1
மனம் மயங்குதடி கண்ணம்மா “ஹாய், ககம்?” என்று மமகேஜ் மெட்டியில் கதான்றியது. “ஷ்யூர்” என்று ெதில் அனுப்ெினாள்.
“உங்க கெர ொர்த்தா இந்தியாவை கேர்ந்தைங்க கொல கதாணுகத?” என்றான். “ஆம் நான் இந்தியாைில் தான் இருக்கிகறன்” என்றாள். “நீங்களும் அப்ெடிதான் கொலகை” என்றாள். “ஆம். ஆனால் நான் இப்கொது இருப்ெது ேிகாககாைில்” என்றான். “ஒ அப்ெடியா, என் ேிஸ்டர் கூட அங்கக ந்யூ கயார்க்கில் தான் கணைனுடன் இருக்கிறாள்.... அங்கக ெத்து ைருடங்களாக கைவல ொர்க்கிறாள்” என்றாள். “ஒ ஐ ேி” என்றான். ககம் சூடு ெிடித்தது, அைர்கள் இருைரும் ஆன்வலனில் ஸ்க்ராெிள் ககம் ஆடிக் மகாண்டு இருந்தனர். அறிவு திறவன கோதித்து ொர்க்கும் மோல் ைிவளயாட்டு அது.... அைளும் அைனுமாக ஒரு ைார்த்வதயின் மதாடர்ச்ேியாக கமலும் ைார்த்வதகவள ெதித்துக்மகாண்கட ைந்தனர்.... புத்தி ைார்த்வதகளில் இருந்தாலும் வக கெேியெடி (வடப் அடித்தெடி) இருந்தது. “நான் இங்கக ேிகாககாைில் என் மவனைி மற்றும் மகனுடன் இருெது ஆண்டுகளாக ைாழ்ந்து ைருகிகறன்” என்றான். “ஒ அத்தவன நாளாகைா?” என்று ைியந்தாள். “ஆம், டிக்ரீ முடித்ததுகம கமல் ெடிப்புக்மகன இங்கக ைந்தைன் இங்கககய தங்கி ைிட்கடன்..... என் மவனைி இந்த நாட்வட கேர்ந்தைள்..... என் கல்லூரி ேக மாணைியாக இருந்தைள்” என்றான். “ஒ அப்ெடியா!!” என்றாள். அைவளப் ெற்றி தூண்டி துருைி ஒன்றும் ககட்கைில்வல. “அப்கொ நீ ஒரு ேின்ன மெண்ணாக இருக்க கைண்டும்...” என்று மட்டுகம கூறினான். “எப்ெடி மோல்றீங்க?” என்றாள். “இல்ல உங்க அக்கா இங்கக இருக்காங்க ெத்து ைருடமா கல்யாணம் ஆகின்னா, நீ அைவளைிட ேின்னைளாக ெடித்து மகாண்திருக்கும் ையதில் இருக்கலாம், இல்வலகயல் இப்கொதுதான் கைவலயில் கேர்ந்திருக்கலாம் என்ற அனுமானம்தான்” என்றான். “நான் ேிஸ்டர் னு தாகன மோன்கனன், அக்கானு மோல்லவலகய” என்றாள் குறும்புடன். “ஒ!” என்று ைியந்து அவமதியானான். ெிறகு ைார்த்வத வைத்துைிட்டு, “அப்கொ??? என்றான். “அது என் தங்வக..... நான் இங்கக கைவலயில் இருக்கிகறன், ைட்டிகலகய ீ கம்ப்யூட்டரில் கைவல மேய்கிகறன்” என்றாள். “ஒ தட்ஸ் வநஸ்..... எனக்கு நாற்ெத்தி மரண்டு ையதாகிறது” என்றான்.
2
“ையவத ஒெனா மோல்றீங்ககள இப்ெடி ஆன்வலனில், நானும் மோல்லணும்னு ககக்க ைரீங்களா?” என்றாள். “நான் ககட்கைில்வலகய, எனக்கு ஆன்வலகன ஆனாலும் மொய் கெசுைது மவறத்து கெசுைது ெிடிக்காது..... நான் ஒண்ணும் நடிவக அல்லகை ையவத மவறக்க” என்று ேிரித்தான். ேிரிக்கும் ஸ்வமலி கொட்டாள். ஆட்டம் இறுதி கட்டத்வத அவடந்தது..... அைன் மிகவும் திறவம ைாய்ந்தைனாக இருந்தான்.... அைனுக்கு ஈடு குடுத்து ஆடுைது ஒரு ோமலஞ் ஆகா இருந்தது.... அைன்தான் மெயிப்ொன் என்னும் கட்டத்தில் அைளுக்கு ஏழு எழுத்துக்கவளயும் வைத்து மமாத்த மோல் வைக்கும்ெடி ைாய்ப்பு ைந்தது.... ெிங்ககா அடித்தாள். ஸ்க்ராெிளில் ஒவ்மைாரு முவறயிலும் ஏழு எழுத்துக்கள் மகாடுக்கப்ெடும் அவத அவனத்வதயும் உெகயாகப்ெடுத்தி ைார்த்வத அவமத்தால் ெிங்ககா எனப்ெடும்..... நாற்ெது மதிப்மெண் கூடும் கொனோக..... “ஒ வம காட்! ஒகர ெிங்ககால என்வனயும் என் ககவமயும் தவர மட்டமாக்கிட்டிகய” என்றான் ேற்கற ஆற்றாவமயுடன். “ஏன் உங்களுக்கு கதாற்றால் ெிடிக்காதா?” என்று ேீ ண்டினாள். “ச்கே ச்கே அப்ெடி இல்வல, ஐ ஆம் ஹாப்ெி ொர் யு.... ஆனாலும் மகாஞ்ேம் ைருத்தம்..... நீ மராம்ெ திறவமயா ைிவளயாடகர, ைாழ்த்துக்கள்” என்றான். “என் திறவம உங்கவளைிட மெரியதல்ல..... ெிங்ககா ைந்தது லக்” என்றாள். “இல்வல, பூர்த்தியாய் லக் என்றும் மோல்ல முடியாது..... அந்த எழுத்துக்கவள ொர்த்து கவடேிகட்ட ஆட்டத்தில் புத்தி ேரியாக அதற்குண்டான ைார்த்வதவய
உணர்ந்து வைத்து ெிங்ககா அடிப்ெது சுலெமல்ல..... நான் இங்கக ஆயிரக்கணக்கான ககம் முடித்துைிட்கடன்.... எனக்குத் மதரியும்” என்று ைியந்து ொராட்டினான். உள்ளம் பூரித்தது. “ககமுக்கு மிக்க நன்றி..... இப்கொது நான் மேன்று என் ைட்டு ீ கைவலகவள ொர்க்க கைண்டும், ைரட்டுமா?” என்றாள். “ஒ கொகணுமா, இன்மனாரு ககம் ஆடலாம் என்று இருந்கதன்... எனக்கு இப்கொதுதான் இங்கக காவல” என்றான். “நீங்கள் தமிழரா?” என்று ககட்டாள். “ஆமாம் நான் திருச்ேிவய கேர்ந்த ப்ராமிண ைகுப்வெச் கேர்ந்தைன்” என்றான். “ஒ ைண்டர்புள், இன்னிக்கி நம்ம தமிழ் புத்தாண்டு உங்களுக்கும் மதரிந்திருக்கும்தாகன, புத்தாண்டு நல்ைாழ்த்துக்கள்” என்று ைாழ்த்தினாள். “ஒ ஆமாம் இன்னிக்கிதான் இல்வலயா, நானும் என் அம்மாவை கூப்ெிட்டு ைிஷ் ெண்ணனும்.. நீங்களும் தமிழ் தாகன உங்களுக்கும் ைாழ்த்துக்கள்” என்றான். “நன்றி, ெின்னர் முடிஞ்ோ ேந்திப்கொம் இன்மனாரு ககமில்” என்று ைிவட மெற்றாள். அதன் ெின் அந்த ககவமயும் அைவனயும் மறந்கத கொனாள். ஆன்வலனில் இது கொல ெலரும் ைருைதும் ஆடுைதும் கெசுைதும் மிகவும் ேகெம் அல்லைா.... யாருடனும் எந்த ஓட்டும் உறவும் வைத்துக்மகாள்ள அைளுக்கு ெிடிக்காது..... ககம்
3
ஆடத்தான் ெிடிக்கும்..... அதுவும் இது அறிவு திறன் அறிவு கூர்வமவய ைளர்க்கும் என்ெதால் இவத மட்டுகம ஆடுைாள். அடுத்த நாள் காவலயில் கைவல முடிந்து ைந்து ககம் ஆடலாம் என்று லாக் இன் மேய்தாள். உடகன ஒரு கடெிளுக்கு ஆட ைரும்ெடி அகத ஆளிடம் இருந்து அவழப்பு ைந்தது. ஒப்புக்மகாண்டு அந்த கடெிளில் அமர்ந்தாள். “ஹாய் எப்ெடி இருக்கக?” என்றான். “ஒருவமயில் கெேலாம்தாகன, கண்டிப்ொக என்னைிைிட ேின்னைளாகத்தான் இருப்ொய்” என்றான். “ஆக என் ையசு மதரியணும்?” என்று ேிரிப்பு ஸ்வமலி கொட்டாள். “அைேியமில்வல, கூறினாலும் ொதகமில்வல” என்று அைனும் ேிரிப்பு ஸ்வமலி கொட்டான். “எனக்கு முப்ெத்தி ஏழு ஆகிறது” என்றாள். “ஒ நிெமாகைா, நான் நிெத்தில் நிவனக்கவல அவ்ைளவு இருக்கும்னு” என்றான். “உன் கணைர் என்ன ெண்றார், எத்தவன குழந்வதகள்....?” என்றான். “நான் மணந்து மகாள்ளைில்வல” என்றாள் அவமதியாக. “என்ன அப்ெடியா... ஏன் இன்னும், ஒ ோரி, நீ மோன்னத ககட்டு ஒருைிதமான அதிர்ச்ேி.... அதான் ேட்டுன்னு ககட்டுட்கடன் மன்னிச்சுக்ககா... அது உன் ெர்ேனல் மாட்டர்” என்றான் மன்னிப்ொக. “ெரைாயில்வல.... அதுக்குனு ேில ரீேன்ஸ் இருக்கு, அதான்....” என்றாள் ஸ்வமலியுடன். அன்றும் கெேியெடிகய ஆட்டம் மதாடர்ந்தது. அன்று அைகன மெயித்தான். “கரம் மைச்சு மெயிச்சுட்டீங்க கொல” என்று ேிரித்தாள். “ஆனா நீ எனக்கு நிெமான ோமலஞ் குடுத்கத..... யு ட்வரட் டில் த எண்டு” என்றான். “நீங்க தூங்க கொகவலயா, இரவு உங்களுக்கு மராம்ெ கநரமாகிைிட்டகத.... உங்க மவனைி ஒன்றும் மோல்லமாட்டாங்களா?” என்றாள். “என் மவனைிக்கு அதற்மகல்லாம் ஏது கநரம்..... நான் தூங்கும்கொது இரவு ென்னிரண்டு ஒன்றாகும் தினமும், அயர்ந்து கவளத்து உறங்க கொனால்தான் உறக்கம் ைரும்” என்றான். அைனது கெச்ேில் ஒரு கோர்வு கோகம் இருந்தகதா என்று கதான்ற வைத்தது. ‘எதுகைா இருக்கட்டும், எனக்மகன்ன’ என்று மமளனமாக இருந்துைிட்டாள். மூன்று ககம் ஆடியெின் அைன் ைிவட மெற்றான். “நாவள ேந்திப்கொம்” என்றான். ேரி என்றாள். அதன்ெின் மறந்கத கொனாள். அடுத்த நாளும் மாவல கநரத்தில் அைள் கணினி முன் அமர அைளது யாகூைில் அைன் மெயர் மகாண்ட அவழப்பு ைந்தது. “உன்னுடன் யாஹூைில் கெேலாமா என்று ஆவேப்ெடுகிகறன். ககம் ஆடாத கநரங்களில் நாம் கெேிக்மகாள்ள இது உதைட்டுகம என்வன உன் மநட்ைர்கில் இவணத்துக்மகாள்ைாயா?” என்ற குறிப்புடன். ேிறிதளவு தயக்கத்துடகனகய ேரி என்று
4
ஒப்புதல் மகாடுத்தாள்.... அப்கொது அைனுக்கு காவல கநரம்.... அைன் மெயருக்கு அருகில் ஆன்வலனில் இருக்கிறான் என்று மஞ்ேள் நிறமாக ேிரித்தது. “ஹாய்” என்றான். “ஹாய் குட் மார்னிங் டு யு” என்றாள். “உனக்கு குட் ஈவ்னிங்” என்றான். “நீங்க ஆெிஸ் கொகவலயா?” என்று ககட்டாள். “ஆெீேில்தான் இருக்ககன்” என்றான். “நான் இங்கக மிகப் மெரிய நிறுைனம் ஒன்றில் மார்மகடிங்கில் ேி ஈ ஒ ைாக இருக்கிகறன், அதனால் என் காெினில் இருந்துமகாண்டு கைவல ொர்க்க முடியும்..... ஏகதனும் மீ டிங்க்ஸ் இருந்தாகல ஒழிய மெரிய கைவலகள் இப்கொவதக்கு இல்வல..... அப்ெடிப்ெட்ட ப்ரீ வடமில் நான் ககம் ஆட ைருகைன்” என்று ெதில் அளித்தான். “ஒ அப்ெடியா” என்றாள். அன்றும் ஒரு ககம் ஆடினர். “வடம் மைச்சுக்க முடியாது..... ேட்டுன்னு ககவம முரிச்சுகிட்டு கொகவும் கைண்டி ைரலாம்... ேம்மதமா?” என்றான். “ஷ்யூர்” என்றாள். அைகன மெயித்தான். “நீதான் உண்வமயா ொர்த்தா மெயிச்ேிருக்கணும் ஆனா ைிட்டு குடுத்திகயா?” என்று ககட்டான். “இல்வல நான் ககமில் ைிட்டு குடுக்கமாட்கடன் இது உங்க மெயிப்புதான், கங்க்ராட்ஸ்” என்றாள். “தாங்க்ஸ்” என்றான். “நான் இப்கொ கொகணும், மீ ட்டிங் இருக்கு.... ேி யு கலடர்” என்றான். அைள் மதியம் ஒரு குட்டி தூக்கம் கொட்டுைிட்டு தனது ஆெிஸ் கைவலகவள முடிக்கும் கநரத்தில் அைன் மீ ண்டும் யாகூைில் கதான்றினான். “ஹாய் எப்ெடி இருக்கக ேிந்துொ?” என்றான். “நல்லா இருக்ககன் நீங்க எப்ெடி இருக்கீ ங்க ேந்திரன்?” என்றாள். “நான் நல்லா இருக்ககன் ஆனா வடர்ட்.... இன்று நிவறய கைவல... இப்கொ ைட்டுக்கு ீ கிளம்ெகறன்” என்றான். “அங்கக கொய் மரஸ்ட் எடுங்க” என்றாள் ஆதுரமாக. “மரஸ்டா? ேரியாகொச்சு, அப்கொ பூைாகு ைழி? கொய்தான் ேவமக்கணும் மா” என்றான். “ேவமக்கணுமா, நீங்களா?” என்றாள் ஆச்ேர்யத்துடன், “ஏன் உங்க மவனைி ேவமக்க மாட்டாங்களா?” என்றாள். “மவனைி ேவமக்கறதா, அவத யார் ோப்ெிடறது... அைளுக்கு கிச்ேனுக்கு கொக ரூட் மாப் கைணுகம” என்று ேிரித்தான். அதில் ஒரு கோகம் இருந்தகதா என்று கதான்றியது. “என்ன மோல்றீங்க?” என்றாள்.
5
“ஆமா ேிந்து, அப்ெடி அவழக்கலாம்தாகன?” என்றான். “ஷ்யூர்” என்றாள். “என் மெண்டாட்டிக்கு ேவமக்க மதரியாது...... டின்களில் ைாங்கி வமக்கராகைைில் சுட வைத்து ோப்ெிடத்தான் மதரியும்.... இங்கத்த உணகை ேவமக்க ைராதுனும்கொது எனக்கு ோம்ொரும் குழம்புமா ெண்ணி தரப் கொறா?” என்று அலுத்துக்மகாண்டான். “நான் அதிக காரமில்லாம எவதயானும் ேவமச்சு வைச்ோ நன்னா திங்க மதரியும்” என்று ேிரித்தான். “அது கொகட்டும் ேிந்து ஒரு மஹல்ப்” என்றான் “மோல்லுங்க” என்றாள். “என்கிட்கட ோம்ொர் மொடி இருக்கு, எங்கம்மா அவரச்சு மகாடுத்துைிட்டா, ஆனா ோம்ொர் ேரியா ைரமாட்கடங்கறது மகாஞ்ேம் மரேிெி மோல்றியா?” என்று ககட்டான். ‘அடக் கடவுகள நிெமாககை இைன்தான் ேவமயலா’ என்று கதாண, “அதுக்மகன்ன நான் இப்கொகத எழுதி உங்க மமயிலுக்கு அனுப்ெகறன்” என்றாள். அகதகொல ஐந்து நிமிடத்தில் எழுதி அனுப்ெி வைத்தாள். “ஓகக நான் ெிரிண்ட் எடுத்துட்கடன்..... ைட்டிற்கு ீ கிளம்ெகறன், கொய் ேவமச்சு ோப்ெிடனும்.... மேம ெேி. ோப்டுட்டு முடிஞ்ோ ைகரன் ககம் கொடலாம்” என்றான். “ேரி” என்றாள். ‘ஐகயா இைன் வகய்ய கால சுட்டுக்காம ேவமக்கணுகம.... அது ேரியா ைரணுகம.... மேம ெேின்னு கைற மோன்னாகன இந்த ேந்து.....’ என்று கைவல மகாண்டாள். ‘என்னது ேந்துைா?’ என்றது மனது. ‘ஆமா அைன் மட்டும் ேிந்துங்கறாகன என்வன?’ என்றாள். ‘ஓகஹா ேரி ேரி’ ‘ச்கே, அந்த மனுஷகன கஷ்டத்தில இருக்காரு நீ கைற’ என்று அடக்கினாள் அன்று மாவல அைனிடமிருந்து அைளுக்கு ஒரு மமயில் ைந்திருந்தது. “தாங்க்யு மைரி மச், உன் புண்ணியத்தில நன்னா ேவமச்கேன்.... மராம்ெ நாள் கழிச்சு ைாய்க்கு ருேியா ோப்ெிட்கடன், கதங்க்ஸ் அ டன்” என்று. அைள் பூரித்து கொனாள். அடுத்த ேந்திப்ெில் அைர்களது ைிருப்பு மைறுப்புகவள ெகிர்ந்து மகாண்டனர். அைன் மவனைிவயப் ெற்றி அைன் கூறியதிலிருந்து அைன் மீ து ஒரு ைிதமான அனுதாெம் ெரிதாெம் இருந்தகதா என்று அைளுக்கக கதான்றியது. “உன் ஹாெி என்ன?” என்றான். “நான் நிவறய ெடிப்கென் ேந்து, எனக்கு தமிழ்னா உயிர், அதனால நிவறய நாைல்ஸ் எல்லாம் ெடிப்கென், எனக்கு தமிழ்தான் மரண்டாைது மமாழி” என்றாள். “ஒ தமிழ் ெிடிக்குமா என்வனப்கொலகைதான், அப்ெறம்...?” என்றான். “ொரதியார ெிடிக்கும், அைரது அவனத்து ொடல்களும் ெிடிக்கும்... தமிழ் திவர ொடல்கள் மிகவும் ைிருப்ெம், அதிலும் ெவழய ொடல்கள்னா உேிரு” என்றாள். “ஐகயா எனக்கும்தான்..... அந்த கால டி எம் எஸ் சுேீ லா ொடல்கள்னா கண்ணதாேன் ொடல்கள்னா எனக்கு ெேி தூக்ககம இருக்காது” என்றான்.
6
“நான் கெே நிவனப்ெமதல்லாம் நீ கெே கைண்டும்.... நாகளாடும் மொழுகதாடும் உறைாட கைண்டும் உறைாட கைண்டும்...” என்று வடப் அடித்தான். “வஹய்கயா எனக்கும் இந்த ொடல் அவ்களா ெிடிக்கும்” என்றாள். “ொலிருக்கும் ெழமிருக்கும் ெேி இருக்காது ெஞ்ேவணயில் காற்று ைரும் தூக்கம் ைராது...” என்று அடித்தாள். “ஒ வம காட், என் ஆல் வடம் கெைவரட் ொடல்கள் எல்லாம் நீ மோல்கற, எனக்கு ஒகர ஆச்ேர்யமா இருக்கு” என்றான். மிகுந்த ேந்கதாஷத்துடன் கமலும் ெல ொடல்கள் ெகிர்ந்து மகாண்டனர். “உங்க ஹாெி என்ன?” என்றாள். “நான் மகாஞ்ேம் கவத கைிவதன்னு கிறுக்குகைன்” என்றான். “நான் எழுதின ேில கைிவதகளும் ஒரு கவதயும் அனுப்ெகறன், ெடிச்சுட்டு உன் ைிமரிேனத்வத மோல்லு..... இட் மீ ன்ஸ் ஆ லாட் டு மி” என்றான். அனுப்ெி வைத்தான். அைன் தூங்கி எழுந்து அன்று காவல ஆெிேில் கொய் லாகின் மேய்ைதற்குள் இைளுக்கு இங்கக ெகல் கநரம் என்ெதால் ஓய்ைாக இருந்தகொது ஒகர மூச்ேில் ெடித்து முடித்துைிட்டாள். ெிரமித்து கொனாள்..... ‘கிறுக்கல்கள் என்றாகன இதுைா கிறுக்கல், மொக்கிஷங்கள் அல்லைா.... என்ன தமிழ் மமாழி மேறிவு, எவ்ைளவு ஆற்றல்..... மமாழியின் ஆதிக்கம்’ என்று மாய்ந்து கொனாள். அவத எல்லாம் அைளது ைிமரிேனமாக எழுதி அைனுக்கு மமயில் கொட்டாள். காவல ஆெிேில் அவத திறந்து ொர்த்தைனுக்கு ஒகர ேந்கதாஷம். “யு கமட் வம கட” என்று ெதில் ைந்தது. அைளுக்கும் அது மகிழ்ச்ேிவய தந்தது. இப்ெடியாக ெிடித்த
ொடல்கள், அைன் எழுதிய கைிவதகள் என்று இருைருமாக
ெகிர்ந்து ெடித்து அனுெைித்து சுவைத்தனர். ஒருைவர ஒருைர் ொராட்டிக் மகாண்டனர். இைள் எப்கொதுமில்லாதது கொல கணினியின் முன் அதிக கநரம் இருப்ெவதக் கண்டு அைளது அம்மா ககட்டார், “என்ன அம்மு நிவறய கைவலயா, எப்கொதும் கம்ப்யுடர் முன்னாடிகய இருக்கக, என்கனாட கூட ேரியா கெேறது இல்வலகய?” என்று. “இல்வலமா, ஒரு புது ெிமரண்ட், அதான், கெேிண்டு இருந்கதன்” என்றாள் அைளது தாய்க்கும் அைளுக்கும் மெரிய ரகேியங்ககள கிவடயாது எனலாம்.... அைளது மிக கநருங்கிய கதாழி அைள் தாய்தான் என்ொள். அதனால் அைனது எழுத்துக்கவள தாய்க்கு ைாேித்து காட்டினாள். “நன்னாதான் எழுதி இருக்கான்..... எதுக்கும் ொர்த்துக்க..” என்று ைார்ண் மேய்தார். “ேரிமா” என்றாள்.
7
ேில ைாரங்கள் இப்ெடியாக கழிய அைன் அவ்ைப்கொது இைளிடம் ேில ெல மரேிெிகள் ககட்டு ைாங்கிக்மகாண்டு ேவமத்தான். “கஹ ேிந்து, ெீர்கங்காய் நன்னா இருந்துதுன்னு ைாங்கிகனன், அவத மைச்சு என்ன ேவமக்கலாம் ஏதானும் ஐடியா மோல்கலன்” என்றான் ஒரு நாள். “ேிந்துமா, குண்டு குண்டா மொடிோ கத்திரிக்காய் ொர்த்ததும் ைாங்கீ ட்கடன், எனக்கு எண்வண கத்திரிக்காய் மேய்யணும்னு ஆவே.... மரேிெி அனுப்பு ப்ள ீஸ்” என்றான் இன்மனாரு நாள். “என்னடா இைன் எப்கொ ொரு ோப்ொட்வட ெத்திகய ககக்கறான்னு ோப்ொட்டு ராமன்னு நிவனச்சுடாகத என்ன ேிந்து” என்று ேிரித்தான். “ச்கே ச்கே அப்ெடி இல்வல..... ோப்ொடு என்ெது நம் ைாழ்ைின் ஒரு முக்கியமான அங்கம்.... ையிறு நிவறஞ்ேிருந்தா, ககாெம் ஆத்திரம் ேண்வட எதுவுகம அண்டாது” என்றாள். “ெரைாயில்வலகய நன்னா கெேறிகய” என்றான். “உங்க மவனைி ேவமக்க மாட்டாங்க ேரி, ஆனா ைட்டுல ீ கூட இல்வலயா, நீங்க ேவமக்கும்கொது ஏதானும் உதைலாகம?” என்றாள். “மராம்ெ முக்கியம், அை உதைட்டாலும்....” ீ என்று அலுத்துக்மகாண்டான். “அை இங்கக ஒரு க்ளப்ல மமம்ெர்..... அங்கக கொய் மடன்னிஸ் அது இதுனு ைிவளயாடிண்டு இருப்ொ.... இரவு ஒன்ெது ெத்துனுதான் ைட்டுக்கக ீ ைருைா... நான் இருக்ககனா, ோப்ெிகடனான்னு ககக்க கூட அைளுக்கு கநரமும் இஷ்டமும் கிவடயாது, கநரா ைந்து உவட மாற்றி கமகல தூங்க கொய்டுைா, நான் ஏதானும் ெடிப்கென்.... எழுதுகைன்.... இல்கலனா ககம் ஆடுகைன்.... இங்கககய கீ கழ என் ரூமில் அப்ெடிகய அேந்து தூங்கிடுகைன்” என்றான் இயல்ொக. “இைளுக்கு சுருக்மகன்றது, ‘அப்கொ இருைரும் ஒன்றாக ஒகர அவறயில் கூட இல்லாத அளவுக்கா இைர்களுக்குள் ைித்யாேம் ஏற்ெட்டுள்ளது?’ என்று குழம்ெினாள். ககட்க கூச்ேமாக இருந்தது. அைனும் அவத உணர்ந்தைன் கொல ேில மநாடிகள் அவமதியாக இருந்தான். அைனது ஒவ்மைாரு எழுத்வதயும் கேகரித்து அதற்மகன தனியாக ஒரு கொல்டர் ஏற்ெடுத்தி அதில் ொதுகாத்து ைந்தாள். நாமளாரு கமனியும் மொழுமதாரு ைண்ணமுமாக அைர்களது நட்பு மதாடர்ந்தது. ேில நாட்கள் காவல கைவளயில் அைள் அைனுக்காககை தன் ேவமயல் குளியல் கைவலகவள ேீ க்கிரகம மேய்து முடித்து, தயாராகி கணினியுடன் அமர்ந்தாள். அைன் அப்கொதுதான் அங்கக ைடு ீ ைந்து கேர்ந்து தன் லாப்டாவெ ேவமயல் அவறயில் வைத்துக்மகாண்டு அைளுடன் கெேியெடிகய ேவமப்ொன், ேந்கதகங்கள் ககட்டு மதளிந்து மகாள்ைான். அப்கொது யாகூைில் கணினி டு கணினி கெேவும் முடியும் என்று கதான்றிய கநரம் ஆதலால், அப்ெடிகய அவழத்து வடப் இன்றி ைாய்
8
கெச்ோகவும் கெேத் துடங்கி இருந்தனர். அைன் குரவல ககட்டைள் அயர்ந்து கொனாள். மிக கதர்ந்த ஆங்கிலமும் ெிராமண தமிழும் கெேினான். நல்ல கம்ெீரமான குரலாக இருந்தது. இப்கொமதல்லாம் அைனின் குரவல ககட்ககை அைேரமாக தன் கைவலகள முடித்துக்மகாண்டு இயற் கொவன காதுக்கு மொருத்திக்மகாண்டு மரடியாக அமர்ந்தாள். அைளுடன் ேம்ொஷித்த ெடிகய ேில ேமயம் ொடவும் மேய்தான்...... ஆங்கில ொடல்கவள திறம்ெட ொடும் திறவமயும் இருந்தது... “என்ன அருவமயான குரல் உங்களுக்கு” என்று மமச்ேிக்மகாண்டாள். “ஆமா நீதான் மமச்சுக்கணும்” என்று ேிரித்தான். “நீ எனக்காக ஒரு ொட்டு ொடக் கூடாதா?” என்றான் ஆவேயாக. “என்ன ொடணும், எனக்கு ொடி ெழக்கமில்வல.... கூச்ேமா இருக்கக...... ஏகதா மகாஞ்ேம் ொடுகைன் ஆத்துக்குள்ள எனக்குள்ள...” என்றாள் ேங்ககாெமாக. “நான் என்ன உன்வன மொது கமவடயிவலயா ொடச் மோன்கனன், இட்ஸ் ஒன்லி ொர் வம இயர்ஸ்” என்றான். ொடினாள். அந்தப் ொடல் இருைரும் உயிரில் கலந்து இதயம் நுவழந்து கலக்கியது ஏகதா மோல்லத் மதரியாத உணர்வு. இருைரும் மகிழ்ந்து ெரைேத்தின் உச்ேியில் இருந்தனர். அதுதான், “உன்வன காணாத கண்ணும் கண்ணல்ல உன்வன எண்ணாத மநஞ்சும் மநஞ்ெல்லா நீ மோல்லாத மோல்லும் மோல்லல்ல நீ இல்லாமல் நானும் நானல்ல.....” என்ற ொடல். அைன், அைள் அவத உருகி ொட ககட்டு கெச்ேில்லாத ேிவலயானான், “இைகளா அழகா இவ்ைகளா ரேிச்சு உணர்ந்து ஆழமா கூட ொட முடியுமா, எனக்கு ொடகை மதரியாதுன்னு ெிகு ெண்ணிகன, எவ்ைகளா அருவமயா இருக்கு உன் குரல்” என்று பூரித்து கொனான். அைள் முதன் முதலாக கலோக ேிைந்து கொனாள். இன்னமும் ஒருைவர ஒருைர் புவகப்ெடம் மூலம் கூட கண்டிருக்கைில்வல. அந்த முகம் அறியா ஆடைன் அைவள அப்ெடி ொராட்ட ககட்டு ேிைந்தாள். அைளுக்கு ஆச்ேர்யமானது. ‘இது கைண்டாம், அைன் மணமானைன், இந்த எண்ணங்களும் மநருக்கமும் நல்லதல்ல’ என்று தன்வனகய கடிந்து அடக்கிக்மகாண்டாள். அைனும் அங்கக அப்ெடிகய தான் தைித்துக்மகாண்டு இருந்தான். இந்த கதியில் மூன்று மாதங்கள் மேன்றிருந்தன. அைவளப்ெற்றி மதரிந்துமகாள்ளும் ஆர்ைம் இருந்தும் அைன் அைவள ஒன்றுகம ககட்கைில்வல. அைளும் அைன் மவனைியிடம் ஏன் அப்ெடி ைிலகி இருக்கிறான் என்று கமலும் தூண்டி துருைி
9
ககள்ைிகள் ககட்க கதான்றாமல் தான் இருந்தாள். அந்த கண்ணியம்தான் இருைவரயும் ஒருைர் மீ து ஒருைர் மநருக்கம் மகாள்ள வைத்தது. ஒரு நாள் அைளாககை முன் ைந்து தன் கவதவய அைனிடம் கூறத் துைங்கினாள். ஏன் மோல்கிகறாம் எதற்கு என்று கயாேிக்காமகல நிகழ்ந்தது... “நான் எங்கப்ொம்மாக்கு மூத்த மொண்ணு..... எனக்கு ஒரு தங்வக, ஒரு தம்ெி..... தங்வக உங்களுக்கக மதரியுகம, ெத்து ைருஷமா அங்க இருக்கா.... அைளுக்கு திருமணம் ஆகி ஏழு ைருஷங்கள் ஆகுது..... தம்ெி இப்கொதான் ெடிச்சு முடிச்சு கைவல கிவடச்ேிருக்கு.... அப்ொ இல்வல.... அம்மா மட்டும்தான்.... நான் ஆர்ட்ஸ் எடுத்து ெடிச்கேன். ெின் கம்ப்யூடர் ககார்ஸ் கேர்ந்து கதர்ந்கதன்.... ஒரு நல்ல கம்ெனில கைவலயில் இருந்கதன்... அப்ொ இருக்கும்கொகத உகந்த ையதில் என் திருமணத்திற்காக ைரன் ொர்த்தார்” “என் ொதகத்தில் என்னகமா ககாளாறாம், மணமானா என் மாமனாருக்கு ஆகாதாம், உடகன கொய் கேர்ந்துடுைார் ஆயுசு குவறயும்னு என்மனன்னகமா மோன்னா, எனக்கும் எங்காத்துவலயும் அதிமலல்லாம் நம்ெிக்வக இல்வலனாலும் ைர்ற ைரன்களுக்கு நம்ெிக்வக இருந்தது. அதனால தட்டி தட்டி கொச்சு. ஒரு ைரன் ெரைாயில்வலன்னு ைந்தா, நிச்ேயமும் நடந்தது” “அந்தப் வெயன நான் ஒரு முவற ேந்திச்சு கநர்லயும் கெேிகனன், ஆனா கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி அைா அப்ொ ஒரு ஆக்ேிமடண்ட்ல கொய்ட்டார்..... அது என்கனாட நிச்ேயம் ெண்ணினதுனாலதான்னு நிவனச்சு என்வன ஒதுகிட்டா, கல்யாணத்த நிருத்தீட்டா..... அத்தவன ெணமும் ஏற்ொடுகளும் எல்லாமும் கைஸ்டா கொயுடுத்து..... ஒரு முவற அப்ெடி நின்னு கொனதால கமற்மகாண்டு யாரும் ைரன் கெே ைர கயாேிச்ோ, ைந்தைா அவ்களா இவ்களான்னு ககட்டா, எனக்கு மைறுப்ொயிடுத்து. கைண்டகை கைண்டாம் எனக்கு திருமணம்னு நான் மறுத்துட்கடன்” “என் தங்வகக்கு ொர்க்க மோன்கனன். அைளுக்கு ஏதுக்கக ஒரு வெயன ெிடிச்ேிருந்துது..... எனக்காக அை ைாழ்க்வக மகட கைண்டாம்னு அைளுக்கு கல்யாணம் ெண்ணிகனாம்..... என் ைாழ்க்வக இப்ெடி ஆயிடுத்கதன்னு கைவல ெட்கட எங்கப்ொக்கு ஹார்ட் ப்ராப்ளம் ைந்தது. அதுல கொய் கேர்ந்துட்டார்” “நானும் எங்கம்மா தம்ெிகயாட எங்கம்மாை ொர்த்துண்டு ைாழ்ந்துண்டு இருக்ககன். அம்மாக்கு மூட்டுைலி ப்ராப்ளம், அதனால அதிக நடமாட்டமில்வல...... ஆத்துக்குள்ள எல்லாம் நடந்துொ, மராம்ெ நடமாட முடியாது..... அதான் அைாள ொஸ்தியா ேிரம ெடுத்தாம நாகன எல்லா காரியமும் மேஞ்சுடுகைன்..... ஏதானும் ேின்னதா அம்மாவும் மஹல்ப் ெண்ணுைா.”.. என்றாள்
10
“இப்ெடியும் இருக்காளாமா இந்த காலத்துல மனுஷா?” என்றான் அேந்து கொய் ேந்து. “என்ன அந்நியாயமா இருக்கக?” என்றான். “நான் இந்தியாை ைிட்டு ைந்து ெல ைருஷமாச்சு, இத்தவன அேிங்கமா கொயிடுத்தா மனுஷாகளாட மனப்ொன்வம?” என்று ககாெம் மகாண்டான். “ஆமா அந்நியாயம்தான், ஆனா என்ன ெண்ண முடியும் மோல்லுங்ககா” என்றாள். “அப்ொ இல்லாத வெயனா ொர்க்கலாம்னா, அைனுக்குகம கூட ெயம், ஒரு ைாட்டி கல்யாணம் நின்னு கொய்டுத்து அை அம்மாக்கும் ஏதானும் ஆயிடுகமா அப்ொ இல்வலனாலும் அம்மா இருக்காகளன்னு.... எனக்கு ேீ ன்னு கொயுடுத்து” என்றாள். “உன்வனப் ெற்றி ைிரிைா ஒெனா மோன்னதுக்கு மராம்ெ தாங்க்ஸ் ேிந்து, எனக்கு ககட்டதும் ஒகர ைருத்தமா இருக்கு..... இத்தவன நல்ல மனசு, தங்கமா இருக்கக.... உனக்கா இந்த மகாடுவம கநரணும்..... என்னத்த மோல்லி உன்வன கதத்தறதுன்கன எனக்கு மதரியவல” என்று குமுறினான். “கொகட்டும் ைிடுங்ககா, என்னகமா உங்ககிட்ட மோல்லிக்கணும்னு கதாணிச்சு, மோன்கனன், இல்லாம நான் யார்கிட்டயும் இமதல்லாம் ஒரு கெச்ோ எடுத்துண்டு கொனகத இல்வல” என்றாள் கூச்ேத்துடன். “உன்வனப்கொலத்தான் மா நானும்... என் ைாழ்க்வகயின் அைலங்கவள யாருடனும் ெகிர்ந்தகத இல்வல..... என் கோகம் எனக்குண்டானதுன்னு எண்ணம் எனக்கு..... எனக்கும் அம்மா மட்டும்தான் இப்கொ உயிகராட இருக்கா.... திருச்ேில ஸ்ரீரங்கத்துல இருக்கா, அை உண்டு அை பூவெ, ககாைில் காகைரி ஆறுன்னு காலம் தள்ள ீண்டு இருக்கா..... எனக்கு ஒரு அக்கா, ஒரு தம்ெி.... மரண்டு கெருக்குகம கல்யாணம் ஆயிடுத்து. அக்கா ெங்களுரில இருக்கா, தம்ெி இங்ககதான் ந்யூ மெர்ேீ ல இருக்கான்” “நான் ெடிக்கச் ைந்தகொதுதான் இை, என் மெண்டாட்டி, நான்ேிய ேந்திச்கேன்.... எனக்கு ஒரு ைருடம் ெூனியர்..... ெடிப்புல ேந்கதகம் ககட்டா, மோன்கனன், அதுதான் தப்ொயிடுத்கதா என்னகமான்னு எனக்கு ேில ேமயம் கதாணும்..... அைளுக்குன்னு யாருமில்லாத அனாவத அகைா..... ஹாஸ்டல்ல தங்கி ெடிச்ோ..... நான் ெடிப்புல மஹல்ப் ெண்ணிகனன்..... அப்கொ ேந்திச்சு கெேி ெழக ஆரம்ெிச்ேது, மநருங்கிய நண்ெர்கள் ஆகனாம்...... ைிருப்பு மைறுப்புகள ெகிர்ந்துண்கடாம்....” “அப்கொதான் ஒரு நாள் அை தன் கஷ்டங்கள மோல்லி ஒ னு அழுதா..... தனக்குன்னு யாருகம இல்வல, கலான்லியா ெீல் ெண்கறன்னு அழுதா..... அை ைருத்தம் ொர்த்து எனக்கு தாங்கல..... அதும் கொக நாங்க அப்கொ மராம்ெ நல்ல ெிமரண்ட்ஸ் கைற, கோ அைள ேீ க்கிரமா ஒரு நல்லைனா ொர்த்து கல்யாணம் ெண்ணிக்க மோன்கனன்” “என்வன கொய் ஊரும் இல்லாம கெரும் இல்லாம யாரு கல்யாணம் ெண்ணிப்ொ, நான் ேந்திக்கறைங்க எல்லாருகம ஒரு இரவு மோந்தத்துக்கும் லிய்வ் இன்
11
உறவுக்கும்தான் முன் ைராங்ககள தைிர கல்யாணம் குடித்தனம்னா ஓடாறாங்ககள...” என்று கமலும் குமுறினாள். அந்த நிமிடத்தில் என் மனதிகல என்ன கதான்றியகதா, “உனக்கு நான் இருக்ககன், நாகன உன்வன கல்யாணம் ெண்ணிக்ககறன்னு மோன்கனன்.... ஆனா மோன்ன ெிறகு உடகனகய ஏன் அப்ெடி மோன்கனன், எங்கம்மா இதுக்கு என்ன மோல்லுைா, இது எப்ெடி நடக்கும்னு ஒகர குழப்ெம்...... அந்த மநாடி நான் மேய்த அைேர முடிைினாகல இப்கொ ைவரக்கும் நான் அைதி ெடகறன்” என்றான் ைருத்ததுடன். “கைவலப் ெடாதீங்க ேந்து, எல்லாம் ேரியாயிடும்” என்றாள் ேமாதனாமாக. “இல்வல ேிந்து, இது ேரியாகாது..... நாளுக்கு நாள் எங்க ெிளவு அதிகம்தான் ஆகறது” என்று மதாடர்ந்தான். “அந்த கநரத்தில எங்கக்காக்கு திருமணம் நிச்ேயம் ஆகி இருந்ததுன்னு நான் இந்தியாவுக்கு கொகனன். கல்யாணமமல்லாம் முடிஞ்சு மமல்ல எங்கம்மாகிட்ட இைள ெத்தி மோன்கனன். “ஏன் இப்ெடி அைேரெட்கடனு?” ககட்டா. “என்னகமா மோல்லீட்கடன்மா” என்கறன். “நீ நிெம்மாகை அைள கல்யாணம் ெண்ணிக்கணும்னு நிவனக்கறியா?” னு ககட்டா. “ஆமா னு மோன்கனன்.... “ேரி உன் இஷ்டம், எப்கொன்னு மோல்லு அங்ககயா இங்ககயா னு மோல்லு..... நான் ைகரன்னா” அம்மா. அதுக்கு கமல எந்த கெச்சும் இல்வல. ெின்கனாட இை கிட்ட கெேினா இங்கதான் கல்யாணம் ெண்ணிக்கணும்னு அடம் ெண்ணினா, ேரின்னு அம்மாை ைர ைழிச்கேன், என் தம்ெியும் அப்கொகை இங்கக ெடிக்க ைந்துட்டான்.... அைனும் இருந்தான்.... அம்மாகை அங்ககர்ந்து தாலி புடவைன்னு ைாங்கீ ண்டு ைந்தா..... தட்டு தடுமாறி இைளுக்கு அவத எல்லாம் கட்டிைிட்டா..... இங்கக இருந்த ஒரு ேின்ன கிருஷ்ணர் ககாைில்ல மைச்சு எங்கம்மா முன்னிவலல அை கழுத்தில தாலிய கட்டிகனன், அைா முவறப்ெடி ஒரு ேர்ச்ல கமாதிரம் மாத்தி கல்யாணமும் ெண்ணிண்கடாம். ெின்கனாட அம்மா கிளம்ெி கொய்டா” “நான், என் ெழக்க ைழக்கம் பூவெனு எல்லாம் ொர்த்து அை மகாஞ்ேம் மிரண்டு கொய்டா. “நீ என்ன இப்ெடி எல்லாம் இருக்கக, எனக்கு ேவமக்க எல்லாம் மதரியாது..... என்வன பூவெ எல்லாம் மேய்ய மோல்லாகத..... எனக்கு உங்க ொதி மதம் எல்லாம் ெிடிக்காது..... எனக்கு மதரிஞ்ேமதல்லாம் ஏசுநாதர் மட்டும்தான் னு மோல்லீட்டா. ேரின்கனன். கைற ைழி. கல்யாணம் ஆனகத கொதும்னு இை ெடிப்வெ முடிச்ே வகய்கயாட ைட்டிகலகய ீ
12
இருந்துட்டா. ஒரு கைவலக்கும் ட்வர ெண்ணவல..... நிவறய க்ளப்ல மமம்ெர் ஆனா, நிவறய ெணக்கார ெிமரண்ட்ஸ் ெிடிச்ோ” “நான் கைவலயில கேர்ந்த புதுசு..... என்வன நான் நிருெிக்கணும்னு கைவலயில உேரணும்னு நான் ஓயாம ஒவழச்ே கநரம்..... அைளுக்கு அது ைேதியா கொச்சு..... அைளுக்கு கதவையானது எல்லாம் என் ெணமும் என் ெதைியும் என் மவனைின்னு மோல்லிக்கிற கெரும்தான் நானில்வலன்னு மராம்ெ ேீ க்கிரகம எனக்கு புரிஞ்சு கொச்சு. நிவறய ஊதாரி மேலவு மேஞ்ோ, க்ரூஸ்ல ஊர் சுத்த கொனா... ககட்டா கத்தினா, மகாஞ்ேம் மமண்டலி டிஸ்டர்ப் ஆகி இருக்கானு மோன்னார் டாக்டர். “மைக்கத்த ைிட்டு இவத எல்லாம் ஏன் உன்கிட்ட மோல்கறன்னு எனக்கக மதரியல ேிந்துமா... அைகிட்ட எந்த உறவும் மைச்சுக்க கூட எனக்கு ெயமா இருந்துது..... அை எப்கொ ோதாரணமா இருப்ொ, எப்கொ கத்துைான்கன எனக்கு மதரியாம இருந்துது...... அதனால அப்கொகை நான் அைகிட்கட இருந்து ஒதுங்கிதான் இருந்கதன்..... எங்களுக்குள்ள எதுவுகம நடக்கவல கிட்டத்தட்ட மரண்டு ைருஷம்னா நம்புைியா?” என்றான் மெருமூச்சுடன். அதற்கு அைளும் அவமதியாககை இருந்தாள். அைனும் ேில மநாடிகள் மமளனமாக இருந்தெின், “அந்த கநரத்தில்தான் நாங்க ஒரு ட்ரிப் கு கொகனாம். ஹைாய் னு நிவனக்ககறன்..... அங்கக இருந்த சூழல், குளிர், எங்கவள சுற்றி அவனைரும் என்ொய் ெண்ணுைதும் மராமான்ஸ் ெண்ணுைதுமாக இருக்க கண்டு அைளுக்கு என்ன கதான்றியகதா...... அன்று இரவு என்னுடன் இணக்கமாக நடந்துமகாண்டாள்..... அந்த உறைின் ெயனால் ெிறந்தைன் தான் என் மகன்..... இப்கொது அைன் ெள்ளி இறுதி ெடிக்கிறான்..... அைன் னா எனக்கு உேிரு, ஆனா இை அைவனயும் எனக்கு ஆக ைிடாம தன் ெக்கம் இழுத்து மைச்ேிருக்கா” என்றான் ஆற்றாவமயுடன். “ஒ” என்றாள் ேிந்து. “அதன் ெின் ஊர் திரும்ெியதும் இகைா தன் கதாழிகளுக்கு என ஒரு ொர்டி குடுத்தா. அப்கொ அைகளாட ேில மநருங்கிய கல்லூரி கதாழிகள் ைந்திருந்தனர்....
அதில்
ஒருத்தி ேிரிச்சு கிண்டலா கெேினத நான் ககட்கடன். “ெரைாயில்வல நான்ேி, நீ நிவனத்தெடிகய ப்ளான் மேய்தெடிகய ‘எனக்கு யாருமில்வல என்வன யாரு கல்யாணம் ெண்ணிப்ொன்னு கண்ணர்ீ ைடித்து, இந்த அறிவு ெீைிய உன் ைவலயில ேிக்க மைச்சுட்டிகய, மோன்னெடிகய கல்யாணமும் ெண்ணிகிட்டிகய, அைன் கல்லூரியிகலகய மிகுந்த அறிவுெீைி, நல்ல கைவல நல்ல ேம்ெளம் கண்டிப்ொக கிவடக்கும், நல்லெடியான ைேதியான ைாழ்வு உண்டு னு ப்ளான் ெண்ணி தாகன அைவன ைவலயில ைிழ மைச்கே” னா. “எல்லாரும் ேிரிச்ோ..... எனக்கு எக்கச்ேக்கமான ககாெம் ஆத்திரம், அைமானம். ‘ச்கே ஒரு மெண்ணின் ைார்த்வதயில இப்ெடி ஏமாந்கதகன’ என்று இயலாவமனாகல மேம
13
ஆத்திரம் ைந்தது. அப்கொதான் நான் குடிக்க ஆரம்ெிச்கேன்” என்றான். “ஐகயா” என்றாள் ேிந்து தன்வனயும் அறியாமல். “மதரியும், கமாேமான ெழக்கம் தான்..... ஆனா நான் எதிர் மகாண்ட உண்வமயின் தாக்கத்தில் இருந்து மைளிகய ைர எனக்கு ேில ைருடங்கள் அந்த மதுைின் மயக்கம் கதவைப்ெட்டது..... மாடு மாதிரி உவழச்கேன், வக நிவறய ேம்ொதிச்கேன்...... மமாத்தமும் இை ஊதாரி ெண்ணிகய மகடுத்தா, நான் குடிச்கே மகடுத்கதன்...... அந்த கநரம் மதாட்டு நான் அைளிடம் முகம் மகாடுத்து கெசுைதில்வல..... எனக்கும் அைளுக்கும் எந்த ஓட்டும் உறவும் இல்வல.... நான் கீ கழகய தான் இருப்ெது ைழக்கம், அைள் அைளது மாடி அவறயில் தான் இருப்ொள்..... அைள் அவதப் ெற்றி கைவலப்ெட்டதாக கூட மதரியைில்வல.... இந்த ெிளவும் ெிரிவும் நாளுக்கு நாள் அதிகம்தான் ஆகிறகத தைிர இதில் எந்த மாறுதலும் ஏற்ெடவல.....” “நீ ககட்கலாம், இத்தவனக்கும் ெிறகு ஏன் இந்த உறைில இன்னும் இருக்கணும் ெிரிஞ்சுடலாகமன்னு..... என் மகனுக்காக ேிந்து, என் மகனுக்காக..... அைன் ெள்ளி இறுதியானும் ெடிச்சு முடிச்சுட்டா, அைனுக்கும் ைிைரங்கள் புரியற ையோகும்..... அப்கொ மோல்லி புரிய மைச்சு அதன் ெிறகு அைவன நல்லெடி டார்ம் கு (கல்லூரியில் ெடிக்கும்கொது தங்கும் ஹாஸ்டல்) அனுப்ெீட்டா அப்ெறமா இைள ெிரியறது ஈேின்னு காத்திருக்ககன்..... எனக்கும் மைறுத்து கொச்சு.... இனி ேமாளிக்க முடியாதுனு எனக்கக புரிஞ்சுகொச்சு..... ேரி கொகுது ஏகதா மேஞ்சுட்டானு நான் கதத்திகிட்டு அைகிட்ட ராேியா கொலாம்னு மநருங்கினாலும், அை அவத உணர்ந்ததாககை மதரியல...... கைவலகயெடாமா அை ைாழ்க்வகயிகலகய தான் அை இருக்கா. அது எனக்கு கமலும் ஆத்திரத்வத தான் குடுக்குது.” “ேில ைருடங்களில் என் கதாழன் அருண் என்வன ைழி நடத்தினான். “நீ இருக்கும் நிவலகண்டு உன் மககன உன்னிடம் ைர ெயப்ெடுகிறான் ேந்து, இப்ெடி மேய்யாகதன்னு” எடுத்து கூறினான். அப்கொது நான் கைவலயில் எவ்ைகளா உேந்கதகனா அகத கநரம் உடல் நிவல மகடுத்துக்மகாண்கடன்.... லிைர் ப்ராப்ளம் ைந்தது.... அரண்டுகொகனன்..... உடகன குடிவய நிறுத்த கைண்டும் என்றார் டாக்டர். உடகன நிறுத்திகனன், ோதா மனிதனாக ொர்த்து ககட்டு ைாழ ஆரம்ெிச்கேன்.... நாங்கள் அடிக்கடி ேண்வட கொட்டுக்மகாள்ைவதயும் நான் குடித்து இருப்ெவதயும் ொர்த்து ெயந்து கொயிருந்த என் மகவன என்வன ெற்றி இல்லாததும் மொல்லாததுமாக கூறி என்வன ஆக ைிடாமல் மேய்து ைிட்டாள் நான்ேி.” “அைன் முகம் மகாடுத்து கூட என்னுடன் கெசுைதில்வல..... இப்கொது நான் புது மனிதனாக மாறியெின் மகாஞ்ேம் ெரைாயில்வலகயான்னு கதாணுது..... நான் குடிவய மறக்க நிவனச்ே கநரத்தில் என்வன ெிடித்துக்மகாண்டதுதான் என்னுவடய இந்த
14
ஸ்க்ராெிள் ஆடும் ெழக்கம்..... மது என் புத்திவய மழுங்க அடித்தது..... ஆனால் இந்த ஆட்டம் என் புத்திவய கூர்வமயாக்கியது..... இங்கக ைந்கதன் நிவறய கெவர ேந்திச்கேன்..... ேில கெகராட ெழகிகனன், ேிலர் ைழிஞ்ொங்க, மகாஞ்ேினாங்க அவத எல்லாம் கண்டு மைறுத்து ஒதுக்கின்கனன். அப்கொதுதான் ைித்யாேமாக உன்வன கண்கடன்..... நீயும் ேின்ன ையசு மெண்ணாக இருப்ொய், நீயும் அப்ெடிதான் ைழிைாகயா என்று நான் எண்ணியது கூட உண்டு..... ஐ ஆம் ோரி ேிந்து அப்ெடி உன்வனப்ெற்றி நான் எண்ணியதற்கு இப்கொ ைருத்தப்ெடகறன் கண்ணம்மா” என்றான். முதன் முதலாக அைன் அப்ெடி அவழக்க ககட்டு அைள் அேந்து கொனாள். முகம் ேிைந்து கொனது. “ோரி மனதினுள் உன்வன அப்ெடிதான் அவழப்கென்.... இன்று கெச்ேின் கைகத்தில் அது மைளிகய ைந்துைிட்டது” என்றான். அந்தப் கெச்ேின் தாக்கத்தில் மனம் மைதும்ெி இைளிடம் ைிவட மெற்று தூங்க மேன்றான். மறு நாள் மாவல அைன் ஆன்வலன் ைர, “கநத்து மராம்ெ கலங்கி கொயிருந்தீங்க, மகாஞ்ேமானும் தூங்கின ீங்களா?” என்றாள் ஆதுரத்துடன். “ம்ம் தூங்கிகனன்..... இப்கொ எல்லாம் உன்னிடம் கெேீ ட்டு தூங்க கொனா சுகமா தூங்கீ டகறன்” என்று ேிரித்தான். “அை மகடக்கா... அை கெச்கே கைண்டாம்... அது கொகட்டும் ைிடு, கைகற கெசுகைாம்” என்று அைகன கெச்வே மாற்றினான். “நம்ம ஊர்ல மவனைி ைித ைிதமா புருஷவன அவழப்ொங்க இல்வலயா ேிந்து?” என்றான். “ஆமா ேந்து, மாமான்னு மோல்லுைாங்க“ என்றாள் “அப்ெறம் அத்தான் னு கூட மோல்லுைாங்க இல்வலயா, அவத ககட்டா எனக்கு அருவமயான ொடல் நினவு ைருது” என்றான். “அத்தான் என் அத்தான் அைர் என்வனத்தான் எப்ெடி மோல்கைனடி....” என்று ொடினான். அைளும் “அத்தானின் முத்தங்கள் அத்தவனயும் முத்துக்கள்....” என்றாள். “அன்புள்ள அத்தான் ைணக்கம், உங்கள் ஆழிவர மகாண்டாள் மயக்கம்” என்றான் “அத்வத மககன கொய் ைரைா அம்மான் மககன கொய் ைரைா” என்றான் அைன். “ெகல ெகல நிவறய ொடல்கள் இல்வலயா” என்று இருைரும் ேிரித்துக்மகாண்டனர். “கைகற என்ன கூறி அவழப்ொங்க?” என்றான். “ஏன்னா னு மோல்லுைா நம்ம ைடுகள்ள” ீ என்றாள். “ஒ ஆமாம் நானும் ககட்டிருக்ககன்... அழகா இருக்கும்,
15
“ஏன்னா நீங்க ேமத்தா இல்ல அேடா..... எதிர் நீச்ேல் ெட ொட்டு கூட இருக்கக” என்றான். “நீ ஏன் என்வன அத்தான்னு கூப்ெிட கூடாது ேிந்து?” என்றான். “என்ன?” என்று அதிர்ந்து கொனாள். “நீ என்வன அப்ெடி அவழச்ோ எப்ெடி இருக்கும்னு கற்ெவன ெண்ணி ொர்க்ககறன்” என்றான். “நீங்க மணமானைர் ொக்ரவத, என்னகமா கொக்கா மோல்றீங்ககளன்னு உங்கவள சும்மா ைிட்டு மைச்ேிருக்ககன்” என்றாள் அைளும் அவத ேீ ரியோக எடுக்காமல். “இல்வல ேிந்து கண்ணம்மா, ஐ மீ ன் இட்...... நீ என் ைாழ்ைில் ைந்த கைவள ஒரு மொன் கைவள. ைேந்தமா நீ என் ைாழ்ைிகல ைந்திருக்கவலனா, நான் ைாழ்ைின் அமிர்தம் என்னன்னு மதரிஞ்ேிருக்ககை முடியாது..... ஒரு இனிய மவனைியின் அருவம எப்ெடி இருக்கும்கன எனக்கு மதரியாமகல கொயிருக்கும்.....” “கயாேிச்சு கெசுங்க, யு கடான்ட் ேவுண்ட் ஆல்வரட் டுகட.... கொய் தூங்குங்க” என்றாள் அைவன அவமதிெடுத்தமைன. “நான் திரும்ெவும் குடிச்கேன்னு..... குடிச்சுட்டு உளறகரன்னு நிவனச்சுட்டியா, ேத்தியமா இல்வல, நான் அவத ைிட்மடாழிச்சு எத்தவனகயா ைருஷங்களாச்ே....... நான் கெசுைவத உணர்ந்து, ஆத்மாைில் இருந்துதான் மோல்கறன் மேல்லம்” என்றான். “என்ன இைன், இன்று இப்ெடி எல்லாம் கெசுகிறான்.... கண்ணம்மா என்கிறான்.... மேல்லம் என்கிறாகன...?” என்று குழம்ெினாள் ேிந்து. மகாஞ்ேம் ெயம் கதான்ற ஆரம்ெித்தது. “உன்வன ேந்தித்த கைவள ஒரு நல்ல நாள், அதனாகலா என்னகமா நம்ம உறவு மராம்ெ அருவமயா அவமஞ்ேது. உன்னிடம் கெே கெே ெழகப் ெழக உன் உயர்ந்த உள்ளமும் ெண்பும் கெச்சும் என்வன கைர்ந்தது. “என்னடா இைன் நம்மிடம் இப்ெடி எல்லாம் கெேறாகன திடீர்னு நீ ஷாக்காகக் கூடாது கண்ணம்மா..... இந்த ேில மாதங்களா நாம ெழககறாம், இந்த ேில ைாரங்களா நான் உன்வன மராம்ெ நல்லா புரிஞ்சுகிட்ட ெின் உன்வன என்னைளாககை நிவனக்க ஆரம்ெித்துைிட்கடன்..... தப்புதான் மதரியும்..... நான் மணமானைன், ஒரு வெயனுக்கு தகப்ென், நீகயா மணமாகாதைள்..... உன் ைாழ்க்வகயிகலகய உனக்கு நிவறய ெிரச்ேிவனகள்..... இதுல நானும் உன்வன மதாந்தரவு மேய்ைது தப்புன்னு புரிஞ்சு இத்தவன நாளா கெோமலிருந்கதன்... என் நிவல என்னன்னு உனக்கு புரிஞ்ேிருக்கும்.... ஆனாலும் இனியும் மொறுக்க முடியாதுன்னு நிவனச்சு தான் இன்னிக்கி மோல்கறன்” அதிர்ந்து கொய் உள் மூச்சு இழுத்து ைிட்டாள் ேிந்து. அதிர்ச்ேியாகி ேிவலயாகி கொனாள்.
16
அைளது அந்த மூச்ேிழுக்கும் ேத்தம் அவமதிவய கிழித்துக்மகாண்டு அைன் காதுகளில் ைிழுந்தது. “உன்வன அதிர்ச்ேிக்கு உள்ளாக்கிட்கடன் இல்வலயா கண்ணம்மா” என்றான். அைளது மமௌனம் அைவன ேித்திரைவத மேய்தது. “ஐ ஆம் ோரி ேிந்து மேல்லம், என்வன மன்னிச்சுடு ப்ள ீஸ்..... நான் எந்த தப்ொன அர்த்தத்திகலயும் உன்கிட்ட இவத எல்லாம் மோல்ல ைரவல.... என் ஆழ் மனதின் உள்ளில் உன்வன என் மவனைியாககை கருத துைங்கிைிட்கடன்” என்றான். “என்னது?” என்றாள் மீ ண்டும் அதிர்ந்து. “என்ன கெேறீங்க ேந்து..... இவத நான் உங்ககிட்ட எதிர்ொர்கவல..... என்ன ைிவளயாட்டு இது, அதுக்கு நான்தானா கிவடச்கேன்...... என்ன கெேகறாம்னு கயாேிச்சுதான் கெேறீங்களா, உங்களுக்கு மணமாகிட்டது மகன் கைற இருக்கான், இதுல என்வனப் கொய் இப்ெடி எல்லாம் கெே நாக்கு கூேவலயா உங்களுக்கு.... நல்ல ெிமரண்ட்னு நான் உங்ககிட்ட ஒெனா மநருங்கி ெழகினதுதான் தப்ொ கொச்சு..... என் நிவலயில் நான் இருந்திருக்கணும், என் புத்தி கெதலிச்சு கொச்சு... நான் ைகரன்” என்று லாக் அவுட் மேய்தாள். “ேிந்து... ேிந்து ப்ள ீஸ்... ஐ ஆம் ோரி” என்று அைன் கத்துைது ககட்டுமகாண்கட இருக்க லாக் அவுட் மேய்தாள். மனம் ைலித்தது. ‘அைன் எப்ெடி அப்ெடி கெேலாம்’ என்று குமுறியது. ‘ஏன் நீ அைனிடம் அப்ெடி எண்ணி ெழகைில்வலயா, உன் மனதில் அைன் அேல் இல்வலயா?” என்றது மனது. ‘ச்கே ச்கே அப்ெடி எல்லாம் ஒன்றுகம இல்வல’ என்று கூறிக்மகாண்டாள். அழுவக முட்டியது..... என்ன என்ன என்று ெல முவற ககட்டும் ஏதும் கூறாமல் ெடுத்து நாலு மணி கநரம் ைிடாது அழுது தீர்த்தாள். ‘எதுக்கு இப்ெடி அைஸ்வத ெடணும், ஆழ் மனதில் உனக்கும் அைன் மீ து மகாள்வள ஆவே, இப்ெடி ஒருைன், அருவமயானைன், நமக்கு கிவடக்கைில்வலகய என்ற ஏக்கம், அைவன அவ்ைளவு ெிடித்து இருந்தும் அைன் மணமானைன் என்ற ஒகர காரணத்தால் அைவன அவடய முடியாது என்று மதரிந்ததாலும் அைவன அந்த மாதிரி எண்ணாமல் ஒதுங்கி இருக்க மராம்ெ கஷ்டப்ெட்டு முயற்ேி மேய்து மகாண்டு இருக்கிறாள்..... ஆனாலும் அதிலும் கதால்ைிதான்.... அைவன மறந்து ஒதுக்கி அப்ெடி நிவனக்காமல் ைாழ முடியைில்வல..... இந்நிவலயில் அைன், ‘உன்வன கண்டால் என் மவனைியாக கதான்றுகிறது’ என்று கூறியதும் தைித்திருந்த மனது கமலும் துைண்டுைிட்டது..... இது எப்ெடி நிெமாகும் எப்ெடி நடக்கும் என்ற ஏக்கத்தினால் இயலாவமயினால் ஏற்ெட்ட ககாெமும் ஆத்திரமும் அழுவகயாக மைளிெட்டுள்ளது’ என்று உணர்ந்தாள். மாவலயில் எழுந்து தன் தாயிடம் ஒன்று ைிடாமல் கூறினாள். தம்ெியும் ஹாலில் இருந்தெடி அவனத்வதயும் ககட்டான்.
17
“என்ன இது, இப்ெடி எல்லாம் அைன்தான் கெேறானா அதுக்கு நீ கொய் அழுது உடம்ெ மகடுத்துகிட்டு.... ‘கொடா நீ கல்யாணமானைன்.... என்னிடம் இப்ெடி எல்லாம் கெேிகிட்டு ைந்து நிக்காகதன்னு மோல்லி ஒதுக்கீ டு..... அைன் ைிவளயாட கூப்டா கொகாகத, கெே ைந்தா கெோகத, நாலு நாள் ஒதுக்கினா ேரியா கொயிடும்” என்று அம்மா அதட்டினாள். தம்ெி கார்த்திக் அத்தவனயும் ககட்டெின் அைள் மமாட்வட மாடியில் ைருத்தமாக ோய்ந்திருந்தகொது அருகக ைந்தான். “அக்கா அைன் எைகனா அகயாக்யன் அக்கா, அைனது ப்ராப்ளம்கு அைனுக்கு ஒரு எகமாஷனல் கஷால்டர்
கைண்டி இருக்கு, அதுக்கு உன்வன இப்ெடி எல்லாம் கெேி
மயக்கி உெகயாகப் ெடுத்திக்கறான், நீ அதுக்கு இடம் குடுக்காகதகா, நாங்க எல்லாம் இந்த மாதிரி தினம் தினம் ேந்திக்கிகறாம்..... ஆன்வலகன ஒரு ைியாதி மாதிரிதான்..... அதில் எந்த உறவும் நிவலயானது அல்ல.... இதில் உண்வமயான காதலும் கிவடயாது கல்யாணமும் கிவடயாது.... எந்த கெச்சுக்கும் எந்த மோல்லுக்கும், எந்த உறவுக்கும் அர்த்தகம கிவடயாது....”. “நீ இவதப்ெற்றி அதிகம் கயாேிக்காகத, அைன் அதுக்கு லாயகில்லாதைன்கா, ைிட்டு தள்ளுகா” என்று அறிவுவர கூறினான். “ேரிடா நான் ொர்த்துக்ககறன் நீ என்வனப் ெற்றி கைவலப்ெடாகத” என்றாள். அடுத்த நாள் காவல எழும்கொகத முந்வதய நாளின் கோர்ைில் அழுததில் தவல கனமாக இருக்க மமல்ல ைட்டு ீ கைவலகவள முடித்துக்மகாண்டு கணினியின் முன் தனது கைவலகவள மேய்யமைன அமர்ந்தாள். “அந்த ேனியன மதாடாத, திரும்ெ ஏன் அத இழுத்து ைிட்டுக்ககற, அந்த மனுஷன் எவதயானும் மோல்லீண்டு ைந்து நிக்க கொறான்” என்றாள் தாய் புைனா. “இல்வலமா, அைேரமான ஆெிஸ் கைவல இருக்கு, அவத மட்டுமானும் முடிச்சுதான் ஆகணும்” என்றாள். மமயில் ொர்க்க, மோன்னது கொலகை அைனிடம் இருந்து ஒரு மமயில் ைந்திருந்தது..... அவத ஓென் மேய்து ெடித்தால் கூட ஏதானும் அழுகைாகமா என்று ெயந்து அவத ஒதுக்கி அைேரமான ஆெிஸ் கைவலகவள ஒரு முகமாக மேய்து முடித்தாள்..... ெின் லாக் அவுட் மேய்யும் முன் ெயந்தெடி அைனது மமயிவல திறந்தாள். “என் ஆருயிர் கண்ணம்மா, என்வன மைறுக்காகத, நான் அைேரப்ெட்டு உன்னிடம் கெேிய ைார்த்வதகளுக்காக என்வன மன்னித்துைிடு..... உன்வன மறந்து உன்னிடம் கெோமல் ைாழும் ைாழ்வு எனக்மகாரு தண்டவனயாகும், அவத எனக்கு மகாடுக்காகத...... கெேினால் உன் ககள்ைிகள் ககாெங்கள் அவனத்துக்கும் என்னிடம் ெதில்கள் உள்ளன, தயவு மேய் என்னிடம் கெசு..... எப்கொது கைண்டுமானாலும் அவழ, கெே காத்திருக்கிகறன்..... ைாழ்ைின் ஒரு சுகமும் காணாத நான் உன்னிடம் கெசும் அந்த ேில நிமிடங்களுக்காக மட்டுகம உயிர் ைாழ்கிகறன், புரிந்து மகாள்
18
மேல்லம்” என்றது மமயில். மனது ைிம்மி தணிந்தது. ஆவே அதிகமானது. அடக்கினாள். கண்ண ீர் முட்டியது தாயிடம் மவறத்தாள். கணினியுடன் தன் அவறக்கு ைந்தாள். ைாய் கெச்சு கெேினால் அம்மா கண்டு மகாண்டு திட்டுைாகளா என்ற ெயம். ோட் மேய்ய லாக் இன் மேய்தாள் யாகூைில். அைன் முகம் ஆன்வலன் என்று காண்ெித்தது. அைனது கநரம் நள்ளிரவு ஒன்வற தாண்டி இருந்தது. ‘இன்னமும் ைிழித்திருக்கிறான், என்னுடன் கெேைா?’ என்று எண்ணம் கதான்றியது. இைவள ஆன்வலனில் கண்டு உற்ோகமாகி “ஹாய் கண்ணம்மா” என்றான் ஆவேயாக. “ஹாய்” என்றாள். “கநத்து கெேினது ெத்தவலயா, என்வன குழப்ெியதுதான் கொதவலயா, இன்னும் என்ன கெேணும் உங்களுக்கு?” என்றாள் ககாெமாக. “ைாய்ேில் ைா” என்றான். “முடியாது..... நான் கநத்து அழுத அழுவகயில் என் ைட்டுல ீ அம்மாக்கும் தம்ெிக்கும் ைிஷயம் மதரிஞ்சுகொச்சு, நான் அம்மா கிட்ட எல்லாத்வதயும் மோல்லீட்கடன்...... கெோகதன்னு தவட கொட்டிருக்காங்க. ோட் தான் மேய்ய முடியும்” என்றாள். “ஒ ேரி, நான் மோல்ைவத மொறுவமயா ககக்கறதா எனக்கு ைாக்கு குடு மேல்லம்” என்றான். “நீங்க முதல்ல இப்ெடி மேல்லம் கண்ணம்மான்னு எல்லாம் மோல்றத ைிடுங்க..... எனக்கு என்னகமா கொல இருக்கு...... என்ன மோல்ல கொறீங்க மோல்லுங்க, மொறுவமயா இருக்க முயற்ேி மேய்யகறன்” என்றாள் ககாெமாக. “ஓகக ஓகக, நான் உன்வன என்னைளாக காண்ெது நிெம், உன்வன என் மவனைியாக கருதுைதும் ேத்தியம்.... அதில் எனக்கு எந்த தப்பும் மதரியைில்வல..... நான் உள்ளார்ந்து உணர்ந்கத மோல்கறன்..... நான் உன்வன காதலிப்ெதாக கூட மோல்லைில்வல, மவனைியாக நிவனக்கிகறன்னு கநராக மோல்லும்கொகத என் தீைிரம் உனக்கு புரியவலயா...... நான் உன் ைாழ்வை மகடுப்கெனா, இல்வல உன்வன அத்துமீ றி ஏதானும் மேய்துைிடுகைன்னு நிவனக்கிறியா, என் கமல் நம்ெிக்வக வை.... உன் மெயவர நாேப்ெடுத்துகைன்
என்கறா... உனக்கு எந்த ைிதத்திலும் தீங்கு
நிவனப்கென்னு நீ நிவனக்கக் கூடாது..... நான் அவ்ைளவு கீ ழ்த்தரமானைன் அல்ல...... அகத ேமயம், என் ைாழ்ைில் நான் அனுெைிக்கும் கைதவனகளுக்கு உன்வன ஒரு ைடிகாலாக்கிக் மகாள்ள முயற்ேி மேய்கிகறன்னும் நீ நிவனக்கக் கூடாது....... எனக்கு நடந்து கொனைற்வற ெற்றி அக்கவற இல்வல, நான் இப்கொது ைாழ்ைகத என்று உன்னுடன் கேருகைன் என்ற ஆவேயினால்தான், என் நம் எதிர்காலத்வத கநாக்கிதான்.” “நான் அேகல உன்கிட்ட கெேிய ைிஷயம் தான் இது..... என் மகன் இப்கொது ெள்ளி இறுதி ெடிக்கிறான்..... கதா இன்னும் ஆறு மாதத்தில் அைனுக்கு ைகுப்புகளும் கதர்வுகளும் முடிஞ்சுடும், அதன் ெின் அைன் கல்லூரியில் கேர்ந்து ைிடுைான்...... என்
19
மொறுவம அவ்ைளவு மட்டுகம..... நான் இப்கொகத ைிைாகரத்துக்கு ெதிவு மேய்ய கொகறன்..... நான்ேிகயாட இனியும் இப்ெடி ெட்ட ைாழ்க்வக ைாழ நான் தயாரில்வலன்னு உனக்கு ஏதுக்கக மோல்லி இருக்ககன்..... முக்கியமா நீ ஒண்ணு புரிஞ்சுக்கணும், இந்த இடத்தில, இது நீ என் ைாழ்ைில் ைந்ததால் எடுக்கப்ெட்ட முடிவு அல்ல...... நான் உன்னிடம் ெழக ஆரம்ெித்த புதிதிகலகய நான் உன்னிடம் இவதப்ெற்றி மோல்லீட்கடன்......” “நான் நான்ேிவய ைிைாகரத்து மேய்துட்டு, இந்தியாைில் ைந்து ஒரு நல்ல உத்கயாகத்வத கதடிகிட்டு அங்கககய மேட்டில் ஆகணும்னு தான் என் ஆவே.... எங்கமாக்கும் முடியவல, தனிச்ேிருக்கா, அைளுக்கு துவண யாருமில்வல.... இந்தியாவுக்கக ைந்து கைவல மேய்தா நான் அைங்கவள என் கூடகை மைச்சு ொர்த்துக்கலாம்னு ஒரு ஆவே..... அைங்களுக்கும் அந்த ஆவே மகாள்வள மகாள்வளயா இருக்கு..... எனக்கு ைிைாகரத்தும் கைவலயும் கிவடச்ே உடகன நான் ைந்து உன்வன மணமுடிக்க உன் அம்மாைிடம் கெசுகைன்...... உன்வன அைங்க ேம்மதகதாட மணமுடித்து என் மவனைியாக்கிக் மகாள்கைன்.....” “அதன் ெிறகு என் ைாழ்வும் கூட உன் ைாழ்வும் மலரும்..... நாம மரண்டு கெருகம இதுைவர நம்ம ைாழ்க்வகயில எந்த சுகத்வதயும் காணவல..... இனியானும் நல்லெடி ைாழ்ந்து நம்ம சுக துக்கங்கவள ெகிர்ந்துகொம்..... அங்கிருந்தெடிகய என் மகவன கமற்மகாண்டு ெடிக்க வைப்கென்..... நான் இங்கிருந்து ைரும்கொது மெரிதாக ஒன்றும் எடுத்து ைர முடியாமல் கொகலாம்..... எனக்கு நான்ேிவய நன்றாகத் மதரியும்...... அைளுக்கு நான் கைண்டாம்..... என் ெணம்தான் கைணும்...... நான் இதுைவர ேம்ொதித்த இந்த ைடு ீ கார் ெணம் எல்லாத்வதயும் குடுன்னு ககட்ொ..... அப்ெறம்தான் வக எழுத்து கொடுைா, ெரைாயில்வல, என் மகனுக்கும் என் முட்டாள்தனமான முடிவுக்கும் குடுத்ததாக நிவனச்சுக்ககறன்..... என்னால முடிஞ்ேத மட்டுகம காப்ொற்றிகிட்டு ைர முடியும்னு நிவனக்கிறன்..... மெரிய ெணக்காரனா ைந்து உன்வன மெண் ககட்க முடியாது..... ஆனாலும் டீமேன்டான ஒரு உத்கயாகம் ொர்த்து உன்வன கவுரைமாக ேந்கதாஷமாக ைாழ வைக்க முடியும்..... அந்த அளவு ேம்ொதிக்க உடலிலும் மனதிலும் ைலு இருக்கு ையேிருக்கு” என்றான். அைள் மவலத்து கொனாள். ‘இைன் என்ன இவ்ைளவு ேீ ரியோக கெசுகிறாகன, ைிைாகரத்து என்கிறான்.... மணம் புரிகிகறன் என்கிறான்...’ என்று கமலும் அதிர்ந்தாள். ஒன்றுகம கெோது அைன் அங்கிருந்து அனுப்பும் மமகேஜ்கவள ொர்த்த ைண்ணம் ெடித்த ைண்ணம் திக்ெிரவம ெிடித்து அமர்ந்துைிட்டாள். “நான் மோல்ைமதல்லாம் உண்வமயா, நடக்குமா, ோத்தியமா என்று கயாேிக்கிறாய் இல்வலயா கண்ணம்மா?” என்றான். “ஆம்” என்றாள். “நடக்கும், என் மனதின் ைலிவம ெற்றி உனக்கு மதரியாது..... ஒன்வற
20
நிவனத்துைிட்டால், ஒன்று கைண்டும் என்று தீர்மானித்தால் அவத எப்ொடு ெட்டானும் முயற்ேி மேய்து அவடந்கத தீருகைன் இல்வலகயல் அப்ெடிெட்ட முடிவை எடுக்க மாட்கடன்..... என்வன நம்பு மேல்லம்மா” என்றான். அைன் மகாஞ்சும் மமாழிகள் ககட்டு ேிலிர்த்தது. ஆனாலும் ேந்கதாஷிக்க கூட ெயந்தாள்.... தன்வனயும் மீ றி கன்னம் ேிைந்தது. “இத்தவனக்கும், இதுைவர உன் குணத்வத உன் ைாய் மமாழி கெச்வே மட்டுகம ககட்டு கண்டு மணம் புரிய ககட்கிகறன் கண்ணம்மா, அவத நிவனைில் வை...... நானும் குரூெி அல்ல எனினும், மிகுந்த அழகுள்ள ஆண் மகன் அல்ல..... நீ எப்ெடி இருந்தாலும் எனக்கு ெிடித்துதான் இருக்கும்..... நான் இன்று முதன் முதலாக என் புவகப்ெடத்வத உனக்கு அனுப்ெப் கொகிகறன்.... நீ ககட்ககை இல்வல, நானும் உன்வன இப்கொதும் கூட அனுப்பு என்று ககட்க கொைதில்வல..... நீ அனுப்ெினால் ேந்கதாஷப்ெடுகைன்...... இல்வல என்றாலும் இன்னும் ேில மாதங்களில் கநகர ைந்து ொர்த்துக்மகாள்கைன்..... நீ எப்ெடி இருந்தாலும் ேரி.... எந்த நிவலயில் இருந்தாலும் ேரி... உன்வன அவடந்கத என் ைாழ்வு ெிவழக்கும் அதில் மாற்றமில்வல மேல்லம்” என்றான். ெின்கனாடு அைன் தனது புவகப்ெடம் மமயிலில் அனுப்ெினான். அைளுக்கு மநஞ்ேம் தடதடத்தது. வக நடுங்க மமயிவல திறந்தாள். மூச்சு மெரிதாகி இதயம் அடித்துக்மகாள்ள ககட்டாள்.... கண்வண இறுக மூடி திறந்தாள்.... தன் சுைாேங்கவள ேீ ராக்கிக் மகாண்டாள்..... “ொர்த்துைிட்டு மாப்ெிள்வள ெிடித்திருக்கிறதா என்று மோல்லு” என்றான் ேிரித்தெடி. அைள் ேிைந்து கொனாள். மமல்ல அந்த ெடத்வத திறந்தாள்..... முதல் ொர்வையிகலகய கண்வண நிவறத்தான்..... நல்ல ேிைப்பு நிறம்.... நீல ைிழிகள் ஆழ்ந்து அைவளகய ொர்ப்ெதுகொல கதான்றியது..... ேீ ரான நாேி, மேதுக்கியது கொன்ற உதடுகள், எப்கொதும் ேிரித்தன..... கண்களில் அந்த மாயக் கண்ணவனப் கொல ஒரு குறும்பு மகாப்ெளித்தது...... தவல முடி கலோக ெின் ைாங்க துைங்கியகதா என்ெது கொல மகாஞ்ேம் கமகல ஏறி இருந்தது..... அதுவும் நன்றாககை இருந்தது.... ெள ீமரன ெற்கள் மின்னின, மிதமான உயரம், மதாப்வெ இல்லாத ேற்கற ேவத ெிடிப்ொன உடலவமப்பு.... முதல் ொர்வைக்கக மகிழ்ச்ேியில் மூச்வே அவடப்ெது கொல கதான்றியது.... மகாஞ்ேம் மகாஞ்ேமாக ெடத்வத ரேித்து ொர்த்தாள்.... அைளுக்கு இத்தவன அதிர்ஷ்டம் உண்வமயாககை கிவடக்கப் கொகிறதா, அைள் மாநிறம்தான், மிதமான உயரம், அழகான ைிழிகள், நீண்ட தவல முடி ெின்னவல ொம்பு கொல மநளியும்..... ேற்கற பூேினாற்கொன்ற உடலவமப்புதான்... அைனின் அழகுக்கு அைள் ஈடாக மாட்டாள்... “என்ன ொர்த்தாச்ோ?” என்று ககட்டிருந்தான். “ம்ம்” என்றாள்.
21
“என்ன ம்ம், அவ்களாதானா, எவ்ைகளா மார்க் கதறும்... ெிடிச்சுதா மாப்ெிள்வளவய?” என்றான் ேிரிப்புடன். அைள் மமௌனமாககை இருந்தாள். “மமௌனம் ேம்மதமா, மைட்கம் மகாண்டு ைாய் கெோது நிலத்தில் கால் ைிரலால் ககாலம் கொடுைாங்களாகம அது கொல நிற்கிறாயா மேல்லம்?” என்று ேீ ண்டினான். “அமதல்லாம் ஒண்ணுமில்வல” என்றாள் மோல்லும்கொகத மைட்கம் மண்டியதுதான். “மோல்கலன் ப்ள ீஸ்?” என்றான். “ம்ம்” என்றாள் “அவதகய மோன்னா எப்ெடி, ெிடிக்கவலயா, இந்த அவர கிழைவனயானு கதாணுதா?” என்றான். “அவர கிழைன் ஒண்ணும் இல்வல ெம்முனு தான் இருக்கீ ங்க” என்றாள் அைேரமாக தடுத்து, ெின் நாக்வக கடித்து மகாண்டாள்..... கமலும் ேிைந்து கொனாள்..... ஓகஹாகஹா என்று ேிரித்தான். “அப்கொ ெிடிச்ேிருக்கு, ம்ம் நான் ொக்கியோலிதான்” என்றான். “நீ உன் ெடம் அனுப்ெணும்னு நான் ககட்க மாட்கடன் ஆனா அனுப்ெினா ேந்கதாஷப்ெடுகைன்” என்றான். ‘ககட்காமல் ககட்கிறான் அசுரன்’ என்று திட்டிக்மகாண்டாள். ‘மரட்வட ைாலு’ என்று வைத்து தீர்த்தாள். ஆனால் அனுப்பும் முன் கூச்ேமும் தயக்கமும் சூழ்ந்தது. ‘இைவன நம்ெலாமா, இதுவும் அைனுக்கு ஒரு ைிவளயாட்டாய் இருந்தால்..... தம்ெி கார்த்திக் கநற்று அவ்ைளவு மோன்னாகன?’ என்று தயங்கினாள். ‘அனுப்ெலாம் மனம் ஒரு நிவல மெறட்டும் ெிறகு அனுப்ெலாம்’ என்று நிவனத்துக்மகாண்டாள். “அப்ெறமா அனுப்ெகறன்” என்றாள். “உன் இஷ்டம்” என்றான். “நீங்க தூங்க கைண்டாமா, மரண்டாச்சு” என்று நிவனவு ெடுத்தினாள். “ஹ்ம்ம், உன்ன்கிட்ட கெேினா ெேி தாகம் தூக்கம் கோர்வு எதுவுகம கதான்றுைதில்வலகய” என்றான் ேிரித்தெடி. “ேரி நீ மோல்ைதால் நான் கொய் தூங்ககறன். மொழுது ைிடிஞ்சு ைந்து கெேகறன் ேரியா மேல்லம்.... குட் கட என்றான். “குட் வநட்” என்றாள். அைளது மநருங்கிய கதாழி மெயாைிடம் இவதப்ெற்றி கெேினாள். “லூோடி நீ, எைகனா ஆன்வலனில் ொர்த்தாளாம், கெேி ெழகினாளாம், அைன் கல்யாணமானைனா கைற இருக்கான், உன்வன மறுமணம் மேய்துக்ககறன்னு மோன்னா நீயும் நம்ெீடறதா, புத்தி இல்வல உனக்கு... இமதல்லாம் ெிராட் டீ, நம்ொகத, இதுகொல ஆயிரம் ககசு நடக்கறது தினம் தினம்.... ைிட்டு தள்ளு... இனிகம அைன் அந்த மாதிரி கெேீ ண்டு ைந்தா நீ என்ககரஜ் ெண்ணாகத.... ஆமா மோல்லீட்கடன்” என்றாள் அைள் ெங்கிற்கு. ேிந்துைிற்கு கமலும்
22
குழப்ெமானது.... தாயிடம் கமற்மகாண்டு இவதப் ெற்றி கெே ெயமானது..... என்ன மோல்ைார்ககளா, நம் ைிஷயத்தால் தாய்க்கு கமலும் கைவலகவள குடுக்கக் கூடாது, இது நம் ெிரச்ேிவன நாகமதான் ேமாளிக்க கைண்டும், ஒரு கைவள அழுது துைண்டாலும் குழம்ெினாலும் அவத அைர்களுக்கு மைளிகாட்டாது தனிவமயிகல மேய்துமகாள்ள கைண்டும் என்று முடிமைடுத்தாள். அந்த ைாரம் அைவன ஒதுக்கினாள், ஆன்வலனுக்கக கொகாமல் லாக் இன் மேய்யாமல் ைிட்டாள்.... அைன் புரிந்து மகாண்டு ைிலகிைிடுைான் என்று எண்ணினாள்..... அது நடக்கைில்வல. “நீ ஏன் ஆன்வலன் ைரவல, நான் மோன்னவத ககட்டு குழம்ெீட்டியா கண்ணம்மா, என்னால உன்னுடன் கெோம இருக்க முடியவல.... எனக்கு ெித்து ெிடிச்ோ மாதிரி இருக்கு ேிந்து மேல்லம், ப்ள ீஸ் என்வன இப்ெடி ைவதக்காகத..... நீ என்வன என் கெச்வே நம்ெவல னு நன்னாகை மதரியறது, ஆனா உன்வன நம்ெ வைக்க நான் என்ன ெண்ணனும்னு தான் மதரியவல, ப்ள ீஸ் டாக் டு மி” என்று மமயில் கமல் மமயில் கொட்டான் ேந்து. அைள் அவனத்வதயும் ெடித்தாள் குழம்ெினாள், புரக்கணித்தாள். ைிட்டு ைிலகுைான் மறப்ொன் என்று எண்ணியது மட்டும் நடக்ககையில்வல, “என்வன ஏன் இப்ெடி மதாந்தரவு மேய்யறீங்க.... என்வன கமலும் குழப்ொதீங்க” என்று மட்டும் ெதில் கொட்டாள். “நீ என்வன நம்ெகை இல்வல புரியறது, உன்வன நம்ெ வைக்கும் மொறுப்பு என்கனாடது” என்று மட்டும் ெதில் ைந்தது. ஒரு ைாரம் அைனிடம் இருந்து அந்த மமயிலும் இல்லாமல் கொனது. அவதக்கண்டு நிம்மதியவடயும் மனது என்று எண்ணியதற்கு ெதிலாக ‘ஐகயா ஏன் மமயில் கொடவல, அைருக்கு என்னகமா, உடல் நிவல ேரியில்லாமல் கொனகதா, நான்ேியுடன் ேண்வடகயா?’ என்று எண்ணி மைதும்ெியது மனது. அைன் எப்ெடி கொனால் உனக்மகன்ன, அைன் உன்வன கமலும் அணுகக் கூடாது, குழப்ெக் கூடாது என்று நீதாகன அைவன புரக்கணித்தாய், இப்கொது ஏன் கைவலப் ெடுகிறாய் நிம்மதியாக இருக்க கைண்டியதுதாகன’ என்றது மனது. ஆனால் அைளால் அப்ெடி இருக்க முடியைில்வல. ஐகயா ஐகயா என்று உள்கள துடித்தாள். அந்த ஒரு ைார துடிப்ெின் முடிைில் அைன் அைளுக்கு ஒரு மமயில் அனுப்ெி இருந்தான். “இது உனக்கு என் கமல் மகாஞ்ேகமனும் நம்ெிக்வகவய ஏற்ெடுத்தும் என்று நம்புகிகறன்” என்று ஒகர ஒரு ைரி எழுதி ஒரு அட்டாச்மமன்ட் அனுப்ெி இருந்தான். ஓென் மேய்தாள். அதில் ஒரு டாகுமமன்ட் காெி இருந்தது..... அைன் நான்ேிவய ைிைாகரத்து மேய்யக் ககாரி தாக்கல் மேய்யப்ெட்ட மனுைின் காெி அது..... அைளும்
23
கூட அைனுடன் வக எழுத்து கொட்டிருந்தாள். அவதக்கண்டு ‘ஐகயா நிெம்மாகை மோன்னதுகொல ைிைாகரத்து மேய்ய ஏற்ொடு மேய்துட்டாகர, அப்கொ அைர் மராம்ெ ேிரியோதான் முடிமைடுத்து அதன்ெடி என்னிடம் கெேி இருக்கார் கொல. தாக்கல் ெண்ணட்டாகர’ ீ என்று கலங்கினாள். ‘என்னால் ஒரு திருமண உறவு முறிய கொகுதா?’ என்று துைண்டாள். அவத ெடித்ததும் அைன் மீ தும் அைன் கெச்ேின் மீ தும் அைனது எல்வலயில்லா அன்ெின் மீ தும் நம்ெிக்வக ஏற்ெட்டது நிெம், ஆனாலும் அவத முழுவமயாக ஒப்புக்மகாள்ள மனம் ஏற்கைில்வல. “மோன்னது கொல மேஞ்சுட்டீங்க, ேந்கதாஷ ெடணுமா, என்னால ஒரு உறவு முறிய கொகுகதன்னு ைருத்தப்ெடணுமானு எனக்கு மதரியவல” என்று ெதில் கொட்டாள். “அது உன் நல்ல மனவே காமிக்கறது, ஆனால் அைளுக்காக நீ கைதவன ெடகைண்டிய அைேியம் இல்வல கண்ணம்மா, அைள் அதற்கு அருகவதகய இல்லாதைள்..... அைள் என் மனுைில் வக ஒப்ெம் இட எனக்கு கொட்ட கண்டிஷன்ஸ் இவை, ெடி” என்று அனுப்ெினான். நான்ேி அைனுக்கு கொட்ட மமயிலிவன அைளுக்கு அனுப்ெி இருந்தான். “கஹ ேந்த், நீ என்வன இப்ெடி ஒரு நாள் ைிைாகரத்து ககட்ொய் என்று நான் நிவனக்கைில்வல, நீ ககட்டது எனக்கு ஆச்ேர்யத்வதயும் ஆத்திரத்வதயும் மகாடுக்கிறது...... ஹவ் கடர் யு ஆஸ்க் மி கொர் அ வடைர்ஸ்... உன்வன, உன் ெணத்வத ைிட்டுட்டு நான் எப்ெடி காலம் தள்ள முடியும், அவ்ைளவு சுலெமாக நான் இந்த மனுைில் வக எழுத்து இட முடியாது...... உன்வனப் ெிரிைதில் எனக்கு எந்த ஒரு கஷ்டமும் இல்வல, கோகமும் இல்வல, ஆனால் எனக்கு அதற்குமுன் நீ மேய்ய கைண்டியவை உள்ளது..... நீ நம் கெரில் ைாங்கி இருக்கும் இந்த ைடு, ீ என் கார், என் மகன், என் கெரில் உள்ள அவேயா மோத்துக்கள், தைிர மராக்கமாக லட்ே கணக்கான டாலர்கள் என் மெயரில் நீ கொட கைண்டும்...... இவை எல்லாம் என் மெயரில் இருக்குமமங்கில் அப்கொது நான் என் ஒப்புதவல தருகைன்...... இனி ைரும் காலங்களில் நான் சுகமாக ைாழும் அளவுக்கு நீ என் மெயரில் மோத்துக்கவள தந்துைிட்டால் நானும் உன்வன மதாந்தரவு மேய்ய மாட்கடன். இப்ெடிக்கு நான்ேி” என்று முடிந்தது கடிதம். ேிந்துைிற்கு திவகப்ொகியது, இப்ெடியும் ஒரு மெண்ணா, இப்ெடி ஒரு மவனைியா, அைர் மோல்ைதில் எந்த தைறும் இல்வல கொல, இப்ெடியும் இருப்ொளா ஒருத்தி. அைவர ெிரிைதில் ஒரு துளி கோகமும் இல்வலகய, ைருத்தமும் ெடைில்வலகய, ெணம் மோத்து ெற்றிகயதான் கெச்சு..... ொைம் அைர்’ என்று முதன் முவறயாக அைனுக்காக ைருந்தினாள். அைன் நல்லைன் மோன்னெடி மேய்கிறான், ஏற்ொடுகவள துைங்கிைிட்டான் என்று உணர்ந்து மமல்ல அைவளயும் அறியாமல் அைள் மனது அைவன கமலும் கநேிக்கத் துைங்கியது.
24
“இந்த மனுவை இன்று தாக்கல் மேய்கதன்.... ேில மாதங்களுக்குள் முடிவு ைந்துைிடும், அதுைவர என்வன நம்ெி காத்திருக்க கைண்டுகிகறன்” என்று அடுத்த நாள் மமயில் ைந்தது. “நான் உங்கவள பூரணமா நம்ெகறன், நீங்க மோன்னெடிகய எல்லா ஏற்ொடுகவளயும் மேய்ய ஆரம்ெிச்சுட்டீங்க, ேந்கதாஷம், நிம்மதி...... என்மறன்றும் காத்திருப்கென்” என்று அைனுக்கு மமயில் அனுப்ெினாள். “அப்கொ மகாஞ்ேம் நம்ெிக்வக ைந்திருக்குன்னா, என்கனாட கெேலாம்தாகன?” என்று மகஞ்ேி ககட்டிருந்தான். “ம்ம்ம்” என்றாள். “என்ன ம்ம்ம் ேம்மதமா.... நான் இப்கொ ஆன்வலனில் ைரைா.... கெசுைாயா?” என்று ககட்டான் ஆவேயுடன். தயக்கத்துடன் “ேரி” என்றாள். தன் அவறயில் இருந்தாள். இயற் கொவன எடுத்து மாட்டிக்மகாண்டாள். அைன் எடுத்ததுகம யாஹூ ைாய்ேில் ைந்தான் எடுத்து “ஹகலா” என்றாள். “என் கண்ணம்ம்ம்ம்மா, எத்தவன நாளாச்சுமா உன் குரவல ககட்டு, இப்ெடியா தைிக்க ைிடுைது.... கொ நான் உன்கூட ெிணங்கி இருக்ககன்” என்றான். அைள் என்ன ெதில் மோல்ைமதன மதரியாமல் திணறி கொனாள். “ோரி” என்றாள் மமல்ல. அைள் குரல் அைளுக்கக ககட்கைில்வல. “மேல்லம் இப்கொ என்வன மகாஞ்ேமானும் நம்ெறியா?” என்றான். “ம்ம்” என்றாள். “எல்லாத்துக்கும் ம்ம் தானாடி?” என்றான் “டீயா???” என்றாள் திவகத்து. “ம்ம் ஆமா, உரிவமயுடன் கெசும்கொது டீ கொட்டு கெேினா அதன் சுககம தனிதான்..... உன்வன அத்தான்னு அவழக்க மோன்கனன், நீதான் ஒத்துக்கவல..... அவழத்து ொரு, உனக்கும் ெிடிக்கும்” என்றான். “இல்வல, மராம்ெ ஆவேயா இருந்தா ‘ஏன்னா னு’ மோல்லு” என்றான் ஆவேமயல்லாம் குரலில் கதக்கி “மராம்ெ தான் ஆவே” என்றாள். “ஆமா இல்வலயாடி ெின்ன...” என்றான். கொறுகம” என்று மைட்கினாள். “ேீ க்கிரமா ஒரு மைப் காம் ைாங்கு, நான் உன்வன தினம் தினம் ொர்க்கணும்..... இன்னமும் நீ எனக்கு உன் புவகப்ெடம் அனுப்ெவல..... நான் இப்கொ துணிைா உரிவமகயாட ககட்ககறன், ப்ள ீஸ் அனுப்ெக் கூடாதா டா?” என்றான். “அனுப்ெகறன் ேீ க்கிரகம” என்றாள். “எப்கொ?” என்றான். “நாவளக்கு” என்று கூறி ேமாளித்தாள். “நாவளக்குன்னு ைாக்கு குடுத்துட்டு ஏமாற்ற கூடாது...... நான் ஆைலா காத்திருப்கென் அதற்காக” என்றான். “ேரி” என்றாள்.
25
“இல்ல, ைந்து...” என்றாள். “என்னகைா ககட்கணும், அதாகன, வதர்யமா ககட்க கைண்டியதுதாகன, நான் அறிஞ்ே ேிந்து இல்வலகய இது” என்றான். “இல்ல, அைங்க எல்லாத்வதயும் ககட்டுட்டாங்ககள, நீங்ககள மோன்னதுகொல, உங்களால முடியுமா, அப்ெறம் நீங்க என்ன ெண்ணுைங்க, ீ அப்ெடி எப்ெடி ெணத்த மட்டுகம முக்கியமா நிவனக்கிறாங்க?” என்றாள். “ஹ்ம்ம் அதுதான் அை..... எனக்கு மதரியுகம, நாந்தான் முன்னகமகய உனக்கு மோன்கனகன மேல்லம் அை அப்ெடிதான் ககட்ொன்னு..... நீ தான் என்வன நம்ெவல, ககட்டா ககட்கட்டுகம.... குடுக்ககறன்..... குடுத்து அைள ஒழிச்சு கட்டிட்டு உன்கிட்ட ஓடி ைந்துடகறன்...... நீ என்வன அன்ொ ொர்த்துக்க மாட்டியா?” என்றான் தாெத்துடன். “கண்டிப்ொ ொர்த்துப்கென்” என்றாள் கண்கள் ெனிக்க. “டீ” என்றான். “ம்ம்ம்ம்” என்றாள். “என்வன நீயும் மேல்லமா அவழக்க கூடாதா?” என்றான். “கொங்க அத்தான்” என்றாள் மைட்கம் கமலிட. “ஒ வம டியர், யு கமட் வம கட... எங்கக திரும்ெ மோல்லு” என்று ேந்கதாஷித்தான். அைளுக்கு மைட்கத்தில் கெச்சு திணறியது. “நான் கொகணும் அத்தான்” என்றாள். “எங்ககடி கொகணும்?” என்றான் “கொக ைிடமாட்கடன், நீ எனக்கு கைணும், உன்கனாட கெேிக்மகாண்கட இருந்தா எனக்கு எந்த துயரமும் இல்வல” என்றான். “இல்ல ைந்து..... எனக்கு ஒரு க்வளயன்ட் மீ ட்டிங் இருக்கு அதான்” என்றாள். “ஒ அப்ெடியா, ேரி அப்கொ கொய் நல்லெடி முடிச்சுட்டு ைாடி தங்கம்” என்றான். “ஆல் த மெஸ்ட்” என்றான். “தாங்க்ஸ் அத்தான்” என்றாள். ேகெமாக எப்ெடி இப்ெடி கூச்ேமின்றி அவழக்கிகறாம் என்று அைகள அதிேயித்தாள். அடுத்த நாள் காவலயிகலகய தனது புவக ெடம் அைனுக்கு அனுப்ெ கைண்டுகம என்று மகாஞ்ேம் தயங்கினாள், ெயமிருக்கைில்வல எனினும், மூன்று நல்ல புவகப்ெடங்கவள கதர்வு மேய்தாள்.... ஒன்றில் அைள் குடும்ெத்துடன் இருந்தாள்.... மற்ற இரண்டும் அைளது ெடங்கள்..... அவத அைன் மமயிலுக்கு அனுப்ெி வைத்தாள் வக நடுங்க. அைன் ஆன்வலன் ைர ஆைலாக காத்திருந்தாள்..... தன் அன்வனக்கு கூட மதரியாமல் மேய்த திருட்டு தனம் அதுவும் இந்த ையதில் கொய் என்று மைட்கமானது. ‘நான் மேய்தது ேரியா..... அைவர மராம்ெகை நம்புகிகறகனா, நிெத்தில் இமதல்லாம் நடக்குமா ோத்தியமா?’ என்று குழம்ெினாள். அைன் ஆன்வலன் ைந்தான்.
26
“ைாவ்வ்வ் சூப்ெரா இருக்கக டீ நீ..... நான் குடுத்து மைச்ேைந்தான்” என்று கூறி கூறி மாய்ந்து கொனான். ைாய்ேில் இருந்தனர். “டீ, சும்மா மோல்லக் கூடாது, அழகுடி நீ, ஆனால் கைர்ச்ேியா இல்லாம குத்துைிளக்கா இருக்கக எனக்கு ஏற்றார் மாதிரி, எனக்கு ெிடித்தா மாதிரி...... உன் கண்ணு என்வன மோக்க வைக்குது டீ கண்ணம்மா, நான் ேரியாதான் கெரு மைச்கேன் உனக்கு, என் ஆருயிர் கண்ணம்மா....
ஒகர ஒண்ணுதான் குவறவு”
என்றான். “என்ன?” என்றாள் “அந்த அழகான மூக்கில ஒரு அழகிய ேிறு மூக்குத்தியும் இருந்தா சூப்ெரா இருக்கும் உன் அழகுக்கு அழகு கேர்க்கும்” என்றான். “ஒ” என்றாள். “அந்த எண்ணம் ேில ேமயம் எனக்கும் ைந்தது உண்டு, ஆனா இந்த ையசுல கொய் எப்ெடி எதுக்குன்னு ைிட்டுட்கடன்” என்றாள். “எனக்காக மேய்துக்க கூடாதா, நான் மேய்துதான் ஆகணும்னு மோல்லவல...... ஆனா மேய்தா இன்னும் நன்னா இருக்கும்னு மோல்கறன் மேல்லம்” என்றான். “டீ தங்கம், அந்த உன் மேப்பு ைாய் மோர்க்கம் டீ..... அவத அப்ெடிகய....” என்று அைன் கூறிக்மகாண்கட கொக அைள் ேிைந்து திவகத்து மைட்கத்தில் தள்ளடினாள். “என்னடி கெச்வேகய காணும், ோரி கஷ்டப்ெடுத்தீட்கடனா?” என்றான். “ேி கொ இப்ெடியா கெேறது முன்ெின் மதரியாத மெண்கிட்ட” என்றாள் மைட்கி. “முன்ெின் மதரியாத மெண்ணா, அை யாரு, நான் என் மெண்டாட்டிகிட்ட இல்ல கெேிகிட்டு இருக்ககன் உரிவமகயாட” என்றான். அைள் ைிக்கித்து கொனாள். “நான் இன்னும் உங்கவள காதலிக்கிகறன்கன மோல்லவலகய..... அதுக்குள்ள நீங்களா முடிவு கட்டிகிட்டா எப்ெடி?” என்றாள். “நீ மோல்லவலனா எனக்கு உன் மனசு மதரியாதுன்னா நிவனச்கே தங்கம்” என்றான். “என்ன மதரியும்?” என்றாள் ைம்ொக. ீ “என்ன மதரியுமா, மோல்லட்டுமா, நான் உன்னிடத்தில் என் ஆவேகவள மோல்லும் முன்கெ உனக்கு என்வன ெிடிக்க ஆரம்ெித்துைிட்டது..... நான் மணமானைன் னு கெோம அடக்கிகிட்டு இருந்கத...... நான் காதல் மோன்னதும் ெிடிச்ேிருந்துது, ஆனா, அப்கொதும் நான் மற்கறாருத்தியின் கணைன்னு தான் அந்த ககாெம் ஆத்திரம் மகாண்கட... இப்கொ நான் மனு தாக்கல் மேய்தாச்சுனு மதரிஞ்ேெின்னாடி உன் முழு மனசும் என்வனகய நாடுது.... என்வனகய எண்ணி தைிக்குது துடிக்குது” என்றான் இள நவகயுடன். “அப்ெடீன்னு நீங்களாகை நிவனச்சுகிட்டா அதுக்கு நானா மொறுப்பு” என்றாள் ைம்ொக. ீ “இல்வலயாக்கும், அப்கொ நீ என்வன ைிரும்ெவலனா இன்னிக்கி உன் ெடத்வத எப்ெடி எனக்கு அனுப்ெிச்கே, ஆவே ஆவேயா தாகன அனுப்ெிச்கே?” என்றான். “எப்ெடி கண்டுமகாண்டான் என்வன...... என்வனயும் ைிட நன்றாக என்வன மதரிந்து
27
வைத்திருக்கிறாகன...?” என்று மாய்ந்து கொனாள். முகம் ேிைந்தது. “என்ன ேிைந்து கொச்ோ, நான் மோன்னது உண்வமதாகன?” என்றான். அைள் அப்கொதும் மமௌனமாககை இருந்தாள். கெச்வே மாற்ற கைண்டி, “அைங்க எதாச்சும் கமகல தகறாரு ெண்ணினாங்களா, நீங்க ஏதானும் ேண்வட கொட்டு கத்தி எதானும் மேய்ய கைண்டி ைந்ததா?” என்றாள். அைன் ேிரித்தான். “என்ன உன் கைவல?” என்றான். “இல்ல, என்னாலதாகன எல்லாம்” என்றாள் தயக்கத்துடன். “இந்த வெத்தியம் மாதிரி கெேறத ைிடறியா, நான் இதுைவர நூறு முவற மோல்லீட்கடன், இந்த ெிளவுக்கும் ெிரிவுக்கும் உனக்கும் எந்த ேம்ெந்தமும் இல்வலன்னு...... அை என்வன ககக்கல என்ன ககட்டிருக்கான்னு நீகய ொர்த்கத..... கொதாதா” என்றான் காட்டமாக. “ேரி ேரி ககாெ ெடாதீங்க” என்றாள். “அப்கொ நீயும் கைகற கெசு..... ஆவேயா கெேலாம்னா அங்ககயும் அை கெச்வே எடுத்துகிட்டு..” என்றான் ேலிப்புடன். “ஒண்ணு புரிஞ்சுக்ககா கண்ணம்மா, என் மனசு முழுக்க நீதான் இருக்கக, அதுல உனக்கு எந்த ேந்கதகமும் கைண்டாம்..... அைள் ேமாளிக்கறது என் தவலைலி, அத நான் ொர்த்துக்ககறன்.... ைிைாகரத்து ஆயிடுச்சுன்னு என்னிக்கி என் வகயில கெப்ெர் ைருகதா, அன்னிக்கி நான் உங்கம்மாை கூப்ெிட்டு முதல் கட்டமா கொன்ல கெசுகைன், அைங்களுக்கு புரிய வைப்கென், உன்வன ைிட்டுட்டு இனி என்னால ைாழ முடியாதுனு மோல்லி மதரிய வைப்கென்,,,,. ெின்கனாட என் மகன் கிட்கடயும் கெேி அைனுக்கும் புரிய வைப்கென்,,,,. புரிஞ்சுகிட்டா ேரி, இல்கலனா ெரைாயில்வல, நான் குடுத்து மைச்ேது அவ்களாதான்னு நிவனச்சுப்கென்.... உடகன கிளம்ெிடுகைன்...... இந்த கநரத்தில் இதுதான் என் ப்ளான், அவதத் தைிர கைற இல்வல. “எனக்கு ேின்ன ையசுகலர்ந்கத இந்தியா மராம்ெ ெிடிக்கும்... அவதயும் மீ றி இங்கக எப்ெடி மேட்டில் ஆகி இத்தவன ைருஷமா குப்வெ மகாட்டகறன்னு ககட்கிறியா, அது என் தவல எழுத்து, அவத ைிடு..... எனக்கு என்மனல்லாம் ெிடிக்கும்னு மோல்லைா?” என்றான் ஆர்ைமாக. “மோல்லுங்ககளன்” என்றாள் அைளும் ைிருப்ெமாக. “மருதாணி மகாஞ்சும் ைிரல்கள் ெிடிக்கும்.... கேப்பு கேப்ொ ைிரல்கள் உள்ளங்வக எல்லாம் ொர்க்கும்கொது என்னகமா மோல்லத் மதரியாத ெரைேம்.... நான் ேின்ன ையோ இருக்கும்கொது எங்கக்கா ெக்கத்தாத்து மொண்கள் எல்லாம் மைச்சுப்ொ, எனக்கும் கைணும்னு அடம் ெிடிப்கென்.... எங்கம்மா ேிரிச்சுண்கட உள்ளங்வகயில ரவுண்டா மைச்சு ைிடுைா, அவேக்காம கவலக்காம காத்திருப்கென், மரண்டைர் கழிச்சு அவத அலம்ெினப்ெறமா ேிைந்திருக்கானு ொர்கறதுல ஒரு குஷிடீ..... அகதகொல அந்த வகயால ெவழயது மாைடுகைாட ைாங்கி ோப்டா அதுதான் அமிர்தம் மதரியுகமா....” அைன் மோல்ைவத ககட்டு அைளுக்கு ஆச்ேர்யமானது.
28
“அப்ெறம் மாடத்துல அகல் ைிளக்கு வைப்ொ மதரியுமா, அது ெிடிக்கும்...... கார்த்திவக அன்னிக்கி ைடு ீ முழுதும் ைிளக்கா வைப்ொ, அழகழகா ககாலம் கொடுைா.... அரிேிமாைில, இவழ ககாலம் கொடுைா..... அது கமல இந்த ைிளக்மகல்லாம் ஒளிர்ைிடும், ஒ தட்ஸ் ேம்திங் ைண்டர்புள்” என்றான் அனுெைித்து. “டீ நான் உன்வன கல்யாணம் ெண்ணிண்டதுக்கு ெிறகு நீயும் இவத எல்லாம் எனக்காக ெண்ணுகை தாகன?” என்று ககட்டுமகாண்டான். “கண்டிப்ொ ெண்ணுகைன் இமதல்லாம் என்ன ெிரமாதம்” என்றாள். “நான் நன்னா ோப்ெிடுகைன், நம்மவேட் ேவமயல்னா மராம்ெகை ெிடிக்கும்..... ைித ைிதமா ெண்ணி கொடுைியா எனக்கு...... இங்க இருெது ைருஷமா காச்ோப்ொடு ககஸ்தான்...... நாக்கு மேத்கத கொச்சுடி” என்றான். ொைம் என்று கதான்றியது. “அதுக்மகன்ன ெமாய்சுட்டா கொச்சு” என்றாள். “என் தங்கமடி நீ” என்றான். “எனக்கு ோப்ொட்டுல என்மனன்ன ெிடிக்கும்னு மோல்லைா?” என்றான். “ம்ம் மோல்லுங்ககா” என்றாள் ஆைலுடன். “ேின்ன மைங்காய ோம்ொர், உருவளகிழங்கு ைறுைல், அவதைிட கேப்ெங்கிழங்கு கராஸ்ட் மராம்ெ ெிடிக்கும். எண்வண கத்திரிக்காய் கரி..... தாளிச்ே தயிர் ோதம் அதுக்கு மதாட்டுக்க, களாக்கா ஊறுகாய் இல்வலனா கிடாரங்காய் ஊறுகாய்..... இப்ெடி என் லிஸ்ட் நீண்டுண்கட கொகும்” என்றான் ஆவேயுடன். “இமதல்லாம் எனக்கு ேவமக்க மதரியும்..... மராம்ெ நன்னா ெண்ணி கொடுகைன் உங்களுக்கு” என்றாள் ேிந்துவும். ெின்கனாடு, “நமக்குன்னு ஒரு குழந்வத மெத்துக்காணும் கண்ணம்மா, முடியுமான்னு மதரியவல, ஆனா அப்ெடிமயாண்ணும் நமக்கு ையோயிடவலகய... கண்டிப்ொ கைணும்னு நான் மோல்லவல, ஆனாலும் ஒரு மெண் குழந்வத கைணும்.... அவத தவலயில மைச்சு மகாண்டாடி மேல்லம் குடுத்து ைளர்க்கணும்...... நீ அதுக்கு அழகழகா ெட்டு ொைாவட கட்டி குஞ்ேலம் மைச்சு ெின்னி ைிடணும், நவக எல்லாம் கொட்டு அழகு ொப்கொம்..... அது தத்தி தத்தி கால்ல மகாலுசு ேத்தம் கொட நடக்கும்...... அது டீ மோர்க்கம்” என்றான். உணர்ச்ேிபூர்ைமாக. அைன் குழந்வதவய ெற்றி கூறியதும் ைந்து மகாள்வளமகாண்ட நாணம், அைன் அந்தப் மெண் குழந்வதக்கு மேய்யப்கொைவத ககட்டு திவகத்து அவமதியாகிைிட்டாள். கண்கள் ெனித்து கொயின, ‘இைனுக்குதான் எவ்ைளவு எவ்ைளவு ஆவேகள்...... இத்தவனவயயும் அடக்கி ஆண்டு இத்தவன ஆண்டுகளாக மைறுவமயாக ைாழ்ந்திருக்கிறான்...... நான் இனி இைவன என் கண்ணுக்குள் வைத்து காப்கென், என் அன்வெமயல்லாம் அைனிடம் மகாட்டி ேீ ராட்டி ொராட்டி என் உயிரினும் கமலாக ொர்த்துக்மகாள்கைன்’ என்று உறுதி பூண்டாள்.
29
“என்ன மேல்லம் மைட்கமாயிடுத்தா, ஒண்ணுகம கெச்வே காணும்?” என்றான். “ம்ம் இல்ல ஒண்ணுமில்ல” என்று ேமாளித்தாள். “ஐ ஆம் ஸ்ெீச்மலஸ்” என்றாள். ெின்கொடு கெச்வே மாற்றி “ேரி எனக்காக ஒரு ொட்டு ொடு” என்றான். “என்ன ொட?” என்றாள். “உன் இஷ்டம்” என்றன். “புதுோ கைணும்னாலும் ஏதனும் ொடு” என்றான். “ைேீ கரா என் மநஞ்ேினிக்க உன் மொன் மடியில் தூங்கினால் கொதும்..... அகத கணம் உன் கண்ணுறங்கா முன் மென்மங்களின் ஏக்கங்கள் தீரும் நான் சுைாேிப்ெதும் கநேிப்ெதும் உன் நிவனைால்தாகன...” என்று ொடினாள். அைன் காகதாரம் அைள் குவழந்து ொட ேிைந்து கொனாள்.... அைகனா மோக்கி கொனான்.... அழ்ந்த குரலில் தாெம் எல்லாம் கதக்கி, “என் கண்ணம்ம்ம்ம்ம்மா” என்றான். “ம்ம்ம்ம்” என்றாள். அழுந்த ஒரு முத்தம் வைத்தான். அைள் ைாழ்ைின் முதல் முத்தம் அைள் கிறங்கி கொய் மமௌனகம மமாழியாக கெோமலிருந்தாள். அைனது தாெத்வத கட்டுெடுத்தும் ஆவே மூச்சுகவள அடக்கும் ேத்தம் மட்டும் ககட்டது. “நீ இந்த கணம் என்னுடன் இருந்திருந்தால்...” என்று நிறுத்தினான். “ேி கொ, இப்ெடி எல்லாம் கெேினா நான் மைச்சுடுகைன்” என்று ேிைந்தாள். “மைச்ோ நான் திரும்ெ கூப்ெிடுகைகன” என்றான் ேீ ண்டும் ைவகயில். “என்ன இது இன்னிக்கி இப்ெடி அமர்க்களம் ெண்றீங்க?” என்றாள் நாணத்துடன். “மனு தாக்கல் மேய்தாச்ேில்ல, அந்த ைிடுதவல உணர்ச்ேிதான் கைற ஒண்ணுமில்வல” என்றான். “கிவடச்சுடுமா?” என்றாள் இன்னமும் ேந்கதகம் தீராமல். “மகாஞ்ேம் கஷ்டம் இருக்கும், ேமாளிக்கணும், அை அக்கா ஒரு லாயர், அதனால இைளுக்காக ைழக்காட அைகள ைரக் கூடும்..... தட் இஸ், இை முயுசுைலா ஒத்துக்கவலனா தான், இப்கொவதக்கு இை நான் குடுத்த மோத்மதல்லாம் ைாங்கீ ண்டு வக ஒப்ெம் கொட்டிருக்கா... ொர்க்கலாம் கண்ணம்மா, நீ கைவல ெட்டுக்காகத டா” என்றான். அன்கற தன் மகனிடமும் கெேினான் ேந்திரன். “நிஷு ஐ நீட் டு டாக் டு யூ” என்றான். அவமதியாக அமர்ந்தான் மகன். அைவன அருகக அமர்த்தி மதளிைான ஆங்கிலத்தில் மமல்ல கெேி புரிய வைக்க முயன்றான். “இத ொரு நிஷு, நானும் உங்கம்மாவும் நிவறய ேண்வட கொட்டிருக்ககாம், எங்களுக்குள்ள மடர்ம்ஸ் அவ்களா ேரி இல்வல.... அைளுக்கு என்வன லட்ேியம் இல்வல, என்வன ைிட என் ெணத்வத அைளுக்கு ெிடிச்ேிருக்கு....... எனக்கு அைளது இந்த குணம் ெிடிக்கவல..... எங்களுக்குள்ள சுமுகமான உறவு இல்வலன்னு நீ ேின்ன ையேிகலகய புரிஞ்சுதான் இருப்ொய் எனக்கு மதரியும்..... உனக்கு இனிவமயான ஒரு
30
ெிள்வள ெருைம் அவமயைில்வலகயா என்று நான் தினமும் ைருத்தப்ெடுைது உண்டு..... இவத எல்லாம் மீ றி நான் உன் மீ து என் உயிவரகய வைத்திருக்ககன், அது உனக்கு மதரியுமா, புரிஞ்சுதான்னு எனக்குத் மதரியவல..... நீ என்வன எவ்ைளவு அளவு மைறுக்கிறாய் எவ்ைளவு அன்பு வைத்திருக்கிறாய்னும் எனக்குத் மதரியவல...” “இப்கொ இனி இதுக்கு கமல என்னால இந்த ைாழ்க்வகயில கொராட முடியாதுங்கற ஒரு கட்டத்துக்கு நான் ைந்துட்கடன்..... அதனால உன் அம்மாவை கைற ைழி இல்லாம வடைர்ஸ் ெண்ணறதா தீர்மானம் ெண்ணி மனு தாக்கல் ெண்ணி இருக்ககாம்..... அம்மாவும் என்னுவடய எல்லா ேம்ொத்யமும் அைளுக்கு தரும் ெட்ேத்தில் எந்த ப்ராப்ளமும் இல்லாமல் தருைதாக வக ஒப்ெம் இட்டுைிட்டாள்..... அைளுக்கு என்வன ெிரிைதில் கைதவன இல்வல..... உன்வன என்னுடன் அனுப்ெ மறுத்துைிட்டாள்.... எனக்கு அதில் மெரும் ைருத்தம் தான்.... ஆயினும், என்னால அதில் ஒன்றும் மேய்ய முடியைில்வல......” “நீ உன் ெள்ளி இறுதி முடித்துைிட்டாய்.... ைரும் ஆண்டில் நீ டார்ம்கு கொக கைண்டும், உன் டிக்ரி ெடிப்புக்கான மமாத்த ெணமும் நான் உன் அக்மகௌவுண்டில் கொட்டு வைத்துைிட்கடன்..... நீ கிராெுகைஷன் முடித்ததும் கமற்மகாண்டு என்ன ெடிக்க ைிரும்ெினாலும் அவதயும் மதாடரலாம், நான் அதற்குண்டான மேலவை ஏற்கென்.... நான் ைிைாகரத்து கிவடத்ததும் உன் ொட்டியிடம் இந்தியாவுக்கக மேல்ல தீர்மானம் மேய்துைிட்கடன்..... நீ எப்கொது கைண்டுமானாலும் என்வன மதாடர்பு மகாள்ளலாம், என்ன காண ைரலாம், எனக்கு மமயில் கொடு, கால் ெண்ணு.....” “நீ இந்த ைிஷயத்வதப் ெற்றி என்ன நிவனக்கிறாய்னு எனக்கு மதரியவல..... நீ ஏதானும் மோல்ல ைிரும்ெறயா நிஷு?” என்றான். அன்புடன் அைன் தவல தடைி கன்னம் ைழித்தான். நிஷு மமௌனமாககை இருந்தான். ெின்னர், “உங்கள் முடிவு, அதில் உங்கள் இருைருக்கும் ேம்மதம் என்றால் அதில் நான் மோல்ைதற்கு ஒன்றுமில்வல” என்றான். “நீ அம்மாவுடன் இருக்க ைிரும்புகிறாயா என்னுடன் ைருைாயா?” என்றான். “அம்மாவுடன் இருக்கிகறன்” என்றான். ேந்துவுக்கு ைலித்தது. “ஒ அப்ெடியா ேரி உன் இஷ்டம்.... இன்னும் ஒகர ஒரு ககள்ைி, என்வன உனக்கு ெிடிக்குமா கண்ணா, டூ யு லவ் மி அட் ஆல் என்று ககட்டான். மகாஞ்ேம் தயக்கத்தின் ெின்” எஸ், ஐ டூ லவ் யு” என்றான். “தாங்க்ஸ், இட் மீ ன்ஸ் ஆ லாட் டு மி வம வேல்ட்” என்றான் அைன் தவலமுடி ேிலுப்ெி. அைன் ஒரு அவர ேிரிப்பு ேிரித்தான். “ஐ லவ் யு ெிகயாண்ட் எனிதிங் வம டியர் ொய்” என்றான். அடுத்த ேில ைாரங்கள் இப்ெடியாக கழிய மொறுவமயுடன் காத்திருந்தனர் அதுைவரயிலும் கூட தன் அன்வனயிடம் அைள் ஒன்றும் கூறைில்வல..... கைவல அதிகம் என்று மட்டுகம அைருக்கு கூறினாள்.
31
அந்த மாதத்தில் அைர்களது ைழக்கு ககார்டுக்கு ைந்தது.... “முயுசுைலா ஒத்துக்கறீங்களா?” என்று ககட்டார் ெட்ஜ், “ஆம்” என்றான். நான்ேியும் ‘ஆம்’ என்று மோல்லகை இருந்தாள், ஆனால், அைளது கூட ைந்த அைளது அக்கா “இல்வல” என்றாள். நான்ேி அைவள குழப்துடன் ொர்க்க, “இரு, அைன் மோத்மதல்லாம் குடுத்துட்டா அத்கதாட ஆச்ோ, ைட்டுல ீ அவ்களா மோன்கனகன உன் மண்வடயில ஏறவலயா, இரு நான் கெேிக்ககறன்” என்று நான்ேிவய அடக்கினாள். ேந்து மொறுவமயாக இருந்தான். அைனும் தன் நண்ென் மூலம் ஒரு ைக்கீ வல ஏற்ொடு மேய்துமகாண்டுதான் கொயிருந்தான். “என்ன மோல்லுங்க?” என்றான். “என்னமைல்லாம் மைச்ேிருக்கீ ங்க என்னமைல்லாம் அைளுக்குன்னு குடுத்திருக்கீ ங்க, நீங்க அைளுக்கு இல்லாம எவத எல்லாம் எடுத்துட்டு கொறீங்க?” என்று ககள்ைிகவண மதாடுத்தாள். “இமதல்லாம் மகாடுத்திருக்ககன்” என்று லிஸ்வட எடுத்து நீட்டினான்..... ேட்டப்ெடி அவை அவனத்வதயும் அைள் மெயரில் ெதிவு மேய்திருந்தான்..... அதில் ைடு ீ கார் ேில அவேயா மோத்துக்கள் ெணம் எல்லாம் அடங்கி இருந்தது. “நீங்க?” என்றாள். “நான் என் மெயரில் ேில கஷர்ஸ் மைச்ேிருக்ககன், அவத ைிற்று ெணமாக்க கொகிகறன்..... அதன் மதிப்பு இவ்ைளவுதான்..... அதற்குகமல் ைிஸ்கான்ேினில் ஒரு ப்ளாட் உள்ளது, அவதயும் ைிவலக்கு ைிற்று எடுத்துச் மேல்கைன்” என்றான் வதரியமாக. அப்ெடிகய ஒெனாக கூரும்ெடிதான் அைனது ைக்கீ லும் கூறி இருந்தார். “அதுல என் தங்வகக்கு ெங்கு?” என்று ஆரம்ெித்தாள் அந்த தமக்வக. “இல்வல அதில் ெங்கில்வல..... நான் ேரி ொதியாக கூட ொகம் ெிரிக்கைில்வல யுைர் ஹானர், அைளுக்கக அதிகம் மகாடுத்துள்களன்..... அறுெது ேதைிகிதம் அைளுக்கு மேன்றுள்ளது..... நான் இந்தியாவுக்கு திரும்ெி என் ையதான அன்வனவய கெணி ொர்த்துக்மகாள்ள கைண்டும்..... அதற்கு முன் எனக்மகன நான் ஒரு உத்கயாகம் கதடிக் மகாள்ள கைண்டும், அதற்கு கதவையானைற்வற மட்டுகம நான் எனக்மகன வைத்துள்களன்” என்றான் ெட்ெிடம். “அைர் மோல்ைது ேரி. ொதிவய ைிடவும் அதிகமாகத்தான் உன் கிளயண்டுக்கு தந்துள்ளார்..... இனி ககட்க முடியாது...... ேம்மதமமன்றால் என்று வக ஒப்ெம் இடச் மோல்லுங்கள்” என்றார். நான்ேி அைள் தமக்வகவய அடக்கி வக ஒப்ெம் இட்டாள். ஹப்ொ ைிட்டது என்று அைன் ெட்வெ ைணங்கிைிட்டு ெட்ஜ்மமன்ட் காெியுடன் மைளிகய ைந்தான். ைக்கீ வல நன்றி கூறி ெணம் குடுத்து அனுப்ெிைிட்டு காரில் ஏறினான். அந்த கநரம் நான்ேியும் அைளது காவர கநாக்கி ைந்தாள்.
32
“ஹாய் நான்ேி, எனக்கு உன் மீ து எந்த மைறுப்பும் இல்வல, நாம் கேர்ந்து ைாழ முடியாத நிவல நமது துரதிர்ஷ்டம் அவ்ைளகை, நீ எப்கொதும் என் கதாழிதான்..... எப்கொது என்ன உதைி கைண்டு என்றாலும் என்வன அணுகலாம்.....” என்றெடி அைவள வக குடுத்து ைிவட மெற்றான். “வெ” என்றாள் கம்மிய குரலில். முகத்தில் மகாஞ்ேம் கைதவன மதரிந்தது. அங்கிருந்து கிளம்ெினான்... அப்கொகத அந்த நிமிடகம மெரும் நிம்மதியும் ைிடுதவல உணர்வும் அைவன ஆட்மகாள்ள, கநரமும் கூட ொர்க்காமல் ேிந்துைிற்கு கால் மேய்தான். அைளுக்கு அப்கொது இரவு மூன்று மணி. அைள் ெயந்து கொய் யாகரா என்னகமா என்று “ஹகலா” என்றாள் ெதறியெடி. “கண்ணம்மா” என்றன் ஆவேயாக. “நீங்களா, என்ன இந்த கநரத்தில, என்னாச்சு, உங்களுக்கு ஒண்ணுமில்வலகய?” என்று ெதறிகொனாள். “இல்வலடா நான் நல்லா இருக்ககன், ோரி மணி ொர்க்காம கூப்ெிட்டுட்கடனா, கயாேிக்கவல, என் உணர்ச்ேியின் கைகத்தில் அவழச்சுட்கடன் மன்னிச்சுக்கடா கண்ணாம்மா..... எனக்கு ைிடுதவல, அை ஒத்துகிட்டு வக எழுத்து கொட்டு தீர்ொயிடுச்சு மேல்லம்..... நவ் ஐ ஆம் ப்ரீ, நாவளக்கக ஓடி உன்கிட்ட ைந்துட மாட்கடாமான்னு இருக்குடா கண்ணம்மா” என்றான் உற்ோகமாக. அந்த கைவளயில் அவழத்த ெதட்டம் நீங்க, அைனின் உற்ோகம் அைவளயும் ெற்றி மகாண்டது. “நிெம்மாைா மோல்றீங்க, தீர்ொயிடுத்தா, உண்வமயாைா?” என்றாள் ெல முவற நம்ொதைளாக. “ஆமாட மேல்லாம்.... இனி நான் உனக்கக உனக்கு, நீ எனக்கக எனக்குடா” என்று உருகினான். “கண்ணம்மா” என்று ஆழ்ந்த குரலில் அவழத்தெடி, கொனில் முத்த மவழ மொழிந்தான்.... நடு இரைில் அைவள ேிைக்க வைத்தான். “என்ன இது இப்ெடிதான் மேய்யறதா, ொதி தூக்கத்தில இருக்ககன் சும்மா இருங்ககளன் அத்தான்” என்றாள். குவழந்து கொயிருந்தது குரல். “நாவளக்கு நல்ல நாள்தாகன, நான் உங்கம்மாை கூப்ெிட்டு கெேகறன்” என்றான். “ேரி நீ இப்கொ தூங்கு மேல்லம் நான் நிதானமா நீ முழிச்ேதுக்கு அப்ெறமா கூப்ெிடகறன்” என்றான். “ம்ம் ேரி நீங்க கொய் மகாஞ்ேம் ோப்ெிடுட்டு தூங்குங்ககா” என்றாள் ஆதரைாக. “ம்ம்ம் அவ்களாதானா” என்றான் ஏக்கமாக. “எைகளா மெரிய ந்யூஸ் மோல்லி இருக்ககன்...?” என்றான். “என்ன ெண்ணனும்?” என்றாள் மைட்கியெடி. மமல்ல கொனில் இதழ் ெதித்தாள். மூன்று நான்கு என்று குடுத்தெின்னும் அைனுக்கு கொதைில்வல. “எல்லாம் கொதும் நான் தூங்கணும்” என்றாள் ேிங்குங்கியெடி. “கொடி ஆனாலும் கமாேம் கஞ்ேம்” என்று ேிரித்தான்.
33
“குட் வநட்” என்றாள். “ேரி தூங்கு மேல்லம்” என்று வைத்தான். அடுத்த நாள் காவலயிகலகய அைவள அவழத்தான். எழுந்து குளித்து உற்ோகமாக தனக்குள் ஒரு ொட்வட முணுமுணுத்தெடி தன் கைவலகவள மேய்து ைந்தைவள அைன் கொன் அவழத்தது. “என்ன ெண்கற மேல்லம்?” என்றான். “ேவமக்ககறன்” என்றாள். “நீங்க ோப்டீங்களா?” என்று ககட்டாள். அமதல்லாம் ஆச்சு.... நான் முக்கியமா உன்கிட்ட ஒண்ணு மோல்லணும்” என்றான். “நீ எனக்காக ஒரு கைவல மேய்ைியா?” என்று ககட்டான். “என்ன?” என்றாள் “மோல்லுங்க கண்டிப்ொ மேய்யகறன்” என்றாள். “நீ ஒரு முவற எங்கம்மாை கொய் ொர்க்கணும், கெேி ெழகணும்” என்றான். “ஐகயா என்ன இது, அைங்க யாருன்கன எனக்கு மதரியாது, முன்ன ெின்ன மதரியாம நான் எப்ெடி அங்க கொய் அைங்க கிட்ட....?” என்று தடுமாறினாள். “இல்வல நீ கொய் ெரிச்ேயம் ெண்ணிக்ககா, ெழகு நாலு நாள் இருந்துட்டு ைா, அதன் ெிறகு நான் அம்மா கிட்ட நம்ம ைிஷயத்வத கெேகறன்..... நீ என் அம்மாகிட்ட கொைியா மோல்லு” என்றான். “நான் ஏதுக்கக உன்வனப் ெத்தி ேகலமும் என் அம்மாகிட்ட மோல்லி இருக்ககன் டா மேல்லம், அம்மா நன்னாகை புரிஞ்சுண்டா, உனக்கு ஒரு ெயமும் தயக்கமும் கைண்டாம்.” என்றான் “நான் என்னிக்கி உங்கம்மாகிட்ட கெேட்டும் மோல்லு?” என்றான். “எங்கம்மா கிட்ட நான் முதல்ல கெேகறன் ேந்து, ெிறகு நீங்க கெேலாம் என்ன ேரியா” என்றாள். “ஒகக நீ முதல்ல எங்கம்மா கிட்ட கொன்ல கெசு.... இப்கொ நீ ப்ரீயா இருக்கியா, நாகன கான்மெமரன்ஸ் கால் கொட்டு உன்வன அறிமுகப் ெடுத்தகறன்” என்றான். “இன்னும் ெத்து நிமிஷத்தில ேவமயல் ஆயிடும், அதன் ெின் கெேலாம்” என்றாள் “ேரி நான் ஒரு அவர மணில உன்வன திரும்ெ அவழக்கிகறன் என்னடா மேல்லம்” என்றான். “ேரி” என்றாள். மின்னல் கைகத்தில் அைன் ஸ்மடப் எடுப்ெது ொர்த்து ெயந்தாள். ‘அைன் அம்மாைிடமா நானா தனியாகைா என்னமைன்று மோல்லிக்மகாண்டு கொய் நிற்ெது..... என்ன இந்த ேந்து என்வன இப்ெடி இக்கட்டில மாட்டி ைிடறாகர?’ என்று குழம்ெினாள். ெின்கனாடு அைன் அவழத்தான். “அம்மாகிட்ட இத்தவன கநரம் கெேிகனன், நடந்தது எல்லாம் மோன்கனன்..... அப்ெப்கொ எங்கம்மா இங்க ைந்து தங்கி இருக்கா என் கூட ேில மாதங்கள்..... அப்கொ
34
எல்லாம் நான் ெடர அைேியத்வத அை குணம் எல்லாம் அம்மா ொர்த்திருக்கா, என்துக்குடா கநாக்கு இப்ெடி ஒரு ைாழ்க்வக, மோல்ல மோல்ல ககக்காம இைவள ெண்ண ீண்டு இப்ெடி அைஸ்வத ெடணுமா நீ னு ஒகர மொலம்புைா ொைம்..... நான் இப்ெடி தீர்ொயிடுதுன்னு மோன்னதும் அம்மாக்கு ஒகர ேந்கதாஷம். “மராம்ெ திருப்திடா..... மொம்மனாட்டி ொைம் மகாள்ளப்டாதுதான், ஆனா அை உன் ைாழ்க்வகவய நரகமா ஆக்கி இருந்தா, இதுக்கு கமல தாக்கு ெிடிக்க முடியாதுடா ேந்திரா நீ...... என்வன மொறுத்தைவர நல்ல கார்யம்தான் ெண்ணி இருக்கக, ெரைாயில்வல டா நீயும் எந்த ைருத்தமும் ெட்டுக்காகத..... ஆனா உன் ெிள்வள அைகிட்ட ைளர்ந்தாலும் அைவன ைிட்டுடாகத..... நன்னா ெடிக்க மைச்சு ஆளாக்கு என்றாள்” என்றான். “ம்ம்ம் மராம்ெ நல்ல அம்மா” என்றாள். “ஆமா மராம்ெ மராம்ெ நல்லைா, இப்கொ வலன்ல காத்திருக்கா, உன்வன கான்ெிமரன்ேில் கொடப் கொகறன்.... அைா கூட கெசு என்ன” என்றான். “எனக்கு ெயமா இருக்கு ேந்து” என்றாள் நடுங்கியெடி. “அேடு என்ன ெயம், இப்கொதாகன நீகய மோன்கன நல்லைான்னு.... அம்மா ஒண்ணும் மோல்ல மாட்டாடா கெசு வதர்யமா” என்றான். “ஹகலா” என்றாள். “மோல்லுமா நீ தாகன ேிந்து, மோன்னான் என் ெிள்வள.... அைன் ெிமரண்டாகம நீ, மராம்ெ ேந்கதாஷம்...., நான் அைகனாட அம்மா..... நீ எப்ெடி இருக்கக?” என்றார் ேகெமாக. “நான் நன்னா இருக்ககன் மா, நான் ேிந்துொ, நீங்க எப்ெடி இருக்ககள்?” என்று ககட்டாள். கெே கெே ெயம் கொய் ேகெ நிவல ைந்தது, மிகவும் அன்புடன் கெேினார். “ைாகயன் ஒரு தரம் எங்காத்துக்கு, எனக்கும் இங்க யாரும் இல்வல... உன்வனப்கொல யாரானும் ைந்துண்டு கொயிண்டுனு இருந்தா எனக்கும் நன்னா இருக்குகம” என்றார். “கண்டிப்ொ ைகரன் மா, ேீ க்கிரகம ைகரன்” என்றால். ெத்து நிமிடம் கொல கெேிைிட்டு வைத்தனர். “உங்கம்மாகிட்ட நம்ம ைிஷயம் கெேீ டு கண்ணம்மா, நான் ெின்கனாட தூங்கி எழுந்து அைாகளாட கெேகறன், ெீ மரடி” என்றான். “ேரி, ஆனா நீங்க எல்லாத்துகலயும் காட்டற கைகம் எனக்கு ெயமா இருக்கு, மகாஞ்ேம் மொறுவமயா மேய்யலாகம...”
என்றாள்.
“இத்தவன காலம் நான் எல்லாத்திகலயும் மொறுவமயாதான் இருந்கதன் மேல்லம், ஆனா நம் ைிஷயத்துல எனக்கு இனி அந்த மொறுவம இல்வலடா, நீ எனக்கு உடகன கைணும்... இனி நீ இல்லாம எனக்கு ைாழ்க்வககய இல்வல தங்கம், கோ கடான்ட் ைற்றி..... எல்லாம் நான் ொர்த்துக்ககறன் ஒகக....” “அப்ெறம் இன்மனாரு ைிஷயம்” என்றான், அைளும் ேீ ரியோக “என்ன?” என்றாள். “எல்லாத்திகலயும் கைகம்னு மோன்னிகய?” என்றான்,
35
“ஆமா” என்றாள். “என் கைகத்வத நீ இன்னும் ொர்க்ககையில்வலகய கண்ணம்மா” என்றான் ஒரு மாதிரியான குரலில். ஒரு மநாடி குழம்ெி ெின்கனாடு உணர்ந்து, ேீ ய்ய்ய்ய், இதுக்கா இத்தவன முக்கியமா கெே துடங்கிகனள்..... ேி கொங்ககான்னா” என்றாள் நாணி ேிைந்து. “அடா!!! கஹ மேல்லம், திரும்ெ மோல்லு.... நீ இப்கொ என்ன மோன்கன?” என்றான் ஆவேயாக. ஆைலாக. “ஆங் மோன்கனன் சுரக்காய்க்கு உப்ெில்வலன்னு கொங்ககா மரட்ட ைாலு நா நீங்க” என்றாள். “ைாவ்!! என் ஆளு என்வன நா ன்னு மோல்லீட்டா கடாய்” என்று ேிரித்தான். அைளுக்கு கமலும் மைட்கமானது. “கொடா” என்றாள் மேல்லமாக. அைன் கமலும் ேிரித்தான். அம்மாைிடம் என்ன கெே எப்ெடி கெே என்று நாக்கு குழறியது தடுமாறினாள். “அம்மா ைந்து உன்னாண்ட ஒரு ைிஷயம் மோல்லணும்” என்றாள். “அந்த ஆள் ெத்தினதா இருந்தா கைண்டாம்” என்றார் அன்வன. ஐகயா என்று கொனது. “மகாஞ்ேம் கககளன், ககட்டெின் நீ என்ன மோன்னாலும் நான் ககட்டுப்கென்” என்றாள் வதர்யத்வத ைரைவழத்தெடி. “என்ன மோல்லு” என்றார். மமல்ல மமல்ல அைன் இைவள காதலிப்ெவதயும், திருமணம் மேய்ய ைிரும்புைவதயும், நான்ேி ெற்றியும் அைளது குண நலம், இைர்களது ெிளவு, ெிரிவு, மனு தாக்கல் மேய்தது, ைிைாகரத்து தீர்ப்ொனது ைவர கூறினாள். ககாெமாக அமர்ந்து ககட்ட தாயின் முகத்தில் மமல்ல கமன்வம ெரைியது.... ஆச்ேர்யம் ஆனது.... “நிெம்மாைா?” என்று ஆைல் மதரிந்தது. “கோ இப்கொ என்ன முடிைாம்?” என்றார் முடிைாக. “இல்வல இன்னிக்கி அைர் அங்க தூங்கி எழுந்தப்ெறமா உன் கிட்ட கெேகறன்னு மோல்லி இருக்கார்..... உன் கிட்ட என்வன ெண்ணிக்க மெர்மிஷன் ககட்க கொறாராம்” என்றாள் ேிைந்து தவல குனிந்தெடி. “ம்ம் நல்ல ைிஷயம்தான்...... நான் கூட அைன் எைகனா மொறுக்கின்னு தான் நிவனச்கேன்..... ஆனா இைர் இவ்ைகளா தீைிரமா இருப்ொர்னு நான் நிவனக்கவல..... நல்லதுதான்..... ஆனா இத்தவன நடந்திருக்கு, நீ என்கிட்கட ஒண்ணுகம மூச்சு ைிட்டுக்கவலகய அம்மு, இது உனக்கக நன்னா இருக்கா?” என்றார். “மன்னிச்சுக்ககாமா” என்றாள். “நான் என்ன ெதில் மோல்லணும்னு நீ எதிர் ொர்க்ககற?” என்றார். “அம்மா?” என்றாள் ெதறி. ஆனால் அன்வனயின் கண்ணில் மதரிந்த ேந்கதாஷமும் குறும்பும் அைவள மாற்றி கொட்டது. “கொம்மா” என்று நாணி அைர் மடியில் முகம் புவதத்தாள்.
36
“மோல்லுடா” என்றார். “உன் இஷ்டம் மா” என்றாள். “ஓகஹா, என் இஷ்டம் னா, நான் கைண்டாம் னு மோன்னா நீ அைர மறந்துடுைியா, ெண்ணிக்க மறுத்துடுைியா?” என்றார். அைள் தவல நிமிர்ந்தாள். முகத்தில் கலைரமும் அதிர்ச்ேியும் இருந்தது ஆனாலும் ஒரு நிமிர்வுடன் “நிச்ேயமா மறுத்துடுகைன் மா, உனக்கு கைண்டாதது எனக்கு கைண்டாம்..... நீ எனக்கு என்ன மேஞ்ோலும் அது என்கனாட நல்லதுக்குதான் இருக்கும் னு நம்ெகறன்மா” என்றாள். அன்வன அைள் தவல தடைி “அேடு, இந்த ஒரு ைார்த்வத கொறும்.... கொ நிம்மதியா ோப்ெிடு..... அைர் கூப்ெிடட்டும் நான் அைர்ட கெேகறன்... நல்லதாகை முடிவு எடுப்கொம்” என்றார். “தாங்க்ஸ் மா” என்று அைர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். “என்னடி இது எச்ே ெண்ண ீண்டு...?” என்று துவடத்து மகாண்டார் ேிரித்தெடிகய. மகள் ைாழ்வு இப்கொதானும் மலரட்டுகம என்று அைருக்கும் ஒரு ைித நிம்மதி, ேந்கதாஷம் முகத்தில் தைழ்ந்தது. அன்று மாவல ேந்து அவழத்தான். அைள் கெேிைிட்டு தன் அன்வனயிடம் கொவன குடுத்தாள். “நமஸ்காரம் மா, நான் ேந்திரன், ேிந்து மோல்லி இருப்ொகள” என்றான். “மோன்னா, மோல்லுங்ககா நன்னா இருக்ககளா?” என்று ககட்டாள் அன்வன “நான் நன்னா இருக்ககன்மா, நீங்க மேௌக்கியமா, எல்லா ைிஷயமும் ேிந்து மோல்லி இருப்ொ.... என்வனப்ெத்தியும் மோல்லி இருப்ொ, இருந்தாலும் நானும் என் ைாயால மோல்ல ைிரும்ெகறன்.... நான் எங்கப்ொம்மாக்கு மரண்டாைது ெிள்வள..... எங்கக்கா கல்யாணமாகி மெங்களூர்ல இருக்கா, என் தம்ெி ந்யூ மெர்ேில இருக்கான், அைனுக்கும் கல்யாணம் ஆயிடுத்து..... எனக்கு முதல் கல்யாணம் ஆயிடுத்துமா, நான்ேினு இங்கத்த மைள்வளக்காரப் மெண்வண கல்லூரி முடிஞ்ேதுகம ெண்ண ீண்கடன்..... எங்களுக்குள்ள என்னிக்குகம ஒத்து ைரவல..... இப்கொ ெிளவு ொஸ்தியாகி ெிரிஞ்சுட்கடாம்..... ைிைாகரத்து ைந்துடுத்து.... எனக்கு ஒரு மகன் இருக்கான் ெள்ளி இறுதி முடிச்ேிருக்கான்..... அைன் அைகளாட இருக்க தான் ைிரும்ெறான்..... நான் இந்தியா ைந்து மேட்டில் ஆகணும்னு எல்லா ஏற்ொடும் ெண்ணிண்டிருக்ககன்....” “இந்த நிவலயில்தான் நான் ேிந்துை ஆன்வலனில் ல ேந்திச்கேன், ேகெமா கெேிகனாம் ெழகிகனாம்... மரண்டு கெருக்கும் ஒருத்தர ஒருத்தர் ெிடிச்சு கொச்சு.... எனக்கு உங்க மெண்வண மறுகல்யாணம் ெண்ணிக்கணும்னு மகாள்வள ஆவே..... நீங்க அனுமதிச்ோ, ெண்ணி குடுத்தா, உங்க ேம்மதத்கதாட ெண்ணிப்கென்மா..... இதுல உங்க ைிருப்ெம் எப்ெடி?” என்றான்.
37
“மராம்ெ நன்னா மோன்கனள் உங்களப் ெத்தி.... நானும் எல்லாம் ககள்ைிெட்கடன் ேந்த்ரன்.... எனக்கும் ேந்கதாஷம்தான்..... மரண்டாம் கல்யாணம்தான்னாலும் அைளுக்கும் ஒண்ணும் கம்மியா ஆகவலகய ையசு அதனால ெரைாயில்வல, நீங்க மரண்டு கெருகம ைாழ்க்வகயில இதுைவர சுகப் ெடவல... இனிகமயானும் நீங்க கல்யாணம் ெண்ணண்டு ீ சுகமா ைாழணும்னு ைாழ்த்தகறன்.....” “நீங்க உங்கம்மா கிட்ட கெேிகனளா... அைா என்ன அெிப்ராயப்டறா, ேிந்து மோன்னத ொர்த்தா உங்க முத கல்யாணம் அைாளுக்கு அவ்ைளைா இஷ்டம் இல்லாமத்தான் நடந்ததுனு கதாண்றது..... இந்த கல்யாணமானும் அை இஷ்டத்கதாட ஆேீ ர்ைாதத்கதாட நடந்தா நல்லதில்வலயா மாப்ள” என்றார். “மராம்ெ ேரியா மோன்கனள்மா... ேந்கதாஷம் மா..... நான் அம்மா கிட்ட ேிந்துை என் ெிமரண்ட் னு மோல்லி இந்நிக்கிதான் அறிமுகப்ெடுத்தி இருக்ககன்..... கூடிய ேீ க்கிரம் ஒரு நாலு நாளுக்கு அைாள கொய் ேிந்துை கநர்ல ேந்திக்கச் மோல்லி இருக்ககன், முதல்ல அை கொய் ொர்த்து கெேி ெழகட்டும் மா.... அதுக்கு உங்க மெர்மிஷன் கைணும்.... ெின்கனாட நான் ஊருக்குள்ள ைந்துடுகைன், அப்கொ நாகன கநர்ல கெேகறன்.... கண்டிப்ொ அம்மா ஒத்துப்ொ..... நீங்க கைவலகய ெடாதீங்ககாம்மா” என்றான். “ேரி, எப்ெடிகயா நல்லது நடந்தா ேரி மாப்ள” என்றாள். “மராம்ெ தாங்க்ஸ் மா” என்றெடி வைத்தான். ேிந்துகைாடு கெசும்கொது “என்னடி மேல்லகம ேந்கதாஷமா?” என்றான். “ேந்கதாஷம் தான், ஆனா, அம்மாவை கொய் ொர்க்க மோல்லி இருக்கககள, அதான் ெயமா தயக்கமா இருக்கு” என்றாள். “என்ன ெயம், அது உன்கனாட இன்மனாரு அம்மான்னு நிவனச்சு கொய் ொரு.... ெயம் தயக்கம் எல்லாம் ஓடி கொய்டும் மேல்லம்..... நான் ஏன் மோல்கறன்னு ெின்னாடி புரிஞ்சுப்கெடா” என்றான். “ேரி நான் அடுத்த ைாரம் கொல கொகறன்” என்றாள். “இல்வல இந்த மைள்ளிக்கிழவம கிளம்ெீடு..... ேிந்து அங்க ஒரு கைவலயா ைரா னு மோல்லி நான் அம்மாவை தயார் ெண்ணி வைக்ககறன்” என்றான். “இந்த மைள்ளிகயைா?” என்றாள். “ஆமா டிக்கட் கொட்டுடுமா, நான் ெலைந்தப்ெடுத்தகறன்னு தயவுெண்ணி தப்ொ நிவனச்சுக்காகதடா தங்கம் புரிஞ்சுக்ககா” என்றான். “ேரி ேரி, நீங்க இவ்ைகளா மோல்லணுமா நான் கிளம்ெகறன் நா” என்றாள். “ேமத்துடீ என் தங்கம்” என்று மமச்ேிக்மகாண்டான். “என்ன ேிந்து, மாப்ள மோல்றாருன்னு நீ அைா அம்மாை ொர்க்க கொனா நன்னா இருக்குமா?” என்றார் அைள் அன்வன.
38
“மதரியவலமா, எனக்கும் மகாஞ்ேம் உள்ளூர ெயமா தயக்கமா தான் மா இருக்கு.... ஆனாலும் அைர்தான் அவ்களாதூரம் மோல்றாகர மா, கொயிட்டு ைகரன்.... நாலு நாள்தாகன ேமாளிச்சுப்கென்... நீ கைவலப்ெடாகத மா” என்று கூறினாள். “ேரி ொர்த்து கொயிட்டு ைா, மரியாவதயா நடந்துக்ககா என்ன ேிந்து, உனக்கு நான் ஒண்ணும் புதுோ மோல்ல எண்டாம், இருந்தாலும், ொர்த்து நடந்துக்ககாமா” என்றார். “ேரிமா கட்டாயமா” என்றாள். மோன்னதுகொல கிளம்ெினாள்.... உதறலாகத்தான் இருந்தது.... கைவல ைிஷயமாக என்று கூறி இருந்தான் ேந்து.... அங்கக நல்ல கைவளயாக ேிந்துைின் கல்லூரித் கதாழி இருந்தாள்.... கைவல ைிஷயமாக கொைதாகக் கூறி அங்கக மேன்று மகாஞ்ே கநரம் இருப்ெது என்று ப்ளான் மேய்துமகாண்டாள். வநட் ராக்கொர்டில் ஏறி ெடுத்தாள். ரயில் கொகல அைள் இதயமும் தடக் தடக் என்று அடித்துக்மகாண்டது. ரயிலில் ெயணம் மேய்யும்கொகத அங்கிருந்து அவழத்தான் ேந்து. வதர்யம் கூறினான்.... ரயில் இறங்கி அைன் ைட்வட ீ எப்ெடி அவடய கைண்டும் என்று ரூட் மோல்லி குடுத்தான்.... அகத கொல அைன் ைட்வட ீ மேன்று அவடந்தாள். அைன் தாய் ைாேலிகலகய அந்த அதிகாவலயில் காத்திருந்தவத ொர்த்ததும் அைளுக்கு மகாஞ்ேம் மூச்சு ைந்தது.... அன்ொக உெேரித்து “காெி குடிச்சுட்டு மகாஞ்ேம் கைணா ெடுக்கறியா மா ேிந்து, ராத்திரி ரயில்ல ேரியா தூங்கினிகயா இல்வலகயா” என்றார். “கைண்டாம்மா நன்னாகை தூங்கிகனன்” என்று முகம் கழுைி ைந்தாள். அைர் இட்லி வைக்க முற்ெட கூட இருந்து உதைினாள். இருைருமாக ோப்ெிட்டுைிட்டு கெே அமர்ந்தனர்.... அைர்களது குடும்ெ ைிஷயம் மமாத்தமும் கூறினார் அைர்.... அைளும் புன்ேிரிப்புடன் மொறுவமயாக ககட்டுக்மகாண்டாள்.... ேந்துைின் ேிறுையது புவகப் ெடங்கவள எடுத்து காண்ெித்தார்..... அவத கண்மகாள்ளாமல் ொர்த்து மனதினில் புவதத்துக்மகாண்டாள்..... அைன் மணமான ெின் ஒகர ஒரு முவற நான்ேியுடன் மேன்வன ைந்தகொது எடுத்த ேில புவக ெடங்களும் அதில் இருந்தன.... நான்ேிவய வக அவணப்ெில் வைத்திருக்கக் கண்டாள். வகயில் ேிறு ையது நிஷாந்துடன் இருப்ெவதக் கண்டாள்.... அதிலும் நான்ேியின் கதாள் மீ து வக கொட்டெடி அவணத்துக்மகாண்டு நிற்கும் ெடத்வத கண்டு தன்வனயும் அறியாமல் கண்ண ீர் கவர புரண்டது.... அைவன அப்ெடி இன்மனாருத்தியின் வக அவணப்ெில் காண உள்ளம் துடித்தது துைண்டது. மனம் ஏற்காமல் அழுவக முட்டியது. “கதா ைகரன் மா” என்று ொத்ரூமில் மேன்று ஒரு ொட்டம் அழுது முகம் துவடத்துக்மகாண்டு மைளிகய ைந்தாள். “என்னாச்சும்மா?” என்றார் அைர். “ஒண்ணுமில்வல ையறு என்னகமா ெண்ணித்து” என்று ேமாளித்தாள். ெின்கனாடு கிளம்ெி ஆெிஸ் கைவல என்று கூறி தன் கதாழி மெயாைின் ைட்வட ீ அவடந்து அைளிடத்தில் கெேிக்மகாண்டு மாவல நான்கு ைவர மொழுது கொக்கினாள்.
39
ெின்கனாடு ைட்வட ீ அவடய அப்கொதுதான் ெடுத்து எழுந்தார் அன்வன பூமா. “நான் காெி கொட்டு தகரன்மா நீங்க உக்காருங்ககா” என்று அமர வைத்து மேய்தாள். “நீகய அவலஞ்சுண்டு ைந்திருக்கக, நீ ஏன் கொய் அடுப்ெடியில நின்னுண்டு..” என்றார். “ெரைாயில்வல எனக்மகாண்ணும் இது மெரிய கஷ்டம் இல்வல” என்று மேய்துமகாண்டு ைந்தாள். “ஹ்ம்ம் எல்லாத்துக்கும் குடுத்து மைச்ேிருக்கணும்” என்றார் அைர். “என்னதுமா?” என்றாள். ஒண்ணுமில்வல, என் தவல எழுத்வத மநான்துண்கடன்” என்றார். “நீ யாகரா என்னகமா, உனக்கிருக்கற மனசு கூட என் மாட்டு மெண்களுக்கு இல்வல..... அம்மா இந்தாங்ககா ஒரு ைா காெின்னு இன்னிக்கி ைவரக்கும் ஒருத்தியானும் மகாண்டு தந்ததில்வல.... அங்கக கொனாலும் அப்ெடிகயதான், ேந்திரன் மெண்டாட்டிக்கு கிச்ேனுக்கு கொக ரூட் மாப் கைணும்..... ேின்னைன் மெண்டாட்டி ேவமப்கொ, ஆனாலும் அத மதாடாதீங்ககா இத இங்க வைக்காதீங்ககான்னு ஆர்டர் கொட்டு மகால்லுகைா.... எனக்கு எங்ககயும் கொய் இருக்க ெிடிக்கவல. ஆக மமாத்தம் நல்ல மாட்டு மொண்ணு என் தவல எழுத்தில் இல்வல” என்று மொருமினார். அன்று இரவு “என்கனாட என் அவறயிகலகய ெடுத்துக்கறியா மா, தனியா அந்த ரூமில கொய் ெடுக்கறியா?” என்றார். அைளுக்கு ஏகனா புதிய இடம் ெயமாக இருந்தது.... “இங்கககய உங்ககளாடகை ெடுக்ககறகன, உங்களுக்கு அதுல ஒண்ணும் மதாந்தரவு இல்வலனா” என்றாள். “எனக்கு ேந்கதாஷம்தான்” என்று ெடுத்துக்மகாண்கட அரட்வட அடித்தனர். ெடுக்குமுன் இரவு ேந்து அவழத்தான்.... அம்மாைிடம் முதலில் கெேியைன் அைளிடமும் மகாஞ்ேம் கெேிக்மகாண்டான்.... அங்கிருந்தெடி அைன் காதல் மமாழி கெே இைளுக்குத்தான் இக்கட்டானது.... அைன்தான் கெசுகிறான் என்று அறிந்த பூமாைின் முன் அைள் அைனது காதல் மமாழிகளும் மகாஞ்ேல்களும் ககட்டு முகம் ேிைந்து அவத மவறக்க முடியாமல் திண்டாடி கொனாள்.... கண்டும் காணாமல் பூமா இவத எல்லாம் கண்டார்தான் ஆனால் ஒன்றும் ககட்கைில்வல.... மகாஞ்ேம் உறங்க ேிரமெட்டாள்.... புதிய இடம்.... அடுத்த நாளும் ேிறிது கநரம் மெயாைின் ைட்டிற்கு ீ கொய் ைந்தாள்.... ஆெிஸ் கைவல முடிந்தது என்று கூறிைிட்டாள்..... தினமும் மெயா ைட்டில் ீ கொய் அமர அைளுக்கும் ெிடிக்கைில்வல.... அன்று மாவல உச்ேி ெிள்வளயார் ககாைிலுக்கு அவழத்துச் மேன்றார் பூமா, மவல ஏற ஏற குளிர் காற்று ெீய்த்துக்மகாண்டு கொனது..... சுற்றும் ெச்வே ெகேமலன்று கண்வண நிவறத்தது... மமல்ல மமல்ல ெடிகவள தாண்ட ஏறி கமகல மேன்று தரிேனம் முடித்து மனமார கைண்டினாள். ‘எங்களது திருமணம் நல்லெடி முடித்துகுடு இவறைா’ என்று கைண்டினாள்.
40
கீ கழ இறங்கினர்.... “மைளிகய ோப்ெிடலாமா?” என்று ககட்டு அவழத்து கொனார்.... அந்த ையதிலும் மகாஞ்ேம் மாடர்னாககை இருந்தார் பூமா எனலாம், அைருக்கு ெிடித்தமான உணைாக ெிட்ோவை கூறினார். அதவனகய உண்டனர்..... ெின்கனாடு ஐஸ்க்ரீம் ஷாப்ெில் நிறுத்தி ைாங்கினர்.... ரேித்து உண்டார்.... திடமாகத்தான் இருந்தார் ையதின் தள்ளாவம மட்டுகம மகாஞ்ேம் இருந்தது அதனால் அைளும் அைருடன் கேர்ந்து என்ொய் மேய்து உண்டு முடித்து ைட்வட ீ அவடந்தனர்.... அைவள அருகக அமர்த்தி, “இங்கக உக்காரு ேிந்து” என்று அைள் வககவள ெிடித்துக்மகாண்டார். “மராம்ெ நாள் கழிச்சு நான் மராம்ெ ேந்கதாஷமா இருக்ககன், அதுக்கு காரணம் நீ” என்றார். “ஏன்மா?” என்றாள். “எனக்குன்னு இங்க யாரு இருக்கா மோல்லு, அமமரிக்காமகல்லாம் கொனா நிம்மதியா இருக்க முடியாது.... மெங்களூருக்கு மெண் கிட்ட கொகைன் ஆனா மிஞ்ேி கொனா ஒகர ைாரம் ஓடி ைந்துடுகைன், அங்க மாப்ெிள்வளக்கு நிவறய ஆெிஸ் காரா ைருைதும் கொைதுமா இருப்ொ, எனக்கு ஒத்துக்காது. நீ ைந்கத நாம மைள ீல கொகனாம் ககாைில் குளம்னு சுத்திகனாம், ோப்கடாம் நன்னா அரட்வட அடிச்கோம்... ஐ ரியலி என்ொய்டு” என்றார் ேந்கதாஷமாக. “நானும் நன்னா என்ொய் ெண்ணிகனன் மா” என்றாள். “ஹ்ம்ம் எனக்கு குடுத்து மைச்ேது இவ்களாதான்...” என்றார். “ஏன்மா இப்ெடி அடிக்கடி மோல்கறள், உங்களுக்கு மனேில என்ன குவற” என்றாள். “ஒண்ணா மரண்டா” என்றார் எங்ககா ொர்த்தெடி. “என் மெண் நன்னா இருக்கா, என் கவடேி ெிள்வளயும் நன்னா இருக்கான், ஆனா என் மேல்லப் ெிள்வள, எப்கொதும் வெயான்னு தான் கூப்ெிடுகைன் அைன் ைாழ்க்வக ேரியா இல்வல, உன் ேந்திரவன தான் மோல்கறன் என்றார். “மா, என் ேந்திரனா?” என்றாள் அதிர்ச்ேியாக. “இல்வல, உன் ெிமரண்ட் ேந்த்ரன்னு மோல்ல ைந்கதன்” என்றார் நிெம் கொல ‘உணர்ந்கத கைண்டும் என்கற என்வன ஆழம் ொர்க்க கூறினாகரா’ என்று கதான்றியது ேிந்துைிற்கு. “அந்த நான்ேிய கைண்டாம்னு மோல்றச்ே அைேரமா ெண்ண ீண்டான், இப்கொ அைஸ்வத ெடறான்.... நானும் ேில முவற அங்கக கொகனன், மகாஞ்ேமும் அைன் கமல அக்கவறகய கிவடயாதுடீமா, அைனுக்கு ஒரு ைா ோதம் ேவமச்சு குடுக்கவும் மாட்டா... அைன் ேவமச்ேவத கூட அைனுக்கு ெக்கத்தில் நின்னு கொட மாட்டா... டூர் டூருன்னு அவலைான் ொரு, அப்கொதும் கூட அைன் துணிமணி எல்லாம் அைகன தான் ொக் ெண்ணிப்ொன், என்னிக்கி கொறான் எப்கொ ைரான்னு கூட ககட்டுக்க
41
மாட்டா கைவலகய ெடமாட்டா.... அைன் ைாழ்க்வக இப்ெடியா ஆகணும், நான் அைன எவ்ைகளா மேல்லமா ைளர்த்கதன் மதரியுமா” என்று ஆதங்கெட்டார். அைளுக்குகம அைவனப் ெற்றி கெசுைவத ககட்க ெிடித்தது, அைன் அைதி ெட்டவத ககட்டு உள்ளம் தைித்தது. அன்றும் இரவு அவழத்தான்... மகாஞ்ேிக்மகாண்டான்.... அைள் தனிவமயில் இருக்கும்கொது அைவன கண்டித்தாள். “என்னதிது அம்மா முன்னாடி இருக்ககன், நீங்க ொட்டுக்கு இப்ெடி மகாஞ்ேினா நான் அம்மா முன்னாடி எப்ெடி ரியாக்ட் ெண்றதுன்னு கயாேிச்மேளா?” என்று திட்டினாள். “ஏண்டீ கண்ணம்மா, முகம் ேிைந்து கொச்ோ?” என்று ககலி மேய்தான். “ஓத ைாங்க கொகறள் நீங்க” என்றாள். ேிரித்தான். “இன்னும் மகாஞ்ேம் மைட்க ெட்டுக்ககா என்ன” என்று அழுந்த முத்தம் வைத்தான்..... அைள் ேிலிர்த்து ேிைந்து கொனாள்.... மவறக்க மெரும்ொடு ெட்டாள்.... இவத எல்லாம் தூகர நின்று பூமா கைனித்தார்தான். அடுத்த நாள் “ஆமா, ேந்து உன்வன ெிமரண்ட் னு மோன்னாகன, அண்ணா கொல ொர்த்துக்கறாகனா?” என்றார் கைண்டும் என்கற, “இல்வலமா நாங்க ெஸ்ட் ெிமரண்ட்ஸ் தான்” என்று திருத்தினாள். அைள் அப்ெடி அைேரமாக திருத்துைவத கநாட் மேய்துமகாண்டார். “அந்த நான்ேிவய வடைர்ஸ் ெண்ண ீட்டு கைகற நல்லைளா நான் ொர்க்கிற நம்மளைா மொண்ணா ொர்த்து இைன் கல்யாணம் ெண்ணிக்கப்டாகதா, நீதான் அைன்கிட்ட மோல்கலன் ேிந்து” என்றார். “ஆங் என்ன?” என்று அதிர்ந்தாள். “அதான் நம்மளைாள்ள எத்தவனகயா நல்ல மெண் நான் ொர்த்து வைப்கெகன.... அைள கட்டிண்டு ஏன் அழணும்?” என்றார். “ம்ம்” என்றாள். “என்ன ம்ம்?” என்றார். “இல்ல அைர் என்ன மோல்ைாகரான்னு, கயாேிச்கேன்” என்றாள். “என்னத்த மோல்ைான், இந்நிக்மகல்லாம் எம் ெிள்வளக்கு நாற்ெத்தி மரண்டுதாகன ஆகறது, அைவள மைட்டிைிட்டுட்டு கைகற ெண்ண ீண்டா ஆகாதா, இல்வல ஒரு மெண் குழந்வதவய மெத்துண்டாதான் ஆகாதா.... அைனுக்கு மொண் குழந்வதனா மராம்ெ ெிடிக்கும் மதரியுகமா” என்றார். அைளுக்கா மதரியாது நாணிக்மகாண்டாள். நாலு நாளும் இப்ெடி ொவட கெச்ேில் கழிய அைள் அன்று மாவல ைண்டிக்கு கிளம்ெினாள். அைவர ைணங்கி நமஸ்கரித்தாள். “நன்னா இருக்கணும்.... ேீ க்கிரம் உன் மனசுப்ெடி கல்யாணம் நடக்கட்டும்” என்று ைாழ்த்தினார். ைாேலில் ஆட்கடா ைந்து நின்றது, அப்கொது அைவள ேகரமலன்று அருகக இழுத்து
42
அவணத்துக்மகாண்டு கண்ணில் நீர் மல்க “ேிந்து எனக்கு ஒரு ைாக்கு குடுப்ெியா?” என்றார். “என்னாச்சுமா ஏன் கலங்ககறள்... நான் அடிக்கடி ைகரன்மா” என்றாள். “அதில்வலடா” என்றார். கண்கவள துவடத்துக்மகாண்கட “என் ெிள்வள ேந்துைின் ைாழ்க்வக மலரகை இல்வல ேிந்து.... அைன் ஒரு கைள நான்ேிய மைட்டி ைிட்டுட்டு ைந்தா, நீ அைவன கல்யாணம் ெண்ணிப்ெியாடா?” என்று ககட்டார். “உன்வனப்கொல ஒருத்திதான் அைனுக்கு அவமயணும், அன்ொ ஆதரைா ொர்த்து ஒரு தாய் மாதிரி அரைவணச்சு அைவன நல்லெடி ொர்த்துக்க உன்னாலதான் முடியும்” “அம்மா?” என்றாள் அதிர்ந்து கொய். “மரண்டாம்தாரம் தான் ஆனாலும், என் ெிள்வள நூத்துல ஒருத்தன்டீமா, அைவனகொல கிவடக்காது” என்றார் கலங்கியெடி. அைள் தவல குனிந்து ேிைந்தாள். “நல்லகத நடக்கும் மா.... நீங்க வதர்யமா இருங்ககா” என்றாள். “கஹ கொக்கிரி, உனக்கும் ஆவே இருக்குதாகன” என்றார். அைள் மமௌனமாககை நின்றாள். ஆட்கடாக்காரர் குரல் குடுக்க “நான் கிளம்ெகறன் மா? என்று நடந்தாள். மேன்றைவள உச்ேி முகர்ந்து அனுப்ெி வைத்தார். மனம் நிரம்ெி ைழிந்து கண்ண ீர் மல்கி ஆட்கடாைில் ஏறியெின்னும் அைருக்கு வக ஆட்டியெடிகய ேிரித்தாள். “வெ, ேீ க்கிரமா நல்ல மேய்தி மோல்லு” என்று ெின்னாகல கத்தினர். அைள் ேரி என்று தவல ஆட்டினாள். ‘ேந்து கில்லாடி தன் அம்மாவை ேரியாக கணித்துைிட்டான்.... என்வன வைத்து ேரியாக காய் நகர்த்தி ஒப்புதல் ைாங்கிைிட்டாகன, அைகர என்வன மணமுடிக்க ககட்கும் அளவுக்கு மேய்துைிட்டாகன’ என்று மமச்ேிக்மகாண்டாள். ரயிலில் ெயணத்தின் கொது அவழத்தான். “என்னடீ மேல்லகுட்டி கிளம்ெீட்டியா, டிட் யு ஹாவ் ஆ குட் வடம்?” என்றான். கிளம்பும்கொது நடந்தைற்வற கண்ண ீருனூகட ெரைேமாக மோல்லி முடித்தாள். “ெண்டாஸ்டிக். நான் நினச்கேன், உன்வன ொர்த்தா யாருக்கானும் ெிடிக்காம கொகுமா என்ன, அதான் அப்ெடி ப்ளான் ெண்ணிகனன், நான் மோன்னது ேரியாகொச்ோ” என்று ேிரித்தான் ேந்கதாஷமாக. “ஆனாலும் ேரியான ைாலு நா நீங்க” என்று இைளும் கூடகை ேிரித்தாள். “ம்ம் அப்ெடியா, நீ மோன்னா ேரியாதான் இருக்கும் கண்ணம்மா” என்று உருகினான். “அம்மாகை ஒப்புதல் மகாடுத்துட்டாளா, இங்க ஐயாவுக்கு குளிர்ைிட்டு கொச்சுடி மேல்லகுட்டி” என்றான். “கஹ கண்ணம்மா” என்றான் தாெத்துடன். அழுந்த முத்தம் வைத்தான். அைள் கிரங்கிகொனாள். “என்ன இது, நான் ரயில்ல இருக்ககன்” என்றாள் லஜ்வெயுடன்.
43
“ஆனாலும் உன் மெர்த்தில் இரைின் இருட்டில், கம்ெளிக்குள்ள இருக்கக.... எனக்கு மதரியாதா என்ன” என்று ேிரித்தான். “எல்லாம் அத்துப்ெடி” என்று ேிரித்தாள். “ேரி ஊருக்கு நல்லெடியா கொய் கேருடீ தங்கக்கட்டி. நாவளக்கு கெேகறன்” என்றான். அடுத்த நாள் ஊருக்குள் ைந்து தாயிடம் அவனத்து ைிஷயத்வதயும் ைிைரமாக கூறினாள். “என்னடி மோல்கற, அந்த அம்மாைா உன்வன இப்ெடி ககட்டா, எப்ெடி, மாப்ளதான் அைர்கிட்ட இன்னும் உன்வனப்ெத்தி கெேகை இல்வலனு மோன்னாகர?” என்று ஆச்ேர்யப்ெட்டு கொனாள். “ஆமாம் மா, எனக்கும் ஒகர திக்குன்னு கொய்டுத்து, ஒரு கைவள என்வன ஆழம் ொர்க்கறாகளான்னு நிவனச்சு நானும் ொக்ரவதயா கெேிகனன்.... அப்ெறமா ொர்த்தா என்வன கட்டிண்டு அழகை ஆரம்ெிச்சுட்டா மா” என்றாள். “ஐகயா ொைகம, அப்கொ அைாளும் ேரி, மாப்வளயும் ேரி, அவ்களா துன்ெ ெட்டிருக்கானு மதரியறது. எல்லாம் நல்லெடி நடக்கட்டும் ேிந்துமா, நீ இனியானும் மாப்வளவயயும் அை அம்மாவையும் நன்னா ொத்துக்ககா என்ன...” “நீ கல்யாணம் ெண்ண ீண்டு கொய்டா நான்தான் வெத்தியமா ஆயிடுகைகனா என்னகமா” என்று ைருத்தப்ெட்டார். “என்னம்மா, இப்ெடி எல்லாம் கெோகதமா.... நான் தினமும் கெசுகைன், அப்ெப்கொ உன்வன ைந்து ொர்ப்கென் மா.... இகத ஊர்ல தாகனம்மா இருப்கென்.... அவதயும் மீ றி உனக்கு ேங்கடமா இருந்தா நீயும் என்கனாடகை ைந்துடு.... இல்வலனா நான் இந்தக் கல்யாணகம கைண்டாம்னு இருந்துடகறன்மா” என்றாள் கண் கலங்கி. “ஐகயா, அேடு மாதிரி அழாகத, நான் ஏகதா சும்மா மோன்கனன் டா ேிந்துமா.... எல்லா மெண்களும் ஒரு நாள் கல்யாணம் ெண்ணிக்கத்தாகன கைணும், புக்காத்துக்கு கொகத்தாகன கைணும்...... உனக்கு இப்கொைானும் ைிடிஞ்ேிருக்ககன்னு நான் ேந்கதாஷம்தான் ெடகறன்.... கண்வண துவட” என்றார். அைள் தம்ெி கார்த்திக்குக்கு இன்னமும் ேந்துைின் கமல் முழு மரியாவதயும் நம்ெிக்வகயும் ைரைில்வல. “அந்தாளு கநர்ல இங்கககய இந்தியாவுக்கக முதலில் ைரட்டும்கா, அப்ெறம் நான் மோல்கறன், அைன் நல்லைனா இல்வலயான்னு” என்றான் முவறப்ொக. “அதுேரி, நீ முதல்ல அைர்னு கெே கத்துக்ககா, யாரா இருந்தாலும் மரியாவதயா தான் கெேணும் கார்த்தி” என்று அடக்கினாள். “என்னகமா கொ” என்றான். அந்த ைாரத்தில் இந்தியாவுக்கக ைர ேந்து ஏற்ொடுகள் மேய்து டிக்கட் கொட்டான். அைன் ைிைாகரத்து கிவடத்ததுகமகய அைன் அங்கிருந்தும் இைள் இங்கிருந்தும் அைனுக்கக இங்கககய கைகற கைவல கதட ஆன்வலனில் முவனந்தனர்.... அைனது
44
மரசுகமவை தன்னிடம் அனுப்ெச் மோல்லி அைளும் அைன் ோர்ெில் இங்கிருந்து அப்வள மேய்தாள்.... அைனிடம் இது தகுதியானதா என்று ககட்டறிந்து மேய்தாள்..... அைன் அங்கக தனக்மகன மிகச் ேில ோமான்கவள மட்டுகம எடுத்து ொக் மேய்துமகாண்டான்.... அைன் உெகயாகிக்கும் ேில ொத்திரங்கள், புக்ஸ், ம்யுேிக் ேிடிஸ் என்று ொர்த்து எடுத்து வைத்தான்.... நான்ேி யாருக்கு ைந்த ைிருந்கதாமைன கண்டும் காணாமலும் இருந்தாள்..... ஒரு மாவலயில் அைன் ைடு ீ ைந்தகொது அைள் தனது அவறயில் அமர்ந்து அழுது மகாண்டிருந்தாள். “என்னாச்சு நான்ேி?” என்றான் அைள் அவற ைாயிலில் நின்று. “நீதான் என்வனைிட்டுட்டு கொகப் கொறிகய, தீர்மானிச்ே ெிறகு, நான் என்ன மேய்தா உனக்மகன்ன?” என்று எரிந்து ைிழுந்தாள். அைனுக்கு ஒரு புறம் ொைமாகவும் மறுெக்கம் இைள் குணம் என்கறனும் மாறுமா என்ற ஆற்றாவமயுமாக கதான்றியது. “உன் இஷ்டம்” என்று கூறி மைளிகய ைந்துைிட்டான். கிளம்ெ இன்னும் மரண்டு நாட்கள் இருந்த கொது அங்கக இருந்த கைவலவய ராெினாமா மேய்து மமாத்தம் ஒப்புமகாடுத்து தன்வன ரிலீவ் மேய்துமகாண்டான். அன்கற வதைாதீனம் கொல அைனுக்கு மேன்வனயிகலகய ஒரு மிகப் மெரிய நிறுைனத்திலிருந்து கொன் இண்டர்வ்யு நடந்தது..... அதில் அைனது கெச்சும் திறவமயான ெதிலும் கண்டு அைர்களுக்கு திருப்தியானது. அைன் எப்ெடியும் இரு நாட்களில் இந்தியா ைருகிறான் என்று அறிந்து அப்கொது கநரில் ைந்து மீ ண்டும் ேந்திக்கும்ெடி கைண்டினர்.... கண்டிப்ொக ைந்து ேந்திக்கிகறன் என்றான்.... “ேிந்துகுட்டி இது ஒரு நல்ல ோன்ஸ் னு எனக்கு கதாணுது..... நல்ல கம்ெனிடா, நீயா அப்வள ெண்ணிகன மேல்லம்?” என்று ககட்டான். “ஆமா ேந்து, கொன ைாரம் ஆன்வலனில் ொர்த்கதன், உங்களுக்கு கதாதுப்ெடும்னு கதாணித்து நாதான் உங்க மரசுகம அட்டாச் ெண்ணி அப்வள ெண்ணிகனன்” என்றாள். “ம்ம்ம் நீ எனக்கு நன்வமககள மேய்துமகாண்டு இருக்கக, நான் இவத எல்லாம் எப்ெடி டீ கண்ணம்மா தீர்க்கப்கொகறன்?” என்றான் ஆவேயுடன். “கொறுகம, நமக்குள்ள என்ன குடுக்கல் ைாங்கல் னு கெேீ ண்டு, கெோம கிளம்ெற ைழிய ொருங்ககா நா.... எல்லா ோமாவனயும் ஒண்ணா ேீ க்கிரமா ொக் ெண்ண ீடுங்ககா, இப்கொ அப்கொன்னு லாஸ்ட் மினிட் ஆயிடும் கிடந்து ெறப்கெள்..... அை நல்ல நாள்ளகய ஒண்ணும் மஹல்ப் ெண்ண மாட்டா, இப்கொ கண்டிப்ொககை மேய்ய மாட்டா...... நிதானிச்சு எல்லாம் கைவளகயாட எடுத்து மைச்சுக்குங்ககா” என்று கொனில் தினமும் அைனுக்கு அறிவுறித்தினாள். அைனும் அதன்ெடி லிஸ்ட் கொட்டுக்மகாண்டு எல்லாம் ொக்கிங்கும் முடித்தான்..... முன் இரகை எல்லாம் மேட் என்றான் கொனில்.... “குட் மைரி குட் கண்ணா” என்றாள்.
45
அடுத்த நாள் மதியம் அைன் ைட்டிலிருந்து ீ கிளம்ெி ஏர்கொர்ட் மேன்றவடந்தான். அங்கிருந்து கிளம்பும் முன் அவழத்தான். “மேல்லம், கிளம்ெியாச்சு, ொம்கெ ைந்து அவழப்கென், ஆனா உனக்கு ொதி ராத்திரியா இருக்குகம குட்டி, ெரைாயில்வலயா, இல்வலனா கார்த்தால ஆத்துக்கு கொய் மகாஞ்ேம் ெடுத்மதழுந்து நிதானமா கூப்ெிடைா?” என்றான். “இல்வல இல்வல ெம்ொய்கலர்ந்கத கூப்ெிடுங்ககா ெரைாயில்வல, மகாஞ்ே கநரம் கெேீ ட்டு மைச்சுடுங்ககா..... மேன்வனல இறங்கி அங்ககர்ந்து ப்வளட் எடுத்து திருச்ேி கொகணுகம, அப்ெறமாத்தாகன கூப்ெிட முடியும்... ஆத்துக்கு கொனா அம்மாகைாட கநரம் ேரியா இருக்கும்.... அப்ெறம் மெட் லாகல தூங்கிடுகைள்..... நன்னா தூங்கி எழுந்து அதன் ெின் என்வன நிதானமா கூப்ெிடுங்ககா” என்றாள். “ேரி அப்ெடிகய” என்றான். “ேி யு சூன் வம மேல்லம்” என்றான் ஆவேயுடன். “ேி யு சூன் கண்ணா” என்றாள் அைளும் அன்புடன். மனதில் ெட்டாம்பூச்ேி ெறந்தது.... தன் மனதுக்கு இனியைன் தனக்காக எல்லாம் துறந்து ஓடி ைருகிறான், தன்வன மணக்க ைருகிறான்.... என்று உள்ளம் திவளத்தது.... இரவு கண் உறங்கியும் உறங்காமலும் அைன் கொன்காலுக்காக காத்திருந்தாள்..... அதிகாவல இரண்டு மணிக்கு அவழத்தான்.... “ஹாய் மேல்லம்” என்றான் உற்ோகமாக. குரல் ேற்கற டயர்ட் ஆக இருந்தது. “ஹாய் கண்ணா ைந்தாச்ோ?” என்றாள் ஆவேயாக. “ஆமாண்டி கண்ணம்மா, ஓடி ைந்துட்கடன் உன் கிட்டக்க, நல்லெடியா இருந்துது ப்வளட்” என்றான். “ஒ குட் ஆத்துக்கு கொய் கேர்ந்து நல்லெடி மரஸ்ட் எடுங்ககா கண்ணா” என்றாள். “ஓகக மா நீ ொர்த்துக்ககா... நான் நாவளக்கு கூப்ெடகறன்” என்றான். அதன் ெின்கன அவமதியாக உறங்கினாள். மனமும் உள்ளமும் நிவறந்து நிம்மதி உற்றது. அடுத்த நாள் ைிழித்மதழுந்த ெின்னர் அவழத்தான். “டீ, உன்கனாட இப்ெடி ஒகர கால கநரத்தில கெேறகத சுகமா இருக்கு மேல்லம்” என்றான். “எனக்கும்தான்” என்றாள். அைன் அவழத்ததும் என்றுமில்லாமல் ேட்கடன்று ஒரு மைட்கம் சூழ்ந்து மகாண்டது, ைாய் ெிழறி ைார்த்வதகள் தடுமாறின, ‘ஏன் எதனால், அைனுடம் நான் கெோத கெச்ோ, ஏன் இப்ெடி’ என்று எண்ணிக்மகாண்டாள்.... அைன் அைளுக்கு அருகக அைவள மணக்க கைண்டி ைந்துைிட்டான் என்ெதாலா, அது குடுத்த மயக்கமா, தயக்கமா, காதலா என்று குழம்ெினாள். “என்ன மேல்லம் கெேகை மாட்கடங்ககர?” என்று அைவள ேீ ண்டினான். “ஒண்ணுமில்வலகய” என்று ேமாளித்தாள்.
46
“அம்மா நீ ைந்தத ெத்தி நீங்க நன்னா என்ொய் ெண்ணினதப் ெத்தி எல்லாம் ைிலாைரியா மோன்னா, அம்மாக்கு உன்வனப்ெத்தி மராம்ெ மெருவம... ைாய் ஓயாம உன்வனப்ெத்திதான் கெேறா..... அைவளயும் அத்துைிட்டாச்சு, அந்த ஊர் ைாழ்க்வகவயயும் ஒதுக்கீ ட்டு ைந்தாச்சுன்னு மோன்கனன், இவத மோன்னதும் அம்மா முகத்தில ேந்கதாஷத்த ொர்க்கணுகம மேல்லம்..... அவ்களா மகிழ்ந்து கொய்டா..... ேந்கதாஷத்தில அழுத்துட்டா மதரியுமா மேல்லம்” என்றான் அைனுகம கலங்கி கொய். “ொைம் டீ அம்மா, எனக்காக மராம்ெகை கஷ்ட ெட்டிருக்கா, ஓயாம என்வனப்ெத்தின கைவல ெட்டிருக்கா, இப்கொைானும் நாம அம்மாவை ேந்கதாஷமா மைச்சுக்கணும்டீ” என்றான். “ஆமா நா, கண்டிப்ொ மைச்சுப்கொம்” என்றாள். “கண்ணம்மா” என்று உருகினான். “நீ எனக்கு இவ்ைகளா கிட்டக்க இருக்கக, உன்வன இதுைவர கநர்ல ொர்க்கவல, ஆனாலும் நமக்குள்ள இருக்கிற ெந்தம், மோந்தம் அப்ெடிகயற்ெட்டது.... ஒருத்தர ஒருத்தர் கநர்ல காணாவமகய அவ்களா க்களாஸ் ஆயிட்கடாம்.... ைாய் கெச்சு ெந்தத்தாகலகய நல்ல கணைன் மவனைி கொல அந்நிகயான்னியமா ைாழகறாம், ஒரு கொல கயாேிக்ககறாம்.... கொகடாகாெி மாதிரி ஒகர எண்ணங்கவள ெகிர்ந்துக்ககறாம்.... இது என்ன தான் டீ அதிேயம்” என்றான். “என்வன ககட்டா எனக்மகன்ன மதரியும்” என்றாள் நாணத்துடன். “கஹ கண்ணம்மா” என்று முத்தம் வைத்தான். அைள் கமலும் ேிைந்து கொனாள். “ேீ க்கிரகம ைருகைன் ஓடி ைந்துடுகைன் உன்வன ொர்க்க..... மிஞ்ேி கொனா ஒரு ைாரம் டீ ஓககைா?” என்றான். “ம்ம்ம்” என்றாள். “என்னடி மேல்லம் ம்ம்?” என்று ேீ ண்டினான். “இமதல்லாம் நிெம்தானா னு எனக்கு இன்னும் ேிங்க் ஆகவல கண்ணா, என்னால இன்னமும் கூட நம்ெ முடியவல” என்று கூறினாள். “ட்ரூ, எனக்கும் அப்ெடித்தாகன கதாண்டறது” என்றான். “அந்த புது கம்ெனிக்கு எப்கொ கொகணும்?” என்று ககட்டாள். “இன்னும் ஒரு ைாரம் கழிச்சு ைகரன்னு கடட் குடுத்திருக்ககன் மேல்லம்” என்றான். “அதுக்கு மேன்வனக்கு தான் ைரணும், அப்ெடிகய உன்வனயும் ொர்த்து மகாஞ்ேிட்டு.... உங்க அம்மா கிட்ட நம்ம கல்யாணத்த ெத்தி கெேீ ட்டு..... எங்க கம்ெனிவயயும் ொர்த்து கெேி முடிச்சுட்டு திரும்புகைன் ஒகக தாகன டா?” என்றான். “ஒ ஓகக” என்றாள். இந்தியாவுக்குள்களகய ைந்தாகிைிட்டது ஆதலால், எந்த ஒரு ேின்ன ேந்கதகத்திற்கும் அைவளகய அவழத்தான். ஒன்றுமில்லாத ைிஷயத்வத
ஒரு ைிஷயமாக்கி அது
ோக்கு என்று அைவள அவழத்து மகாஞ்ேிக்மகாண்டான். அைளுக்குத்தான் மைட்கம் ெிடுங்கியது.
47
அன்று அைனது தாய் ஆவேயாக ேவமத்து அைனுக்கு ெிடித்த ைவகயில் கூடகை இருந்து ெரிமாறி ோப்ெிட வைத்தார். “என்னடா வெயா, அதான் கைவல கூட கிவடச்சுடும் கொல, அடுத்தாப்ல நான் மோல்ற ஒரு மெண்வண கல்யாணமும் ெண்ண ீண்டு என் கூடகை இருந்துகடண்டா” என்றார். “என்னம்மா மெரிோ ப்ளான் எல்லாம் கொட்டிருக்காப்ல இருக்கு..... நான் இப்கொதாகன ைந்திருக்ககன், நல்ல கைவல கிவடச்ேிருக்கு, அதில கால் உவரக்கணும், இங்கக நல்லெடி மேட்டில் ஆகணும்.... அப்ெறம் தான் மிச்ேம் எல்லாம்.... ஆனா ஒண்ணு இந்த ைாட்டி உன் மனசுக்கு ெிடிச்ே மெண்ணாககை ெண்ணிக்ககறன் கொறுமா?” என்றான். “ஆனா, நீ அைேரப்ெட்டு மொண்ணு கதடகறன்னு எல்லாம் என்வனயும் இழுத்தடிக்கக் கூடாது” என்றான். “மொண்ணு நான் ஏற்கனகை ொர்த்து மைச்ோச்சுடா” என்றாள் ேிரித்தெடி. “ஐகயா இது என்னமா புது குண்டு கொடகற?” என்றான் ேற்கற அதிர்ந்து. மனதின் ஆழத்தில் அது ேிந்துைாகத்தாகன இருக்க முடியும் என்று நம்ெிக்வக இருந்தாலும் மகாஞ்ேம் ெயம் ைந்தது. “யாருமா?” என்றான். “எல்லாம் உனக்கும் மதரிஞ்ே மொண்ணுதான், நீ அைவளத்தான் ெண்ணிக்கணும், நான் அைளுக்கு ைாக்கு குடுத்துட்கடன்” என்றார். கமலும் ையிற்றில் கிளறியது. “யாருன்னு தான் மோல்கலன்மா?” என்றான் மொறுவம இழந்து. “ஏண்டா, கொடி கள்ளர்கள் நீங்க மரண்டு மெரும்.... என்கிட்கடகயைா, எல்லாம் உன்கனாட ேிந்துதான்” என்று ேிரித்தார். “ஹப்ெ” என்று நிம்மதியாயிற்று. “நீ எப்ெடீமா கண்டு ெிடிச்கே?” என்றான் மைட்கத்துடன். “ஐகயா என் ெிள்வளக்கு மைட்கத்வத ொகரன்..... ஏன்டா என் கண்ணுக்கு எப்ெடி டா அை முக ேிைப்பும் மலர்ச்ேியும் தப்பும்..... உன் கெவர மோன்னாகல கொதும், உடகன அவ்களா ஒரு கைனிச்சு ககட்டுக்கறா, உன்வனப்ெத்திகய கெேறா... உன்வனப் ெத்தி கெேினா கண் மகாட்டாம ககட்டுக்கறா..... உன்கிட்ட கெசும்கொது முகம் மலர்ந்து கொயிடறது.... கூடகை ேிைந்தும் கொறது, இவத எல்லாம் ொர்த்தா மதரியாதா என்ன...“ “நீயும் என்கூட கொன்ல கெசும்கொது அைவள ெத்திகயதான் கெேகற.... அை அப்ெடி அை இப்ெடின்னு ஒகர புகழகர.... அை கிட்கடகய ககட்டுட்கடன் என் ெிள்வளய ெண்ணிக்கிறியா டீ மெண்கண னு” என்றார். “கொம்மா” என்றான் அைர் கதாளில் தன் முகம் ோய்த்து. “ஏன்மா, இமதல்லாம் அேிங்கம் இல்வலயா, இந்த ையசுல கொய் ஒரு மொண்ணு கமல ஆவேப்ெட்டு இப்ெடி மைட்கப்ெட்டுண்டு கல்யாணம் ெண்ணிக்ககறன்னு கிளம்ெி...?” என்றான் முகம் காட்டாது.
48
“யாருடா மோன்னா, உனக்மகன்ன வெத்தியமா.... அப்ெடி என்ன உங்களுக்கு ையோயிடுத்து.... இதுல என்ன தப்பு, இதுல என்ன அேிங்கம்.... நீ இப்கொ ெினாத்தறது தான் அேிங்கமா இருக்கு.... கெோம கொய் கைவலயப் ொரு” என்று அடக்கினார். இதன் இவடயில் ேிந்துைின் தாய் காகைரி அைளது தங்வக இந்திரொைிற்க்கு எல்லா ைிஷயங்கவளயும் ஒரு ஞாயிறு அன்று கொனில் எடுத்து கூறினாள். “என்னமா மோல்கற, இங்கிருந்த ஆளா, எங்கக இருக்கார் யாரானும் ப்ராடா இருக்க கொறான் மா, அைவன நம்ெி இை மனே குடுத்து ஏமாந்துட கொறாமா ொைம் மா அக்கா, ஏதுக்கக நிவறய கஷ்டப்ெட்டுட்டாமா?” என்றாள் ஆதுரத்துடன். “இல்வல டீ இந்து, நானும் அந்த மனுஷன் ட கெேிகனன்.... மராம்ெ நல்ல மாதிரியா இருக்கார்..... மோன்ன மோல் மாறாம அந்த மைள்வளக்காரிவய வடைர்ஸ் ெண்ண ீட்டார்..... இப்கொ இகதா இந்த ைாரம் இந்தியாவுக்கக மாத்தீண்டு ைரார்.... ைந்த ெின் இங்கக ைந்து என்கிட்கட கெேகறன்னு மோல்லி இருக்கார்.... அை அம்மா கிட்கடயும் கெேகறன்னு மோல்லி இருக்கார்..... அை அம்மா கிட்ட ேிந்து நாலு நாள் கொய் தங்கீ ட்டு ைந்தா.... அந்தம்மாவுக்கு நம்ம ேிந்துை மராம்ெகை ெிடிச்சு கொச்சு இந்து, அைவள அந்த அம்மாகை என் ெிள்வள வடைர்ஸ் ெண்ண ீட்டு ைந்தா நீ கல்யாணம் ெண்ணிப்ெியான்னு ககட்டான்னா ொர்த்துக்ககாகயன்” என்றார். “என்னமா, நீ மோல்றது எல்லாகம எனக்கு அதிேயமா இருக்கு... ஏகதா அக்காக்கு நல்லது நடந்தா ேரி.... நாங்களும் இந்த ைருஷம் இந்தியா ைரணும்னு ப்ளான் கொட்டுண்டு இருக்ககாம்.... அப்ெடி ஒரு கைவள எல்லாம் நல்லெடி நடந்து கல்யாணம் ெிக்ஸ் ஆச்சுன்னா அவத ஒட்டினாகொல ைகராம் மா, என்ன கைணும்னாலும் தயங்காம ககளுமா, நல்லெடி நடத்துகைாம்.... அக்கா ொைம் மா” என்றாள். “ஆனா எதுக்கும் ொக்ரவதயா இருமா, எல்லாம் நிெம்தான னு நாலு தரம் ைிோரிச்சுக்ககாமா” என்று கூறினாள். “அதுவும் ைாஸ்தைகம அப்ெடிகய மேய்யகறன்” என்று கூறினார். காகைரி. மோன்னெடி ஒரு ைாரத்தில் மேன்வனக்கு ைந்து ஒரு கஹாட்டலில் தங்கி முதலில் அந்தப் புதிய கம்ெனிவய ஆட்கவள கண்டு கெேினான். அைனுக்கும் அைர்களுக்கும் அைர் தம்மில் ெிடித்து கொக மற்ற மடர்ம்ஸ் எல்லாம் ஒத்துப் கொக கூடிய ைிவரைில் கைவலயில் கேரும்ெடி கூறி அதற்குண்டான உத்தரவை அனுப்ெி வைத்தனர். “மேல்லம் ஐ காட் இட்” என்றான் உற்ோகமாக கொன் இல். “எல்லாம் உன்னால்தான் டீ என் மேல்லம்” என்று மகாஞ்ேிக்மகாண்டான்.
49
“இமதல்லாம் மடர்ம்ஸ் மோல்லி இருக்கா, இமதல்லாம் குடுப்ொளாம்” என்று ஒன்று ைிடாமல் ெகிர்ந்து மகாண்டான். “நான் ைர ஒன்றாம் கததி கைவலயில ொயின் ெண்கறன்னு மோல்லி இருக்ககன்” என்றான் “மராம்ெ ேந்கதாஷமா இருக்கு நா” என்றாள் ஆவேயுடன் மகிழ்ந்து கொய். “எப்கொ இங்க ைருகைள்?” என்றாள் நாணத்துடன். “இன்னிக்கக, மாவல ஆறு மணிகயாட ைரலாம்னு ொர்க்ககறன் மேல்லம்..... உனக்கு உங்கம்மாக்கு ஒககதாகன டா?” என்றான். “கண்டிப்ொ ைாங்ககா” என்றாள். “கஹ கண்ணம்மா, உன்வன முதன் முதலா கநர்ல ொர்க்க கொகறன்னு நிவனக்கும்கொகத ெில்லுனு இருக்குடீ” என்றான். “எனக்கு வக கால் எல்லாம் நடுங்கறது நீங்க கைற” என்றாள். “ஏண்டீ, நான் என்ன புலியா ேிங்கமா நடுங்க, ைந்து உன்வன கைனிச்சுக்ககறன்” என்று ேிரித்தான். “எனக்கும்தான் மகாள்வள ஆவே, ைழிகமல ைிழிமைச்சு காத்திருக்ககனாக்கும்” என்றாள் உரிவமகயாடு. “ம்ம்ம் அப்ெடியா மேல்லம்” என்றான் ஆவேயுடன். “ேீ க்கிரம் ைகரன்டீ கண்ணம்மா” என்றான். அன்று மாவல அைன் அைர்கவள காண அங்கக ைரப்கொைதாக தன் தாயிடம் கூறினாள் ேிந்து. “மராம்ெ ேந்கதாஷம், எங்க ேிந்துை இனி வகயில ெிடிக்க முடியாது” என்று கிண்டல் மேய்தார். “கொம்மா” என்று நாணினாள். ெின்கனாடு அைளுக்கு உதைி மேய்து ஸ்ைட்டும் ீ ஸ்நாக்சும் மேய்து வைத்தார். “த ொரு ேிந்துமா, முதல் ைாட்டியா நம்மாத்துக்கு மாப்ள ைரார், அழகா டிரஸ் ெண்ணிக்ககா, எப்கொதும் கொல ஏகனாதாகனான்னு நிக்காகத” என்று உவரத்தார். “ேரிமா” என்றாள். அைளுக்கு மிகவும் ெிடித்த மரூன் நிறத்தில் கிகரப் ேில்க் புடவையும் மாட்ோக ப்ளவுசுமாக தயாரானாள். வக நிவறய கண்ணாடி ைவளயல்கள்.... அைன் எப்ெடியும் அந்த ைரம் ைருைான் எனத் மதரிந்து வகயில் மருதாணி கூட வைத்துக்மகாண்டாள்..... அைனுக்குதான் மருதாணி என்றால் உயிராயிற்கற என்று.... ேமீ ெத்தில் மூக்கும் கூட குத்தி அழகிய ஒரு மூக்குத்தியும் கொட்டு இருந்தாள்.... அைன் ைகரன் என்று மோன்ன கநரத்தில் மரடியாகி ைாேலுக்கும் உள்ளுக்குமாக நவட ெயின்றாள்.... என்னதான் கொட்கடாைில் ஒருைவர ஒருைர் ொர்த்திருந்தாலும் கநரில் இப்கொதுதாகன என்று ையிற்றில் ெட்டாம்பூச்ேி ெறந்தது.... அைள் அைவன ரிேீ வ் மேய்ய ஸ்கடஷனுக்கு ைருைதாக கூறினாள்.
50
“கைண்டாம் மேல்லம், அதிகாவலயில ைருது ைண்டி... அந்த கநரத்தில நீ எழுந்து மரடியாகி தனியா ஸ்கடஷன் ைந்து எல்லாம் கைண்டாம்..... நான் உன்வன உன் ைட்டிகலகய ீ ைந்து ொர்க்ககறன் டா” என்று கூறிைிட்டான். கதா இப்கொது ைாயிலில் மணி அடிக்க ெடெடக்கும் மநஞ்ேத்துடன் கொய் வக நடுங்க கதவை திறந்தாள். எதிகர கண்வண நிவறத்துக்மகாண்டு கொட்கடாவை ைிடவும் அம்ேமாக ஹான்ட்ேமாக நின்றிருந்தான். மைளுத்த நிறம்.... அழகிய நீல கண்கள்... மிதமான உயரம்.... அைவளகய குறுகுறுமைன ொர்த்தான்... “ஹாய் மேல்லம்” என்றான் மமல்ல. “ஹகலா கண்ணா” என்றாள் முகம் கண்டு கைிழ்ந்தெடி. “ைாங்ககா உள்ள ைாங்ககா” என்று கதவை ைிரிய திறந்தாள். அைளுடன் கூடகை உள்கள ைந்தான். அைவன கோொைில் அமர மேய்தாள். “நீயும் ைந்து உக்காருடீ மேல்லம்” என்று அைவளயும் ெக்கத்தில் அமரச் மேய்தான். அைனின் அருகாவம அைளது இதய துடிப்வெ அதிகரிக்கச் மேய்தது. அைன் இயல்ொக அைள் கதாவள சுற்றி தன் ைலது வகவய கொட்டுமகாண்டு அமர்ந்தான். “ம்ம்?” என்றான் அைவள கண்டு புருைம் உயர்த்தி கண் ேிமிட்டி. “இன்னும் இமதல்லாம் நிெம்மா என்று உவரக்கவலயா?” என்றான் மமல்லிய குரலில். ‘ஆம்’ என்று தவல அவேத்தாள். அக்கம் ெக்கம் ொர்த்துைிட்டு மமல்ல அைள் கன்னத்தில் இதழ் ெதித்தான்.... அைள் மின்ோரம் ொய்ந்ததுகொல திவகத்தாள்..... ேிைந்து கொனது கன்னம்.... “என்ன இப்ெடி ஒரு திவகப்பு, உன்வனப் ொர்த்து மோக்கி கொயிருக்ககன், ஐ குட் நாட் கண்ட்கரால் வமமேல்ப்” என்று ேிரித்தான். “அம்மா எங்ககடா?” என்றான். “உள்கள இருக்கா இருங்ககா கூப்ெடகறன்” என்றாள். “கஹ கண்ணம்மா, அம்மா ைரதுக்குள்ள எனக்கு ஒரு ெதில் குடுத்துடலாகம” என்றான். “என்ன ெதில்?” என்றாள் புரியாமல். உதடு குைித்து காண்ெித்தான். அைள் கமலும் ேிைந்து ேி கொ என்றெடி எழுந்து உள்கள ஓடினாள். ெின்னர் அம்மாவுடன் ைந்தாள். “ைாங்ககா மாப்ள” என்றார் காகைரி. அைன் எழுந்து கரம் கூப்ெி ைணங்கினான். “நமஸ்காரம் மா” என்றான். “உக்காருங்ககா” என்று தானும் அமர்ந்தார். அைள் அைரருகக மேன்று அமர அைனுக்கு கலோக ககாெம் ைந்தது. “ப்ள ீஸ் அம்மா இருக்கா இல்வலயா” என்று ெவட மேய்தாள். “மோல்லுங்ககா மேௌக்கியம்தாகன... அம்மா எப்ெடி இருக்கா, இைளப் ெத்தி கெேிகனளா உங்கம்மா கிட்ட?” என்று ககட்டார் காகைரி. “நான் என்னத்த கெேறது, இை தான் எங்கம்மாை நன்னா மயக்கி மைச்ேிருக்காகள... நான் ேிந்துை உனக்கு ொர்த்து மைச்ேிருக்ககன், நீ ெண்ண ீண்டுதான் ஆகணும் னு எனக்கு ரூல் கொட்டுட்டா” என்று ேிரித்தான். “அம்மாக்கு மராம்ெ ேந்கதாஷம், மராம்ெ
51
திருப்தி மா.... அதனால அம்மாகை கூடிய ேீ க்கிரம் உங்ககளாட இவதப்ெத்தி கெசுைான்னு நிவனக்கிறன் மா” என்றான். “அம்மா என்வன ஆேீ ர்ைாதம் ெண்ணுங்ககா, எனக்கு இங்கககய ஒருத மெரிய கம்ெனியில கைவல கிவடச்சுடுத்து” என்று ைிழுந்து ைணங்கினான். “மராம்ெ மெருவமயா ேந்கதாஷமா இருக்கு, அகமாகமா ைரணும் மாப்ள, மராம்ெ ேந்கதாஷம்” என்றார். “இருங்ககா ஸ்ைட் ீ எடுத்துண்டு ைகரன்” என்று எழுந்தார். “இருக்கட்டுகம மா” என்றான். “இல்வல ேிந்துகை உங்களுக்காக ெண்ணி இருக்கா, மகாண்டு ைகரன்” என்று உள்கள மேன்றார். “நானும் ைகரன் மா” என்று ேிந்து எழ, “நீ எங்க ைகர அைகராட கெேீ ண்டு இரு” என்று அமர வைத்துைிட்டு மேன்றாள். “உங்கம்மா மராம்ெ ஸ்மார்ட்” என்றான். இங்ககைா என்று ொவட மேய்தான். அைளும் அைனருகக ைந்து அமர்ந்தாள். அைள் முகத்வத வகயில் ஏந்தி ஆவே தீர கண்டான். “இந்த கருைண்டு கண்கள் இருக்கக, என்வன மயக்கி சுருட்டி மோக்காய் ொக்மகட்டில கொட்டுண்டுடுத்துடீ மேல்லம்” என்றான். அம்மா ைருகிறாரா என்று ொர்த்து கன்னத்வத அைளருகக மகாண்டு மேன்றான். “ம்ம்” என்றான் ‘முத்தம் குடு’ என்று ொவட மேய்தான். அைளும் சுற்றியும் ொர்த்தெடி மமல்ல இதழ் ெதித்தாள். அைவள தன்கனாடு இறுக்கிக்மகாண்டான். “டீ கண்ணம்மா, இந்த புடவை உனக்கு மராம்ெ சூப்ெர் அேத்தகர கொ” என்றான். “மூக்குத்தி கைற குத்தி எனக்காகத்தாகன கொட்டுண்கட?” என்று ஆனந்தித்தான் ‘ஆம்’ என்று தவல அவேத்தாள். அவத ைிரலால் நிமிண்டினான். அைள் ேிைந்தாள். ஸ்ைட் ீ ஸ்நாக்சுடன் காகைரி ைந்தார் “ோப்ெிடுங்ககா மாப்ள” என்றார். அைனும் ரேித்து உண்டான். ‘என் ேிந்து என் மேல்லம் எனக்காக மேஞ்ேது, முதன் முவறயா அை வக ெக்குைம் ோப்ெிடகறன்’ என்று எண்ணியெடி கமலும் ருேித்தான். “சுமெர்ப்” என்றான். “கதங்க்ஸ்” என்று தவல குனிந்தாள். “உங்க அக்கா தம்ெி கிட்கடயும் மோல்லியாச்ோ உங்க ைிஷயம் எல்லாம்?” என்றார். “ஆமாம் மா, அங்ககர்ந்து கிளம்ெறதுக்கு முன்னாடி தம்ெிய கூப்ெிட்டு எல்லாம் மோன்கனன்.... அைனுக்கும் ேந்கதாஷம் தான்... அக்கா கிட்ட இங்கக ைந்து கூப்ெிட்டு கெேிகனன், அைவள வடைர்ஸ் ெண்ணினது அக்காவுக்கு ஒரு கலடியா ெிடிக்கவல.... ஆனா நான் இனி கஷ்டப்ெடக் கூடாதுன்னு தான் அைளும் நிவனக்கிறா, தாகன புரிஞ்சுப்கொ க
ா நீங்க அவதப்ெத்தி ைற்ரி ெண்ணிக்க கைண்டாம் மா” என்றான்.
“அப்கொ நான் கிளம்ெட்டுமா?” என்றன். ‘அதுக்குள்வளயா?’ என்று ேிந்துைின் முகம் கோர்ந்துைிட்டது.
52
“நான் மகாஞ்ேம் ேிந்துகைாட மைளிகய கொயிட்டு ைரட்டுமா?” என்று ககட்டான். “ஒ அதுமகன்ன கொய்ட்டு ைாங்ககளன்” என்றார். “ைா” என்றான் அவத அைள் கயாேித்திருக்கைில்வல ஆதலால், எங்கக என்று கதான்றியெடிகய” நான் ைகரன் மா” என்று மோல்லிக்மகாண்டு அைனுடன் நடந்தாள். மைளிகய ைந்து அைன் ைந்த அகத ைாடவக காரில் ஏறி ஒரு காெி ஷாவெ அவடந்து ஆளுக்கு ஒரு காெியுடன் அமர்ந்தனர். ஏகதகதா கெே நிவனப்பு ஆனால் ஒருைவர ஒருைர் கண்ட கமனிக்கு அப்ெடிகய அமர்ந்திருந்தான்ர். இருட்டிக்மகாண்டது. “மேல்லம் என் கண்ணம்மா” என்றான் ஆவேயுடன். “ம்ம்” என்றாள். “இது நிெமாடீ?” என்றான் “ஆம் னு தான் மதாணுது கண்ணா” என்றாள் அைளும். மமல்ல அைள் ெக்கம் குனிந்து “யு லுக் ப்யூடிபுள் டீ மேல்லம், நான் மராம்ெ மராம்ெ குடுத்து மைச்ேைன்” என்றான். அைள் ேிைந்து கொனாள். அைளது ேிைந்த கன்னத்வத ைிரலால் நிமிண்டினான். “கொலாமா இருட்டிடுத்து அம்மா கைவலப்ெடுைாகளா என்னகமா” என்றாள். “கொணுமா?” என்றான். “நீங்க எப்கொ ஊருக்கு கொகணும்?” என்றாள். “நாவளக்கு ராத்திரி கிளம்ெகறன்..... முடிஞ்ோ நாவள காலம்ெர ஒருதரம் ைகரன்.... சும்மா ைந்தா உங்கம்மா ஏதானும் நிவனச்சுப்ொகளா என்னகமா” என்றான். “அமதல்லாம் ஒண்ணுமில்வல கெோம நம்மாத்திகலகய தங்கி இருக்கலாம், நீங்கதான் ஒப்புக்கவல நாவளக்கும் கண்டிப்ொ ைாங்ககா” என்றாள். “அது நன்னா இருக்காதுடீ தங்கம், தாலி கட்டினதும் நீ கொன்னு மோன்னாலும் கொக மாட்கடன் கொறுமா?” என்று ேிரித்தான். “ேரி கிளம்ெலாம்” என்று ைட்வட ீ அவடந்தனர். “நான் நாவளக்கு ைர ொர்க்ககறன் மா, இல்கலனா அம்மா எப்ெடியும் உங்கவள கூப்ெிடுைா” என்றான். “ேரி மாப்ள” என்று ைழி அனுப்ெினார். “வெ லவ்” என்றான். “வெ கண்ணா” என்றாள். “ராத்திரி கூப்ெடகறன்” என்று ொவட மேய்தான் ஒகக என்றாள். அடுத்த நாளும் ேிறிது கநரம் ைந்து இைளுடன் ேிலைழித்தான். அன்று கார்த்திக்கும் ைட்டில் ீ இருக்க அறிமுகம் மேய்தாள். “ஹாய் யங் மான் எப்ெடிஇருக்கக?” என்று வக குலுக்கினான். “என் கமல மராம்ெ ககாைமும் மைறுப்பும் இருக்கு கொலிருக்கக” என்று ேிரித்தான் ேந்து. “இல்ல.. அப்ெடி எல்லாம் ஒண்ணுமில்வல” என்று தடுமாறினான்.
53
“நியாயம்தாகன, நீ நல்ல மொறுப்புள்ள தம்ெி ொ” என்று மமச்ேிக்மகாண்டான். “ஆனா நான் இப்கொ கநர்ல இங்கககய உங்கக்காை கல்யாணம் ெண்ணிக்க கைண்டினு ைந்துட்கடன், கைவலயும் கிவடச்சுடுத்து, இப்கொ ேந்கதாஷம்தாகன, மைறுப்பு ஒண்ணும் இல்வலகய, இனி என்வன நம்ெலாம் தாகன” என்றான். “ஐகயா ப்ள ீஸ், நாந்தான் உங்கவள தைறா புரிஞ்சுண்டுட்கடன், ஐ ஆம் ோரி அமொவ்ட் தட்.... ப்ள ீஸ் மன்னிச்சுடுங்ககா” என்றான். “கஹ கேச்கே என்ன மன்னிமெல்லாம் ககட்டுண்டு... யு திட் த வரட் திங் மான்.... அப்ெடிதான் இருக்கணும்.... மறந்துடுகைாம், இனி நாம நல்ல ெிமரண்ட்ஸ், ேரிதாகன” என்று அவணத்துக்மகாண்டான். “இைவன ொர்த்தா என் ெிள்வள கொல கதாணுது ேிந்து” என்றான். அைளுக்கு இருைரும் ராேியானதில் மகிழ்ச்ேிகய. ேந்து ஊருக்கு மேன்று மேன்வனக்கு திரும்ெினான். இங்கககய அதற்குள் ஒரு நல்ல ைடாக ீ கதடி ெிடித்தாள் ேிந்து.... நாலு ைடுகள் ீ ொர்த்து வைத்தாள்..... இந்த ைடு ீ அைளுக்கு மிகவும் ெிடித்திருந்தது.... ஒரு அழகான அவமதியான காலனியில் நிவறய மரம் மேடி மகாடிகளின் நடுைில் இருந்த தனி ைடு.... ீ சுற்றிலும் கதாட்டம், பூவும் காயுமாக பூத்து குலுங்கியது.... ைாேலில் துளேி மாடமும் ெின்கன கிணறுமாக ைிளங்கியது.... கமகல ஒரு ரூம், கீ கழ மரண்டு ரூம் என்று அழகான அவமப்புடன் இருந்தது..... அைன் ஊர் ைந்ததும் இருைருமாக அதவன கண்டு ைாங்க தீர்மானித்தனர்..... அங்கக இருந்தைர் குடி மெயர்ந்து தன் மகனுடன் அமமரிக்காைில் மேட்டில் ஆக கைண்டி இவத ைிற்க முவனந்தார்.... ைிவல கெேி தீர்மானம் மேய்து அவதகய முடிைாக ைாங்கினான் ேந்து.... அைனது ஆெிேிற்கும் அருகககய இருந்ததால் கைவல இருக்கைில்வல.... அகத கொல தங்களுக்மகன ஒரு ேின்ன அளைிலானா ஆல்கடா காரும் ைாங்கினான்..... மிச்ே ெணத்வத இருைரது மெயரிலுமாக ஒரு வைப்பு கணக்கில் இட்டான்..... அங்கக இருந்து கஷர்கவளயும், ப்ளாட்வடயும் ைிற்று ைந்த ெணத்தில் கணிேமாக ைட்டிற்கும் ீ காருக்கும் மேலைாகிப் கொனது..... ஆனாலும் வைப்பு நிதியில் மகாஞ்ேம் கொட முடிந்தது.... “என் கெரும் கூட எதுக்கு... இது நீங்க ேம்ொதிச்ே ெணம் கண்ணா, உங்க கெர்ல கொடுங்ககளன்” என்று மகஞ்ேி ொர்த்தாள். முவறத்தான், “மகாழுப்புதாகன மேல்லம் உனக்கு, இப்ெடி ெிரிச்சு கெேகற, இனி நீ கைற நான் கைறயாடீ?” என்றான் ககாெமாக. “இல்வலதான் ஆனாலும்..” என்றால். “கொதும் கெோம இரு” என்று மிரட்டி அடக்கினான். ஆெிேில் ொயின் மேய்து மும்மரமாக கைவலயில் மூழ்கி கொனான். அப்கொமதல்லாம் அைளும் கூட அைவன மநருங்ககை இல்வல மதாந்தரவும் மேய்யைில்வல. ஒரு மாதம் கொல ைார இறுதிகளில் கொய் ைட்வட ீ அலங்கரிக்க
54
ோமான்கள், ைட்டு ீ மொருட்கள், ொத்திரங்கள் என்று அவனத்வதயும் ொர்த்து ொர்த்து கதர்வு மேய்து ைாங்கினர்.... “அம்மாை ககட்கடளா கண்ணா, அம்மாக்கும் இமதல்லாம் ைங்க ைரணும்னு இருக்குகமா என்னகமா?” என்றாள். “இல்வல மேல்லம், ககட்டுட்கடன், நீங்ககள ொர்த்து ைாங்குங்ககா, எனக்கு அவலச்ேல் முடியாதுனுட்டா” என்றான். அழகாக அலங்கரித்தாள் ேிந்து, ைடு ீ அைள் வக ைண்ணத்தில் மிளிர்ந்தது.... அந்த ஞாயிறு ைடு ீ மமாத்தமும் மரடி ஆனதும் சுற்றி திருப்தியாக ொர்த்தெின் அைவள இடுப்வெ ைவளத்து அவணத்துக்மகாண்டு கூறினான். “ைடு ீ மராம்ெ லக்ஷ்மீ கரமா அவமஞ்சு கொச்சு தங்கம்ஸ், உன் வக ைண்ணத்தில கொலிக்கறது.... ஒகர ஒரு குவறதான்” என்றான். அைள் என்னகமா என்று “என்னது?” என்றாள். “நீ ேீ க்கிரமா இங்கககய ைந்துடணும் குடித்தனம் ெண்ண” என்றான் ஆவேயாக. அைள் நாணினாள். “அதுவும் நடக்கும்” என்றாள். ெின்கனாடு கொய் தன் அன்வனவய இங்கககய அவழத்து ைந்தான்..... அதுைவரயிலும் கூட அைன் கம்ெனி மகஸ்ட் ஹவுேில் தான் தங்கி இருந்தான்.... அன்வனயும் ைந்தெின், தன் தமக்வகக்கும் மேய்தி மோல்லி கிரகப்ரகைேத்திற்கு அவழத்தான்..... ேிந்து ைட்டிற்கும் ீ ைந்து அவழத்தான்.... அைனது ேித்தி குடும்ெம் அங்கககய மேன்வனயில் இருக்க அைர்கவளயும் அவழத்தான்..... ேில ஆெிஸ் நண்ெர்கவள அவழத்தான்.... ேிறு அளைில் ைிழா ேிறப்ொக நடந்தது.... அைள் ேிட்டாக திரிந்து கைவல ொர்த்தாள். இன்னும் திருமணம் ஆகைில்வல அதனால் அைனுடன் கொடியாக அமர்ந்து அைள் பூவெ மேய்யைில்வல, அவத ஒழிய மிச்ேம் அவனத்து கைவலகவளயும் மொறுப்ொக ொர்த்து எடுத்து கொட்டுக்மகாண்டு மேய்தாள்..... அவனைரின் கண்ணும் அைள் மீ கத இருந்தன, யாரு இது என்று குசுகுசு மைன்று கெேிக்மகாண்டனர். ைிழா முடிந்து அவனைரும் ோப்ெிடும் கொது அைவள அவனைருக்கும் என் வுட் ெி என்று அறிமுகம் மேய்தான்.... அவனைருக்கும் மகிழ்ச்ேி ஆச்ேர்யம்..... ைாழ்த்துக்கள் குமிந்தன.... அைன் அக்கா கற்ெகத்திற்கு ேிந்துவை மிகவும் ெிடித்து கொனது. “இப்கொைனும் உனக்கு ைிடியட்டும்டா ேந்திரா” என்றாள். இந்த்ரொவும் கல்யாண கநரத்திற்கு ைந்துைிடுைதாக கூறி இருந்தாள். மூன்று மாதங்கள் கழித்து திருமண முகூர்த்தம் வைத்தனர்.... அதவன மதாட்டு ைார இறுதிகளில் அதற்குண்டான ஏற்ொடுகவளயும் இைர்ககள மேய்தனர்.... ககாைிலில் வைத்து மநருங்கிய மோந்தங்களுடன் திருமணமும் மாவலயில் ஒரு ைரகைற்ப்பும் என தீர்மானித்தனர்.... இந்தரொ குடும்ெத்துடன் ைந்து இறங்க இங்கக கல்யாண
55
கவள கட்டியது..... அங்கக கற்ெகமும் நாலு நாள் முன்கெ ைந்துைிட குடும்ெத்துடன், கூடகை தம்ெி இந்திரனும் ைந்தான்.... அங்ககயும் அமர்க்களமானது ைடு..... ீ இரைின் தனிவமயில் அவழத்து கெேிக்மகாண்டான், ேிந்துவை மகாஞ்ேிக்மகாண்டான்.... “இன்னும் மரண்கட நாளுதான், அப்ெறம் நீ இங்கக, என் மஞ்ேத்தில் என் வக அவணப்ெில் இருப்ொய் மேல்லம்” என்று உருகினான். அைள் ேிைந்தாள். திருமணம் நிச்ேயித்தெடி இனிகத நடந்தது. ைரகைற்பும் அமர்களமாக நடந்து முடிந்தது..... ொர்த்திருந்த ைடு ீ அைளது ைட்டிலிருந்து ீ நாவலந்து கிகலாமீ ட்டர் தூரத்திகல தான் என்ெதால் அைள் அன்வனக்கும் அவ்ைளைாக மனக்கைவல இருக்கைில்வல..... அங்கக அைரது உதைிக்மகன ைட்டில் ீ ஒரு ஆவள கொட்டனர் ேிந்துவும் இந்துவுமாக.... ைட்டிகலகய ீ இருந்து ேவமத்து உதைி காகைரிவய ொர்த்துக்மகாள்ள ஏற்ொடு மேய்தனர்.... அப்கொகத நிம்மதி மூச்சு ைந்தது. கதா முதல் இரவு கட்டிலில் ேந்து ஆைலுடன் காத்திருக்க, கால்கள் ெின்ன எளிய அலங்காரத்தில் உள்கள ைந்தாள் ேிந்து. அைவள அவணத்து அவழத்து ைந்தான். “கண்ணம்ம்ம்ம்மா” என்றான் தாெத்துடன். அைள் மைட்கத்தில் நிமிரகை இல்வல. “என்னடி நிமிர்ந்து என்வன ொகரன் என்ன இது புதுோ மைக்கம்?” என்றான். மமல்ல நிமிர்ந்து ொர்த்துைிட்டு அைன் மார்ெிகலகய தவல ோய்த்தாள். “நான் அன்னிக்கி உன்வன முதன் முதலில் ஆன்வலனில் ேந்திச்ேகொது இப்ெடி நீ ஒரு நாள் என் வக அவணப்ெில் இருப்ொய்னு நிவனக்ககை இல்வல மேல்லம்” என்றான். “ஆமா, ஒரு ைருஷகம ஆகவல நாம ேந்திச்சு அதுக்குள்ள என்னமைல்லாம் ஆயிடுத்து” என்றாள் அைளும் மமல்லிய குரலில். “இப்கொ எவ்ைகளா நிம்மதி மதரியுமா, நீ என் மொக்கிஷம் டீ, நீ எனக்கு serendipitous
find டீ..... காண கிவடக்கா புவதயல்” என்று முத்தமிட்டான். அைளின் நாணம்
அைனின் ஆண்வமவய தட்டி எழுப்ெியது. எங்கககயா எப்கொகதா அனுெைித்து மறந்கத கொயிருந்த கவலகள் நிவனைிற்கு ைந்து அைவன ஆட்டி ெவடத்தது.... அைனது ஆகைே அவணப்ெில் தன்வன மறந்தாள், கவரந்கத கொனாள். அைன் ைிருப்ெப்ெடி, மாடமும் அகல் ைிளக்குகளுமாக ககாலமும் ஊஞ்ேலுமாக ைடு ீ நிவறந்திருந்தது. பூமாைிற்கு மநஞ்ேம் மகாள்ளா ேந்கதாஷம்..... அந்த ைட்வட ீ சுற்றி சுற்றி ைந்தார்.... தன்னால் ஆன உதைிகவள ேிந்துைிற்கு மேய்தார்.... இப்கொதும் ேிந்து ைட்டிலிருந்தெடி ீ மகாஞ்ேமாக ஆர்டர்கள் எடுத்து கணினியில் கைவல மேய்துமகாண்டுதான் இருந்தாள்.... ேந்து அைன் கைவலயில் கமகல கமகல உயர்ந்தான்.... அவனத்துக்கும் அைகள காரணம் என்று மமச்ேிக்மகாண்டான்.... “மனம் நிம்மதியா ேந்கதாஷமுமா இருந்தா என்ன கைவலயும் உற்ோகமா மேய்யலாம் மேல்லம், அத நீ எனக்கு குடுத்திருக்கக டா” என்றான் .
56
காலங்கள் ஓடி மவறந்தன. இகதா ஒரு ைருடத்தின் முடிைிகலகய ேிந்து கருவுற்றாள்.... அதற்கும் முன்கெ இருைருமாக ஒரு மெயர் மெற்ற மகப்கெர் மருத்துைவர கண்டு அைள் ையதுக்கு கருத்தரிப்ெது நல்லதா, கடஞ்ேர் ஏகதனும் உண்டா என்று ெலதும் ககட்டு மதரிந்து மகாண்டனர்.... அைவள முழுவமயாக மடஸ்ட் மேய்ததில் அைள் மிகவும் ஆகராக்யமாக இருப்ெதால் கயாகா மேய்து உடம்வெ ெிட்டாக வைத்திருப்ெதால் கடினமாக இராது என்று கூடகை இருந்து தானும் வகட் மேய்ைதாக வதர்யாமா மெற்றுக்மகாள்ளலாம் என்றும் கூறினார் அைர். அதன்ெடிகய அைள் கருவுற்றாள்..... மேய்தி ககட்டு ேந்துைிற்கு கால் தவரயில் நிற்கைில்வல.... அைவள தூக்கி சுழற்றினான்... “ஐகயா என்ன இது ைிடுங்ககளன்” என்று கூைினாள். மூன்று மாதங்கள் ொக்ரவதயாக இருக்கச் மோன்னார் மருத்துைர்..... அைள் அைரிடம் தனிவமயில் மமல்ல ககட்டாள். “டாக்டர், நீங்க ஸ்கான் ொர்த்தா மோல்ல மாட்டீங்க, மோல்லக் கூடாதுன்னு எனக்கும் மதரியும், ஆனாலும் அைருக்கு மெண் குழந்வதனா மராம்ெ ஆவே, அதனால என்ன குழந்வதன்னு மோல்றீங்களா ெிள ீஸ்?” என்றாள். “மோல்லக் கூடாகதமா” என்றார். “மெண்ணா இருந்தா அழிச்சுடுைாங்கன்னு தாகன டாக்டர் மோல்லக் கூடாது, நாங்கதான் மெண் தான் கைணும்னு இருக்ககாகம, ெிள்வள ெிறந்தாலும் ேந்கதாஷம்தான்” என்று மகஞ்ேினாள். “ேரி நான் மோன்கனன் னு யாருக்கும் நீ மோல்லக் கூடாது, என்வன ப்ராப்ளமில் மாட்டிைிடக் கூடாது” என்று ஸ்கான் ொர்த்துைிட்டு, “உங்க ஆவேப்ெடி மெண் குழந்வததான்” என்றார். அைளது ேந்கதாஷத்திற்கு அளகை இல்வல.... அன்று இரவு தனிவமயில், “உங்களுக்கு என்ன குழந்வத கைணும்?” என்றாள். “ஏண்டீ மேல்லம் உனக்கு மதரியாதா என்ன” என்றான். “இன்மனாரு முவற மோல்லுங்ககளன்” என்றாள். “மெண் குட்டிதான் கைணும்டி” என்றான். “அப்கொ ஆணாயிருந்த மைறுத்துடுைங்களா?” ீ என்றாள். “ச்கே குழந்வதய கொய் யாரானும் மைறுப்ொங்களா, என்னடி கெேகற” என்றான். “நான் இன்னிக்கி மகஞ்ேி டாக்டர்கிட்ட ககட்டு மதரிஞ்சுகிட்கடன்” என்றாள் மைட்கத்துடன். “என்னனு?” என்றான். “ஆணா மெண்ணானு மோன்னான்களா, மோல்லக் கூடாகத?” என்றான் ஆச்ேர்யமாகி. “ஆமா மோல்ல தயங்கினாங்க, ெின் நான் மராம்ெ மகஞ்ேினதும் யார் கிட்கடயும் மோல்லி என்வன மாட்டிைிட்டுடாகதன்னு மோல்லீட்டு மோன்னாங்க” என்றாள்.
57
“அப்ெடியா என்ன குழந்வத மோல்கலன் ப்ள ீஸ் ெிள ீஸ் மேல்லம்” என்று இப்கொது அைன் மகஞ்ேினான். அப்கொதும் அைன் வக அைள் ையிற்றின் மீ துதான் தடைியெடி ைருடியெடி இருந்தது. அைள் நாணி அைன் மார்ெில் தவல ோய்த்து மமல்லிய குரலில் “உங்க ைிருப்ெம் கொலதான் மெண்தான்” என்றாள். அைள் மோல்லி முடிக்கும் முன்கெ அைவள முத்தமவழயில் குளிக்க வைத்தான். “ஒ காட் தாங்க்யு, தாங்க்ஸ் மேல்லம்.... ஹவ் லவ்லி” என்று மிதந்தான். “ஒ ஹவ் ஹாப்ெி ஐ ஆம்” என்றான். அைவள மூச்சு திணற அவணத்தான். “ம்ம்ம் ொ ைிடுங்ககளன் எனக்கு மூச்சு திணறுது, என்ன இது இப்கொகை இைகளா ேந்கதாஷமா, ெிறந்தாச்சுனா, என்வன மறந்துடுைங்க ீ அப்ொவும் மொண்ணும் அப்ெடித்தாகன?” என்றாள் முவறப்ொக. “உன்வன மறப்ெதா, அப்கொ நான் என்வனகய மறப்ெதுனு அர்த்தம் கண்ணம்மா, கெத்தாகத டீ.... நீயும் நானும் கேர்ந்துதாகன ைளர்க்க கொகறாம் மேல்லம்” என்றான். அைவள உள்ளங்வகயில் வைத்து தாங்கினான், இப்கொது அைளது தாய் காகைரியும் உடன் இருந்தார். கார்த்திக் கமற்ெடிப்புக்மகன மேன்றிருந்தான். “தனிச்சு இருக்க கைண்டாம் மா, நீங்களும் எங்ககளாட ைந்து இருங்க.... எப்ெடியும் உங்க மகவள நீங்க கைனிச்சுக்கணும் தாகன” என்று ைற்புறுத்தி அவழத்து ைந்தான் ேந்து. இரு அன்வனகளுமாக அைவள கெணி ொர்த்துக்மகாண்டனர். நல்லெடியாக ேீ மந்தம் ைவளகாப்பு ைிழாக்கள் நடந்து முடிய, ஒன்ெது மாத முடிைில் இயற்வக ைலி கண்டு அைள் அழகிய ஒரு மெண் குழந்வதவய மெற்மறடுத்தாள். ேந்துைின் ஆனந்தத்திற்கு அளகை இல்வல. தன் மகவள வகயில் ஏந்திய அந்த கணம், அைன் முகத்தில் ெரைேம் குடி மகாண்டது. உள்கள ஓடி ைந்து ேிந்துவை கண்டான். “தாங்க்யு மேல்லம், தாங்க்ஸ் ஆ லாட்” என்று முத்தமிட்டான். அைள் கவளப்ொக ோய்ந்திருந்தாள். எப்ெடி இருக்கா நம்ம மக?” என்றாள். “அழகா குண்டு கன்னமும் கரு ைிழிகளுமா என் கலர்ல நம்மள மரண்டு கெரின் கலவையா இருக்காடா” என்றான் ஆவேயாக. அைளருகில் மகாண்டு காட்டினான். அைளும் தன் வக அவணப்ெில் வைத்துக்மகாண்டாள் மகவள. மகள் ப்ரியா மமல்ல ைளர ைளர ஒவ்மைாரு நாளும் மொழுதும் மகிழ்ச்ேியில் திவளத்தான் ேந்து. அைன் ஆவேப்ெட்டவத கொலகை தன் மகளுக்கு ெட்டுப் ொைாவட கட்டி மருதணி இட்டு கண்ணாடி ைவளயல்கள் அணிைித்து காலில் மணி மகாலுசு மாட்டி அலங்கரித்தாள் ேிந்து. அைள் இப்கொதுதான் ேின்ன நவட துைங்கி இருந்தால். தத்தி தத்தி நாலு அடி நடப்ெதும் ஒரு முவற ைிழுைதுமாக இருந்தாள். நவடைண்டியில்
58
ெழக்கினர்..... ெல் ெல் என்று ேத்தத்துடன் அைள் நடப்ெவத கண்டு கண்ணில் நீ ர் மல்க ஆவேயாய் ொர்த்திருந்தான்... “இப்கொ ேந்கதாஷமா, மன நிவறைாச்ோ கண்ணா?” என்றாள் ேிந்து. கெச்கே ைராமல் ஆம் என்று தவல மட்டும் அவேத்தான். இப்கொது அைளது கதவைக்மகன ேந்து ஒரு கார் ைாங்கித் தந்திருந்தான்..... அைனும் கூட அைன் கைவலயில் மராம்ெ நல்ல ெதைியும் புகழுமாக ஆகி இருந்தான்..... மதளிந்த நீகராவடயாகத்தான் கொய் மகாண்டிருந்தது ைாழ்க்வக. குழந்வத ப்ரியாவுக்கு இப்கொது மூன்று ையதாகிறது..... நல்லெடி நடக்க கற்று மகாண்டு ைிட்டாள்.... மழவல இன்னமும் மாறைில்வல.... இப்கொதுதான் ஒரு மிக நல்ல ெள்ளியில் இடம் ைாங்கி கேர்த்திருந்தனர்.... முதலில் ேில நாள் ஸ்கூலுக்கு கொக அடம் ெிடித்தாள், அழுதாள்.... நல்லெல கவதகள் மோல்லி ேிந்து அைவள தினமும் மகாண்டுைிட்டு ைந்தாள்..... இப்கொது குழந்வத ெழகி மகாண்டுைிட்டாள்..... அைளுக்மகன ெள்ளியில் ெிமரண்ட்ஸ் இருந்தனர்.... ைட்டிற்கு ீ ைந்ததும் முதல் காரியமாக அன்வன ஊட்டிய ேிற்றுண்டிவய உண்டைண்ணம் அங்கக நடந்தைற்வற ஒப்ெிொள். ேிந்துவும் ஆைலாக ககட்டுக்மகாள்ைாள்.... அைள் மழவலயில் ெிதற்றுைவத ககட்க அளைிலா ஆனந்தம் இருைருக்கும்..... மாவல ேந்து ைரும்கொகத “மேல்லகுட்டி” என்றெடி தான் ைருைான். இதுவும் அைவன கண்டுைிட்டால் ேிந்துவை கதடகை கதடாது. “கொங்க, அப்ொவும் மகளும் ஒண்ணு கேர்ந்துடீட்ங்க இல்ல, இந்த அம்மா கைணாம் இல்ல.... கொ நான் ககாச்சுண்டுட்கடன்” என்ொள். உடகன அைனிடமிருந்து நழைி “அம்மா நீயும் கைணும் மா” என்ொள் குழந்வத. இந்த ரேமயமான நாடகம் நித்தமும் அரங்ககறும். ேந்துைிடமும் தினேரி கவதகள் கெசுைாள்.... அைன் ைந்து உவட மாற்றி அமர்ந்ததும் அைன் மடியில் ஏறி ெம்மமன்று அமர்ந்து மகாள்ளுைாள்..... அைனும் ஒரு வகயால் அைவள அவணத்தெடி மறுவகயில் காெியுடன் அைள் மோல்ைவத ஆர்ைத்துடன் ககட்டிருப்ொன்..... அந்த மநாடிகள் அைனுக்கு மொக்கிஷமானவை. “அப்ொ, இந்த ொனு இல்ல ொ, மராம்ெ கமாேம் ொ, என் மென்ேிவல எடுத்து இன்னிக்கி உவடச்சுட்டா ொ” என்று புகார்கள் ைரும். “ெின்னாடி இருந்து அந்த வெயன் என் கொனி கடயிவல ெிடிச்சு தினமும் இழுக்கறான் ொ” என்ொள் கண்ணில் நீருடன். “என்ன ேிந்து, நீ கொய் ககக்கவலயா?” என்ொன் அைனும் ேீ ரியோகி. “ஸ்கூல்னு இருந்தா இமதல்லாம் ோதாரணம் கண்ணா, நாம கண்டுக்க கூடாது, தாகன ேரியாகிடும்” என்ொள் ஆங்கிலத்தில் அைனுக்கு மட்டும் புரியும் ைண்ணம் மமதுைான குரலில்.... ஆனாலும் அைனுக்கு ஆதங்கம் ைிடாது... “இருந்தாலும் நீ இவத நாவளக்கு கொகும்கொது டீச்ேர் காதில கொட்டு வை” என்ொன். அைளும் ேிரித்துமகாண்கட ேரி என்ொள்.
59
அடுத்த நாள் அகத வெயனுடன் தன் ோக்கலட்வட ெகிர்ந்து உண்டவத ெீற்றிக்மகாண்டு ைந்து நிற்ொள் மகள், ஆச்ேர்யத்தில் அைன் கண்கள் ைிரியும், ேிந்துவை கண்டால், நாந்தான் மோன்கனகன என்ெது கொல ேிரிப்ொள். மாதங்கள் ஓடி மவறய, ஒரு நாள் திடீமரன்று நிஷாந்திடமிருந்து ஈ மமயில் ைந்தது.... நிஷுைின் இமமயில் என்றதுகம அைனுக்கு உற்ோகமானது.... மகிழ்ச்ேி கவர புரண்டது.... அைனும் அவ்ைப்கொது எழுதுைாந்தான்.... நலம் அறியும் நாலு ைரி மமயிலாக மட்டுகம அது இருக்கும்.... ேந்துதான் மாதத்தில் இரு முவறகயனும் ைிரிைாக எழுதுைான்..... தன்வனப்ெற்றி ேிந்துவை மற்றும் ப்ரியாவை ெற்றி எல்லாம் தன் கைவலவயப் ெற்றி என ஒன்று ைிடாமல் அைனுக்கு ைிைரமாக எழுதுைான்..... இைன் மரண்டு ெக்கம் எழுதினால் மகனிடமிருந்து மரண்டு ைரிகளில் ெதில் ைரும் மாதத்தில் மரண்டு மாதத்தில் ஒரு முவற. ஆனாலும் ேந்து உைவக மகாள்ைான்.... ேிந்துவும் ெடித்து மகிழ்ைாள். இப்கொது என்ன எழுதி உள்ளாகனா என்று ஆைலாக திறந்தான். “ஹாய் டாட், என்னுடன் டார்மில் ெடிக்கும் என் நண்ென் ைின ீத், இந்தியாவை கேர்ந்தைன்.... நானும் என் தந்வத இந்தியர் என்று கூறியதால் அைனுக்கு என்வன மிகவும் ெிடித்து கொனது..... ஒன்றாககை இருப்ெதால் மிக மநருங்கிய நட்பு மகாண்டுள்களாம், இப்கொது அைன் ேிஸ்டருக்கு கல்யாணமாள், மெரும் ைிழாைாக மகாண்டாடுைார்களாம், என்வன ைந்கத தீர கைண்டும் என்று ைற்புறுத்துகிறான்.... உங்கவள காண ஒரு ைாய்ப்பு என எண்ணி ஒப்புக்மகாண்கடன்..... அங்கக இரண்டு ைாரங்கள் இருக்கலாம் என்று முடிவு.... கைகற எங்கக மேன்று என்ன இடங்கள் சுற்றி ொர்க்கலாம் என்று நீங்கள் கூறி உதைினால் நன்றாக இருக்கும்.... அடுத்த ைாரம் திருமணம், அதனால் அடுத்த ேண்கட நாங்கள் கிளம்புகிகறாம்.... நீங்கள் இருப்ெது மேன்வன என்று எனக்கு மதரியும், அைனது ைடும் ீ அங்ககதான் என்று கூறினான். ைந்தால் உங்கள் ைட்டில் ீ தங்கலாமா, அல்லது ஏகதனும் கஹாட்டலில் தங்க ஏற்ொடு மேய்ய முடியுமா, கல்யாண ைட்டின் ீ அமர்களத்தில் நானும் கொய் இக்கட்டாக மாட்டிக்மகாள்ைதில் எனக்கு ைிருப்ெம் இல்வல.... நான் ைருைதால் உங்களுக்கு எந்த ைித இவடயூறும் இக்கட்டும் ஏற்ெடாது என்று நம்புகிகறன்... கமலும் ைிஷயங்களுக்கு ெதில் கொடவும்” என்று முடித்திருந்தான். “ேிந்து கண்ணம்மா” என்று கூைினான். என்னகமா என்று வககாரியத்வத கொட்டுைிட்டு அைளும் ஓடி ைந்தாள். கண்கள் மின்ன அந்த இமமயிவல அைவள ெடிக்கச் வைத்தான். ெடித்தைள் கண்ணும் ைிரிந்தன. “ைாவ் கண்ணா, திஸ் இஸ் கிகரட் ந்யூஸ்” என்றாள் ஆனந்தமாக. முதன் முவறயாக தன் மகவன (ஆம் அைள் எப்கொதுகம அப்ெடிதான் குறிப்ெிடுைாள்) கநரில் காண கொகிகறாம் என்று ேந்கதாஷித்தாள்.
60
“நல்லெடியா ைரட்டும், அமதன்ன கஹாட்டல்ல தங்ககறன்னு, உவத ைிழும்.... ஒழுங்கா நம்ம ைட்டுல ீ அைன் மோந்த ைட்டுல ீ ைந்துதான் தங்கணும்னு எழுதி கொடுங்க உடகன” என்றாள். ேரி என்றான் ேிரித்தெடி ேந்து. “நீ கைகற எங்ககயும் தங்குைவத நாகனா உன் அன்வனகயா ைிரும்ெைில்வல.... உனக்கு இங்கக உன் குடும்ெம் உள்ளது, நீ இங்கக எங்களுடன் தங்குைவத நாங்கள் எல்கலாரும் ஆைலுடன் எதிர் ொர்க்கிகறாம், ைிவரைில் ேந்திப்கொம் என காத்திருக்கிகறன்.... நீ இங்கக ைருைதில் எனக்கு அளைிட முடியாத மகிழ்ச்ேி, ஒரு இவடயூறும் இல்வல” என்று எழுதினான். “ஒகக ைில் ேி யு ஆன் ேண்கட” என்று ெதில் ைந்தது. மகன் ைரும் ஆனந்தத்தில் அைவனைிடவும் ேிந்து துள்ளி குதித்தாள்.... ைட்வடகய ீ தவல கீ ழாக மாற்றினாள். அைனுக்மகன மகஸ்ட் ரூவம அழகு ெடுத்தினாள்..... புதிய திவர ேீ வல, மெட் ேீ ட் என மாற்றினாள்...... அங்கிருந்த அலமாரிவய ஒழித்து காலி மேய்து அைன் ோமான்கவள வைக்க இடம் மேய்தாள் அைனுக்கு ோப்ெிட என்னமைல்லாம் ெிடிக்கும் என்று ேந்துவை ககட்டுக்மகாண்டாள். “நான் ேவமக்கும்கொது அந்த இந்திய உணமைல்லாம் அைன் ோப்ெிடுைான் ேிந்துமா, அதிக காரமில்லாம நீ என்ன ெண்ணினாலும் ோப்ெிடுைான்.... இது கைணும் இது கைண்டாம் ெிடிக்கவலன்னு அைனுக்கு மோல்லகை மதரியாது” என்றான். “முக்கியமா இட்லி கதாவே ேப்ொத்தி ொஸ்டா, ெிட்ோ எல்லாகம ெிடிக்கும்.... ஹி லவ்ஸ் ககாககா மில்க் அண்ட் உருவளகிழங்கு” என்றான். ேரி என அதன்ெடி அைனுக்காகமைன இமதல்லாம் ேவமக்கலாம் என முடிவு மேய்துமகாண்டாள். அைவன மடல்லி ஆக்ரா அவழத்துச் மேன்று தாஜ் மஹால் காண்ெிக்கலாம் என்று முடிவு மேய்தனர். அகத கொல இரு நாட்கள் ஊட்டிக்ககா ககாவடக்ககா மேல்லலாம் என்று முடிவு மேய்தனர். “கொதும் மராம்ெ அவலச்ேல் கைண்டாம்..... எல்லாகம ப்களனில் டிக்கட்ட கொட்டுடகறன்” என்றான் ேந்து. ஆம் என்று முடிவு மேய்தனர். “என்ன ேந்திரா, ெிள்வள ைரப்கொறான்னு ைகட ீ அமர்களப்ெடறது” என்று கிண்டல் மேய்தார் அன்வன பூமா. “ஆமாம் மா இத்தவன நாள் கழிச்ோனும் இங்க நம்மள எல்லாம் ொர்க்க ைரணும்னு எம் ெிள்வளக்கு கதாணி இருக்கக” என்றான் ஆனந்தமாக ேந்து. “அதுேரி” என்று அைரும் மகிழ்ந்தார். அந்த நாளும் ைந்தது.... ேந்து காருடன் ொதி இரைில் ஏற்கொர்வட கதடி மேன்றான்..... நிஷுவை கண்டதும் கண்கள் ெனித்தன, என் மகன் என்று மநஞ்ேம் நிவறந்தது. ெல நாட்களாக அப்ெடி கதான்றி இருக்கைில்வல, ஆயினும் மறந்திருக்கவும் இல்வல,
61
அதனால்தாகன ைாரத்தில் ஒரு முவறகயனும் மமயில் அனுப்ெி அைன் நலவன மதரிந்துமகாள்ள ைிரும்ெினான். மற்மறாரு வெயனுடன் நடந்து ைந்தான். மநருங்கியதும் அைவன அங்கக கண்டு அைன் கண்களில் ஆச்ேர்யம். ேந்து ைருைான் என்று அைன் எதிர்ொர்க்கைில்வல கொலும் “ஹாய் டாட்” என்றான் கண்களில் மகாஞ்ேம் ேந்கதாஷத்துடன். “ஹாய் நிஷு வம வேல்ட்” என்று அைவன அவணத்துக்மகாண்டான். இருெது ையது இவளஞ்ேனாக ைளர்ந்து மீ வேயுடன் மைகளர் என்ற நிறத்துடன் ஹான்ட்ேமாக இருந்தான் நிஷாந்த். “டாட், திஸ் இஸ் ைின ீத்” என்றான். “ஹாய் அங்கிள் வநஸ் மீ ட்டிங் யு” என்றான் அைனும். அைனது குடும்ெமும் ைந்திருந்தது. ஒருைவர மற்றைருக்கு அறிமுகம் மேய்து வைத்தனர் ெிள்வளகள். “நீங்களும் இங்ககதான் மேன்வனயில் இருக்கிறீர்களா, கட்டாயமாக திருமணத்திற்கு ைர கைண்டும்... உங்க கார்ட் குடுங்கள், திருமண அவழப்பு அனுப்புகிகறன்” என்றார் அன்புடன் ைின ீத் தந்வத. “ஷ்யூர்” என்று தன் கார்வட தந்தான். “ஒ நீங்க அந்த கம்ெனியிலா ேீ ப் கொஸ்டில் இருகிறீர்கள், மைரி குட்” என்று மமச்ேிக்மகாண்டார். அைரைர் ெிள்வளகளுடன் கிளம்ெினர். ைட்வட ீ ைந்து அவடய ேிந்து ைாேலிகலகய காத்திருந்தாள். அவத கண்டதும் அைனுக்கு இன்னமும் ஆச்ேர்யம். ஒரிரு முவற அைளது புவகப்ெடத்வத கண்டுள்ளான் தான்.... அது ேிற்றன்வன என்று மதரியும்தான்... “ஹாய்” என்றான் எப்ெடி அவழப்ெது என்று திணறி. “ஹாய் நிஷு மைல்கம்” என்றாள் அன்புடன். “ைா” என்று உள்கள அவழத்தாள். ஓரிரு ைார்த்வதகள் மட்டுகம தமிழ் மதரிந்தது. “ஏதானும் ோப்ெட்றியா நிஷு?” என்றாள் ேிந்து ஆங்கிலத்தில். “இல்வல கைண்டாம் ஐ ெீல் ஸ்லீப்ெி” என்றான். “ஒ அப்ெடியா ேரி ைா உன் ரூவம காட்கறன்” என்று அைவன அவழத்துச் மேன்றனர். அழகாக இருந்தது.... அைன் மெட்டிவய எடுத்து ைந்து அங்கிருந்த கமவெ கமல் வைத்தான் ேந்து. “நாவளக்கு இந்த அலமாரிவய யூஸ் ெண்ணிக்ககா” என்று திறந்து காண்ெித்தான். இதுகலகய அட்டாச்ட் ொத்ரூம் இருக்கு உனக்கு மேௌகரியம் கொதுமா கைற ஏதானும் கைணுமா?” என்று ககட்டுக்மகாண்டான். “இட்ஸ் குட் கதங்க்ஸ் டாட்” என்றான். அைன் டாட் என்றகத புல்லரித்தது ேந்துவுக்கு. “ேரி ெடுத்து தூங்கு கவலயில கெேிக்கலாம்” என்று கதவை மூடிைிட்டு ைந்தனர். நிவறந்த மனதுடன் கொய் ெடுத்தனர்.
62
ேிந்து காவலயிகலகய எழுந்துைிட்டாள் அைனுக்காகமைன இட்லி வைத்து காரமில்லாமல் ேட்னி மேய்தாள். மற்றைருக்கு எப்கொதும் கொல மேய்து வைத்தாள். அைனுக்காகமைன ெிரத்கயகமாக முந்வதய தினகம ஸ்ைட் ீ மேய்திருந்தாள். அைனுக்கு இனிப்பு ெிடிக்கும் என்று ேந்து கூறி இருந்தான். ககாககா ைாங்கி வைத்திருந்தாள். இந்த ேில கைவலகள் முடிய நிஷு எழுந்து முகம் கழுைி மமல்ல மைளிகய ைந்தான். அைவன கண்டு தன் தளிர் நவடயில் ஓடி ைந்து ஆனால் அைன் அருகில் ைராமல் தயங்கி நின்றாள் ப்ரியா. “ப்ரியா குட்டி, அண்ணாடா” என்றாள் ேிந்து. “அண்ணா” என்றாள் மமல்ல. “நிஷு, இது ப்ரியா உன் ேிஸ்டர்” என்றாள் ேிந்து. அைன் திவகத்தான். மதரியும்தான் தனக்கு ஒரு ேிஸ்டர் இருக்கிறாள் என்று ஆனாலும் இப்ெடி அழகு ேிவலயாக தளிர் நவடயில் ஓைியமாக எதிர் ொர்க்கைில்வல. ேில குழந்வத ெடங்கவளயும் கண்டிருந்தாலும் அவதயும் மீ றி திவகப்பு. ைா என்று ொவட மேய்தான். “கொ ப்ரியா” என்று உந்தினாள் ேிந்து. “அண்ணா” என்று அைன் காலருகில் கொய் நின்றாள். அப்கொதுதான் கோொைில் ைந்து அமர்ந்திருந்தான் நிஷாந்த். ப்ரியாவை அருகில் கண்டு அைனுக்கு எப்ெடி நடந்துமகாள்ள கைண்டும் என்று ஒன்றுகம மதரிந்திருக்கைில்வல. மமல்லிய ேிரிப்புடன் “ஹாய்” என்று வக நீட்டினான். ப்ரியாவும் அேட்டு ேிரிப்புடன் அந்த வகவய ெற்றிக்மகாண்டாள். மமல்ல தடுமாறி கோொைில் ஏறி அைளும் அைவன ஒட்டி அமர்ந்தாள். அைன் வகயில் தன் வகவய வைத்தாள். ேின்னக் வககள் அைன் வககளுக்குள் அடங்கின. மிருதுைாக மமன்வமயாக அந்த ேிைந்த ேின்ன வககவளயும் கால்கவளயும் ொர்த்தான் நிஷாந்த். அைள் ெட்டு கன்னத்வத தடைினான் “நிஷு என்ன குடிக்கிற?” என்றாள், “எனிதிங்” என்றான். “ககாககா மில்க்?” என்றாள். இைளுக்கு எப்ெடி மதரியும் என்று ஆச்ேர்யத்துடன் ொர்த்தான். “எஸ்” என்றான் ேங்ககாெத்துடன். அைள் கலந்து எடுத்து ைந்து குடுத்தாள். “தாங்க்ஸ்” என்று ைாங்கிக்மகாண்டான். அவத ரேித்து குடித்தான். அத்தவன கநரமும் ப்ரியா அைன் வககளில் ககாலம் ைவரந்துமகாண்டு இருந்தாள். “என் ஸ்கூல்ல எனக்கு நிவறய ெிமரண்ட்ஸ் இருக்கா மதரியுமா?” என்றாள். அைனுக்கு புரிந்தது ஆனால் தமிழில் ெதில் மோல்ல மதரியாமல் திண்டாடினான். “நீ ஆங்கிலத்தில் கெசு அைளும் புரிந்து மகாள்ைாள்” என்றாள் ேிந்து. “அப்ெடியா யாமரல்லாம் உன் ெிமரண்ட்ஸ் கெர் மோல்லு” என்றான் ஆங்கிலத்தில். “கரண், அனு, ைிெி, மிதுன்” என்று அடுக்கினாள்.
63
“ஒ உனக்கு இத்தவன ெிமரண்ட்ோ?” என்றான். “அண்ணா, உனக்கு ெிமரண்ட்ஸ் இருக்காளா உன் ஸ்கூல்ல?” என்றாள். அைனுக்கு ேிரிப்பு ைந்தது. அைள் அண்ணா எனும்கொகத உள்கள என்னகமா மேய்தது. ஒரு ைித மோல்ல முடியாத ெரைேம். “அண்ணா மீ ன்ஸ் எல்டர் ப்ரதர் வரட்?” என்றான் ேிந்துைிடம், “ஆம்” என்றாள். “ஐ கநா, ேித்தா கால்ஸ் அப்ொ வலக் தட்” என்றான் புன்னவகயுடன். ேித்தா என்ெது அைன் குறிப்ெிடுைது ேந்துைின் தம்ெி இந்திரவன. “இருக்காங்ககள” என்றான். “கெர் மோல்லு” என்றாள். அைனும் இரண்டு மெயர்கவள கூறினான். இைர்களின் இந்தப் கெச்வே ஒதுங்கி நின்று கண்டும் காணாமல் ொர்த்து ேிரித்துக்மகாண்டாள் ேிந்து. அப்கொகத எழுந்து ைந்த ேந்துைிடமும் ைாயில் ைிரவல வைத்து “ேத்தம் மேய்யாமல் நின்று ொருங்கள்” என்று காட்டினால். அைனும் கண்டான் ேிரித்துக்மகாண்டான். அைனுக்கு காெி எடுத்து ைந்தாள். “டிட் யு ஸ்லீப் மைல்?” என்று ககட்டான். “யா ேம்ைாட்” என்றான். “மெட் லாக் இருக்கும், மரண்டு நாளு அப்ெடிதான் கதாணும்” என்றான். “ஐ மகஸ் கோ” என்றான். “நிஷு இது உன் ொட்டி பூமா, இதுவும் உன் ொட்டிதான், ப்ரியாைின் ொட்டி.... காகைரி, ேிந்துைின் அம்மா” என்று இரு ொட்டிகவளயும் அறிமுகம் மேய்தான். பூமாவை ேிறுையதில் ொர்த்த ஞாெகம் இருந்தது. “ஹாய் ொட்டி” என்று ைணங்கினான். “எப்ெடி இருக்கக ொட்டி?” என்றான் மழவல தமிழில். “நல்லா இருக்ககண்டா, இப்கொைனும் உன்வன ொர்க்க முடிஞ்சுகத, ேின்ன ையசுல என்வன ொர்க்க ைந்திகய உனக்கு ஞாெகம் இருக்கா?” என்றார் ேந்கதாஷமாக. “இருக்கு ொட்டி” என்றான். இருைரிடமும் ேில ைார்த்வதகள் கெேினான்.... இருைருக்கும் மகாஞ்ேம் ஆங்கிலம் மதரியும் என்ெதால் அைர்களும் அைனுடன் மகாஞ்ேம் கெேிக்மகாண்டனர். “டாட்” என்றான் தயக்கமாக “என்ன நிஷு” என்றான். ஆனைவறயிலும் எப்கொதுகம அைன் நிஷுைிடம் தமிழில் கெேி ெழகுைான் மோ அைனுக்கும் தமிழ் கற்றுக் மகாள்ள முடியும் என்று. “எனக்கு மகாஞ்ேம் ெேி” என்றான். ேந்து ேிந்துவை ொர்க்க, “ஒ எல்லாம் மரடி, ைா நிஷு டிென் ோப்ெிடலாம்” என்றாள். “ஒ கதங்க்ஸ்” என்றெடி எழுந்து ைந்தான்.
64
“காரமில்லா ேட்னியுடன் பூ கொன்ற இட்லிவய அைன் தட்டில் வைத்தாள். மமல்ல ஸ்பூன் கொற்குடன் எடுத்து உண்டான். “இட்ஸ் மடலிஷியஸ்” என்றன். ேிந்துைிற்கு ேந்கதாஷம். “கான் ஐ மகட் ைன் கமார்?” என்றான். “ஷ்யூர்” என்று வைத்தாள். “டாட், ஹவ் ஷுட் ஐ கால் கஹர்?” என்றான் மமதுைாக ேந்துைிடம் ேிந்துவை காட்டி. “ஷி இஸ் ஆல்கோ யுைர் மாம் நிஷு.... நீ மாம் னு கூப்ெிடலாம், இல்கலனா உன் இஷ்டம்” என்றான். “நீ என்வன கெர் மோல்லி கைணும்னாலும் கூப்ெிட்டுக்ககா நிஷு ஐ கடான்ட் வமன்ட்” என்றாள் ேிந்து. எல்கலாரும் அைவள ேிந்து என்று அவழப்ெவத ககட்டான். ப்ரியா அடிக்மகாருதரம் மா என்று அைவள அவழப்ெவதயும் ககட்டான். அதனால் “கான் ஐ கால் கஹர் ேிந்துமா?” என்றான். ேிந்துவுக்கு கண்கள் மல்கின. “ஷ்யூர்” என்றாள். “ேிந்துமா, கதங்க்ஸ் கொர் த கிகரட் ப்கரக்ொஸ்ட்” என்றான். “வம ப்மளஷர்” என்றாள். அடுத்து ைந்த ேில நாட்களில் அைன் திருமணத்திற்கு மேன்று ைந்தான். இைர்களுக்கும் அவழப்பு ைந்தது என்ெதால் ைரகைற்புக்கு மட்டும் மேன்று ைந்தனர். நிஷுைிற்கு அவனத்துகம அதிேயமாக இருந்தது.... நமது இந்திய திருமண வைெைங்கள், ககளிக்வககள், கூட்டம், அதன் ெிரம்மாண்டம், எல்லாகம ெிரமிப்ொக இருந்தது.... கண் அகல ஒவ்மைான்வறயும் ொர்வையிட்டு ைந்தான்.... ைட்டிற்கு ீ ைந்து ஓயாமல் அவதப்ெற்றி கெேினான்... ககள்ைிகள் ககட்டான்.... ேந்துவும் ேிந்துவுமாக ஆன ைவர அைனுக்கு புரியும்ெடி எடுத்துவரத்தனர். “ேிந்துமா, இட்ஸ் க
ா funny, கல்யாண மெண் ஏன் அழுகிறாள், மணமகனுடன் தாகன
மேல்கிறாள், அைவன ஆவேப்ெட்டுதாகன காதலித்து மணம் புரிந்தாள் மதன் வை டிட் ஷி க்வர?” என்றான். ேிந்து ெதில் மோல்ல திணறினாள். “நம்ம நாட்டில ொேமும் அன்பும் மிகவும் அதிகம் நிஷு.... அைவன ஆவேயாக மணந்திருந்தாலுகம அைள் இப்கொது தன் மெற்கறாவரயும் ஊற்றாவரயும் ைிடுத்து அைனுடன் அைன் ைட்டிற்கு ீ மேல்ல கைண்டும் அல்லைா, அதனால் அழுகிறாள். என்றாள். “ஒ” என்றான் இன்னமும் அைனுக்கு ேில ைிஷயங்கள் புரியைில்வல.... இவத எல்லாம் ககட்டால் ேந்து என்ன மோல்ைாகனா என்ற ெயம் இருந்தது... ஆனால் ஏகனா ேிந்துைிடம் அந்த தயக்கம் கதான்றைில்வல.... அைளிடம் ேகெமாக கெே அைனால் முடிந்தது. ஆக்ரா ஊட்டி என்று சுற்றி அவலந்து ைந்தனர். அங்கக எல்லாம் ப்ரியாைிற்கு நடக்க முடியாமல் கொனகொது தாகன முன் ைந்து அந்த அழகு மெட்டகத்வத தூக்கிக்மகாண்டு நடந்தான்.... ேில ேமயம் உப்பு மூட்வடயாக அைவள சுமந்து அைன்
65
நடக்க அவத கண்டு ஒரு ெக்கம் ஆனந்தமாகவும் மறு ெக்கம் ேிரிப்ொகவும் ைந்தது ேந்து ேிந்து இருைருக்கும். இரண்டு ைாரங்கள் ேடுதியில் முடிய, ைிட்டு கொக மனமின்றி தைித்தான் நிஷாந்த். ஆனால் அங்கக தன் நாட்டில் தனக்காக தன் அன்வன தனியாக காத்திருக்கிறாள் என்ெது நிவனைில் ைந்தது..... அந்த உந்துதலில் புறப்ெட்டான்... ொட்டிகவள ைணங்கி ைிவடமெற்றான். “கொயிட்டு ைகரன் ொட்டி” என்றான் மகாஞ்ேலாக. “கொயிடுட் ேீ க்கிரமா ைா திரும்ெ” என்றார் பூமா. கெரன் கமல் அைருக்கு மெரும் ஆவேயும் அன்பும் நிவறந்திருந்தது. “ேிந்துமா, ஐ கான்ட் ெர்மகட் திஸ் ட்ரிப்..... உங்கவள ப்ரியாவை எல்லாம் என்னால் மறக்ககை முடியாது..... ஐ ைில் கீ ப் இன் டச்” என்றான். “ஷ்யூர், நானும் ெதில் கொடுகைன்” என்றாள். அைன் மேல்லும்கொது அைனுக்கு ெலெல ெரிசு மொருட்கள் ைாங்கி மகாடுத்து அனுப்ெினாள்.... கூடகை அைனது கதாழர்களுக்கும் அைவன அவழத்துச் மேன்று ேிறு ேிறு மமமமண்கடாக்கள் ைாங்கினர்..... நான்ேிக்கு அழகிய ஒரு ஸ்கடாலும் ஒரு முத்து மாவலயும் ைாங்கி ெரிேளித்தாள். ேந்து எல்லாைற்வறயும் ொர்த்திருந்தான் ஒன்றும் தடுக்கைில்வல. நிஷாந்த் திரும்ெிச் மேல்ைது அைனுக்குகம ைருத்தமானது.... அைவன அருகக அமர்த்தி அைன் வககவள தன் வககளில் ஏந்தி அவமதியாக இருந்தான்.... அந்த மதாடலில் அைர்கள் தம்மில் இருந்த அன்பு ெரிமாற்றம் ஆனது.... இப்கொது முந்வதய நிவலவய ைிடவும் அதிகமாக தன் தந்வதவய அைன் அறிந்து மகாண்டான் என்று இருைருக்குகம புரிந்தது.... அதில் மெரும் ெங்கு ேிந்துைினுவடயது எனலாம். “ொட்டி நான் கொயிட்டு ைகரன்” என்றான் காகைரியிடம். அகத கொல பூமா ொட்டியிடமும் “நான் ைரட்டுமா ொட்டி..... ேீ க்கிரமா திரும்ெ ைகரன்” என்று அவணத்துக்மகாண்டான். இரு ொட்டிகளுகம அைனிடம் ஒட்டிக்மகாண்டனர். ப்ரியாவை மடியிகலகய வைத்துக்மகாண்டான்.... கீ கழ இறக்ககை மனமில்வல.... “அண்ணா நீ மறுெடி எப்கொ ைருகை?” என்று ககட்டாள் அைள் தன் மழவலயில். என்ன ெதில் மோல்ைது எனத் மதரியாமல் “ேீ க்கிரமா ைகரன் ப்ரியா குட்டி”. என்றான். “நான் அடிக்கடி கொனில் கெேகறன் என்ன” என்றான். “ேரி” என்றாள். மனமில்லாமல் ைிவடமெற்றான்.... ேிந்துைின் மனமும் ேந்துவை கொலகை கனத்து கொனது. அதன்ெின் ைந்த நாட்களில் நிஷுைிடம் இருந்து அடிக்கடி இமமயில், புவகப்ெடங்கள் என ைந்தன.... அைன் ட்ரிப்ெில் எடுத்திருந்த ெல புவகப்ெடங்கவள அனுப்ெி இருந்தான்.... அைன் அன்வனக்கு ெரிசுகள் மைகுைாக ெிடித்தன எனவும் எழுதி
66
இருந்தான்.... இந்தியாவையும் அவனைவரயும் மிகவும் மிஸ் மேய்ைதாக குறிப்ெிட்டிருந்தான்.... இமமயில் கொக்குைரத்து மதாடர்ந்தது..... இப்கொமதல்லாம் ேந்துக்கு மட்டுமன்றி ேிந்துவுக்கும் எழுதினான்.... அைளும் ஆவே ஆவேயாய் ெதில் கொட்டாள். ப்ரியாைின் ேில்மிஷங்கள், கலாட்டாக்கள் எல்லாம் ைிரிைாக எழுதினாள். இகதா ெத்து ைருடங்கள் கழிந்தன, நடுைில் ஒரு முவற நிஷாந்த் மறுெடி இந்தியா ைந்திருந்தான், கமல் ெடிப்பு முடிந்து கைவலயில் கேருமுன் இைர்கவள காண மைன ைந்தான்.... மூன்று ைாரங்கள் இருந்துைிட்டு ப்ரியாவுடன் நல்லெடி மகாட்டம் அடித்துைிட்டு மேன்றான்.... அப்கொகத காகைரி தைறி இருந்தார்.... அப்கொது கார்த்திக் ெடித்து முடித்து திரும்ெி இருக்க அைனுடன் நல்ல நட்பு உருைானது... அதன் ெின் இகதா இப்கொது திடீமரன்று ஒரு நாள் நான்ேியிடமிருந்து ஒரு கால் ைந்தது. புதிய நம்ெர் என ொர்த்து கொன் ஐ எடுத்தான் ேந்து. “ேந்த்” என்றாள். அைள் மட்டுகம அப்ெடி அவழப்ொள். திவகத்தான் ேந்து. “நான்ேி?” என்றான். “எஸ் இட்ஸ் மி” என்றாள். “நீ எங்கிருந்து கெேகற, இமதன்ன கலாக்கல் நம்ெர் காமிக்குது?” என்றான் திவகப்பு மாறாமல். “நான் இந்தியா ைந்திருக்கிகறன்” என்றாள். “ைாட், நிெமா, எனக்கு மோல்லைில்வலகய, இந்தியாைில் எங்கக, என் ைட்டிற்கு ீ ஏன் ைரைில்வல?” என்றான். “உன்வன காண கைண்டித்தான் ைந்கதன்.... கூடகை உன் மவனைி மகவளயும் காண கைண்டி ைந்கதன்” என்றாள். “என்னால உனக்கு ஒன்றும் மதாந்தரவு இல்வல என்றால் நான் உன்வன ேந்திக்க ைரலாமா, உன் மவனைி ஏகதனும் நிவனத்துக்மகாள்ைாளா?” என்று ககட்டாள். “ச்கே ச்கே ேிந்து அப்ெடி எல்லாம் நிவனக்கமாட்டா, நீ ைா” என்றான். உடகன ைட்வட ீ அவடந்தான். “ேிந்து....“ என்றான் தயங்கியெடி. “என்னாச்சு, ஏன் என்னகமா கொல இருக்கீ ங்க, என்ன ைிஷயம்?” என்றாள். அைன் முகத்தில் ெதற்றத்வத கண்டு, “இல்ல... ைந்து, நான்ேி...” என்றான். “என்ன, நான்ேிக்கு என்னாச்சு?” என்றாள். “இல்ல, ஒண்ணும் ஆகல, இங்க இந்தியாவுக்கு மேன்வனக்கு ைந்திருக்காளாம்” என்றான். “ஒ” என்றாள் ெிரமிப்ொக. “நம்மள, உங்கள..... ொர்க்கைா?” என்றாள். “நம்மள ொர்க்க.... ைட்டிற்கு ீ ைரலாமா நீ ஏதானும் மோல்லுைியான்னு ககட்டா.” “நீங்க என்ன மோன்ன ீங்க?”
67
“அமதல்லாம் ஒண்ணுமில்வல ைான்னு மோல்லீட்கடன்” என்றான் அைவள தயக்கத்துடன் ொர்த்து. “ேரியாத்தாகன மோல்லி இருக்கீ ங்க, அப்ெறம் என்ன தயக்கம்?” “இல்ல, எதுக்கு ைந்திருக்கான்னு மதரியவலகய, அதான் மகாஞ்ேம் கலக்கமா இருக்கு”. “எதுைா இருந்தாலும் நாம ஒண்ணா நின்னா ேமாளிக்க முடியாதா கண்ணா.... நல்லகத நிவனப்கொகம” என்றாள் மமல்ல புன்னவகத்தெடி. “ம்ம்ம் ட்ரூ” என்றான். அைவள அவணத்துக்மகாண்டான் ஒரு மகாழுமகாம்பு கதடுைதுகொல அழுந்தி ெிவணந்துமகாண்டான். அைளும் அைவன அவணத்து கதற்றினாள். “ொத்துக்கலாம் கைவலப்ெடாதீங்க” என்றாள். ைிஷயம் ககள்ைிப்ெட்டு பூமாைிற்கு ககாெம் ஏறியது. “அை இப்கொ இங்க எதுக்கு ைராளாம், அைள நீ ஏன் ைட்டுக்கு ீ ைரச் மோன்கன ேந்த்ரா, இன்னும் என்ன ொக்கி இருக்கு புடுங்கிக்க உன்கிட்கடர்ந்து....?” என்று மொரிந்து தள்ளினாள். “இரு மா, மொறுவமயா இரு.... அை அப்ெடி எல்லாம் மேய்ைான்னு கதாணவல.... ொர்ப்கொம்” என்று அடக்கினான். “என்னகமா, எனக்கு ஒன்னும் ெிடிக்கவல. மதளிஞ்ே குளத்தில கல்ல கொட்டா மாதிரி இப்கொ என்ன திடீர்னு ஈஷல் கைண்டி கிடக்கு” என்று மொருமினார். அடுத்த நாள் ேண்கட காவலயில் ைருைதாக கூறி இருந்தாள் நான்ேி. அைளுக்கு ெிடிக்கும் என ேிந்துவும் ேப்ொத்தியும் காரமில்லா ேப்ெியுமாக மேய்து வைத்தாள். நான்ேி ைந்தாள். தயங்கி உள்கள நுவழந்தாள். “கம் இன் நான்ேி” என்றான் ேந்து. “ஹாய் ேந்த்” என்றாள் “இது என் மவனைி ேிந்து” என்றான். ‘அப்கொ நானு..?’ என்ெதுகொல ஒரு அடிப்ெட்ட ொர்வை ொர்த்தாள் நான்ேி. ஓய்ந்திருந்தாள்.... முன்பு மடட்டி கெர் கொல இருந்தைள் இப்கொது மராம்ெகை இவளத்திருந்தாள்..... முதுவம கண்ணில் முகத்தில் மதரிந்தது..... எல்லாைற்றிலும் ஒரு அலுப்பு மதாய்வு காணப்ெட்டது... “உட்கார்” என்றான். “ேிந்து இது நான்ேி” என்றான் கமற்மகாண்டு என்ன மோல்ைமதனத் மதரியாமல். “இது என் மகள் ப்ரியா” என்றான். “ஹாய் கெெி” என்றாள் வக நீட்டி. ப்ரியாவும் தயக்கத்துடன் அருகக ைந்து “ஹகலா ஆண்ட்டி” என்றாள். “ப்ரியா, மெரியம்மா” என்றாள் ேிந்து மமல்ல காகதாரம். “ஹாய் மெரியம்மா” என்றாள்.
68
“ைாட் டஸ் ஷி கே?” என்றாள். “ஷி இஸ் காலிங் யு மெரியம்மா, எல்டர் மாம்” என்றான். “ஒ, மெரி, எஸ் ஐ கநா, இந்தாஸ்(இந்திரன்) ேன் கால்ஸ் யு மெரி” என்றாள். “எஸ்” என்றான். “ஹவ் ஸ்ைட்” ீ என்று அவணத்துக்மகாண்டாள். அைளுக்மகன ைாங்கிைந்த ோக்கலட் டப்ொவை நீட்டினாள். ேிந்துவை தயக்கத்துடன் ொர்த்தெடிகய “தாங்க்ஸ்” என ைாங்கிக்மகாண்டாள் ப்ரியா. ெதிமூன்று ையது அழகு ொவை அைள். “ஹவ் ஆர் யு நான்ேி?” என்றான் மிருதுைாக. “ம்ம்ம் ஐ ஆம் வென், ஐ மகஸ்” என்றாள். “ஹவ் ஆர் யு?.... நல்லாத்தான் இருக்கக, உன் முகத்தில ேந்கதாஷம் மதரியுது..... அதனால் ஒரு அழகு மதரியுது... கண்கள் ேிரிக்குது..... உன் முகத்வத இவ்ைளவு மலர்ச்ேியா நான் எப்கொதுகம ொர்த்ததில்வல.... இஸ் திஸ் ேிந்து மாெிக்?” என்றாள் மமல்ல. “மைறி ட்ரூ” என்றான். “என்வன ஏன் நீ வடைர்ஸ் மேஞ்கே ேந்த்?” என்றாள் திடீமரன்று. ேந்து என்ன ெதில் மோல்ைமதன ைிளங்காமல் திவகத்தான். “நான்ேி, அவதப் ெத்தி இப்கொ என்ன, அது முடிஞ்சு கொன ைிஷயம்” என்றான் மமதுைாக. “இல்வல முடிஞ்சு கொகவல, எனக்கு நீ கைணும், உன் அருவம எனக்கு இப்கொதான் புரிஞ்ேிருக்கு, என்வனைிட்டுட்டு நீ கொனெின்... நீ ஏன் என்வன மைறுத்தாய், என்வன ஏன் ஒதுக்கினாய், என்வன இனி நீ ஏற்றுக் மகாள்ள முடியாதா, நான் உன்வன திரும்ெ அவடயாமல் ைிட மாட்கடன், அதற்கு நான் என்ன மேய்யணும்னு மோல்லு” என்றாள் ெித்து ெிடித்தைள் கொல. ேந்து ேிந்துவை ொர்க்க, அைளுகம திவகத்து இதற்கு என்ன ெதில் மோல்ல முடியும் என்று ஒரு கலக்கத்துடகனகய இருந்தாள். “நான்ேி, ப்ள ீஸ் ட்வர டு அண்டர்ஸ்டாண்ட், இட்ஸ் ஆல் ஓைர், இனி அவதப் ெத்தி கெேி எந்த ெிரகயாெனமும் இல்வல, இப்கொ எனக்குன்னு இங்க குடும்ெம் குழந்வத மவனைி னு மொறுப்புகள் இருக்கு, இனி இைங்கதான் என் ைாழ்க்வக, நீ புரிஞ்சுக்கணும்” என்றான் குழந்வதக்கு மோல்ைது கொல. “நான் ஏன் புரிஞ்சுக்கணும், நீ என் கணைன், அவதமட்டும்தான் நான் புரிஞ்சு மைச்ேிருக்ககன், அதுவும் இப்கொதான்” என்று உவடந்து அழுதாள். “உன்னால இனி என்வன ஏத்துக்க முடியாது இல்வலயா, நீ இங்க நிம்மதியா ேந்கதாஷமா இருக்கக.... எனக்கு மதரியும், நீ அப்ெடிதான் இருப்கென்னு, ஆனாலும் என் மனசு ககக்கவல, ஒரு கைவள ககட்டிருக்கலாமமான்னு என் மனசு நாவளக்கு மோல்லக் கூடாது இல்வலயா, அதான் ைந்கதன், ககட்கடன்... உன் நிவல எனக்கு புரிஞ்சுதான் இருக்கு.... யு ஹாவ் அ ஹாப்ெி வலப் ஹியர், அவத நான் கவலக்க
69
மாட்கடன்.... இது உன் ேிறு கூடு, அவத கவலக்க மாட்கடன்..... நான் என் ைழிய ொர்த்துகிட்டு கொய்டுகைன், கடான்ட் ைற்றி” என்றாள் அழுவகயினூகட. “நல்ல மவனைியா எனக்கு நடந்துக்க மதரியவலகயா, அதான் இப்ெடி ஆகிகொச்கோ என்னகமா..... நான் எங்கக தப்பு ெண்ணிகனகனா எனக்கு புரியவல ேந்த்” என்றாள் மெருமூச்சுடன். “இஸ் அம்மா ஹியர் ேந்த்?” என்று ககட்டாள். “எஸ் ஷி இஸ் ஹியர்.... இன் ஹர் ரூம், ககா மீ ட் ஹர் ஷி ைில் ெி ஹாப்ெி டு மீ ட் யு” என்றான். அைன் அன்வனவய கொய் கண்டாள். “ஹாய் அம்மா, ஹவ் ஆர் யு?” என்றாள் ைணங்கி. “ஹகலா ஐ ஆம் வென் ஹவ் ஆர் யு, ைாட் ப்ரிங்ஸ் யு ஹியர்?” என்றார் பூமா. “என்னம்மா இது, ஆவேயா ொர்க்க ைந்தா ஏன் ைந்கதன்னு ககட்டுண்டு...?” என்று ேந்து அடக்கினான். “ெஸ்ட் காஷுைல் ைிேிட் அம்மா” என்று ேிரித்தாள் நான்ேி. “ஹவ் இஸ் யுைர் மஹல்த் மா?” என்றாள். “ஐ ஆம் டுயிங் வென்” என்றார். “ஹவ் இஸ் நிஷு?” என்றார். “ஹி இஸ் வென் மா” என்றாள். ெின்கனாடு மைளிகய ைர அப்கொது ேந்துவுக்கு ஆெிஸ் கால் ைர, “எக்ஸ்க்யூஸ்மி நான் அவர மணல ீ ைகரன், மராம்ெ முக்கியமான கால், ேிந்து அைளுக்கு ோப்ெிட ஏதானும் குடுத்து கெேிக்கிட்டு இரு... ோரி மா” என்று மேன்றான். “ேிந்து” என்று மோல்லி ொர்த்தாள் நான்ேி. “வநஸ் கநம்” என்றாள். “தாங்க்ஸ் நான்ேி” என்றாள் ேிந்து புன்னவகயுடன். “உன் முகத்திலும் அகத மலர்ச்ேி இருக்கு.... ஐ ஆம் ஷ்யூர் நீங்க மராம்ெ ேந்கதாஷமா இருக்கீ ங்க..... என் மகன் நிஷு, யு கநா, இப்கொ எல்லாம் உங்கள ெத்திகயதான் கெேறான்.... ேிந்துமா திஸ்.... ேிந்துமா தட்.... யு கநா, அவத ககட்டு எனக்கு ஒகர ஆச்ேர்யம்..... நீங்க மமயில் ல கூட கெேிக்கிறீங்க கொல நிவறய..?” என்றாள். “ஆம்” என்றாள் ேிந்து. “நான் எங்க தப்பு ெண்ணிகனன் ேிந்து.... இது நாகன எனக்கு கதடிகிட்டது இல்வலயா...?” என்றாள் அைவள ஆழப் ொர்த்து. ேிந்துைிற்கு உள்ளுக்குள்கள கலங்கியது. ‘இைள் என் ேந்துவை திருப்ெி ககட்க ைந்திருக்கிறாள்’ என்ற ேந்கதகம் கதான்றியது. அது நடக்காது என்றாலும் மகாஞ்ேம் கலக்கம் இருந்தது. “ஐ கடான்ட் கநா நான்ேி.... ஐ கான்ட் டாக் அெவுட் தட்..... ஏன்னா உங்க ைாழ்க்வக எப்ெடி இருந்தது நீங்க எப்ெடி நடந்துகிட்டீங்கன்னு எனக்குத் மதரியாது.... அவதப்
70
ெற்றி நாங்கள் கெேியது இல்வல..... ஆனா நான் என் ைாழ்க்வகவய எப்ெடி ைாழணுகமா அப்ெடி ைாழகறன்..... எல்லாத்துக்குகம ஆதாரம் கெேிக் அன்புதான்..... அன்பு இருந்தா எவதயுகம ேமாளிச்சுடலாம்.... அன்பு புரிதவல மகாடுக்கும்.... நட்வெ ைளற்கும்..... ஒருைரின் ொர்வையில் இருந்து மற்றைவர காண வைக்கும்.... நல்லது மகட்டது புரிஞ்சுக்க புரிய வைக்க வைக்கும்..... அவததான் நான் கவடெிடிக்கிகறன்” என்றாள். “ஹ்ம்ம், அண்ட் ஐ திங்க் நான் அங்ககதான் மெயில் ஆயிட்கடன்..... எனக்கு ேந்துைின் அருவம அப்கொ மதரியவல.... இளவமயின் திமிர், ெணத்தின் மெருவம என்வன அவலகழித்தது..... அன்ெின் அருவம மதரியவல..... அைவன துச்ேமாக நிவனத்கதன், அைவன கண்டுக்ககை இல்வல, அைனுவடய ெணத்வத மட்டுகம கநேித்கதன்... அைவன கநேிக்க மறந்துட்கடன்..... அதான் என் நிவலக்கு காரணம் நல்லாகை புரியுது, இங்கக ைந்து உங்களின் ேந்கதாஷமான ேம்ோரத்வத ொர்க்கும்கொது இன்னகம நல்லா புரியுது..... “ஆனா ஒண்ணு ேிந்து, ஒரு ைிஷயம் நான் மோல்லிக்மகாள்ள ஆவேப்ெடுகிகறன், நான் இப்கொ ஏகதா கெேிகனன், அவத மனேில் வைத்து கலங்காகத, அது என் கெதவம, ஏகதா அந்த நிமிட கெத்தல்னு நிவனச்சு மறந்துடு... உன்னுவடய இந்த இனிய ைாழ்க்வகக்கு என்னால எந்த ைிதமான ஆெத்தும் கஷ்டமும் ைராது.... எனக்கு உன் ேந்து கைண்டாம் ேிந்து..... நான் என் ேந்த் ஐ கதடி ைந்கதன், அைன் இங்கக இல்வல, இங்கிருப்ெது உன் ேந்து மட்டும்தான்.... இப்கொது அைன் முழுவமயாக உன்னுவடயைன்..... ஆனா ஒரு முவற உங்கவள எல்லாம் கண்டால் மனதுக்கு நிம்மதியாகும்னு எனக்குத் கதான்றியது.... அதனால்தான் கிளம்ெி ைந்கதன்.... உங்கள் ெரிதாெம் எனக்கு கைண்டாம், உங்கள் ைாழ்வை மகடுக்க நான் ைரைில்வல..... ெஸ்ட் கண் நிவறய ேந்கதாஷமான ேந்துவை கண்டு கொக ைந்கதன்.... என்வன நீ நம்ெலாம்” என்றாள். “ஒ நான்ேி, யு ஆர் க
ா குட்” என்றாள் ேிந்து.
“குட்? மி...? ஹஹஹா, என்ன ெிரகயாெனம்.... இப்கொ குட் ஆ இருந்து என்ன யூஸ் ேிந்து?” என்று ைிரக்தியாக ேிரித்தாள். “நான்ேி கான் ஐ ஆஸ்க் ேம்திங்?” என்றாள் ேிந்து. “ககளு வதர்யமா ககளு” என்றாள். “டூ யு லவ் ேந்து ஸ்டில்?” என்றாள். அைள் ேிரித்தாள். மழுப்ெதான் முயன்றாள். “யு கநா ேம்திங், அப்கொ நான் அைவன லவ் ெண்ணகை இல்வல.... அைன லவ் ெண்றதா மோல்லகை இல்வல ேிந்து..... ஆனாலும் என்வன மணந்தான்.... அதன் ெின்னும் கூட அைவன நான் லவ் ெண்ணவல, ஆனா இப்கொ அைவனப் ெற்றி நிஷு மோல்லி அவ்களா ககக்கும்கொது, அைவன ொர்க்கும்கொது லவ் ைருதுதான்.... மனம்மகாள்ளா அன்பு அைன் மீ து இப்கொது தளும்புது..... ஆனா அைன் இப்கொ என்
71
ேந்த் இல்வலகய, அதனால அைவன இனி நான் எப்ெடி லவ் ெண்ண முடியும்.... அதுக்கு எனக்கு தகுதியும் இல்வல, உரிவமயும் இல்வல ேிந்து” என்றாள். அைவள எட்டி அவணத்துக்மகாண்டாள் ேிந்து. “ைா நான்ேி ோப்ெிடலாம் அதற்குள் அைரும் ைந்துடுைார்” என்றாள். ோப்ெிட அமர்ந்தெடி, “கான் ஐ ஆஸ்க் யு ேம்திங் ேிந்து?” என்றாள். “எஸ் நான்ேி” என்றாள். “ேந்த் என்வனப் ெற்றி இன்னமும் நிவனப்ெது உண்டா?” என்றாள் மகாஞ்ேம் கூச்ேத்துடன். “ோரி, நான் இந்தக் ககள்ைிவய உன்னிடம் ககட்கக் கூடாதுதான், ஆனாலும் மனசுக்குள் ஒரு குருகுருப்பு” என்றாள். “எஸ் ஹி திங்க்ஸ் ஆப் யு.... ஒரு நல்ல கதாழியா, நிஷுைின் தாயா அைர் உன்வன உன் நலவன நிவனத்துப் ொர்ப்ெது உண்டு.... உன் நலனில் இன்னமும் அைருக்கு அக்கவற உண்டு.... அவ்ைகொது உன் நலவன நாங்கள் நிஷு மூலம் ககட்டு மதரிந்து மகாள்கிகறாம்” என்றாள் ேிந்து மெருவமயுடன். “எஸ் ஐ கநா, நிஷு கடால்ட் மி” என்றாள். “தாங்க்ஸ் ேிந்து. இைகளா ஒெனா என்கனாட ேகெமா கெேினதுக்கு மராம்ெ தாங்க்ஸ்... என்வன உள்களகய ைிடுைிகயா மாட்டிகயா.... ேரியாக மதித்து கெசுைிகயா மைறுத்துடுைிகயான்னு ெயந்தெடிதான் ைந்கதன்” என்றாள். உணவு உண்ண ஆரம்ெிக்கும்ப்கொது ேந்துவும் ைந்து கேர்ந்துமகாண்டான். “ோரி கலடீஸ், முக்கியமான கால் அதான்” என்றான். “என்ன நான்ேி, எங்க உணவு உனக்கு ெிடிச்சுதா, நீ எப்ெடி இருக்கக, உன் கைவல எல்லாம் எப்ெடி இருக்கு.... உன் உடல் சுகம்தாகன?” என்று ேகெமாக கெேினான். எல்லாைற்றிக்ரும் அைவனகய ொர்த்தெடி ெதில் கூறினாள். அந்தக் கண்களில் அளைிலா அன்வெயும் ஏக்கத்வதயும் கண்டனர் ேந்துவும் ேிந்துவும். ஆனால் என்ன ெயன். அவத காணதது கொல ெதில் மோன்னான் ேந்து. அைள் ைிவடமெற்று கிளம்ெினாள். “இங்கக ைந்து உன்வன டிஸ்டர்ப் ெண்ணி இருந்தா என்வன மன்னிச்சுக்ககா ேந்த்” என்றாள். “ஒ கநா நான்ேி, நத்திங்... கைவலவய ைிடு” என்றான். “ேிந்து, நிஷுவுடன் நல்லா கெசு ெழகு.... ஆனா அைவன என்னிடம் இருந்து ெிரிச்சுட மாட்டிகய, எனக்குன்னு இருக்கறது அைன் மட்டும்தான்” என்றாள் கண்கள் ெனிக்க நாசூக்காக துவடத்தெடி.
72
“ச்கே நான்ேி, என்ன கெச்சு இது.... நிஷு மட்டுமில்வல எங்க ப்ரியாவும் உன் குழந்வததான்..... நீ எப்கொதுகம இங்கக ைரலாம், இதுவும் உன் ைடுதான்.... ீ நீயும் எங்க ெிமரண்ட் தான்” என்று அவணத்துக்மகாண்டாள் ேிந்து. “தாங்க்ஸ் ேிந்து” என்று ைிவடமெற்றாள். அைள் மேன்றதும் மனதில் ஒரு ொரம் இறங்கி கைகற ஒரு ொரம் ஏறியது. ொைம் என்று கதான்றியது இருைருக்கும். ஒன்றும் கெோமல் அைரைர் மன நிவலயில் அப்ெடிகய அமர்ந்திருந்தனர். “கண்ணம்மா” என்றான் ெின்கனாடு. “ம்ம்ம்” என்றாள். ைா என்று வக ொவட மேய்தான். அைனருகக ைந்து அைன் மார்ெில் ோய்ந்து அமர்ந்தாள். அைள் தவல மீ து தன் தாவடவய வைத்துக்மகாண்டு கேர்த்தவணத்துக்மகாண்டான். “ெயந்துட்டியா, உன் ேந்து உனக்கில்லாம கொய்டுைாமனான்னு ெயந்தியா மேல்லம்?” “மகாஞ்ேம்” என்றாள் தயக்கத்துடன். “என் கமல அவ்களாதான் நம்ெிக்வக?” என்றான் ேிறு நவகயுடன். “இல்வல அப்ெடி இல்வல” என்றாள் அைேரமாக. “உன்வனைிட்டு நான் எங்கடி கொகைன் மேல்லம்.... நீ என் உயிரடி கண்ணம்மா” என்றான் ஆவேயுடன் அைள் தவல ககாதி. “ஆனா நான்ேியும் ொைம்” என்றாள். “ஆமா ொைம்தான், அதுக்கு நாம என்ன மேய்ய முடியும்..... நீதான் மோன்னிகய நாம நல்ல ெிமரண்ட்
இருக்க முடியும்னு.... இப்கொவதக்கு அவ்களாதான் மேய்ய
முடியும்.... நீ கைகற எவதயும் நிவனச்சு குழம்ொகதடா” என்றான் ஆதுரமாக. அைள் முகம் நிமிர்த்தி அைவன காதலுடன் ொர்க்க அைன் புருைம் உயர்த்தி கண் ேிமிட்டி ேிரித்தான். அைள் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான். அைள் அைன் மார்ெில் முகம் ெதித்தாள். ெின்கனாடு ப்ரியாவும் ஓடி ைந்து “அப்ொ” என்று அைன் அருகில் அமர அைவளயும் தன் ைலது வகயால் அவணத்துக்மகாண்டான். மதய்ைகம உனக்கு ஒரு மெரிய நன்றி. என்வன அன்ெினால் கட்டி கொட்டிருக்கும் என் உயிரில் கலந்த இந்த உறவுகவள எனக்கு தந்தாய்.... அன்ெின் தாக்கத்தில் என் மனம் மயங்கி கிடக்கின்றது... இது கொதும்... இந்த நிவறவு கொதும் என்று இருைவரயும் கமலும் இறுக்கிக்மகாண்டான். முற்றும்
73
