சித்ராங்கதா
(பாகம்-2)
- தமிழ் மதுரா
1
அத்யாயம் – 23
டிக்
டிக் டிக் என்ற கடிகார முள் நகரும் ஓைசையத் தவிர அந்த
அைறயில் ேவெறான்றும் சத்தமில்ைல. ஏஸிைய நிறுத்தியிருந்தான் ராம். சற்று உற்று கவனித்தால் சிண்டு மூச்சு விடும் ஒலி ேகட்டது. இவனாச்சும் நல்லாத் தூங்கட்டும் என்று ராம் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத அவனது உைட ெமதுவாய் ஈரமானது.
“ஆரம்பிச்சுட்டியா” அலுத்துக் ெகாண்டவாேற
“சிண்டு எந்திr, பாத்ரூம் ேபாயிட்டு வரலாம்” என்று அதட்டியபடி பாத்ரூமுக்குத் தூக்கிக் ெகாண்டு ஓடினான். அங்கு ேவைலைய முடித்ததும்தான் குட்டிப் ைபயனுக்கு முழு விழிப்புத் தட்டியது.
“ஏண்டா... தூங்குறதுக்கு முன்னாடி பாத்ரூம் ேபாகணும்னு எத்தைன தடைவ ெசால்லிருக்ேகன்” கடிந்துக் ெகாண்ட ராம். காய்ந்த துண்டில் நன்றாகத் துைடத்துவிட்டுப் ைபயிலிருந்து ேவறு
உைடைய அபிக்கு
மாற்றி விட்டான். ஈரமான அபியின் உைடகைளயும், படுக்ைக விrப்ைபத் துைவக்கப் ேபாட்டு விட்டுப் புது படுக்ைகைய விrத்தான். தைரையக் ைகேயாடு சுத்தம் ெசய்துவிட்டுத் தனக்கு மாற்றுைடகைள எடுத்துக் ெகாண்டு குளியலைறக்குப் புகுந்தான்.
ராம் சுத்தம் ெசய்து, உைட மாற்றி வரும் வைரயிலும் தூங்காமல் விழித்திருந்த அபிையக் கண்டதும் அவன் மனம் இளகியது.
“சாrப்பா” குட்டிக் ைகயால் ராமின் காைலக் கட்டிக் ெகாண்டான் அபி.
2
“ேநா ெவாGrஸ் டியG.... நI சின்னதா இருந்தப்ப உனக்கு டயாப்பG கூடாதுன்னு உன் பாட்டி ஆGடG ேபாட்டுடாங்க. ேசா ப்rேபGட்டா இருந்த. இதுவைரக்கும் நI என்ேமல ஒரு ஆயிரம்
தடைவயாவது ஈரம்
பண்ணிருப்ப. இன்ைனக்கு நI ெசஞ்சது அவ்வளவு ெபrய தப்பில்ைல. கவைலப் படாம தூங்கு” என்றான்.
ராம் ெசால்வது நன்றாகப் புrந்தமாதிr “ஸ்வட்ப்பா” I முத்தமிட்டு ராைமக் கட்டிக் ெகாண்டான் அபிமன்யு என்று நாமகரணம் சூட்டப்பட்ட சிண்டு. நிGமலமாகத் தூங்கும் சிண்டுைவப் பாGத்த ேபாது சரயுதான் கண்ணில் ேதான்றினாள். அப்படிேய குட்டி சரயுதான் இவன். ஆனால் அவைளப் ேபால் காலில் சக்கரம் கட்டிக் ெகாண்டு அைலவதில்ைல. ெவளிேய அைமதியாயிருப்பான். ராமும் சிண்டுவும் அவGகளது குறும்புகைளயும் ஆGப்பாட்டங்கைளயும் சரயுவிடமும் ெபாற்ெகாடியிடமும் மட்டுேம காண்பிப்பாGகள்.
“சிண்டு உங்கைள மாதிrேய அைமதியா இருக்கான் தம்பி” காைலயில் சரசு ெசான்னேபாது சிrத்துக் ெகாண்டான்.
ராமுக்குத்தான் ெதrயும் சிண்டுவுக்கும் சரயுவுக்கும் அடிப்பைட குணம் ஒன்றுதான். ெவளிப்படுத்தும் முைறதான் ேவறு. இருவரும் எந்த சூழ்நிைலயிலும் சமாளித்துக் ெகாள்வாGகள். தங்களது துன்பத்ைத ெவளிக்காட்டும் பழக்கமில்ைல. எல்லாவற்றிற்கும் ேமலாக இருவருக்கும் ராெமன்றால் உயிG. அவன் வாGத்ைதகைளத் தட்ட மாட்டாGகள். அவன் அவGகள் ெசய்யும் மடத்தனமான ெசயல்களுக்காகக் கடிந்தாலும் தண்டித்தாலும் அைத அப்படிேய மறந்துவிடுவாGகள்.
அதுவும் சரயுைவ ஒரு தடைவக் ேகாவத்தில் அடித்துக் கூட இருக்கிறான். மாறி மாறி அைறந்ததில் அவள் கன்னத்தில் ைகத்தடம் பட்டுக் கன்றிச் சிவந்திருந்தது. அைறக்கு ெவளிேய சத்தம் ேகட்டுப் ெபாற்ெகாடி ஓடி வந்துத் தடுத்தாG. 3
“அறிவு ெகட்டவேன.... அவைள ஏண்டா இப்படிப் ேபாட்டு அடிக்கிற? நI மனுஷனா மிருகமா?” என்றபடி அவைனத் தள்ளிவிட்டாG. அப்ேபாதும் பிடிமானமின்றிக் கீ ேழ விழ இருந்தவைன சரயுதான் ஓடி வந்துத் தாங்கிக் ெகாண்டாள்.
“ராைம ஏன்த்த தள்ளி விட்டிங்க.... ” என்றவைளப் பாGத்து முைறத்தாG.
“ஏண்டி மாட்ட அடிக்குற மாதிr அடிக்குறான்... வாையத் திறந்துக் கத்த மாட்டியா? சுகம்மா கன்னத்ைதக் காட்டிகிட்டு நிக்குற?” என்று அவளுக்கும் திட்டு விழுந்தது.
“நான் தப்பு பண்ேணன் அத்ைத. அதுனால ேகாவத்துல அடிச்சான், நான் வாங்கிகிட்ேடன். தப்புப் பண்ணவங்க தண்டைனைய அனுபவிச்சுத்தாேன ஆகணும்”
அவளது நியாயத்ைதக் ேகட்டுத் தைலயில் ைகைய ைவத்துக் ெகாண்டாG.
“நI தண்டைனைய அனுபவிச்ச வைரக்கும் ேபாதும்டி, இட்டிலி எடுத்து வச்சிருக்ேகன் ேபாய் சாப்பிடு.... “
சரயுவிடம் ெசான்னவG ராைமயும் ஒரு
பிடி பிடித்தாG
“ேடய் அவ தப்பு பண்ணா, உடேன ைக நIட்டுவியா? அவளுக்குக் ேகக்குறதுக்கு அம்மா அப்பா இல்ைலன்னு ெநனச்சியா? நானிருக்ேகண்டா..... அவ ேமல இன்னும் ஒரு அடிபட்டது, உன்ைன வட்ைட I விட்டு ெவளிய அனுப்பிடுேவன்”
4
சரயுைவ
ேவதைனப் படுத்திய மற்ெறாரு தருணத்ைதயும் வலிேயாடு
நிைனவு கூGந்தான். “சரயு.... நான் ெசான்னா ேகப்பல்ல” “ெசால்லு...” “வந்து... வந்து... இந்த மாத்திைரைய சாப்பிடுறியா?” மறுேபச்சு ேபசாமல் வாங்கி விழுங்கினாள். “எதுக்குன்னு ேகக்க மாட்டியா?” உறுத்தலுடன் ேகட்டான். “எதுக்கு...” “சரயு... நான் என்ன ெசஞ்சாலும் உன்
நல்லைத ெநனச்சுத்தான்னு
நம்புறியா?” “ெராம்ப பில்ட் அப் பண்ணாம ெசால்லு”
மனைத திடப்படுத்திக் ெகாண்டு ேபச ஆரம்பித்தான் “ஸ்காலGஷிப்லயும், ெவளில சின்ன சின்ன ேவைலகைள
ெசஞ்சும்தான் மருத்துவம்
படிச்ேசன். எனக்கு இப்பத்தான் ஒரு கிராமத்துல ேவைல கிைடச்சிருக்கு...... உனக்கு ேவைல
கிைடச்சிருக்குறேதா மியூனிக்ல.... உன்னால இப்ப
ேவைலைய விட முடியாத சூழ்நிைல. அதனால நான் எப்படியாவது நI இருக்குற இடத்துக்கு ேவைல ேதடிட்டு வந்துடுேறன். ஆனா அதுக்குள்ள அன்ைனக்கு நடந்ததுல நI கான்சீவ் ஆயிட்ேடன்னா.... அதனாலதான் கருத்தைட மாத்திைர தந்ேதன்”
அைமதியாய் சுவைர ெவறித்தவளிடம், “எனக்கு ேவற வழி ெதrயலடி.... மன்னிச்சுடு” என்றான்.
கண்கைள மூடித் திறந்தாள். “நான் குளிச்சுட்டுக் கிளம்புேறன். நI எனக்கு உல்லன்சாக்ஸ் வாங்கனும்னு ெசான்னிேய. ேபாய் வாங்கிட்டு வந்துடு” என்று குளியலைறக்குள் புகுந்தாள். 5
அப்பாடா ஒரு வழியாக சரயுைவ சம்மதிக்க ைவத்தாகிவிட்டது என்று ெவளிேய கிளம்பினான். இருவரும் பிைளட் ஏறி ஊருக்கு வந்து ேசGந்தாGகள். அவரவG ஊrல் ேவைலக்கு ெசன்றனG. வாரம் ஒரு முைற பாGத்துக் ெகாண்டனG. அவள் ேஷGட் வட்டில் I இருந்ததால், ெபாது இடங்களில் மட்டுேம இருவrன் சந்திப்பும் நிகழ்ந்தது. அதன்பின் இரண்டு வாரங்கள் குளிG காரணத்தாலும், மூன்று வாரங்கள் ராமிற்கு ேவைலப் பளுவாலும் வர முடியாது ேபாயிற்று. அைத அடுத்து வந்த வாரத்தில் ெசான்னைதப் ேபாலேவ மியூனிக் மருத்தவமைனயில் ஒரு காலியிடம் வர, எெமGெஜன்சி பாGக்க ேவண்டும், ராத்திr ஷிப்ட்டில்தான் தற்ேபாது ேவைல இருக்கிறது ேபான்ற
கடினமான விதிகைளத் தைலயைசத்து
ஏற்றுக் ெகாண்டான். எல்லாம் சரயுவின் அருகில் இருக்க ேவண்டும் என்ற ஒேர காரணத்துக்காக.
‘ேவற ஊருல இருக்கிறத விட குைறந்தபட்சம் கூப்பிடு ெதாைலவிேலேய இருப்பது நல்லதுதாேன. ஏற்கனேவ ெராம்ப நாள் பிrஞ்சிருந்தாச்சு. இந்த விஷயத்த ெசால்லி அவ சிrக்கிறைதப் பாக்கணும்’ மகிழ்ச்சியாக இனிப்பு வாங்கிக் ெகாண்டு சரயுவின் அலுவலகம் ெசன்றான்.
அலுவலகத்திலிருந்து ெவளிேய வந்த சரயு, ெமதுவாக ஆடி அைசந்து பஸ் நிைலயத்துக்குச் ெசன்றாள்.
‘வாரதப் பாரு... ஆடி அைசஞ்சு....’ கிண்டலாகப் பாGத்திருந்தவனுக்கு ெபாறி தட்டியது. அவனறிந்த சரயுவுக்குக்
கால் தைரயிேலேய நிற்காது. அவள்
முகத்திலிருந்து பாGைவைய வயிற்றுக்குக் ெகாண்டு ேபானான். ேமடிட ஆரம்பித்திருந்தது. ‘சட்... ஏமாத்திட்டா’ ேகாவம் வந்தாலும் குழந்ைதைய நல்லேவைள அழிக்கவில்ைல என்ற சந்ேதாஷமும் எட்டிப் பாGத்தது. அவேன வலியுடன்தான் அன்று மாத்திைரைய வாங்கித் தந்திருந்தான். வருத்தம் மைறந்து சிrப்பு ஒட்டிக் ெகாண்டது.
6
“வாடி ெபாய்க்ேகாழி....” எதிேர நின்று தனது இடுப்பில் ைகைய ைவத்தபடிேய வரேவற்றான்
சிrப்ேபாடு
“நI வந்துட்டியா... “ என்றவைளத்
தன்னருேக இழுத்து வாயில்
இனிப்ைபத் திணித்தான்.
“யாGகிட்டயும் ெசால்லாம ரகசியமா வச்சுருந்தியாக்கும்... ெராம்ப ைதrயம்தான் உனக்கு... இெதல்லாம் மைறக்கக் கூடிய விஷயமா? அதுவும் டாக்டGகிட்ட... எங்கிருந்துடி உனக்கு இந்த ஏமாத்து புத்தி வந்தது.... எல்லாம் சகவாச ேதாஷம்”
ராம் ேபசியைத சரயு கவனித்தால் தாேன....
“ஏன்
ஒன்னற மாசமா என்ைனப் பாக்க வரல... எனக்கு ஒேர வாந்தியா
வருது.... சாப்பாேட சாப்பிட முடியல....”
“அதுதான் இைளச்சுட்டியா? பாரு கண்ணு உள்ள ேபாயி, கன்னத்துல கழுத்துல எல்லாம் எலும்பு துருத்திட்டு.... நான் வந்துட்ேடன்ல இனிேம சr பண்ணிடலாம். ஆமாம் அன்ைனக்கு மாத்திைரைய என்னடி ெசஞ்ச...”
“பாத்ரூம்ல ேபாய் வாந்தி எடுத்துட்ேடன்” கண்ணடித்தாள் சரயு.
“உனக்குக் குழந்ைத ேமல அவ்வளவு ஆைசயா.... உனக்கு ேவணும்னு ெகாஞ்சம் ஸ்ட்ராங்கா ெசால்லிருந்தா நான் மறுக்கவா ேபாேறன்.... சr ெபத்துப்ேபாம்.... “ கனிவுடன் ெசான்னவன் அடுத்த நிமிடம் அவளிடம் பாய்ந்தான்.
7
“வயத்துல பாப்பா இருக்குறைத ஏண்டி எருைம முன்னாடிேய ெசால்லல? நான் என்ன அப்படி ஒரு ெகாடுைமக்காரனா? குழந்ைதைய ஏதாவது ெசஞ்சுடுேவனா? அன்ைனக்கு மாத்திைரையத் தந்துட்டு நான் பட்ட பாடு எனக்குத்தான் ெதrயும். ெவளிய ேபாய் அழுேதன் ெதrயுமா” திட்டித் தIGத்தான்.
“ சr, உனக்கு ைவட்டமின் மாத்திைர வாங்கணும். ெசக் அப் பண்ணனும். முதல்ல நம்ம ெரண்டு ேபரும் தங்க ஒரு வடு I பாGக்கலாம்”
“ைஹயா, நI இங்கேய வரப்ேபாறயா.... அப்ப உன் ேவைல”
“நI இப்படி இருக்குறப்ப உன்ைன கவனிச்சுக்குறைத விட
ேவைலயாவது,
ெவங்காயமாவது... ேபாங்கடா நIங்களும் உங்க ேவைலயும்னு தூக்கி எறிஞ்சுட்டு வந்துடுேறன்” சிrத்தான் ராம்.
“ஒேர நாள்ல இப்படி ஒரு ேமஜிக்கா..... என்னால நம்பேவ முடியலடி... நIேய ஒரு குழந்ைத மாதிr.... இப்ப உன் வயத்துக்குள்ள ஒரு குழந்ைதயா?” மூக்ைகப் பிடித்து ஆட்டினான்.
“சரயு.... இனிேம முரட்டுத்தனமா நடக்கக்கூடாது. குழந்ைதைய என் ைகல ெபத்துக் ெகாடுத்துட்டு உன் குரங்கு ேசட்ைடைய மறுபடியும் ஆரம்பி. அதுவைர மூச்.....
நாலு மாசம் முடிஞ்சிருக்கும்ல.... இனிேம ஸ்கான் எடுத்துப் பாக்கணும்..... ஒரு ைகனாகாலஜிஸ்ட்கிட்ட அப்பாய்ண்ெமன்ட் வாங்குேறன்....” பஸ்ஸில் அவள் ைகையப் பற்றியபடி ெமதுவாகப் ேபசிக் ெகாண்ேட வந்தான்.
8
அதன்பின் பின் இரண்டு குழந்ைதகளும் ேசGந்து பிறக்கப் ேபாகும் புது குழந்ைதக்கு ேவண்டியைதக் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாக ேசகrத்தன. ெடலிவrக்கு தனது மருத்துவமைனயிேலேய சரயுைவ ேசGத்தவன்.... அவளது ஒவ்ெவாரு வலிக்கும் மனதில் அழுதான்.
“என்னடி இப்படி கஷ்டப்படுற..... ேபசாம அன்ைனக்கு மருந்ைதத் தின்னுத் ெதாைலச்சிருக்கலாம்” என்று எrச்சல் பட்டேபாதுதான் அழகிய மின்னலாய் மண்ணுலகுக்கு வந்தான் அபிமன்யு. மண்ணில் விழும் முன் அவைனக் ைகயில் ஏந்திய ராம். திைகப்புடன் பாGத்தான்.
“ேஹ உன்ைன அப்படிேய ெசராக்ஸ் ேபாட்டாப்புல இருக்கான்.
நI
ெபாறந்தப்ப இப்படித்தான் இருந்தியா.... இவ்வளவு அழகா, மூக்கும் முழியுமா....” என்ற ராமின் ேகள்விக்கு பதில் ெசால்ல முடியாமல் சரயு கைளப்பினால் கண்மூட, அபி தனது கண்கைளத் திறந்து ராைமப் பாGத்தான்.
“நIதாேன என்ைன ேவண்டாம்னு ெசான்ன” என்று அவன் தன்ைனப் பாGத்துக் குற்றம் சாட்டுவைதப் ேபாலேவ ேதான்றியது ராமுக்கு.
“குட்டிக்கண்ணா.... சரயுன்னா யாG ெதrயுமா... அேயாத்தில ஓடின புண்ணிய நதி, ராமG ெபாறந்தது இந்த நதிக்கைரேயாரத்துலதான், அேத மாதிr சரயு நதில இறங்கித்தான் தன்ேனாட அவதார ேநாக்கத்ைத முடிச்சுக்கிட்டாG. ரகுநந்தேனாட வாழ்க்ைக முழுசும் சரயு இருந்தா. அதுமாதிr என்ேனாட வாழ்க்ைகயும் என் சரயுைவ சுத்தித்தான்......
குழந்ைத உருவாயிட்டா பக்கத்துல நானில்லாம
உங்கம்மா
கஷ்டப்படுவாேளன்னுதான் என் எண்ணம் முழுசும் இருந்தது... அதுக்காக உன்ைனப் ேபாய் அழிக்க நிைனச்ேசேன.... நான் பாவிடா... என்ைன
9
மன்னிச்சுடுடா
ராசாப்பயேல” என்று அபியின் பிஞ்சுப் பாதத்துக்கு
அடியில் தனது தைலைய ைவத்துக் ெகாண்டான்.
“பாவமன்னிப்பு ேகக்குறியா?” என்றாள் சரயு சிrத்தபடி.
“ஆமாம். எனக்கும் அவனுக்கும் ஆயிரமிருக்கும். அதுல நI தைலயிடாத. இனிேம எனக்கு நI ேவணாம் ேபாடி....
சிண்டு மட்டும் ேபாதும்”
அன்று அபிமன்யுைவ ைககளில் தாங்கியவன் இன்றும் ெநஞ்சத்தில் தாங்குகிறான்.
தின்க்
ஆப் ெடவில்.... சரயுவிடமிருந்து அைழப்பு வந்தது.
“ெசால்லு .... உன்ைனப் பத்தித்தான் ெநனச்சுட்டிருந்ேதன்.... நI என்ைன ெராம்ப மிஸ் பண்ணுவ... என் அருைமைய உணருவன்னு ெநனச்ேசன். பாத்தா ஊG சுத்திகிட்டு இருக்க.. பிஎம்டபிள்யூ மியூசியத்துல நல்லா என்ஜாய் பண்ணியா? என் ேமல இருக்குற ேகாவம் ெகாஞ்சமாச்சும் குைறஞ்சதா?” ராமிடமிருந்து அடுக்கடுக்காய் ேகள்விகள் பிறந்தன.
“உன் அருைமைய உணGத்தத் தப்பான வழிையத் ேதGந்ெதடுத்திருக்க... உருகி உருகி ேசாககீ தம் வாசிச்சாத்தான் நான் வருத்தப்படுேறன்னு அGத்தமா?
“சr இந்த நடுராத்திrல தூங்காம என்ன பண்ணுற?”
10
“சாr ராம்..... நI எவ்வளவு சrயா எல்லாைரயும் எைட ேபாடுற? எனக்கு வாழ்க்ைகல இவ்வளவு அடிபட்டும் புத்தி வரமாட்ேடங்குது பாேரன்” சரயுவின் குரலில் வருத்தம் ெதrந்தது.
“என்னடி ஆச்சு....” என்றவன்
“விஷ்ணு... “ என்றான்
ேகள்வியாய்
“ம்ம்...” என்று மறுமுைனயில் பதில் வந்தது.
“என்ன நடந்தது?” ராமின் குரல் கடினமாகியது.
சரயுவிடமிருந்து வாGத்ைதகள் ஒவ்ெவான்றாய் உதிGந்தன. அவள் ெசால்லி முடிக்கும்வைர ெபாறுைமயாயிருந்தான்.
“தIேயாட விைளயாடாதன்னு ஆயிரம் தடைவ ெசான்ேனன். ேகட்டியா?” என்றான் ஒேர வrயில்.
“விஷ்ணு.... விஷ்ணு... “ சரயுவுக்குத் திக்கியது.
“நான் ஒரு டாக்டG.... மனிதGகேளாட உடம்ைப மட்டுமில்லாமல் மனைசயும் ேசGத்துப் படிக்குறப் பக்குவம் எனக்கிருக்கு. உன் மனசு எனக்குப் புrயுது.... ெராம்பக் கஷ்டம்தான்.... அந்த ெரண்டும் ெகட்டான் வயசில விஷ்ணு காமிச்ச அன்பும், அக்கைறயும் உன் மனைசக் கவGந்திருக்கலாம்... இன்னமும் அவன் ேமல உனக்கு ஒரு சாப்ட் காGனG இருக்கலாம். நI இந்த அளவுக்கு அவைன அனுமதிச்சதுக்கு அதுவும் ஒரு காரணமா இருக்கலாம். இது எதுவுேம தப்பில்ைல. ஆனால் இப்ப நIங்க ெரண்டு ேபரும் தனி மனிதGகளில்ைல. அதுவும் இன்ெனாருத்தேனாட மைனவின்னும், மூணு வயசுக் குழந்ைதக்கு அம்மான்னும்
நI ெதளிவா
ெசால்லியும் அது அவன் மனசில் பதியல. பத்து வயசில ெபாண்ணு 11
இருக்குற அவனுக்கு நிஜத்ேதாட நிதGசனம் புrயணும். நI புrய ைவக்கணும்”
“அெதல்லாம் அவனுக்குப் புrயும்னு நிைனக்கிேறன். சந்தனாைவ எப்படிப் பாத்துக்குறான் ெதrயுமா? கைத ெசால்லுறதும், ஊட்டி விடுறதும்... அவ்வளவு அன்பா இருக்கான். விஷ்ணு ெராம்ப நல்லவன் ராம்.... ஆனால் ஏன் இப்படி நடந்துகிட்டான்னு எனக்குத் ெதrயல” வருந்தினாள்.
“அவன் ேமல உனக்குக் ேகாவம் வரைலயா சரயு..... அந்த சின்ன வயசுல உன் மனசுல ஆைசைய வளGத்துட்டு, ேவற ஒருத்தியக் கல்யாணம் பண்ணிட்டு.... பச்.... என்ன ஒரு நம்பிக்ைக துேராகம்? எனக்ேக ேகாவம் வருதுடி”
“ராம் இது வைர உன்கிட்ட நான் ெபாய் ெசான்னதில்ைல. எைதயும் மைறச்சதில்ைல. இப்பயும் உண்ைமைய ெசால்லுேறன். அவைனப் பாக்குறப்ப எனக்கு அவன் வேரன்னு ெசான்னது, மாயமா மைறஞ்சது, ேவற கல்யாணம் பண்ணிகிட்டது இது எதுவுேம நிைனவுக்கு வரமாட்ேடங்குது.... விஷ்ணு என் ேமல காமிச்ச அன்பு, பாஸ்கட்பால் ேடாGனெமன்ட் ேபாது தட்டுல சாப்பாடு வாங்கிட்டு நின்னது, எனக்குப் பசிக்குதுன்னு ெதrஞ்சதும் ஊட்டி விட்டது, என்ைனக் கஷ்டப்படுத்தினவங்கைளத்
துவம்சம் ெசஞ்சது, என் குரல் ேகட்டதும் ஓடி
வந்து காேலஜ்ல ேசGத்தது... இெதல்லாம்தாண்டா நிைனவுக்கு வருது”
“அவனுக்கு ேகGள் பிெரண்ட்ஸ் உண்டு. அவைன நாேன ெபாண்ணுங்கேளாட பாGத்திருக்ேகன். இந்த ட்rப்ல சந்தனாவும் வந்திருக்குறதால அவனால ஊG சுத்த முடியல. அதனாலத்தான் என்ைனப் பாGத்தவுடேன ெகாஞ்சம் தடுமாறிட்டான் ேபாலிருக்கு. நாேன ெகாஞ்சம் நடுத்தர வயசில, ஒரு பீப்பாய் மாதிr, அைடயாளம் கண்டுபிடிக்கேவ முடியாதமாதிr
இருந்திருந்தா ெகாஞ்சம் டிஸ்டன்ஸ் ெமயின்ைடன்
12
பண்ணிருப்பான்னு நிைனக்கிேறன்” ெபாய் ெசால்கிேறாம் என்று ெதrந்துதானிருந்தது. இருந்தும் கிண்டலாய் ெசான்னாள்.
“நI பாக்கேவ சகிக்காத அவலட்சணமா இருந்தாலும், எண்பது வயசு கிழவியாயிருந்தாலும், மரணப் படுக்ைகயில் படுத்திருந்தாலும் அவன் உன்ைன அைடயாளம். கண்டுபிடிச்சிருப்பான்.... அப்பயும் இேத மாதிrதான் உன்கிட்ட நடந்திருப்பான்.
என் கணிப்பு சrன்னா... இவ்வளவு நாளா
அவன் உன்ைன சல்லைட
ேபாட்டுத் ேதடியிருக்கான். உலகம் முழுசும் ேதடி உன்ைனக் கண்டுபிடிச்சிருக்கான்... இல்ேலன்னா
ஏன் மியூனிக்ல ேஹாட்டல்
பிஸிெனஸ் ஆரம்பிக்கணும்? ஊருலகத்துல ேவற இடமா இல்ல... இனிேமல்தான் நாம கவனமா இருக்கணும் டியG”
“என்ன ெசால்லுற..” நடுங்கியது சரயுவின் குரல்.
“ம்ம்.... அவன் உன்ைனப் பாGத்தது தற்ெசயல் இல்ைல. உன்ைனத் ேதடிேய வந்திருக்கான். ஆனால் அவன் ெபாண்ேணாட உன்ைனப் பாGத்தது ேவணும்னா ஒரு இனிய விபத்தா அவனுக்கிருக்கும். உன்ைனப் பாGத்தது கிைடயாது.
நான் நிைனக்கிேறன்.... அவன் உன்கிட்ட என்னேமா எதிGபாGக்குறான். ஜமுனாைவக் கல்யாணம் ெசய்துகிட்டாலும் அவன் மனைச நI ெராம்ப பாதிச்சிருக்க... நI என்கிட்ேட ெசான்ன விஷயங்கைள வச்சுப் பாGக்கும்ேபாது அவன்
மனசு உன் ேமல இருந்த அன்ைபப்
புைதச்சுட்டு
என்ன காரணத்தாைலேயா ெவளிேவஷம் ேபாட்டிருந்திருக்கு. உன் கூட இருந்தப்ப அழுத்தம் அதிகமாகி மூச்சு முட்டி ெவளிேய ெவடிச்சுடுச்சு. ஜிஷ்ணுேவாட மனசுல புைதஞ்சிருந்த விஷ்ணு அசுர ேவகத்துல ெவளிய வந்துட்டான்”
13
“அதனால” சரயுவின் குரல் பயத்துடன் வந்தது.
“ஜிஷ்ணு
இதுவைர உனக்கும் அவனுக்கும் இைடேயயிருந்த கண்ணுக்குத்
ெதrயாத லக்ஷ்மணக் ேகாட்ைட மதிச்சு நடந்தான். அவைன மிதிச்சுத் தள்ளிட்டு ெவளிய வந்திருக்குற விஷ்ணுவுக்கும் அேத மனநிலைம இருக்குமான்னு நமக்குத் ெதrயாது. ேசா அவன் நிைனச்சைத அைடயுற வைரக்கும் உன்ைன அவன் விட மாட்டான்”
“அவனால என்ைன என்ன ெசய்ய முடியும்னு நிைனக்கிற” சுதாrத்துக் ேகட்டாள் சரயு.
“எனக்கு அந்த பயெமல்லாம் இல்லடி... அவன் உனக்கு மனசாலக்
கூடக்
ெகடுதல் பண்ண மாட்டான். உன் ேமல அந்த அளவுக்கு அன்பு வச்சிருக்கான். என் பயெமல்லாம் இந்தப் ேபாராட்டத்தில் நI அவைனக் காயப் படுத்திடக்கூடாேத... அந்த பயம்தான்.... அழகான சித்ராங்கைதேய.... தயவுெசய்து உன் அடாவடித்தனத்ைத மூட்ைட கட்டி வச்சுட்டு... விஷ்ணு விஷயத்ைத ெமன்ைமயா அணுகு. அவன் மறுபடியும் உன்கிட்ட ேபச முயற்சி ெசய்வான். அப்ப காது ெகாடுத்து அவன் ேபசுறைதக் ேகளு. நான் ெரக்ைகையக் கடன் வாங்கிட்டுப் பறந்தாவது உன்ைனப் பாக்க வேரன். அதுவைர நூல்கண்ைட ேமலயும் சிக்கலாகிடாம பாத்துக்ேகா”
அைலப்ேபசிைய அைணத்த சரயுவின் காதில் அன்ெறாரு நாள் ஜிஷ்ணு ெசான்னது காதில் எதிெராலித்தது “அட்யு ஜிஷ்ணு”. “நா பங்காரம்.... நாட்
‘அட்யு’ ஜஸ்ட் ‘ஆ ெரய்ேவா)’ ந* உலகத்ேதாட
எந்த மூைலக்குப் ேபானாலும் உன்ைன விடமாட்ேடன். ேதடி வருேவன்”
14
‘திருடன்.... ஏேதா உணGச்சி ேவகத்துல ெசான்னான்னு ெநனச்ேசன். இவ்வளவு சீrயஸா இருந்திருப்பான்னு கற்பைன கூட பண்ணைலேய’
வரேவற்பைரயில் மாட்டியிருந்த சித்ராங்கதா ஓவியத்தின் ேமல் சாய்ந்து நின்றவள் முகம் ேவதைனயால் தவித்தது.
“காத்திருந்ேதேன விஷ்ணு... ந* வந்துடுேவன்னு ைபத்தியம் மாதிr காத்திருந்ேதேன... அப்பல்லாம் வராம... உன்ைனப் பாக்கேவ கூடாதுன்னு சங்கல்பம் எடுத்துட்டு வாழுறப்ப வந்துத் ெதால்ைல பண்ணுறிேய....”
ஐந்து நிமிடத்தில் மனதிைன சrபடுத்திக் ெகாண்டு நிமிGந்து நின்றாள்
“இந்த மாதிr உண)ச்சிகளுக்கு நான் அடிைமயாக மாட்ேடன். ராம் ெசான்ன மாதிr நான் சித்ராங்கதா... ேபாராட்டேம வாழ்க்ைகயா இருக்குறவ... இப்ப அந்தப் ேபாராட்டம் விஷ்ணுேவாட வடிவத்துல வந்திருக்கு. இதுல வருத்தப்பட ைவக்குற விஷயம்... என் மனசும் விஷ்ணு பக்கம்தானிருக்கு. அவன் கஷ்டப்பட்டா அைதத் தாங்குற சக்தி அதுக்குக் கிைடயாது. அவன்தான் ெஜயிக்கணும்னு நிைனக்குது.....
நாேன எனக்கு எதிrயாய்ப் ேபான இந்தப் யுத்தத்துல, என் மனைச ெஜயிப்ேபன். விஷ்ணுைவயும் ெஜயிப்ேபன். நித)சனத்ைத அவனுக்கு உண)த்துேவன். என் விஷ்ணுவுக்கு அவனுக்கான இடத்ைத உண)த்தி அவன் குடும்பத்ேதாட சந்ேதாஷமா வாழ ைவப்ேபன். இது சத்தியம்”
அத்யாயம் – 24 15
அன்று ெசன்ைன
ெஜயசுதாவுக்கு
அறுைவ சிகிச்ைச முடிந்து அவG நலம் என்ற வாGத்ைத
பானுபாஸ்கரனின் வாயிலிருந்து வரும் வைர பச்ைசத் தண்ணGI கூடப் பல்லில் படாமல் காத்திருந்தான் ஜிஷ்ணு. ஜமுனா காபி டீ ஜூஸ் என்று மணிக்ெகாருதரம் சலிக்காமல் அவனுக்குக் ெகாண்டு வருவாள்.
முதலில் “நாக்ெகாத்து” என்று வாய் திறந்து ெசான்னான். அதன் பின் தைலயைசப்பாயிற்று. அதற்குப் பின் அதுவும் மைறந்து ஒரு ெவற்றுப் பாGைவ. எடுத்துக் ெகாண்டு ேபாய் விடுவாள்.
அம்மாைவ ரூமிற்கு அைழத்து வந்து, அவG திரவ உணவு உட்ெகாள்ள ஆரம்பித்ததும் தான் வட்டுக்குச் I ெசன்றான். அதுவைர யாrடமும் ஒரு வாGத்ைதயும் ேபசவில்ைல.
ெஜயசுதாைவ மருத்தவமைனயின் சாதாரண அைறக்கு மாற்றி சில நாட்கள் ஆகியிருந்தது. காைலயில் குளித்துவிட்டு மருத்துவமைனக்கு ெசல்லும் ஜிஷ்ணு நள்ளிரவுதான் திரும்பி வருவான். ெஜயசுதா உறங்கும் ேநரங்களில் தன்னுைடய ெதாழிைலக் கவனிப்பான். தாத்தாவின் ஊறுகாய் ெதாழிலுக்குப் பக்கபலமாய் இருந்த ஆட்கைள ஒவ்ெவாருவராய் ேதடிக் கண்டுபிடித்துத் தன்ைன சந்திக்க அைழத்து வருமாறு ெசால்லியிருந்தான். அவGகளிடம் ேபசித் தங்களது ெதாழில் சrவுக்குக் காரணம் ேதடி அைலந்துக் ெகாண்டிருந்தான். சிரத்ைத இல்லாததுதான் நஷ்டத்துக்குக் காரணம் என்று ெதrந்துக் ெகாண்டான். யாருக்குேம அந்தத் ெதாழிைல கவனிக்கும் அக்கைறயில்ைல. ஏேதா ெபயரளவில் கம்பனி நடந்துக் ெகாண்டிருந்தது. அதைனத் தூக்கி நிறுத்துவேத தனது முதல் ேவைல என்று எண்ணிக் ெகாண்டான்.
16
“பாபு அன்ைனக்கு நIங்க புது பிராண்ட்ல நம்ம ஊறுகாைய அறிமுகப்படுத்தணும்னு ெசான்னிங்கேள அதுக்கான ேவைலெயல்லாம் சூட்ேடாட சூடா ெசய்து முடிச்சுட்ேடன். ெஜஎஸ் பிராண்ட் ஊறுகாய் ேலாேகால இருந்து, புது வைக பாட்டில் வைர எல்லாேம ெரடி” ஆGவமாய் ெசான்னாG ராஜுேகாகுலம். மிளகாய் நகரமான குண்டூGவாசி. அவைரத்தான் அவனது புது ேபக்டrக்கு ெபாறுப்பாய் ேபாட்டிருந்தான். அவரும் ஆGவமாய் ேவைல ெசய்தாG.
“பாபுக்கு அம்மான்னா அந்த இஷ்டம்.. அவங்க ேபைரக் கம்ெபனிக்கு ைவக்குற அளவுக்கு” யாrடேமா ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தாG.
‘ெஜஎஸ்ன்னா ெஜயசுதா இல்ல ஜிஷ்ணு-சரயு’ என்று ெசால்ல வந்தவன் வாைய மூடிக் ெகாண்டான். ‘இந்த முரட்டு முட்டாளுங்க அப்பறம் நIெயப்படி அந்தப் ெபயைர ைவக்கலாம், ஜிஷ்ணு-ஜமுனான்னு வGற மாதிr ெஜ-ெஜன்னு மாத்துன்னு டாGச்சG பண்ணித் ெதாைலவானுங்க’
“அல்லுடுகாருக்கு கல்யாணப் பrசா ஆரஞ் சிட்டில, எங்க வட்டுக்குப் I பக்கத்திைலேய
ஒரு ைப ெபட்ரூம் வடு I வாங்கிருக்ேகன்....” ஜமுனாவின்
அப்பா ெசான்னாG. சலபதியும் சிrத்தவாேற ேகட்டிருந்தாG.
“மாைவயா, ெபெவGலி ஹில்ஸ் அப்படின்னு ெசால்லிகிறாங்கேள அங்க ஒரு வடு I வாங்கித் தந்திருங்க” என்று ெசால்லிய தைமயைன முைறத்தவாேற பதில் ெசான்னான் ஜிஷ்ணு
“எதுவும் ேவண்டாம்”
17
“என்ன ெசால்லுறிங்க அல்லுடு.... ஜமுனா வாடைக வட்ல I வாழ நான் அனுமதிக்க மாட்ேடன்”
“.ெபல்லிக்குச் சாவு ேமளம்” முணுமுணுத்தபடிேய மாடிக்கு ெசன்றான்.
ஜமுனாவின் அப்பா அவன் ேவகமாய் ேபசியது என்னெவன்று புrயாமல் பாGக்க, சலபதி காைத மூடிக்ெகாள்ள, ‘என்னமா நா கூசாம ேபசுறான்.... ேதைவப்பட்டா இவன் நம்ைம விட ேலா கிளாசா இறங்கிடுவான் ேபாலிருக்ேக’ என்ற பயத்துடன், தங்கள் மrயாைதையக் காப்பாற்றிக் ெகாள்ள ேவண்டி உடன்பிறப்புக்கள் அந்த இடத்ைதக் காலி ெசய்தனG.
தன்னுைடய
அைறக்குள் நுைழந்த ஜிஷ்ணுவுக்குத் தூக்கி வாrப்
ேபாட்டது. ெவள்ைள படுக்ைக விrப்பில் சிவப்பு ேராஜாவால் நிரப்பப்பட்ட இதயம், கட்டிைல சுற்றிலும் ெதாங்கிய மல்லிைக சரங்கள், ேமைஜயில் அடுக்கப் பட்டிருந்த இனிப்பு வைககள், உணGச்சிையத் தூண்டும் ரூம் ஸ்ப்ேர என அைறேய உருமாறியிருந்தது....
சGஜr முடிஞ்சு அம்மா வட்டுக்கு I வரக்கூட இல்ைல... அதுக்குள்ேள முதலிரவு ஏற்பாடு பண்ணிருக்காங்கேள இவனுங்க என்ன மனுஷங்களா இல்ைல மிருகமா... ேகாவத்துடன்
பூக்கைளப்
பிய்த்து எறிந்தவன்
“அைரமணி ேநரத்துல என் ரூம் பைழயபடி ஆகணும்... இது என் வடு, I என் இஷ்டப்படிதான் இருக்கும்னு யாராவது வாதாடுனா
நான் ேஹாட்டல்ல
தங்கிக்கிேறன்” ெவளிேய நின்றிருந்தவGகைளக் கடித்துக் குதறினான்.
முப்பது நிமிடங்கள் கழித்து
மறுபடியும் அவன் நுைழந்தேபாது ெபGபியூம்
வாசத்தின் மிச்சத்ைதத் தவிர அைறயில் ேவெறதுவுமில்ைல. அழுத்தமான நைடயுடன் ெசல்ப்பிலிருந்து ஷIவாஸ் rகைல எடுத்தான். கதைவத் திறந்த
18
சத்தம் ேகட்டுப் பின்னால் திரும்பாமல் வலது ைகைய ேதாளுக்கு ேமல் உயGத்தி
ெசாடக்குப் ேபாட்டான் “ஐஸ்கியூப்ஸ் தIசுக்குரா”
ஒரு நிமிடத்தில் ஐஸ்கியூப்ஸ் வந்தது. இரண்டு துண்டங்கைள க்ளாசில் ேபாட்டவன் ஒேர கல்பில் அைதப் பருகினான். அடுத்த க்ளாைச நிரப்பிக் ெகாண்டு நிதானமாய்த் திரும்பினான். ஜமுனாதான் ஐைச எடுத்து வந்திருந்தாள். இைத ஜிஷ்ணு எதிGபாGக்கவில்ைல.
பள IG வண்ணத்தில்
டிைசனG ேசைல அணிந்து, ெபrய ெபாட்டு, ெநற்றி
வகிட்டில் குங்குமம், ெவளிேய ெதாங்கிய தாலி, ைககளில் ஒரு டசன் வைளயல்கள் என்று முற்றிலும் புதிய ேதாற்றத்துடன் மருத்துவமைனயில் தன் முன் வந்து நின்ற ெபண் ஜமுனாதான் என
ஜிஷ்ணு அைடயாளம்
கண்டு ெகாள்ளேவ ஒரு நாள் ேதைவப்பட்டது. ஏேதா சினிமாவில் நடிக்க ேவஷம் ேபாட்டைதப் ேபால அவனுக்குத் ேதான்றினாள். அவள் கழுத்தில் ெதாங்கிய தாலிைய ெவறித்தான். அதில் குங்குமப் ெபாட்டு ைவத்திருந்தாள்.
‘ஐடி காGட் மாதிr கழுத்துல ேபாட்டுட்டு இருக்காேள.... இதுக்குக் குடுக்குற மrயாைதைய இைதக் கட்டினவன் மனசுக்குக் குடுக்க யாருக்கும் விருப்பமில்ைலேய. அன்ைனக்கு இவங்க வட்டுக்குப் I ேபானப்ப கூட உன்ைன எனக்குப் பிடிச்சிருக்குன்னு ெசான்னாேள தவிர என்ைனக் கல்யாணம் ெசய்துக்க சம்மதமான்னு ஒரு வாGத்ைத ேகட்டாளா? திமிG புடுச்சவ....’
“நI எப்படி இந்த அவசரக் கல்யாணத்துக்கு சம்மதிச்ச” ஒரு கிளாசில் இருந்தைத ஒரு மிடறு விழுங்கியபடி ேகட்டான். ேகட்டேபாது அவைளப் பாGப்பைதத் தவிGத்து க்ளாசில் மிதக்கும் ஐைசேய உற்று ேநாக்கினான்.
“மறுக்க ஒரு காரணமும் இல்ைலேய... உங்கைள
எனக்குப் பிடிச்சிருந்தது”
19
“புதுசா மrயாைதெயல்லாம் தர ட்ைர பண்ணாேத.... வழக்கம்ேபாலேவ ேபசு.... பிடிச்சிருக்குன்னா.... பாGத்தவுடேன காதல் அப்படியா.... நI அந்த மாதிr ைடப்பில்ைலேய....”
“முதல்ல இந்தியன் பசங்கன்னா ஒரு கட்டுப்ெபட்டிங்க, ெபாண்ணுங்கைள அடக்கி ஆளணும்னு எதிGபாGப்பாங்க, சுதந்திரம் தர மாட்டாங்கன்னு என் மனசில ஒரு எண்ணம். பட் உன் கூட ேபசினதும் ெகாஞ்சம் வித்யாசமான ஆட்களும் இருக்காங்கன்னு ெதrஞ்சது. என் ைலப் ஸ்ைடலுக்கு நI சூட் ஆேவன்னு ேதாணுச்சு. கல்யாண வாழ்க்ைக ஒரு குழப்பமும் இல்லாம இருக்கும்னு ெநனச்ேசன். ேசா ஒத்துகிட்ேடன். நிஜம்மா ெசான்னா என் கல்யாணம் நல்லா கிராண்டா நடக்கணும்னுதான் ெநனச்ேசன். யாருக்காவது ஹாஸ்பிட்டல்ல கல்யாணம் நடக்கணும்னு ஆைசயிருக்குமா?”
'என் கல்யாணம்.... ஆமாம் உன் கல்யாணம்தான்.... உனக்குத்தான் கல்யாணம் நடந்திருக்கு எனக்கில்ல ' குதGக்கமாக ேயாசித்தான்.
“ஒரு தடைவ ெபாதுவா ேபசினதுேலேய
என்ைனப் பத்தி எல்லாமும்
ெதrஞ்சுடுச்சா உனக்கு.... “ குத்தலாய் ேகட்டான்.
“நI ெகட்டவனில்ைலன்னு ெதrஞ்சுக்க ஒரு தடைவ ேபாதுேம. அதுக்கு முன்னாடிேய டாட் ெராம்ப நாளா உன்ைன கவனிச்சுட்டு இருந்தாG. ஆேராக்கியமானவன், அழகானவன்னு பாGத்தவுடேனேய ெதrயுது. உன்னப்பத்தி நானும் என்ைனப்பத்தி நIயும் ெதrஞ்சுக்கத்தான் இனிேம நம்ம ைலப் முழுசும் இருக்ேக” பதிலடி ெகாடுத்தாள்.
'அப்ப அெமrக்காவுக்கு என்ைனப் படிக்க அனுப்பைலயா.... சந்ைதக்கு விற்பைனக்கு அனுப்பிருக்காங்க.... விைல குைறஞ்சுடக் கூடாதுன்னுதான் 20
பாலும் பாதாமும் ஊட்டி வளத்தாங்களா ' மனம் ெவதும்பி அமGந்துவிட்டான்.
ஜமுனா,
ஜிஷ்ணுவின் அைறையவிட்டு ெவளிேய ேபாகும்
எண்ணமில்லாதைதப் ேபால அங்ேகேய தூங்கினாள். கடுப்பாய் ேசாபாவில் அமGந்து டிவி ேசனைல மாற்றி மாற்றி
rேமாட்ைட உைடத்தான்
ஜிஷ்ணு. பின்னG ேசாபாவிேலேய படுத்துத் தூங்கிவிட்டான்.
காைல சலபதியிடம் “ஜமுனாவுக்கு ேவற ரூம் தந்துருங்க” என்றான் சுவைரப் பாGத்தபடி.
“ெபாண்டாட்டிக்குத் தனி ரூம் தர வழக்கம் இந்த வட்டுல I இல்ல. அவ புருஷன் ரூமிலதான் தங்கணும்” என்றாG எதிG சுவைரப்
பாGத்தபடி.
ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் ஜிஷ்ணுவின் அைறயில் ஜமுனாவின் ெபாருட்கள் இடம் பிடிக்க ஆரம்பித்தது கண்டு தடுக்க வழியின்றிக் ைகையப் பிைசந்தான்.
‘நாணா
அம்மாைவ விரும்பித்தாேன கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாG.
என்ேனாட காதைல மட்டும் மறுக்கக் காரணம்....’ சுய அலசலில் இறங்கினான்.
‘அவG அம்மாைவக் கல்யாணம் ெசய்துகிட்டப்ப சுயகால்ல நின்னாG. நான் சம்பாதிக்கல... நாேனா அம்மா அப்பா பாத்துக்குவாங்கன்னு ெபாறுப்பில்லாம இருந்துட்ேடன். நாணாவ நம்பி
இருக்குறதாலதான இவG
ெசால்லுறைத எல்லாம் ேகக்குற நிைலைம. அம்மா உடம்பு ேவற அதுக்கு துைண ெசய்யுற மாதிr ேமாசமாயிடுச்சு. நான் மட்டும் ெசாந்தக் கால்ல நின்னுருந்தா படிக்க வச்சைதயும், சாப்பாடு ேபாட்டைதயும் காரணமாக்
21
காட்டி மனைச விைல ேபசிருப்பாங்களா..... ’ என்னன்னேவா நிைனத்து மனதினுள் வருந்தினான். சம்பாத்தியத்தில் இவGகள் அைனவைரயும் மிஞ்ச ேவண்டும் என்ற ைவராக்கியம் அவனுள் பதிந்தது.
“ேகாவிலுக்கு ேபாகலாமா.... “ ஜிஷ்ணுவின் ேயாசைனையக் கைலத்தாள் ஜமுனா
“இேதா பாரு... எனக்கு இந்த சாமி பூதம் இது ேமலெயல்லாம் நம்பிக்ைகேய இல்ைல..... நிஜம்மா சாமிேய கிைடயாது... அதனால இனிேம சாமி, பூைஜ அப்படின்னு என்கிட்ேட வந்து நிக்காத” எrந்து விழுந்தான்.
‘சாமியாம் சாமி.... நான் அன்ைனக்கு ேகாவிலுக்குப் ேபானப்ப சரயுைவக் கண்ணுல காட்டினதும் இேத சாமிதாேன. ெரண்டு மனைச இைணகிறதும் அப்பறம் கைலச்சுப் ேபாட்டு விைளயாடுறதும்
எப்படி சாமியா இருக்க
முடியும். சாத்தானாத்தான் இருக்கும்.... இனிேம நான் ெபருமாைளக் கும்பிடேவ மாட்ேடன்.... நான் ேகக்காதைத வலுக்கட்டாயமா தGறதும் ேகக்குறைத அழ அழப் பிடுங்குறதும்தான் சாமின்னா அந்த சாமிேய எனக்குத் ேதைவயில்ைல’ அவனது திட்டும் நபGகள் லிஸ்டில் இப்ேபாது சந்தானேகாபால சுவாமி ேசGந்துக் ெகாண்டாG.
“அப்ப நான் ேபாயிட்டு வரலாமா”
“அது உன்னிஷ்டம்... என்கிட்ேட ஒண்ெணான்னுத்துக்கும் ெபGமிஷன் ேகக்காேத... எனக்கு அது பிடிக்கேவ பிடிக்காது” ெசான்ன ஜிஷ்ணுைவ ஒரு சின்னக் குழந்ைதையப் பாGப்பைதப் ேபாலப் பாGத்தாள் ஜமுனா.
‘ஜிஷ்ணு... ேநத்து பின்னால திரும்பாம ெசாடக்குப் ேபாட்டு ஐஸ்கியூப்ஸ் எடுத்துட்டு வர ெசால்லும்ேபாது என்ன ஒரு ஸ்ைடல். இப்ப பிடிக்கேவ பிடிக்காதுன்னு ெசால்லுறப்ப ஒரு குழந்ைதத்தனம்.... ஒவ்ெவாரு 22
நிமிஷமும் ஒவ்ெவாரு நிறம் காட்டி என்ைன மயக்குறடா.... ெதாங்கா, உன்ைன பயங்கரமா ரசிக்க ஆரம்பிச்சுட்ேடன்டா...’ மயக்கத்ேதாடு பாGத்தவைள இன்னும் எதுக்கு நிக்குற என்பது ேபால முைறத்தான்.
“சr இனிேம ேகக்கல... நான் ேகாவிலுக்குப் ேபாேறன்” என்று ெசால்லி நகராமல் அவைனக் கண்களால் பருகியபடி அேத இடத்தில் நின்றாள்.
பதில் ேபசாமல் அவள் கழுத்தில் ெதாங்கிய
தாலிைய அலட்சியமாய்
பாGத்தான். தாலி என்ன ‘ஓவGைரட் கமாண்டா’... இைதக் கட்டினதால என் மனேசாட, என்
உயிேராட கலந்த சரயுைவ அழிச்சுட்டு இவைள என்
மனசுல பதிய வச்சுக்கணுமா? என்ன ஒரு முட்டாள்த்தனமான எண்ணம். எங்க வட்டுலதான் I எல்லாரும் பட்டிக்காட்டு முட்டாள். தாரணிக்ேகாட்ைட, தாலி ெசண்டிெமண்ட் இைதெயல்லாம் தாண்டி ெவளிேய வரேவ இல்ைல. இவ ெபrய ைஹ ைபயாச்ேச..... ஏன் என்கிட்ேட தாலிைய வாங்கிகிட்டா? தாலிெயல்லாம் அடிைமச் சின்னம்... முடியாதுன்னு ெசால்ல ேவண்டியதுதாேன...
அவனுக்கு மின்னலாக ஒரு ேயாசைன ெவட்டியது. ‘ேபசாம சாட்சிக்காரன் காலில் விழுவைத விட சண்ைடக்காr காலில் விழுந்தா என்ன? ஜமுனாகிட்ேடேய ேபசிப்பாக்கலாம்... ெபாதுவா ெபாண்ணுங்களுக்கு மனசுல ஒருத்திைய வச்சுகிட்டு ேவேறாருத்தியக் கல்யாணம் ெசய்துகிட்டா பிடிக்காதுன்னு சினிமால , கைதெலல்லாம் ெசால்லுறாங்கேள. சரயுைவப் பத்தி இவகிட்ட ெசால்லிப் பாப்ேபாம். ஜமுனா ெகௗரவம் பாக்குற ைடப்.... ேவெறாருத்திைய நிைனச்சுட்டு இருக்குற உன்கூட குடும்பம் நடத்த மாட்ேடன்னு ேபாய்டுவா......’ அப்பாடா என்ற திருப்தியுடன்
“ஜமுனா உன்கிட்ட ெகாஞ்சம் ேபசணுேம” என்று முதன்முைறயாக அவைள அன்ெபாழுக அைழத்தான்.
23
ேசாபாவில் அமGந்தவளிடம் ேபசுவதற்குத் தயாராகத் ெதாண்ைடைய ெசருமிக் ெகாண்டான்.
"ஜமுனா உன்ைன என்னால மைனவியா ஏத்துக்க முடியாது... ஏன்னா என் மனசு பூரா ஒருத்தி இருக்கா, என்ேனாட உயிேராட கலந்திருக்கா... ".
"ெதrயுேம அந்த அரவ்வாடுதாேன .... இெதல்லாம் வயசுல வரது சகஜம்.... ேவைலயில்லாம ேவற இருந்ேதல்ல, அதுனால கனவு காண நிைறய ேநரமிருந்தது. இப்ப ஊருக்குப் ேபானதும் பிசியாயிடுவ அப்பறம் அவள மறந்துடுவ..." என அதிGச்சியளித்தாள்
முன்னாடிேய இவளுக்குத் ெதrயுமா? சுள Iெரன ேகாவம் வந்தது ஜிஷ்ணுவுக்கு.
"முதல்ல அவள அரவ்வாடுன்னு ெசான்னாப் பல்லக் கழட்டிக் ைகல தந்துடுேவன்... அப்பறம் அவைள மறக்க ெசான்னா ெகாைலேய பண்ணிடுேவன்"
‘பல்ைலத்தட்டிக் ைகல தந்துடுவியா?’ ஜமுனாவும் காண்டானாள் "இப்ப உனக்கு என்ன ேவணும் ஜிஷ்ணு"
"இந்தக் கல்யாணத்திேலருந்து விடுதைல ேவணும். இதுல துளி கூட எனக்கு சம்மதமில்ைல"பrதாபமாகக் ேகட்டான்.
"அைத என் கழுத்துல தாலி கட்டுறதுக்கு முன்ன ெசால்லிருக்கணும். உங்கம்மாவுக்கு உடம்பு சrயில்ைலன்னு தாலி கட்டுவ, அப்பறம் கல்யாணம் ேவண்டாம்னு ெசால்லுவ... நாெனன்ன உங்க வட்டு I விைளயாட்டு ெபாம்ைமயா"
24
ெபாறுைம ெபாறுைம என்று தனக்குள் கூறிக் ெகாண்ட ஜிஷ்ணு ஒரு சிrப்ைப வலுக்கட்டாயமாய் முகத்தில் பூசிக் ெகாண்டு ேபச ஆரம்பித்தான்.
"ஜமுனா நம்ம ேகாவத்ைத விட்டுடுேவாம்.... இது சண்ைட ேபாடுற சமயமில்ைல.... மூணு ேபேராட வாழ்க்ைகப் பிரச்சைன.... நான் நடந்துகிட்ட முைறகைள வச்சு ஒண்ணு உனக்குத் ெதளிவாப் புrஞ்சிருக்கும்.... எனக்கு இந்தக் கல்யாணத்துல ெகாஞ்சம் கூட இஷ்டமில்ைல.
அதுக்காக உன்ைனப் பிடிக்கைலன்னு ெசால்ல வரல.... நI ெராம்ப நல்ல ெபாண்ணு.... எவ்வளவு அல்ட்ரா மாடGன் ெபாண்ணு நI, மஞ்சள் கயிறுக்கு மrயாைத ெகாடுத்து, என்ைன மாதிr ஒரு
குடிகாரனுக்கு சரக்கடிக்க
ஐஸ்கியூப்ஸ்ெசல்லாம் எடுத்துட்டு வர....
நI ஒரு நல்ல மைனவியா இருப்ப... அதுல சந்ேதகேம இல்ல. ஆனா என்னால உனக்ெகாரு நல்ல கணவனா இருக்க முடியாது. என் மனசில ஏற்கனேவ ஒருத்தி இருக்கா... என் மூச்ேசாட மூச்சா உயிேராட உயிரா கலந்திருக்கா.... வலுகட்டாயமா ஏற்படுத்தப்பட்ட நம்ம பந்தத்தினால அைத மாத்த முடியாது... நI என் மனசில வரவும் முடியாது... அதனால நான் என் வழிையப் பாGத்துட்டுப் ேபாேறன். நI நல்லவனாப் பாத்துக் கல்யாணம் பண்ணிக்ேகா"
ஜமுனா அதிGந்து ேபாய்விட்டாள். ஏற்கனேவ பானுபாஸ்கரனுடன் கல்யாணம் நின்று ேபானது மட்டுமின்றி, ஜமுனா சிறு வயதிலிருந்து ேபாட்டியாகப் பாGத்த அவளது சித்தப்பா மகள் ஸ்ரீவள்ளிைய பானு மணந்துக் ெகாண்டான். அது அவளுக்கு உறவு வட்டத்திலுமும், நண்பGகளிடமும் ஒரு ெபrய ப்ெரஸ்டீஜ் பிரச்சைனைய உருவாக்கி விட்டது. பானுைவ விட நல்ல ைபயன் ேவண்டும் என்று வைலவசித்தான் I அவளது அப்பா ஜிஷ்ணுைவ வைளத்துப் ேபாட்டிருந்தாG. இப்ேபாது திருமணமாகி ஒரு மாதம் கூட ஆகாத நிைலயில் மணமுறிவு என்றால் ெசாைசட்டியில் அவGகளது ேபG என்னவாகும்? மrயாைத என்னவாகும்?
25
எல்லாவற்றிற்கும் ேமலாக பானுைவ மணந்துக் ெகாண்டதாக ெவற்றிப் ெபருமிதத்தில் சிrக்கும் ஸ்ரீவள்ளி ேவற ேகவலமா சிrப்பாேள....
எrச்சலுடன் மறுெமாழியளித்தாள் "நானும் அைதப் பத்திக் ேகள்விபட்ேடன் ... எேதா மயக்கத்துல சுத்துேனன்னு எனக்கும் தகவல் வந்துச்சு.... கற்பைனைலேய மிதக்காத ஜிஷ்ணு... நிஜத்துக்கு வா... நம்மேளாட கடந்த காலத்ைதப் பத்தி மறந்துடலாம்.... புத்தம் புதுசா ஒரு வாழ்க்ைக ெதாடங்கலாம். நம்ம ேசGந்து வாழ ஆரம்பிச்ச ஒேர மாசத்துல
நI இப்ப ேபசினது எவ்வளவு ெபrய
முட்டாள்தனம்னு உனக்ேக புrயும்
நI எங்க வட்டுக்கு I வந்திருந்தப்ப எடுத்த ேபாட்ேடாைவப் பாGத்துட்டு என் பிெரண்ட்ஸ் எல்லாம் காஞ்சு ேபாய்ட்டாளுங்க ெதrயுமா.... பானுைவக் கூட ஸ்மாGட்டுன்னு யாரும் ெசான்னதில்ைல. ஜிஷ்ணுவுக்கு ஏன் ெசகண்ட் ப்rபரன்ஸ் தந்திங்கன்னு அப்பகிட்ட சண்ைட ேபாட்ேடன். நம்ம ெரண்டு ேபருக்கும் ேஜாடிப் ெபாருத்தம் எவ்வளவு பிரமாதம் ெதrயுமா?"
ெதாடGந்த அவளது ேபச்ைச கவனிக்க முடியாமல் தைலையப் பிடித்துக் ெகாண்டு அமGந்துவிட்டான் ஜிஷ்ணு.
அத்யாயம் – 25
சத்தமில்லாமல்
சில
நாட்கள் கழிந்தது. ெஜயசுதா வட்டுக்கு I
வந்துவிட்டாG. ஜிஷ்ணு அவனது ெதாழிைல சீGபடுத்தும் ேவைலயில் முழு மூச்சாக இறங்கினான். ெசய்முைறயில் சில மாற்றங்கள் ெசய்தான். ஆவக்காய், ேகாங்குரா
தவிர மற்ற வைக ஊறுகாய்கைளயும் விற்பைன
ெசய்யும் எண்ணத்துடன் அவற்றிக்கான ெசய்முைறகைள
26
ெநறிப்படுத்தினான். அதற்குப் புதிதாக இயந்திரங்கள் ேதைவப்பட வங்கியில் கடனுக்கு விண்ணப்பித்தான்.
ேவைலயிேலேய அவனது முழு ேநரமும் ெசன்றதால் அவனால் மற்றவற்றில் எண்ணம் ெசலுத்தாமல் தப்பிக்க முடிந்தது. அதற்கும் சில நாட்களில் ேவட்டு வரும் ேபால் ெதrந்தது. ெஜயசுதாைவ அெமrக்காவுக்கு சிகிச்ைசக்கு அைழத்துச் ெசல்லும் நாள் ெநருங்கியது. ஜிஷ்ணு ேவைலையக் காரணம் காட்டி அவGகளுடன் ெசல்ல ேயாசித்தான். ஜமுனா ஒரு மாற்று திட்டத்ேதாடு வந்தாள்.
“ெசால்லு” என்றான் ஜிஷ்ணு சிகிரட்டுக்கு ைலட்டrல் உயிG தந்தவாறு.
“ஜிஷ்ணு... நI ெசான்னைத நல்லா ேயாசிச்சுப் பாGத்ேதன். ஒரு வைகல உன் ேகாrக்ைக நியாயமாேவ ேதாணுது... உன் உணGவுகைள என்னால புrஞ்சுக்க முடியுது...”
“உப்.... “ ஒரு நிம்மதிப் ெபருமூச்சு விட்டான். “தாங்க்ஸ் ஜமுனா... இந்தக் கல்யாணேம ஒரு ெபாம்ைமக் கல்யாணம் மாதிr... நம்ம அம்மா அப்பா அவங்க ெபருைமைய நிைல நிறுத்திக்க ெசய்த ஏற்பாடு.... இைத நI புrஞ்சுகிட்டது எனக்கு சந்ேதாஷம்”
“நான் இப்பக் கூட ைடேவGஸ் தந்துடுேவன் ஜிஷ்ணு... ஆனா அதுல சில சிக்கலிருக்கு”
என்ன எனக் ேகள்வியாகப் புருவம் உயGத்தினான்.
“முதல் சிக்கல் உன்ேனாட அம்மாேவாட உடல்நிைல.... அவங்க உடம்பு இருக்குற நிைலல நம்ம பிrைவப் பத்தி உடனடியா ேபச முடியாது. 27
ெரண்டாவது அப்படிேய மீ றி ெசான்னா அவங்க ேமற்ெகாண்டு சிகிச்ைச எடுக்க யுஎஸ் வர மறுக்கலாம். அது அவங்க உடல் நிைலக்கு நல்லதில்ைல. மூணாவது, இந்தக் கல்யாணம் முறிஞ்சா எங்கப்பா உங்க ேமல மானநஷ்ட வழக்குப் ேபாட்டு ேகாGட்டுக்கு இழுப்பாG. உங்கம்மா இருக்குற ெஹல்த் கண்டிஷன்ல அெதல்லாம் அவங்களால தாங்க முடியுமா? அப்பறம்
நம்மக்
கல்யாணம், உங்கம்மா சிகிச்ைச, நமக்கு
வாங்கின புது வடு I எல்லாத்துக்கும் எங்கப்பா ஏகப்பட்ட பணத்ைத இன்ெவஸ்ட் ெசய்திருக்காG. அைத எல்லாத்ைதயும் ைபசா பாக்கியில்லாம எண்ணி ைவக்க ெசால்லுவாG”
“பணத்ைதப் பத்திக் கவைலப்படாேத ஜமுனா என்ைன வித்தாவது வட்டிேயாட தந்துடுேறன். ப்ள Iஸ் இந்தப்
ெபல்லில இருந்து எப்படியாவது
என்ைன விடுதைல ெசஞ்சுடு... அது ேபாதும்”
‘அதுக்குத்தாேன வேரன்... என்னால நம்ம கல்யாணத்ைத ேலசில் விட முடியாது. மருந்து ெகாடுக்கும்ேபாது குழந்ைதங்க ைகையக் காைல உைதச்சுட்டு அழுவாங்க... அதுக்காகத்
தராம விட்டுட முடியுமா....
ெகாஞ்சம் சக்கைரைய ேசGத்து மருந்ைதக் ெகாடுத்துட்டா பின்னாடி சந்ேதாஷமா இருப்பாங்க...
உன் காதைலப் பத்தி நI ெசால்லும்ேபாது
எனக்கு எப்படி இருக்குத்
ெதrயுமா... ஒரு குழந்ைத இன்ெனாரு குழந்ைதையப் பத்தி ேபசுற மாதிr இருக்கு... அந்தப் ெபாண்ணு ேமல ெகாஞ்சம் கூட ெபாறாைமேய வரல... என்ைனப் ெபாறுத்தவைர நIயும் ஒரு குழந்ைததான் ஜிஷ்ணு.... அருைமயான வாழ்க்ைகைய, அழகான தாம்பத்யத்ைத கண்ைண மூடிட்டு மறுக்குற முரட்டுப் ைபயன். உன்ைன முதல்ல கண்ைணத் திறந்து என்ைனப் பாக்க ைவக்கிேறன். அப்பறம் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா உன் வாழ்க்ைகல அைசக்க முடியாத இடம் பிடிக்கிேறன்’ மனதில் நிைனத்தவாேற ஜிஷ்ணுவிடம் ேபசினாள்.
28
“ெபாறு ஜிஷ்ணு கைடசி சிக்கைலயும் ெசால்லிக்கிேறன். நI லவ் பண்ணுறிேய அந்தப் ெபாண்ைண நம்ம வட்டுல I ஏதாவது ெசய்துட்டா....” திைகத்தான் ஜிஷ்ணு.
அவனது முகத்தில் அதிGச்சிையக் கண்டு திருத்தியுடன் ெதாடGந்தாள் ஜமுனா “பாவம் சின்ன ெபாண்ணு. இன்னும் பதிெனட்டு வயசு முடியல.... ேசா ைமனG ெபாண்ணு... அது உனக்குப் ெபrய சிக்கலாகும், அப்பறம் அவேளாட குடும்பம் நடுத்தரக் குடும்பம்னு ேகள்விபட்ேடன்... கிராமத்துப் ெபாண்ணு... அப்பா ேவற உடம்பு சrயில்லாதவG ேபாலிருக்கு.... அவளுக்கு ஏதாவது ஒண்ணுன்னா காப்பாத்தக் கூட ஆளில்ைல.... எனக்கு அவைள நிைனச்சாத்தான் ெராம்பக் கவைலயா இருக்கு ஜிஷ்ணு... “
“என்ன .... மிரட்டுறியா”
ஜமுனாவின் முகத்தில் நிஜமான வருத்தம் ெதrந்தது “சத்தியமா இல்ைல ஜிஷ்ணு.... எங்கப்பாவும் உங்கப்பாவும் என்ன ெசஞ்சு உன் மனைச மாத்தலாம்னு ேபசிட்டிருந்தப்ப நான்தான் தைலயிட்டு அவைள ஒண்ணும் ெசய்ய ேவண்டாம்னு ெசான்ேனன்”
“ஒண்ணு பண்ணலாம் ஜிஷ்ணு...நIயும் நானும் ஒேர ஒரு வருஷம் ேசGந்து வாழலாம். அதுக்குள்ேள எல்லா சிக்கலும் மைறஞ்சுடும். உங்கம்மாவும் நல்லாயிடுவாங்க. அப்பறம் நமக்கு ஒத்து வரைலன்னா உடேன ைடேவாGஸ் பண்ணிடலாம். உன்ைனப் பிடிக்கைலன்னு இவங்ககிட்ட ெசால்லி நாேன மணவிலக்கு தேரன். பட் உன் மனசில் நான் ஒரு சதவிதம் மாற்றம் உண்டாக்கினாலும் நம்ம பந்தத்ைதத் ெதாடரணும்...”
அருவருத்தபடி முகத்ைத சுழித்தான் ஜிஷ்ணு.
“ேசGந்து வாழறதுன்னா.... “ 29
“அதுக்குக் கூட அGத்தம் ெதrயாதவனா நI.... இல்ைல நான் ெசால்லிக் ேகட்கணும்னு ஆைசப்படுறியா” ஒரு வாக்கியத்தில் அதற்கான அGத்தத்ைத ெசான்னாள் ஜமுனா.
“இந்தக் கல்யாணேம பிடிக்கைலன்னு ெசால்றவைன உனக்குக் கணவனா நடந்துக்கச் ெசால்லுறது ெராம்ப சீப்பா இருக்கு.... இதுக்கு நான் சம்மதிக்கைலன்னா “
“விவாகரத்துன்னுற ஒண்ணு உனக்குக் கிைடக்காது. காலம் முழுசும் நI என் கணவனா ேவைல பாGக்க ேவண்டியதுதான்”
அவன் கண்முன் தான் ைகெயழுத்திட்ட விவாகரத்துப் பத்திரத்ைத ைவத்தாள் ஜமுனா
“உனக்கு ஏற்பட்டிருக்குற பிரச்சைனகைளத் தIGக்கவும், நI உன் ெதாழில்ல ஸ்திரமாகவும், நI காதலிக்குற ெபாண்ணுக்கு சட்டப்படி கல்யாண வயசு வரவும் இன்னும் குைறஞ்சது ஒரு வருஷமாவது ஆகும். ஆனா என்ேனாட நிைலைய நிைனச்சுப் பாரு... உன்ேனாட சூழ்நிைலக்காக, உன் அம்மாேவாட சுயநலத்துக்காக
என் கழுத்துல தாலி ஏறிடுச்சு. ேவற
கல்யாணம் ெசய்துகிட்டாலும் ஊராG பாGைவல அது எனக்கு ெரண்டாங்கல்யாணம்... உனக்காக என் வாழ்நாள் முழுசும் அந்தப் ெபயைர நான் சுமக்கணும். ஆனால் பதிலுக்கு ஒேர ஒரு வருஷம் என் கூட நI வாழ மாட்ட... எவ்வளவு ெபrய சுயநலவாதி நI... “
“ேவற வழிேய இல்ைலயா ஜமுனா... இந்தக் காண்ட்ராக்ட் கணவன் ேயாசைன எனக்கு சுத்தமா பிடிக்கல”
30
“ஆனா எனக்குப் பிடிச்சிருக்கு ஜிஷ்ணு... நI ஒண்ணும் ேயாசைன ெசால்ல ேவண்டிய இடத்துல இல்ைல. என் திட்டத்துக்குத்
தைலயாட்ட ேவண்டிய
நிGப்பந்தத்துல இருக்க... ெசால்லப் ேபானா உன் வாழ்க்ைகேயாட டிைரவG இப்ப நான்தான். நான் கூட்டிட்டுப் ேபாற இடத்துக்கு நI வரணும், வந்ேத ஆகணும்....
நI ெகாஞ்சம் புத்திசாலி ஜிஷ்ணு... ேயாசிச்சுப்பாரு... நI என்ேனாட நிபந்தைனக்கு சம்மதிச்சா நான் ைடவGஸ் தர ெரடியா இருக்ேகன்.... அன்ைனக்கு நானில்ைலன்னா அங்க இருக்குற ேவற யாராவது ெபாண்ணு கழுத்துல உன்ைனத் தாலி கட்ட வச்சிருப்பாங்க... அப்படி மட்டும் நடந்திருந்தா உனக்கு இந்த ெஜன்மத்துல விடுதைல கிைடக்காது... ேசா அந்த நன்றிக்காக என்ேனாட இந்த ஒரு வருஷத்ைத ெசலவு பண்ணு. எனக்கு ஒரு நல்ல கணவனா நடந்துக்ேகா. அப்பறம் சத்தமில்லாம ைடவGைச வாங்கிட்டுப் ேபா. இதுதான் அந்த டீல். இைத அக்ெசப்ட் பண்ணுறதும் பண்ணாததும் உன் விருப்பம்” ெசால்லிவிட்டு இடத்ைதக் காலி ெசய்தாள் ஜமுனா.
ெசல்லும் முன் “உங்கம்மா நமக்கு இன்ைனக்கு முதலிரவு ஏற்பாடு பண்ணணும்னு ெசால்லிட்டிருக்காங்க” என்ற தகவைலயும் காதில் ஓதிப் ேபானாள்.
அங்கு
நிற்கப் பிடிக்காமல் பால்கனிக்கு ெசன்று ஒரு சிகிெரட்ைடப் பற்ற
ைவத்துக் ெகாண்டான்.
‘ஒரு ெபாண்ைண லவ் பண்ணுேறன்னு தாேன ெசான்ேனன். அதுவும் நானும் சரயுவும் ேசGந்து இருந்தது ஒரு சில நாட்கள்தான். அவேளாட பிெரண்ட்ஸ்க்குக் கூட எங்க விஷயம் உறுதியாத் ெதrயாது.
ஆனா எங்க
வட்டுக்கு I எப்படித் ெதrயவந்தது. சரயு தமிழ் ெபாண்ணு, பதிெனட்டு வயசு கூட ஆகல இெதல்லாம் எப்படி இவங்களுக்குத் ெதrயும்...’ நிதானமாக
31
ேயாசித்தான். விைட ெதrந்த ேபாது ஜிஷ்ணுவின் இருதயத்ைதக் குண்டு ைவத்துத் தகGத்தைதப் ேபாலத் துடித்துப் ேபானான்.
ெசல்லில் அந்த நபைர அைழத்தான்.
“ஜிஷ்ணு எப்படி இருக்க...” என்றான் ெவங்கேடஷ்.
“ம்ம்...”
“நான் கூட அம்மாைவப் பாக்க ேபமிலிேயாட வரணும்டா... அப்படிேய என் கல்யாணப் பத்திrக்ைகையத் தரணும்” “ஆமாம் ெவங்கேடஷ்...
இப்பத்தான் நI எங்க கூட உறவுக்காரனா வந்து
ஒட்டிக்கிட்டிேய...”
குரலில் ெதrந்த மாறுபாட்ைட உணGந்தான் ெவங்கேடஷ்.
“ஜிஷ்ணு...”
“நான் உனக்கு என்ன பாவம்டா ெசஞ்ேசன். எங்கேளாட காதைல, என் கனவுகைள உன் ஒருத்தன் கிட்டத்தானடா பகிGந்துகிட்ேடன். என் அன்ைப, கனைவ, அழகான காதைலக் கைலச்சுட்டிேயடா... ”
“ஜிஷ்ணு உன் நல்லதுக்காகத்தான்...”
“வாைய மூடுடா துேராகி.... என் நல்லதுக்குன்னா அைத என்கிட்டதாேன ெசால்லிருக்கணும்... எனக்கு நட்ைப, காதைல ெசால்லித்தந்த உங்க ஊG 32
ஒரு துேராகிையயும் அைடயாளம் காட்டிருக்கு.... இனிேம என் ைலப்ல நI கிைடயாது... என் ைலப்ன்னா அது சரயுைவயும் ேசGத்துத்தான். இந்த தடைவ உன்ைன ஏன் சும்மா விடுேறன்னு ெதrயுமா.... என் சரயுைவ நான் பாக்க நI தான் காரணம்.. அந்த ஒேர ஒரு விஷயத்தால உன் உயிG உடம்புல ஒட்டிட்டிருக்கு... இனிேம என் வாழ்க்ைகல தைலயிடணும்னு நI மனசால ெநனச்சாக் கூட உன் தைலைய எடுத்துடுேவன்”
அத்யாயம் – 26
மறுபடியும்
ஜிஷ்ணுவின் அைற முதலிரவு ேமக்அப் ேபாட ஆரம்பித்தது.
எrச்சலுடன் அைறக்கதைவத் தாள் ேபாட்டான்.
‘நானும் அம்மா உடம்பு சrயாகணும்னு பாத்தா தாலி கட்ட வச்சதுமில்லாம இப்ப முதலிரவாம். முடியாதுன்னு ெசான்னா என்ன பண்ணுவாங்க? நாலு சுவத்துக்குள்ள நடக்குற விஷயத்துக்கும் மிரட்டுவாங்களா? கட்டாயக் கல்யாணம் பண்ணி வச்சதுமில்லாம ஒரு கட்டாய முதலிரவு ேவறக்
ெகாண்டாட ெசால்லுறாங்கேள இவங்களுக்கு
இது ெவட்கமா இல்ல... இவங்களுக்ேக ெவட்கமில்ைலன்னா நான் ஏன் ெவட்கப்படனும்... நான் இப்பேவ கிளம்புேறன். இனி ஒரு நிமிஷம் கூட இந்த வட்டுல I இருக்க மாட்ேடன். என் மனசு எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டுச்சு அேத மாதிr இவங்களும் மனசு கஷ்டப்படட்டும் ‘குக்கா கட்டுகி ெசப்பு ெடப்பா’ (நாய்கடிக்கு ெசருப்படி)
ைப ஒன்றில் துணிகைள எடுத்து ைவக்க ஆரம்பித்தான். அவனது அைறயின் அட்டாச்டு பாத்ரூமிலிருந்து குளித்துவிட்டு, டவைலக் கட்டிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்த ஜமுனா சுவாதIனமாய் கப்ேபாGைடத் திறந்து அவளது மாற்றுைடகைள எடுத்தாள். அவைளக் ேகாவமாய் முைறத்த ஜிஷ்ணு விறுவிறுெவன அைறக் கதைவ அைறந்து சாத்திவிட்டு ெவளிேய ெசன்றான்.
33
ேவகமாய் காைரக் கிளப்பிக் ெகாண்டு பறந்தான். ெமலிதாய் ஒலித்தது ெசல்... சட்.... அன்று அம்மாைவப் பாGக்கும் அவசரத்தில் சரயுவுக்கு நம்பG தந்திருந்த ெமாைபைலக் காrல் ைவத்துவிட்டு ெசன்றிருந்தான். சரயு பத்திரமா ஊருக்குப் ேபானாளா? சடன் பிேரக் ேபாட்டுவிட்டு அைலேபசிையப்
பாய்ந்து எடுத்தான். ெதrயாத நம்பG... ஆனால் எஸ்டிடி
எண் ெதன்தமிழகத்திலிருந்து என்பது ெதrந்தது. அவசரமாய் ேபாைன ஆன் ெசய்தான்.
“சரயு... பங்காரம்...” என்றான்.
“விஷ்ணு.... எப்படி இருக்க” அவைன ஏமாற்றாது ஒலித்த சரயுவின் குரல் அவன் காதின் வழிேய ெசன்று இதயத்தில் ஏற்பட்ட ரணத்துக்கு மருந்து தடவியது. கண்கைள மூடி அைமதியாக சீட்டில் சாய்ந்து ெகாண்டான்.
“நிைறய தடைவ உனக்குக் கால் பண்ேணன் விஷ்ணு... ேபான் அடிச்சுட்ேட இருந்தது. யாேரா ெபாம்பள என்னேமா ெசான்னா எனக்குப் புrயேவ இல்ல.. அதுதான் வச்சுட்ேடன்”
“அது வாய்ஸ் ெமேசஜ்ரா... என்னால எடுக்க முடியைலன்னா அந்த ெமேசஜ் முடிஞ்சதும் ஒரு பீப் சத்தம் வரும். அதுல நI ெசால்ல ேவண்டியைத ெசால்லிடு நான் ேகட்டுக்குேறன்”
“சr... உங்கம்மா எப்படி இருக்காங்க விஷ்ணு.... அவங்களுக்கு என்னாச்சு ”
“ம்ம்... என்னேமா டியூமGன்னு ெசால்றாங்க சரயு. ஆப்ேரஷன் ெசஞ்சிருக்காங்க. இப்ப பரவல்ல. ேமற்ெகாண்டு ட்rட்ெமன்ட்டுக்கு அெமrக்காவுக்குப் ேபாகலாம்னு இருக்ேகாம்”
34
‘அெமrக்கா ேபாற அளவுக்கு சீrயஸா’ என சரயு மனதில் நிைனத்துக் ெகாண்டாள்.
அவGகள் வாழ்க்ைக ஸ்ரீைவகுண்டத்தில் ெதாடங்கி அதிகபட்சம் மதுைரயில் முடியும். ஊG ெபருசா இருந்தா ேநாயும் ெபருசாத்தாேன இருக்கும் என்று அவளது குழந்ைத உள்ளம் நிைனத்தது. ெஜயசுதாவின் சிகிச்ைச ஜிஷ்ணு-ஜமுனாவின் இைணப்ைப இறுக்கப்
அெமrக்க ேபாடப்படும் ஒரு
திட்டேம என்பைத ஜிஷ்ணுேவ அறியாதேபாது சரயு எப்படி அறிவாள்.
“உன் நாணா எப்படி இருக்காருரா”
“ம்ம்.... வட்டுக்குக் I கூட்டிட்டு ேபாக ெசால்லிட்டாங்க. ெகாஞ்ச நாள் பத்திரமா பாத்துக்கணும்னு ெசால்லிருக்காங்க” மற்ற எைதயும் ெசால்ல விரும்பவில்ைல. ‘அம்மா இறந்தது ெதrஞ்சதுேம அழுதுட்டான்.... அப்பாைவப் பத்தி ெசான்னா இன்னமும் கஷ்டப்படுவான். என் விஷ்ணு கண்ணுல தண்ணிேய வரக்கூடாது’ “நான் அவ்வாகிட்ட ெதலுங்கு கத்துகிட்டிருக்ேகன் விஷ்ணு... மீ ரு ேபரு ஏமி....
மீ ரு எலா உன்னாரு.... ேபாஜனமாயிந்தா.... அப்பறம்.... வந்து வந்து
அன்ைனக்கு நI ெசான்னதுக்கு பதில்.... ேநனு நின்னு ப்ேரமிஸ்த்துன்னானு...”
‘பிச்சி..... இந்த மாபாவிகிட்ட இப்ப ேபாய் ஐ லவ் யூ ெசால்லுறிேயரா’ ஜிஷ்ணுவின் கண்கள் ேவதைனயில் மூடியது.
“தப்பா ேபசிட்ேடனா விஷ்ணு... என் ெதலுங்கு பாகேலதா?”
அவள் ேபசும் சGக்கைர ெமாழிகைளக் ேகட்டவன் “நல்லாயிருக்காவா..... சரெவடி, ஸ்வட்டுக்கு I அGத்தமா உன் ேபைரப் ேபாட்டுடலாம் ேபாலிருக்ேக.... ெதலுகு உன் வாயிலருந்து வரும்ேபாது எப்படியிருக்குன்னு
35
ெதrயுமா.... அந்தம்.... அமிGதம்....
மதுரம்..... ெதலுைக ஏன் சுந்தரத்
ெதலுகுன்னு பாரதியாG ெசான்னாருன்னு எனக்கு பாக அGத்தமாயிந்தி” மனம் ேலசாகச் சிrத்தான்.
அவைன ேமலும் சந்ேதாஷமாக்க, “உனக்ெகாரு
ஹாப்பி நியூஸ்
ெசால்லட்டுமா”
“ெசால்ேலன்” என்றான் ‘நIயாவது சந்ேதாஷமா இருந்தா சr’
“அப்பா இனிேம என் கல்யாணம் பத்திப் ேபச மாட்டாரு.... நான் கண்டிப்பா என்ஜினியrங் படிப்ேபன்னு நிைனக்கிேறன்” என்றாள் ‘இனிேம அவரால ேபசேவ முடியாது’ என்று அழுத மனைத அடக்கிக் ெகாண்டு அவைன சந்ேதாஷப்படுத்த முயன்றாள்.
“சரயு பி.ஈன்னு நான் ெபருைமயா எல்லாGகிட்டயும் ெசால்லுேவன். வட்டுக்கு I முன்னாடி உன் ேபைரப் ேபாட்டு ெபrய ேபாGடு மாட்டி ைவப்ேபன். நI படிச்சு முடிச்சதும் ெமGசிடிஸ் ெபன்ஸும், பிஎம்டபிள்யூவும் சரெவடிக்குப் ேபாட்டிப் ேபாட்டுட்டு ேவைல ெகாடுப்பாங்க.... ”
“கிண்டல் பண்ணாேத விஷ்ணு...” சிணுங்கினாள் சரயு.
“சரயு..... நம்ம ெரண்டு ேபரும் எங்கயாவது ஓடிப் ேபாயிடலாமா? எனக்கு இங்கிருக்கேவ முடியலடி...
மூச்சு முட்டுது....” தாங்க முடியாமல்
ேகட்டுவிட்டான் ஜிஷ்ணு.
“என்னாச்சு விஷ்ணு.... உன் அம்மாைவப்
பாத்துக்க ேவண்டாமா.... நானும்
ெகாஞ்ச நாள் அப்பாைவப் பாத்துக்கணும். நம்ம ெரண்டு ேபருக்கும் கடைம இருக்கு” 36
“கடைம என்னடி கடைம.... ெபrய புண்ணாக்கு.... உன்ைனயும் என்ைனயும் பிrக்கிற கடைம எனக்குத் ேதைவயில்ைல”
“ஏன் ேகாவப்படுற விஷ்ணு....”
கல்யாணத்ைதப் பற்றி ெசான்னால் பயந்துவிடுவாள் என அைத மைறக்க முடிவு ெசய்தான்
“பங்காரம்... புrஞ்சுக்ேகாரா.... என்ைன ஒரு
முக்கியமான ைலப் கமிட்ெமன்ட்ல வலுக்கட்டாயமா இழுத்து விட்டுட்டாங்க. அதுல இறங்கிட்டா ெவளிய வர முடியாத சுழல்ல சிக்கிடுேவன். உன்ைன விட்டுத் தூரமா விலகிடுேவன்ரா”
“நI ெசால்லுறது எனக்குப் புrயல விஷ்ணு. பரவல்ல எனக்குப் புrயும்னா நIேய முழுசா ெசால்லிருப்பல்ல... கமிட்ெமன்ட் பத்தி ெசான்ேனல்ல.... அதுக்கு மட்டும் எனக்குத் ெதrஞ்ச அளவுக்குப்
பதில் ெசால்லுேறன்.
உனக்கு யூஸ் ஆகுமான்னு பாரு....
எங்க பாஸ்ெகட் பால் டீம் ேமட்சுக்குப் ேபாேவாம். ெபண்கள் டீம், அதனால ெபண்களுக்கு ஏற்படுற சில சிரமமும் வரும். எனக்கு இன்ைனக்கு வயத்துவலி விைளயாட முடியாலன்னு ேகாச் கிட்ட ெசால்லிட்டு ெவளிய நிக்க முடியுமா? முடியாது... ெராம்ப வலிச்சதுன்னா மாத்திைரையப் ேபாட்டுட்டு விைளயாடப் ேபாயிடுேவாம். அதுனால விைளயாட்டுதான் எங்க
எல்லாருக்கும் உயிGமூச்சுன்னு தப்பா
எடுத்துக்காேத. நம்ம டீம் இந்த ேததில விைளயாட ஒத்துகிட்ேடாம். அைத நல்லபடியா முடிக்கணும்னு நிைனக்குறது... அதுக்கு இங்கிlஷ்ல ஒரு ேபG ெசால்லுவாங்கேள... என்ன ெடடிக்ேகஷன்.
கமிட்ெமன்ட்டுன்னு வந்துட்டா அைத எப்படியாவது முடிக்கணும்னு ஒரு டிட்டGமிேனஷன் ேவணும். அதுக்கு ேதைவயான ெடடிக்ேகஷன் ேவணும். 37
இது முடியைலன்னா அந்த கமிட்ெமன்ட்ைட நI ஒத்துகிட்டு இருந்திருக்கக் கூடாது. இெதல்லாம் எங்க மேனாரமா டீச்சG என்கிட்ேட ெசான்னது. உனக்குத் ேதைவயானைத மட்டும் எடுத்துக்ேகா” தந்ைதக்ேக உபேதசம் ெசய்யும் ெசந்தில் வடிேவலவனாய் சரயு ஜிஷ்ணுவிடம் ேபசினாள்.
இந்தச் சின்ன வயசில உனக்கு இருக்குற ெதளிவு எனக்கில்லாம ேபாச்சு கண்ணம்மா என்று நிைனத்தவன் “இதுல பாதிக்கப் படுறது நம்ம ெரண்டு ேபரும்தான் சரயு.... ெசால்லுறைதக் ேகளு.... அதனால இந்த கமிட்ெமன்ட் நமக்கு ேவணாம்ரா” என்றான் ெகஞ்சலாக. பின்னG ேகாவமாக “கைடசியாக் ேகக்குேறன்... இப்ப என் கூட வர முடியுமா முடியாதா?” என்றான்.
“விஷ்ணு நI எங்க கூப்ட்டாலும் கண்ைண மூடிட்டு வர ெரடியா இருக்ேகன். ஆனா இப்ப அப்பா படுத்த படுக்ைகயா இருக்காG. அவருக்கு எல்லாேம நான்தான் ெசய்யணும். அவரு உயிேராட இருக்கேபாறது சில மாசம்தான் விஷ்ணு, நான் எங்கப்பாைவப் பாத்துக்கனுமில்ல. நான்தாேன ெநல்ைலயப்பேனாட சிங்கக்குட்டி... “ சரயுவின் குரல் தளுதளுத்தது...
அவள் குரலில் ெதrந்த மாற்றம் ஜிஷ்ணுைவ உலுக்கியது. ‘மனசு ெநாந்திருக்கா ேபாலிருக்ேக... இப்பப் ேபாயி நானும் ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிைலல மாட்டிகிட்ேடேன....’
“சரயு... எனக்குத் ெதrயாேதரா.... ச்ேச நI இந்த மாதிr சூழ்நிைலல இருக்கும்ேபாது ஒரு ேபான் கூட அட்ெடன்ட் பண்ணல பாரு.... நான் உடேன கிளம்பி வேரன்...”
“ேவண்டாம் விஷ்ணு... நI உங்கம்மாைவப் பாரு.... எனக்கு எதுவும் ஒண்ணுன்னா நான் உன்ைனக் கண்டிப்பாக் கூப்பிடுேவன்... உன்ைனவிட ெநருக்கமா இந்த உலகத்துல எனக்கு யாrருக்கா”
38
“சரயு... ஏண்டி நாணா நல்லாயிருக்காருன்னு என்கிட்ேட ெபாய் ெசான்ன...”
“ம்ம்... திருவள்ளுவG ெசால்லிருக்காேர ஏதாவது நன்ைமக்காக ெபாய் ெசான்னாத் தப்பில்ைல... இது ெதrஞ்சா நI உடேன வந்து நிப்ப.... அதுனாலதான் அப்படி ெசான்ேனன்”
“நான் வேரன் சரயு... ”
“ேவண்டாம்... நI உன் கமிட்ெமண்ைட ெவற்றிகரமா முடி... பிரச்சைனகைள எல்லாத்ைதயும் சr பண்ணிட்டு வா....”
“ேஹ பிச்சி நான் என்ன ெசால்லிட்டிருக்ேகன் நI என்ன ெசால்லுற. என்னால முடியாதுடி... “
ஒரு சில வினாடிகள்
மறுமுைனயில் ெமௗனம்.
சரயுவின் வாயிலிருந்து
அந்த வாGத்ைத முத்துக்கள் சிதறியது. அந்த வாGத்ைதகள் ஜிஷ்ணுவின் மனதில் கல்ெவட்டாய் பதியப் ேபாகிறது என்பைத அந்தப் ேபைத உணரவில்ைல. அவளது விஷ்ணு தடுமாறும் ஒவ்ெவாரு சமயத்திலும் அந்த வாGத்ைதகைளக் ெகாண்ேட தனது முடிவுகைள எடுக்கப் ேபாகிறான் என்பைதத் ெதrயாமேலேய ெசான்னாள்.
“ந* ெமட்ராஸ்ல என்ைன பா)க்கேலன்னா இதுக்கு இவ்வளவு தயங்குவியா... எல்லாத்ைதயும் விட்டுட்டு ஓடிப் ேபாகணும்னு நிைனச்சிருப்பியா... உண்ைமைய ெசால்லு”
“தயங்கிருப்ேபன்... ஆனால் விட்டுட்டு ஓடிருக்க மாட்ேடன்”
“இப்பயும் அேத ெசய்....”
39
“சரயு...”
“விஷ்ணு எனக்காக நI எல்லாத்ைதயும் விட்டுட்டு வரத் தயாரா இருக்கலாம். நI என் பக்கத்துல ஆதரவா இருந்தாத்தான் உன்ைனப் பிடிக்கும்னு இல்ைல. எப்ேபாதுேம எனக்கு உன்ைனப் பிடிக்கும். என் மனசுல நI எப்ேபாதும் இருக்க.
அக்காெவல்லாம் அடிக்கடி வந்து பாத்துகிட்டாலும் அவங்க வட்டுக்குப் I ேபாயிடுவாங்க. எங்கப்பா கூட என்ைனத்தவிர யாrருப்பா. ேபசக்கூட முடியாம குழந்ைத மாதிr இருக்குற அவைர எப்படி விட்டுட்டு வர முடியும் ெசால்லு.
நIயும் உங்கம்மாைவ அெமrக்கா டாக்டGகிட்டக் கூட்டிட்டுப் ேபாகனுமில்ல... எனக்காகப் பாக்காேத விஷ்ணு.... ேபாய் உன் கடைமைய ெசய்.
நI வந்ேததான் ஆேவன்னா... வா... ஆனா உன்ைனப் பாத்ததும்
நான்
உைடஞ்சு ேபாய்டுேவன். நI வான்னு கூப்பிட்டா அப்படிேய எல்லாத்ைதயும் விட்டுட்டு ஓடி வந்துடுேவன். அதுல உனக்கு சம்மதமா?” “ேவணாம்.... நI ேபாய் நாணாைவப்
பாத்துக்ேகா. நாேன ஒரு நாள்
உன்ைனக் கூப்பிடுேவன். அப்ப மாட்ேடன்னு ெசால்லாம என்கூடேவ வந்துடணும். அவுனா... ”
“கண்டிப்பா விஷ்ணு”
அழுத்தமாய் ஒரு இச் சத்தம் மறுமுைனயிலிருந்து வர, சரயுவின் முகம் ெவட்கத்தால் சிவந்தது.... 40
ேபாைன ைவத்துவிட்டு பில்ைலப் பாGத்தாள் சரயு. முன்னூறு ரூபாய்கைளக் காட்டியது. அவளது ைகயில் நூறு
ரூபாய்தானிருந்தது.
ஆGவமாய் ேபசிக்ெகாண்டிருந்த விஷ்ணுைவ இைடமறித்து ேபாைன ைவக்க மனமில்ைல. அதனால் அவன் குரைலக் ேகட்டுக் ெகாண்ேட இருந்துவிட்டாள். பணத்துக்கு என்ன ெசய்ய, ஒரு வினாடி ேயாசித்துவிட்டு காதிலிருக்கும் கம்மைலக் கழற்றி ேபான் பூத் ெபண்மணியிடம் ெகாடுத்தாள்.
“ஏய் உனக்கு அறிவிருக்கா.... முன்னூறு
ரூபாய் பில்லுக்கு ெரண்டாயிரம்
ரூபா ேதாட்ைடக் ெகாடுக்குறிேய”
“அக்கா இந்தக் குரைலக் ேகக்க என் உசுைரயும் ெகாடுப்ேபன்” என்றாள்.
அவைள ஆச்சிrயமாய் பாGத்த அந்தப் ெபண்மணி “இருக்குற துட்ைடத் தந்துட்டுப் ேபா... மிச்சத்ைத முடியுறப்ப ெகாண்டு வந்து தா” என்றாG.
வியப்ேபாடு
பாGத்த சரயுவிடம் “நானும் காதல் கல்யாணம்
பண்ணிகிட்டவதாண்டி” என்றாG சிrத்தபடி.
சரயு
ேபாைன
ேபாய் நIண்ட
ைவத்துவிட்டு ெசன்றைதக் கூட உணர முடியாது மரத்து ேநரம் அமGந்திருந்தான் ஜிஷ்ணு. கடைமைய ெசய்
ெசய்ன்னு எல்லாரும் ெசால்லுறிங்கேள அப்ப என் காதல்.... என் நிம்மதி... அைதப் பத்தி யாருக்குேம அக்கைறயில்ைலயா..... ஒவ்ெவாரு நிமிடமும் அவன் மனது இறுகியது.
41
சரயுவின் வயசுக்கு அவளுக்கு அதிகமா மனசு கஷ்டத்ைதத் தரக் கூடாது.... அவ படிக்கட்டும்... அவ படிச்சு முடிக்குறதுக்குள்ள என் பிரச்சைனகைள சrயாக்கிட்டு அவைளத் தூக்கிட்டுப் ேபாய்டுேவன்....
ஜமுனாவின் ேயாசைனைய ஒப்புக்ெகாண்டு சத்தமில்லாமல் விவாகரத்து வாங்குவதுதான் விேவகமாகப் பட்டது ஜிஷ்ணுவுக்கு. அவன் ெசய்வது சrயா என்று பலமுைற ேயாசித்தான். சரயுவின் புன்னைக தவழும் முகம் அவன் கண்முன் வந்தது. சரயு நIயும் நானும் ேபாறது ேவற ேவற பாைதயாயிருக்கலாம் ஆனா என் ஒவ்ெவாரு அடியும் உன்ைன ேநாக்கித்தான். நI வரப்ேபாறதும் என்கிட்டத்தான். அப்ேபாேத முடிவு ெசய்தான் “பங்காரம்... நIக்ேகாசம் எைதனா சr”
‘விஷ்ணு என்ைன மன்னிச்சுக்ேகாடா எனக்கு ேவற வழி ெதrயல.... ெகாஞ்ச நாள் கண்ைண மூடிட்டு சவெபட்டில படுத்துக்ேகாடா... ஜிஷ்ணுவாய் மட்டும் இருக்குேறன்.... நிைலைம சrயானவுடேன நாேன உனக்கு உயிG ெகாடுக்குேறன்’ ஜிஷ்ணு மனதினுள் சரயுவின் காதலன் விஷ்ணுவிடம் மண்டியிட்டுக் ெகஞ்சினான். அதன் பின் ஜிஷ்ணுவின் ைகயால் விஷ்ணு மனதுக்குள் ஆழமாய் புைதக்கப்பட்டான். ‘ெராம்ப மூச்சு முட்டுச்சுன்னா ெசால்லு.... நான் ெகாஞ்ச ேநரம் மட்டும் திறந்து விடுேறன்’ விஷ்ணுைவ முழுவதுமாய் மூடும்முன் சமாதனம் ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
பாருக்கு
ெசன்றவன் அங்கு ேநரத்ைதக் கழித்துவிட்டு நள்ளிரவில்
அைறக்கு வந்தான். அவன் கண்ணில் பியாேனா பட்டது.... அதன் முன் உட்காGந்தான்
“ஜமுனா உனக்கு பாட்டு பிடிக்குமா?”
42
“எனக்குக் கGனாடிக் ெதrயாது... இங்கிlஷ் பாட்டுத்தான் பrச்சியம்... உனக்குத் ெதrயுமா எனக்காக ஒரு பாட்டுப் பாடுறியா” என்றாள் ஆGவத்துடன்.
“சr எனக்கு இங்கிlஷ் பாட்டு சுமாராத்தான் பாட வரும்... This song is dedicated to poor Vishnu என்றவாறு ெதாடங்கினான்
Maybe I've been here before. I know this room, I've walked this floor. I used to live alone before I knew you. I've seen your flag on the marble arch. Love is not a victory march, It's a cold and it's a broken hallelujah.
Maybe there's a God above. And all I ever learned from love Was how to shoot at someone who outdrew you. It's not a cry you can hear at night. It's not somebody who's seen the light. It's a cold and its a broken hallelujah.
கண்ணGI வழியப் பாடியவைன அதிGந்து ேபாய் பாGத்தாள் ஜமுனா....
அவன் முடித்தவுடன் அவைனத் தனது வயிற்ேறாடு அைணத்துக் ெகாண்டவள் “ஜிஷ்ணு I am sorry dear.... I really want to help you.... But unfortunately I can’t. Because I need you badly and madly... I can’t loose you”
என்றபடி விலகியவளின் ைகையப் பிடித்தான் ஜிஷ்ணு...
“என்ன ஜிஷ்ணு”
43
“ம்ம்.... ஒரு புருஷேனாட கடைமைய நிைறேவத்துேறன் வா”
காைலயில் விழித்த ஜிஷ்ணுவுக்கு ஜமுனாவின் உடல் ஆைசையத் தரவில்ைல. குளியலைறக்கு ெசன்றவன் கண்ணாடியில் தன்ைனப் பாGத்துப் பாராட்டிக் ெகாண்டான்
“ெவல்டன் ஜிஷ்ணு.... கடைமைய ஒழுங்கா ெசய்ய ஆரம்பிச்சுட்ட... கீ ப் இட் அப்”
ைகயிலிருந்த ஆGகைனசrல் ஒரு நாைள அடித்தவன் ெசான்னான் “ஐேயா இன்னும் முன்னூத்தி அருவத்தி நாலு நாளிருக்ேக”
அத்யாயம் – 27
சில மாதங்களில் ஜிஷ்ணு அைடந்த உயரம் பிரமிப்பு தருவது. வங்கிக் கடைன மட்டும் நம்பி வியாபாரத்ைத விrவு படுத்தினான்.
“ஜிஷ்ணு, ேபசாம உன் மாமனாG ஆரம்பிச்சுத் தர கம்ப்யூட்டG கம்பனில ேபாய் தினமும் உட்காGந்துட்டு வா. மக்கள் பGகG, பீட்சான்னு சாப்பிடுற இந்தக் காலத்துல ஊறுகாய் கம்பனின்னு ெசால்லேவ ெகாஞ்சம் மட்டமா ெதrயல. அதாவது பரவால்ல, ஏகப்பட்ட கடன் வாங்கி அகலக்கால் ைவக்கிற... புைத குழில பணத்ைதப் ேபாடுற, எல்லாம் மூழ்கப் ேபாகுது. அப்பறம் நாணா பணம் தாங்கன்னு வந்து நின்னா ஒரு ைபசா தரமாட்ேடன்” என்று எச்சrத்தாG சலபதி.
44
“பயப்படாதிங்க ேகட்க மாட்ேடன்” என்று முகம் பாGக்காமல் ெசால்லிச் ெசன்றவைன இைமக்காமல் பாGத்தாG.
ஆரம்பத்தில் பயப்படுத்திய சலபதிேய சில மாதங்களில் அவனது உயரத்ைதக் கண்டு ெபருமிதம் ெகாண்டாG
ஜிஷ்ணு கைடக்குட்டி என்பதால் ெசல்லம் அதிகம். சலபதியின் அப்பாைவப்
ேபாலேவ
உயரம், கம்பீரம், ஒவ்ெவாரு ெசயலிலும் ஒரு
அழகு என்று சிறுவயதிேலேய அைனவைரயும் ெகாள்ைள ெகாண்டவன். அம்மா நாணா ேமல் பாசம் அதிகம். அவGகள் ேபச்சுக்கு மறுேபச்சு ேபசமாட்டான். அதனாேலேய துணிந்து ஜமுனாவுடன் திருமணம் ெசய்து ைவத்தனG. இப்ேபாது திருமணத்துக்குப் பிறகு ஜிஷ்ணுவிடம் ஏேதா ஒரு ஒதுக்கம். யாrடமும் தகவல் ெசால்வதில்ைல. தாேன ேயாசித்து முடிெவடுக்கிறான். ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் அவன் விலகுவது ெதrந்தது.
“பாGக்கலாம் இெதல்லாம் எத்தைன நாைளக்குன்னு”
சிகிச்ைச முடிந்து,
உடல் ேதறி ஜம்ெமன்று ெரண்டு சுற்று எைட ேபாட்டிருந்த மைனவியிடம் ெசால்லிச் சிrத்தாG.
அெமrக்கா ெசன்றதும் ஜிஷ்ணு முதலில் மாமனாG வாங்கித் தந்த வட்ைட I மறுத்துவிட்டு, ஒரு அபாGட்ெமன்ட் ஒன்றுக்குக் குடி ேபானான். முதலிேலேய ஜமுனாவிடம் ெதளிவாகச் ெசால்லிவிட்டான்.
“ஜமுனா, நான் இப்பத்தான் பிசினஸ் பண்ண ஆரம்பிச்சுருக்ேகன். என் வசதிக்கு இந்த வடுதான் I முடியும். உங்க வட்ல I வட்ேடாட I மாப்பிள்ைளயா இருக்க எனக்குப் பிடிக்கல. உங்கப்பா தGற பணமும் எனக்கு ேவண்டாம்”
“நான் எங்க வட்டுக்குப் I ேபாகலாமா?”
45
“நம்ம ெரண்டு ேபரும் தாராளமா ேபாேவாம். ஆனா என் வட்லதான் I நான் தங்குேவன். நI உங்க அம்மா அப்பா வட்டுல I தாராளமா தங்கிட்டு வா. நான் தடுக்க மாட்ேடன். ஆனா என்ைன கம்ெபல் பண்ணாேத. இன்னும் பதிேனாரு மாசம்தாேன நாம ேசGந்து இருக்கப் ேபாறது. ெகாஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்ேகா” என்றான்.
அதன்
பின் ஒரு மாதத்தில்
ஜமுனா முன் வந்து நின்றான்.
“ஜமுனா நான் என் வியாபார விஷயமா ெகாஞ்ச நாள் ஊGல இருக்க ேவண்டியிருக்கு.... தாரணிக்ேகாட்ைடலதான் தங்குேவன்”
“உன் ேமல எனக்கு நம்பிக்ைகயிருக்கு ஜிஷ்ணு... இந்த ஒரு வருஷமும் நI நிஜம்மாேவ எனக்கு மட்டும்தான் கணவனா இருப்ப அப்படின்னுறதுல எனக்கு சந்ேதகேம இல்ல. ேபாயிட்டு வா” “இல்ல... ேபங்க் ேலான் கிைடச்சிருக்கு. ெமஷின்ஸ் வாங்கி, ேபக்டrல ெசட்அப் பண்ணுற ேவைல இருக்கு. நான் வர ஒரு மாசம் ஆனாலும் ஆகும்... நI இந்த ஒரு மாசத்ைத கணக்குல வச்சுட்டு ைடேவGைசயும் ஒரு மாசம் தள்ளிப் ேபாடுவியா”
சின்னப் பிள்ைளையப் ேபால் ேகட்டவைனப் பாGத்து ஜமுனா விழுந்து விழுந்து சிrத்தாள்.
“ஜிஷ்ணு, ஜிஷ்ணு.....
யூ ஆG ேசா ஸ்வட் I டாGலிங்.... தள்ளிப் ேபாட
மாட்ேடன். ஒரு மாசம் என்ன, ெரண்டு மூணு மாசம் கூட என் ெதால்ைலயில்லாம இருந்துட்டு வா...” அவன் தைலமுடிையக் கைலத்து இதழ்களில்
முத்தமிட்டாள்.
46
“மூணு மாசம் உனக்கு lவ் தந்திருக்ேகன்ல... பதிலுக்கு எனக்கு ஒேர ஒரு கிஸ்
தரமாட்டியா?” என்று ேகட்டவளுக்கு ஜIவனில்லாத இதழ் ஒற்றல்
ஒன்று கிைடத்தது.
அவனது மூன்று மாத ட்rப் ேவைலகள் அதிகமானதால் ஐந்து மாதமானது. நடுேவ அவன் லாஸ் ஏஞ்ெசல்ஸ் ெசன்றேபாது ஜமுனா ப்ளாrடா ெசன்றிருந்தாள். அதனால் அவைளப் பாGக்க முடியவில்ைல. இருந்தும் தவறாமல் தினமும் ஒரு முைற ேபசிவிடுவான். இல்ைல ெமயில் ெசய்துவிடுவான். பிறந்தநாளுக்கு ஜமுனாவுக்கு விருப்பமானைத வாங்கிக் ெகாள்ளச் ெசால்லி ஒரு கணிசமான ெதாைகையத் தந்தான். ஒரு வருடமும் அவனுக்கு ஒரு நல்ல கணவனாக இருக்க ேவண்டும் என்று தன்னால் முடிந்த அளவு முயற்சி ெசய்தான்.
தைலயில் விழுந்த இடி ேபால, ஒரு நாள் அவளுக்கு வைளகாப்பு என்ற தகவல் வந்ததும் கலங்கிப் ேபானான். புயலாய்க் கிளம்பி ெசன்று அவள்முன் நின்றவன், “நம்ம முன்னாடிேய ேவண்டாம்னு தIGமானம் ெசய்திருந்ேதாம் ஜமுனா...” என்றான் ஏமாற்றப் பட்ட ஆதங்கத்துடன்.
“எப்படிேயா மிஸ் ஆயிடுச்சு ஜிஷ்ணு” கவைலப்படாேத இதுக்கும் நம்ம முடிவுக்கும் ஒரு சம்மந்தமுமில்ைல என்றாள் காம்பாக்ட்ைட ஒற்றியபடி.
“எப்படி மிஸ்ஸாகும் ஜமுனா? நI ஒரு டாக்டG ேவற... என்ைன ஏமாத்திட்டிேய” என்றான் துக்கக் குரலில்.
“சாr ஜிஷ்ணு.... உன்ைன எனக்கு ெராம்பப் பிடிச்சிருக்கு. நிரந்தரமா என்கிட்டேய பிடிச்சு வச்சுக்க ேவற வழி ெதrயல” முணுமுணுத்தாள் ஜமுனா.
47
கண்கைள மூடியபடி அப்படிேய நாற்காலியில் அமGந்துக் ெகாண்டான்.
“நான் நிபந்தைனக்குக் கட்டுப்பட்டுத்தான் உனக்குக் கணவனா இருந்ேதன்... மனெசாப்பி இந்த வாழ்க்ைகைய வாழல. உனக்குப் புrயைலயா... என் மனைச உனக்குத் தர முடியாது. ஏன்னா அது என்கிட்டேய இல்லேய. இருந்தாத்தாேன உனக்குத் தர முடியும்”
“மனசு கண்ணுக்குத் ெதrயாத ஒரு ெபாருள். அைதப் பத்தி நான் ெபருசா கவைலப்படுறதில்ைல... எனக்கு உன் கூட வாழுற இந்த வாழ்க்ைகேய பிடிச்சிருக்கு ஜிஷ்ணு...” என்றாள் ெபrய வயிைற சாய்த்து நின்றபடி.
“அந்த அரவ்வாடு ேபாட்ேடாஸ் உன்ேனாட ெமாைபல பாGத்ேதன். ெராம்ப சின்ன ெபாண்ணுல்ல... உன்ேனாட எத்தைன வயசு சின்னவ?”
தன் ேகள்விக்கு பதிலில்ைல எனவும் ெதாடGந்தாள் “ஒரு ஏெழட்டு வயசுருக்குமா”
ஜிஷ்ணு ஜன்னல் வழிேய ெவளிேய முைறத்தான்.
“எப்படி ஜிஷ்ணு உனக்கு என்ைன விட அவைளப் பிடிச்சது? ஒரு வாரம் அவ கூட பழகிருப்பியா? அதுவும் வரம்பு மீ றாமத்தான் பழகிருக்கன்னு நான் கண்டுபிடிச்சுட்ேடன். எப்படின்னு ேகக்காேத... நம்ம பGஸ்ட்ைநட் அப்பேவ நI ஒரு அக்மாGக் முத்திைர குத்தின தங்கப்ைபயன்னு எனக்குத் ெதrஞ்சுடுச்சு.
என்ைன விட அவகிட்ட என்ன உசத்தியா கண்டுட்ட? படிப்பு, அழகு, திறைம எல்லா வைகயிலும் அவ ெநனச்சாக் கூட என்ைன எட்டிப் பிடிக்க
48
முடியாது. ஆனா என் புருஷன் மனசில மட்டும் என்ைன நுைழய விடாம உட்காGந்து என் உயிைர எடுக்குறா......
அதுதான் ேயாசிச்ேசன். ஜிஷ்ணு எனக்குத்தான் ேவணும்னு ெநனச்ேசன். நI ெராம்ப பாசக்காரன். ஆனா மஞ்சள் கயிறு மந்திரம் உன்கிட்ட ேவைல ெசய்யல. ஆனா ஒரு மைனவியால முடியாத மாயத்ைத நம்ம குழந்ைத ெசய்யும்னு ேதாணுச்சு. அதனாலதான் ெபத்துக்க முடிவு ெசய்ேதன்”
‘கல்யாணமும் என் கல்யாணம்னு தான் ெசான்னா, இப்ப குழந்ைத ெபத்துக்கனும்னு முடிவு ெசஞ்ேசன்னு ெசால்லுறா... எல்லாத்ைதயும் இவேள முடிவு ெசய்துட்டு கஷ்டத்ைத மட்டும் எனக்குத் தGறா’
“உனக்கு நான் என்ன பாவம் ெசஞ்ேசன் ஜமுனா... எல்லாரும் ஏன் என் வாழ்க்ைகல இப்படி விைளயாடுறிங்க” “நாங்க விைளயாடல ஜிஷ்ணு நIதான் லஸ்ட்டுக்கும் ைலப்புக்கும் வித்யாசம் ெதrயாம குழம்பியிருக்க. இனிேம ெதளிஞ்சுடும்’ என்றவாேற ேமைஜயில் இருக்கும் பழச்சாைற எடுக்க எழுந்தாள்.
“உன் ேமல எனக்கு லவ்வும் இல்ைல லஸ்ட்டுமில்ைல... உனக்கு இன்னமும் காதலுக்கும் கடைமக்கும் வித்யாசம் ெதrயாம ேபானது என் துரதிGஷ்டம்” என்றவாேற ஜிஷ்ணுேவ நடந்து ேபாய்
அவளுக்கு
பழச்சாைறக் ெகாண்டுவந்தான்.
“குழந்ைத ெபாறக்கட்டும் நI எப்படி ைடேவGஸ் ேகட்பன்னு பாக்குேறன்” என்றாள் திமிராக.
‘என் ேமல அக்கைறயில்லாமலா பழச்சாறு எடுத்துத் தGறான். ஈேகா கண்ைண மைறக்குது’ என்றவாறு ஜூைச அருந்தினாள் ஜமுனா.
49
ஜிஷ்ணு விண்ெணன்று ெதrந்த ெநற்றிைய பிடித்தவாேற அைறக்குள் நுைழந்து கதைவ சாத்திக் ெகாண்டான்.
‘சரயு நம்ம பழகினது சில நாள் தானாம்.... ஜமுனா ெசால்லுறா... அந்த சிலநாட்கள் நI காட்டின அன்ைப ஆயுசு முழுக்க ெநனச்சாக்கூட இவளால தரமுடியுமா? குழந்ைதைய வச்சு என் மனசில் நுைழவாளாம். என் குழந்ைத ேவணும்னா இதயத்தில் நுைழயலாம் ஆனா தப்பு தப்பா அடி எடுத்து ைவக்கிற இவ எப்படி என் மனசில வர முடியும்’
வாய்விட்டு ெசான்னான்
“பங்காரம் உன்ைன மறக்க ெசால்லுறாங்கரா... எப்படிரா உன்ைன மறப்ேபன்” அவன் ெபட்டியிலிருக்கும் துணிகளுக்கிைடேய ெபாக்கிஷமாய் ைவத்திருக்கும் ைகக்குட்ைடைய எடுத்தான். பாஸ்ெகட்பால் ேபாட்டியின்ேபாது சரயுவின் வியGைவையத் துைடக்கப் பயன்படுத்திய அவனது ைகக்குட்ைட. அதனால் முகத்ைத மூடிக் ெகாண்டான். சரயுவின் வாசம் அதில் இருப்பைதப் ேபாலேவ ஒரு எண்ணம். எல்லாவற்ைறயும் விட்டுட்டு அவளிடம் ஓடிப் ேபாய்விடலாம் ேபால் ஆத்திரம் வந்தது அவன் காதில் ேபசினாள் சரயு
“விஷ்ணு ந* ெமட்ராஸ்ல என்ைன பா)க்கேலன்னா இதுக்கு இவ்வளவு தயங்குவியா... எல்லாத்ைதயும் விட்டுட்டு ஓடிப் ேபாகணும்னு நிைனச்சிருப்பியா... உண்ைமைய ெசால்லு”
“தயங்கிருப்ேபன்... ஆனால் விட்டுட்டு ஓடிருக்க மாட்ேடன்”
“இப்பயும் அைதேய ெசய்....” 50
“சரயு... தப்ேபா சrேயா நI ெசான்னைத நான் ேகக்குேறன்....” படுக்ைகயில் கவிழ்ந்து படுத்தபடிேய அந்தக் ைகக்குட்ைடைய ெநஞ்ேசாடு அைணத்துக் ெகாண்டான்.
மறுநாள் காைலயில் ஜமுனாவிடம் ேகட்டான்.
“என்ன குழந்ைதன்னு
ெசால்லிருப்பாங்கேள”
“ெபாண்ணு” என்றாள் முகம் விகாசிக்க. அந்த ெநாடி சரயுவின் முகம்தான் ஜிஷ்ணுவின் கண் முன்ேன ேதான்றி மைறந்தது. ‘அவைள மாதிrேய துருத்துருன்னு அன்பா ஒரு ெபாண்ணு ேவணும்’ ஜமுனா ெசான்னைதப் ேபாலத்தான் ஆயிற்று. மைனவிையப் பிrயத் துடித்த ஜிஷ்ணுவுக்கு மகைளப் பிrயத் துணிவில்ைல. சந்தனா பிறந்ததும் இயந்தரமாகேவ மாறிவிட்டான். அவன் வாழ்க்ைக சந்தனாைவ சுற்றிேய அைமந்தது. அவள் அம்மா என்றைழத்தைத விட நாணா என்று ெசான்னதுதான் அதிகம். ெவளியூG பயணங்கைளக் குைறத்து மகளுடன் ெபாழுைதக் கழிக்க ஆரம்பித்தான்.
அத்யாயம் – 28
குண்டூG,
கிருஷ்ணா ெடல்டாவிலிருக்கும் வளம் ெகாழிக்கும் பகுதி.
உலகத்தரம் வாய்ந்த ெமக்சிகன் மிளகாய்களுக்கு சவால் விடும் தரத்தில் மிளகாய்கைள விைளவித்து இந்திய மண்ணுக்குப் ெபருைம ேசGக்கும் நகரம். ஆசியாவின் மிகப் ெபrய மிளகாய் சந்ைதையக் ெகாண்டது. மிளகாைய மட்டுேம நம்பியிராமல் புைகயிைல, பருத்தி என தனது விவசாய எல்ைலைய விrவுபடுத்திக் ெகாண்டிருக்கும் விவசாயிகள் 51
நிைறந்தது. உலகத்தரம் வாய்ந்த பருத்தி ேசைலகளுக்கு இங்கிருந்தும் பருத்தி ெசல்கிறது என்பது கூடுதல் தகவல்.
கிருஷ்ணா நதியின் ெகாைடயால் நIருயGந்தது, நIருயர விவசாயம் ெகாழித்தது, விவசாயம் ெகாழிக்க அதற்கு துைண புrயும் உர வியாபாரம், காட்டன் மில்கள், சிறுெதாழில்கள் ெபருகின. ெதாழில் ெபருகப் ெபருக ஆட்கள் ேதைவ ெபருகியது, அவGகளுக்குத் ேதைவயான கல்விக்கூடங்கள் அதிகமாயின.
இந்திய மக்கள் அன்றாடம் உபேயாகிக்கும் மிளகாயில்
மட்டுமிற்றி உலக
மக்களின் உபேயாகிக்கும் கறிப்ெபாடிகளிலும் கணிசமான அளவு இந்த உைழப்பாளிகளின் ேவGைவ இருக்கிறது. இந்த வைகயில் குண்டூG ெதலுங்கGகளின் வாழ்க்ைகயில் மட்டுமின்றி இந்தியGகளின் வாழ்க்ைகயிலும் இன்றியைமயாததாயிற்று.
உலகத்தில் ெபrய மிளகாய் சந்ைதகளில் ஒன்றான குண்டூG மிளகாய் மாGெகட்டுக்கு
ெவளிேய ைபக்ைக நிறுத்திவிட்டு இறங்கினான் ஜிஷ்ணு.
அவனுடன் இைணந்து ெகாண்டாG ராஜுேகாகுலம். மாGெகட்டில் மிளகாய் மூட்ைடகள் மைல ேபால் குவிந்துக் கிடந்தன. தினமும் விடியகாைலயில் வியாபாரம் சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தால், காைல எட்டு மணிக்கு ெமாத்த வியாபாrகளுக்கு விற்பைன முடிந்து மாGெகட் காலியாகிவிடும்.
விடியலின் ெவளிச்சத்தில் சூrயனின் ெசந்நிற ெவளிச்சம் பட்டு மூட்ைடயிலிருந்த மிளகாய்கள் தணல் ேபால் ஒளிGந்தது.
சிவப்பு ரத்தத்தின் நிறம், கதிரவனின் உக்கிரம்,
52
ஆத்திரத்தின் அைடயாளம், எrமைலயின் குமுறல், அழிவின் ேகாரதாண்டவம், காயும் மிளகாயின் காந்தல், இதயத்தின் ரணம் என்னுைடயைதப் ேபால.
மனதில் ஓடியைதப் புறம் தள்ளி, ெசவச்ெசவ என்றிருக்கும் ேதஜா வைக மிளகாய்கைள ைகயால் அள்ளி எைட ேபாட்டான். ெவளிநாட்டு ஏற்றுமதி வைக. உயGந்த தரம்.
“எண்பது ெசால்லுறான் பாபு” ெமதுவாய் காைதக் கடித்தாG ராஜு.
மிளகாய்கைள ேசாதித்துப் பாGத்தவன், “ஈரப்பதமிருக்ேக எழுவத்தஞ்சுக்குக் ேகளுங்க, எழுவத்ேதழுக்கு முடிங்க” என்றான்.
“ெகாஞ்சம் காய வச்சுட்டு உடேன பாக் ெசய்து ஈேராப்பியன் மாGக்ெகட்டுக்கு அனுப்பணும்” என்று கட்டைளயிட்டான். சன்னம் மிளகாய் வைகைய உள்நாட்டு விற்பைனக்கும் மிளகாய் ெபாடிக்கும் வாங்கினான். மக்கள் சிவந்த மிளகாய்ப் ெபாடிகைளக் காரம் என்ெறண்ணி ஆரஞ்சு நிற மிளகாய்ப் ெபாடிகைளத் ேதடி வாங்கிப் ேபாவாGகள். மிளகாய்க்குக் காரத்ைதத் தருவேத அதன் விைதகள்தான், விைதகள் கம்மியாக இருந்தால் சிவந்த நிறத்தில் மிளகாய்ப் ெபாடி கிைடக்கும். விைதகள் அதிகமாகக் காரம் அதிகமாகும், அைரக்கும்ேபாது சிவந்த ேதாலுடன் கலந்த மஞ்சள் விைதகள் மிளகாய்ப் ெபாடிக்கு ஆரஞ்சு வண்ணத்ைதக் ெகாடுக்கும். அதனால் ஆரஞ்சு வண்ண மிளகாய்ப்
53
ெபாடியில் காரம் தூக்கலாகேவ இருக்கும். ராஜு தனக்குத் ெதrந்தவற்ைற வஞ்சமில்லாமல் அந்த இைளஞனுக்குக் கற்றுத் தந்தாG.
ெவறும் ஆவக்காய்
மட்டும் பணம் ஈட்டித் தராது என்றுணGந்து மிளகாய்
ஏற்றுமதித் ெதாழிலிலும் ஈடுபட்டிருந்தான் ஜிஷ்ணு. மீ ன் குஞ்சுக்கு நIந்தவா கற்றுத் தர ேவண்டும்? பரம்பைரத் ெதாழிலான விவசாயமும், வியாபாரமும் ஜிஷ்ணுவின் ரத்தத்திேலேய கலந்திருந்தது. ராஜுவின் அனுபவம் சrயான பாைதயில் ெசல்ல உதவியது. ராட்சசைனப் ேபால் உைழத்தான்.
ஊறுகாய் வைககளுக்குத் ேதைவயான மிளக்காய்கைளப் பாGைவயிட ஆரம்பித்தான்.
ஆவக்காையக்
கலாச்சாரத்தின் ஒரு அங்கமாய் ஏற்றுக் ெகாண்டது ஆந்திர
பூமி. அமிGதம் ேவண்டுமா , ஆவக்காய் ேவண்டுமா என்றால் ஆவக்காைய ேதGந்ெதடுப்பாGகளாம் இவGகள். 'உலகத்தின் மிக அழகான குழந்ைத, ஒவ்ெவாரு தாயிடமும்', இைத அப்படிேய உல்டா ெசய்து 'உலகத்தின் மிகச் சிறந்த ஆவக்காய் ஊறுகாய் ெசய்முைற, ஒவ்ெவாரு பாட்டியிடமும்' என்று ெபருைமயாய் ெசால்லும் மக்கள். அந்தப் பாட்டிக்கள் பலrடம் ேபசி, வட்டில் I ெஜயசுதாவின் ஊறுகாய் ெசய்முைறையப் பாGத்து ஒரு ெரசிப்பி தயாrத்து ெஜெயஸ் ஊறுகாய் பிராண்டில் ெவளிவந்து மாGெகட்டில் சக்ைக ேபாடு ேபாட்டது. ஊறுகாய் சிறப்பாக வர எள்எண்ைணயும் மிளகாயும் மிக முக்கியம். தமிழ்நாடு மற்றும் ஆந்திராவிலிருக்கும் சிறந்த எள் வியாபாrகளிடமிருந்து ேநரடியாக எள்ைளக் ெகாள்முதல் ெசய்து, மில்லில் அைரத்துத் தர ெசட்டியாGகளிடம் ஒப்பந்தம் ேபாட்டான்.
அவGகளும் சந்ேதாஷமாய்
ெஜெயஸ் பிராண்டுடன் தங்கைள இைணத்துக் ெகாண்டாGகள். அடுத்து மிளகாய். வழக்கமாய் ெமஷினில் மிளகாையப் ெபாடி ெசய்து ஊறுகாயில் கலப்பாGகள். ஆனால் ஜிஷ்ணுேவா சிறந்த குண்டூG 54
மிளகாய்கைளத் தருவித்து ஸ்ெபஷலாய் வடிவைமக்கப்பட்ட இயந்திரங்களின் மூலம் அதைன இடித்து, ெபாடி ெசய்து கலக்குமாறு உத்தரவிட்டான். இயந்தரத்தின் ப்ேளடால் ெவட்டப்படும் மிளகாைய விட, இடித்துக் கலக்கப்படும் மிளகாய் ஒரு விதமான எண்ைணைய சுரக்கும். அது உடலுக்கு நல்லது மட்டுமின்றி சுைவயும் அலாதியாய் கூட்டும். அதனால்தான் ைகயால் இடித்தும் அைரத்தும் ெசய்யப்படும் பாட்டி சைமயலில் ருசி அதிகம்.
வாங்கிப் ேபாட்ட உபகரணங்கைள தனது ேதைவக்குப் பயன்படுத்தியது ேபாக மீ த ேநரத்தில் பருப்புப் ெபாடி, மிளகாய் ெபாடி, இட்டிலி மிளகாய் ெபாடி என்று விற்பைன ெசய்து
வியாபாரத்ைதப் ெபருக்கினான். அவனது
ஊறுகாய் வைகயும் ேகாங்குரா, ஆவக்காய், அல்லம் ஆவக்காய், ெபல்லாம் ஆவக்காய், புளிேஹாரா ஆவக்காய், ெதாக்கு மாங்காய், உசிr ஆவக்காய் என இருவது வைககளுக்கும் ேமலாக விrந்தது.
“ெரண்டு மணிக்குத்தான் ைஹதிராபாத்திலிருந்து வந்திங்கன்னு ேகள்விப்பட்ேடன். விடியகாைலல கிளம்பி மாGெகட் வந்துட்டிங்கேள. வட்டுக்குப் I ேபாய் ெகாஞ்சம் ெரஸ்ட் எடுத்துக்ேகாங்க பாபு” “பரவால்ல... எனக்கு டயGட்டா இல்ைல. ராத்திr ேபாய் தூங்குேறன்” என்றபடி மிளகாய் குேடானுக்கு வந்துவிட்டான். சாதாரண ஆட்களுக்ேக
அங்கு இருக்கும் ெநடி தாங்காமல் தும்மல்
வந்துவிடும். ெசாகுசாய் வளGந்த ஜிஷ்ணு ஆரம்பத்தில் சில நாட்கள் கஷ்டப்பட்டான். அதன் பின் பழகிக் ெகாண்டான். “எப்படி பாபு இது” என்று ஆச்சிrயப்பட்டவrடம் “வாழ்க்ைகல நிைறய அட்ஜஸ்ட் பண்ணி பழகிருச்சு” என்று ெமலிதாய் சிrத்தான். அதில் ெதrந்த ேவதைனயின் சாயல் ராஜுைவ உலுக்கியது. அவரும் அரசல் புரசலாய் அவனது கல்யாண சங்கதி பற்றிக் ேகள்விப்பட்டிருந்தாG.
55
‘பாபுேவாட நல்ல மனசுக்கு, அவG ஆைசப்பட்ட ெபாண்ேண அைமஞ்சிருக்கலாம்... வட்ல I இருக்குற பணம் பத்தாதா? இவைர வித்து ேவற
சம்பாதிக்கணுமா?’ ெபருமூச்சு விட்டபடி, நிற்கவும் ேநரமின்றித்
தன்ைன வலுக்கட்டாயமாய் ேவைலயில் மூழ்கடித்துக் ெகாண்டவைனப் பாGத்தாG.
காய ைவத்த மிளகாய்களின் தரத்ைத ேசாதித்து பாக் ெசய்ய அனுப்பச் ெசான்னான். அனல் காற்றின் உக்கிரம் தணிந்திருந்தது. பள்ளிவிட்டுக் குழந்ைதகள் ேராட்டில் ேபசியபடி மகிழ்ச்சியாக நடந்து ெசன்றனG. அவன் மனதில் சரயு பள்ளிச் சீருைடயில் மிரட்டியது நின்றாடியது. சில நிமிடங்களில் நிைனவு தந்த சுகத்தில் லயித்திருந்தவனுக்கு மிளகாயின் சிவப்பு அழகாய்த் ெதrந்தது.
சிவப்பு, ஜனனத்தின் நிறம், ேராஜாக்களின் இதம், அப்பிளின் சுைவ, காதலின் நிறம், ெவட்கத்தின் ெசம்ைம, அவனது முத்தத்தால் சிவந்த அவள் இதழ்களின் அழகு நிறம்.... ஜிஷ்ணுவின் மனது அைமதி ெகாண்டது. ‘சரயு உனக்குத் ெதrயுமா...
உன்ன உன்ன ெநனச்சு, என் உசிரக் ைகயில் பிடிச்சு நான் ெநாந்து ெவந்து கிடக்ேகன் சிறு நூலாம்பைடயா இைளச்சு ‘
56
ேவைலைய முடித்துவிட்டு தாரணிக்ேகாட்ைடக்கு வண்டிைய விட்டான். அவனுக்ெகன்று அவன் தாத்தா தந்த வடு. I கிராமத்து வடு I என்பதால் தைமயன்களின் கருத்ைதக் கவராது ேபாயிற்று. அங்குதான் ஜிஷ்ணுவின் வாசம். கிைடத்தைத சாப்பிட்டுக் ெகாள்வான். அவன் ெசால்லச் ெசால்லக் ேகட்காமல் ஒரு காrயrல் சாப்பாடு ெகாடுத்து விட்டிருந்தாG ராஜு. அவG கூட இருக்கும்ேபாது எப்படியாவது ஜிஷ்ணுைவ சாப்பிட ைவத்து விடுவாG.
“காைலேலருந்து சிகிெரட் பிடிச்சுட்ேட இருக்கிங்க பாபு. ராத்திr கண்டிப்பா சாப்பிட்டுடுங்க... நாைளலருந்து வட்டுல I சைமக்க யாைரயாவது ஏற்பாடு ெசய்யுேறன்” என்று அனுப்பி ைவத்தாG.
வழக்கம்ேபால தன்னுைடய இரவு ேநரத் துைணயான மதுைவக் ைகயில் ஏந்தியவன், தன்னுைடய நிைனவுகளில் மூழ்கினான். விஷ்ணு மனதினுள் திமிறினான்.
‘யூ ச்சீட்... ஒரு வருஷத்துல என்ைன விடுதைல ெசய்துடுேவன்னு ஆைசகாட்டிட்டு இப்ப நிரந்தரமா புைதச்சுட்டிேயடா....’ விஷ்ணு ஜிஷ்ணுைவக் குற்றம் சாட்டினான்.
‘ஜிஷ்ணு... சரயு கூட எப்படி எப்படிெயல்லாம் வாழணும்னு கனவு கண்ேடன் ெதrயுமா.... ஜமுனாவுக்குக் கணவனா இருக்குறது ெராம்ப கஷ்டமா இருக்குடா.... ெசால்லேவ நாகூசுது.... தினமும் விபச்சாரம் பண்ணுற மாதிr இருக்குடா... இந்தக் ெகாடுைம ஒரு வருஷம் மட்டும்தான்னு ெநனச்ேசன் இப்ப காலம் முழுசும் சிைறல தள்ளிட்டிேயேடா’
‘விஷ்ணு... உனக்கு எப்படி இருந்தாலும் சr.. இப்ப நI ஒரு குழந்ைதக்குத் தகப்பன்.. அதைன நிைனவில் வச்சுக்ேகா... சரயுைவ மறந்துடு அதுதான் அவளுக்கு நல்லது’ என்றான் தனது பிெரஞ்சு பியGைடத் தடவியவாறு.
57
தினமும் ேஷவ் பண்ணும்ேபாது கண்முன் நின்ற சரயு ‘தாடி குத்துது’ என்று கம்ப்ைளண்ட் ெசய்வதால் அவளுக்குப் பிடிக்காத தாடிைய ெகாஞ்ச காலமாய் வளGக்கிறான். ‘சரயு நான் தாடி வளக்குேறன்... உனக்குத்தான் குத்துேம... ேசா இனிேம கனவுல வந்து விஷ்ணுவுக்குக் கிஸ் தராேத’ என்று ஸ்ட்rக்ட்டாக ெசால்லிவிட்டான்.
‘ சரயுேவாட அப்பாவுக்கு உடம்பு சrயிைலன்னு ெசான்னாேளடா... இப்ப எப்படி இருக்காேளா... நான் ஏமாத்திட்டதா தப்பா நிைனப்பாேள.... அவைளப் பாக்கக் கூட கூட்டிட்டு ேபாக மாட்டியா’ என்று அலறியவனிடம்
‘அவைளப் பாக்கக் கூட்டிட்டுப் ேபானா நI சும்மா இருக்க மாட்ட... அவைள விட்டுட்டு வரமாட்ேடன்னு அடம் பிடிப்ப... அவளும் உன்ைன மறக்கமாட்டா... உன் வாழ்க்ைக பாழானது பத்தாதா சரயுேவாட வாழ்க்ைகயும் வணாகனுமா?’ I எதிG ேகள்வி ேகட்டான் ஜிஷ்ணு.
பின்னG சமாதானமாக ‘விஷ்ணு நான் திரும்பிப் ேபாக முடியாத ஒரு வழிப் பாைதல வந்துட்ேடன். மனைசத் ேதத்திட்டு சந்தனாவுக்காக ஒரு ெமஷினாவும், ஒரு பணக்காrக்கு கணவனாவும் ேவைல ெசய்துட்டு இருக்ேகன். சரயுைவ என் வாழ்க்ைகல இைணச்சுக்க வாய்ப்பில்ைல.... அதனால அவ என்ைனப் பத்தித் தப்பா நிைனக்கணும்... ேவற யாைரயாவது கல்யாணம் ெசய்துகிட்டு சந்ேதாஷமா இருக்கணும். நI ேபானா அவ மறுபடியும் சலனப்படுவா.... ேவண்டாம்டா ப்ள Iஸ்....’
‘முட்டாள் இப்ப மட்டும் அவ என்ைன நிைனக்காம இருப்பான்னா
நிைனக்கிற... சரயுவும் நானும் இன்னும் பூமிலதானிருக்ேகாம். ஒேர சூrயனுக்குக் கீ ேழ, ஒேர நிலாவப் பா)த்துட்டு, மனசுக்குள்ள ஒருத்தேராட ஒருத்த) ேபசிட்டு, கனவுல ஒருத்தர ஒருத்த) பாத்துட்டு இருக்ேகாம். அைத யாராலும் தடுக்க முடியாது.’ ஜிஷ்ணுைவ ஏளனம் ெசய்தான் விஷ்ணு. 58
அத்யாயம் – 29
சரயு
ெநல்ைலயப்பனின் கட்டிலுக்குக் கீ ேழயிருந்த ெபட்பாைன எடுத்து
ெவளிேய ெசன்றாள். தனது தகப்பனுக்ேக தாயான ேதாழிைய ைவத்த கண் வாங்காமல் பாGத்தாள் ேசGமக்கனி. தந்ைத படுக்ைகயில் விழுந்ததிலிருந்து சரயுதான் எல்லா ேவைலயும். ைகைய சுட்டுக் காைல சுட்டு சைமக்கக் கற்றுக் ெகாண்டாள். ேநாயாளித் தகப்பைன கவனித்துக் ெகாண்டு கல்லூrக்கும் படிக்க வந்தாள். தந்ைதக்கு ைவக்கும் கஞ்சியில் சிறிது உப்புப் ேபாட்டு அருந்திவிட்டு ேவைல ெசய்யும் ேதாழிக்கு முடிந்த ேபாது வந்து உதவுவாள் ேசGமக்கனி. மேனாரமா டீச்சG விருப்ப ஓய்வு ெபற்று தனது மகனுடன் ெடல்லிக்கு ெசன்றது சரயுவுக்கு ெகாஞ்சம் வருத்தம்தான். இருந்தாலும் தனிைமைய கல்லூr வாழ்க்ைகயிலும், அப்பாைவ கவனிப்பதிலும் மூழ்கடித்துக் ெகாண்டாள்.
பrட்ைச முடிவுகள் வந்துவிட்டது. மறுநாள் ேவைலவாய்ப்பு அலுவலகத்தில் பதிந்துவிட்டு, மதுைரயிலிருக்கும் கம்பனி ஒன்றுக்கு ேநGமுகத்ேதGவு ெநல்ைலயில் நடந்தது. அதற்குப்
ேபாகலாம் என முடிவு
ெசய்தாGகள்.
‘நம்மதான் ேவைலக்குப் ேபாகணும்னு தைலெயழுத்து... சரயுைவ அப்படி உள்ளங்ைகல வச்சுத் தாங்கின விஷ்ணு என்ன ஆனான், எங்க ேபானான்’ ேயாசைனயில் புருவங்கள் முடிச்சிட சைமயலைறயில் தகப்பனுக்குக் கஞ்சி காய்ச்சிக் ெகாண்டிருந்த சரயுவிடம் ெசன்றாள்.
“அப்பாவுக்கு உடம்பு ெதாடச்சு விட்டுட்டுக் கஞ்சி ெகாடுத்துட்டு வந்துடுேறன். ேபாயிடாதடி.... காேலஜ் முடிஞ்சதும் உங்க யாைரயும் பாGக்காம ைபத்தியம் புடிச்சது மாதிrயிருக்கு”
59
சரயு வரும்வைர பாட்டிலில் ைவத்திருந்த ெபாrகடைலைய எடுத்துக் ெகாறித்தாள். பின்னG தனக்கும் சரயுவுக்கும் சூடாக டீ ஒன்ைறப் ேபாட்டு கிளாசில் ஊற்றித் தந்தாள். ைகேவைல ெசய்த நிமிடங்கள்
ேயாசித்த
ேசGமக்கனிக்கு விஷ்ணுவின் ேமல் நம்பிக்ைக முழுவதுமாய் விட்டுப் ேபாயிற்று. ‘இவ அப்பா இப்பேவா அப்பேவான்னு இழுத்துகிட்டுக் ெகடக்காரு... இவன் ஒழுங்கானவனா இருந்திருந்தா இந்த ேநரத்துக்கு சரயுவுக்குத் தாலியக் கட்டிக் ைகேயாடக் கூட்டிகிட்டுப் ேபாயிருக்கனும். பணக்கார பயலுவ... ெபாண்ணுங்க மனசுல விைளயாடுறேத இவனுங்களுக்கு ேவைலயாப் ேபாயிடுச்சு....’
தான் கண்டறிந்த உண்ைமைய சரயுவுக்கு உணGத்த முடிவு ெசய்தாள்.
“சரயு ெமட்ராஸ்ல பாத்ேதாேம அந்த விஷ்ணுேவாட
வடு I ெதrயுமா?”
“ெதrயாது”
“அம்மா அப்பா”
“ம்ஹும்”
“என்ன ேவைல பாக்குறாG”
“ெதrயல கனி.... ஆனா ெபrய பணக்காரGன்னு நிைனக்கிேறன். என்ஜினியG... கம்ப்யூட்டG சயின்ஸ்.... அெமrக்காவுக்ெகல்லாம் ேபாய் படிச்சுட்டு வந்திருக்காG”
60
“இத்தைன மாசமாச்சு..... இன்னமுமா அவங்கம்மாவுக்கு உடம்பு சுகமில்லாம இருக்கு”
“ெபrய வியாதி ேபாலிருக்குடி... ைவத்தியம் பாக்க அெமrக்கா கூட்டிட்டு ேபாயிருக்காங்களாம்”
“நம்ம ஊருக்கு வந்ததுக்கப்பறம் அவGகிட்ட ேபசினியா?”
“ேபசிேனேன.... பத்திரமா வந்துட்ேடன்னு தகவல் ெசால்லிட்ேடன்”
“அது சr.... நம்ம பத்திரமா வந்து, பrச்ைச எல்லாம் எழுதி ெமாத்ததுல படிச்ேச முடிச்சுட்ேடாம்.... இன்னமுமா அவG அமrக்கா...ேலருந்து வரல”
தனது ேதாழிையப் பrதாபமாகப் பாGத்தாள் சரயு .
“இது ெசன்ைனல நாம இருந்தப்ப என்கிட்டயும் ரத்தினசாமிகிட்டயும் விஷ்ணு ெகாடுத்த நம்பG. அப்ப நாங்க ேபான் பண்ணி ேபசிேனாம். உங்க வட்டுல I ேபாைன நிறுத்திட்டிங்கன்னு ெதrயும். அதனால நான் ரத்தினசாமிேயாட ேபாைனக் கடன் வாங்கிட்டு வந்திருக்ேகன். இதுேலருந்து விஷ்ணுவுக்கு ட்ைர பண்ணலாம்” என்று முயற்சி ெசய்தாGகள். அந்த எண் உபேயாகத்தில் இல்ைல என்ற ெசய்தியில் சற்று கலங்கிப் ேபானாள் சரயு.
“இந்த நம்பGலதான் நான் ேபசிேனன்டி” நம்ப முடியாமல் தைலைய உலுக்கிக் ெகாண்டாள்.
61
“ஆறு மாசத்துக்கு ேமல உபேயாகிக்கைலன்னா நம்பG இருக்காதுன்னு எங்கண்ணன் ெசால்லிருக்கு” கனி ெசான்னாள்.
“எனக்கு அவG ேவற ெசல் நம்பG தந்திருக்காG” அவசரமாக ெசான்னாள் சரயு.
“எப்ப தந்தாரு ”
“நான் எட்டாவது படிக்குறப்ப” ெசால்லும்ேபாேத சரயுவின் குரலில் சுருதி இறங்கியது. அப்பறம் ஜிஷ்ணு அெமrக்கா ேபானாேன. ெமட்ராஸ்ல பாத்தப்பக் கூட இந்த நம்பர மாத்திட்ேடன்னு
ெசான்னாேன? நான் புது
நம்பGல தான ேபசிேனன் ேகள்விகள் தட்டாம்பூச்சியாய் மண்ைடைய சுற்றியது.
“உன் ஆைசைய ஏன் ெகடுப்பாேனன். எட்டா.....வது படிக்குறப்ப அவரு தந்த நம்பர ெசால்லு. அதுக்கும் முயற்சி ெசய்து பாத்துடலாம்”
“இல்ல ேவணாம்” அவசரமாக மறுத்தாள் சரயு. “ஏண்டி பயம்மாருக்கா”
“பயமில்லடி... சந்ேதகம்னு ஒண்ணு இருந்தாத்தாேன பrட்ைச ெசய்யத் ேதாணும்... விஷ்ணு ேமல எனக்கு சந்ேதகேம இல்ைல”
“ெசால்ேறன்னு தப்பா ெநனக்காத சரயு.... ஆள் யாருன்னு ெதrயாது. அட்ரஸ் ெதrயாது..... சின்ன வயசில ஊGல ஒரு தடைவ பாGத்திருக்க. ெமட்ராஸ்ல சில நாள் பாGத்திருக்க. இைத வச்சு அவG ேமல ஆசய வளத்துக்கிடாேத” ேதாழியிடம் தன் மனதில் பட்டைதச் ெசால்லிச் ெசன்றாள். 62
சும்மா இருந்த சங்ைக ஊதிக் ெகடுத்தைதப் ேபால, அைமதியாக இருந்த மனதில் ேதாழி கல்ெலறிந்துச் ெசன்றது சற்று ேயாசைன ெசய்யத் தூண்டியது சரயுவுக்கு
‘கனி ெசால்லுறது நிஜமா... விஷ்ணு ஏன் அவன் வட்டு I விவரத்ைதக் கூட ெசால்லல. அவனுக்குக் கூடப் ெபாறந்தது எத்தைன ேபருன்னு கூட எனக்குத் ெதrயாேத... அங்கிருந்த எல்லா நாளும் காGல கூட்டிட்டு சுத்தினாேன தவிர வட்டுக்கு I ஒரு நாள் கூடக் கூட்டிட்டு ேபாகைலேய அது ஏன்?’ இப்படி ஏகப்பட்ட ஏன்கள் அவள் மனதில்.
‘விஷ்ணுவால் என்ைன ஏமாத்த முடியுமா?’ நிைனக்கக் கூடப் பிடிக்காமல் அமGந்திருந்தாள் சரயு.
கால்வலிையக் கண்டதும் கண்கலங்கி நின்றவன்.
அவைளக் காயப்படுத்திய ஒேர காரணத்துக்காக பூஜாைவ அடித்துக் காெலாடியச் ெசய்தவன் அவளிடம் தப்பாக நடக்க முயன்றவைனக் ெகால்லும் அளவுக்குப் ேபானவன்.
சாப்பாட்டுத் தட்டுடன் காருக்கு ெசன்றவன்
குட் டச், ேபட் டச் ெசால்லித்தந்தவன்
முதல் முத்தத்தினால் ெபண்ணாக உணரச் ெசய்தவன்
63
‘நாம ெரண்டு ேபரும் எங்கயாவது ஓடிப் ேபாயிடலாமா’ என்று காதில் ஒலித்த விஷ்ணுவின் ஏக்கக் குரல்...
அைனத்தும் rைவன்ட் ெசய்தாற்ேபால் அவள் மனதில் வந்து ெசன்றது.
‘இந்த கனிக்கு என் விஷ்ணுவப் பத்தி என்ன ெதrயும். ஒண்ணும் ஒண்ணும் ேசGந்தா ெரண்டாகுறது பாடக்கணக்கு. ஆண் ஒண்ணும் ெபண் ஒண்ணும் ேசGந்தா புதுசா ஒண்ணுன்னு
ெசால்லுறது குடும்பக்கணக்கு.
ஆண் மனசும் ெபாண்ணு மனசும் ேசGந்து ஒேர மனசாகுறது காதல்கணக்கு. இந்தக் கணக்கு எல்லாேம
சrதான். அவ விஷ்ணுைவ
தகவைல வச்சு எைட ேபாடுறா. நான் என் மனசால எைட ேபாடுேறன். எனக்குத் ெதrயும். அவன் வருவான். எங்களுக்காக மூங்கில் குடிைசயும், நIந்துறதுக்காக ஆறும், அனுபவிக்கிறதுக்காக வாழ்க்ைகயும்
காத்திருக்கு’
மனம் ெதளிந்தவுடன், குறுக்கு சாய்த்துப் படுத்திருந்தவள் எழுந்து வாrயைல எடுத்து வட்ைடப் I ெபருக்கினாள். குப்ைபைய வாrப் ெபாறத்தால ெகாட்டி வந்தாள். பின் நன்றாகத் ேதய்த்து முகம் கழுவினாள். ேதங்காய் எண்ைண ைவத்துப் படியத் தைல சீவினாள். பூ ைவத்துக் ெகாண்டாள். லக்ஷ்மி அக்கா ைவத்துவிட்டுப் ேபான ேபG அண்ட் லவ்லி கிrைம முகத்தில் பூசி அதன் ேமல் ேகாகுல் சாண்டல் பவுடைர ஒற்றிக் ெகாண்டு ைகயளவுக் கண்ணாடியில் பாGத்தாள். கண்ைம டப்பிையத் ேதடி எடுத்து முதன் முதலாகக் கண்ணில் எழுதிப் பாGத்தாள். பழக்கமில்லாததால் கண் முழுதும் ைம ஈஷிக் ெகாண்டது. இருந்தாலும் இப்ப ெபாண்ணு மாதிr இருப்பதாக மனதில் பட்டது,
‘விஷ்ணு எனக்குக் கண்ைம கூட ைவக்கத் ெதrயல பாேரன். உன்ைன மறுபடியும் பாக்குறப்ப நான் ெகாஞ்சமாவது ெபாம்பளப் புள்ைளயா மாறியிருக்கணும்’ கண்ணாடி முன் நின்று சிணுங்கினாள்
64
அட உன்ேமல் ெகாண்டக் கிறுக்கு என் உசுருக்குள்ள இருக்கு ந* வருவாய் என்னும் ெநைனப்பில் என் வாழ்க்ைகத் ெதாத்திக் கிடக்கு
அத்யாயம் – 30
ெசல்வத்தின்
வட்டில் I பணபுழக்கம் தாராளமாகிவிட்டது. புதிதாய் ெபrய
டிவி, பிrட்ஜ், கட்டில், பீேரா, ேசாபா எல்லாம் அந்த சின்ன வட்டில் I ெநருக்கியடித்துக் ெகாண்டு நிைறந்திருந்தது. ெநல்ைலயப்பனின் ெமக்கானிக் கைட ெசல்வத்தின் வசமானதிலிருந்துதான் இந்தப் பவிசு. ெசல்வத்தின் அப்பா இறந்து விட்டதால், பக்கத்து ெதருவிலிருக்கும் அம்மா வட்டுடன் I உறவு சில காலமாய் துளிGத்திருந்தது. கைடப் பணம் வட்ைட I ெராப்பியதால் சரஸ்வதியின் வயிறு இன்னமும் வாrைச சுமக்காமல் இருப்பைத முணுமுணுக்கும் மாமியாrன்
வாய் தற்காலிகமாய் மூடியது.
சரசுவும் எல்லா விரதமும் இருந்துத்தான் பாக்குதா, ஆனாலும் பலனில்ைல. ேநத்து கூட சாத்தான்குளத்துல ெவத்தைலல ைம தடவி குறி ேகட்டுட்டு வந்தா.. கல்யாணத்துக்கு முன்ேன, ெசல்வத்ேதாட ஆைசல தப்பு பண்ணியாச்சு. மூணு தடவ கGபத்தக் கைலச்சுட்டா... அந்தப் பாவம்தான் சுத்துதுன்னு ெசால்லிப்புட்டான் அந்த ேசாசியக்காேரன்... அதுக்குப் பrகாரமா மூணு அமாவைசக்கு ேகாழியறுத்து பூைச ேபாடணுமாம். அதுக்ேகாசரம் ஆயிர ரூபா துட்ைடக் ெகாடுத்துட்டு வந்தா....
காைரப் ெபயGந்திருந்த சைமயலைற சுவைர ெகாத்திப்
பூச ெசால்ல
ேவண்டும் என்று எண்ணமிட்டபடிேய ெசல்வம் சாப்பிட இைறச்சிக் குழம்ைப சுட ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் சரஸ்வதி. அவனுக்கு நித்தமும்
65
அைசவம்
ேவண்டும், குடிக்க பனங்கள் ேவண்டும் அத்துடன் கூடலுக்கு
சரசுவும் ேவண்டும்.
சரசுவின் வட்டில் I மரக்கறி உணவுவைககள்தான் அதிகம் உண்பது. அதில்தான் எல்லா சத்தும் ேசரும் என்று சிவகாமி வலியுறுத்துவாG. தினமும் துவைர, பச்ைச பயிறு, கானம் துைவயல் என்று ஏதாவது ஒரு வைகயில் பருப்பிருக்கும். அத்துடன் ஒரு முருங்ைக, ெபான்னாங்கண்ணி, அகத்தி என்று பச்ைசயாய் தட்டின் ஓரத்தில் ஒரு கீ ைர தவறாமல் இடம்ெபறும். ேகாழிகைள வளGப்பதால்
ேவகைவத்த முட்ைட ஆளுக்கு
ஒன்று உண்ண ேவண்டும் என்பது அவள் வட்டில் I எழுதப்படாத சட்டம். முட்ைடயும், பருப்பும் ெசrக்க, நல்ெலண்ைணயில் ஜIரகம் தூக்கலாய் தாளித்து, நாைலந்து பல் பூண்டுகைள நசுக்கிப் ேபாட்ட ரசம் ெகாத்தமல்லி வாசத்ைதக் காற்றில் பரப்பி வயிற்ைறப் பசியால் கிள்ள ைவக்கும்.
ெநல்ைலயப்பன், சிவகாமி விஷத்ைதேய தந்தாலும் அமிGதமாக எண்ணி உண்ணுவாG. அக்காள்கள் பாGவதி, லக்ஷ்மிக்கு அைசவ வாைடேய பிடிக்காது.
ஊGசுற்றி சரயுவுக்ேகா சாப்பாட்ைட விட, ேதாப்பில் அடித்துத் உண்ணும் மாங்காய், தைரயில் சிதறிக் கிடக்கும் புளியம்பழம், மரத்ைத உலுப்பிப் ெபாறுக்கிய நவாப்பழம், ெசடியில் பிடுங்கித் தின்னும் ெவள்ளr இதிேலேய வயிறு ெராம்பி விடும். அம்மாவிடம் கிைடக்கும் அடிக்கு பயந்து ெகாஞ்சமாய்
சாப்பிடுவாள். பாதி ேநரம் தூங்கிக் ெகாண்ேடதான் சரயுவின்
இரவு சாப்பாடிருக்கும். அது ைசவமா அைசவமா என்று பாGக்கக் கூட மாட்டாள். அத்தைனத் தூக்கத்திலும் உப்புமாைவக் கண்டால் மட்டும் “யம்மா... இனிேம நI
உப்புமா ெசஞ்சா வட்ைட I விட்டு ஓடிப்
ேபாயிடுேவன்... எனக்கு ேதாைச ஊத்தித்தா... ெதாட்டுக்க இட்டிலிெமாளவாப் ெபாடி வச்சுக்கிடுேதன்“ என்று அலறுவாள்.
66
“சிவாமி.... சின்னக்குட்டிக்குத்தான் உப்புமா புடிக்காதுன்னு ெதrயுேம.... ஒேர ஒரு ேதாைச ஊத்தித்தா.... மாவில்ைலன்னா ெசால்லு நான் அய்யG கைடல ேபாய் ஊத்தப்பம் வாங்கியாேறன்” என்று ெநல்ைலயப்பன் மைனவிையக் கடிந்து ெகாள்வாG.
அங்கு நடக்கும் பாசக் காட்சிகைளக் கண்டு சரசுக்கு ெவறுப்பாயிருக்கும். ‘இவ ெபrய மகாராணி.... தட்டுல ேபாட்டத உண்ண மாட்டாேளா.... முதுகுல நாலு ெமாத்து தந்தா உள்ள தன்னால
எறங்கும்’
சரசுக்கு அைசவம் பிடிக்கும். அதனால் ெநல்ைலயப்பன் ெவளியூG ேபாகும்ேபாது, ேநரமிருந்தால் சரசுக்கு ஏதாவது வாங்கிவருவாG. ஆனால் சரயுவுக்ேகா ஏதாவது மிட்டாய், பிஸ்கட் வைககள் கண்டிப்பாய் இருக்கும்.
”இவளத்ேதன் உங்களுக்குப் பிடிக்கும்பா” என்று சரசு சண்ைட ேபாடுவாள்.
”‘என்னம்மா நI... சின்னக்குட்டி கூடப் ேபாய் ேபாட்டிப் ேபாடுத.. ைபபாஸ் ேராட்டில லாr பிேரக்டவுனாயிட்டு... தாG ேராட்டில படுத்து rப்ேபG ெசய்ய ேவண்டியதாயிட்டு... அங்கன எங்க உனக்கு ேவண்டியது கிைடக்கும்.... இவ சாப்பிடுற பல்லி முட்டாயும், ெராட்டியும் பக்கத்துல இருக்குற ெபட்டிக் கைடலேய கிைடக்கு. உனக்கு பிrயாணி வாங்கணும்னா நான் டவுனுகுள்ள நல்ல கைடையத் ேதடி அைலயணும். அதுனாலதாம்மா வாங்கிட்டு வரல”
என்று தந்ைத ெசால்லும் சமாதான வாGத்ைதகளில் அவளுக்கு நம்பிக்ைகேய இல்ைல.
இவள் ஒருத்தியின் உணவு ஆைச கூட பிறந்த
வட்டில் I நிைறேவறியதில்ைல. ஆனால் அவள் கணவன் ெசல்வம் நிைறேவற்றினான்.
67
ெசல்வத்துக்கு சுடச்சுட ெபான்னி அrசி ேசாற்ைறப் பrமாறி, அதன் ேமல் சுண்ட ைவத்தக் குழம்ைப ஊற்றினாள். ெதாட்டுக் ெகாள்ள மீ ன் வருவலும், முட்ைடப் ெபாறியலும் ைவத்தாள். ேசாத்ைதப் பிைசந்து வாயில் ைவத்தவன் அதன் ருசியில் மயங்கினான்.
‘வள்ளியூG சேராசாேவாட ைகபக்குவேம தனிதான்’ என்று எண்ணிக் ெகாண்டான். சேராசா அவன் வழக்கமாகப் ேபாய் வரும் சிங்காr. வாடிக்ைகயாளGகளுக்கு உணைவயும் பைடத்து, அதன் பின் உண்ணத் தன்ைனயும் தரும் தயாள மனமுள்ளவள். அங்கு உண்ட ருசியில் மயங்கி, சேராசா சைமத்த உணைவப் பாGசல் வாங்கி வந்து
மைனவிக்குத் தரும்
ஏத்தம் ெதால்லுலகிேலேய ெசல்வத்துக்கு மட்டுேம உண்டு.
ெசல்வம் ருசித்து உண்பைதப் பாGத்தவாேற தன்ேமல் கணவனுக்கு இருக்கும்
அக்கைறைய எண்ணி எண்ணி மகிழ்ந்து ெகாண்டிருந்தாள் சரசு.
மதுைரக்குக் கூட்டிச் ெசல்லும்ேபாது ேகானாG கைடயில் கறிேதாைச, அம்சவல்லி பிrயாணி எல்லாம் வாங்கித் தருவான்.
அப்பா இப்ேபாது படுத்த படுக்ைகயாக இருப்பதால் ெவளிேய ெசல்ல ேநரமிருப்பதில்ைல. கைட ேவைல எல்லாம் ெசல்வத்தின் தைலயில் தான். தூத்துக்குடி, திருெநல்ேவலி, அம்பா சமுத்திரம் என்று நாயாட்டம் அைலகிறான். அந்த அைலச்சலிலும் மறக்காமல் சரசுவுக்கு திங்க வாங்கி வருவான். அந்த உணைவ விட, தன் நிைனவு அவனுக்கு இருக்கிறது என்ற எண்ணேம சரசுக்கு பூrப்ைபத் தந்தது.
தூத்துக்குடியிலிருந்து வரும்ேபாது மீ ன் புளிகுழம்பு, சாத்தூrலிருந்து ேகாழி வறுவல், அம்ைப ெசல்லும்ேபாது ேகாழிக் ெகாத்து என்று வைகவைகயாக உண்டிகைளப் பழக்கி விட்டிருந்தான். ஒவ்ெவான்றும் கைடயில் வாங்கியைதப் ேபால் ெநஞ்சு கrக்காமல் , வட்டில் I ெசஞ்ச ைகப்பக்குவத்திலிருக்கும்.
68
“எப்படிய்யா இது... வட்டில I ெசஞ்சதாட்டம் ருசியா...” என்று ஆச்சிrயப்பட்டிருக்கிறாள்.
“நிதமும் கேடல சாப்புட முடியுமா? உடம்புக்கு ஒத்துகிடாதுல்ல...
நாலு
எடம் சுத்துறவனுக்கு எது வட்டு I சாப்பாடு மாதிrயிருக்கும்ன்னு ெதrயாதா” என்று ெசால்லி ேமாகனச் சிrப்பு சிrப்பான்,
ேநற்று கூட வள்ளியுrலிருந்து இைறச்சிக் குழம்பு வந்திருந்தது. ஒரு மணிக்கு வந்தாலும் அவைள சாப்பிடச் ெசால்லி ரசித்துவிட்டுத்தான் விளக்ைகயும் அவைளயும் அைணத்தான். இரவின் நிைனப்பில் சரசுக்கு முகம் சிவந்தது.
ெவட்கப்படும் சரசுைவப் பாGத்த ெசல்வத்துக்குக் கடுப்பாய் வந்தது. ‘இவல்லாம்
எனக்கு ேசாடியா... ஆளப் பாரு உடம்புல ஒரு எடம்
பாக்கியில்லாம சைத ேபாட்டு, நல்ல எருைம மாடாட்டம் மத மதன்னு.... இவளுக்கு ேசாறு ேபாட்ேட இவ அப்பன் ெசாத்து அழிஞ்சுரும் ேபாலிருக்கு.... கல்யாணத்துக்கு முன்ன கலG கம்மியாயிருந்தாலும் மூக்கும் முழியுமா ெகாஞ்சம் பாக்குறாப்புல இருந்தா, இப்ப பூசணிக்கா மாதிr உப்பிப் ேபான மூஞ்சில மூக்ைகத் ேதட ேவண்டி ெகடக்கு....
இதுேவ தங்கச்சி சரயுவப் பாரு விைளயாடி விைளயாடி சிம்ரன் கணக்கா உடம்பு, சிக்குன்னு உடுக்காட்டம் இடுப்பு.... எம்புட்டு அழகா இருக்காய்யா... இதுவுந்ேதன் இருக்ேக... தின்னுட்டு தின்னுட்டு தூங்கிப்புட்டு.... ெவளில ேபாய் ெசத்து சுண்ணாம்பாயிட்டு வர ஆம்பைளங்களுக்கு வட்டுல I கண்ணுக்குக் குளுGச்சியா ஒரு ெபாண்டாட்டி இருக்கணும்னு ெநனக்கிறது ஒரு குத்தமாய்யா‘
ெநாடியில் முகத்ைத மாற்றி ஒரு விைனயச் சிrப்ைபக் ெகாண்டு வந்தவன்
69
“என்ன சரசு கனா காங்கியா... அதுல நானிருக்ேகனா”
“க்கும்... என் கனாவுல நIயும் உன் கனாவுல நானும் தானிருப்ேபாம். இைத ஒரு ேகள்வின்னு ேகட்டுகிட்டு.... ேபசாம சாப்பிடுய்யா... “ என்றவாறு ைகைய ஊன்றிக் கஷ்டப்பட்டு எழுந்துச் ெசன்றாள்.
“முப்பது வயசு கூட ஆகல.... அதுக்குள்ேள இத்தா ெபருசாயிட்ேடன். எல்லாம் உன்னாலதான்யா.... சாப்பாடு ெகாடுத்ேத என் நாக்ைக வளத்து வச்சுட்ட...” ெசல்லமாய் திட்டிக் ெகாண்ேட எழுந்தாள்.
‘என் கனாவுல நI இல்லடி... ராஜகுமாr மாதிr உன் தங்கச்சி தானிருக்கா... திமிரா என்ைன முைறச்சுப் பாக்கா.... அவ திமிைர ஒரு நாள் அடக்கி என் கால்ல விழ ைவக்கிேறன் பாரு’ என்று எண்ணியவனின் மனதில் சரயுவின் ேதாற்றம் தIைய மூட்டியது.
‘ேபசாம இவைளத் தIத்துக் கட்டிட்டு சரயுைவக் கட்டிக்கலாமா? அவளா கட்டிக்குவா... முன்ெனல்லாம் சின்னக்குட்டின்னு ெகாஞ்சற மாதிr அவ கன்னத்ைதக் கிள்ளுேவன், முடியப் பிடிச்சு இழுப்ேபன். ஒண்ணும் ெசால்ல மாட்டா, இப்ப ெவவரம் ெதrய ஆரம்பிச்சுட்டு ேபாலிருக்கு.... அன்ைனக்கு ஒரு நா ஆைசயா கிள்ளிட்ேடன்யா அதுக்கு மூஞ்சிய உGருன்னு வச்சுட்டு “மச்சான் இப்படிெயல்லாம் கன்னத்ைதக் கிள்ளாதிக எனக்குப் புடிக்கலன்னு” மூஞ்சில அடிச்ச மாதிr ெசால்லிபுட்டா நானும் விடைலேய “அப்படித்தாண்டி கிள்ளுேவன்”ன்னு மறுபடியும் கன்னத்துல தடம் விழுறாப்புல அழுத்திக் கிள்ள, பாதகத்தி
என்ைனத்
தள்ளி விட்டுட்டு சரசுகிட்ட “அக்கா மச்சானக்
கன்னத்ைதக் கிள்ள ேவணாம்னு ெசால்லு, எனக்குப்
புடிக்கலன்னு ெசால்லிட்ேடன். அப்பறம் எனக்குக் ேகாவம் வந்தது ஒண்ணு ெகடக்க ஒண்ணு ஆகிப்புடும்”ன்னு படக்குன்னு ெசால்லிபுட்டா.
70
சரசு ேவற “ஏன்யா அவள இன்னமும் சின்ன புள்ளயாட்டம் ெநனச்சுக் ெகாஞ்சிட்டு இருக்க”ன்னு ஏச,
“அவ வளந்துட்டான்னு நம்பேவ முடியலட்டி. இன்னமும் அவ எனக்கு ெசல்லம்தான்”ன்னு ெசால்லித் தப்பிக்க ேவண்டியதாப் ேபாயிடுச்சு. அப்பனுக்குக் ைக கால் விழுந்து வட்டுல I இருக்கான். அப்ப கூட ஒத்தாைசக்குக் கூப்பிடல. அல்லிராணி மாதிr தாேன வட்டப் I பாத்துக்குறா. மதுர அரசாணி மாதிr தாேன ஆசுபத்தrக்கு அப்பனக் கூட்டிட்டுப் ேபாறெதன்ன, மருந்து மாத்தர வாங்கிட்டு வாரெதன்ன... இதுல காேலசுல ேவறப் ேபாய் படிச்சுட்டு ேவற வாராய்யா.... பrச்ைசல ெதாண்ணூறு மாGக்கு வாங்கிருக்காளாம்.... நல்லா படிக்கட்டும்... நானும் படிக்கல... எழவு தமிழ் கூட சrயா படிக்க வரமாேடங்கு.....
வட்டுல I இருக்குேத,
ஆக்கங்ெகட்டது அதுவும் எட்டு ேகாட்டடிச்சுப்
படிச்சது..... இவளாச்சும்
படிக்கட்டும்... நாைளக்கு எனக்கும் அவளுக்கும் ெபாறக்கப் ேபாற புள்ளங்களுக்கு படிப்பு ெசால்லிக் ெகாடுக்க வசதியாயிருக்கும்.... ‘
ெசல்வத்தின் கண்கள் சுகமாய் ெசருகின ‘ஜல்லிக்கட்டு காைள மாதிr முைறப்பா நிக்குற அவைள மூக்கணாங்கயிறு ேபாடுறமாதிr கழுத்துல தாலி கட்டி இழுத்துட்டு வரணும்....
ராஜா கணக்கா நான், பக்கத்துல
அழகா சரயு.... அெதன்னேவா ெதrயல மத்தப் ெபாண்ணுங்களப் பாத்தா ஆைச வரும்... கல்ைல விட்ெடறிஞ்சு பாக்கலாம் படிஞ்சா சrன்னு ேதாணும்... ஆனா இவைளப் பாக்கும்ேபாது எப்பாடு பட்டாவது அைடஞ்ேச ஆகணும்னு ஒரு ெவறிதான் வருது....
என்ன ஒரு ைவராக்கியம், ைதrயம்.... இவள மாதிr ஒருத்தி கூட இருந்தா உலகத்ைதேய ெஜயிக்கலாம். ேபாக வர பாக்கறப்ப தாழம்பூ வாசத்துக்கு மயங்குற பாம்பப் ேபால மயங்கி ேபாகுது மனசு.
வர வர
சரயுைவப் பாக்காம இருப்பு ெகாள்ளல... அவளப் பாக்கக் கடப் பணத்ைத தர மாதிr வட்டுக்குப் I ேபாகலாம்னா சம்முகம் பய பணத்ைத இனிேம 71
ேபங்க்குல ேபாட்டுடுன்னு ெசால்லிட்டான். நான் என் மாமனாG வட்டுக்குப் I ேபாகக் கூடாதுன்னு ெசால்லுறதுக்கு அவன் யாருன்னு ேகக்ேகன்.... ‘ எண்ணமிட்டபடிேய சரயுவின் வட்டுக்கு I வண்டிைய விட்டான்.
அத்யாயம் - 31
ெசல்வம் கிளம்பிப் ேபான அைரமணியில துைவக்க துணிகைள ேவைலக்காrயிடம் எடுத்துப் ேபாட்டாள் சரஸ்வதி. வழக்கமாய் ெசல்வம் தனது ஆைடகைளத் தாேன துைவத்துக் ெகாள்வான். சட்ைடைய சலைவக்கு ேபாடுவான். இந்த முைற அவசர ேசாலியால் துணிைய அைறயின் மூைலயில் ேபாட்டுச் ெசன்றுவிட்டான்.
'எந்துணிைய மட்டும் துைவக்க ேவைலக்காrயா? இன்ைனக்கு அவரு துணிையயும் ேசத்துத் துைவக்கட்டும்' என்று துணிகைள எடுத்தவ கண்ணுல பனியனில் அழுத்தமா ஒட்டிகிட்டிருந்த உதட்டுச்சாயம் பட்டது. பர பரெவன மத்த டிெரஸ்ஸ ஆரஞ்சவ நIளமா
தைலமுடியும் பட்டுச்சு.
அதத் தவிர முகத்துல சப்புன்னு அறஞ்சாப்புல வந்த ெசன்ட்டு வாசம்.
சில மாசம் முன்ன , லச்சுமி சரசு வட்டுக்கு I வந்திருந்தாள். "ெசல்வத்துக்கு ெவளில ெபாண்ணுங்க கூடத் ெதாடGபு இருக்குடி ெகாஞ்சம் சுதாrப்பா இருந்துக்கிடு" என்று அறிவுைர ெசான்ன தமக்ைகைய எrத்து விடுவைதப் ேபாலப் பாGத்தாள் சரஸ்வதி.
"ெதrயுண்டி, நI எனக்கும் என் புருசனுக்கும் சண்ைட மூட்டி விடப் பாப்ேபன்னு ெதrயும்.... எப்ேபGபட்ட பழிய தூக்கிப் ேபாடுத..... நIெயல்லாம் ஒரு அக்காவடி..... உன் கல்யாணத்துக்கு முன்ன, நI என் புருசன் கால்ல விழுந்து உன்னக் கட்டிக்கிட ெசான்னதும் ெதrயும். அதுக்கு அவரு சரசத்தான் விரும்புேறன்னு உன்கிட்ட ெசான்னதும் ெதrயும். 72
கல்யாணம் முடிஞ்சதும் நI அப்பாகிட்ட ேபசி கைடக்கு வரவச்சிேய அப்பேவ உன் உள்ேநாக்கம் ெதrயாம ேபாயிடுச்சு. நI என்ைனக் குடும்பத்ேதாட ேசத்துக்க வரல, எம் புருசைனப் பாக்க வந்திருக்க. உன்ைன ேவண்டாம்னு ெசால்லி என்னக் கட்டிக்கிட்டதுக்காக, மனசில ெவஞ்சனம் வச்சுட்டு என் வட்டுக்காரைனப் I ெபாறுக்கின்னு ெசால்லுறியா... ெவளிேய ேபாடி... " என்று ஆங்காrயாய் ஆடியவைள ெநஞ்சைடக்கப் பாGத்திருந்தாள் லச்சுமி.
"சரசு என்னப் பாத்து என்ன ேகள்வி ேகட்டுப்புட்ட.... அந்த சாமிக்கு சமமா எம் புருசன வச்சிருக்குேதன்... அவரு
காதுக்கு மட்டும் இந்த விஷயம்
ேபாச்சு..." "ஏன் பணம் அலுத்துப் ேபாச்ேசா... வயசு நாப்பதாகப் ேபாகுேத.. சீக்கு வந்துடுச்ேசா... ஒரு ேவள அரக்கிழவனா ேபாயிட்டாேனா... அவனப் பிடிக்காமத்தாேன இப்பல்லாம் என் வட்டுப் I பக்கம் சுத்தி வார"
ெநருப்புக் கங்கினால் அபிேஷகம் ெசய்தாற்ேபால துடித்துப் ேபான லக்ஷ்மி "சீச்சீ... எப்ேபGபட்ட பழியத் தூக்கிப் ேபாடுற.... உன் வாயில புத்துத்தாண்டி ைவக்கும்.... எப்ப என்ைனப் பாத்து இப்படி ஒரு வாGத்த ேகட்டுட்டிேயா இனிேம நம்ம ெரண்டு ேபருக்குள்ள ஒட்டுமில்ல உறவுமில்ல... நான் ெசத்தாக்கூட என் மூஞ்சீல முழிக்காேத.
இந்தா... உம்புருசன் சரயுவுக்கு நI வாங்கித்தந்ததா ஒரு சங்கிலியத் தந்திருக்கான்... அைதயும் நIேய வச்சுக்ேகா" லச்சுமி தூக்கி எறிந்து விட்டு ெசன்றாள். எறிந்த ேவகத்தில் பீேராவுக்கு அடியில் சிக்கிக் ெகாண்ட சங்கிலிைய எடுக்கத் ேதான்றாமல் நின்றிருந்தாள் சரஸ்வதி. ெசல்வத்திடம் கூட இந்த நிகழ்ைவ அவள் ெசால்லவில்ைல.
இப்ேபாது அந்த சம்பவம் நிைனவுக்கு வர, ேவைலக்காrயின் துைணேயாடு பீேராவுக்கு அடியில் மாட்டியிருந்த சங்கிலிைய எடுத்துப் பாGத்தாள்.
73
ஒட்டைட படிந்த அந்த பாம்ேப கட்டிங் ெசயினில் எஸ் வடிவ டாலG எடுப்பாய் ெதrந்தது.
'இது கைடல யாேரா வச்சுட்டுப் ேபாயிட்டாங்கன்னு ெசல்வம் ெசான்னதுல்ல... அப்ப லச்சுமி ெசான்னது உண்ைமயா' பீதியில் உைறந்து நின்றாள் சரஸ்வதி.
சரயுவுக்குக்
கூட்டாளிகைளப் பாGத்ததும் ஒேர குஷி... “சிவதாணு நI
மதுைரல ேவல பாக்ேகன்னு ெசான்னாக... இங்க நிக்க?”
“டிவிஎஸ்ல ேவல பாக்ேகன் சரயு.... உங்க எல்லா ேபத்ைதயும் பாக்கலான்னுேதன் இங்க வந்ேதன்”
“அங்க என்னாேல பண்ணுற? வித விதமா ைபக்கு வருதா.... நம்ம படிச்செதல்லாம் ப்ேராசனமா இருக்கா”
“ட்ைரனிங்ல இருக்ேகன். நம்ம படிச்சது ஓரளவு புrஞ்சுக்க வசதியா இருக்கு.... ஆனா நம்ம படிப்ெபல்லாம் ஒண்ணுேமயில்ல... நிைறயா கத்துக்கணும் ெதrயுமா.... ஒவ்ெவாரு பிரச்சைனயும் கண்டுபிடிச்சு சr ெசய்யுறப்ப எவ்வளவு சந்ேதாஷமா இருக்கு ெதrயுமா....
நI மட்டும் அங்க
வந்து ேவைலக்கு ேசந்தா, ெரண்டு ேபரும் ேபாட்டி ேபாட்டுக் கத்துக்கலாம்”
“எங்கேல... அப்பாவ விட்டுேபாட்டு வரமுடியாது” ஏக்கத்ேதாடு ெசான்னாள் சரயு.
“நI வாரதுன்னா ஒரு வாGத்ைத ெசால்லு... எங்க ேமேனஜG கிட்ட என் பைகயாளி வாரா... என்ைனேய தூக்கி சாப்பிடிடுடுவான்னு ெசால்லிப் பாக்குேறன்” 74
அதன் பின் சிவதாணுவிடம் நIண்ட ேநரம் அவன்
ேவைலையப்
பற்றின
விவரத்ைத ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள்.
படிக்கும்ேபாது சிவதாணுவுக்கும் சரயுவுக்கும் முதல் மதிப்ெபண் எடுப்பதில் குடுமிப்பிடி சண்ைடேய நடக்கும்.
‘ஏேல ெதGமல் இன்ஜினியrங்ல என்ன விட அஞ்சு மாGக் அதிகம் வாங்கிட்ேடல்ேல... உன்ன இந்த ெசமஸ்டG கவனுச்சுக்குேறன்’ என்று சரயு கருவ “ஃப்ளுயிட் ெமக்கானிக்ஸ்ல என்ன விட எட்டு மாGக் அதிகம் வாங்கிட்டல்ல... இந்த தடவ உன்ன முந்தல என் ேபர மாத்திக்கிேறன்’ என்று சிவதாணு சபதம் ெசய்வான்.
ஆனால் சரயுவின் தந்ைதக்கு உடம்பு சrயில்லாமல் ேபானதும் அவளால் கல்லூrக்கு சrயாக வர முடிவதில்ைல. வராத பாடத்துக்குத் தன்னுைடய ேநாட்ஸ் எல்லாம் அவளுக்குத் தந்து உதவினான் சிவதாணு.
“ஏம்ேல நான் உன்ைன விட மாGக்கு அதிகம் வாங்கிடுேவன்னு உனக்கு பயம்மா இல்ைலயா?” சரயு சிrத்தபடிேய ேகட்டாள்.
“அெதல்லாமில்ல நI நல்லா படிக்கணும்... அப்பத்தான் நானும் உன் கூட ேபாட்டி ேபாட்டு உன்ைன விட நல்லா படிப்ேபன்.... ஓட்டப்பந்தயத்துல தனியா ஓடினா இண்டெரஸ்டாேவ இல்ைல” இருவரும் அைத நிைனத்து சிrத்துக் ெகாண்டாGகள்.
“ேவைலக்கு ேபாவ முடியாதுன்னு ெசான்ன.. இங்க என்ன இன்டGவியூக்கு வந்திருக்க.... “ 75
“எனக்கு இன்டGவியூ எப்படி இருக்குன்னு பாக்கணும்னு ஆச... அதுதான் அப்பாவ இன்னக்கு மாத்தரம் பாத்துக்க ெசால்லி பக்கத்து வட்டுக் I காரங்கள்ட்ட ெசால்லிட்டு கனிேயாட
வந்துட்ேடன். என்ன பாடம்
படிக்குறதுன்ேன ெதrயல. அவங்க ேகட்டதுக்குத் தமிழ்லேதன் பதில் ெசான்ேனன். எனக்கு ேவல ெகாடுத்துட்டாங்க ெதrயுமா? மாசம் மூணாயிரம் சம்பளம். தங்குறதுக்கு ெபாம்பளப் புள்ைளங்களுக்கு வடு I ஒண்ணு இருக்காம்.... சாப்பாட்டுக்கும் தங்குறதுக்கும் ஆயிரம் ரூவா தந்துடணுமாம். எனக்கு உடேன ெகடச்சுடுச்சு... கனிக்கு நாைளக்கு முடிவு ெசால்லுேறன்னு ெசால்லிருக்காங்க”
சிவதாணுவிடம் சந்ேதாஷமாய் ேபசும் ேதாழிையப் பாGத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் ேசGமக்கனி.
கல்லூrைய விட்டுக் கிட்டத்தட்ட நின்றுருந்த ரத்தினசாமியும் இவGகைளப் பாGக்கேவ வந்திருந்தான். அவனிடம் முதல் நாள் கடன் வாங்கிய ெசல்ேபாைனத் திருப்பித் தந்தாள் கனி.
“நம்பG ெநனவுல வச்சிருக்கிதியா” ேகட்டு உறுதிப் படுத்திக்ெகாண்டான். அவGகள் ஊrல் தனி ெசல்ேபான் என்பது ஒரு ஆடம்பரமான விஷயம். ெதாழிைல கவனிக்கத் ேதைவ என்ற ஒேர காரணத்துக்காக ரத்தினசாமியின் தந்ைத அவனுக்கு வாங்கித் தந்திருந்தாG. ேசGமக்கனி வட்டில் I ெதாைலப்ேபசி என்பது கனவு. சரயுவின் வட்டிேலா I ெநல்ைலயப்பனுக்கு உடல் நிைல சrயில்லாமல் ேபானதும் பக்கத்து வட்டு I அவ்வாவின் வட்டு I ேபான்தான் எல்லாவைக ெதாடGபுக்கும். சுருக்கமாய் ெசான்னால், ேபசியவுடன் நிைனவிலிருந்து மைறந்து ேபாகும் குரைல விட, திரும்பத் திரும்ப படித்து மகிழும் கடிதங்களில் தான் அந்த கிராமத்து மனிதGகளின் உறவு இன்னமும் வளGந்துக் ெகாண்டிருந்தது. நIல மசியால் உயிரூட்டப்பட்ட அந்தக் காகிதத்ைத நIங்கள் உணGந்திருக்கிறIGகளா?
76
“அந்தண்ேண பத்தி ஏதாவது தகவல் ெதrஞ்சதா... “ கனியிடம் ெமதுவாகக் ேகட்டான் ரத்தினசாமி. இல்ைலெயன உதட்ைடப் பிதுக்கினாள் கனி.
“கனி.... நம்ம காேலஜுக்கு நாலஞ்சு தடைவ யாGகிட்டயிருந்ேதா ேபான் வந்திருக்கு... ஒரு ஆம்பள சரயு கூட ேபசணும்னு ெசான்னாகளாம்.... ெரண்டு தடைவ பாGத்துட்டு அப்பறம் ெபாம்பளப் புள்ைளயக் கூப்பிட்டதுக்கு ஏசி விட்டுட்டாக ேபாலிருக்கு. அப்பறம் அேத ஆளு என்ைனக் கூப்பிட்டிருக்காரு.... நாந்ேதன் படிப்ப நிறுத்திட்ேடேன... அேனகமா அது விஷ்ணு அண்ணனாத்ேதன் இருக்கும்னு ெநனக்கிேறன். அெமrக்காவுல இருந்து கூப்பிட்டிருப்பாகேளா
அன்ைனக்கு ேகாயம்ேபடு பஸ்ஸ்டாண்ட்ல பாGத்ேதல்ல.... ெரண்டு ேபரும் கண்ணாேலேய ேபசிகிட்டு.... மனெசாடிய பிrஞ்சு ேபானாகேள..... என் மனேச தாங்கல கனி.... ெரண்டு ேபரும் ஒருத்தருக்காகேவ இன்ெனாருத்தG ெபாறந்திருக்குற மாதிr ேதாணுச்சு.... காதேலாட அGத்தேம அன்ைனக்குத்ேதன் எனக்குத் ெதrஞ்சது கனி...
சரயுவத் தப்பான எண்ணத்ேதாட பாத்தவன எப்படி அடிச்சுத் துைவச்சாக..... ப்ச்... நான் ேவற அவGகிட்ட ேபாயி சரயுைவ எனக்குக் கட்டித் தாங்கன்னு ேகாட்டியாட்டம் ேகட்டு.... கிறுக்குப் பயல்ன்னு என்ன ெநனச்சிருப்பாங்கள்ள... ஆனா அவுக அைதக் ேகட்டு என் ேமலக் ேகாவேம படல.... சரயுவப் பாத்துக்க ெசால்லி என்கிட்டத்தான் ெசான்னாக... என் ேமல அவுகளுக்கு என்ன ஒரு நம்பிக்க.... அந்தண்ணன் இவைளத் ேதடி வருவாக.... “ ரத்தினசாமியின் வாக்ைக எதிGக்க மனமில்லாமல்
“நானும் அதத்ேதன் சாமிகிட்ட ேகக்ேகன்...” என்று ஒரு ெபருமூச்ேசாடு ெசால்லி முடித்தாள்.
77
அத்யாயம் – 32
ெசல்வம்
சரயுவின் வட்ைட I அைடந்தேபாது வட்டில் I யாருமில்ைல. சரயு
காைலேலேய அவேளாட பிெரண்ட்ேடாடக் கிளம்பி எங்ேகேயா ேபாய்ட்டாளாம். அவ ேபான
ஒரு மணி ேநரத்துல ெநல்ைலயப்பனுக்கு
மூச்சிைரப்பு அதிகமாக, அவ்வேவாட ைபயன்
ேமாகனரங்கம்
சம்முகத்துக்கு ேபானப் ேபாட்டுட்டான். அவனும் ஓடியாந்து டாக்டGகிட்ட கூட்டிட்டு ேபாயிருக்கான்னு அவ்வா ெசான்னா.
“ஏன் உள்ளூருல குத்துகல்லாட்டம் இருக்குற நா உம்மவன் கண்ணுக்குத் ெதrயைலயா? பனங்குடிேலருந்து ஆளு வரதுக்குள்ள ஒண்ணு ெகடக்க ஒண்ணு ஆயிப்ேபாச்சுன்னா” அவ்வாவிடம் ேகள்வி ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்த ேபாேத சம்முவம் மருத்துவமைனயிலிருந்து வந்துவிட்டான். ெநல்ைலயப்பைன ேமாகனின் துைணேயாடு படுக்க ைவத்தான்.
ெசல்வத்ைதப் பாGத்து “நI எங்க இங்க” என்றான் கடுைமயாக
“மாமாவப் பாத்துட்டுப் ேபாவலாம்னு வந்ேதண்ேண” பம்மினான் ெசல்வம்.
“பாத்துட்ேடல்ல கிளம்பு” என்று ெசல்வத்ைத நாையத் துரத்துவது ேபால துரத்தினான் சம்முவம்.
கூைழக்கும்புடு ஒன்ைறப் ேபாட்டுவிட்டு ஆத்திரத்ேதாடு கிளம்பினான் ெசல்வம். அடுத்த ெதருவுக்கு வந்ததும்தான் ைபைய மாமனாG வட்டிேலேய I ைவத்துவிட்டது நிைனவுக்கு வர, ைபக்ைக அங்ேகேய ஓரங்கட்டிவிட்டு
வட்ைட I ேநாக்கி நைடைய எட்டிப் ேபாட்டான். ெதரு
முைனயில் திரும்பும் முன்ேன ேமாகனிடம் உரத்த சம்முவம் ேபசுவது
78
காதில் விழுந்தது. சம்முவத்துக்கு ஏற்கனேவ கட்ைடக்குரல், ரகசியம் ேபச நிைனத்தாலும் முடியாது. அப்படி ஒரு வரம் வாங்கிய பிறவி.
“ஏற்கனேவ தின்னேவலில ெசான்னதுதா... இனிேம நாள் கணக்குத்தான்னு டாக்டG ெசால்லிப்புட்டாG. ெகாஞ்சம் பாத்துகிடுங்க... நான் வட்டுக்குப் I ேபாயி லச்சுமிைய துைணக்கு அனுப்புேதன்.... லச்சுமி மனசத் ேதத்தித் தயாG படுத்திருக்ேகன்.... ஆனா சின்ன குட்டிய ெநனச்சுத்ேதன் எல்லாருக்கும் கவைல.... இப்ப அவேதன் படிச்சு முடிச்சுட்டாேள, சட்டு புட்டுன்னு கல்யாணத்தப் பண்ணிடலாம்னு ெநனக்ேகன்.
என் தூரத்து ெசாந்தக்காரப் ைபயன் ஈபில ேவல பாக்கான்... அவைன சின்னக்குட்டிக்கு ேபசி முடிச்சுடலாம்னு முடிக்கலாம்னு பாக்குேதன். மாமா இருக்குறப்ைபேய கல்யாணத்ைத வச்சுகிட்டா அவரும் நிம்மதியா கண்ண மூடுவாரு...
நைக நட்டப் பத்திக் கவைலயில்ல.... நான் ைபயன் வட்டுல I ேபசிட்டு, அடுத்த முகுGத்ததுைலேய கல்யாணத்ைத முடிச்சுடலாமான்னு ேகட்டுட்டு வாேரன்.... அதுவர சரயுவக்
கண்ட நாய்ங்க கண்ணுல படாம காபந்து
பண்ணனும். இப்ப ஒரு ெதருநாய் வந்துட்டு ேபாச்ேச அைதயும் ேசத்துத்தான் ெசால்லுேதன். அவன வட்டுல I ெநருங்க விடாதIக... முக்கியமா சரயு இருக்குற திைசல அவன அண்ட விட்டுறாதIக.... அவ ேவற ெவளுத்தெதல்லாம் பாலுன்னு நம்புற கழுைத...
நான் ெசால்லுறது
புrஞ்சிருக்கும்னு ெநனக்கிேறன்” ெசால்லிவிட்டு புல்லட்டில் ஏறி சம்முவம் கிளம்புவைத கண்கள் ெஜாலிக்க பாGத்தான் ெசல்வம்.
‘களவாணிபய... என்னக் கண்டுபிடுச்சுட்டான்.... இனிேம அவள ெநருங்க விடமாட்டான்.... சரயுவுக்குக் கல்யாணம் பண்ணப்ேபாறியா.... எப்படி பண்ணுேறன்னு பாக்ேகன்... என்ைனத் தவிர ேவற எவனாவது அந்தக் கழுத ேமல ைக ைவக்க விட்டுடுேவனா.... நI தாலி கட்ட வச்சா, அத 79
அறுக்க எனக்கு எத்தனி
ேநரமாகும்... இந்த ெசல்வத்தப் பத்தி உனக்குத்
ெதrயாதுேட... தாலி கட்டுற வைரக்கும் ேபாக விட்டாத்தான... இன்ைனக்ேக அந்தக் குட்டிய என் ெபாஞ்சாதியா ஆக்கிக்கிடுேதன்... ேவற வழியில்லாம நIேய அவள எனக்குக் கல்யாணம் ெசஞ்சு ைவப்ப... ‘
மரத்தடியில் ஒளிந்தவன் அவ்வா அவள் பூைன ேபால
வட்டுக்கு I ெசன்ற ேநரம் பாத்து
வட்டினுள் I நுைழந்தான். வட்டில் I ெநல்ைலயப்பன் மாத்திரம்
பாதி மயக்கமும் விழிப்புமாய் படுத்திருந்தாG.
“தூங்குறியளா மாமா... லச்சுமி புருசனுக்கு அறிேவயில்ல.... சரயுவக் கண்ணாலம் பண்ணிக்குற தகுதியும் அழகும் இந்த உலகத்திேலேய என்கிட்ேட மட்டும்தானிருக்கு... ேவெறவனாவது அவளப் ெபாண்ணு ேகட்டு வந்தா அவன் சங்க அறுத்துர மாட்ேடன்”
பல்ைலக் கடித்தபடி ெசான்னவன் அடி ேமல் அடி எடுத்து ைவத்து சரயுவின் உைட மாற்றும் அைறக்குள் நுைழந்தான். உள்ேள அவள் ெகாடியில் அவிழ்த்துப் ேபாட்டுவிட்டுப் ேபான துணிமணிகளிருந்தன.
‘ெவளிேலருந்து
வந்ததும் துணி மணி மாத்த இங்கதான வரணும் அப்பப்
பாத்துக்கிடுேதன்’ கருவிக் ெகாண்ேட தனது இைரக்காக நாக்ைகத் ெதாங்க விட்டபடிக்
காத்திருக்க ஆரம்பித்தது அந்தக் குள்ளநr.
“அப்பா எனக்கு ேவல ெகடச்சுடுச்சு ெதrயுமா” வட்டினுள் I நுைழந்ததும் ெசருப்ைபக் கழற்றியபடிேய தந்து சந்ேதாசத்ைதப் பகிGந்து ெகாண்டாள் சரயு.
அவ்வா ெவத்தைலைய உரலில் இடித்தபடி ேகட்டிருந்தாள்.
“ஏட்டி என்னேவா ேவைலப் பாக்கப் ேபாற மாதிr ேபசுத... உன் மச்சான் உனக்கு மாப்பிள்ைள பாக்கனும்னு நிக்கான்.. மாமியாGகாrகிட்ட
80
மல்லுகட்டத்
தயாராவு... “ என்றாள் ெதாைலக்காட்சியில் ஒரு கண்ைண
ைவத்தபடி.
“மச்சான் ெகடக்குது... நான் அப்பா கூடத்ேதன் இருப்ேபன்... இல்லப்பா.... இன்ைனக்கு இன்டGவியூல என்ன ேகள்வி ேகட்டாக ெதrயுமா?” ெநல்ைலயப்பனிடம் ேபச ஆரம்பித்தாள்.
“மதியம் சாப்பிட்டியா?” அன்று வினவிய அவ்வாவிடம்
“சாப்பிட்ேடன் அவ்வா....
சம்சா, டீ, கூல்ட்rன்க், சGபத், அப்பறம் இட்லி,
மசாலா ேதாைச, ேகசrன்னு என் கூடப் படிச்ச பசங்க வாங்கித் தந்து தள்ளிட்டானுங்க... அதுவும் அவனுங்க ெசாந்த துட்டுல.... பூராப் பயலுக்கும் ேவல ெகடச்சுடுச்சு அவ்வா... அவனுங்க ெரண்டு மாசம் சம்பளம் கூட வாங்கிட்டானுங்க... ஏம்பா நம்ம வட்டுல I நானாவது ைபயனா ெபாறந்திருக்கக் கூடாது”
ைககால் விழுந்தாலும் மனது விழித்திருக்க, நடப்பது எல்லாவற்ைறயும் பாGத்திருந்தாG ெநல்ைலயப்பன். அைணயப் ேபாகும் விளக்கு பிரகாசமாய் எrவைதப் ேபால அவரது புலன்கள் விழித்திருந்தது. ஆனால் உடல்தான் ஒத்துைழக்க மறுத்தது.
‘சின்னக்குட்டி உன்ைனக் கடிக்கத் தயாரா
ஒரு பாம்பு ரூம்புல
உட்காGந்திருக்கு ேபாயிடாேத’ என ெசால்ல அவrன்
நாக்கு
புரளவில்ைல. வாய் ேபச முடியாத தனது நிைலைய நிைனத்துக் கண்களில் கரகரெவன தண்ணGI வழிந்ேதாடப் படுத்திருந்தாG. அவரால் ைககாைலக் கூட அைசக்க முடியாததால் தாேன கண்ெணதிேர சரசுவின் புருசன் நடந்து ேபாய் அவrன் ெசல்லமான சின்னகுட்டியின் அைறயில் புகுந்து ெகாண்டான்.
81
‘சிவாமி நம்ம
புள்ள மானத்தக் காப்பாத்த முடியாம முடமாகிப்
ேபாேனேன, என் உசுG இப்பேவ ேபாயிடாதா’ என்ற அவரது இதயம் கதறிற்று.
“ெபாண்ணாப் ெபாறந்ததாலதான்டி
இப்படி அப்பனுக்கு ேசவகம்
ெசஞ்சுட்டிருக்க... ஆம்பைளயா ெபாறந்திருந்த ெபாண்டாட்டிக்குல்லத் துணி துைவச்சுப் ேபாடுவ” வட்டில் I நுைழந்த ைகேயாடு தந்ைதயின் அழுக்குத் துணிகைளக் சGப்பில் ஊற ைவத்த சரயுவிடம் வம்பு வளGத்தாள் அவ்வா.
“அைதேய ெதலுங்குல ெசால்ேலன் ேகப்ேபாம்”
ேயாசித்த அவ்வா, “ெதrயல ேபாடி” என்றாள்.
“ஏன் அவ்வா... நIெயல்லாம் எந்த ைதrயத்துல ெதலுங்குன்னு ெசால்லிக்கிற... உனக்குத் தமிழாச்சும் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சம் ெதrயுது ெதலுங்கு சுத்தமா ெதrயல...”
“என் பாட்டன் பூட்டன் காலத்துல இங்க வந்தது. அப்படிேய ெதலுங்கு மறந்து ேபாயி தமில்தான் வாயில வருது... இதுல நI ேவற, ெதலுங்குல இதச் ெசால்லு அதச் ெசால்லுன்னு ேகட்டு உசுர எடுக்க... ஏண்டி உனக்ெகதுக்கு ெதலுங்கு... என் ெகாள்ளுப் ேபரனக் கட்டிக்கத் திட்டம் ேபாடுதிேயா” என்றாள் அவ்வா. அவளது ெகாள்ளுப்ேபரைன இந்த வருடம்தான் எல்ேகஜியில் ேசGத்திருந்தனG.
“ஆமா உன் ெகாள்ளுப் ேபரனத்தான் கட்டிக்கப் ேபாேறன்.... எனக்குப் ேபாட உன்ேனாட ெரட்டவடஞ் சங்கிலிையயும், ைவரத்ேதாட்ைடயும் பத்திரப்படுத்தி ைவ”
82
“ேபாட்டி ேபாய் துணிய மாத்திட்டு வா... வந்து மீ த கைதைய ெசால்லு” என்று அவைள அனுப்பி விட்டாள் அவ்வா.
சரயு துணி மாற்றும் அைறைய ெநருங்கியைதக் கண்ட ெநல்ைலயப்பன் முயன்று “ஓ.... “ெவன எக்களிப்பைதப் ேபாலக் கூக்குரலிட்டாG. அதற்கு ேமல் கத்தத் ெதம்பில்லாமல் அவரது வாய் மூடிக் ெகாண்டது.
“என்னப்பா.. திடீருன்னு கத்துத... பூச்சி எதுவும் கடிச்சுடுச்சா.... ” என்று ஓடி வந்து அவைர ஆராய்ந்து பாGத்தாள். ஒன்றுமில்ைல என்ற திருப்தியுடன் திரும்பி நடந்து அைறைய ேநாக்கி நடந்தாள்.
அந்த அைறக்கு ஜன்னல் இல்லாததால் சூrய ெவளிச்சம் வரும் வாய்ப்பு கம்மி. ைலட் ேபாடாவிட்டால் இருட்டாய் இருக்கும். துணி மாற்றும் ேநரம் சரயு விளக்ைக ேபாடுவதில்ைல.
அவ்வா ெவளிேய இருப்பதால் அவள்
கதைவயும் மூடவில்ைல. அதனால் ேலசாய் ெவளிச்சம் வந்தது. கதவின் பக்கத்திலிருக்கும் கூைடயின் பின்ேன இருட்டில் மைறந்திருந்த ெசல்வம், ெவளிச்சத்தில் நின்ற சரயுவின் கண்ணில் படவில்ைல. அவள் மாற்றுவதற்குத் துணிைய எடுத்தைதப் பாGத்தைதக் கண்ட ெசல்வத்தின் கண்கள் ஆைச ெவறியில் மின்னியது.
“அவ்வா... இந்த சிவதாணு இருக்காேன... எப்பப் பாத்தாலும் என் கூட ேபாட்டி
ேபாடுவாேன.... அவன் மதுைரல ேவல பாக்கான்... டிவிஎஸ்ல...
நான் மட்டும் ைபயனாப் ெபாறந்திருந்ேதன், அங்ேகேய ேவைலக்குப் ேபாயிருப்ேபன்” ெசால்லியபடிேய துப்பட்டாைவக் கழற்றி ெகாடியில் ேபாட்டு விட்டு டாப்ைஸ உயGத்தினாள். கழற்றி வசப் I ேபாகும் கைடசி வினாடியில் அவள் கண்களில் கூைடக்குப் பின்னால் ெதrந்த சிறு அைசவு பட்டது.
83
சுதாrத்தவள் தைல வைர கழட்டிய டாப்ைஸ மின்னல் ேவகத்தில் திரும்பவும் அணிந்து ெகாண்டாள்.
‘எமகாதகி கண்டுபிடுச்சுட்டா.... இன்ைனக்கு உன்ன விட்ேடன்... அப்பறம் அம்புடமாட்ட...’
அவளது சுதாrப்பு
ெதrந்த ெசல்வம் விருட்ெடன எழுந்து அவளது
உைடையப் ஒரு ைகயால் பிடித்து இழுத்து, கழுத்ேதாடு ேசGத்து அைணத்து வாையப் ெபாத்தினான். அவைளக் கட்டிபிடிக்க முயன்றபடி மற்ெறாரு ைகயால் கதைவ சாத்த முயன்றான். எவேனா திருடன் நுைழந்துவிட்டான் என்று எண்ணிய சரயு, அவன் ெகாள்ைளயடிக்க முயல்வது தன் ெபண்ைமைய என்று உணGந்தாள்.
‘விஷ்ணு... ெமட்ராஸ்ல என்ைனக் காப்பாத்தினிேய, இன்ைனக்கு என்ைனத் தனியாத் தவிக்க விட்டுட்டு நI எங்கடா ேபான...’ கதறியது அவள் மனம்
“பங்காரம்... காம வசப்பட்ட மனிதனும் ஒரு மிருகம்தான். அந்த மாதிr மிருகத்ைத இனம் கண்டுக்ேகா.... ஒவ்ெவாரு தடைவயும் நான் உன்ைனக் காப்பாத்துறது சாத்தியமா? ந* ேய உன்ைனப் பாதுகாத்துக்கணும்”
விஷ்ணு உரக்கக் கத்துவது ேபாலேவ அவளுக்கு பிரம்ைம ேதான்றியது. ‘தப்பிச்சுடுேவன் விஷ்ணு... எப்பிடியாவது தப்பிப்ேபன்’
அவனிடமிருந்து தப்பிக்க ேவண்டும் என்ற எண்ணேம சரயுவின் மண்ைடயில் ஓடியது.
84
டாப்ஸ் கிழிவைதயும் ெபாருட்படுத்தாமல் எட்டி
மூைலயில் சாய்த்து
ைவத்திருக்கும் மடக்கு ேசைர காலால் இழுத்து, பின் ைககளுக்குக் ெகாண்டுவந்து ஒேர ேபாடாய் அவன் தைலயில் ேபாட்டாள் சரயு. வலியால் ெசல்வத்தின் ைகப்பிடி சற்று தளர, அந்த ெநாடி ேநர தாமதத்ைதப் பயன்படுத்தி
ஓடிச் ெசன்று அந்தப் பைழய ேதக்கு மரக்
கதைவ ெவளிேய இழுத்துச் சாத்தினாள்.
“மாமா... அவ்வா ஓடியாங்க திருடன் திருடன்” என்று அவள் கத்திய கத்தலில் அவ்வா வட்டிலிருந்த I அைனவரும் வந்துவிட்டனG. ஒரு உலக்ைகைய எடுத்துக் ைகயில் ைவத்துக் ெகாண்டு அடிக்கத் தயாராய் வந்த அக்கம்பக்கத்தாG, கதைவத் திறந்து, திருடன் ெவளிேயற வழியின்றி திமுதிமுெவன உள்ேள ெசன்றனG. விளக்ைகப் ேபாட்டு, மூைலயில் ஒளிந்திருந்த அந்த நபைரக் கிடுக்கிப் பிடி ேபாட்டுப் பிடித்து ெவளிேய இழுத்து வந்தனG. முத்தத்து ெவளிச்சத்தில் ெசல்வத்ைதப் பாGத்த அைனவருக்கும் அதிGச்சி. அதுவைர யாேரா ஒரு ஆண்மகன் தன்ைன ஒளிந்திருந்து பாGத்தது என்று நிைனத்திருந்த சரயுவுக்கு
சரசக்காவின்
கணவன் ெசல்வம் அது என்ற அதிGச்சிையத் தாங்க முடியவில்ைல.
“அடப்பாவி நIயா... ெபாம்பளப் புள்ள துணி மாத்துற இடத்துல உனக்ெகன்னடா ேவைல” ஓங்கி அைறந்தான்
ேமாகன்.
ஒவ்ெவாரு முைறயும் கன்னத்ைதக் கிள்ளும்ேபாதும், முடிையப் பிடிச்சு இழுக்கும்ேபாதும் மனசுல இப்படி ெநனச்சுத்தான் இழுத்தானா? அப்ப அன்ைனக்கு ெசயின் தந்தது என் ேமல இருந்த பிrயத்துல இல்ைல. என் உடம்ப அனுபவிக்குற ஆைசலயா... அவைன நல்லவன் என்று நம்பிய தன் முகத்தில் யாேரா காr உமிழ்ந்தைதப் ேபாலிருந்தது சரயுவுக்கு. அக்காவுக்குத் தாலி கட்டிட்டு, தங்கச்சிைய ஒளிஞ்சிருந்து பாக்குற இந்த ேகவலமான பிறவிைய என்ன ெசய்யலாம் மனம் ஆங்காரமாய் ேயாசித்தது. ெநல்ைலயப்பனின் டூல்பாக்ஸ் சரயுவின் கண்களில் பட, அைதத் திறந்து அதிலிருக்கும் சிறு கத்திைய எடுத்தவள்
85
“எவ்வளவு ைதrயம்டா உனக்கு.... இந்தக் ைகதாேன என்ைனப் பிடிச்சு இழுத்தது... “ என்றபடி ெசல்வத்தின் ைககளில் கத்தியால் தாறுமாறாகக் ேகாடு ேபாட்டாள்
“யாத்ேத... “ என்று அலறிய ெசல்வம் அங்கிருந்தவGகளின் பிடியிலிருந்து பிய்த்துக் ெகாண்டு ஓடினான்.
“ஏய் சண்டிராணி... ேசGல அடிச்சு மண்ைடைய உைடச்சதுமில்லாம ைகயக் கத்திைலயா கிழிக்க.... உன் கழுத்துல தாலியக் கட்டி... அேத
ரூமுல உன்
கூடக் குடும்பம் நடத்தல என் ேபG ெசல்வமில்லடி...” சூளுைரத்து ஓடி மைறந்தான்.
தந்ைதயின் கட்டிலிக்கருேக சத்ெதல்லாம் ெசத்து ேபாய் அமGந்தாள் சரயு “யப்பா இவன் இருக்கான்னு ெசால்லத்தான் கத்துனியா?” அேமாதிப்பைதக் காட்ட மறுபடியும் ஓெவன்று அலறினாG ெநல்ைலயப்பன். அவG கண்களில் நிக்காமல் கண்ணGI
வழிந்தது.
“கவைலப்படாேதப்பா.... என்ைன நிைனச்சு வருத்தப்படாேத... என் மானத்த எவனாவது அழிக்க ெநனச்சா நாேன அவனுக்கு எமனாயிடுேவன். அவனப் ெபாணமாக்கிட்டுத்தான் என் உயிG ேபாவும். நான் ெநல்ைலயப்பேனாட சிங்கக்குட்டில்ேலா....”. என்றவாறு விசும்பிய சரயு தந்ைதயின் ேதாளில் சாய்ந்து ெகாண்டாள்.
விஷயத்ைதக் ேகள்விப் பட்ட சம்முவம் மாைலேய
ெசல்வத்ைத
அடித்துத் துைவத்தான். மருத்துவமைனயில் ேசGத்துவிட்டு சரசுக்கு தகவல் ெசால்லியனுப்பினான். நடந்தைத நம்ப முடியாமல் சரசு அதிGந்து நின்றாள். அைத விட அவைனப் பாGக்க வந்தவGகள் மூலம் அந்த
86
ஜகதலப்ரதாபனின் lைலகள் ெதrயவர, அவைனப் பற்றி அறிந்த ெசய்தி உண்ைமயா என்ற ஆராய்ச்சியில் இறங்கினாள்.
“சரசு ேதடி பிடிச்சு கண்டுபிடிச்ச பாரு... ஒரு புருசன.... மனுசனா இவன்... வக்கிரம் புடிச்ச நாயி.... அந்த இளங்குருத்து துணிமாத்துற ரூமுல ேபாயி ஒளிஞ்சிருக்காேன.... உன்ேனாட புருசனா இருக்கப் ேபாயி இன்னமும் உயிேராட இருக்கான். ஆனா எப்ேபாதும் இத வச்சு அவன் தப்பிக்க முடியாது. நான் சின்னகுட்டிக்கு அடுத்த வாரம் கல்யாணம் ஏற்பாடு பண்ணிருக்குேதன்.... இேவன் வந்து ஏதாவது தகராறு பண்ணான், ெரண்டா வகுந்து ெசங்க சூைளல ேவக வச்சுருேவன்.... ஜாக்கிரத...” என்று எச்சrத்தான்.
அளவுக்கு மீ றிய அதிGச்சியினாேலா இல்ைல சின்னகுட்டிக்குத் தன்ைனக் காத்துக்ெகாள்ளத் ெதம்பு வந்துவிட்டது இனியும் அவள் காலில் கட்டிய கல்லாய், அவளுக்கு பாரமாய் இருக்க ேவண்டாம் என்று நிைனத்ததாேலா ெநல்ைலயப்பனின் உயிGபறைவ அன்று நள்ளிரேவ
பறந்து ெசன்று தனது
மைனவியின் சிவகாமியின் அருகில் அமGந்து ெகாண்டது.
“யப்பா நடந்த ெகாடுைம ெபாறுக்காம எங்கள விட்டு ேபாயிட்டியா” என்ற லச்சுமியின் கதறல் ஊைரேய எழுப்பியது.
அத்யாயம் – 33
தாய்
சிவகாமியின் படத்துக்கருேக புதிதாக இடம் பிடித்திருந்த தந்ைத
ெநல்ைலயப்பனின் படத்ைத ஒரு ெவற்றுப் பாGைவ பாGத்தவாேற அமGந்திருந்தாள் சரயு.
87
‘ெதனம் காேலல எந்திrச்சதும்... ‘அப்பாவுக்கு கஞ்சி தரணும், உடம்பு துைடக்கணும், துணி துைவக்கணும், மருந்து வாங்கணும்’னு உன்ைனப் பத்திேய ெநனச்சுட்டு இருந்துட்ேடன்ப்பா. படிச்சுட்டு இருந்தப்ப ெபாழுேத பத்தாது. இப்ப படிப்பும் முடிஞ்சிடுச்சு, நIயும் அம்மாட்ட ேபாயிட்ட... இப்ப என்கிட்ேட நிைறய ேநரமிருக்கு... எப்பிடி ெசலவழிக்கன்னு ெதrயாம முழிக்ேகன்’
ெசல்வத்தின் நடத்ைத, ெநல்ைலயப்பன் மரணம் என்று அடுக்கடுக்காய் வந்த துன்பங்களில் துவண்டு ேபாயிருந்தாள் சரயு.
கம்மங்கஞ்சியில் புளித்த ேமாைர ஊற்றி உப்பு ேபாட்டு சரயுவுக்குக் குடிக்கக் ெகாடுத்தாள் அவ்வா.
“இந்தாடி ெவங்காயத்தக் கடிச்சுக்ேகா” என்றபடி சிறு தட்டில் ெபாடியாக அறிந்த சின்ன ெவங்காயத்ைதக் ெகாண்டு வந்தாள் லச்சுமி. மறுக்காமல் வாங்கி அருந்தினாள் சரயு.
சிறிய அழகான முகம். ேராஜாவால் ெசய்தவேளா என்ெறண்ணைவக்கும் நிறம். குட்டி மூக்கு. வானவில்லின் வண்ணம் ேபால ேபசும்ேபாது பாவைனகைளக் காட்டும் கண்களும் முகமும் ெகாண்டவள். சிrக்கும் ேபாது கலகலெவன ெவள்ளிக் காைசச் சிதற விட்டது ேபாலிருக்கும். அந்த அழகுக்கு ேசாைட ேபாகாத படிப்பும், துறுதுறுப்பும் ெகாண்டவள். சின்ன வயதில் கிருஷ்ணைனப் ேபால அவள் ெசய்யும் குறும்புகைள சரயு இல்லாத ேநரத்தில் ெநல்ைலயப்பனும் சிவகாமியும் ேபசி ரசிப்பாGகள். “உங்களுக்ெகல்லாம் சுளுவா மாப்பிள்ைள பாத்துடலாம், என் சின்ன குட்டிக்கு இருக்குற அழகுக்கும், அறிவுக்கும் எந்தப் பட்டினத்திைலயாவது இருக்குற ராஜாைவத்தான் புடிச்சுட்டு வரணும்” என்று கிண்டலாய் ெசால்வாG ெநல்ைலயப்பன்.
88
அந்த சரயு ஜIவனற்றுப் ேபாயிருந்தாள். வழக்கமாய் அவள் மனதிலிருப்பைத ெவளிேய காண்பிக்கேவ மாட்டாள். அம்மாவும் அப்பாவும் இறந்த ெபாழுது கூட ஒரு தடைவ உைடந்தாள். பின்னG ஒேர நாளில் சுதாrத்துக் ெகாண்டாள். அதன்பின் அவள் கண்ணிலிருந்து கண்ணGI வரவில்ைல. அப்படி ஒரு அழுத்தம். எல்லாவற்ைறயும் மனதினுள்ேளேய பூட்டி ைவத்து மருகுவாள்.
சரயு
குடித்து முடிக்கும் வைர ேபசாமலிருந்த லச்சுமி ெமதுவாய் ேபச
ஆரம்பித்தாள்
“அப்பாவ ெநனச்சு வருத்தப்படுதியா....
எனக்கும் கஷ்டமாத்தான் இருக்கு...
ஒரு வைகல இது அவருக்கு நல்லதுதான். படுக்ைகல இருந்தப்ப ெராம்ப கஷ்டப்பட்டுட்டாG. அதனால இது அப்பாக்கு ஒரு விடுதைலதான்”
ஒரு நிமிடம் ெமௗனம் “இனிேமயாச்சும் அப்பாவும்
அம்மாவும் பிrயாம
சந்ேதாஷமா இருப்பாங்கல்லக்கா...” என்றாள் சரயு.
கண்கள் கலங்க தங்ைகையக் கட்டிக் ெகாண்டாள் லக்ஷ்மி. சிறிது ேநரம் டிவி சத்தத்ைதத் தவிர ேவேறதும் அங்கு ேகட்கவில்ைல.
“சரயு... மச்சான் உனக்கு மாப்பிள்ள பாத்திருக்காரு... அடுத்த முகுGத்தத்துல கல்யாணம் பண்ணிடலாம்னு முடிெவடுத்திருக்ேகாம்”
நIைரப் பருகிக் ெகாண்டிருந்தவள் புைரேயற நிமிGந்தாள்.
“அக்கா கல்யாணம் ேவண்டாம்க்கா... எனக்கு
இப்பத்தாேன பதிெனட்டு
வயசாவுது. நான் ேமல படிக்ேகன், இல்ல ேவைலக்குப் ேபாேறன்”
89
“ஏன்... அந்த விளங்காதவன் உன்னக் கடத்திட்டுப் ேபாயி நாசம் பண்ணவா? ெசால்லுறதக் ேகளுடி... ெசல்வம் ெபால்லாதவன்டி.... உன் ேமல ெவறிப் பிடிச்சு அைலயுதான்... உன்ைன பத்திரமா கைர ேசGக்குற வைரக்கும் நாங்க வயத்துல ெநருப்ைபக் கட்டிட்டிருக்ேகாம்”
‘அப்ப விஷ்ணு... கல்யாணம், குடும்பம்னு ெநனச்சாேல எனக்கு விஷ்ணு முகம்தாேன நிைனவுக்கு வருது. அவைன விட்டுட்டு என்னால எப்படி ேவற ஒருத்தைனக் கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியும். ெசல்வம் ெதாட்டப்ப உடம்ெபல்லாம் பத்திகிட்டு எrஞ்ச மாதிr இருந்துேத.... ேவற ஒருத்தன என் பக்கத்துல ெநருங்க விட முடியுமா?’ கலக்கத்ேதாடு பாGத்தாள் சரயு.
“ேவணாம்கா”
“ஏண்டி”
“அக்கா.... எனக்குத் துைணயா
விஷ்ணுைவத் தவிர என்னால ேவற
யாைரயும் ெநனச்சுப் பாக்க முடியலக்கா”
சில வினாடிகள்
கழித்ேத தங்ைக ெசான்னது தமக்ைக மனதில் உைரக்க,
பளாெரன்று சரயுைவ அைறந்தவள், “முைளச்சு மூணு இல விடல அதுக்குள்ேள காதலா?” ஆத்திரம் அடங்காமல் முதுகில் ெரண்டு ெமாத்து ெமாத்தினாள்.
“அப்ப கல்யாணம் பண்ணிக்க மட்டும் வயசு வந்துடுச்சா?” ைதrயமாய் எதிG ேகள்வி ேகட்டாள் சின்னவள்.
அதிGந்து தைலயில் ைகைய ைவத்து உட்காGந்து விட்டாள் லக்ஷ்மி.
90
“எவண்டி அவன்.... விஷ்ணு.... உன் கூடப் படிக்கானா?”
“நம்ம வட்டுக்கு I வந்திருக்காேன.... அம்மா கூட ஹாஸ்பிடல்ல அவனப் பாத்துகிட்டாங்கேள” ஆGவமாய் ெசான்னாள் சரயு.
நிைனவு வந்தது லக்ஷ்மிக்கு “நI சின்ன பிள்ைளயா இருந்தப்ப, உசரமா ஹIேரா மாதிr காருல வந்தாேன அந்தத் ெதலுங்குக்காரனா?”. ேபான உயிG திரும்பி வந்தது லக்ஷ்மிக்கு. இதத்தான் காதல்னு ெநனச்சுட்டு இருக்காளா.
சரயு ஆமாெமனத் தைலயாட்டவும் முைறத்தாள் லச்சுமி.
ஒரு நிமிடம் ேகாவத்ைத அடக்கிக் ெகாண்டாள். ‘சின்ன குட்டிக்கு உலக விவரம் புrயாத வயசு... என்ைன விஜய் மாதிr டான்ஸ் ஆடுற மாப்பிள்ளையக் கட்டிக்கிட ெசால்லி சண்ட ேபாட்டவதாேன.... ெகாஞ்சம் ஸ்ைடலா, இங்கிlஷ் ேபசிட்டு, பாக்க அம்சமா, பாசமா
இருந்தவைனப்
பாத்து ஆம்பைளங்கன்னா இப்படித்தான் இருக்கணும்னு மனசில பதிஞ்சிருக்கும்.
கழுத வயசான சரசுவுக்ேக விவரம் பத்தாதப்ப இந்தப்
பச்ச மண்ணுக்கு என்ன ெதrயும்.... நம்மேதன் அவ மனச மாத்தி எப்படியாவது கல்யாணத்த நடத்தணும்.’
“ஓ ைசக்கிள் எல்லாம் வாங்கித் தந்தாேன அவன்தாேன... எனக்கும் நல்லா ெநனவுல இருக்கு.... அவன் உன் பிெரண்ட்ல்ல... இங்க பாரு சின்னகுட்டி, எனக்குக் கூட ‘காதல்ேகாட்ைட’ பாத்தப்ப
அஜித்ைதத்தான் கல்யாணம்
பண்ணிக்கனும்னு ஆைசயா இருந்தது. அப்பறம் வளர வளரத்ேதன் நிழல் ேவற
நிஜம் ேவறன்னு புrஞ்சது. இப்ப உங்க மச்சானத் தவிர உலகத்துல
யாருேம எனக்கு அழகாத் ெதrயல. அந்த வயசுல யாைரயாவது நமக்கு ெராம்பப் பிடிச்சா அவங்கைளேய கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னு ேதாணும். அெதல்லாம் உண்ைமயில்ல. அதனால இந்த மாதிr ேபத்திகிட்டுத் திrயாேத” கடுைமயாக எச்சrத்தாள்.
91
“இல்லக்கா ெமட்ராஸ்ல...” ஆரம்பித்தவைள இைடெவட்டியவள்
“சரயு.... நிைலைம புrயாம அடம் பண்ண, அைறஞ்சுப்
பல்ைலக்
கழட்டிடுேவன். உன் மச்சான் உனக்கு ஈபில ேவைல பாக்குற மாப்பிள்ைளையப் பாத்து ேபசிட்டு வட்டுக்கு I வந்து ேசருரதுக்குள்ள சரேசாட புருசன் அந்தப் ைபயன அடிச்சுப் ேபாட்டுட்டான்.
ஊரு பூர அவன்தான் உன்னக் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் ேபாறதா ெசால்லிட்டுத் திrயுதான். அவனால மாப்பிள்ள வட்டுக்காரங்க I எல்லாம் உன்ைனக் கட்ட பயப்படுதாங்க. கைடசீல மச்சாேனாட பங்காளி ஒருத்தன்தான்
ைதrயமா கல்யாணம் ெசய்துக்குேறன்னு
ெசால்லிருக்கான். அவனும் எங்க ஊருதான். ெமடிக்கல் ஷாப்பு, நிலம், வடுன்னு I நல்ல வசதி. எனக்குப் பக்கத்துத் ெதருவிேலேயதான் வடு. I நாங்ெகல்லாம் உன் பக்கத்துேலேய இருப்ேபாம். ெசல்வம் தகராறு பண்ணான்
உருப்படியா ைக காேலாட திரும்ப முடியாது. உனக்கு ஒரு
விடிவு வந்துருச்சுன்னு
சந்ேதாஷமா இருக்ேகாம். இப்ப ேவண்டாமுன்னு
ெசால்லி கr நாக்க வச்சுடாத.
உன்ைன நிச்சியம் பண்ண மாப்பிள்ைள வட்டுக்காரங்க I வந்துகிட்டு இருக்காங்க. நI மாட்ேடன் கீ ட்ேடன்னு தகராறு பண்ண, மச்சான் என்ைன ெவட்டிப் ேபாட்டுடுவாரு.” என்று ெசால்லி சரயுவின் வாைய அைடத்தாள்.
ஆரஞ்சு
வண்ணப் புடைவையக் கட்டிவிட்டு, கழுத்தில் ெவள்ைளக்கல்
அட்டிைகையயும், மயில் டிைசனில் டாலG ெசயினயும் அணிவித்து, முகத்துக்கு சற்று பவுடG ேபாட்டு, கண்களில் ைம எழுதி, காலணா அளவில் ஒரு குங்குமப் ெபாட்ைட ைவத்ததும் சரயுவின் அழகு சுடGவிட்டது. மூன்று முழம் பூவிைன எடுத்து அவளது கூந்தலில் சூடிய லக்ஷ்மி மறக்காமல் கன்னத்தில் ஒரு திருஷ்டிப் ெபாட்ைட ைவத்தாள். ெபாம்ைம மாதிr முகத்ைதக் ெகாடுத்துவிட்டு அமGந்திருந்தாள் சரயு. 92
“சின்னக்குட்டி தங்கச் சிைலயாட்டம் இருக்கடி...” ெநற்றியில் முத்தமிட்டாள் லச்சுமி.
அந்தத் தங்கச் சிைலைய ெபண் பாGக்க வந்த சுப்ரமணியத்துக்கு மிகவும் பிடித்துவிட்டது. இன்று தட்ைட மாற்றி உறுதி ெசய்துவிட்டு
இன்னும்
இரண்டு நாளில் ேகாவிலில் திருமணம் என்று முடிவு ெசய்யப்பட்டது.
தட்டு மாற்றும் கைடசி ேநரத்தில் “நிறுத்துங்க” என்றபடி வந்து நின்றாள் சரஸ்வதி. அவளுடன் ஒரு இருவது ெபrய தைலகள் வந்திருந்தன.
“இங்க பாருங்க லச்சுமிக்காவுக்கு மாப்பிள்ள பாக்குற உrைம இருக்குன்னா, நானும் அவ அக்காேதன், உrைம இருக்கு. சரயுவ
எனக்கும் அதுக்கு சமம்மா
என் புருஷனுக்குத்தான் கட்டித் தரணும்”
என்றவைளத் திைகத்துப் ேபாய் பாGத்தனG அைனவரும்.
மருத்துவமைனயிலிருந்து விளக்கம் ெசால்லுமாறு
டிஸ்சாGஜ் ஆனதும் நடந்ததுக்ெகல்லாம்
ெசல்வத்தின்
சட்ைடையப் பிடித்து உலுக்கிக்
ேகள்வி ேகட்டாள் சரஸ்வதி.
“ஆமாண்டி நான் அப்படித்தான். நI ஒருத்தி மட்டும் எனக்குப் ேபாதாது. ஒரு வாrசப் ெபத்துக் ெகாடுக்க வக்கில்ல, ெபருசாப் ேபச வந்துட்டா... இப்ப ேகட்டுக்ேகா... நான் ெரண்டாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கப் ேபாேறன்... அது உன் தங்கச்சியா இருந்தா உனக்கு வசதி. கைடசிவைர என் ெபாண்டாட்டின்னு உrைமேயாட வட்டுல I இருக்கலாம். அதுக்கு சம்மதிக்கைலன்னா வாழெவட்டியா உன்ைன வட்டுக்கு I அனுப்பிட்டு ேவற ஒருத்தி கழுத்துல தாலி கட்டுேவன். உனக்ெகப்படி வசதி?
93
உனக்கு இப்ப இருக்குற மrயாைத குைறயாம வைளய வரணும்னா சரயுைவ எனக்குப் ேபசி முடி. இல்ைலன்னா உன் வட்டுக்கு I நைடையக் கட்டு” என்று திமிராகப் ேபசியவைன அடக்கும் வழி ெதrயாது திைகத்தாள். அவனுக்கு சப்ேபாGட்டாக மாமியாG, நாத்தனாG அவGகள் உறமுைற என்று ஒரு லாr ஜனம் வந்தது. வட்ைட I விட்டு ஓடி வந்து ஒத்ைதயாக இந்தக் கும்பலில் மாட்டிக் ெகாண்டைத நிைனத்து ெநஞ்சம் ெவடிக்க அழுதாள் சரசு.
‘ெசல்வத்ைதயும் அவன் குடும்பத்ைதயும் தனியா எதிGக்க முடியாது. என் கூட பிறந்தவங்கல்ல பாGவதி அக்கா, அப்பா ெசத்த ஒரு மாசத்துல ெசாத்தப் பிrச்சு வாங்கிட்டுப் ேபாயிட்டா. அவ இருந்தும் இல்லாதவ மாதிrதான். உதவிக்கு வந்த லச்சுமிக்காைவயும் என் வாயால ெவட்டி விட்டுட்ேடன். நான் ேபசின ேபச்சுக்கு யாரும் உதவி ெசய்ய மாட்டாங்க. ேவெறன்ன என்ன ெசய்யுறது?
எனக்குத்தாேன யாரும் உதவி ெசய்ய மாட்டாங்க, சரயுன்னா எல்லாருக்கும் பிrயம். சரயு என்கூட ேசGந்துட்டா... லச்சுமி அவளக் கண்கலங்க விடமாட்டா.... சம்முகத்துக்கு பயந்து ெசல்வமும் அவன் வட்டு I ஆளுங்களும் என்கிட்ேட மrயாைதயா நடப்பாங்க...
ஊருல எல்லாரும் ெரண்டாந்தாரத்ைத ஒத்துக்குவாங்களா? ஏன் ஒத்துக்க மாட்டாங்க நல்ல புருஷன் கிைடக்க வரம் தர சாமிேய ெரண்டு தாரத்துல ஒண்ணாத்ேதன் ஓட்டிகிட்டு இருக்கு. நம்ம ெபருமாள் ேகாவிலுல ேசாரநாதருக்கு ேசாரநாயகி மட்டுமா ெபாஞ்சாதி? ைவகுண்டநாயகிக்கும் அவரு ேமல சrக்கு சமமா உrைம இருக்குல்ல. சாமிேய ெரண்டாவது ெபாண்டாட்டி கட்டிக்கும்ேபாது சாதாரண மனுசன் கட்டிகிட்டா என்ன தப்புங்குேறன்?
94
எனக்குப் புள்ள ெபாறக்காதத சாக்கா வச்சுகிட்டு எப்படியும் யாரவது ஒருத்தி சக்களத்தியா வரப்ேபாறா.... அது என் தங்கச்சியாேவ இருந்துட்டுப் ேபாறா... ஒருத்தருக்கு ஒருத்தG கைடசி வைர துைணயா இருந்துட்டுப் ேபாேறாம். ஆனா சரயு... ெசல்வத்துக்கு வாக்கப்படுவாளா?
அக்காவுக்கு புள்ள இல்ைலன்னா தங்கச்சியக் கல்யாணம் பண்ணி ைவக்குறது ஊருலகத்துல நடக்காததா என்ன? சரயுவ எப்படியாவது இந்த ஏற்பாட்டுக்கு சம்மதிக்க வச்சுட்டா... இப்ப இருக்குற மrயாைத குைறயாம இருக்கலாம். வட்டுக்காரனும் I விலக மாட்டான். புள்ள வரமும் கிைடச்சுடும். எல்லாத்ைதயும் விட ெசல்வம் மறுபடியும் ஊரப் ெபாறுக்கினா அவைன என் ெசாந்தக்காரங்க ெதாைலச்சுடுவாங்க’ தனது ேயாசைன சrயாகப் பட்டது சரசுக்கு.
“சrய்யா ஆனா சரயுைவக் கல்யாணம் பண்ண பின்னாடியும் நI ஊG ெபாறுக்க மாட்ேடன்கிறதுக்கு என்ன உத்தரவாதம்” உறுதிப் படுத்திக் ெகாள்ளக் ேகட்டாள்.
“நான் ெசால்லுறத நம்ப மாட்டியா?”
“இந்த வசனெமல்லாம் என்கிட்ேட இனிேம பலிக்காது... ெசாrமுத்து அய்யனாG ேமல சத்தியம் பண்ணு.... “
ஒரு வினாடி ேயாசித்த பின் “சrடி... கல்யாணத்த நிச்சயம் பண்ணிட்டு வா... ேகாவிலுல வச்சு சத்தியம் பண்ணுேறன்“ என்றான் ெசல்வம்.
தைலக்கு ேமல் ேபான ெவள்ளத்தில் தன்ைனக் காப்பாற்றிக் ெகாள்வேத முதன்ைமயாகத் ேதான்றியது சரஸ்வதிக்கு. ஆயிரத்தில் ஒன்றாய் பிைழப்பைத விட, தங்ைகயுடன் ஒற்றுைமயாய் பிைழப்பது சவுகrயமாய்
95
பட்டது. அதற்காக தனது தங்ைகயின் கழுத்ைத உயிேராடு அறுத்து ரத்தத்ைதக் குடிக்கத் தயாராகிவிட்டாள்.
“தட்டு ைவக்கப்
பட்டு சீைல, பழம் எல்லாம் வாங்கிட்டுக் கிளம்புங்க...
ேவற எவனாவது பூ ைவக்கும் முன்னாடி சரயுைவப் ேபசி முடிக்கணும்” புகுந்த வட்டினைரக் I கிளப்பினாள்
ெபஞ்சாதிைய தூக்கி தட்டாமாைல சுற்றி, சீGவைககளுடன் மச்சினிையப் ெபண் ேகட்க
சரயுவின்
அனுப்பி ைவத்தான் ெசல்வம்.
வட்டில், I திடீG திருப்பமாய் சரஸ்வதி தன் கணவனுக்குப் ெபண்
ேகட்ட சம்பவத்தில் அைனவரும் அதிGந்து ேபாயிருக்க, அைனவrன் முன்பும் சரயுவின் காைலப் பிடித்துக் கதறினாள் சரசு.
“சின்னகுட்டி.... என் வட்டுக்காேரன் I ெசஞ்சது தப்புத்ேதன். அதுக்கு உன் கால்ல விழுந்து மன்னிப்புக் ேகட்டுக்குேறன். அந்தாளு ெசஞ்ச பாவத்துக்கு உன் கூடப் ெபாறந்தவைளப் பழி வாங்கிடாேத. எந்த ெஜன்மத்துல எவன் குடிையக் ெகடுத்ேதேன இப்பப் பூக்காத மரமா ேபாயிட்ேடன். மனசார என் பாயில உனக்குப் பங்கு தாேரன். என் குடும்பத்த ெவளங்க ைவக்க வாrசப் ெபத்துத்தா... மாட்ேடன்னு ெசால்லிடாேத... இதுக்கு நI சம்மதிக்கைலன்னா நான் தூக்கு மாட்டிட்டு ெசத்துடுேவன்”
அத்யாயம் – 34
சரயுைவப்
ெபண் பாGக்கும் ைவபவத்தன்று, ெசல்வத்தின் குடும்பத்துடன்
நடந்த ைககலப்பில் சம்முவத்துக்கு ைகயில் அrவாள் ெவட்டு பrசாகக் கிைடத்தது. சம்முவத்ைத மருத்துவமைனயில் அனுமதித்துவிட்டு, லச்சுமி எங்கு ெசன்றாலும் சரயுைவயும் ைகேயாடு அைழத்துச் ெசன்றாள்
. 96
சரயுவுக்குத் திருமணமானாலும் ெசல்வம் விட்டு ைவப்பானா என்ற ேகள்வி புதிதாக சம்முவத்ைத அrக்க ஆரம்பித்திருந்ததுெபண் பித்து . பிடிச்சா மட்டும் நாம ெசய்யுற தப்பு கூட சrயாத் ெதrயும். ஆனானப்பட்ட ராவணேன ெபண்ணாைசயால மண்ணாப் ேபாகைலயா? சரயுெவறி பிடிச்ச ெசல்வத்ைத ஏறி மிதிக்கிற மாதிr ஒருத்தன் வரணும், வருவான் என்று தனக்குள் ெசால்லிக் ெகாண்டான். நள்ளிரைவத் தாண்டிய சமயம்மருத்துவமைனயில். சம்முவத்தின் வலி கணிசமாய் மைறந்திருக்க, மதியம் தூங்கியதால் விைரவில் உறக்கம் கைலந்து கண்கைள ேலசாகத் திறந்து பாGத்தான்அைறயிைன சுற்றிலும் . ெமதுவாகத் தைலைய சுழற்றினான்அைனவரும் நல்ல
.
ஜன்னலின் .தூக்கதிலிருந்தனG வழிேய வந்த நிலெவாளியில், இடது காைல மடக்கி அைணத்து அதன் மீ து முகத்ைத ைவத்தபடி ெவறித்துப் பாGத்த சரயு கண்ணில் பட்டாள்
.
அவளது உள்ளங்ைகயில் ஒரு ெசயின் சிவப்பு டாலருடன், அவள் சமீ ப காலமாய் கழற்றாமல் கழுத்தில் அணிந்திருப்பது .லக்ஷ்மி ஒரு நாள் கடன் ேகட்டதுக்குக் கூடத் தரமாட்ேடெனன மறுத்துவிட்டாள். அதைனக் கழற்றி உள்ளங்ைகயில் ைவத்துக் ெகாண்டு இைமக்கவும் மறந்து ஏக்கத்ேதாடு பாGத்தன அவளது விழிகள்.
என்ைன எடுத்து, தன்ைனக் ெகாடுத்து ேபானவன் ேபானாண்டி தன்ைனக் ெகாடுத்து என்ைன அைடய கட்டாயம் வருவாண்டி இந்த வயதுக்கு ஏக்கத்ைத ைவத்து ேபானவன் ேபானாண்டி ஏக்கத்ைதத் த*)க்க, ஏெனன்று ேகட்க கட்டாயம் வருவாண்டி ெநஞ்ைச எடுத்து ெநருப்பினில் ைவத்து ேபானவன் ேபானாண்டி ந* ைர எடுத்து ெநருப்ைப அைணக்க கட்டாயம் வருவாண்டி ஆைச மனசுக்கு வாசைல ைவத்து ேபானவன் ேபானாண்டி வாசைலத் ேதடி, வாழ்த்துக்கள் பாடி கட்டாயம் வருவாண்டி
97
ஒரு நிமிடம் இல்ைல இரு நிமிடம் இல்ைல .இரவு முழுவதும் அவள் அவ்வாேற சிைலயாய் அமGந்திருக்க, இதுவைர புள்ளி மானாய்த் துள்ளித் திrந்த தன் குட்டி மச்சினியின் மனதில் புைதந்திருக்கும் காதலின் ஆழத்ைத, அந்த இரவு முழுதும் கண்ட சம்முவம் திைகத்துப் ேபானான்.
விடிந்தவுடன் சரயு அருகில்லில்ைல என்று உறுதி படுத்திக் ெகாண்டு “ஏய் லச்சுமி இங்க வாடி, உன் தங்கச்சிக்கு வந்துருக்குறது வயசுக் ேகாளாறில்லடி, ெநஞ்சு ெவடிக்கிற அளவுக்கு மனசு ேவதைன... கடப்பாைறைய முழுங்கிட்டு சுக்குக் கசாயம் குடிச்சாப்பில, ெவளிய காட்டிக்காம சுத்திகிட்டிருக்கா” இரவு நடந்தைதச் ெசால்லி, மைனவியிடம்
கலந்து ேபசிவிட்டு சரயுைவ
அைழத்தவன். “அவன் எங்கிருக்கான்” என்றான் எவன் என்று புrயாமல் விழித்தவளிடம் "அந்தத் ெதலுங்குக்காரன் " என்னடா இந்த முரட்டுக் கும்பல் விஷ்ணுேவாட விலாசத்ைதக் ேகக்குறாங்க... ஏதாவது ெசஞ்சுடுவாங்கேளா... விஷ்ணு ஏற்கனேவ ெபrய கமிட்ெமண்ட் இருக்குன்னு ெசான்னான்.... இவனுங்க ேவற அவனுக்குத் ெதால்ைலயா... கடுப்ைப மைறத்துக் ெகாண்டு “எனக்குத் ெதrயாது” என்றாள் முைறப்புடன் “ெதrயாதாமில்ல... ஆனா அவன் தந்த சங்கிலிய மட்டும் ராத்திr பூரா தூங்காம ெகாள்ளாம ெவறிச்சுட்டுக் ெகடப்ப... கத்திrக்கா விலாசத்த ெசால்லுடி... நான் அவங்க வட்டுல I ேபாயி ேபசிப் பாக்குேறன்"
நம்பமுடியாத புன்னைகயில் மலGந்தது சரயுவின் முகம்
98
“அவங்க அம்மாவுக்கு டியூமராம். ைவத்தியம் பாக்க அெமrக்கா ேபாயிருக்காரு. அவரும் அங்கதான் படிச்சாரு மச்சான். கம்ப்யூட்டG எஞ்சினியG”
"அேடங்கப்பா... லச்சுமி, உன் தங்கச்சி புளியங்ெகாம்பா பிடிச்சிருக்காடி . அதுதான் நான் பாக்குற மாப்பிள்ைளெயல்லாம் உனக்கு கசக்ேகா... சr ேபான் ேபசுனா என்கிட்டக் ெகாடு நான் ேபசணும்” கடுகாய் ெபாrந்தாள் சரயு “ேபானாமில்ல ேபானு... எத்தினிதரம் ேகட்ேடன். வாங்கித் தந்தியளா? உனக்ெகதுக்கு ேபானு நI யாரு கூட ேபசப்ேபாறன்னு ெசால்லிப் பத்தி விட்டுடீக.... கல்யாணம் ஆன அக்காக்ெகல்லாம் மட்டும்தான் ேபானு
.எனக்கு வட்டுல I கூட ேபான் இல்ல ... அப்பறம்
விஷ்ணுவுக்கு எந்த நம்பரக் ெகாடுக்க?" “அடியாத்தி.... லச்சுமி இவளுக்கு வார ேகாவத்துல எளனி சீவுதாப்புல என்தைலய சீவடப் I ேபாறா... ேபானு அவ்வா வட்டில I இருக்ேகன்னு ெநனச்சு விட்டுட்ேடாம். இதுனால ெரண்டு சீவன் இம்புட்டுக் கஷ்டப்படும்னு ெதrயாமப் ேபாயிருச்ேச... சr நIயாவது ேபசி அவரு ஊருக்கு வாரப்ப நம்ம வட்டுக்கு I வரச் ெசால்லு.. என்ன வருவாருல்ல..”
"நா கூப்பிட்டா கண்டிப்பா வருவாரு மச்சான்"...ஆனா ....
"ஆனா"... ேகள்வியாய் மச்சினிையப் பாGத்தான்.
"அெமrக்கா ேபாறதுக்கு முன்னாடிேய என்ைன வந்திரச் ெசால்லிக் கூப்பிட்டாருஅப்பாவுக்கு .. அப்ப ெசாகமில்ைலன்னு வரமாட்ேடன்னு ெசால்லிட்ேடன்அதுல அவருக்கு ெராம்ப . ேகாவம்இப்ப என்ேனாட
.
ேவைல முடிஞ்சதும் அவைர வான்னு ெசால்லுறது என்ன நியாயம். அவரு பாவம் எந்த கஷ்டத்துல இருக்காேரா"
99
‘உடம்பு சrயில்லாத அப்பாவப் பாத்துக்க இருந்தாளா? அவனும் அதுக்கு ஒத்துகிட்டானா...’ மனதுக்குள் வியந்தவன் ‘அப்ப நல்லவனாத்தான் இருக்கணும்’ ஒரு முடிவுக்கு வந்தவன் ஜிஷ்ணுைவப் பற்றி ேமலும் சில விசாரைணகைள சரயுவிடம் ேமற்ெகாண்டு திருப்தியைடந்தான். ‘இவைளப்ேபாலேவ அவனும் வினயமில்லாதவனா இருப்பான் ேபாலிருக்ேக. இவ ெசால்லுறதப் பாத்தா ெசல்வத்ைத அடக்கா சrயான ஆள். இந்த கத்திrக்காய்க்கு ஏத்த மாப்பிள்ைள’ கண்ணாேலேய லச்சுமியிடம் சங்கதிைய ெசால்லி சம்மதம் வாங்கினான். "மனசுல இம்புட்டு ஆைசய வச்சுகிட்டு அப்பறம் எப்படி நான் மாப்பிள்ைளயக் கூட்டிட்டு வந்தப்ப முன்னாடி நின்ன" “ஆமா நின்ேனன். அதுக்காக விஷ்ணுவ மறந்துட்டு அவனக் கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியுமா? ராத்திrேய ஊர விட்டு ஓடிரலாம்னு ெநனச்சிருந்ேதன். சிவதாணுக்கு ேபான் ேபாட்டு மதுைரல ஹாஸ்டல் பாக்க ெசால்லிட்ேடன். அப்படிேய எனக்கு ேவைல கிைடச்ச கம்பனில ேசந்துக்குறதா எழுதிப் ேபாட்டுட்ேடன்.” பதட்டமில்லாமல் ெசான்னாள். ஐேயா இவ இந்தத் திட்டத்ேதாடத்தான் சத்தம் காட்டாம நின்னாளா? லச்சுமி பயத்துடன் சம்முவத்ைதப் பாGத்தாள். அவளது தIவிரம் லக்ஷ்மிக்கும் சம்முகத்துக்கும் புrந்தது.
"இப்ப கைடசியா என்னதான் ெசால்லுத?" சீrயசாய் ேகட்டான் சம்முவம். “விஷ்ணுவுக்கு நம்ம எல்லாைரயும் நல்லா ெதrயும் மச்சான். ேவைல முடிஞ்சதும் கட்டாயம் என்ைனத் ேதடி வந்துருவாரு” "அதுவைர"...
“மச்சான் இன்ைனக்ேக சத்தம் காட்டாம நான் மதுைரக்குக் கிளம்பிப் ேபாயிடுேதன். நான் ஓடிப் ேபாயிட்ேடன்னு ெசால்லிருங்க. பிரச்சன முடியும் தண்டி நIங்க யாரும் என்னப் பாக்கக் கூட வர ேவண்டாம். விஷ்ணு வர வைரக்கும் ேவல பாக்குேதன். சrன்னு ெசால்லுங்க மச்சான்”
100
ெகஞ்சிப் பழக்கமில்லாதவள் ெகஞ்சுவைதக் கண்டு சிrப்பாய் இருந்தது சம்முவத்துக்கு
“இல்ைலன்னா ேவற வழி... ெரண்டு வருசம் முடிஞ்சா உடேன கருவாட்டுக் குழம்பு ைவக்கக் கத்துக்கிடுேதன். லட்சுமிக்கா உன் புருஷனுக்கு அதுதாேன பிடிக்கும்” என்று கடுப்பாய் சரயு ெசால்ல
நIண்ட நாள் கழித்து அந்தக் குடும்பத்தில் சிrப்பு சத்தம்.
101
ஊrலிருந்து மூன்றாம் நபருக்குத் ெதrயாது ரத்தினசாமியின் துைணேயாடு மதுைர வந்தவைள, சிவதாணு ெபண்கள் விடுதி ஒன்றில் ேசGத்து விட்டான். சம்முவத்தின் பணம் சரயுவுக்கு அழகழகான உைடகளாய் உருமாறியிருந்தது. அவளிருக்கும் இடம் மூன்றாம் நபருக்குக் கூடத் ெதrயாமல் ரகசியமாய் ைவக்கப்பட்டது. ெசல்வம் சரயுைவத் ேதடி அலுத்து சம்முவத்தின் வட்டில் I ஒரு கண்ணும் மற்ற ெசாந்தக்காரGகள் வட்டில் I மற்ெறாரு கண்ணும் ைவத்திருந்தான்.
102
“நில்லும்மா சம்பளம் வாங்கிக்ேகா” என்றபடி முதல் மாத சம்பளத்ைத சரயுவின் ைககளில் தந்தாG கணக்கG.
கண்கள் விrய அந்தக் கவைரப் பாGத்தாள் சரயு .‘ஒரு மாசமாயிருச்சா?’.
103
104
அத்யாயம் – 35
சாதிச்சுட்டிங்க பாபு” ைக குலுக்கினாG ராஜு.
“சாதிச்சுட்ேடாம்” திருத்தினான் ஜிஷ்ணு.
அவனது உைழப்புக்குக் கிைடத்த பலன். முதன் முைறயாக, கடன் ேபாக லாபமாய் அைர ேகாடி அவன் ைககளில் நின்றது. சந்தனா ெபயrல் ஒரு நூறுகிராம் தங்கக் கட்டி
வாங்கினான். ேவைல ெசய்பவGகளுக்கு இனிப்பு 105
வழங்க ெசான்னான். ராஜுவுக்கு இரண்டு லட்சம் ேபானசாகத் தந்தான். இந்த ெவற்றி அவரால் தான் சாத்தியமாயிற்று. அெமrக்காவிலிருந்து அவன் ேயாசைன ெசால்ல, அவனது கண்ணாக இருந்து அைனத்ைதயும் ெசய்தது அவGதான்.
ஜமுனா அப்படியா என்று ேகட்டுக் ெகாண்டாள் அவ்வளவுதான். அவளுக்கு எதுவும் ேவண்டுமா என்று ேகட்டதுக்கு “இப்ப நாெனன்ன ஆஆ...ன்னு வாையத் திறந்து ஆச்சிrயப்படணுமா... என்ைன
உன் காதலி மாதிr பிச்ைசக்காrன்னு ெநனச்சியா. பணம்
என்கிட்ேட ஏராளமா இருக்கு ஜிஷ்ணு.... நI சம்பாதிச்சு நான் சாப்பிடணும்னு எனக்குத் தைலெயழுத்தில்ல... அந்த அரவ்வாைட மறந்துட்டு வா... இன்ெனாரு குழந்ைத ெபத்துக்கலாம்” என்றவளிடம் மறுெமாழி கூறாமல் ேபாைன ைவத்தான்.
இந்த அைரேகாடி, ஜமுனாவுக்கு ஒரு விழாவுக்கு நைக வாங்கும் ெசலவு. அதனால் ெபrதாகத் ெதrயவில்ைல. அவGகளது உறவு என்னேவா தண்ணrல் I கலந்த எண்ைணயாய் ஒட்டாமல் ெதாடGந்து ெகாண்டிருந்தது. ஏேதா ஜிஷ்ணு
ெசான்ன வாGத்ைதக்காக அவன் அெமrக்காவிலிருக்கும்
ேபாது அம்மா வட்டிலிருந்து I
அவனது அப்பாGட்ெமன்ட் வருவாள். அதுவும்
ஜிஷ்ணு ஊருக்கு ெசன்றதும் அப்பாGட்ெமண்ைட நன்றாகத் துைடத்து சுத்தம் ெசய்து, மளிைக சாமான்கைள வாங்கி நிரப்பிவிட்டு மாமனாG வட்டிற்கு I ெசன்று அைழத்து வருவான். ஜமுனாவுக்கு சைமக்கத் ெதrயாது என்பதால் அங்கிருக்கும் சமயங்களில் ஜிஷ்ணுதான் சைமயலும் ெசய்வான்.
இவ்வளவும் ெசய்தும் கடந்த நான்ைகந்து மாதங்கள் ஜிஷ்ணுவுக்கு ஜமுனாவால் நரக ேவதைனதான். ெடலிவr சமயம் ஒவ்ெவான்ைறயும் ஜிஷ்ணுதான் ெசய்ய ேவண்டும் என்று அடம் பிடித்தாள். ‘எனக்கு சாப்பாடு ஊட்டி விடு’, ‘என் டிெரஸ்ைஸ எடுத்து ைவ’, ‘துணிையத் துைவத்து காயப் ேபாடு’ என்று அலும்பு தாங்க முடியவில்ைல.
106
குழந்ைத பிறந்த பின்பும் அவைன இம்மி கூட நகர விடவில்ைல.
“குழந்ைத ெபத்துக் குடுத்த என் ேமல இப்ப அன்பு, காதல் எல்லாம் வந்திருக்குேம” என்றவளிடம்.
“உன் ேமல அன்புக்கு என்ன குைறச்சல் ஜமுனா... நI என் கசின்... ேசா நம்ம ஒேர குடும்பம்ன்னு ஒரு ஒட்டுதல், பாசம் எப்ேபாதுேம என்கிட்ேட உண்டு. இப்ப சந்தனா ெபாறந்ததும் அது அதிகமாயிருக்கு” பதிலளித்தான்.
கவனமாய் காதல் என்ற வாGத்ைதைய ெசால்லாமல் தவிGத்தான். ஜமுனா இனம் கண்டு ெகாண்டான்.
“ஜிஷ்ணு ெடலிவr சமயத்துல முகம் சுளிக்காம அவ்வளவு உதவி ெசஞ்சிேய... காதலில்லாமவா ெசஞ்ச”
“ஜமுனா... உயிைர
உலகுக்குக் ெகாண்டுவGறதுக்கு எவ்வளவு
ேவதைனன்னு நான் உணGந்ேதன். உன் ேமல ெராம்ப மrயாைத வந்துச்சு... ெசால்லப்ேபானா நI இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டிருக்கணும்னு ேதைவேய இல்ைல. நான் உன்கிட்ட குழந்ைத ேவண்டாம்னு ெகஞ்சிக் ேகட்டைத நI ெபாருட்படுத்தல. பிடிவாதமா ெபத்துகிட்ட... அதுல எனக்குக் ெகாஞ்சம் வருத்தம்தான். அைத விடு... சந்துவால எனக்கு வாழ்க்ைகல ஒரு பிடிப்பு வந்திருக்கு.. தாங்க்ஸ் ஜமுனா.. ” என்றான் ெநகிழ்வுடன்.
இப்ேபாேத ஜமுனா-ஜிஷ்ணுவின் ஒட்டாத வாழ்க்ைக அைனவருக்கும் ேகலிப்ெபாருளாகிவிட்டது. குழந்ைத ெபற்றால் அைனத்தும் சrயாகிவிடும், 107
இழந்த மதிப்ைப மீ ட்டு விடலாம் என்ெறண்ணினால் இவன் ேவறு.... கடுப்பானாள் ஜமுனா.
“உன்னாலதாண்டா இப்படி வலில படுத்திருக்ேகன். உடம்பு ேவற குண்டாயிடுச்சு. நான் ேவதைனல தவிக்கிறப்ப நI அந்த அரவ்வாைட ெநனச்சு கனவு காணுறியா” என்று ைகயில் கிைடத்த ஜூஸ் டம்ளைர தூக்கி அவன்ேமல் எறிந்தாள்.
ஜிஷ்ணுவின் திருமணத்துக்குக் கூட வர இயலாமல் இரண்டு வருடங்கள் ெபண்களின் வட்டில் I மாட்டிக்ெகாண்ட வரலக்ஷ்மி அன்றுதான் ஜிஷ்ணுைவப் பாGக்கெவன்ேற அெமrக்காவுக்கு வந்திருந்தாG. அவைர அைறயினுள் அைழத்து வந்த ஜமுனாவின் தாயும், ஜிஷ்ணுவின் தாயும் விக்கித்துப் ேபாய் நடந்தைதப் பாGக்க, முகத்தில் வழிந்த ஜூசிைன துண்டில் துைடத்தவாேற “வா பின்னி எப்படி இருக்க?” என்று அன்புடன் வரலட்சுமிைய வரேவற்றான் ஜிஷ்ணு.
“ெடலிவr ஆனதும் ஹாGேமான் ெலவல் மாறுதா... அதுதான் இந்த மாதிr மூட் ஸ்விங்... “ எச்சிைல விழுங்கியபடி சமாளித்தாG ஜமுனாவின் தாய். சிறிது ேநரம் சந்தனாைவக் ெகாஞ்சிவிட்டு கண்கள் கலங்க ெபறாத மகனிடம் விைட ெபற்றுச் ெசன்றாG வரலக்ஷ்மி.
அத்துடன் ஜமுனா நிறுத்தவில்ைல. வட்டுக்கு I வந்ததும் "என்ன ஜிஷ்ணு இப்பல்லாம் ெபட்ரூம்ல நுைழயாம ஹால்லேய படுத்துத் தூங்குற ேபாலிருக்கு. என்கிட்ேட அவ்வளவு பயமா.. நான் வில்லி இல்லப்பா
உன் ஹIேராயின்" என்றாள்.
திடீெரன்று ஒருநாள் தைளயத் தைளய காஞ்சிப் பட்டுடுத்தி, அட்டிைக காசுமாைல அணிந்து, குங்குமப் ெபாட்டும் அதன் ேமல் தIட்டிய திருநIருமாய் வந்து நின்றாள். 108
"ஜிஷ்ணு நான் இப்ப எப்படி இருக்ேகன்? அழகா இருக்ேகன்ல"
நிமிGந்து பாGத்துவிட்டு "ஆமாம்" என்றான்.
"என்ைனப் பாGத்தா அரவ்... சாr, தமிழ் அம்மாயி மாதிr இல்ல... உனக்குத்தான் பக்கத்து ஸ்ேடட் ெபாண்ணுங்கன்னா ெராம்ப இஷ்டமாச்ேச... " குேராதமாய் வாGத்ைதகள் ெவளிவந்தன.
பதில் ெசால்லாமல் மதிய சைமயலுக்குக் கறிகாைய நறுக்கிய ஜிஷ்ணுவின் முகத்ைதத் திருப்பியவள்
"இப்ப என்ைன அந்தத் தமிழ் அம்மாயின்னு ெநனச்சு லவ் பண்ணுவியாம்... அவைளக் கிஸ் பண்ணைத விட அதிக ஆைசேயாட என்ைனக் கிஸ் பண்ணுவியாம்..."
எrச்சைல மைறத்துக் ெகாண்டு நகGந்தவனின் சட்ைடையப் பிடித்து இழுத்தாள் "என்ைன அவமானப் படுத்துற ஜிஷ்ணு" என்றவாறு ேகாவமாய் கத்திைய எடுத்து ஜிஷ்ணுவின் ைகையக் கிழித்தாள். ஒரு வினாடி தாமதித்துவிட்டு ரத்தம் வருமிடத்தில் பிளாஸ்டG ேபாட்டு விட்டு ேவைலையத் ெதாடGந்தான். தான் நடந்துெகாண்ட விதம் தப்பு என்று ெதrய “சாr” என்று முணுமுணுத்துவிட்டு ெசன்றாள் ஜமுனா.
அன்ைப மட்டுமில்ைல ேகாவத்ைதக் கூட உன்னிடம் காட்ட விரும்பவில்ைல என்பைதப் ேபால் இறுகிப் ேபாயிருந்தான் ஜிஷ்ணு.
109
அடுத்த ேசாதைனைய ஆரம்பித்தாள் "ஜிஷ்ணு இன்ைனக்கு ைநட் ரூம்ல படுத்துக்குவியாம்"
"முடியாது ஜமுனா... சந்தனாைவப் பாத்துக்கணும்.. அவ ைநட் ெராம்ப அழறா"
சற்று ேநரத்தில் சல்லைடயில் ெசய்தைதப் ேபான்ற உைடயுடன் வந்த ஜமுனா.
“ஜிஷ்ணு நான் ெடலிவr முடிஞ்சு ெரண்டு மாசத்துல மறுபடியும் பைழய ேஷப்புக்கு வந்துட்ேடன்” என்றாள் ேபாைதயூட்டும் குரலில். ஐட்டம் டான்சைரப் ேபால் வந்து நின்றவைள அருவருப்புடன் விலக்கியவன்
“இெதன்ன ஜமுனா இத்தைன சீப்பா.ச்ேச.... இவ்வளவு ேகவலமாவா பிேஹவ் பண்ணுவ? லுக்... நI நிGவாணமா வந்து நின்னாக் கூட என்ைன அைசக்க முடியாது”
முகம் கருக்க நடந்து ெசன்றவள் தனது பிரம்மாஸ்திரத்ைத எடுத்தாள்.
சந்தனா நIண்ட ேநரமாய் பசியால் அழுவைதக் காண சகிக்காமல் சத்தம் ேபாட்டான் ஜிஷ்ணு.
“ஜமுனா, பசில சந்து அழறா பாரு”
110
சாவகாசமாய் ஜிஷ்ணுைவ ஏறிட்டுப் பாGத்தவள் “ஏன்... உன் ெபாண்ணு அழுதா கஷ்டமா இருக்ேகா... அதுதான் நம்ம காண்ட்ராக்ட் முடியப் ேபாகுேத... அப்பறம் என்ன ெசய்வ? அைதேய இப்பவும் ெசய்” என்றவாறு டீவி பாGப்பைதத் ெதாடGந்தாள். விக்கித்துப் ேபாய் அவைளேய பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
‘இதுக்காகத்தான், இந்த ஒரு காரணத்துக்காகத்தான் என்ைனயும் குழந்ைதையயும் இவ்வளவு படுத்துறியா... ச்சீ... என் ெபாண்ணுக்காக உனக்கு வாழ்க்ைகைய பிச்ைசயாய் ேபாடுேறண்டி’
உணGச்சியில்லாத குரலில் ெசான்னான் “இன்னும் ெரண்டு வாரத்துல நம்ம ஒப்பந்தம் முடியுறது என் நிைனவில இருக்கு. இந்த நாைள நான் எவ்வளவு ஆைசேயாட எதிGபாGத்ேதன்னு உனக்கு நல்லாத்ெதrயும். ஆனா இன்ைனக்கு ஒரு வாக்கு தேரன். சந்தனாவுக்கு நI ஒரு நல்ல தாயா இருக்குற வைரக்கும் நானா உன்கிட்ட ைடேவGஸ் ேகக்க மாட்ேடன்”. ஜிஷ்ணு ெசால்லி முடித்தவுடன் ேவகமாய் சந்தனாவிடம் ஓடிய ஜமுனாைவ ெவறுப்புடன் பாGத்தான்.
அதன் பின் ஜமுனாவுக்கு ஜிஷ்ணு தன்ைன விட்டுப் ேபாகமாட்டான் என்ற நம்பிக்ைக. அவGகளுக்குள் ஒரு சுமூகமான நிைல கூட வந்தது எனலாம்.
“சாr ஜிஷ்ணு... உன்ைனத் திரும்பத் திரும்பக் காயப்படுத்துேறன்... ஆமா அந்த அரவ்வாடு ேபெரன்ன” என்றாள் திடீெரன
“இப்ப நI ெசால்லிேய ஆகணும் ஜிஷ்ணு... ஏன் பாப்பா ேபைர சந்தனான்னு வச்ச? ஒரு ேவைள அது அவேளாட ேபேரா... அவ ேபரா இருந்தா உடேன மாத்தணும்” என்று ஒரு மாதிr குரலில் ெசான்னவளிடம்
111
“அம்மா தாேய நI மறுபடியும் முருங்ைக மரம் எறிராேத... சந்தன நிறத்துல இருந்ததால சந்தனான்னு ேதாணுச்சு...”
“நம்பமாட்ேடன்... அவ ேபர ெசால்லு”
மிகவும் ேயாசித்தவன் தயங்கியபடிேய ெசான்னான் “சரயு....”
“பாப்பா சந்தன நிறம்னு ெசான்னிேய... அப்ப அவ கருப்பா...”
பதில் ெசால்லவில்ைல ஜிஷ்ணு.
“நான் கடுப்படிக்கக்
ேகக்கல... நிஜம்மேவதான் அவைளப் பத்தித்
ெதrஞ்சுக்கணும்னு ேகக்குேறன். ப்ள Iஸ் ெசால்ேலன்...”
கண்மூடி சரயுவின் முகத்ைத மனதில் ெகாண்டுவந்தான் “சந்தனாைவ விட நிறம்” என்று ெசால்லிவிட்டு சட்ெடன அவ்விடத்ைத விட்டு அகன்றுவிட்டான்.
ஜமுனா- சந்தனாவின் ைகயருேக தனது ைகைய ைவத்து தான் அவைளவிட நிறம் அதிகமா கம்மியா என்று மனதுக்குள் பட்டிமன்றம் நடத்திக் ெகாண்டிருந்தாள்.
ஒருவழியாக ஜமுனாவின் உடல்நிைல சrயானதும் ெதாழிைல கவனிக்கக் கிளம்பிவிட்டான்.
கிளம்பும்முன் “ஜமுனா நம்ம ேபாட்ட ஒரு வருஷ ஒப்பந்தம் முடிஞ்சுடுச்சு. இந்த ஒரு வருஷமும் உண்ைமயிேலேய உன் கணவனா 112
மட்டும்தானிருந்திருக்ேகன். தமிழ்நாட்டுல என் காலடி கூடப் படல.... ஆனால் இனிேம உன் நிபந்தைன என்ைனக் கட்டுப்படுத்தாது”
ஜிஷ்ணு ெசான்னது காதிேலேய விழாதது ேபால ஜமுனா பதிலளித்தாள் “சந்து ெரண்டு நாளா சrயா சாப்பிடல”
ஜிஷ்ணு பதறினான் “ஏன் என்னாச்சு?”
“நான் கூடேவ இருக்குறப்ப நI ஏன் கவைலப்படுற ஜிஷ்ணு.... வாக்சின் ேபாட்டிருக்ேகாம்ல. அப்படித்தானிருக்கும்... இப்பேவ அவ ஓேகயாயிட்டா... அவ என்ன ெசால்லுறா ேகேளன்” என்றபடி கூலாக சந்தனா “ஆ... ஊ...” என்று கத்திய மழைல ெமாழிகைள ஜிஷ்ணுைவக் ேகக்க ைவத்தாள்.
‘சந்தனாைவ ைவத்து எப்படி என்ைனக் காGனG பண்ணுறா....’ ெவறுப்புடன் கிளம்பினான்.
குண்டூருக்கு
வந்ததும் நலம் விசாrத்தாG ராஜு
“குட்டிபாப்பா நல்லாயிருக்காங்களா பாபு”
“நல்லாயிருக்கா”
“ஜமுனாம்மா”
“அவளுக்ெகன்ன தினமும் என்ைன ெநருப்புல நிறுத்தி சந்ேதாஷப்பட்டுட்டு இருக்கா” ெவறுப்பில் வாGத்ைதகள் ெவளிவந்தன ஜிஷ்ணுவுக்கு.
113
சாதாரணமாக எதுவும் ெசால்லிவிட மாட்டான் ஜிஷ்ணு. முதன் முைறயாக அவன் வாயிலிருந்து வந்த ேவதைன ெமாழிகைளக் கண்டு ஆறுதல் கூற வழிெதrயாது நின்றாG ராஜு.
“சrயாயிடும் பாபு”
“ஆமாம் சீக்கிரம் நான் ெசத்துப் ேபாயிடணும்... அப்ப எல்லாம் சrயாகும்”
“அப்படிெயல்லாம் ெசால்லாதிங்க பாபு”
முகம் விகாசிக்க ெசான்னான் “ராஜு... என் ஏஞ்சல் ஒருத்தியிருக்கா... வானவில்லாட்டம் என் வாழ்க்ைகல வந்தா... வானவில்தான் சீக்கிரம் மைறஞ்சுடுேம... அது எனக்குத் ெதrயல... “ குரல் ேசாகமானது.
“அவங்க எப்படி இருக்குறாங்க பாபு”
“கண்டிப்பா என்ைன ெநனச்சுட்டுத்தானிருப்பா....
ெரண்டு மாசமா
அவளுக்கு என்னேமா பிரச்சைனன்னு என் மனசுக்குத் ேதாணிட்ேட இருக்கு ராஜு. இருப்ேப ெகாள்ளல...
விசாrக்கலாம்னா அவ
வட்டுல I ேபானில்ல...
ெசல்ேபாெனல்லாம் அங்க
இன்னமும் சகஜமாகல.
அவேளாட காேலஜ் நம்பரக் கண்டுபிடிச்சு, ேபான்
பண்ணி, அவ குரைலக் ேகக்க முயற்சி பண்ணுேறன். ஆனா எல்லா முைறயும் ேதால்விதான். இந்த ஒரு வருஷமும் ஜமுனாவுக்குக் ெகாடுத்த வாக்குக்குக் கட்டுப்பட்டு அவைளப் பாக்கப் ேபாகல... ஆனா இனிேம என்ைன எந்த சக்தியும் தடுக்க முடியாது... “
114
“பாபுக்கு அந்தம்மாயி ேமல நிைறய அன்பு
ேபாலிருக்கு... ”
“அன்பு, ஆைச எல்லாம் இருக்கு. ெவளிய ெகாட்ட முடியாம எனக்குள்ேள தூங்கிட்டு இருக்கு”
ராஜுவிடம் உைரயாடிக் ெகாண்டிருந்தவனின் ேமல்
பனிமைழ
ெபாழிந்தைதப் ேபால அந்த ெமாைபல் ஒலி ேகட்டது. இந்த எண் ஒேர ஒரு ஆளுக்கு மட்டுேம ெதrயும்... இந்த அைழப்பு...
ேவகமாய்
அவனிடமிருந்த அந்த தனிப்பட்ட ெதாைலேபசிைய மின்னல் ேவகத்தில் ஆன் ெசய்தவன் “சரயு” என்றான்.
“விஷ்ணு.....” சrயான எண் தாேனா என்ற தயக்கத்தில் ெமதுவாய் ஒலித்தது சரயுவின் குரல்.
“பங்காரம்...” வாGத்ைதக்கு வலிக்குமா என்ெறண்ணி ெமள்ளமாய் முணுமுணுத்தான் ஜிஷ்ணு.
இரு முைனயிலும் அைமதி. கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடத்துக்குப் பின் ேகட்ட காதலின் குரலால் ஆலங்கட்டி மைழ தைலயில் ெபாழிந்தைதப் ேபாலத் திக்கு முக்காடி வாGத்ைத வராமல் திண்டாடினாG.
தனிைமயிேல ெவறுைமயிேல எத்தைன நாளடி இளைமயிேல எத்தைன இரவுகள் சுட்டன கனவுகள் இைமகளும் சுைமயடி இளைமயிேல
அத்யாயம் -36 115
முதலில் சுதாrத்தது சரயுதான்
“நல்லாருக்கியா விஷ்ணு... உங்கம்மா நல்லாயிட்டாங்களா”
ஜிஷ்ணுவும் சமாளித்துக் ெகாண்டான். ைகேயாடு முகமூடிையயும் எடுத்து அணிந்து ெகாண்டான். “நல்லாயிருக்ேகன் சரயு.... அம்மாவுக்கு சrயாயிடுச்சு”
“நI இப்ப எங்க இருக்க”
“அெமrக்காவுலதான் தங்கியிருக்ேகன். ஆனா பிஸிெனஸ் விஷயமா இந்தியாவுக்கு வந்துட்டுப் ேபாேவன்”
‘ஏன் என்ைனப் பாGக்க வரலன்னு ேகட்ட என்ன ெசால்லுறது?’ ெதாண்ைடக்குள் முள் ைதத்தைதப் ேபால வாGத்ைதகள் வராமல் தவித்தான்.
“நிைறயதரம் உங்க காேலஜுக்கு கால் பண்ேணன் சரயு. உன்கூடத்தான் ேபச முடியல. ெபாண்ணுங்கைளக் கூப்பிடாேதன்னு திட்டிட்டாங்க. ரத்தினசாமி கூட ேபசலாம்னு பாGத்ேதன். அவனும் காேலஜ் வரதில்லன்னு ெசால்லிட்டாங்க”
“பரவால்ல விஷ்ணு... நI ேபசித்தான் உன்ைன நிைனவுபடுத்தணுமா.... ரத்தினசாமி காேலைஜ விட்டு நின்னுட்டான்”
“நI நல்லாருக்கியா சரயு” 116
“ெராம்ப நல்லாயிருக்ேகன்”
“உன் நாணா”
“நல்லாயிருக்காG அம்மாேவாட சந்ேதாஷமாயிருக்காG” அவளது பதில் நடந்தைத ெசால்ல, ஜிஷ்ணுவின் முகம் ேவதைனையக் காட்டியது.
“எப்பரா”
“ெரண்டு மாசமாச்சு”
ஓ காட் ெரண்டு மாசமா அம்மா அப்பா இல்லாம சரயு.... நான்கூட உன் பக்கத்துல இல்லாமா ேபாயிட்ேடேன
“சாr சரயு.... ஏன்ரா
முன்னாடிேய ெசால்லல”
“நI எங்க இருக்கன்னு எனக்குத் ெதrயாேத”
“சாr சரயு.... நான் உன்ைனப் பாக்கணுேம.. வட்டு I அட்ரஸ் ஒரு தடைவ ெசால்ேலன்”
“நான் வட்டுல I இல்ல விஷ்ணு. மதுைரல ேவைல பாGத்துட்டு இருக்ேகன். அதனால நI சிரமப்பட ேவண்டாம்”
117
‘ேவைல பாக்குறாளா.... அக்கா வட்டுல I என்ன ஆனாங்க? ‘ குழப்ப முடிச்சுக்கள் ஜிஷ்ணுவின் முகத்தில்.
“பரவால்ல எப்ப நI ஊருக்கு ேபாேவன்னு ெசால்லு.... அப்ப வேரன்”
“நான் ஊருக்குப் ேபாகேவ மாட்ேடன்”
என்னேமா நடந்திருக்கு.... என்று நிைனத்தவனுக்கு அவளிடம் ஏதாவது ேகள்வி ேகட்டு மனைதப் புண்படுத்திவிடக்கூடாெதன்ற ஜாக்கிரைத உணGவு வந்தது. வட்ைடப் I பற்றிக் ேகட்க ேவண்டாம் என்று முடிவு ெசய்தான்.
“சரயு நI ேமல படிக்கல...”
“நானும் படிக்கிேறன்னுதான் ெசான்ேனன் விஷ்ணு... எல்லாரும் ேவண்டாம்னு ெசால்லிட்டாங்க... அப்பா நல்லபடியா இருந்திருந்தா படிக்க ைவக்க ெசால்லி சண்ைட ேபாட்டிருப்ேபன். இப்ப யாைரக் ேகக்க?
அக்கா வட்டுல I எல்லாம் நிரந்தரமா இருக்க முடியாதுல்ல. அதுதான் மதுைரல ேவைலக்குப் ேபாேறன்னு அடம் பிடிச்சு வந்துட்ேடன். இன்னும் ெரண்டு வருஷத்துக்குக் கவைலயில்ைல”
எல்லாவற்ைறயும் ெசய்தி வாசிப்பைதப் ேபால உணGச்சியற்ற சாதாரண குரலில் சரயு ேபசப் ேபச ேவதைன தாங்காமல் அமGந்திருந்தான்.
ேபச்ைச திைச திருப்ப
118
“அப்பறம் மதுைரல சரெவடிக்கு ேவைல தர அளவுக்கு தகுதிேயாட காG ெமனுபாக்சrங் கம்பனி இருக்கா என்ன?”
“நான் ஒரு நட்ஸ் அண்ட் ேபால்ட்ஸ் ெமனுபாக்சrங் கம்பனில ேவைல பாக்குேறன்”
ெதrந்தாற்ேபால் ெசான்னான் “ெதrயுேம மீ னாக்ஷி ேகாவிலுக்கு பக்கத்துல இருக்குறதுதாேன”
“அய்ேய மக்கு... ேகாவில் பக்கத்துல எவ்வளவு பில்டிங் இருக்கு. அங்க எப்படி கம்பனி நடத்த முடியும்... அதுக்கு நிைறய இடம் ேவணுமில்ல... அவுட்டG ஏrயாலதான் ைவப்பாங்க... நான் ேவைல பாக்குற இடம் கப்பலூGல இருக்கு”
‘உன் வாயில இருந்ேத விஷயத்ைத வரவைழக்குற நான் மக்காடி?’ சிrத்துக் ெகாண்டவன் “அப்ப எங்க ஸ்ேட பண்ணிருக்க சரயு”
“இங்க ஹாஸ்டல் ஒண்ணுல ேசGந்திருக்ேகன்”
“ஆபீஸ்க்கு பக்கதுைலயா... நடந்ேத ேபாயிடுவியா”
“இல்ைல.. நான் பழங்காநத்தத்துல இருக்ேகன். பஸ்ல ேபாயிட்டு வருேவன்”
“ஹாஸ்டல் ேபெரன்ன... வசதியாயிருக்கா . பஸ்ஸ்டாப்
பக்கதுலதான”
119
“மலGமகள் ஹாஸ்டல்னு ேபரு.... ெராம்ப நல்லாயிருக்கு விஷ்ணு... இந்த ஏrயாைலேய இதுதான் ெகாஞ்சம் காஸ்ட்லி... சம்முகம் மச்சான் இங்கதான் இருக்கணும்னு ெசால்லிட்டாரு”
“அப்படியா... எத்தைன மணிக்கு ஆபிஸ் ேபாவ?”
“இப்ேபாைதக்கு ஏழு மணி ஷிப்ட் ேபாேறன்”
சற்று ேநரம் சாதாரணமாய் ேபசியதிேலேய ரணப்பட்ட
மனம் ெரண்டும்
அைமதியானது. அதன்பின் சரயு ேநரமாகிவிட்டது என்று ெசால்ல, ைவக்க மனமின்றி அைலேபசிைய ைவத்தான் ஜிஷ்ணு.
‘படிக்க ைவக்க பணம் ேகட்க சங்கடம், ெதrயாதவGகள் வட்டில் I தங்க சங்கடம். இெதல்லாம் உன் மனசுல வச்சுகிட்டு கஷ்டப்படுறியா சரயு. ஒரு வாGத்ைத கஷ்டமாயிருக்கு என்ைன கூட்டிட்டு ேபான்னு ெசால்லிருந்ேதன்னா எல்லாத்ைதயும் விட்டுட்டு உன்கிட்ட ஓடி வந்திருப்ேபன். நI ெசால்லமாட்ட... ஆனா ைம ஸ்வட் I ேபபி டால், நI ெசால்லைலன்னு நான் அப்படிேய உன்ைன விட்டுடுேவன்னு ெநனச்சியா.... ’ மனதில் ெசால்லிக் ெகாண்டான்.
டிராவல் ஏெஜன்ட் ஒருவrடம் ேபசி ெசன்ைனயிலிருந்து மதுைரக்கு ெசல்லும் முதல் பிைளட்டில் டிக்ெகட் புக் ெசய்தான். அப்படிேய மதிய ப்ைளட்டில் மதுைரயிலிருந்து ெசன்ைனக்கு இரு டிக்ெகட்டுகள் புக் ெசய்தான். கல்லூr ஒன்றின் ேபைரயும் விலாசத்ைதயும் எழுதி ராஜுவிடம் தந்தான்.
“ராஜு நான் ெசன்ைனக்கு உடேன கிளம்புேறன். நIங்க எனக்கு ஒரு உதவி ெசய்யணுேம. இந்த காேலஜ்... நம்ம குண்டூG காேலஜ் ஆளுங்கேளாட
120
ெசன்ைன பிரான்ச். அங்க ேபசி ஆட்ேடாெமாைபல் எஞ்சினியrங் ெரண்டாவது வருஷம் சீட் ஒண்ணு ஏற்பாடு பண்ணுங்க. என்ன.. ேடாேனஷன், பீஸ் எல்லாம் ேசGத்து
ஒரு பத்து லக்ஷம் ேகப்பாங்க. கூடக்
ேகட்டாலும் கணக்கு பாக்காதிங்க. பாங்க்ல டிராப் பண்ணி கட்டிடுங்க. காGடியனா என் ேபைர ேபாட்டுடுங்க. மறக்காம ஹாஸ்டல் சீட் ஒண்ணும் ஏற்பாடு ெசய்துடுங்க” படபடெவன ெசால்லிவிட்டுக் கிளம்பினான்.
அவனது மலGச்சியான முகத்ைதயும், ஊருக்கு அவன் கிளம்பும் ேவகத்ைதயும் பாGத்தவG “பாபு, ஸ்டுடன்ட் ேபரு ெசால்லைலேய”
முக்கியமான விஷயத்ைத மறந்துவிட்ட தனது முட்டாள்த்தனத்ைத எண்ணி ராஜூைவப் பாGத்து அசட்டு சிrப்ைப உதிGத்தவன் “சரயு ெநல்ைலயப்பன்... “ என்றான் “ராஜு... சரயு.. அவதான் என்ேனாட ஏஞ்சல்...” என்றபடி துள்ளிக் குதித்து ெசன்றவைன சந்ேதாஷத்ேதாடு பாGத்தாG ராஜுேகாகுலம்.
‘பாபுவுக்கு எவ்வளவு ஏக்கமிருந்தா அது இப்ப இவ்வளவு சந்ேதாஷமா ெவளில வரும். ேபசாம அந்தப் ெபாண்ைணேய அவG கல்யாணம் பண்ணிருக்கலாம்’ ெபருமூச்சு விட்டாG.
அத்யாயம் – 37
காைல
ஏழு மணி ஷிப்ட்டில் ேவைல பாGப்பவGகளுக்கு பத்து மணிக்கு
இைடேவைளயிருக்கும். வழக்கமாய் காைல உணைவ அந்த சமயத்தில் அைனவரும் உண்ணுவாGகள். சரயுேவா சாப்பிடாமல் பக்கத்தில் ேபால்ட் உற்பத்தி ெசய்யும் பிrவுக்குப் ேபாய் ஆராய ஆரம்பித்து விட்டாள். அங்கு புதிதாகக் கிைடத்த ேதாழியுடன் ேபசியபடி குடுகுடுெவன ெவளிேய இருக்கும் மரத்தடிக்கு ெசன்றாள். அங்குதான் அவளது ைபைய ைவத்துவிட்டு ெசன்றிருந்தாள். 121
“ஆயிரத்து இரநூறு டிகிrல சூடு படுத்துறாங்க... அப்பத்தாேன இரும்பு வைளயும்.... சrடி எல்லாரும் ேபாயிட்டாங்க ேபாலிருக்கு. நI ேபா நான் பிஸ்கட் பாக்ெகட் வாங்கிட்டு வாேரன்” என்று உடன் வந்த ேதாழிைய அனுப்பி விட்டு மரத்ைத ெநருங்கினாள். அவ்வளவு ேநரம் ஆட்கள் நிைறந்திருந்த இடம் இைடேவைள முடிந்ததால் ெவறிச்ேசாடிப் ேபாயிருந்தது.
ைபயிலிருந்த தண்ணGI பாட்டிைல எடுத்துக் ெகாஞ்சம் முகத்தில் ெதளித்து விட்டுப் பின் கடகடெவனக் குடித்தாள். உள்ேள இருந்த சூட்டுக்கு தண்ணGI குளுைமயாக ெதாண்ைடயில் இறங்கியது.
‘தண்ணி எப்படி இவ்வளவு சில்லுன்னு’ ஆச்சிrயமாய் பாட்டிைலப் பாGத்தாள்.
“என்ன சரெவடி.. ெராம்ப தாகமா இருக்கா... இன்னும் ேவணுமா” என்ற குரல் ஒன்று மரத்தின் பின்ேன ேகட்க, சரயு ைகயிலிருந்த பாட்டில் நழுவி கீ ேழ விழுந்தது.. ேவகமாய் மரத்தின் பின்ேன ேபாய் ேதடியவள் ஜிஷ்ணுைவ அங்கு கண்டதும் “விஷ்ணு.... “ என்று பாய்ந்து ெசன்று எக்கி அவன் கழுத்ைதக் கட்டிக் ெகாண்டு ெதாங்கினாள். அவ்வளவு நாள் பட்ட துன்பங்கள் எல்லாம் தங்கைள விட்டு விலகியைதப் ேபான்ற உணGவு இருவருக்கும். சில நிமிடங்கள் உலகத்ைத மறந்து
இரு ேஜாடிக் கண்களும் இைமக்காமல்
ஒன்ைற ஒன்று விழுங்கின. ஆனால் துடிக்கும் இதயங்கள் ேபசின.
புலியிடமிருந்து தப்பிக்க மரத்தில் ஏறிய ஒருவைன
வாையத் திறந்து
சந்ேதாஷமாய் வரேவற்றதாம் அம்மரத்தில் குடியிருந்த மைலப்பாம்பு. சாவு புலியினாலா... பாம்பினாலா என்று திைகத்தவனின் நாவில் தைலக்கு ேமல் ெதாங்கிய ேதன் கூட்டிலிருந்து சில துளிகள் ேதன் ெசாட்டியதாம்.
122
‘உறுதி படுத்தப்பட்ட மரணம் எதனாலிருந்தால்தான் ெநாடிைய அனுபவிப்ேபாம்.... இந்தத்
என்ன... இந்த
ேதன்தான் எவ்வளவு ருசி’.... என்று
அந்த கணத்ைத அனுபவித்தானாம். அந்த நிைலைமயில் தானிருந்தது இருவrன் உள்ளமும். புலியாய் உறுமி, மைலப்பாம்பாய் விழுங்கக் காத்திருக்கும் விதியின் ைககளில் சிக்கிய இருவரும் ேதனாய் கிைடத்த நிமிடங்கைள அனுபவிக்கத் தயாராயினG.
“நல்லாயிருக்கியாரா... இளச்சுட்டிேய” என்றவாறு அவளது ேதாைள ஒரு ைகயால் வைளத்து முதுகினில் தட்டிக் ெகாடுத்தான் ஜிஷ்ணு.
தூரத்தில் ஒலித்த ேபச்சுக் குரல் ேகட்டு விலகிய சரயு “நல்லாயிருக்ேகன் விஷ்ணு... நI கூடத்தான் ெராம்ப இைளச்சுட்ட” என்று வருத்தப்பட்டாள்.
“ேநத்து உன் கூட ேபசினப்ப கூட ெசால்லல... எப்படி அதுக்குள்ேள இங்க பறந்து வந்திேயா...” சந்ேதாஷ மிகுதியால் அவனது ைகயில் ஓங்கி ஒரு அடி அடித்துவிட்டுக் ேகட்டாள்.
“குச்சி ைகைய வச்சுட்டு அடிக்காதடி, வலிக்குது... உன் கூட ேபசிட்டு குண்டூGல இருந்து காGல ெசன்ைன வந்ேதன். அங்ேகருந்து முதல் பிைளட் பிடிச்சு மதுைர. உன் ஹாஸ்டல்ல விசாrச்சுட்டு இங்க வந்துட்ேடன்.. இங்க வந்து பாத்தா, எல்லாரும் சாப்பிடுறாங்க. இந்த சரெவடி ேபைக வச்சுட்டு அந்தக் கட்டடத்துக்குள்ள ஓடிட்டா..”
அவைன விட்டு விலக மனமின்றி அவனது ேதாளில் சாய்ந்து அவன் முகத்ைத அண்ணாந்து பாGத்தபடி ேகட்டாள் “ெபாறவு”
“ெபாறெவன்ன ைபைய ஆராய்ச்சி பண்ணிப் பாத்தா... அவேளாட டிபன்பாக்ஸ்ல உப்புமா இருந்தது. அவளுக்குப் பிடிக்காத சாப்பாடாச்ேச...
123
அதுதான் அம்மாயி சாப்பிடைலன்னு ெதrஞ்சுகிட்ேடன். ேசா அவ வரதுக்குள்ள அைத நான் சாப்பிட்டுட்டு அவளுக்கு கூல் வாட்டர இந்த வாட்டG பாக்ல ஊத்தி வச்ேசன்”
இருவரும் சந்ேதாஷ மிகுதியால் சிrத்துக் ெகாண்டனG. அவனது ைககளுடன் தனது ைககைளக் ேகாGத்துக் ெகாண்டாள் சரயு.
“விஷ்ணு இது ெநஜம்தானான்னு நம்பேவ முடியல” என்று சந்ேதாஷப்பட்டாள் சரயு.
“எனக்கும்ரா... சr என்கூட வா சரயு” என்றான் ஜிஷ்ணு.
ைபைய எடுத்துக் ெகாண்டு கிளம்பிவிட்டாள் சரயு. மின்னல் ேவகத்தில் கம்பனியில் ெசால்லிவிட்டு, ஹாஸ்டல் அைறையக் காலி ெசய்து மதியேம ெசன்ைனக்கு விமானேமறினாG.
சரயுவுக்கு சீட் ெபல்ட்ைட மாட்டி விட்டான் ஜிஷ்ணு. விமானம் கிளம்பியதும் பஞ்சுப் ெபாதி ேபால இருக்கும் ேமகங்கைள ஆச்சிrயத்ேதாடு விழி விrயப் பாGத்திருந்தாள்.
“ேஹ சரெவடி முதல் விமானப்பயணம் பயமாயில்ல?” இல்ைல என்று தைலயாட்டினாள்.
“அதாேன நI எவ்வளவு ெபrய வராதி I வr, I சூராதி சூr... உனக்காவது பயம்மாவது...”
124
‘இது ைதrயத்தால இல்ல
விஷ்ணு... உன் ேமல இருக்குற
நம்பிக்ைகயால... நI பக்கத்துல இருக்கும்ேபாது நான் ஏன் கவைலப்படணும்’ மனதினுள் நிைனத்த சரயு ஜிஷ்ணுைவப் பாGத்துக் கண்ைண சிமிட்டினாள்.
“எங்க ேபாேறாம்ன்னு ேகக்க மாட்டியா” என்றான் ஜிஷ்ணு ஆதங்கத்ேதாடு.
“ேதைவயில்ைல... நI கூப்பிட்டா எங்கன்னாலும் வருேவன்” அழகாகச் சிrத்தாள் சரயு.
அவளது நம்பிக்ைகையக் கண்டு சிலிGத்த ஜிஷ்ணு. ‘ பங்காரம்... என் ேமல நI வச்சிருக்கற காதைலக் காப்பாத்தற சக்திைய நான் இழந்துட்ேடன்ரா. ஆனா படிப்பு ேமல உனக்கிருக்குற காதைல எப்பாடுபட்டாவது கண்டிப்பா காப்பாத்துேவன். ’
அவன் எண்ணேவாட்டம் பற்றி அறியாத சரயு “உனக்கு இந்த தாடி நல்லாேவயில்ல விஷ்ணு. ேதவதாஸ் மாதிr இருக்க” என்று கடிந்துக் ெகாண்டாள்.
பின்னG நிைனவு வந்தவளாக “விஷ்ணு உனக்கு ஒண்ணு வாங்கிேனேன” என்றபடி ைபையப்
பிrத்து எடுத்தாள்.
“நI ெபrய பணக்காரன்ல்ல... பாரு ெபrய ெசயின், வாட்ச்
எல்லாம்
ேபாட்டிருக்க நான் வாங்கினது உனக்குப்
ெதrயல”
பிடிக்குமான்னு
வருத்தப்பட்டாள்.
“என்ன வாங்கினாரா....” என்றபடி பாGத்தவன் கண்களில் அந்த அழகிய ேமாதிரத்திலிருந்து
ெபருமாள் சிrத்தாG. சரயுேவ அவள் ைகயால்
125
அவனுக்குப் ேபாட்டுவிட, ஜிஷ்ணுவுக்ெகன்ேற ெசய்தாற்ேபால் அவனது விரல்களில் ெபாருந்திக்ெகாண்டது ேமாதிரம்.
“என் முதல் சம்பளத்துல வாங்கிேனன். உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா...” ஆவலாகக் ேகட்டாள்.
“ெராம்ப ெராம்ப... சr உனக்கு என்ன வாங்கின” ஆGவமாகக் ேகட்டான் ஜிஷ்ணு
“ஒண்ணும் வாங்கல... இைத வாங்கத்தான் என்கிட்ேட பணமிருந்துச்சு” என்றவளின் அன்ைபக் கண்டு ெவண்ைணயாய் உருகிப் ேபானான்.
மாைலேய,
சீட் rசGவ் ெசய்த கல்லூrயின்
அலுவலகத்தில் சரயுவின்
சான்றிதழ்கைளத் தந்துவிட்டு மறுநாள் கல்லூrயில் ேசருவதாக ெசால்லி வந்தனG.
அந்த ஐந்து நட்ச்சத்திர விடுதியில், இருவரும் தங்குவதற்கு அடுத்தடுத்த அைறகைள புக் ெசய்திருந்தான் ஜிஷ்ணு. அவளுடன் ேபசுவைத முடிந்த அளவு தவிGத்தான்.
“ஏன் விஷ்ணு ெரண்டு ரூம் புக் பண்ண... பணம் ேவஸ்ட்தாேன... உன்ைனப் பாத்து எவ்வளவு நாளாச்சு. உன் கூட நான் எவ்வளவு ேபசணும். ேபசிட்ேட இந்த ேசாபால தூங்கிப்ேபேன”
‘சரயு ெபத்தவங்கைள இழந்துட்டு நிக்கிற உன்கிட்ட நானும் நIயும் இனி ஒண்ணு ேசர வாய்ப்பில்ைலன்னு எப்படிரா ெசால்லுேவன். நI பக்கத்துல இருக்குறப்ப என்ேனாட துக்கத்ைத ெசால்லி ஓன்னு அழணும், நான் தைல சாய உன் மடி ேவணும்னு தவிக்கிற மனைச எப்படி அடக்குேவன்.’ 126
மனதில் எண்ணுவைத ெவளிேய ெசால்ல வழியின்றி ெசால்ல முடிந்த வாGத்ைதகைள மட்டும் உதிGத்தான்.
“எனக்கு ேவைல நிைறய இருக்கு சரயு... நI உன் ரூமுல ேபாய் தூங்கு” என்றான் லாப்டாப்ைப பாGத்தபடி.
“விஷ்ணு... எனக்கு தனியா தூங்க பயம்மா இருக்கும். யாேரா எனக்குத் ெதrயாம ரூமுல ஒளிஞ்சு இருக்குற மாதிr இருக்கும். ப்ள Iஸ் நான் இங்கேய தூங்குேறேன” என்று ெசால்லியவளின் வாGத்ைதகைள அன்று ஜிஷ்ணு கூGந்து கவனிக்கவில்ைல.
“இப்ப உனக்கு என்ன ேவணும் சரயு” என்றான் கடுைமயான குரலில்.
முகம் ெதாங்கிப் ேபாக “தூக்கேம வரல. நIதான் நல்லா பாட்டுபாடுவிேய... எனக்காக ஒேர ஒரு பாட்டு பாடுறியா” என்றாள்.
“எனக்குத் ெதலுகு பாட்டு தான் ெதrயும். தமிழ் டச் விட்டுப் ேபாச்சு”
“எனக்குப்
புrயாேத... சr பரவால்ல பாடு...” என்று ேசாபாவில் படுத்துக்
கண்கைள மூடிக் ெகாண்டாள்.
ஒரு சிகிெரட் ைகயில் எடுத்துக் ெகாண்ட ஜிஷ்ணு அவளது முகத்ைதப் பாGத்தான் அவனது வாயிலிருந்து தானாகப் பாடல் வந்தது
பிரயத்தமா ெதலுசுனா நா மனசு ந* ேதனனி ஹ்ருதயமா ெதலுபனா ந* ேகாசேம ேநனனி...
127
பாட ஆரம்பித்த ஐந்து நிமிடங்களில் தூங்கிப் ேபானாள் சரயு. அவளது ெநற்றியில் ெமன்ைமயாக முத்தமிட்டு, படுக்ைகயில் படுக்க ைவத்தான் ஜிஷ்ணு. பின்னG கீ ேழ தைரயில் முட்டி ேபாட்டு, கட்டிலில் தனது ைககைள ஊன்றி அதில் தைலைய ைவத்தபடிேய அந்த ெமல்லிய ெவளிச்சத்தில் சரயுவின் முகத்ைத இைமக்காமல் பாGத்தான்.
“உன் முகத்ைதப் பாத்துட்டிருக்குற இந்த நிமிஷம் எவ்வளவு அற்புதமானதுன்னு ெதrயுமா.... நI எனக்கு எவ்வளவு முக்கியமானவன்னு ெதrயுமா?... உனக்குத் ெதrய ேவண்டாம்...
சரயு.... நா பங்காரம்... எந்த கஷ்டம்ரா நூக்கு... அப்பாவ இழந்த உனக்கு ஆறுதல் கூட ெசால்ல முடியாத பாவியாயிட்ேடேன.. ெசால்லக்கூடாதுன்னு இல்ல... ெசால்லி என் ேமல இருக்குற அன்ைபத் தூண்டிவிட விரும்பல...
இந்த பதிெனட்டு வயசில, நI கஷ்டப்பட்டு, தகிக்குற அனல்ல ெவந்து, முதுெகாடிய சம்பாrச்ச பணம் முழுசும் எனக்குன்னு ெசலவழிச்சியா ெசல்லம்மா. நI முதன் முதல்ல சம்பாrச்ச பணம் முழுசும் எனக்ேக எனக்கா... அப்ப உன் மனசில நான் எவ்வளவு ஆழமா இருந்திருக்கணும். இந்த ேமாதிரத்ேதாட கம்ேபG பண்ணுறப்ப நான் உனக்கு
ெசலவழிச்ச
பணம் ஒண்ணுேம இல்ல...
இவ்வளவு அன்ைப ஒரு ஷணம் கூட பிrயாம என்கூடேவ வச்சுக்கணும்னு ெராம்ப எனக்கு ேபராைசயா இருக்கு. But Beggers are not choosers.
நIயும் நானும் பாக்குறப்ப எல்லாம் முத்தம் தந்துக்கணும், கட்டிப் பிடிச்சுக்கணும், உடம்பாலதான் காதைலப் பகிGந்துக்கணும்னு இல்லரா. என்ைனக்காவது ஒரு தடைவ பாக்கும்ேபாது மனசால ேபசி, கண்ணால
128
ஒருத்தG ேமல ஒருத்தருக்கிற அக்கைறைய ேஷG ெசய்துக்குேறாேம இதுேவ நம்ம ஆயுசு முழுசும் ெதாடGந்தாக் கூட ேபாதும்”
ெதலுகில் ெமல்லிய குரலில் தன் மனதில் ேதான்றியெதல்லாம் இரவு முழுவதும் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தான். இவ்வளவு நாளும், தன்ைனத் ேதடி ெசல்வம் வந்துவிடுவாேனா, தன்ைன ஏதாவது ெசய்துவிடுவாGகேளா என்று மனதில் மருகி, இரவு முழுவதும் தூங்காமல் விழித்து காைலயில் ேவைலக்கு ெசல்லும் சரயுேவா விஷ்ணுவின் அருகாைமயில், தன்னுடன் அவனிருக்கும்
ைதrயத்தில், அவன் பாதுகாப்பு தந்த நிம்மதியில் நன்றாக
உறங்கினாள்.
தூக்கத்தில் புரண்ட சரயுவின் பிஞ்சுப் பாதத்தில் ெமன்ைமயாக முத்தம் ெகாடுத்து மன்னிப்ைப ேவண்டினான் ஜிஷ்ணு
“என்ைன மன்னிச்சுடு டாGலிங். நாைளக்கு உன்ைன என்கிட்ேட இருந்து பிrகிறதுக்கான ேவைலைய ஆரம்பிக்கப் ேபாேறன். ஏற்கனேவ ரணப்பட்டிருக்குற உன் மனசுக்கு இந்த அறுைவ சிகிச்ைச ேவதைனைய தரும். ஆனா எனக்கு ேவற வழி ெதrயலரா....
நI யாராவது நல்லவைனக்
கல்யாணம் பண்ணிக்கணும். நிைறய குழந்ைத
ெபத்துக்கணும். சந்ேதாஷமா இருக்கணும். அைதப் பாGத்து நான் சந்ேதாஷப்படணும். இெதல்லாம் நடக்கணும்னா விஷ்ணுைவ நI மறக்கணும்.
என்ைன நம்பாத... உன்ேனாட கனவுகள்ல இந்த விஷ்ணு வர ேவண்டாம். எவ்வளவு முடியுேமா அவ்வளவு ெவறுப்ைப என் ேமல வளத்துக்ேகா.... என்ேனாட காதல் மூழ்கிட்டிருக்குற கப்பல்.... அதுல விஷ்ணு மூழ்கி ெசத்தாக் கூடப் பரவால்ல... என் தங்கம், நI மட்டும் தப்பிச்சு வாழ்க்ைகல கைரேயறிரு”
129
அவளது பாதங்களில் மறுபடியும் மறுபடியும் ெமன்ைமயாக தனது மன்னிப்ைப முத்தமாகப் பதித்து ேவண்டினான்.
முத்தத்தினால் ஏற்பட்ட குறுகுறுப்பில் அைசந்த சரயுைவத் தட்டிக் ெகாடுத்தவன், ெமல்லிய குரலில் பாடைலத் ெதாடGந்தான்
கவிைதேய ெதrயுமா, என் கனவு ந* தானடி இதயேம ெதrயுமா, உனக்காகேவ நானடி
அவனது கவிைத கனவினில் கூட விஷ்ணுவின் நிைனப்பில் நிம்மதியாகத் தூங்கியது.
அத்யாயம் – 38
காைல உணைவ அைறக்ேக வரவைழத்து அருந்தினG ஜிஷ்ணுவும் சரயுவும்.
"ெரண்டு இட்லி மட்டும் ேபாதுமா? என்னடி இவ்வளவு ெகாஞ்சமா சாப்பிடுற... இந்த பூrையயும் சாப்பிட்டாத்தான் காேலஜுக்குக் கூட்டிட்டுப் ேபாேவன்" ஜிஷ்ணு கண்டித்தான்.
"ப்ளாக்ெமயில் பண்ணாேத... என்னால சாப்பிட முடியல... ேவணும்னா அந்தப் பூr ெசட்ைட நI சாப்பிடு. உன் தட்டுல இருக்குற பூrைய நான் எடுத்துக்குேறன்" அவனது எச்சில் தட்டிலிருந்து இயல்பாக பூrைய எடுத்து சாப்பிட்டவைளத் தடுக்கத் ேதான்றாமல் பாGத்தான். அவள் காக்காய் கடி கடித்துத் தரும் மிட்டாயும், அவன் எச்சில் ைகயால் எடுத்து ைவக்கும் உணவும் அவGகளுக்குள் சகஜம்தாேன. 130
ஐந்ேத முக்காலடி ஒடிசல் ேதகத்தில் புதிதாக வாங்கிய ேபபி பிங்க் ஷாGட் டாப்ஸ் மற்றும் ேநவி ப்ளூ பாண்ட், ேநவி ப்ளூவில் ேபபி பிங்க் பிrண்ட் ேபாட்ட துப்பட்டா அணிந்து, இைடவைர ெதாங்கிய அடGத்தியான முடியிைன இழுத்துப் பிடித்து சைட பின்னி, குட்டியாய் ஒரு கறுப்புப் ெபாட்டிைன ெநற்றியின் மத்தியில் ஒட்டிவிட்டு
"கிளம்பலாமா விஷ்ணு"
வினவியபடி
கண்முன் வந்து நின்ற ேபபி டாைலக் கண்டு மூச்சு விடக்
கூட மறந்தான் ஜிஷ்ணு.
"ேமக் அப் ேபாடல" என்றவனிடம்
"ேமக் அப்பா.... நாெனன்ன சினிமாைலயா நடிக்கப் ேபாேறன்" என்று முைறத்தாள்.
"ேபாயிடாேத.... அப்பறம் உலக அழகிெயல்லாம் வட்டுக்கு I மூட்ைட கட்ட ேவண்டியதுதான்"
கல்லூr ெசல்லும் வழியில் சரயுவுக்கு என்ன ேமக் அப் ெபாருட்கள் வாங்கலாம் என்று இருவரும் ஆேலாசிக்க ஆரம்பித்தனG.
"நI சாப்பிடுற சாப்பாெடல்லாம் தைலமுடிக்குத்தான் ேபாகுது ேபாலிருக்கு. எப்படித்தான் தினமும் தைல பின்னுறன்னு ெதrயல. ேசா, புது ேஹGஸ்ைடல்ன்னு தைலவிr ேகாலமா நிக்காம, ெபrய ரப்பGபாண்ட் வாங்கி இழுத்துக் கட்டு.
131
புருவம் - வானவில் மாதிr ஏற்கனேவ வைளஞ்சிருக்கு. ேசா ஒண்ணும் பண்ண ேவண்டாம்.
லிப்ஸ்- ஏற்கனேவ ேராஸ் கலGலதானிருக்கு லிப்ஸ்டிக் ேதைவயில்ைல. ேவணும்னா லிப் க்ளாஸ் ேபாட்டுக்ேகா.
ம்ம்... கண்ணு நல்லா ெபருசா, என்ைனேய முழுங்கிடுற மாதிr இருக்கு, அதுல கண்ைமைய ேவற ேபாட்டுட்டு ேபான... காேலஜ்ல பசங்க வசியைம வச்ச மாதிr உன்ைனேய சுத்துவானுங்க. பாவம் படிக்குற பசங்க மனைச ெகடுக்கக் கூடாது. ேசா உனக்கு ஐைலனG ேவண்டாம்"
கைடசியில் அழகுக்ேக எதற்கு அழகுப் ெபாருட்கள் என்ற நாட்டாைம தIGப்ைப ெசான்னான் ஜிஷ்ணு. “ப்ெரண்ட் எவளாவது ெசான்னான்னு அழகு நிைலயம் ேபாயி உன்ைன அலங்ேகாலப்படுத்திக்காேத. உனக்கு ேமக் அப்ேப ேதைவயில்ைல... ெவறும் பவுடG மட்டும் ேபாதும். ேசா.. யாGட்லி, குட்டிக்யுரா, பாண்ட்ஸ்ன்னு வித விதமா டால்கம் பவுடG வாங்கித் தேரன்"
அவன் ேபசுவைத கவனிக்காமல் காrல் ெதாங்கிக் ெகாண்டிருந்த ெபாம்ைமைய பிடித்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தாள். ஜிஷ்ணு ேதாளில் ஒரு அடி ேபாட்டவுடன் முைறத்துக் ெகாண்ேட அவைனத் திரும்பிப் பாGத்தாள்.
“கவனி சரயு, நான் ஊருக்குப் ேபானா அடுத்து எப்ப உன்ைன வந்து பாGப்ேபன்னு எனக்ேக ெதrயாது. கிளாஸ் முடிஞ்சதும் விைளயாடப் ேபாேறன், வம்பு வளக்கப் ேபாேறன்னு சுத்தாம ஹாஸ்டல் ேபாயி ேசரு”
அவள் ைககைளப் பிடித்துக் காட்டியவன் “சும்மாேவ ஒல்லி, இந்த ஒரு வருஷமா
ெகாைலப்பட்டினியவா ெகடந்த... பாரு ஒடிஞ்சு விழுறா மாதிr 132
இருக்க... சாப்பாடு மட்டும் நல்லா சாப்பிட்டு ெகாஞ்சம் குண்டாகு. காம்ப்ளான், பூஸ்ட் எல்லாம் வாங்கித் தந்துட்டுப் ேபாேறன். தினமும் ெரண்டு ேவைள குடிக்கணும். உன் ேபருல ேபங்க் அக்ெகௗன்ட் ஒண்ணு ஆரம்பிக்கிேறன். அைத உன் பணமா ெநனச்சு ெசலவு பண்ணு”
என்னதான் ெமதுவாக ெசன்றாலும் கல்லூr வந்ேதவிட்டது. பதில் வராதிருக்கவும் அவைளத் திரும்பிப் பாGத்தவன் “ பதிைலேய காேணாம்... நான் என்ன ெதலுகுைலயா ேபசிட்டு இருக்ேகன். உனக்குப் புrயுற மாதிr அட்சர சுத்தமா தமிழ்ல தாேன ேபசுேறன். பதிேல ெசால்ல மாட்டிங்கிற”
"பதில் தாேன... இன்னும் ஏழு மணி ேநரம் கழிச்சுத்தான் உன்னப் பாக்க முடியும்னு ெநனச்சா ெவறுப்பா இருக்கு. கிளாசுக்கு ேபாயிட்டு வேரன் விஷ்ணு" அவன் முகத்ைதத் திருப்பி, வினாடியில் அவன் மூக்ேகாடு தன் மூக்கிைன உரசிவிட்டு, அவனது திைகப்பிைனப் பாGத்துக் கன்னம் குழிய சிrத்து ெசன்றவளின் காலடியில், தான் முதல் நாள் எடுத்த முடிவுகள் சில்லு சில்லாய் சிதறியைதக்
கண்டான்.
அன்று மாைல ஜிஷ்ணு அவைள அைழக்க வந்தேபாது சீனியG மாணவGகளின் ராகிங்கில் மாட்டியிருந்தாள் சரயு. ேலட்டிரல் எண்டr என்று ெசால்லப்படும் டிப்ளேமாவிலிருந்து இரண்டாவது வருடம் ேசGந்திருக்கும் மாணவGகைள ராக் ெசய்தபடியிருந்தாGகள் ஒரு க்ரூப் மாணவGகள். அவGகள் ேகள்விக்கான பதிைல அபிநயம் பிடித்த வண்ணமிருந்தாள். ஜிஷ்ணுவின் அருகிேல ேபசியபடி நடந்தனG இரண்டு மாணவGகள். அவGகள் ேபச்சிலிருந்து சரயுைவப் பாGபதற்க்ெகன்ேற இருவரும் வந்திருக்கிறாGகள் என்பைத அறிந்து ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு.
“எலா உந்திரா ஆ அம்மாய்”
“ேபபி பிங்குேலா ஒக பாGபி ேகGள்லு... சால அந்தம்கா உந்திரா..... ராஜமுந்திrயா?” என்று ேபசியபடி சரயுைவ ேநாக்கி ெசன்றாGகள்.
133
“இக்கடரா பாபு” இருவrன் ேமலும் ைகையப் ேபாட்டு அன்பாக அைழத்தான் ஜிஷ்ணு.
ஜிஷ்ணுவின் ஆறடி உயரத்திலும், அதற்ேகற்றாG ேபாலிருந்த ேதக்கு மர உடம்பிலும், பிெரஞ்ச் பியGட்டிலும், அவனருேக அந்த மாணவGகள் சுண்ெடலிையப் ேபாலத் ெதrந்தனG. அைழத்து அவGகளின் பூGவகத்ைத I அன்ேபாடு விசாrத்தான். அவன் தனக்கு இரண்டு அடிைமகைள ெசட்அப் ெசய்வது ெதrயாமல் அவGகளும் ஊG பாசத்தில் உருகினாGகள்.
“சூடு பாபு.. ஆ பாGபி ேகGளு, நா ேபபி டாலு. இந்த நிமிஷத்துேல இருந்து அவ உங்களுக்குத் தங்கச்சி. காேலஜ்ல யாருக்கும் ெதrயாம அவளுக்கு காGடியன் ேவைல பாக்குறிங்க. அவளுக்கு ஏதாவது பிரச்சைனன்னு ேகள்விப்பட்ேடன்... முதல்ல உங்க முதுகுத் ேதாைலத்தான் உrப்ேபன்” ஜிஷ்ணு ேபாட்ட ேபாடில் ேரகிங் கும்பலிடமிருந்து சரயுைவ விடுவித்துக் ெகாண்டுவந்து பத்திரமாக அவனிடம் ேசGப்பித்தனG.
“என்ன சரெவடி... அடி வாங்க முதுைக காமிச்சுட்டிருக்க... நIயில்ல ராகிங் பண்ணுேவன்னு எதிGபாGத்ேதன்” ஆதங்கப்பட்டவனிடம்
“நI கஷ்டப்பட்டு சீட்டு வாங்கித் தந்திருக்க விஷ்ணு... உன் ேபைரக் ெகடுக்க ேவண்டாம்னு பாக்குேறன்” என்றாள் ெபrய மனேதாடு.
“ேஹ அதுக்காகெவல்லாம் கவைலப்படாேதரா... நI என்ன ேவணும்னாலும் கலாட்டா பண்ணு. மிஞ்சி மிஞ்சி ேபானா டிசி ெகாடுப்பாங்க அவ்வளவுதாேன..... ெகாடுத்தா சrதான் ேபாடான்னு டாட்டா காமிச்சுட்டு ேவற காேலஜ்ல ேசGத்துப்ேபாம்”.
சரயுவின் டான்ைச நிைனத்து நைகத்தவன்"அங்ெகன்ன சீனியGஸ் முன்னாடி டான்ஸ் ஆடிட்டு இருந்த?"
134
"அவனுங்க இங்கிlஷ்ல ஒரு வr ெசால்லி பத்து தடைவ கட கடன்னு ேவகமா தப்பில்லாம ெசால்லணும்னு ெசான்னானுங்க. நான் முடியாதுன்னு ைகல ைசைக பண்ேணனா, எனக்குப் ேபச வராதுன்னு ெநனச்சுட்டானுங்க. அப்பறம் என்ன.... ைசன் லாங்குேவஜ்தான்"
"அெதன்ன வr"
"A big black bug.. " அழகாக தைலையத் தட்டி ேயாசித்தாள்
"A big black bug bit the big black bear, but the big black bear bit the big black bug back!" முடித்தான் ஜிஷ்ணு.
"ஐேயா விஷ்ணு அேததான் எனக்கு பா பா ப்ளாக் ஷIப் தான் வாயில வருது. இைத எப்படி தப்பில்லாம ெசால்லுறது? ஒரு ேவள உன்ன மாதிr இங்கிlஷ்காரங்க ஸ்கூல்ல படிச்சிருந்தா ஈஸியா இருந்திருக்குேமா"
"இதுக்கு ேபரு டன்க் ட்விஸ்டG. என்ைன காேலஜ்ல ேசGத்தப்ப உங்க மதுைர பசங்க என்ைன தமிழ்ல 'கடேலாரத்தில் அைல உருளுது பிரளுது தத்தளிக்குது தாளம் ேபாடுது'ன்னு ஒரு நிமிஷத்துல இருவதுதரம் தப்பில்லாம ெசால்ல ெசான்னாங்க. மனப்பாடம் பண்ணி ெசால்ல எனக்கு ஒரு மாசமாச்சு"
இருவரும் ேபசிக்ெகாண்ேட கல்லூrயின் மகளிGவிடுதிக்கு ெசன்று வாGடைன சந்தித்தனG.
அன்று ஹாஸ்டலில் இடம் கிைடக்கவில்ைல. சில மாணவிகள் மருத்துவக் கல்லூrயில் இடம் கிைடத்து படிக்கச் ெசல்வதால் மறுநாள் சீட் காலியாகும் என்று ெசான்னாGகள். சம்மதம் ெசால்லிவிட்டு கைடக்கு
135
அைழத்து ெசன்று அவளுக்கு ேவண்டிய புத்தகங்கைள, லாப் யூனிபாGம் மற்றும் உபகரணங்கைள வாங்கினாGகள்.
அைறக்ேக சாப்பாட்ைட ஆGடG ெசய்தான் ஜிஷ்ணு. சரயு குளித்து உைட மாற்றி வரத் தனது அைறக்கு ெசன்றாள். அவள் இலகுவான ஒரு பருத்தி சுடிதாைர அணிந்து வரும்ேபாது, அைறக்கதவு திறந்திருக்க, ஜிஷ்ணு யாேரா ஒரு தமிழ் நண்பனிடம் பால்கனியில் நின்று அட்டகாசமாய் சிrத்துப் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தான். டிவி சத்தத்திலும், ேபச்சு சுவாரஸ்யத்திலும் அவள் வருவைத அவன் கவனிக்கவில்ைல. ஆனால் அவன் ேபசிய அைனத்தும் சரயுவின் காதில் விழ, தான் ேகட்பது உண்ைமயா என்று புrயாமல் நின்றாள்.
“என்ைன மாதிr அனுபவஸ்தன் ஒருத்தேனாட ப்r அட்ைவஸக் ேகட்டுக்ேகா
கண்ேணாடு கண்ைணக் கலந்தாெலன்றால் களங்கம் உள்ளவள் எச்சrக்ைக. உடேன ைகயுடன் ைக ேகா)த்தாளா... ஒழுக்கங்ெகட்டவள் எச்சrக்ைக. ஆைடைய கைளைகயில் கூடுதல் ேபசினால் அனுபவம் மிக்கவள் எச்சrக்ைக. கலவி முடிந்ததும் கிடந்து ேபசினால் காதலாய் மாறலாம் எச்சrக்ைக. கவிைத, இலக்கியம் ேபசினாளாயின் காைச மதியாள் எச்சrக்ைக. உன்னுடன் இருப்பது சுகெமன்றாளா... உறுதியாய் சிக்கல் எச்சrக்ைக. 136
காமம் எனப்படும் பண்ைட ெசயலில் காதல் கலவாது காத்துக் ெகாள்.
இன்ெனாரு அட்ைவஸ் டீன்ஏஜ் ெபாண்ணுங்கன்னா மறந்துடு.... அனுபவமும் இருக்காது. அப்பறம் நம்ம ேபசின ஒவ்ெவாண்ணுத்ைதயும் ெதய்வகக் I காதல்ன்னு ெநனச்சுட்டு நம்ம உயிைர எடுப்பாளுங்க. அப்பறம் எல்லாத்ைதயும் விட முக்கியம். ெபாம்பைளங்கைள நம்பாேத. குழந்ைத எதுவும் வந்திடாம நIேய பாதுகாப்பா இருந்துக்ேகா. ஹா ஹா ஹா” ெசால்லிவிட்டு ஹாஸ்யம் ெசான்னைதப் ேபாலப் ெபrதாக ஜிஷ்ணு சிrக்க, அவைன அதிGச்சியுடன் பாGத்தாள் சரயு.
“ெபாண்ணுங்கைளப் பத்தி எவ்வளவு ேகவலமா ேபசுறான்? இவனா என் விஷ்ணு... அவன் கண்ேணாடு என் கண் எத்தைன தரம் கலந்திருக்கு. அப்ப நான் களங்கமுள்ளவள்னு ெசால்ல வGறானா? அவன் ைகையக் ேகாக்காம நடந்ததில்ைலேய நான் ஒழுக்கம் ெகட்டவளா?”
ைகயிலிருக்கும்
கியூபிைன உைடக்கிறாG ேபாலத் திருவிக்
ெகாண்டிருந்தாள் சரயு. அவளது அைறக்கதைவத் திறந்து உள்ேள வந்தான் ஜிஷ்ணு. அவனது உைடேய வித்யாசமாய் இருந்தது. பணியாளன் ஒருவன் உணவிைன அவளது ேமைஜயின் ேமல் ைவத்தான். "சரயு நான் ஸ்விம்மிங் பூல் ேபாேறன். வர ேலட்டாகும் . நI காத்திருக்காம சாப்பிட்டுப் படுத்துத் தூங்கு" பதிைல எதிGபாGக்காமல் கிளம்பிவிட்டான். ஜிஷ்ணுவின் ெசால்படி இரண்டு சப்பாத்திைய
உண்பதற்குள் சரயுவுக்கு
ேபாதும் ேபாதுெமன்றாகிவிட்டது. ‘இைதக் குடிக்கைலன்னா விஷ்ணு திட்டுவான்’ என்ெறண்ணி மறக்காமல் பாைல அருந்தினாள். அவளுக்கு மிகவும் குழப்பமாக இருந்தது. அவள் பாGத்த விஷ்ணு ேவறு, இப்ேபாது பாGக்கும் விஷ்ணு ேவறு. என்ன சுத்தி என்னதான் நடக்குது என்ெறண்ணி விழித்தாள்.
137
நிைறய பாடம் படிக்க ேவண்டியதிருந்தது. ‘புஸ்தகப் ைபைய ேவற ஜிஷ்ணு ரூமுல வச்சுட்ேடேன’ என்று நிைனத்தவள் ஜிஷ்ணு ெசான்ன டங்க் டிவிஸ்டைர நிைனவு படுத்தி எழுதினாள். பின்னG அைத ெசால்லிப்பாGத்தபடி காrடாrல் நைட ேபாட்டாள் அந்த நIளமான காrடாrல் ஒரு ேகாடியிலிருந்து நIச்சல் குளம் நன்றாகத் ெதrந்தது. அைத ெநருங்கும் சமயத்திேலேய ெபண்களின் குரலும் அவGகளுக்கிைடேய ஜிஷ்ணுவின் நைகப்பும் ேகட்க, விைரந்து ெசன்று எட்டிப் பாGத்தாள். ேகாபியGகள் புைட சூழ நிற்கும் கண்ணைனப் ேபால சுற்றிலும் நIச்சலுைட மங்ைககள் நிற்க, சிலG ேமேல வந்து உரச, சுகமாய் அவGகளுடன் சிrத்துப் ேபசி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தான் ஜிஷ்ணு. அவனது ஒரு ைகயிலிருக்கும் மதுக் ேகாப்ைபயிலிருந்து அவன் எச்சில் ெசய்த மதுைவ அமிGதமாக எண்ணிப் பருகினாள் ஒருவள். தான்
குடித்த ெவண்சுருட்ைட
ஜிஷ்ணுவுக்குத் தந்தாள் இன்ெனாருத்தி. அவள் தந்த எச்சில் தம்ைம ரசித்துப் புைகத்தான் ஜிஷ்ணு. சில நிமிடங்களில் இரண்டு ெபண்களின் இைடைய வைளத்தபடிேய நIச்சல் குளத்தில் இறங்கியவைனத் திைகப்ேபாடு பாGத்தாள் சரயு. அந்த ஜலக்கிrைடயில் நடந்த கூத்துக்கைளப் பாGத்து மனம் ெநாந்து அைறக்கு ெசன்றாள்.
நள்ளிரவு ஜிஷ்ணுவின் அைற திறக்கும் சத்தம் ேகட்டது. ெமதுவாக எழுந்து அவனது அைறக்கு ெசன்றவைள திறந்திருந்த கதவு வரேவற்றது. ைலட் எதுவும் ேபாடப்பட்டிருக்கவில்ைல. ரூைமத் திறந்துட்டு எங்க ேபானான் என்றபடி உள்ேள நுைழந்தாள். சரயுவுக்கு மறுநாள் கிளாசுக்கு கணக்குப் பாடங்கைளப் ெசய்ய ேவண்டியிருந்தது. அவளது புத்தகங்கள் ஜிஷ்ணுவின் அைறயில் ைவத்துவிட்டதால் அதைன எடுக்கலாம் என்ெறண்ணி வந்தாள்.
"ஏண்டி டபிள் சாGஜ் வாங்குேரல்ல ரூமுக்கு வர மட்டும் எவ்வளவு ேநரமா?" ேகாவமாய் ேகட்டபடி
அவைள சடாெரென இழுத்த ஒரு கரம் அைணத்து ஆேவசமாய் இதேழாடு இதழ் பதித்தது. ைககேளா ஆைசயுடன் தழுவின. என்னேமா இன்றுதான் உனக்கு கைடசி சாப்பாடு என்று ெசான்னாற்ேபால அவைள அள்ளி விழுங்க முயன்றன. ஜிஷ்ணுதான் அது என்று அவனது ெதாடுைகயில் உணGந்த சரயு திைகத்துப் ேபானாள். பலம் அைனத்ைதயும் திரட்டி 138
அவைனத் தள்ளி விட்டவள் ெபாறி கலங்கும்படி அவனது கன்னத்தில் ஓங்கி ஒரு அைற அைறந்தாள். திைகத்து அைறயின் ைலட்ைடப் ேபாட்ட ஜிஷ்ணு "சரயு... நI எங்க இங்க " என வினவ
அவைனப் புழுவிைனப் ேபாலப் பாGத்து "ச்சீ... " என அருவருத்தபடி ஓடினாள்.
ேவகமாய் தனது அைறக்குள் ஓடியவள், ‘ச்ேச இவனுக்காகவா நான் காத்திருந்ேதன்???? இவைனயா மனசு முழுசும் ெபாத்தி வச்சிருந்ேதன்???? இருட்டுல யாைரக் கட்டிப்பிடிக்கிேறாம்னு உணGேவ இல்லாத இவைன ெநனச்சா கிறுக்குப் பிடிச்சு அைலஞ்ேசன்?????’ ஜிஷ்ணுவின் ேமலிருந்து அவள் ேமல் படிந்த சகிக்க முடியாத மதுவின் நாற்றத்தாலும், மனதுக்கினியவனின் ெசயலால் விைளந்த அருவருப்பாலும் உமட்டல் ஏற்பட, சாப்பிட்ட அைனத்ைதயும் பாத்ரூமில் ெசன்று வாந்திெயடுத்தாள்.
ெவளிேய நின்ற ஜிஷ்ணுவுக்கு அவள் வாந்தி எடுக்கும் சத்தம் ேகட்டது. அவனது ெசயைல நிைனத்து இன்னம் ஒரு முைற அருவருத்துப் ேபானவன் ‘மன்னிச்சுடு பங்காரம்’ என்று முணுமுணுத்தபடி அைறக்கு ெசன்றான்.
சற்று ேநரத்தில் அழுத்தமாய் ஜிஷ்ணுவின் அைறைய ெநருங்கிய ைஹ ஹIல்ஸ் ஷூவின் ஒலியும், 'ஹாய் டாGலிங் வழக்கமா ேபாற பாGட்டி நடுவில புடிச்சுகிட்டான். அவன் கீ ழ ெவயிட் பண்ணுறான். சீக்கிரமா என்ைன அனுப்பிடுறியா?' என்ற ெகாஞ்சல் குரலும் சரயுவின் எrயும் மனதுக்கு எண்ைண வாGத்தாGேபாலிருந்தது.
அத்யாயம் - 39 139
காைலயில், தIயாய் எrந்த கன்னங்கைளத் தடவியபடி கண்ணாடி முன் நின்றான் ஜிஷ்ணு. “சரெவடி... அடின்னா அடி பேல அடிடி. இந்த மாதிr ஒரு அைறைய நான் யாGகிட்டயும் வாங்கினேத இல்ல. உனக்கு என் ேமல ெவறுப்பு வரணும்னுதான் அந்த கிஸ்ைஸ தந்ேதன். இருந்தாலும் தப்பா ெநனச்சுக்காேத, அந்த கிஸ் உன்ைன மாதிrேய ெசம ஸ்வட்டுடி... I நான் ெராம்பேவ தடுமாறிட்ேடன். பாவம் உனக்குத்தான் ேநத்து அருவருப்பு, அதுவும் வாந்தி எடுக்குற அளவுக்கு” அவள் ஏேதா எதிேர நிற்பைதப் ேபால ெசான்னான்.
சரயு ைகயில் வாங்கிய அடிையவிட ேகவலமாய் பாGத்த அந்தப் பாGைவ அவைனக் ெகால்லாமல் ெகான்றது.
‘இவ்வளவு காலமா வாங்கின நல்ல ேபைரயும் மrயாைதையயும் அழிக்க ஒரு ெசயல் ேபாதுமா? ேபசாம சரயு கிட்ட நடந்தைத ெசால்லிருக்கலாேம...
நடந்தைத ெசான்னா அவ என்ைன ெநனச்சுப் பrதாபப்படுவா.... ெபrய தியாகம் பண்ணுறதா ெநனச்சு என் நிைனப்பில்
அவேளாட
வாழ்க்ைகையயும் அழிச்சுக்குவா.. அது எனக்கு ேவண்டாம் அவ என் ேமல இருக்குற ெவறுப்ேபாட யாராவது நல்ல ைபயைனக்
கல்யாணம் ெசய்து
சந்ேதாஷமா இருந்தா ேபாதும்.
ேநத்துக் ெகாஞ்சம் ஓவரா நடந்துகிட்ேடாேமா... சரயு ேகாவமா இருப்பாளா... என்கூட ேபச மாட்டாளா... ேபாடா நIயும் உன் படிப்பும்னு தூக்கிப் ேபாட்டுட்டு ஊருக்குப் ேபாயிட்டா என்ன ெசய்யுறது’.
பயத்துடன் சரயுவின் அைறக் கதைவத் தட்டினான். கதவு திறந்து தானிருந்தது. டிவியில் காGடூன் ஓடிக் ெகாண்டிருந்தது. காைலயிேலேய குளித்துக் கிளம்பி, ெபட்டியிலிருந்த துணிகைள மடித்து ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். 140
கிளம்பப் ேபாறாளா என்ெறண்ணி பதட்டத்துடன் "சாr சரயு, நான் ேவற யாேரான்னு ெநனச்சு... ப்ச்... நIன்னு ெதrஞ்சிருந்தா அப்படி நடந்திருக்க மாட்ேடண்டா. நான் ெகட்டவன்தான் ஆனா நI ெநைனக்கிற அளவு ெகட்டவன் கிைடயாது. ப்ள Iஸ் என் ேமல இருக்குற ேகாவத்ைத படிப்புல காமிச்சுறாதரா. உன் கிட்ட எப்படி மன்னிப்புக் ேகக்கணும்னு ெசால்லு அப்படிக் ேகக்குேறன் " ெகஞ்சியவைன முடிக்க விடாமல்
"என்ேனாட காேலஜ் ேபக் உங்க ரூம்ல இருக்கு. எனக்கு அது ேவணுேம" என்று சரயு ேகட்டவுடன்தான் மூச்ேச வந்தது ஜிஷ்ணுவுக்கு.
'அப்பாடா படிப்ைப நிறுத்த மாட்டா' என்று திருப்தியுடன் அவளது ைபைய எடுத்து வந்து தந்தான். ஒரு வாGத்ைத கூட ேபசாமல் வாங்கிக் ெகாண்டவள் யாrடேமா வாங்கிய கணக்குப் புத்தகத்ைதப் பிrத்து ைவத்தபடி கணக்குகைள புrந்து ெகாள்ள முயற்சி ெசய்தாள்.
உதவி ேவண்டுமா என்று ேபச்சுக்குக் கூடக் ேகட்கவில்ைல ஜிஷ்ணு. 'இவ ேவற ஆமாம் ெசால்லித்தான்னு ெசால்லிட்டா... நான் படிச்ச காலத்திேலேய
கிளாைச கவனிச்சதா சrத்திரமில்ல... ெசால்லித் தர
அளவுக்குக் கணக்ெகல்லாம் ெதrஞ்சிருந்தா நாேம ேபாயி உதவிக்கரம் நIட்ட மாட்ேடாமா? வச்சுகிட்டா வஞ்சன பண்ணுேறாம்' மனதினுள் நிைனத்தவாறு ைகைய அலம்பிவிட்டு அவளுக்கும் ேசGத்து டீையக் கலந்தான்.
படிப்பில் ஆழ்ந்திருந்தவளின் கன்னத்தில் ேலசாகத் தட்டி டீக்கப்ைபத் தந்தான். ஜிஷ்ணுவின் கரங்கள் ெதாட்டதால் கன்னத்தில் பட்ட ஈரத்ைத அழுத்தித்
துைடத்தபடி ேபசாமல் வாங்கிக் ெகாண்டாள் சரயு.
தனது டீைய அருந்தியவாேற ைகயில் இருந்த ெசய்தித்தாளின் ேமல் வலது கண்ணும், அவள் ேமல் இடதுகண்ணும் முழு மனைதயும் ைவத்த படி அவளுக்கு எதிேர இருந்த ேசாபாவில் அமGந்து ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு.
141
காைலயில் குளித்து ஆகாயத்தின் அடG நIலத்தில் ெமஜந்தா நிற நூல் ேவைலப்பாடு ெசய்த சுடி அணிந்திருந்தாள். கல்லூrயில் துப்பட்டா கண்டிப்பாக அணிய ேவண்டும் என்ற விதிமுைற இருப்பதால் அதைன கவனமாக எடுத்து ேமைசயின்
ேமல் ைவத்திருந்தாள். முதல் நாள்
கைடக்கு ெசல்லும்ேபாது
“விஷ்ணு நான் பாதிநாள் கிளம்புற அவசரத்துல துப்பட்டாைவ மறந்துடுேவன். அதனால ைபைலேய ெரண்டு துப்பட்டா எதுக்கும் வச்சுக்குேறன்” என்று அந்த அழகி ெசல்லமாய் தைல சாய்த்துக் ேகட்கும் ேபாது மறுக்க ஜிஷ்ணு என்ன கல்லில் வடித்த சிைலயா?
ஒரு ெவள்ைள மற்றும் கருப்பு நிற துப்பட்டாக்கைள வாங்கித் தனது ைபயில் திணித்திருந்தாள்.
சாதாரணமாக சரயுைவப் பாGத்த ஜிஷ்ணுவின் பாGைவ சில நிமிடங்களில் அவைன அறியாமேலேய ரசைனயாக மாற்றிப்ேபாயிற்று. அவளது குட்டி ஜிமிக்கியும், ைககளில் கட்டியிருந்த சிவப்புக் கயிறும் கூட அவனது பாGைவக்குத் தப்பவில்ைல. ைசட் ேபாஸில் கூGைமயாய் மூக்கும், குைட ேபால் கவிழ்ந்த இைமகளும், அவ்வப்ேபாது அவள் புருவத்ைத சுருக்கி சிந்தைன ெசய்யும்
அழகும்
அவன் கண்கைள சரயுவிடமிருந்து
திரும்பேவ விடவில்ைல. ஈரமாய் இருந்த ெசவ்விதழ்களுக்கு நடுவில் ேபனாைவ ைவத்துக் கடித்தபடி பாடத்திைனப் பற்றி ேயாசித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். ‘ஸ்கூல்ல ெபன்சிைலக் கடிச்ச குணம் இன்னமும் மாறல’ புன்னைகத்தபடி "சரயு, ேபனாைவக் கடிக்காேத" என்று ஒரு குரல் ெகாடுத்தான். திடுக்கிட்டுப் ேபனாைவ எடுத்துவிட்டு ஜிஷ்ணுைவப் பாGத்தாள் சரயு. ‘இவன் ேபப்பைர படிக்கைலயா? என்ைனத்தான் உத்துப் பாத்துட்டு உட்காGந்திருக்கானா?’ திைகப்பு ெதrந்தது சரயுவின் கண்களில்.
142
'நல்லா இைளச்சுட்டா.... முகத்துல கண்ணு மட்டும்தான் ைலட் ேபாட்டாப்புல எrயுது... மத்தபடி அந்தப் பஞ்சுக் கன்னம் குைறஞ்சுடுச்சு.... ஏன்ரா இப்படி ஒல்லியாயிட்ட? நIெயன்ன ெசய்வ... நாணா உடம்பு சrயில்லாம இருந்தாG. நIதாேன சைமயலும் ெசய்துட்டுப் படிக்கவும் ெசஞ்சிருக்கணும். உடம்பு சrயில்லாதவைர கவனிச்சிருக்கணும். சrயா எங்க சாப்பிட்டிருக்க ேபாற?
என்னதான் ஒல்லியா ேபாயிட்டாலும் இன்னமும் இவ அழகிதான். சிற்பி ெசதுக்கின சிைலயாட்டம், விைளயாட்டு இவைள அழகான ெபண்ணா ெசதுக்கிருக்கு. காேலஜ்ல எத்தைன ேபG இவைள ெநனச்சுத் தூக்கத்ைதத் ெதாைலக்கப் ேபாறானுங்கேளா... எத்தைன ேபG ெதய்வகக் I காதேலாட பின்னாடிேய சுத்தப் ேபாறானுங்கேளா..... சரயு, விஷ்ணுவ நம்பிட்டிருக்காம, அப்படி சுத்துற பசங்கள்ள யாராவது நல்ல ைபயனாப் பாத்துக் கல்யாணம் ெசய்துக்ேகாரா'
சரயுைவ ஸ்ேகன் ெசய்தவண்ணம் அமGந்திருந்தான். சரயு இரண்டு மூன்று முைற அவைனத் திரும்பிப் பாGத்துவிட்டாள். சரயு பாGக்கும்ேபாது ைகயிலிருக்கும் புத்தகத்துக்குக் கண்ைணத் திருப்பிவிடுவான். ெநஞ்சு முட்ட என்னன்னேவா ஆைசகள். ஆனால் எல்லாம் நிைறேவறாக் கனவுகளாய் மாறியைத நிைனத்துப் ெபருமூச்சு விட்டான்.
சரயு ஏேதா நிைல ெகாள்ளாமல் தவிப்பைதப் ேபாலத் ெதrந்தது. படிப்பின் ேமலிருந்த அவளது கவனம் கைலந்திருந்தது. ைககள் ேபனாைவத் தூக்கி எறிந்துவிட்டு பக்கத்திலிருந்த கியூைப எடுத்து அழுத்தமாய்த் திருவின. கவுச்சில் இங்குமங்கும் இருப்புக் ெகாள்ளாமல் தவித்தாள்.
"சரயு... என்ன ேவணும்... பசிக்குதா... சாப்பாடு
ெகாண்டு வர
ெசால்லட்டுமா?"
"சr" ேவகமாய் ெசான்னாள்.
143
எழுந்து
ெசன்று ரூம் சGவிசுக்கு இண்டGகாமில் உணைவ அைறக்கு
அனுப்ப ெசால்லிவிட்டு, சில நிமிடங்கள் கழித்து வந்து பாGத்த ஜிஷ்ணுவுக்கு, சரயுவிடம் ஏேதா மாற்றம் ெதrந்தது. அவளது அெசௗகrயம் குைறந்து அைமதியாக புத்தகத்தில் கண் பதித்திருந்தாள் .
‘என்ன ஆச்சு?’ ெமதுவாய் அவைள ஆராய ஆரம்பித்தான். புrந்தவுடன் கன்னத்தில் பளாெரன அைற வாங்கியைதப் ேபால் நின்றான். சரயுவின் கழுத்ைத சுற்றி அழகாய் ஒரு துப்பட்டா குடிேயறியிருந்தது.
‘இதுக்குத்தான் ெநருப்புல உட்காGந்தது மாதிr தவிச்சுப் ேபானாளா? நான் உன்ைனத் தப்பாப் பாத்தது கூட இல்ைலேயரா....’
தIக்கங்கினால் சுட்டைதப்
ேபாலத் துடித்துப் ேபானான்.
‘இதுவைர நI இப்படி இல்ைலேயரா... என் ேமல அவ்வளவு நம்பிக்ைக வச்சிருந்திேய.... நI ேநத்து அடிச்சது கூட இவ்வளவு வலிக்கல பங்காரம்...’
அவன் ெதாட்டக் கன்னங்கைள அழுத்தித் துைடத்துக் ெகாண்டது நிைனவுக்கு வந்தது. ‘கன்னத்துல பட்ட ஈரத்ைதத் துைடக்கல.... என் ேமல இருந்த நல்ல அபிப்பிராயத்ைதத் தான் துைடச்சுத் தூக்கி எறிஞ்சுட்ட.... பரவல்ல என் ேமல உனக்கு எவ்வளவு ேகாவம் வருேதா அவ்வளவு நல்லது. 'நIக்ேகாசம் எைதனா சr" ‘ மனத்ைதக் கல்லாக்கிக் ெகாண்டான்.
சிறிது ேநரம் கழித்து சாப்பிட அைழத்தான்.
"சரயு..."
"ெசால்லுங்க"
144
" சாப்பாடு பிடிச்சிருக்கா"
'விஷ்ணு சாம்பாG நல்லாருக்கு, சட்னி ஓேக.... ேகசr
ெராம்ப நல்ல
இருக்கு... உன்னிதும் எனக்குத்தான் ேவணும்... நI ேவணும்னா ஒேர ஒரு ஸ்பூன் சாப்பிட்டுக்ேகா . உனக்குத்தான் காபி பிடிக்குேம
ெரண்டு
கப்ைபயும் நIேய எடுத்துக்ேகா...' என்று ெலாட ெலாடெவன அவள் ேபசுவைதக் ேகட்கும் ஆவலில் ேகட்டான்.
"பிடிச்சிருக்கு" ஒரு வr பதில் வந்தது.
"உனக்கு ேவற ஏதாவது ேவணுமா... ஸ்வட் I இன்ெனாரு கப் ெசால்லட்டுமா"
"ேவண்டாம்" ேவறு ேபச்சு ேபசாமல் தைல குனிந்தபடி அைமதியாய் உண்டாள். அதனால் ஜிஷ்ணுவும் கஷ்டப்பட்டு உண்டான். ஐந்து நிமிடங்களில் ேகாழி இைரைய விழுங்குவைதப் ேபால ருசியறியாமல் விழுங்கி முடித்தாள்.
"நான் ஒரு ேபான் பண்ணனும். நIங்க சாப்பிடுறதுக்குள்ள ேபசிட்டு வந்துடுேறன்" "என் ெமாைபலிலிருந்து ேபசு" "ேவண்டாம்... " அவனது பதிைல எதிGபாGக்காது எழுந்தாள். “அப்ப ேஹாட்டல் ேபானிலிருந்து ேபசு” என்ற அவனது கட்டைளைய மீ ற மனமில்லாது, எப்படி ேபச ேவண்டும் என்று விவரம் ேகட்டுக் ெகாண்டாள். ஜிஷ்ணுவும் உைட மாற்றி வர அவனது அைறக்குச் ெசன்றான்.
சரயு அைழத்தது லக்ஷ்மிைய "அக்கா... நIயும் மச்சானும் என்ன மன்னிச்சுருங்க... எனக்குக் கல்யாணம் ேவணான்னு எத்தன தடவ 145
ெசான்ேனன்... நIங்க காதுல வாங்கேவ
இல்ல..... எனக்கு ஆம்பைளங்கேள
பிடிக்கலக்கா.... அப்பாவ மாதிrேயா, சம்முவம் மச்சான மாதிrேயா இங்க யாரும் நல்லவனில்ல.... எவன் ேமலயும் நம்பிக்க வரமாேடங்கு.... யார நம்பன்னு ெதrயல... பயம்மா இருக்கு.... நான் நல்லாருக்ேகன்... சந்ேதாஷமா இருக்ேகன்... பாதுகாப்பா இருக்ேகன்..... நான் ெநல்ைலயப்பேனாட ெபாண்ணு, கண்டிப்பா தப்பு வழில ேபாவ மாட்ேடன்... நான் ஓடி வந்ததால உனக்குத் தைல குனிவு.... ஆனா உன் ேமல இருக்குற பாசத்துக்காக என்னால கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது... நான் படிக்கணும்... படிச்சு நல்ல ேவைலக்குப் ேபாவணும்... என்ைனப் படிக்க வச்சவேராட கடைன வட்டியும் முதலுமா அைடக்கணும்... அைதத் தவிர என் மனசுல ேவற எந்த எண்ணமுமில்ல.... நான் இருக்குற எடத்ைத ெசான்னா நI மறுபடியும் கல்யாணம் பண்ணி ைவக்கிேறன்னு வருவ, இன்ெனாருத்தி இருக்காேள அவ குழந்ைதப் பிச்ைசக் ேகட்டு வருவா... இெதல்லாம் எனக்கு ேவண்டாம்.... சரயுன்னு ஒருத்தி உங்க கூட ெபாறக்கலன்னு ெநனச்சுக்ேகா.... என்ைனத் ேதடாதிங்க.... நான் ேமல படிக்கப்ேபாேறன்.... படிப்பாச்சும் நான் ஆைசப்பட்டத படிக்கிேறேன... என்ைன விட்டுடுங்கேளன்" ேவகமாய் ஓடி வந்த ஜிஷ்ணு அவள் ேபசுவைதக் காதில் வாங்கியபடி நின்றான். அவனது ைககைள அழுத்தி உணGவுகைளக் கட்டுப்படுத்தினான்.
‘என் தங்கத்துக்கு ெடடிக்ேகஷன் அதிகம். அதனால இனிேம அவேளாட கவனம் முழுசும் படிச்சு முடிக்கிறதுல இருக்கும். இந்த மூணு வருஷத்தில் எவ்வளேவா நடக்கலாம். அவளுக்கு ஏத்த ஒருத்தன் அவ கண்ணு முன்னாடி வரலாம். அவேனாட சரயுேவாட வாழ்க்ைக சந்ேதாஷமா அைமயலாம். அதுதாேன எனக்கும் ேவணும்’ என்றபடி அவள் அைறக்கதைவத் தட்டினான். “சரயு கிளம்பிட்டியா?” “நான் அப்பேவ ெரடி. வாங்க ேபாகலாம்” என்றபடி ேதாளில் ைபைய மாட்டியபடி நடந்தாள். வழக்கமாய் ஜிஷ்ணுவின் ைகையக் ேகாGத்துக் ெகாண்டு நடப்பவளின் இருைககளிலும் ஏராளமான புத்தகங்கள்.
146
“எதுக்கு ஸ்கூல் பிள்ைள மாதிr இவ்வளவு புக்ஸ் எடுத்துட்டு ேபாற” ேகள்வி ேகட்டவாேற ஜிஷ்ணுவும் சில புத்தகங்கைள வாங்கிக் ெகாண்டான். “எங்க ஊG ெபாண்ணு ஒருத்தி ஹாஸ்டல்ல இருக்கா. அவ ரூமுல இந்த புக்ஸ் எல்லாம் வச்சுடலாம்னு பாக்குேறன்” என்றபடி நடந்தாள்.
வண்டியில் ெசல்லும்ேபாது சரயு அவ்வளவாய் ேபசவில்ைல “அப்பறம் கிளாஸ் எப்படி இருக்கு சரயு. நிைறயா பாடம் ேபாயிடுச்சா”
“ஆமாம் அைதத்தான் கிளாஸ்ெமட்ஸ் ேநாட்ஸ் வாங்கிப் படிச்சுட்டு இருக்குேறன்”
“அப்பறம் ேநத்து உன்ைன ராக் பண்ணாங்கேள.. அந்த வாக்கியம்...”
“A big black bug bit the big black bear, but the big black bear bit the big black bug back!” கடகடெவன பத்து தடைவகள் தப்பில்லாமல் ெசான்னாள்.
“சரெவடி கலக்கிட்ட ேபா... ஒேர ஈவினிங்ல.... எப்படிடி இது!!!!!!” ஆச்சிrயத்துடன் ேகட்டான்.
“ேநத்து நIங்க ெசான்னவுடேன எழுதி வச்சுட்ேடன். ராத்திr தூக்கம் வரல. ேசா ப்ராக்டிஸ் பண்ேணன்”
“அதாேன... என் சரயுகிட்டயா வாலாட்ட முடியும்.. இன்ைனக்கு ெசத்தானுங்க சீனியGஸ்” அவைன விளங்காத பாGைவ பாGத்தாள். என்ன என்று பாGைவயாேலேய வினவினான் ஜிஷ்ணு.
147
“இல்ல என். சரயுன்னு இனிசியேலாட ெசால்லுறிங்க”
“ஹா ஹா அது என்ேனாட சரயுன்னு ெசான்ேனன்” அவனது பதிலுக்கு அவளிடமிருந்து எதிெராலி இல்ைல.
“காேலஜ் ெரஜிஸ்டGல சரயு ெநல்ைலயப்பன்னு தந்திருக்கிங்க. என். சரயுன்னு மாத்த ெசால்லி ெலட்டG எழுதித் தந்திருக்ேகன்”
“சாrரா தமிழ்நாட்டுல இனிஷியல் தாேன ேபாடுவிங்க. நான் எங்க ஊG நிைனவில தந்துட்ேடன்”
“உங்க ஊருல எப்படி ைவப்பிங்க. உங்க ேபரு என்ன?”
“அம்ேமா... எவ்வளவு சீக்கிரம் ேகக்குற... என் ேபரு ஜிஷ்ணு தாரணிக்ேகாட்டா.”
“உங்க அப்பா ேபரு தாரணிக்ேகாட்டாவா”
“இல்லரா.... நாங்க எங்க ஊரு ேபரு இல்ைல குடும்பப் ேபைர எங்கேளாட ேபேராட ேசGத்துக்குேவாம். தாரணிக்ேகாட்டா என்ேனாட ஊேராட ேபரு. குண்டூG பக்கத்துல இருக்கு, ஊG ெபயைர ேபேராட இைணச்சுகிறது
எங்க
குடும்ப வழக்கம். எங்கப்பாேவாட ேபரு சலபதி தாரணிக்ேகாட்டா. அம்மா ேபரு ெஜயசுதா தாரணிக்ேகாட்டா”
“ஸ்ரீஹrேகாட்டா மாதிr உங்க ஊரு ேபரு தாரணிக்ேகாட்டாவா” என்று சரயு கிண்டலடித்த ெபாழுேத கல்லூr வந்துவிட்டது. “வேரன்
டிராப் பண்ணதுக்கு தாங்க்ஸ்” என்றபடி காGக் கதைவத்
திறந்தாள்.
148
“கிளம்புறியா. ேவற ஏதாவது மறந்துட்டியா....” ஏக்கத்ேதாடு ேகட்டான் ஜிஷ்ணு. முதல்நாள் மூக்ேகாடு மூக்கு ைவத்து ேபசினாேள. இன்ெனாருதரம் அப்படி ேபச மாட்டாளா என்ற ஆைச அவன் மனத்ைதக் ெகான்றது.
“ஆமா மறந்துட்ேடன். ஈவ்னிங் நIங்க வர ேவண்டாம். எனக்கு மாத்ஸ் ஸ்ெபஷல் கிளாசிருக்கு. அப்பறம் ஹாஸ்டல் ரூம் ஒண்ணு காலியாயிருக்குன்னு ெசான்னாங்க. அைத பாGத்துட்டு நாேன வந்துடுேறன்”
“தனியா எப்படிடி வருவ.... எனக்கு ஒண்ணும் ேவைலயில்ல... நான் வந்து காத்திருக்ேகன்”
“நான் தனியா வந்துடுேவன். பஸ் எல்லாம் விசாrச்சு வச்சிருக்ேகன். எப்படியும் நாைளல இருந்து தனியாத்தாேன ைலப்ைப ேபஸ் பண்ணனும். அைத இன்ைனக்ேக ஆரம்பிச்சுடுேறன். நIங்க கிளம்புங்க ஜிஷ்ணு”
அவள் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தேபாேத உரத்தக் குரலில் கத்தியபடி ஒரு ெபண் ஓடி வந்தாள்.
“ஏேல சரயு... நI இங்கத்தானிருக்கியா.... என் ரூம்ல
அந்தத் ெதலுங்குக்காr
ஒரு வழியா ஒளிஞ்சுப் ேபாறாட்டி.... டாக்டG சீட்டு ெகடச்சிருக்குதாம்... நான் உன்னத்ேதன் அந்த ரூமுக்குப் ேபாடணுமின்னு வாGடன் கிட்ட ெகஞ்சிக் ேகட்டிருக்குேதன். இருந்தாலும் மூணாவதா இருக்காேள அந்த ைசத்தன்யா அவளும் ெதலுங்குேதன்.
பயங்கர திமிரு புடிச்சவ..
கான்ெவன்ட்ல படிச்சாளாம்... அதனால ஒேர பீட்டG விடுவா... அப்பறம் ெரண்டு ேபரும் என்ைன ெதலுங்குல ேகலி ேபசி சிrப்பாளுக... எனக்கு எம்புட்டு அழுக அழுகயா வரும் ெதrயுமா?” இருவரும் ேபசுவைத சுவாரஸ்யமாக கவனித்துக் ெகாண்டிருந்தான் ஜிஷ்ணு.
149
“இவருேதன் உங்க மாமாவா... ெசாவமா இருக்கியளா மாமா” என்று அன்ெபாழுகக் ேகட்ட அந்தப் ெபண்ைணப் பாGத்துப் புன்னைகயுடன் தைலயைசத்தான்.
‘ேடய் ஜிஷ்ணு, காேலஜ் ெபாண்ணுங்கல்லாம் உன்ைன மாமான்னு கூப்பிடுறாங்க. உனக்கு வயசாயிடுச்சு ேபாலிருக்ேகடா’ வருத்தப்பட்ட மனைச ‘மாமா என்ன தாத்தான்னு கூடக்
கூப்பிடட்டும் ஆனா
அண்ணன்னு கூப்பிடாம இருந்தா சr’ சமாதனப்படுத்தினான்.
“இவ லில்லி. பாைளயங்ேகாட்ைடல இருந்து படிக்க வந்திருக்கா. இங்க ட்rப்பில் ஈ ெரண்டாவது வருஷம் படிக்கிறா. இவ ரூமுல ஒரு எடம் இன்ைனக்குக் காலியாகுது. அங்கத்தான் ேகக்கலாமின்னு இருக்ேகன்” என்றாள் சரயு.
“மூணு ேபG ரூைம ேஷG பண்ணிட்டா ப்ைரவசி இருக்காது சரயு. உனக்குத் தனி ரூம் ெசால்லிருக்ேகன். கூடக் ெகாஞ்சம் நாளானாலும் பரவாயில்ல. அவசரப்பட ேவண்டாம்” ஜிஷ்ணு வலியுறுத்தினான்.
“ப்ள Iஸ் மாமா இந்த ெதலுங்கு காேலஜ்ல ப்r சீட்ல வந்து தனியா ஹாஸ்டல்ல மாட்டிகிட்ேடன். ஒரு வருசம் ெசண்டு எங்க ஊG ஆளுங்களப் பாக்ேகன். எங்களப் பிrச்சுடாதIக மாமா” என்று பாவமாய் முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு ெசான்னாள் லில்லி.
“எனக்குத் தனி ரூம் ேவண்டாம். லில்லி ரூம்ல இடம் ெகடச்சவுடேன ேபாயிடுேவன்” என்று சரயு திட்டவட்டமாய் ெசான்னவுடன் ஜிஷ்ணுவுக்கு மறுக்க வழியில்லாமல் ேபாயிற்று.
“எட்டி காGடியன் அட்ரஸ் பில் பண்ணியா” நிைனவுபடுத்தினாள் லில்லி. “காGடியன் அட்ரஸ் அப்பறம் காண்டாக்ட் டீைடல்ஸ் ேகட்டாங்க. ெதாடGபு ெகாள்ள லக்ஷ்மி அக்காேவாடது தந்திருக்ேகன். காGடியன்
உங்கேளாடது
150
தரட்டுமா? சும்மா ேபருக்குத்தான் தருேவன். உங்கைள டிஸ்டGப் பண்ண மாட்ேடன்” என்று தIவிரமான முகத்ேதாடு ெசான்னாள் சரயு.
“உனக்கு காGடியன் நான்தான் சரயு. அந்த உrைமைய உங்க அக்காவுக்குக் கூட விட்டுத் தர மாட்ேடன்” பாGைம வாங்கி தாரணிக்ேகாட்ைட அட்ரஸ்ைச நிரப்பித் தந்தான் ஜிஷ்ணு.
காேலஜ் ெபல்லடிக்கும் ேநரமாகிவிட்டதால் “தாங்க்ஸ்” ெசால்லி சிக்கனமாய் புன்னைகத்து விட்டு லில்லியுடன் ெசன்று விட்டாள்.
“தாங்க்ஸ்” என்று சரயு ெசான்னைதப் ேபாலேவ ெசால்லிப்பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
“என்ைனக்காவது எனக்கு தாங்க்ஸ் ெசால்லிருக்காளா? இப்ப பிெரண்ட் முன்னாடி ெபருசா பிலிம் காட்டுறா பாேரன்” என்று புன்னைகத்தவன் ஏேதா நிரட காrைன ஓரமாய் பாGக் ெசய்துவிட்டு ேயாசித்தான். ‘இல்ைலேய... காேலல இருந்து அவகிட்ட ஏேதா மாற்றம். எழுந்திrச்சதுல இருந்து இப்ப வைரக்கும் நாலு அடியாவது அடிச்சிருப்பா.... ஆனா இன்ைனக்கு என்ைனத் ெதாடேவ இல்ல. என் ைகைய ேகாGத்து நடக்குறைத அவாய்ட் பண்ணுறதுக்காகேவ அத்தைன புக்ஸ் எடுத்துட்டு வந்திருக்கா... அவள் ேபசியைத மனதுக்குள் ஓட்டிப் பாGத்தான்.
“நான் அப்பேவ ெரடி. வாங்க ேபாகலாம்” "ெசால்லுங்க"
"என்ேனாட காேலஜ் ேபக் உங்க ரூம்ல இருக்கு. எனக்கு அது ேவணுேம" “உங்க ஊருல எப்படி ைவப்பிங்க. உங்க ேபரு என்ன?”
151
“நான் தனியா வந்துடுேவன். பஸ் எல்லாம் விசாrச்சு வச்சிருக்ேகன். எப்படியும் நாைளல இருந்து தனியாத்தாேன ைலப்ைப ேபஸ் பண்ணனும். அைத இன்ைனக்ேக ஆரம்பிச்சுடுேறன். நIங்க கிளம்புங்க ஜிஷ்ணு” நI வா ேபா என்ற அைழப்பு அவளிடமிருந்து விைட ெபற்றிருந்தது. நIங்க வாங்க என்று மூன்றாம் மனிதனிடம் ேபசுவைதப் ேபாலேவ ேபசி இருக்கிறாள். முக்கியமாய் விஷ்ணு என்று அைழக்கேவ இல்ைல. ஜிஷ்ணு என்ேற கூப்பிட்டிருக்கிறாள். அவன் எதிGபாGத்தது தான் என்றாலும் இத்தைன விைரவாகவா? தாங்க முடியவில்ைல ஜிஷ்ணுவால். ‘பங்காரம்... உன் விஷ்ணுைவ இவ்வளவு சீக்கிரம் மறந்துட்டியாரா?’
அத்யாயம் – 40
மாைலேய லில்லியின் அைறயில் சரயுவுக்கு இடம் கிைடத்துவிட, அன்ேற
விடுதிக்கு ெசல்வதாக ெசால்லிவிட்டாள். ைகயாலாகாதவனாய்
தைலயாட்டினான் ஜிஷ்ணு. கிளம்பும் முன் அவனிடம்
ஒரு சிறிய
ெவல்ெவட் ைபையத் தந்தாள்.
“ஜிஷ்ணு... இது எல்லாம் எங்க அம்மா நைக. ஊருல இருந்து வரும்ேபாது எதுக்கும் இருக்கட்டும்னு எடுத்துட்டு வந்ேதன். ஹாஸ்டல் ரூம்ல வச்சுக்கிறது பாதுகாப்பில்ல. ப்ள Iஸ் பத்திரமா வச்சுக்கிறிங்களா?”
காைலயில் இைதத் தந்திருந்தாெலன்றால் ஜிஷ்ணு தயக்கமின்றி வாங்கியிருப்பான். ஆனால் இப்ேபாது அவன் பாGப்பது ேவறு சரயுவாயிற்ேற, அதனால் ெதளிவாகக் ேகள்விக்கைணையத் ெதாடுத்தான் “இைத பீஸ் கட்டினதுக்கு ஈடா ெகாடுக்குறியா சரயு? உனக்கு பீஸ் கட்டக் கூடவா எனக்கு உrைமயில்ைல”
அைமதியாக அவன் முகத்ைதப் பாGத்தவள். “எனக்கு பீஸ் கட்டினது யாரு?”
152
“நான்தான்”
“நாந்தான்னா... உங்களுக்குப் ேபG இல்ைலயா?”
அவள் வாGத்ைதகளில் ஏேதா ெபாடி இருந்தது ேபால் பட்டது ஜிஷ்ணுவுக்கு.
“நாந்தான்னா... உன்ேனாட பிெரண்ட், உன் அட்ைவசG, உன் காGடியன் எப்படி ேவணும்னாலும் ேபG வச்சுக்கலாம்”
“அந்த நான் ஜிஷ்ணு தாரணிேகாட்டாவா?”
பளிச்ெசன மின்னியது ஜிஷ்ணுவின் கண்கள் “இல்லேய அந்த நான் சரயுேவாட விஷ்ணு”
புன்னைக கீ ற்றாகத் ேதான்றி, ெபrதானது சரயுவின் முகத்தில் “அப்ப நான் எனக்காக ெசலவளிச்ச பணத்ைதத் திருப்பித் தர மாட்ேடன்”
“ஜிஷ்ணுவா இருந்தா திருப்பித் தந்துடுவியா?” ஏக்கத்ேதாடு ேகட்டான்
“கண்டிப்பா... படிச்சு முடிச்சதும் வட்டிேயாட திருப்பித் தருேவன்”
“ஏன்ரா” என்றவனிடம்
ஆள்காட்டி விரலால் அவைன சுட்டிக் காட்டியவள் “ இந்த ஜிஷ்ணுைவ எனக்குப் பாக்கக் கூடப் பிடிக்கல. நI எனக்கு ேவண்டாம். எனக்கு என் விஷ்ணுதான் ேவணும்”
153
‘கடவுேள! எண்ணங்கள் இந்த அளவுக்கு ஒன்று ேபால இருக்க முடியுமா... இப்படியும் ஒரு ஒற்றுைமையப் பைடத்து, எங்கள
ேசர விடாமல்
பிrத்தது விதியா இல்ைல சதியா’ என்ெறண்ணி சந்ேதாஷமும் துக்கமும் ஒன்றாய் கலக்க, கண்களில் நIG வர சிrத்தான் ஜிஷ்ணு. “சரெவடி... எப்படிடி உனக்கும் சr விஷ்ணுவுக்கும் சr என்ைனப் பிடிக்க மாட்டிங்குது” “ஏன்னா நாங்க ெரண்டு ேபரும் ேவற ேவற இல்ல. சr ஜிஷ்ணு.... வாங்க ஹாஸ்டல் கிளம்பலாம்” என்று கிளம்பி ெசருப்ைப அணிந்துக் ெகாண்டாள்.
எங்ேகா பாGத்துக் ெகாண்டு ேகட்டான் ஜிஷ்ணு “சரயு... என் கூட டின்னG சாப்பிட வருவியா”
“உங்களுக்கு இன்ைனக்கு ேவற அப்பாயின்ட்ெமண்ட் இல்ைலயா?”
மனம் அவள் ேகட்டதின் ெபாருைள உணGந்து கூச, இல்ைல என்று தைலயைசத்தான். சரயுவின் ேயாசைனப்படி அருகிலிருந்த உணவகத்தில் உணவருந்தினாGகள். சரயு ேதாைசைய உண்ண, ஜிஷ்ணு கண்களாேலேய அவைள உண்டான். அவேளா அவைனக் கண்டு ெகாள்ளேவ இல்ைல. கட கடெவன சாப்பிட்டு முடித்தாள்.
ஆGடG ெசய்த ஐஸ்கிrம் தண்ணராய் I உருகியிருக்க, “என்ன ஜிஷ்ணு ஐஸ்கிrம மில்க் ேஷக்கா மாத்த ட்ைர பண்ணுறாப்புல இருக்கு. புது பிசிெனேஸா” சரயு நக்கலாய் ேகட்கவும் அசடு வழிந்தபடி சாப்பிட்டு முடித்தான்.
சரயுைவ
மனம் கனக்க விடுதியில் இறக்கிவிட்டான் ஜிஷ்ணு.
“சரயு வாட்டி வா... ஆறு மணில இருந்து உனக்காக காத்திருக்ேகன் ெதrயுமா?” என்று சரயுவின் ெபாருட்கைள வாங்கிக் ெகாண்டபடிேய ேகாவித்தாள் லில்லி
154
“ேஹாட்டல்ல சாப்பிட்டுட்டு வர ேநரமாச்சுடி... ஆமா நம்ம ரூம்ெமட் ச்ைச...தன்யா வந்துட்டாளா” என்று ைசைய அழுத்தியபடி ேகட்டாள்.
“அவ அவங்க ஊGகாr யாருக்ேகா ரூம் ெகாடுக்கக் ேகட்டிருந்தா ேபாலிருக்கு. வாGடன் உன்ைன ரூமுல ேபாடவும் ேகாவத்துல என் பிளாஸ்க்ைக உைடச்சுட்டாடி”
“சும்மாவா விட்ட”
“ேகட்டா ெதலுங்குல என்னேமா கத்துதா. எனக்கு ெவளங்க மாட்ேடங்கு”
“ெதலுங்குல பதில் ெசால்லுறாளா? தமிழ் ேபசப் பிடிக்காதவ எதுக்கு நம்ம ஊருக்கு
வந்து படிக்கணும்? முதல் ேவைலயா அவளுக்குத் தமிழ் கத்துக்
ெகாடுக்குேறாம்”
“அவ மாட்ேடன்னு ெசான்னா?” ஆGவமாய் ேகட்டாள் லில்லி.
“அவளாவது பிளாஸ்க்ைக உடச்சு ேகாவத்தக் காமிச்சா, எனக்ெகல்லாம் ேகாவம் வந்துது அவ மண்ைடதான் உைடயும்”
“அப்படி கிப்பிடி ெசஞ்சுறாதடி” பயந்தாள் லில்லி.
“எடுத்த உடேன மண்ைடைய உைடப்ேபாமா? நம்மகிட்ட தகராறு பண்ணா, முதல்ல அவேளாட கண்ணாடி, ெசன்ட் பாட்டில் இப்படி உைடக்கலாம்... அடுத்து அவளுக்குப் பிடிச்ச டிரஸ்ல தக்காளி சாஸ் ெகாட்டும்.
அவ
நல்லா தூங்குற சமயத்துல ரூம்ல பGத்ேட பாGட்டி நடக்கும். இதுேவ ேபாதும்னு நிைனக்கிேறன். அதுக்குள்ேள ேசதாரத்துக்கு பயந்து தமிழ் அவ வாய்ல வந்துரும்” 155
ஜிஷ்ணுவுக்கு ஸ்ரீைவகுண்டத்தில் சரயு குழுவினrடம் மாட்டிக்ெகாண்ட ரங்கம்மா நிைனவுக்கு வந்தாள்.
‘எடு ெகாண்டலவாடா எங்க ஊரு அம்மாயி ஒருத்தி இந்த ரவுடிகிட்ட மாட்டிகிட்டா ேபாலிருக்ேக. அவேளாட உயிருக்கு ஆபத்து
வராம
பாத்துக்ேகாப்பா’ என்று அவசர ேவண்டுதல் ைவத்தான்.
“வேரன் ஜிஷ்ணு. பத்திரமா ேபாயிட்டு வாங்க” ெசால்லிவிட்டு லில்லியுடன் ெபாருட்கைள எடுத்துக் ெகாண்டு நடக்க ஆரம்பித்தாள். ஒரு முைறயாவது தன்ைனத் திரும்பிப் பாGப்பாள் என்று ஆவேலாடு கண்ணிைமக்காமல் சரயுைவப் பாGத்தான் ஜிஷ்ணு. அவேளா ஜிஷ்ணுவின் எதிGபாGப்ைபப் ெபாய்யாக்கிவிட்டு அவன் பாGைவயிலிருந்து மைறந்து விட்டாள்.
காrல்
சாய்ந்தவாறு விடுதிைய நIண்ட ேநரம் பாGத்துக் ெகாண்டிருந்தான்
ஜிஷ்ணு.
“இப்ேபாைதக்கு இதுதான் என்ேனாட ேதவைதேயாட இருப்பிடம். இங்க அவ பாதுகாப்பா இருப்பா... சரயுைவப் பாக்கணும்னு ேதாணினா உடேன ஓடி வந்துடுேவன். பங்காரம் நI என்ைன அன்ேபாட பாGத்ேத பழகிட்ேடனா... இப்படி ஒட்டாம நI ேபசுறதும் நடந்துக்குறதும் என்னால தாங்க முடியலரா... நI என்ைன ெகாஞ்ச நாள்ல மறந்துடுேவங்குற உண்ைமைய எப்படித் தாங்கப்ேபாேறேனான்னு ெதrயல” புலம்பினான்.
காதல் ெகாண்ேடன் கனவிைன வள)த்ேதன் கண்மணி உைன நான் கருத்தினில் நிைறத்ேதன் உனக்ேக உயிராேனன் எந்நாளும் எைன ந* மறவாேத ந* யில்லாமல் எது நிம்மதி ந* தான் என்றும் என் சந்நிதி
156
ஜிஷ்ணு காrல் ஏறி ஸ்டாGட் ெசய்ததும் அத்தைன
ேநரம் இருளில்
மைறந்து அவைன ரசித்துக் ெகாண்டிருந்த அந்த உருவம் ெவளிேய வந்தது. ஜிஷ்ணு காைரக் கிளப்பி ெசல்வைத காrடrன் இருளிலிருந்து பாGத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் சரயு.
“நI எவ்வளவு ெபrய ெபாறுக்கியா ேவணும்னாலும் இருந்துக்ேகா... உன்னால என்ைனத் தவிர யாைரயும் காதலிக்க முடியாது. உனக்கு உலகம் முழுசும் ேகGள் பிெரண்ட்ஸ் இருக்கலாம். ஆனா உன் மனசில இருக்குற சிம்மாசனத்தில, உனக்குப் பக்கத்துல உட்காGந்திருக்குற ராணியா இந்த சரயுதாண்டா இருப்பா... இைத நான் கGவத்ேதாட ெசால்லுேவன்.
முட்டாள்... என்னால ெவறிேயாட கட்டிப் பிடிக்கிறதுக்கும், ஆைசேயாட கட்டிப் பிடிக்கிறதுக்கும் வித்யாசம் கண்டுபிடிக்க முடியாதுன்னு ெநனச்சியா.... இந்த சரயு அவ்வளவு சீக்கிரம் ஏமாந்துடுவாளா? என்ைன ெவறிேயாட கட்டிபிடிச்ச ஒரு மிருகத்துகிட்ட இருந்து நான் தப்பிச்சு வந்தது உனக்குத் ெதrயாதில்ல.
முதல்ல உன் ேமல அருெவறுப்பு வந்தது நிஜம்தான். அப்பறம் ராத்திr பூரா ேயாசிச்ேசன். இத்தைன நாள் உன் பக்கத்துல இருந்திருக்ேகன். உன் ரூம்ல உன்கூட இருந்திருக்ேகன். எனக்கு குட் டச், ேபட் டச் ெசால்லித்தந்திருக்கிேய தவிர, தப்பு எண்ணத்ேதாட என்ைனப் பாGத்தது கூட இல்ைல. என்னால உன்ைன உணர முடியாதா விஷ்ணு. லூசு ைபய்யா... நம்ம ெரண்டு ேபரும் ேவற ேவற ஆளா?
இதுதாேன விஷ்ணு உனக்கு ேவணும். நான் உன் ேமல ேகாவப்படணும், உன்ைன ெவறுக்கணும், உன்ைன மறக்கணும்- இைதத்தாேன என்கிட்ேடயிருந்து எதிGபாGத்த.... முதல் ெரண்ைட இப்பேவ தந்துட்ேடன் ேபாடா... ேபாயி என்ைன ஏமாத்திட்டதா ெநனச்சு சந்ேதாஷப்படு. ஆனா
157
மூணாவது ேகாrக்ைக நான் ெசத்தா கூட நிைறேவறாது. ஆனா அைதயும் பூGத்தி ெசய்துட்டதா உன்ைன நம்ப ைவப்ேபன்
விஷ்ணு உனக்கு என்னேமா ஒரு ெபrய பிரச்சைன இருக்கு. அைத என்கிட்ேட ெசால்லாம மைறக்கிற.... பரவால்ல, ஒரு நாள் வரும் அப்ப உன் மனசில இருக்குறைத எல்லாம் ெகாட்டுவ. நானும் என் மனைச உங்கிட்ட ெசால்லுேவன். அந்த நாளுக்காக உன் பங்காரம் காத்துகிட்டு இருக்கா...
நI இவ்வளவு ெசஞ்சும் எப்படி நI ேசGத்துவிட்ட காேலஜ்ல அைமதியா படிக்கிேறன்னு குழம்பிருப்பிேய... என் வட்டுக்காரG I அெமrக்கால ேபாய் மாஸ்டGஸ் படிச்சுட்டு வந்திருக்காG. அவரளவுக்கில்ைலன்னாலும் நான் ஒரு டிகிrயாவது படிக்க ேவண்டாமா?’ ஒரு கள்ளச் சிrப்பு சிrத்தவாறு ஆள்காட்டி விரைலயும் நடுவிரைலயும் உதட்டில் ைவத்து சத்தமாய் ஜிஷ்ணு ெசன்ற திைசக்கு ஒரு பறக்கும் முத்தம் தந்தாள்.
அத்யாயம் – 41 இன்று மியூனிக் காைல வழக்கம்ேபால் ெமதுவாக எழுந்து, ேவகமாய் அலுவலகத்துக்குக் கிளம்பினாள் சரயு. ‘பத்து வருஷமா இேத ெதால்ைல. இவனால என் தூக்கேம ெகட்டுப் ேபாகுது’ மனதினுள் ஜிஷ்ணுைவத் திட்டியபடிேய சாவிைய ஸ்ைடலாய் சுழற்றியவாறு, ேகாட்ைட எடுத்துத் தனது ேதாளில் ேபாட்டுக் ெகாண்டாள். வாசலில் நிறுத்தியிருந்த காrல் ஏறும்முன், எதிேர சற்று ெதாைலவில் இருந்த சிறிய கேப வாசலில் ேபாடப்பட்டிருந்த ேடபிளில் காப்பிைய அருந்தியபடிேய அவைளக் கண் எடுக்காமல் பாGத்துக் ெகாண்டிருந்த
158
ஜிஷ்ணு பட்டான். அருேக இருந்த காலி கப்புகள் அவன் நIண்ட ேநரமாய் அங்கு காத்துக் ெகாண்டிருந்தைத பைறசாற்றின.
‘ஓ ராத்திr பண்ண ேகப்மாrத்தனத்துக்கு மன்னிப்புக் ேகட்க, காைலலேய கூGக்கா ேவைல பாக்க வந்தாச்சா’
அவைன அலட்சியமாய் பாGத்தவாேற
ஒரு சிக்ெலட்ைட வாயில் ெமன்றபடி காைரக் கிளப்பினாள்.
‘சந்தனாைவயும் பின்னிையயும் ப்ைளட்டுல ஏத்தி விட்ட ைகேயாட இவ வட்டு I வாசல்ல ேதவுடு காக்குேறன். எவ்வளவு திமிரா பாGத்துட்டு ேபாறா பாேரன்’ திட்டியபடி தனது காrல் ஏறி அவளது காைரப் பின் ெதாடGந்தான்.
கண்ணாடியில், பின்னால் வரும் அவைனப் பாGத்து பழிப்புக் காட்டியபடி பபுள்கம்மில் ஒரு ெபrய முட்ைட விட்டவைளப் பாGத்து திைகத்து சிrத்த ஜிஷ்ணு சற்று பின்தங்க, அந்த இைடேவைளயில் காrல் சிட்டாய் பறந்தாள். ெதாடர முயன்ற ஜிஷ்ணுவுக்கு அவைளப் பிடிக்க முடிந்தால் தாேன, சந்து ெபாந்துகளில் புகுந்து ெசன்றுவிட்டாள்.
‘சனிக்கிழைமயும் அதுவுமா எங்க ேபானா’ ேயாசித்தவன் அவள் அலுவலகத்துக்கு ெசன்றைத அைரமணியில் கண்டுபிடித்தான். ‘என் கண்ணுல மண்ைணத் தூவிட்டு மைறயுறேத இவளுக்குப் ெபாழப்பாப் ேபாச்சு’ திட்டியபடி அவளது அலுவலகத்துக்கு எதிேர இருந்த பாGக்கில் அமGந்தான். ‘எப்படியும் ெவளிய வந்துதாேன ஆகணும்’
மதியம்
சரயு அலுவலகத்துக்கு எதிேர இருந்த சிறிய கைடக்கு உணவு
வாங்க ெசன்றாள். மால்கமிடம் ேபசியபடிேய காரட், ெவள்ளr கலந்த காய்கறி சாலட், பழரசம், சிறிய ேயாகGட் டப்பா என்று எடுத்து பில் ேபாட நின்றவளின் முன்ேன குதித்து நின்றான் ஜிஷ்ணு.
159
“வாட் ய ஸ்வட் I சGப்ைரஸ். நல்லா இருக்கியா சரயு” கண்களில் ஆச்சிrயம் விலகாமல் ேகட்டான் சந்தனாவின் தகப்பன்.
முதல் முைற சந்தனாைவத் ேதடி வந்த ேபாது ேபசிய அேத வசனத்ைத அச்சு பிசகாமல் அேத உணGச்சிகளுடன் ேபசிய ஜிஷ்ணுைவப் பாGத்து அசந்து நின்றுவிட்டாள்.
“உனக்குத் ெதrஞ்சவரா சரயு” என்ற மால்கமின் ேகள்விக்குக் கூட அவளால் பதில் ெசால்ல முடியவில்ைல.
சரயுவின் அதிGச்சிையக் கண்டு மால்கம் தாேன ெசன்று ஜிஷ்ணுவிடம் அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்டான். இருவரும் ஐந்ேத நிமிடத்தில் சிrத்து ேபசும் அளவுக்கு ெநருங்கிவிட்டனG. மால்கம் ேகக் வைககைள ஆராய்ந்து ெகாண்டிருக்க இன்னுமும் கண்களில் அதிGச்சி விலகாமல் நின்ற சரயுவிடம்.
“ஏண்ட்டி(என்ன)
சரெவடி, எந்துக்கு இந்த ெபத்த ஷாக்” என அவள்
கன்னத்ைத சுண்டியபடிேய ேகட்க
“எப்படிடா இப்படி நாலு சிவாஜி பத்து நாேகஸ்வரராவ் கலந்த மாதிr நடிக்குற... அன்ைனக்கும் இேத மாதிrதாேன ேபசின... ெகாஞ்ச ேநரத்துக்கு முன்னாடிதாேன என்ைனப் பாGத்த, என்னேமா வருஷக்கணக்கா பிrஞ்சிருந்த மாதிr சீன் ேபாடுற”
“சரயு டாGலிங், உலகத்துல இருக்குற பாதி காG கம்பனிஸ்க்கு உன்ைனத் ேதடி ேபாயிருக்ேகன் ெதrயுமா? நI ெஜGமனில இருக்குறதா ேகள்விப்பட்ேடன். நI புத்திசாலித்தனமா நடக்குறதா ெநனச்சுட்டு, உங்க அக்காகிட்ட கூட ெவளிநாட்டுல இருக்குறத மைறச்சாலும், நIயும் நானும் சந்திச்ேச ஆகணும்னு அவன் எழுதிருக்காேன.
160
மூணு மாசம் முன்ேன உன் ரூம்ெமட் ைசத்தன்யாேவாட கிளாஸ்ெமட் உன்ைன பிரான்க்ேபாGட்ல பாGத்ததா தகவல் கிைடச்சது. நIதான் ஆட்ேடாெமாைபல் காதலியாச்ேச... அதனால இந்த ஊGல இருக்க சான்ஸ் இருக்குன்னு முடிவு பண்ணிட்டு அவசர ேவைலகைளெயல்லாம் முடிச்சுட்டு, இங்ேகயும் ேஹாட்டல் பிஸிெனஸ் ஆரம்பிக்கணும்னு ஒரு புது ேவைலைய ஏற்படுத்திக்கிட்டுக் கிளம்பிேனன். அந்த சமயம் பாGத்து சந்தனாவும் கூட வர ஆைசப்பட்டா. பின்னியும் வேரன்னு ெசான்னாங்க. ேசா குடும்பமா கிளம்பிட்ேடாம்.
உன்ைனத் ேதடித்தான் இந்த ஊருக்கு வந்ேதன். ஆனா சந்தனாேவாட உன்ைனப் பாGப்ேபன்னு நிைனக்கல. சந்து என்கிட்ேட ேபான்ல ேபசினப்ப பின்னிகிட்ட ேபசின உன் குரல் ேகட்டது. நான் எவ்வளவு சந்ேதாஷப்பட்ேடன் ெதrயுமாடி.... வானத்துல பறக்காத குைற....
ேவகமா ஓடி வந்ேதன். நI சந்தனாகிட்ைடயும் பின்னிகிட்டயும் ேபசிகிட்ேட சாப்பிட்டல்ல, ெவளில இருக்குற ெதருமுைனல நின்னு ஆறு சிகிெரட், நாலு காபி காலி பண்ணிட்ேட கண்ணாடி வழியா உன்ைன ரசிச்சு பாGத்துட்ேட இருந்ேதன்.
உன் கூட உட்காGந்திருந்தா நI சாப்பிடுற அழைக எப்படி ரசிக்க முடியும் ெசால்லு. சந்தனா, பின்னி ெரண்டு ேபரு முன்னாடி உன்கிட்ட ெஜன்ட்டில்ெமன் ேவஷம் ேவற கட்டணும்” ஜிஷ்ணு அவைள சந்தித்த விதத்ைத ெசால்ல, ‘உன்ைனத் ேதடிேய அவன் வந்திருக்கான்’ என ராம் ெசான்னது எவ்வளவு தூரம் உண்ைம என்று நிைனத்தபடி ஆெவனப் பாGத்திருந்தாள்.
மஞ்சள்நிலா முகத்ைதப் பாGத்துக் கண் சிமிட்டியபடி “நல்ல ேவைள ேபபி, நிஜமான ஸ்வட் I சGப்ைரஸா உன்ைன பாGக்கல. அப்படி மட்டும் பாGத்திருந்ேதன் ேநத்து ைநட் தந்த கிஸ் எல்லாம் அந்த மீ ட்டிங்ைலேய உனக்குக் கிைடச்சிருக்கும்’ கூலாய் ெசான்னான்.
“உன்ைன...” ைகயில் நறுக்ெகன சரயு கிள்ள, 161
“எனக்கு வலிக்கைலேய” என்று சரயுவிடம் பழிப்பு காண்பித்த ஜிஷ்ணுவிடம் ெதன்பட்ட சிறு குழந்ைதையக் கண்டு திைகத்தாள் சரயு.
மால்கம் வந்துவிட அைனவrன் உணவுக்கும் ேசGத்து பில் ேப ெசய்த ஜிஷ்ணு. “வா சரயு அந்த பாGக்குல உட்காGந்து சாப்பிடலாம்” என்றான்.
“ஆபிஸ் ேபாகணும். எனக்குத் தைலக்கு ேமல ேவைலயிருக்கு” என்றாள் சரயு.
“அப்படியா.. நI ேஹG ஸ்ைடலிஸ்டாவா ேவைல பாக்குற?.” என்றவன்
“மால்கம், சரயுைவ ெராம்ப நாள் கழிச்சு பாக்குேறன் பட் ேபசத்தான் ேநரமில்ைல. நான் ப்rதான். ஆனா நIங்க ஆபிசுக்குப் ேபாகணுேம. சனிக்கிழைம கூட சரயு ேவைல ெசய்ய ேவண்டியிருக்கு பாருங்க” என்றான் ேசாகமாக
“ேநா ஜிஷ்ணு. அடுத்தவாரம் ெரண்டு ேபரும் lவ்ல ேபாேறாம். நான் அதுக்கு முன்னாடி முடிக்க ேவண்டிய சில ேவைலகள் இருந்தது. அதுக்கு ெஹல்ப் பண்ணத்தான் சரயு வந்தா. அவேளாட பகுதி எல்லாம் முடிஞ்சது. இன்ைனக்கு காைலலேய ஆபிஸ் ெவண்டிங் ெமஷின்ல இருக்குற சாக்ெலட், சிப்ஸ், பிrட்ஜ்ல இருக்குற பால், டீ எல்லாம் காலி பண்ணிட்டா. அப்பறம் கண்டிப்பா லஞ்சுக்கு பசிக்கணும்ேன ஸ்குவாஷ் ேவற விைளயாடிட்டு வந்தா.
இெதல்லாம் ேபாரடிச்சு ேபாயிடுச்சு ேபாலிருக்கு. உட்காGந்து என்ைன டாக்குெமன்ட் கூட அடிக்க விடாம அறுத்துகிட்டு இருக்கா. நIங்க கூட்டிட்டு ேபாயிட்டா நான் ெகாஞ்சம் நிம்மதியா ேவைல ெசய்ேவன்”
162
“அப்படியா ெசால்லுறிங்க.... சr, உங்களப் பாத்தாலும் பாவமா இருக்கு. அதனால இவைள நான் கடத்திட்டு ேபாேறன். நIங்க நிம்மதியா இருங்க” என்றான் கண்கள் முழுவதும் சிrப்ேபாடு.
“தாங்க் காட். ஜிஷ் உங்க உதவிைய உயிருள்ளவைர மறக்கமாட்ேடன். சரயு.. நான் ஆபிசுக்கு ேபாேறன். உன் ேவைலதான் முடிஞ்சுடுச்ேச, நI உன் பிெரண்ட் கூட ேபசிட்டு அப்படிேய வட்டுக்கு I ஓடிப் ேபாயிடு. இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு ஆபிஸ் பக்கம் எட்டிப்பாக்காேத. அப்படி வந்தன்னு ேகள்விப்பட்ேடன் ெகான்னுடுேவன்” என்று மிரட்டிச் ெசன்றான்.
“ேபாடா எட்டப்பா. ஓசி லஞ்சுக்காக என்ைனக் காட்டிக் ெகாடுத்துட்டிேயடா” கத்திய சரயுைவப் பாGத்து வயிற்ைறப் பிடித்துக் ெகாண்டு சிrத்தான் ஜிஷ்ணு.
அத்யாயம் - 42
அந்த பாGக்கில் அமGந்து சரயுவுடன் உணவு உண்ணும்ேபாது உலகிேலேய அதிGஷ்டசாலியாய் தன்ைன உணGந்தான் ஜிஷ்ணு. “தாங்க்ஸ் சரயு”
“நான் ெசான்னத கவனிச்சியா இல்ைலயா?” கடுப்பாய் ேகட்டாள்.
“ேபசினியா என்ன? ேதவைதகள் லா லான்னு பாட்டுப் பாடினதுல ஒண்ணும் ேகக்கல” என்று உதட்ைடப் பிதுக்கியவனின் முதுகில் ெரண்டு ெமாத்து ெமாத்தினாள்.
“கழுத வயசாச்சு. டீன் ஏஜ் ைபயன்னு ெநனப்பா உனக்கு. என் பின்னாடிேய சுத்துற.... நாலு காபி ஆறு சிகிெரட் குடிச்சுகிட்ேட கண்ணாடி வழியா பாGத்தானாம். உனக்கு ேவற ேவல ெவட்டி இல்ல. பத்து வயசு ெபாம்பளப்
163
பிள்ைளைய வச்சுட்டு ஏண்டா இப்படி பண்ணுற”
அவள் ேபசுவைதக் காதிேல வாங்காமல் “இந்தா ெகாஞ்சம் ேகாக் குடிச்சுக்ேகா.. என்ைன அடிச்ேச ைடயGட்டாயிட்ட....” ைகயிலிருந்த ேகாக்ைகத் தர, கட கடெவன வாங்கிக் குடித்தாள். குடித்து முடித்தவுடன் “ஐேயா இது ைடயட் ேகாக் இல்ைலயா... ேபாடா இது ேவற அனாவசிய ேகலr” ேசாகமாய் ெசான்னாள்.
“அந்த அளவுக்கு ைடயட்ல ஸ்ட்rக்ட்டா மாறிட்டியா”
“விைளயாடேவ ேநரமில்ல, அத்ைத ேவற எனக்கு சூப்பரா சைமச்சு ேபாடுவாங்களா... ெவயிட் ேபாட்டுடுச்சு. அதனால ராம் ேவற எைடையக் குைறக்கணும்னு ஆGடG ேபாட்டுட்டான்”
“ஆமா ஆமா குைறச்சுடு, இடுப்புல கூட சின்ன ைடயG இருக்கு”
சரயு ேகாவமாய் முைறக்க “ேகாச்சுக்காதடி... சின்னதா, ப்ெரஸ்டிஜ் குக்கG காஸ்கட் அளவுதான் இருக்கும்னு ெநைனக்கிேறன். நI ஸ்வட்ைட I நிறுத்தினா ெரண்டு வாரத்துல ஹாக்கின்ஸ் காஸ்கட்டா குைறஞ்சுடும்” ெசால்லி முடித்ததும் முன்னிலும் ேவகமாய் அடிக்க ஆரம்பித்தாள் சரயு “ெபாறுக்கி... ேபச்ைசப் பாரு... உன்ைனப் பாத்ததில இருந்து உடம்பு புல்லா மைறக்குர ப்ராக்தான் ேபாட்டுட்டு இருக்ேகன். அதுைலேய என்னம்மா ேநாட் பண்ணிருக்க.. எருைம”
“ேநத்து உன் இடுப்ைப வைளச்சப்பத்ததான் கண்டுபிடிச்ேசன். ஐ கான்ட் ப்rெவன்ட் இட் டியG ... தப்புத்தான் சாr சரயு.”
164
மூச்சு வாங்க நிமிGந்தவள், ைகப்ைபயிலிருந்த ஸ்காGைப எடுத்து கழுத்தில் துப்பட்டாைவப் ேபால சுற்றிக் ெகாண்டு புல்லில் படுத்து மூச்சு வாங்கினாள்.
அவ்வளவு கைளப்பிலும் மறக்காமல் அவள் ஸ்காGைப எடுத்து சுற்றிக் ெகாண்டது அவள் தன் ேமல் என்ன மாதிr எண்ணம் ைவத்திருக்கிறாள் என்று ஜிஷ்ணுைவக் குத்திக் காட்ட
“ெநஜம்மாேவ நான் ெபாறுக்கி இல்ல சரயு. ெராம்ப நாளா என்ைன அப்படிேய ெசால்லுறடி. அந்த ஸ்விம்மிங் பூல்ல ெரண்டு மூணு ெபாண்ணுங்கேளாட உன் கிட்ட சீன் ேபாட்டது தாேன காரணம்” வருத்தமாய் ேகட்டான்.
“உன்ைன இன்ெனாரு தடைவ ேவற ஒரு ெபாண்ணு கூட பாGத்திருக்ேகன் ஜிஷ்ணு. ஆனா நான் பாGத்தது உனக்குத் ெதrயாது” என்றாள் அைமதியாக.
“சரயு...”
“ெமட்ராஸ் ஏGேபாGட்ல என் சீனியG ஒருத்திக்கு
ெசன்ட் ஆப் தர
வந்ேதாம். அப்ப ஒரு ெபாண்ணு ப்ேளன்ேலருந்து இறங்கி வந்து உன்ைனக் கட்டிப் பிடிச்சா... நIயும் பதிலுக்கு அவ ேதாைள சுத்திக் ைகையப் ேபாட்டுகிட்ட....” திைகப்ேபாடு ஜிஷ்ணு பாGக்க சரயு ெதாடGந்தாள்.
“அப்பக்கூட என் மனசுகிட்ட அது நI இல்ல நI இல்லன்னு திருப்பித் திருப்பி ெசான்ேனன். ஆனா என் புத்தி உங்க பின்னாடிேய என்ைன ேபாக ெசால்லுச்சு. ைபத்தியம் பிடிச்ச மாதிr உங்க பின்னாடிேய வந்ேதன். இருட்டா இருந்த பாGகிங் ஏrயாவுக்கு ேபானிங்க. அங்க நI என்ைன காேலஜ்ல ேசக்க வந்தப்ப வந்ேதல்ல அேத ேபாGட் காGல ெரண்டு ேபரும் 165
ஏறினிங்க. அதுக்கு அப்பறம் அவ அவசரம் தாங்க முடியாம கட்டிப் பிடிச்சு உன் வாயில கிஸ் பண்ண ஆரம்பிச்சா... நIயும் ஒத்துைழச்ச. மூணு நிமிஷம் பத்து ெசகண்ட்ஸ் அந்த கிஸ்ேசாட ைடம். அப்பறம் அவ உன் சட்ைட பட்டைனத் திருவினா. எனக்கு அதுக்கு ேமல ெதம்பில்ல. அதுக்குள்ேள நI அவ ைகைய விளக்கிவிட்டுட்டு அைமதியா ஏேதா ெசான்ன..... அவ உன் கன்னத்துல கிஸ் ெகாடுத்துட்டு ேதாளுல சாஞ்சுகிட்டா... காைரக் கிளப்பிட்டு ேபாயிட்ட... நல்ல ேவைள அதுக்கு ேமல கடவுள் என்ைன ேசாதிக்கல”
மனதுள் ெசான்னாள் ‘அதுவைரக்கும் எனக்கு மட்டும்தான் உன்னால மனசாற கிஸ் பண்ண முடியும்னு ெநனச்ேசன். அன்ைனக்குத்தான் அந்த எண்ணம் முழுசுமா தகGந்து ேபாச்சு. நI ராமனில்ல கிருஷ்ணன் என்ற உண்ைமையக் கஷ்டப்பட்டு ஜIரணிச்ேசன்’
அவளருேக அமGந்து அவைளேய பாGத்தான் ஜிஷ்ணு. “மூணாவது வருஷம் படிச்சப்ப நடந்ததா சரயு” என்றான்
ஆமாெமன தைலயாட்டினாள் சரயு.
“அதுக்கப்பறம்தான் நI என் பணத்ைத உபேயாகப்படுத்துறைத குைறச்சுகிட்ட... என் கிட்ட உன் மாமா பணம் அனுப்புறதா ேபாய் ெசால்லிட்டு, பாGட் ைடம் ேவைல பாGத்து சம்பாrச்சு உன் ெசலவுகைள சமாளிக்க ஆரம்பிச்ச. இெதல்லாம் நம்ம பிrவுக்கப்பறம் நான் ைசத்தன்யா மூலமா ெதrஞ்சுகிட்ேடன்”
“ஆனாலும் என் படிப்பு நI தந்ததுதான். பீசுக்கு உன் பணத்ைத மட்டும்தான் உபேயாகப்படுத்திேனன்”
“ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா என்ைன விட்டு விலக ஆரம்பிச்ச... நான் ைபத்தியக்காரன் மாதிr, ேவஷம் ேபாட்டைத நம்பி விலகுறன்னு ெநனச்ேசன்” சிrத்தான் ஜிஷ்ணு.
166
“இைத மட்டும் நிைனவில் வச்சுக்ேகா சரயு.... என் வாழ்க்ைகல உன்ைனத் தவிர வந்த ஒரு ெபாண்ணு, அதுவும் எனக்கு முத்தம் ெகாடுக்குற அளவு ெநருக்கமா பாGத்த ெபாண்ணு ஜமுனாவத்தான் இருக்கும்” என்றான்.
‘நான் ேகட்ேடனா’ என்ற பாGைவையப் பாGத்தாள் சரயு. எழுந்து கிளம்ப தயாரானவைள ஏமாற்றத்ேதாடு பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
“அதுக்குள்ேள கிளம்புறிேய சரயு”
“அதுக்குள்ேளயா இப்ப மணி என்னான்னு பாGத்தியா...” என்றாள்.
“உன் கூட இருக்குறப்ப மட்டும் ஏன் இந்த ேநரம் இவ்வளவு ேவகமா ேபாகுது” எrச்சல் பட்டவன் “ஐேயா உன்கிட்ட எவ்வளேவா ேபச ேவண்டியிருக்கு. ப்ள Iஸ்டி இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம் இேரன்” ெகஞ்சினான்.
அவன் அருேக முட்டி ேபாட்டு அமGந்தவள் “ஜிஷ்ணு... ஜிஷ்ணு... நான் கிளம்புறைத தள்ளிப் ேபாடத்தான் முடியுேம தவிர, தவிGக்க முடியாது. உனக்கு ஏன் இது புrய மாட்ேடங்குது. ஒரு காலத்துல உயிருக்கு உயிரா லவ் பண்ேணாம் ஒத்துக்குேறன். ஆனா நம்ம ெரண்டு ேபரும் தனித் தனி பாைதல நடந்து ெராம்ப தூரம் வந்துட்ேடாம். அைத மனசில் பதியைவ ஜிஷ்ணு” குழந்ைதயிடம் ெசால்வத்ைதப் ேபால ஒவ்ெவாரு வாGத்ைதயாக ெசான்னாள். “பதிய ைவக்கிேறன் சரயு.... ஆனா இந்த மாதிr ஒரு சான்ஸ் இனிேம கிைடக்குமா... இப்ப இங்க நானும் என் சரெவடியும் மட்டும். ஐேயா ஐ லவ் திஸ் ெமாமன்ட். ஐ ேடாண்ட் வான்ட் டு ேவஸ்ட் இட். ப்ள Iஸ் ப்ள Iஸ் ப்ள Iஸ் அட்ைவஸ் பண்ணி இந்தப் ெபாழுைத வணாக்காதடி” I மண்டியிட்டு சரயுவின் ைககைளப் பிடித்துக் ெகஞ்சினான்.
“என்ன ெசால்லுற... உனக்கு இப்ப என்ன ேவணும்?” 167
“உன்ேனாட ேநரம்..... அைத எனக்ேக எனக்குன்னு தrயா...”
அதிGச்சியுடன் சரயு பாGக்க..... “ப்ள Iஸ் ெகாஞ்ச ேநரம் என்கூட ஸ்ெபன்ட் பண்ணுரா”
‘நI ேகட்டால் நான் மாட்ேடன் என்றா ெசால்ேவன் கண்ணா?’ இைமக்காமல் பாGத்தாள்.
“ேஹ ெபாறுக்கிங்குற மாதிr பாGக்காேத. ஐ ேநா ைம லிமிட்ஸ்....”
“ஈவ்னிங் ஒரு முக்கியமான ேவைலயிருக்கு”
“ஈவ்னிங்ேக கிளம்பணுமா... பரவால்ல அது வைரக்கும் என் கூட இருக்கலாேம”
“இதுக்கு சம்மதிக்கணும்னா நI எனக்கு ஒரு சத்தியம் ெசஞ்சு தரணும்”
“உன்ைன மறக்க முடியாது. அைத மட்டும் ேகக்காேத.”
ெபருமூச்சு விட்டவள் “இனிேம நI உன் மைனவி குழந்ைதகேளாட சந்ேதாஷமா இருக்கணும். என்ைன ெதாறத்துறைத விட்டுட்டு உன் ேவைலைய பாGத்துட்டு ேபாயிடணும் ஓேகயா?” ெமௗனம் அவனிடம்.
168
“இந்த ெமௗனத்ைத நான் சம்மதமா எடுத்துக்குேறன். சrயா அஞ்சு மணிக்குக் கிளம்பிடுேவன்” ைகேயாடு ெசல்லில் அலாரம் ெசட் ெசய்தாள்.
புன்னைகத்த ஜிஷ்ணு. “என் வாழ்க்ைகல மறக்க முடியாத நிமிஷங்கள். மூங்கில் வடு I இல்ைல, நIச்சலடிக்க ஆறில்ைல, முறுகல் ேதாைச இல்ைல. ஆனா என் ஏஞ்சல் சாயந்தரம் வைர என் கூட இருக்ேகன்னு ெசால்லிருக்கா. நம்ம கனவு கண்டதுல ஒண்ணு ெரண்டாவது நிைறேவறட்டும். முதல்ல ஒரு ைசக்கிள் வாடைகக்கு எடுத்துட்டு இந்த பாGக்ைக சுத்துேவாம்” என்றான்.
அத்யாயம் - 43 பூங்காவில் காGைட ேபாட்டு பணம் ெசலுத்தி வாடைகக்கு ைசக்கிைள எடுத்துக் ெகாண்டாGகள். ேபாட்டி ேபாட்டுக் ெகாண்டு இருவரும் ேவகமாய் ைசக்கிள் ஒட்டி ஒருவைர ஒருவG முந்தினாGகள்.
ஓrடத்தில் ெஜGமன் கிராமிய நடனம் நடக்க அைத ஆGவமாய் பாGத்தாGகள். ஒரு ெபண்ணிருக்க அவைள திருமணம் ெசய்ய இரண்டு ஆண்கள் நடனத்திேலேய சண்ைடயிட்டனG.
“இதுக்கு ேபG இங்கிlஷ்ல ஸ்லாப் டான்ஸ். ெபாண்ணுங்கைள கல்யாணம் ெசஞ்சுக்க அந்த காலத்துல இந்த ஊைர ேசGந்த விவசாயிங்க, ேவட்ைடயாடுரவங்க எல்லாம் இப்படித்தான் டான்ஸ் சண்ைட ேபாடுவாங்களாம். ெஜயிக்கிறவங்களுக்குத்தான் அந்தப் ெபாண்ணு”
அங்கிருந்த ேஜாடிகளுடன் ேசGந்து இருவரும் இடுப்பிைனக் கட்டி அைணத்தவாறு ஒரு ஆங்கிலப் பாணி டான்ஸ் ேபாட்டனG.
“ேபசாம உங்கப்பா இந்த மாதிr ேபாட்டி எதுவும் வச்சு எனக்கு உன்ைனக் கல்யாணம் ெசஞ்சுத் தந்திருக்கலாம்” ஏக்கத்ேதாடு ெவளிவந்த 169
வாGத்ைதகைள காதில் விழாதது ேபால் அலட்சியம் ெசய்தாள் சரயு.
“அன்ைனக்கு உங்க அப்பா சீrயஸ்ன்னு தகவல் வந்ததுேம உன் கழுத்துல தாலி கட்டிருக்கணுேமா.... அப்படி மட்டும் நடந்திருந்தா ஜமுனாேவாட எனக்குக் கல்யாணம் நடந்திருக்காதுல்ல. இப்ப இருக்குற ெதளிவும், முன்ேயாசைனயும் அப்ப இல்லாம ேபாயிடுச்சுரா. நம்ம ெரண்டு ேபருக்குேம வயசும் அனுபவமும் கம்மி. ேயாசிச்சு முடிெவடுக்கத் ெதrயல. நானும் ெபத்தவங்களுக்கு நம்ம சந்ேதாஷத்ைத விட குடும்ப ெகௗரவமும், ஊருல கிைடக்குற மrயாைதயும்தான் முக்கியம்னு ெதrஞ்சிக்காமேலேய இருந்துட்ேடன்” கவைலப்பட்டான் ஜிஷ்ணு.
“ஜிஷ்ணு நடந்தது நடந்துடுச்சு. இப்படி பண்ணிருக்கலாேம அப்படி பண்ணிருக்கலாேமன்னு குழம்பாேத. எப்ேபாதும் நடந்தைத ெநனச்சுப் பாக்கும்ேபாது நாம இன்னும் ெகாஞ்சம் ெபட்டரா பண்ணிருக்கலாேமன்னு தான் ேதாணும். உண்ைம என்னான்னா அந்த ெநாடில அந்த முடிைவத் தவிர ேவற ஒண்ைண நம்மால எடுத்திருக்க முடியாது”
அவன் ைககைளக் ேகாGத்து ஆறுதல் ெசால்லியபடிேய நடந்தாள் சரயு. வார விடுமுைறயாதலால் ஸ்டால்கள் சில ேபாட்டிருந்தனG. குழந்ைதகேளாடு குழந்ைதகளாய் ெமGr ேகா ெரௗண்ட் சுற்றினாGகள். ஜிஷ்ணு வில் அம்பு விடும் இடத்தில் ஐந்து ஐந்து யூேராவாய் கட்டி இருபது அம்புகைள விட்டு ெவற்றிகரமாக சரயு ஆைசப்பட்ட ெபrய புலி ெபாம்ைமைய ெவன்று தந்தான்.
"அம்பு வாங்கின காசுக்கு இைத மாதிr இன்ெனாரு ெபாம்ைம வாங்கிருக்கலாம்"
"ேபாடா லூஸு..... எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு இைத எனக்காக ெஜய்ச்சு தந்திருக்க.... இதுல காசு மட்டுமா இருக்கு. இதுக்காக நI பட்ட கஷ்டமும் ேசGந்து இருக்கு". புலி ெபாம்ைமைய கட்டி அைணத்து அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள்.
170
ஏக்கத்ேதாடு பாGத்த ஜிஷ்ணு "இதுக்கு ேபருதாண்டி ஓரவஞ்சைன. கஷ்டப்பட்டு ெஜயச்சது நான். கிஸ் மட்டும் இதுக்கா?"
அவனது பின்தைலயில் ெசல்லமாய் அடித்தவள் "புலம்பாம வா"
அங்கு கிைடத்த உணவு வைககைள இருவரும் வாங்கி ருசி பாGத்தாGகள். “சரயு இந்த ஸ்ட்ராெபGr ேகக் ேடஸ்ட் பண்ணிப்பாேரன்” என்று அவன் சாப்பிட்டுவிட்டு ைகயிலிருந்தைத இயல்பாக ஊட்ட,
“இந்த சாக்ெலட் க்ராசியன்ட் சாப்பிட்டுப் பாேரன்” என்று அவள் பதிலுக்கு தான் உண்டைத அவனுக்கு ஊட்டினாள்.
"ெவr லவ்லி இந்தியன் கப்புல்" என்று அருகில் யாேரா ெசான்னது காதில் விழ, கைடயில் ேபரம் ேபசிக் ெகாண்டிருந்த சரயுைவ இன்னமும் ெநருங்கி நின்றுக் ெகாண்டான். அவைள அடுத்தவனின் மைனவியாக ஜிஷ்ணுவால் கற்பைன கூடப் பண்ண முடியவில்ைல.
'ஊருல இருக்குற எல்லாரும் நாங்க ெரண்டு ேபரும்தான் ெபாருத்தமான ேஜாடின்னு ெசால்லுறாங்க. இந்த திமிGபிடிச்சவள ெபருமாள் பைடச்சேத என்ைனக் கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னுதாேன... அதனாலதாேன அவG ேகாவில்ல வச்சு இவகிட்ட என் மனைச பறிெகாடுத்ேதன். இவ
எனக்கு
எவ்வளவு முக்கியம்னு இவகிட்ட உணGத்தியும், எப்படி என்ைன மறந்துட்டு ேவற ஒருத்தைன கல்யாணம் பண்ணிகிட்டா' அவனது மனம் சுணங்கியது. முன்பு ஒரு தரம் தான்தான் அவைள ேவறு யாைரயாவது கல்யாணம் ெசய்து ெகாண்டு வாழும்படி சீrயஸாய் அறிவுைர ெசான்ேனாம் என்பைத ேவண்டுெமன்ேற மறந்தான்.
171
கைளத்துப் ேபானவGகள் ஓய்ெவடுக்க அமர, "உனக்கு ஒரு சின்ன கிப்ட் தரணும்ரா"
"பணேமா நைகேயா ேவண்டாம்" என்றாள் கண்டிப்பாக
"ெரண்டுமில்ைல"
"ேநத்து மாதிr கிஸ் பண்ண, உன் கன்னத்துல பளாG பளாGன்னு தந்துட்டு எந்திருச்சு ேபாயிட்ேட இருப்ேபன்"
"சr என் ஆைசைய முழுங்கிடுேறன். இது ேவற... இந்த வடிேயாைவப் I பாேரன்" என்றான் புன்னைகயுடன்.
ஏேனாதாேனா என்று ஆGவமில்லாமல் பாGக்க அமGந்த சரயு தூக்கி வாr ேபாட அவனது சாம்சங்க் ேடபிலட்டில் ெதrந்த படத்ைத ெபrதாக்கினாள்.
இரண்டு ேபG ெசல்வத்ைத பிடித்துக் ெகாள்ள, ஒருவன் ைகயில் ஆசிட் பாட்டிைல ைவத்துக் ெகாண்டு பக்கத்தில் நின்றான்.
"நாேய.... என்ன ைதrயமிருந்தா என் சரயு டிரஸ் மாத்துற ரூமில ஒளிஞ்சிருந்து பாத்துருப்ப. இந்தக் கண்ணு தாேன அவைளப் பாத்தது. இனிேம அது எைதயும் பாக்காது. இந்தக் ைகதாேன அவைளத் ெதாட்டது. இனிேம அது எதுக்கும் உபேயாகப்படாது" என்று ஜிஷ்ணுவின் குரல் ெதளிவாகக் ேகட்டது. ெசல்வத்தின் கழுத்திலிருந்த பூட்ஸ் அணிந்த பாதம் ஜிஷ்ணுவினுைடயது என்பைதக் கண்டு ெகாண்ட சரயுவின் கண்கள் வியப்பால் ெபrதாகின.
172
"இவன் கத்துறத ெதளிவா வடிேயா I பண்ணுங்க. என் பங்காரம் பாக்கணும்" ஆைணயிட்டுவிட்டு நகர, உயிG ேபாகும் ஓலம் எழும்பியது ெசல்வத்தின் ெதாண்ைடயிலிருந்து.
வாGத்ைத வராமல் சரயு திைகக்க, "உன்ைன கஷ்டப்படுத்தினாேன... உன் நம்பிக்ைகைய ெகடுத்தாேன.... தங்ைகயா ெநைனக்க ேவண்டியவைள தாரமாக்கப் பாGத்தாேன.... இருக்க வடில்லாம I ஓடி ஒளிய வச்சாேன... கைடசியா உங்கப்பா மனெசாடிஞ்சு ெசத்துப் ேபாகக் காரணமா இருந்தாேன..... அவன் மட்டும் சந்ேதாஷமா இருக்கலாமாரா? நான் விட்டுடுேவனா" அவளது கன்னங்கைள வருடியபடி ேகட்க உணGச்சி மிகுதியால் அவனது ேதாைள வைளத்து அைனத்துக் ெகாண்டவள் அப்படிேய அவனது மாGபில் சாய்ந்தாள். "விட மாட்ட... எனக்குத் ெதrயும். அவன் என்ைனப் பிடிச்சு இழுத்தாேன அப்ப உன்ைனத்தான் ெநனச்ேசன். உன் வாGத்ைத மட்டும்தான் என் காதுல ஒலிச்சி யாைன பலம் தந்தது" அவளது இடுப்பிைன வைளத்து தனது ைககளுக்குள் அடக்கிக் ெகாண்டான். அதில்தான் அத்தைன ஆறுதல்.
" அன்ைனக்கு ஸ்வட் I வாங்கித் தர ெசான்னப்பேவ ெநனச்ேசன் விஷ்ணு. தாங்க்ஸ்" என்றவாறு அவனது அகன்று பரந்த ேதாளில் அவைளயறியாமேலேய இதழ்கைளப் பதித்தவள் ‘ச்ேச என்ன ெசஞ்சுட்டிருக்ேகன்’ என்றவாறு விலகினாள்
நIண்ட நாள் கழித்துக் கிைடத்த முத்தத்ைத அனுபவித்தவன் "நான் ஒண்ணும் உன்ன மாதிr ேகாவப்பட்டுத்
திருப்பி அடிக்க மாட்ேடன். நI
கிஸ் தந்த இடத்துல தண்ணி கூட படாம பத்திரமா பாத்துக்குேவன்"
“நI இப்ப உணGவு ேவகத்துல உன்ைன அறியாம ெகாடுெதல்ல, அேத மாதிr தான் ேநத்து நானும் ெகாடுத்ேதன். இப்ப நI ெகாடுத்த முத்தம் தப்பில்ைலன்னா, ேநத்து நான் ெகாடுத்த முத்தமும் தப்பில்ல” என்று ெசால்லி அவன் ேநற்று நடந்த முைறைய நியாயப் படுத்தினான். 173
“இப்ப ெசால்லுரா உனக்கு நான் முத்தம் தரக்கூடாதா”
அவன் மூக்ைகப் பிடித்து ஆட்டியவள் “ேநத்து நI நடத்துகிட்டது தப்ேப இல்ைல. ேபாதுமா” என்றாள்.
அப்படிேய ெநடுேநரம் அமGந்திருந்தனG "சரயு... "
"ெசால்லு"
"ஒரு சாதாரண
ெபாம்ைமைய ெஜயுச்சுத் தர நான் பட்ட கஷ்டத்ைத
உணர முடிஞ்சா உன்னால நான் உன்ைனப் பிrஞ்சு படுற கஷ்டத்ைத உணர முடியைலயாரா"
"மரத்ைத ெவட்டும்ேபாது அது கத்துறதில்ைல. அதனால அதுக்கு வலியில்ைலன்னு ெநைனச்சுப்பியா"
“என்ைன விட்டுப் பிrயணும்னு தாேன அந்த ராைம கல்யாணம் பண்ணிட்டு இங்க வந்த”
“இல்ல ஜிஷ்ணு... நம்ம ெரண்டு ேபரும் சந்ேதாஷமா இருக்கணும்னு தான் அந்த முடிைவ எடுத்ேதன்.... “
"நI உன் வட்டுக்காரன் I கூட சந்ேதாஷமா இருக்கியா" மறுபடியும் ேகட்டு உறுதிப்படுத்திக் ெகாண்டான்.
174
"ஐேயா திரும்பத் திரும்ப எத்தைன தடைவதான் இைதேய ேகப்ப. நான் சந்ேதாஷமா இருக்ேகன். உலகத்திேலேய என் வட்டுக்காரG I என் ேமல அன்பு வச்சிருக்குற அளவுக்கு ேவற யாரும் வச்சிருக்க மாட்டாங்க... ேபாதுமா" என்றாள் கடுப்புடன்.
"அைத மட்டும் நான் ஒத்துக்க மாட்ேடன். உலகத்திேலேய நான்தான் அதிகமா உன்ேமல அன்பு வச்சிருக்ேகன். உன் அம்மாைவ விட, உன் அப்பாைவ விட, உன் கணவைன விட... " சட்ெடன ெசால்லிவிட்டு அவளது முைறப்ைபக் கண்டு அடங்கினான்.
"தப்பா எடுத்துக்காத சரயு... பின்னி உன் ரூம்ல சிங்கிள் காட் இருக்குறதா ெசான்னாங்களா நான் ெகாஞ்சம் குழம்பிட்ேடன்" வழிந்தான்.
"எந்த ரூைம பாGத்தாங்க...” ேயாசித்தவன் “கடவுேள அது அபி ரூம். அதுலதான் என் சுடிதாGஸ் அண்ட் குGதிஸ் அடுக்கி வச்சிருக்ேகன். அைத பாGத்துட்டு என் ரூம்னு ெநனச்சாங்களா உங்க சித்தி. நIயும் ஏேதா எனக்கும் என் கணவருக்கும் தகராறுன்னு ெநனச்சுட்ட. இதுதான் ேநத்துல இருந்து நI என்கிட்ட ஈஷிகிட்டிருக்க காரணமா? தகறாரா இருந்தா என்ன ெசஞ்சிருப்ப..."
"சால்வ் பண்ண உதவி பண்ணலாம்னு ெநனச்ேசன். அந்த ராம்... இவ்வளவு லவ்லி ெபாண்டாட்டிைய விட்டுட்டு வக்எண்டு I பணத்துக்காக ேவைலக்குப் ேபாறான்னா... எனக்கு எவ்வளவு ேகாவம் வரும்... நI பாவம் ஹஸ்பன்ட் கூட ஸ்ெபன்ட் பண்ணணும்னு எவ்வளவு ஆைசயா இருந்திருப்ப. ைகக் குழந்ைத ேவற”
குறும்பாய் அவைனப் பாGத்து சிrத்தவள் “அதனால என்ன பண்ணப் ேபாற”
175
“அவைன
ெரண்டு தட்டு தட்டி உன் கூட ஒழுங்கா குடும்பம் நடத்த
ைவக்கலாம்னு பாGத்ேதன்" ெசால்லியவாறு அமGந்தான்.
அவனது கன்னத்ைத தனது இரு கரங்களாலும் தாங்கியவாறு அவன் கண்கைள இைமக்காமல் பாGத்தாள். பின்னG ெமதுவான குரலில் "என் கைத இருக்கட்டும்.... நI எப்படி இருக்க... சந்ேதாஷமா இருக்கியா... என்கிட்ேட உண்ைமைய மட்டும் ெசால்லு பாக்கலாம்" என்றாள்.
"ம்ம்... சந்ேதாஷ..." என்று ஆரம்பித்தவன் அவளது கண்கைள சந்தித்தவுடன் ெபாய்ையத் ெதாடர திராணியின்றி
"ஜமுனா என்ைன விவாகரத்து பண்ணிட்டு ேபாயிட்டாடி" என்றான்.
"என்ன ெசால்லுற விஷ்ணு"
"நாலு வருஷத்துக்கு முன்னாடி ஒரு நாள், ஜமுனாேவாட பங்காளி வட்டுக் I கல்யாணத்துக்கு எல்லா ெசாந்தக்காரங்களும் கூடியிருந்ேதாம். சாதாரணமா இருந்த ேபச்சு அதிகமாகி ஜமுனாவுக்கும் என் கசின் ஸ்ரீவள்ளிக்கும் சண்ைட வந்துடுச்சு. வள்ளிேயாட ஹஸ்பன்ட் பானுபாஸ்கGதான் ஜமுனாைவ கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதா இருந்தான். ஆனா ேஜாடி மாறிடுச்சு. வள்ளிக்கும் ஜமுனாவுக்கும் ஏற்கனேவ ஏழாம் ெபாருத்தம். இந்தியால பானுேவாட மருத்துவமைனல வச்சுத்தான் எனக்கும் ஜமுனாவுக்கும் அவசர ேகாலத்துல கல்யாணம் நடந்தது. அங்கதான் என் அம்மாவுக்கு சGஜrயும் நடந்தது. அப்பறம் அவன் கிளினிக் சrயா ஓடாம நஷ்டம் ஏற்பட்டுடுச்சு. பானு ேவற ஹாஸ்பிட்டல்ல ேவைலக்கு ேபானான். அவங்கேளாட பைகைய ெவளிக்காட்ட ஒரு விஷயம் ேவணுமில்ைலயா அதுதான் யாரு வட்டுக்காரG I பணக்காரன்னு வாக்குவாதம் ஆரம்பமாச்சு. அது எனக்கு இைழக்கப்பட்ட துேராகத்ைதத் ெதrயபடுத்துச்சு" சம்பவத்தில் அமிழ்ந்தான் ஜிஷ்ணு
176
அத்யாயம் – 44
"ஆத்தரத்ைதக் கிளப்பாேத ஜமுனா எங்க கஷ்டத்துக்குக் காரணேம நIதாண்டி"
"இது நல்லா இருக்ேக.... பிஸிெனஸ் பண்ணறதுக்கு ஜிஷ்ணு மாதிr அறிவு ேவணும். அது இல்லாம அடுத்தவங்க ேமல குைற ெசால்லக் கூடாது"
"ஆமாண்டி அந்த அறிவில்லாமதான் உன் அப்பாவும் மாமியாரும் காலுல விழுந்தப்ப
மாத்திைரல கைரயுற சின்ன கட்டிைய பூதாகரமாக்கி,
ெஜயசுதா அத்ைதக்கு ெபrய வியாதின்னு பில்ட் அப் பண்ணி, ஜிஷ்ணுைவ உன் கழுத்துல தாலி கட்ட வச்ேசாம். அதனாலதான் எங்க ஹாஸ்பிட்டல் ேபேர ெகட்டுப் ேபாச்சு. அன்ைனக்கு மட்டும் அைத நாங்க ெசய்யல, அந்த அரவாடு இந்ேநரம் உன்னிடதுல இருந்திருப்பா. நI கல்யாணேம ஆகாம கன்னியாக்குமrயாட்டம் நின்னுட்டு இருந்திருப்ப"
"ஏய் இதுக்கு ேமல என்ைனப் பத்தி ஒரு வாGத்ைத ேபசிேன பல்ைல உைடப்ேபன்"
"அைதத்தாண்டி உன்னால ெசய்ய முடியும். கல்யாணம் பண்ணி இவ்வளவு நாளாச்சு. உன் வட்டுக்காரைர I உன் வழிக்குக் ெகாண்டு வர முடியுதா? மாச சம்பளம் வாங்கினாலும் நானும் பானுவும் காதேலாட வாழுேறாம்டி. உன்னால அப்படி ெசால்ல முடியுமா? சGக்கஸ்ல சிங்கத்ைதக் கட்டி வித்ைத காட்டுற மாதிr ஜிஷ்ணுைவ மிரட்டி ஒரு பிள்ைள ேவற ெபத்துகிட்ட. சிங்கம் எத்தைன நாைளக்கு உன் கட்டுப்பாட்டுல இருக்கும்னு நிைனக்கிற" எகத்தாளமாய் ேகட்டாள் ஸ்ரீவள்ளி.
அவ்வளவு ேநரம் அங்கு நின்று நடந்தைதக் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்த ஜிஷ்ணுைவ சண்ைட மும்முரத்தில் இருவருேம கவனிக்கவில்ைல.
177
"ஜமுனா நI ரூமுக்கு ேபா...." என்ற ஜிஷ்ணுவின் கணGI குரைலக் ேகட்டு திடுக்கிட்ட உறவினGகள் சடுதியில் கைலந்தனG.
ஒரு வாGத்ைத கூட யாrடமும் ேபசாமல் அைமதியாய் உலவிய ஜிஷ்ணுைவத் திகிலுடன் பாGத்தனG அைனவரும். அைறயிலிருந்த பால்கனியில் நின்றபடி இருண்ட வானத்ைத ெவறித்தவனிடம் ெஜயசுதா வந்தாG
"ஒேர ஜிஷ்ணு... ஏண்டா இப்படி மூஞ்சிையத் தூக்கி வச்சுட்டு நிக்குேற... ஆமாண்டா நI எவேளா ஒருத்தி பின்னாடி சுத்துனிேய, அவேளாட அப்பா ெசத்து ேபாறாப்புல இருக்காருன்னு ேகள்விப்பட்ேடாம். அவ கூட நI அவங்க ஊருக்குக் கிளம்பிப் ேபாவன்னு ெதrயும். அப்படிப் ேபானா அவ ெசாந்தக்காரங்க சும்மா விடுவானுங்களா... வலுக்கட்டாயமா உன்ைன அவ கழுத்துல தாலி கட்ட வச்சுடுவானுங்கேள.. நI ேவற உன் தாத்தா நI அறியாத வயசுல ஊறுகாய் கம்பனிையப் பாத்துக்க ெசால்லிட்டு ெசத்துப் ேபானதுக்ேக அவG கைடசி ஆைசன்னு ெபனாத்திட்டு அந்த பிஸிெனஸ்ல இறங்கிட்ட. அைதேய அந்த அரவாடு வட்டுலயும் I கைடசி ஆைசங்குற தூண்டிைல உபேயாகப்படித்திட்டா. அவைளெயல்லாம் மருமகளா வட்டுக்குள்ள I விடுேவன்னு நிைனக்கிறியா. அதனாலத்தான் அைத ஏன் நாமேள ெசஞ்சு ஜிஷ்ணுவுக்கும் ஜமுனாவுக்கும் கல்யாணம் பண்ணி ைவக்கக் கூடாதுன்னு ஜமுனாேவாட அப்பா ேகட்டாரு. ெசஞ்ேசாம்.... இப்ப என்ன குடி முழுகி ேபாச்சு. ெபாண்டாட்டி பிள்ைள கூட நல்லாத்தாேன வாழுற..."
ஜிஷ்ணுவுக்குக் கல்யாணமாகி குழந்ைதயும் பிறந்துவிட்டது. இனிேமல் அவனுக்கு உண்ைம ெதrந்தாலும் ஒன்றும் குடி முழுகிப் ேபாவதில்ைல என்று தப்புக்கணக்கு ேபாட்டாG ெஜயசுதா.
"நல்லா வாழலம்மா... ெபாணமா வாழுேறன். நIங்கதான் என்ைன உயிேராட புைதச்சுட்டிங்கேள... " ேகாவமாய் நடந்தவைனப் பின் ெதாடGந்த ெஜயசுதாைவப் பிடித்து இழுத்தாG வரலக்ஷ்மி. 178
"அக்கா வாைய மூடு. ஏற்கனேவ உன் பணத்தாைசயால அவன் மனச ெகான்னுட்ட.. இப்ப ேபசிேய அவைன உலகத்ைத விட்டுப் ேபாக வச்சுடாேத"
ஒன்றிரண்டு
நாட்கள் மயான அைமதியுடன் ெசன்றது. ஜமுனா நIண்ட
ேநரம் ேயாசித்தாள். ேபான் ேபசினாள். வடிேயா I சாட் ெசய்தாள். நான்காம் நாள் காைல தாரணிக் ேகாட்ைட கிளம்பிக் ெகாண்டிருந்த ஜிஷ்ணு முன் ைகெயழுத்திட்ட விவாகரத்துப் பத்திரத்ைத ைவத்தாள் ஜமுனா
"ஜிஷ்ணு நI நிஜமாேவ ஒரு ெஜன்டில்ேமன். இத்தைன வருஷத்தில என்ைன நல்லா பாத்துகிட்ட. உன் கடைமைய ஒழுங்கா நிைறேவத்துன. ஆமா கடைமதான். நI என் ேமல காமிச்சதுல துளி கூட காதலில்ைல. நI ெசான்ன கடைமக்கும் காதலுக்குமான
வித்யாசத்ைத நான்
இப்பத்தான்
உணருேறன்....
இந்த விவாகரத்ைத நI ேகட்டப்பேவ தந்திருக்கலாம். ஆனா அப்ப எனக்குக் ேகாவம், ெபாறைம, ஆங்காரம் இப்படி ஏகப்பட்ட தைடகள் இருந்தது. ஸ்ரீவள்ளி ேமல இருக்குற ெபாறாைமல உன்ைனக் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டது உனக்குத் ெதrயும். அைதத் தவிர இன்ெனாரு காரணம் ேஜசன். என் கல்லூrயில் ஆராய்ச்சித் துைறல இருந்தவG. என்ேனாட பதிைனஞ்சு வயசு ெபrயவரான ேஜசேனாட அறிவுல எனக்கு மயக்கம். விைளவு படிச்சுட்டு இருந்தப்பேவ ேசGந்து வாழ ஆரம்பிச்ேசாம். அந்த ஊருல இெதல்லாம் சகஜமான விஷயம். எனக்கும் தப்பாேவ படல. ஆனா அப்பாவுக்கு விஷயம் ெதrஞ்சதும் தாம் தூம்னு குதிச்சாG. எனக்குக் கல்யாண ஏற்பாடு பண்ணாG. அப்பா ேஜசன்கிட்ட என்ன ெசான்னாேரா ெதrயல அவரும் அப்பா ெசால்படி என்ைன நடக்க ெசால்லிட்டாG.
என் மனசு ேநGைமயா இருக்கணும்னு ெசான்னதால பானு கிட்ட ேஜசனுக்கும் எனக்குமான உறைவப் பத்தி ெசான்ேனன். அவன் அைத ஒத்துக்க முடியாம வள்ளிையக் கல்யாணம் ெசய்துகிட்டான்.
179
அதுமட்டுமில்லாம அவ கிட்ட உண்ைமைய ெசால்லிட்டான் ேபாலிருக்கு. வள்ளி என்ைன ஜாைடயா ேபச ஆரம்பிச்சா. அப்பாகிட்டயிருந்து
தப்பு
ெசஞ்சது மட்டுமில்லாம, அைத ெவட்கமில்லாம ெவளிய ெசான்னதுக்காக எனக்கு பயங்கரத் திட்டு. அப்பத்தான் உன்ைனக் கல்யாணத்துக்குப் பாத்தாங்க.
உண்ைமைய ெசால்லப்ேபானா உன்ேனாட ெவகுளித்தனம் எனக்கு ெராம்பப் பிடிக்கும் ஜிஷ்ணு. உன்ைன சீண்டிப் பாக்குறதும், பதிலுக்கு நI உன் ேகாவத்ைத அடக்கிட்டு முகம் சிவக்க என்ேனாட ேபசுறைத ரசிக்கிறதும்
எனக்கு இனிைமயான ெபாழுதுேபாக்கு. ஆனா அப்பகூட
சத்தியமா உன்ைனக் காதலிக்கைல.
ஒருநாள்
ெஷGவானி ேபாட்டுட்டு என்ைனப் பாGக்க வந்த பாரு.
அப்பத்தான் நI எவ்வளவு அழகுன்னு
ெநனச்ேசன். என்ைனப் பாGத்து
சூப்பG பிகGன்னு ெசான்ன பாரு. அப்பத்தான் என் அழகு உன்ைனக் கவருதுன்னு ஒரு கGவம் ஏற்பட்டுச்சு. உன்கூட ேபசினதும் நI எனக்கு ஒரு நல்ல நண்பனா இருப்பன்னு ேதாணுச்சு.
அப்பறம் நம்மக் கல்யாணம் நடந்த சூழ்நிைல உனக்குத் ெதrஞ்சிருக்கும். அப்பயும் கலங்காம உன் காதலுக்காக ேபாராடுன குணம் என்ைன ெராம்பேவ கவGந்தது. இந்த மாதிr ஒரு உறுதி எனக்கு இல்லாம ேபாச்ேசன்னு என்ைனேய திட்டிக்கிட்ேடன்.
அப்பறம்தான் எனக்குள்ள இருந்த சாத்தான் ெவளிவந்தது. நI ேகட்ட விவாகரத்ைத ெகாடுத்தா ஸ்ரீவள்ளி என்ன ெசால்லுவா... நான் ெகட்டுப் ேபானவன்னு ெதrஞ்சு நI தள்ளி வச்சுட்டன்னு ெசால்லுவா. அது எனக்குத் ேதைவயா...
என் காதைல எல்லாரும் அழிச்சாங்கேள நான் மட்டும் தியாகியா நின்னு உன்ைனயும் உன் காதைலயும் வாழ ைவக்கணுமான்னு என் மனசில ேகள்வி. காதல் எல்லாம் ெபாய். இந்த வசனம் எல்லாம் ேபாயி முடியுற 180
இடம் படுக்ைகதான்னு எனக்குள்ள ெசால்லிட்ேடன்.
சரயுைவ உன் நிைனவில இருந்து மறக்கடிச்சு என் முந்தாைனையப் பிடிச்சுட்டு உன்ைன சுத்த ைவக்கனும்னு சபதம் எடுத்துகிட்ேடன். உன்ைன என் பக்கம் வரைவச்சு காதேல ஒரு பித்தலாட்டம் அப்படின்னு எனக்கு நாேன சமாதானம் ெசய்துக்க முயற்சி பண்ேணன்னு நிைனக்கிேறன். அதுக்காக எவ்வளேவா கீ ழ்த்தரமா நடந்திருக்ேகன். உன்ைன அடிைமப்படுத்தனும்னுகுற ஒேர ேநாக்கம் ஒண்ணுதான் எல்லாத்துக்கும் காரணம்.
ஆனா எனக்கு எல்லாத்திைலயும் ேதால்விதான் ஜிஷ்ணு. உன் காதைல ெபற முடியல. குைறஞ்சபட்சம் உன்கிட்ட எனக்கான கூட
மrயாைதையக்
ெபற முடியல. திருமண வாழ்க்ைக ஒரு கடைமயா இருக்ேக தவிர
துளி கூட காதல் இல்ைல. எனக்கு இது ெவறுப்பா இருக்கு. நான் மூச்சு முட்டி ெசத்துடுேவேனான்னு பயம்மா இருக்கு ஜிஷ்ணு.. உனக்குப் புrயுதா"
நIளமாய் மூச்சு விடாமல் ேபசிவிட்டு, அவன் மடியில் முகத்ைதப் புைதத்து ஓெவன்று அழும் ஜமுனாைவப் பாGக்கேவ பrதாபமாய் இருந்தது ஜிஷ்ணுவுக்கு.
ெபருமூச்சு விட்டபடி ெசான்னான் "எனக்குப் புrயுது ஜமுனா... காதைல வலுக்கட்டாயமா யாராலும் வரவைழக்க முடியாது. தாலி கட்டினதாைலேய காதலிக்கணும் அப்படின்னுற கட்டாயெமல்லாம் சினிமாவுக்கு ேவணும்னா சக்சஸ் பாGமுலாவா இருக்கலாம். ஒரு துளியாவது நம்ம துைண ேமல அன்பிருந்தாத்தான் அது சாத்தியமாகும். இல்ைலன்னா வாழ்நாள் முழுசும் ெரண்டு ேபேராட வாழ்க்ைகயும் குடுைவக்குள்ள அடச்ச மாதிr மூச்சு முட்டிப் ேபாயிடும்"
"ஜிஷ்ணு நI இத்தைன வருஷமா எவ்வளவு மூச்சு முட்டிக் கஷ்டப்பட்டுருப்பன்னு புrயுது... என்னால இைதத் தாங்க முடியல. நI ஹாண்ட்சமா இருக்கலாம், ேகாடி ேகாடியா பணம் சம்பாதிக்குற 181
சாமGத்தியசாலியா இருக்கலாம், நம்ம ெரண்டு ேபரும் காலத்ேதாட கட்டாயத்தால ஒண்ணு ேசGந்து குழந்ைத கூட ெபத்திருக்கலாம்... ஆனா நI ேவற, நான் ேவற... உன் பாைஷல ெசால்லனும்னா ஸ்ருதியும் தாளமும் பிசகின அபஸ்வரமாத்தான் நம்ம வாழ்க்ைக இருக்கு. ப்ள Iஸ் இந்த பந்தத்திலிருந்து என்ைன விடுவிச்சுடு "
அவன் காலருேக மண்டியிட்டு கண்களில் நIG அருவியாய் ெகாட்ட ேதம்பித் ேதம்பி அழுத ஜமுனாைவ முதன் முைறயாக அன்ேபாடு அைணத்துக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு.
"ஜமுனா.... நான் படுற கஷ்டம் ேவற யாரும் படக்கூடாது. தாம்பத்யத்திலிருந்து, குழந்ைத வைர நI ேகட்டைத நான் என்ைனக்கும் மறுத்தேத இல்ைலேய இப்பமட்டும் மறுக்கவா ேபாேறன். சr உணGச்சி ேவகத்துல விவாகரத்து பண்ணிட்டு எங்க ேபாவ... என்ன ெசய்வ..."
"ேஜசன் கூட ேபசிேனன். அவG
இன்னமும் நாங்க வாழ்ந்த வட்டுல I என்
நிைனேவாட வாழ்ந்துட்டு இருக்காG. எனக்காக என் காதலுக்காக காத்திட்டு இருக்காG. நான் இன்ைனக்ேக அவருகிட்ட கிளம்புேறன்" நI காதலிக்கைலன்னா என்ன எனக்காக ஒருத்தன் காத்துட்டு இருக்கான் என்ற கGவம் ெதானித்தது ஜமுனாவின் ேபச்சில்.
'இன்னமும் இவளுக்கு சுயநலம் ேபாகல' என்று எண்ணியவாறு "நமக்கு சந்தனான்னு ஒரு ெபாண்ணு இருக்கா நிைனவிருக்கா" என்றான்
அப்ேபாதுதான் நிைனவு வந்து "சந்தனா..." திணறியவளிடம்
‘காrயத்துக்காக குழந்ைத ெபத்துகிட்டவளுக்கு எப்படி அக்கைற இருக்கும்’ என்று சுடச் சுட ெசால்ல ேவண்டும் ேபால் வாய் துரு துருெவன்றிருந்தது ஜிஷ்ணுவுக்கு. ெசத்த பாம்ைப அடித்து என்ன பயன்? என்ற ேகள்வி எழுந்ததும் விட்டுவிட்டான்.
182
"கவைலப்படாேத ஜமுனா.. என் ெபாண்ைண உன்கிட்ட தரமாட்ேடன். அவ என்கிட்டத்தான் வளருவா. நான் என் பிெரண்ட் கல்யாணத்துக்காக குண்டூG ேபாயிட்டு இருக்ேகன். திரும்ப வந்து நI ேகட்டைதத் தேரன்" என்றான்
"அதுக்குள்ேள உன் மனசு மாறிட்டா... இப்பேவ அந்தக் ைகெயழுத்ைத ேபாட்டுட்டு ேபாயிேடன்" என்றவளிடம் ேபச மனமின்றி விவாகரத்துப் பத்திரத்தில் ைகெயாப்பமிட்டான்.
ெபாம்ைமகள் ைவத்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்த சந்தனாைவ ெநருங்கியவன் "சந்து நம்ம ெரண்டு ேபரும் நம்ம ஊருக்ேக திரும்பிப் ேபாேறாமாம். அம்மாவுக்குக் ெபஸ்ட் ஆப் லக் ெசால்லிட்டு வாங்க தங்கம்" என்று ெசால்லி சந்தனாைவத் தூக்கிக் ெகாண்டான்.
"ெபஸ்ட் ஆப் லக் மம்மி" என்றவாறு தனது தகப்பனுடன் ஊருக்குக் கிளம்பும் சந்ேதாஷத்தில் கிளம்பினாள் சந்தனா.
தனது சித்தி வரலட்சுமிைய அைழத்தவன் "பின்னி எல்லாேம முடிஞ்சுடுச்சு. நானும் சந்துவும் கிளம்பி வந்துட்டு இருக்ேகாம். அவைள ஹாஸ்டல்ல ேசGக்குற வைரக்கும் ெகாஞ்ச நாள் பாத்துக்கிறியா" என்றான்.
அத்யாயம் -45 கண்கள்
கலங்க ஜிஷ்ணு ெசான்னைத இதயம் கலங்கக் ேகட்டிருந்தாள்
சரயு.
"விஷ்ணு... குண்டூGல என்ைனப் பாக்குறப்ப இெதல்லாம் ஏண்டா ெசால்லல"
183
"நாேன அவ்வளவு நாள் கல்யாணம் ஆனைத உன்கிட்ட மைறச்சு நடிச்சுட்டு இருந்ேதன். எப்படி இைத ெசால்லுேவன். ஆனா அப்பல்லாம் என் மனசு முழுக்க பயங்கர ேபாராட்டம். ஆனா நI ஒரு நிமிஷத்துல எல்லாத்ைதயும் மறக்கடுச்சிட்ட.... ெகாஞ்ச ேநரம் முன்னாடி சந்ேதாஷமா இருக்கியான்னு ேகட்டிேய....
நான் சந்ேதாஷமாேவ இல்லடி... உன் நிைனவாேவ இருக்ேகன். என்னால முடியல சரயு... என் கூட வந்துடுடி... எனக்குக் கல்யாணம் ஆனது ெதrஞ்சு என் வாழ்க்ைகல இனிேம குறிக்கிடக் கூடாதுன்னு தாேன அவசர அவசரமா உனக்குன்னு ஒரு வாழ்க்ைகைய அைமச்சு கிட்ட....."
ஆமாெமென தைலயாட்டினாள் சரயு
"உன் கூட வாழணும்னு வந்தவனுக்கு புருஷன் பிள்ைள குட்டிேயாட நI இருக்குறதப் பாGத்து சந்ேதாஷப் படுறதா இல்ைல என்ேனாட துரதிGஷ்டத்ைத ெநனச்சு கவைலப்படுறதான்னு ெதrயல. நான் இந்த ஊGல இனிேம இருந்தா உன்ைனப் பாக்காம இருக்க முடியாது. என்னால உன் குடும்ப வாழ்க்ைகல ப்ராப்ளம் வரக்கூடாது. நான் என்ன ெசய்ய? ஒேர குழப்பமா இருக்கு சரயு. என் பிரச்சைனைய சால்வ் பண்ண உதவி பண்ேணன். உன்ைன மறக்குறைதயும் , மறுகல்யாணத்ைதயும் தவிர ேவற நI என்ன ெசான்னாலும் ேகக்குேறன்".
கண் இைமக்காமல் அவைன ெநடு ேநரம் பாGத்திருந்தாள். ைககள் அவனது கண்களின் ஈரத்ைத ஸ்காGபில் துைடத்து விட்டன. கைலந்திருந்த தைலைய விரல்கள் சீப்பாக மாறி சீவின. சுகமாய் அவளிடம் முகத்ைதத் தந்திருந்தான் ஜிஷ்ணு. “பங்காரம் கைடசியா ஒண்ணு... மன்னிச்சுக்ேகாரா”
“எதுக்கு”
“நான் பண்ண துேராகத்துக்கு... என்னால, என் வட்டால I உன் மனசில ஏற்பட்ட காயத்துக்கு...” 184
அவைன விளங்காத பாGைவ பாGத்தவள் “அடுத்தவங்க ெசய்ததுக்கு நI மன்னிப்புக் ேகட்கணும்னு அவசியமில்ைல. என்ைனப் ெபாறுத்தவைர, நI என்ன தப்பு ெசஞ்சாலும் அது என் மனசுல நிக்காது. என் மனசு உன்னால காயப்படாது. அது என்ேனாட பதிேனழாவது வயசுைலேய உன்கிட்ட ெகாடுத்துட்ேடன். இப்ப அது பாதுகாப்பா உன்கிட்டத்தான்
இருக்கு”
அவளது ைககைளக் கண்களில் ைவத்துக் ெகாண்டவன் அப்படிேய தனது இதயத்தில் ைவத்துக் ெகாண்டான் “அைத என் உயிைர விட பத்திரமா ெபாத்தி வச்சிருக்ேகன். உன்கிட்ட தந்த என்ேனாட இதயம் என்னாச்சு பங்காரம்.... இப்ப உன் காலடில இன்ெனாரு இதயம் ேவற இருக்குேத...”
“ஒரு மணி ேநரத்துக்கு முன்னாடி இந்தக் ேகள்விைய என்கிட்ேட ேகட்டிருந்ேதன்னா ெபாய்யா ஒரு பதில் ெசால்லிருப்ேபன். இப்ப உண்ைமைய ெசால்லுேறன் விஷ்ணு.
உன் நிைனப்பு என் சுவாசமா கலந்திருக்கு. ஆனா என் கடைமகள் என்ைன இந்த இடத்துல ைபண்ட் பண்ணி வச்சிருக்கு. எங்கம்மா
ெசத்ததிலிருந்து
எனக்கு சாமி ேமல ெவறுப்பு. ெசன்ைனல என் ெபாறந்தநாைளக்கு ேகாவிலுக்கு வந்ததுகூட ேசGமக்கனியாலதான். ஆனா இப்பல்லாம் நாள் தவறாம சாமி கும்முடுேறன். எனக்காக இல்ல உனக்காக. தினமும் சுவாமி கிட்ட என்ன ேவண்டிப்ேபன்னு ெதrயுமா? கடவுேள... அபிைய கவனிச்சுக்க ராம் இருக்கான். என் விஷ்ணுைவ கவனிச்சுக்க யாருேம இல்ைல. அவைன நI தான் பாத்துக்கணும். உன்னால கவனிக்க முடியாதுன்னா என் உயிைர எடுத்துக்ேகா. நான் பறந்து அவன்கிட்ட ேபாயிடுேவன். காத்தா மாறி அவன் முடிையக் கைலப்ேபன். மைழயா மாறி அவன் உடம்ைப நைனப்ேபன். அவன் கண்ணுல இருந்து ஒரு துளி கண்ணைரக் I கூட சிந்த விடமாட்ேடன். அவைனக் கஷ்டப்படுத்துறவங்கைள ேபயா மாறி தண்டிப்ேபன். சுவாசமா மாறி அவன் இதயம் பங்காரம் பங்காரம்ன்னு துடிக்கிறைதக் ேகட்டு சந்ேதாஷப் படுேவன்”
185
கண்களில் அருவி ெபருக அவளது மாGபில் சாய்ந்து ெகாண்டான். “நI இல்லாத உலகத்துல எனக்ெகன்ன ேவைலரா... நம்ம ெரண்டு ேபரும் எவ்வளவு லவ் பண்ணுேறாம். அப்பறம் ஏன்ரா
ஒண்ணு ேசரல. நம்ம
ைலப்ல மட்டும் ஏன் இப்படி எல்லாம் நடக்குது.... என்னால தாங்க முடியலடி”
அவனது முதுைக வருடியவள் "உணGச்சி வசப்படாேதடா..... ேநத்து தூங்குனியா விஷ்ணு"
"இல்ைல... நI மறுபடியும் ேகாச்சுகிட்டு ேபாயிட்டைத ெநனச்சு கண்ேண மூடல"
"இப்ப தூங்கு வா... " புல்ெவளியில் அமGந்து அருகிலிருந்து மரத்தில் சாய்ந்து ெகாண்டு தனது மடியிைனக் காட்டினாள்.
"நிஜம்மா உன் மடில படுத்துக்கட்டுமா..." தயங்கியபடிேய ேகட்டான்
"ேகள்வி ேகக்காம படுத்துத் தூங்குடா" - காளியம்மைனப் ேபால் கண்கைள உருட்டி மிரட்டினாள் சரயு.
"நான் தூங்கினவுடேன என்ைன விட்டுட்டு ேபாயிடக்கூடாது" என்றவனின் ேகள்வியில் கலங்கிய மனைத ெவளிக்காட்டாது
"சத்தியமா ேபாகமாட்ேடன் தூங்கு" என்றாள்.
186
மடியில் படுத்தவுடன் உலகத்தில் உள்ள நிம்மதிெயல்லாம் குத்தைக எடுத்துக் ெகாண்டைதப் ேபால உணGந்தான். அவள் முகத்ைத பாGத்துக் ெகாண்டு அவளுக்ேக உrத்தான வாசைனைய அனுபவித்து மகிழ்ந்தவனின் தைலைய ெமன்ைமயாகக் ேகாதியது சரயுவின் தளிG விரல்கள். சில நிமிடங்களில் தனது ெநற்றியில் பட்டுப் ேபான்ற இதழ்களின் ெமன்ைமைய உணGந்து திடுக்கிட்டு விழித்தவன்
“ஏன்டி நா பங்காரம் நாக்கு முத்திச்சிந்தா? “(என்னது என் பங்காரம் எனக்கு முத்தம் தந்தாளா?) ஆச்சிrயம் தாங்க முடியாமல் கிசு கிசுப்பாய் ேகட்டான்
பதிலாக ேமலும் ஒன்று இன்னும் அழுத்தமாய், சூடாய் கிைடத்தது. "ேவண்டாம்.... உனக்குக் கல்யாணமாயிடுச்சு... ஒரு பாப்பா ேவற இருக்கு. உன் மனைச நான் கைலக்கக் கூடாது. அது பாவம்" தIனமாய் ஒலித்தது ஜிஷ்ணுவின் குரல்.
"ஐ க்ேனா ைம லிமிட்ஸ்... இப்ப தூங்கப்ேபாறியா இல்ைலயா" சரயுவின் அதட்டல் குரலில் கண்ைண மூடியவன் இரவு முழுவதும் பாடாய் படுத்திய மன அழுத்தம் குைறந்து நிமிடத்தில் உறங்கிப் ேபானான்.
"விஷ்ணு நI மனசால எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டிருக்க... உலகம் பூரா என்ைனத் ேதடி அைலஞ்சியா.... அந்த அளவுக்கு நான் உனக்கு என்னடா ெசஞ்ேசன்... ஏண்டா என்ேமல உனக்கு இப்படி ஒரு கிறுக்கு... " அவனது ைககேளாடு தனது ைகையக் ேகாGத்துக் ெகாண்டவள் இைமக்க மறந்து அவனது முகத்ைதேய பாGத்தாள்.
நிமிடங்கள் கைரந்து மணிகளானது இருந்தும் ஜிஷ்ணுவின் தூக்கம் கைலயவில்ைல. அவனது ஆழ்ந்த தூக்கத்ைதக் கைலக்க மனமில்லாமல் ஐந்து மணிவாக்கில் அலாரத்ைத அைணத்துவிட்டு, குறுஞ்ெசய்தி ஒன்றிைன அனுப்பினாள் சரயு.
187
"மன்னிச்சுக்ேகா ராம்.... ஏGேபாGட்டுக்கு உங்கைளக் கூப்பிட வர முடியல. மனசில இருக்குறைத எல்லாம் ெகாட்டிட்டு விஷ்ணு பாGக்ல என் மடில படுத்துத் தூங்கிட்டு இருக்கான்"
அைரமணியில் பதில் வந்தது "நாங்க பத்திரமா வந்துட்ேடாம். நான் டாக்ஸில வட்டுக்குப் I ேபாயிடுேறன். நI விஷ்ணு எந்திrச்சவுடேன அவைனக் கூட்டிட்டு ராத்திr சாப்பாட்டுக்கு வந்து ேசரு" என்றது.
இவன் என்ன வட்டுக்கு I வர ெசால்லுறான் என்று சரயு திைகத்து ேயாசிக்க, சில நிமிடங்களில் மற்ெறாரு ெசய்தி ராமிடமிருந்து வந்தது 'அெமrக்காவில் ேவைல பாGக்கும் என் நண்பனின் உதவியால் டாக்டG ஜமுனா ேஜசனுடன் காைலயில் ஊருக்குக் கிளம்பும் முன் ேபசிேனன்' என்றது.
அத்யாயம் -46 உறக்கம் கைலந்ததும் ஏேதா வித்யாசமான உணGவில் விழித்தான் ஜிஷ்ணு. தூக்கக்கலக்கத்தில் புரண்டு அவளது இடுப்பிைன வைளத்து வயிற்றில் முகம் புைதத்து உறங்கியிருந்தான். ெமலிதாக குளிGகாற்றிலிருந்து ஜிஷ்ணுைவக் காக்கும் ெபாருட்டு சரயு அவளது ஸ்lவ்ெலஸ் ப்ராக் ேமல் ேபாட்டிருந்த ஓவGேகாட்ைடக் கழற்றி அவன் ேமல் ேபாGத்தியிருந்தாள்.
கண் விழித்ததும் இருள் கவிழ ஆரம்பித்த ேவைளயிலும் யாைனத் தந்தத்ைதக் குைடந்து ெசய்தாGேபாலிருந்த ெமல்லிய ைககளும், நIண்ட விரல்களும் ஜிஷ்ணுவின் கண்களில் பட்டன. காைல அைசத்தால் ஜிஷ்ணுவின்
தூக்கம் கைலந்து விடுேமா என்று அச்சப்பட்டு
அேத
ேபாஸில் அமGந்திருந்த சரயுைவப் பாGத்தான்.
"இருட்டிடுச்சு, ெராம்ப ேநரமாச்சா.." என்றவாறு மணிையப் பாGத்தான். 188
"ஐேயா, இவ்வளவு ேநரமா தூங்கிேனன். நI ேவற அஞ்சு மணிக்கு எங்கேயா ேபாகணும்னு ெசான்னிேய.. எழுப்பி விட்டிருக்கலாம்ல " என்றான் பதறிப்ேபாய்.
"நI கைளப்பா இருந்த, உன்ைனத் ெதாந்தரவு பண்ண மனசில்ல"
சட்ெடன்று எழுந்து நின்றவன் "சr எந்திr கிளம்பலாம்... " என்றான் கைலந்த தைல முடிைய சr ெசய்தவாேற.
சரயு இன்னமும் எழாமலிருப்பைதக் கண்டு "இப்படிேய உட்காGந்திருந்தா என்ன அGத்தம். உன்ைனக் காG வைரக்கும் தூக்கிட்டுப் ேபாகணுமா?"
"அப்படித்தான் ெசய்யணும் ேபாலிருக்கு. உன் தூக்கம் கைலயக்கூடாதுன்னு அைசயாம உட்காGந்திருந்ேதனா, காெலல்லாம் மரத்துடுச்சு" என்றவள் மறுெநாடி அவனது ைககளில் இருந்தாள்.
"எனக்காக சின்ன சின்ன விஷயத்துல கூட நI காட்டுற அக்கைற... இதுக்கு ேபG என்னரா... காதலா இல்ல அதுக்கு ேமல ஏதாவது ஒண்ணா" வினா எழுப்பியபடி அவைள காrல் அமரைவத்தான்.
"உன் ஆபிஸ்ல விடட்டுமா"
"என் மாமனாG ஆபிஸ் பாரு, இந்ேநரத்துக்குத் திறந்து வச்சிருக்க..."
"உன் காG அங்கதான இருக்கு. பாGகிங் லாட் கூடவா திறந்திருக்காது"
"மத்யானம் நI மடில படுத்து தூங்கினல்ல, உன் ெஹட் ெவயிட்டால என் காேல வலிக்குது. என்னால டிைரவ் பண்ண முடியாது. வட்டுல I டிராப் 189
பண்ணிடு"
'இவ்வளவு ேநரம் என் தைலசாய மடி ெகாடுத்திேய.. அன்ைனக்கு ஒேர ஒரு நிமிஷம் நான் ெசான்னைதக் ேகட்க உனக்கு மனசு வரைலேய' அவன் மனதில் நிைனத்தைதப் படித்தவளாய்
"அன்ைனக்கு நI உன் குடும்பத்ேதாட சந்ேதாஷமா வாழணும்னு ெநனச்ேசன் விஷ்ணு. நான் அங்க உன் வாழ்க்ைகையக் ெகடுக்க வந்தவளா இருக்கக்கூடாதுன்னு உறுதியா இருந்ேதன். அந்த சமயத்துல நI ேபசுறைத ேகட்டா என் உறுதி தளGந்திருக்கும்' என்றாள்.
"அதனால ெகட்டவளா ேவஷம் கட்டுனியாக்கும்"
"ேவஷம் கட்ட உனக்கு மட்டும்தான் ெதrயுமா... என் பாGைவ படுறமாதிr இடத்துல ேஜம்ஸ்பாண்ட் மாதிr நIச்சலுைட அழகிகேளாட சுத்துறது, ேவற யாருக்ேகா தGறதா ெநனச்ேசன்னு ெபாய் ெசால்லிட்டு ஆைசயா திருட்டு முத்தம் தGறது... எங்களுக்கும் இெதல்லாம் வரும்... கமல், சிவாஜி எல்லாம் எங்க ஊருதான்டா... "
ேபசியபடிேய அவளது வட்டு I முன் காைர நிறுத்தினான். சரயு காrலிருந்து இறங்க, வட்டு I வாசலில் அம்மா என்று குதித்ேதாடி வந்த அபிையக் கண்டு திைகத்து நின்றான் ஜிஷ்ணு.
'இவங்கள rசீவ் பண்ணப் ேபாகாமத்தான் நான் தைல சாய மடி தந்தியா' சரயுைவப் பாGக்க, சரயு கதைவத்திறந்து அபிைய ெவளிேய நின்றபடிேய ெகாஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தாள்..
"தங்கப்பய்யன் ஊருல இருந்து வந்திங்களா...."
190
"ம்ம்.."
"அம்மாவ விட்டுட்டு சமத்தா இருந்திங்களா... அப்பாவ ெராம்பத் ெதாந்தரவு பண்ணிங்களா.."
"ம்ஹும்... அபி குட் பாய்.... ப்பா குட்
ப்பா" என்று தன் தாய்க்கு
மட்டுேம
புrந்த ெமாழியில் ேபசினான். “சிண்டு நல்ல ைபயனா இருந்திங்களா... அப்பா குட் பாய் ெசான்னாங்களா....” என்று சரயு ேகட்டதும் ஆமாெமனத் தைலயாட்டினான். சரயு ைகப்ைபயிலிருந்த சாக்ெலட்ைட எடுத்துத் தர, வாங்கிக் ெகாண்டு சரயுவின் முகத்ைத எச்சிலாக்கியவன் "ஸ்வட் I மம்மி, கிஸ் தா" என்று ேகட்டு வாங்கினான். நிமிGந்து பாGத்தவன், தாயின் அருேக புதிதாய் ஜிஷ்ணுைவக் கண்டு ெவட்கத்துடன் தாயின் ேதாளில் முகம் புைதத்துக் ெகாண்டான். தாய்மகனின் அன்ைபக் கண்டு ெசாக்கிப் ேபாய் நின்றான் ஜிஷ்ணு. ‘உன்ைன விைளயாட்டுத்தனமான ஸ்கூல் ேகாயிங் ேகGளா பாGத்திருக்ேகன். உன்னுள்ள இருந்த டீன் ஏஜ் பிேளயைர அட்ைமயG பண்ணிருக்ேகன், என்ஜின Iயrங் காேலஜ்ல நI படிச்சப்ப காGடியனான எனக்கு அனுப்புற மாGக்ஷIட்ல உன் மணி மணியான மாGக்ஸ் பாGத்து வியந்திருக்ேகன். ஒரு காதலியா நI காட்டின அன்பு மைழல நைனஞ்சிருக்ேகன். நI எவ்வளவு அன்பான அம்மான்னு இன்ைனக்குப் பாGத்துட்ேடன்டி... யூ ஆG ேசா லவ்லி டியG”
ஆைசேயாடு ெசான்னான் "சரயு, அபி எவ்வளவு அழகா இருக்கான். அப்படிேய கிருஷ்ணைனப் பாக்குற மாதிr இருக்கு. நI சின்ன பிள்ைளல பண்ணுற வாைலப் பாGத்து இவ ைபயனா ெபாறந்திருக்க ேவண்டியது தப்பிப் ெபாறந்துட்டான்னு ெநனச்சுப்ேபன். நI மட்டும் ைபயனா இருந்தா இப்படித்தான் இருந்திருப்ப. அப்படிேய நIதாண்டி..."
191
சரயுவின் ேதாளில் சாய்ந்து ேவடிக்ைக பாGத்த சிண்டுைவ, ஒரு மலைர ெதாடுவைதப் ேபால் ெமன்ைமயாகத் ெதாட்டான். அவன் கன்னங்கைள வருடினான். குழந்ைத ஊrலிருந்து வந்தைத தன்னிடம் ெசால்லாத சரயுைவக் கடிந்தபடி காrலிருந்த ெபrய புலி ெபாம்ைமையத் தந்தான்.
"சிண்டுைவப் பத்திக் ேகள்விப்பட்டவுடேன எவ்வளவு ெபாம்ைம வாங்கிேனன் ெதrயுமா? எல்லாம் ேஹாட்டல்ல இருக்கு. இவன் வந்தது ெதrஞ்சிருந்தா அள்ளிட்டு வந்திருப்ேபன். இப்ப பாரு இந்த ெபாம்ைம மட்டும்தான் ைகயிலிருக்கு. என்கிட்ேட முன்னாடிேய ெசால்லாததால உனக்கு இது கிைடயாது ேபா" என்று அபியிடம் ெபாம்ைமையத் தந்தான்.
“ைடகத்” அவைன விடப் ெபrதாய் இருந்த அந்த புலி ெபாம்ைமைய கஷ்டப்பட்டு வாங்கிக் ெகாஞ்சினான் அபி.
"சந்தனா ெபாண்ணா ெபாறந்துட்டாேள, நமக்கு வயசானவுடேன அவளால பிஸினஸ அைலஞ்சு கவனிக்க முடியுமான்னு கவைலப்பட்டுட்டு இருந்ேதன். இப்ப அந்தக் கவைல தIGந்துடுச்சு. இவைன என்கிட்ேட தந்துட்டு நI ேவற பாப்பா ெபத்துக்ேகாடி " ஆைசயாய் ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
"இவன் உனக்குக் கிைடயாது. அபி அவங்க அப்பாவாட்டம் டாக்டG ஆவானாம் . இப்பேய டாக்டG ெசட் வச்சுத்தான் விைளயாடுறான் ெதrயுமா... உனக்கு ேவணும்னா அடுத்த பாப்பாைவத் தேரன்"
"ஓேக அக்ெசப்ட்டட், காணி அடுத்த பாப்பாைவயும் உன்ைன மாதிrேய ெபத்துத் தரணும்" கண்டிஷன் ேபாட்டான்.
அபியிடம் "என்கிட்ேட வருவியா?" என்று ைகைய நIட்ட, சட்ெடன தாவிச் ெசன்றான் குட்டிப் ைபயன். சரயுவின் குட்டிப் பதிப்பாய் இருந்த அந்த குழந்ைதயிடம் சரயுவின் வாசத்ைதக் கண்டவன், ஆைசயுடன் கன்னத்தில் முத்தம் பதித்தான்.
192
"உன் மீ ச குத்துது" என்று உதட்ைட சுழித்தான் அபிமன்யு.
"சரயு... இங்கபாருடி அப்படிேய உன்ைன மாதிrேய ெசால்லுறான்" தன்ைன மீ றி வியந்தவன் யாேரா ெதாண்ைடையக் கைனக்கும் சத்தம் ேகட்டு நிமிGந்தான்.
யாrவன் கருப்பாய், ஒல்லியாய் சரயுைவ விட பிடி உயரம் கம்மியாய்...
அபி இருக்கிறான் என்றால் அவனது தகப்பனும் அங்கிருப்பானில்ைலயா... அப்ப.... திடுக்கிட்டுப் பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
கடவுேள!!!!! இவன்தான் ராமா???? சரயு ராமபஜைன ெசஞ்சுட்டு இருக்குறது இவைன ெநனச்சா???? ெபௗGணமி நிலவா ெஜாலிக்குற என் சரயுவுக்கு இைணயா அமாவைச வானம் மாதிr இருக்குற இவனா????? ஜிஷ்ணுவுக்கு தைலேய சுற்றியது.
“அம்மா, சரயு வந்துட்டா" உள்ேள திரும்பிக் குரல் ெகாடுத்தான் ராம். அதில் ேகாவமா, சந்ேதாஷமா என்று ெதrயாத, உணGவுகைள ெவளியில் காட்டாத ஒரு மரத்த ெதானி இருந்தது.
‘ேநத்து கிஸ் பண்ணப்ப சரயு என்னேமா ெசான்னாேள ‘ராம் அப்பேவ ெசான்னான்னு’ அப்ப இவனுக்கு எங்கேளாட காதல் பத்தித் ெதrயும்னுதாேன அGத்தம். ெபாண்டாட்டி அவேனாட பைழய காதலேனாட வGறா, இப்படி ஒரு லுக் விடுறாேன.... ஒருேவைள உள்ேள கூட்டிட்டு ேபாய் ெசமத்தியா கவனிப்பாேனா... சரயு மாதிr ஒருத்திையக் கல்யாணம் ெசய்திருக்கவன் அடி வாங்கித்தான் பழகி இருக்கணுேம தவிர அடி ெகாடுக்கறத ெநனச்ேச பாக்கக் கூடாேத....’ – ஜிஷ்ணு
193
"சரயு... வாசல்லேய நின்னுட்டு என்ன ேபச்சு? மூணு ேபரும் வட்டுக்குள்ள I வாங்க” ஜிஷ்ணுைவ முைறத்தபடி உத்தரவிட்டான் ராம்.
‘என்ைனயுமா
வட்டுக்குள்ள I கூப்பிடுறான்?? இல்ைலேய... இவன் பாடி
லாங்குேவஜப் பாGத்தா சண்ைடக்கு வந்தவன் மாதிrேய இருக்ேக’ என்றபடி ஜிஷ்ணு திரு திருெவன விழித்தான். தனது ைகயில் உட்காGந்து ேதாளில் சாய்ந்து, சரயு தந்த சாக்ேலட் கவைரத் தாறுமாறாய் கிழித்து ெஜாள் வடிய சாப்பிட்ட அபிமன்யுைவப் பிrயேவ மனமில்ைல. இருந்தாலும் இது சரயு குடும்பத்துடன் இருக்க ேவண்டிய தருணம். சரயுவுக்குத் தான் எவ்வளவுதான் முக்கியமாய் இருந்தாலும் இந்த அழகான கூட்டில் இவனுக்கு இடமில்ைல என்பதுதான் நிதGசனம்.
ஒரு
முடிவுக்கு வந்தவனாக சரயுவின் காதில் ெமதுவாய் ெசான்னான்.
"நான் இப்படிேய ேபாேறன் சரயு... இவன் கூட நI நிக்கிறத என்னால சகிச்சுக்கக் கூட முடியாது. ப்ளாக் அண்ட் ைவட் படம் மாதிr இருக்கும்" என்று சரயுவின் காதில் முணுமுணுத்தான். "ேபாயி என்ன ெசய்யப்ேபாற" அலட்சியமாய் ேகட்டாள்
சரயு.
"புண் பட்ட மனைதப் புைகைய விட்டு ஆத்தணும். இவனுக்கு வாய்ச்ச அதிGஷ்டத்ைத ெநனச்சு, எrயுற என் வயத்துல ெகாஞ்சம் ஆல்கஹால் ஊத்தி அைணக்கணும்"
"அப்பறம் அைணக்கலாம். முதல்ல வட்டுக்கு I வந்து சாப்பிட்டுட்டு ேபா"
"முடியாது... ெரண்டு வாரம் கழிச்சு பாக்குறிங்க.... அவன் அபி உனக்குத் தந்த மாதிr ஏதாவது உன் முகத்துல தருவான். என்னால நI உன் புருஷன் கூட குலாவுறைத எல்லாம் பாக்க முடியாது. என் மனசு தாங்காது..."
"நI தந்த மூணு நிமிஷ கிஸ், மங்ைகயG புைடசூழ ெசஞ்ச ஜலக்rைட இெதல்லாம் எல்லாம் நான் பாக்கல... இப்ப நI பாரு...” ஜிஷ்ணுவின்
194
ைகையப் பிடித்து காம்பவுண்ட் உள்ேள இழுத்து, காம்ெபௗன்ட் கதைவத் தாள் ேபாட்டாள்.
“ஹஸ்பன்ட் முன்னாடி என்ன இது விைளயாட்டு. என் ைகைய விடுடி” ெமலிதான குரலில் உறுமினான்.
பல்ைலக் கடித்தபடி பதில் ெசான்னாள் சரயு “அப்ப ஹஸ்பன்ட் இல்லாதப்ப பாGக்ல நான் உனக்கு கிஸ் தந்தா இனிக்குமா... அடுத்தவன் ெபாண்டாட்டிய ஒரு நாள் ைடம் தர ெசால்லிக் ேகட்டுட்டு இப்பப் ெபருசா நியாயம் ேபசுறான்...”
“உன்ைனப் பாGத்தா அடுத்தவன் ெபாண்டாட்டி மாதிrேய எனக்குத் ேதாணல. இப்பக்கூட என்ேனாட பங்காரம்ன்னுதான் ேதாணுது” என்றான் தைலகுனிந்தபடி.
அவைன நிதானமாய் ஒரு பாGைவ பாGத்தவள் “ராமுக்கு ஏற்கனேவ உன் ேமல பயங்கர ேகாவம். அவேன கீ ழ இறங்கி வந்து உன்ைன வட்டுக்குக் I கூப்பிடுறான். வாைய மூடிட்டு உள்ள வா" ஜிஷ்ணுவின் ைகையப் பிடித்து இழுத்துச் ெசன்றாள்.
வாசலுக்ேக வந்த ெபாற்ெகாடி
"வாங்க தம்பி" என்று அைழத்தாG.
'என்னங்கடா நடக்குது இங்க' என்றவாறு ஒன்றும் புrயாமல் விழித்தான் ஜிஷ்ணு.
195
அவைன ேமலும் சித்திக்கவிடாமல் “இந்தா... “ என்று அபி தான் எச்சில் ெசய்த சாக்லட்ைட ஜிஷ்ணுவின் வாயில் திணிக்க, சுைவ பல்மடங்குப் ெபருகி அவன் நாக்கில் அது அமுதமாய்த் தித்தித்தது.
“ெவல்கம்” என்றவாறு ஜிஷ்ணுவின் வலக்ைகையப் பற்றி ராம் குலுக்கியேபாதுதான் வைளந்த அவனது வலது ைகையப் கவனித்தான் ஜிஷ்ணு. ெபாற்ெகாடி சரயுவிடம் கண்களால் விசாrத்தபடி ெசல்ல, இனிப்பு பட்டு பிசுபிசுத்த அபியின் சட்ைடைய மாற்றி அைழத்து வருவதாகக் கூறி சரயு அபிைய ஜிஷ்ணுவிடமிருந்து பிrத்து உள்ேள தூக்கிச் ெசன்றாள்.
"உள்ள வா விஷ்ணு" ராம் அைழத்தான்.
"அணு..குண்டு... நIயா!!!!" திைகப்பு விலகாமல் ஜிஷ்ணு ேகட்க,
"ேஹாம்ெவாGக் ெசய்யாம தினமும் அடிவாங்குற அணுகுண்டு எப்படிடா டாக்டருக்குப் படிச்சான்னு ஆச்சிrயமா இருக்குல்ல" கண் சிமிட்டியபடி ேகட்டான் ராம் மன்னிக்கவும் அணுகுண்டு .
"இந்த சரெவடி ேவற என் காேத ெசவிடாகிற வைர ராம் ராம்னு ேபசித் தள்ளிட்டா. இருந்தாலும் கைடசில பாGத்தா... ேடய்... நIதான் ேசதுராமா.... எனக்குத் ெதrயேவ ெதrயாேதடா.. ெரண்டு ெதாங்காங்களும் ேசGந்து மைறச்சுட்டிங்கேளடா " அன்ேபாடு அணுகுண்ைட அைணத்துக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு
"சரெவடி ேபைர சரயுன்னு ெதrஞ்சுட்ட நI, என்ைனக்காவது என் ேபைரக் ேகட்டுறிக்கியா? நாெனல்லாம் அப்ப உன் கண்ணுக்கு எங்கடா ெதrஞ்ேசன். ஏேதா சரயு பிெரண்டா ேபான பாவத்துக்காக என்ைனக் கூட்டிட்டு சுத்தின" என்றான்.
ராைமப் பாGத்தவுடன் எழுந்த ெபாறாைமயுணGவும், கசப்பும் மைறந்து தன் சிறுவயது ேதாழன் ேமல் அன்பு சுரத்தது ஜிஷ்ணுவுக்கு. காணாமல் ேபான அவனது குறும்பும் ஓடி வந்து உட்காGந்து ெகாண்டது.
196
“ேகாச்சுக்காேதரா அப்ேபல இருந்ேத எனக்கு ேகGள்ஸ்ன்னா மன்சி கிக்குத்தான். ஆமாம் பன்னிரண்டு வயசில பிrஞ்ச இந்த பாைத மறுபடி எங்க எப்ப இைணஞ்சது?”
அத்யாயம் – 47
டீ
கைட ெபஞ்சில் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தனG.
“ெபருசா கட்டடம் கட்டப் ேபாேறன்னு காைலல மைனல இருக்குற புதைர சுத்தம் பண்ணி, ெபாந்து பாம்புப் புத்து எல்லாத்ைதயும் இடிச்சுத் தள்ளிட்டாங்கேல... அங்கிட்டிருந்த பாம்ெபல்லாம் இப்ப அக்கம் பக்கத்து ேதாட்டத்துல புகுந்திருச்சாம். காைலல இருந்து நம்ம ஊரு ஆளுங்க நாலு ேபைர பாம்பு கடிச்சிருக்கு. டவுனாஸ்புத்திrக்குத் தூக்கிட்டு ேபானாவ. மத்த ேதாட்டத்துல இருக்குறவகள்ட்ட சாக்கிரைதயா இருந்துகிட ெசால்லிருக்குேதாம். காட்டு வழியா வூட்டுக்கு ேபாற சின்ன புள்ைளகள சுத்திப் ேபாவ ெசால்லிருக்குேதாம்”
நடந்தது ெதrயாமல் சரயுவின் தாய் சிவகாமி ேதாட்டத்துக்கு ெசன்றிருந்தாG. பக்கத்து ேதாட்டத்தில் அணுகுண்டின் தந்ைத சீைமத்துைரயும் ேமாட்டாG ேபாட ெசன்றிருந்தாG.
வழியில் தங்கள் ெசாந்தக்காரன் ெசல்வத்ைதப் பாGத்த சீைமத்துைர “என்னாேல ெநல்ைலயப்பன்கிட்ட ஒழுங்கா ேவல பாக்குற ேபாலிருக்கு. ஒழுங்கா நடந்து என் ேபைரக் காப்பாத்து” என்று ஒரு அறிவுைரைய வசி I விட்டு ெசன்றாG.
“கருங்ெகாளத்தான் ேபாக்கிrன்னு ெசான்ேனலடி.... இன்ைனக்கு அவன் வாத்தியாேராட ைசக்கிளல காத்தப் பிடுங்கி விட்டுட்டான்” சாயந்திரம் பள்ளிக்கூடத்தில் மணியடித்ததும் ெபாறியிலிருந்து தப்பும் எலிையப் ேபால அவரவG வகுப்பிலிருந்து முதல் ஆளாய் ஓட்டமாய் ஓடி சரயுவும் 197
அணுகுண்டும் பள்ளிக்கு ெவளிேய கைட விrத்திருக்கும் கிழவியின் கைடக்கு வந்தாGகள்.
“அணுகுண்டு, ெகாடுக்காப்புளி வந்திருக்குடா... ஒரு கூறு வாங்கலாம். அப்பறம் நாலு மாங்காவக் கீ றி ெமாளவாப்ெபாடி ேபாட்டுத்தா பாட்டி” சரயுவின் வியாபாரத்ைத கவனித்தாG பாட்டி “பாட்டி எனக்கு ெரண்டு எலந்தவைட, ெரண்டு ேதன் மிட்டாய்” நIலாவின் குரல் ஒலித்தது. அவள் ேகட்டைத எடுத்துக் ெகாடுத்துவிட்டு பாட்டி காசுக்காகக் ைகைய நIட்ட “பாட்டி நாேன அவளுக்கும் ேசத்துத் தந்துடுேதன்” ெபrய மனேசாடு ெசான்னான் அணுகுண்டு.
“அதுதான் உன்னக் ெகட்டிக்கப் ேபாறவன் துட்ைடத் தேரன்னு ெசால்லிட்டான்ல்ல... நI ேபாட்டி” பாட்டி ேகலி ேபச, நIலாவின் முகம் சிவந்தது
“ஏய் கிழவி, இந்தக் கருவாப்பயலா நான் கட்டிக்கப் ேபாறவன். ெமாளவாப் ெபாடிையக் கண்ணுல தூவி விட்டுருேவன் பாத்துக்ேகா” திட்டிவிட்டு ெசன்றாள் நIலா.
“அணுகுண்டு, உன் மாமா மவ, அந்தக் குதிைர மூஞ்சிக்காrக்கு என்ன ஒரு ைதrயமிருந்தா என் எதிைரேய உன்னத் திட்டுவா... இன்ைனக்கு இவள...” ேகாவமாய் கிளம்பிய சரயு மறக்காமல் ஒரு கூறு ெபrய ெநல்லிக்காைய எடுத்து ஜாமின்ட்r பாக்ஸில் பதுக்கிக் ெகாண்டாள்.
“ஏய் குதிைர நில்லுடி... “ முழுதாய் மூன்று கிேலாமீ ட்டG மூச்சு வாங்க ஓடிய பின், விரட்டி வரும் சரயுவிடம் தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல் சரயுவின் ேதாட்டத்துக்கு அருேக நின்ேற விட்டாள் நIலா.
198
நIலாவின் சைடைய வலிக்க வலிக்கப் பிடித்திழுத்து முகத்ைதத் திருப்பிய சரயு, “ெபrய ெவள்ைளக்காரக் ெகாக்காடி நIயி? எவ்வளவு ைதrயமிருந்தா என் பிெரண்ைட கருவாப்பயன்னு ெசால்லுவ” “காக்கா மாதிr இருக்கான் இவைனக் கருவாப்பயன்னு ெசால்லாம ெசவத்த மச்சான்னு கூப்பிடச் ெசால்லுதியா?” “உனக்குக் ெகாழுப்புடி... உங்கப்பனுக்கும் உனக்கும் அணுகுண்ேடாட தகராறு பண்ணுறேத ேவைலயாப் ேபாச்சு. என்ன இருந்தாலும் அவன் உன் மாமா மவன், ெதrயுமுல்ல”
“யாருடி மாமா மவன். எங்க ஐயத்த ெசத்து ேபாச்சு. எங்க மாமாவுக்கு இவேனாட அம்மா ெரண்டாவது ெபாண்டாட்டி. இவங்க அம்மாவ எங்க மாமா கல்யாணேம பண்ணிக்கைலன்னு எங்கப்பன் ெசால்லுச்சு. இவனுக்கும் எனக்கும் சம்மந்தேம இல்ல. எங்கப்பாருக்கு மட்டும் நI இப்படி ெசான்னது ெதrஞ்சது உன் காைத அறுத்துக் காக்காய்க்குப் ேபாட்டுடும். ”
நIலா ேபசியைதக் ேகட்ட அணுகுண்டுவின் கண்களில் கண்ணGI துளிGக்க, சரயுவுக்கு ேகாவம் அனலாய் காய்ந்தது. “என் பிெரண்ைடயா அழ ைவக்குற...” நIலாவின்
ைகையப் பின்புறமாக முறுக்கி, வாயில் முழு
ெநல்லிக்காையத் திணித்தாள்.
“ேவண்டாண்டி சரெவடி... இைதத் தின்னா என் ெதாண்ைட கட்டிக்கும்...”
“ேவண்டாதைதப் ேபசுற உன் ெதாண்ைட நல்லா கட்டட்டும். இனிேம நI ேபசேவ கூடாது” அவள் ெநல்லிக்காையத் தின்று முடித்தவுடன்தான் ைகைய விடுவித்தாள் சரயு. விட்டால் ேபாதுெமன ஓட்டமாய் ஓடிப் ேபானாள் நIலா.
199
“குதிைரக்கு வாய் காது வைரக்கும் கிழியுது... நI காக்காவாமில்ல... ேடய் அணுகுண்டு, நI ெபrயவனானதும் இவளத்ேதன் உனக்குக் கட்டுேறாம். கல்யாணத்த முடிச்சுட்டு, ெதனமும் நவாப்பழம், சீதாப்பழம், ெநல்லிக்கான்னு ஒண்ணு மாத்தி ஒண்ணு திங்கக் ெகாடுத்து, ெதாண்ைடையக் கட்ட ைவக்கிேறாம். என்ன சrயா”
நண்பனிடம் எதிGகாலத் திட்டத்ைத ெசான்னவள். அவைனயும் கூட்டிக் ெகாண்டு ேதாட்டத்தில் நுைழந்தாள். "அப்படிேய அவ நடுமண்ைடல நறுக்குன்னு ெகாட்டி, ேசமியா ஐைஸயும் சாப்பிட ைவக்கணும்டி. அப்பத்தான் எப்ப பாத்தாலும் காக்கா மாதிr கத்துவா" அணுகுண்டும் ஆேமாதித்தான்.
"அணுகுண்டு, நம்ம நட்டு வச்ச ெகாய்யா மரத்துல காய் காச்சிருக்காம்டா... ேநத்து எங்கம்மா ெசால்லுச்சு. வா அைதப் பாத்துட்டு வட்டுக்குப் I ேபாவலாம்" அறியா பிள்ைளகள் உள்ேள நுைழந்தனG.
“சரயு... நிைறய பாம்பு சுத்துதுடி வராத ெவளியேபா..” புடைலப் பந்தலின் கீ ேழ நின்றபடி கத்திய சிவகாமியின் ேதாளில் விழுந்த பாம்பு ெபாட்ெடன ஒரு ேபாடு ேபாட்டது.
“அம்மா...” சரயு கத்த “அத்ைத” அணுகுண்டு கத்த, அவGகள் குரல் ேகட்டு ஓடி வந்தாG சீைமத்துைர
“யப்பா அத்ைத” என்று கத்திய அணுகுண்டின் அருேக படெமடுத்து நின்ற நாகத்ைதக் கண்டவG அேலக்காக அவைனத் தூக்கிக் ெகாண்டாG. இடது ைகயில் சரயுைவ தூக்கிக் ெகாண்டவG ேவகமாய் ஓடி ேராட்டின் மத்தியில் குழந்ைதகைள நிறுத்தினாG. அவG காலில் இரண்டு மூன்று முைற சுருக்ெகன பட்டது பாம்புக் கடியா இல்ைல ெநருஞ்சி முள்ளா என்று ஆராய்ந்து பாGக்கும் நிைலயில் அவrல்ைல. அதற்குள் சிவகாமியும் ஓடி வந்திருந்தாG. பாைதயில் வந்த லாrைய நிறுத்தி அைனவரும் ஏறியபின் மருத்துவமைனக்கு விடச் ெசான்னாG சீைமத்துைர.
200
“அம்மா... நI நல்லாயிருவம்மா” அழுத சரயுைவப் பாGத்துக் கண்கலங்கிய சிவகாமி, அத்தைன அவசரத்திலும் சூதானமாகத் தாலிக்கயிைற
மட்டும்
விட்டு விட்டு, கழுத்தில் ெதாங்கிய ெரட்ைட வடத்ைதயும், முறுக்கு சங்கிலிையயும் அவளுக்கு மாட்டி விட்டாG.
“என்ைன ஆஸ்பத்திrல கழட்ட ெசால்லுவாங்கேல... கண்ட இடத்துல வச்சா ேவற யாராவது திருடிட்டு ேபாயிருவாக... நI பத்திரமா வச்சுக்ேகா....”
சங்கிலி சரயுவின் ெதாப்புள் வைரக்கும் ெதாங்கியது. ஆண்பிள்ைளகள் ேபாடுவது ேபால் சட்ைட ேபாட்டிருந்ததால் அது சரயுவின் கழுத்திலிருப்பேத ெதrயவில்ைல. சிவகாமிக்குக் கண்ைண இருட்டியது. என்ன நிைனத்தாேரா ெதrயவில்ைல சரயுவின் மடியில் படுத்துக்ெகாண்டாG.
"அத்ைத... எந்திருச்சு உட்காரு" அழுதான் அணுகுண்டு.
"எேல ெரண்டு பயலுவளும் ஒருத்தருெகாருத்தG விட்டுக் ெகாடுக்காம இருக்கனும்ேல" என்று சீைமத்துைர குழறிக் குழறி ெசால்ல, சிவகாமியும் "அண்ணாச்சி ெசால்லுறதப் ேபால நடங்கேல" என்றாG.
"யப்பா ஏம்ப்பா என்னேமா மாதிr ேபசுற." அணுகுண்டு பதற, “ராசுப்பயேல உன்ைனயும் உங்கம்மாைவயும் நா சrயாேவ பாத்துக்கல. உங்கம்மாவ ஒரு ெவள்ளந்தி. அவள நல்லா பாத்துக்ேகாடா” மகைன வருடினாG சீைமத்துைர. “சின்னக் குட்டி இந்த உலகத்துல நல்லபடியா ெபாைழச்சுக்ேகாேல... அப்பாைவ நல்லா பாத்துக்குேறன்னு சத்தியம் பண்ணு” என்று ேகட்டு அவள் சத்தியம் ெசய்ததும் அவளது உச்சியில் முத்தமிட்டாG சிவகாமி.
201
“சரயு அம்மா வட்டுக்கு I வரைலன்னாலும் கவைலப்படக்கூடாது... ைதrயமா இருக்கணும்” என்று ெசான்னவG வட்டுக்கு I வராமேல ேபாய்விட்டாG. அவG மட்டுமல்ல, அணுகுண்டின் தந்ைத சீைமத்துைரயும்தான்.
கணவன்
மைறந்தைதக் ேகட்டு அந்த இருள் கவிழும் ேநரத்தில்
கதறியபடி ஓடி வந்த அணுகுண்டின் தாய் ெபாற்ெகாடிக்கு, கணவரது முகத்ைத இறுதி முைற காணும் சந்தGப்பம் கூட மறுக்கப்பட்டது.
"யாருடி நI? ெவளிய ேபாடி" உறவினG கூட்டம் தள்ளிவிட்டது.
“ஏய்யா, என் கழுத்துலயும் தாலி கட்டித்தாேன அந்த மனுசன் கூட்டியாந்தாரு.... ெரண்டாந்தாரம்னு ெதrயாம வாக்கப்பட்டப் பாவத்ைதத் தவிர நாெனன்ன ெசஞ்ேசன். உங்க ெசாத்து சுகம் ேவண்டாம்யா... வட்டுக்குத் I தான் வரக்கூடாதுன்னு ெசால்லிட்டிங்க. தகப்பனுக்குக் ெகாள்ளி ைவக்கிற உrைமையக் கூடத் தர மாட்டிகிங்க. எதுவுேம ேவண்டாம்யா கைடசியா என் புருசன் முகத்த மட்டும் ஒரு தடைவ பாத்துட்டு ேபாயிடுேறன்” கதறிய ெபாற்ெகாடியின் காைல பயந்தபடி கட்டிக் ெகாண்டு நின்றான் அணுகுண்டு.
"ெகாள்ளி ைவக்குற உrைமயா? எங்ேகேயா திrஞ்ச ேகடுெகட்டவளுக்குக் ெகாள்ளி ைவக்கிற உrைம ேவணுமாம். ஏண்டி, எங்கப்பன் உங்க வட்டுக்கு I வந்து ேபாயிட்டு இருந்தா நI அவனுக்குப் ெபாண்டாட்டி ஆயிருவியா" ஆத்திரத்ேதாடு ேகள்வி ேகட்டான் மூத்த தாரத்தின் மகன்.
ெபாற்ெகாடிைய ஓங்கி மிதித்து ெவளிேய தள்ளி விட்டவன், ேபாதாெதன்று சுவrல் பயந்து ஒட்டிக்ெகாண்டிருந்த அணுகுண்ைடயும் ஒரு உைத உைதத்தான். வெலன்று I அலறியபடிேய தாயின் அருகில் விழுந்தான் சிறுவன்.
202
"ெயப்பா அவனும் உன் தம்பிதாேன... சின்னப்பயல இப்புடி அடிக்கிறிேய உனக்கு இரக்கேம இல்ைலயா.... இைதக் ேகக்க ஒருத்தருேம இல்ைலயா "
கதறிய அந்த ஏைழத்தாயின் கண்ணGI அங்கு யாG காதிலும் விழவில்ைல. ெபாற்ெகாடிக்கு எப்ேபாதும் உதவும் ெநல்ைலயப்பன் மைனவி சிவகாமியின் மைறவால் பித்து பிடித்தாற்ேபால் அமGந்திருக்க, உதவிக்கு யாருமில்லாத அந்த அபைலைய முடிையப் பிடித்து ெவளிேய தள்ளிவிட்டனG,
“எங்கப்பன் உனக்குத் தாலி கட்டினானா யாருகிட்ட கைத விடுற. உன் மவனுக்கு எங்கய்யாதான் அப்பாவா. அதுக்கு என்னடி சாட்சி. உயிேராட இருந்தவைர ஏேதா ஓட்டிகிட்டு இருந்த... இனிேம உன்ைனேயா உன் மவைனயா ஊரு பக்கம் பாத்ேதாம் ெவட்டிப் ேபாட்டுடுேவாம்” உைதத்ேத ெதருமுைன வைர தாையயும் மகைனயும் இழுத்து ெசன்றனG.
அழுதவாேற மண்ைண வாrத் தூற்றினாG தூற்றினாG ெபாற்ெகாடி “ஏேல ெபாய் புழுவாதிங்கேல... உங்க நாக்ெகல்லாம் புழுபுழுத்துப் ேபாயிரும். என் மவன் அவருக்குத்தான் ெபாறந்தான்னுறதுக்கு சாட்சி ேவணுமா? என் புருசன அச்ெசடுத்தாப்பில மவனப் ெபத்திருக்ேகண்டா. இவைனக் காப்பாத்த உயிைரேய விட்டிருக்கருடா என் வட்டுக்காரரு. I இதுக்கு ேமல அவேராட ெசாத்தும் பணமும் என் கால் ெசருப்புக்கு சமானம்டா. ஒரு நாள் இந்த ஊருக்கு வருேவன். என் மவைன உங்க தம்பின்னு கூப்பிட்டுத் ெதாட்டில் கட்டித் தாலாட்டல, என் ேபைர மாத்திக்கிேறன்” அடிவயிற்றிலிருந்து கத்தி விட்டு ேபருந்து நிைலயம் ேநாக்கி ெசன்றாG ெபாற்ெகாடி.
"ந* பாம்ைப அடிச்சு ெவளாண்ட பாவம்தாண்டி பழி வாங்க அம்மாவ வந்து ெகாத்திடுச்சு" சரயுவின் முடிையப் பிடித்து ஆட்டி சரஸ்வதி முதுகில் ெரண்டு ெமாத்து ெமாத்தினாள். அவைளப் பிrத்து இழுத்துப் ேபானாள் பாGவதி.
203
"ெநசம்மாவாக்கா.... பழி வாங்குற பாம்பு என்ைனக் ெகாத்திருக்கலாம்ல... ஏங்கா அம்மாவ ெகாத்துச்சு" கண்களில் நIG வழிய ேகட்ட சின்னத் தங்ைகைய கட்டிக் ெகாண்டாள் லக்ஷ்மி.
"சரசு கிறுக்காட்டம் ேபசிட்டுத் திrயுறா... நம்ம ஊருல நிைறய ேபைர கடிச்சிருச்சாம். அதுல விதி முடிஞ்சவங்க எல்லாம் சாமிகிட்ட ேபாயிட்டாங்க"
"ேபாக்கா... அம்மா முருகG சாமிைய எப்படி கும்பிடும். அவG மயிைல விட்டு அம்மாவக் காப்பாத்தி இருக்கலாம்ல.. ஏன் காப்பாத்தல. இனிேம நான் சாமிேய கும்பிட மாட்ேடன் ேபா"
நIலா சரயுவின் அருேக அமGந்து ெகாண்டாள் "சரெவடி, அணுகுண்ைடயும் அவங்க அம்மாைவயும் எங்க ெசாந்தக்காரங்க எல்லாம் அடிச்சு பஸ்ஸ்டாண்ட்டுக்குத் ெதாரத்திவிட்டுடாங்காடி. அத்ைத தைலல அடிபட்டு ரத்தம் ஒழுகுது" அழுதாள். "இப்ப எங்க அவன்" அவ்வளவு ேநரம் தாைய நிைனத்திருந்த சரயு நIலா பின்ெதாடர ேவகமாய் ஓடினாள்.
ேபருந்து நிைலயத்தின் வாசலிலிருந்த கல்லில் அழுது வங்கிய I முகத்துடன் அமGந்திருந்தாG ெபாற்க்ெகாடி. அவGகள் வாழ்ைவ ேபால் இருண்டிருந்த அந்த இரவில், ெசய்வதறியாது ெதருவிளக்கில் சாய்ந்து நின்றான் அணுகுண்டு. பக்கத்திலிருந்த சந்திலிருந்து மூச்சு வாங்க ஓடி வந்த சரயு அணுகுண்ைடக் கட்டிக் ெகாண்டாள் “ேடய் அணுகுண்டு எங்கடா ேபாறிங்க... “
“ெதrயலடி... ஊருக்கு ேவற ேபாகக் கூடாதுன்னு ெசால்லிட்டாங்க. எங்க வட்டுக்குப் I ேபானா ெகான்னுடுவாங்களாம். எங்க ேபாகன்ேன ெதrயல. வட்டுல I ேபாயி காெசடுத்துட்டு வரலாம்னா அதுக்குக் கூட வழியில்ைல” பrதாபமாய் ெசான்னான் அணுகுண்டு
204
ெபாற்ெகாடியின் தைலயில் வழிந்த ரத்தத்ைதத் துைடத்துவிட்டாள் நIலா.
"இந்தாடா வச்சுக்ேகா" ஜாமின்ட்r பாக்சிலிருந்த சில்லைறையப் ெபாறுக்கிக் ெகாடுத்தாள் சரயு.
"அம்மா முன்னூறு ரூவா வச்சுருக்கு... எங்க ெசாந்தக்காரங்க எல்லாம் சிேலான்ல இருக்காங்க. அங்க ேபாக இந்த துட்டு பத்துமான்னு ெதrயல" நIலா "இந்தா எங்கப்பா யாருக்கும் ெதrயாம இந்தக் காசக் குடுத்துட்டு வர ெசால்லுச்சு" என்று கசங்கிய தாள்கைளத் தந்தாள். சரயுவும் நIலாவும் பணத்ைத எண்ணினாGகள்.
"அஞ்சாயிரமிருக்கு... இது பத்துமா? சிேலான் எவ்வளவு தூரம்? டிக்ெகட் எத்தன ரூவா? எப்படி ேபாவணும்" அவGகளுக்கு
அந்த ேகள்விகளுக்கு
விைட ெதrயவில்ைல.
"சரெவடி ெபாறந்ததுல இருந்து ஒண்ணா இருக்ேகாம். உன்ைன விட்டுட்டு எப்படிடி இருப்ேபன்"
“அழுவாதடா... ஆம்பைளயா ைதrயமா நில்லு. உங்க ெரண்டு ேபைரயும் அடிச்சவங்கைளப் பழி வாங்கு. எந்த ஊருக்குப் ேபானாலும் நல்லா படிேல”
“என்னால படிக்க முடியுமாடி”
“உன்னால முடியும்ேல. எங்கம்மா முருகன் சாமிைய எப்படி கும்பிடும்...... எங்கம்மாவப் பாம்பு ெகாத்துனப்ப அந்த சாமி வந்து காப்பாதிருக்கலாமில்ல... அவG வரேவ இல்ைலேய... எங்கம்மாவ சாக விட்டுட்டாேர..... ஆனா இங்க ஆஸ்பத்திrல பாரு, எத்தன டாக்டருங்க ராப்பகலா ேவல ெசஞ்சு உசுரக் காப்பாத்துறாங்க. அதனால இவங்கதான்
205
எனக்கு சாமி மாதிr ெதrயுறாங்க. நIயும் டாக்டG படிச்சு எல்லாைரயும் காப்பாத்து.”
ேபசியவாேற தன் தாய் கழுத்தில் ேபாட்ட நைகைய கழட்டியவள் அணுகுண்டின் கழுத்தில் மாட்டி விட்டாள். நைகைய அவனது சட்ைடக்குள் தள்ளி காலrன் ெபாத்தாைனப் ேபாட்டு மைறத்தாள்.
“ேவணாண்டி... உங்கம்மா சாவுறதுக்கு முன்ன தந்தது” “எங்கம்மா ஒண்ணும் ெசால்லாது. உனக்கு தந்தா எங்கம்மா சந்ேதாசந்தா படும். இந்த சங்கிலிைய உங்கம்மாட்ட இப்ப காமிக்காத... எப்ைபயாவது ெபாைழக்க முடியாதுன்னு ஒரு நிைல வரும்ேபாது காமி”
“சரெவடி எனக்கு அழுைகயா வருதுடி. உன்ைன விட்டுட்டு எப்படி இருப்ேபன்”
“அணுகுண்டு அழாதேல.... இன்னும் ெகாஞ்ச நாள்தான். நல்ல படிச்சு ெபrய டாக்டராயி என்ைனப் பாக்க வா..”
ெபாற்ெகாடியின் ஊரான மட்டக்களப்புக்கு வந்தாGகள். சிறிது நாட்களில் அங்கும் பிரச்சைனயாக, அவGகளது உறவினGகள் ெஜGமனிக்கு அவGகளுடன் அைழத்தனG. எல்லாம் தயாG ஆனால் தாய் மகன் இருவருக்கும் பயணச்சீட்டு எடுக்க பணமில்ைல.
"ராசு என்னால முடியலடா.... நI ெபrயவனாயிட்ட... உங்கம்மா என்ன தப்பு ெசஞ்சான்னு உனக்குத் ெதrய ேவண்டாமா. நான் ெசஞ்ச ஒேர தப்பு உங்கப்பாவ நம்புனதுதான். ேபாGல ெசாந்த பந்தத்ைத இழந்து, கூடப் ெபாறந்தவங்க திைசக்ெகான்னா சிதற தனிச்சு நின்ேனன். ராேமஸ்வரம் முகாம்ல இருந்ேதன்.
206
அந்த ஊருக்கு வந்து ேபான உங்கப்பாேவாட வாGத்ைதய நம்புேனன். வயசு வித்யாசம் அப்ப என் கண்ணுல படல. உடம்பு சrயில்லாம இருந்தவரு வட்டுல I சுடுதண்ணி வச்சுக் ெகாடுக்கக் கூட ஆளில்ைலன்னு என்கிட்ட ெசான்னாரு. அப்பக்கூட கல்யாணம் பண்ணி ெபாண்டாட்டி ெசத்திருக்கும்னு நிைனக்கலடா. ேதாளுக்கு உசந்த புள்ைளங்க இருக்கும்னு கற்பைன கூட பண்ணிப்பாக்கல.
என்ன ெசால்ல, என்ைன ஏமாத்தி ெரண்டாங்கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாரு. அனாைதயான எனக்கு ஒரு சின்ன ேகாவில்ல சாமிையயும், பூமிையயும் சாட்சியாக்கிக் கல்யாணம் நடந்தது. நI ெபாறந்ததும் அவரு ஊருக்குக் கூட்டிட்டுப் ேபானாரு. அவங்க குடும்பத்துல என்ைன ஏத்துக்கேவ இல்ைல. நானும் அவG வட்டுல I ஒரு இடம் ேகக்காம அவG மனசில இடம் பிடிச்சைதேய வரமா ெநனச்சு ஒரு ஓரமா ஒதுங்கிட்ேடன். ேதாட்டம் ெதாறவுன்னு அப்பனிருந்தும் கிழிஞ்ச டவுசைரப் ேபாட்டுட்டு, சத்துணவு வாங்கித் தின்னு என் புள்ள வளGந்துச்சு. இப்ப அவரு ேபானதும் அதுக்குக் கூட வழியில்லாம ேபாச்சு.
நாதியில்லாத நான் எல்லாரு கண்ணிைலயும் சின்ன வயசு விதைவயாத்தான் ெதrயுேறன். இந்த சனியன் பிடிச்ச ஆம்பைளங்க கண்ணுக்கு ஒரு தாயா ெதrயைல... அதுனாலதான் எங்க ெசாந்தக்காரவங்க இருக்குற பக்கம் ஒதுங்கிடலாம்னு பாGத்ேதன். ஊருக்குப் ேபாவ எப்படியாவது டிக்ெகட் வாங்குேறாம் இல்ல, இருக்குற காசுல ஒரு பாட்டில் விஷத்த வாங்கிக் குடிச்சுட்டு நம்ம ெரண்டு ேபரும் உங்கப்பா ேபான இடத்துக்ேக ேபாயி ேசGந்துடலாம்" விரக்தியாய் ேபசிவிட்டு ெவறும்தைரயில் மனம் கனக்கப் படுத்துவிட்டாG.
இரவு முழுவதும் ேயாசித்துவிட்டு காைலயில் சரயு தந்த நைகையத் தந்தான் ராம்.
"ெபாைழக்க வழியில்லாம ேபாறப்பத்தான் இந்த நைகைய உன் கண்ணுல காமிக்கனும்னு சரெவடி ெசால்லிருக்காம்மா... இப்ப நம்ம வாழ்வா சாவான்னு நிக்கிேறாம். இைத வித்து ஊருக்குப் ேபாலாம். நான்
207
டாக்டராயி, நிைறயா சம்பாrச்சு இைதவிட பத்து மடங்கு நைக ெசஞ்சு அவளுக்குத் தருேவன். அவைளக் கண்ணுல ெபாத்தி வச்சுப் பாதுகாப்ேபன்"
சிவகாமியின் நைக, ராமும் ெபாற்ெகாடியும் ெஜGமனியில் புது வாழ்க்ைக ெதாடங்க உதவியது. அதுவைர விைளயாட்டாய் படித்து வந்த ராம் சரயுவின் கூற்றுப்படி மருத்துவனாக ேவண்டும் என்ற ெவறிேயாடு படிக்கத் ெதாடங்கினான்.
ராமின் கடந்தகால நிைனவுகளில் ஜிஷ்ணுவும் கலங்கினான். “அணுகுண்டு... என்ைன மன்னிச்சுருடா... நான் இெதல்லாம் ெதrஞ்சுக்காம விைளயாட்டுத்தனமா இருந்துட்ேடேன“ வருத்தத்ேதாடு ெசான்னவன் ேசாபாவில் அவனருேக அமGந்து அவனது ேதாைள ஆதரவாய் தட்டிக் ெகாடுத்தான். ராமுக்கு அதுேவ ஆறுதல் தர ேமலும்
ெதாடGந்தான்
" ஸ்கூல் ேபாறேத ெவறுப்பாவும், படிக்கிறேத பாரமாவும் ெநனச்ச எனக்கு அப்ேபாைதக்கு ஒேர குறிக்ேகாள்தான். என் சரெவடி டாக்டராயிட்டுத்தான் அவைளப் பாக்க வரணும்னு ெசால்லிருக்கா. அைத ெநைறேவத்தணும்.
படிக்கிறது எனக்கு சுலபமா இல்ைல. அடுத்த ேவைள சாப்பாட்டுக்கு என்ன ெசய்ேவாம்? ெதrயாது. நடுத்தர வயசில இருக்குற என் அம்மா என்ன ெசய்வா? அவளுக்குத் தமிைழத் தவிர ேவற எதுவும் ேபசக் கூடத் ெதrயாது. நான்தான் ேவைலக்குப் ேபாவணும். எங்க ஊGகாரங்க வட்டுல I குழந்ைதைய வளக்கவும் சைமக்கவும் ஆள் ேகட்டாங்க. அங்க ேபாயிட்ேடாம். பதிலுக்கு அவங்க தட்டு முட்டு சாமான் ேபாட்டு ைவக்கிற இடத்துல ெரண்டு ேபரும் படுக்க இடமும், என் அம்மாவுக்கு மூணு ேவைள சாப்பாடும், பாதுகாப்பும் கிைடச்சது.
நான் புது நாட்டுக்கு வந்து, புது ெமாழிையக் கத்துகிட்டு, சின்ன சின்ன ேவைலகைள ெசஞ்சு படிச்ேசன். எனக்கு சரயுைவப் பாக்கணும்னு ேதாணேவயில்ைல. அவதான் என் கூடேவ, என் மனசிைலேய இருக்காேள.
208
படிச்சு முடிச்சுட்டு ஊருக்குப் ேபாேனன். பஸ் ஸ்டாண்ட் வைரக்கும் எட்டி உைதச்சு அனுப்புன எங்க ெசாந்தக்காரங்கள்ளாம் டாக்டG ேசதுராைமயும் அவேனாட அம்மாவயும் மrயாைதேயாட பாத்தாங்க. ஆனா அது எனக்குப் பத்தல. எங்க அப்பாவுக்கு நானும் ஒரு வாrசுதான்னு நிரூபிக்கத் ேதைவயான ஆதாரங்கைளத் திரட்டி, எங்களுக்கு இைழக்கப்பட்ட அநIதிைய எதிGத்து எங்க அப்பாேவாட முதல் குடும்பத்து ேமல வழக்கு ேபாட்ேடன். பணத்துக்காக இல்ைல. எங்கம்மா பத்தினின்னு ஊருக்குக் காட்ட. சீைமத்துைர மகன்தாண்டா நானும்ன்னு எங்க ஊருல ெபருைமயா ெநஞ்சு நிமித்தி நடக்க.
சரயு வட்டுல I நடந்த சம்பவங்கைள ெதrஞ்சுகிட்ேடன். அவ ெசன்ைனல ேவைல பாக்குறைத ெசால்லி லக்ஷ்மி அக்கா ஹாஸ்டல் அட்ரஸ் தந்தாங்க. அவைளப் பாக்க நானும் அம்மாவும் ேபாேனாம். நாங்க ேபானப்ப அவ ஊருல இல்ல. மறுநாள் காைலல வருவான்னு ெசான்னங்க. காைலல ேபாேனன். அவ வரல. மத்யானம் ம்ஹும்... சாயந்தரமும் விசாrச்சுட்டு வரைலங்கிற பதிைலக் ேகட்டுக் கவைலயா நின்னுட்டு இருந்ேதன். அப்பத்தான் துவண்டு வாடின ெகாடியாட்டம் எங்களுக்கு உயிG தந்த ெதய்வம் வந்தா. அவைள நான் பாத்து ெகாள்ள நாளாச்சுதான்.
ஆனா
ெபாறந்ததுலருந்து அவேளாட வளGந்த என் மனசு அது சரயுதான்னு அடிச்சு ெசால்லுச்சு. அவளுக்கு என்ைன அைடயாளம் ெதrயுதான்னு பாGத்ேதன் "
புயலால் அைலகழிக்கப்பட்ட மரத்துண்ைட ேபால சின்னாபின்னப்பட்ட மனதுடன் ேசாGந்த நைட ேபாட்டு வந்த சரயுவுக்கு யாேரா தன்ைன உற்று ேநாக்குவைதப் ேபால குறுகுறுத்தது 'அவனா... என்ைனத் ேதடி வந்துட்டானா? அதுக்குள்ேள எப்படி? அவன்தான் துட்டுக்காரனாச்ேச பறந்து கூட வந்திருப்பான். ெபாண்டாட்டிையயும் பிள்ைளையயும் இத்தன வருசமா மைறச்சவனுக்கா தூரத்ைதத் ெதாரத்துறது கஷ்டம்' ேவதைனேயாடு சிrத்துக் ெகாண்டாள். ேவகமாய் சுற்றுப் புறத்ைதத் தன் பாGைவயால் அலசினாள். மரத்தடியில் திைகப்ேபாடு தன்ைனப் பாGத்துக் ெகாண்டிருந்த இைளஞன் அவள் கருத்ைதக் கவGந்தான். அவளால் அவைன விட்டுக் கண்ைணத் திருப்ப முடியவில்ைல. ஒரு நிமிடம் அவைனேய பாGத்தாள். அந்தக் கண், அந்தப் பாGைவ, அதில் ெதrந்த 209
மகிழ்ச்சி, சிேநக பாவம் அவள் வாய் முணுமுணுத்தது "அணுகுண்டு". அவள் அைடயாளம் கண்டுெகாண்டைத உணGந்து அவன் முகத்தில் ெதrந்த தவிப்பு மைறந்தது.
"எேல சரெவடி எப்படிேல இருக்க?" ேவகமாய் அவைள ெநருங்கினான்
"அணுகுண்டு நIயாேல. எப்ப வந்த.. எனக்காக ெராம்ப ேநரம் காத்திருந்திேயா..." முகம் மலர அவைன விட ேவகமாய் அவைன ேநாக்கி ஓடினாள் சரயு.
"ஆமா ெராம்ப வருஷமா காத்திருக்ேகன்... உன்ைனப் பிrஞ்சதுல இருந்து இப்ப உன்ைனப் பாக்குற வைரக்கும்" என்றான்.
"சr இனிேம என்ைனப் பிrயாேத. உன் கூடேவ கூட்டிட்டுப்
ேபாயிடு"
என்றாள் தIவிரமான பாவைனயுடன்.
"உன்ைன இங்க விட்டுட்டுப் ேபாற எண்ணேம எனக்கில்ைல. நம்ம பட்ட ேவதைன எல்லாம் ேபாதும். இனிேம உன்ைனத் இப்படித் தனியா அநாைத மாதிr விடமாட்ேடன். உனக்கு நானிருக்ேகண்டி, சாகுற வைரக்கும்... "
சரயுவின் ேதாைள வைளத்தபடி நடந்தான் ராம்.
அத்யாயம் - 48 "சரயு இல்ைலன்னா எங்கைளப் ெபாைதச்ச இடத்துல புல்லு ெமாளச்சிருக்கும். அவளுக்கு துேராகம் ெசய்ய எப்படிடா உனக்கு மனசு வந்தது...." என்று ராம் சட்ெடன ெசால்லிவிட ஜிஷ்ணுவின் முகம் வருத்தத்தால் வாடியது. 210
"ராசு, தம்பிகிட்ட என்ன மrயாைதயில்லாம ேபசிகிட்டு....
என்னடா நI
இன்னமும் கூrல்லாம இருக்க. அவைர சாப்பிடக் கூட்டிட்டு வா " என்று கடிந்து ெகாண்டாG.
தனக்குப் பrந்து ேபசிய ெபாற்ெகாடியிடம் “சரயுவுக்கு நான் மனசறிஞ்சு துேராகம்
ெசய்யல. ஆனா என்ைன அறியாமேலேய எங்ேகேயா தப்பு
நடந்துடுச்சு” ெமதுவான குரலில் ெசால்ல. “மனுசனா இருந்தா தப்பு இருக்கும் தம்பி. இவனுக்கு சரயுன்னா உசுரு. அவ ேமல ஒரு துரும்பு பட்டாக் கூடத் தாங்க மாட்டான். அவளும் அப்படித்தான்” ‘நானும் அப்படித்தான்ம்மா சரயு எனக்கு பிராணம்’ என்று மனதில் ெசால்லிக் ெகாண்டான்.
"சாr விஷ்ணு.... சரெவடி விஷயத்துல நான் ெகாஞ்சம் உணGச்சி வசப்பட்டுடுேறன். அவ கஷ்டப்பட்டா என்னால தாங்க முடியலடா. அவ அழுது நான் பாத்ததில்ைலடா... மனசுல அடக்கி வச்ச துக்கெமல்லாம் ெவடிக்க, அபி வயத்துேல இருக்குறப்ப கண்ணGI விட்டுட்டா. அைத அப்பறமா ேபசலாம்" கலங்கினான்.
"அணுகுண்டு, சரயுவும் நIயும் ேசGந்து வாழுறைதப் பாக்க ெராம்ப சந்ேதாஷமாயிருக்கு. ஏன் நIதான் ராம்னு சரயு என்கிட்டயிருந்து மைறச்சா" என்று கடகடெவன ேகள்விகைளத் ெதாடுக்க, குளியைல ேபாட்டவுடன், குட்டி ஷாGட்ஸ் அணிந்து குடுகுடுெவன ஓடி வந்தான் அபி.
"ேடய் டிெரஸ்ைஸ மாத்திட்டுப் ேபாடா" துரத்தினாள் சரயு. ராம் பிடித்து அவன் பின்னால் ெசல்லமாய் ஒரு அடி ைவக்க "எனக்கு வலிக்கைலேய" முகத்ைத சுருக்கிப் பழிப்பு காட்டினான் அபி.
211
"ப்பா ெவல்கம் டூ ெசால்லு" என்று ராமின் மடியில் சட்டமாய் அமGந்துக் ெகாண்டு மிரட்டலாய் ெசான்னான். "உன் ேகள்விக்ெகல்லாம் ஒேர வrல பதில் ெசால்ல ெசால்லி என் ைபயன் ெசால்லிட்டான் விஷ்ணு... சரெவடி இங்க வாடி... ஆரம்பிக்கலாமா சிண்டு" என்று மகனிடம் அனுமதி ேகட்க, அவனும் பூஞ்சிrப்ைப சிந்தினான்.
சரயுவும் ராமும் ேசGந்து அபிமன்யுவின் இரண்டு புறமும் நின்றுக் ெகாண்டு ேசாபாவில் அமGந்திருந்த ஜிஷ்ணுவிடம்
"ெவல்கம், ெவல்கம், ெவல்கம் டூ... " என்று இழுக்க, வழக்கமான விைளயாட்டு தந்த குஷியில் ேமேல ெதாடர ெசால்லி குறுஞ்சிrப்பால் அனுமதி அளித்தான் சிண்டு.
"ெவல்கம் டூ த பாலஸ் ஆப் அவG பிrன்ஸ் அபிமன்யு தாரணிக்ேகாட்டா" ேதாழGகள் இருவரும் ேகாரைச முடிக்க, அதிGச்சி தாங்காமல் எழுந்து நின்றுவிட்டான் ஜிஷ்ணு தாரணிக்ேகாட்டா....
ஏகுவ
ேலானா ேகாதாr எறுபிக்கிந்தி
ஆ எறுேபேமா ேகாrண்டா பண்டாயிந்தி பண்டின ேசதிக்ெகன்ேனா சிக்குேலாச்சி ஆஹா சிக்கந்தா சீர கட்டிந்தி சீரேலா சந்தமாமா எவ்வரம்மா ஆகும்மா சீதம்மா....... அழகான கிராமியப் பாடைலப் ெபண்கள் பாட, பாைஷ புrயாவிட்டாலும் அதன் இனிைமயில் தன்ைனத் ெதாைலத்தாள் சரயு.
212
“ஜிஷ்ணு இந்தப் பாட்டு எவ்வளவு அழகாயிருக்கு... என்ன அGத்தம்” மாப்பிள்ைள மாதிr உrைமேயாடு அவள் பக்கத்திலமGந்திருந்தவனிடம் ேகட்டாள். ெமன்ைமயான குரலில் ெசால்லத் ெதாடங்கினான்
காைலக் கதிரவனின் ெசந்நிறக் கதி) பட்டு ெசம்ைமயானது ேகாதாவr. அந்த ெசம்ைமைய அப்படிேய ந* rன் வழிேய மருதாணிச் ெசடியிடம் ேச)பித்தது. அந்த மருதாணிதான் அவள் உள்ளங்ைக ெவட்கத்தால் ெசக்கச் சிவந்திருப்பதற்குக் காரணம். அந்த ெவட்கத்ைதேய புடைவயாக அணிந்து,. நிலைவப் ேபால ஒளிரும் அந்தப் ெபண் யா)? அந்த அழகிதான் சீதம்மா (சீைத). வாய் அGத்தத்ைத ெசான்னாலும் கண்கள் அவைளேய பாGத்தது.
சீதாராமனின் திருமண உற்சவம் முடிந்தபின் நடந்த பாட்டுக் கச்ேசrயில் லயித்திருந்தாள் சரயு. பாடலில் ெசால்லப்பட்ட மிதிலா ராஜகுமாr ஜானகியிைனப் ேபால் சிவப்பு நிறப் பட்டில், சிவந்த வைளயல்களில், எல்லாவற்றிற்கும் சிகரம் ைவத்தாG ேபால் அவள் கழுத்ைத அலங்கrத்த சிவப்பு நிற பாசிமணியில் பன்மடங்கு அழகு ெபருகி ெஜாலித்தாள் சரயு.
ஜிஷ்ணுவுக்கு சரயுைவ அன்றுதான் முதன் முதலாகப் பாGப்பது ேபாலத் ேதான்றியது. ேபசிச் சிrக்கும் ேபாது ேசGந்ேத சிrக்கும் சின்ன விழி மீ ன்கைள, அதில் அழுத்தமாய் எழுதப்பட்டிருந்த கருநிற கண்மஷிைய, ஊஞ்சல் கட்டி ஆடலாம் ேபான்ற அடGத்தியான சைடைய, தாழம்பூ உடைலத் தழுவிய உைடைய, அவன் உள்ளத்ைதத் திருடிய அந்த ெசந்தமிழ் நாட்டுத் திருமகைள விழிெயடுக்காமல் பாGத்தான்.
ைம ைவத்தக் கண்களின் பின்னால் ேபாகிறேத மதி ேபாகிறேத தூண்டிலிடும் இைடயின் அழகில் ேபாகிறேத மதி ேபாகிறேத அசரடிக்கும் இதழின் அழைகப் பா)த்து ைபத்தியேம பிடிக்கிறேத
213
உன் வசீகரத்தால் நான் பித்துப் பிடித்து அைலகிேறன் இந்த அழைக ந* ண்ட நாட்கள் தவற விட்டுவிட்ேடன் என் இதயம் உன்னிடேம ெசல்கிறது இந்த அற்புதமான உண)வுதான் காதலா?
சரயு, ஜிஷ்ணுவின் கண்ணிைமக்கா பாGைவயிேலேய அவன் மனைதப் படித்தாள்.
உன்ைனப் பித்துப் பிடிக்க ைவப்பது எனக்கு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது என் மீ தான உன் காதைல ெவளிக்ெகாண்டு வருவது எனக்கு சந்ேதாஷமாய் இருக்கிறது உன்ைன ெதால்ைல ெசய்வது எனக்கு ஆனந்தம் உன்ைன தூண்டிவிடுவது எனக்கு விைளயாட்டு உன்ைனக் கஷ்டப்படுத்துவது எனக்கும் வருத்தமாகத்தானிருக்கிறது இருந்தாலும் இைதத் ெதாடரேவ எனக்கு விருப்பம் இைதக் காதல் என்ேற ைவத்துக் ெகாள்ளலாேம!!!
குறும்புச் சிrப்பால் அவனது பாGைவக்கு பதிலளித்தாள். பதிைல உள்வாங்கிய ஜிஷ்ணு ச்ேச என்று அலுத்துக் ெகாண்டான்.
இது உனக்குப் புrகிறதா? இல்ைல நாேன வாய்திறந்து ெசால்ல ேவண்டுமா?
214
– என் கனவு முழுதும் ந* தான் ஆத்மா)த்தமாக நிரம்பியிருக்கிறாய் என்று
அவனது கண்கள் ேகட்ட ேகள்விக்கு ைகையக் கட்டி சைளக்காமல் அவைன பதில் பாGைவ பாGத்தாள்
உன் கண்முன்ேன காத்திருக்கிேறன், அைத உன் வாயால் ந* ெசால்லி நான் ேகட்பதற்கு
இதற்குேமல் ேவெறன்ன விளக்கம் ெசால்வது என்ெறண்ணி ெபருமூச்சு விட்டான்
எனது ெமௗனம் ஆயிரம் விதங்களில் ந* இருக்குமிடங்களில் எல்லாம் நானிருப்பைத உண)த்தவில்ைலயா?
ெமௗனமாய் ைககைள நIட்டினான் ஜிஷ்ணு
உன்ைனப் பா)த்தவுடேன நான் உன்னுைடயவளாகிவிட்டைத ந* உணரவில்ைலயா?
தனது ைககைள அவனிடம் தந்தாள் சரயு. தன்னிடம் அைடக்கலமான ைககைள அழுத்தமாகப் பற்றிக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு.
ஜமுனாவிடம்
விவாகரத்துக்குக் ைகெயாப்பமிட்டது வட்டில் I ஒரு ெபrய
பூகம்பத்ைதக் கிளப்ப, யாG கண்ணுக்கும் சிக்காமல் வரலட்சுமிைய
215
துைணக்கு அைழத்து ெசன்று ைகேயாடு சந்தனாைவ ெகாைடக்கானலில் இருக்கும் பள்ளியில் ேசGத்துவிட்டு குண்டூG வந்தான்.
குண்டூrல் இறங்கியவுடன் ஜிஷ்ணுைவத்
ெதாைலப்ேபசியில் அைழத்த
ெகாண்டல்ராவ், தனது திருமணத்துக்கு வராமலிருந்ததற்காக சரமாrயாக திட்டி, மாைல நடக்கும் வரேவற்பிலாவது கலந்து ெகாள்ளும்படி ஆைணயிட்டான். நண்பனின் ேவண்டுேகாைளத் தட்ட முடியாது, இரண்டு நிமிடம் தைலையக் காட்டி ெசன்று விடலாம் என்ற எண்ணத்துடன் ராஜுேகாகுலத்ைதயும் அைழத்துக் ெகாண்டு rஷப்ஷனுக்கு ஜிஷ்ணு ெசன்றான். அங்குதான்
அவன் சீைதையக் கண்டான். அமாவைச தினத்தில் தன்
பால்நிலைவக் கண்ட அதிGச்சியில் மைலத்து நின்றான்.
கிளிப்பச்ைசயில் கரும்பச்ைச முத்துேவைலப்பாடு ெசய்யப்பட்ட டிைசனG சுடிதாG
ெபான்னிற ேமனிையத் தழுவியிருக்க, மீ னாட்சி ைகயில் ஏந்திய
கிளியாய், மயக்கும் புன்னைகயுடன் ேமாகினிையப் ேபால நின்ற சரயு, மணமகளிடம் பrசிைனத் தந்தாள்.
உள்ளுணGவு என்னேமா ெசால்ல, யாேரா பிடித்து உலுக்கியைதப் ேபால விலுக்ெகன நிமிGந்தாள் சரயு. மண்டபத்ைத சுற்றிலும் கண்ைண அவசரமாக சுழலவிட்டவள் ஜிஷ்ணுவின் ேமல் நிறுத்தினாள். ‘விஷ்ணு’ அவள் இதழ்கள் ெமலிதாய் பிrந்தைத அத்தைன ெதாைலவிலிருந்தும் ஜிஷ்ணுவால் பாGக்க முடிந்தது.
“அந்த அம்மாயி யாG பாபு” ஜிஷ்ணுவின் மலGச்சிையப் பாGத்து அவன் கண்கள் ெசன்ற திக்கில் ேநாக்கிய
ராஜு வினவினாG.
“சரயு” என்று பூப்ேபால் அவளது ேபைர ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
216
எதிGபாராமல் கிைடத்த ஜிஷ்ணுவின் தrசனத்தால் சரயுவின் ெசம்மாதுைள நிற இதழ்கள் தானாய் மலGந்து முல்ைலப் பற்கள் மின்னலிட புன்னைக சிந்தியது. அவசர அவசரமாய் அவைனப் பாGத்தபடிேய மற்றவGகளிடம் விைட ெபற்று ஜிஷ்ணுவிடம் ஓடி வந்து மூச்சு வாங்க நின்றாள்.
“ச்ைச... த்தன்யா ரூம்ேமட்” சரயு மணப்ெபண்ைண சுட்டிக்காட்ட,
“ெகாண்டல்ராவ் ரூம்ேமட்” என ஜிஷ்ணு மணமகைன அவளுக்கு சுட்டிக் காட்டினான். சூrயகாந்தியாய் மலGந்த முகங்கைள ராஜு சந்ேதாஷமாய் பாGத்தாG. ‘சீதம்மா ஒச்சிந்தி... ‘ (சீதம்மா வந்தாச்சு) என்று அவரது மனது ெசான்னது.
இருவரும் ேசGந்ேத உணவு உண்ண ெசன்றனG. தனக்குப் பrமாறிய இனிப்ைப சற்று ருசி பாGத்துவிட்டு, அவளுக்குப் பிடிக்கும் என்ெறண்ணி ஜிஷ்ணு சரயுவின் இைலயில் ைவக்க, தன்னுைடய பப்படத்ைதயும், கத்தrக்காய் புளிக்கூட்ைடயும் “ஜிஷ்ணு நல்ல காரமா புளிப்பாயிருக்கு உங்களுக்குப் பிடிக்கும்... ” என்று ெசால்லி ைவத்தாள் சரயு. என்ன சாப்பிட்ேடாம் என்ேற ெதrயாமல் அவளது முகத்ைத பாGத்தவாேற சாப்பிட்டான் ஜிஷ்ணு. இனிப்ைப உண்டவள் மற்றவற்றில் ேபாடப்பட்டிருந்த மிளகாய்கைளக் கண்டு எைதயும் உண்ணவில்ைல. நண்பGகளிடமும் அவ்வப்ேபாது ெதன்பட்ட ெதrந்த முகங்களிடமும் அவசர அவசரமாய் குசலம் விசாrத்துவிட்டு சரயுவிடம் ஓடி வந்தான் ஜிஷ்ணு.
இருவG முகமும் புன்னைகையப் பூசிக்ெகாள்ள, ஏேனாதாேனா என்று வரேவற்பில் கலந்து ெகாள்ள வந்த இருவரும், பாட்டுக் கச்ேசrயில் அருகருேக அமGந்தபடி ஒன்றிப்ேபானாGகள்.
217
ஜிஷ்ணு ஓரக் கண்ணால் அவைளப் பாGத்தான்.
தனது ைக பட்டும்
படாமல் ெமலிதாக அவைளத் தIண்டும் வண்ணம் ைவத்துக் ெகாண்டான். அவனது கள்ளத்தனத்ைத கண்டுெகாண்டு குறு குறுெவன அவைனப் பாGத்தாள் சரயு . விட்டுத் தள்ளி நிற்கத்தான் நிைனக்கிறாள், பாழும் மனது ெசான்னாலும் ேகட்பதில்ைலேய.
‘படிச்சு முடிச்சுட்ேடன்.... இப்ேபாைதக்கு ஒரு கம்பனில ேவைல பாக்குேறன். லக்ஷ்மி அக்கா கல்யாணம் பண்ணிக்க ெசால்லுறா. எவ்வளவு நாள்டா என்னால தள்ளிப் ேபாட முடியும். திருட்டு படவா, ெதrயாம படுற மாதிr ைகைய உரசுற, ேதாைள உரசுற, என் கண்ணு வழியா எனக்குள்ள புைதஞ்சுடுற மாதிr பாக்குற. உன் காதைல மனசுக்குள்ளேய அடக்கி வச்சிருக்கியா? என் ேதாேளாடு ேதாள் உரசுனா மட்டும் ேபாதுமா விஷ்ணு.... இப்படி எப்ைபயாவது மட்டும் உன்ைன பாக்குறது எனக்குப் ேபாதேவ மாட்ேடங்குது. எப்படா என்ைன உன் கூடேவ வச்சுக்கப் ேபாற? நான் உன் கூடேவ, உன் முகத்ைதப் பாGத்துகிட்ேட இருக்கணும்னு நிைனக்கிற மாதிr, என்ைன உன்கூடேவ வச்சுக்கணும்னு நIயும் நிைனக்கணுேம... ‘கடல் மணைலக்
கூட எண்ணலாம், அGஜுனன் ெபாண்டாட்டிைய எண்ண
முடியாது’ன்னு எங்க பாட்டி ெசால்லும். உன் ேபருக்கு ஏத்த மாதிr நIயும் அப்படிேய இருக்கியா.... நான் உன் வாழ்க்ைகல கடல் மணல்ல இருக்குற ஒரு துகளா இல்ல நI ெபாத்திப் பாதுகாக்குற
பவளப் பாைறயா? எனக்கு
உன் வாயால எப்ப ெசால்லுவ விஷ்ணு’ மனதினுள் அவனிடம் ேபசியவள் வழக்கம் ேபால ெவளிேய ெசால்லாமல் மைறத்தாள்.
“உங்களுக்கு பயங்கர அைலச்சலா ஜிஷ்ணு”
“ஆமாம் ெகாஞ்சம் அைலச்சல்.. ஏன் ேகக்குற”
“இைளச்சு, கருத்து ேபாயிட்டிங்க... கண்ெணல்லாம் சிவந்து... மிளகாய் ேதாட்டம் வச்சுருக்கிங்கன்னு ெதrயும். அதுக்காக மிளகா வத்தேலாட ேசGந்து நIங்களும் காஞ்சிங்களா.... உடம்ைப பாGத்துக்க மாட்டிங்களா?” 218
குரலில் அவன் உடம்ைப சrயாக கவனிக்கவில்ைல என்ற ஆதங்கம் ெதrந்தது.
ஜிஷ்ணுவுக்கு தன்ைன அவள் கவனிக்கிறாள் என்பேத மனதில் சந்ேதாஷப்பூ பூக்கச் ெசய்தது..
“உன் தங்கக்கலG கூட என்ைனக்
கம்ேபG பண்ணாேதரா. பயங்கர
கருப்பாத்தான் ெதrயுேவன். பட் உன்கிட்ட நிைறயா மாற்றம். ெபrய ெபாண்ணாயிட்ட... சக்கரம் கட்டிட்டு சுத்துற உன்ேனாட கால், இப்பத்தான் ெகாஞ்சம் நடக்க ஆரம்பிச்சுருக்கு. ெகாஞ்சம் நிதானமா ேபசுற” சில மணி ேநரங்களில் தான் அவளிடம் கண்டறிந்த மாற்றங்கைள ெசான்னான்.
ெமாழி புrயாவிட்டாலும் அந்த ஆத்மாGத்தமான உைரயாடைல ராஜு உணGந்து அவGகளுக்கு சற்று தனிைம ெகாடுத்து நகGந்தாG.
அத்யாயம் – 49
ராஜுவுக்கு
ஜிஷ்ணு ஒரு ஆதGசநாயகன். ரட்சிப்பதும், காப்பதும்தான்
கடவுளின் அவதார ேநாக்கெமன்றால் அவைரப் ெபாறுத்தவைர அவன் நாரணனின் அவதாரம்.
ேகாதாவrக் கைரயில் இருக்கும் குக்கிராமத்ைதப் பூGவகமாகக் I ெகாண்டவG ராஜூவின் தாத்தா. கைரபுரண்டு ஓடும் நதியில் படேகாட்டி மக்கைள அக்கைரயில் ேசGப்பதுதான் குலத்ெதாழில். குகனின் வழித்ேதான்றல் என்று ெபருைமயாய் ெசால்வாGகள். ேகாதண்டராமன்தான் அவGகள் குலெதய்வம். வருடம் ஒருமுைற ெகாண்டாடும் சீதாராம கல்யாணம்தான் அவGகள் திருவிழா.
219
ஒரு முைற ெவள்ளத்தால் கிராமேம மூழ்க, பிைழக்க வழியின்றி ேகாதாவrத்தாைய விட்டு கிருஷ்ணா நதிக்கைரயிலிருக்கும் குண்டூருக்கு வந்தாGகள். விவசாயக் கூலியாய் ேசGத்து விடுவதாக ெசால்லி கிராமத்து மக்கைள பணக்காரGகளின் ேதாட்டத்தில் ெகாத்தடிைமயாய் ேசGத்து காசு பாGத்தது இைடத்தரகG கூட்டம். ெவளிேய ேபாவது சுலபமில்ைல. ெகான்ேற விடுவாGகள். விதிைய ெநாந்து வாழப்பழகிக் ெகாண்டனG அைனவரும்.
இருவது ரூபாய் தினக்கூலி வாங்கும் குடும்பத்திடம் நபG ஒருவருக்கு இரண்டு லட்சம் தந்தால் விடுவிப்ேபாம் என்று கறாராகப் ேபசினG முதலாளி வGக்கத்தினG. ஆள்பவGகள் மாறினாலும் மக்கள் நிைல மாறாதது ேபால, நிலம் பலG ைககளுக்கு மாறினாலும் அடிைமகளும் நல்ல ெதாைகக்கு புது முதலாளிகளிடம் விைல ேபசப்பட்டனG. எல்லா குடும்பமும் ேசGந்து குருவி ேசGப்பது ேபால பணத்ைத ேசGத்து ராஜுைவ விடுவித்தது. “ராஜூ எங்க ஆயுள் இந்த மண்ணுலதான் ேபாகும். நI ெவளிய சம்பாrச்சு நம்ம இளங்குருத்துகள ஒவ்ெவாண்ணா காப்பாத்து” என்று கண்கலங்கியவGகளிடம், அவGகள் வணங்கும் ராமக்கடவுள் முன் வாக்களித்தாG ராஜு
“ெபrயநாணா என்னால எவ்வளவு முடியுேதா அவ்வளவு உைழச்சு பணம் ேசGத்து நம்ம பசங்கைள விடுவிப்ேபன். அவனுங்களும் என்கூட ேசGந்து உைழக்க ஆரம்பிகுறப்ப நம்ம கிராமேம விடுதைலயாகும். இைத நம்ம ராைமய்யா கண்டிப்பா நிைறேவத்துவாG” என்று கலங்கி விைட ெபற்றாG.
முடிந்த அளவு மைனவியுடன் ேசGந்து உைழத்து கிராமத்து மக்கைள விடுதைல ெசய்தாG. குழந்ைத குட்டி என்று வந்தால் தனது லட்சியத்துக்குத் தைடயாகுெமன எண்ணி ஊராருக்காகேவ வாழ்ந்து வரும் தம்பதியினG.
220
தான் விடுவித்த இரண்டு இைளஞGகளுக்கு ேவைல ேபாட்டுத் தரும்படி வந்து ஜிஷ்ணுவிடம் நின்றாG. அவGகளது கைதையப் பற்றிக் ேகட்டவனிடம் சுருக்கமாக நடந்தைத ெசான்னாG.
“அப்ப நான் உங்களுக்குத் தந்த ேபானைச இந்தப் பசங்க விடுதைலக்கு தந்துட்டிங்க” என்றவனிடம் பதில் ெசால்லாமல் சிrத்தபடி ேவைலைய கவனித்த ராஜுைவ சில நிமிடங்கள் உற்றுப் பாGத்தான் ஜிஷ்ணு. அந்தப் பாGைவக்கு அGத்தம் சில மாதங்களில் விளங்கியது. ஆம் அது கண்ணன் குேசலைனப் பாGத்த பாGைவ என்று பின்னG ெதrந்து ெகாண்டாG.
ைகையப்
பிைசந்தபடி ெசான்னாG ராஜு “பாபு குடியிருக்குற வட்ைடத் I
தவிர எல்லாத்ைதயும் அடகு வச்சு புது பிசிெனஸ்ல ேபாடப்ேபாேறன்னு ெசால்லுறிங்க. நஷ்டம் வந்தா நம்மால தாங்க முடியாது. எதுக்கும் நIங்க ெகாஞ்சம் ேயாசிச்சுட்டு ெசய்ங்க”. அவரது குரலில் முட்டாள்தனமான அவனது ெசய்ைகயால் ஏற்பட்ட ேகாவத்ைத அடக்கிக் ெகாள்ளும் எண்ணம் ெதrந்தது. “ராஜு இதுனால நான் ெதருவுல நின்னாக் கூட சந்ேதாஷமா ஏத்துக்குேவன். நஷ்டமானா என்ன ராஜு, நான் படிச்ச படிப்புக்கு ஒரு சின்ன ேவைல கூடவா கிைடக்காது. அைத வச்சு மூணுேவைள சாப்பிட்டுக்குேறன்” புன்னைகேயாடு ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
“பாபு, சாப்பிடுறது மட்டுமா வாழ்க்ைக... உங்க வட்டுல I இப்ப உயரத்துல நிக்குற உங்கைள அண்ணாந்து பாக்குறாங்க. இங்ேகருந்து கீ ழ விழுந்தா அடி பலம்மா இருக்கும் பாபு” என்று வருத்தேதாடு ெசான்னவrன் வாையத் தன் புன்முறுவலால் அைடத்தான்.
புது ெதாழிைலத் ெதாடங்க என்று அைழத்து ெசன்றவனுடன் மனத்தாங்கலால் சிந்தைனயில் ஆழ்ந்தபடிேய காrல் வந்தவருக்கு, தன் கிராமமக்கள் ெகாத்தடிைமயாய் இருக்கும் நிலத்துக்கு வந்ததும்தான் உண்ைம புrந்தது.
221
“இந்த நிலத்ைத அப்படிேய உங்க ெசாந்தக்காரங்கேளாட ேசGத்து விைலேபசி வாங்கிட்ேடன் ராஜு. பணம் பத்தைலன்னுதான் எல்லாத்ைதயும் அடமானம் வச்ேசன். உங்ககிட்ட ெசான்னாத் தடுப்பிங்கன்னுதான் ெசால்லல.” என்றவாேற கீ ேழ இறங்கி ராஜுவுக்குக் காGக் கதைவத் திறந்து விட்டான் அந்த ெசயல்வரன். I
பண்டிைகைய வரேவற்பைதப் ேபால அவGகைள ஆரவாரமாய் வரேவற்ற மக்கள், காrலிருந்து இறங்கிய ராஜுைவத் தூக்கி தங்கள் மகிழ்ைவத் ெதrவிக்க, புன்னைகயுடன் காrல் சாய்ந்தவாறு பாGத்துக் ெகாண்டிருந்தான் ஜிஷ்ணு.
கண்கள் பணிக்க நின்ற ராஜு “நானா இதுக்குக் காரணம்..... இல்லேவ இல்ல... தன் ெசாத்து சுகம் எல்லாத்ைதயும் அடமானம் வச்சு நம்மள மீ ட்ட அந்த ேதவுடுதான் இனிேம நமக்கு எல்லாேம” என்று தளுதளுக்க ஒரு உணGச்சிப் பிரளயேம நடந்தது அங்கு.
அன்றிலிருந்து அவGகள் ராஜா ஜிஷ்ணுதான். அவனில்லாமல் அந்த ராஜ்ஜியத்தில் ஒரு காrயமும் நடக்காது. சிலG தங்கள் குழந்ைதகளுக்கு ஜிஷ்ணு என்ற ெபயைர சூட்டிவிட்டு, அைதக் கூப்பிட்டால் மrயாைதயில்ைல என்ெறண்ணி ‘சின்னா’, ‘நயனா’ என ெசல்லப் ெபயrல் மகைன அைழக்கிறாGகள்.
ராஜு, ராமனின் பாதம் பணியும் அனுமைனப் ேபால ஜிஷ்ணுவின் நிழலாய் மாறிப் ேபானாG. ஜிஷ்ணு விவாகரத்துக்குக் ைகெயழுத்துப் ேபாட்டைதக் ேகள்விப்பட்டு இரண்டு நாளாய் அவனறியாமல் கண்ணGI வடிக்கிறாG. மறுநாள் காைல அவGகள் வழக்கமாய் நடத்தும் சீதாராமன் கல்யாணத்தில் கூட கலந்து ெகாள்ள கூட ஆGவமின்றி, ஜிஷ்ணுவுடன் ேசGந்து ெகாண்டல்ராவின் திருமண வரேவற்பில்
தைலையக் காட்ட
வந்தவருக்கு, அங்கு சரயுைவக் கண்டது ெதய்வ சங்கல்பமாய் ேதான்றியது.
222
இரவு பஸ்ஸில் ெசன்ைனக்கு ெசல்ல ேவண்டும் என்று சரயு ெசான்னதும் ஏமாற்றத்தால் வாடிய ஜிஷ்ணுவின் முகம் கண்டு ெபாறுக்காமல் ேவண்டுதல் விடுத்தாG ராஜு
“நாைளக்கு பிரம்ம முஹுGத்தத்துல சீதாராம கல்யாண உற்சவமிருக்கும்மா... அதுல நIங்களும் பாபுவும் வந்து கலந்துகிட்டா எங்களுக்கு சந்ேதாஷமாயிருக்கும்மா”
தயங்கியவைள “இரு சரயு, நாைளக்கு ஈவ்னிங் நாேன உன்ைன அேத பஸ்ஸில் ஏத்தி விடுேறன்” தனது ஆைசையயும் ெவளியிட்டான் ஜிஷ்ணு.
“அேத பஸ் ஓேக. அேத டிக்ெகட் ெசல்லுமா?”
“வாயாடி... புது டிக்ெகட் வாங்கி ஏத்தி விடுேறன். இன்ைனக்கு ராத்திr குண்டூGல தூங்கிட்டு விடியுறதுக்கு முன்ன கிராமத்துக்குக் கிளம்பணும். அங்கதான் கல்யாணம்... சrயா” என்று ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
அத்யாயம் - 50 இரவு ராஜுவின் வட்டிேலேய I சரயுைவத் தங்க ைவத்தாGகள். வட்டின் I முன் நின்று வரேவற்ற ேவம்பும், பின்கட்டிலிருந்த கிணறும் சரயுவுக்கு தன் வட்ைட I நிைனவு படுத்தியது. ஆனாலும் அவள் வடு I ெபrயது. ஒரு ெதருவில் ஆரம்பித்து பின் ெதருவில் முடியும். இந்த வடு I ஸ்ரீைவகுண்டம் வட்டில் I கால்வாசி கூட இல்ைல. இருந்தாலும் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்துவிட்டது. காலடி எடுத்து ைவத்ததும் ஏேதா மனதில் ஒரு ெநருக்கத்ைத உணGந்தாள். ராஜு, அருந்ததி தம்பதியினG அன்புதான் காரணம் ேபாலும் என்ெறண்ணினாள்.
223
“எங்க வடு I மாதிrேய இருக்குல்ல” என்று ஆச்சிrயப்பட்டாள். அைத அப்படிேய ராஜுவிடம் ெமாழி ெபயGத்தான்.
“இதுவும் உங்க வடுதான்மா”. I என்று ராஜுவும் பதில் ெசான்னாG.
சரயு மட்டுேம தங்குவாள் என்று நிைனத்தவருக்கு ஜிஷ்ணுவும் அங்ேகேய தங்குவதாக ெசால்லவும் சங்கடப்பட்டு விட்டாG. அவரது வட்டில் I ராஜய்யா படுத்துத் தூங்க படுக்ைகயைற கூட இல்ைல. இருந்த ஒன்றிரண்டு அைறகளிலும் நாைள நடக்கும் திருமணத்திற்கு ேவண்டிய சாமான்களும், சுவாமி ரூமில் பூைஜக்கு ேவண்டிய ெபாருட்கைள பாதுகாத்தவாறு நாைள திருமணம் ெசய்யவிருக்கும் மணமக்களான ராமா சீைதயும் வற்றிருந்தனG. I
மைனவியின் காதில் ரகசியம் ேபசி வந்தாG ராஜு.
“ேமமு ேபாஜனம் ேசேசசாமு” (நாங்க சாப்பிட்டுேடாம்) என்று சரயுைவ கண்களால் வருடியவாேற ெமதுவாய் ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
“எனக்கு ஒரு பாய் ேபாதும் திண்ைணல படுத்துக்குேறன்....” . என்றவனிடம் அன்பாக மறுத்துத் தன்னுைடய கயிற்றுக் கட்டிைல திண்ைணயில் ேபாட்டாG ராஜு. பருத்தித் துணிகைள அதன் ேமல் விrத்து ஜிஷ்ணு உடம்பில் கயிறு குத்தக்கூடாேத என்ற அக்கைறேயாடு ேசாதித்தாG.
தூக்கத்தில் சாமியாடிக் ெகாண்டிருந்த சரயுவின் தைலயில் தட்டி எழுப்பிவிட்டான் ஜிஷ்ணு. “படுக்ைக எல்லாம் எதிGபாGக்காேத... ேசாபால படுத்துக்ேகா”
224
“சீர தIசுெகாச்சாவம்மா?” (“ேசைல வச்சிருக்கியாம்மா”) ெமதுவாய் ெதலுங்கில் ேகட்ட அருந்ததியின் பாைஷ புrயாது விழித்தவளிடம் ெமாழி ெபயGத்தான்.
“இல்ைலேய ஜிஷ்ணு... காைலல ேவணும்னா இன்ைனக்கு ேபாட்டிருந்த ட்ெரஸ் ேபாட்டுக்கவா” என்றாள் பயணத்துக்கு ஏதுவாக தான் ேபாட்டிருந்த ஜIைனப் பாGத்தபடி.
“மக்கு... அவங்க கல்யாணத்துக்கு ராமG சீைத கல்யாண சடங்ைக நம்மதாேன ெசய்யணும்னு ெசான்னாங்க. கிராமம் ேவற, சாrதான் கட்டணும்னு எதிGபாGப்பாங்க...” ேயாசித்தான்.
பின்னG ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாக “ராஜு பஸ்ஸ்டாண்ட் பக்கத்துல இருக்குற புடைவக்கைடல கணக்குப் பாGத்துட்டு பன்ெனண்டு மணிக்குத்தாேன சாத்துவாங்க” என்று விசாrத்தான்.
“சரெவடி நாைளக்கு நம்ம லக் எப்படி இருக்குன்னு பாக்கலாம்” என்றவாறு ராஜுவுடன் கைடக்குக் கிளம்பினான்.
கைடக்கு ெசல்லும் வழியில் “பாபு இனிேம சின்னம்மாேவாட நIங்க ேசர ஒரு தைடயுமில்ைலேய.... நIங்க ெரண்டு ேபரும் ஒருத்தருக்காகேவ இன்ெனாருத்தG பிறந்தாப்பில இருக்கிங்க. கல்யாணம் ெசய்துக்ேகாங்க பாபு” தனது ஆைசைய ெவளியிட்டாG.
ெபருமூச்சு ஒன்று கிளம்பியது ஜிஷ்ணுவிடமிருந்து “ஜமுனா ேவணும்னா என் வாழ்க்ைகயிலிருந்து மைறஞ்சிருக்கலாம். சந்தனா... அவைள மறந்துட்டிங்கேள... நான் ஒரு தகப்பன் ராஜு. என்ைன இன்னும் மறக்காம இருக்குற சரயுவுக்கு இது ெபrய துேராகமில்ைலயா... உண்ைமைய 225
ெசால்லி அவைள ேவற யாைரயாவது கல்யாணம் ெசய்துக்க ெசால்லணும்”
“எப்படி பாபு... சின்னம்மா கண்ணு முழுக்க உங்க ேமல இருக்குற அன்ைபத்தான் பிரதிபலிக்குது. உங்கைள அவங்க மறப்பாங்கன்னு எனக்குத் ேதாணல”
“என்ைன மறக்கணும் அதுதான் அவ வாழ்க்ைகக்கு நல்லது... நாைளக்ேக உண்ைமைய ெசால்லணும்”
“பாபு தயவு ெசய்து கல்யாணத்துல சந்ேதாஷமாய் கலந்துகிட்டு அப்பறம் நாைளக்கு சாயந்தரம் அவங்க கிட்ட உண்ைமைய ெசால்லுங்க” என்று ேவண்டினாG
ஜிஷ்ணுவுக்கும் சரயு அருகில் ஒரு நாைள சந்ேதாஷமாய் கழிக்க ேவண்டும் என்று ேதான்றியதால் தைலயைசத்தான்.
ராஜுவின் மைனவி அருந்ததி- ராஜய்யா, பாபு என்று சரயுவிடம் ஜிஷ்ணுவின் புராணம் பாட, ஒன்றும் புrயாவிட்டாலும் ேகட்டுக் ெகாண்ேடயிருந்தவள் கைளப்பினால் ேசாபாவில் உறங்கிவிட்டாள்.
கைடயிலிருந்து வந்த ஜிஷ்ணு, சரயுவுக்கு வாங்கிய புடைவயும் மற்றவற்ைறயும் அருந்ததியிடம் தந்து காைலயில் அவள் குளித்தவுடன் தரச் ெசான்னான். அருந்ததி-ராஜுவுக்குப் புத்தாைடகைளயும், தனக்கு பட்டு ேவஷ்டியும் அத்துடன் எடுத்து வந்திருந்தான்.
ெபண்கள் வட்டில் I படுத்துக் ெகாள்ள, வட்டுக்கு I ெவளிேய ெவட்டெவளியில் நாடாக்கட்டிலில் சுகமாய் தூங்கிய ஜிஷ்ணுைவக் கண்கலங்க
226
பாGத்திருந்தாG ராஜு. அவன் உறங்கியைத அறிந்ததும் ெமதுவாய் வட்டினுள் I ெசன்று மைனவிைய அைழத்தாG
“ராைமயா நித்ரேபாேயேட. சீதம்ம நித்தrன்சிந்தா?” (“ராமய்யா தூங்கியாச்சு, சீதம்மா தூங்கிட்டாங்களா?) சந்ேதாஷமாய் வினவினாG.
“இது சrவருமா... பாபுவுக்குத் ெதrஞ்சா ேகாவப்படுவாேற... எனக்கு பயம்மா இருக்கு”
“கடல் மாதிr வடிருக்கிற I நம்ம ராஜய்யா, இன்ைனக்கு ெகாசுக்கடிலயும் சுகம்மா தூங்குறாருன்னா அதுக்கு காரணம், உள்ள தூங்கிட்டிருக்குற சின்னம்மாதான். நம்ம கிராமத்து மக்களுக்கு இன்ைனக்கு வாழ்க்ைக தந்திருக்குற பாபுேவாட உயிG, உள்ேள தூங்குற அந்த ெபாண்ணுகிட்டத்தான் இருக்கு. அவேராட உயிைர அவGகிட்ட ேசத்து ைவக்கிறதுதாேன முைற” ெபrய மீ ைசயினடியில் ெதன்பட்ட புன்னைகேயாடு ெசான்னாG.
“சr” என்றவாறு உள்ேள ெசன்றாG அருந்ததி.
இரவு சில மணி ேநரங்கேள தூங்கியும், அதிகாைலக்கு ெவகு முன்ேப எழுந்தும் கூட, கைளப்பின்றி மிகவும் உற்சாகமாய் உணGந்தான் ஜிஷ்ணு. அவனுக்காக ெவந்நIG காய ைவத்துத் தந்தாG ராஜு. பாைனையத் தாேன சுமந்து ெசன்று, கிணற்றில் தண்ணGI ேசந்தி விளாவிக் ெகாண்டான். சரயுைவ தன்னுடன் தனிேய தங்க ைவப்பது நல்லதில்ைல என்றுதான் ராஜு வட்டில் I தங்க ைவத்தான் என்றாலும், கூப்பிடு தூரத்தில் தனது அரண்மைன வட்ைட I ைவத்துக் ெகாண்டு தனது வட்டில் I தங்கேளாடு ஒருவனாய் தங்கியைத நம்பேவ முடியவில்ைல ராஜுவால். நடப்பது கனவா ெநனவா என்று கிள்ளிப் பாGத்துக் ெகாண்டாG. மூணு நாலு மணி ேநரம் கூட அவைள விட்டுப் பிrய நிைனக்காத அவனது காதல் உள்ளம் அவைரக் கசிந்துருக ைவத்தது.
227
அைனவரும் எழுந்து குளித்துக் கிளம்பியும், ேசாபாவிலிருந்து தைரயில் விழுந்து, ஹால் முழுவதும் உருண்டு எழாமல் அலும்பு ெசய்த சரயுைவ எழுப்ப முடியாமல் ேதால்வியுற்றுத் திரும்பினாG அருந்ததி. அவrடமிருந்து ெபாறுப்ைப ஏற்றுக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு.
“சரெவடி, தூங்குமூஞ்சி எழுந்திருடி... ஒரு ஊேர உனக்காகக் காத்திருக்கு” ெமதுவாய் கடிந்துக் ெகாண்டவைனப் படுத்தபடி அைரக்கண்ணால் காக்கா பாGைவ பாGத்த சரயு, அவனது ேதாளில் ைககைள மாைல ேபால் ேபாட்டு அைணத்துக் ெகாண்டாள்.
“விஷ்ணு... இன்ைனக்கு என்னடா மாப்பிள்ைள மாதிr சில்க் ஜிப்பால வந்திருக்க... ஆமா, நI தினமும் என் கனவுல மட்டும்தான் வருவியா... எப்படா ேநருல வருவ.... உன் பங்காரத்ைத மறந்துட்ட பாGத்தியா...” ஏக்கத்ேதாடு ேகட்டாள்.
அவளது ேபச்சினால் உைறந்து நின்றான்
“நா பங்காரானி ேநனு
மறவகலனா?...(என் பங்கராத்ைத மறக்குறதா....) ெநவG... நான் ெராம்ப ெகட்டவன்டி... என்ைன மறந்துேடன் ப்ள Iஸ்”
நடப்பது கனெவன்ேற நிைனத்துக் ெகாண்டிருந்த சரயு பதில் ெசான்னாள் “எனக்கு நI நல்லவன்” அவைன ேமலும் இறுக்கி அவன் காதில் ெமலிதாய் கடித்தாள்.
கடியால் சுயநிைனவுக்கு வர “இனிேம உன்கிட்ட ெபாறுைமயா ேபசினா அவ்வளவுதான்”
சரயுைவ அேலக்காகத் தூக்கி குளியலைறயில் அமGத்தி ஒரு பக்ெகட் ெவது ெவது நIைரத் தைலயில் ஊற்றினான். திடுக்கிட்டு கண்விழித்தவள்
228
“விஷ்ணு.... நI எப்ப என் பாத்ரூமுக்கு வந்த” என்று தூக்கக் கலக்கத்தில் விழித்தவைளக் கண்டு குறும்பாய் ேசாப்ைப எடுத்துத் ேதய்த்து விடுவைதப் ேபால பாவைன காட்டினான்.
சுதாrத்தவள் “இெதல்லாம் எனக்குப் பிடிக்காது, ெவளிய ேபாடா” என்று கத்தினாள். தைலயிலடித்துக் ெகாண்டவன் “இங்கபாருடி, இன்னும் பதிைனஞ்சு நிமிஷத்துல குளிச்சுட்டு டிரஸ் ெசய்துட்டு காருக்கு வரல, எப்படி நிக்கிறிேயா அப்படிேய தூக்கிப் ேபாட்டுட்டு ேபாயிட்ேட இருப்ேபன்” என்று மிரட்டினான். குளியலைறயில் ைவத்திருந்த புதுத்துண்ைடயும் துணிகைளயும் கண்களால் காட்டினான். “குளிச்சுட்டு இந்த புது சாr கட்டிக்ேகா... சாr கட்டத் ெதrயுமில்ைலயா.... இன்ைனக்கு புல்லா புடைவதான். கட்டத் ெதrயாம கட்டி புைதயல் எடுத்துடாதடி... ஏதாவது ெஹல்ப் ேவணும்னா என்ைனக் ேகளு”
‘நான் ேசைல கட்ட இவன் ெஹல்ப் பண்ணுறானா?’ ஜிஷ்ணு சீrயஸாய் ெசால்கிறானா இல்ைல விைளயாடுகிறானா என்று புrயாமல் பாGத்தாள்.
“உனக்ேக ேசைல கட்டத் ெதrயும்னா நான் இந்ேநரம் கத்துக்காமயா இருப்ேபன். முதல்ல பாத்ரூம்லருந்து ெவளிய ேபாடா” கண்கைள உருட்டி மிரட்டியவள் பக்கத்திலிருந்த மஞ்சள் உரசும் சிறு கல்ைல எடுத்து அவன் ேமல் எறிவைதப் ேபால ைசைக காட்ட, “அம்ேமா... காளி நIலி சூலி பயங்கr” என்று கத்தியவாேற கதைவ சாத்தி ஓடிப் ேபானான்.
கண்ண, கண்ணக் கண்ண உருட்டி உருட்டி என்ைன மிரட்டினா... நா என்ன சிறுபிள்ைளயா? 229
ேபசி, ேபசிப் ேபசி வா)த்ைதயாேல என்ைன தாக்குற ந* என்ன கிளிப்பிள்ைளயா ஏேதேதா பண்ணிப் பண்ணி என்னக் ெகாஞ்சம் விரட்டப் பாக்குற ஏேதேதா ெசய்ய ெசால்லி மனச ந* யும் ெகடுக்கப் பாக்குற
ெசான்னைதப் ேபாலேவ பதிைனந்து நிமிடத்தில் ஜிஷ்ணு முதல்நாள் வாங்கி வந்திருந்த அக்மாGக் பட்டில் அரக்கு நிறத்தில் ெநய்யப்பட்ட சிறிய சrைக ேபாடப்பட்ட புடைவைய அணிந்து, பூைஜ ரூமில் நுைழந்த ெசாGண விக்கிரகத்ைத இைமக்காமல் பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
முதல் முைற புடைவ கட்டியேபாது பாGத்ததுக்கும் இப்ேபாதும் எவ்வளவு வித்யாசம். ஆழ்ந்த வண்ணப் புடைவ அவளது சந்தன நிற ேமனியில் அயGன் ெசய்தாற்ேபால் ஒட்டியிருக்க அவளது வடிவம் ஓவியப் ெபண்ைணப் ேபால அங்க லக்ஷணத்துடன் இருந்தைத வியப்ேபாடு பாGத்தான். பிைற நிலவாய் ஒளிரும் ெநற்றியும், பளிங்குக் கல்லில் ெசய்தைத ேபான்ற ேதகமும், மாம்பழ மஞ்சளில் பளபளத்த கன்னங்களும், பனி படGந்த ேராஜா இதழாய் சிவந்த உதடுகளும் அவனது மனதில் புைதந்திருந்த ஆைசையக் கிளற,
“சரெவடி..ஏண்ேட எலா இந்த அந்தம்கா உன்னா... (சரெவடி எப்படி இவ்வளவு அழகா இருக்க.....) ” திைகத்துப் ேபாய் முணுமுணுத்தான்.
“புடைவதான் ெராம்ப சிம்பிளா ேபாச்சு. ஆனா சுத்தமான கதG பட்டு. உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா” ஆவலுடன் ேகட்டான்.
“ெராம்ப பிடிச்சுருக்கு” உற்சாகமாய் ெசான்னாள்.
230
“நைக எதுவும் ேபாட்டுக்க இல்ைலயா. ெவறும் ெசயின் மட்டும் ேபாட்டிருக்க” கவைலயாய் ெசான்னவன் கண்களில் டாலG பட்டு, அது அவன் ெசன்ைனயில் பாஸ்ெகட்பால் ேபாட்டிக்கு வந்த ேபாது அவளுக்கு வாங்கித் தந்த ெசயின் என்பைத ெசால்லியது.
“வைளயல் கூட நிைறயா இல்ைலேய. உன் அம்மாேவாடது தாரணிேகாட்ைடலதானிருக்கு. ேநத்ேத நிைனவிருந்தா எடுத்துட்டு வந்திருப்ேபன். சாrரா” என்றான்.
“இப்ப ேவணும்னா ைபக்ல ேபாயி எடுத்துட்டு வரட்டுமா” ஆைசயாகக் ேகட்டான்.
“இங்க நிைறய வைளயல் பாசி எல்லாம் வச்சிருக்காங்கேள அதுல ஒண்ைண எடுத்துப் ேபாட்டுட்டா ேபாச்சு” என்று அங்கிருந்தவற்ைற ஆராய, ஜிஷ்ணுவும் அவளுடன் ேசGந்து அவளது உைடக்குப் ெபாருத்தமானைத ஆராய்ந்தான். இருவrன் மனைதயும் அங்கு ேபைழயில் பத்திரமாய் மூடி ைவக்கப்பட்டிருந்த சிவப்பு மாைல கவGந்தது. இருவரும் ேசGந்ேத ேகாரஸாய் “வாவ்” என்றனG.
“இதுதான் நல்லாருக்கு... ப்ள Iஸ் இைதேய ேபாட்டுக்ேகாரா.... ஆனா அனுமதி வாங்கிட்டுப்
ேபாட்டுக்ேகா”
“இப்பேய அருந்ததி ஆன்ட்டிட்ட ேகக்குேறன். இைத ேபாட்டுக்கவான்னு ெதலுகுல எப்படி ேகக்குறது ஜிஷ்ணு” விசாrத்துக் ெகாண்டாள்.
அேத ேநரம் சமயலைறயில் “என்ன இருந்தாலும் கல்யாணமாகாத ஆணும் ெபண்ணும் சீதாராம கல்யாண சடங்ைக ெசஞ்சது ெதrஞ்சா நம்ம ெபrயவங்க ேகாச்சுக்குவாங்க. அைத ெகாஞ்சம் ேயாசிச்சுக்ேகாங்க” ராஜுவிடம் தனது மனத்தாங்கைல ெசால்லியபடிேய அைனத்ைதயும் எடுத்து ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தாG அருந்ததி.
231
“தாலி கட்டுறது
ஒண்ணுதான் கல்யாணமாடி... அது ெவறும்
அைடயாளம்... அந்த சீதம்மாவுக்கும் ராமுடுக்கும் கண்ணும் கண்ணும் ேநாக்கியேபாேத கல்யாணம் நடந்துடுச்சு. அதுக்கு அப்பறம் நடந்தது எல்லாம் ெவறும் சடங்குதான். நம்ம பாபுவுக்கும் சின்னம்மாவுக்கும் இருக்குறது ெஜன்மபந்தம். அைத ெவறும் கயிைற வச்சு எைட ேபாடுறது எவ்வளவு ெபrய அறிவனம்” I மைனவியிடம் விளக்கினாG.
“ஆன்ட்டி, ேநனு தIனி தrஞ்சனா?” (இைத நான் ேபாட்டுக்கவா) என்று ஒவ்ெவாரு வாGத்ைதயாய்
எழுத்துக் கூட்டி அனுமதி ேகட்டாள் சரயு.
மனம் முழுவதும் சrயாகாத நிைலயில் “சரம்மா” என்று தைலயைசத்தாG அருந்ததி. அவள் எைத காண்பிக்கிறாள் என்று கூட கவனிக்க வில்ைல.
அனுமதி கிைடத்தவுடன் ேவகமாய் பூைஜ ரூமில் ேதங்காய்கைள அடுக்கிக் ெகாண்டிருந்த ஜிஷ்ணுவிடம் ஓடியவள்
“ஜிஷ்ணு இைத ஆன்ட்டி ேபாட்டுக்க ெசால்லிட்டாங்க. இந்த ட்ெரஸ்க்கு ெபGெபக்ட் ேமட்சா இருக்குல்ல” என்றவாறு அணிய ஆரம்பித்தாள்.
அரக்கு வைளயல்கைள தான் அணிந்திருந்த தங்கவைளயல்களுக்கு நடுேவ அணிந்தவள், சிவப்பு நிற பாசிமணியில் ெகாக்கிைய கழற்றத் தடுமாறினாள்.
“நில்லுடி, இருக்குற ஒரு பாசிையயும் உைடச்சுடாேத... நான் ேபாட்டு விடுேறன்” என்றவாறு அழகாய் அந்தக் ெகாக்கிைய விடுவித்த ைகேயாடு,
“உன் பாம்பு ஜைடையப் பிடிச்சுக்ேகா நாேன ேபாட்டு விடுேறன்” அவள் சைடையத் தூக்கி முன்னால் பிடித்துக் ெகாண்டு தைல குனிந்து நிற்க, அவளது சங்குக் கழுத்தில் ெபாருந்தி பவளமாய் மின்னிய 232
மாைலைய ரசித்தவாறு கவனமாய் அணிவித்தான். பூைஜ அைறக்குள் ெபாருட்கைள எடுக்க நுைழந்த ராஜுவும், அருந்ததியும் ேபச வாய் எழும்பாமல் திைகத்து நின்றனG.
பிரம்ம முஹுGத்த ஆரம்பத்தில், ராஜுேகாகுலம்
குலவழக்கப்படி
அணியும் பாசிமணித் தாலிைய, அவGகளது குலம் காக்கும் ெதய்வமான ராமG சீைத சிைல முன், சரயுவின் கழுத்தில் அணிவித்துக் ெகாண்டிருந்தான் ஜிஷ்ணு.
‘உங்களுக்கு இந்த அைடயாளம் இல்லாததுதாேன மனக்குைற, இேதா ேபாக்கிவிட்ேடன்’ என்றவாறு புன்னைக புrந்தாG ைவேதகி மணாளன்.
உற்ேறாரும் ெபற்ேறாரும் சூழ்ந்திருந்தும்
உள்ளம் ெசத்து நடந்த ஜிஷ்ணு-
ஜமுனா திருமணம் என்ற காலத்தின் பிைழைய இந்தத் திருமணத்தினால் சrயாக்க முயன்றாேனா அந்த ராமக்கடவுள்.
தாேய என் ெதய்வம் என்ற ேகாசலராமன் – தாயால் வஞ்சிக்கப்பட்ட ஒரு மகனுக்கு, தந்ைத மீ து பாசம் ெகாண்ட தசரதராமன் – தந்ைத தவறிைழத்த பிள்ைளக்கு, மூ)த்திக்கு ஒருவனான ஸ்ரீராமன் – மனதுக்குப் பிடிக்காத மைனயாளிடமும் வாக்குத் தவறாத உத்தமனுக்கு, ெவற்றி என்று ேபா) முடிக்கும் ெஜயராமன் – பலன் கருதாமல் ஒரு கிராமத்தின் அடிைம சrத்திரத்ைத மாற்றி எழுதிய ெசயல்வரனுக்கு *
அவனது வாழ்க்ைகைய, உயிைர திருப்பித் தந்த நன்னாைளக்
கண்ணாரக்
கண்டு மனமார வாழ்த்தும் பாக்கியம் ராஜுவுக்கும், அருந்ததிக்கும் மட்டுேம கிைடத்தது.
233
“ராைமய்யா” என்றவாறு கண் கலங்க ராஜு கன்னங்களில் ேபாட்டுக் ெகாள்ள,
“மன சீதாராமுல கல்யாணம் மன்சிபடிகா ெஜrகிந்தி, ஏ ெஜன்மேலா ேநாசுகுன்ன ேநாேமா மன சீதாராமுல விவாஹாணி கல்லாற சூடகலிேக அதிGஷ்டவந்துலம்”
(நம்முைடய சீதாராம கல்யாணம் நல்லபடியா முடிஞ்சுடுச்சு. நம்ப எந்த ெஜன்மத்துல ெசஞ்ச ேநான்பின் பலேனா நம்ப சீதாராமனுைடய கல்யாணத்ைத நம் கண்களால் காணும் புண்ணியம் கிைடத்தது) முணுமுணுத்தாG அருந்ததி.
அத்யாயம் - 51 “பாபு, சின்னம்மாவுக்கு அந்தக் குங்குமப் ெபாட்ைடயும் வச்சு விட்டுடுங்கேளன்”. ேவைலக்கு நடுேவ ெசால்வைதப் ேபால அருந்ததி ெசால்லி ராஜுைவ இழுத்து ெசன்றுவிட்டாG.
ஜிஷ்ணுவும் “ஆடாம நில்லுடி” என்றவாறு கGம சிரத்ைதயாக வட்டமாய் குங்குமப்ெபாட்ைட ைவத்து விட்டான். கண்கைள மூடி முகத்ைத அவன் ைவப்பதற்கு வாகாகக் காட்டினாள்.
அஞ்சனம் எழுதிய கண்களில் பாண்டிய நாட்டுக் ெகாடியில் துள்ளும் மீ ன்கைளக்
கண்டு “ேபரழகி....” முணுமுணுத்தான் ஜிஷ்ணு.
234
நிலவாய் ஒளிGந்த முகத்ைத இரு ைககளிலும் பிடித்தவன் “சரெவடி, நI சந்தமாமாலாண்டி முகம், ஆ நஷத்ராலலா ெமrேச கல்லு. மா ேதாடேலா பண்ேட ேதஜா மிரபகாய்லாண்டி திக்சனைமன முக்கு. ெகாருக்கு தினமேன ெசப்ேப ெடாமாேடா பண்டண்டி புக்க, காரட் முக்கலாண்டி ெபதவுலு... எந்த அந்தம்கா உன்னா....”
(“சரெவடி... அம்புலியாட்டம் முகம், விண்மீ னா ெஜாலிக்குற குறும்புக் கண்ணு, எங்க ேதாட்டத்துல விைளயுற ேதஜா மிளகாயாட்டம் கூGைமயா மூக்கு, கடிச்சு சாப்பிட ெசால்லுற தக்காளிப் பழமாட்டம் கன்னம், காரட்ைடக் கட் பண்ணி வச்சாப்புல லிப்ஸ். என்னடி இவ்வளவு அழகாயிருக்க....”)
புrயைல என்று அழகாய் உதட்ைடப் பிதுக்கினாள். “ம்ம்ம்.... இந்தப் புடைவல உன் அழகு அள்ளுது ேபா. என் கண்ேண பட்டுடுச்சு” மூக்ேகாடு முக்ைக உரசிப் ேபசியவன், ைகேயாடு திருஷ்டி கழித்தான்.
“நIயும்தான் மாப்பிள்ைளயாட்டம் ேஜாரா இருக்க ஜிஷ்ணு” பதிலுக்கு தன் கண்ேணாரத்திலிருந்து கண்ைமைய வழித்து அவன் கன்னத்தில் திருஷ்டிப் ெபாட்டு ைவத்தாள்.
“ஆமா ேவஷ்டிைய ஏன் ேபன்ட் மாதிr கட்டிருக்க?”
“எங்க ஊGல இப்படித்தான் கட்டுேவாம்”
இரு கிளிகள் ேபசும் ெமாழி புrயாவிட்டாலும் அதன் ெதானியில் ெதானித்த ெநருக்கத்ைதயும் அன்ைபயும் வியந்தபடிேய தயாராயினG 235
மூத்தேஜாடி. அைனவரும் ஜிஷ்ணுவின் காrல் ெபாருட்கைள அடுக்கி ைவத்துவிட்டுக் கிளம்பினG.
சூrயன் கடல் குளித்ேதறும் ேநரம். அந்த சுேமா ஆரவாரமில்லாத ேராட்டில் ெமதுவாகச்
ெசன்றது. மணமக்கள் ேகாலத்தில் ஜிஷ்ணுவும்
சரயுவும் முன்னிருக்ைகயில் அமGந்திருக்க. தங்கள் குழந்ைதகைளப் பாGப்பது ேபான்ற வாஞ்ைசயுடன் அவGகைளப் பாGத்தவாறு ராஜு தம்பதியினG வந்தனG.
“சீதாராம கல்யாணம் பாக்குறது மகாபுண்ணியம்” என்று சம்பாஷைணையத் ெதாடGந்தாG ராஜு.
“ேபாங்க அங்கிள்.... சீைதயும் ராமரும் பட்ட கஷ்டத்ைத உலகத்தில யாருேம படல. இளவரசனும் இளவரசியுமா ராஜ வாழ்க்ைகைய அனுபவிக்க ேவண்டியவங்க காட்டுல கஷ்டப்பட்டாங்க. சீைத இதுக்கு ேமல, ராமைன விட்டுப் பிrஞ்ேச ேபானாங்க.... “ சரயு அலுத்துக் ெகாண்டாள்.
ஜிஷ்ணு சாரதியின் ேவைலேயாடு ேசGத்து ெமாழிெபயGப்பாளன் பதவிையயும் ஏற்றுக் ெகாண்டான்.
“அது காதம்மா.... ேசGந்திருந்து அவங்க காதைல
ஒவ்ெவாரு ெசயலிலும்
காமிச்சிருந்தா அெதப்படிம்மா காவிமாயிருக்க முடியும். சாதாரணக் கைதயா இல்ைல மாறிருக்கும்.
நIங்க ெசான்ன மாதிr, ராமG சீைத பிrஞ்சிருந்ததுதான் அதிகம். ஆனாலும் ராமுடு உள்ளத்தில் சீதம்மாவத் தவிர யாருக்கும் இடமில்ைல. சீதம்மா உயிேராடு கலந்தவG ராமG. அவங்க ெரண்டு ேபரும் ேவறு ேவறில்ைல.
236
ராைமய்யா கைத நமக்கு என்ன ெசால்லுதுன்னு பாருங்க. எனக்கு கஷ்டேம வரக்கூடாது நான் எப்ேபாதும் சுகமா வாழணும்னு ெசால்லல. ராமய்யாவுக்கு சீதம்மா மாதிrயும் சீதாம்மாவுக்கு ராமய்யா மாதிrயும் ஒரு துைண இருந்தா எத்தைனக் கஷ்டம் வந்தாலும் ஆனந்தமா எதிGெகாள்ளலாம்.
அதனாலதான் எனக்கு ஜானகியாட்டம் ஒரு மைனவிையத் தான்னு ஒவ்ெவாரு ஆணும் ேகட்க, எனக்கு ரகுராமனாட்டம் ஏக பத்தினி விரதைனத்தான்னு ெபண்கள் ேவண்டிக்குவாங்க”
அவG ெசால்லி முடிக்கவும் கிராமம் வரவும் சrயாய் இருந்தது. ராஜுவும் அருந்ததியும் இறங்கிக் ெகாண்டு தாங்கள் அைழக்கும்ேபாது உள்ேள
வரச்
ெசால்லி ெசன்றனG.
“ேஹ சரெவடி... நிஜம்மாேவ இந்த ேசைலல ெகாள்ைள அழகா இருக்க... சீைத சிைலைய ேவற நIதான் எடுத்துட்டு வரப்ேபாற... இன்ைனக்கு எல்லாரும் அந்த ஜானகிேதவிேய சீைதைய எடுத்துட்டு வந்துட்டதா ெநனச்சு உன்ைனேய பாக்கப் ேபாறாங்க” என்றான்.
“பதிலுக்கு உன்ைன ராமன்னு ெசால்லுேவன்னு நிைனக்காேத. கிருஷ்ணன்கிட்ட ேபாய்
ராமேனாட சிைலையத் தந்திருக்காங்கேளன்னு
எல்லாரும் வருத்தப்படப்ேபாறாங்க”
அவளது கன்னத்ைதக் கிள்ளியவன், விரல் பட்ட இடம் சடுதியில் சிவப்பைத ரசித்தவாறு
237
“உன் வாய் இன்னம் குைறயாம அப்படிேய இருக்கு.... ஆமாம் ேநத்து வாங்கின ெரடிேமட் எல்லாம் சrயா இருந்ததா” என்று ெவகுளியாய் ேகட்டான்.
“ம்ம்... ம்ம்... “ என்றாள்
“ேநத்து உன்கிட்ட அளவு ேகக்க ேபான் பண்ணா... கும்பகGணியாட்டம் தூங்கிட்ட... சூட் ஆகணுேமன்னு ெநனச்சுகிட்ேட வாங்கிேனன். எல்லாம் ஓேகதாேன” சந்ேதகத்ேதாடு ேகட்டான்.
பதில் ெசால்லாமல் அலட்சியமாய் ஜன்னல் வழிேய ெதrந்த காட்சிகைள ேவடிக்ைக பாGத்தாள் சரயு.
“திமிG பிடிச்சவேள, நான் ேபசுறது புrயுதா இல்ைலயா... பதிேல ெசால்ல மாட்ேடங்கிற” என்றவனின் முகத்ைதப் பாGத்துப் பல்ைலக் கடித்தவள்.
“சrயா இருக்கு, சrயா இருக்கு... ேபாதுமா எனக்ேக அளெவடுத்து ைதச்ச மாதிr டிரஸ் வாங்கிட்டு வந்திருக்கான்...” ெசால்லும்ேபாேத அவள் முகம் சிவந்துவிட்டது. எதனால் என்றுதான் அவனுக்குப் புrயாமல் ேபாயிற்று.
“அதுக்கு தாங்க்ஸ் ெசால்லாம ஏண்டி திட்டுற” சrயாகத் ேதGந்ெதடுத்தைதப் பாராட்டாமல் ஏன் ேகாவப்படுகிறாள் என்பேத அவன் சந்ேதகம்.
“திட்டாம பின்ன ெகாஞ்சுவாங்களா... வாங்கிட்டு வந்தது ஒேர ஒரு ப்ளவ்ஸ். அதுவும் எனக்குன்ேன அளெவடுத்து தச்சாப்புல... எப்படிடா இவ்வளவு சrயா வாங்கிட்டு வந்த... ெபாறுக்கி ெபாறுக்கி” பல்ைலக் கடித்தபடி திட்டினாள்.
238
அவள் திட்டுவத்தின் காரணம் ேலட்டாய் புrய, கிசுகிசுப்பாய் “நிஜேமனா” (நிஜம்மாவா) என்று தன்ைன மறந்து ேகட்டுவிட்டு, ேகள்விக்கு பதிலாய் சரயுவின் ைகயால் ஓங்கிக் ெகாட்டு வாங்கியதும், அந்த நாள் வாழ்க்ைகயின் ெபான்னாளாய் பட்டது ஜிஷ்ணுவுக்கு.
சீதம்மாவின்
அரண்மைனயில் ஒரு மல்லிைகப் பந்தல். அதிலிருக்கும்
சிறுமல்லிைய ெமன்ைமயாகக் ெகாய்து அவளது கூந்தைல அலங்கr. ைகநிைறய பூக்கைள சீதம்மா சூடக் காரணம். அவைளக் காண ேகாதண்டராமன் வந்து ெகாண்டிருக்கிறான்.
பாடல் ெதாடர, சீைதக்கு ஆைட அலங்காரத்ைத ெசய்த சரயு தைல நிைறய மல்லிைகயும், ைமவிழியுமாய்
நிமிGந்து பாGக்க, ராமrன்
சிைலைய ைககளால் ஜாக்கிரைதயாய் அைணத்துப் பிடித்தவாறு வந்தான் ஜிஷ்ணு.
வசியக்காரன் ராமன் வந்துவிட்டான். அவன் வருைகேய மதிமயக்குகிறது.
ஜிஷ்ணு ராமன் சிைலைய சீைதக்கு அருகில் ைவத்தான். சரயுவின் ைம ஏந்தும் விழியாட, மலேரந்தும் குழலாட, ைகேயந்தும் வைளயாட, தைலயைசவில்
காதணியும் ஆட அவற்றினுடன் ேசGந்து அவனது
மனமும் ஊஞ்சலாடியது. மிதமான அலங்காரத்தில் மணப்ெபண் ேபால் ெஜாலித்தவைளக் காதலுடன் பாGத்தான். என்னெவன்று ெதrயவில்ைல சரயுவின் மீ தான நாட்டம்
ஒவ்ெவாரு ஷணமும் அடக்க முடியாத
ெவள்ளமாய் ெபருகுகிறது. அவைளவிட்டு ஒரு வினாடி கூட விலக முடியாது என்று அவன் மனம் ெசால்கிறது. ஜிஷ்ணுைவப்
பாGத்தவுடன்
புன்னைகயில் சரயுவின்
முகம் மலர,
மின்னல் ெவட்டியைதப் ேபால ெசவ்விதழ்களுக்கு நடுேவ ெகாற்ைக முத்துக்கள் ெவட்டி மைறந்தன, அவளது கண்ணும் ேசGந்து சிrத்தது.
239
‘சிrக்கிறா... ேகாபம் ேபாயிந்தா’ என்று நிைனத்தபடி பதிலுக்கு சிrத்ததில் அவனது ைஹதிராபாத் முத்துக்கள் பளிச்சிட்டன.
அங்கு கூடியிருந்தவGகள் அைனவரும் தங்கள் ராஜய்யாைவயும் சின்னம்மாைவயும் மனம் மகிழப் பாGத்தனG. சரயுவின் கழுத்திலிருந்த பாசிமணி அவள் ஜிஷ்ணுவுக்கு என்ன உறவு என்று ெசான்னது. தனது ராஜய்யாவின் மனம் ேபால ஒரு மைனவி அைமந்தது அைனவருக்கும் ஏக மகிழ்ச்சி. ேஜாடிப் ெபாருத்தத்ைதப்
பற்றித் தங்களுக்குள்
ேபசிக்
ெகாண்டனG.
“சீைத எவ்வளவு அழகா இருக்காங்க பாேரன். இந்த அழகிக்காக ராமன் சண்ைட ேபாடலாம் தப்பில்ல” சரயு சீைதயின் சிைலையப் சிலாகித்துச்
பாGத்து
ெசால்ல
“ஆமா சரயு – ெகாள்ைள அழகு, ேபானசா ராமG ேமல மூட்ைட மூட்ைடயாய் அன்பு. நிஜம்மாேவ A girl worth fighting for” அவள் ேமல் கண் பதித்தபடி ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
ெமாழி புrயாததால் அவளருகில் மூத்த ெபண்மணி ஒருவG ஜாைடயில் ெசால்ல ெசால்ல, பாதி அைதக் ேகட்டும், மீ திைய ஜிஷ்ணு ெமாழி ெபயGப்பாலும் புrந்து ெகாண்டு ெபாம்ைமையப் ேபால சடங்குகைளச் ெசய்தாள் சரயு.
மாைலகைள ராமனின் சாGபில் ஜிஷ்ணு தர, சீைதயின் சாGபில் சரயு ெபற்றுக் ெகாண்டாள். சடங்குகள் அைனத்திலும் ராமனின் இடத்தில் ஜிஷ்ணுவும் ஜானகியாய் சரயுவுமிருக்க, சடங்குகேளாடு நடப்பது சீதாராம கல்யாணமா இல்ைல சரயு-ஜிஷ்ணுவின் கல்யாணமா என்று பிrத்துப்பாGக்க முடியாதபடி நடந்தது. ராஜுவின் ைகங்கrயமும் இதிலிருக்கிறது என்பைத நான் உங்களுக்கு ெசால்ல ேவண்டியதில்ைல.
240
மல்லிைககளால் சுற்றப்பட்டிருந்த சிவப்பு நிற மங்களநாைண ெசவ்வனேவ ராமG பாதத்திலிருந்து ஜிஷ்ணு எடுத்து சரயுவின் ைகயில் தர, மூத்த சுமங்கலி ஒருவG சரயுவின் ைகபிடித்து சீைதயின் கழுத்தில் பூட்டினாG. அவள் ஒழுங்காகப் பூட்டுகிறாளா என்று கவனத்துடன் பாGத்த ஜிஷ்ணுவின் கண்களுக்கு சரயுவின் கழுத்திலிருந்த சிவப்புப் பாசியின் அGத்தம் புrய, கலக்கத்துடன் அருகில் நின்ற ராஜுவின் ைககைளப் பிடித்தவன் “ராஜு... சரயு கழுத்துல...” என்று திணற
“சீதம்மா ராைமய்யா தகrகி திருகி ஒச்சந்தி பாபு” (“சீதம்மா ராமனிடத்துல வந்து ேசGந்துட்டாங்க பாபு”) என்றாG அவன் காதில்
“ேநனு ராமுடு காது ராஜு” (“நான் ராமனில்ல ராஜு”) வானளவு வருத்தத்துடன் ெசான்னான்.
“மனசால சின்னம்மாைவத் தவிர ேவற யாைரயும் நIங்க சுமக்கல பாபு. என் கண்ணுக்கு நIங்க ராமுடுவாத்தான் ெதrயுrங்க” என்றாG உளப்பூGவமாக.
இந்த இடம்தான் ராமன் சீைதயின் ைககைளப் பற்றிய இடம். வானம் பூமியுடன் இைணத்துக் ெகாண்ட இடம். மூன்று முடிச்சுகளுடன் மூவுலகங்களும் அவ)களின் வாழ்வில் இைணந்த சுந்தரமான இடம். அவனுடன் ஏழு அடி எடுத்து ைவத்ததால் இனி வரும் ஏழு ெஜன்மங்களிலும் சீைத ராமனுக்ேக ெசாந்தமாவாள்.
புதிதாய் ஏற்பட்ட பந்தத்ைதப் பற்றித் ெதrய வந்ததால் ஆைசேயாடு ெபாறுப்பும் ேசGந்துக் ெகாள்ள, கவனமாக சடங்குகைள ெசய்தான் ஜிஷ்ணு. சீைத ராமன் சிைலைய சுமந்து அவேனாடு
வலம் வந்தேபாது கிண்டலாக
ெசான்னாள் சரயு “ேஹ ஜிஷ்ணு இெதன்ன..... எல்லா சடங்கும் நாமேள ெசய்யணுமா?” என்று ேகட்க
241
‘இவளுக்கு ெதrயாம நம்ம ெசய்யுறது சrயா’ என்ற வருத்தம் ேதான்ற, ‘எனக்கு மட்டும் ெதrஞ்சதா என்ன. கல்யாணம் எப்படி நடந்திருந்தா என்ன, இந்த ெநாடில இவ என் மைனவி. அது மட்டும்தான் நிஜம்’ என்று உறுதியாகக் கூறிக் ெகாண்டான்.
“ஒத்துக்கிட்ேடாேம.. அதனால ெசஞ்சுதான் ஆகணும். உனக்குப் பிடிக்கைலயா சரயு”
“என்னேமா நமக்ேக கல்யாணம் ெசய்து ைவக்கிறாப்பல ேவடிக்ைகயா இருக்கு” புன்னைகத்தாள்.
‘ெபண்ேண நமக்குத்தான் கல்யாணம்னு ெசால்லுறாங்க. விடியாத ெபாழுதில், பிரம்ம முஹுGத்தத்தில் ராஜுேவாட வட்டில், I எனக்ேக ெதrயாம, உன் கழுத்துல மாைலையப்
ேபாட்டு உன்ைன என்
மைனவியா ஆக்கிட்ேடன்”
“என்ைன உனக்குப் பிடிக்காதுல்ல சரயு” வருத்தமாய் ேகட்டான்.
“ச்ேச அப்படிெயல்லாம் இல்ைல ஜிஷ்ணு.என்னால உங்க கூட ஓட்ட முடியாம ஒரு ெநருடலிருக்கு. அது என்னன்னு எனக்கு ெசால்லத் ெதrயல.எனக்கு விஷ்ணுைவத்தான் பிடிக்குது. அவேனாட இடத்ைத உங்களால ெநருங்க முடியாது. அவன்தான் என் உயிG”
மிக அrதாய் உணGச்சி வசப்படும் சரயுவின் ஆழமான வாGத்ைதகைளக் ேகட்டுப் புன்னைகத்துக் ெகாண்டான். “அவனுக்கும் அப்படித்தான்ரா... நIதான் அவன் உலகம்” அவளது ைககளுடன் தனது ைககைளக்
ேகாGத்துக்
ெகாண்டான்.
242
சீதம்மா அரண்மைனயில் ஒரு மல்லிைகப் பந்தல். ஒரு சிறு கிளி அதில் ெமன்ைமயாக அமருகிறது. அக்கிளி ேபசும் இனிைமயான வா)த்ைதகைளக் ேகட்டாயா ராமா? சீதாவின் இதயம் ராமனின் ெபயைர எதிெராலிக்கிறது. அைத ராமன் உண)ந்த நிமிடம் இருவரும் ஒருயிரானா)கள். அவ)கள் கரங்கள் இைணந்த ெநாடி ெகாண்டாடப் படேவண்டிய தருணம். அவ)கள் கண்கள் சந்தித்த கணம் ஆனந்தம் ெபருகேவண்டிய தருணம். ராமன் சீைதயின் ேஜாடிப் ெபாருத்தத்ைத உலகம் ெகாண்டாடத் ெதாடங்கின) . .
“சுவாமிைய ேவண்டிக்ேகாரா” ஜிஷ்ணு ெசால்ல
“ராமா என் விஷ்ணுைவ எனக்குத் திருப்பித்தா. அவேனாட சந்ேதாஷத்ைதத் தவிர எனக்கு ேவற எதுவும் ேவண்டாம். அவன் நல்லா இருக்கணும்னா நான் எது ேவணும்னாலும் ெசய்ேவன்.” என்று சரயுவும்
“ராமா என் ஆைச என் கனவு என் ேவண்டுதல் எல்லாத்ைதயும் எனக்ேக ெதrயாம நிைறேவத்தி ைவச்சுட்டிேய. சரயு என் மைனவி, கடவுள் சாட்சியா என் வாழ்க்ைகல முைறப்படி நுைழஞ்சுட்டா.. எவ்வளவு ஆனந்தமா இருக்கு ெதrயுமா இந்தக் கல்யாணத்ைத நான் ேலசா நிைனக்கல. ஆனா எனக்கு இன்னும் ஜமுனாகிட்டயிருந்து விவாகரத்து கிைடக்கல. அவகிட்டயிருந்து சுலபமா விடுதைல கிைடக்காதுன்னு எனக்குத் ெதrயும். ஜமுனா ைடேவGஸ் தந்தாலும் அந்தஸ்து ெவறி பிடிச்ச என் ெசாந்தக்காரங்க அவ்வளவு சீக்கிரம் என்ைன விடுவிக்க மாட்டாங்க.
இதுல என்ைன நம்பிப் ெபாறந்த
என் ெபாண்ணு சந்தனா... உண்ைம ெதrயாத சரயுேவாட வாழ்க்ைகைய இந்த ெபாம்ைமக் கல்யாணத்ைதக் காரணம் காட்டி வணாக்கிடக்கூடாது. I சரயுகிட்ட இன்ைனக்குக் கைடசி முைறயா ேபசப்ேபாேறன். அவ என்ேனாட வாழுறேதாட சந்ேதாஷமா வாழுறது முக்கியம். அவகிட்ட இந்தக் கல்யாணத்ைதப் பத்தி நான் மூச்சு கூட விடப்ேபாறதில்ல. ஆனா அவைள ேவற யாைரயாவது கல்யாணம் ெசய்துக்கும்படி வற்புறுத்தப் ேபாேறன். தாலி கட்டின ைகேயாட ஒரு கணவன் ெசய்யக் கூடாத காrயம்தான். மன்னிச்சுடு” 243
ேவண்டி நிமிGந்தவனின் கண்களில் இன்னும் கரம் கூப்பி நின்றிருக்கும் சரயு பட, அவள் எைதேயா தIவிரமாக ேவண்டுகிறாள் என்று பட்டது.
தாமைர மலைரப் ேபால மலGந்த முகம். இவள் கண்கள் தரும் மயக்கத்ைத விடவா திராட்ைச ரசம் அதிக ேபாைத தந்துவிடப் ேபாகிறது. அவள் குயில் குரலில் அன்பு கலந்து ெசால்லும் ‘விஷ்ணு’ என்ற அைழப்பின் இனிைமைய விடவா ராகங்கள் இதம் தரப் ேபாகிறது.
ெவற்றிைல ேபாடாமேலேய சிவந்திருந்த ெமல்லிய இதழ்கைளப் பாGத்தவுடன் ஆயுள் முழுவதும் இதைன முத்தமிடும் பாக்கியம் கிைடத்தால் ேபாதும்
என்ற உணGவு ேதான்றவும் திைகத்துப் ேபானான்.
ெசாGக்கம் மதுவிலா இல்ைல இந்த மாதுவிலா என்றால் இரண்டாவைதத் தான் ஜிஷ்ணு ெசால்வான்.
ஒரு வானவில் ேபாேல என் வாழ்விேல வந்தாய் உன் பா)ைவயால் எைன ெவன்றாய் என் உயிrேல ந* கலந்தாய்
சரயுைவ கண்ெணடுக்காமல் பாGத்த ஜிஷ்ணுவிடம் ெமதுவாகக் குனிந்து “பாபு இந்த சக்கனி சுக்கக்கி இன்ெகவரு முகுடுந்தா – மீ ரு ேலகா” என்று ஆவலாகக் ேகள்வி ேகட்டாG.
(பாபு, இவ்வளவு அழகான அழகிக்கு ேவற யாரு மாப்பிள்ைளயா இருக்க முடியும், உங்கைளத் தவிர)
தன்ைனயறியாமல் ெவட்கச் சிrப்பால் அவG கூற்ைற அங்கீ கrத்தான் ஜிஷ்ணு. 244
அத்யாயம் - 52 சீதாராமக் கல்யாணம் முடிந்தவுடன் அங்ேகேய உணவு பrமாறப்பட்டது. ெதாழிலாளிகளுடன் ெதாழிலாளியாய் தைரயில் அமGந்து உண்டான் ஜிஷ்ணு. சரயுதான் பாவம் திணறி விட்டாள். இனிப்பிைன உண்டவளுக்கு பப்பு, புலுசு, புளிேஹாரா என்று விதவிதமாய் பrமாறப்பட்ட உணவின் காரம் தாங்க முடியவில்ைல.
“சாப்பிடும்மா” என்று அன்ேபாடு ெசான்னவGகளின் மனைதப் புண்படுத்த முடியாது உண்டவள், உபசrத்த ெபண்மணி சற்று நகGந்ததும் தன்னுைடய தண்ணGI மட்டுமல்லாது ஜிஷ்ணுவின் டம்ளrல் இருந்தைதயும் காலி ெசய்தாள்.
“என்னரா...” ேகள்வியுடன் சரயுைவ ேநாக்க, காரம் தாங்காமல் ேராஜா இதழ்கள் ெசம்ைமயாக மாறி இருந்தது. முகேம சிவக்க அமGந்திருந்தவளின் நிைலைய சடுதியில் உணGந்தவன், ராஜுைவ அைழத்து கூல்ட்rங் வாங்கி வரச் ெசான்னான்.
ெகாஞ்சம் காரம் அடங்கியவுடன் “இந்தா பழத்ைத மட்டும் சாப்பிடு... மத்தைத நான் சாப்பிடுேறன். இங்க ேவைல ெசய்யுறவங்க ஒவ்ெவாரு ைபசாவா ேசGத்து நடத்துற விழா. சாப்பாட்ைட ேவஸ்ட் பண்ணக்கூடாது” என்று அன்ேபாடு ெசான்னான்.
"ஏன் ஜிஷ்ணு இவ்வளவு காரமா சாப்பிடுறாங்க" காரம் தாங்காமல் வாயில் மூச்சு விட்டவாறு ேகட்டாள்.
"எங்க ஊருல மிளகாய், பருத்தி மட்டுமில்லாம புைகயிைல விைளச்சலும் அதிகம்ரா... பதப்படுத்தாத ெடாபாக்ேகாைவ வாயில் அடக்கிகுவாங்க. அது அவங்க நாக்குல இருக்குற ேடஸ்ட் பட்ஸ அப்படிேய மரத்து ேபாக 245
வச்சுடும். நIெயல்லாம் சாப்பிடுற அளவுக்கு உப்பு உைறப்பு அவங்களுக்குப் பத்தாது. வழக்கத்ைத விட ெரண்டு மடங்கு மூணு மடங்கு அதிகம் ேவணும். அப்பத்தான் அவங்கேளாட நாக்குக்கு உைறக்கும். அப்படிேய ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா இவங்களுக்குக் காரம் பழகிடுச்சு. நானும் இவங்கேளாட புைகயிைலப் பழக்கத்ைத மாத்தணும்னுதான் பாக்குேறன் முடியல"
"அேடங்கப்பா... முதல்ல நI சிகிெரட் குடிக்குறைத நிறுத்து அப்பறம் ஊருக்கு உபேதசம் ெசய்யலாம்"
"என் வாழ்க்ைகல கிைடக்குற சின்ன சின்ன இைளப்பாறுதைலயும் விட ெசான்னா எப்படிரா.... " என்பேதாடு ேபச்ைச நிறுத்திக் ெகாண்டான்.
கிளம்பும்ேபாது விழாவுக்கு ஆன ெசலவாக கணிசமான ெதாைகயும், அவGகளுக்கு அன்று விடுமுைறயும் அளித்துக் கிளம்பினாGகள்.
திருமணத்ைத
நIங்கள் எப்ேபாது ெசான்னாலும் சr ஆனால் இப்ெபாழுது
சரயு புகுந்த வட்டில் I விளேகற்ற ேவண்டும் என்று ராஜு அன்புக் கட்டைளயிட்டைத மறுக்க முடியாது அவைளயும் ராஜு அருந்ததி தம்பதியினைரயும் அைழத்துக்ெகாண்டு தாரணிக்ேகாட்ைட வட்டுக்குக் I கிளம்பினான் ஜிஷ்ணு. வானம் ேமகமூட்டத்துடன் காணப்பட்டது.
“ஒவ்ெவாரு தடைவயும் கல்யாண உற்சவம் முடிஞ்சதும் கண்டிப்பா சின்ன தூறலாவது ேபாடும்” “எங்க ஊGலயும் அப்படித்தான் அங்கிள் சித்திைர திருவிழா சமயத்துல சின்ன தூறலாவது ேபாடும்”
246
பச்ைச பட்டாைட உடுத்திய வயல்கைள ேவடிக்ைக பாGத்துக் ெகாண்ேட வந்தாள் சரயு. சாமரமாய் வசிய I குளிGந்த காற்றில் அவளுக்குத் தூக்கம் ெசாக்கியது. ஜைடைய முன்னால் ேபாட்டு அடியிலிருக்கும் முடிைய முறுக்கி முறுக்கி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தாள். ஜிஷ்ணு அைதப் பாGத்து தனது மனமும் இந்த முடிையப் ேபால இவள் ைகயில் சிக்கியிருக்கிறது என்ெறண்ணிக் ெகாண்டான்.
எங்கு சுற்றினாலும் மாைலயில் சrயாக பட்டியில் வந்தைடந்து விடும் மாட்டிைனப் ேபால, எல்லாத் திைசயிலும் அைலந்துவிட்டு மறுபடி மறுபடி சரயுவின் மீ ேத வந்து நிைலத்த ஜிஷ்ணுவின் கண்பாGைவைய கவனித்தாG ராஜு. ‘மனசுல இவ்வளவு ஆைசைய வச்சுட்டு யாருக்காக நIங்க கஷ்டப்படணும் பாபு’
“அருந்ததி ஒரு ஆச்சிrயத்ைதப் பாத்தியா.... மிதிைலல நடந்த சுயம்வரதப்ப சிவதனுைசேய அனாயசமா தன்ேனாட இடது ைகயால தூக்கின ராமனால, தாலி கட்டினப்ப சீதம்மாேவாட ஜைடையத் தூக்க முடியல... “
ெசால்லிவிட்டுப் ெபrதாய் சிrத்தாG. அவG ெசால்லியதன் அGத்தம் புrந்த அருந்ததியும் அந்த நைகப்பில் கலந்து ெகாண்டாG.
காைலயில் சரயுவின் கழுத்தில் சிவப்பு மாைலையப் ேபாட்டேபாது அவைள சைடையப் பிடித்துக் ெகாள்ள ெசான்னைதத்தான் கிண்டல் ெசய்கிறாG என்பது புrந்து ெவட்கத்தால் முகம் சிவக்க “ராஜு” என்றான் ஜிஷ்ணு.
“பாபு நIங்க ெவட்கப் படுறது கூட அழகாத்தானிருக்கு. அப்படித்தாேன சின்னம்மா” என்று வினவ
247
ஒன்றும் புrயாமேலேய “அவுனு அவுனு” என்று தனக்குத் ெதrந்த வாGத்ைதயால் ஆேமாதித்தாள் சரயு.
அவளது ைகையக் கிள்ளி “ேஹ, ேபசாம இருடி” கிசுகிசுப்பாய் ெசான்னான் ஜிஷ்ணு.
‘மூணு வருஷம் நம்ம ஊG பசங்க அதிகமா படிக்குற இடத்துல இருந்திருக்கா, இவளுக்குத் ெதலுகு இன்னமுமா புrயல’ என்று தனக்குள் ேகள்வி ேகட்டபடி “நI ைசதன்யா கிட்ட ெதலுகு கத்துக்கல?” என்றான்
அவைனத் திமிராகப் பாGத்தவள் “ஏன் கத்துக்கணும்?”
‘எனக்காக’ என்று நிைனத்தவன் “அவ உன் ரூம்ேமட் காதா... அவ ேபசுறது புrயணுமில்ைல”
“அதுக்குத்தான் அவளுக்கு மண்ைடல ெகாட்டி ெகாட்டித் தமிழ் கத்துத்தந்ேதன்.... அவ ரூமுக்குள்ள நுைழஞ்சவுடேன, ெசருப்ைபக் கழட்டிப் ேபாடும்ேபாேத ைகேயாட ெதலுங்ைகயும் ேசGத்து லாக் பண்ணிடனும்னு முதல் நாேள ெதளிவா ெசால்லிட்ேடன். இன்னும் ெரண்டு வருஷம் என் ரூம்ல இருந்திருந்தா தமிழ்ல கவிைதேய எழுதியிருப்பா...”
“அதாேன... அப்ப உனக்கு இன்னமும் சுந்தரத் ெதலுகுல ஒரு வாGத்ைத கூடத் ெதrயாது...” கிண்டலாகக் ேகட்டான்.
“ஏன் ெதrயாம... குக்கா, காடிதா, ேகாட்டி, ெதய்யம், ெகாட்ேடஸ்தாணு, சம்ேபஸ்தானு...”
அவள் ெதாடர, பாய்ந்து ெசன்று அவள் வாையப்
ெபாத்தினான்.
248
“ேநாரு மூய்.... ெதrயாம ேகட்டுட்ேடன். என்னடி, இவ்வளவு ெகட்ட வாGத்ைத கத்து வச்சிருக்க....” சிrத்தபடிேய ெசான்னான்.
“என்ன ெசய்யுறது ஜிஷ்ணு, தமிழ்ல திட்டுனா உங்க ஊரு அம்மாயிக்கு உைரக்க மாட்டிங்கிேத” பச்ைச பிள்ைளையப் ேபால் பாவமாய் ேகட்டாள்.
குறும்பாய் சிrத்தவன், “ம்ம்ம்... நI ெதலுகு கத்துக்கேவ ேவணாம்.... அைத ெகாஞ்சநாள் சுந்தரமாேவ இருக்கவிடு... கத்து வச்சிருக்கா பாரு நாேய, ேபேயன்னு திட்ட...” அவள் ைகைய நன்றாகக் கிள்ளி விட்டு ட்ைரவிங்ைகத்
ெதாடGந்தான்.
‘ெதலுேக ெதrயைலன்னாலும் ‘சரயு தாரணிக்ேகாட்டா’ன்னுற ேபG இவளுக்குப் ெபாருத்தமாத்தானிருக்கு’ மனதுக்குள் அவளது ெபயைர ெசால்லிப் பாGத்துக் ெகாண்டான்.
தாரணிேகாட்ைடயிலிருக்கும்
அரண்மைன ேபான்ற ஜிஷ்ணுவின் வட்ைட I
கண்கள் விrயப் பாGத்தாள் சரயு. இந்தக் கனவுக் கல்யாணம் ஒரு ேவைள உண்ைமயாகி விட்டால், சரயுவும் அவனும் fairy tale- லில் காண்பிப்பைதப் ேபால சந்ேதாஷமாய் வாழ ஆரம்பித்து விட்டால் கற்பைனயில் மிதந்தபடிேய நடந்தான்.
ந* லம் ெகாண்ட கண்ணும், ேநசம் ெகாண்ட ெநஞ்சும் காலம்ேதாறும் என்ைன ேசரும் கண்மணி பூைவ இங்கு சூடும் பூவும் ெபாட்டும் யாவும் மன்னன் எந்தன் ேபைர ெசால்லும் ெபான்மணி கடவுளிடம், அவன் மைனவி
வலதுகாைல எடுத்து ைவத்து வட்டினுள் I
நுைழந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று ேவண்டியபடி பாGக்க, இயல்பாகேவ அவ்வாறு நடக்க, ஜிஷ்ணுவுக்கு சந்ேதாஷம் தாங்க முடியவில்ைல.
249
ஆரத்தி கைரக்க ேவண்டும் என்று ெசான்ன அருந்ததிக்குக் கண்களாேலேய மறுப்பு ெதrவித்துவிட்டு சரயுவின் ைகையப் பிடித்து சந்ேதாஷமாய்
காற்றில் வாங்கும் மூச்சிலும், கன்னி ேபசும் ேபச்சிலும் ெநஞ்சமானது உந்தன் தஞ்சமானது வட்டினுள் I அைழத்து ெசன்றான். தனது ெபrய கண்களால் வட்ைட I வியப்பாய் ஆராய்ந்தாள் சரயு. “நI ெபrய பணக்காரனா ஜிஷ்ணு.... எவ்வளவு ெபrய வடு... I சினிமால காமிக்கிறது மாதிr சிவப்பு ரஜாய் எல்லாம் விrச்சு.... நI எப்படி ஜிஷ்ணு தனியா வட்டுல I இருக்க.... உன் கூட யாருேம இல்ைலயா.... உங்கம்மா அப்பா ஊருக்குப் ேபாயிட்டாங்களா.... ெமட்ராஸ்ல உனக்கு இன்ெனாரு வடு I இருக்கா...” அவளது ேகள்விகளுக்கு பதில் ெசால்லாமல் அவைளேய இைமக்காமல் பாGத்தான் அவன் பதிலளிக்காதது அவளின் ஆGவத்துக்குத் தைட ேபாடேவ இல்ைல. “இங்க ேவைல முடிஞ்சதும் ேபாG அடிக்காது. ேபாG அடிச்சா என்ன ெசய்வ” ‘தண்ணியடிப்ேபன்... அப்பறம் ேபாைதைய சாக்கா வச்சுட்டு கனவுல உன் கூட டூயட் பாடுேவன்’ என்று ெசால்ல வாையத் திறந்தவன் அப்படிேய யூ டGன் அடித்து “பாஸ்ெகட் பால் விைளயாடுேவன்” என்றான்.
“நIயா... பாஸ்கட்பாலா... ேஹ ெபாய்தாேன ெசால்லுற” களுக்கினாள் சரயு.
ேகள்வி ேகட்டுத் ெதாணத்திய சரயுைவ பூைஜ அைறயிலிருக்கும் விளக்ைக விளக்கி, திrேபாட்டு எண்ைண ஊற்றி, மலGகைள ெதய்வத்துக்கு சூடிவிட்டு விளேகற்றச் ெசான்னாG அருந்ததி. காைலயில் 250
ராஜுவின் வட்டில் I சரயுதான் விளக்ேகற்றினாள். அதனால் வித்யாசமாய் அவள் மனதுக்கு எதுவும் படவில்ைல.
அவGகள் உண்ண ஒரு டிபன் காrயrல் உணைவ ைவத்துவிட்டு “பாபு தயவுெசய்து எதுவும் குழப்பம் ெசய்துடாதிங்க. ெதய்வத்தின் தIGப்ைப ஏத்துக்ேகாங்க” என்று உருக்கமாக ெசால்லி ராஜுவும், அருந்ததியும் விைட ெபற்றுக் கிளம்பினG.
சற்று
தூரம் நடந்து வரலாம் என்று ெசால்லி அவைள ேதாட்டத்துக்கு
அைழத்து ெசன்ற ஜிஷ்ணு, சீக்கிரம் ஒரு நல்லவனாய் பாGத்துக் கல்யாணம் ெசய்து ெகாள்ளுமாறு அறிவுைர கூற, திைகத்து நின்ற சரயு பதில் ேபசாமல் நடந்தாள். வானம் இருவrன் மனைதப் ேபால ேமகமூட்டத்துடன் காணப்பட்டது. அவGகள் ேமல் உrைமேயாடு விைளயாடிய காற்ேறா இருவrன் அன்ைபப் ேபாலக் குளிGச்சியாய் இருந்தது.
“உன் நல்லதுக்குத்தான் ெசால்லுேறன் சரயு. விஷ்ணு ேமல ஆைசைய வளத்துக்காேத. புrஞ்சுக்ேகா. இந்த பப்பி லவ்ெவல்லாம் ப்ராக்டிகல் ைலப்க்கு
ஒத்து வராது. நI ஒரு நல்லவனா பாத்து உன் வாழ்க்ைகைய
அைமச்சுக்ேகா. ப்ள Iஸ்ரா சrன்னு ெசால்லு” வற்புறுத்தியபடி வந்தான்.
‘இப்படி ெசால்லுறதுக்கு பதில் நI என்ைனக் ெகான்ேன ேபாட்டிருக்கலாம்’ பதிேல ெசால்லாமல் நடந்தாள் சரயு. காைலயிலிருந்து கவனித்துக் ெகாண்டுதானிருக்கிறாள். அவன் ஒவ்ெவாரு ெசயலிலும் காதைலக் காட்டி வருவைத உணருகிறாள். ஆனால் ஏன் ஒத்துக்ெகாள்ள மறுக்கிறான். அப்படி என்னதான் இவனுக்குப் பிரச்சைன.
“எனக்குத்தான் பப்பி லவ்......” உனக்கு என்பைத ெசால்லாமேல நிறுத்தினாள்.
251
அவன் உணGந்து ெகாண்டான் “எனக்கு உன் அழகு ேமல ெவறித்தனமான ஈGப்பு.... என்கிட்ேட ேடட்டிங் ேபாலாமான்னு ேகட்ட ெபாண்ணுங்கதான் அதிகம். அதனால ெபாண்ணுங்க ேமல எனக்குப் ெபருசா மrயாைதயில்ைல. இவளுக்கு ஒரு லக்ஷம், இவ காஸ்ட்லி அஞ்சு லக்ஷம் ெசலவாச்சு இப்படித்தான் ேபசுேவாம்” பாதி ெபாய் கலந்து சரடு விட்டான்.
‘ெபாண்ணுங்கைள லட்சத்ைத வச்சு எைட ேபாடுவியா... அவ்வளவு ெபrய அப்பாடக்கரா நI’
“சின்ன வயசில் உன்ைனப் பாGத்தப்ப உன்ைன ஒரு ெபண்ணா ெநனச்சேத இல்ைல. என் ேமல ஆதாயமில்லாம பிrயம் வச்சிருக்குற ஒரு அன்பான ேதவைதயாத்தான் பாGத்ேதன். ஆனா ெகாஞ்ச நாள் கழிச்சு ெமட்ராஸ்ல நான் உன்ைனப் பாGத்தப்ப நI சரயுன்ேன சத்தியமா ெதrயாது. அப்படித் ெதrஞ்சிருந்தா என் பாGைவ ேவற மாதிr இருந்திருக்கும்”
தனது ேபச்சு அவைள ேயாசிக்க ைவக்க ேவண்டும் என்ேற நிைனத்துப் ேபசினான். ஒரு சலனமுமில்லாமல் ேகட்ட சரயுவின் முகத்திலிருந்து எைதயுேம ஜிஷ்ணுவால் படிக்க முடியவில்ைல.
‘ேலடீஸ் முகம் அப்படிேய உணGச்சிகைளப் பிரதிபலிக்கும். இந்த ராட்சஸி எப்படி rயாக்க்ஷன் இல்லாம நிக்கிறா பாேரன்’ வியந்தவன் ெதாடGந்தான்
“நான் பாGத்த ெபாண்ணுங்கள்ல நI ெராம்ப வித்யாசம். எப்படி ெசால்லுறது... வானத்துலருந்து பூமிக்கு வந்த ேமாஹினி மாதிr, ரதிேதவியாட்டமிருந்த. ஒேர ெநாடில அப்படிேய உன்ேமல ைபத்தியமாயிட்ேடன். உன் பின்னாடிேய சுத்திேனன். என்ைனக் கவர நI எந்த முயற்சியுேம ெசய்யல. நI பாட்டுக்கு நI உண்டு உன் ேவைல உண்டுன்னு இருந்த. ெபண்ைமன்னா ெமன்ைம, ெவட்கம், பயம், ஆம்பிைளங்கைள சாGந்து இருக்குறவங்க 252
இப்படிெனல்லாம் ெசால்லுற ெடபனிஷைன உைடச்சுட்டு ஆண்கேள ஆச்சிrயப்படுற அளவுக்கு விஸ்வரூபமா நின்ன. அதுேவ எனக்கு உன் ேமல இருக்கிற ஆைசையக்
ெகாழுந்து விட்டு எrய ெசஞ்சது.
உன்கூடேவ இருக்க என்ன ேவணும்னாலும் ெசய்ய ெரடியா இருந்ேதன்”
‘நானும் உன்கூடேவ இருக்க ஆைசப்படுேறன் விஷ்ணு. ஆனா அெதல்லாம் பகல்கனவா ேபாயிடும் ேபாலிருக்ேக . ஏன் இப்படி சுத்தி வைளக்கிற.... நான் உன்ைன விட்டு விலகணும்னு நிைனக்கிறயா.... அதுதான் உன் ஆைசன்னா கண்டிப்பா ெசய்ேவன்.... உன் கண்ணுல படாத ெதாைலவுக்குப் ேபாயிடுேவன். அப்பறம் நI ெநனச்சாக் கூட என்ைனப் பாக்க முடியாது’ கண்கைள வலியுடன் மூடிக் ெகாண்டு அவன் ேபசுவைத கவனிக்க முயன்றாள்.
“எனக்கு உன்ேமல ஆைச, உனக்ேகா என் ேமல சின்ன வயசிலருந்ேத ஏற்பட்ட அன்பு. அைத காதல்ன்னு நம்ம ெரண்டு ேபரும் நம்பற மாதிr சூழ்நிைலகள் அைமஞ்சது. நம்ம ெரண்டு ேபேராட வயசும் அதுக்கு ஒரு காரணமா இருக்கலாம். இதுதான் உண்ைம சரயு. இைத ெசால்லுறதுக்கு நான் ெவக்கேம படல” ‘உனக்காகேவதான் நான். இைத ெசால்ல நானும் ெவக்கேம படல’ ேபசாமேலேய அங்கிருந்த பன்ன IGபூவின் வாசத்ைத நுகGந்தபடி நடந்தாள். ஜிஷ்ணுவுக்கு அவள் என்ன நிைனக்கிறாள் என்ேற புrயவில்ைல.
சரயுவுக்கு அவனிடம் பதில் ெசால்லேவ பிடிக்கவில்ைல. அவ்வப்ேபாது ஜிஷ்ணுவின் கண்களில் எட்டிப் பாGக்கும் விஷ்ணுேவ அவளது இலக்கு. இவ்வளவு வருடமாகிவிட்டேத,
ஒரு முைறயாவது விஷ்ணுவாய் மாறி
தன்னிடம் ேபசமாட்டானா என்று மைழக்கு ஏங்கும் சக்கரவாகமாய் அவன் முகத்ைதேய பாGத்து நின்றாள்.
அத்யாயம் - 53
அதற்குள்
ஜிஷ்ணுவிடம் ேபசியபடிேய பாஸ்ெகட்பால் ேகாGட்ைட
அைடந்திருந்தனG. அவனது வட்டின் I பின்ேன அைமந்திருந்த அழகான 253
சிறிய ேகாGட். அங்கிருந்த பிெரஞ்சு விண்ேடா வழியாக வட்டினுள் I நுைழந்து பக்கத்திலிருக்கும் மாடிப்படி வழியாக அவனது அைறக்கு ெசன்றுவிடலாம். அவன் அைற பால்கனியிலிருந்தும் அவ்விடத்ைதக் காணலாம். இரவிலும் விைளயாட ஏதுவாக விளக்குகள் ேபாடப்பட்டிருந்தன.
ஜிஷ்ணு ேபசும் டாப்பிக்ேக சரயுவுக்குப் பிடிக்கவில்ைல. அவன் பயங்கர புளுகுமூட்ைடயாய் மாறிவிட்டதாய் நிைனத்தாள். ேபச்ைச மாற்ற எண்ணியவளின் கண்களில் பாஸ்கட்பால் ேகாGட்டின் அழகு பட்டது.
"வாவ் ஜிஷ்ணு இந்த ேகாGட் அழகாயிருக்கு... நிஜம்மாேவ நIங்க பாஸ்கட் பால் விைளயாடுவிங்களா ..."
"கத்துக்கிட்ேடன் சரயு.... " என்றான் ஆGவத்துடன். ‘எனக்குப் பிடிச்ச விைளயாட்ைடக் கூடக் கத்துகிட்டவனுக்கு என் ேமல ஆைச மட்டும்தானாம். காதல் இல்ைலயாம்’ சரயு இவ்வாறு நிைனக்க
‘இவ இன்னமும் விைளயாட்டுப் ெபாண்ணு. இந்த விைளயாட்டிைலேய அவைள மனசு மாற ைவக்க ேவண்டியதுதான்’ இது ஜிஷ்ணுவின் எண்ணம்.
“சr ஒரு ேபஸ்கட்பால் ேபாட்டி ைவக்கலாம். ெஜய்சவங்க ேதாத்தவங்க ெசால்லுறைத ஏத்துக்கணும்” தIGப்பு ெசான்னான். சரயுவுக்கு இந்த ேயாசைன ெராம்பப் பிடித்துவிட்டது.
"சr ஆரம்பிப்ேபாமா..." புடைவைய இழுத்து ெசருகிக் ெகாண்டு ஆரஞ்சு வண்ண பந்ைதக் ைகயிெலடுத்தபடி வினவினாள் சரயு.
254
"ஓேக... நிபந்தைனைய ெசால்லிடுேறன். பந்ைத பாஸ்ெகட்ல ேபாடணும். ெமாத்தம் அஞ்சு டGன். நான் ெஜயிச்சா நI விஷ்ணுைவ மறந்துட்டு ேவற கல்யாணம் பண்ணிக்கணும் ஓேகயா" என்றான்
"சr நான் ெஜயிச்சுட்டா..." என்றாள் சரயு
"அது நடக்காது... நடக்கக் கூடாது... நடக்கவும் விடமாட்ேடன். விஷ்ணுைவக் கல்யாணம் ெசய்யணும்னுறைதத் தவிர ேவற ஏதாவது ேகளு". ‘அதுதான் நI ேகட்காமேலேய ஏற்கனேவ நடந்துடுச்ேச’ என்று மனதினுள் நிைனத்துக் ெகாண்டான்.
"நIங்க பயங்கர பாGஷியல் ஜிஷ்ணு. பட் இதுக்கு ஒத்துக்குேறன். நான் ெஜயிச்சா... விஷ்ணுைவப் பாத்து ெராம்ப வருஷமாச்சு.... ஒேர ஒரு தடைவ அவைனப் பாக்கணும். எனக்கு அது ேபாதும்பா" என்றாள்.
‘வாடா வா.... என்னய்யா ெஜய்க்கப் ேபாற, நI என்ன எனக்கு அறிவுைர ெசால்லுறது. விஷ்ணு வரட்டும் அவனும் இைதேய ெசான்னா நான் ேகட்டுக்குேறன்’
தான் ஜிஷ்ணு விஷ்ணு என இரட்ைட ேவஷங்கைள மனதுக்குள் ேபாடுவைதேய அவள் பிரதிபலிப்பைத மீ ண்டும் ஒருமுைற வியந்தபடி "விஷ்ணுேவதான் ேவணுமா? அப்ப நான் யாரு? அேத கண்ணு, அேத மூக்கு, அேத ஆள்தாேன நான்"
"நIங்க அேத ஆளா இருக்கலாம்... ஆனா நIங்க கண்டிப்பா என் விஷ்ணு இல்ல" என்றவாறு லாவகமாய் பந்திைனத் தைரயில் தட்டிப் பிடிக்க ஆரம்பித்தாள்.
255
திருமணம் முடித்த ைகேயாடு காதல் விைளயாட்ைட ஆரம்பிக்க ேவண்டியவGகள், அவரவG ேநாக்கத்ைத நிைறேவற்றிக் ெகாள்ளும் ெவறியுடன் அனல் பறக்கும் கூைடப்பந்தாட்டத்துக்குத் தயாராயினG. விைளயாட்டு ஆரம்பமானது.
சரயுைவ விட இரண்டு பிடி அதிகம் உயரமாயிருந்ததாலும், இவனுக்ெகங்ேக பாஸ்கட்பால் விைளயாட்டு பற்றித் ெதrயும் என்று சரயு அஜாக்கிரைதயாய் விைளயாடியதாலும், அசால்ட்டாய் கூைடயில் பந்திைனப் ேபாட்டு முதல் ெவற்றிையத் தனதாக்கினான் ஜிஷ்ணு.
ேசைல கால்கைளத் தட்டுேம என்று நிைனத்து தயங்கித் தயங்கி விைளயாடியவளின் மனதிலிருக்கும் விைளயாட்டு வராங்கைன I சிலிGத்ெதழுந்தாள்.
"முதன் முதல்ல விைளயாடுற, பாவம் குழந்தப் புள்ள ஏமாந்து ேபாயிடக் கூடாேதன்னு விட்டுக் ெகாடுத்ேதன்" ேகலியாய் சிrத்தவனிடம் நக்கலாய் பதில் ெசான்னாள் .
"அவுனா.... நம்பிட்ேடன். இனிேம விட்டுத்தராம ஒழுங்கா விைளயாடு." என்று அேத நக்கலுடன் ஜிஷ்ணுவும் பதிலளித்தான்.
விைளயாட வாகாக ேசைலைய ேமலும் நன்றாக உயGத்திக் கட்டியவள், முந்தாைனைய நன்றாக இறுக்கிச் ெசருகினாள். அவளது மனம் முழுவதும் இலக்ைக ேநாக்கிேய முன்ேனறியது. ஜிஷ்ணு அசந்த ேநரம் அவனிடமிருந்து பாலிைனப் பிடுங்கி தனக்கு அடுத்த ெவற்றிையத் ேதடிக் ெகாண்டாள். ஜிஷ்ணுவுக்கு எதிr சுதாrத்து விட்டது புrந்தது.
"ஏண்டி சரெவடி.... என்ைனயவா ேதாக்கடிக்குற... அடுத்த பாயிண்ட்ட எப்படி எடுக்குேறன் பாரு" அவன் அவள் ைகயிலிருக்கும் பந்திைனப் பிடுங்க முயல, அவள் ேபாக்குக் காட்டாமல் ஓட, அவைள ஒரு வழியாக காGனG ெசய்து அடுத்தைத அவன் வசமாக்கிக் ெகாண்டான். 256
ெவற்றிையக் ெகாண்டாட "ஹுேர... " என்று கத்தியவனிடம்
காைதத் திருகி, "இன்னும் ெரண்டு சான்ஸ் இருக்கு. ெரண்டும் எனக்குத்தான்" என்றாள் .
இன்னும் இரண்டு முைறதான். இரண்டு முைறயும் ெவற்றி அவளுக்ேக ேவண்டும்.
"இப்ப பாருடா" என அவனிடமிருக்கும் பந்திைன லாவகமாய் பிடிங்கிக் ெகாண்டு முன்ேனற, ஜிஷ்ணு அவைளத் துரத்தியபடிேய ஓட, தூரத்திலிருந்து சrயாகக் கூைடயில் குறிபாGத்து எறிந்தாள். மேனாரமா டீச்சrன் பயிற்சி ேசாைட ேபாகுமா. சrயாக கூைடயில் பந்து விழுந்தது.
பனமரத்துல வவ்வாலா சரயுகிட்ட சவாலா?
ஜிஷ்ணுைவக் ேகள்வி ேகட்டு ெவற்றிையக் ெகாண்டாடினாள்.
"என்ன ஜிஷ்ணு, என்கிட்டயா
உன் கத்துக்குட்டி விைளயாட்ைடக்
காமிக்குற..." இடுப்பில் ைக ைவத்தபடி மூச்சு வாங்க ேகட்ட சரயுைவத் திரும்பிப் பாGத்த ஜிஷ்ணு திைகத்துப் ேபானான்.
விைளயாட்டு மும்முரத்தில் சரயுவுக்கு ஆைடையப் பற்றின கவனம் சிதறியிருக்க, அந்த அரக்கு நிற ேசைல அவள் ஓடும்ேபாது முட்டி வைர உயGந்து, அவளது கால்கள் ெவயில் பட்டு ெவண்ைணயில் ெசய்த சிைலையப் ேபால மின்னியது. அைத பாGத்த ஜிஷ்ணுவின் உறுதி உருக ஆரம்பித்தது.
257
அவள் ேமலாைட அைரகுைறயாய் தனது பணிைய ெசய்து ெகாண்டிருந்தது. அதுேவ அலாதிக் கவGச்சியாய் அவனது விழிகைள சுண்டி இழுத்தது.
'சரயு... நI இவ்வளவு அழகா' என்று மூச்சு விடவும் மறந்து பாGத்தான்.
புடைவைய இழுத்து ெசருகியதால் இைட தனது அழகான சாண்ட்கிளாக் வைளைவ ெவளிச்சம் ேபாட்டுக் காட்டியது. மாசு மறுவின்றி சந்தனக் கட்ைடயால் இைழத்த சிைல ேபால் நின்றாள். மூச்சிைரக்க, ெநற்றியில் ைவரக் கற்களாய் வியGைவ மின்ன, அந்த ைவரக்கற்கள் மஞ்சள் அழகியின் ெசாக்கத் தங்க இைடயிலும் சிறிது ெதளித்துப் பதிந்திருக்க, அவள் பந்திைனத் தைரயில் தட்டியபடி நின்றது, தகிக்கும் தனது உணGவுகளுடன் விைளயாடியைதப் ேபாலேவ ஜிஷ்ணுவுக்குப் பட்டது. இப்படி ஒரு ேகாலத்தில் முதன் முதலில் தன் மனம் கவGந்தவைளப் பாGத்ததும், 'குபீல் குபீல்' என குண்டு ெவடிப்பைதப் ேபால ஜிஷ்ணுவின் இதயம் துடிக்க ஆரம்பித்தது.
'சரயு... ஒழுங்கா ேசைலையக் கட்டு.... ஐேயா என்னால பாGைவையத் திருப்ப முடியல... மனசு எங்ெகங்ைகேயா ேபாகுது... எனக்கு உrைமயானைத உன்கிட்ட ேகட்டுக் குரங்காட்டம் ேபாடுது. என்ைனக் ெகட்டவனாக்காதடி' ஜிஷ்ணுவின் இதயம் கதறியது.
அவன் ெபண்ைண அறியாதவனில்ைல. ஆனால் சரயு அவனது ேதவைத. இவைளத் தவிர ேவறு யாராவது அந்த இடத்திலிருந்திருந்தால் ஏன் அது ஜமுனாவாகேவ இருந்திருந்தாலும் ஜிஷ்ணுைவ அது துளி கூட பாதித்திருக்காது. ஆனால் இப்ேபாது அவன் கண்கள் பாGத்தைத மனம் தனக்ேக ேவண்டும் ேவண்டும் என்று ேகட்டது. அவள் கழுத்திலிருந்த தாலி ேவறு ‘இனி உன்ைனத் தடுக்கும் சக்தி சரயுவுக்குக் கூட இல்ைல ஜிஷ்ணு’ என்று மந்தகாசமாய் அவைனப் பாGத்துப் புன்னைகத்தது. அவைளப் பாGப்பைத விடுத்து ேவறு பக்கம் பாGைவையத் திருப்ப முயன்றான்.
258
அடுத்த பாைல எடுத்துக் ெகாண்டு அவள் முன்ேனறத் ெதாடங்கியைதப் பாGத்தான். முயன்று மனதுக்குக் கடிவாளம் ேபாட்டபடிேய ‘ஏடு ெகாண்டலவாடா, இவ ெதrயாம உளருறாேள....
ஜிஷ்ணுவாவது
ெகாஞ்சம் ேயாசிப்பான். சரயு பித்துப் பிடிச்ச விஷ்ணு மட்டும் இப்ப ெவளிய வந்தான், இவைள இந்தக் ேகாலத்துல பாத்துட்டு
சும்மாவா
விடுவான். தன்ேனாடவளா ஆக்காம ேபாக மாட்டாேன. இப்பேய இவேளாட ஒவ்ெவாரு அைசவுக்கும் என் மனைச உைடச்சுட்டு ெவளிய வரப் பாக்குறாேன... ேநா விஷ்ணு நI வரக்கூடாது... அதுக்காகவாவது நான்தான் ெஜய்க்கனும். ' தனக்குள்ேள கூறிக் ெகாண்டான்.
இப்ேபாது சரயு விஷ்ணுவின் சாGபாய் விைளயாடுவதாகேவ அவனுக்குப் பட்டது "ஏய் உன்ைன ெஜயிக்கிேறன் பாருடி" என்றவாறு பாய்ந்து ெசன்று பந்திைனப் பிடுங்க முயன்றான்.
கைடசி பந்து யாG ெவல்கிறாGகள் என்ற ேபாட்டியில் இருவருேம ெவறித்தனமாய் விைளயாடினG... கண்மண் ெதrயாத விைளயாட்டில் ஜிஷ்ணுவின் ைககள் அவளது ெவல்ெவட் இடுப்ைப அழுத்தமாக உரசிவிட, சரயு திக்ெகன உைடையக் குனிந்து பாGத்தாள் . ஒரு ஆணின் முன்பு தான் நின்றுருந்த ேகாலம் அவளுக்கு அதிGவளிக்க, ஏன் ஜிஷ்ணு தன்ைனப் பாGப்பைத விடுத்து ேவெறாங்ேகா பாGத்தான் என்பது புrய, அவமானத்தால் கூனிப் ேபானாள் . ஏற்கனேவ ெபண்ைண ேபாகப் ெபாருளாய் பாGக்கும் ஜிஷ்ணு என்ற வியாபாr தன்ைனப் பற்றி என்ன நிைனப்பான்? தனக்கு எத்தைன லட்சத்ைத விைலயாகக் கூறுவான் என்ற எண்ணத்திேலேய கூசிப் ேபானாள் . பந்திைன சட்ெடன்று கீ ேழ நழுவவிட்டு விட்டு விறுவிறுெவன சில ெநாடிகளில்
ேசைலைய
ஒழுங்காகக் கட்டினாள்.
அவளது ெசயைலப் பாGத்ததும் புன்னைகத்தபடிேய ஜிஷ்ணு அவள் நழுவவிட்ட பந்திைனக் ைகப்பற்றினான். இறுதியில் அவன் ைககளில் பந்து ெசன்றதும் சரயுவின் முகத்தில் கலக்கம் ேதான்ற, ஜிஷ்ணு கூைடயில் அவைளப் பாGத்துக் ெகாண்ேட பந்ைதத் தூக்கிப் ேபாட முயன்றான். இனிேமல் விஷ்ணுைவப் பாGக்கேவ முடியாேதா என்ற எண்ணத்தில் சரயுவின் கண்கள் கலங்க, ேபய் மைழயால் சடுதியில்
259
நிரம்பிய குளத்ைதப் ேபால வினாடியில் கண்ணரால் I அவளது கண்கள் நிைறந்தது.
"ேநா... விஷ்ணுவப் பாக்கணும்... ஐ மிஸ் யு விஷ்ணு... " என்று சற்று உரக்கேவ குரல் உைடய முணுமுணுத்த அவளது ெசவிதழ்கள் ேவதைனயில் அதற்கு ேமல் ேபச முடியாமல் துடிக்க ஆரம்பித்தது. ஏமாற்றத்தால் சிவந்த முகத்ைத அவனுக்குக் காண்பிக்க விருப்பமில்லாமல் ைககளால் மூடிக் ெகாண்டு விம்மினாள். அழுவேத பிடிக்காத சரயு அப்ேபாதும் அந்த ேவதைனைய மைறக்கேவ முயன்றாள். இருந்தாலும் தன்னிடேம அவள் முதன் முைறயாய் ேதாற்றாள்.
அவைளேய பாGத்துக் ெகாண்டிருந்த ஜிஷ்ணுவின் மனம் கலங்கியது. இதுவைர அவள் உணGச்சிகைள ெவளிக் காட்டியேத இல்ைல. அவளது ஒரு சில ெசயல்கள் மூலம் ஜிஷ்ணுேவ அவளது எண்ணத்ைதப் புrந்து ெகாள்வான். இப்ேபாது ேவதைனையப் பிரதிபலிக்கும் அந்த அழகு வதனத்ைத அவனால் கண் ெகாண்டு காண முடியவில்ைல. முதன் முைறயாக அவள் விம்மி அழுகிறாள்.
சில நாழிைககளுக்கு முன்னG கட்டிய தாலியின் ஈரம் காய்வதற்கு முன் அவன் மைனவி சரயுவின் கண்களில் நIG. அதுவும் அவைன விட்டுப் பிrய முடியாமல். இதற்காகவா இவ்வளவு பாடுபட்டான். அவளது ஒவ்ெவாரு துளி கண்ணருக்கும் I அவன் இதயத்தில் ரத்தேம வழிந்தது. ‘ேபாதும் இந்த கஷ்டம். இனிேம என் பங்காரத்ைத அழ விடமாட்ேடன்’ ைகயிலிருந்த பந்திைன ெவளிேய தூக்கி எறிந்தவன் ஓடி வந்து சரயுைவக் காற்று கூடப் புகாதவண்ணம் இறுக்கிக் கட்டிக் ெகாண்டான்.
"அம்மாயி... நா பங்காரம்... விஷ்ணு வந்துட்ேடன்ரா.... இந்தப்
பாவி ேமல
நIக்கு அந்த்த இஷ்டமாரா.... விஷ்ணுைவ உனக்கு அவ்வளவு பிடிக்குமா... அவனுக்கு உன் ேமல இருக்குற ஆைசையவிட அதிகமா அவன்ேமல அன்பு வச்சிருக்கியா....
260
அம்ேமா... என் சரெவடி எதுக்குேம கலங்க மாட்டாேள... அவ கண்ணுல நான் தண்ணிேய பாத்தது இல்ைலேய... எனக்காகவா இந்தக் கண்ணG.... I ேவண்டாம்ரா....
இந்தக் கண்ணுல தண்ணிேய வரக்கூடாது..."
என்றபடி கண்களில் நIGவழிய அவைள அழுத்தமாய் முத்தமிட்டான்.
இருவரும் இவ்வளவு நாள் விைளயாடிய கண்ணாமூச்சி முடிவுக்கு வர, அைணேபாட்டு ைவத்திருந்த ேவதைன ெவளிவந்தது. மதைகத் திறந்தவுடன் ெபருக்ெகடுக்கும் ெவள்ளமாய் அடக்கப்பட்ட உணGவுகள் சீறிப் பாய்ந்தது.
அழேவ கூடாது என்று தனக்குத் தாேன ேபாட்டுக் ெகாண்ட சட்டம் தவிடுெபாடியாக, ஓ ெவன ெவடித்துக் கதறிய சரயு "விஷ்ணு எங்க ேபாயிருந்த விஷ்ணு.... என்ைன விட்டுட்டு இவ்வளவு நாளா எங்க ேபாயிருந்த.... உன்னப் பாக்காம நான் எவ்வளவு கஷ்டப்பட்ேடன் ெதrயுமா" அவன் கழுத்ைதக் கட்டிக் ெகாண்டு அவன் மாGபில் முகத்ைதப் புைதத்துக் ெகாண்டு ேதம்பினாள்.
"டாGலிங்... உன் கண்ணுல தண்ணிேய வராேதரா... இப்ப நI அழ நான் காரணமாயிட்ேடேன... நIதாேனரா கடைமைய ெசய்ேவாம்ன்னு ெசான்ன.... நI அப்பேவ ஒரு வாGத்ைத ெசால்லிருந்தா எங்கயாவது ேபாயிருக்கலாேம.... நம்மளாவது சந்ேதாஷமா இருந்திருப்ேபாம்.. " எனக் கதறியபடி மாறி மாறி முகம் முழுவதும் ஒரு இடம் பாக்கியில்லாமல் முத்தமிட்டான்.
அவன் முகத்ைத நிமிGத்திய சரயு அவளது விஷ்ணுவின் இதழ்களில் ஆேவசமாய்த் தனது இதழ்கைளப் பதித்தாள். அவள் ெதாடங்கியைத அவன் எளிதில் ைகப்பற்றினான். அதன் பின் நIண்ட ேநரம் அவளால் அந்த இதழ்கைள விடுவிக்க முடியாமேலேய ேபாயிற்று.
261
அவளது விஷ்ணுவின் ஆேவசமான இதழ் தாக்குதைல சமாளிக்க முடியாது ரத்தம் கசிந்த இதழ்கைள அவள் விடுவித்து நிமிGந்தவுடன், சற்று ேநரம் முன்பு கண்களால் ரசித்த இடங்களின் சுைவைய விஷ்ணுவின் இதழ்கள் ேவக ேவகமாய் அறிய முற்பட்டது..
அவனது ைககளின் மீ றைலக் ெகாஞ்சம் தாமதமாகேவ உணGந்தாள் சரயு. ஜிஷ்ணுவின் ஆைச தIயாய் ெகாழுந்துவிட்டு எrய, அவன் பாGைவ ெசன்ற இடத்ைதக் கண்டு ெவட்கத்துடன் அவன் கண்கைளப் ெபாத்தினாள்.
“விஷ்ணு... ப்ள Iஸ்” எனக் ெகஞ்ச,
அனாயாசமாய் அவளது ைககைள விலக்கிய ஜிஷ்ணுவின் ைககள் அவளது வாைய அழுத்தமாக மூடின.
“ப்ள Iஸ் ேநா ெசால்லிடாதரா... நாக்கு இப்புேட, இக்கேட, நா பங்காரம் காவாலி”
தனது பிrவுக்கும் இழப்புக்கும் ஓரளவாவது ஈடு ெசய்யும் விதமாக சரயுவிடம் ஏதாவது இருக்கிறதா என்றறிய தனது ேதடுதல் ேவட்ைடையத் துவங்கினான்.
ஜமுனாவுடனிருக்கும் ேபாது ஒரு கடைமயாக இருந்த ெசயலில் இவ்வளவு இன்பமா என்று திைகத்துப் ேபானான் ஜிஷ்ணு. அவ்வப்ேபாது மறுத்து சிணுங்கிய சரயுவின் குரைல அவளது ெகாலுசு சத்தமாக எண்ணிப்
புறக்கணித்தான்.
262
இரு உடல்களின் சங்கமேம கூடெலன்றால் அவனுக்கு எத்தைனேயா இரவுகளில் அதுவும் ஒன்று. இரு மனங்களின் இைணேவ தாம்பத்தியம் என்றால் இருவரும் முதன் முைறயாக சம்சார சாகரத்தில் மூழ்கி முத்ெதடுத்தனG.
ந* ல வானம்.... ந* யும் நானும் கண்கேள பாைஷயாய் .... ைககேள ஆைசயாய் ..... ைவயேம ேகாயிலாய், வானேம வாயிலாய் பால்ெவளி பாயிேல சாய்ந்து நாம் கூடுேவாம் இனி ந* என்று நாெனன்று இருேவறு ஆளில்ைலேய....
ஆறாத காயங்கைள ஆற்றும் நம் ேநசந்தைன மாளாத ேசாகங்கைள மாய்த்திடும் மாயம் தைன ெசய்யும் விந்ைத காதலுக்கு ைகவந்தெதாரு கைலதானடி உன்ைன என்ைன ஒற்றி ஒற்றி உயி) ெசய்யும் மாயமும் அதுதானடி நாம் வாழ்ந்த வாழ்க்ைகக்கு சான்றாவது இன்ெனாரு உயி)தானடி
நIலேமகவண்ணனின் நிறம் ெகாண்ட வானேம கூைரயாக, பூேதவியின் மடிேய பாயாக, தம்பதியினருக்கு குளிGந்த காற்று ெவண்சாமரம் வச, I மங்ைகயவள் கூச்சத்ைத ேபாக்க ேமகம் திைரயாய் மாறி சூrயைன மைறக்க, மன்னவன் மனம் குளிர பன்ன Iராய் மைழ தூவ, நல்லவGகளின் பிராGத்தைனகளுடனும், ேதவGகளின் ஆசியுடனும், ஒரு காவியக் காதலுக்கு சாட்சியாக சரயுவின் மணிவயிற்றில் அபிமன்யு உதித்தான்.
அத்யாயம் - 54
263
சைமயலைறயில்
ஆராய்ந்துக் ெகாண்டிருந்தான் ஜிஷ்ணு. பசிக்கிது
பசிக்கிது என்று புலம்பி விட்டாள் சரயு. பாதிநாள் ெவளிேய சாப்பிடுவதால் ரைவையத் தவிர வட்டில் I ஒன்றுமில்ைல. உப்புமா ெசய்யலாம். அைத தந்துவிட்டு யாG அவளிடம் அடி வாங்குவது? அதுவும் புது மைனவிைய திருமணநாளன்று காைலேலருந்து பட்டினி ேபாட்டுட்டு முதன் முதல்ல அவளுக்குப் பிடிக்காத உப்புமாைவத் தந்தால் இனி ெதாடரும் வாழ்க்ைக முழுசும் வருத்தப்பட ேநரும் என்று அவனது மூைள எச்சrத்தது.
"ஆஹா" என்று சந்ேதாஷத்துடன் கண்ணில் பட்ட அவல் டப்பாைவ எடுத்தவன், ஒரு கிண்ணத்தில் இரண்டு கரண்டிகள் ேபாட்டு, அதன்ேமல் பாைலக் காய்ச்சி ஊற்றினான். அதில் சிறிது ெவல்லம், திராட்ைச, முந்திr, ெகாப்பைரத் ேதங்காய் துண்டுகைளக் கலந்தான். சாப்பிட்டுப் பாGத்தான் சுைவயாகேவ இருந்தது.
"உப்புமாதான் ப்ராப்ளம். மத்தபடி மண்ணுல ெகாஞ்சம் சக்கைரையக் கலந்து ெகாடுத்தாேள சாப்பிடுவா... இதுவா பிடிக்காம ேபாகும்" உண்டபடிேய படுக்ைக அைறக்குள் நுைழந்தவன் ேஹG ட்ைரயrல் தைல முடிைய உலGத்திக் ெகாண்டிருந்தவைளப் பாGத்து சத்தமில்லாமல் "வாவ்" என்றான்.
அவள் குளிக்கும் சமயத்தில், அவளது ைபைய எடுத்து வந்து கட்டிலின் அடியில் ைவத்தைத அவள் கவனிக்கவில்ைல ேபாலும். அலமாrயிலிருந்து அவனது ெவள்ைள சட்ைடைய களவாடி அணிந்து ைகலிைய
ஸ்கGட் ேபால் கட்டியிருந்தாள். அவனது ஆறடி உயரத்துக்கும்
அகன்ற ேதாளுக்கும் வாகாக எடுக்கப்பட்டது அவளுக்கு ெதாளெதாளெவன்றிருந்தது. நIண்டு ெதாங்கிய ைககைள மடித்து விட்டிருந்தாள். நாற்காலி ஒன்றிைன எடுத்து அவைள ைசட் அடிப்பதற்கு ெசௗகrயமாக உட்காGந்துக் ெகாண்டான். ஏேதா அரவம் ேகட்டதும் தைலைய சற்றுத் திருப்பி அவைன ஒரு ெவட்டும் பாGைவ பாGத்துவிட்டு ேவைலையத் ெதாடGந்தாள். 264
பா)ைவ ஒவ்ெவான்றும் கூறும் ெபான்காவியம் பாைவ என்கின்ற ேகாலம் ெபண் ஓவியம்....
ெநஞ்சில் உள்ளூர ஓடும் என் ஆைசகள் ... ேநரம் இல்லாமல் நாளும் உன் பூைஜகள்
அவனது விசில் பாட்ைடக் ேகட்டவள் "விஷ்ணு இங்க என்ன லுக்கு... உன்ைன ேபைக எடுத்துட்டு வர ெசான்ேனன்ல்ல" அதட்டினாள்.
"என்ன அவசரம்... அதுதான் என் பனியைன முதற்ெகாண்டு எடுத்துப் ேபாட்டுட்டல்ல. ெகாஞ்ச ேநரம் கழிச்சு எடுத்துட்டு வேரன்"
ெமதுவாய் நகGந்து ெசன்று ைபைய அவள் கண்ணில் படாதவாறு நகGத்தினான். ேஹG ட்ைரயrன் ஓைசயில் அவளுக்கு சத்தம் ேகட்கவில்ைல.
மறுபடியும் ஆரம்பித்தாள் "விஷ்ணு பசிக்குது. நI மட்டும் டிபன் பாக்ஸ்ல இருந்தத சாப்பிட்டல்ல"
"எனக்கு காைலல இருந்து
ெசமப் பசி அதுதான் சாப்பிட்ேடன். நான்
சாப்பிடுறப்ப உனக்கு ஊட்டிவிட்ேடேன, ஒழுங்கா சாப்பிட ேவண்டியதுதாேன"
"அந்த சாப்பாடு எனக்கு ேவணாம். ெராம்ப உைறக்குது "
265
“உைறக்குதுன்னு ெசால்லுறப்பல்லாம் கிஸ் தந்ேதேன. பத்தைலயா”
“ேபாடா... ஏறக்கனேவ உைறப்பு இதுல நI ேவற கிஸ் தந்து தந்து என் லிப்ேச புண்ணாயிடுச்சு”
“எங்க பாக்கலாம்” அருகில் வந்தவைனத் தள்ளிவிட்டவள்
“ேபாடா காடிதா, மறுபடியும் ஆரம்பிக்காத... எனக்கு பசிக்குது பசிக்குது பசிக்குது. சாப்பாடு தரப் ேபாறியா இல்ைலயா...”
"கத்தாதடி.. உப்புமா ெசஞ்சு தரவா"
"நான் இப்பேவ ஊருக்குக் கிளம்புேறன் ேபா. எனக்கு உப்புமா ெசஞ்சுத்தரமாட்ேடன் தினமும் முறுகல் ேதாைச ஊத்தித் தேரன்னு அன்ைனக்கு ெமட்ராஸ்ல
ெசான்ேனல்ல"
"நாைளக்கு முறுகல் ேதாைச. இப்ப இதுதானிருக்கு சாப்பிடு" பசிேயாடு கிண்ணத்ைத எடுத்து நகGந்தவைள இழுத்து மடியில் அமரைவத்துக் ெகாண்டான். சரயு ஸ்பூனில் எடுத்து உண்டுவிட்டு சுைவ பிடித்ததும் ஜிஷ்ணுவுக்கு ஊட்டினாள் .
"நI சாப்பிடுரா... நIதான் ஒண்ணுேம சாப்பிடல. ெராம்ப ைடயGட்ட இருக்க" "உனக்கு டயGட்டா இல்ைலயா" "ஆமாம்டி என் ப்ராண்ட் நியூ ெபாண்டாட்டி"
ேகள்வியாய் பாGத்தாள் "நான் எப்ப உன் ெபாண்டாட்டியாேனன்" 266
"இந்தப் பாசிமணி என்னன்னு நிைனக்கிற" மாைலைய வருடியபடி ேகட்டான்.
கீ ேழ குனிந்து பாGத்தாள் சரயு " விஷ்ணு. நI என்ைன இப்பத்தான் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டியா. அதனாலதான் ராஜு அங்கிள் கிராமத்துல நம்மைள தம்பதி மாதிrேய நடத்துனாங்களா... நான் நI என்ைனக் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் ேபாறதா ெசால்லிருப்பன்னு ெநனச்ேசன்"
“அப்ப இது தாலின்னு உனக்குத் ெதrயாதா?”
"எப்படித் ெதrயும். இைத கட்டும்ேபாது கூட நI ெசால்லைலேய விஷ்ணு"
"அப்ப எனக்கும்
ெதrயாேத"
"உனக்குத் ெதrஞ்சிருந்தா கட்டிருப்பியா"
'நI நல்லவைனக் கல்யாணம் ெசய்துட்டு வாழணும்னு ெநைனக்கிற நான், ஜமுனாேவாட விவாகரத்து பத்திரத்துல ேபாட்ட ைகெயழுத்து மஷி காயிரதுக்குள்ள எப்படி உன்ைனக்
கல்யாணம் பண்ணிப்ேபன். அதுவும்
எனக்கு ஏற்கனேவ கல்யாணம் ஆனைத மைறச்சு' மாட்ேடன் என்று தைலயைசத்தான்.
'அப்ப எனக்குத் தாலி கட்டணும்னு நI நிைனக்கைலயா?' சரயுவின் உள்ளம் அனிச்ச மலராய் வாடியது.
267
“ஏேதா மாைலைய ேபாட்டு விடுறன்னு ெநனச்ேசன். உங்க ஊGல கருகமணி தாலிதாேன கட்டுவிங்க.... ைசத்தன்யா கூட அைதத்தாேன ேபாட்டிருந்தா”
“ஆமாம்.. ஆனா ராஜு இனத்தில் கருகமணி ேபாடமாட்டாங்களாம். அதுனாலதான் நம்ம ஏேதா மாைலன்னு ெநனச்சுட்ேடாம். ெதrஞ்சதும் ெராம்ப சந்ேதாஷமா இருந்தது. உனக்கு ெதrயாதாரா... அதுகூட ெதrயாமலா என் விருப்பப்படி நடந்துகிட்ட"
"இதுதான் நம்ம உறைவ நான் மறுக்காததுக்குக் காரணம்னு நிைனக்கிறியா...
நான் ேகக்காமேலேய எனக்கு ேவண்டியைத எல்லாம்
ெசய்யுறவன் நI... என் விஷ்ணு வாய் விட்டு முதன் முதலா ேகட்டத எப்படி என்னால மறுக்க முடியும்” பதில் ேகள்வி ேகட்டாள்.
“என் ேமல இவ்வளவு நம்பிக்ைக ைவக்காதரா, கஷ்டமா இருக்கு” உருகினான் ஜிஷ்ணு.
“இன்ைனக்கு காைலல ஒவ்ெவாரு நிகழ்ச்சிையயும் ரசிச்ேசன்.... நமக்கு கல்யாணம் நடந்தா இப்படித்தானிருக்கும்னு கற்பைன பண்ேணன். அது நம்ம கல்யாணம்னு ெநனச்சுட்ேடன் விஷ்ணு. அங்க என் முன்னாடி ஜிஷ்ணுேவ இல்ைல. நIதானிருந்த”
“உனக்கு ஒரு ரகசியம் ெசால்லட்டுமா, எப்ப உனக்கு பட்டு ேசைல எடுத்ேதேனா அப்பேவ இந்த ஜிஷ்ணு பயைல ஏமாத்திட்டு ைநசா
காலடி
எடுத்து வச்சுட்ேடன். காைலல உன்ைன எழுப்பி விட்டப்ப உன் பங்காரத்ைத மறந்துட்டியான்னு ஏக்கத்ேதாட ேகட்டல்ல அப்பேய அவைன ெவளிய ேபாக ெசான்ேனன். அவன் முரண்டு பிடிச்சான். கைடசியா உன் கண்ணுல கண்ணைரப் I
பாGத்தப்ப அவைன உைதச்சுத் தள்ளி
விட்டுட்ேடன்”
268
“நI மறுபடியும், ேவற வாழ்க்ைக அைமச்சுக்ேகான்னு அது இதுன்னு ேகனத்தனமா ேபசமாட்டிேய”
“இனிேம நான் எப்ேபாதுேம விஷ்ணுதான். ஜிஷ்ணு வந்தான் அவன் என்ைனப் புைதச்ச மாதிr அவைனப்
புைதச்சுடுேவன்” ெவறிேயாடு
ெசான்னான்.
“விஷ்ணு... “ அவன் ஆேவசத்ைத அதிGச்சிேயாடு பாGத்தவளிடம்
“அது ெபrய கைத.. இப்ப ெசால்ல விரும்பல. நம்ம ஹனிமூன் முடிஞ்சதும் ெசால்லுேறன்”
“நம்ம ஹனிமூன் ேபாேறாமா? எத்தைன நாள்”
“அறுவது வருஷம்”
“விைளயாடாேத விஷ்ணு... அக்கா மாமா எல்லாைரயும் பாக்கணும்”
“பாக்கலாம். உன் ஆபிஸ்ல நI rைசன் பண்ணுறன்னு ெசால்லிட்ேடன். நாைளக்ேக ஹனிமூன் கிளம்புேறாம். எனக்கு உன் கூட நிைறய ைடம் ஸ்ெபன்ட் பண்ணனும். கண்டிப்பா ஒரு பாப்பா ெபத்துட்டுத்தான் மறுபடியும் இங்க வேராம். நடுவுல நான் மட்டும் அப்பப்ப வந்துட்டு ேபாேவன்” தனது கழுத்திலிருந்த மாைலையயும் சங்கிலிையயும் பாGத்தவள் “விஷ்ணு இந்த மாைலைய தாலின்னு ெசான்னா இந்த ெசயின் என்ன. நான் இைதத்தாேன தாலின்னு ெநனச்சுட்டிருக்ேகன்” என்று சிrத்தாள்.
269
"உன் கழுத்தில இருக்குற ெரண்டுேம நான் கட்டின தாலிதான். டபுள் ஸ்ட்ராங்கா கட்டிருக்ேகன். ேஹ உங்கம்மாகிட்ட நான் ஒருதடைவ உன் ைகைய காைல கட்டி எங்க ஊருக்குத் தூக்கிட்டு வந்து மூணு ேவைளயும் உப்புமா தரப் ேபாேறன்னு ெசான்ேனன். உங்கம்மா என்ைன தாராளமா தூக்கிட்டு ேபாக ெசான்னாங்க. அப்பேவ என் மாமியாG நம்ம கல்யாணத்துக்கு ஓேக ெசால்லிட்டாங்கடி"
"அவுனா..." என்றாள் சரயு.
"அவுனு....” முகத்தில் ேமாதிய கூந்தலின் வாசத்ைத முகGந்தான். “இவ்வளவு வாசமா இருக்கிேய டாGலிங் என்ன ஷாம்பூ ேபாட்ட"
"உன்ேனாடதுதான் ெஹட் அண்ட் ேஷால்டGஸ்"
கன்னத்தில் வாசம் பிடித்தான் "ேசாப்பு"
"அதுவும் உன்ேனாடதுதான். பாத்ரூம்ல குளிச்சுட்டு வச்சிருந்திேய நியுட்ேராஜIனா ேநச்சுரல்"
"நிஜம்மாவா, அெதப்படிரா நான் ேபாட்டுட்டா இவ்வளவு வாசம் இருக்க மாட்டிங்குது"
"வாசெமல்லாம் தினமும் குளிச்சாத்தான் வரும்" அவன் மடிைய விட்டிறங்கினாள்.
“ைஹ என் ேபக் இங்கிருக்கு... நான் டிரஸ் மாத்திட்டு வேரன்” அவள் கீ ேழ உணவருந்திய கிண்ணத்ைத
ைவக்கும்வைர காத்திருந்தவன், 270
"ெதாங்கா(திருடி).... என் ஷாம்பூ, என் ேசாப்பு, என் ஷGட், என் ைகலி எல்லாத்ைதயும் என்ைனக் ேகட்காம எடுத்துப் ேபாட்டுகிட்டியா?"
"என் டிெரஸ்ைஸ கிழிச்சல்ல. அப்படித்தான் உன் டிெரஸ்ைஸ எடுத்துப் ேபாட்டுப்ேபன். பதிலுக்கு ேவணும்னா என் டிெரஸ்ைஸ நI ேபாட்டுக்ேகா....."
"எனக்ெகதுக்கு சுடிதாரும் சாrயும், I want my dress back..."
ேதாளில் அவைள ஒரு பூந்துவைலையப் ேபாலத் தூக்கிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டான். "ேநா... விஷ்ணு என்ைன விடுடா... நாேன ேவற டிரஸ் ேபாட்டுட்டு இைதக் கழட்டித் தேரன்"
"முடியாது ேபாடி... என்ைனக் ேகட்காம எடுத்துப் ேபாட்டுகிட்ேடல்ல... எனக்கும் உன் பGமிசன் ேதைவயில்ைல"
"காைலல நI மட்டும் என் பGமிஷன் ேகட்டியா" குதித்து இறங்கினாள்
"ேஹ என்ேனாடத எடுத்துக்க நான் ஏண்டி உன் அனுமதி ேகக்கணும்"
“ஏய் என்ைன விடுடா... நI ெராம்பக் ெகட்ட ைபயன் விஷ்ணு. இப்படி ேபட் டச் பண்ணினா அடிச்சுடுேவண்டா”
அதன்பின் ஜிஷ்ணுவின் குரேல அைறெயங்கும் எதிெராலித்தது.
271
“புருஷன்னு ஒரு மrயாைதேய இல்லாம... என்ைன அடிப்பியா... அடிடி பாக்கலாம். உன்ேனாட சண்ைட ேபாட நானும் ெரடி
பங்காரம் உன்ைனப் ெபாறுத்தவைர ஜிஷ்ணுதான் ெஜன்டில்ேமன் நான் பயங்கரமான ெபாறுக்கி
எவ்வளவு திமிருடி உனக்கு, காேலஜ்ல ேசGக்க வந்தப்ப என்ைனப் பாGத்துட்டு துப்பட்டாைவயா எடுத்துப் ேபாட்ட, உங்க ேபG என்னன்னா ேகட்ட? இனிேம தனியாத்தாேன ைலைப ேபஸ் பண்ணனும்னு ெசான்ேனல்ல நானில்லாத ைலப் உனக்கு ஏது.... கடவுள் உன்ைனப் பைடச்சேத எனக்குத் துைணயா அனுப்பத்தாேன” என்ைறக்ேகா மனதில் பதிந்த ேகாவத்துக்ெகல்லாம் சரயுவுக்கு தண்டைன தந்தான்.
“அதுக்காக... இெதல்லாம் தப்பு விஷ்ணு.. முதல் தடைவ உன் ஆைசைய என்னால மறுக்க முடியல. இருந்தாலும் உங்க வட்ல I ெசால்லாம... அக்கா மாமா அனுமதி இல்லாம...” தயங்கியவளிடம்
“நம்ம கல்யாணம் நடந்து ெகாள்ைள வருஷமாச்சு. உனக்கு முதன் முதல்ல வாங்கித் தந்த இந்த ெசயின்தான் தாலி. இன்ைனக்குக் காைலல ெரண்டாவதா இது ஒண்ணு எல்லாேராட ஆசீGவத்தேதாட. இதுக்கு ேமல நான் யாGகிட்டயும் அனுமதியும் ேகட்கப் ேபாறதில்ல, விளக்கமும் ெசால்லப் ேபாறதில்ல. நம்ம ஆைசப்பட்ட மாதிrேய வாழப் ேபாேறாம். ஹாப்பியா" "விஷ்.." "இனிேம நI ேபசினா கிஸ் பண்ணிேய ெகான்னுடுேவன்” சரயுவின் இதழ்கைள அைசயக்கூட விடாமல் அழுத்தமாய் மூடியது ஜிஷ்ணுவின் இதழ்கள்.
ஜிஷ்ணுவின் காதல் மைழயில் திைளத்தாலும் ெவகு புத்திசாலியான சரயுவின் மனது ெசான்னது 272
‘எனக்குத்தான் இது முதல் அனுபவம். இவனுக்கில்ைல. இல்ைலெயன்றால் இத்தைன லாவகம் இருக்காது. ஆக இவனுக்கு இருக்கும் ஆGவெமல்லாம் ெபண்ைண அறிவதில் இல்ைல என்ைன அறிவதில்தான்’ கசப்ேபாடு சிrத்துக் ெகாண்டாள்
‘அன்ைனக்கு ஒரு ெபாண்ணுக்கு இவன் முத்தம் தந்தைத என் கண்ணால பாத்ேதேன. அப்பறம் தாேன இவைன
விட்டு விலக ஆரம்பிச்ேசன்.
அப்பறம் எப்படி இவன் விருப்பத்துக்ெகல்லாம் வைளச்சு ெகாடுக்குேறன். எனக்கு மானம் ேராசம் இல்லாம ேபாயிடுச்சா. சரசக்கா மாதிr நI எங்க ேபாயிட்டு வந்தாலும் பரவாயில்ைல எனக்கும் புருசனா இருன்னு ெசால்லுற அளவுக்கு ெவக்கம் ெகட்டுப் ேபாயிட்ேடனா... என்னால இப்படிெயல்லாம் மானமத்து நடக்க முடியுமா’
சிறிது ேநரத்தில் மனம் ெதளிந்தாள் ‘தப்பானவனா இருந்திருந்தா தன்ைனப் பத்தின உண்ைமைய ெசால்லி கைடசி வைரக்கும் என்ைன ேவற கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க ைவக்கப் ேபாராடியிருக்க மாட்டான். நான்தாேன வம்படியா விஷ்ணுைவப் பாக்கணும்னு ெநனச்ேசன். கைடசில என் கண்ணைரப் I பாத்துத்தாேன கலங்கிப் ேபானான்.
இவன் ெநனச்சிருந்தா உண்ைமைய மைறச்சுட்டு, எப்பேவா என்ைனக் கல்யாணம் பண்ணிக் குடும்பம் நடத்திருக்கலாம். ஆனா என்ைன விட்டு விலகிேய நின்னான். இவனுக்கு என் ேமல ேமாகம் இல்ைல. ஆனா மனசு முழுக்கக் காதலிருக்கு. அந்தக் காதலுக்குத் தான் தகுதியில்ைலன்ேன அவன் மனசில குற்ற உணGச்சியுமிருக்கு.
இவன் காமுகனில்ைல. என்ைனேய உயிரா நிைனக்கிற என் காதலன். என் கண்ணுல இருந்து ஒரு வர ஒரு ெசாட்டுக் கண்ணைரக் I கூடப் ெபாறுத்துக்க முடியாதவன். என் மனசு கஷ்டபட்டா இவனால தாங்க முடியாது. எனக்காக எவ்வளேவா ெசஞ்சிருக்குற விஷ்ணுேவாட மாசிலா காதைல, ஒரு முத்தத்ைத வச்சு சந்ேதகப்படுறது தப்பு. இந்த இனிைமயான ேவைளல அைதப் பத்தி ேகக்கவும் மாட்ேடன்.
273
என் விஷ்ணுகிட்ட தப்பிருக்கலாம், ஆனா நிச்சியமா அவன் தப்பானவனில்ைல’ முடிவுக்கு வந்தவுடன் அவள் மனம் ேலசானது.
“என் பங்காரத்துெகன்ன பேல ேயாசைன” கண்களில் முன் ெசாடக்கு ேபாட்டுக் ேகட்டான்.
“ஜிஷ்ணுன்னா அGஜுனன்-னு ெசால்லிருக்க. அது எவ்வளவு ெபாருத்தமா இருக்குன்னு ேயாசிச்ேசன்”
“அத்ேதாட நிறுத்தல ேபாலிருக்ேக... ேவற என்னேமா ேயாசிச்சிருக்க... எனக்கு எத்தைன ேகGள் பிெரண்ட்ஸ்ன்னு கணக்கு ேபாட்டியா”
“கலக்கிட்ட விஷ்ணு... ெசால்லு நான் உனக்கு எத்தனாவது ேகGள் பிெரண்ட்”
“ேகGள் பிெரண்டா... நான் உன் ஹஸ்பன்ட்டி மறந்துடாத... உண்ைமைய ெசால்லவா... நI நம்பினாலும் சr நம்பாட்டியும் சr, என் மனசில இருந்த, இருக்குற, எப்ேபாதும் இருக்கப்ேபாற ஒேர ெபாண்ணு நIதான். உன்ைனத் தவிர ேவற யாைரயும் என்னால காதலிக்க முடியாது”
“இந்த அGஜுனேனாட த்ெரௗபதியா நான்”
“ேநா பங்காரம், திெரௗபதி அGஜுனனுக்கு மட்டும் உrைமயானவ இல்ைல. ஐ கான்ட் ேஷG யூவG லவ். நI எனக்ேக எனக்குத்தான். உனக்கு மகாபாரதம் ெதrயுமா....”
274
“ம்ம்.. ஓரளவு.... என்ைன திமிG பிடிச்சவேளன்னு ெசால்லுவிேய, அப்ப நான் யாருக்கும் அடங்காத அல்லிராணியா”
“என் அன்புக்கு அடங்கின என் ராணி”
அவைள இழுத்து தன் மாGபில் ேபாட்டுக் ெகாண்டு முகத்ைத வருடியவாறு ெதாடGந்தான்.
“அGஜுனனுக்கு நாலுகு பாGயலு. த்ெரௗபதி – அவன் ேபாட்டில ெஜய்ச்சு ெகாண்டு வந்த ெவற்றிக் ேகாப்ைப. அந்த வைகல பாGத்தா நான் ேபாட்டிப் ேபாட அவசியமில்லாம முதல்லேய உன் மனசில ெபௗன்ேடஷன் ஸ்ட்ராங்கா ேபாட்டுட்ேடன். ேசா நI த்ெரௗபதி இல்ைல”
“ெபாறவு”
“சுபத்ரா – கிருஷ்ணேனாட தங்ைக. அவைள பலராமன் தன்ேனாட பிrயமான சிஷ்யன் துrேயாதனனுக்குக் கல்யாணம் ெசஞ்சுத் தர நிைனச்சாG. நம்ம கிருஷ்ணன் அந்தப் ெபாருந்தாத் திருமணத்ைதத் தடுக்க ெநனச்சாG. பாண்டவGகேளாட தங்களது உறைவ பலப்படுத்த ஆடின நாடகம்தான் சுபத்ரா அGஜுனன் திருமணம். நமக்கு இந்தக் கைத ஒத்து வராது. ேசா நI சுபத்ரா இல்ைல”
“சுபத்ராவுக்குப் பிறந்ததுதாேன அபிமன்யு.. “
ஆமாெமனத் தைலயைசத்தான்.
275
“சr மத்த ெரண்டு ேபரு யாரு”
“ெசால்லுேறண்டி முந்திrக்ெகாட்ைட. உலுப்பி – நாககன்னிைக, அGஜுனன் ேமல ஆைசப்பட்டா. அவனுக்ேகா அவள் ேமல ெகாஞ்சமும் விருப்பமில்ைல. உலுப்பி அவைன பலவந்தமா கல்யாணம் ெசய்துகிட்டா. அரவானுக்கு அம்மாவாவும் ஆனா” ‘ஜமுனா என்ைன மணந்து சந்தனாவுக்குத் தாயானது ேபால’ ெபருமூச்சு விட்டான்.
“ெசால்லு”
“நI கண்டிப்பா உலுப்பி இல்ைல”
“அப்ப நான் யாரு”
“ஸ்வட் I சித்ராங்கதா.... அGஜுனனின் காதல் மைனவி. அவன் ரசிச்சு காதலிச்சு ஆைசப்பட்டுத் திருமணம் ெசஞ்சுட்டவ”
“ேபாடா எங்க பாட்டி ெசால்லும். கடற்கைரல
இருக்குற மண்ைணக் கூட
எண்ண முடியும் அGஜுனேனாட ெபாண்டாட்டிைய எண்ண முடியாதுன்னு. அவனுக்கு யாG ேமலதான் காதல் இருக்காது”
“டாGலிங்... லவ் ேவற லஸ்ட் ேவற. ஆணழகன் அGஜுனனுக்கு நிைறய லஸ்ட்
இருந்திருக்கலாம். ஆனா சித்ராங்கதாவுக்குக்
ெசால்றதுக்கும் ேமல
மைனவி அந்தஸ்ைதக்
காதலின்னு
ெகாடுத்திருந்தான். அந்த
அளவுக்கு அவ அவன் மனைசக் கவGந்தவ.
276
சித்ராங்கதா ஒரு ராஜகுமாr. ஆண் வாrசு இல்லாத மணிப்பூG மன்னனால ஆண் ேபாலேவ வளGக்கப் பட்டவ. ஒரு ேபாராளி. மத்த ெபாண்ணுங்கேளாட அழகுல மயங்கிய அGஜுனன், சித்ராங்கதாேவாட வரத்தாைலயும், I குணத்தாலயும் கவரப்பட்டு
ெராம்ப லவ் பண்ணான்.
அவங்க அப்பாகிட்ட ேநரடியாேவ ேபாய் ெபாண்ணு ேகட்டான். அவ அந்த அளவுக்கு அவன் மனைச பாதிச்சிருந்தா. அவளுக்காக என்ன ேவணும்னாலும் பண்ணத் தயாரா இருந்தான். நான் உன் ேமல ைபத்தியமா இருக்குற மாதிr அவன் அவ ேமல ைபத்தியமா இருந்தான்”
“அவைளப் பத்திக் ேகள்விப் பட்டேதயில்ைல விஷ்ணு”
“அதுதான் விதிேயாட சதி. அவேளாட அப்பா சித்ராங்கதா-அGஜுனன் மகன் பாப்ருவகனைனத் தன் நாட்ேடாட வாrசா அறிவிச்சுட்டதால அவளால அGஜுனேனாட அவன் நாட்டுல ேபாய் வாழ முடியல. மகாபாரதத்துல மத்த கதாபாத்திரங்கள் அளவுக்கு அவளால பங்ெகடுத்துக்க முடியல. அப்படிப் பங்ெகடுத்திருந்தா அGஜுனனுக்கு சமமா வாேளந்தி குருேஷத்திரத்துல நின்னுருப்பா”
“அவ மகன் பாப்ருவகனன் என்னவானான்”
“அGஜுனன் ெசஞ்ச தவறுக்கு தண்டைன தந்தான். அGஜுனன் மகனால் இறக்கனும்னு சாபம். பாரதப் ேபாG முடிஞ்சு பல காலத்துக்குப் பிறகு பாப்ருவாகணன் அவைன தன் அப்பான்னு ெதrயாமேலேய ெகான்னுட்டான். அப்பறம் உண்ைம ெதrஞ்சதும் உலுப்பிேயாட உதவியால அGஜுனைன
உயிG பிைழக்க ைவச்சான்”
“அப்ப சித்ராங்கதா எங்க ேபானா.. அவ ஏன் தன் மகைனத் தடுக்கல”
277
“ அவ உயிேராட இருந்திருக்க மாட்டான்னுறது என் அனுமானம். சித்ராங்கதா இருந்திருந்தா அவ மகேன அப்பாைவக் ெகால்ல விட்டிருப்பாளா?
சித்ராங்கதா அGஜுனேனாட வாழைலன்னாலும் கைடசி வைர அவன் காதைல மட்டுேம சுமந்து வாழ்ந்தா. இந்தக் கைதல இருக்குற ேசாகத்ைத நம்ம மறந்துடலாம். நமக்கு ேவண்டாம். ஆனா நI என் சித்ராங்கதா. ஒரு ஆேணாட ேபாராட்டமும், துணிச்சலும் உன்கிட்ட பாக்குேறன். ஒரு ெபண்ேணாட அன்பும், பாதுகாப்பும் உன்கிட்ேடருந்து எனக்குக் கிைடக்குது.
இது எப்பவும் எனக்குக் கிைடக்குமா? நான் எவ்வளேவா தப்பு ெசஞ்சிருக்கலாம். உன்ைன புண் படுத்தியிருக்கலாம். துேராகம் கூட ெசஞ்சிருக்கலாம். அெதல்லாம் ெதrயும்ேபாது
என்ைன ெவறுத்து
ஒதுக்கிடுவியா பங்காரம்” சின்னஞ் சிறுவைனப் ேபால அஞ்சியபடிேய ேகட்டான்.
அவன் தைலேயாடு தைல முட்டி, “என்னால உன்ைன ெவறுக்க முடியுமா.... “ எதிG ேகள்வி ேகட்டாள்.
“உன்ேனாட பrசுத்தமான அன்புக்கு முன்ன நான் விதிவசத்தாலக் களங்கப்பட்டு நிக்கிேறன் சரயு... என்ைன மன்னிப்பியா”
“ைபத்தியம்.... நிலா கூடக் களங்கப்பட்டதுன்னு சிலG ெசால்லுவாங்க. அதுக்காக நிலைவ ஒதுக்கி வச்சுட்ேடாமா? நI என்ன ெசால்ல வGறன்னு ஓரளவு புrயுது விஷ்ணு. உன் உடம்புல கைர பட்டிருக்கலாம். ஆனா உன் மனசு பத்தைர மாத்துத் தங்கம். அைத கிrடமா ெசஞ்சு என் தைலல சூட்டிருக்க. எனக்கு முழுசா ெதrயாத சின்னச் சின்னக் காரணங்களுக்காக அைதத்
தூக்கி எறிஞ்சா என்ைனவிட ைபத்தியக்காr யாருமில்ல. 278
ஆனா இைத வச்சு நான் எப்பவுேம மன்னிச்சுடுேவன்னு தப்புக் கணக்குப் ேபாட்டுறாேத. இனிேம தப்பு ெசஞ்ச கண்டிப்பா தண்டைன தருேவன். என்கிட்ேட உண்ைமயா இல்ைலன்னு ெதrஞ்சது என் தண்டைன ெராம்பக் கடுைமயா இருக்கும்” ெசல்லமாய் மிரட்டினாள்.
“அம்ேமா பயம்மா இருக்ேக.... அைத விடு, கைத ேகட்டு இவ்வளவு ேநரத்ைத ேவஸ்ட் பண்ணிட்டிேயடி” என்றபடி அவனது சில்மிஷத்ைதத் ெதாடர
“விஷ்ணு எத்தைன கிஸ்தான் தருவ... உனக்கு ேபாG அடிக்கைலயா”
“காைலலதான் ெபல்லி முடிஞ்சிருக்கு. ேபாG அடிக்குத்தாம். எனக்ெகல்லாம் எத்தைன ெஜன்மம் ஆனாலும் நI கூட இருந்தா ேபாG அடிக்காதுப்பா” என்றபடி ெதாடGந்தான்.
“எனக்குத் தூக்கம் வருது..”
“தூங்குமூஞ்சி... எனக்குத் தூக்கேம வரல. ஒவ்ெவாரு ெசகண்ைடயும் என்ஜாய் பண்ணிட்டு இருக்ேகன்”
“விடியப் ேபாகுதுடா ப்ள Iஸ் தூங்கு”
“கண்டிப்பா தூங்கணுமா” சலித்தபடிேய படுத்தவன், எைதேயா நிைனத்துக் ெகாண்டு ேவகமாய் எழுந்தான்.
279
“பங்காரம், நம்ம பாப்பாைவ எப்படிரா தூங்க ைவப்ப”
“கல்யாணம் பண்ணி முழுசா ஒரு நாள் கூட ஆகல அதுக்குள்ேள பாப்பா ேவணுமாம்” தைலயிலடித்துக் ெகாண்டாள்.
“ெசால்லுரா... லல்லபி பாடத் ெதrயுமா...”
“லக்ஷ்மி அக்கா பசங்களுக்குப் பாடிருக்ேகன்”
“ப்ள Iஸ் ப்ள Iஸ், எனக்குத் தமிழ்ல ஒரு தாலாட்டுப் பாேடன்”
“எனக்கு உன்ன மாதிrல்லாம் அழகா பாடத் ெதrயாது விஷ்ணு”
“ப்ள Iஸ் பாடுரா... நான் ேவணும்னா கண்ைண மூடிக்கிேறன்”
ெவட்கத்ேதாடு பாடினாள்
தங்கச் சிலம்பு ெகாண்டு தாய்மாமன் வருவாரு ெபான்னு மணியும் ெகாண்டு ெபண் கூடத் தருவாரு ெபாழுேதாடு தூங்குக் கண்ேண ஆrேரா ஆrேரா விடிஞ்சாக்க முழிச்சுக்கலாம் ஆrேரா ஆrேரா
280
“சரெவடி கலக்கிட்டடி... பாட்ெடல்லாம் ெரடியா இருக்கு. சீக்கிரம் உன்ைனத் தாலாட்டு பாட ைவக்கணுேம” ேயாசித்தபடிேய தூங்கிப் ேபானான். அவன் ைகயைணப்பில் சரயுவும் உறக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்.
ஜிஷ்ணுைவப்
ெபாருத்தவைர வாழ்வில் அஸ்தமித்த சூrயன் இன்று
உதயமாகிவிட்டது. தனது கதிGகளால் வருடிக் ெகாண்டிருக்கிறது. இப்ேபாது ேபாய் உண்ைமைய ெசால்கிேறன் என்று இன்பத்ைதக் ெகடுக்கும் காrயத்ைத ெசய்யலாமா? சரயுைவ காைல எழுந்ததும் எங்காவது கண்காணாத இடத்துக்குக் கடத்தி ெசன்று விடலாம். விவாகரத்து ைகயில் கிைடத்ததும் சரயுவிடம் உண்ைமைய ெசால்லிக் ெகாள்ளலாம். அவனது அன்ைப அவள் புrந்துக் ெகாள்வாள்.
அத்யாயம் - 55 காைல புத்தம் புதிதாக அவளுக்காகேவ விடிந்தைதப் ேபால் சரயுவுக்குத் ேதான்றியது. தூக்கத்தில் ரங்கராட்டினம் சுற்றுபவைள தனது பரந்த ேதாள்களுக்கிைடேய அடக்கி தப்பித்து விடாமல் ைககளால் சிைற ெசய்திருந்தான் அவள் அன்புக் கணவன். நIண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு மிகவும் சந்ேதாஷமாய் உணGந்தாள்.
சிறு குழந்ைதகள் தூக்கத்தில் கூட விடாது தனது ெபாம்ைமையக் கட்டிக்ெகாண்ேட தூங்குேம அேத ேபால்தான்
சரயுவின் கண்களுக்கு அந்த
முரடன் ேதான்றினான்.
‘எேல விஷ்ணு நாெனன்ன உன் ெடடிேபரா? ெபாம்ைமயாட்டம் என்ைன வச்சு விைளயாடுற’
அவள் இதயக் கதைவத் திறந்து காலடி எடுத்துைவத்தவன், இருண்டு ேபான வாழ்ைவ வண்ணமயமாக்கியவன், உயிரானவன் ஊரறிய அவளது
281
உடைமயாகிவிட்டான். சந்ேதாஷத்தில் ெசத்துவிடலாம் ேபாலிருந்தது சரயுவுக்கு.
“விஷ்ணு ப்ள Iஸ் விேடன்” என்ற ெகஞ்சலுக்கு அவனிடம் மதிப்ேபயில்ைல. அவனது ைககைளத் தடுத்தபடி ெசான்னாள்.
“நான் ஹனிமூனுக்குக் கிளம்புறதா ேவணாமா” என்ற ேகள்விக்கு மட்டும் அைசந்துக் ெகாடுத்தான். “சீக்கிரமா கிளம்பிட்டு என்ைன எழுப்பிவிடு... நான் பத்து நிமிஷத்துல ெரடி ஆயிடுேவன்” உறக்கக் கலக்கத்தில் ெசான்னான். “உனக்கு டிபன்” “வழில பாத்துக்கலாம்ரா... காபி மட்டும் முடிஞ்சா ேபாடு. கிச்சன்ல பால், காபி பவுடG இருக்கு” அவைள இழுத்து ஆைசதIர முத்திைரையப் பதித்துவிட்டுத் தூக்கத்ைதத் ெதாடGந்தான்.
ஜிஷ்ணுவின் ேசாப்பிைன ேபாட்டு நிதானமாகக் குளித்தவள் தனது ைபயிலிருந்து இங்க் ப்ளூ ப்ளூவில் மிக ெமலிதாக ேமகவண்ணத்தில் சிறிய புள்ளிகள் ேபாட்ட சல்வாைர அணிந்துக் ெகாண்டாள். ப்ைளன் வண்ண ஷிபான் துப்பட்டாவின் கைரகளில் ஆகாய நIலத்தில் பூக்கள் ைதக்கப் பட்டு ேமலும் அழகு ேசGத்தது. அவளது பால் வண்ணத்துக்கு அது மிகப் ெபாருந்தியது. தைலைய வாr முடிைய க்ளிப்பால் அடக்கியவள் சின்ன ஸ்டிக்கைர ஒட்டிக் ெகாண்டாள்.
பூங்கதைவத் தாள் திறந்து வந்த தனது ேதவைதையப் பாGத்து படுக்ைகயில் படுத்தபடிேய விசிலடித்தான் ஜிஷ்ணு.
“வாவ் சரெவடி, என்னடி இப்படி சூப்பரா டிரஸ் பண்ணிருக்க. என் தூக்கேம கைலஞ்சுடுச்சு ேபா. நம்ம ஹனிமூன நாைளக்குத் தள்ளிப் ேபாடுேறன். இப்ப இங்க ஹனிசன் ெகாண்டாடலாமா” ஆவலாய் ேகட்டான். 282
“உைத வாங்கப் ேபாற விஷ்ணு.... முதல்ல எந்திருச்சு பிரஷ் பண்ணு... நான் காபி ேபாட்டுட்டு வGறதுக்குள்ள குளிச்சுட்டு வGற... இல்ைலன்னா நடக்குறேத ேவற”
“ஏண்ேட ெரௗடியிசம் ேசஸ்தாவா...... (என்ன ரவுடித்தனம் பண்ணுறியா) சூடு இன்ட்ேலா ேநேன ெமாகுடு..... (பாரு வட்ல I நான்தான் கணவன்) நா அந்த ெபத்த ேபாக்கிr எவ்வறு ேலது, ெதலுசா? (என்ன மாதிr ேபாக்கிr ேவற யாருமில்ல ெதrயுமா?) ேநனு ெசப்ேத நுவு ேசயாலி (நான் ெசால்லுறதத்தான் நI ெசய்யணும்) முந்து இக்கட ரா...இக்கட கூச்ேசா” (முதல்ல இங்க வா, இங்க உட்காரு) அமரச் ெசால்லி அவைள மிரட்டியது ேவைலக்காகாமல் படுக்ைகயிலிருந்து எழுந்தான். அவைனப் ேபாராடிக்
குளியலைறயில்
தள்ளிவிட்டாள். அவள் பின்னாேலேய ேவகமாய் பாத்ரூம் கதைவத் திறந்து வந்தவைன ஏமாற்றி, ஓட்டமாய் ஓடி ெவளிேய ெசன்று அைறக் கதைவ ெவளிேய சாத்தினாள். “ஏய் கதைவத் ெதாறடி” “குளிச்சுட்டு ெரடியா இரு. காபி ேபாட்டு எடுத்துட்டு வேரன்” முதல்நாள் ெசன்ற சாமிரூமுக்குள் நுைழந்து ெநற்றியில் குங்குமத்ைத இட்டுக் ெகாண்டாள். ‘அம்மா அப்பா எனக்கும் விஷ்ணுவுக்கும் கல்யாணமாயிடுச்சு. விஷ்ணு ெராம்ப ெராம்ப நல்லவன். என் ேமல உயிைரேய வச்சிருக்கான். நானும் அப்படித்தான். எங்க வாழ்க்ைக நல்லாயிருக்கணும்னு ெசய்ங்க’ ெவட்கத்ேதாடு குங்குமத்ைத
ஆசீGவாதம்
சிறிது எடுத்து வகிட்டிலும்
ைவத்துக் ெகாண்டாள். சைமயலைறக்கு ெசன்று காப்பிப் ெபாடிையத் ேதடி எடுத்துக் காப்பிையக் கலக்க ஆரம்பித்தாள்.
283
ெசன்ைன குண்டூG ைஹேவயில் தைல ெதறிக்கும் ேவகத்தில் ஓடியது அந்தக் காG. நானூறு ைமல் ெதாைலேவ நாற்பேத நிமிடங்களில் கடக்க நிைனக்கும் அவசரம்
அதில் பயணம் ெசய்தவGகளுக்கு.
சூலூGேபட்ைடையக் கடந்தவுடன் வாையப் பூட்டி ைவக்க முடியாமல் திறந்தாG ெஜயசுதா.
“இப்படி பண்ணிட்டாேன ஜிஷ்ணு. இவன் ேமல என்ன ஒரு நம்பிக்ைக வச்சிருந்ேதன்” ேதம்பினாG.
"அழுது ஒரு ப்ேராஜனமுமில்ல... ைடேவGஸ் ெகாடுத்த ைகேயாட ப்ெரண்ட் கல்யாணம்னு இங்க வந்துட்டாG. ெரண்டும் சின்னஞ்சிறு வயசு நம்ம பாரம்பrயத்ைதப் பத்தி நம்மதான் எடுத்து ெசால்லணும்" ஜமுனாவின் தகப்பனாG ெசானனG. அவருக்கு ஒேர உதறல். ஜமுனாைவ அந்த அைரக்கிழவன் ேஜசனிடமிருந்து பிrத்து ெசாக்கத்தங்கமாய் ஒரு மாப்பிள்ைள பாGத்துத் திருமணம் ெசய்து ைவத்தாG. அவள் என்னடாெவன்றால் அறுத்துக் ெகாண்டு மறுபடியும் அந்தக் கிழவனுடன் வாழுகிறாள். நல்ல ேவைள இது ெஜயசுதாவுக்குத் ெதrயாது. அைனவrடமும் ஜிஷ்ணு ேவெறாருத்தியுடன் ெதாடGபு ைவத்துக் ெகாண்டு ஜமுனாைவ விவாகரத்து ெசய்வதாக பத்திரம் அனுப்பியிருக்கிறான் என்று ெசால்லியிருந்தாG. ேஜசன் விவரம் பானுபாஸ்கரனுக்கும் ஸ்ரீவள்ளிக்கும் மட்டுேம ெதrயும். அவGகளுக்கு மருத்துவமைன ஒன்றில் பாGட்னG என்ற எலும்புத்துண்ைட ேபாட்டு வாைய அைடத்தாகிவிட்டது. இனி ஜிஷ்ணுைவ கல்யாணத்துக்குப் பயன்படுத்திய அேத தாய்ப்பாசம் என்ற தாம்புக்கயிைறக் கட்டி இழுத்து வந்து அெமrக்காவில் அைடக்க ேவண்டியதுதான். சந்தனா என்ற பைசைய ைவத்து ஜிஷ்ணு-ஜமுனா உறைவ ஒட்டி ைவக்க ேவண்டியது இறுதி ேவைல. அதுவைர ஜமுனா ேஜசனுடன் வாழ்வது உறவினGகளுக்குத் ெதrயாமல் பாGத்துக் ெகாள்வது உத்தமம்.
திட்டெமல்லாம் பலமாகப் ேபாட்டவருக்கு ஜிஷ்ணு இருக்கும் இடத்ைதக் கண்டுபிடிக்கேவ முடியவில்ைல. வரலக்ஷ்மி உதவியுடன் ெகாைடக்கானலில் சந்தனாைவ ேசGத்து விட்டது அறிந்தாG. கைடசியாய் தரணிக்ேகாட்ைடயில் உளவாளியாய் நியமித்திருந்த
உறவினG மூலம் 284
ஜிஷ்ணு ஒரு ெபண்ைணக் கூட்டிக் ெகாண்டு தாரணிக்ேகாட்ைட வட்டில் I தங்கியிருக்கிறான். ேநற்று காைலயில் இருவரும் மணக்ேகாலத்தில் வந்தாGகள் என்ற அrய தகவல் கிைடத்ததும், ெஜயசுதாைவ உருேவற்றிக் கூட்டி வருகிறாG. கூடேவ அவGகளுக்குத் துைணயாக பானுபாஸ்கரன். எேதா சGெஜr முடித்து வந்தவைனக் ைகேயாடு இழுத்து வந்திருக்கின்றனG.
நான்கைர மணி ேநரத்திேலேய புழுதி பறக்க தாரணிக்ேகாட்ைட வட்ைட I வந்தைடந்தது அந்த வண்டி. ேவகமாய் இறங்கிய ெஜயசுதாவின் ெசருப்பு திைசெகான்றாய் எகிறியது. அவரது கண்கள் மாைனத் ேதடும் புலியின் ெவறியுடன் அங்கும் இங்கும் அைலந்தது. சைமயலைறயிலிருந்து காப்பி ட்ேரயுடன் வந்த சரயு அவG கண்ணில் பட்டாள். அத்துடன் அவள் வகிட்டிலிருந்த குங்குமமும் பட்டது.
“ேஹ யாருடி நI” தாடைகையப் ேபாலக் கத்தியவG கண்களில் அவள் கழுத்திலிருக்கும் மாைல பட, ேகாவத்தில்
ஓங்கி ைகயால் தட்டிைனத்
தட்டி விட்டாG. காபி கப்புகள் கீ ேழ விழுந்து உைடய எதிGபாராத தாக்குதலால் திைகத்துப் ேபாய் பாGத்தாள் சரயு.
அவளது படித்த கைள. ெஜயசுதா கத்தக் கத்த புrயாத திைகப்பு இதைனக் கண்டவுடன் ஒன்றும் ஒன்றும் இரண்டு என்று கணக்குப் ேபாடுவது ஜிஷ்ணுவின் முன்னாள் மாமனாருக்கு சுலபமாகேவ இருந்தது. ‘இவதான் அந்த
அரவ்வாடா.... இவைள ஜிஷ்ணு கல்யாணேம
பண்ணிட்டானா... அப்ப ேவற விதமாத்தான் டீல் பண்ணனும்’ ெஜயசுதாைவத் தடுத்தவG “நI ஜிஷ்ணுவுக்கு என்ன ேவணும்” என்று ஆங்கிலத்தில் ெதளிவாகக் ேகட்டாG.
“மைனவி” என்று ைதrயமாகேவ நிமிGந்து நின்று பதில் ெசான்னாள் சரயு.
285
“பாGயாவா” என்று கத்திய ெஜயசுதா ேகாவத்துடன் அவளது மாைலையப் பிடித்து இழுக்க அது அறுந்து தைரயில் சிதறியது.
“ஐேயா என் தாலி.. ஏம்மா உனக்கு அறிவில்ைல” பதறியபடிேய மணிகைளப் ெபாறுக்கத் ெதாடங்கினாள்.
ஜமுனாவின் தந்ைத உருகும் குரலில் ேபசத் ெதாடங்கினாG.
“உன் மாைல ஒண்ணு அறுந்ததுக்ேக இப்படிப் பதறுறிேயம்மா இந்த மாதிrத்தான் நI ஒரு குடும்பத்ைதேய சிதறடிச்சுட்டு வாழ்க்ைகைய ஆரம்பிச்சிருக்க” என்று ஆரம்பித்தவைர புrயாமல் பாGத்தாள் சரயு.
“நIங்க யாரு? என்ன உளருrங்க”
“நாங்க உளறலடி.... நாங்க யாருன்னு உள்ள இருக்காேன அந்த துேராகி அவைனக் ேகளு ெசால்லுவான். கட்டின ெபாண்டாட்டிையயும், ெபத்த பிள்ைளையயும் விட்டுப் பிrச்சு அவைன உன் முந்தாைனல முடிஞ்சு வச்சிருக்கிேய... நI நல்லாவா இருப்ப, நாசமா ேபாவ” சாபமிட்ட ெஜயசுதாைவ எrச்சேலாடு பாGத்தாள் .
ேமலும் கத்த வாய்திறந்தவைர, பக்கத்து அைறக்கு ெசல்லுமாறு பானுபாஸ்கரனுக்குக் கண்ணாேலேய உத்தரவிட்டாG ஜமுனாவின் தந்ைத. பின்னG “அவங்க ெசால்லுற விஷயம் எல்லாம் உண்ைமயம்மா. நI தமிலுநாடா” என்றவrடம் ஆமாெமனத் தைலயாட்டினாள். “ அவங்க ஜிஷ்ணுேவாட அம்மா ெஜயசுதா. நான் அவன் மாமனாG. என் மக ஜமுனா அவேனாட மைனவி. அவங்களுக்கு அழகான ெபாண்ணு கூட இருக்கா. அழகு, ஆஸ்தி, அந்தஸ்து இப்படி எல்லாவைகயிலும் 286
ெபாருத்தமான ேஜாடி. ஆனா ஜிஷ்ணு மனசில உன்ைனக் காதலிச்சது பயங்கர உறுத்தலாயிடுச்சு. என் ெபாண்ணு குடும்ப ெகௗரவத்துக்காகவும், சாகிற நிைலைமல இருந்த ஜிஷ்ணுேவாட அம்மா ஆைசைய நிைறேவத்துறத்துக்காகவும் தன் வாழ்க்ைகையேய பணயம் வச்சா. இந்த நிமிஷம் வைர ஒட்டாத கணவேனாட, தன் ேசாகத்ைதயும் ஏக்கத்ைதயும் மைறச்சு குடும்பம் நடத்திட்டு இருக்கா. ஆனா ஒரு குழந்ைத ெபாறந்தும் கூட மாப்பிள்ைள உன்ைனப் பத்தி ேபசுறைதயும் உன்கூட பழகுறைதயும் விடல ேபால. கல்யாணமானதிலிருந்து இப்ப வைர உன் ஒருத்தியால அவங்க குடும்பத்துல பயங்கர சண்ைட. இந்த தடைவ அதிகமாயிடுச்சு. என் மகைள வட்டுக்கு I அனுப்பிட்டாG மாப்பிள்ைள. வழக்கமான சண்ைடன்னு நாங்க ெநனச்சா, உன்ைனக் கல்யாணேம பண்ணிட்டாரா” ேவதைனயான குரலில்அந்தப் ெபrய மனிதG ெசான்னைத நம்பவா ேவண்டாமா என்பைதப் ேபாலப் பாGத்தாள்.
“நI முழிக்கிறைதப் பாGத்தா.. அவங்களுக்குக் கல்யாணமானது உனக்குத் ெதrயுமா?”
பதில் ெசால்லாமல் கல்லாய் நின்றாள்.
“இங்க பாரு” அவG ேபானில் காட்டிய புைகப்படத்தில் ஜிஷ்ணுவும் ஜமுனாவும் அன்னிேயான்யமாய் நின்றாGகள். சரயுவுக்கு ஜிஷ்ணுைவத் தவிர ேவறு யாரும் மனதில் படவில்ைல. ஜமுனாவின் முகத்ைதக் கூட அவள் பாGக்க விரும்பவில்ைல. ேவக ேவகமாய் ஒவ்ெவாரு படத்ைதயும் திருப்பிப் பாGத்த சரயுவின் விரல்கள், மைனவி அவனருேக ெநருக்கமாக அமGந்து ரசித்துக் ெகாண்டிருக்க, “நாணா ெசப்பம்மா, ஒக சாr நாணா ெசப்பு” என்று தனது சிறு குழந்ைதயின் மழைலையக் ேகட்டு மகிழ்ந்த ஜிஷ்ணுவின் வடிேயாைவக் I கண்டதும் கல்லாய் சைமந்தது.
287
விஷ்ணு, என் விஷ்ணுவா இது.... இதுதான் அவன் குடும்பமா.... அப்ப நான்? நான் அவேனாட மைனவி இல்ைலயா? இவைனேய ெநனச்சு இந்த நிமிஷம் வைர இவைனேய சுவாசிச்சுட்டு இருக்க நான் இவனுக்கு யாG?
ேயாசித்த சரயுவுக்கு அவளது இடம் புrந்தவுடன் விஷ்ணுைவ ெபாக்கிஷமாய்ப் ெபாத்தி ைவத்த மனைத யாேரா உளி ெகாண்டு பிளப்பைதப் ேபால் வலித்தது.
‘கல்யாணம் பண்ணி ஒரு குழந்ைதையப் ெபத்து, ஐேயா ஐேயா.... ஏன் என்கிட்ேட மைறச்ச விஷ்ணு??? நI நடக்குற பாைதல ஒரு சருகா ெகடந்தாப் ேபாதும்னு ெநனச்ேசேன, கைடசில என் மனைச குப்ைபயா ெநனச்சு மிதிச்சுட்டாேய’ அவளது இதயத்தின் ஓலத்ைதக் ேகட்க முடியாது காதுகைளப் ெபாத்திக் ெகாண்டாள். அவளது பாGைவ மறுபடியும் ஜிஷ்ணுவின் ைகயைணப்பிலிருந்த அந்தச்
சின்னஞ்சிறு பூ முகத்தில்
நிைலத்தது.
காதல்ன்னுற மந்திரவாதம் ெசஞ்சு இந்த அழகான குருவிக் கூட்ட என் தrத்திரம் பிடிச்ச ைகயால கைலச்சுட்ேடேன.... இந்தப் பாவத்ைத எங்க ேபாய் கைளேவன். அவள் அறியாது ெசய்த பிைழ
மகாபாவிகைளக்
ெகால்லும் இந்திரனின் வஜ்ராயுதமாய் மாறி அவள் இதயத்ைதக் கூறு ேபாட்டது.
தைலையப் பிடித்துக் ெகாண்டாள். அைறயினுளிருந்து திமிறி ெவளிேய வந்த ெஜயசுதா "ஏண்டி இப்படி கல்யாணமான ஆம்பிள்ைளங்களுக்கு அைலயுறிங்க. அந்த ெமக்கானிக் ெபாண்ணுதாேன நI. இதிேகா ஈ டப்புேகாசம் தாேன என் மகன் கூட படுத்த, இந்தா ெபாறுக்கிட்டுப் ேபா" அவளது முகத்தில் வசி I எறிந்தாG.
ெஜயசுதா எறிந்த ரூபாய் ேநாட்டுக்கள் சரயுவின் முகத்தில் பட்டு அவளுக்கு நிகழ்காலத்ைத உணGத்தியது. எதற்குப் பணம்? என் விஷ்ணு ேகட்டைத வள்ளலாய் வாr வழங்கியதற்கா? அவனுக்குக்
288
கல்யாணமானேத ெதrயாேத. ெதrஞ்சிருந்தா அவன் கண்ணுைலேய படாம விலகிருப்ேபன். நான் அறியாம ெசஞ்ச தப்புக்கு ெநருப்புல தூக்கிப் ேபாட்டிருக்கலாம்... சத்தம் காட்டாம ெசத்திருப்ேபன். ஆனா நாவினால் சுட்டது ... தகித்தது சரயுவுக்கு... "ஏய்... என்ன ைதrயம் உனக்கு.." ேவகமாய் வந்து ெஜயசுதாவின் கழுத்ைதப் பிடித்தாள்.
"பணத்துக்காகவா...... என்ைன என்ன ெதாழில் பண்ணுறவன்னு ெநனச்சியா... எதுக்கு பணம் தேரன்னு ெசால்ற? உன் மகன் கல்யாணம் ஆனைத மைறச்சு ேநத்து என்கிட்ேட இருந்து திருடுனாேன அந்த கற்புக்கா? இல்ைல அவன் ேமல இருந்த நம்பிக்ைகையக்
ெகான்னாேன அதுக்கு
ஈடாவா? ேபாங்கடி நIங்களும் உங்க பணமும்” கீ ேழ தூ எனத் துப்பினாள்.
ஹாலில் சத்தம் ேகட்டு மாடியிலிருந்து ஜிஷ்ணு பட படெவன கதைவத் தட்ட, பானு ேவகமாய் ெசன்று கதைவத் திறந்தான். "பானு நI எப்படி" அதிGந்த ஜிஷ்ணு விஷயத்ைத கிரகித்து மின்னல் ேவகத்தில் வரேவற்பைறக்கு வந்தான். அவனது தாயின் கழுத்தில் ைகைவத்தபடி நின்ற சரயுைவக் கண்டு திைகத்தான். "சரயு அது எங்கம்மா ைகைய எடு" என்று ேவகமாய் அவைள ெநருங்க, அவைனத் திரும்பி தIப்ெபாறி பறக்கும் பாGைவ பாGத்தாள் சரயு.
ஆயிரம் சீ)வrைச அள்ளி ைவக்க அன்ைனயில்ைல நானூறு வண்டி கட்டி நடந்து வரத் தந்ைதயில்ைல தாய் வட்டுச் * சீதனமாய் ைதயைலத்(ைதயல் - ெபண்)
தவிர
ேவறில்ைல நாதியத்து நிக்கும் என்ைன நட்டாத்தில் விட்டாேய....
289
உன்ேமல் ெகாஞ்சமா ஆைச ைவத்ேதன் – ேகாடானு ேகாடியடா ந* ெகாத்ேதாடு பிடிங்கியது – கற்பில்ைல என் காதலடா.... குற்றம் சாட்டிய அந்தப் பாGைவயிேலேய பஸ்பமானவைனப் ேபால் அந்த இடத்திேலேய கல்லாய் சைமந்தான் ஜிஷ்ணு.
அத்யாயம் - 56 ெஜயசுதாவின்
தகாத வாGத்ைதயின் விைளைவ ஆண்கள் தடுக்க
வழியில்லாது நிற்க, அவG கழுத்ைத இன்னம் இறுக்கியவாறு ெதாடGந்தாள்
"ெமக்கானிக் ெபாண்ணுன்னா அவ்வளவு ேகவலமா உனக்கு. நான் உன்கிட்ட பிச்ைச ேகட்டு வந்து நின்ேனனா... இப்ப நIதான் என்கிட்ேட உன் மகைனத் திருப்பிக் ேகட்டு பிச்ைச எடுத்துட்டு இருக்க. வசதி குைறஞ்சவளா இருந்தா, பணக்கார பசங்க கூப்பிட்ட உடேன ேபாய்டுவாங்களா... என்ன சீப்பான ெநனப்பு....
ெசால்லு... எதுக்கு என் ெமாகத்துல பணத்ைதத் தூக்கி எறிஞ்ச.... ஹாங்... உன் மகன் கூட படுத்ததுக்குன்னு ெசான்ேனல்ல.... அதுக்கா இருக்கக் கூடாேத... ஒரு ேவைள கல்யாணம் ஆனைதேய இத்தைன வருஷமா மைறச்சாேன அதுக்கு அபராதம் கட்டினியா? ஒரு குழந்ைத இருக்குறைத மைறச்சுட்டு, ேநத்து முழுக்க என் சம்மதத்ேதாட என்ைனக் ெகாள்ைளயடிச்சாேன... அதுக்கு பிராயச்சித்தம் ெசஞ்சியா... இப்ப எதுக்குன்னு ெசால்லாம நI நகர முடியாது".
அவள் ேபசிய வாGத்ைதகள் ஒவ்ெவான்றும் சrயாய் ஜிஷ்ணுைவ ெசன்றைடய அக்கினியால் அபிேஷகம் ெசய்தைதப் ேபாலத் துடித்தான்.
290
ஆைணயிட்ேட பழக்கப் பட்ட ெஜயசுதா ேகள்விகளாய் வந்த கைணகைளத் தாங்க முடியாது மிரண்டு விழித்தாG.
அைமதியாய்இருக்கிறாள். ெமல்லிைடயாைள மிரட்டிேய விரட்டி விடலாம் என்ெறண்ணியவG சரயுவின் குரைல உச்சஸ்தாயில் ேகட்டு அதிGந்து விட்டாG.அந்தப் ெபண் சிங்கத்ைத எதிGக்க முடியாது தவித்தனG தவறு ெசய்தவGகள்.
சுதாrத்து தாைய
அவளிடமிருந்து பிrத்த ஜிஷ்ணு “பணத்துக்காக
ேபானது சரயு இல்ைல... நான்தான். கைடசி ஆைசன்னு நாடகமாடி என்ைன ஜமுனாகிட்ட வித்துட்டிங்க...” ெஜயசுதாவின் ேதாள்கைளப் பிடித்து உலுக்கினான்.
“ஒரு வருஷம்... நIங்க வாங்கின பணத்துக்காக ஒரு வருஷம் நான்தான் விபச்சாரம் ெசஞ்ேசன்... ேபாதுமா இவ்வளவு நாள் நைடெபாணமா இருந்தவன் ேநத்துத் தான் வாழ ஆரம்பிச்ேசன். அது உங்களுக்குப் ெபாறுக்கைலயா...”
ேமலிருந்து ஜிஷ்ணு ைகைய எடுத்தவுடன் அவG ேவகமாய் பானுவின் பின்ேன மைறந்துக் ெகாண்டாG.
ஜமுனாவின் தகப்பைனப் ெபாசுக்கி விடுவைதப் ேபாலப் பாGத்தான் “ஓ நIங்கதான் இதுக்கு சூத்திரதாrயா? ஜமுனாவுக்கும் எனக்குமான பிரச்சைனைய நாங்கேள ேபசித் தIGத்துக்கிட்ேடாம். நானும் ஜமுனாவும் பிrய முக்கியமான காரணம் உங்களுக்ேக ெதrயும். உங்க ேமல இருந்த மrயாைத காரணமாத்தான் வாையத் திறக்காம இருந்ேதன். என் வாழ்க்ைகல இனிேம தைலயிட்டிங்க, என் ஊைம ேவஷத்ைதக் கைலச்சுருேவன். கைலக்கட்டுமா?”
291
வாழ்க்ைகைய வியாபாரமாகவும், திருமணத்ைத அந்தஸ்தின் அைடயாளமாகவும் பாGக்கும் அவரா தவைற உணருபவG? ஜிஷ்ணு ெசால்வது காதிேல விழாதது ேபால் ேவெறங்ேகா பாGத்தாG. ஜிஷ்ணு அவன் வாயால் ஜமுனாைவ மட்டுமல்ல எந்தப் ெபண்ைணயும் பழிக்க மாட்டான் என்று ெதrந்தவG. அப்படி ெசால்லுபவனாக இருந்தால் ஜமுனாவுக்குத் தாலி கட்ட ெசால்லும்ேபாேத அவைளப் பற்றி ெசால்லியிருக்க மாட்டானா? அதுவும் ஜமுனாேவ திருமணத்துக்கு முன் ஜிஷ்ணுவிடம் ஒப்புக்ெகாண்ட உண்ைமைய..... அவனது ேநGைமக்கும் ெதாழில் திறைமயால் அவன் நிறுவிய ராஜ்யத்துக்கும் ஆைசப்பட்ேட ஜிஷ்ணுைவ விடாது துரத்தி வருகிறாG.
“ஒேர ஜிஷ்ணு, எவேளா ஒருத்தி முன்னால ெபத்த தாையயும் மாமனாைரயும் அவமானப் படுத்துறியா... அப்படி என்னடா உனக்கு ெசாக்குப் ெபாடி ேபாட்டா?”
“அவ எவேளா ஒருத்தி இல்ைல என் மைனவி”
“அந்தப் பஞ்சம் ெபாைழக்க வந்த கூட்டம் ேபாடுற மாைலையப் ேபாட்டுட்டா அவ உன் ெபாண்டாட்டி ஆயிடுவாளா? அைத எப்பேவா அறுத்து எறிஞ்சுட்ேடன்...”
தைரயில் உைடந்த இதயத்தின் சைதத்துணுக்காய் சிதறியிருந்த சிவப்பு முத்துக்கைள ேவதைனேயாடு பாGத்தான் "சபாஷ்! மகன் உயிேராட இருக்குறப்பேவ உன் மருமக தாலிைய அறுத்திட்டியா... நIதான் நல்ல அம்மா”
“உன்ைனப் ெபத்து வளத்து படிக்க வச்சு உசந்த இடத்துல கல்யாணம் பண்ணித் தந்து.... இவ்வளவு ெசய்திருக்ேகன்? நI ெசான்னாலும் ெசால்லைலன்னாலும் நான் நல்ல அம்மாதாண்டா...”
292
“அதுக்குத்தான்மா நI ெசான்னைத எல்லாம் ேகட்ேடன். என்ைனக்காவது எனக்கு என்ன பிடிக்கும்னு ேகட்டிருக்கியா? உனக்குப் பிடிச்சைதத்தாேன ெசய்ய வச்சிருக்க... நIயும் அப்பாவும் விரும்பித்தாேன கல்யாணம் ெசய்துட்டிங்க. அப்படியும் ஏன் என் லவ்ைவ அழிக்க நிைனக்கிற?
அம்மா பாசத்துனாலதான் நI கைடசி ஆைசன்னு ெசான்னதும் என் காதலுக்கு சமாதி கட்டிட்டு ஜமுனா கழுத்துல தாலி கட்டிேனன். அப்ப கூட உன் காைலப் பிடிச்சுக் ெகஞ்சிேனேன.... நI இவ்வளவு ெபrய நடிைகன்னு எனக்குத் ெதrயாம ேபாயிடுச்சு. அம்மா எப்படிம்மா அரக்கியா மாறின... அதுவும் ெபத்த மகேனாட மனைசேய ெகான்னு திங்குற ராட்சசியா மாறின?”
“என்னடா ேபச்ெசல்லாம் ஒரு தினுசா இருக்கு. அவ ெசால்லிக் ெகாடுத்தாளா? நI இவைள இப்ப ெவளிய விரட்டல... என்ைன உயிேராட பாக்க முடியாது”
ெஜயசுதாைவ ெநrத்த புருவத்துடன் பாGத்தவன் நிதானமாய் ெசான்னான் “மறுபடியும் மிரட்டுறியா? சr... உன் உயிG, உன் இஷ்டம் ேபால ெசய்.... யாருக்காகவும், எதுக்காகவும் என் சரயுைவ விட்டுத் தரமாட்ேடன்”
தாய் என்ற பிரம்மாஸ்திரம் ஜிஷ்ணுவிடம் வலுவிழந்தைத அைனவரும் ைகையப் பிைசந்தவாேற பாGத்தனG.
ஜிஷ்ணு தனது தாயிடம் ேபசிய சமயத்தில் சுதாrத்திருந்தாள் சரயு. அவன் ேபசி முடித்ததும், நிதானமாய் அடிெயடுத்து ஜிஷ்ணுவின் அருகில் வந்து அவைன ேநG பாGைவ பாGத்தாள். காைலயில் காதேலாடு பாGத்த கண்கள் கனல் வசியது. I இவGகள் ெசால்வது நிஜம்தானா என்று ேகள்வி ேகட்டது.
293
அவ்வளவு ேநரம் வாதாடியவன், மைனயாளின் முன் குற்றவாளியாய்த் தைலகுனிந்தான்.
“சரயு... என்ன நடந்ததுன்னா” ெமதுவான குரலில் ெகஞ்சலாய் ெசான்னான்.
ேபாதுெமன ைககைள உயGத்தியவள் “இத்தைன வருஷமா என்கிட்ேட மைறக்கப்பட்ட உண்ைம இனியும் புைதஞ்ேச இருக்கட்டும்”
“அப்படி ெசால்லாதரா... என்ைன ஒரு குற்றவாளி மாதிr பாக்காத..... என்னால தாங்க முடியல.... மனசு வலிக்குது... ெகாஞ்ச ேநரத்துக்கு முன்னாடி பாGத்திேய அந்த மாதிr பாருரா....” அருகில் ெநருங்கி சமாதானமாய் அவளது முகத்ைத நிமிGத்தி கண்ேணாடு கண் கலக்க முயன்றான்.
அதுவைர கட்டுப்படுத்தி நின்ற சரயுவுக்கு அவனது ெசயலால் விைளந்த ஆத்திரத்தால் மனம் ெகாதித்தது. விருட்ெடன்று அவனது ைகையத் தட்டிவிட்டாள்
“என்ைனத் ெதாடாத.. என் உடம்ெபல்லாம் எrயுது. நI ெதாட்டா உருகிேபாய் நI ெசஞ்ச தப்ைப மன்னிச்சிடுேவனா.... குற்றத்ைத மைறக்க தாம்பத்யத்ைதப் பயன்படுத்தாேத... அருவருப்பா இருக்கு?”
“அய்ேயா நான் அப்படி நிைனக்கக் கூட இல்லரா... அப்படில்லாம் ெசால்லாதரா.... ப்ள Iஸ்.... ேகாவத்துல கூட இப்படிெயல்லாம் ேபசக் கூடாது...”
294
"விஷ்ணு ஏமாத்திட்ட...ேல... ெபாய் ெசால்லிட்ட, என்கிட்ேட ெபாய் ெசால்லிட்டேல...." ஆத்திரமாய்அைலபாய்ந்த அவள் கண்களில் அங்கு அழகுக்காக ைவக்கப்பட்டிருந்த ெடன்னிஸ் மட்ைட பட்டது.. அைத எடுத்தவள் சரமாrயாய் ஜிஷ்ணுைவ அடிக்க ஆரம்பித்தாள்.
“ஐேயா” என்று அலறியபடி தடுக்க வந்த ெசாந்தங்கைளத் தன் ைகயைசவில்நிறுத்திய ஜிஷ்ணு
"இது பGத்தா பாGயா விவகாரம். ஆல் ேதGட் ெபGசன்ஸ், ெகட் அவுட் ஆப் ைம ெஹௗஸ் அண்ட் ப்ரம் ைம ைலப்"
அவன் கGஜிப்பில் திைகத்தவGகைள ஜிஷ்ணு ேகாவம் ெபாங்கும் ஒரு பாGைவ பாGக்க, அதுேவ அவGகைள வாசலில் ெகாண்டு நிறுத்தியது. வெடங்கும் I சரயுவின் ேகாவக் குரேல எதிெராலித்தது...
“ஜிஷ்ணு உனக்குப் ெபாம்பைளங்க ேமல அவ்வளவு ஆைசயா?”
“எனக்கு எவ்வளவுடா விைல ேபாட்ட? இைலயும் தைளயும் ேபாட்டு கடாைவ வளGத்து பலி ெகாடுக்குற மாதிr, உன் அன்ைபயும் பணத்ைதயும் வாr இைறச்சு என்ைனத் திணறடிச்சு கைடசில என் மனைச பலி ேபாட்டுட்டிேயடா”
“ஐேயா... நிஜம்மா அப்படி இல்லரா... நIன்னா எனக்குப் பிச்சி”
மட்ைடயால் அவனது காலில் ஓங்கி அடித்தாள்
295
“அப்படி என்னடா உனக்கு என் ேமல ைபத்தியம். ைலட்ட ஆப் பண்ணா உன் ெபாண்டாட்டியும் நானும் ஒண்ணுதான? இல்ல என்ைன மட்டும் புது விதமா கடவுள் பைடச்சிருக்கானா?”
இடதுைகயில் அடித்த அடியில் மட்ைட முறிந்து சிலாம்பு குத்திக் கிழித்து ரத்தம் வந்தது. உதடு கடித்து ெபாறுத்துக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு
“தூ... என்ேனாட இளகுன மனநிைல, நான் உன்ேமல நான் வச்ச அன்பு எல்லாத்ைதயும் உன்ேனாட காமத்துக்குப் பயன்படுத்திட்டிேய. உன்ேமல பாசம் வச்ச பாவத்துக்கு என்ைன ேவசியாக்கிட்டிேய”
“சரெவடி இப்படிெயல்லாம் தப்பாப் ேபசாதடி... அதுக்கு பதில் என்ைன ெவட்டிப் ேபாட்டுடு”
“உனக்கும், ஒளிஞ்சு நின்னு நான் துணி மாத்துறைதப் பாGத்தாேன அந்த சரேசாட புருஷனுக்கும் ஒரு வித்யாசமும் ெதrயல ஜிஷ்ணு”
“சரயு இதுக்கு ேமல ேபசாதரா என்னால தாங்க முடியல “ வாய் ெசான்னாலும் மனம் யாரவன்? என் பங்காரத்ைத ஒளிஞ்சிருந்து பாத்தானா? அவன விடக் கூடாது என்று கருவியது. அவள் ேபசுவைத கிரகிக்கத் தயாரானான்.
“அவன் எனக்குத் ெதrயாம ஒளிஞ்சிருந்தான். ஆனா நI படிச்சவன், இந்த விஷயத்துல ெபrய அனுபவஸ்தனாச்ேச அதனால என்ைன சம்மதிக்கவச்சு அனுபவிச்ச”
“தப்பம்மா..... உனக்கு பிடிக்கைலன்னு ெசால்லிருந்தா என் சுண்டு விரல் கூட உன்ேமல பட்டிருக்காது”
296
“பிடிச்சிருந்தேத, இந்தப் பாதகத்திக்கு உன்ைன ெராம்பப் பிடிச்சிருந்தேத. எனக்கு முதன் முதலா முத்தம் ெகாடுத்த விஷ்ணுைவத் தவிர ேவற யாராவது என்ைனத் ெதாட்டிருந்தா அவன் ெபாணமாகிருப்பாேன. அப்ேபலருந்து நI தாேன என் உயிரா இருந்த”
ஜிஷ்ணுவுக்கு எவ்வளவு வலி வந்தாலும் தாங்கலாெமன்ற ெதம்பு வந்தது
“இருந்தாலும் விஷ்ணு, உனக்குக் கல்யாணமாகி ஒரு குழந்ைத இருக்குதுன்னு ெதrஞ்சிருந்தா உன் நிழல் இருக்குற பக்கம் கூட வந்திருக்க மாட்ேடன்”
“அதனாலதாண்டி ெசால்லல... ேபாதுமா... நான் வாழுறேத உன்ைன பாக்கப்ேபாற நிமிஷத்ைத ெநனச்சுத்தான். கல்யாணமானது ெதrஞ்சா அந்த சின்ன சந்ேதாஷம் கூட இல்லாம ேபாயிடுேம... அதுதான் ெசால்லல” முகத்ைதத் திருப்பிக் ெகாண்டாள் சரயு.
அவள் முகம் திரும்பிய திைசயில் வந்து நின்றான் “ப்ள Iஸ் ேகளுரா... ஜமுனாவும் நானும் சீக்கிரம் பிrயப் ேபாேறாம். என் முதல் கல்யாணம் நம்ம காதலுக்கு தைடயா இருக்காது. சரயு... சrபடுத்த முடியாததுன்னு எதுவுமில்ைல. நான் உன்ேமல எவ்வளவு லவ் வச்சிருக்ேகன்னு என்னால ெசால்லக் கூட முடியாது.. இனிேம நம்ம ேசGந்து வாழப் ேபாற ஒவ்ெவாரு நிமிஷமும் உன்கிட்ட காமிக்கிேறன்” .
“ெவr குட்..... ஒரு ெபாண்ேணாட வயித்ெதrச்சைலக் ெகாட்டிட்டு, அந்த ெநருப்பு ேமல நின்னு வாழலாம்னு ைடயலக் விடுற. சரசு அக்காதான் நான் ஏன்னு ேகக்க நாதியில்லாதவன்னு என்ைன அவ புருசனுக்கு கீ ப்பா இருக்க ெசான்னா. எப்படியும் அவ புருஷன் தினமும் யாG வட்டுக்காவது I ேபாயிட்டு வாரானாம். யாG வட்டுக்ேகா I ேபாறதுக்கு உன்கூட இருக்கட்டுேமன்னு கூசாம ெசான்னா. அேத ஜாதிதான் உன் ெபாண்டாட்டியுமா? ஏண்டா இந்த ஆம்பளக் கம்முனாட்டிங்கல்லாம் இப்படி இருக்கிங்க” அவள் ேவகமாய் இழுத்ததில் ஜிஷ்ணுவின் சட்ைடக் கிழிந்தது.
297
கண்கள் கசிந்தன சரயுவுக்கு, சிறிய ேகவல் கிளம்பியது “அணுகுண்ேடாட அம்மா மாதிr நானும் இந்தப் பணக்காரனுக்குக் கூத்தியாளாகிப் ேபாேனேன”
“என்ன வாGத்ைத ெசால்லிட்டரா... நI புrஞ்சுத்தான் ேபசுறியா? அழாேத நI அழுதா என் மனசு வலிக்குது. நம்ம உறைவ நIேய அசிங்கப்படுத்தாதடி. ேபசாம நான் ெசஞ்ச தப்புக்கு என்ைனக் ெகான்னுடு”
“அைதத்தான் ெசய்யப்ேபாேறன்” பக்கத்திலிருந்த கண்ணாடி டம்ளைர உைடத்தாள். ேவகமாய் அவனிடம் ெநருங்கினாள். ஜிஷ்ணு இம்மியளவும் நகராமல் அேத இடத்தில் நின்றான். ஆேவசத்ேதாடு இறங்கிய அவளது ைககள் அவனது மாGபருேக வந்ததும் அந்தரத்தில் நின்றது
“ஏன் சரயு நிறுத்திட்ட. என்ைனக் ெகால்றதுதான் உனக்கு நிம்மதி தரும்னா நான் சந்ேதாஷமா ெசத்துப் ேபாேறன். ஆனா நI குத்திட்டு நான் சாகுற வைர என் கண் முன்னாடிேய இருக்கணும். உன்ைனப் பாGத்துகிட்ேடதான் என் உயிG ேபாகணும்”
கண்ணாடித் துண்ைடக் கீ ேழ ேபாட்டவள், நாற்காலிையப் பிடிமானத்துக்குப் பிடித்தவாறு ெசான்னாள் “முடியல விஷ்ணு, என்னால முடியல. மானத்ைத அழிச்சது எதிrயா இருந்தா சங்ைக அறுத்திருப்ேபன் அதுக்கு எனக்கு ைதrயமிருக்கு. ஆனா உன்னக் ெகால்லுற அளவுக்கு எனக்கு ைதrயமில்லடா”
“ஐேயா ஐேயா அவ்வளவு ெபrய தப்பு நடந்திருக்கு. அப்பா என்ைனக் காப்பாத்திக்க ெசால்லிக் கத்திையக் ெகாடுத்திங்க. ஆனா இவைன அழிக்கிற மனைசத் தரைலேய. இவன் ெசய்யுற நம்பிக்ைக துேராகத்ைத மன்னிக்கிற அளவுக்கு ெவட்கங்ெகட்டுப் ேபாேனேன”
298
ஜிஷ்ணுவால் அதற்கு ேமல் ெபாறுக்க முடியவில்ைல, உடல் முழுவதுமிருந்த ரத்த வrகள் வங்கி I வலியில் விண்ெணன ெதrத்தது. அத்துடன் முயன்று அவைள ெநருங்கியவன் இறுக்கி அைணத்துக் ெகாண்டான். அதிGச்சியில் ேசாGந்திருந்த சரயுவால் அவனது உடும்புப் பிடியிலிருந்து விடுபட முடியவில்ைல.
“சரயு... நான் சூழ்நிைலயால ெபrய தப்பு ெசஞ்சுட்ேடன். ஒத்துக்குேறன். ஆனா இதுக்ெகல்லாம் காரணம் உன் ேமல இருக்குற காதல்தான்னு உனக்குப் புrயைலயா.... முன்னேம எனக்குக் கல்யாணமானைத ெசால்லிருந்தா நI என்ைன விட்டுப் பிrஞ்சிருப்பல்ல... அதுனாலதான் ெசால்லல. என் தப்புக்கு நI என்ன தண்டைன ெகாடுத்தாலும் ஏத்துக்குேறன்.”
அவன் முகத்ைதேய இைமக்காமல் பாGத்தாள் சரயு. “மாைலைய அம்மா அறுத்துட்டாங்கன்னு கவைலப்படாேதரா... அதுதான் இந்த ெசயின் இருக்குல்ல”
அவைன ஒரு வினாடி முைறத்துப் பாGத்தவள், ேவகமாய் அந்த சங்கிலிையக் கழட்டி அவன் ைகயில் ைவத்தாள். விக்கித்துப் ேபாய் அவைளேய பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
'ைபத்தியக்காr இந்த சிறு அைடயாளமா நம் பந்தத்ைத நிGணயிப்பது. தாய்க்கும் குழந்ைதக்குமான பrசுத்தமான பந்தத்துக்கு என்ன அத்தாட்சி ேதைவ. நI கழட்டித் தந்தது தாலியில்ைல ெபண்ேண, உன் மனைத சுடும் என் நிைனவுகைள. அைதத் துரத்துவது அவ்வளவு சுலபமா என்ன' என்ற எண்ணம் ேதான்றியதும் அவளது சிறுபிள்ைளத் தனமான ெசய்ைகயில் புன்னைக அரும்பியது ஜிஷ்ணுவுக்கு.
299
அதற்கு முத்தத்ைதப் பதித்தான். "சrரா ேபாட ேவண்டாம்... உனக்குப் பிடிக்கைலன்னா நான் கம்ெபல் பண்ண மாட்ேடன்"
“என்ைன என் வழில விடு, நான் கிளம்புேறன்”
அவன் அைறக்குச் ெசன்று ஜிஷ்ணு தடுக்கத் தடுக்க ேவகமாய் தனது ெபாருட்கைள ேசகrத்தாள்.
“ெசான்னா ேகக்க மாட்டியாடா? இந்த அரவாடு உனக்கு ேவண்டாம். ேபசாம உன் ெபாண்டாட்டிேயாட குடும்பம் நடத்து, இனிேம என்ைனத் ேதடி வந்த ெகான்னுடுேவன் ராஸ்கல்”
ஒரு நாற்காலிைய காண்பித்தவள் “இதுல உட்காருங்க ஜிஷ்ணு”. ேபசாமல் அமGந்தான்.
“என்ைன ஜிஷ்ணு கூப்பிடாதரா, நான் உன் விஷ்ணுரா. சரயு நான் தப்பு ெசஞ்ேசன்... உண்ைமைய மைறச்ேசன். எதுக்காக... நI ேவணும்னு தாேன. உன் விஷ்ணுைவ நI மன்னிக்க மாட்டியா? இந்த ெசயிைனப் ேபாட்டுக்ேகாரா … என்ைன ஒரு பிச்ைசக்காரனா ெநனச்சு உன் லவ்ைவ பிச்ைச ேபாடுரா... நI பிrஞ்சா நான் ெசத்துடுேவன்ரா... பங்காரம் ேவண்டாம்ரா”
அவனது குரைல அவளால் அலட்சியப்படுத்த முடியவில்ைல. அவளது உள்ளம் இன்னமும் அவைனத் ேதடுகிறேத... யாG என்ன ெசான்னாலும் இவன் என்ைன மட்டுேம காதலிக்கும் கணவனல்லவா....
“என்ன ப்ளாக்ெமயில் பண்ணுறியா.... என்ைனத் தடுக்காேத விஷ்ணு.... நI ெசஞ்ச தப்புக்கு தண்டைன தந்திருக்ேகன். நI இந்த ரூம்ல தான் இருக்கணும்” 300
“பனிஷ்ெமன்ட்டா... நான் ெசஞ்ச தப்புக்கா... அப்ப சr... என் பங்காரம் ெசான்னா கெரக்ட்டாத்தானிருக்கும்... எத்தைன நாள்ரா...:”
கண்கைள மூடித் திறந்தவள் “ஒரு வாரம்... இந்த ரூம்ல இருக்கணும்.... இந்த ஒரு வாரமும் என்ைன ெதால்ைல பண்ணக் கூடாது.. ”
“நI இங்கதான இருப்ப”
“இல்ல நான் ஊருக்குப் ேபாேறன். உன்ைனப் பாGத்தாேல எனக்கு ஆத்திரம் ஆத்திரமா வருது. உன்ைன அடிச்சுடுேவேனான்னு பயம்மா இருக்கு”
“பரவால்ல... ஆனா ஒரு வாரத்துல வந்துடணும்... இல்ைலன்னா நான் உன்ைனத் ேதடி வந்துடுேவன்”
அவனது ெவகுளித்தனமான ேபச்ைசக் ேகட்க முடியாமல் குளியைறயில் நுைழந்து கதைவ சாத்தினாள். அவனது அழுக்கு சட்ைட அங்கு இருந்தது. அவளது விஷ்ணு அங்கு இருப்பைதப் ேபாலேவ பிரைம. கற்பைனயில் அவனது ெநற்றி முடிைய விலக்கி ெமன்ைமயாய் முத்தமிட்டாள். கண்களிலிருந்து கண்ணGத் I துளி ஒன்று அவன் சட்ைடயில் விழுந்தது. ஆேவசமாய் அவன் முகம் முழுவதும் முத்தமிடுவதாக நிைனத்து அவனது சட்ைடக்கு சத்தமில்லாமல் முத்தமிட்டாள்.
“ஐ லவ் யூ ேசா மச் விஷ்ணு. ஆனா சில ேஜாடிகள் காதலிக்க மட்டுேம பிறந்தவங்க. ேசGந்து வாழ அவங்களுக்குக் ெகாடுப்பிைன இல்ைல” கிசு கிசுப்பாய் ெசான்னாள். அங்கிருந்த அவனது ெவஸ்ட்ைடப் பாGத்தாள். அவசர அவசரமாக அவளது உைடக்குள் அந்த அழுக்கு பனியைன அணிந்து அதன் ேமல் டாப்ைச அணிந்தாள். ெவளிேய ெதrயவில்ைல என்று ஊGஜிதம் ெசய்துக் ெகாண்டாள். முகம் கழுவி ெபாட்டிட்டு வந்தாள்.
301
“இனிேம என்ன ெசய்யப் ேபாற” தவிப்ேபாடு ேகட்டான் ஜிஷ்ணு.
“என்னேவா ெசய்ேவன். என்ைன என்ன அந்த சித்ராங்கதான்னு ெநனச்சியா.. சாகுற வைரக்கும் உன்ைனேய நிைனச்சு வாழ. என் ைலைப ேவஸ்ட் பண்ண மாட்ேடன். யாராவது நல்லவைனக் கல்யாணம் பண்ணிப்ேபன்”
கஷ்டப்பட்டு புன்னைகத்தான் “அவுனா... உன்னால முடியுதான்னு பாரு”
“ேசலன்ஞ் பண்ணுறியா... அம்மா, அப்பா ெரண்டு ேபரும் என் கண் முன்னாடி இறந்தாங்க... அைதத் தாங்கிேனன்.... கூடப் ெபாறந்த அக்காேவாட துேராகத்ைதயும், மச்சாேனாட வக்கிரத்ைதயும் தாண்டிேனன். இதுவைரக்கும் கடலளவு கஷ்டத்ைதக் ெகாடுத்த கடவுள் இப்ப ைகயளவு தாேன தந்திருக்கான். இைதயும் தாங்குேவன். உங்களுக்காகவாவது நான் சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிக்குேவன். இந்த இருவத்திநாலு மணி ேநரம் நமக்குள்ள நடந்த விஷயங்கைள என் ைலப்ல இருந்து நான் அழிச்சுட்ேடன். அதுல என்ேனாட பப்பி லவ்வும் அடக்கம். நIங்களும் இைத மறந்துடுறதுதான் நல்லது”
தனது ைபைய எடுத்துக் ெகாண்டாள். முகத்திலிருந்த கனிவு மாறி ஒரு திமிG உட்காGந்துக் ெகாண்டது. ‘என் ெபாண்டாட்டிேயாட கவைலைய மைறக்குற மாஸ்க் தான் இந்தத் திமிரா’ ரசைனயுடன் பாGத்தபடி எழுந்தான் ஜிஷ்ணு.
“உங்க பனிஷ்ெமன்ட் இன்னம் முடியல ஜிஷ்ணு. நIங்க ரூைம விட்டு ெவளிய வரக் கூடாது” வலுக்கட்டாயமாய் வரவைழக்கப்பட்ட புன்னைகயுடன் ெசான்னாள்.
302
"ராஜு காGல காத்திருக்காG. நI எங்க ேபாகணுேமா அங்க பத்திரமா இறக்கி விட்டுடுவாG. நம்ம மறுபடியும் மீ ட் பண்ணுறவைர பத்திரமா உடம்ைபப் பாத்துக்ேகா. என்ைனப் பத்திக் கவைலப்படாேத. என் ெரௗடி ெபாண்டாட்டிட்ட காலம் பூர அடி வாங்கணுேம அதுக்காகவாது நானும் என் ெஹல்த்த கவனிச்சுப்ேபன்"
“ஜிஷ்ணு... என் வாழ்க்ைகல ஏதாவது ஒரு நாைள அழிக்க முடிஞ்சா... இந்த இருவத்திநாலு மணி ேநரத்ைத அழிச்சுடுேவன். எதிGகாலத்துல நம்ம எப்பயாவது பாGத்தா, முன்ன பின்ேன அறிமுகமானவங்களா கூட காமிச்சுக்க ேவண்டாம். என் ேபமிலிைய அது பாதிக்கும்... நI ெரண்டு ெபாண்ணுங்களுக்கு நம்பிக்ைக துேராகம் ெசஞ்சிருக்க I hate you to the core” ெவறுப்ேபாடு ெசான்னாள்.
அவள் கரங்கைளப் பிடித்து பலவந்தமாய் தன்னருேக இழுத்து அவள் திமிறத் திமிற இதழ்களில் தனது இதழ்கைளப் பதித்தான் “பங்காரம் I love you with all my heart and soul ” அவைனத் தள்ளி விட்டு, இதழ்கைள அழுத்தமாய்த் துைடத்துக் ெகாண்டாள்.
“அடுத்தவ புருஷன் என்ைனத் ெதாடக் கூடாது. என் கணவன் ராமனா இருக்கணும். உன்ைன மாதிr அGஜுனன் எனக்கு ேவண்டாம்” விரல் சுட்டி எச்சrத்தாள்.
அழுது சிவந்த கண்கைள மைறக்கக் குளிGக் கண்ணாடிைய அணித்தவள் “அட்யு ஜிஷ்ணு” கிளம்பினாள்.
“நா பங்காரம்.... நாட் ‘அட்யு’ ஜஸ்ட் ‘ஆ ெரய்ேவாG’ நI தந்த பனிஷ்ெமன்ட்ைட மனசார அனுபவிச்சுட்டு,நIஉலகத்ேதாட எந்த மூைலக்குப் ேபானாலும் உன்ைன விடமாட்ேடன். ேதடி வருேவன்”
303
அத்யாயம் - 57
"விஷ்ணுவ ேநத்துக் கனிேவாட பா)த்த கண்ணு இன்ைனக்கு ேகாவத்துல ெபாசுக்கிட்டு வந்தேத ... இந்தக் கண்ைணப் பிடிங்கிப் ேபாட்டா என்ன?" "ேநத்து ஆைசயா ெகாஞ்சின வாய் இன்ைனக்கு என்ைன ேவசியாக்கிட்டிேயடான்னு அவன் ேமல பழி ேபாட்டேத, ெவக்கமில்லாம திைச மாறுற இந்த நாக்ைக அறுத்ெதrஞ்சா என்ன?" "ெகாஞ்ச ேநரத்துக்கு முன்ன வைர காதேலாட கட்டிப் பிடிச்ச இந்தக் ைக, அவன் ேநாகணும்ேன அடிச்சேத இைத ெவட்டிப் ேபாட்டா என்ன?" மனக்கவைல அழுத்த வாய்விட்ேட புலம்பினாள் சரயு. அவள் ேபசுவது புrயாமல் தவித்தாG ராஜு. தமிழ் ெதrயாமல், அவளிடம் நடந்தைத எடுத்துக் கூற முடியாத தன் ஊைம நிைலைய ெவறுத்தாG.
"சின்னம்மா நIங்க ேவதைனைய ெசால்லுறிங்கன்னு புrயுது. ஆனா நIங்க ேபசுறது எதுவும் அGத்தமாகலம்மா. எங்க பாபு நல்லவரு... நIங்க பாபுேவாட உயிG. அவைர விட்டுப் ேபாயிடாதிங்கம்மா" உணGச்சி ெபருக ைககைள அைசத்து ேவண்டாெமன்று ைசைக காட்டினாG.
"அவைனப் பிrய எனக்கு மட்டும் ஆைசயா... கிளம்பி வந்தப்ப அவன் கண்ணு முழுசும் வலி, ஏமாற்றம்... நIயா என்ைனப் பாத்து இப்படி ஒரு ேகள்வி ேகட்ட, ேநத்து காலம் முழுக்கக் கூட வேரன்னு சத்தியப் பிரமாணம் எடுத்துகிட்டிேய, அந்த வாGைதெயல்லாம் காத்ேதாட பறக்கவிட்டுட்டு இப்படிப் பாதில ேபாறிேய... என்ைன இப்படி நடுவுல விட்டுட்டுப் ேபானா நான் என்ன ெசய்ேவன்னு ேகட்டுச்சு.
நாெனன்ன ெசய்ய முடியும் அங்கிள். அவேனாட அம்மாவும் மைனவியும் என்கிட்ேட உrைமேயாட அவைனக் ேகக்குறாங்க. உrைமக்கு முன்ன எங்க காதல் காணாம ேபாயிடுச்சு
304
விஷ்ணு ஒரு பாரம்பrயம் மிக்க குடும்பத்ேதாட மகன், ஒரு ெசல்வாக்கான குடும்பத்ேதாட மருமகன், ஒரு அழகான கூட்டுக்கு ெசாந்தக்காரன். எல்லாத்துக்கும் ேமல ஒரு தகப்பன். இங்க மனசுக்கு ேவைலயில்ைல. எங்க மனேசாட உறவு அவங்களுக்குப் புrயுமா. உலகத்ைதப் ெபாருத்தவைர நான் அவனுக்கு வப்பாட்டிதாேன. எங்க ஆத்மாGத்தமான உறைவ இப்படி அசிங்கப்படுத்துறதுக்கு பதிலா விஷ்ணுகூட வாழ்ந்த இந்த ஒரு நாைள நிைனச்ேச என் வாழ்க்ைகையக் கழிச்சுருேவன். அவன் மைனவிகிட்ட அவேளாட கணவைன ஒரு நாள் திருடிகிட்டதுக்கு மன்னிப்பு ேகட்ேடன்னு ெசால்லிடுங்க. அGஜுனேனாட வாழ்க்ைகல சித்ராங்கதாவின் பகுதி முடிஞ்சது. இனிேம அவன் வாழ்க்ைகல குறுக்கிட மாட்டா"
"சின்னம்மா"
புrயாமல் விழித்தவrடம் "ஜிஷ்ணு, ைவப், ேபபி" என்று ைகையக் ேகாGத்துக் காட்டினாள்.
"ேநனு ஜிஷ்ணு... ேநா" என்று தைலயைசத்து தனது எண்ணத்ைதத் ெதrவித்தாள்.
தனது ெவறுைமயான கழுத்ைதத் தடவிக் ெகாண்டாள். 'என் வாழ்க்ைகையப் ேபாலேவ ஆயிடுச்சு' ெசன்ைனயில் ெகாண்டு வந்து விடுகிேறன் என்றவைர மறுத்து, வற்புறுத்தி குண்டூG ேபருந்து நிைலயத்தில் இறங்கிக் ெகாண்டாள். அவளுக்கு தண்ணGI பாட்டிலும் பழங்களும் வாங்கித் தந்தாG ராஜு. ெவகு பத்திரமாய் மடிக்கப்பட்ட ெபாட்டலத்ைத பயபக்திேயாடு அவள் ைகயில் தந்தாG. ேகள்வியுடன் அந்தக் காகிதத்ைதப் பிrத்தாள். அதில் ெஜயசுதாவால் அறுத்ெதறியப்பட்ட மாைலயிலிருந்த மணிகள் ேசகrக்கப்பட்டு அவைளப் பாGத்து சிrத்தன. கண்கலங்க அவரது ைககைளப் பற்றி ஒற்றிக் ெகாண்டாள்.
305
“ைம விஷ்ணு.... ஹி இஸ் இன்னெசன்ட் ைலக் எ ேபபி.... அவன பத்திரமா பாத்துக்ேகாங்க அங்கிள்” என்று அவருக்கு புrயுமாறு ஒவ்ெவாரு வாGத்ைதயாய் அபிநயத்ேதாடு ெசால்ல, உைடந்து ேபானாG ராஜு. “மீ ெபல்லி ேதவதுல சங்கல்பம்மா ராமுடு ஈ சீத்தம்மணி
.
.ெவதுக்குண்ட்டு தப்பக ஒஸ்தாடு மீ rத்தறு சந்ேதாஷங்கா பிள்ள பாப்பலேதா காப்புரம் ேசேசதானி தப்பக நா கல்லாற சூசி ஆனந்திஸ்தாணு” விைடெகாடுத்தாG. (உங்கள் திருமணம் ெதய்வ சங்கல்பம்எங்கள் ராமன் . இந்த சீைதைய ேதடி கண்டிப்பாக வருவான்நIங்கள் இருவரும் குழந்ைத . ெசல்வங்களுடன் சந்ேதாஷமாக குடும்பமாக வாழுவைத கண்டிப்பாக நான் என் கண்ணால் கண்டு ஆனந்தப்படுேவன்).
காேத
கிழியும்படி பளாெரன்று விழுந்த அைறையத் தாங்கிக் ெகாண்டாள்.
"என்ன ைதrயம்டி உனக்கு, உன்ைனேய ெதாைலச்சுட்டு வந்து நிக்குற" ஆத்திரம் அடங்காமல் மீ ண்டும் அவளது கன்னத்ைதப் பதம் பாGத்தான் அணுகுண்டு.
விடுதிைய மின்னல் ேவகத்தில் காலி ெசய்துவிட்டு ராமின் ெசாந்தக்காரGகளின் அப்பாGட்ெமன்ட்டில் தங்கியிருந்தாGகள். ராம் அவனது தகப்பனின் முதல் தாரத்து மக்களின் மீ து ெதாடுத்திருந்த வழக்கு விஷயமாய் ெபாற்ெகாடி இந்தியாவில் தங்க ேவண்டியிருந்தது.
"சரயு, ேவைலைய விட்டுட்ேடன்னு ெசான்ேனல்ல. நல்லதாப் ேபாச்சு. ெகாஞ்சநாள் நI இங்ேகேய அம்மாகூட இரு. என் ப்ெரண்ட் ஒருத்தன், திருெநல்ேவலி ைபயன். பாங்க்ல நல்ல ேபாஸ்ட்ல இருக்கான். ேநத்தி உன் ேபாட்ேடாைவ அவனுக்கு அனுப்பிேனன். உன்ைன யாருக்காவது பிடிக்காம ேபாகுமா? உன்ைனக் கல்யாணம் ெசய்துக்க ஆைசப்படுறான். எனக்கும் அவன்தான் உனக்குப் ெபாருத்தமா இருக்குறதாப் படுது. லக்ஷ்மிக்காட்ட ேபசிட்டு காதும் காதும் வச்ச மாதிr இங்ேகேய கல்யாணத்ைத முடிச்சுட்டு ஊருக்குப் ேபாயிடலாம். எந்த ெசல்வமும் ெஜGமனிக்கு பிைளட் ஏறி வந்து காைல ெவட்ட முடியாது. நIயும் எங்க பக்கத்திைலேய இருப்ப"
306
ஆவலாய் ெசான்ன நண்பனிடம் மைறக்க முடியாது அவளது கடந்த காலத்ைதப் பகிGந்து, பrசாய் இடி ேபாலக் கிைடத்த அடிகைள வாங்கிக் ெகாண்டாள்.
மாறி மாறி அைறந்ததில் அவள் கன்னத்தில் ைகத்தடம் பட்டுக் கன்றிச் சிவந்தது. அைறக்கு ெவளிேய சத்தம் ேகட்டுப் ெபாற்ெகாடி ஓடி வந்துத் தடுத்தாG.
“அறிவு ெகட்டவேன.... அவைள ஏண்டா இப்படிப் ேபாட்டு அடிக்கிற? நI மனுஷனா மிருகமா?” என்றபடி அவைனத் தள்ளிவிட்டாG. அப்ேபாதும் பிடிமானமின்றிக் கீ ேழ விழ இருந்தவைன சரயுதான் ஓடி வந்துத் தாங்கிக் ெகாண்டாள்.
“ராைம ஏன்த்த தள்ளி விட்டிங்க.... ” என்றவைளப் பாGத்து முைறத்தாG.
“ஏண்டி மாட்ட அடிக்குற மாதிr அடிக்குறான்... வாையத் திறந்துக் கத்த மாட்டியா? சுகம்மா கன்னத்ைதக் காட்டிகிட்டு நிக்குற?” என்று அவளுக்கும் திட்டு விழுந்தது.
“நான் தப்பு பண்ேணன் அத்ைத. அதுனால ேகாவத்துல அடிச்சான், நான் வாங்கிகிட்ேடன். தப்புப் பண்ணவங்க தண்டைனைய அனுபவிச்சுத்தாேன ஆகணும்”
அவளது நியாயத்ைதக் ேகட்டுத் தைலயில் ைகைய ைவத்துக் ெகாண்டாG.
“நI தண்டைனைய அனுபவிச்ச வைரக்கும் ேபாதும்டி, இட்டிலி எடுத்து வச்சிருக்ேகன் ேபாய் சாப்பிடு.... “
சரயுவிடம் ெசான்னவG ராைமயும் ஒரு
பிடி பிடித்தாG 307
“ேடய் அவ தப்பு பண்ணா, உடேன ைக நIட்டுவியா? அவளுக்குக் ேகக்குறதுக்கு அம்மா அப்பா இல்ைலன்னு ெநனச்சியா? நானிருக்ேகண்டா..... அவ ேமல இன்னும் ஒரு அடிபட்டது, உன்ைன வட்ைட I விட்டு ெவளிய அனுப்பிடுேவன்”
"அம்மா புrயாம ேபசாதம்மா... சின்ன வயசில நI ெசஞ்ச அேத தப்ைப இப்ப சரெவடி ெசஞ்சுட்டு வந்து நிக்குறா... ஒரு பணக்காரன் இவைள ஏமாத்தி ெரண்டாந்தாரமா கட்டிக்கிட்டான்" அவன் கூற்றில் அதிGந்தாG ெபாற்ெகாடி.
" நI ெதrயாம ெசஞ்ச தப்பால நம்ம எவ்வளவு கஷ்டப்பட்ேடாம். நம்மள உைதச்ேச ஊைர விட்டுத் துரத்தினாங்கேளம்மா... அேத மாதிr இவேளாட தாலிையப் புடுங்கிட்டு அனுப்பிருக்காங்கம்மா அந்தப் பணக்காரக் கும்பல். இவ்வளவு அநியாயம் நடந்திருக்கு. இவளுக்கு அவைன மறக்க முடியாதாம்.... ெவங்காயம்.... சினிமா வசனம் ேபசிட்டுத் திrயுது.... நம்ம பட்ட கஷ்டம் இவளும் படணுமா? அந்த ஏமாத்துக்காரன் வந்து கால்ல விழுந்தாக் கூட இவைள அனுப்ப மாட்ேடன்" ேகாவமாய் ெசான்னான்.
சில
நாட்கள் ஆழ்ந்த ேயாசைனயிேலேய இருந்தாG ெபாற்ெகாடி. அவைள
அங்கு தங்க ைவத்தால் ஜிஷ்ணு எப்படியும் ேதடி வந்துவிடுவான் என்ெறண்ணி மின்னல் ேவகத்தில் ெஜGமனியில் கிைடத்த ேவைலயில் ேசGந்தாள் சரயு. அவளது வட்டினருக்குக் I கூட அவள் ெசல்லுமிடம் ெதrயக் கூடாெதன்று முடிெவடுத்தாGகள். விசா கிைடத்து கிளம்பலாம் என்ெறண்ணிய ேபாது தனது ெமௗனத்ைதக் கைலத்தாG ெபாற்ெகாடி.
"ராசு, ைகேயாடு அவ கழுத்துல ஒரு தாலிையயும் கட்டிரு" "அம்மா" ராம் அதிர "அத்த" சரயு பதற
308
"உண்ைமயாத்தாண்டி ெசால்லுேறன். ேவற எவைனக் கட்டிகிட்டாலும் உனக்கு மனசு உறுத்தும். என் மவனால மட்டும்தான் உன்ன சந்ேதாஷமா வச்சுக்க முடியும்" "மாட்ேடன்... விஷ்ணுதான் என் புருஷன்" "இப்படித்தான் நானும் ெசான்ேனன். காதல் ஊதல்ன்னு இவங்கப்பைனக் கட்டிட்டு நாய் படாதபாடு பட்ேடன். இவைள என்னிக்கிருந்தாலும் அந்த விஷ்ணு
ேதடி வந்தா என்னாவும்... நம்ம வட்டுத் I ேதாட்டத்தப் பாதுகாக்க
நாமதான் ேவலி ேபாடணும். அதுக்குத்தான் ெசால்லுேறன். நாைளக்ேக நல்ல முஹுGத்தமிருக்கு. வடபழனில கல்யாணம் பண்ணிக்கிறிங்க. ைகேயாட ெரஜிஸ்டG பண்ணுேறாம். இந்தக் கல்யாணம் நடந்ேத ஆகணும்" உறுதியாய் ெசான்னாG.
"என்னம்மா ெசால்லுற... சரெவடியக் கல்யாணம் பண்ணிக்குறதா... அவ மீ னாச்சிம்மா, நான் அவக் ேகாட்ைடக்கு ெவளிய நின்னு காவல் காக்குற பாண்டி முனியாண்டி. என்னால முடியாதும்மா" ேவகமாய் மறுத்தான் ராம். இருவைரயும் வற்புறுத்தித் ேதாற்றவG "உங்க கல்யாணம் நடக்குற வைரக்கும் நான் உங்க கூட வர மாட்ேடன். உங்க கூட ேபசவும் மாட்ேடன்" ெமௗனம் என்ற மிக வலிைமயான ஆயுதத்ைதக் ைகயிேலந்தி ேகாவமாய் இந்தியாவிேலேய இருந்துவிட்டாG.
அத்யாயம் – 58
ெஜGமனி ெசன்றதும் அவைள ஒரு பாதுகாப்பான இடத்தில் தங்க ைவத்துவிட்டு ராம் ேவைலயில் ேசGந்தான். நாட்கள் நகGந்தன. இயல்பாகேவ சூழ்நிைலேயாடு ெபாருந்திக் ெகாள்ளும் சரயு புதிய இடத்தில் பழகிக் ெகாண்டாள். கவைலைய மறக்க உைழப்ைப அதிகப்படுத்து என்பது அவளது வழக்கமாய் இருந்ததால் ேவைலைய சுளுவாய்க் கற்றுக் ெகாண்டாள். எைதயும் அசால்ட்டாய் ெசய்து முடிக்கும் அந்த துரு துருப்பான இந்திய அழகிைய அைனவருக்கும் பிடித்துவிட்டது. ேபயாய் ேவைல. தினமும் ஒரு மணி ேநரத்துக்குக் குைறயாத நைட
309
என்று உடைல வருத்தியும் கண்ைண மூடினால் அந்தக் கள்ளன் வந்து சிrத்தான்.
"இன்ட்ேலா ேநேன ெமாகுடு.. ேநனு ெசப்ேத நுவு ேசயாலி" என்று உrைம ெகாண்டாடினான்.
"முந்து இக்கட ரா...இக்கட கூச்ேசா" என்று மிரட்டினான்.
“உண்ைமைய மைறச்ேசன். எதுக்காக... நI ேவணும்னு தாேன. என்ைன ஒரு பிச்ைசக்காரனா ெநனச்சு உன் லவ்ைவ பிச்ைச ேபாடுரா... நI பிrஞ்சா நான் ெசத்துடுேவன்ரா... பங்காரம் ேவண்டாம்ரா” என்று கண்ணGI விட்டுக் கதறினான்.
"அழுவாத விஷ்ணு.... நான் பக்கத்துல இருந்தா உனக்கு நான் ேவணும்னு ேதாணும். இப்ப ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா நானில்லாத வாழ்க்ைகையப் பழகிக்குவ. உன் குடும்பத்ேதாட வாழுவ.... நI சாக மாட்ட, என்ைனக்காவது ஒரு நாள் என்ைன பாக்கலாம்னு நம்பிக்ைகல வாழுவ. இப்ப நான் வாழுற மாதிr" ெசால்லி அவனது நிைனைவத் துரத்திவிடுவாள்.
இரவு ேநரத்தில் கனவில் வந்து தாலாட்டுப் பாடச் ெசால்லிக் ெகாஞ்சும் விஷ்ணுைவ மட்டும் அவளால் விரட்டேவ முடியவில்ைல.
மனதினுள்
எrமைலயாய் குமுறும் காதைல
அடக்கி, அைமதியாய்
நடமாடும் சரயுவுக்கு சாப்பாடுதான் தகராறாயிற்று. உடன் தங்கிய ெபண்கள் காைலயில் ரசித்து உண்ணும், ெகாழுப்பு வழியும் அந்த becon-ஐப் பாGத்தாேல வாந்தி வந்தது. மதியம் சிவப்பு நிறத்தில் கிைடத்த 'ஸ்வட் I அண்ட் ஸ்ைபசி சிக்கன்' இவளுக்கு 'நாஸ்டி அண்ட் பிட்டG' சிக்கனாய் மாறிப் ேபானது. ைசவ சாப்பாட்ைடத் ேதடினால் ெவஜ் சாலட்டில் பச்ைச ப்ேராகலியும், ேகாலிகுண்டு ைசஸ் ெசGr தக்காளிப்பழமும் அவைளப் பாGத்து நக்கலாய் சிrத்தது. பாைலக் காய்ச்சி ப்ரட்டுக்குத் ெதாட்டுத் தின்றாள்.
310
"என்னடி இைளச்சுட்ேட ேபாற. அந்தத் துேராகிய நிைனச்சு பாலும் கசக்குதுன்னு பாடுதிேயா? ஒழுங்கா சாப்பிடல பின்னிப்புடுேவன் பின்னி" உடம்பு எைட குைறவைதப் பாGத்து அணுகுண்டு கவைலயுடன் திட்ட, பதிலுக்குப்
புலம்பித் தள்ளினாள்
"அணுகுண்டு சாப்பாேட நல்லால்லேல.... அைசவத்ைதப் பாத்தாேல உமட்டுது. என் ரூம் காrங்க ேவற எல்லா பாத்திரத்துைலயும் கறியும் மீ னும் சைமக்கிறாங்கேல.... காைலல இவளுங்க ேபக்கன் வறுக்குற நாத்ததுல எனக்கு வாந்திேய வந்துடுது. தினமும் பிரட் பால்தான் சாப்புடுேதன். எனக்கு நம்ம ஊG கைடல ஊறுகா ெபாடி ஏதாவது வாங்கித்தாேல" "லூஸு ஒரு மாசம் வியாதிக்காr மாதிr பிரட் சாப்பிட்டியா... என்கிட்ேட ெசால்லுறதுக்ெகன்ன?" திட்டி அவளுக்கு சின்ன ைரஸ் குக்கG, அrசி, இலகுவாய் சாதத்தில் கலந்து சாப்பிட புளிக்காய்ச்சல், கறிேவப்பிைலப் ெபாடி, பருப்புப் ெபாடி, பிrசrல் ைவத்து சூடு படுத்தி சாப்பிடுமாறு ெரடிேமட் காய்கறி ெபாறியல் என்று வாங்கித் தந்து ெசன்றான். அந்த உணவும் சரயுவின் வயிற்றில் இறங்கவில்ைல. சில நாட்கள் ெசன்றும் வாந்தியும் உமட்டலும் நிற்காமல் ேபாகேவ, சரயுவுக்கு சந்ேதகம் தட்ட, நாட்கைள எண்ணிப் பாGத்தாள். அன்ைனக்கு அணுகுண்டு சந்ேதகப்பட்டு மாத்திைர தந்தாேன. அது ஒரு ேவைள உண்ைமயாயிருச்ேசா???? சந்ேதகத்ைதப் புறம் தள்ளினாள். "ஆமா வருசக்கணக்கா புள்ளவரம் ேகட்டு சுத்திவரவங்கலேய இந்த சாமி கண்ெணடுத்துப் பாக்க மாட்ேடங்கு... ஒேர நாள் வாழ்ந்த எனக்குத் தந்துட்டுத்தான் ேவற ேவைல பாக்குதாக்கும்" சலித்துக்ெகாண்ேட அலுவலகத்துக்குப் பக்கத்திலிருக்கும் பாGமஸியில் ஈபிடி வாங்கி, இரவு அைறயில் அைனவரும் உறங்கியதும் நடுங்கும் ைககைளக் கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டு பrேசாதித்தாள். அதில் ெதrந்த இரண்டு ேகாடுகள் சாமி அவளுக்கு வரம் தந்தைத உறுதி ெசய்ய, என்ன ெசய்வெதன்ேற ெதrயாமல் மனம் அதிரத் திைகத்து நின்றாள்.
எட்டாத ேகாவிலில் குடியிருக்கும் ெசாக்கநாதனுக்கு என் குரல் எட்டிடுச்ேசா 311
தூரத்து ேகாவிலில ஏத்தின தூண்டாவிளக்கு பலன் தந்துடுச்ேசா தாயில்லா பிள்ைளன்னு மதுைர மீ னாச்சித்தான் மனசிரங்கி மடிப்பிச்ைச ேபாட்டாேளா
சரயுவின் கண்களில் கரகரெவன நIG வழிந்தது. ெபட்டிையத் திறந்து ஜிஷ்ணுவின் பனியைன எடுத்தாள் "விஷ்ணு நமக்கு பாப்பா ெபாறக்கப் ேபாவுது. உன்ேனாட காதல்பrசு.... தாங்க்ஸ்டா" என்று அவனது பனியைன மாGேபாடு அைணத்துக் ெகாண்டாள்.
சிலமாதங்கள் கழித்து கண்டுெகாண்ட ராம் முதலில் திைகத்துப் பின் ேதாழிைய அரவைணத்துக் ெகாண்டான்.
“யாGகிட்டயும் ெசால்லாம ரகசியமா வச்சுருந்தியாக்கும்... ெராம்ப ைதrயம்தான் உனக்கு... இெதல்லாம் மைறக்கக் கூடிய விஷயமா? அதுவும் டாக்டGகிட்ட... எங்கிருந்துடி உனக்கு இந்த ஏமாத்து புத்தி வந்தது.... எல்லாம் சகவாச ேதாஷம்” அவGகள் நட்பில் புகுந்த கள்ளத்தனத்துக்கும் ஜிஷ்ணுேவதான் காரணம் என்று கற்பித்துக் ெகாண்டான் அணுகுண்டு.
“உனக்குக் குழந்ைத ேமல அவ்வளவு ஆைசயா.... உனக்கு ேவணும்னு ெகாஞ்சம் ஸ்ட்ராங்கா ெசால்லிருந்தா நான் மறுக்கவா ேபாேறன்.... சr ெபத்துப்ேபாம்.... “ அவள் சாய்ந்து ெகாள்ள தூணாய், அவைளக் காக்கும் அரணாய், பrவில் அன்ைனயாய் மாறினான்.
சரயுவின் மணி வயிற்றில் வக்கைணயாய் வந்தமGந்த மாயக்கண்ணைன நிைனத்து சிrத்துக் ெகாண்டான் ராம்.
"எமகாதகப் பயடி.... ஒேர நாள்ல வந்து உக்காந்துட்டாேன" வியந்தான். இருவரும் ஒரு சிறு ப்ளாட்ைட வாடைகக்குப் பிடித்திருந்தனG. ஒவ்ெவாரு முைற ேபசும்ேபாதும் சரயுவும் ராமும் திருமணம் ெசய்துக் ெகாண்டால் 312
தான் ேபசுேவன் வட்டுக்கு I வருேவன் என்று பிடிவாதம் பிடிக்கும் ெபாற்ெகாடிக்கு, சரயு பிள்ைளயாண்டிருப்பது ெதrந்தால் தாலி கட்ட ைவத்து விட்டுத்தான் ஓய்வாG என்று இருவரும் பயந்து அவrடம் சரயுவின் கGப்பத்ைதத் ெதrவிக்கவில்ைல. எது வந்தாலும் கவனித்துக் ெகாள்ளலாம் என்ற ராமின் ஓவG கான்பிடன்ஸ்க்கு சரெவடிேய ஆயிரம் வாலா பட்டாசு ைவத்தாள். மசக்ைக அவைளப் பாடாய் படுத்த, அம்மா ேவணும் என்று மனம் ேகட்டது. தன தாய் வயதுைடய எல்லா ெபண்களிடமும் வலியச் ெசன்று ேபசினாள். அவGகளுக்ேகா அந்த சின்னப் ெபண்ணின் ஏக்கத்ைத விட அவளது குடும்ப விஷயத்தில் மூக்ைக நுைழப்பேத ஆைச. ேகாவிலுக்கு இைறவைன வணங்க வந்த சரயுவிடம் "ஆமாம் நI ஏன் தாலி ேபாடல... நிஜம்மாேவ உங்களுக்குக் கல்யாணம் ஆயிடுச்சா.. இல்ல ேசGந்து வாழுறிங்களா" என்று இங்கீ தமில்லாமல் அந்தப் ெபண் ேகட்ட சமயம் அவGகள் சம்பாஷைணைய ேகட்டு இறுகிய முகத்ேதாடு ராம் வந்தான். "உங்க ெபாண்ணு கூடத்தான் தாலி ேபாடல... நிஜம்மாேவ அவங்களுக்குக் கல்யாணமாயிருச்சா" அைமதியாகக் ேகட்டான். "ஹாங்... அவ ேவைலக்குப் ேபாற இடத்துல திருட்டு பயம். அதனால ேபாடல" "அேத காரணம்தான் எங்களுக்கும்..." கடுப்பாய் ெசான்னான் "ைவப்ைப ெசான்னதும் டாக்டருக்குக் ேகாவம் ெபாத்துட்டு வருது" மழுப்பலாய் ேபசிய ெபண்மணிைய முைறத்தான் "இல்ல..." என்று எேதா ெசால்ல வந்த சரயுவின் ைகையப் பிடித்து "சரயு வாடி, நமக்கு தைலக்கு ேமல ேவைலயிருக்கு..... ெவட்டியா ேபசிட்டு நிக்கிறா" தர தரெவன இழுத்து வந்தான். யாG கண்ணிலும் படாத இடத்துக்கு ெசன்றவன்
"எங்கிருந்துடி இந்த மாதிr வம்புக் கூட்டத்ைத ப்ெரண்ட் பிடிச்ச... இனிேம இந்தம்மா கூட ேபசினா பிச்சுருேவன் பிச்சு"
313
"அந்தம்மா உன்ைன என் ஹஸ்பன்ட்ன்னு ெநனச்சுட்டு இருக்கு. இல்ைலன்னு ெசால்ல ேவண்டாமா?" "ேவண்டாம்" "ஏன்" திைகத்துக் ேகட்டாள். ெபrதாகியிருக்கும் அவள் வயிற்ைறப் பாGத்தபடி ெசான்னான் "சரயு, அப்பறம் உன் வயத்துல வளGற பிள்ைளக்கு யாG அப்பான்னு ேகப்பாங்க" உலகத்தில் தானிருக்கும் நிைல புrய விக்கித்து நின்றாள் சரயு.. "இங்க பாரு ேராட்டுல பாக்குற ஒவ்ெவாருத்தங்களுக்கும் நம்ம விளக்கம் ெசால்ல முடியாது. நம்ைம நல்லாத் ெதrஞ்சவங்கேள நம்ம உறைவப் புrஞ்சுக்க மாட்டாங்க. அவங்க நிைனகிறைத இனிேம திருத்த முயற்சி பண்ணாேத... "
இரேவ கண்களில் நIG வழிய அமGந்திருந்தவைள பாGத்து அதிGந்தான் ராம். சரயு அவள் தாய் இறந்தேபாதுதான் அழுது பாGத்திருக்கிறான். பள்ளியில் இடி மாதிr விழும் அடிகளில் அவன் அழுதாலும் அழுத்தமாய் நின்று ேமலும் அடி வாங்குவாள். "எேல சரெவடி ஏன்ேல அழுவுற" "என்ைன உன் ெபாண்டாட்டின்னு ெநனச்ச உன் வாழ்க்ைகேய வணாகிடுேமேல. I விஷ்ணு எனக்கும் புருஷன்தாேன... நா மட்டும் ஏன் இங்க கஷ்டப்பட்டு உன் வாழ்க்ைகையயும் ெகடுக்கணும்? நான் அவன்கிட்ேடேய ேபாயிடட்டுமா?" "எங்கப்பனாவது ெசத்து ேபானதும் எங்கைள விரட்டி விட்டாங்க. இவன் குத்துக்கல்லாட்டம் வட்டுல I இருந்தப்பேவதான உன் தாலிைய அறுத்தாங்க... ேபாடி... ேபா... அங்க அவேனாட ெபாண்டாட்டி பிள்ைள எல்லாம் இருக்கும். அவன் நிம்மதிையயும் ெகடுத்துட்டு ஒரு ஓரமா உக்காந்து இன்ெனாரு அணுகுண்ைட உருவாக்கு" கண்கள் ேகாவத்தில் மின்ன எச்சrத்தான். ‘நம்மளப் பாத்தா
விஷ்ணு மறுபடியும் தடுமாறுவானா, ெரண்டு
இடத்துைலயும் உண்ைமயா இருக்க முடியாம ெராம்ப கஷ்டப்படுவாேன. என்னால விஷ்ணு கஷ்டப்படக்கூடாது. அவனப் பாக்கேவ ேவண்டாம்’ அதன்பின் சரயு வாையத் திறக்கவில்ைல. 314
அத்யாயம் – 59
காைலயிலிருந்து
இருப்ேப ெகாள்ளாமல் தவித்தான் ஜிஷ்ணு. சரயுைவ
ெவறிப் பிடித்தாGேபால் ேதடி அைலகிறான். பலன்தான் இல்ைல. அவளது ெசாந்த அக்கா குடும்பத்துக்குக் கூட அவளிருக்கும் இடம் ெதrயவில்ைல. ‘இன்னமும் விைளயாட்டு புத்தி மாறல. இடியட் புருஷன்கிட்டேய கண்ணாமூச்சி விைளயாடுறா‘. ஜமுனாவிடமிருந்து விவாகரத்து கிைடத்துவிட்டது. சட்டப்படி பிrவாகும்ேபாது வயிற்றுப் பிள்ைளயுடன் ேஜசைன அைழத்து
வந்த
ஜமுனாைவப் பாGத்து அதிGந்து விட்டாG ெஜயசுதா. கிளம்பும் முன் அவளது திருமணத்துக்கு அைழப்பு விடுத்தவைளக் கண்டு திைகத்து மயங்கினாG ஜிஷ்ணுவின் அன்ைன. “மன்னிச்சுக்ேகா ஜிஷ், உங்கம்மா உன்ைன ெராம்பத் ெதாந்தரவு ெசய்றாங்கன்னு ேகள்விப்பட்ேடன். அதுதான் இந்த அதிGச்சி ைவத்தியம்” “நான் அவங்கைள ெபாருட்படுத்துறதில்ைல. உன் மணவாழ்க்ைகக்கு என் வாழ்த்துக்கள்” “நான் சந்தனாைவ உன்கிட்ட விட்டுட்டு வந்தது உனக்கு ஆத்திரமா இருக்கும். உனக்காகத்தான் அவைள உன்கிட்ட விட்டுருக்ேகன் ஜிஷ். சரயுவும் நIயும் ேசருற வைரக்கும் உனக்கும் வாழ்க்ைகல ஒரு பிடிப்பு ேவணும் இல்ைலயா... என்னால நI பட்ட கஷ்டத்துக்கு முடிஞ்சா அளவுக்கு ப்ராயச்சித்தம் ெசய்ய ட்ைர பண்ணுேறன்” காrல் ஏறி ெசன்றுவிட்டாள். ‘நல்ல ெபண்... எங்கேளாட திருமணம் மட்டும் நடக்காம இருந்திருந்தா ஒரு நல்ல ேதாழGகளா இருந்திருப்ேபாம். அணுகுண்டும் சரெவடியும் மாதிr...’ நிைனத்தவுடன் அவனது மைனவியின் நிைனவு வாட்ட ஆரம்பித்தது. ‘அவளால என்ைன ெவறுக்க முடியாது. ஆனா எனக்கு நன்ைம ெசய்யுறதா ெநனச்சுட்டு ேவற கல்யாணம் ெசய்துட்டான்னா..’ குழப்பத்திேலேய ஊருக்கு வந்தான்.
அவனது கவைலைய உணGந்த ராஜு
315
“பாபு சின்னம்மாவளால உங்கைள மறக்கேவ முடியாது. அவங்க ேவற வாழ்க்ைகைய ேதGந்ெதடுக்க மாட்டாங்க” உறுதியாய் ெசான்னாG. “அது சாதாரண ெபாண்ணுங்க மனசு. என் பங்காரம் என்ன சாதாரண அம்மாயி காேத.... நான் என் குடும்பத்ேதாட சந்ேதாஷமா இருக்கனும்ேன ேவற கல்யாணம் பண்ணிக்குவா... அதுக்கு என்ன காரணம்னு நிைனகிறிங்க? அவ சந்ேதாஷத்துக்கா அந்தப் ெபல்லி? இல்லேவ இல்ைல. அவ தனிமரமா இருந்தா நான் வருத்தப்படுேவனாம். பிச்சி, எனக்காக இவ்வளவு ேயாசிக்கிறவ அவதான் என் சந்ேதாஷம்னு உணர மறுக்குறா”
சரயுவுக்கு
பிரசவ வலி வந்துவிட்டெதன்று ராம் உணGந்ததும்
மருத்துவமைனக்கு ெசல்ல ேதைவயானைத எடுத்து ைவக்க ஆரம்பித்தான். அடுத்தடுத்து இடியாய் வந்த வலியிைனப் ெபாறுத்துக் ெகாண்டாள். "அணுகுண்டு, எம்ெபட்டில ஒரு கவG இருக்கும் எடுத்துத்தாேல" ெவளிேய டாக்ஸி
நின்றுக் ெகாண்டிருக்கிறது இப்ேபாெதன்ன கவG என்று
எrச்சலாய் பாGத்தான். "எல்லாத்ைதயும் எடுத்து வச்சுட்ேடண்டி. ேநரமாவுது சாமி கும்முட்டுட்டு ெகளம்பலாம்" "ப்ள Iஸ் எடுேல..." ெகஞ்சியவைள ேகாபிக்க மனமின்றி அவள் ேகட்டைதத் தந்தான். "நI ஒரு நிமிசம் ெவளிய இேரன்" பல்ைலக் கடித்துக் ெகாண்டு அைறைய விட்டு ெசன்றான். சைமயலைறயில் தண்ணGI அருந்திவிட்டு சரயுைவ அைழக்க வந்தவனுக்கு அவள் ெமலிதான குரலில் ேபசுவது அந்த இரவு ேநரத்தில் ெதளிவாகக் ேகட்டது. "விஷ்ணு.... ெராம்ப வலிக்குதுடா... உயிேர ேபாவுற மாதிr இருக்கு. நமக்கு ைபயன்தான் ெபாறக்கப் ேபாறானாம் நம்ம டாக்டG ேசதுராம்
கண்டுபிடிச்சு
ெசால்லிட்டாரு. நான் ேபரு கூட வச்சுட்ேடன். அபிமன்யு. சித்ராங்கதாேவாட மகன் பாப்ருவாகணன் அGஜுனைனக் ெகான்னுடுவான்னு அன்ைனக்கு ெசான்னல்ல. நம்ம மகனுக்கு அந்தப் ேபG 316
ேவணாம். இந்தச் சித்ராங்கதாவும் அபிமன்யுவும் எப்ேபாதும் எங்க அGஜுனனுக்குத் துைணயாேவ இருப்ேபாம். அவைன நிைனச்சுட்ேட இருப்ேபாம். அணுகுண்டு என்ைன உயிரா பாத்துக்குறான். ஆனாலும் அம்மா ெசய்யுற உப்புமாைவத் திட்டிக்கிட்ேட சாப்புடனும், அப்பா மடில உக்காந்து கருப்பட்டிக் காப்பி குடிக்கணும், எல்லாத்துக்கும் ேமல நI என் பக்கத்துல இருக்கணும்னு ஏக்கமா இருக்கு. நானும் உன் ெபாண்டாட்டிதாேன, எனக்கு மட்டும் உன் கூட இருக்கணும்னு
ஆைச இருக்காதா... “
வயிற்றில் எட்டி உைதத்தைதப் ேபான்ற வலியில் ஒரு நிமிடம் துடித்துப் பின்
சமாளித்தாள். ஜிஷ்ணுவின் உைடையக் கன்னத்ேதாடு அைணத்து
ஆறுதல் ேதட முயன்றாள். “என் வலிய ெவளில காமிச்சா அணுகுண்டு பயந்துக்குவான். அதனால அடக்கிட்டு இருக்ேகன். பிரசவம் மறுெபாறப்பாேம ேகாவில்ல ஒரு அம்மா ெசான்னாங்க. நிஜம்தான் ஒவ்ெவாரு வலி எடுக்குறப்ைபயும் சாமிக்குப் பக்கத்துல ேபாயிட்டு வராப்புல இருக்கு. ஒரு ேவள நான் சாமிகிட்ட ேபாயிட்ேடன்னா,
இன்ெனாரு ெசன்மம் நான் மறுபடி ெபாறந்து வந்து, உனக்காகக் காத்திருப்ேபன் அப்பவும் ேசராம இருவரும் பிrயணும்னா, ெபாறக்காம ேபாயிடுேவன்"
சரயுவின் ேபச்ைசக் ேகட்டு அைறக்கு ெவளிேய சத்தமில்லாமல் அழுதான் ராம். விஷ்ணுைவ இந்த அளவுக்குக் காதலிக்கும் ைபத்தியக்காr சரயுைவக் கடிந்து ெகாள்ள மனதின்றி 'அந்தப்பய இவள எப்படி மயக்கி வச்சுருக்கான் பாேரன்' என்று அதற்குக் காரணமானவைனத் திட்டினான்.
நல்லபடியாய் ெபற்றுப் பிைழத்து வந்து ேசGந்தாள் சரயு. ஆனால் அடிக்கடி விஷ்ணுைவ நிைனத்துக் கண்ணGI உகுப்பவைள சமாதனப்படுத்த தாைய அைழத்தான். ெபாற்ெகாடி ேபாGக்ெகாடி ஏந்தாத குைறயாய் வந்தாG.
"டாக்டருக்கு படிச்சுட்ட ஏத்தமால, அம்ைமட்ட கூடத் தகவல் ெசால்லாம பிரசவம் பாத்திருக்க?" என்று வருந்திய தாைய சமாதானப்படுத்தினான்.
317
அங்கிருந்தவGகள் அைனவரும் ராமின் மைனவி சரயு, மகன் அபி என்று நிைனத்துக் ெகாள்ள, ராமும் அைத மாற்ற முயலவில்ைல. அவGகளுக்கு மிக ெநருங்கிய குடும்பத்துக்கு மட்டுேம ராம்-சரயு நண்பGகள் மட்டுேம என்ற உண்ைம ெதrயும்.
முரட்டுக் குழந்ைத சரயுைவயும், அவள் வயிற்றில் உதித்த கட்டித்தங்கத்ைதயும் காக்கும் ெபாறுப்ைப ராமும் ெபாற்ெகாடியும் ஏற்றுக் ெகாண்டனG. தாயும் மகனும் இளவரசன் அபிக்கு ெசய்யும் ேசைவகைள ரசிக்கும் சரயு, இரவு மட்டும் மகைனத் தாலாட்டித் தூங்க ைவப்பாள். நான் ெசய்யுேறேன என்று நச்சrத்த ராமிடம் "விஷ்ணு தினமும் பாப்பாவத் தாலாட்டு பாடித் தூங்க ைவக்க ெசால்லிருக்கான்" என்று உணGச்சியில்லாத குரலில் ெசான்னாள். "விஷ்ணு விஷ்ணு விஷ்ணு... எப்ேபாதும் உனக்கு அவன் ெநனப்புத்தானா? சரெவடி, நல்லா நிைனவுல வச்சுக்ேகா... அவன் உன் டீன்ஏஜ் க்ரஷ்.... அவ்வளவுதான்... அவன் ேபைரேய ஜபம் பண்ணிட்டு, மனசுக்குள்ள அவன் கூட கற்பைனலேய குடும்பம் நடத்தி, அவன் டிரஸ் எடுத்து ைபத்தியம் மாதிr ேபசிட்டு, ேவணான்டி.... நிஜத்துக்கு வா... " ேகாவமாய் திட்ட ஆரம்பித்தவன் ெகஞ்சிக் ேகட்டான். பதிேல ெசால்லாமல் இருகினாள் சரயு. தளிG நைட நடக்க ஆரம்பித்திருந்த அபிைய அைழத்துக் ெகாண்டு குடும்பத்துடன் அருகிலிருக்கும் பாGக்குக்கு ெசன்றாGகள். அங்கிருக்கும் அவன் வயைத ஒத்த மற்ற சிறுவGகளுடன் ஆGவமாய் விைளயாடினான் அபி. "ம்மா, ம்மா" எனும் அவனது மழைலைய ரசித்துக் ேகட்டாள் சரயு. அங்கு சில சிறுவGகள் தங்கள் தந்ைதயுடன் விைளயாடுவைத ேவடிக்ைக பாGத்தவாறு மண்ைண ேநாண்டிக் ெகாண்டிருந்தான்.
"சரெவடி, என்ன இருந்தாலும் ேதாட்டக்காரனுக்கு டிமிக்கி ெகாடுத்துட்டு, மாமரத்துல ஏறி மாம்பழம் பறிக்குறதுல இருக்குற த்rல் இருக்ேக... " ராம் மலரும் நிைனவுகளில் அமிழ,
318
அல்லித்தண்டு கால்களால் அழகாய் நடந்து வந்த அபி, தாழம்பூ ைககளால் ராைமக் கட்டிக் ெகாண்டு, கமலப்பூ கண்ைண விrத்து "ப்பா" என்றான். தாய்தான் தந்ைதைய அைடயாளம் காட்ட ேவண்டும். அபாக்கியவதிக்குப் பிறந்த பிள்ைள, தாேன ஒருவைனத்
தந்ைதயாக
உருவகித்துக் ெகாண்டது. ராமுக்குக் கண்கள் கலங்க, சரயுவுக்கு இதயம் ெநாறுங்க, ெபாற்ெகாடி விம்மினாG. "எட்டி சரெவடி, புள்ள ராசுவ அப்பனா பாக்க ஆரம்பிச்சுடுச்ேச... அேதாட ஏக்கம் உனக்குப் புrயைலயா... ஒரு தாய் ெசால்லக் கூடாதுடி இருந்தாலும் ெசால்லுேறன். என் வம்சத்த விருத்தி பண்ண எம்மவனக் கல்யாணம் பண்ண ெசால்லல. எனக்கு அபிதான் ேபரன். நாைளக்கு அப்பனப் பத்தின உண்ைம ெதrஞ்சு இந்தக் குட்டிப்ைபயன் மனெசாடிஞ்சு ேபாவக்கூடாதுடி"
"அத்த, அணுகுண்டு சிண்டுக்கு அப்பான்னா, எனக்கு அம்மா. எனக்கு பிரசவம் பாத்தது ேவணும்னா டாக்டG ராமா இருக்கலாம். மசக்ைகயா இருந்தப்ப கண்ணா என்ைன கவனிச்சு, அழுற பிள்ைளக்கு ராத்தூக்கம் முழிச்சு, குழந்த அசிங்கம் பண்ண துணிைய அருவருப்பில்லாம துைவச்சு. இப்படி ெசால்லிட்ேட ேபாவலாம். எங்கம்மா சாவல, அணுகுண்டு உருவத்துல வந்திருக்கு" உணGச்சிகைள அதிகம் ெவளிப்படுத்தாத குரலில் ெசான்ன சரயுவின் ைககைள அழுத்தமாய் பிடித்து, முதுகில் தட்டி சமாதனப்படுத்தினான்.
"அம்மா, இவ நான் மனசார இன்ப துன்பத்ைத மைறக்காம பகிGந்துக்குற உயிG ேதாழைம, பாடம் ெசால்லிக் ெகாடுத்த
ஆசான். என்ைன கிண்டல்
பண்ணுறவங்கைளத் துைவச்சு எடுத்துருவா. என்ைனக் காவல் காத்ததில் ஒரு தகப்பன். தினமும் சத்துணவு வாங்கி சாப்பிடுேவன்னு தாேன ெநனச்ச. நான் இவேளாட சாப்பாட்டத்தான் சாப்பிடுேவன். இவ என்ேனாட சத்துணவு வாங்கி சாப்பிடுவா. காைலல நான் சாப்பிட்டிருக்க மாட்ேடன்னு ெதrஞ்சு பலகாரத்ைத வாங்கி கிளாஸ் ஜன்னல் வழியா என் ேமல தூக்கிப் ேபாட்டுட்டு ேபாவா. என் பசியறிஞ்சு உணவு தந்த தாய். எல்லாத்துக்கும் ேமல அவங்கம்மா சாவும்ேபாது தந்தைத மனசார என் நல்வாழ்க்ைகக்காகத் தாைரவாGத்துத் தந்த ெதய்வம். இவைள பயபக்திேயாடதான் பாக்க முடியுது. இவகூட என்னால குடும்பம் நடத்த முடியாதும்மா" தனது எண்ணத்ைதத் ெதளிவு படுத்தினான். 319
அழுத கண்கள் சிவக்க சைமயலைறைய சுத்தம் ெசய்த தாயிடம் ெமதுவாக "அம்மா, அவ சித்ராங்கதாம்மா ஒேர நாள் அGஜுனேனாட வாழ்ந்து அவைனேய மனசில் சுமக்கும் ேதவைத. அவ குடுத்த வாழ்வுதான் நம்ம வாழ்க்ைக. அைத அவளுக்காக வாழ்ந்தா என்ன தப்பு. ெபாண்டாட்டி பிள்ைளன்னு இருந்தாத்தான் நல்ல ைலப்பா. என் ேமல உயிைர வச்சிருக்கும் அம்மா, எனக்காக உயிைரயும் ெகாடுக்கும் ேதாழி, கட்டிக்கரும்பாட்டம் இனிக்கிற மகன். இப்படித் தானாேவ அம்சமா அைமஞ்ச அழகான குடும்பம். என்ைன விட அதிGஷடசாலி யாருன்னு ெசால்லு" தாைய சமாதனப் படுத்தினான். சரயுவின் அைறயிலிருந்து கசிந்த தாலாட்டு அவGகள் கண்ணில் கங்ைகையத் ேதாற்றுவித்தது.
சின்னஞ் சிறு கண்மலG, ெசம்பவள வாய்மலG சிந்திடும் மலேர ஆராேரா வண்ணத் தமிழ் ேசாைலேய மாணிக்க மாைலேய ஆrேரா அன்ேப ஆராேரா
பாப்பா உன் அப்பாைவப் பா)க்காத ஏக்கேமா பாய்ந்ேத மடிதனில் சாய்ந்தால்தான் தூக்கேமா தப்பாமல் வந்துைன அள்ளிேய எடுப்பா) தாமைர கன்னந்தனில் முத்தங்கள் விைதப்பா) குப்ைபதனில் வாழும் குண்டுமணிச்சரேம குங்குமச் சிமிேழ ஆராேரா வண்ணத்தமிழ் ேசாைலேய மாணிக்க மாைலேய ஆrேரா ஆராேரா
அத்யாயம் – 60 கூப்பிடு தூரத்தில் நின்றது ஜிஷ்ணுவின் வாழ்க்ைக. Now she's here, shining in the starlight Now she's here, suddenly I know
If she's here, it's crystal clear
320
I'm where I'm meant to go And at last, I see the light And it's like the fog has lifted And at last, I see the light And it's like the sky is new And it's warm and real and bright And the world has somehow shifted ஜிஷ்ணு முதன் முதலில் வாங்கித் தந்த புலி ெபாம்ைமையத் தூக்க முடியாமல் தரதரெவனத் தைரயில் இழுத்து வந்து ‘த்ைதகத்’, ‘ப்பு..ல்லி’ என்று பாட்டி ெபாற்ெகாடிையயும், தனது தத்துத் தந்ைத ராைமயும் பயப்படுத்தி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தான் அபிமன்யு.
யாG ெசய்த குற்றம் இது? எந்த ெஜன்மத்தில், யாG குடிைய அவன் ெகடுத்தான். அவனது ெசல்வமகள் சந்தனா, அன்ைன தந்ைத இருவரும் உயிேராடு இருந்தும், ெதாைலதூரத்துப் பள்ளி விடுதியில் அனாைதையப் ேபால் வாழ்கிறாள்.
ராஜ வாழ்க்ைக வாழ ேவண்டிய காதல்கண்மணி
சரயு, அவன் கண்ணில்
படக்கூடாெதன்று மைறந்து ஒளிந்து, வயிற்றுபாட்டுக்காக மாதச் சம்பளம் வாங்கி வாழ்க்ைக நடத்துகிறாள். கட்டிய கணவனிருந்தும், கூடப் பிறந்தவGகளிருந்தும் ராமும் சரயுவும் தனித்தனியாக பிரசவம் பாGத்துக் ெகாண்டு, ெதrயாத ஊrல் ைகக்குழந்ைதயுடன், அதற்குத் தந்ைத யாG என்று உrைமேயாடு ெவளிேய ெசால்ல முடியாமல், இருவரும் வாரக் கைடசியில் கூட ேவைல பாGத்து நிைனக்கேவ மனது ஆறவில்ைல.
தன்னுைடய ெடனிம் ஜIன், அGமானி டீஷGட்டுடன் சிண்டுவின் இரவு உைடயும், சரயுவின் அலுவலக உைடையயும் ஒப்பிட்டான். அவன் புைகக்கும்
சிகாrன் விைல, அவன் மைனவி மகனது உைடயின்
விைலைய விடப் பலமடங்கு அதிகம். தங்கத் ெதாட்டிலில் தாமைர இதழ் பரப்பி, தந்ைதயின் தாேலேலா ேகட்டு உறங்க ேவண்டிய இளவரசன், அப்பாைவக் காணாமல் ஏங்கி இருக்கிறான். ரம்பத்தால் யாேரா வலிக்க வலிக்க இதயத்ைத அறுப்பைதப் ேபால் உணGந்தான். 321
எதிrயாய் எண்ணிய ராம் என் மைனவி சரயுவின் ேதாழன் அணுகுண்டு, என் குடும்பத்தின் காவல் ெதய்வம். அவன் தாய் சரயுவுக்குப் ெபறாத தாய். எல்லாவற்றிற்கும் ேமலாய் அபிமன்யு, அபிமன்யு தாரணிக்ேகாட்டா என் மகன், எங்கள் காதலுக்கு சாட்சியாய் பிறந்தவன்.
எrகின்ற ெநருப்பு எப்படி குளி) மைழயாய் மாறியது? ெகால்லும் விஷம் எப்படி அமி)தமாய் மாறித் தித்திக்கிறது? உயி) வலி இன்பமாய் இனிப்பெதப்படி? உண்ைமயான காதல் ஒன்றால் மட்டுேம இெதல்லாம் சாத்தியேமா?
அன்பின் தாக்குதல் தாங்க முடியாமல் ெநஞ்சில் குமுறும் அதிGச்சியுடன் சிைலயாய் சைமந்திருந்தான் ஜிஷ்ணு.
சரயுவின் காதல்பrைச, அவGகள் அன்புக்கு சாட்சியாய் காதல் வானில் முைளத்த அந்தத் திங்கைள, ‘ப்பு..ல்லி’ எனும்ேபாது சுளித்த அவனது ெசவ்வாைய, குறும்பாய் சிrத்த நட்சத்திரக் கண்கைளக் கண்டு கண்கள் கலங்கிய ஜிஷ்ணு, அள்ளி அைணத்து மகனின் தாமைரக் கன்னங்களில் ஆேவசமாய் முத்தங்கைள விைதத்தான்.
“அபி, நா ெகாடுகு.... Precious gift from my angel.... என்ைனத் ேதடுனியா புஜ்ஜி. இந்தக் கண்ணு அப்பாைவத் ேதடுச்சா.... நான் பாபிரா, எவ்வளவு நாைள மிஸ் பண்ணிட்ேடன்.... உங்கம்மா என் சந்ேதாஷத்துக்காக ேவற கல்யாணம் ெசய்திருப்பான்னு ெநனச்ேசன். எனக்காக, என் சந்ேதாஷத்துக்காக நIயும் அவளும் தவம் ெசய்துட்டு இருந்திருக்கிங்க... இப்படியும் அதிசயம் நடக்கலாம்னு எனக்கு ேதாணாம ேபாச்ேச... உங்கைளக் கஷ்டப்பட விட்டுட்ேடேன...” ேசாபாவில் அபிைய அமரைவத்து, தைரயில் மண்டியிட்டு அவனது ெவண்பஞ்சுப் பாதங்களில் முத்தங்கள் பதித்தான். 322
அப்பாவின் கண்களில் வழிந்த கண்ணைரத் I துைடத்து விட்ட அபி, “புவGபாய்... ெபய்னிங்” என்று ேகட்க
“அவுனு, இக்கட” என்று இதயத்ைத சுட்டிக் காட்டினான் ஜிஷ்ணு.
வலித்ததாய் காட்டிய இடத்தில் முத்தம் பதித்த அபி. “வலி ேபாச்சா” என்று ேகட்க.
“ேபாயிந்தி... சால ஆனந்தங்க உந்தி” என்றான் கண்களில் ெபருகிய நIைர கட்டுப்படுத்த வழியின்றி. மகனின் முத்தம் தந்த ஆனந்தத்தால் மனம் ஜிலு ஜிலுெவன சிலிGத்தது.
அவனது ேதாளின் இருபுறமும் ைககைள ைவத்தபடி அவனருேக நின்றனG சரயுவும், ராமும். சரயுவின் உைடையப் பிடித்து அருகில் இழுத்து, அவள் இடுப்ைப வைளத்துக் கட்டிக் ெகாண்டு, வயிற்றில் முகம் புைதத்துக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு. அவன் ேதாள்கள் குலுங்குவதிலிருந்து உணGச்சி வயப்பட்டிருக்கிறான் என்று அைனவரும் உணர, சரயு ஜிஷ்ணுவின் தைலையக் ேகாதியபடிேய கண் மூடி முகம் இளக நின்றாள்.
"அழுவாத விஷ்ணு... நI அழுவுறத என்னால தாங்கேவ முடியாது. இதுக்குக் காரணம் நாந்தான்னு என் மனசு குத்துது" கலக்கமான குரலில் ெசான்னாள்.
சில நிமிடங்கள் கழித்து நிமிGந்தவன் "இது அழுைக காது. ெதாைலஞ்சு ேபாயிட்டதா ெநனச்ச என் வாழ்க்ைக வட்டியும் முதலுமா திரும்பக் கிைடச்சிருக்ேக. அைத நிைனச்சு சந்ேதாஷக் கண்ணGரா... I வருத்தேமா சந்ேதாஷேமா உன்கிட்ட மட்டும்தாேன நான் மனசுவிட்டு ெசால்ல முடியும்... எனக்கு ேவற யாரு இருக்கா?"
323
“ெசால்லு விஷ்ணு... உன் குரைலக் ேகக்க தவம் ெசஞ்சுட்டிருக்ேகன்” சைளக்காமல் அவனது கண்கைள தனது உைடயால் துைடத்து விட்டபடி பதிலளித்தாள் சரயு.
ெபாற்ெகாடி வாயிலிருந்து எழுந்த ேகவைலக் கட்டுப்படுத்தியபடி முந்தாைனயால் கண்கைளத் துைடத்தாG. ராம் அறியாமேலேய அவன் கண்களில் கண்ணGI வழிந்தது. அதில் ஜிஷ்ணு ேமல் அவன் ெகாண்டிருந்த ேகாவமும், ஆதங்கமும் கூடக் கைரந்து ஓடியது.
ராம் அழுவைதப் பாGத்த அபிக்கும் அழுைக வந்தது. உதடுகைளப் பிதிக்கியபடி "ப்பா, ேநா" என்றபடி தாவி அவனிடம் ெசன்றான்.
"சிண்டு எனக்கு ஒண்ணுமில்லடா... ப்பா ைபன்... அழக்கூடாது... என் கண்ணுல்ல... " என்று அவைனத் தூக்கி சமாதனப் படுத்தினான். ராம் முகம் ெதளிவாக இருப்பைதப் பாGத்த அபியின் முகமும் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் இயல்புக்குத் திரும்பியது.
"அவன் அப்பா பய்யன்" ெமதுவாய் ஜிஷ்ணுவின் காதில் ெசான்னாள்.
குழந்ைத கலங்குவைதக் கண்டு அைனவரும் தங்களது உணGவுகைளக் கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டனG. சரயுவின் உைட, இைட முழுவதும் ஜிஷ்ணுவின் கண்ணரால் I நைனந்திருந்தது.
"ஏண்டா விஷ்ணு, ேடன்க் எதுவும் கட்டி வச்சிருக்கியா.. ெநனச்சவுடேன கண்ணுல கடகட-ன்னு தண்ணி ெகாட்டுது" ெசல்லமாய் கடிந்துக் ெகாண்டாள்.
324
“ெதrயுதுல்ல... இனிேம என்ைனக் கண்கலங்காம பாத்துக்ேகா....” என்று கிைடத்த ைசக்கிள் ேகப்பில் இனிேமல் உன்ைனப் பிrயேவ ேபாவதில்ைல என்ற தனது முடிைவத் ெதளிவாய் ெசான்னான் அந்தத் திருடன்.
ெபாற்ெகாடி சிறிய ெவள்ளிக் கிண்ணத்தில் பால் சாதத்ைதயும் ஸ்பூைனயும் சரயுவின் ைகயில் தந்து அபிக்கு உணவூட்டும் ேநரம் வந்தைத நிைனவு படுத்தினாG. ராமின் மடியில் உrைமேயாடு அமGந்திருந்த அபிையக் கண் நிைறய ஏக்கத்ேதாடு பாGத்தான் ஜிஷ்ணு.
‘இவ்வளவு நாளா அபிைய மிஸ் பண்ணிட்ேடேன... எங்க குழந்ைதைய எப்படிெயல்லாம் வளக்கணும்னு கனவு கண்ேடன். இப்ப இவன் ெபாறந்தேத அறியாமப் ேபாேனேன. என்ைன புது ஆள் மாதிr பாக்குறான். ராம்கிட்ட காமிக்கிற ஒட்டுதல் என்கிட்ேட இல்ைல. அம்மா மகன் ெரண்டு ேபருக்கும் என்ைன விட அணுகுண்டு ேமலதான் அட்டாச்ெமன்ட் அதிகம்’ மனதினுள் புலம்பினான். அவனது கண்களில் ெதrந்த ஏக்கத்ைதப் பாGத்த ராம், அபிைய ஜிஷ்ணுவின் மடியில் அமர ைவத்தான்.
"நம்ம வட்ல I இனிேம யாரவது அழுதா அப்பா பாட்டுப் பாடிடுேவன்" அபிைய மிரட்டினான் ராம்
"ப்பா ேநா ேநா..." என்று பதறிய அபி காைதப் ெபாத்தியபடி ஜிஷ்ணுவின் மாGபில் முகத்ைதப் புைதத்துக் ெகாண்டான். ஆைசேயாடு மகைன உச்சி முகGந்தான் ஜிஷ்ணு.
கனவு காண்பது கண்களின் உrைம. கனவு கைலப்பது காலத்தின் உrைம. சிைதந்த கனைவ ேச)த்து ேச)த்து அரண்மைன கட்டுதல் அவரவ) திறைம
325
நானும் சிைதந்து ேபான என் கனவுகைள ேதடி எடுத்து அரண்மைன கட்டுேவன் உறுதியாய் நிைனத்தான்.
"ஏேல அணுகுண்டு, பாட்டுப் பாடிேய புள்ளய பயப்படுத்திட்டிருக்க... " சரயுவின் குரல் ஜிஷ்ணுைவ நிைனவுலகுக்கு மீ ட்டு வந்தது.
ெபாற்ெகாடியிடம் “உங்களுக்கு நான் ெஜன்ம ெஜன்மமா கடன் பட்டிருக்ேகன்மா....” என்று ஜிஷ்ணு உருக
“அம்மான்னு ெசால்லிட்டிேயப்பா... இெதல்லாம் அம்மாேவாட கடைமதாேன... நாங்க எங்க சரயுைவத்தான் ெபாத்தி வச்சுப் பாதுகாத்ேதாம்... அவ உன் மைனவியா ேபாயிட்டா... இதுல நI நன்றிக் கடன் படேவண்டிய அவசியமில்ைல” என்று அடக்கமாய் புன்னைகத்து அவனது மனைத அமGத்தினாG.
“அணுகுண்டு.... உனக்கு எப்படிடா நன்றி ெசால்ேவன். ஒரு தாயா
மாறி
என் மைனவிக்கு எல்லாமும் ெசஞ்சிருக்க.. என் மகனுக்கு ஒரு தந்ைதயா இருந்து என் இடத்ைத நிரப்பிருக்க... இந்தக் கடைன எப்படிடா அைடக்கப் ேபாேறன்”
“நI கடைன அைடக்க ஒேர ஒரு வழிதானிருக்கு.... என் சரெவடிைய வாட விட்டுறாேத... என்னால தாங்க முடியாது... எங்க ெசாந்தக்காரங்க எங்கைள விரட்டி விட்ட மாதிr ெசஞ்சுட்டிங்கேளடா அனாைதயா சரெவடி வந்தாேளடா... எப்படி உன்ைன நம்பி உன்கூட அவைளயும் சிண்டுைவயும் அனுப்புேவன்” என்று கண்கலங்கினான்.
“உன் சரெவடி எனக்குப் பிராணம். அவைள மனசுக்குள்ள ெபாத்தி வச்சிருக்ேகன். உன் நிைலேயாட அவைளக் கம்ேபG பண்ணாேத. எங்க வட்டுல I அவைள அவமானப்படுத்தினதுக்காக, நான் இன்னும் எங்க வட்டு I வாசப்படி மிதிக்கல. அவளுக்கு ஒரு தூணா நின்னு சப்ேபாGட் பண்ேணன். 326
அவதான் என்ைனவிட்டுப் பிrஞ்சா... எங்க கல்யாணத்ைத முைறப்படி ெரஜிஸ்டG ெசய்துட்ேடன். சரயு எனக்குத் தந்த மிகப்ெபrய தண்டைன என்ன ெதrயுமா... உன்ைனக் கல்யாணம் பண்ணிட்டதா என்ைன நம்ப வச்சது. எவ்வளவு கஷ்டமா இருந்தது ெதrயுமா.... என் சரயு இனி எனக்கு ெசாந்தமில்ைல ெநனச்சு... ஹப்பா என்ன ஒரு வலி ... இப்படிதாேன அவளுக்கும் வலிச்சிருக்கும்... சில நாளா நான் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா ெசத்துட்டிருந்ேதன்"
ெபருமூச்சு விட்டபடி ெதாடGந்தான் " பின்னிையத் தவிர எனக்கும் சந்தனாவுக்கும் ேவற ஆதரவில்ைல. அவைள கவனிக்க வழியில்லாம விடுதில ேசGத்திருக்ேகன். அவளும் என்ைன மாதிrேய எல்லாத்துக்கும் பழகிட்டா... இதுதான் என் நிலைம. நI ஆதரவில்லாம நின்னப்ப கூட உனக்கு உன் அம்மா இருந்தாங்க. நானும் சந்தனாவும் சுயநலம் பிடிச்ச தாய்க்குப் பிறந்த அனாைதகள். அன்புக்காக ஏங்கும் ஆத்மாக்கள். "
சுருக்கமாகச் ெசான்னாலும் அங்கிருந்த அைனவரும் அன்பற்ற அவனது வாழ்க்ைகயின் பயங்கரத்ைத உணGந்தாG, மனம் ேதGந்தாG, கலி(வருத்தம்) தIGந்தாG.
"நாங்க இருக்கப்ப நI எப்படி அனாைதயாவ?" – ராம்
சூழ்நிைலயின் இறுக்கத்ைத இலகுவாக சிrத்தபடி ேகட்டான் ஜிஷ்ணு "அவுனு, என் ேமல நI பயங்கர ேகாவமா இருக்குறதா சரயு ெசான்னா... அதுக்குள்ேள எப்படி மனசு மாறுச்சு”
“இன்னமும் ேகாவம்தான்... இவளுக்காக, இவ சந்ேதாஷத்துக்காகத் தான் உன்ைன மன்னிக்கிேறன். சரயு உடம்பு மாத்திரம்தான் இங்கிருந்தது... அவ மனசு எப்ேபாதும் உன் ெநனப்பிைலேய சுத்திட்டிருந்தது
327
உனக்காக உருகி, உன் அருகைமக்காக மருகி அவ பட்ட கஷ்டத்ைத யாராலடா உணர முடியும். உன்ைனத் தவிர ேவற யாரால அைத நIக்க முடியும்... எனக்கு உன் ேமல ேகாவமும் ெபாறாைமயும் ேபாட்டி ேபாட்டுட்டு இருந்தது. இவைள ெநனச்சுட்டு, இவ ெசான்ன வாGத்ைதைய ேவதவாக்கா எடுத்துட்டு நான் இங்க படிச்சுட்டிருக்ேகன். இவளுக்கு உன் ேமல காதல். நI அவ மனசில் உட்காந்துகிட்ட. நான்தான் சரெவடிைய மிஸ் பண்ேணன். சரெவடி என்ைன மிஸ் பண்ணேவயில்ல. உன்ைன மட்டும்தான் மிஸ் பண்ணிருக்கா" ஆதங்கத்ைதக் ெகாட்டினான். ஜிஷ்ணுவுக்கு ெவகு சந்ேதாசம். அணுகுண்ைட விட அவைனத் ேதடியிருக்கிறாள். நIண்ட காலமாய் அணுகுண்டுக்கு அடுத்துத்தான் நானா என்ற அவனது குைமச்சல் அப்படிேய மைறவைதக் கண்டான். "என் ெபாண்டாட்டி மஹா அழுத்தம். எைதயும் வாய் விட்டு ெசால்ல மாட்டாள். அதனாலேய உன்ைன மிஸ் பண்ணைலன்னு நிைனச்சியா?" அவனது மைனவி சரயு என்று வலியுறுத்தி, அவள் ேமல் உrைம ெகாண்டாடிய விதமும், ைககளில் அபிைய ஏந்தி ெநாடிக்ெகாரு முத்தம் தந்த ஆைசையயும் புன்னைகேயாடு பாGத்தனG அைனவரும். “உன்ைன பாGக்குற சூழ்நிைல வந்தா ஏற்கனேவ கல்யாணமாகி ஒரு குழந்ைத இருக்குறதா ேவஷம் ேபாடணும்னு நானும் சரயுவும் ேபசி வச்சிருந்ேதாம். நI அவேளாட சந்ேதாஷத்துக்காக கல்யாணமாகாதவனா ேவஷம் ேபாட்ட. நாங்க உன்ேனாட சந்ேதாஷத்துக்காக இந்தப் ெபாய் ெசால்லலாம்னு ெநனச்ேசாம். ஆனா அதுகூட உன்ைன பாதிக்கல. உன் மைனவிகிட்ட உன்ைனப் ேபாட்டுக் ெகாடுத்துடலாம்னு ெநனச்சுத்தான் என் பிெரண்ட் மூலமா ஜமுனாைவ காண்டாக்ட் பண்ேணன். அவங்கதான் உங்களுக்கு விவாகரத்தானைத ெசான்னாங்க. அப்படிேய உங்க கல்யாணம் நடந்த சூழ்நிைல முதல்ெகாண்டு ேபசிேனாம். உன் பக்கமும் நியாயம் இருக்குன்னு உணGந்ேதன். அம்மாேவாட கைடசி ஆைசன்னு ஒரு தூண்டில் ேபாட்டு இழுத்துட்டாங்க. எல்லாம் ேநரம்ன்னு தான் ெசால்லணும். ஆமாம் இந்த நாைலஞ்சு நாள்ல நI சரயுட்ட உண்ைமைய ெசால்லிருக்கலாேம”
328
“அவகிட்ட நடந்தெதல்லாம் ெகாட்டனும்னு வந்ேதன். பாGத்த சில நிமிஷத்திேலேய சந்தனா, சரயு ஆன்ட்டிக்குக் கல்யாணமாகி குழந்ைத இருக்குறதா ெசால்லுறா. இவளும் நான் எப்படி வைளச்சு வைளச்சுக் ேகள்வி ேகட்டாலும் ராம் ராம்னு உருகுறா... சரயு ஜமுனாைவப் பத்தி என்கிட்ேட விசாrச்சேபாது கூட ஜமுனாவுக்கு இது ெடலிவr ைடம்ன்னு நூல் விட்டுப் பாGத்ேதன். இவ மூஞ்சீல வழக்கம் ேபால ேநா rயாக்ஷன். ேசா... நான் நல்லா இருக்கனும்ேன ேவற வாழ்க்ைகைய அைமச்சுட்டன்னு முடிவுக்கு வந்ேதன். என் ைடேவGஸ் பத்தித் ெதrஞ்சா வருத்தப்படுவாேள... நான் குடும்பம் குழந்ைதன்னு ஹாப்பியா இருக்குறதா ெநனச்சுக்கட்டும்னுதான் ெசால்லல”
“ஆக ெரண்டு ேபரும் அடுத்தவங்க சந்ேதாஷத்துக்காக ேவஷம் ேபாட்டிருக்கிங்க... ெவr குட்” சிrத்தான் ராம்
“சr ேவஷம் எப்படி கைலஞ்சது”
“சரயுைவப் பாGத்ததும், அவைளப் பத்தின விவரங்கள் ேசகrக்க ெசால்லி ஒரு டிெடக்டிவ் ஏெஜன்சில ெசால்லிருந்ேதன். அவங்களும் விசாrச்சு எனக்கு ஒரு சீல்ட் கவG-ல அனுப்பிட்டாங்க. ஆனா நான் அைதப் பிrக்கல. சரயு நிைலைய மூணாம் மனுஷன் கண் மூலமா பாக்குறைத விட நாேன உணரனும்னு விரும்பிேனன். இன்ைனக்கு நடந்துடுச்சு. இன்ைனக்குத் ெதrயைலன்னா இன்னும் சில நாட்கள் கழிச்சு பிrச்சுப் படிச்சிருப்ேபன்
என் மனசு சரயு இன்னும் உன் மைனவிதான்னு ெசால்லிட்ேட இருந்தது. ேநத்தி எனக்கு சந்ேதகம் உறுதியானது எங்க பின்னியாலதான். என் ெசாந்தக்காரங்களுக்கு நான் ஒரு ஜாலிபாய்ன்னு எண்ணம்தான். நானும் பாGட்டி, டிஸ்ேகாத்ேதன்னு ஒண்ணு விடமாட்ேடன். என் ெமாைபல்ல ஆம்பிைளங்க குரல் ேகட்டைதவிட ெபாண்ணுங்க குரல்தான் அதிகம் ேகக்கும். இது ேபாதாதா ஒருத்தைன ப்ேளபாய்ன்னு முடிவு கட்ட.
329
பின்னிக்கு நான் ஒரு தமிழ்ெபாண்ைணக் காதலிச்சது பத்தி அைரகுைறயாத் ெதrயும். ஆனா அது சரயுதான்னு ெதrயாது. அவங்களுக்கு ெகாஞ்சமா எழுந்த சந்ேதகத்ைதயும் கல்யாணமாகி குழந்ைத இருக்குற ெசய்தி அைடச்சுடுச்சு. ேநத்து இங்க வந்திருந்தவங்க ரூம்ஸ்ல சிங்கிள் காட் இருக்குறைதப் பாத்துட்டு சந்ேதகப்பட்டு என்கிட்ேட ெசான்னாங்க. ”
“ஜிஷ்ணு நI காதலிச்ச ெபாண்ணு சரயுதான்னு நிைனக்கிேறன். நI அவைளப் பாக்குற பாGைவல நட்ைபத் தாண்டி ேவற ஒண்ணு இருக்கு. அவ உன்கிட்ட காட்டுற அக்கைறல ஒரு உrைம இருக்கு. அைதப் பாக்கும்ேபாேத சந்ேதகம் தட்டுச்சு. அவ அப்பா ெமக்கானிக்ன்னு ெசான்னப்ப அந்த சந்ேதகம் உறுதியாயிடுச்சு.
நI உன் விவாகரத்ைத மைறக்கிற மாதிr சரயுவும் ஏேதா ஒரு ெபrய விஷயத்ைத நம்மகிட்ட மைறக்கிறதா படுது... ப்ள Iஸ் நாங்க ட்rப் முடிச்சுட்டு வGறதுக்குள்ள அவகிட்ட மனசு விட்டுப் ேபசு. உன்ேனாட மனசு ெதrஞ்சாத்தான் அந்த அழுத்தக்காr வாையத் திறப்பா. நான் நிைனக்கிறது மட்டும் சrயா இருந்தா உன் முகத்துல மறுபடியும் சந்ேதாஷத்ைதப் பாGப்ேபன்”
சரயு உணைவ சந்தனாவுடன் ேசGந்து பக்கத்து அைறயில் பrமாறிக் ெகாண்டிருந்தேபாது ெமதுவாய் வரலக்ஷ்மி தந்து சந்ேதகத்ைத ெசால்ல, அதுவைர சரயுைவ மைனவியாகேவ பாGக்க விரும்பிய மனைத அடக்கியவன், கட்டுக்கைளத் தளGத்தி கருப்பில் சிவப்புப் பூக்கள் பூத்திருந்த குGத்தி அணிந்த தனது அழகு மைனவிைய நIண்ட நாள் பிrவுக்குப் பின் ரசிக்கத் ெதாடங்கினான். தள்ளிப் ேபாடாமல் அன்ேற ேபசிவிட முடிவு ெசய்தான். உணவுப் பrமாறும்ேபாதும், துணிகைள எடுத்துைவக்கும் ேபாதும் அவைளக் குறுகுறுெவனப் பாGத்தவன், அவளது முகத்திலிருந்து எைதயாவது கண்டுபிடிக்க முடியுமா என்று முயன்று ேதாற்றான்.
இரவு ெதலுகில் ெமதுவாய் சந்தனாவுக்கு கைத ெசால்லித் தூங்க ைவத்த ஜிஷ்ணுைவக் கண்டதும் அபி தவற விட்ட தந்ைதயின் அன்பு பூதாகரமாய் ேதான்றியது சரயுவுக்கு. இதற்குத் தான்தான் காரணம் என்று வருந்தியது 330
அந்தப் ேபைத மனம். தந்ைத யாெரன்று ெதrயாமல் வட்டிலிருக்கும் I ராம்தான் அப்பா என்று சமாதனப் படுத்திக் ெகாண்ட தனது ெசல்வனின் நிைனப்பால் கண் கலங்க, விைட ெபற்றுக் கிளம்பினாள்.
அவளது கண்களில் நIைரக் கண்டு “ஏன்ட்டம்மா? எந்துக்கு ஈ கண்ட்ேலா நIலு? ஏைமந்தி? ” பதறிய கணவன் அவைள தன் ேதாள் சாய்த்துக் ெகாண்டான்.
'அடுத்தவ புருஷன் உன்ைனத் ெதாடக்கூடாதுன்னு ெசால்லிட்டு ேபானிேய பங்காரம்... நI ேவெறாருத்தன் மைனவியா இருந்தா எப்படி என் ேதாள்ல சாஞ்சு உrைமயா கண் மூடுவ' சந்ேதக விைத ெசடியாய் மாறியது ஜிஷ்ணுவின் மனதில்.
ஒரு வினாடி தயங்கியவன் ெமதுவாக அவளறியாமல் அவளது இடுப்பிைன வைளத்து அவள் உணரும் முன் ெநருக்கமாய் அமGந்துக் ெகாண்டான். அவளிடமிருந்து மறுப்பு வரவில்ைல.
சரயு அபிக்குத் தந்ைதயின் அன்பு தன்னால் மறுக்கப்பட்டைத எண்ணிக் கலங்கிய வண்ணமிருந்த சரயுவுக்குத் தன் கணவனின் தIண்டல் தப்பாகப் படவில்ைல. அவன் ேதாளில் சாய்ந்தவள், 'விஷ்ணு, அபி நம்ம மகன்.... நம்ம அன்புக்கு சாட்சியா ெபாறந்தவன்.... நானும் அவனும் உன்ைன எவ்வளவு ேதடுேறாம் ெதrயுமா... இப்ப சந்தனாவுக்குக் கைத ெசான்னிேய அது மாதிr எங்களுக்கும் கைத ெசால்லுறியா?' மனதினுள் குமுறினாள்.
ஆனால் பிrவுத் துயrல் ெகாந்தளித்த ஜிஷ்ணு நிைல தடுமாற சரயுவின் வாயிலிருந்து அவேள அறியாமல் வந்துவிட்ட விஷ்ணு என்ற ஒரு வாGத்ைதேய ேபாதுமானதாக இருந்தது. புயல் ேவகத்தில் அவள் முகம் முழுவதும் தன் இதழ்களால் ேகாலம் ேபாட்டுவிட்டான்.
331
முதல்நாள்
நிைனவில் ஆழ்ந்திருந்தவைன ெபாற்ெகாடியின் குரல்
கைலத்தது.
“விருந்து தயாG. சாப்பிட வாங்க மாப்பிள்ைள” என்று அைழத்தாG. அபிக்கு உணவிைன ஊட்டி முடித்திருந்த சரயு, அவைனத் தூங்க ைவக்க அைறக்குத் தூக்கி ெசன்றுவிட, ெமலிதான தாலாட்டுப் பாட்டு சத்தம் ேகட்டு தவிப்பாக கண்களால் வடு I முழுவதும் துழாவினான் ஜிஷ்ணு.
“அந்த ரூம்ல ேபாய் முகம் கழுவிட்டு சாப்பிட வா... அபி ைநட் பாத்ரூம் விடணும். இல்ைலன்னா
ெபட்ைலேய ேபாய்டுவான். சில சமயம்
அழுவான். அவன் அழுதா சரயுைவ எழுப்பாேத... அவ ைநட் சrயா தூங்க மாட்டா... ெராம்ப கஷ்டப்படும்ேபாது ேவற வழிேய இல்லாம மாத்திைர தந்துடுேவன். அப்படியும் நடுவுல முழிப்புத் தட்டினா ,உன்ேனாட டிெரஸ்ைஸ பாGத்துட்டு, நI கட்டின பாசிமணித் தாலிையப் பாGத்துட்டுப் பித்துப் பிடிச்ச மாதிr உக்காந்திருப்பா... நI வந்தது எனக்கு ெராம்ப சந்ேதாஷம்.... இனிேமலாவது அவளுக்கு தூங்குற வரம் கிைடக்கட்டும். நான் ஹால்லதான் படுத்திருப்ேபன். பிரச்சைன எதுவும் பண்ணான்னா என்ைனக் கூப்பிடு... “
சரயுைவப் பத்தி ேகட்டதும் அவளது அைறக்கு ேவகமாய் நடக்கத் ெதாடங்கிய ஜிஷ்ணுவிடம்
“விஷ்ணு எனக்குப் பயங்கர பசி. நI பத்து நிமிஷத்துல ைடனிங் ேடபிள்க்கு வரல... நானும் அம்மாவும் சாப்ட்டுட்டு படுத்துருேவாம். அப்பறம் உன் ெபாண்டாட்டிதான் உனக்குப் பrமாறணும்” என்று எச்சrத்ேத அனுப்பினான்.
332
“ராசு மாப்பிள்ைளட்ட மrயாைதயா ேபசுடா.... முதல் முைறயா வட்டுக்கு I வந்திருக்காG. கூட ேசGந்து சாப்பிடாட்டி மrயாதயா இருக்குமா... அவருக்காக ெகாஞ்ச ேநரம் காத்திருக்க மாட்டியா?”
“யம்மா... ெரண்டும் ஊG சுத்திட்டு, ெசைமயா வயத்துக்குத் தIனி ேபாட்டுட்டு வந்திருக்குங்க. இதுங்கைள நம்பி உட்காந்ேதாம் நமக்குக் கால டிபன்தான் சாப்பிட முடியும். நம்ம சாப்பிட்டதும் பிrட்ஜ்ல எல்லாத்ைதயும் எடுத்து வச்சுட்டு ேபாயிப் படு” கிண்டலாய் ெசான்னான் ராம்.
தூங்காமல்
விடுதி அைறயில் புரண்ட சந்தனாவிடம் வினவினாG
வரலக்ஷ்மி “என்னடா கண்ணா... ஜிஷ்ணு நாைளக்கு இந்ேநரம்
நிைனவு வந்துடுச்சா...
நாணா கூட இருக்கலாம்... இப்ப ேவணும்னா ேபான்
பண்ணி ேபசுறியா...” “நாணம்மா... ஹGஷாைவ அங்கிளும் ஆன்ட்டியும் எப்படி கவனிச்சுக்குறாங்க... ெரண்டு ேபருக்கும் அவன் ேமல ெராம்ப அன்பில்ல” அவளது ஏக்கம் ெவளிப்பட கலங்கினாG வரலக்ஷ்மி.
“அம்மா நிைனவு வந்துடுச்சாரா.... ேவணும்னா ஜமுனாவப் பாத்துட்டு வரலாமா?”
“ேவணாம்
நாணம்மா... நாணாேவாட அன்ைப என்னால பீல் பண்ண
முடியுது. ஆனா அம்மாேவாட என்னால ஒட்டேவ முடியல... அவங்க ேபசுறது, பழகுறது எல்லாம் நம்ம ஊG அம்மா மாதிrேய இல்ல... “ விடுதிப் படிப்பும் சிறு வயதில் ெபற்ேறாrன் பிrவு ஏற்படுத்திய தாக்கமும் சந்தனாவுக்கு வயதுக்கு மீ றிய மன முதிGச்சிையத் தந்திருந்தது.
“அம்மா எப்படி இருப்பாங்கன்னு எனக்கு ஒரு கனவு இருக்கு நாணம்மா... ெபாழுதன்ைனக்கும் நாணா கூட சண்ைட ேபாடாம, எங்க ேமல அன்பா,
333
ஆைசயா, நல்ல பிெரண்டா..... “ ெசால்லிக்ெகாண்ேட ேபானவள் நிறுத்தினாள்
“நம்ம சரயு ஆன்ட்டி மாதிr.... அவங்க என் அம்மாவா இருந்திருந்தா எவ்வளவு நல்லா இருக்கும் நாணம்மா... நம்ம பிஎம்டபிள்யூ ேபானப்ைபயும், அவங்க வட்டுக்கு I ேபானப்ைபயும் எப்படி என்ஜாய் பண்ேணன் ெதrயுமா.... எனக்குக் கைத ெசான்னாங்க, முடிக்கு ஆயில் மசாஜ் பண்ணி ெஹட்பாத் தந்தாங்க, ெவட்டாம வளGத்திருந்த நகத்ைத கவனிச்சு திட்டி நகம் ெவட்டி விட்டாங்க, சிக்ெகடுத்து தைல சீவி விட்டாங்க, டிரஸ் எடுத்து வச்சாங்க, பிடிச்ச சைமயல் ெசஞ்சாங்க, சைமக்கும்ேபாேத
ஊட்டி விட்டாங்க, பாடம் ெசால்லித்தந்தாங்க,
நாணாைவ அன்பா பாGத்துட்டாங்க... அவங்க எங்க கூடேவ இருந்தா, அைதத்தான் கற்பைன பண்ணிட்டு இருந்ேதன்”
‘நானும் உங்கப்பனும் மயங்கின மாதிr நIயும் அந்தக் கள்ளிகிட்ட மயங்கிட்டியா?’ சிrத்தபடி “முதல்ல தூங்குவியாம்... நாைளக்கு ஊருக்குப் ேபானதும் சரயுைவப் பாக்கலாம்” ெசால்லித் தூங்க ைவத்தாG.
அத்யாயம் – 61
இருவாரங்களுக்குப்
பின் தாயின் தாலாட்டு ேகட்டு கண்கள் ெசாக்கி
உறங்க ஆரம்பித்திருந்தான் அபி. ெமதுவாய் சத்தம் கசிந்த அைறக்குள் பூைன ேபால் ெசன்றான் ஜிஷ்ணு. மகைன மடியில் படுக்க ைவத்து தட்டிக் ெகாடுத்தபடி ெமலிதான குரலில் தாலாட்டிக்ெகாண்டிருந்தாள் சரயு. ஜிஷ்ணு ெசான்ன ஒரு வாGத்ைதக்காகத் நாள்ேதாறும் தாலாட்டுப் பாடும் அவன் கண்மணிையப் பாGக்கும்ேபாேத அவளின் கள்ளமில்லா அன்பால் மனம் நிைறந்தது. குதூகலமான குரல் அவளது மனமகிழ்ச்சிையத் ெதள்ளன ெசான்னது. ‘இன்னமும் சந்ேதாஷத்ைதேயா துக்கத்ைதேயா சாமானியத்துல ெவளிய ெசால்ல மாட்டிங்கிறா... நானும் அணுகுண்டும் அவேளாட ெசய்ைகைய வச்ேச புrஞ்சுக்க ேவண்டியிருக்கு’ ெபருமூச்சு விட்டான்.
334
ராராேரா ராராேரா ராrராேரா ராராேரா கண்ணுக்ேகா கண்ெணழுதி கைடக்கண்ணுக்ேகா ைமெயழுதி தூங்காத கண்ணுக்கு துரும்புெகாண்டு ைமெயழுதி உறங்காத கண்ணுக்கு ஓைல ெகாண்டு ைமெயழுதி அன்னம் எழுதி என் கண்ேண அதன் ேமல் புறாெவழுதி தாரா எழுதி என் கண்ேண தாய் மாமன் ேபெரழுதி ெகாஞ்சு கிளிெயழுதி என்கண்ேண குட்டி அம்மான் ேபெரழுதி அஞ்சு கிளி எழுதி என்கண்ேண அய்யாக்கள் ேபெரழுதி பச்ைசக் கிளி எழுதி என் கண்ேண பாட்டன்மா) ேபெரழுதி ராராேரா ராராேரா என் கண்ேண ராrராேரா ராராேரா…
ெமதுவாய் நடந்து அவளருகில் அமGந்து ேதாளில் தனது முகவாைய ைவத்துக் ெகாண்டு மைனவியின் மடியில் உறங்கும் மகைன இைமக்கவும் ேதான்றாமல் நIண்ட ேநரம் பாGத்துக் ெகாண்டிருந்தான். அவன் ஆைச, அவன் கனவு, அவன் தவம் முற்றுப் ெபற்றைதப் ேபான்ற ஒரு உணGவு.
“பங்காரம்... நா ப்ேரயசி” சரயுவின் காதருேக முணுமுணுத்தான்.
335
“விஷ்ணு, ெநசம்மா நI என் பக்கத்துைலேய இருக்கியா” அவள் குரலில் நடுக்கம்.
அவளது நடுக்கம் குைறயாதைதக் கண்டு கலங்கியவன், குறும்புக் குரலில் “எனக்கும் அேத டவுட்தான்... எதுக்கும் க்ளியG பண்ணிக்குேறன்” இடுப்பில் கிள்ள, வலி தாங்காமல் “அய்ேயா.. ைகைய எடுேல” என்று அன்பாக கத்திய மைனவியின் முகத்ைத தன்புறம் திருப்பி, அவளது இதழ்கைள தனது இதழ்களால் ைகது ெசய்தான்.
சில நிமிடங்களில் விடுவித்து “இந்த ஸ்வட்ைட I சாப்பிட்டு நாலு வருஷமாச்சு” மயக்கத்துடன் ெசான்னான்.
“ஏண்டா இப்படிக் காயப்படுத்தி ைவக்கிற” வலியில் சலித்துக் ெகாண்டாள். நிைனவு வந்தவளாக “அன்ைனக்கு உன் வட்டுல, I வலிச்சதா விஷ்ணு.... பச்... உன்ைன ெராம்ப அடிச்சுட்ேடன்ல்ல” தாரணிக்ேகாட்ைடயில் ெடன்னிஸ் ராக்ெகட்டால் தன்ைன அடித்தைத ெசால்கிறாள் என்பது புrந்து
“இல்லரா... ெகாஞ்சம் கூட வலிக்கல...”
பரபரெவன அவனது சட்ைடைய விலக்கிவிட்டு ைககளில் சிலாம்பு குத்திக் கிழித்த இடத்ைதப் பாGத்தாள்.. ஒன்றும் ெதrயவில்ைல.... “இங்கதாேன கிழிச்சது... எனக்கு ெராம்ப கஷ்டமாயிருந்தது... மறக்காம மருந்து ேபாட்டியா...” அந்த இடத்தில் முத்தமிட்டாள். “என் பங்காரத்ேதாட ேகாவம் மாதிrதான் அந்தக் காயமும்... வந்த சுவேட ெதrயாம ஓடிப் ேபாயிடுச்சு.....” சிrத்தான். உண்ைமயாய் ேநசிக்கும் இதயம் உன்ைனக் காயப்படுத்தும் முன்ேப கவைலப்பட்டிருக்கும் 336
கண்ணால் கண்டவன் “சரயு இப்படி முத்தம் கிைடக்கும்னு ெதrஞ்சிருந்தா இன்னும் ெகாஞ்சம் அடி வாங்கியிருப்ேபன்” அவைள வருடியபடி அபிமன்யுைவப் பாGத்தான். “தாங்க்ஸ்டி... உன்ைன மாதிrேய ஒரு மகைனப் ெபத்துத் தந்ததுக்கு”
“டபிள் தாங்க்ஸ் விஷ்ணு, அபிக்கும் சந்துக்கும்.” கன்னத்தில் முத்தமிட்டுவிட்டு மறுபடியும் அவன் ேமல் சாய்ந்து ெகாண்டாள்.
“சந்தனாைவ உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா. அவ எனக்கும் ஜமுனாவுக்கும் பிறந்தவன்னு ேகாவமில்ைலயா” தயக்கத்துடன் ேகட்டான்.
“லூசு, பிள்ைள ெபத்துகிட்ட உன்ைனேய ெகாஞ்சிக்கிட்டிருக்ேகன்... சந்தனா என்ன பாவம் ெசஞ்சா... எல்லாத்துக்கும் ேமல உன் ெபாண்ைண எப்படி என்னால ெவறுக்க முடியும். அவ ேமல ெராம்ப ஆைசயா இருக்கு. ஆனா நாேன ஆம்பள மாதிr சுத்துேவன்னு எங்கம்மா திட்டும்... எனக்கு ெபாம்பைளப் பிள்ைளைய எப்படி வளக்குறதுன்னு ெதrயாேத விஷ்ணு.... நான் அவைளக் ேகாவமா ஏதாவது ெசான்னா நI வருதப்படுவியா”
அவைள ெபண்ெணன்று அவளுக்ேக உணGத்தியவன் அடித்து ெசான்னான். “அெதல்லாம் நல்லாேவ வளப்ப, அம்மாவும் ெபாண்ணும் என்னேமா பண்ணிக்ேகாங்க... என்ைன உங்க விஷயத்துல இழுக்காதிங்க.... என் மகைன ரசிக்க விடுடி” அபிைய கண்கள் வழிேய இதயத்தில் நிரப்ப ஆரம்பித்தான். அவனது பாGைவக் கைலயாதைதக் கண்டவள்
"விஷ்ணு பாப்பா தூங்குறப்ப பாக்கக்கூடாதுன்னு அத்ைத ெசால்லுவாங்க"
"அவுனா... அப்ப பாப்பாேவாட அம்மாவப் பாக்குேறன்" ெமலிதாய் அவளது ெவற்றுத் ேதாளில் இதழ் பதித்தான். பின்னG அவளது முகத்ைத அணு அணுவாய் ரசிக்கத் ெதாடங்கினான், அவன் கண்களின் ரசிப்பு ெகாஞ்சம் 337
ெகாஞ்சமாய் ஆைசயாக
உருமாறி
ஸ்னூக்கG பாலிைனப் ேபால்
உடெலங்கும் ஓடியது. அவனது கணவன் பாGைவையக் கண்ட சரயுவின் உடெலங்கும் கூச்சம் பரவியது.
“ேடய் விஷ்ணு தூண்டி முள்ளு கண்ணழகா தூரத்துல ேபரழகா ஆண்டிப்பட்டி ஆணழகா மூக்கு மட்டும் குைடமிளகா கிராமியப் பாடைலப் பாடியபடி அவன் மூக்ைக நன்றாகத் திருகினாள் “உன் திருட்டுக் கண்ணு என்ைனப்
பாக்கேவயில்ைலன்னு ெசால்லு”
“அது திருட்டுப் பாGைவரா... இப்ப ைரட் ராயலா உrைமேயாட பாக்கப் ேபாேறன்”
தூங்கும் அபியின் தைலமுடிைய பூவால் வருடுவது ேபால் இடக்ைகயால் வருடினான். அதற்கு மாறாக அவனது வலக்கரம் சரயுவின் இடுப்ைப அழுத்தமாய் தடவியது.
"குழந்ைதைய தனியா ெபத்து... வளத்து... எப்படியும் சில ேபராவது அபிேயாட அப்பா யாருன்னு ேகட்டிருப்பாங்கள்ள.... இந்த ேகள்வி வரும்ேபாெதல்லாம் என் ேமல ேகாவமும் வந்துருக்கும்ல்ல... பங்காரம்.... நIக்கு எந்த பாத கலிகியுண்டுந்தி... நன்னு மன்னிச்சுரா”
அவைன இைமக்காமல் பாGத்தாள் உன்ைன எண்ணி முள் விrத்து படுக்கவும் பழகிக் ெகாண்ேடன் என் ேமல் யாரும் கல் எறிந்தால் சிrக்கவும் பழகிக் ெகாண்ேடன் உள்ளத்ைத மைறத்ேதன் உயி)வலி ெபாறுத்ேதன்
338
இைத ெசான்னால் தாங்குவானா?
“உன்ைன எப்படிக் ேகாச்சுக்குேவன் விஷ்ணு.... உனக்கு என் ேமல எப்ப காதல் வந்ததுன்னு எனக்குத் ெதrயாது.... ஆனா பாஸ்கட்பால் ேமட்ச் ேபாது இந்த ராஜா வட்டுக் I கன்னுக்குட்டி, என் கூட சாப்பிடுற ஆைசல, தட்டுல சாப்பாட்ைட வாங்கிட்டு வந்து கிெரௗண்ட்ல நின்னிேய.... அப்பேய விஷ்ணு கல்ெவட்டா என் மனசில் பதிஞ்சுட்டான். அது காதலா? ஆைசயா? அன்பா? எனக்கு இன்னமும் ெதrயல.... என் விஷ்ணுவால என்ைனக் காயப் படுத்த முடியாது. வருத்தப்படுத்த முடியாது. அப்படிேய ெசஞ்சாலும் அவனுக்கு நல்லதுன்னா அைத நான் சந்ேதாஷத்ேதாட தாங்கிக்குேவன். அப்படித்தான் நம்ம பிrைவயும் தாங்கிக்கிட்ேடன்”
அவைள ேமலும் இறுக்கிக் ெகாண்டான்.
“எவ்வளவு ெபrய rஸ்க்ரா.... அணுகுண்டு கGப்பத்ைதக் கைலக்க மருந்து ெகாடுத்ததா வருத்தபட்டான். அைத வாந்தி எடுத்துட்டியாேம... ஏன் சரயு?"
"விஷ்ணு உன் பrைச மறுத்து எனக்குப் பழக்கமில்ைலேய. நI எனக்குப் பrசா தந்த ைசக்கிைள வாங்கி சந்ேதாஷமா ஓட்டிேனன், உன் முத்தத்ைத மனசார ஏத்துகிட்டு என்ைனப் ெபண்ணாய் உணGந்ேதன், நI கிப்டா தந்த படிப்ைப ஆGவமா படிச்சு நல்ல நிைலக்கு வந்ேதன், தாரணிேகாட்ைடல உன் காதேலாட ஒவ்ெவாரு துளிையயும் அனுபவிச்ேசன். நI ெகாடுத்த காதல் பrைச மட்டும் கைலச்சிடுேவனா? அபிைய சந்ேதாஷமா ெபத்துக்கிட்ேடன். ஆைச ஆைசயா வளக்குேறன். அபிையப் பாGத்தா என் நிைனவு உனக்கு வGற மாதிr, உன் நிைனவுதான் எனக்கு வரும். அவேனாட ஒவ்ெவாரு ெசயல்லயும் உன்ைனத்தான் ேதடுேறன். உன்ைன ஒரு ெசகண்ட் கூட நான் மறக்கேவயில்ைல விஷ்ணு."
"சரயு..... அGஜுனன் சித்ராங்கதாைவ ஏத்துகிட்டது ெபrசில்லரா... ஏற்கனேவ கல்யாணமாகிக் குழந்ைத இருந்தாலும் அவைன அவனுக்காகேவ காதலிச்சு, காதல் பrசா அவன் குழந்ைதைய சுமந்து, மனசில அவைனயும் ஒவ்ெவாரு நிமிஷமும் சுமக்குற இந்த சித்ராங்கதாைவப் பாத்து உைறஞ்சு
339
நிக்கிேறன் டாGலிங். இவ்வளவு அன்ைப வச்சுட்டு எப்படிரா என்ைன விட்டுத் தள்ளி நின்ன...."
"சித்ராங்கதா அGஜுனைன விட்டுத் தள்ளி இருந்தா... அவைனேய நிைனச்சுட்டு இருந்தா.... அவனுக்காகேவ வாழ்ந்துட்டு இருந்தா.... அவ அவைன மிஸ் பண்ணல, தினமும் கனவிைலயும் கற்பைனைலயும் அவேனாட குடும்பம் நடத்திட்டு இருந்தா.... அவளுக்கு அந்த சந்ேதாஷம் ேபாதும். அGஜுனனுக்கு இைத அவ ெதrவிக்கணும்னு நிைனக்கல. ஏன் ெசால்லணும்? எதுக்கு ெசால்லணும்? "
"சரயு.... உன் அன்பால என்ைனக் ெகால்லாதடி.... நான் உன்ைன விட்டு இனிேம பிrயேவ மாட்ேடன்...."
சற்று ேயாசித்துப் பாGத்துவிட்டு நைகத்தாள் சரயு “ேநத்துத்தான் உன்ைன உன் குடும்பத்ேதாட சந்ேதாஷமா வாழ ைவக்கணும்னு சபதம் எடுத்திருந்ேதன்” “பரவால்ைலேய.. உன் சபதம் இவ்வளவு சீக்கிரம் நிைறேவறிடுச்ேச.. மக்கு, எனக்கும் சந்துக்கும் இதுதான் குடும்பம்”
தைலயைணக்கு அடியில் சுருட்டி ைவத்திருந்த அவனது பனியைன எடுத்தாள். அதனுள் பத்திரமாக ைவக்கப்பட்டிருந்தது அவன் கழுத்தில் கட்டிய சிவப்புமணித் தாலி. “அன்ைனக்கு தாரணிக்ேகாட்ைடல உன் வட்ைட I விட்டுக் கிளம்புறப்ப பாத்ரூமுல நI கழட்டிப் ேபாட்ட அழுக்கு பனியன். உனக்குத் ெதrயாம திருடிட்டு வந்துட்ேடன்” ரகசியமாய் ெசான்னாள்.
“நான் உன் கல்யாண சாrைய பத்திரமா எடுத்து வச்சிருக்க மாதிrயா... ைநட் அைதக் கட்டிப் பிடிச்சுட்டுத்தான் தூங்குேவன்” பதிலுக்கு அவனும் ரகசியம் ேபசினான்.
340
அவனது உச்சந்தைலயில் முத்தமிட்டு அவளது சந்ேதாஷத்ைதத் ெதrவிக்க, அைத மறுத்து ைகயால் அழித்துவிட்டுக் கன்னத்ைதக் காட்டினான் அந்தக் குறும்பன். அவன் கன்னத்ைதப் பிடித்து வலிக்கும்படி திருகினாள்.
“கல்யாணம் முடிஞ்சதும் உன்கிட்ட சில ேபப்பGஸ்ல ைசன் வாங்கிேனேன நிைனவிருக்கா... என் பிஸிெனஸ், ெசாத்து எல்லாத்திைலயும் அதில் சrபாதி உrைமைய உனக்கு எழுதி வச்சிருக்ேகன். என் ெசாத்துக்களில்
நI
என்ேனாட பாGட்னG. ஆனா என் மனசு மட்டும் முழுசா உனக்கு மட்டுேம ெசாந்தம்”
மனதில் இைறவைன ேவண்டி, கவனமாக சிவப்பு மணிைய அவளது கழுத்தில் அணிவித்தபடி ெசான்னான் “ஈ க்ஷணம் ேகாசம் படின கஷ்டம் ெகான்சம் நன்சம் காது...ப்ராணம் ேபாய்ெயாச்சிந்தி (இந்த ஷணத்துக்கான பட்டக் கஷ்டம் ெகாஞ்சம் நஞ்சமில்ைல. உயிேர ேபாயிட்டு வந்தது)” நிம்மதிப் ெபருமூச்சு விட்டான்.
“ஸ்கூல்ல படிக்குறப்ப பாஸ்கட்பால் ேமல அவ்வளவு ஆGவம். மேனாரமா டீச்சG என்ைன ஒரு வருஷம் டீம்ல ேசத்துக்கேவயில்ல... தினமும் எல்லாப் பிள்ைளங்களும் விைளயாடுறைதப் பாத்து ஏங்குேவன்.. டீச்சG என்ன காரணம் ெசான்னாங்க ெதrயுமா? கஷ்டப்பட்டு கிைடச்சாத்தான் அேதாட அருைம ெதrயும். பிேளயG ஸ்ேடட்டஸ பாடுபட்டு அைடஞ்சிருக்க, இனிேம இந்த விைளயாட்ைட விடமாட்டன்னு ெசான்னாங்க. அேத மாதிrதான் நம்ம காதலும்... ெரண்டு ேபருக்குேம இயல்பாேவ வந்துடுச்சு. ஒரு ேவைள அந்த சின்ன வயசில் ேசGந்திருந்தா, குருடன் காலடில ெகடந்த ைவரப்பாைற மாதிr
நம்ம காதேலாட
மதிப்பும், அன்ேபாட ஆழமும் நமக்ேக ெதrஞ்சிருக்காம ேபாயிருக்கலாம். எப்படிேயா விஷ்ணு... எனக்கு பரம சந்ேதாஷம். இதுவைர பட்ட கஷ்டெமல்லாம் பஞ்சாப் பறந்து மனசு இறகாட்டம் ேலசா இருக்கு” ேபசியபடிேய ேநரம் ேபாகிறேத என்று ஜிஷ்ணுவுக்குக் கவைல. “பங்காரம்... பாGக்ல எனக்கு கிஸ் குடுத்ேதல்ல அப்பயிருந்து உன் நிைனவாேவ இருக்கு... மத்யானம் தூங்கும்ேபாது கனவுல கூட நI முத்தம் 341
ெகாடுத்தேத வருது. அது ஏன்?” சரயு முதல் முத்தம் முடிந்தவுடன் ேகட்ட சந்ேதகத்ைதக் ேகட்டு “என்கிட்ேட அடி வாங்கி நாளாச்சில்ல அதுதான்” என்ற பதிலுடன் அவள் ைகயில்
ெகாட்டு வாங்கினான்.
நிைனவு வந்தவனாக அவனது ேவலட்டில் எப்ேபாதும் குடியிருக்கும் சரயுவினது ெசயிைன அவளது கழுத்தில் ெமதுவாய் பூட்டினான். அவன் முதன் முதலாக சரயுவுக்கு வாங்கித் தந்த அன்புப் பrசு. சிவப்புக்கல் ெபன்டன்ட் தனக்கு ெசாந்தமான கழுத்தில் மறுபடியும் வந்து ெபருைமயில் பிrவுத் துயG நIங்கி பன்மடங்கு பிரகாசத்துடன் ஒளிGவிட்டது. சரயு ஜிஷ்ணுவின் கரங்களில் தனது இதழ்கைள ெமதுவாய் பதிக்க, கள்ளன் ஜிஷ்ணுேவா அவளது இதழ்களில் அழுத்தமாய் முத்திைர பதித்துவிட்டு அவசர அவசரமாய் அவளது ெபன்டன்ட்டில் முரட்டு முத்தம் பதித்து நிமிGந்தான்
ெமதுவாக ஆரம்பித்த அவனது இதழ்களின் ஊGவலம் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் ேவகம் பிடிக்க, மகைன மடியில் ைவத்துக் ெகாண்டு எழவும் முடியாமல், ஜிஷ்ணுைவத் தள்ளியதும் பலன் தராமல் திக்குமுக்காடிப் ேபானாள் சரயு.
"விஷ்ணு ெகாரங்ேக, இப்படியா கடிப்ப"
"ேகாத்தி(குரங்கு) எப்படிடி கடிக்கும்? குக்கா(நாய்) தாேன கடிக்கும்.... ேகாத்தி இப்படி டிரஸ்ைசப் பிராண்டி கிழிக்கும்" கிைடத்த சந்தGப்பத்ைதப் பயன்படுத்த அந்த ெஜாள்ளனுக்கா கற்றுத் தரேவண்டும். "விஷ்ணு அடிச்சுருேவண்டா.... ெராம்ப ேபட் டச் பண்ணுற.... ஏண்டா இப்படி படுத்துற"
"அப்படித்தான்டி ேபட் டச் பண்ணுேவன். பதிலுக்கு ேவணும்னா நIயும் பண்ேணன். என்ன ெசான்ன? ைலட் ஆப் பண்ணா எல்லாப் ெபாண்ணுங்களும் ஒண்ணா? நான் அவ்வளவு சீப் இல்லரா.... எனக்கு இந்த உலகத்திேலேய நI மட்டும்தான் ேவணும். என் ெபட்ரூம் ைலட் ஆப் 342
பண்ணவும், என் ைலஃைப ஆன் பண்ணவும் உனக்கு மட்டும்தான் பவG இருக்கு. நI ேபசினது மனசில இருந்து வரைலன்னு எனக்குத் ெதrயும்... இருந்தாலும் ஒவ்ெவாரு வாGத்ைதக்கும் விதவிதமா தண்டைன ேயாசிச்சு வச்சிருக்ேகண்டி என் சண்டி ராணி"
ெபற்றவGகளின் ேபச்சினால் உறக்கம் கைலந்து அபிமன்யு சிணுங்க, முரட்டுக் கணவைன முைறத்தாள் சரயு. கண்களாேல அவளிடம் மன்னிப்ைப ேவண்டியவன் தாலாட்டும் ேவைலையத் தான் எடுத்துக் ெகாண்டான். வடபத்ர சாயிக்கி வரஹால லாலி ராஜ*வ ேநத்ருனிக்கி ரதனால லாலி முrபால க்rஷ்ணனுக்கி முதியால லாலி ஜகேமலு ஸ்வாமிக்கி பகதால லாலி மாடியிலிருந்து சற்று முன் ஒலித்த தமிழ் தாலாட்ைடக் ேகட்ட ராம், ஜிஷ்ணுவின் சுந்தரத் ெதலுங்கில் ஒலித்த தாலாட்ைடக் ேகட்டபடிேய நிம்மதியாக உறங்கிப்ேபானான்.
"பங்காரம்...." அபிையப் படுக்க ைவத்துவிட்டு தைரயில் படுக்ைகைய விrத்துக் ெகாண்டிருந்த சரயுவின் முதுைக ெசாrந்தான் ஜிஷ்ணு. "நI ெபட்ல படுத்துக்ேகா விஷ்ணு" என்றபடி படுக்ைகயில் படுத்தவைளக் ெகாைலெவறிேயாடு பாGத்தான். "ஒத்து, நான் இங்க தைரல உன் பக்கத்துலதான் படுப்ேபன்" “ெசான்னாக் ேகளு... தைர உனக்குப் பழக்கமில்ைல விஷ்ணு... கட்டில்ல படுத்துத் தூங்கு”
“எனக்கு பாஸ்ெகட்பால் ேகாGட்ல கூடத் தூங்கிப்
பழக்கம்” என்றவன்
அவள் முைறப்ைபக் கண்டவுடன்
343
“ேஹ தப்பாப் பாக்காேத... உன் நிைனவு வரும்ேபாெதல்லாம் தாரணிக்ேகாட்ைடல பாஸ்ெகட்பால் ேகாGட்லதான் தூங்குேவன்” என்று அசடு வழிந்தான்.
"ஓேக.. ேபஸ்கட்பால் ேகாGட்ைலேய தூங்கினவனுக்கு தைரல ெமத்ைத தைலயைண எல்லாம் அதிகம்தான்." துள்ளி எழுந்து கட்டிலில் படுத்தாள். "சr தைரல படுத்துக்ேகா... நான் ெபட்ல படுத்துத் தூங்குேறன்... குட் ைநட்"
கண்ைண மூடிப் படுத்தவைளப் பாGத்து முைறத்தவன், அவனது படுக்ைகயில் முட்டிப் ேபாட்டு அவளது உைடையப் பிடித்து ேகாவமாய் இழுத்தான்.
"நாலு வருஷமா வட்டுக்காரைன I நாய் மாதிr அைலய விட்டுட்டு.... அதுவும் இந்த அஞ்சு நாளும் பக்கத்திேலேய இருந்துட்டு, விரல் கூட படாம, பாGைவையயும் மனைசயும் கண்ட்ேரால் பண்ணி, எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டிருக்ேகன்... இெதல்லாம் உனக்கு விைளயாட்டா.... குட்ைநட் ெசப்பு தாவா.... ெகான்னுடிேவண்டி..." கத்தியவைனப் பாGத்து விழுந்து விழுந்து சிrத்தபடி அவனருகில் படுத்துக் ெகாண்டாள்.
"இப்பத்தான் நI என் பங்காரு தங்கம். இன்ைனக்கு உன்ைன ெதாந்தரேவ பண்ண மாட்ேடன். நIயும் நானும் இந்த ேஹப்பி ெமாெமன்ட்ைட ைடெஜஸ்ட் பண்ண இன்ைனக்கு ஒரு நாள் எடுத்துக்கலாம். எப்ேபாதும் இந்த ெரௗடிெபாண்ணு
என் பக்கத்துைலேய இருக்கணும். இன்ைனக்கும்
ேசGத்து வச்சு நாைளக்கு கவனிச்சுக்குேறன்" ெகாஞ்சினான்.
அவனது கன்னங்கைளப் பிடித்துக் கிள்ளி “விஷ்ணு... இது நிசம்தானா... நI நிஜம்மாேவ என் பக்கத்தில தானிருக்கியா... அப்பறம் வழக்கம்ேபால இதுவும் கனவா இருக்கப் ேபாவுது” நடுங்கிய குரலில் பயத்துடன் ேகட்டாள். அடி ேமல் அடி வாங்கி ரணப்பட்ட இதயத்திற்கு
வசந்தத்ைதக்
கூட வரேவற்கக் கூடத் ெதம்பில்ைல. 344
“நிஜம்தான் டாGலிங்.... நம்ம ெரண்டு ேபருக்கு நடுவுல இருந்த தூரம் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா எrஞ்சு சாம்பலாகிருச்சு” பயம் கைலயாமல் சரயு பாGக்க, “இல்லரா இது ெநனவுதான்... பாரு” என்று ஜிஷ்ணு அவைளக் கிச்சு கிச்சு மூட்டினான்.
ேசாவிகைளக் குலுக்கிப் ேபாட்டாற்ேபால சரயுவின் சிrப்புச் சத்தம் கீ ேழ ேகட்க, “முருகா... சரெவடி சிrக்கேவ மறந்துட்டான்னு ெநனச்ேசேன.... மாப்பிள்ைளையப் பாத்தவுடேன மத்தாப்பா அவ ெமாகம் பூத்துடுச்சு. என் தங்கத்ைத கட்டாயப்படுத்தி ராசுக்குக் கட்டி ைவக்கப் பாத்ேதேன... அப்படி மட்டும் ெசஞ்சிருந்தா மூணு புள்ைளங்க வாழ்க்ைகயும் வணாப் I ேபாயிருக்குேம....” என்று மனதினுள் கடவுளுக்கு நன்றி ெசான்னாG ெபாற்ெகாடி.
அத்யாயம் – 62 காைலயிலிருந்து
ெபாற்ெகாடி அபிைய ஜிஷ்ணுைவப் பாGத்து அப்பா
என்று ெசால்ல ட்ைரனிங் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாG. அவேனா ராைமத் தான் அப்பா என்றைழப்ேபன் என்று அழிச்சாட்டியமாய் நிற்கிறான். “அம்மா அவைன கம்ெபல் பண்ணாதிங்க” என்று விஷ்ணு அழுத்தி ெசான்னான். “அவன் அணுகுண்ைட அப்பாவாேவ பாக்குறான் விஷ்ணு... உன்ைன ஏத்துக்க ெகாஞ்ச நாளாவும்” கவைலயாய் ெசான்னாள் சரயு. “பரவால்ல... அணுகுண்ேட அப்பாவா இருக்கட்டும்” அைனவரும் விழித்தனG.
“இவ்வளவு நாள் ஒரு தகப்பேனாட இடத்ைத அவன்தாேன நிரப்பிருக்கான். அவைனக் கூப்பிடுறதுல என்ன தப்பிருக்கு” கூலாய் ெசான்னான். 345
ஏGேபாGட்டில் வரலக்ஷ்மிையயும் சந்தனாைவயும் rசீவ் ெசய்ய குடும்பேம ெசன்றது. சந்ேதாஷக் கூத்தாடும் ஜிஷ்ணுவின் முகத்ைதக் கண்டவுடன் நடந்தைத ஓரளவு ஊகித்த வரலக்ஷ்மி “நாணா ஜிஷ்ணு” என்று ஆGவத்துடன் வினவ, “பின்னி, தாங்க்ஸ் பின்னி, நI மட்டும் ைதrயம் தரைலன்னா எனக்கு உண்ைமையத் ெதrஞ்சுக்குற ஆGவம் வந்திருக்காது” என்று அன்ேபாடு அைணத்துக் கண் கலங்கினான். லாவண்டG நிற அனாGகலி சுடிதாrல் கண்கைளப் பறித்தாள் சரயு... சந்தனாவின் அருேக மண்டியிட்டு அமGந்து அவளது ைககைளப் பிடித்துக் ெகாண்டான் ஜிஷ்ணு.
“சந்து ேலட்டா ெசால்லுறதுக்கு சாrரா... இது அபி, அபிமன்யு தாரனிக்ேகாட்டா... உன் தம்பி. இது சரயு தாரணிக்ேகாட்டா”
“என் பின்னி” என்ற சந்தனா தந்ைதைய விடுத்து சரயுைவக் கட்டி அழுத்தமாய் இச் பதித்தாள். பதிலுக்கு சரயுவும் அவள் கன்னத்தில் முத்தம் பதித்தாள். அம்மா முத்தம் தருவைதப் பாGத்த அபியும் பங்குக்கு சந்தனாவின் கன்னத்தில் இதழ் பதித்தான். ஆவேலாடு அபிையத் தன் ைககளில் தூக்கிக் ெகாண்டாள் சந்தனா.
“சந்து, ைம டாGலிங்... தாங்க்ஸ் பாG அக்ெசப்டிங் மீ .” கண்கள் பனிக்க சரயு ெசான்னாள்.
“நாணா பின்னி ஸ்வட், I அபி ெராம்ப ெராம்ப ஸ்வட்...” I சந்தனா ெசால்ல, அதுவைர ஜிஷ்ணுைவ ஒன்றுேம ெசால்லி அைழத்திராத அபி, சந்தனாவிடம் கற்றுக் ெகாண்டு அவனுக்கு புrந்த விதத்தில்
“நாணா ஸ்வட்” I என்று ஜிஷ்ணுவிடம் ைககைள நIட்டி சாக்ேலட் ேகட்டான். அைனவரும் திைகக்க, எதுவும் ெசால்லித்தராமேலேய தன் மகன் தன்ைன
346
நாணா என்றைழத்தைதக் கண்டு சந்ேதாஷத்தில் திக்கு முக்காடிப் ேபாய் அவைனத் தூக்கிப் ேபாட்டுப் பிடித்தான்.
“புஜ்ஜி, நாணா உனக்கு ஸ்வட்டா I வாங்கித் தள்ளுேறண்டா....” என்று விடுதி அைறக்கு அைழத்துச் ெசன்று அங்கிருந்த ெபாம்ைமக் குவியலில் மகைன விட்டான். சாக்ெலட்டாலும், ேகக்காலும் இனிப்பு வைகயாலும் மைனவி மக்கைளத் மூழ்கடித்தான். ராம் சரயுவின் வடு I அன்பளிப்புக்களால் மூச்சு விடமுடியாது திணறியது.
இரவு
உணவு ேநரத்தில் ைலயன் கிங்கின் சிம்பாவாய் கGச்சித்து மகைனக்
கிச்சுகிச்சு மூட்டி சாப்பிட ைவத்த ஜிஷ்ணுவிடம் ெமதுவாய் ெசான்னான் ராம்.
“விஷ்ணு... ேபாதும்.இந்த மாதிr சாமானா வாங்கித்தான் உன் அன்ைப நிரூபிக்கணும்னு இல்ைல. , உன்ைன நம்பிட்ேடன்.... உன் கூட முழு மனேசாட உன் ெபாண்டாட்டிைய அனுப்புேறன். இதுக்கு ேமல ெபாம்ைம வாங்கிேனன்னா அைத ைவக்கிறதுக்கு பக்கத்து வட்ைடயும் I விைலக்கு வாங்கணும்”
“பக்கத்து வட்ைட I வாங்கிட்ேடன்டா... அடுத்த வாரம் எக்ஸ்ேசன்ஜ்” அைமதியாய் ெசான்னவனின் பலம் ராமுக்குப் புrந்தது.
“நI இந்தியா ேபாகல...”
திைகப்புடன்
ேகட்ட ராமிடம் பதில் ெசால்லாமல் “சந்து இன்னும் ெரண்டு
நாள்ல ஊருக்குக் கிளம்பணும்... ெநனவிருக்கா” சரயு ஊட்டி விட, தம்பியிடம் விைளயாண்டபடி சாப்பிட்டுக் ெகாண்டிருந்த மகளிடம் அழுத்தமான குரலில் ெசான்னான்
347
“நிைனவிருக்கு நாணா.... நாைளக்கு டிரஸ்ைச எடுத்து ைவக்கிேறன்” முகம் சுருங்கிப் ேபாய் கம்மிய குரலில் பதிலளித்தாள் சந்தனா.
“ஒண்ணு ெரண்டு மட்டும் எடுத்து ைவ ேபாதும். உங்க ஸ்கூல்ல டிசி வாங்கிட்டு வரணும். உனக்கு இங்க ஒரு ப்ைரேவட் ஸ்கூல்ல சீட் வாங்கிருக்ேகன்.அபியும் அங்ேகேய நGசrக்கு வரப்ேபாறான். இனிேம நம்ம ேபமிலி ஆளுக்கு ஒரு திைசயா இருக்குறதுல எனக்கு சம்மதமில்ைல” ெசால்லி முடித்தவுடன்.
“ஸ்வட் I நாணா” என்று அப்பாைவக் கட்டிக் ெகாண்டு தந்ைதயின் கன்னத்ைத எச்சிலாக்கினாள்.
“ஸ்வட் I நாணா” என்று அபியும் மறுகன்னத்தில் முத்தமிட்டு ைகைய நIட்டி இனிப்ைபக் ேகக்க, “ேடய் பாபு, நIயும் உங்க அம்மாைவ மாதிr இனிப்புப் ைபத்தியமா இருக்கிேய... இந்த ஸ்வட் I ேவற” என்று மகைனத் தூக்கி கன்னத்தில் முத்தமிட்டான்.
சைமயலைறயில் பாத்திரத்ைத விளக்கப் ேபாடச் ெசன்ற சரயுவின் பின் ெசன்றவன் “பசங்க ெகாடுத்தைத விட ெடன் ைடம்ஸ் அதிகமா அவங்க அம்மாட்ட எதிGபாGக்கிேறன்” என்று முணுமுணுத்துவிட்டு ெசன்றான்.
ெபட்ைடம் ஸ்ேடாr ெசால்லி மகைனயும் மகைளயும் தூங்க ைவத்த தம்பதியினைர ெபாற்ெகாடியும் ராமும் ரசித்துப் பாGத்தனG. இரவு நIண்ட ேநரம் விழித்து ேவைலகைள ெசய்துக் ெகாண்டிருந்த ஜிஷ்ணுைவத் ெதாந்தரவு ெசய்ய மனமில்லாமல் காத்திருந்தான் ராம்.
“இங்கிருக்குேறன்னு ெசான்னது எனக்கு சந்ேதாஷம்தான் ஆனா உன் பிஸிெனஸ் என்னாகும்?” சந்ேதகமாய் வினவினான்.
348
“ராம், சரயு நல்ல ேவைலல இருக்கா... சந்தனாவுக்கும் ஆட்ேடாெமாைபல் துைறல ஈடுபாடு இருக்கு. இந்த ஊGதான் அவங்களுக்கு நல்லது. எனக்கும் இங்க பிசிெனஸ் இருக்கு. தவிர உலகேம ைகக்கு வந்துட்ட இந்த காலத்துல இங்ேகருந்ேத பிசிெனைச கவனிக்க முடியாதா என்ன?”
“அதுமட்டும்தான் காரணமா?”
தIவிரமாய் ேயாசிப்பதாய் காட்டியவன் “அன்ைனக்கு ேகட்டிேய நான் வட்டில் I இருக்கும்ேபாேத என் மைனவிேயாட தாலிையப் பிடிங்கிட்டாங்கன்னு... உன் ஆதங்கம் சrதான். அங்கிருந்தா
என்
rேலடிவ்ஸ் கண்ணுல படாம இருக்க முடியாது. அவங்க ஏதாவது ேபசிட்டாங்கன்னா? சரயு ெபாருட்படுத்த மாட்டா ஆனா என் குழந்ைதகைள அெபக்ட் பண்ணுேம”
“முக்கியமான காரணத்ைத ெசால்லாத மாதிr ேதாணுது” முழு நம்பிக்ைகயில்லாமல் ேகட்டான் ராம்.
“ம்ம்... அப்பா மகைன பிrச்ச பாவம் ேவண்டாம்னு பாGத்ேதன். என்ன இருந்தாலும் அபிக்கு இந்த நாணா புது நபGதானடா...” ெசான்னவைன திைகப்பாகப் பாGத்தான்
ராம்.
“சரெவடிைய பிrஞ்சது கவைலதான். ஆனாலும் சமாளிச்சுட்ேடன்.. அபிைய பிrஞ்சா என் உயிேர பிrஞ்சது மாதிrதான்... ெராம்ப கஷ்டப்பட்ேடண்டா...” மன ேவதைனைய வாய்விட்டு ெசான்னான் ராம்.
“உயிG பிrயும் ேவதைனைய நான் அனுபவிச்சிருக்ேகண்டா... அைத நI அனுபவிக்க விடமாட்ேடன்...” ஆறுதல் தந்தான் ேதாழன்.
“விஷ்ணு எவ்வளவு ெபrய உrைமைய எனக்கு விட்டுத்தரன்னு உனக்குப் புrயுதா... தாங்க்ஸ்டா...” அன்புடன் அைணத்துக் குலுங்கினான்.
349
அைறயில் ெதாைலப்ேபசியில் ராஜுவுடன் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தாள் சரயு.
“ெரண்டு ேபரும் எவ்வளவு அழகா தமிழ் ேபசுறிங்க.... எப்படி கத்துகிட்டிங்க..” சிலாகித்தாள். .... “ஆமாம் சந்தனாவுக்கு தமிழ்தான் நல்லா வருது... வட்டுல I வரலக்ஷ்மி ஆன்ட்டி கூட அவகிட்ட தமிழ்தான் ேபசுறாங்க” ...... “கண்டிப்பா குடும்பத்ேதாட வேராம். சீதாராம கல்யாணம் மட்டுமில்ைல ஜிஷ்ணு-சரயு கல்யாண நாளும் அன்ைனக்குத்தாேன”
ேவைலகைள முடித்துவிட்டு நள்ளிரவுக்கு ேமல் தூங்க வந்த கணவைனப் பாGத்தபடி பதிலளித்தாள்.
“தூக்கம் வரைல உங்க கூட ேபசணும்னு ஆைசயா இருந்தது. ெரண்டு வாGத்ைத ேபசலாம்னு ெநனச்சுத்தான் கால் பண்ேணன். நIங்க இவ்வளவு அழகா தமிழ் ேபசுனது சந்ேதாஷம்”
ேமலும் சில வாGத்ைதகள் ேபசிவிட்டு அைலேபசிைய ைவத்தாள் சரயு.
“எல்லா ெபாண்ணுங்க கூடவும் கடைல மட்டும் ேபாட்டுட்டு, காதல் கத்திrக்காய்ன்னு மாட்டிக்காம, இரும்பு மாதிr இருந்ேதன்... நI ேமக்னட்டா மாதிr என்ைன அட்ராக்ட் பண்ணிட்டடி.. இப்ப கூட பாரு ரூம்ல நுைழஞ்சதும் காந்தமா மாறி என்ைன இழுத்துட்ட” ஒட்டிக் ெகாண்டு ெகாஞ்சினான்.
“விஷ்ணு ராஜு அங்கிள் என்னம்மா தமிழ் ேபசுறாG... எப்படி இது” வியந்தவைள வைளத்து தன் மடிக்குக் ெகாண்டு வந்தான். 350
“உன்னாலதான்”
“என்னாைலயா... என்ன ெசால்லுற”
“தாரணிக்ேகாட்ைடேலருந்து கிளம்பி ேபானல்ல, ராஜு கூட குண்டூGல பஸ் ஏத்தி விட்டாேர... அன்ைனக்குத் தமிழ்ல ேபசுனியாம் அவரால புrஞ்சுக்க முடியல, என் நிைலைமைய உன்கிட்ட விளக்கவும் முடியல.... ேசா ெவறிேயாட தமிழ் கத்துகிட்டாG.... “
வியந்து ேபாய் கல்லாய் அமGந்திருந்தவைள உலுக்கினான் அவளது ஆைசக் கணவன்
“அப்படி என்ன ெசான்ன பங்காரம். அைத நிைனக்கும்ேபாது அவG கண்ெணல்லாம் கலங்கிடும்”
அவள் வருடக்கணக்காய் எண்ணி வருந்தும் வாGத்ைதகைளச் ெசான்னாள்
“விஷ்ணுவ ேநத்துக் கனிேவாட பா)த்த கண்ணு இன்ைனக்கு ேகாவத்துல ெபாசுக்கிட்டு வந்தேத ... இந்தக் கண்ைணப் பிடிங்கிப் ேபாட்டா என்ன?" "ேநத்து ஆைசயா ெகாஞ்சின வாய் இன்ைனக்கு என்ைன ேவசியாக்கிட்டிேயடான்னு அவன் ேமல பழி ேபாட்டேத, ெவக்கமில்லாம திைச மாறுற இந்த நாக்ைக அறுத்ெதrஞ்சா என்ன?" "ெகாஞ்ச ேநரத்துக்கு முன்ன வைர காதேலாட கட்டிப் பிடிச்ச இந்தக் ைக, அவன் ேநாகணும்ேன அடிச்சேத இைத ெவட்டிப் ேபாட்டா என்ன?"
கண்களில் நIG ெபருகி வழிய ெசான்ன மைனவிையக் கண்டு உருகியவன்,
351
“ேநா பங்காரம், கண்ணGI முத்துக்கைள வணாக்காேத... I இந்தக் கண்ணுக்கு என்ைனக் கனிவா பாக்க மட்டும்தான் முடியும். ேகாவத்துல ெபாசுக்குற பலம் அதுக்கில்ைல. என் ெசல்லம்மாேவாட வாய்க்கு என்ைனக் ெகாஞ்ச மட்டும்மில்ைல, தப்பு ெசஞ்சா கண்டிக்கவும் உrைமயிருக்கு. காதேலாட கட்டிபிடிச்ச இந்த அன்பான ைககளுக்கு, என் துேராகத்துக்கு தண்டைனயா ெவட்டிப் ேபாடக் கூட தகுதியிருக்கு. அடி வாங்கின எனக்கு வலிக்கேவ இல்லரா... அடிச்ச உனக்கு எவ்வளவு வலிச்சிருக்கு... சாr டியG... “ “இனிேம நம்ம கஷ்டத்ைதப் பத்தி ேபசேவ ேவணாம் விஷ்ணு.... நிைனக்கேவ பிடிக்காதைதப் பத்தி ேபசி ஏன் இப்ப இருக்குற சந்ேதாஷத்ைதக் ெகடுத்துக்கணும்” “அவுனு அவுனு” மைனவியின் ேபச்சுக்கு கனகச்சிதமாய் ஜின்க்சாக் ேபாட்டு தான் ஒரு சிறந்த கணவன் என்பைத உலகுக்கு உணGத்தினான்.
"பங்காரம்..." அவளது கன்னத்தில் கன்னம் இைழத்தபடி குைழந்தான்.
"ெசால்லு.... "
அவனது ைககள் ெபண்டண்ைட சுற்றிக் ேகாலம் ேபாட்டன."பிசிெனஸ் பத்தி இனிேம கவைலயில்ைல ெவறிேயாட சாதிச்சுட்ேடன். உன் ஹஸ்பன்ட் சின்ன ஊறுகாய் கம்பனில ஆரம்பிச்சு இப்ப எக்ஸ்ேபாGட் பிஸிெனஸ்ல ேகாடி ேகாடியா சம்பாrக்கிேறன். புதுசா ேஹாட்டல் ெசயின்ஸ் பிரான்ச்ைசஸி எடுத்திருக்ேகன்."
"சr" "சந்தனா உன்ைன மாதிr ஆட்ேடாெமாைபல் படிக்க ஆைசப்படுறா... அபி இப்பேய டாக்டG ெசட் வச்சு விைளயாடுறான். அவைன டாக்டG ஆக்காம 352
அணுகுண்டு நிறுத்த மாட்டான். ெஜெயஸ் ப்ராண்ைடயும், ேஹாட்டல் பிசிெனஸ்ைசயும் யாரு கவனிப்பா... ெநனச்சாேல கவைலயா இருக்குரா" குரலில் கவைலைய வரவைழத்துக் ெகாண்டான்.
"ம்ம்ம்..."
“என் கவைலையப் ேபாக்குற கடைம உனக்கு மட்டும்தாேன இருக்கு” ைநச்சியமாய் ேபசினான்.
“நான் ேவைலைய விடமாட்ேடன்...”
"அதி
காதுரா... அடுத்த பாப்பா எனக்குத் தேரன்னு ெசான்ேனல்ல.... " டன்
டன்னாய் வழிந்தான்.
அவைன ஒரு முைற முைறத்தவள் "அதுக்கு... இன்ஸ்டன்ட் பாப்பா எல்லாம் ெரடி பண்ண முடியாது" அவன் எங்கு வருகிறான் என்று உணGந்தும் ெதrயாதது ேபாலக் ேகட்டாள்.
"ப்ள Iஸ்ரா... சீக்கிரம் அடுத்த பாப்பா ேவணும். பத்து மாசம் ஆனா கூட பரவால்ல... ெபாறுத்துக்குேறன்.. சந்தனா அபி என் ெரண்டு குழந்ைதகைளப் பத்தியும் கைடசியாத் ெதrஞ்சுட்ட அப்பன் நானாத்தான் இருப்ேபன். அந்தக் காயம் என் மனசில் நிைறயா இருக்குரா... அதனால இந்த பாப்பாேவாட ஒவ்ெவாரு அைசவும் நான் உணரனும்... அப்பறம் ... " ெதாடங்கியவனின் இதழ்கைளப் ெபாத்தினாள்.
“ேவணாம் விஷ்ணு ெபருசா ப்ளான் ேபாடாேத..... நம்ம வைக வைகயா ப்ளான் பண்ணினதும் ேபாதும். அேத ேவகத்துல பிrஞ்சது ேபாதும். இனிேம உன்ைன விட்டுட்டு என்னால இருக்க முடியாது. தினமும் புத்தம் புதுசா நமக்ேக விடியுறதா ெநனச்சுக்குேவாம். ஒவ்ெவாரு ெசகண்ட்டும் 353
நமக்கு தந்த கிப்ட்டா ெநனச்சுப்ேபாம். வாழ்க்ைகேயாட ஒவ்ெவாரு கணத்ைதயும் நம்ம காதலுக்குக் காணிக்ைகயாக்குேவாம். பதிலுக்குக் காலம் தGறைத முழு மனேசாட ஏத்துப்ேபாம்.”
Let’s live let’s live like there is no tomorrow Let’s sing let’s dance like we don’t know the meaning of sorrow. சரயுவின் கூற்றில் ெதன்பட்ட உண்ைமைய
ஆேமாதித்தான் ஜிஷ்ணு.
கவைலகைள மறந்துவிட்டு தங்களுக்கான வாழ்க்ைகைய வாழத் தயாரானாGகள் தம்பதியG.
“சரெவடி ேநத்ேத ெசால்லணும்னு ெநனச்ேசன் உன் பால்ேகாவா இடுப்புக்கு ப்ெரஸ்டீஜ் ேகஸ்கட் சுப்பரா இருக்குடி” குறும்புடன் ெசால்லி தனது பங்காரத்ைத அைணத்தவன், அந்த ெநாடிேய தங்களுக்கு அடுத்த வாrைச உண்டாக்கும் முயற்சியில் சற்றும் மனம் தளராமல் இறங்கினான்.
ைகயருேக கட்டழகுப் ெபண்ணிருக்க, கட்டுக்கடங்கா காதல் ஊற்ெறடுக்க, பிrவுத்துயrல் இளைம ஏங்கியிருக்க, தித்திக்க தித்திக்கப் ேபசியபடிேய அங்ேக சல்லாபம் ஆரம்பமாகியது. எத்தைன எத்தைனேயா நாட்கள் மனதினுள் ேபசி, கனவினுள் பாGத்து, கற்பைனயில் குடும்பம் நடத்தி வந்த அGஜுனனும் சித்ராங்கதாவும் தங்களுக்ேக தங்களுக்கான ேநரத்ைத
சந்ேதாஷமாய் அனுபவிக்கட்டும்.
நாம் ஒரு சிறு இைடேவைளக்குப் பின் அவGகைள சந்திப்ேபாம்.
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
அவள் பாடிய ஒவ்ெவாரு வrக்கும் அவனது ைககளின் அைணப்பு இறுகியது. அவனுக்காக, அவனது தாய்ெமாழிையக் கற்றுக் ெகாண்டு பாடிய அருைமக் காதலியின் அன்பு அவைனப் ெபருமிதமைடயச் ெசய்தது. பாடலின்
அGத்தத்ைத அனுபவித்த அவன் இதழ்கள் சிrப்பால் மலGந்தன.
வண்டித்தடத்தில் ஓடும் மைழநIைரப் ேபால, அவளது குரல் வழி இயல்பாக 373
ெசன்ற மனைத கட்டுப்படுத்தாமல் அவைள முத்தமிட்டு முத்தமிட்டுத் தன் அன்ைப ெவளிப்படுத்தினான் “நா ப்rயதமா, நாேகாசேம நின்னு புட்டின்சாடுநுேவ நா ேதாடு..., நா நIட நா நிஜம், நா ஜIவிதானிக்கி அGத்தம் நIேவ.. “ (என் அன்ேப, நI எனக்காகேவ பிறந்தவள். என் நிழல், நிஜம், என் வாழ்க்ைகயின் அGத்தம் எல்லாம் நIதான்) இதயம் ேபச ஆரம்பித்தவுடன் அவGகளுக்கு ெமாழியின் துைண அவசியமின்றி ேபானது. மைனவிேய உலகம் என்று வாழும் நமது விஷ்ணுைவயும், அவனது சக்கைரக்கட்டி சரயுைவயும் அவGகள் காதலின் ஒவ்ெவாரு துளிையயும் வாழ்நாள் முழுவதும் அனுபவிக்க ேவண்டுேவாம்.
பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு பலேகாடி நூறாயிரம் ஆண்டுகள் இந்த அGஜுனன், சித்ராங்கதாவின்
காதல் வாழ
ேவண்டும் என்று வாழ்த்தி விைட ெபறுேவாம். நிைறந்தது
374
