A Nait a Myit Heart Beat

သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ “သူ မ” ေပးခဲ့သည့

ရင္ခုခနု ္သံ သံ

“သူ မ” ေပးခဲ ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ

(€ΣРŢΨ βØỴ)

ရင္ ခုန္န္သံ သံ

(€ΣРŢΨ βØỴ) အခန္ း (၁) ေအာင္ မဂၤ လာအေ၀းေျပး၀င္ းမွ အထု ပ္ေတြ ေတြ အပိ ု းေတြႏွႏ ္င့ွင့ ကိ ု ႔ ုရိရ႕ကားယားႏိ ိ႕ကားယားႏိ ုင္င စြ္ ာျဖင့ ္ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ လူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ သည္ ေဘးဘီ ကိ ု ေယာင္ခ်ာခ်ာတစ္ ခ်ာခ်ာတစ္ ခ်က္ လွ လွ မ္ းၾကည့ ္ ၿပီ း ဘယ္ သူ မွ ႔ ဂရု မစိ ု က္ သည့ ္ ဟန္ ျဖင့ ္ တကၠ စီ တစ္ စီ းကိ ု တားလိ ု က္ သည္ ။ ကားသမားကလည္ း း ထိ ုသူ သ၏ ူ ပံ ု ပန္ းစတိ ုင္င ကိ ္ ု ၾကည့ ္ ကာ အလြန္န ု္ရိရေသသည့ ိေသသည့ ္အသံ အသံအေနအထားျဖင့ အေနအထားျဖင့ ္ “အကိ ုေလး... ေလး... ဘယ္ သြားမလဲ… ပစၥည္ ည းေတြ ္ းေတြ ကားေပၚတင္ လု ိ က္ ေလ…” “ရပါတယ္ ... ၿပီ းမွ တင္ တာေပါ့… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ဘုရင့ ရ ္င့ေနာင္ ေနာင္ က xxx လမ္ းကိ ု သြ ားမယ္ … …” ဘယ္ ေလာက္ ေပးရမလဲ…” “ေအာ ္ ... ဒါမ်ား အကိ ုေလးရယ္ ေလးရယ္ ... ၇၀၀၀ ပဲေပး ေပး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေသခ်ာလိ ု က္ ပိ ုပိ ႔ေပးမယ္ ေပးမယ္ …” “ဘာ...” သူ၏ အထိ တ္ တလန္ တလန္ ႔ ေအာ္သံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ လူ တစ္ ႔ ခ်ိဳ ခ်ိ ဳ႕ ၿပံဳ ၿပံ ဳးစိ ၿပံ စိ ၿပံဳးစိ ျဖင့ စိ ျဖင့ ္ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ ၾကသည္ ။ ဒါမ်ိဳ်ိ းဳ ေတာ ့ သူ ဂရု မစိ ု က္ ုႏိင္င္။ ရန္ ကုန္န ကိ ္ ု ပထမတစ္ေခါက္ ေခါက္ တု တုန္န းက ္ သူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ းမဟု းမဟု တ္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ နဲ ႔။ အဲဒ တု ီ န္န းကေတာ ္ ့ ဘာအခက္ အခဲမွ မရိ ွ။ အခု က်ေတာ ့ ၁၀ တန္ းေျဖၿပီ း ရန္ ကုန္န မွ္ ာ လာေနပါဆိ ု တဲ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေၾကာင့ ္ သူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ရန္ ကုန္န ကိ ္ ု ဆင္ းလာခဲ ့ ျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ေတာသားဆိ ု ၿပီ းေတာ ့ လူ လည္ က က် လာတာမ်ိ းဳ ရင္ သူ မခံ ုႏိႏင္ိင္။ “ဒီ မွ ာ ဟိ တ္ လူ လူ... ... ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ္ ခဏခဏသြ ားေနတာ ၅၀၀၀ ေတာင္ မေပးရဘူ း... ခင္ဗ်ားက ဗ်ားက် မွ လြန္န လြ ္ န္န းတယ္ ္ ၊ ေတာ ္ ၿပီ ေနာက္ ကားပဲ ကားပဲ ငွ ားေတာ ့ မယ္ ” “ ဟာ...ဟာ ဟာ...ဟာ… အဲဒီဒ လိ ီ ုေတာ ေတာ ့ မလု ပ္ ပါနဲ ႔ အကိ ုေလးရယ္ ေလးရယ္ ... အကိ ုေလးေျပာတဲ ေလးေျပာတဲ ့ ၅၀၀၀ ပဲေပး ေပး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ လည္ း း အဆင္ေျပ ေျပ အကိ ုေလးလဲ ေလးလဲ အဆင္ေျပေပါ ေျပေပါ့ ေနာ္။ လာ... လာ… ကားေပၚတက္ ေနာ္…” ကားသမားက ေျပာလဲေျပာ အထု ပ္ေတြ ေတြ လည္ းဆြ းဆြ ဲေနေတာ ေနေတာ ့ သူ လည္ း း ဘာမွ ျပန္ မေျပာႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘဲ ကားေပၚသိ ု ႔ တက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ဒီ ကားသမားေတာ ့ ငါေဖာလိ ု က္ တာ တာ မိသြ သ ားၿပီ ြ ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း စိ တ္ ထဲ ထဲက ႀကိ တ္ ၿပံ ၿပံဳးလိ ု က္ သည္ ။ သူ ထင္ တာမွ ားသြ ားမွန္န းေတာ ္ ့ ေနာက္ မွ မွသိ သ လိ ိ ု က္ ရသည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ … “ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရယ္ ရယ္ .... နင္ ကလည္ း း တံ ု းလိ ု က္ တာ... တာ... ရန္ ကုန္န မွ္ ာက ကားသမားေတြေျပာတဲ ေျပာတဲ ့ေစ ေစ်းထက္ ထက္ ထက္ ၀က္ ၀က္ ေစ်းစစ္ မွ ်းစစ္ မွရတယ္ ရတယ္ ဟဲ ဟဲ ့... ... ခု ၅၀၀၀ ေတာင္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ ရတယ္ ... အလြနဆံ ဆ ္ ု းရိ ံ ွ ၃၀၀၀၊ ၃၅၀၀၀ ပဲ ွရိ တယ္ …” ေျပာလည္ းေျပာ းေျပာ အထု ပ္ေတြ ေတြ လည္ း း ကူဆြ ဆြေပးေနေသာ ဲေပးေနေသာ အေဒၚေၾကာင့ ္ ကားသမားကိ ု စိ တ္ ထဲ ထဲ က ေမတၱ ာပိ ု လိ ႔ ု က္ မိ မိ တယ္ ။ “ မ်ိဳ …” ်ိ ဳးလြင္ ေရ ေရ… ဒါနင္ေနရမယ့ ေနရမယ့ ္ အခန္ းပဲ…” Page 1




“ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး... ဒါနဲ ႔

ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ က ဒီ မွ ာေနၿပီ း ဘာေတြ လု ပ္ရမွ ရမွ ာတုန္န း္ ေဒၚေလး…” “ေအး… အဲဒါေတြ ဒါေတြ ငါ အကုန္န စီ္ စဥ္ ထားတယ္ ၊ နင္ေရမိ ေရမိ ု းခ်ိဳ းခ်ိ းဳ ၿပီ းမွ ၿပီ းမွ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာေတာ ့ မယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ ... ဟု တ္ ေဒၚေလး” ေဒၚေလးထြ က္ သြ ားေတာ ့ မွ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ေသခ်ာပိ တ္ ေသခ်ာပိ တ္ အထု ပ္အပိ အ ုပိ းေတြ ေနရာခ်ၿပီ း ေနရာခ်ၿပီ း အိ ပ္ ယာေပၚသိ ု ႔ ေျခပစ္ လက္ ပစ္ ပစ္ လွ ဲခ်လိ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ရန္ ကုန္န ကိ ္ ုေရာက္ ေရာက္ လာၿပီ လာၿပီ း ဘာေတြဆက္ ဆက္ ျဖစ္ ျဖစ္ရဦးမလဲ ရဦးမလဲဆ ုိ ဘာမွ ကိ ု မသိေသာ ေသာ အေတြ းမ်ားျဖင့ ္ ......... အခန္ း (၂) “ေဒါက္ … ေဒါက္ … ေဒါက္ …” ေမွ းခနဲ အိ ပ္ေပ ေပ်ာ္ သြ ားၿပီ းမွ တံခါးေခါက္ ခါးေခါက္ သံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လန္ ၿပီ ႔ းႏိ ု းလာသည္ ။ ကပိ ု ကသီ ျဖင့ ္ တံခါးကိ ခါးကိ ု ဖြ ္င့င ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေဒၚေလးျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ ဟဲ ” ဟဲ ့ေကာင္ ေကာင္ေလး ေလး… နင္ေရမခ်ိဳ ေရမခ်ိ းဳ ေသးဘူ းလား၊ ေသးဘူ းလား၊ ဘာလု ပ္ေနတာလဲ ေနတာလဲ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း ေဒၚေလး၊ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ခရီ းပန္ းလာေတာ ့ လွ ဲလ ု က္ ိ တာ တာ အိ ပ္ေပ ေပ်ာ္ သြ ားလိ ု ပါ” ႔ “ေအး... ေအး… ေရျမန္ ျမန္ခ်ိဳ ခ်ိ းဳ ေတာ ့ ညေနေစာင္ းေနၿပီ... ... ေတာ ္ ၾကာေနမေကာင္ းျဖစ္ဦးမယ္ ဦးမယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ ... ဟု တ္ … ေဒၚေလး” ဆိ ု ၿပီ း ေရျမန္ ျမန္ခ်ိခ်ိ ဳးရေတာ ့ သည္ ။ ဒီေနရာတြ ေနရာတြင္င္ ေဒၚေလးအေၾကာင္ း အနည္ းငယ္ းငယ္ ေျပာရဦးမည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ နာမည္ အရင္ းမွ ာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ျဖစ္ ျဖစ္သည္ သည္ ။ အစိ ု းရဌာနတစ္ခုခ တြ ု င္င္ တာ၀န္ ထမ္ းေဆာင္ေနေသာ ေနေသာ အပ်ိ ဳႀကီ းလည္ ကီ းလည္ းျဖစ္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ သူ တြ ႔ င္င္ ညီ မတစ္ေယာက္ ေယာက္ ွရိသည္ သည္ ။ ၿပီ းခဲ ့သည့ သည့ ္ လကပင္ အလု ပ္ လု ပ္ရန္ ရန္အတြ အတြ က္ စင္ ကာပူသိ သ ု ႔ိ ထြက္သြ ားခဲ ့သည္ သည္ ။ တစ္ခ်ိခ်ိ န္ က တာ၀န္ တစ္ခုခ ျဖင့ ု ္ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေနေသာနယ္ တြ တြင္ တာ၀န္ က်ကာ ကၽြန္ ကၽြ န္ေတာ ေတာ ္ တိ ု မိ ႔ သားစု သားစုႏွႏ ္င့ွင့ ရင္ းႏွ ီ းၿပီ း ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ့ ္ ္ ကိ ု တူသားရင္ သားရင္ းျခာလိ ု တြယ တာၿပီ ္ တာၿပီ း ယခု ကဲ ့သိ သ ု ႔ိ သူ ႔ဆီ ဆေခၚထားျခင္ ီေခၚထားျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ အတြ က္ လည္ လည္ း း အဆင္ေျပေအာင္ ေျပေအာင္ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ့ ္ ္ ကိ ု လည္ း း တိ ု းတက္ ရာ တိ ု းတက္ ေၾကာင္ းျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ မိသားစု သားစု တိ ုင္င ပင္ ္ ၿပီ း ရန္ ကုန္န္သိ သ ု ႔ိ လႊ တ္ လိ လိ ု က္ ျခင္ ျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ေရမိ ု းခ်ိ းဳ ၿပီ း ၿပီ း အျပင္ ထြ က္ လာေတာ လာေတာ ့ ေဒၚေလးက ဧည့ ္ခန္ ခန္ းမွ ာ စာအု ပ္ ထိ ုင္င ဖတ္ ္ ေနသည္ ။ “ လာေဟ့ လာေဟ့ … ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၊ မင္ းအတြ က္ ေဒၚေလးသင္ တန္ းေတြ ုစံ စမ္ းထားတယ္ ၊ ဒီေန႔ ေန႔ေတာ ေတာ ့ မင္ းနားလိ ု က္ ဦးေပါ့၊ ေနာက္ ေန႔ မွ ပဲ ေဒၚေလးလိ ု က္ ပိ ုပိ မယ္ ႔ ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့... ... ေဒၚေလး” “ဒါဆိ ု... ... ေဒၚေလး ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ္ ဟိ ုနား နား ဒီနား နား ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ဦးမယ္ ” “ေအး... ေအး… ေလွ ်ာက္ လည္ ” လည္ း း မသြားနဲ ႔ေနာ ေနာ္ … ေမွ ာင္ေတာ ေတာ ့ မယ္ … ခဏေနရင္ ထမင္ းစားရေအာင္” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့... ... ေဒၚေလး”

Page 2




ရန္ ကုန္န္သိ သ ု ႔ိ ပထမတစ္ ႀကိ မ္ေရာက္ ေရာက္ တု တုန္န းကေတာ ္ ့ ခဏသာေနခဲ ့ရသျဖင့ ရသျဖင့ ္ ဘာမွသိ သ ပ္ိ မသိ လု ိ က္ ၊ ဘုရားႏွ ရားႏွ ္င့င့ တိရိရ စာၦ ိ န္န ု္ရံရ တိ ံ ု႕ေလာက္ ႕ေလာက္ သာ ေရာက္ ဖူ ဖူ းခဲ ့သည္ သည္ ။ အခု လိ ု အၾကာႀကီ းေနရမည္ ဆိ ုေတာ ေတာ ့ ေလွ ်ာက္ သြ ားပစ္ လိ ု က္ မည္ မည္ ဟု ဟု ေတးထားလိ ု က္ သည္ ။ “ တီ တီ... ...

…” တီ...တီ ...တီ…” “ေတာက္ ... ဒီေလာက္ ေလာက္ ကားဟြန္န းတီ ္ းေနတာ မၾကားဘူ းလားမသိဘူ ဘ းူ …” အနားေရာက္ ေအာင္ ေမာင္ းသြားၿပီ း အနည္ းငယ္ းငယ္ ပြ ပြတ္ဆြ ဲ လိ ု က္ သည္ ။ “ဒီ မွ ာ... ရွင္ င္ နည္ းနည္ းနည္ းေလးမွ းေလးမွ နားမလည္ ဘူ းလား၊ ဒီေလာက္ ေလာက္ ကားဟြန္န တီ ္ းေနတာေတာင္ မၾကားဘူ း၊ ကားကတိ ု က္ ရင္ ေသတတ္ တယ္ တယ္ ၊ ရု ပ္ ကိ ု က ေတာသား ၿမိ႕ဳ တက္ ရု ပ္နဲန ႔ဲ” ” စိ တ္ တိ တိ ု တု ိနဲန ႔ဲ စိ တ္ ထဲ ထဲ ွရ တာေျပာၿပီ ိ း ကားကိ ုေမာင္ ေမာင္ းထြ က္ လာခဲ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ “ဒီေန႔ ေန႔ တစ္ေန႔ ေန႔ လံ ု း ဘာျဖစ္ေနမွ ေနမွန္န းကိ ္ ု မသိဘူ ဘ း၊ူ ဘာမွ ကိ ု အဆင္ မေျပဘူ း၊ အူေၾကာင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ ေၾကာင္ ” လူ ကတစ္ေမွ ေမွ ာင့ ္” “ေဟာ...သမီ းေလးေတာင္

ျပန္ လာၿပီ၊ သမီ းဘယ္ ကိ ကိ ု သြ ားေနတာလဲ၊ ေနာက္ က က် လု ိ က္ တာကြ တာကြ ယ္ ” “ဒီနားေလးတင္ နားေလးတင္ ပါ မာမီရယ္ ရယ္ ၊ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ ဆီ ကု ိ သြ ားေနတာ” “သြားတာလဲ သြ ားေပါ ကြ ့ ယ္ … ကု ိ ယ္ က က မိန္န းကေလးမဟု ္ တ္ လား လား… အရမ္ းေနာက္ က က် ေနရင္ မေကာင္ းဘူ းေလ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ပါမာမီရယ္ ရယ္ ... သမီ းလည္ း း ဒီေလာက္ ေလာက္ ေတာ ့ နားလည္ ပါတယ္ ပါတယ္ ၊ သမီ း ” အ၀တ္ အစားသြ ားလဲ လိ ု က္ ဦးမယ္ မာမီ” “ေအး... ေအး၊ ၿပီ းရင္ ထမင္ းစားဖိ ု ႔ ျမန္ ျမန္ ျပန္ဆင္ ဆင္ းလာခဲ ့၊ ဟိ ု မွ ာ သမီ းဒယ္ ဒီေတာင္ ေတာင္ ထမင္ းစားဖိ ု ႔ ” ေစာင့ ္ေနၿပီ ေနၿပီ” “ ဟု ” ဟု တ္ ... ဟု တ္ မာမီ” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ုိ ေျပးထြ က္ သြားေသာ သမီ းေလးကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း ေဒၚတင္ လွ မသိ မသာ သက္ ျပင္ ျပင္ းခ်လိ ု က္ သည္ ။ တစ္ဦးတည္ ဦးတည္ းေသာ းေသာ သမီ းေလးမိ ု ႔ အားလံ ု းက အလိ ု လိ ု က္ ထားေသာေၾကာင့ ထားေသာေၾကာင့ ္ မဟု တ္ တာေတြ တာေတြျဖစ္သြ သ ားမွ ြ ာကိ ု ုစိ းရိ မ္သည္ သည္ ။ သမီ းေလးက အရြ ယ္ ႏွ ္င့င့ မလိ ု က္ ေအာင္ လည္ း း ဖူ းပြ ္င့င့ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ုပိ ၿပီ းစိ ု းရိ မ္ေနရျခင္ ေနရျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ခရီ းပန္ းေနေသာ ္ လည္ း း အိ ပ္ မေပ်ာ္ ုႏိင္င ျဖစ္ ္ ေနသည္ ေနသည္ ။ “ဘယ္ လိ လိ ု ေကာင္ မေလးပါလိ မ့ ္၊ စြ ာလိ ု က္ တာ၊ တာ၊ အင္ းေပါ့ေလ... ုပိ က္ ဆံ ွရိရေတာ ိေတာ ့ မာနႀကီ းမွ ာေပါ့” အေတြ းေတြ ခ်ာခ်ာလည္ ေနသည္ ။ ေကာင္ မေလးကိ ု ျမင္ ၿပီ း အူေၾကာင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ ေၾကာင္ ျဖင့ ္ ၾကည့ ္ လု ိ က္ ေတာ ့ သူေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီ ေျပာခ်င္ ရာေျပာၿပီ း ထြ က္ သြ ားသည္ ။ သူ ကလည္ း း သူ ပဲေလ ေလ ဟိ ု ၾကည့ ္ လိ ု က္ ဒီ ၾကည့ ္ လိ ု က္ နဲ ႔ ေနာက္ က က ကားဟြန းသံ ္ ကိ ု ပင္ မၾကားလိ ု က္ ။ Page 3




“သူေလးက ေလးက

ဘယ္ သူေလးပါလိ ေလးပါလိ မ့ ္၊ အု ိ... ... ငါနဲ ႔ မဆိ ုင္င ပါဘူ ္ း၊ မသိခ်င္ တာေကာင္ ခ်င္ တာေကာင္ းတယ္ ၊ ငါ ” ဒီ ကိ ုေရာက္ ေရာက္ လာတာ လာတာ ဘ၀အတြ က္ တု ိ းတက္ ရာရွ ာဖိ ု ပဲ ႔ ” အတင္ းဇြ တ္ ႀကီ ႀကီ း မ်က္ လံ လံ ု းမိ ွ တ္ ကာ ကာ အိ ပ္ ဖိ ု ႔ရန္ ရန္ ႀကိဳးစားလိ ု က္ သည္ ။ မာနခဲမေလး၏ အၾကည့ ္ စူ းစူ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ က က သူ ႔ရင္ ရင္ဘတ္ ဘတ္ ထဲ ထဲက ႏွ လံ ု းသားအား ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းခ်င္ း းခ်င္ း ကိ ုင္င လႈ ္ ပ္ေနသည္ ေနသည္ ဆိ ု တာကိ ု ထိ ုအခ်ိ အခ်ိ န္န က ္ သူ မသိ ွရိရ ့ခဲိခေပ။ ဲေပ။ နယ္ မွ မွ ာဆိ ု လွ ်င္ ေစာေစာထေနတာ အက်င့ ္ရေနသျဖင့ ရေနသျဖင့ ္ မ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေစာေစာစီ းစီ းႏိ ု းလာသည္ ။ သူ ညက အိ ပ္ မက္ မက္ မက္ သည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ ့ မမွ တ္ မိ မိ။ မာနခဲ မေလးပါတာေတာ ့ သိသည္ သည္ ။ မ်က္ ႏွ ာသစ္ ၿပီ း အခန္ းထဲ ျပန္ ၀င္ လာေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ လည္ လည္ အခန္ းထဲ က ထြက လာသည္ ္ လာသည္ ။ “ေဟာ... ေမာင္ မ်ိဳ ်ိ ဳးလြ င္ အေစာႀကီ းပါလား၊ ဘာလဲ… အိ ပ္ ယာေျပာင္ းလိ ု ႔ အိ ပ္ မေပ်ာ္ ဘူ းထင္ တယ္ ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း ေဒၚေလး... နယ္ မွ မွ ာကတည္ းက းက အက်င့ ္ရေနလိ ရေနလိ ု ပါ…” ႔ “ေအး... ေအး… ေစာေစာထတာ ေကာင္ းတာေပါ ကြ ့ ယ္ ... ခဏေလးေစာင့ ္ဦးေနာ ဦးေနာ္ ... ၿပီ းမွ နံနက္ နက္ စာအတြ စာအတြ က္ ေဒၚေလးလု ပ္ေပးမယ္ ေပးမယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့... ... ရပါတယ္ ေဒၚေလး” အသက္ (၄၀) ခန္ ႔သာရိ သာရိ ွေသးေသာ ေသးေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ သည္ အပ်ိ ဳေလးအတိ ုင္င းပင္ ္ ျပည့ ္ ဖူ းေသာအသားအေရတိ ု ျဖင္ ႔ ့ လွေနေသးသည္ ေနေသးသည္ ။ ဘာေၾကာင့ ္ အပ်ိ ဳႀကီ းျဖစ္ ကီ းျဖစ္ေနမွ ေနမွန္န းေတာ ္ ့ ေသခ်ာမသိ။ ေသခ်ာမသိ ။ ထြ က္ သြ ားေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ေနာက္ ပိ ုပိင္င းအလွ ္ ကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ထဲ ထဲက သာယာေနမိသည္ သည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မျဖစ္ေကာင္ ေကာင္ းပါဘူ းဆိ ုသည့ သည့ ္အသိ အသိ ျဖင့ ္ ကိ ု ယ့ ္ဘာသာကိ ဘာသာကိ ု ယ္ ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ လိ ္ လိ ု က္ သည္ ။မ်ိ ဳးလြင္ သည္ သည္ အသက္ သာငယ္ ေသာ ္ လည္ း း နယ္ မွ မွ ာႀကီ းျပင္ းခဲ ့သျဖင့ သျဖင့ ္ အခ်ိ းဳ အစားေျပျပစ္ေတာင့ အစားေျပျပစ္ ေတာင့ ္ တင္ းသည္ ။အရပ္အေမာင္ အေမာင္ းက 5 ေပ8 ေလာက္ ွရိသည္ သည္ ။ ေနေလာင္ဒဏ ဒဏ္ ခံ ထားရသျဖင့ ္ အသားအေရ ညိတ ဳ ု တု ိ ိ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ နက္ ေမွ ာင္ေသာ ေသာ ဆံ ပင္ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ညိေဳ ခ်ာဟု သတ္ မွ မွ တ္ ုႏိင္င္သည္ သည္ ။ ထိ ုေန႔ ေန႔ က ထမင္ းစားေသာက္ ၿပီ ၿပီ း ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းတစ္ခုခ ကိ ု ု ေဒၚေလးက လိ ု က္ အပ္ေပးသည္ ေပးသည္ ။ ခ်က္ ခ်င္ းႀကီ ခ်င္ းႀကီ းေတာ ့ မတက္ ျဖစ္ ျဖစ္။ ေနာက္ ႏွ စ္ရက္ ရက္ ၾကာမွ ၾကာမွ လာတက္ ရန္ ေျပာလု ိ က္ သည္ ။ ေဒၚေလးက ဘယ္ လု လု ိသြ သ ားရတယ္ ြ ၊ ဘယ္ လိ လိ ု လာရတယ္ ဆိ ု ၿပီ း အေသအခ်ာ သင္ေပးသည္ သင္ ေပးသည္ ။ ေနာက္ ေန႔ က်ရင္ ေဒၚေလးကလည္ း း ုရံ းအလု ပ္ ွရိရသျဖင့ ိသျဖင့ ္ လိ ု က္ မပိ မပိ ု ႔ ုႏိႏင္ိငသျဖင့ ္သျဖင့ ္ ကိ ု ယ့ ္ဘာသာသြ ဘာသာသြ ားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္ ေၾကာင္ း၊ ေဒၚေလးေျပာသမွ ် ေခါင္ းတၿငိ ေခါင္ းတၿငိ မ့ ္ ၿငိ မ့ ္ အိ မ္ ျပန္ေရာက္ ေရာက္ လာခဲ လာခဲ ့ရသည္ ရသည္ ။ “ေဟး

” ... မိေက ေက ... ဘယ္ သြ ားမလိ ု လဲ ႔ ”

Page 4




ေနာက္ မွ မွ လွ မ္ းေခၚလိ ု က္ ေသာ အသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ႏွင္င းေကခု ္ ိင္င္ ေနာက္ သိ ု တစ္ ႔ ခ်က္ ခ်က္ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ တစ္ လမ္ းတည္ းအတူ းအတူေနေသာ ေနေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ခဏေစာင့ ္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ အနားေရာက္ မွ မွ “ မိ …” မိေက... ေက... နင္ဘယ္ ဘယ္ သြ ားမလိ ု လဲ ႔ …” “ဘယ္ မွ မွ မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း၊ အိ မ္ မွ ာေနရတာပ်င္ းလိ ်င္ းလိ ု ႔ စာအု ပ္သြ သ ားငွ ြ ားမလိ ု ႔” ” “ေအး... ဟု တ္ တယ္ တယ္ ေနာ္၊ ေက်ာင္ းေတြ ာင္ းေတြ ကလည္ း း ပိ တ္ ထားေတာ ထားေတာ ့ ပ်င္ းစရာႀကီ ်င္ းစရာႀကီ း၊ ဒါနဲ ႔ နင္သင္ သင္ တန္ းေတြ ဘာေတြ မတက္ ဘူ းလား” “ေအးဟ... တက္ ေတာ ့ တက္ ခ်င္ ပါတယ္ ခ်င္ ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့ ္ ဘာတက္ ရမွန္န းမသိ ္ ေသးလိ ေသးလိ ု ႔” ” “ေအာ ္ … ဒါေလးမ်ား … ငါနဲ ႔အတူ အတူ လိ ု က္ တက္ တက္ မလား၊ မလား၊ ငါလည္ အေဖာ္ရတာေပါ” “နင္ က ဘာသင္ တန္ း တက္ မွ ” မွ ာလဲ” “အဂၤ လိ ပ္ စကားေျပာသင္ တန္ း တက္ မလားလိ မလားလိ ု ႔၊ ငါလည္ းအေဖာ းအေဖာ္ မရိ ွ လိ ု ဟ ႔ … နင္ တက္ မယ္ မယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ေတာ ေတာ ့ ငါလည္ းအဆင္ းအဆင္ေျပတာပါ ေျပတာပါ ဟာ ့ ” “ေအး… ေအး... ငါ အိ မ္ ကိ ု ေျပာၾကည့ ္ လိ ု က္ ဦးမယ္ ၊ အဆင္ေျပရင္ ေျပရင္ ဖုန္န းဆက္ ္ လိ လိ ု က္ မယ္ မယ္ ေနာ္” “ေအး... ေအး… သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ း... ခ်င္ း... ငါေစာင့ ္ေနမယ္ ေနမယ္ ” ဒီ လိ ုနဲန႔ဲ သူ မႏွ ္င့င့ ဇင္ဇင္ ဇင္ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းက အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းတစ္ခုခ မွု ာ အတူ တက္ ျဖစ္ ျဖစ္ ၾကသည္ ။ ေန႔ခင္ ခင္ းဘက္ အခ်ိ န္န ျဖစ္ ္ သျဖင့ သျဖင့ ္ နည္ းနည္ းနည္ းေတာ းေတာ ့ အိ ပ္ ုငိင က္ ိ သည္ ။ သင္ တန္ းၿပီ းေတာ ့ ခ်က္ ခ်င္ းအိ ခ်င္ းအိ မ္ မျပန္ေသး ေသး လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းဘက္ ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနၾကသည္ ေနၾကသည္ ။ “ေအာင္ မေလး… ရွင္ င္… ရွင္င… ္ တမင္ လု ပ္ တာ မဟု တ္ လား၊ လား၊ ကၽြန မလာတာ ္ ျမင္ရဲရ႕သားနဲ ဲ႕သားနဲ ႔ တမင္ ၀င္ တိ ု က္ တာ တာ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ၊ တမင္ လု ပ္ တာမဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဗ်ာ၊ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ အေငးလြန္နသြ သ ္ ြားလိ ု ပါ…” ႔ “ ဟဲ …” ဟဲ ့… မိေက ေက… ဘာျဖစ္ လိ ု လဲ ႔ …” “ဒီ လူေပါ ေပါ့ … ဟိ ု တစ္ခါ ခါ လမ္ းထဲမ ာွ သူ႕ကိ ႕ကိ ု ကားနဲ ပြ ႔ တ္ဆြ တာကိ ဲ ု မေက်နပ္ လိ နပ္ လိ ု ႔ ေယာကၤ ်ားႀကီ းတန္ ားႀကီ းတန္ မဲ ့ ကလဲ ့ စားေခ်ၿပီ း စားေခ်ၿပီ း ငါ ကိ ့ ု ၀င္ တိ ု က္ တာေလ၊ တာေလ၊ ဒီ မွ ာ လူ တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု း ေနာက္ ကိ ကိ ု လန္သြ သ ားတာ၊ ြ လဲ မက်လိ ု ႔ ” ေတာ ္ ေသးတယ္ ၊ ဟြန း္ … ရု ပ္နဲန ႔ရည္ ဲရည္ နဲ ႔ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း အက်င့ ္ ကိ ု က… သြားမယ္ ဇင္ဇင္ ဇင္” ေျပာခ်င္သလိ ေျပာခ်င္ သလိ ုေျပာၿပီ ေျပာၿပီ း ထြ က္ သြ ားေသာ ငတိ မေလးႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ ေၾကာင့ ္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ခမ ခမ်ာ ဘု မသိ ဘု မသိ ဘမသိႏွႏ ္င့ွင့ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ခ်ာခ်ာ အိ မ္ မ္ ျပန္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းထဲ ၀င္ ၾကည့ ္ေနေသာေၾကာင္ ေနေသာေၾကာင္ ့ အိ မ္ ျပန္ေနာက္ ေနာက္ သျဖင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ က က အိ မ္ ကိ ု အရင္ေရာက္ ေရာက္ ေနသည္ ။ “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… ေနာက္ က က် လိ ု က္ တာ တာ… ခါတိ ုင္င းဆိ ္ ု ေဒၚေလးထက္ အရင္ေရာက္ ေရာက္ တာပါ တာပါ” “ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ ေဒၚေလး… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေစ်းဘက္ မွ မွ ာ ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနလိ ေနလိ ု ႔” ” Page 5




“ေအး…

ေအး… ေဒၚေလးလဲ ခုနကမွ နကမွ ေရာက္ တာ တာ ၊ ေရာက္ ေရာက္ ခ်င္ း ခ်င္ း ခဏထိ ုင္ငေနတာ၊ ္ေနတာ၊ သင္ တန္ းတက္ ရတာေရာ အဆင္ေျပလား ေျပလား” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ုႏွႏိ ္င့ွင့ သူ ႔အခန္ အခန္ းထဲ ၀င္သြ သ ားေသာ ြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း “ ဟု ဟု တ္ ကဲ့ ကဲ့ ေဒၚေလး” ဟုသာ သာ ေျပာလိ ု က္ သည္ ။ သူ လည္ း း အ၀တ္ အစားလဲ ၿပီ း ထြ က္ လာေတာ လာေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ထြ ထြ က္ မလာေသး။ မလာေသး။ ဧည့ ္ခန္ ခန္ းမွ ာထိ ုင္င ၿပီ ္ း ေတြ႕သည့ ႕သည့ ္ စာအု ပ္ တစ္အု အ ပ္ု ကု ိ ကိ ုင္င္ရင္ ရင္ း မာနခဲ မေလးအေၾကာင္ း စိ တ္ ကေရာက္ ကေရာက္ သြ ားသည္ ။ “ ဟိ ဟိ တ္ … ေကာင္ေလး ေလး” အနီ းကပ္ေခၚလိ ေခၚလိ ု က္ သံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လန္ ၿပီ ႔ း လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားျဖင့ ္ ေနာက္ မွ မွ ာေရာက္ ေနေသာ ေဒၚေလးရင္ဘတ္ ဘတ္ နားကိ ု မ်က္ ႏွ ာကေရာက္ သြားသည္ ။ ထိ လု ထိခင္ ခင္ေလးမွ ေလးမွ ာပင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ အရိ အ ွရိန္နသတ္ ္သတ္ ကာ ကာ ေနာက္ ဆု တ္ ၿပီ ၿပီ း မတ္ တပ္ တပ္ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ သည္ ။ မတ္ တပ္ တပ္ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ ေတာ ့ မွ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားေအာက္ မွ မွ ရုန္န းထြ ္ က္ သေယာင္ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ုမိ ႔ေဖာင္ ေဖာင္ းေဖာင္ း ႏွ စ္ မႊ ာစံ ု ကိ ု ဖ်က္ ကနဲ ကနဲ ျမင္ လိ ု က္ မိ မိေပမယ့ ေပမယ့ ္ မသိခ်င္ ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ ေဆာင္ ကာ “ဗ်ာ .. ေဒၚေလး ” ဟုေျပာလိ ေျပာလိ ု က္ သည္ ။ “ဘာေတြ ဒီေလာက္ ေလာက္ ေတာင္ ေတြ းေနတာလဲ၊ ေဒၚေလးလာတာေတာင္ မသိဘူ ဘ းူ ” သူ လည္ း း ရွ က္ ရမ္ းယမ္ းၿပီ း “ ဟု ဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းေဒၚေလးရဲ႕… ဒီေန႔ ေန႔သင္ သင္ ထားတဲ ့ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ ခန္ းစာေတြ ကိ ု ျပန္ စဥ္ းစားေနတာ”“ဒါဆိ ု လည္ း း ၿပီ းတာပါပဲ ကြ ယ္ … ရန္ ကုန္နသူ သ ္ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ူေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ကိ ကိ ု မ်ား စိ တ္ ၀င္ ၀င္ စားေနၿပီ လားလိ ု ႔” “ေဒၚေလးကလည္ း း ဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဗ်ာ …” ဟု ဟု စပ္ ၿဖီ းၿဖီ းျဖင့ ္ ” သူ ုခိခ းလူ ိ မိသလိ သလိ ု ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ သူ႕ကိ ႕ကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း “ငါ တူ ့ က လူေခ်ာပဲ ကြ ေခ်ာပဲ ကြ ယ့ ္” “ဗ်ာ …” “ေအး… ေအး… ု ဗိ က္ ဆာရင္ အစာေျပ ငွ က္ ေပ်ာသီ းစားထားႏွ ်ာသီ းစားထားႏွ ္င့င့… ၿပီ းမွေဒၚေလး ေဒၚေလး ထမင္ းစားဖိ ု ျပင္ ႔ ေပးမယ္ ေပးမယ္ ၊ ခု ေဒၚေလးေရခ်ိ ဳးလိ ု က္ ဦးမယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ … ဟု တ္ … ေဒၚေလး” ေဒၚေလးထြ က္ သြ ားေတာ ့ ဧည့ ္ခန္ ခန္ းမွ ာပင္ ျပန္ ထိ ုင္င ၿပီ ္ း အေတြးစကိ ု ျပန္ရွရ ာၾကည့ ွ ္သည္ သည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မာနခဲ မေလးကိ ု ေမ့ ကာ ပူ ပူေႏြ ေႏြ းေႏြ းႀကီ း ျမင္ လိ ု က္ ရေသာ ုမိ ႔ေဖာင္ ေဖာင္ းေဖာင္ းႏွ စ္ မႊ ာစံ ု ကိ ု ုပံရိရ ပ္ိ မွန္န းၿပီ ္ း လူ ပ်ိဳ်ိ က ဳ သိ ု ဏ း ္ း ရႈ ၾကည့ ္ေနမိ ေနမိေလေတာ ေလေတာ ့ သည္ ။ “ေဟာ

” .... ေတြ႕ျပန္ ႕ျပန္ ၿပီ” သူ ကြန ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းသြားဖိ ု ႔ လမ္ းထဲ က ထြက လာေတာ ္ လာေတာ ့ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းထဲ မွ ်းထဲ မွ ာ သူ ကိ ႔ ုေျပာခ်င္ တာေျပာၿပီ ေျပာခ်င္ တာေျပာၿပီ း လွည့ ည ္ ထြ ့ က္ သြ ားေသာ မာနခဲ မေလးရဲ႕ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းကိ ခ်င္ းကိ ု မ်က္ ႏွ ာခ်င္ းဆိ ာခ်င္ းဆိ ုင္င္ ေတြ႕လိ ႕လိ ု က္ သည္ ။ ေတြ႕ေတြ ႕ေတြ႕ခ်င္ းမွ ခ်င္ းမွ ာပင္ သူ႕ကိ ႕ကိ ု မွ တ္ မိ မိ ပံ ုရေသာ ရေသာ ေကာင္ မေလးက ၿပံးဳ သလိ ု လိ ု၊ ရွ က္ သလိ ု လိ ုနဲန ႔ဲ လွ မ္ းၾကည့ ္သည္ သည္ ။ အနားေရာက္ ေတာ ့ သူ ကပဲ စၿပီ းစကားေျပာလိ ု က္ သည္ ။

Page 6




“ဒီ က

အစ္ မ… တစ္ဆိ ဆ တ္ ိ ေလာက္ ” ေကာင္ မေလးကလည္ း း ုငိ မလု ိ၊ ရီ မလိ ု မ်က္ ႏွ ာေလးႏွ ္င့င့ သူ႕ကိ ႕ကိ ု လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ သည္ ။ “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ စကားနဲနဲေလာက္ ေလာက္ ေျပာခ်င္ လိ ေျပာခ်င္ လိ ု ပါ…” ႔ “ဘာ… ရွင္ င္ေနာ ေနာ္ …” က်ယ္ ထြ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ ေကာင္ မေလးအသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ သူေၾကာင္ ေၾကာင္သြ သြားသည္ ။ ေနာက္ ေတာ ့ မွသတိ သတိရသြ ရသြ ားၿပီ း “ ဟာ ဟာ… ဟာ… မ… မဟု တ္ ဘူ း… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေျပာခ်င္ တာက ေျပာခ်င္ တာက ဟိ ုေန႔ ေန႔ ကအေၾကာင္ းပါ။ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ့ ္ ္ ကိ ု မွ တ္ မိ မိ မယ္ ထင္ ပါတယ္ … ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ဟိ ုေန႔ ေန႔ က အစ္ မတိ ု ကိ ႔ ု တမင္ လု ပ္ တာမဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း။ တကယ္ ႀကီ ႀကီ း မေတာ ္ တဆတိ ု က္ မိ မိသြ သ ားတာပါ။ ြ ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ … ဒါနဲ ႔… …” ဟိ ု တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေရာဟင္…” “ရွင္ …” င္…ေအာ္… မိေကကိ ေကကိ ု ေျပာတာလား… ခု ပဲ သူဆီ ဆ ကိ ီ ု သြ ားမလိ ု ႔… ဘာျဖစ္ လိ ု လဲ ႔ …” “ ဟိ ဟိ ု… ဟိ ု… သူ ကိ ႔ ု လည္ း း ေတာင္ းပန္ခ်င္ လိ ခ်င္ လိ ု ပါ…” ႔ “ေအာ ္ … ဒါလား… ကၽြန္န မသူ ္ ကိ ႔ ု ေျပာေပးပါ မယ္ ့ ၊ ကၽြန္န မသြ ္ ားေတာ ့ မယ္ ေနာ္” ဆိ ု ၿပီ း သု တ္ သု တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ေလွ ်ာက္ သြ ားေလသည္ ။အင္ း… ဒီေကာင္ ေကာင္ မေလးလည္ း း အနီ းကပ္ ၾကည့ ္ေတာ ေတာ ့ အေခ်ာေလးပဲ။ အေခ်ာေလးပဲ ။ ဒါေပမယ့ ္ မာနခဲမေလးေလာက္ ေတာ ့ သူ ႔ရင္ ရင္ ထဲ ကိ ု မတိ ု းေ၀ွ ႔ ုႏိႏင္ိင ဟု ္ စိ တ္ ထဲ ထဲ က ေတြးေနမိသည္ သည္ ။ သူ က မာနခဲ မေလးကိ ု သြ ားေခၚတယ္ ဆိ ုေတာ ေတာ ့ သူ တိ ု ႔ ဒီ လမ္ းကပဲ လာမယ္ ထင္ ထင္ တယ္ ။ မာနခဲ မေလးကိ ု လည္ း း ျမင္ခ်င္ လာသည္ ခ်င္ လာသည္ ။ ထိ ု ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ သင္ တန္ းသိ ု ႔ မသြ ားေသးဘဲ သူ လမ္ းထိ ပ္ က ေစာင့ ္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ ေစာေစာက ငတိ မေလး တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း သု တ္ သု တ္ သု တ္ သု တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ျပန္ ထြ က္ လာသည္ ။ သူ ကိ ႔ ု ျမင္ေတာ ေတာ ့ အၾကည့ ္ လႊ ဲ ၿပီ း ေရွ႕ကိ ႕ကိ ုဆက္ ဆက္ သြားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ဘာလု ပ္ လိ ု ႔ လု ပ္ရမွ ရမွန္န းမသိ ္ ဘဲ ဘဲ ငတိ မေလးေနာက္ ကိ ကိ ု ီမွေအာင္ ေအာင္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “အစ္ မ… အစ္ မ…” ေခၚသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ေနာက္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္သည္ သည္ ။ ၿပီ းေတာ ့ ဘာလဲဆ ုသည့ သ ိ ည့ ္ အၾကည့ ္ ျဖင့ ္ ျပန္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ “ ဟိ ဟိ ု တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေရာ မပါဘူ းလား…” “ မပါဘူ …” မပါဘူ း… ဘာလု ပ္ မလိ ု လဲ ႔ …” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ က ေတာင္ းပန္ခ်င္ လိ ခ်င္ လိ ု ႔ ေစာင့ ္ေနတာ ေနတာ” “အင္… ရွင္ ငေတာင္ ္ေတာင္ းပန္ခ်င္ လည္ ခ်င္ လည္ း း ဒီေန႔ ေန႔ေတာင္ ေတာင္ းပန္ လိ ု မရဘူ ႔ း။ သူ ႔အိ အ မ္ိ ကလူေတြ ေတြနဲန ႔ဲ ပဲခူခ းဘက္ ူ ကိ ကိ ု ခဏသြ ားတယ္ ၊ သင္ တန္ းေတာင္ မတက္ ုႏိင္င လိ ္ ု ႔ ကၽြန္န မတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း သင္ တန္ းသြားရမွ ာ” “ေအာ …” ္ … မသိ လိ ု ႔ေနာ ေနာ္ … အစ္ မတိ ု က ႔ ဘာသင္ တန္ းတက္ ေနတာလဲ…” “ဘာလု ပ္ မလိ …” ု လဲ ႔ …” ဘုဆက္ ဆက္ ဆက္ ျပန္ ျပန္ေျပာေနေသာ ေျပာေနေသာ ငတိ မေလးကိ ု ေခါင္ းကိ ုသာ သာ ထု ုရိရ က္ ိ ပစ္ ပစ္ လိ ု က္ ခ်င္ သည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ သိခ်င္ တာေလးေတြ ခ်င္ တာေလးေတြ ွရိေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ အသာႀကိ တ္ မိ ွမိ တ္ ရင္ း Page 7




“ ဟိ ဟိ ု…

ဒီ လိ ု ပါ… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ လည္ း း လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းမွ ာ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းတက္ ေနတာ သိ ပ္ မၾကာေသးဘူ းေလ၊ အဲဒါေနာက္ ထပ္ ထပ္ ဘာေတြထပ္ တက္ ရင္ ေကာင္ းမလဲ ကမသိဆိ ဆ ုေတာ ိေတာ ့ ေလ၊ ၿပီ းေတာ ့ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းကလည္ ခ်င္ းကလည္ းမရိ းမရိ ွေတာ ေတာ ့ အစ္ မတိ ု ႔နဲန ႔ဲ ခင္ လိ ု ႔ရမလားလိ ရမလားလိ ု ပါ…” ႔ “ေအာ ္ … ဒါေလး” ဆရာမႀကီ းေလသံ ဖမ္ းေျပာေနေသာ ထိ ုငတိ ငတိ မကိ ု စိ တ္ ထဲ ထဲက မၾကည္ ျဖဴ ျဖဴေပမယ့ ္ ္ အရမ္ းစိ တ္ ၀င္ ၀င္ စားေသာပံ ု စံ ျဖင့ ္ “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့… အစ္ မ…” “ဒီဘက္ ဘက္ ေခတ္ မွ မွ ာက ေနရာတကာ အဂၤလ ပ္ိ လိ ုေျပာႏိ ေျပာႏိ ္ ုင္င မွ္ ေခတ္ မီ မီ တာေလ… အဲဒါေၾကာင့ ္ တိ ု ႔ေတာင္ ေတာင္ အဂၤလ ပ္ိ စကားေျပာသင္ တန္ းတက္ ေနတာ၊ ရွင္င လည္ ္ း း အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းတက္ ခ်င္ တက္ ခ်င္ တက္ ေပ့ ါ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ရသည့ ္အခြ အခြ ္င့င့အေရးကိ အေရးကိ ု လက္ လႊ လႊ တ္ မခံ မခံ ုႏိႏင္ိငသျဖင့ ္သျဖင့ ္ “အစ္ မတိ ” ဟု ရု တ္ တရက္ ု က ႔ ဘယ္ မွ မွ ာတက္ တာလဲ တာလဲ” တရက္ ေမးလိ ္ ု က္ သည္ ။ “ တိ “ရွင္ …” တိ ု က ႔ xxxxx မွ ာတက္ တာေလ တာေလ” ေျပာၿပီ းမွ သတိရသြ ရသြ ားဟန္ ျဖင့ ္ “ င္ ဘာလု ပ္ မလိ ု လဲ ႔ …” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ လည္ း း သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမရိ ခ်င္ းမရိ ွေတာ ေတာ ့ အစ္ မတိ ု ႔နဲန ႔ဲ လိ ု က္ တက္ တက္ ရင္ ေကာင္ းမလားလိ ု ပါ” ႔ ထိ ုအခ်ိ အခ်ိ န္န မွ္ ာပင္ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ း၊ ေျမနီ ကုန္န း္ ဆိ ု တဲ ့အသံ အသံ ကိ ု ၾကားေတာ ့ ေကာင္ မေလး ေခါင္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ေမာ့ ၾကည့ ္ ၿပီ း ကားေပၚအေျပးတက္ သြ ားသည္ ။ သူ လည္ း း ေနာက္ ကေနကားေပၚသိ ကေနကားေပၚသိ ု ႔ အတင္ းလိ ု က္ တက္ တက္ လိ လိ ု က္ ေလသည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းအေရာက္ သူ မက အရင္ဆင္ ဆင္ းၿပီ း ေရွ႕ကေလွ ႕ကေလွ ်ာက္ သြားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ေနာက္ က က အျမန္ လိ ု က္ ဆင္ းၿပီ း သူ မေနာက္ မွ မွ ုစံေထာက္ ေထာက္ စတိ စတိ ုင္င္ လိ ု က္ ေလေတာ ့ သည္ ။ သူ မတက္ သြ ားသည့ ္ အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းကိ ု ေသခ်ာၾကည့ ္ ၿပီ း မွ တ္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ သူ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းကိ ုေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ နာရီ ၀က္ ခန္ ႔ ေနာက္ က က် ေနေပၿပီ။ ေနေပၿပီ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ တစ္ဦးခ်င္ းသင္ ဦးခ်င္ းသင္ေပးေသာ ေပးေသာ သင္ တန္ းမိ ု ႔ ကိ စၥ မရိ ွ။ ဆရာမကိ ု မမွန္န ကန္ ္ ေသာအက ေသာအက် ိ းဳ အေၾကာင္ းေတြ အေၾကာင္ းေတြ ကိ ု လု ပ္ဇာတ္ ဇာတ္ ခင္ းၿပီ းရွင္င းျပလိ ္ ု က္ သည္ ။ ဆရာမကလည္ း း ၿပံဳးတံ ု တံ ႔ ု မ ႔ ်က္ ႏွ ာျဖင့ ္ ရပါတယ္ ဟု ဟု ဆိ ုေလသည္ ေလသည္ ။ သင္ တန္ းခ်ိန္ းခ်ိ န္ ၿပီ းၿပီ းခ်င္ း းခ်င္ း ငတိ မေလး၏ အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းကိ ု အေျပးတစ္ ပိ ုင္င းသြ ္ ားၾကည့ ္ေတာ ေတာ ့ သူ မတိ ု ႔သင္ သင္ တန္ းက မဆင္ းေသး။ ခဏၾကာေတာ ့ မွ ငတိ မေလးက အပ်ိ ဳႀကီ းဖားဖားစတိ ကီ းဖားဖားစတိ ုင္င္နဲန႔ဲ လႈ ပ္ လီ လႈ ပ္ လဲ ့ ျဖင့ ္ အျခားသင္ တန္ းသားမ်ားႏွ ္င့ ေရာေထြ းၿပီ းဆင္ းလာသည္ ။ သူ႕ကိ ႕ကိ ု တစ္ခ်က္ ခ်က္ လွ လွ မ္ းၾကည့ ္ ၿပီ း ကားဂိ တ္ သိ ု ႔ သြ ားေလသည္ ။ သူ လည္ း း ေနာက္ က က အေျပးတစ္ ပိ ုင္င းလိ ္ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “ ဟိ ဟိ တ္ … တူ တူ ျပန္ မယ္ ေလ” ဟု ေျပာလိ ္ ု က္ ေတာ ့ ငတိ မေလးက “အာ… ရပ္ ကြက ထဲ ္ ထဲ က တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေယာက္ ျမင္ ျမင္သြ သ ားရင္ ြ တစ္ မ်ိဳ်ိ ဳးထင္ေနဦးမယ္ ထင္ ေနဦးမယ္ ” ဆိ ုေတာ ေတာ ့ မွ “ ဟာ ဟာ… ဟ… မထင္ ပါဘူ း၊ ဘယ္ သူ က ထင္ မွ ာလဲ… ကားဂိ တ္ က က ဆင္ းၿပီ းတာနဲ ႔ မသိခ်င္ ဟန္ ခ်င္ ဟန္ေဆာင္ ေဆာင္ ၿပီ း သြ ားၾကမယ္ ေလ” ဒီေတာ ေတာ ့ မွ ငတိ မေလးက လက္ ခံသြ သြားၿပီ း ကားအတူ တူ စီ းကာ ျပန္ ့ခဲခ ၾကသည္ ဲ ။ Page 8




ေနာက္ ေန႔ က်ေတာ ့ လည္ း း မာနခဲ မေလး ပဲခ းမွ ူ ျပန္ မေရာက္ ေသးသျဖင့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ သင္ တန္ းအတူသြ သ ားျဖစ္ ြ သည္ သည္ ။ သူ မပံ ု ကေတာ ့ စေတြ႕ကတည္ းက းက ုပံအတိ အတိ ုင္င း္ ရွ က္ တု တုန္န း၊္ ရွ က္ ၿပံ ၿပံးဳ ေလးနဲ ႔ ေလးနဲ ႔။ ဒါေပမယ့ ္ ပထမေန႔ ကထက္ ေတာ ့ ုပိ မိ ုရင္ ရင္ းႏွ ီ းမႈ ွရိရ လာသည္ ိ ။ တစ္ခ်က္ ခ်က္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ုခိ းခု ိ းၾကည့ ္ တက္ ေသာ သူ႕မ ႕မ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြ ကိ ု ျမင္ မိေသာ ေသာ ္ လည္ း း ုရိ းရိ ု းသားသားေနမွ ာပါဟုသာ သာ ထင္ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ထိ ုေန႔ ေန႔ က သင္ တန္ းဆင္ းေတာ ့ အိ မ္ တန္ းမျပန္ ျဖစ္ဘဲ ဘဲ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ငွ ့အတူ အတူ မုန္န ႔သြ ္သြားစားၾကသည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းကိ ု တစ္ ပတ္ ္ ပတ္ ၿပီ ၿပီ းမွ အိ မ္သိ သ ု ျပန္ ႔ိ ျဖစ္ခဲခဲ့သည္ သည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ တံခါးႀကီ ခါးႀကီ းဖြ ္င့င ထားတာ ့ ေတြ႕ရေတာ ႕ရေတာ ့ ေဒၚေလးျပန္ေရာက္ ေရာက္ ေနမည္ မွ မွန္န း္ သိ လိ ု က္ သည္ ။ အိ မ္ ထဲ ၀င္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေဒၚေလးကိ ု မေတြ႕ရေသာေၾကာင့ ္ သူ လည္ း း သူ ႔အခန္ အခန္ းထဲ၀င္ ၿပီ း အ၀တ္ အစားလဲ လိ ု က္ သည္ ။ အခန္ းထဲက ျပန္ ထြ က္ လာသည္ လာသည္ အထိ ေဒၚေလးအရိ ပ္အေယာင္ အေယာင္ မေတြ႕ရသျဖင့ ႕ရသျဖင့ ္ ဘာမ်ားျဖစ္ေနတာပါလိ ်ားျဖစ္ ေနတာပါလိ မ့ ္ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ေဒၚေလးအခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု သြ ားေခါက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ တံခါးေခါက္ ခါးေခါက္ လိ လိ ု က္ ေတာ ့ “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လား… ၀င္ ့ခဲခေလကြ ဲေလကြ ယ္ …” ဆိ ဆ ုေသာအသံ ိေသာအသံ ၾကားရသျဖင့ ္ သူ လည္ း း ေစ့ ုရံရသာေစ့ ံသာေစ့ ထားေသာ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ဖြ ္င့င့၍ ၀င္ လိ ု က္ သည္ ။ အခန္ းထဲေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ မိန္န းမတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ေနသည့ ္ အခန္ း၏ သင္ းပ်ံ႕ပ ်ံ ႕ပ်ံ႕အနံ ်ံ ႕အနံ တစ္ ႔ ခုခ က ု သူ႕အာရံ ႕အာရံ ု ကိ ု ၀င္ေဆာင့ ေဆာင့ ္ လာျခင္ းခံ လိ ု က္ ရသည္ ။ ဘာျဖစ္သြ သ ားမွ ြ န္န း္ ေသခ်ာမသိ လိ ေသခ်ာမသိ လိ ု က္ ေပမယ့ ္ မိန္န းေမာသလိ ္ ုေတာ ေတာ ့ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ယခု လိ ု မိ မိန္န းမတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ၏ အခန္ းကိ ု သူ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ၀င္ေရာက္ ေရာက္ ဖူ ဖူ းျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ထမိန္န္ႏွႏ စ္ွ ထည္ ေလာက္ ႏွ ္င့င့ အတြင္င းခံ ္ ပစၥည္ ည းတခ်ိဳ ္ းတခ်ိ ႕ဳ ကိ ု ႀကိဳးတန္ းေလးျဖင့ တန္ းေလးျဖင့ ္ လွ မ္ းထားသည္ ။ ုရံ းယူနီနေဖာင္ ီေဖာင္ းကိ ု လည္ း း အေသအခ်ာ ခ်ိ တ္ တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ခ်ိ တ္ ခ်ိ တ္ ထားသည္ ထားသည္ ။ သူ ႔ေနရာႏွ ေနရာႏွ ္င့င့သူ သူ အားလံ ု း သပ္ရပ္ ရပ္ က်နေနေသာ အခန္ းက အခန္ းက်ဥ္ းေလးက ဥ္ းေလးက မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ကိ ကိ ု မသိ မသာႏႈ ိ းဆြေနသေယာင္ေယာင္ ေယာင္။အိ ။အိ ပ္ ယာေပၚ၌ သူ႕ဘက္ ႕ဘက္ ကိ ကိ ု ေက်ာေပးၿပီ း ာေပးၿပီ း သူ ၀င္ လာမွ ခါးေလးကိ ု ဲႏႊႏ႕ႊ ၿပီ း လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည့ ္ ပံ ု က လွ ယဥ္ေက ေက် းမယ္ ၿပိ ၿပိဳင ပြ ္ ပြ ္ က ဲ သမင္ လည္ ျပန္ ျပန္ ၾကည့ ္ လိ ု လိ ု။ စြ ္င့င ကားေသာ ့ တင္ ပါး၊ သိ မ္ေသာခါးႏွ ေသာခါးႏွ ္င့င့ ံဖြ ထြ ႔ ားလွေသာ ေသာ ရင္ႏွႏ စ္ွ မႊ ာတိ ု ႔ တစ္ ၿပိဳင္နက္ ္ နက္ တည္ တည္ းေပၚလြ းေပၚလြင္ငေစသည့ ္ေစသည့ ္ အေနအထားကိ ု ျမင္ လိ ု က္ ရ၍ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ေရငတ္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ လာၿပီ း တံေတြ ေတြ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ မသိ မသာမ်ိဳ်ိ ခဳ ်လိ ္ ု က္ ရသည္ ။ လွ ဲေနေသာေဒၚေလးႏြ ေနေသာေဒၚေလးႏြ ယ္ ကိ ကိ ု သူ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း တုန္န္ခ်င္ခ်င္ ခ်င္ ခ်င္ အသံ ကိ ု ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ ကာ ္ ကာ “ေဒၚေလး… ဘာျဖစ္ လိ …” ု လဲ ႔ …” “ေအးကြ ယ္ … ဘာျဖစ္ မွန္ န းေတာင္ ္ မသိ ပါဘူ း… ုရံ းကျပန္ လာေတာ ့ ေခါင္ းနဲနဲန မူဲ းတာနဲ ႔ ခဏလွ ဲေနတာ။” “ေအာ …” ္ … ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ဘာလု ပ္ေပးရမလဲ ေပးရမလဲ…” “ရပါတယ္ ကြ ကြ ယ္ … ခဏေနရင္ ေကာင္ းသြားပါလိ မ့ ္ မယ္ ၊ မင္ း အဆာေျပစားဖိ ု ႔ ေဒၚေလးမုန္န ၀ယ္ ႔္ လာတာရိ လာတာရိ ွ တယ္ …” “ရပါတယ္ … ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ အျပင္ မွ ာ မုန္န စားလာေသးတယ္ ႔္ ၊ ေဒၚေလးကိ ု ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ နင္ းေပးရမလား…” Page 9




မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း အခန္ းထဲ မထြ က္ ခ်င္ေသးေသာေၾကာင့ ခ်င္ ေသးေသာေၾကာင့ ္ အေၾကာင္ းရွ ာၿပီ းေျပာလိ ု က္ ေတာ ့ “အမယ္ ေလး… မင္ းခႏၵ ာကိ ု ယ္ ႀကီ ႀကီ း ငါမခံ ုႏိႏင္ိငေလာက္ ္ေလာက္ ဘူ း၊ မနင္ းပါနဲ ႔… ိႏွ ပ္ တတ္ ရင္ေတာ ေတာ ့ နဲနဲန ိႏွဲႏ ပ္ွ ေပးပါလား ေပးပါလား…” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့… ဒါဆိ ု ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ိႏွ ပ္ေပးမယ္ ေပးမယ္ ၊ ေဒၚေလးေမွ ာက္ လိ လိ ု က္ …” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စကားဆံ ု းေတာ ့ အင္ း… အင္ း… ဆိ ု ၿပီ း ေဒၚေလးႏြ ယ္ လည္ လည္ း း တစ္ခါတည္ ခါတည္ းေမွ းေမွ ာက္ ေပးသည္ ။ ေမွ ာက္ လိ လိ ု က္ ေတာ ့ ုပိေမာက္ ေမာက္ တက္ တက္ လာေသာ လာေသာ တင္ ပါးဆံ ု ႀကီ းကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ၾကည့ ္ ၾကည့ ္ ္ ၿပီ း စိ တ္ ေတြဂနာမၿငိ မ္ ျဖစ္ လာသည္ ။ “ ဟဲ …” ဟဲ ့… ေကာင္ေလး ေလး… ိႏွ ပ္ မယ္ ဆိ ု လည္ း း ိႏွ ပ္ေလ၊ ေလ၊ ပု ုခံခ းနားက ံ စၿပီ းႏွ ိ ပ္…” ဆိ ုေတာ ေတာ ့ မွ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ သတိ သတိ ၀င္ လာၿပီ း ိႏွ ပ္ရန္ ရန္ ျပင္ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚေလးလွ ဲေနေသာကု တင္ေစာင္ ေစာင္ းေလးတြင္င္ တင္ ပေခြထ ုင္ငိ ၿပီ ္ း ေက့် ာ ရွင္င းေနေသာ ္ ဂု တ္ သားေလးမွ စၿပီ း ိႏွ ပ္ လိ ု က္ သည္ ။ ုဖိ မဓါတ္ ၏ ASDF ဆြ ဲငင္ ငင္အားေၾကာင့ အားေၾကာင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရဲရ႕ဲ လက္ ေတြက ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းက ကီ းဘု တ္ ကိ ကိ ု ိႏွ ပ္ေနရသလိ ေနရသလိ ု ASDF အခ်က္ က က် လွ လွ ်က္ ။ ဂု တ္ သားေလးမွ အနည္ းငယ္ းငယ္ တင္ တင္ းေနေသာ ပု ုခံခ းသား၊ ံ ပု ုခံခ းသားမွ ံ ေက်ာ၊ ေက်ာမွ ခါးနားအထိ ေရာက္ မွ မွန္န းမသိ ္ ေရာက္ ေရာက္ သြ ားေတာ ့ ASDF ကိ ုရပ္ ရပ္ ၿပီ း တံေတာင္ ေတာင္ႏွႏ ္င့ွင လိ ့ ု က္ ေထာက္ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ေလ့် ာ တိေလ ေလ် ာရဲျဖစ္ေနေသာ ဖစ္ ေနေသာ ထမိန္န က ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ဟေနသျဖင့ ဟေနသျဖင့ ္ ျဖဴျဖဴရွ င္ းရွင္င း္ တင္ ပါးတလင္ း တစြန္န းတစက ္ အျမင္ လွေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ အစြအလမ္ အ ဲ လမ္ းႀကီ းတတ္ ေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္သည္ အပ်ိ ဳစင္ စစ္ င္ စစ္ စစ္ အပ်ိ ဳႀကီ းေတာ ကီ းေတာ ့ မဟု တ္ ေပ။ ပ်ိဳ်ိ ဳရ ယ္ ြ ယ္ ြ စဥ္ စဥ္ က အခ်စ္ ကမၻ အခ်စ္ ကမၻ ာေလးတစ္ခုခု တည္ ေဆာက္ ့ခဲ ဖူ းသည္ ။ သူ ႔နာမည္ နာမည္ က က ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္။ အရမ္ းေခ်ာေသာ ရု ပ္ ရု ပ္ရည္ ရည္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးမဟု တ္ မဟု တ္ ေသာ ္ လည္ း း ခန္ ႔ညားေသာ ညားေသာ အသြင ွ္ရိရသည္ ိသည္ ။ အသားျဖဴျဖဴ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းကိ ု ယ္ ဖန္ ဖန္ေတာင့ ေတာင့ ္ေတာင့ ေတာင့ ္ႏွႏ ္င့ွင့ ၾကည့ ္ေကာင္ ေကာင္ းေသာ ုပံ စံ မ်ိဳ်ိ ဳးျဖစ္သည္ ျဖစ္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြယ ထက္ ္ ထက္ အသက္ ၃ ႏွ စ္ခန္ ခန္ ႔ေတာ ေတာ ့ ႀကီ းသည္ ။ သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ ေမတၱ ာႀကိဳးႏြယ္ ေနသည္ ကိ ကိ ု ႏွ စ္ ဖက္ မိ မိဘမ ဘမ်ားကလည္ း း ၾကည္ ၾကည္ ၾကည္ ျဖဴ ျဖဴျဖဴခြ ္င့ လႊ တ္ ထားသည္ ထားသည္ ။ သု ိ ျဖစ္ ႔ ၍ သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ဦး၏ ဦး၏ ခ်စ္ လမ္ ခ်စ္ လမ္ းခရီ းမွ ာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ ေျပေခ်ာေမြ႕ေနခဲ ့သည္ သည္ ။ ထု ိေန႔ ေန႔ က… သမီ းရည္ းစားတိ းစားတိ ု ႔ ထံ ု းစံအတု အတု ိင္င း္ ရု ပ္ရွရင္ွင္သြ သ ားၾကည့ ြ ္ ၾကသည္ ။ အရင္ က ရု ပ္ရွရင္ွင ၾကည့ ္ ္ လွ ်င္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမ ခ်င္ းမ်ားပါတတ္ သျဖင့ ္ ုရိ းရိ ု းတန္ းမွသာ သာ ၾကည့ ္ တတ္ သည္ ။ ယခု တစ္ေခါက္ ေခါက္ တြ တြင္ငေတာ ္ေတာ ့ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမ ခ်င္ းမ်ားမပါလာသျဖင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ေထာင့ ္ က်က်ေနရာမွ ုစံ တြ ဲ ုခံခ တစ္ ံ ုခံခ ကိ ံ ု ခင္ ထားႏြယ္ မသိေအာင္ ေအာင္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ွင ုရံရ္ ထဲ ံ ၀င္ေတာ ေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈ ္င္င က ္ “ လာ လာ… ခင္ ထား၊ ကိ ု ယ္ တု တု ိ ႔ ုခံခ က ံ အေပၚမွ ာ” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု လက္ ဆြ ဲ ၿပီ းေခၚသြ ားသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ လည္ လည္ း း မထူ းေတာ ့ ၿပီ မိ ု ႔ ဘာမွ မေျပာေတာ ့ ဘဲ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တြ တြ ဲ ုခ မွံ ာ ၀င္ ထု ိင္င လု ္ ိ က္ ရသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ မီံ းမ်ား ပိ တ္ ပိ တ္ သည္ ႏွ ္င့င့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ခင္ ထားႏြယ္ ပခံ ု းေပၚကိ ု Page 10




လက္ ေလးအသာတင္ လိ ု က္ သည္ ။ အရွ က္ အေၾကာက္ ႀကီ ႀကီ းေသာ ခင္ ထားႏြယ္အဖိ ု ႔ အေမွ ာင္ ထဲ မွ ာ ရင္ ဖိ ု လိ ႈ က္ ကာ ကာ သူဘာမ ဘာမ်ား ဆက္ လု လု ပ္ မလဲဆ ုသည္ ိသည္ ကိ ကိ ု ေၾကာက္ သိခ်င္ စိ ခ်င္ စိ တ္ ႏွ ္င့င့ ရင္ ထိ တ္ ေနမိသည္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ က ္ စျပေနေပၿပီ။ ထု ိအခ်ိန္ အခ်ိ န္ မွ ာပင္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ပခံ ု းေပၚတင္ ထားေသာ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ပိ ု ၿပီ းတင္ းၾကပ္ လာၿပီ း ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု သူ႕ရင္ ႕ရင္ခြခင္ြင က ္ ် ယ္ ႀကီ ႀကီ းထဲသိ သ ု ႔ိ ဆြ ယူ ဲ လိ ု က္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ ခင္ ထားႏြယ မ ္ မ်က္ ႏွ ာေလးကိ ု ရႊန္န းလဲ ္ ့ေသာ ေသာ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းမ်ားျဖင့ ္ ုစိ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ ၿပီ း ေခါင္ းေလးငံ ု ကာ ႔ ပါးခ်င္ းကပ္ ပါးခ်င္ းကပ္ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ပါးေလးေပၚတြ ပါးေလးေပၚတြင္ ႏွ ာေခါင္ းေလးတင္ ကာ မသိ မသာ ပင့ ္သက္ သက္ ရႈ လိ ု က္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ွရိန္န းကနဲ ္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ႏွ ာေခါင္ းမွ ျပန္ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ ေလပူ တိ ု ႔သည္ သည္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ေသြးေၾကာမ်ားကိ ု ပါ ပူ ွရိရန္ိန းရိ ္ ွ ္န္န းျဖစ္ ္ သြ သ ားေစသည္ ြ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ မ မ်က္ လံ လံ ု းေလးကိ ု စင္ းၿပီ း ေမာသလိ ု ပင္ ျဖစ္ လာသည္ ။ မ်က္ လံ လံ ု းေလး ိမွ တ္ သြ ားသည္ ကိ ကိ ု ျမင္ေတာ ေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ႏႈ တ္ ခမ္ းသားေလးမ်ားကိ ု သူ၏ႏႈ ၏ႏႈ တ္ ခမ္ းထူ ႀကီ းျဖင့ ္ စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ဖ်က္ ကနဲ ကနဲ ခင္ ထားႏြယ္ မ်က္ စိ စိ ျပန္ ပြ ္င့င လာၿပီ ့ း ခ်က္ ခ်င္ းျပန္ ခ်င္ းျပန္ လည္ ေမွ းဆင္ းသြ ားသည္ ။ ကု ိ ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ပိ ု ၿပီ းတင္ းက်ပ္ လာသည္ ပ္ လာသည္ ။ က်န္ လက္ န္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ခါးကိ ု ဖက္ ထားရာမွ ထားရာမွ တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းအေပၚကိ းအေပၚကိ ု တက္ လာၿပီ လာၿပီ း ုႏိ ႔အံ အ ု၏ ံ ေအာက္ နားတြင္ ပင့ ္သလိ သလိ ု လိ ု၊ ပြ တ္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ စိ တ္ ထဲ ထဲတြင္ ထိ ု လက္ ကိ ကိ ု ထိ ထိ မိ မိ ပိ ု ၿပီ း ထိခ်င္ လာသည္ ခ်င္ လာသည္ ။ သူ မ၏ ဆႏၵ ျပည့ ္ ၀ခဲ ့ ပါသည္ ။ အေပၚကပြ တ္ သပ္ေနရံ ေနရံ ု ျဖင့ ္ အားမရေတာ ့ ၍ အက်ီ ေအာက္ ၤေအာက္ ကိ ကိ ု လွ ် ိိဳဳ၀င္ လာေသာ င္ လာေသာ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏လက္ ္၏လက္ က က ုဗိ က္ ေပၚမွေန၍ ေန၍ အနည္ းငယ္ းငယ္ က က် ပ္ေနေသာ ပ္ ေနေသာ ေဘာ ္ လီ ကိ ု အေပၚသိ ု ပင့ ႔ ္ တင္ လိ ု က္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ လက္ တိ တိ ု မွ ႔ ာ တားဆီ းႏိ ုင္င ဖိ ု္ ႔ အားမရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ မိ မိ၏ ုႏိ ႔အံ အ ုေလးေပၚ၌ ေံ လးေပၚ၌ စိ တ္ ႀကိ ႀကိက ဳ ္ ပြ ပြ တ္ သပ္ေနေသာလက္ ေနေသာလက္ ေတြက ုိ အားေပးသလိ ု လိ ု ပင္ ေကာ ့ ေကာ ့ ေပးမိေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ ႏႈ တ္ ခမ္ းႏွ ္င့င့ ုႏိ ႔အံ အ ု တင္ ံ းတင္ းတစ္ စံ ု ကိ ု ပြတ္သပ္ေနျခင္ ေနျခင္ းျဖင့ ္ အားမရႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘဲ ျမင့ ္ တက္ လာေသာ လာေသာ အခ်စ္ ဒီဒ ဂရီ ီ ၏ ေစ့ေဆာ ေဆာ ္ မႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ေပါင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ အလိ ုအေလ အေလ် ာက္ ေအာ္ တိ ုေရာက္ ေရာက္ ွရိသြ သ ားေတာ ြ ့ သည္ ။ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းေလးေလးေရြ းေလးေလးေရြ႕လ်ားျခင္ းဒဏ ားျခင္ းဒဏ က ္ က ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု အပီအျပင္ အျပင္ ိႏွႏ ပ္ွ စက္ ေနေပၿပီ။ တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းရိ ွ ၾကက္ သည္ းေမႊ းေမႊ းညွင္င းေတြ ္ က အၿပိဳင္ အဆိ အဆိ ုင္င ထေနၾကသည္ ္ ။ မလု ပ္ ပါနဲ ႔ေတာ ေတာ ့ ဟု ေျပာခ်င္သလိ ေျပာခ်င္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေပမယ့ ေပမယ့ ္ ေ၀ဒနာႏွ ္င့င့ ေရာေထြ းေနေသာ အရသာကိ ု လည္ း း မစြန္န လႊ ႔္ တ္ ခ်င္ ျဖစ္ ခ်င္ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ဤသိ ု ႔ေသာ ေသာ ခံ စားခ်က္ မ မ်ိဳ်ိ ဳး တစ္ ႀကိ မ္ တစ္ခါမွ ခါမွ မခံ စားဖူ းသျဖင့ ္ ခင္ ထားႏြယ္ခမ်ာ ေရအလ်င္ မွ မွ ာေမ်ာသည့ ္ ်ာသည့ ္ ငွ က္ ေပ်ာတံ ု းႏွ ယ္ ရင္ခုခန္နု ္သံ သအနိ ံအနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားစြာႏွင့ ႏွ ္င့ ေမ်ာလြင ့္ ေနေပသည္ ေနေပသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ ဆီ းစပ္နားထိ နားထိ တစ္ခ်က္ ခ်က္ တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ထိ ထိ လာေသာ ခံ စားမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အသိ စိ တ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ျပန္ ၀င္ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ ထဲ ံ ေရာက္ ေနသည္ ကိ ကိ ု ခု မွ သတိ ျပန္ ၀င္ လာၿပီ း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ရင္ခြခြင ထဲ ္ မွ ရုန္န းထြ ္ က္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ အံ ့ ၾသစြာ ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ ကိ ၿပီ းမွေတာင္ ေတာင္ းပန္ေသာ ေသာ အၾကည့ ္ ျဖင့ ္ “ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ခြ ္င လႊ ့ တ္ ပါ ပါ” ဟု ဆိ ုေလသည္ ေလသည္ ။ ပါးစပ္ ကသာ

Page 11




ေတာင္ းပန္ေနေသာ ေနေသာ ္ လည္ း း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ စိ တ္ ထဲ ထဲ၌မူ ၌မူ ရာဂေသြးတိ ု ႔၏ အားေပးမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ခရီ းဆံ ု းထိသြ သ ားႏိ ြ ုင္ငရန္ ရ္ န္ ႀကိ တ္ ၍စဥ္ းစားေတြ းေတာေနသည္ ကိ ကိ ု ခင္ ထားႏြယ တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ မရိ ပ္ မိ ့ခဲခဲ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ၿပီ ္ းလိ ု ႔ ျပန္ ထြ က္ လာေတာ လာေတာ ့ အခ်ိ န္န ကေစာေနေသးသည္ ္ ။ “ခင္ ထား… ကိ ု ယ့ ္သူ သငယ္ ငူ ယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ ဆီ ကိ ု ခဏသြ ားမလိ ု ႔ ခင္ ထားလိ ု က္ ့ခဲ ပါလား… သူ ကလည္ း း ခင္ ထားကိ ုေတြ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ခ်င္ ေနတာ… ကိ ု ယ္ တိ တိ ု က ႔ ငယ္ ငယ္ တည္ တည္ းက းက ကြ ဲသြ သြားၿပီ း ခု မွ ျပန္ေတြ ေတြ႕တာ ႕တာ သိ ပ္ မၾကာေသးဘူ း…” “အရမ္ းၾကာရင္ေတာ ေတာ ့ ခင္ ထားမလိ ု က္ ေတာ ့ ဘူ း…” “ မၾကာပါဘူ မၾကာပါဘူ း… ခဏတျဖဳတ္ စကားေျပာၿပီ စကားေျပာၿပီ း ျပန္ မွ ာ…” “ဒါဆိ ု လည္ း း ၿပီ းေရာေလ…” ခင္ ထားႏြ ယ္ စကားဆံ ု းေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ အငွ ားကားတစ္ စီ းတားလိ ု က္ သည္ ။ ကားေပၚေရာက္ ေတာ ့ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ ထဲ ံ က ႏြ မ္ းလ်မႈ ေတြ ေတြေၾကာင့ ္ ခင္ ထား မ်က္ လံ လံ ု းေလးေမွ းၿပီ းလိ ု က္ လာသည္ လာသည္ ။ အိ မ္ တစ္အိ အ မ္ိ ေရွ ေရွ႕ေရာက္ ႕ေရာက္ ေတာ ့ ကားေပၚမွဆင္ ဆင္ းၿပီ းကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ “ ထြ ထြန းႀကီ ္ းေရ… ထြန္န းႀကီ ္ း…” ဟု အိ မ္ေရွ ေရွ႕မွ ႕မွ လွ မ္ းေခၚလိ ု က္ သည္ ။ ေခၚသံဆံ ဆ ု းဆံ ံ ု းခ်င္ းမွ းခ်င္ းမွ ာပါ အိ မ္ေပၚက ေပၚက ထြန္န းႀကီ ္ းဆိ ုသူ သဆင္ ဆ ူ င္ းလာၿပီ း “ ဟာ… ေဟ့ ေကာင္ ႀကီ း… ၀င္ းလိ ႈင္င္… မင္ းဘယ္ ကလွ ကလွည့ ည ္ လာတာလဲ ့ ၊ မိန္န းမခိ ္ ု းလာတာလား…” ကိ ု ထြန္န းႀကီ ္ း စကားေၾကာင့ ္ ခင္ေလးႏြ ေလးႏြ ယ္ မ မ်က္ ႏွ ာ ရွ က္ ေသြ းျဖာသြ ားသည္ ။ ထိ ုအခါမွ အခါမွ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ “ ဟာ …” ဆိ ဟာ… ေဟ့ ေကာင္… ဘာေတြေလွ ေလွ ်ာက္ ေျပာေနတာလဲ…” ု ၿပီ း ထြန းႀကီ ္ းအနားကပ္၍ တိ ု းတိ ု းေျပာေလသည္ ။ ထြန္န းႀကီ ္ းလည္ း း ေခါင္ းတၿငိ မ့ ္ ၿငိ မ့ ္ လု ပ္ ၿပီ း “ လာေလကြ လာေလကြ ာ… အိ မ္ေပၚတက္ ေပၚတက္ ၾက ၾက” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ေရွ႕မွ ႕မွဦးေဆာင္ ဦးေဆာင္ တက္ သြ ားသည္ ။ “ မင္ မင္ းတိ ု လာတာနဲ ႔ ႔ အေတာ ္ ပဲက ာြ … ငါ ဟိ ုဘက္ ဘက္ လမ္ လမ္ းထိ ပ္ မွ ာ အေၾကြးသြားေတာင္ းရင္ း မင္ းတိ ု စားဖိ ႔ ု တစ္ ႔ ခုခခုုခု ၀ယ္ ့ခဲ မယ္ ၊ အိ မ္ခဏေစာင့ ခဏေစာင့ ္ေပး ေပး” ဆိ ု ၿပီ း ထြ က္ သြားရန္ ျပင္ေတာ ေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ “ ဟာ ဟာ… ေဟ့ ေကာင္ ႀကိ ီ းရာ… ဒီ လူနဲန႔ဲဒီဒ လူ ီ ဒါေတြမလိ ု ပါဘူ း၊ မင္ းအိ မ္ ကိ ု တမင္အလည္ အလည္ လာတာ၊ လာတာ၊ ဘာမွ မ၀ယ္ နဲ ႔ေတာ ေတာ ့ ” “ဘယ္ ဟု ဟု တ္ ပါ ပါ မလဲ ့ ကြ ာ… ခဏေလး” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ထြန္န းႀကီ ္ းက အတင္ းထြ က္ သြ ားေလသည္ ။ “ဒီေကာင္ ေကာင္ ႀကီ းက သိ ပ္ခင္ ခင္ ဖိ ု ႔ေကာင္ ေကာင္ းတာ” ဆိ ု ၿပီ း ခင္ ထားအနားကိ ု ကပ္ လာသည္ ။ ခင္ ထားလည္ း း ေခါင္ းေလးကိ ု သူ႕ပခံ ႕ပခံ ု းေပၚတင္ ၿပီ း ေမွ းေနလိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င လည္ ္ း း ဒီ တစ္ခါမွ ခါမွ မရရင္ေနာက္ ေနာက္ တစ္ တစ္ခါမလြ ခါမလြ ယ္ သည္ မိ ုမိ ႔ ပညာကုန္န္ သံ ု းရန္ ႀကိဳးစားေလေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားမ်က္ ႏွ ာေလးကိ ု ေမးေစ့ မွ မတင္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း နဖူ းေလးကိ ု ခ်စ္ စႏိ ခ်စ္ စႏိ ု းေလး စနမ္ းလိ ု က္ သည္ ။ “အကိ ု ကလည္ း း သူ မ်ားအိ မ္ ်ားအိ မ္ ႀကီ းမွ ာ” “ဒီေကာင္ ” ေကာင္ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု တိ ု းတိ ု းေလးေျပာသြားတယ္ …သူနဲနနဲ ၾကာမယ္ ဲ တဲ တဲ ့” Page 12




“ ဟင္ …” ဟင္…ဒါဆိ ု…” “ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္

ခင္ ထား… ကိ ု ယ္ တိ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ လြ တ္ လြ လြတ လပ္ ္ လပ္ေနရေအာင္ ေနရေအာင္… သူေရွ ေရွ ာင္ေပးသြ ေပးသြ ားတာ…” “ဒါဆိ …” ု ခင္ ထားျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ …. အကိ ုေနခ်င္ေနခဲ ေနခ်င္ ေနခဲ ့…” “ မလု မလု ပ္ ပါနဲ ႔ ခင္ ထားရယ္ ၊ ကိ ု ယ္ နဲ ႔ ခင္ ထား ႀကိ ္က ဳ ္ တာဘယ္ တာဘယ္ ေလာက္ ၾကာၿပီ ၾကာၿပီ လဲ၊ လူ ႀကီ းေတြကလည္ း း အကုန္န လံ ္ ု းသေဘာတူ ထားတာပဲ၊ ကု ိ ယ္ နဲ ႔ခင္ ခင္ ထား ႀကိက ဳ ္ ၿပီ ၿပီ းကတည္ းက းက ဘယ္ သြ ားသြ ား ခင္ ထားသူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းေတြ ခ်င္ းေတြ ပါေနေတာ ့ ကိ ု ယ္ တိ တိ ု ႔ ဘယ္ တု တုန္န းက ္ လြ တ္ လြ လြ တ္ လပ္ လပ္ လပ္ေနရလိ ေနရလိ ု လဲ ႔ ခင္ ထားရယ္ … ဒီ တစ္ခါေလးပဲ ခါေလးပဲ ကိ ု ယ္ တိ တိ ု ႔ လြ တ္ လြ လြ တ္ ေနရမွ ာ၊ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ခြ ္င လႊ ့ တ္ ပါကြ ပါကြ ာ… ကိ ု ယ္ ခင္ ထားကိ ု အရမ္ းခ်စ္ လိ းခ်စ္ လိ ု ပါ” ႔ စကားလည္ းအဆံ းအဆံ ု း အတင္ းဖက္ လိ လိ ု က္ ရာ ခင္ ထားမွ ာ အငိ ု က္ မိ မိသြ သြားၿပီ း ကု ိ ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ရင္ခြခင္ြင ထဲ ္ သိ သ ု ႔ိ အရု ပ္ တစ္ရုရ ပ္ု လိ ု ေရာက္ ွရိသြ သြားေတာ ့ သည္ ။ ျပင္ းထန္ေသာ ေသာ အသက္ ရႈသံ သႏွံႏ ္င့ငွ ့အတူ အတူ ခင္ ထား၏ ႏႈ တ္ ခမ္ းကိ ု ျပတ္ မတက္ မတက္ စု စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ ႏႈ တ္ ခမ္ းကု ိ ရု တ္ တရက္ တရက္ အစု ပ္ခံခ လိ ံ ု က္ ရသျဖင့ ္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ မ်က္ လံ လံ ု းမ်ား ေမွ းစင္ ေမွ းစင္ းသြားၿပီ း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ကိ ္ ု အတင္ းဖက္ တြ တြယ လိ ္ လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ အခြ ္ငအေရးကိ အ ့ ေရးကိ ု လက္ လႊ လႊ တ္ မခံ မခံ လိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ကလည္ ္ း း ခင္ ထား၏ ေက်ာကု န္န းေအာက္ ္ ကိ ကိ ု လက္ လွ လွ ် ိိဳၿဳပီ း ပီ း ေဘာ ္ လီ ႀကိဳးကိ ု ျဖဳတ္ ုႏိင္င္ရန္ ရန္ ႀကိဳးစားေတာ ့ သည္ ။ အနည္ းငယ္ းငယ္ က က် ပ္ေနေသာ ပ္ ေနေသာ ေဘာ ္ လီ ႀကိးဳ ေၾကာင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ဥာဏ္သံ ု းရေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားကိ ု ုပိ ၿပီ းတင္ းတင္ းဖက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ထိ ုအခါ အခါ အသားက်ံ ႕ဳ သြ ားမႈ သြ ားမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ေခ်ာင္ လာေသာ ေခ်ာင္ လာေသာ ေဘာ ္ လီ ႀကိဳးကိ ု လက္ ညိ ႈ း၊ လက္ ခလယ္ ႏွ ့င္င္ လက္ မ မ သံ ု းေခ်ာင္ းအသံ းေခ်ာင္ းအသံ ု းျပဳၿပီ း ပီ း အျမန္ ျဖဳတ္ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ုႏိ ကေလးမ ႔ ်ားကိ ု အျပင္ းအထန္ ပြ တ္ သပ္ေပးေတာ ေပးေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာ သတိ လစ္ခ်င္သလိ ခ်င္ သလိ ု ပင္ ျဖစ္ ျဖစ္သြ သြားကာ တစ္ ကု ိ ယ္ လံ လံ ု းလည္ း း ံႏု းခ်ိ ေနၿပီ း အရသာေတြ႕ေနေတာ ႕ေနေတာ ့ သည္ ။ ထိ ုအခ်ိ အခ်ိ န္န မွ္ ာပင္ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းစု းခ်င္ းစု ပ္ေနရာမွ ေနရာမွ ရပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ကိ း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ေခါင္ ္၏ေခါင္ းက ခင္ ထား၏ရင္ႏွႏ စ္ွ လႊ ာေပၚ ဆင္ းသက္ သြ ားသည္ ။ ျဖဴ၀င္ းၿပီ းၿပီ း တင္ းေနေသာ ုႏိ ႔အံ အ ုေလးမ ေံ လးမ်ားမွ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးႏွ စ္ လံ ု းက ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ကိ ္ ု ့ငံ လင့ ္ေနသေယာင္ ေနသေယာင္ ေထာင္ မတ္ ေနသည္ ။ “ ဟင္ ဟင္ း …. ကၽြတ္ ကၽြတ္” ဟူေသာအသံ ေသာအသံႏွႏ ္င့ငွ ့ ေကာ ့ ေကာ ့ တက္ လာေသာေၾကာင့ လာေသာေၾကာင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င မွ္ ာ ုပိ၍ တက္ ၾကြ ၾကြ လာသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ အေပၚပိ ုင္င းတစ္ ္ ပိ ုင္င းလံ ္ ု း အ၀တ္ အစားမရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ တစ္ ကု ိ ယ္ လံ လံ ု း အႏွ ံ ႔ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ လွ ်ာၾကမ္ းႀကီ ာၾကမ္ းႀကီ းက ဟိ ု မွ သည္ မွ မွ ေရြ႕လ်ားေနသည္ ။ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ကလည္ ကလည္ း း ဒူ းေခါင္ းခန္ ႔ တက္ ေနေသာ ထမိန္န္ေပၚမွ ေပၚမွ ပြ တ္ သပ္ေနသည္ ေနသည္ ။ တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းအထက္ းအထက္ သိ ု ႔ တက္ လာေသာ လာေသာ ထမိန္န္ အနားစသည္ အတြင္င းခံ ္ ေဘာင္ ေဘာင္ းဘီ ပန္ းေရာင္ေလးကု ေလးကု ိ ပင္ ျမင္ေနရၿပီ ေနရၿပီ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ေမာဟု ိ က္ ေနၿပီ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င လည္ ္ း း ေဇာကပ္ေနၿပီ ေနၿပီ။ အတြင းခံ ္ ေလးေပၚမွ ေလးေပၚမွ မထိ တထိအု အ ပ္ု ၍ ကိ ုင္င ၾကည့ ္ ္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ လက္ လက္ ေတြ က ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ ေက်ာကု န္န းကိ ္ ု ကု တ္ ျခစ္ ျခစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ လက္ ကေလးက ကေလးက ပင္ တီေအာက္ ေအာက္ သိ ု ႔ အနည္ းငယ္ းငယ္ တိ တိ ု း၀င္ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ ေက်ာကု န္န းမွ ္ ေသြ းအနည္ းငယ္ းငယ္ စိ ုစိ တက္ ႔ လာသည္ လာသည္ ။ ပင္ တီေလးက ေလးက ေပါင္ လယ္ နားထိ ေရာက္ ွရိသြ သ ားၿပီ ြ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ တံေတြ ေတြးတစ္ခ်က္ ခ်က္ မ်ိဳ်ိ ခဳ ်လိ ု က္ သည္ ။ အေမႊ းႀကဲ ႀကဲႏ ္ွင့င့ အက္ ကြ ကြဲေၾကာင္ ေၾကာင္ းေလးတစ္ခုခ ကိ ု ု ျမင္ေနရၿပီ ေနရၿပီ။ Page 13




ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ လက္ ခလယ္ က က အက္ ကြ ကြဲေၾကာင္ ေၾကာင္ းထဲတ ု း၀င္ ိ သြ သ ားသည္ ြ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ လူ းလိ မ့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အေပၚေအာက္ စုန္န္ဆန္ ဆန္ အရည္ ၾကည္ ၾကည္ ေလးမ်ား လိ မ့ လိ မ့ ္ဆင္ ဆင္ းလာသည္ ။ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ လံ လံ ု း မ်က္ ႏွ ာခ်င္ းဆိ ာခ်င္ းဆိ ုင္င လဲ ္ ေလ်ာင္ းလု ာင္ းလု ိ က္ သည္ ။ ဟိ ု တစ္ စဒီ တစ္ စ ျပန္ ႀကဲ ႔ ေနေသာ ေနေသာ အ၀တ္ အစားမ်ားၾကားတြင္ ်ားၾကားတြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ႏွ ္င့င တစ္ ့ ေယာက္ ေယာက္ တင္ းတင္ းၾကပ္ ၾကပ္ ဖက္ ၍ လူ းလြန ႔ေနသည္ ေ္ နသည္ ။ လူ းလြန ႔ေနရာမွ ေ္ နရာမွ ကိ ု၀င္ းလိ ႈင္ငအေပၚဘက္ ္အေပၚဘက္ ေရာက္ လာသည္ လာသည္ ။ ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ အေပၚပိ ုင္င းကိ ္ ုအနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ခြာ၍ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ၏ အကူအညီ အညီ ျဖင့ ္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ းေလးထဲသိ သ ု ႔ိ မာတင္ းေတာင့ ္ေနေသာ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အနည္ းငယ္ းငယ္ တိ ု း၀င္ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ လြ တ္ သြ ားေသာ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ အေပၚပိ ုင္င းကိ ္ ု ခင္ ထားႏြယ္ အတင္ းဆြ ဲ၍ အတင္ းျပန္ ဖက္ သည္ ။ အနည္ းငယ္ းငယ္ တိ တိ ု း၀င္ေနေသာ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အားနည္ းစိ းစိ ု က္ ၍ ထည့ ္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အံ ႀကိ တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ကြ မ္ းသီ းေခါင္ းေလးကိ ု အထု တ္ အသြင္င းလု ္ ပ္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ အရည္ ၾကည္ ၾကည္ ေလးမ်ားျဖင့ ္ ေလွ ်ာေလွ ာေလွ ်ာလွ ာလွ ်လ ဴ ွ ်ဴျဖစ္ လာသည္ လာသည္ ။ ထပ္၍အားစိ ၍အားစိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ထည့ ္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ တစ္ခုခခုုခ က ု တားစီ းထားသလိ ု ထပ္ တိ ု းမရျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အားကုန္န္သံ သ ု းၿပီ ံ း ထည့ ္ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ျပန္ ျပန္သည္ သည္ ။ “အား… နာတယ္ … နာတယ္ …” ဟူ ဟူေသာ ေသာ အသံ က ခင္ ထားႏြ ယ္ ထံ ထံ မွ ခပ္အု အ ပ္ု အု အ ပ္ု ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ လႈ ပ္ရွရ ားမႈ ွ ကိ ု ရပ္ တန္ လိ ႔ ု က္ သည္ ။ ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ လက္ တိ တိ ု က ႔ ယခု တြန းကန္ ္ ေနသည္ ေနသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္အတင္ အတင္ းျပန္ ဖက္ ၍ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းစု းခ်င္ းစု ပ္ လိ ု က္ သည္ ။ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးမ်ားကိ ု ပြ တ္ သပ္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ၿငိ မ္သက္ သက္ သြ ားသည္ ။ အေရွ႕အေနာက္ ႕အေနာက္ … ၀င္ ထြ က္ အနည္ းငယ္ းငယ္ လု လု ပ္ ၾကည့ ္ ျပန္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ က်စ္ က စ္ က်စ္ ပါေအာင္ စ္ ပါေအာင္ ဖက္ ထားျပန္ ထားျပန္သည္ သည္ ။ ေလွ ႀကီ းထိ ု းနည္ းျဖင့ းျဖင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ၀င္ ထြ က္ မွ မွန္န မွ္ န္န ျပဳ ္ လ ပ္ ု ပ္ ု ေနသည္ ေနသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ဖင္ေလး ေလး ၾကြသလိ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ လာသည္ ။ အပ်ိဳ်ိ ဳစင္ စစ္ င္ စစ္ စစ္ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ၾကပ္ တည္ းစြ းစြ ာလႈ ပ္ရွရ ားေနရသည္ ွ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အနာေပ်ာက္ ၍ အရသာေနာက္ လိ လိ ု က္ ေတာ ့ မည့ ္ဆဲ ဆဆ ဲ တြ ဲ င “ ္ “ ဟင္ ဟင္ း” ကနဲ အသံႏွႏ ္င့ငွ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ခင္ ခင္ ထားႏြ ယ္ အေပၚ ေမွ ာက္ ရက္ ႀကီ ႀကီ း က်လာသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ဖင္ေလးေကာ ေလးေကာ ့ ၍ အားမလိ ုအားမရ အားမရ လႈ ပ္ရွရ ားမိ ွ သည္ သည္ ။ ေဖာ့ ဖေယာင္ းလိ ု ေပ်ာ့ ေပ်ာင္ းသြ ်ာင္ းသြားေသာ လိင္င တန္ ္ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ လိ ုအင္ အင္ မျပည့ ္ ၀ျခင္ း၊ စိ တ္ တိ တိ ု ျခင္ း၊ ရွ က္ ျခင္ ျခင္ းတု ိ ႔ တစ္ ၿပိဳင္နက္ ္ နက္ ျဖစ္ ျဖစ္ေပၚလာကာ ေပၚလာကာ ုငိေၾကြ ေၾကြ းျခင္ းကိ ု ျဖစ္ေစေတာ ေစေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ဘု မသိ ဘမသိ ျဖင့ ္ “ ကိ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ခြ ္င့င လႊ ့ တ္ ပါ ပါ… ကိ ု ယ္ စိ စိ တ္ မထိ မထိန္န းႏိ ္ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ လိ ု ပါ ႔ ” ဟု ေခ်ာ့ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ပိ ုပိ၍ စိ တ္ တိ တိ ုသြ သြားသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အ၀တ္ အစားေတြ ျပန္ ၀တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င လည္ ္ း း အ၀တ္ အစားေတြ ျပန္ ၀တ္ သည္ ။ “ ၀င္ ” ဟူ ၀င္ းလိ ႈင္ငေရ ္ေရ ငါျပန္ လာၿပီ ကြ” ဟူေသာအသံ ေသာအသံ က အိ မ္ေရွ ေရွ႕က ႕က ထြ က္ ေပၚလာသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ရွ က္ စိ စိ တ္ က က ငယ္ ထိ ထိ ပ္ေရာက္ ေရာက္ သြားသည္ ။ ဘာမွ မသိေတာ ေတာ ့ ။ ျဖဳတ္ ခနဲ ထေျပးေတာ ့ သည္ ။ ဖိနပ္ နပ္ ပင္ မပါ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ေနာက္ က က အေျပးလိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ထြန္န းႀကီ ္ းက ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္ေတာင္ ေတာင္ ျဖင့ ္ Page 14




” ကနဲ ေနာက္ ကလိ ကလိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ေျပးေနသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္ငေျပးလိ ္ေျပးလိ ု က္ ေနသည္ ။ ” ကၽြ ီ” အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ ” ဒုဒုန္န း္ ” ဟူေသာ ေသာ အသံ ပါၾကားလိ ု က္ ရသည္ ။ ခင္ ထားႏြယ္ ေနာက္ ကိ ကိ ု ျပန္ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ကားတစ္ စီ းေရွ႕ ေသြးအိ ုင္င ထဲ ္ တြင္ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ပက္ လက္ လက္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ထိ ုေနရာသိ ေနရာသိ ု ႔ အေျပးျပန္ လွည့ ည ့္ သည္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္ငအသက္ ္အသက္ မရိ မရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ေတာင္ းပန္သည့ သည့ ္ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းမ်ားျဖင့ ္ ၾကည့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။

ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ သက္ ျပင္ ျပင္ းရွည္ ည ႀကီ ္ ႀကီ းခ်လိ ု က္ သည္ ။ “ရပါၿပီ ေမာင္ မ်ိဳ ” ်ိ ဳးလြင္ ရယ္ ရယ္ ၊ ေဒၚေလးလည္ း း သက္ သာသြ ားပါၿပီ” အရိ ွန္နေကာင္ ္ေကာင္ းေနေသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ဘာျပန္ေျပာရမွ ေျပာရမွန္န းမသိ ္ ေအာင္ ေအာင္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး… ဒါဆိ ု ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ ဳးလိ ု က္ ဦးမယ္ ” ေျပာေျပာဆိ ု ထြ က္ သြ ားေသာ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ေက ေက် ာကုန္ ာကု န္ းကိ ု ၾကည့ ္၍ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ သက္ ျပင္ ျပင္ းရွည္ ည ႀကီ ္ ႀကီ း တစ္ ႀကိ မ္ ခ်လိ ု က္ မိ မိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ေဒၚေလးေရခ်ိဳ ေဒၚေလးေရခ်ိ းဳ ရန္ ထြ က္ လာမည္ လာမည္ ကိ ကိ ု သိသျဖင့ သျဖင့ ္ အိ မ္ေရွ ေရွ႕ခန္ ႕ခန္ းမွ ာပင္ စာဖတ္ သလိ ု လု ိႏွႏ ္င့ွင့ ထိ ုင္င္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားျဖင့ ္ အျပင္ ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု တစ္ခ်က္ ခ်က္ လွ လွ မ္ းၾကည့ ္ ၿပီ း ဘာမွ မေျပာဘဲ ေရခ်ိ းဳ ခန္ းထဲ ခန္ းထဲ ၀င္သြ သ ားသည္ ြ ။ “ ျဗန္ ျဗန္ း… ျဗန္ း…” ႏွ ္င့င့ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ခန္ းမွ ခန္ းမွ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ေနသံ ကိ ေနသံ ကိ ု ၾကားရသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ထဲ ထဲတြင္ ေစာေစာကမွ မိ မိ ထိေတြ ေတြ႕ ့ခဲရေသာ ရေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းတီ းျဖင့ ္ မ်က္ စိ စိ ထဲ တြင္င္ ျမင္ေယာင္ ေယာင္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ စိ တ္ ေတြက ထၾကြ လာသည္ ။ စိ တ္ မထိ မထိန္န းႏိ ္ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ သျဖင့ ္ မိ မိအခန္ အခန္ းထဲ ၀င္ ၿပီ း ပုဆိ ဆ ု းကိ ိ ုခၽြ ခ တ္ ၽြ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ မ်က္ စိ စိ ထဲ တြင္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ကိ ု ယ္ တီ တီ းလံ ု းပံ ု စံ ကိ ု မွန္န းၿပီ ္ းျမင္ေယာင္ ေယာင္ လိ ု က္ သည္ ။ အရွည္ ည္ ၈လက္ မနီ မနီနီန းရိ ီ ွေသာ ေသာ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းက အေၾကာၿပိဳင းၿပိ ္ းၿပိ ္ ဳင းႏွ ္ းႏွ ္ ္င့င့ ေထာင္ မတ္ ေနေပၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မ်က္ လံ လံ ု းစံ ု မွ ိ တ္ ကာ ကာ လက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ေရွ ေရွ႕တိ ႕တိ ု း ေနာက္ ဆံ ု းလု ပ္ရင္ ရင္ ဖီ းလ္ ေတြအရမ္ းတက္ ေနေတာ ့ သည္ ။ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ၿပီ းၿပန္ ၿပီ းၿပန္ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြယ တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု မေတြ႕၍ သူ၏အိ ၏အိ ပ္ခန္ ခန္ းနားကိ ု သြ ားၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ျမင္ လိ ု က္ ရေသာျမင္ ကြင းေၾကာင့ ္ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွင္င တက္ ္ သြ ားသည္ ။ မ်က္ စိ စိေတြ ေတြ ျပာကုန္န္သည္ သည္ ။ အႏွ ိ ပ္ခံခေနစဥ္ ံေနစဥ္ တုန္န းက ္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ အထိအေတြ အေတြ႕မွ ာ သာယာမိသလိ သလိ ု ျဖစ္ မိသျဖင့ သျဖင့ ္ စိ တ္ ထိ ထိန္န းကာ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ဆက္ မႏွ မႏွ ိ ပ္ ိခုခင္ုင းျခင္ ္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ယခုေတာ ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏အေပၚအက ၏အေပၚအက် ီၤ သာရိ သာရိ ွ ၿပီ း ေအာက္ ပိ ုပိင္င းဟင္ ္ းလင္ းျပင္ႏွႏ ္င့ွင့ ေထာင္ မတ္ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အားပါးတရ ဂြင္င းတိ ္ ု က္ ေနသည္ ကိ ကိ ု ျမင္ေတာ ေတာ ့ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္၏ စိ တ္ တိ တိ ု လြ ႔ တ္ ကု ကုန္န္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ဂြင္င းတိ ္ ု က္ ေနသည္ မွ မွ ာ အားပါၿပီ းတျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းျမန္ းျမန္ လာသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ရာဂေသြးတိ ု မွ ႔ ာ ဆူ ပြ က္ လာေလၿပီ လာေလၿပီ။ ထိ ုခဏမွ ခဏမွ ာပင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လိင္င တန္ ္ မွ ျပစ္ခၽြ ခၽြခၽြ ခဲ ၽြအရည္ အ ဲ ရည္ တိ တိ ု ႔ ထြက လာၿပီ ္ လာၿပီ း Page 15




မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မွ ာလည္ း း ကု တင္ေပၚတြ ေပၚတြင္ ၿငိ မ္ က်သြ ားေလေတာ သြ ားေလေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ သက္ ျပင္ ျပင္ းအႀကိ မ္ ႀကိ မ္ခ်၍ ခ်၍ အခန္ းတြ အခန္ းတြင္င းသိ ္ ု ၀င္ ႔ သြ သြားသည္ ။ အခန္ းထဲေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ေသခ်ာပိ တ္ ေသခ်ာပိ တ္ ၿပီ ၿပီ း မိ မိ တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းကိ ု မွန္န္ေရွ ေရွ႕တြ ႕တြင္င္ ဟိ ုဘက္ ဘက္ သည္ ဘက္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။အသက္ ႀကီ ႀကီ းေသာ ္ လည္ း း အသားအေရတိ ု ႔ တင္ းတင္ းရင္ းရင္ းရိ ွေနသည္ ေနသည္ ။ ိႏု ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးသည္ ညိသ ဳ ေယာင္ရိ ေယာင္ ွရိေသာ ေသာ ္ လည္ း း ရာဂေသြးေၾကာင့ ္ ေတာင့ ္ေတာင့ ေတာင့ ္ေလးျဖစ္ ေလးျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အေမႊ းႀကဲႀကဲသာ သာ ေပါက္ ေသာ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ေစာက္ ပတ္ ပတ္ ေလးမွ ာ တစ္ ႀကိ မ္သာခံ သာခံ ့ခဲခရဖူ ဲရဖူ းေသာေၾကာင့ ္ နီနီနေဖာင္ ီေဖာင္ းေဖာင္ းေလးပင္ ွရိရေသးသည္ ိေသးသည္ ။ မိ မိ ကု ိ ယ္ ကိ ကိ ု မွန္န ထဲ ္ ၾကည့ ္ေနရာမွ ေနရာမွ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ပစၥည္ ည းေလးထဲ ္ းေလးထဲ က တစ္ခုခခုုခ ကိ ု ုေတာင့ ေတာင့ ္ တသလိ ု ယားက် ယားက ိ ယားက ိ ် ျဖစ္ ိ ျဖစ္ ိ လာသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြယ လက္ ္ လက္ ကေလးျဖင့ ကေလးျဖင့ ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ႏွ စ္ခ်က္ ခ်က္ ပြ တ္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ အရမ္ းေကာင္ းေသာ အရသာေၾကာင့ ္ ဆက္ တိ တိ ု က္ ထပ္ ထပ္ ပြ တ္ မိ မိသည္ သည္ ။ ေစာေစာက မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းက မ်က္ စိ စိ ထဲ မွ ာ ျပန္ေပၚလာသည္ ေပၚလာသည္ ။ အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ းထဲသိ သ ု လက္ ႔ိ ညိ ႈ းကိ ု ထိ ု းထည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ျပန္ ထု တ္ လိ လိ ု က္ ျပန္ ထည့ ္ လိ ု က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကု တင္ေပၚေတာင္ ေပၚေတာင္ မတက္ ုႏိင္င္ဘဲ ဘဲ ကု တင္ေအာက္ ေအာက္ တြ တြင္ လူ းလွ ိ မ့ ္ေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ ထမင္ းပြဲေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကလည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြယ ကိ ္ ကိ ု ရွ က္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကလည္ ကလည္ း း မ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု ရွ က္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု း ကိ ု ယ့ ္အေၾကာင္ အေၾကာင္ းႏွ ္င့င ကိ ့ ု ယ္ ရွ က္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ္ လည္ း း တစ္ေယာက္ ေယာက္ ၏စိ တ္ ကိ ကိ ု တစ္ေယာက္ ေယာက္ မသိ ွရိရ ့ခဲခိ ၾကေသးေပ။ ဲ ထိ ုေန႔ ေန႔ညက ညက သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ ေစာေစာစီ းစီ း အိ ပ္ ယာ၀င္ ၾကသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ စိ တ္ ထဲ ထဲ တြင္င္ မ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု ေသြ းေဆာင္ ဖိ ု စဥ္ ႔ းစားေနသလိ ု၊ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကလည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ေသြ းေဆာင္ ုႏိႏင္ိင ဖိ ု္ ႔ စဥ္ းစားေနေပေတာ ့ သည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္သည္ သည္ ကိ ု ယ္ ပိ ုပိင္င ကားရိ ္ ွေသာ ေသာ ္ လည္ း း ဟိ ုနားဒီ နားဒီနားသာ နားသာ အိ မ္ ကသြ ားခြ ္င ျပဳ ့ သည္ ။ နဲနဲနေဲ ၀းလွ ်င္ ကားမေပးသျဖင့ ္ အဂၤ လိ ပ္ စကားေျပာသင္ တန္ းကိ ု ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ လိ ုင္င းကားစီ ္ းၿပီ း သြားၾကသည္ ။ ကားမွ တ္ တိ တိ ုင္ငေရာက္ ္ေရာက္ ေတာ ့ သူ မ ၾကည့ ္ မရသည့ ္ ေတာသားပံ ု စံ လူ ကိ ုေတြ ေတြ႕ေတာ ႕ေတာ ့ မ်က္ ႏွ ာလႊ ဲေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ထု ိသူ သ ကလည္ ူ း း သူ မကိ ု ျမင္သြ သ ားၿပီ ြ း တည့ ္ တည့ ္ေလွ ေလွ ်ာက္ လာသည္ လာသည္ ။ အနားေရာက္ ေတာ ့ သူ ကတစ္ခ်က္ ခ်က္ ၿပံ ၿပံဳးျပသည္ ။ သူ မမသိခ်င္ေယာင္ ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ ေဆာင္ေနေပမယ့ ေနေပမယ့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္ က ျပန္ ၿပံးဳ ျပေနသျဖင့ ္ ဘာေတြျဖစ္ ကုန္န ၿပီ ္ လဲဟု ေတြးမိသည္ သည္ ။ “ဇင္ဇင္ ဇင္… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ့ ္ ္ ကိ ု လည္ း း မိ တ္ ဆက္ ေပးဦးေလ…” ထိ ုအခါမွ အခါမွ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း “ ဟဲ ဟဲ ့ မိေက ေက… သူ က တိ ု လမ္ ႔ းထဲ ကပဲ ဟ… အပ်ိ ဳႀကီ းေဒၚခင္ ကီ းေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ရဲ႕ တူေလ၊ ေလ၊ နင္ ပဲခူခ းသြ ူ ားတဲ ့ေန႔ ေန႔ ကမွ ငါနဲ ႔သူ သူ ခင္သြ သ ားတာ၊ ြ သူ က ငါတိ ု ကိ ႔ ု ေတာင္ းပန္ခ်င္ေနတာ၊ ခ်င္ ေနတာ၊ အဓိ က ကေတာ ့ နင့ ္ ကိ ုေပါ ေပါ့ ” Page 16




မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င ကလည္ ္ း း “ ဟု ဟု တ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ဗ်ာ၊ အစ္ မေလးနဲ အစ္ မေလးနဲ ႔ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ စေတြ႕တုန္န းက ္ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ နယ္ ကတက္ ကတက္ လာတဲ လာတဲ ့ေန႔ ေန႔ ပါ၊ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ လည္ း း ဟိ ုေငးဒီ ေငးဒီေငးျဖစ္ ေငးျဖစ္ရင္ ရင္ း ကားဟြန္န းသံ ္ ကိ ု မၾကားမိ တာပါ၊ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းမွ ာတု ်းမွ ာတုန္န းကလည္ ္ း း ကၽြန္ေတာ ေတာ ္ တမင္ လု ပ္ တာမဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း။ အေငးလြန္နသြ သ ္ ြားလိ ု ပါ ႔ ” ဟုေျပာေပမယ့ ေျပာေပမယ့ ္ မာနခဲ မေလးကေတာ ့ မသိသလိ သလိ ု ပင္ ကားအလာကိ ုေစာင့ ေစာင့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ ဟဲ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု အားနာသျဖင့ ္ “ ဟဲ ့… နဲနဲန ပါးပါး ဲ ျပန္ေျပာလိ ေျပာလိ ု က္ ဦးေလ” ဆိ ဆ ု မွိ “ေအာ ”ဆု ိ ကာ ္ … ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့… အင္ း… အင္ း… ရပါတယ္ ” ဟုေျပာၿပီ ေျပာၿပီ း “ဇင္ဇင္ ဇင္ ဟိ ု မွ ာ ကားလာေနၿပီ” ဆ ု ကားေပၚသိ ု ႔ အေျပးတက္ သြ ားေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လိ ု က္ တက္ တက္ ရန္ စဥ္ းစားေသာ ္ လည္ း း ခုေန ေန လိ ု က္ တက္ တက္ လွ လွ ်င္ သူ႕ကိ ႕ကိ ုအထင္ အထင္ေသးသြ ေသးသြ ားမည္ စိ ုစိ းသျဖင့ ္ ေနာက္ ကားထပ္ ကားထပ္ေစာင့ ေစာင့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းဆင္ းဆင္ းခ်င္ း းခ်င္ း မာနခဲ မေလး၏အဂၤ လိ ပ္ စာသင္ တန္ းဘက္ ကိ ကိ ု သု တ္ ေျခတင္ ၿပီ း သြ ားေစာင့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ မာနခဲမေလးႏွ ္င့င့ ဇင္ဇင္ ဇင္ အတူ တူဆင္ ဆင္ းလာသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ က သူ႕ကိ ႕ကိ ု လွ မ္ းၿပံဳးျပသည္ ။ သူ လည္ း း အနားသိ ု ႔ ေလွ ်ာက္ သြားၿပီ း “ဇင္ဇင္ ဇင္ နင္ တိ ု ႔ တန္ းျပန္ မွ ာလား” “ေအး… ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ေလ… နင္ေရာ ေရာ…” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း… ငါက နင္ တိ ု ကိ ႔ ု မုန္န လိ ႔္ ု က္ ေကၽြးမလိ ု ႔” ” “ တကယ္ တကယ္ လား လား” ဇင္ဇင္ ဇင္ က ႈမိရသည့ ရသည့ ္ မ်က္ ႏွ ာျဖင့ ္ ျပန္ေျပာသည္ ေျပာသည္ ။ “အာ… ငါမလိ ု က္ ခ်င္ဘူ ခ်င္ ဘူ း ဇင္ဇင္ ဇင္… ငါအိ မ္ ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ” “ မိ မိေကကလည္ ေကကလည္ း း ခဏေလးပါဟာ နင္ မလိ ု က္ ရင္ ငါလည္ းမသြ းမသြ ားဘူ း” “အဲဒီ ဒ လိ ီ ုေတာ ေတာ ့ မလု ပ္ ၾကပါနဲ ႔ဗ်ာ၊ ဗ်ာ၊ ႏွ စ္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု းလိ ု က္ ့ခဲေလ၊ ေလ၊ ခင္ တဲ ့အထိ အထိ မ္ းအမွ တ္ နဲ ႔ေပါ ေပါ့ ” “ ဟု ” ဆိ ဟု တ္ ပါတယ္ ပါတယ္ မိေကရယ္ ေကရယ္ လာပါ.. လာပါ.. ခဏေလးပဲ ဟာကိ ု” ု ၿပီ း ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု အတင္ းဆြဲေခၚလာသည္ ေခၚလာသည္ ။ ကားမွ တ္ တိ တိ ုင္င္အနီ အနီ း အေအးဆိ ုင္င တစ္ ္ ဆိ ဆ ုင္ိင တြ ္ င္င္ ထိ ုင္င ျဖစ္ ္ သည္ သည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ ဘာမွ မျပန္ဘဲ ဘဲ အေအးကိ ု ေခါင္ းငံ ု ႔ေသာက္ ေသာက္ ေနသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င ကိ ္ ု ကြန္န ပ္ ်ဴသင္ တန္ တန္ းအေၾကာင္ း ေမးေန၍ ျပန္ေျဖေနရသည္ ေျဖေနရသည္ ။ “ မႏွ မႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ ေအးတယ္ ေနာ္” သူ မတစ္ခ်က္ ခ်က္ ျပန္ ၿပံဳးျပသည္ ။ “ ကိ ကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င္ေနာ ေနာ္ တိ ု ႔နဲန႔ဲအရင္ အရင္ခင္ ခင္ တာေနာ္… ဘာလဲ မိေကကိ ေကကိ ု စိ တ္ ၀င္ ၀င္ စားလိ ု လား ႔ ” ဟု ၀င္ေဖာက္ ေဖာက္ ေတာ ့ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ရွရ က္ ွ ၿပီ ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု လိ မ္ဆြ ဆ လိ ြဲ ု က္ သည္ ။ ယခု မွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င မ္ ်က္ ႏွ ာေလးက ၿပံဳးရႊင္ ရႊ င္ လာသည္ ။ “ ကိ ၿပီ းမွ အသံ တိ ု းတိ ု းျဖင့ ္ “ ကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င ကိ ္ ု တိ ု က ႔ သူငယ္ ငယ္ ္ခ်င္ းလိ ခ်င္ းလိ ုခင္ ခင္ ပါတယ္ ” ဟု ေျပာလာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င လည္ ္ း း ရသည့ ္အခြ အခြ ္င့င့အေရးလက္ အေရးလက္ လႊ လႊ တ္ မခံ မခံဘဲ ဘဲ “ ဟု ” ဟု တ္ သားပဲ တိ ု ႔နဲန ႔ဲ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ သူငယ္ ငယ္ ္ခ်င္ းျဖစ္ ခ်င္ းျဖစ္သြ သ ားၿပီ ြ ၊ အျဖဴေရာင္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းေတြ ခ်င္ းေတြ” ဟု ေျပာေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ က

Page 17




“ခု မွ

ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ သား အတိ ုင္ငအေဖာက္ ္အေဖာက္ ေတြညေနလိ ေီ နလိ ု က္ ၾကတာ ၾကတာ…ေစာေစာကေတာ ့ ရွ က္ သလိ ု လိ ု ေၾကာက္ သလိ ု လိ ုနဲန ႔ဲ ဟြန္န း္ … ေျပာ… မေျပာခ်င္ဘူ မေျပာခ်င္ ဘူ း” ဆိ ု၍ အားလံ ု း၀ိ ုင္င းရယ္ ္ ၾကရသည္ ၾကရသည္ ။

ေနာက္ ပိ ုပိင္င းရက္ ္ မ မ်ားတြင လည္ ္ လည္ ္ းသူ းသူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ သင္ တန္ းဆင္ းလွ ်င္ အိ မ္ တန္ းမျပန္ဘဲ ဘဲ ေလွ ်ာက္ လည္ လည္ ေနတတ္ သည္ ။မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ က ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ႏွႏ ္င့ွင့ ဇင္ဇင္ ဇင္ တိ ု ကိ ႔ ုသူ သ ႔သင္ သ ူ င္ တန္ းၿပီ းၿပီ းခ်င္ းသြ းခ်င္ းသြ ားေစာင့ ္ရသည္ ရသည္ ။ လူ စံ ု လွ ်င္ တစ္ေနရာရာသိ ေနရာရာသိ ု ႔ သြ ားျဖစ္ ၾကသည္ ။ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္အိ အ မ္ိ ကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေခါက္ ေခါက္ မွ မွ မေရာက္ ဖူ ဖူ းေသာ ္ လည္ း း ဇင္ဇင္ ဇင္ တိ ု ႔အိ အ မ္ိ ကိ ုေတာ ေတာ ့ မၾကာခဏသြ ားျဖစ္သည္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ေဖေဖႏွ ္င့င့ ေမေမကလည္ း း သူ႕ကိ ႕ကိ ု ခြ ္င့င ျပဳ ့ ထားသည္ ။ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ႏွႏ ္င့ွင စာလွ ့ ်င္ ဇင္ဇင္ ဇင္ က သူ ႔အေပၚပိ အေပၚပိ ု၍ ခင္ တြယ္သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္အေနႏွ အေနႏွ ္င့င လည္ ့ းဘယ္ းဘယ္ သြ ားသြားဇင္ဇင္ ဇင္ ကပါ ကပ္ ပါေနသျဖင့ ္ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု အစပ်ိ းဳ ရန္ခက္ ရန္ ခက္ ေနသည္ ။ ထိ ုေန႔ ေန႔ ကၾကာသပေတးေန႔ ျဖစ္သည္ သည္ ။ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ သင္ တန္ းကအျပန္ ကားေပၚကဆင္ းခါနီ းတြင္င မ္ ်ိဳ်ိ ဳးလြင က ္ က ္ အသင့ ္ေရးထားေသာ ေရးထားေသာ ရည္ းစားစာကိ းစားစာကိ ု ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္၏ ေက်ာပိ ု းအိ တ္ ေလးထဲသိ သ ု မသိ ႔ိ ေအာင္ ေအာင္ ထည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ေနာက္ ေန႔ မွ ာ ေသာၾကာေန႔ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ လံ လံ ု းသင္ တန္ းပိ တ္ သည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းမွ သင္ တန္ းအမ်ားစု မွ ်ားစု မွ ာ တနလၤ ာမွ ၾကာသပေတးအထိ ၄ရက္ သာသင္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင မွ ္ မွ ္ ာ တနလၤာေန႔ေရာက္ ေရာက္ မွ မွ ာကိ ု ပင္ ရင္ ထိ တ္ ေနမိသည္ သည္ ။တနဂၤေႏြ ေႏြေန႔ ေန႔ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ ေဒၚေလးလည္ း း ုရံ းပိ တ္ သျဖင့ ္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု းအိ မ္ မွ ာပင္ေန၍အျပင္ ေန၍အျပင္ေတာင္ ေတာင္ မသြ ားျဖစ္ ၾက။ ေန႔ခင္ ခင္ းဘက္ ေရာက္ ေတာ ့ ေဒၚေလးကလက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ စားခ်င္သည္ စားခ်င္ သည္ ဆိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ လမ္ းထိ ပ္ ထြ က္ ၀ယ္ ၀ယ္ ရသည္ ။လက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ ၀ယ္ ၿပီ ၿပီ းအျပန္ လမ္ းတြင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ ေတြ႕သည္ ႕သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ေတြ ေတြ႕ေတာ ႕ေတာ ့ အက်ိ းဳ အေၾကာင္ း အေၾကာင္ း တစ္ စံ ု တရာသိ လိ ုသိ သ ျငား ိ “ဇင္ဇင္ ဇင္… နင္… မိေကနဲ ေကနဲ ႔ ေတြ႕ေသးလား ႕ေသးလား” “အင္ း…ေတြ႕တယ္ …ဘာျဖစ္ လိ ” ဟု ျပန္ေမးေလသည္ ု လဲ ႔ ” ေမးေလသည္ ။ သူ လည္ း း ဘာျပန္ေျပရမွ ေျပရမွန္န းမသိ ္ ဘဲ ဘဲ “ ဟိ ဟိ ု… ဟိ ု… ဘာမွ မဟု တ္ ေတာ ့ ပါဘူ းဟာ… နင္အားရင္ အားရင္ ငါတိ ု ႔အိ အ မ္ိ လိ ု က္ လည္ လည္ ပါလား ပါလား … လက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ စားမလိ ု ဟ” ႔ “ မလိ ”ဆိ ု ၿပီ မလိ ု က္ ေတာ ့ ပါဘူ း..ငါလည္ း း သြ ားစရာရိ ွေသးလိ ေသးလိ ု ႔” ဆ ိ း လွည့ ည ္ ထြ ့ က္ သြ ားေလသည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ မ်က္ ႏွ ာၾကည့ ္ရ သည္ မွ မွ ာ သိ ပ္ မေကာင္ း၊ တစ္ခုခခုုခ ျဖစ္ ု ေနသလိ ေနသလိ ု ပင္။ သူ လည္ း း ဆက္ မေတြ မေတြးေတာ ့ ပဲ အိ မ္ ျပန္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ လက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ စား၊ ေဒၚေလးႏွ ္င့င့ စကားနည္ းနည္ းနည္ းေျပာၿပီ းေျပာၿပီ း အိ ပ္ခ်င္ လာသည္ ခ်င္ လာသည္ ။ ထိ ု ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အိ ပ္ ယာထဲ ၀င္ ၿပီ းခဏလွ ဲေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ အခန္ းတံခါး၀မွ ခါး၀မွ ာ ဖ်က္ ခနဲ လွ မ္ းျမင္ရေသာလူ ရေသာလူရိရ ပ္ိ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္သူ သ ထထိ ူ ုင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။

Page 18




အခန္ း၀ကိ ု ထြ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ အခန္ းထဲ ၀င္သြ သ ားသည္ ြ ကိ ကိ ုေတြ ေတြ႕လိ ု က္ ရသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စိ တ္ ထဲ ထဲ ဘာပါလိ မ့ ္ ဟု ေတြ းလိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ တနလၤာေန႔ေရာက္ ေရာက္ ၿပီ ၿပီ။မ ။မ်ိ ဳးလြ င္ရင္ ရင္ေတြ ေတြခုခန္ုနေနသည္ ္ေနသည္ ။ ကားဂိ တ္ မွ မွ လည္ ပင္ ပင္ းတစ္ရွရည္ ွည္ရွည္ ည ျဖင့ ္ ျဖင့ ္ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ေစာင့ ္ေနမိ ေနမိသည္ သည္ ။ ကံအားေလ အားေလ် ္ ာ စြာ ဒီေန႔ ေန႔ ဇင္ဇင္ ဇင္ မပါဘဲ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အနားေရာက္ ေတာ ့ မွ “ဇင္ဇင္ ဇင္ မပါဘူ းလား” ဟု ေမးလိ ု က္ သည္ ။ “ ဟင့ ” ဟင့ ္အင္ အင္ း… ဇင္ဇင္ ဇင္ေခါင္ ေခါင္ းကိ ု က္ လိ လိ ု ႔ ဒီေန႔ ေန႔ မတက္ ေတာ ့ ဘူ းဆိ ု ၿပီ း က်န္ခဲ န္ ့ခဲ တာပဲ” “ေအာ ္ ” ဟု တစ္ခြခြန းတည္ ္ းသာေျပာၿပီ းသာေျပာၿပီ း သူ႕စိ ႕စိ တ္ ထဲ ထဲတြင္ေတာ ေတာ ့ ႀကိ တ္ ၿပီ ၿပီ း ၀မ္ းသာေနသည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ၾကည့ ္ရသည္ ရသည္ မွ မွ ာ ဒီေန႔ ေန႔ မွ ုပိ၍လွ ၍လွေနသည္ ေနသည္ ။ကားေပၚေရာက္ သည္ အထိ သူႏွႏင္ွင းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ဘာေျပာရမွန္န း္ မသိေသး။ ေသး။ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု းတိ တ္ ဆိ တ္ စြ စြ ာျဖင့ ္ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေရာက္ လာသည္ လာသည္ ။ သူ စိ ႔ တ္ ထဲ ထဲ တြင္ သူ စာႏွ ႔ ္င့င့ ပတ္ သက္ ၿပီ ၿပီ း ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ဆီ ဆ က ီ တစ္ခုခခုုခသိ ုသခ်င္ေနသည္ ိခ်င္ ေနသည္ ။ အျပန္ က်မွ ေျပာေတာ ့ မည္ ဟု ဟု သူ ဆံ ု းျဖတ္ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု အဂၤ လိ ပ္ စာသင္ တန္ းအထိ သူ လိ ု က္ ပိ ုပိ လိ ႔ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ ကြန္န ပ္ ်ဴတာ သင္ တန္ းကိ ု ေျပးရသည္ ။ “ႏွင္ င းေက ္ … ငါ ဟိ ုေန႔ ေန႔ က စာထည့ ္ လိ ု က္ တာ တာ ရလား” “ ဟု ” ဟု တ္ လား လား… ဘယ္ စာတိ စာတိ ု က္ မွ မွ ာ ထည့ ္ လိ ု က္ တာလဲ တာလဲ” ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ရုရ ပ္ု တည္ ျဖင့ ျဖင့ ္ေနာက္ ေနာက္ လိ လိ ု က္ သျဖင့ ္ မ်ိ ဳးလြ င္ေၾကာင္ ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္ေတာင္ ေတာင္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ၿပီ းမွ “အာ… နင္ ကလည္ းဟိ းဟိ ု ဟာေလဟာ… နင့ ္ေက ေက် ာပိ ု းအိ တ္ ထဲ ထဲ ကိ ု ထည့ ္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ တာကိ တာကိ ုေျပာတာ ေျပာတာ” “ေအာ ” ္ … အဲဒါလား ဒါလား… အဲဒါဘာျဖစ္ ဒါဘာျဖစ္ လိ ု လဲ ႔ ” “အမ္… အဲဒါဖတ္ ဒါဖတ္ ၿပီ ၿပီ းသြားၿပီ းလားလိ ု ႔” ” “အင္ း… ဖတ္ ၿပီ ” ၿပီ းသြ ားၿပီ၊ ဖတ္ လိ လိ ု ႔ေကာင္ ေကာင္ းသားပဲ ဟ… အဲဒါဘယ္ ဒါဘယ္ စာအု စာအု ပ္ ထဲကလဲ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ုငိငင္ိင္သြ သ ားသည္ ြ ။စိ တ္ ဓါတ္ ဓါတ္ က က် သည့ ္အသံ အသံ ျဖင့ ္ “အဲဒါ ဒါ ဘယ္ စာအု စာအု ပ္ ထဲကမွ မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… ငါ့ရင္ ထဲ က လာတဲ ့အတိ အတိ ုင္င း္ ငါခ်ေရးထားတာပါ၊ ငါ နင့ ္ ကိ ု အရမ္ းခ်စ္ တယ္ းခ်စ္ တယ္ ၊နင့ ္ ကိ ု စၿပီ းေတြ႕တဲ ့ေနကတည္ ေနကတည္ းက းက ငါ့ရင္ ထဲ မွ ာ နင္ ကစိ ု းမိ ု းသြ ားခဲ ့ တာ၊ ငါဒီ လိ ု လု ပ္ လိ ု က္ လိ လိ ု ႔ နင္နဲန ႔ဲ အခင္အမင္ အမင္ ပ်က္ သြားမွ ာကိ ု ေၾကာက္ မိ မိေပမယ့ ေပမယ့ ္ ငါ ကိ ့ ု ယ္ ငါ ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ ဖိ ္ ုဖိ ႔ မႀကိးဳ စားႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘူ းဟာ ငါ့ရင္ ထဲမ ာွ အရမ္ းခံ စားမိေနၿပီ ေနၿပီ၊ရင္ ၊ရင္ဘတ္ ဘတ္ ထဲ ထဲ မွ ာ လမင္ းတစ္ စင္ းလိ ု သာေနတဲ ့ နင့ ္ မ်က္ ႏွ ာေလးကိ ု အခ်စ္ ေတြ ေတြနဲန မႈ ႔ဲ န္န းခ်ယ္ ္ ဖိ ုဖိ ႔ငါ င ကိ ့ါ ုခြခ ္င့ြင့ေပးပါဟာ ေပးပါဟာ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ငိ ၏ ုငိသံ သ ပါပါႏွ ံ ္င့င့ ေျပာေနေသာ စကားေၾကာင့ ္ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င မ္ ်က္ ႏွ ာတြင္င္ ရွ က္ ေသြးျဖာသြ ားသည္ ။ “ငါ ကိ ့ ု စဥ္ းစားခ်ိန္ းစားခ်ိ န္ေလးေတာ ေလးေတာ ့ ေပးပါဦး မ်ိ ဳးလြင္ ၊ ငါတိ ု မိ႔ န္န းကေလးေတြ ္ လည္ း း အခ်စ္ ကိ အခ်စ္ ကိ ု တန္ ဖိ ု းထား တတ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ၊ ခံ စားတတ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့ ္ ဟာ တကယ္ တမ္ တမ္ းနစ္နာၾကၿပီ နာၾကၿပီဆိ ဆ ုရင္ ိရင္ ငါတိ ု က ႔ အရင္ ုပိ ၿပီ း နစ္နာခံ နာခံ စားရတာ၊ ငါ့နင့ ္ ကိ ု စဥ္ းစားေပးပါမယ္ ၊ ဒီ ၾကားထဲမ ာေတာ ွ ့ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပဲ ခင္ ပါရေစ”

Page 19




မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ အိ ပ္ မေပ်ာ္ ုႏိင္င ျဖစ္ ္ ေနသည္ ေနသည္ ။ႏွင္င းေကခု ္ ိင္င္၏ စဥ္ းစားေပးပါမည္ ဆိ ုသည္ သည္ မွ မွ ာ သူ ႔အတြ အတြ က္ ေတာ ့ ထီေပါက္ ေပါက္ သလိ ု ပင္။ႏွ ။ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ ထိ ုသိ သ ု ႔ေျပာၿပီ ိေျပာၿပီ းကတည္ းက းက မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ း ခ်င္ း တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပင္ ဆက္ ေနခဲ ့သည္ သည္ ။ တစ္ခါတစ္ ခါတစ္ရံရံ ႏွင္င းေကခု ္ ိင္င္ဆီ ဆ က ီ အခ်စ္၏ အခ်စ္ ၏ အရိ ပ္အေယာင္ အေယာင္ ပါေသာ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြ ကိ ု သူ ျမင္ရသည္ ရသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ ဘယ္ ေတာ ့ အေျဖေပးမည္ ဆိ ုသည္ သည္ ကိ ကိ ုေတာ ေတာ ့ တိ တိ က်က် မသိရေသးသျဖင့ ရေသးသျဖင့ ္ ထီေပါက္ ေပါက္ ၿပီ ၿပီ း ထီ လက္ မွ မွ တ္ ေပ်ာက္ သလိ ု ျဖစ္ေနရသည္ ေနရသည္ ။ ေသာၾကာေန႔ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ သင္ တန္ းလည္ းပိ းပိ တ္ သည္ ။မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း အိ မ္ မွ ာပ်င္ းေနျဖင့ ်င္ းေနျဖင့ ္ မနက္ စာ စာ စားေသာက္ ၿပီ ၿပီ း အျပင္ ထြ က္ လည္ လည္ ရန္ ျပင္ လိ ု က္ သည္ ။ အျပင္ ထြ က္ ခါနီ းမွ ဇင္ဇင္ ဇင္ေရာက္ ေရာက္ လာသျဖင့ လာသျဖင့ ္ “ ဟာ ဟာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ပါလား… ဘယ္ ကလွ ကလွည့ ည ္ လာတာတု ့ န္န း္ ” “ငါ နင့ ္ဆီ ဆ ကိ ီ ု တမင္ လာတာဟ” “ ထူ ” ထူ းထူ းဆန္ းဆန္ းပါလား… ဘာကိ စၥ ွရိရ လိ ိ ု လဲ ႔ ” “ ကိ ကိ စၥ ွရိရ မွိ လာရမွ ာလား” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… မလာစဖူ းအလာထူ းေနလိ ု ပါ” ႔ “ဧည့ ္သည္ သည္ ကိ ကိ ုအိ အ မ္ိ ေပၚမေခၚေတာ ေပၚမေခၚေတာ ့ ဘူ းလား” “ေဆာရီ း… ေမ့သြ ” သ ားလိ ြ ု ႔… လာေလ… အိ မ္ေပၚတက္ ေပၚတက္ ရေအာင္” အိ မ္ေပၚေရာက္ ေပၚေရာက္ ေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ က မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ေသခ်ာစိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း မေနတတ္ ေတာ ့ သျဖင့ ္ “ေဟး… ဘာလိ ု ႔ဒီဒေလာက္ ေီ လာက္ ေတာင္ စိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနတာလဲ ေနတာလဲ၊ ဘာလဲ ကိ ုရီရ းယားမင္ ီ းသားနဲ တူ ႔ လိ ု လား ႔ … ဟား… ဟား…” “ငါ နင့ ္ ကိ ုေမးစရာတစ္ ေမးစရာတစ္ခုခ ွရိုရ လိ ိ ု ႔၊ နင္ဘယ္ ဘယ္ သူ႕မွ ႕မွ ျပန္ မေျပာရဘူ းေနာ္” “ဘာမ်ားလဲ ဟ ်ားလဲ ဟ… ေအး… ေအး… ေမးပါ… ငါ ျပန္ မေျပာပါဘူ း” “နင္နဲ န ႔ဲ မိေကနဲ ေကနဲ ႀကိ ႔ က ဳ ္ သြ ားၾကၿပီ လား” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ းတစ္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ုငိင္ငသြ ္သြားသည္ ။ ၿပီ းမွ “ ႀကိ ႀကိက ဳ ္ ေတာ ့ မႀကိက ဳ ္ ေသးပါဘူ းဟာ၊ ဒါေပမယ့ ္ ငါသူ႕ဆီ ႕ဆီ ကေတာ ့ အေျဖေတာင္ းထားတယ္ ” “ ဟု ” ဟု တ္ လား လား… နင္ သူ႕ကိ ႕ကိ ုအရမ္ အရမ္ းခ်စ္ တာပဲ းခ်စ္ တာပဲ လားဟင္” “ေအးဟ… ငါ သူ ကိ ႔ ုေျပာမျပတက္ ေျပာမျပတက္ ေအာင္ ကိ ု ခ်စ္သြ ခ်စ္ သြ ားတာ၊ တစ္သက္ သက္ မွ မွ ာ တစ္ခါဆိ ခါဆိ ု တာ ဒါမ်ိဳ်ိ ဳး ထင္ ပါရဲ႕ဟာ ႕ဟာ…” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကခံ စားခ်က္ အျပည့ ္ႏွႏ ္င့ငွ ့ ေငး၍ ေျပာလိ ု က္ သည္ ။ “ ဟင့ …” ဟင့ ္… ဟင့ ္…” ုငိသံ သ ၾကား၍မ ံ ်ိဳ်ိ ဳးလြင လွ ္ လွ ္ ည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာ မ်ည္ ရည္ ေတြျဖင့ ္… လက္ ၀ါးအု ၀ါးအု ပ္ ကာ ုငိေနတာ ေနတာ ေတြ႕ရ၍ ႕ရ၍ “ဇင္ဇင္ ” ဇင္… ဘာျဖစ္ တာလဲ” Page 20




မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စိ ု းရိ မ္ တႀကီ း လက္ ကိ ကိ ု ကိ ုင္င၍ေမးလိ ္၍ေမးလိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု တစ္ခ်က္ ခ်က္ ျပန္ ျပန္ ၾကည့ ္ ၿပီ း လွ မ္ းဖက္ ကာထပ္ ကာထပ္ ုငိငေနျပန္ ိေနျပန္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ဘာလု ဘာလု ပ္ရမွ ရမွန္န း္ မသိေတာ ေတာ ့ ဘဲ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု ျပန္ ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ဖက္ ထားရင္ ထားရင္ းမွ “ဇင္ဇင္ ဇင္ နင္ဘာျဖစ္ ဘာျဖစ္ လာတာလဲ… ငါ ကိ ့ ုေျပာဦးေလဟာ ေျပာဦးေလဟာ” “ငါ မေျပာပါရေစနဲ ဟာ ” ဆိ ႔ … မေျပာပါရေစနဲ ႔” ု ၿပီ း ဆက္ ုငိ ျပန္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ းဖက္ းဖက္ ထားရင္ ထားရင္ းမွ အထိအေတြ အေတြ႕ေၾကာင့ ္ စိ တ္ ုရိင္င းမ ္ ်ား ၀င္ လာသည္ ၀င္ လာသည္ ။ တစ္အိ အ မ္ိ လံ ု းတြင္င္ မိန္န းမႏွ ္ ္င့ငေယာကၤ ့ေယာကၤ် ား ႏွ စ္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ းရိ းရိ ွေနခ်ိန္ ေနခ်ိ န္ ျဖစ္၍ အေျခအေနက မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏စိ ၏စိ တ္ ုရိင္င းမ ္ ်ားကိ ု ုပိ၍ ဆိ ု းရြားသြ ားေစေတာ ့ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ အတိအက အက် ေျပာရလွ ေျပာရလွ ်င္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ဖက္ ၍ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ အရပ္အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ပု ပုေသာ ေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ရင္အစံ အ ုစံသည္ သည္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ ရင္ခြခင္ြင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ ဖိ မိေနသည္ ေနသည္ ။ ႈရိ က္ ႈရိ က္ ၿပီ ၿပီ းငိ ုေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ တစ္ခါရိ ခါရိ ႈ က္ တစ္ခါရိ ခါရိ ု က္ သကဲ ့သိ သ ု ႔ိ မ်ိ ဳးလြ င္ခမ ခမ်ာလည္ း း ခံ စားခ်က္ ျပင္ ျပင္ းထန္ လာသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္အား အား ဖက္ ထားရင္ ထားရင္ းမွ ေက်ာကုန္ ာကု န္ းေလးကိ ု အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနမိ ေပးေနမိသည္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ အငိ ု တိ တ္ သြား ေသာ ္ လည္ း း ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ လက္ ကိ ကိ ု မေျဖေသးေပ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ ကလည္ ကလည္ း း ေက်ာကုန္ ာကု န္ းမွ ခါးလည္ သိ ု ႔ ေရာက္ သြ ားသည္ ။ ထိ ု မွ တစ္ဆင့ ဆ ္င့ တင္ ပါးအေပၚပိ ုင္င းေလးကိ ္ ု အသာအယာ ေရာက္ ွရိသြ သ ားျပန္ ြ သည္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ တြ တြင္င မူ္ တင္ ပါးတစ္ခုခ လံ ု ု းေပၚသု ိ ႔ အတိအလင္ အလင္ းေရာက္ ွရိသြ သ ား ြ ေတာ ့ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ၿငိ မ္ခံခေနသည္ ံေနသည္ ကိ ကိ ု သိရသျဖင့ ရသျဖင့ ္ ုပိ ၿပီ းအတင့ ္ရဲရ လာသည္ ဲ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ အိ မ္ေရွ ေရွ႕ခန္ ႕ခန္ း ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ “ဇင္ဇင္ ” ဆိ ဇင္… ငါတိ ု ႔အခန္ အခန္ းထဲ မွ ာ စကားသြ ားေျပာရေအာင္” ု ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အေျဖကိ ု ပင္ မေစာင့ ္ေတာ ေတာ ့ ဘဲ ပခံ ု းေလးကိ ု ဖက္ လ လ် က္ ေခၚသြ ားေတာ ့ သည္ ။ အခန္ းထဲေရာက္ သည္ ႏွ ္င့င့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင က ္ က ္ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု တစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ္ လု ိ က္ ၿပီ ၿပီ း က်စ္ က စ္ က်စ္ ပါေအာင္ စ္ ပါေအာင္ ဖက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကလည္ း း အားက်မခံ ပင္ မခံ ပင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ျပန္၍ ဖက္ ထားေလသည္ ထားေလသည္ ။ ဖက္ ထားလ ထားလ် က္ ႏွ ္င့င ပင္ ့ အိ ပ္ ယာေပၚသိ ု ႔ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ လံ လံ ု းလွ ဲခ်လိ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မ်က္ လံ လံ ု းေလးမ်ားက ရွ က္ ရွ က္ ၍လား မသိ။ မ်က္ ံခြေလးမ ေလးမ်ားေအာက္ တြ တြင္င္ ပုန္န းကြ ္ ယ္ ေနသည္ ။ မည္ မွ မွ ်ပင္ ပုန္န းကြ ္ ယ္ ေနေသာ ္ လည္ း း လႈ ပ္ရွရ ားေနေသာ ွ စိ တ္ တိ တိ ု ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ်က္ ေတာင္ေလးမ ေလးမ်ား ပု တ္ ပု တ္ ခတ္ ပု ပု တ္ ခတ္ ျဖစ္ လွ ်က္ ွရိသည္ သည္ ။ ယု ယမႈအျပည့ အျပည့ ္ ပါေသာ အနမ္ း တစ္ခ်က္ ခ်က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ အစပ်ိ ဳးလိ ု က္ သည္ ။ စိ တ္ လႈ လႈ ပ္ရွရ ားမႈ ွ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ တဆက္ ဆက္ တု တုန္နေနေသာ ္ေနေသာ ႏႈ တ္ ခမ္ းေလးကိ ု ုငံ၍ လွ ်ာကေလးျဖင့ ္ ကလိ လိ ု က္ သည္ ။ ရမၼ က္ ုခိ းတိ ု ႔ လႊ မ္ းၿခံေဳ နေသာ အသက္ ရႈသံ သေတြ ံေတြက တိ တ္ ဆိ တ္ မႈ မႈ မွ ာ အကာအကြ ယ္ မဲ ့မဲ အတိ ုင္င းသား ္ ၾကားေနရသည္ ။ မိ မိႏႈႏ တ္ ႈ ခမ္ းကိ ု စု ပ္ ယူခံခေနရသည့ ံေနရသည့ ္အခိ အ ုခိ က္ အတန္ ႔ တိ ု းျမင့ ္ လာသည့ ္ ခံ စားမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အသိ စိ တ္ မဟု မဟု တ္ ေသာ ပကတိ စိ တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ တုန္န ျပန္ ႔္ အနမ္ အနမ္ းမ်ားကိ ု ဇင္ဇင္ ဇင္ ျပန္ လည္ ေပးလာေလၿပီ။ အရိ ွန္န္ေတြ ေတြ က တျဖည္ းျဖင့ းျဖင့ ္ ျမင့ ္သထက္ သထက္ ျမင့ ျမင့ ္ လာသည္ ။ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ း းခ်င္ း ကဗ်ာစပ္ေနရင္ ကဗ်ာစပ္ ေနရင္ းမွ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အက် ီ ၾကယ္ ၤ သီ း မ်ားမွ ာ ်ားမွ ာ တစ္ ပြ ္င ၿပီ ့ းတစ္ ပြ ္င့ ပြ ္င့င လာသည္ ့ ။ အတြင္င းခံ ္ အျဖဴေရာင္ ေဘာ ္ လီေပ ေပ်ာ့ ေလး ၾကားမွ ြဗီ ပံ ု စံရင္ ရင္ႏွႏ စ္ွ မႊ ာ၏ နမူနာက နာက လြ တ္ လပ္ လပ္ မႈ ကိ ု ေမွ ်ာ္ လင့ ္ေနၿပီ ေနၿပီ။ အလြယ ကူ ္ ကူဆံ ဆ ု းနည္ ံ းလမ္ းလမ္ းကိ ု Page 21




မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္သံ သ ု းလိ ံ ု က္ သည္ ။ ေဘာ ္ လီ ႀကိဳးကိ ု မျဖဳတ္ ေတာ ့ ဘဲ ေဘာ ္ လီေလးကိ ေလးကိ ု အေပၚသိ ု မတင္ ႔ လိ ု က္ သည္ ။ ထင္ ထင္သာသာထြ သာသာထြက္ေပၚလာေသာ ေတာင္ ပူ စာငယ္ ႏွ စ္ လံ ု းမွ ာ အပ်ိဳ်ိ ဳစင္၏ရွ င္ ၏ရွ က္ ေသြးတိ ု ျဖင့ ႔ ္ နီ တာရဲေလးျဖစ္ ေလးျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ ဟင္ ဟင္ း… အင္ း… အ ” ုႏိ ႔ဆာေနေသာ ဆာေနေသာ ကေလးငယ္ တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု လူ ပ်ိဳ်ိ ဳရ ုိ င္င း၏ ္ အစပိ ုင္င းၾကမ္ ္ းရမ္ းမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္ အသည္ းေပါက္ းေပါက္ မတတ္ မတတ္ ခံ စားေနရၿပီ။ ုႏိ ႔ႏွႏ စ္ွ လံ ု းၾကား ဗ်ာမ်ားေနေသာ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လွ ်ာလမ္ းခရီ ာလမ္ းခရီ းက သြ က္ လက္ လက္ လွ လွသည္ သည္ ။ ခံ စားမႈေအာက္ ေအာက္ တြ တြင္ ရုန္န းကန္ ္ ေနရသည္ ေနရသည္ က က ဇင္ဇင္ ဇင္။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေခါင္ းကိ ု အတင္ း ဆု ပ္ ကိ ုင္င ထားၿပီ ္ း လူ းလိ မ့ ္ စြာ ခံ စားေနရသည္ ။ အတန္ငယ္ ငယ္ ေျပေလ့် ာ ေနၿပီ း ထမိန္နေလးကိ ္ေလးကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ေအာက္ သိ ု တြ ႔ န းခ်လိ ္ ု က္ သည္ ။ လိ မ္ ယွ က္ ထားေသာ ထားေသာ ေပါင္ တံ စင္ းစင္ းႏွ ္င့င့အတူ အတူ ခရမ္ းေရာင္ ပင္ တီေလးေပၚလာသည္ ေလးေပၚလာသည္ ။ ုႏိ ႔ႏွႏ စ္ွ လံ ု းကိ ု ခဲေနရာမွ ေနရာမွ ုဗိ က္ သားျပင္ေပၚေလွ ေပၚေလွ ်ာဆင္ းလာကာ ာဆင္ းလာကာ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့ ႕ျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏လွ ၏လွ ်ာသည္ ခရမ္ းေရာင္ ပင္ တီေလးေပၚမွ ေလးေပၚမွေန၍ ေန၍ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ႏွ စ္ခ်က္ ခ်က္ ပလပ္ လိ ု က္ သည့ ္အခါ အခါ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ယွ က္ ႏြယ ထားေသာ ္ ထားေသာ ေပါင္ႏွႏ စ္ွ လံ ု းမွ ာ မသိ မသာျဖင့ ္ တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ း း ကား၍ လာေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ ရင္ခုခန္နု ္သံ သေတြ ံေတြ ျပင္ းထန္ေနၿပီ ေနၿပီ။ ပင္ တီေလးကိ ေလးကိ ု ဒူ းနားေလာက္ ထိ ထိ ဆြ ဲခ်လိ ု က္ သည္ ။ အေမႊ းနက္ နက္ မ မ်ား ၾကားမွ ပြ ္င့င ဖတ္ ့ ေလးမ်ားမွ ာ ်ားမွ ာ ပန္ းႏုေရာင္ ေရာင္အဆင္ အဆင္ းရိ ွ ၿပီ း ကာမဦးေရေလးမ်ားေၾကာင့ ္ အေရာင္ေတာက္ ေတာက္ ေနေတာ ့ သည္ ။ အေမြးနက္ ေလးမ်ားကိ ု လက္ ျဖင့ ျဖင့ ္သပ္ သပ္ တင္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပါးစပ္ ျဖင့ ္ လွ မ္ းဟပ္ လိ ု က္ ေသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ လု ပ္ရပ္ ရပ္ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာ အသက္ ရႈ ပင္ေခတၱ ေခတၱရပ္ ရပ္သြ သြားၿပီ း ဖေႏွ ာင့ ္ႏွႏ ္င့ွင့ ေနာက္ စိ စိသာက သာက် န္ ၿပီ န္ ၿပီ း တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းေကာ ့ တက္ သြားေလသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ေကာ ့ တက္ လာသည့ လာသည့ ္ တင္ ပါးစံ ုေအာက္ ေအာက္ ကိ ကိ ု လက္ ႏွ စ္ ဖက္ လံ လံ ု းသြင းၿပီ ္ း ပြ ္င့င ဖက္ ့ ေလးမ်ားကိ ု အငမ္ းမရ စု ပ္ ယူ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ းတစ္ေလွ ေလွ ်ာက္ လွ ်ာကိ ု ျမဳပ္ သြင္င းလိ ္ ု က္ သည္ ။ “အား… အ… ဟာ… မ်ိဳ ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရယ္ ရယ္ …” မတိ ု းမက်ယ္ ထြ ထြက လာသည့ ္ လာသည့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မခ်ိ တင္ မခ်ိ တင္ ကဲ ျငီ းညဴသ က ံ က အခန္ းထဲတြင္င္ ပ်ံႏွ ်ံ ံႏွ ႔ေနသည္ ေနသည္ ။ ပြ ္င့င ဖတ္ ့ ေလးမ်ားကိ ု ုငံ လိ ု က္ အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ ေၾကာင္ းေလးကိ ု လွ ်ာျဖင့ ္ ကလိ လိ ု က္ လု ပ္ေနေသာ ေနေသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကေတာ ့ ဘာကိ ု မွ ဂရု မစိ ု က္ အား။ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ေခါင္ းမေဖာ္ စတမ္ း အလု ပ္ရႈရ ပ္ႈ ေနေတာ ့ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာလည္ း း လူ းလိ မ့ ္ေနရင္ ေနရင္ းျဖင့ ္ “ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရယ္ ရယ္ … ငါ မရေတာ ့ ဘူ းဟာ” ဆိ ုသည္ သည္ အထိ ဖြ ္င့ငေျပာလာရေတာ ေ့ ျပာလာရေတာ ့ သည္ ။ ထု ိအခါမွ အခါမွ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ပုဆိ ဆ ု းကိ ိ ု ကြင္င းလံ ္ ု းခၽြ တ္ ခ်လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း အတြင္င းခံ ္ ေဘာင္ ေဘာင္ းဘီ ကိ ု ပါ တစ္ခါတည္ ခါတည္ း း ခၽြတ လိ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ေတာင့ ္ တင္ းေနေသာ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းက ေငါက္ ဆက္ ေငါက္ ဆက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အေၾကာ ၿပိဳင းၿပိ ္ းၿပိ ္ ဳင းထေနသည္ ္ းထေနသည္ ္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အေပၚမွ ထပ္အိ အ ပ္ိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း လိင္င တန္ ္ ႀကီ းကိ ု ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အပ်ိ ဳစင္ေစာက္ င္ ေစာက္ ပတ္ ပတ္ ေလးအတြင းသိ ္ ု ႔ ဒစ္ ျမဳပ္ရံ ္ ုရံသာသာဖိ သာသာဖိသြ သင္ြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ တစ္ခ်ိန္ ခ်ိ န္ လံ ု း မ်က္ စိ စိ “… အ…” ဟူ စံ ု မွ ိ တ္ ထားေသာ ထားေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ “… ဟူေသာအသံ ေသာအသံႏွႏ ္င့ွင့ ပါးစပ္ေလးသဟသြ ေလးသဟသြားၿပီ း မ်က္ လံ လံ ု းေလးျပဴးကာ

Page 22




“ နာ… နာတယ္ မ်ိဳ ” ဆိ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ ၿပီ းမွ “ ်ိ ဳးလြင္ ” ု ၿပီ း ဆက္ ေျပာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း အသံ တုန္န တု ္ န္န ျဖင့ ္ ္ “ခဏေလးပါ ဇင္ဇင္ ဇင္… ခဏဆိ ုရင္ ရင္ မနာေတာ ့ ဘူ းေနာ္” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ႏွ စ္သိ သ မ့ ္ိ လိ ု က္ သည္ ။ ဒစ္ ျမဳပ္ရံ ္ ုရံသာသာ သာသာ ၀င္ေနေသာ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု ဆက္ မသြ မသြင းေသးဘဲ ္ မ်က္ လံ လံ ု းအျပဴးသားေလးျဖင့ ္ ၾကည့ ္ေနေသာ ေနေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ႏႈ တ္ ခမ္ းေလးကိ ု လွ မ္ းငံ ု လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မ်က္ လံ လံ ု းေလးမ်ား ျပန္ လည္ ျပန္ လည္ ေမွ းစင္ းသြားသည္ ။ ထိ ုေတာ ေတာ ့ မွ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း အားနည္ းနည္ းနည္ းစိ းစိ ု က္ ကာ ကာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု ထပ္သြ သြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ တစ္ ၀က္ နီ းပါးထိ ၀င္သြ သ ားသည္ ြ ။ ဒီ တစ္ခါေတာ ခါေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ မ်က္ လံ လံ ု းျပန္ မဖြ ္င့ေတာ ေတာ ့ ပဲ အံ ႀကိ တ္ ၍ေနသည္ ။ ထိ ုေနရာမွ ေနရာမွ ာပင္ ဆက္ မသြ မသြင းေသးဘဲ ္ အထု တ္ အသြင္င းလု ္ ပ္ ကာ ဇင္ဇင္ ဇင္၏အေနအထားကိ ၏အေနအထားကိ ုေစာင့ ေစာင့ ္ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ အံ ႀကိ တ္ ေနရာမွ ာ အရသာေတြ႕လာဟန္ ႕လာဟန္ တူသည္ သည္ ။ ျငီ းသံေလးျဖင့ ေလးျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ တင္ ပါးကိ ု အားမလိ ုအားရလွ အားရလွ မ္ းကိ ုင္င္ သည္ ။ အေျခအေနေကာင္ းသည္ ႏွ ္င့င့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း လိင္င တန္ ္ ကိ ု အဆံ ု းအထိ ေဆာင့ ္သြ သင္ြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ “အား…” ဆိ ုေသာ ေသာ အသံ က ုပံ မွန္န ထက္ ္ က က် ယ္ သြားသည္ ။ အေတြ႕အႀကံ ႕အႀကံဳမရိ ွသည့ သည့ ္ လူ ပ်ိ ဳရ ုိ င္င းႏွ ္ ္င့င့ အပ်ိ ဳစင္ ျဖစ္ င္ ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ အၾကပ္အတည္ အတည္ းျဖစ္ းျဖစ္ေနရေသာ ေနရေသာ ္ လည္ း း မထူ းေတာ ့ သည္ မိ ုမိ ႔ ေအာ္သံ ကိ ု ဂရု မစိ ု က္ ေတာ ့ ဘဲ အထု တ္ အသြင္င းမွ ္ န္န မွ္ န္နဆက္ ဆ ္ က္ လု လု ပ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ အား… အ… အာ… အ… အား… ဟင္ း…” ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အသံ ဆက္ တိ တိ ု က္ ထြ ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ အထု တ္ အသြင းမွ ္ န္န မွ္ န္နေအာက္ ္ေအာက္ တြ တြင္ အနာသက္ သာလာၿပီ း အရသာကိ ု တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းခံ းခံ စားရလာသျဖင့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အသံ မွ ာ နာက်င္ မႈ င္ မႈအသံ အသံ မဟု တ္ ေတာ ့ ဘဲ အရမ္ းေကာင္ းသည့ ္ခံခ စားမႈ ံ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ထြက္ေပၚလာသည့ ္အသံ အသံ ပင္ ျဖစ္ေတာ ေတာ ့ သည္ ။

ကု တင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င္ ပက္ လက္ လက္ အေနအထားျဖင့ ္ အခန္ းမ်က္ ႏွ ာက်က္ ကိ ကိ ု အေၾကာင္ းမဲ ့ေငးေနေသာ ေငးေနေသာ ေကာင္ေလး ေလး တစ္ေယာက္ ေယာက္ ႏွ ္င့င့ ေကာင္ မေလးတစ္ေယာက္ ေယာက္ တု တု ိ ႔၏ စိ တ္ ထဲ ထဲတြင္ ေ၀ခြ ဲရခက္ ရခက္ ေသာ အေတြ းတိ ု ျဖင့ ႔ ္ ၿငိ မ္သက္ သက္ ေနၾကသည္ ။ ခဏၾကာမွ ေကာင္ မေလးဆီ မွ စကားသံ ထြ က္ ေပၚလာသည္ ။ “နင္… ေနာင္ တရသြားလား မ်ိ ဳးလြ င္” ” “အဲဒီ ဒ လိ ီ ု လည္ း း မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… နင့ ္ ကိ ု နစ္နာေအာင္ နာေအာင္ လု ပ္ ့ခဲခ မိဲ လိ ု ႔ ငါစိ တ္ မေကာင္ မေကာင္ းျဖစ္ေနတာပါ ေနတာပါ” “ငါ့ဘက္ က က နင့ ္ ကိ ုေပးခဲ ေပးခဲ ့ တာဆိ ုရင္ ရင္ နင္ ယံ ု မလား” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ အံ ့ ၾသသြ ားသည္ ။ “ဘာ… ဘယ္ လိ လိ ု… နင္ က ငါ ကိ ့ ုေပးဆပ္ ေပးဆပ္ တယ္ … ဟု တ္ လား လား” “ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ … နင္ မသိ လိ ု က္ တာပါ တာပါ” “ငါ… ငါက ဘာကိ ု မသိ လိ ု က္ တာလဲ တာလဲ… ငါ ကိ ့ ုရွရင္ွင းရွ ္ င္င းေျပာစမ္ ္ းပါ” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ုိ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ထထိ ုင္င ၿပီ ္ း ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု ေသခ်ာၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း ေစာင္ တစ္ ထည္ ကိ ကိ ု ရင္ဘတ္ ဘတ္ ကိ ကိ ုအု အ ပ္ု လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ထထိ ုင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။

Page 23




“ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္…

ငါေလ နင့ ္ ကိ ုခ်စ္ ခ်စ္ သြ ားတာ… နင္ စာထည့ ္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ တာကိ တာကိ ု မိေကက ေကက ငါ ကိ ့ ု ျပၿပီ းတိ ုင္င ပင္ ္ တယ္ ၊ အဲဒီဒအခ်ိ ီအခ်ိ န္န ကတည္ ္ းက းက ငါခံ စားခဲ ့ရတာ၊ ရတာ၊ နင့ ္ ကိ ုဆံ ဆ ု းရံ ံ ႈ းလိ ု က္ ရၿပီဆိ ဆ ု တဲ ိ ့ ခံ စားခ်က္ က က ငါ့ရင္ဘတ္ ဘတ္ ကိ ကိ ု ၀င္ေဆာင့ ေဆာင့ ္ လာတာ၊ ဒါေပမယ့ ္ ဟာ နင္ငါ င ကိ ့ါ ု ခ်စ္ လာေအာင္ ခ်စ္ လာေအာင္၊ နင္နဲန ႔ဲ မိေက ေက အဆင္ မေျပျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ လု ပ္ ဖိ ု ႔ ငါ မွ ့ ာရည္ ရြ ယ္ ခ်က္ မရိ မရိ ွ ပါဘူ း” ေျပာရင္ းႏွ ္င့င့ မ်က္ ရည္ တိ တိ ု ႔ စီ းဆင္ းလာေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကု ိ ၾကည့ ္ ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္သနားသြ သနားသြားသည္ ။ “ငါလိ ုခ်င္ တာက ခ်င္ တာက တစ္ခုခ တည္ ု းပါ။ းပါ။ အဲဒါက ဒါက နင့ ္ ကိ ု ငါခ်စ္ တယ္ ငါခ်စ္ တယ္ ၊ အရမ္ းခ်စ္ေနတယ္ းခ်စ္ ေနတယ္ ဆိ ု တာကိ ု နင္သိ သသြ သ ိ ြားရင္ ငါေက်နပ္ ပါတယ္ နပ္ ပါတယ္ ဟာ ဟာ” “ ဟင္ ဟင္ း…” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္သက္ သက္ ျပင္ ျပင္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ သူဘာေျပာရမွ ဘာေျပာရမွန္န းမသိ ္ ေအာင္ ေအာင္ ရႈ ပ္ေထြ ေထြ းသြ ားသည္ ။ အခန္ းနံရံရ ကိ ံ ုသာ သာ ေငးစိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ……. “ႏွင္ င းေကခိ ္ ုင္ငရဲ္ရ႕ဲ ေရွ႕မွ ႕မွ ာ မဟု တ္ တဲ တဲ ့အခ်ိ အခ်ိ န္န္ေတြ ေတြ မွ ာ နင့ ္ ကိ ု ငါခ်စ္ သူ သ တစ္ ူ ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ေနေပးလိ ု ႔ရပါတယ္ ရပါတယ္ ” ဇင္ဇင္ ဇင္ မ်က္ လံ လံ ု းက အေရာင္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ လက္ လက္ သြ ားသည္ ။ “အဲဒါကလည္ ဒါကလည္ း း ငါအခြ ္င့င့အေရးလိ အေရးလိ ုခ်င္ လိ ခ်င္ လိ ု ႔ မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း၊ နင့ ္အခ်စ္ ကိ အခ်စ္ ကိ ု စာနာမိ လိ ု ပါ၊ ႔ ဒါေပမယ့ ္ ငါ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ခ်စ္ တဲ ခ်စ္ တဲ ့အခ်စ္ ကု အခ်စ္ ကု ိေတာ ေတာ ့ နင္ မတားဆီ းပါနဲ ႔၊ ငါ့ခံ စားခ်က္ ေတြ က ရပ္ တန႔ ္ လိ ု ႔ မရႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘူ းဟ၊ အဲဒါတစ္ခုခေတာ ုေတာ ့ ငါနင့ ္ ကိ ု ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ” မ်က္ ရည္ ္ စမ်ားျဖင့ ္ ေရာေထြးေနေသာ အျပံဳးတစ္ ပြ တစ္ ပြ ္င က ့ ဇင္ဇင္ ဇင္၏မ ၏မ်က္ ႏွ ာေပၚ ယွ က္ သန္ းသြားသည္ ။ “ေက ် းဇူ းတင္ းဇူ းတင္ ပါတယ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၊ နင့ ္ဆီ ဆ က ီ ဒီ လိ ု စကားမ်ိဳ်ိ ဳးကိ ု ၾကားရတာ ငါေပးဆပ္ ့ခဲခရတာအတြ ဲရတာအတြ က္ ” ငါေနာင္ တမရပါဘူ း၊ ငါနင့ ္ ကိ ု ခ်စ္ေနရရင္ ခ်စ္ ေနရရင္ ပဲ ေက်နပ္ ပါၿပီ နပ္ ပါၿပီ” ဇင္ဇင္ ဇင္၏ စကားအဆံ ု းတြင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ တိ တိ ု က ႔ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ပခံ ု းေလးကိ ု အသာအယာကိ ုင္င ၿပီ ္ း အိ ပ္ ယာေပၚသိ ု ႔ လွ ဲခ်လိ ု က္ ေလေတာ ့ သည္ ။ ေနာက္ ေန႔ မ်ားတြ င္ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ သင္ တန္ းၿပီ းခ်ိန္ းခ်ိ န္၌ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္သိ သ ု ႔ိ အလည္ ထြ ထြက ျဖစ္ ္ ျဖစ္ ့ခဲခဲ ၾကသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာလည္ းႏွ းႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ွရိရ္ သည့ ိသည့ ္အခ်ိန္ အခ်ိ န္ မ်ားတြ င္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ုသာ သာ ဆက္ ဆံသည္ သည္ ။ တစ္ခါတေလႏွ ခါတေလႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကြ ္ ယ္ ရာတြင္ငေတာ ္ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု ုခိ းနမ္ းတာမ်ိဳ်ိ းဳ ၊ လက္ ကိ ကိ ုင္င တာမ ္ ်ိဳ်ိ ဳး ေတာ ့ ွရိသည္ သည္ ။မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ႏွႏ ္င့ွင့ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င၏ ္ အေျခအေနမွ ာလည္ း း တစ္ စတစတိ ု းတက္ လာသည္ လာသည္ ။ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င္ ခဏထိ ုင္င ၿပီ ္ း လက္ ဖက္ ဖက္ ရည္ ဆု ိင္င္သိ သ ု ႔ိ ေျခဦးလွည့ ည ့္ ့ခဲခသည္ ဲသည္ ။ ေခ်ာင္ က ေခ်ာင္ က်က်တစ္ ေနရာတြင္င ယူ ္ ၿပီ း အေအးတစ္ခြခြက စီ ္ စီ မွ ာလိ ု က္ သည္ ။ “ခဏေလးေနာ ” ဆု ္ … ငါေနာက္ ေဖးသြားခ်င္ လိ းခ်င္ လိ ု ႔” ိ ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေနာက္ ေဖး၀င္သြ သြားသည္ ။ ရသည့ ္အခြ အခြ ္ငအေရးကိ အ ့ ေရးကိ ု လက္ လြ လြ ႊ တ္ မခံ မခံဘဲ ဘဲ မ်ိ ဳးလြင က ္ က ္ … “ႏွင္ င းေက ္ … နင္ စဥ္ းစားတာလဲ တစ္ လျပည့ ္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ၊ ငါတိ ု ႔ေတြ ေတြ သင္ တန္ းေတြ လည္ း း ၿပီ းေတာ ့ မယ္ ၊ သင္ တန္ းမၿပီ းခင္ ငါ ကိ ့ ုအေျဖေလးတစ္ အေျဖေလးတစ္ခုခေတာ ုေတာ ့ ေပးပါဦးဟာ” “ငါလည္ းစဥ္ းစဥ္ းစားေနတာပါပဲ… ဒါေပမယ့ ္ အခုေတာ ေတာ ့ မေပးေသးဘူ း” Page 24




“ဒါဆိ ု

ဘယ္ ေတာ ့ မွေပးမွ ေပးမွ ာလဲ ဟာ” “အၾကာႀကီ းမေစာင့ ္ရေတာ ရေတာ ့ ပါဘူ း… ငါတိ ု ႔အဂၤ အဂၤ လိ ပ္ စာသင္ တန္ း ေနာက္ ဆံ ု းေန႔ က်ရင္ ေပးမယ္ ” ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ရွရ က္ ွ စႏိ စႏိ ု းေလးျဖင့ ္ ေျပာလု ိ က္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မ်က္ ႏွ ာ၀င္ းပသြ ားသည္ ။ “ တကယ္ ” တကယ္ … တကယ္ ေျပာတာလားဟင္” ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ ဘာမွ ျပန္ မေျပာႏိ ုင္င္ခင္ ခင္ မွ ာပင္ “ ဟိ ” ဆိ ဟိ တ္ … ဘာေတြ တိ ု းတိ ု း တိ ု းတိ ု းလု ပ္ေနတာလဲ ေနတာလဲ” ု ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္ ျပန္ေရာက္ ေရာက္ လာသည္ လာသည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ “ ဘာမွ မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… သင္ တန္ းၿပီ းသြားရင္ ပ်င္ းစရာႀကီ ်င္ းစရာႀကီ း ျပန္ ျဖစ္သြ သြားမွ ာလု ိ ႔ ေျပာေနတာပါ” “အမယ္ ေလး… ဘာမ်ားလဲလ ု ႔ိ … မပ်င္ းရေတာ ်င္ းရေတာ ့ ပါဘူ းဟာ… ေက်ာင္ းေတြ ာင္ းေတြဆက္ ဆက္ တက္ တက္ ရေတာ ့ မယ္ ၊ တကၠသိ သ ု လ္ ိ မွ မွ ာထပ္ေပ ေပ်ာ္ ၾကတာေပါ့… ဟု တ္ ဘူ းလား” “ေအး… ဟု တ္ သားပဲေနာ ေနာ္ … ငါတိ ု ႔ တကၠသိ သ ု လ္ ိ တက္ တက္ ရေတာ ့ မွ ာေနာ္၊ ေအာ္… ဒါနဲ ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… နင္ ကဘယ္ မွ မွ ာေက်ာင္ းဆက္ ာင္ းဆက္ တက္ တက္ မွ မွ ာလဲ .” “ငါကေတာ ့ ဟာ ၁၀ တန္ းအမွ တ္ သိ ပ္ မေကာင္ းေတာ ့ တကၠသိ သ ု လ္ ိ မတက္ မတက္ ေတာ ့ ဘဲ အေ၀းသင္ ပဲ တက္ ေတာ ့ မလားလိ ု ႔” ” “နင္ ကလည္ း း ပ်င္ းစရာႀကီ ်င္ းစရာႀကီ း၊ငါတိ ု ႔နဲန ႔အတူ ဲအတူ လု ိ က္ တက္ တက္ ပါလား ပါလား…” “ တက္ တက္ ေတာ ့ တက္ ခ်င္ တာေပါ ခ်င္ တာေပါ ဟ၊ ့ ဒါေပမယ့ ္ မတက္ ေတာ ့ ပါဘူ းဟာ… အေ၀းသင္ ပဲ တက္ ၿပီ ၿပီ း အလု ပ္ လု ပ္ေတာ ေတာ ့ မယ္ … ၿပီ းရင္ ုပိ က္ ဆံ စု ၿပီ း မိန္န းမယူ ္ မယ္ ေလဟာ” “ ဟား ဟား… ဟား… ဟား…” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စကားေၾကာင့ ္အားလံ အားလံ ု း၀ိ ုင္င းရယ္ ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ၾကသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ငွ ့ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င တိ ္ ု ႔၏ စိ တ္ အတြင္င းမွ ္ ာလည္ း း အေတြ းကိ ု ယ္ စီ စီ ျဖင့ ္ ရင္ခုခန္ုနသြ သ ္ ားၾကေလေတာ ြ ့ သည္ ။ “ေဒၚေလး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေဒၚေလးကိ ု

တစ္ခုခေျပာစရာရိ ုေျပာစရာရိ ွ လိ ု ႔” ” ညေန ထမင္ း၀ိ ုင္င းတြ ္ င္င မ္ ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ စကားေၾကာင့ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ စားခါနီ း ထမင္ းကိ ု ျပန္ခ်ၿပီ း ခ်ၿပီ း “ဘာေျပာမလိ ု လဲ ႔ … မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… ေျပာေလ” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ အလု ပ္ တစ္ခုခေလာက္ ုေလာက္ လု ပ္ခ်င္ တယ္ ခ်င္ တယ္ ၊ ေဒၚေလးက ကၽြန္ေတာ ေတာ ့ ္ ္အသံ အသံ ု းစရိ တ္ ေရာ သင္ တန္ း စရိ တ္ ေတြပါ ေပးၿပီ း၊ထမင္ းလည္ းေကၽြ းေကၽြးထားတယ္ ၊ ၿပီ းေတာ ့ ေနစရာလည္ း း ေပးထားေတာ ့ ဒီအတိ အတိ ုင္င းႀကီ ္ း ေနရတာကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေဒၚေလးကိ ု အားနာလာလိ ု ပါ” ႔ “ေအာ ္ … ဒါမ်ားကြ ယ္ ်ားကြ ယ္ … ေဒၚေလးကိ ုဘာမွ ဘာမွအားနာစရာမလိ အားနာစရာမလိ ု ပါဘူ း၊ ေဒၚေလးရတဲ ့ လစာက နည္ းေပမယ့ းေပမယ့ ္ ေဒၚေလးညီ မႏိ ုင္င္ငံင ျခားကပိ ံ ု တဲ ႔ ့ေငြ ေငြန ႔ဲ အမ်ားႀကီ းပိ ်ားႀကီ းပိ ု ပါတယ္ ကြ ကြယ္၊ ၿပီ းေတာ ့ ဒီ မွ ာ မင္ းကိ ု ေခၚထားရတယ္ ဆိ ု တာလည္ း း ေဒၚေလးက အသက္ ႀကီ ႀကီ းၿပီေလ၊အားကိ ေလ၊အားကိ ု းစရာေယာကၤ်ားသားလည္ းမရိ းမရိ ွေတာ ေတာ ့ တူ လိ ု သားလိ ု ရင္ းႏွ ီ းတဲ ့ မင္ းကိ ုဒီဒ မွီ ာေခၚထားရတာေပါ့၊ အဲဒီဒအတြ အ ီ တြ က္ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ အေနအထိ ုင္င္ အဆင္ မေျပရင္ ေဒၚေလးကေတာင္ ျပန္ ၿပီ းအားနာရဦးမွ ာ” Page 25

သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ “သူ မ” ေပးခဲ့သည့ “ ဟု ဟု တ္ ေတာ ့ လည္ းဟု းဟု တ္ တာေပါ တာေပါ့



ေဒၚေလးရယ္ ၊ ဒါေပမယ့ ္ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ဒီအတိ အတိ ုင္င းႀကီ ္ းေတာ ့

ထိ ုင္င မေနခ်င္ဘူ မေနခ်င္ ္ ဘူ း” “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္အလု အလု ပ္ လု ပ္ခ်င္ တယ္ ခ်င္ တယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ လည္ း း ေဒၚေလးတိ ု ႔ ုရံ းမွ ာ၀င္ လု ပ္ ပါလား… မင္ းက ၁၀တန္ း ေအာင္ ၿပီ းသားဆိ ုေတာ ေတာ ့ ုရံ းစာေရးေတာ ့ ရမွ ာပါ၊ အလု ပ္ မရခင္ေတာ ေတာ ့ ဒီအတိ အတိ ုင္င းေလးပဲ ္ ေနပါဦး၊ ကဲ… စား… စား… ၿပီ းမွ ဆက္ ေျပာၾကတာေပ့ ါ” ထမင္ းစားၿပီ းေတာ ့ ေစာေနေသးသျဖင့ ္ ေဒၚေလးကိ ု ခြ ္င့င့ေတာင္ ေတာင္ းၿပီ း လက္ ဖက္ ဖက္ ရည္ ဆု ိင္င္သိ သ ု ႔ိ ထြ က္ လာခဲ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ ၁နာရီေလာက္ ေလာက္ ၾကာမွ ၾကာမွ အိ မ္ ျပန္ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ အိ မ္ တံခါးမ ခါးမ်ားကိ ု ေသခ်ာစစ္ ၿပီ ေသခ်ာစစ္ ၿပီ းလိ ု က္ ပိ ပိ တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ အိ ပ္ခန္ ခန္ းထဲ ၀င္ရန္ ရန္ လု ပ္ေတာ ေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ အခန္ းမွ မီ းေရာင္ ကိ ု ျမင္ လိ ု က္ သျဖင့ ္ အနားသိ ု ႔သြ သ ားၿပီ ြ း ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ အခန္ းတံခါးအနည္ ခါးအနည္ းငယ္ းငယ္ ဟေနသျဖင့ ဟေနသျဖင့ ္ မီ းေရာင္ က အျပင္သု သ ိ ထြ ႔ု က္ ေနျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ခါတိ ုင္င းဆိ ္ ု လွ ်င္ေဒၚေလးႏြ င္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ အခန္ းထဲသိ သ ု ႔ိ ၀င္သြ သ ားၿပီ ြ းလွ ်င္ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ေသခ်ာပိ တ္ ေသခ်ာပိ တ္ တက္ တက္ သည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔ မွဘယ္ ဘယ္ လိ လိ ု ျဖစ္ တာပါလိ မ့ ္ ဟု ေတြ းၿပီ း ဟေနေသာ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ုအနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ထပ္ ထပ္ ဖြ ္င၍ေခ်ာင္ းၾကည့ ့၍ေခ်ာင္ းၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ျမင္ လိ ု က္ ရေသာ ျမင္ ကြင္င းေၾကာင့ ္ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မ်က္ လံ လံ ု းအစံ ု ျပဴးက်ယ္ သြားသည္ ။ ခု တင္ေျခရင္ ေျခရင္ းမွ ာ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားျဖင့ ္ ုပံရက္ ရက္ သားလဲ က်ေနေသာ ေဒၚေလးကိ ုေတြ ေတြ႕လိ ု က္ ၍ အခန္ းထဲသိ သ ု ႔ိ အလ်င္အျမန္ င္ အျမန္ေျပး၀င္ ေျပး၀င္ လိ ု က္ သည္ ။ “ေဒၚေလး… ေဒၚေလး…” အတန္ငယ္ ငယ္ လႈ လႈ ပ္ ိႏႈႏ းေသာ ႈ ္ လည္ း း သတိ မရေသးသျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေဒၚေလးကိ ုေပြ ေပြ႕ခ်ီ ၿပီ ႕ခ်ီ ၿပီ း ကု တင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ ေနရာတက်ျဖစ္ေအာင္ ျဖစ္ ေအာင္ တင္ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားအတိ ုင္င းပင္ ္ သတိေမ့ ေမ့ေနေသာ ေနေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေနာက္ ေနာက္ တစ္ တစ္ ႀကိ မ္ လႈ ပ္ ၿပီ းေခၚၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ေဒၚေလး… ေဒၚေလး” ထိ ုေတာ ေတာ ့ မွ ျပန္သတိ သတိ ၀င္ လာၿပီ း “အင္ း… ဟင္ း… ဟင္ း… ေခါင္ းမူ းလိ ု က္ တာကြ တာကြ ယ္ ” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ဘာလု ပ္ေပးရမလဲ ေပးရမလဲ ေဒၚေလး” “ရပါတယ္ ကြ ကြ ယ္ ။ ေစာေစာကေခ်ာ္ လဲ ၿပီ း ခု တင္တ ုင္ိင္နဲန ႔ဲ ေခါင္ းနဲ ႔ေစာင့ ေစာင့ ္ မိ ၿပီ း မူ းသြ ားတာ၊ ခဏေနလု ိ က္ ရင္ သက္ သာလာမွ ာပါ” ” ေဒၚေလး ေဒၚေလး ခဏေလးေနာ္” ဆိ ု ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ အျပင္ ျပန္ ထြ က္ သြားသည္ ။ အခန္ းထဲ ျပန္၀င္ လာေတာ ့ လက္ ထဲ ထဲမ ာသံ ွ ပုရာရည္ ရာရည္ တစ္ တစ္ခြခြက ပါလာသည္ ္ ပါလာသည္ ။ “ေရာ့… ေဒၚေလး… သံ ပုရာရည္ ရာရည္ နဲနဲနဲ ေသာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ … လူ လန္ းသြားေအာင္ လိ ု ႔” ” “ေက ် းဇူ းပါပဲ းဇူ းပါပဲ ကြယ္… မင္ းရိ ွ လိ ု ႔သာပဲ သာပဲ၊ မဟု တ္ ရင္ေတာ ေတာ ့ ေဒၚေလးတစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ဘယ္ လိ လိ ု ဆက္ ျဖစ္ ျဖစ္ မယ္ မသိဘူ ဘ းူ ” “ရပါတယ္ ေဒၚေလးရယ္ … ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ က ခု လိ ု ကူညီ ညီခြခ ္င့ြင့ရတာကိ ရတာကိ ု ပဲ ၀မ္ းသာေနပါၿပီ၊ ေဒၚေလး သက္ သာရင္ အ၀တ္ အစားလဲ လိ ု က္ ဦးေလ… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ အျပင္ ထြက္ေပးမယ္ ” Page 26




“အျပင္ ထြ က္ ေပးစရာမလိ ု ပါဘူ းကြယ္… ကိ ု ယ့ ္ တူ

ကိ ု ယ့ ္သားေတြ သားေတြ ပဲ ဟာကိ ု၊ ကဲ… ကဲ… ေဒၚေလးကိ ု နဲနဲန ထူ ဲ ေပးဦး ေပးဦး” ဆိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ပခု ံ းမွ ကိ ုင္င ၿပီ ္ း ဆြ ဲ ထူေပးလိ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ၿပီ းကာစျဖစ္ ၿပီ းကာစျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ဆပ္ ျပာနံ ႔သင္ သင္ းသင္ းႏွ ္င့င့ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ယ္ သင္ းနံ က ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ ပင့ ္သက္ သက္ တိ တိ ုင္င းမွ ္ ာ ေရာစြတ္သြားေစခဲ ့သည္ သည္ ။ ေစာေစာက ုစိ းရိ မ္ ပူ ပန္ မႈ ုဖံ းလႊ မ္ းေနျဖင့ ္ သတိ မထားမိေသာ ေသာ အထိအေတြ အေတြ႕က ယခု မွ အတိ ု းခ်ၿပီ း းခ်ၿပီ း ုႏိ းထလာသေယာင္။ ပခံ ု းေလးကိ ု ဖက္ ၿပီ ၿပီ း ဆြ ဲ ထူေနရင္ ေနရင္ းမွ “ေဒၚေလးက အရမ္ းလွ တာပဲေနာ ေနာ္ ” ဟု ဟု သတိ လက္ လြ လြတ စြ ္ စြာပင္ ေျပာမိသြ သြားသည္ ။ ေယာကၤ ်ားပ်ိ ဳ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ၏ အထိအေတြ အေတြ႕ႏွ ္င့င့အတူ အတူ မိ မိ၏အလွ ၏အလွ ကိ ု ခ်ီ းက ခ်ီ းက်းဴခံ လိ လိ ု က္ ရေသာေၾကာင့ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ရင္ခုခန္ုန္သံ သ တိ ံ ု က ႔ စည္ းခ်က္ းခ်က္ အျပင္သိ သ ု ႔ိ ခုန္န ထြ ္ က္ ကု ကုန္နေတာ ္ေတာ ့ သည္ ။ “ ဟင္ …” ဟင္…” ရွ က္ ေသြး ုစိသြ သြားေသာ အရြ ယ္ အိ ု မွ ာ အပ်ိဳ်ိ က ဳ ေလးမ်ားထက္ ပင္ ၾကည့ ္ေကာင္ ေကာင္ းေနသည္ ။ ရီေ၀ေ၀ ေ၀ေ၀ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းတစ္ စံ ု ျဖင့ ္ မ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု ေမာ့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု သိ ုင္င းဖက္ ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ လည္ လည္ း း ေယာင္ရမ္ ရမ္ းစြ ာ ျပန္ ဖက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ပါးေပၚမွ ေႏြ းကနဲခံခ စားခ်က္ ံ ႏွ ္င့င့အတူ အတူ ႏႈ တ္ ခမ္ းကိ ု အစု ပ္ခံခ လိ ံ ု က္ ရသျဖင့ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကာမပင္ လယ္ မွ မွ ာ ေမ်ာပါသြ ားေတာ ်ာပါသြ ားေတာ ့ သည္ ။ ေျပေလ့် ာ ေနေသာ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လွ ်ားေအာက္ သိ ု ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ အသာအယာ တိ ု း၀င္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ရင္ လွ ်ားကိ ု ခါးလယ္ နားထိ ေလွ ်ာခ်လိ ု က္ သည္ ။ ညိတ ဳ ု တိ ိ ု ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးမ်ားက ဖြ ံ႕ထြ ႕ထြ ားလွေသာ ေသာ ုႏိ ႔အံ အ ုံေပၚ၌ ေပၚ၌ ၀င့ ္ ၾကြ ားေနသေယာင္ ျဖင့ ္ ခမ္ းခမ္ းနားနား ထြ က္ ေပၚလာသည္ ။ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ တည္ တည္ းျဖင့ းျဖင့ ္ ုႏိ ႔ႏွႏ စ္ွ လံ ု းၾကားမွ ာ ကူ းခ်ည္ သန္ းခ်ည္ လု လု ပ္ေနရာမွ ေနရာမွ အားမရႏိ ုင္ငေတာ ေ္ တာ ့ သျဖင့ ္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ကိ ကိ ု ုႏိ တစ္ ႔ လံ ု းက် အရယူ ၿပီ အရယူ ၿပီ း ဆု တ္ နယ္ ေနသည့ ္ဒဏ ဒဏ မွ ္ မွ ာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ အတြ က္ ခံ စားခ်က္ ေတြ ျမင့ ္သထက္ သထက္ ျမင့ ျမင့ ္ေအာင္ ေအာင္ တြန္န းပိ ္ ု ႔ေနသည့ ေနသည့ ္ႏွႏ ယ္ ွ ။ လက္ ႏွ စ္ ဖက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ စိ တ္ ႀကိ ႀကိက ဳ ္ ျခယ္ ျခယ္ လွ လွ ယ္ ၿပီ ၿပီ းမွ လွ ်ာနဲ ႔ ာနဲ ပါးစပ္ ႔ က တစ္ စခန္ းထလာျပန္သည္ သည္ ။ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးတစ္ ၀ိ ု က္ ကိ ကိ ု လွ ်ာေလးနဲ ႔ ာေလးနဲ ပတ္ ႔ လိ လိ ု က္ ၊ အံ ု လိ ု က္ ကိ ကိ ု ုငံ စု ပ္ လိ ု က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ဆီ းစပ္ ကိ ုဆင္ ဆင္ းသြ ားသည္ ။ ဆီ းစပ္ မွအေမႊ အေမႊ းၾကမ္ းေလးမ်ားေပၚတြင္ ်ားေပၚတြ င္ စမ္ းတ၀ါး၀ါးျဖင့ ္ ေအာက္ သိ ု ႔ ဆက္ ဆင္ းလာရာ ပြ ္င့င့ခ်ပ္ႏွ ခ်ပ္ ႏွ စ္ လႊ ာ၏ၾကားတြင္င္ ရပ္ တန္ ႔သြ သြားၿပီ း ပြတ္သပ္ေနေလေတာ ေနေလေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာ ငယ္ စဥ္ စဥ္ က အရသာမွန္န းေသခ်ာစြ ာပင္ းေသခ်ာစြ ္ ာပင္ နားမလည္ ့ခဲေသာ ေသာ ္ လည္ း း ယခုေတာ ေတာ ့ အထာက်က်ျဖင့ ္ ရင္ခုခန္ုနသံ သ ္ တိ ံ ု ႔ လွေနေပၿပီ ေနေပၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ အျပဳအစု အယု အယုအယတြ အယတြင္င္ ေမာဟိ ု က္ သံေလးႏွ ေလးႏွ ္င့င့ တင္ ပါးဆု ံ ကပင္ ေကာ ့ ေကာ ့ တက္ လာသည္ လာသည္ ။ လက္ ေတြက မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ျပန္ လည္ ပြ ပြ တ္ သပ္ေပးေနသည္ ေပးေနသည္ ။ တစ္ခ်က္ ခ်က္ မွ မွ ာေတာ ့ ေတာင့ ္ တင္ းေနေသာ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းကိ ု ထိ မိသြ သ ားသည္ ြ ။ ေယာကၤ်ားပ်ိ ဳတစ္ေယာက္ စ္ ေယာက္ ၏ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အေသအခ်ာပင္ မျမင္ဘူ ဘ းေသာ ူ အပ်ိဳ်ိ ဳႀကီ းမွ ကီ းမွ ာ ရင္ ထိ တ္ သြ ားသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ ဘယ္ လိ လိ ု မွ မရည္ ရြ ယ္ ဘဲ ထိ ုအရာကိ အရာကိ ု ကိ ုင္င မိ္ လ်က္ သားျဖစ္ေနသည့ ေနသည့ ္အျပင္ အျပင္ ျပန္ မလႊ တ္ ဘဲ ဆု ပ္နယ္ နယ္ ေပးေနမိသည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မွ ာလည္ း း မိန္န းမတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ၏ အကိ ုင္င ကိ ္ ု မခံ ဖူ းသျဖင့ ္ ပုဆိ ဆ ု းကိ ိ ု ကြင္င းလံ ္ ု းခၽြတ္ေပးလိ ု က္ သည္ ။ Page 27




အသားခ်င္ းတိ အသားခ်င္ းတိ ု က္ ုရိ က္ ထိ ထိေတြ ေတြ႕လိ ႕လိ ု က္ မွ မွ ုပိ ၿပီ းေပၚလြင္င လာေသာ ္ အရသာေၾကာင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင တစ္ ္ တစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ေမွ ာက္ ခ်လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပြ ္ငခ်ပ္ေလးမ ့ခ်ပ္ ေလးမ်ားကိ ု အသာငမ္ းငမ္ းျဖင့ ္ လွ ်ာကမ္ းလိ ာကမ္ းလိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြယ မွ ္ မွ ာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ေခါင္ ၏ေခါင္ းကိ ု အတင္ းဆြ ဲ ကပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း တင္ ပါးဆံ ု ကိ ု လည္ း း ေကာ ့ လိ ု က္ သျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာ မ်က္ ႏွ ာတစ္ လံ ု း ဆီသု သ တ္ ု ထားသလိ ထားသလိ ု ျဖစ္ေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ “ အား… အင့ ္… အင့ ္… အား… ဟင္ း…” ဟူေသာ ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ ေကာ ့ ေကာ ့ ေပးေနေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာ အားမရဟန္ ထင္။ “ေကာင္ေလးရယ္ ေလးရယ္ … ေဒၚေလး… မေနတတ္ ေတာ ့ ဘူ း” ဟု ကတုန္န ကယင္ ္ ျဖင့ ္ တိ ု းတိ ု းေလး ေျပာရရွ ာသည္ ။ ထိ ုအခါ အခါ လု ပ္ လက္ စကိ စကိ ု ရပ္ ၿပီ း လိင္င တန္ ္ ကိ ု ေဒၚခင္ ထားႏြယ္၏ ပြ ္င့င့ခ်ပ္ေလးၾကားသိ ခ်ပ္ ေလးၾကားသိ ု ႔ တည့ ္ တည့ ္ ပင္ ထိ ု းစိ ု က္ လိ လိ ု က္ ေလသည္ ။ လွ ်ာအစြ မ္ ာအစြ မ္ းေၾကာင့ ္ ထင္သည္ သည္ ။ အရမ္ းတင္ းၾကပ္ မေနဘဲ ဲႏွ ႔ ဲႏွႏ ၿပီ ႔ွ းသြင္င းကာ ္ အဆံ ု းထိ ၀င္သြ သ ား ြ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ေခါင္ းအံ ု းကိ ု လက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အတင္ း ဆု ပ္ ထားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ေရွ႕တိ ႕တိ ု းေနာက္ ဆု တ္ ကိ ကိ ု အခ်က္ က က် က် ျပဳလု ပ္ ပ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာလည္ း း အရိ ွန္နေကာင္ ္ေကာင္ းေနၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ျမန္ ္ ျမန္ ္ လာသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ လည္ လည္ း း အသက္ ရႈသံ သေတြ ံေတြ ျပင္ းထန္ေနၿပီ ေနၿပီ။ “အ… အ… အား… အင္ း…” ဟူေသာ ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွငအတူ အ ့ တူ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္ ေပ်ာ့ က်သြားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြယ္အေပၚ ေမွ ာက္ ရက္ ႀကီ ႀကီ းက်သြားေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ ေခါင္ းေလးကိ ု အသာအယာပြတ္သပ္ေပးေနရင္ ေပးေနရင္ း ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းမွ ာ အရည္ ၾကည္ ၾကည္ ေလးမ်ား ျဖင့ ္ ေ၀့ ၀ဲ တက္ လာသည္ လာသည္ ။ “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… ေဒၚေလးကိ ု တစ္ မ်ိဳ်ိ ဳးထင္သြ ထင္ သြ ားၿပီ လား” “ဗ်ာ … ကၽြန္ ” နေတာ ္ေတာ ္ ေဒၚေလးကိ ု ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ၊ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေက်းဇူ းရွ းဇူ းရွင္င္အေပၚ အေပၚ မွ ားခဲ ့ မိ ၿပီ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ၀မ္ းနည္ းသံ းသံ ႀကီ းျဖင့ ္ ျပန္ေျပာသည္ ေျပာသည္ ။ “အဲဒီ ဒ လိ ီ ု လည္ း း မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းကြယ္… ၿပီ းခဲ ့ တာလည္ း း ၿပီ းခဲ ့ ပါၿပီ၊ ေဒၚေလးက လူ ႀကီ းျဖစ္ ၿပီ း မထိန္န းခ်ဳ ္ ပ္ ုႏိင္င ့္ခဲခ တာပါ၊ ဲ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ေဒၚေလးအေပၚ တစ္ မ်ိ ဳးျမင္သြ ျမင္ သြ ားမွ ာကိ ုေတာ ေတာ ့ မလိ ု လားဘူ း၊ အျပင္ မွ ာေတာ ့ ” ပံ ု မွန္နအတိ အ ္ တိ ုင္င းပဲ ္ ေနၾကတာေပါ့” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး… ေဒၚေလးေျပာသလိ ု ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေနပါ မယ္ ့ ” “ေအး… ေအး… အခန္ းကု ိ ျပန္ မေနနဲ ႔ေတာ ေတာ ့ ဒီညေတာ ညေတာ ့ ေဒၚေလးနဲ ပဲ ႔ အိ ပ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ရီေ၀စြ ေ၀စြ ာတစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ ေခါင္ းေလးကိ ု အသာညိ မ့ ္ ျပ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ျပံးဳ ျပံဳ ျပံ းဳ ေလးျဖင့ ္ ျပန္ ၾကည့ ္ ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ ေလေတာ ့ သည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔သင္ သင္ တန္ းေနာက္ ဆံ ု းေန႔ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ကားမွ တ္ တိ တိ ုင္င္သိ သ ု ႔ေစာစီ ိေစာစီ းစြာ ေရာက္ ေနသည္ ။ ေကခိ ုင္င္ေပးမည့ ေပးမည့ ္ အေျဖေၾကာင့ ္ လည္ း း ရင္ေတြ ေတြခုခန္ုနေနသည္ ္ေနသည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔ က်မွ ႏွင္င းေကတိ ္ ု လည္ ႔ း း ေနာက္ က က် ေနသည္ ။

Page 28




“ဘာျဖစ္ လိ ” ဟူ ေသာ ု မ ႔ ်ားပါလိ မ့ ်ားပါလိ မ့ ္” ေသာ

အေတြ းျဖင့ ္ လမ္ းဘက္ သိ ု ႔ ေမွ ်ာ္ ေငးၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ကိ ကိ ု ေတြ႕လိ ႕လိ ု က္ ရသည္ ။ သူ လည္ း း အနားသိ ု ႔ ေရာက္ ေအာင္ ပင္ မေစာင့ ္ ုႏိႏင္ိငေတာ ေ္ တာ ့ သျဖင့ ္ ဇင္ဇင့ ဇ ္င့ ထံသိ သ ု ႔ိ အေျပးအလႊ ားသြ ားၿပီ း “ေဟ့ … မိဇင္ ” ဇင္ ႏွင္င းေကေရာ ္ “ငါလည္ း း ပထမေတာ ့ သူ လာေခၚမယ္ ထင္ ထင္ ၿပီ း ေစာင့ ္ေနတာ ေနတာ ေနာက္ ေတာ ့ ငါလည္ းမေစာင့ းမေစာင့ ္ ုႏိႏင္ိငေတာ ေ္ တာ ့ လိ ု ႔ သူ႕အိ ႕အိ မ္ လိ ု က္ သြ ားတယ္ ” ေျပာရင္ းႏွ ္င့င ပင္ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မ်က္ ႏွ ာကိ ု တစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ “သူ ကိ ” ႔ ု ဒီေန႔ ေန႔ ကစၿပီ းအိ မ္ ျပင္ေပးမထြ ေပးမထြ က္ ေတာ ့ ဘူ းတဲ ့” “ဘာ… ဘာျဖစ္ လိ ” ု လဲ ႔ မဇင္ ဇိ င္၊ ငါ ကိ ့ ု ေသခ်ာရွ င္င းျပပါဦးဟာ ္ “ငါတိ ု တစ္ ႔ ေနရာရာသြ ေနရာရာသြ ားရေအာင္ ဟာ… ၿပီ းမွ ဆက္ ေျပာတာေပါ့” ဇင္ဇင္ ဇင္ေျပာမွ ေျပာမွ သူ လည္ းသတိ းသတိ ထားမိသည္ သည္ ။ လမ္ းမေပၚတြင္င္ မ်က္ စိ စိ မ်က္ ႏွ ာပ်က္ ျဖစ္ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ သူ တိ ု ႔ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ ကိ ကိ ု ပတ္ ၀န္ ၀န္ းက်င္ က င္ က ကြ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ ကြ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ မထူ မထူ းပါဘူ းဟာ… ငါတိ ု လည္ ႔ း း သင္ တန္ းမသြားေတာ ့ ဘူ း… ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ မွ ာ သြ ားေျပာၾကမယ္ ” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ု ပင္ ိ မိဇင္ ဇင္ ကေရွ႕မွ ႕မွဦးေဆာင္ ဦးေဆာင္ ထြက္သြားသည္ ။ “နင္ေပးထားတဲ ေပးထားတဲ ့ စာကိ ု

ႏွင္င းေကအေမကသူ ္ ႔အခန္ အခန္ း၀င္ရွရင္ွင းရင္ ္ းေတြ႕သြ ားတာဟ။ ၿပီ းေတာ ့ သင္ တန္ း သြ ားရင္ နင္နဲန ႔အတူ ဲအတူ တူသြ သ ားတာကိ ြ ု ပါ သိသြ သ ားေတာ ြ ့ စိ တ္ တိ တိ ု ၿပီ း ႏွင္င းေကကိ ္ ု အျပင္ေပး ေပး မထြ က္ ုခိင္င းေတာ ္ ့ တာ။ ၿပီ းေတာ ့ တကၠသိ သ ု လ္ ိ လည္ လည္ း း ဒီ မွ ာ ဆက္ မတက္ မတက္ ိခုင္င းဘဲ ္ စကၤ ာပူ က သူ ႔အေဒၚဆီ အေဒၚဆီ ” ပိ ု မယ္ ႔ တဲ တဲ ့။ ေက်ာင္ းလဲ ာင္ းလဲ အဲဒီဒ မွီ ာပဲ တက္ ုခိင္င းေတာ ္ ့ မယ္ တဲ တဲ ့” မိဇင္ ဇင္ စကားဆံ ု းေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ အားေတြဆ တ္ ု ယု ယု တ္ ကု ကုန္န္သည္ သည္ ။ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ ျမက္ ခင္ းစပ္ တြင္ ေျခပစ္ လက္ ပစ္ ပစ္ ထိ ုင္ငခ်လိ ခ္ ်လိ ု က္ သည္ ။ သူ ႔ေမွ ေမွ ်ာ္ လင့ ္ခ်က္ ခ်က္ ေတြ၊သူ ၊သူ ႔အခ်စ္ အခ်စ္ ေတြ ေတြ အကုန္န လံ ္ ု း သြ ားၿပီ။ ကန္ေရျပင္ ေရျပင္သည္ သည္ မ်က္ ရည္ ၾကည္ ၾကည္ တိ တိ ု ၾကားမွ ႔ ာ၀ါးတားတားသာရိ ွေတာ ေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ အံ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ႀကိ တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ၿပိေဳ တာ ့ မေယာင္ ွရိရေသာမ ိေသာမ်က္ ရည္ စတိ စတိ ု ကိ ႔ ု လက္ ဖမိ ဖမိ ု းျဖင့ ္ သု တ္ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “ေအးေပါ ဟာ ့ … ငါလိ ု ငမြ ဲေတာသားတစ္ ေတာသားတစ္ေယာက္ ေယာက္ ကိ ကိ ု ဘယ္ သူ က သေဘာတူ မွ ာလဲ… သူ တိ ု မမွ ႔ ားပါဘူ း၊ ငါကသာမွ ားခဲ ့ တာ၊ ဒါေပမယ့ ္ သူ ႔အေပၚ အေပၚ ငါခ်စ္ခဲ ငါခ်စ္ ့ခဲ တဲ ့အခ်စ္ အခ်စ္ ေတြ ေတြ ကိ ုေတာ ေတာ ့ ဘယ္ သူ မွ တားဆီ းႏိ ုင္င မွ္ ာ မဟု တ္ ဘူ း၊ ငါသူ ကိ ႔ ု အရမ္ းခ်စ္ တယ္ းခ်စ္ တယ္ ဟာ ဟာ… သူနဲန ႔ဲ ခြဲရမယ္ ရမယ္ ဆိ ု တဲ ့ မျဖစ္ခ်င္ဆံ ခ်င္ ဆံ ု းကိ ု မွငါရခဲ ငါရခဲ ့ရတယ္ ရတယ္ ၊ ေလာကႀကီ းက မတရားဘူ းဟာ…” “ မဆီ မဆီ မဆိ ုင္င္ ေလာကႀကီ းကိ ုဘာလိ ဘာလိ ု ႔ စြ ပ္ စြ ဲေနရတာတု ေနရတာတုန္န း္ ” ေနာက္ မွ မွ ထြ က္ ေပၚလာေသာအသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္အံ အ ့ ၾသစြ ံ ာ ေနာက္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ႏွင္ င းေက ္ …” “နင္… နင္… ဘယ္ လိ ” လိ ု ဘယ္ လိ လိ ု လု ပ္ ဒီ ကိ ု ေရာက္ လာတာလဲ လာတာလဲ”

Page 29




သူအံ အ ့ ၾသစြ ံ ာပင္ မိဇင္ ဇင္ ကိ ု လွ မ္ းၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ မိဇင္ ဇင္ က သူ ကိ ႔ ု ျပံးဳ ျပေနသည္ ။ ေကခိ ု ္င့င ကိ ့ ု ၾကည့ ္ ျပန္ေတာ ေတာ ့ လည္ း း ေကခိ ုင္င က ္ ၿပံးဳ ၿပီ းသူ ၿပီ းသူ႕ကိ ႕ကိ ု ၾကည့ ္ေနေတာ ေနေတာ ့ မွ သူသေဘာေပါက္ သေဘာေပါက္ သြ ားသည္ ။ “နင္ တိ ု ႔ ငါ ကိ ့ ု ၀ိ ုင္င းညာၾကတယ္ ္ ေပါ့” ၀မ္ းနည္ းသံ းသံ မျပယ္ ေသးေသာသူ စကားေၾကာင့ ႔ ္ မိဇင္ ဇင္ က “ငါနဲ ႔ မဆိ ုင္င္ဘူ ဘ းူ … အဲဒါမိေကလု ေကလု ပ္ တာ” “ငါ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္။ မိန္န းကေလးတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ အတြ က္ အခ်စ္ ကိ အခ်စ္ ကိ ုေရြ ေရြးခ်ယ္ တဲ တဲ ့အခါ အခါ ကိ ု ယ့ ္အေပၚ အေပၚ တကယ္ ခ်စ္ ရဲ႕လားဆိ ႕လားဆိ ု တာ အေရးႀကီ းတယ္ ေလ။အဲဒါေၾကာင့ ္ ငါ ဇင္ဇင္ ဇင္နဲန႔ဲ တိ ုင္င ပင္ ္ ၿပီ း ခု လိ ု မ်ိဳ်ိ းဳ လု ပ္ လု ပ္ လိ ု က္ တာပါ။ တာပါ။ ငါတိ ု ကိ ႔ ုခြခ ္င့ြင လႊ ့ တ္ ပါဟာ။ ပါဟာ။ ခု လိ ု မ်ိ ဳး နင္ ငါ ကိ ့ ု တကယ္ ခ်စ္ တယ္ ခ်စ္ တယ္ ဆိ ု တာ သိရေတာ ရေတာ ့ ငါ၀မ္ းသာပါတယ္ ။ၿပီ းေတာ ့ ….” “ ၿပီ ၿပီ းေတာ ့ ဘာျဖစ္ လဲႏွင္င းေက ္ ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ႏွင္င းေကပခံ ္ ု းေလးကိ ု ကိ ုင္င ၿပီ ္ း ေမးလိ ု က္ သည္ ။ “အာ… မိဇင္ ဇင္ ွရိရ တယ္ ိ ေလ” ဇင္ဇင္ ဇင္ဘက္ ဘက္ သိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ လံ လံ ု းလွ မ္ းၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေစာေစာေနရာမွ ာ မရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ က အလိ ု က္ တသိ တသိ ေရွ ာင္ေပးသြ ေပးသြားၿပီ၊ “ေစာေစာက ၿပီ းေတာ ့ ဆိ ု တာဆက္ ေျပာဦးေလ” “ေျပာစရာလိ ုေသးလိ ေသးလိ ု လား ႔ ” “ လိ လိ ု တာေပါ့… သူ မ်ားကိ ုအရူ အရူ းျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ လု ပ္ ့ခဲခ ၿပီ ဲ းေတာ ့ ” ႏွ စ္ဦးသားမ ဦးသားမ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြ ကိ ု ုစိ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ရင္ ရင္ းမွ ႏႈ တ္ ခမ္ းႏွ စ္ လႊ ာၾကားမွ “အင္ း… ခ်စ္ တယ္ ခ်စ္ တယ္ ” ဟု ဟု တိ ု းတိ ု းေလး ၾကားလိ ု က္ ရသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ အားရွ ိသမွ သမွ ်ႏွ င္ းေကကိ ု ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ရင္ခြခင္ြင ၾကားမွ ္ ရုရန္ုန းထြ ္ က္ ရင္ း “သူ မ်ားေတြၾကည့ ္ေနဦးမယ္ ေနဦးမယ္ … ရွ က္ စရာႀကီ စရာႀကီ း…” “ေဆာရီ း… ကိ ု ယ္ အရမ္ းေပ်ာ္ သြားလိ ု ပါ…” ႔ “သြားပါ… သူေပ ” ” ေပ်ာ္ တာႀကီ းကလည္ း း လူ ကိ ု အသက္ ရႈ ၾကပ္သြ သ ားတာပဲ ြ သူ တိ ု ႔နည္ နည္ းတူ းတူ မေပ်ာ္ ရႊင္င ု္ႏိႏင္ိငေသာသူ ္ေသာသူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကေတာ ကေတာ ့ ကန္ေရျပင္ ေရျပင္ ကိ ု အဓိ ပၸ ါယ္ မဲ ့မဲ ၾကည့ ္ေငးရင္ ေငးရင္ း ခဲ လံ ု းေလးေတြ တစ္ လံ ု းၿပီ းတစ္ လံ ု းပစ္ခ်ေနသလိ ခ်ေနသလိ ု မ်က္ ရည္ စတိ စတိ ု ႔ တစ္ စက္ ၿပီ ၿပီ း တစ္ စက္ ၿပိက ဳ ် လ်က္ ွရိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ သင္ တန္ းေတြ ၿပီ းသြ ားၿပီ မိ ု ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ အိ မ္ မွ ာပင္ နားနားေနေနရင္ း ႏွင္င းေကကိ ္ ုသာ သာ အလကားေန သတိရလ ရလ် က္ ွရိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ ခုဆိ ဆ ုိ ႏွင္င းေကႏွ ္ ္င့င့ ခ်စ္သူ ခ်စ္ သူ ျဖစ္ ၿပီ းကတည္ းက းက မေတြ႕ရတာ ႕ရတာ တစ္ ပတ္ ေလာက္ ပင္ ပင္ ွရိရ ၿပီ ိ ျဖစ္သည္ သည္ ။ ဒီ တိ ုင္င းဆိ ္ ု လြ မ္ းလိ ု ပင္ ႔ ေသႏိ ုင္ငေလာက္ ္ေလာက္ သည္ မိ ုမိ ႔ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု အကူအညီ အညီေတာင္ ေတာင္ းရန္ စဥ္ းစားလိ ု က္ သည္ ။ သူ က စဥ္ းစားတုန္န းပင္ ္ ွရိရေသးသည္ ိေသးသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ က အိ မ္ ထဲသိ သ ု ပင္ ႔ိ ၀င္ လာသည္ ကိ ကိ ု ေတြ ႔ရသျဖင့ ရသျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ၀မ္ းသာသြ ားသည္ ။ Page 30




“ငါေတာင္

” နင့ ္ဆီ ဆ လာမလိ ီ ု ႔ စဥ္ းစားေနတာ။ နင္ေရာက္ ေရာက္ လာတာနဲ လာတာနဲ ႔ အေတာ ္ ပဲ” “ေအာင္ မယ္ … သူ မ်ားလာမွ ေလွ ်ာက္ ေျပာေနတယ္ ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း… ငါ တကယ္ လာမလိ လာမလိ ု ပါဟ” ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စကားပင္ မဆံ ု းလိ ု က္ ။ သူ ႔ေဘးသိ ေဘးသိ ု ႔ ကပ္ လ်က္ ၀င္ ၀င္ ထိ ုင္င လိ ္ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပခံ ု းေပၚမွ ီ လိ ု က္ ေသာ မိဇင္ ဇင္ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မိ ်းဳ လြ င္ရင္ ရင္ ထဲ ထိ တ္ ခနဲ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ေဒၚေလး ုရံ းသြားေနခ်ိန္ းေနခ်ိ န္ မိ ု ႔ ေတာ ္ ေသးသည္ ။ “ငါလည္ း း နင့ ္ ကိ ု သတိရလိ ရလိ ု ႔ လာတာပါ။ နင္ က ငါ တိ ့ ု ႔ အိ မ္ဘက္ ဘက္ ေတာင္ မလာဘူ း” “ငါ ဘယ္ မွ မွ ကိ ု မသြ ားျဖစ္ တာပါ။ ဒီေန႔ ေန႔ေတာ ေတာ ့ လာမလိ ု ပဲ ႔ နင္ ကတိ ု က္ တိ တိ ု က္ ဆိ ုင္င္ဆိ ဆ ုင္ိင္ ေရာက္ လာတာကိ လာတာကိ ု း” “ ဟု ဟု တ္ လား လား… နင္ လည္ း း ငါ ကိ ့ ု သတိရေနတယ္ ရေနတယ္ ေပါ့” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ဘယ္ လိ လိ ု ျပန္ေျပာရမွ ေျပာရမွန္န းမသိ ္ ေအာင္ ေအာင္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ “ေအး… ေအးေပါ့။ ငါ မွ ” ့ ာ ဒီသူ သငယ္ ူငယ္ ခ်င္ းေတြ ခ်င္ းေတြပ ွရဲ တဲ ိ ့ ဟာကိ ု” “ ဟု ဟု တ္ မွ မွ လည္ း း ေျပာပါ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ရယ္ ရယ္ ။ နင္သတိ သတိရတာ ရတာ မိေကကိ ေကကိ ု မွ တ္ လား လား” “ ဟီ ဟီ း… အဲဒါလည္ း း ငါမျငင္ းပါဘူ း၊ နင့ ္ ကိ ု လည္ း း သတိရပါတယ္ ရပါတယ္ ဟ ဟ” “ငါကေတာ ့ နင့ ္ ကိ ု ပဲ အၿမဲသတိ သတိရေနတာ ရေနတာ” ေဆြ းေျမ႕ဟန္ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ေျပာလိ ု က္ ေသာ စကားေၾကာင့ ္ ဇင္ဇင့ ဇ ္င့ ကိ ု သနားစိ တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ျပန္ လည္ ေထြးဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ပု ုခံခ းထက္ ံ က က ေႏြ းကနဲ စြ တ္ စု ိစု လာေသာေၾကာင္ ့ ဇင္ဇင့ ဇ ္င့ ကိ ု မ်က္ ႏွ ာခ်င္ းဆိ ာခ်င္ းဆိ ုင္င ၾကည့ ္ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ ဟင္ ဟင္… ဇင္ဇင္ ဇင္… နင္ ုငိေနတယ္ ေနတယ္ ” ဇင္ဇင္ ဇင္ ကေတာ ့ ေခါင္ းေလးငု ံ ႔၍ ုငိ ၿမဲ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ဘာလု ပ္ရမွ ရမွန္န းမသိ ္ ေတာ ေတာ ့ သျဖင့ ္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မ်က္ ရည္ စေတြ စေတြ ကိ ု ယု ယစြ ာ သု တ္ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ မ်က္ ရည္ စေတြ စေတြ ကိ ု သု တ္ ေပးေနရင္ းမွ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ေတြလည္ း း ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ္ ုႏိင္င မႈ္ ၏ အျပင္သိ သ ု ႔ိ ခုန္န ထြ ္ က္ သြ ားေတာ ့ သည္ ။ မိဇင္ ဇင္၏ ပါးျပင္ေလးေပၚသိ ေလးေပၚသိ ု ႔ ေႏြ းေထြ းေသာ အနမ္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အစပ်ိ ဳးလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ း းခ်င္ း စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ မိဇင္ ဇင္ ကလည္ း း အလိ ု က္ သင့ ္ ပင္ အနမ္ းမ်ားျဖင့ ္ ျပန္ လည္ လက္ လက္ ခံသည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လက္ အစံ ုသည္ သည္ လည္ လည္ း း ေယာက္ ယက္ ယက္ ခက္ ေနရာမွ ဇင္ဇင္ ဇင္ ရင္သားမိ သားမိ ု မိ ႔ ု ႔ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ တပ္ဦးႏွ ဦးႏွင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။ လက္ ဖ ဖ်ားေလးမ်ားျဖင့ ္ တစ္ေရြ ေရြ႕ေရြ ႕ေရြ႕ခ်ီ တက္ ႕ခ်ီ တက္ လာရာမွ လာရာမွ လက္ ဖ၀ါးတစ္ ဖ၀ါးတစ္ခုခ လံ ု ု းနီ းပါး အု ပ္ မိခ်ိန္ ခ်ိ န္ တြင္င္ ဇင္ဇင္ ဇင္ က ရု တ္ တရက္ တရက္ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းခြ းခ်င္ းခြ ာလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ ကိ ကိ ု လည္ း း ဖယ္ ခ်ကာ “ငါျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ … ေတာ ္ ၾကာ နင့ ္ေဒၚေလးလည္ ေဒၚေလးလည္ း း ျပန္ လာေတာ ့ မွ ာ” ထိ ုအခါမွ အခါမွ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း နာရီ ကိ ု ၾကည့ ္ လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ “ေအး… ဟု တ္ သားပဲ… နင္… နင္… ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ ငါလု ိ က္ ပိ ုပိ မယ္ ႔ ေလ” “ရပါတယ္ … ငါ့ဘာသာပဲ ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ” “ဒါဆိ ု ငါလိ ု က္ မပိ မပိ ု ႔ေတာ ေတာ ့ ဘူ းေနာ္” ဇင္ဇင္ ဇင္ ထသြ ားၿပီ း တံခါး၀ေရာက္ ခါး၀ေရာက္ ခါနီ းမွ လည္ ျပန္ ျပန္ ့ငဲင ကာ ဲ “ စေနေန႔ …” စေနေန႔ က်ရင္ ေန႔ လည္ ၂ နာရီ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ ကိ ု လာခဲ ့ ပါတဲ ့ … ႏွင္င းေကက ္

Page 31




စကားဆံ ု းသည္ ႏွ ္င့င့ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း မေျပးရံ ု တမယ္ လွည့ ည ္ ထြ ့ က္ သြ ားေလေတာ ့ သည္ ။ စေနေန႔အတြ အတြ က္ ႀကိဳတင္ရင္ င္ ရင္ခုခန္ုန္ရင္ ရင္ း အေတြ းစတိ ု က ႔ အိ ပ္ခ်င္ စိ ခ်င္ စိ တ္ ကိ ကိ ု ုဖံ းလႊ မ္ းထားသည္ ။ ေန႔ လည္ က က ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့အျဖစ္ အျဖစ္အပ အပ်က္ ကလည္ ကလည္ း း အေတြးထဲျပန္ ္ ၀င္ လာသည္ ။ ိမိ မိအေပၚ အေပၚ တစ္ ဖက္ သက္ ခ်စ္ေနေသာ ခ်စ္ ေနေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု လည္ း း သနားေတာ ့ သနားမိသည္ သည္ ။ သိ ု ႔ေပမယ့ ေပမယ့ ္ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကု ္ ိသာ သာ လက္ ခံ ထားသည့ ္ မိ မိႏွႏ လံ ွ ု းသားကိ ု လည္ း း မလြနဆန္ ဆ ္ န္ ုႏိႏင္ိင္။ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင မိ့ မိ တစ္ ႀကိ မ္ တစ္ခါ ခါ လြန္န မွ္ ားခဲ ့ ဖူ းသည့ ္အတြ အတြ က္ ေတာ ့ မိ မိဘက္ ဘက္ က က တစ္ စံ ု တစ္ခုခ ျပန္ ု ေပးႏိ ေပးႏိ ုင္င ဖိ ု္ ႔ေတာ ေတာ ့ လိ ု လိ မ့ ္ မည္ ။ “ ကၽြ …” ကၽြ ီ…” တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းပြ းပြ ္င လာေသာ ့ အခန္ းတံခါးသံ ခါးသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မ်က္ လံ လံ ု းကိ ုေမွ ေမွ းထားၿပီ း အခန္ းတံခါးဆီ ခါးဆီသိ သ ု ႔ိ နားစြ ္ငေနလိ ေ့ နလိ ု က္ သည္ ။ ဖြ ဖြေလး ေလး ေလွ ်ာက္ လွ လွ မ္ းလာေသာ ေျခသံႏွႏ ္င့ွင့ ကိ ု ယ္ သင္ းနံ ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွန္န း္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္သိ သသည္ သ ိ ည္ ။ “ဒီအခ်ိန္ ” ဟု အခ်ိ န္ ႀကီ းက်မွ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ဘာလာလု ပ္ တာပါလိ မ့ ္” ဟုေတြ ေတြးၿပီ း အေျခအေနကိ ု မသိ မသာ အကဲခတ္ ၾကည့ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ သူ ႔ခုခ တင္ ု နားေရာက္ နားေရာက္ ေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေျခသံရပ္ ရပ္သြ သ ားၿပီ ြ း ခု တင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ တင္ ပါးလႊ ဲ ၀င္ ထိ ုင္င္သည္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ နဖူ းေလးကိ ု ကေလးငယ္ တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပြ တ္ သပ္ေပးသည္ ေပးသည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ နဖူ းက လက္ ကိ ကိ ု ဖယ္ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ခပ္ေလ ေလ် ့ ာ ေလ့် ာ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ပုဆိ ဆ ု းေအာက္ ိ သိ ု ႔ လက္ လွ လွ ် ိ ဳ၀င္သြ င္ သြ ားသည္ ။ ဆီ းစပ္ႏွႏ ္င့ွင့ ေပါင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င္ တစ္ စိ မ့ ္ စိ မ္ေရြ ေရြ႕လ ႕လ် ားေနေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ လက္ ဖ၀ါးႏု ဖ၀ါးႏုႏုႏေၾကာင့ ုေၾကာင့ ္ ငယ္ ပါေလးမွ ပါေလးမွ ာ တစ္ဆင့ ဆ ္င့ ၿပီ းတစ္ဆင့ ဆ ္င့ မတ္ တပ္ တပ္ ထလာသည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ က်န္ လက္ န္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ေလ့် ာ က်ေနေသာ ပုဆိ ပု ဆိ ု းကိ ု ဒူ းေခါင္ းေအာက္ နားေလာက္ ထိ ထိ ေရာက္ ေအာင္ ဆြ ဲခ်လိ ု က္ သည္ ။ “သွ ် းစ္ …” ီီ းစ္…” လံ ု း၀ မထင္ မွ တ္ ထားသည္ ထားသည္ မိ ုမိ ႔ အံ ့ လည္ းၾသ၊ းၾသ၊ ေကာင္ းလည္ းေကာင္ းေကာင္ းမိ ု ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္အသံ အသံ ပင္ ထြ က္ သြ ားေအာင္ ညဥ္ းမိသည္ သည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကေတာ ကေတာ ့ ရွ က္ လိ လိ ု လား၊ ႔ မၾကားလိ ု က္ တာလားမသိ တာလားမသိ။ လွည့ ည ္ ပင္ ့ မၾကည့ ္ဘဲ ဘဲ လု ပ္ လက္ စကိ စကိ ုသာ သာ အာရံ ုႏွႏ စ္ွ ၍ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု အေကာင္ းဆံ ု းျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ ုပိ ႔ေဆာင္ ေဆာင္ေပးေနေတာ ေပးေနေတာ ့ သည္ ။ ေန႔ လည္ က က ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ မရိ ု းမရြ ျဖစ္ခဲခရသည့ ဲရ့ သည့ ္ ဖြ ားဖက္ ေတာ ္ မွ ာလည္ း း အစြ မ္ းကုန္နအေၾကာမ ္အေၾကာမ်ား ထၾကြျပေနသည္ ။ ္မိန္န းကေလးတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ႏႈ တ္ ခမ္ းအတြင္င းသိ ္ ု ႔ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ၀င္ေရာက္ ေရာက္ ခြ ္င့ ရသည္ မိ ုမိ ႔ ဖြားဖက္ ေတာ ္ ပင္ မက တင္ ပါးမ်ားပါ ေကာ ့ ေကာ ့ ၿပီ း ထိ ု းထည့ ္ မိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ေခါင္ းကိ ု အားမလိ ုအားမရဟန္ အားမရဟန္ ျဖင့ ္ ပြ တ္ သပ္ေပးသလိ ေပးသလိ ု လိ ု ဖိခ်ေနသလိ ခ်ေနသလိ ု လိ ု။ ၁၅ မိနစ္ နစ္ေလာက္ ေလာက္ ၾကာေတာ ၾကာေတာ ့ ၿပီ းခ်င္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ လာတာေၾကာင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေခါင္ းေလးကိ ု ဖယ္ ၿပီ ၿပီ း ခု တင္ေပၚကိ ေပၚကိ ု လွ ဲခ်လိ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ ႏႈ တ္ ခမ္ းေလးကိ ု စု ပ္ ယူ ကာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ အေပၚပိ ုင္င း္ ၾကယ္ သီ းေလးမ်ားကိ ု တစ္ လံ ု းခ်င္ းဖြ းခ်င္ းဖြ ္င့င လွ ့ စ္ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကေတာ ကေတာ ့ မ်က္ စိ စိအစံ အ ုစံ ကိ ု ေမွ းစင္ းၿပီ း လက္ ႏွ စ္ ဖက္ ကေတာ ကေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ ေခါင္ းကိ ု ရင္ လႊ ာမိ ု မိ ႔ ု ႔ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ တြန္န းခ်ေနသည္ ္ ။

Page 32




လည္ တိ တိ ုင္င္ေဖြ ေဖြ းေဖြးကိ ု ႏႈ တ္ ခမ္ းသားတိ ု ျဖင့ ႔ ္ ပြ တ္ တိ တိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ရင္ လႊ ာႏွ စ္ မႊ ာၾကား ဘယ္ ကိ ကိ ု လွ မ္ းရမည္ မသိေသးသည့ ေသးသည့ ္အလား အလား ေယာင္ လည္ လည္ လည္ လု လု ပ္ ၿပီ းမွ ညာဘက္ သိ ု လွ ႔ မ္ းလိ ု က္ သည္ ။ တစ္ဆက္ ဆက္ တည္ တည္ းမွ းမွ ာပင္ ဘယ္ ဘက္ လက္ လက္ က က ဘယ္ ဘက္ ရင္သားမိ သားမိ ု မိ ႔ ု ႔ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ လွ မ္ းတင္ လု ိ က္ သည္ ။ တစ္ ဖက္ က က ပူေႏြ ေႏြ းစိ ု စြ တ္ သည့ ္ လွ ်ာျပားႀကီ း၊ ာျပားႀကီ း၊ တစ္ ဖက္ က က လက္ ဖ၀ါးႀကီ ဖ၀ါးႀကီ း… ပံ ု စံႏွႏ စ္ွ မ်ိဳ်ိ ဳးျဖင့ ္ ႈႏိ းဆြခံခေနရသျဖင့ ံေနရသျဖင့ ္ ရင္ႏွႏ စ္ွ လႊ ာမွ ာ မာတင္ းလွ ်က္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွ ာ တဟင္ းဟင္ း ျဖင့ ္ ၿငီ းညဴေနေပၿပီ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း အခ်ိန္ အခ်ိ န္ မဆြေတာ ေဲ တာ ့ ဘဲ ုဗိ က္ သားမ်ားေပၚသိ ု ႔ လွ ်ာဖ်ားေလးျဖင့ ္ မထိ တထိေလး ေလး ကလိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ မနီ မညိဳပြင့ ြ ္င့ ဖတ္ ေလးမ်ားကိ ု အားရပါးရ စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ “သွ ် းစ္ ီီ းစ္....” အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ ေကာ ့ ပါလာေသာ တင္ ပါးစံ ု ႀကီ းေအာက္ သိ ု ႔ လက္ လွ လွ ် ိ သ ဳ ြင္ ြ င္ းလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပြ ္င့င ဖတ္ ့ ေလးမ်ားကိ ု စု ပ္ ယူ လိ ု က္ ၊ လွ ်ာထိ ပ္ ာထိ ပ္ေလးျဖင့ ေလးျဖင့ ္ ပြ တ္ တိ တိ ု က္ လိ လိ ု က္ လု လု ပ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွ ာ အားမနာႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘဲ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ေခါင္ ၏ေခါင္ းကိ ု ေပါင္ ၾကားထဲသ ု ႔ိသာ သာ အတင္ းဆြဲခ်ေနေတာ ခ်ေနေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ အတင္ း ဆြ ဲရမ္ ရမ္ းမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာ အသက္ ရႈ ပင္ ၾကပ္သြ သြားသျဖင့ ္ မတ္ တပ္ တပ္ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ငယ္ ပါခ်င္ း ပါခ်င္ း အကဲစမ္ းရန္ စတင္ လိ ု က္ သည္ ။ “အင္ း … ဟင္ း” စစခ်င္ းဆိ စစခ်င္ းဆိ ုသလိ သလိ ု တစ္ ၀က္ ေလာက္ ထိ ထိ ထိ ု းစိ ု က္ လိ လိ ု က္ ေသာေၾကာင့ ္ ေဒၚေလးႏြယ တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ အိ ပ္ ယာခင္ းကိ ု အတင္ းဆု ပ္ညစ္ ညစ္ ၿပီ း ေခါင္ းပင္ေမာ ေမာ့ သြ ားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း နည္ းနည္ းနည္ းစီ းစီ ေခ်ာ့ သြင္င းၿပီ ္ း အဆံ ု းထိ ၀င္သြ သ ားေတာ ြ ့ မွ ေလးေလးမွန္န မွ္ န္န ျဖင့ ္ ္ ေရွ႕မွ ႕မွေနာက္ ေနာက္ သိ ု ႔ ေနာက္ မွ မွေရွ ေရွ႕သိ ႕သိ ု ႔ အဆု တ္ အတက္ ျပဳလ ပ္ ု ပ္ ု ေလသည္ ေလသည္ ။ ထိ ုနည္ နည္ းအတိ းအတိ ုင္င း္ အခ်က္ သံ ု းဆယ္ ေလာက္ ျပဳလ ပ္ ု ပ္ ု ၿပီ းသည္ ႏွ ္င့င့ အျပင္သိ သ ု ႔ိ လြ တ္ လြ လြ တ္ ကၽြ ကၽြ တ္ ကၽြ ကၽြ တ္ ျပန္ လည္ ဆြ ဲ ယူ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ခါးေလးကိ ု ကိ ုင္င ကာ ္ ေလးေဘးေထာက္ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ ျပင္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ေတာင့ ္ တင္ းက်ယ္ ျပန္ ျပန္ ႔ေသာ ေသာ တင္ ပါးဆံ ု ႀကီ းေအာက္ နားေလးမွ ေဖာင္ းၾကြၾကြေလးျမင္ရေသာ ရေသာ အက္ ေၾကာင္ းေလးထက္ ေအာက္ စုန္န္ဆန္ ဆန္ႏွႏ စ္ွ ခ်က္ ခ်က္ ေလာက္ ပြ တ္ သပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း တစ္ရစ္ ရစ္ခ်င္ း ခ်င္ း ဖိ ကာ ဖိ ကာ အဆံ ု းအထိ သြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ “သွ ် းစ္ ီီ းစ္… အင္ း… ဟင္ း…” “အ… အား… အား…” အရိ ွန္န ကျမင့ ္ ္ တက္ လာေပၿပီ လာေပၿပီ။ အေပၚေအာက္ အေပးအယူ ျမန္ ျမန္ သြက္သြ က္ လက္ လက္ လက္ လက္ လႈ ပ္ရွရ ားေနရင္ ွ းမွ “အီ း…” “ ဟင္ ဟင္ း…” ဟူ ဟူေသာ ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွင့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွ ာ ေမွ ာက္ ရက္ ႀကီ ႀကီ းက်သြ ားၿပီ သြ ားၿပီ း မ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ေဒၚေလးႏြ ယ္ အေပၚသိ ု ႔ ေမွ ာက္ ထပ္ ထပ္ ႀကီ းက်သြားေလေတာ ့ သည္ ။

Page 33




ေန႔ လည္ ၁ နာရီေလာက္ ေလာက္ ကတည္ ကတည္ းက းက ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ေရာက္ ေရာက္ ေနသည္ ။ ဟိ ု ဟိ ုဒီဒဒီီဒီ ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ႏွင္င းေကလာမည့ ္ ္ လမ္ းဘက္ သိ ု ႔ ေမွ ်ာ္ ေနမိသည္ သည္ ။ အျခားအတြ ဲမ်ားကိ ု ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ႏွင္င းေကႏွ ္ ္င့င ၾကည္ ့ ႏူ းရမည္ ကိ ကိ ု ေတြ း၍ ေပ်ာ္ ေနမိသည္ သည္ ။ ၂ နာရီ ထိ ု းဖိ ု ႔ ၈ မိနစ္ နစ္ေလာက္ ေလာက္ အလိ ု မွ ႏွင္င းေကေရာက္ ္ လာသည္ လာသည္ ။ ယခု လိ ု ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ေတြ႕ရျခင္ ႕ရျခင္ းမွ ာ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ႏွ စ္ဦးစလံ ဦးစလံ ု း ရင္ခုခန္ုန္၍ ရွ က္ ံရြ႕ရြ ႕ ံရြ ႔႕ ျဖစ္ေနၾကသည္ ေနၾကသည္ ။ အေအးဆိ ုင္င တြ ္ င္ ေဘးခ်င္ းကပ္ ေဘးခ်င္ းကပ္ ထိ ုင္ငေနေသာ ္ေနေသာ ႏွင္င းေက၏ ္ ႏု ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ လက္ လက္ ကေလး ကေလး ေပၚသိ ု ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လွ ္ လွ ္ မ္ းကိ ုင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။ ႏွင္င းေက ္ ေခါင္ းေလးငံ ုသြ သ ားၿပီ ြ း လက္ ကိ ကိ ုေတာ ေတာ ့ မရုန္န းေခ်။ ္ “ႏွင္ င းေက ္ …” “ ဟင္ ဟင္… ေျပာေလ” “ ဟိ ဟိ ု… ဟိ ု… ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ မွ ာက ေနပူ တယ္ ဟ ဟ… ငါတိ ု ႔ ရု ပ္ရွရင္ွင္သြ သ ားၾကည့ ြ ္ မယ္ ေလ” “ဒီ… ဒီ မွ ာပဲ မေနဘူ းလား” “နင္ ေနခ်င္ တယ္ ေနခ်င္ တယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ ေနမယ္ ေလ။ ဒါေပမယ့ ္ ဆိ ုင္င ထဲ ္ မွ ာ အၾကာႀကီ းထိ ုင္င လိ ္ ု ႔ မေကာင္ းဘူ းေလ။ ၿပီ းေတာ ့ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ေပၚမွ ေပၚမွ က ေနပူေသးတယ္ ေသးတယ္ ” “ဒါဆိ ု နင္ရုရ ပ္ု ရွရင္ွင္သြ သ ားခ်င္ လိ ားခ်င္ ြ လိ ု လား ႔ ” “ႏွင္ င းေက ္ သြ ားခ်င္ မွ ားခ်င္ မွ သြ ားမွ ာပါ” “အင္ း… အင္ း… ဒါဆု ိ လည္ း း သြားမယ္ ေလ” ႏွင္င းေကဆီ ္ က အေျဖရသည္ ႏွ ္င့င့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း စားပြ ဲ ထိ ု းေလးေခၚၿပီ း ုပိ က္ ဆံရွရင္ွင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ မွ ဆင္ းၿပီ း အငွ ားကားတစ္ စီ းကိ ု တားကာ သမၼ တသိ ု ႔ ေမာင္ းခိ ုင္င းလိ ္ ု က္ သည္ ။ စေနေန႔ ျဖစ္ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ရု ပ္ရွရင္ွင လက္ ္ မွ မွ တ္ က က ကုန္နေနေလၿပီ ္ေနေလၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ဘာလု ပ္ရမွ ရမွန္န းမသိ ္ ျဖစ္သြ သြားသည္ ။ ထိ ုအခိ အ ုခိ က္ လက္ မွ မွ တ္ ေမွ ာင္ ုခိခ တစ္ ိ ေယာက္ ေယာက္ က က “အကိ ု… စံ ု တြ ဲ ုခံခံ ၁ ံခုရမယ္ ရမယ္ ” မတန္ တဆေစ်းမွ န္ းသိေသာ ေသာ ္ လည္ း း ရု ပ္ရွရင္ွင မွ္ မၾကည့ ္ လွ ်င္ ဘယ္ မွ မွ မသြားတတ္ သည္ မိ ုမိ ႔ သူေျပာသည့ ေျပာသည့ ္ ေစ်းႏွင့ ်းႏွ ္င့ ပင္ ၀ယ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ႏွင္င းေကကေတာ ္ ့ ဘာမွ မေျပာ။ ကေလးငယ္ ေလးတစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ေနာက္ ေနာက္ က က ကပ္ လွ ်ပ္ ပါလာသည္ ပ္ ပါလာသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ ထဲ ံ ေရာက္ ေတာ ့ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တြ တြ ဲ ုခံခ ကိ ံ ု မွ ေထာင့ ္ဆံ ဆ ု းျဖစ္ ံ ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ႀကိ တ္ ေပ်ာ္ သြ ားသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ စျပေတာ ္ ့ ႏွင္င းေကမွ ္ ာ ပါလာသည့ ္ မုန္န မ ႔္ ်ားစားလိ ု က္ ၊ ရု ပ္ရွရင္ွင ၾကည့ ္ ္ လိ ု က္ ၊ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု မုန္န လွ ႔္ ည့ ည ့္ ေကၽြ ေကၽြ းလိ ္ ု က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အလု ပ္ရႈရ ပ္ႈ ေနသည္ ေနသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာေတာ ့ ဘယ္ ကဘယ္ ကဘယ္ လိ လိ ု စရမည္ ကိ ကိ ု စဥ္ းစားရ ခက္ ေနသည္ ။ ၿပီ းေတာ ့ ကိ ု ယ္ ခ်စ္ရသူ ခ်စ္ ရသူ မိ ု ႔ တစ္ မ်ိဳ်ိ ဳးထင္ခံ ထင္ ခံရမွ ရမွ ာကိ ု လည္ း း ေၾကာက္ မိ မိသည္ သည္ ။ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ခ်ိန္ ခ်ိ န္ းေတြ႕ေတြ႕ျခင္ ႕ျခင္ း ရု ပ္ရွရင္ွင ု္ရံရ ထဲ ံ သိ သ ု ႔ိ လု ိ က္ လာခဲ လာခဲ ့ မိသည္ သည္ မွ မွ ာ မိ မိ ကိ ုအထင္ အထင္ မ်ား ေသးသြားမလားဟု ႏွင္င းေကေတြ ္ းမိသည္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ွင ၾကည့ ္ ္ မည္ ဆိ ု တုန္န းက ္ ယခု လိ ု ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တြ တြ ဲ ုခံ ေနာက္ ဆံ ု းတန္ းမွ ာၾကည့ ္ရမည္ ရမည္ ဟု ဟု မထင္ မိ။ ခါတု ိင္င း္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမ ခ်င္ းမ်ားႏွင္ ်ားႏွ င္ ၾကည့ ္သလိ သလိ ု ုရိ းရိ ု းခံ ု မ်ားမွ ာပင္ ်ားမွ ာပင္ ဟု

Page 34




ထင္ ထားခဲ ့သည္ သည္ ။ အခုေတာ ေတာ ့ ေမွ ာင္ လဲေမွ ေမွ ာင္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း သီ းသန္ ကလည္ ႔ း း ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ႏွင္င းေက ္ ရင္ခုခန္ုန တာေရာ ္ ေၾကာက္ တာေရာ တာေရာ ႏွ စ္ မ်ိဳ်ိ ဳးျဖစ္ေနသည္ ျဖစ္ ေနသည္ ။ ထိ ုအခိ အ ုခိ က္ မွ မွ ာပင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ႏွင္င းေက၏ ္ ပု ုခံခ းေပၚက ံ ် လာသည္ ။ ႏွင္င းေက ္ ထိ တ္ ကနဲ ကနဲ ရင္ခုခန္နု သြ ္သြားေပမယ့ ္ အျခားသမီ းရည္ းစားအတြ းစားအတြေတြ ေဲ တြ လည္ း း ဒီ လိ ု ဖက္ ေနက်တာ ျမင္ ဖူ ျမင္ ဖူ းေနသျဖင့ ္ ၿငိ မ္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ သူေဘးက ေဘးက မ်ိ ဳးလြ င္၏ အသက္ ရႈသံ သ ျပင္ ံ းျပင္ းကိ ု အတားအဆီ းမရိ ွ ၾကားေနရသျဖင့ ္ သူ ႔အသက္ အသက္ ရႈသံ သေတာ ံေတာ ္ ေတာ ္ ျပင္ းတာပဲ ဟု မွ တ္ ခ်က္ ခ်လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ အမွန္နေတာ ္ေတာ ့ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ စိ တ္ ေတြ ႀကံ စည္ မရႏိ မရႏိ ုင္င ျဖစ္ ္ ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ေမာပန္ းစြာ အသက္ ရႈေနရျခင္ ေနရျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ တင္ ထားသည့ ္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ကိ ကိ ု ဆက္ မလႈ မလႈ ပ္ရဲရသျဖင့ ဲသျဖင့ ္ ဒီ တိ ုင္င းသာ ္ ၿငိ မ္ေနရသည္ ေနရသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ွင ံ္ရုရ ထဲ ု တြင္င္ ေအးစိ မ့ ္ေနေသာ ေနေသာ ္ လည္ း း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာ ေခၽြ းစိ ု ႔ေနသည္ ေနသည္ ။ ေနာက္ ဆံ ု းႀကံရာမရသည့ ရာမရသည့ ္အဆံ အဆံ ု း ႏွင္င းေက၏ ္ ပု ုခံခ းေလးကိ ံ ု တင္ တင္ းတင္ းေလး ဆြ ဖက္ ဲ လိ လိ ု က္ သည္ ။ တိ ု က္ ဆိ ုင္င၍ပဲ ္၍ပဲလားမသိ။ ႏွင္င းေက၏ ္ ေခါင္ းေလးက သူ ပု ႔ ုခံခ းေပၚ ံ ီမွ က်လာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ႏွင္င းေကဖက္ ္ ကိ ကိ ု ေခါင္ းလွည့ ည ္ လိ ့ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ႏွင္င းေက၏ ္ နဖူ းေပၚသိ ု ႔ ျပန္ လည္ မီ ွမီ လိ ု က္ သည္ ။ ႏွ စ္ဦးလံ ဦးလံ ု း၏ အာရံ ု က ရု ပ္ရွရင္ွငဇာတ္ ္ဇာတ္ ကားထဲ ကားထဲ တြင မရိ ္ ွေတာ ေတာ ့ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ ျပင္ းရွရွရအသက္ ွအသက္ ရႈသံ သ က ံ ႏွင္င းေက၏ ္ ပါးျပင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င္ ယွ က္ ေျပးေနသည္ ။ ႏွင္င းေက ္ ၾကက္ သည္ းေတြ းေတြ ျဖန္ းခနဲ ျဖစ္သြ သြား သည္ ။ အသိ စိ တ္ ေတြ ေ၀၀ါးသလိ ု ျဖစ္သြ သ ားၿပီ ြ း မ်က္ လႊ လႊ ာႏွ စ္ခုခ က ု တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းခ်င္ း းခ်င္ း ေမွ းစင္ းက်သြ ားသည္ သြ ားသည္ ။ ညင္သာေသာအနမ္ သာေသာအနမ္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ က က ပါးျပင္ေပၚထိ ေပၚထိေတြ ေတြ႕လာမႈ ႕လာမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ရွ က္ ေသြးတိ ု ႔ ရဲတက္ လာ၏။ လာ၏။ တစ္ဆက္ ဆက္ တည္ တည္ းမွ းမွ ာပင္ အေပၚႏႈ တ္ ခမ္ းပါးေလးကိ ု စု ပ္ ယူခံခ လိ ံ ု က္ ရသျဖင့ ္ မ်ိ ဳးလြ င္၏ ပု ုခံခ းႏွ ံ စ္ ဖက္ ကိ ကိ ု က်စ္ က စ္ က်စ္ ပါေအာင္ စ္ ပါေအာင္ ဖက္ လိ လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း အားတက္ လာၿပီ လာၿပီ း အခြ ္င့င့အေရးကိ အေရးကိ ု လက္ လႊ လႊ တ္ မခံ လိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ ဖက္ ထားေသာလက္ ထားေသာလက္ ကိ ကိ ု ရင္ဘတ္ ဘတ္ ေပၚသိ ု တင္ ႔ လိ ု က္ သည္ ။ ေသြ းသားတိ ု ႔ အျမန္ႏႈႏန္ႈန းျဖင့ ္ ္ လႈ ပ္ရွရ ားေနျခင္ ွ းေၾကာင့ ္ ရင္ လႊ ာမိ ု မိ ႔ ု မွ ႔ ာ ုပိ၍ေမာက္ ၍ေမာက္ တက္ တက္ ေနသေယာင္ ပင္။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ႏွင္င းေက၏ ္ ဘယ္ ဘက္ ေဖာင္ းမိ ု မိ ႔ ု ႔ ရင္ ပံ ုေလးေပၚတြ ေလးေပၚတြင္ ” ဟူ ေသာ ႏွ စ္ခ်က္ ခ်က္ မွ မွ ်ပြ တ္ ပြ တ္ မိ မိခ်ိန္ ခ်ိ န္၌ ႏွင္င းေကမွ ္ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းခြ းခ်င္ းခြာလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ေခါင္ းေလးငံ ု ကာ ႔ “အင့ ္” ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ မ်က္ ရည္ တိ တိ ု ႔ ၿဖိဳင ၿဖိ ္ ၿဖိ ္ ဳင္ လိ မ့ ္ဆင္ ဆင္ းလာေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မွ ာလည္ း း မိ မိ ကိ ု စိ တ္ ဆိ ု းသြ ားၿပီအထင္ အထင္ႏွႏ ္င့ွင့ ႏွင္င းေက၏ ္ ပု ုခံခ းေလးကိ ံ ု ဆု ပ္ ကိ ုင္င လိ ္ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “ ကိ ကိ ု ယ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ႏွင္င းေက ္ … ကု ု ိ ယ္ … ကိ ု ယ္ … မရည္ ရြ ယ္ ဘဲ ျဖစ္ မိသြ သြားတာပါ ေနာက္ တစ္ တစ္ခါ ခါ မျဖစ္ေစရဘူ ေစရဘူ းေနာ္… ကိ ု ယ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ …” ႏွင္င းေကမွ ္ ာ အငိ ု မတိ တ္ ုႏိင္ငေသးဘဲ ္ေသးဘဲ တရႈ ိ က္ ႈရိ က္ ုငိေနေသးသည္ ေနေသးသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ဘာဆက္ လု လု ပ္ရမွ ရမွန္န း္ မသိေတာ ေတာ ့ သျဖင့ ္ ရင္ခြခင္ြင ထဲ ္ ထည့ ္ ကာ ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ မွ “ ကိ ကိ ု ယ္ … ႏွင္င းေကကိ ္ ု အထင္ေသးသြ ေသးသြ ားၿပီ လားဟင္။ ႏွင္င းေက ္ ခု လိ ု ကု ိ ယ္ နဲ ႔ေတြ ေတြ႕လိ ု က္ တာ တာ … ကိ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ယ္ ကိ ကိ ု မထိန္န းသိ ္ မ္ းတတ္ တဲ တဲ မိန္န းကေလးလိ ္ ု ႔ ျမင္သြ သ ားမွ ြ ာစိ ု းတယ္ … ႏွင္င းေကေလ ္ ု ယ့ ္ ကိ ု ခ်စ္ လြ ခ်စ္ လြန္န းလိ ္ ု ႔ လာေတြ႕တာပါ ႕တာပါ… ၿပီ းေတာ ့ အိ မ္ေထာင္ ေထာင္ မက်ေသးခင္ မွ ေသးခင္ မွ ာ ႏွင္င းေက ္ ျဖဴျဖဴစင္ စင္ ပဲ ေနခ်င္ တယ္ ေနခ်င္ တယ္ ကိ ု ယ္ ရယ္ …” Page 35




“ ဟု ဟု တ္ ပါတယ္ ပါတယ္

ႏွင္င းေက ္ … ကိ ု ယ္ လည္ လည္ း း အဲဒ လု ီ ိ ပဲ စိ တ္ ကူ ကူ းထားတာပါ… ေနာက္ တစ္ တစ္ခါမျဖစ္ ခါမျဖစ္ေစရဘူ ေစရဘူ းလိ ု ႔ ကိ ု ယ္ ကတိ ကတိေပးပါတယ္ ေပးပါတယ္ …” ရု ပ္ရွရင္ငွ လည္ ္ း း ၿပီ းခါနီ းၿပီ ုမ ႔ိ ရု ပ္ရွရင္ငွ ၿပီ ္ းေအာင္ မေစာင့ ္ေတာ ေတာ ့ ဘဲ မ်ိ ဳးလြင တိ ္ တိ ္ ု ႔ အျပင္ ထြ က္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။ သမိ ုင္င းလမ္ ္ းဆံ ုအထိ အထိ ကားအတူ တူ စီ းလာၿပီ း သမိ ုင္င းလမ္ ္ းဆံ ု မွ ာပင္ ႏွင္င းေကကိ ္ ု အရင္ ျပန္ လႊ တ္ လိ လိ ္ ု က္ သည္ ။ သူ ကေတာ ့ ေနာက္ ထပ္ ထပ္နာရီ နာရီ ၀က္ ခန္ ႔ ေစာင့ ္ ၿပီ းမွ အိ မ္ ျပန္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။

Page 36

A Nait a Myit Heart Beat

Recommend Documents