறுத்திவிட்டு ககாஞ்சம் நிம்மதியாக சீட்டில் சாய்ந்தார்...
மான்சிபய பதடியபழந்த பணி ஒரு முடிவுக்கு வந்தது.... இருவரும் பபசி ஒரு முடிவுக்கு
வரட்டும்...
நிச்சயம்
முடிவு
நல்லதாக
“எங்க
வந்துகிட்டு
அபமயும்
என்று
இருக்கீ ங்க?"
என்று
எண்ணியவர்.. தனது கமாபபபல எடுத்து சாந்திக்கு கால் கசய்தார்.... இரண்பட பகட்க....
ரிங்கில்
எடுத்த
சாந்தி
பாலு கமல்லிய குரலில் கமாத்த விபரங்கபளயும் மபனவியிடம் கசான்னார்.... மான்சி
கிபடத்துவிட்டாள்
என்றதும்
“முருகா
எங்க
பவண்டுதல்
வண் ீ
பபாகபல “என்ற சாந்தியின் நிம்மதி குரல் பகட்டது.... " அப்ப கரண்டு பபரும் வட்டுவுள்ள ீ பபசதான் பபாயிருக்காங்களா?" ஆர்வமாய் பகட்ட சாந்திக்கு “பாஸ் மான்சி பின்னாடிபய பபானார்.. ஆனா பபசுறாங்களா இல்பலயான்னு
எனக்குத்
கதரியாது....
பாஸ்
பபான
பவகத்துக்கு
கபரிய
அடிதடிபய நடக்கும்னு நிபனக்கிபறன் “பாலு சந்பதாஷமாகபவ தான் பதில் கூறினார் "
ச்சீ
அடிதடிலாம்
ஒன்னும்
ஆகாது...
கரண்டு
பபரும்
பபசி
சமாதானம்
ஆயிடுவாங்க... அபனகமா நீ ங்க இன்பனக்கு திருப்பூர் வரமுடியும்னு எனக்குத் பதானபல... பபசாம ஏதாவது சாப்பிட கிபடச்சா வாங்கி சாப்ட்டு கார்லபயப் படுத்து தூங்கி காபலயில மான்சிபயாட வடு ீ வந்து பசருங்க அதுவபரக்கும் பசங்கபளாட
நானும்
இங்கபய
இருக்கிபறன்
அளவுகடந்த சந்பதாஷம்....
“சாந்தியின்
குரலில்
கூட
" ம் சரி சாந்தி... பசாபி பசதுவுக்கும் கூட கால் பண்ணி நீ பய கசால்லிடு “என்று கூறிவிட்டு காபல கட் கசய்தார்.... காரின் கண்ணாடிபய இறக்கி விட்டு மான்சியின்
குடிபலப்
பார்க்க...
சத்யன்
அப்பபாது
தான்
நுபழந்து
ககாண்டிருந்தான்... “ம்ம், எப்படியாவது கால்ல விழுந்து சமாதானம் பண்ணி கூட்டி வரட்டும்" என்று சிரிப்புடன் கூறிவிட்டு காபரவிட்டு இறங்கி லாக் கசய்துவிட்டு கவளிபய கிளம்பினார்....
மான்சிபயத் துரத்திச் கசல்லுபவன் பபால அவள் பின்னாபலபய ஓடியவன் அவபளத்
கதாடர்ந்து
குடிலுக்குள்
நுபழந்தான்....
ஒபர
அபறபய
மான்சியின்
சூட்பகஸ்...
சபமயலுக்ககன சிறிதாகத் தடுத்து பவத்திருந்தனர்... சபமயலபறயில் சில பாத்திரங்கபளயும்
அபறயின்
ஒரு
மூபலயில்
மறுமூபலயில் ஒரு பாய் தபலயபணபயத் தவிர அபறயில் பவறு எந்த கபாருட்களும் இல்பல...
சபமயலபறத் தடுப்புக்குள் கசன்று மண்பாபனயில் இருந்து தண்ண ீர் எடுத்து
மடமடகவன்று குடித்து விட்டு வந்தவபள முபறப்புடன் பார்த்தவன் “எனக்கு நீ இன்னும் பதிபல கசால்லபல மான்சி “என்றவபன நிமிர்ந்துப் பார்த்த மான்சி “என்ன
கசால்லனும்?....
இப்பபா
இவ்வளவு
உரிபமபயாட
பபசுறவர்,,
அன்பனக்கு ஏன் என்பன அவ்வளவு பகவலமா பபசின ீங்க?.... ஒருத்துளி கூட என் பமல காதல் இல்பலனு கசான்ன ீங்க.... பூரணிபயாட இடத்துக்கு வர
தகுதியில்லாதவன்னு கசான்ன ீங்க.... இவ்வளவு கசான்னப்புறம் நான் எந்த உரிபமபயாட
உங்க
வட்டுல ீ
இருக்க
முடியும்?
அதான்
கமாத்தமா
விலகிடனும்னு வந்துட்படன் “கதளிவாக வந்த வார்த்பதகள் தான்... ஆனாலும் சத்யபன பகாபப்படுத்தியது....
கூர்பமயுடன் அவபளப் பார்த்தவன் “அப்பபா அந்த வார்த்பதகளுக்காகதான் விலகி வந்த?"...... “ஆமாம்.... " “அப்படின்னா அன்பனக்கு பநட் நமக்குள்ள நடந்ததுக்குப் பபர் என்ன மான்சி?
நான்
கசான்ன
வார்த்பதகள்
உன்பன
இவ்வளவு
பாதிச்சதுன்னா?
அந்த
ராத்திரி ஏன் என் கூட அவ்வளவு சந்பதாஷமா இருந்த? நீ கசால்ற மாதிரிபய இருந்தாலும் பிரச்சபனகபளாட நாம பசர்ந்தது விபச்சாரத்துக்கு சமம் ஆச்பச மான்சி?
“ககாடுக்கு
முபளத்த
விஷ
வார்த்பதகள்
தான்...
ஆனால்
சமயங்களில் விஷத்பத முறிக்க விஷபம மருந்தாகும் அல்லவா?....
சில
துடித்துப் பபாய் நிமிர்ந்தவள் “சத்யன்....." என்று அதிர்ச்சியுடன் அபழத்தாள்.... “ஆமாம் மான்சி,, நான் கசான்னதுல தப்பில்பல... ஒரு ஆணும் கபண்ணும்
பசர்ந்தாங்கன்னா?
அந்த
இடத்துல
ஒன்னு
கல்யாணம்
என்ற
இபணப்பு
இந்த
கரண்டுபம
இருக்கனும்... அல்லது காதல் என்ற புரிதல் இருக்கனும்... நமக்குள்ள கல்யாண பந்தமும்
இல்பல....
காதலும்
இல்பலனு
நீ
கசால்ற....
இல்பலன்னா அது விபச்சாரம் தாபன மான்சி?" குரபல உயர்த்தி கூர்பமயாக பகட்டான்...
மான்சிபய
சரியாகச்
கசன்று
தாக்கிய
வரிகள்....
“அய்பயா.....
“என்று
அலறியவாறு தனது அடிவயிற்பறப் பற்றிக்ககாண்டு சுவற்றில் சாய்ந்தவள்.... தபலபய மாற்றி மாற்றி அபசத்து “இல்ல இல்ல... நான் உங்க பமல உயிரா
வச்சிருந்த
காதலால்
தான்
மான்சியின் வார்த்பதகள்....
உங்கபள
அனுமதிச்பசன்
“கதறலாய்
வந்தது
ஏளனமாய்ப் பார்த்தான்,,..... “என்ன அநியாயம் இது?. நீ அனுமதிச்சது காதலால் தான்னா?? நான் உன்பனத் கதாட்டதுக்குப் கபயர் என்ன? நீ உத்தமி, சத்தியம் தவறாதவள்...
நான்
கவறும்
இச்பசக்காக
அப்படித்தான? “பகாபத்தில் குரல் கமறக் பகட்டான்...
உன்பனத்
கதாட்படன்?
மான்சி பதில் கதரியாதவள் பபால் நிமிர்ந்தாள்,, அவளது மிரண்டப் பார்பவ மீ ண்டும் மீ ண்டும் சத்யபனத் கதாட்டுவிட்டு வந்தது.... அவள்
பார்பவக்
ககாடுத்தத்
தாக்கத்பத
கவனமாகத்
தவிர்த்து
விட்டு...
“அன்பனக்கு ஆஸ்பிட்டல்ல பபசினது பவணும்னா உன்பனாட பிரிதலுக்கு
ஒரு காரணமா இருக்கலாம்... ஆனா அந்த இரவு? அந்த உறவுல ஒரு முபற கூடவா என் காதபல நீ பார்க்கபல? என் அபணப்பு, என் முத்தம்.. என்
கதாடுபக... எபதயுபமவா உன்னால புரிஞ்சுக்க முடியபல? இந்த மாதிரி பயாசிச்சு
பிரிஞ்சு
வந்ததுக்கு
நீ
எனக்கு
விஷம்
வச்சு
ககான்னுட்பட
வந்திருக்கலாம் மான்சி “விரக்தியுடன் சத்யன் கூறிய அடுத்த கநாடி “அய்பயா,, என்ன வார்த்பத இது?" என்றபடி தாவி அவபன அபணத்துக் ககாண்டாள் மான்சி....
ஆறுதலான அந்த அபணப்பு ஆத்திரமாக இறுகியது.... கமன்பமயாக வந்து விழுந்தவபள வன்பமயாக அபணத்தான் சத்யன்.... கமாத்தமாய் அவனுக்குள் புகுந்துவிடும் முயற்சியாக கநஞ்சுக்குள் பதிந்தாள் மான்சி.... சத்யன்
கூறிய வார்த்பதகளின்
வார்த்பதப்
பகவினாள்.... கநஞ்சில்
பபசிட்டீங்க?....
கிடந்தவபள
நான்
பிய்த்து
தாக்கம்
கண்ண ீராய்க்
பபாய்....."
எடுப்பவன்
ககாட்ட....
வார்த்பதபய
பபால்
“என்ன
முடிக்காமல்
விலக்கிய
சத்யன்....
நாம
நடத்தின
“வலிக்குதுல்ல? அப்படித்தான எனக்கும் வலிக்கும்? என்ன கபாண்ணுடி நீ .... என்
காதபலயும்
தாம்பத்தியத்பதயும் வந்திபய...
அப்பபா
புரிஞ்சுக்கபல....
புரிஞ்சுக்கபல....
என்
காதலும்
காதபலாட
உன்
காதல்
நானும்??
பபாட்டுட்டிபய மான்சி? “குமுறலாய்க் கூறினான்.... மீ ண்டும்
அவன்
கநஞ்சில்
விழுந்து,,
மார்பில்
தான்
உயர்ந்ததுனு
குப்பப
மாதிரி
தூக்கிப்
முட்டி....
“இல்ல
சத்யன்,,
என்னால புரிஞ்சுக்க முடியபல... “மான்சி கூறி முடிக்கவில்பல...
சட்கடன
விழுந்தாள்
அவபள
பகாபமாகப்
உதறினான்,,
மான்சி.....
அவன்
குற்றம்
பார்த்தவன்
உதறிய
புரிந்தவளாக
“எபதடி
பவகத்தில்
மிரண்டு
புரிஞ்சுக்க
தபரயில்
விழித்தவபள
முடியபல?....
அன்னிக்கு
உண்ணாவிரதம் இருந்தப்ப வந்து கண்ண ீபராட என் பகபயத் கதாட்டிபய?
அன்பனக்பக நான் உன்பன,, உன் காதபலப் புரிஞ்சுகிட்படபன? உன்னால மட்டும் எப்படி மான்சி புரிஞ்சுக்க முடியாமப் பபாச்சு? பகாபமா திட்டிபனன்
தான்... தகுதிபய இல்லாதவன்னு கசான்பனன் தான்.... காதபல இல்பலனு கசான்பனன்
தான்...
ஆனா
அது
அத்தபனயும்
உன்பமல்
வச்ச
காதலால்
தான்னு புரியபலயா மான்சி? நீ நீ திபயாட மபனவின்னு கதரிஞ்சும் உன்பன
ஒதுக்க முடியாம எந்தப் பிரச்சபனயா இருந்தாலும் சின்னப் பபயன் பபால்
உன்கிட்ட வந்து நின்பனபன? அப்பக்கூட புரியபலயா? நான்ப் பார்த்பதபன மான்சி...
உன்
ஒவ்கவாரு
ஒவ்கவாரு
கசாட்டு
அபசவிலும்
கண்ண ீரிலும்
என்
பநசத்பதப்
குடும்பத்தின்
பார்த்பதபன... மீ தான
உன்
அன்புதான
கதரிஞ்சது.... நூறு சதம் உன்பன நம்பிபனன் மான்சி... பசதுவுக்காக உன்பன
கபண் பகட்டு வந்தப்ப மனசுக்குள்ள ஊபமயா அழுபதன்டி.... நீ என்பனத் திட்டி விரட்டினதும் எவ்வளவு சந்பதாசப்பட்படன் கதரியுமா? நான் கசய்த ஒபர தப்பு,,
நீ
பசார்வா
சந்பதகப்பட்டது
இருக்கிறபத
தான்....
அதுக்கு
வச்சு
மறுபடியும்
இவ்வளவு
“வார்த்பதகள் அத்தபனயிலும் பநசம் வழிந்தது....
கபரிய
குடிக்கிறபயானு
தண்டபனயா?
மான்சி பபச வார்த்பதகளின்றி பிரமித்துப் பபாய் இருந்தாள்... சத்யனின் காதல் வானளவு உயர்ந்து.... கடலளவு ஆழ்ந்து கம்பீரமாய் கதரிந்தது... ஒரு மாதிரி காதல்த் திமிர் வந்து கர்வமாய் மனசுக்குள் அமர்ந்தது...
" பமாகம் மட்டும் முள் இல்பல மான்சி.... காதலும் முள் தான்.... இதயத்பதக் குத்தும்
முள்...
அந்த
முள்
துளிர்த்த
நீ பர
இதயத்பதக்
குத்தாம
எடுத்து
இதயத்தின்
பக்கத்துலபய வச்சுக்க பவண்டியது காதலர்களின் கடபம தான்....." என்றவன் கண்களில்த்
விரலால்
சுண்டிவிட்டு
“இதயத்பத
முள்ளா
குத்தின காதபல எடுத்து என் பக்கத்துல எடுத்துப் பாதுகாப்பா வச்சுகிட்ட
பநரம் பார்த்து இப்படி அனாபத மாதிரி என்பனயும் என் பிள்பளகபளயும் விட்டுட்டு வந்துட்டபய மான்சி?" என்று பகட்டதும்… மான்சியின் இதயபம நின்றுவிடும் பபாலிருந்தது... தபரயில் இருந்தவாபற சட்கடன
கவிழ்ந்து
சத்யபன
கால்கபள
இறுகப்
பற்றிக்ககாண்டாள்....
பாதத்தில் தனது கநற்றிபயப் பதித்தாள்.... “மன்னிச்சிடுங்க சத்யன்... “என்ற ஒபர வார்த்பத தான் கூறினாள்... மறு வார்த்பதப் பபச முடியாமல் அவனது பாதங்கபள தன் கண்ண ீரால் கழுவினாள்.....
சத்யன் குனிந்து அவபளத் தூக்கவில்பல... கால்கள் மடிய அப்படிபய சரிந்து
அமர்ந்தான்... கால்களில் பதிந்திருந்த மான்சியின் முகத்பதப் பற்றித் தூக்கி அவளின்
கண்கபளப்
பார்த்தான்....
“பூரணி
இறந்து
பபானப்ப
நானும்
சாகனும்னு பதானபல மான்சி,, ஆனா..... ஆனா... நீ விலகிப் பபாய்ட்டதும் நிபறய முபற சாபவப் பத்தி பயாசிச்பசன் மான்சி.... மனசுல பவற எந்த சிந்தபனயும்
வார்த்பதகள்...
வரபலபயடி
கண்மணி
“உபடந்து
பபாய்
உருகி
வழியும்
அவனின் அற்புதமான பநசத்தில் கநாருங்கி மூழ்கிப் பபானாள் மான்சி.... தனது பககபள மாபலயாக்கி எட்டி அவன் கழுத்தில் பபாட்டாள்... கண்ண ீர் வழிந்த கண்களில் காதல் வழிய “சத்யா..... “என்ற அபழப்புடன் அவன் முககமங்கும் தனது ஈர இதழ்கபளப் பதித்தாள்...
மான்சி பமாதிய பவகத்தில் மண்டியிட்டு அமர்ந்திருந்த சத்யன் அப்படிபய
பின்னால் சரிய... மான்சி அவன் பமல சரிந்தாள்... மான்சியின் இதழ்கள் பல பநசக் கவிபதகபள சத்யனின் முகத்தில் வாசிக்க ஆரம்பித்தது...
" திருத்தி எழுத திருமணம், " பதர்வில்பல தான்!
" காதபலத் திருத்தியும் எழுதலாம்... " திரும்பவும் எழுதலாம்!
" பாசம் பலவாக மாறும்...
" பநசம் என்றும் நிறம் மாறாது! " நிலபவ பமகம் மபறக்கலாம்... " நிஜத்பத பநசம் மறக்காது! " வாழ்ந்து ககாண்பட...
" சாகத் தூண்டும் இக் காதல்... " சாகா வரம் கபற்றது தான்!
சத்யனின் கண்களும் நீ பர சுரந்தது.... எத்தபன நாள் காத்திருப்புக்குப் பின்
கிபடத்தப் புபதயல் அல்லவா அவள் ககாடுக்கும் முத்தங்கள்? கவற்றுத் தபரயில் பககபள விரித்துக் ககாண்டு படுத்துக்ககாள்ள... மான்சி அவன் மீ து தன்
மலர்
உடபல
முத்தமிட்டாள்...
கிடத்தி
இதழ்கள்
இடமாறுவது
பபால்
இபடவிடாது
ஒருக்கட்டத்தில் அவளுக்பக கவட்கம் வந்துவிட்டது.... சட்கடன்று அவன்
மீ திருந்து சரிந்து பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்... உடபன புரண்டு அவள் மடிக்கு வந்த சத்யன் இபடபயக் கட்டிக் ககாண்டு மடியில் கவிழ்ந்தான்...
அவனது தபலக்பகசம் தனது வயிற்றில் உரச... உடலும் உள்ளமும் ஒருங்பக
சிலிர்த்தது... தபலபயப் பிடித்து சற்று நகர்த்தி பவத்தாள்... நிமிர்ந்து அவள் முகத்பதப் பார்த்தவன் “ம்ஹூம் “என்று கசல்லமாய் சினுங்கிவிட்டு இன்னும்
அழுத்தமாக முகத்பத பவத்துக் ககாள்ள... மான்சியின் பமடிட்ட வயிற்றில் புபதந்தது சத்யனின் முகம்....
" பவணாம் சத்யன்,, எழுந்திருங்க “என்று அவள் கசால்லும் பபாபத சத்யனின்
விரல்கள் அவளின் மணி வயிற்பற வருடிப் பார்த்தது... அமர்ந்த நிபலயில் கமாத்தமாக குவிந்திருந்தது மான்சியின் பிள்பள வயிறு....
பமலும் வருடாமல் அவன் பககபள இறுக்கிப் பிடித்தாள்... சத்யன் சட்கடன்று
எழுந்து அமர்ந்து அவளின் முந்தாபனபய முற்றிலும் விலக்கி வயிற்பறப் பார்த்தான்....
இரண்டு
பிள்பளகளின்
தகப்பனாயிற்பற?....
எபதபயா
கண்டுககாண்டதற்கான கவளிச்சம் முகத்தில்.... கண்களில் சந்பதாஷத்தால் வந்த சந்பதகம்... மான்சியின் முகத்பத உற்று பநாக்கினான்.....
பட்கடன அவபன உதறி எழுந்து ஓடிய மான்சி சபமயலபற தடுப்புக்குப்
பின்னால் கசன்று மபறந்தாள்... திபகத்துப் பபாய் அமர்ந்திருந்தான் சத்யன்... அவளின்
வயிற்பற
வருடிய
அவனது
விரல்கள்
மான்சியின் கவட்கம் உறுதி கசய்தது...
கசான்ன
கசய்திபய
பரபரப்புடன் எழுந்தவன் மான்சியின் பின்னால் ஓடி அவபள தன்புறமாகத்
திருப்பிப் பார்பவயாபலபய என்ன கவன்று பகட்க.... அவபள பதில் கூறாமல் முகத்பத மூடிக்ககாண்டு அவனது கநஞ்சிபலபய விழுந்தாள்... சத்யனுக்கு
சந்பதாஷத்திலும்
கண்ண ீர்
தான்
வந்தது...
மாடப்புறாவின்
வயிற்றில் ஒரு மணிப்புறா... பகாடிகள் ககாடுத்தாலும் கிபடக்காத குழந்பதச் கசல்வம் ஒரு நாள் கூடலில் கிபடத்துள்ளது.... அதுவும் என் மான்சிக்கு... அவளுக்கு வலிக்காமல் இறுக்கியபணத்தான்....
இருவரிடமும் வார்த்பதகள் இல்பல... உணர்வுகள் ஆயிரம் விஷயங்கபளப் பகிர்ந்து ககாண்டது... முத்தமிடும் சத்தம் கூட அடங்கிப் பபாய் அப்படிபய நின்றனர்...
மான்சியின்
உணர்வுகபள
அவளின் கூந்தபல பகாதினான்....
புரிந்தவன்
அல்லவா?
ஆறுதலாக
சத்யனின் அபணப்பு இலகுவான ஒரு சமயம் அவனிடமிருந்து அப்படிபய சரிந்து மண்டியிட்டு அமர்ந்து சத்யனின் பாதங்கபளப் பிடித்தவளின் கண்ண ீர்
முத்துகள் சில சிதறி அவன் காலடியில் விழுந்தது... நிமிர்ந்து அவனின் முகம் பார்த்தவள் “என்பன மலடினு ஊர் பபசும் பபாது மனசுக்குள்ள அழாத நாள் கிபடயாது...
என்
கருவபறபயயும்
காதபல
மட்டும்
புனிதப்படுத்திட்டீங்க
உதடுகள் துடித்தது....
நீ ங்கப்
புனிதப்படுத்தவில்பல...
சத்யன்
“உணர்ச்சியில்
என்
மான்சியின்
சத்யன் குனிந்து அவள் பதாள்த் கதாட்டுத் தூக்கி தன் பதாளில் சாய்த்தபடி
கூடத்துக்கு வந்தான்.... சுவர் ஓரம் அமர்ந்து அவபளயும் தன் மீ து சாய்த்துக் ககாண்டான்...
அவனது
ககாண்டிருந்தது...
இந்த
விரல்கள்
வரம்
மான்சியின்
எனக்கு
வயிற்பறபய
கிபடத்தது
வருடிக்
கபரிசில்பல...
என்
மான்சிக்கு கிபடத்தது தான் சிறப்பு..... எப்பபாதும் அவள் கண்களில் கதரிந்த வலிபய நாகளல்லாம் கண்டவனாயிற்பற...
மான்சி கிபடத்தது எதிர்பாராதது என்றால்... அவபளாடு அவனது குழந்பதயும் கிபடத்தது
முற்றிலும்
எதிர்பாராதது....
மகிழ்ச்சிபய
உணர்வின்றி மான்சிபய அபணத்திருந்தான்...
கவளிப்படுத்தும்
வானவதியில் ீ பமகங்கள் ஒன்பறாடு ஒன்று இடித்துக் ககாண்டு உருண்படாட.... இடியும்
மின்னலுமாக
மபழ
சரசரகவன்று
மண்ணின் வாசபன நாசிபய நிபறத்தது....
இறங்கி
பூமிபய
நபனக்க...
சற்றுப் கபாறுத்து மான்சி பலசாக நகர்ந்து... “மபழ கபய்து பபாலருக்கு?" என்றாள்... பராஜா கமாட்டு கவடித்தால் ஓபச வருமா? மான்சி பபசியது ஓபச வந்தபத? தன்
விரல்கபளாடு
பகார்த்திருந்த
மான்சியின்
விரல்கபள
கமன்பமயாக
அழுத்தியபடி... “ம்ம் “என்றான் சத்யன்... ஏழிபசயும் ஒன்றாக இபசத்தது பபால் கவறும் ம்ம் பகட்டது.... "திருப்பூர்
பபாகனுபம?
பிள்பளங்க
தனியா
இருப்பாங்கபள?"
சிட்டுக்குருவியின் சிறகுகள் அபசவது பபால் கமல்லிய குரலில் பகட்டாள்.....
மான்சிபயப் பார்த்துப் பார்த்து காதல் பசியாறியவனின் பார்பவ மாறியது “பபாகனும் தான்" என்றவன் “நீ ?" என்ற பகள்வியில் முடித்தான்
மான்சி மீ ண்டும் அவன் கநஞ்சில் சாய்ந்து ககாண்டாள்... விரல்கள் அவனது சட்பட பட்டபன திருகிற்று... அந்த கசயலில் தான் எத்தபனக் காதல்?..... “பின்ன,,
கூட்டிப்
பபாகாமப்
பபாய்த்தான்
பாருங்கபளன்
“கசல்லமாய்
ககாஞ்சியவளின் முகம் நிமிர்த்தி கநற்றியில் முத்தமிட்டான்.... "இத்தபன நாளா உன்பன மட்டும் தான் பதடியபலஞ்பசன்... இப்பபா உன்கூட
ஒரு குட்டிப் புபதயலும் பசர்த்து கிபடச்சிருக்கு.... என் உணர்வுகபள கசால்ல வார்த்பதகபள
இல்பல
மான்சி.....
கடவுளுக்கு
நன்றி
கசால்றபத
விட...
துயரத்தில் துவண்டு விழும் எனக்கு ஆறுதல் கசான்ன என் பூரணிக்குத்தான் நன்றி கசால்லனும்..... “சத்யனின் வார்த்பதகள் உண்பமயாக ஒலித்தது....
அப்பபாது சத்யனின் கமாபபல் ஒலிக்க... மான்சி சற்று விலகி அமர்ந்தாள்... கமாபபபல எடுத்த ஆன் கசய்து “கசால்லுங்க பாலு “என்றவனின் குரலில் இருந்த
அபமதியும்
சந்பதாஷமுபம
அவனது
மனநிபல
பாலுவுக்கு
உணர்த்திவிட்டது பபால.... மறுமுபனயில் அவரும் உற்சாகமாக... “பாஸ் மபழ கடுபமயா இருக்கு,, இனி
திருப்பூருக்கு பபாக முடியாது... விடியகாபல கிளம்பலாம்,, நான் இங்கபய எங்கயாவதுப் படுத்துக்கிபறன்... “என்றார்...
"ம்ம் சரி பாலு,, நீ ங்க சாப்ட்டீங்களா? “சத்யன் அக்கபறயுடன் பகட்டதும்.. “ம்ம்,
ககாஞ்ச தூரம் தள்ளி ஒரு பஹாட்டல் இருந்தது,, சாப்ட்படன் பாஸ்,, நீ ங்களும்
சாப்ட்டு கரஸ்ட் எடுங்க... வட்டுக்கும் ீ கால் பண்ணி கசால்லிட்படன்,, சாந்தி பிள்பளங்க
கூட
இருக்கா...
எந்த
கவபலயும்
இல்லாம
இருங்க
பாஸ்,,
குட்பநட் பாஸ் “என்ற பாலு சத்யன் குட்பநட் கசால்லும் முன் பபான் காபல கட் கசய்துவிட்டார்...
சிரிப்புடன் கசல்பல அபணத்து தனது பாக்ககட்டில் பபாட்டவன்.... “மபழ
அதிகமா
இருக்காம்...
“என்றவன்....
“ம்ஹம்,,
விடிய
காபல
இத்தபன
நாளா
திருப்பூர்
அவரும்
பபாகலாம்னு தான்
கசால்றார்
உன்பன
பதடாத
இடமில்பல... நீ இங்க இருக்குறது கதரியாம எங்ககல்லாம் பதடிருக்பகாம்
பாரு?" சத்யன் இலகுவாக பபசியபடி காபலயிலிருந்து அபலந்த கபளப்பில் அப்படிபய தபரயில் சரிந்தான்
" அய்பயா இருங்க பாய் பபாடுபறன் “என்று எழுந்தவபள இழுத்து தன் மீ து பபாட்டுக்
ஓடவிட்டு...
ககாண்டவன்... “இந்த
வரம்
மீ ண்டும்
தனது
கிபடச்சும்
விரல்கபள
கூட
பதானபலயா மான்சி “ஆதங்கமாக பகட்டான்...
அவள்
என்பனப்
வயிற்றில்
பார்க்கனும்னு
மான்சி
சங்கடமாக
அவன்
ஏத்துக்குவங்கபளானு ீ
பார்பவபய
பயமாருந்துச்சு
தவிர்த்து
“கமல்லிய
“நீ ங்க
குரலில்
என்பன
கமதுவாக
கசான்னாள்... சத்யனுக்கு மீ ண்டும் பகாபம் வரவில்பல,, விரக்தி தான் வந்தது... அவனது மவுனத்தில் மனபத புரிந்தவள் பபால் தனது தளிர் விரல்களால் அவனது
தாபடபய வருடி “உங்க மனசு இப்பபா எனக்கு புரியுதுங்க.. ஆனா என் நிபலபமலருந்து பயாசிச்சுப் பாருங்க..... நான் கல்யாணம் ஆகாத கன்னி இல்பலங்க...
வாழ்க்பகயின்
ஏத்துக்காததுக்கு
ஆயிரம்
ஓரம்
ஒதுக்கப்பட்டவள்...
காரணங்கபள
என்
மனசு
என்பன
நீ ங்க
கசால்லிகிட்பட
இருந்துச்சு... என்பனாட தாழ்வுமனப்பான்பம உங்கபளாட நல்ல குணங்கபள பின்னுக்குத்
காரணங்கபள
தள்ளிடுச்சு...
நீ ங்க
கண்டுபிடிச்ச
என்பனத்
மனசு..
நீ ங்க
தட்டிக்கழிக்க என்பன
ஆயிரம்
காதலிச்சு
ஏத்துக்குவங்கன்றதுக்கு ீ ஒரு காரணம் கூட கசால்லபல... எல்லாத்துக்கும் காரணம் உங்கபள சரியாப் புரிஞ்சுக்காதது தான்... என்பன மன்னிச்சிடுங்க.. இனிபம
இதுபபால
கூறினாள்...
நடந்துக்க
மாட்படன்...."
சமாதானப்படுத்தும்
குரலில்
கன்னந்கதாட்டு காதலி சமாதானம் கசய்தால் சரியாகாத காதல் உண்டா?? சத்யனும் நிமிடத்தில் சரியாகிவிட்டான்... “என்பமலயும் தப்பிருக்கு மான்சி... மனசு முழுக்க உன்பமல பநசமிருந்தும்... நீ யும் என்பன பநசிக்கிபறன்னு கதரிஞ்சும்... பகாபழ பபால அபத கவளிபய கசால்லாம மபறச்சு வச்சு பசதுவுக்கு
உன்பன
வந்து
பகட்டது
தப்பு
தான்...
நீ
குடிச்சிருக்கிபயானு
சந்பதகப்பட்டது தப்பில்பல,, அபத பகட்ட முபறதான் தப்பு “சத்யன் கசால்லிக் ககாண்பட பபாக... மான்சி அவன் வாபயப் கபாத்தினாள்... “இல்ல உங்க சூழ்நிபலயில நீ ங்க கசய்த எதுவுபம தப்பில்பல,, அதுக்கு நான்
குடுத்த பதில் தான் தப்பு.... ஆனா என் நிபலபம,, முதல்ல பூரணிபயாட புருஷனா உங்கபளப் பார்த்தப்ப மபனவி பமல நீ ங்க வச்சிருந்த அன்பப பார்த்து ஏங்கிபனன் சத்யன்... அப்புறம் பூரணிக்காக நீ ங்க கசய்த காரியங்கபள
நிபனச்சு கபாறாபம கூட வந்தது... பபாகப் பபாக உங்கபளாட அன்பு எனக்குக் கிபடக்காதானு
அபசவுகபளயும் தன்யாபவயும்
ஏங்க
ஆரம்பிச்பசன்...
மனசுக்குள்ள
பசந்தவிபயயும்
உங்கபளாட
பசமிச்சு
பார்த்தப்ப
பவக்க
அவங்க
சின்னச்
சின்ன
பூரணி
சத்யன்
ஆரம்பிச்பசன்...
குழந்பதகளா எனக்குத் பதாணபவ இல்பல... நம்ம குழந்பதங்கன்னு தான் பதாணுச்சு... நாளாக நாளாக எனக்குள்ளப் பபாட்டுகிட்ட பவலிபய உங்கபமல
வச்ச பநசம் தகர்த்துடுச்சு... நீ ங்க இல்லாம வாழ்க்பக இல்பல,, நிச்சயம் நீ ங்க
பவணும்னு பதானும் பபாது தான் என்பனத் பதடி ஆஸ்பிட்டல் வந்தீங்க...
அப்புறம் தான் கரண்டு பபபராட பகாபமும் நமக்பக விபனயா முடிஞ்சிடுச்சு... “மான்சி கண்ண ீர் கலந்த குரலில் தன் காதபலப் பற்றிச் கசான்னாள்....
சத்யன் தன் மீ து பூப் பந்தாய் கிடந்தவபளப் புரட்டி பக்கவாட்டில் சரித்து விட்டு மீ ண்டும் அபணத்துக் ககாண்டு “அன்பனக்கு அப்படி பபசினதுக்கு இப்பபா மன்னிப்பு பகட்குபறன் மான்சி,, மன்னிச்சிடு கண்மணி “என்று காதலாய்ச் கசால்ல...
“மன்னிப்பப
இனி
பவண்டாபம
அபணத்துக் ககாண்டாள் மான்சி...
“என்று
அவபன
மார்பபாடு
" எனக்காக ஒருவபன....
" என் எண்ணத்தில் விபதக்கும் பபாபத, " உனக்காக என் இதயம்...
" உயிர்ப்புடன் விழித்துக் ககாண்டது!
" இந்த பாசமிக்கவளின் யாசககமல்லாம்...
" உன் சுவாசமாய் நான் வாழ்வது மட்டுபம!!
அபணப்பில் உருகியவளின் காதில் “பசிக்குது மான்சி “என்று கிசுகிசுத்தான் சத்யன்... நான்கு
தட்கடன்று
குழந்பதகளுக்குத்
அதுக்குள்ள
தாயல்லவா?
எழுந்துககாண்டவள் ஒரு
பிரசவ
தாய்பம
“ஈவினிங்பக
பகஸ்னு
சாதம்
கூப்பிட்டாங்க...
விழித்துக்ககாள்ள
கசய்து
அப்படிபய
வச்பசன்...
வச்சுட்டுப்
பபாய்ட்படன்... எழுந்து வாங்க சாப்பிடலாம் “என்று படுத்திருந்தவன் பகபயப் பற்றி இழுத்தாள்.
சத்யன் எழுந்திருக்காமல் அவள் பகபயப் பிடித்து தன்மீ து இழுத்தபடி...
“வயித்துப்
பசிபய
விட
பவகறாரு
கூறிவிட்டு
மான்சிபய
பசி
அதிகமா
இருக்கு...
அதுக்கு
ககாஞ்சமாவது சாப்பாடு பபாட்டாதான் வயித்துக்கு பார்க்க முடியும் “என்று புன்சிரிப்புடன் படர்ந்தான்....
இழுத்து
தபரயில்
வழ்த்தி ீ
பமபல
மான்சி கவட்கத்திபலபய கமாத்தமாக மூழ்கிப் பபானாள்... அந்த ஒரு இரபவ நிபனத்து நிபனத்து எத்தபன இரவுகள் கண்ண ீருக்கு பலிககாடுத்திருப்பாள்? இப்பபாது
சத்யபன
தனது
பவட்க்பகபயச்
கசால்லி
இழுத்தபணக்கவும்,,
கமல்ல கமல்ல சினுங்கியபடி அவனுக்கு இணங்கி இயல்பாக வழிவிட்டாள்....
சந்தனமாபல பபால வாசபனயுடன் பக்கத்தில் கிடந்தவபள ஒருக்களித்துப் படுத்தவாறு
ரசித்தான்
சத்யன்.....
குழந்பதபய
சுமக்கும்
இவ்பவபளயில்
ககாள்பள அழகாகிப் பபாயிருந்தாள் மான்சி.... சிவந்த முகத்தில் கன்னங்கள் சற்று
உப்பலாக
கன்னத்பதக்
இருக்க..
கிள்ளி
சத்யன்
முத்தமிட்டான்....
கமாத்த
விரல்கபளயும்
கசல்லமாய்
குவித்து
மூக்பகப்
பிடித்து
ஆட்டியபடி “இனி வட்டு ீ வாசப்படிபயத் தாண்டிப்பாரு காபல கவட்டிடுபறன் “மிரட்டலும் கசல்லமாகபவ வந்தது... மான்சி
கவட்கம்
மயங்கித்தான்
விலக்கி
பபானான்
கவளிச்சமாய்
சத்யன்...
சிரித்த
சிரிக்க...
இதழ்களில்
அந்த
தனது
சிரிப்பில்
உதடுகபள
அழுத்தினான்... அவன் அழுத்திய அடுத்த நிமிடம் அவளது இதழ்கள் பிளந்து ககாண்டன...
முத்தமிடுவது ஒரு கபல,, ஒற்பற முத்தத்தில் கமாத்த உணர்வுகபளயும்
ககாட்டித்
தீர்க்கலாம்....
இங்பக
இதழ்கள்
காதல்
பபசும்
பபாது
இதயம்
அவற்பறப் பதிவு கசய்துககாள்ளும்.. முத்தம் ஒரு பவக மந்திரம்.. பவட்க்பக
தந்திரம்... மந்திரமும் தந்திரமும் பசர்ந்தால் காமம் விழித்துக் ககாள்ளும்... காமத்துக்கு
முதல்
இபரபய
முத்தம்
தான்....
அதன்பின்
அந்த
முத்தம்
ஆரம்பித்து பவக்கும் விருந்தில் இரு உடல்களும் இபரயாகிப் பபாகும்..... அப்படித்தான்
இவர்களின்
முத்தம்
கமாத்த
தாபத்துக்கும்
சாவியானது....
அவளின் கண் பார்த்து காதபல பநசித்தவன்... காமத்பத யாசித்தான்...
கடவுபள விட காதல் உயர்வல்லவா? அந்த காதபலக் ககாடுத்தக் காதலன் இவளிடம்
யாசிப்பதா?
அடுத்த
கநாடி
மான்சி
பயாசிக்காமல்
பககபள
தங்களுக்ககனப்
பபடத்துக்
விரித்துக் ககாள்ள... ஆர்வத்பதாடு புகுந்தான் அவளின் பகவபளயத்துக்குள்... அந்த
இரவில்
ககாண்டனர்
மீ ண்டுகமாரு இருவரும்...
புது
உலகத்பத
கழுத்தில்
தாலியில்பல
என்றாலும்
ஒருவபரகயாருவர் விலகாமல் காதல் அவர்களுக்கு பவலியிட்டிருந்தது...
எத்தபன சாஸ்திர சம்பிரதாயங்கள் நடத்தி கணவன் மபனவிபய ஒன்று பசர்த்து பவத்தாலும் அங்பக புரிதல் மட்டுபம அவசியம் பதபவ... அன்று இவர்களுக்கு
காமத்தில்
இருந்த
புரிதல்...
இன்று
ஒருவரின் பதபவபய ஒருவர் புரிந்து ககாண்டார்கள்.
காதலில்
இருந்தது.....
அவபள அபணத்தபடி உறங்கிப் பபானான் சத்யன்.... மான்சிக்கு துளிகூட உறக்கம் வரவில்பல.... அவள் பநசித்த சத்யன்,, அவபள பநசிப்பது வரம் என்றால்....
அவபன
வந்து
வாழ்க்பகயும்
ககாடுத்தபத
என்னகவன்று
கசால்வது? இங்பக
பநசம்
மட்டுபம
கசய்யப்படுகிறது....
விபதக்கப்பட்டு...
பநசம்
மட்டுபம
அறுவபட
அன்று,,
" பலம் ககாண்ட காற்றில்..
" பரிதவிக்கும் பாய்மரப் படகாய் நீ ..
" கபரபயாரம் பதறியபடி காத்திருக்கும்.. " காதலனாய் நான்! இன்று,,
" கபரபசர்ந்த என் கண்மணிபய... " காலகமல்லாம் காத்து நின்று...
" கண்ணுக்குள் பவத்துக் காதல் கசய்யும்... " காதலனாய் நான்!
மறுநாள் அதிகாபல ஐந்து மணிக்பக பாலு சத்யனின் கசல்லுக்கு கால் கசய்து அவர்கபள எழுப்பினார்....
சத்யன் நன்றாக உறங்க... மான்சிதான் கமாபபபல எடுத்து பபசினாள்....
“அவர் தூங்குறார் அண்ணா “என்றாள்...
முதன்முபறயாக மான்சி அவபர அண்ணா என்று அபழக்கிறாள்... பூரணிபய
வந்து அபழத்தது பபால் அந்த அதிகாபலயில் கண்கலங்கிப் பபானார் பாலு... “திருப்பூர்
கிளம்பனும்
அதான்மா
கால்
பண்பணன்"
என்றவர்
“நீ யும்
கரடியாகும்மா... இதுக்கு பமல இப்படி கசய்யாபதம்மா... பாஸ் கராம்ப தவிச்சுப் பபாய்ட்டார் “என்றார்...
“ம்ம் “என்ற மான்சி “இன்னும் ககாஞ்ச பநரத்துல கரடியாகுபறாம்ண்ணா
“என்று கூறிவிட்டு கமாபபபல அபணத்து பவத்தாள்...
சத்யன் இன்னும் உறங்கிக் ககாண்டிருந்தான்... அவன் பககபள விலக்கி
விட்டு கமதுவாக எழுந்தவள் குளித்துவிட்டு வந்தாள்... அபசயாமல்
அப்படிபயக்
கிடந்தவனின்
பதாள்
கதாட்டு
எழுப்பியவள்
“பநரமாச்சுங்க “என்று கூறி முடிக்குமுன் அவன் மீ து விழுந்து கிடந்தாள்,, “விடுங்க... அட விடுங்கபளன் “என்று கசல்லமாய் சினுங்கியவளிடம் சில சில்லபற
விபளயாட்டுகபள
நடத்தியவன்
குளித்துவிட்டு வந்தான்....
பிறகு
எழுந்து
பபாய்
மான்சி தனது உபடபமகபள எடுத்துப் கபட்டியில் பவத்துக்ககாண்டாள்....
சத்யன்
தனது
வந்தான்...
உபடகபள
அதற்காகபவ
அணிந்துககாண்டு
காத்திருந்தவர்
கபட்டிபயாடு
பபால்
பாலு
கபட்டிபய வாங்கி காரின் டிக்கியில் பவத்தார்....
கவளிபய
பவகமாக
வந்து
சத்யன் மீ ண்டும் வட்டுக்குள் ீ கசன்று மான்சிபய பதாபளாடு அபணத்தபடி
கவளிபய அபழத்து வந்தான்... இருவபரயும் பஜாடியாகப் பார்த்த பாலுவின் மனமும் நிபறந்து வாழ்த்தியது... மான்சிக்காக
கசால்லிட்டு
சத்யன்
காரின்
வர்பறபன“
பின்
என்று
கதபவத்
கூறிவிட்டு
திறக்க.... அவன்
“ஆஸ்பிட்டல்ல தபலயபசத்து
அனுமதித்ததும் மருத்துவமபனக்குள் கசன்றாள்.... எல்பலாரிடமும்
தனது
கணவன்
தன்பன
அபழத்துப்
பபாவதற்காக
வந்திருப்பதாக கசால்லி விபடகபற்றுக்ககாண்டு வந்து காரில் ஏறினாள்....
"நீ ங்க பின்னாடி உட்கார்ந்து வாங்க பாஸ்.. நான் டிபரவ் பண்பறன் “என்று பாலு கூறிவிட்டு டிபரவர் சீட்டில் அமர்ந்து காபர கிளப்பினார்...
சத்யன் மான்சியின் அருகில் அமர... அதற்காகபவ காத்திருந்தது பபால் அவன்
பதாளில் தபல சாய்த்தாள்.. இரண்டு மணிபநர பயணம்... அவன் மடியிபலபய உறங்கிப் பபானாள் மான்சி...
பமடு பள்ளங்களில் வண்டி ஏறி இறங்க “ககாஞ்சம் கமதுவாபவ பபாங்க
பாலு....
“என்று
குழப்பத்துடன்
சத்யன்
பாலு
தபலயபசத்தான்....
கசான்னதும்
திரும்பிப்
இபதவிட
பார்க்க....
சத்யன்
கமதுவாகவா?
சங்கடமான
என்ற
சிரிப்புடன்
"பாஸ் “வியப்புடன் கூவியவர் “காங்ராட்ஸ் பாஸ் “என்று வாழ்த்தினார்...
மான்சி
வருவது
பிள்பளகளுக்கு
ரகசியமாக
பவக்கப்
பட்டிருக்க...
கார்
பங்களாவுக்குள் நுபழந்த பபாது வாசலில் சாந்தியும் பசாபியாவும் மட்டுபம காத்திருந்தனர்.... சத்யன் முதலில் இறங்கி பின்னர் மான்சிக்கு பகககாடுத்து இறக்கினான்....
அவளின் பகபயப் பிடித்தபடிபய வாசலுக்கு வந்தவபன அப்படிபய தடுத்து நிறுத்திய சாந்தி தயாராக இருந்த ஆரத்தி நீ பர இருவருக்கும் சுற்றினாள்.... மான்சியின்
கண்கள்
அவர்கபளயும்
தாண்டி
வட்டுக்குள் ீ
கசன்று
பிள்பளகபளத் பதடியது.... ஆரத்தி சுற்றும் பபாதுதான் மான்சியின் வயிற்பற கவனித்தாள் சாந்தி...
சந்பதாஷமும் சிரிப்புமாக மான்சிபய அபணத்துக்ககாள்ள... பசாபியாவுக்கும் விஷயம் புரிந்து “அக்கா..." என்றபடி மறுபுறம் அபணத்துக் ககாண்டாள்.... இருவபரயும் விலக்கிவிட்டு பிள்பளகபளத் பதடி பவகமாக வட்டுக்குள் ீ
கசன்றாள் மான்சி.... எல்பலாரும் அவள் பின்னால் கசல்ல... பிள்பளகளின் அபறக்குள் கசன்றவபள அப்பபாது தான் கண் விழித்து எழுந்த தன்யா தான் முதலில் பார்த்தது....
தன்யாவின் இயல்பபயும் மீ றி “ஆன்ட்டி “என்று உற்சாகமாக கத்தியவளின் குரல்
பகட்டு
பசந்தவியும்
எழுந்து
ககாண்டாள்...
மான்சிபய
கண்டதும்
கனபவா என்று கண்கபள கசக்கிய மகபள “சவிம்மா..." என்று வாறிகயடுத்து அபணத்துக் ககாண்டாள் மான்சி... கண்களில் பாசமும்
சுரந்த
கண்ண ீருக்குப்
கபாங்கியது...
தன்யாவும்
பபாட்டியாக கட்டிலில்
கநஞ்சத்திலிருந்து
அமர்ந்தவாறு
தாய்ப்
மான்சிபய
அபணத்துக் ககாள்ள... பசந்தவி மட்டும் மான்சிபய கண்ட சந்பதாஷத்தில் பகவ ஆரம்பித்தாள்...
“என்னடா தங்கம் அழறீங்க?" என்ற மான்சியின் சமாதானத்பத ஏற்க மறுத்து
“நீ ங்கதான்
எங்கபள
விட்டுட்டுப்
சிலுப்பிக்ககாண்டாள் பசந்தவி... “இனிபம
பபாகமாட்படன்,,
என்
பபாய்ட்டீங்கபள
கசல்லங்கபள
விட்டுட்டு
“என்று
எங்கயுபம
பபாகமாட்படன் “என்ற மான்சி இரு மக்கபளயும் கட்டிக் ககாண்டு கண்ண ீர் விட்டாள்...
சத்யன் வந்து மான்சியின் பதாளில் தட்டி ஆறுதல் படுத்திவிட்டு பசந்தவிபய
தூக்கிக்
ககாண்டு....
தன்யாபவ
தன்
பக்கமாகத்
திருப்பி
“என்
கரண்டு
குட்டிம்மாவுக்கும் கரண்டு குட் நியூஸ் கசால்லப் பபாபறன் “என்று கசால்லும் பபாபத மான்சி கவட்கத்துடன் விலகப் பார்த்தாள்...
பசாபியா வந்து மான்சி அகலாத வாறு பிடித்துக் ககாள்ள.... “என்ன கரண்டு குட்நியூஸ் டாடி “தன்யா ஆர்வ மிகுதியில் அவசரமாக பகட்டாள்....
“ம் ம்,, அது வந்து....இனிபம மான்சி உங்களுக்கு ஆன்ட்டியில்பல... அம்மா...
கரண்டு பபரும் அம்மானு தான் கூப்பிடனும் “என்றான் சத்யன்...
சற்றுபநரம் அபமதி.... தன்யா சத்யபன விட்டு மான்சியிடம் வந்து அவள்
பககபளப் பற்றிக் ககாண்டு “அம்மா,, நீ ங்க எனக்கு அம்மாவா வரனும்னு நான் முருகன் சாமிகிட்டயும் மம்மி கிட்டயும் பகட்படன் ம்மா" என்றதும்.... மான்சியால்
தாங்கமுடியவில்பல...
ககாண்டாள்....
தன்
மகபள
மார்பபாடு
அபணத்துக்
எல்பலாரின் பார்பவயும் பசந்தவியிடம் கசன்றது.... “ம்ஹூம் நான் மான்சி ஆன்ட்டிபய
அம்மானு
கூப்பிட
மாட்படன்
“பிடிவாதமாக
தபலயபசத்து
மறுத்தாள் பசந்தவி... எல்பலாரும் அதிர்வுடன் பார்க்கும் பபாபத “நான் மம்மினு தான் கூப்பிடுபவன் “என்றபடி கத்திச் கசால்லி ஓடி வந்து மான்சியின் இடுப்பில் தாவி ஏறினாள்... அவளின் குறும்பபக் கண்டு எல்பலாரும் சிரித்தனர்... "கரண்டாவது குட்நியூஸ் கசால்லுங்க டாடி “என்று தன்யா அவசரப்படுத்த.... சத்யன் சற்று சங்கடமா மான்சிபய பார்த்தான்... அவபள கவட்கமாக பவறு புறம் திரும்பிக் ககாண்டாள்...
அவர்களின் உதவிக்கு சாந்தி வந்தாள்... “தனும்மா,, சவிக் குட்டி.. இன்னும் ககாஞ்ச நாள்ல உங்க கரண்டு பபருக்கும் ஒரு தம்பிப் பாப்பா வரப் பபாறான் “என்று கூற... அவசரமாய் “என்றாள்...
மறுத்த
மான்சி
“இந்த
வட்டுக்கு ீ
மறுபடியும்
பூரணி
வரனும்
" ஆமாம்க்கா... பூரணி வரனும்.... என் ஆபசயும் அது தான் “என்றான் சத்யன்.... பிள்பளகளுக்குப் புரிந்து சந்பதாஷத்தில் கபரிதாக கூச்சலிட... பசதுவும் சிறு பிள்பள பபால் அவர்களுடன் பசர்ந்து ககாண்டான்.... அதன் பிறகு அந்த சந்பதாஷ கூச்சல் அந்த வட்டில் ீ எப்பபாதும் பகட்டுக் ககாண்பட இருந்தது..... ஒரு
நல்லநாளில்
தனது
பபக்டரி
வாளாகத்திபலபய
பந்தல்
பபாட்டு
ஊழியர்கள் மற்றும் கதாழில்த் துபற நண்பர்கள் முன்பு ஊரறிய மான்சியின் கழுத்தில் தாலி கட்டினான் சத்யன்.... அங்பகபய அத்தபன பபருக்கும் விருந்து ஏற்பாடு கசய்யப் பட்டது.... பமடிட்ட
வயிற்றுடன்
கழுத்தில்
சத்யன்
கட்டிய
தாலிபய
சுமந்து
மங்களகரமாக மகிழ்ச்சியுடன் பூரித்து நின்ற மான்சிபயக் காண கண்கள் பகாடி பவண்டும் பபாலிருந்தது... மான்சி
தன்
மக்கபள
கண்ணுக்குள்
பவத்து
பாதுகாக்க...
சத்யபனா
மான்சிபய கநஞ்சுக்குள் பவத்து தாங்கினான்.... அன்று மனபதாடு மான்சியின் நிபனவுகபள சுமந்து ககாண்டு வாழ்ந்தவன்.... இன்று நிஜத்திலும் அவளுடன் வாழ்ந்துப்
பார்த்தான்...
தன்
இபணயுடன்
பநசிக்க கற்றுக் ககாடுத்தது காதல்...
இருக்கும்
நிமிடங்கபளக்
கூட
பநசம் நிஜகமன்றால் அது நம் உயிர் பிரிந்த பின்னும் உன்னதத்பதாடு வாழும்.
" பகத்தட்டி ஆனந்தமாக சிரித்தபடி.... " சிறுமியாகத் தான் வந்தாய்....
" தபல சாய்த்து கண்சிமிட்டியபடி.... " குமரியாய் மாறி சிரித்தாய்....
" பாதவிரல்கள் பார்த்து நாணத்தால்.... " பகாலமிடும் மபனவியானாய்...
" ஏக்கம் விடுத்து..தூக்கம் கதாபலத்து " உன் உதிரம் சிந்தி தாயானாய்.... " இப்படி எல்லாமும் ஆனவபள.... " நீ சிறப்புற்றது என்னபவா...
" மபனவி என்ற மூன்கறழுத்தில் தான்... " என்றும் அவனின் பாதியாய்...
" அவன் உனது மீ தியாய்...
" காலங்கள் பல கடந்து வாழ்ந்து...
" உனது பராஜா பதாட்டத்தில் மட்டும்... " இபலயுதிர் காலபம இல்லாமல் பபாகட்டும்...
